gampopa0112_至尊帕莫竹巴問答.g2.0f

岡波巴大師教言集GM12རྗེ་ཕག་མོ་གྲུ་པའི་ཞུས་ལན་བཞུགས་སོ། 1-11-1a ༼ད༽ ༄༅། །རྗེ་ཕག་མོ་གྲུ་པའི་ཞུས་ལན་བཞུགས་སོ། ༄། །རྗེ་རིན་པོ་ཆེ་སྒམ་པོ་པ་ལ། བླ་མ་རིན་པོ་ཆེ་ཁམས་པས་གལ་འགག་ཐམས་ཅད་དྲིལ་ནས་ཞུས་ལན། །།རྗེ་ཕག་མོ་གྲུ་པའི་ཞུས་ལན་བཞུགས་སོ།། 1-11-1b ༄༅། །དུས་གསུམ་སངས་རྒྱས་ངོ་བོ་ཉིད། །རྟོགས་ལྡན་རིན་པོ་ཆེ་ལ་འདུད། །རྗེ་རིན་པོ་ཆེ་སྒམ་པོ་པ་ལ། བླ་མ་རིན་པོ་ཆེ་ཁམས་པས་གལ་འགག་ཐམས་ཅད་དྲིལ་ནས་ཞུས་པ། བླ་མ་རིན་པོ་ཆེ་ལགས། རྒྱུ་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་བསགས་པ་ལ་གང་གལ་ཆེ་ལགས་ཞུས་པས། བླ་མའི་ཞལ་ནས། དཔལ་གསང་བ་འདུས་པ་ནས། ཕྱོགས་བཅུའི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཐམས་ཅད་ལ་དུས་གསུམ་དུ་མཆོད་པ་བས། བླ་མའི་བ་སྤུ་ཅིག་ལ་མཆོད་པ་ཕུལ་བ་བསོད་ནམས་ཁྱད་པར་འཕགས་སོ། །ཅེས་པ་དང་། འཇམ་དཔལ་ལས། མཆོད་འོས་བསྟོད་འོས་ཕྱག་གི་གནས། །རྟག་ཏུ་རིམ་འགྲོ་བྱ་བའི་འོས། །བཀུར་འོས་མཆོད་པར་བྱ་བའི་མཆོག །ཕྱག་བྱར་འོས་པ་བླ་མའི་རབ། །ཅེས་པ་དང་། བླ་མ་མི་ལའི་ཞལ་ནས་ཀྱང་། 1-11-2a བླ་མས་ཇི་སྐད་གསུངས་པའི་བཀའ་བཞིན་སྒྲུབས་ནས། བླ་མ་ལ་མོས་གུས་ཀྱིས་གསོལ་བ་འདེབས་ཤིང་། སྒྲུབ་པ་ཚུལ་བཞིན་དུ་བྱེད་པ་འདི་ཁོ་ན་བསོད་ནམས་ཆེ་གསུང་། འོ་ན་ཉམས་སུ་ལེན་པ་ལ་གདམས་ངག་གང་ཟབ་ཞུས་པས། ཇོ་བོ་རྗེའི་རྒྱུད་པའི་ལུགས་ཀྱིས། འཆི་བ་མི་རྟག་པ་ནས་ལས་རྒྱུ་འབྲས་དང་། བྱམས་སྙིང་རྗེ་ལ་བློ་ངེས་ན་ཟབ་གསུང་། གང་ཟག་ཚན་ཅིག་གིས་ཞལ་ནས། ལྟ་བ་སྟོང་པ་ཉིད་དུ་མ་རྟོགས་ན་མི་ཕན་གསུང་། ལ་ལའི་ཞལ་ནས་ཡི་དམ་གྱི་ལྷ་བསྒོམ་པ་ཟབ་ཟེར་ཏེ། བླ་མ་མི་ལའི་ཞལ་ནས། གཏུམ་མོ་སྲོག་རྩོལ་བསྒོམ་པ་ཟབ་གསུངས་པས། སོ་སོ་རང་རེའི་ཆོས་གང་ལ་ངེས་ཤེས་སྐྱེས་པ་དེ་ཟབ། འོ་ན་ཡང་བླ་མ་ལ་མོས་གུས་བྱས་ཤིང་གཏུམ་མོ་དང་ཕྱག་ཆེན་གཉིས་ཟུང་འཇུག་ཏུ་བསྒོམས་ནས་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ལ་བློ་སྦྱངས་ན། རང་དོན་དང་གཞན་དོན་གཉིས་ཀ་དུས་མཉམ་དུ་འབྱུང་བས་དེ་ཟབ་གསུང་། འོ་ན་སྔོན་དུ་གཏུམ་མོ་ནས་ཁྲིད་པ་དགའ་འམ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ནས་ཁྲིད་པ་དགའ་ཞུས་པས། དེ་གཉིས་གང་ཟག་གི་རིགས་ཀྱི་འབྱེད་དེ། ན་སོ་གཞོན་པ་རྩ་དང་ཁམས་བཟང་བ་ལ་གཏུམ་མོ་རང་ནས་ཁྲིད་ཅིང་བསྒོམས་པས་དྲོད་རྟགས་མྱུར་དུ་འོང་། དེ་ལ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་བཏབ་པས་ཉམས་རྟོགས་མྱུར་དུ་འཆར་གསུང་། ན་སོ་རྒས་པས་རླུང་མི་ཆུན་པའི་རིགས་ཚན་ཅིག་ལ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའམ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་སྦྱོར་བཏབ་པ་དགའ་སྟེ། དང་པོ་ནས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་བཏབ་པས་རང་རྒྱུད་ལ་མ་སྐྱེས་པར་ལས་ལ་ངན་དུ་སོང་ནས་དྲེད་པ་ཡང་འོང་གསུང་། འོ་ན་གང་ཟག་ཅིག་ 1-11-2b ཅར་བ་དང་རིམས་ཀྱིས་པ་གཉིས་ལ་ཁྱད་ཅི་བདོག་ཞུས་པས། དེ་གཉིས་ལ་སྦྱངས་པ་ཆེ་ཆུང་ཅིག་གི་ཁྱ

【現代漢語翻譯】 岡波巴大師教言集GM12：帕摩竹巴的答覆 1-11-1a （四） 帕摩竹巴的答覆 尊敬的岡波巴仁波切，喇嘛仁波切康巴將所有要點總結后請教。 帕摩竹巴的答覆 1-11-1b 三世諸佛之本體，頂禮證悟者仁波切。尊敬的岡波巴仁波切，喇嘛仁波切康巴將所有要點總結后請教：喇嘛仁波切，積累福德資糧什麼最重要？喇嘛回答說：吉祥密集金剛經中說，供養十方一切如來三世，不如供養喇嘛一毛孔，其福德更為殊勝。以及文殊菩薩說：應供養、應讚頌、應禮拜之處，是應恒常服侍之處，是應尊敬供養之至上者，是應禮拜之喇嘛。米拉日巴尊者也說： 1-11-2a 按照喇嘛所說之教言修行，以虔誠之心向喇嘛祈禱，如法修行，這本身就是最大的福德。那麼，在修持方面，最甚深的竅訣是什麼？喇嘛回答說：按照覺沃杰的傳承，從死亡無常到業果，以及對慈悲生起定解最為甚深。有些人說，如果沒有證悟空性見解，就沒有利益。有些人說觀修本尊最為甚深。米拉日巴尊者說，觀修拙火和命勤最為甚深。所以，對於我們每個人來說，對自己所確信的法門，那就是最甚深的。如果對上師生起虔誠心，並將拙火與大手印雙運修持，修習菩提心，那麼自利利他二者可以同時實現，這才是最甚深的。那麼，是先修習拙火引導好，還是先修習大手印引導好？這取決於不同根器。對於年輕力壯、脈象和合的人來說，先修習拙火，暖相會迅速生起，再修習大手印，證悟會迅速顯現。對於年老體衰、氣脈不調的人來說，修習大手印或俱生和合更好。如果一開始就修習大手印，而自相續沒有生起，反而會變得更糟，甚至可能變得遲鈍。那麼，一個人 1-11-2b 是同時修習還是次第修習，二者有什麼區別？二者的區別在於修習的程度。

【English Translation】

Collected Teachings of Gampopa GM12: Replies of Phagmo Drupa 1-11-1a (DHA) Replies of Phagmo Drupa To the esteemed Gampopa Rinpoche, Lama Rinpoche Khampa summarized all the key points and inquired. Replies of Phagmo Drupa 1-11-1b The essence of the Buddhas of the three times, I prostrate to the realized Rinpoche. To the esteemed Gampopa Rinpoche, Lama Rinpoche Khampa summarized all the key points and inquired: Lama Rinpoche, what is most important for accumulating merit? The Lama replied: From the glorious Guhyasamaja Tantra: Offering to all the Tathagatas of the ten directions in the three times is surpassed by offering to a single pore of the Lama, the merit is especially superior. And from Manjushri: The one worthy of offerings, worthy of praise, the place of prostration, the one worthy of constant service, the supreme one worthy of reverence and offerings, the Lama is worthy of prostration. Lama Mila also said: 1-11-2a Practicing according to the Lama's instructions, praying to the Lama with devotion, and practicing properly, this itself is the greatest merit. Then, regarding practice, what is the most profound instruction? The Lama replied: According to the tradition of Jowo Je, from impermanence of death to karma and its effects, and generating certainty in compassion is most profound. Some say that if emptiness is not realized, it is not beneficial. Some say that meditating on the deity is most profound. Lama Mila said that meditating on Tummo and life force is most profound. Therefore, for each of us, whatever Dharma we are certain of is the most profound. If one develops devotion to the Lama and practices the union of Tummo and Mahamudra, and trains the mind in Bodhicitta, then both self-benefit and the benefit of others can be achieved simultaneously, which is the most profound. Then, is it better to be guided by Tummo first, or by Mahamudra first? That depends on the disposition of the individual. For young and strong individuals with good channels and elements, guiding and meditating on Tummo first will quickly bring heat signs. Applying Mahamudra to that will quickly manifest realization. For those who are old and whose winds are not controlled, it is better to apply Mahamudra or Sahajasiddhi. If Mahamudra is applied from the beginning without arising in one's own continuum, it will worsen the situation and may even become dull. Then, what is the difference between a person 1-11-2b practicing simultaneously and practicing gradually? The difference between the two lies in the degree of practice.

---

ད་ཡིན་ཏེ། ཅིག་ཅར་བའི་རིགས་ནི་སྔོན་གྱི་སྦྱངས་པ་ཆེ་བའི་སྟོབས་ཀྱིས། གདམ་ངག་བཏབ་པ་ཙམ་གྱིས་བརྟན་པ་རྟོགས་པ་དུས་མཉམ་དུ་འཆར་ཏེ། ངོ་བོ་རྒྱུན་ཆད་མེད་པར་གནས་པ། བླ་མ་ལ་མོས་གུས་ཆེ་བ། སེམས་ཅན་ལ་སྙིང་རྗེ་ཆེ་བ། བདག་ཏུ་འཛིན་པའི་ཞེན་པ་མེད་པ་ཅིག་འོང་བ་ཡིན་པས། དེ་ལ་བོགས་འདོན་ཙམ་མི་དགོས། དེ་རྒྱུད་ལ་སྐྱེས་པ་དེ་རང་སྐྱོང་བ་ལས་མེད་གསུང་། རིམས་ཀྱིས་པ་ནི་སྦྱངས་པ་ཆུང་བས་ཉམས་མྱོང་ཡང་། རིམས་ཀྱིས་ལས་མི་སྐྱེ་བས། བླ་མ་ལ་གསོལ་བ་འདེབས་པ་དང་། མོས་གུས་ཡེངས་པ་མེད་པར་བསྒོམ་པ་གལ་ཆེ། རབ་འདིར། འབྲིང་འཆི་ཀའམ་བར་དོ་ཚུན་ཆད་ལ་ངོ་བོ་རྟོགས་པའི་ཡེ་ཤེས་འཆར་གསུང་། དེ་ཡང་ཞི་གནས་ཚན་ཅན་ལས་འཆར་ཏེ། སྐད་ཅིག་མ་གསལ་བའི་ལྷག་མཐོང་ལས་འཆར་བ་ཡིན་གསུང་། འོ་ན་རྟོགས་པ་སྐྱེས་ནས་བསྒོམ་འཚལ་ལམ་མི་འཚལ་ཞུས་པས། བསྒོམ་མེད་ཀྱི་རྟོགས་པ་སྐྱེས་ནས་སེམས་དྲན་པས་འཛིན་པའི་ཆ་ནས་བསྒོམ་མི་དགོས་ཏེ། སངས་རྒྱས་ནས་སེམས་ཅན་དུ་ལྡོག་མི་སྲིད། བསྒོམ་རྒྱུ་མེད་དེ་རྟོགས་པའི་ཆོས་ཉིད་དེ་རང་ལ་གོམས་ཤིང་བློ་སྦྱངས་པས་མངོན་པར་ཤེས་པ་དྲུག་དང་། སྤྱན་ལྔ་དང་ཡེ་ཤེས་ལྔ་དང་། ཕྱི་ལུས་ཀྱི་བཀོད་པ་དང་རྫུ་འཕྲུལ་དང་། ཇི་སྙེད་པ་མཁྱེན་པའི་ཡོན་ཏན་ཡར་ལྡན་དུ་རྟོགས་པའི་འབྲས་བུར་འཆར་དགོས་ཏེ། དེ་ཡང་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་རྩལ་སྦྱོངས་པས་ཤེས་པ་ལ་རང་དབང་ཐོབ་པ་ཅིག་འོང་། དེ་ལ་ཤེས་བྱའི་ཆ་ཐམས་ཅད་འཕྲལ་ལ་དངས་ཅིང་ཆར་བ་ལ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་ཡོན་ཏན་ཟེར་བ་ཡིན། བྱ་རྒྱུ་མེད་ཟེར་ནས་རྟོག་པ་རང་ཡན་དུ་གཞག་པས་ཕན་གནོད་ཀྱི་འབྲས་བུ་འབྱིན་མི་ནུས་པས་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་མི་འབྱུང་གསུང་། འོ་ན་ངོ་བོ་གང་གིས་རྙེད་པ་ལགས་ཞུས་པས། བླ་མའི་བྱིན་རླབས་དང་། རང་གིས་མོས་གུས་དང་། བརྩོན་འགྲུས་ཀྱིས་ 1-11-3a སྒོམས་པའི་སྟོབས་ལས་རྙེད་ཀྱི། དེ་ལས་གཞན་དུ་མི་རྙེད་དེ། དེ་ཡང་དགྱེས་པ་རྡོ་རྗེ་ལས། གཞན་གྱིས་བརྗོད་མིན་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས། །གང་དུ་ཡང་ནི་མི་རྙེད་དེ། །བླ་མའི་དུས་ཐབས་བརྟེན་པ་དང་། །རང་གི་བསོད་ནམས་ལས་ཤེས་བྱ། །ཅེས་སོ། །འདི་མཁས་པ་པཎྜི་ཏས་ཀྱང་མི་ཤེས། ཤེས་རབ་ཀྱིས་མི་རྟོགས། རྟོག་གེ་བའི་སྤྱོད་ཡུལ་མ་ཡིན། དོན་རྒྱུད་ལ་སྐྱེ་བ་ལ་བླ་མ་རྟོགས་ལྡན་ཅིག་ལ་སློབ་མས་མོས་གུས་བྱས་བྱིན་བརླབས་ཀྱི་སྟོབས་ཀྱིས་ཚིག་དང་བྲལ་བ་བློའི་ཡུལ་ལས་འདས་པ་ལས་རབ་འཆར་ཏེ། ངོ་བོ་འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ལ་སོགས་པ་མཁས་པ་རྣམས་ཀྱང་ཁས་ལེན་དང་བྲལ་བ་ཡིན་ཏེ། དགྱེས་པ་རྡོ་རྗེ་ལས། བསྒོམ་པ་པོ་མེད་བསྒོམ་བྱ་མེད། །ལྷ་མེད་སྔགས་ཀྱང་ཡོད་མ་ཡིན། །བསྒོམ་པར་བྱ་བ་ཅུང་ཟད་མེད། །སྤྲོས་པ་མེད་པའི་རང་བཞིན་ལ། །ལྷ་དང་སྔགས་ནི་ཡང་དག་གནས། །ཤེས་པ་དང་། འ

ཇམ་དཔལ་ལས་ཀྱང་། དུས་གསུམ་དུས་མེད་རྟོགས་པ་པོ། །སེམས་ཅན་ཀུན་གྱི་དོན་ཀུན་རིག །ཅེས་གསུངས་པས། དེ་སྐྱེས་པའི་དུས་ན། དཀར་པོ་ཅིག་ཐུབ་ཅིག་ཤེས་ཀུན་གྲོལ་དུ་སོང་བས། སངས་རྒྱས་རང་ལ་རྙེད། དེས་འཁོར་བར་འཛིན་པའི་སྒྲོག་རང་གདལ་དུ་འགྲོ་བས་རང་སེམས་བདེ་བ་ཆེན་པོའི་ས་ནོན་བྱ་བ་ཡིན་གསུང་། འོ་ན་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་དང་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་སྦྱོར་གཉིས་ལ་ཁྱད་བདོག་གམ་མི་བདོག་ཞུས་པས། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ནི་འཁོར་བ་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཡེ་ནས་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པ། ཆོས་ཉིད་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུ་དུས་ཐམས་ཅད་པའི་ཡེ་ཤེས། གཉིས་མེད་ཅིག་ཡིན་ཏེ་རྒྱུན་ཆད་པ་མེད་པ་ཡིན། ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་སྦྱོར་ནི་རྟོག་པ་གང་སྐྱེས་སྐུ་བཞིར་སྦྱོར་བ་ཡིན་པས་དུས་ཐམས་ཅད་པར་མི་འདོད་དེ་རྒྱུན་ཆད་ཡོད་གསུང་། འོ་ན་ཉམས་དང་རྟོགས་པ་གཉིས་ལ་ཁྱད་ཅི་ཙམ་བདོག་ཞུས་པས། ཉམས་ནི་བློའི་ཆ་ལས་ 1-11-3b མ་འདས་པ་ཡིན་ཏེ། དཔེར་ན་སྤྲིན་གསེབ་ཀྱི་ཉི་མ་དང་འདྲ། བདེ་གསལ་མི་རྟོག་པ་གསུམ། རེས་མཐོ་རེས་དམའ་གནས་པ། འོང་བ་ཡིན་པས། དེ་ལ་མ་ཞེན་པར་བསྐྱངས་པས་བློའི་དྲི་མ་དངས་ནས་རྟོགས་པ་གདོད་འཆར་གསུང་། འོ་ན་མཐོང་ལམ་དང་ཁྱད་ཅི་མཆིས་ཞུས་པས། མཐོང་ལམ་དང་སྟུན་དུ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། སེམས་ཀྱི་ངོ་བོ་བག་ཙམ་མཐོང་བ་ནི། ཉན་ཐོས་ཀྱི་མཐོང་ལམ་ཡིན། དེ་བས་ཀྱང་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་བག་ཙམ་ཅིག་མཐོང་བ་ནི་འཕགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པའི་མཐོང་ལམ་ཡིན། ཆོས་ཉིད་ནམ་མཁའ་རྣམ་པར་དག་པའི་དཀྱིལ་ལྟ་བུར་མཐོང་བ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་མཐོང་ལམ་ཡིན། འཁོར་བ་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཐམས་ཅད་གཉིས་སུ་མེད་པའི་རང་བཞིན། མཉམ་པ་ཉིད་དུ་མཐོང་བ་ནི་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་མཐོང་ལམ་ཡིན། དེ་ཡང་ཤེས་རབ་སྙིང་པོ་ནས། གཟུགས་སྟོང་པའོ། །སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱང་གཟུགས་སོ། །ཤེས་སོ། །རྣལ་འབྱོར་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན། སེམས་ཀྱི་ངོ་བོ་བག་ཙམ་ཅིག་མཐོང་བ་ནི་རྣལ་འབྱོར་པ་ཐ་མའི་མཐོང་ལམ་ཡིན། ངོ་བོ་སྤྲོས་བྲལ་ཙམ་དུ་མཐོང་བ་ནི་རྣལ་འབྱོར་པ་འབྲིང་གི་མཐོང་ལམ་ཡིན། སེམས་ཀྱི་ངོ་བོ་སྐྱེ་འགག་གནས་གསུམ་དང་བྲལ་བར་མཐོང་ནས་དེ་ལ་རྒྱུན་ཆད་མེད་པ་དེ། རྣལ་འབྱོར་པ་རབ་ཀྱི་མཐོང་ལམ་ཡིན། འོ་ན་སྣང་བ་འདི་ལ་སེམས་ཅན་དང་འཕགས་པ་དང་རྣལ་འབྱོར་པ་དང་། སངས་རྒྱས་ལ་ཁྱད་ཅི་ཙམ་མཆི་ཞུས་པས། སེམས་ཅན་གྱི་དུས་ན་དངོས་འཛིན་གྱི་སྣང་བ་བྱ་བ་ཡིན། འཕགས་པ་ལ་སྒྱུ་མའི་སྣང་བ་བྱ་བ་ཡིན། རྣལ་འབྱོར་པ་ལ་ཉམས་ཀྱི་སྣང་བ་བྱ་བ་ཡིན། སངས་རྒྱས་ལ་འོད་གསལ་གྱི་སྣང་བ་འམ། ཟུང་འཇུག་གི་སྣང་བ་བྱ་བ་ཡིན་གསུང་། འོ་ན་སྒྱུ་ལུས་དང་འོད་གསལ་དང་ཟུང་འཇུག་དང་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ལ་ཁྱད་ཅི་མཆིས་ཞུས་པས། སྒྱུ་ལུས་ལ་མ་དག་པའི་ས

ྒྱུ་ལུས་ཐ་མལ་དུ་འཛིན་པ་ཡིན། དག་པའི་སྒྱུ་ལུས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་ཡིས་སྣང་བ་ཡིན། འོད་གསལ་ལ་ཡང་སློབ་པའི་ 1-11-4a འོད་གསལ་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་ཆ་ཡིན་ཏེ། རྣལ་འབྱོར་པའི་དུས་ཡིན། མི་སློབ་པའི་འོད་གསལ་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་དུས་ལ་ཟེར་བ་ཡིན། ཟུང་འཇུག་ཀྱང་བསྐྱེད་རྫོགས་གཉིས་སློབ་པའི་ཟུང་འཇུག་ནི། རྣལ་འབྱོར་པའི་ཟུང་འཇུག་ལམ་ལ་གནས་པ་ཡིན། མི་སློབ་པའི་ཟུང་འཇུག་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དང་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་དབྱེར་མེད་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་དུས་ལ་ཟེར་བ་ཡིན། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ལ་ཡང་ལམ་ལ་གནས་པའི་དུས་ན། ལམ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ཟེར་བ་ཡིན། འཁོར་འདས་གཉིས་སུ་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་ཆེན་པོར་རྟོགས་ནས་བླང་དོར་དང་བྲལ་བའི་དུས། མཐར་ཐུག་གི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་བྱ་བ་ཡིན། དེ་དུས་གསུམ་གྱི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་དགོངས་པ་ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པ་དེ་ཡིན་པས། སངས་རྒྱས་ལོགས་ནས་བཙལ་དུ་མི་རྙེད་དེ། དེ་གོང་མའི་དུས་སུ་གནས་ན་ལམ་གྱི་རྣལ་འབྱོར་ལ་གནས་པ་ཡིན། འོག་མའི་དུས་སུ་གནས་ན་སངས་རྒྱས་ཟིན་བྱང་ཆུབ་ཟིན། དེ་ལས་ལྷག་པའམ་གོང་ན་སངས་རྒྱས་པ་ཅིག་མེད་པས་ན་བདེ་བར་གཤེགས་པ་ཟེར་བ་ཡིན་གསུང་། འོ་ན་གཞན་དོན་བྱེད་པའི་དུས་ནམ་ལགས་ཞུས་པས། རོ་གཅིག་ཆེན་པོའི་རྟོགས་པ་རྒྱུད་ལ་སྐྱེས་ནས་སློབ་མ་འཁྲིད་དུ་ཉན་པ་ཡིན་ཏེ། འོན་ཀྱང་བསྒོམ་མེད་ཀྱི་རྟོགས་པ་བཤའ་མ་དེ་མ་སྐྱེས་པར། མངོན་ཤེས་མི་འོང་། མངོན་པར་ཤེས་པ་དེ་མེད་པར། གཞན་གྱི་བློ་ཚོད་མཐོ་དམའ་དང་དུས་ལ་བབ་མ་བབ་མི་ཤེས། བསྒོམ་མེད་ཀྱི་རྟོགས་པ་སྐྱེས་ན། སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོས་གཞན་དོན་ལ་བློ་འགྲོ་བ་དང་། རང་ཚེ་འདི་ཉིད་ལས་བློ་ལྡོག་པ་དང་། ཚེ་འདིའི་ལྟོས་ཐག་པད་ཆོད་ནས་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་རྒྱུན་ཆད་མེད་པར་ཤར་བའི་དུས་ན་གཞན་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་འབྱུང་བ་ཡིན་གསུང་ངོ་། །འོ་ན་བླ་མ་རིན་པོ་ཆེའི་ཐུགས་ལ་འཁྲུངས་པ་འདི་གཏུམ་མོ་བསྒོམས་པ་ལས་བྱུང་བ་ལགས་སམ། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་བསྒོམས་པ་ལས་བྱུང་བ་ལགས་ཞུས་པས། ངའི་ཡོན་ཏན་རྒྱུད་ལ་སྐྱེས་པ་འདི་གདམ་ངག་བསྒོམས་པ་ཡང་ཡིན་ཏེ། དེ་བས་ཀྱང་བླ་མ་མི་ལ་ཅི་གསུང་བཀའ་བཞིན་སྒྲུབས་ཅིང་མོས་གུས་ 1-11-4b བྱས་པའི་བྱིན་བརླབས་ཀྱིས་བྱུང་བ་ཡིན། བླ་མ་ནཱ་རོ་པས་ཀྱང་བླ་མའི་བཀའ་བཞིན་དུ་མཛད་པས་མཆོག་ཐུན་མོང་གི་དངོས་གྲུབ་དུས་གཅིག་ཏུ་ཐོབ་པ་ཡིན་གསུང་། འོ་ན་སྔོན་བས་ད་ལྟ་ངོ་བོ་རྒྱུད་ལ་སྐྱེ་བ་སླ་བར་གདའ་བས་རྒྱུ་ཅི་ལགས་ཞུས་པས་དེ་སྔོན་ལ་སྐྱེས་པའི་རྣ་བ་བས། ཕྱི་ནས་སྐྱེས་པའི་རྭ་རིང་བ་ཡིན་པས་བླ་མའི་བྱིན་བརླབས་དང་རྟོགས་པ་མཐོར་སོང་། སློབ་མ་མོས་གུས་ཆེར་སོང་བའི་སྟོབས་ཀྱིས་རྒྱུད་ལ་སྐྱེ་སླ་བ་ཡིན་གསུང་། ཇོ་བོ་ཁམས་པ་སྟོན་པ་ཁྱོད་འདྲ་བའི་ཆོས་དྲི

【現代漢語翻譯】 執持幻身如常人一般。清凈的幻身是佛陀的色身所顯現。對於光明，也有修學的光明，那是光明三摩地的一部分，是瑜伽士的境界。不需修學的光明是指佛陀的境界。雙運也是如此，修學生起次第和圓滿次第的雙運，是瑜伽士安住于道上的雙運。不需修學的雙運是指法身和色身二者無別，是佛陀的境界。對於大手印，安住于道上時，稱為道大手印。證悟輪涅不二的廣大智慧，從而遠離取捨之時，稱為究竟的大手印。那時，與過去、現在、未來三世諸佛的意趣完全一致，因此，無需另尋佛陀。如果安住於前一階段，就是安住于道之瑜伽；如果安住於後一階段，就是已經成佛、已經證得菩提。再沒有比這更高或更殊勝的佛了，所以稱為善逝。』 『那麼，利益眾生的時候是什麼時候呢？』我問道。『當相續中生起大平等性的證悟，並且能夠引導弟子的時候。然而，在尚未生起無修的真實證悟之前，神通不會顯現。沒有神通，就無法瞭解他人根器的優劣以及時機是否成熟。當生起無修的證悟時，大悲心會自然而然地傾向於利益眾生，並且會從自身的利益中解脫出來，對今生的執著也會徹底斷除，那時，無間斷的大悲心會生起，從而能夠圓滿地利益眾生。』 『那麼，上師仁波切您心中的證悟，是來自於修習拙火，還是來自於修習大手印呢？』我問道。『我相續中生起的功德，既來自於修習口訣，更來自於遵照上師米拉日巴的教言而行，以及通過虔誠的信心所獲得的加持。』上師那若巴也是因為遵照上師的教言而行，才同時獲得了殊勝和共同的成就。』 『那麼，與過去相比，現在更容易在相續中生起證悟，這是什麼原因呢？』我問道。『這是因為後生者比先知者更有優勢，上師的加持和證悟更加殊勝，弟子的信心也更加堅定，因此更容易在相續中生起證悟。』 覺沃·康巴，像您這樣的求法者…

【English Translation】 Holding the illusory body as ordinary. The pure illusory body is the appearance of the Buddha's form body. Regarding luminosity, there is also the luminosity of learning, which is part of the luminosity samadhi, the state of a yogi. The non-learning luminosity refers to the state of a Buddha. Similarly, with union, the union of learning the generation and completion stages is the union of a yogi abiding on the path. The non-learning union refers to the inseparability of the Dharmakaya and Rupakaya, the state of a Buddha. Regarding Mahamudra, when abiding on the path, it is called the Path Mahamudra. Realizing the great wisdom of non-duality of samsara and nirvana, and thus being free from acceptance and rejection, is called the ultimate Mahamudra. At that time, it is in complete accordance with the intention of the Buddhas of the three times, past, present, and future, so there is no need to seek a Buddha elsewhere. If one abides in the former stage, one is abiding in the yoga of the path; if one abides in the latter stage, one has already become a Buddha, already attained enlightenment. There is no Buddha higher or more supreme than that, so it is called Sugata (gone to bliss).' 'Then, when is the time to benefit sentient beings?' I asked. 'When the realization of great equanimity arises in the continuum, and one is able to guide disciples. However, before the un-fabricated, genuine realization arises, clairvoyance will not manifest. Without clairvoyance, one cannot know the capacity of others and whether the time is ripe. When un-fabricated realization arises, great compassion will naturally incline towards benefiting sentient beings, and one will be liberated from one's own interests, and attachment to this life will be completely severed. At that time, uninterrupted great compassion will arise, thereby being able to perfectly benefit sentient beings.' 'Then, is the realization in the heart of Lama Rinpoche derived from practicing Tummo or from practicing Mahamudra?' I asked. 'The qualities that have arisen in my continuum are derived from practicing the instructions, but even more so from following the instructions of Lama Milarepa and from the blessings received through devout faith.' Lama Naropa also attained both supreme and common siddhis simultaneously because he followed the instructions of his guru.' 'Then, is it easier to generate realization in the continuum now compared to the past, and what is the reason for this?' I asked. 'It is because those who are born later have an advantage over those who knew earlier. The blessings and realization of the guru are more sublime, and the faith of the disciples is more steadfast, so it is easier to generate realization in the continuum.' Jowo Khampa, a seeker of Dharma like you...

---

་མཁས་པ་མ་བྱུང་གསུང་། འདི་ན་ཡང་རྟོགས་པ་མཐོ་བ་དང་དགེ་སྦྱོར་བཟང་བ་མང་དུ་ཡོད་དེ་གསུང་ངོ་། །སྒམ་པོ་ཟངས་ལུང་ཡང་དགོན་དུ། །རྗེ་རིན་པོ་ཆེ་སྙི་བ་ཆེན་པོ་ལ། །མདོ་འགག་རིན་ཆེན་འཕྲེང་བ་འདི། །ཞུས་པས་འགྲོ་རྣམས་མ་ལུས་པ། །གཉིས་མེད་ཡེ་ཤེས་རྒྱས་པར་ཤོག །ཚེ་འདིར་འཇའ་ལུས་ཆོས་སྐུ་ཐོབ་པ་ལ། །ཚེ་འདིའི་ཟང་ཟིང་ལྟོས་ཐག་རབ་སྤངས་ཤིང་། །དབེན་པའི་གནས་སུ་བླ་མ་ཡི་དམ་བརྟེན་ཚུལ་གྱིས། །རླུང་སེམས་གཉིས་མེད་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ་ལ་སྦྱར་བར་བྱ། །དཔེ་དང་ཐ་སྙད་མང་པོས་འདི་ལ་དགོས་པ་མེད།། །། ༄། །བླ་མ་རིན་པོ་ཆེ་སྒམ་པ་པོ་ལ་རྗེ་རིན་པོ་ཆེ་ཕག་མོ་གྲུབ་པས་ཞུས་ལན། བླ་མ་རིན་པོ་ཆེ་ལ་ན་མོ། །བླ་མ་རད་ན་བདག་གིས་འཁོར་འདས་གཉིས་རྩད་གཅོད་ཅིང་། ཆོས་ཉིད་ངོ་སྤྲོད་པ་ཅིག་ཞུ་བྱས་པས། བླ་མའི་ཞལ་ནས་འོ་ཅག་འཁོར་འདས་གཉིས་ཟེར་བ་དང་། སངས་རྒྱས་དང་སེམས་ཅན་གཉིས་ཟེར་བ་སྟེ། དེ་དོན་ཅི་ཡིན་ན་སེམས་ལ་རིག་པ་དང་མ་རིག་པ་གཉིས། རིག་པ་ངོ་ཤེས་མ་ཤེས་གཉིས་སུ་འདུག །རིག་པ་ངོ་ཤེས་ནས་སངས་རྒྱས་ཟེར་བ་ཡིན་པས་རིག་པ་ཆོས་ཉིད་དུ་ངོ་སྤྲོད་པར་བྱ་སྟེ། རི་ཁྲོད་ལ་སོགས་སྐྱོ་བ་སྐྱེ་ཞིང་ཉམས་འཕེལ་བ་ཡིད་དང་མཐུན་པའི་གནས་སུ་ཕྱིན་ལ། སེམས་ཅན་གྱི་དོན་དུ་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པར་བྱའོ་སྙམ་དུ་སེམས་བསྐྱེད་ལ། ལུས་ལྷར་བསྒོམ་བླ་མ་སྤྱི་བོར་བསྒོམ། རང་གི་སེམས་རྣམ་རྟོག་གང་གིས་ཀྱང་མ་སླད་པ། ཅི་ཡང་མ་ཡིན་པས་སེམས་གང་ཡང་ 1-11-5a མ་བཅོས་པ། གསལ་སིང་ངེ་ཡེ་རེ་ས་ལེ་ཧྲིག་གེ་བཞག །དེ་ལྟར་བཞག་པས་ལ་ལ་ན་རེ། བསྒོམ་པའི་དུས་སུ་གསལ་སིང་ངེ་བ་ཅིག་འདུག་སྟེ། དེ་བསྒོམ་ཡིན་ནམ་མིན་ཟེར་བ་འབྱུང་སྟེ། དེ་ཁོ་ན་རྩེ་གཅིག་གི་རྣལ་འབྱོར་བྱ་བ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལ་བརྩོན་འགྲུས་བསྐྱེད་ནས་བསྒོམས་པས་དང་པོར་སེམས་འཕྲོ་བ་ཙུག་འདུག་ཀྱང་། རྟོག་པའི་བག་ཆགས་ཇེ་ཆུང་དུ་འགྲོ་བ་ཡིན། རྟོག་པ་ཆུང་དུ་སོང་བས་སེམས་ཉིད་ཇེ་དངས་ཇེ་དངས་ལ་འགྲོ་བ་ཡིན། དེས་སྒྲིབ་པ་ཐམས་ཅད་མཛད་པ་ཡིན། དུས་དེ་ཙམ་ན་བྱ་བ་ཐམས་ཅད་བཏང་ལ་བླ་མ་དང་། ཡི་དམ་ལ་སོགས་པ་ལ་གསོལ་བ་འདེབས་པ་དང་། མོས་གུས་དྲག་པོ་བྱེད་པ་དང་། བྱ་བ་བཏང་ནས་བསྒོམ་པ་ལ་བརྩོན་པ་སྐོམ་པ་ཆུ་འཐུང་བ་འདྲ་བ་ཅིག་དགོས་པ་ཡིན་ནོ། །དུས་དེ་ཙམ་ན་ང་ལ་བསྒོམ་མི་འོང་སྙམ་པ་ཀུན་ལ་ཡང་། ནན་ཏན་བྱས་པས་འོང་གྱིན་འདུག །དང་པོ་ནས་བཏང་སྙོམས་སུ་ལྟེང་སིང་ངེ་བ་དེས་བག་མི་ཡོང་བར་འདུག །དེ་ལྟར་གསལ་སིང་ངེ་བ་བསྒོམས་པས་སྡིག་པ་ཟད་ནས་རྩེ་གཅིག་གི་རྣལ་འབྱོར་བཤའ་མ་ཞིག་ནང་ནས་རྒྱུད་ལ་སྐྱེ་སྟེ། ཤེས་པ་རྟེན་མེད་པར་གང་ལ་ཡང་མ་རེག་པར། སྤྲོས་པ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བ་རིག་པའི་ངོ་བོ་ཤུན་པ་བཤུས་པ་འདྲ་བའམ། ངོ་བོ་ལ་སྙིང་པོ་བཅུ

【現代漢語翻譯】 『沒有出現智者』。這裡也有很多證悟高深和修行精進的人啊』。 在甘布桑隆的揚貢寺，至尊仁波切向年邁的斯尼瓦大師請教了這部《竅訣寶鬘論》。愿所有眾生，都能證得二無別智慧！ 爲了今產生就虹身法身，應徹底拋棄今生的瑣事，在寂靜之處依止上師本尊，將氣脈明點與二無別大印結合。 對此，無需過多的例證和言辭。 至尊仁波切帕摩竹巴向上師仁波切甘布巴請教並得到答覆： 向上師仁波切頂禮！我，喇嘛Ra Da，想請教您如何徹底斷除輪迴和涅槃的根本，並認識法性。 上師說：『我們所說的輪迴和涅槃，以及佛和眾生，其意義在於心有覺性和無明兩種狀態。覺性又分為認識和不認識兩種。認識覺性即稱為佛，因此要認識覺性法性。』 去往寂靜的山間等能生起厭離心和增長修持的地方，爲了利益眾生而證得佛果，如此發菩提心。 觀想身體為本尊，上師在頭頂。自己的心不被任何分別念所染污，什麼都不是，不對心做任何改造，保持清明澄澈、坦然放鬆的狀態。 如此安住時，有人會說：『在禪修時，有一種清明澄澈的狀態，這算是禪修嗎？』這正是專一瑜伽的修持。對此要精進修持，一開始心會散亂，但念頭的習氣會逐漸減弱。 念頭減少后，心性會越來越清澈。這能消除一切障礙。此時，放下一切事務，向上師和本尊祈禱，生起強烈的虔誠心，放下一切事務，像口渴的人喝水一樣精進禪修。 在這個時候，對於那些認為自己無法禪修的人，只要努力，就能做到。一開始就放任自流，是不會有任何結果的。 如此修持清明澄澈的狀態，罪業得以消除，一種純正的專一瑜伽會從內心生起，覺性不依賴任何事物，不執著任何事物，遠離一切戲論，覺性的本質就像剝去外殼一樣，或者說，本質中蘊含著精華。

【English Translation】 'No wise men have appeared.' There are many here who have high realization and good practice.' At Yanggon Monastery in Gampo Zanglung, Jetsun Rinpoche requested this 'Essence Rosary of Instructions' from the elderly Nyiba Chenpo. May all beings attain the indivisible wisdom! To attain the rainbow body Dharmakaya in this life, one must completely abandon worldly affairs, rely on the Lama and Yidam in secluded places, and combine the wind-mind with the indivisible Great Seal. There is no need for many examples and words for this. Jetsun Rinpoche Phagmo Drupa asked Lama Rinpoche Gampopa and received the following reply: Homage to the Lama Rinpoche! I, Lama Ra Da, would like to ask you to completely cut off the root of samsara and nirvana and to recognize the nature of reality. The Lama said, 'What we call samsara and nirvana, and Buddha and sentient beings, means that the mind has two states: awareness and ignorance. Awareness is divided into knowing and not knowing. Knowing awareness is called Buddha, so one must recognize the nature of awareness.' Go to a quiet mountain place where you can generate renunciation and increase your practice, and generate the mind of enlightenment to attain Buddhahood for the benefit of all beings. Visualize the body as the deity, the Lama on the crown of your head. Your own mind is not defiled by any conceptual thoughts, it is nothing, do not modify the mind in any way, and remain clear, serene, and relaxed. When you abide in this way, some people will say, 'During meditation, there is a state of clarity and serenity, is this meditation?' This is precisely the practice of one-pointed yoga. You must cultivate diligence in this, and although the mind will initially wander, the habitual tendencies of thoughts will gradually diminish. As thoughts decrease, the nature of mind will become clearer and clearer. This will eliminate all obscurations. At this time, let go of all activities, pray to the Lama and Yidam, generate strong devotion, and let go of all activities, meditating with the diligence of a thirsty person drinking water. At this time, even those who think they cannot meditate can do so with effort. If you are indifferent from the beginning, there will be no result. By meditating on this clear and serene state, sins are exhausted, and a genuine one-pointed yoga will arise from within, knowledge is independent, not touching anything, free from all elaboration, the nature of awareness is like peeling off a husk, or rather, the essence contains the heartwood.

---

ག་པ་ལྟ་བུ་ཅིག་འོང་སྟེ། དེ་ཙམ་ན་མ་རྙེད་པ་རྙེད་ངོ་མ་ཤེས་པ་ཤེས། དབུལ་པོའི་ལག་ཏུ་གཏེར་རྙེད་པ་ལྟ་བུར་ཟག་པ་མེད་པའི་དགའ་བ་རྒྱས་པ་འོང་སྟེ། སེམས་སྤྲོ་སིང་ངེ་དགའ་སིང་ངེ་བ་ཅིག་ཡོང་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལ་ནན་ཏན་བསྐྱེད་ནས་སྒོམས་པས་འཁྲུལ་པའི་རྟོག་པ་རྣམས་སངས། རྩོལ་སྒྲུབ་ཀྱི་ཉམས་ལེན་དང་བྲལ་ནས། རིག་པ་སྤྲོས་མེད་དུ་སོང་བས་སྤྲོས་བྲལ་གྱི་རྣལ་འབྱོར་ཞེས་བྱ་སྟེ། སྣང་བ་ལ་བློ་བཏང་ཡང་མི་འགྲོ་བར་སྣང་བ་དགག་སྒྲུབ་དང་བྲལ་བ་སྟེ། སྣང་བ་ཐམས་ཅད་ལུང་མ་སྟན་དུ་འགྲོ་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལ་སྒོམས་པས་ཡུན་རིང་དུ་གནས་ 1-11-5b པས་དུ་མ་རོ་གཅིག་གི་རྣལ་འབྱོར་ཞེས་བྱ་བ་ནང་ནས་འཆར་ཏེ། རྣམ་རྟོག་གི་སྣང་བ་ལ་རིག་པས་སྒྲོ་འདོགས་གཅོད་མི་དགོས་པར། ཐམས་ཅད་སེམས་སུ་ཐག་ཆོད་པ་ཅིག་འོང་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཙམ་ན་རང་སྐྱ་ཐུབ་པ་ཅིག་འོང་བ་ཡིན། དེ་ཡང་བློ་ཡར་ལྡན་དུ་འོང་སྟེ། སྣང་བ་འདི་སེམས་ཀྱི་རྣམས་འཕྲུལ་ཡིན་པར་ཤེས་པ་ཅིག་སྐྱེ་སྟེ། བསྒོམ་མི་དགོས་པར་སྣང་བ་འདི་རེས་སྒྱུ་མར་མཐོང་། རེས་སྟོང་པར་མཐོང་། རེས་རྟོག་པ་འཕྲོ་བ་ཙུག་བྱེད། རིག་པ་དང་སྟོང་པ་ངོ་སྤྲད་པའི་གནད་ཀས་ངོ་བོ་ལ་བློ་ལྷན་གྱིས་བཞག་ཙ་ན། རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་གར་སོང་ཆ་མེད་ལ་འགྲོ་བ་ཡིན། དེ་ལ་ཡུན་རིང་དུ་སིང་ངེ་གནས་པས་བསྒོམ་དུ་མེད་པའི་རྣལ་འབྱོར་ཞེས་བྱ་བ་སྐྱེ་སྟེ། སྣང་བ་ཐམས་ཅད་ཆོས་ཉིད་འོད་གསལ་དུ་འཆར་རོ། །འདོད་ཆགས་ལ་སོགས་པ་ཉོན་མོངས་པ་དང་། རྣམ་རྟོག་སྐྱེས་པ་དང་། ཆོས་ཉིད་འོད་གསལ་དུ་ལྷག་གིས་ཤར་བ་དང་གཉིས་དུས་ཅིག་ཏུ་ལྷངས་ལྷངས་ཤར་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། སྣང་བ་དང་རྟོག་པ་ཆོས་ཉིད་རང་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །རིག་པ་དང་ཆོས་སྐུ་རྡོ་རུས་ཕྲད་པའི་གནད་ཀས། བསྒོམ་མི་དགོས་པར་ཆོས་སྐུར་ལྷངས་ལྷངས་འཆར་རོ། །དེ་ཙམ་ན་མཉམ་གཞག་དང་རྗེས་ཐོབ་མེད་པ་ཡིན་ཏེ། བསྒོམས་ཀྱང་འོང་ལ་མ་བསྒོམས་ཀྱང་འོང་བའོ། །འགྲོ་འཆག་ཉལ་འདུག་ཅི་བྱས་ཀྱང་ཆོས་ཉིད་འོད་གསལ་རྒྱུན་ཆད་མེད་པར་གནས་སོ། །དེའི་དུས་རིག་སྟོང་གི་ངོ་བོ་ལ་ངེས་པའི་ཤེས་པས་ནང་དུ་བལྟས་པའི་དུས་སུ། ངོ་བོའི་དོན་དེ་ལ་གང་གིས་ཀྱང་མ་ཕོག་པ་ཡིན། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་སྨྲ་བསམ་བརྗོད་མེད་ཀྱིས་ཀྱང་མ་ཕོག །དབུ་མ་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་སྐྱེ་མ་མྱོང་བྱས་པས་ཀྱང་མ་ཕོག །མ་ཧཱ་མུ་ཏྲས་བློ་ལས་འདས་པ་ཡིན་བྱས་པས་ཀྱང་མ་ཕོག །སེམས་ཙམ་པའི་ལྟ་བ་རང་རིག་རང་གསལ་ཡིན་བྱས་པས་ཀྱང་མ་ཕོག །ངའི་ཚིག་གིས་བརྗོད་པ་དེ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་ཡེ་མི་ཕོག །དེ་ངེས་པའི་ 1-11-6a ཤེས་པ་ཁ་ཕྱིར་ལྟས་པའི་དུས་སུ་ཚིག་ཙམ་དུ་མཚོན་ན་དེ་རྣམས་གང་དང་ཡང་མི་འགལ་བ་ཡིན། དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། རིག་པ་དང་སྣང་བ་བཀག་པས་མི་ཁེགས

【現代漢語翻譯】 當它到來時，就像這樣，那時未被發現的被發現，未被理解的被理解。就像窮人發現寶藏一樣，會生起無漏的喜悅，內心感到無比的快樂。然後，通過精進修持，迷惑的念頭會被清除。脫離了努力和實踐，當覺性進入無所事事的狀態時，這被稱為離戲瑜伽。即使心專注于顯現，也不會被帶走，顯現超越了肯定和否定。一切顯現都成為自解脫之地。通過在這種狀態下修持，長時間安住其中，從內在會生起多即一味的瑜伽。不需要用覺性去切斷念頭的執著，一切都會在心中得到解決。那時，會生起一種自立自主的狀態。智慧會增長，你會明白顯現是心的幻化。不需要刻意禪修，顯現有時如幻，有時如空，有時念頭會生起。當覺性和空性相認，並在本性上自然安住時，所有的念頭都會消失得無影無蹤。長時間安住于這種清明狀態，會生起無修瑜伽。一切顯現都會顯現為法性光明。貪慾等煩惱，以及生起的念頭，與法性光明同時顯現。為什麼呢？因為顯現和念頭都是法性本身。通過覺性和法身的相遇，不需要刻意禪修，法身會自然顯現。那時，沒有入定和出定之分，修不修都可以。無論行住坐臥，法性光明都會持續不斷地存在。那時，當以確定的智慧向內觀察覺性空性的本性時，本性的意義不會被任何事物觸及。不會被般若波羅蜜多的不可言說、不可思議所觸及，不會被中觀的自性本空所觸及，不會被大手印的超越心識所觸及，也不會被唯識的自明自證所觸及。我的言語也無法觸及它。當這種確定的智慧向外觀察時，如果用語言來表達，它與任何事物都不矛盾。為什麼呢？因為覺性和顯現無法被阻礙。 就像是這樣到來的，那時未被發現的被發現，未被理解的被理解。就像窮人在手中發現寶藏一樣，會生起無漏的喜悅，內心感到無比的快樂。內心會感到輕鬆愉快。因此，通過努力修持，迷惑的念頭會被清除。脫離了努力和實踐，當覺性進入無所事事的狀態時，這被稱為離戲瑜伽。即使心專注于顯現，也不會被帶走，顯現超越了肯定和否定。一切顯現都成為自解脫之地。通過在這種狀態下修持，長時間安住其中，從內在會生起多即一味的瑜伽。不需要用覺性去切斷念頭的執著，一切都會在心中得到解決。那時，會生起一種自立自主的狀態。智慧會增長，你會明白顯現是心的幻化。不需要刻意禪修，顯現有時如幻，有時如空，有時念頭會生起。當覺性和空性相認，並在本性上自然安住時，所有的念頭都會消失得無影無蹤。長時間安住于這種清明狀態，會生起無修瑜伽。一切顯現都會顯現為法性光明。貪慾等煩惱，以及生起的念頭，與法性光明同時顯現。為什麼呢？因為顯現和念頭都是法性本身。通過覺性和法身的相遇，不需要刻意禪修，法身會自然顯現。那時，沒有入定和出定之分，修不修都可以。無論行住坐臥，法性光明都會持續不斷地存在。在那時，當以確定的智慧向內觀察覺性空性的本性時，本性的意義不會被任何事物觸及。不會被般若波羅蜜多的不可言說、不可思議所觸及，不會被中觀的自性本空所觸及，不會被大手印的超越心識所觸及，也不會被唯識的自明自證所觸及。我的言語也無法觸及它。當這種確定的智慧向外觀察時，如果用語言來表達，它與任何事物都不矛盾。為什麼呢？因為覺性和顯現無法被阻礙。

【English Translation】 When it comes, it will be like this: what has not been found will be found, and what has not been understood will be understood. Like a poor man finding a treasure, a joy free from defilements will arise, and the mind will be filled with great happiness. Then, through diligent practice, the deluded thoughts will be cleared away. Separated from effort and practice, when awareness enters a state of non-doing, this is called the yoga of non-elaboration. Even if the mind focuses on appearances, it will not be carried away; appearances transcend affirmation and negation. All appearances become a place of self-liberation. By practicing in this state, and abiding in it for a long time, the yoga of many-as-one will arise from within. There is no need to use awareness to cut off the clinging to thoughts; everything will be resolved in the mind. At that time, a state of self-reliance and independence will arise. Wisdom will increase, and you will understand that appearances are the mind's illusions. There is no need for deliberate meditation; appearances sometimes seem illusory, sometimes empty, and sometimes thoughts arise. When awareness and emptiness recognize each other, and naturally abide in their essence, all thoughts will disappear without a trace. Abiding in this clear state for a long time, the yoga of non-meditation will arise. All appearances will manifest as the clear light of the Dharmata (法性). Attachment and other afflictions, as well as arising thoughts, will appear simultaneously with the clear light of the Dharmata. Why? Because appearances and thoughts are the Dharmata itself. Through the meeting of awareness and the Dharmakaya (法身), there is no need for deliberate meditation; the Dharmakaya will naturally manifest. At that time, there is no distinction between meditation and post-meditation; one can meditate or not meditate. Whether walking, standing, sitting, or lying down, the clear light of the Dharmata will continuously abide. At that time, when one looks inward with the certain knowledge of the essence of awareness and emptiness, the meaning of the essence will not be touched by anything. It will not be touched by the inexpressible and inconceivable of Prajnaparamita (般若波羅蜜多), nor by the self-empty nature of Madhyamaka (中觀), nor by the transcendence of mind of Mahamudra (大手印), nor by the self-illuminating self-awareness of Cittamatra (唯識). My words cannot touch it either. When this certain knowledge looks outward, if expressed in words, it does not contradict anything. Why? Because awareness and appearances cannot be obstructed. When it comes, it will be like this: what has not been found will be found, and what has not been understood will be understood. Like a poor man finding a treasure in his hands, a joy free from defilements will arise, and the mind will be filled with great happiness. The mind will feel light and joyful. Therefore, through diligent practice, the deluded thoughts will be cleared away. Separated from effort and practice, when awareness enters a state of non-doing, this is called the yoga of non-elaboration. Even if the mind focuses on appearances, it will not be carried away; appearances transcend affirmation and negation. All appearances become a place of self-liberation. By practicing in this state, and abiding in it for a long time, the yoga of many-as-one will arise from within. There is no need to use awareness to cut off the clinging to thoughts; everything will be resolved in the mind. At that time, a state of self-reliance and independence will arise. Wisdom will increase, and you will understand that appearances are the mind's illusions. There is no need for deliberate meditation; appearances sometimes seem illusory, sometimes empty, and sometimes thoughts arise. When awareness and emptiness recognize each other, and naturally abide in their essence, all thoughts will disappear without a trace. Abiding in this clear state for a long time, the yoga of non-meditation will arise. All appearances will manifest as the clear light of the Dharmata (法性). Attachment and other afflictions, as well as arising thoughts, will appear simultaneously with the clear light of the Dharmata. Why? Because appearances and thoughts are the Dharmata itself. Through the meeting of awareness and the Dharmakaya (法身), there is no need for deliberate meditation; the Dharmakaya will naturally manifest. At that time, there is no distinction between meditation and post-meditation; one can meditate or not meditate. Whether walking, standing, sitting, or lying down, the clear light of the Dharmata will continuously abide. At that time, when one looks inward with the certain knowledge of the essence of awareness and emptiness, the meaning of the essence will not be touched by anything. It will not be touched by the inexpressible and inconceivable of Prajnaparamita (般若波羅蜜多), nor by the self-empty nature of Madhyamaka (中觀), nor by the transcendence of mind of Mahamudra (大手印), nor by the self-illuminating self-awareness of Cittamatra (唯識). My words cannot touch it either. When this certain knowledge looks outward, if expressed in words, it does not contradict anything. Why? Because awareness and appearances cannot be obstructed.

---

། དེ་ཉིད་ཀྱི་དོན་སྟོང་པ་ཉིད་དེ་སྒྲུབས་པས་མི་འགྲུབ། དེ་ཙམ་ན་ཚིག་དང་ཐ་སྙད་རྟོག་པའི་སྤྱོད་ཡུལ་མིན། ཕྱོགས་རེ་ནས་མཚོན་ན་གང་དང་ཡང་མཐུན། དེའི་དུས་སུ་མཉམ་གཞག་ཆེན་པོའི་རྣལ་འབྱོར་ཞེས་ཀྱང་བྱའོ། །བླ་མ་རིན་པོ་ཆེའི་ཐུགས་ཉམས་ལས་འཁྲུངས་པའི་ཆོས་ཡིན། ཉམས་སྐྱེས་པ་རྣམས་ལ་ངོ་སྤྲོད་པར་བྱེད་པ། ཐེ་ཚོམ་ཟ་བར་བྱེད་པ་རྣམས་ཀྱི་ཞུ་བཏུག་བྱེད་པ་དང་། གེགས་སེལ་བར་བྱེད་པ། ངོ་བོ་རྣལ་མ་སྐྱེས་པ་རྣམས་ཀྱི་ཉམས་དང་བསྲེ་བར་བྱེད་པ་རྫོགས་སོ།། །། །། བླ་མ་རིན་པོ་ཆེ་སྒམ་པ་པོ་ལ་རྗེ་རིན་པོ་ཆེ་ཕག་མོ་གྲུ་པས་ཞུས་ལན་གྱི་ཚུལ་དུ་ཞུས་པའོ།། ༈ ༄། །བླ་མ་རིན་པོ་ཆེ་སྒམ་པ་པོའི་ཐུགས་ལས་འཁྲུངས་པའི་རྣལ་འབྱོར་ཆོས་བཞི་འཕྲ་རྒྱས་དང་བཅས་པ་ཁོ་བོ་ཕག་མོ་གྲུབ་པས་ཞུས་ལན། བླ་མ་དམ་པ་རྣམས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །བླ་མ་རིན་པོ་ཆེ་ལ་ཁོ་བོས་ཕྱིས་ཆོས་ཞིག་ཞུས་པ་ནི། རིག་པ་ཤེས་པའི་སྒོ་ནས་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྤྱི་དང་རང་གི་མཚན་ཉིད་གཏན་ལ་ཕབ་སྟེ། རྟོག་པ་བཟང་པོ་སྐྱེས་ཀྱང་རྟོག་པའི་ཕྲེང་བར་གདའ། ཐབས་ལམ་ཟབ་མོ་བསྒོམས་ཀྱང་རྣམ་རྟོག་ཉིད་ལ་ཉིད་བཀལ་དུ་འདུག་སྟེ། བདེ་གསལ་མི་རྟོག་པའི་ཉམས་བཟང་པོ་སྐྱེས་ཀྱང་། བླ་མ་བྱིན་བརླབས་ཅན་དང་། གསང་སྔགས་ཀྱི་ཐབས་ལམ་ཟབ་མོ་ཁྱད་པར་ཅན་དང་། རང་གི་མོས་གུས་དང་། དཀའ་ཐུབ་འཛོམ་པའི་དུས་བཟང་པོར་སོང་བ་ཙུག་འདུག་ཀྱང་། སྐྱེས་བུ་ཆང་གིས་གཟི་བའི་དུས་ན་བསམ་བརྗོད་བྲལ་བའི་ཉམས་སྐྱེས་པའམ། གཞོན་ནུས་བདེ་བ་མྱོང་བའི་དུས་སུ་སྨྲ་བསམ་བརྗོད་མེད་ཀྱིས་ཉམས་སྐྱེས་པའམ། བདེ་བ་ཐོབ་པ་དང་འདྲ་བར། ཞེ་སྡང་དྲག་པོ་ལ་སོགས་པ་རྐྱེན་དྲག་པོ་སྐྱེས་པའི་སྟོབས་ཀྱིས། རྐྱེན་མི་བཟློགས་པའི་དུས་སུ་ 1-11-6b རྣལ་འབྱོར་པ་གྲོང་དུ་འབྱམས་པས་འདོད་ཡོན་གྱིས་མགོ་འཁོར་བའི་དུས་སུ། ཉམས་བཟང་པོ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་། གཟི་སངས་པ་བཞིན་དུ་འགྲོ་བར་འདུག་པས་དེ་ཙམ་ན་ཆོས་ཀྱི་དོན་ལ་ངེས་པའི་ཤེས་པ་མ་སྐྱེས་ན། ཅིས་ཀྱང་མི་ཕན་པར་གདའ་བས། རྣལ་འབྱོར་རྣམ་པ་བཞིའི་རྩེ་གཅིག་གི་རྣལ་འབྱོར་བཤའ་མ་ཅིག་སྐྱེས་དུས་སུ། ངེས་པའི་ཤེས་པ་ཅི་འདྲ་བ་ཅིག་སྐྱེ་བ་ལགས། དེ་ནས་སྤྲོས་བྲལ་གྱི་རྣལ་འབྱོར་མ་ནོར་བ་ཅིག་སྐྱེས་པའི་དུས་སུ་ངེས་ཤེས་ཅི་འདྲ་བ་ཅིག་སྐྱེ་བ་ལགས། དེ་ནས་དུ་མ་རོ་གཅིག་གི་རྣལ་འབྱོར་མ་ནོར་བ་ཅིག་སྐྱེས་པའི་དུས་སུ་ངེས་པའི་ཤེས་པ་ཅི་འདྲ་བ་ཅིག་སྐྱེ་བ་ལགས། དེ་ནས་བསྒོམ་དུ་མེད་པའི་རྣལ་འབྱོར་མ་ནོར་བ་ཅིག་སྐྱེས་པའི་དུས་སུ་ངེས་པའི་ཤེས་པ་ཅི་འདྲ་བ་ཅིག་སྐྱེ་བ་ལགས་ཞེས་ཞུས་པས།། །། ཞལ་འཛུམ་མཛད་ནས་འོ་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་གྱིས་ཆོས་གོ་བར་འདུག་གསུང་ནས། ངས་ནི་བླ་མ་དམ་པའི་དྲིན་གྱིས་བླ་མའི་ཡོན་ཏན

【現代漢語翻譯】 因此，如果試圖通過實證來證明空性，那是無法實現的。因為那時，語言、詞彙和概念都無法觸及它。從某個角度來說，它與一切事物都相符。在那時，它也被稱為大平等性的瑜伽。這是從珍貴的上師的證悟體驗中誕生的法。它用於引導那些已經生起體驗的人，解答那些心存疑慮的人的疑問，消除障礙，並將真實的本質與體驗融合在一起。完畢。 這是珍貴的上師岡波巴（Gampopa）尊者以問答的形式向杰仁波切帕摩竹巴（Jé Rinpoché Phagmo Drupa）提出的問題。 我是帕摩竹巴，我回答從珍貴的上師岡波巴心中誕生的四種瑜伽及其詳細闡釋。 向神聖的上師們頂禮！我後來向珍貴的上師請教了一個問題：通過智慧來確定所有佛法的共同和個別特徵之後，即使生起了好的念頭，也仍然被念頭的鎖鏈束縛。即使修習了甚深的道，仍然是用念頭來束縛念頭。即使生起了樂、明、無念的良好體驗，但即使有具加持的上師，甚深秘密真言的特殊道，以及自己的虔誠和苦行，也仍然像一個醉漢在醉酒時生起無法思考和言說的體驗，或者像一個年輕人在享受性愛時生起無法言說的體驗，或者像獲得快樂一樣。由於強烈的憤怒等強烈情緒的驅動，在無法控制的情況下，瑜伽士在城市中游蕩，被慾望所迷惑時，所有美好的體驗都會像酒醒一樣消失。因此，如果那時沒有生起對佛法真諦的定解，那將毫無益處。因此，當生起四種瑜伽的專注瑜伽時，會生起什麼樣的定解？當生起無戲論的瑜伽時，會生起什麼樣的定解？當生起諸法一味的瑜伽時，會生起什麼樣的定解？當生起無修瑜伽時，又會生起什麼樣的定解？ 上師面帶微笑地說：『哦，善知識，你似乎理解了佛法。』我說：『我依靠神聖上師的恩德，瞭解了一些上師的功德。』

【English Translation】 Therefore, if one tries to prove emptiness through empirical means, it cannot be achieved. Because at that time, language, words, and concepts cannot reach it. From one perspective, it is in accordance with everything. At that time, it is also called the yoga of great equality. This is the Dharma that was born from the realization experience of the precious Guru. It is used to guide those who have already generated experience, to answer the questions of those who have doubts, to eliminate obstacles, and to integrate the true essence with experience. Finished. This is the question that the precious Guru Gampopa presented to Jé Rinpoché Phagmo Drupa in the form of a question and answer. I am Phagmo Drupa, and I answer the four yogas and their detailed explanations that were born from the heart of the precious Guru Gampopa. Homage to the holy Gurus! I later asked the precious Guru a question: After determining the common and individual characteristics of all Dharmas through wisdom, even if good thoughts arise, one is still bound by the chain of thoughts. Even if one practices the profound path, one is still using thoughts to bind thoughts. Even if good experiences of bliss, clarity, and non-thought arise, even with a blessed Guru, the special path of profound secret mantras, and one's own devotion and asceticism, it is still like a drunkard experiencing something that cannot be thought or spoken when drunk, or like a young person experiencing something unspeakable when enjoying sex, or like gaining happiness. Driven by strong emotions such as intense anger, in uncontrollable situations, when a yogi wanders in the city and is deluded by desires, all good experiences will disappear like waking up from drunkenness. Therefore, if one does not generate a definitive understanding of the truth of the Dharma at that time, it will be of no benefit. Therefore, when the one-pointed yoga of the four yogas arises, what kind of definitive understanding will arise? When the yoga of non-elaboration arises, what kind of definitive understanding will arise? When the yoga of oneness of all dharmas arises, what kind of definitive understanding will arise? When the yoga of non-meditation arises, what kind of definitive understanding will arise? The Guru smiled and said, 'Oh, virtuous friend, you seem to understand the Dharma.' I said, 'I rely on the kindness of the holy Guru to understand some of the Guru's qualities.'

---

་བ་སྤུ་ཉག་མ་རྒྱར་བཤགས་པ་ཙམ་ཅིག་གོས་ཏེ། ངེས་པའི་ཤེས་པ་བག་ཙམ་ཅིག་སྐྱེས་པ་དེ། འགྲོ་བ་ལ་ཕན་པའི་བསམ་པས་ངོ་བོ་རྗེན་པར་བཤད་ནས། རིག་པ་དང་སྟོང་པ་ངོ་སྤྲད་ཀྱང་། སྟོན་པ་ཀུན་དང་བསྒོམ་ཆེན་མང་པོ་བྱོན་པ་རྣམས། ངེས་པའི་ཤེས་པ་མི་སྐྱེ་བར། ལོ་མ་དང་ཡལ་ག་འདྲ་བའི་ཚིག་ན་ཡ་མང་པོ་དང་། ཐབས་ལམ་ཞུ་ཟེར་བ་མང་པོ་འོང་བར་འདུག །དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་གྱིས་གོ་བར་འདུག་པས་འདི་ལྟར་ཡིན་པ་ལ། ཐུགས་ལ་ཟུང་ཅིག་གསུང་ནས་གནང་བ་ནི། དེ་ལ་དང་པོ་རྩེ་ཅིག་གི་རྣལ་འབྱོར་མ་ནོར་བ་ཅིག་སྐྱེས་པའི་དུས། རང་གི་རིག་པ་འདི་རྣམ་རྟོག་གིས་མ་སྐྱོད་པར་ཅིར་ཡང་མ་བཅོས་གང་ལ་ཡང་མི་སེམས་པར་གཞག་པ་སྟེ། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་རྒྱལ་པོ་ཡིན་པས་ངེས་པའི་ཤེས་པ་སྐྱེ་དགོས། ཁ་ཅིག་དེ་ལྟར་སྐྱེས་ཀྱང་། ཡིན་པར་མ་ཤེས་པས། བསྒོམ་དེ་དམིགས་གཏད་ཅན་ནམ། ཉམས་ 1-11-7a མྱོང་ཅན་ནམ་ཡང་ན་རྣམ་རྟོག་འགགས་སྣང་བ་ནུབ་ནས་རོ་བཞིན་དུ་འདོད་འདུག་སྟེ། དེ་མིན་གསུང་། དེ་ནས་སྤྲོས་བྲལ་གྱི་རྣལ་འབྱོར་མ་ནོར་བ་ཅིག་སྐྱེས་པའི་དུས་སུ། གསལ་སྟོང་ལ་བློ་འབྱོངས་པས་འཁོར་འདས་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་རང་སེམས་ཀྱི་རྣམས་འཕྲུལ་ཡིན་ཏེ། སེམས་ཉིད་སྐྱེ་བ་མེད་པ་རྩད་ཆོད་ནས་འཁོར་འདས་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་རང་སར་དག་པའི་ངེས་པའི་ཤེས་པ་ལྷངས་ཀྱིས་སྐྱེ་དགོས། དེ་ལྟར་མཁའ་འགྲོ་མ་གུར་ལས། སེམས་བསྒོམས་པས་ནི་སངས་རྒྱས་ཏེ། །རིན་ཆེན་སེམས་ལས་ཕྱིར་གྱུར་པའི། །སངས་རྒྱས་མེད་ཅིང་སེམས་ཅན་མེད་ཅེས་སོ། །དེ་ནས་དུ་མ་རོ་གཅིག་གི་རྣལ་འབྱོར་མ་ནོར་བ་ཅིག་སྐྱེས་པའི་དུས་སུ། སེམས་ཀྱི་སྣང་བ་རིག་པའི་རྩལ་རྣམ་རྟོག་སྣ་ཚོགས་སུ་འགྱུས་ཀྱང་གཉེན་པོ་གཞན་རྟེན་མི་དགོས་པར་སེམས་ཀྱི་རྣམ་རྟོག་ཉིད་ལ་བདེན་པ་དང་རྟག་པར་མ་གྲུབ་པར་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་མ་སྐྱེས་ཏེ། ཆོས་ཉིད་དུ་ངེས་པའི་ཤེས་པ་ལྷངས་ཀྱིས་སྐྱེ་དགོས། དེ་ནས་ཐ་མ་སྒོམ་དུ་མེད་པའི་རྣལ་འབྱོར་མ་ནོར་བ་ཅིག་སྐྱེས་པའི་དུས་དུ། སེམས་ཀྱི་རྣམ་རྟོག་དང་བསྒོམ་པའི་ཉམས་དང་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་རྣམས་ངོ་བོ་མཐོང་བའི་མཐུས་དབྱིངས་སུ་ཡལ་ཏེ། ཐ་མལ་གྱི་ཤེས་པ་མ་བཅོས་པ་ཆོས་ཉིད་དུ་ངོས་འཛིན་པ་ངེས་པའི་ཤེས་པ་ལྷངས་ཀྱིས་སྐྱེ་དགོས། དེ་ཡང་དང་པོར་རྩེ་ཅིག་གི་རྣལ་འབྱོར་བསྒོམ་པའི་དུས་སུ། བྱ་བ་ཐམས་ཅད་བློས་བཏང་ལ་ལུས་སེམས་ཁོང་གློད་ལ་སེམས་ནམ་མཁའ་ལྟར་འཕངས་བསྟོད། ས་བཞི་ལྟར་རྒྱ་བསྐྱེད། རི་བོ་ལྟར་ལྷུན་དབབ། མར་མེ་ལྟར་གསལ་བསྟོད། མན་ཤེལ་ལྟར་དྲི་མ་སྤངས་ཏེ། གསལ་སྟོང་རྟོག་པ་དང་བྲལ་བའི་སིང་ངེ་ཡེ་རེ་གཞག །དེའི་དུས་སུ་ཁམས་དང་འབྱུང་བའི་སྟོབས་ཀྱིས་རེས་གསལ་སིང་ངེ་བའི་ཉམས་སྐྱེ། རེས་སྟོང་སང་ངེ་བ་སྐྱེ། རེས་རྟོག་པ་འཕྲོ། རེ

【現代漢語翻譯】 僅僅穿著一件粗糙的羊毛衣服，生起少許的定解，爲了利益眾生，我坦誠地講述其本質，介紹覺性和空性。然而，許多導師和偉大的修行者出現，卻未能生起定解，反而出現了像樹葉和樹枝一樣繁瑣的言辭，以及許多所謂的方便法門。善知識似乎明白這一點，並說：『要記住這一點。』然後給予開示：『首先，當生起無誤的專注瑜伽時，自己的覺性不被分別念所動搖，不作任何改變，也不思任何事物，安住於此。因為這是三摩地之王，所以必須生起定解。有些人即使生起了這種體驗，卻不認識它，認為這種禪修是帶有目標、帶有體驗，或者只是分別念停止的現象，像死人一樣。』他說：『不是這樣的。』然後，當生起無誤的離戲瑜伽時，因為精通光明和空性，所以對輪迴和涅槃的一切法都是自心的顯現生起定解，徹底了知心性本無生，輪迴和涅槃的一切法在本性中清凈。正如空行母古汝梨（Kurukullā）所說：『修心即成佛，除了珍貴的心之外，沒有佛，也沒有眾生。』然後，當生起無誤的多種一味瑜伽時，即使心的顯現、覺性的力量轉變為各種分別念，也不需要其他的對治或依靠，因為心的分別念本身並非真實和恒常，其自性本無生，必須對法性生起定解。最後，當生起無誤的無修瑜伽時，心的分別念、禪修的體驗和證悟的智慧，都因見到其本質的力量而消融於法界，對未經改造的平凡覺性認識為法性，必須生起定解。此外，最初在修持專注瑜伽時，要放下一切事務，放鬆身心，像天空一樣展開心量，像大地一樣擴充套件心量，像山一樣穩固心量，像燈一樣照亮心量，像水晶一樣去除污垢，安住于光明空性、遠離分別唸的清明狀態。那時，由於元素和力量的影響，有時會生起清明澄澈的體驗，有時會生起空曠澄明的體驗，有時會生起分別念。

【English Translation】 Wearing only a rough woolen garment, and having generated a slight certainty, I openly explain the essence with the intention of benefiting beings, introducing awareness and emptiness. However, many teachers and great meditators have appeared, but without generating certainty, there have been many words like leaves and branches, and many so-called expedient methods. The virtuous teacher seems to understand this, and said, 'Keep this in mind.' Then he gave the following instruction: 'First, when an unmistaken one-pointed yoga arises, one's own awareness is not moved by conceptual thoughts, not altered in any way, and not thinking of anything, but remains as it is. Because this is the king of samadhi, certainty must arise. Some people, even if they have such an experience, do not recognize it as such, and think that this meditation is either goal-oriented, experience-oriented, or that conceptual thoughts have stopped and it feels like being dead.' He said, 'That is not it.' Then, when an unmistaken yoga of freedom from elaboration arises, because one is skilled in clarity and emptiness, one must generate certainty that all phenomena of samsara and nirvana are the magical displays of one's own mind, and that the nature of mind is without birth, and that all phenomena of samsara and nirvana are pure in their own place. As the dakini Kurukullā said: 'By meditating on the mind, one becomes a Buddha. Apart from the precious mind, there is no Buddha and no sentient being.' Then, when an unmistaken yoga of diverse flavors as one arises, even though the appearances of the mind, the power of awareness, transform into various conceptual thoughts, there is no need for other antidotes or reliance, because the conceptual thoughts of the mind themselves are not established as true and permanent, and their nature is unborn. One must generate certainty in the nature of reality. Finally, when an unmistaken yoga of no meditation arises, the conceptual thoughts of the mind, the experiences of meditation, and the wisdom of realization, vanish into the expanse by the power of seeing their essence. One must generate certainty in recognizing ordinary, unaltered awareness as the nature of reality. Furthermore, initially, when meditating on one-pointed yoga, one must abandon all activities, relax the body and mind, and let the mind soar like the sky, expand like the earth, be stable like a mountain, shine like a lamp, and be free from impurities like crystal. One should rest in the clear, empty, and non-conceptual state. At that time, due to the power of the elements and energies, sometimes a clear and lucid experience arises, sometimes an empty and transparent experience arises, and sometimes conceptual thoughts arise.

---

ས་རྟོག་གེ་བ་ཡང་ཡོད། རེས་ང་ལ་བསྒོམ་མེད་སྙམ་པའི་ཡི་ 1-11-7b མུག་པའང་འོང་། ཇི་ལྟར་གྱུར་ཡང་སེམས་ཉིད་གསལ་སྟོང་དུ་མ་བཅོས་པར་སིང་ངེ་བ་ཁོ་ན་ལ་ནན་ཏན་དུ་བསྒོམ་མོ། །དེ་ཅི་ཞིག་ཙ་ན་རྩེ་ཅིག་རྣལ་འབྱོར་བཤའ་མ་དེ། ནམ་སྐྱེས་ཆ་མེད་པར་འཆར་ཏེ། དེ་ལ་ཉམས་ནི་ཤེས་པ་སྤྲོ་སིང་ངེ་དགའ་སིང་ངེ་བ། སྣང་བ་ལ་སྤྲོས་པ་བཏང་ཡང་མི་འགྲོ་བར་གསལ་སིང་ངེ་གནས་པ་ཅིག་འབྱུང་ངོ་། །དེའི་དུས་སུ་ངེས་པའི་ཤེས་པ་ཅིག་སྐྱེས་ཏེ། ཆུ་མ་རྙོགས་པར་བཞག་པ་ལྟ་བུའམ། མེ་ཏོག་བཞིན་དུ་དངས་སིང་ངེ་ས་ལེ་འབྱུང་སྟེ། རིག་པ་མ་བཅོས་པར་ཆོས་ཉིད་དུ་ངོ་འཕྲོད་པས་རེ་དོགས་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་ལོ། །དེ་ཉིད་སྤྲོས་བྲལ་གྱི་རྣལ་འབྱོར་ཡིན་ཏེ། དེ་ལ་སྒོམས་པས་ཉམས་ནི་སྤྲོས་པའི་མཐའ་ཐམས་ཅད་རིག་པ་རང་གི་ཆོ་འཕྲུལ་ཡིན་པས། རིག་པ་གསལ་སྟོང་དུ་དག་ཙ་ན། རིག་པ་ལྷང་ངེ་ལྷན་ནེ་རྗེན་ནེ་ཅེ་རེ་བ་ཅིག་འབྱུང་། དེའི་དུས་སུ་ངེས་པའི་ཤེས་པ་ཅིག་སྐྱེ་ཏེ། སྐྱུ་རུ་ར་རློན་པ་ལག་མཐིལ་དུ་བཞག་པའམ། མན་ཤེལ་ཕྱིས་ནས་དག་པ་མཁར་གཞོང་དུ་བཞག་པ་བཞིན། སྤྲོས་པའི་མཐའ་ཐམས་ཅད་རིག་པའི་རྣམ་འཕྲུལ་ཡིན་ཏེ། རིག་པ་ངོ་ཤེས་པས་གསལ་དངས་སུ་དག་ཙ་ན། རིག་སྟོང་གསལ་དངས་སུ་ལྷག་གེ་བ་ཅིག་འབྱུང་ངོ་། །དེ་ལ་ཡུན་རིང་དུ་བསྒོམས་པས་དུ་མ་རོ་གཅིག་གི་རྣལ་འབྱོར་བྱ་བ་འཆར་ཏེ། དེ་ལ་ཉམས་ཅིག་འཆར་བ་ནི་བསྒོམ་པའི་བློ་བཏང་མི་དགོས་པར། ངོ་བོ་རང་གསལ་དུ་ཧྲིག་གེ་གནས་གཉེན་པོ་རྟེན་མི་དགོས་པར་རྟོག་པ་མི་འབྱུང་། སྒྲོ་འདོགས་བཅད་མི་དགོས་པར་སེམས་གསལ་སྟོང་དུ་དག་པས། རྟོགས་དཔྱོད་ཀྱི་བློ་མི་འཆར་རོ། །དེའི་དུས་སུ་ངེས་པའི་ཤེས་པ་ཅིག་སྐྱེ་ཏེ། ཉི་མ་ཤར་ཙ་ན་མུན་པ་རངས་སར་དག་པ་བཞིན་དུ། རིག་པ་གསལ་སྟོང་དུ་དག་ཙ་ན། རྣམ་རྟོག་བཙལ་ཡང་མི་རྙེད་པར་དག་སིང་ངེ་འགྲོ་བའོ། །དེའི་དུས་ཤེས་པ་ཁ་ནང་དུ་བལྟས་པས། ངོ་བོ་གསལ་དག་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་བདེ་བར་གསལ་སིང་ངེ་བ་དེ་མཉམ་བཞག་ཡིན་ལ། ཤེས་པ་ཕྱིར་ 1-11-8a བལྟས་པས་སྣང་བ་ལུང་མ་སྟན་དུ་ལྟ་བ་དེ་རྗེས་ཐོབ་ཡིན། ལར་མཉམ་རྗེས་མེད་པ་ཡིན། དེའི་དུས་བསྒོམ་དུ་མེད་པའི་བསྒོམ་པ། བསམ་དུ་མེད་པའི་བསམ་གཏན། ཆུ་བོ་རྒྱུན་གྱི་རྣལ་འབྱོར་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ཡང་ཡུན་རིང་དུ་བསྒོམས་པས་བསྒོམ་དུ་མེད་པའི་རྣལ་འབྱོར་ཞེས་པ་སྐྱེ་སྟེ། དེ་ལ་ཉམས་ནི་སྟོན་ཀའི་ཉི་མ་གུང་གི་ནམ་མཁའི་དཀྱིལ་བཞིན་དུ། ཅིར་ཡང་མ་གྲུབ། གར་ཡང་མ་འགགས་པ། ཅི་ལ་ཡང་མི་གནས་གང་དང་ཡང་མཐུན། འདུ་འབྲལ་མེད་པར་སིང་ངེ་གནས་པའོ། །དེའི་དུས་སུ་ངེས་པའི་ཤེས་པ་ཅིག་སྐྱེ་སྟེ། ཐ་མལ་པའི་ཤེས་པ་མ་བཅོས་པ་འདི་གྲྭ་མ་ཆག་ཟུར་མ་ཉམས། རྒྱ་མ་ཞིག་པ། གཞི་ཆམ་ཆམ། བདེ་མལ་མལ། མ་བཅོས་མ་སླད

【現代漢語翻譯】 有時也會產生我是個思想家的想法，有時也會產生我沒有禪修的沮喪感。無論如何，都要認真地禪修，讓自性清明空性，不加改造地保持清醒。那是什麼呢？那就是頂峰瑜伽。當它毫無預兆地生起時，體驗是覺知清醒、喜悅清醒。即使放下對顯現的執著，它仍然清晰地存在。在那時，會生起一種確定的覺知，就像水靜止不渾濁，或者像花朵一樣清新。不改造覺知，就能認識法性，從而脫離一切希望和恐懼。這就是離戲瑜伽。通過禪修，體驗是，一切戲論的邊際都是覺知自身的幻化。當覺知清明空性時，覺知會變得清晰、完整、赤裸。在那時，會生起一種確定的覺知，就像把濕的余甘子放在手掌中，或者像擦拭乾凈的藍寶石放在盤子里一樣。一切戲論的邊際都是覺知的幻化。當認識到覺知的自性而變得清明時，覺性空性會變得清晰。如果長期禪修，就會生起多味一體的瑜伽。體驗是，不需要放下禪修的念頭，自性就會清晰地存在，不需要依靠任何東西，也不會產生分別念。不需要斷除增益和損減，心就會清明空性，也不會產生分別念。在那時，會生起一種確定的覺知，就像太陽升起時黑暗自然消失一樣。當覺知清明空性時，即使尋找分別念也找不到，它會自然清凈。那時，當覺知向內看時，自性清凈，法性的安樂清晰，這就是止。當覺知向外看時，將顯現視為指路明燈，這就是觀。實際上，沒有止觀之分。那時，就是無修之修，無思之禪，常流瑜伽。如果長期禪修，就會生起無修瑜伽。體驗就像秋日正午的太陽，不落於任何處，不滯留于任何處，不住于任何處，與任何事物都相融，沒有聚集和分離，只是清醒地存在。在那時，會生起一種確定的覺知，這種未經改造的平凡覺知，沒有破損，沒有缺失，沒有損壞，基礎穩固，安樂自然，不加改造，不加偽飾。 There are also those who are thinkers. Sometimes the thought arises that I have no meditation. However it may be, one should meditate diligently on the nature of mind, clear and empty, without fabrication, just being present. What is that? That is the peak yoga, a sham. When it arises unexpectedly, the experience is that awareness is clear and joyful. Even if one lets go of elaboration on appearances, it remains clearly present. At that time, a definite knowing arises, like water left undisturbed, or like a flower, clear and fresh. Without fabricating awareness, one recognizes the nature of reality, and is free from all hope and fear. That itself is the yoga free from elaboration. By meditating on that, the experience is that all extremes of elaboration are the magical display of awareness itself. When awareness is purified into clarity and emptiness, awareness becomes clear, complete, naked, and bare. At that time, a definite knowing arises, like placing a wet Emblica fruit in the palm of one's hand, or like placing a polished sapphire in a bowl. All extremes of elaboration are the magical display of awareness. When one recognizes the nature of awareness and it becomes clear and pure, awareness-emptiness becomes clear and distinct. By meditating on that for a long time, the yoga of many tastes becoming one arises. The experience is that one does not need to abandon the thought of meditation. The essence is self-luminous, remaining clearly present, without needing to rely on anything, and no thoughts arise. Without needing to cut off additions and subtractions, the mind is purified into clarity and emptiness, and no thoughts of analysis arise. At that time, a definite knowing arises, like when the sun rises, darkness naturally disappears. When awareness is purified into clarity and emptiness, even if one searches for thoughts, one cannot find them, and it goes purely. At that time, when awareness looks inward, the essence is clear and pure, and the bliss of the nature of reality is clear. That is shamatha (止，止禪，śamatha，calm abiding). When awareness looks outward, seeing appearances as instructions, that is vipassanā (觀，觀禪，vipaśyanā，insight meditation). Actually, there is no shamatha or vipassanā. At that time, it is called meditation without meditation, contemplation without contemplation, the yoga of the continuous stream. Again, by meditating on that for a long time, what is called yoga without meditation arises. The experience is like the sun at noon in the autumn sky, not established in anything, not obstructed in any way, not abiding in anything, in harmony with everything, without gathering or scattering, just being present. At that time, a definite knowing arises, this ordinary awareness, unfabricated, without being broken, without being diminished, without being destroyed, the foundation is firm, bliss is natural, unfabricated, unadulterated.

【English Translation】 Sometimes the thought arises that I am a thinker, and sometimes the frustration arises that I have no meditation. However it may be, one should meditate diligently on the nature of mind, clear and empty, without fabrication, just being present. What is that? That is the peak yoga, a sham. When it arises unexpectedly, the experience is that awareness is clear and joyful. Even if one lets go of elaboration on appearances, it remains clearly present. At that time, a definite knowing arises, like water left undisturbed, or like a flower, clear and fresh. Without fabricating awareness, one recognizes the nature of reality, and is free from all hope and fear. That itself is the yoga free from elaboration. By meditating on that, the experience is that all extremes of elaboration are the magical display of awareness itself. When awareness is purified into clarity and emptiness, awareness becomes clear, complete, naked, and bare. At that time, a definite knowing arises, like placing a wet Emblica fruit in the palm of one's hand, or like placing a polished sapphire in a bowl. All extremes of elaboration are the magical display of awareness. When one recognizes the nature of awareness and it becomes clear and pure, awareness-emptiness becomes clear and distinct. By meditating on that for a long time, the yoga of many tastes becoming one arises. The experience is that one does not need to abandon the thought of meditation. The essence is self-luminous, remaining clearly present, without needing to rely on anything, and no thoughts arise. Without needing to cut off additions and subtractions, the mind is purified into clarity and emptiness, and no thoughts of analysis arise. At that time, a definite knowing arises, like when the sun rises, darkness naturally disappears. When awareness is purified into clarity and emptiness, even if one searches for thoughts, one cannot find them, and it goes purely. At that time, when awareness looks inward, the essence is clear and pure, and the bliss of the nature of reality is clear. That is shamatha (止，止禪，śamatha，calm abiding). When awareness looks outward, seeing appearances as instructions, that is vipassanā (觀，觀禪，vipaśyanā，insight meditation). Actually, there is no shamatha or vipassanā. At that time, it is called meditation without meditation, contemplation without contemplation, the yoga of the continuous stream. Again, by meditating on that for a long time, what is called yoga without meditation arises. The experience is like the sun at noon in the autumn sky, not established in anything, not obstructed in any way, not abiding in anything, in harmony with everything, without gathering or scattering, just being present. At that time, a definite knowing arises, this ordinary awareness, unfabricated, without being broken, without being diminished, without being destroyed, the foundation is firm, bliss is natural, unfabricated, unadulterated.

---

་པ། མ་སྣན་མ་བྲི་བར་ཆོས་ཉིད་དུ་ལྷངས་ཀྱིས་ཤར་བའོ། །དེའི་དུས་སུ་སྣང་བ་དང་རིག་པ་བཀག་པས་མི་ཁེགས་པ་སྟེ། སེམས་ཉིད་ཀྱི་རྩལ་དུ་རང་སྣང་རང་ཤར་བའི་གནད་ཀས་སོ། །རྟོག་པ་དང་འཁྲུལ་པ་བཙལ་ཀྱང་མི་རྙེད་དེ། དེ་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་རང་སྟོང་རང་དག་པའི་གནད་ཀས་སོ། །ཆོས་ཉིད་སྒྲུབས་པས་མི་འགྲུབ་སྟེ། བསྒོམ་དུ་མེད་ཅིང་རང་བཞིན་སྐྱེ་མ་མྱོང་བའི་གནད་ཀས། །གནས་པ་ལ་བཞག་པའི་ཐབས་མེད་དེ། བསྒོམས་ཚད་འཁྲུལ་པ་ཡིན་པའི་གནད་ཀས་སོ། །ཡང་ན་སྟོང་ཉིད་ངོ་བོ་བསྒོམ་དུ་མི་བཏུབ་པའི་གནད་ཀའོ། །མཉམ་བཞག་དང་རྗེས་ཐོབ་མེད་དེ་ཆོས་ཉིད་དེ་སྤང་ཐོབ་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ཡང་ཧེ་བཛྲ་ལས། ངོ་བོ་གཟུགས་མེད་མཐོང་བ་པོ་ཡང་མེད། །སྒྲ་མེད་ཐོས་པ་པོ་ཡང་མེད། །དྲི་མེད་སྣོམ་པ་པོ་ཡང་མེད། །རོ་མེད་མྱོང་བ་པོ་ཡང་མེད། །རེག་མེད་རེག་པ་པོ་ཡང་མེད། །སེམས་མེད་སེམས་ལས་བྱུང་བ་མེད། ། ཅེས་པས་སོ། །ཡང་ཧེ་བཛྲ་ལས། སེམས་ཅན་སངས་རྒྱས་ཡིན་མོད་ཀྱང་། །འོན་ཀྱང་བློ་བུར་དྲི་མས་སྒྲིབས། །དྲི་མ་དེ་བསལ་སངས་རྒྱས་ཉིད། །ཅེས་སོ། །གང་ཞིག་ཡིད་ 1-11-8b ཀྱིས་མ་བསྒོམས་པར། །འགྲོ་བ་ཐམས་ཅད་བསྒོམ་པར་བྱ། །ཅེས་སོ། །ལར་དང་པོའི་རྩེ་གཅིག་གི་རྣལ་འབྱོར་གྱི་དུས་སུ། འདུ་འཛི་སྤངས་ཤིང་བརྩོན་འགྲུས་བསྐྱེད་པ་གལ་ཆེ། དེ་ནས་སྤྲོས་བྲལ་གྱི་རྣལ་འབྱོར་གྱི་དུས་སུ། བཏང་སྙོམས་ལ་མ་ལུས་པར་ཤེས་པ་ངར་དང་བཅས་པ་གལ་ཆེ། དུ་མ་རོ་གཅིག་གི་རྣལ་འབྱོར་གྱི་དུས་སུ་གོ་ཡུལ་སྤྱིའི་རྣམ་པ་དང་མ་འདྲེས་པར་ནང་དུ་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་གལ་ཆེ། བསྒོམ་དུ་མེད་པའི་རྣལ་འབྱོར་གྱི་དུས་སུ། ཉམས་མྱོང་གི་རྩི་ལ་མ་འབྱར་བ་གལ་ཆེ་གསུང་ངོ་། །ཉམས་ལ་མ་ཞེན་པ་ཅིག་དགོས་གསུང་། བླ་མ་རིན་པོ་ཆེའི་ཐུགས་ལས་འཁྲུངས་པའི་རྣལ་འབྱོར་ཆོས་བཞི་འཕྲ་རྒྱས་དང་བཅས་པ་ཁོ་བོས་ཞུས་ལན་གྱི་ཚུལ་དུ་ཞུས་པའོ།། །། ༄། །གཉུག་མའི་སྙིང་པོ་འབྱུང་བ་ཅེས་བྱ་བ། ན་མོ་རད་ན་གུ་རུ། མཉམ་མེད་རིན་པོ་ཆེ་ལ་འདུད། དང་པོ་ཞི་གནས་སྐྱེ་བར་བྱེད་པའི་རྒྱུ་བཞི། བླ་མའི་བྱིན་བརླབས་ཀྱིས་སྐྱེ་བ་དང་། རྟེན་འབྲེལ་ལས་སྐྱེ་བ་དང་། ཚོགས་བསགས་པ་ལས་སྐྱེ་བ་དང་། སྡིག་པ་སྦྱངས་པ་ལས་སྐྱེ་བ་དང་བཞིའོ། །སེམས་ཀྱི་ངོ་བོ་མ་བཅོས་པ་མ་སླད་པ་རྣལ་མ་གསལ་ལ་དག་པ་དུས་ཐམས་ཅད་པ་རྒྱུན་ཆད་མེད་པ་ཅིག་ཡིན་ཏེ། དེ་ལ་ཡང་གཉིས། སྣང་ལ་ངེས་པ་དང་སྣང་ལ་མ་ངེས་པའོ། །སྟོན་ཀའི་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུ་དང་། སེམས་གཉིས་སུ་མེད་པར་རྟོགས་པ་དེ་སྣང་ལ་ངེས་པ་ཡིན། ཡར་སངས་རྒྱས་ལ་མི་རེ། མར་འཁོར་བ་ལ་མི་དོགས། གཞན་གྱིས་སྒྱུར་ཡང་མི་འགྱུར་བ་དེ་སྣང་ལ་མ་ངེས་པ་ཡིན་ནོ། མ་ངེས་པའི་ཉམས་མྱོང་ལ་བཞི་སྟེ། ཞི་གནས་ཀྱི་བདེ་གསལ་མི་རྟོ

【現代漢語翻譯】 不增不減，法性自然顯現。此時，顯現與覺知無法被阻斷，這是心性力量的自顯自現的關鍵。尋找分別念和錯覺也找不到，這是其自性本空本凈的關鍵。修法性無法成就，這是無修且自性不生的關鍵。沒有安住的方法，因為凡是修習皆是錯覺的關鍵。或者說是空性本體無法修習的關鍵。無有止觀，因為法性遠離斷證。如《黑汝嘎續》所說：『本體無形，無有見者；無聲，無有聞者；無味，無有嗅者；無味，無有嘗者；無觸，無有觸者；無心，無有心生。』又如《黑汝嘎續》所說：『眾生本是佛，然為客塵所染污，除此污垢即是佛。』無論何時，不以意念修，一切眾生皆當修。』 總而言之，在最初的專注瑜伽時，遠離喧囂，精進努力至關重要。然後在離戲瑜伽時，對一切保持中舍，並完全瞭解其本質至關重要。在多味一體瑜伽時，不與普遍的認知混淆，內在體驗至關重要。在無修瑜伽時，不執著于體驗的滋味至關重要。據說不要執著于任何體驗。我以問答的形式記錄了上師仁波切心中誕生的四種瑜伽及其詳細解釋。 那摩惹那咕嚕（藏文：ན་མོ་རད་ན་གུ་རུ།，梵文天城體：नमोरत्नगुरु，梵文羅馬擬音：namo ratna guru，漢語字面意思：皈命珍寶上師）。頂禮無與倫比的仁波切。首先是生起止觀的四個原因：上師的加持而生起，依緣起而生起，積累資糧而生起，以及凈化罪障而生起。心之本體，不造作、不摻雜、真實、清明、純凈，恒常不斷。這又分為兩種：對顯現確定和對顯現不確定。如同秋天的天空，以及證悟心無二元，這是對顯現確定。向上不仰慕佛，向下不厭惡輪迴，他人無法改變，這是對顯現不確定。不確定的體驗有四種：止觀的樂、明、無念。

【English Translation】 Without adding or subtracting, the Dharmata (藏文：ཆོས་ཉིད།，梵文天城體：धर्मता，梵文羅馬擬音：Dharmatā，漢語字面意思：法性) naturally manifests in its fullness. At that time, appearances and awareness cannot be blocked; this is the key to the self-display and self-arising of the mind's power. Even if you search for thoughts and delusions, you will not find them; this is the key to its own nature being self-empty and self-pure. Dharmata (藏文：ཆོས་ཉིད།，梵文天城體：धर्मता，梵文羅馬擬音：Dharmatā，漢語字面意思：法性) cannot be accomplished by practice; this is the key to being without meditation and without inherent birth. There is no way to fix it in a state of abiding, because the more you meditate, the more deluded you become. Or it is the key that the essence of emptiness cannot be meditated upon. There is no Samatha (藏文：ཞི་གནས།，梵文天城體：शमथ，梵文羅馬擬音：śamatha，漢語字面意思：止) and Vipassanā (藏文：ལྷག་མཐོང་།，梵文天城體：विपश्यना，梵文羅馬擬音：vipaśyanā，漢語字面意思：觀) because Dharmata (藏文：ཆོས་ཉིད།，梵文天城體：धर्मता，梵文羅馬擬音：Dharmatā，漢語字面意思：法性) is free from abandonment and attainment. As the Hevajra (藏文：ཧེ་བཛྲ།，梵文天城體：हेवज्र，梵文羅馬擬音：Hevajra，漢語字面意思：黑汝嘎) says: 'Essence is formless, there is no seer; there is no sound, there is no hearer; there is no smell, there is no smeller; there is no taste, there is no taster; there is no touch, there is no toucher; there is no mind, there is no mind-born.' Again, as the Hevajra (藏文：ཧེ་བཛྲ།，梵文天城體：हेवज्र，梵文羅馬擬音：Hevajra，漢語字面意思：黑汝嘎) says: 'Sentient beings are Buddhas, but they are obscured by adventitious stains. Remove those stains and you are a Buddha.' Whatever is not meditated upon by the mind, all beings should meditate upon. In general, during the initial one-pointed yoga, it is important to abandon busyness and generate diligence. Then, during the yoga of freedom from elaboration, it is important to be completely aware of equanimity, along with its essence. During the yoga of many tastes as one, it is important to experience it inwardly without mixing it with the general appearance of the field of perception. During the yoga of non-meditation, it is important not to cling to the taste of experience. It is said that one should not be attached to any experience. I have recorded in the form of questions and answers the four yogas and their detailed explanations that arose from the heart of the precious Lama. Namo Ratna Guru (藏文：ན་མོ་རད་ན་གུ་རུ།，梵文天城體：नमोरत्नगुरु，梵文羅馬擬音：namo ratna guru，漢語字面意思：皈命珍寶上師). Homage to the Incomparable Rinpoche. First, the four causes for the arising of Samatha (藏文：ཞི་གནས།，梵文天城體：शमथ，梵文羅馬擬音：śamatha，漢語字面意思：止): arising from the blessings of the Guru, arising from dependent origination, arising from accumulating merit, and arising from purifying sins. The essence of mind, uncorrected, unadulterated, genuine, clear, and pure, is something that is constant and uninterrupted at all times. This is also divided into two: certainty in appearance and uncertainty in appearance. Like the autumn sky, and realizing that the mind is non-dual, this is certainty in appearance. Upwardly, one does not admire the Buddha; downwardly, one does not dislike Samsara (藏文：འཁོར་བ།，梵文天城體：संसार，梵文羅馬擬音：saṃsāra，漢語字面意思：輪迴); others cannot change it; this is uncertainty in appearance. There are four uncertain experiences: the bliss, clarity, and non-thought of Samatha (藏文：ཞི་གནས།，梵文天城體：शमथ，梵文羅馬擬音：śamatha，漢語字面意思：止).

---

ག་པའོ། །ཉམས་ལ་རེས་ཡོད་སྙམ་ལ་རེས་མེད་དམ་སྙམ་མོ། །མི་རྟོག་པས་རྒྱུ་བྱས་ནས་མར་ལྡོག་ཉེན་ཡོད། ཁམས་གསུམ་དུ་འཁོར་བའི་རྒྱུར་ཡང་འགྲོ་ཉེན་ཡོད། དང་པོ་སློབ་པའི་དུས་སུ་རིག་པ་གསལ་སིང་ངེ་བ་དེ་ལ་སློབ། དེ་ཡང་ཤེས་པ་མ་ཡེངས་པ་ལ་སློབ། དེ་ཡང་རིག་པའི་ངོ་བོ་མ་ 1-11-9a ཡེངས་པ་ལ་སློབ་པར་བྱའོ། །དེ་ལ་གོམས་ཙ་ན་རང་ལ་ངེས་ཤེས་སྐྱེ་བ་ཡིན་གསུང་། སེམས་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་དེ་མ་ཤོར་བར་བྱས་ནས། རྣམ་རྟོག་སྟེ་ཅི་ཙམ་ཡང་འཕྲོ་བ་ཡིན་གསུང་། དཔེར་ན་ནམ་མཁའ་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་དག་པ་ཡིན་ཡང་། སྤྲིན་དང་ན་བུན་དང་ཁུག་སྣ་ལ་སོགས་པ་ཅི་ཙམ་ཡང་འོང་བ་ཡིན་གསུང་། ནམ་མཁའ་རང་ལ་དངས་ནས་འགྲོ་བ་དང་འདྲའོ། །དེ་ཡང་རྣམ་རྟོག་གྲོགས་སུ་འགྲོ་བ་བྱ་བ་ཡིན། རྣམ་རྟོག་འཕྲོ་རུ་མ་བཏུབ་ན་སླར་ལ་ཐུ་བ་ཡིན་གསུང་། གཟུགས་མེད་དུ་སྐྱེ་ཉེན་ཡོད་གསུང་། ཡི་དམ་སྐད་ཅིག་གིས་རྫོགས་པར་བསྒོམ་དགོས་གསུང་། སྐད་ཅིག་དྲན་རྫོགས་ཀྱིས་འོད་གསལ་འབའ་ཞིག་བསྒོམ་པའོ། །དེ་ཡང་གསལ་སིང་ངེ་བ་དེ་ཉམས་མྱོང་ཡིན། དེ་ལ་མ་ཡེངས་པ་དེ་གནས་པ་ཡིན། ཤེས་རབ་ཀྱིས་བལྟས་པས་ཅིའི་ངོ་བོར་ཡང་མ་གྲུབ་པ་དེ་རྟོགས་པ་ཡིན། བླ་མ་རྟོགས་ལྡན་གྱིས་སློབ་མ་སྐལ་ལྡན་ཚེ་འདི་ཉིད་བློས་བཏང་བ་ཅིག་དང་ཕྲད་ན། བླ་མ་དེས་མ་སྨིན་པ་སྨིན་པར་བྱེད་པའི་དབང་བཞི་བསྐུར་ནས། སྨིན་པ་གྲོལ་བར་བྱེད་པའི་ལམ་བསྐྱེད་རྫོགས་གཉིས་ལ་སློབ་པ་ཡིན་གསུང་། བསྐྱེད་རིམ་ནི་ལྷའི་སྐུ་སྒྱུ་མ་ལྟར་བསྒོམ་པ་དང་། རྩ་རླུང་དང་སྤྲོས་པ་དང་བཅས་པའི་རྫོགས་རིམས་ཀྱང་དེ་ཡིན་གསུང་། རྫོགས་རིམ་ནི་འོད་གསལ་སྟོང་ཉིད་མངོན་སུམ་དུ་གཟིགས་པ་དེའོ། །དེ་ལྟར་བསྐྱེད་རྫོགས་གཉིས་བསྒོམས་པས་ཡོན་ཏན་འབྱུང་སྟེ། དེ་ཡང་དབེན་པར་བསྒོམས་པ་ལས་འབྱུང་ངོ་། །ལུས་སེམས་བདེ་བ་འོང་སྟེ། ནང་དུ་རྟགས་ལྔ་འཆར། ཕྱིར་ཡང་ཡོན་ཏན་བརྒྱད་འབྱུང་སྟེ། ནང་ན་རྟགས་དང་ཡོན་ཏན་དུ་བ་ལྟ་བུ་བྱུང་ཙ་ན་རླུང་གི་སྣང་བ་འགགས་ཏེ་རླུང་དྷཱུ་ཏིར་ཚུད་པ་ཡིན་གསུང་། རྟགས་གཉིས་པ་ཤར་ཙམ་ན་སྣང་བ་ཐམས་ཅད་ཉམས་སུ་མྱོང་བ། འདི་ལྟ་བུ་འབྱུང་། སྣང་གྲགས་ཀྱི་ཆོས་སུན་དབྱུང་བ་གྲོགས་པོ་འཛའ་བོས་སླུས་པ་ལྟ་བུ་འབྱུང་། འཇིག་རྟེན་པའི་བདེ་བ་ 1-11-9b ལ་ཡིད་མི་རྟོག་པ་མཁས་པས་འཇའ་ཚོན་མཐོང་བ་ལྟ་བུ་འབྱུང་། ཅིར་སྣང་བ་ཐམས་ཅད་ཆོས་ཉིད་དུ་སྣང་བས། གསེར་གླིང་ནས་ར་གན་བཙལ་ཀྱང་མི་རྙེད་པ་ལྟ་བུ་འབྱུང་། སྣང་གྲགས་ཐམས་ཅད་ཉམས་ལ་ཐིམ་པས། ལན་ཚྭ་ཆུ་ལ་ཐིམ་པ་ལྟ་བུའི་ཉམས་འབྱུང་། ཟབ་མོའི་ཆོས་ལ་དུང་དུངས་བྱེད་པ་བུ་དང་ཕ་རིང་དུ་མ་ཕྲད་པ་ལྟ་བུ་འབྱུང་། རང་གིས་ཤེས་པ་ངོ་མཚར་སྐྱེས་ནས་དབུལ་པོས་གཏེར་རྙེད་པ་ལྟ་བུ་འབྱུང་། ཟབ་མོའི་ཆོས་

【現代漢語翻譯】 那麼（藏文：ག་པའོ།），你認為有修習和沒有修習的時候嗎？通過無分別（藏文：མི་རྟོག་པས）作為原因，有向下沉淪的危險。也有可能成為在三界中輪迴的原因。最初學習的時候，要學習明亮清晰的覺性（藏文：རིག་པ་གསལ་སིང་ངེ་བ་དེ་ལ་སློབ）。而且要學習不散亂的覺知（藏文：ཤེས་པ་མ་ཡེངས་པ་ལ་སློབ）。更要學習覺性的本質不散亂（藏文：རིག་པའི་ངོ་བོ་མ་ཡེངས་པ་ལ་སློབ་པར་བྱའོ།）。據說，如果對此習慣了，自然會生起定解。不要失去心性的本質（藏文：སེམས་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་དེ་མ་ཤོར་བར་བྱས་ནས），無論生起多少分別念（藏文：རྣམ་རྟོག་སྟེ་ཅི་ཙམ་ཡང་འཕྲོ་བ་ཡིན་གསུང་）。例如，虛空（藏文：ནམ་མཁའ）的自性本來就是清凈的，但是云、霧和塵埃等無論多少都會出現。就像虛空自己變得晴朗一樣。而且，分別念應該成為朋友。據說，如果不能利用分別念，就會再次退步。據說，有可能會墮入無色界。據說，要在一瞬間圓滿地觀修本尊（藏文：ཡི་དམ་སྐད་ཅིག་གིས་རྫོགས་པར་བསྒོམ་དགོས་གསུང་）。也就是通過一瞬間的憶念圓滿，只觀修光明（藏文：སྐད་ཅིག་དྲན་རྫོགས་ཀྱིས་འོད་གསལ་འབའ་ཞིག་བསྒོམ་པའོ།）。而且，明亮清晰的狀態就是體驗（藏文：གསལ་སིང་ངེ་བ་དེ་ཉམས་མྱོང་ཡིན）。不散亂於此就是安住（藏文：དེ་ལ་མ་ཡེངས་པ་དེ་གནས་པ་ཡིན）。用智慧觀察，對任何事物的本質都不執著，這就是證悟（藏文：ཤེས་རབ་ཀྱིས་བལྟས་པས་ཅིའི་ངོ་བོར་ཡང་མ་གྲུབ་པ་དེ་རྟོགས་པ་ཡིན）。 如果具證的上師（藏文：བླ་མ་རྟོགས་ལྡན）遇到一個有緣分的、能捨棄今生的弟子，那麼上師會授予成熟的四種灌頂（藏文：མ་སྨིན་པ་སྨིན་པར་བྱེད་པའི་དབང་བཞི་བསྐུར་ནས），並教導使成熟解脫的生起次第和圓滿次第（藏文：སྨིན་པ་གྲོལ་བར་བྱེད་པའི་ལམ་བསྐྱེད་རྫོགས་གཉིས་ལ་སློབ་པ་ཡིན་གསུང་）。生起次第是觀修如幻的本尊身（藏文：ལྷའི་སྐུ་སྒྱུ་མ་ལྟར་བསྒོམ་པ་དང་），圓滿次第也包括脈、氣和戲論（藏文：རྩ་རླུང་དང་སྤྲོས་པ་དང་བཅས་པའི་རྫོགས་རིམས་ཀྱང་དེ་ཡིན་གསུང་）。圓滿次第是直接證悟光明和空性（藏文：འོད་གསལ་སྟོང་ཉིད་མངོན་སུམ་དུ་གཟིགས་པ་དེའོ།）。這樣，通過修習生起次第和圓滿次第，就會產生功德，這來自於在寂靜處修習。身心會感到快樂，內在會顯現五種徵兆，外在也會出現八種功德。當內在出現如煙般的徵兆和功德時，說明氣的現象已經停止，氣進入了中脈（藏文：རླུང་དྷཱུ་ཏིར་ཚུད་པ་ཡིན་གསུང་）。 當第二個徵兆出現時，會體驗到所有的顯現，會出現這樣的情況：顯現和聲音的法被揭穿，就像被朋友欺騙一樣。不會執著於世間的快樂，就像智者看到彩虹一樣。一切顯現都顯現為法性，就像在金洲尋找黃銅也找不到一樣。一切顯現和聲音都融入體驗中，就像鹽融入水中一樣。對甚深法感到渴望，就像兒子和父親長期分離一樣。當自己生起奇妙的覺知時，就像窮人找到寶藏一樣。甚深之法（藏文：ཟབ་མོའི་ཆོས་）

【English Translation】 So (Tibetan: ག་པའོ།), do you think there are times for practice and times without practice? By taking non-discrimination (Tibetan: མི་རྟོག་པས) as the cause, there is a danger of falling downwards. It is also possible to become the cause of wandering in the three realms. When first learning, one should learn the clear and bright awareness (Tibetan: རིག་པ་གསལ་སིང་ངེ་བ་དེ་ལ་སློབ). Moreover, one should learn not to be distracted in awareness (Tibetan: ཤེས་པ་མ་ཡེངས་པ་ལ་སློབ). Even more so, one should learn that the essence of awareness is not distracted (Tibetan: རིག་པའི་ངོ་བོ་མ་ཡེངས་པ་ལ་སློབ་པར་བྱའོ།). It is said that if one becomes accustomed to this, definite understanding will naturally arise. Without losing the essence of mind itself (Tibetan: སེམས་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་དེ་མ་ཤོར་བར་བྱས་ནས), no matter how many conceptual thoughts arise (Tibetan: རྣམ་རྟོག་སྟེ་ཅི་ཙམ་ཡང་འཕྲོ་བ་ཡིན་གསུང་). For example, the nature of the sky (Tibetan: ནམ་མཁའ) is naturally pure, but clouds, fog, and dust, etc., will appear no matter how much. It is like the sky clearing up by itself. Moreover, conceptual thoughts should become friends. It is said that if one cannot utilize conceptual thoughts, one will regress again. It is said that there is a danger of falling into the formless realm. It is said that one must perfectly meditate on the Yidam (Tibetan: ཡི་དམ་སྐད་ཅིག་གིས་རྫོགས་པར་བསྒོམ་དགོས་གསུང་) in an instant. That is, through the perfection of instantaneous recollection, one meditates solely on luminosity (Tibetan: སྐད་ཅིག་དྲན་རྫོགས་ཀྱིས་འོད་གསལ་འབའ་ཞིག་བསྒོམ་པའོ།). Moreover, the state of being clear and bright is experience (Tibetan: གསལ་སིང་ངེ་བ་དེ་ཉམས་མྱོང་ཡིན). Not being distracted from this is abiding (Tibetan: དེ་ལ་མ་ཡེངས་པ་དེ་གནས་པ་ཡིན). Observing with wisdom, not clinging to the essence of anything, that is realization (Tibetan: ཤེས་རབ་ཀྱིས་བལྟས་པས་ཅིའི་ངོ་བོར་ཡང་མ་གྲུབ་པ་དེ་རྟོགས་པ་ཡིན). If a realized Lama (Tibetan: བླ་མ་རྟོགས་ལྡན) encounters a fortunate disciple who can renounce this life, then the Lama will bestow the four empowerments of maturation (Tibetan: མ་སྨིན་པ་སྨིན་པར་བྱེད་པའི་དབང་བཞི་བསྐུར་ནས), and teach the generation stage and completion stage that liberate the matured (Tibetan: སྨིན་པ་གྲོལ་བར་བྱེད་པའི་ལམ་བསྐྱེད་རྫོགས་གཉིས་ལ་སློབ་པ་ཡིན་གསུང་). The generation stage is meditating on the illusory body of the deity (Tibetan: ལྷའི་སྐུ་སྒྱུ་མ་ལྟར་བསྒོམ་པ་དང་), and the completion stage also includes the channels, winds, and elaborations (Tibetan: རྩ་རླུང་དང་སྤྲོས་པ་དང་བཅས་པའི་རྫོགས་རིམས་ཀྱང་དེ་ཡིན་གསུང་). The completion stage is directly seeing luminosity and emptiness (Tibetan: འོད་གསལ་སྟོང་ཉིད་མངོན་སུམ་དུ་གཟིགས་པ་དེའོ།). Thus, by practicing the generation stage and completion stage, merits will arise, and this comes from practicing in solitude. The body and mind will feel happy, and five signs will appear internally, and eight qualities will also arise externally. When signs and qualities like smoke appear internally, it means that the phenomenon of wind has stopped, and the wind has entered the central channel (Tibetan: རླུང་དྷཱུ་ཏིར་ཚུད་པ་ཡིན་གསུང་). When the second sign appears, all appearances will be experienced, and such a situation will occur: the phenomena of appearance and sound are exposed, like being deceived by a friend. One will not cling to worldly pleasures, like a wise person seeing a rainbow. All appearances appear as the nature of reality, like not finding brass even when searching for it in the golden land. All appearances and sounds dissolve into experience, like salt dissolving in water. One feels longing for the profound Dharma, like a son and father being separated for a long time. When one's own knowledge gives rise to wonder, it is like a poor person finding treasure. Profound Dharma (Tibetan: ཟབ་མོའི་ཆོས་)

---

མ་ལུས་པ་ཇི་བཞིན་ཤེས་པ་ཀ་ལི་ཀའི་ཕྲུག་གུ་ལྟ་བུ་འབྱུང་། མ་རྟོགས་པའི་སེམས་ཅན་ལ་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་ལྷག་པར་སྐྱེ་བ། འདོད་ཆགས་ཅན་གྱིས་བུད་མེད་གཟུགས་མཛེས་པ་མཐོང་བ་ལྟ་བུ་འབྱུང་། དེའི་ཡོན་ཏན་ཉམས་སུ་བླངས་ཤིང་བསྒོམས་པ་དང་། མཆོག་གི་རྣལ་འབྱོར་པ་ཞེས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་བདེ་བ་ཆེན་པོ་མངོན་དུ་འགྱུར་རོ། །དེ་ནས་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་དུ་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་འབྱུང་བར་འགྱུར་རོ། །གཉུག་མའི་སྙིང་པོ་འབྱུང་བ་ཅེས་བྱ་བ་རྫོགས་སོ།། །།ན་མོ་གུ་རུ། སེམས་ཉིད་འགྱུར་བ་མེད་པ། རྒྱུན་ཆད་མེད་པ། དུས་ཐམས་ཅད་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། འགྱུར་བ་མེད་པ་ནི་དབྱིབས་དང་ཁ་དོག་ཏུ་མ་གྲུབ་པས་འགྱུར་བ་མེད་པའོ། །རྒྱུན་ཆད་མེད་པ་ནི་རིག་པ་རྒྱུན་ཆད་མེད་པའོ། །དུས་ཐམས་ཅད་པ་ནི་དུས་འདི་ནས་ཡོད་འདི་ནས་མེད་བྱ་བ་མེད་དེ། མ་སྐྱེས་ཤིང་མི་འགགས་པའི་ཕྱིར་དུས་ཐམས་ཅད་པའོ། །སེམས་ཅན་གྲུབ་མཐས་བློ་མ་འགྱུར་བ་རྣམས་ལ་རྟོག་པ། གྲུབ་མཐས་བློས་སྒྱུར་བ་རྣམས་ལ་རིག་པས་རྟོགས་པའི་དུས་སུ་ཡེ་ཤེས་སོ།། །།རང་རིག་གཞན་རིག་གཉིས་ནི། རང་རིག་ནི་རང་གིས་རང་ངོ་ཤེས་པའོ། །གཞན་རིག་ནི་སྣང་བ་སྣ་ཚོགས་དཀར་དམར་དུ་སྣང་བ་ཐམས་ཅད་གཞན་ནས་མ་བྱུང་སྟེ། རང་གི་སེམས་སུ་ཤེས་པའོ། །ཡང་རྟོགས་ན་ཡེ་ཤེས་མ་རྟོགས་ན་མོ་ཧ། གོ་ན་རང་སེམས། མ་གོ་ན་ 1-11-10a གདོང་ཐོབ། བྱེད་ན་འབད་རྩོལ། མི་བྱེད་ན་ཤུགས་འབྱུང་། འདོད་ན་སྒྲུབ་དགོས། རེ་དོགས་མེད་པ་འབྲས་བུའི་མཆོག་གོ། །། ༄། །ཆོས་ཉིད་དང་སེམས་ཉིད་གང་གཏན་ལ་འབེབས་པ་ལེགས་ཞུས་ལན། གུ་རུ་ན་མོ། བླ་མ་རིན་པོ་ཆེ་ལ། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་གཞུང་རྣམས་ཀྱིས། ཆོས་ཉིད་དང་སེམས་ཉིད་གང་གཏན་ལ་འབེབས་པ་ལེགས་ཞུས་པས། བླ་མའི་ཞལ་ནས། དོ་ཧ་དང་། གསར་མ་སྐོར་གསུམ་ལ་སོགས་པའི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་སྟོན་པའི་གཞུང་འདི་ཚོ། ཆོས་བཤད་པའི་བཤད་པ་པོ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་། ངོ་བོ་རྟོགས་པས་ངོ་བོའི་ཐོག་ཏུ་བཤད། གཞི་རྟོགས་པས་གཞི་ཐོག་ཏུ་བཤད། ངོ་བོ་རྟོགས་པས་ངོ་བོའི་ཐོག་ཏུ་གོ། །གཞི་རྟོགས་པས། གཞི་ཐོག་ཏུ་གོ། །དོན་ལ་སེམས་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོ་སྟོང་པ་ཡིན་པ་ལ། གང་ཟག་གི་བློ་ཡིས་དབང་གིས་སོ་སོར་གོ་བ་ཡིན་གསུང་། སྣང་སེམས་གཉིས་གཅིག་གམ་ཐ་དད་ཞུས་པས། སྣང་སེམས་གཉིས་གཅིག་ཡིན། སེམས་ལས་མ་རྟོགས་པའི་སྣང་བ་ལོགས་ན་མེད་གསུང་། སྣང་བ་ནི་སེམས་ཀྱི་འོད་དམ་སེམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་ཡིན་པས། སེམས་རྟོགས་པའི་དུས་སུ་སྣང་བ་སྒྲོག་རང་བདལ་དུ་འགྲོ་གསུང་། སེམས་ཉིད་དང་ཆོས་ཉིད་ཅིག་གམ་ཐ་དད་ཞུས་པས། སེམས་ཉིད་དང་ཆོས་ཉིད་གཉིས་གཅིག་ཡིན་ཏེ། སེམས་ཀྱི་འོད་ཆོས་ཉིད་ཡིན་པས། སེམས་ཉིད་རྟོགས་པས་ཆོས་ཉིད་སྒྲོག་རང་བདལ་དུ་འགྲོ་སྟེ། དཔེར་ན་ཉི་མ་སོང་ནས་འོད་

【現代漢語翻譯】 完全通曉一切，如同卡利卡（Kalika）的孩子一般出現。對於未覺悟的眾生，會生起格外強烈的慈悲心，如同貪慾者見到美麗的女子一般。修習並禪定於此功德，至上的瑜伽士將證得法身大樂。之後，爲了利益眾生，將顯現色身二身。名為『本初精華顯現』的篇章圓滿了。 頂禮上師！心性不變，持續不斷，遍及一切時。不變是指未形成形狀和顏色，所以不變。持續不斷是指覺性持續不斷。遍及一切時是指沒有『從這時有，從那時無』的情況，因為不生不滅，所以遍及一切時。對於未被宗派觀念改變心智的人們，以分別念來理解；對於被宗派觀念改變心智的人們，在以覺性來理解時，即是智慧。 自知與他知二者：自知是指自己認識自己。他知是指顯現的各種現象，無論好壞，都不是從外而來，而是認識到它們都在自己的心中。進一步理解，不理解就是無明（梵文：Mohā，迷惑），理解就是智慧。明白就是自心，不明白就是面壁。做就是努力，不做就是自然而然。想要就必須去成就。無有希冀和疑慮是果的至高境界。 請問：法性與心性，哪一個應該被確定？ 古汝 拿摩！頂禮上師仁波切！關於大手印的典籍中，法性與心性，請問哪一個應該被確定？上師回答說：『多哈（梵文：Dohā，道歌）』和『新派三論』等闡述大手印的典籍，即使是說法者，也是在證悟本體的基礎上講述本體，在證悟基的基礎上講述基。在證悟本體的基礎上理解本體，在證悟基的基礎上理解基。實際上，心性的本體是空性，眾生因各自的分別念而有不同的理解。』 請問：顯現與心識是相同還是不同？回答說：『顯現與心識是相同的。在心識之外，沒有未被心識認識的顯現。』顯現是心識的光芒或心識的法性，因此，當心識被認識時，顯現會自然而然地擴充套件。 請問：心性和法性是相同還是不同？回答說：『心性和法性是相同的，心識的光芒就是法性，因此，當心性被認識時，法性會自然而然地擴充套件，例如太陽出來后，光芒...

【English Translation】 Completely knowing everything is like the child of Kalika. For sentient beings who have not awakened, great compassion arises especially, like a passionate person seeing a beautiful woman. Practicing and meditating on this virtue, the supreme yogi will manifest the great bliss of the Dharmakaya. Thereafter, for the benefit of sentient beings, the two Rupakayas will appear. The chapter called 'Manifestation of the Innate Essence' is complete. Namo Guru! The nature of mind is unchanging, continuous, and all-encompassing. Unchanging means it is not formed into shapes and colors, therefore it is unchanging. Continuous means awareness is continuous. All-encompassing means there is no 'exists from this time, does not exist from that time' because it is unborn and unceasing, therefore it is all-encompassing. For those whose minds are not changed by sectarian views, understanding comes through conceptualization. For those whose minds are changed by sectarian views, wisdom arises when understanding comes through awareness. The two, self-awareness and other-awareness: Self-awareness is knowing oneself. Other-awareness is knowing that all kinds of appearances, whether good or bad, do not come from outside, but are known in one's own mind. Understanding further, if one understands, it is wisdom; if one does not understand, it is Moha (Sanskrit, delusion). To understand is one's own mind; not to understand is facing a wall. To do is to strive; not to do is to arise naturally. If you want, you must accomplish. Having no hope or doubt is the supreme fruit. Question: Dharma-nature and Mind-nature, which one should be determined? Guru Namo! Homage to the precious Lama! In the treatises of Mahamudra, Dharma-nature and Mind-nature, which one should be determined? The Lama replied: 'These treatises that expound Mahamudra, such as the 'Dohas' (Sanskrit, songs of realization) and the 'Three New Schools,' even the expounders of the Dharma, speak on the basis of realizing the essence, and speak on the basis of realizing the ground. Understanding the essence on the basis of realizing the essence, understanding the ground on the basis of realizing the ground. In reality, the essence of Mind-nature is emptiness, and beings understand it differently due to their individual minds.' Question: Are appearances and mind the same or different? The answer is: 'Appearances and mind are the same. Outside of mind, there are no appearances that are not recognized by mind.' Appearances are the light of mind or the Dharma-nature of mind, therefore, when mind is recognized, appearances naturally expand. Question: Are Mind-nature and Dharma-nature the same or different? The answer is: 'Mind-nature and Dharma-nature are the same, the light of mind is Dharma-nature, therefore, when Mind-nature is recognized, Dharma-nature naturally expands, for example, when the sun comes out, the light...

---

ཕྱིར་ཆད་པ་མི་སྲིད་དེ། ཉི་མའི་ཕྱིར་འོད་འགྲོ་བས་འགྲོ་ལྡོག་ངེས་པ་ཡིན། དེ་བཞིན་དུ་སེམས་ཉིད་གཅིག་པོ་རྟོགས་པས་ཆོས་ཉིད་རང་ཤུགས་ལ་རྟོགས་ཏེ་འོང་། སེམས་དག་པས་སྣང་བ་རང་ཤུགས་ལ་དག །དེས་ན་སྣང་བ་དང་སེམས་ཉིད་ལ་སོགས་པ་རང་སོར་བཞག་ལ། སེམས་ཀྱི་ངོ་བོ་འབའ་ཞིག་བསྒོམས་པས་ཆོག་གསུང་། སྣང་བ་དང་ཆོས་ཉིད་ཡུལ་དང་ཡུལ་ཅན་བོར་ནས། སེམས་ཉིད་ངོ་བོའི་ཐོག་ཏུ་བསྒོམ་ལགས་སམ་ཞུས་པས། བསྒོམ་པའི་དུས་སུ་ཆོས་དང་ཆོས་ 1-11-10b ཉིད་བློས་བཞག་ནས། སེམས་ངོ་བོའི་ཐོག་ཏུ་ཡེར་གྱིས་རྒན་མོ་འཛུབ་ཙུག་སུ་བསྒོམ་གསུང་། ཡང་ན་ཕྱི་ནང་སྣོད་བཅུད་ཐམས་ཅད་སེམས་ཉིད་དུ་གཏན་ལ་ཝལ་བ་ཅིག་ཕབ་ནས་དེ་ནས་དེའི་ཐོག་ཏུ་བསྒོམ། དེ་གཉིས་འདྲ། ཆོས་ཉིད་གཞིའི་ཐོག་ཏུ་བསྒོམས་ནས་ངོ་བོ་མ་རྙེད་པར་བསྒོམས་ཀྱང་སངས་མི་རྒྱ་གསུང་། རླུང་སེམས་གཉིས་གཅིག་གམ་ཐ་དད་ཞུས་པས། རླུང་སེམས་གཉིས་གཅིག་ཡིན། རླུང་གིས་གཡོས་པས་སེམས་ཀྱི་རྣམ་རྟོག་སྣ་ཚོགས་སུ་འཆར་བ་ཡིན། དེ་གཉིས་དེ་དང་གཞན་དུ་བརྗོད་དུ་མེད་པར་གནས་ཏེ། སེམས་རྟོགས་པའི་དུས་སུ་རླུང་རང་སར་དག་ནས་འགྲོ། གཉིས་མེད་རིག་སྟོང་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་ཡིན་གསུང་། འཁོར་བ་ལ་ཐོག་མཐའ་ཡོད་དམ་མེད་ཞུས་པས། ཐོག་མཐའ་མེད་ཅིང་གཏིང་མཐའ་མེད་དེ། ཁམས་གསུམ་སྤྱི་ཙན་དང་གང་ཟག་དགོས་ཙན་གཉིས་ཀ་ལ་འཁོར་བའི་ནང་དུ་མ་འཁྲུལ་བྱ་བ་འདི་ཡིན་མེད། འོན་ཀྱང་གང་ཟག་དགོས་བཙན་ལ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་ངོས་ཟིན་ཅིང་རྟོགས་ནས་སངས་རྒྱས་པའི་ཚེ་ན། མཐའ་ནི་ཡོད། ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་ངོས་མ་ཟིན་བར་དུ། འཁོར་བ་ལ་ཐོག་མཐའ་མེད་པ་ཡིན་པ་ལ། ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་དེ་གནས་པ་ནི་འཁོར་འདས་གཉིས་ཀ་ལ་ཁྱད་མེད་པར་གནས་པ་ཡིན་པས། དེ་ངོས་ཟིན་མ་ཟིན་གྱི་ཁྱད་ལས་མེད། སངས་རྒྱས་དང་སེམས་ཅན་ལ་ཁྱད་པར་གང་ཡང་མེད་གསུང་། འོ་ན་བསྒོམ་པའི་དུས་སུ་ལུས་ཀྱིས་སྤྱོད་ལམ་ཇི་ལྟར་བགྱི་ཞུས་པས། སྤྱོད་ལམ་འདི་ལྟར་ཡིན་བྱ་བ་མེད་དེ། གང་བདེར་བསྒོམ་པ་ཡིན། སྤྱོད་ལམ་རྣམ་བཞི་གང་བྱེད་ཀྱང་།མཉམ་བཞག་རྗེས་ཐོབ་མེད་པར་ཆུ་བོ་རྒྱུན་གྱི་རྣལ་འབྱོར་དུ་བསྒོམ་གསུང་། འོ་ན་གཉིད་གྱི་བར་དུ་རྒྱུན་གྱི་རྣལ་འབྱོར་དུ་འགྲོའམ་ཞུས་པས། གཉིད་ཆུ་བོ་རྒྱུན་གྱི་བར་ཆད་དུ་མི་འགྲོ་ཏེ། ཧེ་བཛྲ་ལས། གཉིད་ནི་སྤང་བར་མི་བྱའོ། །ཞེས་ 1-11-11a གསུངས་པ་ཡིན་མོད། གཉིད་རྟོག་མེད་འོད་གསལ་ཆོས་སྐུ་ཡིན་ལ། གཉིད་མཐུག་པོའི་དུས་སུ་གསལ་ཆ་མེད་པ་ཙམ་ལས། གཞན་རྣམ་རྟོག་མེད་པ་གཉིད་ཆོས་སྐུ་ཡིན། ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་མེད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། མི་རྟོག་པ་དེ་ཀ་ཆོས་སྐུ་ཡིན། གཉིད་སྲབ་པའི་དུས་སུ་རྨི་ལམ་སྣ་ཚོགས་རྨི་བ་སྟེ། སྒྱུ་མ་ལྟ་བུའི་གཟུགས་སྐུ་རྣམ་གཉིས་

【現代漢語翻譯】 不可能倒退，就像太陽的光芒必然有來有去一樣。同樣，僅僅證悟自性（sems nyid）就能自然而然地證悟法性（chos nyid）。心清凈了，顯現自然也就清凈了。因此，將顯現和自性等保持原樣，僅僅修習心的本性就足夠了，這樣說。 我問：『將顯現和法性，作為所境和能境拋棄，僅僅修習心的本性嗎？』 答：『在修習的時候，將法和法性放下，僅僅將心的本性，像老婦人戳指般，堅定地修習。或者，將內外器情萬法都確定為自性，然後在此基礎上修習。這二者是相同的。如果在法性的基礎上修習，而沒有找到本性，即使修習也不會成佛。』 我問：『氣和心是一個還是不同？』 答：『氣和心是一個。氣動搖，所以心的各種念頭才會顯現。這二者既不能說是相同，也不能說是不同，而是安住於此。證悟心的時候，氣自然清凈而消融。這是俱生（lhan cig skyes pa）的無二智慧空性。』 我問：『輪迴有始有終嗎？』 答：『沒有始也沒有終，沒有底也沒有邊。三界總的來說，以及個別眾生，在輪迴中不迷失，這並非易事。然而，對於個別眾生來說，如果認識並證悟了俱生智（lhan cig skyes pa'i ye shes），成佛的時候，就有終結。在沒有認識俱生智之前，輪迴是沒有始終的。俱生智安住于輪迴和涅槃之中，沒有差別。差別僅僅在於是否認識它。』 『佛和眾生沒有任何差別。』 我問：『那麼，修習的時候，身體的行持應該如何？』 答：『沒有說行持應該如何如何，怎麼舒服就怎麼修。無論行住坐臥四種姿勢中的哪一種，都要修習如流水般的瑜伽，沒有入定和出定之分。』 我問：『那麼，睡眠也算是流水瑜伽的間斷嗎？』 答：『睡眠不是流水瑜伽的間斷。《喜金剛本續》（Hevajra Tantra）中說：「睡眠不應捨棄。」因為睡眠是無念的光明法身（chos sku）。只是在深度睡眠的時候，沒有光明而已。除此之外，沒有念頭，睡眠就是法身。不是沒有俱生智，而是那個無念本身就是法身。在淺睡眠的時候，會做各種各樣的夢，那是如幻如化的色身和報身。』

【English Translation】 It is impossible to regress, just as the sun's rays inevitably come and go. Similarly, merely realizing the nature of mind (sems nyid) naturally leads to the realization of the nature of reality (chos nyid). When the mind is pure, appearances naturally become pure. Therefore, it is said that keeping appearances and the nature of mind as they are, it is enough to simply meditate on the essence of the mind. I asked, 'Abandoning appearances and the nature of reality as objects and subjects, do we simply meditate on the essence of the mind?' He replied, 'During meditation, set aside dharma and the nature of dharma, and simply meditate firmly on the essence of the mind, like an old woman poking her finger. Or, determine that all phenomena, internal and external, are the nature of mind, and then meditate on that basis. These two are the same. If you meditate on the basis of the nature of reality without finding the essence, you will not attain Buddhahood even if you meditate.' I asked, 'Are wind and mind one or different?' He replied, 'Wind and mind are one. When the wind moves, various thoughts of the mind arise. These two cannot be said to be the same or different, but abide as such. When the mind is realized, the wind naturally purifies and dissolves. This is the co-emergent (lhan cig skyes pa) non-dual wisdom of emptiness.' I asked, 'Does samsara have a beginning and an end?' He replied, 'It has neither beginning nor end, neither bottom nor edge. It is not easy to avoid being deluded in samsara, both in terms of the three realms in general and individual beings. However, for individual beings, if they recognize and realize the co-emergent wisdom (lhan cig skyes pa'i ye shes), there is an end when they attain Buddhahood. Until the co-emergent wisdom is recognized, samsara has no beginning or end. The co-emergent wisdom abides in both samsara and nirvana without difference. The difference lies only in whether it is recognized or not.' 'There is no difference between Buddhas and sentient beings.' I asked, 'Then, how should the body be engaged during meditation?' He replied, 'There is no specific way the body should be engaged; meditate in whatever way is comfortable. Whatever of the four postures—walking, standing, sitting, or lying down—is adopted, meditate in a continuous flow of yoga, without separation between meditative equipoise and post-meditation.' I asked, 'Then, is sleep an interruption to the continuous flow of yoga?' He replied, 'Sleep is not an interruption to the continuous flow of yoga. The Hevajra Tantra says, 「Sleep should not be abandoned.」 Because sleep is the non-conceptual, luminous dharmakaya (chos sku). It is only that there is no luminosity during deep sleep. Other than that, without thoughts, sleep is the dharmakaya. It is not that the co-emergent wisdom is absent; rather, that very non-conceptuality is the dharmakaya. During light sleep, various dreams are dreamed, which are like illusory rupakaya and sambhogakaya.'

---

ཡིན། གཉིད་མ་ལོག་ཙ་ན་བསྒོམ་པའི་དུས་དང་གཉིད་ཀྱི་དུས་སུ་འོད་གསལ་ཁྱད་མེད་པའང་འོང་། དེ་ལྟ་བུ་བྱུང་ན་གཉིད་མ་ལོག་པ་དང་ཁྱད་ཅི་ཡོད་དེས་ན་གཉིད་ཀྱིས་བར་ཆད་དུ་འགྲོ་བ་མིན་གསུང་།། །། ༄། །བསྒོམ་འཚལ་ལམ་མི་འཚལ་ཞུས་ལན་གནད་ཀྱི་མན་ངག་ཅེས་བྱ་བ། སྔོན་དུ་ཚད་མེད་པ་བཞི། བསྒོམ་འཚལ་ལམ་མི་འཚལ་ཞུས་པས། ངོ་བོ་སྐྱེས་པའི་ཉམས་དེ་རྒྱུན་མ་ཆད་པར་གནས་པ་ལ། ཚད་མེད་པ་བསྒོམ་མི་དགོས་ཏེ། སྟོང་ཉིད་བཏང་སྙོམས་ཆེན་པོ་བྱ་བ་ཡིན་པས། ཡོན་ཏན་ཡར་ལྡན་ཡིན་གསུང་ངོ་། །ངོ་བོ་རྟོགས་པའི་དུས་ན་ཟག་བཅས་ཀྱི་སྡོམ་པ་འཚལ་ལམ་མི་འཚལ་ཞུས་པས། སླབ་པ་གསུམ་འམ་སྡོམ་པ་གསུམ་ལོགས་སུ་མི་དགོས། ཟག་མེད་ཀྱི་གཤིས་ལ་ཡར་ལྡན་དུ་ཚང་བ་ཡིན་གསུང་། སྟོང་ཉིད་སྙིང་རྗེ་ཅན་དུ་བསྒོམ་འཚལ་ལམ་མི་འཚལ་ཞུས་པས། དམིགས་པ་མེད་པའི་སྙིང་རྗེ་ཡར་ལྡན་དུ་ཡོད་པས། ཆོས་ལ་དམིགས་པ་དང་སེམས་ཅན་ལ་དམིགས་པ་གཉིས་ལོགས་སུ་མི་དགོས་ཏེ། དེ་གཉིས་ཀྱི་དོན་ཚང་བ་དང་དེ་གཉིས་བསྒོམ་པའི་ཡུལ་མི་དམིགས་པས། བསྒོམ་དུ་མེད་གསུང་། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་རྣམ་གཉིས་བསྒོམ་འཚལ་ལམ་མི་འཚལ་ཞུས་པས། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་རྣམ་པ་གཉིས་ལོགས་སུ་བསྒོམ་མི་དགོས། དོན་དམ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་རང་བྱུང་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་ཡིན་པས། ཀུན་རྫོབ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་མི་དགོས། དེ་ལ་ཇོ་བོ་བཀའ་གདམས་པ་ཀུན་གྱི་ཞལ་ནས། སྟོང་པ་ཉིད་བསྒོམ་སྔས་ན་ཀུན་རྫོབ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་མ་འབྱོངས་པར་སྟོང་པ་ཉིད་དུ་བསྒོམས་པས་ཉན་ 1-11-11b ཐོས་སུ་གོལ་ནས། ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་ལམ་དུ་མི་འགྲོ་གསུང་སྟེ། ཉན་ཐོས་ལ་སྟོང་པའི་རྣམ་གྲངས་མ་ཡིན་པའི་དོན་དམ་པ་མེད་པས་ཉན་ཐོས་སུ་མི་འགྲོ། ཡང་ཁོང་གི་ཞལ་ནས། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཉན་ཐོས་ལ་སྟོང་པ་རྒྱ་ཆེན་པོར་གསུངས་པ་ཡོད་དེ། དེ་ནི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་སྟེང་དུ་གནས་པས། སྤྲུལ་པའི་ཉན་ཐོས་རྣམས་ལ་གསུངས་པ་ཡིན་གྱིས། ཉན་ཐོས་རང་ཁ་མ་ལ་སྟོང་པ་བརྒྱ་ཆེན་པོར་གསུངས་པ་མེད། རྣམ་གྲངས་ཀྱི་སྟོང་པ་དོན་དམ་པ་ལས་མི་རྟོགས། དེས་ན་དོན་དམ་གྱི་སྟེང་ན་གནས་པའི་དུས་སུ། བྱམས་སྙིང་རྗེ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ལ་སོགས་པ་ཀུན་རྫོབ་ཙམ་བྱས་པའི་ཆོས་ཡིན་པས་དྲན་ཡུལ་དང་དམིགས་ཡུལ་དུ་བྱར་མི་རུང་སྟེ། བྱས་ན་སླར་ཡང་འཆིང་བ་ཡིན་པས། ཡིད་ལ་མི་བྱ་གསུང་། ཚོགས་རྣམ་པ་གཉིས་རྟག་ཏུ་བསག་འཚལ་ལམ་མི་འཚལ་ཞུས་པས། ངོ་བོ་རྙེད་པའི་རྒྱུན་གྱི་རྣལ་འབྱོར་ལ་གནས་པའི་དུས་སུ། ལུས་ངག་གི་དགེ་བ་དང་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་འདུས་བྱས་ཀྱི་དགེ་བའི་རྩ་བ་བྱ་མི་དགོས། ཇོ་བོའི་ཞལ་ནས་སྤྱིར་ནི་མཉམ་གཞག་སེམས་བརྟན་ན། །ལུས་ངག་དགེ་བ་ཙོར་མི་བྱ། །ཅེས་གསུངས་པ་དེ་ཡིན། གླང་པོ་རྙེད་ནས་རྗེས་མ

【現代漢語翻譯】 是的，如果未入睡時禪修，在禪修時和睡眠時，光明無別也會出現。如果出現這種情況，與未入睡有什麼區別呢？因此，睡眠不會成為障礙。』 《關於禪修或不禪修的問答：要訣》 首先是四無量心。當被問及是否應該禪修時，回答說：『對於自性生起的體驗持續不斷地存在，不需要禪修四無量心。因為這是空性大平等，是功德圓滿。』當被問及證悟自性時，是否需要持守有漏的戒律時，回答說：『不需要單獨持守三學或三戒。因為無漏的自性中已經圓滿具備。』當被問及是否應該禪修空性與慈悲時，回答說：『因為無緣大慈悲已經圓滿具備，所以不需要單獨觀想對法和對眾生。因為已經具備了這兩者的意義，並且不執著于這兩者作為禪修的對境，所以不需要禪修。』當被問及是否應該禪修兩種菩提心時，回答說：『不需要單獨禪修兩種菩提心。因為勝義菩提心是自生俱生的，所以不需要世俗菩提心。』對此，覺沃（Atiśa，阿底峽）噶當派（Kadampa，噶當派）的所有人都說：『如果在沒有生起世俗菩提心的情況下禪修空性，就會墮入聲聞（Śrāvaka，小乘），無法走向一切智智（Sarvajñā，一切智）的道路。』因為聲聞沒有與空性異體的勝義諦，所以不會墮入聲聞道。而且，他們還說：『佛陀對聲聞宣說了廣大的空性，那是因為菩薩（Bodhisattva，菩薩）安住在聲聞之上，是對化現的聲聞們說的。聲聞自己並沒有被告知廣大的空性。』名相上的空性無法從勝義諦中區分出來。因此，在安住于勝義諦時，慈愛、悲憫、菩提心等一切世俗法，不應作為憶念和觀想的對象，如果這樣做，就會再次被束縛，所以不要放在心上。 當被問及是否應該恒常積聚兩種資糧時，回答說：『在安住于獲得自性的持續瑜伽時，不需要積累身語的善行和福德資糧等有為的善根。』覺沃說：『一般來說，如果等持心穩定，就不要造作身語的善行。』就是這個意思。獲得大象后，...

【English Translation】 Yes, if one meditates before falling asleep, luminosity without distinction will arise during meditation and sleep. If that happens, what is the difference from not falling asleep? Therefore, sleep will not become an obstacle.' 《Questions and Answers on Whether to Meditate or Not: Key Instructions》 First, the four immeasurables. When asked whether to meditate, the answer is: 'For the experience of self-nature arising to remain continuous, there is no need to meditate on the four immeasurables. Because this is emptiness, great equanimity, it is perfect with qualities.' When asked whether to observe the contaminated vows when realizing self-nature, the answer is: 'There is no need for three trainings or three vows separately. Because it is fully complete in the uncontaminated nature.' When asked whether to meditate on emptiness with compassion, the answer is: 'Because aimless compassion is fully present, there is no need to separately focus on the Dharma and sentient beings. Because the meaning of these two is complete, and the object of meditation on these two is not focused on, there is no need to meditate.' When asked whether to meditate on the two aspects of Bodhicitta, the answer is: 'There is no need to meditate on the two aspects of Bodhicitta separately. Because the ultimate Bodhicitta is self-arisen and co-emergent, there is no need for conventional Bodhicitta.' On this, all the Kadampa (噶當派) followers of Jowo (覺沃，Atiśa) say: 'If one meditates on emptiness without generating conventional Bodhicitta, one will fall into the Hearer (Śrāvaka，小乘) and will not go on the path of omniscience (Sarvajñā，一切智).' Because the Hearers do not have the ultimate truth that is not a category of emptiness, they will not fall into the Hearer's path. Also, they say: 'The Buddha taught vast emptiness to the Hearers, because the Bodhisattva (菩薩) abides on top of the Hearers, and it was spoken to the emanated Hearers. The Hearers themselves were not told of vast emptiness. The emptiness of categories cannot be distinguished from the ultimate truth. Therefore, when abiding on the ultimate truth, love, compassion, Bodhicitta, and so on, are all conventional dharmas, and should not be made the object of remembrance and focus, because if done, one will be bound again, so do not keep it in mind.' When asked whether to constantly accumulate the two accumulations, the answer is: 'When abiding in the continuous yoga of finding self-nature, there is no need to do virtuous roots of body, speech, and meritorious accumulations. Jowo said: 'In general, if the samadhi mind is stable, do not create virtuous actions of body and speech.' That is the meaning. After finding the elephant,...

---

ི་བཙལ། །རྩས་མ་བྱས་ནས་ཞིང་མི་བསྲུང་། །འོ་ན་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་དེ་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ཀྱི་རྒྱུ་མ་ལགས་སམ། དེ་གཞག་པས་བཅང་མཆིའམ་ཞུས་པས། གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ཐོབ་པར་བྱེད་པ་ལ་སྔར་གྱི་ཚོགས་བསགས་པ་དེས་ཆོག །སྔར་མ་བསགས་ན་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་སྐྱེར་མི་བཏུབ། དོན་དམ་སྐྱེས་པ་དེའི་སྔོན་དུ་བསོད་ནམས་སོང་བར་བསལ་བས་ངེས་མཆི་གསུང་། བསྐྱེད་རྫོགས་གཉིས་སྤེལ་འཚལ་ལམ་མི་འཚལ་ཞུས་པས། ངོ་བོ་རྒྱུན་ཆགས་ཀྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་བསྒོམས་པས། བསྐྱེད་རྫོགས་རིམས་ཀྱིས་པ་མི་དགོས་པ་ཡིན་མོད་ཀྱི། འོན་ཀྱང་རྣམ་སྨིན་ཤ་ཁྲག་གི་ལུས་མ་ཟད་བར་དུ། བསྐྱེད་རིམ་ལྷའི་རྣལ་ 1-11-12a འབྱོར་སྐད་ཅིག་གིས་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུར་ཝལ་ཙམ་རེ་བསྒོམ་གསུང་། འོ་ན་བར་དོའི་ཆོས་ལོགས་སུ་བསྒོམ་འཚལ་ལམ་མི་འཚལ་ཞུས་པས། ངོ་བོའི་ཐོག་ཏུ་བསྒོམ་པ་ལས་བར་དོ་ལོགས་སུ་བསྒོམ་མི་དགོས། ངོ་བོ་དང་བར་དོའི་འོད་གསལ་ཐ་དད་མེད་པས། ད་ལྟ་དང་འཆི་ཀ་གཉིས་བར་དོར་ལོགས་སུ་བསྒོམ་མི་དགོས་གསུང་། འོ་ན་ད་ལྟ་ནས་སངས་རྒྱས་པའམ། ཡེ་ནས་སངས་རྒྱས་པ་ལགས་ན། བཀྲེས་སྐོམ་ན་ཚ་ལ་སོགས་པ་འོང་བ་ཙུག་ལགས་བྱས་པས། སེམས་སངས་རྒྱས་ཡིན་ཡང་ན་ཚ་དང་དྲང་དྲོ་བཀྲེས་སྐོམ་ལ་སོགས་པས་སྡུག་བསྔལ་འོང་བ་སྟེ། རང་སེམས་རྣམ་སྨིན་གྱི་ལུས་ཀྱི་གོར་ཆུད་པས་ལེན་པ་ཡིན། སངས་རྒྱས་ལུས་ཀྱི་གོ་རར་ཚུད་པ་ཡིན་ཏེ། དཔེར་ན་ཁྱུང་སྒོང་ངར་ཚུད་པའམ། སེང་གེ་མངལ་རྒྱར་ཚུད་པ་དང་འདྲ་གསུང་། ཚེ་ཅིག་གིས་སངས་རྒྱས་ན་ད་ལྟ་ལམ་རྟགས་མི་གདའ་བ་ཙུག་ལགས་ཞུས་པས། བར་དོར་སངས་རྒྱས་པ་དེ་ཙན་ཐབས་སུ་སངས་རྒྱས་པ་ཡིན། ལམ་མ་བགྲོད་པར་ལམ་རྟགས་མི་འོང་གསུང་། ཡེ་ཤེས་རྒྱུན་ཆད་དམ་མ་ཆད་ཞུས་པས། ཡེ་ཤེས་རྒྱུན་མ་ཆད། གཟུགས་སྐུ་རྣམ་པ་གཉིས་ལ་མཁྱེན་པ་གཉིས་དང་ཡེ་ཤེས་ལྔ་ལ་སོགས་པ་ཡོད་པས། གཞན་དོན་དེ་ལས་འབྱུང་བ་ཡིན་གསུང་། ཆོས་སྐུ་ལས་གཟུགས་སྐུ་འཆར་བའི་དཔེ་དོན། ཆོས་གཞུང་ནས་མང་དུ་བཤད་མོད་ཀྱིས། འོན་ཀྱང་སེམས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ན། ད་ལྟའི་སེམས་གསལ་ལ་རྟོག་པ་མེད་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དེ་ལས་སེམས་སྣ་ཚོགས་སུ་འཆར་བ་སྟེ། གཟུགས་སྐུ་ཡིན་གསུང་། འོ་ན་ངོ་བོ་བསྒོམས་པ་ཅིག་པུས་འོང་ལགས་སམ་ཞུས་པས། དོན་ཧྲིལ་གྱིས་དྲིལ་བ་ལ་ངོ་བོ་སྐྱེས་པའི་རྟོགས་ལྡན་གྱིས། གང་ཟག་དེས་སེམས་མ་བཅོས་པའི་ངང་ལས་ཆུའོ་རྒྱུན་གྱི་རྣལ་འབྱོར་དུ་བསྒོམ་པ་ལས། གཞན་གང་ལ་ཡང་འཇུག་པར་མི་བྱ་གསུང་། རིན་པོ་ཆེས་གསུངས་པ་ལས་མ་བྲི་མ་མནན་པ་ཞུས་ལན་གནད་ཀྱི་མན་ངག་ཅེས་བྱ་བ། ཤཱཀྱའི་ 1-11-12b བནྡེ་རྡོར་རྒྱལ་གྱིས་ཞུས་པའོ།། ༄། །ཆོས་རྗེ་སྒམ་པོ་པ་ལ་རྣལ་འབྱོར་ཆོས་གཡུང་གིས་ངོ་བོའི་ག་དར་ཞུས་པའི་ཞུས་ལན། ༄༅། །བླ་མ་དམ་པ་རྣམས་ལ་ཕྱག་

【現代漢語翻譯】 我問道：'如果不尋找種子，不耕耘田地，那麼積累的功德難道不是色身二身的因嗎？如果這樣認為，是否就足夠了？' 他回答說：'爲了獲得色身二身，積累過去的功德就足夠了。如果過去沒有積累，就無法生起菩提心。在生起真實菩提心之前，必須清除過去的罪障。' 我問道：'是否需要同時修習生起次第和圓滿次第？' 他回答說：'如果修習自性常住的禪定，就不需要依次修習生起次第和圓滿次第。然而，在徹底轉化由業力形成的血肉之軀之前，應該以如幻如化的方式，剎那間修習生起次第的本尊瑜伽。' 我問道：'是否需要單獨修習中陰的法門？' 他回答說：'在修習自性的基礎上，不需要單獨修習中陰。因為自性和中陰的光明沒有差別。現在和臨終時都不需要單獨修習中陰。' 我問道：'是從現在開始成佛，還是本來就是佛？為什麼還會感到飢渴、生病等痛苦？' 他回答說：'雖然心是佛，但仍然會因疾病、寒熱、飢渴等而感到痛苦。這是因為自心被業力形成的身體所束縛。佛也同樣會受到身體的束縛，就像金翅鳥被束縛在蛋中，或獅子被束縛在母胎中一樣。' 我問道：'如果一生就能成佛，為什麼現在沒有證悟的徵兆？' 他回答說：'在中陰成佛只是一種方便之法。沒有經歷道路，就不會有證悟的徵兆。' 我問道：'智慧是否會中斷？' 他回答說：'智慧不會中斷。因為色身二身具有二智和五智等，所以能利益眾生。' 關於法身顯現色身的比喻和意義，經書中有很多闡述。然而，如果從心的角度來看，當下清明無念的心就是法身，從法身中顯現的各種心念就是色身。' 我問道：'僅僅修習自性就能成就嗎？' 他回答說：'對於那些已經完全掌握要點，並證悟自性生起的人來說，應該在不造作的狀態下，修習如水流般的瑜伽，不要執著于其他任何事物。' 這是根據仁波切的開示記錄下來的，沒有增刪，名為《問答精要》。釋迦比丘多吉堅贊記錄。 向岡波巴法王請教自性問題時，瑜伽士秋雍的提問及回答。 頂禮上師。

【English Translation】 I asked, 'If one does not seek seeds and does not cultivate the fields, then is the accumulation of merit the cause of the two form bodies? If so, is that sufficient?' He replied, 'To attain the two form bodies, accumulating past merit is sufficient. If one has not accumulated merit in the past, one cannot generate bodhicitta. Before generating true bodhicitta, one must clear away past obscurations.' I asked, 'Is it necessary to practice both the generation stage and the completion stage simultaneously?' He replied, 'If one meditates on the essence of continuous samadhi, it is not necessary to practice the generation stage and completion stage sequentially. However, until the karmic flesh and blood body is completely transformed, one should briefly meditate on the deity yoga of the generation stage in a magical, illusory way.' I asked, 'Is it necessary to practice the teachings of the bardo separately?' He replied, 'Based on the practice of the essence, it is not necessary to practice the bardo separately. Because the clear light of the essence and the bardo are not different. There is no need to practice the bardo separately now or at the time of death.' I asked, 'Is one enlightened from now on, or is one enlightened from the beginning? Why do sufferings such as hunger, thirst, and sickness still occur?' He replied, 'Although the mind is Buddha, one still experiences suffering from sickness, heat, cold, hunger, and thirst. This is because one's mind is bound by the karmic body. The Buddha is also bound by the body, just as a garuda is bound in an egg, or a lion is bound in the womb.' I asked, 'If one can attain enlightenment in one lifetime, why are there no signs of realization now?' He replied, 'Attaining enlightenment in the bardo is just a skillful means. Without traversing the path, there will be no signs of realization.' I asked, 'Is wisdom continuous or discontinuous?' He replied, 'Wisdom is continuous. Because the two form bodies possess the two wisdoms and the five wisdoms, etc., they benefit others.' The metaphors and meanings of the dharmakaya manifesting the form body are explained extensively in the scriptures. However, from the perspective of the mind, the present clear and non-conceptual mind is the dharmakaya, and the various thoughts that arise from the dharmakaya are the form body.' I asked, 'Is it possible to attain enlightenment by simply meditating on the essence?' He replied, 'For those who have completely grasped the essential points and realized the arising of the essence, they should practice the yoga of continuous flow in an unfabricated state, without clinging to anything else.' This is a record of Rinpoche's teachings, without additions or deletions, called 'Essential Instructions on Questions and Answers.' Shakya Bhikshu Dorje Gyaltsen recorded it. Questions and answers between Yogi Chö Yung and Lord Gampopa regarding the essence. Homage to the holy gurus.

---

འཚལ་ལོ། །ཆོས་རྗེ་སྒམ་པོ་པ་ལ་རྣལ་འབྱོར་ཆོས་གཡུང་གིས་ངོ་བོའི་ག་དར་ཞུས་པའི་ཞུས་ལན་ནས། སྔར་བྱས་པའི་སྡིག་པ་རྣམས་སྟོབས་བཞིའི་སྒོ་ནས་བཤགས་པ་དང་། ངོ་བོ་ཡུད་ཙམ་གཅིག་སྒོམས་པ་གཉིས་འདག་འོལ་གང་ཆེ་ཞུས་པས། དེ་ངོ་བོ་ཡུད་ཙམ་གཅིག་བསྒོམས་པ་འདག་འོལ་ཆེ་གསུང་། འཇིག་རྟེན་བློས་བཏང་ནས་རི་ཁྲོད་འགྲིམ་པ་ལ་ལྟོ་གོས་དགོས་ན། ཀ་ཅ་བག་རེ་ཉ་ར་བྱའམ། བཅུད་ལེན་བྱའམ། ནོར་སྒྲུབ་སླ་བ་འདྲ་བྱའམ། ཐམས་ཅད་མི་བྱ་བར་ཤི་ན་ཡང་ཤི། བསྒོམ་ལགས་སམ་ཞུས་པས། དེ་ལ་བླ་མ་མི་ལའི་ཞལ་ནས། ཀ་ཅ་མེད་ན་སྤྲང་བའམ་གཞན་ལ་རེ་ན་བསྒོམ་མི་འོང་གསུང་། རང་གི་འཚོ་བ་བག་ཙམ་ཉ་ར་བྱ་གསུངས་ཏེ། ཐམས་ཅད་བཞག་ནས་བསྒོམས་པ་རང་གིས་ཆོག་འཚོ་བ་མཁའ་འགྲོ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་འཚོ་བ་སྦྱོར་བ་ཡིན། བཅུད་ལེན་ཡེ་མ་བྱེད་གྲུབ་པ་མེད་ནད་ལ་ཕན་པའི་དོན་དུ་ཅོང་ཞི་ཨེན་ཙམ་རེ་མ་རྟོགས་གཞན་མི་བྱ། ནོར་སྒྲུབ་བླ་བ་འདྲ་བག་ཙམ་བྱས་ཀྱང་འགལ་བ་མེད་གསུང་། གནས་གྲུབ་པ་ཐོབ་པའི་གནས་སུ་བསྒོམ་མམ། རི་སྟོང་བྲག་སྟོང་དུ་བསྒོམ་མམ། ལུང་ཅིག་ཞུ་ཞུས་པས། གནས་གར་བདེར་བསྒོམས། རང་དགའ་ན་རི་ལུང་མེད། མི་བདེ་བ་བྱུང་ན་ཡུན་ཐུང་དུ་བསྒོམས་གསུང་། ལུས་ངག་གི་དགེ་སྦྱོར་བྱེད་སྙིང་མི་འདོད་ན། ངོ་བོ་ཅིག་པུ་བསྒོམས་ན་ཙུག་མཆི་ཞུས་པས། བླ་མ་མི་ལའི་ཞལ་ནས། ལུས་ངག་གི་དགེ་བ་མི་བྱ་དགོས་སྙམ་ན་དགོས་བརྡོ་བ་ཡིན། དགོས་སྙམ་པ་དང་མི་དགོས་སྙམ་པ་དང་བྲལ་ན་མ་དགོས་པ་ཡིན་གསུང་། གཞན་དོན་རྒྱུད་བཅད་ནས་བསྒོམས་ན་ཞུས་པས། བསམ་པས་སེམས་ཅན་མ་སྤངས་པས་གཞན་སྣང་ལ་གཟུགས་སྐུ་རྣམ་གཉིས་འགྲུབ། སྦྱོར་བས་སྤངས་པས་ཆོག་གསུང་། ངོ་བོའི་ 1-11-13a ནང་དུ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་ན་ཆོས་ཉིད་ཐོབ་པའི་སྐྱབས་འགྲོ། སྡོམ་པ་ན་ཟག་མེད། སྙིང་རྗེ་ན་དམིགས་མེད། སེམས་བསྐྱེད་ན་དོན་དམ། དམ་ཚིག་ན་ཡེ་བསྲུངས་ཆེན་པོ་ཡར་ལྡན་ཡིན། གདམ་ངག་ཅིག་ཏུ་བསྡུས་ནས་བསྒོམས་གསུང་། ཀུན་གཞིའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་དང་ངོ་བོའི་ཁྱད་པར་ཅི་ལགས། གཞན་མ་ཚོ་མི་དགོས་སམ་ཞུས་པས། གཞན་མ་ཚོ་བྱས་ཀྱང་བརྫུན་བྱེད་པ་ཡིན། ཀུན་གཞིའི་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་རང་བཞིན་ངོ་བོ་ཡིན། མ་རིག་པ་དང་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་གཉིས་ལག་པའི་ལྟོ་རྒྱབ་དང་འདྲ། མ་རྟོགས་ཀྱི་བར་དུ་མ་རིག་པ་འཁོར་བའི་རྩ་བ་ཡིན། རྟོགས་པ་དང་ཡེ་ཤེས་དང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་རྩ་བ་ཡིན་གསུང་། ངོ་བོ་རྩེ་ཅིག་ཏུ་ཡེ་རེ་བ་དང་། རིག་པ་གྱུ་གྱུ་བ་གཉིས་གང་ཡིན་ཞུས་པས། དེ་གཉིས་ཀ་ཡིན་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་ངོ་བོ་འདི་ཡིན་འདི་མིན་བྱ་བ་མེད། སྣང་བ་ཐམས་ཅད་སེམས། སེམས་ཐམས་ཅད་རིག་པ། རིག་པ་ཐམས་ཅད་ངོ་བོ་ཡིན་གསུང་། ངོ་བོ་བསྒོམ་པ་ལ་སྤྱོད་ལམ་ཅི་ཙུག་བསྒོམ། མིག་བཙུམ་པ་དང་མ་བཙུམ

【現代漢語翻譯】 阿察羅！當瑜伽行者秋雍向法王岡波巴詢問本體的噶達時，法王回答說：『過去所造的罪業，以四力懺悔，和本體一剎那的禪修，哪個消除業障更大？』法王說：『本體一剎那的禪修，消除業障更大。』如果捨棄世間去修行，需要衣食，那麼是做些瑣事、打獵捕魚呢？還是服食精華呢？還是容易地積聚財富呢？還是什麼都不做，死了也罷，就修行呢？』法王回答說：『米拉日巴尊者說：『如果沒有瑣事，乞討或者依賴他人，就無法修行。』應該自己稍微打獵捕魚來維持生計。』捨棄一切去修行，自己能滿足生活，空行母們會提供一切生活所需。不要服食精華，如果不是爲了治療疾病，在沒有證悟之前，不要輕易嘗試。稍微積聚財富也沒有妨礙。』是在成就者加持過的聖地修行呢？還是在空曠的山谷巖洞修行呢？請您開示。』法王回答說：『在任何你覺得舒適的地方修行。如果你感到快樂，在哪裡都可以。如果感到不適，就短暫地修行。』如果不想做身語的善行，只是禪修本體可以嗎？』法王回答說：『米拉日巴尊者說：『如果認為不需要做身語的善行，那就是需要爭論了。如果能遠離需要和不需要的想法，那就是不需要了。』如果斷絕了利他之心去修行呢？』法王回答說：『只要你的意念沒有捨棄眾生，在顯現上，就能成就色身和化身。如果行為上舍棄了，也可以。』在本體的 1-11-13a 境界中皈依，就是獲得法性的皈依。持戒就是無漏。慈悲就是無相。發菩提心就是究竟。誓言就是始終守護偉大的誓言。』法王說：『將這些要點歸納為一個口訣來修持。』阿賴耶識和本體有什麼區別？其他的（修行方法）不需要了嗎？』法王回答說：『即使做了其他的（修行方法），也是虛假的。阿賴耶識的自性就是本體。無明和俱生智就像手掌的正反面。在沒有證悟之前，無明是輪迴的根本。證悟之後，智慧是成佛的根本。』本體專注於一境和覺性散亂，哪個更好？』法王回答說：『兩者都可以。對於一切眾生來說，沒有這個是本體，那個不是本體的說法。一切顯現都是心，一切心都是覺性，一切覺性都是本體。』禪修本體時，應該如何行持？是閉著眼睛修，還是不閉著眼睛修？』

【English Translation】 Achalo! When the yogi Choyung asked Dharma Lord Gampopa about the essence of the nature, Gampopa replied: 'Which is more effective in eliminating karma: confessing past sins through the four powers, or meditating on the essence for a moment?' Gampopa said: 'Meditating on the essence for a moment is more effective in eliminating karma.' If one renounces the world to practice in the mountains, and needs food and clothing, should one do chores, hunt and fish, take essences, or easily accumulate wealth? Or should one do nothing and die, just practice?' Gampopa replied: 'Milarepa said: 'Without chores, begging, or relying on others, one cannot practice.' One should slightly hunt and fish to maintain one's livelihood.' Renouncing everything to practice, if one can satisfy one's own life, the dakinis will provide all necessities. Do not take essences; unless it is to treat illness, do not try it lightly before realization. Slightly accumulating wealth is not contradictory.' Should one practice in a blessed sacred place of accomplished beings, or in empty valleys and caves? Please advise.' Gampopa replied: 'Practice wherever you feel comfortable. If you feel happy, anywhere is fine. If you feel uncomfortable, practice for a short time.' If one does not want to do good deeds of body and speech, can one just meditate on the essence?' Gampopa replied: 'Milarepa said: 'If you think you do not need to do good deeds of body and speech, then you need to argue. If you can be free from the thought of needing and not needing, then it is not needed.' What if one cuts off the intention to benefit others and practices?' Gampopa replied: 'As long as your mind does not abandon sentient beings, in appearance, you can accomplish the Rupakaya and Nirmanakaya. If you abandon it in action, it is acceptable.' In the essence of 1-11-13a taking refuge, it is taking refuge in the Dharmata. Keeping vows is without outflows. Compassion is without object. Generating Bodhicitta is ultimate meaning. Samaya is always guarding the great Samaya.' Gampopa said: 'Summarize these points into one instruction and practice.' What is the difference between the Alaya-vijnana and the essence? Are other (practices) not needed?' Gampopa replied: 'Even if you do other (practices), it is false. The nature of Alaya-vijnana is the essence. Ignorance and co-emergent wisdom are like the front and back of the hand. Until realization, ignorance is the root of samsara. After realization, wisdom is the root of Buddhahood.' Which is better: focusing on one point of the essence, or scattered awareness?' Gampopa replied: 'Both are fine. For all sentient beings, there is no saying that this is the essence and that is not the essence. All appearances are mind, all minds are awareness, all awareness is the essence.' When meditating on the essence, how should one conduct oneself? Should one meditate with eyes closed or open?'

---

་པ་གཉིས་གང་ལགས་ཞུས་པས། སྤྱོད་ལམ་རྣམ་བཞི་གང་བྱེད་ཀྱང་བསྒོམས་པས་ཆོག །སྤྱོད་ལམ་ལ་ངེས་པ་མེད། མིག་བཙུམ་པ་དང་མ་བཙུམ་པ་འདྲ། དང་པོ་མ་བཙུམ་པས་བདེ་བ་འབྱོངས་ཙ་ན་བཙུམ་པ་བདེ་བ་གསུང་། ང་བདག་འཛིན་བློས་བཏང་ཟིན། ཚེ་བཞུག་འདི་ལ་རི་ཁྲོད་འགྲིམ་ངོ་བོ་བསྒོམ་པ་ཡིན། དེ་ལ་འདི་དགོས་བྱ་བའི་གདམ་ངག་ཡོད་ན་ཞུ། རྒྱ་ལས་གཉན་སར་བསྒོམས་པའམ། ལུང་སྟོང་དང་རི་སྟོང་དུ་འདྲེ་རྒོད་དང་འཕྲད་པའམ། བདུད་རིགས་དང་ཡི་དགས་ཀྱིས་བར་ཆད་བྱུང་ན། ཅི་ལྟར་བགྱི་ཞུས་པས། རི་ཁྲོད་དུ་ལྟ་བའི་གདེངས། བསྒོམ་པའི་གདེངས། ཡི་དམ་ལྷའི་སྙིང་པོའི་གདེངས་གསུམ་དང་ལྡན་པར་བྱ། དེ་ལས་ཅི་ཡང་མེད་ན། གཉན་སར་འདྲེ་རྒོད་ཀྱིས་བར་བཅད་རྩོམ་པ་བྱུང་ན། གནོད་པ་དེ་གང་ན་གནས་པ་ལ་གཏོར་མ་བྱིན་ལ། གནོད་ 1-11-13b པ་མ་བྱེད་བྱ། ཆོས་སྐྱོང་ལ་གཏོར་མ་བྱིན། བླ་མ་དང་དཀོན་མཆོག་དང་མཁའ་འགྲོ་ལ་གསོལ་བ་གདབ། སྙིང་པོ་མང་དུ་བཟླས་པས་བར་ཆད་མི་འོང་། སངས་རྒྱས་དང་འོ་སྐོལ་གྱི་བར་ན་གྲུབ་ཐོབ་མི་བཞི་ལས་མེད། དེ་རྣམས་ཀྱི་མཁའ་འགྲོ་མ་ཐམས་ཅད་བསྒོམ་པའི་ཕྱི་ན་ཕར་ལ་ཁྱི་བཞིན་དུ་འགྲོ་ཞིང་འདུག་པས། སློབ་མ་སྒོམ་པ་ཙམ་ལ་བར་ཆད་བྱུང་བ་མེད་གསུང་། ལྷ་འདྲེའི་གནོད་པ་བྱུང་ན་ངོ་བོ་བསྒོམ་པ་དང་། སྟོང་པ་སྟོང་ཉམས་ཅན་བསྒོམ་པ་གང་དགའ་ཞུས་པས། ངོ་བོའི་སྒོམ་ཁོ་ན་བསྒོམ་པའི་སྟེང་དུ་ལྷ་རྣམས་ཀྱང་མི་འགྲོ་བ་ཡིན་པས། འདྲེ་གདོན་ལ་སོགས་པས་མི་ཚུགས་ལ་སྟོང་པ་ནི་ལྷ་འདྲེས་ཀྱང་བསྒོམ་ཤེས། སྤྲུལ་པ་སྣ་ཚོགས་འགྱེད་ཤེས། ངོ་བོ་རྟོགས་མ་མྱོང་བས། ངོ་བོ་མི་ཤེས་པས་བསྒོམ་མི་ཤེས་ཏེ། ངོ་བོ་ལྷ་འདྲེའི་ཡུལ་དུ་མ་གྱུར་པས། ངོ་བོ་རང་བསྒོམ་པ་ཁོ་ན་དགའ་གསུང་ངོ་། །ངོ་བོ་བསྒོམས་པ་ལ་ཉམས་མྱོང་འོང་ངམ་མི་འོང་ཞུས་པས་འོང་ཏེ་ཉམས་མྱོང་གི་ང་རྒྱལ་ཆག་པ་ཡིན། འཇིག་རྟེན་གྱི་ཞེན་པ་ལིངས་ལ་ཐོངས་ནས་འོང་བ་ཡིན། ཆོས་གཞན་ཐམས་ཅད་ལ་དགོས་པ་མེད་པར་ཕྱི་ཤུན་དུ་འགྲོ་བ་ཡིན། རང་ལ་ཡིད་ཆེས་ཤིང་བློ་བདེ་ལྷན་གྱིས་འགྲོ་བ་ཡིན། ངོ་བོ་སྐྱེས་པའི་ཉམས་རྟོགས་དེ་ཚོ་འོང་བ་ཡིན་གསུང་། མཁྱེན་པ་གཉིས་དང་ཡེ་ཤེས་ལྔ་པོ་སངས་རྒྱས་པའི་དུས་ན་ཇི་ལྟར་མངའ་ཞུས་པས། དེ་ཚོའི་བཤད་པ་ཐམས་ཅད་བློས་བྱས་པའི་ཡོན་ཏན་ཡིན། འོ་སྐོལ་གྱིས་ཀྱང་བློས་བྱས་ནས་འབྲུ་མནན་ན། ཆོས་སྐུ་དང་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ཀ་ལ་སྦྱར་དུ་བཏུབ་སྟེ། དོན་ལ་སངས་རྒྱས་བྱ་བ་བློ་ལས་འདས་པ་ཡིན་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་གཞན་ཁོང་རང་བློས་བྱས་པའི་ཡོན་ཏན་དེ་ཚོ་སྣང་གསུང་། གཙོ་བོར་ཙོག་པུར་བྱས་ནས་ཕྱག་རྒྱ་མ་བྱས་པར་རླུང་བསྒོམས་ན་འོང་འམ་མི་འོང་ཞུས་པས། དེ་ཡང་འོང་བ་འོང་སྟེ། སྨན་དཔྱད་ཀུན་ནས་དུས་རྟག་ཏུ་ཙོག་བུར་ 1-11-14

【現代漢語翻譯】 當被問及兩種（修行）哪個更好時，（上師）回答說：『無論做什麼樣的四種行為（行住坐臥），都可以通過禪修來完成。對於行為沒有固定的要求。閉眼和不閉眼沒有區別。一開始不閉眼感到舒適，然後閉眼也會感到舒適。我已經放棄了自我執著。我住在這裡是爲了在閉關中修行。』 如果有關於此的必要指導，請告訴我。如果在荒野中修行，或者在空曠的山谷和空曠的山中遇到惡鬼，或者被魔類和餓鬼干擾，該怎麼辦？（上師）回答說：『在荒野中，要有三種信心：見地的信心、禪修的信心、本尊心咒的信心。』 如果沒有這些，在荒野中被惡鬼干擾，應該向干擾者供奉朵瑪，並請求不要製造障礙。向護法供奉朵瑪。向上師、三寶和空行母祈禱。唸誦心咒，障礙就不會產生。在佛陀和我們之間只有四位成就者。他們的所有空行母都像狗一樣在修行者的外面走動和停留，所以學生在修行時不會有障礙。』 如果有邪魔的干擾，修行本體好，還是修行空性好？（上師）回答說：『修行本體是最好的，因為諸佛也不會超越本體的修行。邪魔等無法侵入，而空性是諸神和邪魔都知道如何修行的。他們知道如何變幻各種化身。因為沒有證悟本體，所以不知道如何修行本體。本體不是諸神和邪魔的領域，所以最好只修行本體。』 修行本體會有體驗嗎？（上師）回答說：『會有體驗，但會粉碎體驗的傲慢。會放下對世間的執著。所有其他的法都不需要，它們只是外殼。對自己有信心，內心平靜地前進。本體產生的體驗和證悟就會到來。』 當佛陀證悟時，兩種智慧和五種智慧是如何存在的？（上師）回答說：『所有關於這些的解釋都是通過心識創造的功德。我們也可以通過心識創造並壓制（煩惱），可以將它們應用於法身和色身。實際上，成佛是超越心識的。兩種色身是他們自己通過心識創造的功德顯現。』 如果主要以跏趺坐姿勢，不結手印而修風息，可以嗎？（上師）回答說：『也可以，從醫學的角度來看，應該一直以跏趺坐姿勢。

【English Translation】 When asked which of the two (practices) is better, (the master) replied: 'Whatever the four conducts (walking, standing, sitting, and lying down), it can be accomplished through meditation. There is no fixed requirement for conduct. There is no difference between closing the eyes and not closing them. At first, it is comfortable not to close the eyes, and then it is comfortable to close them. I have already abandoned self-grasping. I live here to practice in retreat.' If there are necessary instructions about this, please tell me. If one practices in the wilderness, or encounters evil spirits in empty valleys and empty mountains, or is disturbed by demons and hungry ghosts, what should one do? (The master) replied: 'In the wilderness, one must have three confidences: the confidence of view, the confidence of meditation, and the confidence of the essence of the Yidam deity.' If there are none of these, and one is disturbed by evil spirits in the wilderness, one should offer a Torma to the disturber and ask them not to create obstacles. Offer Torma to the Dharma protectors. Pray to the Guru, the Three Jewels, and the Dakinis. Recite the heart mantra, and obstacles will not arise. There are only four accomplished ones between the Buddha and us. All their Dakinis walk and stay outside the practitioner like dogs, so students will not have obstacles in their practice.' If there is disturbance from demons, is it better to practice the essence or to practice emptiness? (The master) replied: 'Practicing the essence is the best, because even the Buddhas do not go beyond the practice of the essence. Demons and the like cannot invade, while emptiness is something that gods and demons also know how to practice. They know how to transform various manifestations. Because they have not realized the essence, they do not know how to practice the essence. The essence is not the realm of gods and demons, so it is best to only practice the essence.' Will there be experiences from practicing the essence? (The master) replied: 'There will be experiences, but it will shatter the arrogance of experience. It will let go of attachment to the world. All other dharmas are not needed, they are just outer shells. Have confidence in yourself and proceed with inner peace. The experiences and realizations that arise from the essence will come.' When the Buddha attained enlightenment, how were the two wisdoms and the five wisdoms present? (The master) replied: 'All the explanations about these are merits created through the mind. We can also create through the mind and suppress (afflictions), and we can apply them to both the Dharmakaya and the Rupakaya. In reality, attaining Buddhahood is beyond the mind. The two Rupakayas are manifestations of the merits created by themselves through the mind.' If one mainly sits in the lotus position and practices wind without forming mudras, is it okay? (The master) replied: 'It is okay, from a medical point of view, one should always be in the lotus position.'

---

a བསྡད་ན། རྒྱུ་མ་རུལ་ནས་འགྲོ་བར་བཤད། སྐྱིལ་མོ་དཀྲུངས་ལ་ཡོན་ཏན་མང་པོ་ཡོད་པར་བཤད་པས། དེ་དགའ་བ་ཡིན་གསུང་། ངོ་བོ་རྟོགས་ཟེར་ཡང་མི་དགེ་བ་ལ་འཇུག་ཅིང་། བྱམས་སྙིང་རྗེ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ཆུང་བར་འདུག་ན། ངོ་བོ་མ་སྐྱེས་པ་ཡིན་བྱ་བ་བླ་མ་མི་ལས་གསུང་པས་དེ་ལྟར་ཡིན་གསུང་།། ༈ །། ༄། །རྗེ་ཕག་མོ་གྲུ་པའི་ཞུས་ལན། གུ་རུ་ན་མོ། ཕག་མོ་གྲུབ་པས། བླ་མ་མང་པོ་ལ་བཏུགས་པའི་མཐར་གྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཉམས་སུ་བླངས་ནས། ཕྱིས་རྗེ་སྒམ་པོ་པ་དང་གླེང་གླངས་བྱས་པས། ཁྱེད་ཀྱི་དེ་ཡང་རྟོག་པ་ཡིན། དེ་ཡང་རྟོག་བཅས་ཡིན་བྱ་བ་ལན་མང་དུ་གསུང་སྐད། འོ་ན་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་དེ་ཇི་ལྟ་བུ་ཅིག་ལགས་ཤེས་ཞུས་པས། ཁམས་སྟོན་ཡང་དག་པར་ན་ཆོས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་དེ་འདི་ཡིན་གསུང་ནས། ཕྱི་རྣམ་པར་རྟོག་པའི་ཡུལ་ལ་མི་འཕྲོ་བ། ནང་ཤེས་པ་བྱིང་རྨུག་ཏུ་མ་སོང་བ། རིག་པའི་གོ་མ་འགགས་པ། ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་རིག་སྟོང་རྩ་བྲལ་དུ་དངས་སིང་བ་རྟོགས་པ་འདི་ཡིན་གསུངས་པས། བླ་མ་ཕག་མོ་གྲུབ་པས་ཆོས་འདི་ཡིན་བྱ་བའམ། འདི་མིན་བྱ་བའི་བརྡ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བ་ཅིག་ཏུ་རྟོགས་པས་ལངས་མ་ནུས་པ་ལ། བླ་མའི་ཞལ་ནས་ལངས་ནས་འོང་གསུང་། དེ་གོང་གི་བླ་མ་ཀུན་ཅི་རེད་ན་བྱ་བ་ལན་འགའ་གསུང་སྐད། རྗེའི་ཞལ་ནས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་བློ་ལས་འདས་པ་བྱ་བ་ཡང་དེ་རང་ཡིན་ནོ། །སྨྲ་བསམ་བརྗོད་མེད་ཤེས་རབ་ཕ་རོལ་ཕྱིན། །བྱ་བ་དེ་ཀ་ཡིན། ཐ་མལ་གྱི་ཤེས་པ་སྙིང་གིས་དབུས་སུ་བྱ་བ་དེ་ཀ་ཡིན། མཐར་ཐུག་གི་དོན་ལ་དམིགས་གཏད་མེད་བྱ་བའང་དེ་ཡིན། རིག་པའི་ངོ་བོ་བསྒོམ་དུ་སོང་ནས་དྲན་པ་ལ་བློ་གཏད་མི་དགོས་པར་འདུག །བསྒོམ་བྱ་བ་ཕར་བློས་གཏད་བསྒོམ་མི་དགོས་པར་གདའ། བསྒོམ་ཁོ་རང་གིས་ཚུར་སྐུལ་ནས་འོང་བར་འདུག་སྐད། བླ་མ་ཕག་མོ་གྲུབ་པའི་ཞལ་ནས། ནམ་མཁའ་ལ་མཐའ་ 1-11-14b དབུས་མེད། བེར་ཀ་ལ་མགོ་མཇུག་མེད། ལྷམ་སྒྲོག་བཅིངས་ནས་སྐྱས་བཞུགས་རྫོགས། བློ་འདས་ཀྱི་རྣལ་འབྱོར་པ་དེ་ང་ལ་འོང་བར་འདུག །བློ་ལ་ལྷག་མ་མེད་པའི་དགེ་བའི་རྩ་བ་དེ། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་རྟོགས་པ་ལ་ཟེར་བར་འདུག །སེམས་ཉིད་ལ་རང་བྱན་ཚུད་ཙ་ན་གཞན་དོན་ཡོང་བ་ཡིན་པར་འདུག །ད་ང་ཁམས་སུ་འགྲོ་དོན་མི་འདུག་གསུང་སྐད།། ༈ །།བླ་མ་རྗེ་བཙུན་དམ་པ་རྣམས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ཚེ་ལ་ལོང་མེད་མྱུར་དུ་འཆི་བས། འཇིག་རྟེན་གྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་མ་ཆགས་པ་ཅིག་དགོས། འགྲོ་བ་རིགས་དྲུག་གར་སྐྱེས་སྐྱིད་མེད་ཅིང་། སྡུག་བསྔལ་གྱི་ཕུང་པོར་ཤེས་པས། འཁོར་བ་མཐའ་དག་ལ་མ་ཆགས་པ་ཅིག་དགོས། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྩ་བ་སྙིང་རྗེ་ཡིན་པས། དུས་ཐམས་ཅད་དུ་སེམས་ཅན་བློས་མི་གཏོང་བ་ཅིག་དགོས། ཆོས་ཐམས་ཅད་མ་སྐྱེས་ཤིང་སྐྱེ་བ་མེད་པར་ཤེས་པས། གང་ལ་ཡང་དངོས་པོ་དང་

【現代漢語翻譯】 如果一直坐著不動，據說腸子會腐爛。據說跏趺坐有很多優點，所以這樣做是令人高興的。即使說證悟了自性，如果仍然執著于不善，慈悲心和菩提心變得微弱，那麼就是沒有生起自性，這是米拉日巴尊者所說的，確實如此。 帕摩竹巴尊者的回答： 頂禮古汝！帕摩竹巴尊者在依止了眾多上師，修持了所有究竟的法之後，後來與岡波巴尊者辯論時，岡波巴尊者多次說：『你的那些也都是分別念，都是有分別的。』帕摩竹巴尊者問道：『那麼大手印是怎樣的呢？』岡波巴尊者回答說：『當你真正地安住于自性之中時，大手印就是這樣。』意思是，外不散亂于分別唸的對境，內不陷入昏沉和掉舉，覺性的功能不被阻斷，自性本然的覺性空性清澈透明，證悟到這種狀態就是大手印。帕摩竹巴尊者證悟到這種狀態，超越了『這是法』或『這不是法』的所有概念，以至於無法站立。上師說：『站起來，走吧。』還多次問：『那麼之前的上師們算什麼呢？』尊者說：『大手印超越了思維，』說的就是這個。『不可言說、不可思議、不可表達的般若波羅蜜多』，說的也是這個。『將平凡的意識置於心間』，說的也是這個。『對究竟的意義沒有執著』，說的也是這個。如果覺性的自性融入修行，就不需要依賴念頭。所謂的修行，就是放下執著，不需要刻意去修，修行自然會推動你前進。帕摩竹巴尊者說：虛空沒有邊際，貝嘎（一種布料）沒有頭尾，繫好鞋帶就可以離開了。超越思維的瑜伽士似乎要來找我了。沒有思維殘留的善根，被稱為證悟大手印。當自性融入心性時，利益他人的事業自然會發生。現在我不需要去康區了。 頂禮至尊上師們！生命短暫，死亡迅速，所以必須對世間的一切法不執著。要知道，輪迴六道無論生於何處都沒有安樂，都是痛苦的集合，所以必須對一切輪迴都不執著。慈悲是所有佛法的根本，所以必須時時刻刻都不捨棄眾生。要知道，一切法不生不滅，所以對任何事物都不要執著。

【English Translation】 If one sits still, it is said that the intestines will rot. It is said that there are many benefits to sitting in the lotus position, so it is said to be pleasing. Even if one says one has realized the essence, if one still engages in negativity and the compassion and Bodhicitta are small, then it is said that the essence has not arisen, as said by Lama Mila, and it is so. The Answer of Lord Phagmo Drupa: Homage to the Guru! Phagmo Drupa, after relying on many Lamas and practicing all the ultimate Dharmas, later debated with Lord Gampopa, who said many times, 'Your things are also conceptual thoughts, they are also with conceptualization.' Then Phagmo Drupa asked, 'Then what is Mahamudra like?' Gampopa replied, 'When you truly abide in the nature of reality, that is the Dharma Mahamudra.' Meaning, outwardly not scattering to the objects of conceptual thought, inwardly not falling into dullness and agitation, the function of awareness is not blocked, the naturally clear and empty essence of awareness is realized, that is Mahamudra. Lama Phagmo Drupa realized this state, beyond all concepts of 'this is Dharma' or 'this is not Dharma,' to the point that he could not stand up. The Lama said, 'Stand up and come.' He also asked several times, 'Then what were all the previous Lamas?' The Lord said, 'Mahamudra is beyond the mind,' that is what it is. 'Inexpressible, inconceivable, and unutterable Prajnaparamita,' that is what it is. 'Placing ordinary consciousness in the center of the heart,' that is what it is. 'Having no attachment to the ultimate meaning,' that is also it. If the essence of awareness merges into practice, one does not need to rely on mindfulness. The so-called practice is to let go of attachment, one does not need to deliberately practice, the practice itself will push you forward. Lama Phagmo Drupa said: The sky has no beginning or end, the berka (a type of cloth) has no head or tail, tie your shoelaces and you are ready to leave. The yogi who transcends thought seems to be coming to me. The root of virtue without any remaining thought is called the realization of Mahamudra. When self-nature merges into mind, the benefit of others will naturally arise. Now I don't need to go to Kham. Homage to the venerable and holy Lamas! Life is short and death is swift, so one must be without attachment to all worldly Dharmas. Knowing that there is no happiness in any of the six realms of existence, and that they are all a collection of suffering, one must be without attachment to all of Samsara. Compassion is the root of all Dharmas, so one must never abandon sentient beings at any time. Knowing that all Dharmas are unborn and unceasing, one should not be attached to anything as a real entity.

---

མཚན་མར་མི་འཛིན་པ་ཅིག་དགོས་གསུང་། དེ་རྣམས་རྒྱུད་ལ་སྐྱེ་བ་ལ་བླ་མ་དང་། ཇོ་བོ་དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་དད་པ་དང་གུས་པའི་སྒོ་ནས་མཆོད་པ་དང་། གསོལ་བ་འདེབས་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པར་བྱེད་དགོས་གསུངས་པས་ན། དེ་ཡང་རང་ལ་ཡོད་པ་རང་གིས་མྱོང་བར་བྱ་དགོས་པ་དང་། རང་ལ་ཡོད་པ་དང་། རང་གིས་རྟོགས་པར་བྱ་དགོས་པ་དང་། རང་ལ་ཡོད་པ་རང་གིས་ཐོབ་པར་བྱ་བ་དང་། དེའི་ངོ་བོ་ནི་སེམས་མ་བཅོས་པ་གཉུག་མའི་དོན་ཡིན་ཏེ། རང་བྱུང་མ་བཅོས་པ་དེ་ལ་ངེས་པ་ཐོབ་ནས། དེ་ཡང་སོ་མར་གཞག་རྟེན་མི་བཅའ་བར་གཞག །རང་དགར་གཞག་ལྷུག་པར་གཞག །བླང་དོར་མེད་པར་གཞག །དམིགས་གཏད་མེད་པར་མི་བཅའ་བར་གཞག །སང་ངེ་གཞག་ལྷང་ངེ་ལྷན་ནེ་གཞག །བཅས་བཅོས་མི་བྱ་བར་རང་ཤུགས་སུ་གཞག་གོ། །ཐབས་ནི་སྐྱིལ་དཀྲུངས་ལེགས་པར་བཅའ། ། 1-11-15a མིག་སྣ་རྩེར་ལེགས་པར་དབབ། ལྕེ་རྐན་ལ་སྦྱར། མགྲིན་པ་ཡིད་ཙམ་དགུག་སྟེ། ཤེས་པ་སྔ་མ་ནི་འདས། ཕྱི་མ་ནི་མ་སྐྱེས། ད་ལྟ་བ་ལ་ངོས་བཟུང་མེད་པར་བྱ། དེ་ཡང་སེམས་དང་སེམས་ལས་བྱུང་བ་གཉིས། ཕྲ་བ་དང་རགས་པའོ། །ཕྲ་བ་ནི་དགེ་མི་དགེ་ལུང་དུ་མ་སྟན་པའོ། །སེམས་ནི་རིག་པ་མ་བཅོས་པ་དེ་ཡིན། དེ་དང་པོར་གང་ནས་བྱུང་། ངོ་བོ་ཅིར་འདུག །ཐ་མར་གར་འགག་ལྟོས་དང་། དང་པོ་གང་ནས་ཀྱང་འོང་བ་མེད། བར་དུ་དབྱིབས་དང་ཁ་དོག་ཏུ་གྲུབ་པ་མེད། ཐ་མ་གང་དུ་ཡང་འགག་པ་མེད་པས། དེ་ལྟར་ཡང་དང་ཡང་དུ་བསྒོམ་མོ། །དེ་ལྟར་བསྒོམས་པས་སྣང་བ་སེམས་སུ་འཆར། སེམས་ཉིད་སངས་རྒྱས་སུ་འཆར་གསུང་། སྣང་བ་སེམས་སུ་ཤེས་པས་གཉིས་སྣང་དུ་མ་སོང་། སེམས་ཉིད་རིག་པར་ཤེས་པས་བེམས་པོར་མ་སོང་། རིག་པ་སྟོང་པར་ཤེས་པས་མཚན་མར་མ་སོང་། སྟོང་པ་བདེ་བར་ཤེས་པས་སྡུག་བསྔལ་དུ་མ་སོང་། བདེ་བ་རང་སེམས་ཡིན་པས་གཞན་སྣང་དུ་མ་སོང་། སེམས་ལ་ངོས་བཟུང་མེད་པས་དམིགས་པ་དང་མ་དམིགས་པ་མེད་པས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ཡིན། རྗེ་བཙུན་གྱི་གསུང་ལན་ནོ། །རྗེ་ཕག་མོ་གྲུ་པའི་ཞུས་ལན་རྫོགས་སོ།། །།

【現代漢語翻譯】 尊者說，不要執著于任何相狀。爲了讓這些體驗在相續中生起，必須以虔誠和恭敬之心，不斷地供養和祈請上師、佛陀和僧伽三寶。尊者說，也要讓自己體驗自己所擁有的，讓自己了悟自己所擁有的，讓自己獲得自己所擁有的。而它的本質，就是未加造作的本初之心性。在對這自然生起、未加造作的狀態獲得定解之後，就讓它像新鮮的酥油一樣自然安住，不要強加任何人為的支撐。讓它自在安住，放鬆安住，不作取捨地安住，不帶任何目標地安住，讓它清明、敞亮、坦然地安住。不要進行任何人為的修飾，讓它自然而然地安住。 修習的方法是，首先要結跏趺坐，端正坐姿。眼睛向下看鼻尖。舌抵上顎。喉嚨稍微彎曲。讓先前的念頭消逝，未來的念頭尚未生起，對當下的念頭不作任何執著。要知道，心和心所法分為粗細兩種。細微的心念是既非善也非惡的中性狀態。心就是那未加造作的覺性。那麼，這覺性最初從何而來？它的本質是什麼？最終又在哪裡止息？觀察它。最初它無從而來，中間沒有形狀和顏色，最終也無處可去。所以，要這樣反覆地禪修。 尊者說，這樣禪修，顯現會作為心而生起，心性會作為佛陀而生起。當了知顯現是心時，就不會墮入二元對立的顯現。當了知心性是覺性時，就不會墮入頑固不化的狀態。當了知覺性是空性時，就不會墮入相狀的執著。當了知空性是安樂時，就不會墮入痛苦。當了知安樂是自心時，就不會墮入外在的顯現。因為心沒有可以執著的對境，所以既沒有目標也沒有非目標，這就是大手印。這是杰尊（尊者）的回答。杰·帕摩竹巴的提問回答完畢。

【English Translation】 The venerable one said, 'One must not cling to any characteristics.' In order for these experiences to arise in the continuum, one must constantly make offerings and prayers with faith and reverence to the lama (spiritual teacher), the Buddha, and the Sangha (community). The venerable one said that one must also let oneself experience what one possesses, let oneself realize what one possesses, and let oneself attain what one possesses. And its essence is the uncorrected original mind. After gaining certainty about this naturally arising, uncorrected state, let it rest naturally like fresh butter, without imposing any artificial support. Let it rest freely, let it rest relaxed, let it rest without acceptance or rejection, let it rest without any aim, let it rest clearly, openly, and plainly. Do not make any artificial modifications, let it rest naturally. The method is to first sit in the lotus position, sitting upright. Eyes looking down at the tip of the nose. Tongue touching the palate. Throat slightly curved. Let the previous thought pass away, the future thought has not yet arisen, and do not cling to the present thought. Know that mind and mental events are divided into two types: subtle and coarse. Subtle thoughts are neither virtuous nor non-virtuous, but neutral. Mind is that uncorrected awareness. So, where does this awareness come from in the beginning? What is its essence? Where does it ultimately cease? Observe it. In the beginning, it comes from nowhere, in the middle it has no shape or color, and ultimately it goes nowhere. Therefore, meditate on it again and again. The venerable one said, 'By meditating in this way, appearances will arise as mind, and mind-nature will arise as Buddha.' When one knows that appearances are mind, one will not fall into dualistic appearances. When one knows that mind-nature is awareness, one will not fall into a rigid state. When one knows that awareness is emptiness, one will not fall into clinging to characteristics. When one knows that emptiness is bliss, one will not fall into suffering. When one knows that bliss is one's own mind, one will not fall into external appearances. Because the mind has no object to cling to, there is neither aim nor non-aim, this is Mahamudra (the great seal). This is the answer of Jetsun (the venerable one). The answer to Je Phagmo Drupa's question is complete.'

---