naropa08_心要真實性修法.g2.0f
那洛巴大師教言集NARO8སྙིང་པོ་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་སྒྲུབ་ཐབས། 1-1-18b
༄༅། །སྙིང་པོ་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་སྒྲུབ་ཐབས། ༄། །རིན་པོ་ཆེའི་འོད་ཅེས་བྱ་བ་སྙིང་པོ་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་སྒྲུབ་ཐབས། རྒྱ་གར་སྐད་དུ། རཏྣ་པྲ་བྷ་ནཱ་མ། བོད་སྐད་དུ། རིན་པོ་ཆེའི་འོད་ཅེས་བྱ་བ། རང་སྣང་རྡོ་རྗེ་སེམས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །གསུམ་གསལ་ཐུགས་རྗེ་རིག་པའི་དཔལ། །སྐུ་གསུམ་རིག་པ་ཉིད་ལྡན་ལ། ། དང་བའི་ཚུལ་གྱིས་འདུད་ཕྱག་འཚལ། །ཐུགས་རྗེས་བྱིན་རླབས་རྣ་བརྒྱུད་པ། །འཕགས་པའི་གསུང་དང་བྱིན་རླབས་ཀྱིས། །རང་སྣང་ཉི་མ་ལྟ་བུར་གསལ། །གསལ་བྱེད་རིན་ཆེན་སྣང་བ་འདི། །མཐའ་ 1-1-19a
ཡས་འགྲོ་བ་ཐམས་ཅད་ལ། །དབྱེར་མེད་ཚུལ་དུ་ལྡན་གྱིས་ཀྱང་། །བདག་འཛིན་ལོག་པའི་སེམས་ཀྱིས་དཀྲུགས། །ས་འོག་བུམ་པ་ཇི་བཞིན་པས། །རིན་ཆེན་སྣང་བ་རང་འབར་ཡིན། ། འགྲོ་བའི་བླ་མ་འདས་གྱུར་ཀྱང་། །འགྲོ་བ་མུན་པ་ལ་གནས་ནས། །མོས་པའི་རྣལ་འབྱོར་མིག་མེད་ལ། །སྙིང་པོ་འོད་ཀྱི་དོན་དུ་བཤད། །གཏིང་ལྟར་མི་གསལ་རིན་པོ་ཆེ། །སྐལ་ལྡན་རྣལ་འབྱོར་མོས་འཇུག་གིས། ། རྟོག་མེད་མཐོང་བའི་ལམ་རྟོག་དང་། །བགྲོད་མེད་འབྲས་བུ་རང་སྣང་ཡིན། །པདྨ་གསུམ་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་ནས། །བདེ་གཤེགས་གསུམ་གྱི་སྐུ་ལྡན་པ། །རྣམ་གྲོལ་འབྲས་བུ་རང་བཞག་ཡིན། །གཞི་ནས་མ་ གཡོས་རང་བཞིན་འགྲུབ། །ཆོས་ཉིད་སྐུ་ལ་འགྱུར་བ་མེད། །རང་རིག་བདེ་བ་ཆེན་པོ་ཉིད། །རྒྱུ་ལ་མི་གནས་མཐར་ཐུག་པ། །ཐེག་ཆེན་རྫོགས་པའི་འབྲས་བུ་ཡིན། །རིན་ཆེན་གསུང་གིས་ཤེས་འགྱུར་ ཏེ། །བསམ་མེད་བརྗོད་བྱ་སྙིང་པོའི་དོན། །ཀུན་གྱི་བརྗོད་པ་སེམས་ཀྱི་དབྱིངས། །རང་རང་མོས་པའི་ཤེས་པ་རྟོགས། །ལམ་གྱི་རྩོལ་བས་འབྲས་བུ་ཚོལ། །རང་མོས་བསམ་པའི་ས་ལ་གནས། །སྨན་ པའི་འདོད་པས་རེ་བ་འཇོག །སྙིང་པོ་ལམ་ལ་འདོད་པ་བྲལ། །ཡིད་ལ་མི་བྱེད་རང་བཞིན་གནས། །རིག་པའི་གཟེར་གྱིས་འདའ་བ་མེད། །སྒོམ་མེད་དོན་ལ་བྱ་བ་བྲལ། །ལྟ་བ་མེད་པའི་སྙིང་པོ་ནི། །རང་ 1-1-19b
བཞག་སེམས་ཀྱི་རིག་པས་ཤེས། །ཆར་ཡང་དང་ནི་ཐིག་ལེ་ཚུལ། །ཚུལ་ཙམ་མཆོག་དང་གཞན་མཆོག་དོན། །ཤེས་རབ་གསང་བས་ནཱ་རོ་ལ། །སྙན་ཁུང་བརྒྱུད་པ་རྒྱུད་བཞིའི་གནད། །རྡོ་རྗེ་བཀའ་ནི་རྟོགས་ པའི་ལམ། །བྱེད་པའི་སྒྲ་ལ་གཉེར་བའི་སེམས། །ཚུལ་བཟང་རྩོལ་ལ་གང་གནས་པ། །བྱེད་པའི་དོན་དང་ཕྲད་གྱུར་ནས། །བྱ་བའི་རང་བཞིན་ཤེས་པར་བྱ། །རྒྱལ་བའི་དགོངས་པ་རིག་པ་ཉིད། །གསུམ་ གྱི་བྱེད་པའི་འོད་ཀྱིས་མཐོང་། །གསུམ་གྱི་འོད་གསལ་བཞི་ཡི་ལམ། །བྱེད་དང་བྲལ་བ་ཉིད་ལ་གནས། །ལམ་གྱིས་ལམ་གྱི་འབྲས་བུ་མཐོང་། །འབྲས་བུ་དགོངས་པ་རྒྱལ་བའི་ཐུགས། །བསམ་མེད་ རང་བཞག་རིག་པའི་ངང་། །བདེ་ཆེན་མི་རྟོག་རྒྱུ་བ་བ
【現代漢語翻譯】 那若巴大師教言集NARO8：實相之修法 1-1-18b 實相之修法 名為『寶光』之實相修法 印度語：Ratna Prabha Nama（梵文天城體：रत्न प्रभा नाम，梵文羅馬擬音：Ratna Prabha Nama，意為：寶光之名）。藏語：名為『寶光』。 向自顯現金剛心頂禮！ 三明（過去、現在、未來）慈悲智慧之光輝，具足三身智慧之體性。 以最初之方式敬禮。以慈悲加持耳傳。 以聖者之語和加持，自顯現如太陽般明亮。 此明亮之寶光，對於無邊無際之一切眾生。 雖以無分別之方式具足，卻被我執邪念所擾亂。 如地下的寶瓶一般，寶光自燃。 眾生之怙主雖已逝去，眾生仍處於黑暗之中。 為無有信心的瑜伽士，宣說實相之光。 如深淵般不明之珍寶，具緣瑜伽士以信心進入。 無分別見道之念頭，以及無行之果自顯現。 於三蓮花之壇城中，具足三世佛之身。 解脫之果自然安住，從根本上未動搖，自性成就。 法性身無有改變，自證大樂之體性。 不住于因，達到究竟，乃大乘圓滿之果。 以珍寶之語可以瞭解，無思無言之實相。 一切言說皆是心之本性，各自證悟自心之覺性。 以道之努力尋求果，安住于自心所愿之地上。 以醫者之愿而寄託希望，實相之道遠離慾望。 不作意於心，安住于自性，以智慧之釘無法穿透。 無修之義遠離作為，無見之實相，以自安住之心識瞭解。 如雨滴和明點之方式，僅僅是方式，殊勝與更殊勝之義。 以智慧之秘密，那若巴（藏文：ནཱ་རོ་，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：） 耳傳四續之要點，金剛之語乃證悟之道。 對於能作之音聲，以尋求之心。 安住于良好之方式和努力中，與能作之義相遇。 應知行為之自性，勝者之意乃覺性。 以三者之能作之光而見，三者之光明乃四道之路。 安住于遠離能作之體性，以道見道之果。 果乃勝者之意，無思自安住之覺性狀態。 大樂無念之...
【English Translation】
Collection of Teachings by Master Naropa NARO8: The Method of Realizing Suchness 1-1-18b The Method of Realizing Suchness The Method of Realizing Suchness, called 'Jewel Light' In Sanskrit: Ratna Prabha Nama (रत्न प्रभा नाम, Ratna Prabha Nama, meaning: Name of Jewel Light). In Tibetan: Called 'Jewel Light'. I prostrate to the self-appearing Vajra Mind! The glory of the wisdom of the three clarities (past, present, future) and compassion, possessing the nature of the three kayas wisdom. I prostrate with reverence in the initial manner. With compassion, bless the oral transmission. Through the words and blessings of the noble ones, self-appearance is as clear as the sun. This illuminating jewel light, for all limitless sentient beings. Although endowed in an undifferentiated manner, it is disturbed by the deluded mind of self-grasping. Like a vase beneath the earth, the jewel light is self-igniting. Although the guru of beings has passed away, beings remain in darkness. For the yogi without faith, the meaning of the light of suchness is explained. The jewel, unclear as the depths, the fortunate yogi enters with devotion. The thought of the path of seeing without concept, and the self-appearing fruit without effort. From the mandala of the three lotuses, possessing the body of the three Sugatas. The fruit of liberation is naturally abiding, without moving from the base, self-nature is accomplished. The Dharmakaya has no change, the very nature of self-aware great bliss. Not abiding in the cause, reaching the ultimate, is the fruit of the Great Vehicle's perfection. It can be understood through the precious words, the meaning of suchness, which is beyond thought and expression. All expressions are the essence of mind, each realizing the knowledge of their own mind. Seek the fruit through the effort of the path, abide on the ground of your own desired thought. Place hope with the desire of a physician, the path of suchness is free from desire. Not focusing on the mind, abiding in self-nature, it cannot be penetrated by the peg of awareness. The meaning without meditation is free from action, the suchness without view is understood by the self-abiding mind. Like the manner of raindrops and bindus, merely the manner, the meaning of supreme and other supreme. With the secret of wisdom, Naropa (ནཱ་རོ་, , , ) The key points of the four tantras of oral transmission, the Vajra words are the path of realization. For the sound of doing, with a seeking mind. Abiding in the good manner and effort, encountering the meaning of doing. One should know the self-nature of action, the intention of the Victorious Ones is awareness itself. Seen by the light of the three doers, the light of the three is the path of the four. Abiding in the nature of being free from doing, the path sees the fruit of the path. The fruit is the intention of the Victorious Ones, the state of self-abiding awareness without thought. Great bliss, non-conceptual...
ྲལ། །ཡིད་ལ་མི་བྱེད་སྣང་བ་དག །རིག་པ་མ་འགགས་ཡེ་ཤེས་གསལ། །དབང་པོ་པདྨ་རྒྱས་པའི་སེམས། །འགྲོ་བ་ཀུན་ལ་རང་བཞིན་གནས། །མཐོང་བ་ལོག་ པ་གཞན་ཡོད་ཀྱང་། །སྤྲུལ་སྐུ་དང་པོ་གཞན་ལས་མིན། །ཀུན་བཟང་རྒྱལ་བའི་དགོངས་པ་ཉིད། །སྣང་བའི་དུས་ན་གཟུང་བྱས་ལ། །དྲན་པའི་ཚུལ་གྱིས་ཉམས་སུ་བླང་། །འཕེན་པ་དང་པོའི་དུས་ནའོ། ། རིན་ཆེན་གསུང་གིས་བརྟགས་པ་ལས། །ཐབས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ཤེས་འགྱུར་ན། །ཐོག་མ་པདྨ་ཇི་བཞིན་ནོ། །དཀྱིལ་འཁོར་ལྔ་ཡི་ཡེ་ཤེས་འཕྲོ། །དེ་ལྡན་རྒྱལ་བའི་གྲལ་དུ་གནས། །ཐུགས་རྗེས་ཀུན་ལྡན་ 1-1-20a
རྙོག་བས་བསླད། །དྭངས་མ་དུས་གསུམ་འགྱུར་བ་མེད། །གསང་བའི་པདྨ་སྔགས་ཀྱི་སེམས། །སྤྱོད་པ་བྲལ་བའི་དུས་ན་ཤེས། །བཏང་བཞག་འགྲོ་འོང་རང་བཞིན་བྲལ། ། འཁོར་བ་རྣམ་པར་མི་སེམས་ཏེ། །མྱ་ངན་འདས་པའི་རྒྱུ་བ་བྲལ། །རྫོགས་པའི་དགོངས་པ་བྱ་བ་མེད། །དུས་གསུམ་མ་ཡེངས་སྲོག་ཏུ་སེམས། །བླང་དོར་མི་མངའ་ལྟ་བ་མེད། །རང་བཞིན་རྒྱལ་བའི་ལྟ་ བ་ཡིན། །མ་རྩོལ་དབུ་མ་དྲང་པོའི་ལམ། །གང་གིས་མ་བཅོས་ཐུགས་ཀྱི་ལམ། །སྙིང་ག་པདྨ་རིན་ཆེན་འོད། །འོད་གསལ་རིག་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལྔ། ། ཆགས་པ་ལ་སོགས་ཉོན་མོངས་ལྔ། །མཐར་ཐུག་ཐ་མ་དུས་ན་མཐོང་། །གང་སྐྱེས་དུས་ན་ཡུལ་མི་དཔྱད། །མི་འགག་ངོ་བོ་ཉིད་ལ་བཞག །གསང་བའི་པདྨ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ། །མ་བཅོས་རང་གསལ་གཟུགས་ འཛིན་བྲལ། །རྫོགས་པའི་ལོངས་སྤྱོད་བདེ་བའི་སྐུ། །སྤྲུལ་སྐུ་གང་ལ་ངོས་བཟུང་མེད། །དབྱེར་མེད་རིག་པ་གཅིག་ལ་གནས། །འཛིན་དང་བྲལ་བའི་མངོན་སུམ་པ། །ཆགས་དང་བྲལ་བའི་བདེ་བ་ཆེ། ། ཐ་སྙད་བྲལ་བའི་ཐབས་ཀྱི་མཚོན། །རྩོད་དང་བྲལ་བའི་སྤྱོད་པས་བླང་། །སྤྲོ་བསྡུ་མེད་པའི་དགོངས་པ་གནས། །སྣང་བ་རྒྱ་མཚོ་ཆེན་པོ་བཞིན། །རང་བཞིན་རིག་པ་དེ་བཞིན་ནོ། །ཡོན་ཏན་ 1-1-20b
སྣ་ཚོགས་ནམ་མཁའ་བཞིན། །དུས་གསུམ་འགྱུར་མེད་ཀུན་དུ་(ཏུ་)བཟང་། །སངས་རྒྱས་སེམས་ཅན་གཉིས་སུ་མེད། །འཁོར་བ་ཉིད་ན་རང་བཞིན་དག །རིན་ཆེན་དག་པ་ཇི་བཞིན་ནོ། །ཇི་ལྟར་བཅོས་ ཀྱང་འགྱུར་བ་མེད། །རང་བཞིན་ཆོས་ཉིད་ངོ་བོ་ལ། །སྒྲོ་སྐུར་སྤྲོས་པ་ངང་གིས་མེད། །འཛིན་པའི་སྤྱོད་པ་ལོག་པས་བསླད། །རང་བྱུང་རིག་པའི་དོན་མ་རྟོགས། །རང་བྱུང་ཀུན་མཁྱེན་རིག་པའི་ཐུགས། ། འགྱུར་མེད་འགྲོ་བ་ཀུན་ལ་གནས། །མཁའ་འདྲ་ཡེ་ཤེས་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ། །སྒྲུབ་མེད་དངོས་གྲུབ་ཆེན་པོ་ལ། །བསྲུང་མེད་དམ་ཚིག་རང་བཞག་སྟེ། །མཐའ་མེད་དབུས་མེད་རིག་པར་གསལ། ། རྒྱལ་བ་ཀུན་གྱི་ངོ་བོ་ལ། །སེམས་ཅན་ཀུན་གྱི་ར་(རང་)བཞིན་ཡིན། །ཡེ་ཤེས་རིག་པ་རྟོགས་གྱུར་ནས། །ཐུགས་རྗེ་མཛད་པའི་ལམ་ཡང་སྟོན། །སེམས་ཀྱི་འབྲས་བུ་རང་བཞག་ལ། །འདོད་པའི་རྩོལ་བས་ སྒྲུབ་མི་བྱ
【現代漢語翻譯】 不作意顯現諸法， 覺性無礙智慧明。 根識蓮花盛開之心， 于諸有情自性中住。 所見縱有顛倒異， 然無餘化身第一者。 乃是普賢如來之密意， 顯現之時執為境， 以憶念之方式而修持。 此乃投射之初時。 若以珍寶之語作觀察， 則能知曉方便之差別， 猶如最初之蓮花。 五智從壇城中放射， 具足此者安住于如來之列。 以大悲圓滿具足， 不為垢染所污。 清凈光明三時無變異。 秘密蓮花咒語之心， 于離戲之境中知曉。 放下、安住、去、來皆離自性。 不思輪迴之諸相， 遠離寂滅之因。 圓滿之密意無所作為， 三時無散亂視為命根。 無取捨亦無有見， 自性即是如來之見。 無勤任運中道直路， 無有造作本覺之心路。 心間蓮花珍寶光， 光明覺性五智壇城。 貪等五種煩惱， 于究竟之時方能見。 何者生起之時不觀待對境， 不住止於不滅之自性。 秘密蓮花法身， 無作任運明離執取相。 圓滿受用安樂身， 化身無有可辨認。 無別覺性安住於一， 離執之現量。 離貪之大樂。 離言之方便善巧， 離諍之行持受用。 安住于無有舒捲之密意， 顯現如四大海。 自性覺性亦如是。 功德種種如虛空。 三時無變即普賢。 佛與有情無二別， 輪迴之中自性清凈。 猶如珍寶般純凈。 無論如何改造亦不變， 自性法性即本體。 無有增損戲論之造作， 執取之行持為邪見所染。 未能證悟自生覺性之義， 自生普賢覺性之心意。 無變遷而遍在於有情眾生之中， 如虛空般任運成就之智慧。 于無需修證之大成就中， 于無需守護之誓言中安住自性。 于無邊無中之覺性中明現。 是諸佛之體性， 亦是眾生之本性。 一旦證悟智慧覺性后， 亦將示現大悲利生之道。 心之果於自性中安住， 不以欲求之勤作而成就。
【English Translation】 Without mental fabrication, appearances arise, Unobstructed awareness, clear wisdom. The mind with blossoming sensory lotuses, Naturally dwells in all sentient beings. Though perceptions may be inverted, There is no other first emanation body. It is the very intention of Samantabhadra (普賢，kuntuzangpo，कुन्तभ्द्र，All Good) Buddha, At the time of appearance, it is grasped as an object, Practiced in the manner of remembrance. This is at the time of the first projection. If one examines with precious speech, One will come to know the distinctions of methods, Like the very first lotus. The five wisdoms radiate from the mandala, One possessing this dwells in the ranks of the Buddhas. Perfectly endowed with compassion, Not defiled by impurities. Pure and clear, unchanging in the three times. The secret lotus, the mind of mantra, Is known in the state of non-duality. Letting go, abiding, going, coming, are devoid of inherent nature. Not thinking of the aspects of samsara, Free from the cause of nirvana. The perfect intention is without action, The three times without distraction, regarded as the life force. Without acceptance or rejection, without views, Self-nature is the view of the Buddhas. Effortless, spontaneous, the straight path of the Middle Way, Unfabricated, the path of the heart. The lotus in the heart, precious light, The fivefold mandala of clear light awareness. The five afflictions, such as attachment, Are seen at the ultimate, final time. When whatever arises, one does not examine the object, But rests in the unceasing essence. The secret lotus, the Dharmakaya (法身，chos sku，धर्मकाय，Body of Dharma). Unfabricated, self-luminous, free from grasping form. The perfect enjoyment, the Sambhogakaya (報身，longs spyod sku，संभोगकाय，Body of Enjoyment). The Nirmanakaya (化身，sprul sku，निर्माणकाय，Emanation Body) without any identification. Undifferentiated awareness abides in one, The direct perception free from grasping. The great bliss free from attachment. The skillful means free from concepts, The practice free from contention. Abiding in the intention without expansion or contraction, Appearances like the four great oceans. Self-nature awareness is likewise. Various qualities like the sky. Unchanging in the three times, Samantabhadra (普賢，kuntuzangpo，कुन्तभ्द्र，All Good). Buddhas and sentient beings are not two, In samsara itself, self-nature is pure. Pure like a precious jewel. However one alters it, it does not change, Self-nature, suchness, is the essence. Without fabrication of addition or subtraction, The practice of grasping is defiled by wrong views. The meaning of self-arisen awareness is not realized, The mind of self-arisen Samantabhadra (普賢，kuntuzangpo，कुन्तभ्द्र，All Good) awareness. Unchanging, it pervades all sentient beings, Like space, spontaneously accomplished wisdom. In the great accomplishment without practice, In the unprotectable samaya (誓言，dam tshig，समय，vow), self-abiding. In the limitless, centerless, clear awareness. It is the essence of all the Buddhas, And the self-nature of all sentient beings. Once awareness of wisdom is realized, One will also show the path of compassionate activity. The fruit of mind abides in self-nature, Not accomplished by striving with desire.
ེད། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་ལམ་ཆེན་ནི། །རྣམ་དག་ཡེ་ཤེས་དགོས་པའི་ལམ། །ཐུན་མོང་འགྲོ་བ་ཡོངས་ལ་གནས། །དུས་གསུམ་སངས་རྒྱས་སེམས་ལས་བྱུང་། །བགྲོད་མེད་རང་རིག་ཡེ་ ཤེས་ལམ། །རང་འདོད་བལྟས་པས་གྲུབ་པ་མེད། །རྫོགས་པའི་ལམ་ལ་གང་གནས་པ། །བསམ་གྱི་(གྱིས་)མི་ཁྱབ་རང་བཞག་ལ། །ཡིད་ལ་མི་བྱེད་ཡེངས་པ་མེད། །རྣལ་འབྱོར་རྫོགས་པ་བཅོས་ 1-1-21a
མེད་ལ། །འདོད་རྩོལ་ཐིག་ལེ་སྤྲོ་བསྡུ་མེད། །ཡེ་ནས་རྫོགས་པའི་རྣམ་དག་ལ། །བསམ་གཏན་ཡན་ལག་ཀུན་དང་ལྡན། །རླུང་གི་འཇུག་པ་རང་བཞིན་ཞི། །ཡེ་ཤེས་རྩལ་མེད་བདེ་བ་ ལ། །དགའ་བ་བཞི་ཡི་བདེ་བ་གནས། །གང་ཚོད་(སྤྱོད་)ཐབས་ལ་མ་བརྟེན་ཀྱང་། །རིན་ཆེན་སྣང་བའི་ཐབས་ཀྱིས་ཤེས། །བརྡ་སྤྲོད་ཚིག་ལ་གནས་གྱུར་ཀྱང་། །ཐིག་ལེ་རང་བྱུང་ཉིད་ལ་འཆད། །རྟོག་ དཔྱོད་ཡན་ལག་ཐེ་ཚོམ་བྲལ། །སེམས་ཀྱི་དགའ་བདེ་རྩོལ་བ་མེད། །གནས་པ་རྩེ་གཅིག་ཡེངས་པ་མེད། །བདེ་བ་མཚན་ཉིད་ཆོས་སྐུར་གནས། །ཡེ་ཤེས་གསང་བ་ཐབས་ཆེན་གྱིས། །སེམས་ ཀྱི་བག་ཆགས་ཐབས་ཆེན་གྱིས། །གྱུར་པ་གསུམ་ལ་དེ་བཞིན་འགྱུར། །སེམས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་གཏེར་ཁ་དབྱེ། །རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་འོད་གསལ་ལ། །རྒྱུ་མེད་རིག་པ་གདོད་ནས་གནས། །ཡེ་ཤེས་རང་ གནས་བདེ་བ་ཆེ། །ཀུན་མཁྱེན་མེ་ལོང་ལྟ་བ་ཉིད། །མ་ལུས་སྣང་བའི་རང་བཞིན་དག །སེམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་བདེ་བར་ཤེས། །ཀུན་བཟང་ཉམས་ཅིག་ཅིར་མ་མཐོང་། །མཐོང་མེད་གསལ་ བའི་མེ་ལོང་ཉིད། །དངོས་པོ་མེད་པའི་རིག་པ་ཡིན། །འདྲ་འམ་མི་འདྲ་རྒྱུ་གང་ཉིད། །བདག་གམ་གཞན་ནམ་དེ་ཉིད་གང་། །གྲུབ་བམ་མ་གྲུབ་ཇི་ལྟར་བསྐྱེད། །དེ་ལྟར་གྲུབ་ན་ཐུག་པ་མེད། ། 1-1-21b
དེ་ལྟར་མིན་ན་གང་ཞིག་ནི། །གཉིས་ཀ་དེ་མེད་རི་བོང་རྭ། །གང་གཞན་རྒྱུ་ལས་གྲུབ་པ་ན། །གཅིག་དང་དུ་མ་གང་དུ་གྲུབ། །འཇིག་རྟེན་རྒྱུ་འབྲས་ཆོས་བཞིན་ན། །ཡང་དག་ཡེ་ཤེས་བརྫུན་ནམ་ཅི། །དེ་ ལྟ་བདག་ལྟ་ལོག་པ་བཞིན། །སྤང་བྱ་ཉིད་གྱུར་ཡང་དག་མིན། །མ་མཐུན་གནས་པའི་ཆོས་ཡིན་ན། །ཞེན་པ་ཉིད་འགྱུར་དེ་ཉིད་རིག །དེ་ལྟར་མིན་ན་གང་ཞིག་འཐད། །བསྐྱེད་པའི་རིམ་ལ་གང་གནས་པར། ། རྫོགས་པའི་རིམ་པ་གང་འཇུག་པ། །གང་གིས་གང་ཞིག་ཇི་ལྟར་གནས། །རྩོལ་བའི་བསྐྱེད་པ་དེ་ཉིད་དམ། །ཡེ་ཤེས་རིག་པའི་+པའི་+དོན་ལ་འཇུག །དེ་ཉིད་ཡིན་ན་དེ་ལྟ་མོད། །དེ་ལྟ་མིན་ན་གང་ཞིག་ འཐད། །ཐམས་ཅད་ཐམས་ཅད་གྲུབ་པ་འམ། །མ་ཡིན་དེ་ལ་འཐད་པ་གང་། །རྗེས་འཐུན་རྒྱུ་ཡིས་མ་གནས་ན། །དེ་བཞིན་རྗེས་འཐུན་ཉིད་དུ་འགྱུར། །དེས་ན་སེང་གེ་ཕྲུ་གུ་བཞིན། ། སྐུ་གསུམ་ལྷུན་གྲུབ་བདེ་བའི་ལམ། །རྩོལ་བའི་འབྲས་བུ་མཐར་ཕྱུང་ནས། །འཇིག་རྟེན་ཆོས་ལའང་དེ་བཞིན་ནོ། །སྤྱད་བྱ་འབྲས་བུ་ཡིན་པ་ན། །ཁྱོད་ལ་དག་པའི་ཡེ་ཤེས་གང་།
【現代漢語翻譯】 誒瑪！菩提心的大道，是需要清凈智慧的道路。普遍存在於共同的眾生之中，三世諸佛皆由此心而生。無有行徑的自明智慧之路，並非通過隨心所欲的觀察就能成就。安住于圓滿道者，其境界不可思議，自然安住。心中不起念，亦不散亂。瑜伽的圓滿是無為的，沒有希求、勤作、明點的舒捲。本初圓滿的清凈境界，具足所有禪定的支分。氣脈的執行自然寂靜，無有造作的智慧安樂之中，安住著四喜的安樂。無需依賴任何修持方法，也能通過珍寶顯現的方法了知。即使安住于言語表達，也能在自生明點中闡釋。遠離分別唸的支分和懷疑，心的喜樂沒有造作。安住于專注，沒有散亂。安樂的自性安住於法身。以智慧的秘密大方便，心的習氣也以大方便轉變。在三種變化中，同樣會發生轉變。開啟心的智慧寶藏，在自生智慧光明中，無因的覺性本初存在。智慧的自性安住是大樂。一切遍知的鏡子即是見地，無餘顯現的自性清凈。了知心的法性即是大樂。如同普賢王如來的體驗一般，未曾見任何事物。是無可見的明亮鏡子，是無有實物的覺性。相同或不同，原因是什麼？是我，是他，還是它本身？是成立，還是不成立，如何產生？如果那樣成立，則沒有窮盡。如果不是那樣，那又是什麼呢？兩者都不存在，如同兔角。如果從其他原因成立，那麼是一還是多呢？如果世間如因果之法，那麼真正的智慧是虛假的嗎？如果那樣，如同我見一般是顛倒的，是應捨棄的，不是真正的。如果是不一致存在的法，那麼執著本身就會轉變，那就是覺性。如果不是那樣，什麼才是合理的呢？在生起次第中安住於何處？圓滿次第又如何進入？以什麼，對什麼，如何安住？是勤作的生起，還是智慧覺性的作用？如果是那樣，那當然可以。如果不是那樣，什麼才是合理的呢？一切都成立，或者不成立，哪個是合理的呢？如果不依賴於隨順的原因，那麼同樣會變成隨順的。因此，如同獅子幼崽一般，三身自然成就，是安樂的道路。勤作的果實最終完成，在世間法中也是如此。如果是應該修持的果，那麼你又有什麼清凈的智慧呢？ Ema! The great path of Bodhicitta (the mind of enlightenment), is the path that requires pure wisdom. It universally abides in common beings, and all Buddhas of the three times arise from this mind. The path of self-aware wisdom without traversing, is not accomplished by looking with one's own desires. Those who abide on the path of completion, their state is inconceivable, naturally abiding. Without mental fabrication, without distraction. The completion of yoga is un fabricated, without desire, effort, or the expansion and contraction of bindus (drops). In the pure state of original completion, it is endowed with all the limbs of meditation. The movement of the winds is naturally pacified, in the effortless bliss of wisdom, the bliss of the four joys abides. Even without relying on any method of practice, it is known through the method of precious appearances. Even if abiding in the words of expression, it is explained in the self-born bindu. Free from the limbs of conceptual thought and doubt, the joy and bliss of the mind are without effort. Abiding in one-pointedness, without distraction. The nature of bliss abides in the Dharmakaya (the body of truth). With the secret great skillful means of wisdom, the habitual tendencies of the mind are also transformed by great skillful means. In the three transformations, the same transformation occurs. Open the treasure of the mind's wisdom, in the self-born light of wisdom, causeless awareness has existed from the beginning. The self-abiding nature of wisdom is great bliss. The all-knowing mirror is the view itself, the nature of unreserved appearance is pure. Knowing the nature of the mind is bliss. Like the experience of Kuntuzangpo (Samantabhadra), nothing is seen. It is the invisible, clear mirror, it is the awareness without substance. Are they the same or different, what is the cause? Is it self, other, or that itself? Is it established or not established, how is it produced? If it is established in that way, there is no end. If it is not that way, then what is it? Neither exists, like a rabbit's horn. If it is established from another cause, then is it one or many? If the world is like the law of cause and effect, then is true wisdom false? If so, like the view of self, it is inverted, it should be abandoned, it is not true. If it is a dharma that exists inconsistently, then attachment itself will transform, and that is awareness. If it is not so, what is reasonable? Where does one abide in the generation stage? How does the completion stage enter? With what, to what, how does one abide? Is it the effort of generation, or the function of wisdom awareness? If it is so, then that is fine. If it is not so, what is reasonable? Does everything become established, or not, which is reasonable? If it does not rely on a conforming cause, then it will also become conforming. Therefore, like a lion cub, the three kayas (bodies) are naturally accomplished, it is the path of bliss. The fruit of effort is ultimately completed, and it is the same in worldly dharma. If it is a fruit to be practiced, then what pure wisdom do you have?
【English Translation】 Ema! The great path of Bodhichitta (the mind of enlightenment), is the path that requires pure wisdom. It universally abides in common beings, and all Buddhas of the three times arise from this mind. The path of self-aware wisdom without traversing, is not accomplished by looking with one's own desires. Those who abide on the path of completion, their state is inconceivable, naturally abiding. Without mental fabrication, without distraction. The completion of yoga is un fabricated, without desire, effort, or the expansion and contraction of bindus (drops). In the pure state of original completion, it is endowed with all the limbs of meditation. The movement of the winds is naturally pacified, in the effortless bliss of wisdom, the bliss of the four joys abides. Even without relying on any method of practice, it is known through the method of precious appearances. Even if abiding in the words of expression, it is explained in the self-born bindu. Free from the limbs of conceptual thought and doubt, the joy and bliss of the mind are without effort. Abiding in one-pointedness, without distraction. The nature of bliss abides in the Dharmakaya (the body of truth). With the secret great skillful means of wisdom, the habitual tendencies of the mind are also transformed by great skillful means. In the three transformations, the same transformation occurs. Open the treasure of the mind's wisdom, in the self-born light of wisdom, causeless awareness has existed from the beginning. The self-abiding nature of wisdom is great bliss. The all-knowing mirror is the view itself, the nature of unreserved appearance is pure. Knowing the nature of the mind is bliss. Like the experience of Kuntuzangpo (Samantabhadra), nothing is seen. It is the invisible, clear mirror, it is the awareness without substance. Are they the same or different, what is the cause? Is it self, other, or that itself? Is it established or not established, how is it produced? If it is established in that way, there is no end. If it is not that way, then what is it? Neither exists, like a rabbit's horn. If it is established from another cause, then is it one or many? If the world is like the law of cause and effect, then is true wisdom false? If so, like the view of self, it is inverted, it should be abandoned, it is not true. If it is a dharma that exists inconsistently, then attachment itself will transform, and that is awareness. If it is not so, what is reasonable? Where does one abide in the generation stage? How does the completion stage enter? With what, to what, how does one abide? Is it the effort of generation, or the function of wisdom awareness? If it is so, then that is fine. If it is not so, what is reasonable? Does everything become established, or not, which is reasonable? If it does not rely on a conforming cause, then it will also become conforming. Therefore, like a lion cub, the three kayas (bodies) are naturally accomplished, it is the path of bliss. The fruit of effort is ultimately completed, and it is the same in worldly dharma. If it is a fruit to be practiced, then what pure wisdom do you have?
།དེ་ལྟ་ཉིད་ན་ རྟག་པར་འགྱུར། །དེས་ན་རང་བྱུང་རྫོགས་པའི་ལམ། །རྒྱུ་ལ་མི་གནས་རྩོལ་བ་མེད། །རང་གནས་ཡེ་ཤེས་གདོད་ནས་གྲུབ། །གྲུབ་པའི་རང་བཞིན་སྐྱེད་མི་དགོས། །ཡེ་གསལ་ནམ་མཁའི་ 1-1-22a
རང་བཞིན་པས། །གསལ་བྱེད་རྣམ་པ་ཇི་བཞིན་ནོ། །ཟླ་བ་གཟུགས་འདྲ་གང་གིས་འབྱུང་། །དབྱིངས་ཀྱི་འབྲས་བུ་བསམ་མི་ཁྱབ། །མི་རྟོག་འབར་བའི་དཀྱིལ་འཁོར་ནས། ། ཆེ་བའི་སྐུ་གསུམ་མུ་མཐའ་མེད། །ཡེ་ཤེས་རིག་པ་ཐུག་ཕྲད་དུ། །རིན་ཆེན་སྣང་བས་བཞག་པར་བྱ། །བརྗོད་བྲལ་རིག་པ་ཐོག་བབས་ཉིད། །མ་བཙལ་རང་བྱུང་བདེ་བ་ཉིད། །ཡི་གེ་མེད་པའི་ གསུང་མཆོག་སྟེ། །ཀུན་བཟང་རྒྱལ་བའི་དགོངས་པ་སྟོན། །མི་རྟོག་དོན་མཇལ་གོམས་ཤིང་རྟོག(རྟོགས)། །ཡི་གེ་མེད་དང་རིག་པའི་གསུང་། །དོན་གྱི་ཆོས་ཉིད་མཇལ་བར་སྟོན། །གསང་སྔགས་གཏེར་གྱི་ མཛོད་འཛིན་ཅིང་། །རྒྱལ་བའི་དྲག་སྔགས་ཐ་སྙད་བྲལ། །སྔགས་ཚིག་བྲལ་བའི་ནུས་མཐུ་ལྡན། །ལས་བཞིན་མེད་པའི་དོན་གྱིས་འགྲུབ། །རྒྱུ་མེད་འབྲས་བུ་མཐར་ཐུག་ཡིན། །རིག་པ་མཐའ་བྲས་(བྲལ་) དཀྱིལ་འཁོར་འདིར། །ཞེན་མེད་ཚུལ་གྱིས་འཇུག་ན་བདེ། །དང་པོ་རང་སེམས་ཚུལ་ལ་བརྟག །རིག་པ་བླ་མའི་གདམས་པ་བཞིན། །དྲོད་དང་ལྡན་ན་བརྡ་དོན་སྤྲད། །དཀྱིལ་འཁོར་དྲུག་གི་ཡེ་ཤེས་ལ། ། སྒྲ་ཡི་མཐའ་ལ་བཞག་པར་བྱ། །མྱོང་བ་མེད་པའི་རྣམ་པ་ཡིན། །ཚོར་བ་བྲལ་བའི་རེག་བྱས་གོ། །ཕྱི་རོལ་ཚུལ་བཞིན་ངེས་པར་འགྱུར། །ཐ་མར་དྲན་བསམ་རྒྱུ་བ་བྲལ། །དཔའ་བརྟུལ་ཟ་བྱེད་ 1-1-22b
སེམས་ལྟ་བུ། །ཤེས་པ་དང་བཞག་མ་བརྟུལ་བ། །སྟག་མོ་ལྟ་བུ་སེམས་ལ་ནི། །ཡེ་ཤེས་རོལ་པ་མི་འགག་པས། །རྩལ་མེད་ཡེ་ཤེས་རིག་པའི་ངང་། །དེས་ན་རང་བཞིན་ཅོག་འཇོག་གོ། །དངོས་པོ་ ཇི་ལྟར་སྣང་བ་ཡང་། །རང་གི་ཤེས་པ་ཉིད་དུ་མཐོང་། །དུས་གསུམ་སངས་རྒྱས་མ་ལུས་པའི། །ཐུགས་ལ་འཇོག་པའི་མན་-ངག་-བཅུད། །རིན་ཆེན་ཤར་བས་རང་ལ་རྫོགས། །རྩོལ་བྲལ་རིག་པ་མི་ རྟོག་པ། །མ་བཅོས་རང་སྣང་མེད་པའི་ཀློང་། །ཡེ་ཤེས་ལྷུན་གྲུབ་ཀློང་དུ་ཤར། །རང་བྱུང་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུར་ཁྱབ། །རང་གསལ་རིག་པའི་ངང་ལ་གནས། །སྤྲོས་བྲལ་ཡེ་ཤེས་ཐིག་ལེ་ཆེ། །རྣམ་ རྟོག་བྲལ་བའི་རིག་པ་གསལ། །རང་གིས་ཅིར་ཡང་མི་རྟོག་པ། །ཡེ་ཤེས་རང་གནས་སེམས་སུ་གསལ། །ཅིར་ཡང་མི་རྟོགས་སེམས་སུ་སྨིན། །ཅི་ཡང་མ་ཡིན་དམིགས་སུ་མེད། །རྣམ་རྟོག་སེམས་ ཀྱི་རྒྱུ་བ་བྲལ། །རིག་པའི་ཡེ་ཤེས་འཛིན་པ་བྲལ། །རང་སྣང་རོལ་པ་བྱང་ཆུབ་སེམས། །སྒྱུ་མའི་ཡེ་ཤེས་བདེ་བའི་ཀློང་། །རང་རིག་ཡེ་ཤེས་འཛིན་པ་ཡིན། །རང་བྱུང་སྒྱུ་མར་མངོན་སུམ་གསལ། ། ལྷུན་གྲུབ་ཡེ་ཤེས་མ་བཅོས་པ། །བདེ་བའི་སྒྱུ་མ་རང་རིག་ཉིད། །ཐམས་ཅད་ཡེ་ཤེས་སེམས་སུ་འཆར། །རིག་པའི་ཡེ་ཤེས་དོན་གས
【現代漢語翻譯】 如是而行， 則恒常不變。 因此，自生圓滿之道， 不依賴因，無需勤作。 自住之智慧，本自成就。 已成就之自性，無需生起。 原始清明如虛空之自性， 如實顯現。 猶如水中之月影， 法界之果不可思議。 于無念熾燃之壇城中， 偉大之三身無有邊際。 于智慧明覺相遇之處， 以珍寶之光明安立。 不可言說之明覺，當下即是。 無需尋覓，自生之安樂。 無字之殊勝語， 普賢如來之密意顯現。 于無念之義中相見，習慣並證悟。 無字與明覺之語， 顯示相見實相之法性。 持有秘密真言之寶藏， 如來之猛咒，離於言詮。 咒語離於言詮，具大威力。 不依業力，以義成就。 無因之果，究竟圓滿。 明覺離邊之壇城中， 以無執之方式進入則安樂。 首先觀察自心之狀態， 如明覺上師之教導。 若具暖相，則賦予表詮之義。 於六壇城之智慧中， 安立於聲音之邊際。 乃無有體驗之相。 于離於感受之觸中領悟。 外境如實而定。 最終遠離憶念與思慮。 如勇士般吞噬一切之心， 了知與安住皆不造作。 如母虎般安住於心， 智慧之嬉戲不間斷。 無勤作之智慧明覺之狀態， 因此，自性即是任運自在。 事物如何顯現， 亦見為自心之顯現。 過去、現在、未來一切諸佛， 置於心中之竅訣精華。 珍寶之光芒顯現，自身圓滿。 無勤作之明覺，無有念頭。 無造作之自顯，無有之空性。 智慧任運成就，于空性中顯現。 如自生之虛空般遍佈。 安住于自明之明覺狀態。 離戲論之廣大智慧明點。 遠離分別念之明覺清明。 自己不作任何念想， 智慧自住於心中顯現。 不作任何念想，於心中成熟。 非是任何事物，無有對境。 分別念遠離心之流轉。 明覺之智慧，遠離執著。 自顯之嬉戲，菩提心。 如幻之智慧，安樂之空性。 自知之智慧即是執著。 自生如幻，顯現分明。 任運成就之智慧，無有造作。 安樂之幻化，自知自明。 一切皆于智慧心中顯現。 明覺之智慧，真實之義。 如是而行，
【English Translation】 Thus acting, It will be eternally unchanging. Therefore, the path of spontaneous perfection, Does not rely on causes, nor requires effort. The self-abiding wisdom is primordially accomplished. The nature of accomplishment needs no creation. The primordially clear nature of the sky, Manifests exactly as it is. Like the moon's reflection in water, The fruit of the expanse is inconceivable. From the center of the blazing non-thought, The great three bodies are without end. Where wisdom and awareness meet, Establish with precious light. The inexpressible awareness is immediate. Unsought, it is self-born bliss. The supreme word without letters, Reveals the intention of Kuntuzangpo (普賢如來). Meeting the meaning of non-thought, habituate and realize. The word of no letters and awareness, Shows the meeting of the true nature of reality. Holding the treasury of secret mantras, The wrathful mantra of the Victorious Ones is beyond words. The mantra is beyond words, possessing great power. It accomplishes through meaning, without relying on actions. The causeless fruit is ultimate. In this mandala of awareness beyond extremes, It is blissful to enter with non-attachment. First, examine the state of your own mind, According to the instructions of the awareness guru. If there is warmth, then impart the meaning of the symbol. In the wisdom of the six mandalas, Establish at the edge of sound. It is the aspect of having no experience. Understand through the touch that is free from feeling. The outer circumstances will surely be determined. Finally, free from memory and thought. Like the mind of a brave and fierce devourer, Knowing and abiding are not contrived. Like a tigress abiding in the mind, The play of wisdom is unceasing. In the state of effortless wisdom awareness, Therefore, the nature is naturally settled. Whatever appears as phenomena, Is also seen as the manifestation of one's own awareness. The essential instructions placed in the hearts of all Buddhas of the three times, The precious essence is complete within oneself as it dawns. Effortless awareness, without thought, Unfabricated self-appearance, the expanse of nothingness. Wisdom spontaneously accomplished, dawns in the expanse. Pervading like the self-born sky. Abiding in the state of self-illuminating awareness. The great bindu of wisdom free from elaboration. Clear awareness free from conceptual thought. One does not think of anything, Wisdom self-abides, clear in the mind. Not thinking of anything, it ripens in the mind. It is not anything, there is no object. Conceptual thought is free from the flow of mind. The wisdom of awareness is free from grasping. The play of self-appearance is bodhichitta (菩提心). The illusory wisdom is the expanse of bliss. Self-knowing wisdom is grasping. Self-born illusion, clearly manifest. Spontaneously accomplished wisdom, without fabrication. The illusion of bliss is self-knowing. Everything arises in the wisdom mind. The wisdom of awareness is the true meaning. Thus acting,
ལ་བ། །ཐམས་ཅད་ཡེ་ཤེས་ཉིད་དུ་མཐོང་། །ཡེ་ཤེས་མ་ 1-1-23a
ཡིན་གང་ཡང་མེད། །ཁམས་གསུམ་དྭངས་མ་ཡེ་ཤེས་ཉིད། །ཡེ་ཤེས་རིག་པའི་ཐབས་ཀྱིས་ཤེས། །འཁྲུལ་པའི་ས་ནས་བརྡ་དཀྲོལ་ཏེ། །ཡེ་ཤེས་རྒྱལ་བའི་གྲལ་དུ་བཞག །མ་ བཅོས་སྐུ་གསུང་ཐུགས་སུ་གནས། །རང་རིག་སེམས་ཀྱི་འབར་བ་ཉིད། །ཡེ་ཤེས་སེམས་ཀྱི་ཕུར་པ་ཐེབས། །རྣམ་རྟོག་བཞོན་པ་རླུང་དང་བྲལ། །དངོས་གྲུབ་བདེ་བའི་རང་བྱུང་ཉིད། །ཐར་པའི་ལམ་ མཆོག་བྱང་ཆུབ་སེམས། །འབྲས་བུ་མཐར་ཕྱིན་རིག་པ་ཉིད། །རང་བྱུང་སེམས་ཀྱི་ཇི་བཞིན་ལ། །རྣམ་པའི་རིག་པ་ཐབས་ཀྱིས་གནས། །བཅོས་མེད་དགོངས་པ་བདེ་ཆེན་འདི། །མངོན་སུམ་ མཐོང་ལ་ངོས་གཟུང་མེད། །རང་ཤར་དངོས་པོར་གྲུབ་པ་མེད། །བདེ་ཆེན་རིག་པ་མ་མཐོང་སྟེ། །འདི་དང་བྲལ་ན་རྟོག་པ་ཉིད། །བཀའ་ཡི་དོན་དང་དེ་མི་ལྡན། །དམུས་ལོང་མདུན་དུ་གཟུགས་སྣང་ བཞིན། །འབྲས་བུ་མཐར་ཕྱིན་ཡོད་མ་ཡིན། །ཀུན་བཟང་རྒྱལ་བའི་དོན་དང་འགལ། །རང་གསལ་དགོངས་པའི་ཐུགས་མ་རིག །འཛིན་པའི་ཆ་ལ་གང་གནས་ཀྱང་། །འཁོར་བའི་འབྲས་བུ་ཉིད་ དུ་འགྱུར། །རང་འདོད་དོན་གྱི་མཐར་མ་ཕྱིན། །ཡེ་ཤེས་གསང་བ་བདེ་བའི་ས། །འདོད་པས་མི་འགྲུབ་ཐོབ་པ་མེད། །འདོད་མེད་རང་བཞིན་ཉིད་ལས་བྱུང་། །ཤེས་པ་རང་ལུགས་སོ་མ་ 1-1-23b
ཉིད། །ཀུན་བཟང་རྒྱལ་བའི་དགོངས་པའོ། །ཐ་མལ་ཤེས་པ་འདི་ཉིད་ལ། །བསམ་པའི་སེམས་མེད་རང་བཞག་ཡིན། །ངེས་པའི་གཞི་ནི་དོན་ལ་གནས། །ཡིད་ཆེས་བླ་མ་ཉིད་ལ་གུས། །རིན་ ཆེན་གདམས་ངག་གཏེར་དུ་འཆད། །ལུས་(ལུང་)གི་དགོངས་པའི་དོན་གསལ་ཏེ། །རིག་པ་རང་གསལ་གཏན་ལ་ཕེབས། །མི་འགྱུར་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་འཆང་། །སྟོན་པ་རང་རིག་ཉིད་ཡིན་པས། །དྲང་ བའི་དོན་ལ་སེམས་མི་འཇུག །ཕྱི་རོལ་འདོད་རྩོལ་སེམས་དང་བྲལ། །རྫོགས་པའི་བཀའ་ལ་ཡིད་མི་འགྱུར། །བླ་མ་རིན་ཆེན་སྲོག་ཏུ་འཛིན། །མོས་པ་རང་གི་འདོད་པ་གཏོང་། །རིན་ཆེན་གཏེར་ གྱི་ངོ་བོ་འདི། །སྲོག་དང་བྲལ་བའི་ཁ་བཞིན་བསྡམ། །རང་སེམས་བྱང་ཆུབ་སེམས་འདི་ལ། །ཡེ་ཤེས་མ་རིག་ཐ་དད་མེད། །འཁྲུལ་དང་མ་འཁྲུལ་རིག་པར་གཅིག །ཞེན་རྟོག་བརྟགས་པ་ སྣ་ཚོགས་དང་། །ཡེ་ཤེས་འོད་གསལ་ངོ་བོ་ཉིད། །འོད་གསལ་རང་བྱུང་སེམས་སུ་གཅིག །བྱང་ཆུབ་སེམས་ལ་ངོ་བོ་བྲལ། །དོན་ལྡན་ཡེ་ཤེས་ཉིད་དུ་མཐོང་། །བསམ་པས་བརྟག་པ་ སྣ་ཚོགས་པ། །བགས་ཆགས་ལོག་པའི་རྐྱེན་གྱིས་མཐོང་། །མ་རིག་ཡེ་ཤེས་འཇུག་པ་དང་། །རྟོག་པའི་བག་ཆགས་དང་པོ་ནི། །སྒྲིབ་པ་མ་ལུས་གཞན་གྲུབ་ཅིང་། །བྱང་ཆུབ་ 1-1-24a
སེམས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ལ། །ཐོག་མ་དང་བྲལ་ཐ་མ་མེད། །ཐོག་མེད་འཁོར་བའི་རང་བཞིན་འདི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ལ་ཡེ་ནས་དག །སེམས་ཉིད་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུ་ལ། །བློ་བུར་ གཟུགས་བརྙན་སྤྲིན་གྱིས
【現代漢語翻譯】 觀之，一切皆為智慧之顯現， 無有非智慧之物。 三界清凈，即是智慧本身， 以智慧覺性之方便而知。 從迷惑之地解開束縛， 置於智慧勝者的行列。 安住于無為之身語意中， 乃是自明覺性的火焰。 智慧是心之橛，牢固釘住， 念頭的駿馬遠離了風。 成就與安樂自然顯現， 解脫之道的至高者是菩提心。 果的究竟是覺性本身， 在自生心中如實安住。 以方便使覺性安住于各種形態中， 這無為的境界是偉大的安樂。 現量見到卻無所執取， 自顯現之物無有實體。 未能見到偉大的安樂覺性， 若與此分離，則僅是念頭。 與佛語的真意不符， 如同盲人面前的景象。 果的究竟既非有也非無， 與普賢王如來的真意相悖。 未能領悟自明境界的密意， 無論執著於何處， 都將成為輪迴的果報。 未能達到自以為是的究竟， 智慧是秘密安樂之地。 欲求無法成就，也無法獲得， 它從無慾的自性中產生。 覺性是其自身的本來面目， 乃是普賢王如來的境界。 對於這平凡的覺性， 沒有思慮之心，而是自然安住。 確定的基礎在於真理， 深信並恭敬上師。 珍貴的教誨如寶藏般宣講， 身（語）之境界的意義顯明， 覺性自明，達到究竟。 持有不變的金剛薩埵， 導師即是自明覺性本身。 不以世俗之見擾亂內心， 遠離外在的追求與努力。 對圓滿的佛語毫不動搖， 視珍貴的上師為生命。 放下自己的慾望， 這珍寶之藏的本質， 如同緊閉的無舌之口。 對於這自心菩提心， 智慧與無明並無差別。 迷惑與不迷惑，在覺性中合一。 各種執著、念頭與分別， 皆是智慧光明自性。 光明與自生心合一， 菩提心無有自性。 在有意義的事物中見到智慧， 各種思慮與分別， 皆因錯誤的習氣所致。 無明與智慧的融合， 以及念頭的最初習氣， 所有遮蔽皆由他者所成， 在菩提心的特徵中， 無始無終。 這無始輪迴的自性， 在菩提心中本已清凈。 心性如虛空一般， 突然出現的影像如同雲彩。
【English Translation】 Behold, all is the manifestation of wisdom itself, There is nothing that is not wisdom. The three realms are pure, which is wisdom itself, It is known through the means of wisdom awareness. Unravel the bonds from the ground of delusion, Place it in the ranks of the victorious ones of wisdom. Abide in the unconditioned body, speech, and mind, It is the flame of self-luminous awareness. Wisdom is the peg of the mind, firmly fixed, The horse of thoughts is separated from the wind. Accomplishments and bliss arise naturally, The supreme of the path of liberation is Bodhicitta (enlightenment mind). The ultimate result is awareness itself, Abiding as it is in the self-born mind. Through skillful means, awareness abides in various forms, This unconditioned state is great bliss. Seeing directly, yet without grasping, Self-arisen things have no substance. Failing to see the great bliss awareness, If separated from this, it is merely thought. It does not accord with the meaning of the Buddha's words, Like images before a blind person. The ultimate result is neither existent nor nonexistent, It contradicts the meaning of Kuntuzangpo (Samantabhadra, the primordial Buddha). Failing to recognize the heart of the self-luminous state, Wherever one clings, It will become the fruit of samsara (cyclic existence). Failing to reach the end of one's own desires, Wisdom is the secret place of bliss. Desire cannot accomplish it, nor can it be obtained, It arises from the nature of desirelessness. Awareness is its own original face, It is the state of Kuntuzangpo. For this ordinary awareness, There is no thinking mind, but natural abiding. The basis of certainty lies in truth, Have faith and respect for the Guru (spiritual teacher). Precious teachings are expounded like treasures, The meaning of the body's (speech's) state is clarified, Awareness is self-luminous, reaching the ultimate. Holding the unchanging Vajrasattva (diamond being), The teacher is self-awareness itself. Do not let the mind engage in worldly matters, Separate from external pursuits and efforts. Do not waver in the perfect teachings, Hold the precious Guru as your life. Let go of your own desires, This essence of the precious treasure, Is like a closed, tongueless mouth. For this Bodhicitta of one's own mind, Wisdom and ignorance are not different. Delusion and non-delusion are one in awareness. Various attachments, thoughts, and discriminations, Are all the self-nature of wisdom's light. Light and self-born mind are one, Bodhicitta has no self-nature. Seeing wisdom in meaningful things, Various thoughts and discriminations, Are seen due to the cause of wrong habits. The merging of ignorance and wisdom, And the first habit of thought, All obscurations are created by others, In the characteristics of Bodhicitta, There is no beginning and no end. This nature of beginningless samsara, Is originally pure in Bodhicitta. The nature of mind is like the sky, Sudden images are like clouds.
་བསྒྲིབས། །ངོ་བོ་མ་ཡིན་རྐྱེན་གྱིས་སྣང་། །མེ་དང་ལྕགས་ཀྱི་རང་བཞིན་འདྲ། །རང་བཞིན་བྲལ་བ་མ་ཡིན་ཏེ། །དུས་གསུམ་མ་ཡིན་ནམ་མཁའ་བཞིན། །ཆོས་སྐུ་རང་བཞིན་ཡེ་ནས་ དག །ལོངས་སྤྱོད་རང་གི་བདེ་བ་ཉིད། །སྤྲུལ་པ་ཆུ་ཟླ་ལྟ་བུར་སྣང་། །དབྱེར་མེད་རིག་པ་གཅིག་གི་ངང་། །བླང་དོར་གཉིས་བྲལ་མཉམ་པ་ཉིད། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ལ། །སྙིང་པོ་མཉམ་ ཉིད་ཡེ་སངས་རྒྱས། །སྙིང་པོ་དོན་ལ་རྩོལ་བ་མེད། །དོན་གྱི་རང་བྱུང་གཉིས་སུ་མེད། །སེམས་ཀྱི་རང་རིག་རྟོག་པ་+པ་+ཉིད། །རྣམ་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ཉིད་དུ་འབར། །བཙལ་མེད་འབྲས་བུ་མཐར་ཐུག་ཉིད། ། བཀའ་ཡི་བཅུད་འདུས་སྙིང་པོ་འདི། །རྒྱ་མཚོ་བཞིན་དུ་བདུད་རྩི་འདུས། །སྙིང་པོའི་དོན་འདི་གསང་བའི་བཅུད། །གསལ་བའི་སྒྲོན་མ་སྙིང་པོ་འདི། །མ་ལུས་འདུས་པའི་འཁོར་ལོ་ཡིན། །སྙིང་ པོ་གསུང་གིས་རྟོགས་བྱ་བ། །སེམས་ཉིད་རང་བྱུང་སྙིང་པོ་ཉིད། །ཕྱི་ནང་གསང་བའི་དཀྱིལ་འཁོར་འདུས། །འབྱུང་འཇུག་མི་མངའ་སྙིང་པོར་གསལ། །རང་བྱུང་རྫོགས་པའི་དགོངས་པར་གོ། །ཡེ་ 1-1-24b
ཤེས་སྙིང་པོ་མཁའ་འདྲ་བ། །མཐའ་དབུས་མི་མངའ་བླང་དོར་མེད། །མི་ལེན་སྙིང་པོ་བདག་མེད་གསལ། །བཀའ་ཡི་བཅུད་འདུས་སྙིང་པོ་འདི། །རང་བཞིན་སྙིང་པོ་སྨན་ཆེན་རྟོགས། །འཁོར་བའི་ ཟུག་རྔུ་འབྱིན་པའི་མཆོག །བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་སྨན་མེད་ན། །རྩོལ་བའི་འཇུག་པ་མཐོ་རིས་རྒྱུ། །སྨན་ཆེན་རང་ལ་གནས་བཞིན་དུ། །མི་རྟོག་གཞན་ནས་ཚོལ་བར་བྱེད། །རྙེད་པས་རང་སེམས་ སྨན་དུ་མཐོང་། །རྟོག་པས་གཞན་ནས་མ་འོངས་ཏེ། །རང་བྱུང་སྙིང་པོ་ཐོག་མ་མེད། །སྤྲོས་བྲལ་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུར་གནས། །རྒྱལ་བའི་སྐུ་དང་རང་བཞིན་ལྡན། །གཟུང་འཛིན་བྲལ་བའི་ངང་ལ་ བཞུགས། །བདེ་བའི་དོན་ལ་མ་ཆགས་རོལ། །སྣང་བ་ཡེ་ཤེས་རིག་པར་གནས། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་སྨན་ཆེན་འདི། །ཡེ་ཤེས་རྒྱལ་བའི་དགོངས་པ་སྟེ། །དུས་གསུམ་སངས་རྒྱས་ལམ་དུ་བདེ། ། བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་དགོངས་པ་ནི། །ཤེས་པ་རང་བཞིན་སོ་མ་ཉིད། །སྙིང་པོའི་དོན་རྟོགས་བྱ་བ་བྲལ། །རང་གསལ་རིག་པའི་ངང་ལ་བཞུགས། །བཅོས་མེད་འཛིན་བྲལ་འཕྲོ་འདུ་མེད། །བྱང་ཆུབ་ རྒྱུ་བ་སྙིང་པོ་བྲལ། །ཀུན་འབྱུང་རིག་པ་འཕོ་འགྱུར་མེད། །ཐུགས་རྗེ་རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་ཉིད། །རྩོལ་བྲལ་རང་སྣང་བྱིན་རླབས་འབྱུང་། །ཕྱོགས་རིས་མི་མངའ་ཀུན་ལ་ཁྱབ། །སྙིང་པོ་ཉིད་དུ་ 1-1-25a
ཀུན་སྒྲོལ་མཛད། །བྱམས་པ་ཆོས་ཉིད་ངང་དུ་སྐྱབས། །དགའ་བ་རང་རིག་མི་འབྲལ་བ། །བླང་དོར་གཉིས་མེད་བཏང་སྙོམས་ཆེ། །རང་བྱུང་མགོན་པོ་འཁོར་ལོ་ལ། །རྟོག་ བྲལ་འཁོར་བའི་རང་བཞིན་དང་། །ཐུགས་རྗེ་སེམས་ཅན་དོན་མི་མཛད། །དངོས་པོ་མི་མངའ་རང་བྱུང་སེམས། །འོད་གསལ་སྙིང་པོ་རྫོགས་པ་འདི
【現代漢語翻譯】 被遮蔽，非本體因緣而顯現，如火與鐵的自性一般。並非遠離自性，而是如非三時之虛空。法身（Dharmakaya）自性本自清凈，報身（Sambhogakaya）是自生的安樂，化身（Nirmanakaya）如水中月般顯現。在無別的覺性一味中，遠離取捨，平等一味。菩提心之智慧中，精華平等，本自成佛。精華之義，無有造作，義之自生，無有二元。心之自明，即是覺性，種種分別念皆轉化為智慧之光。無需尋覓，即是究竟之果。 此乃彙集諸佛密意的精華，如大海般蘊含甘露。此精華之義，是秘密之精髓。此光明之燈，即是精華，是彙集一切之輪。精華需以佛語來證悟，心性自生即是精華。內外秘密壇城彙集於此，生起融入，無所不在，于精華中顯現。通達自生圓滿之意，智慧精華如虛空般，無有邊際中心，無有取捨。不取捨之精華，自性空明。此乃彙集諸佛密意的精華，自性精華，證悟如大藥。是拔除輪迴痛苦之殊勝之藥。若無菩提心之大藥，勤作之行，僅能生於天界。大藥本在自身，卻不證悟，向外尋覓。證悟時，方知自心即是藥。若執著，則無法從他處獲得。自生精華，本無初始，離戲如虛空般存在。具足諸佛之身與自性，安住于離能取所取之狀態。不執著于安樂，而享受安樂。顯現安住于智慧覺性中。 此菩提心之大藥，是諸佛之智慧，是三世諸佛之道。不可思議之意，是覺性自性，本自如此。精華之義，離於造作，安住于自明覺性中。無有造作，離於執著，無有增減。菩提之因，離於精華。萬法生起之覺性，無有遷變。大悲自生，即是智慧。離於造作，自生顯現，加持涌現。無有偏頗，遍及一切。于精華中，度脫一切。慈愛於法性中救護，喜悅自明，永不分離，無有取捨，大平等性。自生怙主之輪，離於分別念之輪迴自性，大悲不捨眾生之利益。無有實體，自生之心，光明精華，即是圓滿。
【English Translation】 Obscured, appearing due to non-essential causes, like the nature of fire and iron. Not separated from its own nature, like the sky which is not of the three times. The Dharmakaya (法身) is primordially pure in its own nature, the Sambhogakaya (報身) is its own bliss, the Nirmanakaya (化身) appears like a reflection in water. In the state of indivisible awareness, free from acceptance and rejection, is equality itself. In the wisdom of Bodhicitta (菩提心), the essence is equality, primordially enlightened. In the essence of meaning, there is no effort; the self-arisen meaning is non-dual. The self-awareness of mind is awareness itself; conceptual thoughts blaze as wisdom. The ultimate result is found without searching. This essence, which gathers the heart of the teachings, is like an ocean filled with nectar. This meaning of essence is the heart of secrets. This lamp of clarity is the essence, a wheel that gathers all. The essence is to be realized through the words of the teachings; the self-arisen nature of mind is the essence itself. The inner and outer secret mandalas are gathered here; arising and dissolving are clear in the essence. Understand the self-arisen, perfect intention. The essence of wisdom is like the sky, without beginning or end, without acceptance or rejection. The essence that does not accept is clear in its selflessness. This essence, which gathers the heart of the teachings, realize the great medicine of the essence of nature. It is the supreme remover of the thorns of samsara (輪迴). If there is no great medicine of Bodhicitta (菩提心), the path of effort leads only to higher realms. The great medicine dwells within oneself, yet one does not realize it and searches for it elsewhere. Upon finding it, one sees one's own mind as the medicine. By clinging, it will not come from elsewhere. The self-arisen essence has no beginning; it abides like the unelaborated sky. It possesses the body and nature of the Buddhas; it abides in a state free from grasping and being grasped. Enjoy bliss without attachment. Appearances abide in the awareness of wisdom. This great medicine of Bodhicitta (菩提心) is the wisdom of the Buddhas; it is the path of the Buddhas of the three times. The inconceivable intention is the very nature of awareness. The meaning of essence is free from doing; it abides in the state of self-luminous awareness. Unfabricated, free from grasping, without addition or subtraction. The cause of Bodhi (菩提) is free from essence. The awareness from which all things arise is immutable. Compassion is self-arisen wisdom itself. Free from effort, self-arisen appearances, blessings arise. Without partiality, it pervades all. In the essence itself, it liberates all. Loving-kindness protects in the nature of reality. Joy is self-awareness, inseparable. Without acceptance or rejection, great equanimity. In the wheel of the self-arisen protector, the nature of samsara (輪迴) is free from conceptual thought, and compassion does not abandon the benefit of sentient beings. Without substance, the self-arisen mind, the clear light essence, is perfection itself.
། །རིན་ཆེན་གསུང་གིས་བརྟགས་པས་ཤེས། ། འགྲོ་དྲུག་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ། །རང་གནས་ཡེ་ཤེས་ཉིད་ལྡན་པ། །བརྟག་པ་གསུམ་གྱིས་ཤེས་པར་འགྱུར། །མིང་དང་སེམས་ལ་ཡེ་ཤེས་ཚོལ། །དངོས་པོ་གང་ཡང་རུང་བ་ལ། །བརྟགས་ པས་རང་ལོགས་ཤེས་པར་འབྱུང་། །ཡིད་བཞིན་རིན་ཆེན་ནོར་བུ་བཞིན། །འགྱུར་བ་མེད་པའི་གནས་ལུགས་དང་། །ཐུན་མོང་དམ་ཚིག་གསུམ་ལྡན་པའོ། །ལྕེ་མནན་ནང་ཡིག་སྒྲ་ལ་སོགས། ། དེ་བཞིན་གནས་སྐབས་གཞན་དུ་ཡང་། །སྙིང་པོ་ཡེ་ཤེས་གཟུང་བར་བྱ། །སྙིང་པོ་གསུང་འདི་དོན་དང་འབྲེལ། །སྐལ་ལྡན་རིན་ཆེན་ལྟ་བུ་ཡིས། །གྲུབ་མཐའ་ངན་ལ་གནས་དུས་སུ། །འདི་ཡི་ དོན་ཀུན་རིག་པར་གྱིས། །འདི་ཡིས་རང་སེམས་མ་རིག་ན། །སྒྲའམ་ཚད་མ་གང་གིས་ཀྱང་། །རིག་པའི་ཡེ་ཤེས་རྙེད་མི་འགྱུར། །གཞི་ཉིད་རང་བྱུང་འགྱུར་བ་མེད། །རྟོག་པའི་རང་བྱུང་སེམས་ 1-1-25b
ཀྱི་ལམ། །མ་ཡེངས་བྱང་ཆུབ་སེམས་སུ་གསལ། །རང་བྱུང་འབྲས་བུ་མཐར་ཕྱིན་པ། །འགྲོ་དོན་མཛད་ལ་རྟོག་པ་གྲོལ། །འོད་གསལ་དབྱེར་མེད་གཅིག་གི་ངང་། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་རང་རིག་ འདི། །བག་ཆགས་འཁྲུལ་པའི་དབང་གིས་ན། །བརྟགས་པས་སྣ་ཚོགས་མེད་བཞིན་གྲུབ། །སེམས་ཀྱི་བག་ཆགས་ཕྱིར་སྣང་ཡང་། །རིག་པ་འོད་གསལ་འགྱུར་བ་མེད། །སྣ་ཚོགས་སྣང་བའི་རང་ བཞིན་འདི། །སྙིང་པོ་གསུང་གི་བརྗོད་བྱ་སྟེ། །འཁྲུལ་པ་མ་ཡིན་ལོག་སྣང་བས། །རང་རིག་བྱང་ཆུབ་སེམས་སུ་བརྗོད། །རྟོག་པའི་རྩ་བ་བྱང་ཆུབ་སེམས། །རང་རིག་སེམས་ལ་རྟོག་པར་ འཁྲུལ། །ཐོག་མ་མེད་དུས་བག་ཆགས་དང་། །རིན་ཆེན་གདམས་ངག་རྐྱེན་མེད་པས། །རྟོག་མེད་སྙིང་པོ་སེམས་མ་གོམས། །ཐག་པ་སྦྲུལ་མིན་སྣང་བ་བཞིན། །ལུས་ངག་སེམས་དབེན་སྒྱུ་མའི་ ལུས། །སྣ་ཚོགས་སྣང་བའི་རང་བཞིན་འདི། །ཆོས་ཉིད་ཡིན་པར་དབྱེར་མེད་པས། །ཟུང་དུ་འཇུག་པ་གང་དགོངས་པ། །གསལ་བའི་སེམས་དེ་ཉིད་ལ་ནི། །ཆོས་ཉིད་མ་ཡིན་བག་མི་སྣང་། ། ཐམས་ཅད་སྣང་བའི་ངོ་བོ་འདི། །ཡེ་ཤེས་སྙིང་པོ་ཉིད་དུ་མཐོང་། །ངོ་བོ་ཉིད་ལ་བརྗོད་པ་བྲལ། །རང་བཞིན་རྣམ་དག་རིག་པ་ལ། །བརྗོད་མེད་དོན་དུ་མ་བརྗོད་ན། །རིག་པའི་དོན་ལ་མཇལ་ 1-1-26a
བ་མེད། །བརྗོད་པའི་སྒྲ་ལ་སེམས་དྲངས་པས། །མ་བཅོས་རང་བྱུང་ཆོས་ཉིད་མཐོང་། །རང་རིག་སེམས་ལ་དོན་རྟོགས་+ནས་+ནས། །འཇུག་ཐབས་མི་གཉིས་ཚུལ་ གྱིས་གནས། །ཅིག་ཆར་རྫོགས་པ་བདེ་བ་ཆེ། །ཕྱོགས་སུ་མ་ལྷུང་གཟུང་བའི་སེམས། །རྫོགས་པའི་ཡེ་ཤེས་སྙིང་པོ་ལ། །རིམ་པའི་ལམ་མེད་མཐར་ཕྱིན་པ། །རང་བྱུང་རྟོགས་པའི་ འཇུག་པ་ལ། །དེ་ཉིད་སྙིང་པོ་དོན་ལྡན་པས། །འདོད་པའི་ཚོགས་ལ་ཡིད་མི་འཇུག །དེ་བཞིན་ཕ་རོལ་ཕྱིན་པ་དྲུག །རང་བྱུང་རྫོགས་པའི་སེམས་ལ་གནས། །བསམ་བྲལ་མི་རྟོག་དགོངས་པ་ ལ། །དེ་ཉིད་ཕ་
【現代漢語翻譯】 通過珍貴的言語進行考察便能知曉。 對於六道一切眾生來說，自身本具本然智慧。 通過三種考察便能知曉。 在名和心中尋找智慧。 對於任何事物，通過考察便能自然而然地瞭解其自性。 如同如意珍寶一般，具有不變的實相和共同的三昧耶。 如舌壓、內字音聲等，同樣在其他情況下，也要把握其精髓智慧。 這精髓之語與意義相關聯，如同具緣的珍寶一般。 在處於惡劣見解之時，要理解這其中的所有意義。 如果不能通過它來認識自心，那麼無論通過聲音或量度，都無法獲得覺悟的智慧。 基本身即是自生且不變的，是分別唸的自生心之路。 不散亂地顯現為菩提心，自生之果達到圓滿。 在利益眾生時，分別念得以解脫，在光明無別的狀態中。 這菩提心的自明，由於習氣的迷惑，考察時會發現，明明沒有卻似乎存在。 心的習氣向外顯現，但覺性光明卻不變。 這顯現萬象的自性，是精髓之語所要表達的內容。 不是錯覺，而是顛倒的顯現，因此被稱為自明菩提心。 分別唸的根源是菩提心，自明之心卻被誤認為分別念。 無始以來的習氣，以及沒有珍貴教言的因緣，導致未曾習慣於無分別的精髓之心。 如同繩子被誤認為蛇一般，身語意遠離，如幻之身。 這顯現萬象的自性，與法性無別，那麼所說的雙運是指什麼呢？ 在那明澈的心性中，沒有不是法性的習氣顯現。 一切顯現的本體，都被視為智慧的精髓。 本體遠離言說，自性清凈的覺性。 如果不將不可言說的意義表達出來，就無法見到覺性的意義。 將心導向言說的聲音，便能見到未造作的自生法性。 自明之心領悟意義之後，以不二的方式安住。 當下圓滿，帶來巨大的喜樂，不偏袒任何一方的執取之心。 在圓滿的智慧精髓中，沒有次第的道路，達到究竟圓滿。 在自生證悟的境界中，那精髓具有深刻的意義。 不會將心投入到慾望的聚集之中，同樣，六度波羅蜜多。 安住在自生圓滿的心中，在不可思議、無分別的意境中。 那即是彼岸。
【English Translation】 It is known through examination with precious speech. For all sentient beings in the six realms, the inherent wisdom of their own state is present. It can be known through three examinations. Seek wisdom in name and mind. For any object, through examination, its own nature will naturally be understood. Like a wish-fulfilling jewel, it possesses the unchanging reality and the common samaya. Like tongue-pressing, inner letter sounds, etc., similarly, in other situations, grasp the essence of wisdom. This essence of speech is related to meaning, like a fortunate jewel. When in a state of evil views, understand all the meanings within this. If you do not recognize your own mind through this, then neither through sound nor measure will you attain the wisdom of enlightenment. The ground itself is self-born and unchanging, the path of the self-born mind of conceptual thought. Unwaveringly manifest as bodhicitta, the self-born fruit reaches perfection. When benefiting beings, conceptual thoughts are liberated, in a state of indivisible luminosity. This self-awareness of bodhicitta, due to the delusion of habitual tendencies, when examined, seems to exist even though it does not. The habitual tendencies of the mind appear outwardly, but the luminosity of awareness does not change. This nature of manifesting various appearances is what the essence of speech expresses. It is not an illusion, but a reversed appearance, therefore it is called self-aware bodhicitta. The root of conceptual thought is bodhicitta, self-aware mind is mistaken for conceptual thought. Due to beginningless habitual tendencies, and the lack of conditions for precious instructions, the essence of non-conceptual thought is not familiar to the mind. Like a rope mistaken for a snake, body, speech, and mind are isolated, an illusory body. This nature of manifesting various appearances is inseparable from the nature of reality, so what does the union of two refer to? In that clear mind itself, there is no appearance of non-dharmata habitual tendencies. The essence of all appearances is seen as the essence of wisdom itself. The essence is beyond expression, the self-nature is pure awareness. If the inexpressible meaning is not expressed, there is no meeting with the meaning of awareness. Directing the mind to the sound of expression, one sees the uncreated, self-born nature of reality. After realizing the meaning in the self-aware mind, abide in a non-dual manner. Instantaneously complete, bringing great bliss, a mind that does not cling to any side. In the perfect essence of wisdom, there is no gradual path, reaching ultimate perfection. In the attainment of self-born realization, that essence is full of meaning. The mind does not indulge in the accumulation of desires, similarly, the six paramitas. Abide in the self-born perfect mind, in an inconceivable, non-conceptual state. That is the other shore.
རོལ་ཕྱིན་དྲུག་ལྡན། །མི་རྟོག་འཛིན་མེད་ཚུལ་ལ་གནས། །མ་ཡེངས་རིགས་པ་རྒྱུན་མི་ཆད། །དམིགས་མེད་ཤེས་པ་ཕ་རོལ་ཕྱིན། །སེམས་ཉིད་སྟོང་པའི་དངོས་མེད་ལ། །ཆོས་དང་ ཆོས་ཅན་མི་གནས་པས། །དབྱེར་མེད་བདེན་པ་བཞི་པོའི་དོན། །དངོས་པོ་ཡེ་ཤེས་འགགས་མ་ཡིན། །བདེན་བརྫུན་གཉིས་ཀྱི་མཐར་མི་འཛིན། །སྙིང་པོ་དོན་ལ་འདོད་པ་བྲལ། །ཀུན་ བཟང་ཡེ་ཤེས་འོད་གསལ་ལ། །བསམ་བྲལ་ཡེ་ཤེས་ནམ་མཁའ་འདྲ། །རྫོགས་དང་ཡེ་ཤེས་མ་བཅོས་པ། །མི་འགྱུར་ཆོས་ཉིད་དབྱིངས་ཀྱི་ཐུགས། །མི་འགག་ཡེ་ཤེས་རིག་པའི་གསུང་། ། 1-1-26b
དབྱེར་མེད་ཆོས་སྐུ་གཟུང་འཛིན་བྲལ། །སྐུ་གསུང་ཐུགས་བྲལ་སྐུ་གསུང་ཐུགས། །ཕྱི་ནང་མི་མངའ་རང་གསལ་ཉིད། །འབྱུང་འཇུག་མི་མངའ་རང་བཞིན་གནས། །དབང་པོའི་ངོ་ལ་སྣང་བ་རྣམས། ། ཆོས་ཉིད་བྱང་ཆུབ་སེམས་སུ་མཐོང་། །ཉོན་མོངས་ལྔ་པོ་ཡེ་ཤེས་ལམ། །ཐམས་ཅད་བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་གཞི། །སངས་རྒྱས་ཉིད་ལས་གཞན་མ་ཡིན། །དག་པའི་སེམས་ལ་བཙལ་མེད་དེ། །བཙལ་བའི་ཀུན་ རྫོབ་གྲུབ་མ་ཡིན། །དམ་པའི་དོན་ལ་ག་འཇུག་པ། །གསང་བ་རྫོགས་པའི་དོན་ཉིད་ལ། །ཆོས་ཉིད་གསང་བ་ཉིད་དམིགས་ན། །ངེས་པའི་གདམས་ངག་ཟབ་མོ་ཡིན། །བཙལ་མེད་རང་གཞན་བཙལ་བ་དང་། ། མི་སྒོམ་རང་ལུགས་བསྒོམ་པ་དང་། །མི་གནས་ཚུལ་ལ་འདུག་པ་དང་། །བཞག་མེད་མཉམ་བཞག་རང་བྱུང་བདེ། །མི་རྟོག་དོན་ལ་གྱི་ན་བ། །དགེ་མི་དགེ་ཡི་རྣམ་རྟོག་བྲལ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་མཚན་ ཉིད་དོ། །རང་བྱུང་བྱང་ཆུབ་བཙལ་བ་མིན། །བྱུང་ཆུབ་འདོད་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས། །ཡང་དག་དོན་གྱི་སྙིང་པོ་འདི། །བཙལ་བས་རྙེད་པར་མི་འགྱུར་ཏེ། །ཞེ་སེམས་ཉིད་ལས་འབྱུང་མི་འགྱུར། །ཉལ་ བའི་བསམ་གཏན་འཁོར་ལོ་བདེ། །མ་ལུས་བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་ངང་། །ཆོས་ཉིད་བྱང་ཆུབ་མཉམ་བཞག་ན། །དངོས་མེད་བྱང་ཆུབ་རང་བྱུང་དང་། །འདུས་མ་བྱས་པ་བདེ་བའི་ཀློང་། །སེམས་ཉིད་ 1-1-27a
བསམ་མེད་བརྗོད་ལས་འདས། །ཡེ་ནས་རྣམ་དག་བསམ་དུ་མེད། །རྫོགས་པའི་རྣལ་འབྱོར་རིག་པ་ཡིས། །དེ་ལ་མ་བཙལ་གནས་ན་བསྒོམས། །རིག་པ་དབྱིངས་ལ་ཡན་ བཞག་ན། །བཙལ་བའི་ནད་བྲལ་སྒོམ་པ་ཡིན། །དེ་བས་སྙིང་པོ་དྲི་མ་མེད། །རིག་པ་འོད་གསལ་ཉིད་དུ་སྒོམ། །འོད་གསལ་སེམས་ལ་གནས་གྱུར་ན། །རྣམ་རྟོག་མཚན་མ་རང་བཞིན་ཞི། །སྐྱེ་བ་ མེད་པའི་ཕྱག་རྒྱ་ཡིས། །རང་སྣང་ཀུན་བཟང་རོལ་པ་འགྲུབ། །དངོས་མེད་དངོས་ལ་མི་དམིགས་ཤིང་། །དབུ་མའི་སེམས་བྲལ་རྒྱུ་བ་བྲལ། །སེམས་ཀྱི་རྒྱུ་བ་མེད་པས་ན། །ཐམས་ཅད་རང་བྱུང་སྟོང་པ་ཉིད། ། སེམས་ཉིད་རིག་པ་རང་བྱུང་བ། །འགྱུར་མེད་སྤྱོད་མེད་གསལ་བས་ན། །ཡི་གེ་མེད་པའི་སྙིང་པོ་གསུང་། །དམ་པ་བྱང་ཆུབ་སེམས་ལ་གནས། །རྒྱལ་པོའི་དམ་ཚིག་མ་བཅོལ་བ། །བསྲུང་བ་མེད་པའི་
【現代漢語翻譯】 具足六度（རོལ་ཕྱིན་དྲུག་ལྡན།），安住于無分別無執著之狀態（མི་རྟོག་འཛིན་མེད་ཚུལ་ལ་གནས།）。 不散亂的覺性持續不斷（མ་ཡེངས་རིགས་པ་རྒྱུན་མི་ཆད།），無所緣的智慧是到達彼岸（དམིགས་མེད་ཤེས་པ་ཕ་རོལ་ཕྱིན།）。 心性本為空性無實（སེམས་ཉིད་སྟོང་པའི་དངོས་མེད་ལ།），法與有法不住其中（ཆོས་དང་ཆོས་ཅན་མི་གནས་པས།）。 無別的四諦之義（དབྱེར་མེད་བདེན་པ་བཞི་པོའི་དོན།），實相智慧無有阻礙（དངོས་པོ་ཡེ་ཤེས་འགགས་མ་ཡིན།）。 不執著于真假二邊（བདེན་བརྫུན་གཉིས་ཀྱི་མཐར་མི་འཛིན།），于精要之義無有貪戀（སྙིང་པོ་དོན་ལ་འདོད་པ་བྲལ།）。 于普賢（ཀུན་བཟང་）智慧光明之中（ཀུན་བཟང་ཡེ་ཤེས་འོད་གསལ་ལ།），不可思議的智慧猶如虛空（བསམ་བྲལ་ཡེ་ཤེས་ནམ་མཁའ་འདྲ།）。 圓滿與智慧無有造作（རྫོགས་དང་ཡེ་ཤེས་མ་བཅོས་པ།），不變法性界之心髓（མི་འགྱུར་ཆོས་ཉིད་དབྱིངས་ཀྱི་ཐུགས།）。 不滅智慧覺性之語（མི་འགག་ཡེ་ཤེས་རིག་པའི་གསུང་།），無別法身遠離能取所取（དབྱེར་མེད་ཆོས་སྐུ་གཟུང་འཛིན་བྲལ།）。 身語意三者無別，即是身語意（སྐུ་གསུང་ཐུགས་བྲལ་སྐུ་གསུང་ཐུགས།），內外皆無，唯是自明（ཕྱི་ནང་མི་མངའ་རང་གསལ་ཉིད།）。 無有生入，安住于自性之中（འབྱུང་འཇུག་མི་མངའ་རང་བཞིན་གནས།），根識之顯現（དབང་པོའི་ངོ་ལ་སྣང་བ་རྣམས།），皆於法性菩提心中顯現（ཆོས་ཉིད་བྱང་ཆུབ་སེམས་སུ་མཐོང་།）。 五種煩惱是智慧之路（ཉོན་མོངས་ལྔ་པོ་ཡེ་ཤེས་ལམ།），一切皆是菩提心之基礎（ཐམས་ཅད་བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་གཞི།）。 與佛無別（སངས་རྒྱས་ཉིད་ལས་གཞན་མ་ཡིན།），于清凈心中無有尋覓（དག་པའི་སེམས་ལ་བཙལ་མེད་དེ།）。 尋覓的世俗並不成立（བཙལ་བའི་ཀུན་རྫོབ་གྲུབ་མ་ཡིན།），進入勝義諦之中（དམ་པའི་དོན་ལ་ག་འཇུག་པ།）。 于秘密圓滿之義中（གསང་བ་རྫོགས་པའི་དོན་ཉིད་ལ།），若於法性秘密中尋覓（ཆོས་ཉིད་གསང་བ་ཉིད་དམིགས་ན།）。 則是甚深之決定竅訣（ངེས་པའི་གདམས་ངག་ཟབ་མོ་ཡིན།），無有尋覓，自他皆尋覓（བཙལ་མེད་རང་གཞན་བཙལ་བ་དང་།）。 無有修習，自性即是修習（མི་སྒོམ་རང་ལུགས་བསྒོམ་པ་དང་།），無有安住之狀態而安住（མི་གནས་ཚུལ་ལ་འདུག་པ་དང་།）。 無有作意，任運自成之安樂（བཞག་མེད་མཉམ་བཞག་རང་བྱུང་བདེ།），于無分別之義中精進（མི་རྟོག་དོན་ལ་གྱི་ན་བ།）。 遠離善與非善之分別念（དགེ་མི་དགེ་ཡི་རྣམ་རྟོག་བྲལ།），是菩提心之特徵（བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དོ།）。 自生菩提非尋覓所得（རང་བྱུང་བྱང་ཆུབ་བཙལ་བ་མིན།），欲求菩提即是菩提心（བྱུང་ཆུབ་འདོད་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས།）。 此真實義之精髓（ཡང་དག་དོན་གྱི་སྙིང་པོ་འདི།），非尋覓可以獲得（བཙལ་བས་རྙེད་པར་མི་འགྱུར་ཏེ།）。 而是從心性中自然生起（ཞེ་སེམས་ཉིད་ལས་འབྱུང་མི་འགྱུར།），睡眠禪定之輪是安樂（ཉལ་བའི་བསམ་གཏན་འཁོར་ལོ་བདེ།）。 一切皆是菩提心之狀態（མ་ལུས་བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་ངང་།），若於法性菩提中入定（ཆོས་ཉིད་བྱང་ཆུབ་མཉམ་བཞག་ན།）。 則無實菩提自然生起（དངོས་མེད་བྱང་ཆུབ་རང་བྱུང་དང་།），無為法是安樂之源泉（འདུས་མ་བྱས་པ་བདེ་བའི་ཀློང་།）。 心性不可思議，超越言說（སེམས་ཉིད་བསམ་མེད་བརྗོད་ལས་འདས།），本初清凈，不可思議（ཡེ་ནས་རྣམ་དག་བསམ་དུ་མེད།）。 以圓滿瑜伽之覺性（རྫོགས་པའི་རྣལ་འབྱོར་རིག་པ་ཡིས།），不尋覓而安住，即是修習（དེ་ལ་མ་བཙལ་གནས་ན་བསྒོམས།）。 覺性若安住於法界之中（རིག་པ་དབྱིངས་ལ་ཡན་བཞག་ན།），則遠離尋覓之病，即是修習（བཙལ་བའི་ནད་བྲལ་སྒོམ་པ་ཡིན།）。 因此，精髓無有垢染（དེ་བས་སྙིང་པོ་དྲི་མ་མེད།），覺性修習為光明（རིག་པ་འོད་གསལ་ཉིད་དུ་སྒོམ།）。 光明若安住於心中（འོད་གསལ་སེམས་ལ་གནས་གྱུར་ན།），則分別念之相狀自然寂滅（རྣམ་རྟོག་མཚན་མ་རང་བཞིན་ཞི།）。 以無生之手印（སྐྱེ་བ་མེད་པའི་ཕྱག་རྒྱ་ཡིས།），自顯普賢之遊舞得以成就（རང་སྣང་ཀུན་བཟང་རོལ་པ་འགྲུབ།）。 無實不緣于實有（དངོས་མེད་དངོས་ལ་མི་དམིགས་ཤིང་།），離戲中觀，無有遷流（དབུ་མའི་སེམས་བྲལ་རྒྱུ་བ་བྲལ།）。 因心無有遷流之故（སེམས་ཀྱི་རྒྱུ་བ་མེད་པས་ན།），一切皆是自生空性（ཐམས་ཅད་རང་བྱུང་སྟོང་པ་ཉིད།）。 心性覺性，自然生起（སེམས་ཉིད་རིག་པ་རང་བྱུང་བ།），不變無為，因其光明（འགྱུར་མེད་སྤྱོད་མེད་གསལ་བས་ན།）。 無字之精髓即是語（ཡི་གེ་མེད་པའི་སྙིང་པོ་གསུང་།），安住于勝義菩提心中（དམ་པ་བྱང་ཆུབ་སེམས་ལ་གནས།）。 不假借國王之誓言（རྒྱལ་པོའི་དམ་ཚིག་མ་བཅོལ་བ།），無需守護（བསྲུང་བ་མེད་པའི་）。
【English Translation】 Possessing the six perfections (Rol phyin drug ldan), abiding in a state of non-conceptual, non-grasping (Mi rtog 'dzin med tshul la gnas). Unwavering awareness continues uninterrupted (Ma yengs rigs pa rgyun mi chad), wisdom without object of focus is the perfection of going beyond (Dmig med shes pa pha rol phyin). The nature of mind is empty and without substance (Sems nyid stong pa'i dngos med la), dharma and entities do not abide therein (Chos dang chos can mi gnas pas). The meaning of the indivisible four truths (Dbyer med bden pa bzhi po'i don), the wisdom of reality is unobstructed (Dngos po ye shes 'gags ma yin). Not clinging to the extremes of truth and falsehood (Bden brdzun gnyis kyi mthar mi 'dzin), devoid of desire for the essential meaning (Snying po don la 'dod pa bral). In the clear light of Samantabhadra's (ཀུན་བཟང་) wisdom (Kun bzang ye shes 'od gsal la), inconceivable wisdom is like the sky (Bsam bral ye shes nam mkha' 'dra). Perfection and wisdom are unfabricated (Rdzogs dang ye shes ma bcos pa), the unchanging essence of the Dharmadhatu (Mi 'gyur chos nyid dbyings kyi thugs). The unceasing speech of wisdom awareness (Mi 'gag ye shes rig pa'i gsung), the indivisible Dharmakaya is free from grasping and being grasped (Dbyer med chos sku gzung 'dzin bral). Body, speech, and mind are inseparable, they are body, speech, and mind (Sku gsung thugs bral sku gsung thugs), without inner or outer, it is self-luminous (Phyi nang mi mnga' rang gsal nyid). Without arising or ceasing, abiding in its own nature ( 'Byung 'jug mi mnga' rang bzhin gnas), appearances to the senses (Dbang po'i ngo la snang ba rnams), are seen as the nature of reality, Bodhicitta (Chos nyid byang chub sems su mthong). The five afflictions are the path of wisdom (Nyon mongs lnga po ye shes lam), all are the basis of Bodhicitta (Thams cad byang chub sems kyi gzhi). It is no different from Buddhahood (Sangs rgyas nyid las gzhan ma yin), in the pure mind there is no searching (Dag pa'i sems la btsal med de). The conventional truth of searching is not established (Btsal ba'i kun rdzob grub ma yin), entering into the ultimate meaning (Dam pa'i don la ga 'jug pa). In the meaning of secret perfection (Gsang ba rdzogs pa'i don nyid la), if one seeks the secret of reality (Chos nyid gsang ba nyid dmigs na). It is the profound definitive instruction (Nges pa'i gdams ngag zab mo yin), without searching, self and other are searching (Btsal med rang gzhan btsal ba dang). Without meditation, one's own nature is meditation (Mi sgom rang lugs bsgom pa dang), abiding in a state of non-abiding (Mi gnas tshul la 'dug pa dang). Without effort, spontaneous bliss arises (Bzhag med mnyam bzhag rang byung bde), striving for the meaning of non-conceptuality (Mi rtog don la gyi na ba). Free from the conceptualization of good and non-good (Dge mi dge yi rnam rtog bral), is the characteristic of Bodhicitta (Byang chub sems kyi mtshan nyid do). Self-arisen Bodhi is not found by searching (Rang byung byang chub btsal ba min), desiring Bodhi is Bodhicitta (Byung chub 'dod la byang chub sems). This essence of true meaning (Yang dag don gyi snying po 'di), is not obtained by searching (Btsal bas rnyed par mi 'gyur te). But arises naturally from the mind itself (Zhe sems nyid las 'byung mi 'gyur), the wheel of sleep meditation is bliss (Nyal ba'i bsam gtan 'khor lo bde). All is in the state of Bodhicitta (Ma lus byang chub sems kyi ngang), if one meditates on the nature of reality, Bodhi (Chos nyid byang chub mnyam bzhag na). Then insubstantial Bodhi arises spontaneously (Dngos med byang chub rang byung dang), the unconditioned is the source of bliss ('Dus ma byas pa bde ba'i klong). The nature of mind is inconceivable, beyond words (Sems nyid bsam med brjod las 'das), primordially pure, inconceivable (Ye nas rnam dag bsam du med). With the awareness of perfect yoga (Rdzogs pa'i rnal 'byor rig pa yis), not searching but abiding, that is meditation (De la ma btsal gnas na bsgoms). If awareness rests in the Dharmadhatu (Rig pa dbyings la yan bzhag na), then free from the disease of searching, that is meditation (Btsal ba'i nad bral sgom pa yin). Therefore, the essence is without impurity (De bas snying po dri ma med), awareness is meditated as clear light (Rig pa 'od gsal nyid du sgom). If clear light abides in the mind ( 'Od gsal sems la gnas gyur na), then the characteristics of conceptualization naturally subside (Rnam rtog mtshan ma rang bzhin zhi). With the mudra of no birth (Skye ba med pa'i phyag rgya yis), the self-appearing play of Samantabhadra is accomplished (Rang snang kun bzang rol pa 'grub). Insubstantial, not fixated on the substantial (Dngos med dngos la mi dmigs shing), free from mental constructs, without flux (Dbu ma'i sems bral rgyu ba bral). Because the mind has no flux (Sems kyi rgyu ba med pas na), all is self-arisen emptiness (Thams cad rang byung stong pa nyid). The nature of mind, awareness, is self-arisen (Sems nyid rig pa rang byung ba), unchanging, non-action, because of its clarity ('Gyur med spyod med gsal bas na). The essence without letters is speech (Yi ge med pa'i snying po gsung), abiding in the ultimate Bodhicitta (Dam pa byang chub sems la gnas). Not relying on the oath of a king (Rgyal po'i dam tshig ma bcol ba), without protection (Bsrung ba med pa'i).
ཚུལ་ གྱིས་བསྲུང་། །འགྱུར་བ་མེད་པའི་ཕྱག་རྒྱ་ལ། །འགྱུར་བ་མེད་པའི་དོན་གྱིས་འདེབས། །མཐའ་དབུས་མེད་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལ། །ཡེ་ཤེས་འཕྲོ་འདུ་མེད་པར་གསལ། །བསམ་བྲལ་རང་བཞག་རྒྱལ་བའི་ཐུགས། ། བྱང་ཆུབ་སེམས་ལ་འདའ་བ་མེད། །ས་འཛིན་རྣམ་པ་སེམས་བཞིན་དུ། །གཞན་ནས་རྙེད་པར་མི་འགྱུར་ཏེ། །བརྟན་ན་རང་སེམས་ཉིད་ལ་ཐུག །གཞི་ལ་རང་བཞག་གཞན་འདོད་བྲལ། །རང་སེམས་རིག་ 1-1-27b
པ་འགྱུར་བ་མེད། །ཇི་བཞིན་མི་རྟོག་ཆོས་ཀྱི་སྐུ། །བྱ་བྲལ་ལྷུན་གྲུབ་ཇི་བཞིན་གནས། །རང་བྱུང་འོད་གསལ་ཡེ་ནས་དག །ཅི་ཡང་མི་དགོངས་བསམ་མི་ཁྱབ། །ཤེས་རབ་སྙིང་རྗེ་ལྡན་པས་འགྲུབ། ། སྙིང་པོ་བྱང་ཆུབ་རང་བཞིན་ལ། །བསམ་མེད་རང་བཞག་ཐུགས་སུ་བདེ། །འཁོར་ལོའམ་རིག་པ་བདེ་བ་ཡིས། །རང་གནས་རིག་པ་ཚོལ་བ་ཉིད། །རྣམ་རྟོག་ཡིན་ཏེ་དོན་ལ་མེད། །བློན་རིགས་གསུམ་ལས་ དམངས་ཀྱི་ཡང་། །ཆགས་པའི་འདུ་ཤེས་དྲང་བའི་དོན། །ངེས་པར་སྤྲོས་བྲལ་བྱང་བྱུང་(ཆུབ་)སེམས། །ཆགས་པའི་ལམ་གྱིས་ཤེས་མི་འགྱུར། །བླང་དོར་མེད་པའི་བརྟུལ་ཞུགས་ཀྱང་། །ངེས་པར་བརྟགས་ན་བླང་དོར་ ཉིད། །རང་རིག་བསམ་བྲལ་བཞག་པ་སྟེ། །དོན་དངོས་འཛིན་པ་ཞེན་པར་གནས། །རང་བྱུང་འོད་གསལ་སྙིང་པོ་འདི། །མཚན་མ་མེད་པའི་རང་བཞིན་པས། །ཤེས་རབ་ཐབས་ཀྱི་ཆགས་པ་བྲལ། ། ཐིག་ལེ་འདོད་རྩོལ་སྤྲོ་བསྡུ་མེད། །རང་རིག་རྩོལ་བྲལ་བདེ་བའི་སེམས། །ཤེས་རབ་ཐབས་ལ་སྙོམས་འཇུག་པས། །བདེ་བའི་བསམ་གཏན་ཆེན་པོ་ཡིན། །སྒྱུ་མའི་རོ་ལ་མ་ཆགས་པས། །ཆགས་ མེད་ཡེ་ཤེས་རྫོགས་པའི་ལམ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་རང་གསལ་འདི། །དངོས་མེད་ཤེས་རབ་ཐབས་ཀྱིས་འགྲུབ། །སྣང་གསལ་འཁོར་ལོ་རིག་པ་འདི། །ངོ་བོ་མ་གྲུབ་མེ་ཤེལ་འདྲ། །དངོས་མེད་ཡེ་ཤེས་ 1-1-28a
མཐོང་བས་གྲོལ། །གཟུགས་སོགས་སྣང་བ་བརྟགས་པ་ཡིན། །དངོས་པོ་རང་བཞིན་ཐམས་ཅད་ནི། །ཆོས་ཉིད་དབྱིངས་ཀྱི་ཐིག་ལེ་ཡིན། །དེ་ཉིད་སྒྲུབ་པའི་ཐབས་སུ་ནི། །སྙིང་པོ་ རིག་པ་ཉིད་ཤར་བས། །མཐའ་ཡི་མུན་པ་ངང་གིས་དག །སྒྲུབ་མེད་རང་བྱུང་སྒྲུབ་པ་འདིས། །ཁམས་གསུམ་འོད་གསལ་ཐུགས་སུ་སྒྲུབ། །རང་སེམས་རིགས་པའི་སྤྱོད་པར་བདེ། །ཡེ་ཤེས་སྤྱོད་པ་རང་ བཞག་ཉིད། །བསལ་ནས་འདོད་པའི་མཐའ་མི་འགེགས། །ཐུགས་རྗེ་ཚོགས་ཀྱི་བསོད་ནམས་འདིར། །རང་བྱུང་རིག་པ་རྟོགས་གྱུར་ནས། །འགྲོ་བ་དྲང་ཕྱིར་རྒྱུན་མི་བཅད། །སྙིང་པོ་སེམས་ཀྱི་དོན་རིག་ན། ། ཡེ་ཤེས་མཐར་ཕྱིན་འབྲས་བུར་གནས། །མཚན་དང་དཔེ་བྱད་རང་བཞིན་གྲུབ། །སྤྲུལ་པ་རང་འདོད་ཅིར་ཡང་འབྱུང་། །ཆུ་གསལ་རི་བོང་ཅན་བཞིན་ནོ། །ཡེ་ཤེས་ལུས་ཅན་དེ་བཞིན་གཤེགས། །མེ་ཤེལ་ གཟུགས་ལྟར་འགྲོ་བ་སྒྲོལ། །ཡེ་ཤེས་རང་བྱུང་དེ་བཞིན་གཤེགས། །ཡན་ལག་མི་མངའ་རྩིས་ལས་འད
【現代漢語翻譯】 以正行守護，于不變之手印，以不變之義諦印持。 于無邊無際之壇城中，無有戲論之智慧光明朗然顯現。 離思絕念，任運自成，諸佛之意。 菩提心無有遷變，如大地般堅固。 如是心性，非由他處尋得，若能安住，則迴歸自心。 于基位上任運自成，遠離他求，自心覺性，無有變異。 如實不思議，法身，離作任運成就，如是安住。 自生光明，本自清凈，無須作意，思慮不及。 以智慧與慈悲具足而成就。 於心要菩提自性中，無思任運，安樂自在。 以輪涅或覺性之安樂，尋覓自住之覺性。 此乃分別念，實則無有，於三種姓中，亦有庶民。 執著之念，正直之義，定當遠離戲論，生起菩提心。 以執著之道，不可證知，無取捨之行為，若經審察，實則仍有取捨。 自明覺離思絕念而安住，實則執著于實有，安住于實執。 此自生光明心要，以無相之自性，遠離智慧與方便之執著。 明點無有勤作，無有舒捲，自明覺離勤作，安樂之心。 以智慧方便雙運，乃是大樂之禪定。 不執著于幻化之味，乃是無執著圓滿智慧之道。 此菩提心之自明，以無實之智慧方便而成就。 顯明之輪涅覺性，體性不成立，如水中月。 證悟無實之智慧而解脫，色等顯現皆是分別念。 一切事物之自性，皆是法性虛空之明點。 為成辦彼之方便，心要覺性自然生起，邊際之黑暗自然消散。 此無修任運之修持，於三界光明心中成就。 自心安住于理性之行持，智慧之行持任運自成。 不遮止捨棄后之慾求邊執，于慈悲資糧田中。 若能證悟自生覺性，為引導眾生故，相續不斷絕。 若能了知心要之義，則安住于智慧圓滿之果位。 相好與功德自然成就，化身隨心所欲顯現。 如清澈水中之月影，具智慧身者如是逝去。 如火鏡般救度眾生，智慧自生如是逝去。 不具肢體，超越算計。
【English Translation】 Protect with right conduct, seal with the unchanging mudra, seal with the unchanging meaning. In the mandala without beginning or end, the wisdom light without proliferation is clearly manifest. Beyond thought, self-established, the mind of the Buddhas. The Bodhicitta does not transmigrate, it is as stable as the earth. Suchness of mind is not found from elsewhere; if you remain steadfast, it will come to your own mind. Self-established at the base, free from wanting others, the awareness of your own mind is unchanging. As it is, non-conceptual, the Dharmakaya, effortless and spontaneously accomplished, abides as it is. Self-arisen, clear light, primordially pure, do not think of anything, beyond comprehension. Accomplished by possessing wisdom and compassion. In the essence, the self-nature of Bodhi, without thought, self-established, comfortable in the heart. With the bliss of the wheel or awareness, seeking the self-abiding awareness itself. It is conceptual thought, but in reality, it does not exist; even among the three castes, there are commoners. The idea of attachment, the meaning of honesty, must necessarily be free from elaboration, arising Bodhicitta. It cannot be known by the path of attachment; even the conduct of non-acceptance and rejection, if examined, is acceptance and rejection itself. Self-awareness is established without thought, but in reality, it dwells in clinging to reality. This self-arisen clear light essence, with its nature of being without characteristics, is free from attachment to wisdom and means. The bindu has no effort, no expansion or contraction; self-awareness is free from effort, the mind of bliss. By equilibrating wisdom and means, it is the great meditation of bliss. Not being attached to the taste of illusion, it is the path of non-attachment, perfect wisdom. This self-illumination of Bodhicitta is accomplished by the means of non-substantial wisdom. This clear wheel of appearance and awareness, its essence is unestablished, like a moon in water. Liberation is through seeing non-substantial wisdom; appearances such as forms are conceptual thoughts. The self-nature of all things is the bindu of the Dharmata realm. As a means to accomplish that, the essence of awareness naturally arises, and the darkness of the edges naturally disappears. This self-arisen accomplishment without practice accomplishes the three realms in the heart of clear light. One's own mind is comfortable in the conduct of reason; the conduct of wisdom is self-established. It does not obstruct the desire for what is desired after removal; in this field of merit of compassion. Having realized self-arisen awareness, for the sake of guiding beings, the continuum is not cut off. If one knows the meaning of the essence of mind, one abides in the fruition of perfect wisdom. Signs and examples are naturally established; emanations arise as desired. Like the moon in clear water, those with wisdom bodies pass away in the same way. Like a fire crystal, they liberate beings; self-arisen wisdom passes away in the same way. Without limbs, beyond calculation.
ས། །མཐར་ཕྱིན་དགའ་བ་རིག་པར་གསལ། །དགོངས་པ་རང་བཞག་ཡེ་སངས་རྒྱས། །རིག་པ་ རང་གསལ་ཆོས་རྣམས་ལ། །གང་ཡང་བསམ་དུ་མེད་པར་གནས། །དེ་ལྟར་བྱང་ཆུབ་སེམས་ཉིད་ལ། །མ་རིག་མེད་པས་འཁོར་བ་མེད། །སེམས་ཅན་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་མི་གནས། །རང་བྱུང་སེམས་ལ་རྟག་པར་ 1-1-28b
བཞུགས། །སྲིད་པའི་ཆོས་ལ་རྒྱུ་མེད་པས། །མྱ་ངན་འདས་པའི་ལམ་དང་བྲལ། །མ་སྐྱེས་པ་ཡི་ཆོས་རྣམས་ལ། །ནམ་ཡང་སྐྱེ་བར་མི་འགྱུར་ཏེ། །སངས་རྒྱས་སེམས་ཅན་རང་བཞིན་གཅིག །སེམས་ཀྱི་ཡེ་ ཤེས་གསང་བ་འདི། །སྙིང་པོ་དོན་ལ་རྨད་དུ་བྱུང་། །རང་བྱུང་ཆེ་བ་བདག་ཉིད་སྐུ། །རང་རིག་བདེ་བ་རྫོགས་པ་ཆེ། །ཐུགས་རྗེ་སྣང་བ་སྤྲུལ་པའི་སྐུ། །ངོ་བོ་མ་གྲུབ་གསང་བའི་སེམས། །སྣང་དང་མི་སྣང་ དབྱེར་མེད་དོ། །ཡོད་དང་མེད་པ་བྱང་ཆུབ་སེམས། །སྣང་བ་རང་རིག་ཐ་དད་པ། །དོན་དང་རྟགས་ལ་སོགས་པ་རྣམས། །རྣམ་པ་ཐ་དད་བག་ཆགས་སྣང་། །ཡང་དག་མ་ཡིན་འཁྲུལ་པའི་སེམས། ། བསམ་པའི་དབང་གིས་དེར་འགྱུར་རོ། །བདེ་གཤེགས་ཡེ་ཤེས་གསང་བ་དེ། །མ་མཐོང་རྣམ་རྟོག་སྤྲོས་འཆལ་བས། །སྟོང་ཉིད་རིག་པའི་མན་ངག་ཡིན། །དྲན་རྟོག་རླུང་གི་རྒྱུ་བ་བྲལ། །མཐའ་རུ་མ་སྐྱེས་ བསམ་གཏན་བྱ། །ཆོས་དང་ཆོས་ཉིད་གང་ཡང་མིན། །ནམ་མཁའ་ལྟ་བུ་བདག་མེད་པ། །ཡེ་ཤེས་སྟོང་པའི་ངོ་བོའོ། །རང་བཞིན་སྟོང་པ་མཚན་མ་མེད། །རྣམ་ཐར་གསུམ་ལྡན་བདེ་བ་ཆེ། །ཆགས་ མེད་བཞི་ཡི་ལམ་ནས་+ནས་+འཇུག །མཚན་མེད་ངང་ལ་གནས་པ་ན། །རང་བྱུང་འབྲས་བུ་ངང་གིས་འཆར། །ཡོན་ཏན་ནམ་མཁའ་མཁའ་དང་མཉམ། །རང་གི་ཡེ་ཤེས་སྣང་བ་ལ། །འབར་བའི་དཀྱིལ་ 1-1-29a
འཁོར་རང་བཞིན་གསལ། །རྒྱུན་གྱི་འཁོར་ལོ་སྐུ་ཡི་ངང་། །ཆགས་བྲལ་དག་པ་རིག་པའི་རྒྱན། །རང་རིག་གསལ་བ་ཏིང་འཛིན་ཉིད། །མི་ཟད་འཁོར་ལོ་བསམ་དུ་མེད། །སྒྲོ་(སྤྲོས་) བྲལ་སྟོང་ཉིད་ཞི་གནས་ལ། །འདུ་ཤེས་འཇུག་མེད་མཉམ་བཞག་ལ། །མཚན་མེད་ཞི་གནས་ལྷག་མཐོང་འབྲེལ། །མོས་འཇུག་ལམ་ལ་གང་གནས་ནས། །མི་རྟོག་གསལ་བའི་དོན་གྱིས་གོ། །བསམ་དང་ བྲལ་བའི་ཡེ་ཤེས་ནི། །སྙིང་པོ་དོན་ལ་རྟོག་པས་འཇུག །ཐབས་བྲལ་རིག་པ་རྩོལ་བས་ཚོལ། །ར་གན་གསེར་འདོད་དེ་བཞིན་ནོ། །འདོད་པའི་སེམས་དང་མ་བྲལ་ན། །སྙིང་པོའི་དོན་ལ་བདག་འཛིན་ བྱེད། །བདེ་བའི་སེམས་ལ་རེ་བ་ན། །རྟོག་པའི་རྗེས་འཇུག་ཞི་གནས་ཡིན། །རང་ལུས་སེམས་སུ་མ་རྟོགས་པར། །འདྲ་འབག་ལྷ་ཡི་རྣམ་པ་བཟུང་། །ལུས་ཀྱི་དབེན་པས་ཆོས་ཉིད་ཚོལ། ། རང་ལུས་སེམས་སུ་ཤེས་པས་ན། །གང་ན་གནས་ཀྱང་སེམས་ཉིད་དབེན། །སྣང་སྲིད་སེམས་སུ་ཤེས་པས་ན། །དབང་པོ་ཡན་ལག་ཡེ་ཤེས་གསལ། །སྙིང་པོ་དོན་གྱི་རང་བཞིན་ལ། །ཅི་ཡང་ མི་སྒོམ་གང་ཡང་མིན། །ཁྱུ་མཆོག་སེམས་ལྟར་མ་བཅོས་པ། །རང་གཞག་རིག་པའི་འཁོར་ལོ་
【現代漢語翻譯】 啊！最終的喜悅在覺性中顯現。 意境自然安住，本初即是佛。 覺性自明，于諸法之中， 無任何可思，安住其中。 如是，于菩提心性之中， 無有無明，故無輪迴。 眾生出生的因不成立， 自生心中，恒常安住。 有寂之法，因無自性， 故離脫涅槃之道。 于未生之諸法中， 永不復生。 佛與眾生，本性為一。 此心之本初智慧秘密， 于精華義中，甚為稀有。 自生廣大，本性之身。 自知之樂，圓滿廣大。 大悲顯現，化身之身。 本體無成，秘密之心。 顯現與不顯現，無有分別。 有與無，即是菩提心。 顯現自知，各不相同， 義與相等等， 種種顯現，習氣所生。 非真實現，乃錯亂之心。 由思念之力量而轉變。 善逝本初智慧之秘密， 未見，分別散亂。 空性覺性之口訣是， 離於念頭風息之執行。 于無邊際中，修習禪定。 非是法，亦非法性。 如虛空般，無有自性。 乃是智慧空性之本體。 自性空性，無有相狀。 具足三解脫，大樂。 從無執的四道進入。 安住于無相之狀態中， 自生之果自然顯現。 功德如虛空般廣大。 于自之智慧顯現中， 光芒四射的壇城自然顯現。 恒常的法輪，即是身之狀態。 無執清凈，覺性之莊嚴。 自知光明，即是三摩地。 無盡法輪，不可思議。 離於戲論，空性寂止中， 無有概念進入，于平等安住中， 無相寂止，與勝觀相聯。 從信解道中，無論安住於何處， 皆能通達無分別之光明意義。 離於思念之智慧， 以精要之義，通過分別而進入。 無有方便之覺性，以努力而尋求， 如欲金之拉甘鳥（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）。 若不離於慾望之心， 則于精要之義中，執著於我。 若希求安樂之心， 則是追隨分別之寂止。 若不將自身視為心， 則會執持如偶像般的神之形象。 以身體的寂靜，尋求法性。 若知自身即是心， 則無論身處何處，心即是寂靜。 若知顯現世間即是心， 則根身肢節，皆是智慧光明。 于精要之義的自性中， 無所修，亦無所不修。 如牦牛般，不加造作的心， 自然安住，覺性之法輪。
【English Translation】 Ah! The ultimate joy is clear in awareness. The intention naturally abides, primordially Buddha. Awareness is self-illuminating, in all phenomena, There is nothing to think about, abiding therein. Thus, in the nature of Bodhicitta, There is no ignorance, hence no Samsara. The cause of sentient beings' birth does not exist, In the self-born mind, it always abides. The laws of existence and peace, without inherent cause, Are thus free from the path of Nirvana. In the unborn phenomena, They will never be born again. Buddhas and sentient beings, their nature is one. This secret of primordial wisdom of the mind, In the essence of meaning, is extremely rare. Self-born vastness, the nature of the body. The bliss of self-knowing, complete and vast. Compassion manifests, the body of manifestation. The essence is unestablished, the secret mind. Appearance and non-appearance are without distinction. Existence and non-existence are Bodhicitta. Appearance and self-knowing are different, Meaning and signs, etc., Various appearances arise from habitual tendencies. Not truly real, but a deluded mind. It transforms by the power of thought. The secret of the Sugata's primordial wisdom, Unseen, with scattered thoughts. The pith instruction of emptiness awareness is, Free from the movement of thoughts and winds. In the boundless, practice meditation. It is neither Dharma nor Dharmata. Like the sky, without self. It is the essence of wisdom's emptiness. Self-nature emptiness, without characteristics. Possessing three liberations, great bliss. Entering from the path of four without attachment. Abiding in the state of no characteristics, The self-born fruit naturally appears. Qualities are as vast as the sky. In the appearance of one's own wisdom, The radiant mandala naturally appears. The constant wheel of Dharma is the state of the body. Unattached purity, the adornment of awareness. Self-knowing clarity is Samadhi itself. The inexhaustible wheel of Dharma is inconceivable. Free from elaboration, in the peace of emptiness, Without concepts entering, in equal abiding, The peace of no characteristics is connected with Vipassana. From the path of faith and understanding, wherever one abides, One understands the meaning of non-conceptual clarity. The wisdom free from thought, Enters through discrimination with essential meaning. Awareness without means, sought through effort, Like the Ragan bird (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思) desiring gold. If one does not separate from the mind of desire, Then in the essential meaning, one clings to self. If one hopes for the mind of bliss, It is the peace that follows after discrimination. If one does not realize one's own body as mind, Then one holds the image of a deity like an idol. Seeking Dharmata with the solitude of the body. If one knows one's own body as mind, Then wherever one is, the mind itself is solitude. If one knows the appearing world as mind, Then the senses and limbs are the light of wisdom. In the self-nature of essential meaning, There is nothing to meditate on, and nothing not to meditate on. Like the untamed mind of a yak, Naturally abiding, the wheel of awareness.
ཉིད། །དུས་གསུམ་དུ་ཡང་བཏང་བཞག་མེད། །གང་ཡང་མི་འཛིན་དགག་པ་མེད། །སྙིང་པོ་དོན་གྱི་རང་ 1-1-29b
བཞིན་ལ། །སྐྱོན་དང་ཡོན་ཏན་གཉིས་མེད་པས། །རྫོགས་པའི་ལྟ་བ་བླང་དོར་མེད། །འཇུག་མེད་ཏིང་འཛིན་མ་ཡེངས་པ། །འོད་གསལ་རྒྱལ་བའི་སེམས་ཉིད་ཡིན། །རང་བྱུང་ཐུགས་ཀྱིས་མ་བཅོས་པ། ། རྣམ་དག་རྒྱལ་བའི་སྐུ་གསུང་ཐུགས། །བཙལ་མེད་སྙིང་པོ་དོན་ལས་འབྱུང་། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་དོན་ཉིད་ལ། །ངེས་པའི་ཐེག་གཅིག་སྙིང་པོའི་དོན། །ཕྱག་རྒྱ་རིམ་བཞི་སྦྱོར་བ་དྲུག །བསམ་པའི་ཐེག་ པ་སྣ་ཚོགས་པ། །དྲང་བ་ཉིད་འགྱུར་ངེས་པ་མིན། །ངོ་བོ་ཉིད་ལ་མཐོ་དམན་མེད། །མོས་འཇུག་བསམ་པའི་རྟོག་པར་ཟད། །སེམས་ཉིད་ཉག་གཅིག་ཕྱོགས་བྲལ་བ། །དུ་མའི་འབྲས་མེད་ལམ་དུ་ མིན། །མ་བཅོས་རྣལ་འབྱོར་རྫོགས་པའི་ལམ། །མི་གནས་རང་བཞིན་སེམས་སུ་གཅིག །མ་བགྲོད་མཐར་ཕྱིན་འབྲས་བུའི་ལམ། །རྒྱུ་རྐྱེན་བྲལ་བ་སྐྱེ་འཇིག་མེད། །གདོད་ནས་རང་བྱུང་སྙིང་པོར་ གསལ། །རིས་དྲུག་ཇི་ལྟར་སྣང་བ་དང་། །མྱ་ངན་འདས་པའི་རང་བཞིན་ལ། །དབྱེར་མེད་རང་བྱུང་སེམས་སུ་གཅིག །རིས་དྲུག་སེམས་ཀྱི་རྟོགས་པ་དང་། །ཡེ་ཤེས་རང་གསལ་རིག་པ་ཉིད། །ཁྱད་ པར་མེད་དེ་སྙིང་པོར་གཅིག །ཁམས་གསུམ་འཁོར་བ་སྣང་བ་དང་། །མྱ་ངན་འདས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཉིད། །རྟོགས་མ་རྟོགས་ཀྱིས་གཉིས་སུ་བྱུང་། །རྟོགས་པས་རང་སེམས་ཉིད་ལ་ཐུག །གཞན་འདོད་རེ་བ་རྩོལ་ 1-1-30a
བ་བྲལ། །རང་སེམས་རྣམ་དག་ཡེ་སངས་རྒྱས། །ཀུན་བཟང་རྒྱལ་བའི་སེམས་ཉིད་བདེ། །མཐའ་ཡས་འགྲོ་བ་ཐམས་ཅད་ལ། །རྒྱལ་བའི་ཡེ་ཤེས་རང་ཆས་ལྡན། །བསམ་བྲལ་ རང་ལུས་ཅིར་མི་དགོངས། །ཡེ་ཤེས་ནམ་མཁའི་མཐའ་དང་མཉམ། །ཡིད་ལ་མི་བྱེད་བྱ་བ་བཏང་། །འཁོར་བ་མྱ་ངན་འདས་པ་ཡི། །རྣམ་རྟོག་ཕྲ་རགས་ཅིར་སྣང་ཡང་། །རང་བཞག་བསམ་བྲལ་ཉིད་དུ་བདེ། ། ཆུ་ཡི་སྣང་བ་དེ་བཞིན་དུ། །ཕྲ་རགས་རྣམ་རྟོག་ཡེ་ཤེས་ཉིད། །རང་རིག་གཉུག་མ་པདྨ་ལྟར། །འཁོར་བར་གནས་ཀྱང་གདོད་ནས་དག །མཚན་མའི་རྣམ་པ་ཅི་བྱུང་ཡང་། །ཆུ་ཤིང་ལྟ་བུར་སྙིང་པོ་མེད། ། མ་རིག་འཐིབས་པའི་འཁོར་བ་ན། །རིག་པ་མར་མེ་ལྟ་བུར་གསལ། །རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཅིར་འགྱུར་ཡང་། །རང་རིག་གཉུག་མ་རྒྱུན་མི་བཅད། །ནམ་ལངས་སེམས་དང་ནུབ་ཁ་བཞིན། །ཡེ་ཤེས་དོན་གསལ་ དེ་བཞིན་ནོ། །མ་བསྒྲུབས་རང་གསལ་ངང་གིས་འབྱུང་། །སྐལ་ལྡན་མ་བཅོས་རྣལ་འབྱོར་པས། །སེམས་ཉིད་སྟེང་ཁ་ལྟར་གནས་ན། །ལུས་ངག་རྩོལ་བ་ངང་གིས་ཞི། །བདེ་བའི་ཡེ་ཤེས་མི་རྟོག་པ། །ཤེས་ རབ་གསལ་བའི་སྙིང་པོར་ཕྱིན། །མཐར་ཕྱིན་རང་བྱུང་མི་རྟོག་པ། །དྲི་མེད་རྒྱལ་བའི་ཡེ་ཤེས་གསལ། །རང་གནས་འགྲོ་བ་ཡོངས་ལ་ཁྱབ། །ནམ་མཁའ་ལྟ་བུར་དབྱེར་-མེད་-པ། །འགྲོ་བའི་སེམས་ལས་གཞན་ 1-1-30b
ལ
【現代漢語翻譯】 於三時中，亦無捨棄。 不執任何，亦無遮止。 于精華義之自性中， 無有功過二者， 故圓滿之見無取捨。 無入定之定，無散亂， 光明乃勝者之自性。 自生之心，未曾造作， 清凈乃勝者之身語意。 不求而得，從精華義中生。 菩提心之義中， 唯一決定之乘，乃精華之義。 四印次第，六種和合。 種種思慮之乘， 皆為引導，非為決定。 本體之中，無有高下。 唯是信解思慮之分別。 心性唯一，離諸方所， 非是眾多無果之歧途。 無作瑜伽，乃圓滿之道。 不住自性，心為一。 不需行履，究竟之果道。 離因離緣，無生無滅。 本初自生，明晰為精華。 六道如何顯現， 以及寂滅之自性， 無別，自生心為一。 六道乃心之顯現， 以及原始明覺之智慧， 無有差別，精華中為一。 三界輪迴之顯現， 以及寂滅之智慧， 由證悟與未證悟而分二。 證悟則迴歸自心。 離棄他求、希望與勤作。 自心清凈，本即佛陀。 普賢如來之心性安樂。 無邊無際之一切眾生， 皆具勝者之本有智慧。 離思離念，何不觀照自性？ 智慧等同虛空之邊際。 不起於心，放下作為。 輪迴與寂滅之， 粗細分別念如何顯現， 皆安住于離思離念之自性中。 如水中之影像， 粗細分別念即是智慧。 自知本元如蓮花， 雖處輪迴，然本初清凈。 名相之顯現無論為何， 皆如水木，了無實義。 無明昏暗之輪迴中， 覺性如燈般明亮。 分別念無論如何轉變， 自知本元從不斷絕。 如黎明之心與黃昏之面， 智慧之義亦如是顯明。 無需修證，自然顯現。 具緣無作瑜伽士， 若能安住於心性之上， 身語之造作自然止息。 安樂之智慧，無分別， 已達智慧光明之精華。 究竟自生，無分別， 無垢勝者之智慧光明。 自住本位，遍及一切眾生。 如虛空般，無有分別。 非眾生之心之外。 彼等（ཉིད།） 於三時中，亦無捨棄。 不執任何，亦無遮止。 于精華義之自性中， 無有功過二者， 故圓滿之見無取捨。 無入定之定，無散亂， 光明乃勝者之自性。 自生之心，未曾造作， 清凈乃勝者之身語意。 不求而得，從精華義中生。 菩提心之義中， 唯一決定之乘，乃精華之義。 四印次第，六種和合。 種種思慮之乘， 皆為引導，非為決定。 本體之中，無有高下。 唯是信解思慮之分別。 心性唯一，離諸方所， 非是眾多無果之歧途。 無作瑜伽，乃圓滿之道。 不住自性，心為一。 不需行履，究竟之果道。 離因離緣，無生無滅。 本初自生，明晰為精華。 六道如何顯現， 以及寂滅之自性， 無別，自生心為一。 六道乃心之顯現， 以及原始明覺之智慧， 無有差別，精華中為一。 三界輪迴之顯現， 以及寂滅之智慧， 由證悟與未證悟而分二。 證悟則迴歸自心。 離棄他求、希望與勤作。 自心清凈，本即佛陀。 普賢如來之心性安樂。 無邊無際之一切眾生， 皆具勝者之本有智慧。 離思離念，何不觀照自性？ 智慧等同虛空之邊際。 不起於心，放下作為。 輪迴與寂滅之， 粗細分別念如何顯現， 皆安住于離思離念之自性中。 如水中之影像， 粗細分別念即是智慧。 自知本元如蓮花， 雖處輪迴，然本初清凈。 名相之顯現無論為何， 皆如水木，了無實義。 無明昏暗之輪迴中， 覺性如燈般明亮。 分別念無論如何轉變， 自知本元從不斷絕。 如黎明之心與黃昏之面， 智慧之義亦如是顯明。 無需修證，自然顯現。 具緣無作瑜伽士， 若能安住於心性之上， 身語之造作自然止息。 安樂之智慧，無分別， 已達智慧光明之精華。 究竟自生，無分別， 無垢勝者之智慧光明。 自住本位，遍及一切眾生。 如虛空般，無有分別。 非眾生之心之外。
【English Translation】 Also, in the three times, there is no abandonment. Not holding anything, nor preventing anything. In the essence of the meaning of self-nature, There are no two, faults and virtues, Therefore, the perfect view has no acceptance or rejection. Samadhi without entering, without distraction, Clear light is the nature of the Victorious Ones. Self-born mind, uncreated, Purity is the body, speech, and mind of the Victorious Ones. Unsought, it arises from the essence of meaning. In the meaning of Bodhicitta, The only definite vehicle is the essence of meaning. Four seals in order, six unions. Various vehicles of thought, All are guidance, not determination. In the essence, there is no high or low. Only the discrimination of belief and thought. Mind-essence is unique, free from all directions, Not many fruitless paths. Uncreated yoga is the perfect path. Not abiding in self-nature, mind is one. No need to walk, the ultimate path of fruition. Free from cause and condition, no birth and no death. Primordially self-born, clear as essence. How the six realms appear, And the nature of Nirvana, Without distinction, self-born mind is one. The six realms are the manifestation of mind, And the wisdom of primordial awareness, Without difference, in essence, it is one. The manifestation of the three realms of Samsara, And the wisdom of Nirvana, Divided into two by realization and non-realization. Realization returns to one's own mind. Abandoning other-seeking, hope, and effort. One's own mind is pure, originally Buddha. The mind-essence of Samantabhadra is bliss. All limitless beings, Possess the inherent wisdom of the Victorious Ones. Beyond thought, why not contemplate self-nature? Wisdom is equal to the limit of space. Not arising in the mind, letting go of actions. Of Samsara and Nirvana, How subtle and coarse thoughts appear, All abide in the self-nature of beyond thought. Like the image in water, Subtle and coarse thoughts are wisdom. Self-knowing original like a lotus, Although in Samsara, it is originally pure. Whatever the appearance of signs, Like water and wood, without essence. In the darkness of ignorance, in Samsara, Awareness is clear like a lamp. However the thoughts transform, Self-knowing original is never cut off. Like the mind of dawn and the face of dusk, The meaning of wisdom is also clear. No need to practice, it naturally appears. The fortunate uncreated yogi, If one can abide on the mind-essence, The actions of body and speech naturally cease. The bliss of wisdom, without discrimination, Has reached the essence of wisdom-light. Ultimately self-born, without discrimination, The wisdom-light of the stainless Victorious Ones. Abiding in its own place, pervading all beings. Like space, without distinction. Not outside the minds of beings.
་མེད། །རྟོག་མེད་ངང་ལ་རང་ཤར་བའི། །རིག་པ་བདེ་བའི་མཚན་ཉིད་ཅན། །འཛིན་པ་དག་བྱེད་ཡེ་ཤེས་ནི། །མ་བཅོས་ངང་གིས་རང་རིག་གསལ། །ཡེ་ཤེས་ཐིག་ལེའི་དོན་འདི་ནི། །ཤེས་རབ་གསང་ བས་བདག་ལ་བསྟན། །བདེ་བའི་རང་རིག་རྟོག་པ་བྲལ། །རང་གནས་ཡེ་ཤེས་འོད་གསལ་སེམས། །མཐོང་བས་ཐེ་ཚོམ་རྒྱུ་བ་བྲལ། །ཡེ་ཤེས་ངང་གནས་སྒྲིབ་པ་མེད། །ཐམས་ཅད་ཡེ་ཤེས་གསལ་མཐོང་བས། ། སྙིང་པོའི་དོན་ལ་གོལ་ས་མེད། །རྣམ་དག་རིག་པའི་འཁོར་ལོ་འདི། །རྩོལ་བྲལ་རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་ཡིན། །རང་བྱུང་ཡེ་ཤེས་ཀུན་གྱི་བདག །ལུས་དང་བྲལ་བས་ཡན་ལག་མེད། །སྒྲོ་སྐུར་དྲལ་བའི་དངོས་གཞི་ ཅན། །སྙིང་པོ་ཀུན་བྲལ་ཀུན་གྱི་བདག །མ་བཅོས་རིག་པའི་ཏིང་འཛིན་གསལ། །བྱ་བ་མེད་བཞིན་དོན་ཀུན་རྫོགས། །རང་བྱུང་གཉུག་མ་ཀུན་གྱི་གཞི། །བགྲོད་མེད་རྣལ་འབྱོར་ལྷུན་གྲུབ་ལམ། ། ཇི་བཞིན་ཀུན་རྫོགས་འབྲས་བུ་ཉིད། །ཐིག་ལེ་དབྱེར་མེད་གཅིག་གི་ངང་། །སེམས་ཉིད་བྱ་བྲལ་རྫོགས་པའི་གཏེར། །བདེ་བའི་ཡེ་ཤེས་མི་རྟོག་ཐུགས། །སྐལ་ལྡན་དང་པོ་ཉིད་ནས་རྫོགས། །འགྲོ་ དྲུག་འཁོར་བའི་རྟོག་པ་དང་། །རྒྱལ་བའི་ཡེ་ཤེས་མྱ་ངན་འདས། །བདེ་ཆེན་རིག་པ་གཅིག་གི་ངང་། །རང་བྱུང་ཇི་བཞིན་མ་བཅོས་པ། །ལྷུན་རྫོགས་སྤྲོས་པ་མེད་པའི་ངང་། །བསམ་དུ་མེད་པའི་ཡེ་ 1-1-31a
ཤེས་འདི། །རྣམ་པར་རྟོག་པའི་རྒྱུ་བ་བྲལ། །དུས་གསུམ་མི་མངའ་རྒྱུན་མི་འཆད། །སེམས་ཉིད་སྒྲུབ་པའི་ལམ་མཆོག་འདི། །དབྱེར་མེད་ཀུན་ལ་ལྡན་བཞིན་དུ། །སྣང་ བའི་ལམ་མེད་འཁོར་བར་འཁྱམ། །སྡུག་བསྔལ་རྩོལ་བའི་ནད་ཀྱིས་གདུངས། །དེས་ན་སྙིང་པོ་སྒྲོན་མ་འདི། །ཕྱི་རབས་རྣལ་འབྱོར་རྣམས་དོན་དུ། །བླ་མ་འཕགས་པའི་བྱིན་རླབས་དང་། །མོས་པའི་ མཐུ་ལྡན་བདག་གིས་རྟོགས། །སྙིང་རྗེ་ཀུན་བསླང་ཡོངས་ལ་བསྔོ། །སྙིང་པོ་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་སྒྲུབ་ཐབས། ཡང་དག་པའི་ས་ལ་གནས་པ། སློབ་དཔོན་ནཱ་རོ་པས་མཛད་པ་རྫོགས་སོ།། །།རྒྱ་གར་གྱི་ པཎྜི་ཏ་བཛྲ་གུ་ཎ་བྷ་དྲ་དང་། ལོ་ཙཱ་བ་རིན་ཆེན་རྒྱལ་མཚན་གྱིས་བསྒྱུར་བའོ།། །།
目錄 སྙིང་པོ་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་སྒྲུབ་ཐབས།
【現代漢語翻譯】 無有造作，于無念狀態中自然顯現， 覺性具有安樂的體性。 能凈化執著的智慧， 于無為狀態中自明自顯。 此智慧明點的意義， 是智慧隱秘之處所揭示於我的。 安樂的自性覺性遠離念頭， 自住的智慧是光明的心。 僅憑見解便能脫離猶豫不決， 智慧的本然狀態毫無遮蔽。 因能清晰地見到一切皆是智慧， 故於精要之義上不會有所偏差。 這純凈覺性的輪盤， 是無勤任運的智慧。 任運智慧是萬物之主， 因與身體分離而無有肢體。 具有破除增益和誹謗的本體， 精要即是無有，是萬物之主。 無為覺性的禪定清晰明瞭， 雖無所作為卻圓滿了所有意義。 任運本初是萬物之基， 是無行瑜伽自然成就之道， 如實圓滿即是果。 明點無別，於一味之中， 心性無為，是圓滿之寶藏。 安樂的智慧，不可思議之心。 具緣者自始便是圓滿。 六道輪迴的念頭， 以及勝者的智慧，寂滅涅槃。 大樂覺性，於一味之中， 任運如是，無有造作。 自然圓滿，無有戲論之狀態， 此不可思議之智慧， 遠離了分別唸的動搖。 不屬於過去、現在、未來三時，相續不斷絕。 此證悟心性的殊勝道， 雖無別地存在於一切之中， 卻因未見光明之路而於輪迴中漂泊， 被痛苦和勞作之病所折磨。 因此，爲了後世瑜伽士的利益， 我憑藉上師聖者的加持， 以及具信之力的感悟了此精要明燈。 愿以慈悲之心普皆迴向。 精要，真如之證悟法。安住于真實之境。由導師納若巴（Nāropā，ना रो पा，naropa，給予人們利益者）所著，至此圓滿。 由印度（རྒྱ་གར，梵文：भारत，羅馬：bhārata，意為光榮）的班智達（paṇḍita，पण्डित，paṇḍita，學者） 班智達（Vajraguṇabhadra）和譯師仁欽堅贊（Rinchen Gyaltsen）翻譯。
【English Translation】 Without fabrication, naturally arising in a state of non-thought, Awareness possesses the nature of bliss. The wisdom that purifies clinging, Is self-luminous and self-aware in a state of non-action. The meaning of this wisdom bindu, Is revealed to me by the secret of wisdom. The self-nature awareness of bliss is free from thoughts, The self-abiding wisdom is the clear light mind. By merely seeing, one is free from the cause of doubt, The natural state of wisdom is without obscuration. Because all is seen clearly as wisdom, There is no deviation in the essential meaning. This wheel of pure awareness, Is effortless, spontaneously arising wisdom. Spontaneously arising wisdom is the lord of all, Being separate from the body, it has no limbs. Possessing the essence of severing exaggeration and defamation, Essence is emptiness, the lord of all. The samadhi of unfabricated awareness is clear, Without action, all purposes are fulfilled. Spontaneous, primordial, the basis of all, The path of effortless yoga, spontaneously accomplished, The fruit is perfectly complete as it is. Bindu indivisible, in a state of oneness, Mind itself is non-action, a treasure of completion. The bliss of wisdom, inconceivable mind. The fortunate one is complete from the very beginning. The thoughts of the six realms of samsara, And the wisdom of the victorious ones, nirvana. Great bliss awareness, in a state of oneness, Spontaneously arising as it is, without fabrication. Naturally complete, in a state without elaboration, This inconceivable wisdom, Is free from the movement of conceptualization. Not belonging to the three times, continuous without ceasing. This supreme path of realizing mind itself, Though existing undifferentiated in all, Wanders in samsara, not seeing the path of light, Afflicted by the suffering and the disease of effort. Therefore, for the benefit of future yogis, I realized this essential lamp through the blessings of the holy guru, And the power of faith. May I dedicate this with compassion to all. Essence, the means of realizing Suchness. Abiding in the realm of truth. Completed by the master Nāropa. Translated by the Indian paṇḍita Vajraguṇabhadra and the translator Rinchen Gyaltsen.