marpa0101_四傳承寶藏.g2.0f

馬爾巴大師教言集MARPA1བཀའ་བཞི་བརྒྱུད་པ་རིན་ཆེན་མཛོད། 1-1-1a

༄༅། །བཀའ་བཞི་བརྒྱུད་པ་རིན་ཆེན་མཛོད། ༄། །སྒྲུབ་པའི་བརྒྱུད་པ་ལས་ཇི་ལྟར་བརྒྱུད་པ། ༄༅། །རྗེ་བཙུན་ཆེན་པོ་མར་པ་ཆོས་ཀྱི་བློ་གྲོས་ཀྱི་བཀའ་འབུམ་བཞུགས་སོ། ། 1-1-1b

༄༅༅། །ན་མོ་འགུ་(གུ་)རུ་དེ་བ་ཌཱ་ཀི་ནི་ས་མ་ཡ་མ་ནུ་སྨ་ར་སིཏ་དྷྱཾ་ཏུ་མྨེ། སྟོང་ དང་སྙིང་རྗེ་གཉིས་མེད་ཉམས་ཀྱིས་གར་མཛད་དཔལ་ལྡན་རྡོ་རྗེ་འཛིན། །གྲུབ་པའི་ དབང་ཕྱུག་དུ་མས་བྱིན་བརླབས་(རླབས་)བཀའ་བབས་ཆུ་བོ་འདུས་པའི་གཏེར། །ཟག་མེད་ 1-1-2a

ཏིང་འཛིན་ནོར་བུའི་གདེངས་ཅན་དབང་པོ་སྐྱོབ་པ་ཏིལ་རྡུང་ཞབས། །གང་གིས་བཅུ་གཉིས་དཀའ་བའི་སྤྱོད་པས་མཉེས་བྱས་བདེན་གཟིགས་ནཱ་རོ་པ། །རིག་པའི་སྐྱེས་བུ་གྲུབ་ པ་ཡི། །བྱིན་བརླབས་(རླབས་)བརྒྱུད་པ་མ་ཆད་པས། །དངོས་གྲུབ་གཉིས་ལ་མངའ་བརྙེས་པའི། །གྲུབ་ཐོབ་བརྒྱུད་པའི་ཞབས་ལ་འདུད། །བཀའ་བཞི་བརྒྱུད་པ་རིན་ཆེན་མཛོད། །གང་གིས་མི་ཕྱེད་ རྒྱས་བཏབ་པ། །མཁའ་འགྲོའི་གསང་ཚིག་ལྡེ་མིག་གིས། །རྡོ་རྗེའི་ཚིག་དོན་དབྱེ་བར་བྱ། །སྙན་བརྒྱུད་བརྡ་ཐབས་ཉིན་མོའི་དཔལ་འཛིན་ལ། །ལྷ་མིན་སྒྲ་གཅན་རང་བཟོས་རབ་འཇིགས་ ནས། །ཕྱི་རབས་དོན་ཕྱིར་ཡི་གེར་བཞག་པ་ལ། །མཁའ་འགྲོས་བཟོད་མཛོད་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་གསོལ། །འདིར་སངས་རྒྱས་ནས་གྲུབ་(སྒྲུབ་)པའི་བརྒྱུད་པ་ལས་ཇི་ལྟར་བརྒྱུད་པ་དང་། བརྒྱུད་ པའི་ཆོས་ཡིད་ཆེས་བཞི་ལྡན་གྱི་གདམས་པ་ངོས་བཟུང་བའོ། །དང་པོ་ནི། བྱིན་བརླབས་(རླབས་)བརྒྱུད་པ་དང་བྲལ་བའི་ཆོས་ཟབ་ཟབ་པོ་ནི་ཡིད་ཆེས་ཀྱི་གནས་དང་བྲལ་བ་སྟེ། གསུངས་པ་གདམས་ 1-1-2b

པ་བདུད་རྩི་ཤིན་ཏུ་འོ་མ་མར་གྱུར་ཀྱང་། །བྱིན་བརླབས་(རླབས་)བརྒྱུད་པ་མེད་ན་བཀོད་མའི་ཆུ་དང་མཚུངས། །ཞེས་བཀག་ནས། རྡོ་རྗེ་ཕྲེང་བ་ལས། དད་པས་བླ་མ་བརྒྱུད་པ་ལས། །མན་ངག་དག་ནི་བསླབ་པར་བྱ། །གང་ཕྱིར་བརྒྱུད་པའི་ལུང་གིས་ཁྱབ། ། བརྒྱུད་པའི་རིམ་པས་གནས་པར་བྱེད། །ཅེས་པའི་ཚུལ་ལ་ཐེག་པ་མཆོག་གི་རྣལ་འབྱོར་འདི་གང་ནས་བྱུང་ན། རྒྱུད་སྡེ་ཟབ་མོ་རྣམས་ནས་བྱུང་བའོ། །དེ་གང་གིས་གསུངས་ན་ཚད་མར་གྱུར་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་སོ། །ཇི་ལྟར་སངས་རྒྱས་ ནས་གསུངས་ཤེས་(ཅེ་)ན། ཐུགས་བསྐྱེད། ཚོགས་འདུམས། ཡེ་ཤེས་བརྙེས་པའི་ཚེ་གསུངས་ཏེ། དང་པོ་ཇི་ལྟར་ཐུགས་བསྐྱེད་ཅེ་ན་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་སྔོན་བྱུང་བ། དཔག་མེད་བསྐལ་པ་འདས་པའི་དུས། །ཐུབ་པ་ཆེན་པོ་མར་མེ་མཛད། ། ང་ནི་བྲམ་ཟེར་གྱུར་པ་ཡིས། །སེམས་བསྐྱེད་ཞུས་ཚེ་བརྟེན་པ་ན། །མངོན་པར་ལུང་བསྟན་ཐོབ་པར་གྱུར། །ཞེས་བྱུང་བ་ལྟར་སྟོང་པ་དང་སྙིང་རྗེ་གཉིས་སུ་མེད་པའི་བྱང་ཆུབ་མཆོག་ཏུ་ཐུགས་བསྐྱེད་དོ། །གཉིས་པ་ཚོགས་ཇི་

【現代漢語翻譯】馬爾巴大師教言集MARPA1《噶舉寶藏》 1-1-1a ༄༅། །噶舉寶藏。 ༄། །實修傳承如何流傳？ ༄༅། །頂禮至尊馬爾巴·曲吉洛哲的教言集！ 1-1-1b ༄༅༅། །那摩咕嚕爹哇達吉尼薩瑪雅瑪努斯瑪拉悉地揚杜美。（藏文：ན་མོ་འགུ་(གུ་)རུ་དེ་བ་ཌཱ་ཀི་ནི་ས་མ་ཡ་མ་ནུ་སྨ་ར་སིཏ་དྷྱཾ་ཏུ་མྨེ།，梵文天城體：नमो गुरु देव डाकिनी समय मनु स्मर सिद्धयन्तु मे，梵文羅馬擬音：Namo guru deva ḍākinī samaya manu smara siddhyantu me，漢語字面意思：頂禮上師，本尊，空行，誓言，憶持，成就）。空性與慈悲無二，以證悟之舞示現，榮耀的金剛持。眾多成就自在者加持，如甘露法流匯聚之寶藏。 1-1-2a 擁有無漏禪定寶珠，自在的救怙主帝洛巴。您以十二苦行令其歡喜，真實見者那若巴。證悟的智者，以不間斷的加持傳承。獲得兩種成就。頂禮成就者傳承之足。噶舉寶藏。以無二之印封印。以空行母密語之鑰匙。開啟金剛句之真義。甚深口訣如白晝般顯現。縱然遭遇非天羅睺的自造怖畏。為後世之利益而著成文字。祈請空行母寬宥並加持。此處講述從佛陀到實修傳承是如何流傳的，以及具備四種信心的傳承法門之認定。首先，缺乏加持傳承的甚深法門是缺乏信心的根源。正如所說，殊勝的教言甘露，縱然如牛奶般提煉成酥油，若無加持傳承，亦如無用之水。正如《金剛鬘》所說：'經由具信之上師傳承，方可修習口訣。傳承之語遍及一切，傳承之次第安住。' 那麼，這至高無上的瑜伽，究竟源自何處呢？它源自甚深的續部。那麼，是誰宣說的呢？是具有量度的佛陀。那麼，如何得知是佛陀宣說的呢？通過發菩提心、積聚資糧、獲得證悟之時所宣說。首先，如何發菩提心呢？如來昔日，于無數劫前，大雄世尊燃燈佛前，我為婆羅門，于彼請發心，世尊乃授記。' 如是，于空性與慈悲無二之菩提心中，發起殊勝菩提心。其次，如何積聚資糧呢？ 1-1-2b 如是積聚資糧。

【English Translation】

The Collection of Teachings of Marpa, MARPA1, The Precious Treasury of the Four Transmissions 1-1-1a ༄༅། །The Precious Treasury of the Four Transmissions. ༄། །How the Practice Lineage is Transmitted. ༄༅། །Homage to the Collection of Teachings of the Great Jetsun Marpa Chokyi Lodrö! 1-1-1b ༄༅༅། །Namo Guru Deva Dakini Samaya Manu Smara Siddhyantu Me. (藏文：ན་མོ་འགུ་(གུ་)རུ་དེ་བ་ཌཱ་ཀི་ནི་ས་མ་ཡ་མ་ནུ་སྨ་ར་སིཏ་དྷྱཾ་ཏུ་མྨེ།，梵文天城體：नमो गुरु देव डाकिनी समय मनु स्मर सिद्धयन्तु मे，梵文羅馬擬音：Namo guru deva ḍākinī samaya manu smara siddhyantu me，漢語字面意思：Homage to the Guru, Deva, Dakini, Samaya, Remember, Accomplish). The glorious Vajradhara who dances with the experience of emptiness and compassion inseparable. The treasure where the blessings of many accomplished masters converge, a confluence of rivers. 1-1-2a Tilopa, the lord who possesses the confidence of the jewel of stainless samadhi, the protector. Nāropa, the true seer, who pleased him with twelve arduous practices. The son of knowledge, the accomplished one, With an unbroken lineage of blessings, Possessing mastery over the two siddhis, I bow to the feet of the lineage of siddhas. The Precious Treasury of the Four Transmissions. Sealed with the indivisible seal, With the key of the secret words of the dakinis, The meaning of the vajra words will be revealed. The oral transmission, the symbolic methods, the splendor of the day, Even if threatened by the self-created fears of Rahu, the Asura, For the sake of future generations, it is written down, May the dakinis be patient and grant their blessings. Here, it explains how the practice lineage is transmitted from the Buddha, and how to identify the instructions that possess the four confidences of the lineage. Firstly, profound teachings that lack the blessing lineage are devoid of the basis of confidence. As it is said, 'Even if the spoken instructions are nectar, transformed from milk into butter, without the blessing lineage, they are like water from a mirage.' Therefore, it is forbidden. As it says in the Vajra Garland, 'From the lineage of the guru with faith, one should learn the instructions. Because it is pervaded by the transmission's authority, it abides in the order of the lineage.' Where does this supreme yoga of the vehicle come from? It comes from the profound tantras. Who spoke it? The Buddha, who is the measure. How do we know that the Buddha spoke it? He spoke it when he generated the mind, accumulated the collections, and attained wisdom. Firstly, how did he generate the mind? 'The Tathagata, in the past, immeasurable kalpas ago, before the great sage Dipamkara, I was a Brahmin, and when I asked to generate the mind, the Lord prophesied.' Thus, in the supreme bodhicitta, inseparable from emptiness and compassion, he generated the supreme bodhicitta. Secondly, how did he accumulate the collections? 1-1-2b Thus, he accumulated the collections.

ལྟར་འདུམས་པས་ སློབ་པའི་ཟུང་འཇུག་མཐར་ཕྱིན་ཅེ་ན། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཕྱོགས་དང་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་སོགས་པའི་གོ་(སྒོ་)ནས་ཚོགས་བསགས་ཏེ། རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་འདིར་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་ལ་བསླབས་ནས། ཇི་སྲིད་རྫོགས་པའི་རིམ་པ་མ་ཐོབ་ཀྱི་བར་དེ་སྲིད་དུ། སེམས་དཔའ་དེ་ཡང་དང་ཡང་དུ་བདེ་འགྲོར་སྐྱེ་བ་ཐོབ་པ་རྣམས་སུ་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་མཉེས་པར་བྱས་ནས། ས་བདུན་པའི་བར་དུ་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བདེན་པ་རྫོགས་པར་མཛད། ས་བརྒྱད་པ་ནས་རྣམ་པར་དབེན་པའི་དོན་ཐོབ་སྟེ། ས་བཅུ་པའི་ 1-1-3a

བར་དུ་སྣང་བ་རྣམ་པར་དག་པ་སྦྱངས་པས་སློབ་པའི་ཟུང་འཇུག་མངོན་དུ་མཛད་དོ། །གསུམ་པ་ཡེ་ཤེས་ཇི་ལྟར་བརྙེས་པས་སངས་རྒྱས་སུ་གྱུར་ཞེ་ན། འདི་ལ་དོན་མཐུན་དང་བློ་མཐུན་དུ་བཤད་པའི་ལུགས་གཉིས་སོ། །དང་པོ་ལྟར་ན། མི་སློབ་པའི་ཟུང་དུ་འཇུག་པའི་རིམ་པས་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོའི་ས་ལ་དོན་དམ་པའི་བདེན་པ་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པས། ཕྱི་ནང་གི་སྤྲོས་པ་ལས་འདས་པའི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་དང་དབྱེ་བ་མེད་པར་བྱང་ཆུབ་པ། ཡེ་ཤེས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་མཉམ་ པ་ཉིད་བརྙེས་པ་ལས་མ་གཡོས་བཞིན་དུ། དུས་གསུམ་གྱི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཐམས་ཅད་མངོན་པར་གྲུབ་པའི་གནས་འོག་མིན་ཆེན་པོར། ངེས་པ་ལྔ་དང་ལྡན་པའི་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པ་སྔགས་ཀྱི་སྐུ་ཡི་རིགས་མཐའ་ཡས་ པའི་དཀྱིལ་འཁོར་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་རྒྱན་སྟུག་པོ་བཀོད་པ་སྤྲོ་བས། གསུང་གི་དབང་ཕྱུག་གི་སྣང་བ་རྣམ་པར་གསལ་བའི་སྤྲིན་གྱི་དྲ་བ་མི་ཟད་པ་ཀུན་ནས་འཕྲོ་བའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་རྒྱལ་སྲིད་ཆེན་པོས་འབྱོར་བར་སྟོན་པ་ལས་ཀྱང་མ་ཉམས་ བཞིན་དུ། སྨོན་ལམ་རྫོགས་པ་དང་། ཞིང་དག་པ་དང་། གདུལ་བྱ་དགེ་བས་སྨིན་པའི་དུས་ལ་བབ་པ་གསུམ་འཛོམ་པ་ན། སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྤྲུལ་པ་སྒྱུ་མ་འབྱུང་བའི་རྣམ་པར་ཐར་པ་ཚད་མེད་པས། ལུས་ཅན་ཡེ་ཤེས་དང་ལྡན་པ་དག་གི་ཁམས་དང་ མཉམ་པར་འཇུག་པའི་ཕྲིན་ལས་མི་ཟད་པ་རྒྱན་གྱི་འཁོར་ལོ་སྐོར་བའི་ཚུལ་རྒྱ་མཚོ་སྙེད་ལ་དབང་འབྱོར་བར་ཡང་སྣང་ལ་གནས་སྐབས་དེ་དང་དེ་འདྲ་བ་རྫོགས་པ་ན་ཐིམ་པར་ཡང་སྟོན་པར་མཛད་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འདི་ནི་སྤྱིར་འགྲོ་བ་དོན་འཐུན་དུ་ 1-1-3b

བསྟན་པའོ། །གཉིས་པ་གདུལ་བྱའི་བློ་ལ་སྣང་བ་དང་འཐུན་པར་ཕྱོགས་གཅིག་བཤད་ན། གང་དུ་འདིར་ནི་མངོན་བསྟན་པ། །སངས་རྒྱས་འཇིག་རྟེན་འབྱུང་བ་དག །མངོན་པར་བྱང་ཆུབ་གནས་ཉིད་ལས། །འབྱུང་དང་འཇུག་པར་གནས་ པ་དང་། །འཕྲིན་ལས་མཛད་པ་དུ་མར་སྟོན། །དགའ་ལྡན་གནས་ནས་འཕོ་ཚུལ་དང་། །ལྷུམས་སུ་ཞུགས་དང་སྐུ་བལྟམས་དང་། །གཞོན་ནུ་རོལ་དང་ཁབ་གནས་དང་། །སྐྱེད་མོས་ཚལ་བྱོན་གནས་གཟིགས་ཏེ། ། མངོན་པར་བཞུགས་དང་གཤེགས་མཛད་ཅིང་། །དཀའ་སྤྱད་མཛད་དང་བཞེངས་པ་དང་། །བྱང་ཆུབ་སྙིང་པོར་གཤེག

【現代漢語翻譯】因此，如何理解'學位的雙運究竟'呢？通過菩提之道和度等途徑積累資糧，並在金剛乘中修習生起次第，直至證得圓滿次第為止。那位菩薩在一次又一次獲得善趣的轉生中，通過令善知識歡喜，直至七地圓滿了世俗諦。從八地開始，獲得完全寂靜的意義，直至十地，通過凈化顯現，從而實現了學位的雙運。第三，如何通過獲得智慧而成就佛陀呢？對此，有兩種解釋：意義相符和智慧相符。按照第一種解釋：通過非學位的雙運次第，在普賢的境界中，勝義諦自然成就，超越了內外戲論的法界，與法界無別而證得菩提。智慧法身平等性，在不移動的情況下，三世一切如來都在究竟的處所——大樂土中顯現。具備五種決定的圓滿報身，無量密咒本尊壇城，法界嚴飾稠密莊嚴，語自在的顯現，無盡的光明雲網普照，從不退轉于涅槃大樂之王位。當愿圓滿，凈土清凈，所化有情成熟之時，三者具足之際，佛陀化身變幻莫測的解脫，與具智慧的眾生界無別地融入，無盡的利他事業，如輪寶般運轉，也示現融入于如海般的化現之中。這總體上展示了利益眾生的意義相符。第二種，爲了與所化眾生的智慧相符，從一個角度解釋：此處所顯現的，佛陀在世間出現，從證得菩提之處，示現出生、入滅、安住，以及各種利他事業。從兜率天降生，入胎、誕生，嬉戲少年，安住王宮，遊園觀景，出家，精進苦行，證悟菩提。

【English Translation】 Therefore, how to understand 'the ultimate of the union of learning'? Through the path of Bodhi and means such as perfections, accumulate merits, and in Vajrayana, practice the generation stage, until the perfection stage is attained. That Bodhisattva, in repeatedly obtaining births in good realms, by pleasing the virtuous friend, until the seventh bhumi, perfects the conventional truth. From the eighth bhumi, obtains the meaning of complete solitude, and until the tenth bhumi, through purifying appearances, thereby realizes the union of learning. Third, how does one become a Buddha by attaining wisdom? There are two explanations for this: in accordance with meaning and in accordance with intelligence. According to the first explanation: Through the non-learning stage of union, in the realm of Samantabhadra, the ultimate truth is naturally accomplished, the Dharmadhatu beyond inner and outer elaborations, and without difference from the Dharmadhatu, attains enlightenment. The wisdom Dharmakaya is equality, without moving, all the Tathagatas of the three times appear in the ultimate place - the great Ogmin. The complete Sambhogakaya with five certainties, the mandala of limitless mantra deities, the Dharmadhatu is densely decorated, the appearance of speech freedom, the endless net of light shines everywhere, never receding from the great kingdom of Nirvana bliss. When the vows are fulfilled, the pure land is purified, and the beings to be tamed are ripe, when the three are complete, the Buddha's incarnation of immeasurable liberation merges without difference with the realm of beings with wisdom, the endless activities for the benefit of others, like a wheel jewel, also shows merging into manifestations like the ocean. This generally shows the meaning in accordance with benefiting beings. Secondly, to be in accordance with the intelligence of the beings to be tamed, explained from one perspective: What is shown here, the Buddha appears in the world, from the place of attaining enlightenment, showing birth, entering into extinction, abiding, and various activities for the benefit of others. Descending from Tushita Heaven, entering the womb, being born, playing as a youth, residing in the palace, visiting the garden, renouncing home, practicing austerities, attaining enlightenment.

ས་པ་དང་། །བདུད་བཅོམ་མངོན་པར་བྱང་ཆུབ་པ། །ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་སྐོར་(བསྐོར་)མཛད་དེ། །འདི་ནི་དུས་ རྣམས་ཀུན་ཏུ་ཡང་། །ཐོག་མར་ཐུན་མོང་ལམ་བསྟན་ཅིང་། །བར་དུ་དགེ་བས་མཚན་མ་མེད། །ཐ་མར་ཐེ་ཚོམ་སེལ་བ་ཡི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་དང་། །རྣམ་པར་ངེས་པ་ཕྲ་བར་བསྟན། །སངས་རྒྱས་མ་ ལུས་འདི་དག་ཉིད། །ཞི་བར་འཇུག་པ་སྟོན་པ་དག །བླ་ན་མེད་པའི་སྤྱོད་ཡུལ་ལོ། །ཞེས་འབྱུང་བ་ལྟར་ན། དང་པོར་རེ་ཤིག་བཅོམ་ལྡན་འདས་སྐྱེ་བ་གཅིག་གིས་ཐོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་གནས་སྐབས་སུ་ གཟིགས་པ་རྣམ་པ་ལྔས་དགའ་ལྡན་ནས་འཛམ་བུའི་གླིང་དུ་བབས། མི་ཡི་དབང་པོ་ཤཱཀྱའི་རིགས་ཟས་གཙང་གི་ལྷ་མོ་སྒྱུ་འཕྲུལ་མའི་ལྷུམས་སུ་ཞུགས། གཞོན་ནུ་དོན་ཐམས་ཅད་གྲུབ་པ་བལྟམས། 1-1-4a

རོལ་རྩེད། སྒྱུ་རྩལ་ཐམས་ཅད་ལ་མཁས་པ་དང་། ཁབ་ནས་ངེས་པར་འབྱུང་བ་སྟོན་པ་དང་། དཀའ་བ་སྤྱོད་པ་ན་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སེ་གོལ་གྱི་སྒྲས་བསྐུལ་བས་མི་གཡོ་ བའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལས་སད་པར་མཛད་དེ། དཀའ་ཐུབ་ཀྱི་རྟེན་སྤྲུལ་པའི་གཟུགས་མི་ཡི་ཡུལ་དུ་བཞག་ནས། ཡིད་གནས་གྱུར་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་ལུས་འོག་མིན་དུ་གཤེགས། མངོན་པར་ བྱང་ཆུབ་པ་ལྔ་བརྙེས། གསང་སྔགས་ཚུལ་གྱིས་མངོན་པར་རྫོགས་པར་སངས་རྒྱས། ཚངས་པ་ཆེན་པོའི་གནས་དང་། དབང་སྒྱུར་གྱི་ཁང་པ་དང་། རི་རབ་ཀྱི་སྟེང་ལ་སོགས་པར་ལྷ་རྣམས་བཏུལ། སླར་ཡང་མི་ཡི་འཇིག་རྟེན་དུ་བྱོན། རྡོ་རྗེའི་གདན་ལ་སངས་རྒྱས་པའི་ཚུལ་བསྟན་ཏེ། ལྷ་དང་མི་ལ་སོགས་པ་འདུལ་བའི་ཐབས་མང་དུ་གསུངས་ཏེ། འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བའི་གཟུགས་ཀྱིས་དམན་པ་ལ་མོས་ པ་རྣམས་ལ་འཕགས་པའི་བདེན་པ་བཞི་དང་། ཞི་བའི་ལམ་དང་། འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བའི་སྤྱོད་པ་བསྟན་ཏོ། །མཆོག་ཏུ་གྱུར་པའི་གཟུགས་ཀྱིས་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལ་ཞེན་པ་རྣམས་ལ་བདག་མེད་པ་དང་ས་དང་ཕ་རོལ་ ཏུ་ཕྱིན་པའི་སྤྱོད་པ་བསྟན་ཏོ། །རྡོ་རྗེ་འཆང་གཟུགས་ཀྱིས་ཟབ་མོ་ལ་ལྷག་པར་མོས་པ་རྣམས་ལ་བདེན་པ་གཉིས་རྟོགས་པ་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པའི་དབུགས་དབྱུང་བ་དང་འདོད་ཆགས་ཀྱི་སྤྱོད་པ་རབ་ཏུ་བསྟན་ཏོ། །འདི་ལ་ཡང་གདུལ་བྱའི་ 1-1-4b

འདོད་ཆགས་ཀྱི་དབྱེ་བས། བྱ་བ་དང་། སྤྱོད་པ་དང་། རྣལ་འབྱོར་དང་། རྣལ་འབྱོར་ཆེན་པོའི་རྒྱུད་དང་བཞི་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་སངས་རྒྱས་ནས་བཤད་པའི་རྒྱུད་སྡེ་དེ་དག་གི་ནང་ནས། འདིར་སྟོན་པའི་ཟབ་མོའི་ལམ་འདི་གང་ ལས་འབྱུང་བ་ཡིན་ཞེ་ན། རྣལ་འབྱོར་ཆེན་པོ་བླ་ན་མེད་པའི་རྒྱུད་རྣམས་ནས་འབྱུང་བའོ། །དེ་ལ་ཡང་ཕ་རྒྱུད་དང་། མ་རྒྱུད་དང་། གཉིས་སུ་མེད་པའི་རྒྱུད་ལ་སོགས་པ་བཞུགས་མོད་ཀྱི། སྤྱིར་དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཟབ་ དོན་དྲིལ་བ་ཡིན་ལ། ཁྱད་པར་དུ་ཕ་རྒྱུད་ཀྱི་གསང་བ་འ

【現代漢語翻譯】爾後，降伏魔眾，現證菩提，轉法輪。此乃一切時中，最初開示共同道，中間以善無相，最終遣除疑惑之菩提心行境，並極細微地開示了種種決定。一切諸佛皆示寂滅之方便，是無上之行境。如是所說，首先，世尊於一生補處菩薩位時，以五種觀察從兜率天降臨贍部洲，入於人王釋迦族凈飯王之妃摩耶夫人之胎中，誕生為童子一切義成。精通嬉戲、所有藝術，示現出離，于苦行時，諸佛以塞郭之聲勸請，從不動之等持中醒來，將苦行之所化身置於人間，以意所成之等持身前往色究竟天，證得五種現證菩提，以密咒之方式現證圓滿正等覺，于大梵天之境、自在天之宮殿、須彌山頂等處調伏諸天，復又降臨人間，于金剛座上示現成佛之相，為調伏天人等眾，宣說了眾多方便，以離欲之身，為信奉下劣者開示四聖諦、寂滅之道及離欲之行。以殊勝之身，為執著大乘者開示無我及地與波羅蜜多之行。以金剛持之身，為尤為信奉甚深者開示二諦之證悟、金剛持之氣息及極度開示貪慾之行。對此，亦依所化之貪慾差別，宣說了事部、行部、瑜伽部及大瑜伽部四部。如是，于諸佛所說之續部中，此處所開示之甚深道，源於何處耶？源於無上瑜伽部。其中雖有父續、母續及無二續等，然總攝一切之甚深義，尤為父續之秘密。

【English Translation】 Then, having vanquished the Maras, manifestly awakened to perfect enlightenment, and turned the Wheel of Dharma. This is at all times, initially showing the common path, in the middle, without characteristics due to virtue, and finally dispelling doubts, the sphere of activity of the Bodhicitta, and subtly showing the various determinations. All Buddhas show the means of entering into peace, which is the supreme sphere of activity. As it is said, first, the Bhagavan, in the state of a Bodhisattva with only one birth remaining, descended from Tushita to Jambudvipa with five kinds of observation, entered the womb of Maya, the queen of King Shuddhodana of the Shakya clan, and was born as the youth Sarvarthasiddha (meaning 'he who accomplishes all aims'). Being skilled in play and all arts, showing renunciation, and while practicing austerities, all the Tathagatas urged him with the sound of the 'se-gol' (a type of bell), awakening him from the immovable Samadhi, placing the emanation body of asceticism in the human realm, and departing to Akanishta with the mind-made body of Samadhi. He attained the five Abhisambodhis (manifest enlightenments), manifestly and completely awakened through the method of secret mantra, subdued the gods in places such as the realm of the Great Brahma, the palace of Ishvara, and the summit of Mount Meru, and again came to the human world, showing the manner of enlightenment on the Vajra Seat, and taught many methods for subduing gods and humans, showing the Four Noble Truths, the path of peace, and the practice of non-attachment to those who are devoted to inferior forms with a form free from desire. With a supreme form, he showed selflessness, the grounds, and the practice of the Paramitas to those who are attached to the Great Vehicle. With the form of Vajradhara, he showed the realization of the two truths, the exhalation of Vajradhara, and the practice of desire to those who are particularly devoted to the profound. Here also, according to the differences in the desires of those to be tamed, the four tantras of Kriya, Charya, Yoga, and Maha Yoga are taught. Thus, among the tantras spoken by the Buddhas, from where does this profound path shown here originate? It originates from the Anuttarayoga Tantras. Although there are Father Tantras, Mother Tantras, and Non-Dual Tantras, it is a compilation of the profound meanings of all of them in general, and in particular, the secret of the Father Tantras.

དུས་པ་དང་། མ་རྒྱུད་ཀྱི་མ་ཧཱ་མ་ཡ་དང་། སངས་རྒྱས་ཐོད་པ་དང་། རྡོ་རྗེ་གདན་བཞི་དང་། འཁོར་ལོ་བདེ་མཆོག་དང་། སྙིང་པོ་ཀྱེའི་རྡོ་རྗེ་རྣམས་ལ་གཙོ་ཆེར་རྟེན་(བརྟེན་)པ་ཡིན་ གསུང་ངོ་། །དེ་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་གང་ལ་གསུངས། གང་ཟག་སུ་ལ་ཇི་ལྟར་བརྒྱུད་ཅེ་ན། རྡོ་རྗེ་འཆང་གིས། ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེ་ལ་སོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས། ཨིནྡྲ་བོ་དྷི་ཆེན་པོ་དང་། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་མཁའ་འགྲོ་མ་རྣམས་ལ་གསུངས། དེ་གྲུབ་པ་ཐོབ་པའི་རྣལ་འབྱོར་གྱི་དབང་ཕྱུག་ཆེན་པོ་རྣམས་ལ་བརྒྱུད་པའོ། །ཇི་ལྟར་བརྒྱུད་ན། དཔལ་ཏེ་ལོ་པ་ཆེན་པོ་ལ་རྟོགས་པ་བྱིན་བརླབས་(རླབས་)ཀྱི་བརྒྱུད་པ་དང་། བཀའ་བབས་ཉམས་ཀྱི་བརྒྱུད་པ་གཉིས་མངའ་བ་ལས། དང་པོ་ནི་ང་ 1-1-5a

ལ་མི་ཡི་བླ་མ་མེད། །ང་ཡི་བླ་མ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་ཞེས་གསུང་བ་ལྟར། རྡོ་རྗེ་འཆང་དང་དངོས་སུ་འབྱལ(མཇལ)། འཁོར་ལོ་སྡོམ་པས་བྱིན་གྱིས་བརླབས། ཡེ་ཤེས་ཀྱི་མཁའ་འགྲོ་མ་རྣམས་ལ་རྗེས་སུ་བསྟན་པ་ཐོབ་པའོ། ། གཉིས་པ་ལྟར་ན། ང་ལ་མི་ཡི་བླ་མ་ཡོད། །ཀླུ་གྲུབ་(སྒྲུབ་)ཙརྱ་ལྭ་བ་པ། །སྐལ་བ་བཟང་མོ་ང་ཡི་ནི། །བཀའ་བབས་བཞིའི་བླ་མ་ཡིན་གསུང་བ་ལ། བླ་མ་འགའ་ཞིག་གི་བཞེད་ཀྱིས། རྡོ་རྗེ་འཆང་། རྒྱལ་པོ་ཨིནྡྲ་བོ་དྷི་ཆེན་པོ། ཀླུ་ལས་ གྱུར་པའི་རྣལ་འབྱོར་མ། རྒྱལ་པོ་བྷི་སུ་ཀལྤ། ས་ར་ཧ་ཆེན་པོ། ཀླུ་གྲུབ་(སྒྲུབ)། མ་ཏྃ་ཀི། ཏེ་ལོ་པའོ།། །། ༄། །བརྒྱུད་པའི་ཆོས་ཡིད་ཆེས་བཞི་ལྡན་གྱི་གདམས་པ་ངོས་བཟུང་བ། བཀའ་བབས་པ་དང་པོ། བརྒྱུད་པ་འདི་ནས་ཕ་རྒྱུད་གསང་བ་འདུས་པ་དང་། དེ་ལ་བརྟེན་པ་ལམ་ཟབ་མོ་རིམ་པ་ལྔའི་དམར་ཁྲིད་ལ་སོགས་པ་ རིམ་ལྔའི་སྐོར་མ་ལུས་པ་དང་། རྡོ་རྗེ་གདན་བཞི་ཡི་རྒྱུད་དང་། རྒྱུད་ཀྱི་མན་ངག་འཕོ་བ་དང་། གྲོང་འཇུག་ལ་སོགས་པའི་བཀའ་བབས་པ་སྟེ། དང་པོའོ། །རྡོ་རྗེ་འཆང་། ཡེ་ཤེས་མཁའ་འགྲོ། ཀུ་ཀཱུ་རི་པ། ཙརྱ་པ། ཏེ་ལོ་པའོ། །འདི་ལས་སྒྱུ་མ་ཆེན་མོའི་རྒྱུད་དང་། རྒྱུད་ལ་བརྟེན་པ། དབྱིབས་རྣལ་འབྱོར་གསུམ་དང་། སྒྱུ་མ་སུམ་རྒྱུད་ལ་སོགས་པའི་བཀའ་བབས་པ་སྟེ། གཉིས་པའོ།། །། རྡོ་རྗེ་འཆང་། ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེ། ཌོྃ་བི་ཧེ་རུ་ཀ །བྷི་ན་པ་བཛྲ། ལྭ་བ་པ། ཏེ་ལོ་པའོ། །དེ་ལས་ཕ་རྒྱུད་མ་རྒྱུད་མཐའ་དག་ལ་བརྟེན་པ་ཆོས་དྲུག་ལ་སོགས་པའི་བཀའ་བབས་ཏེ་གསུམ་པའོ།། །།རྡོ་རྗེ་འཆང་། ཕྱག་ན་ 1-1-5b

རྡོ་རྗེ། ཡན་ལག་མེད་པའི་རྡོ་རྗེ། པདྨ་བཛྲ། ཌཱ་ཀི་མ་སྐལ་བ་བཟང་མོ། ཏེ་ལོ་པའོ། །དེ་ལས་རྒྱུད་དགྱེས་པ་རྡོ་རྗེ་དང་། དེ་ལས་བརྟེན་པའི་ཆོས་དྲུག་ལ་སོགས་པའི་བཀའ་བབས་ཏེ་བཞི་པའོ།། །།འདི་རྒྱུད་དང་མན་ངག་སོ་སོའི་ བཀའ་བབས་ལུགས་སོ། །ཡང་བླ་མ་མར་པ་དང་། གཙོར་ཏེ་ཕུ་པ་ལ་སོགས་པ་འཐུན་པར། རྡོ་རྗེ་འཆ

【現代漢語翻譯】主要依據《時輪金剛》（Dus pa，時間之輪）、《母續大幻化網》（Ma gyud kyi Ma hA ma ya）、《佛頂》（Sangs rgyas thod pa）、《金剛座四法》（Rdo rje gdan bzhi）、《勝樂輪》（'Khor lo bde mchog）和《心髓嘿日嘎》（Snying po kye'i rdo rje）。佛陀對誰宣講了這些？傳承給哪些人？金剛持（Rdo rje 'chang，金剛的持有者）說：對金剛手（Phyag na rdo rje，手持金剛者）等菩薩、大印札菩提（Indra bo dhi chen po）和智慧空行母（Ye shes kyi mkha' 'gro ma）宣講。這些傳承給了成就的大瑜伽自在者們。如何傳承的呢？尊貴的帝洛巴（Te lo pa）大師擁有覺悟加持的傳承和口耳相傳的傳承兩種。第一種傳承正如他所說：『我沒有人類的上師，我的上師是遍知者。』他直接與金剛持相見，勝樂輪加持了他，智慧空行母們也給予了他隨後的教導。第二種傳承是：『我有人類的上師，龍樹（Klu grub/sgrub）、乍惹瓦巴（Carya lwA ba pa）、吉祥女（Skal ba bzang mo）是我的四種口耳傳承上師。』有些上師認為：金剛持、國王大印札菩提、從龍中化生的瑜伽母、國王比蘇噶拉巴（Bhi su kalpa）、薩惹哈（Sara ha）大師、龍樹、瑪當吉（Ma taM ki）、帝洛巴。以下是具有四種信心的口耳傳承法訣的認定：第一個口耳傳承。從這個傳承開始，父續《密集金剛》（Gsang ba 'dus pa），以及基於此的甚深道次第五法的紅教授等所有五法，金剛座四法的續部，以及續部的口訣，如頗瓦（'pho ba，遷識）和入神等口耳傳承。這是第一個傳承。金剛持、智慧空行母、咕嚕日巴（ku kUri pa）、乍惹巴（carya pa）、帝洛巴。從這裡開始，《大幻化網續》（sgyu ma chen mo'i rgyud），以及基於此的形瑜伽三法和幻化三續等口耳傳承。這是第二個傳承。金剛持、金剛手、多比黑魯嘎（Dom bi he ru ka）、比那巴瓦加（bhi na pa badzra）、拉瓦巴（lwA ba pa）、帝洛巴。從這裡開始，基於所有父續和母續的六法等口耳傳承。這是第三個傳承。金剛持、金剛手、無肢金剛（yan lag med pa'i rdo rje）、蓮花金剛（padma badzra）、空行母吉祥女、帝洛巴。從這裡開始，《喜金剛續》（rgyud dgyes pa rdo rje），以及基於此的六法等口耳傳承。這是第四個傳承。以上是續部和口訣各自的口耳傳承方式。此外，上師瑪爾巴（mar pa）和主要弟子諦普巴（te phu pa）等人一致認為，金剛持……

【English Translation】 It mainly relies on the Kalachakra (Dus pa), the Mother Tantra Mahamaya (Ma gyud kyi Ma hA ma ya), Buddha Top (Sangs rgyas thod pa), Vajrasana Four Dharmas (Rdo rje gdan bzhi), Chakrasamvara ('Khor lo bde mchog), and Heart Essence Heruka (Snying po kye'i rdo rje). To whom did the Buddha speak these? To whom were they transmitted? Vajradhara (Rdo rje 'chang) said: To the Bodhisattvas such as Vajrapani (Phyag na rdo rje), the Great King Indrabodhi (Indra bo dhi chen po), and the Wisdom Dakinis (Ye shes kyi mkha' 'gro ma). These were transmitted to the great accomplished yogis. How were they transmitted? The venerable Tilopa (Te lo pa) possessed two lineages: the lineage of realization and blessing, and the lineage of oral transmission. The first lineage is as he said: 'I have no human guru, my guru is the omniscient one.' He directly met Vajradhara, Chakrasamvara blessed him, and the Wisdom Dakinis gave him subsequent teachings. The second lineage is: 'I have a human guru, Nagarjuna (Klu grub/sgrub), Caryapa lwA ba pa, and Good Fortune Woman (Skal ba bzang mo) are my four oral transmission gurus.' Some gurus believe: Vajradhara, King Great Indrabodhi, the Yogini who transformed from a Naga, King Bhisukalpa (Bhi su kalpa), Master Saraha (Sara ha), Nagarjuna, Matangi (Ma taM ki), Tilopa. The following is the identification of the oral transmission instructions with four kinds of faith: the first oral transmission. From this lineage, the Father Tantra Guhyasamaja (Gsang ba 'dus pa), and based on this, the profound path of the Five Stages, the Red Teaching, and all the Five Dharmas, the tantras of the Vajrasana Four Dharmas, and the oral instructions of the tantras, such as Phowa ('pho ba) and entering consciousness. This is the first lineage. Vajradhara, Wisdom Dakini, Kukkuripa (ku kUri pa), Caryapa (carya pa), Tilopa. From here, the Mahamaya Tantra (sgyu ma chen mo'i rgyud), and based on this, the Three Forms of Yoga and the Three Illusory Tantras, etc., are oral transmissions. This is the second lineage. Vajradhara, Vajrapani, Dombi Heruka (Dom bi he ru ka), Binapa Vajra (bhi na pa badzra), Lawapa (lwA ba pa), Tilopa. From here, the oral transmission of the Six Dharmas based on all Father and Mother Tantras. This is the third lineage. Vajradhara, Vajrapani, Limb-less Vajra (yan lag med pa'i rdo rje), Padma Vajra (padma badzra), Dakini Good Fortune Woman, Tilopa. From here, the Hevajra Tantra (rgyud dgyes pa rdo rje), and based on this, the oral transmission of the Six Dharmas, etc. This is the fourth lineage. The above are the respective oral transmission methods of the tantras and instructions. Furthermore, Guru Marpa (mar pa) and the main disciple Tephupa (te phu pa) and others agree that Vajradhara...

ང་། ལྷ་ཡི་བུ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་བློ་གྲོས་རིན་ཆེན། འཕགས་པ་ཀླུ་གྲུབ་(སྒྲུབ་)མ་ཏྃ་ཀི་པ་ནས་རིམ་པ་ལྔ་དང་། གྲོང་ འཇུག་གི་བཀའ་བབས། ཡང་རྡོ་རྗེ་འཆང་། ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེ། ས་ར་ཧ། ལུ་ཨི་པ། ཌེཾ་ཀི་པ། དེ་ལས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ལ་སོགས་པའི་བཀའ་བབས་སོ། །སུ་མ་ཏི་ཀུན་ཏུ་བཟང་མོ། ཐང་ལོ་པ། ཀརྣ་རི་པ། དེ་ལས་ གཏུམ་མོ་ལ་སོགས་པའི་བཀའ་བབས་སོ། །ཌོྃ་བི་ཧེ་རུ་ཀ །བྷི་ན་པ། ལ་བ་པ། ཨིནྡྲ་བོ་དྷི་ཆུང་བ། དེ་ལས་འོད་གསལ་དང་སྒྱུ་ལུས་ལ་སོགས་པའི་བཀའ་བབས་ཞེས་བཞེད། འདི་ནི་བཀའ་བབས་བཞིའི་མན་ངག་བསྲེ་འཕོ་འཚམས་(མཚམས་) སྦྱོར་དུ་དྲིལ་བའི་ལུགས་སོ། ། ༈ རིང་བརྒྱུད་བཀའ་བཞི་བླ་མའི་རྣམ་ཐར། ༈ ཆོས་རྒྱལ་ཨིནྡྲ་བོ་དྷི། དེ་ཡང་བཀའ་བབས་དང་པོ་ལ་རིང་དང་ཉེ་བའི་ལུགས་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། དཔལ་ཡེ་ཤེས་ཐིག་ལེའི་རྒྱུད་ལས། ལྷ་མོས་གསོལ་པ། གསང་བ་ཆེན་པོའི་རྒྱུད་འདི་ནི། 1-1-6a

ཤེས་པ་དང་ནི་བཤད་པ་སུ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། བྱང་ཕྱོགས་སུ་དཔལ་རྡོ་རྗེའི་གནས་ཨུ་རྒྱུན་དུ་རྒྱལ་པོ་ཨིནྡྲ་བྷོ་དྷི་ཞེས་བྱ་བས་ཤེས་པ་དང་བཤད་པ་དང་སེམས་ཅན་ལ་གསལ་བར་བྱེད་དོ། །ལྷ་ མོས་གསོལ་པ། ཀྱེ་བཅོམ་ལྡན་འདས། རྒྱལ་པོ་ཆེན་པོ་ཨིནྡྲ་བྷོ་དྷི་ཞེས་བྱ་བ་དེས་དུ་ཡི་དབང་ཕྱུག་ལགས་བཀའ་སྩོལ་ཅིག །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། དཔལ་ཡེ་ཤེས་ཐིག་ལེའི་རྒྱུད་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་ལས། གང་ཞིག་ངས་ བསྟན་པའི་རྒྱལ་པོ་ཨིནྡྲ་བོ་དྷི་དེ་ཉིད་ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེའི་སྤྲུལ་པའི་སྐུ། ས་བཅུའི་དབང་ཕྱུག །ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ་ས་བཅུ་བཞིའི་དབང་ཕྱུག་གོ། །ཞེས་ལུང་བསྟན་པ་བཞིན་རྡོ་རྗེའི་གནས་ཨུ་རྒྱན་དུ་བྱུང་བའི་སྤྲུལ་པའི་རྒྱལ་པོ་ཨིནྡྲ་བྷོ་དྷི་ཞེས་བྱ་བ་ཕོ་བྲང་བཙུན་མོའི་འཁོར་ ཉམས་དགའ་བ་དང་བཅས་པའི་དབུས་སུ་རོལ་བ་ཞིག་ཡོད་པ་ལས། དེའི་ཚེ་སྟེང་གི་ནམ་མཁའ་ལ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་དགེ་འདུན་རྣམས་སྔ་དྲོ་ཤར་དང་ཕྱི་དྲོ་ནུབ་དུ་(ཏུ་)རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་འགྲོ་བ་གཟིགས་ནས། དྲིས་པས། སངས་རྒྱས་ཤཱཀྱ་ཐུབ་པའི་ཉན་ཐོས་སོ། ། ཟེར་བ་ཐོས་ནས། དད་དེ་མཆོད་པ་རྒྱ་ཆེན་པོ་བཤམས་ནས་གསོལ་བ་བཏབ་པས། བཅོམ་ལྡན་འདས་འཁོར་དང་བཅས་པ་བྱོན་པ་ལ་བསྙེན་བཀུར། ཆོས་ཞུས་པས། སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་གི་འདོད་ཡོན་ལ་སྤྱད་པའི་ཉེས་པ། འདོད་པ་སྤངས་པའི་ཕན་ཡོན་དཔེ་དུ་ མས་མཚོན་ནས་བསྟན་པས། རྒྱལ་པོས་གསོལ་པ། ལུམ་བིའི་ཚལ་ནི་ཉམས་དགའ་བས། །ཝ་ཉིད་སེང་གེར་གྱུར་ཀྱང་བླའི(སླའི)། །འདོད་པ་སྤངས་པའི་ཐར་པ་ནི། །གོའུ་ཏ་མ་ནམ་ཡང་མིན། །ཞེས་པ་དང་། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་རྒྱལ་པོ་དེ་ཉོན་མོངས་པའི་སྐྱེ་མཆེད་ 1-1-6b

རགས་པ། ཤེས་རབ་ཀྱི་དཔྱོད་ཆེ་བ། བརྩོན་འགྲུས་ཀྱི་ཤུགས་དྲག་པ། ངང་ངམ་ཡིད་ཐུང་

【現代漢語翻譯】我，天子菩薩智慧寶（Lha yi bu byang chub sems dpa' blo gros rin chen），從聖者龍樹（'Phags pa klu grub）的母坦吉巴（ma tam ki pa）處獲得五次第（rim pa lnga）和入城（grong 'jug）的傳承。又從金剛持（rdo rje 'chang）、金剛手（phyag na rdo rje）、薩ra哈（sa ra ha）、魯伊巴（lu'i pa）、丹吉巴（Dem ki pa）處獲得大手印（phyag rgya chen po）等傳承。蘇瑪提·袞度桑嫫（su ma ti kun tu bzang mo）、唐洛巴（thang lo pa）、噶那日巴（karNa ri pa），從他們那裡獲得拙火（gtum mo）等傳承。多比黑魯嘎（Dom bi he ru ka）、比那巴（bhi na pa）、拉瓦巴（la ba pa）、小因扎菩提（indra bo dhi chung ba），他們認為從中獲得光明（'od gsal）和幻身（sgyu lus）等傳承。這是將四個傳承的訣竅混合交融的法統。四長傳傳承上師傳記法王因扎菩提（chos rgyal indra bo dhi）關於傳承，有長傳和近傳兩種方式。首先是長傳：在吉祥智慧明點續（dpal ye shes thig le'i rgyud）中，天女請問：『世尊所說的這個偉大的秘密續，誰能知曉和宣說呢？』世尊回答說：『在北方的吉祥金剛處，烏仗延（u rgyan）國名叫因扎菩提的國王，他將知曉、宣說並向眾生闡明。』天女請問：『世尊，請您開示，這位偉大的國王因扎菩提是哪位尊主的化身？』世尊回答說：『在吉祥智慧明點續之王中，我所說的國王因扎菩提，是金剛手菩薩的化身，是十地自在者，是智慧之身，是十四地自在者。』正如授記所說，在金剛處烏仗延出現的化身國王因扎菩提，在王宮嬪妃的簇擁下享受歡樂。當時，他看到空中的聲聞僧眾早上向東，下午向西飛行，便詢問他們是誰。他們回答說是釋迦牟尼佛的聲聞弟子。國王聽后，生起信心，廣設供養，祈請佛陀降臨。世尊及其眷屬降臨后，國王以禮敬供養，並請佛陀開示佛法。佛陀以眾多譬喻闡述了享用共同和不共同的欲妙的過患，以及捨棄慾望的利益。國王說道：『藍毗尼園雖然令人愉快，但瓦變成獅子也是徒勞。捨棄慾望的解脫，喬達摩（go'u ta ma）永遠無法做到。』世尊觀察到這位國王的煩惱粗重，智慧敏銳，精進勇猛，但卻心胸狹隘。

【English Translation】 I, the son of the gods, Bodhisattva Wisdom Jewel (Lha yi bu byang chub sems dpa' blo gros rin chen), received the five stages (rim pa lnga) and the empowerment of entering the city (grong 'jug) from the venerable Nagarjuna (』Phags pa klu grub) of Matamgipa (ma tam ki pa). Furthermore, I received the empowerments of Mahamudra (phyag rgya chen po) and others from Vajradhara (rdo rje 'chang), Vajrapani (phyag na rdo rje), Saraha (sa ra ha), Lui pa (lu'i pa), and Demkipa (Dem ki pa). Sumati Kuntu Zangmo (su ma ti kun tu bzang mo), Tanglopa (thang lo pa), Karnaripa (karNa ri pa), from them I received the empowerments of Tummo (gtum mo) and others. Dombi Heruka (Dom bi he ru ka), Bhinapa (bhi na pa), Lavapa (la ba pa), Little Indrabodhi (indra bo dhi chung ba), they consider that from them the empowerments of Clear Light (』od gsal) and Illusory Body (sgyu lus) and others are received. This is the tradition of blending and combining the instructions of the four empowerments. Biographies of the Lamas of the Four Long Lineage Transmissions King Indrabodhi (chos rgyal indra bo dhi) Regarding the transmission, there are two ways, long and short. The first is the long transmission: In the glorious Tantra of the Essence of Wisdom (dpal ye shes thig le'i rgyud), the goddess asked: 'Who will know and explain this great secret tantra that the Bhagavan has spoken?' The Bhagavan replied: 'In the north, in the glorious Vajra place, in the country of Uddiyana (u rgyan), a king named Indrabodhi will know, explain, and clarify it to sentient beings.' The goddess asked: 'Bhagavan, please tell me, which lord is this great king Indrabodhi an emanation of?' The Bhagavan replied: 'In the King of the glorious Tantra of the Essence of Wisdom, the king Indrabodhi that I have spoken of is an emanation of Vajrapani, the master of the ten bhumis, the body of wisdom, the master of the fourteen bhumis.' As the prophecy stated, the emanation king Indrabodhi, who appeared in the Vajra place of Uddiyana, was enjoying himself in the midst of a delightful palace surrounded by consorts. At that time, he saw the Shravaka Sangha in the sky flying east in the morning and west in the afternoon, and he asked who they were. They replied that they were the Shravaka disciples of Buddha Shakyamuni. Hearing this, the king developed faith, made extensive offerings, and prayed for the Buddha to come. The Bhagavan and his retinue came, and the king offered them reverence and requested the Dharma. The Buddha explained with many examples the faults of indulging in common and uncommon sense pleasures, and the benefits of abandoning desire. The king said: 'Although the Lumbini Garden is delightful, it is futile for a jackal to become a lion. The liberation of abandoning desire, Gautama (go'u ta ma) will never achieve.' The Bhagavan observed that this king's afflictions were coarse, his wisdom was sharp, his diligence was strong, but he was narrow-minded.

བ། ཐུན་མོང་གི་བསགས་པ་རབ་ཏུ་གྱུར་པས་གསང་སྔགས་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་མིན་པས་མི་འདུལ་བར་གཟིགས་ནས། འདོད་ཡོན་མ་སྤངས་པར་སངས་རྒྱས་པའི་ཐབས་ ཡོད་གསུངས་པས། འོ་ན་དེ་བདག་ལ་རྩོལ་ཅིག་ཞུ་བ་ལ། སེ་གོལ་གྱི་སྒྲས་སྐུལ་བར་མཛད་པའི་སྐད་ཅིག་གིས། གནས་འོག་མིན། སྟོན་པ་དཔལ་གསང་བ་འདུས་པ་མི་བསྐྱོད་པ་རྡོ་རྗེ་འཆང་། དགྲ་བཅོམ་པ་ལ་སོགས་པའི་འཁོར་རྣམས་སངས་རྒྱས་ དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔར་གྱུར་ནས། སྤྲུལ་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་དེ་ཉིད་དུ་རྒྱལ་པོ་ལ་སོགས་པ་ཉན་པའི་སྐལ་བ་དང་ལྡན་པ་རྣམས་ལ་དབང་བྱིན་ནས། རྒྱུད་བསྟན། རྡོ་རྗེ་ཆོས་ལ་རྒྱུད་གཏད། དབང་གི་ཡེ་ཤེས་རྟོགས་པའི་རྒྱལ་པོ་ཆེན་པོ་དེས་དགའ་བའི་ཡིད་ ཅན་གྱི་རྣལ་འབྱོར་མ་རྣམས་དང་ལྷན་ཅིག་རོལ་པའི་སྤྱོད་པས། སྤྲོས་བཅས་དང་། སྤྲོས་མེད་དང་ཤིན་ཏུ་སྤྲོས་མེད་ཀྱི་སྤྱོད་པ་གསུམ་མཐར་ཕྱིན་པར་མཛད་དེ། ཕུང་པོའི་ཁོག་པ་བརྗེས་པ། རྡོ་རྗེའི་ལུས་སུ་གྱུར་པས་བཙུན་མོའི་འཁོར་དང་བཅས་པ་མི་ སྣང་བར་གྱུར་ནས། ཡོན་ཏན་བརྒྱུད་དང་ལྡན་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཞིང་དུ་གཤེགས་སོ། །དེ་ལྟར་དེ་མཆོག་གི་མཁའ་སྤྱོད་དུ་གཤེགས་པའི་འོག་ཏུ་ཡུལ་དེ་སྟོངས་ནས། མཚོ་ཆེན་པོ་ཀླུས་གང་བ་ཞིག་ཏུ་གྱུར་ཏེ། སླར་ཡང་ ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེས་ཀླུ་དེ་དག་སྨིན་པར་མཛད་པ་ལས་དེ་རྣམས་རིམས་ཀྱིས་མིར་གྱུར་ནས་མཚོའི་འགྲམ་དུ་གྲོང་ཁྱེར་ཆགས་ཤིང་། དེ་དག་གིས་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་ཉམས་སུ་བླངས་པས་གྲུབ་པ་བརྙེས་ཏེ་དཔའ་བོ་དང་རྣལ་འབྱོར་མར་གྱུར། སྐལ་བ་དང་བྲལ་བ་རྣམས་ 1-1-7a

གཞན་དུ་དེངས། མཚོ་དེ་ཡང་སྐམས་པའི་ཤུལ་དུ་ཧེ་རུ་ཀ་རང་བྱུང་གི་ལྷ་ཁང་བྱུང་བ་ན། དེར་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་དཔའ་བོ་དང་མཁའ་འགྲོ་རྣམས་བཞུགས་པ་ལས། ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེས་རྒྱུད་སྡེ་རིན་པོ་ཆེ་མཐའ་དག་རིན་པོ་ཆེ་ཞུན་མས་བྲིས་པའི་གླེགས་བམ་ རྣམས། དེ་རྣམས་ལ་གཏད་དེ་སྤྲུལ་པ་བསྡུ་བ་མཛད་དོ། ། ༈ རྒྱལ་པོ་བྷི་སུ་ཀལྤ། དེའི་ཚེ་རྒྱ་གར་ལྷོ་ཕྱོགས་ཨོ་དེ་ཤ་ན་རྒྱལ་པོ་བྷི་སུ་ཀལྤ། ཞེས་བྱ་བ་ཡུལ་དབུས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་རྒྱལ་སྲིད་མ་ཟིན་པས་སྐྱོ་ནས་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྒྱུ་མཚན་ཉིད་ཀྱི་ཐེག་པ་ལ་མཁས་པ་ཞིག་བཞུགས་ཏེ། དེའི་ ཐུགས་དགོངས་ལ་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ཚུལ་འདིར། ལས་དང་པོ་བས་འདོད་ཡོན་སྤངས་ནས་བསླབ་པ་གསུམ་ལ་དཀའ་ཐུབ་དང་དཀའ་སྤྱད་ཀྱི་ལམ་བསྒོམས་ནས། ཉོན་མོངས་སྤངས་ཏེ་བྱང་ཆུབ་སྒྲུབ་པ་གཙོ་ཆེར་སྣང་བ་ལ། ཡང་མདོ་ལས་སེམས་ཉིད་ བྱང་ཆུབ་ཡིན་པ་དེའི་ཕྱིར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་སོགས་དབང་པོ་རྣོན་པོ་དང་པོ་ནས་སེམས་ཅན་སངས་རྒྱས་སུ་སྒོམ་པའི་ཚུལ་དང་། ཡང་སྡུད་པར། དེ་ཚེ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་འདོད་ཡོན་ལྔ་སྤྱོད་ཀྱང་། །ཞེས་སོགས་དང་འ

【現代漢語翻譯】乙、由於共同的積累非常殊勝，他觀察到，如果不通過密宗金剛乘（藏文：གསང་སྔགས་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་，含義：秘密真言金剛乘）就無法調伏眾生，因此宣說了不捨棄欲妙也能成佛的方法。於是，我請求他傳授我這個法門，隨著鈸（藏文：སེ་གོལ་）的聲音響起，在頃刻之間，從色究竟天（藏文：གནས་འོག་མིན།）顯現出本師薄伽梵密集金剛（藏文：དཔལ་གསང་བ་འདུས་པ་，梵文天城體：श्रीगुह्यसमाज，梵文羅馬擬音：Śrī Guhyasamāja，漢語字面意思：吉祥秘密集會），不動金剛（藏文：མི་བསྐྱོད་པ་，梵文天城體：अक्षोभ्य，梵文羅馬擬音：Akṣobhya，漢語字面意思：不動）金剛持（藏文：རྡོ་རྗེ་འཆང་，梵文天城體：वज्रधर，梵文羅馬擬音：Vajradhara，漢語字面意思：持金剛者），以及阿羅漢等眷屬，都變成了佛和菩薩。在化現的壇城中，他對有緣聽法的國王等人賜予灌頂，並宣說了續部。將續部託付給金剛法，證悟灌頂智慧的大國王，與心懷喜悅的瑜伽母們一同享受嬉戲之行，圓滿了有戲論、無戲論和極無戲論三種行。他改變了蘊身的軀殼，變成了金剛身，與妃嬪眷屬一同隱沒不見，從具足功德之流的佛剎前往佛剎。如此這般，在他前往最勝空行剎土之後，那個地方變成了空無一物，變成了一個充滿龍的大海。後來，金剛手菩薩（藏文：ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེས་，梵文天城體：वज्रपाणि，梵文羅馬擬音：Vajrapāṇi，漢語字面意思：手持金剛者）調伏了那些龍，使它們逐漸變成了人，並在海邊建立了城市。這些人修持金剛乘，獲得了成就，成爲了勇士和瑜伽母。沒有緣分的人則遷往他處。大海乾涸后，出現了自生的黑汝嘎（藏文：ཧེ་རུ་ཀ་，梵文天城體：हेरुक，梵文羅馬擬音：Heruka，漢語字面意思：飲血尊）神殿，智慧勇士和空行母們居住在那裡。金剛手菩薩將所有珍貴的續部，用熔化的珍寶書寫的經卷交給他們，然後收攝化身。第四段：國王比蘇卡爾帕（藏文：བྷི་སུ་ཀལྤ）當時，在印度南方奧德薩（藏文：ཨོ་དེ་ཤ་ན་）地方，有一位名叫比蘇卡爾帕的國王。由於沒有獲得中土的王位而感到沮喪，於是出家為僧，成為精通因明的學者。他心中思忖：在波羅蜜多乘中，初學者需要捨棄欲妙，通過修持三學，進行艱苦的修行，斷除煩惱，從而證得菩提似乎是主要的。然而，經典中又說，心性本身就是菩提，因此稱為菩薩。等等，對於根器銳利者，一開始就觀想眾產生佛的方法，以及《攝集經》中說：『彼時菩薩享用五種欲妙』等等。

【English Translation】 B. Due to the extraordinary accumulation of common merits, he saw that beings could not be tamed without the Vajrayana (Tibetan: གསང་སྔགས་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ་, Meaning: Secret Mantra Vajra Vehicle), and therefore proclaimed the method of attaining Buddhahood without abandoning desirable objects. Then, upon my request to be initiated into this practice, with the sound of the cymbals (Tibetan: སེ་གོལ་) as a catalyst, in an instant, from Akanishta (Tibetan: གནས་འོག་མིན།) appeared the Teacher, glorious Guhyasamaja (Tibetan: དཔལ་གསང་བ་འདུས་པ་, Sanskrit Devanagari: श्रीगुह्यसमाज, Sanskrit Romanization: Śrī Guhyasamāja, Literal Meaning: Glorious Secret Assembly), Akshobhya (Tibetan: མི་བསྐྱོད་པ་, Sanskrit Devanagari: अक्षोभ्य, Sanskrit Romanization: Akṣobhya, Literal Meaning: Immovable) Vajradhara (Tibetan: རྡོ་རྗེ་འཆང་, Sanskrit Devanagari: वज्रधर, Sanskrit Romanization: Vajradhara, Literal Meaning: Holder of the Vajra), and the retinue of Arhats, all transformed into Buddhas and Bodhisattvas. In that manifested mandala, he bestowed empowerment upon the king and others who were fortunate enough to listen to the teachings, and expounded the tantras. He entrusted the tantras to Vajradharma, and the great king, having realized the wisdom of empowerment, engaged in playful conduct with the joyful yoginis, perfecting the three conducts of with elaboration, without elaboration, and utterly without elaboration. He transformed his aggregates' body into a vajra body, and together with his queen and retinue, vanished from sight, proceeding from one Buddha-field endowed with qualities to another. Thus, after he departed to the supreme Khechara, that place became desolate, transforming into a great ocean filled with nagas. Later, Vajrapani (Tibetan: ཕྱག་ན་རྡོ་རྗེས་, Sanskrit Devanagari: वज्रपाणि, Sanskrit Romanization: Vajrapāṇi, Literal Meaning: Holder of the Vajra) ripened those nagas, gradually transforming them into humans, and they established a city by the sea. These individuals practiced the Vajrayana, attained accomplishment, and became heroes and yoginis. Those without fortune were moved elsewhere. After the ocean dried up, a self-arisen Heruka (Tibetan: ཧེ་རུ་ཀ་, Sanskrit Devanagari: हेरुक, Sanskrit Romanization: Heruka, Literal Meaning: Blood Drinker) temple appeared, where the wisdom heroes and dakinis resided. Vajrapani entrusted all the precious tantras, written on scrolls with molten precious metals, to them, and then withdrew his manifestation. Section 4: King Bhisukalpa (Tibetan: བྷི་སུ་ཀལྤ) At that time, in the southern part of India, in the land of Odisha (Tibetan: ཨོ་དེ་ཤ་ན་), there lived a king named Bhisukalpa. Having been ordained as a monk due to his frustration at not obtaining the kingdom of the central land, he became a scholar proficient in logic. He contemplated: In the Paramita Vehicle, it seems that the primary practice for beginners is to renounce desirable objects, cultivate the three trainings, engage in arduous asceticism, and abandon afflictions in order to attain enlightenment. However, the sutras also state that the nature of mind itself is enlightenment, hence the term Bodhisattva. And so on, for those with sharp faculties, the method of contemplating all beings as Buddhas from the outset, and as stated in the Compendium Sutra: 'At that time, the Bodhisattva enjoys the five desirable objects,' and so forth.

ོད་སྲུངས་ཀྱིས་ ཞུས་པར། ཇི་ལྟར་གྲོང་ཁྱེར་སྐྱེ་བོའི་མི་གཙང་ལུད། །དེ་ནི་བུ་རམ་ཤིང་པའི་ཞིང་ལ་ཕན། །དེ་བཞིན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཉོན་མོངས་ལུད། །དེས་ནི་སངས་རྒྱས་ཆོས་རྣམས་སྐྱེད་ལ་ཕན། །ཞེས་འདོད་ཡོན་ལ་སྤྱོད་ཅིང་ཉོན་མོངས་གྲོགས་སུ་འཆར་བའི་ ལམ་སྟོན་པའི་ཚིག་གི་ས་བོན་བྱུང་བ་ལ། ཉམས་སུ་ལེན་ཚུལ་གསལ་བར་བསྟན་པ་མ་བྱུང་བས། དེ་ལྟ་བུའི་ཐེག་པ་མཆོག་ཅིག་དང་འབྱལ་(མཇལ་)བར་ཤོག་ཅིག་ཅེས་སྨོན་པའི་ཚེ། རྨི་ལམ་དུ་མཁའ་འགྲོས་ལུང་བསྟན་བྱུང་ནས། ཨུ་རྒྱན་གྱི་གནས་སུ་བྱོན། ཧེ་རུ་ 1-1-7b

ཀ་རང་བྱུང་གི་ལྷ་ཁང་གི་སྒོ་བཞི་ནས་རིམ་བཞིན་བསྐོར་ཞིང་ཕྱག་བྱས། སླར་ཤར་སྒོ་ནས། ཕྱག་བྱས་གསོལ་བ་བཏབ་པའི་རྗེས་སུ། རྣལ་འབྱོར་མ་ཅིག་བྱུང་ནས། སྐལ་བ་དྲིས། ནང་དུ་བཅུག །དབང་བསྐུར། རྒྱུད་བཤད། རྗེས་སུ་བསྟན་པ་མཐའ་དག་གནང་། གླེགས་ བམ་གཏད་དོ། །དེས་ཀྱང་དེའི་དོན་ཉམས་སུ་བླངས་པས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་དངོས་གྲུབ་བརྙེས་སོ། ། ༈ གྲུབ་བརྒྱའི་སྤྱི་མེས་ས་ར་ཧ་པ། ཡང་དེའི་ཚེ་ཡུལ་རཱ་དྷཱ་ན། བྲམ་ཟེ་ཞིག་ལ་སྲས་སྒྲའི་བསྟན་བཅོས་དང་རིག་པའི་གནས་མང་པོ་ལ་ལེགས་པར་སྦྱངས་ཤིང་མཁས་པ་བཞི་ཡོད་པ་ལས། དེའི་ནང་ནས་སློབ་དཔོན་ འདི་ནི་མཁའ་འགྲོའི་སྲས་ཡིན་པས་དཔའ་བོ་ཡིན་ཏེ་བསྟན་པ་ལ་དད་ནས་མཁན་པོ་སྒྲ་གཅན་འཛིན་བཟང་པོ་ལས་རབ་ཏུ་བྱུང་། མཚན་ཡང་སྒྲ་གཅན་འཛིན་བཟང་པོར་གསོལ། མཚན་ཉིད་ཀྱི་སྡེ་སྣོད་ལ་ལེགས་པར་སྦྱངས་པའི་པཎྜི་ཏ་མཁས་པ་ཆེན་པོར་གྱུར། དཔལ་བྷི་ཀྲ་མ་ཤི་ལའི་གཙུག་ལག་ཁང་གི་མཁན་པོ་མཛད། བསྟན་པའི་བྱ་བ་བསྒྲུབ་པའི་ཚེ། ལུང་བསྟན་ཐོས་ནས་རྒྱལ་པོ་བྷི་སུ་ཀལྤ་ག་ལ་བ་དེར་སོང་། མན་ཌལ་ཕུལ། གསོལ་བ་བཏབ། དེས་ཀྱང་རྗེས་སུ་བཟུང་ནས་རྗེས་སུ་བསྟན་པ་མཐའ་དག་གནང་། དེ་ནས་ དེའི་དོན་ཉམས་སུ་བླངས་པས་བསྐྱེད་རྫོགས་ལ་བརྟན་པ་ཅུང་ཟད་ཐོབ་སྟེ། དེ་མཐར་ཕྱིན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། རབ་བྱུང་གི་ཆ་ལུགས་སྦས་ཏེ། བྲན་མོ་ཞིག་ཁྲིད་ནས་ནགས་ཞིག་ཏུ་སྒྲུབ་པ་མཛད་པའི་ཚེ། ལ་ཕུད་གི་ཚོད་མ་ཟ་ཟེར། ཆུང་མས་མ་ཧེའི་ཞོ་དང་ལ་ཕུད་ སྦྱར་བ་འདྲེན་དུ་ཕྱིན་པ་ལ། ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་བཞུགས་འདུག་པས་མ་བསླང་བར་ལོག །རྒྱུན་དེ་ལས་ལོ་བཅུ་གཉིས་སོང་ནས་སད་པ་ན། ཟས་དྲངས་པ་གསོལ་ནས་ལ་ཕུད་ཀྱི་ཚོད་མ་ག་རེ་ཟེར། བྲན་མོས་ལོ་བཅུ་གཉིས་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་(ལས་)མ་གཞེངས་(བཞེངས་)པས་ད་ག་ན་འོང་། 1-1-8a

ད་ལྟ་དཔྱིད་ཀྱི་དུས་ཡིན་པས་མེད་ཅེས་སྨྲས་པ་ལ། ང་རི་ཁར་སྒྲུབ་པ་ལ་འགྲོ་གསུང་། མོ་ན་རེ་ལུས་དབེན་པ་མ་ལགས། སེམས་མཚན་མ་དང་རྣམ་རྟོག་གིས་དབེན་ན་ནི་དབེན་པའི་མཆོག་ལགས་ཏེ། ཁྱེད་ཀྱིས་ལོ་གཉིས་ཀྱི་བར་དུ་ཏིང་ངེ་འཛིན་ ལ་བཞུགས་པ་ལ། མཚན་མོ་ཕྲ་མོ་ལ

【現代漢語翻譯】 Otsung (名稱) asked: 'How the unclean waste of city dwellers, Is beneficial to sugarcane fields, Likewise, the defilement waste of Bodhisattvas, Is beneficial for cultivating the Buddha's teachings.' Since the seed of words that guide one to engage in desirable objects and regard defilements as friends arose, And the method of practicing it was not clearly shown, He prayed, 'May I meet such a supreme vehicle.' Then, in a dream, a Dakini (空行母) prophesied. He went to the place of Orgyen (烏仗那). He circumambulated and prostrated at each of the four doors of the self-arisen temple. Again, from the east door, After prostrating and praying, A Yogini (瑜伽母) appeared, Asked about his fortune, admitted him inside, Bestowed empowerment, explained the Tantra (密續), And afterwards, gave all the instructions. She entrusted him with the scriptures. By practicing its meaning, he attained the Siddhi (成就) of Mahamudra (大手印). The common ancestor of the eighty Siddhas (成就者), Sarahapa (薩ra哈巴): At that time, in the land of Radha (羅dhā), there was a Brahmin (婆羅門) who had four sons who were well-versed in grammar and many fields of knowledge. Among them, this master was the son of a Dakini (空行母), so he was brave and had faith in the teachings, and he was ordained by Khenpo (堪布) Dragchen Dzin Zangpo (龍欽堅贊波). He was named Dragchen Dzin Zangpo (龍欽堅贊波). He became a great and learned Pandit (班智達), well-versed in the Abhidharma (阿毗達磨). He became the Khenpo (堪布) of the Vikramashila (毗克拉瑪希拉) monastery. While carrying out the activities of the teachings, He heard a prophecy and went to King Bisu Kalpaga (比蘇卡爾帕嘎). He offered a Mandala (壇城) and prayed. The king also accepted him and gave all the instructions. Then, By practicing its meaning, he gained some stability in the generation and completion stages. In order to perfect it, He concealed his monastic appearance and took a female servant and practiced in a forest. He said, 'Eat radish curry.' When the wife went to fetch buffalo yogurt and radish mixed, He was in Samadhi (三摩地), so she returned without waking him. Twelve years passed in that way, and when he awoke, He asked for food and said, 'What about the radish curry?' The servant said, 'You have not awakened from Samadhi (三摩地) for twelve years, so how could it be here now? Now it is springtime, so there is none.' He said, 'I am going to practice on the mountain.' She said, 'The body is not isolated. If the mind is isolated from concepts and thoughts, then that is the best isolation. While you were in Samadhi (三摩地) for two years, Even the subtle thoughts...' 種子字和咒語示例：Om Ah Hum (藏文：ཨོཾ་ཨཱཿ་ཧཱུྃ，梵文天城體：ओम् आः हूँ，梵文羅馬擬音：oṃ āḥ hūṃ，漢語字面意思：嗡啊吽)

【English Translation】 Otsung asked: 'How the unclean waste of city dwellers, Is beneficial to sugarcane fields, Likewise, the defilement waste of Bodhisattvas, Is beneficial for cultivating the Buddha's teachings.' Since the seed of words that guide one to engage in desirable objects and regard defilements as friends arose, And the method of practicing it was not clearly shown, He prayed, 'May I meet such a supreme vehicle.' Then, in a dream, a Dakini prophesied. He went to the place of Orgyen. He circumambulated and prostrated at each of the four doors of the self-arisen temple. Again, from the east door, After prostrating and praying, A Yogini appeared, Asked about his fortune, admitted him inside, Bestowed empowerment, explained the Tantra, And afterwards, gave all the instructions. She entrusted him with the scriptures. By practicing its meaning, he attained the Siddhi of Mahamudra. The common ancestor of the eighty Siddhas, Sarahapa: At that time, in the land of Radha, there was a Brahmin who had four sons who were well-versed in grammar and many fields of knowledge. Among them, this master was the son of a Dakini, so he was brave and had faith in the teachings, and he was ordained by Khenpo Dragchen Dzin Zangpo. He was named Dragchen Dzin Zangpo. He became a great and learned Pandit, well-versed in the Abhidharma. He became the Khenpo of the Vikramashila monastery. While carrying out the activities of the teachings, He heard a prophecy and went to King Bisu Kalpaga. He offered a Mandala and prayed. The king also accepted him and gave all the instructions. Then, By practicing its meaning, he gained some stability in the generation and completion stages. In order to perfect it, He concealed his monastic appearance and took a female servant and practiced in a forest. He said, 'Eat radish curry.' When the wife went to fetch buffalo yogurt and radish mixed, He was in Samadhi, so she returned without waking him. Twelve years passed in that way, and when he awoke, He asked for food and said, 'What about the radish curry?' The servant said, 'You have not awakened from Samadhi for twelve years, so how could it be here now? Now it is springtime, so there is none.' He said, 'I am going to practice on the mountain.' She said, 'The body is not isolated. If the mind is isolated from concepts and thoughts, then that is the best isolation. While you were in Samadhi for two years, Even the subtle thoughts...'

་ཕུག་གི་རྟོག་པ་མ་ཆོད་ན་རི་ཁར་ཕྱིན་པས་ཅི་ཕན། ཅེས་སྨྲས་པས། བདེན་པར་གོ་སྟེ་མདའ་མཁན་མོ་དང་ལྷན་ཅིག་སྤྱོད་པ་ལ་གཤེགས་ནས་མདའ་འཕེན་པའི་སྤྱོད་པ་མཛད་པས། མདའ་ལེགས་པར་བསྲང་ན་གནད་དུ་འཕོག་ པ་བཞིན་དུ་སེམས་ཉིད་གནས་ལུགས་ཀྱི་སྟེང་དུ་སྲོངས་ན་གྲོལ་བར་རྟོགས་ནས། མཚན་མ་དང་རྣམ་པར་རྟོག་པ་སྤངས་ནས། གཉུག་མའི་དོན་ཉམས་སུ་བླངས་པས། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་དངོས་གྲུབ་བརྙེས་ཏེ། ཁར་སང་ཕན་ཆད་བྲམ་ཟེ་མིན། །དི་རིང་ཚུན་ཆད་བྲམ་ཟེ་ ཡིན། །དོན་གྱི་བྲམ་ཟེ་ཚངས་པ་ཆེ། །ཧེ་རུ་ཀ་དཔལ་བྲམ་ཟེའི་མཆོག །ཁར་སང་ཕན་ཆད་དགེ་སྦྱོང་མིན། །དི་རིང་ཚུན་ཆད་དགེ་སྦྱོང་ཡིན། །དོན་གྱི་དགེ་སྦྱོང་གསོ་སྦྱོང་ཆེ། །ཧེ་རུ་ཀ་དཔལ་དགེ་སློང་མཆོག །ཅེས་གསུངས་ཏེ། དེའི་ཚེ་ས་ར་ཧ་སྟེ་མདའ་བསྣུན་ཞེས་ གྲགས་ལ། མི་ཀུན་རིགས་ཉམས་སོ་ཞེས་བཅའ་ཞིང་རྒྱལ་པོ་མ་ཧ་པ་ལ་ལ་བསྙད་པ་ལས། དུས་དེར་མ་དད་པ་ཟློག་པའི་རྫུ་འཕྲུལ་བསྟན། རྒྱལ་པོ་བཙུན་མོ་འཁོར་དང་བཅས་པ་ལ། རང་གི་རྟོགས་པའི་དོན་གླུར་བླངས་པའི་ཆོས་བསྟན་པས་གྲོལ་བར་ མཛད། དེ་ནས་དཔལ་གྱི་རི་ལ་གཤེགས། ལོ་སུམ་སྟོང་དང་བཞི་བརྒྱ་བཞུགས་སྐལ་ལྡན་གྱི་དོན་མཛད་དེ་མཁའ་སྤྱོད་དུ་གཤེགས་སོ། ། ༈ དཔལ་མགོན་འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ། ཡང་དེའི་ཚེ་འཇམ་དཔལ་རྩ་རྒྱུད་ལས། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ང་འདས་ནས། །ལོ་ནི་བཞི་བརྒྱ་ལོན་པ་ན། །དགེ་སློང་ཀླུ་ཞེས་དེ་ 1-1-8b

འབོད་འབྱུང་། །བསྟན་པ་ལ་ནི་དད་ཅིང་ཕན། །རབ་ཏུ་དགའ་བའི་ས་ཐོབ་པ། །ལོ་ནི་དྲུག་བརྒྱ་དག་ཏུ་འཚོ། །རིག་པ་རྨ་བྱ་ཆེན་མོ་ནི། །བདག་ཉིད་ཆེན་མོ་དེས་ཀྱང་འགྲུབ། །བསྟན་བཅོས་སྣ་ཚོགས་དོན་དང་ནི། །དངོས་པོ་མེད་པའི་དོན་དེ་རིག །གང་ཚེ་ལུས་དེ་བོར་བ་ན། །བདེ་བ་ཅན་ དུ་སྐྱེ་བར་འགྱུར། །དེ་ནི་མཐར་གྱིས་སངས་རྒྱས་ཉིད། །ངེས་པ་ཁོ་ནར་ཡང་དག་འཐོབ། །ཅེས་དང་། ལང་ཀར་གཤེགས་པ་ལས། ལྷོ་ཕྱོགས་བེ་ཏའི་ཡུལ་དུ་ནི། །དགེ་སློང་དཔལ་ལྡན་ཆེར་གྲགས་པ། །དེ་མིང་ཀླུ་ཞེས་བོད་པ་སྟེ། །ཡོད་དང་མེད་པའི་ཕྱོགས་འཇིག་པ། །ང་ཡི་ཐེག་པ་འཇིག་རྟེན་དུ། ། བླ་མེད་ཐེག་ཆེན་རབ་བཤད་ནས། །རབ་ཏུ་དགའ་བའི་ས་བསྒྲུབས་ནས། །བདེ་བ་ཅན་དུ་དེ་འགྲོའོ། །ཞེས་དང་། འཕགས་པ་སྤྲིན་ཆེན་པོ་སྟོང་ཕྲག་བཅུ་གཉིས་པ་ལས་ཀྱང་། ཀུན་དགའོ། ལི་ཙ་བྱི་གཞོན་ནུ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་མཐོང་ན་དགའ་བ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི། ང་མྱ་ངན་ ལས་འདས་ནས་ལོ་བཞི་བརྒྱ་ལོན་པ་ན་ཀླུ་ཞེས་བྱ་བའི་དགེ་སློང་དུ་གྱུར་ནས། ངའི་བསྟན་པ་རྒྱས་པར་རབ་ཏུ་བསྟན་ཏེ། མཐར་གྱིས་རབ་ཏུ་དང་བའི་འོད་ཅེས་བྱ་བའི་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་སུ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཡེ་ཤེས་འབྱུང་གནས་འོད་ཞེས་བྱ་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་པ་ལྟར་ ལྷོ་ཕྱོགས་བེ་

【現代漢語翻譯】如果不能斷除山洞的分別念，去山頂又有什麼用呢？』他聽后認為是真的，就和弓箭手一起去行事，做射箭的行為。就像箭如果好好地瞄準就能射中要害一樣，如果心好好地安住在本然狀態上，就能解脫。於是他捨棄了名相和分別念，修持本來的意義，獲得了大手印的成就。他說：『昨天以前我不是婆羅門，今天開始我是婆羅門。意義上的婆羅門是偉大的梵天，嘿汝嘎（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）Heruka，嘿汝嘎，飲血尊）是婆羅門中的至尊。昨天以前我不是出家人，今天開始我是出家人。意義上的出家人是偉大的布薩（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）Uposatha，齋戒），嘿汝嘎（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）Heruka，嘿汝嘎，飲血尊）是出家人中的至尊。』當時他被稱為薩ra哈（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）Saraha，薩ra哈，箭射者），人們都說他敗壞了種姓，並向國王瑪哈帕拉（Mahapala）控訴。當時他示現了遣除不信的奇蹟，為國王、王妃和眷屬們唱誦自己證悟的意義之歌，使他們獲得解脫。之後他前往吉祥山，在那裡住了三千四百年，利益有緣眾生，然後前往空行剎土。再者，聖者龍樹（Nagarjuna）在《文殊根本續》中說：『如來我涅槃后，四百年時，將出現一位名為龍的比丘，他對教法具有信心和利益，獲得極喜地（Pramudita），壽命六百年。偉大的明咒孔雀王（Mahamayuri）也將由這位偉大的自性成就。他將通達各種論典的意義和無實有之義。當他捨棄身體時，將往生極樂世界（Sukhavati）。他最終將證得圓滿正覺，這是確定的。』在《楞伽經》中說：『在南方毗達（Vidarbha）地區，有一位名為龍的著名比丘，他將摧毀有和無的邊見。在世間弘揚我的大乘教法，證得極喜地，然後前往極樂世界。』在《聖大云經》第十二品中也說：『阿難陀（Ananda），這位名為悅意的離車族青年，一切眾生見到都會感到歡喜。我涅槃四百年後，他將成為一位名為龍的比丘，他將廣弘我的教法，最終在名為極喜光的世界中，成為如來耶舍炯內（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）Yeshe Jungne，智慧生處）光。』正如這些經文所說，在南方毗

【English Translation】『What is the use of going to the mountain if the conceptualization of the cave is not cut off?』 Hearing this, he took it as true and went with the archer woman to act, performing the act of shooting arrows. Just as an arrow, if aimed well, will hit the mark, so too, if the mind is well-placed on the state of reality, it will be liberated. Then, abandoning signs and conceptualizations, he practiced the meaning of the innate, and attained the siddhi of Mahamudra. He said, 『Before yesterday, I was not a Brahmin. From today onwards, I am a Brahmin. The Brahmin of meaning is the great Brahma, Heruka (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思) is the best of Brahmins. Before yesterday, I was not a renunciate. From today onwards, I am a renunciate. The renunciate of meaning is the great Uposatha (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思), Heruka (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思) is the best of renunciates.』 At that time, he was known as Saraha (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思), and people accused him of corrupting the lineage and complained to King Mahapala. At that time, he performed miracles to dispel disbelief, and for the king, queen, and retinue, he sang songs of the meaning of his realization, liberating them. Then he went to the Glorious Mountain, where he stayed for three thousand four hundred years, benefiting fortunate beings, and then went to the realm of the Dakinis. Moreover, the noble Nagarjuna (龍樹) In the Manjushri Root Tantra, it says: 『After I, the Tathagata, pass away, when four hundred years have passed, a bhikshu named Naga will appear. He will have faith in and benefit the teachings, attain the Ground of Great Joy (Pramudita), and live for six hundred years. The great vidya, the Great Peacock (Mahamayuri), will also be accomplished by this great being. He will understand the meaning of various treatises and the meaning of non-existence. When he abandons his body, he will be born in Sukhavati (極樂世界). He will definitely attain perfect enlightenment.』 In the Lankavatara Sutra, it says: 『In the southern region of Vidarbha, there will be a bhikshu named Naga, who will be greatly renowned. He will destroy the views of existence and non-existence. In this world, he will extensively explain my Great Vehicle, accomplish the Ground of Great Joy, and then go to Sukhavati.』 Also, in the Noble Great Cloud Sutra, the Twelfth Thousand, it says: 『Ananda, this Licchavi youth named Delightful, whom all beings rejoice to see, four hundred years after my nirvana, will become a bhikshu named Naga. He will extensively propagate my teachings, and ultimately in the world called Great Joy Light, he will become the Tathagata Yeshe Jungne (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思) .』 As these sutras say, in the southern region of Vi

ཏའི་ཡུལ་དུ་བྲམ་ཟེ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཞིག་ལ་བུ་མེད་ནས། རྨི་ལམ་དུ་བྲམ་ཟེ་བརྒྱ་ལ་ཆོས་སྟོན་དྲངས་ན་བུ་རྙེད་ཅེས། ལྷས་ལུང་བསྟན་ཏོ། །དེ་ལྟར་བྱས་པའི་ཟླ་བ་བཅུ་ན་ཁྱེའུ་ཅིག་བཙས་ཏེ། མཚན་བསྟན་པས་མཚན་བཟང་མོད། འོན་ཀྱང་ཞག་ བདུན་གྱི་ཚེ་ལས་མེད་ཟེར་རོ། །ཅི་ཕན་དྲིས་པས་བྲམ་ཟེ་བརྒྱ་ལ་ཆོས་སྟོན་དྲངས་ན་ཟླ་བ་བདུན། དགེ་སློང་བརྒྱ་ལ་ཆོས་སྟོན་དྲངས་ན་ལོ་བདུན་ཐུབ། དེ་ནས་ཐབས་མེད་ཟེར་རོ། །དེ་བཞིན་བྱས་ཏེ་ལོ་བདུན་དུ་ཉེ་བ་ན་བུའི་རོ་མཐོང་བ། ཕ་མས་མི་བཟོད་པས་གཡོག་དང་བཅས་པ་འཁྱམ་དུ་ 1-1-9a

བཏང་ངོ་། །དེ་རིམས་ཀྱིས་སོང་སོང་ནས་ཁ་སར་པ་ཎེའི་ཞལ་བལྟས་ཏེ། ཡང་རིམས་ཀྱིས་སོང་བ་ལས་དཔལ་ན་ལེན་ཏྲའི་སྒོ་དྲུང་དུ་སྙན་དངགས་ཀྱི་རིགས་བྱེད་དག་སྦྲེངས་པ་ན། དེ་ན་བྲམ་ཟེ་ས་ར་ཧ་བཞུགས་པས་གསན་ནས། ནང་དུ་ཁྲིད། ཇི་ལྟར་གྱུར་པའི་རྒྱུ་མཚན་ བཤད་པས། སློབ་དཔོན་ན་རེ་རབ་ཏུ་བྱུང་ནུས་ན་ཐབས་ཡོད་གསུང་བ་ལ། ཁས་བླངས་པས་ཚེ་དཔག་མེད་འཆི་བདག་འཇོམས་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་དུ་དབང་བསྐུར་ནས་གཟུངས་འདོན་དུ་བཅུག །ཁྱད་པར་དུ་ལོ་བདུན་ལོན་པའི་ནུབ་མོ་མཚན་ཐོག་ཐག་བཏོན་པས་འཆི་བདག་གི་ཆད་པ་ལས་ ཐར། མཁན་པོ་དེ་ཉིད་ལས་རབ་ཏུ་བྱུང་། ཤེས་བྱ་རིག་པའི་གནས་རྣམས་དང་ཐེག་པ་ཆེ་ཆུང་ཐམས་ཅད་ལ་མཁས་པར་སྦྱངས་སོ། །དཔལ་གསང་བ་འདུས་པ་ལ་སོགས་པ་འབྲས་བུ་སྔགས་ཀྱི་དབང་རྒྱུད། གདམས་པ་མ་ལུས་པ་གསན་ནོ། །དེའི་ཚེ་མཁན་པོས་ལོ་བཅུ་གཉིས་ སུ་མུ་གེ་འོང་བས། གཙུག་ལག་ཁང་ཉམས་དམས་པར་གཟིགས་ནས། དགེ་འདུན་གྱི་ཞལ་ཏ་བར་དགེ་སློང་དཔལ་ལྡན་བསྐོས་ཏེ་དཔལ་གྱི་རི་ལ་གཤེགས་སོ། །དེར་སློབ་དཔོན་གྱི་ཐུགས་དགོངས་ལ་གསེར་འགྱུར་གྱི་རྩི་བྱས་ལ་དཀོན་མཆོག་དང་དགེ་འདུན་གྱི་ཞབས་ཏོག་བྱའོ་ དགོངས། སློབ་དཔོན་བྷ་ལི་པ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་གསེར་འགྱུར་གྱི་གདམས་པ་ཞུས། གླིང་བར་ནས་གསེར་འགྱུར་གྱི་རྫས་རྣམས་བླངས་ཏེ་གསེར་འགྱུར་བྱས་པས་མ་གྲུབ། ཆང་འཚོང་མ་ཞིག་གི་སྐྱ་བ་གསེར་དུ་འདུག་པ་མཐོང་ནས། དེ་ལ་ཞུས་པས་གསེར་འགྱུར་གྲུབ། ཟངས་ རྣམས་གསེར་དུ་བསྒྱུར། མུ་གེ་མ་བྱུང་བའི་ས་ནས་འབྲུ་མང་པོ་དྲངས་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་གདུགས་ཚོད་སྦྱར་དེའི་ཚེ་ཡུལ་ཕྱོགས་ཀྱིས་མི་སྟོབས་མེད་པ་རྣམས་ཤི། སྟོབས་ཅན་རྣམས་གཞན་དུ་དེངས་ཏེ་ཡུལ་སྟོངས་པར་གྱུར་ཏོ། །དེ་ལྟར་གྱུར་པ་པཎྜི་ཏ་རྣམས་ཀྱིས་རིག་ནས། ཁྱེད་ཀྱིས་དགེ་ 1-1-9b

འདུན་ལ་མ་ཞུས་པར་གསེར་འགྱུར་བྱས། དགེ་འདུན་ལོག་འཚོ་ལ་བཀོད་འདུག་པས། གནས་ནས་བྱུང་ལ་གཙུག་ལག་དང་མཆོད་རྟེན་བྱེ་བ་གྱིས་ཤིག་ཅེས་བསྒོའོ། །དེའི་ཚེ་དགེ་སློང་བདེ་བྱེད་ཅེས་བྱ་བས། རིག་པའི་རྒྱན་ཞེས་བྱ་བའི་གཞུང་འབུམ་ཕྲག་བཅུ་གཉིས་པ་ བྱས་ནས། ཐམས་ཅ

【現代漢語翻譯】在太（Tai）地方，有一位婆羅門非常富有，但是沒有兒子。在夢中，神告訴他，如果他供養一百位婆羅門佛法，他就會得到一個兒子。他照做了，十個月后，生了一個男孩。給孩子取了個好名字，但是據說這個孩子只能活七天。當他詢問有什麼辦法時，被告知如果他供養一百位婆羅門佛法，他可以活七個月；如果他供養一百位比丘佛法，他可以活七年。除此之外，別無他法。他照做了，當孩子快滿七歲時，父母不忍心看到孩子的屍體，於是帶著僕人一起流浪。他們一路流浪，看到了卡薩爾帕尼（Khasarpaṇi）的臉，然後繼續流浪，來到了吉祥那爛陀寺（Nālandā）的門口，吟誦著詩歌。當時，婆羅門薩拉哈（Sārahā）在那裡，聽到了他們的吟誦，便把他們帶了進去。他們講述了事情的經過。薩拉哈說，如果孩子能夠出家，或許還有辦法。孩子答應了，於是薩拉哈為他灌頂了無量壽佛（Amitāyus）和摧破死主（Yamāntaka）的壇城，並讓他念誦陀羅尼。特別是在他七歲生日的晚上，薩拉哈切斷了他的象徵死亡的線，使他從死主的懲罰中解脫出來。他從那位堪布（Khenpo）那裡受了戒，精通了所有知識和大小乘佛法。他還聽取了吉祥密集金剛（Guhyasamāja）等果乘密法的灌頂和所有教導。當時，堪布預見到將有十二年的饑荒，寺廟將會衰敗，於是他任命比丘吉祥（Dge slong dpal ldan）為僧團的負責人，自己則前往吉祥山（dpal gyi ri）。在那裡，上師心想，他要用鍊金術製造黃金，為三寶（佛法僧）服務。他向一位名叫巴利帕（Bhālipa）的上師請教了鍊金術的教導。他從一個島嶼上取來了鍊金術的材料，但鍊金術並沒有成功。他看到一個賣酒女的爐灰變成了黃金，於是向她請教，鍊金術成功了。他把銅變成了黃金，從沒有發生饑荒的地方運來了大量的糧食，用來維持僧團的生活。當時，當地體弱的人都死了，強壯的人都遷徙到其他地方，導致當地變得空虛。班智達（Paṇḍita）們得知此事後，說：『你未經僧團的允許就鍊金，讓僧團過著不正當的生活，所以你必須離開這裡，建造一百萬座寺廟和佛塔！』當時，一位名叫比丘樂行（Dge slong bde byed）的人寫了一部十二萬頌的著作，名為《智慧的裝飾》（Rig pa'i rgyan）。

【English Translation】 In the land of Tai, there was a wealthy Brahmin who had no son. In a dream, a deity prophesied that if he offered Dharma to a hundred Brahmins, he would obtain a son. He did so, and after ten months, a boy was born. The child was given a good name, but it was said that he would only live for seven days. When he inquired about a remedy, he was told that if he offered Dharma to a hundred Brahmins, he could live for seven months; if he offered Dharma to a hundred monks, he could live for seven years. Beyond that, there was no other way. He did as he was told, and when the child was nearing seven years old, the parents could not bear to see the child's corpse, so they wandered off with their servants. They wandered along, saw the face of Khasarpani, and then continued wandering until they reached the gate of glorious Nālandā Monastery, where they recited poems. At that time, the Brahmin Sārahā was there, and he heard their recitation and brought them inside. They explained what had happened. Sārahā said that if the child could be ordained, there might be a way. The child agreed, so Sārahā initiated him into the mandala of Amitāyus (Tshe dpag med) and Yamāntaka ('chi bdag 'joms pa), and had him recite dharanis. In particular, on the night of his seventh birthday, Sārahā cut the thread symbolizing death, freeing him from the punishment of the Lord of Death. He took ordination from that Khenpo, and became proficient in all fields of knowledge and both the Greater and Lesser Vehicles of Dharma. He also received the empowerments and all the instructions of the Fruit Vehicle tantras, such as the glorious Guhyasamāja. At that time, the Khenpo foresaw that there would be a twelve-year famine and that the monastery would decline, so he appointed the monk Glorious (Dge slong dpal ldan) as the head of the Sangha, and he himself went to Glorious Mountain (dpal gyi ri). There, the master thought that he would use alchemy to make gold and serve the Three Jewels (Buddha, Dharma, Sangha). He requested the teachings of alchemy from a master named Bhālipa. He obtained the materials for alchemy from an island, but the alchemy did not succeed. He saw that the ashes of a wine-selling woman had turned into gold, so he asked her, and the alchemy succeeded. He turned copper into gold, and brought a lot of grain from places where there was no famine, and used it to sustain the Sangha. At that time, the weak people of the area died, and the strong people migrated to other places, causing the area to become empty. The Panditas, having learned of this, said, 'You have made gold without the permission of the Sangha, and have caused the Sangha to live an improper life, so you must leave this place and build a million temples and stupas!' At that time, a monk named Blissful Deeds (Dge slong bde byed) wrote a treatise of one hundred and twenty thousand verses called 'The Ornament of Wisdom' (Rig pa'i rgyan).

ད་སུན་འབྱིན་པ་བྱུང་བས། དེའི་གཉེན་པོར་ཆོས་སྡེ་སྣོད་མང་པོ་གསུངས་ནས་ལྟ་བ་ལོག་པ་རྣམས་སུན་ཕྱུང་། དུས་དེར། བྱིས་པ་གཉིས་ཆོས་ཉན་དུ་འོངས་པའི་ཚེ་དྲི་ཞིམ་པོས་འཁོར་ཀུན་ཏུ་ཁྱབ་པར་གྱུར་ཅིང་། སོང་བ་ན་དྲི་མེད་པར་གྱུར་པ་དང་དེར་ དེ་གཉིས་ལ་རྒྱུ་མཚན་དྲིས་པས། དེ་དག་ན་རེ་ངེད་ཀླུའི་རྒྱལ་པོ་འཇོག་པོའི་བུ་ཡིན། མི་ཡུལ་དུ་འགྲོ་བ་ལ་ཙན་དན་གོར་ཤི་ཤའི་སྲུང་བ་བྱས་པ་ཡིན་ཟེར་རོ། །སྒྲོལ་མའི་སྐུ་ཅིག་གཞེངས་(བཞེངས་)ན་ཕན་ཡོན་ཆེ་བར་དགོངས་ཏེ། ཙནྡན་དེ་བསླང་དུ་ཡོད་དམ་བྱས་པས། ཡབ་ལ་ དྲི་ཡིས་ཟེར་དྲིས་པས། སློབ་དཔོན་ཀླུ་ཡི་ཡུལ་དུ་འབྱོན་ན་འབུལ་ཟེར་ནས་ཞལ་གྱིས་བཞེས་ཏེ་ཀླུ་ཡུལ་དུ་བྱོན། ཀླུའི་ཁབ་སྒོ་ན་བཞུགས་པ་དང་། ཀླུའི་རྒྱལ་པོ་ན་རེ་དུག་གིས་མི་ཚུགས་ན་ནང་དུ་བྱོན་ཟེར་ནས་བྱོན། ཀླུའི་རྒྱལ་པོ་འཁོར་དང་བཅས་པ་ལ་ཆོས་ བསྟན། བསོད་སྙོམས་བཞེས་སོ། །དེའི་ཚེ་ཀླུ་རྣམས་ཀྱིས་བཞུགས་པར་ཞུས་པས། ད་ང་མཆོད་རྟེན་བྱེ་བ་བཞེངས་པའི་འདམ་ཚོལ་བ་དང་། འབུམ་གདན་འདྲེན་དུ་འོངས་ཀྱི། བསྡད་མི་ཁོམ་ཕྱིས་འོང་སྲིད་གསུང་སྟེ་འདམ་མང་པོ་དང་། འབུམ་དང་ཡི་གེ་ཉུང་ངུ་ ཡང་གདན་དྲངས་ཏེ་འབུམ་གྱི་ཞབས་ནས་བག་ཙམ་ཀླུས་མ་བསྐུར་ཞེས་གྲགས་སོ། །དེ་ནས་འདམ་དེས་མཆོད་རྟེན་ལ་སོགས་པ་ཀླུ་རྣམས་ཀྱིས་གྲོགས་བྱས་ནས་ཕལ་ཆེར་གྲུབ་ལ་འགའ་ཞིག་ཀླུའི་ཡུལ་དུ་མི་འགོ་བའི་ཕྱིར་མ་བྱས་ཏེ། དེ་ནས་ཀླུ་གྲུབ་(སྒྲུབ་)ཅེས་མིང་དུ་ཆགས་སོ། །ན་གརྫུ་ 1-1-10a

ནཱའི་ན་ག་ནི་ཀླུ་སྟེ། ཆོས་དབྱིངས་སུ་སྐྱེས་པ་རྟག་ཆད་གཉིས་ཀྱི་མཐའ་ལ་མི་གནས་པ། གསུང་རབ་རིན་པོ་ཆེའི་བང་མཛོད་ལ་མངའ་བརྙེས་པ་སྲེག་ཅིང་གསལ་བའི་ལྟ་བ་དང་ལྡན་པས་ཀླུའོ། །ཨར་རྫུན་ནི་སྲིད་སྒྲུབ་སྟེ་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་སྲིད་སྐྱོང་བ་དང་། ཉེས་པའི་ དགྲ་ཚོགས་འདུལ་བས། སྲིད་སྒྲུབ་པོས་ཏེ་བསྡུས་པས་ཀླུ་གྲུབ་(སྒྲུབ་)བོ། །ཚིག་གསལ་དུ། གང་ཞིག་མཐའ་གཉིས་གནས་ལ་གནས་གསལ་ཞིང་། །རྫོགས་སངས་རྒྱས་བློ་རྒྱ་མཚོར་སྐྱེ་བ་བརྙེས། །དམ་ཆོས་མཛོད་ཀྱི་ཟབ་མོ་ཉིད་ཇི་ལྟར། །རྗེས་སུ་རྟོགས་བཞིན་ཐུགས་རྗེས་སྟོན་པར་ མཛད། །གང་གི་ལྟ་བའི་མེ་དག་གིས། །ད་དུང་ཕས་རྒོལ་གཞུང་ལུགས་ཀྱི། །བུད་ཤིང་དང་ནི་འཇིག་རྟེན་གྱི། །ཡིད་ཀྱི་མུན་རྣམས་འཇོམས་པར་མཛད། །གང་གི་གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་གསུང་མདའི་ཚོགས། །ལྷ་དང་བཅས་པའི་གདུལ་བྱའི་འཇིག་རྟེན་ལ། །ཁམས་གསུམ་དག་ཏུ་རྒྱལ་ ཐབས་ལེགས་མཛད་པས། །སྲིད་པའི་དགྲ་སྡེ་མ་ལུས་འཇོམས་མཛད་པ། །ཀླུ་གྲུབ་(སྒྲུབ་)དེ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ནས་ནི་དེའི་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ནས་ལི་ཁ་ར་ཤིང་འཕེལ་དུ་གསེར་འགྱུར་བྱས་ཤིང་སྦྱིན་པ་རྒྱ་ཆེན་པོ་བྱིན། དེའི་ཚེ་བྲམ་ཟེ་རྒན་རྒོན་

【現代漢語翻譯】當出現責難時，爲了對抗它，宣說了許多佛法，駁斥了各種邪見。當時，有兩個孩子來聽法，一股香味瀰漫在整個僧團中。當他們離開時，香味也隨之消失。於是，人們詢問他們原因。他們說：『我們是龍王Jogpo（固有名詞，意為『擁有者』）的兒子。爲了到人間，我們用檀香Gorshisha（梵文，意為牛頭旃檀）來保護自己。』人們心想，建造一座度母像會有很大的利益，於是問是否可以取用那些檀香。他們回去問了父親，他們的父親說：『如果老師能到龍宮來，就獻給他。』於是，他們答應了，並前往龍宮。當他們到達龍宮的門口時，龍王說：『如果毒藥不能傷害你，就進來吧。』於是他們進去了。他們向龍王及其眷屬宣講佛法，並接受了供養。當時，龍族請求他們留下，但他們說：『現在我正在尋找建造十萬佛塔的泥土，並運送十萬個佛經。我沒有時間停留，以後可能會來。』於是，他們運走了許多泥土、十萬部佛經和少量的文字。據說，在運送佛經時，龍族偷偷地留下了一點。之後，他們用那些泥土建造了佛塔等，龍族也提供了幫助，大部分都完成了，但有些因為不能帶到龍族的地方而沒有建造。因此，他被稱為龍樹（Nagarjuna）。 Naga（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ཀླུ，नाग，nāga，龍）指的是安住於法界，不落入常斷二邊的狀態。他精通珍貴的佛經寶藏，擁有燃燒和照亮一切的見解，因此被稱為龍。Arjuna（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：རྫུན，अर्जुन，arjuna，樹）指的是治理政事，守護佛法的統治，並降伏罪惡的敵人。因此，Arjuna（樹）被簡稱為龍樹（Nagarjuna）。《明句論》中說：『誰能清楚地照亮兩種極端的境地，誰能獲得圓滿正等覺的智慧之海，誰能如實地領悟深奧的佛法寶藏，並以慈悲之心教導眾生，誰的見解之火能夠焚燒外道的理論、世間的柴薪和心中的黑暗，誰能以無二智慧的利箭，在天神和人類的調伏眾生中，在三界之中，完美地統治一切，並摧毀所有的敵人，我向龍樹（Nagarjuna）頂禮。』之後，他將Likhara樹變成黃金，並廣行佈施。當時，一位年老的婆羅門……

【English Translation】 When accusations arose, to counter them, many Dharma teachings were proclaimed, refuting various wrong views. At that time, when two children came to listen to the Dharma, a fragrant scent permeated the entire assembly. When they left, the scent disappeared. So, people asked them the reason. They said, 'We are the sons of the Dragon King Jogpo (proper noun, meaning 'Possessor'). To go to the human realm, we use sandalwood Gorshisha (Sanskrit, meaning ox-head sandalwood) for protection.' People thought that building a Tara statue would be of great benefit, so they asked if they could take some of that sandalwood. They went back and asked their father, who said, 'If the teacher can come to the dragon realm, offer it to him.' So, they agreed and went to the dragon realm. When they arrived at the gate of the dragon realm, the Dragon King said, 'If poison cannot harm you, come in.' So they went in. They taught the Dharma to the Dragon King and his retinue and received offerings. At that time, the dragons asked them to stay, but they said, 'Now I am looking for mud to build a hundred thousand stupas and transporting a hundred thousand scriptures. I don't have time to stay, I might come later.' So, they transported a lot of mud, a hundred thousand scriptures, and a small amount of writing. It is said that when transporting the scriptures, the dragons secretly left a little behind. After that, they used that mud to build stupas and so on, and the dragons also helped. Most of them were completed, but some were not built because they could not be taken to the dragon realm. Therefore, he was named Nagarjuna. Naga (Tibetan, Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, Chinese literal meaning: ཀླུ, नाग, nāga, dragon) refers to the state of abiding in the Dharmadhatu, not falling into the extremes of permanence and annihilation. He is well-versed in the treasure of precious scriptures and possesses the view of burning and illuminating everything, hence he is called Naga. Arjuna (Tibetan, Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, Chinese literal meaning: རྫུན, अर्जुन, arjuna, tree) refers to governing politics, protecting the rule of Dharma, and subduing evil enemies. Therefore, Arjuna (tree) is abbreviated as Nagarjuna. In the Lucid Words, it says: 'Whoever clearly illuminates the state of the two extremes, whoever attains the ocean of wisdom of perfect enlightenment, whoever truly understands the profound treasure of the Dharma and teaches beings with compassion, whose fire of view can burn the theories of outsiders, the firewood of the world, and the darkness of the mind, whoever, with the sharp arrows of non-dual wisdom, perfectly rules everything in the three realms among the beings to be tamed by gods and humans, and destroys all enemies, I prostrate to Nagarjuna.' After that, he turned the Likhara tree into gold and gave generously. At that time, an old Brahmin...

གཉིས་ལ་གསེར་མང་པོ་གནང་བས་ དད་དེ། རྒད་པོས་ཉེ་གནས་བྱས་ནས་ཆོས་མཉན། དེ་ཤི་ནས། སློབ་དཔོན་ཀླུའི་བྱང་ཆུབ་ཏུ་གྱུར་ཏོ། །དེ་ནས་ཤར་ཕྱོགས་པ་ཎ་ཊ་བཱེ་ས་དང་ཡུལ་ར་ཊ་ལ་སོགས་པར་བྱོན་ནས་ལྷ་ཁང་མང་པོ་བཞེངས། སེང་ལྡེང་གི་ནགས་དྲི་ལྡན་འདབ་དྲིལ་བུ་ལྟ་བུའི་བྲག་གསེར་ དུ་སྒྱུར་བར་རྩོམ་པའི་ཚེ་མ་ཧེ་འཚོ་བའི་བྱིས་པ་ཅིག་ནགས་ཀྱི་ནང་དུ་ཕྱིན་པས། དེ་ན་རྒན་མོ་ཅིག་སྣང་བ་ན་རེ། ཁྱོད་ཀྱིས་བཙུན་པ་མ་གི་ཚོའི་ནང་ན་ཀླུ་གྲུབ་(སྒྲུབ་)བྱ་བ་ཞིག་ཡོད་ཀྱིས། དེ་ལ་ཁྱོད་རང་གི་མ་ན་རེ། འདིར་ཤོག་གྱིས་དང་ཟེར། ཕྱིན་པས་ཕྱིན་པས་ཀྱང་གང་ཡིན་ངོ་མ་ཤེས་སླར་ལོག་ 1-1-10b

འོངས་པས། ཏ་ལའི་ལོ་མ་བཟུང་ནས་ཁ་ཏ་བྱེད་པ་དེ་ཡིན། ཆོས་གོས་ཀྱི་རྒྱབ་ན་ཡི་གེ་ཨ་ཅིག་ཀྱང་ཡོད་གསུང་། དེར་དེས། དེ་ལ་དེ་སྐད་བྱས་པས། ཀླུ་གྲུབ་(སྒྲུབ་)ཀྱིས་བྱོན་པའི་ཚེ། དེ་སྒྲོལ་མ་ལྷ་ལྔར་ཞལ་གཟིགས། ཁ་ཅིག་ལྷ་གསུམ་དུ་མཐོང་ཟེར། དེའི་ཞལ་ནས། ཁྱོད་ཀྱི་ གསེར་འགྱུར་གྱིས་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་བྱས་པ་ཡང་བཟང་སྟེ། དེ་བས་ཀྱང་མཆོག་བསྒྲུབས་ན་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་ཆེན་པོ་དེ་ལས་འབྱུང་བས། དཔལ་གྱི་རི་ལ་སྒྲུབ་པ་གྱིས་ཤིག་གསུང་སྟེ་མི་སྣང་བར་ གཤེགས་སོ། །དེར་དེའི་སྒྲུབ་ཐབས་ཀྱང་མཛད་དོ། །དེ་ནས་སྒྲ་མི་སྙན་དུ་གཤེགས་པའི་ལམ་དུ། གྲོང་ཁྱེར་ས་ལ་མ་ནའི་བྱིས་པ་ཛེ་ཏ་ཀའི་ལག་རིས་ལས་རྒྱལ་པོར་ལུང་བསྟན། སྒྲ་མི་སྙན་དུ་ཕེབས་པ་ལ་ན་བཟའ་ཤིང་ལ་བཀལ་ནས་ཁྲུས་མཛད་པས། གོས་གཞན་གྱིས་ཁྱེར་བ་ལ། ངའི་ ཡིན་བྱས་པས། ང་བདག་ཅན་ཟེར་སྐད། དེར་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་བྱས། བདུད་རྩི་བླངས་ནས་དཔལ་གྱི་རི་ལ་གཤེགས་པར་དགོངས་པའི་ལམ་དུ། སྔར་ལུང་བསྟན་པའི་བྱིས་པ་རྒྱལ་པོར་གྱུར་པས། གཏན་དུའམ། ཐ་ནའང་ལོ་གསུམ་བཞུགས་པར་ཞུས་པས། ལོ་གསུམ་བཞུགས། དེ་བར་རྒྱལ་པོའི་བཙུན་མོ་ལ་སོགས་པས་ཆགས་པའི་དབང་གིས་རང་གི་སྒྱུ་རྩལ་བསྟན་ཡང་བསྐྱོད་པར་ནི་མ་ནུས། སྐུར་བ་བཏབ་པ་དེའི་ཚེ་སློབ་དཔོན་འདྲ་བའི་རྒྱལ་བུ་ཞིག་ཀྱང་བཙས། མི་རྣམས་ཀྱང་བཙའ་བར་གྱུར་པ་ལ། སློབ་དཔོན་ཨརྱ་དེ་བས་གྲོང་ཁྱེར་གྱི་ཉེ་ལོགས་མ་ཧེ་འདུ་བའི་ སར། ཤོག་འདག་གི་མ་ཧེ་དཀར་ཟལ་མཛེས་པ་ཤིག་(ཞིག་)བཤམས། དེ་ལ་མ་ཧེ་མོ་ཐམས་ཅད་ལྟ་ཞིང་འཁོར་བས་དེའི་རྟེན་འབྲེལ་གྱིས། ཕྱི་ནས་མ་ཧེའི་བུ་རྣམས་ཀར་ཟལ་དུ་བྱུང་བས། སྐུར་པ་སངས། དེ་ནས་དཔལ་གྱི་རིར་བྱོན། བྲམ་ཟེ་ཆེན་པོ་དང་འབྱལ(འཇལ)། བདུད་རྩི་བསྒྲུབས་པ་བུམ་པ་གང་ 1-1-11a

ཕུལ་བས། ཁྱེད་དེ་ལ་དགའ་ན་འདི་ལྟར་གསུང་ནས། སྐད་ཅིག་གིས་རྒྱ་མཚོ་བདུད་རྩིར་བྱས། རྗེས་སུ་གདམས་པ་ཡང་གནང་ངོ་། །དེ་ནས་སློབ་དཔོན་ཡབ་སྲས་ཀྱིས་ལོ་བཅུ་གཉིས་བསྒྲུབ་པ་མཛད་ཅིང་བཞུགས་པའི་

【現代漢語翻譯】給了他們很多黃金，他們因此信服，老者便作為侍者聽聞佛法。他去世后，轉世為阿阇黎龍菩提（Nagarjuna）。之後，他前往東方巴納塔貝薩（梵文：Pāṇata-veśa，地名）和拉塔（梵文：Rāṭa，地名）等地，建造了許多寺廟。當他試圖將森林中散發著香味、花瓣像捲起來的笛子一樣的檀香樹林中的巖石變成黃金時，一個放牧水牛的孩子進入森林，看到一個老婦人顯現，她說：『你們這些僧人中，有一個叫龍樹（Nagarjuna）的嗎？你母親說，讓他到這裡來。』他去了，但去了之後也不知道是什麼事，又回來了。他拿著貝葉經，正在訓誡他們，還說僧衣背後有一個字母「阿」。因此，他這樣對他們說了。當龍樹（Nagarjuna）來的時候，他親眼見到了五尊度母（Tara）。有人說他看到了三尊神。度母對他說：『你用鍊金術來利益眾生也很好，但如果能修持更殊勝的法，就能產生比那更大的利益眾生之事。所以在吉祥山（Śrī Parvata）上修行吧！』說完就消失了。於是他在那裡也做了修持的方法。之後，在前往聲音不悅耳（Śrāvastī）的路上，他從薩拉瑪納（Sālamāna，地名）城裡一個名叫杰塔卡（梵文：Jetaka，人名）的孩子的掌紋中預言他將成為國王。當他到達聲音不悅耳（Śrāvastī）時，他把衣服掛在樹上洗澡，結果衣服被別人拿走了。他說那是我的，那人說我是主人。他在那裡利益眾生，提取甘露，當他打算前往吉祥山（Śrī Parvata）時，先前預言的孩子已經成了國王。他請求龍樹（Nagarjuna）永久或至少住三年。於是龍樹（Nagarjuna）住了三年。在此期間，國王的妃子等因為貪戀，展示了自己的才藝，但都無法使他動搖。當她們誹謗他時，也生下了一個像阿阇黎（Acharya）一樣的王子。人們也變得貧困。於是，阿阇黎聖天（Aryadeva）在靠近城市的水牛聚集的地方，擺設了一個用白膠泥做的美麗的水牛。所有的母水牛都看著它並圍著它轉，通過這個緣起，後來生下的水牛犢也變成了白色的，誹謗也就消失了。之後，他去了吉祥山（Śrī Parvata），會見了一位偉大的婆羅門，修持甘露，獻上滿滿一瓶，說：『如果你喜歡這個，就這樣說。』一瞬間，整個大海都變成了甘露。之後，他也給予了教誨。之後，阿阇黎父子在那裡修行並住了十二年。

【English Translation】 Having given them much gold, they were convinced, and the old man listened to the Dharma as an attendant. After he died, he was reborn as Acharya Nagarjuna. After that, he went to places like Eastern Panata-vesa and the land of Rata, and built many temples. When he was trying to turn the rocks in the fragrant sandalwood forest, where the petals were like rolled-up flutes, into gold, a child herding buffaloes went into the forest and saw an old woman appear, who said: 'Among you monks, is there one called Nagarjuna? Your mother says, let him come here.' He went, but after going he didn't know what it was about, and returned. He was holding a palm leaf and admonishing them, and also said that there was a letter 'A' on the back of the monastic robe. Therefore, he said this to them. When Nagarjuna came, he personally saw five Taras. Some say he saw three deities. The Tara said to him: 'It is good that you use alchemy to benefit sentient beings, but if you practice even more excellent Dharma, you can generate even greater benefit for sentient beings than that. So practice on Mount Śrī Parvata!' After saying this, she disappeared. So he also did the method of practice there. After that, on the way to Śrāvastī, he predicted from the palm lines of a child named Jetaka in the city of Sālamāna that he would become a king. When he arrived in Śrāvastī, he hung his clothes on a tree to bathe, but the clothes were taken away by someone else. He said it was mine, and the person said I am the owner. He benefited sentient beings there, extracted nectar, and when he intended to go to Mount Śrī Parvata, the child he had previously predicted had become king. He requested Nagarjuna to stay permanently or at least for three years. So Nagarjuna stayed for three years. During this time, the king's consorts, etc., because of their attachment, displayed their talents, but were unable to move him. When they slandered him, they also gave birth to a prince like an Acharya. People also became impoverished. Therefore, Acharya Aryadeva, near the place where buffaloes gathered near the city, set up a beautiful white buffalo made of clay. All the female buffaloes looked at it and circled around it, and through this auspicious connection, the buffalo calves that were born later also became white, and the slander disappeared. After that, he went to Mount Śrī Parvata, met a great Brahmin, practiced nectar, and offered a full bottle, saying: 'If you like this, say it like this.' In an instant, the entire ocean turned into nectar. After that, he also gave teachings. After that, the Acharya and his son practiced and stayed there for twelve years.

ཚེ། སྔར་གྱི་རྒྱལ་པོ་དེ་ལ་བུ་ཅིག་(གཅིག་)ཡོད་པས་དེ་ ལ་མས་གོས་རིན་པོ་ཆེ་ཞིག་བྱིན་པས། འདི་སྦས་ལ་བདག་རྒྱལ་སྲིད་སྐྱོང་བ་ན་བགོ་བར་བྱའོ་ཞེས། མས་ཁྱོད་ཀྱི་ཕ་སློབ་དཔོན་འཕགས་པ་ཀླུ་གྲུབ་(སྒྲུབ་)དང་ཚེ་མཉམ་པའི་བཅུད་ལེན་གྲུབ་པས་སློབ་དཔོན་མ་དྲོངས་(གྲོངས་)བར་དུ་མི་འཆི་བས་ཁྱོད་རྒྱལ་སྲིད་སྐྱོང་བར་མི་ཡོང་ཟེར། བུ་མྱ་ངན་སྐྱེས་ ཏེ་ངུས་པས། མ་ན་རེ། དེ་ཙམ་དུ་མི་དགོས། སློབ་དཔོན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱོད་པ་རླབས་པོ་ཆེ་ལ་གནས་པས་དབུ་བསླངས་པས་སྟེར་བར་འགྱུར་ཟེར། དེར་རྒྱལ་བུས་དབུ་བསླངས་པས་བྱིན། རལ་གྲིས་བཅད་པས་མ་ཆོད། དེར་རྒྱལ་བུ་སྡིག་ཅན་ན་རེ། དགེ་སྦྱོང་རྫུན་མ། རང་གིས་ཁས་བླངས་ནས་མི་སྦྱིན་ཟེར། སློབ་དཔོན་གྱིས་རྒྱ་མཚོའི་འགྲམ་ནས་ཀུ་ཤ་ལོང་ལ་རྒྱོབ་གསུང་། དེ་ལྟར་བྱས་པས། དབུ་བཅད་པའི་འཚམས་(མཚམས་)ནས་བདུད་རྩི་འོ་རྒྱུན་ལྟར་བབ། རྩ་སྦུབས་གསུམ་ནས། ཚིགས་སུ་བཅད་པ་གསུམ་བྱུང་། ང་ནི་འདི་ནས་བདེ་བ་ཅན་དུ་འགྲོ། ། ཕྱི་ནས་ལུས་འདི་ལ་ཡང་འཇུག་པར་འགྱུར། །ཞེས་བྱུང་ངོ་། །དེ་ནས་རྒྱལ་བུས་དབུ་འབྱར་གྱིས་དོགས་ནས་དཔག་ཚད་དུ་དོར། སློབ་དཔོན་བཅུད་ལེན་གྲུབ་པས་སྐུ་ལུས་དང་དབུ་གཉིས་རྡོ་རུ་གྱུར་ནས་གནས་ཞེས་གྲག་གོ། །ཚིག་གསལ་དུ། དབུ་ནི་དོན་དུ་གཉེར་བ་འོངས་ལ་ཐུགས་ རྗེས་དབུ་ནི་བཅད་དེ་བཙལ་མཛད་ནས། བདེ་བ་ཅན་དུ་རྒྱལ་བའི་སྲས་པོ་ཀླུ་གྲུབ་(སྒྲུབ་)གཤེགས་པར་གྱུར་པ་དེས་མཛད་པ། ཅེས་པས་སློབ་དཔོན་འདིས་མདོ་སྔགས་ཀྱི་བསྟན་བཅོས་རྣམ་དག་མང་དུ་མཛད་ཅིང་། ཁྱད་པར་རིམ་པ་ལྔ་ལས་བཞི་མཛད་དོ། །[མ་དཔེར། སློབ་དཔོན་ཆེན་པོ་མ་ཏཾ་གི་པའི་རྣམ་ཐར་ཆད་པ་ལྟ་བུ་སྣང་།] ༈ སློབ་དཔོན་མ་ཏཾ་གི། འདིར་སློབ་དཔོན་མ་ 1-1-11b

ཏཾ་གི་པ་ཞེས་པ་དང་། གསང་སྤྱོད་དུ་མཛད་པས་མཚན་གསང་དང་། མ་ཏཾ་ཀིའི་སྤྱིལ་པོ་ན་བཞུགས་པ་ལས་མ་ཏཾ་ཀི་པ་ཞེས་གྲགས་པ་སྐུ་ཚད་གཞན་ལས་ཆེ་ཞིང་གཟི་བརྗིད་དང་ལྡན་པ་ཞིག་གདའ་སྐད་དེ། འདི་ནི་སློབ་དཔོན་ཀཧྞ་པ་དང་གཅིག་པར་བཞེད་པའང་ཡོད་དོ། ། ༈ སློབ་དཔོན་ཀུ་ཀུ་རི་པ། བཀའ་བབས་གཉིས་པའི་སློབ་དཔོན་ཀུ་ཀུ་རི་པ་ནི། སློབ་དཔོན་དེ་རྣལ་འབྱོར་པའི་སྤྱོད་པས་རྒྱུ་ཞིང་སོང་བའི་ལམ་ན་ཁྱེ་གུ་ཅིག་འདུག་པ་ལ་སྙིང་རྗེ་སྐྱེས་ནས། དེ་མ་དོར་བར་སངས་རྒྱས་འཁྲུངས་པའི་ཡུལ་ཀ་པི་ལ་ས་ཧུར་ཁུར་ཕྱིན་ནས། ཡུལ་དེའི་ཕྱོགས་ཅིག་ན་རང་བཞིན་ གྱིས་གྲུབ་པའི་ཕུག་ཅིག་ཡོད་པར་བཞུགས། ཁྱེ་གུ་དེར་བོར་ཏེ་རྣལ་འབྱོར་པས་གྲོང་དུ་བསོད་སྙོམས་མཛད་ཅིང་ལོ་གཉིས་སུ་བསྒྲུབས་པས་མངོན་པར་ཤེས་པ་ལ་སོགས་པ་ཐུན་མོང་གི་དངོས་གྲུབ་ཐོབ། སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་གྱི་ལྷ་རྣམས་ཀྱིས་མཆོད། དེའི་ཚེ་སློབ་ དཔོན་གྱི་ས

【現代漢語翻譯】從前，有一位國王，他有一個兒子。母親給了他一件珍貴的衣服，並說：『把它藏起來，等我統治國家時再穿。』母親又說：『你的父親和阿阇黎（梵文：Ācārya，老師）聖龍樹（梵文：Nāgārjuna）一樣，已經成就了長生不老之術，阿阇黎不死，你就無法統治國家。』兒子聽后悲傷地哭了起來。母親說：『不必如此，阿阇黎安住于菩薩的偉大行持中，如果你砍下他的頭，他會給你的。』於是王子砍下了阿阇黎的頭，但用劍砍卻無法砍斷。王子這個罪人說：『這個修行者是假的，答應了卻不給。』阿阇黎說：『從海邊拿吉祥草來。』王子照做了，當頭被砍斷時，像牛奶一樣甘露流了下來。從三個脈輪中出現了三句偈頌：『我將從這裡前往極樂世界，之後還會再次回到這個身體。』王子擔心頭會重新長上，便將頭扔到一由旬之外。阿阇黎因已成就長生不老之術，身體和頭都變成了石頭，至今仍然存在。』《句義明釋》中說：『爲了利益眾生而來，以慈悲心砍下頭顱，前往極樂世界，龍樹菩薩所為之事。』這位阿阇黎創作了許多顯密教典，特別是《次第五論》中完成了四部。[底本中：似乎缺少了阿阇黎瑪當吉巴的傳記。] 阿阇黎瑪當吉（梵文：Mataṃgī）這裡提到的阿阇黎瑪當吉巴，因其秘密行持而被稱為密名，又因居住在瑪當吉的小屋而被稱為瑪當吉巴。據說他身材高大，威嚴無比。有人認為他和阿阇黎卡黑那巴是同一個人。阿阇黎古古日巴（梵文：Kukkuripa）第二位傳承上師古古日巴，這位阿阇黎以瑜伽士的行持遊歷四方，在路邊看到一個棄嬰，心生憐憫，沒有拋棄他，而是帶著他前往佛陀誕生地迦毗羅衛國，住在該國一處自然形成的洞穴中。他把孩子留在那裡，自己則以瑜伽士的身份到村裡乞食，修行了兩年，獲得了神通等共同成就。三十三天眾神都來供養他。當時，阿阇黎的...

【English Translation】 Once upon a time, there was a king who had a son. The mother gave him a precious garment, saying, 'Hide this, and when I rule the kingdom, I will wear it.' The mother also said, 'Your father, like the Ācārya (teacher) Holy Nāgārjuna, has attained the elixir of life. As long as the Ācārya does not die, you will not be able to rule the kingdom.' The son was saddened and wept. The mother said, 'There is no need to be so upset. The Ācārya abides in the great conduct of a Bodhisattva. If you cut off his head, he will give it to you.' So the prince cut off the Ācārya's head, but the sword could not cut through it. The sinful prince said, 'This practitioner is a fake, promising but not giving.' The Ācārya said, 'Get some kuśa grass from the seashore.' He did so, and when the head was cut off, nectar like milk flowed down. From the three channels, three verses arose: 'I will go from here to the Land of Bliss, and later I will return to this body.' The prince, fearing that the head would grow back, threw it a yojana away. The Ācārya, having attained the elixir of life, his body and head turned into stone and remain there to this day. In the 'Clear Explanation of Words,' it says: 'Coming for the benefit of beings, cutting off the head with compassion, going to the Land of Bliss, this was done by the Bodhisattva Nāgārjuna.' This Ācārya composed many treatises on both Sutra and Tantra, especially completing four of the Five Stages. [In the original text: It seems that the biography of Ācārya Mataṃgīpa is missing.] Ācārya Mataṃgī Here, the mentioned Ācārya Mataṃgīpa, because of his secret practices, is called by a secret name, and because he lived in the hut of Mataṃgī, he is known as Mataṃgīpa. It is said that he was tall and majestic. Some believe that he and Ācārya Kanhapa are the same person. Ācārya Kukkuripa The second lineage master, Kukkuripa, this Ācārya, traveling as a yogi, saw an abandoned baby on the road. Feeling compassion, he did not abandon him but took him to Kapilavastu, the birthplace of the Buddha, and lived in a naturally formed cave in that country. He left the child there and, as a yogi, begged for alms in the village, practicing for two years and attaining common siddhis such as clairvoyance. The gods of the Thirty-Three Heavens made offerings to him. At that time, the Ācārya's...

ྔར་གྱི་ཁྱི་དྲན་པ་ལ་བརྩེ་བའི་ཐུགས་ཀྱིས་ལྷ་རྣམས་ཀྱིས་བཀག་ཀྱང་མ་དགོངས་ཏེ་ཕུག་ཏུ་བྱོན་པས། ཁྱི་དེས་ནང་དུ་བྲུས་ནས་ས་འོག་ནས་ཆུ་བྱུང་འདུག །ཐེ་ཚོམ་སྐྱེས་ཙམ་ན། དེ་མཁའ་འགྲོ་མར་གྱུར་ནས་སྨྲས་པ། རིགས་ཀྱི་བུ་ལེགས་སོ། །ཁྱོད་ལྷ་རྣམས་ཀྱི་ བར་ཆད་ཀྱི་དབང་དུ་མ་སོང་གིས། སྔ་མའི་དངོས་གྲུབ་བརྫུན་ཡིན་ལ། དེང་མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་འཐོབ་བོ་ཟེར། དེ་དང་ལྷན་ཅིག་སྤྱོད་པ་མཛད་པས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་དངོས་གྲུབ་བརྙེས་ཏེ་སློབ་དཔོན་ཀུ་ཀུ་རི་པ་ཞེས་གྲགས། ཀ་པི་ལའི་གྲོང་ཁྱེར་གྱི་སྐྱེ་བོའི་ཚོགས་ལ་ ཆོས་བསྟན་ནས་དེ་དག་དང་ལྷན་ཅིག་མཁའ་སྤྱོད་དུ་གཤེགས་སོ། ། ༈ སློབ་དཔོན་ཙརྱ་པ། སློབ་དཔོན་ཙརྱ་པ་ནི་ཤར་ཕྱོགས་བྷཾ་ག་ལའི་བྱེ་བྲག་ཨུར་བྷི་ཤའི་ཡུལ་དུ། རིགས་རྗེའུ་རྟེན་དགེ་སློང་། བླ་མ་ཀུ་ཀུ་རི་ཛ་ལན་དྷ་ར་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་མ་ཧཱ་མ་ཡ་ལ་སོགས་པའི་རྗེས་སུ་བསྟན་པ་ཐོབ། རྒྱུད་སྡེ་མཐའ་དག་ལ་ 1-1-12a

སྦྱངས། བསྐྱེད་རྫོགས་ཀྱི་ཏིང་འཛིན་ལ་མཉམ་པར་བཞག་པས་ལྟ་སྟངས་བཞི་གྲུབ་པ་ལ་སོགས་པའི་ནུས་པ་ཕྲ་མོ་བརྙེས་པ་དང་། བླ་མ་པ་ལང་ཀ་པུ་རིར་སྤྱོད་པ་ལ་འགྲོ་བར་གསོལ་བས། སྤྱོད་པ་བྱེད་པ་ལ་དྲོད་ཐོབ་པ། ཚར་གཅད་རྗེས་འཛིན་ནུས་པ་ དགོས། ཁྱོད་ལ་ཅི་ཡོད་གསུང་སྟག་ལ་རེངས་པ། ཀིཥྞ་ས་རེ་ལ་དགུག་པ། མ་ཧེ་ལ་དབང་། ཤིང་ཐོག་ལ་ལྷུང་བའི་བལྟ་སྟངས་མཛད་པས་གྲུབ། ད་ཁྲོལ་གསུང་། དགྲོལ་བར་མ་ནུས་པ་དང་། སློབ་དཔོན་གྱིས་བཀྲོལ་ནས། སྤྱོད་པ་བྱེད་པ་ལ་རྣམ་ཤེས་དང་ཡེ་ཤེས་ ཀྱི་ལས་ཆ་མཉམ་པ། བསད་གསོ་གཉིས་ཀ་ནུས་དགོས་པ་ད་རུང་མ་འགྲོ་གསུང་། འཁོར་གྱི་ནང་དུ་ཁས་བླངས་ཟིན་པས་ཅིས་ཀྱང་འགྲོ་ཞུས་པས་ཅིས་ཀྱང་འགྲོ་ན་དེ་བི་ཀོ་ཊིར་མ་འགྲོ་གསུངས། འཁོར་སུམ་སྟོང་དང་བཅས་ཏེ། ཞབས་ཁྲུ་གང་གི་ས་ལ་མ་རེག །གདུགས་བདུན་འཛིན་ པ་མེད་པར་ནམ་མཁའ་ལ་འགྲོ། ཌ་མ་རུ་བདུན་རྐྱེན་མེད་པར་བར་སྣང་ལ་འཁྲོལ་བའི་རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་བྱོན། ག་གའི་འགྲམ་དུ་སླེབ་པ་ན། མཛེ་མོ་ཞིག །ང་ཆུ་ལས་སྒྲོལ་ལ་གྲོང་ཕ་གིའི་འདབས་སུ་སྐྱོལ་ཟེར། འདིའི་རྣག་ཁྲག་གིས་རྒྱན་ཆུད་འཇའ་ཞིང་མཛེ་གོས་ན། བྱང་ཆུབ་ སྒྲུབ་པའི་བར་ཆད་དུ་འགྱུར་སྙམ་ནས་མ་ཁུར་བར་ཆུ་ལ་ན་བཟའ་བཏིང་ནས། མ་བྱིང་བར་བཞུད་པས་བླ་མ་ལའང་འདི་ཙམ་ལས་མེད་སྙམ་པའི་ང་རྒྱལ་སྐྱེས་པ་དང་ཆུར་བྱིང་། མོས་གུས་བྱས་པས་ཐོན། དེ་ནས་ཁོང་གི་སློབ་མ་བཟང་པོའི་ཞབས། ཨ་ཡེ་ལ། མ་ཧི་ལ། ང་མ། དྲུ་མ་རྣམས་ལ་སྒྲོལ་གསུང་ཡང་། སྒྲོལ་དུ་མ་འདོད། འཁོར་གྱི་གསེབ་ནས་དགེ་ཚུལ་ཚེམ་བུ་པ་ཞེས་བྱ་བས་སྟོད་གཡོགས་ཀྱི་ཁུད་དུ་ཚམ་ཚོམ་མེད་པར་མཛེ་མོ་ཁུར་ནས་ཆུའི་དཀྱིལ་དུ་ཕྱིན་པ་ལ་མཛེ་མོ་རྡོ་རྗེ་ཕག་མོ། དགེ་ཚུལ་ཧེ་རུ་ཀར་

【現代漢語翻譯】過去，他因為對狗的思念，不顧諸神的阻攔，進入洞穴。那隻狗在裡面挖掘，從地下涌出了水。當他猶豫的時候，那狗變成了空行母，說道：『善哉，種姓之子！你沒有被諸神的障礙所左右。之前的成就都是虛假的，現在你將獲得至上的成就。』他與她一同修行，獲得了大手印的成就，因此被稱為古古日巴大師（釋：Kukkuripa，狗足尊者）。他在卡毗羅衛城（釋：Kapila， कपिल，kapila，意為迦毗羅）向民眾宣講佛法，然後與他們一同前往空行凈土。恰惹巴大師（釋：Caryapa）恰惹巴大師出生于東方孟加拉（釋：Bengal）的烏爾比沙（釋：Urbhisha）地方，屬於王族種姓，是一位比丘。他從古古日扎蘭達拉巴大師（釋：Kukkuripa Jalandharapa）等人處獲得了摩訶摩耶（釋：Mahamaya）等的傳承，精通所有續部。通過對生起次第和圓滿次第的禪定，他獲得了成就四種見地等微細能力。當他請求前往巴朗卡普里（釋：Palangkapuri）修行時，上師說：『修行需要獲得暖相，需要有降伏和攝受的能力。你有什麼能力？』他展示了使老虎僵硬、吸引黑羚羊、控制水牛、使水果落地的能力，上師說：『現在可以降伏了。』但他無法降伏。上師降伏后說：『修行需要意識和智慧的運作平衡，需要有殺生和救度的能力，現在還不能去。』因為已經在眷屬中承諾過，所以他說：『無論如何也要去。』上師說：『如果無論如何都要去，那就不要去比闊底（釋：Bikoti）。』於是他帶著三千眷屬，腳不沾地，不撐傘，在空中行走。七個達瑪茹鼓（釋：Damaru）無需敲擊，在空中鳴響，以神通前往。當他到達恒河邊時，一個麻風病人說：『請你救我渡河，送到那邊的村莊。』他想：『如果這膿血沾染了我的衣服，會成為我成就菩提的障礙。』於是他沒有揹她，而是把衣服鋪在水上，踩著衣服渡河，沒有沉下去。他的弟子們生起傲慢心，認為上師也不過如此，結果沉入水中。當他們生起虔誠心時，才得以脫身。之後，他讓他的好弟子們去救度阿耶拉（釋：Ayela）、瑪嘿拉（釋：Mahila）、阿瑪（釋：Ama）、竹瑪（釋：Dhuma），但他們不願意救度。眷屬中有一個名叫裁縫戒律的，毫不猶豫地把麻風病人背在懷裡，走到河中央，那麻風病人變成了金剛亥母（藏文：རྡོ་རྗེ་ཕག་མོ།，梵文天城體：वज्रवाराही，梵文羅馬擬音：Vajravarahi，漢語字面意思：金剛豬女），戒律變成了嘿汝嘎（藏文：ཧེ་རུ་ཀར་，梵文天城體：हेरूका，梵文羅馬擬音：Heruka，漢語字面意思：飲血尊）。

【English Translation】 In the past, because of his affection for the dog, he disregarded the gods' obstruction and went into the cave. The dog dug inside, and water came out from underground. When he hesitated, the dog transformed into a dakini and said, 'Well done, son of the lineage! You have not been swayed by the obstacles of the gods. The previous accomplishments were false, and now you will attain the supreme accomplishment.' He practiced with her and attained the accomplishment of Mahamudra, hence he was known as Master Kukkuripa (meaning 'Dog Foot'). He taught the Dharma to the people of Kapilavastu (Kapila, कपिल, kapila), and then went with them to the realm of the dakinis. Master Caryapa Master Caryapa was born in the Urbhisha region of eastern Bengal, belonging to the royal caste, and was a bhikshu (monk). He received the teachings of Mahamaya etc. from masters such as Kukkuripa Jalandharapa, and was proficient in all the tantras. Through meditation on the generation stage and completion stage, he attained subtle abilities such as achieving the four views. When he requested to go to Palangkapuri for practice, the master said, 'Practice requires obtaining warmth, and the ability to subdue and gather. What abilities do you have?' He demonstrated the ability to make tigers stiff, attract black antelopes, control buffaloes, and make fruits fall. The master said, 'Now you can subdue.' But he could not subdue. After the master subdued, he said, 'Practice requires the balanced operation of consciousness and wisdom, and the ability to kill and save. You cannot go yet.' Because he had already promised in the assembly, he said, 'I must go no matter what.' The master said, 'If you must go no matter what, then do not go to Bikoti.' So he went with three thousand attendants, without touching the ground with his feet, and without holding an umbrella, walking in the sky. Seven Damaru drums sounded in the air without being struck, and he went with miraculous powers. When he arrived at the Ganges River, a leper said, 'Please save me and take me across the river to the village over there.' He thought, 'If this pus and blood contaminate my clothes, it will become an obstacle to my attainment of enlightenment.' So he did not carry her, but spread his clothes on the water and crossed the river, without sinking. His disciples became arrogant, thinking that the master was no more than this, and as a result, they sank into the water. When they generated devotion, they were able to escape. After that, he asked his good disciples to save Ayela, Mahila, Ama, and Dhuma, but they were unwilling to save them. Among the attendants, a monk named Tailor took the leper into his arms without hesitation and went to the middle of the river. The leper transformed into Vajravarahi (རྡོ་རྗེ་ཕག་མོ།，वज्रवाराही，Vajravarahi，Diamond Sow), and the monk transformed into Heruka (ཧེ་རུ་ཀར་，हेरूका，Heruka，Blood Drinker).

གྱུར་ནས། ཁྱེད་ཀྱིས་ 1-1-12b

སྤྱོད་པ་མི་ནུས་པར་འདུག་གིས་མ་བྱེད་ཅིས་ཀྱང་བྱེད་ན་ཌེྃ་བི་ཀོ་ཊར་མ་འགྲོ་གསུང་ནས་མཁའ་ལ་གཤེགས་སོ། །དེ་ནས་ཕྱིན་པས་རྨོན་པ་ཅིག་དང་ཕྲད། ཆང་བུམ་ས་འོག་ན་བཅུག་འདུག་པ་བླངས་པས་སྟེར་དུ་མ་འདོད་དེ་རྡོ་བ་ཞིག་ལ་ཆུ་བག་ཙམ་འཛག་པ་འདུག་པ་ལ་འཐུང་ཟེར། མི་ངོམས་བྱས་པས་འཐུང་ནུས་པར་གྱིས། ངོམས་པར་བྱ་ཡི་ཟེར། འཐུངས་པས་མ་ཟད། དེར་རྨོན་(རྨོད་)པའི་གླང་ལ་སྡིག་འཛུབ་གཏད་པས་ཤི། ཁྱོད་སངས་རྒྱས་པའི་རྣལ་འབྱོར་པར་འདུག་པ། འདི་རྗེས་སུ་ཟུང་ཟེར་བ་ལ། གསོ་བར་མ་ནུས། རྨོན་པ་རང་གིས་བསླབ་ཡང་(ཀྱང་) ཕར་བྱོན་པས། སྐྱེད་མོས་ཚལ་ཞིག་ན་ཤིང་ཐོག་འཛམ་བི་ར་བྱ་བ་ཆུ་སྐྱུར་མོ་འབྱུང་བ་འདུག་པ་བུ་མོས་སྲུང་ཞིང་འདུག་པ་ལ་བསླངས་པས། ཁྱོད་རྣལ་འབྱོར་པར་འདུག་པ་ནུས་པ་མེད་དམ་ཕོབ་ཟེར། ལྟ་སྟངས་ཀྱིས་ཕབ་པས་སླར་མོས་ལྟ་སྟངས་གྱེན་དུ་བཟློག་པས་ ཡར་འབྱར་ཞིང་སོང་ངོ་། །ཡང་ལྷ་ཁང་ཞིག་ན་མི་ཞིག་བརྒྱད་སྟོང་པ་ཀློག་ཅིང་འདུག་པ་ལ། པཎ་ཊི་(པཎྜི་)ཏ་འམ། རྣལ་འབྱོར་པ་འམ། ཅིས་གནས་བྱས་པས། རྣལ་འབྱོར་གྱིས་ཟེར། ཀློག་བྱེད་དམ་བྱས་པས། ཁྱོད་ཀྱིས་ཀློགས་དང་ཟེར། ཀླགས་པས་ཀློག་མ་ཤེས་སོ། །དེ་ནས་བྷཾ་ག་ ལའི་རྒྱལ་པོ་རོལ་པའི་ཟླ་བ་བྱ་བ་ཕྱི་པ་དང་། བློན་པོ་དགེ་བའི་མགོན་པོ་བྱ་བ་ནང་པ་ཡིན་པས། བློན་པོས་སློབ་དཔོན་ལ་བསུ་བ་དང་བསྙེན་བཀུར་བྱས་པས། ཅི་དོན་དུ་གཉེར་གསུང་། ལྷ་ཁང་ན་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་དབང་ཕྱུག་གི་གཟུགས་སུ་བཅོས་པ་ཅིག་ཡོད་པ་ལ་རབ་གནས་ཞུ་ ཟེར། དེར་སུ་པྲ་ཏིཥྠ་ཞེས་སྤྱི་བོར་མེ་ཏོག་བཞག་ནས་རབ་གནས་ཟིན་གསུང་། ཡིད་མ་ཆེས་པ་ལ། སློབ་དཔོན་གྱི་མེ་ཏོག་ཁྱེར་ནས་གཤེགས་པས་སྐུ་ཡང་ཕྱི་བཞིན་གཤེགས། འགྱོད་ནས་གསོལ་བ་བཏབ་པས། ཡང་མེ་ཏོག་སྤྱི་བོར་བཞག་པས་དེ་ཉིད་དུ་བཞུགས་སོ། །གཞན་ཡང་གནས་དེར་རྫུ་ 1-1-13a

འཕྲུལ་དུ་མ་བསྟན་པས་རྒྱལ་པོ་འཁོར་བཅས་དད་དེ། ཆོས་ཞུས། བྷྃ་ག་ལ་ཐམས་ཅད་སངས་རྒྱས་པ་ལ་བཀོད་དོ། །ཡང་སློབ་དཔོན་གྱིས་དེ་བི་ཀོ་ཊིར་བྱོན་པས། བུ་མོ་ཞིག་འབྲས་རྡུང་བ་ལ་བསླངས་པས་མ་སྟེར་ནས། འབྲས་ཀྱི་ཚོམས་ལ་ལྟ་སྟངས་བྱས་སྟེ་(ཏེ་)བཀས་པས། མོས་སླར་སློབ་དཔོན་ལ་ལྟ་སྟངས་བྱས་པས་ཞལ་ནས་ཁྲག་བྱུང་། དེར་མིད་ནས་བཞུགས་སར་བྱོན་པ་ལ་བསྙུང་ནས། བླ་མའི་བཀའ་བཅག་པའི་ཉེས་པ་བྱུང་བས་ཡུལ་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞིར་ཚོགས་འཁོར་བྱེད་དུ་སོང་ལ། དེ་ནས་མེ་ཏོག་དང་སྨན་ལོང་ལ་ཤོག་གསུང་ནས་འཁོར་རྣམས་བཏང་ བས། དེ་དག་གིས་ཀྱང་དེ་བཞིན་བྱས་ནས། སླར་ལོག་འོངས་པའི་ལམ་ན་ཁྲུས་ཀྱི་རྫིང་བུ་ཅིག་ན་བུད་མེད་མང་པོ་ཁྲུས་བྱེད་ཅིང་འདུག་པ་རྣམས་ན་རེ་ཁྲུས་མི་བྱེད་དམ་ཟེར། ལོང་མེད། སྨྲས་པས། སློབ་དཔོ

【現代漢語翻譯】然後，他說：'既然你不能修行，如果你一定要做，就不要去 ཌེྃ་བི་ཀོ་ཊ་ (Ḍeṃ bi ko ṭa，地名)'，然後升空而去。之後，他走著走著，遇到一個農夫，他把一壺酒埋在地下，（阿底峽尊者）想拿，農夫不給，說：'這裡有一塊石頭，上面滴著一點水，你喝這個吧。' （阿底峽尊者）說：'這不夠我喝。'農夫說：'你能喝多少就喝多少吧。'（阿底峽尊者）喝了，但還是不夠。然後，他用憤怒的指頭指著農夫耕地的牛，牛就死了。農夫說：'你是個佛教瑜伽士啊，你要負責！'但（阿底峽尊者）無法讓牛復活。農夫自己哀求（阿底峽尊者）。（阿底峽尊者）繼續往前走，在一個花園裡，有一種叫做འཛམ་བི་ར་ (』Dzam bi ra，一種水果) 的水果樹，結出的果實味道酸澀，一個女孩正在看守著。他向女孩乞討水果，女孩說：'你是個瑜伽士，沒能力嗎？去摘啊！'（阿底峽尊者）用眼神摘下了水果，女孩又用眼神把水果送回樹上，水果又長回去了。他又來到一座寺廟，一個人正在讀《八千頌般若經》。他問：'你是班智達嗎？是瑜伽士嗎？你在這裡做什麼？'那人回答說：'我是瑜伽士。'（阿底峽尊者）問：'你在讀經嗎？'那人說：'你來讀讀看。'（阿底峽尊者）讀了，卻讀不懂。之後，བྷཾ་ག་ལ་ (Bhaṃ ga la，地名) 的國王名叫རོལ་པའི་ཟླ་བ་ (Rol pa』i zla ba)，信奉外道；大臣名叫དགེ་བའི་མགོན་པོ་ (Dge ba』i mgon po)，信奉佛教。大臣迎接並款待了阿底峽尊者，問：'您有什麼需要？'（阿底峽尊者）說：'寺廟裡有一尊用自在天形象塑造的大悲觀音像，我想為它開光。' （阿底峽尊者）說：'在 मूर्ध्नि सुप्रतिष्ठ （藏文：སུ་པྲ་ཏིཥྠ་，梵文天城體：मूर्ध्नि सुप्रतिष्ठ，梵文羅馬擬音：mūrdhni supratiṣṭha，漢語字面意思：善安立於頂），把花放在佛像的頭頂上，開光就完成了。'國王不相信，（阿底峽尊者）拿著花離開了，佛像也像外道一樣離開了。國王后悔了，祈禱（阿底峽尊者），（阿底峽尊者）又把花放在佛像的頭頂上，佛像立刻就回來了。此外，（阿底峽尊者）還在那裡示現了很多神變，國王和他的隨從都信服了，皈依了佛法，把整個 བྷྃ་ག་ལ་ (Bhaṃ ga la，地名) 都變成了佛教地區。後來，阿底峽尊者去了 དེ་བི་ཀོ་ཊི་ (De bi ko ṭi，地名)。他向一個正在舂米的女孩乞討，女孩不給，（阿底峽尊者）用眼神看著米堆，米就散開了。女孩又用眼神看著阿底峽尊者，（阿底峽尊者）的嘴裡就流出了血。他把血吞下去，回到住處，就生病了。因為違背了上師的教誨，他去了二十四個地方做會供。然後，他說：'把花和藥拿來！'就派他的隨從去拿。那些隨從也照做了。在回來的路上，他們在一個水池邊看到很多婦女在洗澡，那些婦女問：'你們不洗澡嗎？'他們回答說：'我們沒有眼睛。'（因為他們拿著花和藥，不方便洗澡）阿底峽尊者……

【English Translation】 Then, he said, 'Since you cannot practice, if you must, do not go to Ḍeṃ bi ko ṭa (a place name),' and then ascended into the sky. After that, as he was walking, he met a farmer who had buried a pot of wine underground. When (Atiśa) wanted to take it, the farmer refused, saying, 'Here is a stone with a little water dripping from it, drink this.' (Atiśa) said, 'This is not enough for me to drink.' The farmer said, 'Drink as much as you can.' (Atiśa) drank, but it was not enough. Then, he pointed an angry finger at the farmer's plowing ox, and the ox died. The farmer said, 'You are a Buddhist yogi, you must take responsibility!' But (Atiśa) could not revive the ox. The farmer himself pleaded with (Atiśa). (Atiśa) continued walking and came to a garden where there was a fruit tree called 』Dzam bi ra (a type of fruit) that produced sour fruit. A girl was guarding it. He begged the girl for fruit, and the girl said, 'You are a yogi, are you powerless? Go pick it!' (Atiśa) plucked the fruit with his gaze, and the girl used her gaze to send the fruit back to the tree, and the fruit grew back. He then came to a temple where a person was reading the Aṣṭasāhasrikā Prajñāpāramitā Sutra. He asked, 'Are you a paṇḍita? Are you a yogi? What are you doing here?' The person replied, 'I am a yogi.' (Atiśa) asked, 'Are you reading the sutra?' The person said, 'You try reading it.' (Atiśa) read it, but he could not understand it. After that, the king of Bhaṃ ga la (a place name), named Rol pa』i zla ba, was a follower of non-Buddhist religion; the minister, named Dge ba』i mgon po, was a Buddhist. The minister welcomed and entertained Atiśa, asking, 'What do you need?' (Atiśa) said, 'In the temple, there is an image of Mahākaruṇā fashioned in the form of Īśvara. I would like to consecrate it.' (Atiśa) said, 'Place the flower on the crown of the head with मूर्ध्नि सुप्रतिष्ठ (Tibetan: སུ་པྲ་ཏིཥྠ་, Sanskrit Devanagari: मूर्ध्नि सुप्रतिष्ठ, Sanskrit Romanization: mūrdhni supratiṣṭha, Literal Chinese meaning: well established on the crown), and the consecration will be complete.' The king did not believe it. (Atiśa) took the flower and left, and the image also left like a non-Buddhist. The king regretted it and prayed to (Atiśa). (Atiśa) placed the flower on the crown of the head again, and the image immediately returned. Furthermore, (Atiśa) also displayed many miracles there, and the king and his entourage were convinced, took refuge in the Dharma, and converted the entire Bhaṃ ga la (a place name) into a Buddhist region. Later, Atiśa went to De bi ko ṭi (a place name). He begged from a girl who was pounding rice, but the girl refused. (Atiśa) looked at the rice pile, and the rice scattered. The girl looked back at Atiśa, and blood came out of (Atiśa)'s mouth. He swallowed the blood and returned to his residence, where he became ill. Because he had broken the guru's command, he went to twenty-four places to perform a gaṇacakra. Then, he said, 'Bring the flower and medicine!' and sent his attendants to get them. Those attendants did as they were told. On the way back, they saw many women bathing in a pool, and those women asked, 'Are you not bathing?' They replied, 'We have no eyes.' (Because they were carrying the flower and medicine, it was inconvenient to bathe.) Atiśa...

ན་བསྙུང་དྭངས་ཟེར། དེར་ཁྲུས་བྱས་པས་སྨན་རྣམས་ཁོང་གིས་ཁྱེར་ ནས་ནམ་མཁའ་ལ་སོང་ངོ་། །སློབ་དཔོན་གྱི་དྲུང་དུ་ཕྱིན་ཙ། སློབ་དཔོན་གྱི་ཞལ་ནས། ད་མཁའ་འགྲོ་མའི་བར་ཆད་ཡིན་པས། ཚེ་འདིར་མྱ་ངན་ལས་མི་འདའ་བས་ལུས་འདི་བོར་ཏེ་བར་དོར་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པར་བྱའོ་གསུང་ནས་མཁའ་སྤྱོད་དུ་གཤེགས་སོ། ། ༈ སློབ་དཔོན་ཌོྃ་བི་པ། བཀའ་བབས་གསུམ་པའི་ སློབ་དཔོན་ཌོྃ་བི་པ་ནི། ཡུལ་མ་ག་དྷ། རིགས་རྒྱལ་རིགས། ཐོག་མར་ནག་པོ་སྤྱོད་པ་བ་ལས་དབང་བསྐུར་བ་ཐོབ། ཀྱེའི་རྡོ་རྗེ་རྣལ་འབྱོར་སྒོམ་ཞིང་རྒྱལ་སྲིད་ཆོས་བཞིན་བསྐྱངས་པས་མི་རྣམས་བདེ་བ་ལ་བཀོད། དེ་ནས་རིགས་ངན་གླུ་མཁན་གྱི་བུ་མོ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་ཞིག་ ཁྲིད་རྒྱལ་སྲིད་བོར་ཏེ། ནགས་སུ་སོང་ནས་ལོ་བཅུ་གཉིས་རྩེ་གཅིག་པའི་རྣལ་འབྱོར་བསྟེན། རྡོ་རྗེ་འཆང་གིས་དངོས་སུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས། མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་བརྙེད། དེ་ཙམ་ན། སྲས་དང་འབངས་ཀྱིས་རྒྱལ་སྲིད་མ་ཟིན་ནས། མི་ཀུན་གྲོས་བྱས་ནས་ནགས་སུ་སློབ་དཔོན་ཡབ་ཡུམ་ 1-1-13b

ཚོལ་ཕྱིན་པས། བུ་མོ་དེ་རྒྱ་མཚོའི་ཁ་ལ་པདྨའི་ཟེ་འབྲུའི་སྟེང་ནས་མི་འབྱིང་བར་སོང་ནས་འདོམ་བཅོ་ལྔའི་འོག་ནས་ཆུ་བླངས་ཏེ་སློབ་དཔོན་ཤིང་དྲུང་ན་བཞུགས་པ་ལ་འདྲེན་པ་མཐོང་། ངོ་མཚར་ཆེར་གྱུར་ནས། སྤྱན་དྲངས་པས། ཡབ་ཡུམ་གཉིས་སྟག་དྲུས་མ་ ལ་བཅིབས། དུག་སྦྲུལ་གྱི་ལྕག་བྱས་ཏེ་ཡུལ་དུ་ཕྱིན། རྒྱལ་སྲིད་འཛིན་པར་ཞུགས་པས། རིགས་ངན་གྱི་བུ་མོ་དང་ལྷན་ཅིག་རིགས་ངན་དུ་གྱུར་པ་ཡིན་པས། རྒྱལ་སྲིད་བྱར་གར་རུང་། མེས་དག་པར་གྱིས་ཤིག །དེ་ནས་བྱ་ཡི་གསུང་ངོ་། །མི་རྣམས་ཀྱིས་ཙནྡྣ་ གོར་ཤི་ཤའི་ཡམ་ཤིང་དང་ཏིལ་མར་བསྲེག་བླུགས་ཀྱི་མེ་རབ་ཏུ་ཚ་བ་ལ་བསྲེགས། ཞག་བདུན་དུ་འབར། དེ་ཙམ་ན་བལྟས་པས། པདྨའི་ཟེ་འབྲུ་ལ་ཡབ་ཡུམ་གཉིས་ཧེ་རུ་ཀ་རང་བྱུང་གི་སྐུར་གྱུར་ནས་འདུག་སྟེ། མི་རྣམས་ཤིན་ཏུ་དད། མཚན་ཡང་སློབ་དཔོན་ཌོཾ་བི་ཧེ་རུ་ཀ་ ཞེས་གྲགས་སོ། །སློབ་དཔོན་འདིས་ཤར་ཕྱོགས་རཱ་ཌ་ལ་སོགས་པའི་མིའི་ཡུལ་དུ་[ལོ་]བདུན་བརྒྱ་བཞུགས་ནས་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་མཛད་ནས་མཐར་གྱིས་མཁའ་སྤྱོད་དུ་གཤེགས་སོ། ། ༈ སློབ་དཔོན་བྷི་ན་པ་བཛྲ། སློབ་དཔོན་བྷི་ན་པ་ནི་ཏམ་བུ་ལ་རྟུང་བ་ཞེས་བྱ་སྟེ། ཡུལ་ག་ཧུ་རའི་རྒྱལ་པོའི་སྲས་གཅིག་པུར་གྱུར་ པས། གཅེས་པར་བསྐྱེད་བསྲིངས། སྐྱོ་བ་བསེང་བའི་རོལ་མོའི་ཚོགས་དང་ལྷན་ཅིག་བསྡད་པས་གོམས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་ཏམ་བུ་ལ་སྦྲེང་བ་ལ་མཁས་ཤིང་། དེའི་སྒྲ་ལ་སེམས་རྩེ་གཅིག་ཏུ་བཞུགས་པས་འཇིག་རྟེན་གྱི་བྱ་བ་གཞན་ལ་ཡིད་མི་འཇུག་པར་གྱུར་ནས། གཞན་ཐམས་ཅད་དེ་ལ་མི་དགའ་ཞིང་། མི་སྙན་པ་སྨྲས་པ་ལ། རྒྱལ་བུ་དེ་སྐྱོ་བའི་ཚེ་སློབ་དཔོན་རྟ་མཆོག་ཅེས་བྱ་བས་ག

【現代漢語翻譯】名為'那布娘當則'的地方。在那裡沐浴后，藥物被他帶走，升入天空。當他到達上師面前時，上師說：'現在是空行母的障礙，此生無法解脫，捨棄此身，在中陰獲得成佛吧。'說完便前往空行凈土。上師棟比巴獲得第三傳承的上師棟比巴，出生于瑪嘎達地區，屬於國王種姓。最初從黑行者那裡獲得灌頂。修持喜金剛瑜伽，並如法治理國家，使人民安樂。之後，他帶走了一個出身低賤但具足美貌的歌女，放棄王位，前往森林，進行了十二年的專一瑜伽修行。金剛持親自加持了他，獲得了殊勝成就。此時，王子和臣民奪取了他的王位。人們商議后，前往森林尋找上師和他的伴侶。他們看到那個女子站在海邊的蓮花花蕊上，沒有沉下去，從十五個'托'（計量單位）的深度取水，供養給坐在樹下的上師。他們感到非常驚訝，於是迎請上師。上師和他的伴侶騎著老虎，用毒蛇當鞭子，回到了都城。當他們準備繼承王位時，人們說：'你和出身低賤的女子在一起，已經變成了低賤之人，怎麼能治理國家呢？必須凈化！'然後，他們聽到了鳥的叫聲。人們用旃檀木、牛糞和麻油混合物點燃了熊熊烈火進行焚燒，燃燒了七天。當他們去看時，上師和他的伴侶坐在蓮花花蕊上，變成了自生的黑汝嘎身相。人們非常信服，尊稱上師為棟比黑汝嘎。這位上師在東方拉達等地的人間居住了七百年，利益眾生，最終前往空行凈土。上師比納巴瓦扎上師比納巴，又名'丹布拉東瓦'，是嘎呼拉國王唯一的兒子，備受寵愛。他總是和令人愉悅的音樂家們待在一起，習慣成自然，精通彈奏丹布拉琴，他的心專注于琴聲，對世俗事務漠不關心。所有人都因此不喜歡他，並說他的壞話。王子感到沮喪時，一位名叫'達秋'的上師...

【English Translation】 The place was called 'Nabung Dangzer'. After bathing there, the medicines were taken by him and ascended into the sky. When he arrived before the master, the master said, 'Now it is an obstacle of the Dakinis, you cannot pass away from sorrow in this life, abandon this body and attain Buddhahood in the Bardo.' Having said that, he departed to the realm of the Dakinis. Guru Dombipa Guru Dombipa, the third of the Lineage of the Command, was born in the land of Magadha, of the royal caste. First, he received empowerment from the Black Practitioner. He meditated on Hevajra Yoga and governed the kingdom according to Dharma, placing the people in happiness. Then, he took a daughter of a low-caste singer, who was endowed with qualities, abandoned the kingdom, and went to the forest, practicing single-pointed yoga for twelve years. Vajradhara directly blessed him, and he attained supreme siddhi. At that time, the prince and subjects seized the kingdom. The people consulted together and went to the forest to find the master and his consort. They saw that the girl was standing on the stamen of a lotus at the edge of the ocean, not sinking, and drawing water from fifteen 'doms' (a unit of measurement) below, offering it to the master who was sitting under a tree. They were greatly amazed and invited him back. The master and his consort rode on tigers, using poisonous snakes as whips, and went to the country. When they were about to take over the kingdom, the people said, 'You are with a low-caste girl and have become low-caste, how can you rule the kingdom? You must be purified!' Then, they heard the sound of birds. The people burned a mixture of sandalwood, cow dung, and sesame oil in a raging fire. It burned for seven days. When they looked, the master and his consort were sitting on the stamen of a lotus, having transformed into the self-arisen form of Heruka. The people were very devoted and called the master Dombi Heruka. This master stayed in the human realm of eastern Rada and other places for seven hundred years, benefiting sentient beings, and finally departed to the realm of the Dakinis. Guru Bhinapa Vajra Guru Bhinapa, also known as 'Tambula Tungwa', was the only son of the king of Gahura, and was raised with great affection. He was always with pleasant musicians, and by force of habit, he was skilled at playing the tambula lute, and his mind was focused on its sound, so he was not interested in other worldly affairs. Everyone else disliked him for this and spoke ill of him. When the prince was depressed, a master named 'Tachok'...

དུལ་བའི་དུས་ལ་བབ་པར་གཟིགས་ནས། ཆོས་མི་བྱེད་དམ་སྨྲས་པས། ཏྃ་བུ་ལ་མ་སྤངས་པར་འགྲུབ་པའི་ཐབས་ཡོད་ན་བགྱིད་ཞུས་པས། རྣལ་འབྱོར་པ་དེས་དབང་ 1-1-14a

དང་གདམས་པ་བྱིན་ནས། ཏམ་བུ་ལའི་སྒྲ་རྣ་བར་གྲག་པ་དང་སྒྲར་རྟོག་པའི་དམིགས་པ་གཅིག་ཏུ་གྱིས་ལ་སྒོམས་ཤིག་གསུང་། ལོ་དགུར་བསྒོམས་པས་སེམས་ཀྱི་དྲི་མ་དག་ནས། མར་མེའི་རྩེ་མོ་ལྟ་བུའི་འོད་གསལ་གྱི་ཉམས་སྐྱེས། མངོན་པར་ ཤེས་པ་ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་དུ་མ་ཐོབ། སློབ་དཔོན་ཌོཾ་བི་བས་རྗེས་སུ་བཟུང་། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་དངོས་གྲུབ་བརྙེས། བྷི་ན་པ་བཛྲ་ཞེས་གྲགས་ཏེ་གྷ་རུའི་གྲོང་ཁྱེར་གྱི་སྐྱེ་བོའི་ཚོགས་ཀྱི་དོན་བྱས་ནས་ལུས་དེ་ཉིད་ཀྱིས་མཁའ་སྤྱོད་དུ་གཤེགས་སོ། ། ༈ སློབ་དཔོན་ལྭ་བ་པ། སློབ་དཔོན་ལ་ བ་པ་འམ་ཨིནྡྲ་བོ་དྷི་ནི། ཡུལ་ཨོ་རྒྱན་གྱི་བྱེ་བྲག་སམྦྷེ་ལ་ཞེས་བྱ་བ་གྲོང་ཁྱེར་འབུམ་ཚེ་ཕྱེད་དང་གསུམ་ལ་དབང་བྱེད་པ་ཞིག་ཡིན་པ་ལས། སློབ་དཔོན་བྷི་ན་བ་དང་འབྱལ(མཇལ)། དབང་བསྐུར་བ་དང་། རྗེས་སུ་བསྟན་པ་གནང་ནས། རྒྱལ་སྲིད་ལ་ཆགས་པ་དང་རིགས་སུ་ འཛིན་པས་རྟོགས་པས་བྱང་ཆུབ་སྒྲུབ་པའི་གེགས་སུ་འགྱུར་བར་དགོངས་ནས་དུར་ཁྲོད་ཀྱིས་སྐྲའི་ལ་བ་གྱོན། བཅང་ཁམ་ཟ་ཞིང་ཕོ་བྲང་གི་སྒོ་དྲུང་གི་རྡོ་ལེབ་འདིའི་སྟེང་དུ་རྣལ་འབྱོར་རྩེ་གཅིག་པས་གཉིད་ལོག་ཅིག་ཅེས་གདམས་པར་མཛད། དེས་ཀྱང་དེ་བཞིན་ དུ་ཉམས་སུ་བླངས། སློབ་དཔོན་ཆེན་པོ་ལ་བ་པས། གྲོང་ཁྱེར་ཆེན་པོའི་སྲང་མདོ་རུ། །བཅུ་གཉིས་བར་དུ་གཉིད་ལོག་པས། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་དངོས་གྲུབ་ཐོབ། དེ་ནས་སློབ་དཔོན་ཆེན་པོ་དེ་ཨིནྡྲ་བོ་དྷི་ཆུང་ངུའི་མཆོད་གནས་སུ་བཟུང་ནས། ཁོང་གི་ཆོས་སྟོན་གསོལ་ཞིང་ བཞུགས་པའི་ཚེ། དུར་ཁྲོད་མུན་པ་སྒྲ་སྒྲོགས་སུ་གསང་སྤྱོད་ལ་བྱོན་པས། དེ་ན་ཌ་ཀི་མ་འགའ་ཞིག །སྐྲ་ཡེགས། མདངས་ངན། རྒྱུན་རྙིངས་པར་འདུག འགའ་ཞིག་རྒྱུན་བཟང་། སྐྲ་གྲོལ། མདངས་ལེགས་པ་འདུག །དེའི་ཚེ་ཌ་ཀི་མ་མདངས་བཟང་བ་ཅིག །འོང་ནས་མེ་ཏོག་ 1-1-14b

གཏད་པ་སློབ་དཔོན་གྱིས་བླངས་སོ། །བླངས་པས་ཌ་ཀི་མདངས་བཟང་བ་རྣམས་གདོང་མཐོ། ངན་པ་རྣམས་གདོང་དམའ་བར་སྣང་དེའི་དོན་མ་ཤེས་ནས་སློབ་དཔོན་ལོག་འོངས་པའི་ལམ་དུ། ཁོང་རང་གི་ཡུམ་ཌ་ཀི་མ་ཡིན་པ་དེ་དེར་བྱོན་ནས། ཀྱེ་མ་ཁྱེད་ཀྱིས་མེ་ ཏོག་བླངས་པ་དེ་མ་ལེགས། ཌ་ཀི་མ་མདངས་ངན་པ་རྣམས་ནང་པ། བཟང་བ་རྣམས་ཕྱི་པ་ཡིན། དེང་ཁོང་གིས་ཁྱེད་ལ་རྒྱས་བཏབ་པས་བར་ཆད་འོང་གསུང་། འདི་ལ་ཐབས་མེད་དམ་ཞུས་པས། མེད་གསུང་། ཡང་ཡང་ཞུས་པས། འོ་ན་ལུང་པ་ཡ་ཀིའི་ཕུ་ ན་མཚོ་ཅིག་ཡོད། དེ་ན་བུད་མེད་རྒན་མོ་མིག་ཚག་པ། མཆུ་ཆེ་བ། ལྦ་བ་ཡོད་པ། སྐྲ་འཛིངས་པ ཁ་ནས་བཤུས་འདེབས་པ། སྲོ་མའི་ལན་ཚར་ཅན་ཅིག

【現代漢語翻譯】當尊者看到調伏的時機已到，問道：『您不修習佛法嗎？』他回答說：『如果有一種方法可以在不放棄坦布拉的情況下成就，我願意去做。』瑜伽士給予灌頂和教導，並說：『專注于坦布拉的聲音，將聽到的聲音和對聲音的覺知合二為一，並禪修。』他修習了九年，凈化了心中的污垢，生起了如燈焰般的光明體驗，獲得了諸如神通等諸多功德。導師多比巴（Ḍombipa）攝受了他，他獲得了大手印的成就，被稱為比那巴瓦吉拉（Bhīnapavajra），爲了伽茹（Gha ru）城中人們的利益，以肉身前往空行凈土。導師拉瓦巴（Lāva pa）或因陀羅菩提（Indrabodhi）：導師拉瓦巴，又名因陀羅菩提，是烏仗延（Oḍḍiyāna）地區桑布哈拉（Śambhala）地方統治三百二十五萬座城市的人。他與導師比那巴（Bhīnapa）相遇，接受了灌頂和後續的指導。他考慮到執著于王位和種姓會成為證悟菩提的障礙，於是穿著墓地的頭髮製成的衣服，吃著乞討來的食物，瑜伽士導師建議他：『在宮殿門口的石板上專心致志地睡覺。』他也照此修行。導師拉瓦巴說：『在大城市的十字路口，睡了十二年，獲得了大手印的成就。』之後，這位偉大的導師將年幼的因陀羅菩提作為自己的供養處，當他接受供養並居住時，他前往黑暗的墳墓場穆恩巴扎（Mūnba Sgra Sgrogs）進行秘密行為。在那裡，一些空行母頭髮豎立，面容憔悴，穿著破舊的衣服；另一些則穿著華麗的衣服，頭髮鬆散，面容姣好。這時，一位面容姣好的空行母遞給他一朵花，導師接了過來。接過花后，面容姣好的空行母們顯得驕傲，而面容憔悴的空行母們則顯得沮喪。導師不明白其中的含義，在返回的路上，他自己的母親，也是一位空行母，前來對他說：『唉，你接受那朵花是不好的。面容憔悴的空行母是內道弟子，而面容姣好的空行母是外道弟子。現在她們已經給你設下了障礙。』他問道：『有沒有辦法解決？』她回答說：『沒有。』他再三請求，她說：『好吧，在雅吉（Ya ki）山谷的上游有一個湖泊，那裡住著一位老婦人，她眼睛凹陷，嘴唇肥大，長著瘤子，頭髮蓬亂，嘴裡不停地咀嚼著東西，穿著一件由蕁麻製成的衣服。』

【English Translation】 When the venerable one saw that the time for taming had come, he said, 'Do you not practice Dharma?' He replied, 'If there is a way to accomplish without abandoning the tambura, I will do it.' The yogi gave empowerment and instruction, and said, 'Focus on the sound of the tambura, unite the sound you hear with the awareness of the sound, and meditate.' He meditated for nine years, purified the defilements of his mind, and generated an experience of luminosity like the tip of a lamp flame, and attained many qualities such as clairvoyance. The teacher Ḍombipa took him as a disciple, he attained the siddhi of Mahāmudrā, and became known as Bhīnapavajra, and for the benefit of the assembly of beings in the city of Gha ru, he went to Khecara with his physical body. The Teacher Lāva pa or Indrabodhi: The teacher Lāva pa, also known as Indrabodhi, was the ruler of three and a half million cities in the Śambhala region of Oḍḍiyāna. He met the teacher Bhīnapa, received empowerment and subsequent instructions. Considering that attachment to kingship and lineage would become obstacles to attaining enlightenment, he wore clothes made of hair from the charnel ground, ate begged food, and the yogi teacher advised him, 'Sleep single-pointedly on this stone slab at the gate of the palace.' He practiced accordingly. The teacher Lāva pa said, 'At the crossroads of the great city, sleeping for twelve years, he attained the siddhi of Mahāmudrā.' After that, the great teacher took the young Indrabodhi as his place of offering, and when he was receiving offerings and residing, he went to the dark charnel ground Mūnba Sgra Sgrogs for secret conduct. There, some Ḍākinīs had their hair standing on end, their faces were haggard, and they were wearing tattered clothes; others were wearing gorgeous clothes, their hair was loose, and their faces were beautiful. At that time, a Ḍākinī with a beautiful face handed him a flower, which the teacher took. After taking the flower, the Ḍākinīs with beautiful faces appeared proud, while the Ḍākinīs with haggard faces appeared dejected. The teacher did not understand the meaning of this, and on the way back, his own mother, who was also a Ḍākinī, came and said to him, 'Alas, it was not good that you accepted that flower. The Ḍākinīs with haggard faces are inner disciples, while the Ḍākinīs with beautiful faces are outer disciples. Now they have set obstacles for you.' He asked, 'Is there no way to resolve this?' She replied, 'No.' He pleaded again and again, and she said, 'Well, upstream in the Ya ki valley there is a lake, where there lives an old woman with sunken eyes, large lips, a goiter, tangled hair, constantly chewing something in her mouth, and wearing a garment made of nettles.'

་ཡོད་ཀྱིས། དེ་ལ་འཇིགས་པ་དང་ཡ་ང་བ་མེད་པར་གསོལ་བ་ཡང་དང་ཡང་དུ་ཐོབ་ཅིག །དེས་ཁྱོད་ལ་ ཕན་པའི་ཐབས་ཅིག་སྟེར་ནུས་ཀྱི་གསུང་། དེར་བྱོན་པས་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་འདུག་ནས། གསུང་བཞིན་བྱས་པས། ཁྲོ་སྤྲུག །བེར་ག་ས་ལ་རྡེབས་(བརྡེབས་)པ་ལ་སོགས་པ་བྱས་ནས་མ་གནང་། ཡང་ཡང་གསོལ་བ་དྲག་ཏུ་བཏབ་པས། ཇི་ཞིག་ན་དྲན་མེད་དུ་གྱུར་འདུག་པ་སངས་ ཙམ་ན། མཚོ་དེ་པདྨའི་གདན་བུད་མེད་དེ་རྗེ་བཙུན་མ། ལྦ་བ་ཕག་ཞལ། སྲོ་མའི་ཚར་རུས་རྒྱན། དབྱུག་པ་ཁ་ཊྭྃ་ལ་སོགས་པར་གྱུར་འདུག་ནས། ཌ་ཀི་མའི་རྒྱ་འགྲོལ་བ་ལ་སོགས་པའི་གདམས་པ་གནང་། དེ་རྗེས་ཁོང་རང་གི་གནས་སུ་བྱོན་ནས་བསྒོམས་པའི་ཚེ། སྲོད་ཀྱི་དུས་སུ་ ཌ་ཀི་མ་རྣམས་བར་ཆད་ཀྱི་ཕྱིར་འོངས་པ་ལས། ཅི་ཡང་མ་མཐོང་། རྟོག་པ་སྐྱེས་ཙ་ན་འདི་ན་དྲི་ཞིག་འདུག་ཟེར། མཉམ་པར་བཞག་ཙ་ན་ཅི་ཡང་མི་འདུག་ཟེར། མཚན་ཕྱེད་ཁོའི་རྣམ་ཤེས་ལ་ང་འདི་ལ་ཐིམ་ཡོད་ཟེར། ཏེ་ཁམ་ཚད་དུ་དགོས་ནས་ཟོས་སོང་། ཐོ་རངས་སློབ་ 1-1-15a

དཔོན་ལ་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་རྟོགས་པ་འཁྲུངས། མི་འཇིགས་པའི་གདེང་ཐོབ་ནས་ང་འདི་ན་ཡོད་གསུང་། དེར་མཁའ་འགྲོ་མ་རྣམས་ཀྱིས་སོད་རྒྱོབ་ཀྱི་སྒྲ་དང་བཅས་པའི་རྡོའི་ཆར་ཕབ། སློབ་དཔོན་གྱིས་རེངས་པའི་ལྟ་སྟངས་ཀྱིས། རྡོའི་ཆར་རེངས་པར་བྱས། ནམ་མཁའ་རྟེན་མེད་ པ་ལ་ལིང་ངེ་ཆགས་ནས། ད་ལྟའང་ལ་བ་རྡོ་གདུགས། རྡོ་རེག་པ་མེད་པའི་ཕུག །རྡོ་ནམ་མཁའ་ལ་ལྡིང་བའི་གནས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པར་གྲགས་པ་ཡོད་སྐད། ནང་པར་རྒྱལ་པོས་ཕོ་བྲང་དུ་སྤྱན་དྲངས་པས་སློབ་དཔོན་གཅེར་བུར་བྱོན། ལ་བ་གར་སོང་ཞུས་པས། ཁྱོད་ཀྱི་ཆུང་མ་རྣམས་ ཀྱིས་ཟོས་གསུང་། རྒྱུ་མཚན་ཞུས་པས། མུ་སྟེགས་བྱེད་ཀྱི་མཁའ་འགྲོ་མར་འདུག་གསུང་། རྒྱལ་པོ་ཐེ་ཙོམ་སྐྱེས་པ་ལ། ཡུལ་གྱི་བུད་མེད་རྣམས་སྡུས་གསུང་། བསྡུས་པ་ལ་སློབ་དཔོན་གྱིས་ལྟུང་བའི་ལྟ་སྟངས་མཛད་པས། ལ་བ་དུམ་རེ་སྐྱུགས། བསྒྲིགས་པས། དུམ་བུ་ཅུང་ ཟད་མ་ཚང་། ཡང་དགུག་པའི་ལྟ་སྟངས་ཀྱིས་བུད་མེད་དོན་གཉེར་དུ་སོང་བ་རྣམས་བཀུག་ནས་སྔར་བཞིན་བྱས་ཚང་བར་བྱུང་། དེ་ནས་སློབ་དཔོན་གྱིས་དེ་རྣམས་ཀྱི་གཙོ་མོར་གྱུར་པའི་གདུག་པ་ཆེ་བ་རྣམས་སྐྲོད་པའི་སྦྱོར་བས་གཞན་དུ་བསྐྲད། ལྷག་མ་རྣམས་ཀྱི་སྣ་ཕུག །སྣ་ལ་ཆུ་རྒྱུས་ སྤྱི་བོར་སློབ་དཔོན་གྱི་ཆགས་རེ་བཅིངས། གཞན་ལ་གནོད་པ་མི་བྱེད་པའི་དམ་ཚིག་བྱིན་ནས་བཏུལ་ལོ། །ད་ལྟ་ཡང་བུད་མེད་ཀྱི་རྒྱན་ལ་དེ་དང་རྗེས་མཐུན་པ་ཡོད་སྐད། དེ་ལྟར་གྲུབ་པ་ཐོབ་པའི་ཚེ་ན་བཟའ་ལས་མཚན་དུ་གསོལ་བ། སློབ་དཔོན་ལ་བ་པ་ཞེས་པ་གྲགས་ པ་དེས་ཡུལ་དེར་ཆོས་བསྟན་ནས་འཁོར་བདུན་དང་བཅས་པ་ལུས་དེ་ཉིད་ཀྱི་མཁའ་སྤྱོད་དུ་གཤེགས་སོ། ། ༈ སློབ་དཔོན་ཡན་ལག་མེད་པའི་རྡོ་རྗེ།

【現代漢語翻譯】『有。』因此，要無所畏懼、毫不猶豫地反覆祈請。他或許能給你一個有益的方法。』他這樣說道。他按照指示前往，如實地待在那裡，按照他的話去做。儘管他做了諸如憤怒地攪拌、將貝嘎薩扔在地上等行為，但他並沒有給予任何東西。儘管他反覆強烈地祈禱，但當他從昏迷中醒來時，看到那個湖變成了蓮花座，那個女人變成了至尊者，長著豬臉的瓦瓦，用骨骼裝飾，拿著卡杖嘎等等。然後，他被給予了諸如解脫空行母束縛的教導。在那之後，當他回到自己的住所並禪修時，在夜晚，空行母們爲了製造障礙而來，但他什麼也沒看見。當他產生念頭時，他說：『這裡有氣味。』當他進入禪定時，他說：『什麼也沒有。』半夜，他的意識說：『我融入了這裡。』他需要吃拉瓦，所以他吃了。黎明時分，上師生起了對真如的證悟。他獲得了無畏的信心，並說：『我就在這裡。』那時，空行母們伴隨著『索』和『炯』的聲音降下了石雨。上師以僵硬的姿勢，使石雨僵硬。它在無支撐的空中凝固，據說現在被稱為拉瓦石傘、無觸石洞、石頭漂浮在空中的地方等等。第二天，國王邀請他到宮殿，上師赤身裸體地來了。當被問及拉瓦去哪兒時，他說：『被你的妻子們吃了。』當被問及原因時，他說：『她們是外道空行母。』國王感到懷疑，他說：『召集這個國家的婦女們。』當她們被召集時，上師以墮落的姿勢看著她們，她們吐出了每一塊拉瓦。當它們被拼湊起來時，有一小塊缺失。然後，他用吸引的姿勢，召回了那些去尋求利益的婦女們，並像以前一樣使之完整。然後，上師用驅逐的方法驅逐了那些成為她們首領的、最邪惡的人，其餘的人被穿了鼻孔。用浸過水的布條綁在上師的頭頂。他發誓不傷害他人，並馴服了她們。據說現在婦女的裝飾品中仍然有與之相似的東西。據說，當他獲得成就時，他被尊稱為那扎拉瓦巴，他在那個國家弘揚佛法，並與七眷屬一起以肉身前往空行凈土。 ༈ 上師無肢金剛『Yes.』 Therefore, repeatedly and without fear or hesitation, supplicate. He might be able to give you a beneficial method.』 He said this. He went as instructed, stayed there as he was told, and did as he was told. Although he did things like stirring angrily and throwing the berga on the ground, he didn't give anything. Although he repeatedly prayed strongly, when he awoke from unconsciousness, he saw that the lake had become a lotus seat, and the woman had become the supreme one, Wawa with a pig face, adorned with bones, holding a khatvanga, and so on. Then, he was given teachings such as liberating the bonds of the dakinis. After that, when he returned to his own place and meditated, at night, the dakinis came to create obstacles, but he didn't see anything. When he had a thought, he said, 『There is a smell here.』 When he entered samadhi, he said, 『There is nothing.』 At midnight, his consciousness said, 『I have dissolved into this.』 He needed to eat lava, so he ate it. At dawn, the teacher had an understanding of suchness. He gained fearless confidence and said, 『I am here.』 Then, the dakinis rained down stones with the sound of 『sod』 and 『gyob』. The teacher, with a stiff posture, made the stone rain stiff. It solidified in the unsupported sky, and it is said that it is now known as the Lava Stone Umbrella, the Touchless Stone Cave, the place where stones float in the sky, and so on. The next day, the king invited him to the palace, and the teacher came naked. When asked where the lava had gone, he said, 『Your wives ate it.』 When asked the reason, he said, 『They are tirthika dakinis.』 The king was doubtful, so he said, 『Gather the women of the country.』 When they were gathered, the teacher looked at them with a fallen gaze, and they vomited up each piece of lava. When they were put together, a small piece was missing. Then, with an attracting gaze, he summoned the women who had gone to seek benefit and made it complete as before. Then, the teacher, with the method of expelling, expelled those who were the leaders of them, the most evil ones, and the rest were pierced through the nose. A strip of cloth soaked in water was tied to the teacher's head. He gave a vow not to harm others and tamed them. It is said that even now there are ornaments for women that are similar to that. It is said that when he attained accomplishment, he was honored with the name Nya Lapapa, and he taught the Dharma in that country and went to the realm of the dakinis with his seven retinues in his very body. ༈ Teacher Limb-less Vajra

【English Translation】『Yes.』 Therefore, repeatedly and without fear or hesitation, supplicate. He might be able to give you a beneficial method.』 He said this. He went as instructed, stayed there as he was told, and did as he was told. Although he did things like stirring angrily and throwing the berga on the ground, he didn't give anything. Although he repeatedly prayed strongly, when he awoke from unconsciousness, he saw that the lake had become a lotus seat, and the woman had become the Jetsunma (Venerable Lady), Wawa with a pig face, adorned with bones, holding a khatvanga (ceremonial staff), and so on. Then, he was given teachings such as liberating the bonds of the dakinis (female sky dancers). After that, when he returned to his own place and meditated, at night, the dakinis came to create obstacles, but he didn't see anything. When he had a thought, he said, 『There is a smell here.』 When he entered samadhi, he said, 『There is nothing.』 At midnight, his consciousness said, 『I have dissolved into this.』 He needed to eat lava, so he ate it. At dawn, the teacher had an understanding of suchness. He gained fearless confidence and said, 『I am here.』 Then, the dakinis rained down stones with the sound of 『sod』 and 『gyob』. The teacher, with a stiff posture, made the stone rain stiff. It solidified in the unsupported sky, and it is said that it is now known as the Lava Stone Umbrella, the Touchless Stone Cave, the place where stones float in the sky, and so on. The next day, the king invited him to the palace, and the teacher came naked. When asked where the lava had gone, he said, 『Your wives ate it.』 When asked the reason, he said, 『They are tirthika (non-Buddhist) dakinis.』 The king was doubtful, so he said, 『Gather the women of the country.』 When they were gathered, the teacher looked at them with a fallen gaze, and they vomited up each piece of lava. When they were put together, a small piece was missing. Then, with an attracting gaze, he summoned the women who had gone to seek benefit and made it complete as before. Then, the teacher, with the method of expelling, expelled those who were the leaders of them, the most evil ones, and the rest were pierced through the nose. A strip of cloth soaked in water was tied to the teacher's head. He gave a vow not to harm others and tamed them. It is said that even now there are ornaments for women that are similar to that. It is said that when he attained accomplishment, he was honored with the name Nya Lapapa, and he taught the Dharma in that country and went to the realm of the dakinis with his seven retinues in his very body. ༈ Teacher Limb-less Vajra

བཀའ་བབས་བཞི་པའི་སློབ་དཔོན་ཡན་ལག་མེད་པའི་རྡོ་རྗེ་ནི། འདོད་ཆགས་རྡོ་རྗེ་སྟེ། ཉོན་མོངས་པའི་ཕྱོགས་འཛག་པའི་ཡན་ལག་སྤངས་པ། རྡོ་རྗེ་ལྟར་མི་ཕྱེད་པའི་མཆོག་གི་དངོས་ 1-1-15b

གྲུབ་བརྙེས་པ་ཞིག་ཡིན་ལ། སློབ་དཔོན་མཚོ་སྐྱེས་རྡོ་རྗེས་དེ་བསྟན་པའི་ཚུལ་ནི། འདིའི་ཡུལ་ཀན་ཙི། ཡབ་རྒྱལ་པོ་ཨིནྡྲ་བྷོ་དྷི། གྲོང་ཁྱེར་འབུམ་ཚོ་བརྒྱད་ཅུ་རྩ་བཞི་ལ་དབང་འབྱོར་བ་ཞིག་ཡིན་ལ། སྲས་མེད་ནས་མཆོད་པ་བྱས་ཤིང་གསོལ་བ་བཏབ་པས། བཙུན་མོ་ལ་ མངལ་ཆགས་པར་གྱུར། རྒྱ་མཚོ་འཐུངས་པ་དང་ཉི་ཟླ་མིད་པ། རི་རབ་ཟ་བ། ཁམས་གསུམ་རྐང་པས་རྫི་བ་ལ་སོགས་ལྟས་ངོ་མཚར་བ་ཡང་བྱུང་། བལྟམ་པའི་ཚེ། གཏེར་རྡོལ་བ་ལ་སོགས་པ་དགེ་མཚན་ཡང་མཐོང་། ཆེར་སྐྱེས་པ་ལ། རྒྱལ་སྲིད་སྤངས། རབ་ཏུ་བྱུང་། ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་པཎ་ཌི་ཏར་གྱུར། རྒྱལ་པོའི་བླ་མཆོད་མཛད། ཆོས་གསུང་བའི་ཚེ། མཐའ་ལོགས་སུ་བུད་མེད་མི་སྡུག་པ་ཅིག་བྱུང་བས། དགའ་ཞིང་རྒོད་པ་དང་། ངུ་ཞིང་སྐྲ་འབལ་བ་ལ་སོགས་པའི་རྣམ་འགྱུར་མི་མཐུན་པ་བསྟན་ནས་སོང་དེར་སློབ་དཔོན་ཐེ་ཚོམ་སྐྱེས་ཏེ་ཕྱི་ བཞིན་སོང་ནས། རྒྱུ་མཚན་དྲིས་པས། ཚིག་ཤེས་པས་དགའ། དོན་མི་ཤེས་པར་འདུག་པས་མ་དགའ་ཟེར། དོན་ཤེས་པ་སུ་བྱས་པས། སློབ་དཔོན་ཡན་ལག་མེད་པའི་རྡོ་རྗེ་ཡིན། ལྷོ་ཕྱོགས་ཀྱི་རྒྱུད་ན་ཡོད་ཟེར། ལུང་བསྟན་པ་བཞིན་བཙལ་བས་ཕག་རྫི་རྒན་རྒོན་ གཉིས་བུ་མོ་ཅིག་དང་གསུམ་གྲོང་འདབ་ཅིག་ན་སྣང་། ཆོས་ཞུས་པས་མཐོང་བ་བཞིན་ཡང་མི་བྱེད། ཐེམ་པའི་རྩ་ར་མཎ་ཌལ་ཕུལ། གསོལ་བ་འདེབས་ཤིང་ཡུན་རིང་དུ་བཞུགས། བུ་མོས་རོལ་ནང་ནས་བསྒྲུགས་པའི་འབུའི་ཚོད་མ་ཅིག་བྱིན་པ་ཡང་མ་གསོལ། སྤྱོད་ལམ་ལ་ཡང་ཐེ་ཚོམ་གྱི་རྟོག་པ་བག་རེ་སྐྱེས། དེར་རྒད་པོ་ན་རེ། ཁྱོད་རྒྱལ་པོའི་རིགས་དང་པཎ་ཊི་(པཎྜི་)ཏའི་ཡོན་ཏན་སྙེམས་རྟོག་པ་མང་བས་སྣོད་དུ་མི་རུང་གསུང་། ནན་ཏན་དུ་ཞུས་པས། སྤྲུལ་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་དུ་དབང་བསྐུར། རྒྱུད་དང་གདམས་པ་གནང་། རིགས་ངན་བུ་ 1-1-16a

མོ་དང་ལྷན་ཅིག་དཔལ་གྱི་རི་ལ་ལོ་བཅུ་གཉིས་བསྒྲུབ་པ་མཛད་པས་དངོས་གྲུབ་བརྙེས། མིའི་ཡུལ་དུ་མུ་གེ་བྱུང་བ་ལ་སྦྱིན་སྲེག་མཛད་ནས་ཀླུའི་རྒྱལ་པོ་བྷ་སུ་ཀི་གཟིར་བས་འབྲུ་ལ་སོགས་པའི་ཆར་ཕབ། དེ་ནས་སྔར་གྱི་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ཏུ་ཕྱིན་པས། རྒྱལ་ པོའི་རིགས་དང་ཡོན་ཏན་ཉམས་པར་བྱས་པས་རིགས་ངན་གྱི་བུ་མོ་དང་ལྷན་ཅིག་སྲེགས་ཤིག་ཅེས་འབངས་རྣམས་ལ་བགོ་བས། ཙནྡྣ་གྱི་མེ་ཆེན་པོ་སྤར་བའི་དབུས་སུ་བཞག །ཞག་མང་དུ་མེ་དང་དུ་བ་མ་ཆད་ནས་བལྟས་པས། དཀྱིལ་ན་མཚོ་རྡོལ་བའི་དབུས་པད་སྡོང་ཁ་ བྱེ་བའི་སྟེང་ན། སློབ་དཔོན་ཀྱེའི་རྡོ་རྗེ། ཡུམ་བདག་མེད་མར་གྱུར་ནས། ཟིལ་པ་ཕྲོམ་མེ་འདུག །རྒྱལ་

【現代漢語翻譯】第四傳承的上師無肢金剛（Yallaka Vajra），即欲貪金剛（Dodchag Dorje），他捨棄了煩惱方面的肢體，是一位證得了如金剛般不可摧毀的殊勝成就者。蓮花生大師（Padmasambhava）講述他的方式是：他的國度是卡尼扎（Kanitz），父親是國王因陀羅菩提（Indrabhuti），統治著八十四萬座城市。因為沒有兒子，所以舉行祭祀並祈禱，王后因此懷孕。懷孕時出現了飲用大海、吞噬日月、啃食須彌山、用腳踩遍三界等奇異的徵兆。出生時，出現了寶藏涌出等吉祥的景象。長大后，他放棄了王位，出家為僧，成為一位圓滿的班智達（Pandita）。他擔任國王的上師，講經說法時，旁邊出現了一個醜陋的女人，她時而高興歡笑，時而哭泣抓頭髮，表現出各種不同的神情。上師對此感到疑惑，於是跟隨她，詢問原因。女人說：『我因為聽懂了文字而高興，因為不明白含義而不高興。』上師問：『誰明白含義？』女人說：『是無肢金剛上師，他在南方。』按照授記尋找，發現兩位老牧豬人和一個女兒在一個村莊附近。上師請求傳法，但他們看都不看一眼。上師在門檻邊供奉曼扎，祈禱並 долго 住。女兒從玩具里拿出一個蟲子的食物給他，他也沒有吃。上師對他們的行為舉止產生了一些疑惑。這時，老人說：『你因為是國王的後裔和擁有班智達的學識而自負，所以不是法器。』上師懇切請求，於是他們在一個幻化的壇城中為他灌頂，傳授了密續和訣竅。他和卑賤的女兒一起在吉祥山（Shri Parvata）修行了十二年，從而獲得了成就。人間發生饑荒時，他舉行火供，降伏了龍王婆蘇吉（Vasuki），降下了糧食等雨。之後，他回到之前的國王的都城，因為國王輕視他的出身和學識，下令將他和卑賤的女兒一起燒死。人們點燃了巨大的檀香木火焰，持續燃燒了很長時間。當火焰和濃煙消散后，人們看到在火焰的中央，一個湖泊涌出，湖中央有一朵盛開的蓮花，蓮花上坐著金剛薩埵（Vajrasattva），他的明妃變成了露珠。國王 The master Yallaka Vajra of the Fourth Transmission, namely Dodchag Dorje (Desire Vajra), abandoned the limbs of the afflictions and is one who has attained the supreme accomplishment that is as indestructible as a vajra. Padmasambhava taught about him in this way: His country is Kanitz, his father is King Indrabhuti, who has dominion over eighty-four hundred thousand cities. Because he had no son, he made offerings and prayed, and the queen became pregnant. At the time of pregnancy, wondrous signs appeared, such as drinking the ocean, swallowing the sun and moon, eating Mount Meru, and trampling the three realms with his feet. At the time of birth, auspicious signs were seen, such as the bursting forth of treasures. When he grew up, he renounced the kingdom, became ordained, and became a fully accomplished Pandita. He served as the royal chaplain. When he was teaching the Dharma, an ugly woman appeared on the periphery, sometimes rejoicing and laughing, sometimes crying and tearing her hair, showing various inconsistent expressions. The master became suspicious and followed her, asking the reason. The woman said, 'I am happy because I understand the words, and unhappy because I do not understand the meaning.' The master asked, 'Who understands the meaning?' The woman said, 'It is the master Yallaka Vajra, who is in the south.' As prophesied, he searched and found two old pig herders and a daughter in a village. When he asked for the Dharma, they did not even look at him. He offered a mandala at the foot of the threshold, prayed, and stayed for a long time. The daughter gave him a portion of worms that she had gathered from her toys, but he did not eat it. He also had some doubts about their conduct. Then the old man said, 'You are arrogant because you are of royal lineage and have the qualities of a Pandita, so you are not a suitable vessel.' When he earnestly requested, they initiated him into a mandala of emanation, and gave him tantras and instructions. He practiced with the lowly daughter on Shri Parvata for twelve years, and thus attained accomplishment. When there was a famine in the human realm, he performed a fire offering and subdued the Naga king Vasuki, causing rain of grain and other things to fall. Then, when he went to the former king's capital, the king, having disparaged his lineage and qualities, ordered the people to burn him together with the lowly daughter. They placed him in the middle of a great fire of sandalwood. After watching for many days with the fire and smoke unceasing, they saw in the center a lake bursting forth, and in the middle of the lake, on top of an open lotus flower, sat the master Vajrasattva, his consort having turned into dewdrops. The king

【English Translation】 The master Yallaka Vajra of the Fourth Transmission, namely Dodchag Dorje (Desire Vajra), abandoned the limbs of the afflictions and is one who has attained the supreme accomplishment that is as indestructible as a vajra. Padmasambhava taught about him in this way: His country is Kanitz, his father is King Indrabhuti, who has dominion over eighty-four hundred thousand cities. Because he had no son, he made offerings and prayed, and the queen became pregnant. At the time of pregnancy, wondrous signs appeared, such as drinking the ocean, swallowing the sun and moon, eating Mount Meru, and trampling the three realms with his feet. At the time of birth, auspicious signs were seen, such as the bursting forth of treasures. When he grew up, he renounced the kingdom, became ordained, and became a fully accomplished Pandita. He served as the royal chaplain. When he was teaching the Dharma, an ugly woman appeared on the periphery, sometimes rejoicing and laughing, sometimes crying and tearing her hair, showing various inconsistent expressions. The master became suspicious and followed her, asking the reason. The woman said, 'I am happy because I understand the words, and unhappy because I do not understand the meaning.' The master asked, 'Who understands the meaning?' The woman said, 'It is the master Yallaka Vajra, who is in the south.' As prophesied, he searched and found two old pig herders and a daughter in a village. When he asked for the Dharma, they did not even look at him. He offered a mandala at the foot of the threshold, prayed, and stayed for a long time. The daughter gave him a portion of worms that she had gathered from her toys, but he did not eat it. He also had some doubts about their conduct. Then the old man said, 'You are arrogant because you are of royal lineage and have the qualities of a Pandita, so you are not a suitable vessel.' When he earnestly requested, they initiated him into a mandala of emanation, and gave him tantras and instructions. He practiced with the lowly daughter on Shri Parvata for twelve years, and thus attained accomplishment. When there was a famine in the human realm, he performed a fire offering and subdued the Naga king Vasuki, causing rain of grain and other things to fall. Then, when he went to the former king's capital, the king, having disparaged his lineage and qualities, ordered the people to burn him together with the lowly daughter. They placed him in the middle of a great fire of sandalwood. After watching for many days with the fire and smoke unceasing, they saw in the center a lake bursting forth, and in the middle of the lake, on top of an open lotus flower, sat the master Vajrasattva, his consort having turned into dewdrops. The king

པོ་དཔུང་གི་ཚོགས་དང་བཅས་པ་ཤིན་ཏུ་འགྱོད་ནས། བཟོད་པར་གསོལ་བ་ལ་ཆོས་བསྟན། མཚན་ཡང་མཚོ་སྐྱེས་རྡོ་རྗེ་ཞེས་གྲགས་ཏེ་མཐར་མཁའ་སྤྱོད་དུ་ གཤེགས་སོ། ། ༈ ཌཱ་ཀི་མ་སྐལ་བ་བཟང་མོ། ཌཱ་ཀི་མ་སྐལ་བ་བཟང་མོ་ནི། སུ་མ་ཏི་ཞེས་པ་བློ་གྲོས་བཟང་མོ་འམ། དཔལ་གྱི་བློ་གྲོས་མ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་མཚན་གྱི་རྣམ་གྲངས་སུ་འདོད་དེ། རྒྱལ་པོ་ཨིནྟྲ་བྷོ་དྷིའི་ལྕམ་མོ་ལེགས་སྨིན་ཀ་ར་ཞེས་བྱ་བ། མཚན་ཉིད་དང་བསྟན་པ་ལ་དད་པ་ཅིག་ཡོད་པ་དེ་ལ་ སྐུ་མཛེ་བྱུང་ནས། བསྟན་པ་ལ་ཞུགས་སྤྱན་རས་གཟིགས་ལ་གསོལ་བ་བཏབ་པས། ནད་ལས་གྲོལ། སློབ་དཔོན་མཚོ་སྐྱེས་རྡོ་རྗེ་ལ་སོགས་པའི་གྲུབ་པ་ཐོབ་པའི་བླ་མ་དང་། རྡོ་རྗེ་འཆང་ལ་སོགས་པའི་སངས་རྒྱས་བྱང་སེམས་མང་པོ་ལ་རྗེས་སུ་བསྟན་པ་ཐོབ། གསང་ སྤྱོད་དུ་བསྒྲུབ་པ་མཛད་པས་དངོས་གྲུབ་བརྙེས། དེའི་ཚེ་ཡུལ་ལང་ཀ་པུ་རི་རྒྱལ་པོ་ཛྭ་ལན་ཏྲ་ཞེས་བྱ་བས་སྔོན་དུ་ལྷ་ལྕམ་བླངས་པ་ཞིག་ཡོད་པ་དེའི་སྒོ་དྲུང་དུ་སོང་ནས། སྨྱོན་མའི་བརྟུལ་ཞུགས་ཀྱི་སྤྱོད་པ་མཛད། རྒྱལ་པོའི་ཕྱག་དར་བ་ཞིག་ལ་ཆོས་བསྟན། དེ་ཙམ་ན་མི་ཀུན་ 1-1-16b

གྱིས་ལ་ལས་བསྙོན་མར་མཐོང་། ལ་ལས་ལུས་འོད་ཀྱིས་ཁྱབ་པ་ལ་ལྷའི་བུ་མོ་མང་པོས་བསྙེན་བཀུར་བྱེད་པ་མཐོང་། ལ་ལས་རྣལ་འབྱོར་མ་གསུམ་གཅིག་དང་དུ་མར་སྣང་བ་མཐོང་། ཐམས་ཅད་ཐེ་ཚོམ་དུ་གྱུར་པ་ལས། ལན་ཅིག་ཁྲོམ་དུ་གྲི་གུག་གིས་རང་གི་དབུ་བཅད་ པ་ཐོད་པར་བཅུག །ཁ་ཊྭཾ་ག་ཕྲག་པ་ལ་བཀལ། གར་བྱས། མཐར་ཕྱག་དར་བ་དང་ཁ་སྦྱར་ཏེ་མཁའ་སྤྱོད་དུ་གཤེགས་སོ། །ལུགས་གཉིས་པའི་དང་པོ་ནི། ༈ ལྷ་བུ་བློ་གྲོས་རིན་ཆེན། ས་བཅུ་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་བློ་གྲོས་རིན་ཆེན་ཞེས་བྱ་བ་དགའ་ལྡན་གྱི་གནས་ནས། ལྷའི་བུའི་གཟུགས་ཀྱིས་ བྱོན་ནས། སློབ་དཔོན་འཕགས་པ་རྗེས་སུ་བཟུང་བ་མན་ཆད་འདྲའོ། །བཀའ་བབས་གཉིས་པའི་སློབ་དཔོན་ས་ར་ཧ་ཆེན་པོའི་ལོ་རྒྱུས་གོང་དུ་བསྟན་ནས། ༈ རི་ཁྲོད་དབང་ཕྱུག་ཤྭ་བ་རི་པ། ས་ར་ཧ་ཆུང་ངུ་ནི། གྲོང་ཁྱེར་ཏེ་ཏེ་ན་གར་མཁན་གཟའ་མི་ལོ་ཀི་དང་། གུ་ན་གཉིས་ཀྱི་བུ་ཚ་རིགས་ངན་གླུ་གར་ གྱིས་འཚོ་བའི་མིང་སྲིང་གསུམ་ཡོད་པ་དེས་སློབ་དཔོན་ཀླུ་སྒྲུབ་བྷྃ་ག་ལའི་གྲི་པའི་དགོན་པ་ན་བཞུགས་པ་ལ་གླུ་གར་ཕུལ་ནས་སློང་དུ་ཕྱིན་པས། རིགས་ངན་ལ་རྣམ་རྟོག་མ་མཛད་པར་ནང་དུ་བོས། ཁ་ཟས་མང་པོ་བྱིན་པ་དང་། དད་པ་རྙེད། དེར་བྱང་སེམས་བློ་གྲོས་ རིན་ཆེན་གྱི་སྐུའི་རས་བྲིས་མཐོང་ནས། འདི་ཅི་ལགས་ཞུས་པས། འདི་བྱང་སེམས་ལྷའི་བུ་ཐ་མལ་པས་མི་མཐོང་བ་ཅིག་ཡིན་གསུང་། བསྟན་པར་ཞུས་པས། ངའི་སྤྱི་གཙུག་ན་ཡོད་ཀྱི་ལྟོས་གསུང་། དེ་མཐོང་བའི་སྤྱན་ཅིག་ཞུ་ཞུས་པས། འཁོར་ལོ་སྡོམ་ པའི་དཀྱིལ་འཁོར་དུ་བཅུག །རྗེས་སུ་བསྟན་པ

【現代漢語翻譯】僧眾們非常後悔，請求寬恕並請求傳法。他的名字被稱為海生金剛（མཚོ་སྐྱེས་རྡོ་རྗེ་），最終前往空行凈土。 ༈ 空行母吉祥善女空行母吉祥善女，又名蘇瑪提（སུ་མ་ཏི་），意為善慧，或吉祥慧母等。她是國王因陀羅菩提（ཨིནྟྲ་བྷོ་དྷི）的妹妹，名為萊敏嘎ra（ལེགས་སྨིན་ཀ་ར་），她對戒律和教法有信心，但後來得了麻風病。她皈依佛法，向觀世音菩薩祈禱，擺脫了疾病。她從蓮花生大師（མཚོ་སྐྱེས་རྡོ་རྗེ་）等成就上師，以及金剛持（རྡོ་རྗེ་འཆང་）等諸多佛菩薩處接受了教法。她在秘密場所修行，獲得了成就。當時，楞伽普日（ལང་ཀ་པུ་རི་）的國王名為匝蘭達（ཛྭ་ལན་ཏྲ་），他之前娶了一位天女。善女來到國王的宮門前，做瘋狂的瑜伽士的行為。她向國王的一位侍者傳法。那時，人們有的認為她是瘋子，有的看到她的身體被光芒籠罩，許多天女侍奉她，有的看到她顯現為一個或多個瑜伽母。所有人都感到困惑。有一次，她在市場上用彎刀砍下自己的頭，放在頭蓋骨里，肩上扛著卡杖嘎（ཁ་ཊྭཾ་ག་），跳舞。最後，她與侍者結合，前往空行凈土。這是第二種傳承的第一個故事。 ༈ 天子慧賢十地菩薩慧賢（བློ་གྲོས་རིན་ཆེན་）從兜率天降臨，以天子的形象出現，之後的情節與蓮花生大師的傳記相似。這是第二傳承的薩ra哈（ས་ར་ཧ་）大師的故事，如前所述。 ༈ 隱士自在喜瓦熱巴小薩ra哈（ས་ར་ཧ་）是德德那嘎（ཏེ་ཏེ་ན་གར་）城的歌舞藝人嘎米洛給（གཟའ་མི་ལོ་ཀི་）和古那（གུ་ན་）的兒子。他們家有三個以歌舞為生的劣種姓兄妹。他們去那爛陀寺拜見住持龍樹（ཀླུ་སྒྲུབ་），向他獻上歌舞，請求供養。龍樹沒有因為他們的種姓低賤而輕視他們，而是邀請他們進入寺院，給予他們豐盛的食物，並贏得了他們的信心。在那裡，他們看到了一幅菩薩慧賢（བློ་གྲོས་རིན་ཆེན་）的畫像，問道：『這是什麼？』龍樹回答說：『這是菩薩，天子，凡人無法看見的。』他們請求龍樹展示給他們看。龍樹說：『他在我的頭頂上。』他們請求賜予他們能夠看見他的眼睛。龍樹將他們引入勝樂金剛（འཁོར་ལོ་སྡོམ་པ་）的壇城，並給予他們灌頂。

【English Translation】 The assembly of soldiers, deeply regretting, begged for forgiveness and requested the Dharma. He was known as Tso Kye Dorje (མཚོ་སྐྱེས་རྡོ་རྗེ་), and eventually departed to the realm of the Dakinis. ༈ Dakini Kalpa Zangmo Dakini Kalpa Zangmo, also known as Sumati (སུ་མ་ཏི་), meaning 'Good Intelligence,' or Shri Mati, etc., is considered a variation of names. She was the sister of King Indrabodhi (ཨིནྟྲ་བྷོ་དྷི), named Lekmin Kara (ལེགས་སྨིན་ཀ་ར་), who had faith in discipline and teachings, but then contracted leprosy. She entered the Dharma and prayed to Avalokiteśvara, and was freed from the disease. She received teachings from accomplished lamas such as Guru Tso Kye Dorje (མཚོ་སྐྱེས་རྡོ་རྗེ་), and many Buddhas and Bodhisattvas such as Vajradhara (རྡོ་རྗེ་འཆང་). She practiced in secret places and attained Siddhi. At that time, the king of Lanka Puri, named Jalandhara (ཛྭ་ལན་ཏྲ་), had previously taken a celestial maiden. She went to the gate of the king's palace and acted as a mad yogini. She taught the Dharma to one of the king's servants. At that moment, some people saw her as crazy, some saw her body covered in light, many celestial maidens attending to her, and some saw her appearing as one or many yoginis. Everyone was confused. Once, in the market, she cut off her own head with a curved knife, placed it in a skull cup, carried a khatvanga (ཁ་ཊྭཾ་ག་) on her shoulder, and danced. Finally, she united with the servant and departed to the realm of the Dakinis. This is the first story of the second tradition. ༈ Deva Putra Lodro Rinchen The Bodhisattva Lodro Rinchen (བློ་གྲོས་རིན་ཆེན་) of the tenth Bhumi came from the Tushita heaven, appearing in the form of a Deva Putra. The rest of the story is similar to the biography of Guru Padmasambhava. This is the story of the master Saraha (ས་ར་ཧ་) of the second lineage, as mentioned above. ༈ Hermit Lord Shavaripa Little Saraha (ས་ར་ཧ་) was the son of the musicians Gami Logi (གཟའ་མི་ལོ་ཀི་) and Guna (གུ་ན་) from the city of Dedenagar (ཏེ་ཏེ་ན་གར་). They had three siblings of low caste who made a living by singing and dancing. They went to Nalanda Monastery to see Abbot Nagarjuna (ཀླུ་སྒྲུབ་), offered him songs and dances, and requested offerings. Nagarjuna did not despise them for their low caste, but invited them into the monastery, gave them abundant food, and gained their faith. There, they saw a painted image of Bodhisattva Lodro Rinchen (བློ་གྲོས་རིན་ཆེན་) and asked, 'What is this?' Nagarjuna replied, 'This is a Bodhisattva, a Deva Putra, whom ordinary people cannot see.' They requested Nagarjuna to show him to them. Nagarjuna said, 'He is on the crown of my head.' They requested to be given the eyes to see him. Nagarjuna initiated them into the mandala of Chakrasamvara (འཁོར་ལོ་སྡོམ་པ་), and gave them initiation.

་གནང་། ནན་ཏན་གྱིས་ཉམས་སུ་བླངས་པས་རྒྱུད་དག་ནས་ཞལ་མཐོང་། གར་དང་དྷོ་ཧ་གླུར་བླངས་པའི་མཆོད་པ་ཕུལ་བས་བྱང་སེམས་ཀྱི་ཞལ་ནས་ཁྱེད་ཀྱིས་དེའི་དོན་ཤེས་སམ་གསུང་མི་ཤེས་པས་ཞུ་ཞུས་པས། རྒྱུད་བྱིན་གྱིས་ 1-1-17a

བརླབས་ཏེ་སྙིང་པོའི་དོན་བསྟན། དེ་ཉིད་དུ་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་རྟོགས་པ་ཐོབ་པར་གྱུར་ཏོ། །དེ་ནས་རིགས་ཀྱི་བུ་ཁྱོད་ལྷོ་ཕྱོགས་ལྡོང་ངར་གྱི་སྟོན་པ། ཤྭ་བ་རི་དབང་ཕྱུག་བྱ་བ་ཡིན་པས། འདིར་མ་སྡོད་པར་རྔོན་པའི་ཆས་སུ་ཞུགས་པ་ལྷོ་ཕྱོགས་དཔལ་གྱི་ རི་ལ་སེམས་ངལ་སོ་བའི་རི་ཡིད་འཕམ་པར་བྱེད་པའི་རི་ལ་སོང་ལ། དབང་པོ་ཡང་རབ་རྣམས་ཀྱི་དོན་གྱིས་ཤིག་ཅེས་ལུང་བསྟན། མིང་སྲིང་རྣམས་ཀྱིས་རྔོན་པའི་ཆས་སུ་ཞུགས་ནས་དཔལ་གྱི་རི་ལ་བྱོན་ནས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་བརྙེས་ཏེ་ དིང་སང་གི་བར་དུའང་བཞུགས་ཞེས་གྲག་གོ། ། ༈ སློབ་དཔོན་ལུ་ཨི་པ། སློབ་དཔོན་ལུ་ཨི་པའི་ཡུལ་ཨུ་རྒྱན། ཡབ་ཡིག་མཁན་གྱི་རྒྱལ་པོ་ཟླ་བ་རོལ་པ། ཡུམ་ཟླ་བའི་དཔལ་རང་གི་མཚན་ཀུན་ཏུ་དགེ་བ། ཆེར་སྐྱེས་ནས་ཡིག་བརྩིས་དང་སྒྱུ་རྩལ་གནས་ལ་སོགས་པ་རིག་པ་དུ་མ་བསླབས། དེའི་ཚེ་དཔལ་རི་ཁྲོད་དབང་ཕྱུག་དང་འབྱལ། མཎ་ཌལ་ཕུལ། གསོལ་བ་བཏབ་པས་རྗེས་སུ་བཟུང་། ནན་ཏན་གྱིས་སྒྲུབ་པ་མཛད་པའི་ཚེ། ཨུ་རྒྱན་པའི་ཡུལ་ཆོས་ཀྱིས་ཚེས་བཅུ་རྣམ་པ་གཉིས་ལ་དུར་ཁྲོད་དུ་མཆོད་པ་ལ་འགྲོ་བས། སློབ་དཔོན་གྱིས་ཀྱང་བྱོན། དེར་གཞན་ རྣམས་གྱེས་པའི་རྗེས་ལ་ཡུལ་ཉེར་བཞིའི་དཔའ་བོ་དང་རྣལ་འབྱོར་མ་ཐ་མལ་པའི་ལུགས་བཟུང་བ། སྒེག་ཅིང་རོལ་པ་རྣམས་ཀྱི་དབུས་ན་སྐྱེ་བདུན་གྱི་རོ་ཞིག་བཞག་འདུག་པ་ལ། དེ་རྣམས་ལ་ཕྱག་བྱས་པས། དྃ་ཚིག་རྫས་དེ་ལ་ཆོད་ལ་ངེད་ལ་དྲོངས་ཟེར་བས་དྲངས། ཁ་ན་མ་ ཐོ་བ་མེད་པ། ཉོན་མོངས་པ་དང་མ་འདྲེས་པའི་ཟས་ཡིན་པས། ཟོ་གསུང་། ཚམ་ཚོམ་མེད་པར་ཟོས་པས་ཤིན་ཏུ་མཉེས། སྐད་ཅིག་གིས་མི་སྣང་བར་གྱུར་པའི་སྐད་ཅིག་ལ། ཧེ་རུ་ཀའི་དཀྱིལ་འཁོར་དུ་བཅུག །དབང་བྱིན། རང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་ཉམས་མྱོང་གི་བདེ་ 1-1-17b

བའི་མཚོན་བྱེད་དཔེའི་ཡེ་ཤེས་རྒྱུད་ལ་བསྐྱེད་ནས་དེ་ཉིད་བརྟེན་ཞིང་(ཅིང་)བོགས་དབྱུང་བའི་ཕྱིར་གདམས་པ་དང་རྗེས་སུ་གདམས་པ་ཕོག་ནས་ཚེ་འདི་ཉིད་ལ་མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་མཚོན་བྱ་དོན་གྱི་ཡེ་ཤེས་མྱུར་དུ་རྟོགས་པའི་ཕྱིར་བསྐུལ་བའི་ཚིག །རྐང་པ་བརྐྱང་པ་སྤངས་ནས་ནི། །འཁོར་བའི་ མངག་གཞུག་དོར་ནས་སུ། །རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ་རྒྱལ་པོ་ཆེ། །ཡང་དང་ཡང་དུ་བསྐུལ་བར་བྱ། །ཞེས་གསུངས་ནས་མི་སྣང་བར་གྱུར་ཏོ། །དེའི་དོན་བསམས་པས་བསྒྲུབ་པ་ལ་རྩེ་གཅིག་ཏུ་འབད་དགོས་པར་དགོངས་ནས་འཚོ་བ་གང་ལ་བརྟེན་སྙམ་པས། བསོད་སྙོམས་ལ་སོགས་པ་ ཆགས་སྡང་སྐྱེ་ཞིང་།

【現代漢語翻譯】以恭敬之心精進修持，從而清凈自相，得見本尊。以歌舞和多哈（Doha，梵文，一種詩歌體裁）之歌獻供，菩薩說道：『你明白其中的含義嗎？』因不明白而請教。本尊加持，開示心髓之義。當下便證悟了真如實相。此後，菩薩預言道：『善男子，你乃南方棟昂（Ldong ngar）之導師，名為夏瓦日·旺秋（Shawa Ri Wangchuk）。不要在此停留，應以獵人的裝束，前往南方吉祥山（dPal gyi ri），那是一座令人心曠神怡的山，一座令人意志消沉的山。爲了那些根器上等之人的利益而努力吧。』兄弟姐妹們裝扮成獵人，前往吉祥山，證得了大手印（phyag rgya chen po）殊勝成就，據說至今仍駐留於世。導師盧伊巴（Luipa）導師盧伊巴的家鄉在烏仗那（U rgyan）。父親是書寫員國王月亮嬉戲（zla ba rol pa），母親是月亮光輝，自己的名字是普賢（kun tu dge ba）。長大后，學習了書法、算術、藝術等多種學問。當時，他與吉祥靜處的自在者（dPal ri khrod dbang phyug）相遇，獻上曼扎（maN+Dal），祈請后被攝受。當他精進修持時，烏仗那地方的人們在每月的初十和二十五會去墓地獻供，導師也一同前往。在那裡，其他人離開后，二十四個聖地的勇士和瑜伽母們化現為普通人的形象，在嬉戲玩樂的人群中，放置著一具七世之尸。導師向他們頂禮，他們說：『將dྃ་（藏文，種子字）這個東西切開，拿給我們。』於是導師切開並拿給他們。他們說：『這是無罪的，是不與煩惱混雜的食物，吃吧。』導師毫不猶豫地吃了，他們非常高興。剎那間，他們消失了，就在那一瞬間，導師被帶入了黑汝嘎（Heruka）壇城，得到了灌頂。自生加持的體驗之樂，作為象徵的智慧融入了他的相續，爲了依此為基，增上功德，他得到了口訣和隨後的指導，爲了今生迅速證得殊勝成就，象徵意義的智慧，他們鼓勵道：『放下伸展的雙腿，捨棄輪迴的差遣，金剛薩埵（rdo rje sems dpa'）大王，要一次又一次地懇請。』說完便消失了。思考其含義，他認為必須一心一意地努力修行，思考依靠什麼生活時，他覺得托缽乞食等會產生貪嗔。

【English Translation】 Practicing diligently with earnestness, thereby purifying the lineage and seeing the face of the deity. Offering worship with songs of dance and Doha, the Bodhisattva said, 'Do you understand its meaning?' Because he did not understand, he requested instruction. The lineage was blessed, and the meaning of the essence was shown. Immediately, he attained the realization of Suchness. Then, the Bodhisattva prophesied, 'Son of lineage, you are the teacher of Ldong ngar in the south, named Shawa Ri Wangchuk. Do not stay here, but enter into the guise of a hunter and go to the Glorious Mountain (dPal gyi ri) in the south, a mountain that refreshes the mind, a mountain that makes the spirit falter. Work for the benefit of those with the highest faculties.' The siblings, disguised as hunters, went to the Glorious Mountain and attained the supreme accomplishment of Mahamudra (phyag rgya chen po), and it is said that they still reside there to this day. The Master Luipa The Master Luipa's homeland was Uddiyana (U rgyan). His father was the scribe king Moon Play (zla ba rol pa), his mother was Moon's Splendor, and his own name was Always Virtuous (kun tu dge ba). Growing up, he learned writing, arithmetic, arts, and many other sciences. At that time, he met the Lord of the Glorious Hermitage (dPal ri khrod dbang phyug), offered a mandala (maN+Dal), and was accepted after praying. When he was diligently practicing, the people of Uddiyana would go to the charnel ground to make offerings on the tenth and twenty-fifth days of each month. The master also went along. There, after the others had left, the heroes and yoginis of the twenty-four lands, having assumed the guise of ordinary people, placed a seven-generation corpse in the midst of those who were flirting and playing. When the master prostrated to them, they said, 'Cut this dྃ་ (Tibetan, seed syllable) thing and bring it to us.' So the master cut it and brought it to them. They said, 'This is without fault, it is food unmixed with afflictions, eat it.' The master ate it without hesitation, and they were very pleased. In an instant, they disappeared, and in that instant, the master was brought into the Heruka mandala, given empowerment. The bliss of the self-arisen blessing, the wisdom of example as a symbol, was generated in his continuum, and in order to rely on this as a basis and increase merit, he received instructions and subsequent guidance. In order to quickly realize the supreme accomplishment in this very life, the wisdom of symbolic meaning, they encouraged him, saying, 'Abandon the extended legs, forsake the commands of samsara, Vajrasattva (rdo rje sems dpa') the Great King, must be urged again and again.' Having said this, they disappeared. Thinking about its meaning, he realized that he must strive single-mindedly in practice, and when he thought about what to rely on for sustenance, he felt that begging for alms and the like would give rise to attachment and aversion.

ཤིང་ཐོག་ལ་སོགས་པ་དགུན་དཀོན། ལག་གི་བླ་ལ་སོགས་པ་ནི་སྒྲུབ་པའི་བར་ཆད་དུ་འགྲོ་བར་དགོངས་ནས། རིམས་ཀྱིས་ལྗོངས་དང་དབེན་གནས་ཀུན་ཏུ་རྒྱུ་ཞིང་། མཐར་གྱིས་ཤར་ཕྱོགས་བྷྃ་ག་དང་ཉེ་བ་ཆུ་བོ་གང་གའི་འགྲམ་དུ་བྱོན་པས། ཉ་པ་ མང་པོས་ཉ་བསད་པའི་ལྟི་ལྟོའི་ཕུང་པོ་ཆེན་པོ་ལ་བྱ་གཅན་གྱིས་ཟ་བ་མཐོང་ནས། བདག་པོ་མེད་ཅིང་རྩོལ་བ་ཆུང་བར་གཟིགས་ཏེ། དེའི་ཕྱོགས་ཅིག་ཏུ་ཉ་རྒྱུ་གསོལ་ཞིང་རྩེ་གཅིག་ཏུ་ཉམས་སུ་བླངས་པས། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་དངོས་གྲུབ་བརྙེས། གསོལ་ཟས་ལ་མཚན་དུ་གསོལ་ བ་ལུ་ཨི་པར་གྲགས་སོ། ། ༈ སློབ་དཔོན་ཌེཾ་གི་པ། དེ་ནས་སློབ་དཔོན་གྱིས་རྒྱ་གར་ལྷོ་ཕྱོགས་དང་ཉེ་བ་ན། ཨོ་ཊ་བི་ཤའི་ཡུལ་གྲོང་ཁྱེར་ཀུ་མ་རཱ་ཀྵེ་ཊ་ཞེས་བྱ་བ་ན། རྒྱལ་བོ་བྷི་མ་ལ་ཙནྟྲ་ཞེས་པ། རྒྱལ་སྲིད་ཀྱི་འབྱོར་པ་བདུན་དང་ལྡན་པ་ཞིག་ཡོད་པ་དེ་གདུལ་བའི་དུས་ལ་བབ་པར་གཟིགས་ནས་དེར་བྱོན། རྒྱལ་པོ་དེ་སྐྱེད་མོས་ཚལ་དུ་བྱོན་པ་ལ་གྲོང་ཁྱེར་བ་རྣམས་ཀྱིས་ལམ་བར་ཐམས་ཅད་ཕྱག་དར་བྱས། དྲི་ཞིམ་པོའི་ཆུས་བྱུགས། མེ་ཏོག་ལ་སོགས་པའི་ཡོ་བྱད་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་གཅལ་དུ་བཀྲམ་ཏེ། སྐྱེད་མོས་ཚལ་གྱི་དབུས་སུ་རིན་པོ་ཆེ་སྣ་ཚོགས་ཀྱིས་སྤྲས་པའི་ཁྲི་ 1-1-18a

བཤམས་པ་ལ་སློབ་དཔོན་བསྙོན་པའི་སྤྱོད་པས་རྡོ་རྗེ་དཀྱིལ་ཀྲུངས་གིས་དགོངས་པ་མངོན་དུ་མཛད་ནས་བཞུགས་སོ། །དེའི་ཚེ་རྒྱལ་པོ་དཔུང་གི་ཚོགས་དང་བཅས་པ་བྱོན་པའི་སྔོན་དུ། མདུན་ན་འདོན་རྟ་པ་སུམ་ཅུ་སོ་གཉིས་པོ་བཀྲ་ཤིས་ཀྱི་བུམ་པ་ཐོགས་ཏེ་ ལམ་གྱི་བཀྲ་མི་ཤིས་པའི་རྟགས་རྣམས་མེད་པར་བྱེད་ཅིང་ཤིས་པའི་རྟགས་སོགས་བཅུག་སྟེ་འོངས་པ་དང་། ཁྲིའི་སྟེང་ན་སློབ་དཔོན་བཞུགས་པ་མཐོང་། ཅི་བསྙོན་པ་འདི་བསྐྲད་དགོས་ཟེར་ནས་དབྱིག་པས་བསྣུན་ཅིང་། སོང་། ཞེས་ལན་གསུམ་དུ་ བརྗོད་ཀྱང་ལན་མེད། སློང་བར་བརྩམས་ཀྱང་སྒུལ་བར་མ་ནུས། ཧ་ཅང་མ་རིག་པས། ཧ་ཧ་ཞེས་བརྒད་པས། སློབ་དཔོན་མཉམ་བཞག་ལས་ལངས་ཏེ། མ་ལུས་པ་འདི་ཇི་ཙམ་ཡིན་ཏེ་འཇིག་རྟེན་གསུམ་པོ་ཇི་ཙམ་ཡིན། དེ་ཆ་ཉིད་ཀྱི་གཅིག་ནི་མི་བདག་ གཞན་ཡིན་དེའི་གཡོག་ཡིན་ན། བློ་བཟང་དེ་ཡང་གཞན་གྱི་དམ་པའི་སྤྱོད་པ་བཞད་གད་བྱེད་པ་ནི། ཨེ་མ་འཁོར་བ་ངོ་མཚར་རེ་ཆེ་འདི་ལ་སྨྲ་མ་ཅི་ཞིག་དགོས། ཞེས་གསུངས་ཏེ། དང་པོ་སྒྲུབ་པ་ལ་ཞུགས་ནས་དེ་བར་ཕལ་ཚིག་དེ་ལས་མ་གསུངས། དེ་ནས་ བྲམ་ཟེ་དེ་དག་སྐྱེངས་ནས་སླར་ལོག་སྟེ་སྔར་གྱི། རྣམས་རྒྱལ་པོ་ལ་བསྙད་པས། རྒྱལ་པོ་ཁྲོས་ཏེ། དཔུང་གི་ཚོགས་ཐམས་ཅད་དེར་ཐོང་ལ་བརླག་པར་གྱིས་ཤིག་ཟེར་ནས། དེ་བཞིན་དུ་བྱས་པས། སློབ་དཔོན་གྱིས་སྡང་མིག་གིས་བལྟས་ནས། ཧ་ཧ་ཧི་ཧི་ཞེས་བགད་ པས། དཔུང་གི་ཚོགས་བསྙོ་ནས་ཧ་ཧ་ཟེར་ཞིང་བྲོས་སོ། །དེར་རྒྱ

【現代漢語翻譯】由於水果等在冬天稀少，並且考慮到手印等會成為修行的障礙，Luipa（路易巴）尊者便在流行瘟疫的地區和偏僻的地方遊走。最終，當他靠近東方Bengal（孟加拉）的Ganges（恒河）河岸時，他看到許多漁民宰殺的魚堆積如山，鳥類和野獸正在吞食。他觀察到這些魚無人照看且容易獲取，便在其中一側食用魚肉，並一心一意地修行，最終獲得了大手印的成就。因此，他以食用魚肉為食的名稱而聞名，被稱為Luipa（路易巴）。此後，Dengipa（登吉巴）尊者觀察到，在靠近印度南方的一個名為Kumarakshetra（庫馬拉剎特拉）的城市，屬於Ota Bisha（奧塔比沙）地區，有一位名叫Bhimala Chandra（比馬拉·旃陀羅）的國王，他擁有七種王國的財富，是時候去調伏他了，於是便前往那裡。當國王前往花園時，城市居民清掃了道路上的所有障礙，用香水灑水，並用鮮花等物品裝飾地面。在花園的中央，他們佈置了一個裝飾著各種珍寶的寶座。尊者以輕蔑的態度，結金剛跏趺坐，顯現了他的證悟，並坐在寶座上。當時，國王帶著他的軍隊前來，在他前面，三十二位引導者騎著馬，手持吉祥的寶瓶，清除道路上所有不吉祥的跡象，並帶來吉祥的象徵。他們看到了坐在寶座上的尊者，說道：『我們應該驅逐這個輕蔑者。』他們用棍子擊打他，並說了三次『走開！』，但他沒有迴應。他們試圖抬起他，但無法移動他。由於極度的無知，他們大笑起來。尊者從禪定中起身，說道：『所有這些存在有多少？這三個世界有多少？如果其中一小部分是另一個人，而我是他的僕人，那麼善良的人也會嘲笑他人的神聖行為。唉，輪迴真是太奇妙了，還需要說什麼呢？』這是他第一次開始修行后所說的話，在此之前他從未說過任何世俗之語。然後，那些婆羅門感到羞愧，返回並向國王報告了之前發生的事情。國王憤怒地說：『派所有軍隊去那裡摧毀他！』他們照做了。尊者用憤怒的目光看著他們，大笑起來，『哈哈，嘻嘻！』軍隊感到困惑，尖叫著『哈哈』並逃跑了。在那裡，尊者...

【English Translation】 Since fruits and the like were scarce in winter, and considering that hand gestures and the like would become obstacles to practice, Luipa traveled through regions afflicted by epidemics and remote places. Eventually, as he approached the banks of the Ganges River near eastern Bengal, he saw a large pile of fish carcasses being devoured by birds and beasts, killed by many fishermen. Observing that these fish were unattended and easily accessible, he consumed fish on one side and practiced single-mindedly, ultimately attaining the siddhi of Mahamudra. Therefore, he became known by the name of consuming fish as food, called Luipa. Thereafter, the master Dengipa observed that near the southern part of India, in a city called Kumarakshetra in the region of Ota Bisha, there was a king named Bhimala Chandra, who possessed the seven fortunes of a kingdom, and that it was time to subdue him, so he went there. When the king went to the garden, the city dwellers swept away all obstacles on the road, sprinkled it with perfumed water, and decorated the ground with flowers and other items. In the center of the garden, they arranged a throne adorned with various jewels. The master, with an attitude of disdain, sat in vajra posture, manifested his realization, and sat on the throne. At that time, the king came with his army, and in front of him, thirty-two leading horsemen, holding auspicious vases, removed all inauspicious signs from the road and brought auspicious symbols. They saw the master sitting on the throne and said, 'We should expel this contemptuous one.' They struck him with sticks and said three times, 'Go away!', but he did not respond. They tried to lift him, but could not move him. Due to extreme ignorance, they laughed loudly. The master arose from meditation and said, 'How many are all these beings? How many are these three worlds? If even a fraction of that is another person, and I am his servant, then a virtuous person also laughs at the sacred actions of others. Alas, samsara is so wondrous, what more needs to be said?' This was the first time he spoke after beginning his practice; before that, he had never uttered any mundane words. Then, those Brahmins felt ashamed, returned, and reported to the king what had happened before. The king angrily said, 'Send all the troops there and destroy him!' They did so. The master looked at them with angry eyes and laughed loudly, 'Haha, hihi!' The troops became confused, screamed 'Haha,' and fled. There, the master...

ལ་པོ་སྐྲག་ནས། བཟོད་གསོལ་མ་བྱས་ན། རྒྱལ་ཁམས་ཕུང་བར་བྱས་(བྱ་)འོང་སྙམ་ནས། མྱུར་དུ་གླང་པོའི་མཆོག་ལས་བབས། སློབ་དཔོན་གྱི་དྲུང་དུ་འོངས་མཎ་ཌལ་ཕུལ། བཟོད་པར་གསོལ་བས་སྔར་གྱི་རྣམས་གྲོལ་ལོ། ། 1-1-18b

དེ་ནས་རྒྱལ་པོས། ཁྱོད་སུ་ཡིན། བརྗོད་པས། སློབ་དཔོན་ན་རེ་ཁྱོད་ཀྱང་སུ་ཡིན། ང་རྒྱལ་པོ་ཡིན། ངའང་རྒྱལ་པོ་ཡིན། འོ་ན་རྒྱལ་པོའི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་སོགས་པ་ཡོད་དམ་དྲིས་པས། སློབ་དཔོན་གྱིས། ས་གཞི་མལ་སྟན་ཆེན་པོ་ཡིན་ཏེ་ལག་པའི་བློ་རྟེན་འབོལ་བ་ཁྲི། །ཟླ་བའི་ འོད་ཟེར་སྒྲོན་མ་གསལ་ཞིང་བསིལ་ཡབ་རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་རླུང་། །རྒྱ་ཆེ་ནམ་མཁའི་བླ་རེ་ཆགས་བྲལ་སྟོང་པའི་བུད་མེད་ལ་སྤྱོད་ཅིང་། །ཨེ་མ་རྒྱལ་ལྟར་སྲིད་ན་འཇིགས་མེད་བདེར་ཉལ་རྣལ་འབྱོར་ཆེན་པོ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པས་རྒྱལ་པོ་དད་ནས། སློབ་དཔོན་གླང་པོ་ཆེ་མཆོག་ གི་སྟེང་དུ་བཞག་སྟེ་ཁབ་ཏུ་སྤྱན་དྲངས། དབང་བསྐུར་ཞུས་པས་ཁྱེད་ནི་རིགས་སྙེམས་པའི་གང་ཟག་ཡིན། སྣོད་དུ་མི་རུང་ངོ་གསུངས་པ་ལ། རྒྱལ་སྲིད་སྤོང་བར་ཁས་བླངས་ནས་ཞུས་པས། དེ་ཉིད་དུ་འཁོར་ལོ་བདེ་མཆོག་གི་དཀྱིལ་འཁོར་རྫོགས་པར་སྤྲུལ་ནས། དབང་བཞི་རྫོགས་པར་བསྐུར་རོ། །རང་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་བདེ་བ་ཉམས་མྱོང་རྒྱུད་ལ་བསྐྱེད་དོ། །བློན་པོ་བྲམ་ཟེ་གཙང་སྦྲ་ལ་དགའ་ཞིང་རིགས་ལ་མཆོག་ཏུ་འཛིན་པ་ཡིན། ང་རྣལ་འབྱོར་པ་ཤ་ཆང་ཟ་ཞིང་འཐུང་ན། དེ་ལ་ཁྱོད་མོས་སམ། མོས་ཟེར་ནས། དེ་ནས་དེ་ལ་ཡང་ ཉམས་མྱོང་རྒྱུད་ལ་བསྐྱེད་དོ། །དེ་ནས་རྒྱལ་བློན་གཉིས་ལ་གདམས་ངག་དབོག་པར་དགོངས་ནས་གནས་ལུགས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་དོན་ལ་སེམས་གཏོད་དུ་བཅུག་ནས་མཁྱེན་བཞིན་དུ། ཁྱེད་གཉིས་ད་ལྟ་སེམས་གང་ལ་འཕྲོ་ཞེས་དྲིས་པས་རྒྱལ་པོ་ན་རེ་སྨད་འཚོང་མ་ལའོ། །བློན་པོ་ན་རེ། ཌེྃ་གི་སྒྲ་ལ་འཕྲོ་ཟེར། དེ་ནས་སློབ་དཔོན་གྱིས་ཌེྃ་གི་སྒྲ་ལ་གཞི་བྱས་ཏེ་བསྟན་པ་ན། ཌེྃ་གིའི་སྒྲ་དེ་ཚོམས་ན་འདུག་གམ། ཐོ་བ་དང་སྐྱེས་བུའི་རྩོལ་བ་ལ་སོགས་པ་གང་ལ་འདུག་རྟོག་ཤིག །ཅེས་གསུངས་པས་དེ་གཉིས་ཀྱིས་བརྟགས་པས། ཡ་གྱལ་གང་ལ་ཡང་མ་རྙེད་ 1-1-19a

ནས། སྨྲས་པ། དཔེ་དེ་བཞིན་དུ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་དེ་རྟོགས་པར་བྱེད་པའི་ཐབས་བླ་མའི་གདམས་ངག་དང་། སློབ་མའི་མོས་གུས་དང་། རྩོལ་བ་ལ་སོགས་པ་རྐྱང་པ་ལས་མི་འབྱུང་ཞིང་། དེ་རྣམས་འཚོགས་པ་ལས་རྟོགས་ཏེ། དེས་ན་ཆོས་ཐམས་ཅད་རྟེན་ ཅིང་འབྲེལ་བར་འབྱུང་བ་ཙམ་ཡིན་པས་དེའི་ཕྱིར་ཆོས་ཀྱང་སྐྱེ་བ་མེད་པའི་ཆོ་འཕྲུལ་དུ་ཤེས་པར་གྱིས་ལ་ལམ་མངོན་པར་རྟོགས་པ་སྒོམས་ཤིག །ཅེས་གསུངས་པས། དེ་གཉིས་ན་རེ། དེ་ཇི་ལྟ་བུ་ལགས་ཞུས་པས། སློབ་དཔོན་ན་རེ། ཚངས་པའི་གནས་ བཞི་བསྒོམ་པར་བྱའོ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པའི་མངོན་རྟ

【現代漢語翻譯】 ལ་པོ་（國王名）嚇壞了，心想：『如果不求饒，國家就要滅亡了。』於是趕緊從最好的象背上下來，來到上師面前，獻上曼荼羅，請求寬恕，之前的罪過都解脫了。之後，國王問道：『你是誰？』上師反問道：『你又是誰？』國王說：『我是國王。』上師說：『我也是國王。』國王問：『那麼，你擁有國王的享受嗎？』上師回答說：『大地是我的大床，手是枕頭，月光是明亮的燈，涼風是扇子，廣闊的天空是帳篷，我與無執的空性為伴侶，我是無畏自在的大瑜伽士，像國王一樣安睡。』國王聽後心生敬仰，便請上師坐上最好的象背，迎請到王宮，請求灌頂。上師說：『你是傲慢之人，不堪為法器。』國王承諾放棄王位，再次請求。上師立即幻化出圓滿的勝樂金剛壇城，給予四種圓滿灌頂，並在他心中生起由上師加持而來的喜樂體驗。大臣是一位婆羅門，喜歡潔凈，極其重視種姓。上師問他：『我是瑜伽士，吃肉喝酒，你接受嗎？』大臣回答說：『接受。』於是也在他心中生起同樣的體驗。之後，上師想為國王和大臣傳授教誨，便讓他們專注于大手印的實相，明知故問：『你們現在心在想什麼？』國王說：『想著妓女。』大臣說：『想著鼓聲。』於是上師以鼓聲為基礎進行開示：『鼓聲是在鼓裡嗎？還是在鼓槌和人的動作中？仔細觀察。』兩人觀察后，什麼也沒找到，便說沒有。上師說：『就像這樣，證悟大手印的方法，不是僅僅依靠上師的教導、弟子的虔誠或努力就能產生的，而是要依靠這些條件的聚合才能證悟。因此，一切法都是依緣而生，所以要知道一切法都是無生的幻化，並修持現觀道。』兩人問道：『那是怎樣的呢？』上師回答說：『要修持四梵住等等的現觀道。』

【English Translation】 Lapo (name of the king) was frightened and thought, 'If I don't beg for forgiveness, the kingdom will be destroyed.' So he quickly got off the best elephant, came to the teacher, offered a mandala, and begged for forgiveness, and his previous sins were relieved. Then, the king asked, 'Who are you?' The teacher asked back, 'Who are you?' The king said, 'I am the king.' The teacher said, 'I am also the king.' The king asked, 'Then, do you have the enjoyments of a king?' The teacher replied, 'The earth is my big bed, my hands are pillows, the moonlight is a bright lamp, the cool breeze is a fan, the vast sky is my tent, I enjoy the company of detachment and emptiness, I am a fearless and free great yogi, sleeping peacefully like a king.' The king was filled with reverence, so he invited the teacher to sit on the best elephant, welcomed him to the palace, and requested initiation. The teacher said, 'You are an arrogant person, unworthy of being a vessel for the Dharma.' The king promised to give up the throne and requested again. The teacher immediately manifested the complete mandala of Chakrasamvara, gave the four complete initiations, and generated in his mind the experience of bliss blessed by the teacher. The minister was a Brahmin, who liked cleanliness and highly valued caste. The teacher asked him, 'I am a yogi, eating meat and drinking alcohol, do you accept it?' The minister replied, 'I accept.' So the same experience was generated in his mind as well. Afterwards, the teacher wanted to impart teachings to the king and the minister, so he had them focus on the reality of Mahamudra, knowingly asking, 'What are you thinking about now?' The king said, 'Thinking about a prostitute.' The minister said, 'Thinking about the sound of a drum.' So the teacher used the sound of the drum as a basis for instruction: 'Is the sound of the drum in the drum? Or in the drumstick and the person's actions? Observe carefully.' After observing, the two found nothing and said there was nothing. The teacher said, 'Just like that, the method of realizing Mahamudra cannot be produced solely by relying on the teacher's instructions, the disciple's devotion, or effort, but must rely on the aggregation of these conditions to be realized. Therefore, all phenomena arise dependently, so know that all phenomena are unborn illusions, and practice the path of Abhisamaya.' The two asked, 'What is that like?' The teacher replied, 'Practice the path of Abhisamaya, such as cultivating the four Brahmaviharas, etc.'

ོགས་གཞུང་དུ་བཀོད་དོ། །དེ་ནས་རྒྱལ་པོའི་རིགས་དང་འབྱོར་པ་ལ་སོགས་ཀྱི་ང་རྒྱལ་བཅག་པའི་ཆེད་དུ། ཁྱེད་ཀྱི་འབྱོར་པ་རྣམས་ཆ་གསུམ་དུ་བགོས་ལ། གཅིག་དགེ་སློང་དང་བྲམ་ཟེ་ལ་ཕུལ། གཅིག་ ཕོངས་པ་ལ་བྱིན། གཅིག་རྒྱལ་སྲིད་འཛིན་པ་ལ་ཞོག་ལ། རང་གཅེར་བུར་ཕྱུང་། ལུས་ཐལ་བས་བྱུགས། འདོམས་ལ་བཅོ་རས་ཀྱིས་དཀྲིས། དབྱུག་པ་དང་སློང་ཕོར་ཐོགས། བཙུན་མོ་རྣམས་ཐོང་ལ། འདི་ནས་ལྷོ་ཕྱོགས་ཀྱི་རྒྱུད་ན། ཨོ་ཊ་པུ་རི་ ཁུར་བའི་གྲོང་ཁྱེར་ཅེས་པ་ན། རྡོ་རྗེ་རྣལ་འབྱོར་མ་སྨད་འཚོང་མའི་ཆ་བྱད་འཛིན་པ་ཅིག་ཡོད་པས་དེའི་དྲུང་དུ་སོང་ལ། ཉིན་མོ་ཞིང་། ཞིང་ལས་གྱིས། ནང་ནུབ་རྐང་པ་འཁྲུད་པ་དང་སྐུ་མཉེ་ལ་སོགས་པ་གྱིས། དེར་ཆང་ཉོར་འོངས་པ་དང་ཉལ་པོ་ལ་འོངས་པའི་སྐྱེས་པ་ ཀུན་གྱི་རྐང་པ་བཀྲུ་བ་ལ་སོགས་པ་གྱིས། ནུབ་མོ་ཞིང་བསྒྲུབ་པ་གྱིས། དེ་ལྟར་བྱས་ན་ལོ་བཅུ་གཉིས་ན་བུད་མེད་སྟོང་ཕྲག་བཅུ་གཉིས་དང་བཅས་པ་གྲུབ་པ་ཐོབ་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་ནས་བཏང་ངོ་། །བློན་པོ་ལ་བྲམ་ཟེའི་རིགས་ཀྱི་རྣམ་རྟོག་སྤང་བའི་ཆེད་དུ་ 1-1-19b

གཞོན་ནུའི་གྲོང་ཁྱེར་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཆང་འཚོང་མ་ཅིག་གི་དྲུང་དུ་བཏང་སྟེ། དེ་ཡང་ཉིན་ཞིང་། ཞིང་འཆུ་བ་དང་། ཆང་གིས་བཟི་བའི་སྐྱུགས་པ་དང་གོས་ལ་ཟོས་པའི་རྩིགས་མ་ཀུན་ཕྱོགས་ལ་ནུབ་མོ་སྒྲུབ་པ་གྱིས། དེ་ལྟ་ན་ལོ་བཅུ་གཉིས་ན་གྲུབ་པ་ཐོབ་ནས་ཡུལ་ཁམས་དེ་སྨིན་པར་ བྱས། མཐར་མི་ཕྱུགས་ཐམས་ཅད་མཁའ་སྤྱོད་ཀྱི་དངོས་གྲུབ་འཐོབ་བོ། །ཞེས་གསུངས་ནས་མི་སྣང་བར་གྱུར། དེ་ནས་རྒྱལ་པོས་སྲིད་བགོས། བཙུན་མོའི་འཁོར་སྟོང་ཕྲག་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་ནང་ནས་ཐོན་ཏེ། ཁུ་བའི་གྲོང་ཁྱེར་དུ་སོང་ནས་སྔར་གྱི་ལྟར་ བྱས་པས། ནུབ་ཅིག་མོའི་དྲུང་དུ་ཉལ་པོ་ལ་འོངས་པའི་སྐྱེས་པ་ཅིག་གིས་ཕྱི་རོལ་དུ་ཕྱིན་ཙམ་ན། སྒོ་དྲུང་ན། ཁོལ་པོའི་སྤྱིལ་པོ་ལ་མེ་འབར་བ་མཐོང་ནས། བལྟས་པས་གཏུམ་མོའི་འོད་དུ་འདུག་ནས། མི་དེ་ན་རེ་བདག་ཅག་གིས་མ་ལེགས་པ་བྱས་པ་བཟོད་པར་ གསོལ་ཁྱེད་དངོས་གྲུབ་ཐོབ་ཙམ་ན། བདག་རྗེས་སུ་བཟུང་བར་ཞུ་ཟེར་རོ། །དེར་བཅུ་གཉིས་ལོན་ནས་ང་ཚོགས་འཁོར་བྱེད་པས་བུད་མེད་ཐམས་ཅད་འདིར་ཤོག་ཅིག་ཟེར་ཏེ། ཌ་མ་རུ་དཀྲོལ་བས། བུད་མེད་སྟོང་ཕྲག་བཅུ་བཞི་པོ་འདུས། ནུབ་མོ་ཚོགས་ འཁོར་བྱས། ཐོ་རངས་གྲུབ་པ་ཐོབ་སྟེ། མཁའ་སྤྱོད་དུ་གཤེགས་སོ། །བློན་པོས་ཀྱང་། སྔར་བཞིན་བྱས་པས་ཇི་ལྟར་གསུང་བ་བཞིན་གྲུབ་པ་ཐོབ་སྟེ། སློབ་དཔོན་ཆེན་པོ་ཌེྃ་གི་པ་ཞེས་གྲགས་གོ(སོ)། ། ༈ ཌཱ་ཀི་མ་ཀུན་ཏུ་བཟང་མོ། བཀའ་བབས་གསུམ་པའི་སུ་མ་ཏི་ཀུན་ཏུ་བཟང་མོ་ཞེས་བྱ་བ་དགོངས་ པ་སངས་རྒྱས་དང་མཉམ་པའི་ཌཱ་ཀི་མ་དེས། སློབ་དཔོན་ཐང་ལོ་པ་ཞེས་བྱ་བ། རླུང་ལས་སུ་རུང

【現代漢語翻譯】在伏藏中記載道：爲了折服國王的種姓和財富等傲慢，將你的財產分為三份：一份獻給僧侶和婆羅門，一份佈施給窮人，一份留給治理國家，自己則赤身裸體，全身塗滿灰燼，腰間纏繞粗布，手持木杖和缽盂，遣散所有妃嬪，從這裡往南方的地區，有一個名為奧塔普里庫爾瓦的城市，那裡有一位金剛瑜伽母，她以妓女的身份示現，去她那裡，白天耕田種地，晚上為她洗腳、按摩等。當有人來買酒或尋歡作樂時，為他們洗腳等。晚上繼續耕作。這樣做了十二年，就能與一萬兩千名女性一同獲得成就。說完便離開了。爲了消除大臣的婆羅門種姓的執念，將他送到同一個年輕城市的妓女那裡，讓他白天耕田、清理田地，晚上清理醉酒者的嘔吐物和衣服上的污垢。這樣做了十二年，就能獲得成就，使那個地方成熟，最終所有的人和牲畜都能獲得空行成就。說完就消失了。之後，國王分配了政務，從一萬兩千名妃嬪中離開，前往庫瓦城，按照之前的方法去做。一天晚上，一個去她那裡尋歡作樂的男人剛走到外面，在門口，看到一個奴隸的茅屋著火了，仔細一看，原來是拙火的光芒。那人說：『我們做了不好的事情，請您原諒，當您獲得成就時，請您也攝受我。』十二年後，她說：『我們要舉行會供，所有女人都到這裡來！』然後敲擊手鼓（藏文：ཌ་མ་རུ་，梵文天城體：डमरू，梵文羅馬擬音：ḍamaru，漢語字面意思：手鼓），聚集了一萬四千名女性。晚上舉行會供，黎明時分獲得成就，前往空行凈土。大臣也按照之前的方法去做，正如上師所說的那樣獲得了成就，被稱為大成就者德吉巴。 ༈ 空行母普賢女。噶舉派第三位傳承上師蘇瑪蒂普賢女，是與佛陀覺悟無別的空行母，她使上師唐洛巴，能夠隨意駕馭風。

【English Translation】 It is recorded in the terma: In order to subdue the pride of the king's lineage and wealth, divide your wealth into three parts: one part offer to monks and Brahmins, one part give to the poor, and one part keep for governing the country. Strip yourself naked, smear your body with ashes, wrap your loins with coarse cloth, carry a staff and a begging bowl, and dismiss all your consorts. From here, go to the southern region, to a city called Otapuri Kurwa, where there is a Vajrayogini who appears as a prostitute. Go to her, and during the day, cultivate the fields. At night, wash her feet, massage her, and so on. When people come to buy wine or seek pleasure, wash their feet, and so on. Continue to cultivate the fields at night. By doing this for twelve years, you will attain accomplishment together with twelve thousand women. Having said this, he departed. In order to dispel the minister's attachment to his Brahmin caste, he was sent to a prostitute in the same young city, where he was to cultivate the fields during the day, clean the fields, and at night clean up the vomit of drunkards and the stains on their clothes. By doing this for twelve years, he would attain accomplishment and ripen that place, and eventually all the people and livestock would attain the siddhi of khechara. Having said this, he disappeared. After that, the king distributed the administration, left from among the twelve thousand consorts, and went to Kuwa City, where he did as before. One night, a man who had come to her for pleasure went outside, and at the door, he saw a slave's hut on fire. Upon closer inspection, it turned out to be the light of tummo. The man said, 'We have done something wrong, please forgive us. When you attain accomplishment, please also accept me.' After twelve years, she said, 'We are going to hold a tsokhor, let all the women come here!' Then she played the hand drum (Tibetan: ཌ་མ་རུ་，Sanskrit Devanagari: डमरू，Sanskrit Romanization: ḍamaru, Chinese literal meaning: hand drum), gathering fourteen thousand women. At night, they held a tsokhor, and at dawn, they attained accomplishment and went to the realm of the dakinis. The minister also did as before, and as the guru had said, he attained accomplishment and became known as the great siddha Demgipa. ༈ Dakini Kuntuzangmo. Sumati Kuntuzangmo, the third lineage master of the Kagyu school, is a dakini whose mind is inseparable from the Buddha's enlightenment. She enabled the master Tanglopa to control the wind at will.

་བས་ཐང་ཤིང་ཉག་མ་རེའི་སྟེང་ན་དགོངས་པ་མཛད་པ་ཅིག་ལ། དེས་སློབ་དཔོན་ཀརྣ་རི་པ་ཞེས་བྱ་བ་སིང་ག་གླིང་དུ་རྫུས་ཏེ་འཁྲུངས་པ། སློབ་དཔོན་འཕགས་པ་ཀླུ་གྲུབ་(སྒྲུབ་) 1-1-20a

ལ་སོགས་པའི་དམ་པ་མང་པོས་རྗེས་སུ་བཟུང་བས། རྒྱུད་སྡེ་དུ་མ་ནས་ལུང་བསྟན་པ། ཨརྱ་དེ་བ་ཞེས་ཡོངས་སུ་གྲགས་པའི་རྣལ་འབྱོར་པ་ཆེན་པོ་དངོས་གྲུབ་བརྙེས་པ་དེ་ལ་གནས་པ་ཡིན་ནོ། །བཀའ་བབས་བཞི་པའི་ཨིནྡྲ་བྷོ་དྷི་ནི་ལ་བ་པ་དང་གཅིག་ཏུ་བཤད་པ། གྲུབ་པ་ མ་ཐོབ་པ་དང་ཐོབ་པའི་ཁྱད་པར་དུ་གཞེད་(བཞེད་)པའི་ལུགས་གོང་དུ་བསྟན་པ་དེ་ཉིད་ཡིན་པར་མངོན་ལ། ཐ་དད་དུ་བཞེད་པ་ལྟར་ན། ལ་བ་པའི་སློབ་མ་ཨིནྟྲ་བྷོ་དྷི་ཆུང་ངུར་གྲགས་པ་དེ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡན་ཆད་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་གོང་དུ་བསྟན་ཟིན་པ་བཞིན་ཡིན་ནོ། ། ༈ ཏཻ་ལོ་ཤེས་རབ་བཟང་པོའི་རྣམ་ཐར། ན་མཿ ཤྲཱི་ཏཱེ་ལོ་པ་ཡཱེ། གྲུབ་ཐོབ་བཀའ་བཞིའི་བཀའ་བབས་ཀྱི་བཅུད་འདུས་པ་སློབ་དཔོན་ཆེན་པོ་ཏཱཻ་(ཏཻ)ལོ་པ་ཡིན་ཏེ། ཁོང་གི་ཡུལ་རྒྱ་གར་ཤར་ཕྱོགས་ཟ་ཧོར་གྱི་གྲོང་ཁྱེར་ཛྷཿ ཀོ། ཡབ་བྲམ་ཟེ་གསལ་བ་ཡུམ་བྲམ་ཟེ་གསལ་ལྡན་མ། སྲས་མེད་པར་གྱུར་པ་ལ། ཕྱི་ནང་གི་རྟེན་ཐམས་ཅད་ལ་མཆོད་པ་ཕུལ་ནས་གསོལ་བ་བཏབ་པས། སྲས་ཅིག་བཙས་པར་གྱུར་ཏེ། དེའི་ཚེ་རྒྱ་གར་ཤར་ཕྱོགས་ཐམས་ཅད་འོད་ཀྱིས་སྣང་བ་བྱུང་ནས། དེ་ལྟར་བསྙད་ནས་བྲམ་ཟེ་མཚན་མཁན་ལ་མཚན་བསྟན་པས། དེས་སྨྲས་པ། ཁྱེའུ་འདི་ཡི་ མཚན་བལྟས་ན། ལྷ་འམ་ཀླུ་འམ་གནོད་སྦྱིན་ནམ། སངས་རྒྱས་ཉིད་དམ་མི་ཤེས་ཀྱིས། མཆོག་གྱུར་འདི་ནི་གཅེས་པར་སྐྱོངས། འོད་ཀྱིས་ས་ཕྱོགས་ཐམས་ཅད་ཁྱབ་པ་བྱུང་ན། བྲམ་ཟེ་གསལ་འོད་བྱ་བར་མིང་ཐོགས་ཤིག །ཟེར་ནས་དེ་ལྟར་བཏགས་སོ། །དེ་གཅེས་པར་སྐྱོང་བའི་ཚེ་ དུས་རེ་ཤིག་ན་ཡབ་ཕྱིར་ཐལ་ནས། ཡུམ་སྲས་གཉིས་ཡོད་པ་དང་། གྲིབ་མ་ཧྲིབ་པ་ཅིག་(ཞིག་)བྱུང་ནས་བལྟས་པས་བུད་མེད་མི་སྡུག་པའི་མཚན་མ་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་དང་ལྡན་པ་ཅིག་(ཞིག་)ཕྱུང་ནས། གཅེས་པར་བསྐྱངས་ཀྱང་མི་འཆི་བའི། །ས་ཕྱོགས་དེ་ནི་ཡོད་མ་ཡིན། །རབ་ཏུ་བྱུང་། རིག་པ་སློབས། 1-1-20b

ཟེར་ནས་སོང་། ཆེར་སྐྱེས་པ་དང་། རབ་ཏུ་བྱུང་། མཚན་ཤེས་རབ་བཟང་པོར་བཏགས། རིག་པའི་གནས་ལ་སྦྱངས་པའི་མཁས་པ་ཆེན་པོར་གྱུར། དེ་ཙམ་ན་སྔར་གྱི་ཌ་ཀི་མ་མི་སྡུག་པའི་མཚན་ཅན་དེ་བྱུང་ནས། བྱིན་གྱིས་བརླབས། ལུང་བསྟན་ནས་གྲུབ་པ་ཐོབ་པའི་བླ་མ་རྣམས་ལ་ རྗེས་སུ་བསྟན་པ་ཞུས། སོ་མ་པུ་རིའི་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་ཞབས་ལ་ལྕགས་སྒྲོག་གསོལ་ནས་ལོ་བཅུ་གཉིས་སྒྲུབ་པ་མཛད། ཐུན་མོང་གི་དངོས་གྲུབ་ཡི་དམ་གྱི་ལྷ་ཞལ་གཟིགས་འབྱུང་བའི་སྐྱེ་མཆེད་རགས་པ་ལ་དབང་ཐོབ། སྤྱོད་པ་ལ་གཤེགས་པར་དགོངས་ ནས། མ་དང་མཁན་པོ་ལ་ཉའི་རྣམ་ཤེས་ལ་སྤར་བའི

【現代漢語翻譯】在一個婆羅樹的獨枝上進行禪定，他化身為辛伽羅國（Siṃhala，今斯里蘭卡）的卡納日巴（Karṇaripa）大師。受到聖者那伽汝智（Nāgārjuna）等眾多聖者的護持，受到眾多續部的預言，他安住于普遍知名的阿雅提婆（Āryadeva）大瑜伽士所證得的成就之中。關於第四位傳承持有者因陀羅菩提（Indrabhūti），有人說他和拉瓦巴（Lāvaṇapa）是同一個人，區別在於是否獲得成就，這種觀點已在前面闡述。如果認為他們是不同的人，那麼因陀羅菩提就是拉瓦巴的小弟子。以上這些的理由已經在前面闡述過了。頂禮師長諦洛巴（Tailopa）：那嘛希利諦洛巴耶 (藏文：ན་མཿ ཤྲཱི་ཏཱེ་ལོ་པ་ཡཱེ།)！偉大的諦洛巴大師彙集了成就者四大傳承的精髓。他的家鄉是印度東部的扎霍爾（Zāhor）城的扎科（Jhā Ko）。父親是婆羅門光明（Gsal ba），母親是婆羅門光明母（Gsal ldan ma）。他們沒有兒子，於是向所有內外本尊祈禱，最終生了一個兒子。當時，印度東部都被光明照亮。他們請婆羅門相師為孩子取名，相師說：『看這個孩子的相，不知是天神、龍族、夜叉，還是佛陀。這個殊勝的孩子要好好保護。光明照亮所有地方，就叫他婆羅門光明光（Gsal 'od）吧！』於是就這麼命名了。在他們精心照料孩子的時候，父親去世了，只剩下母親和兒子。有一天，出現了一個黑影，仔細一看，是一個具有三十二種醜陋相的醜陋女人，她抱走了孩子，但孩子沒有死。『這個地方不適合你，去出家，學習知識吧！』說完就走了。孩子長大后，就出家了，法名善慧（Śes rab bzang po）。他精通各種知識，成為一位偉大的學者。這時，之前的醜陋空行母又出現了，她加持並預言了他，讓他依止獲得成就的上師們。他在索瑪普里（Somapura）寺的腳上戴著鐵鐐，閉關了十二年。他獲得了共同成就，能夠親見本尊，並能控制粗大的生起次第。他想去修行，於是把魚的意識轉移到母親和堪布身上。

【English Translation】 Meditating on a single branch of a banyan tree, he manifested as Master Karṇaripa in Siṃhala (present-day Sri Lanka). Supported by many holy beings such as the venerable Nāgārjuna, and prophesied in many tantras, he abides in the accomplishments attained by the great yogi Āryadeva, who is universally known. Regarding the fourth lineage holder Indrabhūti, some say that he and Lāvaṇapa are the same person, distinguished by whether or not they have attained accomplishment, a view that has been explained earlier. If they are considered different, then Indrabhūti is the minor disciple of Lāvaṇapa. The reasons for all of this have already been explained above. Homage to the Guru Tailopa: Namaḥ Śrī Tailopāye (藏文：ན་མཿ ཤྲཱི་ཏཱེ་ལོ་པ་ཡཱེ།)! The great Master Tailopa embodies the essence of the four lineages of siddhas. His homeland was the city of Jhā Ko in Zāhor in eastern India. His father was the Brahmin Gsal ba (光明), and his mother was the Brahmin Gsal ldan ma (光明母). They had no son, so they prayed to all the outer and inner deities, and eventually a son was born. At that time, all of eastern India was illuminated by light. They asked a Brahmin diviner to name the child, and the diviner said, 'Looking at this child's signs, I do not know if he is a god, a nāga, a yaksha, or a Buddha. This supreme child should be carefully protected. Since light has spread everywhere, let him be named Brahmin Gsal 'od (光明光)!' And so he was named. While they were carefully caring for the child, the father passed away, leaving only the mother and son. One day, a shadow appeared, and upon closer inspection, it was an ugly woman with thirty-two ugly marks, who took the child away, but the child did not die. 'This place is not suitable for you, go forth and study!' And then she left. When the child grew up, he went forth and was given the name Śes rab bzang po (善慧). He became a great scholar, proficient in all kinds of knowledge. At this time, the previous ugly Ḍākinī appeared again, blessed and prophesied him, and told him to rely on the accomplished gurus. He spent twelve years in retreat at the Somapura monastery with iron shackles on his feet. He attained common accomplishments, was able to see the deities, and was able to control the gross generation stage. He wanted to go to practice, so he transferred the consciousness of the fish to his mother and khenpo.

་རྫུ་འཕྲུལ་བསྟན་པས་དྲོད་ཐོབ་པར་ཤེས་ཏེ་ཅི་བདེ་བར་སོང་གསུང་། གུ་རུ་ན་གརྫུ་ན་འཚོལ་དུ་ཕྱིན་པས་ལྷོ་ཕྱོགས་ཀྱི་རྒྱུད་ས་ལ་བཻ་ར་བ། འཇིགས་བྱེད་གཞད་(བཞད་)པའི་དུར་ཁྲོད་ན། སློབ་དཔོན་བརྟུལ་ཞུགས་སྤྱོད་པ་མ་ ཏྃ་ཀིའི་སྤྱིལ་པོ་ན་བཞུགས་པ་དང་འབྱལ་བའི་ཞལ་སྔ་ནས། གུ་རུ་དྲི་ཟའི་རྒྱལ་པོ་ལ་ཆོས་སྟོན་དུ་གཤེགས། སྐྱེས་བུ་ཁྱོད་རྗེས་སུ་འཛིན་པ་ལ་ཁོ་བོ་བཏང་བ་ཡིན་ཟེར། མཎྜལ་ཕུལ། བླ་མར་བཟུང་བས། གསང་བ་འདུས་པའི་དབང་བསྐུར་ཏེ། གདམས་པ་ བྱིན་ནས། སེམས་ཀྱི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་འདི་ལྟར་ཡིན་པས། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་དོན་ལ་དུས་རྟག་ཏུ་མ་བརྗེད་པར་གྱིས་ཅིག་གསུང་། དེར་བླ་མས་ལུང་བསྟན་ཏེ། ཤར་ཕྱོགས་བྷྃ་ག་ལའི་རྒྱུད་ན། ཧ་རི་ཀེ་ལ་ཞེས་བྱ་བ་ཟ་ཧོར་གྱི་གྲོང་ཁྱེར་དེ་ན། སྤྲུལ་པའི་རྒྱལ་པོ་ཨུད་མ་སྐྱེས་པ་ཞེས་པས་ བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་ས་ཕྱོགས་ཡིན་པས་རང་བཞིན་གྱིས་གྲུབ་ཐག་ཉེ་ལམ་བགྲོད་མྱུར་བ་ཡོད། དེ་ན་པཉྩ་པ་ན་ཞེས་བྱ་བའི་ཚོང་འདུས་ན་སྨད་འཚོང་མ་དཔོན་གཡོག་མང་པོ་ཡོད་པས་དེའི་གཡོག་གྱིས་ལ་རྟོགས་པ་སྦྱོངས་ཤིག་ཅེས་ལུང་བསྟན། དེར་བྱོན་སྨད་འཚོང་ 1-1-21a

མའི་གཡོག་བྱས་པས་མོས་ཏིལ་རྡུང་དུ་བཅུག་སྟེ། སློབ་དཔོན་གྱིས་ཏིལ་རྡུང་ཞིང་ཉམས་སུ་བླངས་པས། ཏིལ་ལ་མར་གནས་ཀྱང་རྡུང་བ་དང་། བཙིར་བ་དང་བྱས་ན་མངོན་དུ་མི་འགྱུར། དེ་བཞིན་དུ་རང་སེམས་སངས་རྒྱས་སུ་གནས་ཀྱང་ཉམས་སུ་མ་བླངས་ན་མངོན་དུ་མི་ འགྱུར་བར་དགོངས་ཏེ་ཉམས་སུ་བླངས་པས། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་མངོན་དུ་གྱུར་པའི་རྟོགས་པ་སྐྱེ་སྟེ། རྡོ་རྗེ་འཆང་གིས་མངོན་དུ་དབང་བསྐུར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་ཐོབ་བོ། །དེ་ཙམ་ན། གྲོང་ཁྱེར་པ་རྣམས་ལ་མཐོང་ཚུལ་ ཐ་དད་བྱུང་སྟེ། ལ་ལས་མེ་དཔུང་འབར་བ་ཅིག་ལ་མར་མེ་བཅུ་བཞིས་བསྐོར་བ་མཐོང་། འགའ་ཞིག་གིས་འོད་ཕུང་ཅིག་གི་ནང་ན་དགེ་སློང་ཅིག་མཉམ་གཞག་ལ་བཞུགས་པ་མཐོང་། ལ་ལས་ནི་རྣལ་འབྱོར་པ་དུར་ཁྲོད་ཀྱི་ཆས་ཀྱིས་བརྒྱན་པ་ཞིག་ལ་བུ་ མོ་མང་པོས་ཕྱག་དང་བསྐོར་བ་བྱེད་པར་མཐོང་ནས། དྷ་རི་མོ་ལ་བསྙད་དེ། བལྟར་ཕྱིན་པས། མདུན་གྱི་ནམ་མཁའ་ལ་འོད་ཕུང་གི་དཀྱིལ་ན། རྒྱལ་པོ་རོལ་པའི་སྟབས་ཀྱིས་བཞུགས་ནས། གཏུན་ཤིང་ལྷུང་ཐབས་སུ་སྐྱུར་ཞིང་ཏིལ་གྲུབ་མཐོང་བ་ལས། དྷ་ ར་མི་འགྱོད་པའི་མེས་གདུངས་ཏེ། ཕྱག་དང་བསྐོར་བ་དང་། མཎྜལ་སྔོན་དུ་འགྲོ་བས་ཞབས་སྤྱི་བོར་བླངས། རྗེ་བཙུན་ཁྱེད་གྲུབ་ཐོབ་ཏུ་འདུག་པ་ལ་ངོ་མ་ཤེས་ན། སྔན་ཆད་སྡིག་པ་བསགས་པ་བཟོད་པར་བཞེས་འཚལ། དེང་ཕྱིན་ཆད་རྗེས་སུ་བཟུང་དུ་ གསོལ། ཞེས་གསོལ་བ་བཏབ་པས། རྗེའི་ཞལ་ནས། ཁྱོད་ཀྱིས་གང་ཟག་དམ་པར་ཤེས་བཞིན་དུ་ལས་བཅོལ་བ་མ་ཡིན་པས་ཉེས་པ

【現代漢語翻譯】他通過展示神通來了解溫度，並說：『隨你喜歡去吧。』他去尋找古汝·那伽朱納（Guru Nagarjuna），在南方的一處地方，在拜拉瓦（Bhairava，怖畏金剛）——恐怖笑聲的墓地裡，上師以苦行者的行為，住在瑪當吉（Matamgi）的小屋裡。當他與上師相遇時，上師正前往向古汝·德里扎（Guru Dridza，持地）國王傳法。上師說：『我派我來是爲了接納你。』他獻上曼荼羅（Mandala，壇城），以上師為師，接受了密集金剛的灌頂，並給予了教導。『心的實相就是這樣，所以永遠不要忘記實相的意義。』上師在那裡預言說：『在東方邦嘎拉（Bangala）的地方，有一個叫做哈日凱拉（Harikela）的扎霍爾（Zahor）城市，那裡是被化身國王烏達瑪·斯凱帕（Udama Skepa）加持過的地方，所以自然而然地容易成就，道路快速。在那裡，在一個叫做班恰巴納（Pancapana）的集市上，有很多妓女和僕人，做她們的僕人，修習證悟吧。』他去了那裡，做了妓女的僕人，妓女讓他舂芝麻。上師舂芝麻並修行，心想：『芝麻里有油，但如果舂或榨，油就不會顯現出來。同樣，自心是佛，但不修行就不會顯現出來。』於是他修行，實相顯現，生起了證悟。金剛持（Vajradhara，執金剛）親自灌頂加持，獲得了大手印（Mahamudra，大印）的殊勝成就。當時，城裡的人們出現了不同的看法：有些人看到一團燃燒的火焰，周圍有十四盞燈；有些人看到一團光芒中，有一個比丘在禪定；有些人看到一個瑜伽士，穿著墓地的服裝，被許多女孩服侍和圍繞。他們指責達日莫（Dharimo），前去觀看。在前面的天空中，在一團光芒的中心，他以國王嬉戲的姿勢坐著，扔掉舂杵，看到芝麻完成了。達日莫因後悔而痛苦，行禮和繞行，先獻上曼荼羅，然後把上師的腳放在頭頂上。『尊者，我不知道您是成就者，請原諒我以前所造的罪業。從今以後，請您接納我。』他祈求道。上師說：『你明知是聖人還讓他做工，這沒有過錯。』他通過展示神通來了解溫度，並說：『隨你喜歡去吧。』他去尋找古汝·那伽朱納（Guru Nagarjuna），在南方的一處地方，在拜拉瓦（Bhairava，怖畏金剛）——恐怖笑聲的墓地裡，上師以苦行者的行為，住在瑪當吉（Matamgi）的小屋裡。當他與上師相遇時，上師正前往向古汝·德里扎（Guru Dridza，持地）國王傳法。上師說：『我派我來是爲了接納你。』他獻上曼荼羅（Mandala，壇城），以上師為師，接受了密集金剛的灌頂，並給予了教導。『心的實相就是這樣，所以永遠不要忘記實相的意義。』上師在那裡預言說：『在東方邦嘎拉（Bangala）的地方，有一個叫做哈日凱拉（Harikela）的扎霍爾（Zahor）城市，那裡是被化身國王烏達瑪·斯凱帕（Udama Skepa）加持過的地方，所以自然而然地容易成就，道路快速。在那裡，在一個叫做班恰巴納（Pancapana）的集市上，有很多妓女和僕人，做她們的僕人，修習證悟吧。』他去了那裡，做了妓女的僕人，妓女讓他舂芝麻。上師舂芝麻並修行，心想：『芝麻里有油，但如果舂或榨，油就不會顯現出來。同樣，自心是佛，但不修行就不會顯現出來。』於是他修行，實相顯現，生起了證悟。金剛持（Vajradhara，執金剛）親自灌頂加持，獲得了大手印（Mahamudra，大印）的殊勝成就。當時，城裡的人們出現了不同的看法：有些人看到一團燃燒的火焰，周圍有十四盞燈；有些人看到一團光芒中，有一個比丘在禪定；有些人看到一個瑜伽士，穿著墓地的服裝，被許多女孩服侍和圍繞。他們指責達日莫（Dharimo），前去觀看。在前面的天空中，在一團光芒的中心，他以國王嬉戲的姿勢坐著，扔掉舂杵，看到芝麻完成了。達日莫因後悔而痛苦，行禮和繞行，先獻上曼荼羅，然後把上師的腳放在頭頂上。『尊者，我不知道您是成就者，請原諒我以前所造的罪業。從今以後，請您接納我。』他祈求道。上師說：『你明知是聖人還讓他做工，這沒有過錯。』

【English Translation】 He knew he had gained warmth by demonstrating miracles, and said, 'Go wherever you please.' He went to search for Guru Nagarjuna, and in a place in the south, in the charnel ground of Bhairava (Bhairava, The Frightful One) - the laughing terror, the master, practicing asceticism, was residing in the hut of Matamgi. When he met the master, the master was on his way to teach the Dharma to Guru Dridza (Guru Dridza, King of the Earth). The master said, 'I was sent to accept you.' He offered a mandala (Mandala, circle), took the master as his guru, received the empowerment of Guhyasamaja, and gave instructions. 'The true nature of the mind is like this, so never forget the meaning of the true nature.' There the master prophesied, 'In the region of Bangala in the east, there is a city of Zahor called Harikela, which is a place blessed by the incarnate king Udama Skepa, so it is naturally easy to achieve, and the path is quick. There, in a market called Pancapana, there are many prostitutes and servants, become their servant and practice realization.' He went there and became a servant of the prostitute, who made him pound sesame seeds. The master pounded sesame seeds and practiced, thinking, 'There is oil in sesame seeds, but if you pound or squeeze them, it will not appear. Similarly, one's own mind is a Buddha, but if you do not practice, it will not appear.' So he practiced, and the true nature appeared, and realization arose. Vajradhara (Vajradhara, The Diamond Holder) personally empowered and blessed him, and he attained the supreme accomplishment of Mahamudra (Mahamudra, The Great Seal). At that time, the people of the city had different views: some saw a burning flame surrounded by fourteen lamps; some saw a monk sitting in meditation in a mass of light; some saw a yogi adorned with charnel ground clothes being served and surrounded by many girls. They accused Dharimo and went to see. In the sky in front, in the center of a mass of light, he was sitting in the posture of a king playing, throwing away the pestle and seeing the sesame seeds completed. Dharimo was burned with regret, and bowed and circumambulated, first offering a mandala, and then placing the master's feet on his head. 'O venerable one, I did not know that you were an accomplished one, please forgive the sins I have accumulated in the past. From now on, please accept me.' He prayed. The master said, 'It is not a fault that you made a holy person work, knowing that he was holy.' He knew he had gained warmth by demonstrating miracles, and said, 'Go wherever you please.' He went to search for Guru Nagarjuna, and in a place in the south, in the charnel ground of Bhairava (Bhairava, The Frightful One) - the laughing terror, the master, practicing asceticism, was residing in the hut of Matamgi. When he met the master, the master was on his way to teach the Dharma to Guru Dridza (Guru Dridza, King of the Earth). The master said, 'I was sent to accept you.' He offered a mandala (Mandala, circle), took the master as his guru, received the empowerment of Guhyasamaja, and gave instructions. 'The true nature of the mind is like this, so never forget the meaning of the true nature.' There the master prophesied, 'In the region of Bangala in the east, there is a city of Zahor called Harikela, which is a place blessed by the incarnate king Udama Skepa, so it is naturally easy to achieve, and the path is quick. There, in a market called Pancapana, there are many prostitutes and servants, become their servant and practice realization.' He went there and became a servant of the prostitute, who made him pound sesame seeds. The master pounded sesame seeds and practiced, thinking, 'There is oil in sesame seeds, but if you pound or squeeze them, it will not appear. Similarly, one's own mind is a Buddha, but if you do not practice, it will not appear.' So he practiced, and the true nature appeared, and realization arose. Vajradhara (Vajradhara, The Diamond Holder) personally empowered and blessed him, and he attained the supreme accomplishment of Mahamudra (Mahamudra, The Great Seal). At that time, the people of the city had different views: some saw a burning flame surrounded by fourteen lamps; some saw a monk sitting in meditation in a mass of light; some saw a yogi adorned with charnel ground clothes being served and surrounded by many girls. They accused Dharimo and went to see. In the sky in front, in the center of a mass of light, he was sitting in the posture of a king playing, throwing away the pestle and seeing the sesame seeds completed. Dharimo was burned with regret, and bowed and circumambulated, first offering a mandala, and then placing the master's feet on his head. 'O venerable one, I did not know that you were an accomplished one, please forgive the sins I have accumulated in the past. From now on, please accept me.' He prayed. The master said, 'It is not a fault that you made a holy person work, knowing that he was holy.'

་མེད་དེ། ངས་སྤྱོད་ལམ་དེ་ལ་བརྟེན་ནས་ལམ་སྦྱངས་པ་ཡིན་པས། ད་ལྟ་ངའི་རྒྱུད་ལ་སྐྱེས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རང་བཞིན་ 1-1-21b

སྐྱེ་བ་མེད་པ་གཉུག་མ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་འདི་ཁྱོད་ཀྱི་སྙིང་ལ་ཞུགས་པར་གྱུར་ཅིག གསུང་ཞིང་མེ་ཏོག་སྤྱི་བོར་བཞག་ཙམ་གྱིས་དེ་ཉིད་དུ་གྲོལ། བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཀྱིས་ལམ་ལ་སྣང་བ་ཐོབ་པའི་རྣལ་འབྱོར་མར་གྱུར་ཏོ། །དུས་དེར་རྣལ་འབྱོར་པ་ ཅིག་གིས་དྷ་རི་མོ་གྲོལ་བར་བྱས་སོ་ཞེས་ཐོས་ནས། རྒྱལ་པོ་གླང་པོ་ལ་ཞོན་པ་འཁོར་འབུམ་ཕྲག་མང་པོ་དང་ཐབས་ཅིག་ཏུ་ལྟ་བ་ལ་ལྷགས་པ་ལ། རྣལ་འབྱོར་པ་དང་། དྷ་རི་མོ། ཚོང་དུས་ཀྱི་སྲང་མདོར་ཤིང་ཏ་ལ་བདུན་སྲིད་དུ་ནམ་མཁའ་ལ་འཕགས་ཏེ་ བཞུགས་ནས། ཏིལ་མར་གྱི་དཔེས་མཚོན་པའི་ཟབ་མོའི་ཆོས་གསུངས་པས་རྒྱལ་པོ་འཁོར་བཅས་ཐམས་ཅད་དད་དེ། ཉམས་སུ་བླངས་པས་མཁའ་སྤྱོད་གྲུབ་སྟེ། རེ་ཤིག་ཡུལ་དེ་སྟོངས་པར་གྱུར་ཏོ། །དེ་ཙམ་ན་ལྷོ་ཕྱོགས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་ཙནྜ་དི་པ་བྱ་བ། མ་ལ་གུས་ཤིང་ ངག་མི་གཅོག་པ་ཞིག་ཡོད་པ་དེས། མའི་དོན་དུ་ཕྱི་ནང་གི་རྣལ་འབྱོར་པ་དང་པཎ་ཊི་(པཎྜི་)ཏ་ཐམས་ཅད་བསོགས་ནས་ཚོགས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བྱ་བར་དྲིལ་བསྒྲགས། ཕོ་ཉ་བ་དང་ཐམས་ཅད་འདུས། དེར་པཎ་ཊི་(པཎྜི་)ཏའ་མཁས་པ་དང་། རྣལ་འབྱོར་པའི་ནུས་པ་ཆེ་བ་ཅིག་གིས་ གཙོ་བྱེད་པ་ཡིན་པ་ལ། ཁོང་རྣམས་གང་གིས་བྱེད་མ་འཆམ་པའི་ཚེ། དེར་བུད་མེད་མི་སྡུག་པའི་མཚན་མ་ཅན་ཞིག་འོངས་ནས། ཁྱེད་རྣམས་ཀྱི་ནང་ནས་ཚོགས་དཔོན་སུས་བྱེད་ཟེར། དྲག་པ་ཅིག་གིས་འགྲན་ཟླ་མེད་པ་ངས་བྱེད་བྱས་པས། ཁྱེད་ཀྱིས་མི་འོང་ཟེར། ད་ལྟ་ང་ལས་དྲག་པ་སུ་ཡིན་བྱས་པས། མོ་ན་རེ། ངའི་མིང་པོ་འགྲན་ཟླ་དང་བྲལ་བ་ཡིན་ཟེར། གང་ན་ཡོད་བྱས་པས། ཛཱ་ལན་དྷ་ར་ན་ཤིང་ཤ་བའི་སྡོང་པོ་ཅིག་གི་ཡལ་ག་ལ་རོའི་རྐང་པའི་ཐེའུ་ཆུང་གཉིས་རྟ་རྔ་ཅིག་གིས་བཏགས། དེའི་ལག་པའི་ཐེའི་ཆུང་ 1-1-22a

གཉིས་ལ་རེ་མོས་འཇུས་ནས་ནམ་མཁའ་ལ་གར་བྱེད་ཅིང་སྣང་གིས་དེར་ཞུས་ཟེར། རྒྱལ་པོ་ན་རེ། མི་སྲིད་པའི་གཏམ་གསུམ་[བྱུང་། བདེན་རྫུན་ལྟོས་ལ་བདེན་]ན་ནུས་ལྡན་ཅིག་ཡོད་པར་འདུག་པས་སྤྱན་དྲངས་སོ་ཟེར། སྤྱན་དྲངས་ནས་ཁྲི་ལ་མཉམ་པོར་བཞུགས། ཐོག་མར་ སྒྲ་ཚད་ལ་བརྩད་པས་ཕམ་པར་བྱས། དེ་ནས་ནུས་པ་འགྲན་པའི་ཕྱིར། གཅིག་གིས་མཁའ་ལ་དཀྱིལ་འཁོར་བྲིས་པ་ཅིག་གིས་རླུང་གིས་བཤིག་པ་དང་། སེང་གེ་ལ་ཞོན་ནས་ནམ་མཁར་བང་གཏོང་བ་དང་། དུར་ཁྲོད་ནས་རོ་དགུག་པ་དང་། དེ་འདོད་ཡོན་དུ་བྱིན་གྱིས་རླབས་(བརླབས་) པ་དང་། ཕྱིར་བཤིག་ནས་གཏོང་བ་དང་། དེ་རྣམས་རེ་མོས་བྱས་པས། ཏེ་ལོ་པས་ཁོང་གི་རྣམས་མེད་པར་བྱས། ཏེ་ལོ་པས་སྤྲུལ་པ་རྣམས་ཁོང་གིས་གཞིག་པར་མ་ནུས་ནས། སླར་ཡང་། ཏེ་ལོ་པས་ཉི་ཟླ་ཐང

【現代漢語翻譯】沒有的。我依靠那種行為修習了道，現在我相續中生起的一切法的自性，是無生的、本初俱生的智慧，愿它進入你的心中。』說完，將鮮花放在她的頭頂，她立刻解脫了。通過加持，她成為一位在道上獲得證悟的瑜伽母。當時，一位瑜伽士聽到達日摩（Dārimo，人名）已經解脫的訊息，國王乘坐大象，與成千上萬的眷屬一同前來看望。瑜伽士、達日摩，在集市的十字路口，一棵高達七棵塔拉樹的樹木升到空中，瑜伽士坐在上面，用芝麻油的比喻講述甚深的佛法，國王和他的眷屬都生起了信心，修行后獲得了空行成就，不久那個地方就空無一人了。那時，南方有一位名叫旃扎迪帕（Caṇḍadīpa，人名）的國王，他非常尊敬母親，從不違背母親的話。爲了母親的緣故，他召集了所有內外瑜伽士和班智達（Paṇḍita，學者），宣佈要舉行會供輪。信使和所有人都聚集起來。在那裡，由一位博學的班智達（Paṇḍita，學者）和一位具有強大力量的瑜伽士主持。當他們之間無法達成一致時，一位相貌醜陋的女子走了過來，問道：『你們之中誰來主持會供？』一位強大的人說：『沒有人能與我匹敵，我來主持。』女子說：『你不行。』那人問：『現在誰比我強？』女子說：『我的兄弟無人能比。』那人問：『他在哪裡？』女子說：『在扎爛達拉（Jālandhara，地名），在一棵希沙巴樹的樹枝上，用兩根小腿的腳後跟和一根馬尾綁著，兩隻小手交替抓住樹枝，在空中跳舞，他就在那裡。』國王說：『這簡直是天方夜譚，如果這是真的，那他一定是一位有能力的人，請把他請來。』於是把他請來，與國王一同坐在王位上。起初，在聲音的較量中，那人失敗了。然後，爲了比試能力，一個人在空中畫壇城，另一個人用風摧毀它；一個人騎著獅子在空中飛馳；一個人從墳墓里招來屍體，然後加持它作為供品，再摧毀並放走它。他們輪流這樣做，但提洛巴（Tilopa，人名）把他們的都消滅了。提洛巴（Tilopa，人名）的化身他們卻無法摧毀。於是，提洛巴（Tilopa，人名）將日月吞噬

【English Translation】 No. I practiced the path by relying on that conduct, and now the nature of all the dharmas that have arisen in my being is unborn, primordial, co-emergent wisdom. May it enter your heart.' Having said this, she placed a flower on her head, and she was immediately liberated. Through the blessing, she became a yogini who had attained realization on the path. At that time, a yogi heard the news that Dārimo (name of a person) had been liberated, and the king, riding an elephant, came with hundreds of thousands of attendants to see her. The yogi and Dārimo, at the crossroads of the market, a tree as tall as seven tala trees rose into the sky, and the yogi sat on it, explaining the profound Dharma using the analogy of sesame oil. The king and his attendants all developed faith, and after practicing, they attained the accomplishment of the dakinis, and soon that place became deserted. At that time, there was a king in the south named Caṇḍadīpa (name of a person), who was very respectful to his mother and never disobeyed her words. For the sake of his mother, he gathered all the inner and outer yogis and paṇḍitas (Paṇḍita, scholar), and announced that he would hold a tsok khorlo (gathering feast). Messengers and everyone gathered. There, a learned paṇḍita (Paṇḍita, scholar) and a yogi with great power were in charge. When they could not agree on who should preside, an ugly woman came and asked, 'Who among you will preside over the tsok?' A powerful man said, 'No one can match me, I will preside.' The woman said, 'You cannot.' The man asked, 'Who is stronger than me now?' The woman said, 'My brother is unmatched.' The man asked, 'Where is he?' The woman said, 'In Jālandhara (name of a place), on a branch of a shishapa tree, tied with two small heels and a horse's tail, alternately grabbing the branch with two small hands, dancing in the sky, he is there.' The king said, 'This is an incredible story. If it is true, then he must be a capable person. Please invite him.' So he was invited and sat on the throne with the king. At first, in the contest of sound, the man was defeated. Then, in order to compete in power, one person drew a mandala in the sky, and another destroyed it with wind; one person rode a lion and flew in the sky; one person summoned a corpse from the cemetery, and then blessed it as an offering, then destroyed it and released it. They took turns doing this, but Tilopa (name of a person) destroyed all of theirs. They could not destroy Tilopa's (name of a person) emanations. Then, Tilopa (name of a person) swallowed the sun and moon.

་ལ་ཕབ་པའི་སྟེང་དུ། རང་གི་ལུས་ཕྱིར་བཟློག་ནས་བ་སྤུའི་བུ་ག་ རེ་རེ་ལ་དཀྱིལ་འཁོར་དཔག་ཏུ་མེད་པ་སྤྲུལ། དཀྱིལ་འཁོར་གཅིག་ལ་དཀྱིལ་འཁོར་དུ་མར་སྣང་བ་བསྟན་པས་ཨེ་མ་འདི་ལྟ་བུའི་རྫུ་འཕྲུལ་ཅི་ལས་བྱུང་ཞེས་འགྲན་པར་མ་ནུས་པ་ལ། གསུངས་པ། བདག་ལུས་ཀྱེའི་རྡོ་རྗེ་སྟེ། །ངག་ནི་མ་ཧཱ་མ་ཡ་ཡིན། །སེམས་ ནི་བདེ་མཆོག་འཁོར་ལོའོ། །ཕུང་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་གསང་བ་འདུས། །ཡན་ལག་ནག་པོ་དགྲ་རྒྱུད་ཉིད། །ཉིང་ལག་རྡོ་རྗེ་འཇིགས་བྱེད་ལ། །བ་སྤུ་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་དོ། །ཅེས་སོ། །བླ་མ་ལ་སོགས་པ་ཇི་ལྟ་བུ་ཡིན་ཞུས་པས། ས་རབ་དགའ་བ་ངས་ཀྱང་ཐོབ། ། སྤྲུལ་པ་བྱེ་བ་ཕྲག་བརྒྱ་ཡིས། །ངས་ནི་ཞིང་ཁམས་བརྒྱར་ཡང་ཕྱིན། །ཀླུ་སྒྲུབ་ཨརྱ་དེ་བ་དང་། །སངས་རྒྱས་དང་ཡང་ང་གཏམ་བྱས། །ངས་ནི་སངས་རྒྱས་སྟོང་ཡང་མཐོང་། །ཞེས་གསུངས་ནས་ཕྱི་རོལ་པ་རྣམས་ཀྱི་ནུས་པ་བཟློག་སྟེ། ཚོགས་ཀྱི་འཁོར་ལོའི་གཙོ་བོ་མཛད་ཅིང་འགྲན་ 1-1-22b

ཟླ་དང་བྲལ་བར་གྱུར་ཏོ། །འདིས་མི་ཡུལ་དུ་འགྲོ་དོན་མཛད་ནས་མཐར་ལུས་དེ་ཉིད་ཀྱིས་མཁའ་སྤྱོད་དུ་གཤེགས་སོ། །སློབ་དཔོན་ཆེན་པོ་ཏེ་ལོ་པའི་ལོ་རྒྱུས་རྫོགསྷོ།། །། ༈ དཔལ་ནཱ་རོ་པའི་རྣམ་ཐར། ན་མཿ ཤྲཱི་ནཱ་རོ་པ་ཡཱེ། སློབ་དཔོན་ཆེན་པོ་ན་རོ་པའི་ཡུལ་ཁ་ཆེ། རིགས་བྲམ་ཟེའི་རིགས་ལ་ དཀར་ནག་བརྒྱད་ཡོད་པའི་ནང་ནས་བཟང་ཤོས་ན་རོ་ཏ་པ། ཡབ་ཞི་བའི་གོ་ཆ། ཡུམ་དཔལ་གྱི་བློ་གྲོས་མ། སྲས་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོ། དེ་ཡང་དང་པོར་སྒྲ་ཚད་ལ་སོགས་པའི་རིག་པའི་གནས་ལ་སྦྱངས་པའི་མཁས་པར་གྱུར། ཕྱི་ནས་མཁན་པོ་སངས་རྒྱས་བསྐྱངས་ལ་རབ་ཏུ་བྱུང་། མཚན་སྙན་གྲགས་བཟང་པོར་བཏགས། དེ་ནས་སྡེ་སྣོད་གསུམ་དང་རྒྱུད་སྡེ་བཞི་ལ་སྦྱངས་ཤིང་རིག་པའི་གནས་ཐམས་ཅད་ལ་མཁས་པའི་ཡོངས་སུ་རྫོགས་ཀྱི་པཎྜི་ཏར་གྱུར་ཏེ། དེའི་ཚེ་དཔལ་ནཱ་ལེན་ཏྲ་ན་མཁས་པའི་སྒོ་དྲུག་ཡོད་པའི་བྱང་སྒོ་བར་གྲགས་སོ། །དེར་ཐོས་པས་ ཉན་བཤད་ཀྱིས་འགྲོ་བའི་དོན་མཛད་ཅིང་བཞུགས་པའི་ཚེ། བདག་ཤེས་བྱ་རིག་པའི་གནས་ལྔ་ལ་མཁས་ཀྱང་། རང་གི་སེམས་པ་འཇོ་བའི་ནུ་མ་འཐེན་པའི་ཚོད་ཙམ་དུའང་མི་གནས་པས་སེམས་ལ་དབང་ཐོབ་པའི་གདམས་པ་ཅིག་བཙལ་དགོས་པར་འདུག་སྙམ་སྟེ། གནས་དབེན་པར་དཔལ་འཁོར་ལོ་སྡོམ་པའི་ཉེ་སྙིང་ཡི་གེ་བདུན་པ་ལ་བསྙེན་པ་འབུམ་ཕྲག་བདུན་བྱས་པས་ས་གཡོ་བ་ལ་སོགས་པའི་ལྟས་བྱུང་ནས། ཤར་ཕྱོགས་སུ་ཏེ་ལོ་པའི་རིགས་ཡིན་ནོ། །ཞེས་མཁའ་འགྲོ་མས་ལུང་བསྟན་ཏོ། །དེར་རང་གི་གྲོགས་པོ་ལ་སྦྲན་པས་ རིན་ཆེན་རྡོ་རྗེ་ན་རེ། ཁོ་བོ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་པཎྜི་ཆེན་པོར་གྱུར་ནས། ཀུ་སུ་ལུའི་རྐང་པ་ལ་ཕྱག་མི་འཚལ་ལོ་ཟེར་ནས་འགྲོར་མ་ཉན་ནོ། །དེར་སློབ་དཔོན་ཉིད་ཀྱིས་རྒྱ་གར་ཤར་ཕྱོགས་སུ་བྱོན་[ཏེ། དེ་

【現代漢語翻譯】當他從空中降落時，他將自己的身體倒轉，從每個毛孔中變出無數的壇城（藏文：དཀྱིལ་འཁོར།，含義：中心和周圍）。每個壇城都顯現為多個壇城。他們無法與他競爭，驚呼：『哎呀！這種奇蹟是從哪裡來的？』他回答說：『我的身體是嘿日嘎（藏文：ཀྱེའི་རྡོ་རྗེ།，含義：憤怒尊），我的語言是摩訶摩耶（藏文：མ་ཧཱ་མ་ཡ།，含義：偉大的幻象），我的心是勝樂輪（藏文：བདེ་མཆོག་འཁོར་ལོ།，含義：至樂輪）。蘊、界、處是秘密的結合。肢體是黑色的，是敵人的血統。小肢體是金剛怖畏（藏文：རྡོ་རྗེ་འཇིགས་བྱེད།，含義：金剛怖畏金剛）。毛孔是所有的佛。』當被問及上師是什麼樣的人時，他說：『我獲得了極喜地（藏文：ས་རབ་དགའ་བ།，含義：歡喜地）。我用數百萬的化身，去過一百萬個佛土。我與龍樹（梵文：Nāgārjuna，含義：護龍）、聖天（梵文：Āryadeva，含義：聖天）和佛陀交談。我見過了成千上萬的佛陀。』他說完后，擊敗了外道的力量，成爲了薈供輪的主尊，變得像無雲的月亮一樣清澈。他在人間行利生事業，最終以肉身前往空行凈土。偉大的導師帝洛巴的傳記到此結束。那摩師利納若巴耶（梵文：Namaḥ Śrī Nāropāya，含義：頂禮吉祥那若巴）！偉大的導師那若巴（梵文：Nāropā，含義：人中之寶）的家鄉是克什米爾（梵文：Kashmir，含義：地名）。種姓是婆羅門（梵文：Brāhmaṇa，含義：祭司），在八個黑白種姓中，最好的是那若達巴（梵文：Nārotapa，含義：人中熱）。父親是寂護（梵文：Śāntivarman，含義：寂靜鎧甲），母親是吉祥慧（梵文：Śrīmatīprajñā，含義：吉祥的智慧），兒子是普賢（梵文：Samantabhadra，含義：普賢）。起初，他精通聲明學等明處，成為一位學者。後來，他從堪布（梵文：Upādhyāya，含義：親教師）桑吉堅（藏文：སངས་རྒྱས་བསྐྱངས།，含義：佛護）處受戒出家，法名賜為善名吉祥（藏文：སྙན་གྲགས་བཟང་པོ།，含義：美名）。之後，他學習了三藏（梵文：Tripiṭaka，含義：三藏）和四續部（梵文：Caturtantra，含義：四部密續），精通所有明處，成為圓滿的大班智達（梵文：Mahāpaṇḍita，含義：大學者）。當時，那爛陀寺（梵文：Nālandā，含義：地名）有六個學者之門，他被稱為北門。在那裡，他通過聽聞、思考和講授佛法來利益眾生。他心想：『我精通五明（梵文：Pañcavidyāsthāna，含義：五種知識），但我的心卻無法像嬰兒吮吸母親的乳房一樣安住，我必須尋找一個能夠調伏內心的竅訣。』於是，他在一個僻靜的地方修持勝樂金剛（藏文：དཔལ་འཁོར་ལོ་སྡོམ་པ།，梵文：Śrīcakrasaṃvara，含義：吉祥輪勝）的近心真言——七字明，唸誦了七百萬遍，出現了地震等瑞相。空行母（梵文：Ḍākinī，含義：空行母）授記說：『在東方有帝洛巴的種姓。』他派朋友去尋找，但金剛寶（梵文：Ratnavajra，含義：寶金剛）說：『我已經成為圓滿的大班智達，我不會向庫蘇魯（梵文：Kusulu，含義：乞丐）的腳下頂禮。』拒絕前往。於是，導師親自前往印度東方。

【English Translation】 As he descended from the sky, he inverted his body and emanated countless mandalas (Tibetan: དཀྱིལ་འཁོར།, meaning: center and surrounding) from each pore. Each mandala appeared as multiple mandalas. They were unable to compete with him, exclaiming, 'Alas! Where did such miracles come from?' He replied, 'My body is Hevajra (Tibetan: ཀྱེའི་རྡོ་རྗེ།, meaning: fierce vajra), my speech is Mahamaya (Tibetan: མ་ཧཱ་མ་ཡ།, meaning: great illusion), my mind is Chakrasamvara (Tibetan: བདེ་མཆོག་འཁོར་ལོ།, meaning: wheel of great bliss). The aggregates, elements, and sense bases are a secret union. The limbs are black, the lineage of enemies. The minor limbs are Vajrabhairava (Tibetan: རྡོ་རྗེ་འཇིགས་བྱེད།, meaning: vajra terror). The pores are all the Buddhas.' When asked what kind of person the lama was, he said, 'I have attained the Joyful Land (Tibetan: ས་རབ་དགའ་བ།, meaning: very joyful land). With millions of emanations, I have gone to a million Buddha-fields. I have spoken with Nagarjuna (Sanskrit: Nāgārjuna, meaning: protector of nāgas), Aryadeva (Sanskrit: Āryadeva, meaning: noble deva), and the Buddhas. I have seen thousands of Buddhas.' After saying this, he reversed the power of the outsiders, became the chief of the tsok khorlo (Tibetan: ཚོགས་ཀྱི་འཁོར་ལོ།, meaning: gathering circle), and became as clear as the moon without clouds. He performed benefit for beings in the human realm, and finally went to the Khechara (Tibetan: མཁའ་སྤྱོད།, meaning: sky-goers) with his physical body. The biography of the great master Tilopa is complete. Namo Shri Naropaya (Sanskrit: Namaḥ Śrī Nāropāya, meaning: Homage to glorious Naropa)! The great master Naropa's (Sanskrit: Nāropā, meaning: jewel among men) homeland was Kashmir (Sanskrit: Kashmir, meaning: place name). His caste was Brahmin (Sanskrit: Brāhmaṇa, meaning: priest), and among the eight black and white castes, the best was Narotapa (Sanskrit: Nārotapa, meaning: heat among men). His father was Shantivarman (Sanskrit: Śāntivarman, meaning: peaceful armor), his mother was Shrimatiprajna (Sanskrit: Śrīmatīprajñā, meaning: glorious wisdom), and his son was Samantabhadra (Sanskrit: Samantabhadra, meaning: all good). At first, he became a scholar by studying the sciences of sound, etc. Later, he took ordination from Khenpo (Sanskrit: Upādhyāya, meaning: preceptor) Sangye Kyang (Tibetan: སངས་རྒྱས་བསྐྱངས།, meaning: Buddha protected), and his name was given as Nyan Drak Zangpo (Tibetan: སྙན་གྲགས་བཟང་པོ།, meaning: good fame). After that, he studied the Tripitaka (Sanskrit: Tripiṭaka, meaning: three baskets) and the four tantras (Sanskrit: Caturtantra, meaning: four classes of tantra), and became a fully accomplished pandita (Sanskrit: Paṇḍita, meaning: scholar) who was skilled in all fields of knowledge. At that time, Nalanda (Sanskrit: Nālandā, meaning: place name) had six gates of scholars, and he was known as the Northern Gate. There, he benefited beings by listening, contemplating, and teaching the Dharma. He thought, 'Although I am skilled in the five sciences (Sanskrit: Pañcavidyāsthāna, meaning: five sciences), my mind does not abide even as much as a baby sucking its mother's breast, so I must seek a key instruction that can control the mind.' So, in a secluded place, he practiced the near-heart mantra—the seven-syllable mantra—of Shri Chakrasamvara (Tibetan: དཔལ་འཁོར་ལོ་སྡོམ་པ།, Sanskrit: Śrīcakrasaṃvara, meaning: glorious wheel of union), reciting it seven million times, and signs such as earthquakes occurred. A dakini (Sanskrit: Ḍākinī, meaning: sky dancer) prophesied, 'In the east is the lineage of Tilopa.' He sent a friend to search, but Ratnavajra (Sanskrit: Ratnavajra, meaning: jewel vajra) said, 'I have become a fully accomplished great pandita, I will not prostrate at the feet of a Kusulu (Sanskrit: Kusulu, meaning: beggar).' and refused to go. So, the master himself went to the east of India.

ན་ཛྭ་ར་བི་ཧ་ར་ཞེས་བྱ་བ་དེར་བྱོན་ཏེ་མི་ཐམས་ཅད་ལ་]ཏེ་ལོ་པ་ག་ན་ཡོད་དྲིས་པས། ལ་ལ་ན་རེ་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ 1-1-23a

ལ་ལ་ན་རེ་རྣལ་འབྱོར་པའི་ཆ་ལུགས་སུ་བཞུགས་ཟེར་ཏེ་རེས་འདིར་འོང་། རེས་བུ་ལ་བི་ཧ་རའི་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་འགྲོ་བ་ཡིན་ཟེར། ཕྱོགས་ཀུན་ཏུ་དྲིས་ཤིང་བཙལ་བས། ནགས་དེའི་ནང་ན་རྔོན་པ་ཅིག་འདུག་གིས་དྲིས་ཟེར། རྔོན་པ་ལ་དྲིས་པས། རི་དགས་ བཤོར་རོགས་གྱིས་དང་བསྟན་གྱིས་ཟེར། མ་བྱས་པས། དེ་མི་སྣང་བར་གྱུར། ནགས་ཚང་ཚིང་ལ་ལམ་སྟོར། ཉམ་ཐག །ཡང་གཅིག་ཏུ་དྲིས་པས། གྲོང་འདིའི་རྒྱབ་ན་ཡོད་ཀྱི་ཟེར། ཕྱིན་ཙམ་ན། མི་གཅིག་གིས་གཅིག་གི་རྒྱུ་མ་འདྲེན་པ་ཞིག་སྣང་ནས། ཏེ་ལོ་པ་ མཐོང་ངམ་བྱས་པས། འདི་འདྲེན་རོགས་གྱིས་དང་བསྟན་གྱིས་ཟེར། དེ་མ་ནུས་པས་ཅི་ཡང་མེད་པའི་ཐང་ཆེན་པོ་ཅིག་གི་དཀྱིལ་དུ་ཆོད་དུས་མེད་པར་གྱུར། དེ་ལ་སོགས་པའི་དཀའ་ཕྲན་བརྒྱ་བཅུ་གོ་ནས་བཙལ་ཡང་། བླ་མའི་སྤྲུལ་པ་རྣམ་པ་མང་པོར་བསྟན་པ་ངོ་མ་ཤེས་ མ་རྙེད་དོ། །ལན་ཅིག་རིམས་ནད་འཕྲོག་པའི་ལྷ་ཁང་ན་ཐམས་ཅད་ཆོས་སྟོན་ཟ་བའི་ཚེ། དགེ་འདུན་གྱི་གྲལ་བྱེད་པའི་ཕྱི་རོལ་ན་མེ་ཕུང་ཡོད་པའི་དྲུང་དུ། མི་སྔོ་བ། རིད་པ་ཉི་ལྷགས་ཀྱིས་ཁྱེར་བ་འདོམས་བཀྲིས་ཀྱི་རས་ཙམ་ལས་གོས་མེད་པ་ཞིག་བྱུང་སྟེ། ཉ་ རློན་པ་མ་ཤི་བ་ཁ་ཅིག་ཁྱེར་ཏེ་མེ་གསེབ་ཏུ་བཅུག་ཅིང་བསྲེགས་སོ། །དེ་ནཱ་རོ་པས་མཐོང་སྟེ། དེར་ཕྱིན་ནས་འདི་ལྟར་མ་བྱེད་སྨྲས་པས། ཉ་བསྲེགས་པ་ཆུར་བཅུག་སྟེ་ཕུས་བཏབ་པས་ཉ་རྣམས་མ་ཤི་བར་སོས་སོ། །དེར་འདི་ནུས་པ་ཐོབ་པ་ཞིག་འདུག་པས་ཏེ་ལོ་པ་ ཡིན་ནམ་སྙམ་པ་དང་། ནཱ་རོ་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེས་གཅེར་འགྲེང་བྱེད་པ་སྨྱོན་པ་དང་འདྲ་བར་མཐོང་བས་འདི་ཏེ་ལོ་པ་མ་ཡིན་ནམ་སྙམ་པ་དང་དེ་མཁྱེན་ཏེ་མིན་མིན་གསུང་ངོ་། །རེས་མཉམ་པར་འདོག་པ་དང་འདྲ་བར་འདུག་པས་ཏཱེེ་ལོ་པ་ཡིན་ནམ་སྙམ་ 1-1-23b

པ་ལ་དེ་མཁྱེན་ཏེ། ཡིན་ཡིན་ཅེས་གསུངས་པས་མངོན་ཤེས་མངའ་བར་ཤེས་ཏེ། ཕྱི་བཞིན་དུ་འབྲངས་པས། དགེ་འདུན་གྱི་གཙུག་ལག་ཁང་གི་སྟེང་གི་སུམ་ཐོག་དུ་(ཏུ་)ཕྱིན་ཏེ། སྙིང་སྟོབས་དང་ལྡན་པ་སུས་འདི་ན་མར་འཆོང་ནུས་གསུང་པ་ལ་ནཱ་རོ་པས་ཚམ་ཚོམ་མེད་པར་ མཆོངས་པས། མི་རྣམས་འདི་བསྙོ་བ་ཡིན་ནམ་ཟེར་ཏེ་འཛིན་དུ་བྱུང་ཡང་མ་ཟིན་པར་གཡང་ལ་ལྷུང་བས། ལུས་འདམ་བུ་བཅོམ་པ་ལྟར་གྱུར་ནས་སྡུག་བསྔལ་བའི་ཚེ། ཏེ་ལོ་པ་བྱོན་ནས་སྡུག་མི་བསྔལ་ལམ། གསུང་། སྡུག་བསྔལ་ལོ་ཞུས་པས། ཕྱག་གིས་རེག་ ནས། རོ་ག་ན་ཧི། ཕོ་ག་ན་ཧི། གསུང་བས་སྡུག་བསྔལ་ལས་གྲོལ་ལོ། །ཡང་ཕྱི་བཞིན་དུ་འབྲངས་པས། སྲིན་བུའི་རིགས་སོ་གདུག་པ་ཅན་མང་པོས་གང་བའི་ཆུ་ཞིག་གི་རྩར་བྱོན་ནས། སྐྱེས་བུ་སྙིང་སྟོབས་དང་ལྡན་

【現代漢語翻譯】到達名為那扎瓦日毗哈拉（Nādzvārabihara）的地方后，他向所有人詢問底洛巴（Tilopa）的下落。有些人說：『他以出家人的身份居住』，有些人說：『他以瑜伽士的身份居住』，有時來這裡，有時去布拉毗哈拉（Bula Bihara）的寺廟。』他四處詢問和尋找，有人說：『去問那片森林裡的獵人。』當他問獵人時，獵人說：『幫我打獵，我就告訴你。』那若巴（Naropa）沒有答應，獵人就消失了。在那片茂密的森林裡，那若巴迷失了方向，感到非常沮喪。當他再次詢問時，有人說：『他在這個村莊的後面。』當他走近時，他看到一個人在拉另一個人的腸子。他問：『你看到底洛巴了嗎？』那人說：『幫我拉這個，我就告訴你。』那若巴做不到，結果他發現自己身處一個廣闊無垠的平原中央，無路可走。像這樣經歷了成百上千的小困難后，他仍然沒有找到真正的上師，因為上師以多種化身顯現，他無法認出。有一次，在瘟疫劫掠的神廟裡，當所有人在吃東西和講法時，在那群僧侶的外面，在一個火堆旁，來了一個藍色、瘦弱、被太陽和風吹打的人，他只穿著一塊遮羞布，除此之外什麼也沒有。他拿著一些未死的濕魚，把它們扔進火里燒烤。那若巴看到了，走過去說：『不要這樣做！』那人把烤魚放進水裡，吹了一口氣，魚就復活了，沒有死。那若巴心想：『這個人一定獲得了某種能力，他一定是底洛巴。』那人說：『我是那若巴。』那若巴看到他赤身裸體，像個瘋子，心想：『這個人不是底洛巴。』底洛巴知道他的想法，說：『不是，不是。』有時，底洛巴像在打坐一樣坐著，那若巴心想：『他一定是底洛巴。』底洛巴知道他的想法，說：『是，是。』那若巴知道他有神通，就一直跟著他。他們走到僧侶寺廟頂樓的三樓，底洛巴說：『誰有勇氣從這裡跳下去？』那若巴毫不猶豫地跳了下去。人們說：『他在發瘋嗎？』他們想抓住他，但沒有抓住，那若巴掉進了懸崖。他的身體像蘆葦一樣被壓碎，感到非常痛苦。底洛巴來了，問道：『你痛苦嗎？』那若巴回答說：『我痛苦。』底洛巴用手觸控他，說：『Roga na hi（藏文：རོ་ག་ན་ཧི།，梵文天城體：रोग न हि，梵文羅馬擬音：roga na hi，漢語字面意思：沒有疾病）, Pho ga na hi（藏文：ཕོ་ག་ན་ཧི།，梵文天城體：फो ग न हि，梵文羅馬擬音：pho ga na hi，漢語字面意思：沒有男性）。』那若巴就從痛苦中解脫了。那若巴又繼續跟著他。他們來到一條充滿各種昆蟲和有害生物的河流邊，底洛巴說：『誰有勇氣的人……』

【English Translation】 Having arrived at a place called Nadzvarabihara, he asked everyone about the whereabouts of Tilopa. Some said, 'He resides as an ordained monk,' while others said, 'He resides as a yogi, sometimes coming here and sometimes going to the temple of Bula Bihara.' He inquired and searched everywhere, and someone said, 'Ask the hunter in that forest.' When he asked the hunter, the hunter said, 'Help me hunt, and I will show you.' When Naropa did not, he disappeared. In that dense forest, Naropa lost his way and became very distressed. When he asked again, someone said, 'He is behind this village.' As he approached, he saw a person pulling another person's intestines. He asked, 'Have you seen Tilopa?' The person said, 'Help me pull this, and I will show you.' Naropa could not do it, and as a result, he found himself in the middle of a vast, empty plain with no way out. Having gone through hundreds of minor difficulties like these, he still did not find the real guru, because the guru manifested in many forms, and he could not recognize him. Once, in the temple of the plague-robbing deity, while everyone was eating and giving teachings, outside the group of monks, by a fire, came a blue, emaciated person, beaten by the sun and wind, wearing only a loincloth and nothing else. He took some wet, not-yet-dead fish and put them in the fire to roast. Naropa saw this and went over, saying, 'Do not do this!' The person put the roasted fish in water and blew on them, and the fish revived, not dead. Naropa thought, 'This person must have attained some power; he must be Tilopa.' The person said, 'I am Naropa.' Naropa saw him naked and like a madman, and thought, 'This person is not Tilopa.' Tilopa knew his thoughts and said, 'No, no.' Sometimes, Tilopa sat as if in meditation, and Naropa thought, 'He must be Tilopa.' Tilopa knew his thoughts and said, 'Yes, yes.' Naropa knew that he had clairvoyance and continued to follow him. They went to the third floor of the monks' temple, and Tilopa said, 'Who has the courage to jump down from here?' Naropa jumped without hesitation. People said, 'Is he crazy?' They tried to catch him but failed, and Naropa fell into the cliff. His body was crushed like a reed, and he felt great pain. Tilopa came and asked, 'Are you in pain?' Naropa replied, 'I am in pain.' Tilopa touched him with his hand and said, 'Roga na hi（藏文：རོ་ག་ན་ཧི།，梵文天城體：रोग न हि，梵文羅馬擬音：roga na hi，漢語字面意思：no disease）, Pho ga na hi（藏文：ཕོ་ག་ན་ཧི།，梵文天城體：फो ग न हि，梵文羅馬擬音：pho ga na hi，漢語字面意思：no male).' Naropa was freed from pain. Naropa continued to follow him. They came to a river full of various insects and harmful creatures, and Tilopa said, 'Who is a courageous person...'

པ་དག་འདི་ལ་ཟམ་པ་བྱེད་ནུས་སམ་གསུང་། ནཱ་རོ་པས་ ཟམ་པ་བྱས་པའི་སྟེང་ནས་སློབ་དཔོན་དལ་བུས་ནེམ་ནེམ་གཤེགས། ནཱ་རོ་པའི་གསུས་པ་ལ་སྲིན་བུས་སོ་བཏབ་སྟེ། མི་བཟོད་བར་གྱུར་ཀྱང་། བསལ་གྱིས་མ་ལང་ནས་སྡུག་བསྔལ་བའི་ཚེ། མི་ནའམ་གསུང་། སྡུག་བསྔལ་ལོ་ཞུས་པས། སྔར་བཞིན་གསུང་པས་ གྲོལ་ལ། །ཡང་ཕྱི་བཞིན་འབྲངས་པ་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་ཚང་མང་ན། ཙནྡྣ་གྱི་མེ་དམར་ཧྲུྃ་མེ་འདུག་པའི་རྩར་བཞུགས་ནས། སྙིང་སྟོབས་དང་ལྡན་པ་སུས་འདིའི་ནང་དུ་འཇུག་ནུས་སམ་གསུང་། ནཱ་རོ་པས་ཞུགས་པས། ལུས་ཆུ་བུར་ཐུག་བྱུང་། མ་བཟོད་པས་ལྡོག་པར་ བརྩམས་པས། བླ་མས་ཕར་ཕུལ་བས་དེ་བས་ཀྱང་ཐལ་བ་ཙམ་དུ་གྱུར། སྡུག་བསྔལ་བར་མ་གྱུར་ཏམ་གསུང་། སྡུག་བསྔལ་ལོ་ཞུས་པས། སྔར་བཞིན་གསུང་བས་གྲོལ་ལོ། །ཡང་ཕྱི་བཞིན་འབྲང་པས། མི་ཞིག་གིས་རྣལ་འབྱོར་པ་ལ་རས་ཀྱི་སྟོད་གཡོགས་ཤིག་ཕུལ་ 1-1-24a

ཏེ་ལྕགས་ཀྱི་ཐུར་མས་གཟེར་ཏེ་བཏང་བས། དེས་ཐུར་མ་བཏོན་ཏེ་ནཱ་རོ་པའི་གསང་གནས་ཀྱི་བུ་གར་བཅུག་སྟེ་གར་སོང་ཆ་མེད་པར་སོང་། དེར་གསང་གནས་སྐྲངས་ཏེ། འགྲོ་མི་ཤེས་པར་ན་བ་ལ། ཏཱེ་ལོ་བྱོན་ཏེ་མི་ནའམ་གསུངས་པས། སྡུག་བསྔལ་ ལོ་ཞུས་པས། ཐུར་མ་བསྟོན་ཏེ། སྔར་བཞིན་གསུང་པས་གྲོལ་ལོ། །ཡང་ཕྱི་བཞིན་འབྲངས་པས། གྲོང་ཁྱེར་ཞིག་ན་དགའ་སྟོན་ཆེན་པོ་བྱེད་པ་ལ་ཚོད་མ་བླངས་སློབ་དཔོན་ལ་ཕུལ་བས་དེས་གསོལ་ཏེ་ཤིན་ཏུ་ཞིམ་མོ་གསུང་བ་ལ། ནཱ་རོ་པས། ད་རུང་གསོལ་བར་འདུག་ སྙམ་སྟེ། ཡང་སློང་དུ་ཕྱིན་པས་མ་སྟེར་བ་ལ་བཅུས་ནས་བྲོས། བླ་མ་ལ་དྲངས། ཞིམ་ཞིམ་བསྟར་བསྟར་ལྟར་གསོལ་ནས། ད་དུང་ཁྱེར་ཤོག་གསུང་། མི་སྟེར་བར་འདུག་ཞུས་པས། ལྕགས་ཀྱི་དབྱུག་གུ་ཅིག་བསྐུར་ནས་ལྷག་རོལ་གང་འདུག་ཁྱེར་ལ་བྲོས་ཤོག །མི་ཡིས་ ཟིན་ན་དབྱུག་གུ་འདི་གླད་ལ་སྐོར་གསུང་། སླར་ཁོང་གི་ཁྱིམ་དུ་ཕྱིན་ཏེ་སྔར་གྱི་ཚོད་མའི་ལྷག་རོལ་འདུག་པའི་ཟངས་དང་བཅས་པ་ཁྱེར་ཏེ་བྲོས་སོ། །མི་མང་པོས་བརྡུངས་ཀྱང་ཟངས་མ་ཤོར་ཏེ་མི་རྣམས་ན་རེ་བརྐམ་ཆགས་ཅན་ཁྱོད་ཚོད་མ་ཁྱེར་ལ་ཟངས་ བྱིན་ཅིག་ཟེར་ཡང་མ་ཉན་པར་བྲོས་པས། ཕྱི་བཞིན་བསྙགས་བྱུང་བ་ལ་དབྱུ་གུ་གླད་ལ་བསྐོར་བས་ལྕགས་ཀྱི་སྤྱིལ་པོ་ཅིག་ཏུ་གྱུར་པའི་ནང་དུ་ཡོད་ཙམ་ན། རྒན་མོ་ཅིག་བྱུང་ནས། འདི་མ་འདྲེན་དྲགས། སོལ་བ་སྤུངས་ལ། མེ་རྒྱོབ་ཅིག་ཟེར། བརྒྱབ་པས་ ཤིན་ཏུ་ཉམས་ཐག་པར་གྱུར། བླ་མ་བྱོན་ནས་མི་ནའམ་གསུང་། སྡུག་བསྔལ་ལོ་ཞུས་པས། སྔར་བཞིན་གསུང་པས་གྲོལ་ལོ་ཡང་ཕྱི་བཞིན་འབྲངས་པས། ལམ་ཀ་ན་རྒྱལ་པོ་དང་། རྒྱལ་པོའི་བཙུན་མོ་འཁོར་དང་བཅས་པ་བྱུང་བ་མཐོང་བས་སློབ་དཔོན་ན་རེ། སྐྱེས་ 1-1-24b

བུ་སྙིང་སྟོབས་དང་ལྡན་པ་དག །རྒྱལ་པོའི་བཙུན་མོ་ལ་སེན་མོ་དག་

【現代漢語翻譯】『你能在此處架橋嗎？』納若巴（Nāropā，那洛巴）在架好的橋上，老師（帝洛巴）慢慢地走過。納若巴的肚子被蟲子咬噬，變得難以忍受。即使嘗試驅趕也無濟於事，痛苦不堪時，帝洛巴問道：『你難受嗎？』回答說：『我很難受。』帝洛巴如先前一樣說道，痛苦便解脫了。再次像先前一樣跟隨，當僧眾聚集時，帝洛巴坐在旃檀木燃燒著紅色火焰的地方，問道：『誰有勇氣進入這火焰之中？』納若巴進入后，身體像水泡一樣爆裂。因無法忍受而想要退出來時，上師（帝洛巴）將他推入更深處，結果化為灰燼。帝洛巴問道：『你感到痛苦嗎？』回答說：『我很難受。』帝洛巴如先前一樣說道，痛苦便解脫了。再次像先前一樣跟隨，一個人給瑜伽士（納若巴）一件布制的上衣，然後用鐵鉤穿刺並放開。他拔出鐵鉤，插入納若巴的秘密之處，然後不知去向。那裡腫脹起來，疼得無法行走。帝洛巴出現問道：『你難受嗎？』回答說：『我很難受。』帝洛巴展示鐵鉤，如先前一樣說道，痛苦便解脫了。再次像先前一樣跟隨，在一個城市裡，人們正在舉行盛大的節日，納若巴要了一些食物供養老師（帝洛巴），帝洛巴吃后說：『非常美味。』納若巴心想：『老師還想再吃。』於是又去乞討，但人們不給，他就搶了過來逃跑。他把食物帶給上師（帝洛巴），帝洛巴像品嚐美味佳餚一樣吃著，然後說：『再拿一些來。』納若巴回答說：『人們不給。』帝洛巴遞給他一根鐵棒，說：『把剩下的殘羹剩飯拿來逃走吧！如果有人抓住你，就用這根棒子敲打他們的頭。』納若巴再次回到那人家裡，帶著剩下的食物和銅器一起逃跑。許多人毆打他，但他沒有丟掉銅器。人們說：『你這個貪婪的傢伙，拿走食物，把銅器留下！』但納若巴不聽，繼續逃跑。人們在後面追趕，他就用棒子敲打他們的頭，結果變成了一個鐵房子，他就在裡面。這時，一個老婦人走來說：『這樣太慢了，堆上煤炭，點火燒吧！』人們點火焚燒，納若巴非常痛苦。帝洛巴出現問道：『你難受嗎？』回答說：『我很難受。』帝洛巴如先前一樣說道，痛苦便解脫了。再次像先前一樣跟隨，在路上，納若巴看到國王和王后帶著隨從走來，老師（帝洛巴）說：『有膽識的年輕人啊，用指甲去抓國王的王后！』

【English Translation】『Can you make a bridge here?』 On the bridge made by Nāropā (Nāropā, the enlightened one), the teacher (Tilopa) slowly walked across. Nāropā』s stomach was bitten by worms, becoming unbearable. Even trying to get rid of them was useless, and when he was suffering, Tilopa asked: 『Are you uncomfortable?』 He replied: 『I am very uncomfortable.』 Tilopa said as before, and the suffering was relieved. Again, following as before, when the monks gathered, Tilopa sat near the sandalwood burning with red flames and asked: 『Who has the courage to enter this fire?』 When Nāropā entered, his body burst like a bubble. Unable to bear it, he tried to retreat, but the guru (Tilopa) pushed him further in, and as a result, he turned to ashes. Tilopa asked: 『Are you suffering?』 He replied: 『I am very uncomfortable.』 Tilopa said as before, and the suffering was relieved. Again, following as before, a person gave the yogi (Nāropā) a cloth upper garment, then pierced it with an iron hook and released it. He pulled out the iron hook, inserted it into Nāropā』s secret place, and then disappeared without a trace. That place swelled up, and it hurt so much that he couldn't walk. Tilopa appeared and asked: 『Are you uncomfortable?』 He replied: 『I am very uncomfortable.』 Tilopa showed the iron hook and said as before, and the suffering was relieved. Again, following as before, in a city, people were holding a grand festival. Nāropā asked for some food and offered it to the teacher (Tilopa), who ate it and said: 『It is very delicious.』 Nāropā thought: 『The teacher wants to eat more.』 So he went to beg again, but people wouldn't give it to him, so he snatched it and ran away. He brought the food to the guru (Tilopa), who ate it as if savoring a delicious meal, and then said: 『Bring some more.』 Nāropā replied: 『People won't give it.』 Tilopa handed him an iron rod and said: 『Take the remaining leftovers and run away! If someone catches you, hit them on the head with this rod.』 Nāropā went back to that person's house again, took the remaining food and the copper utensils, and ran away. Many people beat him, but he didn't drop the copper utensils. People said: 『You greedy fellow, take the food and leave the copper utensils!』 But Nāropā didn't listen and continued to run away. People chased after him, so he hit them on the head with the rod, and it turned into an iron house, and he was inside. At this time, an old woman came and said: 『This is too slow, pile up the coal and set it on fire!』 People lit a fire, and Nāropā was in great pain. Tilopa appeared and asked: 『Are you uncomfortable?』 He replied: 『I am very uncomfortable.』 Tilopa said as before, and the suffering was relieved. Again, following as before, on the road, Nāropā saw the king and queen with their entourage coming, and the teacher (Tilopa) said: 『Courageous young man, scratch the king's queen with your fingernails!』

འདེབས། ནུ་མ་དག་ཉེད་ནུས་པ་ཡོད་དམ་གསུང་བ་ལ། ནཱ་རོ་པས་བྲམ་ཟེའི་ཆས་སུ་ཞུགས་རིགས་བྱེད་འདོན་གྱིན་ཕྱིན་བཙུན་མོའི་འགོར་མེ་ཏོག་བཞག་སེན་མོ་བཏབ། ནུ་མ་མཉེད་པས་འཁོར་རྣམས་ ཀྱི་ནཱ་རོ་པ་བརྡུངས་ཡན་ལག་སོ་སོར་བྲེགས་སོ། །དེར་སློབ་དཔོན་བྱོན་མི་ནའམ་གསུང་པ་ལ། ན་ཞུས་པས། སྔར་བཞིན་གསུང་བས་གྲོལ་ལོ། །ཡང་། དཔུང་བུ་ཆུང་གི་ཚོགས་ཀྱིས་བློན་པོའི་ཆུང་མ་བླངས་ཏེ་བྱུང་བ་ལ། སྐྱེས་བུ་སྙིང་སྟོབས་དང་ལྡན་པ་བློན་པོའི་ཆུང་ མ་ལ་འོ་བྱེད་ནུས་པ་ཡོད་དམ་གསུང་པས། ནཱ་རོ་པས་སྔར་བཞིན་བརྫུས་ཏེ་འོ་བྱས་པས། འཁོར་རྣམས་ཀྱིས་བརྡུངས་ཏེ། སྔུག་བསྔལ་བའི་ཚེ། ཏེ་ལོ་པ་བྱོན། ཡང་། རྒྱལ་པོའི་བཙུན་མོ་གླང་པོས་འདྲེན་པའི་ཤིང་། རྟའི་སྟེང་ནས་འགྲོ་བ་གཟིགས་ཏེ། སྐྱེས་བུ་སྙིང་ སྟོབས་དང་ལྡན་པ་བཙུན་མོའི་ཤིང་རྟའི་སྟེང་ནས་བསྐྱོད་པར་ནུས་པར་ཡོད་དམ་གསུང་། ནཱ་རོ་པས་བཙུན་མོ་ཤིང་རྟ་ལས་ཕབ་སྟེ་དྲུང་པས། འཁོར་རྣམས་ཁྲོས་ཏེ། ཐོ་བ་དང་དབྱིག་པ་ལ་སོགས་པས་བཅགས་ནས་ཏིལ་བཞིན་བཙིར། ཀུན་གཞི་མ་འཕོས་ཙམ་དུ་ཡང་ པའི་ཚེ། ཏེེ་ལོ་པ་བྱོན། ཡང་ལམ་ཅིག་ཏུ་ཏེ་ལོ་པས་སྒྱུ་མའི་སྐྱེས་བུ་ཞིག་སྤྲུལ་ནས། ནཱ་རོ་པ་ཕ་གི་དེད་གསུང་། ངལ་མ་སོ་བར་ཕྱི་བཞིན་བསྙགས་པས་དབུགས་ཆད་དེ་འགྱེལ། ཡང་བརྒྱལ་སངས་པ་དང་གད་མེད་གཡེང་མེད་བསྙགས་པས་གཅོང་རོང་ཤིན་ ཏུ་ཟབ་པ་ཞིག་ཏུ་ལྷུང་ནས་སྡུག་བསྔལ་བའི་ཚེ། ཏེ་ལོ་པ་བྱོན་ཡང་། ལམ་ཞིག་ན་བུ་མོ་མཚན་དང་ལྡན་པ་ཞིག་གཟིགས་ཏེ། ན་རོ་པ། འདི་ལས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་བསྟེན་གསུང་། བསྟེན་པས་བདག་པོ་འོངས་ནས་བརྡུངས་ཙམ་ན། ཏེ་ལོ་པ་བྱོན་ནས། འདི་ 1-1-25a

མ་བདེན་པས་འདིའི་རྡོ་རྗེ་རྡུངས་གསུང་། འབྲས་གྲུ་བའི་ཐོ་བས་རྡོ་རྗེ་བརྡུངས་པས་སྡུག་བསྔལ་བའི་ཚེ། ཏེ་ལོ་པ་བྱོན་ཡང་བླ་མའི་ཞལ་ནས། གདམས་ངག་འདོད་ན་རྒྱལ་པོའི་བཙུན་མོ་ཁུག་ལས་རྒྱར་ཕུལ་ཅིག་གསུང་། ནཱ་རོ་པས་དགུག་པའི་སྦྱོར་བ་བྱེད་དུ་ཕྱིན་པས་ རྒྱལ་པོས་གཟུང་སྟེ་སྒྱོགས་ཀྱི་འཁྲུལ་འཁོར་དུ་བཅུག་སྟེ་འཕངས་པས། ཤ་ཁྲག་རུས་པ་དུམ་བུ་དུམ་བུར་འཐོར་ཡང་རྩའི་ཟུངས་ཀྱིས་སྦྲེལ་བས་ཀུན་གཞི་མ་འཕོས་ཙམ་དུ་ཡོད་པའི་ཚེ། ཏེ་ལོ་པ་བྱོན་མི་ན་འམ་གསུང་ན་ཞུས་པས། ན་བ་མེད། ཚ་བ་མེད་པར་གྱུར་ཅིག་ གསུང་བས། སྡུག་བསྔལ་ལས་གྲོལ་ལོ། །ཡང་ཕྱི་བཞིན་དུ་འབྲངས་པས། མྱ་ངན་གྱི་ཐང་སྟོང་པ་ཞིག་ཏུ་སླེབ་པ་དང་། གདམ་ངག་བྱ་ཡི་ཤོག་ཅིག་གསུང་ནས། སྐད་ཅིག་ཐང་དེའི་དཀྱིལ་དུ་བཞུད། ན་རོ་པས་རིངས་པར་ཕྱིན་ཀྱང་སླེབ་པའི་དུས་མ་བྱུང་ནས་བརྒྱུགས་པས་ བླ་མའི་དྲུང་དུ་སླེབ་པ་དང་། དབུགས་ཆད་དེ་ས་ལ་འགྱེལ། བརྒྱལ་སངས་ནས། བླ་མ་ལ་ཕྱག་དང་བསྐོར་བ་བྱས་ཏེ། མདུན་དུ་འདུག་ནས་ག

【現代漢語翻譯】進獻。問道：『乳房可以揉捏嗎？』那若巴（Nāropa，人名）身著婆羅門（Brahmin）的服裝，吟誦吠陀（Veda），走到一位王妃面前，在她頭上放了一朵花，並掐了她。由於揉捏乳房，眾人毆打那若巴，將他的肢體砍成碎片。這時，帝洛巴（Tilopa，人名）來了，問道：『是老師來了嗎？』那若巴回答：『是。』帝洛巴如先前一樣說了，那若巴便解脫了。又，一群年輕人搶走了大臣的妻子。帝洛巴問道：『有膽識的人可以親吻大臣的妻子嗎？』那若巴像先前一樣假裝親吻，眾人毆打他，痛苦不堪。這時，帝洛巴來了。又，國王的妃子乘坐由大象拉的木車，帝洛巴從馬背上看到，問道：『有膽識的人可以從妃子的木車上走過嗎？』那若巴將妃子從木車上拉下來，抱在懷裡。眾人憤怒地用錘子和棍棒等擊打他，像榨油一樣壓榨他。就在他的『俱生智』（kun gzhi，阿賴耶識）尚未消失之際，帝洛巴來了。又，在一條路上，帝洛巴變幻出一個幻化的人，說：『那若巴，追趕那個人。』那若巴不顧疲憊地追趕，直到氣喘吁吁地倒下。再次醒來后，他瘋狂地追趕，掉進一個非常深的峽谷里，痛苦不堪。這時，帝洛巴又來了。又，在一條路上，帝洛巴看到一個美麗的女子，說：『那若巴，依止這個「業印」』（las kyi phyag rgya，事業手印）。當那若巴依止時，女子的丈夫來了，毆打他。這時，帝洛巴來了，說：『這不真實，用石杵搗她的金剛杵（rdo rje，vajra，金剛，此處指女性生殖器）。』用石杵搗金剛杵，那若巴痛苦不堪。這時，帝洛巴來了。帝洛巴的口中說：『如果想要口訣（gdams ngag，竅訣），就把王妃獻給庫克拉惹（kukkuṭarāja，人名）。』那若巴前去行茍且之事，被國王抓住，把他放進投石機里發射出去。他的血肉骨頭四處飛濺，但由於『命根』（rtsa'i zungs，命脈）的連線，他的『俱生智』尚未消失。這時，帝洛巴來了，問道：『是老師來了嗎？』那若巴回答：『是。』帝洛巴說：『愿你無痛苦，無熱惱。』那若巴便從痛苦中解脫了。又，那若巴再次跟隨著帝洛巴，來到一片空曠的荒野。帝洛巴說：『口訣是一張鳥的皮。』說完，瞬間消失在荒野的中央。那若巴急忙趕去，但始終無法追上，他拚命奔跑，終於來到帝洛巴面前，氣喘吁吁地倒在地上。醒來后，他向帝洛巴頂禮、繞拜，然後坐在帝洛巴面前，...

【English Translation】 Offering. He asked, 'Is it permissible to knead the breasts?' Nāropa, dressed as a Brahmin, reciting the Vedas, went to a queen, placed a flower on her head, and pinched her. Because of kneading the breasts, the attendants beat Nāropa, cutting his limbs into pieces. Then Tilopa came and asked, 'Has the teacher come?' Nāropa replied, 'Yes.' Tilopa said as before, and Nāropa was liberated. Again, a group of young men seized a minister's wife. Tilopa asked, 'Is it possible for a courageous man to kiss the minister's wife?' Nāropa pretended to kiss her as before, and the attendants beat him, causing him great suffering. Then Tilopa came. Again, the king's consort was riding in a wooden chariot drawn by an elephant. Tilopa, seeing this from horseback, asked, 'Is it possible for a courageous man to walk on the queen's wooden chariot?' Nāropa pulled the queen down from the wooden chariot and held her in his arms. The attendants became angry and struck him with hammers and clubs, squeezing him like sesame seeds. Just as his 'kun gzhi' (俱生智, Alaya Consciousness) was about to disappear, Tilopa came. Again, on a certain road, Tilopa conjured up an illusory man and said, 'Nāropa, chase after that man.' Nāropa chased after him without rest until he collapsed, breathless. After waking up again, he chased after him madly and fell into a very deep ravine, suffering greatly. Then Tilopa came again. Again, on a certain road, Tilopa saw a beautiful girl and said, 'Nāropa, rely on this 'karma mudra' (las kyi phyag rgya, action seal).' When Nāropa relied on her, the girl's husband came and beat him. Then Tilopa came and said, 'This is not real, pound her vajra (rdo rje, vajra, diamond scepter, here referring to the female genitalia) with a pestle.' When the vajra was pounded with a pestle, Nāropa suffered greatly. Then Tilopa came. From Tilopa's mouth came the words, 'If you want the instructions (gdams ngag, key instructions), offer the queen to Kukkuripa.' Nāropa went to perform the act of seduction and was caught by the king, who put him in a catapult and launched him. His flesh, blood, and bones scattered in pieces, but because of the connection of the 'life force' (rtsa'i zungs, vital essence), his 'kun gzhi' had not yet disappeared. Then Tilopa came and asked, 'Has the teacher come?' Nāropa replied, 'Yes.' Tilopa said, 'May you be without pain, without heat.' And Nāropa was liberated from suffering. Again, Nāropa followed Tilopa and arrived at an empty wilderness. Tilopa said, 'The instruction is a bird's skin.' Then, in an instant, he disappeared into the middle of the wilderness. Nāropa hurried after him, but could never catch up. He ran desperately and finally arrived before Tilopa, collapsing on the ground, breathless. After waking up, he prostrated and circumambulated Tilopa, and then sat down before him,...

སོལ་བ་བཏབ་ཙམ་ན། བླ་མ་སྤང་ལ་བེའུ་ཕུར་བཏབ་པ་བཞིན་དུ་སྐུ་གཡོ་བ་མེད། གསུང་རྒྱུ་བ་མེད། ཐུགས་རྟོག་པ་མེད་པར་ ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་བཞུགས་ནས་ཅི་ཡང་མི་གསུང་། ནཱ་རོ་པས། གཉིད་དང་ཁ་ཟས་ཀྱི་འདུན་པ་ཙམ་ཡང་མེད་པར་ཕྱག་དང་བསྐོར་བ་བྱས་ཤིང་གསོལ་བ་བཏབ་པས། ཅི་ཞིག་ཙམ་ན། ཁྱོད་ཡུན་རིང་པོར་ཚ་གྲང་ལ་སོགས་པ་གང་ཡང་ཡིད་ལ་མི་བྱེད་པར་དཀའ་བ་སྤྱོད་པ། ཅི་འདོད་པ་ཡིན་གསུང་། ནཱ་རོ་པས། ཡང་དག་པའི་གདམས་ངག་འདོད་པ་ཡིན། ཞུས་པས། མཎྜལ་ཕུལ་གསུང་། ནཱ་རོ་པས་ཆུ་བཙལ་བས་མ་རྙེད་ནས། རང་གི་ལུས་ལ་སྟོས་པ་མེད་པར་རྩ་བོ་ཆ་ཕུག་བའི་ཁྲག་གིས་ཆག་ཆག་བཏབ། དབང་པོའི་མཆོག་རྣ་བ་བཅད་ 1-1-25b

པའི་མེ་ཏོག་བཀོད་པའི་མཎྜལ་ཕུལ། གསོལ་བ་བཏབ། སློབ་དཔོན་གྱིས། ཆགས་ཤིང་བླངས་ནས་ན་རོ་པའི་གདོང་དུ་བརྒྱབ་པས་མི་རྟོག་པའི་ངང་དུ་བརྒྱལ། སངས་བའི་དུས་སུ་བྱིན་བརླབས་གཞན་འཇུག་གི་གདམས་པ་དེ་ལ་བརྟེན་ནས་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ ཤེས་ངོ་སྤྲོད་པར་མཛད། དེ་ནས་རྒྱ་གར་ལྷོ་ཕྱོགས་ཀྱི་རྒྱུད་ཤྲི་པར་པ་ཏ་ཨ་ཀྵ་ར་ཞེས་པའི་ཡུལ། རི་བོ་བྱ་རྐང་ཅན་གྱི་དྲུང་དུ། ནཱ་རོ་པ། སུ་རུ་པ། ཛཱ་ན་གརྦྷ་གསུམ་ལ། ཏེ་ལོ་པས། དཔལ་གསང་བ་འདུས་པའི་ལྷ་སུམ་བཅུ་(ཅུ་)སོ་གཉིས་ཀྱི་སྤྲུལ་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་དུ་ དབང་སྐུར་ཏེ། རྣལ་འབྱོར་མ་ཙིཉྟེ། ཉིན་མོ་ཛཱཿ ཏ་མ་ལ་གསུམ་དུར་ཁྲོད་དགའ་བའི་མདངས་ཅན་ན་གསན་པ་དགུག་པའི་ལྟ་སྟངས་ཀྱིས་བཀུག་སྟེ། སྦྱོར་བའི་བརྡས་བསྐུལ་ནས་ཡེ་ཤེས་ལ་རོལ་པའི་སྤྱོད་པས་བདེ་བ་ཆེན་པོས་སྐུ་ཉམས་བསྟེར་ནས། རས་ཡུག་ཅིག་སྣ་ མེ་སྟག་ཕོག་པས་ཐུལ་གྱིས་ཚིག་པའི་བརྡས་མཚན་ནས་དཔེའི་ཡེ་ཤེས་ཐུགས་སུ་ཆུད་པར་མཛད་དེ། དབང་རྒྱུད། བསྟན་བཅོས་རྣམས་ཐོག་མར་གསུངས། དེ་ནས་གདམས་ངག་གཞི་འཁོར་བའི་གནད་རྩ་རླུང་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་དང་། བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་ལ་སོགས་པ་ མཚོན་བྱེད་ཐམས་ཅད་བསྟན་མཚོན་བྱའི་དོན་ཞུས་པ། ཀྱེ་ཧོ་འདི་ནི་རང་གི་རིག་པ་ཡིན་ཏེ། ངག་གི་ལམ་འདས་ཡིད་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་མིན། ཏེ་ལོ་པས་ཅི་ཡང་བསྟན་དུ་མེད། རང་ལ་རང་གིས་བརླན་ཏེ་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། འདིས་ནི་རྒྱ་མཚོ་དང་འདྲ་བའི་ དོན་མཚོན་བྱ་བ་བསྟན་ནས་ཆུ་བོ་དང་འདྲ་བའི་མཚོན་བྱེད་རྩ་རླུང་ལ་སོགས་པའང་གནང་སྟེ། ད་ཁྱོད་པཎྚི་(པཎྜི་)ཏའི་ས་མ་འཛིན་པར་རྣལ་འབྱོར་པའི་ཆས་ཟུང་ལ་སྒྲུབ་པ་སྙིང་པོར་གྱིས་ཤིག །སྐྱེ་བ་འདི་མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་ཐོབ་པར་འགྱུར་རོ། །པཎྚི་(པཎྜི་)ཏའི་ས་ 1-1-26a

བཟུང་སྟེ་རྩོད་པ་བྱས་ན་ཆོས་སྨོད་པའི་ལྟུང་བ་དྲུག་པ་འབྱུང་སྟེ་དངོས་གྲུབ་མི་འཐོབ་བོ་གསུང་སྟེ་དམ་ཚིག་ཕོག་ནས་མི་སྣང་བར་གྱུར་ཏོ། །དེ་ནས་ནཱ་རོ་པས། པུ་ལ་བི་ཧ་ར་ཞེས་བྱ་བ་མེ་ཏོག་

【現代漢語翻譯】當索瓦巴塔（Solvabata）這樣做時，上師（blama）像在草地上豎立的稻草人一樣，身體一動不動，沒有說話，心中也沒有任何念頭，而是安住在禪定（ting nge 'dzin）中，一言不發。那諾巴（Nāropa）甚至沒有睡眠和食物的慾望，只是頂禮膜拜和祈禱。過了一段時間，上師說：『你長期以來不顧寒冷和炎熱等，行持苦行，你想要什麼？』那諾巴回答說：『我想要真實的口訣（gdams ngag）。』上師說：『獻曼扎（maṇḍal）。』那諾巴尋找水卻找不到，於是毫不吝惜自己的身體，用刺穿脈搏流出的血來獻曼扎，並用割下的耳朵裝飾成鮮花般的曼扎，獻上並祈禱。上師拿起糞便扔在那諾巴的臉上，那諾巴昏倒在無念的狀態中。醒來時，依靠傳入加持（byin brlabs）的口訣，上師讓他認識了俱生智（lhan cig skyes pa'i ye shes）。之後，在印度（rgya gar）南方的希帕爾帕塔阿卡夏拉（Śrīparvata Akṣara）地方，鳥足山（ri bo bya rkang can）下，帝洛巴（Tilopa）在那諾巴、蘇魯巴（Surupa）、加納嘎巴（Jñānagarbha）三人面前，灌頂吉祥密集金剛（dpal gsang ba 'dus pa）三十二尊本尊的壇城，並以瑜伽母（rnal 'byor ma）欽泰（Cinte），白天佐（Joḥ）、達瑪拉（Ṭamala）三位在喜悅光彩的尸陀林（dur khrod dga' ba'i mdangs can）中，以勾召的姿態勾引，用結合的手印催促，以享受智慧的行為，用大樂（bde ba chen pos）來展示身相，並以一塊布像火花點燃般燃燒的象徵，使他們領悟了譬喻智（dpe'i ye shes），最初宣說了灌頂續部和論典。之後，關於口訣，根本是輪迴的關鍵，氣（rlung）、菩提心（byang chub kyi sems），以及生起次第（bskyed pa'i rim pa）等等，所有能像征的都已展示，詢問所象徵的意義。帝洛巴說：『奇哉！這就是你自己的覺性（rig pa），超越言語之道，不是意識的活動範圍。我沒有什麼可以展示的，要自己認識自己。』他這樣說道，展示了像大海一樣象徵的意義，也給予了像河流一樣象徵的氣脈等等，並說：『現在你不要保持班智達（paṇḍita）的身份，要穿瑜伽士（rnal 'byor pa）的服裝，以修行（sgrub pa）為核心。這一生將會獲得殊勝的成就（dngos grub）。如果保持班智達的身份進行辯論，將會犯下誹謗佛法的第六種墮落（ltung ba），無法獲得成就。』說完，立下誓言（dam tshig）后就消失了。之後，那諾巴來到了名為普拉比哈拉（Pūlabihāra）的鮮花……

【English Translation】 When Solvabata did this, the lama (blama) remained motionless like a scarecrow erected on the grass, without speaking, and without any thoughts in his mind, but abiding in samadhi (ting nge 'dzin), without saying a word. Nāropa, without even the desire for sleep and food, prostrated and prayed. After some time, the lama said, 'You have long endured hardships without regard to cold and heat, etc. What do you want?' Nāropa replied, 'I want the true instructions (gdams ngag).' The lama said, 'Offer a mandala (maṇḍal).' Nāropa searched for water but could not find it, so without sparing his body, he offered a mandala with blood flowing from his pierced veins, and decorated it with flowers made from his severed ears, offered it, and prayed. The lama picked up excrement and threw it on Nāropa's face, and Nāropa fainted in a state of non-thought. When he awoke, relying on the instructions of transmitted blessings (byin brlabs), the lama introduced him to the coemergent wisdom (lhan cig skyes pa'i ye shes). After that, in the place of Śrīparvata Akṣara in the south of India (rgya gar), under the Bird's Foot Mountain (ri bo bya rkang can), Tilopa initiated Nāropa, Surupa, and Jñānagarbha into the mandala of the thirty-two deities of the glorious Guhyasamāja (dpal gsang ba 'dus pa), and with the yogini (rnal 'byor ma) Cinte, during the day, Joḥ, Ṭamala, three in the joyful charnel ground (dur khrod dga' ba'i mdangs can), beckoned with a summoning gesture, urged with the mudra of union, and with the conduct of enjoying wisdom, demonstrated the bodily experience with great bliss (bde ba chen pos), and with the symbol of a cloth burning like a spark, made them realize the example wisdom (dpe'i ye shes), and initially proclaimed the initiation tantras and treatises. After that, regarding the instructions, the root is the key to samsara, the prana (rlung), bodhicitta (byang chub kyi sems), and the generation stage (bskyed pa'i rim pa), etc., all that can be symbolized has been shown, and the meaning of what is symbolized is asked. Tilopa said, 'How wonderful! This is your own awareness (rig pa), beyond the path of speech, not the scope of the mind. I have nothing to show, you must know yourself.' He said this, showing the meaning symbolized like the ocean, and also gave the symbolizing prana channels etc. like the river, and said, 'Now you should not maintain the status of a paṇḍita, but wear the clothes of a yogi (rnal 'byor pa), and make practice (sgrub pa) the core. This life will attain supreme accomplishment (dngos grub). If you maintain the status of a paṇḍita and debate, you will commit the sixth downfall (ltung ba) of slandering the Dharma, and you will not attain accomplishment.' Having said this, he made a vow (dam tshig) and disappeared. After that, Nāropa came to the flower called Pūlabihāra...

བཟང་པོ་རྣམས་ཀྱང་། དེའི་ཚོན་གྱིས་ཟིལ་གྱིས་ གནོན་པས་མེ་ཏོག་གི་མདོག་འཕྲོག་པའི་ལྷ་ཁང་ཞེས་བྱ་བ་དེ་ལ་ཉེ་བའི་བྱང་ཕྱོགས་ན་གྲོང་ཆུང་ཞིག་ཡོད་པ་ན་རྒན་མོ་ཞིག་གིས་བཤོས་འདྲེན་ཅིང་བསྒྲུབ་པ་སྙིང་པོར་བྱེད་ཅིང་བཞུགས་པ་ལ། དུས་ནམ་ཞིག་ན་མུ་སྟེགས་གཅེར་བུ་པ་རྣམས་རྩོད་པ་རྒྱལ་ཏེ་སངས་ རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་འཇིག་པར་གྱུར་པ་ན་རྒྱལ་པོས་པཎྚི་(པཎྜི་)ཏ་ལྔ་བསོགས་ནས་མེ་ཏོག་གི་ཕྲེང་བ་བཏད་པས་སུས་ཀྱང་ལེན་མ་ནུས་ཏེ། རྒྱལ་པོ་ན་རེ། ད་དུང་ཁྱེད་བགྲོས་ལ་རྩོད་པ་གྱིས་ཤིག །གལ་ཏེ་རྩོད་པ་མི་ནུས་ན་གཙུག་ལག་ཁང་གཅེར་བུ་པ་ལ་འབུལ་ལོ་ བྱས་པས། པཎྚི་(པཎྜི་)ཏ་རྣམས་གྲོས་བྱེད་པའི་ཚེ་རྒན་མོ་ན་རེ། ངའི་ཁྱིམ་ན་ནཱ་རོ་པ་བཞུགས་ཟེར། དེར་དགེ་འདུན་གྱིས་ནཱ་རོ་པ་ལ་གསོལ་བ་བཏབ་པས། སློབ་དཔོན་གྱི་ཞལ་ནས་བསྟན་པ་འཇིག་ལ་ཁད་དམ། ང་ཡོད་པའི་སར་གཅེར་བུ་པ་འོངས། ཕམ་པར་བྱའོ་གསུང་ སྟེ་སྔར་སློབ་དཔོན་གྱིས་གསུང་བ་ལ་མ་དྲན་ཏེ་ཞལ་གྱིས་བཞེས་སོ། །དེར་གཅེར་བུ་པ་འོང་དུ་མ་བཏུབ་པ་ལ། ཁོའི་ལྷ་ཁང་གི་དྲུང་དུ་རྒོལ་བ་དང་། ཕྱིར་རྒོལ་བ་དང་། དཔང་པོ་རྒྱལ་པོ་དང་གསུམ་གྱི་ཁྲི་བཤམས་ཏེ་རྩོད་པ་བྱས་པས། སློབ་དཔོན་ཅུང་ཟད་ཞན་ འདྲ་བས་སློབ་དཔོན་གྱི་ཐུགས་ལ་ང་ལྟ་བུའི་སྨྲ་བའི་དབང་ཕྱུག་ཞན་པ་ལྟར་འདུག་པ་འདི་ཅི་ཡིན་སྙམ་ཏེ་བསམས་པས། སློབ་དཔོན་གྱི་གསུང་བཅག་འདུག་པའི་ཉེས་པ་དྲན་ཏེ་བཟོད་གསོལ་བྱས། ཡིད་ཀྱིས་གསོལ་བ་བཏབ་པས། སློབ་དཔོན་ཏེ་ལོ་པ་ཕྱག་གཡོན་པ་ 1-1-26b

མིའི་ཐོད་པ་བཅད་མ་ཁད་ཅིག་ཐོགས་ཏེ་བྱོན་པ་ལ། ནཱ་རོ་པས་ཕྱག་འཚལ་བས། གཅེར་བུ་པ་ན་རེ། སངས་རྒྱས་པ་སྙིང་རྗེ་དང་བྲལ་བ། སྲིན་པོའི་གཟུགས་ཅན་འདི་ལྟ་བུ་ལ་ཕྱག་འཚལ་བ། དེ་ཉིད་ཕམ་པའི་གནས་སུ་གྱུར་ཏོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །སློབ་དཔོན་ཏེ་ལོ་པའི་ཞལ་ནས་ཕྃ་ ཕམ་ཞེས་ཟེར། ཁོའི་ལྷ་ཁང་ཏེའུ་ལ་ཞེས་བྱ་བ་མཆོད་རྟེན་གྱི་གཟུགས་འདྲ་བ་ཟུར་བརྒྱད་པ། སུམ་ཐོག་ཡོད་པ་ལ། སྡིག་འཛུབ་ལན་གསུམ་བྱས་པས། ཐོག་གསུམ་ཀ་འགྱེལ་ཏེ་གཅེར་བུ་པ་རྣམས་སྐྲག་ནས། ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སློབ་དཔོན་གྱི་ཞབས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ སྟེ། སྐྱབས་འཚལ་ལོ། །གཅེར་བུ་པ་ཐམས་ཅད་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་ལ་བཙུད་དོ། །དེ་ནས་སློབ་དཔོན་གྱི་ཞལ་ནས། ནཱ་རོ་པ་ལ་ཁྱོད་ཀྱིས་སྐྱེ་བ་འདི་ལ་མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་ཐོབ་པའི་སྐལ་བ་མེད་ཀྱིས། ད་ཁྱོད་ཀྱི་ཆོས་སྟོན་ཅིག་དང་། དེས་འགྲོ་བ་མང་པོ་ལ་ ཕན་པར་འགྱུར་ཏེ། ཁྱོད་པས་ཀྱང་། སློབ་མ་དང་། དེའི་ཡང་སློབ་མ་ལ་སོགས་པ་ན་མར་རིམ་པ་བཞིན་ཕན་ཇེ་ཆེ་ཇེ་ཆེར་འགྱུར་ལ། བར་དོར་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ཐོབ་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུང་ནས་མི་སྣང་བར་གྱུར་ཏོ། །དེར་ནཱ་རོ་པས་ཀྱང་བཤད་པ་དང་སྒྲུབ་པ་གཉིས་

【現代漢語翻譯】那些善良的人們也被它的光彩所壓倒，在名為『奪取花朵色彩的寺廟』附近北邊的一個小村莊里，有一位老婦人以乞食和修行作為核心而居住。在某個時候，外道裸體派辯論獲勝，導致佛教的教法面臨崩潰的危險。國王召集了五位班智達（梵 विद्वत्, vidvat，學者），並向他們獻上花環，但沒有人能夠接受。國王說：『你們再商議，進行辯論吧！如果不能辯論，就把寺廟獻給裸體派。』當班智達（梵 विद्वत्, vidvat，學者）們商議時，老婦人說：『我的家裡住著那若巴。』於是僧團向那若巴祈請。上師說：『教法快要毀滅了嗎？裸體派來到我所在的地方，我會讓他們失敗的。』之前上師說過的話他沒有記住，就答應了。不允許裸體派前來，所以在他們的寺廟前，設立了辯論者、反駁者和國王證人三者的座位，開始辯論。上師似乎有些弱勢，上師心想：像我這樣擅長辯論的人怎麼會顯得弱勢呢？他思考著，想起了自己違背上師教言的過錯，於是懺悔。他用心祈禱，上師帝洛巴左手拿著一個剛砍下的人頭出現了。那若巴向他頂禮，裸體派說：『佛教徒沒有慈悲心，向這種羅剎形象的人頂禮，這本身就是失敗的根源。』上師帝洛巴說：ཕྃ་ ཕམ་（藏文 ཕྃ་ ཕམ་，梵文 फट，phaṭ，摧伏）。他們的寺廟名為『德烏拉』，形狀像佛塔，有八個角，三層樓。他做了三次忿怒印，三層樓都倒塌了，裸體派嚇壞了，都向大師的腳下頂禮，祈求救護。所有的裸體派都被納入了佛教的教法之中。然後上師說：『那若巴，你沒有在這一世獲得最高成就的緣分，現在你傳授教法吧！這將利益許多眾生，而且你，你的弟子，以及弟子的弟子等等，會像酥油一樣逐漸增加利益，在中陰階段會獲得大手印。』說完就消失了。之後，那若巴也開始了講說和修行。

【English Translation】 Those virtuous ones were also overwhelmed by its splendor. In a small village north of the temple called 'The Temple that Steals the Color of Flowers,' there lived an old woman who made begging for alms and practice her core. At one point, the naked heretics won a debate, causing the Buddha's teachings to be in danger of collapsing. The king summoned five Paṇḍitas (Sanskrit: विद्वत्, vidvat, scholar) and offered them garlands, but no one could accept them. The king said, 'Discuss it again and debate! If you cannot debate, offer the temple to the naked heretics.' While the Paṇḍitas (Sanskrit: विद्वत्, vidvat, scholar) were discussing, the old woman said, 'Nāropa resides in my house.' So the Sangha prayed to Nāropa. The master said, 'Is the teaching about to be destroyed? The naked heretics have come to where I am, I will defeat them.' He did not remember what the master had said before, and he agreed. The naked heretics were not allowed to come, so in front of their temple, seats were set up for the debater, the refuter, and the king as witness, and the debate began. The master seemed a little weak, and the master thought, 'How can someone as skilled in debate as I am seem weak?' He thought about it and remembered the fault of breaking the master's words, so he repented. He prayed with his mind, and the master Tilopa appeared, holding a freshly severed human head in his left hand. Nāropa prostrated to him, and the naked heretics said, 'Buddhists have no compassion, prostrating to such a Rakshasa-like figure is itself the cause of defeat.' The master Tilopa said: ཕྃ་ ཕམ་ (Tibetan: ཕྃ་ ཕམ་, Sanskrit: फट, phaṭ, to destroy). Their temple, called 'Deula,' was shaped like a stupa, with eight corners and three stories. He made the wrathful mudra three times, and all three stories collapsed. The naked heretics were terrified and all prostrated at the master's feet, begging for refuge. All the naked heretics were incorporated into the Buddha's teachings. Then the master said, 'Nāropa, you do not have the karma to attain the highest siddhi in this life, now teach the Dharma! This will benefit many beings, and you, your disciples, and your disciples' disciples, etc., will gradually increase in benefit like ghee, and you will attain Mahāmudrā in the bardo.' After saying this, he disappeared. After that, Nāropa also began to teach and practice.

ཀ་མཛད་ཅིང་བསྒོམས་པས། རྟོགས་པ་སྐྱེས་ཏེ། འདྲིས་མེད་ཀྱི་ཡུལ་ཕྱོགས་ཅིག་ཏུ། བཱེ་དུ་བྷྱ་ཧྱ་བྷྱ་ཧྱ་ཡང་ཟེར་བཱེ་དུ་ཟེར་ཞིང་ཐོད་པ་ཅིག་ཐོགས་ནས་ཕྱིན་ཙམ་ན། བ་ལང་རྫི་ཚན་ཅིག་འདུག་པའི་གསེབ་ནས། བྱིས་པ་བརྡ་ཤེས་པ་ཅིག་ན་རེ། འཇུ་ན་འདི་ཟོ་ཟེར་ ནས་ཆུ་གྲི་རྣོན་པོ་མེ་འདྲ་བ་ཅིག་བྱིན། ནཱ་རོ་པས་དེ་ལྡེམ་བཞུ་ནས་གསོལ་བས། བྱིས་པས་ཡ་མཚན་དུ་གཟུང་སྟེ། རྒྱལ་པོ་ལ་བསྙད། རྒྱལ་པོ་ཁྲོས་ནས། སླུ་བ་མཁན་ཅིག་ཡོད་པར་འདུག །དཔུང་ཚོགས་དེའི་ཐོག་ཏུ་ཐོང་ཅིག་ཟེར་ནས་བཏང་བས། སློབ་དཔོན་གྱིས་ 1-1-27a

རེངས་པའི་ལྟ་སྟངས་ཀྱིས་རེངས་པར་མཛད། རྒྱལ་པོ་འགྱོད་ནས་གསོལ་བ་བཏབ་པས། རྗེས་སུ་གཟུང་ངོ་། །ཡང་རེ་ཞིག་ཁ་ཆེའི་གྲོང་ཁྱེར་ཆེན་པོ་ཅིག་གི་བཞི་མདོར། གླང་པོ་ཆེན་པོ་ཅིག་(ཞིག་)ཤི་བ་རོ་རུལ་ནས་ནད་ཡམས་བྱུང་གི་དོགས་ཤིང་མི་རྣམས་ སྡུག་བསྔལ་བཞིན་དུ། རིགས་སྲུང་བས་རེག་མ་ནུས་པ་ལ། སློབ་དཔོན་གྱི་གྲོང་འཇུག་མཛད་ནས། གྲོང་ཁྱེར་གྱི་མཐའ་ལོགས་ལས་རྒྱང་གྲགས་ཅིག་འདས་པར་བསྐྱལ་སྐད། གཞན་ཡང་སློབ་དཔོན་འདིས་ཚོགས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ལ་སོགས་པའི་དུས་སུ་ཆང་དང་ཤིང་ ཐོག་ལ་སོགས་པ་འགུགས་ནུས་པ་དང་། སྦྱིན་བསྲེག་གི་ཐབ་ཁུང་དུ་ལྷ་སུམ་ཅུ་རྩ་བདུན་ཞལ་ལྟ་ནུས་པ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་རྟོག་པ་བརྟན་པ་ཐོབ་པས། ཐུན་མོང་གི་དངོས་གྲུབ་མངོན་པར་ཤེས་པ་ལ་སོགས་པ་མངའ་བ་དང་། མཆོག་གི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་བརྙེས་པར་ གྲགས་སོ། །མཐར། འགའ་ཞིག་མཁའ་སྤྱོད་དུ་གཤེགས་པར་བཞེད། འགའ་ཞིག་སྐུ་གཤེགས་དེ་སྤུར་སྦྱངས་པའི་ཤུལ་དུའང་ཟླ་བ་རེ་རེ་ཞིང་། གཤེགས་པའི་དུས་སུ་ལྷའི་མཆོད་པ་ངང་འོང་སྟེ། རོལ་མོའི་སྒྲ་དང་མེ་ཏོག་གི་ཆར་དིང་སང་གི་བར་དུ་ཀུན་གྱིས་མཐོང་ཞིང་ ཐོས་པར་འོང་བ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གྲག་གོ། །དེ་ལྟར་རིགས་ལས་མཚན་དུ་གསོལ་བ་བླ་མ་ནཱ་རོ་པ་ཞེས་གྲགས་པ་དེ་ལ། ཌོྃ་བི་པ། ཤནྟི་པ། མེ་ཏྲི་པ། དྷ་རི་པ། ཀུ་སུ་ལུ་པ། ཁ་ཆེ་ཛྙཱ་ན་ཀ་ར། ཤར་ཕྱོགས་པ་ཛ་ཡ་ཀ་ར་སྟེ་རང་ལས་ཆེ་བར་གྲགས་པ་བདུན། ཞི་བ་བཟང་པོ། ཞི་བའི་གོ་ཆ། ཇོ་བོ་སྨྲྀ་ཏི། ཨ་ཕྃ་བཛྲ། བི་ཏོད་པ། རད་(རཏྣ་ཤྲཱི་)མི་ཏྲ་ལ་སོགས་པའི་པཎྚི་(པཎྜི་)ཏ་དང་། པྲད་ཛྙ་ར་ཀྵི་ཏ། མ་ན་ཀ་ཤྲི། ཁ་ཆེ་བྱང་ཆུབ་བཟང་པོ། ཕྃ་ཏིང་བ། དྷརྨྨཿ མ་ཏི་སྟེ། ཡུན་རིང་བསྟེན་པའི་སློབ་མ་བཞི་དང་། གཅུང་འཇིགས་མེད་གྲགས་ 1-1-27b

པ། དུས་འཁོར་བ། ཐང་ཆུ་པ་མར་པ་ལོ་ཙྪ་སྟེ། མོས་གུས་ཀྱིས་མཉེས་པའི་སློབ་མ་བཞི་ལ་སོགས་པ་མང་པོ་ཡོད་སྐད། སློབ་དཔོན་ཆེན་པོ་ནཱ་རོ་པའི་ལོ་རྒྱུས་རྫོགསྷོ།། །། ༈ སློབ་དཔོན་མཻ་ཏྲི་པའི་རྣམ་ཐར། སློབ་དཔོན་མེ་ཏྲི་པ། ཡུལ་དྲ་བྱི་ལའི་གྲོང་ཁྱེར་ཛ་ག་ནི་ཀ་ར། བྲམ་ཟེ་ན་གུ་ད

【現代漢語翻譯】當他行動和禪修時，證悟生起。在某個不熟悉的地方，他被稱為貝度（梵文：Vaidu），有時也被稱為貝度比亞哈亞比亞哈亞（梵文：Vaidubhyāhyābhyāhya），他拿著一個顱骨碗走著。當他走到一群牧童那裡時，一個聰明的孩子說：『祖納，吃這個。』然後遞給他一把像火一樣鋒利的刀。那若巴（梵文：Nāropā，意義：人名）舔舐著刀刃並吃了下去。孩子感到非常驚訝，便告訴了國王。國王憤怒地說：『那裡一定有一個騙子。派一支軍隊去對付他。』當軍隊被派去時，導師用僵硬的姿勢使他們僵硬。國王后悔了，並祈求他，導師便接納了他。還有一次，在一個大的喀什米爾（梵文：Kashmir，意義：地名）城市的十字路口，一頭大象死了，屍體腐爛，人們擔心會發生瘟疫，人們非常痛苦，但由於種姓制度的限制，沒有人敢碰它。導師進入城市，將屍體拖到離城市邊緣一由旬遠的地方。據說，此外，這位導師能夠在會供輪（梵文：Tsog kyi khorlo，意義：一種密宗儀式）等場合變出酒和水果等物品，能夠在火供的火壇中看到三十七尊神，並且由於他獲得了穩定的三摩地（梵文：Samādhi，意義：禪定）的證悟，他擁有了共同成就，如神通等，並且據說他獲得了至高的手印（梵文：Mahāmudrā，意義：大手印）。最後，有些人認為他去了空行凈土（梵文：Khachö，意義：空行母的凈土）。有些人認為他去世后，火化遺體的地方，每個月，在他去世的時候，都會自然而然地出現天神的供養，直到現在，每個人都能看到和聽到音樂的聲音和鮮花的雨。據說，因此，從種姓中被命名為那若巴的上師，有七位比他更偉大的弟子，他們是：多比巴（梵文：Ḍombipa），香提巴（梵文：Śāntipa），彌勒巴（梵文：Maitripa），達日巴（梵文：Dharipa），庫蘇魯巴（梵文：Kusulupa），喀什米爾·加納卡拉（梵文：Kashmiri Jñānākara），東方·扎亞卡拉（梵文：Eastern Jayākara）。還有寂護（梵文：Śāntarakṣita），寂鎧（梵文：Śāntivarman），覺賢（梵文：Jo bo Smṛti），阿潘·班雜（梵文：Apam Vajra），比托巴（梵文：Bitopa），拉特那師利（梵文：Ratnaśrī）彌陀羅（梵文：Mitra）等班智達（梵文：Paṇḍita，意義：學者），以及般若拉克西塔（梵文：Prajñārakṣita），瑪那卡師利（梵文：Mānakashrī），喀什米爾·菩提賢（梵文：Kashmiri Bodhibhadra），潘丁巴（梵文：Phamtingpa），達瑪瑪提（梵文：Dharmamati），這四位是長期侍奉的弟子，還有弟弟吉美扎巴（梵文：Jigmey Drakpa），杜科瓦（梵文：Dukhorwa），唐曲巴·瑪爾巴·洛扎瓦（梵文：Tangchupa Marpa Lotsawa），這四位是因虔誠而取悅的弟子，據說還有很多其他弟子。偉大的導師那若巴的傳記到此結束。彌勒巴上師的傳記彌勒巴上師，出生于扎比拉（梵文：Drabila）的扎嘎尼卡拉（梵文：Jaganikara）城，是婆羅門（梵文：Brahmin，意義：印度教祭司）那古達（梵文：Naguda）的兒子。

【English Translation】 As he acted and meditated, realization arose. In an unfamiliar place, he was called Bedu (Sanskrit: Vaidu), and sometimes he was also called Bedubhyāhyābhyāhya (Sanskrit: Vaidubhyāhyābhyāhya). He walked along carrying a skull bowl. As he came to a group of cowherds, a clever child said, 'Juna, eat this.' Then he gave him a sharp knife like fire. Nāropā (Sanskrit: Nāropā, meaning: a personal name) licked the blade and ate it. The child was very surprised and told the king. The king was angry and said, 'There must be a deceiver there. Send an army against him.' When the army was sent, the teacher stiffened them with a stiff posture. The king regretted it and prayed to him, and the teacher accepted him. Also, once, at the crossroads of a large Kashmiri (Sanskrit: Kashmir, meaning: a place name) city, an elephant died, and the corpse rotted, and people were worried that there would be an epidemic, and people were in great pain, but because of the restrictions of the caste system, no one dared to touch it. The teacher entered the city and dragged the corpse to a distance of one yojana from the edge of the city. It is said that, in addition, this teacher was able to conjure up items such as wine and fruit on occasions such as the Tsog kyi khorlo (Sanskrit: Tsog kyi khorlo, meaning: a tantric ritual), was able to see the thirty-seven deities in the fire altar of the fire offering, and because he obtained the stable Samādhi (Sanskrit: Samādhi, meaning: meditation) of realization, he possessed common accomplishments such as supernatural powers, and it is said that he obtained the supreme Mahāmudrā (Sanskrit: Mahāmudrā, meaning: the Great Seal). Finally, some people think that he went to the Pure Land of the Dakinis (Sanskrit: Khachö, meaning: the Pure Land of the Dakinis). Some people think that after he died, at the place where his body was cremated, every month, at the time of his death, the offerings of the gods would naturally appear, and until now, everyone can see and hear the sound of music and the rain of flowers. It is said that, therefore, the master Nāropā, who was named from the caste, had seven disciples who were greater than him, who were: Dombipa (Sanskrit: Ḍombipa), Śāntipa (Sanskrit: Śāntipa), Maitripa (Sanskrit: Maitripa), Dharipa (Sanskrit: Dharipa), Kusulupa (Sanskrit: Kusulupa), Kashmiri Jñānākara (Sanskrit: Kashmiri Jñānākara), Eastern Jayākara (Sanskrit: Eastern Jayākara). There were also Śāntarakṣita (Sanskrit: Śāntarakṣita), Śāntivarman (Sanskrit: Śāntivarman), Jo bo Smṛti (Sanskrit: Jo bo Smṛti), Apam Vajra (Sanskrit: Apam Vajra), Bitopa (Sanskrit: Bitopa), Ratnaśrī Mitra (Sanskrit: Mitra) and other Paṇḍitas (Sanskrit: Paṇḍita, meaning: scholars), as well as Prajñārakṣita (Sanskrit: Prajñārakṣita), Mānakashrī (Sanskrit: Mānakashrī), Kashmiri Bodhibhadra (Sanskrit: Kashmiri Bodhibhadra), Phamtingpa (Sanskrit: Phamtingpa), Dharmamati (Sanskrit: Dharmamati), these four were disciples who served for a long time, and there was also the younger brother Jigmey Drakpa (Sanskrit: Jigmey Drakpa), Dukhorwa (Sanskrit: Dukhorwa), Tangchupa Marpa Lotsawa (Sanskrit: Tangchupa Marpa Lotsawa), these four were disciples who were pleased by devotion, and it is said that there were many other disciples. The biography of the great teacher Nāropā ends here. The biography of Master Maitripa Master Maitripa, born in the city of Jaganikara (Sanskrit: Jaganikara) in Drabila (Sanskrit: Drabila), was the son of the Brahmin (Sanskrit: Brahmin, meaning: Hindu priest) Naguda (Sanskrit: Naguda).

ང་། ཙིན་ ཏེའི་སྲས་སུ་གྱུར། ཕྱི་རོལ་པའི་བསྟན་བཅོས་དང་། རིགས་བྱེད་དང་སྒྲ་ཚད་མཁས་པར་མཁྱེན། དབྱུག་གུ་པའི་རྟུལ་ཞུགས་ཀྱིས་སྤྱོད་པའི་ཚེ། སློབ་དཔོན་ཤན་ཏི་པ་དང་བ་ད་པས་དེས་ཕམ་པར་མཛད་དེ། དེ་ཉིད་ལ་(ལས་)རབ་ཏུ་བྱུང་། བླ་མ་ནཱ་རོ་པ་ལ་སོགས་ པ་མང་དུ་བསྟེན། གྲུབ་མཐའ་བཞི་ལ་རིམས་ཀྱིས་སྦྱངས་ཏེ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་པཎྚི་(པཎྜི་)ཏར་གྱུར་པ་ན། སྙིང་པོའི་དོན་སྟོན་པའི་བླ་མ་ཞིག་བཙལ་བར་དགོངས་ཏེ། མཁན་པོ་ལ་རྟགས་ཕུལ་ཏེ་བསླབ་པ་ལས་གཡེལ་བར་ནི་མི་བྱེད། མཆོག་གི་བླ་མ་ ཞིག་ཚོལ་དུ་འགྲོ་བས་རེ་ཤིག་བག་ཡངས་ཞུ་ཞེས་གནང་བ་ཞུས། འགའ་ཞིག་གནས་ཕྱུང་བ་འདིར་འཆད་དེ་མི་འགྲིག་གོ། །རྒྱལ་བུ་རྐང་འཁྱམ་པ་ས་ཀ་ར་ཞེས་པ་ཞིག་གཡོག་ཏུ་ཁྲིད་ནས་ལྷོ་ཕྱོགས་ཀྱི་འགྲོན་བུ་ལུས་པའི་གཙུག་ལག་གི་སྤྱན་རས་གཟིགས་དང་། ཨ་ཡུ་ཏ་ར་གཡུ་ཁང་གི་སྒྲོལ་མ་ལ་གསོལ་བ་བཏབ་པས། མ་ནུ་བྷ་གའི་རི་ལ་ལྡོ་ངར་གྱི་སྟོན་པ་ཤ་བ་རི་པ་བཞུགས་ཁྱོད་དེའི་རིགས་ཡིན་ནོ་ཞེས་ལུང་བསྟན་པ་ཐོབ་ནས། ལྷོ་ཕྱོགས་སུ་འགྲོ་བའི་ཚོང་པ་དང་འགྲོགས་ཏེ་དཔལ་ལྡན་འབྲས་སྤུངས་སུ་ཕྱིན། གསོལ་ བ་བཏབ་པས། སྔར་ལུང་བསྟན་པའི་རིའི་རྣམ་པ་རྨི་ལམ་དུ་མཐོང་ཞིང་ཌཱ་ཀི་མས་ཀྱང་ལུང་བསྟན་ནོ། །དེ་ནས་ཟླ་བ་གསུམ་གྱི་དྷརྨཿར་ཛའི་མཆོད་རྟེན་ཅན་དུ་སླེབ་པ་ཡོད་པར་འབྲོག་དགོན་པ་དང་། མྱ་ངམ་གྱི་ཐང་ཡ་ང་བ་དག་བརྒལ་ཏེ་ཕྱིན་པ་ན། གཞོན་ནུ་མའི་གྲོང་ 1-1-28a

ཞེས་བྱ་བ་བུད་མེད་མང་པོས་གང་བར་ངལ་སོ་བའི་ཚེ། ཚོང་པ་དེ་དག་གིས་འདི་ནས་གྲོང་མེད་པས་བརྒྱགས་ཟུང་ཤིག་ཟེར་ཏེ་འབྲས་མང་པོ་ཁྱེར་ནས་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཙམ་དུ། ཆུ་སྤུས་ནུབ་ཉི་མ་མང་པོར་བརྒལ་ཏེ། འགྲོ་དགོས་པའི་སར་ཕྱིན་པ་ན། མ་ལ་ཡའི་ཚལ་གྱི་དབུས་ཀྱི་དཔལ་རང་བྱུང་གི་མཆོད་རྟེན་དྷརྨ་ར་ཛ་མཐོང་། དེ་ནས་ཤར་དུ་ཕྱོགས་ཏེ་ཞག་ལྔ་ཙམ་འདས་པ་ནས། རིའི་མཚན་མ་མཐོང་བ་ལ། ཚོང་པ་དེ་དག་བྱང་ཕྱོགས་ནས་བསྐོར་ཏེ། སོང་བ་ལ་ཤིས་པ་བརྗོད་དེ་ལྷོ་ཕྱོགས་དཔལ་གྱི་རི་ ག་ལ་བ་དེར་ཚོལ་ཞིང་བྱོན་པས། མ་ཧེ་འཚོ་བ་དག་ཕྲད་ནས། མ་ནུ་བྷྃ་ག་ལ་དྲིས་པས། རི་མའི་གཟུགས་འདྲ་བ་དབུས་མཐོ་བ། མགོ་ལྟ་དཔལ་གྱི་རི། གཡས་གཡོན་གཉིས་དམའ་བ་ཕྲག་པ་ལྟ་བུ། ཡིད་ཕམ་བྱེད་དང་། ངལ་སོ་བའི་རི་ཡིན་ཟེར་ བ་ཅིག་(ཞིག་)བསྟན། འདི་ན་སུ་འདུག་ཤ་བ་རི་པ་བཞུགས་སམ་དྲིས་པས། རི་ཁྲོད་པ་མིང་སྲིང་གསུམ་འདུག་པ་རེས་མཐོང་། རེས་མི་མཐོང་། དེ་འདྲ་བ་མི་ཤེས་ཟེར་རོ། །དེ་ན་གཅན་ཟན་དང་རི་དགས་དང་བྱ་ཀུན་ཀྱང་ཅིག་ལ་ཅིག་ཡ་ང་མེད། ཐེ་ཚོམ་མེད་པར་ཟི་སེ་བུ་ནེ་ འདུག །འདི་ན་བསྙོ་ཆུ་ཡོད་པ་འཐུངས་པ་ཡིན་ཟེར། ཤིང་ཐོག་ལ་སོགས་པ་གསོལ་ཞིང་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་བཙལ་ཡང་མ་རྙེད། ཁ་

【現代漢語翻譯】我，名為欽（Tsin），成爲了德（Tei）之子。精通外道典籍、吠陀和聲律學。當以持杖者的苦行生活時，被導師香提巴（Śāntipa）和瓦達巴（Vādapa）擊敗，之後便在那位處受戒出家。依止了那若巴（Nāropa）等眾多上師。次第研習了四種宗派，成為圓滿的班智達（Paṇḍita，學者）后，心想尋找一位能揭示精要意義的上師，於是向堪布（Khenpo，戒師）獻上供養，並請求：『我不會懈怠於學業，請允許我暫時自由行動，去尋找一位至上的上師。』有些人會在此處講述被驅逐之事，但這並不合適。帶著名叫薩卡拉（Sākara）的流浪王子作為侍從，向南方供奉有檀香木觀音像的寺廟，以及阿瑜陀羅玉宮的度母（Tārā）祈禱。得到了預言：『在馬努巴嘎（Manu Bhaga）山上，住著一位名叫夏瓦里巴（Śavaripa）的獵人導師，你與他有緣。』於是與前往南方的商人同行，到達了吉祥的哲蚌寺（Drepung）。祈禱之後，夢中見到了先前預言中的山形，空行母（Ḍākinī）也作了授記。之後，經過三個月的路程，到達了一座名為達瑪拉扎（Dharmarāja）的佛塔處，穿過了荒涼的遊牧地區和可怕的荒原。在一個名為青年女子村莊的地方，那裡住滿了婦女，他們在那裡休息。那些商人說：『這裡沒有村莊，帶上足夠的食物吧。』於是帶了許多米，大約過了半個月，他們穿過了許多水流湍急的河流。到達了必須去的地方，看到了位於馬拉雅樹林中央的吉祥自生佛塔達瑪拉扎。然後向東走了大約五天，看到了山脈的標誌。那些商人從北方繞道而行，向他致以祝福，他則向南方吉祥的山嘎拉瓦（Gala Ba）尋找。遇到了放牧水牛的人，詢問馬努邦嘎拉（Manu Bangala）。他們指著一座山說：『那座山形狀像山峰，中間高聳，山頂像吉祥山，左右兩側較低，像肩膀一樣，那是令人沮喪和休息的山。』他問道：『這裡住著誰？夏瓦里巴住在這裡嗎？』他們說：『這裡住著三個隱士，有時能看見，有時看不見，我們不知道。』他們還說：『這裡野獸、鹿和鳥類之間互不畏懼，毫無疑問，這裡有茲塞布內（Zisebune），這裡有可以飲用的泉水。』他吃了一些水果等食物，在一個地方尋找，但沒有找到。

【English Translation】 I, named Tsin, became the son of Tei. I was skilled in externalist doctrines, the Vedas, and grammar. While living as an ascetic with a staff, I was defeated by the teachers Śāntipa and Vādapa, and then I took ordination there. I relied on many teachers, including Nāropa. After studying the four schools of thought in succession and becoming a fully accomplished Paṇḍita (scholar), I thought of seeking a lama who could reveal the essential meaning. So I offered tokens to the Khenpo (abbot) and requested, 'I will not be negligent in my studies, but please allow me some freedom to seek a supreme lama.' Some might speak of being expelled here, but that is not appropriate. Taking a wandering prince named Sākara as a servant, I prayed to the sandalwood Avalokiteśvara in the temple in the south and to Tārā of the Ayutara Jade Palace. I received the prophecy: 'On Manu Bhaga Mountain dwells a hunter-teacher named Śavaripa, and you have a connection with him.' So I traveled with merchants going south and arrived at glorious Drepung. After praying, I saw in a dream the shape of the mountain previously prophesied, and the Ḍākinīs also gave prophecies. Then, after a journey of three months, I arrived at a stupa called Dharmarāja, crossing desolate nomadic regions and terrible wastelands. In a place called the Village of Young Women, which was filled with many women, they rested. The merchants said, 'There are no villages from here, so take enough food.' So they took a lot of rice, and after about half a month, they crossed many rivers with swift currents. Arriving at the place they had to go, they saw the glorious self-arisen stupa Dharmarāja in the middle of the Malaya grove. Then, heading east for about five days, they saw the signs of the mountains. The merchants went around from the north, giving him blessings, and he went south to the auspicious mountain Gala Ba to search. Meeting buffalo herders, he asked about Manu Bangala. They pointed to a mountain, saying, 'That mountain is shaped like a peak, high in the middle, the top like an auspicious mountain, and the two sides lower, like shoulders; it is a mountain of discouragement and rest.' He asked, 'Who lives here? Does Śavaripa live here?' They said, 'There are three hermits living here, sometimes visible, sometimes invisible; we don't know.' They also said, 'Here, beasts, deer, and birds have no fear of each other. Without a doubt, there is Zisebune here, and there is a spring to drink from.' He ate some fruits and other foods, searching in one place, but found nothing.

ཟས་ལ་ཆགས་པས་སམ་ཚོལ་བ་ལ་དཀའ་བ་མ་སྤྱད་པས་མ་གུས་པའི་ཉེས་པར་གྱུར་པ་ཡིན་སེམས་ནས་ གསོལ་བཅད་དེ་ས་སྦི་བཙུགས་ནས་མཎྚལ་(མཎྜལ་)ཕུལ་ཞིང་གསོལ་བ་བཏབ་པས་ཞག་གསུམ་སོང་བའི་ཐོ་རངས་རྨང་ལམ་དུ་མི་ནག་པོ་བོངས་ཐུང་བ། མིག་རྩ་དམར་བ། བསྙུག་ཐག་གིས་རལ་པ་སྤྱི་བོར་བཅིངས་པ། མ་རུའི་ཕྲེང་བས་སྐུ་བརྒྱན་པ། རྨ་བྱའི་མཇུག་སྒྲོས་སྐེད་པ་ 1-1-28b

བཀབ་པ། གཡོན་ན་སྐུ་བ། གཡས་ན་མདའ་གསོར་བ། དོང་པ་རྩ་བ་ཅིག་ལ་ཁ་གཉིས་ན་མདའ་ལྔ་ལྔ་ཡོད་པ་དང་། འོད་མའི་གཞུ་མཆོག་གཉིས་ལ་ཕག་རྒོད་ཀྱི་རོའི་སྟོད་སྨད་སྐལ་བ་ཁུར་བ་རི་ཁྲོད་པའི་ཆ་བྱད་ཅན། གར་ཐབས་ཀྱིས་འགྱིང་བ། གཡས་ན་ཛྙཱ་ ན་ཝ་ཏི་དམར་མོ་གླིང་བུ་འབུད་པ། གཡོན་ན་པདྨ་ཝ་ཏི་དཀར་མོ་རྨ་བྱའི་རོ་ནམ་མཁའ་ལ་གཡོ་བ་འཛིན་པ། གཉིས་ཀྱི་སྐུ་བརྟེན་པ་ཞིག་མཐོང་ནས་གཡོག་ལ་སྨྲས་པས། གསེར་མ་སྐྱེས་པ་ཡིན་ནམ་ཟེར། པཎྚི་(པཎྜི་)ཏ་ཐུགས་མུག་སྟེ་རྣམ་སྨིན་གྱི་ལུས་ འདིས་བསྒྲིབས་པས་ལྟ་བའི་སྐལ་བ་མེད་ཀྱིས། སྲོག་ལ་ཆགས་པའི་ལན་པས་འདི་དོར་ལ་བར་དོར་འབྱལ་སྙམ་པའི་སྨོན་ལམ་གདབ་སྙམ་ནས་སྤུ་གྲི་བླངས་པས་གཡོག་གིས་སློབ་དཔོན་གྱིས་རྨིས་པ་འདྲ་བ་ཞིག་ནམ་མཁའ་ལ་བྱོན་པ་མཐོང་ནས་ སྦྲན་པས་མངོན་དུ་གྱུར་ཏེ། བརྐྱང་ཕྱག་འཚལ། ཞབས་སྤྱི་བོར་བླངས་ནས། རྗེ་བཙུན་དེ་ཙམ་དུ་ཞལ་མི་སྟོན་པ་ཐུགས་རྗེ་ནོངས་ཞེས་གསོལ་པས། ཁྱོད་རང་གི་སྒྲིབ་པས་ནོངས་ལ། ད་ལྟ་ལུས་དང་སྲོག་ལའང་ཆགས་པ་ཙམ་གྱི་གསུང་བས་མཐོང་གིས། ང་འདི་ན་འོངས་པ་འམ་འདུག་པ་འམ་སོང་བ་མེད་ཀྱི། མཐོང་ངམ་མཐོང་ངོ་སྙམ་དུ་མ་སེཾ་[ཞིག །ཀྱེ་ཧོ་ར་མཐོང་བས་ནི་གྲོལ་འགྱུར་ཏེ། །ང་མ་མཐོང་བས་]ཀྱང་གྲོལ་བར་འགྱུར། ང་མཐོང་བས་ནི་འཆིང་འགྱུར་ལ། །ང་མ་མཐོང་བས་ཀྱང་འཆིང་བར་འགྱུར་གསུང་། དེར་ཡིད་ཀྱི་རྒྱུ་བ་ཆད་དེ་ཉི་མ་ ནུབ་ཀྱི་བར་དུ་འདས་པ་ལས་སད་པའི་མཐར། ཡིད་ཕམ་པའི་རི་ལ་ཕག་རྒོད་དང་། སེམས་ངལ་སོ་བའི་རི་ལ་རྨ་བྱ་བསད་དེ། དཔལ་གྱི་རི་ལ་ཚོགས་སུ་རོལ་ནས། ཁམས་གསུམ་འཁོར་བའི་ནགས་ཁྲོད་ན། །མ་རིག་ཕག་རྒོད་རྒྱུ་བ་ལ། །ཤེས་རབ་གསལ་བའི་ 1-1-29a

མདའ་ཡིས་བསྣུན། །མ་རིག་རྒྱུ་བ་བདག་གིས་བསད། །ཤ་ནི་གཉིས་སུ་མེད་པས་ཟོས། །རོ་ནི་བདེ་བ་ཆེན་པོར་མྱོང་། །འཁོར་བའི་ཚང་ཚིང་སྐྱིད་མེད་ན། །གཟུང་འཛིན་འདབ་ཆགས་རྒྱུ་བ་ལ། །ཐབས་དང་ཤེས་རབ་གཞུ་རྡུངས་ནས། །སྙིང་པོ་དོན་གྱི་མདའ་ ཅིག་རྒྱབ། །གཟུང་འཛིན་རི་དགས་བདག་གིས་བསད། །གཉིས་སུ་མེད་པར་ཉམས་སུ་མྱོང་། །ཅེས་བརྡའ་བསྟན་ཏེ་བདག་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་ཉམས་བསྐྱེད་ནས། དུས་འདི་ཉིད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ནི། །ཁྱོད་ཀྱིས་སྨྲོས་དང་ཇི་ལྟ་བུ། །མ་རྟོགས་ཞེས་སུ་བརྗོད་ན་ནི། །དྲན་པ་དེ་དག་ཅི་ སྟེ་མིན།

【現代漢語翻譯】他心想，『是因為貪戀食物，還是因為不願辛勤尋找，才導致了不恭敬的過失？』於是他停止了供養，用土做了個小佛塔，獻上曼荼羅（梵文：Maṇḍala，壇城），祈禱。三天後的黎明，他在夢中見到一個矮小的黑人，眼睛發紅，用髮帶把頭髮束在頭頂，用顱骨念珠裝飾身體，用孔雀尾羽遮蓋腰部。左手拿著人像，右手拿著箭，一個樹樁上有兩個分叉，每個分叉上有五支箭。他拿著兩張光芒四射的弓，弓上掛著野豬屍體的上下部分，一副苦行者的裝扮，跳著舞，顯得很得意。右手拿著紅色的智慧明燈，吹著笛子，左手拿著白色的蓮花明燈，孔雀的屍體在空中搖曳。他看到這兩個明燈支撐著身體，就問僕人：『是生金了嗎？』班智達（梵文：Paṇḍita，學者）感到沮喪，心想：『我的身體被業力的果報所矇蔽，沒有觀看的福分。』他想：『因為貪生怕死，所以才這樣。不如捨棄這個身體，在中陰界遊蕩。』他正要拿起剃刀，僕人看到一個和上師夢中見到的一樣的人出現在空中，就大聲呼喊，那人顯現出來，僕人立刻磕頭，把頭放在他的腳上，祈求道：『尊者啊，您這麼晚才顯現，真是太不慈悲了！』那人說：『是你的業障矇蔽了你。現在你還執著于身體和生命，所以才能看到我。我來這裡，或者住在這裡，或者離開這裡，都不是真的。不要想「我看到了」或者「我沒有看到」。即使沒有看到我，也能解脫。看到我反而會被束縛，即使沒有看到我，也會被束縛。』這時，他的思緒停止了，直到日落才醒來。最後，他帶著沮喪的心情在山上殺死了野豬，在山上殺死了孔雀來消除疲勞，在光榮的山上享受盛宴。在三界輪迴的森林中，無明的野豬在遊蕩，用智慧之箭射殺它。我殺死了無明的野豬，它的肉用無二的智慧來食用，它的味道體驗為大樂。在輪迴的無聊森林中，當能取所取的鳥兒在遊蕩時，拉緊方便和智慧的弓，射出一支精華之箭。我殺死了能取所取的鹿，在無二的境界中體驗它。這樣通過象徵性的語言來指示，生起加持自己的體驗，然後問道：『此時此刻的智慧是什麼？你來說說看。如果說沒有證悟，那麼那些記憶又是什麼呢？』

【English Translation】 He thought, 'Is it because of attachment to food, or because of not wanting to work hard to find it, that I have committed the fault of disrespect?' So he stopped the offerings, made a small stupa out of earth, offered a mandala (Sanskrit: Maṇḍala, circle), and prayed. Three days later, at dawn, he saw in a dream a short, black man with red eyes, hair tied on top of his head with a headband, his body adorned with skull rosaries, and his waist covered with peacock tail feathers. In his left hand he held an image, and in his right hand he held an arrow. A tree stump had two forks, each with five arrows. He held two radiant bows, with the upper and lower parts of a wild boar's corpse hanging on them, dressed as a hermit, dancing with pride. In his right hand he held a red wisdom lamp, playing a flute, and in his left hand he held a white lotus lamp, with the corpse of a peacock swaying in the sky. He saw these two lamps supporting his body and asked the servant, 'Has gold been born?' The Pandit (Sanskrit: Paṇḍita, scholar) felt frustrated, thinking, 'My body is obscured by the results of karma, and I have no fortune to see. Because of attachment to life, this is what has happened. I should abandon this body and wander in the bardo.' He was about to take a razor when the servant saw someone like the master's dream appearing in the sky and shouted. The person manifested, and the servant immediately prostrated, placing his head on his feet, and pleaded, 'Lord, you have shown your face so late, it is too unkind!' The person said, 'It is your obscurations that have wronged you. Now you are still attached to body and life, so you can see me. My coming here, or staying here, or leaving here, is not real. Do not think "I have seen" or "I have not seen." Even without seeing me, you can be liberated. Seeing me will bind you, and even without seeing me, you will be bound.' At that moment, his thoughts stopped, and he did not wake up until sunset. Finally, with a frustrated heart, he killed a wild boar on the mountain, and killed a peacock on the mountain to relieve fatigue, and enjoyed a feast on the glorious mountain. In the forest of samsara in the three realms, the wild boar of ignorance wanders. Shoot it with the arrow of wisdom. I killed the wild boar of ignorance, its meat is eaten with non-dual wisdom, its taste is experienced as great bliss. In the boring forest of samsara, when the birds of grasping and clinging wander, pull the bow of skillful means and wisdom, and shoot an arrow of essence. I killed the deer of grasping and clinging, and experienced it in the non-dual state. Thus, through symbolic language, he indicated, generated the experience of blessing himself, and then asked, 'What is the wisdom of this moment? Tell me. If you say there is no realization, then what are those memories?'

།བླ་མས་སྟན་(བསྟན་)པ་མི་ཤེས་ན། །སློབ་མས་ཇི་ལྟར་གོ་བར་ནུས། །ཞེས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་དབང་བསྐུར་བ་ལས། ས་ཀ་ར་དེ་ཉིད་དུ་ཐ་མལ་གྱི་རྒྱུ་བ་ཆད་དེ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་རང་གི་ལུས་ཐོབ། པཎྚི་(པཎྜི་)ཏ་བླ་མའི་མཛད་པ་རྔོན་པའི་ཚུལ་དང་སྲོག་ཆགས་བསད་པ་ ལ་ཐེ་ཚོམ་དུ་གྱུར་པས། རྗེ་བཙུན་གྱིས་བསད་པ་དག་སོ་སོར་བཏང་། རྣལ་འབྱོར་མས་སྐལ་བ་ངན་པ་འདི་ཞེས་ཞབས་སྤྱི་བོར་རྡེབས་ནས་མི་སྣང་བར་གྱུར་ཏོ། །དེར་བརྡའ་ཙམ་གྱིས་གྲོལ་བར་མ་ནུས་ཏེ་གུ་རུ་སངས་རྒྱས་དང་འདྲ་བ་ལ་འབྱལ་ནས། འཇིག་རྟེན་ ལ་བསྟན་པའི་སྔགས་ཀྱི་བརྒྱུད་པ་མ་དྲིས་སྙམ་པའི་ཡི་མུག་གིས་ངུ་ཞིང་གསོལ་བ་བཏབ་པས་ནམ་མཁའ་ལས། ང་ཡི་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུའི་ལུས་ཀྱིས་སྟན་པའི་སྐལ་བ་དེ་ལས་མེད་ཀྱི། རིགས་ངན་གྱི་གྲོང་ཁྱེར་དྷུ་ཏི་ཞེས་པ་ན་དགེ་ཚུལ་རྒན་པོ་ཅིག་(ཞིག་)ལ་ཆུང་མ་བ་གཉིས་ དང་བཅས་པ་ཡོད་ཀྱིས། དེ་ཉིད་ངའི་སྤྲུལ་པ་ཡིན་པས་དེ་ལ་ཐེ་ཚོམ་མེད་པར་ཐུད་ཅིག །དེ་ལས་སྙིང་པོ་དོན་གྱི་བརྒྱུད་པ་འབྱུང་གིས་དེ་དར་བར་གྱིས་ཤིག །དེང་འདིར་མཆོག་མི་ཐོབ་ཀྱིས་ངའི་གཟུགས་བྲིས་ལ་གསོལ་བ་ཐོབ། བར་དོར་ང་དང་འབྱལ་ནས་གྲོལ་བར་འགྱུར་རོ་ 1-1-29b

ཅེས་པའི་སྒྲ་བྱུང་ངོ་། །དེ་ནས་ལུང་བསྟན་པ་དེར་ཕྱིན་པས་སྤྲུལ་པ་དེ་དང་འབྱལ་ཏེ་དབང་བསྐུར་ནས་མ་རྒྱུད་ཀྱི་གདམས་པ་མ་ལུས་པར་གནང་ངོ་། །སླར་ལོག་སྟེ་ལམ་དང་ཆུ་ལ་རྒལ་བའི་ངལ་དུབ་གྱིས་(ཀྱིས་)གཉིད་དུ་སོང་བ་ལས་སད་ཙ་ན་རྗེས་སུ་བསྟན་པ་རྣམས་བརྗེད་འདུག་ ནས་ཡུལ་དབུས་སུ་འགྲོ་བ་ངོ་ཚ་བས་འདི་ཀར་ཤི་བ་རུང་སྙམ་སྟེ་སྤུ་གྲིས་སྙེག་པར་བརྩམས་པས་ཡང་(ཀྱང་)རྗེ་བཙུན་ནམ་མཁར་བྱོན་ཏེ། ཀྱེ་ཧོ་གཉིས་མེད་རྡོ་རྗེ་ཨ་བ་དྷུ་ཏི་པ། །དྲན་པ་མེད་ལ་རྗེད་པ་མེད། །མ་དྲན་པའི་ཆོས་རྣམས་ལ། །བརྗེད་ཅེས་བྱ་བ་ག་ལ་ ཡོད། །མ་སྐྱེས་པའི་ཆོས་རྣམས་ལ། །འགག་ཅེས་བྱ་བ་ག་ལ་ཡོད། ཅེས་གསོལ་བ་བཏབ་པས་སྙིང་པོའི་དོན་མ་ལུས་པར་ཐུགས་སུ་ཆུད་པར་མཛད་དེ་ཡུལ་དབུས་ཀྱི་བི་ཀ་མ་ལ་ཤི་ལར་བྱོན་ནས་བཞུགས་པའི་དུས་སུ་ཕྱི་ནང་གི་པཎྚི་(པཎྜི་)ཏ་ཐམས་ཅད་ཐེ་ཙོཾ་ དུ་གྱུར། མ་རངས་ནས་བརྩད་པས། ཐམས་ཅད་ལས་རྣམ་པར་རྒྱལ་བ་ལ། བདུད་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ཡིན་ཞེས་རང་གི་མཁན་པོ་ཤཱནྟི་པས་ལྟ་སྤྱོད་ལ་སྐྱོན་བཟུང་བའི་ཡི་གེ་སྒོ་གོང་དུ་བྲིས། ཡང་དེ་དུས་མེ་ཏྲི་པས་ཐུགས་དམ་རྣལ་འབྱོར་མའི་ སིན་དྷུ་རའི་མཆོད་པའི་དོན་དུ་མ་ད་ན་སྦས་ཤིང་བསྲེལ་བ་གཞན་གྱིས་ཐོས་ཏེ་དགེ་འདུན་བགྲོས་ནས་གཎ་ཌི་བརྡུངས། གནས་བརྟན་རྣམས་ཀྱིས་མི་བཙུན་པ་བྱེད་པ་གང་དེ་གནས་བྱུང་ཞིང་ཅེས་བསྐྲད་པ་ནན་ཏུར་གྱིས་ལས་བྱས་པས། ཉམས་པ་སྒོ་ལ་འགྲོར་མི་ རུང་ཟེར་ནས་རྩིག་པ་ལ་ཐལ་ནས། ཆུ་བོ་གང

【現代漢語翻譯】如果上師不瞭解教義，弟子又怎能理解？』通過大手印灌頂，薩卡拉當即斷除了庸常的流轉，獲得了大手印的自身。班智達（學者）對上師的行為，如狩獵和殺生感到疑惑。尊者（指上師）便將所殺之物一一放生。瑜伽母說『這個惡劣的命運』，用腳踢他的頭頂，然後消失了。在那裡，僅僅通過暗示無法解脫，因為他輕視瞭如同古汝桑吉（上師佛）一般的人物。他懊悔地哭泣祈禱，心想『我沒有詢問在世間流傳的真言傳承』。這時，從空中傳來聲音：『我以如幻之身，只有傳授教義的緣分。在惡劣種姓的城市杜迪，有一個年老的比丘，帶著兩個妻子。他就是我的化身，毫無疑問地去接近他吧！從他那裡會產生精華意義的傳承，讓他發揚光大吧！現在你無法獲得殊勝成就，畫我的畫像來祈禱。在中陰階段與我相遇，就能獲得解脫。』之後，他按照預言前往，與化身相遇，接受灌頂，獲得了所有的母續教法。返回時，因跋涉道路和河流而疲憊，睡著了。醒來時，他忘記了所學的一切，羞於返回衛藏（西藏中部地區），心想『不如死在這裡』，於是開始用刀自殺。這時，尊者再次顯現在空中：『唉！無二金剛阿瓦都帝巴！沒有記憶就沒有遺忘。對於未曾憶念的法，哪裡會有遺忘？對於未曾生起的法，哪裡會有消亡？』他這樣祈禱后，尊者讓他領悟了所有的精華意義。之後，他前往衛藏地區的比卡馬拉希拉（超戒寺）居住。在那裡，所有的內外班智達（學者）都感到疑惑，並開始責難他。因為他超越了一切，他們說他是被魔加持的。他的堪布香提巴（寂天）在寺門上寫下了批評他的見解和行為的文字。同時，梅紀巴（彌勒巴）爲了瑜伽母的辛度拉供養，秘密地藏匿和焚燒麻達那（酒），被其他人聽到，僧眾商議后敲響了犍稚。長老們說：『凡是不貞潔的人，都應該離開這裡。』南達爾（難陀）執行了驅逐令。他說：『墮落的人不能從門出去』，於是他撞破墻壁，跳入了恒河。

【English Translation】 'If the Lama does not know the teachings, how can the disciple understand?' Through the empowerment of Mahamudra, Sakara immediately cut off the ordinary flow and obtained the body of Mahamudra itself. The Pandit (scholar) was doubtful about the Lama's actions, such as hunting and killing. The venerable one (referring to the Lama) released each of the killed creatures. The Yogini said, 'This evil fate,' kicked his head with her foot, and then disappeared. There, liberation could not be achieved merely through hints, because he despised someone like Guru Sangye (Lama Buddha). He cried and prayed in regret, thinking, 'I did not ask about the lineage of mantras that spread in the world.' At this time, a voice came from the sky: 'With my illusory body, I only have the opportunity to teach. In the city of Duti, which belongs to an evil lineage, there is an old Bhikshu (monk) with two wives. He is my incarnation, approach him without doubt! From him will arise the lineage of essential meaning, let him promote it! You cannot attain supreme achievement now, draw my image and pray. Meeting me in the Bardo (intermediate state) will lead to liberation.' After that, he went according to the prophecy, met the incarnation, received empowerment, and obtained all the teachings of the Mother Tantra. On the way back, tired from traversing roads and rivers, he fell asleep. When he woke up, he had forgotten everything he had learned, and ashamed to return to U-Tsang (Central Tibet), he thought, 'It is better to die here,' and began to commit suicide with a knife. At this time, the venerable one appeared again in the sky: 'Alas! Non-dual Vajra Avadhutipa! Without memory, there is no forgetting. For the Dharma that has never been remembered, where is there forgetting? For the Dharma that has never arisen, where is there cessation?' After he prayed in this way, the venerable one made him understand all the essential meanings. After that, he went to Bikramashila (Vikramashila Monastery) in U-Tsang to reside. There, all the inner and outer Pandits (scholars) were doubtful and began to criticize him. Because he surpassed everything, they said he was blessed by Mara (demon). His Khenpo (abbot) Shantipa (Shantideva) wrote words criticizing his views and actions on the temple gate. At the same time, Maitripa secretly hid and burned Madana (alcohol) for the Sindura offering of the Yogini, which was heard by others. The Sangha (community) discussed it and rang the Ghandi (gong). The elders said, 'Whoever is unchaste should leave here.' Nandar (Nanda) carried out the expulsion order. He said, 'A fallen person cannot go out from the door,' so he broke through the wall and jumped into the Ganges River.

ྒའི་སྟེང་དུ་ཀྲིཥྞ་ས་རའི་ལྤགས་པ་བཏིང་བའི་སྟེང་ནས་བཞུད་དེ། རི་བོ་གསེར་གླིང་གི་དགོན་པར་གཤེགས་སོ། །བི་ཀ་མ་ལ་ཤྲི་ལ་བ་ཐམས་ཅད་འགྱོད་དེ། གནས་བརྟན་ཆེན་པོར་དཔལ་མར་མེ་མཛད་ཀྱིས་ཀྱང་། རང་གི་ཐུགས་ 1-1-30a

དམ་སྒྲོལ་མ་ལ་གསོལ་བ་བཏབ་ཏེ་ཞུས་པས། སེམས་དང་པོར་བསྐྱེད་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡིན། དེ་ལ་ལས་རྩུབ་མོ་བྱས་པས་སྡིག་ཤིན་ཏུ་ཆེ། རི་རབ་ལ་དཀྲིས་པས་ལན་གསུམ་དུ་འཁོར་བའི་སེམས་ཅན་ཆེན་པོའི་ལུས་ལ་བྱ་སྣ་ཚོགས་ཀྱིས་ཟ་ བའི་སྡུག་བསྔལ་ཡུན་རིང་དུ་མྱོང་དགོས་གསུང་། སྦྱང་ཐབས་ཞུས་པས། མཐའ་འཁོབ་ཏུ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་ཆོས་བསྟན། ཉིན་རེ་ཚ་ཚ་བདུན་བཏབ་ན་གྲོལ་གསུང་བས་ཞབས་སྤྱི་བོར་བླངས་ནས་བཟོད་པར་གསོལ། ཕྱི་ནས་བརྩོད་མེད་དུ་གྱུར། ཀུན་གྱིས་གཙུག་ཏུ་ཁུར། རྡོ་རྗེ་གདན་གྱི་མཆོད་པའང་མཛད། མངའ་བདག་ཆེན་པོ་ཞེས་གྲགས། སྙིང་པོ་དོན་གྱི་བརྒྱུད་པ་དར་བར་མཛད། དཔལ་རྡོ་རྗེ་གདན་ལ་སོགས་པའི་སློབ་མ་ཆེན་པོ་བཞིར་གྲགས་པའང་ཐོན་པར་གྱུར་ཏོ། །ལོ་རྒྱུས་འདི་ལ་མི་མཐུན་པ་སྣ་ཚོགས་སྣང་ཡང་། འདིར་ དོན་ལ་གནས་པ་དག་དཔྱད་ནས་བྲིས་པ་ཡིན་ནོ།། །།

【現代漢語翻譯】他鋪開黑羚羊皮，踩在上面，前往金山寺（Riwoge Serling）的寺院。比卡瑪拉希拉（Bikramashila）的所有人都後悔了。偉大的住持阿底峽尊者（Atisha），也向自己的本尊度母（Tara）祈禱並請求：『他是最初發菩提心的菩薩，對他做出如此粗暴的行為，罪過極大。』尊者說：『他曾像纏繞須彌山（Mount Meru）一樣，三次轉生為巨大的眾生之身，遭受各種鳥類啄食的漫長痛苦。』當被問及凈化之法時，他說：『在邊遠地區弘揚大乘佛法，每天製作七個擦擦（Tsa-Tsa，小泥塔），即可解脫。』於是眾人以頭頂禮其足，請求寬恕。之後，他變得無可爭議，受到所有人的尊敬。他還供養了金剛座（Vajrasana）。他被稱為偉大的統治者，弘揚了心要的傳承。出現了吉祥金剛座等四位著名弟子。雖然這個故事有各種不一致之處，但這裡所寫的是經過考證后符合事實的部分。

【English Translation】 He spread the skin of a black antelope and stepped on it, proceeding to the monastery of the Golden Mountain (Riwoge Serling). Everyone at Bikramashila regretted it. The great abbot, Lord Atisha, also prayed to his own deity, Tara, and requested: 'He is a Bodhisattva who initially generated the mind of enlightenment. Committing such a harsh act against him is a great sin.' The venerable one said, 'He will be reborn three times as a huge sentient being, like one encircling Mount Meru, and will suffer prolonged torment from being eaten by various birds.' When asked about the method of purification, he said, 'Teach the Mahayana Dharma in remote regions, and make seven Tsa-Tsas (small clay stupas) each day, and you will be liberated.' Then, people took his feet to their heads and asked for forgiveness. Afterwards, he became undisputed and was respected by all. He also made offerings to Vajrasana. He became known as the Great Lord and propagated the lineage of essential meaning. Four great disciples, including glorious Vajrasana, also emerged. Although there are various inconsistencies in this story, what is written here is what has been examined and found to be factual.