gampopa0113_瑜伽法源問答.g2.0f
岡波巴大師教言集GM13རྣལ་འབྱོར་ཆོས་འབྱུང་གི་ཞུས་ལན་བཞུགས་སོ། 1-12-1a ༼ན༽ ༄༅། །རྣལ་འབྱོར་ཆོས་འབྱུང་གི་ཞུས་ལན་བཞུགས་སོ། །།རྣལ་འབྱོར་ཆོས་འབྱུང་གི་ཞུས་ལན་བཞུགས་སོ།། 1-12-1b ༄༅། །ན་མོ་གུ་རུ། སེམས་དང་སེམས་ཀྱི་འོད་གཉིས་མི་གདའ་བ་ཞུས་པས་དེ་ཀ་ལྟར་ཡིན། སྣང་བ་སེམས་སུ་ནན་ལྟར་འདུས་ཙ་ན། སེམས་གཅིག་པུ་ལས་གཞན་མེད་པ་ཡིན་གསུང་། ཆོས་སྐུ་དང་ཆོས་སྐུའི་འོད་གཉིས་མི་གདའ་བ་ཞུས་པས། དེ་ཀ་ལྟར་ཡིན། ཆོས་ཅིག་ཆོད་ལ་སོང་བའི་དུས་ན་ཆོས་སྐུ་གཅིག་པུ་ལས་གཞན་མེད་པ་ཡིན་གསུང་། སྤྲུལ་སྐུ་ཤཱཀྱ་ཐུབ་པ་ལྟ་བུ་རྣམས་སྨིན་གྱི་ལུས་ཀྱི་ལྷག་མ་མེད་པ་དོན་ཅིག་ཆོད་ལ་སོང་བ་ལགས་སམ་ཞུས་པས། དེ་ལྟར་ཡིན། སྐུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་ནས་སྐྱེ་བ་དག་པས་རང་སྣང་ལ་མེད་གཞན་སྣང་ལ་གཟུགས་སྐུ་འཆར་བ་ཡིན་གསུང་། གཟུགས་སྐུ་གཉིས་རང་སྣང་ལ་མེད་པ་དེ། རང་སྣང་ 1-12-2a ལ་གཞན་དོན་བྱེད་བཞིན་དུ་བྱེད་པའི་རྟོག་པ་མེད་པ་ལ་ཟེར་རམ། འོན་ཏེ་རང་སྣང་ལ་གཏན་མེད་པ་ཡིན་ནམ་ཞུས་པས། དེ་ལ་ལུགས་གཉིས་ཡིན། དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་བཀའ་གདམས་པ་རྣམས་སྔ་མ་ལྟར་འདོད་པ་ཡིན། འོ་སྐོལ་གྱི་བླ་མ་ཕྱི་མ་ལྟར་འདོད་པ་ཡིན། གཞན་སྣང་ལ་སྣང་བ་དེ་ཡོ་མཐུན་པར་འདོད་གསུང་། དོན་ཐོག་ནས་མ་ཚོར་བར་ཡེངས་ནས་ཕྱིས་དྲན་པ་རྙེད་ཙ་ན། དོན་རྙེད་པ་དེས་བར་དུ་ཡེངས་པའི་རྗེས་ལ་བལྟས་པས་ཆོས་སྐུར་འགྲོ་བར་འདུག་ན་དེས་ཆོག་གམ་མི་ཆོག །བར་དེས་སྒྲིབ་པར་ནུས་སམ་མི་ནུས། གཏན་དུ་མ་ཡེངས་པ་དགོས་སམ་མི་དགོས་ཞུས་པས། རྗེས་ལ་བལྟས་པས་ཆོག་ན་དེས་ཆོག །བར་གྱི་རྣམ་རྟོག་གིས་སྒྲིབ་པར་མི་ནུས། གཏན་དུ་མ་ཡེངས་པ་མི་དགོས། ཡེངས་པ་བྱ་བ་མེད་པ་ཡིན། གནས་ལུགས་ལ་ཡེངས་མ་ཡེངས་འདྲ་བ་ཡིན་གསུང་། རྗེ་བཙུན་མི་ལ་དང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་དགོངས་པ་འདི་ཡིན་འདི་ལས་ཕུལ་བའམ་བོགས་འདོན་རྒྱུ་མེད་པ་འདི་རང་ཡིན་བྱ་བ་ཅིག་ཞུ་ཞུས་པས། རང་གི་སེམས་ཉིད་གསལ་བ་དེ་ནམ་མཁའི་མཐའ་དང་མཉམ་པར་བསྒོམས་ན་ཡང་སྐྱེ་ཞིང་འདུག །འཕགས་པའི་གནས་སུ་བསྒོམས་ནའང་འོང་ཞིང་འདུག །འོད་གསལ་དེ་སུ་ཡིན་ན་རང་གི་ཡིན། རང་རྟོགས་ 1-12-2b རང་རྟོགས་པས་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ། རང་གིས་རང་རིག་རང་གསལ། གསལ་ལ་མ་འགགས་ཏེ་འོང་མེད་པར་འོད་གསལ། མཐའ་དབུས་མེད་པར་འོད་གསལ། རྣམ་རྟོག་ཡོད་མེད་མེད་པར་འོད་གསལ་དུ་འདུག་པས་དེའི་ངང་ལ་གནས་པ་དེ་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པ་བྱ་བ་ཡིན། དེ་ལ་བོགས་འདོན་རྒྱུ་མེད། དེ་ལ་བོགས་འདོན་ན་འདོན་པར་རང་གིས་སྐྱོན་ཅན་ཡིན། དེ་ལས་བོགས་སམ་རྟོགས་པའམ། ཕུལ་ས་བྱུང་ན་དེ་ཡང་སྐྱོན་ཡིན་གསུང་། ངོ་བོ་སྐྱེས་ནས་ཡུན་རིང་ལོན་པའི་སྒྲེས་པོ་ལ་བོགས་དང་དྲི་རྒྱུ་འོང་གིན་གདའ་འམ་མི་གདའ་ཞུས་པས། དྲི་
【現代漢語翻譯】 岡波巴大師教言集GM13，瑜伽行者之佛法生起問答錄 第一頁A面 （那） 頂禮 गुरु (藏文：གུ་རུ，梵文天城體：गुरु，梵文羅馬擬音：guru，漢語字面意思：上師)。有人問：『心與心之光明二者是否不一？』答：『正如你所說。當顯現融入於心時，我說，除了心之外，別無他物。』又問：『法身與法身之光明二者是否不一？』答：『正如你所說。當證悟達到究竟時，我說，除了法身之外，別無他物。』又問：『如釋迦牟尼佛般的化身，是否在徹底捨棄由業力所生的身體后，達到了究竟？』答：『正是如此。佛陀涅槃后，由於清凈了所有生，因此在自顯中不再顯現，但在他顯中則會顯現色身。』 有人問：『色身二者在自顯中不顯現，這是否意味著在自顯中沒有爲了利益他人而行動的念頭？或者說，在自顯中是完全不存在的？』答：『對此有兩種觀點。噶當派的善知識們傾向於前一種觀點，而我們的上師們則傾向於后一種觀點。』上師說：『在他顯中顯現，這被認為是如幻如化的。』 第一頁B面 有人問：『在沒有從根本上覺察，而是散亂之後才回憶起來時，如果通過回憶來觀察先前散亂的狀態，發現它融入於法身，這樣可以嗎？或者說不可以？那段散亂的時間會成為障礙嗎？或者不會？是否需要始終不散亂？』答：『如果通過觀察先前散亂的狀態可以，那就足夠了。中間的念頭不會成為障礙。不需要始終不散亂，散亂是不可避免的。』上師說：『在實相中，散亂與不散亂並無差別。』有人問：『米拉日巴尊者和佛陀的意旨，是否就是這樣，是否還有更高深或需要補充的？』答：『當你明瞭自心本性時，即使你觀修它與虛空同等廣大，它仍然會生起並安住。即使你觀修它處於聖境，它也會顯現並安住。光明是誰的？是你自己的。自證智（藏文：རང་རྟོགས།）自證智（藏文：རང་རྟོགས།）遍及一切。自己認識自己，自己明瞭。在明瞭的同時，光明不會停止，它自然顯現。光明無始無終，光明中沒有念頭存在與否的分別。安住于這種狀態，就是超越世間。』上師說：『對此沒有需要補充的。如果想要補充，那隻會是自己的過失。如果從中產生任何補充、證悟或超越，那也是一種過失。』有人問：『對於一個出生已久的老人來說，是否還會出現體味或污垢？』答：『會有體味。』
【English Translation】
Collected Teachings of Gampopa GM13: Responses to Questions on the Arising of Dharma for Yogis 1-12-1a (Na) Homage to the Guru. Someone asked, 'Are the mind and the light of the mind two different things?' The answer was, 'It is as you say. When appearances are intensely gathered into the mind, I say that there is nothing other than the mind alone.' Someone asked, 'Are the Dharmakaya and the light of the Dharmakaya two different things?' The answer was, 'It is as you say. When the realization reaches its ultimate conclusion, I say that there is nothing other than the Dharmakaya alone.' Someone asked, 'Are those like the Nirmanakaya Shakyamuni, who have completely abandoned the body of karma, reaching the ultimate conclusion?' The answer was, 'It is so. After the passing into nirvana, because of the purification of all births, it does not appear in one's own perception, but in the perception of others, the Rupakaya appears.' 1-12-2a Someone asked, 'Does the fact that the two Rupakayas do not appear in one's own perception mean that there is no thought of acting for the benefit of others in one's own perception? Or does it mean that it is completely non-existent in one's own perception?' The answer was, 'There are two ways of looking at it. The virtuous Kadampa teachers prefer the former view, while our lamas prefer the latter view.' The teacher said, 'The appearance in the perception of others is considered to be like an illusion.' 1-12-1b Someone asked, 'If one does not realize it from the beginning, but remembers it after being distracted, and then looks back at the state of distraction and sees that it goes into the Dharmakaya, is that okay or not? Does that distraction hinder it or not? Is it necessary to be constantly undistracted or not?' The answer was, 'If it is okay to look back at it, then that is enough. The conceptual thoughts in between do not hinder it. It is not necessary to be constantly undistracted. Distraction is inevitable.' The teacher said, 'In the nature of reality, distraction and non-distraction are the same.' Someone asked, 'Is this the intention of Jetsun Mila and the Buddhas, or is there something more profound or something to add?' The answer was, 'When you clarify your own mind, even if you meditate on it as being as vast as the sky, it will still arise and abide. Even if you meditate on it as being in a sacred place, it will still come and abide. Whose light is it? It is your own. Self-awareness (Tibetan: རང་རྟོགས།) Self-awareness (Tibetan: རང་རྟོགས།) pervades everything. One knows oneself, one is self-luminous. While being luminous, the light does not cease, it arises naturally. The light is without beginning or end, and there is no distinction between the presence or absence of thoughts in the light. To abide in this state is to transcend the world.' The teacher said, 'There is nothing to add to it. If one tries to add to it, it is only one's own fault. If any addition, realization, or transcendence arises from it, that is also a fault.' Someone asked, 'For an old person who has been born for a long time, will there still be body odor or dirt?' The answer was, 'There will be body odor.'
རྒྱུ་ཡང་མེད་བོགས་འདོན་རྒྱུ་ཡང་མེད། ངའི་དྲུང་དུ་འོང་གིན་བླའོ་རེ་བཏང་གིས་འགྲོ་ཡིན་འདུག་གསུང་། ངོ་བོ་གཅིག་ཆོད་ལ་སོང་བ་ལ་རྨི་ལམ་དུ་ངོ་བོ་མི་ཟིན་པར་འདུག་ན། བར་དོར་ཟིན་ནམ་མི་ཟིན་ཞུས་པས། བླ་མ་ཀུན་ན་རེ་རྨི་ལམ་དུ་ཟིན་དགོས་གསུང་སྟེ། ངས་བལྟས་པས་རྨི་ལམ་དུ་མ་ཟིན་ཡང་བར་དོར་ཟིན་ཡོང་། ད་ལྟར་བསྒོམས་པས་རྨི་ལམ་དུ་མི་གསལ་དུ་འགྲོ་བས་མི་ཟིན། བར་དོར་ནི་ད་ལྟ་བས་ཀྱང་གསལ་བར་འོང་པས་ཟིན་ནས་འོང་གསུང་། ད་ལྟ་ངོ་བོ་ལྡང་འཇུག་པ་ཅིག་ཤི་ན། བར་དོར་ལྡང་འཇུག་གམ་ཆིག་ཆོད་ལ་འགྲོ་ཞུས་པས། ད་ལྟ་ངོ་བོ་རྒྱུན་ཆད་མེད་པ་ཡོད་ན་བར་དོར་ཡང་ཆིག་ཆོད་ལ་འགྲོ་གསུང་། ངོ་བོ་འབའ་ཞིག་བསྒོམས་ལ་བསྐྱེད་རིམས་དང་སྔགས་བཟླས་དགོས་སམ་མི་དགོས་ཞུས་པས། སྔགས་བག་རེ་བཟླས་ན་ངག་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་འབྱུང་བས་སྔགས་བག་རེ་བཟླས། ལྷ་བ་སྒོམ་མི་དགོས་འོད་གསལ་གྱི་ངང་ལས་སྔགས་བཟླས་པ་ཡིན་གསུང་། དོན་དམ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་རྟོགས་ནས་རྒྱུན་དུ་གསལ་བས་ཀུན་རྫོབ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་དགོས་སམ་མི་དགོས་ཞུས་པས། དེ་ལ་གསུམ། གོམས་པ་ལས་བྱུང་བ། བསྒོམས་པ་ལས་བྱུང་བ། རྟོགས་པ་ལས་བྱུང་བ། གསུམ་ཡིན། གོམས་པ་ལས་བྱུང་བ་ནི་ཚེ་སྔ་མ་ཕན་ཆད་བསྒོམས་པས་འདི་ལ་བསྒོམ་མི་དགོས་ 1-12-3a པར་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་འབྱུང་བ་ཡིན། བསྒོམས་པ་ལས་འབྱུང་བ་ནི་ཚེ་འདི་ལ་བསྒོམས་པས་འོང་བ་ཡིན། རྟོགས་པ་ལས་བྱུང་བ་ནི། དོན་རྟོགས་པས་མ་རྟོགས་པའི་སེམས་ཅན་ལ་ཤུགས་ཀྱིས་བྱམས་སྙིང་རྗེ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་འབྱུང་བ་ཡིན། ལོགས་སུ་ཀུན་རྫོབ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་གཉིས་བསྒོམ་མི་དགོས། དོན་དམ་རྟོགས་ནས་བྱམས་སྙིང་རྗེ་གཞན་དོན་དུ་འབྱུང་བ་རྒྱུ་འབྲས་ཡིན། ཉོན་མོངས་པ་ཤུགས་ཀྱིས་བཟློག་པ་ཡིན། ངོ་བོ་རྟོགས་ཟེར་ཡང་མི་དགེ་བ་ལ་འཇུག །བྱམས་སྙིང་རྗེ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ཆུང་བར་འདུག་ན་ངོ་བོ་མ་སྐྱེས་པ་ཡིན་བྱ་བ་བླ་མ་མི་ལས་གསུང་པས། དེ་ལྟར་ཡིན་གསུང་། རྗེ་བཙུན་སྙུང་བའི་དུས་སུ་ཐུགས་མི་བདེ་བ་འོང་གིན་གདའ་ཞུས་པས། ན་དུས་སུ་སེམས་མི་བདེ་བ་དང་གནོད་པ་ཅི་ཡང་མི་འོང་བར་འདུག །གང་ན་བའི་སར་འོད་གསལ་དུ་ཕྲིལ་ལེ་མི་གནོད་པར་འདུག་གསུང་། འདྲེ་ཅན་གྱི་མི་ལ་སྔགས་བཏབ་པ་བས་གང་ན་བའི་སར་དམིགས་པ་གཏད་ནས་འོད་གསལ་བསྒོམས་ན་ཕན་པར་འདུག་གསུང་། ངོ་བོ་མཉམ་ཞག་རྗེས་ཐོབ་འདྲེས་པ་བྱ་བ་ཅི་ལ་ཟེར་བ་ལགས། ཞུས་པས་སློ་དཔོན་བསྒོམ་པའི་ཞལ་ནས་སྤྱོད་ལམ་རྣམ་བཞི་གང་བྱེད་ཀྱང་འོད་གསལ་དང་མ་བྲལ་བར་རྟག་ཏུ་ངོ་བོར་འོང་ན་འདྲེས་པ་ཡིན་གསུང་། རེས་འགའ་དྲན་པ་ཤོར་ནས་རྣམ་རྟོག་གི་ཐོག་ཏུ་འགྲོ། དྲན་པ་རྙེད་ནས་ངོ་བོར་འོང་བ་དེ་མ་འདྲེས་པ་ཡིན་ནམ་ཞུས་པས། དེ་མ་འདྲེས་པ་ཡ
【現代漢語翻譯】 既無財物可供施捨，也無田地可以出租。他們來到我這裡，只是徒勞地祈求，然後又失望地離開，是這樣嗎？』如果一個人在證悟自性時已經確定了方向，但在夢中卻無法辨認出自性，那麼他是否能在中陰階段獲得解脫呢？我問道。所有的上師都說：『必須在夢中獲得解脫。』但我認為，即使在夢中沒有獲得解脫，也能在中陰階段獲得解脫。如果現在修行時，夢境變得不清晰，導致無法辨認自性，那麼在中陰階段會比現在更加清晰，因此一定能獲得解脫。』如果一個人現在能夠控制自性的生起和止滅，那麼當他死亡時，他能在中陰階段控制生起和止滅，還是會直接獲得解脫呢？我問道。『如果現在自性的相續沒有中斷，那麼在中陰階段也能直接獲得解脫。』僅僅修習自性，還需要修習生起次第和唸誦真言嗎？我問道。『唸誦一些真言，可以使語言得到加持，所以唸誦一些真言。不需要觀想本尊，在光明自性的狀態中唸誦真言即可。』如果已經證悟了勝義菩提心，並且持續保持這種狀態，還需要修習世俗菩提心嗎？我問道。『這有三種情況：由串習而生、由修習而生、由證悟而生。由串習而生，是指前世已經修習，因此今生無需修習就能生起菩提心。由修習而生，是指今生通過修習而生起菩提心。由證悟而生，是指通過證悟真理，自然而然地對未證悟的眾生生起慈悲心和菩提心。不需要單獨修習兩種世俗菩提心。證悟真理后，自然而然地生起慈悲心，利益他人，這是因果關係。煩惱也會自然而然地被遣除。』即使說已經證悟了自性，如果仍然沉溺於惡行，或者慈悲心和菩提心變得微弱，那麼就說明還沒有真正生起自性。米拉日巴上師曾這樣說過。』上師回答說：『確實如此。』當尊者（指 杰尊·米拉日巴，Jetsun Milarepa）生病時，他是否感到不適？我問道。『生病時，他不會感到不適或痛苦。在他生病的地方，光明會閃耀，不會受到任何干擾。』對被邪魔附體的人，與其唸誦真言，不如專注於他生病的地方，修習光明，這樣會更有幫助。』什麼是將自性的等持和后得融合在一起？我問道。上師回答說：『按照 索波·仁波切（Sopa Rinpoche）的教導，無論行住坐臥，都不要與光明分離，始終保持自性的狀態，這就是融合。』有時會忘記，陷入分別念中，然後又重新憶起，回到自性的狀態，這算不算沒有融合？我問道。『這不算融合。』
【English Translation】 『There is neither property to give away nor land to rent out. They come to me, only to make futile requests and then leave in disappointment, is that so?』 If a person has determined the direction when realizing self-nature, but cannot recognize self-nature in a dream, then can he be liberated in the bardo (intermediate state)?』 I asked. All the lamas said, 『One must be liberated in a dream.』 But I think that even if one is not liberated in a dream, one can be liberated in the bardo. If, when practicing now, dreams become unclear, leading to the inability to recognize self-nature, then the bardo will be clearer than now, so one will definitely be liberated.』 If a person can now control the arising and ceasing of self-nature, then when he dies, can he control the arising and ceasing in the bardo, or will he directly attain liberation?』 I asked. 『If the continuum of self-nature is uninterrupted now, then one can directly attain liberation in the bardo.』 Is it necessary to practice generation stage and recite mantras in addition to practicing self-nature alone?』 I asked. 『Reciting some mantras can bless speech, so recite some mantras. There is no need to visualize deities; recite mantras in the state of luminous self-nature.』 If one has realized the ultimate bodhicitta (བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་，梵文： बोधिचित्त，羅馬：bodhicitta，字面意思：覺悟之心) and continuously maintains this state, is it necessary to practice relative bodhicitta?』 I asked. 『There are three situations: arising from habituation, arising from practice, and arising from realization. Arising from habituation refers to having practiced in previous lives, so there is no need to practice in this life to generate bodhicitta. Arising from practice refers to generating bodhicitta through practice in this life. Arising from realization refers to naturally generating compassion and bodhicitta towards sentient beings who have not realized the truth through realizing the truth. There is no need to separately practice the two relative bodhicittas. After realizing the truth, naturally generating compassion and benefiting others is the cause and effect. Afflictions will also be naturally eliminated.』 Even if one says that one has realized self-nature, if one still indulges in evil deeds, or if compassion and bodhicitta become weak, then it means that self-nature has not truly arisen. Jetsun Milarepa (རྗེ་བཙུན་མི་ལ་རས་པ，Jetsun Milarepa) once said this.』 The lama replied, 『Indeed, that is so.』 When Jetsun (རྗེ་བཙུན，Jetsun) was sick, did he feel discomfort?』 I asked. 『When he is sick, he does not feel discomfort or pain. In the place where he is sick, light shines brightly, and he is not disturbed.』 For a person possessed by a demon, it is more helpful to focus on the place where he is sick and practice luminosity than to recite mantras.』 What is meant by integrating the samadhi (མཉམ་ཞག，梵文：समाधि，羅馬：samādhi，字面意思：三摩地) and post-meditation (རྗེས་ཐོབ，梵文：पश्चात्लब्ध，羅馬：paścāllabdha，字面意思：后得) of self-nature?』 I asked. The lama replied, 『According to Sopa Rinpoche's teaching, no matter what one does, whether walking, standing, sitting, or lying down, one should not be separated from luminosity and should always remain in the state of self-nature; this is integration.』 Sometimes one forgets and falls into conceptual thoughts, and then one remembers again and returns to the state of self-nature. Is this considered not integrated?』 I asked. 『This is not considered integrated.』
ིན་གསུང་། འོ་ན་ངོ་བོའི་ཆ་ཅིག་མ་རྟོགས་པ་ལགས་སམ། བསྒོམ་ཡུན་ཐུང་བ་ལས་སམ་མ་བསྒོམས་པ་ལགས་སམ་ཞུས་པས། དེ་ངོ་བོ་མཐའ་དག་པར་མ་རྟོགས་པ་ཡིན། མ་བསྒོམས་པ་ཡང་ཡིན་ཏེ་དོན་ལ་བསྒོམ་ཡུན་ཐུངས་པ་ཡིན་གསུང་། འོ་ན་རྣམ་སྨིན་གྱི་ལུས་པོ་འདི་ཡོད་ཀྱི་བར་དུ་མཉམ་རྗེས་མེད་པར་འགྲོ་བ་ཅང་ལགས་སམ་ཞུས་པས། དེ་རྣམས་སྨིན་གྱི་ལུས་པོ་འདི་ཡོད་ཀྱང་ཡུན་རིང་དུ་བསྒོམས་པས། མཉམ་རྗེས་མེད་པར་འདི་ལ་ཕྲིལ་ 1-12-3b ལེ་ཚེ་འདི་རང་ལ་འགྲོ་བ་ཡིན་གསུང་། འོ་ན་ད་ལྟ་དྲན་པ་ཤོར་མ་ཐོག་རྣམས་རྟོག་རང་ག་མར་འགྲོ་བ་ཅིས་ལན་ནམ་ཞུས་པས། འདི་བཟུང་འཛིན་མ་དག་པས་ལན། ཡུན་རིང་དུ་བསྒོམས་པས་བཟུང་འཛིན་དག་པས་རྣམ་རྟོག་དག་ནས། དྲན་པས་གཟུང་རྒྱུ་མེད་པས་མཉམ་རྗེས་མི་འོང་གསུང་། འོ་ན་མཉམ་རྗེས་མ་འདྲེས་པར་ཤི་ན་བར་དོར་སྐྱེ་བ་འདག་གམ་མི་འདག་ཞུས་པས་འདག་པ་ཡིན་ཐེ་ཚོམ་མེད་གསུང་། ད་ལྟར་དྲན་པས་ཟིན་པའི་རྣམ་རྟོག་དེས་སྒྲིབ་པར་མི་འགྱུར་རམ་ཞུས་པས། དེས་སྒྲིབ་པར་མི་འགྱུར། རྣམ་རྟོག་རྣམས་ཀྱིས་ལས་སོག་པར་མི་ནུས་ཏེ། ནམ་མཁའ་ལ་ས་བོན་བཏབ་པ་དང་འདྲ་སྟེ་འབྲས་བུ་འབྱིན་པའི་གནས་མེད། ཐམས་ཅད་སྐྱེ་མེད་རྟོགས་པའི་གནས་སུ་གསུང་། འོ་ན་གཉིད་མཐུག་པའི་རྨི་ལམ་གྱི་དུས་སུ། ངོ་བོ་མི་ཟིན་པར་འདུག་ན། བར་དོར་ངོ་བོ་ཟིན་ནམ་མི་ཟིན་ཞུས་པས། དེ་གཉིད་དང་རྨི་ལམ་གྱི་དུས་སུ་ངོ་བོ་མ་ཟིན་པ་ཡིན། གཉིད་དང་རྨི་ལམ་གྱི་དུས་སུ་ད་ལྟ་བས་ཀྱང་མི་གསལ་དུ་འགྲོ་བ་ཡིན། བར་དོར་ད་ལྟ་བས་ཀྱང་གསལ་དུ་འགྲོ་བས། ད་ལྟ་བས་བཟུང་པ་སླར་འགྲོ་བ་ཡིན་གསུང་། འོ་ན་དྲན་པས་མ་ཟིན་ཙ་ན་ངོ་བོ་མི་འོང་བར། རྟོག་པ་རང་ག་མ་དེ་དྲན་པས་ཟིན་པ་དང་། སྔར་གྱི་རྣམ་རྟོག་ཚོ་འདག་གམ་མི་འདག །དྲན་པས་ཤི་མ་ཤི་མེད་པར་འཛིན་དགོས་སམ་མི་དགོས་ཞུས་པས། དྲན་པས་མ་ཟིན་པའི་རྣམ་རྟོག་རང་ག་རྣམས་དྲན་པས་ཟིན་མ་ཁད་ལ་སངས་ལ་དག །དྲན་པས་ཤི་མ་ཤི་མེད་པར་འཛིན་མི་དགོས། འོན་ཀྱང་དྲན་པས་མ་ཡེངས་པར་བྱེད་ན། མཉམ་རྗེས་འདྲེས་རྐྱེན་པ་ལ་ཕན། དྲན་པས་མ་ཟིན་ཀྱང་རྣམ་རྟོག་གིས་གནོད་པ་དང་། སྒྲིབ་པ་དང་བར་དུ་གཅོད་པ་གཏན་མེད་གསུང་། འོ་ན་དྲན་པས་བཟུང་གིན་མ་ཡེངས་པར་བྱ་བ་ལས། གཞན་ཉམས་སུ་བླང་རྒྱུ་མེད་དམ་ཞུས་པས། དྲན་པས་སྐུལ་བ་ཙམ་ལས། གཞན་ཉམས་སུ་བླང་རྒྱུ་ཅི་ཡང་མེད་གསུང་། ཞུས་ལན་ཐག་ཆོད་པ་ཕུལ་དུ་མེད་པ། 1-12-4a བླ་མ་རིན་པོ་ཆེ་ལྷ་རྗེ་ལ། གྲུབ་པ་ཐོབ་པའི་བུ་སློབ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་ཡོད་ནའང་། དེ་རྣམས་ཀྱི་ནང་ནས། ཐུགས་ཀྱི་སྲས་བཞི་འམ། གྲུབ་པ་ཐོབ་པ་བཞི་ནི། ཤོ་རམ་འཕགས་པ། ཟིམ་ཤི་ཡེ་ཤེས་སྙིང་པོ། གསེར་སྒོམ་ཡེ་ཤེས་སྙིང་པོ། རམ་ཉི་ཆོས་ཀྱི་གཡུང་དྲུང་ངོ་། །བརྒྱུད་པ་འཛ
【現代漢語翻譯】 仁波切說：『那麼，是沒有證悟實相嗎？是禪修時間太短，還是沒有禪修呢？』我問。仁波切說：『這是沒有完全證悟實相。也是因為沒有禪修，實際上是禪修時間太短。』 我問：『那麼，在有這個異熟果報身期間，會一直沒有俱生智和后得智嗎？』仁波切說：『即使有這個異熟果報身，但因為長期禪修，俱生智和后得智會消失，在此生中就會解脫。』 我問：『那麼，現在失去正念時，任運生起的念頭是怎麼回事呢？』仁波切說：『這是因為有未凈化的能取所取。長期禪修，能取所取凈化后，念頭也會凈化。因為正念沒有可執取之物，所以俱生智和后得智不會生起。』 我問：『如果俱生智和后得智不混雜而死去，是否會斷除中陰身的產生？』仁波切說：『會斷除，毫無疑問。』我問：『那麼，現在被正念抓住的念頭不會成為障礙嗎？』仁波切說：『不會成為障礙。念頭無法造作惡業，就像在虛空中播種一樣，沒有產生果實的地方。一切都在證悟無生的境界中。』 我問：『那麼，在深度睡眠的夢境中，如果沒有證悟實相，在中陰身中會證悟嗎？』仁波切說：『在睡眠和夢境中沒有證悟實相。在睡眠和夢境中，會比現在更加不清晰。在中陰身中，會比現在更加清晰，所以會再次執取現在的事物。』 我問：『如果正念沒有抓住，實相就不會顯現，那麼任運生起的念頭，會被正念抓住嗎？以前的念頭會斷除嗎？需要執持正念直到死亡嗎？』仁波切說：『沒有被正念抓住的任運念頭，一旦被正念抓住就會消散。不需要執持正念直到死亡。但是，如果不散亂正念，對防止俱生智和后得智混雜有幫助。即使沒有被正念抓住，念頭也不會造成損害、障礙或阻礙。』 我問：『除了不散亂地保持正念之外，還有其他需要修持的嗎？』仁波切說：『除了正念的策勵之外，沒有什麼需要修持的。』所問所答，無與倫比。 尊貴的拉杰上師（Lhaje，對上師的尊稱），雖然有無數成就的弟子，但其中四位心子或成就者是：肖讓帕巴（Shoram Phakpa），辛希耶謝寧波（Zimshi Yeshe Nyingpo），色貢耶謝寧波（Sergom Yeshe Nyingpo），讓尼秋吉雍仲（Ramnyi Chokyi Yungdrung）。傳承持有者。
【English Translation】 Rinpoche said, 'Then, is it that you have not realized the true nature? Is it because the meditation time is too short, or have you not meditated at all?' I asked. Rinpoche said, 'It is that you have not fully realized the true nature. It is also because you have not meditated; in reality, the meditation time is too short.' I asked, 'Then, will there be no co-emergent wisdom and subsequent wisdom until this body of karmic ripening exists?' Rinpoche said, 'Even though this body of karmic ripening exists, because of long-term meditation, the co-emergent wisdom and subsequent wisdom will disappear, and you will be liberated in this very life.' I asked, 'Then, what about the spontaneously arising thoughts when mindfulness is lost?' Rinpoche said, 'This is because of the unpurified grasping and the grasped. Through long-term meditation, when the grasping and the grasped are purified, the thoughts will also be purified. Because mindfulness has nothing to grasp, the co-emergent wisdom and subsequent wisdom will not arise.' I asked, 'If the co-emergent wisdom and subsequent wisdom do not mix and you die, will it cut off the arising of the bardo (intermediate state)?' Rinpoche said, 'It will cut it off, without a doubt.' I asked, 'Then, will the thoughts that are now grasped by mindfulness not become obstacles?' Rinpoche said, 'They will not become obstacles. Thoughts cannot create negative karma, just like sowing seeds in the sky, there is no place to produce fruit. Everything is in the state of realizing non-arising.' I asked, 'Then, in the dream state of deep sleep, if you have not realized the true nature, will you realize it in the bardo?' Rinpoche said, 'You have not realized the true nature in the state of sleep and dreams. In the state of sleep and dreams, it will become even less clear than now. In the bardo, it will become even clearer than now, so you will grasp the things of the present again.' I asked, 'If mindfulness does not grasp, the true nature will not appear, then will the spontaneously arising thoughts be grasped by mindfulness? Will the previous thoughts be cut off? Is it necessary to hold onto mindfulness until death?' Rinpoche said, 'The spontaneously arising thoughts that have not been grasped by mindfulness will dissipate as soon as they are grasped by mindfulness. It is not necessary to hold onto mindfulness until death. However, if you do not let mindfulness wander, it will help prevent the mixing of co-emergent wisdom and subsequent wisdom. Even if it is not grasped by mindfulness, thoughts will not cause harm, obstacles, or hindrances.' I asked, 'Besides maintaining mindfulness without wandering, is there anything else to practice?' Rinpoche said, 'Besides the encouragement of mindfulness, there is nothing else to practice.' The questions and answers were unparalleled. The venerable Lama Lhaje (Lhaje, a title of respect for a Lama), although he had countless accomplished disciples, among them, the four heart-sons or accomplished ones were: Shoram Phakpa, Zimshi Yeshe Nyingpo, Sergom Yeshe Nyingpo, Ramnyi Chokyi Yungdrung. The lineage holders.
ིན་པའི་སྲས་བཞི་ནི། དགས་པོ་སྒོམ་ཚུལ། རྗེ་ཕག་མོ་གྲུབ་པ། འབའ་རོམ་པ་ཆེན་པོ། དུས་གསུམ་མཁྱེན་པའོ། །ཉེ་བའི་སྲས་བཞི་ནི། མཁན་པོ་འདུལ་བ་འཛིན་པ། འགར་སྒོམ་ཞིག་པོ། ལ་ཡག་ཇོ་སྲས། སྐྱེས་བུ་ཡེ་ཤེས་རྡོ་རྗེ། ཉེ་གནས་བཞི་ནི། ཇོ་གདན་ལེགས་མཛེས། སྒོམ་པ་ཤེར་གཞོན། ཉེ་གནས་གསལ་བྱང་། གསལ་ཡེས་རྣམས་སོ། །ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་གྲུབ་ཐོབ་གཉིས་ནི། གསལ་སྟོང་ཤོར་སྒོམ། རྣལ་འབྱོར་ཆོས་གཡུང་སྟེ། དེ་རྣམས་ལ་གྲུབ་ཐོབ་བཅོ་བརྒྱད་དོ།། །།འདི་བྲིས་དགེ་བའི་རྩ་བ་ཡིས། ། བདག་དང་འགྲོ་བ་མ་ལུས་པ། །ཉེས་པའི་སྐྱོན་དང་ཡོངས་བྲལ་ནས། །མགོན་པོ་ཟླ་འོད་གཞོན་ནུ་ཡིས། །སྲས་ཀྱི་མཐུ་བོར་གྱུར་ནས་ཀྱང་། །བླ་མེད་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་མྱུར་ཐོབ་ཤོག། བསྐལ་བཟང་འགྲོ་བ་ཀུན་གྱི་གཉེན་གཅིག་པོ། །མན་ངག་བདུད་རྩི་ཀུན་གྱི་རོ་གཅིག་པོ། །དམ་ཆོས་མདོ་རྒྱུད་ཀུན་གྱི་མིག་གཅིག་པོ། །ཁྱེད་ཀྱི་ཐུགས་རྗེས་བདག་སོགས་འཛིན་གྱུར་ཅིག། །། །།བཀྲ་ཤིས་དཔལ་འབར་འཛམ་གླིང་རྒྱན་དུ་ཤོག། །ཀུན་དགའ་རིན་ཆེན་སོར་མོས་བསྐྱོང་།། །།
【現代漢語翻譯】 心子四位是：達波·貢楚（Dwags po sgom tshul），杰·帕摩竹巴（Rje phag mo grub pa），巴絨巴·欽波（'Ba' rom pa chen po），杜松欽巴（Dus gsum mkhyen pa）。 近子四位是：堪布持律者（Mkhan po 'dul ba 'dzin pa），噶·貢西波（'Gar sgom zhig po），拉雅·覺色（La yag jo sras），杰布·益西多杰（Skyes bu ye shes rdo rje）。 近侍四位是：覺丹·列美（Jo gdan legs mdzes），貢巴·謝雄（Sgom pa sher gzhon），近侍·薩江（Nye gnas gsal byang），薩耶（Gsal yes）。 特別的成就者兩位是：薩東·修貢（Gsal stong shor sgom），瑜伽士·秋雍（Rnal 'byor chos gyung）。以上總共十八位成就者。 以此書寫的善根，愿我和所有眾生，遠離罪過的過失，愿怙主月光童子，以佛子的神力，迅速獲得無上圓滿的菩提果位。 您是賢劫一切眾生的唯一怙主，您是所有竅訣甘露的唯一滋味，您是所有正法經續的唯一眼睛，愿您以慈悲攝受我和一切眾生。 愿吉祥光芒照耀，成為贍部洲的莊嚴！由根嘎仁欽（Kun dga' rin chen）指書。
【English Translation】 The four heart-sons are: Dakpo Gomtsul (Dwags po sgom tshul), Je Phagmo Drupa (Rje phag mo grub pa), Barompa Chenpo ('Ba' rom pa chen po), and Dusum Khyenpa (Dus gsum mkhyen pa). The four close-sons are: Khenpo Dulwa Dzinpa (Mkhan po 'dul ba 'dzin pa), Gar Gom Shigpo ('Gar sgom zhig po), Laya José (La yag jo sras), and Kyebu Yeshe Dorje (Skyes bu ye shes rdo rje). The four attendants are: Jodan Lekmé (Jo gdan legs mdzes), Gompa Sherzhon (Sgom pa sher gzhon), Attendant Saljang (Nye gnas gsal byang), and Salye (Gsal yes). The two special accomplished ones are: Salton Shorgom (Gsal stong shor sgom), and the Yogi Choyung (Rnal 'byor chos gyung). These are the eighteen accomplished ones in total. By the root of virtue of writing this, may I and all sentient beings, be completely free from the faults of wrongdoing, and may the protector Moonlight Youth, through the power of the son, quickly attain the unsurpassed perfect enlightenment. You are the sole protector of all beings of the Fortunate Aeon, you are the sole taste of all nectar of pith instructions, you are the sole eye of all Dharma sutras and tantras, may you hold me and others with your compassion. May auspicious glory blaze forth, becoming the ornament of Jambudvipa! Written by the finger of Kunga Rinchen (Kun dga' rin chen).