gampopa0104_集法吉祥圓滿.g2.0f

岡波巴大師教言集GM4ཚོགས་ཆོས་བཀྲ་ཤིས་ཕུན་ཚོགས་བཞུགས་སོ། 1-4-1a ༼ང༽ ༄༅། །ཚོགས་ཆོས་བཀྲ་ཤིས་ཕུན་ཚོགས་བཞུགས་སོ། ༄། །གང་ཟག་གི་དབང་པོ་རབ་འབྲིང་གསུམ་ལ་ཆོས་དྲུག་ཅིག་དགོས། ཚོགས་ཆོས་བཀྲ་ཤིས་ཕུན་ཚོགས་བཞུགས་སོ།། 1-4-1b ༄༅༅། །ན་མོ་རཏྣ་གུ་རུ། བཀྲ་ཤིས་ཕུན་ཚོགས་དཔལ་དང་ལྡན། །བདེ་སྐྱིད་དགེ་ལེགས་ཐམས་ཅད་ཀྱི། །འབྱུང་གནས་བླ་མ་རིན་པོ་ཆེ། །འགྲོ་མགོན་རྗེ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །འགྲོ་མགོན་རིན་པོ་ཆེ་སྒམ་པོ་པའི་ཞལ་ནས། ལས་དང་པོ་པའི་གང་ཟག་གཅིག་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སར་འགྲོ་བ་ལ་ལམ་གཉིས་ལས་མེད། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ལམ་དང་། གསང་སྔགས་ཀྱི་ལམ་དང་གཉིས་ཡིན་གསུང་། དེ་ལ་དང་པོ་ནི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ལམ་ལྷ་བྱང་ཆུབ་འོད་ཀྱིས་ཇོ་བོ་རྗེ་སྤྱན་དྲངས་ནས། ཇོ་བོས་བྱང་ཆུབ་ལམ་གྱི་སྒྲོན་མེ་གསུངས། དེ་ལ་སྐུ་མཆེད་གསུམ་གྱིས་སྐྱེས་བུ་གསུམ་བྱ་བར་བཀྲལ། དེ་ནི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་ལམ་ཡིན་ཏེ། གང་ཟག་གི་དབང་པོ་རབ་འབྲིང་གསུམ་ལ་ཆོས་དྲུག་ཅིག་དགོས། དྲུག་གང་ཞེ་ན་འཇུག་པའི་ཆོ་ག །བསྲུང་བྱ། བསྒོམ་བྱ། མཉན་བྱ། ལས། འབྲས་བུ་དང་དྲུག་གོ ། 1-4-2a དང་པོ་འཇུག་པའི་ཆོ་ག་ནི། སྐྱེས་བུ་ཆུང་ངུའི་དུས་སུ་ངན་སོང་གསུམ་གྱི་སྡུག་བསྔལ་ལ་འཇིགས་ནས་བླ་མ་གཅིག་ལ་ཆོས་ཅིག་ཞུས་པས། བླ་མ་དེས་དང་པོ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་ལ་སློབ་པ་ནི། སྐྱབས་འགྲོ་འབོགས་པའི་ཚིག་སྟེ་འཇུག་པའི་ཆོ་གའོ། །གཉིས་པ་བསྲུང་བྱ་ནི་བསླབ་བྱ་རྣམས་དང་། གསུམ་པ་བསྒོམ་བྱ་ནི། ངན་སོང་གསུམ་གྱི་སྡུག་བསྔལ། བཞི་པ་ཉན་བྱ་ནི། ལས་འབྲས་ཀྱི་ཆོས། ལྔ་པ་ལས་ནི། བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས། དྲུག་པ་འབྲས་བུ་ནི། ལྷ་མིའོ། །དེ་ནས་དགེ་བསྙེན་གྱི་དུས་སུ་དང་པོ་སྐྱབས་འགྲོ་བྱས་ནས། རྩ་བ་བཞི་ཆང་དང་ལྔའི་སྡོམ་པ་འབོགས་པ་ནི་འཇུག་པའི་ཆོ་ག །མི་དགེ་བ་བཅུ་ཆང་དང་བཅུ་གཅིག་སྤངས་ནས། བསླབ་བྱའི་སྟེང་དུ་དགེ་བ་བཅུ་དང་དུ་ལེན་པ་བསྲུང་བྱ། བསྒོམ་བྱ་མན་ཆད་གོང་མས་འགྲེ། དེ་ནས་སྐྱེས་བུ་འབྲིང་གི་དུས་སུ་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་ནི་དང་པོ་སྐྱབས་འགྲོ་བྱེད། དེ་ནས་མཁན་པོའི་བཞི། སློ་དཔོན་གྱིས་བཅུ་འབོགས་པ་ནི་འཇུག་པའི་ཆོ་གའོ། །བསྲུང་བྱ་ནི་བསླབ་བྱའི་སྟེང་དུ་འོད་ལྡན་དང་ཀཱ་རི་ཀཱ་དང་འཁོར་བའི་ཉེས་དམིགས་ཉན། ལས་དང་འབྲས་བུ་ནི་གོང་དང་མཐུན། དགེ་སློང་ལ་ཁྲིམས་ཉིས་བརྒྱ་ལྔ་བཅུ་རྩ་གསུམ་གྱི་སྡོམ་པ་འབོགས། བསྲུང་བྱ་ནི་བཀའ་སོ་སོར་ཐར་པའམ་འདུལ་བ་ནས་ཇི་ལྟར་བྱུང་བ་བཞིན་བསྲུང་། 1-4-2b གཞན་དགེ་ཚུལ་དང་མཐུན་ནོ། །སྐྱེས་བུ་མཆོག་གི་དུས་སུ་དང་པོ་སྐྱབས་འགྲོ་ཁྱད་པར་ཅན་བྱེད། དེ་ནས་འཇུག་པའི་སེམས་བསྐྱེད་དེ་གསུམ་སྡོམ་པའི་ཆོ་ག །སྐྱབས་འགྲོའི་བསླབ་བྱའི་སྟེང་

【現代漢語翻譯】岡波巴大師教言集GM4 ཚོགས་ཆོས་བཀྲ་ཤིས་ཕུན་ཚོགས་ 敬獻 1-4-1a ༼ང༽ 頂禮！ཚོགས་ཆོས་བཀྲ་ཤིས་ཕུན་ཚོགས་ 敬獻頂禮！對於上、中、下三種根器的人，需要六種法。 ཚོགས་ཆོས་བཀྲ་ཤིས་ཕུན་ཚོགས་ 敬獻 1-4-1b 頂禮！那摩惹納咕嚕（皈依上師）。吉祥圓滿具光彩，安樂幸福諸善源，根本上師仁波切，眾生怙主前頂禮。眾生怙主岡波巴大師開示說：『一個初學者走向成佛之路，只有兩條路。即波羅蜜多之道和密咒之道。』第一條是波羅蜜多之道，拉絳秋沃（天菩提光）迎請阿底峽尊者，阿底峽尊者宣講《菩提道燈論》。其中，三昆仲將之闡釋為三士道。這就是波羅蜜多之道。對於上、中、下三種根器的人，需要六種法。這六種法是什麼呢？即：入門儀軌、所守護、所修習、所聽聞、業、果報這六種。 1-4-2a 首先，入門儀軌是：下士道時，因為害怕三惡道的痛苦，向一位上師請法。上師首先教導皈依。皈依是入門的誓詞，即入門儀軌。第二，所守護的是所應學之處。第三，所修習的是三惡道的痛苦。第四，所聽聞的是業果之法。第五，業是積聚福德資糧。第六，果報是天人。然後，在成為近事男（居士）時，首先進行皈依，然後受持四根本戒（不殺生、不偷盜、不邪淫、不妄語）和五戒的戒律，這是入門儀軌。斷除不善的十業和飲酒等十一種行為，在所學之處的基礎上，接受行善的十業，這是所守護。所修習等內容與前面相同。然後，在中士道時，沙彌的戒律首先是皈依，然後由堪布傳授四條戒律，阿阇黎傳授十條戒律，這是入門儀軌。所守護的是在所學之處的基礎上，聽聞《光明經》、《迦里迦論》和輪迴的過患。業和果報與前面相同。比丘受持二百五十三條戒律。所守護的是如《別解脫經》或《律經》中所說的那樣守護。 1-4-2b 其他與沙彌相同。在上士道時，首先進行特殊的皈依，然後是入菩薩行，發起菩提心，受持三律儀的儀軌。在皈依的所學之處的基礎上

【English Translation】

Collected Teachings of Gampopa GM4 Tsoches Trashi Phuntsok Consecration 1-4-1a ༼ང༽ Homage! Tsoches Trashi Phuntsok Consecration Homage! For individuals of superior, middling, and inferior faculties, six dharmas are needed. Tsoches Trashi Phuntsok Consecration 1-4-1b Homage! Namo Ratna Guru (I take refuge in the Guru). Auspicious and perfect, endowed with glory, the source of all happiness, joy, and goodness, precious Lama, I prostrate to the protector of beings. Gampopa, the protector of beings, said: 'For a beginner to go to the state of Buddhahood, there are only two paths: the path of Paramita and the path of Secret Mantra.' The first is the path of Paramita. Lha Jangchub Ö (God Bodhi Light) invited Jowo Je (Atisha), and Jowo (Atisha) spoke the 'Lamp for the Path to Enlightenment'. There, the three spiritual brothers explained it as the three levels of beings. This is the path of Paramita. For individuals of superior, middling, and inferior faculties, six dharmas are needed. What are these six? They are: the ritual of entry, what to protect, what to meditate on, what to listen to, karma, and result. 1-4-2a First, the ritual of entry is: In the time of the inferior person, fearing the suffering of the three lower realms, one requests dharma from a lama. The lama first teaches taking refuge. Taking refuge is the vow of entry, which is the ritual of entry. Second, what to protect are the precepts to be learned. Third, what to meditate on is the suffering of the three lower realms. Fourth, what to listen to is the dharma of karma and its effects. Fifth, karma is the accumulation of merit. Sixth, the result is gods and humans. Then, when becoming a Upasaka (lay practitioner), one first takes refuge, and then takes the vows of the four root vows (not killing, not stealing, not committing sexual misconduct, not lying) and the five precepts, which is the ritual of entry. Abandoning the ten non-virtuous actions and eleven actions such as drinking alcohol, and on top of what is to be learned, accepting the ten virtuous actions, this is what to protect. What to meditate on and so on are explained as before. Then, in the time of the middling person, the vows of a Shramanera (novice monk) are first taking refuge, then the Khenpo (abbot) gives four vows, and the Acharya (teacher) gives ten vows, which is the ritual of entry. What to protect is, on top of what is to be learned, listening to the 'Sutra of Golden Light', the 'Karika', and the faults of samsara. Karma and result are the same as before. A Bhikshu (fully ordained monk) takes the vows of two hundred and fifty-three precepts. What to protect is to protect as it appears in the 'Pratimoksha' or 'Vinaya'. 1-4-2b The rest is the same as for a Shramanera. In the time of the superior person, one first takes special refuge, then enters the Bodhisattva path, generates Bodhicitta, and takes the ritual of the three vows. On top of the precepts of taking refuge

དུ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་བསླབ་བྱ་ལ་སོགས་པ་སྡོམ་པ་ཉི་ཤུ་པ་ནས་ཇི་ལྟར་གསུངས་པ་བཞིན་བསྲུང་བ་ནི་བསྲུང་བྱ། བསྒོམ་བྱ་བྱམས་པ་དང་སྙིང་རྗེ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་འབའ་ཞིག་ཏུ་བསྒོམ། མཉན་བྱ་ནི་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ཕན་འདོགས་པའི་ཆོས་འབའ་ཞིག་མཉན། ལས་ནི་བསོད་ནམས་དང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཚོགས་ཆེད་དུ་གསོག །འབྲས་བུ་ནི་སེམས་བསྐྱེད་ནས་སྟོང་པ་ཉིད་བསྟན་པས་སྲིད་དུ་རུང་བས་སྟོང་པ་ཉིད་རྟོགས་ནས་སངས་རྒྱའོ། །དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྔོན་དུ་སྐྱབས་འགྲོ་འོང་བ་ཅི་སྟེ་ཞེས་ན། སྐྱབས་འགྲོ་ནི་སྡོམ་པའི་ངོ་བོ་ཡིན་ཏེ། རྒྱུད་སྡོམ་པ་གསུམ་ལྡན་ནས། སྡོམ་པ་ཀུན་ལ་ཡོད་མོད་ཀྱི། །སྐྱབས་སུ་མ་སོང་བ་ལ་མེད། །ཅེས་གསུངས་པས་སྐྱབས་འགྲོ་མ་བཏང་ན། རྩ་བ་བཞི་ཤོར་བསླབ་བྱ་ཉམས་པ་ལས། སྡོམ་པ་ཤོར་ཀྱང་སྡོམ་པའི་རོ་ཡིན་ཏེ། དཔེར་ན་སྦྲང་མ་སྣ་བར་གཙིར་བ་དང་འདྲ། ཕྱིར་སྐྱོར་ན་སྐྱབས་འགྲོ་སྐྱོར་དགོས། རྩ་བ་བཞི་བླང་བྱ་ཡིན་པས་བླངས་པས་ཆོག །སྐྱབས་འགྲོ་ཤོར་ན་སྡོམ་པ་ཡོངས་དུང་གི་རྡུལ་ཕྱིས་པ་བཞིན་འགྲོ། སྐྱབས་འགྲོ་ཉམས་པའི་རྒྱུ་དང་འཆོར་བའི་རྒྱུ་གཉིས་ཡིན། ཉམས་པ་ནི། ཤ་གཅོད་པ་དང་། སྣ་འབུགས་པ་དང་། སྤུ་འབལ་བ་དང་། སྒྲ་གཅན་གོ་རར་འཇུག་པ་དང་ལྔའོ། །འཆོར་བའི་རྒྱུ་ནི་དཀོན་མཆོག་གསུམ་གྱིས་སྐྱབས་ཏེ་མི་འདོད་དོ་བྱས་ནས་བཏང་ན་འཆོར། མ་བཏང་ན་མི་འཆོར་གསུང་། ༄། །ཚེ་ལ་ལོང་མེད་པ་བསྒོམས་པ། ཡང་ཆོས་རྗེ་སྒམ་པོ་པའི་ཞལ་ནས། ཚེ་ལ་ལོང་མེད་པས་ཆོས་མང་པོ་བྱེད་མི་ཁོམ། སྒྲུབ་པའི་དུས་ལ་བབ། སྒྲུབ་པ་ལ་ཆོས་མང་པོ་མི་ 1-4-3a དགོས། ཚེ་འདི་ལ་བློ་ལོག་ན་ཆོས་ཚིག་བཞི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་རེ་རེ་ལ་བརྟེན་ནས་བསྒྲུབས་པས་ཆོག་གསུང་། དེ་ཡང་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གཞིའམ་རྩ་བ་ནི་དད་པ་ཡིན་ཏེ། ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ལ་དད། དེས་གསུངས་པའི་ཆོས་ལ་དད། དེ་བསྒྲུབ་པའི་དགེ་འདུན་ལ་དད། དེ་ལྟར་དད་ཙ་ན་དུས་རྟག་ཏུ་དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་སྐྱབས་སུ་སོང་བ་ཡིན། དེ་ཡང་ཡང་དག་པའི་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་ཅིག་དང་མ་ཕྲད་ན་དད་པ་དེ་ཡང་ཇི་ལྟར་འགྲོ་ཆ་མེད་དེ། དེ་བས་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་གྱི་གདམས་པ་གལ་ཆེ། དེ་ཡང་དཔེར་ན་མི་གཅེས་པ་ཅིག་ན་ནས་སྨན་པ་ཅིག་འཚོལ་ན་ཤིན་ཏུ་མཁས་པ་ཅིག་འཚོལ་དགོས། མཁས་པ་དེས་ནད་ཀྱི་གཞི་ཤེས་རྒྱུ་ཤེས། བཅོས་པའི་ཐབས་ཤེས། གཞི་རླུང་མཁྲིས་བད་ཀན་གསུམ། རྒྱུ་ཉོན་མོངས་པ་གསུམ། འདོད་ཆགས་ལས་རླུང་། གཏི་མུག་ལས་བད་ཀན། ཞེ་སྡང་ལས་མཁྲིས་པ། དེ་བཅོས་པའི་ཐབས་ནི་སྨན་གྱི་རོ་ཚ་བ། ཁ་བ་མངར་བ་གསུམ་ལ་སོགས་པ། བཤལ་བ་དང་། སྐྱུགས་པ་དང་མེ་ཙ་དང་། ཐུར་མ་དང་། གཏར་ཀ་ལ་སོགས་པ་བྱེད། དེ་ལྟར་བྱས་པས་ནད་པ་སྟེ་སོས་ནས་འོང་། སྨན་པ་མི་མཁས་པ་ཅིག་ག

【現代漢語翻譯】受持之法：如《二十頌》等中所說，守護菩薩的學處即是所守護之法。修持之法：唯一修持慈愛、悲憫和菩提心。聽聞之法：唯一聽聞利益一切眾生的佛法。事業：爲了積累福德和智慧二資糧。果：生起菩提心后，通過宣說空性而可能存在，因此證悟空性而成佛。在這一切之前，為何要皈依？皈依是戒律的本質，因為相續具備三戒律。雖然一切戒律中都有皈依，但未皈依者則無。如是說，若未皈依，則失毀四根本戒，學處衰損。即使失毀戒律，仍有戒律的餘味，譬如蜜蜂被夾在鼻子上。若恢復，則需重受皈依。四根本戒是應受持的，受持即可。若失毀皈依，則一切戒律皆如以塵土擦拭海螺般徒勞。皈依衰損和失毀有二因。衰損之因有五：宰殺牲畜，穿鼻，拔毛，進入食肉羅剎之地。失毀之因：若說不再以三寶為皈依而捨棄，則失毀。若未捨棄，則不失毀。觀修暇滿難得：此外，法王岡波巴（Gampopa）說：『由於沒有閑暇，無法修持眾多佛法，現在是實修的時候了。實修不需要太多的法。若對今生厭離，依靠四句偈中的每一句來實修就足夠了。』一切佛法的根基或根本是信心：對圓滿正等覺佛陀生起信心，對其所說的法生起信心，對其所修持的僧團生起信心。如此信奉，則時時皈依三寶。若未遇到真正的善知識，信心也無從增長。因此，善知識的教誨至關重要。譬如，若有人生病，需要尋找一位非常高明的醫生。高明的醫生需要了解疾病的根源和原因，以及治療的方法。根源是風、膽、涎三種，原因是三種煩惱：貪慾生風，愚癡生涎，嗔恨生膽。治療的方法是使用辛辣、苦澀、甘甜等味道的藥物，以及瀉藥、催吐藥、火療、放血等方法。如此治療，病人就能痊癒。若是不高明的醫生……

【English Translation】 The practice to be protected: As stated in the 'Twenty Verses' and others, guarding the precepts of a Bodhisattva is what should be protected. The practice to be meditated upon: Meditate solely on loving-kindness, compassion, and the mind of enlightenment (Bodhicitta). The practice to be listened to: Listen only to the Dharma that benefits all sentient beings. The action: Diligently accumulate the two accumulations of merit and wisdom. The result: Having generated Bodhicitta, it is possible to attain Buddhahood by teaching emptiness; therefore, realize emptiness and become a Buddha. Why is refuge taken before all of this? Taking refuge is the essence of vows, because the continuum possesses the three vows. Although refuge is present in all vows, it is absent in those who have not taken refuge. It is said that if refuge is not taken, the four root downfalls are lost, and the precepts are weakened. Even if vows are broken, there is still the taste of the vows, like a bee being squeezed on the nose. If one wishes to restore them, one must retake refuge. The four root precepts are to be taken, and taking them is sufficient. If refuge is lost, all vows are like wiping dust off a conch shell, futile. There are two causes for the decline and loss of refuge. The causes of decline are five: slaughtering animals, piercing the nose, plucking hair, and entering the land of the Rakshasas who eat flesh. The cause of loss: If one says that one no longer wishes to take refuge in the Three Jewels and abandons them, then it is lost. If one does not abandon them, it is said that it is not lost. Meditating on the preciousness of leisure and opportunity: Also, Dharma Lord Gampopa said, 'Because there is no leisure, there is no time to practice many Dharmas; now is the time to practice. Practice does not require many Dharmas. If you turn your mind away from this life, it is enough to rely on each line of a four-line verse to practice.' The basis or root of all Dharmas is faith: have faith in the perfectly complete Buddha, have faith in the Dharma he taught, and have faith in the Sangha who practice it. By having faith in this way, one is always taking refuge in the Three Jewels. If one does not meet a true virtuous friend, that faith will not know how to grow. Therefore, the advice of a virtuous friend is crucial. For example, if someone is sick and needs to find a doctor, they must find a very skilled one. The skilled doctor needs to know the root and cause of the disease, and the method of treatment. The root is the three humors of wind, bile, and phlegm; the cause is the three poisons: desire causes wind, ignorance causes phlegm, and hatred causes bile. The method of treatment is to use medicines with tastes such as spicy, bitter, and sweet, as well as purgatives, emetics, fire therapy, bloodletting, and so on. By doing this, the patient will recover. If the doctor is not skilled...

ིས་འཆོས་ན་དང་པོ་ནད་ཀྱི་གཞི་མ་ཤེས། ནད་ངོས་མ་ཟིན་པས་བཅོས་ལོག་བྱས་པས་ནད་པ་འཆི། མ་ཤི་ཡང་ཤི་ལ་ཐུག་པ་ཞིག་འོང་། དེ་བས་ན་འཆི་བ་མི་རྟག་པ་ནས་མགོ་བཟུང་ནས། ཆོས་ཐམས་ཅད་སྟོང་པ་ཉིད་རྣལ་མར་སྟོན་པའི་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་ཅིག་གལ་ཆེ། དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་གྱི་མཚན་ཉིད་ནི། རང་ཡང་འཆི་བ་དང་མི་རྟག་པ་བསྒོམ་ལ། གཞན་ཡང་དེ་བསྒོམ་དུ་འཇུག་ན་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་ཡིན། རང་ཡང་བྱམས་པ་དང་སྙིང་རྗེ་བསྒོམ། གཞན་ཡང་དེ་བསྒོམ་དུ་འཇུག་ན་དགེ་ 1-4-3b བའི་བཤེས་གཉེན་ཡིན། རང་ཡང་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གནས་ལུགས་སྟོང་པ་ཉིད་བསྒོམ། གཞན་ཡང་དེ་བསྒོམ་དུ་འཇུག་ན་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་ཡིན། ཡང་ན་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་གྱི་མཚན་ཉིད་ནི་གཉིས་ཏེ། ཤེས་རབ་ཀྱི་མིག་ཅན་དང་། ཆོས་ཀྱི་མིག་ཅན་གཉིས་སོ། །ཤེས་རབ་ཀྱི་མིག་ཅན་ནི་འཁོར་བའི་མཚན་ཉིད་དང་། ལས་རྒྱུ་འབྲས་དང་། རྟེན་འབྲེལ་ཚོགས་པ་ལས་བྱུང་བ་དང་། རྒྱུ་དང་འབྲས་བུ་ཇི་ལྟར་བྱུང་བ་ལ་སོགས་པ་ཤེས་པ་ནི། ཤེས་རབ་ཀྱི་མིག་ཅན་ནོ། །ཆོས་ཀྱི་མིག་ཅན་ནི། རྒྱུད་ལ་ཡེ་ཤེས་ཤར་བའི་རང་གི་ཁྱབ་འབྲེལ་གཞན་ལ་སྐྲུན་ནུས་པའོ། །ཡང་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་གྱི་མཚན་ཉིད་ནི་བཞི་ལྡན་ཞེས་བྱ་སྟེ། ཟབ་མོའི་ཆོས་ལ་ངེས་པའི་བདག་ཐོབ་པ། སེམས་ཅན་ལ་སྙིང་རྗེའི་བདག་ཐོབ་པ། དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་དད་པའི་བདག་ཐོབ་པ། འགྲོ་བ་རྣམས་ལ་ཟང་ཟིང་མེད་པའི་ཆོས་སྟོན་པ། དེ་ལྟ་བུའི་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་ལ་བསྟེན་དགོས། ལོག་པའི་བཤེས་གཉེན་དང་ཕྲད་ན། བེའུ་སྤྲེལ་གཡང་ལ་སྐྱུར་བ་དང་འདྲ་སྟེ། ཐམས་ཅད་ཐུར་ལ་འགྲོ། ཆོས་བྱ་རྒྱུ་ནི་བསག་སྦྱང་གཉིས་ལས་མེད། སྡིག་པ་སྦྱང་པས་བསོད་ནམས་བསག། བསོད་ནམས་བསགས་པས་སྡིག་པ་སྦྱོངས། རང་གི་སེམས་ཉིད་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་འདི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་སྟེ། བྱམས་སྙིང་རྗེ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བསྒོམས་པས་བསོད་ནམས་བསགས་པས་རྒྱུ་འདིས་བྱས་པར་མཐོང་བས་ན་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བའི་ཚུལ་དུ་འདུག །འདི་རྐྱེན་ལས་བྱུང་སྟེ། བྱམས་སྙིང་རྗེ་བྱང་ཆུབ་སེམས་བསྒོམས་པས་བསོད་ནམས་བསགས་པས་རྐྱེན་འདིས་བྱས་པར་མཐོང་བས་ན། རྐྱེན་ལས་བྱུང་བའི་ཚུལ་དུ་ཡང་འདུག །འདི་ཐབས་ལས་བྱུང་སྟེ། བྱམས་སྙིང་རྗེ་བསྒོམས་ཀྱིན་སེམས་བསྒོམ་པ་ལས། བསོད་ནམས་བསགས་པས་ཐབས་ 1-4-4a འདིས་བྱས་པར་མཐོང་བས་ན། ཐབས་ལས་བྱུང་བའི་ཚུལ་དུ་ཡང་འདུག །དེ་བས་ན་བསོད་ནམས་བསགས་པ་གལ་ཆེའོ་གསུང་ངོ་།། །། ༄། །འཆི་བ་མི་རྟག་པ་བསྒོམས་པ། ཡང་ཆོས་རྗེ་སྒམ་པོ་པའི་ཞལ་ནས། འཆི་བ་མི་རྟག་པ་བསྒོམས་པས་ཚེ་འདིའི་དོན་མི་བྱེད། འཁོར་བའི་ཉེས་དམིགས་བསྒོམས་པས་འཁོར་བར་མི་སྐྱེ། ལས་རྒྱུ་འབྲས་བསྒོམས་པས་ངན་སོང་དུ་མི་སྐྱེ། བྱམས་པ་དང་སྙིང་རྗེ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི

【現代漢語翻譯】如果（醫生）不加辨別地治療，首先不瞭解疾病的根本原因，不診斷出疾病，就會導致誤治，病人就會死亡。即使不死，也會瀕臨死亡。因此，從死亡無常開始，一位能真實地展示一切法皆為空性的善知識至關重要。善知識的特徵是：自己也修習死亡無常，也引導他人修習，這就是善知識。自己也修習慈愛和悲憫，也引導他人修習，這就是善知識。自己也修習一切法的實相空性，也引導他人修習，這就是善知識。或者，善知識的特徵有兩種：智慧之眼和佛法之眼。智慧之眼是瞭解輪迴的特徵、業果、緣起法（dependent origination）的集合而生，以及因和果如何產生等等，這就是智慧之眼。佛法之眼是自相續中生起智慧，能夠利益他人。此外，善知識的特徵被稱為具備四種條件：對甚深之法獲得定解，對眾生懷有慈悲，對三寶（Three Jewels）具有信心，以及無私地為眾生說法。應當依止這樣的善知識。如果遇到邪惡的知識，就像猴子被丟進懸崖一樣，一切都會走向下坡路。修習佛法不外乎積累和凈除兩種。凈除罪業可以積累功德，積累功德可以凈除罪業。自己的俱生心（innate mind）是從因產生的，通過修習慈悲菩提心，積累功德，看到這是由因而產生的，所以它以因生之相存在。這是從緣產生的，通過修習慈悲菩提心，積累功德，看到這是由緣而產生的，所以它也以緣生之相存在。這是從方便產生的，通過修習慈悲，在修心過程中，積累功德，看到這是由方便而產生的，所以它也以方便生之相存在。因此，積累功德非常重要。// 宗喀巴大師（Tsongkhapa）說：修習死亡無常，就不會貪戀今生的事務；修習輪迴的過患，就不會轉生於輪迴；修習業果，就不會墮入惡趣；修習慈愛和悲憫，菩提心（Bodhicitta）

【English Translation】 If (a doctor) treats indiscriminately, without first understanding the root cause of the disease, and without diagnosing the illness, it will lead to mistreatment, and the patient will die. Even if they don't die, they will be on the verge of death. Therefore, starting with the impermanence of death, a virtuous friend (Kalyanamitra) who truly demonstrates that all phenomena are emptiness is crucial. The characteristics of a virtuous friend are: they themselves also cultivate the impermanence of death, and also guide others to cultivate it, this is a virtuous friend. They themselves also cultivate loving-kindness and compassion, and also guide others to cultivate it, this is a virtuous friend. They themselves also cultivate the emptiness, the true nature of all phenomena, and also guide others to cultivate it, this is a virtuous friend. Alternatively, the characteristics of a virtuous friend are two: the eye of wisdom and the eye of Dharma. The eye of wisdom is understanding the characteristics of samsara (cyclic existence), karma (action), dependent origination (Pratītyasamutpāda) arising from aggregation, and how cause and effect arise, etc., this is the eye of wisdom. The eye of Dharma is the arising of wisdom in one's own mindstream, being able to benefit others. Furthermore, the characteristics of a virtuous friend are said to be fourfold: having certainty in the profound Dharma, possessing compassion for sentient beings, having faith in the Three Jewels, and teaching the Dharma to beings without material gain. One should rely on such a virtuous friend. If one encounters an evil friend, it is like a monkey being thrown off a cliff, everything will go downhill. Practicing Dharma is nothing more than accumulating and purifying. Purifying sins accumulates merit, and accumulating merit purifies sins. One's own innate mind arises from cause; by cultivating loving-kindness, compassion, and bodhicitta, accumulating merit, seeing that it is produced by cause, therefore it exists in the aspect of being produced by cause. This arises from conditions; by cultivating loving-kindness, compassion, and bodhicitta, accumulating merit, seeing that it is produced by conditions, therefore it also exists in the aspect of being produced by conditions. This arises from means; by cultivating loving-kindness and compassion, in the process of cultivating the mind, accumulating merit, seeing that it is produced by means, therefore it also exists in the aspect of being produced by means. Therefore, accumulating merit is very important. Tsongkhapa said: By meditating on impermanence, one will not engage in the affairs of this life; by meditating on the faults of samsara, one will not be reborn in samsara; by meditating on karma and its effects, one will not be reborn in the lower realms; by meditating on loving-kindness and compassion, Bodhicitta

་སེམས་བསྒོམས་པས་ཉན་ཐོས་དང་རང་སངས་རྒྱས་སུ་མི་ལྷུང་། ཆོས་ཟབ་མོ་སྟོང་ཉིད་བསྒོམས་པས་གཟུགས་དང་གཟུགས་མེད་ཀྱི་ཁམས་སུ་མི་སྐྱེ་གསུང་། དེ་ཡང་འཆི་བ་མི་རྟག་པ་བསྒོམས་པ་ལ་ཕན་ཡོན་ལྔ་ཡོད་དེ། སྐྱོ་བ་སྐྱེ་བ་ཡིན། དད་པ་གསོ་བ་ཡིན། བརྩོན་འགྲུས་ཅན་དུ་འགྱུར་བ་ཡིན། འཇིག་རྟེན་ལ་མི་ཆགས་པ་ཡིན། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ལ་ཕྱོགས་པ་ཡིན། འཆི་བ་སྒོམ་པ་ལ་རབ་འབྲིང་ཐ་གསུམ་ཡིན། རབ་ཀྱིས་དངོས་པོ་ཞག་ཏུ་མི་འཛིན། འབྲིང་གིས་ཟླ་བར་མི་འཛིན། ཐ་མས་ཀྱང་ལོར་མི་འཛིན་པ་ཅིག་འོང་བ་ཡིན་གསུང་།། །། ༄། །ཞི་གནས་སྐྱེ་བར་བྱེད་པ། ཡང་རྗེ་སྒམ་པོ་རིན་པོ་ཆེའི་ཞལ་ནས། ཞི་གནས་སྐྱེ་བར་བྱེད་པ་ལ། རྒྱུ་བཞི་ཡིན་ཏེ། བླ་མའི་བྱིན་བརླབས་ཀྱིས་སྐྱེ་བར་བྱེད་པ་དང་། རྟེན་འབྲེལ་གྱིས་སྐྱེ་བ་དང་། ཚོགས་བསགས་པ་ལས་སྐྱེ་བ་དང་། སྡིག་པ་སྦྱངས་པ་ལས་སྐྱེ་བ་དང་བཞི་ཡིན་གསུང་། དེ་ཡང་སེམས་ཀྱི་ངོ་བོ་མ་བཅོས་མ་བསླད་པ། རྣལ་མ། གསལ་བ། དག་པ་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་རྒྱུན་ཆད་མེད་པ་ཡིན། དེ་ལ་གཉིས་ཏེ། སྣང་བ་ལ་ངེས་པ་དང་། སྣང་ལ་མ་ངེས་པའོ། །སྟོན་ཁའི་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུ་དང་སེམས་ཉིད་གཉིས་སུ་མེད་པར་རྟོགས་པས་ཏེ། ཡར་སངས་རྒྱས་ལ་མི་རེ། མར་འཁོར་བ་ལ་མི་དོགས། གཞན་གྱིས་བསྒྱུར་ཡང་མི་འགྱུར་བ་སྟེ། སྣང་ལ་ངེས་པ་ཡིན། མ་ངེས་པ་ནི་ཉམས་མྱོང་ལའང་བཞི་སྟེ། ཞི་ 1-4-4b གནས་ཀྱི་བདེ་བ་དང་གསལ་བ་མི་རྟོག་པའོ། །ཉམས་ལ་རེས་ཡོད། རེས་མེད་པ་མཉམ་བྱེད་པ་སྟེ། མི་རྟོག་པས་རྒྱུ་བྱས་ནས། མར་ལ་ལྡོག་པའི་ཉེན་ཡོད། གཟུགས་ཁམས་དང་གཟུགས་མེད་པ་ལ་འགོག་པའི་རྒྱུར་ཡང་འགྲོ་ཉེན་ཡོད། དང་པོ་སློབ་པའི་དུས་སུ་རིག་པ་གསལ་སིང་ངེ་བ་ལ་སློབ། དེ་ཡང་ཤེས་པ་མ་ཡེངས་པ་ལ་སློབ། དེ་ཡང་རིག་པའི་ངོ་བོ་ལ་ཡེ་མ་ཡེངས་པར་བྱ། དེ་ལ་གོམས་ཙ་ན་རང་ལ་ངེས་ཤེས་སྐྱེ་བ་ཡིན། སེམས་ཀྱི་ངོ་བོ་མ་ཤོར་བར་བྱས་ནས། རྣམ་རྟོག་ཇི་ཙམ་ཡང་འཕྲོ་བ་ཡིན། དཔེར་ན་ནམ་མཁའ་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་དག་པ་ཡིན་ཡང་། སྤྲིན་དང་ན་བུན་དང་ཁུག་སྣ་ལ་སོགས་པ་ཇི་ཙམ་ཡང་འོང་བ་ཡིན། དེ་ནམ་མཁའ་རང་ལ་དེངས་ནས་འགྲོ་བ་དང་འདྲ་སྟེ། དེ་ཡང་རྣམ་རྟོག་གྲོགས་སུ་འགྲོ་བ་བྱ་བ་ཡིན། རྣམ་རྟོག་ལ་སྤྲོ་སྡུ་མ་བཏུབ་ན་སླར་ཐུ་བ་ཡིན། གཟུགས་མེད་དུ་སྐྱེ་བའི་ཉེན་ཡོད། ཡི་དམ་ལྷའི་བསྐྱེད་རིམས་རྫོགས་པ་ཡང་སྐད་ཅིག་མ་རེ་བསྒོམ། སྐད་ཅིག་དྲན་རྫོགས་ཀྱིས་ཡི་དམ་ལྷར་བསྐྱེད་ནས། འོད་གསལ་འབའ་ཞིག་བསྒོམ་པ་ཡིན། དེ་ཡང་གསལ་སིང་ངེ་བ་དེ་ཉམས་མྱོང་ཡིན། དེ་ལ་མ་ཡེངས་པ་གནས་པ་ཡིན། ཤེས་རབ་ཀྱིས་བལྟས་པས་ཅིའི་ངོ་བོར་ཡང་མ་གྲུབ་པ་རྟོགས་པ་ཡིན། བླ་མ་རྟོགས་ལྡན་ཅིག་གིས་སློབ་མ་སྐལ་ལྡན་ཚེ་འདི་བློས་བཏང་བ་ཅིག་དང་ཕྲད་ནས། བ

【現代漢語翻譯】據說，修習心性，不會墮入聲聞（梵文：Śrāvakayāna， श्रवकयान，śravakayāna，聽聞乘）和獨覺（梵文：Pratyekabuddha，प्रत्येकबुद्ध，pratyekabuddha，緣覺佛）的境界。修習甚深空性，不會轉生到色界和無色界。修習死亡無常有五種利益：生起厭離心，增長信心，變得精進，不執著世間，趨向涅槃（梵文：Nirvāṇa， निर्वाण，nirvāṇa，寂滅）。修習死亡有上、中、下三種程度。上等者對事物連一天都不執著，中等者連一個月都不執著，下等者最終連一年都不執著。關於生起止觀（梵文：Śamatha-Vipaśyanā， शमथ-विपश्यना，śamatha-vipaśyanā，奢摩他-毗缽舍那）：岡波巴仁波切說，生起止觀有四個原因：上師的加持，緣起，積累資糧，以及凈化罪障。心的本性是未經改造、未被污染的，是真實的、清晰的、清凈的，並且在所有時間裡持續不斷。這有兩種情況：對顯現確定，以及對顯現不確定。就像秋天的天空一樣，證悟心性與空性無二無別，向上不仰慕佛，向下不厭惡輪迴，即使被他人改變也不會改變，這就是對顯現確定。不確定則有四種體驗：止觀的喜樂、清晰和無念。體驗時有時無，需要平等對待。以無念為因，有可能會退轉，也有可能成為阻礙轉生到色界和無色界的因素。初學時，要學習明晰的覺性，學習不散亂的覺性，並且要讓覺性的本性始終不散亂。一旦習慣了，自然會生起定解。在不失去心性的前提下，無論生起多少念頭都可以。例如，天空的自性本來是清凈的，但也會有云、霧和塵埃等出現，這些都會在天空中消散。同樣，念頭也可以成為助力。如果對念頭不喜不憂，就會再次陷入困境，有轉生到無色界的危險。觀修本尊（梵文：Iṣṭadevatā， इष्टदेवता，iṣṭadevatā，所喜天）的生起次第和圓滿次第時，也要觀修每一個剎那。在每一個憶念圓滿的剎那，將自己觀想為本尊，然後觀修純粹的光明。這種明晰的覺性就是體驗，安住於此而不散亂。用智慧觀察，就會明白一切事物都沒有自性。如果一位證悟的上師遇到一位願意捨棄今生的具緣弟子，那麼……

【English Translation】 It is said that meditating on the mind will not lead to falling into the realms of Śrāvakayāna (Hearer Vehicle) and Pratyekabuddha (Solitary Realizer). Meditating on the profound emptiness will not lead to being born in the form or formless realms. There are five benefits to meditating on impermanence of death: it generates renunciation, cultivates faith, makes one diligent, detaches one from the world, and inclines one towards Nirvāṇa (Cessation). There are three levels of meditating on death: superior, intermediate, and inferior. The superior does not hold onto things even for a day, the intermediate does not hold onto them even for a month, and the inferior will eventually not hold onto them even for a year. Regarding the arising of Śamatha-Vipaśyanā (Tranquility and Insight): Gampopa Rinpoche said that there are four causes for the arising of Śamatha-Vipaśyanā: the blessing of the lama, dependent origination, accumulating merit, and purifying obscurations. The nature of mind is uncorrected, unadulterated, genuine, clear, pure, and continuous at all times. There are two aspects to this: certainty in appearance and uncertainty in appearance. Like the autumn sky, realizing that mind and emptiness are non-dual, not admiring the Buddha above, not disliking samsara below, and not changing even when changed by others, this is certainty in appearance. Uncertainty has four experiences: the bliss, clarity, and non-conceptuality of Śamatha. Experiences come and go, and one must treat them equally. Using non-conceptuality as a cause, there is a danger of regressing, and there is also a danger of it becoming an obstacle to being born in the form and formless realms. When first learning, one should learn to have clear awareness, learn to have awareness that is not distracted, and one should make the nature of awareness always undistracted. Once one is accustomed to this, certainty will naturally arise. Without losing the nature of mind, no matter how many thoughts arise, it is fine. For example, the nature of the sky is naturally pure, but clouds, fog, and dust will also appear, and these will dissipate in the sky. Similarly, thoughts can become helpful. If one does not become happy or sad about thoughts, one will fall back into trouble, and there is a danger of being born in the formless realm. When practicing the generation and completion stages of the Iṣṭadevatā (Chosen Deity), one should also meditate on each moment. In each moment of complete recollection, visualize oneself as the deity, and then meditate on pure luminosity. This clear awareness is the experience, abiding in it without distraction. Observing with wisdom, one realizes that nothing has any inherent nature. If an enlightened lama meets a fortunate disciple who is willing to give up this life, then...

ླ་མ་དེས་མ་སྨིན་པ་སྨིན་པར་བྱེད་པའི་དབང་རྣམ་པ་བཞི་མཛད་ནས། སྨིན་ཏེ་གྲོལ་བར་བྱེད་པའི་ཐབས་བསྐྱེད་རྫོགས་གཉིས་ལ་སློབ་པ་ཡིན། བསྐྱེད་རིམས་ལྷའི་སྐུ་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུ་བསྒོམ་པ་དང་། རྩ་རླུང་བསྒོམ་པ་དང་། སྤྲོས་པ་དང་བཅས་པའི་རྫོགས་རིམ་ཀྱང་དེ་ཡིན། སྤྲོས་མེད་ཀྱི་རྫོགས་རིམ་ནི་འོད་གསལ་སེམས་ཀྱི་སྟོང་ཉིད་མངོན་སུམ་དུ་གཟིགས་པ་འདི་ལགས། དེ་ལྟར་བསྐྱེད་རྫོགས་གཉིས་བསྒོམས་པས་ཡོན་ 1-4-5a ཏན་འབྱུང་སྟེ། དེ་ཡང་དབེན་པར་བསྒོམས་པ་ལས་འབྱུང་། ལུས་བདེ་ན་སེམས་བདེ་བར་འོང་སྟེ། ནང་དུ་རྟགས་རྣམ་པ་ལྔ་འཆར། སྤྱིར་ཡང་ཕན་ཡོན་རྣམ་པ་བརྒྱད་འབྱུང་སྟེ། རྟགས་དང་ཕན་ཡོན་དུ་བ་ལྟ་བུ་བྱུང་ཙ་ན། རླུང་འགགས་ཏེ་རླུང་ཨ་བ་དྷཱུ་ཏིར་ཚུད་པ་ཡིན། རྟགས་གཉིས་པ་ཤར་ཙ་ན། སྣང་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་འོང་སྟེ། ཕྱིའི་སྣང་བ་འདི་ལ་མི་ཟེར། སེམས་ཀྱིས་སེམས་ཉིད་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་བྱ་བ་ཡིན། རྟགས་གསུམ་པ་ཤར་ཙ་ན་གསལ་བ་མི་རྟོག་པ་འབྱུང་། དེ་བསྒོམ་པའི་མཐར་ཐུག་པ་ཡིན། རླུང་སེམས་གནས་སུ་ཚུད་པ་ཡིན། རྟགས་བཞི་པ་ཤར་ཙ་ན། ལྟ་བའི་དོན་ཆོས་ཉིད་ཐམས་ཅད་རིག་ཅིང་གསལ་བ་དང་ཕྲིན་ལས་རྣམ་པ་བཞི་འགྲུབ་སྟེ། ལྟ་བའི་དོན་བྱ་བ་ཡིན། སེམས་ཉིད་ལ་བློ་ངེས་པའོ། །ཆོས་ཐམས་ཅད་རིག་ཅིང་གསལ་བ་ནི་འཁོར་བ་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཐམས་ཅད་འོད་གསལ་དུ་འཆར་བའོ། །ཕྲིན་ལས་བཞི་ནི་བཟླས་པ་ལ་སོགས་པ་བྱ་མི་དགོས་པའི་ཕྲིན་ལས་བཞི་ཀ་བྱས་ཀྱང་ཚེགས་ཆུང་ངུས་འགྲུབ་པའོ། །རླུང་འོད་གསལ་དུ་ཚུད་པའི་དུས་སུ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རྟགས་འབྱུང་སྟེ། ལུས་འཇའ་ཚོན་ནམ་འོད་ཀྱི་གོང་བུ་ལྟ་བུ་ཡང་འབྱུང་ངོ་། །དེ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རྟགས་བྱུང་བ་ཡིན། ལྟ་བ་དང་ལྟ་བྱེད་མེད་པ་ལ་སྟོང་ཉིད་ཟེར་བ་ཡིན། ཁམས་གསུམ་ལས་འདས་ཤིང་བློ་དང་བྲལ་བ་ལ་སྨོན་པ་མེད་པ་ཟེར་བ་ཡིན་གསུང་། ༄། །སྒྲུབ་པ་པོ་ལ་བདུད་ཀྱི་བར་ཆད་འབྱུང་བ། ཡང་ཆོས་རྗེ་སྒམ་པོ་པའི་ཞལ་ནས། སྒྲུབ་པ་པོ་ལ་བདུད་ཀྱི་བར་ཆད་འབྱུང་བ་ནི་གཉིས་ཏེ། མི་དང་མི་མ་ཡིན་པའི་བདུད་དང་། རྣམ་པར་རྟོག་པའི་བདུད་དོ། །དེ་སེལ་བའི་ཐབས་གསུམ་ཡོད་དེ། དང་པོ་བྱམས་པ་དང་སྙིང་རྗེས་སེལ་བ་ཡིན་ཏེ། བྱམས་སྙིང་རྗེ་བསྒོམས་པ་ལས་མས་བུ་ལ་གནོད་པ་མི་སྲིད་པ་ཡིན། 1-4-5b གཉིས་པ་ནི་སྒྱུ་མ་རྨི་ལམ་ལྟ་བུ་དང་སྟོང་པ་ཉིད་བསྒོམ་པས་སེལ་ཏེ། གནོད་བྱ་གནོད་བྱེད་གཉིས་མེད། གསུམ་པ་འཁྲུལ་པར་ཤེས་པས་སེལ་ཏེ། དེ་ཐམས་ཅད་སེམས་ཀྱི་རྣམ་འཕྲུལ་དུ་ཤེས་ཏེ། གནོད་པ་བྱེད་ཀྱང་མི་ཚུགས། དེ་ལ་འཁོར་མང་པོ་དང་རྫས་ཀྱིས་བསོད་ནམས་ཆེན་པོ་འབྱུང་བ་ནི། གསང་སྔགས་ནས་ཐུན་མོང་གིས་དངོས་གྲུབ་ཏུ་བཤད། བདུད་ཀྱི་བར་ཆད་ཀྱང་ཡིན་གསུང་། བདུད་ཀྱིས་ཀྱང་དངོས་སུ་བར་དུ་མི

【現代漢語翻譯】上師通過四種成熟灌頂使弟子成熟，並教導生起次第和圓滿次第這兩種方法，使他們成熟並解脫。生起次第是觀想如幻的身像本尊，以及修習氣脈。與概念相關的圓滿次第也是如此。無概念的圓滿次第是直接證悟空性的光明心。像這樣，通過修習生起次第和圓滿次第，功德便會產生，而這又源於在寂靜處修行。身體舒適，心也隨之舒適，內在會顯現五種徵兆。一般來說，也會產生八種利益。當出現如煙般的徵兆和利益時，氣息會停止，並進入中脈。當第二個徵兆出現時，會體驗到顯現，但這並非指外在的顯現，而是指心體驗心性本身。當第三個徵兆出現時，會產生不分別的明性，這是修行的最終目標，氣息和心融入于處。當第四個徵兆出現時，會證悟見地的意義，即一切法性，並且四種事業都會成就，這就是見地的意義。對心性獲得定解。證悟一切法，即輪迴和涅槃的一切都顯現為光明。四種事業是指即使不做唸誦等，也能輕鬆成就四種事業。當氣息融入光明時，會產生智慧的徵兆，身體也會變成彩虹或光團。這就是智慧的徵兆出現。沒有能見者和所見之見，這被稱為空性。超越三界，脫離心識，這被稱為無愿。對於修行者來說，魔障的產生：此外，法主岡波巴說道：『對於修行者來說，魔障的產生有兩種：人和非人帶來的魔障，以及分別念帶來的魔障。有三種方法可以消除這些魔障：第一種是用慈愛和悲憫來消除，因為修習慈愛和悲憫，就像母親不會傷害自己的孩子一樣。第二種是通過修習如幻如夢和空性來消除，因為沒有能害者和所害。第三種是通過認識到這是幻覺來消除，因為所有這些都被認為是心的顯現，即使造成傷害也無法持久。』他說，通過許多眷屬和供養，可以獲得巨大的福德，這在密宗中被共同解釋為成就。這也是一種魔障。魔鬼實際上並沒有造成阻礙。

【English Translation】 The lama matures disciples through the four empowerments of maturation and teaches the two methods of the generation stage and completion stage to mature and liberate them. The generation stage is to contemplate the illusory body of the deity and to practice the channels and winds. The completion stage with concepts is also like that. The completion stage without concepts is the direct seeing of the emptiness of the clear light mind. Like that, by practicing the generation stage and completion stage, qualities arise, and that also arises from practicing in solitude. If the body is comfortable, the mind will also be comfortable, and five signs will appear internally. Generally, eight benefits will also arise. When signs and benefits like smoke arise, the wind stops and enters the central channel. When the second sign arises, the experience of appearance will come, but this does not refer to external appearance, but rather the mind experiencing its own nature. When the third sign arises, non-conceptual clarity will arise. That is the ultimate goal of practice, the wind and mind enter into the place. When the fourth sign arises, the meaning of the view, all dharmata, will be known and clear, and the four activities will be accomplished, that is the meaning of the view. Certainty of mind nature. Knowing and clarifying all dharmas is that all of samsara and nirvana appear as clear light. The four activities are that even if one does not do recitations etc., the four activities can be easily accomplished. At the time when the wind enters the clear light, the signs of wisdom arise, and the body also becomes like a rainbow or a ball of light. That is the sign of wisdom arising. The absence of a seer and seen is called emptiness. Transcending the three realms and being free from mind is called no aspiration. For the practitioner, the arising of demonic obstacles: Also, Chöje Gampopa said: 'For the practitioner, the arising of demonic obstacles is of two types: demons brought by humans and non-humans, and demons of conceptual thought. There are three methods to eliminate these obstacles: the first is to eliminate them with loving-kindness and compassion, because practicing loving-kindness and compassion is like a mother not harming her own child. The second is to eliminate them by practicing illusion-like dreams and emptiness, because there is no harmer and harmed. The third is to eliminate them by recognizing it as an illusion, because all of these are considered to be manifestations of the mind, and even if they cause harm, they cannot last.' He said that through many retinues and offerings, great merit arises, which is commonly explained as accomplishment in Secret Mantra. This is also a demonic obstacle. Demons do not actually cause obstacles.

་ཆོད་དེ། སྔོན་ལ་འཁོར་གྱིས་བར་དུ་གཅོད། དེ་ནས་རྫས་དང་བསོད་ནམས་ཆེ་བས་དགེ་སྦྱོར་གྱི་བར་དུ་གཅོད། དེ་ནས་སྒྲུབ་པ་པོ་དེ་ལ་ཆགས་སྡང་གིས་བར་དུ་བཅད་ནས་འགྲོ་བ་ཡིན། བདུད་ཀྱི་བར་ཆད་ཡིན་ནམ་མིན། རང་གི་སེམས་ལ་བལྟ། རང་ལ་གནོད་ན་བདུད་ཀྱི་བར་ཆད་ཡིན། མི་གནོད་ན་དངོས་གྲུབ་ཡིན་གསུང་།། །། ༄། །སྟོན་པ་བདེ་བར་གཤེགས་པས་གསུངས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་བསླབ་པ་རྣམ་པ་གསུམ་དུ་འདུས། ཡང་ཆོས་རྗེ་སྒམ་པོ་པའི་ཞལ་ནས། སྟོན་པ་བདེ་བར་གཤེགས་པས་གསུངས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་བསླབ་པ་རྣམ་པ་གསུམ་དུ་མ་འདུས་པ་མེད་གསུང་། དེ་ཡང་བསླབ་པ་རྣམ་པ་གསུམ་ནི། ལྷག་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་བསླབ་པ་དང་། ལྷག་པ་སེམས་ཀྱི་བསླབ་པ། ལྷག་པ་ཤེས་རབ་ཀྱི་བསླབ་པ་གསུམ་ཡིན། དེ་ལ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་བསླབ་པ་གང་ཡིན་ན་མཁན་པོ་དང་སློབ་དཔོན་ལ་སོ་སོ་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་བླངས་ནས་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་བསྲུང་བ་ནི་སྡོམ་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས། དེ་ནས་སྨོན་པ་དང་འཇུག་པའི་བྱང་ཆུབ་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་ནས། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་བསླབ་བྱ་ལ་སློབ་པ་ནི་སྡོམ་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས། དེ་ནས་གསང་སྔགས་ཀྱི་དབང་ཞུས་ནས་རྩ་བའི་ལྟུང་བ་བཅུ་བཞི། ཡན་ལག་གི་བརྒྱད་ལ་སོགས་པའི་དམ་ཚིག་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་བསྲུང་བ་ནི་སྡོམ་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས། གང་ཟག་གཅིག་གི་རྒྱུད་ལ་སྡོམ་པ་གསུམ་རྟེན་འབྲེལ་སྐོར་ཅིག་ཏུ་གནས་དགོས་ཏེ། སྐྱེ་ན་ཇི་ལྟར་སྐྱེ། གནས་ན་ཇི་ལྟར་གནས། བསྲུང་ན་ཇི་ལྟར་བསྲུང་། ལྡན་ན་ཇི་ལྟར་ལྡན། འཆོས་ན་ཇི་ལྟར་འཆོས་སྙམ་ན། མཁན་སློབ་ལ་སྡོམ་པ་ 1-4-6a བླངས་པའི་དུས་སུ་ངས་སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་ཐོབ་སྙམ་པའི་དུས་སུ་སྐྱེ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྡོམ་པ་ཐོབ་སྙམ་པའི་དུས་སུ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྡོམ་པ་སྐྱེ། དབང་བསྐུར་བའི་དུས་སུ་གསང་སྔགས་ཀྱི་དམ་ཚིག་ཐོབ་སྙམ་པའི་དུས་སུ། གསང་སྔགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་སྐྱེ། གནས་ན་བྱེ་བྲག་ཏུ་གནས་ཏེ། བྱེ་བྲག་གང་ཞེ་ན། དེ་ལྟར་མཉམ་པའི་ངོ་བོ་ཅིག་སོ་སོར་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། སེམས་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་གང་ཟག་གཅིག་གི་རྒྱུད་ལ་གསུམ་ཚང་བའོ། །བསྲུངས་ན་འཆོལ་བར་བསྲུངས་ཏེ་འཆོལ་བ་གང་ཞེ་ན། སོ་ཐར་གྱི་དུས་སུ་འདུལ་བ་འོད་ལྡན་བཞིན་དུ་བསྲུང་། སེམས་བསྐྱེད་བྱས་ནས་སྡོམ་པ་ཉི་ཤུ་པ་ལ་སོགས་པ་བཞིན་བསྲུང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྤྱོད་པ་བྱ། དབང་བསྐུར་ནས་རྩ་བའི་ལྟུང་བ་བཅུ་བཞི་པ་ལ་སོགས་པ་ནས། ཇི་ལྟར་གསུངས་པ་བཞིན་དུ་གསང་སྔགས་ཀྱི་དམ་ཚིག་བསྲུང་། ལྡན་ན་ཡར་ལྡན་ཏེ་ནང་ཐུག་བྱུང་བའི་དུས་སུ། འོག་མ་གོང་མའི་ཁོངས་ན་ཡོད་པས་རིམས་ཀྱིས་གོང་མ་གཙོ་ཆེར་བྱ། འཆོས་ནས་སོ་སོར་ཐར་པ་ལ་སྐྱོན་བྱུང་ན། མཁན་པོ་ལ་སོགས་པ་ལ་བཤགས་དགོས་ན་བཤགས། སྐྱོར་དགོས་བྱུང་ན་སྐྱར། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ད

【現代漢語翻譯】確實如此。首先，（魔）會以世俗事務來阻礙你；然後，因為你積累了大量的財富和功德，（魔）會以善行來阻礙你；最後，（魔）會以貪戀和憎恨來阻礙修行者。這到底是魔的障礙還是不是呢？觀察你自己的內心。如果它傷害了你，那就是魔的障礙；如果不傷害你，那就是成就。』世尊（梵文：Sugata，含義：善逝）所說的一切法都包含在三學之中。同樣，噶當巴（藏文：sgam po pa，含義：岡波巴，人名）法王說：『世尊（梵文：Sugata，含義：善逝）所說的一切法都無不包含在三學之中。』這三學是：增上戒學、增上定學、增上慧學。那麼，什麼是戒學呢？從堪布（藏文：mkhan po，含義：親教師）和阿阇黎（梵文：Acarya，含義：軌範師）處接受別解脫戒，並如法守護，這是律儀戒。然後，發起愿菩提心和行菩提心，學習菩薩的學處，這是律儀戒。然後，接受密宗的灌頂，並如法守護十四根本墮、八支墮等誓言，這是律儀戒。一個人的相續中必須同時存在這三種戒律，並且它們之間存在關聯。那麼，它們是如何生起、如何安住、如何守護、如何具足、如何懺悔的呢？當從堪布和阿阇黎處接受戒律時，當你想『我獲得了別解脫戒』時，別解脫戒就生起了；當你想『我獲得了菩薩戒』時，菩薩戒就生起了；在灌頂時，當你想『我獲得了密宗的誓言』時，密宗的戒律就生起了。它們是分別安住的。什麼是分別安住呢？雖然它們不是完全相同的，但在一個人的相續中，心的自性是圓滿具備這三種戒律的。守護時，要謹慎守護。什麼是謹慎守護呢？在守護別解脫戒時，要像守護《毗奈耶經》（梵文：Vinaya，含義：律）一樣；發起菩提心后，要像守護二十頌等一樣；要行菩薩行；接受灌頂后，要像守護十四根本墮等一樣，如所說的那樣守護密宗的誓言。具足時，要向上具足，即在遇到衝突時，下部的戒律包含在上部的戒律中，因此要更加重視上部的戒律。懺悔時，如果別解脫戒出現過失，需要向堪布等懺悔，需要重受戒律時就重受。菩薩的戒

【English Translation】 That's right. First, (the demon) will interrupt you with worldly affairs; then, because you have accumulated a lot of wealth and merit, (the demon) will interrupt you with good deeds; finally, (the demon) will interrupt the practitioner with attachment and hatred. Is this a demon's obstacle or not? Look at your own heart. If it hurts you, it is a demon's obstacle; if it doesn't hurt you, it is an accomplishment.' All the teachings spoken by the Sugata (Sanskrit: Sugata, meaning: Well-gone) are contained in the three trainings. Similarly, Dharma Lord Gampopa (Tibetan: sgam po pa, meaning: Gampopa, a person's name) said: 'All the teachings spoken by the Sugata (Sanskrit: Sugata, meaning: Well-gone) are all contained in the three trainings.' These three trainings are: higher training in discipline, higher training in concentration, and higher training in wisdom. So, what is the training in discipline? Receiving the Pratimoksha vows from the Khenpo (Tibetan: mkhan po, meaning: preceptor) and Acharya (Sanskrit: Acarya, meaning: instructor) and guarding them as they are, this is the discipline of vows. Then, generating the aspiration Bodhicitta and the action Bodhicitta, and learning the precepts of the Bodhisattva, this is the discipline of vows. Then, receiving the empowerment of Tantra and guarding the fourteen root downfalls, the eight branch downfalls, and other vows as they are, this is the discipline of vows. The three vows must exist simultaneously in the continuum of one person, and there must be a connection between them. So, how do they arise, how do they abide, how do they guard, how do they possess, and how do they confess? When receiving the vows from the Khenpo and Acharya, when you think 'I have obtained the Pratimoksha vows,' the Pratimoksha vows arise; when you think 'I have obtained the Bodhisattva vows,' the Bodhisattva vows arise; at the time of empowerment, when you think 'I have obtained the Tantric vows,' the Tantric vows arise. They abide separately. What is abiding separately? Although they are not exactly the same, in the continuum of one person, the nature of the mind is fully equipped with these three vows. When guarding, guard carefully. What is guarding carefully? When guarding the Pratimoksha vows, guard them like guarding the Vinaya (Sanskrit: Vinaya, meaning: discipline); after generating Bodhicitta, guard them like guarding the Twenty Verses, etc.; practice the Bodhisattva conduct; after receiving empowerment, guard the fourteen root downfalls, etc., and guard the Tantric vows as they are said. When possessing, possess upwards, that is, when conflicts occur, the lower vows are contained in the upper vows, so pay more attention to the upper vows. When confessing, if there is a fault in the Pratimoksha vows, you need to confess to the Khenpo, etc., and re-take the vows if necessary. The Bodhisattva's vows

ུས་སུ་སྐྱོན་བྱུང་ན། སེམས་བསྐྱེད་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལ་བཤགས་པས་ཆོག་ན་བཤགས། སྐྱོར་དགོས་ན་སྐྱོར། དེ་ནི་ལྷག་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་བསླབ་པའོ། །ལྷག་པ་སེམས་ཀྱི་བསླབ་པ་ནི། སྡོམ་པ་རྣམས་ལ་བདག་གིས་སོ་སོར་ཐར་པའི་དུས་སུ་སྐྱོན་མ་བྱུང་ངམ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་དུས་སུ་སྐྱོན་མ་བྱུང་ངམ། གསང་སྔགས་ཀྱི་དུས་སུ་སྐྱོན་མ་བྱུང་ངམ་སྙམ་དུ་སྔོ་བགྲང་བྱེད་ཅིང་། རང་སེམས་གླང་པོ་ཆེ་སྙོན་པ་དང་འདྲ་བ་སྟེ། ལྷག་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་དམིགས་པའི་ཀ་བ་ལ་དྲན་པའི་ཞགས་ཐག་གིས་བཅིངས། ཤེས་རབ་ཀྱི་ལྕགས་ཀྱུས་བཟུང་ནས། བློ་རིམ་གྱིས་བསྒོམ་པར་བྱེད་པ་ནི་ཞི་གནས་སོ། །དེ་ལྟར་ཞི་གནས་ཀྱིས་སེམས་རྩེ་གཅིག་ 1-4-6b ཏུ་བྱས་ནས་ལྷག་མཐོང་གིས་སྤྱོད་ཞིག་འགྱེད་དོ། །སྡོམ་པ་ལ་རྟོག་དཔྱོད་བཏང་བས་ཇི་སྲིད་རྟོག་དཔྱོད་འདུག་ཕན་ཆད་དུ་བསམས་པའི་ཤེས་རབ་ཡིན་ལ། རྟོག་དཔྱོད་ལས་འདས་ཕན་ཆད་བསྒོམ་པའི་ཤེས་རབ་བོ། །ལྷག་པ་ཤེས་རབ་ཀྱི་བསླབ་པ་ནི། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རང་བཞིན་སྤྲོས་པ་དང་བྲལ་བ་དེ་གོ་ཞིང་། རྟོགས་ན་ཤེས་རབ་ཀྱི་བསླབ་པ་ཡིན་གསུང་།། །། ༄། །ཚེ་ལ་ལོང་མེད་མྱུར་དུ་འཆི་བས་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་མ་ཆགས་པ་ཅིག་དགོས། ཡང་ཆོས་རྗེ་སྒམ་པོ་པའི་ཞལ་ནས། ཚེ་ལ་ལོང་མེད་མྱུར་དུ་འཆི་བས་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་མ་ཆགས་པ་ཅིག་དགོས་གསུང་། དེ་ཡང་རིགས་དྲུག་གར་སྐྱེས་ཀྱང་སྐྱིད་མེད་ཅིང་། འཁོར་བ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་ཕུང་པོར་ཤེས་པས་འཁོར་བ་མཐའ་དག་ལ་མ་ཆགས་པ་ཅིག་དགོས། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྩ་བ་སྙིང་རྗེ་ཡིན་པས། དུས་ཐམས་ཅད་དུ་སེམས་ཅན་བློས་མི་སྤོང་བ་ཅིག་དགོས། ཆོས་ཐམས་ཅད་མ་སྐྱེས་ཤིང་སྐྱེ་བ་མེད་པར་ཤེས་པས། གང་ལ་ཡང་དངོས་པོ་དང་མཚན་མར་མི་འཛིན་པ་ཞིག་དགོས། ཆོས་དེ་རྣམས་རྒྱུད་ལ་སྐྱེ་བར་བྱེད་པ་ལ་བླ་མ་དང་ཇོ་བོ་དཀོན་མཆོག་རིན་པོ་ཆེ་རྣམ་པ་གསུམ་ལ་དད་པ་དང་གུས་པ་རྒྱུན་མི་འཆད་པའི་སྒོ་ནས་མཆོད་པ་དང་གསོལ་བ་འདེབས་པ་རྒྱུན་མི་འཆད་པ་ཅིག་དགོས། ཡུན་རིང་དུ་གོམས་པའི་མ་རིག་པའི་བག་ཆགས་མཐུག་པོས་འཁྲུལ་པའི་ཤེས་པ་སྣ་ཚོགས་སུ་ཤར་ཡང་བྱིས་པ་ཆུང་ངུའི་དཔེ་དང་། སེངྒེའི་གྲིབ་མའི་དཔེ་དང་། རབ་རིབ་ཅན་གྱི་སྐྲ་ཤད་ཀྱི་སྒོ་ནས་འཁྲུལ་པ་བཅད། སྣང་བ་དང་སེམས་ཐ་མི་དད་པ་ནི་ཆུ་དང་ཆབ་རོམ་གྱི་དཔེ་དང་། ཙནྡན་དང་དྲིའི་སྒོ་ནས་རྟོགས་པར་བྱའོ། །སྣང་བ་ལ་ཆོས་སྐུས་ཁྱབ་པའི་དཔེ་ནི། གསེར་རྡོ་དང་དངུལ་རྡོ་དང་འོ་མ་ལ་མར་གྱིས་ཁྱབ་པ་ལ་སོགས་པའི་སྒོ་ནས་རྟོགས་པར་བྱའོ། །མེད་བཞིན་དུ་སྣང་བ་ནི་དུ་བ་དང་སྤྲིན་དང་ཁུག་སྣ་དང་གཟུགས་བརྙན་དང་བྲག་ཆ་ལ་སོགས་པའི་དཔེའི་སྒོ་ནས་རྟོགས་པར་བྱའོ། །རྟེན་འབྲེལ་ཚོགས་པ་ལས་སྣང་བ་ནི་མེ་ལོ

【現代漢語翻譯】如果在戒律上出現過失，向發菩提心的菩薩懺悔即可，需要重受戒律則重受。這是增上戒律學。增上心學方面，要經常反思自己是否在別解脫戒、菩薩戒、密咒戒中出現過失。要像對待難以馴服的大象一樣守護自心，用憶念的繩索將它繫在增上戒律學的目標之柱上，用智慧的鐵鉤鉤住它，通過次第修習來調伏自心，這就是寂止（止）。如此通過寂止使心專注一境，再以勝觀（觀）來照見實相。對戒律進行觀察和分析，在觀察分析的過程中是思慧，超越觀察分析之後是修慧。增上慧學方面，要理解一切法的自性是遠離戲論的，證悟此理就是慧學。這是佛所說的。生命短暫，死亡迅速，因此必須對世間的一切法不執著。此外，噶當派上師岡波巴（Gampopa）曾說：『生命短暫，死亡迅速，因此必須對世間的一切法不執著。』無論投生於六道中的哪一道，都沒有安樂可言，要了知輪迴是痛苦的集合，因此必須對整個輪迴都不執著。一切法的根本是慈悲，因此任何時候都不能捨棄眾生。要了知一切法不生且無生，因此對任何事物都不要執著實有和相狀。爲了使這些法在相續中生起，必須以不間斷的信心和恭敬心，通過供養和祈禱上師和三寶。即使由於長期串習的無明習氣，而生起各種各樣的錯亂分別念，也要像對待幼兒、獅子的影子、以及患有眼翳者所見到的毛髮一樣，斷除這些錯覺。要通過水和冰、旃檀和香味的比喻，來領悟顯現和心識無二無別。要通過金礦、銀礦、牛奶中遍佈酥油等比喻，來領悟顯現遍佈法身。要通過煙霧、雲彩、幻術、影像、回聲等比喻，來領悟無而顯現的道理。要通過緣起聚合而顯現的比喻，如鏡子等來理解。

【English Translation】 If there are faults in discipline, it is sufficient to confess to a Bodhisattva who has generated Bodhicitta; if re-ordination is necessary, then re-ordain. This is the training of higher discipline. Regarding the training of higher mind, one should constantly reflect on whether one has committed faults in the Pratimoksha vows, Bodhisattva vows, or Secret Mantra vows. One must guard one's mind like an unruly elephant, tying it to the pillar of higher discipline with the rope of mindfulness, hooking it with the iron hook of wisdom, and gradually taming it through sequential practice. This is Shamatha (tranquility). Thus, through Shamatha, the mind becomes focused on one point, and then Vipassana (insight) is used to see reality. Observing and analyzing the vows, the wisdom of thinking is present as long as the observation and analysis continue, and beyond the observation and analysis is the wisdom of meditation. Regarding the training of higher wisdom, one should understand that the nature of all Dharmas is free from elaboration, and realizing this is the training of wisdom. This is what the Buddha said. Life is short, death is swift, therefore one must be unattached to all worldly things. Furthermore, Dharma Lord Gampopa said: 'Life is short, death is swift, therefore one must be unattached to all worldly things.' No matter which of the six realms one is born into, there is no happiness. One must know that Samsara is a collection of suffering, therefore one must be unattached to all of Samsara. The root of all Dharmas is compassion, therefore one must never abandon sentient beings. One must know that all Dharmas are unborn and have no birth, therefore one should not cling to anything as being real or having characteristics. In order to generate these Dharmas in one's continuum, one must continuously make offerings and prayers to the Lama and the Three Jewels with uninterrupted faith and reverence. Even though various confused thoughts arise due to the thick imprints of ignorance accumulated over a long time, one should cut through these illusions like dealing with a young child, the shadow of a lion, or the hair seen by someone with cataracts. One should realize that appearance and mind are inseparable through the analogy of water and ice, sandalwood and fragrance. One should realize that appearance pervades Dharmakaya through analogies such as gold ore, silver ore, and butter pervading milk. One should realize the principle of appearing without existence through analogies such as smoke, clouds, illusions, images, echoes, and so on. One should understand the appearance arising from the assembly of interdependent causes through analogies such as mirrors.

ང་གི་གཟུགས་བརྙན་དང་། ཆུ་ཟླ་དང་། ནོར་བུ་རིན་ 1-4-7a པོ་ཆེའི་དཔེ་ལ་སོགས་པའི་སྒོ་ནས་རྟོགས་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ཆོས་ཐམས་ཅད་གདོད་མ་ནས་ཡོད་མ་མྱོང་བ་འཁྲུལ་པའི་ངོ་བོར་སྣང་བ་སྟེ། རྨི་ལམ་ལྟ་བུར་རང་གི་སེམས་ཀྱི་གཟུགས་བརྙན་དོན་མ་ཡིན་པ་དོན་ལྟར་ཤར་བར་གོ་བར་བྱ། དེ་བས་ཆོས་ཐམས་ཅད་བརྫུན་པས་བསླུ་བ་མིང་ཙམ་མམ། བཏགས་པ་ཙམ་དོན་དེ་ལྟ་བུའི་ཀུན་རྫོབ་དེ་ཡང་སྒྱུ་མ་ལྟར་ཡོད་མེད་ཀྱི་མཐའ་གཉིས་དང་བྲལ་བར་རྟོགས་པར་བྱ། དེ་ལྟར་དོན་སྤྱིའི་རྣམ་པ་ཡུལ་དུ་བྱས་ནས་རྟོགས་པ་ཐོབ་སྙམ་ཡང་དོན་མི་མཐོང་གསུང་སྟེ། དེ་བས་ན། བླ་མ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་ཅིག་གིས་དབང་བྱིན་བརླབས་ཀྱི་སྒོ་ནས་རྒྱུད་སྨིན་པར་བྱས་ནས་བླ་མས་ཐབས་ཉམས་སུ་ལེན་དུ་བཅུག་པ་ལས་འོང་སྟེ། དེ་ཡང་གསང་སྔགས་ཀྱི་མན་ངག་རྟེན་འབྲེལ་ཚོགས་པ་ལས་སྐྱེ་བས་བདེ་བ་གསལ་བ་མི་རྟོག་པ་གསུམ་གྱི་ཉམས་འབྱུང་། དེ་ཡང་དད་པ་དང་གུས་པའི་སྒོ་ནས་ཡུན་རིང་དུ་ཉམས་སུ་བླངས་པ་ལས་འབྱུང་སྟེ། རླུང་སེམས་འབྱོངས་པའི་རྟགས་ལུས་རས་བལ་གྱི་འདབ་མ་ལྟ་བུ་ལ་སོགས་པའི་ཉམས་མང་དུ་འོང་། སྲོག་རྩོལ་དྷཱུ་ཏིར་ཚུད་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་རྟགས་ལྔ་དང་ཕན་ཡོན་བརྒྱད་ལ་སོགས་པའི་རྟགས་མང་དུ་འབྱུང་དེ་ལྟ་བུའི་ལུས་སེམས་བདེ་བ་ཅི་བྱུང་ཡང་ཞི་གནས་ཡིན། འོན་ཀྱང་རྟགས་ལྔ་དང་ཕན་ཡོན་བརྒྱད་པོ་ཞི་གནས་དང་ལྷག་མཐོང་ཟུང་དུ་འབྲེལ་བ་ལས་འབྱུང་སྟེ། དམིགས་པ་ཕྲ་མོ་ཟིན་པའི་གནས་པ་ལྟེང་ལྟེང་ལས་མི་འབྱུང་ངོ་། །དེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་བསམ་གཏན་དང་པོའི་དངོས་གཞི་ཡིན། དེ་ཡང་ལུས་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་དོན་གསུམ་གྱིས་བསམ་གཏན་གྱི་དགའ་བདེ་བསྒོམ་པ་ཡིན་གསུང་། བླ་མ་ཆོས་ཀྱི་སྤྱན་ཅན་སེམས་ཉིད་སྟོང་པ་ཉིད་མངོན་སུམ་དུ་བྱས་པ་ཅིག་གིས་བདེ་གསལ་མི་རྟོག་པ་གསུམ་སྐྱེ་མེད་དུ་ངེས་སུ་འཇུག །སྐྱེ་མེད་དུ་མ་ངེས་ན་ནི་སྣང་ལ་མ་ངེས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། སོ་སོར་བཏགས་མིན་གྱི་འགོག་པར་འགྲོ། ཐུན་མོང་གི་ལམ་ཡིན་པས་གར་སྐྱེ་ཆ་མེད་པ་ 1-4-7b ཡིན། ངེས་པའི་ཤེས་པ་སྐྱེས་ནས་རྟོག་པ་དང་བྲལ་བའི་སྟོང་པ་ཉིད་ཡུལ་མངོན་སུམ་ཉིད་ཀྱི་བར་དུ་ཤེས་གསུང་ངོ་། །བདེ་གསལ་མི་རྟོག་པ་མེད་པར་སེམས་སྐྱེ་མེད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཙམ་ལ་ཡང་ངེས་ན།། །། ༄། །ཐབས་དང་ཤེས་རབ་ཟུང་དུ་འཇུག་པའི་རྟོགས་པ་སྒྲུབ་པ་ཅེས་བྱ་བ། བླ་མ་མི་ལའི་ཞལ་ནས། དེ་དེ་ཡིན་ཏེ་དེ་དེ་མིན། །སྡོང་པོ་ཡིན་ཏེ་འབྲས་བུ་མིན། །ཡོན་ཏན་ཡིན་ཏེ་རྟོག་མེད་མིན་གསུང་། ཇོ་བོ་ཆེན་པོའི་ཞལ་ནས། ངེས་འབྱུང་བག་ཆགས་བྲལ་བས་རྣལ་འབྱོར་མ་མཐོང་བ། ནམ་མཁའི་མེ་ཏོག་བུང་བས་འཇིབ་པ་འདྲ་གསུང་། དེ་བས་ན། ཆོས་ཐམས་ཅད་སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་ཡིན་པས་སེམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་རྟོགས་པས་ཆ

【現代漢語翻譯】應如影像、水中月、珍寶等譬喻來理解。（1-4-7a）如此，一切法從本初就未曾存在，顯現為錯覺的本質。如同夢境一般，將自己內心的影像理解為並非真實卻如真實般顯現。因此，一切法皆為虛假，是欺騙，僅是名稱或假立。這樣的世俗諦也應理解為如幻象般，遠離有無二邊。即使認為以普遍意義上的事物為對像而獲得證悟，實際上也無法見到真諦。因此，必須通過具德上師的灌頂加持使弟子相續成熟，然後讓弟子修持上師所傳之法。這源於密咒的口訣，從緣起聚合中產生，從而生起樂、明、無念三種體驗。這又源於以信心和恭敬心長期修持。風心調柔的徵象是身體如棉花般輕柔等多種體驗。命勤進入中脈的力量，會顯現五種徵象和八種功德等多種徵象。無論生起何種身心安樂，皆是寂止。然而，五種徵象和八種功德是從寂止和勝觀雙運中產生的。如果不能專注于微細的對境，就不會產生輕安。這樣的等持是初禪的真實基礎。據說，這是以身體的識的三種意義來修持禪定的喜樂。具法眼的上師，親證心性空性者，會使弟子確信樂、明、無念三者是無生的。如果不能確信無生，則稱為未確信顯現，會墮入各自分別假立的止滅。因為這是共同的道，所以無處可生。（1-4-7b）生起確信的智慧后，直到遠離分別唸的空性成為親證的對境為止，都要了知。如果不能確信樂、明、無念，即使只是對心無生的本質有所確信，也是不夠的。修持方便與智慧雙運的證悟米拉日巴（Milarepa）尊者說：『是那個，但又不是那個。是樹，但不是果。是功德，但不是無念。』喬沃·杰（Atisha）尊者說：『沒有出離心，沒有習氣，瑜伽士無法見到真諦，如同蜜蜂無法從虛空的花朵中採蜜。』因此，一切法皆是心的自性，了悟心的法性就能了悟一切。

【English Translation】 It should be understood through examples such as images, the moon in water, and precious jewels. (1-4-7a) Thus, all dharmas are primordially non-existent, appearing as the nature of illusion. Like a dream, understand that the image of one's own mind appears as if it were real, though it is not. Therefore, all dharmas are false, deceptive, merely names or labels. Such conventional truth should also be understood as being like an illusion, free from the two extremes of existence and non-existence. Even if one thinks that enlightenment is attained by taking the general appearance of things as an object, the true meaning is not seen. Therefore, the lineage must be matured through the empowerment and blessings of a qualified lama, and then the lama must allow the disciple to practice the methods. This arises from the secret mantra instructions, which arise from the assembly of dependent origination, and thus the experiences of bliss, clarity, and non-thought arise. This arises from practicing for a long time with faith and respect. The signs of the wind-mind being tamed are many experiences, such as the body being as light as a cotton flower. The power of the life force entering the central channel causes many signs, such as the five signs and eight benefits. Whatever physical and mental bliss arises in such a state is shamatha (calm abiding). However, the five signs and eight benefits arise from the union of shamatha and vipassanā (insight). If one cannot focus on a subtle object, lightness will not arise. Such samadhi is the actual basis of the first dhyana (meditative absorption). It is said that the joy and bliss of dhyana are cultivated through the three meanings of the consciousness of the body. A lama with the eye of dharma, who has directly realized the emptiness of mind, will cause the disciple to be certain that bliss, clarity, and non-thought are unborn. If one is not certain of the unborn, it is called uncertainty of appearance, and it will lead to individually fabricated cessation. Because this is a common path, there is no place to be born. (1-4-7b) After certain knowledge arises, one should know until the emptiness free from conceptualization becomes the directly perceived object. If one is not certain of bliss, clarity, and non-thought, even if one is only certain of the unborn nature of the mind, it is not enough. The Accomplishment of Realization Through the Union of Method and Wisdom Milarepa said, 'It is that, but it is not that. It is a tree, but it is not a fruit. It is a quality, but it is not non-thought.' Atisha said, 'Without renunciation and without habitual tendencies, a yogi cannot see the truth, like a bee cannot collect honey from a flower in the sky.' Therefore, all dharmas are the nature of mind, and by realizing the nature of mind, one can realize everything.

ོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དེ་བཞིན་ཉིད་རྟོགས་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་བས་ན། སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་གཟུང་འཛིན་གཉིས་དང་བྲལ་བ། ཆོས་སྐུའི་ངོ་བོ་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་བྱུང་ཡང་རུང་མ་བྱུང་ཡང་རུང་སྟེ་གནས་པས་ན་རྟེན་ཅེས་བྱའོ། །དེ་ལ་རྣམ་པར་རྟོག་པ་རྣམ་སྤངས་པ། །བཟུང་དང་འཛིན་པ་དང་བྲལ་བ། །ཡེ་ཤེས་འདུས་མ་བྱས་པ་སྟེ། །རྒྱུ་དང་རྐྱེན་གྱིས་མ་བསྐྱེད་པ་ཅེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟ་བུའི་སེམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་རྟོགས་པ་ནི། ཟག་པ་མེད་པའི་གདམས་པ། ས་དང་པོའི་མངོན་སུམ་ཡིན་ཏེ། སེམས་ཉིད་ཀྱི་སྟོང་པ་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་ངེས་ཤེས་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལ་ཇི་ལྟར་སྐྱེ་ཞེས་ན་གཟུགས་བརྙན་དང་། སྒྱུ་མ་ཡུལ་གྱིས་སྟོང་པ་ཉིད་མངོན་གསུམ་དུ་རྟོགས་པ་བཞིན་དུ་རང་གིས་རང་ལ་ངེས་པའི་ཤེས་པ་འདྲེན་ནོ། །དེ་ལྟར་སེམས་ཀྱི་སྟོང་ཉིད་ལ་ངེས་པ་ཐོབ་པ་ལ། མཚན་མ་མེད་པ་ཅེས་བྱའོ། །རང་རིག་རྟོག་པ་མེད་པའི་མངོན་སུམ་ངེས་གྱུར་པ། བདེ་ཆེན་རྟོག་མེད་ཁྱད་པར་བསྐལ་པ་མཉམ་པ་མཐོང་ཞེས་སོ། །ནང་དུ་སེམས་ཀྱི་དོན་སྐྱེ་མེད་མཐོང་བའི་ཤུགས་ཀྱིས། ཕྱིའི་ཡུལ་སྟོང་པར་རྟོགས་པ་ནི་རྣལ་འབྱོར་གྱིས་མངོན་སུམ་ཡིན། དེ་ཡང་དང་པོའི་ཤེས་པ་ངོས་ཟིན་པ་འདི་ཉིད་ཡིན་ཏེ། ཤེས་རབ་ཀྱི་ 1-4-8a མིག་གིས་སེམས་ལ་བལྟས་པས། སེམས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཐོག་མ་དང་ཐ་མ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ནམ་མཁའ་དང་འདྲའོ། །དབུས་ནི་ཅི་ཡང་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ནི་བདག་གིས་སྨྲར་མི་ནུས་སོ། །ཤེས་གསུངས་ཏེ། ཐ་མལ་གྱི་ཤེས་པའི་ངོ་བོ་ལ་བསྒོམ་བྱའི་ཡུལ་དང་། སྒོམ་བྱེད་ཀྱི་མཁན་པོ་གཉིས་འཛིན་གྱི་བསམ་གཏན་དང་བྲལ་བས། བསྒོམ་དུ་མེད་པ་བསྒོམ་པའི་མཆོག །ཅེས་བྱའོ། །རང་བཞིན་གྱིས་དག་པའི་སེམས་ཀྱི་སྟོང་ཉིད་མངོན་སུམ་དུ་མཐོང་བའི་དོན་དེ་ལ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དེ་ལ་ཚེས་གཅིག་གི་ཟླ་བ་ཟླ་བ་ཡིན་ཀྱང་གསལ་བའི་དོན་བྱེད་མི་ནུས་པས་ཚེས་གཅིག་གི་ཟླ་བའི་དཔེ་དང་། སེང་གེའི་ཕྲུ་གུ་སེང་གེ་ཡིན་ཡང་། གཞན་ཟིལ་གྱིས་གནོན་མི་ནུས་པས་སེང་གེའི་ཕྲུ་གུའི་དཔེ་དང་། བྱིས་པ་ཆུང་ངུ་མི་ཡིན་ཡང་མི་ཚད་ལྡན་སྟོབས་ལྡན་མ་ཡིན་པས་བྱིས་པ་ཆུང་ངུའི་དཔེ་རྣམས་ཀྱི་སྒོ་ནས་སེམས་རྟོགས་པར་བྱ། དེ་ཡང་མ་བཅོས་པར་གཞག་པས་ཉམས་སུ་མྱོང་སྟེ། མྱོང་བའི་དོན་ལ་ཡང་དང་ཡང་དུ་ངེས་པ་ཐོབ་པར་བྱས་པས་གསལ་ལ་འཛིན་མེད་འོང་། དེ་ལ་ཡུན་རིང་དུ་གནས་ཤིང་མི་འགྱུར་བ་ལ་ཡོན་ཏན་དུ་མི་བལྟ་སྟེ། གནས་པར་འདོད་ན་འཆིང་བའི་བསམ་གཏན་དུ་འགྲོ། རང་བཞིན་ངོ་བོ་ནི་སེམས་མ་བཅོས་པ་ཁོ་ན་ཡིན་ཏེ། གསལ་ལ་འཛིན་པ་མེད་པ་འདི་ཉམས་སུ་མྱོང་ཞིང་རྟོགས་པ་ཐོབ་པ་ནི། སྐྱེ་འཇིག་དང་བྲལ་བ་དང་། དུས་ཐམས་ཅད་པ་དང་། རྒྱུན་ཆད་མེད་པ་དང་། མི་འགྱུར་བ་དང་། ཐ

【現代漢語翻譯】是通達一切法之如實性。因此，心的自性是遠離能取所取二者，法身的體性，無論成佛與否都恒常存在，所以稱為『基』。對於此基，已完全捨棄分別念，遠離能取和所取，是無為的智慧，不是由因和緣所生。如是說。通達如是心之法性，是無漏之口訣，是初地的現證，因為對心性之空性生起定解。那麼，如何生起呢？就像對影像和幻術之空性獲得現量證悟一樣，自能引生自證之覺性。如是，對心之空性獲得定解，稱為無相。自證無分別之現量獲得定解，證悟大樂無分別之殊勝，等同於一劫。內在，以見心之無生之力的推動，外境亦證悟空性，這是瑜伽之現量。此即是最初認識之覺性，以智慧之眼觀心，心之體性無始無終，猶如虛空。中心無任何事物，因此大手印是我無法言說的。世尊如是說，平凡覺性之體性，遠離所修之境和能修之禪定二取執著，是無修之修，是為殊勝。顯現證悟自性清凈之心之空性之義，稱為法身，如初一之月，雖是月亮，卻不能成辦明亮之作用，是為初一之月之比喻；如幼獅，雖是獅子，卻不能壓伏其他動物，是為幼獅之比喻；如幼童，雖是人，卻不是具足力量之人，是為幼童之比喻。通過這些比喻來證悟心。不作修飾安住其中而體驗，對體驗之義反覆獲得定解，則會變得清晰且無執。對此，若長久安住而不改變，則不應視為功德，若欲安住，則會成為束縛之禪定。自性體性即是不作修飾之心，體驗並證悟此清晰且無執之狀態，即是遠離生滅，是恒常的，是無有間斷的，是不變的，是… 是通達一切法之如實性。因此，心的自性是遠離能取所取二者，法身的體性，無論成佛與否都恆常存在，所以稱為『基』。對於此基，已完全捨棄分別念，遠離能取和所取，是無為的智慧，不是由因和緣所生。如是說。通達如是心之法性，是無漏之口訣，是初地的現證，因為對心性之空性生起定解。那麼，如何生起呢？就像對影像和幻術之空性獲得現量證悟一樣，自能引生自證之覺性。如是，對心之空性獲得定解，稱為無相。自證無分別之現量獲得定解，證悟大樂無分別之殊勝，等同於一劫。內在，以見心之無生之力的推動，外境亦證悟空性，這是瑜伽之現量。此即是最初認識之覺性，以智慧之眼觀心，心之體性無始無終，猶如虛空。中心無任何事物，因此大手印是我無法言說的。世尊如是說，平凡覺性之體性，遠離所修之境和能修之禪定二取執著，是無修之修，是為殊勝。顯現證悟自性清淨之心之空性之義，稱為法身，如初一之月，雖是月亮，卻不能成辦明亮之作用，是為初一之月之比喻；如幼獅，雖是獅子，卻不能壓伏其他動物，是為幼獅之比喻；如幼童，雖是人，卻不是具足力量之人，是為幼童之比喻。通過這些比喻來證悟心。不作修飾安住其中而體驗，對體驗之義反覆獲得定解，則會變得清晰且無執。對此，若長久安住而不改變，則不應視為功德，若欲安住，則會成為束縛之禪定。自性體性即是不作修飾之心，體驗並證悟此清晰且無執之狀態，即是遠離生滅，是恆常的，是無有間斷的，是不變的，是…

【English Translation】 It is the realization of the suchness of all phenomena. Therefore, the nature of mind is free from the duality of grasping and being grasped, the essence of Dharmakaya (法身，Dharmakāya，the body of the Dharma, the ultimate nature of reality), whether a Buddha appears or not, it remains, therefore it is called the 'basis'. For this basis, all conceptualizations are completely abandoned, free from grasping and being grasped, it is unconditioned wisdom, not produced by causes and conditions. Thus it is said. Realizing such a nature of mind is the unpolluted instruction, the direct perception of the first ground, because a definite understanding arises regarding the emptiness of the mind itself. Then, how does it arise? Just as one directly realizes the emptiness of images and illusions, so too, one draws forth a self-aware knowing that is certain of itself. Thus, obtaining certainty in the emptiness of mind is called 'without characteristics'. Self-aware, non-conceptual direct perception becomes certain, realizing the great bliss, non-conceptual, special, equal to a kalpa (劫，kalpa，an aeon). Inwardly, by the force of seeing the unborn essence of mind, outwardly, one also realizes the emptiness of objects, this is the direct perception of yoga. This is the very first recognition of awareness, looking at the mind with the eye of wisdom, the essence of mind has neither beginning nor end, it is like the sky. The center is nothing at all, therefore the Mahamudra (大手印，Mahāmudrā，the Great Seal) is what I cannot speak of. Thus the Blessed One said, the essence of ordinary awareness is free from the contemplation of an object to be meditated upon and the master who meditates, it is the meditation without meditation, it is the supreme. Manifestly realizing the meaning of the emptiness of the self-nature pure mind is called the Dharmakaya (法身，Dharmakāya，the body of the Dharma, the ultimate nature of reality), like the first day's moon, although it is the moon, it cannot accomplish the function of brightness, it is the example of the first day's moon; like a lion cub, although it is a lion, it cannot subdue others, it is the example of a lion cub; like a small child, although it is a person, he is not a fully capable and powerful person, these are the examples of a small child. Through these examples, one should realize the mind. By leaving it uncorrected and abiding in it, one experiences it, and by repeatedly gaining certainty in the meaning of the experience, it becomes clear and without grasping. To this, if one abides for a long time without changing, one should not regard it as a virtue, if one desires to abide, it will become a meditation of bondage. The essence of self-nature is simply the uncorrected mind, experiencing and realizing this clear and ungrasping state is to be free from birth and death, to be constant, to be without interruption, to be unchanging, to be...

མས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པ་དང་། དོན་རྣམས་ཉམས་སུ་མྱོང་ཞིང་རྟོགས་པ་ཐོབ་པ་ནི་དམ་པ་མཐོང་བ་ཡིན་ཏེ། ད་ནི་བདག་གིས་སུ་ལ་ཡང་དྲི་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་དང་པོ་དམིགས་པ་དང་རྩོལ་བས་མི་སྒྲུབ། བར་དུ་མི་གནས་ཐ་མར་ཡིན་ནམ་མིན་ནམ་སྙམ་པའི་རྟོག་པ་དང་བྲལ་བར་བྱའོ། །དུས་རྟག་ཏུ་དྲན་པ་རྒྱུན་ཆགས་ཀྱིས་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་འབྲལ་བར་མི་བྱ། ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་ 1-4-8b དང་མི་འབྲལ་བའི་སྒོ་ནས། ཟག་པ་མེད་པའི་བདེ་བ་རྒྱུན་ཆད་མེད་པས་ལུས་སེམས་ལ་བསླན་པ་སྟེ། སྦྱངས་པའི་ཡོན་ཏན་ཐོབ་པར་བྱ། བྱམས་པ་དང་སྙིང་རྗེས་ཀུན་ནས་བསླངས་པའི་ངོ་བོ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་རྣམ་པ་གཉིས་དང་མི་འབྲལ་བར་བྱའོ་ཅེས་གསུངས། ཐབས་དང་ཤེས་རབ་ཟུང་དུ་འཇུག་པའི་རྟོགས་པ་སྒྲུབ་པ་ཅེས་བྱ་བ་རྗེ་སྒམ་པོ་པའི་ཆོས་ལགས་སོ།། །། ༄། །སྡོམ་པ་གསུམ་དང་ལྡན་དགོས། ཡང་ཆོས་རྗེ་སྒམ་པོ་པའི་ཞལ་ནས། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པར་བྱེད་པ་ལ། སྡོམ་པ་གསུམ་དང་ལྡན་དགོས་གསུང་། སྡོམ་པ་གསུམ་དང་ལྡན་དགོས་པར་ག་ནས་བཤད་སྙམ་ན། རྒྱུད་རྡོ་རྗེ་རྩེ་མོ་ནས་བྱང་ཆུབ་སེམས་འཛིན་གྱུར་ནས་ནི། ལྷ་གཞན་ལ་ནི་མི་མོས་པས། །དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་དད་པ་དང་། །དེ་ལ་གཞོལ་ཞིང་འབབ་པ་ཡིན། །གསོད་དང་རྐུ་དང་འཁྲིག་པ་དང་། །བརྫུན་དང་ཆང་ནི་རྣམ་པར་སྤང་། །ཁྱིམ་པའི་ཚུལ་དུ་གནས་ན་ནི། །གསང་སྔགས་རྒྱལ་པོ་རབ་ཏུ་སྒྲུབ། །གལ་ཏེ་དེ་ནི་རབ་བྱུང་ན། །སྡོམ་པ་གསུམ་ལ་གནས་པར་བྱ། །སོ་སོར་ཐར་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས། །རིག་འཛིན་ནང་གི་སྡོམ་པའོ། །གཉིས་པོ་རིག་འཛིན་རྟེན་ཡིན་ཏེ། །ཡང་ན་རིག་འཛིན་ནང་དུ་འདུས། །ཤེས་གསུངས་པས་ན། དེ་ཡང་སོ་སོར་ཐར་པའི་དགེ་འདུན་གྱི་སྡོམ་པ་ནི། གྲོགས་དགེ་འདུན་གྱི་སྡོམ་པ་ཐོབ་པ་ཡན་དང་འབྲེལ། ཆོ་ག་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་ཡན་ཆད་དང་འབྲེལ། བསླབ་བྱ་རྩ་བ་བཞི་ཆང་དང་བཅས་པ་བསྲུང་། དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་ནི་གྲོགས་མཁན་པོ་དང་། སློ་དཔོན་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་དང་འབྲེལ། ཆོ་ག་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་དང་འབྲེལ། བསླབ་བྱ་རྩ་བ་བཞི་དང་འབྲེལ། ཡན་ལག་དྲུག་མཁན་པོ་ལས་ཐོབ་པ་བསྲུང་། དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་ནི་གྲོགས་མཁན་པོ་དང་སློ་དཔོན་གཉིས། དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་དང་འབྲེལ། ཆོ་ག་གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་ལ་སོགས་པ་དང་འབྲེལ། 1-4-9a བསླབ་བྱ་ཁྲིམས་ཉི་བརྒྱ་ལྔ་བཅུ་རྩ་གསུམ་ལ་སོགས་པ་ཕྲན་ཚེགས་དང་བཅས་པ་བསྲུང་བར་བྱའོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྡོམ་པ་ནི། ཡུལ་བླ་མ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་དང་འབྲེལ། ཆོ་ག་སྨོན་འཇུག་དོན་དམ་བྱང་ཆུབ་མཆོག་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་པ་དང་འབྲེལ། བསླབ་བྱ་ནི་རང་གི་སྲོག་ལ་བབ་ཀྱང་། བྱམས་སྙིང་རྗེ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་མི་བཏང་ཞིང་། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕ

【現代漢語翻譯】一切事物皆被其遍及，所有道理皆被其體驗並證悟，此乃得見至高之境。如今我將不再向任何人提問。最初，不應以造作和努力來修持；中間，不應停滯不前；最終，應遠離『是』或『不是』的思慮。應當時時以持續不斷的正念，不離三摩地。通過不離俱生智，以無漏之樂持續不斷地滋養身心，從而獲得修習的功德。應不離以慈愛和悲憫之心所引發的菩提心之兩種形態。此乃結合方便與智慧而修持證悟之法，是岡波巴大師的教法。必須具備三種律儀。此外，法王岡波巴曾說：『爲了獲得遍知一切的佛陀果位，必須具備三種律儀。』那麼，從何處得知必須具備三種律儀呢？在《金剛頂經》中說：『成為菩提心之持有者后，不應信仰其他天神，應信仰三寶，並全心投入。應戒殺、盜、淫、妄語和飲酒。若以在家之身修行，應精進修持密咒之王。若已出家，應安住於三種律儀之中，即別解脫戒、菩薩戒和持明者內戒。前兩者是持明者的基礎，或者說都包含在持明者內戒之中。』因此，別解脫戒的僧眾律儀，與獲得僧眾律儀的同伴有關，與皈依儀式有關，應守護四根本戒（包括戒酒）。沙彌戒與具足相的堪布和阿阇黎有關，與皈依儀式有關，應守護四根本戒，並守護從堪布處獲得的六支。比丘戒與堪布和阿阇黎二者，以及具足相的僧眾有關，與羯磨等儀式有關，應守護二百五十三條戒律等細則。菩薩戒與具足相的上師有關，與發願菩提心、行菩提心和勝義菩提心的儀式有關，應守護即使面臨生命危險，也不捨棄慈悲心和菩提心，並幫助他人。

【English Translation】 All things are pervaded by it, and all principles are experienced and realized by it, which is to see the supreme state. Now I will not ask anyone. Initially, it should not be cultivated with fabrication and effort; in the middle, it should not stagnate; and finally, it should be free from the thought of 'is' or 'is not'. One should always maintain continuous mindfulness, without being separated from samadhi. Through not being separated from the innate wisdom, the body and mind are nourished continuously with uncontaminated bliss, thereby obtaining the merits of practice. One should not be separated from the two aspects of Bodhicitta, which are aroused by love and compassion. This is the method of cultivating realization by combining skillful means and wisdom, which is the teaching of Master Gampopa. One must possess the three vows. Furthermore, Dharma Lord Gampopa said: 'In order to attain the state of a Buddha who knows all things, one must possess the three vows.' Then, from where is it known that one must possess the three vows? In the Vajrasekhara Sutra it says: 'Having become the holder of Bodhicitta, one should not believe in other deities, but should have faith in the Three Jewels and devote oneself wholeheartedly. One should abstain from killing, stealing, adultery, lying, and drinking alcohol. If practicing as a householder, one should diligently practice the King of Secret Mantras. If one has renounced the world, one should abide in the three vows, namely the Pratimoksha vow, the Bodhisattva vow, and the inner vow of the Vidyadhara. The former two are the foundation of the Vidyadhara, or they are all included within the inner vow of the Vidyadhara.' Therefore, the monastic vow of the Pratimoksha, is related to companions who have obtained the monastic vow, related to the refuge ceremony, and one should protect the four root vows (including abstaining from alcohol). The Shramanera vow is related to a qualified Khenpo and Acharya, related to the refuge ceremony, one should protect the four root vows, and protect the six branches obtained from the Khenpo. The Bhikshu vow is related to both the Khenpo and Acharya, and a qualified Sangha, related to ceremonies such as the Karma, and one should protect the two hundred and fifty-three precepts and other details. The Bodhisattva vow is related to a qualified Lama, related to the ceremony of generating the aspiration Bodhicitta, the practice Bodhicitta, and the ultimate Bodhicitta, one should protect that even if faced with the danger of life, one does not abandon loving-kindness, compassion, and Bodhicitta, and helps others.

ྱིན་པ་དྲུག་ལ་སོགས་པ་མདོར་ན་སྡོམ་པ་ཉི་ཤུ་པ་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ལེའུ་ལ་སོགས་པ་ནས་གསུངས་པ་བཞིན་དུ་བསླབ་པར་བྱའོ། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་གསང་སྔགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ནི། ཡུལ་རྡོ་རྗེ་སློ་དཔོན་དང་འབྲེལ། ཆོ་ག་དབང་དང་བྱིན་རླབས་ཀྱི་རིམ་པ་དང་འབྲེལ། བསླབ་བྱ་རྩ་ལྟུང་ཡན་ལག་དང་བཅས་པ་ལ་བསླབ་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟ་བུའི་སྡོམ་པ་གསུམ་གྱི་ངོ་བོ་ནི། རྣམས་སྣང་མངོན་པར་བྱང་ཆུབ་པའི་རྒྱུད་ལས། སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པའི་ངོ་བོ་ནི་གཞན་ལ་གནོད་པ་གཞི་དང་བཅས་པ་ལ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་ལོག་པ་ཡིན་ལ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ངོ་བོ་ནི་དེའི་སྟེང་དུ། སེམས་ཅན་ལ་ཕན་འདོགས་པའོ་ཅེས་གསུངས་པ་དང་། ཡང་རྡོ་རྗེ་གུར་ལས། ཕུང་པོ་སངས་རྒྱས་མངའ་བདག་ཉིད། །དེ་ལ་བརྙས་པ་བརྒྱད་པ་ཡིན། །ཞེས་པ་གསང་སྔགས་ཀྱི་སྡོམ་པའི་ངོ་བོ་ནི། རྣམ་པ་ལྷར་གསལ་བ། ཉམས་མྱོང་བདེ་བ། རང་བཞིན་མི་རྟོག་པ་གསུམ་དབྱེར་མེད་པའོ། །དེ་ཡང་རྟེན་གྱི་གང་ཟག་ལ་སྡོམ་པ་གསུམ་པོ་དེ་གནས་ན་ཇི་ལྟར་གནས། བསྲུངས་ན་ཇི་ལྟར་བསྲུངས་། ལྡན་ན་ཇི་ལྟར་ལྡན། ཕྱིར་བཅོས་ན་ཇི་ལྟར་འཆོས། མི་འགལ་བར་བསྲུང་ན་ཇི་ལྟར་བསྲུང་ཞེས་ན། དེ་ལ་སྡོམ་གསུམ་གྱི་ངོ་བོ་ནི་ཅིག་ཏུ་གནས་པའང་མ་ཡིན་ཏེ། དང་པོ་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་ཕྱོགས་ཅིག་པ་མེད་པ་ལ། ཐ་དད་དུ་བཤད་པ་དང་། གྲུབ་པའི་སྡེ་མི་གཅིག་སྟེ། དང་པོ་ཐོབ་པའི་དུས་ཅིག་པ་མེད་དེ། རིམ་པ་ 1-4-9b བཞིན་དུ་ཐོབ་དགོས་པ་དང་། གནས་པའི་དུས་ཅིག་པ་མེད་དེ། སོ་སོར་ཐར་པའི་རྩ་བ་ནི་ཇི་སྲིད་མཚོ་བ་ཡིན་ལ། སྡོམ་པ་གཉིས་པོ་ནི་དུས་སྙིང་པོ་བྱང་ཆུབ་ལ་མཆིས་ཀྱིས་བར་ཡིན་པ་དང་། གཏོང་བའི་རྒྱུ་གཅིག་མིན་ཏེ། སོ་སོར་ཐར་པའི་རྩ་བ་བཞི་ཤོར་ན་གཏོང་བར་བཤད་ལ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་དབང་དུ་བྱས་ན་མི་དགེ་བ་བཅུ་ལ་ཡིད་ཀྱིས་གསུམ་པོ་མ་གཏོགས་པ་བདུན་པོ་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་དུ་འགྱུར་བར་བཤད་པ་དང་། གསང་སྔགས་རྡོ་རྗེ་ཐེག་པར་ནི་དེ་དག་ཉིད་ལམ་དུ་གསུང་པའི་ཕྱིར་དང་། ཡང་རྟེན་དང་ངོ་བོ་ལའང་ཐ་དད་སྟེ། སོ་སོ་ཐར་པ་ནི་གླིང་གསུམ་གྱིས་སྐྱེས་པ་དང་། བུད་མེད་ལ་སྐྱེ་བར་བཤད་ལ། སྡོམ་པ་གཉིས་པོ་ནི། སྐྱེས་པ་དང་། མ་ནིང་དང་། མཚན་གཉིས་དང་། བྱང་གི་སྒྲ་མི་སྙན་དང་། ལྷ་དང་ཀླུ་ལ་སོགས་པ་མི་ཁོམ་པའི་གནས་བརྒྱད་སྤངས་པ་ཐམས་ཅད་ལ་སྐྱེ་བར་བཤད་པ་དང་། སྡོམ་པ་རང་གི་ངོ་བོ་འགལ་ཏེ། སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པའི་ངོ་བོ་ནི་སེམས་མ་ཡིན་ཏེ། སེམས་ལས་བྱུང་བ་ཡུལ་དང་དབང་པོ་ལྔ་དང་བཅུ་སྟེ། རྣམ་པར་རིག་པའི་གཟུགས་མ་ཡིན་པ་ལ། རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པ་གཟུགས། བསྟན་དུ་མེད་ཅིང་ཐོགས་པ་མེད་པའི་གཟུགས་སུ་འདོད་པ་དང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ནི་སེམས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ལ་འདོད་པ་དང་། གསང་སྔ

【現代漢語翻譯】總而言之，別解脫戒有二十種，應如《戒律品》等中所說的那樣學習。大乘密咒的戒律，應依止金剛阿阇黎（vajrācārya，金剛上師），依止灌頂和加持的次第，學習包括根本墮和支分在內的學處。這三種戒律的體性是什麼呢？在《現觀莊嚴經》中說：『別解脫戒的體性是完全斷除對他人造成傷害及其根本。菩薩戒的體性是在此基礎上利益眾生。』又在《金剛幕續》中說：『蘊即是佛陀的法王，輕毀它即是第八根本罪。』密咒戒的體性是顯現為本尊，體驗安樂，自性不可思議三者無別。那麼，如果這三種戒律存在於一個補特伽羅（pudgala，人）身上，它們是如何存在的？如何守護？如何具足？如何懺悔？如何不違背地守護呢？對此，這三種戒律的體性並非一體存在，因為最初生起的原因並非相同，所以說是各別的。也不是同一類，因為最初獲得的時間不同，必須依次獲得。存在的時間也不同，因為別解脫戒的根本是盡形壽守護，而兩種戒律直到證得菩提之間。捨棄的原因也不同，如果失去別解脫戒的四根本，則說是捨棄。就菩薩而言，除了意業的三種不善，其餘七種惡業爲了利益眾生可以轉變。而在密咒金剛乘中，這些本身就被說是道。而且，所依和體性也不同，別解脫戒說是在贍部洲（Jambudvīpa，南贍部洲）出生的男子和女子可以獲得，而兩種戒律，男子、非男非女、兩性人、聲音不悅耳者、天和龍等，所有斷除八無暇處都可以獲得。戒律本身的體性也相違，別解脫戒的體性不是心，而是心所，即五根和十境，不是色法，而是非表色，被認為是無表色，是不可見且無礙的色法。菩薩戒被認為是心的差別，密咒戒…… In short, the Prātimokṣa (individual liberation vows) has twenty vows, which should be learned as taught in the 'Chapter on Ethics' and others. The vows of the Great Vehicle, the Secret Mantra, should be related to the Vajrācārya (vajra master), related to the order of Abhiṣeka (initiation) and Adhiṣṭhāna (blessing), and should be learned with the root downfalls and branches to be learned. What is the nature of these three vows? From the Abhisamayālaṃkāra (Ornament of Clear Realization): 'The nature of the Prātimokṣa vow is to completely abandon harming others and its basis in every way. The nature of the Bodhisattva is, on top of that, benefiting sentient beings.' Also, from the Vajragarbha Tantra: 'The aggregates are the sovereign of the Buddhas; to despise them is the eighth downfall.' The nature of the Secret Mantra vow is the indivisibility of three aspects: appearance as a deity, experience of bliss, and non-conceptual nature. Furthermore, if these three vows reside in a basis of a person, how do they reside? How are they protected? How are they endowed? How are they restored? How are they protected without contradiction? To that, the nature of the three vows is not to abide as one, because the initial causes of arising are not the same, so they are explained as separate. They are not of the same category, because the time of initial attainment is not the same, they must be attained in sequence. The time of abiding is not the same, because the root of the Prātimokṣa is as long as life lasts, while the two vows last until the essence of enlightenment is reached. The cause of abandonment is not the same, because if the four roots of the Prātimokṣa are lost, it is said to be abandoned. In terms of the Bodhisattva, it is said that seven of the ten non-virtues, except for the three of the mind, can be transformed for the benefit of sentient beings. And in the Secret Mantra Vajrayana, those very things are taught as the path. Moreover, there is also a difference in the basis and nature: it is said that the Prātimokṣa can be obtained by men and women born in Jambudvīpa (the continent of rose apples), while the two vows can be obtained by men, hermaphrodites, bisexuals, those with unpleasant voices, gods, nāgas (serpent deities), and all those who have abandoned the eight states of unfreedom. The nature of the vows themselves is contradictory: the nature of the Prātimokṣa vow is not mind, but mental factors, namely the five senses and the ten objects, not form, but non-revealing form, which is considered to be invisible and unobstructed form. The Bodhisattva is considered to be a distinction of mind, and the Secret Mantra...

【English Translation】 In short, the Prātimokṣa (individual liberation vows) has twenty vows, which should be learned as taught in the 'Chapter on Ethics' and others. The vows of the Great Vehicle, the Secret Mantra, should be related to the Vajrācārya (vajra master), related to the order of Abhiṣeka (initiation) and Adhiṣṭhāna (blessing), and should be learned with the root downfalls and branches to be learned. What is the nature of these three vows? From the Abhisamayālaṃkāra (Ornament of Clear Realization): 'The nature of the Prātimokṣa vow is to completely abandon harming others and its basis in every way. The nature of the Bodhisattva is, on top of that, benefiting sentient beings.' Also, from the Vajragarbha Tantra: 'The aggregates are the sovereign of the Buddhas; to despise them is the eighth downfall.' The nature of the Secret Mantra vow is the indivisibility of three aspects: appearance as a deity, experience of bliss, and non-conceptual nature. Furthermore, if these three vows reside in a basis of a person, how do they reside? How are they protected? How are they endowed? How are they restored? How are they protected without contradiction? To that, the nature of the three vows is not to abide as one, because the initial causes of arising are not the same, so they are explained as separate. They are not of the same category, because the time of initial attainment is not the same, they must be attained in sequence. The time of abiding is not the same, because the root of the Prātimokṣa is as long as life lasts, while the two vows last until the essence of enlightenment is reached. The cause of abandonment is not the same, because if the four roots of the Prātimokṣa are lost, it is said to be abandoned. In terms of the Bodhisattva, it is said that seven of the ten non-virtues, except for the three of the mind, can be transformed for the benefit of sentient beings. And in the Secret Mantra Vajrayana, those very things are taught as the path. Moreover, there is also a difference in the basis and nature: it is said that the Prātimokṣa can be obtained by men and women born in Jambudvīpa (the continent of rose apples), while the two vows can be obtained by men, hermaphrodites, bisexuals, those with unpleasant voices, gods, nāgas (serpent deities), and all those who have abandoned the eight states of unfreedom. The nature of the vows themselves is contradictory: the nature of the Prātimokṣa vow is not mind, but mental factors, namely the five senses and the ten objects, not form, but non-revealing form, which is considered to be invisible and unobstructed form. The Bodhisattva is considered to be a distinction of mind, and the Secret Mantra...

གས་ནི་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་ལ་འདོད་པས། ངོ་བོ་འགལ་བར་གནས་པ་དང་། ཡང་སྡོམ་པ་གཉིས་པོ་ཕུལ་ཡང་སོ་སོར་ཐར་པ་གནས་པར་བཤད་པ་དང་། སོ་སོར་ཐར་པ་ཕུལ་ཡང་གཉིས་པོ་མི་གཏོང་བར་བཤད་པས། དེས་ན་སྡོམ་པ་གཅིག་པའང་མི་བཏུབ་བོ། །སྡོམ་པ་གསུམ་པོའི་ངོ་བོ་གནས་སྐབས་ཐམས་ཅད་དུ་ཐ་དད་དུའང་མི་བཏུབ་སྟེ། ཐ་དད་ན་རང་རིག་མངོན་སུམ་ལས་འདི་ནི། སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པའོ། །འདི་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྡོམ་པ། འདི་གསང་སྔགས་ཀྱིས་སྡོམ་པ་ཡིན་ཞེས། སེམས་ཐ་དད་པ་གསུམ་དུ་སྣང་བར་རིག་པ་ལ། སེམས་ཅིག་ལས་མེད་པའི་ཕྱིར། ཐམས་ཅད་ 1-4-10a དུ་ཐ་དད་པའང་མི་འཐད་དོ། །འོ་ན་ཇི་ལྟར་གནས་ཤེས་ན་སྡོམ་པ་གསུམ། ངོ་བོ་ཤིན་ཏུ་ཐ་དད་གནས་སྐབས་འདྲེས་པའི་ཚུལ་དུ་གནས་པ་ཡིན་ཏེ། དཔེར་ན་ཆུ་དང་འོ་མ་འདྲེས་པ་ལ། ཐ་དད་མེད་ཀྱང་ངང་པས་ཆུ་གཞག་ནས་འོ་མ་བླང་དུ་བཏུབ་པ་བཞིན་དུ།སྡོམ་པ་གསུམ་པོ་འདི་ཡང་གང་རུང་ཅིག་ཕུལ་ནས་ཀྱང་། གཉིས་པོ་གནས་སུ་བཏུབ་པས་དེས་ན་ངོ་བོ་ཐ་དད། གནས་སྐབས་འདྲེས་པའི་ཚུལ་དུ་གནས་སོ། །བསྲུངས་ན་ཇི་ལྟར་བསྲུང་ཞེ་ན། བསྲུང་ན་འཆོལ་བར་བསྲུང་སྟེ། སྡོམ་པ་གསུམ་པོ་ན་བ་ལ་སོགས་པའི་སྲོག་གི་བར་ཆད་དུ་འགྲོ་བ་དང་། སྡོམ་པ་གཉིས་པོའི་བར་ཆད་དུ་གང་འགྲོ་བ་དང་། ལམ་གོང་མ་རྒྱུད་ལ་སྐྱེ་བའི་བར་ཆད་དང་། བར་ཆད་གསུམ་པོ་དང་། སྡོམ་པ་གསུམ་པོ་འདོམ་ཐུག་བྱུང་ན། བར་ཆད་དུ་གང་འགྲོ་བ་དེ་མ་བསྲུངས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་པས། བསྲུངས་ན་དེ་ལྟར་འཆོལ་བར་བསྲུང་ངོ་། །ལྡན་ན་ཡར་ལྡན་ཏེ། ཐེག་པ་གསུམ་གྱི་ངེས་འབྱུང་ལ། །ཐེག་པ་གཅིག་གི་འབྲས་བུར་གནས། །ཤེས་གསུངས་པས། ཆུང་ངུའི་ངོར་ཆེན་པོ་མི་གཏོང་སྟེ། སོ་སོར་ཐར་པ་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྡོམ་པ་ནང་ཐུག་བྱུང་ན། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལྟར་སྤྱད་ལ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྡོམ་པས་སོ་སོར་ཐར་པ་ཡལ་བར་དོར་བ་ལ་ཉེས་པ་མེད། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དང་གསང་སྔགས་འདོམ་ཐུག་བྱུང་ན། གསང་སྔགས་ལྟར་སྤྱད་ལ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྡོམ་པ་ཡལ་བར་དོར་བ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དེ། དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། གོང་མ་བསྲུངས་པས་ཉེས་པ་མེད། འོག་མ་མི་གནས་པས་ཉེས་པ་མེད། ཉེས་པ་གཉིས་པོ་གང་མེད་པ་ཆོ་ག་བཙན་པོ། །ཐབས་བཟང་པོ། །ཐེག་པའི་གོ་རིམས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་དགོངས་པ་ཡིན་གསུང་། དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ཏེ། གོང་མ་དོར་ནས་འོག་མ་བསྲུངས་ན། འོག་མ་བསྲུངས་པས་ཉེས་པ་བསྐྱེད། གོང་མ་དོར་བས་ཉེས་པ་བསྐྱེད། ཉེས་པ་གཉིས་གང་བསྐྱེད་པ་དེ་ཆོ་ག་དམན་པ་ཐབས་དམན་པ་ལ་ཞུགས་པ། ཐེག་པའི་གོ་རིམས་ནོར་བ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་དགོངས་པ་མ་ལོན་པ་སྟེ། ཆུང་ངུའི་ངོར་ཆེན་པོ་བཏང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་བས་ 1-4-10b ན་ལྡན་ན་ཡར་ལྡན་ནོ། །ཕྱིར་འཆོས་ན་གྲུབ་མཐའ་བཞིན་ད

【現代漢語翻譯】『གས་』指的是俱生智（lhan cig skyes pa'i ye shes，innate wisdom）。本體是相違而存在的。還有，即使捨棄了兩個律儀，也說別解脫戒仍然存在；即使捨棄了別解脫戒，也說不捨棄其餘兩個律儀。因此，連一個律儀也不能成立。三種律儀的本體在任何情況下都不能是完全不同的。如果不同，那麼在自明現量中，就會出現『這是別解脫戒』、『這是菩薩戒』、『這是密咒戒』這樣的念頭，顯現為三種不同的心，但實際上只有一個心，因此，在任何情況下都不能是不同的。那麼，如何存在呢？要知道，三種律儀的本體是極其不同，但存在方式是混合的。例如，水和牛奶混合在一起，雖然沒有差別，但天鵝可以留下水而取走牛奶。同樣，這三種律儀，即使捨棄其中任何一個，其餘兩個仍然可以存在。因此，本體是不同的，但存在方式是混合的。如果守護，應該如何守護呢？如果守護，應該靈活地守護。如果三種律儀遇到疾病等生命危險，或者遇到兩種律儀的障礙，或者遇到阻礙上道在相續中生起的障礙，這三種障礙，以及三種律儀發生衝突時，如果遇到障礙，即使不守護也沒有罪過。因此，如果守護，就應該這樣靈活地守護。如果具備，應該向上具備。如雲：『三乘之出離，安住於一乘之果。』因此，不要爲了小的而捨棄大的。如果別解脫戒和菩薩戒相遇，應該按照菩薩戒來行持，捨棄別解脫戒也沒有罪過。如果菩薩戒和密咒戒相遇，應該按照密咒戒來行持，捨棄菩薩戒也沒有罪過。這是為什麼呢？因為守護了更高的戒律就沒有罪過，不守護較低的戒律也沒有罪過。沒有這兩種罪過，就是殊勝的儀軌、良好的方便、乘的次第，是佛的密意。如果不是這樣，捨棄了更高的戒律而守護較低的戒律，那麼守護較低的戒律會產生罪過，捨棄更高的戒律也會產生罪過。產生這兩種罪過，就是進入了低劣的儀軌、低劣的方便，顛倒了乘的次第，沒有領悟佛的密意，因為爲了小的而捨棄了大的。因此，如果具備，應該向上具備。如果向後改變，就如同宗派一樣。

【English Translation】『གས་』 refers to Sahajajñana (lhan cig skyes pa'i ye shes, innate wisdom). Its essence exists in contradiction. Furthermore, even if two vows are abandoned, it is said that Pratimoksha (so sor thar pa) still remains; even if Pratimoksha is abandoned, it is said that the other two are not relinquished. Therefore, even a single vow cannot be established. The essence of the three vows cannot be entirely different in all circumstances. If they were different, then in self-cognizant perception, there would be thoughts such as 『This is the Pratimoksha vow,』『This is the Bodhisattva vow,』『This is the Secret Mantra vow,』 appearing as three different minds. But since there is only one mind, it is not appropriate for them to be different in all circumstances. So, how do they exist? Know that the three vows are extremely different in essence, but they exist in a state of mixture. For example, when water and milk are mixed, although there is no difference, a swan can leave the water and take the milk. Similarly, these three vows, even if one of them is abandoned, the other two can still remain. Therefore, the essence is different, but the mode of existence is mixed. If guarding, how should one guard? If guarding, one should guard flexibly. If the three vows encounter life-threatening situations such as illness, or obstacles to two vows, or obstacles to the arising of higher paths in the continuum, these three obstacles, and if the three vows conflict, even if one does not guard against what becomes an obstacle, there is no fault. Therefore, if guarding, one should guard in this flexible manner. If possessing, one should possess upwards. As it is said: 『The renunciation of the three vehicles, abides in the fruit of one vehicle.』 Therefore, do not abandon the great for the sake of the small. If the Pratimoksha and Bodhisattva vows meet, one should act according to the Bodhisattva vow, and there is no fault in abandoning the Pratimoksha vow. If the Bodhisattva and Secret Mantra vows meet, one should act according to the Secret Mantra vow, and there is no fault in abandoning the Bodhisattva vow. Why is that? Because there is no fault in guarding the higher vow, and there is no fault in not guarding the lower vow. The absence of these two faults is a superior ritual, a good method, the order of the vehicles, and the intention of the Buddha. If it is not like that, if one abandons the higher vow and guards the lower vow, then guarding the lower vow will generate fault, and abandoning the higher vow will also generate fault. Generating these two faults means entering an inferior ritual, an inferior method, reversing the order of the vehicles, and not realizing the intention of the Buddha, because one has abandoned the great for the sake of the small. Therefore, if possessing, one should possess upwards. If changing backwards, it is like a philosophical system.

ུ་ཕྱིར་འཆོས་ཏེ། སོ་སོར་ཐར་པ་དང་འགལ་ན་བསམ་པ་དང་སྦྱོར་བའི་སྒོ་ནས། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྡོམ་པ་དང་འགལ་ན་སྟོབས་བཞིའི་སྒོ་ནས། གསང་སྔགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་དང་འགལ་ན་བཤགས་སྡོམ། དབང་རིགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་ཕྱིར་འཆོས། དེ་ཡང་དེ་གསུམ་དང་། ཆོས་ཐམས་ཅད་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུར་རྟོགས་པ་ལ་ནི་བཤགས་པ་ལ་ཚེགས་མེད་དེ། དེ་ལྟར་ཡང་བཤགས་བྱ་བཤགས་བྱེད་བཤགས་པ་རྣམས། །གང་ཚེ་རྣལ་འབྱོར་པས་མ་མཐོང་། །རང་བཞིན་དག་པས་ཡོངས་སུ་མཐོང་། །དེ་ནི་བཤགས་པའི་སྡོམ་པ་ཅེས་གསུངས་སོ། །སྡོམ་པ་གསུམ་པོ་དེ་ངོ་བོ་ཅིག །གནས་སྐབས་ཐ་དད། གོང་གི་འགལ་བ་ལྟར་སྣང་བ་རྣམས། མི་འགལ་བར་བསྲུང་ན་ཇི་ལྟར་བསྲུང་ཞེ་ན། དེ་ལ་མི་འགལ་བ་རྣམ་པ་དྲུག་སྟེ། དུས་མི་འགལ་བ་ནི། ཉིན་མོ་སོ་སོར་ཐར་པ་མི་འགལ། མཚན་མོ་གསང་སྔགས་ཀྱི་དམ་ཚིག་དང་མི་འགལ། གཉིས་ཀར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྡོམ་པ་དང་མི་འགལ་བར་བྱའོ། །གནས་མི་འགལ་བ་ནི་གྲོང་ཁྱེར་དུ། སོ་སོར་ཐར་པ་དང་མི་འགལ། དགོན་པ་དབེན་པར་གསང་སྔགས་ཀྱི་དམ་ཚིག་དང་མི་འགལ། གཉིས་ཀར་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྡོམ་པ་དང་མི་འགལ་བར་བྱའོ། །གྲོགས་མི་འགལ་བ་ནི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ནང་དུ་སོ་སོར་ཐར་པ་དང་མི་འགལ། ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་རིགས་ཅན་གྱི་ནང་དུ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྡོམ་པ་དང་མི་འགལ། རྒྱུད་སྨིན་གྲོལ་དང་ལྡན་པའི་ནང་དུ་གསང་སྔགས་ཀྱི་དམ་ཚིག་དང་མི་འགལ་བར་བྱའོ། །རྐྱེན་མི་འགལ་བ་ནི་ན་བ་དང་། སྲོག་གི་བར་ཆད་དུ་འགྲོ་བ་དང་། ལམ་གོང་མའི་བར་ཆད་དུ་འགྲོ་ན་མི་བྱ་སྟེ། མ་བསྲུངས་ཀྱང་འགལ་བ་མེད་དོ། །བསམ་པ་མི་འགལ་བ་ནི། གཞན་དོན་དུ་འགྱུར་བ་དང་། ལམ་གོང་མ་རང་གི་རྒྱུད་ལ་རྟེན་ནས། སྲོག་གཅོད་པ་ལ་སོགས་པ་བྱས་ཀྱང་མི་འགལ་ལོ། །གང་ཟག་གི་གནས་པས་མི་འགལ་བ་ནི། བསད་པ་གསོ་ནུས། རིག་མ་འགུགས་ནུས། 1-4-11a དངོས་པོ་སྦེད་ནུས་པས་དེ་ལྟར་བྱས་ཀྱང་འགལ་བ་མེད་དོ། །དེ་ལྟར་བསླབ་པ་གསུམ་པོ་རྣམས་ཀྱང་། འདོམ་ཐུག་བྱུང་བའི་དུས་སུ་ཤེས་རབ་ཀྱིས་སྲང་ལ་དབབ། གནང་བཀག་གིས་ཀྱང་འདི་སྡུས་ན། འགལ་བྱ་ཆེ་ཤོས་སྤངས་པའི་དོན་དུ་ཆུང་ཤོས་གནང་། ཆེ་ཤོས་སྤངས་པས་ཉེས་པ་མེད། ཆུང་ཤོས་གནང་བས་ཉེས་པ་མེད་དེ། ཤེས་རབ་ཐབས་དང་ལྡན་པ་ཡིས། །དུས་ཚོད་གཙོ་བོར་ཁྱེར་བ་གཅེས། །ཤེས་གསུངས་པས། བླ་ན་མེད་པའི་བྱང་ཆུབ་ཐོབ་པར་འདོད་པའི་གང་ཟག་གིས། རྒྱུད་སྡོམ་པ་གསུམ་དང་ལྡན་པར་བྱ་གསུང་།། །། ༄། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ལ་དབྱེ་བ། ཡང་རྗེ་སྒམ་པོ་པའི་ཞལ་ནས། སྤྱིར་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ལ་དབྱེ་བ་མེད་ཀྱང་། རྣལ་འབྱོར་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་དོན་ཁོང་དུ་ཆུད་པར་བྱ་བའི་ཆེད་དུའམ། མ་རྟོགས་པ་རྟོགས་པར་བྱ་བའི་ཆེད་ཙམ་དུ། དབྱེ་བ་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ། སེམས་ཉིད་ལྷན་ཅི

【現代漢語翻譯】如若違犯，則依別解脫戒，以意樂和加行的方式懺悔；若違犯菩薩戒，則以四力懺悔；若違犯密咒戒，則通過懺悔和受戒，以及灌頂種類的方式懺悔。這三種戒律，以及一切法，若能了悟如幻，則懺悔便不費力。如是說，當瑜伽士未見懺悔之對境、能懺悔者和懺悔之行為時，以自性清凈而完全照見，此即所謂的懺悔之誓言。這三種誓言，本體為一，只是在不同情況下有所差別。如果想要守護以上看似相違的戒律而不違犯，應該如何守護呢？對此，不違犯有六種情況：時間上不違犯，即白天守護別解脫戒，夜晚守護密咒的誓言，兩者都要守護菩薩戒。處所上不違犯，即在城市中守護別解脫戒，在寂靜的寺院中守護密咒的誓言，兩者都要守護菩薩戒。道友上不違犯，即在聲聞眾中守護別解脫戒，在大乘種姓者中守護菩薩戒，在具足成熟解脫續部者中守護密咒的誓言。因緣上不違犯，即生病、面臨生命危險、成為更高層次道途的障礙時，可以不守護，不守護也沒有違犯。意樂上不違犯，即爲了利益他人，或者爲了更高層次的道途，依于自身而殺生等，也不算違犯。補特伽羅的住處上不違犯，即能夠使死者復活，能夠召回明妃，能夠隱藏事物，如此行事也不算違犯。如是，這三種學處，在發生衝突時，要用智慧來衡量，用開許和遮止來權衡。如果必須有所取捨，爲了避免最大的違犯，可以開許較小的違犯。避免了最大的違犯，就沒有罪過；開許了較小的違犯，也沒有罪過。因為，具足智慧和方便的人，最珍視的是把握時機。如是說，想要獲得無上菩提的補特伽羅，應當具足三種戒律。大手印的分類此外，岡波巴大師說：一般來說，大手印沒有分類。但爲了讓瑜伽士們能夠理解大手印的意義，或者爲了讓未證悟者證悟，才有了兩種分類：俱生和...

【English Translation】 If there is a transgression, then according to the Pratimoksha (individual liberation vow), one should purify it through intention and action; if there is a transgression of the Bodhisattva vow, one should purify it through the four powers; if there is a transgression of the Secret Mantra vow, one should purify it through confession and taking vows, and through the types of empowerment. If one realizes that these three, and all dharmas, are like illusions, then confession is effortless. As it is said, 'When the yogi does not see the object of confession, the confessor, and the act of confession, and fully sees with self-nature purity, that is called the vow of confession.' These three vows are one in essence, but different in circumstances. If one wants to protect these seemingly contradictory vows without transgressing, how should one protect them? In this regard, there are six ways of not transgressing: Not transgressing in terms of time, which means protecting the Pratimoksha during the day, protecting the Samaya (vow) of Secret Mantra at night, and protecting the Bodhisattva vow in both. Not transgressing in terms of place, which means protecting the Pratimoksha in the city, protecting the Samaya of Secret Mantra in a secluded monastery, and protecting the Bodhisattva vow in both. Not transgressing in terms of companions, which means protecting the Pratimoksha among the Shravakas (listeners), protecting the Bodhisattva vow among those of the Mahayana lineage, and protecting the Samaya of Secret Mantra among those who possess mature liberation Tantra. Not transgressing in terms of circumstances, which means that if one is sick, faces a life-threatening situation, or becomes an obstacle to a higher path, one may not protect them, and there is no transgression even if one does not protect them. Not transgressing in terms of intention, which means that if one kills for the benefit of others, or for a higher path, based on oneself, it is not considered a transgression. Not transgressing in terms of the abode of the individual, which means that if one can revive the dead, can summon a consort, or can hide things, it is not considered a transgression to act in this way. Thus, when these three trainings conflict, one should weigh them with wisdom, and balance them with allowance and prohibition. If one must choose, one may allow the smaller transgression in order to avoid the larger transgression. Avoiding the larger transgression incurs no fault; allowing the smaller transgression incurs no fault. Because those who possess wisdom and skillful means cherish seizing the opportune moment. As it is said, a person who desires to attain unsurpassed Bodhi should possess the three vows. Divisions of Mahamudra Furthermore, Je Gampopa said: Generally, Mahamudra has no divisions. However, for the sake of yogis understanding the meaning of Mahamudra, or for the sake of those who have not realized it realizing it, there are two divisions: Sahaja (innate)...

ག་སྐྱེས་པ་དང་། སྣང་བ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་གཉིས་ཡིན་གསུང་། དེ་ལ་སེམས་ཉིད་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་ནི། ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཡིན། སྣང་བ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་ནི་ཆོས་སྐུའི་འོད་ཡིན། དེ་ཡང་སེམས་ཉིད་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་སྟེ། སྤྲོས་པ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བ། ཁ་དོག་དང་དབྱིབས་དང་བྲལ་བ། རང་བཞིན་མ་བཅོས་པའོ། །ངོ་བོ་ངོས་བཟུང་དང་བྲལ་བ། དཔེ་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུ་ཡིན་ཏེ་གང་དུ་ཡང་ཁྱབ་པ། རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་པ། མི་འགྱུར་བ་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱིས་སྟོང་པ་ཅིག་ཡིན། སྣང་བ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐུའི་འོད་ནི། རྒྱུ་རྐྱེན་དང་བྲལ་བས་རང་བྱུང་རྟོག་པའི་འོད་དབའ་རླབས་དང་བྲལ། བློ་བུར་གྱི་དགེ་བ་དང་མི་དགེ་བ་དང་། ལུང་མ་སྟན་པའི་རྣམ་རྟོག་དུ་མ་དང་བཅས་པ་འདི་ཡིན། དེ་གཉིས་གཅིག་གམ་ཐ་དད་ན་མ་རྟོགས་པ་རྣམས་ཐ་དད་པ་ལྟར་སྣང་ཡང་བླ་མ་དམ་པའི་གདམ་ངག་གིས་རྟོགས་པ་རྣམས་ལ་ཅིག་ཡིན་ཏེ། དཔེར་ན་ཙནྡན་དང་ཙནྡན་གྱི་དྲིའམ། ཉི་མ་དང་ཉི་མའི་འོད་ཟེར་རམ། ཆུ་དང་ཆུའི་རླབས་ལྟ་བུ། དེ་ཡང་ཙནྡན་གྱི་དྲིས་ཕྱོགས་ 1-4-11b ཐམས་ཅད་དུ་ཁྱབ་ཀྱང་ཙནྡན་ལས་མ་འདས། ཉི་མའི་འོད་ཟེར་ཕྱོགས་བཅུར་འཕྲོ་ཡང་། ཉི་མ་ལས་མ་འདས། ཆུའི་རླབས་ཆུའི་རང་བཞིན་ལས་མ་འདས་པ་དང་འདྲ་སྟེ། སྣང་བ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་ཡང་སེམས་ཉིད་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་ལས་མ་འདས་ཏེ། དེ་ལྟར་རྟོགས་པར་བྱེད་པ་ལ་རྟོགས་པར་བྱེད་པའི་ཆོས་གསུམ་སྟེ། གཞི་ཅིར་ཡང་མ་ཡིན་པ་ལས་སྣ་ཚོགས་སུ་ཤར་བར་ཤེས་པར་བྱ་བ་དང་། སྣ་ཚོགས་སུ་ཤར་ཡང་དོན་ཅི་ཡང་མ་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱ་བ་དང་། རྟོགས་པའི་དུས་ན་གཉིས་མེད་སྨྲར་མི་བཏུབ་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །དེ་ལ་གཞི་ཅི་ཡང་མ་ཡིན་པ་ནི། སེམས་ཉིད་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའོ། །སྣ་ཚོགས་སུ་ཤར་བ་ནི་སྣང་བ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའོ། །སྣ་ཚོགས་སུ་ཤར་ཡང་དོན་ཅི་ཡང་མ་ཡིན་པ་ནི། རྣམ་པར་རྟོག་པ་དུ་མ་སྟེ་དོན་ཅི་ཡང་མ་ཡིན་པར་མི་བདེན་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །རྟོགས་པའི་དུས་སུ་གཉིས་མེད་སྨྲར་མི་བཏུབ་པར་བྱ་བ་ནི། སྣང་བ་དང་རྟོགས་པ་གཉིས་མེད་དུ་རྟོགས་པ་དོན་སྨྲར་མེད་པ། ལྐུགས་པའམ་བུ་ཆུང་གིས་རྨི་ལམ་རྨིས་པ་ལྟ་བུར་གོ་བའི་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་རྟོགས་པར་བྱེད་པ་ལ། ཉམས་སུ་ལེན་དགོས་པས་ཉམས་སུ་བླང་བའི་ཆོས་གསུམ་སྟེ། དང་པོ་འབད་བཙོལ་དང་བྲལ་བའི་སྒོ་ནས་ལུས་སེམས་ཀློད་པ་དང་། བར་དུ་ཐེ་ཙོམ་དང་བྲལ་བའི་སྒོ་ནས་མ་བཅོས་པའི་ངང་ལ་བཞག་པ་དང་། ཐ་མ་བྱུང་ཚོར་གྱིས་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་སྐྱེ་མེད་དུ་ཤེས་པར་བྱའོ། །དེ་ཡང་སྦྱོར་བའི་དུས་སུ་འབད་བཙོལ་དང་བྲལ་བའི་སྒོ་ནས། ལུས་སེམས་ཁོང་ཀློད་པ། དངོས་གཞིའི་དུས་སུ་ཐེ་ཙོམ་དང་བྲལ་བའི་སྒོ་ནས། དུས་གསུམ་གྱིས་རྣམ་པར་རྟོ

【現代漢語翻譯】據說是俱生（lhan cig skyes pa）和顯現俱生（snang ba lhan cig skyes pa）兩種。其中，心性俱生是法身（chos kyi sku），顯現俱生是法身的光芒。也就是說，心性俱生是法身，遠離一切戲論（spros pa），沒有顏色和形狀，是未被改造的自性。其本體不可捉摸，如同虛空一般遍佈各處，沒有分別念，不變，是本體空性（ngo bo nyid kyi stong pa nyid）所空。顯現俱生是法身的光芒，遠離因緣，是自生智慧的光芒，沒有波濤。它包括突如其來的善與非善，以及各種無記的分別念。這二者是一還是異呢？對於未證悟者來說，似乎是相異的，但通過上師的口訣（gdams ngag）證悟者來說，則是一體的。例如，就像旃檀（tsandan）和旃檀的香味，太陽和太陽的光芒，水和水的波浪一樣。旃檀的香味遍佈四面八方，但不會離開旃檀；太陽的光芒照耀十方，但不會離開太陽；水的波浪不會離開水的自性。同樣，顯現俱生也不會離開心性俱生。爲了證悟這一點，有三種證悟之法：要知道從什麼都不是的基（gzhi）中顯現出各種各樣的東西；要知道即使顯現出各種各樣的東西，實際上什麼都不是；在證悟之時，要知道二者是無二無別的，不可言說。其中，什麼都不是的基是心性俱生。顯現出各種各樣的東西是顯現俱生。即使顯現出各種各樣的東西，實際上什麼都不是，要知道各種各樣的分別念實際上什麼都不是，是不真實的。在證悟之時，要知道二者是無二無別的，不可言說，要像啞巴或小孩做夢一樣，去理解顯現和證悟無二無別，從而證悟俱生智（lhan cig skyes pa'i ye shes）。爲了修持這一點，有三種修持之法：首先，通過不費力氣的方式放鬆身心；其次，通過沒有懷疑的方式安住在未被改造的狀態中；最後，要知道所有由覺受產生的分別念都是不生的。也就是說，在預備階段，通過不費力氣的方式放鬆身心；在正行階段，通過沒有懷疑的方式，對三時（過去、現在、未來）的分別念進行觀察。

【English Translation】 It is said that there are two types of co-emergence: co-emergence (lhan cig skyes pa) and appearance co-emergence (snang ba lhan cig skyes pa). Among them, the co-emergence of mind-essence is the Dharmakaya (chos kyi sku), and the appearance co-emergence is the light of the Dharmakaya. That is to say, the co-emergence of mind-essence is the Dharmakaya, which is free from all elaborations (spros pa), without color and shape, and is the unmodified nature. Its essence is intangible, like the sky, pervading everywhere, without conceptualization, unchanging, and empty with the emptiness of essence (ngo bo nyid kyi stong pa nyid). The appearance co-emergence is the light of the Dharmakaya, free from causes and conditions, is the light of self-arisen wisdom, without waves. It includes sudden good and non-good, and various unspecific conceptualizations. Are these two one or different? For those who have not realized it, they seem to be different, but for those who have realized it through the guru's instructions (gdams ngag), they are one. For example, like sandalwood (tsandan) and the fragrance of sandalwood, the sun and the rays of the sun, water and the waves of water. The fragrance of sandalwood pervades all directions, but it does not leave the sandalwood; the rays of the sun shine in all directions, but they do not leave the sun; the waves of water do not leave the nature of water. Similarly, the appearance co-emergence does not leave the co-emergence of mind-essence. In order to realize this, there are three methods of realization: to know that various things appear from the base (gzhi) that is nothing; to know that even if various things appear, they are actually nothing; at the time of realization, to know that the two are non-dual and inexpressible. Among them, the base that is nothing is the co-emergence of mind-essence. The appearance of various things is the appearance co-emergence. Even if various things appear, they are actually nothing, one must know that various conceptualizations are actually nothing and are unreal. At the time of realization, one must know that the two are non-dual and inexpressible, and one must understand the non-duality of appearance and realization like a mute or a child dreaming, thereby realizing the co-emergent wisdom (lhan cig skyes pa'i ye shes). In order to practice this, there are three methods of practice: first, relax the body and mind through effortless means; second, abide in the unmodified state without doubt; and finally, know that all conceptualizations arising from sensations are unborn. That is to say, in the preliminary stage, relax the body and mind through effortless means; in the main practice stage, observe the conceptualizations of the three times (past, present, and future) without doubt.

ག་པ་དང་བྲལ་བར་བྱས་ལ། གནས་ལུགས་མ་བཅོས་པའི་ངང་ལ་བཞག །རྗེས་ཀྱི་ཤེས་པ་ལ་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཅི་སྐྱེས་ཐམས་ཅད་སྔར་འདྲིས་ཀྱི་མི་དང་ཕྲད་པ་ལྟར་ཤེས་པར་བྱས་ལ་བྱུང་ཚོར་གྱི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་སྐྱེ་མེད་དུ་ཤེས་པར་བྱའོ། །དེ་ལ་རྒྱས་འདེབས་དགོས་པས་མཐའ་རྟེན་གྱི་གདམས་ངག་གསུམ་སྟེ། འགྲོ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྒྱུད་ལ་ཡོད་པའི་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་ 1-4-12a པ་ཡིན་རང་ལ་ཡོད་པས་གཞན་ནས་བཙལ་མི་དགོས། སྡུག་བསྔལ་སྤངས་པའི་བདེ་བ་ཆེན་པོ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་རང་གི་རིག་པ་ཁོ་ན་ཡིན་པས་ལོགས་ན་མེད། སྣང་གྲགས་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་རང་གི་སེམས་ཡིན་པས་རང་སེམས་ལ་རང་འཇིགས་མི་དགོས་པས་ཉམ་ང་བ་དང་བག་ཚ་བ་ཐོང་། དེ་ཡང་འགྲོ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྒྱུད་ལ་ཡོད་པ་ནི་རིགས་དྲུག་གི་སེམས་ཅན་ཡིན་ཕན་ཆད། ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་མ་ཁྱབ་པ་མི་སྲིད་པས་ན་གཞན་ནས་བཙལ་མི་དགོས། སྡུག་བསྔལ་སྤངས་པ་ནི་འཁོར་བའི་སྡུག་བསྔལ་ཐམས་ཅད་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ངང་ལ་སངས་ཀྱིས་དག་པས། བདེ་ཆེན་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་རང་གི་རིག་པ་ཡིན་པས་སེམས་ཉིད་ལས་མ་རྟོགས་པ་ལོགས་ན་མེད། སྣང་གྲགས་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་རང་གི་སེམས་ཡིན་པས་ཐམས་ཅད་སེམས་སུ་ཤེས། རང་སེམས་འོད་གསལ་དུ་ཤེས། འོད་གསལ་གྱི་རང་བཞིན་ཆོས་ཉིད་དུ་ཤེས། ཆོས་ཉིད་སེམས་ཀྱི་ངང་དུ་གནས་ནས། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལྷའི་བུའི་བདུད་དུ་སོང་ཡང་། གནོད་པ་སྐྱེལ་ས་མ་རྙེད། གནོད་པ་སྐྱེལ་མཁན་གྱི་བདུད་དེ་རང་ཆོས་ཉིད་ཡིན་པས། ཆོས་ཉིད་ཀྱིས་ཆོས་ཉིད་ལ་གླགས་མི་རྙེད། དེའི་ཕྱིར་ཉམ་ང་བ་དང་བག་ཚ་བ་ཐམས་ཅད་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་ངང་དུ་ཐོང་གསུང་། ཆོས་རྗེ་སྒམ་པོ་པའི་གསུང་ལ། ཉེ་གནས་ཤོ་སྒོམ་བྱང་ཆུབ་ཡེས་ཀྱིས་ཟིན་བྲིས་སུ་མཛད་པ། བདག་གིས་ཕྱོགས་ཅིག་ཏུ་བསྒྲིགས་པའོ།། །།ཆོས་ཐུན་དགུ་ཡོད།། །དགེའོ།། །བཀྲ་ཤིས་སོ།། །།

【現代漢語翻譯】斷絕執著，安住于未被擾亂的實相之中。對於後續生起的覺知，要像遇到熟人一樣認識它，並且要認識到所有由顯現和感受產生的念頭都是不生的。因此，需要加以擴充套件，有三個依靠的竅訣：一切眾生相續中本具的俱生智慧，因為它存在於自身之中，所以不需要從別處尋找。斷絕痛苦的大樂法身，就是自己的覺性，所以不在別處。顯現和聲音的一切法，都是自己的心，所以不需要自己嚇自己，放下恐懼和羞怯。也就是說，存在於一切眾生相續中的，乃至六道眾生，沒有不被俱生智慧遍及的，所以不需要從別處尋找。斷絕痛苦，是因為輪迴的一切痛苦都在法性的狀態中自然清凈。大樂法身就是自己的覺性，所以沒有在心性之外未被證悟的。顯現和聲音的一切法都是自己的心，所以要知道一切都是心。要知道自心是光明。要知道光明的自性是法性。法性安住在心的狀態中。即使一切眾生都變成了魔鬼的兒子，也找不到加害之處。因為加害者魔鬼就是自己的法性，法性無法在法性中找到破綻。因此，放下一切恐懼和羞怯於法性的狀態中。這是法主岡波巴的教言，由近侍修貢絳曲益記錄，我將其整理成一部分。共有九個法類。吉祥！扎西！

【English Translation】 Cut off attachment and abide in the undisturbed state of reality. Regarding the subsequent arising of awareness, recognize it as if meeting an acquaintance, and recognize that all thoughts arising from appearances and feelings are unborn. Therefore, it needs to be expanded, and there are three pith instructions to rely on: the co-emergent wisdom inherent in the continuum of all beings, because it exists within oneself, so there is no need to seek it from elsewhere. The great bliss Dharmakaya (法身，Dharmakāya，Dharmakāya，body of dharma) that has abandoned suffering is one's own awareness, so it is not elsewhere. All phenomena of appearance and sound are one's own mind, so there is no need to frighten oneself, and let go of fear and shyness. That is to say, what exists in the continuum of all beings, even the six types of sentient beings, there is no one who is not pervaded by co-emergent wisdom, so there is no need to seek it from elsewhere. Abandoning suffering means that all the sufferings of samsara (輪迴，saṃsāra，samsara，cycle of existence) are naturally purified in the state of dharmata (法性，dharmatā，dharmata，the nature of reality). The great bliss Dharmakaya is one's own awareness, so there is nothing unattained outside of mind itself. All phenomena of appearance and sound are one's own mind, so know that everything is mind. Know that one's own mind is luminosity. Know that the nature of luminosity is dharmata. Dharmata abides in the state of mind. Even if all sentient beings become sons of demons, they will not find a place to harm. Because the harming demon is one's own dharmata, and dharmata cannot find fault in dharmata. Therefore, let go of all fear and shyness in the state of dharmata. These are the teachings of Dharma Lord Gampopa (岡波巴，Gampopa，Gampopa，a Tibetan Buddhist master), recorded by the attendant Shogom Jangchub Yeshe, which I have compiled into one part. There are nine Dharma teachings in total. Auspicious! Tashi!