gampopa0120_至尊達波拉杰語口甘露不共法.g2.0f
岡波巴大師教言集GM20རྗེ་དྭགས་པོ་ལྷ་རྗེའི་གསུང་ཞལ་གྱི་བདུད་རྩི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་བཞུགས་སོ། 1-19-1a ༄༅། །རྗེ་དྭགས་པོ་ལྷ་རྗེའི་གསུང་ཞལ་གྱི་བདུད་རྩི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་བཞུགས་སོ། ༄། །བླ་མ་དམ་པ་ཅིག་གིས་འཁྲིད་པ་གལ་ཆེ། ༄༅། །རྗེ་དྭགས་པོ་ལྷ་རྗེའི་གསུང་ཞལ་གྱི་བདུད་རྩི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་བཞུགས་སོ། ། 1-19-1b ༄༅། །བླ་མ་དམ་པ་རྣམས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །རིན་པོ་ཆེའི་ཞལ་ནས་ཆོས་ཀྱི་རྩ་བའམ་གཞི་མ་ལྟ་བུ་འཆི་བ་མི་རྟག་པ་བསམ་པ་གལ་ཆེ། དེ་ནས་རྒྱུ་འབྲས་དང་འཁོར་བའི་ཉེས་དམིགས་སེམས་པ་གལ་ཆེ། དེ་རྣམས་བློ་ལ་མ་ངེས་ན་ཆོས་པ་བཞིན་དུ་འདུག་ཀྱང་མི་འོང་། དེ་རྣམས་བློ་ལ་སྐྱེས་ན་ཚེ་འདིའི་བྱ་བ་རྣམས་ལིངས་ཀྱིས་བོར་ནས་ཆོས་བྱེད་པ་ཅིག་འོང་བ་ཡིན། དེ་ན་བླ་མ་དམ་པ་ཅིག་གིས་འཁྲིད་པ་གལ་ཆེ། དེ་ཡང་བྱམས་སྙིང་རྗེ་བྱང་ཆུབ་སེམས་ལ་སློབ་པ་ཡིན། དེ་བློ་ལ་སྐྱེས་ན་ཅི་བྱེད་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་བྱེད་པ་ཅིག་འོང་། དེ་མེད་ན་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་མི་འབྱུང་། དེ་མེད་ན་ཆོས་སྐུ་མི་འབྱུང་། དེ་གཉིས་ཕན་ཚུན་ལྟོས་པའི་ཆོས་ཡིན། ཆོས་སྐུ་མ་རྟོགས་ན་འཁོར་བ་ལས་མི་ཐར། དཔེར་ན་ནམ་མཁའ་ལ་འཇིགས་པ་དང་འདྲ། གར་སྐྱེས་ཀྱང་འཁོར་བ་ལས་མེད། ཆོས་སྐུ་རྟོགས་ན་ཐར་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ཡང་ཆོས་ནི་རང་གི་དད་པ་ཉིད་ཀྱིས་རྟོགས་ཀྱིས་གཞན་གྱིས་མིན་བྱ་བ་ 1-19-2a གསུངས། དེ་བས་ན་བླ་མ་རྟོགས་ལྡན་གྱི་རྒྱུད་ལ་ཆོས་སྐྱེས་པ་ཅིག་ལ་དད་གུས་ཚུལ་བཞིན་དུ་བྱས་ནས་རྟོགས་ཏེ་འོང་བ་ཡིན། བླ་མ་ལ་རྟོགས་པ་མེད་ན་སློབ་མས་དད་གུས་བྱས་ཀྱང་མི་ཕན། དཔེར་ན་སྐོས་ཕོར་ལ་རི་མོ་མེད་ན། ཚ་ཚ་ལ་རི་མོ་མི་འབྱུང་བ་དང་འདྲ། བླ་མ་རང་གི་རྒྱུད་ལ་ཡོན་ཏན་སྐྱེས་པ་ཅིག་གིས་སློབ་མ་འདྲེན་ནུས་པ་ཡིན་པས། དང་པོ་བླ་མ་བདམ་དགོས། དེ་བས་ན་ཇོ་བོ་ཀུན་ཡིད་ཆེས་པ་གལ་ཆེ། ཡིད་མ་ཆེས་ན་བླ་མའི་བྱིན་རླབས་མི་འབྱུང་། ཡིད་ཆེས་པ་ཅིག་ལ་ཆོས་མང་པོ་མི་དགོས། ཚིག་ཁ་ཡར་ལ་བརྟེན་ནས་བསྒོམ་པ་ཡིན། ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་སྦྱོར་གྱི་ལུགས་ཀྱིས་གོ་ཆ་རྣམ་པ་གཉིས་ཀྱིས་ལམ་དུ་འཁྱེར་ཏེ། ལྟ་བའི་གོ་ཆ་ནི་ཕྱི་སྡིག་པ་མི་དགེ་བ་སྤོང་བ་དང་། ནང་དཀར་པོའི་ཆོས་སྤྱོད་རྒྱུན་མི་གཅོད་པ་ལྟ་བའི་གོ་ཆ། ལྟ་བ་བྱ་བ་སྟོང་སྟོང་པོ་ཅིག་ལ་མི་ཟེར། ཕྱི་ལུས་ཀྱི་ན་ཚ་མི་སྤོང་། ནང་སེམས་ཀྱི་རྣམ་རྟོག་མི་སྤོང་བ་ཤེས་རབ་ཀྱི་གོ་ཆ། དེ་ 1-19-2b ལ་དང་པོ་ལུས་ཀྱིས་སྐྱིལ་མོ་ཀྲུང་ལ་སོགས་པ་བྱས་ལ། ཤེས་རབ་ཀྱིས་སེམས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ལ་བལྟས་ནས། གང་དུ་སྐྱེ་བ་མེད་པ། འགག་པ་མེད་པ། དངོས་པོ་མེད་པ་བྱ་བ་ལན་གསུམ་བརྗོད་པས་ཐོས་པའི་ཤེས་རབ། དེ་ལ་བརྟེན་པ་དེའི་དོན་སེམས་ཏེ། སྐྱེ་བ་མེད་དེ་གདོད་མ་ནས་སྐྱ
【現代漢語翻譯】 岡波巴大師教言集GM20：杰達波拉杰（尊者達波拉杰，Gampopa）的殊勝口訣甘露。 1-19-1a 杰達波拉杰（尊者達波拉杰，Gampopa）的殊勝口訣甘露。 至尊上師的引導至關重要。 杰達波拉杰（尊者達波拉杰，Gampopa）的殊勝口訣甘露。 1-19-1b 向至尊上師們頂禮！尊者（岡波巴大師，Gampopa）開示說，修法的根本或基礎，如思維死亡無常至關重要。之後，思維因果和輪迴的過患至關重要。如果這些沒有銘記於心，即使表面上像修行人，也不會有結果。如果這些銘記於心，就會徹底放下今生的事務，從而修行佛法。因此，至尊上師的引導至關重要。這也就是要修習慈愛、悲心和菩提心。如果這些銘記於心，無論做什麼都會利益眾生。如果沒有這些，就無法證得色身二身（化身和報身）。如果沒有這些，就無法證得法身。這二者是相互依存的法。如果未證悟法身，就無法從輪迴中解脫。例如，如同害怕天空一樣，無論投生何處，都無法脫離輪迴。如果證悟法身，那就是解脫。而證悟佛法，要依靠自己的信心，而非他人。 1-19-2a 尊者（岡波巴大師，Gampopa）如是說。因此，對於一位具有證悟、相續中生起佛法的上師，以恭敬和如理如法的方式依止，從而證悟佛法。如果上師沒有證悟，即使弟子恭敬依止也無濟於事。例如，如果模具中沒有圖案，就無法在擦擦（一種小泥塔）上印出圖案。只有相續中生起功德的上師才能引導弟子，因此，首先要選擇上師。所以，對覺沃仁波切（阿底峽尊者，Atisha）完全信任至關重要。如果不信任，就無法獲得上師的加持。對於一個有信心的人來說，不需要太多的法。依靠一兩句話就能修行。以俱生和合（Lhancik Kyésjor）的方式，用兩種盔甲來行持，即以見解的盔甲來防護外在的罪惡和不善行，內在則是不間斷地行持善法，這就是見解的盔甲。見解並非空洞的理論。如果不捨棄身體的疾病，不捨棄內心的分別念，那就是智慧的盔甲。對此， 1-19-2b 首先，身體要結跏趺坐等。然後，以智慧觀察心的自性，唸誦三次『無生、無滅、無實』，這就是聞慧。依靠它來思維其含義，即無生，因為從一開始就沒有生。
【English Translation】
The Uncommon Nectar of Je Dakpo Lhaje's Teachings GM20 1-19-1a The Uncommon Nectar of Je Dakpo Lhaje's Teachings It is crucial to be guided by a supreme lama. The Uncommon Nectar of Je Dakpo Lhaje's Teachings 1-19-1b I prostrate to the supreme lamas! From the mouth of the Precious One (Gampopa), it is crucial to contemplate impermanence and death as the root or foundation of Dharma. Then, it is crucial to contemplate cause and effect and the faults of samsara. If these are not certain in the mind, even if one appears to be a Dharma practitioner, it will not work. If these arise in the mind, one will completely abandon the activities of this life and practice Dharma. Therefore, it is crucial to be guided by a supreme lama. This is also to train in loving-kindness, compassion, and bodhicitta. If these arise in the mind, whatever one does will benefit sentient beings. Without these, the two form bodies (Nirmanakaya and Sambhogakaya) will not arise. Without these, the Dharmakaya will not arise. These two are mutually dependent dharmas. If one does not realize the Dharmakaya, one will not be liberated from samsara. For example, it is like being afraid of the sky. Wherever one is born, one cannot escape from samsara. If one realizes the Dharmakaya, that is liberation. And Dharma is realized by one's own faith, not by others. 1-19-2a He (Gampopa) said. Therefore, one should rely on a lama who has realization and has generated Dharma in their being, with faith, respect, and in the proper manner, and thus realization will come. If the lama does not have realization, even if the student relies on them with faith and respect, it will not benefit. For example, if there is no design on the mold, no design will appear on the Tsa-Tsa (small clay stupas). Only a lama who has generated qualities in their own being can guide students, therefore, one must first choose a lama. Therefore, it is crucial to have complete faith in Jowo (Atisha). If one does not have faith, the blessings of the lama will not arise. For someone who has faith, many teachings are not necessary. One meditates based on a few words. Taking the two armors as the path in the manner of Coemergent Union (Lhancik Kyésjor): the armor of view is to abandon external sins and non-virtuous actions, and internally to continuously practice white (virtuous) Dharma, that is the armor of view. View is not just an empty theory. If one does not abandon the sickness of the body, and does not abandon the internal thoughts of the mind, that is the armor of wisdom. For that, 1-19-2b First, the body should be in the vajra posture, etc. Then, with wisdom, one looks at the nature of the mind, and by reciting three times 'no birth, no cessation, no entity,' that is the wisdom of hearing. Relying on that, one contemplates its meaning, that is, no birth, because there is no birth from the beginning.
ེ་མ་མྱོང་། འགག་པ་མེད་དེ་སྐྱེ་བ་མེད་པས་འགག་པའི་རྒྱུ་མེད། དངོས་པོ་མེད་དེ་ཁ་དོག་དང་དབྱིབས་ལ་སོགས་པ་གང་དུ་ཡང་མ་གྲུབ་པ་ཅིག་ཏུ་གོ་བ་དེ་བསམ་པའི་ཤེས་རབ། དེ་ལྟར་རྟོགས་པ་དོན་གྱི་ངོ་བོར་ཤེས་པ་སྒོམ་པའི་ཤེས་རབ། དེ་ལྟར་རྟོགས་པ་དོན་དུ་ཤེས་པས། ད་འཁོར་བ་ལས་དོགས་པ་མེད་དེ་འཁོར་བ་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཡིན། རྟོག་པ་སེམས་ཡིན། སེམས་སྐྱེ་བ་མེད་པ་ཆོས་སྐུར་ཤེས་པས། འཁོར་བ་ལ་དོགས་པ་མི་སྐྱེ། སངས་རྒྱས་ལ་རེ་བ་མེད་དེ་ཆོས་སྐུར་རྟོགས་པ་ལས། སངས་རྒྱས་སྒྲུབ་ཏུ་མེད་པར་གོ། དེས་ན་རྣམ་པར་རྟོག་པ་དེ་དགོས་པ། སྐུ་དྲིན་ཅན། མེད་དུ་མི་རུང་བ་ཡིན་ཏེ། དགོས་ཏེ་ཁོ་ལ་བརྟེན་ནས་ཆོས་སྐུ་རྟོགས་པར་བྱེད། སྐུ་དྲིན་ཆེ་སྟེ་ཁོ་ལ་བརྟེན་ནས་ལམ་གྱི་གྲོགས་སུ་ཤར། མེད་དུ་མི་རུང་སྟེ་ཁོ་མེད་ན་ཆོས་སྐུ་རྟོགས་པའི་ཐབས་མེད་པ་ཡིན། དེ་ལྟར་བྱས་ན་སེམས་ཆོས་སྐུའི་ངང་ལས་མ་ཡེངས་པར་བསྒོམ། དེའི་ངང་ལས་རྣམ་རྟོག་བྱུང་བ་དེ་སེམས་ལས་བྱུང་། སེམས་སུ་ཐིམ། སེམས་དང་དབྱེར་མེད་དུ་འཁྱེར་བ་བྱ་བ་ཡིན། ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་སྦྱོར་དུ་འཁྱེར་བ་བྱ་བ་ཡང་ཡིན། ཆོས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱར་འཁྱེར་བ་བྱ་བ་ཡང་ཡིན་གསུང་། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་དབང་དུ་བྱས་ན། རང་གི་སེམས་ཉིད་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་ཆོས་སྐུ། སྣང་བ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་ཆོས་སྐུའི་འོད་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་ནང་འཛིན་པའི་སེམས་དེ་ཆོས་ཀྱི་སྐུའོ། །ཕྱི་གཟུང་བའི་ཡུལ་དེ་འོད་ཡིན་ 1-19-3a ཏེ། དཔེར་ན་ཉི་མ་དང་ཉི་མའི་འོད་ལྟ་བུའམ། ཙན་དན་དང་ཙན་དན་གྱི་དྲི་ལྟ་བུ་སྟེ། ཐ་དད་མེད་པ་ཅིག་ཡིན། དེ་ཡང་ཇི་ལྟར་གནས་ཤེ་ན། སེམས་དང་སྣང་བ་ཐ་དད་དུ་ཞེན་པའི་རྣམ་རྟོག་མེད་པ། གཉུག་མའི་དོན་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་མ་བཅོས་པ་ལ་གནས་པར་བྱས་ཏེ། འབྲས་བུ་ལ་རེ་བ་དང་། འཁོར་བ་ལ་དོགས་པ་དང་། ཉིད་ཀྱི་སེམས་དོན་ལ་རྩོལ་བར་བྱ་བའི་སེམས་དེ་དག་ཐོང་ལ། ཅི་ཡང་མ་ཡིན་པའི་སེམས་རང་དགའ། རྣལ་མ་འདི་ཉིད་ནི་དོན་དམ་པའོ། །རང་གི་སེམས་མ་བཅོས་པ་དེ་ཉིད་རྟོགས་ན། སྣང་གྲགས་ཀྱིས་ཆོས་ཐམས་ཅད་དེའི་ངོ་བོ་ལས་མ་འདས་པའོ། །དེ་རྟོགས་ནས་དེ་ལས་གཞན་པའི་ཆོས་སྐུ་ཅིག་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་ཀྱང་། རྒྱུད་རྣམས་སུ། བླ་མ་རྗེ་བཙུན་གྲུབ་པ་ཐོབ་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་། དེ་ལས་མ་གཟིགས་པ་ཡིན། དེ་བས་ན་རང་གི་སེམས་མ་བཅོས་པ་གཉུག་མའི་ངོ་བོར་རྟོགས་པས། ཆོས་ཐམས་ཅད་མཉམ་པ་ཉིད་དུ་ཤུགས་ཀྱིས་འཆར་བ་ཡིན་ནོ་གསུང་ངོ་། །སློབ་དཔོན་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱི་ལུགས་ཀྱིས་ཕྱག་རྒྱ་བཞི་འདོད། ལས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ། ཆོས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ། དམ་ཚིག་གི་ཕྱག་རྒྱ། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་དང་བཞིའོ། །དེ་ལ་དབང་པོ་ཐ་མ་ཆགས་པ་ཅན་ལས་ཀྱིས་ཕྱག་རྒྱ་ལ་བརྟེན་ནས་བསྒོམ་པ་ཡིན། འབྲ
【現代漢語翻譯】 從未體驗過。沒有止息，因為沒有生起，所以沒有止息的原因。沒有實體，理解為在顏色和形狀等方面都未成立的事物，這是思維的智慧。像這樣領悟，將事物的本質認知為修行智慧。像這樣領悟，因為在事物中認知，所以不再對輪迴有疑惑，因為輪迴是分別念。分別念是心。心無生，認知為法身，所以對輪迴不生疑惑。對成佛沒有期望，因為領悟了法身，所以明白無法通過修行來成佛。因此，分別念是需要的，是恩德深重的，是不可或缺的，因為依靠它才能領悟法身。恩德深重，因為依靠它才能顯現為道路上的朋友。不可或缺，因為沒有它就沒有領悟法身的方法。像這樣，讓心不從法身的狀態中散亂而修持。從那個狀態中生起的分別念，從心中生起，融入心中，與心無二無別地運用。也要將俱生和合運用，也要將之運用於法印中，這樣說。如果從大手印的角度來說，自心本性是俱生法身，顯現是俱生法身的光芒。其中，內在執著的心是法身，外在所執著的境是光明，比如太陽和太陽的光芒，旃檀和旃檀的香味一樣，是無有差別的。那麼，它是如何安住的呢？不執著於心和顯現的差別，安住在本初的、不造作的實相中，放下對結果的期望，對輪迴的疑惑，以及努力追求自心意義的心，讓心自然而然地感到快樂，這才是真正的勝義諦。如果領悟了自心不造作的本性，那麼顯現和聲音的一切法都不會超出它的本質。領悟了這一點，除了它之外，即使是圓滿正等覺的佛陀，在續部中，上師、至尊、成就者們，也沒有見到過其他的。因此，領悟自心不造作的本初狀態，一切法自然而然地顯現為平等性。大學者龍樹菩薩的宗派主張四種手印：事業手印、法手印、誓言手印、大手印。其中，根器最差的貪慾者，依靠事業手印來修持。 Never experienced. There is no cessation, because there is no arising, so there is no cause for cessation. There is no entity, understood as something that is not established in terms of color and shape, etc., this is the wisdom of thought. Understanding in this way, recognizing the essence of things as the wisdom of meditation. Understanding in this way, because of recognizing in things, there is no longer doubt about samsara, because samsara is conceptualization. Conceptualization is mind. Mind is unborn, recognized as Dharmakaya (ཆོས་སྐུ།，梵文：Dharmakāya，梵文羅馬擬音：Dharmakāya，法身), so there is no doubt about samsara. There is no expectation of becoming a Buddha, because of realizing the Dharmakaya, so it is understood that Buddhahood cannot be achieved through practice. Therefore, conceptualization is necessary, is deeply gracious, is indispensable, because it is relied upon to realize the Dharmakaya. Deeply gracious, because relying on it, it appears as a friend on the path. Indispensable, because without it, there is no way to realize the Dharmakaya. In this way, meditate without letting the mind wander from the state of Dharmakaya. The conceptualization that arises from that state arises from the mind, merges into the mind, and is used inseparably from the mind. It is also necessary to use co-emergent union, and it is also necessary to apply it to the Dharma seal, so it is said. If viewed from the perspective of Mahamudra (ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ།，梵文：Mahāmudrā，梵文羅馬擬音：Mahāmudrā，大手印), the nature of one's own mind is co-emergent Dharmakaya, and appearance is the light of co-emergent Dharmakaya. Among them, the internally grasping mind is the Dharmakaya, and the externally grasped object is the light, like the sun and the light of the sun, sandalwood and the fragrance of sandalwood, which are without difference. So, how does it abide? Without clinging to the difference between mind and appearance, abiding in the original, unfabricated reality, letting go of the expectation of results, the doubt of samsara, and the mind that strives to pursue the meaning of one's own mind, letting the mind naturally feel happy, this is the true ultimate truth. If one realizes the unfabricated nature of one's own mind, then all phenomena of appearance and sound will not go beyond its essence. Having realized this, apart from it, even the fully enlightened Buddha, in the tantras, the gurus, the venerable ones, the accomplished ones, have not seen anything else. Therefore, realizing the unfabricated original state of one's own mind, all phenomena naturally arise as equality. The great scholar Nagarjuna's school advocates four mudras: Karma Mudra (ལས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ།，梵文：Karmamudrā，梵文羅馬擬音：Karmamudrā，事業手印), Dharma Mudra (ཆོས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ།，梵文：Dharmamudrā，梵文羅馬擬音：Dharmamudrā，法手印), Samaya Mudra (དམ་ཚིག་གི་ཕྱག་རྒྱ།，梵文：Samayamudrā，梵文羅馬擬音：Samayamudrā，誓言手印), and Maha Mudra (ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ།，梵文：Mahāmudrā，梵文羅馬擬音：Mahāmudrā，大手印). Among them, the person with the lowest capacity and attachment relies on Karma Mudra to practice.
【English Translation】 Never experienced. There is no cessation, because there is no arising, so there is no cause for cessation. There is no entity, understood as something that is not established in terms of color and shape, etc., this is the wisdom of thought. Understanding in this way, recognizing the essence of things as the wisdom of meditation. Understanding in this way, because of recognizing in things, there is no longer doubt about samsara, because samsara is conceptualization. Conceptualization is mind. Mind is unborn, recognized as Dharmakaya, so there is no doubt about samsara. There is no expectation of becoming a Buddha, because of realizing the Dharmakaya, so it is understood that Buddhahood cannot be achieved through practice. Therefore, conceptualization is necessary, is deeply gracious, is indispensable, because it is relied upon to realize the Dharmakaya. Deeply gracious, because relying on it, it appears as a friend on the path. Indispensable, because without it, there is no way to realize the Dharmakaya. In this way, meditate without letting the mind wander from the state of Dharmakaya. The conceptualization that arises from that state arises from the mind, merges into the mind, and is used inseparably from the mind. It is also necessary to use co-emergent union, and it is also necessary to apply it to the Dharma seal, so it is said. If viewed from the perspective of Mahamudra, the nature of one's own mind is co-emergent Dharmakaya, and appearance is the light of co-emergent Dharmakaya. Among them, the internally grasping mind is the Dharmakaya, and the externally grasped object is the light, like the sun and the light of the sun, sandalwood and the fragrance of sandalwood, which are without difference. So, how does it abide? Without clinging to the difference between mind and appearance, abiding in the original, unfabricated reality, letting go of the expectation of results, the doubt of samsara, and the mind that strives to pursue the meaning of one's own mind, letting the mind naturally feel happy, this is the true ultimate truth. If one realizes the unfabricated nature of one's own mind, then all phenomena of appearance and sound will not go beyond its essence. Having realized this, apart from it, even the fully enlightened Buddha, in the tantras, the gurus, the venerable ones, the accomplished ones, have not seen anything else. Therefore, realizing the unfabricated original state of one's own mind, all phenomena naturally arise as equality. The great scholar Nagarjuna's school advocates four mudras: Karma Mudra, Dharma Mudra, Samaya Mudra, and Maha Mudra. Among them, the person with the lowest capacity and attachment relies on Karma Mudra to practice.
ིང་ཆགས་བྲལ་དམ་ཚིག་གི་ཕྱག་རྒྱ་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་ལ་བརྟེན་ནས་མཚན་བཅས་བསྒོམ་པ་ཡིན། ཆོས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་རྣམ་རྟོག་ཆོས་སྐུར་རྟོགས་པར་བྱེད་པ་ཡིན། དབང་པོ་རབ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་སེམས་ཉིད་མ་བཅོས་པའི་ངོ་བོར་ཤེས་པར་བྱེད་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ཡང་རྣམ་པར་རྟོགས་པ་རྣམས་སྤངས་ཤིང་། གཟུང་བ་དང་འཛིན་པ་རྣམས་དང་བྲལ་བའི་ཡེ་ཤེས། འདུས་མ་བྱས་ 1-19-3b པ་སྟེ་རྒྱུ་དང་རྐྱེན་གྱིས་མ་བསྐྱེད་པའི་སེམས་ཀྱི་ངོ་བོ་རྟོགས་པ་ཡིན་ནོ། །ཡང་ན་སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན། སེམས་ཀྱི་ངོ་བོ། སེམས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་བྱ་བ་གསུམ་དུ་བཤད། དེ་ལ་སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་བྱ་བ་རང་བཞིན་གྱིས་དག་པ། འཁོར་འདས་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པའི་འདུས་མ་བྱས་འདི་ཡིན། སེམས་ཀྱི་ངོ་བོ་རང་རིག་པ་སྐྱེ་འགག་མེད་པ་འདི་ཡིན། སེམས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་བག་ཆགས་ཀྱི་གཟུགས་སྣ་ཚོགས་སུ་སྣང་བ་འདི་ཡིན། འོ་ན་གང་བསྒོམ་ན་སེམས་ཀྱི་སྣང་བ་རྒྱལ་བ་ཡིན་ཏེ། ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཐུགས། ས་ལ་གནས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཐུགས། སྲིད་པ་དྲུག་གི་སེམས་ཅན་གྱི་སྣང་བ་སེམས། རང་གི་རིག་པའི་ངོ་བོ་གསལ་ལ་གོ་མ་འགགས་པ་འདི་བསྒོམ་པ་ཡིན། དཀའ་སྟེ་སྒྲིབ་པ་མ་ཟད་པས། རྟག་ཏུ་འགྲོགས་ཀྱང་ཞལ་མ་མཐོང་། ཡང་ན་སླ་བ་ཡིན་ཏེ་གཞན་ནས་བཙལ་མ་དགོས་པར་རང་ལ་ཡོད་དེ། ངའི་སེམས་ངའི་སེམས་ཟེར་བ་འདི་ཡིན། མཚན་ཉིད་སྣ་ཚོགས་སུ་འཆར་བ་ཡིན། ངོ་བོ་མ་བཅོས་པ་རང་གསལ་དུ་སིང་ངེ་ཡེ་རེ་བ་འདི་རང་ཡིན།ལར་ཇོ་བོ་བ་འདི་ངོ་མ་ཤེས་ཀྱི་བར་དུ། ཕྱོགས་མཐའ་དག་ནས་འབུངས་དགོས། ད་ལན་མ་ཐར་ན་ཕྱིས་མི་ལུས་ལ་ཕྱི་ཕྱག་འཚལ་ནས་ཡེའུ་ཟེར་ནས། ངན་སོང་དུ་ཁ་བལྟས་ནས་འགྲོ་བའི་ཉེན་ཡོད་པས། སྙིང་ཐག་པ་ནས་ཆོས་གྱིས། ངའི་འདི་སྙིང་ཕྱུང་ཡང་དམར་པོ་ལྟར་ལྟར་པོ་གཅིག་ལས་མེད་བྱ་བ་སྤྱན་སྔ་བ་གསུང་བ་དང་འདྲ་བ་ཡིན་ནོ། །སྙིང་ནས་ཚེ་འདིའི་བྱ་བ་ཐམས་ཅད་བཞག་ནས། སྒྲུབ་པ་ཅིག་བྱེད་དགོས་པ་ཡིན། ང་ལ་རྣལ་འབྱོར་པ་ཟེར་ཏེ་ང་ནི་ལས་འབྲས་ལ་ཤིན་ཏུ་འཛེམ་པ་ཡིན། ངའི་བླ་ 1-19-4a མ་རྣམས་ཀྱི་མན་ངག་ཡིན། ལས་འབྲས་ལ་ཡེལ་ལེ་ཕྱད་དེ་འདུག་ན་ཆོས་གནད་དུ་མ་ཕོག་པ་ཡིན། ལྟ་བ་མཐོ་བ་སྐད་ཟེར་ཡང་མི་ཕན་པས། བུ་རང་མི་ལ་སྡིག་མི་བསག །ཆོས་ཀྱི་ཞལ་ཆེ་མི་བཅད། འདི་གཉིས་ཉེན་ཆེ་བ་ཡིན། མ་མཐོང་བའི་གཡང་ས་ཡིན། དགེ་བའི་རྩ་བ་མ་ལུས་པར་འཛད་པ་ཡིན། དེ་བས་ན་ཕག་ཏུ་སྡོད་ལ་སྒྲུབས་ཤིག །ཚེ་ལ་ལོང་མེད་ལོ་འགའ་ཟླ་བ་འགའི་བར་འདིར། དོན་ཅིག་ཅི་འགྲུབ་བྱེད་དགོས་པ་ཡིན། སྙིང་ནས་བསྒྲུབས་ན་འཚང་རྒྱ་བ་ལ་དུས་ཡུན་རིང་པོ་མེད། གསང་སྔགས་ནས་བླ་མ་རྟོགས་ལྡན་དང་། སློབ་མ་སྣོད་ལྡན་ཕྲད་ནས་སྒྲུབ་པ་ཚུལ་བཞིན་བྱས་ན། ཚེ་གཅིག་ལུས་གཅིག་གིས་སངས་རྒྱ
【現代漢語翻譯】 通過不執著的誓言手印的次第，來修持有相瑜伽。法手印能證悟分別念為法身。上根者能了知大手印的心性為未作之體性。也就是說，捨棄種種分別念，遠離能取和所取的智慧，不生不滅，即不為因緣所生的心之體性。 或者說，心的自性、心的體性、心的相狀有三種。其中，心的自性是自性清凈，遍佈輪涅一切法的不生不滅之法。心的體性是自明自知，不生不滅。心的相狀是習氣的顯現，顯現為種種形象。 那麼，修什麼才能使心的顯現成為勝者呢？修持圓滿正等覺佛陀的心意，安住于地的菩薩的心意，六道眾生的顯現之心，以及自己明瞭而不間斷的覺性之體性。這很難，因為業障未盡，雖然恒常相伴，卻難以見到其面目。或者說也很容易，因為不用從別處尋找，它就在自己身上，就是我心、我心。相狀顯現為種種，體性是未作的，自明而空靈，這就是它本身。總的來說，在真正認識覺性之前，必須從各方面努力。如果這次不能解脫，以後轉生為人身時，只能向人身頂禮，然後墮入惡道。所以，要從內心深處修法。我的這個，即使掏出心來，也只有一顆鮮紅的心，這和恰扎瓦尊者說的是一樣的。要從內心深處放下今生的一切事務，專心修行。人們稱我為瑜伽士，但我對業果非常謹慎。這是我的上師們的教言。如果對業果漫不經心，那就沒有抓住佛法的要點。即使口頭上說見地很高，也沒有用。孩子們，不要造惡業，不要違背佛法誓言。這兩點非常危險，是看不見的懸崖，會耗盡所有的善根。所以，要安靜地待著，努力修行！生命短暫，在這幾年幾個月的時間裡，必須成就一些事情。如果從內心深處修行，成佛的時間不會太長。通過密法，上師是具德上師，弟子是合格的弟子，相遇后如法修行，就能在一生一世中成佛。
【English Translation】 Meditating on the form with attributes relies on the sequence of generating the seal of vows free from attachment. The Dharma seal realizes conceptual thoughts as the Dharmakaya (法身, dharmakāya, dharmakāya, 法身). Those with sharp faculties realize the mind essence of Mahamudra (大手印, mahāmudrā, mahāmudrā, 大手印) as the unfabricated nature. That is, abandoning all discriminations, the wisdom free from the apprehended and the apprehender, unconditioned—the nature of mind not produced by causes and conditions is realized. Alternatively, the self-nature of mind, the essence of mind, and the characteristic of mind are explained as three. Among these, the self-nature of mind is naturally pure, pervading all phenomena of samsara and nirvana, this unconditioned nature. The essence of mind is self-awareness, without arising or ceasing. The characteristic of mind is the appearance of various forms of habitual patterns. Then, what should one meditate on so that the appearance of mind becomes victorious? Meditate on the mind of the perfectly enlightened Buddha, the mind of the Bodhisattva (菩薩, bodhisattva, bodhisattva, 菩薩) abiding on the bhumis (地, bhūmi, bhūmi, 地), the mind that appears in the six realms of sentient beings, and the nature of one's own clear and uninterrupted awareness. This is difficult because obscurations are not exhausted; though always accompanying, one does not see its face. Or it is easy because it is not necessary to seek it from elsewhere; it is within oneself, this 'my mind, my mind.' The characteristics appear in various ways; the essence is unfabricated, self-luminous, and clear. This is it itself. In general, until one truly knows this, one must strive in every way. If one does not liberate this time, later, when reborn as a human, one can only prostrate to the human body and then fall into the lower realms. Therefore, practice Dharma from the depths of your heart. This of mine, even if the heart is taken out, there is only one red heart, which is the same as what Chekawa Yeshe Dorje (སྤྱན་སྔ་བ་, spyans nga ba, spyans nga ba, 恰扎瓦尊者) said. From the depths of your heart, put aside all the affairs of this life and dedicate yourself to practice. People call me a yogi, but I am very cautious about karma. These are the instructions of my Lamas (བླ་མ་, bla ma, guru, 上師). If one is careless about karma, one has not grasped the essence of the Dharma. Even if one verbally claims to have a high view, it is useless. Children, do not accumulate evil deeds, do not break Dharma vows. These two are very dangerous; they are unseen cliffs that exhaust all roots of virtue. Therefore, stay quietly and practice! Life is short; in these few years and months, one must accomplish something. If one practices from the depths of one's heart, the time to attain Buddhahood will not be long. Through Secret Mantra (གསང་སྔགས་, gsang sngags, guhyamantra, 秘密真言), if the Lama (བླ་མ་, bla ma, guru, 上師) is realized and the disciple is a worthy vessel, and if one practices properly, one can attain Buddhahood in one lifetime and one body.
ས་པར་བཤད་པ་ཡིན་ནོ་གསུང་།། །། ༄། །རང་རིག་པའི་ངོ་བོ་དེ་ཅི་ཡང་མ་ཡིན་པ། ན་མོ་གུ་རུ། རང་རིག་པའི་ངོ་བོ་དེ་ཅི་ཡང་མ་ཡིན་པ་ལ། དོན་སྐྱེ་འཇིག་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བར་རྟོགས་ན། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་ནང་ནས་བསམ་གཏན་མེད་ཅིང་། རྟོགས་པས་སངས་རྒྱས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་གསུངས་པས། གནས་པ་ཡུན་ཐུང་ཡང་མི་ལྟོ། སྐད་ཅིག་གཉིས་པའམ་མི་གཅིག་ཟན་ཟ་ལས་མ་གནས་ཀྱང་། བསྒོམ་པ་གལ་ཆེ། ཡུན་རིང་པོར་གནས་པར་འདོད་པ་སྐྱོན་ཅན་ཡིན། རྟོག་པ་ཕྲ་ཕྲོས་མི་ལྟོ། དེ་རང་གི་ངོ་བོ་ཡིན་སྤང་མི་དགོས། གར་འཕྲོས་པའི་སར་ལྟོས་དང་ཚུར་ལོག་ནས་འོང་གིས། སོ་སོར་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་ཕྱི་ནང་གཉིས་སུ་བརྟག་སྟེ། ཇི་ལྟར་བརྟགས་ན་ཅི་ཡང་མ་ཡིན་པའི་དོན་སྐྱེ་འཇིག་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བ་དེ་ལས་བཟང་བ་ལོགས་ན་འདུག་གམ་མི་འདུག་བལྟ་སྟེ། སྐྱེ་མཆེད་ 1-19-4b མུ་བཞི་རྟོག་མེད་ཀྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དྲན་པ་མེད་པར་ཕྱལ་གྱིས་སོང་བར་བསམས་ལ། དེ་དང་རིག་པ་གང་དགའ་བལྟས་པས། རྟོག་མེད་དེ་ལུང་མ་བསྟན་དུ་འདུག་པས། དེས་ཀྱང་དོན་མི་འགྲུབ། དེ་བས་ཐ་མལ་གྱི་ཤེས་པ་དགའ། ནམ་མཁའི་ཁམས་ཐམས་ཅད་ལྷ་དང་ལྷ་མོས་གང་བར་བསམས་ལ། དེ་རྣམས་ཀྱིས་བདག་ཡར་དྲངས་པས། བདག་དང་དེ་རྣམས་ཐ་མི་དད་དུ་བསམས་ལ་གང་དགའ་བལྟས་པས་དེ་རྣམས་དེ་ལྟར་སྣང་ཡང་སེམས་ཀྱི་རྣམ་འཕྲུལ་ཡིན། དེ་ཡང་འགྱུར་བ་ཅན་ཡིན་པས། དེ་བས་ཐ་མལ་གྱི་ཤེས་པ་དགའ། དེ་བས་ཀྱང་རང་སངས་རྒྱས་སུ་བྱས་ལ་སྐུ་མདོག་དང་ཕྱག་མཚན་དང་། རྒྱན་དང་ཆ་ལུགས་ཇི་ལྟ་བས་བརྒྱན་ལ། དེ་ཡང་སྒྱུ་མའམ་འཇའ་ཚོན་ལྟ་བུར་བྱས་ལ། གང་དགའ་བལྟས་པས་དེ་ཡང་བསྐྱེད་རིམས་ཡིན། བློས་བྱས་ཡིན་པས་ངོས་བཟུང་དུ་སོང་། དེ་བས་ཐ་མལ་གྱི་ཤེས་པ་དགའ། མཚན་ཉིད་པའམ་བཀའ་གདམས་པ་བཞིན་དུ་གཟུང་བ་དང་འཛིན་པ་གཉིས་ཀ་གཞི་རྩ་མ་གྲུབ་པ། སྐྱེ་མེད་དུ་བྱས་ནས་སྣ་ཚོགས་དཀར་དམར་སྣང་བ་འདི་ཐམས་ཅད་ཡིད་ཀྱིས་དག་པ་ཨ་ཅང་ཡང་ཆེ་སྟེ། མིག་གིས་ཀྱང་མ་མཐོང་བར་བྱས་ལ། ཆོས་ཐམས་ཅད་ནམ་མཁའ་རྣམ་པར་དག་པའི་དཀྱིལ་ལྟ་བུར་བློས་བྱས་ལ་དེ་དང་གང་དགའ་ལྟ། དེ་ཡང་བློས་བྱས་ཀྱི་སྟོང་པ་ཡིན། དེ་བས་ཐ་མལ་གྱི་ཤེས་པ་དགའ། འོ་ན་ཡང་རང་ལ་མངོན་པར་ཤེས་པ་ཡོད་པར་བྱས་ལ། དེ་དང་གང་དགའ་བལྟས་པས་མངོན་ཤེས་ལྷ་ལ་ཡང་ཡོད། ལྷ་ལ་ཨ་ཅང་ཡང་ཆེས་ཏེ་མོ་མ་ལ་ཡང་ཡོད་དེ་ཚེ་འདི་པ་ཡིན། འདྲེ་ལ་ཡང་ཡོད་དེ་གོ་མ་ཆོད། དེ་བས་ཐ་མལ་གྱི་ཤེས་པ་དགའ། ཐ་མལ་གྱི་ཤེས་ 1-19-5a པ་དེ་བརྟག་པ་གཉིས་པ་ནས། གཞན་གྱིས་བརྗོད་མིན་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས། །གང་གིས་ཀྱང་ནི་མི་རྙེད་དེ། །བླ་མའི་དུས་ཐབས་བསྟེན་པ་དང་། །བདག་གི་བསོད་ནམས་ལས་ཤེས་བྱ། །ཞེས་གསུངས་སོ།། །། ༄། །ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས། བདག་གི་བླ་མ་རིན་པོ་
【現代漢語翻譯】 尊者如是宣說。 那摩咕嚕！自性本然，一無所是，若能了悟遠離一切生滅，此乃大手印之無修禪定，以證悟而成佛之故。故安住時間雖短亦勿輕視，縱僅二剎那或一食頃，然修持至關重要。欲求長久安住乃為過患。微細念頭亦勿輕視，彼即自性，無需斷除。于念頭生起之處觀之，自將回歸。以各別了知之智慧，于內外二者詳加觀察，若如是觀察，有勝於此一無所是、遠離一切生滅之法否？思及四生處、無念之三摩地，如癡如狂般逝去，觀彼與覺性何者更勝？然無念者，乃無記之狀態，故亦不能成辦任何利益。是故平凡之覺性更勝一籌。複次，觀想虛空界充滿天人，彼等將我高舉，我與彼等無二無別，觀彼何者更勝？然彼等雖如是顯現，實乃心之幻化，亦是無常變異之法，是故平凡之覺性更勝一籌。更進一步，觀想自身成自生佛，以身色、手印、飾物及裝束莊嚴之，復觀彼如幻如虹，觀彼何者更勝？然彼乃生起次第，以心所造，故落入能所之境，是故平凡之覺性更勝一籌。如名相師或噶當巴之見解，能取與所取二者皆無自性，于無生之中，種種紅白顯現皆為意之清凈，此乃極大之謬誤，甚至眼亦不見之，於心中觀想一切法如虛空般清凈之壇城，觀彼何者更勝？然彼亦為心造之空性，是故平凡之覺性更勝一籌。或謂自身具有神通，觀彼何者更勝？然神通天亦有之，天亦有極大之神通，然于卜卦者亦有之，乃為今生之法。鬼亦有之，然不可靠。是故平凡之覺性更勝一籌。平凡之覺性，于第二種觀察中，乃他人無法言說之俱生智。無人能尋得，唯有依止上師之方便，及自身之福德方能了知。如是宣說。 俱生智。 吾之上師仁波切
【English Translation】 The venerable one spoke thus. Namo Guru! The essence of self-awareness is nothing whatsoever. If one realizes that it is free from all arising and ceasing, then this is the unmeditative Samadhi within Mahamudra. Because of realization, one becomes a Buddha.' He said, 'Even if the abiding is short, do not despise it. Even if it lasts only two moments or the time it takes for one person to eat a meal, meditation is important. It is a fault to desire to abide for a long time. Do not despise subtle thoughts. That is your own nature; you do not need to abandon it. Look at where it arises, and it will come back. With the wisdom of individually discerning awareness, examine both the outer and the inner. If you examine it in this way, is there something better than that which is nothing whatsoever and free from all arising and ceasing? Think of the four birthplaces and the thought-free Samadhi as going away in a daze without memory. Look at which is better, that or awareness. But that thought-free state is an unstated state, so it does not accomplish anything. Therefore, ordinary awareness is better. Then, think of the entire realm of space as being filled with gods and goddesses. Think of them lifting you up. Think of you and them as being inseparable, and look at which is better. But even though they appear in that way, they are mental emanations. That is also something that changes, so ordinary awareness is better. Even better than that, make yourself into a self-enlightened Buddha, adorned with body color, hand implements, ornaments, and attire. Then make that like an illusion or a rainbow, and look at which is better. But that is the generation stage. Because it is made by the mind, it has become something to be grasped. Therefore, ordinary awareness is better. Like a characteristicist or a Kadampa, make both the grasped and the grasper without a basis, unborn. Then all these various white and red appearances are purified by the mind. It is very great, so great that it cannot even be seen by the eye. Think of all phenomena as being like the center of a sky that is completely pure, and look at which is better. But that is an emptiness made by the mind. Therefore, ordinary awareness is better. Or, make it so that you have clairvoyance, and look at which is better. But clairvoyance is also possessed by gods. The gods have very great clairvoyance, but it is also possessed by diviners; it is something of this life. It is also possessed by demons, but it is unreliable. Therefore, ordinary awareness is better. Ordinary awareness, from the second examination, is the co-emergent that cannot be spoken by others. It cannot be found by anyone. It is known through relying on the skillful means of the lama and through one's own merit.' He said. Co-emergent wisdom. My precious lama
ཆེའི་ཞལ་ནས། ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི། ད་ལྟར་གྱི་ཐ་མལ་གྱི་ཤེས་པ་ཡེ་ནས་ཡོད་པ་འདི་ཉིད་ཡིན་གསུང་། དེ་ངོ་ཤེས་པར་བྱེད་པའི་ཐབས་ལ། བླ་མ་དམ་པའི་གདམས་ངག་ཅིག་ལ་བསྟེན་ནས། ཐ་མལ་གྱི་ཤེས་པ་འདི་ཉིད་མ་བཅོས་པར་གཞག །མ་བསླད་པར་གཞག །རང་སོར་རང་དགར་གཞག །དེ་ལྟར་བཞག་པས་རང་གི་སེམས་ཉིད་སྐྱེ་བ་མེད་པར་རྟོགས། འགག་པ་མེད་པར་རྟོགས། གནས་པ་མེད་པར་རྟོགས། དངོས་པོ་མེད་པར་རྟོགས། ཡང་དག་པར་རྟོགས་པས། སྣང་གྲགས་འདི་ཡང་དེ་དང་འདྲ་བར་རྟོགས་པ་ལྟ་བ་ཡིན་གསུང་། དེ་ལྟར་བློ་མ་བཅོས་པར་ཡེངས་པ་མེད་པ་ལ། དུས་ཐམས་ཅད་དུ་གནས་པ་སྒོམ་པ་ཡིན་གསུང་། དེ་ལྟར་སེམས་ཉིད་སྐྱེ་བ་མེད་པ་དང་། སྣང་གྲགས་འདི་གཉིས་ཆུ་དང་ཆུའི་རླབས་ལྟ་བུར་གཉིས་མེད་དུ་བྱས་ཏེ། ལས་འབྲས་ལ་སྤྱོད་པ་འདི་སྤྱོད་པ་ཡིན་གསུང་། ཡང་དོན་སྤྱི་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་དང་དོན་དངོས་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་གཉིས་ལས། དབུ་མ་པས་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་ཡོད་པའི་མཐའ་དང་། མེད་པའི་མཐའ་དང་། གཉིས་ཀ་དང་། གཉིས་ཀ་མ་ཡིན་པའི་མཐའ་བཞི་བཀག་ནས། དོན་དམ་པར་ཁས་ལེན་པ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བའི་སྤྲོས་བྲལ་དུ་བཞེད། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་གཟུགས་སྟོང་པ། སྟོང་པ་ཉིད་གཟུགས་གཉིས་མེད་དུ་བཞེད། དོན་དམ་པར་ཆོས་ཐམས་ཅད་མི་དམིགས་པར་ 1-19-5b བཞེད། དོན་དངོས་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་ནི་གསང་སྔགས་པ་སྟེ། དེ་ཡང་ཏཻ་ལོ་པའི་ཞལ་ནས། ཀྱཻ་ཧོ་རང་གི་རིག་པ་ནི། །དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཏེ། །ང་ལ་བསྟན་དུ་ཅི་ཡང་མེད། །ཅེས་ཟེར་བ་ལྟ་བུ་སྟེ། ལྟ་བ་གཉིས་སུ་མེད་པ། ཉམས་མྱོང་རྒྱུན་ཆད་མེད་པ། སྒོམ་པ་ཕྱོགས་སུ་མ་ལྷུང་བ། སྤྱོད་པ་དགག་སྒྲུབ་དང་བྲལ་བ་ཡིན། འབྲས་བུ་རེ་དོགས་དང་བྲལ་བ་ཡིན་གསུང་། གསང་སྔགས་ཀྱི་ལྟ་བ་ནི་གཉིས་ཏེ། འོད་གསལ་དང་ཟུང་འཇུག་གོ། ཟུང་འཇུག་ནི་དང་པོ་བླ་མ་ལ་གདམས་ངག་ཅིག་ཞུས་ནས། ཉམས་སུ་བླངས་པའི་དུས་སུ། ཉམས་ཀྱི་འཆར་ལུགས་ནི། སེམས་གཞི་མེད་པར་བཞག །རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་དག་པར་བཞག །རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བར་བཞག །དེ་ལྟར་བཞག་པས་གསལ་བ་མར་མེའི་རྩེ་མོ་ལྟ་བུའི་ཉམས་འབྱུང་། གཙང་པ་རིན་པོ་ཆེའི་སྣོད་ལྟ་བུའི་ཉམས་འབྱུང་། སྐྱོན་མེད་པ་སྤྲིན་མེད་པའི་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུའི་ཉམས་འབྱུང་། ཐམས་ཅད་ལ་སྐོམ་པས་གདུངས་པ་ཆུ་རྙེད་པ་ལྟ་བུའི་ཉམས་འབྱུང་སྟེ། དེ་ཙ་ན་ལྟ་བའི་རྟོགས་ལུགས་གཉིས་ཏེ། དཔེར་ན་མཁས་པས་བ་གླང་སྐྱོང་བ་ནི། བ་གླང་ཕྱོགས་ཐམས་ཅད་དུ་ཡན་ཡང་། མ་ཡེངས་པར་མིག་གིས་ནོན་པ་བཞིན་དུ། རང་གི་སེམས་རྣལ་མ་ལ་བཞག་པའི་དུས་སུ། རྣམ་རྟོག་ཅི་བྱུང་ཡང་རང་གི་སེམས་ལས་མ་ཡེངས་པར་བལྟའོ། །སེམས་ལས་ལོགས་ན་རྟོག་པ་མེད་པར་བལྟའོ། །དཔེར་ན་ནགས་ལ་མེ་ཤོར་ན་རྩྭ་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་གྲ
【現代漢語翻譯】 至尊者（ཆེའི་ཞལ་ནས།）說道：『俱生智（ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི།）就是現在這種庸常的意識（ད་ལྟར་གྱི་ཐ་མལ་གྱི་ཤེས་པ་），它本來就存在。』（ཡེ་ནས་ཡོད་པ་འདི་ཉིད་ཡིན་གསུང་།）認識它的方法是：依靠上師的口訣（བླ་མ་དམ་པའི་གདམས་ངག་ཅིག་ལ་བསྟེན་ནས།），將庸常的意識（ཐ་མལ་གྱི་ཤེས་པ་འདི་ཉིད་）保持在不造作（མ་བཅོས་པར་གཞག །）、不混雜（མ་བསླད་པར་གཞག །）、自然放鬆（རང་སོར་རང་དགར་གཞག །）的狀態。這樣保持，就能證悟自心（རང་གི་སེམས་ཉིད་）不生（སྐྱེ་བ་མེད་པར་རྟོགས།）、不滅（འགག་པ་མེད་པར་རྟོགས།）、不住（གནས་པ་མེད་པར་རྟོགས།）、無實（དངོས་པོ་མེད་པར་རྟོགས།）。如實地證悟（ཡང་དག་པར་རྟོགས་པས།），顯現和聲音（སྣང་གྲགས་）也與此相同，這就是見（ལྟ་བ་ཡིན་གསུང་།）。』 至尊者說：『像這樣不造作地、不散亂地（བློ་མ་བཅོས་པར་ཡེངས་པ་མེད་པ་ལ།），時時刻刻安住（དུས་ཐམས་ཅད་དུ་གནས་པ་）就是修（སྒོམ་པ་ཡིན་གསུང་།）。』像這樣，自心不生（སེམས་ཉིད་སྐྱེ་བ་མེད་པ་）與顯現和聲音（སྣང་གྲགས་འདི་）二者如水與波浪般無二無別（ཆུ་དང་ཆུའི་རླབས་ལྟ་བུར་གཉིས་མེད་དུ་བྱས་ཏེ།），在業果中行持（ལས་འབྲས་ལ་སྤྱོད་པ་）就是行（སྤྱོད་པ་ཡིན་གསུང་།）。』 此外，在意總相（ཡང་དོན་སྤྱི་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་）和在意實相（དོན་དངོས་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་）二者中，中觀派（དབུ་མ་པས་）在世俗諦（ཀུན་རྫོབ་ཏུ་）遮止有邊（ཡོད་པའི་མཐའ་）和無邊（མེད་པའི་མཐའ་）以及二者皆是（གཉིས་ཀ་དང་།）和二者皆非（གཉིས་ཀ་མ་ཡིན་པའི་མཐའ་）四邊，在勝義諦（དོན་དམ་པར་）安立為遠離一切戲論的無戲論（སྤྲོས་བྲལ་དུ་བཞེད།）。 般若波羅蜜多（ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་）在世俗諦中，色即是空（གཟུགས་སྟོང་པ།），空即是色（སྟོང་པ་ཉིད་གཟུགས་），二者無別（གཉིས་མེད་དུ་བཞེད།）；在勝義諦中，一切法不可得（ཆོས་ཐམས་ཅད་མི་དམིགས་པར་བཞེད།）。在意實相（དོན་དངོས་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་）的是密宗（གསང་སྔགས་པ་སྟེ།），如泰洛巴（ཏཻ་ལོ་པའི་）所說：『奇哉！你自己的覺性（ཀྱཻ་ཧོ་རང་གི་རིག་པ་ནི།），即是如所有性的智慧（དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཏེ།），我沒有什麼可教導的（ང་ལ་བསྟན་དུ་ཅི་ཡང་མེད།）。』 就像這樣，見是無二（ལྟ་བ་གཉིས་སུ་མེད་པ།），體驗是相續不斷（ཉམས་མྱོང་རྒྱུན་ཆད་མེད་པ།），修是不落邊（སྒོམ་པ་ཕྱོགས་སུ་མ་ལྷུང་བ།），行是遠離取捨（སྤྱོད་པ་དགག་སྒྲུབ་དང་བྲལ་བ་ཡིན།），果是遠離希冀和恐懼（འབྲས་བུ་རེ་དོགས་དང་བྲལ་བ་ཡིན་གསུང་།）。密宗的見有兩種：光明（འོད་གསལ་）和雙運（ཟུང་འཇུག་）。雙運是首先向上師請求口訣（དང་པོ་བླ་མ་ལ་གདམས་ངག་ཅིག་ཞུས་ནས།），在修持的時候（ཉམས་སུ་བླངས་པའི་དུས་སུ།），體驗生起的方式是：安住于無根之心的狀態（སེམས་གཞི་མེད་པར་བཞག །），安住于自性清凈的狀態（རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་དག་པར་བཞག །），安住于自性光明的狀態（རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བར་བཞག །）。 像這樣安住，就會生起如油燈火焰般明亮的體驗（གསལ་བ་མར་མེའི་རྩེ་མོ་ལྟ་བུའི་ཉམས་འབྱུང་།），如珍寶器皿般清凈的體驗（གཙང་པ་རིན་པོ་ཆེའི་སྣོད་ལྟ་བུའི་ཉམས་འབྱུང་།），如無雲晴空般無垢的體驗（སྐྱོན་མེད་པ་སྤྲིན་མེད་པའི་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུའི་ཉམས་འབྱུང་།），如飢渴之人找到水般滿足的體驗（ཐམས་ཅད་ལ་སྐོམ་པས་གདུངས་པ་ཆུ་རྙེད་པ་ལྟ་བུའི་ཉམས་འབྱུང་སྟེ།）。這時，有兩種證悟見的方式：例如，有經驗的人照看牛，雖然牛會跑到各個方向，但眼睛始終不離牛，不讓它走失。同樣，當安住于自己的本覺心時（རང་གི་སེམས་རྣལ་མ་ལ་བཞག་པའི་དུས་སུ།），無論生起什麼念頭，都不要離開自己的心而去看它（རྣམ་རྟོག་ཅི་བྱུང་ཡང་རང་གི་སེམས་ལས་མ་ཡེངས་པར་བལྟའོ། །），要看念頭並非存在於心之外（སེམས་ལས་ལོགས་ན་རྟོག་པ་མེད་པར་བལྟའོ། །）。例如，森林著火時，所有的草都會燒光（དཔེར་ན་ནགས་ལ་མེ་ཤོར་ན་རྩྭ་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་གྲ）……
【English Translation】 The Supreme One (ཆེའི་ཞལ་ནས།) said: 'The co-emergent wisdom (ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་ནི།) is precisely this ordinary consciousness (ད་ལྟར་གྱི་ཐ་མལ་གྱི་ཤེས་པ་) that is present right now.' (ཡེ་ནས་ཡོད་པ་འདི་ཉིད་ཡིན་གསུང་།) The method for recognizing it is: relying on the instructions of a holy guru (བླ་མ་དམ་པའི་གདམས་ངག་ཅིག་ལ་བསྟེན་ནས།), leave this ordinary consciousness (ཐ་མལ་གྱི་ཤེས་པ་འདི་ཉིད་) uncorrected (མ་བཅོས་པར་གཞག །), unadulterated (མ་བསླད་པར་གཞག །), and naturally relaxed (རང་སོར་རང་དགར་གཞག །). By maintaining it in this way, one realizes that one's own mind (རང་གི་སེམས་ཉིད་) is unborn (སྐྱེ་བ་མེད་པར་རྟོགས།), unceasing (འགག་པ་མེད་པར་རྟོགས།), non-abiding (གནས་པ་མེད་པར་རྟོགས།), and without substance (དངོས་པོ་མེད་པར་རྟོགས།). By truly realizing this (ཡང་དག་པར་རྟོགས་པས།), one also realizes that appearances and sounds (སྣང་གྲགས་) are the same, and this is the view (ལྟ་བ་ཡིན་གསུང་།).' The Supreme One said: 'Like this, abiding at all times (དུས་ཐམས་ཅད་དུ་གནས་པ་) without correcting the mind and without distraction (བློ་མ་བཅོས་པར་ཡེངས་པ་མེད་པ་ལ།) is meditation (སྒོམ་པ་ཡིན་གསུང་།).' Like this, making one's own mind unborn (སེམས་ཉིད་སྐྱེ་བ་མེད་པ་) and appearances and sounds (སྣང་གྲགས་འདི་) inseparable like water and waves (ཆུ་དང་ཆུའི་རླབས་ལྟ་བུར་གཉིས་མེད་དུ་བྱས་ཏེ།), and engaging in actions with karma and its results (ལས་འབྲས་ལ་སྤྱོད་པ་) is action (སྤྱོད་པ་ཡིན་གསུང་།).' Furthermore, between focusing on the general meaning (ཡང་དོན་སྤྱི་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་) and focusing on the actual meaning (དོན་དངོས་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་), the Madhyamikas (དབུ་མ་པས་) in the relative truth (ཀུན་རྫོབ་ཏུ་) refute the four extremes of existence (ཡོད་པའི་མཐའ་), non-existence (མེད་པའི་མཐའ་), both (གཉིས་ཀ་དང་།), and neither (གཉིས་ཀ་མ་ཡིན་པའི་མཐའ་), and in the ultimate truth (དོན་དམ་པར་) assert freedom from all elaborations, being free from conceptual proliferation (སྤྲོས་བྲལ་དུ་བཞེད།). The Paramita (ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་) in the relative truth, form is emptiness (གཟུགས་སྟོང་པ།), emptiness is form (སྟོང་པ་ཉིད་གཟུགས་), the two are inseparable (གཉིས་མེད་དུ་བཞེད།); in the ultimate truth, all phenomena are unobservable (ཆོས་ཐམས་ཅད་མི་དམིགས་པར་བཞེད།). Those who focus on the actual meaning (དོན་དངོས་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་) are the secret mantra practitioners (གསང་སྔགས་པ་སྟེ།), as Tilopa (ཏཻ་ལོ་པའི་) said: 'How wonderful! Your own awareness (ཀྱཻ་ཧོ་རང་གི་རིག་པ་ནི།) is the wisdom of suchness itself (དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཀྱི་ཡེ་ཤེས་ཏེ།), I have nothing to teach you (ང་ལ་བསྟན་དུ་ཅི་ཡང་མེད།).' Like this, the view is non-dual (ལྟ་བ་གཉིས་སུ་མེད་པ།), the experience is continuous (ཉམས་མྱོང་རྒྱུན་ཆད་མེད་པ།), the meditation does not fall to one side (སྒོམ་པ་ཕྱོགས་སུ་མ་ལྷུང་བ།), the action is free from acceptance and rejection (སྤྱོད་པ་དགག་སྒྲུབ་དང་བྲལ་བ་ཡིན།), and the result is free from hope and fear (འབྲས་བུ་རེ་དོགས་དང་བྲལ་བ་ཡིན་གསུང་།). There are two types of view in secret mantra: luminosity (འོད་གསལ་) and union (ཟུང་འཇུག་). Union is when one first requests instructions from a guru (དང་པོ་བླ་མ་ལ་གདམས་ངག་ཅིག་ཞུས་ནས།), and during the time of practice (ཉམས་སུ་བླངས་པའི་དུས་སུ།), the way experiences arise is: abide in the state of the rootless mind (སེམས་གཞི་མེད་པར་བཞག །), abide in the state of self-nature purity (རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་དག་པར་བཞག །), abide in the state of self-nature luminosity (རང་བཞིན་གྱིས་འོད་གསལ་བར་བཞག །). By abiding in this way, experiences arise that are clear like the tip of a butter lamp flame (གསལ་བ་མར་མེའི་རྩེ་མོ་ལྟ་བུའི་ཉམས་འབྱུང་།), experiences arise that are pure like a precious vessel (གཙང་པ་རིན་པོ་ཆེའི་སྣོད་ལྟ་བུའི་ཉམས་འབྱུང་།), experiences arise that are without fault like a cloudless sky (སྐྱོན་མེད་པ་སྤྲིན་མེད་པའི་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུའི་ཉམས་འབྱུང་།), experiences arise that are satisfying like finding water when thirsty (ཐམས་ཅད་ལ་སྐོམ་པས་གདུངས་པ་ཆུ་རྙེད་པ་ལྟ་བུའི་ཉམས་འབྱུང་སྟེ།). At this time, there are two ways of realizing the view: for example, when an experienced person looks after a cow, even though the cow wanders in all directions, the eyes never leave the cow, preventing it from getting lost. Similarly, when abiding in one's own original mind (རང་གི་སེམས་རྣལ་མ་ལ་བཞག་པའི་དུས་སུ།), no matter what thoughts arise, do not look at them by leaving your own mind (རྣམ་རྟོག་ཅི་བྱུང་ཡང་རང་གི་སེམས་ལས་མ་ཡེངས་པར་བལྟའོ། །), but look at the thoughts as not existing outside of the mind (སེམས་ལས་ལོགས་ན་རྟོག་པ་མེད་པར་བལྟའོ། །). For example, when a fire breaks out in a forest, all the grass and so on will be burned (དཔེར་ན་ནགས་ལ་མེ་ཤོར་ན་རྩྭ་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་གྲ)……
ོགས་སུ་འགྲོ་བ་བཞིན་དུ། རང་གི་སེམས་རྟོགས་ན་སྣང་བ་ཐམས་ཅད་གྲོགས་སུ་འགྲོ། དེས་ན་ལྟ་བ་ཟུང་དུ་འཇུག་པ། ཉམས་མྱོང་རྒྱུན་ཆད་མེད་པ། སྤྱོད་པ་སྔ་ཕྱི་མེད་པ། དགག་སྒྲུབ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བ། 1-19-6a སྣང་གྲགས་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བའི་ཉམས་དང་མི་འབྲལ་བར་བྱ་གསུང་ངོ་།། །། ༄། །ལྷག་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་བསླབ་པ། ལྷག་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་བསླབ་པས་འདོད་ཁམས་མན་ཆོད་ཀྱི་ལྷ་མིར་སྐྱེ། ལྷག་པ་སེམས་ཀྱི་བསླབ་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱིས་གཟུགས་ཁམས་མན་ཆོད་ཀྱི་ལྷར་སྐྱེ། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་གསང་སྔགས་པ་ནི་ད་ལྟ་ཉིད་ནས་སྐུ་གསུམ་ལམ་དུ་འཁྱེར། འོད་གསལ་བསྒོམ་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ། ལྷའི་སྐུ་སྒྱུ་མ་ཙམ་དུ་བསྒོམ་པ་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ། བྱམས་སྙིང་རྗེ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བསྒོམ་པ་དང་། ལུས་ངག་ཡིད་ཀྱིས་གཞན་དོན་བྱེད་པ་ནི་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་ཡིན། སེམས་མ་བཅོས་པའི་ངང་ལ་སེམས་ཀྱིས་བལྟས་པས། ཤེས་པ་སྲབ་སིང་ངེ་བའི་དམིགས་པ་གཏད་པས་མི་འཆོར་བར་འདུག་ན་རྩེ་གཅིག་གི་བསྒོམ་པ་ཡིན། མཐའ་བཞི་དང་བྲལ་བ་སྤྱོད་ལམ་ཐམས་ཅད་དུ་བསྒོམ་པ་ནི་སྤྲོས་བྲལ་གྱི་བསྒོམ་པ་ཡིན། རྟག་ཏུ་བསྒོམ་ན་ཐུན་དང་མི་འབྲལ་བའི་བསྒོམ་པ་ཡིན། སྣ་ཚོགས་སུ་སྣང་ཡང་ངོ་བོ་གཅིག་ཏུ་ཤེས་པ་ནི་དུ་མ་རོ་གཅིག་གི་རྣལ་འབྱོར་རོ། །མཉམ་བཞག་ཆེན་པོའི་རྣལ་འབྱོར་ནི་རྒྱུན་ཆད་མེད་པ་ཡིན་གསུང་ངོ་།། །། ༄། །འཆི་བ་མི་རྟག་པ། ལས་རྒྱུ་འབྲས། འཁོར་བའི་ཉེས་དམིགས་བསྒོམ་པ་གལ་ཆེ། ཡང་རིན་པོ་ཆེའི་ཞལ་ནས། འཆི་བ་མི་རྟག་པ། ལས་རྒྱུ་འབྲས། འཁོར་བའི་ཉེས་དམིགས་བསྒོམ་པ་གལ་ཆེ་གསུང་། དེ་མེད་ན་སྔགས་པ་འབེན་པོ་དང་ཁྱད་མེད། ཞག་གཅིག་མ་བསྒོམས་ནའང་ཐ་མལ་དུ་ཁྲེས་ཀྱིས་འགྲོ་བ་ཡིན། བྱམས་པ་དང་སྙིང་རྗེས་ཀུན་ནས་བསླངས་ནས་དགེ་བ་ཅི་བྱེད་ཐམས་ཅད་འགྲོ་བ་མ་རྒན་རྣམས་ཀྱི་དོན་དུ་ཅི་འགྲོ་བྱེད་དགོས་པ་ཡིན་གསུང་། དེ་ལྟ་བུར་བློ་སྦྱོང་བ་གཅིག་གིས། སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་འོད་གསལ་བ་བྱ་བ་བསྒོམ་པ་ཡིན་ཏེ། སེམས་ཅི་ཡང་མ་ཡིན་པ་ལ་དཔྱད་ 1-19-6b ཅིང་བལྟས་པས། གསལ་སིང་ངེ་བའམ། དངས་སིང་ངེ་བའམ། བདེ་ཕྲིལ་ལེ་བ་འབྱུང་སྟེ། འདི་རང་ཡིན་སྙམ་པའི་དང་བ་འདྲེན་ནུས་པ་འོང་། རེས་འགའ་ཉམས་མེད་པ་ལྟ་བུ་འོང་ཞིང་ཉམས་ཅི་ཡང་འཆར་བ་ཡིན། ཉམས་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་སྦྱོར་བསྡེབས་ཤིང་བསྒོམས་པས། འགྱུར་བ་མེད་པ། སྐྱེ་འཇིགས་དང་བྲལ་བ། རྒྱུན་ཆད་མེད་པ། དུས་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པར་འབྱུང་བ་ཡིན། དེ་ཙ་ན་ཉམས་ལ་འདོད་པ་མེད་པ་དང་། ཞེན་པ་གཏིང་ནས་མེད་པ་འབྱུང་བའོ། །རྟོག་པ་ཅི་སྐྱེས་ཀྱང་རང་གར་མི་འགྲོ་གཟུང་འཛིན་གཉིས་མེད་དུ་འཆར་ཏེ། སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་གདོད་མ་ནས་རྣམ་པར་དག་པ་ཡིན། འཁོར་བར་འཁོར་བ་ཡང་ས་ཕྱོགས
【現代漢語翻譯】 就像融入虛空一樣，當你證悟自心時，一切顯現都會成為助伴。因此，要將見解融為一體，體驗持續不斷，行為無有先後，遠離一切揚棄與建立。 要不離於遠離一切顯現與聲響的體驗。蓮花生大士如是說。 關於增上戒律的修學： 通過增上戒律的修學，可以轉生到欲界以下的天人和人類。通過增上心學的禪定，可以轉生到色界以下的天人。大乘密宗行者當下即可將三身融入道用。觀修光明是法身，觀修天尊之身如幻如化是報身，觀修慈悲菩提心，並通過身語意行利益他人是化身。當以心觀照未作改變的心性時，如果以微細的覺知專注於此，而不散亂，這就是專注一境的禪修。在一切行為中修習遠離四邊戲論，這就是離戲的禪修。持續不斷地修習，這就是不離座的禪修。雖然顯現各異，卻了知其本質為一，這就是多味一體的瑜伽。大平等性的瑜伽是永不間斷的。蓮花生大士如是說。 關於修習死亡無常、業果和輪迴過患的重要性： 此外，仁波切說：『修習死亡無常、業果和輪迴的過患非常重要。』如果缺少這些，密宗行者就和普通人沒有區別。即使一天不修習，也會被世俗瑣事所牽累。無論做什麼善事，都要以慈悲心為出發點，爲了所有老母有情眾生的利益而行。蓮花生大士如是說。僅僅通過這樣訓練心，就可以觀修心性本具的光明。當審視和觀察一無所有的心時，會生起一種明澈、清凈或輕安的感受，並能從中獲得『這就是它』的確定感。有時會感覺沒有體驗，但實際上各種體驗都會顯現。將這些體驗與俱生智慧結合起來進行修習，就會產生不變、遠離生滅、持續不斷、遍及一切時空的境界。那時，對體驗的執著和貪戀就會從根本上消失。無論生起什麼念頭，都不會隨之流逝，而是會顯現為無有能取所取的二元對立，因為心性本初就是清凈的。即使在輪迴中流轉，也是在... 地方
【English Translation】 Just as going into space, when you realize your own mind, all appearances become friends. Therefore, the view should be integrated, experience should be continuous, conduct should be without before or after, and free from all rejection and acceptance. One should not be separated from the experience that is free from all appearances and sounds,' said Padmasambhava. Concerning the training of higher discipline: Through the training of higher discipline, one is born as gods and humans below the desire realm. Through the samadhi of the training of higher mind, one is born as gods below the form realm. The Great Vehicle, the Mantrayana practitioner, carries the three kayas into the path from this very moment. Meditating on luminosity is the Dharmakaya (chos kyi sku, , , 法身). Meditating on the deity's form as merely an illusion is the Sambhogakaya (longs spyod rdzogs pa'i sku, , , 報身). Meditating on loving-kindness, compassion, and bodhicitta (byams snying rje byang chub kyi sems, , , 菩提心), and benefiting others with body, speech, and mind is the Nirmanakaya (sprul pa'i sku, , , 化身). When the mind looks at the uncorrected state of mind, if one focuses on the subtle awareness without losing it, that is one-pointed meditation. Meditating on being free from the four extremes in all activities is meditation free from elaboration. Meditating constantly is meditation that is inseparable from sessions. Knowing that although appearances are diverse, their essence is one, is the yoga of many tastes as one. The yoga of great equanimity is continuous,' said Padmasambhava. Concerning the importance of meditating on impermanence of death, karma and its results, and the faults of samsara: Furthermore, Rinpoche said, 'It is very important to meditate on the impermanence of death, karma and its results, and the faults of samsara.' Without that, a mantra practitioner is no different from an ordinary person. Even if one does not meditate for a single day, one will be carried away by mundane affairs. Whatever virtuous deeds one does, one must do them with loving-kindness and compassion as the motivation, for the benefit of all mother sentient beings,' said Padmasambhava. With just such mind training, one meditates on the mind's own nature being luminosity. When one examines and looks at the mind that is nothing at all, a clear, pure, or blissful feeling arises, and one can draw the certainty that 'this is it.' Sometimes it feels like there is no experience, but actually all kinds of experiences arise. By combining and meditating on that experience with coemergent wisdom, an unchanging, birthless and deathless, continuous, and all-pervading state arises. At that point, attachment to experience and clinging disappear from the depths. Whatever thoughts arise, they do not go their own way, but appear as non-dualistic grasping and being grasped, because the mind's own nature is primordially pure. Even wandering in samsara is in... place
་སམ་གནམ་ཕྱོགས་ལྟ་བུར་འཁོར་བ་མ་ཡིན་ཏེ། སེམས་འཁྲུལ་པས་འཁོར་བར་སྣང་བ་ཡིན་ཏེ། སྣང་བས་གནོད་ཀྱང་མ་བསྐྱལ་ཕན་ཡང་མ་བཏགས། མར་དམྱལ་བར་སོང་ཡང་སེམས་རང་འཁྲུལ་པ་ཡིན། སྣང་བ་བྱུང་ཚད་རང་སྣང་ཡིན་ལོགས་ན་གྲུབ་པ་ཡེ་རང་མེད། ཡར་སངས་རྒྱས་པའི་དུས་ན་ཡང་སེམས་ཁོ་རང་རྣམ་པར་དག་པ་ཡིན། གཟུགས་སྐུ་བྱུང་ཚད་གཞན་སྣང་ཡིན། དོན་དམ་རྟོག་བྲལ་འབའ་ཞིག་ཡིན། དེ་ལྟ་བུའི་དོན་གོ་བར་བྱེད་པ་ལ་ལྟོས་ཐག་མ་ཆོད་ན་མི་འོང་། ལར་ཚེ་འདིའི་ལྟོས་ཐག་ཆོད་པ་ཅི་ལ་ཡང་མི་ཆགས་པ་ཅིག་དགོས། འཁོར་བ་ལ་ཕྱི་མིག་མི་ལྟ་བ་ཅིག་དགོས། གཟོང་ཕུགས་བྱེད་དགོས་པ་ཡིན། གཟོང་ཕུགས་བྱེད་ན་ཚེ་འདི་གཅིག་པུས་དོན་འགྲུབ་འོང་བར་འདུག །ང་བསྒོམ་ཡུན་རིང་བ་ཡིན། ང་ལ་ཆ་རྒྱུས་ཡོད། དགེ་བཤེས་དགོན་པ་བའི་ཞལ་ནས། གླུ་ཆུང་སོ་ཡི་བར་ནས་ལེན། །ཁ་འུག་པོ་ལ་ཅི་ཆ་ཡོད། །ཅེས་གསུངས་པ་དེ་དང་འདྲ། ང་བསྒོམས་པ་ལ་ 1-19-7a ཆ་ཡོད་པ་ཡིན། སྟོན་པ་རྣམས་ཀྱི་ལྟ་བ་དེ་ལ་ལྟ་བ་བཏུབ་མི་བཏུབ་ཆ་མེད། ལྟ་བ་ང་ལ་ཆ་ཡོད་པ་ཡིན། ང་ལ་ནི་ཕྱིར་མི་ལྡོག་སྙམ་པ་ལས་ལྡོག་སྙམ་པ་སྐད་ཅིག་ཀྱང་མེད་གསུང་། ངོ་བོ་རྦད་ཀྱིས་ཆོད་པ་ཅིག་ལ་གཉིད་གྲོགས་ཡིན་ནམ། གེགས་ཡིན་ཞུས་པས། ངོ་བོ་ལ་གང་གིས་ཀྱང་གེགས་བྱ་བར་མི་ནུས་པ་ཡིན། གཉིད་ཐུམ་གྱིས་སོང་བ་དེ་ཆོས་སྐུ་ཡིན། རྨི་ལམ་གྱི་རྟོག་པ་བྱུང་བ་དེ་རྗེས་ཀྱི་ཤེས་པས་ཚུལ་བཞིན་དུ་ཆོད་པས་གྲོགས་སུ་འཆར་བ་ཡིན། ངོ་བོ་ལ་རྒྱུན་ཆད་མེད་པས་ཐམས་ཅད་ལ་དགག་སྒྲུབ་མེད་པ་ཡིན་གསུང་། ཟུང་འཇུག་དང་གཅིག་ཆོད་ལ་ཁྱད་ཅི་ཡོད་ཞུས་པས། ཟུང་འཇུག་ཏུ་ཐམས་ཅད་འཁྱེར་ཞིང་འདུག་སྟེ། ངོ་བོ་མ་ཤར་བ་རྣམ་པ་ལ་སྣང་བའི་ཕྱིར་འབྲངས་ཞིང་སོང་། ངོ་བོ་ཤར་བ་ཞིག་ལ་ཐམས་ཅད་སྐྱེ་མེད་དུ་ཤེས་པས་ཟུང་འཇུག་ཀྱང་ཡིན། རེ་དོགས་དགག་སྒྲུབ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བས་ཅིག་ཆོད་ཀྱང་ཡིན། ཕྱིའི་ཡུལ་ཐམས་ཅད་མེད་པར་ཤེས་པས་ཐམས་ཅད་ཡེ་ཤེས་རང་འབར་དུ་ཤར་བ། རེ་དོགས་དགག་སྒྲུབ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བ་ཞིག་ལ་ཤི་མ་ཤི་ཡང་མེད། ལུས་བོར་མ་བོར་ཡང་མེད་པ་ཡིན། འོན་ཀྱང་རྣམ་སྨིན་གྱི་ལུས་འདི་ཡོད་རིང་ལ་ལྷ་སྐུ་སྒྱུ་མ་ཙམ་ལ་བརྟེན་ནས། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དོན་དུ་འདུས་བྱས་ཀྱིས་དགེ་བ་ཐམས་ཅད་མི་གཞག་པར་ཅི་འགྲུབ་བྱ། ཐབས་འདི་རྣམས་ལས་ཡོན་ཏན་ཆེ་བར་བྱུང་གསུང་ངོ་།། །། ༄། །ང་ལ་ཆོས་གཅིག་ལས་མེད། གཅིག་པོ་དེ་རིག་པའི་ལྡེའུ་མིག་ཡིན། ཡང་རིན་པོ་ཆེའི་ཞལ་ནས། ང་ལ་ཆོས་གཅིག་ལས་མེད། གཅིག་པོ་དེ་རིག་པའི་ལྡེའུ་མིག་ཡིན། དེ་ངོ་ཤེས་ན་དེ་ལས་ལྷག་པའི་ཆོས་ཅིག་ཡེ་རང་མེད། རང་གི་མཚན་ཉིད་རང་གིས་མཚོན་དེ་ཤེས་པར་བྱོས། །གསུང་བ་དེ་ཡིན། གོ་ན་སངས་རྒྱས་ལག་པའི་ 1-19-7b ལྟོ་རྒྱབ་བྱ་བའམ
【現代漢語翻譯】 並非如同仰望天空般地輪轉，而是因為心識的迷惑才顯現出輪轉的假象。雖然顯現，卻未曾帶來損害，也未曾施加利益。即使墮入地獄，也是心識自身的迷惑。所有顯現的事物都是自我的顯現，除此之外，根本不存在任何獨立的實體。即使成佛之時，也是心識自身的完全清凈。所有顯現的色身都是他人的顯現，其真實意義是超越概念的純粹存在。要理解這樣的意義，必須毫不猶豫地下定決心。總而言之，必須斷絕今生的所有牽掛，對輪迴不再留戀，必須徹底地挖掘真相。如果能夠徹底地挖掘真相，僅憑今生就能成就目標。我修行了很長時間，對此深有體會。正如格西貢巴瓦所說：『小調在牙縫間吟唱，大嗓門又能知道什麼？』我對於修行深有體會。我不確定是否能夠理解諸佛的見地，但我對自己的見地深有體會。我從未想過退轉，哪怕是一瞬間。徹底證悟自性，是睡眠的伴侶還是障礙呢？』我回答說：『任何事物都無法阻礙自性。』沉睡過去即是法身（Dharmakaya），夢中的覺悟，是后得智如實照見，故而是助益。自性是永恒不斷的，因此對一切都沒有肯定或否定。』有人問：『雙運（zung 'jug，梵文：yuganaddha，英文：union）和『當下頓悟』（gcig chod）有什麼區別？』我回答說：『雙運包含一切，但由於自性尚未顯現，仍然追隨現象。對於自性已經顯現的人來說，因為明白一切皆無生，所以也是雙運。因為遠離希望、恐懼、肯定和否定，所以也是『當下頓悟』。因為明白外在的一切皆不存在，所以一切都顯現為自發光明的智慧。對於遠離希望、恐懼、肯定和否定的人來說，沒有生死，也沒有身體的遺棄與否。然而，在果報之身存在期間，應依賴如幻的本尊身，爲了所有眾生的利益，盡力行善，不要錯過任何機會。』他說，這些方法能帶來更大的利益。 我只有一種法，那就是覺性的鑰匙。 仁波切又說：『我只有一種法，那就是覺性的鑰匙。如果認識到它，就沒有比它更殊勝的法了。嘗試用自己的特性來定義自己，並去了解它。』這就是他所說的。如果理解了，那麼成佛就像吃飯喝水一樣簡單。
【English Translation】 It is not revolving like looking at the sky, but it appears to revolve because of the delusion of the mind. Although it appears, it neither brings harm nor bestows benefit. Even if one goes to hell, it is the delusion of one's own mind. All that appears is one's own appearance, and there is no independent entity established separately. Even at the time of becoming a Buddha, it is the complete purification of one's own mind. All that appears as the Rupakaya (form body) is the appearance of others, its true meaning is the pure existence beyond concepts. To understand such a meaning, one must make a firm decision without hesitation. In general, one must cut off all attachments to this life and not look back at samsara (cyclic existence). One must thoroughly excavate the truth. If one can thoroughly excavate the truth, one can accomplish the goal with this one life alone. I have practiced for a long time and have experience in this. As Geshe Gonpawa said: 'A small tune is sung between the teeth, what does a loud voice know?' I have experience in practice. I am not sure whether I can understand the views of the Buddhas, but I have experience in my own view. I have never thought of turning back, not even for a moment.' He said, 'Is thoroughly realizing the essence a companion or an obstacle to sleep?' I replied, 'Nothing can obstruct the essence.' Falling asleep is the Dharmakaya (the body of truth), and the arising of dream thoughts is a friend because subsequent wisdom properly discerns it. Because the essence is continuous, there is no affirmation or negation for anything.' Someone asked, 'What is the difference between Zungjug (union) and 'instantaneous cutting through'?' I replied, 'Zungjug includes everything, but because the essence has not yet arisen, it follows appearances. For someone whose essence has arisen, because they know that everything is unborn, it is also Zungjug. Because it is free from hope, fear, affirmation, and negation, it is also 'instantaneous cutting through'. Because one knows that all external objects do not exist, everything arises as self-illuminating wisdom. For someone who is free from hope, fear, affirmation, and negation, there is no death or non-death, nor is there abandonment or non-abandonment of the body. However, as long as this karmic body exists, rely on the illusory deity body and, for the benefit of all sentient beings, do whatever good deeds can be done without missing any opportunity.' He said that these methods bring greater benefits. I have only one Dharma, and that is the key of awareness. Rinpoche also said: 'I have only one Dharma, and that is the key of awareness. If you recognize it, there is no Dharma more supreme than it. Try to define yourself with your own characteristics and understand it.' That is what he said. If you understand, then becoming a Buddha is as simple as eating and drinking.
། རྔ་འགྲིལ་གང་བྱ་བ་དེ་ཡིན་ཏེ། མ་གོ་ན་རི་བོ་ཙམ་བསམས་ཀྱང་དཀའ་བར་ཡོད། ཁ་ཅིག་གིས་མཐའ་ཐམས་ཅད་བཀག་ནས་ཅི་ཡང་མ་ཡིན་པར་བློས་བྱས་ཤིང་གཞག་སྟེ། གཤིས་འབའ་ཞིག་ཡིན། གཅིག་དང་དུ་བྲལ་གྱིས་སྟོང་པར་བྱས་ཤིང་བསྒོམས་ཏེ་ཁ་འབྱམས་ཤིང་སོང་། གཟུང་འཛིན་ལ་སོགས་སྐྱེ་མེད་དུ་བྱས་ཤིང་བསྒོམས་ཏེ་གོ་ཡུལ་ཡིན། ནང་དུ་བློ་མ་ངེས་པས་གྱེས་ཤིང་སོང་། ལ་ལས་ནི་རྟོག་པ་བྱུང་ཚད་བཀག་ནས་རྟོག་མེད་ལ་བློ་དྲིལ་ཅིང་འཇོག་པ་ལ་ཡོན་ཏན་དུ་བལྟ་སྟེ། དེས་ལམ་གཅོད་མི་ནུས་ཡེ་ཤེས་འཕྱེའོ་བྱ་བ་ཡིན། ལ་ལས་ནི་ཐབས་ཉི་ཚེ་བསྒོམས་པས་བདེ་གསལ་མི་རྟོགས་པའི་ཉམས་འབྱུང་སྟེ། བདེ་བས་ནི། ལུས་སེམས་ཐམས་ཅད་བདེ་བས་གང་བ་སོར་ཚིགས་ཡན་ཆོད་བདེ་བས་རྒྱས་པ་འོང་། ལུས་ཡོད་པར་མི་འཚོར་བ་དང་། ལུས་ནམ་མཁའི་དཀྱིལ་ནས་འལ་འོལ་བྱེད། དབུགས་འབྱུང་འཇུག་མི་ཚོར་བ་དེ་ལྟ་བུའི་བདེ་བ་འབྱུང་ངོ་། །གསལ་བ་ནི། གསལ་སིང་ངེ་བ་དབབ་འདྲེན་ནུས་པ་འོང་། མི་རྟོག་པ་ནི། འདི་ལས་མི་རྟོག་པ་ཅི་འདོད་སྙམ་པ་འོང་། དེ་ལྟ་བུའི་ཉམས་བྱུང་ཡང་མཆོག་ཏུ་མི་བཟུང་། ཞེན་ན་ལམ་འགག་པ་ཡིན། ཉམས་མྱོང་གི་རྩི་ལ་འབྱར་བ་བྱ་བ་ཡིན། ཉམས་ལ་འཛིན་པ་མེད་པ་ཞེན་པ་མེད་པ་གཅིག་དགོས་པ་ཡིན། རྟོག་པ་བཀག་ཅིང་རྟོག་མེད་བསྒོམ་པ་རྣམས་ཀྱིས་གར་ཡང་མི་ཕྱིན། འོན་ཀྱང་བྱས་པས་རྟོག་པ་ལ་ལམ་བྱེད་པ་ཡིན། རྟོག་པ་མེད་དུ་མི་རུང་བར་བལྟ་བ་ཡིན། དགོས་པར་བལྟ། སྙིང་དུ་སྡུག་པར་བལྟ། སྐུ་དྲིན་ཅན་དུ་བལྟ། རྟོག་པའི་རྩ་བ་སེམས་ཡིན་པས་རྟོག་པ་དེ་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་རྟོག་པ་ཡིན། དེ་ལྟར་ཡིན་པས་བླ་མའི་ཞལ་ནས། མི་རྟོག་ཆོས་སྐུ་ལགས་པར་གདའ། །གསུང་། 1-19-8a ངོ་བོ་མ་མཐོང་ན་སྟོང་པ་རམ་མདའ་ལོག་དགོས་པ་ཡིན། ངོ་བོ་མཐོང་ན་རང་ཤུགས་ཀྱིས་སྐྱེ་མེད་དུ་འཆར་བ་ཡིན། རྟོག་པ་ལ་དགག་སྒྲུབ་མེད་པས་རང་གྲོལ་དུ་འགྲོ་བ་ཡིན། རྟེན་རྣམ་སྨིན་གྱི་ལུས་ཡོད་རིང་ལ་རྟོག་པ་སྐད་ཅིག་མ་འོང་བ་ཡིན། དགའ་མི་དགའ་ལ་སོགས་པ་འཛིན་པའི་སྐད་ཅིག་མ་འོང་བ་ཡིན། དེས་གནོད་མི་ནུས་དེ་མ་ཐག་འོད་གསལ་དུ་འཆར། རྟོག་པ་འོད་ཆད་པ་བཞིན་དུ་འགྲོ་བ་ཡིན། ལར་ཚིག་ཙམ་བརྗོད་ཀྱང་འདྲ་འདྲའི་རིལ་པོ་གཅིག་ཏུ་འགྲོ། ནང་དུ་ངེས་པའི་ཤེས་པ་གལ་ཆེ་བ་ཡིན། ངེས་ཤེས་གཤའ་མ་ཅིག་ཡོད་ན་སྒོམ་མཁན་དེ་ཉིད་མ་བཅོས་པར་འཇོག་ཤེས་པ་ཅིག་འོང་། ངེད་ལ་མི་བསྒོམ་པའི་ཤེས་པ་ཞིག་ཡོད་གསུང་། སྡེ་སྣོད་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་སེམས་ཐོག་ཏུ་འབེབས་ཤེས་པ་ཅིག་དགོས་པ་ཡིན། རྩེ་གཅིག་ལ་སོགས་པའི་རྣལ་འབྱོར་བཞི་ཡང་གཅིག་ཏུ་འཆར་བ་ཡིན། ཆོས་ཐམས་ཅད་རིག་པའི་ཐོག་ནས་ཤན་འབྱེད་པ་ཅིག་འོང་བ་ཡིན། དེ་ཙུག་འདུག་ན་སེམས་ཙམ་པ་དང་། དབུ་མ་པ་དང་། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ
【現代漢語翻譯】 所謂『體驗』，如果不能理解，即使思考如山般也難以領悟。有些人完全禁止一切念頭，認為什麼都不存在，只是純粹的『本性』。他們將『一』與『多』分離，使之空虛，並進行冥想，最終變得語無倫次。他們將『能取』和『所取』等視為無生，並進行冥想，但這只是理解的範疇，內心沒有確定，最終會迷失方向。有些人則禁止所有生起的念頭，將心專注于無念狀態，並將其視為一種功德。但這並不能斷除輪迴之路，這被稱為『智慧的閃現』。還有些人修習片面的方便法門，會產生無法體驗『樂』和『明』的感受。『樂』是指身體和心靈完全被快樂充滿，甚至每個關節都充滿快樂。感覺不到身體的存在，或者感覺身體漂浮在空中，甚至感覺不到呼吸的出入，這就是『樂』的體驗。『明』是指能夠清晰地進行『匯入』和『導出』。『無念』是指想要什麼無念狀態都可以實現。即使產生了這樣的體驗，也不要執著，如果執著，就會阻礙道路。這就像粘在經驗的樹脂上一樣。需要對體驗沒有執著，沒有貪戀。那些禁止念頭並修習無念的人，無論如何也無法前進。然而，通過這樣做，可以使念頭成為道路。不能將念頭視為不需要的東西，而要重視它，喜愛它，視其為珍貴的恩人。因爲念頭的根源是心，所以念頭是自性的念頭。正因為如此，上師曾說：『無念即是法身』。 如果不能見到自性，就會陷入虛假的空性。如果見到自性，無生就會自然顯現。因爲念頭沒有對錯，所以會自然解脫。只要擁有由業力形成的身體，念頭就會不斷生起。對喜歡和不喜歡等產生執著的念頭也會不斷生起。但這些念頭不會造成傷害，它們會立即顯現為光明。念頭就像光芒消失一樣。總而言之，即使只說一個詞，也會融入相似的整體中。內心的確定至關重要。如果擁有純正的定解，修行者就能自然地安住于不造作的狀態。上師說：『我有一種不修行的智慧』。需要能夠將所有三藏的教法都落實於心。四種瑜伽，如專注一境等，也會融為一體。需要能夠通過智慧來辨別所有的法。如果這樣，就能超越唯識宗、中觀宗和般若波羅蜜多等宗派的侷限。
【English Translation】 That which is called 'experience', if not understood, is difficult to grasp even when contemplated like a mountain. Some completely block all thoughts, considering nothing to exist, only pure 'nature'. They separate 'one' from 'many', making it empty, and meditate, ultimately becoming incoherent. They consider 'grasper' and 'grasped' as unborn and meditate on them, but this is merely a realm of understanding, without certainty in the mind, ultimately leading to straying. Some prohibit all arising thoughts, focusing the mind on non-thought, and view this as a virtue. But this cannot cut the path of samsara; this is called 'a flash of wisdom'. Others cultivate partial methods, resulting in experiences where 'bliss' and 'clarity' cannot be realized. 'Bliss' means the body and mind are completely filled with bliss, even every joint is filled with bliss. One does not feel the existence of the body, or feels the body floating in the sky, and does not even feel the breath coming in and out; such is the experience of 'bliss'. 'Clarity' means being able to clearly 'import' and 'export'. 'Non-thought' means being able to achieve whatever state of non-thought one desires. Even if such experiences arise, do not cling to them, for clinging will obstruct the path. It is like sticking to the resin of experience. One needs to be without attachment to experience, without clinging. Those who prohibit thoughts and cultivate non-thought will not go anywhere. However, by doing so, one can make thoughts the path. One should not view thoughts as unnecessary, but value them, cherish them, and regard them as precious benefactors. Because the root of thoughts is the mind, thoughts are the thoughts of self-nature. Because of this, the Lama said: 'Non-thought is Dharmakaya'. If one does not see the self-nature, one will fall into false emptiness. If one sees the self-nature, the unborn will naturally manifest. Because thoughts have no right or wrong, they will naturally liberate. As long as one has a body formed by karma, thoughts will constantly arise. Thoughts of clinging to liking and disliking will also constantly arise. But these thoughts will not cause harm; they will immediately manifest as light. Thoughts go like the fading of light. In short, even if one speaks only a word, it will merge into a similar whole. Inner certainty is crucial. If one has genuine certainty, the practitioner will naturally abide in an unfabricated state. The Lama said: 'I have a wisdom of non-practice'. One needs to be able to apply all the teachings of the Tripitaka to the mind. The four yogas, such as one-pointed concentration, will also merge into one. One needs to be able to discern all the dharmas through wisdom. If so, one can transcend the limitations of the Chittamatra, Madhyamaka, and Prajnaparamita schools.
་སོགས་གང་བསྒོམས་ཀྱང་ངོ་བོའི་ཐོག་ཏུ་འོང་བ་ཡིན། དེ་ཨ་ཅང་ཆེ་སྟེ་ཉན་ཐོས་དང་མུ་སྟེགས་རྟག་ཆད་ལ་སོགས་པ་གང་བསྒོམས་ཀྱང་། ངོ་བོ་འབའ་ཞིག་གི་སྟེང་དུ་འགྲོ་བ་ཡིན། མ་ངེས་ན་གཉུག་མ་མ་བཅོས་པ་ལ་སོགས་པ་ཚིག་ཏུ་ཇི་སྐད་བརྗོད་ཀྱང་། ཁོང་སྐྲན་ཡོད་པའི་སྐྱོན་ཡིན། དེས་ན་ལམ་དེས་གཅོད་པ་ཡིན། བླ་མ་ཏཻ་ལོ་པའི་ཞལ་ནས། ང་ལ་བལྟ་རྒྱུ་གཅིག་ལས་མེད། རང་གི་རིག་པ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་འོད་གསལ་གཅིག་པུ་ལས་མེད། དེ་ལས་ལོགས་པའི་ཆོས་ཅིག་མེད། དེ་མེད་ཙ་ན། ཚེ་འདིའི་ལྟོས་ཐག་བཅད་ནས། བཏུབ་ཚད་ལྕོགས་ཚད་ཀྱིས་ལྟག་ཞྭ་ཕུད་ནས་ཚེ་འདི་གཅིག་པུ་ལ་དོན་ཅི་འགྲུབ་བྱ་དགོས། ངོ་བོའི་ཀློང་དུ་གྱུར་པ་རྣམས་འོད་ 1-19-8b གསལ་འབའ་ཞིག་ལ་འགྲོ་བ་ཡིན། བར་དོའི་སྣང་བ་མི་མཐོང་བ་ཡིན། བླ་མ་མི་ལའི་ཞལ་ནས། འོད་གསལ་བ་ནི་རྒྱུན་པར་གནས། །བར་དོའི་གྲོང་ཁྱེར་དེས་མི་མཐོང་། །ཞེས་གསུངས་སོ། །བླ་མའི་ཞལ་ནས། སྣང་བ་རིམ་གྱིས་ཐིམ་ནས་རྣམ་པར་ཤེས་པ་འོད་གསལ་ལ་ཐིམ་པ་དང་། ལྕགས་རི་བ། ས་བཅུ་རྒྱུན་གྱི་ཐ་མ་ལ་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ལ་སྲིད་པའི་ས་བོན་རྣམ་པར་ཤེས་པ་འགགས་ནས་ཆོས་སྐུ་བདེ་བ་ཆེན་པོ་མངོན་དུ་འགྱུར་གསུང་པ་དང་། བྱ་ཡུལ་བ། རྟོག་པ་གར་འགགས་ཙ་ན་སངས་རྒྱས་པ་ཡིན་གསུང་། དེ་གསུམ་ལ་ཁྱད་ཅི་ཡོད་ཞུས་པས། ཁྱད་མེད་གསུང་། རྗེ་རིན་པོ་ཆེའི་ཞལ་ནས། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་རྣམ་པ་གཉིས་མེད་ན་སངས་མི་རྒྱ་བ་ཡིན་གསུང་ལ། ཀུན་རྫོབ་བྱང་ཆུབ་སེམས་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་ཚང་བར་བྱས་ནས་སྨོན་འཇུག་གི་དམ་བཅའ་བྱ། བྱམས་དང་སྙིང་རྗེ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་སྦྱངས་ན་ད་ལྟ་མི་སྐྱེ་བ་སྙམ་བྱེད་ཀྱང་། རྣམ་སྨིན་གྱི་ལུས་དང་བྲལ་ཙ་ན་སྙིང་རྗེ་རང་ཆས་སུ་འོང་བ་ཡིན། དོན་དམ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་གཉུག་མ་ཡིན་ནོ་གསུང་།། །། ༄། །ཡུན་རིང་མི་སྡོད་འཆི་བར་ངེས་པས་ཐར་པ་མྱུར་དུ་སྒྲུབས། བླ་མ་དམ་པ་རྣམས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ཡུན་རིང་མི་སྡོད་འཆི་བར་ངེས་པས་ཐར་པ་མྱུར་དུ་སྒྲུབས། །ཉི་མ་ནུབ་པའི་གྲིབ་སོ་བཞིན་དུ་མི་རྟག་ཕ་རོལ་འགྲོ་བར་ངེས། །ལེ་ལོ་སྙོམས་ལས་མ་བྱེད་བརྩོན་འགྲུས་མེ་བཞིན་སྤོར། །ཚེ་ལ་བློ་གཏད་མེད་པར་ངེས་པས་རྒྱུན་ཆད་མེད་པར་ཉམས་སུ་ལོང་། །ཉམས་སུ་བླངས་ན་བློ་དང་བྲལ་བའི་ཉམས་རྟོགས་དུས་གཅིག་འཆར་། རྒྱུ་ལས་འབྲས་བུ་འབྱུང་བར་ངེས་པས་ལས་འབྲས་ཁྱད་མི་བསད། །ངན་སོང་སྡུག་བསྔལ་དྲན་པར་གྱིས་ལ་གཉེན་པོ་དྲག་ཏུ་བརྟེན། །གཅིག་པུར་ཐར་བར་འདོད་ན་ཐེག་དམན་ཉན་ཐོས་རང་རྒྱལ་གོལ། །མ་ཡི་དྲིན་ལན་དྲན་པར་གྱིས་ལ་བྱམས་དང་སྙིང་རྗེ་རྒྱུན་དུ་ 1-19-9a སྒོམས། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱིས་སེམས་ཅན་བསྒྲལ་བའི་སྨོན་ལམ་རྟག་ཏུ་སྒོམས། །གོམས་པར་བྱས་ན་རང་ལ་ལྟོས་མེད་གཞན་
【現代漢語翻譯】 無論修習什麼，最終都會迴歸到本性之上。這非常重要，無論是修習聲聞乘、外道，還是常斷見等，最終都會歸於唯一的本性。如果不確定，無論口頭上如何說未被改變的本初狀態等，都存在著內藏腫瘤的過失，因此必須用正道來斷除。泰洛巴（Tilopa）上師曾說：『我沒有什麼可看的，唯有自生俱生智的光明。』除此之外，別無他法。如果不是這樣，就要斷除今生的牽掛，盡力而爲，摘下後顧之憂的帽子，思考如何才能在今生有所成就。融入本性之中的人，只會趨向于光明，不會見到中陰的景象。米拉日巴（Milarepa）上師曾說：『光明常住，不會見到中陰的城市。』上師說：『景象逐漸消融，識融入光明，如同金剛墻一般。十地菩薩在最後時刻，第二個剎那，存在的種子——識滅盡，顯現法身大樂。』還有人說：『行為的處所，念頭停止之時，即是成佛之時。』我問這三者有什麼區別，上師說沒有區別。宗喀巴（Tsongkhapa）大師曾說：『如果沒有兩種菩提心，就無法成佛。』因此，要圓滿生起世俗菩提心的因緣，發願並受持誓言。即使現在覺得沒有修習慈悲和菩提心，但一旦脫離了受報之身，慈悲就會自然而然地生起，因為這是勝義俱生的本初狀態。 頂禮尊貴的上師們！ 因為我們不會在此長久停留，死亡是確定的，所以要迅速地尋求解脫。 就像太陽西下的陰影一樣，無常終將到來。 不要懶惰和懈怠，要像火焰一樣燃起精進。 因為生命不可靠，所以要持續不斷地修行。 如果修行，就會同時生起超越思維的證悟。 因為果是從因產生的，所以不要忽視業果。 要憶念惡道的痛苦，並強烈地依賴對治之法。 如果想獨自解脫，那麼小乘的聲聞和緣覺是錯誤的。 要憶念母親的恩情，並持續不斷地修習慈愛和悲憫。 要經常修習以菩提心來救度眾生的願望。 如果習慣了，就會自然而然地利益他人。
【English Translation】 Whatever you meditate on, it will eventually come to the essence. This is very important. Whether you meditate on the Sravaka Vehicle, non-Buddhists, or views of permanence and annihilation, it will eventually go to the one essence. If you are not sure, no matter how you say the unadulterated original state in words, there is the fault of having a tumor inside, so it must be cut off by the right path. The master Tilopa said: 'I have nothing to look at, only the co-emergent clear light of my own awareness.' There is no other Dharma apart from that. If that is not the case, then cut off the attachments of this life, do your best, take off the hat of worrying about the future, and think about what can be accomplished in this life alone. Those who have become one with the essence will only go to the clear light and will not see the visions of the Bardo. The master Milarepa said: 'The clear light is always present, and the city of the Bardo will not be seen.' The master said: 'Appearances gradually dissolve, and consciousness dissolves into the clear light, like a vajra wall. At the last moment of the ten bhumis, in the second instant, the seed of existence—consciousness—ceases, and the Dharmakaya, great bliss, manifests.' Someone also said: 'The place of action, when thoughts cease, is when one becomes a Buddha.' I asked what the difference was between these three, and the master said there was no difference. Master Tsongkhapa said: 'If there are not two kinds of Bodhicitta, one cannot become a Buddha.' Therefore, one must perfect the causes for generating relative Bodhicitta, make vows, and keep commitments. Even if one does not feel like cultivating loving-kindness and compassion now, once one is separated from the body of karmic fruition, compassion will arise naturally, because it is the ultimate co-emergent original state. Homage to the venerable Lamas! Since we will not stay here long, and death is certain, quickly strive for liberation. Like the shadow of the setting sun, impermanence is certain to come. Do not be lazy or negligent, but kindle diligence like a fire. Since life is unreliable, practice continuously. If you practice, realization beyond thought will arise simultaneously. Since the result comes from the cause, do not disregard the effects of karma. Remember the suffering of the lower realms and strongly rely on antidotes. If you want to be liberated alone, the Hearers and Solitary Realizers of the Lesser Vehicle are mistaken. Remember the kindness of your mother and constantly cultivate love and compassion. Always cultivate the aspiration to liberate sentient beings with Bodhicitta. If you become accustomed to it, you will naturally benefit others.
དོན་ཤུགས་ཀྱིས་འབྱུང་། །རང་རྒྱུད་ཏིང་འཛིན་འབྱོངས་ཤིང་སྒྲིབ་པ་གཉིས་པོ་ཤུགས་ཀྱིས་འདག །ཆོས་རྣམས་གཟུགས་བརྙན་རྨི་ལམ་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུར་ནི། །གོ་བར་གྱིས་ལ་ཚེ་འདིའི་འདོད་དང་ཞེན་པ་ཟིན་གྱིས་ནོན། །དེ་ལྟར་གོམས་ན་རང་བློ་གཏིང་ནས་ལྡོག །བློ་མ་ལོག་པའི་གང་ཟག་གིས། །ཉོན་མོངས་ཐར་པ་ཐོབ་མི་འགྱུར། །ཨེ་མ་ངོ་མཚར་རྨད་ཀྱི་ཆོས། །སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀུན་ལ་ཡང་། །དེ་ཉིད་ཡོད་དེ་རྟོགས་པ་མེད། །དཔེར་ན་གྱད་ཀྱི་ནོར་བུ་བཞིན། །རྟག་ཏུ་འགྲོགས་ཀྱང་ཞལ་མ་མཐོང་། །ཡང་ཡང་ཕྲད་ཀྱང་ངོ་མ་ཤེས། །བླ་མའི་དྲིན་གྱིས་ད་རེས་མཐོང་། །མུན་པའི་དཀྱིལ་དུ་ཟླ་ཤར་བཞིན། །རང་བློའི་གཏིང་ནས་ཡེ་ཤེས་ཤར། །ཉམས་སུ་མྱོང་བས་རང་རྒྱུད་ཚིམ། །བྱིན་རླབས་སྟོབས་ཀྱིས་ངེས་ཤེས་སྐྱེས། །བརྗོད་བྲལ་ཉམས་མྱོང་བློ་དང་བྲལ། །རང་རིག་ངོ་བོ་ཉམས་སུ་ཤར། །དོན་དང་བློ་ཕྲད་ངོ་མཚར་ཆེ། །མ་བསམ་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་བམ་བསམ། །བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་ཡེ་ཤེས་ལ། །རྟག་ཏུ་ལོངས་སྤྱོད་ངོ་མཚར་ཆེ། །འོད་གསལ་ངོས་བཟུང་མེད་པ་ལ། །ཉམས་ལེན་བྱེད་པ་རྨད་ཀྱི་ཆོས། །རང་ཉིད་ཆོས་སྐུར་རྟོགས་པ་ངོ་མཚར་ཆེ། །སྣང་གྲགས་སེམས་སུ་རྟོག་པ་ཞེ་འདོད་བྲལ། །དགའ་དང་སྤྲོ་བ་རྒྱུན་ཆད་མེད་པ་བྱུང་། །བདེ་བ་ཆེན་པོའི་ཉམས་ཅིག་སྐྱེས་པ་འདྲ། །སེང་གེ་ལྟ་བུ་འཇིགས་དང་ཉམ་ང་བྲལ། །སྐྱེ་ཤི་འཁོར་བའི་ཆོས་དང་བྲལ་བ་འདྲ། །ཡིད་བཞིན་ནོར་ལྟར་དོན་ཀུན་གྲུབ། །རང་གི་ཡེ་ཤེས་རྟོགས་འདོད་ན། །རས་བལ་འདབ་བཞིན་གློད་ལ་ཞོག །བྱ་བ་ཐོང་ལ་སེམས་ལ་རྟེན་མ་འཆའ། ། 1-19-9b ཤེས་པ་མ་འགུགས་གང་དགའ་ཉིད་ལ་ཐོང་། །བྱིང་རྒོད་བྱུང་ན་དེ་ཉིད་རང་ལ་ལྟོས། །སེམས་ལ་གནོད་པའི་ལས་རྣམས་ཁད་ཀྱིས་སྤོངས། །ཞེ་འདོད་བྱུང་ན་བདུད་དུ་ཤེས་པར་གྱིས། །མ་བཅོས་བཞག་པའི་སེམས་ནི་སངས་རྒྱས་ཡིན། །འགྲོ་འཆག་ཉལ་འདུག་ཀུན་དུ་ལྷུག་པར་ཞོག །དེ་ལྟར་བཞག་པའི་སེམས་ཉིད་ནི། །གཟུང་བ་མེད་པས་ནམ་མཁའ་འདྲ། །ཕྱོགས་སུ་མ་ལྷུང་ལྟ་བ་ཡིན། །ཉམ་ང་མེད་པ་ཤུགས་ཀྱིས་འབྱུང་། །དག་ཅིང་དྲི་མེད་ཤེས་སྒོང་འདྲ། །གསལ་ལ་མ་ཡེངས་སྒོམ་པ་ཡིན། །རྒྱུན་ཆད་མེད་པ་ཤུགས་ཀྱིས་འབྱུང་། །རང་བྱུང་ཞེན་མེད་བུ་ཆུང་འདྲ། །བཟའ་གཏད་མེད་པ་སྤྱོད་པ་ཡིན། །དགག་སྒྲུབ་མེད་པ་ཤུགས་ཀྱིས་འབྱུང་། །རྒྱུ་འབྲས་དུས་མཚུངས་ཨ་མྲྀ་ཏ། །རེ་དྭོགས་མེད་པ་འབྲས་བུ་ཡིན། །བྱ་བ་ལྷུན་གྲུབ་ཤུགས་ཀྱིས་འབྱུང་། །དེ་ལྟར་བཞག་ན་སངས་རྒྱས་ཐོབ། །སངས་རྒྱས་ལོགས་ནས་ཐོབ་ཏུ་མེད། །ཕྱོགས་བཅུ་དུས་གསུམ་གང་ནས་ཀྱང་། །རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་རྙེད་མི་འགྱུར། །སེམས་ཉིད་རྟོགས་ན་སངས་རྒྱས་ཡིན། །ཕྱོགས་རིས་མེད་ཅིང་མཐའ་དང་བྲལ། །ནམ་མཁའ་ལྟ་བུར་ངོས་བཟུང་མེད། །སེམས་ཉིད་
【現代漢語翻譯】 意義自然顯現。精進于自續的禪定，兩種障礙自然消除。將諸法視為如影像、夢幻、幻術一般，去理解，並牢牢壓制對今生的慾望和執著。如果這樣習慣了，自心會從根本上轉變。如果心沒有轉變，就無法從煩惱中獲得解脫。唉瑪，多麼奇妙的法！一切眾生，都具有這種本性，只是沒有證悟。例如，如同珍貴的寶珠，總是伴隨著你，卻從未見過它的面容。一次又一次地相遇，卻不認識它。由於上師的恩德，現在終於見到了。如同黑暗中升起的明月，智慧從自心的深處升起。通過體驗，自續得到滿足。通過加持的力量，生起定解。無法言說的體驗，超越了思維。自明的本性顯現出來。意義與心相遇，真是太奇妙了！無需思索，自然成就，或者說，不可思議的智慧，總是享受著它，真是太奇妙了！在沒有光明認知的狀態下，進行修持，真是奇妙的法！證悟自己是法身，真是太奇妙了！將顯現、聲音視為心，遠離了希求。喜悅和快樂源源不斷地涌現。彷彿生起了大樂的體驗。如同獅子一般，遠離了恐懼和害怕。彷彿遠離了生死輪迴的法則。如同如意寶珠一般，一切願望都能實現。如果想要證悟自己的智慧，就像放鬆棉花一樣放鬆它。放下一切活動，不要執著于任何事物。 不要牽引覺知，讓它處於自然舒適的狀態。如果出現昏沉或掉舉，就直接觀察它。逐漸遠離那些對心有害的行為。如果生起希求，要知道那是魔。安住于不造作的心，那就是佛。行住坐臥，都保持放鬆。這樣安住的心，因為沒有執取，所以像虛空一樣。不偏向任何一方，這就是見。沒有恐懼，自然顯現。清凈無染，如同識卵。清晰而不散亂，這就是禪修。持續不斷，自然顯現。自然生起，沒有執著，如同幼兒。沒有依賴，這就是行。沒有揚棄和建立，自然顯現。因與果同時，是不死甘露（藏文：ཨ་མྲྀ་ཏ།，梵文天城體：अमृत，梵文羅馬擬音：amrita，漢語字面意思：不死）。沒有希望和恐懼，這就是果。事業自然成就。如果這樣安住，就能獲得佛果。佛果不是從別處獲得的。十方三世，都無法找到圓滿的佛。證悟自心，就是佛。沒有偏頗，遠離邊際。如同虛空一般，無法認知。自心。
【English Translation】 Meaning arises naturally. By perfecting the Samadhi (meditative concentration) of one's own continuum, both obscurations are naturally removed. Understand that all phenomena are like images, dreams, and illusions, and firmly suppress desires and attachments to this life. If you become accustomed to this, your own mind will fundamentally change. A person whose mind has not been transformed will not attain liberation from afflictions. Ema, what a wondrous Dharma! All sentient beings possess this nature, but they do not realize it. For example, like a precious jewel, it is always with you, but you have never seen its face. You meet it again and again, but you do not recognize it. Through the kindness of the Guru (spiritual teacher), it is now finally seen. Like the moon rising in the darkness, wisdom arises from the depths of one's own mind. Through experience, one's own continuum is satisfied. Through the power of blessings, definite knowledge arises. Inexpressible experience, beyond thought. The self-knowing nature manifests. The meeting of meaning and mind is truly wonderful! Without thinking, it is spontaneously accomplished, or rather, inconceivable wisdom is always enjoyed, which is truly wonderful! Practicing in the absence of luminous recognition is a wondrous Dharma! Realizing oneself as the Dharmakaya (body of truth) is truly wonderful! Seeing appearances and sounds as mind, one is free from desires. Joy and happiness arise continuously. It is as if an experience of great bliss arises. Like a lion, one is free from fear and dread. It is as if one is free from the laws of birth, death, and Samsara (cyclic existence). Like a wish-fulfilling jewel, all wishes are fulfilled. If you want to realize your own wisdom, relax it like relaxing cotton. Let go of all activities and do not cling to anything. Do not pull awareness, let it be in its natural, comfortable state. If dullness or agitation arises, look directly at it. Gradually abandon those actions that are harmful to the mind. If desire arises, know that it is Mara (demon). Abide in the unfabricated mind, that is Buddha. In walking, standing, sitting, and lying down, remain relaxed. The mind that abides in this way, because it has no grasping, is like space. Not leaning towards any side, this is the view. Without fear, it arises naturally. Pure and stainless, like an egg of awareness. Clear and without distraction, this is meditation. Continuous and uninterrupted, it arises naturally. Naturally arising, without attachment, like a young child. Without dependence, this is conduct. Without rejection or establishment, it arises naturally. Cause and effect are simultaneous, it is Amrita (nectar of immortality) (藏文：ཨ་མྲྀ་ཏ།，梵文天城體：अमृत，梵文羅馬擬音：amrita，漢語字面意思：不死). Without hope and fear, this is the fruit. Activities are spontaneously accomplished. If you abide in this way, you will attain Buddhahood. Buddhahood is not attained from elsewhere. In the ten directions and three times, a fully enlightened Buddha cannot be found. Realizing one's own mind is Buddhahood. Without bias, free from extremes. Like space, it cannot be cognized. One's own mind.
དེ་ལྟར་རྟོགས་ན་ལྟ་བ་ཡིན། །སྣང་སེམས་གཉིས་མེད་ཆུ་དང་ཆབ་རོམ་བཞིན། །དེ་དོན་གཅིག་ཏུ་གོ་ན་རྟོགས་པ་ཡིན། །དེ་དོན་ཉམས་སུ་ཤར་ན་ཉམས་མྱོང་ཡིན། །དེ་ལ་རྩེ་གཅིག་འཇོག་པ་སྒོམ་པ་ཡིན། །དེ་ལ་མ་ཡེངས་ལོངས་སྤྱོད་སྤྱོད་པ་ཡིན། །རང་སེམས་རྟོགས་ན་ཆོས་སྐུ་མཐོང་བ་སྟེ། །རྒྱུ་ཡི་དུས་ན་འབྲས་བུ་འབྱུང་བ་ཡིན། །དེ་ཉིད་རྟོགས་ན་གཟུགས་སྐུ་འབྱུང་བ་ཡིན། །ཨེ་མ་ཧོ། །ཆོས་རྣམས་མཉམ་པ་ཉིད་ཡིན་ཡང་། །མ་རྟོགས་པ་ཡིས་གོ་བ་མིན། །རྟག་ཆད་གཉིས་པོ་དགག་པའི་ཕྱིར། །ཐབས་ 1-19-10a དང་ཤེས་རབ་གསུངས་པ་ཡིན། །ཐ་མལ་ཞེན་པ་བཟློག་པ་དང་། ཟུང་འཇུག་རྟོགས་པ་བསྒྲུབ་པའི་ཕྱིར། །བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་གསུངས་པ་ཡིན། །རླུང་སེམས་དྷཱུ་ཏིར་གཞུག་པ་དང་། རྒྱུད་ལ་འོད་གསལ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར། །རྫོགས་པའི་རིམ་པ་བཤད་པ་ཡིན། །རང་རིག་ཡེ་ཤེས་འོད་གསལ་འདི། །སྔར་མ་སྐྱེས་པས་ད་མི་འགག །ཡོད་མེད་མཐའ་ལས་འདས་པ་གཅིག །རྟག་ཆད་གཉིས་དང་བྲལ་བ་ཅིག །ངོས་བཟུང་མེད་པར་གསལ་བ་གཅིག །ཡེ་ཤེས་ཡིན་ཕྱིར་སྐྱེ་འཇིག་བྲལ། །སྤྲོས་བྲལ་བདེ་བའི་ངོ་བོ་ཅན། །དམིགས་པའི་ཡུལ་མེད་ངོ་བོ་གསལ། །བདེ་བ་ངོས་བཟུང་མེད་པ་གནས་པའི་ཉམས། །སྟོང་པ་ཡེ་ཤེས་གསལ་བ་གྲུབ་པའི་ཉམས། །མཁྱེན་པ་ངོ་བོར་གསལ་བ་སྟོང་པའི་ཉམས། །འབད་རྩོལ་མི་དགོས་ཡེ་ནས་གནས་པའི་ཉམས། །རེ་དོགས་མེད་པས་འབྲས་བུ་ཐོབ་པའི་ཉམས། །འདུ་འབྲལ་མེད་པས་གཉིས་སུ་མེད་པའི་ཉམས། །དགག་སྒྲུབ་མེད་པས་འདོད་དང་བྲལ་བའི་ཉམས། །དོན་དང་བློ་ཕྲད་ཤིན་ཏུ་ངོ་མཚར་ཆེ། །ངེས་ཤེས་གཏིང་ནས་སྐྱེས་པས་འགྱུར་བའི་དོགས་པ་མེད། །ཐམས་ཅད་རྫུན་དུ་ཤེས་པས་ཞེན་པའི་འཇིགས་པ་མེད། །རྣམ་རྟོག་སེམས་སུ་ཤེས་པས་སྤང་བླང་གཉིས་དང་བྲལ། །ཉོན་མོངས་ཡེ་ཤེས་ཡིན་པས་གཉེན་པོ་རྟེན་མི་དགོས། །རང་སེམས་དེ་ལྟར་རྟོགས་ན་ཆོས་སྐུ་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ། །ཐབས་མང་པོ་བཤད་ཀྱང་། གང་ལ་དམིགས་པ་དེ་ལ་མ་ཡེངས་ན་དོན་འགྲུབ་པས་ཐབས་ཀྱི་མཆོག་ནི་མ་ཡེངས་པའོ།། །། ༄། །ཤེས་པ་བཀོལ་དུ་འདོད་པ་དང་མི་འདོད་པ་གཉིས་ཡོད། ཡང་རིན་པོ་ཆེའི་ཞལ་ནས། ཤེས་པ་བཀོལ་དུ་འདོད་པ་དང་མི་འདོད་པ་གཉིས་ཡོད་དེ། འདོད་པ་ནི་དང་པོ་ནས་ལྡང་འཇུག་ཉུང་། རྩེ་གཅིག་རྒྱུད་ལ་སྐྱེས་པའི་དུས་སིང་ངེ་ཡེ་རེ་བའི་ཉམས་འཆར་ནས་ 1-19-10b ནང་ནས་དང་བ་འདྲེན་ནུས། རྟོག་པ་མེད་པས་ཐེ་ཚོམ་འབྱུང་། ཉམས་ཀྱང་རེས་ཕྱལ་ལེ་ལོང་ངེ་བ་འབྱུང་། རེས་འགའ་ནི་ཤེས་པ་རླན་དང་བྲལ་ནས་སྒོམ་ཡེ་མེད་དམ་སྙམ་པ་འབྱུང་། རེས་འགའ་ནི་རྣམ་རྟོག་ལུང་མ་བསྟན་རབ་རིབ་ཅིག་གིས་གནོད་པ་ཡང་འབྱུང་། དེ་ལྟ་བུའི་ཉམས་བཟང་ངན་ཅི་བྱུང་ཡང་རྩ་བ་སེམས་ངོས་ཟིན་པར་བྱས་ལ། མ་བཅོས་པར་གོམས་སུ་བཅུག་པས་སྤྲོས་བྲལ་དུ
【現代漢語翻譯】 如是證悟即為見（lta ba）。顯現與心識無二，如水與冰。若能悟得此理為一，即為證悟（rtogs pa）。若此理在體驗中生起，即為體驗（nyams myong）。於此一心專注，即為禪修（sgom pa）。於此不散亂而享用，即為行持（spyod pa）。若能證悟自心，即是見到法身（chos sku），乃是因位生出果位。若能證悟此理，即能生起色身（gzugs sku）。 噫瑪火！（e ma ho）諸法雖平等性，然未證悟則不得解。為遣除常斷二邊，故說方便與智慧。為遣除平凡執著，及為成就雙運證悟，故說生起次第。為使風心入于中脈，及為于相續中生起光明，故說圓滿次第。 此自明覺智慧光明，因往昔未生故今不滅。超越有無邊際，唯一。遠離常斷二邊，唯一。無有執取而光明，唯一。因是智慧故，遠離生滅。離戲論，具足安樂之自性。無有對境，自性光明。安樂無執取而安住之體驗。空性智慧光明而成就之體驗。了知自性光明空性之體驗。無需勤作，本自安住之體驗。無有希冀與恐懼，故得果之體驗。無有聚散，故無二之體驗。無有破立，故離欲之體驗。意義與智慧相遇，甚為稀有。 因從深處生起定解，故無有變異之疑慮。因知曉一切皆為虛幻，故無有執著之恐懼。因知曉分別念即是心識，故遠離取捨二者。因煩惱即是智慧，故無需對治之法。若如是證悟自心，則法身自然成就。雖說諸多方便，然于所緣不散亂則能成就意義，故方便之殊勝即是不散亂。 想要運用覺知和不想要運用覺知這兩種情況是存在的。 榮波切（rin po che，珍寶）又說：想要運用覺知和不想要運用覺知這兩種情況是存在的。想要運用覺知是指從一開始升起和融入的念頭就很少，一心一意地在相續中生起時，會有一種清明澄澈、煥然一新的體驗，能夠從內心深處引發出喜悅。因為沒有分別念，所以會產生懷疑。體驗也時好時壞，有時會感到茫然。有時會覺得覺知乾燥，甚至懷疑自己是否根本沒有在禪修。有時也會受到一些模棱兩可、無法明確判斷的分別唸的干擾。無論出現好或壞的體驗，最根本的是要認清心的本性，不去造作，讓它自然而然地發展，這樣才能達到離戲的境界。
【English Translation】 If you realize this, it is the view (lta ba). Appearance and mind are non-dual, like water and ice. If you understand that these are one in meaning, it is realization (rtogs pa). If this meaning arises in experience, it is experience (nyams myong). To place one-pointed focus on this is meditation (sgom pa). To enjoy this without distraction is conduct (spyod pa). If you realize your own mind, it is seeing the Dharmakaya (chos sku), the fruit arising in the time of the cause. If you realize this, the Rupakaya (gzugs sku) will arise. Emaho! Although all dharmas are of equal nature, without realization, one cannot understand. To refute the two extremes of permanence and annihilation, skillful means and wisdom are taught. To reverse ordinary clinging and to accomplish the realization of union, the generation stage is taught. To bring the winds and mind into the central channel and to generate clear light in the continuum, the completion stage is explained. This self-aware wisdom clear light, because it was not born before, it does not cease now. It transcends the limits of existence and non-existence, it is one. It is separated from the two of permanence and annihilation, it is one. It is clear without grasping, it is one. Because it is wisdom, it is separated from birth and death. It is free from elaboration, with the nature of bliss. There is no object of focus, the nature is clear. The experience of bliss abiding without grasping. The experience of emptiness, wisdom, and clarity being established. The experience of knowing the nature of clarity and emptiness. The experience of being naturally present without effort. The experience of attaining the result without hope or fear. The experience of being non-dual without gathering or scattering. The experience of being free from desire without negation or affirmation. The meeting of meaning and wisdom is very wonderful. Because definite knowledge arises from the depths, there is no fear of change. Because all is known to be false, there is no fear of attachment. Because conceptual thought is known to be mind, one is separated from both abandoning and adopting. Because afflictions are wisdom, there is no need for antidotes. If you realize your own mind in this way, the Dharmakaya is spontaneously accomplished. Although many methods are taught, if you are not distracted from what you focus on, the meaning is accomplished, so the best of methods is non-distraction. There are two situations: wanting to use awareness and not wanting to use awareness. Rinpoche (rin po che, precious one) also said: There are two situations: wanting to use awareness and not wanting to use awareness. Wanting to use awareness means that from the beginning, the arising and dissolving of thoughts are few. When it arises single-pointedly in the continuum, a clear, refreshing, and new experience arises, and one can draw joy from the depths of the heart. Because there is no conceptual thought, doubt arises. The experience is also sometimes good and sometimes bad, sometimes feeling confused. Sometimes awareness feels dry, and one wonders if one is even meditating at all. Sometimes one is disturbed by vague, non-committal conceptual thoughts. Whatever good or bad experiences arise, the most fundamental thing is to recognize the nature of the mind, and without fabrication, allow it to develop naturally, so that one can reach the state of freedom from elaboration.
་འཆར་ཏེ། སྔར་བཤད་པས་ཉམས་བཟང་ངན་བག་རེ་འོང་སྟེ། དུས་ཐམས་ཅད་པ་རྒྱུན་ཆད་མེད་པར་རྟོགས་པ་ཁོང་དུ་ཆུད་པ་ཤིན་ཏུ་ཟབ་ཅིང་ཕྲ་བ། བློ་ལ་ངེས་པ་ཡིན་པས་ཐེ་ཚོམ་དང་ཉམ་ང་མི་འབྱུང་ངོ་། །ཤེས་པའི་ཉམས་བཟང་ངན་ཅི་བྱུང་ཡང་རང་གི་ཤེས་པ་རྣལ་མ་མ་སྤངས་པར་བསྐྱངས་ན། རང་གིས་མ་ཚོར་བ་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་སྟེ། དེ་ཙ་ན་གསལ་ལ་མ་ཆགས་ཤིང་ཞེན་པ་མེད་པའི་ཉམས་འབྱུང་། རོ་གཅིག་གི་ཉམས་ཀྱང་དེ་རང་ཡིན། ཕྱི་ཡི་ཡུལ་གཉིས་མེད་དུ་རྟོགས་པའོ། །རང་སེམས་ཆོས་སྐུར་ལྷན་གྱིས་རྟོགས་ན་བསྒོམ་དུ་མེད་པའོ། །གཅིག་ཆར་བའི་རྟེན་གྱི་གང་ཟག་ནི་བླ་མས་ངོ་སྤྲད་པ་ཙམ་གྱིས་སྤྲོས་བྲལ་འཆར་རོ། །རིམས་ཀྱིས་པ་ལ་ནི་གོམས་པ་ལས་འཆར་རོ། །ཐམས་ཅད་ཀྱང་བརྩོན་འགྲུས་ཀྱི་སྟེང་ན་གདའ། དད་ལྡན་གཡོ་མེད་གང་ཟག་གིས། །སྒྲུབ་ལ་ནན་ཏན་གཙོར་བྱས་ན། །དེ་ཡི་ལག་ན་བྱང་ཆུབ་འདུག །ཅེས་གསུངས་སོ། །བག་ཆགས་ཀྱི་དྲི་མ་རྣམ་པར་སྦྱོང་བ་ཞེས་བྱ་བ། རིན་པོ་ཆེ་པས་བྱར་མོ་སྦས་སྟོན་ཕུག་ཏུ་མཛད་པ་རྫོགས་སོ།། །། ༄། །བླ་མའི་མཚན་ཉིད་ཇི་ལྟ་བུ་ཡིན། བླ་མ་དམ་པ་རྣམས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །བླ་མའི་མཚན་ཉིད་ཇི་ལྟ་བུ་ཡིན་ཞེ་ན། ཆོས་དྲུག་དང་ལྡན་ན་ཡིན་ཏེ། གང་ཞེ་ན། དམ་ཚིག་དང་ལྡན་པ་ཉམས་པ་མེད་པའི་གཞི། སློབ་པའི་དམ་ཚིག་དང་། མི་སློབ་པའི་དམ་ཚིག་གོ ། 1-19-11a ཐོས་པ་དང་ལྡན་པ་པྲཛྙཱའི་གཞི། ཐོས་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་ཚིག་བསྐྱེད་ནུས་པ། བསམ་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་དོན་བསྐྱེད་ནུས་པ། བསྒོམ་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་སློབ་མ་དེའི་རྒྱུད་ལ་དམིགས་པ་ཉེ་བར་འཛིན་ནུས་པའོ། །ཕན་སེམས་དང་ལྡན་པ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་གཞི། རྟོགས་པ་དང་ལྡན་པ་དོན་གྱི་གཞི། བཟོད་འགྲོ་བའི་དོན་ལ་སྐྱོ་དུབ་མེད་པ། པ་དང་ལྡན་པ་འཁྲུག་པ་མེད་པའི་གཞི། བརྒྱུད་པ་ཞལ་ནས་ཞལ། སྙན་ནས་སྙན། ཐུགས་ནས་ཐུགས་སུ་བརྒྱུད་པ། པ་དང་ལྡན་པ་བྱིན་རླབས་ཀྱི་གཞི། དེ་ཡང་བརྒྱུད་པ་ལ་བཞི་ཡིན་གསུང་། བརྒྱུད་རྡོ་རྗེ་འཆང་ནས་བརྒྱུད་པ་མ་ཆད་པ། སོ་ལ་མ་ཞུགས་པ། པ་དང་བརྒྱུད་པར་འབྲེལ་བ། བརྒྱུད་པ་དང་སྒྲར་གོང་མ་རྣམས་ཀྱིས་འོག་མ་རྣམས་ལ་སྙན་ནས་སྙན། འབྲེལ་བ། སྒྲ་དང་ལུང་དུ་འབྲེལ་བ། ཇི་ལྟར་བཤད་པའི་ཚིག་ལ་ལྷད་མ་ཞུགས་ཤིང་། ཚིག་གི་དོན་རྒྱུད་དང་སྦྱོར་ཤེས་པ། ལུང་དང་བྱིན་རླབས་སུ་འབྲེལ་གོང་མ་གོང་མའི་འོག་མ་འོག་མ་བྱིན་གྱིས་རློབ་ནུས་པའོ།། བའོ། །བཟོད་པ་དང་ལྡན་པ་འཁྲུག་པ་མེད་པའི་གཞི་ལ་གཉིས། གཞི་མི་འཁྲུག་པ་དང་། སྦྱོར་བ་མི་འཁྲུག་པའོ། །དང་པོ་གཞི་མི་འཁྲུག་པ་ནི། ཁྲོ་བ་དང་འཁོན་དུ་མི་འཛིན་པའོ། །སྦྱོར་བ་མི་འཁྲུག་པ་ནི། བསྒོམ་པའི་དུས་སམ། བྱ་བ་གཞན་གྱིས་ཐུགས་བྲེལ་བའི་དུས་སུ་ཆོས་ཞུ་བ་མ་ཡིན་པ་ལ། དེ
【現代漢語翻譯】 顯現。先前所說的修法體驗，好壞參半，任何時候都要持續不斷地覺察，將覺悟融入內心，這是非常深奧和精微的。因為心中對此深信不疑，所以不會產生懷疑和恐懼。無論出現什麼樣的修法體驗，好壞與否，都不要捨棄自己本來的覺性，持續保持。這樣，自己沒有覺察到的自然成就的禪定就會生起。那時，就會產生一種清晰而不執著，沒有貪戀的體驗。唯一的體驗也是如此。外境被覺悟為無二。當自心自然而然地被覺悟為法身時，就無需再修持了。對於頓悟根器的人來說，上師僅僅是指引，就能顯現出離戲論的智慧。對於漸悟根器的人來說，需要通過串習才能顯現。所有這一切都依賴於精進。具有信心的堅定之人，如果專注于修行，那麼菩提就在他的掌握之中。』 經文中說，『凈化業習的污垢』。這是仁波切在貝莫·斯頓普山洞中所作的，到此結束。 什麼是上師的特徵？ 向所有神聖的上師頂禮！什麼是上師的特徵呢？具有六種功德才能成為上師。這六種功德是什麼呢？具有誓言，不違犯誓言是基礎。包括弟子的誓言和非弟子的誓言。 具有聞法，是智慧的基礎。通過聞法的智慧能夠創造詞句，通過思惟的智慧能夠創造意義，通過修行的智慧能夠使弟子相續中生起專注。 具有利他之心，是大乘（梵文：Mahāyāna，大乘）的基礎。具有證悟，是意義的基礎。對於利益眾生的事業沒有厭倦。具有傳承，是不混淆的基礎。傳承從口到口，從耳到耳，從心到心相傳。具有加持，是加持的基礎。據說傳承有四種。傳承從金剛持（梵文：Vajradhara，金剛持）開始，沒有中斷，沒有混入其他傳承，與傳承相連。傳承與聲音相連，上師們將教義口耳相傳給下屬。與聲音和經文相連，所講的詞句沒有摻雜任何東西，並且知道如何將詞句的意義與相續結合起來。與經文和加持相連，上師能夠加持下屬。 具有忍耐，是不混淆的基礎，分為兩種：基礎不混淆和行為不混淆。首先，基礎不混淆是指不懷恨和怨恨。行為不混淆是指在修行時，或者忙於其他事務時，不要打擾上師。
【English Translation】 Manifesting. The previously discussed experiences of practice, both good and bad, will occur to some extent. At all times, one should continuously be aware, integrating realization into one's heart. This is extremely profound and subtle. Because one is convinced of this in one's heart, doubt and fear will not arise. Whatever experiences of practice arise, whether good or bad, one should not abandon one's original awareness, but continue to maintain it. In this way, spontaneously accomplished samadhi, which one has not perceived, will arise. At that time, an experience of clarity without attachment, without clinging, will arise. The experience of oneness is also the same. External phenomena are realized as non-dual. When one's own mind is naturally realized as the Dharmakaya, there is no need to practice further. For individuals with the capacity for sudden enlightenment, the lama merely points it out, and the wisdom free from elaboration will manifest. For individuals with the capacity for gradual enlightenment, it will manifest through familiarization. All of this depends on diligence. The text states, 'Purifying the stains of karmic imprints.' This was done by Rinpoche in the cave of Bermo Subton, and it is completed here. What are the characteristics of a lama? Homage to all holy lamas! What are the characteristics of a lama? One must possess six qualities to be a lama. What are these six qualities? Possessing vows, not violating vows is the foundation. This includes the vows of disciples and non-disciples. Having learning, is the foundation of wisdom. Through the wisdom of learning, one can create words; through the wisdom of contemplation, one can create meaning; through the wisdom of meditation, one can cause focus to arise in the disciple's mindstream. Having altruistic intention, is the foundation of the Mahāyāna (Great Vehicle). Having realization, is the foundation of meaning. There is no weariness in the work of benefiting beings. Having lineage, is the foundation of non-confusion. The lineage is transmitted from mouth to mouth, from ear to ear, from heart to heart. Having blessing, is the foundation of blessing. It is said that there are four types of lineage. The lineage starts from Vajradhara (Diamond Holder), without interruption, without mixing with other lineages, connected to the lineage. The lineage is connected to the sound, the superiors transmit the teachings orally to the subordinates. Connected to the sound and scriptures, the words spoken are not mixed with anything, and one knows how to combine the meaning of the words with the mindstream. Connected to the scriptures and blessings, the superiors are able to bless the subordinates. Having patience, is the foundation of non-confusion, divided into two: the foundation of non-confusion and the action of non-confusion. First, the foundation of non-confusion is not holding anger and resentment. The action of non-confusion is not disturbing the lama during meditation or when he is busy with other matters.
་ལྟ་བུའི་དུས་སུ་ཆོས་ཞུས་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་མི་ཁྲོ་བའོ། །དེ་ལྟ་བུའི་བླ་མ་ལ་སློབ་མ་ཇི་ལྟ་བུ་བསྟེན་ཞེ་ན། ཆོས་གསུམ་དང་ལྡན་པ་ཅིག་དགོས་གསུང་། བླ་མའི་ལས་དང་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་བླ་མ་ཇི་ལྟར་བཞེད་པ་བཞིན་བསྒྲུབ་པ་དང་། བླ་མ་དེ་ལ་མིག་འབྲས་བཞིན་གཅེས་པར་བལྟ་བ་དང་། བླ་མ་ཇི་ལྟར་གསུངས་པ་བཞིན་ཉན་ལ། ཐ་ན་བརྫུན་ཅིག་གསུངས་ཀྱང་བདེན་པར་འཛིན་པའོ། ། 1-19-11b དེ་ལྟ་བུའི་བླ་མས་ཆོས་ཇི་ལྟ་བུ་ཞིག་གསུང་ཞེ་ན། བྱིན་རླབས་རྣམ་པ་གསུམ་བྱ་གསུངས་ཏེ། སྣང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། ཕྱི་གཟུང་བའི་ཡུལ་འཆད། སེམས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། ནང་འཛིན་པའི་སེམས་དོན་འཆད། བདག་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའོ། །སྣང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ལ་གསུམ་། སྣང་བ་རྒྱས་གདབ་པ། སྣང་བ་དབང་དུ་བསྡུ་བ། བདེ་བ་རོ་མཉམ། སྟོང་པར་རོ་མཉམ། གཉིས་མེད་ཡིད་ལ་མི་བྱེད་པར་རོ་མཉམ། སྣང་བ་རྩད་གཞི་ཅི་ཡང་མ་ཡིན་པ་ལ་ཅིར་ཡང་སྣང་བ་ལ་རིས་སུ་མི་བཅད་པར་ཤེས་པའོ།། ནས་བཅད་པའོ། །དང་པོ་སྣང་བ་རྒྱས་གདབ་པ་ལ་གསུམ། དབང་གཉིས་སུ་མེད་ཅིང་ཡིད་ལ་མི་བྱེད་པ་ཆུ་དང་ཆབ་རོམ་ལྟ་བུའོ།། པོ་རབ་ལ་གཉིས་མེད་ཐུག་ཕྲད་དུ་བྱ་བ་དང་། དུ་མ་རོ་སེམས་སྣ་ཚོགས་སུ་དཀར་དམར་དུ་སྣང་ཡང་དུ་མ་རོ་གཅིག་ཏུའོ།། གཅིག་ཏུ་བྱ་བ་དང་། སྣ་ཚོགས་དོན་མཐུན་དུ་བྱ་བའོ། །སེམས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ལ་ལྔ། སེམས་ལ་མཐོ་དམའ་མེད་པ། ཡངས་དོག་མེད་པ། ཐོག་མཐའ་མེད་པ། ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱབ་པ། ཕྱོགས་སུ་མ་ལྷུང་བའོ། །དང་པོ་ལ་དབུ་མའི་ལྟ་བ་སེམས་དང་པོ་གང་ནས་བྱུང་། ཐ་མ་གར་འགགས་རྩད་བཅད་པ་སྟེ། འདིར་དེ་གཉིས་དང་བྲལ་བའོ། །ཡངས་པ་སྐྱེ་མཆེད་མུ་བཞི་ནས་དོག་པ་རྩ་རླུང་བསྒོམ་པ་སྟེ་འདི་དེ་གཉིས་དང་བྲལ་བའོ། །དེ་ཙམ་གྱིས་ཀྱང་མི་འོང་། ཇི་སྲིད་དུ་གཉིས་འཛིན་དང་མ་བྲལ་བར་ཚོགས་བསགས་པ་ལ་བརྟེན་དགོས། དེ་ཡང་ཏཻ་ལོ་པས་གསུངས་པ་དེ་ཡིན། སྣང་བ་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་འབྱུང་འདི། །སྐྱེ་བ་མེད་པར་མ་རྟོགས་པས། །ཚོགས་གཉིས་ཤིང་རྟའི་འཁོར་ལོ་དང་། །འབྲལ་བར་མ་བྱེད་ནཱ་རོ་པ། །ཞེས་ཟབ་ཐག་མ་གསུངས་པ་དེ་ཡིན། རྗེན་པ་དེ་ལས་བྱུང་ཐབས་མེད་གསུང་ངོ་། །སེམས་ཀྱི་དོན་ཇི་ལྟར་ཚོལ་ཞེ་ན། དེ་དབྱིབས་དང་ཁ་དོག་ལ་སོགས་པ་ཡང་མ་མཐོང་བའོ། །འོ་ན་ཇི་ལྟར་མཐོང་ཞེ་ན། ཅི་ཡང་ 1-19-12a མ་མཐོང་སྟེ་མ་མཐོང་བ་དེ་ཉིད་མཐོང་བའི་མཆོག་གོ། དེ་མཐོང་ན་ཇི་ལྟར་བཞག་ཅེ་ན། སྤྲིན་མེད་པའི་ནམ་མཁའ་ལྟར་བཞག །རླབས་དང་བྲལ་བའི་རྒྱ་མཚོ་ལྟར་བཞག །རླུང་དང་བྲལ་བའི་མར་མེ་ལྟར་བཞག །དེ་ལྟར་རྟོགས་ན་འབྲས་བུ་ལ་རེ་བ་མི་འོང་། འཁོར་བ་ལ་དོགས་པ་མི་སྐྱེ། མཉམ་པ་ཉིད་ལ་རྩོལ་བ་མི་བྱའོ། །དེ་ཅི་སྟེ་བྱས་པ་ལ་འབྲས་བུ་ལ་རེ་བ་མེད་དེ་སེམས་ཉིད་དེ་ལྟ
【現代漢語翻譯】 在這樣的時代，對於請求佛法等事情不生氣。那麼，應該如何依止這樣的上師呢？需要具備三種功德的上師。要成辦上師的事業和行為等，如同上師所期望的那樣；像愛護眼珠一樣珍視上師；聽從上師的教誨，甚至上師說一句謊言，也要認為是真的。 那麼，這樣的上師會宣說什麼樣的佛法呢？會進行三種加持，即加持顯現、加持心和加持自我。加持顯現，是指闡釋外在所取的對境；加持心，是指闡釋內在能取的心之意義；以及加持自我。加持顯現又分為三種：增盛顯現、攝持顯現、安樂平等、空性平等、無二無作平等。了知顯現的根本什麼也不是，但顯現為任何事物，不作區分。 首先，增盛顯現分為三種：無二無作，如同水和冰；將眾多顯現為一味，雖然顯現為各種顏色，但味道是一樣的；將各種事物融為一體。加持心分為五種：心無高低、心無寬窄、心無始終、心遍一切、不落邊際。首先，就中觀的觀點而言，心的最初從何而來？最終在哪裡消失？要追根究底。這裡是指遠離這兩者。寬廣是指從四生處，狹窄是指修習氣脈，這裡是指遠離這兩者。僅僅這樣還不行，在沒有脫離二取執著之前，必須依靠積累資糧。正如帝洛巴所說：『顯現緣起此，未悟無生故，二資糧如車輪，莫離那若巴。』這就是沒有說甚深之語。除此之外，沒有其他方法。 那麼，如何尋找心的意義呢？它沒有形狀和顏色等。那麼，如何才能見到它呢？什麼也見不到，而這見不到本身就是最高的見。如果見到了它，應該如何安住呢？像無雲的晴空一樣安住，像無波的海洋一樣安住，像無風的燈火一樣安住。如果這樣證悟，就不會希求果，不會對輪迴產生疑惑，不會對平等性進行勤作。為什麼對於所作之事不希求果呢？因為心本身就是如此。
【English Translation】 In such times, one should not be angry at requests for Dharma, etc. Then, how should one rely on such a lama? One needs a lama who possesses three qualities. One should accomplish the lama's activities and deeds as the lama wishes; cherish the lama like one's own eyes; listen to the lama's teachings, and even if the lama tells a lie, one should take it as the truth. Then, what kind of Dharma will such a lama teach? He will perform three kinds of blessings: blessing appearances, blessing the mind, and blessing the self. Blessing appearances means explaining the external objects that are grasped; blessing the mind means explaining the meaning of the internal mind that grasps; and blessing the self. Blessing appearances is further divided into three: increasing appearances, subduing appearances, equality of bliss, equality of emptiness, and equality of non-duality and non-action. Knowing that the root of appearances is nothing at all, but appears as anything, without making distinctions. First, increasing appearances is divided into three: non-duality and non-action, like water and ice; making many flavors into one, although appearing in various colors, the taste is the same; and unifying various things. Blessing the mind is divided into five: the mind has no high or low, the mind has no wide or narrow, the mind has no beginning or end, the mind pervades everything, and it does not fall into extremes. First, from the perspective of the Madhyamaka view, where did the mind originally come from? Where does it ultimately cease? One must get to the bottom of it. Here, it refers to being free from these two. Wide refers to the four modes of birth, narrow refers to practicing the root-winds, here it refers to being free from these two. Merely doing this is not enough. Until one is free from dualistic clinging, one must rely on accumulating merit. As Tilopa said: 'These interdependent appearances, because they are not realized as unborn, the two accumulations are like the wheels of a chariot, do not separate, Naropa.' This is what was not said in profound words. There is no other way to arise from that nakedness. Then, how should one seek the meaning of the mind? It has no shape or color, etc. Then, how can one see it? One sees nothing, and that very seeing nothing is the supreme seeing. If one sees it, how should one abide? Abide like a cloudless sky, abide like a waveless ocean, abide like a windless flame. If one realizes in this way, one will not hope for results, one will not have doubts about samsara, and one will not strive for equality. Why does one not hope for results for what one has done? Because the mind itself is like that.
ར་རྟོགས་པ་དེ་ཉིད་ཆོས་སྐུ་ཡིན་པས། དེ་ལས་གཞན་འདོད་རྒྱུ་མེད་གསུང་ངོ་། །འཁོར་བ་ལ་དོགས་པ་མེད་དེ་ཆོས་སྐུ་རང་དང་འཁོར་བ་གཉིས་མེད་དུ་ཤེས་པས་ན་དོགས་པ་མེད་དོ། །མཉམ་པ་ཉིད་ལ་རྩོལ་བ་མེད་དེ། ཆོས་སྐུ་རྟོགས་ནས་གཞན་འདོད་རྒྱུ་མེད་གསུང་ངོ་། །དེ་ནི་བླ་མ་མི་ལའི་གདམས་ངག་ཡིན་ཏེ། སངས་རྒྱས་བྱོན་ཡང་དེ་ལས་ལྷག་པ་མི་འོང་གསུང་ངོ་། །ཡང་ན་བླ་མ་དེ་ཆོས་བཞི་དང་ལྡན་པ་ཞིག་དགོས་ཏེ་གང་ཞེ་ན། དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་དད་པའི་བདག་ཐོབ་པ། སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་སྙིང་རྗེའི་བདག་ཐོབ་པ། ཟབ་མོའི་ཆོས་ལ་ངེས་པའི་བདག་ཐོབ་པ། ཟང་ཟིང་མེད་པར་འགྲོ་ལ་ཆོས་སྟོན་ནུས་པའོ། །ཡང་ན་བཀའ་གདམས་པའི་དགེ་བཤེས་རྣམས་ཀྱི་ལུགས་ལྟར། རང་ཡང་སྡིག་པ་མི་དགེ་བ་ལས་ལོག་ནས་གཞན་ཡང་སྡིག་པ་མི་དགེ་བ་སྤོང་དུ་འཇུག །རང་ཡང་བྱམས་སྙིང་རྗེ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་བསྒོམ་ལ་གཞན་ཡང་དེ་བསྒོམ་དུ་འཇུག་པ་དེ་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་ཡིན་གསུང་། དེ་ལས་ལོག་པ་ནི་མི་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་ཡིན་གསུང་ངོ་།། །། ༄། །སངས་རྒྱས་ཐོབ་པར་འདོད་པས་དལ་འབྱོར་རྙེད་དཀའ་བ་ཡང་ནས་ཡང་དུ་བསམས་ལ་བློ་ངེས་སུ་གཞུག། བླ་མ་དམ་པ་རྣམས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །སངས་རྒྱས་ཐོབ་པར་འདོད་པས་དལ་འབྱོར་རྙེད་དཀའ་བ་ཡང་ནས་ཡང་དུ་བསམས་ལ་བློ་ངེས་སུ་གཞུག ། 1-19-12b དེ་ནས་འཁོར་བའི་ཉེས་དམིགས་དང་། བྱམས་སྙིང་རྗེ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ལ་བློ་སྦྱངས། དེ་རྣམས་ལ་བློ་ངེས་ན་གོང་མ་སྐྱེ་ལ་མ་ངེས་ན་མི་སྐྱེ་གསུང་། དེ་རྣམས་ལ་བློ་ངེས་པ་ཅིག་ལ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ལམ་རྫོགས་པར་བསྟན་དགོས། ལྕགས་རི་བ་ལ་བྱམས་པ་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་གསུམ་པོ་དེ་མཆིས་ན་སྟོང་ཉིད་རྣལ་མ་ཞིག་རྒྱུད་ལ་སྐྱེའམ་ཞུས་པས། དེ་གསུམ་ཡོད་ན་ཤེས་པ་རྣལ་མ་མ་བཅོས་པ་ཅིག་སྐྱེ་གསུང་། དེ་ཡོད་པ་ལ་ཆོས་གསུམ་པོ་སྐྱེ་གསུང་། དེ་གཉིས་འབྲལ་མ་མྱོང་བ་ཡིན་ཕན་ཚུན་ལྟོས་པའི་ཆོས་ཅན་ཡིན་གསུང་། གཞན་དོན་དུ་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་འབྱུང་། ཆོས་སྐུ་ལས་མ་གཡོས་བཞིན་དུ་ལམ་སྨོན་ལམ་གྱི་གྲོགས་ཡིན། ཀུན་རྫོབ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་དངོས་པོ་དང་མཚན་མ་མ་ཡིན། ལམ་དངོས་དོན་དམ་པ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་ཡིན་གསུང་། དེ་རྟོགས་དགོས་གསུང་ངོ་། །དེ་ཡང་དབང་པོ་རབ་ཅིག་ལ་བསྟན་པས། རྒྱ་མཚོ་ལྟར་ཟབ་པའི་མན་ངག །ཤིང་རྟ་ལྟར་གར་ཡང་བསྒྱུར་དུ་བཏུབ་པའི་མན་ངག །ནམ་མཁའ་ལྟར་ཡངས་ཤིང་རྒྱ་ཆེ་བའི་མན་ངག །རིན་པོ་ཆེ་ལྟར་འདོད་པའི་དོན་གྲུབ་པའི་མན་ངག །རལ་གྲི་ལྟར་རྣོ་ཞིང་གཅོད་པའི་མན་ངག་སྟོན་དགོས་གསུང་། དང་པོ་ནི། ཅིག་ཆར་བ་དང་རིམས་ཀྱིས་པའོ། །ཅིག་ཆར་བ་ལ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་དོན་ཅིག་ཆོད་དུ་སྟོན་སྟེ། ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་གཉུག་མའི་དོན་དེ་འདི་ལྟ་བུ་ཅིག་ཡིན་ཞེས་ཚི
【現代漢語翻譯】 因此，認識到那個（自性）本身就是法身，（上師說）不要希求除此之外的其他東西。對於輪迴沒有疑惑，因為認識到法身和輪迴無二無別，所以沒有疑惑。在平等性中沒有造作，（上師說）認識到法身後，不要希求其他東西。這是米拉日巴（Milarepa）上師的教言，（上師說）即使佛陀降臨，也不會有比這更殊勝的了。或者說，上師需要具備四種法，那是什麼呢？是對三寶（Triratna）具有信心的主人，是對眾生具有慈悲心的主人，是對甚深之法具有定解的主人，是不求回報地為他人說法的能力。 或者，按照噶當巴（Kadampa）格西（Geshe）們的傳統，自己首先從罪惡和不善中回頭，然後引導他人也捨棄罪惡和不善；自己修持慈悲心和菩提心，然後引導他人也修持這些，這就是善知識。（上師）說，與此相反的就是惡知識。 想要獲得佛果的人，應當反覆思維暇滿人身難得，並將此牢記在心。 向上師們頂禮！想要獲得佛果的人，應當反覆思維暇滿人身難得，並將此牢記在心。 然後，修習輪迴的過患，以及慈悲心和菩提心。上師說，如果對這些有確定的認識，就能生起更高的證悟，如果沒有確定的認識，就無法生起。對於那些對這些有確定認識的人，需要完整地展示成佛之道。有人問鐵匠師（Lchakriwa），如果具備慈悲等三種法，是否能在相續中生起真實的空性？（上師）回答說，如果具備這三種法，就能生起一種真實、未經造作的智慧。上師說，具備了那個，就能生起這三種法。上師說，這兩者從未分離，是相互依存的法。為了利益他人，會顯現色身二身。雖然沒有離開法身，但這是道和願的助緣。世俗菩提心不是實體和相狀。上師說，真正的道是勝義菩提心。需要證悟那個。上師說，這也要對根器最好的人宣講： 如海般深奧的口訣，如車輪般可以隨意轉變的口訣，如天空般廣闊無垠的口訣，如珍寶般能實現願望的口訣，如利劍般鋒利能斷的口訣。首先是頓悟和漸悟。對於頓悟，要直接展示大手印（Mahamudra）的意義，要用語言指出俱生智（Lhancig kyepe yeshe）的本來面目是這樣的。
【English Translation】 Therefore, realizing that very (nature) itself is the Dharmakaya (chos sku, 法身, body of truth), (the master) said not to desire anything other than that. There is no doubt about samsara (khorwa, 輪迴, cyclic existence), because there is no duality in knowing Dharmakaya and samsara, so there is no doubt. There is no effort in equality, (the master) said that after realizing Dharmakaya, do not desire other things. This is the instruction of the master Milarepa, (the master) said that even if the Buddha comes, there will be nothing more superior than that. Or, the master needs to have four qualities, what are they? They are: being the master of faith in the Three Jewels (Triratna), being the master of compassion for sentient beings, being the master of certainty in the profound Dharma, and being able to teach the Dharma to others without expecting anything in return. Or, according to the tradition of the Kadampa Geshes, one should first turn away from sins and non-virtue, and then lead others to abandon sins and non-virtue; one should cultivate loving-kindness, compassion, and bodhicitta (byang chub kyi sems, 菩提心, mind of enlightenment), and then lead others to cultivate these as well, that is a virtuous friend. (The master) said that the opposite of that is an unvirtuous friend. Those who wish to attain Buddhahood should repeatedly contemplate the difficulty of obtaining leisure and endowment, and fix this firmly in their minds. Homage to the holy Lamas! Those who wish to attain Buddhahood should repeatedly contemplate the difficulty of obtaining leisure and endowment, and fix this firmly in their minds. Then, train the mind in the faults of samsara, and in loving-kindness, compassion, and bodhicitta. The master said that if there is a definite understanding of these, higher realization will arise, and if there is no definite understanding, it will not arise. For those who have a definite understanding of these, the complete path to Buddhahood must be shown. Someone asked Lchakriwa, if one possesses the three qualities of loving-kindness, etc., will a genuine emptiness arise in the mindstream? (The master) replied that if one possesses these three qualities, a genuine, unfabricated wisdom will arise. The master said that possessing that will give rise to these three qualities. The master said that these two have never been separated, they are phenomena that are mutually dependent. For the benefit of others, the two form bodies will arise. Without moving from the Dharmakaya, this is a support for the path and aspiration. Conventional bodhicitta is not an entity or characteristic. The master said that the real path is ultimate bodhicitta. One needs to realize that. The master said that this should also be taught to those with the best faculties: Instructions as deep as the ocean, instructions that can be transformed anywhere like a chariot, instructions as vast and expansive as the sky, instructions that fulfill wishes like a precious jewel, instructions as sharp and cutting as a sword. First, there are the sudden and gradual approaches. For the sudden approach, one should directly show the meaning of Mahamudra, and point out in words that the original face of coemergent wisdom is like this.
ག་ཉུང་ངུས་སྟོན་གསུང་། རིམས་ཀྱིས་པ་ལ་ནི་རིན་པོ་ཆེའི་ཡན་ལག་དང་ལོ་མའི་སྒོ་ནས་སྟོན། ཐ་སྙད་ཀྱི་སྒོ་ནས་བགྱིས་ཏེ་དཔེར་ན་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུ་དང་། གྱད་ཀྱི་ནོར་བུ་དང་རིགས་དང་ལྡན་པའི་དུག་ལ་སོགས་པའི་སྒོ་ནས་གོ་བར་བྱེད་གསུང་ངོ་། །ལྟ་བ་འདོད་པ་གཉིས་དང་བྲལ་བ། 1-19-13a བསྒོམ་པ་གོལ་ས་གཉིས་དང་བྲལ་བ། སྤྱོད་པ་སྔ་ཕྱི་གཉིས་དང་བྲལ་བ་བསྟན་གསུང་། གཉིས་པ་ནི། སྣང་བ་དང་སེམས་ཐ་མི་དད་པར་མང་པོའི་སྒོ་ནས་སྟོན། གསུམ་པ་ནི། ཕྱག་རྒྱ་བཞི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོར་རྟོགས་པའི་མན་ངག་བསྟན་གསུང་། བཞི་པ་ནི། འགྲོ་བ་དང་ནི་ཆེས་འགྲོ་བ། །བླ་ན་མེད་པར་འགྲོ་བ་གསུམ། །བླ་མ་དབང་དང་བྱིན་རླབས་གསུམ། །སྒོམ་པ་ཉམས་མྱོང་རྟོགས་པ་གསུམ། །ཅི་ཡང་མ་ཡིན་ཅིར་ཡང་སྣང་། །སྣང་ཡང་མ་གྲུབ་ངོ་བོ་ཉིད། །བསྐྱེད་རྫོགས་གཉིས་ཀྱི་སྒོ་ནས་སོ། །ལྔ་པ་ནི། གཅིག་ཆོད་དུ་སྟོན་པའི་མན་ངག་ཡིན་ཏེ། མ་སྐྱེས་པ་མ་འགགས་པ་ཉིད་དོ། །ཉམ་ང་མེད་པའི་རྟོགས་པ། ཕྱོགས་ཆ་མེད་པའི་སྒོམ་པ། བློ་ལས་འདས་པའི་སྤྱོད་པ་ཅན་ནོ། །དེ་ཐམས་ཅད་ལ་སྙིང་རྗེ་གལ་ཆེ་བས་སྙིང་རྗེ་དང་མ་བྲལ་བར་བྱ་གསུང་ངོ་།། །། ༄། །ཚེ་གཅིག་ལུས་གཅིག་གིས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་དངོས་གྲུབ་ཐོབ་པར་བཤད་པ་བདེན་ནམ་ཞུས་ལན། བླ་མ་རིན་པོ་ཆེ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ལྟ་སྒོམ་སྤྱོད་གསུམ་ནི། ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་གསང་སྔགས་ཀྱི་ཏནྟྲ་ནས། ཚེ་གཅིག་ལུས་གཅིག་གིས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་དངོས་གྲུབ་ཐོབ་པར་བཤད་པ་བདེན་ནམ་ཞུས་པས། དེ་དགོངས་པ་ཡིན་གསུང་། གང་ལ་ན་ཆོས་གསུམ་དང་ལྡན་པ་ཅིག་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ཡང་སྐྱེ་བ་བདུན་པ་ཡིན་པ། འདོད་པའི་ལྷ་ཞལ་མཐོང་བ། སྨན་བཅུད་ལེན་གྲུབ་པའོ། །དེ་ནི་བླ་མ་མང་ཡུལ་བས་གསུང་སྐད། བླ་མ་མི་ལ་ལ་ཞུས་པས། རྒྱུད་ནས་བཤད་པ་དེ་བདེན་གསུངས་ནས། བླ་མ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་ཞིག་དང་། སློབ་མ་མཚན་ཉིད་ལྡན་པ་ཅིག་ཕྲད་ནས། བརྩོན་འགྲུས་འབར་བའི་སྟོབས་དང་ལྡན་པས་བསྒྲུབས་ན་ཐོབ་གསུངས་སོ།། རབ་སྐྱེ་བ་འདི་ལ་སངས་རྒྱ། འབྲིང་བར་དོ། ཐ་མ་སྐྱེ་བ་ཕྱི་མ་སངས་རྒྱ། དེ་ལ་སངས་ 1-19-13b མ་རྒྱ་ན་དམ་ཚིག་གི་སེལ་ཞུགས་པས་ཅིས་ཀྱང་དམྱལ་བར་འཁོར་གཅིག་སྐྱེ། ཡང་ལྕགས་རི་བ་ལ་ཇོ་བོ་གང་ལྟར་བཞེད་ཞུས་པས། ཇོ་བོ་བླ་མ་རྗེ་བཙུན་དང་མཐུན་པར་བཞེད་གསུངས། དེ་ཡང་གསང་སྔགས་གྲོད་པ་ཁ་བསྡུས་པ་འདྲ་བ་ཡིན་གསུངས་ནས། ཚོགས་ལམ་ནས་ས་དང་པོ་བསྡུས་པ་ཡིན་སྐད། དེ་ཉིད་བཀྲོལ་ན་གྲུབ་པ་གནས་པའི་དོན་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུ། ངེས་པ་གྲུབ་པ་ཡིད་བཞིན་གྱི་ནོར་བུ་ལྟ་བུ། གྲུབ་པའི་ཡན་ལག་བརྒྱད་དང་ལྡན་པ་རྒྱལ་པོ་ཆེན་པོ་ལྟ་བུ། གྲུབ་པའི་འབྲས་བུ་དང་ལྡན་པ་མཁའ་འགྲོ་མའི་དམོད་སྔགས་ལྟ་བུའོ། །ལྟ་བའི་དཔེ་ནམ་མཁའ་ལྟ
【現代漢語翻譯】 嘎瓊吾（人名）宣講道：通過『熱姆』（藥名）的樹枝和樹葉來展示，通過術語來進行，例如天空，如意寶珠，以及具有屬性的毒藥等方式來理解。 觀點要遠離二元對立的慾望。 禪修要遠離兩種錯誤。 行為要遠離前後兩種極端。這是他所展示的。 第二，通過多種方式展示顯現和心識無二無別。 第三，展示了將四手印證悟為大手印的口訣。 第四，『趨入』和『最趨入』，以及『無上趨入』這三者。 上師、灌頂和加持這三者。 禪修、體驗和證悟這三者。 什麼都不是，卻顯現一切。 雖然顯現，卻無自性，是本體。 通過生起次第和圓滿次第兩種方式。 第五，是展示唯一決斷的口訣，即不生不滅的本性。 無所畏懼的證悟，無偏頗的禪修，超越思維的行為。 對所有這些，慈悲至關重要，所以不要與慈悲分離。 有人問：『據說一生一世可以通過大手印獲得成就，這是真的嗎？』 答：頂禮尊貴的上師！關於見、修、行這三者，在偉大的密宗續部中，據說一生一世可以通過大手印獲得成就，這是真的嗎？ 上師回答說：『這是指有特定根器的人。』 是指那些具備三種條件的人：是第七世轉世者，能親見本尊，並且已經成就了煉丹術。 這是芒域巴（地名）的上師所說。 當向米拉日巴尊者請教時，他說：『續部中所說的確實是真的。』 如果一位具格的上師和一位具格的弟子相遇，並且以燃燒般的熱情去修行，那麼就能獲得成就。 最好是今生證悟，中等是在中陰階段證悟，最差也是在來世證悟。 如果未能證悟，就會違犯誓言，因此無論如何都會墮入地獄，經歷一個輪迴。 又問嘉惹瓦（人名）：『覺沃（對阿底峽尊者的尊稱）如何看待？』 回答說：『覺沃的觀點與上師杰尊（米拉日巴尊者）的觀點一致。』 他說：『密宗就像一個緊閉的肚子。』 據說從資糧道開始，就聚集了第一地的功德。 如果對此進行解釋，那麼成就安住的意義就像天空一樣。 確定的成就就像如意寶珠一樣。 具備八支的成就就像偉大的國王一樣。 具有成就的果實就像空行母的詛咒真言一樣。 觀點的比喻就像天空一樣。
【English Translation】 Ga Qiong Wu (name of a person) preached: It is shown through the branches and leaves of 'Rem' (name of a medicine), and understood through terminology, such as the sky, the wish-fulfilling jewel, and poisons with attributes. The view should be free from the duality of desire. Meditation should be free from two mistakes. Behavior should be free from the two extremes of before and after. This is what he showed. Second, it shows in many ways that appearance and mind are inseparable. Third, it shows the oral instructions for realizing the four mudras as the Mahamudra. Fourth, 'entering', 'most entering', and 'unsurpassed entering' these three. Guru, empowerment, and blessing these three. Meditation, experience, and realization these three. It is nothing, yet it manifests everything. Although it manifests, it has no self-nature, it is the essence. Through the two ways of generation stage and completion stage. Fifth, it is the oral instruction that shows the only decision, that is, the nature of non-birth and non-cessation. Fearless realization, unbiased meditation, behavior beyond thought. For all of these, compassion is essential, so do not be separated from compassion. Someone asked: 'It is said that one can attain the siddhi of Mahamudra in one lifetime and one body, is this true?' Answer: Homage to the venerable Guru! Regarding the three of view, meditation, and action, in the great tantra of secret mantra, it is said that one can attain the siddhi of Mahamudra in one lifetime and one body, is this true? The Guru replied: 'This refers to people with specific capacities.' It refers to those who have three conditions: they are the seventh reincarnation, they can see the deity, and they have achieved alchemy. This was said by the Guru of Mangyu (place name). When asked to Milarepa, he said: 'What is said in the tantra is indeed true.' If a qualified Guru and a qualified disciple meet, and practice with burning enthusiasm, then they can achieve it. It is best to realize in this life, the middle is to realize in the bardo stage, and the worst is to realize in the next life. If one fails to realize, one will violate the vows, so one will fall into hell anyway and experience a cycle. Also asked Jarewa: 'How does Jowo (honorific title for Atisha) view it?' The answer was: 'Jowo's view is consistent with the view of Guru Jetsun (Milarepa).' He said: 'The secret mantra is like a closed belly.' It is said that from the path of accumulation, the merits of the first bhumi are gathered. If this is explained, then the meaning of the abiding of accomplishment is like the sky. The certain accomplishment is like the wish-fulfilling jewel. The accomplishment with eight branches is like the great king. The fruit with accomplishment is like the curse mantra of the dakini. The metaphor of the view is like the sky.
ར་ཕྱོགས་གཅིག་པ་ཡིན། དོན་གསང་སྔགས་ཀྱི་ལྟ་བ་སེམས། སྒོམ་པའི་དཔེར་རིན་པོ་ཆེ་ལས་དགོས་འདོད་ཐམས་ཅད་འབྱུང་བ་ལྟར། བསྒོམ་པའི་ཡོན་ཏན་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །ནམ་མཁའ་ཅིར་ཡང་མ་གྲུབ་པ་ལྟར་སེམས་ཀྱང་ཅིར་ཡང་མ་གྲུབ་པར་བསྒོམས་པས་ཐམས་ཅད་འབྱུང་། དེ་བཞིན་དུ་བསྐྱེད་རྫོགས་གཉིས་བསྒོམས་པས་འཇིག་རྟེན་དང་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་བདེ་ལེགས་ཐམས་ཅད་འབྱུང་ངོ་། །སྤྱོད་པའི་དཔེ་རྒྱལ་པོ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལ་བཀའ་རྟགས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་ཡོད་པས། དེ་བསྐུར་ན་ཙཽ་ར་བ་ལ་སོགས་པ་མི་འཇིགས་ཀྱི་སྟེང་དུ་གཞན་གྱི་འཇིགས་པ་ཡང་བསྲུང་བར་བྱེད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཉོན་མོངས་པ་མང་པོ་ཡོད་ཀྱང་། གསང་སྔགས་ཀྱི་ཐབས་ཀྱིས་མི་གནོད་ཀྱི་སྟེང་དུ། ལམ་དུ་ཁྱེར་བས་དེ་ཉིད་ཤེས་རབ་སྟེ་ཡེ་ཤེས་སུ་འཆར། ཉོན་མོངས་པ་རེ་རེ་ལ་གཉེན་པོ་རེ་རེ་བསྒོམས་པས་དེ་ཉིད་ཤེས་རབ་ཏུ་འཆར་གསུང་ངོ་། །འབྲས་བུའི་དཔེ་དམོད་སྔགས་ཀྱི་དོན་ཚེ་ཅིག་ལུས་གཅིག་གིས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ཐོབ་གསུང་ངོ་། །དམོད་སྔགས་ལ་བསྙེན་པ་མི་དགོས་པར་གྲུབ་པ་ལྟར། འབྲས་བུ་ཚེ་གཅིག་ལུས་གཅིག་གིས་འགྲུབ་ 1-19-14a གསུང་ངོ་། །བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་པར་བརྒྱུད་མི་དགོས་གསུང་ངོ་། །དེ་རྟོགས་པའི་སྒོམ་ཆེན་པ་ནི་ཆོས་གསུམ་དང་ལྡན་པ་ཅིག་དགོས་གསུང་ངོ་། །གང་ཞེ་ན། ཉམ་ང་མེད་པའི་རྟོགས་པ། ཕྱོགས་ཆ་མེད་པའི་སྒོམ་པ། བློ་དང་བྲལ་བའི་སྤྱོད་པའོ། །ཞེས་གསུང་ངོ་།། །། ༄། །དགེ་བཤེས་བྱ་ཡུལ་བ་ལ་ཞུས་ལན། དགེ་བཤེས་བྱ་ཡུལ་བ་ལ། སྒྱུ་མ་ལྟ་བུས་མ་ཟིན་པའི་སྐྱབས་འགྲོ་ལ་སོགས་པ་གྲུབ་ཚད་བྱས་ན་གར་ཕྱིན་ཏེ་མཆི་ཞེས་ཞུས་པས། ངེད་ལ་ལོག་ཤེས་སུ་བྱེད་གསུང་། རྟག་ཏུ་ཡིད་ལ་བྱ་བའི་ཆོས་བཞི་ཡིན་གསུང་། གང་ཞེ་ན། རྟག་ཏུ་བླ་མ་ཡིད་ལ་བྱས་པས་བྱིན་རླབས་འབྱུང་བ་ཡིན། རྟག་ཏུ་སྣང་ཞིང་སྲིད་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཆོས་སྐུར་རྟོགས་པར་བྱས་ནས་མི་རྟོག་པ་བསྒོམ། རྟག་ཏུ་རང་སེམས་བླ་མར་ཤེས་པར་བྱས་ནས་སེམས་ཅན་ལ་གནོད་པའི་ལས་སྤང་། རྟག་ཏུ་བདག་དང་ཁམས་གསུམ་གྱི་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་སེམས་ཉིད་ངོ་བོ་གཅིག་ཏུ་བྱས་ཏེ། བརྒྱའམ་སྟོང་དུ་བྱེད་པའི་སྐྱེ་འཆིའི་རེ་མོས་འདིས་ཀྱང་ཅི་བྱེད་གསུང་ངོ་། །བདེ་གསལ་མི་རྟོག་པ་གསུམ་སེམས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཡིན་པས། སྤྱོད་ལམ་རྣམ་བཞིར་རྣལ་མར་མ་ཡེངས་པར་སྒོམ་གསུང་། དེ་གསུམ་ངོ་བོ་གཅིག་ཏུ་བྱ་གསུང་། ཞི་གནས་དང་ལྷག་མཐོང་རྟོགས་པར་འདོད་ན། བཀའ་གདམས་པ་ལྟར་ལྷན་ཅིག་ཏུ་སྤུངས་པས་ཀྱང་མི་འོང་གསུང་། རྣལ་འབྱོར་པ་བཞིན་གྲོང་ཁྲོད་འགྲིམས་པས་ཀྱང་མི་འོང་། འོ་ན་བྱས་པས་རི་ཁྲོད་དང་ནགས་ཁྲོད་འགྲིམས་པ་ལ་སྐྱེ་གསུང་ངོ་། །སཾ་བཱུ་ཊི་ལས། རྣམ་རྟོག་མ་རིག་ཆེན་པོ་སྟེ། །འཁོར་བའི་རྒྱ་མཚོར་ཁྲིད་བྱེད་
【現代漢語翻譯】 如方向一致。意義是密宗的見解，即心。例如，就像從如意寶中能生出一切所需之物一樣，修行的功德也是如此。就像虛空什麼也沒有形成一樣，如果觀修心也什麼都沒有形成，那麼一切都會產生。同樣，通過修習生起次第和圓滿次第，世間和出世間的一切安樂都會產生。行為的例子就像國王一樣，因為他有印璽的印記。如果他派遣使者，不僅不會害怕盜賊等，還能保護他人免受恐懼。同樣，即使有很多煩惱，通過密宗的方法，不僅不會受到損害，而且通過將其轉化為道用，它本身就會顯現為智慧，即本智。據說，如果對每個煩惱都修習對治法，那麼它本身就會顯現為智慧。果的例子是詛咒真言的意義，據說一生一世就能獲得大手印。就像詛咒真言不需要念誦就能成就一樣，據說果也是一生一世就能成就。據說不需要經歷無數劫。據說，要證悟它，需要具備三種功德的修行者。哪三種呢？無所畏懼的證悟，不偏不倚的修行，以及超越思維的行為。如是說。 向格西嘉域瓦的回答。 向格西嘉域瓦請教：如果像幻術一樣沒有抓住，那麼皈依等修到什麼程度才能往生？他回答說：『你們把我當成邪見者。』他說：『有四種法要經常放在心上。』哪四種呢？經常憶念上師，這樣才能獲得加持。經常將顯現和存在的萬法都證悟為法身，然後修習無分別。經常將自心視為上師，從而斷除對眾生有害的行為。經常將自己和三界的一切眾生都視為心性本質相同，那麼百或千的生死輪迴的期望又有什麼用呢？』他說：『樂、明、無分別這三者是心的本質，因此在行住坐臥四種行為中，不要散亂，如實地修習。』他說：『這三者的本質要合一。』他說：『如果想要證悟止觀，就像噶當派那樣堆在一起也是不行的。』他說：『像瑜伽士那樣在村鎮中游蕩也是不行的。』那麼，做了什麼才能生起呢？他說：『要在寂靜的山林中修行。』正如《桑布扎》中所說：『分別念是巨大的無明，會將人帶到輪迴的苦海之中。』
【English Translation】 Like having the same direction. The meaning is the view of Secret Mantra, which is the mind. For example, just as all needs and desires arise from a wish-fulfilling jewel, so too are the qualities of meditation. Just as the sky is not formed into anything, so too if one meditates that the mind is not formed into anything, everything will arise. Similarly, by meditating on both the generation and completion stages, all happiness and well-being of both the world and beyond will arise. The example of conduct is like a king, for he has the seal of authority. If he sends it, not only will one not fear thieves, etc., but one will also protect others from fear. Similarly, even if there are many afflictions, through the methods of Secret Mantra, not only will one not be harmed, but by taking them onto the path, they themselves will manifest as wisdom, that is, primordial awareness. It is said that if one meditates on an antidote for each affliction, that itself will manifest as wisdom. The example of the result is the meaning of a curse mantra, it is said that one will attain the Great Seal in one lifetime, with one body. Just as a curse mantra is accomplished without needing recitation, so too it is said that the result is accomplished in one lifetime, with one body. It is said that one does not need to go through countless eons. It is said that to realize it, one needs a great meditator who possesses three qualities. What are they? Fearless realization, impartial meditation, and conduct free from intellect. Thus it is said. Reply to Geshe Jhayulwa. To Geshe Jhayulwa: If refuge, etc., are not grasped like an illusion, to what extent should one practice in order to be reborn there? He replied, 'You consider me to have wrong views.' He said, 'There are four dharmas to always keep in mind.' What are they? Always keeping the lama in mind, blessings will arise. Always realizing all phenomena of appearance and existence as the Dharmakaya, and then meditating on non-conceptuality. Always knowing one's own mind as the lama, and abandoning actions that harm sentient beings. Always considering oneself and all sentient beings of the three realms as being of the same essence of mind, then what use is this hope and fear of birth and death, whether it be a hundred or a thousand? He said, 'Bliss, clarity, and non-conceptuality are the essence of mind, therefore, in the four modes of conduct, meditate genuinely without distraction.' He said, 'These three should be made into one essence.' He said, 'If you want to realize calm abiding and insight, it will not come about by piling them together like the Kadampas.' He said, 'It will not come about by wandering in villages like a yogi.' Then, what should one do to give rise to it? He said, 'One should practice in solitary mountains and forests.' As it says in the Sambhuti: 'Conceptual thought is great ignorance, it leads one into the ocean of samsara.'
ཡིན། །རྟོག་མེད་ཏིང་འཛིན་ལ་གནས་ན། །ནམ་མཁའ་བཞིན་དུ་རྟོགས་མེད་གསལ། །ཞེས་གསུངས་སོ།། །། 1-19-14b ༄། །སེམས་ཉིད་རྟོགས་པའི་དུས་སུ་ཆོས་སྐུ་མངོན་དུ་འགྲུབ། བླ་མའི་ཞབས་ལ་གུས་པས་འདུད། ཞལ་ནས། སེམས་ཉིད་རྟོགས་པའི་དུས་སུ་ཆོས་སྐུ་མངོན་དུ་འགྲུབ། དེ་ལས་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་འབྱུང་བ་དེ་རྒྱུ་ཅི་ལས་བྱུང་། ཡིན་པ་གང་ཡིན་ཞེ་ན། རྒྱུ་ཚོགས་དཔག་ཏུ་མེད་པ་བསགས་ནས་སྲིད་པ་ཐ་མ་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་དུས་སུ་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་དུ་སྨོན་ལམ་བཏབ་པས། འབྲས་བུ་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་འབྱུང་། གང་ཡིན་ན་སེམས་ཀྱི་སྣང་བ་ཡིན། གཟུགས་སྐུ་ལོགས་ནས་མ་བྱུང་། དེ་ཡང་སེམས་ཅན་བསོད་ནམས་བསགས་པ་སྣང་བ་དག་པས་གཟུགས་སྐུ་དེ་མཐོང་གིས་བསོད་ནམས་མ་བསགས་པས་ནི་མི་མཐོང་། འོ་ན་གཟུགས་སྐུ་ལོགས་ནས་མ་བྱུང་བར་སེམས་ཅན་གྱི་སྣང་བ་ཡིན་ན། སངས་རྒྱས་ཀྱི་བྱིན་རླབས་སམ་ཡོན་ཏན་མི་དགོས་པར་ཐལ་ཟེར་ན། དེ་འདོད་ཐོག་ཡིན། སངས་རྒྱས་ཀྱི་བྱིན་རླབས་ཀྱང་མི་འདོད། སངས་རྒྱས་ཀྱང་གཞན་ནས་མི་འདོད་དེ། སངས་རྒྱས་ཉིད་ང་རང་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བྱིན་རླབས་ཡིན་ན། འོ་ན་སེམས་ཅན་སྣང་བ་མ་དག་པས་ཀྱང་མཐོང་བར་ཐལ། ཅི་སྟེ་ན། སངས་རྒྱས་ལ་ཉེ་རིང་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཇི་ལྟར་ཡིན་ན་རང་གི་བསོད་ནམས་བསགས་པ་ལས། སྲིད་པ་ཐ་མ་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དེས་སྨོན་ལམ་བཏབ་པས་མཐོང་བ་ཡིན་གྱིས་མ་བཏབ་ན་མི་མཐོང་། འོ་ན་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་པོ་དེ་མྱང་འདས་ཡིན་ནམ་འཁོར་བ་ཡིན་ཞེ་ན། ས་དང་པོ་ལ་སོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་དང་སེམས་ཅན་སྣང་བ་དག་པས་མྱང་འདས་སུ་མཐོང་། སྣང་བ་མ་དག་པ་རྣམས་ཀྱིས་འཁོར་བར་མཐོང་། འོ་ན་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་པོ་དེ་དོན་དམ་ནམ་ཀུན་རྫོབ་ཡིན་ཞེ་ན། དོན་དམ་ནི་འགྱུར་བ་མེད་པ་ཡིན། གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ནི་འགྱུར་བའི་ 1-19-15a ཕྱིར་ཀུན་རྫོབ་ཡིན་ནོ། །ཆོས་སྐུ་སྟོང་པ་ལ་སྐུ་རུ་འབོད་པ་ཅི་སྟེ་ཞེ་ན། ཡེ་ཤེས་རྒྱུན་ཆད་མེད་པས་ན་སྐུའོ། །གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ལ་སྐུ་རུ་འབོད་པ་ཅི་སྟེ་ཞེ་ན། སྤྱིར་ཚད་མར་གྱུར་པ་ཐམས་ཅད་གཟུགས་ཡིན་ཏེ། གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ནི་སངས་རྒྱས་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་སྐུར་གྱུར་པས་ན་སྐུ་ཞེས་བྱའོ། །ས་དང་པོའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཡན་ཆད་ཀྱིས་གཟུང་འཛིན་གཉིས་མེད་དུ་རྟོགས་ཏེ། ས་དང་པོའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཅིག་གིས་སྐད་ཅིག་ལ་སེམས་ཅན་བརྒྱའི་དོན་བྱེད་ནུས།སངས་རྒྱས་བརྒྱ་ལ་ཆོས་ཉན། སྤྲུལ་པ་བརྒྱ་འགྱེད། ཞིང་ཁམས་བརྒྱ་གཡོ། །ས་གཉིས་པ་ཡན་ཆད་གཉིས་འགྱུར་གྱིས་ཆེ། སེམས་ཅན་གྱི་སྨོན་ལམ་གྱི་སྟོབས་ཀྱིས་སེམས་ཅན་རྒྱུད་དག་པ་ལ་དེ་ལྟར་སྣང་གི། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔས་བྱས་པ་མེད་དེ། ས་བཅུ་མན་ཆད་ཀྱི་བྱང་ཆུབ
【現代漢語翻譯】 是。若安住于無分別之禪定，則如虛空般無分別而明澈。』如是說。 頂禮上師蓮足。尊顏開示：『證悟心性之時，法身得以顯現。』由此生出之色身二者，其因由為何？其為何者？答曰：乃是積累無量之因緣，于最後有菩薩之時，為利益眾生而發願之故，方有色身二者之果。若問其為何，乃是心之顯現。色身並非獨立產生。又，眾生積累福德，顯現清凈，故得見色身；未積福德者，則不得見。若色身並非獨立產生，而是眾生之顯現，豈非意謂無需佛陀之加持或功德？』此乃如所愿。佛陀之加持亦無需，佛陀亦非從他處求得，因佛陀即是我自身。 又，若色身二者乃佛陀之加持，豈非意謂眾生顯現不清凈亦能得見？何以故？因佛陀無有親疏之別。若問如何，乃是因自身積累福德，最後有菩薩發願之故而得見，若未發願則不得見。若色身二者是涅槃還是輪迴？答曰：初地等菩薩及眾生顯現清凈者，見其為涅槃；顯現不清凈者，見其為輪迴。若色身二者是勝義諦還是世俗諦？答曰：勝義諦是不變的。色身二者是變化的 故為世俗諦。若問為何稱空性法身為『身』？答曰：因其智慧相續不斷故稱『身』。若問為何稱色身二者為『身』？答曰：一般而言，凡是成為量（ प्रमाण ）者皆為色，而色身二者乃是殊勝佛陀之身故稱『身』。初地菩薩及以上已證悟無二取，初地菩薩一剎那間能成辦百位眾生之利益，聽聞百位佛陀之法，化現百種化身，震動百種剎土。二地及以上則以二倍之功德增長。眾生以願力之故，于眾生相續清凈者顯現如是，並非菩薩所為，十地以下之菩薩皆是如此。
【English Translation】 Yes. If one abides in non-conceptual samadhi, it is non-conceptual and clear like the sky.' Thus it was said. I prostrate with reverence at the feet of the Lama. From his lips: 'At the time of realizing the nature of mind, the Dharmakaya is manifestly attained.' From this, the two Rupakayas arise, what is the cause of that? What is it? The answer is: Having accumulated immeasurable causes and conditions, at the time of the last existence Bodhisattva, by making aspirations for the benefit of sentient beings, the result is the two Rupakayas. If asked what it is, it is the appearance of the mind. The Rupakayas do not arise independently. Also, sentient beings accumulate merit, and the appearance is pure, so the Rupakayas are seen; those who have not accumulated merit do not see them. If the Rupakayas do not arise independently, but are the appearance of sentient beings, does that not imply that the blessings or qualities of the Buddha are not needed?' This is as desired. The blessings of the Buddha are also not needed, and the Buddha is not sought from elsewhere, because the Buddha is myself. Also, if the two Rupakayas are the blessings of the Buddha, does that not imply that sentient beings with impure appearances can also see them? Why? Because the Buddha has no partiality. If asked how, it is because of one's own accumulated merit, and the aspirations made by the Bodhisattva in the last existence are seen, but if not made, they are not seen. Are the two Rupakayas Nirvana or Samsara? The answer is: Bodhisattvas of the first Bhumi and so on, and those whose appearances are pure, see them as Nirvana; those whose appearances are impure see them as Samsara. Are the two Rupakayas ultimate or conventional? The answer is: The ultimate is unchanging. The two Rupakayas are changing, Therefore, they are conventional. If asked why the empty Dharmakaya is called 'body'? The answer is: Because its wisdom is continuous, it is called 'body'. If asked why the two Rupakayas are called 'body'? The answer is: In general, everything that has become a valid measure (pramana) is form, and the two Rupakayas are the body of the special Buddha, so they are called 'body'. Bodhisattvas of the first Bhumi and above have realized the non-duality of grasping and clinging, and a Bodhisattva of the first Bhumi can accomplish the benefit of a hundred sentient beings in an instant, listen to the Dharma from a hundred Buddhas, emanate a hundred emanations, and shake a hundred Buddha-fields. The second Bhumi and above increase by a factor of two. Because of the power of the aspirations of sentient beings, it appears that way to those whose minds are pure, but it is not done by the Bodhisattva; all Bodhisattvas below the tenth Bhumi are like that.
་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་བཞག་པའི་ནུས་པ་ལས། སངས་རྒྱས་ཀྱི་བ་སྤུའི་བུ་ག་གཅིག་གི་ནུས་པ་ཆེ། འོ་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ནུས་པ་ཅི་ཙམ་ཞེ་ན། དེ་ནི་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་སྟེ། སེམས་ཅན་གཅིག་གིས་ཚེ་ཐོག་མེད་ནས་ཐ་མ་དི་རིང་ཡན་ཆད་དུ་ལུས་ཅི་ལྟར་བླངས་པ་དང་། ལས་དགེ་སྡིག་ཅི་བསགས་མཁྱེན་པ་བཞིན། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཅི་བསགས་པ་སྐད་ཅིག་མ་གཅིག་ལ་མཁྱེན་ནོ། །ཡང་སེམས་ཅན་རེ་རེའི་མདུན་དུ་སྤྲུལ་པ་རེ་རེ་སྤྲུལ་པ་དང་། སྟོང་གསུམ་ཉུང་འབྲུ་གཅིག་ཏུ་བཅུག་ཀྱང་སྟོང་གསུམ་ཆུང་དུ་མ་སོང་ཡུངས་འབྲུ་ཆེར་མ་སོང་བ་མཁྱེན་པ་ལ་སོགས་པ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་བོ། །སངས་རྒྱས་ལ་རྣམ་རྟོག་མི་མངའ་བར་དེ་ལྟ་བུ་འབྱུང་བ་ཅི་སྟེ་ཞེ་ན། སྔོན་གྱི་སྨོན་ལམ་གྱི་སྟོབས་ཀྱིས་སེམས་ཅན་རྒྱུད་དག་པ་ལ་དེ་ལྟར་སྣང་གིས། 1-19-15b སངས་རྒྱས་ཀྱིས་བྱས་པ་མེད་དོ། །སྐྱེ་བ་མེད་པའི་རིག་པ། འགག་པ་མེད་པའི་ལམ། གནས་པ་མེད་པའི་ཤེས་རབ། ཐོབ་པ་མེད་པའི་འབྲས་བུའོ། །སྐྱེ་བ་མེད་པའི་རིག་པ་ནི། ཆོས་ཐམས་ཅད་གདོད་མ་ནས་མ་སྐྱེས་ཤིང་སྐྱེ་བ་མེད་པར་ཐག་ཆོད། སྐྱེ་མེད་གཅིག་པུར་བྱས་ན་དེ་ལྟར་འགྲོ་སྟེ། སྐྱེ་མེད་ལ་རིག་པ་ཁོང་སྐྱལ་དུ་གནས་པ་ནི། དཔེ་འོ་མ་ལ་མར་ཡོད་པ་དང་འདྲའོ། །འགག་པ་མེད་པའི་ལམ་ནི། གསལ་བའམ་ཉམས་སུ་མྱོང་རྒྱུ་ཅིག་མེད་ན་ལམ་དུ་མི་འགྲོ་སྟེ། རིག་པའི་ངོ་བོ་ནི་གསལ་ལ་མ་འགགས་པ། དེ་གོམས་པར་བྱས་ན་ལམ་མོ། །གནས་པ་མེད་པའི་ཤེས་རབ་ནི། མི་མཐུན་པའི་ཕྱོགས་ཐམས་ཅད་ཆད་པས་ན་ཤེས་རབ་ཅེས་བྱ་སྟེ། མི་མཐུན་པ་ནི་དངོས་པོ་དང་མཚན་མ་ལ་སོགས་པ་ཡིན་ལ། ཤེས་རབ་ཀྱིས་དེ་རྣམས་འཇོམས་པར་བྱེད་དེ། རིག་པའི་ངོ་བོ་རྟོགས་ན་མི་མཐུན་ཕྱོགས་རྣམས་ཤུགས་ཀྱིས་འཆད། དཔེར་ན་མར་མེ་བྱུང་ན་མུན་པ་འབྲོས་པ་བཞིན་ནོ། །ཐོབ་པ་མེད་པའི་འབྲས་བུ་ནི། མི་མཐུན་པ་རྣམས་ཆད་པར་གྱུར་པའི་ངོ་བོ་དེ་ལ་ཆོས་སྐུ་འབྱུང་། དེ་ལས་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་འབྱུང་བ་ནི་ཐོབ་པ་མེད་པའི་འབྲས་བུའོ། །དང་པོ་དབང་གི་དུས་སུ། དགའ་བ། མཆོག་དགའ། ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་དགའ་བ། དགའ་བྲལ་དང་བཞི་ཡོད་པ་ལས། དང་པོ་དགའ་བའི་དུས་སུ་ཤེས་པ་མི་འཕྲོ་བར་འདུས་པ་དེ་ལམ་མ་ཡིན་ཉོན་མོངས་པ་ཡིན། གཉིས་པ་མཆོག་དགའི་དུས་སུ་བདེ་བ་རྒྱས་པ་དེ་ཡང་ལམ་མ་ཡིན་ཉོན་མོངས་པ་ཡིན། ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་དགའི་དུས་སུ་ཐིག་ལེ་གཉིས་ཙམ་པདྨར་ཤོར། གཅིག་ཙམ་རྡོ་རྗེ་ནོར་བུའི་ནང་དུ་ལུས་པའི་སྐད་ཅིག་མའི་རྟོག་མེད་ཀྱི་ཤེས་པ་དེ་ལ་ཡེ་ཤེས་ཤེས་བྱའོ། །ཐིག་ལེ་ཤོར་ནས་དག་བྲལ་ཞེས་བྱ་སྟེ། 1-19-16a གཉིས་མེད་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་དེ་ལ། རྒྱུད་ནས། མཆོག་གི་མཐའ་སྟེ་བྲལ་བའི་མདུན། །མུན་པ་ལ་ནི་མར་མེ་བཞིན། །དེ་བཞི
【現代漢語翻譯】 比所有菩薩聚集在一起的力量還要大的是，佛陀一毛孔的力量。那麼佛陀的力量有多大呢？那是不可思議的，就像一個眾生從無始以來直到今天，所取的身體是什麼樣的，所積累的善惡業是什麼樣的，佛陀能在一瞬間知曉所有眾生所積累的一切。並且，在每個眾生面前化現一個化身，即使將三千大千世界放入一粒芥子中，三千大千世界也不會變小，芥子也不會變大，這樣的智慧等等是不可思議的。佛陀沒有分別念，為什麼會這樣呢？這是因為往昔的願力，使眾生的相續清凈，所以才會顯現如此， 佛陀並沒有造作。無生之智慧，無滅之路，無住之般若，無得之果。無生之智慧是：通達一切法從本以來不生且無生。如果唯一安住于無生，就能如此行持，無生之智慧安住于內，譬如牛奶中有酥油。無滅之路是：如果沒有顯現或體驗，就不能成為道路，智慧的自性是光明且不滅的，如果習慣於此，就是道路。無住之般若是：斷絕一切相違品，所以稱為般若，相違品是事物和相等等，般若能摧毀它們，如果證悟智慧的自性，相違品自然斷絕，譬如點燃燈火，黑暗自然消失。無得之果是：相違品斷絕後的自性，即是法身顯現之處，由此顯現色身二者，就是無得之果。最初在灌頂時，有喜、勝喜、俱生喜、離喜四種。最初在喜的階段，覺知不散亂地聚集，這不是道，而是煩惱。第二次在勝喜的階段，增長安樂，這也不是道，而是煩惱。在俱生喜的階段，兩滴明點落入蓮花中，一滴明點留在金剛寶中，那一瞬間的無分別覺知，稱為智慧。明點脫落後，稱為離喜， 在無二俱生智中，《續部》中說：『至高無上之盡頭，遠離之面前，如黑暗中之明燈。』這四種……
【English Translation】 The power of a single pore of a Buddha is greater than the combined power of all Bodhisattvas. How great is the power of a Buddha? It is inconceivable, like knowing what kind of bodies a sentient being has taken from beginningless time until today, and what kind of virtuous and non-virtuous actions they have accumulated. A Buddha knows in a single instant what all sentient beings have accumulated. Furthermore, manifesting an emanation in front of each sentient being, and even if one puts the three thousand great thousand worlds into a mustard seed, the three thousand great thousand worlds will not become smaller, and the mustard seed will not become larger. Such wisdom and so on are inconceivable. Buddhas do not have conceptual thoughts, so why does this happen? It is because of the power of past aspirations that the continuums of sentient beings are purified, so it appears like this. Buddhas do not create. Unborn wisdom, unceasing path, non-abiding prajna, unobtained fruit. Unborn wisdom is: realizing that all phenomena are unborn from the beginning and are without birth. If one solely abides in the unborn, one can act in this way. The wisdom of the unborn abides within, like butter in milk. The unceasing path is: if there is no clarity or experience, it cannot become a path. The nature of wisdom is clear and unceasing. If one becomes accustomed to this, it is the path. Non-abiding prajna is: because all opposing factors are cut off, it is called prajna. Opposing factors are things and signs, etc. Prajna destroys them. If one realizes the nature of wisdom, opposing factors are naturally cut off, like darkness fleeing when a lamp appears. The unobtained fruit is: the nature where opposing factors are cut off, that is where the Dharmakaya appears. From that, the two Rupakayas appear, which is the unobtained fruit. Initially, at the time of empowerment, there are four joys: joy, supreme joy, co-emergent joy, and separation joy. Initially, at the time of joy, the awareness gathers without scattering, this is not the path, but affliction. Secondly, at the time of supreme joy, the bliss increases, this is also not the path, but affliction. At the time of co-emergent joy, about two drops of bindu fall into the lotus, and one drop remains in the vajra jewel. That moment of non-conceptual awareness is called wisdom. After the bindu falls, it is called separation joy. In the non-dual co-emergent wisdom, the Tantra says: 'The ultimate end, before separation, like a lamp in the darkness.' These four...
ན་བུས་ཀྱང་ཡིད་ཆེས་གྱིས། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེའི་སྐད་ཅིག་མའི་ཤེས་པ་དེ་དང་། གཏུམ་མོ་བསྒོམ་པའི་ཤེས་པ་བདེ་གསལ་མི་རྟོག་པ། གང་ལ་ཡང་མ་ཡེངས་པའི་ཤེས་པ་སིང་ངེ་བ་དེ་དང་། ཐ་མལ་གྱི་ཤེས་པ་བསྒོམ་པ་མ་ཡིན་པའི་མ་ཡེངས་པ་རང་དགའི་ཤེས་པ་དེ་གསུམ་ལ་ཁྱད་ཅི་ཡོད་དེ་གསུམ་ལམ་དུ་འགྲོའམ་ཞེ་ན། རྟོགས་པའི་གང་ཟག་ཅིག་ལ་དེ་གསུམ་ག་ལམ་ཡིན། ཅི་ལྟར་ཁྱད་མེད་ན། རྟོགས་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་དེ་ལ། ཐིག་ལེ་གཉིས་པ་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་དུས་ན། འདི་ནི་ང་རང་གི་སྔར་གྱི་ཤེས་པ་དེ་རང་ཡིན་པ་འདུག་ན་སྙམ། གཏུམ་མོའི་ཡོན་ཏན་བྱུང་དུས་སུ་ཡང་རང་གི་སྔར་གྱི་ཤེས་པ་དེ་རང་འདུག་སྙམ། དེ་ལས་ལོགས་ནས་མ་བྱུང་བར་ཤེས་པས་ན་ཁྱད་མེད་དོ། །ལམ་ཇི་ལྟར་ཡིན་ན། བདེ་གསལ་མི་རྟོག་པ་ནི་བསྒོམ་པའི་མཐར་ཐུག་ཡིན། གང་ཟག་མ་རྟོགས་པས་ནི། གཉིས་པོ་ཉམས་སུ་བླངས་པས་ཉམས་མྱོང་ནི་བྱུང་། ངག་ཏུ་བརྗོད་དུ་ནི་མི་འདོད། ལུས་སེམས་བདེ་བས་རྒྱས། དེ་ལ་ཆགས་སྡང་གི་ཞེན་པ་བྱུང་། དེ་ལམ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ། དེ་གཉིས་ཀ་རྐྱེན་ལས་བྱུང་བ་ཡིན། རྒྱུ་ལས་འབྲས་བུ་བྱུང་བའི་ཚུལ་ཡིན་པས་འཇིག །དེ་རྟོགས་ལྡན་གྱི་བླ་མ་གཅིག་གིས་ཁྲིད་ནས་ངོ་སྤྲད་ན། གོང་གི་ཡོན་ཏན་ཅན་གཉིས་པོ་མར་ཁྱེར་ནས་ཐ་མལ་གྱི་ཤེས་པའི་ཐོག་ཏུ་དབབ། ཐ་མལ་གྱི་ཤེས་པ་དེ་ལ་ཉམས་སུ་མྱོང་རྒྱུ་ཞིག་ཡོད་དམ་ཞེ་ན་མེད། མྱོང་རྒྱུ་ཞིག་བྱུང་ན་དེ་དངོས་འཛིན་ཡིན། འོ་ན་དེའི་ཉམས་དེ་དགག་པར་ནུས་སམ་ཞེ་ན། དེ་ནི་དུས་གསུམ་གྱི་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་ཀྱང་དགག་ 1-19-16b པར་མི་ནུས། དེ་ལྟ་བུའི་ཤེས་པ་དེ་ལ་གཉིས་མེད་རྟོགས་པའི་ཞལ་ནས། ཁྱེད་རང་གི་དང་པོའི་ཤེས་པ་ཁྱེར་ལ་ཤོག །ཅེས་གསུངས། རྟོག་ཙེ་པའི་ཞལ་ནས། བསྒོམ་དུ་མེད་པ་གཉུག་མའི་ངང་ལ་ཞོག །ཅེས་གསུང་། གཾ་གཱ་དྷ་རའི་ཞལ་ནས། སེམས་ནི་གང་དགའ་ཉིད་དུ་ཐོང་ལ་ཐོང་། །ཞེས་གསུང་། བླ་མ་མི་ལའི་ཞལ་ནས། འབད་རྩོལ་བྲལ་ན་བསྒོམ་པའི་མཆོག །ཅེས་གསུང་། ཐ་མལ་གྱི་ཤེས་པ་ངོ་སྤྲད་པའོ། །སེམས་ཉིད་འགྱུར་བ་མེད་པ། རྒྱུན་ཆད་མེད་པ། དུས་ཐམས་ཅད་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། འགྱུར་བ་མེད་པ་ནི། དབྱིབས་དང་ཁ་དོག་ཏུ་མ་གྲུབ་པས་ན་འགྱུར་བ་མེད་པའོ། རྒྱུན་ཆད་མེད་པ་ནི། རིག་པ་རྒྱུན་ཆད་མེད་པའོ། །དུས་ཐམས་ཅད་པ་ནི། དུས་འདི་ནས་ཡོད་དང་འདི་ནས་མེད་བྱ་བ་མ་ཡིན་ཏེ། མ་སྐྱེས་ཤིང་མི་འགག་པས་ན་དུས་ཐམས་ཅད་པའོ། །སེམས་ཅན་གྲུབ་མཐས་བློ་མ་བསྒྱུར་བ་རྣམས་ལ་རྟོག་པ། གྲུབ་མཐས་བློ་བསྒྱུར་བ་རྣམས་ལ་རིག་པ། རྟོགས་པའི་དུས་སུ་ཡེ་ཤེས་སོ།། །། ༄། །ཐེག་ཆེན་གསང་སྔགས་ལུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ལམ་དུ་བྱེད་པ་ཡིན། ན་མོ་རཏྣ་གུ་རུ། རིན་པོ་ཆེའི་ཞལ་ནས། ཐེག་ཆེན་གསང་སྔགས་ལུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ལམ་དུ་བྱེ
【現代漢語翻譯】 他說，即使是嬰兒也要相信。那麼，那一剎那的意識，以及修習拙火（藏文：གཏུམ་མོ།，梵文天城體：चण्डाली，梵文羅馬擬音：caṇḍālī，漢語字面意思：猛烈的）時產生的樂、明、無念的意識，以及毫不散亂、清醒的意識，還有未經修習、自然而然的、不散亂的普通意識，這三者之間有什麼區別？這三者能成為道嗎？ 答：對於證悟者來說，這三者都是道。為什麼沒有區別呢？因為對於具有證悟的人來說，在第二個明點（bindu）智慧的時刻，會想：『這似乎就是我之前的意識。』當拙火的功德生起時，也會想：『這仍然是我之前的意識。』因為他知道這沒有從其他地方產生，所以沒有區別。如何成為道呢？樂、明、無念是修行的最終目標。對於沒有證悟的人來說，通過修習這二者，會產生體驗，但不願表達出來，身心充滿快樂，並對之產生貪戀和嗔恨。這能成為道嗎？不能，因為這二者都是由因緣所生，是從因產生果的結果，所以會壞滅。如果由一位證悟的上師引導並介紹，將上述兩種功德帶下來，安住在普通意識之上。普通意識有什麼可以體驗的嗎？沒有。如果有什麼可以體驗的，那就是實執。那麼，能否破除那種體驗呢？即使是過去、現在、未來的諸佛也無法破除。對於那樣的意識，二無分別的證悟者會說：『把你最初的意識拿來！』 熱澤巴（藏文：རྟོག་ཙེ་པ།）說：『安住在無修的本然狀態中！』 岡嘎達熱（藏文：གཾ་གཱ་དྷ་ར།）說：『讓心隨其所愿！』 米拉日巴尊者（藏文：བླ་མ་མི་ལ།）說：『無有勤作是為最勝禪修！』 以上是關於介紹普通意識的開示。心性是不變的、連續的、遍及一切時空的。不變是指：因為它沒有形狀和顏色，所以是不變的。連續是指：覺性是連續不斷的。遍及一切時空是指：不是說從這時有，從那時無，而是因為不生不滅，所以是遍及一切時空的。對於沒有被宗派思想改變的人來說，是分別念；對於被宗派思想改變的人來說，是覺性；在證悟的時候，是智慧。 大乘密咒的果位是轉化為道。 那摩惹納咕嚕（藏文：ན་མོ་རཏྣ་གུ་རུ།，梵文天城體：नमो रत्न गुरु，梵文羅馬擬音：namo ratna guru，漢語字面意思：頂禮珍寶上師）。仁波切說：大乘密咒的果位是轉化為道。
【English Translation】 He said, 'Even a baby should have faith.' So, what is the difference between that instant of consciousness, and the consciousness of bliss, clarity, and non-thought that arises from practicing Tummo (Tibetan: གཏུམ་མོ།, Sanskrit Devanagari: चण्डाली, Sanskrit Romanization: caṇḍālī, Literal meaning: fierce woman), and the clear, undistracted consciousness, and the ordinary, unpracticed, naturally undistracted consciousness? Can these three become the path? Answer: For an enlightened person, all three are the path. Why is there no difference? Because for a person with realization, at the moment of the second bindu of wisdom, they will think, 'This seems to be my previous consciousness.' When the qualities of Tummo arise, they will also think, 'This is still my previous consciousness.' Because they know that it has not arisen from elsewhere, there is no difference. How can it become the path? Bliss, clarity, and non-thought are the ultimate goal of practice. For a person without realization, by practicing these two, they will have experiences, but they will not want to express them. Their body and mind will be filled with joy, and they will develop attachment and aversion to it. Can this become the path? No, because both of these arise from conditions, and are the result of cause and effect, so they will perish. If guided and introduced by an enlightened lama, the two qualities mentioned above are brought down and settled on ordinary consciousness. Is there anything to experience in ordinary consciousness? No. If there is something to experience, it is grasping at reality. Then, can that experience be refuted? Even the Buddhas of the past, present, and future cannot refute it. To such a consciousness, the one who has realized non-duality will say, 'Bring your original consciousness!' Toktsepa said, 'Rest in the natural state of non-meditation!' Gangadhara said, 'Let the mind go wherever it pleases!' Lama Milarepa said, 'Effortlessness is the supreme meditation!' The above is the introduction to ordinary consciousness. The nature of mind is unchanging, continuous, and all-pervasive. Unchanging means: because it has no shape or color, it is unchanging. Continuous means: awareness is continuous. All-pervasive means: it is not that it exists from this time and does not exist from that time, but because it is unborn and unceasing, it is all-pervasive. For those whose minds have not been changed by sectarian views, it is conceptual thought; for those whose minds have been changed by sectarian views, it is awareness; at the time of enlightenment, it is wisdom. The result of the Great Vehicle Secret Mantra is to transform into the path. Namo Ratna Guru (Tibetan: ན་མོ་རཏྣ་གུ་རུ།, Sanskrit Devanagari: नमो रत्न गुरु, Sanskrit Romanization: namo ratna guru, Literal meaning: Homage to the Jewel Guru). Rinpoche said: The result of the Great Vehicle Secret Mantra is to transform into the path.
ད་པ་ཡིན། དེ་ལ་འབྲས་བུ་རང་གང་ཡིན་ན། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའམ་ཆོས་སྐུ་ཡིན། དེ་ཉིད་གང་ཡིན་ན། དངོས་པོ་གཤིས་ཀྱི་གནས་ལུགས་གཞི་མ་བཅོས་པ་འདི་ཡིན་ཏེ། དེ་ལྟར་ཡང་། དངོས་པོའི་གནས་ལུགས་མ་བཅོས་པར། །རྟོགས་ན་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ཡིན། །ཅེས་གསུངས་སོ། །གཞི་མ་བཅོས་པ་དེ་ལམ་མ་ཡེངས་པ་ཅིག་གིས་ཉམས་སུ་ལེན་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལྟར་ཡང་། མ་ཡེངས་པ་ནི་སངས་རྒྱས་ཀུན་གྱི་ལམ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གཞི་མ་བཅོས་པ་དེ་ལམ་མ་ཡེངས་པ་ཅིག་གིས་ཉམས་སུ་བླངས་པས། འབྲས་བུ་རེ་དོགས་དང་བྲལ་བ་ 1-19-17a ཅིག་འཆར་བ་ཡིན་གསུང་། དེ་ལྟར་ཡང་། དགག་སྒྲུབ་བྲལ་ནས་སྐུ་བཞི་དབྱེར་མེད་རྟོགས། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་གཞི་ལམ་འབྲས་གསུམ་རང་གི་སེམས་ཐོག་ན་ཉམས་ལེན་དུ་འཁོར་གྱིས་བསྐོར་ནས་སེམས་ཀྱི་ངོ་བོ། རང་བཞིན་མཚན་ཉིད་གསུམ། དེ་ཡང་སེམས་ཀྱི་ངོ་བོ་ནི། དཔེར་ན་སྟོན་ཟླ་འབྲིང་པོ་ཉའི་ཉིན་པར། ནམ་མཁའ་སྤྲིན་མེད་པ་དགུན་གྱི་ཚུབ་མ་ནི་མ་ལངས་པ། དབྱར་གྱི་ན་བུན་དང་སྤྲིན་ཡལ་བ་ལ་བལྟས་པའི་དུས་སུ་སལ་ལེ་སིང་ངེ་བ་ཅིག་འོང་། དེ་བཞིན་དུ་རང་གི་ཤེས་པ་རྣམ་པར་རྟོག་པ་སྔ་མ་ནི་འགགས། ཕྱི་མ་ནི་མ་སྐྱེས་པའི་དུས་དེར་སལ་ལེ་སིང་ངེ་བ་དེ་ཡིན་ནོ། །སེམས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ནི། དེའི་ངང་ལ་མི་གནས་པར་དགའ་མི་དགའ་དང་ཡིན་མིན་ལ་སོགས་པའི་རྣམ་རྟོག་སྣ་ཚོགས་སུ་འཕྲོ་བ་དེ་ཡིན་ནོ། །སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་ནི། དང་པོ་སྐྱེ་མ་མྱོང་། བར་དུ་གནས་མ་མྱོང་། ཐ་མར་འགག་མ་མྱོང་སྟེ། སྐྱེ་འགག་གནས་གསུམ་དང་བྲལ་བ་དེ་ཡིན་གསུང་། དེ་ལྟར་ངོ་བོ་རང་བཞིན་མཚན་ཉིད་གསུམ་པོ་དེ་ཡང་རང་གི་སེམས་ཐ་དད་གསུམ་དུ་གནས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། སེམས་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་སྤྲོས་པ་མེད་པ་དེ་ཉིད་སྣང་ཚུལ་དེ་ལྟར་སྣང་བ་ཡིན་གསུང་། རང་བཞིན་སྐྱེ་མེད་རྟོགས་པར་བྱེད་པ་ལ་ངོ་བོ་བསྒོམ་དགོས། ངོ་བོ་མ་བསྒོམ་པར་རང་བཞིན་སྒོམ་མི་ཤེས་གསུང་། དེ་ཇི་ལྟར་བསྒོམ་ན། གདན་བདེ་བ་ལ་སྐྱིལ་ཀྲུང་བཅའ་བ་ལ་སོགས་པ་རྣམ་པར་སྣང་མཛད་ཀྱི་ཆོས་དྲུག་དང་ལྡན་པར་བྱས། རང་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དོན་དུ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་བསྒོམ་སྙམ་དུ་སེམས་བསྐྱེད། དེའི་རྗེས་ལ་སྣང་སྲིད་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་རང་གི་སེམས་ཡིན། སེམས་སྐྱེ་བ་མེད་པ་ཡིན་སྙམ་དུ་ཐག་བཅད་དེ། རྩིས་གདབ་མེད་པ་རང་གི་ 1-19-17b ངང་ལ་ལྷན་གྱིས་བཞག །སོ་མ་སོ་མ་ནི། ཡིན་མིན་གྱི་རྩིས་གདབ་མེད་པར་འཇོག་པ་སྟེ། བྱ་ཐི་བ་ཚང་དུ་འཇུག་པ་དང་འདྲ་སྟེ། ཚམ་ཚོམ་མེད་པར་བཞག་གོ། མ་བཅོས་པ་ནི་དགག་སྒྲུབ་དང་བྲལ་བར་འཇོག་པ་སྟེ། ཁྱུང་ནམ་མཁའ་ལ་ལྡིང་བ་དང་འདྲའོ། །ལྷུག་པ་ནི། འབད་རྩོལ་དང་བྲལ་བར་འཇོག་པ་སྟེ། སྐྱེས་བུ་བྱ་བ་བཏང་བ་ལྟ་བུའི་བློ་བདེ་འབོལ་ཏེ་འཇོག་པ་ཡིན་ནོ། །བ
【現代漢語翻譯】 那麼，它的結果是什麼呢？是大手印（Phyag rgya chen po）還是法身（Chos sku）？ 那又是什麼呢？是事物本性的未被改變的實相。就像所說的：『如果證悟事物未被改變的本性，那就是大手印。』 以不散亂的方式修持這未被改變的實相。就像所說的：『不散亂是諸佛的道路。』 據說，以不散亂的方式修持這未被改變的實相，會生起一種遠離希望和恐懼的狀態。就像所說的：『遠離取捨，證悟四身無別。』 如此，基、道、果三者在自心上如車輪般運轉，從而瞭解心的體性、自性和特徵。其中，心的體性，例如秋季中旬晴朗的白天，沒有云彩的天空，沒有冬季的風暴，夏季的霧氣和雲彩消散時，會感到清澈明亮。同樣，當自己的意識，前念已滅，后念未生之時，那清澈明亮的狀態就是心的體性。 心的特徵是：不安住於此，而是生起各種各樣的分別念，如喜歡不喜歡、是與非等等。 心的自性是：最初未曾生起，中間未曾停留，最終未曾止滅，遠離生、住、滅三者。據說，體性、自性和特徵這三者並非各自獨立存在於心中，而是俱生、無戲論的心，顯現出這樣的狀態。 據說，要證悟無生自性，必須修持體性。如果不修持體性，就無法修持自性。那麼，如何修持呢？在舒適的坐墊上，以跏趺坐等姿勢，具備毗盧遮那佛的六法。生起為利益一切有情而修持大手印之心。之後，斷定顯現和存在的萬法皆是自心，心是無生的。不作任何計較，自然安住于自性之中。 『索瑪索瑪』（so ma so ma）是不作任何是非計較地安住，就像鳥兒回到巢穴一樣，毫無猶豫地安住。『未被改變』是遠離取捨地安住，就像雄鷹翱翔于天空。『放鬆』是遠離努力和造作地安住，就像放下一切事務的人一樣，輕鬆自在地安住。
【English Translation】 Then, what is its result? Is it Mahamudra (Phyag rgya chen po) or Dharmakaya (Chos sku)? And what is that? It is the unaltered reality of the nature of things. As it is said: 'If you realize the unaltered nature of things, that is Mahamudra.' Practice this unaltered reality with unwavering attention. As it is said: 'Unwavering attention is the path of all Buddhas.' It is said that by practicing this unaltered reality with unwavering attention, a state free from hope and fear arises. As it is said: 'Free from acceptance and rejection, realize the indivisibility of the four Kayas.' Thus, the three—basis, path, and result—revolve like a wheel in one's own mind, thereby understanding the essence, nature, and characteristics of the mind. Among these, the essence of the mind is like the clear and bright sky in the middle of an autumn day, without clouds, without winter storms, and with the summer mists and clouds dissipated. Similarly, when one's own consciousness, the previous thought has ceased and the subsequent thought has not yet arisen, that clear and bright state is the essence of the mind. The characteristic of the mind is that it does not remain in that state, but rather various thoughts arise, such as liking and disliking, right and wrong, and so on. The nature of the mind is that it has never been born in the beginning, has never stayed in the middle, and has never ceased in the end, being free from the three—birth, abiding, and cessation. It is said that these three—essence, nature, and characteristic—do not exist independently in the mind, but rather the co-emergent, non-elaborate mind manifests in such a way. It is said that to realize the unborn nature, one must practice the essence. If one does not practice the essence, one cannot practice the nature. So, how does one practice? On a comfortable cushion, in a lotus posture, etc., one should possess the six Dharmas of Vairochana. Generate the mind to practice Mahamudra for the benefit of all sentient beings. After that, determine that all phenomena of appearance and existence are one's own mind, and that the mind is unborn. Without any calculation, naturally abide in one's own state. 'Soma Soma' (so ma so ma) is to abide without any calculation of right and wrong, just like a bird returning to its nest, abiding without hesitation. 'Unaltered' is to abide free from acceptance and rejection, like an eagle soaring in the sky. 'Relaxed' is to abide free from effort and exertion, like a person who has given up all affairs, abiding in a state of ease and comfort.
ཞག་པ་ནི་སྐྱོན་ཡོན་དགག་སྒྲུབ་མི་བྱ་བར་བཞག་གོ། མ་བཅོས་ལྷུག་པ་གསུམ་ལ་ཙེན་གྱིས་བཞག །དེ་ལྟར་དམིགས་གཏད་དང་བྲལ་ཞིང་ལྷུག་པར་བཞག་པས་ནི་ཤེས་པའི་ངོ་བོ་གསལ་ལ་གོ་མ་འགག་པས་སལ་ལེ་སིང་ངེ་བ་དེའི་ངང་ལ་ལྷོད་གློད་ཅིང་བསྒོམས། གློད་པ་རབ་ལ་སྒོམ་པ་རབ། གློད་པ་འབྲིང་ལ་སྒོམ་པ་འབྲིང་། གློད་པ་ཐ་མ་ལ་སྒོམ་པ་ཐ་མ་ཅིག་ལས་མི་འོང་མི་སྲིད་གསུང་། དེ་ལྟར་གནས་པའི་ངང་ལ་རྣམ་རྟོག་འཕྲོ་བ་ཞི་བར་བྱ་བ་ནི། དཔེ་ནམ་མཁའ་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་དག་པ་ལ། སྤྲིན་གློ་བུར་བ་བྱུང་ཡང་ནམ་མཁའ་ལས་བྱུང་། ཐ་མ་ཐིམ་ཡང་ནམ་མཁའ་རང་ལ་ཐིམ་ཞིང་ནམ་མཁའི་རང་བཞིན་ཡིན་པ་ལྟར། རྣམ་རྟོག་གློ་བུར་བ་དེ་དང་པོ་བྱུང་ཡང་སེམས་ཉིད་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་རང་ལས་བྱུང་། བར་དུ་གནས་པ་ཡང་སེམས་ཉིད་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་རང་ལ་གནས། ཐ་མ་ཐིམ་པ་ཡང་སེམས་ཉིད་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་རང་ལ་ཐིམ་ཞིང་། སེམས་ཉིད་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་རང་བཞིན་ལས་མ་འདས་པར་ཤེས་པར་བྱ་ཞིང་བསྒོམས་པས། རྣལ་འབྱོར་རྣམ་པ་བཞིའི་ཉམས་རིམ་གྱིས་འཆར་ཏེ། སེམས་ཀྱི་ངོ་བོ་གསལ་ལ་གོ་མ་འགགས་པས་སལ་ལེ་སིང་ངེ་མི་འཕྲོ་བར་གནས་པ་དེ་ལ་རྩེ་གཅིག་གི་རྣལ་འབྱོར་ཟེར་བ་ཡིན། དེ་རྒྱུད་ལ་སྐྱེས་པའི་རྟགས་སུ་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཆོས་ལ་ཞེན་པ་ཆུང་དུ་འགྲོ། ཉམས་ཀྱི་མཐོ་དམའ་ཤིན་ཏུ་ཆེ། རེས་སྒོམ་འདི་ལས་ལྷག་པ་མེད་སྙམ་པ་འོང་། རེས་ཤེས་པ་རླན་དང་བྲལ་ནས་ང་ལ་སྒོམ་ཡེ་མེད་པར་འདུག་སྙམ་པ་འོང་ 1-19-18a སྟེ། དེ་ནི་སྣང་བ་ལ་མ་ངེས་པའི་བསམ་གཏན་བྱ་བ་ཡིན་གསུང་། དེ་ལ་མ་ཞེན་པར་གོམས་པར་བྱས་པས་ཤེས་པའི་ངོ་བོ་གསལ་ལ་རྟོག་པ་མེད་དེ། ཡོད་མེད་རྟག་ཆད་ལ་སོགས་པའི་མཐའ་དང་བྲལ་བ། སེམས་ཀྱི་ངོ་བོ་སྐྱེ་འགག་མེད་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་རུ་རྟོགས་པ་དེ་སྤྲོས་བྲལ་གྱི་རྣམ་འབྱོར་བྱ་བ་ཡིན། དེ་རྒྱུད་ལ་སྐྱེས་པའི་དུས་སུ་སྔར་གྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཕྱི་ཤུན་དུ་འགྲོ། ཐ་སྙད་ཀྱི་སྤྲོས་པ་ཆོད་ནས་འོང་། དབུལ་པོས་ནོར་བུ་རྙེད་པ་ལྟ་བུ་ཡིན་གསུང་། དེ་ཡང་མ་ཡེངས་པར་གོམས་པར་བྱས་པས་དཀར་དམར་ལ་སོགས་པའི་ཡུལ་གྱི་དངོས་པོ་སྣང་བ་ཐམས་ཅད་རང་གི་སེམས་སྐྱེ་མེད་རང་བཞིན་དུ་ལྷན་གྱིས་རྟོགས་པ་དེ་དུ་མ་རོ་གཅིག་རྣལ་འབྱོར་བྱ་བ་ཡིན། དེ་རྒྱུད་ལ་སྐྱེས་པའི་རྟགས་ནི་གཟུང་འཛིན་གྱི་རྣམ་རྟོག་ངང་གིས་ཞི་ནས་འོང་སྟེ། སྣ་ཚོགས་སུ་སྣང་ཡང་སེམས་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་གཅིག་གི་ངོ་བོ་ཤེས་པ་ལས་བྱུང་བ་ཡིན་གསུང་། དེ་ཉིད་གོམས་པས་བསྒོམ་བྱ་སྒོམ་བྱེད་དང་བྲལ་ཏེ། ཤེས་པའི་ངོ་བོ་ཡང་སྐྱེ་མེད་དུ་རོ་གཅིག །ཡུལ་གྱི་དངོས་པོར་སྣང་བ་ཐམས་ཅད་སྐྱེ་མེད་དུ་རོ་གཅིག་ཏུ་རྟོགས་ཏེ། མཉམ་བཞག་རྗེས་ཐོབ་རྒྱུན་ཆད་མེད་པ་ནི་སྒོམ་དེའི་རྟགས་ནི་རང་སེམས
【現代漢語翻譯】 ཞག་པ་（zhag pa，止觀）：不作揚棄，安住於此。于未作矯飾的三種放松狀態中安住。如是，不帶任何目標，放鬆安住，覺性之本質清晰，理解不滯澀，於此明朗澄澈之狀態中，放鬆且禪修。極度放鬆則禪修亦佳，中等放鬆則禪修亦中等，放鬆不足則禪修亦不佳。如是安住之時，當令生起之念頭寂滅：譬如虛空自性清凈，雖有浮雲驟起，然亦生於虛空，最終消融亦歸於虛空，是虛空之自性。念頭驟起，初亦生於俱生自性，中住亦住于俱生自性，終滅亦滅于俱生自性，當知且修持此未離俱生自性之理。如是，四種瑜伽之體驗次第生起：心之本質清晰，理解不滯澀，明朗澄澈，不散亂而安住，是為一緣瑜伽。此瑜伽生起之徵象為對世間法之執著漸小，體驗之高低差異極大，時而覺此禪修已無過其上者，時而覺知已離濡濕，我已毫無禪修。 此乃于顯現中不確定之禪定。不執著於此，勤加練習，覺性之本質清晰且無分別念，遠離有無、常斷等邊見，心之本質無生滅，證悟法身，是為離戲瑜伽。此瑜伽生起之時，先前之諸法皆成外殼，言語之戲論止息，如貧者得寶。不散亂而勤加練習，則一切顯現之事物，如紅白等，皆于自心無生自性中同時證悟，是為多味一體瑜伽。此瑜伽生起之徵象為能取所取之分別念自然寂滅，雖顯現萬象，然知皆由俱生自性所生。如是練習，則能所皆離，覺性之本質亦于無生中成一體，一切顯現之事物亦于無生中成一體，于入定與出定之間，相續不斷，是為禪修之徵象，即自心。
【English Translation】 Zhakpa (止觀, Stopping and Seeing): Without affirming or negating, remain in this state. Abide in the three relaxed states without artificiality. Thus, without any target and abiding relaxedly, the essence of awareness is clear, and understanding is not obstructed. In this clear and lucid state, relax and meditate. Extreme relaxation leads to excellent meditation, moderate relaxation leads to moderate meditation, and insufficient relaxation leads to poor meditation. While abiding in this state, pacify the arising thoughts: For example, the nature of the sky is inherently pure. Although clouds suddenly arise, they arise from the sky and ultimately dissolve back into the sky, which is the nature of the sky. Thoughts suddenly arise, initially arising from the co-emergent nature of mind, abiding in the co-emergent nature of mind, and ultimately dissolving into the co-emergent nature of mind. Know and meditate that this does not deviate from the co-emergent nature of mind. Thus, the experiences of the four yogas arise sequentially: The essence of mind is clear, and understanding is not obstructed. Abiding clearly and lucidly without distraction is called one-pointed yoga. The sign of this yoga arising is that attachment to worldly phenomena gradually diminishes. The difference between high and low experiences is extremely large. Sometimes one thinks that there is no meditation superior to this, and sometimes one feels that awareness is devoid of moisture and that one has no meditation at all. This is an uncertain meditation on appearances. Without being attached to this, practice diligently, and the essence of awareness is clear and without conceptualization, free from extremes such as existence and non-existence, permanence and annihilation. The essence of mind is without arising or ceasing, realizing the Dharmakaya (法身, Body of Truth). This is called yoga free from elaboration. When this yoga arises, all previous dharmas become outer shells, and the elaboration of terminology ceases, like a poor person finding a jewel. Without distraction, practice diligently, and all appearing objects, such as white and red, are simultaneously realized as the unborn nature of one's own mind. This is called the yoga of one taste of many. The sign of this yoga arising is that the conceptualizations of grasping and being grasped naturally subside, and although various appearances arise, one knows that they arise from the essence of the co-emergent mind. By practicing this, the object of meditation and the meditator are separated, and the essence of awareness becomes one taste in unbornness. All appearing objects are realized as one taste in unbornness. The continuous flow between meditative equipoise and post-meditation is the sign of this meditation, which is one's own mind.
་སངས་རྒྱས་སུ་ལྷུན་གྱིས་གོ། སྣང་བའི་མེ་དབལ་རྩད་ནས་ཞི། ཡོན་ཏན་ཤུགས་ཀྱིས་སྐྱེ་བ་ཡིན། མེད་ཀྱི་རྣལ་འབྱོར་བྱ་བ་ཡིན་གསུང་། དེ་ཡང་དུས་བཞི་དང་སྦྱར་ན་རྩེ་གཅིག་གི་དུས་སུ་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པའི་དུས་ཟེར་བ་ཡིན་གསུང་། སྤྲོས་བྲལ་རྒྱུད་ལ་སྐྱེས་པའི་དུས་སུ་གཉིས་སུ་མེད་པའི་དུས་སུ་བྱ་བ་ཡིན་གསུང་། དུ་མ་རོ་གཅིག་རྒྱུད་ལ་སྐྱེས་ཙ་ན་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་དུས་བྱ་བ་ཡིན་གསུང་། སྒོམ་མེད་རྣལ་འབྱོར་རྒྱུད་ལ་སྐྱེས་ཙ་ན་རྣམ་པར་དག་པའི་དུས་བྱ་བ་ཡིན་གསུང་། 1-19-18b རང་གི་སེམས་ཀྱི་ངོ་བོ། རང་བཞིན། མཚན་ཉིད་གསུམ་ལ། ངོ་བོ་གསལ་ལ་རྟོག་པ་མེད་པ། རང་བཞིན་སྐྱེ་འགག་གནས་གསུམ་དང་བྲལ་བ། མཚན་ཉིད་འཁོར་འདས་གཉིས་ཀ་སྣང་བ། དེ་གསུམ་ཡང་རྩེ་གཅིག་གི་དུས་སུ་ངོ་བོ་རྟོགས། སྤྲོས་བྲལ་གྱི་དུས་སུ་རང་བཞིན་རྟོགས། རོ་གཅིག་གི་དུས་སུ་མཚན་ཉིད་རྟོགས་པ་ཡིན་གསུང་། དེ་ཡང་རྣལ་འབྱོར་རྣམ་པ་བཞིའི་རིམས་ཀྱིས་རང་གི་སེམས་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཆོས་སྐུར་རྟོགས་ཀྱང་། ན་ཚ་དང་སྡུག་བསྔལ་འོང་བ་ནི་ཐ་མལ་པའི་ལུས་རྒྱ་དང་མ་བྲལ་བས་ལན་པ་ཡིན་ཏེ། སེང་གེ་དང་ཁྱུང་གི་ཕྲུ་གུ་ལྟ་བུ། སེང་གེ་ལུས་ལ་རྩལ་གསུམ་རྫོགས་ཀྱང་མངལ་རྒྱས་འཐུམས་པ་དང་འདྲ་གསུང་། ཁྱུང་ཕྲུ་གུ་གཤོག་ཕྲུགས་རྒྱས་ཀྱང་སྒོང་ལྤགས་ཀྱིས་འཐུམས་པ་དང་འདྲ་སྟེ། ནང་དུ་སེམས་ཆོས་སྐུར་རྟོགས་ཀྱང་སྔར་གྱི་ལས་ཀྱིས་བསྐྱེད་པའི་ལུས་རྒྱ་དང་མ་བྲལ་བས། བདེ་སྡུག་དང་མི་འདོད་པའི་རྐྱེན་བྱུང་བ་ལ་འགལ་བ་མེད་པ་ཡིན་གསུང་། དེ་ལྟར་རྣལ་འབྱོར་བཞིའི་སྒོ་ནས་ཉམས་སུ་བླང་སྟེ། འཆི་བའི་དུས་འབྱུང་བ་བཞི་རིམ་གྱིས་ཐིམ་ནས་རླུང་སེམས་རྩ་དབུ་མར་འདུས་པའི་དུས་སུ་ཆོས་ཉིད་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས་རང་བཞིན་གྱིས་རྒྱུད་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི། ལ་སྐྱེ་བ་དེ། སྔར་རྣལ་འབྱོར་པས། བསྒོམས་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་ངོ་ཤེས་ཏེ་དྭ་ཕྲུག་མ་དང་ཕྲད་པའམ། སྔར་འགྲིས་ཀྱི་མི་དང་ཕྲད་པ་ལྟར་ངོ་ཤེས་ཏེ། འོད་གསལ་བསྒོམ་པའི་དུས་ཀྱི་འོད་གསལ་དང་། འཆི་བའི་དུས་ཀྱི་འོད་གསལ། གཉིས་མེད་དུ་གྱུར་པ་དེ་ལ་གསང་སྔགས་ཀྱི་ལུགས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་དངོས་གྲུབ་ཚེ་གཅིག་ལུས་གཅིག་གིས་སངས་རྒྱ་བ་དེ་ལ་ཟེར་བ་ཡིན། ད་ལྟ་མ་བསྒོམས་ན་དེ་ངོ་མི་ཤེས་པས་ལུས་བྱེ་བྲག་པ་ཅན་ལ། སྲེད་པ་དང་རྒྱལ་ 1-19-19a པོའི་བུ་ལ་སོགས་པ། ཁྱི་ཕག་ལ་སོགས་པ། བྱེ་བྲག་ཅན་མ་ཡིན་པ་ལ་སྲེད་པ་ལ་སོགས་པའི་སྟོབས་ཀྱིས། ཡང་དང་ཡང་དུ་ལུས་ལེན་པས་འཁོར་བར་འཁྱམས་པ་ཡིན་གསུང་། དེ་ལྟར་སེམས་ཉིད་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་སྤྲོས་མེད་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་ཡེ་ཤེས། དམིགས་གཏད་དང་བྲལ་ཞིང་ལྷུག་པར་འཇོག་པའི་དུས་སུ་མཚན་བཅས་ཀྱི་དགེ་བ་བཞག་སྙམ
【現代漢語翻譯】 證悟成佛自然而然，現象之火焰徹底寂滅，功德自然而然生起，此乃無修瑜伽之行持。若與四時相應，則于專注之時，稱為自然成就之時。于離戲之傳承生起之時，稱為無二之時。于諸多成一味之傳承生起之時，稱為不可思議之時。于無修瑜伽之傳承生起之時，稱為完全清凈之時。 自身心之體性、自性、特徵三者，體性光明而無分別，自性遠離生、滅、住三者，特徵為輪迴與涅槃皆顯現。此三者，于專注之時證悟體性，于離戲之時證悟自性，於一味之時證悟特徵。如是，以四種瑜伽之次第，縱然證悟自心為俱生法身，然病痛與痛苦之生起，乃因尚未脫離凡庸之身束縛所致，如獅子與鵬鳥之幼崽。獅子之身雖具足三種能力，然如被胎盤包裹。鵬鳥之幼崽雖羽翼豐滿，然如被蛋殼包裹。內在雖證悟自心為法身，然因尚未脫離往昔業力所生之身束縛，故生起苦樂與不悅之境，此乃自然之理。如是，透過四種瑜伽之門徑修持，于臨終之時，四大次第融入，風心融入中脈之時，以法性俱生智，自然了知一切眾生之傳承。往昔瑜伽士以修持之力，如孤兒遇母，或如故人相逢般，了知彼等。光明禪修時之光明，與臨終時之光明，二者無別，此乃密宗之大手印成就，即一生一世成就佛果。若今不修，則臨終時無法了知，故對特殊之身，如王子等，或如犬豕等，或對非特殊之境生起貪戀等，以此等力量，反覆受生，故於輪迴中流轉。如是，心性本具大手印，離戲俱生智，于無執且放鬆安住之時，若覺立下有相之善根，亦無妨。
【English Translation】 Enlightenment is spontaneously accomplished, the flames of phenomena are completely extinguished, and virtues arise effortlessly. This is the practice of non-meditation yoga. When related to the four times, the time of spontaneous accomplishment is called the time of single-pointedness. When the lineage of non-elaboration arises, it is called the time of non-duality. When many become one taste in the lineage, it is called the time of inconceivability. When non-meditation yoga arises in the lineage, it is called the time of complete purification. Regarding the three aspects of one's own mind—essence, nature, and characteristic—the essence is clear and without conceptualization, the nature is free from arising, ceasing, and abiding, and the characteristic is that both samsara and nirvana appear. These three are realized in the time of single-pointedness, the essence is realized in the time of non-elaboration, and the characteristic is realized in the time of one taste. Thus, through the sequence of the four yogas, even if one realizes one's own mind as the co-emergent Dharmakaya, sickness and suffering arise because one has not yet separated from the bonds of an ordinary body, like the cubs of lions and garudas. Although the lion's body is complete with three strengths, it is like being wrapped in the placenta. Although the garuda's cub has fully grown wings, it is like being wrapped in an eggshell. Although one realizes the mind as Dharmakaya within, because one has not separated from the bodily bonds created by past karma, there is no contradiction in the occurrence of happiness, suffering, and undesirable circumstances. Thus, practicing through the gateway of the four yogas, at the time of death, the four elements gradually dissolve, and at the time when wind and mind gather in the central channel, with the wisdom of the co-emergent nature of reality, one naturally recognizes the lineage of all sentient beings. That birth is recognized by the yogi of the past through the power of meditation, like an orphan meeting its mother or like meeting an old acquaintance. The luminosity of the time of luminous meditation and the luminosity of the time of death become inseparable. This is called the great seal (Mahamudra) accomplishment of the secret mantra tradition, which is the attainment of Buddhahood in one lifetime and one body. If one does not meditate now, one will not recognize it at that time, and therefore, due to attachment to a particular body, such as a prince, or to beings such as dogs and pigs, or due to attachment to non-particular circumstances, one repeatedly takes bodies and wanders in samsara. Thus, the mind itself is the great seal, the co-emergent wisdom of non-elaboration. When one rests without fixation and relaxed, it is fine even if one thinks of establishing virtuous roots with characteristics.
་ན། རྗེས་ཀྱི་དུས་སུ་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་བསགས་པས་ནང་གི་རྟོགས་པ་བོགས་འདོན་པས་གལ་ཤིན་ཏུ་ཆེ་གསུང་། ནང་དུ་མཉམ་བཞག་གསལ་བར་གྱུར་པས། རྗེས་ཀྱི་དུས་སུ་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་ཐམས་ཅད་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུར་ཤེས་པས་སྟོབས་དང་ལྡན་པར་གྱུར་ཏེ། རྟོགས་པ་སྐྱེ་བ་མྱུར་བ་ཡིན་གསུང་། །བཤེས་གཉེན་དམ་པས་གསུངས་པ་རྣམས། །གུས་པའི་ཡིད་ཀྱིས་ཡི་གེར་བཀོད། །སྒྲོ་སྐུར་དྲིན་དུ་མི་བཟོ་ལ། །ཡི་གེ་སྤེལ་བར་མི་བྱ་གསུང་།། །། ༄། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་ལམ་ཉམས་སུ་ལེན་པ་ལ་དང་པོ་ངོ་བོའམ་བཞག་ཐབས་གསུམ། བླ་མ་མཁའ་འགྲོའི་ཚོགས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་ལམ་ཉམས་སུ་ལེན་པ་ལ། དང་པོ་ངོ་བོའམ་བཞག་ཐབས་གསུམ་ལས། སོ་མར་བཞག །པ་ནི་ཐ་མལ་གྱི་ཤེས་པ་གང་གིས་ཀྱང་མ་བསླད་པར་འཇོག་པའོ།། རང་གར་བཞག །པ་ནི་དེ་ཡང་འཇོག་ཤེས་རབ་འབྲིང་གསུམ་ནི་ངོ་བོ་བཟང་ངན་དུ་མི་འཛིན་པའོ།། ལྷུག་པར་བཞག་པའོ།། ངོ་བོ་ལ་ཉོན་མོངས་པ་དང་རྣམ་པར་རྟོག་པས་མི་གནོད། དེ་བརྟན་པར་བྱེད་པའི་གྲོགས་གསུམ་ནི། འབད་རྩོལ་མེད་པས་སོ་མ་བརྟན་པར་བྱེད། རྟེན་གང་ལ་ཡང་མི་གནས་པས་རང་ག། བརྟན་པར་བྱེད། ཉམས་སུ་མྱོང་བ་ལ་མྱོང་བར་མི་འཛིན་པས་ལྷུག་པ་བརྟན་པར་བྱེད་དོ།། དེ་ལྟ་བུ་མ་མྱོང་བ་མེད་པས། དེའི་ཁྱད་པར་གསུམ་ནི། སོ་མ་བརྟན་པས་རྒྱུ་འབྲས་དུས་མཚུངས་པའི་ཁྱད་པར། རང་གར་བརྟན་པས་མཚན་མ་རང་སར་གྲོལ་བའི་ཁྱད་པར། ལྷུག་ 1-19-19b པ་བརྟན་པས་སྤྱོད་ལམ་རྣམ་བཞི་ལ་ཁྱད་པར་མེད་པའི་ཁྱད་པར་རོ།། །། ༄། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ལ་དུས་གསུམ་ཡོད། ན་མོ་རཏྣ་བྷྱཿ ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ལ་དུས་གསུམ་ཡོད་དེ། ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པའི་དུས་ནི། སེམས་ཀྱི་ངོ་བོ་ལ་བརྟན་ཞིང་དབང་ཐོབ་པ་སྙམ་བྱེད་ཙ་ན། སངས་རྒྱས་ཀྱི་རྟེན་སྐྱེས་པ་ཡིན་ཏེ། ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་པའོ། །བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་དུས་ནི། གཟུང་འཛིན་གཉིས་མེད་དུ་རྟོགས་པ་ལ་བྱ་སྟེ་བདེན་པ་མཐོང་བའོ། །བདེ་བ་ཆེན་པོའི་དུས་ནི། སྲིད་པའི་ས་བོན་རྣམ་པར་ཤེས་པ་འགགས་ནས་ཆོས་སྐུ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་མངོན་དུ་བྱས་པའོ། །སྤྱིར་གྱིས། དངོས་པོའི་གནས་ལུགས་རྟོགས་ན་ལྟ་བ། དེའི་ངང་ལས་མ་ཡེངས་པ་སྒོམ་པ། དེ་དང་མི་འབྲལ་བ་སྤྱོད་པ། དེ་རེ་དོགས་དང་བྲལ་བ་འབྲས་བུའོ། །ལར་ངེས་ཤེས་སྐྱེས་ན་ལྟ་བ་ཡིན། །སེམས་ཉིད་རྟོགས་ན་རྟོགས་པ་ཡིན། །བྱ་བ་བཏང་ན་སྒོམ་ཆེན་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་སོ། །འོད་གསལ་སྟོར་བ་བཙལ་བ་ནི། ཆོས་ཟབ་མོ་བལྟས་པའམ། སྒྲའི་བྱེ་བྲག་ལ་གཏད་པའམ། ཆོས་དང་མཐུན་པའི་གླེང་སློངས་བྱས་པས་རྙེད་གསུང་། འོད་གསལ་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་ནི་འདི་ལྟ་སྟེ། རང་ཉིད་ལས་འཕྲོར་ལྡན་པ་དང་། བླ་མའི་བྱིན་རླབས་ལྡན་པ་ལ། །དད་གུས་བྱ་ཞིང་གསོལ་འདེབས་དང་། །ཐབས་ལམ་
【現代漢語翻譯】 那，後世積累福德資糧至關重要，因為它能提升內在的證悟。當內在的禪定變得清晰時，後世對一切福德資糧都視如幻象，從而變得強大，證悟的生起也會更加迅速。 這些都是上師的教誨，我以恭敬之心記錄下來。不增不減，不作潤色，也不隨意傳播。 大手印的修持之道，首先是本體或安住之法有三。 頂禮上師空行眾！大手印的修持之道，首先是本體或安住之法有三： 索瑪安住（藏文：སོ་མར་བཞག）：是指將本來的覺性不為任何尋常意識所染污地安住。 任運安住（藏文：རང་གར་བཞག）：是指安住于對好壞不作分別的中、上、下三種智慧之中。 放鬆安住（藏文：ལྷུག་པར་བཞག་པའོ）：本體不會被煩惱和分別念所擾亂。穩固本體的三種助緣是：不費力氣能使索瑪穩固；不依賴任何事物能使任運穩固；不執著于體驗能使放鬆穩固。 因為沒有不曾體驗過這些，所以有三種差別：索瑪穩固具有因果同時的差別；任運穩固具有自性解脫的差別；放鬆穩固具有行住坐臥四種行為沒有差別的差別。 大手印有三個時期。 那摩Ra特那 布雅哈（梵文天城體：नमोरत्नभ्यः，梵文羅馬擬音：Namo Ratna bhyah，皈依三寶）。大手印有三個時期： 任運成就之時：當覺得對心的本體穩固且有掌控時，就生起了佛的所依，這就是任運成就。 不可思議之時：是指證悟能取所取二取不二，即是見到了真諦。 大樂之時：是指有之種子——阿賴耶識滅盡，從而現前法身大手印。 總的來說，證悟諸法實相是見；不離此見是修；不離此修是行；遠離希求和疑慮是果。 通常，生起定解就是見；證悟心性就是證悟；放下一切作為就是大禪修。如是說。尋找遺失的光明，可以通過閱讀甚深佛法、專注于聲音的差別、或進行與佛法相應的討論來找到。生起光明的因是：自身具有殊勝的因緣，並具足上師的加持，對此生起虔誠和恭敬，並不斷祈禱，以及運用方便道。
【English Translation】 Then, accumulating merit in the future is extremely important because it enhances inner realization. When inner Samadhi becomes clear, one becomes powerful by knowing all the accumulations of merit in the future as illusory, and the arising of realization will be faster. These are the words of the holy guru, which I have written down with respectful mind. Do not add or subtract, do not embellish, and do not spread the letters casually. For practicing the path of Mahamudra, first there are three aspects of the essence or the method of abiding. Homage to the Guru and the assembly of Dakinis! For practicing the path of Mahamudra, first there are three aspects of the essence or the method of abiding: Soma Abiding: This refers to abiding in the original awareness without being defiled by any ordinary consciousness. Effortless Abiding: This refers to abiding in the middle, upper, and lower wisdoms without distinguishing between good and bad. Relaxed Abiding: The essence is not harmed by afflictions and discriminations. The three aids to stabilize it are: Effortlessness stabilizes Soma; Non-reliance on anything stabilizes Effortless; Non-attachment to experience stabilizes Relaxed. Because there is no one who has not experienced these, there are three differences: Soma stability has the difference of simultaneous cause and effect; Effortless stability has the difference of self-liberation; Relaxed stability has the difference that there is no difference in the four behaviors of walking, standing, sitting, and lying down. There are three times in Mahamudra. Namo Ratna bhyah. There are three times in Mahamudra: The time of spontaneous accomplishment: When one feels stable and in control of the nature of mind, the basis of the Buddha is born, which is spontaneous accomplishment. The time of the inconceivable: It refers to the realization that the grasped and the grasper are non-dual, which is seeing the truth. The time of great bliss: It refers to the cessation of the seed of existence, the Alaya consciousness, and the manifestation of the Dharmakaya Mahamudra. In general, realizing the nature of phenomena is view; not being distracted from it is meditation; not being separated from it is conduct; being free from hope and doubt is the result. Generally, generating certainty is view; realizing the nature of mind is realization; abandoning actions is great meditation. It is said. Finding the lost luminosity can be achieved by reading profound Dharma, focusing on the distinctions of sound, or engaging in discussions that are in accordance with the Dharma. The cause of the arising of luminosity is as follows: having a special connection from oneself, and having the blessings of the Guru, generating devotion and reverence for this, constantly praying, and using skillful means.
གཏུམ་མོ་བསྒོམས་པར་གྱུར་པ་དང་། །མ་བཅོས་གཉུག་དེའི་སྟེང་དུ་མའི་གདམས་ངག་དང་། །ཕྱི་ཡི་བསགས་སྦྱང་འབད་པའོ། །ཁ་ཅིག་བཀའ་གདམས་པ་ལ་སོགས་པ་ཀུན་རྫོབ་བྱང་ཆུབ་སེམས། །སྦྱོང་བ་ཡང་ནི་རྒྱུ་རུ་འདོད། །འཕེལ་བའི་རྒྱུ་ཡང་བསགས་སྦྱང་དང་། །བླ་མར་གསོལ་བ་གདབ་པ་དང་། །དབེན་པར་ནན་ཏན་གྱིས་བསྒོམ་དང་། །ཐབས་ལམ་གཅུན་པར་བྱ་བའོ། །ཐབས་ཀྱི་ཆ་ཡི་ཁྱེར་ལུགས་ནི། །བླ་མའི་ཞལ་ནས། རྗེ་བཙུན་མི་ལ། 1-19-20a ང་ལ་ཆོས་སྤྱོད་ལ་སོགས་པ། མི་དགོས་སྙམ་ཙ་ན་དགོས་བདོ་བ་ཡིན། ཤིན་ཏུ་ཡང་སྒོ་ལུས་ངག་གིས། མཐའ་ཡས་ནས་ཚོགས་བསགས། ཁྱད་པར་དུ་ཡང་བསྐྱེད་རིམས་གཟུགས་སྐུ་གཉིས་ཀྱི་རྒྱུ་ཡིན་པས། བསྒོམ་པ་དང་། སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་བསྒོམ་པ་གལ་ཆེ་གསུང་། ལུས་ངག་གི་སྤྱོད་པ་རང་འགགས་སུ་སོང་ཙ་ན་མི་དགོས་པ་དེ་རང་ཡིན། དེ་ཡང་ལག་ཏུ་ལེན་ན་བྱམས་སྙིང་རྗེ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་གསུམ་སྔོན་དུ་བཏང་ལ། དེ་ནས་བསྐྱེད་རིམས་སྐད་ཅིག་དྲན་རྫོགས་སམ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་ལ་སོགས། ཅི་རིགས་སུ་བསྒོམ། དེ་ནས་འོད་རྫོགས་རིམས། གསལ་བསྒོམ་གསུངས། སྤྱན་སྔ་བའི་ཞལ་ནས། ཐབས་ལ་ཅི་ཙམ་དུ་ཤས་ཆེར་སྤྱད་ན་ནང་གི་རྟོགས་པ་འཕེལ་སྟོབས་ཆེ་བས་བསྒོམ། གསལ་བདོ་ཙ་ན་འཕྲོ་བཅད་ལ། དཀོན་མཆོག་མཆོད་ཅིང་གསོལ་བ་གདབ་གསུང་། བླ་མ་ཉིད་ཀྱི་ཉམས་མྱོང་ལ་ལུས་ངག་ལ་འབད་པ་དྲགས་ན་ནང་གི་ཉམས་མྱོང་འགྲིབས་འོང་གསུང་། གང་ཟག་ལ་རིགས་འོང་གསུང་ངོ་། །ཞི་གནས་རྩེ་གཅིག་པ་དེ་ཉིད་བདེ་བའི་ཤས་ཆེ་ཞིང་དེ་ལ་ཞེན་ན་འདོད་ཁམས་པ་ཉེ་བར་ལེན་པའི་རྒྱུ། གསལ་བ་ཤས་ཆེ་ན་གཟུགས་ཁམས་ཉེ་བར་ལེན་པའི་རྒྱུ། མི་རྟོགས་པ་ཤས་ཆེ་ན་གཟུགས་མེད་ཁམས་ཉེ་བར་ལེན་པའི་རྒྱུ། སྟོང་པ་ཤས་ཆེ་སྟེ་ལས་འབྲས་ཁྱད་དུ་གསོད་ན་ངན་འགྲོ་ཉེ་བར་ལེན་པའི་རྒྱུ། དེ་ཁྱད་དུ་མི་གསོད་ཀྱང་སྙིང་རྗེ་ལ་སོགས་པ་ཤས་ཆུང་ན་ཐེག་པ་དམན་པའི་རྒྱུར་ཡང་འགྲོ་སྲིད་དོ། །ཞི་གནས་རྩེ་གཅིག་པ་དེ་ཉིད་བྱམས་པ་དང་སྙིང་རྗེ་ལ་སོགས་པའི་ཐབས་ཀྱིས་ཟིན་ཅིང་། བདག་མེད་པའི་རྣམ་པའམ། འོད་གསལ་གྱི་རོ་དང་ལྡན་ན་བླ་ན་མེད་པའི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ལམ་དུ་འགྱུར་བར་རིག་པར་བྱའོ། །དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་སྟོན་པའི་ཞལ་ནས། 1-19-20b བླ་མ་ལྔ་བཅུ་ལྔ་ལ་གདམས་པ་དང་། རྗེས་སུ་བསྟན་པ་གཉིས་གཉིས་ཞུས་པས། རྩ་བ་བཅུ་མཐུན་ཏེ། དེ་གཉིས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི། སློབ་མ་ལམ་དུ་འཇུག་པའི་ཆོས་སྟོན་པ་ལ་གདམ་པ་ཞེས་བྱ་ལ། ལམ་ལས་འཁྱོག་ཏུ་མི་སྟེར་བའི་ཆོས་སྟོན་པ་ལ་རྗེས་སུ་སྟོན་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཁོ་བོས་དཔྱད་ན། ལམ་གྱི་ཆོས་སྟོན་པ་ནི་གདམས་ངག །དེའི་འགལ་རྐྱེན་སྤོང་ཞིང་མཐུན་རྐྱེན་སྒྲུབ་པའི་ཆོས་སྟོན་པ་ནི་རྗེས་སུ་བསྟན་པའོ། །ཡང་ཐུན་མོང་གི་ཆོས་བཞི་ནི། ཐམས་ཅད་ཕྱ
【現代漢語翻譯】 觀修拙火（藏文：གཏུམ་མོ་），安住于未造作的本初狀態，這是母親的教誨，以及外在的積累和凈化的努力。有些人，如噶當派（藏文：བཀའ་གདམས་པ་）等，認為世俗菩提心（藏文：ཀུན་རྫོབ་བྱང་ཆུབ་སེམས།）的修習也是成佛之因。 增長之因是積累和凈化，向喇嘛祈請，在寂靜處精進禪修，以及嚴謹地運用各種方法。關於運用方法的要點，喇嘛說：『米拉日巴尊者（藏文：རྗེ་བཙུན་མི་ལ།），當我感到不需要修行等時，那才真正需要。務必通過身語意，無邊地積累資糧，特別是生起次第（藏文：བསྐྱེད་རིམས་）是色身（藏文：གཟུགས་སྐུ་）之因，所以修習生起次第和偉大的慈悲心非常重要。』當身語的行為自然止息時，那才是真正的不需要。如果付諸實踐，首先要發起慈愛、悲憫和菩提心這三種心，然後修習生起次第，無論是剎那生圓次第還是圓滿次第等，根據情況修習。之後是光明圓滿次第，修習明觀。 香巴的導師說：『在運用方法上，越是努力，內在的證悟就越能增長，所以要禪修。』當明晰時，就停止散亂，供養三寶並祈請。喇嘛自己的經驗是，如果身語過於努力，內在的體驗就會減少。這取決於個人。專注的止禪（藏文：ཞི་གནས་རྩེ་གཅིག་པ་）更容易帶來安樂，如果執著於此，就會成為接近欲界的因。如果明晰佔主導，就會成為接近色界的因。如果無分別念佔主導，就會成為接近無色界的因。如果空性佔主導，但輕視業果，就會成為接近惡道的因。即使不輕視業果，但慈悲心等較少，也可能成為小乘道的因。』 專注的止禪，如果被慈愛和悲憫等方法所攝持，並具有無我之相或光明之味，那麼要知道，它將轉變為無上菩提之道。善知識導師說：『我向五十五位喇嘛請教了教誨和隨教，發現十個根本相同。』這兩者的區別是：引導弟子進入正道的教法稱為教誨，而引導弟子不偏離正道的教法稱為隨教。我分析認為，引導正道的教法是教誨，而避免違緣、成就順緣的教法是隨教。 共同的四法是：一切都...
【English Translation】 Having meditated on Tummo (Tibetan: གཏུམ་མོ་), abiding in the uncreated, original state, this is the mother's instruction, and the effort of external accumulation and purification. Some, such as the Kadampa (Tibetan: བཀའ་གདམས་པ་), consider the practice of conventional Bodhicitta (Tibetan: ཀུན་རྫོབ་བྱང་ཆུབ་སེམས།) as a cause for Buddhahood. The cause of increase is accumulation and purification, praying to the Lama, diligently meditating in solitude, and strictly applying various methods. Regarding the key points of applying methods, the Lama said: 'Jetsun Milarepa (Tibetan: རྗེ་བཙུན་མི་ལ།), when I feel that I don't need practice, etc., that's when it's truly needed. Be sure to accumulate merit limitlessly through body, speech, and mind, especially since the generation stage (Tibetan: བསྐྱེད་རིམས་) is the cause of the Form Body (Tibetan: གཟུགས་སྐུ་), so practicing the generation stage and great compassion is very important.' When the actions of body, speech, and mind naturally cease, that is the true state of not needing. If put into practice, first generate the three minds of loving-kindness, compassion, and Bodhicitta, then practice the generation stage, whether it's the instantaneous or complete generation stage, etc., practice according to the situation. After that is the luminous completion stage, practice clarity. The Shampa's teacher said: 'The more effort you put into applying methods, the more your inner realization will grow, so meditate.' When it becomes clear, stop the distraction, make offerings to the Three Jewels and pray. The Lama's own experience is that if the body and speech are too effortful, the inner experience will diminish. This depends on the individual. Focused Shamatha (Tibetan: ཞི་གནས་རྩེ་གཅིག་པ་) is easier to bring happiness, and if you cling to it, it will become the cause of approaching the desire realm. If clarity dominates, it will become the cause of approaching the form realm. If non-conceptual thought dominates, it will become the cause of approaching the formless realm. If emptiness dominates, but you despise the law of karma, it will become the cause of approaching the lower realms. Even if you don't despise the law of karma, but compassion, etc., are less, it may become the cause of the Hinayana path.' Focused Shamatha, if it is grasped by methods such as loving-kindness and compassion, and has the aspect of selflessness or the taste of luminosity, then know that it will transform into the path of unsurpassed Bodhi. The virtuous friend and teacher said: 'I asked fifty-five Lamas for instructions and subsequent teachings, and found that ten roots were the same.' The difference between the two is: the teaching that guides disciples onto the path is called instruction, and the teaching that guides disciples not to deviate from the path is called subsequent teaching. I analyze that the teaching of the path is instruction, and the teaching that avoids obstacles and accomplishes favorable conditions is subsequent teaching. The four common practices are: everything...
ག་རྒྱ་ཆེན་པོར་རྟོགས་ཀྱང་། བླ་མ་སྤྱི་བོར་བསྒོམ་ཞིང་འདུས་བྱས་ཀྱི་དགེ་བ་ལ་འབད། ཅི་བྱེད་ཆོས་སུ་འགྲོ་ཡང་སྡིག་པ་ཕྲ་བ་ལ་འཛེམ། དབེན་པ་དང་གྲོང་ལ་ཁྱད་མེད་ཀྱང་དབེན་པ་བརྟེན་ལ་བསྒོམ། ཙོག་པུ་དང་ཉལ་བ་ཁྱད་མེད་ཀྱང་ཙོག་པུ་བྱས་ལ་བསྒོམ། ཐུན་མོང་གི་ཆོས་བཞིའོ། །ཡང་རྟག་ཏུ་ཡིད་ལ་བྱ་བའི་ཆོས་བཞི་ནི། བྱམས་པ་དང་སྙིང་རྗེ། དགའ་བ་དང་བཏང་སྙོམས། འཆི་བ་མི་རྟག་པ། ལས་རྒྱུ་འབྲས་འཁོར་བའི་སྡུག་བསྔལ་རྣམས་དྲན་པར་བྱ་བ་དང་གཅིག །རང་ལྷར་བསྒོམ། ཡེ་ཤེས་སེམས་དཔའ་སྤྱན་དྲངས་ལ་སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ལ་མཆོད་བསྟོད་ཡིད་ལ་བྱ་བ་དང་གཉིས། སྤྱོད་ལམ་ཐམས་ཅད་དུ་བླ་མའི་རྣལ་འབྱོར་བསྒོམ་ཞིང་སེམས་མ་བཅོས་པར་བཞག་པ་དང་གསུམ། སྐབས་སྐབས་སུ་བསྔོ་བ་བྱ་ཞིང་སྨོན་ལམ་གདབ་པ་དང་བཞིའོ། །ཡིད་ལ་བྱ་བའི་ཆོས་བཞི་རིན་པོ་ཆེས་དམ་པ་སྐྱེས་པོ་ལ་གདམས་པའོ།། །། ༄། །མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་ཆོས་ཡང་འཇུག་ལྡོག་གི་བྱེ་བྲག། ན་མོ་རཏྣ་གུ་རུ། མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་ཆོས། ཡང་འཇུག་ལྡོག་གི་བྱེ་བྲག་ནི། འཁོར་བའི་ཆོས་ལ། འཇུག་པའི་ཉམས་གསུམ། ལྡོག་པའི་ཉམས་གསུམ་མོ། །དང་པོ་འཇུག་པའི་ཉམས་གསུམ་ནི། རིན་པོ་ཆེ་གསེར་གླིང་དུ་ 1-19-21a ཕྱིན་པ་ཅི་སྣང་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོར་ཤར་བ། ལྟ་བུའི་ཉམས། སྨན་དོན་ཉམས་སུ་མྱོང་བ། གྱི་རོ་བྲོ་བ་ཤེས་པ་ལྟ་བུའི་ཉམས་དང་། རིན་པོ་ཆེའི་སྨན་དང་ཕྲད་པ་ལྟ་བུའི་ཉམས་ཏེ་དེ་གསུམ་ཞེན་པ་མེད་པའི་ཚུལ་གྱིས་བསྐྱང་ངོ་། །གཉིས་པོ་ལྡོག་པའི་ཉམས་ནི། འགྲོན་པོ་ལམ་ངེས་ནས་ཕ་ཡུལ་དྲན་པ་ལྟ་བུའི་ཉམས་དང་། གོང་དུ་སློབ་གཉེར་དང་དབང་བསྐུར་བ་དང་། བླ་མ་ལ་བསྙེན་བཀུར་དང་། ཉམས་ལེན་ལ་སོགས་ལ་དེས་པ་དེ་རྗེས་ལ་ཚོར་བའི་ཕྱག་ལ་སོགས་པ་དྲན་ནས་ཉམས་ལེན་ལ་སོགས་པའོ།། སྐྱེས་བུ་དུས་ཡོལ་བ་ལྟ་བུའི་ཉམས་དང་། སྟོང་པ་ཉིད་བསྒོམས་པས་རྟགས་དང་མཚན་མ་ལ་སོགས་པ་མ་བྱུང་ནས་ཡི་ཆད་པའོ།། བརྟེན་ཉེས་བདུད་དུ་ལོངས་པ་ལྟ་བུའི་ཉམས་ཏེ། གཞན་དག་གིས་བསྐྱེད་རིམས་བསྒོམ་པར་འཇོག །འཇིག་རྟེན་ལྷ་འདྲེ་བསྒྲུབས་ནས་ནུས་པ་འབྱུང་བ་ལ། གོང་གི་ལྟར་བདག་གིས་མ་བྱུང་སྙམ་ནས་ལོག་པའོ།། དེ་རྣམས་བྱུང་བའི་དུས་སུ། གཉེན་པོ་སྟོབས་ཅན་གྱི་སྒོམ་གྱིས་བཟློག་པར་བྱའོ།། གཉེན་པོ་སྟོབས་ཅན་གྱི་སྒོམ་ནི། མི་ལུས་ཐོབ་ཀྱང་ཡུན་ཐུང་བ་དང་། སྐྱེ་རྒས་ན་འཆི་དང་། རིགས་དྲུག་གི་སྡུག་བསྔལ་དང་། ཁྱད་པར་དུ་ངན་སོང་གསུམ་གྱི་སྡུག་བསྔལ་ཆེ་བ་དང་། དེ་རྣམས་ཀྱི་གཉེན་པོར་བླ་མ་དམ་པའི་གདམས་ངག་རྟག་ཏུ་དྲན་ཅིང་མ་བརྗེད་པ་མ་ཡེངས་པ་གལ་ཆེའོ།། འདིས་ཀྱང་བསྟན་པ་དང་སེམས་ཅན་ལ་ཕན་པ་རྒྱ་ཆེན་པོ་འབྱུང་བར་གྱུར་ཅིག། །།བཀྲ་ཤིས་དཔལ་གྱིས་འཇིག་རྟེན་བད
【現代漢語翻譯】 即使對廣大的法義有所領悟，也要將上師觀想于頭頂，精勤于有為的善行。即使所做的一切都符合正法，也要戒慎細微的罪惡。即使寂靜處和城市沒有差別，也要依賴寂靜處進行禪修。即使坐著和躺著沒有差別，也要坐著進行禪修。這是共同的四法。 此外，要常常憶念的四法是：慈愛、悲憫、喜悅和平等舍。憶念死亡無常、業果以及輪迴的痛苦，這是第一。觀想自己為本尊，迎請智慧勇識，對諸佛和菩薩進行供養和讚頌，這是第二。在一切行為中修持上師瑜伽，並將心安住在不造作的狀態，這是第三。時時進行迴向和發願，這是第四。這憶念的四法是珍寶般殊勝的教言，是給予修行者的忠告。 關於超越痛苦之法的進入和返回的差別： 皈敬上師寶！關於超越痛苦之法的進入和返回的差別是：對於輪迴之法，有進入的三種體驗和返回的三種體驗。 首先，進入的三種體驗是：如同珍寶到達黃金島，一切顯現都成為大手印（藏文：ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ，梵文天城體：महामुद्रा，梵文羅馬擬音：Mahāmudrā，漢語字面意思：大手印）的顯現的體驗；如同體驗藥物的功效，知道味道的體驗；如同遇到珍寶般的藥物的體驗。這三種體驗要以不執著的方式來修持。 第二，返回的三種體驗是：如同旅客確定了道路，思念家鄉的體驗；先前學習、接受灌頂、侍奉上師以及進行實修等等，之後回憶起這些而進行實修的體驗；如同修行者錯過時機的體驗，因為修習空性（藏文：སྟོང་པ་ཉིད，梵文天城體：शून्यता，梵文羅馬擬音：Śūnyatā，漢語字面意思：空性）而沒有出現任何徵兆和跡象，因而感到沮喪；如同依賴錯誤的事物而變成魔障的體驗，其他人專注于生起次第的修習，或者修持世間神祇和鬼怪而產生力量，自己卻認為沒有像他們一樣而感到沮喪。在這些情況發生時，要用強大的對治法來扭轉局面。 強大的對治法是：即使獲得了人身，壽命也是短暫的；以及生老病死；六道輪迴的痛苦，特別是三惡道的巨大痛苦；爲了對治這些，要始終憶念殊勝上師的教言，不要忘記和散亂，這一點至關重要。愿此也能為佛法和眾生帶來廣大的利益！吉祥如意！
【English Translation】 Even if one has realized the vastness, contemplate the guru on the crown of your head and strive for virtuous actions that are conditioned. Even if everything you do accords with Dharma, be wary of even the slightest sin. Even if there is no difference between solitary places and cities, rely on solitary places and meditate. Even if there is no difference between sitting and lying down, meditate while sitting. These are the four common Dharmas. Furthermore, the four Dharmas to always keep in mind are: loving-kindness, compassion, joy, and equanimity. Remembering death and impermanence, the law of karma, and the suffering of samsara is the first. Contemplate yourself as the deity, invite the wisdom being, and make offerings and praises to the Buddhas and Bodhisattvas is the second. In all activities, practice guru yoga and leave the mind in an uncorrected state is the third. Occasionally dedicate merit and make aspirations is the fourth. These four Dharmas to keep in mind are precious and supreme advice for practitioners. Regarding the distinctions of entering and returning in the Dharma of transcendence of sorrow: Homage to the Guru Ratna! The distinctions of entering and returning in the Dharma of transcendence of sorrow are: for the Dharmas of samsara, there are three experiences of entering and three experiences of returning. First, the three experiences of entering are: like a jewel arriving at the golden island, whatever appears dawns as Mahamudra (藏文：ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ，梵文天城體：महामुद्रा，梵文羅馬擬音：Mahāmudrā，漢語字面意思：Great Seal) experience; like experiencing the effect of medicine, knowing the taste experience; like encountering a jewel-like medicine experience. These three experiences should be cultivated without attachment. Second, the three experiences of returning are: like a traveler who has determined the path and remembers his homeland experience; previously studying, receiving empowerments, serving the guru, and practicing, and then remembering these and practicing experience; like a person who has missed the opportunity experience, because practicing emptiness (藏文：སྟོང་པ་ཉིད，梵文天城體：शून्यता，梵文羅馬擬音：Śūnyatā，漢語字面意思：Emptiness) and no signs or marks have arisen, and thus feeling discouraged; like relying on wrong things and turning into a demonic obstacle experience, others focus on practicing the generation stage, or practicing worldly gods and demons and generating power, and one thinks that one has not become like them and thus becomes discouraged. When these occur, one should reverse them with a powerful antidote. The powerful antidote is: even though one has obtained a human body, life is short; and birth, old age, sickness, and death; the suffering of the six realms, especially the great suffering of the three lower realms; to counteract these, it is crucial to always remember the instructions of the supreme guru, and not to forget or be distracted. May this also bring great benefit to the Dharma and sentient beings! May there be auspiciousness and glory!
ེ་གྱུར་ཅིག། །།
【現代漢語翻譯】 愿它實現！
【English Translation】 May it be so!