8thkarmapa04律經根本律廣疏辨總義與攝義課判及詞義等俱全之照明贍部莊嚴日輪論（1）.g2.0f

第八世噶瑪巴教言集8KM4律經根本律廣疏辨總義與攝義課判及詞義等俱全之照明贍部莊嚴日輪論 6-1a 律經根本律廣疏辨總義與攝義課判及詞義等俱全之照明贍部莊嚴日輪論 入本論 當知名義說論名 ༄༅། །འདུལ་བ་མདོ་རྩ་བའི་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་སྤྱིའི་དོན་མཐའ་དཔྱད་དང་བསྡུས་དོན་ས་བཅད་དང་འབྲུ་ཡི་དོན་མཐར་ཆགས་སུ་གཉེར་བ་བཅས་འཛམ་བུའི་གླིང་གསལ་བར་བྱེད་པའི་རྒྱན་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ཞེས་བྱ་བ་གླེགས་བམ་དང་པོ་བཞུགས་སོ།། 6-1b ༄༅། །བསོད་ནམས་ཡེ་ཤེས་ཚོགས་གཉིས་ཉི་འོད་བཟང་པོས་མཛེས་པའི་རྣམ་མཁྱེན་ཟླ་ཤེལ་ཁང་བཟང་ཉམས་དགའ་གྲུགས་རྗེའི་མདའ་ཡབ་དཀར་པོ་བྲེས། །ཆོས་འཁོར་བྱེ་བའི་ནོར་བུའི་ཕྲ་ཚོམ་བཀོད་པའི་མྱོས་སྲུང་རྩེར་ཕྱོགས་མངོན་པར་རྟོགས་པའི་ན་ཆུང་མ་རྣམས་འབྲས་ཐོབ་འཛུམ་དཀར་འགྱེད། །སྐུ་གསུམ་ཉི་མའི་རྒྱལ་མཚན་མངོན་བསྒྲེངས་མཆོག་གྲུབ་རྨ་བྱའི་གདུགས་ཀྱི་གྲིབ་བསིལ་སྲིད་གསུམ་འགྲོ་ལ་རབ་དགའ་སར་པའི་དབུགས་འབྱིན་སྦྱིན། །སྤྲིན་དཀར་ཕུང་པོའི་གྲོང་གི་ཟེར་འཕྲོག་གྲགས་སྙན་དཀར་པོའི་བ་དན་རབ་བསྐྱོད་ཕྱོགས་ཀྱི་རྒྱན་གྱུར་ཤྲཱི་མཱན་ཤཱཀྱ་མུ་ནི་ཀ །གང་དེའི་ཞབས་སེན་ཟླ་བ་དཀར་པོའི་ཕྲེང་། ། 6-2a དད་པའི་འཇའ་ཚོན་དབུས་ནས་གར་བྱེད་པོ། །སྐལ་བཟང་རྣམས་ཀྱི་གཙུག་གི་ཤར་རི་ལ། །མགོན་དུ་འཆར་བའི་རྒྱན་དེ་རྒྱལ་གྱུར་ཅིག །ཁམས་གསུམ་པོ་ལ་ཆགས་བྲལ་དྲི་མེད་པདྨའི་རྩེར། །ཡིད་སྲུབས་དཔུང་ཟློག་བུང་བ་རོལ་པའི་ཟློས་གར་གྱིས། །ཉེར་ཞིའི་སྦྲང་རྩི་ལྷག་མེད་རོ་མངར་ཐོབ་གྱུར་པ། །ཟག་མེད་གླུ་ལེན་དགྲ་བཅོམ་གཤོག་ཡངས་འདར་དེར་དད། །གསུང་རབས་ཨུཏྤལ་བཞད་པའི་ལྟེ་བ་ནས། །རྣམ་དཔྱོད་ཕམ་པ་བྲལ་བའི་ལུང་རིགས་ཀྱིས། །འདུལ་བ་ཡིད་བཞིན་མགྲིན་སྙན་བསྒྱུར་བྱས་ཏེ། །དོན་གྲུབ་གར་བྱེད་ཡོན་ཏན་འོད་ལ་འདུད། །ཐུབ་བསྟན་བྱི་དོར་བྱེད་པའི་རྔ་གསང་ཆེ། །ཆོས་མིན་ངོ་སྤྲོད་བྱེད་ཀྱིས་སྒྲོག་བཞིན་པར། །མ་ནོར་ལམ་བཟང་ཆར་རྒྱུན་འབེབས་པ་ཡི། །འགྲོ་བའི་སྲོག་འཛིན་ཀརྨ་ཀཿདེར་མོས། །གངས་རིའི་ལུས་ 6-2b ལྡན་ཟླ་བའི་བཞིན་རས་ཅན། །སྤྲིན་དཀར་ཕུང་པོའི་གོས་ཟུང་གིས་མཛེས་མ། །ཧ་རི་ཙནྡན་དྲི་ངད་ལྡང་བཞིན་པར། །དབྱངས་ཅན་མ་ཁྱོད་མྱུར་བར་ད་སྤྱོན་དང་། །དབྱངས་ཅན་སར་མའི་རོལ་མཚོ་བཞད་པའི་གཞིར། །དབྱེར་མེད་འཆར་བའི་དཔལ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་ནས། །ཐར་འདོད་མཛའ་བོའི་སྙིང་གི་པདྨ་ལ། །དབྱངས་ཅན་བླ་མའི་རོ་ཟིལ་ངལ་གསོར་བརྟན། །ངེས་པར་འབྱུང་བའི་བསྟན་ལ་ལྡང་བའི་ཡིད། །དད་པའི་ཐལ་མོ་སྤྱི་བོར་བཀོད་བྱས་ཏེ། དགའ་བའི་གདུང་ཤུགས་རང་དབང་མེད་པ་ཡི། །མཆི་མ་བཀླགས་པའི་སྡུག་གུས་ངག་འདི་ཉོན། །སྟོང་སྐད་ཕུཊ་སྒྲ་སྒྲོག་ཅིང་བདག་ཏུ་ཞེན་པའི་སེམས་ཀྱི་རོ་སྨད་འཁྱིལ། །བག་མེད་སྤྱོད་པའི་ཆུ་རིས་རྣམ་པར་བཀྲ་བས་གྲོལ་བར་ལྟ་བའ

【現代漢語翻譯】 律經根本律廣疏辨總義與攝義課判及詞義等俱全之照明贍部莊嚴日輪論 入本論 當知名義說論名 《律經根本律廣疏辨總義與攝義課判及詞義等俱全之照明贍部莊嚴日輪論》第一卷 以福德與智慧二資糧，如美好日光般莊嚴的遍知（一切種智）之月亮水晶宮殿，令人愉悅，豎立起宗喀巴大師的白色箭幡。 無數法輪的珍寶鑲嵌，指向頂端的守護神，證悟的年輕女子們，綻放著獲得果實的潔白微笑。 豎立起象徵三身的太陽旗幟，成就至上的孔雀傘蓋，其清涼的陰影，為三界眾生帶來極大的喜悅，施予令人心曠神怡的呼吸。 白雲堆砌的城市，光芒四射，美名遠揚的白色旗幟飄揚，成為四方的莊嚴，榮耀的釋迦牟尼。 您的足蓮，如潔白的月亮。 在信仰的彩虹中央翩翩起舞。 在具緣者的頭頂，如東方的旭日。 愿那庇護之光永遠勝利！ 於三有世間，離欲無染的蓮花之上。 以驅散昏沉的蜜蜂嬉戲之舞。 獲得涅槃甘露的無餘甜美滋味。 我敬信那歌唱無漏之歌，展翅飛翔的阿羅漢。 從盛開的妙蓮經卷中心。 以無與倫比的教理和正理。 將調伏之法轉化為悅耳的妙音。 我頂禮那成就事業，翩翩起舞的功德之光。 敲響整頓佛法的巨大法鼓。 當有人宣揚非佛法時。 祈願降下無謬正道的甘霖。 我敬慕那維繫眾生生命的噶瑪巴。 擁有雪山般的身體 和月亮般美麗的容顏。 身披白雲般的衣裳。 散發著檀香的芬芳。 妙音天女，請您迅速降臨。 在妙音天女嬉戲的蓮花湖中。 享受無二顯現的榮華。 在渴望解脫的摯友心中蓮花上。 讓妙音上師的甘露滋潤得以安息。 生起出離心，渴望佛法的心。 將信仰的雙手合十于頭頂。 不由自主地涌出喜悅的淚水。 請聽我這充滿悲傷的虔誠之語。 空洞的聲音，虛假的言辭，執著于自我的心，如腐爛的食物。 放縱行為的痕跡，如此鮮明，卻妄想從中解脫。

【English Translation】 The Ornament of Jambudvipa, Illuminating the Sun: A Comprehensive Explanation of the Root Verses of the Vinaya, Including General and Concise Meanings, Sectional Divisions, Detailed Word Definitions, and More Entering the Main Text To Understand the Meaning, Explain the Title Volume One of 'The Ornament of Jambudvipa, Illuminating the Sun: A Comprehensive Explanation of the Root Verses of the Vinaya, Including General and Concise Meanings, Sectional Divisions, Detailed Word Definitions, and More' The all-knowing (Sarvākārajñāna) moon-crystal palace, adorned with the beautiful sunlight of the two accumulations of merit and wisdom, is delightful, and the white arrow banner of Tsongkhapa is erected. The countless Dharma wheels are inlaid with jewels, the guardian deity pointing to the top, and the young women of realization are smiling with the white smiles of attaining the result. The sun flag symbolizing the three bodies is erected, and the supreme peacock umbrella provides cool shade, bringing great joy to the beings of the three realms and bestowing refreshing breaths. The city of white clouds, radiating light, the white banner of fame is waving, becoming the ornament of the directions, glorious Shakyamuni. Your lotus feet are like a string of white moons. Dancing in the center of the rainbow of faith. On the eastern mountain of the heads of the fortunate ones. May that ornament, appearing as a protector, be victorious! On the lotus without attachment and impurity in the three realms. With the dance of bees playing to dispel drowsiness. Having obtained the sweet taste of the nectar of nirvana without remainder. I have faith in the Arhat who sings the song of non-leakage and flutters his wide wings. From the center of the blooming utpala scriptures. With the faultless teachings and reasoning. Transforming the Vinaya into a melodious sound. I prostrate to the light of virtue that accomplishes the purpose and dances. The great Dharma drum that cleanses the Buddha's teachings. When someone proclaims non-Dharma. May the rain of the unerring path fall. I admire Karma Kagyü, who sustains the lives of beings. Having a body like a snow mountain And a face as beautiful as the moon. Adorned with garments like white clouds. Exuding the fragrance of sandalwood. Saraswati, please come quickly. In the lotus lake where Saraswati plays. Enjoying the glory of non-dual appearance. On the lotus in the heart of the beloved friend who desires liberation. May the nectar of the Saraswati Lama rest. A mind that arises with renunciation and longing for the Dharma. Placing the hands of faith together on the crown of the head. Tears of joy flowing uncontrollably. Listen to this sad and devoted speech. Empty sounds, false words, clinging to the self, like rotten food. The traces of indulgent behavior are so clear, yet one imagines liberation from them.

---

ི་སྤྲིན། །ཆོས་མིན་ཆོས་སུ་སྟོན་པའི་ལྕེ་གཉིས་ཁོང་ནས་འཐུལ་ཞིང་ཁ་རྦད་ཀྱི། །གནམ་ལྕགས་དྲག་པོར་ལྷུང་བའི་ཞིག་པོ་ངོ་མཚར་ཅན་ལ་འདི་མི་མཚར། །འཁོར་བའི་སྡུག་བསྔལ་གཞོམ་འདོད་གཤོག་བཏེག་ཅིང་། །འགྲོ་བ་སྲིད་པའི་བཀྲེན་ལས་སྒྲོལ་བ་དང་། །རྣམ་གྲོལ་སྦྲང་རྩིའི་འབྱུང་གནས་བསྙེགས་འདོད་པའི། །བུང་བ་མོ་ལ་ཕན་ཕྱིར་ངས་འདི་བརྩམ། །དེ་ལ་རང་རེའི་སྟོན་པ་སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་རིག་པ་དང་ཞབས་སུ་ལྡན་པ་བདེ་བར་གཤེགས་པ་འཇིག་རྟེན་མཁྱེན་པ་སྐྱེས་བུ་འདུལ་བའི་ཁ་ལོ་སྒྱུར་བ་བླ་ན་མེད་པ་ལྷ་དང་མི་རྣམས་ཀྱི་སྟོན་པ་ཟས་གཙང་གི་སྲས་ཤཱཀྱའི་སྐྱེས་མཆོག་དེ་ནི། བསོད་ནམས་དང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཚོགས་རྣམ་པར་དག་པའི་རིགས་ཆེན་པོའི་རྒྱུད་ལས་བྱུང་ཞིང་ཟག་པ་དང་ཟག་པ་མེད་པའི་ལེགས་བྱས་ཀྱི་མ་མ་རྣམས་ཀྱིས་ཡང་དག་པར་བསྐྱངས་ཏེ་འདོད་པ་དང་སྲིད་ 6-3a པ་ལས་རིང་དུ་འཕགས་པའི་དབང་པོ་དང་མེས་པོ་དག་གིས་བདེན་པ་མངོན་པར་རྟོགས་པའི་ཆུས་ཁྲུས་གསོལ་བ། བསོད་ནམས་སྤེལ་བའི་ཞིང་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པས་སྐྱེ་བོ་ཀུན་གྱི་ཡིད་དུ་འཐད་པ། མཚན་དང་དཔེ་བྱད་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དག་གིས་འགྲན་ཟླ་མེད་པའི་སྐྱེས་བུར་ཕྱེ་བ། ཉོན་མོངས་པ་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་སྐུ་གཞོན་ནུའི་ལང་ཚོ་ཅན་སེམས་ཅན་གྱི་ཁམས་དང་དབང་པོའི་སྤྱོད་ཡུལ་དང་མཐུན་པར་འབབ་ཅིང་ཉེ་བར་གཞོལ་བ་དེ་ཉིད་བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་གསུམ་དུ་ལམ་ཡོངས་སུ་གོམས་པའི་སྲིད་སྡེ་ཆེན་པོ་དང་བཅས། བྱམས་པའི་གོ་ཆས་ཡང་དག་པར་བརྒྱན། སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོའི་མཚོན་ཆའི་ཚོགས་རྡོ་རྗེ་ལས་ཀྱང་རྣོ་བ་དང་ལྡན་པ་དག་གིས་ཡང་དག་པར་འབྱོར། བདུད་བཞི་ལས་མངོན་པར་རྒྱལ་བའི་དཔུང་གི་ཚོགས་ཡན་ལག་བཞི་མངོན་པར་བཤམས། འཕགས་པའི་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད་ཀྱི་གསེར་གྱི་འཁོར་ལོ་ནམ་མཁའ་ལ་རབ་ཏུ་འཕགས། རྣམ་གྲོལ་གྱི་ཕུང་པོ་ལྔའི་རྣམ་པར་རྒྱལ་བའི་རྔ་ཆེར་བརྡུངས་པས་ལུས་མེད་ཀྱི་དབང་པོའི་ཁང་བཟང་གི་ཏོག་འདར་བར་བྱས་པའི་མོད་ལ་ཡིད་སྲུབས་འཁོར་དང་བཅས་པའི་དྲེགས་པའི་དུག་འཁྲུལ་པའི་ཅ་ཅོ་དང་བཅས་པ་རང་གནས་ནས་ལྷགས་ཏེ་རབ་ཏུ་འཁྲུགས་པའི་གཡུལ་ངོ་ནི་གང་གི་སྟོབས་བརྫི་བ་མེད་པ་དང་ཤེས་རབ་ཟིལ་གྱིས་མི་ནོན་པའི་དཔའ་བོ་དག་གིས་ཕམ་པར་བྱས་ཏེ་མི་འཇིགས་པ་བཞིའི་སེང་གེའི་ཁྲིར་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྟོན་པར་དབང་བསྐུར་བ་ཟླ་མེད་པའི་ཅོད་པན་ཟེའུ་ཁ་དང་བཅས་པ་སྤྱི་བོར་བཀོད་ཅིང་། འགྲོ་བའི་ཁམས་དང་ས་པ་དག་གི་འཛིན་མའི་གཞི་ཆེན་པོ་སྐྱོང་བར་ཞལ་གྱིས་འཆེས། གུས་པ་དང་མི་གུས་པ་ལ་ཉེ་རིང་གི་ཐུགས་འདུ་བྱེད་པ་མེད་ 6-3b པར་སྙོམས། ལྟ་བ་དང་སྤྱོད་པའི་བཀའ་རྟགས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱས་དུས་གསུམ་

【現代漢語翻譯】 雲霧啊！將非正法說成正法的雙舌，從內部燃燒併發出惡臭！對於從天而降的猛烈霹靂，這並不奇怪！想要摧毀輪迴痛苦，展翅高飛；想要從存在的貧困中解脫眾生；想要追求解脫甘露之源的蜜蜂，爲了它們的利益，我創作了此書。 因此，我們的導師，佛陀薄伽梵（Bhagavan，世尊），如來（Tathagata，如來），應供（Arhat，阿羅漢），正等覺（Samyaksambuddha，三藐三菩提），明行圓滿（Vidyacharana-sampanna，明行足），善逝（Sugata，善逝），世間解（Lokavidu，知世間），無上士調御丈夫（Anuttara-purusa-damya-sarathi，無上調御丈夫），天人師（Shasta deva-manushyanam，天人師），佛（Buddha，佛），釋迦族聖者，凈飯王的兒子。他從完全清凈的福德和智慧的積聚的偉大種姓血統中誕生，並由無漏和有漏的善行之母正確地養育，遠離慾望和存在，他的祖先和外祖父們用證悟真理之水沐浴。 他已成為增長福德的殊勝福田，令一切眾生心滿意足。他以圓滿的相好而成為無與倫比的聖者。從煩惱中解脫，擁有年輕的身體，與眾生的根性和能力相適應。他于無數劫中完全熟悉道路，擁有偉大的力量。他以慈愛的盔甲莊嚴自身，以比金剛石更鋒利的大悲武器庫充分武裝自己。他以戰勝四魔的軍隊，完全展示了四支軍隊。他將八正道的金輪高舉于天空。他敲響了五蘊解脫的勝利之鼓，使得無身之王的宮殿頂端震動。就在那時，連同眷屬的迷亂之心，以及伴隨傲慢毒藥的胡言亂語，從各自的位置墜落，戰場一片混亂。他的力量無人能及，他的智慧無人能勝，他擊敗了那些勇士，並在無畏四獅座上，被授權為一切眾生的導師，頭戴無與倫比的寶冠。他承諾守護眾生的世界和土地的偉大基礎。他對恭敬和不恭敬者平等對待，沒有親疏之分。 以見解和行為的教令印記，貫穿三時。

【English Translation】 O clouds! The two-tongued ones who teach non-dharma as dharma, may they burn from within and emit a foul odor! Is it not strange for a wondrous thunderbolt to fall from the sky! Wishing to destroy the suffering of samsara, taking flight; wishing to liberate beings from the poverty of existence; wishing to approach the source of the nectar of liberation, for the benefit of those bees, I compose this. Therefore, our teacher, the Buddha Bhagavan (Bhagavan, Blessed One), the Tathagata (Tathagata, Thus Gone), the Arhat (Arhat, Worthy One), the Samyaksambuddha (Samyaksambuddha, Perfectly Enlightened One), the Vidyacharana-sampanna (Vidyacharana-sampanna, Endowed with Knowledge and Conduct), the Sugata (Sugata, Gone to Bliss), the Lokavidu (Lokavidu, Knower of the World), the Anuttara-purusa-damya-sarathi (Anuttara-purusa-damya-sarathi, Unsurpassed Trainer of Men), the Shasta deva-manushyanam (Shasta deva-manushyanam, Teacher of Gods and Men), the Buddha (Buddha, Awakened One), the Sakya sage, the son of Suddhodana. He arose from the great lineage of a completely pure accumulation of merit and wisdom, and was properly nurtured by the mothers of faultless and flawless virtuous deeds, far removed from desire and existence, his ancestors and grandfathers bathed in the waters of realizing the truth. He has become the supreme field for increasing merit, pleasing the minds of all beings. He was distinguished as an incomparable being by the perfection of signs and marks. Liberated from afflictions, possessing the youthfulness of a young body, he descends and draws near in accordance with the dispositions and faculties of sentient beings. He, having fully accustomed himself to the path for countless eons, along with a great host of power, properly adorned with the armor of loving-kindness, fully equipped with a collection of great compassion's weapons sharper than a diamond, having manifestly conquered the four maras, having manifestly arrayed the fourfold army, having raised aloft in the sky the golden wheel of the eightfold noble path, having loudly beaten the victory drum of the five aggregates of liberation, causing the crest of the palace of the bodiless one to tremble, at that moment, the confused mind along with its retinue, and the babble of intoxication with the poison of pride, collapsed from their respective positions, and the battleground was in utter turmoil. He, whose strength is unassailable and whose wisdom is unconquerable, having defeated those heroes, and on the throne of the four fearlessnesses, having been empowered as the teacher of all sentient beings, having placed upon his head the unparalleled diadem with its crest jewel, he vowed to protect the great foundation of the world and the earth's surface. He treats with equanimity those who are respectful and those who are disrespectful, without partiality. With the seal of the decree of view and conduct, throughout the three times.

---

གྱི་བདེ་བར་གཤེགས་པ་དག་གིས་ཉེ་བར་བསྟན་པའི་བཀའ་ཁྲིམས་ཀྱི་དྲིལ་བསྒྲགས། སློབ་པ་འཕགས་པའི་གང་ཟག་དང་དབང་ཐོབ་པའི་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོའི་ཁམས་ཀྱི་རྒྱལ་ཕྲན་དག་གི་སྤྱི་བོར་ཞབས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་བཀོད། སྐྱེ་བོ་རྣམས་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་གཞལ་མེད་ཁང་ཆེན་དུ་འཇུག་པའི་རྣམ་པར་ཐར་པའི་སྒོ་བཞི་པོ་ནི་ཡང་དག་པར་ཕྱེས། སྐུ་གསུང་ཐུགས་ཀྱི་ཕྲིན་ལས་རྣམ་པར་དག་པའི་ཆར་རྒྱུན་དྲི་མ་མེད་པ་ནི་ཕབ། གདུལ་བྱ་རྣམས་ཀྱི་ཕུང་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་སྒྲིབ་བྲལ་དུ་བྱེད་པའི་མྱུ་གུ་ནི་གྲུང་པོར་བྱས། ཁམས་གསུམ་ལས་ཡང་དག་པར་འདས་པའི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྤྱོད་ཡུལ་ལ་འཇུག་པའི་ཕོ་བྲང་གི་དཔངས་ནི་བལྟར་མི་མངོན། དེར་ཆོ་འཕྲུལ་རྣམ་པ་གསུམ་གྱི་རོལ་གར་གྱི་ལྟད་མོ་ནི་རྒྱ་ཡོངས་སུ་མ་ཆད་པར་གང་། རང་ཉིད་ཀྱི་མགོན་དུ་སྲུང་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མདུད་པ་དང་གདུང་བ་དང་སྲེད་པ་དང་ཆུ་བོ་ནི་ཕྱིར་བཟློག །སྲིད་པ་དང་ཞི་བའི་མཐའ་གཉིས་ལ་མི་གནས་པའི་དཔྱ་ཆེན་པོ་དག་ངང་གིས་འདུས། ཡང་དག་པའི་མཐའ་གཙང་བ་དམ་པའི་བཙུན་མོ་དག་གི་མངལ་འཕགས་པའི་ཚོགས་ཀྱི་རིགས་ཀྱིས་བཟུང་། སེམས་ཅན་མཐའ་དག་ལ་གཟིགས་ཤིང་ཉེས་པའི་ཚོགས་ཀྱི་ཕྱིར་རྒོལ་ཚར་གཅོད་པའི་བློན་པོ་རིན་པོ་ཆེ་དང་གླང་པོ་རིན་པོ་ཆེ་རྣམས་ཡོངས་སུ་དར། མདོར་ན་འཇིག་རྟེན་གྱི་གཙོ་བོ་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་འདྲེན་པ་དཔེ་ཟླ་མ་མཆིས་པ་དེ་ཉིད་བསླབ་པ་གསུམ་ཡོངས་སུ་དག་པའི་སྐུ་གསུང་ཐུགས་རྫོགས་ལྡན་གྱི་སྤྲིན་ཆེན་པོ་ལས་ཡང་དག་པར་ཐོན་པའི་ཆོས་ཀྱི་བདུད་རྩི་ལན་གསུམ་དུ་འགྱེད་པའི་ལན་དང་པོ་བཀའ་བདེན་པ་བཞིའི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ 6-4a ལོར་གྲགས་པའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་གཙོ་ཆེ་བའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ་ཐེག་པ་གསུམ་ཆར་ལ་འཇུག་པའི་གང་ཟག་དག་གི་ཕྲ་རྒྱས་འཇོམས་ཤིང་དགེ་བའི་རྩ་བ་སྐྱེད་པར་བྱེད་པ་ཐུན་མོང་གི་འདུལ་བའི་ཡོན་ཏན་ལ་ཆེ་བ་བརྗོད་པར་འདོད་དེ། དེའང་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྡེ་སྣོད་གསུམ་ལས། འདུལ་བའི་སྡེ་སྣོད་འདི་མདོ་སྡེ་དང་མངོན་པ་དག་འཕེལ་བ་དང་ཀུན་འཛིན་པའི་རྒྱུ་ཡིན་ཏེ། འདུལ་བ་ལ་བསྟོད་པར། ཇི་ལྟར་འདི་ན་ཤིང་རྩ་གཙོ་བོ་སྟེ། །རྣམ་པར་འཕེལ་དང་ཀུན་འཛིན་གཉིས་ཀྱི་གཞི། །དེ་བཞིན་དམ་ཆོས་ཚོགས་རྣམས་ཀུན་གྱི་ཡང་། །གཞི་དང་རྩ་བ་འདུལ་བ་ཡིན་པར་གསུངས། །ཞེས་སོ། །ས་གཞི་ལས་ཤིང་གི་མྱུ་གུ་ནས་འབྲས་བུའི་བར་གང་འདོད་པ་འབྱུང་བ་བཞིན་སྡོམ་བརྩོན་དགེ་སློང་དགེ་ཚུལ་སོགས་འབྱུང་སྟེ། སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་དང་སྲུང་བ་དང་ལེགས་པར་སྦྱོར་བའི་ཕྱིར་བྱམས་པ་སྒོམ་པ་ལ་སོགས་པའི་བསོད་ནམས་ཀྱང་སྐྱེ་བར་འགྱུར་ལ། བསམ་གཏན་ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གནས་དང་རྟེན་ཡིན་པས་ས་ལྟ་བུ་སྟེ། ཇི་ལྟར་ས་ནི་སྐྱེ་ར

【現代漢語翻譯】 諸佛如來所宣說的教法，猶如法令般莊嚴。對於那些修學的聖者和大菩薩們，佛陀以足輪加持他們的頂門。為眾生開啟了通往解脫殿堂的四扇解脫之門。佛陀的身語意事業如清凈的雨水般降下。使眾生蘊、界、處上的無明種子得以茁壯成長。那超越三界的如來境界之宮殿，高不可攀。其中，神變三法的遊戲表演，無處不在。所有保護自己的結、苦、欲、流都被遣除。不落於有寂二邊的殊勝智慧自然匯聚。清凈的聖潔女子的子宮懷有聖眾的種姓。觀照一切眾生，降伏一切罪惡的賢臣和寶象得以興盛。總之，世間之主、法王、一切眾生的導師，無與倫比的佛陀，從三學圓滿的身語意功德所化現的祥雲中，降下甘露妙法。這甘露分三次降臨，第一次是宣說四諦之法。 6-4a 這被譽為四諦法輪的開端，主要針對那些進入三乘佛法的人，摧毀他們的煩惱，增長他們的善根。我想讚美這共同的律藏的功德。如來三藏中，律藏是經藏和論藏得以發展和傳承的根本。正如贊律中所說：『猶如世間樹之根，乃增長與持守之基。如是正法之眾，亦以律為本為根。』如同從大地中生長出樹木，從樹苗到果實，隨心所欲地生長一樣，持戒精嚴的比丘、沙彌等也會出現。爲了守護戒律，增長善業，修持慈心等福德也會增長。禪定等一切功德的住所和所依，如同大地一般。

【English Translation】 The teachings proclaimed by the Buddhas, the Sugatas, are like solemn decrees. For those noble individuals who are students and the great Bodhisattvas who have attained power, the wheel of the foot is placed upon the crown of their heads. The four gates of liberation, which lead beings into the great immeasurable palace of liberation, are fully opened. The rain of pure activity of body, speech, and mind is poured down. The sprouts that purify the aggregates, realms, and sources of perception of sentient beings are made to grow vigorously. The height of the palace that enters the realm of the Tathagatas, who have completely transcended the three realms, is invisible. There, the spectacle of the play of the three kinds of miracles fills everything without interruption. All the knots, sufferings, desires, and streams of those who protect themselves as their own refuge are turned back. Great wisdom that does not abide in the two extremes of existence and peace naturally gathers. The wombs of the pure and holy consorts are filled with the lineage of the noble assembly. The precious ministers and precious elephants who watch over all sentient beings and cut off the opposition of the assembly of faults are fully developed. In short, the lord of the world, the king of Dharma, the leader of all sentient beings, the incomparable one, the very one who has fully purified the three trainings, from the great cloud of the complete and perfect body, speech, and mind, the nectar of Dharma that has truly emerged is distributed three times. The first time is the Dharma wheel of the four truths. 6-4a This is known as the beginning of the wheel of the four truths, mainly for those who enter the three vehicles, destroying their defilements and increasing their roots of virtue. I wish to praise the greatness of the common qualities of the Vinaya. Among the three baskets of the Tathagata, the Vinaya basket is the cause for the development and preservation of the Sutra and Abhidharma baskets. As it is praised in the Vinaya: 'Just as the root of a tree is the most important here, it is the basis for growth and preservation. Likewise, of all the assemblies of the sacred Dharma, the basis and root are said to be the Vinaya.' Just as from the earth, whatever is desired from the sprout of a tree to the fruit arises, so too will monks, novices, etc., who are diligent in vows, arise. For the sake of generating, protecting, and properly combining vows, merit such as cultivating loving-kindness will also arise. It is the abode and support of all qualities such as meditation, and is like the earth.

---

ྒུ་རྣམས་ཀྱི་གཞི། །དེ་ལས་འབྲུ་རྣམས་སྐྱེ་བར་འགྱུར་བ་བཞིན། །དེ་བཞིན་འདུལ་བའང་སྡོམ་བརྩོན་རྣམས་ཀྱི་གཞི། །དེ་བཞིན་དེ་ལས་བསོད་ནམས་རྣམས་ཀྱང་སྐྱེ། །ཚུལ་ཁྲིམས་ཡོན་ཏན་རྣམས་ཀྱི་གནས་སུ་དགོངས། །དེ་ཡི་གནས་སུ་འདུལ་བ་ཡིན་པར་གསུངས། །འདི་ལ་གནས་པར་གྱུར་ན་མཐར་ཕྱིན་འགྱུར། །འདི་ལ་མི་གནས་མཐར་ཕྱིན་ག་ལ་འགྱུར། །ཞེས་སོ། ། འདིས་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བའི་ཆུ་ཀླུང་བཟློག་ནས་ཚུལ་ཁྲིམས་དག་པར་བྱས་པས་བྱང་ཆུབ་གསུམ་གའི་རྒྱུའི་གཙོ་བོ་ཡིན་ཏེ། ཇི་ལྟར་ཆུ་ལོན་མི་ཕྱེད་སྲ་བ་ཡིས། །ཆུ་ཀླུང་ཆེ་ཡང་བཟློག་པར་ 6-4b འགྱུར་པ་ལྟར། །དེ་བཞིན་འདུལ་བ་འཕགས་པའི་ཆུ་ལོན་འདིས། །ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བའི་ཆུ་ཀླུང་བཟློག་པར་འགྱུར། །སངས་རྒྱས་རྣམས་དང་རང་རྒྱལ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་། །བྱང་ཆུབ་གང་བརྙེས་ཐུབ་བློ་རྣམ་དག་པའི། །སེམས་ཅན་དགྲ་བཅོམ་ཡོན་ཏན་ལྡན་པ་རྣམས། །དེ་ལའང་རྒྱུ་ནི་འདུལ་བ་ཡིན་པར་གསུངས། །ཞེས་སོགས་འདུལ་བ་རྫོགས་པར་གནས་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་གནས་ཤིང་འདུལ་བ་ནུབ་ན་བསྟན་པ་ནུབ་པར་འགྱུར་ལ། སངས་རྒྱས་མེད་ཀྱང་ལྷའི་མདོ་ལ་སོགས་པ་མདོ་སྡེའི་ཡན་ལག་དམ་དུམ་མང་པོ་ཡོད་ནའང་བསླབ་པ་བཅའ་བ་མེད་པས་བསྟན་པ་མེད་ལ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་འཇིག་རྟེན་དུ་བྱུང་ཡང་འདུལ་བ་མེད་ན་བསླབ་པ་ལ་འཇུག་པ་མེད་པས་ན་སངས་རྒྱས་དང་ཆོས་གཞན་པས་ཀྱང་འདུལ་བ་ནི་ཆེས་ཆེར་དཀོན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། ཇི་སྲིད་འགྲོ་འདིར་རྒྱལ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི། །མཛོད་མཆོག་འདུལ་བ་རྫོགས་པ་འདི་གནས་པ། །དེ་སྲིད་ཆོས་སྒྲོན་འདི་ནི་གནས་འགྱུར་ཞིང་། །བཟློག་པར་གྱུར་ན་ཞི་བ་ཐོབ་པར་འགྱུར། །སངས་རྒྱས་མི་བཞུགས་འཇིག་རྟེན་ཚིགས་བཅད་དང་། །མདོ་སྡེའི་ཡན་ལག་དེ་དང་དེ་དག་སྤྱོད། །བསླབ་འཇུག་མེད་ན་འདུལ་བའང་མེད་འགྱུར་བས། །དེ་ཕྱིར་རྒྱལ་བ་དག་པས་ཆེས་འདི་དཀོན། །འཇོག་བྲལ་སེམས་གླང་ལྕགས་ཀྱུ་འདི་ཡིན་ཏེ། །གདུལ་བྱ་མ་ཐུལ་བ་ཡི་སྲབ་འདི་ཡིན། །ར་བའི་མཚམས་ཀྱི་འོབས་དང་འདྲ་བ་སྟེ། །ཟག་པ་ཀུན་གྱི་ཆུ་ལོན་འདུལ་བ་ཡིན། །རྒྱལ་བ་སྟོན་པ་དེ་ཡི་བསྟན་པ་དག །མདོ་དང་ཆོས་མངོན་ཡིན་གསུངས་འདུལ་བ་ནི། །སྟོན་དང་བསྟན་བཅོས་དངོས་ཡིན་དེ་ཡི་ཕྱིར། །གཉིས་འགྱུར་ཕྱག་བྱས་སངས་རྒྱས་ཆོས་གཅིག་བཞིན། །ཞེས་པས། གདུལ་བྱ་མ་ཐུལ་བའི་སེམས་ 6-5a ཀྱི་གླང་པོ་དང་རྟ་རྒོད་འདུལ་བའི་ལྕགས་ཀྱུ་དང་སྲབ་ལྟ་བུ་དང་། འདའ་བར་བྱ་བ་ཡིན་མིན་གྱི་མཚམས་འབྱེད་པའི་ར་བ་ལྟ་བུ་དང་ཟག་པའི་ཆུ་བོ་འགོག་པའི་ཆུ་ལོན་ལྟ་བུ་ཡིན་ཅིང་། མདོ་སྡེ་དང་མངོན་པ་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པའི་ཆོས་ཙམ་ཡིན་ལ་འདུལ་བ་ནི་ཆོས་དང་སྟོན་པ་གཉིས་གཞི་མཐུན་པ་ཡིན་པས་ཆེས་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་ལ། འདུལ་བ་ནི་སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་

【現代漢語翻譯】 '猶如田地是穀物的基礎，穀物由此生長一樣。同樣，律藏也是那些努力持戒者的基礎，功德也由此而生。應將戒律視為功德的住所，律藏是功德的根本。安住於此，終將成就圓滿；不居於此，又怎能成就圓滿？'這段話表明，通過阻止破戒的洪流，從而使戒律清凈，是獲得三種菩提的主要原因。正如堅固的水壩能夠阻擋巨大的洪流一樣，這神聖的律藏之壩也能阻擋破戒的洪流。諸佛和獨覺佛，以及那些證得菩提、具有清凈智慧的、已調伏煩惱的阿羅漢，他們獲得這些成就的原因也在於律藏。因此，如果律藏得到完整的保持，佛陀的教法就能延續；如果律藏衰落，教法也會隨之衰落。即使沒有佛陀住世，僅有《天問經》等大量經部的片段，但如果沒有戒律的約束，教法也無法存在。同樣，即使如來出現在世間，如果沒有律藏，也就無法進入修學。因此，對於佛陀和其他導師來說，律藏是非常稀有難得的。正如所說：'只要這世間還存在著諸佛的殊勝寶藏——圓滿的律藏，佛法的明燈就會繼續照耀；一旦律藏消失，寂靜涅槃也將難以獲得。即使沒有佛陀住世，人們仍然可以誦讀偈頌和修習各種經部，但如果沒有戒律的約束，律藏也無法存在。因此，對於諸佛來說，律藏是極其珍貴的。律藏是控制放逸心猿意馬的鐵鉤，是調伏難馴服者的韁繩，如同田地周圍的籬笆，是阻止一切煩惱滲漏的水壩。'佛陀的教法包括經、律、論三藏，而律藏是導師和教法的真實體現。因此，我們應像禮敬佛陀一樣，恭敬地對待律藏。'這段話表明，律藏就像是調伏未馴服的心猿意馬的鐵鉤和韁繩，像是區分應做與不應做的田地籬笆，像是阻止煩惱滲漏的水壩。經藏和論藏僅僅是佛陀教法的一部分，而律藏則是教法和導師的共同基礎，因此尤為殊勝。律藏即是佛陀世尊。

【English Translation】 'Just as the field is the basis for grains, and grains grow from it. Similarly, the Vinaya (discipline) is the basis for those who diligently keep vows, and merits also arise from it. One should regard moral conduct as the abode of virtues, and the Vinaya is said to be its foundation. If one abides in it, one will ultimately achieve completion; if one does not abide in it, how can one achieve completion?' This passage indicates that by preventing the flood of immoral conduct and purifying moral discipline, it is the primary cause for the three enlightenments. Just as a solid dam that does not break can prevent a great flood, so too, this noble Vinaya dam can prevent the flood of immoral conduct. The Buddhas and Pratyekabuddhas (Solitary Buddhas), as well as those who have attained enlightenment, possess pure wisdom, and are Arhats (Foe Destroyers) endowed with virtues, the cause for their attainment is also said to be the Vinaya. Therefore, if the Vinaya is fully maintained, the Buddha's teachings will endure; if the Vinaya declines, the teachings will also decline. Even without a Buddha, if there are many fragments of the Sutra Pitaka (collection of discourses) such as the 'Heavenly Questions Sutra,' but without the establishment of precepts, the teachings cannot exist. Similarly, even if the Tathagata (Thus-Gone One) appears in the world, without the Vinaya, there is no entry into learning. Therefore, for the Buddhas and other teachers, the Vinaya is extremely rare and difficult to obtain. As it is said: 'As long as this perfect Vinaya, the supreme treasure of all the Victorious Ones, remains in this world, the lamp of Dharma will continue to shine; if it is reversed, liberation will be difficult to obtain. Even if the Buddha is not present, people may still practice verses and various parts of the Sutra Pitaka, but without the entry into precepts, the Vinaya will not exist. Therefore, for the pure Victorious Ones, this is extremely rare. The Vinaya is the iron hook for controlling the unrestrained mind, the reins for taming the untamed, like the fence around a field, it is the dam that prevents the leakage of all defilements.' The Buddha's teachings include the Sutras, Vinaya, and Abhidharma (doctrines), while the Vinaya is the true embodiment of the teacher and the teachings. Therefore, we should treat the Vinaya with the same reverence as we treat the Buddha.' This passage indicates that the Vinaya is like the iron hook and reins for taming the untamed mind, like the fence that distinguishes between what should and should not be done, and like the dam that prevents the leakage of defilements. The Sutra Pitaka and Abhidharma are merely parts of the Buddha's teachings, while the Vinaya is the common foundation of both the teachings and the teacher, and is therefore particularly superior. The Vinaya is the Buddha, the Bhagavan (Blessed One).

---

ཀྱིས་ཀྱང་གུས་པར་བྱ་བའི་སྐྱབས་གནས་ཡིན་ཅིང་རང་བཞིན་བསྲུང་བའི་ཕྱིར་བཅས་པའི་བསླབ་པ་གསུངས་པས་དེ་ལས་འདས་ནའང་སྡུག་བསྔལ་ཆེན་པོ་འཐོབ་སྟེ། ཇི་སྐད་དུ། གང་ལ་བརྟེན་ཏེ་གནས་པའི་སངས་རྒྱས་རྣམས། །དེ་ལ་གུས་བྱས་ཞེ་སར་བཅས་འགྱུར་ཞིང་། །དེ་ནི་མགོན་བས་མགོན་ཡིན་སྐྱབས་གནས་ཡིན། །དེ་ཕྱིར་རབ་བསྒྲིམས་འདུལ་ལ་ཕྱག་འཚོལ་ཅིག །གང་ཞིག་སྟོན་པ་ཐུགས་རྗེའི་བསྟན་པ་ལ། །ཡང་བར་སེམས་ཤིང་ཅུང་ཟད་འདའ་བྱེད་ན། །དེ་ནི་དེ་ལས་སྡུག་བསྔལ་གཞན་དབང་འཐོབ། །སྨིག་ཚལ་དྲེགས་པས་ཨ་མྲའི་ཚལ་ཉམས་བཞིན། །འདི་ན་ལ་ལས་རྒྱལ་པོའི་ཚིག་ཆེན་ཡང་། །འདས་ན་ལན་འགའ་ཆད་པ་འཐོབ་མི་འགྱུར། །ཐུབ་པའི་བཀའ་ལུང་ཚུལ་མིན་འདས་བྱས་ན། །དུད་འགྲོར་འགྲོ་འགྱུར་ཨེ་ལའི་འདབ་ཀླུ་བཞིན། །ཞེས་འབྱུང་བ་ལྟར་ཆེ་བའི་བདག་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་དམ་པའི་ཆོས་འདུལ་བ་ཡིད་བཞིན་གྱི་བདུད་རྩི་དེ་ཉིད་གཏན་ལ་འབེབས་པར་བྱེད་པ་རྗོད་བྱེད་ཚིག་གི་འབབ་ངོགས་ཀྱི་རིན་པོ་ཆེའི་སྟེགས་ནི་རྣམ་པ་གཉིས་སུ་མཐོང་སྟེ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཉིད་ཀྱི་བཀའ་དང་། དེ་ལས་གཞན་པའི་བསྟན་བཅོས་གཉིས་སོ། །དང་པོ་ལའང་རྩ་བའི་ལུང་དང་བཤད་པའི་ལུང་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་ 6-5b ནི། སོ་སོ་ཐར་པ་གཉིས་ཏེ། བོད་སྔ་རབས་པ་ཁ་ཅིག །རྩ་བའི་ལུང་སོ་ཐར་རྣམ་གཉིས་བཙུན་པ་ཆོས་ཀྱི་ཚོང་དཔོན་ལ་སོགས་པས་བྱས་པའི་བསྟན་བཅོས་ཡིན་ཞེས་པ་དང་། ཁ་ཅིག་དབུའི་མཆོད་བརྗོད་ལ་སོགས་པ་སློབ་དཔོན་གཞན་དང་གཞན་གྱིས་བྱས་པས་མདོ་འདི་ལ་སྟོན་པ་དྲུག་ཡིན་ཟེར་རོ། །འདི་བུ་སྟོན་འདུལ་འཛིན་གྱིས་དེ་སྐད་དུ་སྨྲ་བ་དེ་ནི་འདུལ་བ་ལ་བློ་ཁ་མ་ཕྱོགས་པའི་གཏམ་སྟེ། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། དེའི་ཕྱིར་ཡང་དག་པར་སྡུད་པར་བྱེད་པ་འདི་དག་ཀྱང་སྐྱེས་བུ་དམ་པའི་སྤྱོད་པ་རྗེས་སུ་བསྒྲུབས་པས་ན་དང་པོར་རང་གི་སྟོན་པ་ལ་བསྟོད་པ་དང་ཕྱག་འཚལ་བའི་སྒོ་ནས་མཆོད་པ་བྱེད་པ་ལ་ཞུགས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། གཞན་ཡང་སོ་ཐར་གྱི་རྒྱ་འགྲེལ་རྣམ་དག་ཐམས་ཅད་ནས་བཀའ་སྡུད་པ་པོས་ཚིགས་སུ་བཅད་པའི་ཕྱིར་རྗེས་སུ་གནང་བའི་བཀའ་ཡིན་པར་བཤད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྡོམ་རྣམས་ཀྱང་བཀའ་སྡུད་པ་པོའི་གསུང་ཡིན་པས་རྗེས་སུ་གནང་བའི་བཀའོ། ། འོ་ན་འདུལ་བར་མི་འགྱུར་ཏེ། འདུལ་བ་ནི་སངས་རྒྱས་རང་གིས་གསུང་དགོས་པའི་ཕྱིར་ན། ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པ་ལས། དེ་ལྟ་ན་ནི་མདོ་སྡེ་དག་ལ་ཡང་སངས་རྒྱས་སྨོས་དགོས་སོ་ཞེ་ན་མི་བྱ་སྟེ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་མདོ་སྡེ་ཡང་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་ལྟར་བསླབ་པའི་གཞི་འཆའ་བ་དག་ནི་ཉན་ཐོས་འཕགས་པ་ཤཱ་རིའི་བུ་ལ་ཡང་དབང་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པ་དེའི་ཕྱིར་འདུལ་བ་ལ་བསླབ་པའི་གཞི་བཅའ་བ་མཛད་པ་ལ་སྟོན་པ་གཅིག་པུ་གཙོ་བོར་གྱུར་པ་ཡིན་གྱི། གཞན་འགའ་ཞིག་ཀྱང་མ་ཡིན

【現代漢語翻譯】 因此，即使是應該尊敬的皈依處，爲了守護自性而制定的戒律，如果違越了也會遭受巨大的痛苦。正如所說：『依靠誰而安住的諸佛，也會恭敬並加以敬重。』『那是勝過怙主的怙主，是皈依處。』『因此，務必努力地禮敬調伏。』『如果有人輕視導師慈悲的教法，稍微違越，就會因此而遭受痛苦和束縛。』『就像因驕傲的陽焰而毀壞芒果園一樣。』『在這裡，有些人即使違背國王的重大命令，也不會多次受到懲罰。』『如果不如法地違背了能仁的教令，就會像艾拉樹葉上的蟲子一樣墮入畜生道。』正如經中所說，成為偉大自性的聖法調伏，那如意甘露，確立它的表達方式的詞語的寶座，顯現為兩種：如來本身的教言，以及除此之外的論著。第一種又分為根本律和解釋律兩種，第一種是兩種別解脫戒。一些古老的藏族人說，根本律的兩種別解脫戒是僧人法商等人所著的論著，還有人說，頂禮句等是其他論師所作，因此這部經有六個導師。布敦持律者認為，說這種話的人是不瞭解調伏的人。在《五十頌》中說：『因此，這些如法集結者，也是因為追隨聖者的行為，所以首先以讚頌和禮敬自己的導師的方式來供養。』此外，所有別解脫戒的註釋都說，這是結集者的偈頌，因此是允許的教言。同樣，戒律也是結集者的言語，因此是允許的教言。』如果這樣，那就不是調伏了，因為調伏必須是佛陀親自宣說的。』在《微細釋》中說：『如果這樣，那麼經典也需要佛陀宣說嗎？』『不應該這樣說，因為可能有聲聞的經典。』『因此，制定學處不是聲聞聖者舍利弗所能決定的，因此在調伏中，制定學處只有導師才是主要的，而不是其他人。』 因此，即使是應當恭敬的皈依處，爲了守護自性而制定的戒律，如果違越了也會遭受巨大的痛苦。正如所說：『依靠誰而安住的諸佛，也會恭敬並加以敬重，那是勝過怙主的怙主，是皈依處。因此，務必努力地禮敬調伏。』如果有人輕視導師慈悲的教法，稍微違越，就會因此而遭受痛苦和束縛，就像因驕傲的陽焰而毀壞芒果園一樣。在這裡，有些人即使違背國王的重大命令，也不會多次受到懲罰。如果不如法地違背了能仁的教令，就會像艾拉樹葉上的蟲子一樣墮入畜生道。正如經中所說，成為偉大自性的聖法調伏，那如意甘露，確立它的表達方式的詞語的寶座，顯現為兩種：如來本身的教言，以及除此之外的論著。第一種又分為根本律和解釋律兩種，第一種是兩種別解脫戒。一些古老的藏族人說，根本律的兩種別解脫戒是僧人法商等人所著的論著，還有人說，頂禮句等是其他論師所作，因此這部經有六個導師。布敦持律者認為，說這種話的人是不瞭解調伏的人。在《五十頌》中說：『因此，這些如法集結者，也是因為追隨聖者的行為，所以首先以讚頌和禮敬自己的導師的方式來供養。』此外，所有別解脫戒的註釋都說，這是結集者的偈頌，因此是允許的教言。同樣，戒律也是結集者的言語，因此是允許的教言。』如果這樣，那就不是調伏了，因為調伏必須是佛陀親自宣說的。』在《微細釋》中說：『如果這樣，那麼經典也需要佛陀宣說嗎？』『不應該這樣說，因為可能有聲聞的經典。』『因此，制定學處不是聲聞聖者舍利弗所能決定的，因此在調伏中，制定學處只有導師才是主要的，而不是其他人。』

【English Translation】 Therefore, even the refuge that should be respected, the precepts established to protect one's own nature, if violated, will bring great suffering. As it is said: 'The Buddhas who abide relying on whom, will also respectfully revere him.' 'That is the protector greater than the protector, the refuge.' 'Therefore, be sure to diligently prostrate to the Vinaya.' 'If someone despises the compassionate teachings of the teacher, slightly transgressing, they will suffer pain and bondage as a result.' 'Just as the mango grove is ruined by the pride of the mirage.' 'Here, some people, even if they violate the king's major orders, will not be punished many times.' 'If one improperly violates the commands of the Able One, they will fall into the animal realm like a worm on an Ela leaf.' As it is said in the scriptures, the holy Dharma Vinaya, which has become the nature of greatness, that wish-fulfilling nectar, the precious throne of words that establishes its expression, appears in two forms: the words of the Thus-Gone One himself, and the treatises other than that. The first is divided into two types: the root Vinaya and the explanatory Vinaya. The first is the two Pratimoksha vows. Some ancient Tibetans say that the two Pratimoksha vows of the root Vinaya are treatises written by monks such as Dharma Merchant, and others say that the verses of praise, etc., were written by other teachers, so this sutra has six teachers. Buton, the Vinaya holder, believes that those who say such things do not understand the Vinaya. In the Fifty Verses it is said: 'Therefore, these who gather the Dharma correctly, also because they follow the conduct of the holy ones, first offer by praising and prostrating to their own teacher.' Furthermore, all the commentaries on the Pratimoksha vow say that these are verses of the compilers, so they are permitted words. Similarly, the vows are also the words of the compilers, so they are permitted words. 'If so, then it is not Vinaya, because the Vinaya must be spoken by the Buddha himself.' In the Minor Explanation it is said: 'If so, then do the sutras also need to be spoken by the Buddha?' 'It should not be said so, because there may be Shravaka sutras.' 'Therefore, establishing the basis of training is not something that even the Shravaka Arya Shariputra can decide, so in the Vinaya, only the teacher is the main one in establishing the basis of training, not others.' Therefore, even the refuge that should be respected, the precepts established to protect one's own nature, if violated, will bring great suffering. As it is said: 'The Buddhas who abide relying on whom, will also respectfully revere him, that is the protector greater than the protector, the refuge. Therefore, be sure to diligently prostrate to the Vinaya.' If someone despises the compassionate teachings of the teacher, slightly transgressing, they will suffer pain and bondage as a result, just as the mango grove is ruined by the pride of the mirage. Here, some people, even if they violate the king's major orders, will not be punished many times. If one improperly violates the commands of the Able One, they will fall into the animal realm like a worm on an Ela leaf. As it is said in the scriptures, the holy Dharma Vinaya, which has become the nature of greatness, that wish-fulfilling nectar, the precious throne of words that establishes its expression, appears in two forms: the words of the Thus-Gone One himself, and the treatises other than that. The first is divided into two types: the root Vinaya and the explanatory Vinaya. The first is the two Pratimoksha vows. Some ancient Tibetans say that the two Pratimoksha vows of the root Vinaya are treatises written by monks such as Dharma Merchant, and others say that the verses of praise, etc., were written by other teachers, so this sutra has six teachers. Buton, the Vinaya holder, believes that those who say such things do not understand the Vinaya. In the Fifty Verses it is said: 'Therefore, these who gather the Dharma correctly, also because they follow the conduct of the holy ones, first offer by praising and prostrating to their own teacher.' Furthermore, all the commentaries on the Pratimoksha vow say that these are verses of the compilers, so they are permitted words. Similarly, the vows are also the words of the compilers, so they are permitted words. 'If so, then it is not Vinaya, because the Vinaya must be spoken by the Buddha himself.' In the Minor Explanation it is said: 'If so, then do the sutras also need to be spoken by the Buddha?' 'It should not be said so, because there may be Shravaka sutras.' 'Therefore, establishing the basis of training is not something that even the Shravaka Arya Shariputra can decide, so in the Vinaya, only the teacher is the main one in establishing the basis of training, not others.'

---

་ནོ་ཞེས་བྱ་བ་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་སྨོས་སོ་ཞེས་བཤད་པས་སོ་ཞེ་ན། དེ་ནི་འདུལ་བའི་བརྗོད་བྱའི་གཙོ་བོ་དངོས་བསླབ་པ་བཅའ་བ་སངས་རྒྱས་ཁོ་ནས་མཛད་དགོས་ཀྱི། དེའི་འཁོར་ 6-6a དུ་མདོ་སྡེ་དང་མ་མོ་བསྟན་པ་རྣམས་དང་གླེང་གཞི་ལ་སོགས་པ་རྣམས་རྗེས་སུ་གནང་བའི་བཀའ་ཡིན་ཏེ། གནས་མ་དྲན་ན་གྲོང་ཁྱེར་དྲུག་པོ་གང་རུང་སྨོས་པར་བྱའོ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་ལུང་སྡེ་བཞིར་ཡང་ཞར་ལ་མདོ་སྡེ་དང་མ་མོའི་སྡེ་སྣོད་མང་དུ་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་འཆད་པར་མཛད་དོ། ། གཉིས་པ་བཤད་པའི་ལུང་བཞི་པོ་དེ་ལས་ཀྱང་ལུང་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་ནི་སོ་སོ་ཐར་པ་གཉིས་ཀྱི་ཚིག་གི་འགྲེལ་པ་སྟེ་དེ་ལའང་དགེ་སློང་ཕ་མའི་དབྱེ་བས་གཉིས་སུ་ཡོད་ལ། དང་པོ་ལ་བམ་པོ་བརྒྱད་ཅུ་རྩ་གསུམ་མོ། །དེང་སང་བོད་དུ་ཡོད་པའི་མའི་རྣམ་འབྱེད་འདི་གཞི་ཐམས་ཅད་ཡོད་པར་སྨྲ་བའི་རྣམ་འབྱེད་མིན་པར་སྣང་ཞེས་བུ་སྟོན་འདུལ་འཛིན་གསུང་ངོ་། །ལུང་གཞི་ནི་མ་ཚང་བ་ཁ་སྐོང་བའི་འགྲེལ་པ་ཡིན་ལ་བམ་པོ་ནི་བརྒྱ་དང་བཅུའོ། །ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ནི་བསླབ་པའི་གནས་ཕྲ་མོ་རྣམས་རྒྱས་པར་གཏན་ལ་ཕབ་པའི་སྒོ་ནས་སོ་སོར་ཐར་པ་རྣམ་གཉིས་ཀྱི་སྤྱི་དོན་ལྟ་བུར་གྱུར་པའི་འགྲེལ་བ་ཡིན་ལ་བམ་པོ་ནི་ལྔ་བཅུ་རྩ་དགུའོ། །གཞུང་དམ་པའམ་བླ་མ་ནི་འགྱུར་གྱི་ཁྱད་པར་ཏེ་སྐད་དོད་ཨུཏྟ་ར་ཞེས་པ་སྟེང་དང་བྱང་དང་ཕྱི་མ་ལ་འཇུག་པ་ལས་འདི་ཕྱི་མའི་དོན་ཏེ། སྨན་དཔྱད་ལ་རྒྱུད་སྔ་ཕྱི་གཉིས་ཡོད་པ་བཞིན་དུ་འདིར་ཡང་ལུང་དང་པོ་གསུམ་ནི་གཞུང་སྔ་མ་ཡིན་ལ། དེ་རྣམས་ཀྱི་དོན་རྟོགས་དཀའ་ཞིང་ཟབ་པ་རྣམས་འདིས་སྟོན་ཅིང་གཏན་ལ་འབེབས་པས་ན་ཤིན་ཏུ་གཅེས་པའི་འགྲེལ་པ་འདུལ་བའི་གཞུང་ཕྱི་མ་སྟེ་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་རྩ་གསུམ་མོ། །བོད་འདིར་ཡོད་པའི་མའི་རྣམ་འབྱེད་འདི་ལའང་བམ་པོ་ཉི་ཤུ་རྩ་བརྒྱད་དོ། །མདོར་ན་སྟོན་པའི་འདུལ་བ་ལ་གཞུང་ཚད་འབུམ་དུ་བཤད་པ་ལས། དེང་སང་བོད་དུ་ 6-6b ཡོད་པ་རྣམས་བསྡོམས་པས་ཤླཽ་ཀ་དགུ་ཁྲི་དགུ་སྟོང་བདུན་བརྒྱ་སྟེ་འབུམ་ཕྲག་གཅིག་ཏུ་ཤླཽ་ཀ་སུམ་བརྒྱས་མ་ལོངས་པའོ། ། ཁ་ཅིག་འདུལ་བའི་སྡེ་སྣོད་འབུམ་ཉི་ཁྲི་ལྔ་སྟོང་ཞེས་ཟེར་མོད། ལུང་དུ་འབུམ་དུ་བཤད་ཅིང་སློབ་དཔོན་དགེ་ལེགས་བཤེས་གཉེན་གྱིས་ཀྱང་འབུམ་དུ་བཤད་དོ། །དགེ་སློང་གི་སོ་ཐར་ལ་ཤླཽ་ཀ་བདུན་བརྒྱ་བམ་པོ་གཉིས། དགེ་སློང་མའི་སོ་ཐར་ལ་ཤླཽ་ཀ་བརྒྱད་བརྒྱ་བམ་པོ་གཉིས། ཐམས་ཅད་བསྡོམས་པས་འབུམ་ཕྲག་གཅིག་དང་སྟོང་ཉིས་བརྒྱའོ། ། གཞན་ཡང་འདི་ལྟར་ཤེས་དགོས་ཏེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་དུ། དགེ་སློང་གི་ཁྲིམས་ཉིས་བརྒྱ་དང་ལྔ་བཅུ་རྩ་གསུམ་པོ་རྣམས་ལ་བསླབ་པ་འཆའ་བའི་རྒྱུ་གླེང་གཞི། བསླབ་པ་བཅས་པའི་ཕན་ཡོན། བསླབ་པ་བཅས་པ། ལྟུང་བའ

【現代漢語翻譯】 如果有人問，'為什麼佛陀要提到'諾'這個名字？'，那是因為只有佛陀才能制定根本的戒律，這是律藏的主要內容。至於經藏、母續的教法以及故事等，都是佛陀允許的。例如，佛陀說過：'如果記不住地點，就說六個城市中的任何一個。' 因此，在律藏的四個部分中，也順帶提到了許多經藏和母續的典籍。這是他們的解釋。 第二，在所說的這四部律中，《律分別》是對兩種別解脫戒條的解釋，分為比丘和比丘尼兩種。第一種有八十三卷。布敦持律法師說，現在西藏的比丘尼《律分別》似乎不是說一切有部的《律分別》。《律本事》是對不完整部分的補充解釋，有一百一十卷。《律小事》是對細微戒條進行詳細判定的解釋，類似於兩種別解脫戒條的總綱，有五十九卷。所謂的'正法'或'上師'，只是翻譯上的差異，梵語是Uttara，意思是'上'、'北'和'后'，這裡是'后'的意思。就像醫學上有前後續部一樣，這裡前三部律是前期的經典，而這部律則闡明和判定了那些難以理解和深刻的內容，因此是非常珍貴的解釋，是律藏的後期經典，有五十三卷。西藏現存的比丘尼《律分別》也有二十八卷。總之，佛陀的律藏據說有十萬頌。現在西藏現存的加起來共有九萬九千七百頌，距離十萬頌還差三百頌。 有些人說律藏有十二萬五千頌，但律藏中說是十萬頌，格勒協年大師也說是十萬頌。比丘的別解脫戒有七百頌，兩卷；比丘尼的別解脫戒有八百頌，兩卷。總共有十萬一千二百頌。 此外，還需要了解的是，在《律分別》中，對於比丘的二百五十三條戒律，制定戒律的原因是故事，制定戒律的利益，制定的戒律，以及墮罪。

【English Translation】 If someone asks, 'Why did the Buddha mention the name 'No'?', it is because only the Buddha can establish the fundamental precepts, which are the main content of the Vinaya. As for the Sutra Pitaka, the teachings of the Matrika, and stories, etc., they are all permitted by the Buddha. For example, the Buddha said, 'If you cannot remember the place, mention any of the six cities.' Therefore, in the four parts of the Vinaya, many Sutra Pitaka and Matrika texts are also mentioned incidentally. This is their explanation. Secondly, among the four Vinayas mentioned, the 'Vinaya-vibhanga' is an explanation of the two Pratimoksha precepts, divided into Bhikshu and Bhikshuni. The first has eighty-three volumes. Buton Rinchen Drub said that the Bhikshuni 'Vinaya-vibhanga' currently in Tibet does not seem to be the 'Vinaya-vibhanga' of the Sarvastivada school. The 'Vinaya-vastu' is a supplementary explanation for incomplete parts, with one hundred and ten volumes. The 'Vinaya-ksudraka' is an explanation that elaborates on minor precepts and serves as a general outline of the two Pratimoksha precepts, with fifty-nine volumes. The so-called 'Holy Dharma' or 'Lama' is just a difference in translation; the Sanskrit word is Uttara, which means 'above,' 'north,' and 'later,' but here it means 'later.' Just as in medicine there are former and later treatises, here the first three Vinayas are the earlier classics, while this Vinaya elucidates and determines those difficult to understand and profound contents, so it is a very precious explanation, the later classic of the Vinaya, with fifty-three volumes. The Bhikshuni 'Vinaya-vibhanga' currently in Tibet also has twenty-eight volumes. In short, the Buddha's Vinaya is said to have one hundred thousand verses. The ones currently existing in Tibet total ninety-nine thousand seven hundred verses, which is three hundred verses short of one hundred thousand verses. Some say that the Vinaya Pitaka has one hundred and twenty-five thousand verses, but the Vinaya says one hundred thousand verses, and Master Gélék Béshe Nyen also said one hundred thousand verses. The Bhikshu's Pratimoksha has seven hundred verses, two volumes; the Bhikshuni's Pratimoksha has eight hundred verses, two volumes. In total, there are one hundred thousand one thousand two hundred verses. Furthermore, it is necessary to know that in the 'Vinaya-vibhanga,' for the two hundred and fifty-three precepts of the Bhikshu, the reason for establishing the precepts is the story, the benefits of establishing the precepts, the established precepts, and the offenses.

---

ི་རྣམ་གཞག །ལྟུང་བ་མེད་པ། བསླབ་པར་བྱ་བ་སྟེ། དོན་དྲུག་དྲུག་གི་སྒོ་ནས་འཆད་ཅིང་རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་ཀྱི་ཆོས་བདུན་པོ་ཡང་རྒྱས་པར་བཤད་དོ། ། ལུང་གཞིའི་སྤྱི་སྡོམ་ནི། རབ་བྱུང་གསོ་སྦྱོང་གཞི་དང་ནི། །དགག་དབྱེ་དབྱར་དང་ཀོ་ལྤགས་གཞི། །སྨན་དང་གོས་དང་སྲ་བརྐྱང་དང་། །ཀཽ་ཤམྦི་དང་ལས་ཀྱི་གཞི། །དམར་སེར་ཅན་དང་གང་ཟག་དང་། །སྤོ་དང་གསོ་སྦྱོང་བཞག་པ་དང་། །གནས་མལ་དང་ནི་རྩོད་པ་དང་། །དགེ་འདུན་དབྱེན་རྣམས་བསྡུས་པ་ཡིན། །ཞེས་གཞི་བཅུ་བདུན་འབྱུང་ལ་གཞུང་དམ་པར་གཞི་བཅོ་བརྒྱད་དུ་འཆད་པ་ཅི་ཞེ་ན། འགྲེལ་ཆུང་ནས་རབ་བྱུང་གི་གཞི་ལ་རབ་བྱུང་དང་བསྙེན་རྫོགས་གནས་སྐབས་ཐ་དད་བྱེད་པ་ཡིན་ཅེས་པ་ལ། བུ་སྟོན་འདུལ་འཛིན་གྱིས། དེ་མི་རིགས་ཏེ། དེ་ལྟར་ན་གཞི་བཅུ་དགུར་འགྱུར་ལ། གཞི་བཅོ་བརྒྱད་དུ་བཤད་པ་ནི། ཀཽ་ཤམྦིའི་གཞི་ལ་གཉིས་སུ་འབྱེད་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། 6-7a གཉིས་སུ་འབྱེད་རྒྱུ་ནི་ཕྱིར་བཅོས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ཁ་འཕངས་པ་རྣམས་འབྱེད་པ་ཡིན་ལ། བསྡུ་ནའང་ཀཽ་ཤམྦི་དང་དམར་སེར་ཅན་གང་རུང་གི་ཁོངས་སུ་བསྡུ་བ་ཡིན་ཏེ། དོན་འདི་ལ་དགོངས་ནས་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་དུ་ཀཽ་ཤམྦི་དང་དམར་སེར་ཅན་གྱི་གཞི་གཉིས་ལ་ཕྱིར་བཅོས་པའི་གཞི་ཞེས་བྱ་བའི་མིང་གཅིག་ཏུ་བྱས་ཏེ་ཕྱིར་བཅོས་པར་བྱ་བའི་གང་ཟག་གི་བྱེ་བྲག་སོ་སོར་བསྟན་པས་ཀྱང་ཤེས་ནུས་ཞེས་འཆད་པར་མཛད་དོ། ། འདི་རྣམས་ལ་གཞི་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ནི། གཞིའི་སྐད་དོད་བསྟུ་ཞེས་བྱ་བ་དོན་ལྔ་ལ་འཇུག་པར་བཤད་ཀྱང་འདིར་དེ་དང་དེའི་རྟེན་བྱེད་པས་ན་གཞི་ཞེས་བྱ་སྟེ་བརྗོད་བྱ་དེ་སྟོན་པས་རྗོད་བྱེད་ལའང་གཞིར་བཏགས་སོ། ། ཕྲན་ཚེགས་ནི་སྒོ་བརྒྱད་དེ། སྒོ་བརྒྱད་པོ་དོན་མཚན་མཐུན་པ་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་སྟོན་པའི་ངེས་པ་མེད་དེ། དོན་སིལ་བུ་རྣམས་སྟོན་པ་ལ་སྒོ་རེར་སྤྱི་སྡོམ་རེ། སྤྱི་སྡོམ་རེ་ལ་སྡོམ་གྱི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་བཅུ་བཅུ་ཡོད་པ་ལས། སྒོ་གཉིས་པ་ལ། སྤྱི་སྡོམ་གྱི་ཚིག་ཐ་མ་སྨོ་བའོ་ཞེས་པ་ལས་ཚིགས་བཅད་གཉིས་སུ་གྱེས་ནས་སྡོམ་བཅུ་གཅིག་གོ། །གཞན་སྒོ་དེ་དག་གི་སྡོམ་ལས་ཆད་པ་དང་སྔོན་གྱི་འགྱུར་འཕྲོ་ལ་ལུས་པ་རྣམས་ཀུན་མཁྱེན་བུས་བསགས་ནས་བསྒྱུར་བས་འགྱུར་ཅུང་ངན་པ་ཞིག་བྱུང་བར་གྲག་གོ། ། གཞུང་དམ་པ་ལའང་ཁ་ཅིག་ལེའུ་བཅུ་དྲུག་ཏུ་ཡོད་དེ། ཞུ་བ་འདུལ་བྱེད་གཅིག་ལས་འཕྲོས། །མ་ཎ་བི་ཀ་གཏམ་གྱི་གཞི། །བྲམ་ཟེའི་བུ་མོ་ཨུཏྤལ་ཕྲེང་། །བྱ་བའི་ཕུང་པོ་ཅི་ཡང་བསྟན། །སིལ་བུ་རྐྱང་པ་གླེང་གཞི་དང་། །ལྔ་ཚན་དང་ནི་བཅུ་དྲུག་ཚན། །མ་མོ་ཡང་དག་ལྡན་ལུང་རྣམས། །གཞུང་ནི་དམ་པར་བཤད་ཅེས་སོ། །ཞེས་ཟེར་བ་ལ་བུ་སྟོན་གྱིས་དགག་པ་མང་དུ་ 6-7b མཛད་ནས་ཉིད་རང་ན་རེ། འདི་ཡི་ལུང་ལ་སྤྱི་སྡོམ་མེད་ཅིང་ད་ལྟ་ཡོད་

【現代漢語翻譯】 的分類，無有墮罪，應當學習。通過六六之門來講述，以及平息諍訟的七法也詳細地闡述了。 律經根本的總綱是：出家受具足戒之根本，擯除、安居、皮革之根本，醫藥、衣服、硬物伸展和拘睒彌之根本，以及業之根本，赤色者和補特伽羅（梵文：Pudgala，人）之根本，拋擲和安立受戒之根本，住所和諍訟之根本，僧伽（梵文：Saṃgha，僧團）分裂等都已包括。 總共有十七個根本，但為何在神聖的論典中卻說有十八個根本呢？在《釋論小品》中說，出家之根本，出家和受具足戒的階段是不同的。對此，布頓持律師說：『這不合理，如果這樣，根本就會變成十九個。』說有十八個根本，是因為拘睒彌的根本需要分成兩個。 分成兩個的原因是，要區分開除的差別。即使合併，也可以合併到拘睒彌或赤色者之中。考慮到這個意義，在《廣大釋論》中，拘睒彌和赤色者的兩個根本被合稱為『開除之根本』，通過分別顯示需要開除的補特伽羅（梵文：Pudgala，人）的差別，也可以理解。 這些被稱為『根本』的意義是：『根本』的梵語是vastu，有五種意義，但在這裡，因為它是那個和那個的所依，所以稱為『根本』，因為它顯示了所說之義，所以能詮也被稱為『根本』。 支分是八個。這八個支分不一定是指意義和名稱相同的事物放在一起，而是指顯示零散意義的每個支分都有一個總綱，每個總綱都有十個偈頌。在第二個支分中，總綱的最後一個詞是『詛咒』，由此分為兩個偈頌，所以總共有十一個偈頌。其他支分的偈頌有缺失，或者遺留了之前的翻譯，據說全知者布頓收集並翻譯了它們，所以翻譯有些粗糙。 在神聖的論典中，有些有十六個品，即：請求、調伏者（Vinaya）從一事開始，摩納維迦（梵文：Māṇavika，童子）的故事之根本，婆羅門（梵文：Brāhmaṇa，印度教祭司）之女鬱金香花鬘，行為的蘊（梵文：Skandha，集合）都已顯示，零散的單獨主題和五類以及十六類，以及具足母續的律經，被稱為神聖的論典。』對於這種說法，布頓做了很多駁斥，他自己說：『這個律經沒有總綱，現在有』。

【English Translation】 The classification of, without transgression, should be learned. It is explained through the six-six gates, and the seven dharmas that pacify disputes are also elaborated. The general summary of the Vinaya-mūla (root of the Vinaya) is: the root of Pravrajya (going forth) and Posadha (Uposatha, monastic observance), the root of exclusion, Vassa (rain retreat), and leather, the root of medicine, clothing, hard stretching, and Kausambi, and the root of karma, the root of the red-robed ones and the Pudgala (person), the root of throwing and establishing Posadha (Uposatha, monastic observance), the root of dwelling and disputes, and the divisions of the Sangha (community) are all included. There are seventeen roots in total, but why does the sacred text say there are eighteen roots? In the commentary, it says that the root of Pravrajya (going forth), the stages of Pravrajya (going forth) and Upasampada (full ordination) are different. To this, Buton, the Vinaya master, said: 'This is not reasonable, if so, there would be nineteen roots.' The reason for saying there are eighteen roots is that the root of Kausambi needs to be divided into two. The reason for dividing into two is to distinguish the differences of expulsion. Even if merged, it can be merged into either Kausambi or the red-robed ones. Considering this meaning, in the Extensive Commentary, the two roots of Kausambi and the red-robed ones are collectively called 'the root of expulsion', and it can also be understood by separately showing the differences of the Pudgala (person) who needs to be expelled. The meaning of these being called 'roots' is: the Sanskrit word for 'root' is vastu, which has five meanings, but here, because it is the basis of that and that, it is called 'root', and because it shows the meaning of what is said, the expression is also called 'root'. The minor sections are eight. These eight sections do not necessarily mean that things with the same meaning and name are put together, but rather that each section that shows scattered meanings has a general summary, and each general summary has ten verses. In the second section, the last word of the general summary is 'curse', which is divided into two verses, so there are eleven verses in total. Some of the verses in the other sections are missing, or the previous translations were left unfinished, and it is said that the omniscient Buton collected and translated them, so the translation is somewhat rough. In the sacred text, some have sixteen chapters, namely: request, the Vinaya (subduer) starts from one thing, the root of the story of Manavika (boy), the garland of Utpala (blue lotus) of the daughter of the Brahmana (Hindu priest), the Skandha (aggregate) of actions are all shown, scattered individual topics and five categories and sixteen categories, and the Vinaya (discipline) with the complete Mother Tantra, are called the sacred text.' To this statement, Buton made many refutations, and he himself said: 'This Vinaya (discipline) has no general summary, now there is.'

---

ཚད་པོ་འདི་ལ་སྤྱི་སྡོམ་དུ་བྱེད་ན། ཞུ་བ་འདུས་བྱེད་གཅིག་ལས་འཕྲོས། །ལྔ་པ་དང་ནི་བཅུ་དྲུག་པ། །གླེང་གཞི་དང་ནི་རྐྱང་པ་དང་། །གཏམ་གཞི་མ་ཎ་བི་ཀ་དང་། །མ་ལྟ་བུ་དང་ལུས་སོགྶ་ཏེ། །སྤྱི་ཡི་སྡོམ་དུ་བྱས་པའོ། །ཞེས་འདོན་པར་མཛད་དགོས་པར་བཞེད་དོ། ། དེས་ན་གཞུང་བླ་མ་འདིའི་ནང་གསེས་ལ་ཤེས་རབ་དང་ལྡན་པ་དག་དཔྱོད་རྒྱུ་ཆེ་བར་སྣང་ལ། དེར་མ་ཟད་སྤྱིར་འདི་ལ་མ་དག་པ་ཡོད་པར་འཆད་དེ། སློབ་དཔོན་དགེ་ལེགས་བཤེས་གཉེན་གྱི་འགྲེལ་པའི་ངག་བསྡུ་ན་བྲམ་ཟེ་རྒྱལ་པོ་རྒྱལ་བཤེས་བྱ་བ་བསྟན་པ་ལ་སྡང་བ་ཞིག་གིས་དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་གནོད་པ་ཆེར་བྱས། དུས་ཕྱིས་དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱིས་སྡེ་སྣོད་གསུམ་གྱི་གླེགས་བམ་བསྡུས་ནས་བཅོམ་བརླག་ཏུ་བསྡུ་བ་བྱས་པས་གཞུང་དམ་པའི་གླེགས་བམ་མ་རྙེད་པ་ལས། ཁ་ཆེ་ན་དགེ་སློང་ཞིག་གཞུང་བླ་མ་འདོན་པ་དེ་ཐོས་པ་ན་དེ་དག་དེའི་གན་དུ་ཕྱིན་ནས་འདོན་པར་བསྐུལ་བས་དེས་ཡིད་ལ་དྲན་པ་དང་མ་དྲན་པ་སྦྱར་ནས་བཏོན། བཏོན་པ་བཞིན་བྲིས་པ་ལ་ཕྱིས་ཀྱང་རྣམ་པར་གཡེངས་ནས་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་མ་སྦྱར་ནས་ཡུལ་སོ་སོར་འདོན་པ་ཐ་དད་དུ་བྱུང་བས་ཡང་དག་བསྡུ་བའི་གཞི་ཉམས་པས་གཞུང་བླ་མའི་ཚིག་དོན་རྣམ་པ་དུ་མར་བལྟ་སྟེ། ཞེས་འབྱུང་ངོ་། །དེའི་ཕྱིར་ཁ་ཆེའི་དགེ་སློང་དེ་ལས་རྙེད་པ་ལ་ཞུ་བ་ཁ་ཆེ་བ་ཟེར་ཏེ། རིམ་པ་གཉིས་སུ་རྩིག་པ་ཡན་གཏན་ལ་ཕབ་ཅིང་སློབ་དཔོན་དགེ་ལེགས་བཤེས་གཉེན་གྱི་འགྲེལ་པ་ཡང་འདིའི་འགྲེལ་པ་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་ཡང་དག་བསྡུ་བའི་གཞི་ཉམས་པ་གཞན་དག་ཀྱང་སྣང་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ནས་མདོའི་སྡེ་ཚན་བཞིར་གསུངས་པ་དང་ 6-8a ཀོ་ལྤགས་ཀྱི་གཞི་ལས་ལུང་བཞི་པོ་དག་བཀླགས་སོ་ཞེས་པས་མདོའི་ལུང་སྡེ་བཞི་སྟེ་ལུང་རིང་པོ་དང་ལུང་བར་མ་དང་ཡང་དག་པར་ལྡན་པའི་ལུང་དང་གཅིག་ལས་འཕྲོས་པའི་ལུང་སྟེ་བཞི་པོ་དེ་དག་གི་ནང་ནས་ཀྱང་ཅི་རིགས་པ་དེང་སང་གི་དུས་སུ་ཉམས་པར་སྣང་ངོ་། ། ད་ནི་འདུལ་བ་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱོགས་སུ་བསླན་པའི་མདོ་ལ་དགེ་སློང་ལ་རབ་ཏུ་གཅེས་པའི་མདོ་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་ཡང་དག་པར་ལྡན་པའི་མདོ་དང་། གནྜིའི་མདོ་དང་གནྜིའི་དུས་ཀྱི་མདོ་དང་གནས་འཇོག་གི་མདོ་དང་འཁར་སིལ་གྱི་མདོ་དང་ངའི་ཀུན་སྤྱོད་བསྟན་པའི་མདོ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ཡིན་ལ། ཕྱོགས་གཏོགས་ཐུན་མོང་གི་མདོ་ནི་སྐྱེས་རབས་དང་ལུང་བསྟན་གྱི་སྡེ་ལ་སོགས་པ་ཆེས་མང་ངོ་། ། གཉིས་པ་བསྟན་བཅོས་ནི། མཚན་མེད་པའི་སངས་རྒྱས་སུ་ལུང་བསྟན་པའི་འཕགས་པ་ཉེར་སྦས་ལ་སོགས་ཀྱིས་རྩ་བའི་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་ལས་འདུལ་བའི་བྱེ་བཤད་མཛད་པ་ཡིན་ལ། ལྷག་པར་རྣལ་འབྱོར་གྱི་དབང་ཕྱུག་ཡོན་ཏན་འོད་ཀྱིས། འདུལ་བ་ཀུན་ལས་བཏུས་པ་ཞེས་ཉི་མ་ལྟར་རབ་ཏུ་གསལ་བའི་བསྟན་བཅོས་ཆེན་པོ་འདི་ཉིད་མཛད་ཅིང

【現代漢語翻譯】 總而言之，此乃一部『一部增』(Ekottarika Agama)的註疏。第五品、第十六品、緒論、單品、故事、摩納婆迦(Manavaka，梵語，指年輕男子)、如是等等，皆已歸納總結。應如是誦讀。因此，這部根本論著的內容似乎非常適合有智慧的人進行研究。不僅如此，普遍認為此書存在錯誤。根據格西(Geshe，藏語，指佛學博士)的註釋，一位名叫『嘉瓦謝』(Gyaltshe，藏語，勝利友)的婆羅門國王憎恨佛法，對三寶造成了極大的損害。後來，僧侶們收集了三藏的經卷並加以焚燬，導致許多神聖的經卷遺失。在克什米爾，一位僧侶誦讀這部根本論著時，其他人聽到后便去請求他誦讀。他將記得的和不記得的內容混合在一起誦讀出來，然後記錄下來。由於記錄者後來分心，未能如實整理，導致各地流傳的版本各不相同，因此難以進行準確的校對，根本論著的內容也出現了多種不同的解釋。 因此，從克什米爾僧侶那裡獲得的註疏被稱為『克什米爾註疏』。它經過兩次修訂，最終確定下來，格西的註釋也是對此註疏的解釋。因此，由於難以進行準確的校對，其他錯誤也顯而易見。例如，《律分別》(Vinayavibhanga)中將經典分為四類，以及『從皮革上讀出四部阿含經』，指的是四部阿含經，即《長阿含》(Dīrgha Āgama)、《中阿含》(Madhyama Āgama)、《雜阿含》(Saṃyukta Āgama)和《增一阿含》(Ekottarika Agama)。這四部經典中的一些內容，在當今時代似乎已經遺失。 現在，關於與律藏相關的經典，有《比丘珍愛經》、《戒律圓滿經》、《犍椎經》(Ghaṇṭā Sūtra)、《犍椎時經》、《安住經》、《錫杖經》和《我的行持開示經》等等。共同相關的經典包括《本生經》(Jātaka)和《授記部》等等，數量非常多。 第二，關於論著，由無名佛授記的聖者尼辛哈古普塔(Nihshabdagupta)等人對根本進行了分別解釋，並撰寫了律藏的註釋。特別是，瑜伽自在主袞欽云丹偉色(Kunkhyen Yonten Od，藏語，一切智功德光)撰寫了《律藏總集》(Vinayasamgraha)，這部如太陽般光明的偉大論著。

【English Translation】 To summarize, this is a commentary on the 'Ekottarika Agama' (One-Increasing Agama). The fifth chapter, the sixteenth chapter, the introduction, the single chapter, the story, the Manavaka (Sanskrit, referring to a young man), and so on, have all been summarized. It should be recited as such. Therefore, the content of this fundamental treatise seems very suitable for wise people to study. Moreover, it is generally believed that there are errors in this book. According to the commentary of Geshe (Tibetan, referring to a Doctor of Buddhist Philosophy), a Brahmin king named 'Gyaltshe' (Tibetan, Victory Friend) hated the Dharma and caused great damage to the Three Jewels. Later, the monks collected the scriptures of the Tripitaka and burned them, which led to the loss of many sacred scriptures. In Kashmir, when a monk recited this fundamental treatise, others heard it and went to ask him to recite it. He recited it by mixing what he remembered and what he did not remember, and then it was recorded. Because the recorder was later distracted and failed to organize it as it was, the versions circulating in various places were different, so it was difficult to conduct accurate proofreading, and the content of the fundamental treatise also had many different interpretations. Therefore, the commentary obtained from the Kashmiri monk is called the 'Kashmiri Commentary'. It has been revised twice and finally finalized, and Geshe's commentary is also an explanation of this commentary. Therefore, due to the difficulty in conducting accurate proofreading, other errors are also apparent. For example, the 'Vinayavibhanga' (Book of Discipline) divides the scriptures into four categories, and 'reading the four Agamas from the leather' refers to the four Agamas, namely the 'Dīrgha Āgama' (Long Agama), the 'Madhyama Āgama' (Middle Agama), the 'Saṃyukta Āgama' (Connected Agama), and the 'Ekottarika Agama' (One-Increasing Agama). Some of the contents of these four classics seem to have been lost in this day and age. Now, regarding the scriptures related to the Vinaya (Discipline), there are the 'Sūtra Cherished by Monks', the 'Sūtra of Perfect Morality', the 'Ghaṇṭā Sūtra' (Bell Sutra), the 'Sūtra of the Time of Ghaṇṭā', the 'Abiding Sūtra', the 'Staff Sūtra', and the 'Sūtra Showing My Conduct', and so on. The commonly related scriptures include the 'Jātaka' (Birth Stories) and the 'Division of Prophecies', and so on, which are very numerous. Second, regarding the treatises, the saint Nihshabdagupta (One Hidden by No Name Buddha) and others, who were prophesied by the nameless Buddha, explained the fundamentals separately and wrote commentaries on the Vinaya. In particular, the Lord of Yoga, Kunkhyen Yonten Od (Tibetan, Omniscient Qualities of Light), wrote the 'Vinayasamgraha' (Compendium of Vinaya), this great treatise that shines like the sun.

---

་འདི་ལ་རང་འགྲེལ་སྟོང་ཕྲག་བཅུ་བཞི་པ་སྟེ། ཚིགས་བཅད་སྟོང་ཕྲག་བཅུ་བཞི་ནི། །འདི་ཡི་ཚད་དུ་ཤེས་བྱ་སྟེ། །དཔལ་ལྡན་རྒྱལ་ཆེན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས། །རྒྱལ་སྲིད་བྱེད་དུས་འདི་བྱས་སོ། །ཞེས་འབྱུང་ལ། སློབ་དཔོན་ཆོས་བཤེས་ཀྱིས་མཛད་པའི་རྒྱས་འགྲེལ་ཤླཽ་ཀ་ཉི་ཁྲི་ཆིག་སྟོང་བམ་པོ་བདུན་ཅུ་པར་བྱས་པ་གཉིས་ཀྱི་ཚིག་དོན་ནི་འཁྲུལ་པ་དང་བྲལ་ཞིང་། སློབ་དཔོན་ཤེས་བྱེད་ཀྱིས་མཛད་ཟེར་བའི་འགྲེལ་པ་དང་འགྲེལ་ཆུང་གཉིས་ནི་བོད་མའོ་ཞེས་འདུལ་བ་འཛིན་པ་ཆེན་པོ་དག་གསུང་ངོ་། ། 6-8b གཞན་ཡང་འཛམ་བུའི་གླིང་དུ་སྐྱེ་འཕགས་ཀྱིས་བྱས་པའི་འདུལ་བའི་བསྟན་བཅོས་ཀྱང་བགྲང་བ་ལས་འདས་ཀྱང་འདིར་བརྗོད་ཀྱིས་མ་ལང་ངོ་། ། ད་ནི་དམ་པའི་ཆོས་འདུལ་བ་དེ་དག་འཛིན་པ་འཕགས་པའི་ཡུལ་དང་། བོད་ཀྱི་སར་ཅི་ལྟར་བྱུང་ཞེ་ན། དེ་ཡང་། འདུལ་བ་ལུང་དུ་ནི་འོད་སྲུང་ནས་ལེགས་མཐོང་གི་བར་བསྟན་པའི་གཏད་རབས་བདུན་དང་དགྲ་བཅོམ་པ་ཐམས་ཅད་འདོད་ལ་སོགས་པ་བདུན་བརྒྱས་བཀའ་བསྡུ་བ་གཉིས་པ་བྱས་པའི་བར་རྒྱས་པར་འབྱུང་བ་བཞིན་ནོ། །དེའི་རྗེས་སུ་ཆོས་རྒྱལ་དྷརྨ་ཨ་ཤྭ་ཀ་ཤི་བིའི་རིང་ནས་བཟུང་དགྲ་བཅོམ་པ་རྣམས་ཀྱི་སྐད་ཐ་དད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་གྱེས་པ་བཅོ་བརྒྱད་དུ་གྱུར་པ་འོད་ལྡན་ལས་འབྱུང་བ་དང་སློབ་དཔོན་ལེགས་ལྡན་གྱིས་སྟོན་པ་འདས་ནས་ལོ་བརྒྱ་སོ་བདུན་ན་གྲོང་ཁྱེར་སྐྱ་བོའི་བུར་རྒྱལ་པོ་དགའ་བོ་དང་པདྨ་ཆེན་པོ་ཞེས་བྱ་བ་བྱུང་ཞིང་བཀའ་གཉིས་པ་སྡུད་པ་པོ་རྣམས་འདས་པའི་རྗེས་སུ་འཕགས་པ་འོད་སྲུང་དང་བུ་ཆེན་པོ་སོགས་བཞུགས་པ་ན། བདུད་སྡིག་ཅན་དགེ་སྦྱོང་གི་ཆ་བྱད་འཛིན་པ་བཟང་པོ་ཞེས་པས་རྫུ་འཕྲུལ་སྣ་ཚོགས་བསྟན་ནས་གཞི་ལྔས་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་ཆེན་པོ་བསྐྱེད་དེ།གཞི་ལྔ་པོ་དེ་ལ་གནས་བརྟན་ཀླུ་དང་ཡིད་བརྟན་ཞེས་བྱ་བས་བསྔགས་པར་བྱས་པས་དེ་ལས་དགེ་འདུན་གནས་བརྟན་པ་དང་ཕལ་ཆེན་པ་གཉིས་སུ་གྱེས། དེ་ནས་ལོ་དྲུག་ཅུ་རྩ་གསུམ་དུ་འཁྲུག་ལོང་དུ་གནས་སོ། །དེ་ནས་ལོ་ཉིས་བརྒྱ་འདས་རྗེས་སུ་གནས་བརྟན་གནས་མའི་བུས་བསྟན་པ་བསྡུས་སོ་ཞེས་འཆད་དོ། ། གཞན་ཡང་སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་གྱིས་དང་བཞི་བརྒྱ་པ་དང་ལོ་དྲི་སོགས་ལས་གྱེས་ཚུལ་མི་འདྲ་བ་དུ་མ་གསུངས་ཀྱང་། དུལ་ལྷས། རྩ་བའི་སྡེ་བཞི་ལས་བཅོ་བརྒྱད་དུ་གྱེས་པར་བཞེད་ལ། དེང་སང་བོད་ 6-9a གངས་ཅན་པ་དག་འདིའི་རྗེས་སུ་འཇུག་པ་མང་ངོ་། །ཁ་ཅིག་དགེ་སློང་ལྷ་ཆེན་པོ་དང་། དགེ་སྦྱོང་གི་ཆ་བྱད་འཛིན་པ་བཟང་པོ་གཉིས་གཅིག་ཡིན་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་འགོད་པ་ཡང་མཐོང་ངོ་། ། དེས་ན་ཁ་ཅིག །སྔོན་ཡོད་སྨྲ་གཅིག་པུ་ལས་མེད་ལ། ཕྱིས་བཅུ་བདུན་དུ་གྱེས་པ་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བཀའ་མིན་ཏེ་གྱེས་པ་བཅུ་བདུན་པོ་མདོ་སྡེ་ལ་མི་འཇུག་སྟེ་དོན་ཕན་ཚུན

【現代漢語翻譯】 此外，這部經的自釋是十四萬頌，即十四萬個詩節，這是它的篇幅。所有榮耀的大國王在執政時都做了這部經。』據此，法友論師所著的廣釋有兩萬一千頌，七十卷，其詞義沒有錯謬。而所謂智作論師所著的釋論和略釋，大持律者們說那是藏文的。 此外，在贍部洲，聖者們所著的律藏論著也數不勝數，這裡無法一一列舉。現在，這些神聖的律藏是如何在聖地（印度）和藏地流傳的呢？對此，《律藏》中記載，從飲光（迦葉波）到善見（須跋陀羅）之間，有七代傳承，七百阿羅漢等舉行了第二次結集，其中有詳細記載。之後，從法王達磨阿育王（Dharma Ashoka）時期開始，由於阿羅漢們的語言不同，分裂成了十八部。據《光明論》記載，善賢論師說，佛陀涅槃一百三十七年後，在華氏城（巴連弗邑）出現了一位名叫悅和蓮花的大國王，第二次結集者們涅槃后，聖者飲光和他的大弟子們住世時，惡魔持著沙門的形象，名叫善賢，他示現各種神通，以五事（五項非法）引起了僧團的大分裂。住持龍和意護讚揚了這五事，因此僧團分裂為上座部和大眾部。此後，混亂持續了六十三年。二百年後，上座部常住子的後裔重新整理了教法。 此外，世親論師在《四百論》和《歷年記》等中，對分裂的方式有多種不同的說法。但具慧認為，從根本的四部（說一切有部，經量部，大眾部，正量部）分裂為十八部。現在，許多藏地雪域的人們都遵循這種說法。有些人認為，天神比丘和持沙門形象的善賢是同一個人，並提出了論證。 因此，有些人說：『最初只有一部，後來分裂成十七部，這不是佛陀的教誨，因為這十七部不符合經部，彼此意義矛盾。』

【English Translation】 Furthermore, this scripture's auto-commentary is fourteen thousand shlokas, that is, fourteen thousand verses, which is known to be its extent. All the glorious great kings performed this scripture when they ruled.』 According to this, the extensive commentary by Acharya Dharma Mitra (chos bshes) has twenty-one thousand shlokas, seventy volumes, and its words and meanings are free from error. As for the commentary and sub-commentary said to be authored by Acharya Sheja (shes byed), the great Vinaya holders say that it is Tibetan. Moreover, in Jambudvipa (the world), the Vinaya treatises composed by noble beings are countless, and it is impossible to list them all here. Now, how did these sacred Vinaya teachings come to be held in the holy land (India) and Tibet? In the Vinaya Pitaka, it is recorded that from Kashyapa (od srung) to Subhadra (legs mthong), there were seven generations of transmission, and seven hundred Arhats and others held the Second Council, which is described in detail. After that, from the time of King Dharma Ashoka, due to the different languages of the Arhats, it split into eighteen schools. According to the 'Light Treatise,' Acharya Subhadra (legs ldan) said that one hundred and thirty-seven years after the Buddha's Nirvana, a great king named Delight (dga' bo) and Lotus (padma) appeared in the city of Pataliputra (skya bo'i bur), and after the Second Councilors passed away, when the venerable Kashyapa (od srung) and his great disciples were residing, the evil Mara (bdud) holding the appearance of a Shramana (dge sbyong), named Bhadra (bzang po), displayed various miracles and caused a great schism in the Sangha (dge 'dun) with five matters (five illegalities). The elders Naga (klu) and Mati (yid brtan) praised these five matters, and thus the Sangha split into the Sthavira (gnas brtan pa) and the Mahasanghika (phal chen pa). Thereafter, the turmoil lasted for sixty-three years. Two hundred years later, the descendants of the Sthavira (gnas brtan) recompiled the teachings. Furthermore, Acharya Vasubandhu (dbyig gnyen) in the 'Four Hundred Treatise' and the 'Chronicles' (lo dri sogs) and others, spoke of many different ways of splitting. But Dulha (dul lhas) believes that it split into eighteen schools from the four fundamental schools (Sarvastivada, Sautrantika, Mahasanghika, and Sammitiya). Nowadays, many people in the snowy land of Tibet follow this view. Some people argue that the Bhikshu Deva (lha chen po) and Bhadra (bzang po) who held the appearance of a Shramana are the same person, and they present arguments. Therefore, some say: 'Initially, there was only one school, and later it split into seventeen schools, which is not the Buddha's teaching, because these seventeen schools do not conform to the Sutra Pitaka, and their meanings contradict each other.'

---

་འགལ་བར་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། འདུལ་བ་ལ་མི་སྣང་སྟེ་སྡོམ་གྱིས་མ་བསྡུས་པའི་ཕྱིར་དང་། ཆོས་ཉིད་དང་མི་མཐུན་ཏེ་ཚིག་དོན་གཞན་དུ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེ་ན་མིན་ཏེ། གྱེས་པ་བཅུ་བདུན་པོ་སེམས་ཀྱི་བསླབ་པ་སྟོན་པས་མདོ་སྡེ་ལ་འཇུག །ལྷག་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་སྟོན་པས་འདུལ་བ་ལ་སྣང་། ལྷག་པའི་ཤེས་རབ་སྟོན་པས་མྱང་འདས་དང་མཐུན་པའི་ཕྱིར་ཆོས་ཉིད་དང་མཐུན་ཏེ་ཆོས་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་ནི། དཔེར་ན་གཟུགས་སུ་རུང་བའི་མཚན་ཉིད་ནི་གཟུགས་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་ཆོས་རྣམས་ཀྱི་ངང་ཚུལ་ཏེ། དེ་ཡང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བཀར་གྱུར་པའི་བསྟན་པ་ནི་ཕྱག་རྒྱ་གསུམ་གྱི་རྒྱས་བཏབ་པ་ཞིག་དགོས་པ་ལས་འདི་ལྟར་ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་བདག་མེད་པ་ཡིན། འདུས་བྱས་ཐམས་ཅད་ནི་སྐད་ཅིག་མ་ཡིན། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ནི་ཞི་བ་ཡིན། ཞེས་པ་ལྟར། ཕྱག་རྒྱ་གསུམ་གྱི་རྒྱས་བཏབ་ཅིང་བསླབ་པ་གསུམ་སྟོན་པ་དེ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བཀའ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། ཕྱག་རྒྱ་གསུམ་དང་ཡང་དག་ལྡན། བསླབ་པ་གསུམ་ནི་རབ་སྟོན་ཅིང་། །ཐོག་མ་བར་དང་མཐར་དགེ་བ། །སངས་རྒྱས་གསུང་དུ་མཁས་པས་རྟོགས། །ཞེས་སོ། ། དེས་ན་གཙོ་བོའི་དོན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གསུང་དང་རྒྱལ་པོ་ཀྲི་ཀྲིའི་རྨི་ལམ་ལུང་བསྟན་དང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བྱིན་རླབས་ལས་ཀྱང་སོ་སོར་གྱེས་པ་བྱུང་ 6-9b བའི་ཕྱིར་དང་། མདོ་རྒྱུད་ཆེན་པོ་ཐམས་ཅད་ནས་ཀྱང་རྩ་བའི་སྡེ་པ་བཞིར་འཇོག་པ་ཉིད་འབྱུང་བས་རིགས་སོ། །རྩ་བའི་སྡེ་པ་བཞི་པོ་འདིའི་ལག་ལེན་འཁྲུགས་ན་དགྲ་བཅོམ་པ་འཐོབ་པ་ལ་གེགས་བྱེད་པས་རྩ་བའི་སྡེ་པ་བཞིའི་མཁན་པོ་དང་རྟགས་དང་བྱིན་ལེན།ནུབ་ལྷག་ཉལ་སོགས་འདི་ལྟ་བུའོ་ཞེས་ཇོ་བོའི་གསུང་རྒྱུན་ཡིན་ཟེར་བ་བོད་རྣམས་ཀྱིས་སྐྱོར་བ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་མ་ཁྱོར་བ་འདྲ་ཞེས་བུ་སྟོན་འདུལ་འཛིན་གྱིས་གསུངས་སོ། །དེའི་ཕྱིར་རྩ་བའི་སྡེ་པ་དག་གི་ཁྱད་པར་ཁ་ཆེ་པཎ་ཆེན་གྱིས་གསུངས་པ་ཉིད་ལེགས་སོ། ། སྡེ་པ་བཅོ་བརྒྱད་པོ་འདི་དག་གི་ལྟ་སྤྱོད་འཛིན་པའི་སློབ་དཔོན་རྣམས་ཀྱི་མཚན་འདིར་མ་བགྲངས་ལ། སྐབས་སུ་བབ་པའི་སློབ་དཔོན་ཡོན་ཏན་འོད་འདི་ཉིད་ཀྱི་སྐུ་ཆེ་བའི་ཡོན་ཏན་བཤད་པར་བྱ་སྟེ། དེ་ཡང་འདི་ཉིད་འཕགས་པ་ལེགས་མཐོང་ལ་ཐུག་ཅེས་སྨྲ་བ་ཡང་དུས་མི་མཚུངས་ལ་ཕྱིར་མི་འོང་བློས་མི་འབེབས་ཀྱི་དངོས་སློབ་ཏུ་འདོད་པ་ལ་བུ་སྟོན་ལོ་ཙཱས་ནི་དུས་མི་མཚུངས་པར་འཆད་མོད་ཀྱང་། ཁོ་བོའི་སློབ་དཔོན་གྱིས་ནི་འདི་ཉིད་དག་པར་འཆད་དོ། ། གང་ཡིན་ཀྱང་སློབ་དཔོན་ཆེན་པོ་དབྱིག་གཉེན་ལ་རང་ལས་མཁས་པའི་སློབ་མ་བཞིར་གྲགས་པའི་འདུལ་བ་རང་ལས་མཁས་པ་ཡོན་ཏན་འོད་ཅེས་པ་སྟེ། ལངྐར་གཤེགས་པར། བདེ་གཤེགས་མྱ་ངན་འདས་ནས་ནི། །ཡང་དག་བསྟན་པ་སུ་ཞིག་འཛིན། །ཞེས་པའི་འགྲེལ་པར། ཐུབ་པ་ནས་དྷི་དྷི་ཀའི་བ

【現代漢語翻譯】 如果有人說，這與經藏相違背，因為這解釋了與經藏不同的內容；對律藏不明顯，因為它沒有被戒律所涵蓋；與法性不一致，因為它以另一種方式解釋了詞義和含義。這種說法是不對的。因為這十七個部派闡述了心的訓練，所以屬於經藏。由於它們闡述了更高的戒律，所以在律藏中是顯而易見的。由於它們闡述了更高的智慧，所以與涅槃相一致，因此與法性相一致。所謂的法性，就像『可被感知的特徵是色』一樣，是諸法的自性。而且，佛陀的教誨必須以三個印記來印證，即：一切法無我，一切有為法無常，涅槃寂靜。因此，以三個印記印證並闡述三種訓練的教義是佛陀的教誨。正如所說：『與三個印記完全一致，完美地闡述三種訓練，始善、中善、終善，智者應知這是佛陀的教誨。』 因此，由於主要意義源於佛陀的教誨、國王克里克的夢的預言以及佛陀的加持，所以產生了分裂。所有偉大的經和續都將根本部派歸為四類，這是合理的。如果這四個根本部派的實踐混亂，就會阻礙獲得阿羅漢果，因此這四個根本部派的堪布、標誌、加持、睡眠等應該是這樣的。布敦持律者說，據說這是覺沃的口頭傳承，但西藏人並沒有完全掌握。因此，喀且班欽所說的根本部派的差異才是最好的。這裡沒有列舉這十八個部派的見解和行為的持有者的名字。現在要講述的是與目前相關的導師功德光（Yönten Ö）的偉大功德。有人說他直接師承聖者善見（Pakpa Lek Tong），但布敦譯師認為這在時間上是不一致的，因為他不是不還果者的直接弟子。但我的老師認為這是正確的。無論如何，偉大的導師世親（Dignaga）有四位比自己更博學的弟子，其中在律藏方面比自己更博學的是功德光。在《楞伽經》中，『善逝涅槃后，誰將持有正法？』的註釋中，從釋迦牟尼佛到地地嘎...

【English Translation】 If someone says that this contradicts the Sutra Pitaka because it explains something different from the Sutra Pitaka; it is not obvious in the Vinaya Pitaka because it is not covered by the precepts; and it is inconsistent with the Dharma nature because it explains the meaning of words and meanings in another way, this statement is incorrect. Because these seventeen schools explain the training of the mind, they belong to the Sutra Pitaka. Because they explain the higher discipline, they are obvious in the Vinaya Pitaka. Because they explain the higher wisdom, they are consistent with Nirvana, and therefore consistent with the Dharma nature. The so-called Dharma nature, like 'the characteristic of being perceptible is form,' is the nature of all dharmas. Moreover, the teachings of the Buddha must be sealed with three seals, namely: all dharmas are without self, all conditioned dharmas are impermanent, and Nirvana is peace. Therefore, the doctrine that is sealed with three seals and expounds the three trainings is the teaching of the Buddha. As it is said: 'Perfectly consistent with the three seals, perfectly expounding the three trainings, good in the beginning, middle, and end, the wise should know that this is the teaching of the Buddha.' Therefore, because the main meaning comes from the teachings of the Buddha, the prophecy of King Kriki's dream, and the blessings of the Buddha, divisions arose. All the great Sutras and Tantras classify the fundamental schools into four categories, which is reasonable. If the practices of these four fundamental schools are confused, it will hinder the attainment of Arhatship, so the Khenpos, signs, blessings, sleep, etc. of these four fundamental schools should be like this. Butön the Vinaya holder said that it is said that this is the oral tradition of Jowo, but the Tibetans have not fully grasped it. Therefore, the differences of the fundamental schools as stated by Kache Panchen are the best. The names of the holders of the views and practices of these eighteen schools are not listed here. Now, the great merits of the teacher Yönten Ö, who is relevant to the present, will be discussed. Some say that he is directly descended from the noble Lek Tong, but Butön the translator believes that this is inconsistent in time because he is not a direct disciple of the non-returner. But my teacher believes that this is correct. In any case, the great teacher Dignaga had four disciples who were more learned than himself, among whom Yönten Ö was more learned than himself in the Vinaya Pitaka. In the commentary on the Lankavatara Sutra, 'After the Sugata has passed into Nirvana, who will hold the true Dharma?' from Shakyamuni Buddha to Didi...

---

ར་ལུང་དང་འདྲ་ལ།དེས་རྣམ་འབྱེད་ལ་སོགས་བཅུ་བཞིའི་མཐར་ནོར་གྱི་རྩ་ལག །དེས་མ་ནོ་ཧ་སྟེ། ཡོན་ཏན་འོད་ཀྱི་བར་བསྟན་པའི་གཏད་རབས་སུ་གསལ་ལོ། །དེས་ན་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་བཤད་ཀྱི་མཇུག་ན་ཡུལ་བཅོམ་བརླག་གི་འཕགས་པ་གཞི་ཐམས་ཅད་ཡོད་པར་སྨྲ་བའི་རྩོད་པ་བ་ཆེན་ 6-10a པོ་རྣམས་ཀྱི་ཁྱུ་མཆོག་བསྟན་བཅོས་དུ་མ་མཛད་པ་གཞུང་འབུམ་ཕྲག་བཅོ་བརྒྱད་ལ་ཁ་ཏོན་མཛད་པའི་སློབ་དཔོན་ཡོན་ཏན་འོད་ཀྱིས་མཛད་པ་ཞེས་འབྱུང་བ་ལྟར་རོ། །འདི་ཉིད་ཀྱིས་མཛད་པའི་མདོ་ལ་རྒྱས་འགྲེལ་མཛད་པ་པོ་ནི་ཐོ་གར་བྱེ་སྨྲའི་གྲུབ་མཐའ་འཛིན་པ་སྟེ། ཇི་སྐད་དུ། དཔལ་ལྡན་ཡུལ་མཆོག་ཏར་མི་ར་ཞེས་བྱ། །དམ་པས་བསྔགས་པ་དེ་ལ་མཁས་པ་གནས། །པཀྵུ་ཞེས་བྱ་ཆུ་ཀླུང་འགྲམ་དུ་ནི། དཔལ་ལྡན་གནས་མཆོག་གྲོང་ཁྱེར་དེ་ཉིད་དུ། ཁ་ན་མ་ཐོ་མེད་པའི་རིགས་མཆོག་སྐྱེས། །དེ་ནི་ལོ་བརྒྱད་བསམ་པ་རྣམ་དག་པས། །ཁྱིམ་གྱི་འབྱོར་པ་དག་ལའང་ཆགས་པ་མེད། །སྐྱེ་བ་གཞན་ནས་གོམས་པས་རྟོགས་པ་ལྡན། །དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་བསྟེན་པས་སེམས་དབེན་གྱུར། །བསླབ་པའི་རྟེན་ལྡན་ཚུལ་ལ་ཉེར་སྤྱོད་ཅིང་། །དམ་པའི་བསྟན་ལ་བསྟེན་པས་འདི་རྣམ་ཕྱེ། །ཞེས་སོ། ། གཞན་ཡང་སློབ་དཔོན་ཤཱཀྱ་འོད་ནི་མཁན་པོ་ས་མ་ཏ་རར་གནས་པ་བསོད་ནམས་གྲགས་དང་། སློབ་དཔོན་གཞན་ཞི་བ་འོད་ལ་ཐུག་པ་ཁ་ཆེ་བྱེ་སྨྲ་བ་སྟེ་འདིའི་དངོས་སློབ་དགེ་སློང་སེང་གེའི་གདོང་ཅན་ཏེ།འདིའི་དུས་བོད་ཀྱི་བཙན་པོ་ཁྲི་སྲོང་ལྡེའུ་བཙན་གྱིས་ཟ་ཧོར་གྱི་མཁན་པོ་བྱང་སེམས་ཞི་བ་འཚོས་གཙོས་པའི་པཎ་ཆེན་མང་པོ་སྤྱན་དྲངས། མངའ་རིས་བོད་ཀྱི་རྒྱལ་ཁམས་སུ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་བཙུགས། ཡོད་སྨྲ་མ་གཏོགས་གཞན་མི་བསྒྱུར་བར་བཅས་ཤིང་། སད་མི་མི་བདུན་སོགས་ཀྱིས་འདུལ་བ་ལ་སྦྱངས། དེའི་ནང་ནས་སྦ་རཏྣས་འདུལ་བ་ལ་ཀུན་ཆུབ་པར་མཛད། དེ་ལ་ལི་ཡེ་ཤེས་རིན་ཆེན་གྱིས་གསན་ནས་མཁས་པར་སྦྱངས། དེ་ལ་གཡོ་དགེ་འབྱུང་གིས་ཐུག །དེ་ཉིད་དང་གཙང་རབ་གསལ་དམར་ 6-10b ཤཱཀྱ་མུ་ནེ་རྣམས་ཏེ་རྒྱལ་པོ་བེའུས་བསྟན་པ་བསྣུབས་པ་ལ་བརྟེན་མངའ་རིས་ནས་གར་ལོག་བྱས། སྟོད་ཧོར་ནས་བྱང་རྒྱབ་ཏུ་བྲོས་ཏེ་མདོ་སྨད་ཀྱི་ལྷོ་ངོས་ནས་བེ་རི་ཚྭ་མཚོ་ནས་ཚུར་བྱུང་སྟེ་རྨ་ལུང་རྡོ་རྗེའི་བྲག་ར་ཨན་ཆུང་གནམ་རྫོང་དན་ཏིག་ཤེལ་གྱི་ཡང་དགོན་ན་སྒོམ་གྱིན་ཡོད་པ་ལ། མུ་གཟུ་གསལ་འབར་རབ་ཏུ་བྱུང་བས་དགེ་བ་རབ་གསལ་དུ་བཏགས། ཕྱིས་ཐུགས་རབ་ཆེ་བས་དགོངས་པ་རབ་གསལ་དུ་གྲགས། དེ་མཁས་པར་གྱུར་པས་དེ་ལ་སློབ་མ་ལ་སྣུབས་བ་ཤི་དང་གྲུམ་ཡེ་ཤེས་རྒྱལ་མཚན་གཉིས་ཐུག །རབ་ཏུ་བྱུང་། འདུལ་བ་ལ་ཆུབ་པར་བྱས། དེ་དུས་དབུས་གཙང་ན་སྡོམ་པ་དང་བཤད་གྲྭའི་བཀའ་ཆད་ནས་གང་ཡང་མེད། གཙུག་ལག་ཁང་གི་ལྡེའུ་མིག་ཤམ་ཐབས་གོང་པ་ཅན་གྱོན་

【現代漢語翻譯】 如同Ra Lung寺一樣，它以區分等十四種方式窮盡了財富的根源。它通過瑪諾哈（藏語：མ་ནོ་ཧ་），在功德光（藏語：ཡོན་ཏན་འོད་）之間的傳承中得以闡明。因此，在您自己的註釋結尾處，正如所說，『摧毀國家的聖者，一切有部（梵文：Sarvāstivāda，梵文羅馬擬音：薩爾瓦斯蒂瓦達，漢語字面意思：一切存在論者）的大論辯家們的領袖，創作了眾多論著，背誦了十八萬部經文的導師功德光所著』。 由他所著的經的廣釋作者是托噶，持有說一切有部的宗義。正如所說：『光輝燦爛的殊勝之地名為塔爾米拉（藏語：ཏར་མི་ར་），聖者讚歎的智者居住於此。在名為帕克秀（藏語：པཀྵུ་）的河流岸邊，在那光輝燦爛的殊勝城市中，誕生於無瑕的尊貴家族。他八歲時，以純潔的思想，對家庭的財富毫無貪戀。因前世的習氣而具備證悟，依靠三寶而心生厭離。具備戒律的所依，精勤于如法行持，依靠聖教而對此進行辨別。』 此外，導師釋迦光（藏語：ཤཱཀྱ་འོད་）位於堪布薩瑪塔拉（藏語：ས་མ་ཏ་ར་）處，名為索南扎巴（藏語：བསོད་ནམས་གྲགས་），另一位導師寂光（藏語：ཞི་བ་འོད་）則與克什米爾的說一切有部有關。此人的親傳弟子是比丘僧格東堅（藏語：སེང་གེའི་གདོང་ཅན་）。此時，藏王赤松德贊迎請了包括薩霍爾的堪布菩提寂護在內的眾多班智達，在阿里藏區的王國中建立了佛教，規定除了說一切有部之外，其他宗派不得翻譯。薩米七人等學習了律藏，其中斯巴Raтна（藏語：སྦ་རཏྣས་）精通律藏。利·益西仁欽（藏語：ལི་ཡེ་ཤེས་རིན་ཆེན་）聽聞后，精通學習。之後，與約·格炯（藏語：གཡོ་དགེ་འབྱུང་）相遇。他與藏·饒賽（藏語：གཙང་རབ་གསལ་）和瑪爾·釋迦牟尼（藏語：དམར་ཤཱཀྱ་མུ་ནེ་）等人，由於國王貝烏摧毀佛教，從阿里逃離，從上部霍爾向北方逃亡，從多麥的南面，經過貝日茶湖，來到瑪隆多杰扎拉（藏語：རྨ་ལུང་རྡོ་རྗེའི་བྲག་ར་），在昂瓊南宗（藏語：ཨན་ཆུང་གནམ་རྫོང་）丹迪謝吉央貢（藏語：དན་ཏིག་ཤེལ་གྱི་ཡང་དགོན་）修行。穆祖薩巴（藏語：མུ་གཟུ་གསལ་འབར་）出家，被命名為格瓦饒賽（藏語：དགེ་བ་རབ་གསལ་），後來因智慧廣大而被稱為貢巴饒賽（藏語：དགོངས་པ་རབ་གསལ་）。他成為智者后，努巴西（藏語：སྣུབས་བ་ཤི་）和仲·益西堅贊（藏語：གྲུམ་ཡེ་ཤེས་རྒྱལ་མཚན་）兩位弟子與他相遇，並出家，精通律藏。當時，衛藏地區沒有任何戒律和經院的規定，寺廟的鑰匙由穿著上部香塔的人保管。

【English Translation】 Like Ra Lung Monastery, it exhausts the root of wealth through fourteen ways such as differentiation. It is clarified through Manoja (Tibetan: མ་ནོ་ཧ་), in the lineage shown between Yonten Ö (Tibetan: ཡོན་ཏན་འོད་). Therefore, at the end of your own commentary, as it is said, 'The holy one who destroys countries, the leader of the great debaters of the Sarvāstivāda (Sanskrit: Sarvāstivāda, Sanskrit Romanization: Sarvāstivāda, Chinese literal meaning: proponents of the existence of all things), who composed many treatises, authored by the teacher Yonten Ö who recited eighteen hundred thousand scriptures.' The author of the extensive commentary on the scripture composed by him is Togar, who holds the tenet of the Sarvāstivāda. As it is said: 'The glorious and excellent land is called Tar Mira (Tibetan: ཏར་མི་ར་), the wise one praised by the holy ones resides there. On the bank of the river called Pakshu (Tibetan: པཀྵུ་), in that glorious and excellent city, he was born into an immaculate and noble family. At the age of eight, with pure thoughts, he had no attachment to the wealth of his family. Due to habits from previous lives, he possessed realization, and by relying on the Three Jewels, his mind became detached. Possessing the support of discipline, he diligently practiced the Dharma, and by relying on the holy teachings, he distinguished this.' Furthermore, the teacher Shakya Ö (Tibetan: ཤཱཀྱ་འོད་) is located at Khenpo Samatara (Tibetan: ས་མ་ཏ་ར་), named Sonam Drak (Tibetan: བསོད་ནམས་གྲགས་), and another teacher, Zhiwa Ö (Tibetan: ཞི་བ་འོད་), is associated with the Kashmir Sarvāstivāda. This person's direct disciple is the monk Senge Dongchen (Tibetan: སེང་གེའི་གདོང་ཅན་). At this time, the Tibetan King Trisong Detsen invited many paṇḍitas, including the Khenpo Bodhisattva Śāntarakṣita from Zahor, and established Buddhism in the kingdom of Ngari in Tibet, stipulating that no other schools except the Sarvāstivāda should be translated. The seven Sadmi and others studied the Vinaya, and among them, Spa Ratna (Tibetan: སྦ་རཏྣས་) became proficient in the Vinaya. Li Yeshe Rinchen (Tibetan: ལི་ཡེ་ཤེས་རིན་ཆེན་) heard this and studied it thoroughly. Later, he met Yo Gejung (Tibetan: གཡོ་དགེ་འབྱུང་). He, along with Tsang Rap Sal (Tibetan: གཙང་རབ་གསལ་) and Mar Shakyamuni (Tibetan: དམར་ཤཱཀྱ་མུ་ནེ་), due to King Beu destroying Buddhism, fled from Ngari, escaped north from Upper Hor, and from the south of Do-med, passed through Beri Tsa Lake, and came to Ma Lung Dorje Drakra (Tibetan: རྨ་ལུང་རྡོ་རྗེའི་བྲག་ར་), practicing in Angchung Namdzong (Tibetan: ཨན་ཆུང་གནམ་རྫོང་) Dantik Shegi Yanggön (Tibetan: དན་ཏིག་ཤེལ་གྱི་ཡང་དགོན་). Muzu Salbar (Tibetan: མུ་གཟུ་གསལ་འབར་) was ordained and named Gewa Rapsal (Tibetan: དགེ་བ་རབ་གསལ་), and later, due to his great wisdom, he became known as Gongpa Rapsal (Tibetan: དགོངས་པ་རབ་གསལ་). After he became a wise man, two disciples, Nubpa Shi (Tibetan: སྣུབས་བ་ཤི་) and Drum Yeshe Gyaltsen (Tibetan: གྲུམ་ཡེ་ཤེས་རྒྱལ་མཚན་), met him and were ordained, becoming proficient in the Vinaya. At that time, there were no rules for ordination or monastic colleges in U-Tsang. The keys to the temples were kept by those wearing upper shamthabs.

---

པ་ལ་གནས་བརྟན་དགྲ་བཅོམ་དུ་མིང་བཏགས་ནས་འཛིན་པའི་སྔགས་རྙིང་མ་བ་དག་ཡོད་ཀྱང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་ནི་མེད་དོ། །དེའི་ཚེ་མཆིམས་ཡུལ་སྨད་ན་ཆེན་པོ་རྒྱལ་བ་ཞེས་བྱ་བ་དང་། དེའི་སློབ་མ་ཞང་ལྕམ་འབྲུ་ཆུང་མ་གཉིས་ཀྱིས་ཀློག་མཁས་པ་ཤེས་པས་མི་ཤི་བའི་དགེ་རྩར་གླེགས་བམ་བཀླགས་པ་ལ། མི་རྒན་ཤི་ན་བདེ་ཆེན་འདོན། བྱིས་པ་ཤི་ན་སུམ་བརྒྱ་པ་འདོན། དེ་གཉིས་ཤེས་རབ་ཆེ་བས་གཞུང་ཆེན་པོ་རྩ་འགྲེལ་རྣམས་ལ་བལྟས་ནས་མཁན་པོ་དམར་པོ་འདི་དོན་བསྡུས་པར་འདུག །དེའི་གོ་བ་ལེགས་པོ་ཞིག་ནག་པོར་བཞག་པ་འདི་ཡིན་པར་འདུག་ཟེར། མཁན་པོས་དཔེ་ཆ་ཞིག་ནས་ཡིག་ཆུང་བལྟས་པས་སྔོན་གྱི་བགྲེས་པོ་རྣམས་ཀྱི་བརྗེད་ཐོའི་ཡི་གེར་འདུག་སྟེ་དེའི་གོ་བ་ལེགས་པོ་ཞིག་མཆན་གྱི་ཡིག་ཆུང་འདི་ལ་འདུག་ཟེར་ནས་རྩལ་བཤད་བག་རེ་བྱེད་པ་བྱུང་ངོ་། །དེའི་ཚེ་དབུས་གཙང་གི་མི་བཅུ་མདོ་སྨད་དུ་སྡོམ་པ་ལེན་དུ་ཕྱིན་པ་ནས་བཟུང་། མངའ་ 6-11a རིས་དང་བོད་ན་བཞུགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་རྣམས་ཀྱིས་རྒྱ་གར་ནས་པཎ་ཆེན་མང་པོ་སྤྱན་དྲངས་པ་ནས་སྤྲུལ་པའི་ལོ་ཙཱ་བ་སྔ་ཕྱིར་བྱོན་པ་རྣམས་དང་། བོད་གངས་ཅན་པའི་སྤྲུལ་པའི་སྐྱེས་ཆེན་འདུལ་བ་འཛིན་པ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་རྣམས་ཀྱིས་སྡོམ་རྒྱུན་ཇི་ལྟར་ཚུགས་པ་དང་། བཤད་གྲྭ་ཇི་ལྟར་བསྐྱངས་པ་རྣམས་བརྗོད་ན་འབྱམས་ཀླས་པས་འདིར་མ་བརྗོད་ལ། ཁོ་བོ་ཅག་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་མཁན་རྒྱུན་གང་ལས་འོངས་པ་དང་སྡོམ་རྒྱུན་གང་ནས་འདེད་པ་དང་ལྷག་པར་མདོ་རྩ་བའི་རྣམ་བཤད་གང་ལས་ཐོས་པའི་བརྒྱུད་རིམ་དག་བརྗོད་པར་བྱའོ། །དེ་ཡང་དགྲ་བཅོམ་པ་བྱང་ཆུབ་དཔལ་གྱིས་བཙུགས་པའི་དགེ་འདུན་ལས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཡིན་ཅིང་། དགེ་སློང་གི་དངོས་པོའང་དེ་དག་ལས་ཐོབ་པ་ཡིན་ནོ། ། མཁན་རྒྱུན་ནི་ཚིགས་སུ་བཅད་དེ་བརྗོད་ན། ཟླ་བྲལ་ཐུབ་དབང་གནས་བརྟན་ཤཱ་རིའི་བུ། །སྒྲ་གཅན་ཟིན་གཉིས་འཕགས་མཆོག་ཀླུ་སྒྲུབ་ཞབས། །ཡོན་ཏན་བློ་གྲོས་རིན་ཆེན་བཤེས་གཉེན་དང་། །ཆོས་ཀྱི་བཟང་པོ་ཡོན་ཏན་རྒྱ་མཚོའི་ཞབས། །ཆོས་ཀྱི་ཕྲེང་བ་བློ་གྲོས་འབྱུང་གནས་སྦས། །ས་སྟེང་འགྲན་ཟླ་དང་བྲལ་ཤཱཀྱ་ཤྲཱི། །བྱང་ཆུབ་དཔལ་བཟང་དབང་ཕྱུག་གྲགས་པ་དང་། །གཞོན་ནུ་བྱང་ཆུབ་གནས་བརྟན་ཡོན་རྒྱལ་བ། །ཡོན་ཏན་བློ་གྲོས་འདུལ་འཛིན་སེང་གེ་དཔལ། །སྡོམ་བཙུན་དམ་པ་རབ་འབྱོར་སེང་གེ་དང་། །བླ་མ་དམ་པ་ཆོས་གྲུབ་སེང་གེའི་ཞབས། །དད་པའི་སྤྱི་བོར་རྟག་པར་བཀོད་པ་ཡིན། །ཞེས་པ་ལྟར་ཡིན་ཅིང་སྡོམ་རྒྱུན་ཡང་མཁན་པོ་དེ་དག་གང་ལས་བཀའ་དྲིན་ནོད་པའི་དགེ་འདུན་གྱི་སྡེ་རྣམས་སོ། ། མདོ་རྩ་བའི་དཀའ་གནས་མཐའ་གཅོད་དང་བཅས་པ་གང་ལས་ཐོས་པའི་རིམ་པ་ནི། 6-11b རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས། ཉེ་བ་འཁོར། ཉེར་སྦས། ནག་པོ། ལེགས་

【現代漢語翻譯】 雖然有些自稱為古老的持咒者，以『常住阿羅漢』之名存在，但他們並沒有佛法。當時，在下部地區的奇姆（Mchims Yul）地方，有一個名叫『偉大的嘉瓦』（Chenpo Gyalwa）的人，和他的兩個弟子香拉姆（Zhang Lcam）和竹瓊瑪（'Bru Chung Ma），因為他們擅長閱讀，所以在不死者的功德處閱讀經卷。當老人去世時，他們唸誦《大樂經》（bDe chen），當孩子去世時，他們唸誦《三百頌》（Sum brgya pa）。這兩個人智慧很高，閱讀了大量的根本論和註釋，他們說：『這位紅色的堪布（mkhan po）似乎總結了要點。』他們說：『這個被很好地理解並記錄下來的黑色文字似乎就是它。』堪布從一本書中看了一張小紙條，那似乎是古代老人們的備忘錄，他說：『這個註釋的小紙條里有很好的理解。』然後他做了一些膚淺的解釋。 當時，從衛藏（dBus gTsang）地區去往多康（mDo Smad）受戒的十個人開始，以及阿里（mNga' ris）和西藏的法王們從印度迎請了許多班智達，還有先後出現的化身譯師們，以及無數的藏地化身大成就者持律者們，如果講述他們如何建立戒律傳承，如何維持講修學院，那將是無邊無際的，所以這裡就不說了。我將講述我們圓滿比丘戒的堪布傳承來自何處，戒律傳承追溯自何處，特別是根本經的釋論是從何處聽聞的傳承。 也就是說，圓滿比丘戒是從阿羅漢絳曲巴（Byang chub dpal）建立的僧團中獲得的，比丘的物品也是從他們那裡獲得的。 如果用偈頌來講述堪布傳承，那就是： 無與倫比的能仁（thub dbang，釋迦牟尼佛），常隨眾的舍利子（shA ri'i bu，舍利弗），羅睺羅（sgra gcan zin，覆障），聖者龍樹（nA gArjuna，kLu sgrub），功德慧（yon tan blo gros），寶友（ratna shris，rin chen bshes gnyen），法賢（chos kyi bzang po），功德海（yon tan rgya mtsho），法鬘（chos kyi phreng ba），慧生（blo gros 'byung gnas），隱秘（sbas），地上無與倫比的釋迦師利（shAkya shrI），絳曲巴桑（byang chub dpal bzang），自在幢（dbang phyug grags pa），童子菩提（gzhon nu byang chub），常住功德王（gnas brtan yon rgyal ba），功德慧，持律獅子吉祥（'dul 'dzin seng ge dpal），持戒清凈的拉瓊丹巴饒覺（sdom btsun dam pa rab 'byor seng ge），以及至尊上師曲哲僧格（chos grub seng ge），我將他們永遠頂戴在信仰的頭頂。 就像這樣，戒律傳承也是從那些堪布處接受恩德的僧團那裡獲得的。 從何處聽聞的包含根本經的疑難解答的次第是： 圓滿正等覺佛陀，阿難陀（nye ba 'khor，近侍），近藏（nyer sbas），黑（nag po），善護（legs）

【English Translation】 Although there were some who called themselves old mantra practitioners, claiming the name of 'Permanent Arhat', they did not have the Buddha's teachings. At that time, in the lower region of Chim (Mchims Yul), there was a person named 'Great Gyalwa' (Chenpo Gyalwa), and his two disciples Zhang Lham (Zhang Lcam) and Dru Chungma ('Bru Chung Ma), because they were skilled in reading, they read scriptures at the merit place of the undying. When an old person died, they recited the 'Great Bliss Sutra' (bDe chen), and when a child died, they recited the 'Three Hundred Verses' (Sum brgya pa). These two were very intelligent, reading many root texts and commentaries, and they said, 'This red Khenpo (mkhan po) seems to have summarized the main points.' They said, 'This black text, which has been well understood and recorded, seems to be it.' The Khenpo looked at a small note from a book, which seemed to be a memorandum of the ancient elders, and he said, 'This small note in the commentary has a good understanding.' Then he made some superficial explanations. At that time, starting from the ten people from U-Tsang (dBus gTsang) who went to Do-Kham (mDo Smad) to receive ordination, and the Dharma Kings of Ngari (mNga' ris) and Tibet who invited many Panditas from India, as well as the incarnate translators who appeared one after another, and the countless great incarnate masters of Tibet who uphold the Vinaya, if we were to talk about how they established the lineage of ordination and how they maintained the teaching and practice colleges, it would be endless, so I won't talk about it here. I will talk about where the lineage of Khenpos from whom we received the full Bhikshu ordination comes from, where the lineage of ordination is traced back to, and especially the lineage from whom the commentary on the root text was heard. That is to say, the full Bhikshu ordination was obtained from the Sangha established by Arhat Jangchub Pal (Byang chub dpal), and the objects of a Bhikshu were also obtained from them. If the lineage of Khenpos is to be told in verses, it is: The incomparable Shakyamuni (thub dbang), Shariputra (shA ri'i bu) of the constant companions, Rahula (sgra gcan zin), the noble Nagarjuna (nA gArjuna, kLu sgrub), Guna Mati (yon tan blo gros), Ratna Shri (rin chen bshes gnyen), Dharma Bhadra (chos kyi bzang po), Guna Sagara (yon tan rgya mtsho), Dharma Mala (chos kyi phreng ba), Buddhi Utpatti (blo gros 'byung gnas), Guhya (sbas), the incomparable Shakya Shri on earth, Jangchub Palsang (byang chub dpal bzang), Wangchuk Drakpa (dbang phyug grags pa), Kumara Bodhi (gzhon nu byang chub), Sthavira Guna Gyalwa (gnas brtan yon rgyal ba), Guna Mati, Vinaya Dhara Simha Shri ('dul 'dzin seng ge dpal), the pure vow holder Lhajon Dampa Rabjor Senge (sdom btsun dam pa rab 'byor seng ge), and the supreme Lama Chodrup Senge (chos grub seng ge), I always place them on the crown of my faith. Like this, the lineage of ordination was also obtained from the Sangha who received grace from those Khenpos. The order from which the difficult points of the root text, including the final decisions, were heard is: The perfectly enlightened Buddha, Ananda (nye ba 'khor), Nera Gupta (nyer sbas), Krishna (nag po), Su Rakshita (legs)

---

མཐོང་། ཕྱིར་མི་འོང་བློས་མི་འབེབས། ཡོན་ཏན་འོད། ཤཱཀྱ་འོད། དགྲ་བཅོམ་པ་སེང་གེའི་གདོང་ཅན། པཎ་ཆེན་དཱ་ན་ཤཱི་ལ། པཎ་ཆེན་ཛི་ན་མི་ཏྲ། ཅོག་རོ་ཀླུའི་རྒྱལ་མཚན། གཙང་རབ་གསལ། གཡོ་དགེ་འབྱུང་། བླ་ཆེན་དགོངས་པ་རབ་གསལ། གཟུ་སྟོན་རྡོ་རྗེ་རྒྱལ་མཚན། སོག་སྟོན་ཚུལ་ཁྲིམས་བླ་མ། རྒྱ་འདུལ་བ་འཛིན་པ་དབང་ཕྱུག་ཚུལ་ཁྲིམས། རྨ་ཚེ་བྱང་ཆུབ་རྡོ་རྗེ། སྐྱི་ཤོད་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་འཕགས། འདར་ཚུལ་ཁྲིམས་རྒྱལ་པོ། ཉི་སྟེང་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་གྲགས། འདུལ་འཛིན་བློ་གྲོས་གྲགས། ནེལ་པ་པཎ་ཆེན། འདུལ་འཛིན་རྒྱལ་མཚན་དཔལ། སློབ་དཔོན་རིན་ཆེན་བྱང་ཆུབ། དམར་སྟོན་དཔལ་ལྡན་རིན་ཆེན། དམར་སྟོན་རྒྱ་མཚོ་རིན་ཆེན། བྱམས་ཆེན་སངས་རྒྱས་འཕེལ། སློབ་དཔོན་ཆེན་པོ་ཀརྨ་ཕྲིན་ལས་པའི་ཞལ་སྔ་ནས་ཐོས་སོ། ། ཡང་ན་ཟངས་ཆེན་པའི་བཤད་རྒྱུན་ལྟར་ན། ཐུབ་དབང་། ཉེ་བ་འཁོར། ཀུན་དགའ་བོ། ཤ་ནའི་གོས་ཅན། ཉེར་སྦས། དྷི་དྷི་ཀ །ནག་པོ། ལེགས་མཐོང་། བློས་མི་འབེབས། སློབ་དཔོན་ཉིད། ཤཱཀྱ་འོད། སེང་གེའི་གདོང་ཅན། དཱ་ན་ཤཱི་ལ། ཛི་ན་མི་ཏྲ། ཀླུའི་རྒྱལ་མཚན། གཙང་རབ་གསལ། གཡོ་དགེ་འབྱུང་། དམར་ཤཱཀྱ་མུ་ནེ། དགོངས་པ་རབ་གསལ། ཀླུ་མེས་དབང་ཕྱུག་གྲགས། ཀླུབས་ལོ་ཙཱ། སྐྱོགས་འདུལ་འཛིན། གཟུ་སྟོན་རྡོ་རྗེ་རྒྱལ་མཚན།ཚུལ་ཁྲིམས་བླ་མ། ཚུལ་ཁྲིམས་འབྱུང་གནས། གྲགས་རྒྱལ། ཤེས་རབ་འོད། རྒྱ་འདུལ་འཛིན། ཚ་རོད་པ། ཤ་མི་འདུལ་འཛིན། སྦལ་ཏི་ཆེན་པོ། ཀླུབས་དཀར། གྲབ་མི་འདུལ་འཛིན། རྒྱ་དུར་བ་དར་མ་ཡེ་ཤེས། རྣམ་དག་ཟངས་ཆེན་པ། ཀུན་ 6-12a མཁྱེན་གཉིས་པ་མཚོ་སྣ་པ། རི་སྟེངས་པ་རྒྱལ་མཚན་བཟང་པོ། མཁན་ཆེན་ཤེས་རྡོར་པ། མཁན་ཆེན་བཀའ་བཅུ་པ། གནས་བརྟན་ལྷུན་བཟང་། བཅོམ་ལྡན་འདས་རིགས་ཀྱི་བདག་པོ་རྒྱལ་བ་ཀརྨ་པའི་ཕྲིན་ལས་པའི་ཞལ་ནས་ཐོས་སོ། །འདི་དག་གི་བརྒྱུད་རིམ་རྗེ་ཕྲིན་ལས་པའི་གསན་ཡིག་ལྟར་བྲིས་པ་ཡིན་ལ། དག་མ་དག་ཅུང་ཟད་ཡོད་པ་འདྲ་བས་དཔྱོད་ལྡན་དག་གིས་འཁྲུལ་མེད་དུ་བསྡེབ་པར་གྱིས་ཤིག ། འདིར་སྨྲས་པ། ཆོས་འདིར་ཁོ་བོ་ཞུགས་ནས་བསྐལ་མང་སོང་། །བརྡ་དོན་ལེགས་པར་འཕྲོད་ནས་བདེ་ཆེན་མྱོང་། །སླར་ཡང་རྡོ་རྗེའི་ལམ་དུ་རབ་གར་བ། །དབྱངས་ཅན་བཟང་པོ་བཞད་པའི་ངོ་མཚར་ཡིན། ། ད་ནི་བསྟན་བཅོས་ཉིད་ལ་འཇུག་པར་འདོད་དེ། དེ་ཡང་། མཚན་དོན་རྟོགས་ཆེད་མཚན་ནས་བརྗོད། །གཞུང་ཚད་རྟོགས་ཆེད་བམ་གྲངས་བཀོད། །མཐར་ཕྱིན་ཆེད་དུ་ཕྱག་འཚལ་སྨོས། །སྐབས་དོན་རྟོགས་ཆེད་གཞུང་དོན་བཤད། །དེ་ལ་དང་པོ་ནི། རྒྱ་གར་སྐད་དུ། བི་ན་ཡ་སཱུ་ཏྲ། བོད་སྐད་དུ། འདུལ་བའི་མདོ། ཞེས་པ་སྟེ། དེ་ཡང་ཚད་ནི་ལུང་འབུམ་ཕྲག་གི་དོན་གཞི་བཅུ་བདུན་དང་རྣམ་འབྱེད་གཉིས་ཀྱི་ལུས་སུ་དྲིལ་ནས་སྟོན་ལ། དེ་ཡང་བས

【現代漢語翻譯】 མཐོང་། (Mthong) ཕྱིར་མི་འོང་བློས་མི་འབེབས། (Phyir mi 'ong blos mi 'bebs) ཡོན་ཏན་འོད། (Yon tan 'od) ཤཱཀྱ་འོད། (Shakya 'od) དགྲ་བཅོམ་པ་སེང་གེའི་གདོང་ཅན། (Dgra bcom pa seng ge'i gdong can) པཎ་ཆེན་དཱ་ན་ཤཱི་ལ། (PAn chen dA na shI la) པཎ་ཆེན་ཛི་ན་མི་ཏྲ། (PAn chen dzi na mi tra) ཅོག་རོ་ཀླུའི་རྒྱལ་མཚན། (Cog ro klu'i rgyal mtshan) གཙང་རབ་གསལ། (Gtsang rab gsal) གཡོ་དགེ་འབྱུང་། (G.yo dge 'byung) བླ་ཆེན་དགོངས་པ་རབ་གསལ། (Bla chen dgongs pa rab gsal) གཟུ་སྟོན་རྡོ་རྗེ་རྒྱལ་མཚན། (Gzu ston rdo rje rgyal mtshan) སོག་སྟོན་ཚུལ་ཁྲིམས་བླ་མ། (Sog ston tshul khrims bla ma) རྒྱ་འདུལ་བ་འཛིན་པ་དབང་ཕྱུག་ཚུལ་ཁྲིམས། (Rgya 'dul ba 'dzin pa dbang phyug tshul khrims) རྨ་ཚེ་བྱང་ཆུབ་རྡོ་རྗེ། (Rma tshe byang chub rdo rje) སྐྱི་ཤོད་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་འཕགས། (Skyi shod pa tshul khrims 'phags) འདར་ཚུལ་ཁྲིམས་རྒྱལ་པོ། ('Dar tshul khrims rgyal po) ཉི་སྟེང་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་གྲགས། (Nyi steng pa tshul khrims grags) འདུལ་འཛིན་བློ་གྲོས་གྲགས། ('Dul 'dzin blo gros grags) ནེལ་པ་པཎ་ཆེན། (Nel pa pAn chen) འདུལ་འཛིན་རྒྱལ་མཚན་དཔལ། ('Dul 'dzin rgyal mtshan dpal) སློབ་དཔོན་རིན་ཆེན་བྱང་ཆུབ། (Slob dpon rin chen byang chub) དམར་སྟོན་དཔལ་ལྡན་རིན་ཆེན། (Dmar ston dpal ldan rin chen) དམར་སྟོན་རྒྱ་མཚོ་རིན་ཆེན། (Dmar ston rgya mtsho rin chen) བྱམས་ཆེན་སངས་རྒྱས་འཕེལ། (Byams chen sangs rgyas 'phel) སློབ་དཔོན་ཆེན་པོ་ཀརྨ་ཕྲིན་ལས་པའི་ཞལ་སྔ་ནས་ཐོས་སོ། ། (Slob dpon chen po karma phrin las pa'i zhal snga nas thos so) 又或者根據藏千巴的說法傳承：圖旺（Thub dbang），內瓦扣（Nye ba 'khor），滾嘎沃（Kun dga' bo），夏納衣堅（Sha na'i gos can），涅色（Nyer sbas），德德嘎（Dhi dhi ka），納波（Nag po），列通（Legs mthong），洛美貝（Blos mi 'bebs），索奔尼（Slob dpon nyid），夏迦沃（Shakya 'od），森給東堅（Seng ge'i gdong can），達納希拉（dA na shI la），吉納彌扎（dzi na mi tra），魯杰堅（Klu'i rgyal mtshan），藏熱薩（Gtsang rab gsal），佑給炯（G.yo dge 'byung），瑪夏迦牟尼（Dmar shakya mu ne），貢巴熱薩（Dgongs pa rab gsal），魯美旺秋扎（Klu mes dbang phyug grags），魯洛匝（Klu bs lo tsA），喬都怎（Skyogs 'dul 'dzin），祖頓多杰堅贊（Gzu ston rdo rje rgyal mtshan），粗臣喇嘛（Tshul khrims bla ma），粗臣炯內（Tshul khrims 'byung gnas），扎嘉（Grags rgyal），西熱沃（Shes rab 'od），嘉都怎（Rgya 'dul 'dzin），擦若巴（Tsha rod pa），夏彌都怎（Sha mi 'dul 'dzin），巴迪欽波（Sbal ti chen po），魯嘎（Klu bs dkar），扎彌都怎（Grab mi 'dul 'dzin），嘉杜瓦達瑪耶西（Rgya dur ba dar ma ye shes），南達藏欽巴（Rnam dag zangs chen pa），滾欽尼巴措納巴（Kun mkhyen gnyis pa mtsho sna pa），日登巴嘉參桑波（Ri steng pa rgyal mtshan bzang po），堪欽西多巴（Mkhan chen shes rdor pa），堪欽嘎舉巴（Mkhan chen bka' bcu pa），內丹倫桑（Gnas brtan lhun bzang），炯丹迪瑞吉達波嘉瓦噶瑪巴耶臣列巴耶夏內索（Bcom ldan 'das rigs kyi bdag po rgyal ba karma pa'i phrin las pa'i zhal nas thos so）。這些傳承是按照仁列巴的聽聞記錄所寫，其中可能有少許錯誤，請有見識的人加以校正。 在此我說：我進入此法已經很久了，很好地理解了其象徵意義，體驗到了大樂。再次在金剛道上歡快起舞，這是妙音天女綻放的奇蹟！現在我想開始著書立說，為此：爲了理解名稱的含義，從名稱開始說起。爲了理解篇幅的長度，列出章節的數量。爲了最終完成，進行禮敬和祈願。爲了理解章節的含義，解釋經文的內容。首先是：在印度語中是Vinaya Sutra（विनय सूत्र，vinaya sūtra，毗奈耶經），在藏語中是《འདུལ་བའི་མདོ།》（'dul ba'i mdo，律經）。這部經的篇幅是將十萬頌的意義濃縮為十七事和二分別的精華來闡述。

【English Translation】 Mthong. Phyir mi 'ong blos mi 'bebs. Yon tan 'od. Shakya 'od. Dgra bcom pa seng ge'i gdong can. PAn chen dA na shI la. PAn chen dzi na mi tra. Cog ro klu'i rgyal mtshan. Gtsang rab gsal. G.yo dge 'byung. Bla chen dgongs pa rab gsal. Gzu ston rdo rje rgyal mtshan. Sog ston tshul khrims bla ma. Rgya 'dul ba 'dzin pa dbang phyug tshul khrims. Rma tshe byang chub rdo rje. Skyi shod pa tshul khrims 'phags. 'Dar tshul khrims rgyal po. Nyi steng pa tshul khrims grags. 'Dul 'dzin blo gros grags. Nel pa pAn chen. 'Dul 'dzin rgyal mtshan dpal. Slob dpon rin chen byang chub. Dmar ston dpal ldan rin chen. Dmar ston rgya mtsho rin chen. Byams chen sangs rgyas 'phel. I heard it from the mouth of the great master Karma Phrinlaspa. Or according to the Zangs chen pa's transmission: Thub wang, Nyewa Khor, Kungawa, Shana Gochen, Nyerbe, Dhi Dhi Ka, Nagpo, Lekthong, Lomebe, Sobpon Nyi, Shakya Wo, Senge Dongchen, Dana Shila, Dzina Mitra, Luje Ten, Tsang Resa, Yoge Jung, Mar Shakya Muni, Gongpa Resa, Lume Wangchuk Dra, Luts Losa, Chodul Dzin, Zuton Dorje Gyaltsen, Tsultrim Lama, Tsultrim Jungne, Drakgyal, Sherab Wo, Gyatul Dzin, Tsaropa, Shami Dul Dzin, Balti Chenpo, Lubs Kar, Drabmi Dul Dzin, Gya Durwa Darma Yeshe, Namdak Zang Chenpa, Kunkhyen Nyipa Tsonapa, Ritengpa Gyaltsen Zangpo, Khenchen She Dorpa, Khenchen Kagyu Pa, Neten Lhunzang, Chomden De Rikgi Dakpo Gyalwa Karmapa Ye Trinlepa Ye Shane So. These transmissions are written according to the listening records of Rinlepa, and there may be some errors in them, so please correct them without error by those with knowledge. Here I say: I have been in this Dharma for a long time, and I have understood its symbolism well and experienced great bliss. Again, dancing happily on the Vajra path, this is the wonder of the blooming of Saraswati! Now I want to start writing books, for this: In order to understand the meaning of the name, start with the name. In order to understand the length of the volume, list the number of chapters. In order to complete it in the end, make prostrations and prayers. In order to understand the meaning of the chapter, explain the content of the scripture. The first is: In Indian language it is Vinaya Sutra (विनय सूत्र, vinaya sūtra, Vinaya Sutra), in Tibetan it is 《འདུལ་བའི་མདོ།》 ('dul ba'i mdo, The Sutra of Discipline). The length of this sutra is to condense the meaning of one hundred thousand verses into the essence of seventeen matters and two distinctions to explain.

---

ྡུ་ན་མ་ཐོབ་པ་ཐོབ་བྱེད། ཐོབ་པ་མི་ཉམས་པར་བསྲུང་ཚུལ། ཉམས་ན་ཕྱིར་བཅོས་དང་གསུམ་བརྗོད་བྱའི་དོན་ཡིན་ལ། རྗོད་བྱེད་ནི་ཤླཽ་ཀ་ཉིས་སྟོང་བདུན་བརྒྱའོ། ། 當知論量說品數 གཉིས་པ་ནི། བམ་པོ་དང་པོ། 令著作圓滿說禮敬 གསུམ་པ་ནི། ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། ། 當知內容說論義 བཞི་པ་ལ། གཞན་འཇུག་ཆེད་དུ་དགོས་འབྲེལ་བསྟན། །བརྗོད་བྱ་ངེས་འབྱུང་ཚུལ་ཁྲིམས་བསྟན། ། 令引入他說意義 དང་པོ་ལ། སྤྱི་དོན་དང་ཚིག་དོན་གཉིས་ལས། 總義 དང་ 6-12b པོ་ནི། དབུར་དགོས་འབྲེལ་བཀོད་པའི་འབྲེལ། དགོས་འབྲེལ་གྱི་བསྡུས་དོན་ནོ། ། 首說所需之義 དང་པོ་ལ། དགག་བཞག་སྤང་གསུམ། 破他宗 དང་པོ་ནི། རྣ་བ་མ་ཕུག་པས་བསྟན་བཅོས་ཀྱི་དབུར་དགོས་འབྲེལ་གྱི་ངག་བཀོད་པའི་འབྲེལ་ལམ་དགོས་པ་ནི། བསྟན་བཅོས་ལུས་ལ་དགོས་སོགས་བཞི་ཡོད་ངེས་སྙམ་པའི་ཤེས་པ་དེ་སྐྱེ་བའི་ཆེད་ཁོ་ན་ཡིན་ཅེས་ཟེར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་ནི་དེའི་དགོས་པ་དོན་འགྱུར་གྱི་ཐེ་ཚོམ་སྐྱེས་པ་དེ་ཡང་ཅིས་མིན་ཏེ་མཚུངས་པའི་ཕྱིར། ཁོ་ན་རེ། མི་མཚུངས་ཏེ་ངེས་ཤེས་སྐྱེས་པ་ལས་རྟོག་ལྡན་འཇུག་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། དེས་ན་ནི་ཅིས་མི་མཚུངས་ཏེ་ཐེ་ཚོམ་སྐྱེས་པ་ལས་ཀྱང་རྟོག་ལྡན་འཇུག་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁྱབ་ནི། ཚད་མ་བརྟགས་པ་ལས། གང་ཕྱིར་དོན་གཉེར་འཇིག་རྟེན་འདི། །ཐེ་ཚོམ་ལས་ཀྱང་འཇུག་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོ། །དཔལ་བློ་སེམས་མཚོས། དང་པོར་དེ་འགོད་པའི་དགོས་པ་ནི། གཞན་དག །བསྟན་བཅོས་འདི་བརྩམ་བྱ་མིན་ཏེ། །དགོས་སོགས་ཆོས་བཞི་མེད་པའི་ཕྱིར། །ཞེས་ཟེར་བ་ལ། རྟགས་ལ་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བའི་སྒོ་ནས་མ་གྲུབ་པར་བསྟན་པས་གཞན་གྱི་སྦྱོར་བ་ངན་པ་དེ་བཟློག་པའི་ཆེད་ཡིན་ཅེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་ནི་དགོས་འབྲེལ་གྱི་ངག་དེ་ཉིད་ཀྱང་བརྩམ་བྱ་མིན་ཏེ། དེ་ལའང་། དགོས་སོགས་ཆོས་བཞི་མེད་པའི་ཕྱིར། ཞེས་པའི་སྦྱོར་བ་ངན་པ་བཟློག་དགོས་པར་འགྱུར་བས་ཐུག་པ་ག་ལ་ཡོང་། ཡང་བྲམ་ཟེ་བདེ་བྱེད་དགའ་བས། དབུར་དེ་འགོད་པའི་དགོས་པ་གཞུང་མཛེས་བྱེད་ཡིན་ཟེར། དེ་ལྟར་ན་དབུར་དེ་འགོད་པའི་ཡོངས་གཅོད་ཀྱི་དགོས་པ་དེ་ཆོས་ཅན། དགོས་འབྲེལ་ངག་གི་བརྗོད་བྱ་རྟོགས་པའི་ཆེད་ཁོ་ན་མ་ཡིན་པར་ཐལ། གཞུང་མཛེས་བྱེད་ཙམ་ཡིན་པའི་ 6-13a ཕྱིར། རྟགས་ཁྱབ་མ་གྲུབ་ན་དམ་བཅའ་བསལ། འདོད་ན་རྣམ་ངེས་ལས། བརྡ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་རྟོགས་པའི་ཕྱིར་དང་། སྒྲ་སྦྱར་བའི་དགོས་པ་ཡང་དེ་ཙམ་དུ་ཟད་པའི་ཕྱིར། ཞེས་སོ། ། 立自宗 གཉིས་པ་ལ། དགོས་པ་དང་། ཉིང་དགོས་སོ། ། 需要 དང་པོ་ལ། ཡོངས་གཅོད་ཀྱི་དགོས་པ་ནི། དགོས་སོགས་ཡོད་སྟོན་གྱི་ངག་ལ་བརྟེན་ནས་ལུས་ཀྱི་དགོས་སོགས་བཞི་ཡོད་པར་དང་པོར་རྟོགས་པ་དེ་ཆོས་ཅན། དགོས་སོགས་བཞི་ཡོད་སྟོན་གྱི་ངག་བཀོད་པའི་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་སྐོར་གྱི་ངག་ལ་བརྟེན་ནས་ད

【現代漢語翻譯】 要知道，該論典的內容分為三個方面：未得之法如何獲得，已得之法如何守護不失，以及已失之法如何恢復。 所表達的內容由兩千七百頌詩句組成。 要知道，第二部分是第一卷。 爲了使著作圓滿，首先要表達敬意。 要知道，第三部分是對一切智者（ सर्वज्ञ ，sarvajña，薩瓦嘉，一切智）的禮敬。 第四部分包括：爲了引導他人入門，闡述必要性和關聯性；闡述所要表達的內容，即解脫和戒律。 第一部分包括總義和詞義兩方面。 總義： 首先闡述必要性和關聯性，即必要性和關聯性的簡要含義。 首先闡述所需之義。 第一部分包括破他宗、立自宗和捨棄三種。 破他宗： 由於沒有穿耳（表示不接受正法），所以認為在論典的開頭闡述必要性和關聯性的關聯或必要性，僅僅是爲了使人產生『論典的整體必然具備必要性等四種要素』的認識。 如果是這樣，那麼為什麼不認為產生對意義轉換的懷疑也是必要呢？因為兩者是相似的。 對方說：不相似，因為產生確定性的認識后，才能進行有思考的進入。 如果是這樣，那麼為什麼不認為產生懷疑后，也能進行有思考的進入呢？ 理由是：在量論的考察中說：『因為世間尋求意義的人們，即使在懷疑中也會進入。』 དཔལ་བློ་སེམས་མཚོས（吉祥慧海）說：首先闡述必要性，是爲了駁斥他人所說：『這部論典不應被創作，因為它不具備必要性等四種要素。』 通過對理由產生懷疑，從而表明理由不成立，以此來駁斥他人錯誤的論證。 如果是這樣，那麼必要性和關聯性的陳述本身也不應被創作，因為它們也不具備必要性等四種要素，這樣就必須駁斥這種錯誤的論證，那麼何時才能結束呢？ 另外，婆羅門བདེ་བྱེད་དགའ་བས（樂作喜）說：在開頭闡述必要性是爲了美化著作。 如果是這樣，那麼在開頭闡述必要性的唯一必要性，並非僅僅是爲了理解必要性和關聯性陳述的內容，而是僅僅爲了美化著作。 如果理由不成立，那麼就推翻承諾。如果承認，那麼根據《釋量論》，『爲了如實理解詞語，以及組合詞語的必要性也僅限於此。』 立自宗： 分為必要性和最根本的必要性。 需要： 唯一的必要性是：依靠闡述具備必要性等的陳述，首先認識到整體具備必要性等四種要素，這正是闡述具備必要性等四種要素的陳述的必要性，因為依靠關於它的陳述，才能...

【English Translation】 Know that the subject matter of this treatise is threefold: how to obtain what has not been obtained, how to protect what has been obtained from being lost, and how to restore what has been lost. The content expressed consists of two thousand seven hundred verses. Know that the second part is the first volume. To make the composition complete, first express reverence. Know that the third part is the salutation to the Omniscient One ( सर्वज्ञ ，sarvajña，Sarvajna, All-knowing). The fourth part includes: to guide others to enter, explain the necessity and relevance; explain the content to be expressed, namely liberation and discipline. The first part includes two aspects: general meaning and literal meaning. General meaning: First, explain the necessity and relevance, which is the brief meaning of necessity and relevance. First, explain the meaning of what is needed. The first part includes refuting other views, establishing one's own view, and abandoning three. Refuting other views: Because the ears are not pierced (indicating non-acceptance of the Dharma), it is thought that the connection or necessity of stating the necessity and relevance at the beginning of the treatise is solely to create the understanding that 'the entire treatise necessarily possesses four elements such as necessity.' If that is the case, then why not consider that the arising of doubt about the transformation of meaning is also necessary? Because they are similar. The opponent says: They are not similar, because after the arising of certainty, one can engage in thoughtful entry. If that is the case, then why not consider that even after the arising of doubt, one can engage in thoughtful entry? The reason is: In the examination of valid cognition, it is said: 'Because people in the world who seek meaning enter even in doubt.' དཔལ་བློ་སེམས་མཚོས（Dpal blo sems mtshos） says: The necessity of stating it first is to refute others who say: 'This treatise should not be composed because it does not possess four elements such as necessity.' By casting doubt on the reason, it is shown that the reason is not established, thereby refuting the other's flawed argument. If that is the case, then the statement of necessity and relevance itself should not be composed, because it also does not possess four elements such as necessity, so it is necessary to refute this flawed argument, then when will it end? Also, the Brahmin བདེ་བྱེད་དགའ་བས（Bde byed dga' bas） says: The necessity of stating it at the beginning is to beautify the composition. If that is the case, then the sole necessity of stating the necessity at the beginning is not merely to understand the content of the statement of necessity and relevance, but merely to beautify the composition. If the reason is not established, then overturn the commitment. If admitted, then according to the Pramāṇavārttika, 'To understand the words as they are, and the necessity of combining the words is limited to that.' Establishing one's own view: Divided into necessity and the most fundamental necessity. Need: The sole necessity is: relying on the statement of possessing necessity etc., to first realize that the whole possesses four elements such as necessity, which is precisely the necessity of stating the statement of possessing four elements such as necessity, because relying on the statement about it, one can...

---

གོས་སོགས་ཡོད་སྟོན་གྱི་སྒྲའི་བརྗོད་བྱ་རྟོགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གྲུབ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ངེས་པར་འབྱུང་བ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ་ཞེས་བྱ་བའི་མདོ་དང་པོ་འདིས་ནི། འདུལ་བ་མདོའི་འབྲེལ་པ་དང་། བརྗོད་པར་བྱ་བ་དང་། དགོས་པ་དང་། དགོས་པའི་ཡང་དགོས་པ་རྣམས་བརྗོད་དེ་ཞེས་གསུངས་པས། ལུས་ཀྱི་དགོས་སོགས་བཞི་པོ་དེ་དག་འདིའི་བརྗོད་བྱ་ཡིན་པར་གྲུབ་ལ། ངག་འདི་ལ་བརྟེན་ནས་ངག་འདིའི་བརྗོད་བྱ་དེ་རྟོགས་པ་ཡིན་པས་རྟགས་གྲུབ་བོ། །ཁྱབ་པ་ནི་དྲངས་མ་ཐག་པའི་རྣམ་ངེས་ཀྱི་ལུང་གིས་གྲུབ་བོ། །དེ་ཡང་དགོས་སོགས་བཞི་ཡོད་པར་གོ་བའི་ངག་ཙམ་དེ་ནི་དབང་རྣོན་ལ་ཐེ་ཚོམ་དང་དབང་རྟུལ་ལ་ངེས་ཤེས་སྐྱེ་བ་ཤས་ཆེ་བ་ཡིན་ཏེ། རིམ་བཞིན་དེ་གཉིས་ཚིག་དོན་འབྲེལ་བར་མ་ངེས་ཤིང་ཡིད་ཆེས་པར་དཀའ་བའི་རིགས་དང་ཚིག་དོན་འབྲེལ་བར་མ་ངེས་ཀྱང་ཡིད་ཆེས་པར་སླ་བའི་རིགས་ཅན་གཉིས་སུ་ངེས་པའི་ཕྱིར། རྣམ་གཅོད་ཀྱི་དགོས་པ་ནི། དགོས་སོགས་བཞི་ཡོད་པ་གོ་བ་ལ་བརྟེན་ནས་རྣམ་པར་བཅད་བྱ་ལོག་རྟོག་བཞི་དང་ཐེ་ཚོམ་བཞི་སྟེ་བརྒྱད་བསལ་བ་ཡིན་ 6-13b ལ། ཊཱི་ཀ་ལས། འདུལ་བའི་མདོ་ལ་བརྗོད་པར་བྱ་བ་མེད་པར་དོགས་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་བརྗོད་པར་བྱ་བ་བསྙད་དོ། །འབྲས་བུ་མེད་པར་དོགས་པ་བཟློག་པའི་ཕྱིར་དགོས་པ་བརྗོད་དོ། །ཐབས་མེད་པའི་དོགས་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར་འབྲེལ་པ་བཤད་དོ། །འདོད་པའི་དོན་འགྲུབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དགོས་པའི་ཡང་དགོས་པ་ཡང་བསྟན་ཏོ་ཞེས་སོ། ། 極需 གཉིས་པ་ནི། བསྟན་བཅོས་ལ་རྟོག་ལྡན་འཇུག་པའི་ཆེད་ཡིན་ཏེ། ཆོས་མཆོག་གིས། དགོས་པ་སྟོན་པའི་ངག་གིས་ཅི་ཞིག་བྱ་ཞེ་ན། ཚིག་ལས་རྟོག་པ་དང་ལྡན་པ་རྣམས་ཐེ་ཚོམ་སྐྱེ་ཞིང་། དེས་ན་དོན་དུ་གཉེར་ལ་དེ་ལས་ཀྱང་འཇུག་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། ། 遮譴 གསུམ་པ་ལ། རྣམ་གཅོད་ཟློག་ཕྱོགས་དང་། ཡོངས་གཅོད་ཟློག་ཕྱོགས་དང་། ཧ་ཅང་ཐལ་བའི་རྩོད་སྤང་གསུམ་མོ། ། 排他違品 དང་པོ་ནི། ཁ་ཅིག་དགོས་སོགས་བཞིའི་ངག་གིས་ལོག་རྟོག་བསལ་ནུས་ན་སྒྲ་མི་རྟག་སྒྲུབ་པ་ལ་བྱས་པ་རྟགས་དཔེ་བཀོད་པའི་སྦྱོར་བ་དོན་མེད་དུ་ཐལ། སྒྲ་རྟག་འཛིན་གྱི་ལོག་རྟོག་ལྡོག་པ་ལ་སྒྲ་མི་རྟག་ཅེས་པའི་ངག་ཙམ་གྱིས་ལོག་རྟོག་བསལ་ནུས་པའི་ཕྱིར། གལ་ཏེ་དེས་ལོག་རྟོག་བསལ་མི་ནུས་ན་ལོག་རྟོག་བསལ་བ་དེ་དགོས་འབྲེལ་བཀོད་པའི་དགོས་པ་ཡིན་པར་ཁས་བླངས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། ཚད་མས་བསྡུས་པའི་བློ་ཡུལ་དུ་ལོག་རྟོག་བསལ་མི་ནུས་ཀྱང་ཐོས་བྱུང་ངག་ལ་བརྟེན་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་བློ་ཡུལ་དུ་ལོག་རྟོག་བསལ་ནུས་པས་སྐྱོན་མེད་དོ། 涉他違品 གཉིས་པ་ལ། ཁ་ཅིག་དགོས་སོགས་བཞི་ཡོད་སྟོན་གྱི་ངག་དེས་དེའི་དོན་ལ་ངེས་ཤེས་སྐྱེད་མི་ནུས་པར་ཐལ། ངག་དང་དོན་ལ་འབྲེལ་པ་མེད་པའི་

【現代漢語翻譯】 因為（此論）能理解衣服等存在所表達的含義。成立。在《 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)》中說：『這部經文，即以『 निश्चित निर्याण (niścita niryāṇa，梵文天城體，nis'cita niryaana，梵文羅馬擬音，決定解脫)以戒律為主』開頭的第一部經，講述了《毗奈耶經》的關聯、所要表達的內容、必要性和必要的必要性。』因此，身體的必要性等四點是這部經文所要表達的內容，這是成立的。依靠這段話，就能理解這段話所要表達的內容，因此，作為理由的部分成立。普遍性是由剛剛引用的《量決定論》的教證所成立的。而且，僅僅是理解具有必要性等四點的言語，對於根器敏銳者來說，更容易產生懷疑，而對於根器遲鈍者來說，更容易產生定解。因為前者不確定詞義是否相關聯，難以置信；而後者雖然不確定詞義是否相關聯，但更容易置信。斷除歧途的必要性是：依靠理解具有必要性等四點，就能遣除四種邪分別和四種懷疑，共八種。在《 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)》中說：『爲了遣除對《毗奈耶經》沒有所要表達內容的懷疑，所以宣說了所要表達的內容。爲了遣除沒有結果的懷疑，所以宣說了必要性。爲了遣除沒有方法的懷疑，所以闡述了關聯。爲了成就所希望的意義，所以也闡明了必要的必要性。』 第二，是爲了讓有智慧的人進入論典。如法勝所說：『宣說必要性的言語有什麼作用呢？因為那些具有智慧的人會對詞句產生懷疑，因此會尋求意義，並由此進入（論典）。』 第三，分為斷除歧途的反面、完全斷除的反面和過分推論的辯駁三種。 第一，有些人認為，如果依靠具有必要性等四點的言語就能遣除邪分別，那麼在論證『聲音是無常』時，舉出『所作性』作為理由，並列舉例子的論證就是沒有意義的。因為僅僅是『聲音是無常』的言語就能遣除認為聲音是常的邪分別。如果它不能遣除邪分別，那就與承認遣除邪分別是爲了闡述必要性和關聯的必要性相矛盾。對此，雖然不能在以量成立的智慧境中遣除邪分別，但能在依靠聽聞而產生的智慧境中遣除邪分別，因此沒有過失。 第二，有些人認為，具有必要性等四點的言語不能對它的意義產生定解，因為言語和意義之間沒有關聯。

【English Translation】 Because it understands the meaning expressed by the sound of indicating the existence of clothes etc. It is established. In the ṭīkā (commentary) it says: 'This first sutra, beginning with ' निश्चित निर्याण (niścita niryāṇa, Certain Departure) with discipline as the main thing,' expresses the connection of the Vinaya Sutra, what is to be expressed, the necessity, and the necessity of the necessity.' Therefore, the four necessities of the body etc. are established as what is to be expressed in this, and relying on this statement, one understands what is to be expressed in this statement, so the reason is established. The pervasiveness is established by the quote from the Pramāṇaviniścaya (Ascertainment of Validity) just cited. Moreover, that mere statement that understands that there are four necessities etc. is more likely to give rise to doubt in those with sharp faculties and certainty in those with dull faculties, because the former are determined as those who are not sure whether the words and meanings are related and are difficult to believe, and the latter are those who are not sure whether the words and meanings are related but are easy to believe. The necessity of distinguishing is that by relying on understanding that there are four necessities etc., eight things are eliminated, namely four wrong conceptions and four doubts. In the ṭīkā (commentary) it says: 'In order to dispel the doubt that the Vinaya Sutra has nothing to express, what is to be expressed is stated. In order to avert the doubt that there is no result, the necessity is stated. In order to abandon the doubt that there is no method, the connection is explained. In order to accomplish the desired meaning, the necessity of the necessity is also shown.' Secondly, it is for the sake of the wise entering the treatise. As Dharma Supreme said: 'What is the use of the statement showing the necessity? Because those who have intelligence will have doubts about the words, and therefore they will seek the meaning and enter into it.' Thirdly, there are three: the opposite of eliminating alternatives, the opposite of eliminating completely, and refuting extreme arguments. Firstly, some say that if wrong conceptions can be eliminated by the statement of the four necessities etc., then the argument of establishing sound as impermanent by citing the example of 'being made' as a reason is meaningless. Because the mere statement that sound is impermanent can reverse the wrong conception of holding sound as permanent. If it cannot eliminate wrong conceptions, then it contradicts the admission that eliminating wrong conceptions is the necessity of stating the necessity and connection. If it cannot eliminate wrong conceptions in the realm of intelligence gathered by valid cognition, it can eliminate wrong conceptions in the realm of intelligence based on heard words, so there is no fault. Secondly, some say that the statement of having four necessities etc. cannot generate certainty about its meaning, because there is no connection between words and meaning.

---

ཕྱིར་ཞེ་ན། ཐོལ་བྱུང་ཙམ་གྱི་ངོར་དེ་སྐྱེད་མི་ནུས་པར་ཐལ་ཅེ་ན་ཁྱབ་པ་མེད་ལ། ཚད་མར་གྱུར་པའི་ངེས་ཤེས་སྐྱེད་མི་ནུས་ 6-14a པར་ཐལ་ཅེ་ན་འདོད་དོ། །ཁ་ཅིག །ཐེ་ཚོམ་གྱི་ཕྱིར་དགོས་སོགས་ཡོད་སྟོན་གྱི་ངག་སྨོས་མི་དགོས་པར་ཐལ། ངག་དེ་མེད་ཀྱང་ཐེ་ཚོམ་དེ་ངང་གིས་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། དགོས་འབྲེལ་ངག་གི་འབྲས་བུར་མ་གྱུར་བའི་ཐེ་ཚོམ་སྐྱེ་སྲིད་ཀྱང་།འདིར་གཉེར་བྱ་མིན་ལ་དེའི་འབྲས་བུར་གྱུར་པའི་ཐེ་ཚོམ་སྐྱེད་པའི་ཆེད་དུ་སྨོས་མི་དགོས་པར་ཐལ་ཟེར་ན་གཏན་ཚིགས་ཅི་ཡོད། དགོས་འབྲེལ་ངག་གི་འབྲས་བུར་གྱུར་པའི་ཐེ་ཚོམ་ངང་གིས་སྐྱེད་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། རྟགས་མ་གྲུབ་ལ། ངག་དེ་མེད་ཀྱང་དགོས་འབྲེལ་ངག་གི་འབྲས་བུར་མ་གྱུར་པའི་ཐེ་ཚོམ་དེ་ངང་གིས་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་ཞེ་ན་ཁྱབ་པ་མེད་དོ། ། 遮甚過之爭 གསུམ་པ་ནི། བརྗོད་དགོས་འབྲེལ་གསུམ་པོ་དེ་དང་པོར་དགོས་འབྲེལ་ངག་གིས་བརྗོད་མི་དགོས་པར་ཐལ། ལུས་རྣམ་བཞག་ཉིད་ལ་བརྟེན་ནས་དེ་གོ་བའི་ཕྱིར་ཞེ་ན་གོ་མོད། དེ་བསྟན་བཅོས་ལ་འཇུག་པའི་སྔོན་དུ་གོ་ནུས་པའི་ཕྱིར་སྙམ་ན་མ་གྲུབ་ལ། བསྟན་བཅོས་ལ་ཞུགས་ནས་གོ་བའི་ཕྱིར་ཞེ་ན་ཁྱབ་པ་མེད་དོ། ། 攝所需義 གཉིས་པ་ལ་བདུན་ལས། 需要類別 དང་པོ་དགོས་འབྲེལ་གྱི་དབྱེ་བ་ནི། བཞི་གསུམ་བཅུ་གཉིས་ལས། ངག་ཙམ་ལ་ཡོད་པའི་དེ་བཞི་ནི། ངག་དེས་བསྟན་བྱའི་དོན་བརྗོད་བྱ། ངག་དེ་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་བུའི་དོན་འགྲུབ་རུང་གི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ་ངག་གི་བརྗོད་བྱའི་དོན་རྟོགས་པ་དགོས་པ། ངག་དོན་རྟོགས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་བུའི་དོན་གྲུབ་པ་ཉིང་དགོས། ཉིང་དགོས་དགོས་པ་ལས་བྱུང་ཞིང་།དགོས་པ་ངག་ལ་བརྟེན་ནས་བྱུང་བས་དེ་བྱུང་གི་འབྲེལ་ལོ། །འདིའི་དགོས་པ་ལ་སྐྱེས་བུའི་དོན་འགྲུབ་རུང་གི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ་བརྗོད་དོན་རྟོགས་པ་ཞེས་སྦྱར་དགོས་ཀྱི། བརྗོད་དོན་རྟོགས་པ་ཙམ་ནི་བྱ་རོག་སོ་རྟོག་གི་བསྟན་བཅོས་ལའང་མཐོང་བའི་ཕྱིར་རོ། ། དགོས་ 6-14b འབྲེལ་ངག་ལ་ཡོད་པའི་དེ་བཞི་ནི། ལུས་ལ་དགོས་སོགས་ཆོས་བཞི་ཡོད་པ་དེ་བརྗོད་བྱ། དགོས་སོགས་བཞི་ཡོད་སྟོན་གྱི་ངག་ལ་བརྟེན་ནས་ལུས་ཀྱི་དགོས་སོགས་བཞི་ཡོད་པར་གོ་བ་དེ་དགོས་པ། དེ་གོ་བ་ལ་བརྟེན་ནས་རྟོག་ལྡན་བསྟན་བཅོས་ལ་འཇུག་པ་ཉིང་དགོས། ཉིང་དགོས་དགོས་པ་ལས་བྱུང་། དགོས་པ་དགོས་འབྲེལ་གྱི་ངག་ལ་བརྟེན་ཏེ་བྱུང་བ་ནི་འབྲེལ་བའོ། ། བསྟན་བཅོས་ལུས་ལ་ཡོད་པའི་དེ་བཞི་ནི། བསྟན་བཅོས་འདིར་ངེས་འབྱུང་གི་ཚུལ་ཁྲིམས་ནི་བརྗོད་བྱ། དེ་བདེ་བླག་ཏུ་རྟོགས་པ་ནི་དགོས་པ།མྱང་འདས་ནི་ཉིང་དགོས། མྱང་འདས་ཐོབ་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་རྟོགས་པ་ལས་བྱུང་། ཚུལ་ཁྲིམས་རྟོགས་པ་བསྟན་བཅོས་འདི་ལ་བརྟེན་ཏེ་བྱུང་བ་ནི་འབྲེལ་པ་ཡིན་ནོ། །བཞི་ཚན་ཕྱི་མ་འདི་ལ་

【現代漢語翻譯】 如果有人反駁說：『因為僅僅是偶然的顯現，所以不能產生作為量（藏文：ཚད་མར་，pramāṇa，梵文天城體：प्रमाण，梵文羅馬擬音：pramāṇa，漢語字面意思：量度）的定解，』這種說法並不普遍成立。如果有人反駁說：『不能產生作為量的定解，』我方承認。 有些人說：『因為懷疑，所以不需要說明「目的」等的語句。因為即使沒有這些語句，懷疑也會自然產生。』如果有人反駁說：『即使沒有成為目的相關語句的結果的懷疑可能會產生，但這裡所追求的不是那種懷疑，而是爲了產生作為其結果的懷疑，所以不需要說明。』那麼，這種論證有什麼理由呢？如果有人反駁說：『因為作為目的相關語句的結果的懷疑會自然產生。』那麼，這個理由並不成立。如果有人反駁說：『即使沒有這些語句，沒有成為目的相關語句的結果的懷疑也會自然產生。』那麼，這種說法並不普遍成立。 遮止過失之爭 第三，關於『所說、目的、關係』這三者，首先，不需要用目的相關語句來說明目的相關，因為僅僅依靠體系的安排就能理解它。如果認為在進入論著之前就能理解它，那是不成立的。如果認為進入論著后才能理解它，那麼這種說法並不普遍成立。 攝取所需之義 第二部分有七點： 需要類別 第一，目的相關的分類有四、三、十二種。其中，僅僅存在於語句中的四種是：語句所要表達的意義是『所說』；考慮到通過該語句可以實現人的目的，理解語句的表達意義是『目的』；通過理解語句的意義來實現人的目的是『究竟目的』；究竟目的產生於目的，目的產生於語句，這就是『關係』。這裡的『目的』必須加上『考慮到可以實現人的目的，理解表達意義』，因為僅僅是理解表達意義，在烏鴉偵察的論著中也能看到。目的 存在於目的相關語句中的四種是：體系具有目的等四種性質，這是『所說』；通過說明具有目的等四種性質的語句來理解體系具有目的等四種性質，這是『目的』；通過理解它來進入有智慧的論著，這是『究竟目的』；究竟目的產生於目的，目的依賴於目的相關語句而產生，這就是『關係』。存在於論著體系中的四種是：在此論著中，決定的戒律是『所說』；容易理解它是『目的』；涅槃是『究竟目的』；獲得涅槃產生於理解戒律，理解戒律依賴於此論著，這就是『關係』。后一組四種

【English Translation】 If someone objects: 'Because it is merely an accidental manifestation, it cannot generate a definitive understanding that is a valid cognition (藏文：ཚད་མར་，pramāṇa，梵文天城體：प्रमाण，梵文羅馬擬音：pramāṇa，English literal meaning: measure),' this statement is not universally valid. If someone objects: 'It cannot generate a definitive understanding that is a valid cognition,' we concede. Some say: 'Because of doubt, there is no need to state the 'purpose' etc. Because even without these statements, doubt will arise naturally.' If someone objects: 'Even though doubt that has not become the result of purpose-related statements may arise, what is sought here is not that kind of doubt, but rather to generate doubt that is its result, so there is no need to state it.' Then, what reason is there for this argument? If someone objects: 'Because doubt that is the result of purpose-related statements will arise naturally.' Then, this reason is not established. If someone objects: 'Even without these statements, doubt that has not become the result of purpose-related statements will arise naturally.' Then, this statement is not universally valid. Controversy over Preventing Faults Third, regarding the three: 'what is said, purpose, and relationship,' first, there is no need to state the purpose-related through purpose-related statements, because it can be understood simply by relying on the arrangement of the system itself. If it is thought that it can be understood before entering the treatise, that is not established. If it is thought that it can be understood after entering the treatise, then this statement is not universally valid. Taking the Meaning of What is Needed The second part has seven points: Categories of Need First, the categories of purpose-related are four, three, and twelve. Among them, the four that exist only in statements are: the meaning that the statement is to express is 'what is said'; considering that a person's purpose can be achieved through that statement, understanding the meaning of the statement is 'purpose'; achieving a person's purpose through understanding the meaning of the statement is 'ultimate purpose'; the ultimate purpose arises from the purpose, and the purpose arises from the statement, this is the 'relationship.' Here, the 'purpose' must be added with 'considering that a person's purpose can be achieved, understanding the meaning of expression,' because merely understanding the meaning of expression can also be seen in treatises on crow reconnaissance. Purpose The four that exist in purpose-related statements are: the system has four qualities such as purpose, this is 'what is said'; understanding that the system has four qualities such as purpose through statements that explain having four qualities such as purpose, this is 'purpose'; entering a wise treatise through understanding it, this is 'ultimate purpose'; the ultimate purpose arises from the purpose, and the purpose arises relying on the purpose-related statement, this is the 'relationship.' The four that exist in the treatise system are: in this treatise, the discipline of definite emergence is 'what is said'; easily understanding it is 'purpose'; nirvana is 'ultimate purpose'; obtaining nirvana arises from understanding discipline, and understanding discipline relies on this treatise, this is the 'relationship.' The latter set of four

---

ཞིབ་ཏུ་ཕྱེ་ན་དགོས་འབྲེལ་ཡན་ལག་བརྒྱད་ཡོད་དེ་འོག་ནས་འཆད་དོ། ། 定數之義 གཉིས་པ་གྲངས་ངེས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ལ། དངོས་དང་། ཞར་བྱུང་གཉིས་སོ། ། 正行 དང་པོ་ནི། བསྟན་བཅོས་འདི་ལ་བརྗོད་བྱ་མེད། དེས་ན་དེ་རྟོགས་ཀྱི་དགོས་པ་མེད། དེའི་ཕྱིར་འབྲེལ་དང་ཉིང་དགོས་མེད་ཀྱི་ལོག་རྟོག་བཞི་དང་། ཡང་བརྗོད་བྱ་སོགས་ཕལ་ཆེར་མེད་ལས་ཆེ་སྙམ་པའི་ཐེ་ཚོམ་བཞི་བསལ་བའི་ཕྱིར་དགོས་འབྲེལ་ཡན་ལག་བཞིར་གྲངས་ངེས་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། འདུལ་བའི་མདོ་ལ་བརྗོད་པར་བྱ་བ་མེད་པར་དོགས་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་བརྗོད་པར་བྱ་བ་བསྙད་དོ། །འབྲས་བུ་མེད་པར་དོགས་པ་བཟློག་པའི་ཕྱིར་དགོས་པ་བརྗོད་དོ། །ཐབས་མེད་པར་དོགས་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར་འབྲེལ་པ་བཤད་དོ། །འདོད་པའི་དོན་བསྒྲུབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དགོས་པའི་ཡང་དགོས་པ་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་སོ། ། 附帶 གཉིས་པ་ལ། བསྟན་བྱ་དགོས་འབྲེལ་གཅིག་ཐ་དད་དཔྱད་པ་ནི། ངོ་བོ་གཅིག་པ་ 6-15a དང་ཐ་དད་ཅི་རིགས་སུ་ཡོད་དེ། དེའང་རྟོག་གེ་ལྟར་ན། ཚུལ་ཁྲིམས་བདེ་བླག་ཏུ་རྟོགས་པའི་བློ་གཅིག་གི་ངོར་སྐབས་དེ་བསྡུས་ཀྱི་དགོས་འབྲེལ་ངོ་བོ་གཅིག་ལ། དགོས་པ་དང་ཞེན་བརྗོད་ངོ་བོ་ཐ་དད་ཅིང་། ཁྱད་པར་བརྗོད་བྱ་ལའང་།དངོས་ཀྱི་བརྗོད་བྱ་དངོས་མེད་དང་། ཞེན་བརྗོད་དངོས་པོར་གྲུབ་པའི་གཅིག་པ་བཀག་པའི་ཐ་དད་ཡིན་ཏེ། ཟླ་བ་ཉིད་དང་ཟླ་བའི་རྣམ་པ་བཞིན་ནོ། །མདོ་སྡེ་པ་ལྟར་ན། ཉིང་དགོས་མྱང་འདས་དངོས་མེད་ཡིན་པ་དེ་དང་ཞེན་བརྗོད་སོགས་གཞན་དངོས་པོར་གྲུབ་པ་རྣམས་གཅིག་པ་བཀག་པའི་ཐ་དད་ཡིན་ལ། བྱེ་སྨྲས་ཉིང་དགོས་མྱང་འདས་དངོས་པོར་འདོད་པས་དེ་དང་ཞེན་བརྗོད་སོགས་དངོས་པོར་གྲུབ་པ་རྣམས་རྫས་ཐ་དད་པར་བརྗོད་དོ། ། བྱེ་སྨྲས་འབྲེལ་པ་ཡང་རྫས་གཞན་དུ་འདོད་དེ། འབྲེལ་པ་ནི་ཐོབ་པ་ལྡན་མིན་འདུ་བྱེད་ཀྱི་རྫས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་བརྗོད་དོ། ། དགོས་འབྲེལ་སྟོན་བྱེད་ཀྱི་ངག་གཅིག་ཐ་དད་དཔྱད་པ་ནི། མདོ་འདིའི་བརྗོད་དགོས་འབྲེལ་གསུམ་ཡོད་སྟོན་གྱི་ངག་ངོ་བོ་གཅིག་སྟེ། ཚུལ་ཁྲིམས་ཞེས་པའི་ངག་གཅིག་གི་དངོས་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་པའི་ཕྱིར། ངག་དེ་དང་ཉིང་དགོས་ཡོད་སྟོན་གྱི་ངག་ཐ་དད་དེ། སྔ་མ་ལས་ཚིག་ལོགས་སུ་ངེས་པར་འབྱུང་བ་ཞེས་སྨོས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 各類別體性 གསུམ་པ་དབྱེ་བ་སོ་སོའི་ངོ་བོ་ནི། དགོས་འབྲེལ་གྱི་ཡན་ལག་རེ་རེ་ལ་གཉིས་གཉིས་སུ་ཕྱེ་བས་བརྒྱད་ཡོད་དེ། བརྗོད་བྱ་ལ་དངོས་དང་། ཞེན་པའིའོ། །དང་པོ་ནི། བརྡ་སྦྱོར་གྱི་འབྲེལ་བས་དེ་སྐབས་ཀྱི་བརྗོད་བྱ་སྣང་སྟོབས་ཀྱིས་གོར་རུང་ཞིང་རང་མཚན་གྱི་ནུས་སྟོབས་ཀྱིས་སྟོང་སྟེ། རིགས་པ་མཁྱེན་པས། སྒྲ་གང་ཞིག་ནི་བརྗོད་པ་ན། །རྟོགས་པའི་དོན་གང་ཡིན་པ་དེ། སྒྲ་ཡི་ཡུལ་ནི་ཡིན་འདོད་དེ། །དོན་གྱི་མཚན་ཉིད་གཞན་ཡ

【現代漢語翻譯】 如果詳細劃分，有八個必要組成部分，這將在下面解釋。 定數之義 第二，關於數量確定的原因，有正行和附帶兩種。 正行 第一種是：這部論著沒有所詮釋的內容，因此沒有理解它的必要，因此爲了消除關於關聯和根本目的不存在的四種邪見，以及認為所詮釋的內容等大多不存在的四種懷疑，所以必要組成部分確定為四個。如ཊཱི་ཀ་（梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）中所說：『爲了消除對律經沒有所詮釋內容的懷疑，所以陳述了所詮釋的內容；爲了消除沒有結果的懷疑，所以陳述了必要；爲了消除沒有方法的懷疑，所以解釋了關聯；爲了實現所希望的目的，所以闡述了必要的根本目的。』 附帶 第二種是：關於所詮釋的內容、必要和關聯是一個還是不同的分析：本體既可以是一個，也可以是不同的。也就是說，按照正理學，在輕鬆理解戒律的一個心識面前，此時總括的必要和關聯本體是一個，必要和執著的所詮釋內容本體是不同的。特別是在所詮釋的內容方面，實際的所詮釋內容是非實有，而執著的所詮釋內容是實有，這是對一體性的否定，是不同的，就像月亮本身和月亮的形狀一樣。按照經部宗，根本目的涅槃（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）དབྱིངས་རྣམ་པར་དག་པ，nirvāṇa，寂滅）是非實有，而執著的所詮釋內容等其他是實有，這是對一體性的否定，是不同的。按照有部宗，根本目的涅槃（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）དབྱིངས་རྣམ་པར་དག་པ，nirvāṇa，寂滅）被認為是實有，因此它和執著的所詮釋內容等是實有，這是對不同實體的陳述。有部宗也認為關聯是不同的實體，因為關聯是獲得、具有或不具有的行之實體。這是他們所說的。 關於陳述必要和關聯的語言是一個還是不同的分析：這部經的所詮釋內容、必要和關聯這三者存在的陳述的語言本體是一個，因為是通過『戒律』這個詞的直接和間接含義來陳述的。這個語言和根本目的存在的陳述的語言是不同的，因為前面已經明確提到了需要單獨的詞語。 各類別體性 第三，各個類別的體性是：將必要和關聯的每個組成部分分為兩個，所以有八個。所詮釋的內容分為實際的和執著的。第一種是：通過術語的關聯，可以很容易地理解此時所詮釋的內容，並且它在自相的能量方面是空虛的。如理智者所說：『當任何聲音被表達時，所理解的意義是什麼，那應該是聲音的領域，意義的特徵是不同的。』

【English Translation】 If divided in detail, there are eight necessary components, which will be explained below. Definition of Fixed Number Secondly, regarding the reasons for the fixed number, there are two: the main and the incidental. Main Practice The first is: this treatise has no subject matter to be expressed, therefore there is no need to understand it, therefore, in order to eliminate the four misconceptions about the absence of connection and ultimate purpose, and the four doubts that the subject matter and so on are mostly non-existent, the necessary components are fixed at four. As the ཊཱི་ཀ་ (Tibetan, Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, Chinese literal meaning) says: 'In order to eliminate the doubt that the Vinaya Sutra has no subject matter to be expressed, the subject matter to be expressed is stated; in order to avert the doubt that there is no result, the necessity is stated; in order to abandon the doubt that there is no method, the connection is explained; in order to accomplish the desired purpose, the ultimate necessity of the necessity is shown.' Incidental Secondly: Regarding the analysis of whether the subject matter, necessity, and connection are the same or different: the essence can be either the same or different. That is, according to logic, in the face of a mind that easily understands ethics, the essence of the necessity and connection of the summary at this time is the same, and the essence of the necessity and the expressed subject matter are different. Especially in terms of the subject matter, the actual subject matter is non-existent, and the expressed subject matter is existent, which is a negation of oneness and is different, just like the moon itself and the shape of the moon. According to the Sutra School, the ultimate goal of Nirvana (Tibetan, Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, Chinese literal meaning) དབྱིངས་རྣམ་པར་དག་པ，nirvāṇa，cessation) is non-existent, and the expressed subject matter and others are existent, which is a negation of oneness and is different. According to the Vaibhashika School, the ultimate goal of Nirvana (Tibetan, Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, Chinese literal meaning) དབྱིངས་རྣམ་པར་དག་པ，nirvāṇa，cessation) is considered to be existent, so it and the expressed subject matter and others are existent, which is a statement of different substances. The Vaibhashika School also considers the connection to be a different substance, because the connection is the substance of obtaining, possessing, or not possessing actions. This is what they say. Regarding the analysis of whether the language expressing the necessity and connection is the same or different: the essence of the language expressing the existence of the subject matter, necessity, and connection of this sutra is the same, because it is expressed through the direct and indirect meaning of the word 'ethics'. This language and the language expressing the existence of the ultimate goal are different, because it has been explicitly mentioned that a separate word is needed from the former. Essence of Each Category Third, the essence of each category is: dividing each component of necessity and connection into two, so there are eight. The subject matter is divided into actual and expressed. The first is: through the connection of terms, the subject matter at this time can be easily understood, and it is empty in terms of the power of its own characteristics. As the intelligent one said: 'When any sound is expressed, what is the meaning that is understood, that should be the realm of sound, the characteristics of meaning are different.'

---

ོད་ 6-15b མིན། །ཞེས་སོ། །ཞེན་པའི་བརྗོད་བྱ་ནི་སོ་ཐར་སྡོམ་པ་རང་མཚན་པའོ། །དགོས་པ་ལའང་དོན་ཆོས་བློ་ཆོས་གཉིས་ལས། ཡུལ་རྟོགས་བྱའི་དོན་གང་རྟོགས་པས་ན་དགོས་པ་དོན་ཆོས། དེ་རྟོགས་བྱེད་ཤེས་པ་གང་གིས་རྟོགས་པས་ན་དགོས་པ་བློ་ཆོས་སོ། །འབྲེལ་པ་ལ་གཉིས་ལས། དགོས་པ་བསྟན་བཅོས་དང་འབྲེལ་ཏེ། བསྟན་བཅོས་ལ་བརྟེན་ནས་དེའི་དགོས་པ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། ཉིང་དགོས་དགོས་པ་དང་འབྲེལ་ཏེ། དགོས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་དགོས་པའི་དགོས་པ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཉིང་དགོས་ལ་གཉིས་ཏེ། ཉིང་དགོས་གནས་སྐབས་པ་ཟག་མེད་ཀྱི་ལམ་དང་། ཉིང་དགོས་མཐར་ཐུག་པ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའོ། ། 說所需之法 བཞི་པ་དགོས་འབྲེལ་བསྟན་ལུགས་ནི། ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱིས་དངོས་སུ་བརྗོད་བྱ། ཤུགས་ལ་དགོས་འབྲེལ། ངེས་པར་འབྱུང་བས་ཉིང་དགོས་དངོས་སུ་བསྟན་ཏོ། ། 所說對境 ལྔ་པ་གང་ལ་བསྟན་པའི་ཡུལ་ནི། དེ་ལྟར་བསྟན་རུང་མ་བསྟན་རུང་འཇུག་པ་དང་མི་འཇུག་པ་ལ་མ་ཡིན་ཅིང་། དེར་མ་ཟད་མ་བསྟན་ན་འཇུག་བསྟན་ན་མི་འཇུག་པ་ལའང་མིན་ལ། བསྟན་ན་འཇུག་ལ་མ་བསྟན་ན་མི་འཇུག་པ་ལ་བསྟན་པར་རིགས་སོ། ། 遮需要等四之爭 དྲུག་པ་དགོས་སོགས་བཞི་ལ་རིམ་བཞིན་རྩོད་པ་སྤང་བའི་ དང་པོ་དགོས་པ་ལ། མདོ་ལས་བསྟན་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཟློས་སྐྱོན་དུ་ཐལ། ལུང་གིས་བསྟན་ཟིན་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན་དེར་མི་འགྱུར་ཏེ། ལུང་ལ་མེད་པ་མདོ་ལ་ཡོད་པ་དང་དགོས་པ་གཞན་ཡང་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གྲུབ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས།གཞུང་རྒྱས་པ་ཉན་པས་འཇིགས་པ་རྣམས་ཀྱི་དོན་དང་། རྣམ་པར་འབྱེད་པ་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་ཉིད་ཡང་དག་པར་བསྟན་པའི་ཕྱིར། ལོག་པར་རྣམ་པར་འཆད་པ་བསལ་བའི་དོན་དུ་སློབ་དཔོན་གྱིས་མདོ་བརྩམས་སོ་ཞེས་སོ། ། 所詮 གཉིས་པ་བརྗོད་བྱ་ལ། མདོ་འདིས་སོ་ 6-16a ཐར་སྡོམ་པ་བརྗོད་བྱར་བསྟན་པ་མི་འཐད་པར་ཐལ། དེའི་ངོ་བོ་བསྟན་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། མདོ་འདིས་སྡོམ་པའི་ངོ་བོ་དངོས་སུ་མ་བསྟན་ཀྱང་བརྒྱུད་ནས་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཁྱོད་ཀྱིས་བཀོད་པའི་རྟགས་མ་གྲུབ་བོ། ། ཡང་ཁྱོད་ཀྱིས་སྡོམ་པའི་ངོ་བོ་རང་མཚན་ཡིན་པས་ཀྱང་བརྗོད་བྱ་མིན་པར་ཐལ་ཅེ་ན། དངོས་དང་ཞེན་པ་གང་གི་བརྗོད་བྱ་མ་ཡིན་པར་ཐལ་ཟེར། དང་པོ་ལྟར་ན་འདོད་ལ། གཉིས་པ་ལྟར་ན་ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་བོ། ། 關聯 གསུམ་པ་འབྲེལ་བ་ལ། ཉིང་དགོས་མྱང་འདས་འདུས་མ་བྱས་ཡིན་པས་དེ་བྱུང་གི་འབྲེལ་མེད་དུ་ཐལ། འདོད་ན་ཉིང་དགོས་དགོས་པ་ལས་བྱུང་བར་འདོད་པ་འཇིག་ཅེ་ན། མྱང་འདས་དངོས་ལ་དེ་བྱུང་འབྲེལ་ཡོད་ཅེས་སུས་སྨྲས། དེ་ཐོབ་པ་ལ་དེ་བྱུང་འབྲེལ་ཡོད་དེ་དགོས་པ་རྟོགས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་རིམ་གྱིས་དེ་འཐོབ་པའི་ཕྱིར་བརྒྱུད་འབྲེལ་ཡིན་ནོ། ། བཞི་པ་ཉིང་དགོས་ལ། བརྒལ་ལན་གྱི་སྒོ་ནས་ཉིང་དགོས་ངོས་བཟུང་བ། འདུས་བྱས་མ་བྱས་ཀྱི

【現代漢語翻譯】 非也。』如是說。所執著的所詮是別解脫戒的自相。 對於必要，也有義法和智法兩種。對於所知之境，以何了知，故必要為義法；以何了知能了知彼之識，故必要為智法。 對於關係，有二：必要與論典相關聯，因為依賴論典而生起彼之必要；究竟必要與必要相關聯，因為依賴必要而生起必要的必要。 對於究竟必要有二：究竟必要暫時的是無漏道，究竟必要究竟的是涅槃。 四、說明必要和關聯的方式：以戒律直接說明所詮，以暗示說明必要和關聯，以決定生起直接說明究竟必要。 五、所教示的對境：如此教示，並非在于可教示與不可教示，而在於是否進入；不僅如此，也非在於不教示則進入，教示則不進入；而在於教示則進入，不教示則不進入者，才適合教示。 六、對於必要等四者，依次遣除諍論： 首先，對於必要：經中宣說的戒律，成為重複的過失，因為律藏已經宣說過了。若說：因為已經用律藏宣說了。答：並非如此，因為經中具有律藏所沒有的，並且還有其他的必要。成立。如論疏中說：『聽聞廣大的論典，是爲了諸怖畏之義，以及爲了如理顯示種種分別等，爲了遣除邪分別，故論師造此經。』如是說。 其次，對於所詮：此經將別 解脫戒作為所詮來宣說，是不合理的，因為沒有宣說它的體性。答：此經雖然沒有直接宣說戒的體性，但通過間接的方式宣說了，因此你所提出的理由不成立。又，你認為戒的體性是自相，因此不應成為所詮，那麼，應成為實事或執著的所詮？若如前者，則承認；若如後者，則周遍不成立。 再次，對於關聯：究竟必要涅槃是無為法，因此應成為無生之關聯。若承認，則認為究竟必要從必要中產生，此觀點將被摧毀。答：誰說涅槃本身具有從彼生之關聯？獲得它才具有從彼生之關聯，因為依賴於了知必要，才能逐漸獲得它，因此是間接關聯。 第四，對於究竟必要：通過辯論的方式來確定究竟必要。有為法和無為法的

【English Translation】 It is not so.' Thus it is said. The object of attachment is the self-characteristic of individual liberation vows. Regarding the purpose, there are two types: the purpose of meaning and the purpose of wisdom. Regarding the object to be understood, what is understood, therefore the purpose is the purpose of meaning; by what knowledge is that which understands it understood, therefore the purpose is the purpose of wisdom. Regarding the relationship, there are two: the purpose is related to the treatise, because the purpose arises in dependence on the treatise; the ultimate purpose is related to the purpose, because the purpose of the purpose arises in dependence on the purpose. Regarding the ultimate purpose, there are two: the ultimate purpose is the temporary unpolluted path, and the ultimate purpose is the ultimate Nirvana. Fourth, the way to explain the purpose and relationship: The object to be expressed is directly expressed by ethics, the purpose and relationship are expressed implicitly, and the ultimate purpose is directly expressed by the determination to arise. Fifth, the object to be taught: Such teaching is not about whether it can be taught or not, but about whether to enter or not; moreover, it is not about entering if not taught, and not entering if taught; but it is appropriate to teach those who enter if taught, and do not enter if not taught. Sixth, to refute the disputes about the four necessities in order: First of all, for the necessity: The precepts taught in the sutras are a fault of repetition, because they have already been taught in the Vinaya. If you say that because it has already been taught in the Vinaya. Answer: It is not so, because the sutras have what the Vinaya does not have, and there are other necessities. Established. As it is said in the commentary: 'Listening to the vast treatises is for the sake of the meaning of all fears, and for the sake of showing all kinds of distinctions, etc., in order to eliminate wrong distinctions, the teacher composed this sutra.' Thus it is said. Secondly, for the object to be expressed: This sutra will be different It is unreasonable to teach the Vinaya vows as the object to be expressed, because its nature is not taught. Answer: Although this sutra does not directly teach the nature of the vows, it teaches it indirectly, so the reason you put forward is not valid. Also, you think that the nature of the vows is self-characteristic, so it should not be the object to be expressed, then, should it be the object to be expressed of reality or attachment? If it is the former, then admit it; if it is the latter, then the pervasion is not established. Again, regarding the relationship: Since the ultimate necessity, Nirvana, is unconditioned, it should be a relationship without arising from it. If you admit it, then the view that the ultimate necessity arises from necessity will be destroyed. Answer: Who said that Nirvana itself has a relationship arising from it? Obtaining it has a relationship arising from it, because relying on understanding the necessity, it can be gradually obtained, so it is an indirect relationship. Fourth, regarding the ultimate necessity: Identifying the ultimate necessity through debate. Conditioned and unconditioned

---

་སྒོ་ནས་རྩོད་པ་སྤང་། གནས་སྐབས་མཐར་ཐུག་གི་སྒོ་ནས་རྩོད་པ་སྤང་བའོ། ། 作答決定極需 དང་པོ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། བརྒྱ་ལ་ལ་ལ་ཞིག་ཚུལ་ཁྲིམས་ཡོངས་སུ་ཤེས་པ་དེས་ཅི་ཞིག་བྱ་སྟེ། དེ་ནི་བྱ་རོག་གི་སོ་བརྟག་པ་དང་འདྲ་བར་གར་ཡང་དགོས་པ་མེད་དོ་ཞེས་རྒོལ་ན། དེའི་ཕྱིར་དགོས་པའི་ཡང་དགོས་པ་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། དེ་ཡང་ངེས་པར་འབྱུང་བ་ཞེས་སྨོས་པས་བསྟན་ཏོ། །ངེས་པར་འབྱུང་བ་ནི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་སྟེ་ཞེས་སོ། ། 有為與否遮爭 གཉིས་པ་ནི། མདོ་རྩ་བའི་ཉིང་དགོས་དེ་འདུས་བྱས་མ་བྱས་གང་དུ་དྲངས། དང་པོ་ལྟར་ན། དེའི་ཉིང་དགོས་མི་རྟག་པར་ཐལ། ཁས་བླངས་དེའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ནི་དོན་དམ་པར་གཙོ་བོ་ཡིན་ཏེ། དགེ་བ་དང་རྟག་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །གཉིས་ 6-16b པ་ལྟར་ན་དེའི་ཉིང་དགོས་ཆོས་ཅན། ལྡན་མིན་འདུ་བྱེད་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཁས་བླངས་དེའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། ངེས་པར་འབྱུང་བ་ནི་ངེས་པར་འབྱུང་བ་སྟེ། ཕྱིར་མི་ལྡོག་པ་ཐོབ་པར་བྱ་བ་ཕུང་པོ་ལྷག་མ་མེད་པའི་དབྱིངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཐོབ་པ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། འདི་ལ་མཐར་ཐུག་པའི་ཉིང་དགོས་གཉིས་ཏེ། མྱང་འདས་དང་། དེའི་ཐོབ་པའོ། །སྔ་མ་ནི་འདུས་མ་བྱས་ཡིན་པས་ལུང་དང་པོ་དང་མི་འགལ། ཕྱི་མ་ནི་འདུས་བྱས་ཡིན་པས་ལུང་གཉིས་པ་དང་མི་འགལ་ལོ། ། 暫時與究竟遮爭 གསུམ་པ་ནི། ཟག་མེད་ཀྱི་ལམ་ཉིང་དགོས་ཡིན་ནམ་མིན། དང་པོ་ལྟར་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། ཅིའི་ཕྱིར་ཟག་པ་མེད་པའི་ལམ་མི་བཟུང་ཞེ་ན། གཙོ་བོ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་པ་དང་འགལ། གཉིས་པ་ལྟར་ན། ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པར། སྡུག་བསྔལ་ལ་ཆོས་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་ནས་ཕུང་པོ་ལྷག་མ་མེད་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཐོབ་པ་ཞེས་བྱ་བའི་བར་ནི་དགོས་པའི་དགོས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། ཉིང་དགོས་ལ་མཐར་ཐུག་དང་གནས་སྐབས་གཉིས་ཡོད་པ་ལས། མཐར་ཐུག་གི་དབང་དུ་བྱས་ན་ལུང་དང་པོ་དང་འགལ་མེད་གྲུབ། གནས་སྐབས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན་ལུང་གཉིས་པ་དང་འགལ་མེད་གྲུབ་བོ། ། 辨有無能力因 བདུན་པ་སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་ཚད་མ་ཡོད་མེད་དཔྱད་པ་ནི། བསྟན་བཅོས་ལ་ཞུགས་དུས་ན་བརྗོད་དགོས་འབྲེལ་གསུམ་མྱོང་བས་གྲུབ་ལ་ཉིང་དགོས་ནི་ལུང་གིས་གྲུབ་པ་ཡིན་ནོ། ། 詞義 གཉིས་པ་ཚིག་དོན་ལ། ངེས་པའི་སྒྲ་ནི། སམ་སྐྲྀ་ཏ་ལས། ནི་ཤྩ་ཞེས་པ་གདོན་མི་ཟ་བ་དང་རྟག་པ་གཉིས་ལ་འཇུག་པ་ལས་འདིར་ཕྱི་མ་ལ་བཟུང་དགོས་ཏེ་མྱང་འདས་ཐོབ་ནས་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པའི་དོན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཕྱིར་མི་ལྡོག་པ་ཐོབ་པར་བྱ་བ་ཕུང་པོ་ 6-17a ལྷག་མ་མེད་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཐོབ་པ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་འབྱུང་བས་ཕྱི་རོལ་པས་བཏགས་པའི་རྟག་པ་ལྟ་བུ་ནི་མིན་ནོ། །འབྱུང་བའི་སྒྲ་ནི་དོན་མང་པོ་

【現代漢語翻譯】 從暫時和究竟的角度避免爭論。 作答的決定非常重要。 第一點：在《 टीका 》(ṭīkā，註釋)中說：『一百個人中，如果有一個人完全瞭解戒律，那有什麼用呢？就像檢查烏鴉的牙齒一樣，沒有任何必要。』因此，必須說明必要的必要性，這通過提到『必然發生』來表明。『必然發生』指的是涅槃（梵文：निर्वाण，nirvāṇa，寂滅）』。 遮止有為與否的爭論。 第二點：根本經文的必要性被引導向有為還是無為？如果按照前者，那麼它的必要性就是無常。因為已經承認了這一點。如果接受，那麼在《 टीका 》(ṭīkā，註釋)中說：『涅槃在究竟意義上是主要的，因為它是善和常的。』如果按照後者，那麼它的必要性，作為法，必然是非相應的行。因為已經承認了這一點。如果接受，那麼這與《 टीका 》(ṭīkā，註釋)中的說法相矛盾：『必然發生就是必然發生，爲了獲得不退轉，獲得無餘依涅槃，這就是它的定義。』如果這樣說，那麼這裡有兩個究竟的必要性：涅槃和獲得涅槃。前者是無為法，因此與第一個論證不矛盾；後者是有為法，因此與第二個論證不矛盾。 遮止暫時與究竟的爭論。 第三點：無漏道是必要性嗎？如果按照前者，那麼這與《 टीका 》(ṭīkā，註釋)中的說法相矛盾：『為什麼不接受無漏道呢？因為它不是主要的。』如果按照後者，那麼這與《 Phran Tshegs 》（ཕྲན་ཚེགས།，細分）的解釋相矛盾：『從對痛苦的法認知忍到獲得無餘依涅槃，這是必要的必要。』如果這樣說，那麼必要性有究竟和暫時兩種。如果從究竟的角度來看，那麼與第一個論證沒有矛盾。如果從暫時的角度來看，那麼與第二個論證沒有矛盾。 辨別有無能力之因。 第七點：考察證明的量是否存在。在進入論著時，通過體驗所要表達的內容、目的和關聯這三者來確立，而必要性則通過論證來確立。 詞義 第二，關於詞義，『必然』這個詞，在梵語（梵文天城體：संस्कृत，saṃskṛta，完全的）中是『 niścita 』（梵文羅馬擬音：niścita，確定的），意思是不可避免和永恒。在這裡，必須採用后一種含義，即獲得涅槃后不會退轉。正如《 टीका 》(ṭīkā，註釋)中所說：『爲了獲得不退轉，獲得無餘依涅槃，這就是它的定義。』因此，它不像外道所假設的永恒那樣。『發生』這個詞有很多含義。

【English Translation】 Avoiding disputes from the perspective of temporary and ultimate. The decision to answer is extremely important. Firstly: In the ṭīkā (commentary) it says: 'Of a hundred people, if one fully understands the precepts, what is the use? It is like examining a crow's teeth, there is no need at all.' Therefore, it is necessary to state the necessity of necessity, which is indicated by mentioning 'inevitably arising'. 'Inevitably arising' refers to nirvāṇa (Sanskrit: निर्वाण, nirvāṇa, cessation).' Preventing disputes about whether it is conditioned or unconditioned. Secondly: Is the essential necessity of the root text directed towards conditioned or unconditioned? If according to the former, then its necessity is impermanent. Because this has been acknowledged. If accepted, then in the ṭīkā (commentary) it says: 'Nirvāṇa is ultimately the main thing, because it is virtuous and permanent.' If according to the latter, then its necessity, as a dharma, is necessarily a non-associated formation. Because this has been acknowledged. If accepted, then this contradicts the statement in the ṭīkā (commentary): 'Inevitable arising is inevitable arising, in order to obtain non-retrogression, to obtain nirvāṇa without remainder, that is its definition.' If it is said like this, then there are two ultimate necessities here: nirvāṇa and the attainment of it. The former is unconditioned, so it does not contradict the first argument; the latter is conditioned, so it does not contradict the second argument. Preventing disputes about temporary and ultimate. Thirdly: Is the undefiled path a necessity? If according to the former, then this contradicts the statement in the ṭīkā (commentary): 'Why not accept the undefiled path? Because it is not the main thing.' If according to the latter, then this contradicts the explanation in Phran Tshegs (ཕྲན་ཚེགས།, Subdivision): 'From the forbearance of knowing the dharma of suffering to obtaining nirvāṇa without remainder, this is the necessity of necessity.' If it is said like this, then there are two kinds of necessity: ultimate and temporary. If viewed from the ultimate perspective, then there is no contradiction with the first argument. If viewed from the temporary perspective, then there is no contradiction with the second argument. Distinguishing the cause of whether there is ability or not. Seventhly: Examining whether the valid means of proof exist. When entering the treatise, it is established by experiencing the three things that need to be expressed, purpose, and connection, and the necessity is established by argument. Meaning of words Secondly, regarding the meaning of words, the word 'inevitable', in Sanskrit (Sanskrit Devanagari: संस्कृत, saṃskṛta, complete) is 'niścita' (Sanskrit Romanization: niścita, certain), which means unavoidable and eternal. Here, the latter meaning must be adopted, that is, after obtaining nirvāṇa, there is no turning back. As it says in the ṭīkā (commentary): 'In order to obtain non-retrogression, to obtain nirvāṇa without remainder, that is its definition.' Therefore, it is not like the eternity assumed by outsiders. The word 'arising' has many meanings.

---

ལ་འཇུག་སྟེ་རྐང་གིས་འགྲོ་བ་དང་བཞོན་པ་དང་གནས་དང་ལམ་དང་ཐོབ་པར་བྱ་བ་རྣམས་ལ་རིམ་བཞིན་འཇུག་སྟེ། དཔེར་ན། རྐང་ཐང་གིས་འབྱུང་ཞེས་དང་། གླང་པོ་ཆེས་འབྱུང་ཞེས་དང་། གྲོང་དུ་འབྱུང་ཞེས་དང་། ལམ་པོ་ཆེ་ནས་འབྱུང་ཞེས་དང་། འདིར་འབྱུང་ངོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་རྣམས་ལས་འདིར་ཐ་མའི་དོན་བཟུང་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས།ཐོབ་པར་བྱ་བ་ལ་ཡང་འབྱུང་བ་ཞེས་བྱ་བ་སྟེ། འབྱུང་བ་ནི་ཐོབ་བར་བྱ་བའོ་ཞེས་ཟེར་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་དག་ལས་འདིར་ནི་འབྱུང་བའི་སྒྲ་ཐོབ་པར་བྱ་བ་ཁོ་ནར་བཟུང་སྟེ། ངེས་པར་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་སྨོས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །དེ་ལ་གང་འབྱུང་ན་ཚུལ་ཁྲིམས་སྲུང་པོ་དེ་འབྱུང་ངོ་། ། གང་ནས་འབྱུང་ན་ཁམས་གསུམ་འཁོར་བ་ནས་སོ། ། གང་གིས་འབྱུང་ན་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱིས་སོ། ། གང་དུ་འབྱུང་ན་མྱ་ངན་ལས་འདས་པར་རོ། ། དེས་ན་འདིར་འབྱུང་བ་ནི་གང་དུ་འབྱུང་ས་ཉིད་གཙོ་ཆེ་བ་ཡིན་ནོ། ། བུ་སྟོན་འདུལ་འཛིན་གྱི་ཞལ་ནས།འདི་ལས་ངེས་པར་འབྱུང་བ་ཞེས་འཁོར་བར་འཇུག་པར་རྩོམ་པར་གྱུར་པ་འདི་ལས་འབྱུང་བའམ་འཁོར་བར་འཇུག་པ་ལས་མཐར་ཐུག་པར་འགྲོ་བ་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་ནི་བརྟེན་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་ལ། འདི་བརྟེན་པས་མྱང་འདས་ཐོབ་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་འབྱུང་བས་ཤེས་པར་བྱའོ། ། ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་སྒྲ་ནི་ཤཱི་ལ་སྟེ་དོན་བསྒྱུར་ན་བསིལ་ཐོབ་ཅེས་བྱ་སྟེ། ཁ་ན་མ་ཐོ་བའི་གདུང་བ་ལས་བསིལ་བ་ཐོབ་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ཀྱི་ནི་དྲུག་པ་འབྲེལ་པའི་སྒྲ་སྟེ་མྱང་འདས་ཐོབ་བྱེད་ཀྱི་རྒྱུའི་དོན་ནོ། ། དབང་དུ་བྱས་ཏེ་ཞེས་པ་ནི། ཨ་ཐ་ཞེས་པའི་ 6-17b སྒྲ་ལས་དྲངས་ན་བཀྲ་ཤིས་དང་དེ་ནས་དང་དེ་མ་ཐག་དང་དབང་དུ་བྱས་པ་བཞི་ལ་འཇུག་པ་ལས་འདིར་ཕྱི་མ་ལ་བསམས་ནས་སྦྱར་བ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། འདིར་ཨ་ཐ་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་དབང་དུ་བྱས་པའི་དོན་ཁོ་ནར་སྦྱར་ཏེ་ཞེས་སོ། །ཅིའི་དབང་དུ་བྱས་ཞེ་ན། དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་འདུས་པ་ན་ཞེས་པ་ནས་ཕྱི་མ་དང་མཐུན་ལ་སྔ་མ་དང་འགལ་བ་ནི་རུང་བར་རོ་ཞེས་པའི་བར་གྱི་བརྗོད་བྱའི་དབང་དུ་བྱས་ན་འདི་ལྟར་རོ་ཞེས་པའི་དོན་ནོ། ། 說所詮出離戒 གཉིས་པ་ལ། གསལ་བཏོད་འདུལ་བ་སྤྲོས་ཏེ་བསྟན། །མི་གསལ་འདུལ་བ་བསྡུས་ཏེ་བསྟན། ། 細述律義 དང་པོ་ལ། སློབ་པའི་གང་ཟག་ཇི་ལྟར་སྒྲུབ། །དེ་ལ་བསླབ་བྱ་ཅི་ལྟར་བསྟན། 修學者如何修 དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། གཞི་དང་ཕྲན་ཚེགས་ཞུ་བར་བརྗོད། ། 出家事 དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཚེགས་མེད་རྫོགས་ཚུལ་སྔོན་ཆོག་བཤད། །ཚེགས་བཅས་ད་ལྟར་རྫོགས་ཚུལ་བཤད། ། 說無勞舊儀軌所圓 དང་པོ་ལ། སྤྱི་དང་ཚིག་གི་དོན་གཉིས་ལས། 無勞舊儀軌所圓總義 དང་པོ་ལ། 首說出家事 རབ་བྱུང་གི་གཞི་དང་པོར་སྟོན་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། བསླབ་པའི་གཞི་རྣམ་པར་བཞག་པ་མཐའ་དག་ནི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམས་ཀྱི་ཡིན་པར་གསུངས་ཀྱི། ཁྱིམ་པ་རྣམས་

【現代漢語翻譯】 進入，用腳行走、乘坐、停留和道路以及獲得，都依次進入。例如，『步行而來』、『騎象而來』、『進入城鎮』、『從大道而來』、『來到這裡』等等，這些例子中，『來』字都取最後的『獲得』之義。正如 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音，ṭīkā，註釋) 中所說：『獲得也稱為來，來就是獲得。』因此，這裡的『來』字僅取『獲得』之義，因為已經說了『必定』一詞。那麼，誰來呢？持戒者來。從哪裡來呢？從三界輪迴中來。用什麼來呢？用戒律來。到哪裡去呢？到涅槃。因此，這裡所說的『來』，最重要的是到哪裡去。 布頓持律師說：『從這裡必定出來，是指開始進入輪迴，但從這裡出來或進入輪迴，也不是最終的去處，因為那不是可以依賴的。而這（持戒）是可以依賴的，因此可以獲得涅槃。』由此可知『來』的含義。 『戒』的梵語是 शीला (梵文天城體，梵文羅馬擬音，śīla，戒)，翻譯成意義就是『獲得清涼』，因為從罪過的痛苦中獲得清涼。『的』是第六格的關聯詞，意思是獲得涅槃之因。『在於』，如果從梵語的 आथ (梵文天城體，梵文羅馬擬音，ātha，那麼) 一詞來理解，有吉祥、然後、立刻和在於四種含義，這裡考慮的是最後一種含義。正如 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音，ṭīkā，註釋) 中所說：『這裡說आथ (梵文天城體，梵文羅馬擬音，ātha，那麼)，只用于在於的含義。』在於什麼呢？在於從『僧眾聚集時』到『與後者一致而與前者相反是可以的』之間的內容，如果在於這些內容，那就是這個意思。 說所詮出離戒 詳細闡述律義， 簡略闡述不明顯的律義。 細述律義 首先，如何成就學習者？ 如何向其展示所學內容？ 修學者如何修 首先分為三點：講述基礎和細節。 出家事 首先分為兩點：講述無困難的圓滿方式和舊儀軌，講述有困難的當前圓滿方式。 說無勞舊儀軌所圓 首先，分為總義和詞義兩部分。 無勞舊儀軌所圓總義 首先： 首先展示出家的基礎。 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音，ṭīkā，註釋) 中說：『所有建立的學習基礎都是出家人的，而不是在家人的。』

【English Translation】 Entering, one enters successively into walking on foot, riding, staying, roads, and obtaining. For example, 'coming on foot,' 'coming on an elephant,' 'entering a town,' 'coming from a main road,' and 'coming here,' and so on. In these examples, the word 'coming' takes the final meaning of 'obtaining.' As the ṭīkā (Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, ṭīkā, commentary) says: 'Obtaining is also called coming, and coming is obtaining.' Therefore, here the word 'coming' only takes the meaning of 'obtaining,' because the word 'certainly' has already been mentioned. So, who comes? The one who keeps the precepts comes. From where does he come? From the three realms of samsara. By what does he come? By the precepts. Where does he go? To nirvana. Therefore, here the 'coming' mainly refers to where one goes. Buton the Vinaya holder said: 'To certainly come out from here refers to starting to enter samsara, but coming out from here or entering samsara is not the ultimate destination, because that is not something to rely on. But this (keeping the precepts) is something to rely on, therefore one can attain nirvana.' From this, the meaning of 'coming' can be understood. The Sanskrit word for 'precept' is śīla (Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, śīla, precept), which translated means 'obtaining coolness,' because one obtains coolness from the suffering of wrongdoing. 'Of' is the sixth case of relation, meaning the cause of obtaining nirvana. 'In that case,' if understood from the Sanskrit word ātha (Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, ātha, then), it has four meanings: auspicious, then, immediately, and in that case. Here, the last meaning is considered. As the ṭīkā (Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, ṭīkā, commentary) says: 'Here, saying ātha (Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, ātha, then) is only used for the meaning of in that case.' In what case? In the content from 'when the Sangha gathers' to 'it is permissible to be consistent with the latter and contrary to the former.' If it is in these contents, then that is the meaning. Explanation of the Vinaya of Renunciation Detailed explanation of the Vinaya, Brief explanation of the unclear Vinaya. Detailed Explanation of the Vinaya First, how to accomplish the learner? How to show him what to learn? How the Learner Practices First, it is divided into three points: discussing the basis and details. Ordination Matters First, it is divided into two points: discussing the effortless way of completion and the old rituals, and discussing the difficult way of current completion. Explaining the Effortless Completion of Old Rituals First, it is divided into two parts: the general meaning and the meaning of the words. General Meaning of Effortless Completion of Old Rituals First: First, showing the basis of ordination. The ṭīkā (Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, ṭīkā, commentary) says: 'All the established foundations of learning are for the ordained, not for the householders.'

---

ཀྱི་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། ། འདི་ལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་བཅུར་དབྱེ་བ་དང་། སྔོན་ཆོག་བྱེ་བྲག་ཏུ་བསྟན་པའོ། ། 十近圓戒類別 དང་པོ་ནི། ལུང་མ་མོའི་རྗེས་སུ་འབྲངས་ཏེ། མཛོད་འགྲེལ་ལས། སངས་རྒྱས་དང་རང་སངས་རྒྱས་རང་བྱུང་གིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དང་། ལྔ་སྡེ་བཟང་པོ་ཡེ་ཤེས་ཁོང་དུ་ཆུད་པས་དང་། གྲགས་པའམ་མཆོག་ཟུང་གཅིག་ལྟ་བུ་ཚུར་ཤོག་གིས་དང་། སྡེ་བཟང་དྲུག་ཅུའི་ཚོགས་སྐྱབས་འགྲོ་ལན་གསུམ་བཟླས་པས་དང་། འོད་སྲུང་ཆེན་པོ་སྟོན་པར་ཁས་བླངས་པས་དང་། བྲམ་ཟེ་སུ་དཱ་ཡ་ལེགས་བྱིན་དྲི་བས་མཉེས་ 6-18a པ་དང་། སྐྱེ་རྒུའི་བདག་མོ་ཆེན་མོ་ལ་སོགས་ཤཱཀྱའི་བུད་མེད་ལྔ་བརྒྱ་ལྕི་བའི་ཆོས་བརྒྱད་སྤོང་བར་ཁས་བླངས་པས་དང་། བུ་མོ་ཆོས་བྱིན་མ་ཕྲིན་གྱིས་དང་། ཡུལ་དབུས་ཀྱི་མི་རྣམས་བཅུ་ཚོགས་ཀྱིས་དང་། མཐའ་འཁོབ་ཀྱི་མི་རྣམས་ལྔའི་ཚོགས་ཀྱིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དང་བཅུའོ་ཞེས་སོ། ། འདི་དང་མཐུན་པར། འདུལ་བ་ཚིག་ལེར། འདྲེན་པ་རང་རྒྱལ་རང་བྱུང་གིའོ། །འཕགས་པ་ཀཽ་ཎྜི་ནྱ་སོགས། །ལྔ་སྡེ་རྣམས་ནི་ངས་པ་ལས། །གང་ཞིག་སློབ་མ་བཟང་སྡེ་རྣམས། །ཐམས་ཅད་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བས་ཐོབ། །ཕོ་ཉ་ཡིས་ནི་ཆོས་བྱིན་མ། །ཚུར་ཤོག་དགེ་སློང་ཞེས་བྱས་ཀྱང་། །སྟོན་པར་ཁས་བླངས་པ་ལས་ནི། །དགེ་སློང་འོད་སྲུང་བདག་ཉིད་ཆེ། །དྲི་བས་མཉེས་པའི་ལན་ཉིད་ཀྱིས། །སློབ་མ་ལེགས་སྦྱིན་དེ་བཞིན་ནོ། །དབུས་དང་མཐའ་འཁོབ་པ་དག་ལ། །བསྙེན་པར་ཡང་དག་རྫོགས་བསྟན་པ། །བཅུ་དང་ལྔ་ཡི་ཚོགས་ཀྱིས་སམ། །དེ་བས་ལྷག་པས་ཀྱང་ནི་རུང་། །དེ་བཞིན་འཁོར་ཚོགས་བཅས་པ་ཡི། །གཽའུ་ཏ་མ་ལྕི་ཆོས་ཀྱིས། །ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་ཏེ་མཐུན་པར་གསུངས་ལ། ལུང་གཅིག་ལས་འཕྲོས་པ་ལས་ཀྱང་། བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་བཅུ་སྟེ། ཞེས་གསུངས་ནས། གཞན་དགུ་སྔར་བཞིན་ལ་སྐྱབས་འགྲོའི་ཁས་བླང་མ་བགྲངས་པར་གསོལ་བཞིའི་སྔོན་ཆོག་བགྲངས་ཏེ་བཅུར་གསུངས་སོ། །མ་བགྲངས་པ་དེ་ཉིད་དང་བཅས་ན་བཅུ་གཅིག་ཏུ་ཡོད་ཀྱང་བསྡམ་བྱ་སླ་བས་བཅུ་ཚན་དུ་མཛད་དོ། ། 舊儀軌 གཉིས་པ་སྔོན་ཆོག་ལ། དགག་བཞག་སྤང་གསུམ། དང་པོ་ལ་དངོས་དང་། ཞར་བྱུང་གཉིས་ལས། 正破 དང་པོ་ནི། ཤ་མི་དང་བ་འདུལ་སོགས་ཀྱི་ཞལ་ནས། སྔོན་ཆོག་བཅུ་སྟེ། སངས་རྒྱས་རང་བྱུང་རང་རྒྱལ་མཁན་ 6-18b སློབ་མེད། །ཡེ་ཤེས་ཁོང་ཆུད་ཚུར་ཤོག་སྐྱབས་འགྲོ་དང་། །སྟོན་པར་ཁས་བླངས་དྲི་མཉེས་ལྕི་ཆོས་སྤོངས། །ཕྲིན་དང་གསོལ་བཞིའི་ལས་དང་སྔོན་ཆོག་བཅུ། །ཞེས་འཆད་དོ། །ལུགས་དེ་ནི་ནན་ལྟར་མི་བཟང་སྟེ། ལུང་དང་བསྟན་བཅོས་རྣམས་ལས། བསྙེན་རྫོགས་བཅུ་ཞེས་གསུངས་ཀྱི། སྔོན་ཆོག་བཅུ་ཞེས་པ་ནི་གཞུང་གང་ནས་ཀྱང་མ་གསུངས་ལ། དང་པོ་གཉིས་ཐ་དད་པ་གྲངས་པས་ནི་མཛོད་འགྲེལ་དང་ས་ག་ལྷའི་ལུང་དང་ད

【現代漢語翻譯】 ཀྱི་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །（因為不是。）འདི་ལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་བཅུར་དབྱེ་བ་དང་། སྔོན་ཆོག་བྱེ་བྲག་ཏུ་བསྟན་པའོ། །（這裡分十種近圓戒，並詳細說明前行儀軌。） 十近圓戒類別 དང་པོ་ནི། ལུང་མ་མོའི་རྗེས་སུ་འབྲངས་ཏེ། མཛོད་འགྲེལ་ལས། སངས་རྒྱས་དང་རང་སངས་རྒྱས་རང་བྱུང་གིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དང་། （第一種是，遵循根本律，在《俱舍論釋》中說：由佛陀、獨覺佛自生而得近圓戒；）ལྔ་སྡེ་བཟང་པོ་ཡེ་ཤེས་ཁོང་དུ་ཆུད་པས་དང་། （五賢部憑藉通達智慧而得；）གྲགས་པའམ་མཆོག་ཟུང་གཅིག་ལྟ་བུ་ཚུར་ཤོག་གིས་དང་། （如具名或殊勝雙尊，以『來』而得；）སྡེ་བཟང་དྲུག་ཅུའི་ཚོགས་སྐྱབས་འགྲོ་ལན་གསུམ་བཟླས་པས་དང་། （六十賢部的僧團通過唸誦三遍皈依而得；）འོད་སྲུང་ཆེན་པོ་སྟོན་པར་ཁས་བླངས་པས་དང་། （大迦葉以承諾為導師而得；）བྲམ་ཟེ་སུ་དཱ་ཡ་ལེགས་བྱིན་དྲི་བས་མཉེས་པ་དང་། （婆羅門蘇達耶，通過提問使之滿意而得；）སྐྱེ་རྒུའི་བདག་མོ་ཆེན་མོ་ལ་སོགས་ཤཱཀྱའི་བུད་མེད་ལྔ་བརྒྱ་ལྕི་བའི་ཆོས་བརྒྱད་སྤོང་བར་ཁས་བླངས་པས་དང་། （大生主母等五百釋迦族婦女，以承諾放棄八重法而得；）བུ་མོ་ཆོས་བྱིན་མ་ཕྲིན་གྱིས་དང་། （女兒法施以使者而得；）ཡུལ་དབུས་ཀྱི་མི་རྣམས་བཅུ་ཚོགས་ཀྱིས་དང་། （中部地區的人們以十人僧團而得；）མཐའ་འཁོབ་ཀྱི་མི་རྣམས་ལྔའི་ཚོགས་ཀྱིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དང་བཅུའོ་ཞེས་སོ། །（邊遠地區的人們以五人僧團而得近圓戒，共有這十種。）འདི་དང་མཐུན་པར། འདུལ་བ་ཚིག་ལེར། འདྲེན་པ་རང་རྒྱལ་རང་བྱུང་གིའོ། །འཕགས་པ་ཀཽ་ཎྜི་ནྱ་སོགས། །ལྔ་སྡེ་རྣམས་ནི་ངས་པ་ལས། །གང་ཞིག་སློབ་མ་བཟང་སྡེ་རྣམས། །ཐམས་ཅད་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བས་ཐོབ། །ཕོ་ཉ་ཡིས་ནི་ཆོས་བྱིན་མ། །ཚུར་ཤོག་དགེ་སློང་ཞེས་བྱས་ཀྱང་། །སྟོན་པར་ཁས་བླངས་པ་ལས་ནི། །དགེ་སློང་འོད་སྲུང་བདག་ཉིད་ཆེ། །དྲི་བས་མཉེས་པའི་ལན་ཉིད་ཀྱིས། །སློབ་མ་ལེགས་སྦྱིན་དེ་བཞིན་ནོ། །དབུས་དང་མཐའ་འཁོབ་པ་དག་ལ། །བསྙེན་པར་ཡང་དག་རྫོགས་བསྟན་པ། །བཅུ་དང་ལྔ་ཡི་ཚོགས་ཀྱིས་སམ། །དེ་བས་ལྷག་པས་ཀྱང་ནི་རུང་། །དེ་བཞིན་འཁོར་ཚོགས་བཅས་པ་ཡི། །གཽའུ་ཏ་མ་ལྕི་ཆོས་ཀྱིས། །ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་ཏེ་མཐུན་པར་གསུངས་ལ། ལུང་གཅིག་ལས་འཕྲོས་པ་ལས་ཀྱང་། བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་བཅུ་སྟེ། ཞེས་གསུངས་ནས། གཞན་དགུ་སྔར་བཞིན་ལ་སྐྱབས་འགྲོའི་ཁས་བླང་མ་བགྲངས་པར་གསོལ་བཞིའི་སྔོན་ཆོག་བགྲངས་ཏེ་བཅུར་གསུངས་སོ། །མ་བགྲངས་པ་དེ་ཉིད་དང་བཅས་ན་བཅུ་གཅིག་ཏུ་ཡོད་ཀྱང་བསྡམ་བྱ་སླ་བས་བཅུ་ཚན་དུ་མཛད་དོ། །（與此相符，《律分別》中說：『導師、獨覺佛、自生佛，聖者憍陳如等五部，凡是賢善的弟子們，都通過皈依而獲得。使者是法施女，即使說了『來，比丘』，以承諾為導師，比丘大迦葉，以提問使之滿意的回答，弟子善施也是如此。對於中部和邊遠地區的人們，宣說近圓戒，以十人或五人僧團，或者更多也可以。』同樣，具足眷屬僧團的喬達摩以重法。等等，都一致地宣說了。從一部律中也說：『有十種近圓戒。』這樣說了之後，其餘九種如前，沒有計算皈依的承諾，而是計算了四羯磨的前行儀軌，說了十種。即使加上沒有計算的那一個就有十一種，但爲了容易掌握，所以做成十個一組。） 舊儀軌 གཉིས་པ་སྔོན་ཆོག་ལ། དགག་བཞག་སྤང་གསུམ། （第二，關於前行儀軌，有破斥、安立、捨棄三種。） དང་པོ་ལ་དངོས་དང་། ཞར་བྱུང་གཉིས་ལས། （第一種分為正文和旁述兩種。） 正破 དང་པོ་ནི། ཤ་མི་དང་བ་འདུལ་སོགས་ཀྱི་ཞལ་ནས། སྔོན་ཆོག་བཅུ་སྟེ། སངས་རྒྱས་རང་བྱུང་རང་རྒྱལ་མཁན་སློབ་མེད། །ཡེ་ཤེས་ཁོང་ཆུད་ཚུར་ཤོག་སྐྱབས་འགྲོ་དང་། །སྟོན་པར་ཁས་བླངས་དྲི་མཉེས་ལྕི་ཆོས་སྤོངས། །ཕྲིན་དང་གསོལ་བཞིའི་ལས་དང་སྔོན་ཆོག་བཅུ། །ཞེས་འཆད་དོ། །（第一種是，夏彌瓦敦等的口中說：前行儀軌有十種，即佛、自生佛、獨覺佛，沒有堪布和阿阇黎，通達智慧，『來』，皈依，承諾為導師，提問使之滿意，放棄重法，使者和四羯磨之業，共有十種前行儀軌。這樣解釋。）ལུགས་དེ་ནི་ནན་ལྟར་མི་བཟང་སྟེ། ལུང་དང་བསྟན་བཅོས་རྣམས་ལས། བསྙེན་རྫོགས་བཅུ་ཞེས་གསུངས་ཀྱི། སྔོན་ཆོག་བཅུ་ཞེས་པ་ནི་གཞུང་གང་ནས་ཀྱང་མ་གསུངས་ལ། དང་པོ་གཉིས་ཐ་དད་པ་གྲངས་པས་ནི་མཛོད་འགྲེལ་དང་ས་ག་ལྷའི་ལུང་དང་ད（這種說法不太好，因為在律和論典中，都說有十種近圓戒，而沒有在任何經典中說有十種前行儀軌。而且，如果將前兩種分開計算，那麼《俱舍論釋》和薩迦拉的律中……）

【English Translation】 Since it is not. Here, there is a division into ten types of Upasampadā (近圓戒) and a detailed explanation of the preliminary rites. Ten Categories of Upasampadā The first is following the root Vinaya. In the commentary on the Abhidharmakośa (俱舍論釋), it says: 'Upasampadā is attained by the Buddha, Pratyekabuddha (獨覺佛), and Svayambhū (自生); by the group of five excellent ones through understanding wisdom; by one like Kīrti (具名) or the supreme pair through 'Come'; by the assembly of sixty excellent ones through reciting the refuge three times; by Mahākāśyapa (大迦葉) through vowing to be the teacher; by the Brahmin Sudāya (蘇達耶) through pleasing him with questions; by five hundred Śākya (釋迦) women including Mahāprajāpatī (大生主母) through vowing to abandon the eight heavy dharmas; by the messenger daughter Dharma-dinnā (法施女); by the people of the central country through a group of ten; and by the people of the border regions through a group of five.' These are the ten. Similarly, in the Vinaya-vibhaṅga (律分別): 'The guide, the Pratyekabuddha, the Svayambhū. The noble Koṇḍinya (憍陳如) and others, the group of five, from me. Whoever are the excellent disciples, all attain it through taking refuge. The messenger is Dharma-dinnā. Even if one says, 'Come, Bhikṣu,' from vowing to be the teacher, the great Bhikṣu Kāśyapa. By the answer that pleases with questions, the disciple Sudatta (善施) is the same. For those in the central and border regions, Upasampadā is taught, by a group of ten or five, or even more is fine. Likewise, Gautama (喬達摩) with the assembly of attendants, with the heavy dharma.' And so on, it is said consistently. Also, from one Vinaya, it is said: 'There are ten Upasampadās.' Having said that, the other nine are as before, without counting the vow of refuge, but counting the preliminary rites of the four Karmas, it is said to be ten. Even if there are eleven including the one not counted, it is made into a group of ten for easy management. Old Ritual Secondly, regarding the preliminary rites, there are three: refutation, establishment, and abandonment. The first has two: the main and the incidental. Refutation The first is: From the mouths of Śāmidāna (夏彌瓦敦) and others, 'There are ten preliminary rites: Buddha, Svayambhū, Pratyekabuddha, without preceptor and teacher, understanding wisdom, 'Come,' refuge, vowing to be the teacher, pleasing with questions, abandoning the heavy dharma, messenger, and the work of the four Karmas, there are ten preliminary rites.' This is how they explain it. That system is not very good as it is insisted upon, because in the Vinaya and Śāstras, it is said that there are ten Upasampadās, but nowhere in any text is it said that there are ten preliminary rites. Moreover, if the first two are counted separately, then in the commentary on the Abhidharmakośa and the Vinaya of Sāgaramati (薩迦拉的律) and...

---

ངོས་སུ་འགལ་ལོ། །དེ་གཉིས་གཅིག་ཏུ་འདྲེན་དགོས་པ་ཡང་། མ་མོ་ལས། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རང་བྱུང་དང་རང་སངས་རྒྱས་ནི་སློབ་དཔོན་མེད་པར་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དང་ཞེས་གཅིག་ཏུ་བགྲངས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། འདིར་དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་ན་རེ། སྟོན་པ་སངས་རྒྱས་སྔར་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ཕྱིས་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཡིན་ཅེས་ཟེར་ལ་འདི་ཉིད་ལ་དཔྱོད་པ་དང་ལྡན་པ་དག་ཡང་དག་པར་དཔྱོད་ཅིག །ཁྱད་པར་དུའང་ཕྲིན་ཆོག་སྔོན་ཆོག་ཏུ་འདོད་པ་མི་རིགས་ཏེ། ཕྲིན་གྱིས་རབ་བྱུང་དང་བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་པའི་ཆོ་ག་ཆོས་ཅན། གང་ཟག་གཅིག་གིས་རབ་བྱུང་བསྙེན་རྫོགས་རིམ་གྱིས་འཐོབ་བྱེད་མིན་པར་ཐལ། སྔོན་ཆོག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁས་བླངས། ཁྱབ་པ་ནི་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་བཤད་ལས། རབ་ཏུ་དབྱུངས་པ་ཉིད་དང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དུས་མཉམ་དུ་ཡིན་གྱི་རིམ་གྱིས་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། དུས་གཅིག་ཁོ་ནར་དེ་གཉིས་ཀ་ཉེ་བར་སྒྲུབ་པར་གྱུར་པ་དེ་རིམ་གྱིས་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །འདོད་ན། ཕྲན་ཚེགས་ལས། བུ་མོ་ཆོས་བྱིན་མ་ལ་དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་དང་ངའི་བཀས་དགེ་སློང་མ་ཨུཏྤ་ལའི་ཁ་དོག་མ་ཕྲིན་པར་བཏང་སྟེ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་གསུམ་ནས་རིམ་པ་བཞིན་དུ་རབ་ཏུ་ཕྱུངས་ལ། ལོ་ 6-19a གཉིས་ཀྱི་བར་དུ་ཆོས་དྲུག་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་ཆོས་དྲུག་གིས་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་ཡང་བྱིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བ་ནས་ཆོས་བྱིན་མ་ནི་ལོ་གཉིས་ཀྱི་བར་དུ་ཆོས་དྲུག་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་ཆོས་དྲུག་གི་བསླབ་པ་ལ་བསླབས་ཟིན་གྱི། དེ་ཡང་ཨུཏྤ་ལའི་ཁ་དོག་མ་ཕྲིན་པར་ཐོང་ལ་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ལ་ཉེ་བར་གནས་པའི་སྡོམ་པ་བྱིན་ཅིག །དགེ་འདུན་སྡེ་གཉིས་ཀྱིས་ཨུཏྤ་ལའི་ཁ་དོག་མ་ཕྲིན་པར་ཐོང་སྟེ། ཆོས་བྱིན་མ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་གྱིས་ཤིག་ཅེས་བསླབ་ཚིགས་རིམ་ནོད་དུ་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་ན་རེ། སྔོན་ཆོག་གི་མཚན་ཉིད་ཆོ་ག་འདིས་རབ་བྱུང་དང་བསྙེན་རྫོགས་གཅིག་ཅར་དུ་བྱེད་པའི་ཁྱབ་པ་མེད་དེ། རང་སངས་རྒྱས་དང་ལྔ་སྡེ་བཟང་པོ་ནི་སྔར་རབ་ཏུ་བྱུང་ནས་ཕྱིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཐོབ་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་དྲངས་མ་ཐག་གི་ལུང་དེ་སྙེད་ཀྱིས་གནོད་པར་མ་ཟད། ཆོས་འདི་པ་ལ་སྔོན་དང་ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་ག་གང་ཡིན་ཀྱང་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་ཆོས་འདུལ་བ་ནས་འབྱུང་བའི་སྒྲུབ་ཚུལ་གྱི་སྒོ་ནས་རབ་ཏུ་དབྱུང་དགོས་པ་ལ་མ་གཏོགས་པའི་ཁྱིམ་ནས་དབྱུང་ཙམ་གྱིས་འདི་པའི་རབ་བྱུང་གོ་ཆོད་པོ་མིན་པ་དེ་ལས་བཟློག་སྟེ་གྱ་ཚོམས་སུ་སྨྲས་སྣང་བའི་ཕྱིར། གཞན་ཡང་ཕྲིན་ཆོག་སྔོན་ཆོག་ཡིན་ན་མཁན་པོ་དང་བཅས་པ་མ་ཡིན་དགོས་ཏེ། ལུང་གཞི་ལས། སྔོན་གྱི་ཆོ་གས་དེ་ལྟར་རབ་ཏུ་བྱུང་ཞིང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དག་མཁན་པོ་མེད་པ་དང་སློབ་དཔོན་མེད་པས

【現代漢語翻譯】 這與我相矛盾。至於為何要將二者合二為一，是因為《母續》中說：『如來（梵文：Tathāgata，梵文羅馬擬音：Tathāgata，漢語字面意思：如來）、獨覺（梵文：Pratyekabuddha，梵文羅馬擬音：Pratyekabuddha，漢語字面意思：獨覺）是不需導師即可受具足戒者。』因此將二者並列。在此，達波·釋迦秋丹說：『導師佛陀是先受具足戒，后出家的。』對此，具足智慧者應如實辨別。尤其認為書信儀軌是前行儀軌是不合理的，因為以書信進行出家和受具足戒的儀軌，並非一人依次獲得出家和具足戒，因為它是前行儀軌。這一論點是被承認的。遍知者的論述中說：『出家和受具足戒是同時的，不是依次的。』以及《 टीका 》中說：『同時成就二者，不是依次的。』如果有人這樣認為，那麼在《零星事》中說：『讓比丘尼僧團和我的命令，派遣比丘尼蓮花色母送信給法施女，從皈依三寶開始依次出家，並在兩年內給予六法和隨順六法的學處。』從這裡可以看出，法施女在兩年內學習了六法和隨順六法的學處，而且在蓮花色母送信后，給予了近事戒。兩個僧團在蓮花色母送信后，讓法施女受具足戒。』這與次第受戒的學處相矛盾。達波·釋迦秋丹說：『前行儀軌的定義並非是通過此儀軌同時進行出家和受具足戒，因為獨覺和五賢善部是先出家，后獲得具足戒的。』如此一來，不僅被剛才引用的眾多教證所駁斥，而且對於此教派來說，無論是過去還是現在的儀軌，都必須按照世尊的律藏中出現的修行方式進行出家，否則僅僅從在家身份轉變為出家身份，對於此教派的出家來說是不成立的，反而顯得雜亂無章。此外，如果書信儀軌是前行儀軌，那麼就不需要堪布等，因為《律本事》中說：『通過前行儀軌出家和受具足戒者，沒有堪布和導師。』 This contradicts me. As for why the two should be combined, it is because the Mother Tantra says: 'The Tathāgata (藏文：དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་，梵文天城體：तथागत，梵文羅馬擬音：Tathāgata，漢語字面意思：如來) and Pratyekabuddha (藏文：རང་སངས་རྒྱས་，梵文天城體：प्रत्येकबुद्ध，梵文羅馬擬音：Pratyekabuddha，漢語字面意思：獨覺) are those who take the full ordination without a teacher.' Therefore, the two are listed together. Here, Drapa Shakya Chokden says: 'The teacher, the Buddha, first took the full ordination and then renounced the world.' Regarding this, those with wisdom should discern correctly. In particular, it is unreasonable to consider the letter rite as a preliminary rite, because the rite of renunciation and full ordination performed by letter is not one in which a person gradually obtains renunciation and full ordination, because it is a preliminary rite. This point is admitted. In the Omniscient One's commentary, it says: 'Renunciation and full ordination are simultaneous, not gradual.' And in the ṭīkā, it says: 'Achieving both at the same time is not gradual.' If someone thinks so, then in the Miscellaneous Matters, it says: 'Let the order of nuns and my command send the nun Utpalavarna with a letter to the Dharma-given girl, and gradually renounce her from the Three Refuges, and within two years give her the precepts of the six dharmas and the six dharmas in accordance with them.' From this, it can be seen that the Dharma-given girl studied the six dharmas and the six dharmas in accordance with them for two years, and after Utpalavarna sent the letter, she was given the upasika vow. After Utpalavarna sent the letter, the two sanghas let the Dharma-given girl take the full ordination.' This contradicts the precepts of gradual ordination. Drapa Shakya Chokden says: 'The definition of the preliminary rite is not that this rite performs renunciation and full ordination simultaneously, because the Pratyekabuddha and the Group of Five Good Ones first renounced and then obtained full ordination.' In this way, not only is it refuted by the many quotations just cited, but for this school, whether it is the past or present rite, renunciation must be performed according to the practice method that appears in the Vinaya of the Bhagavan, otherwise merely changing from a householder to a renunciate is not valid for the renunciation of this school, but rather appears to be chaotic. Furthermore, if the letter rite is a preliminary rite, then there is no need for a Khenpo (abbot) and others, because the Vinaya-vastu says: 'Those who renounce and take full ordination in this way through the preliminary rite have no Khenpo and no teacher.'

【English Translation】 This contradicts me. As for why the two should be combined, it is because the Mother Tantra says: 'The Tathāgata and Pratyekabuddha are those who take the full ordination without a teacher.' Therefore, the two are listed together. Here, Drapa Shakya Chokden says: 'The teacher, the Buddha, first took the full ordination and then renounced the world.' Regarding this, those with wisdom should discern correctly. In particular, it is unreasonable to consider the letter rite as a preliminary rite, because the rite of renunciation and full ordination performed by letter is not one in which a person gradually obtains renunciation and full ordination, because it is a preliminary rite. This point is admitted. In the Omniscient One's commentary, it says: 'Renunciation and full ordination are simultaneous, not gradual.' And in the ṭīkā, it says: 'Achieving both at the same time is not gradual.' If someone thinks so, then in the Miscellaneous Matters, it says: 'Let the order of nuns and my command send the nun Utpalavarna with a letter to the Dharma-given girl, and gradually renounce her from the Three Refuges, and within two years give her the precepts of the six dharmas and the six dharmas in accordance with them.' From this, it can be seen that the Dharma-given girl studied the six dharmas and the six dharmas in accordance with them for two years, and after Utpalavarna sent the letter, she was given the upasika vow. After Utpalavarna sent the letter, the two sanghas let the Dharma-given girl take the full ordination.' This contradicts the precepts of gradual ordination. Drapa Shakya Chokden says: 'The definition of the preliminary rite is not that this rite performs renunciation and full ordination simultaneously, because the Pratyekabuddha and the Group of Five Good Ones first renounced and then obtained full ordination.' In this way, not only is it refuted by the many quotations just cited, but for this school, whether it is the past or present rite, renunciation must be performed according to the practice method that appears in the Vinaya of the Bhagavan, otherwise merely changing from a householder to a renunciate is not valid for the renunciation of this school, but rather appears to be chaotic. Furthermore, if the letter rite is a preliminary rite, then there is no need for a Khenpo (abbot) and others, because the Vinaya-vastu says: 'Those who renounce and take full ordination in this way through the preliminary rite have no Khenpo and no teacher.'

---

་ཞེས་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། མཁན་པོ་དང་སློབ་དཔོན་གྱིས་གནང་བ་བས་སྔར་བཤད་པས་ན་དེའི་ཕྱིར་སྔོན་གྱི་ཆོ་ག་ཞེས་བྱ་སྟེ། དེ་གཉིས་མེད་པར་སྔོན་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་ཆོ་ག་བྱུང་ཞེས་སོ། །འདོད་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། མཁན་ 6-19b པོ་ལ་སོགས་པས་སྐལ་བ་དང་ལྡན་པའི་རང་བཞིན་ཅན་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དེ་ལ་བྱ་བ་གང་ཡིན་པ་དེ་དག་མངགས་ཏེ་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པར་བྱ། ཞེས་དང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས། མཁན་པོ་ལས་ལུང་མནོས་ཏེ་ཕོ་ཉས་ཁྲིམས་དབོག་ཅེས་པ་དང་འགལ་ལོ། ། འདིར་དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་ན་རེ། སྔོན་ཆོག་ལ་མཁན་སློབ་མེད་པའི་ཁྱབ་པ་ཡང་མེད་དེ། ཚུར་ཤོག་སོགས་ཀྱི་ཚེ་སྟོན་པ་སངས་རྒྱས་མཁན་པོ་ཡིན་པར་གྲུབ་ལ། གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱི་སྔོན་ཆོག་བྱས་པའི་ཚེ་ལས་བྱེད་པ་པོ་དེས་དོན་གྲུབ་པ་ན་སློབ་དཔོན་དུ་གྱུར་པ་ལས་འོས་མེད་པའི་ཕྱིར་ཟེར་རོ། །དེ་ལྟར་བརྗོད་པ་ལ་དྲངས་མ་ཐག་པའི་ལུང་དང་འགལ་བར་མ་ཟད་གཟུ་ལུམས་ཡིན་ཏེ། མཁན་སློབ་ཀྱི་རྣམ་གཞག་གི་རྒྱུ་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་མ་བཅས་པར་དེའི་རྣམ་འཇོག་འབྲས་བུ་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་དང་། འབྱུང་ན་རང་བྱུང་གི་བསྙེན་རྫོགས་ལའང་ཐལ་ཆེས་པའི་ཕྱིར་དང་། དེར་མ་ཟད་སྔོན་ཆོག་ལ་མཁན་སློབ་དོན་མཐུན་གྱི་བརྡ་གྲགས་ན། ཊཱི་ཀ་ཉིད་ལས། མཁན་པོ་དང་སློབ་དཔོན་གྱིས་གནང་བ་བས་སྔར་བཤད་པས་ན་དེའི་ཕྱིར་སྔོན་གྱི་ཆོ་ག་ཞེས་བྱ་སྟེ་ཞེས་པས་དངོས་སུ་བཀག་འདུག་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་ཡང་ཕྲིན་ཆོག་སྔོན་ཆོག་ཏུ་འཐད་ན། ཕྲིན་གྱིས་ཚུལ་ཁྲིམས་འབོགས་ཆོག་དེ་དེང་སང་བྱར་རུང་མིན་པར་ཐལ། སྔོན་ཆོག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་མེད་ན་སྔོན་ཆོག་ཡིན་པ་དང་འགལ། འདོད་ན། ཉན་ཐོས་ཀྱི་མདོ་སྡེ་ལས་ཀྱང་བཀའ་སྩལ་པ། ཆོས་བྱིན་མ་ཕྲིན་གྱིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་གནང་གི། ཕྱིན་ཆད་གཞན་ཡང་འདི་འདྲ་བ་རབ་ཏུ་བྱུང་ན་དེ་ཡང་ཕྲིན་གྱིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་གྱིས་ཤིག །ཅེས་གསུངས་སོ། ། འོ་ན་ཕྲིན་ཆོག་གིས་དེང་སང་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་ཅེ་ན། སྡོམ་པ་ལེན་པོ་དེ་ཚེ་དེ་ལ་མཐོང་ལམ་སྐྱེ་རུང་ 6-20a ཡན་ཆད་ཡིན་པ་དང་། ལེན་པོ་དེ་སྐལ་བ་དང་ལྡན་པའི་རང་བཞིན་ཅན་ཡིན་པར་མཁན་པོ་ལ་སོགས་པ་དག་གིས་ཤེས་པ་དང་། ལེན་པོ་དེ་མཁན་པོ་ལ་སོགས་པའི་དྲུང་དུ་འོང་བའི་དབང་མེད་པ་སྟེ་དེ་གསུམ་ཚང་ན་ཕྲིན་གྱིས་ད་ལྟར་ཡང་བསྒྲུབ་པའོ། །དེའི་ཕྱིར་མདོ་རྩ་ལས། སྐལ་བ་དང་ལྡན་པའི་རང་བཞིན་ཅན་ལ་མངགས་པ་དང་འདྲ་བས་རབ་ཏུ་འབྱིན་དུ་གཞུག་པ་ནི་ཆོ་ག་མ་ཡིན་པ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཤ་མི་དང་སྦལ་ཏི་ལ་སོགས་ཀྱིས་ཕྲིན་གྱིས་རྫོགས་ཚུལ་འདི་བྱུང་དུས་གསོལ་བཞིའི་སྔོན་ཆོག་གི་སྔར་བྱུང་ཞིང་། སྒྲུབ་བྱེད་དགེ་འདུན་ལ་མི་བརྟེན་ལ་ཆོ་ག་དང་ལས་ལ་མི་བརྟེན་པ་ཡིན་ཅེས་འཆད་དོ། །འ

【現代漢語翻譯】 如是說，在註釋中提到：『堪布（Khenpo，親教師）和軌範師（Slob dpon，阿阇黎）的允許不如之前所說的，因此稱為先前的儀軌。』這意味著在沒有這兩者的情況下，也存在先前出家和受具足戒的儀軌。如果有人這樣認為，註釋中說：『堪布等人應該命令那些具有資格和稟賦的出家者去做應該做的事情，並隨後完成它們。』此外，在《小釋》中說：『從堪布那裡接受指示后，使者傳授戒律』，這與上述說法相矛盾。 在此，巴·釋迦喬丹（Dpal Shakya Chokden）說：『先前的儀軌並非一定沒有堪布和軌範師，因為在『過來』等情況下，可以確定導師佛陀是堪布。而且，在進行四羯磨（Gsol bzhi）的先前儀軌時，執行者完成任務后，必然成為軌範師。』 如此說不僅與剛才引用的經文相矛盾，而且是偏頗的。因為如果沒有薄伽梵（Bhagavan）制定的堪布和軌範師的規範，那麼這種規範就不會產生結果。如果產生結果，那麼自生的具足戒也會過於氾濫。不僅如此，如果先前的儀軌中堪布和軌範師的意義一致，那麼註釋中說：『堪布和軌範師的允許不如之前所說的，因此稱為先前的儀軌』，這實際上是禁止的。 此外，如果使者儀軌（Phrin Chog）可以被認為是先前的儀軌，那麼使者傳授戒律的儀軌現在是否可行？因為它屬於先前的儀軌。如果不存在普遍性，那麼這與屬於先前的儀軌相矛盾。如果有人這樣認為，那麼在聲聞乘的經藏中也曾說過：『允許法施（Chos byin ma）通過使者受具足戒。從今以後，如果還有其他人以這種方式出家，也讓他們通過使者受具足戒。』 那麼，現在如何通過使者儀軌來完成呢？如果受戒者是能夠生起見道（mthong lam）的人，並且堪布等人知道受戒者具有資格和稟賦，而且受戒者無法來到堪布等人面前，那麼這三個條件都具備時，現在仍然可以通過使者儀軌來完成。因此，《根本律》（mDo rtsa）中說：『對於具有資格和稟賦的人，類似於被命令，讓他們出家，這不是不符合儀軌的。』 第二點是：夏米（Sha mi）和巴爾蒂（sBal ti）等人認為，這種通過使者受戒的方式出現在四羯磨的先前儀軌之前，並且不依賴於僧眾，也不依賴於儀軌和事業。

【English Translation】 It is said, and in the commentary it is mentioned: 'The permission of the Khenpo (親教師) and Slob dpon (阿阇黎) is not as good as what was said before, therefore it is called the previous ritual.' This means that even without these two, there were previous ordination and full ordination rituals. If one thinks so, the commentary says: 'The Khenpo and others should order those ordained who have the qualifications and endowments to do what needs to be done, and then accomplish them.' Furthermore, in the 'Small Commentary' it says: 'Having received instructions from the Khenpo, the messenger transmits the precepts,' which contradicts the above statement. Here, Dpal Shakya Chokden says: 'The previous ritual does not necessarily lack a Khenpo and Slob dpon, because in cases such as 'come here,' it is established that the teacher Buddha is the Khenpo. Moreover, when performing the previous ritual of the four karmas (Gsol bzhi), the performer inevitably becomes a Slob dpon upon completing the task.' Saying so not only contradicts the scripture just quoted, but is also biased. Because without the norms of Khenpo and Slob dpon established by the Bhagavan, such norms will not produce results. If results are produced, then self-generated full ordination would also be too prevalent. Moreover, if the meaning of Khenpo and Slob dpon is consistent in the previous ritual, then the commentary says: 'The permission of the Khenpo and Slob dpon is not as good as what was said before, therefore it is called the previous ritual,' which is actually a prohibition. Furthermore, if the messenger ritual (Phrin Chog) can be considered a previous ritual, then is the ritual of transmitting precepts by a messenger feasible today? Because it belongs to the previous ritual. If there is no universality, then this contradicts belonging to the previous ritual. If one thinks so, then it has also been said in the Sutras of the Hearer Vehicle: 'Allow Dharma-given (Chos byin ma) to receive full ordination through a messenger. From now on, if there are others who ordain in this way, let them also receive full ordination through a messenger.' So, how is it accomplished through the messenger ritual today? If the one taking the vows is someone who can generate the path of seeing (mthong lam), and the Khenpo and others know that the one taking the vows has the qualifications and endowments, and the one taking the vows cannot come before the Khenpo and others, then when these three conditions are met, it can still be accomplished through the messenger ritual today. Therefore, in the 'Root Vinaya' (mDo rtsa) it says: 'For those who have the qualifications and endowments, similar to being commanded, letting them ordain is not not in accordance with the ritual.' The second point is: Sha mi and sBal ti and others believe that this way of receiving ordination through a messenger appeared before the previous ritual of the four karmas, and does not rely on the Sangha, nor does it rely on rituals and actions.

---

དི་མི་འཐད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། འདི་གསོལ་བཞིའི་སྔོན་ཆོག་གི་སྔར་བྱུང་བ་ཡིན་ན། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཨུཏྤ་ལའི་མདོག་ནི་སྐྱེ་རྒུའི་བདག་མོས་མཁན་མོ་བྱས་ཏེ་ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་གས་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཚུལ་གསུངས་པ་དང་འགལ། སྒྲུབ་བྱེད་དགེ་འདུན་ལ་མི་བརྟེན་ན་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། དགེ་འདུན་སྡེ་གཉིས་ཀྱིས་ཨུཏྤ་ལའི་ཁ་དོག་མ་ཕྲིན་པར་ཐོང་སྟེ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ། ཆོ་ག་དང་ལས་ལ་མི་བརྟེན་པ་ཡིན་ན། ལུང་མ་མོ་ལས། ཕྲིན་ནི་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོ་དགེ་བ་ཅན་ཆོས་བྱིན་མ་དང་འདྲ་བ་གང་ཕྱིར་བྱུང་ན་བར་ཆད་དུ་འགྱུར་བ་དེ་ལ་ཕོ་ཉས་ལས་སུ་བྱ་བ་དང་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ། གཉིས་པ་ལ། སྔོན་ཆོག་ནི་ཚེགས་ཆུང་ངུས་རབ་བྱུང་དང་བསྙེན་རྫོགས་གཅིག་ཅར་ཐོབ་པར་བྱེད་པ་དེ་ཡིན་ལ། འདི་ཉིད་ཀྱི་དབྱེ་བ་ནི་བརྒྱད་དེ། འདྲེན་པ་རང་བྱུང་རང་རྒྱལ་ཚུལ་གཅིག་ཅིང་། །ཡེ་ཤེས་ཁོང་ཆུད་ཚུར་ཤོག་སྐྱབས་འགྲོ་དང་། །སྟོན་པར་ཁས་བླངས་དྲི་མཉེས་ལྕི་ཆོས་སྤོང་། །གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱི་སྔོན་གྱི་ཆོ་གའོ། །ཞེས་མཚོ་སྣ་ 6-20b པ་ཆེན་པོས་སྡོམ་དུ་མཛད་པ་ལྟར་ཡིན་ལ། སྔོན་གྱི་ཆོ་ག་ནི་རིགས་བསྡུ་ན་ཡུལ་གྱི་ཆ་ནས་གསུམ་དུ་འདུས་ཏེ། བུད་མེད་ཁོ་ན་ལ་གནང་བ་ལྕི་ཆོས་བརྒྱད་སྤོང་བའི་སྒོ་ནས་དང་། སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་ཐུན་མོང་དུ་གནང་བ་ཚུར་ཤོག་དང་། དེ་གཉིས་ལས་གཞན་པའི་སྔོན་ཆོག་ནི་སྐྱེས་པ་ཁོ་ན་ལ་གནང་བ་ཡིན་ནོ། །སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་ཆ་ནས་བསྡུ་ན། སྒྲུབ་བྱེད་དགེ་འདུན་ལ་བརྟེན་པ་གསོལ་བཞིའི་སྔོན་ཆོག །མི་བརྟེན་པ་སྔོན་ཆོག་གཞན་རྣམས་སོ། །ཆོ་གའི་ཆ་ནས་བསྡུ་ན། ཆོ་ག་ལ་བརྟེན་པ་གསོལ་བཞིའི་སྔོན་ཆོག །མི་བརྟེན་པ་སྔོན་ཆོག་གཞན་རྣམས་སོ། །སྔོན་ཆོག་གི་མཚན་ཉིད་ནི་ཡུལ་གང་ཟག་གཅིག་གི་རྒྱུད་ལ་རབ་བྱུང་བསྙེན་རྫོགས་དུས་གཅིག་ཏུ་ཐོབ་བྱེད་ཀྱི་ཐབས་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་བདག་ཉིད་དུ་གཏོགས་པ་ཡིན་ནོ། ། སྔོན་ཆོག་འདི་གདུལ་བྱ་གང་ལ་གནང་བ་ནི། ཁ་ཅིག །ཚོགས་ལམ་ཆེན་པོ་ཡན་ཆད་ལ་གནང་ཟེར་ཡང་། འཐད་པ་ནི། ཚེ་དེ་ལ་མཐོང་ལམ་སྐྱེ་རུང་ཡན་ཆད་ལ་གནང་སྟེ། ཉ་པ་ལྔ་བརྒྱ་ལ་ཚུར་ཤོག་མཛད་པ་དེ་ཚེ་དེའི་རྒྱུད་ལ་མཐོང་ལམ་སྐྱེ་རུང་དུ་ངེས་པའི་ཕྱིར་དང་། མཐོང་ལམ་སྐྱེས་ཟིན་མཆོག་ཟུང་ལྟ་བུ་ལ་ཚུར་ཤོག་མཛད་པའི་ཕྱིར། ཁྱད་པར་ཚུར་ཤོག་སྲིད་པ་ཐ་མ་པ་ཁོ་ན་ལ་གནང་སྟེ། མ་མོ་ལས། དགེ་སློང་ཚུར་ཤོག་ཅེས་བྱ་བ་དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་སྲིད་པ་ཐ་མ་སྟེ་ཞེས་གསུངས་སོ། །རང་བྱུང་དང་ཡེ་ཤེས་ཁོང་ཆུད་དང་སྟོན་པར་ཁས་བླངས་དང་ལྕི་ཆོས་སྤོང་བས་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱང་སྲིད་པ་ཐ་མ་པ་ཁོ་ན་ལ་མཛད་དོ། །འོ་ན་སྔོན་དང་ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་གའི་དུས་ནི། སྟོན་པ་སངས་རྒྱས་ནས་ལོ་དྲུག་ཡན་ཆད་དུ་སྔོན་ཆོག་ཁོ་ན་མཛད་ལ་ལོ་དྲུག་ན

【現代漢語翻譯】 不合理的理由是：如果這是四羯磨（藏文：གསོལ་བཞི།，漢語字面意思：四次請求）之前的儀軌，那麼與《律分別》（藏文：ལུང་རྣམ་འབྱེད།）相違背。《律分別》中說，不能以蓮花色（藏文：ཨུཏྤ་ལའི་མདོག）作為眾生的主人，而應由比丘尼來完成現在的受具足戒的儀軌。如果不依賴僧團（藏文：དགེ་འདུན།），那麼與《律小事》（藏文：ལུང་ཕྲན་ཚེགས།）相違背。《律小事》中說，僧團不能在沒有詢問蓮花色的情況下就放她走。如果不依賴儀軌和羯磨，那麼與《律母經》（藏文：ལུང་མ་མོ།）相違背。《律母經》中說，如果出現像具善的比丘尼法施瑪（藏文：ཆོས་བྱིན་མ།）一樣的使者，那麼會成為障礙，因此需要使者來執行羯磨。 其次，前行儀軌（藏文：སྔོན་ཆོག）是指通過微小的努力就能同時獲得沙彌戒（藏文：རབ་བྱུང་།）和具足戒（藏文：བསྙེན་རྫོགས།）。它的分類有八種：『引接、任運自成、任運自在為一類，智慧灌頂、善來、皈依，承諾為導師、詢問、重法、捨棄，是四羯磨之業的前行儀軌。』正如措那瓦·欽波（藏文：མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས།）所總結的那樣。如果從所調伏的對境（藏文：ཡུལ།）的角度來歸納前行儀軌，可以歸納為三種：只給予女性的，通過捨棄八重法（藏文：ལྕི་ཆོས་བརྒྱད།）的方式；給予男性和女性共同的，即『善來』；除了這兩種之外的前行儀軌，是隻給予男性的。如果從成就的角度來歸納，依賴僧團成就的是四羯磨的前行儀軌，不依賴僧團的是其他前行儀軌。如果從儀軌的角度來歸納，依賴儀軌的是四羯磨的前行儀軌，不依賴儀軌的是其他前行儀軌。前行儀軌的定義是：屬於一種特殊的方便法，能使一個補特伽羅（藏文：གང་ཟག）的相續（藏文：རྒྱུད།）在同一時間獲得沙彌戒和具足戒。至於這種前行儀軌給予什麼樣的所調伏者（藏文：གདུལ་བྱ།）呢？有些人說，給予資糧道（藏文：ཚོགས་ལམ།）以上的人。但合理的說法是：給予在這一世能夠生起見道（藏文：མཐོང་ལམ།）的人。因為對五百漁夫行『善來』，必定是因為他們在那一世的相續中能夠生起見道。並且，對已經生起見道的殊勝二聖（藏文：མཆོག་ཟུང་།）也行『善來』。特別是，『善來』只給予有邊際有（藏文：སྲིད་པ་ཐ་མ།）的人。《律母經》中說：『凡是稱為比丘「善來」的，都是有邊際有。』任運自成、智慧灌頂、承諾為導師和捨棄重法，也只為有邊際有的人授予具足戒。那麼，前行儀軌和現在儀軌的時間是什麼時候呢？從釋迦牟尼佛（藏文：སྟོན་པ་སངས་རྒྱས།）成佛到六年之間，只行前行儀軌，六年之後

【English Translation】 The reason for this being inappropriate is: If this is a preliminary ritual before the four karmas (Tibetan: གསོལ་བཞི།, literally: four requests), then it contradicts the Vinaya-vibhaṅga (Tibetan: ལུང་རྣམ་འབྱེད།). The Vinaya-vibhaṅga states that one should not use Utpalavarna (Tibetan: ཨུཏྤ་ལའི་མདོག) as the master of beings, but rather a bhikṣuṇī should complete the current ritual of full ordination. If one does not rely on the Sangha (Tibetan: དགེ་འདུན།), then it contradicts the Vinaya-kṣudrakavastu (Tibetan: ལུང་ཕྲན་ཚེགས།). The Vinaya-kṣudrakavastu states that the Sangha should not let Utpalavarna go without asking her. If one does not rely on ritual and karma, then it contradicts the Vinaya-mātṛka (Tibetan: ལུང་མ་མོ།). The Vinaya-mātṛka states that if a messenger like the virtuous bhikṣuṇī Dharmadinnā (Tibetan: ཆོས་བྱིན་མ།) appears, it will become an obstacle, therefore a messenger is needed to perform the karma. Secondly, the preliminary ritual (Tibetan: སྔོན་ཆོག) refers to obtaining both śrāmaṇera ordination (Tibetan: རབ་བྱུང་།) and full ordination (Tibetan: བསྙེན་རྫོགས།) simultaneously with minimal effort. Its divisions are eight: 'Leading, spontaneously arising, self-mastery as one category; wisdom empowerment, come hither, refuge, promising to be a teacher, questioning, heavy dharmas, abandoning, are the preliminary rituals of the four karmas.' As summarized by Tsonawa Chenpo (Tibetan: མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས།). If we categorize the preliminary rituals from the perspective of the object to be tamed (Tibetan: ཡུལ།), we can categorize them into three: those given only to women, through abandoning the eight heavy dharmas (Tibetan: ལྕི་ཆོས་བརྒྱད།); those given to both men and women, namely 'come hither'; and preliminary rituals other than these two, which are given only to men. If we categorize them from the perspective of accomplishment, the preliminary ritual of the four karmas relies on the Sangha for accomplishment, while other preliminary rituals do not rely on the Sangha. If we categorize them from the perspective of ritual, the preliminary ritual of the four karmas relies on ritual, while other preliminary rituals do not rely on ritual. The definition of a preliminary ritual is: belonging to a special method that enables a single pudgala (Tibetan: གང་ཟག) to obtain śrāmaṇera ordination and full ordination simultaneously in their continuum (Tibetan: རྒྱུད།). As for what kind of trainees (Tibetan: གདུལ་བྱ།) this preliminary ritual is given to? Some say that it is given to those above the great accumulation path (Tibetan: ཚོགས་ལམ།). But the reasonable view is: it is given to those who can generate the path of seeing (Tibetan: མཐོང་ལམ།) in that lifetime. Because performing 'come hither' for the five hundred fishermen is definitely because they could generate the path of seeing in their continuum in that lifetime. And, 'come hither' is also performed for the supreme two saints (Tibetan: མཆོག་ཟུང་།) who have already generated the path of seeing. In particular, 'come hither' is only given to those with a final existence (Tibetan: སྲིད་པ་ཐ་མ།). The Vinaya-mātṛka states: 'All those called bhikṣus "come hither" are those with a final existence.' Spontaneously arising, wisdom empowerment, promising to be a teacher, and abandoning heavy dharmas also grant full ordination only to those with a final existence. So, what is the timing of the preliminary and current rituals? From the time of Śākyamuni Buddha's (Tibetan: སྟོན་པ་སངས་རྒྱས།) enlightenment until six years, only preliminary rituals were performed, and after six years

---

ས་ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་ག་གནང་ངོ་། །སྔོན་ཆོག་གི་བྱེ་བྲག་འགའ་ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་ག་གནང་བའི་ཕྱི་ནས་མཛད་ 6-21a པའང་ཡོད་དེ། སྟོན་པ་མྱ་ངན་ལས་འདའ་ཁར་རབ་བཟང་ཚུར་ཤོག་གིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་དང་། ཀུན་དགའ་བོ་ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་གས་རྫོགས་པའི་རྗེས་སུ་ཀུན་དགའ་བོས་ཞུས་ནས་སྐྱེ་རྒུའི་བདག་མོ་ལྕི་བའི་ཆོས་བརྒྱད་སྤོང་བར་ཁས་བླངས་པས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མཛད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ཞར་ལ་དཀའ་བའི་གནས་འདི་ལྟར་ཤེས་དགོས་ཏེ། ཤ་མི་འདུལ་འཛིན་ན་རེ། ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་ག་བྱུང་དུས་ནི། སྟོན་པ་སངས་རྒྱས་ནས་ལོ་བཅུ་གསུམ་ན་བྱུང་སྟེ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཀཽ་ཎྜི་ནྱ་ལ་སོགས་པ་ཞུགས་ནས་ལོ་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་བར་སྔོན་གྱི་ཆོ་ག་དེ་ལྟར་བྱེད་དོ། །ལོ་བཅུ་གཉིས་ཚུན་ཆད་ཀྱི་བཤད་པ་ནི་འདི་ཡིན་ཏེ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །འདི་མི་འཐད་དེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་འཁྲུར་འཇུག་གི་སྐབས་ལས་ཤཱ་རིའི་བུས་མཁན་པོར་བྱས་ཏེ་འཆར་ཀ་ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་གས་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་དེས་ཕོ་ཉ་བྱས་ཏེ་སེར་སྐྱའི་གནས་སུ་བྱོན་ཅེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་གྱི་ཚེ་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། བཅོམ་ལྡན་འདས་མངོན་པར་བྱུང་ནས་ལོ་བཅུ་གཉིས་ལོན་ཅིང་སངས་རྒྱས་ནས་ལོ་དྲུག་ལོན་པ་ན་སེར་སྐྱའི་གནས་སུ་བྱོན་ཏེ་འཆར་ཀས་ཁྲིའུ་ལ་ལུས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ལྕིད་ཀྱིས་ཕབ་སྟེ་འདུག་པ་དང་ཞེས་གསུངས་པས་ཕྱོགས་སྔ་འཁྲུལ་པ་ཉིད་དོ། །ཁོ་བོ་ལྟར་ན། ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་ག་སྟོན་པ་སངས་རྒྱས་ནས་ལོ་དྲུག་ལོན་པ་ན་བྱུང་བར་འདོད་ལ་སྒྲུབ་བྱེད་བརྗོད་ཟིན་ཏོ། ། འོ་ན་ལོ་དྲུག་ལོན་དུས་ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་ག་བྱེད་པ་ན་ཕམ་པ་བཞི་བརྗོད་པ་ཡོད་པར་ཐལ་ལ། འདོད་ན། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཉན་ཐོས་ཀྱི་དགེ་འདུན་ལོ་བཅུ་གཉིས་སུ་སྐྱོན་མེད་ཅིང་ལོ་བཅུ་གསུམ་ལ་བབ་པ་ན་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པའི་ཕམ་པ་བཅས་སོ་ཞེས་ 6-21b པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། སྐྱོན་མེད་དེ། ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་ག་ལ་ཕམ་པ་བཞི་བརྗོད་པ་ཡོད་མེད་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། ཕམ་པ་བཅས་པའི་ཕྱིས་དེ་བརྗོད་པ་ཡོད་ལ། གཉིས་པ་ནི། མ་བཅས་གོང་དེ་བརྗོད་པ་མེད་དེ། རྣམ་འབྱེད་ལས། སྟོབས་བཅུ་འོད་སྲུང་གིས་མཁན་པོ་བྱས་ཏེ་ཀུན་དགའ་བོ་རྫོགས་པར་གསུངས་ལ། དེ་རྫོགས་ནས་ཕྱིས་ཕམ་པ་ཕྱི་མ་གསུམ་བཅས་པར་རྣམ་འབྱེད་ནས་གསུངས་པས་ཀྱང་དོགས་པ་དེ་སེལ་ནུས་སོ། །སྔོན་ཆོག་མང་བ་འོང་བའི་རྒྱུ་མཚན་སངས་རྒྱས་གདུལ་བྱ་འདུལ་བའི་ཐབས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ལ་མ་རྨོངས་པར་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཀྱིས་སོ། ། འོ་ན་སྔོན་ཆོག་ལ་མང་དུ་ཡོད་པ་ལས་མདོ་འདིར་གསོལ་བཞིའི་སྔོན་ཆོག་ཁོ་ན་སྨོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཞེ་ན། གསོལ་བཞིའི་སྔོན་ཆོག་ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་ག་དང་རྣམ་པ་འདྲ་བས་ད་ལྟར་ཡང་བྱར་རུང་ངམ་སྙམ་པའི་དོགས་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་

【現代漢語翻譯】 現在進行現行儀軌。有些先前的儀軌是在現行儀軌之後進行的，例如，世尊（釋迦牟尼佛）在涅槃之際，爲了讓Rabzang（賢護）獲得比丘戒，以及阿難陀在現行儀軌圓滿后，應阿難陀的請求，讓 प्रजापती (梵文，Prajāpatī，Prajāpatī，生主) 承諾放棄八重法而受比丘尼戒。因此，需要了解這個困難之處。夏彌·杜爾津說：『現行儀軌出現的時間是世尊成佛后的第十三年。』《小疏》中說：『憍陳如等加入后，十二年間都是按照先前的儀軌進行。』他說：『十二年以內的說法就是這樣。』這種說法是不合理的。《律分別》中記載，舍利弗尊者擔任親教師，讓འཆར་ཀ་（名稱）通過現行儀軌受比丘戒，然後他作為信使前往塞斯基的地方。當時，《律分別》中說：『世尊顯現后的第十二年，成佛后的第六年，他前往塞斯基的地方，འཆར་ཀ་（名稱）用全身的重量壓在Khriu上。』因此，先前的說法是錯誤的。我認為，現行儀軌出現在世尊成佛后的第六年，我已經說明了理由。如果成佛六年時進行現行儀軌，那麼是否意味著要宣說四種墮罪呢？如果這樣認為，那麼《律分別》中說：『世尊的聲聞僧團在十二年中沒有過失，到了第十三年才犯了非梵行罪。』這是否矛盾呢？沒有矛盾。現行儀軌中是否宣說四種墮罪有兩種情況：第一種情況是，在制定墮罪之後才宣說；第二種情況是，在未制定之前不宣說。在《律分別》中說：『十力光護讓阿難陀圓滿受戒。』《律分別》中說，阿難陀圓滿受戒后，才制定了後面的三種墮罪，這也能夠消除疑慮。先前儀軌眾多的原因是，佛陀以不迷惑的方式瞭解調伏所化眾生的各種方法。那麼，在眾多的先前儀軌中，為什麼這部經只提到了四羯磨的先前儀軌呢？因為四羯磨的先前儀軌與現行儀軌相似，爲了消除人們認為現在也可以使用的疑慮。 Now the current ritual is performed. Some of the previous rituals are performed after the current ritual. For example, when the Blessed One (Shakyamuni Buddha) was about to pass into Nirvana, it was to allow Rabzang (Virtuous Protector) to receive the Bhikshu ordination, and after Ananda completed the current ritual, at Ananda's request, Prajapati (Sanskrit, Prajāpatī, Prajāpatī, Lord of Creation) promised to renounce the eight heavy dharmas and receive the Bhikshuni ordination. Therefore, it is necessary to understand this difficulty. Shami Dulzin said: 'The current ritual appeared in the thirteenth year after the Blessed One attained Buddhahood.' The 'Small Commentary' says: 'After Kaundinya and others joined, for twelve years, the previous ritual was followed.' He said: 'The explanation within twelve years is like this.' This statement is unreasonable. The 'Vinaya-vibhaṅga' records that the Venerable Shariputra served as the preceptor, allowing འཆར་ཀ་ (name) to receive Bhikshu ordination through the current ritual, and then he went as a messenger to the place of Seski. At that time, the 'Vinaya-vibhaṅga' says: 'In the twelfth year after the Blessed One appeared, the sixth year after attaining Buddhahood, he went to the place of Seski, and འཆར་ཀ་ (name) pressed the weight of his whole body on Khriu.' Therefore, the previous statement is wrong. I believe that the current ritual appeared in the sixth year after the Blessed One attained Buddhahood, and I have already explained the reasons. If the current ritual is performed in the sixth year after attaining Buddhahood, does it mean that the four Parajikas (defeats) must be declared? If so, then the 'Vinaya-vibhaṅga' says: 'The Blessed One's Shravaka Sangha had no faults for twelve years, and in the thirteenth year, they committed the non-Brahma conduct offense.' Is this contradictory? There is no contradiction. There are two situations regarding whether the four Parajikas are declared in the current ritual: the first situation is that they are declared after the Parajikas are established; the second situation is that they are not declared before they are established. The 'Vinaya-vibhaṅga' says: 'Ten-Strength Light Protector allowed Ananda to receive full ordination.' The 'Vinaya-vibhaṅga' says that after Ananda received full ordination, the last three Parajikas were established, which can also dispel doubts. The reason why there are many previous rituals is that the Buddha understands the various methods of taming those who are to be tamed without being confused. Then, among the many previous rituals, why does this sutra only mention the previous ritual of the four karmas? Because the previous ritual of the four karmas is similar to the current ritual, in order to dispel the doubt that it can still be used now.

【English Translation】 Now the current ritual is performed. Some of the previous rituals are performed after the current ritual. For example, when the Blessed One (Shakyamuni Buddha) was about to pass into Nirvana, it was to allow Rabzang (Virtuous Protector) to receive the Bhikshu ordination, and after Ananda completed the current ritual, at Ananda's request, Prajapati (Sanskrit, Prajāpatī, Prajāpatī, Lord of Creation) promised to renounce the eight heavy dharmas and receive the Bhikshuni ordination. Therefore, it is necessary to understand this difficulty. Shami Dulzin said: 'The current ritual appeared in the thirteenth year after the Blessed One attained Buddhahood.' The 'Small Commentary' says: 'After Kaundinya and others joined, for twelve years, the previous ritual was followed.' He said: 'The explanation within twelve years is like this.' This statement is unreasonable. The 'Vinaya-vibhaṅga' records that the Venerable Shariputra served as the preceptor, allowing འཆར་ཀ་ (name) to receive Bhikshu ordination through the current ritual, and then he went as a messenger to the place of Seski. At that time, the 'Vinaya-vibhaṅga' says: 'In the twelfth year after the Blessed One appeared, the sixth year after attaining Buddhahood, he went to the place of Seski, and འཆར་ཀ་ (name) pressed the weight of his whole body on Khriu.' Therefore, the previous statement is wrong. I believe that the current ritual appeared in the sixth year after the Blessed One attained Buddhahood, and I have already explained the reasons. If the current ritual is performed in the sixth year after attaining Buddhahood, does it mean that the four Parajikas (defeats) must be declared? If so, then the 'Vinaya-vibhaṅga' says: 'The Blessed One's Shravaka Sangha had no faults for twelve years, and in the thirteenth year, they committed the non-Brahma conduct offense.' Is this contradictory? There is no contradiction. There are two situations regarding whether the four Parajikas are declared in the current ritual: the first situation is that they are declared after the Parajikas are established; the second situation is that they are not declared before they are established. The 'Vinaya-vibhaṅga' says: 'Ten-Strength Light Protector allowed Ananda to receive full ordination.' The 'Vinaya-vibhaṅga' says that after Ananda received full ordination, the last three Parajikas were established, which can also dispel doubts. The reason why there are many previous rituals is that the Buddha understands the various methods of taming those who are to be tamed without being confused. Then, among the many previous rituals, why does this sutra only mention the previous ritual of the four karmas? Because the previous ritual of the four karmas is similar to the current ritual, in order to dispel the doubt that it can still be used now.

---

དང་། ཚུར་ཤོག་སོགས་ནི་དེང་སང་བྱར་རུང་ངམ་སྙམ་པའི་དོགས་པ་བསལ་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཡིན་ནོ། །སྔོན་ཆོག་ཅེས་པའི་སྒྲ་དོན་ནི། ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་ག་ལས་རིགས་ཙམ་ཞིག་སྔར་འབྱུང་བས་སྔོན་ཆོག་ཅེས་བྱ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། སྔོན་གྱི་ཆོ་ག་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་ག་བས་སྔར་ཆོ་གའི་རིགས་རྣམ་པ་གཞན་དེ་ལྟ་བུ་བྱུང་ངོ་ཞེས་པས། རིགས་ཙམ་སྔར་བྱུང་བ་ཡིན་གྱི་རྫས་ནི་ཕྱིས་བྱུང་བའང་ཡོད་དེ། མྱ་ངན་ལས་འདའ་ཁའི་ཚེ་ན་ཡང་རབ་བཟང་ཚུར་ཤོག་གིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྔོན་དང་ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་གའི་ཁྱད་པར་ནི། ཆོ་ག་གཅིག་གིས་རབ་བྱུང་དང་བསྙེན་རྫོགས་གཅིག་ཅར་དུ་ཐོབ་བྱེད་ཡིན་པ་དང་མ་ཡིན་པའོ། ། གསུམ་པ་རྩོད་སྤང་ནི། བྱང་བརྩོན་ན་རེ། སྔོན་ཆོག་ནི་གསོལ་བཞིའི་སྔོན་ཆོག་གཅིག་པུ་ཡིན་གྱི་ཚུར་ཤོག་སོགས་གཞན་ནི་སྔོན་ 6-22a ཆོག་མ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། སྔོན་གྱི་ཆོ་གའི་རྣམ་པ་ནི་དེ་ལྟ་བུར་རིག་པར་བྱའི་རྣམ་པ་གཞན་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ་ཞེ་ན། ལུང་གི་དོན་དེ་ལྟར་མིན་ཏེ། སྔོན་གྱི་ཆོ་གའི་རྣམ་པ་ནི་རབ་བྱུང་དང་བསྙེན་རྫོགས་དུས་གཅིག་ཏུ་ཐོབ་པར་བྱེད་པའི་རྣམ་པ་དེ་ལྟ་བུར་རིག་པར་བྱའི། རྣམ་པ་གཞན་རིམ་གྱིས་ནི་ཐོབ་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པ་སྟེ། སྐབས་འདི་ཉིད་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། དུས་གཅིག་ཁོ་ནར་དེ་གཉིས་ཀ་ཉེ་བར་བསྒྲུབ་པར་གྱུར་པ་སྟེ་རིམ་གྱིས་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། ། གཞན་ཡང་སྔོན་ཆོག་གཅིག་ཏུ་འདོད་ན། ཉིད་ཀྱི་རྣམ་བཤད་ལས། སྔོན་གྱི་ཆོ་ག་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་ག་ལས་སྔ་རོལ་དུ་འདི་ལྟ་བུའི་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་ཅན་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ཅིང་། མདོ་འདིར་དངོས་སུ་ལྟ་བུ་ནི་སྔོན་གྱི་ཆོ་གའོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུའི་སྒྲས་དུ་མའི་ནང་ནས་བྱེ་བྲག་བཀར་ཏེ་བཤད་པས་ཀྱང་ཁྱོད་ཀྱི་འདོད་པ་ཁེགས་པ་ཡིན་ནོ། ། ཡང་ཁྱོད་ཅག་རང་བྱུང་དང་ཚུར་ཤོག་སྔོན་ཆོག་མིན་ཏེ་ཆོ་ག་རང་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། མ་གྲུབ་སྟེ། ཚུར་ཤོག་སོགས་ཆོ་ག་ཡིན་ཏེ། རྗེས་མཐུན་གྱི་ཆོས་དང་རིགས་པས་རྗེས་སྒྲུབ་ཀྱི་ཆོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་གཉིས་ལུང་གིས་གྲུབ་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཆོ་ག་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་ཆོས་ཡིན་པའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། ཆོ་ག་ཞེས་བྱ་བ་རིགས་པ་རྗེས་སུ་སྒྲུབ་པ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། །ཡང་གལ་ཏེ་འདི་སྙམ་དུ། རང་བྱུང་དང་ཡེ་ཤེས་ཁོང་ཆུད་ཀྱི་བསྙེན་རྫོགས་ཆོ་གས་ཐོབ་པ་མིན་པར་ཐལ། ཆོས་ཉིད་ཀྱིས་ཐོབ་པ་ཟག་མེད་ཀྱི་ཐོབ་ཚུལ་དང་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། ཐོབ་ཚུལ་མཚུངས་པ་མིན་ཏེ། རང་བྱུང་གིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ནི་སྔོན་ 6-22b འགྲོ་རབ་བྱུང་གི་ཆ་ལུགས་ཁྱད་པར་ཅན་བསྒྲུབ་པ་ལ་བརྟེན་པའི་ཕྱིར་

【現代漢語翻譯】 此外，之所以要消除人們對於『招來』等是否可以用於當今的疑慮，是因為有必要澄清這一點。所謂『先前儀軌』的含義是：僅僅是某種儀軌型別早於現在的儀軌而存在，所以稱為『先前儀軌』。正如 टीका (梵文，天城體，ṭīkā，註釋) 中所說：『所謂的先前儀軌，是指早於現在儀軌的另一種儀軌型別。』因此，僅僅是型別早於現在，而實質內容可能是後來才出現的。例如，在 མྱ་ངན་ལས་འདའ་ཁའི་ཚེ་ན་ (梵文，天城體，nirvāṇa-kāla，涅槃之時) ，仍然可以通過 རབ་བཟང་ཚུར་ཤོག་ (梵文，天城體，subhadra ehi，賢善 來) 來獲得比丘戒。先前和現在的儀軌的區別在於：是否可以通過一個儀軌同時獲得沙彌戒和比丘戒。 第三，駁斥辯論：有人（བྱང་བརྩོན་）說：『先前儀軌僅僅是四羯磨（གསོལ་བཞི）的先前儀軌，而『招來』等其他則不是先前儀軌。』因為 टीका (梵文，天城體，ṭīkā，註釋) 中說：『先前儀軌的形式應該被理解為那樣，而不是其他形式。』如果這樣說，那麼這種經文的含義並非如此。『先前儀軌的形式應該被理解為同時獲得沙彌戒和比丘戒的形式，而不是其他逐步獲得的形式。』正如本段 टीका (梵文，天城體，ṭīkā，註釋) 中所說：『在同一時刻同時完成這兩者，而不是逐步完成。』 此外，如果認為只有一種先前儀軌，那麼就與您自己的釋論相矛盾。您的釋論中說：『所謂的先前儀軌，是指早於現在儀軌的這種特殊的區分。』此外，本經中明確地說『例如，這是先前儀軌』，用『例如』這樣的詞語從眾多事物中區分出特定事物，這也駁斥了您的觀點。 還有，如果你們認為『自生』和『招來』不是先前儀軌，因為它們根本不是儀軌，那麼這種說法是不成立的。『招來』等是儀軌，因為它們具有隨順的法和以理證成立的隨證之法。這兩個理由都由經文證實。經文《辨別》（རྣམ་འབྱེད་）中說：『所謂的儀軌，是隨順的法。』《辨別釋》（རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་）中說：『儀軌這個詞，是指以理證成立的隨證。』 還有，如果有人這樣認為：『通過自生和智慧內證（ཡེ་ཤེས་ཁོང་ཆུད་）的比丘戒無法獲得，因為通過法性（ཆོས་ཉིད）獲得的方式與無漏的獲得方式相同。』那麼，獲得方式並不相同。通過自生獲得比丘戒，是因為它依賴於完成一種特殊的沙彌戒的預備階段。

【English Translation】 Furthermore, the reason for dispelling doubts about whether 'come hither' etc. can be used today is to clarify this point. The meaning of 'previous ritual' is: merely a type of ritual that existed earlier than the current ritual, so it is called 'previous ritual'. As टीका (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary) says: 'The so-called previous ritual refers to another type of ritual that existed earlier than the current ritual.' Therefore, only the type existed earlier, while the substance may have appeared later. For example, even at མྱ་ངན་ལས་འདའ་ཁའི་ཚེ་ན་ (Sanskrit, Devanagari, nirvāṇa-kāla, time of passing into nirvana), one can still obtain the Bhikshu vows through རབ་བཟང་ཚུར་ཤོག་ (Sanskrit, Devanagari, subhadra ehi, good excellent come). The difference between the previous and current rituals is: whether one can obtain both the Shramanera and Bhikshu vows simultaneously through one ritual. Third, refuting arguments: Someone (བྱང་བརྩོན་) says: 'The previous ritual is only the previous ritual of the four karmas (གསོལ་བཞི), while 'come hither' etc. are not previous rituals.' Because टीका (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary) says: 'The form of the previous ritual should be understood as such, not other forms.' If this is said, then the meaning of this scripture is not so. 'The form of the previous ritual should be understood as the form of obtaining both the Shramanera and Bhikshu vows simultaneously, not other forms of obtaining them gradually.' As टीका (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary) in this section says: 'Accomplishing both of these at the same moment, not gradually.' Furthermore, if one believes that there is only one previous ritual, then it contradicts your own commentary. Your commentary says: 'The so-called previous ritual refers to this special distinction that is earlier than the current ritual.' In addition, this sutra explicitly says 'For example, this is the previous ritual', using words like 'for example' to distinguish a specific thing from many things, which also refutes your view. Also, if you think that 'self-arising' and 'come hither' are not previous rituals because they are not rituals at all, then this statement is not established. 'Come hither' etc. are rituals, because they have conforming dharmas and inferential dharmas established by reasoning. Both of these reasons are confirmed by scripture. The scripture 'Discernment' (རྣམ་འབྱེད་) says: 'The so-called ritual is a conforming dharma.' The 'Discernment Commentary' (རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་) says: 'The word ritual refers to an inferential that is established by reasoning.' Also, if someone thinks like this: 'The Bhikshu vows obtained through self-arising and wisdom-internalization (ཡེ་ཤེས་ཁོང་ཆུད་) cannot be obtained, because the way of obtaining through dharmata (ཆོས་ཉིད) is the same as the way of obtaining without outflows.' Then, the ways of obtaining are not the same. Obtaining the Bhikshu vows through self-arising depends on completing a special preliminary stage of the Shramanera vows.

---

དང་། ཡེ་ཤེས་ཁོང་དུ་ཆུད་པས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ནི་ཉེ་བར་སྦྱོར་བ་བདེན་བཞིའི་ཆོས་ལ་བརྟེན་པའི་ཕྱིར། སྔོན་འགྲོ་སྦྱོར་བའི་གནས་སྐབས་སུ་རིག་བྱེད་ལ་བརྟེན་པ་ཉིད་དུ་གྲུབ་པ་ཡིན་ནོ། ། གཞན་དུ། དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་ན་རེ། ཡེ་ཤེས་ཁོང་ཆུད་སོགས་ལ་རིག་བྱེད་མེད་དོ་ཞེས་ཟེར་བ་མི་ལེགས་ཏེ། རིག་བྱེད་ལ་མ་ལྟོས་པར་འདོད་པར་རྟོགས་པའི་རིག་བྱེད་མིན་པ་མངོན་དུ་འགྱུར་བའི་སྐབས་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་འཛེར་ཏོ། །དེ་ལྟར་ན་མཛོད་འགྲེལ་ལས། སོ་སོ་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་ནི་གདོན་མི་ཟ་བ་རིག་བྱེད་ལ་རག་ལས་པ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་དང་། དེའི་འགྲེལ་བཤད་དོན་གསལ་ལས། སངས་རྒྱས་ལ་སོགས་པའི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ལ་རག་མ་ལས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་དང་། མཛོད་ཀྱི་འགྲེལ་བཤད་མཚན་ཉིད་ཀྱི་རྗེས་འབྲངས་ལས། ལྔ་སྡེ་རྣམས་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མེད་པར་སོ་སོ་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་ཐོབ་བོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། ། ཡང་དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་ན་རེ། ཁ་ཅིག །མཛོད་ནས་བྱུང་བའི་བསྙེན་རྫོགས་བཅུའི་དབྱེ་བ་དེ་བྱེ་སྨྲ་ཁོ་ནའི་འདོད་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་ནི་རྣམ་པར་མ་བརྟགས་པ་ཡིན་ཏེ། འདུལ་བའི་ལུང་ལས་གསལ་བར་བྱུང་བའི་ཕྱིར་འཛེར་ཏོ། །དེ་ལ་འདི་སྐད་དུ་སྨྲ་སྟེ། ལུང་ལས་འབྱུང་བ་ཉིད་བྱེ་སྨྲ་ཁོ་ནས་འདོད་དོ་ཞེས་བརྗོད་ན་རྣམ་པར་མ་བརྟགས་པའི་སྐྱོན་དུ་ཇི་ལྟར་འགྱུར་ཞེས་བརྗོད་ཚེ་ལན་འདེབས་དགོས་སོ། ། 無勞舊儀軌所圓詞義 གཉིས་པ་ཚིག་དོན་ལ། གང་ལས་ནོད་ཡུལ་ཁྱད་པར་བཤད། །གང་གིས་ནོད་རྟེན་ཁྱད་པར་བརྗོད། །ཇི་ལྟར་ནོད་པའི་ཆོ་ག་བསྟན། ཡོངས་རྫོགས་འབྲས་བུའི་གོ་དོན་ནོ། ། 說所授對境差別 དང་པོ་ནི། དགེ་བདུན་ 6-23a ཞེས་པ་བཞིར་ལོངས་པས་ཆོག་གི། ལྔ་སོགས་ཀྱི་ངེས་བཟུང་མ་གསུངས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་བརྗོད་པ་ཡིན་ནོ། །ཐམས་ཅད་འདུས་པ་ན་ཞེས་པས་མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པ་མེད་པར་སྟོན་པ་སྟེ། ལྕགས་རི་ལྟ་བུས་བསྐོར་བའི་མཚམས་ནང་དེ་ན་དགེ་སློང་གང་ཡོད་དེ་ཐམས་ཅད་འདུ་བ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། མཚམས་དེ་ན་དགེ་སློང་ཇི་སྙེད་གནས་པ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ལས་ཀྱི་གནས་དེར་ལྷགས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་འབྱུང་ལ། ཐམས་ཅད་འདུས་ཞེས་པ་འདིས་ཆོས་རྣམ་པ་གཉིས་པོ་འདི་རྣམ་པར་བཅད་པ་ཡིན་ཏེ། འདུན་པ་ཕུལ་ནས་དངོས་སུ་མ་འདུས་པར་ལས་བྱེད་པ་དང་། དཀྱིལ་འཁོར་པ་བཅད་དེ་རང་བཞིན་གྱི་མཚམས་ནང་ཡོད་པ་ཁ་ཅིག་མ་འདུས་པར་ལས་བྱེད་པ་རྣམས་བཅད་པ་ཡིན་ཏེ། དེའི་ཚེ་ན་འདུན་པ་འབུལ་བའི་ཆོ་ག་དང་དཀྱིལ་འཁོར་བ་བཅད་པའི་ཆོ་ག་བཅས་མ་ཟིན་པའི་ཕྱིར། ཊཱི་ཀ་ལས་ཀྱང་། དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཅེས་བྱ་བའི་ཚིག་ནི་དཀྱིལ་འཁོར་བ་ཕྱོགས་གཅིག་གི་དགེ་འདུན་འདུས་པ་དགག་པའི་དོན་ནོ་ཞེས་སོ། །དགེ་འདུན་འདུ་དགོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་དེ་ལ་བརྟེན་ནས་ཁྲེལ་

【現代漢語翻譯】 此外，通過精通智慧而獲得比丘戒，是因為依賴於四諦之法的近行。在預備階段，依止於聲明（梵：vidyā）是既定的。另外，尊者釋迦勝說：『精通智慧等不需要聲明』，這種說法是不好的。因為如果不依賴於聲明，想要理解所期望的內容，而又不依賴於聲明的情況是不可能發生的。因此，《俱舍論》的註釋中說：『別解脫戒的獲得並不依賴於聲明。』而《俱舍論釋·義明》中說：『因為佛陀等不依賴於聲明。』《俱舍論釋·相隨》中說：『五眾無需聲明即可獲得別解脫戒。』這些說法是矛盾的。此外，尊者釋迦勝說：『有些人說，《俱舍論》中出現的十種比丘戒的差別僅僅是說一切有部的觀點』，這是沒有經過分析的，因為這在律藏中已經明確說明了。』對此，我們可以這樣說：『如果說律藏中出現的僅僅是說一切有部的觀點，那麼怎麼會成為沒有經過分析的過失呢？』如果這樣說，就需要回答。 無勞舊儀軌所圓詞義 第二，關於詞義：說明從何處領受的對境差別，闡述以何領受的所依差別，展示如何領受的儀軌，以及圓滿果位的意義。 說所授對境差別 第一：七位僧人足夠，這是考慮到沒有明確規定五位等的情況。『全部聚集』表明沒有不聚集的矛盾之處。就像被鐵圍山環繞的結界內，所有在那裡的比丘都必須聚集。正如《 टीका 》中所說：『凡是在結界內居住的比丘，都必須到達羯磨的地點。』『全部聚集』這句話是爲了排除兩種情況：一是發出意樂后沒有實際聚集就進行羯磨；二是排除部分在結界內的人，因為他們被排除在僧團之外。因為在那種情況下，意樂的呈遞儀軌和排除僧團的儀軌尚未完成。正如《 टीका 》中所說：『「所有僧眾」這句話是爲了否定部分僧團聚集的情況。』僧眾必須聚集的原因是，依靠它才能產生羞恥心。

【English Translation】 Furthermore, the attainment of full ordination through mastering wisdom is because it relies on the Dharma of the Four Noble Truths for its proximate application. In the preliminary stage, it is established that reliance on 'vidyā' (Sanskrit: knowledge, science) is essential. Moreover, the esteemed Śākya Chokden states: 'Mastering wisdom and so forth do not require 'vidyā',' which is incorrect. This is because without relying on 'vidyā', it is impossible to realize what is desired without the aid of 'vidyā'. Therefore, the commentary on the Abhidharmakośa states: 'The attainment of Prātimokṣa vows does not depend on 'vidyā'.' And the commentary 'Meaningful Elucidation' on the Abhidharmakośa states: 'Because Buddhas and others do not rely on 'vidyā'.' The commentary 'Following the Characteristics' on the Abhidharmakośa states: 'The five groups of disciples obtained Prātimokṣa vows without 'vidyā'.' These statements are contradictory. Furthermore, the esteemed Śākya Chokden states: 'Some say that the ten distinctions of Bhikṣu ordination that appear in the Abhidharmakośa are solely the view of the Sarvāstivāda school,' which is unanalyzed, because it is clearly stated in the Vinaya Pitaka.' To this, we can say: 'If it is said that what appears in the Vinaya Pitaka is solely the view of the Sarvāstivāda school, then how does it become a fault of being unanalyzed?' If this is said, then a response is required. Without laboring over old rituals, the meaning of the words is perfected. Secondly, regarding the meaning of the words: Explain the distinctions of the object from which one receives, articulate the distinctions of the basis by which one receives, demonstrate the ritual of how one receives, and the meaning of the complete fruition. Explain the distinctions of the object to be conferred. Firstly: Seven monks are sufficient, this is stated considering that there is no explicit specification of five, etc. 'All gathered' indicates that there is no contradiction of not gathering. Just like within a boundary surrounded by iron mountains, all the monks who are there must gather. As it says in the ṭīkā: 'All the monks who reside within that boundary must arrive at the place of the karma.' The phrase 'all gathered' is to exclude these two situations: one is performing the karma without actually gathering after submitting the intention; and the other is excluding some who are within the boundary because they are excluded from the Sangha. Because in that case, the ritual of submitting the intention and the ritual of excluding the Sangha have not been completed. As it also says in the ṭīkā: 'The phrase "all the Sangha" is to negate the gathering of a partial Sangha.' The reason why the Sangha must gather is that shame arises from relying on it.

---

ཡོད་སྐྱེ་ཞིང་ལས་འཆགས་པའི་དོན་དུའོ། ། 說所依差別 གཉིས་པ་ནི། སྡོམ་པ་ལེན་པོའི་ཆ་ལུགས་ཉན་ཐོས་དགེ་སློང་གི་ཚུལ་འདི་བཞིན་དུ་བྱས་ཞེས་པ། ཊཱི་ཀ་ལས། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་འདོད་པ་སྟེ་ཆ་ལུགས་འདི་བཞིན་དུ་བྱས་ཏེ་འབྱུང་བས་སོ་ཞེས་སོ། །ཆ་ལུགས་འདི་ལྟར་བྱས་པས་ཁྲེལ་ཡོད་སྐྱེ་ཞིང་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་རྟེན་དུ་རུང་བའོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཤཱཀྱ་ཐུབ་པའི་ཆ་ལུགས་འདིའི་ཚུལ་དུ་བྱས་ཞེས་འབྱུང་ཡང་མི་འཐད་དེ། ལུང་གཞི་ལས། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ལྷུང་བཟེད་ནི་རྡོའི་ལྷུང་བཟེད་ཡིན་པར་གསུངས་ 6-23b ལ། ཉན་ཐོས་ལ་དེ་ལྟར་མི་རུང་བར་མ་མོ་ནས་གསུངས་པ་དང་། འོད་ལྡན་ལས། སངས་རྒྱས་ནི་མེ་ཏོག་ཤེ་བ་ལི་ཀས་ཁ་བསྒྱུར་བའི་ཆོས་གོས་གསོལ་ཡང་ཉན་ཐོས་ལ་དེ་མི་རུང་བར་གསུངས་པས་སོ། །འདིར་སྔོན་ཚུར་ཤོག་ལྟ་བུ་ལ་དགེ་སློང་གི་ཆ་ལུགས་ལ་འབད་པས་ལྟོས་མི་དགོས་པ་ཡང་ཡོད་ལ། རང་བྱུང་གིས་རྫོགས་པའི་ཚེ་སྔོན་འགྲོ་དབུ་སྐྲ་ཉིད་ཀྱིས་འབྲེག་པ་སོགས་དགེ་སློང་གི་ཆ་ལུགས་ལ་འབད་པས་བསྒྲུབ་པའང་ཡོད་ཅིང་། སྔོན་ཆོག་འདིར་ཡང་དེ་ལྟ་བུའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ནོ། །ད་ལྟར་ནི་འབད་རྩོལ་ལ་ངེས་པར་ལྟོས་ལ། རྫོགས་པའི་ཚེ་ཆོས་གོས་དང་ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་སྔོན་ཆོག་ལ་མེད་ཅིང་ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་ག་ལ་བྱེད་པའོ། །གུས་པས་འཇུག་པའི་སླད་དུ་བསླབ་པ་རྒན་རིམ་ལ་སོ་སོར་ཡན་ལག་ལྔས་ཕྱག་འཚལ་ཏེ་ཞེས་པའི་དགོས་པ་ནི་གེགས་སེལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ཕྱག་གྲངས་གཅིག་པའི་སྔོན་ཆོག་ལ་ཕྱག་ཚན་གཅིག་ལས་མེད་ལ། ད་ལྟར་སྐྱེས་པ་བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་པ་ན་ཕྱག་ཚན་བཅུ་གཉིས་ཡོད་དེ། སངས་རྒྱས་ལ་གཅིག །དགེ་འདུན་ལ་གཉིས། མཁན་པོར་གསོལ་བ་ན་གསུམ། །ཆོས་གོས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ན་བཞི། སྣམ་སྦྱར་ངོམ་པ་ན་ལྔ། ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ན་དྲུག །གསངས་ཏེ་སྟོན་པ་ན་བདུན། ནང་དུ་འཇུག་པ་ན་བརྒྱད། གསོལ་བ་འདེབས་པ་ན་སངས་རྒྱས་ལ་དགུ། དགེ་འདུན་ལ་བཅུ། བར་ཆད་དྲི་བའི་ཕྱིར་ལས་བྱེད་པ་ལ་བཅུ་གཅིག །བཀའ་དྲིན་དྲན་པའི་ཕྱག་དང་བཅས་ཏེ་བཅུ་གཉིས་སོ། །ཐ་མ་འདི་རིགས་པས་སྦྱར་བ་ཡིན་ལ། ལུང་དུ་དགུར་གསུངས་ཀྱང་བྱིན་གྱིས་རློབས་པའི་ཕྱག་ཚན་གཉིས་སློབ་དཔོན་གྱིས་མདོར་གསུངས་ལ་གཞན་དགུ་ལུང་དངོས་ནས་སོ། ། 6-24a སྤྱོད་ལམ་ནི་ཙོག་ཙོག་པུར་འདུག་ཅིང་ཐལ་མོ་སྦྱར་ཅེས་སྟོན་ན་འཁྲུལ་གཞི་ཆུང་སྟེ། ཁ་ཅིག་ཕྱག་བྱེད་པ་ན་ཐལ་མོ་སྦྱར་བ་ལ་འཆད་ཟེར་བ་དེ་སེལ་ནུས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདིར་ཕ་གུ་དང་རྩྭ་བཏིང་བ་ལ་རྟིང་པ་གཟར་མི་དགོས་སོ། །ཐལ་མོ་སྦྱར་ཚུལ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པར་ཐལ་མོ་དབུག་དབུག་སྦྱར་ཏེ་ཞེས་པའམ། ཡང་ན་ཐལ་མོ་ཁོང་སྟོང་ལྗབ་བོ་སྟེ། གཞི་འགྲེལ་ལས། ཐལ

【現代漢語翻譯】 爲了生起慚愧心，並作為比丘戒生起的所依。 所依差別 第二，關於『受戒者的裝束要像聲聞比丘一樣』， ཊཱི་ཀ་（梵文：ṭīkā，註釋）中說：『想要出家和受具足戒的人，要像聲聞比丘一樣。』這樣做是因為這種裝束能生起慚愧心，並能作為生起比丘戒的所依。འགྲེལ་ཆུང་（梵文：vivṛti，釋論）中說：『要像釋迦牟尼佛一樣』，這種說法不合理。因為律藏中說，佛的缽是石缽，而聲聞比丘不能用石缽，這是從經文中得知的。འོད་ལྡན་（梵文：avadāna，譬喻）中說：『佛陀可以穿用śephālikā花染色的法衣，但聲聞比丘不能這樣做。』 這裡，對於像以前的『ཚུར་ཤོག་』（藏文，來吧）那樣的情況，不一定需要努力去獲得比丘的裝束。而對於自然成就的情況，則需要努力去獲得比丘的裝束，例如剃度等。以前的儀式也是這樣。現在則必須努力。在成就時，加持法衣和缽的儀式在以前的儀式中沒有，而現在的儀式中有。爲了恭敬地進入，要向年長的導師分別以五體投地的方式頂禮，這樣做的目的是爲了消除障礙。因此，在以前的儀式中，一次頂禮只有一個頂禮對象。而現在，男子受具足戒時有十二個頂禮對像：向佛頂禮一次，向僧眾頂禮兩次，請求堪布時頂禮三次，加持法衣時頂禮四次，展示僧裙時頂禮五次，加持缽時頂禮六次，秘密宣示時頂禮七次，進入僧團時頂禮八次，祈請時向佛頂禮九次，向僧眾頂禮十次，爲了詢問有無障礙而向羯磨阿阇梨頂禮十一次，加上憶念恩德的頂禮，共十二次。 最後這個是根據理智新增的。律藏中雖然說了九次頂禮，但加持的兩次頂禮是阿阇梨簡略說的，其他九次是律藏中直接說的。 行為方面，如果指示說『要蹲著，合掌』，這樣可以減少錯誤。因為有些人說頂禮時要合掌，這樣可以消除這種說法。這裡，鋪設草墊時不需要傾斜。 合掌的方式。在《རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་》（梵文：vibhaṅga-aṭṭhakathā，分別論註疏）中說：『要空心合掌』，或者『要空心合掌』。《གཞི་འགྲེལ་》（梵文：vinaya-vastu-ṭīkā，根本律註疏）中說：

【English Translation】 In order to generate shame and serve as the basis for the arising of the Bhikṣu vows. The Difference in Basis Secondly, regarding 'the manner of the one taking vows should be like that of a Śrāvakabhikṣu,' the ṭīkā (Sanskrit: ṭīkā, commentary) states: 'Those who wish to renounce and receive full ordination should do so in this manner.' This is because this manner generates shame and can serve as the basis for the arising of the Bhikṣu vows. The vivṛti (Sanskrit: vivṛti, explanation) states: 'It should be like that of Śākyamuni Buddha,' but this is not reasonable. Because the Vinaya states that the Buddha's bowl is a stone bowl, and Śrāvakas cannot use stone bowls, as stated in the scriptures. The Avadāna (Sanskrit: avadāna, story) states: 'The Buddha can wear robes dyed with śephālikā flowers, but Śrāvakas cannot do so.' Here, for cases like the previous 'tshur shog' (Tibetan, come here), it is not always necessary to strive to obtain the Bhikṣu's attire. However, for cases of natural accomplishment, it is necessary to strive to obtain the Bhikṣu's attire, such as shaving the head. The previous ceremony was also like this. Now, effort is definitely required. During the accomplishment, the ceremony of blessing the robes and bowl was not present in the previous ceremony, but it is present in the current ceremony. In order to enter with reverence, one should prostrate to the senior teachers separately with five limbs, the purpose of doing so is to eliminate obstacles. Therefore, in the previous ceremony, one prostration had only one object of prostration. Now, when a man receives full ordination, there are twelve objects of prostration: one prostration to the Buddha, two prostrations to the Sangha, three prostrations when requesting the Upādhyāya, four prostrations when blessing the robes, five prostrations when displaying the Saṃghāṭī, six prostrations when blessing the bowl, seven prostrations when secretly declaring, eight prostrations when entering the Sangha, nine prostrations to the Buddha when praying, ten prostrations to the Sangha, eleven prostrations to the Karmācārya for asking about obstacles, and twelve including the prostration of remembering kindness. This last one is added based on reason. Although the Vinaya speaks of nine prostrations, the two prostrations of blessing were briefly mentioned by the Ācārya, and the other nine are directly from the Vinaya. Regarding conduct, if it is instructed to 'squat and join palms,' this can reduce errors. Because some say that one should join palms when prostrating, this can eliminate that statement. Here, it is not necessary to tilt when laying down the grass mat. The manner of joining palms. In the Vibhaṅga-aṭṭhakathā (Sanskrit: vibhaṅga-aṭṭhakathā, Commentary on the Analysis) it says: 'The palms should be joined with a hollow,' or 'The palms should be hollow.' The Vinaya-vastu-ṭīkā (Sanskrit: vinaya-vastu-ṭīkā, Commentary on the Root Vinaya) says:

---

་མོ་ལྗབ་ལྗབ་པོར་སྦྱར་ཏེ་ཞེས་སོ། །ཙོག་པུའི་ཚུལ་གཞི་འགྲེལ་ལས། སྟན་ལ་མི་བཞག་པར་པུས་མོ་གཉིས་གྱེན་དུ་ཙོག་ཙོག་པུར་བྱུང་བར་འདུག་བཅུག་སྟེ་ཞེས་སོ། །གསོལ་བ་འདེབས་ཚུལ་ད་ལྟར་མཁན་པོ་ལ་གཡར་ངོ་བྱས། ལས་སློབ་ཀྱིས་བརྡ་སྦྱར་ནས་གསོལ་བ་བཏབ་པ་ལྟ་བུ་མ་ཡིན་པར་སྔོན་རང་ཉིད་ཀྱིས་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་གནང་བར་ཞུ་ཞེས་གསོལ་བ་བཏབ་པར་གྱུར་པ་གསུམ་དང་ཞེས་པའོ། ། 說如何授之儀軌 གསུམ་པ་ནི། གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་ཞེས་པ། ཊཱི་ཀ་ལས། འདི་སྐད་བསྟན་ཏེ་ལས་གང་ལ་ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་དང་གསོལ་བ་དང་བཞི་བྱེད་པ་དེ་ནི་གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་ཡིན་ནོ། །བརྗོད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཚིག་ཏུ་བརྗོད་པའི་དོན་ཏེ་ཟློས་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་འབྱུང་ངོ་། །དགོས་པ་དངོས་སུ་སྡོམ་པ་སྐྱེད་བྱེད་དོ། །སྔོན་ཆོག་འདི་ལ་ནི་མཐུན་རྐྱེན་ཚང་མ་ཚང་དང་འགལ་རྐྱེན་བྲལ་མ་བྲལ་རྣམས་དྲི་དགོས་པ་མིན་ནོ། ། 圓戒果之義 བཞི་པ་ནི། ཆོ་ག་འདིས་རིམ་ཅན་དུ་མིན་པར་ཚེགས་ཆུང་ངུས་གཅིག་ཅར་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་བར་མ་དགེ་བ་དང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་སྟབས་ཅིག་ཏུ་ཉེ་བར་བསྒྲུབ་པར་གྱུར་པ་ཞེས་སོ། །འདིའི་ཉེ་བ་ཞེས་པའི་འབྲུ་ལ་ཀུན་མཁྱེན་མཚོ་སྣ་པས་ཁད་ཉེ་བར་བསྒྲུབ་པར་གྱུར་པ་ཞེས་བཀོད་སྣང་བའི་དོན། དེ་ 6-24b མ་ཁད་དམ་དེ་མ་ཐག་པའི་དོན་ཡིན་ནོ། །ཅིག་ཅར་སྒྲུབ་པའི་སྔགས། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། །མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་འདི་དགེ་འདུན་ལས་རབ་ཏུ་དབྱུང་བ་དང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་དགེ་སློང་གི་དངོས་པོར་གསོལ་ཏེ། དེའི་སླད་དུ་དགེ་འདུན་གྱིས་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་རབ་ཏུ་དབྱུང་བ་དང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མཛད་ན། ཚེ་དང་ལྡན་པ་གང་དག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མཛད་པར་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་ཅང་མ་གསུང་ཞིག །གང་དག་མི་བཟོད་པ་དེ་དག་གིས་ནི་གསུངས་ཤིག །དགེ་འདུན་གྱིས་བཟོད་ཅིང་གནང་ནས་དགེ་འདུན་གྱིས་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་རབ་ཏུ་ཕྱུང་། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མཛད་ལགས་ཏེ། འདི་ལྟར་ཅང་མི་གསུང་བས་དེ་དེ་བཞིན་དུ་འཛིན་ཏོ་ཞེས་འདོན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་འབྱུང་བ་ལྟར་རོ། །ལྟ་བུ་ནི་སྔོན་གྱི་ཆོ་གའོ་ཞེས་པ་སྔོན་རྫོགས་ཚུལ་མང་དུ་ཡོད་པ་ལས། འདི་ལྟ་བུའི་རིགས་ཅན་ནི་སྔོན་ཆོག་གོ་ཞེས་བྱེ་བྲག་གི་ངེས་བཟུང་མཛད་ནས་སྔོན་ཆོག་གཞན་ཡོད་པར་འཕངས་པ་ཡིན་ནོ། ། དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་ན་རེ། ནི་ཞེས་སྨོས་པ་འོག་ནས་འབྱུང་བའི་ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་ག་ལས་བཀར་བའོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །སྔོན་ཆོག་འདི་གཅིག་པུར་འདུས་ན་འཐད་དུ་ཆུག་ཀྱང་མི་འདུས་པའི་ཕྱིར། །འདིའི་ནི་སྒྲའི་དགར་ཚིག་སྔོན་ཆོག་ཉིད་ཀྱི་ནང་གསེས་ལ་ངོས་མ་བཟུང་ན་སྐབས་དོན་བོར་བར་

【現代漢語翻譯】 說如何授之儀軌 第三，以『三羯磨及四白』之業。 टीका（梵文，天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音，ṭīkā，註釋）中說：『如是顯示，何為三羯磨及四白之業？即于任何羯磨，作三次陳述及四次白，此即是三羯磨及四白之業。』『陳述』之意，即以言語表達之義，乃『重複』之同義詞。其必要在於實際生起別解脫戒。 先前之儀軌，無需詢問順緣是否具足，違緣是否已離。 圓戒果之義 第四，此儀軌能以簡易之方式，一次性地同時成辦沙彌戒、正學女戒及比丘戒。 此處『近』字，全知海生（藏文：ཀུན་མཁྱེན་མཚོ་སྣ་པ，含義：一切智者海生）似作『臨近成辦』解。其意為『接近』或『立即』之義。 一次性成辦之咒語。 टीका（梵文，天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音，ṭīkā，註釋）中說：『諸位僧眾，請諦聽！此名某某者，今于僧團中求受出家及比丘戒。為此，若僧團允許某某者出家及受比丘戒，凡具忍可之心者，請默然不語；若有不允者，請直言相告。』 『僧團既已允許並恩準，僧團已令某某者出家並圓滿受戒。以此默然不語之方式，即視為已然認可。』如是宣讀。 所謂『如是』，乃指先前之儀軌。』意指先前有諸多圓戒之方式，而此種類別，則特指『先前之儀軌』，以此限定，暗示尚有其他先前之儀軌。 吉祥釋迦勝（藏文：དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན）言：『提及「乃」，意在與下文將述之現行儀軌作區分。』 若僅有此先前之儀軌，尚可接受，然因並非僅此一種，故此『乃』字之區分作用，若未限定於先前儀軌之分支，則將失去其意義。

【English Translation】 Explaining the Ritual of Conferring the Vow Third, the action of 'three karmas and four announcements'. The ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, Roman transliteration, ṭīkā, commentary) says: 'This shows what the action of three karmas and four announcements is. That is, in any karma, making three statements and four announcements, this is the action of three karmas and four announcements.' The meaning of 'statement' is the meaning of expressing in words, which is a synonym for 'repetition'. Its necessity lies in actually generating the Pratimoksha vows. The previous ritual does not need to ask whether the favorable conditions are complete and whether the unfavorable conditions have been removed. The Meaning of the Fruit of Ordination Fourth, this ritual can easily and simultaneously accomplish the vows of a novice monk, a female probationary novice, and a fully ordained monk. Here, the word 'near' seems to be interpreted by Omniscient Tsona (Tibetan: ཀུན་མཁྱེན་མཚོ་སྣ་པ, meaning: Omniscient Ocean Born) as 'nearly accomplished'. Its meaning is 'close' or 'immediate'. The mantra for accomplishing at once. The ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, Roman transliteration, ṭīkā, commentary) says: 'Listen, venerable Sangha! This person named so-and-so is now seeking ordination and the vows of a fully ordained monk in the Sangha. Therefore, if the Sangha permits so-and-so to be ordained and receive the vows of a fully ordained monk, those who have a tolerant heart, please remain silent; if there are those who do not permit, please speak up.' 'Since the Sangha has permitted and granted, the Sangha has caused so-and-so to be ordained and fully ordained. By this method of remaining silent, it is regarded as already approved.' Thus it is proclaimed. The so-called 'such as' refers to the previous ritual.' It means that there were many ways of completing the vows in the past, and this kind specifically refers to the 'previous ritual', thereby limiting it, implying that there are other previous rituals. Glorious Shakya Chokden (Tibetan: དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན) said: 'Mentioning 'is' is intended to distinguish it from the current ritual to be described below.' If there is only this previous ritual, it is acceptable, but because it is not the only one, the distinguishing function of this word 'is', if not limited to the branch of the previous ritual itself, will lose its meaning.

---

འགྱུར་རོ། ། 說有勞現行儀軌所圓 གཉིས་པ་ཚེགས་བཅས་རྫོགས་ཚུལ་ལ། སྡོམ་པ་མ་ཐོབ་ཐོབ་བྱེད་ཐབས། །ཐོབ་པ་མི་ཉམས་བསྲུང་བའི་ཐབས། །བར་ཆད་སྤངས་ཏེ་ཡང་དག་བསྡུས། ། 戒律未得令得方便 དང་པོ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་གཉིས་ལས། 戒律未得令得方便總義 དང་པོ་ལ། སོ་ཐར་སྡོམ་པའི་དབྱེ་བ། དེའི་སྒྲ་དོན། ངོ་བོ། ལྡན་ཚུལ། ཐོབ་རྒྱུ། གཏོང་རྒྱུ་སྟེ་དྲུག་ 6-25a གོ། 別解脫戒類別 དང་པོ་ལ། སོ་སོ་ཐར་པའི་མཚན་ཉིད་ནི། བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བས་ཉེས་སྤྱོད་ལས་མི་མཐུན་ཕྱོགས་དངོས་ཡིན་པའི་གཟུགས་དགེ་བ་གང་ཞིག་ཁམས་གོང་མའི་སེམས་དང་ལྷན་ཅིག་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་འབྲས་མ་ཡིན་པའོ། །དེས་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ཉམས་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལུས་ངག་གི་རིག་བྱེད་ཀྱི་གཟུགས་ལ་ཁྱབ་བོ། །ཚུལ་ཁྲིམས་ལས་གཞན་ལུས་ངག་གི་དགེ་བ་ནི་དེའི་ཡན་ལག་ཡིན་གྱི་དངོས་གཞི་མིན་ནོ། །ངག་དོན་དེའི་མཚན་ཉིད་ནི་ཆོས་འདི་པ་དག་གི་འདོད་པ་ན་སྤྱོད་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་སོ། །དེ་ལ་དབྱེ་ན། དགེ་སློང་གི་དང་། དགེ་སློང་མའི་དང་། དགེ་སློབ་མའི་དང་། དགེ་ཚུལ་གྱི་དང་། དགེ་ཚུལ་མའི་དང་། དགེ་བསྙེན་གྱི་དང་། དགེ་བསྙེན་མའི་དང་། བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་སྟེ་མིང་གི་སྒོ་ནས་བརྒྱད་ཡིན་ལ། རྫས་སུ་དགེ་སློང་དགེ་ཚུལ་དགེ་བསྙེན་བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་དང་བཞི་ཡིན་ཏེ། སོ་སོ་ཐར་ཞེས་བྱ་རྣམ་བརྒྱད། །རྫས་སུ་རྣམ་པ་བཞི་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། ། འོ་ན་གང་ཟག་གཅིག་གིས་སྡོམ་པ་རིམ་ཅན་དུ་བླངས་པ་ན་སྤོང་བའི་འཕེལ་བ་དང་ལྡན་པ་དགེ་བསྙེན་གྱི་ལྔའི་སྟེང་དུ་དགེ་ཚུལ་གྱི་ལྷག་པོ་ལྔས་བསྣན་པས་བཅུར་སོང་བ་ཡིན་ནམ་འོན་ཏེ་ཐམས་ཅད་ཐ་དད་ཅེ་ན། དོང་ཙེ་བརྩེགས་པ་ལྟར་རྫས་ཐ་དད་མ་འདྲེས་པར་ཡོད་དེ། སྲོག་གཅོད་སྤོང་བ་གསུམ་ནས་ཆང་སྤོང་བ་གསུམ་གྱི་བར་མཚན་ཉིད་ཐ་དད་པར་སྐྱེ་སྟེ་ལྷག་མ་གར་སོགས་སྤོང་བའང་དེ་དང་འདྲའོ། ། འོ་ན་སྔ་ཕྱི་གཉིས་ཀྱི་ཁྱད་པར་གང་ཞེ་ན། གཞིའི་ཁྱད་པར་ལས་ཁྱད་ཡོད་དེ། བསླབ་པའི་གཞི་ཆེས་མང་པོ་དག་ལེན་པར་འདོད་པས་དེ་ལྟར་རྒྱགས་པ་དང་བག་མེད་པའི་གནས་ཆེས་མང་པོ་ལས་ལོག་པ་དང་། སྲོག་གཅོད་པ་ལ་སོགས་པའི་གཞི་དུས་མ་ཡིན་པའི་ཁ་ཟས་ལ་སོགས་ 6-25b པ་ལས་ལོག་པར་འགྱུར་བ་དང་། སྤོང་བའི་གཞི་རྣམས་ལའང་འཇུག་པར་འགྱུར་བས་ཁྱད་ཡོད་དོ། །དེ་ལྟར་མ་ཡིན་པར་རྫས་གཅིག་ན་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་བཏང་བས་གསུམ་ཆར་བཏང་བར་ཐལ་ལོ། །དེས་ན་དེ་དག་རྒྱུད་གཅིག་ལ་ལྷན་ཅིག་གནས་པ་ཡིན་གྱི། སྡོམ་པ་ཕྱི་མ་བླངས་པས་སྔ་མ་བཏང་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། ། དེ་དག་སོ་སོའི་མཚན་ཉིད་ནི། དགེ་བསྙེན་དུ་ཁས་བླངས་པས་སྤང་བྱ་ལྔ་སྤོང་བར་མནོས་པ་དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་པའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ལ། དེ་བཞིན་དུ་བསྙེན་གནས་པར་ཁས་བླངས་པས་སྤང་བྱ

【現代漢語翻譯】 轉變。 說有勞現行儀軌所圓 第二，以艱難而圓滿的方式：未得戒律，令得之方便；已得戒律，不失壞守護之方便；遣除障礙，如實攝集。 戒律未得令得方便 第一，分為總義和詞義兩部分。 第一，分為別解脫戒的類別、其詞義、體性、具足方式、獲得之因、捨棄之因，共六個方面。 6-25a 別解脫戒類別 第一，別解脫的定義是：分別說部認為，與惡行相違的真實善色，不是與上界之心同時產生的因果。因此，它遍及佛陀的戒律、已失壞的戒律以及身語的行為之色。除了戒律之外，身語的善行是它的支分，而不是正體。詞義的定義是：此教派所希望的行為戒律。分類而言，有比丘戒、比丘尼戒、式叉摩尼戒、沙彌戒、沙彌尼戒、優婆塞戒、優婆夷戒、近住戒等八種，從實體上講，有比丘戒、沙彌戒、優婆塞戒、近住戒四種。如雲：『別解脫名為八，實體分為四種類。』如果一個人次第受持戒律，那麼隨著所斷的增多，是在優婆塞五戒的基礎上增加沙彌的另外五戒而成為十戒嗎？還是說一切都是不同的呢？就像堆積的圓石一樣，實體各不相同，互不混淆。從斷除殺生三戒到斷除飲酒三戒，其定義各不相同，斷除歌舞等也是如此。那麼，前後二者的區別是什麼呢？基礎不同，所以有區別。因為想要受持更多的學處，所以從眾多的放逸和無所顧忌之處返回；從殺生等基礎，以及非時食等返回。對於所斷的基礎也有所涉及，所以是有區別的。如果不是這樣，如果實體相同，那麼捨棄比丘戒就等於捨棄了全部三種戒律了。因此，它們是同時存在於一個相續中的，而不是受持後面的戒律就捨棄了前面的戒律。 這些各自的定義是：承諾成為優婆塞，從而承諾斷除五種應斷之物，這是優婆塞戒的定義。同樣，承諾成為近住者，從而承諾斷除……

【English Translation】 Transformation. It is said that the current ritual is completed with effort. Secondly, the way to complete with difficulties: the method to obtain vows that have not been obtained; the method to protect the vows that have been obtained from being lost; eliminate obstacles and gather them correctly. The method to obtain vows that have not been obtained First, it is divided into general meaning and literal meaning. First, it is divided into the categories of individual liberation vows, their meaning, essence, how to possess them, how to obtain them, and how to give them up, a total of six aspects. 6-25a Categories of Individual Liberation Vows First, the definition of individual liberation is: the Vaibhashikas believe that the real virtuous form that is contrary to misconduct is not the cause and effect that occurs simultaneously with the mind of the upper realm. Therefore, it pervades the Buddha's precepts, the precepts that have been lost, and the form of physical and verbal behavior. Other than precepts, the virtue of body and speech is its branch, not the main body. The definition of verbal meaning is: the precepts of behavior that this sect desires. In terms of classification, there are eight types in terms of names: Bhikshu vows, Bhikshuni vows, Shikshamana vows, Shramanera vows, Shramanerika vows, Upasaka vows, Upasika vows, and Upavasa vows. In substance, there are four types: Bhikshu vows, Shramanera vows, Upasaka vows, and Upavasa vows. As it is said: 'Individual liberation is called eight, and in substance it is divided into four types.' If a person receives vows in sequence, then as the number of things to be abandoned increases, is it that the five precepts of Upasaka are added to the other five precepts of Shramanera to become ten precepts? Or are they all different? Like stacked round stones, the substances are different and do not mix with each other. From abandoning the three precepts of killing to abandoning the three precepts of drinking alcohol, their definitions are different, and abandoning singing and dancing is also the same. So, what is the difference between the former and the latter? The difference lies in the foundation. Because one wants to receive more precepts, one turns away from many places of indulgence and recklessness; one turns away from the foundation of killing, etc., and from untimely food, etc. It also involves the foundations to be abandoned, so there is a difference. If it is not like this, if the substance is the same, then abandoning the Bhikshu vows is equivalent to abandoning all three types of vows. Therefore, they exist simultaneously in one continuum, and it is not that receiving the later vows abandons the former vows. The respective definitions of these are: Committing to becoming an Upasaka, thereby committing to abandoning the five things that should be abandoned, this is the definition of the Upasaka vows. Similarly, committing to becoming a Upavasa, thereby committing to abandoning...

---

་བརྒྱད་སྤོང་བར་མནོས་པ་བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པའི་མཚན་ཉིད། དགེ་ཚུལ་དུ་ཁས་བླངས་པས་སྤང་བྱ་བཅུ་སྤོང་བར་མནོས་པ་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པའི་མཚན་ཉིད། འདིར་བསྙེན་གནས་ལ་གར་སོགས་ཕྲེང་སོགས་ཡན་ལག་གཅིག་ཏུ་སྡུད་པ་ནི་ཁྱིམ་པའི་ཕྱོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཡིན་པས་རྩེད་མོ་འཕྱར་སྒེག་ཉེས་པ་ཆུང་བར་བསྟན་པའི་ཕྱིར་གཅིག་ཏུ་སྡུད་དེ་ཉེས་པ་བྱུང་བ་ནའང་བཤགས་པ་གཅིག་གིས་ཆོག་པར་བསྟན་ཏོ། །དགེ་ཚུལ་ནི་རབ་བྱུང་ཕྱོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཡིན་པས་རྩེད་མོ་འཕྱར་སྒེག་ཚུལ་དང་མི་མཐུན་པ་ཤས་ཆེ་བས་གཉིས་སུ་བྱས་སོ། །གང་བ་སྤེལ་ནི་ཤིན་ཏུ་མང་ངོ་སྙམ་དུ་སྒྱིད་ལུག་པའི་ཁྱིམ་པ་རྣམས་ལ་སླ་བར་བསྟན་པའི་ཕྱིར་དུ་བཞག་སྟེ། བྲམ་ཟེའི་བུ་ལ་བསླབ་པའི་གཞི་བསྟན་པ་བཞིན་ཟེར་རོ། །ལུས་ངག་གི་སྤང་བྱ་ཐམས་ཅད་སྤོང་བ་ཡང་དག་པར་མནོས་པ་ཞེས་བསྣན་པས་དགེ་སློང་གིའོ། །དེ་སྐད་དུའང་། སྤང་བྱ་ལྔ་བརྒྱད་བཅུ་དང་ནི། །ཐམས་ཅད་སྤོང་བ་མནོས་པ་ལས། དགེ་བསྙེན་དང་ནི་བསྙེན་གནས་དང་། །དགེ་ཚུལ་དང་ནི་དགེ་སློང་ཉིད། །ཅེས་སོ། ། 別解脫戒名義 གཉིས་པ་ནི། སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་དང་། དང་པོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་དང་། ཐར་པའི་ཐབས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཞེས་ 6-26a བྱ་བ་སྟེ། པྲ་ཏི་མོཀྵ་ཞེས་པྲ་ཏི་སོ་སོ་དང་། མོཀྵ་ཐར་པ་ཡིན་པས་སོ་སོར་ཐར་ཞེས་པ་སྟེ། ཚུལ་ཁྲིམས་བསྲུངས་པའི་གང་ཟག་སོ་སོར་ངན་འགྲོ་དང་འཁོར་བ་ལས་ཐར་བར་འགྱུར་གྱི། གཞན་གྱིས་ཚུལ་ཁྲིམས་བསྲུངས་པས་གཞན་ཐར་བར་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། ཡང་ན་པྲ་ཏི་ཞེས་པ་དང་པོ་དང་། མོཀྵ་ཞེས་པ་ཐར་པ་ཡིན་པས་དང་པོ་ཐར་པ་ཞེས་ཀྱང་བྱ་སྟེ། སྡོམ་པ་ཐོབ་པའི་སྐད་ཅིག་དང་པོ་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཚེ་ན། སྔར་སྡོམ་མེད་ཀྱི་སྐབས་ཡིན་པས་དེ་ལས་ཐར་པས་དེར་འདོགས་པ་ཡིན་ཏེ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། སོ་སོར་ཐར་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དང་པོར་ཐར་པའོ་ཞེས་བཤད་དོ། ། ཡང་ན་པྲ་ཏི་ཞེས་པའི་སྒྲའི་རྐྱེན་གྱིས་ཐབས་དང་། མོཀྵ་ཞེས་པ་ཐར་པ་ཡིན་པས་དེས་ན་ཐར་པའི་ཐབས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཞེས་བྱའོ། ། འདིར་དཀའ་བའི་གནས་ཡོད་དེ། སྡོམ་པ་ཐོབ་ནས་སྐད་ཅིག་གཉིས་ཚུན་ཆད་ཀྱི་སྡོམ་པ་དེ་ཡང་སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་ཡིན་ན། མཛོད་འགྲེལ་ལས། ཡང་དག་པར་བླངས་པའི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པའི་སྐད་ཅིག་མ་དང་པོ་དག་ནི་སོ་སོར་ཐར་པ་ཞེས་ཀྱང་བྱ། སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་ཞེས་ཀྱང་བྱ་སྟེ། སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ལ་སོགས་པ་ནི་སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་ཁོ་ན་ཡིན་གྱི། སོ་སོར་ཐར་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དེ་ལ་ཁྱད་པར་ཤེས་དགོས་ཏེ། སོ་སོ་རང་ཉིད་ཐར་བར་འགྱུར་བའི་སྒྲ་བཤད་ཅན་གྱི་སོ་སོར་ཐར་པ་ཡིན་ཡང་དང་པོ་ཐར་པའི་སྒྲ་བཤད་ཅན་གྱི་སོ་སོར་ཐར་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་སྟེ། སྡོམ་པ་ཐོབ་པའི་སྐད་ཅིག་

【現代漢語翻譯】 受持八齋戒是近住戒的特徵。承諾受持十戒是沙彌戒的特徵。這裡，近住戒將歌舞等和花鬘等歸為一類，因為這是在家居士的戒律，爲了表明嬉戲打鬧等罪過較輕，所以歸為一類，即使犯了罪，一次懺悔就足夠了。沙彌戒是出家人的戒律，與嬉戲打鬧等行為非常不符，所以分為兩類。爲了向那些認為持戒太多的懈怠的在家居士表明持戒很容易，所以這樣安排，就像為婆羅門之子宣說學處一樣。加上『完全承諾斷除身語的一切應斷之法』，這是比丘戒的特徵。如是說：『應斷五、八、十，以及完全承諾斷一切，由此成為近事、近住、沙彌和比丘。』 別解脫戒的意義 第二，稱為別解脫戒、最初解脫戒和解脫方便戒。 梵文：Prātimokṣa（प्रतिमॊक्ष，प्रतिमॊक्ष，Prātimokṣa，別解脫），Prāti（प्रती，prati，各個）意思是各個，Mokṣa（मॊक्ष，mokṣa，解脫）意思是解脫，所以稱為別解脫，意思是守護戒律的人各自從惡趣和輪迴中解脫，而不是因為其他人守護戒律而使其他人解脫。或者，Prāti（प्रती，prati，各個）意思是最初，Mokṣa（मॊक्ष，mokṣa，解脫）意思是解脫，所以也稱為最初解脫，因為在獲得戒律的第一個剎那，之前是沒有戒律的狀態，所以從那種狀態中解脫出來，因此這樣稱呼它。《律分別釋》中說：『別解脫，也稱為最初解脫。』 或者，因為Prāti（प्रती，prati，各個）這個詞的詞根表示方便，Mokṣa（मॊक्ष，mokṣa，解脫）意思是解脫，所以稱為解脫方便戒。 這裡有一個難點：如果獲得戒律后，直到第二個剎那的戒律也是別解脫戒，那麼《俱舍論釋》中說：『如理受持的無表業的第一個剎那也稱為別解脫，也稱為別解脫戒，而第二個剎那等只是別解脫戒，而不是別解脫。』這似乎有矛盾。對此需要了解區別：雖然從各自獲得解脫的詞義解釋上說是別解脫，但從最初解脫的詞義解釋上說，則不是別解脫，也就是說，獲得戒律的第一個剎那

【English Translation】 Taking the vow to abandon the eight precepts is the characteristic of the Upavāsa vow. Taking the vow to abandon the ten precepts after vowing to be a śrāmaṇera is the characteristic of the śrāmaṇera vow. Here, the Upavāsa vow combines dancing and garlands into one category because it is a layman's vow. This is to show that the faults of playing and flirting are minor, so they are combined into one, and even if a fault occurs, one confession is sufficient. The śrāmaṇera vow is a monastic vow, which is largely incompatible with playing and flirting, so it is divided into two categories. This arrangement is made to show laymen who are lazy and think that keeping many vows is too difficult that it is easy, just like teaching the basis of training to the son of a Brahmin. Adding 'completely vowing to abandon all physical and verbal actions to be abandoned' is the characteristic of a bhikṣu vow. As it is said: 'Abandoning five, eight, and ten, and completely vowing to abandon all, one becomes a Upāsaka, Upavāsa, Śrāmaṇera, and Bhikṣu.' The Meaning of Prātimokṣa Secondly, it is called Prātimokṣa vow, the first liberation vow, and the vow of the means of liberation. Prātimokṣa (प्रतिमॊक्ष，प्रतिमॊक्ष，Prātimokṣa，Individual Liberation): Prāti (प्रती，prati，each) means each, and Mokṣa (मॊक्ष，mokṣa，liberation) means liberation, so it is called Prātimokṣa, meaning that those who keep the precepts are individually liberated from the evil destinies and saṃsāra, and not because others keep the precepts that others are liberated. Or, Prāti (प्रती，prati，each) means first, and Mokṣa (मॊक्ष，mokṣa，liberation) means liberation, so it is also called the first liberation, because at the very moment of obtaining the vow, there was no vow before, so one is liberated from that state, hence the name. The commentary on the Vinaya-vibhaṅga says: 'Prātimokṣa is also called the first liberation.' Or, because the root of the word Prāti (प्रती，prati，each) indicates means, and Mokṣa (मॊक्ष，mokṣa，liberation) means liberation, it is called the vow of the means of liberation. Here there is a difficulty: if the vow from the moment of obtaining the vow until the second moment is also the Prātimokṣa vow, then the commentary on the Abhidharmakośa says: 'The first moment of the non-revealing karma that is properly taken is also called Prātimokṣa, and also called the Prātimokṣa vow, while the second moment and so on are only the Prātimokṣa vow, and not Prātimokṣa.' This seems contradictory. It is necessary to understand the difference: although it is called Prātimokṣa in terms of the explanation of each individual being liberated, it is not called Prātimokṣa in terms of the explanation of the first liberation, that is, the first moment of obtaining the vow

---

དང་པོར་ཐར་ཟིན་པའི་རྗེས་ཞུགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། འདིའི་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་ལ་སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་དེ་ལ་ལས་མི་མཉམ་པ་རྣམས་ཡང་དག་པར་འཇོག་པར་བྱེད་པས་ཚུལ་ཁྲིམས་ཏེ། སྡིག་པའི་ལས་ནི་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་མི་མཉམ་པར་འཇུག་པ་ཡིན་ལ་འཇོག 6-26b པ་ནི་འགོག་པའོ། །ངེས་ཚིག་ནི་ཚ་གདུང་ལ་བསིལ་བའི་ཕྱིར་ཚུལ་ཁྲིམས་སོ། །མཁས་པ་རྣམས་ཀྱིས་བསྔགས་པའི་ཕྱིར་ལེགས་སྤྱད་དོ། །ལུས་ངག་གི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ཀྱིས་བྱེད་པས་ན་བྱ་བའི་རང་བཞིན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ལས་སོ། །ལུས་དང་ངག་སྡོམ་པའི་འཆལ་ཚུལ་གྱི་རྒྱུན་སྡོམ་པའི་ཕྱིར་སྡོམ་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། ཇི་སྐད་དུ། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ནི་ལེགས་སྤྱད་དང་། །ལས་དང་སྡོམ་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་སོ། ། 別解脫戒體性 གསུམ་པ་ནི། དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་སོགས་བོད་སྔ་ཕྱི་མང་པོ་སོ་ཐར་སྡོམ་པའི་ངོ་བོ་རིག་བྱེད་མིན་པའི་གཟུགས་ཁོ་ནར་འཆད་ཀྱང་ཁོ་བོས་ནི་དེ་དག་བཏང་སྙོམས་སུ་བྱས་ནས་མཉམ་མེད་དྭགས་པོ་བཀའ་བརྒྱུད་ལས་དཔལ་ལྡན་ཁྲོ་ཕུ་བ་བུ་སྟོན་འདུལ་འཛིན་གྱི་རྗེས་སུ་འབྲངས་ནས་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། དེ་ཡང་མཛོད་འགྲེལ་དུ། ཡང་དག་པས་བླངས་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ནི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ལ་རག་ལུས་པའི་ཕྱིར། ལས་ཀྱི་ལམ་གཟུགས་ཅན་བདུན་ནི་གདོན་མི་ཟ་བར་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་དང་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པ་དང་རྣམ་པ་གཉིས་ཀར་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བཤད་པས། རིག་བྱེད་ཡིན་མིན་གཉིས་ཀ་སྡོམ་པ་ཡིན་ཅིང་། ཡང་དག་པར་བླངས་པའི་སྡོམ་པ་རིག་བྱེད་དང་རིག་བྱེད་མིན་པ་གཉིས་ཀ་ཡང་དང་པོར་སྡིག་པ་ལས་ཐར་བའི་ཕྱིར་སོ་ཐར་དང་སྡོམ་པ་གཉིས་ཀ་ཡིན་ལ་ལས་ལམ་དངོས་ཀྱང་ཡིན་ནོ། །སྐད་ཅིག་གཉིས་པ་ཕན་ནི་སོ་ཐར་དང་འདྲ་བའམ་སོ་ཐར་ལས་སྐྱེས་པའི་སྡོམ་པ་ཡིན་པས་ན་སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་ཡིན་གྱི། སོ་སོར་ཐར་པ་ནི་མིན་ཏེ་སྐད་ཅིག་དང་པོ་ཁོ་ནས་སྡིག་པ་ལས་ཐར་བར་བྱས་ཟིན་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་ལས་ཀྱི་མཇུག་ཡིན་གྱི་ལས་དངོས་མིན་ནོ། ། དེ་ལ་ལུས་ངག་གི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་གཉིས་ལས་སེམས་ཀྱི་དབང་གིས་ལུས་དེ་དང་དེ་ལྟར་གནས་པའི་ 6-27a དབྱིབས་ནི་ལུས་ཀྱི་རིག་བྱེད་དེ་ཁ་དོག་ལས་ཐ་དད་པའི་རྫས་སུ་གྲུབ་པར་འདོད་དོ། །ངག་གི་རང་བཞིན་གྱི་སྒྲ་ནི་ངག་གི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་དེ། མཛོད་དུ། དང་པོ་རྣམ་རིག་རྣམ་རིག་མིན། །སོ་སོ་ཐར་དང་བྱ་བའི་ལམ། །ཞེས་དང་། ལུས་རྣམ་རིག་བྱེད་དབྱིབས་སུ་འདོད། །ངག་རྣམ་རིག་བྱེད་ནི་ངག་སྒྲ། །ཞེས་སོ། །དེ་གཉིས་ཀྱང་རང་ཀུན་ནས་སློང་བའི་སེམས་པ་གཞན་ལ་རིག་པར་བྱེད་པས་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་དོ། །རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མིན་པ་ནི། སེམས་གཡེངས་པ་དང་འདུ་ཤེས་མེད་པའི་སྙོམས་འཇུག་དང་འགོག་པའི་སྙོམས་འཇུག་སོགས་སེམས་མེད་པ་དང་། མ་གཡེངས་ཤིང་སེམས་དང་བཅས་པའི་དུས་ཐམས

【現代漢語翻譯】 首先，因為是已經解脫之後的隨行之法。此名稱的類別是，別解脫的律儀能夠正確地安置不平等的事業，所以是戒律。罪惡的事業使眾生不平等，而戒律是阻止罪惡的。 定義是，因為能使熱惱清涼，所以是戒律。因為被智者讚歎，所以是善行。因為身體和語言的表相通過行為來體現，所以是行為的自性，因此是業。因為身體和語言的約束能夠阻止放蕩行為的延續，所以稱為律儀。如經中所說：『戒律和善行，以及業和律儀。』 別解脫戒的體性 第三，雖然尊貴的釋迦勝賢等許多前藏和後藏的學者將別解脫律儀的本體解釋為非表色，但我將捨棄他們的觀點，追隨無等達波噶舉派的尊貴的克珠巴·布頓持律師的觀點來闡述。也就是在《俱舍論釋》中說：『以正確的方式受持的戒律依賴於表色，因此，七種有表色的業道必定是表色、非表色或兩者兼具。』因此，表色和非表色都是律儀。以正確的方式受持的律儀，表色和非表色，首先因為從罪惡中解脫出來，所以既是別解脫又是律儀，也是真實的業道。第二剎那之後，是類似於別解脫或從別解脫產生的律儀，因此是別解脫的律儀。但不是別解脫，因為第一剎那就已經從罪惡中解脫出來。因此，是業的結尾，而不是真實的業。 其中，身體和語言的兩種表色中，由於心的作用，身體保持那樣的形狀，是身體的表色，被認為是與顏色不同的實物。《俱舍論》中說：『最初是表色和非表色，別解脫和行為的道。』以及『身體的表色被認為是形狀，語言的表色是語言的聲音。』這兩種表色也因為使自己發起的心識被他人知曉，所以是表色。非表色是，心散亂和無意識的等持以及滅盡定等無心狀態，以及不散亂且有心識的時候。

【English Translation】 Firstly, it is because it is the subsequent practice after having been liberated. The categories of this name are that the Vinaya of individual liberation correctly establishes unequal actions, therefore it is discipline. Sinful actions cause sentient beings to be unequal, and discipline prevents sin. The definition is that it is discipline because it cools down the heat. It is good conduct because it is praised by the wise. Because the appearance of body and speech is manifested through actions, it is the nature of action, therefore it is karma. Because the restraint of body and speech can prevent the continuation of licentious behavior, it is called restraint. As it is said in the scriptures: 'Discipline and good conduct, as well as karma and restraint.' The nature of individual liberation vows Thirdly, although many early and later Tibetan scholars, such as the esteemed Shakya Chokden, explain the essence of individual liberation vows as only non-manifest form, I will abandon their views and follow the tradition of the peerless Dagpo Kagyu lineage, specifically the esteemed Kro Phu Ba Buton, the holder of the Vinaya, to explain it. That is, in the commentary on the Abhidharmakosha, it says: 'The discipline taken with correctness depends on manifest form, therefore, the seven paths of action with form are inevitably manifest, non-manifest, or both.' Therefore, both manifest and non-manifest forms are vows. The vows taken correctly, both manifest and non-manifest, are individual liberation and vows because they are first liberated from sins, and they are also the actual paths of action. The second moment onwards, it is a vow similar to individual liberation or arising from individual liberation, therefore it is a vow of individual liberation. But it is not individual liberation, because the first moment has already liberated from sins. Therefore, it is the end of the action, not the actual action. Among these, in the two manifest forms of body and speech, due to the influence of the mind, the shape in which the body remains is the manifest form of the body, which is considered to be a substance different from color. The Abhidharmakosha says: 'The first is manifest and non-manifest, individual liberation and the path of action.' And 'The manifest form of the body is considered to be the shape, the manifest form of speech is the sound of speech.' These two manifest forms are also manifest because they make the mind that arises from oneself known to others. Non-manifest forms are mental wandering and samadhi without perception, as well as samadhi of cessation and other mindless states, and when one is not wandering and has consciousness.

---

་ཅད་དུ་དགེ་མི་དགེ་གང་རུང་རྒྱུན་ཆགས་སུ་འབྱུང་བ་འབྱུང་བ་ཆེན་པོ་བཞི་དག་རྒྱུར་བྱས་པ། ཡུལ་ན་མི་གནས་པས་བསྟན་དུ་མེད་ལ་ཐོགས་པ་མེད་པའི་གཟུགས་ཏེ། དེ་ནི་གཟུགས་དང་བྱེད་པའི་རང་བཞིན་ཡིན་ཡང་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་བཞིན་དུ་རང་ཀུན་ནས་སློང་བའི་སེམས་པ་གཞན་ལ་རིག་པར་བྱེད་པ་མ་ཡིན་པས་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པ་ཞེས་བརྗོད་ལ། མདོར་ན་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་བྱུང་བ་དགེ་བ་དང་མི་དགེ་བའི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མིན་པའི་གཟུགས་གཉིས་སུ་འགྱུར་ལ། དགེ་བ་ལ་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལས་སྐྱེས་པའི་བསམ་གཏན་དང་ཟག་མེད་ཀྱི་སྡོམ་པ་གཉིས་དང་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ལས་སྐྱེས་པའི་སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་དང་བར་མའོ། །རྣམ་རིག་ལས་བྱུང་བ་མི་དགེ་བའི་གཟུགས་ལ་སྡོམ་མིན་དང་བར་མ་གཉིས་སོ། །མཛོད་དུ། གཡེངས་དང་སེམས་མེད་པ་ཡི་ཡང་། །དགེ་དང་མི་དགེ་རྗེས་འབྲེལ་གང་། །འབྱུང་བ་ཆེ་རྣམས་རྒྱུར་བྱས་པ། །དེ་ནི་རྣམ་རིག་བྱེད་མིན་བརྗོད། །ཅེས་སོ། ། འོ་ན་རྣམ་རིག་མིན་པ་དེ་རྣམ་ 6-27b པར་རིག་བྱེད་ཀྱི་འབྱུང་བ་རྒྱུར་བྱས་ནས་སྐྱེའམ་གཞན་ལས་སྐྱེ་ཞེ་ན། འབྱུང་བ་ཚོགས་པ་གཅིག་ལས་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ཡིན་མིན་གཉིས་སྐྱེ་བར་མི་རུང་གི། གཞན་རྒྱུར་བྱས་ནས་སྐྱེ་ལ་དེ་ཡང་འདོད་པ་ན་སྤྱོད་པའི་རྣམ་རིག་མིན་པ་སྡོམ་པ་ལ་སོགས་པ་ནོད་པའི་ཚེ།ལྷན་ཅིག་སྐྱེ་བའི་འབྱུང་བ་ཆེན་པོ་གང་དག་རྒྱུར་བྱས་ནས་སྐྱེ་ལ། སྐད་ཅིག་དང་པོ་ཕྱིན་ཆད་ནི་འདས་པའི་འབྱུང་བ་ཆེན་པོ་སྐད་ཅིག་དང་པོ་དང་དུས་མཉམ་པ་དེ་ཉིད་རྒྱུར་བྱས་ནས་སྐྱེ་ཞིང་དེ་དག་རྣམ་རིག་མིན་པ་འདིའི་གཞིའི་དོན་དུ་ཡང་འགྱུར་ཏེ། འཇུག་པའི་རྒྱུ་སྟེ་འཕེན་པའི་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ལུས་ཀྱི་འབྱུང་བ་ད་ལྟར་བ་རྣམས་ནི་རྟེན་གྱི་རྒྱུ་ཡིན་ཏེ། རྗེས་སུ་འཇུག་པའི་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དཔེར་ན་འཁོར་ལོ་ས་ལ་འདྲིལ་བ་ལ་ལག་པས་ཕུལ་བ་དང་སའི་ཕྱོགས་བཞིན་ནོ། །དེ་ཡང་རང་སའི་འབྱུང་བ་ཆེན་པོ་རྒྱུར་བྱས་ནས་སྐྱེའི་ས་གཞན་ལ་མི་སྐྱེའོ། །རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མིན་པ་ནི་མ་ཟིན་པ་དང་རྒྱུ་མཐུན་པ་ལས་བྱུང་བ་སེམས་ཅན་དུ་སྟོན་པ་ཡིན་ལ། མཉམ་པར་མ་བཞག་པའི་ས་པ་ཡིན་ན་རྒྱུ་མཐུན་པ་དང་ཟིན་པའི་འབྱུང་བ་རྒྱུར་བྱས་ནས་སྐྱེ་བ་ཡིན་ལ། ཏིང་ངེ་འཛིན་ལས་སྐྱེས་པ་ཡིན་ན་མ་ཟིན་པའི་འབྱུང་བ་དང་། རྒྱས་བྱུང་དང་། འབྱུང་བ་ཚོགས་པ་གཅིག་ལས་སྤོང་བ་བདུན་ག་སྐྱེ་སྟེ་སེམས་བཞིན་དུ་འབྱུང་བ་ཐ་མི་དད་པའི་ཕྱིར་རོ། །སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་ནི་འབྱུང་བ་བཞི་ཚན་རེ་རེ་ལས་སྤོང་བ་རེ་རེ་སྐྱེའི་དུ་མ་མི་སྐྱེའོ། །རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ཡིན་ན་རྒྱུ་མཐུན་ལས་བྱུང་བ་ཡིན་ཅིང་། ལུས་ཀྱིས་ནི་ཟིན་པ་ཡིན་ལ་ངག་གིས་ནི་མ་ཟིན་པ་ཡིན་ནོ། ། ཅི་རྣམ་པར་རིག་བ

【現代漢語翻譯】 無論善與非善，持續產生的四大要素作為其根本原因，這種形態不駐于某處，因此無法被指示，也沒有阻礙。雖然它具有形態和作用的性質，但它不像有表色一樣，不會主動引發其他心識的認知，因此被稱為『非表色』。簡而言之，非表色可以分為兩種：一種是伴隨表色和禪定的善或非善的非表色形態；另一種是善的非表色形態，包括從禪定中產生的禪定和無漏的律儀，以及從表色中產生的別解脫律儀和中間狀態。從表色中產生的非善形態包括非律儀和中間狀態。《俱舍論》中說：『散亂和無心狀態中，無論善與非善相隨，以四大要素為根本原因，這被稱為非表色。』 那麼，非表色是從表色的要素中產生，還是從其他要素中產生呢？不可能從同一組要素中同時產生表色和非表色。它必須從其他要素中產生。當接受在欲界中行持的非表色，如律儀等時，與其同時產生的四大要素是其根本原因。從第一個剎那之後，過去的四大要素，與第一個剎那同時存在的要素，是其根本原因，並且這些要素也成為此非表色的基礎，因為它們是進入之因，即推動之因。現在的身體要素是所依之因，因為它們是隨後的進入之因。例如，車輪在地上滾動，就像手推和地面的方向一樣。它也從自身元素的四大要素中產生，不會在其他地方產生。非表色顯示了從非執受和同類因中產生的有情。如果是不在等持中的薩迦耶見，那麼它從同類因和執受的要素中產生。如果是從禪定中產生的，那麼它從非執受的要素、增長之因中產生。一組要素可以產生全部七種捨棄，就像心識一樣，要素沒有差別。別解脫律儀從每個四大要素中產生一種捨棄，不會產生多種捨棄。如果是表色，那麼它從同類因中產生。身體是執受的，而語言是非執受的。 那麼，表色是（藏文：རྣམ་པར་རིག་བྱེད།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）

【English Translation】 Whether virtuous or non-virtuous, the four great elements that continuously arise serve as its fundamental cause. This form does not reside in a particular place, so it cannot be pointed out and has no obstruction. Although it has the nature of form and function, it does not actively cause other minds to perceive it like a revealing form, so it is called 'non-revealing form'. In short, non-revealing form can be divided into two types: one is the non-revealing form that accompanies revealing form and meditative concentration, whether virtuous or non-virtuous; the other is the virtuous non-revealing form, including the meditative concentration and uncontaminated discipline arising from meditative concentration, as well as the individual liberation discipline and intermediate states arising from revealing form. The non-virtuous forms arising from revealing form include non-discipline and intermediate states. The Abhidharmakośa says: 'In states of distraction and mindlessness, whatever virtuous or non-virtuous follows, with the four great elements as the fundamental cause, that is called non-revealing form.' So, does non-revealing form arise from the elements of revealing form, or from other elements? It is impossible for revealing form and non-revealing form to arise simultaneously from the same set of elements. It must arise from other elements. When accepting non-revealing form that is practiced in the desire realm, such as discipline, the four great elements that arise simultaneously with it are its fundamental cause. From the first moment onward, the past four great elements, the elements that existed simultaneously with the first moment, are its fundamental cause, and these elements also become the basis of this non-revealing form, because they are the cause of entering, that is, the cause of propulsion. The present bodily elements are the cause of support, because they are the cause of subsequent entering. For example, a wheel rolling on the ground is like the hand pushing and the direction of the ground. It also arises from the four great elements of its own element, and will not arise elsewhere. Non-revealing form shows sentient beings arising from non-apprehension and homogeneous causes. If it is sākāyadṛṣṭi that is not in meditative equipoise, then it arises from homogeneous causes and apprehended elements. If it arises from meditative concentration, then it arises from non-apprehended elements and the cause of increase. A set of elements can produce all seven abandonments, just like the mind, the elements are not different. Individual liberation discipline produces one abandonment from each of the four great elements, and will not produce multiple abandonments. If it is revealing form, then it arises from homogeneous causes. The body is apprehended, while speech is non-apprehended. So, is revealing form (藏文：རྣམ་པར་རིག་བྱེད།，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：)

---

ྱེད་འདི་སྐྱེ་བ་ན་སྔ་མའི་རྒྱུན་བཤིགས་ནས་སྐྱེའམ་མ་བཤིག་པར་སྐྱེ། དང་པོ་ལྟར་ན་རྣམ་པར་སྨིན་པའི་གཟུགས་ཆད་པ་ཡང་རྒྱུན་ཆགས་པའི་ཕྱིར། སྔ་ 6-28a མའི་རྫས་རྒྱུན་མ་འོངས་པ་མེད་པ་ཅི་ལྟར་འདོད་ནུས། འདོད་ན་བྱེ་སྨྲ་ལས་ཉམས་ལ། གཉིས་པ་ལྟར་ན། འབྱུང་བའི་ཚོགས་པ་གཅིག་ལས་དབྱིབས་གཉིས་གྲུབ་པར་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན། དེའི་ཚེ་གང་རྒྱུར་བྱས་ནས་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་སྐྱེ་བར་འགྱུར་བའི་རྒྱུ་མཐུན་པ་ལས་བྱུང་བའི་འབྱུང་བ་ཆེན་པོ་གཞན་དང་གཞན་སྐྱེ་བར་འགྱུར་རོ། ། འབྱུང་བ་དེས་ཁྱབ་ན་ཡན་ལག་གང་དང་གང་ལ་བརྟེན་ནས་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་སྐྱེ་བའི་ཡན་ལག་དེ་དང་དེ་ཆེན་པོར་འགྱུར་ལ་མ་ཁྱབ་ན་ཡན་ལག་མཐའ་དག་གི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་དུ་མི་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན། ཁྱབ་ཀྱང་ལུས་ལ་གསེབ་ཡོད་པས་གསེབ་གསེབ་ཏུ་ཞུགས་པས་ཆེན་པོར་མི་འགྱུར་ལ་རགས་པའམ་ལྕི་བར་ཡང་མི་འགྱུར་ཏེ་ཆ་ཕྲ་བའི་ཕྱིར། ཇི་སྐད་དུ། འདོད་གཏོགས་རྣམ་རིག་མིན་སྐད་ཅིག །ཕྱིན་ཆད་འདས་པའི་འབྱུང་ལས་སྐྱེས། །ཟག་བཅས་ལུས་དང་ངག་གི་ལས། །རང་གི་འབྱུང་བ་དག་རྒྱུར་བྱས། །ཟག་མེད་གང་དུ་སྐྱེས་པ་ཡིན། །རྣམ་རིག་བྱེད་མིན་མ་ཟིན་དང་། །རྒྱུ་མཐུན་ལས་བྱུང་སེམས་ཅན་སྟོན། །རྒྱུ་མཐུན་ཟིན་པའི་འབྱུང་ལས་སྐྱེ། །ཏིང་འཛིན་སྐྱེས་བྱུང་མ་ཟིན་དང་། །རྒྱས་བྱུང་ཐ་དད་མིན་ལས་སྐྱེ། །ཞེས་སོ། ། མདོ་སྡེ་པ་ནི། དབྱིབས་རྫས་སུ་མེད་དེ་ཕྱོགས་གཅིག་གི་སྒོར་ཁ་དོག་ཕལ་ཆེར་བྱུང་བ་ལ་རིང་པོ་ཞེས་འདོགས། དེ་ཉིད་ལ་བལྟོས་ནས་ཉུང་ངུར་བྱུང་བ་ལ་ཐུང་ངུ་ཞེས་འདོགས་པ་བཞིན་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ཀྱང་དབྱིབས་ལ་འདོགས་པས་དེ་རྫས་སུ་མེད་ལ། དེ་ལ་དགེ་མི་དགེར་བཞག་པ་ནི་ཀུན་སློང་གིས་ཕྱེ་ནས་བཏགས་པར་ཟད་དོ། །རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མིན་པ་ཡང་རྫས་སུ་མེད་དེ། ཁས་བླངས་ནས་མི་བྱེད་པ་ཙམ་གྱི་ཕྱིར་དང་འདས་པའི་འབྱུང་བ་ཆེན་པོ་རྣམས་ལ་བརྟེན་ནས་འདོགས་པའི་ཕྱིར། དེ་དག 6-28b ཀྱང་རང་གི་ངོ་བོ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་གཟུགས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་མེད་པར་འགྱུར་ཏེ་བླངས་པའི་འོག་ཏུ་ཡིད་གཞན་དང་ལྡན་པ་འདི་ཡང་དགེ་སློང་དུ་མི་རུང་བར་འགྱུར་རོ། །མདོ་ལས། སྤོང་བ་ནི་འཆལ་བའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཆུ་ལོན་དུ་གསུངས་ན་ཆུ་ལོན་དུ་ཡང་མི་རུང་བར་འགྱུར་ཞེ་ན་མི་འགྱུར་ཏེ། སེམས་པ་གང་གིས་ཆོ་ག་སྔོན་དུ་བཏང་བའི་ཁས་བླངས་ཏེ་ལས་བཀག་ནས་ལུས་ངག་དག་སྡོམ་པར་བྱེད་དོ། ། གལ་ཏེ་སེམས་གཞན་དང་ལྡན་ན་མ་བསྡམས་པར་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན། མིན་ཏེ་དེ་ལ་གོམས་པས་བྱས་པའི་དུས་སུ་དྲན་པ་ལ་དེ་ཉེ་བར་གནས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆུ་ལོན་དུ་མི་རུང་བའི་སྐྱོན་ཡང་མེད་དེ་ངོ་ཚ་ཤེས་པས་མི་བྱེད་པར་དམ་བཅས་པ་དྲན་ནས་འཆལ་ཚུལ་མ་བྱེད་པའི་

【現代漢語翻譯】 那麼，這種存在是前世的延續斷裂后產生的，還是沒有斷裂而產生的呢？如果像第一種情況那樣，那麼成熟的色蘊斷滅，也因為是持續存在的緣故，前世的物質延續如何能被認為是不存在的呢？如果承認存在，那就違背了說一切有部宗的觀點。如果像第二種情況那樣，那麼一個地、水、火、風（梵文：bhūta，漢語：四大）的集合會產生兩種形狀嗎？如果這樣，那麼憑藉什麼作為原因，才能產生表色呢？憑藉由同類因產生的其他不同的地、水、火、風（梵文：bhūta，漢語：四大）產生。如果地、水、火、風（梵文：bhūta，漢語：四大）遍及全身，那麼依靠哪個肢體而產生表色的那個肢體就會變大；如果不遍及全身，那麼就不會成為所有肢體的表色。如果說雖然遍及全身，但因為身體有間隙，所以進入間隙中就不會變大，也不會變得粗重，因為它們非常微小。正如經中所說：『意所繫屬非表色，此後由過去之蘊生，有漏身語之業，以自之蘊為因。無漏何處生？非表色未攝持，示現同類因生之有情，由攝持同類因之蘊生。定生未攝持，及增長各異而生。』 經部宗則認為：形狀不是實物，只是在一個方向上出現了很多顏色，所以稱之為『長』。就像相對於此，出現很少的顏色，就稱之為『短』一樣，表色也是依附於形狀而安立的，所以它不是實物。而將它分為善與不善，只是通過動機來區分和命名的。非表色也不是實物，因為它僅僅是承諾后不去做，並且是依靠過去的地、水、火、風（梵文：bhūta，漢語：四大）來安立的。而那些地、水、火、風（梵文：bhūta，漢語：四大）也因為沒有自己的本體，並且沒有色的特徵。 那麼，這樣一來，別解脫戒就會不存在了，因為受戒之後，如果心中有其他想法，這個人也不能成為比丘了。經中說：『捨棄是破戒的堤壩』，那麼連堤壩也不能成了嗎？不會的，因為以某種心來預先進行儀軌，承諾斷除惡業，從而約束身語。如果心中有其他想法，那就不會被約束了嗎？不是的，因為習慣成自然，所以在做的時候，正念會靠近他。也不會有不能成為堤壩的過失，因為憶念起羞恥心，承諾不做惡事，所以不會做出破戒的行為。

【English Translation】 So, is this existence born after the continuity of the previous life is broken, or is it born without being broken? If it is like the first case, then the ripened form ceases, and because it is continuously existing, how can the material continuity of the previous life be considered non-existent? If you admit its existence, then you deviate from the Sarvastivada's view. If it is like the second case, then will one aggregate of earth, water, fire, and wind (Sanskrit: bhūta, meaning: the four great elements) produce two shapes? If so, then by what as a cause will the manifesting form arise? It arises by other different earth, water, fire, and wind (Sanskrit: bhūta, meaning: the four great elements) that arise from a homogeneous cause. If the earth, water, fire, and wind (Sanskrit: bhūta, meaning: the four great elements) pervade the whole body, then the limb that relies on which the manifesting form arises will become large; if it does not pervade the whole body, then it will not become the manifesting form of all limbs. If it is said that although it pervades the whole body, it will not become large or heavy because it enters the gaps since the body has gaps, because they are very small. As it is said in the sutra: 'What is related to the mind is not a manifesting form, it is born from the past aggregates after this. The defiled actions of body and speech, take their own aggregates as the cause. Where is the undefiled born? It is not a manifesting form that is not grasped, it shows sentient beings born from homogeneous causes, born from aggregates that grasp homogeneous causes. Born from meditation is not grasped, and born from growth is born from different things.' The Sautrantika school believes that shape is not a substance, it is just that many colors appear in one direction, so it is called 'long'. Just like relative to this, a small number of colors appear, it is called 'short', the manifesting form is also established based on shape, so it is not a substance. And dividing it into good and bad is just distinguished and named through motivation. Non-manifesting form is also not a substance, because it is only promising not to do it, and it is established based on the past earth, water, fire, and wind (Sanskrit: bhūta, meaning: the four great elements). And those earth, water, fire, and wind (Sanskrit: bhūta, meaning: the four great elements) also do not have their own essence, and do not have the characteristics of form. Then, in this case, the Pratimoksha vows will not exist, because after taking the vows, if there are other thoughts in the mind, this person cannot become a Bhikshu. The sutra says: 'Abandoning is the dike of immoral conduct', then can't even the dike be formed? No, because with a certain mind, the ritual is performed in advance, promising to cut off evil deeds, thereby restraining body and speech. If there are other thoughts in the mind, then will it not be restrained? No, because it becomes natural through habit, so when doing it, mindfulness will be close to him. There will also be no fault of not being able to become a dike, because remembering the shame, promising not to do evil, so he will not do immoral behavior.

---

ཕྱིར་ཏེ། དེ་ལྟ་བུ་ཁོ་ནའི་དོན་དུ་ཡང་དག་པར་ལེན་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་མིན་པར་རྣམ་རིག་མིན་པ་ཁོ་ན་འཆལ་ཚུལ་གྱི་ཆུ་ལོན་ཡིན་ན། བརྗེད་ངས་འགས་ཀྱང་ཚུལ་ཁྲིམས་འདྲལ་བར་མི་འགྱུར་རོ། ། དེས་ན་མདོ་སྡེ་པས་སེམས་པས་ཆོ་ག་རྣམས་སྔོན་ཏུ་བཏང་ནས་ཁས་བླངས་པས་ལུས་ངག་སྡོམ་པར་བྱེད་པ་རྒྱུད་ཡོངས་སུ་འགྱུར་བའི་ཁྱད་པར་ལ་འདོད་དེ།རྒྱུད་ཡོངས་སུ་འགྱུར་བའི་ཁྱད་པར་ནི། མཛོད་འགྲེལ་དུ། ལས་སྔོན་འགྲོ་བའི་སེམས་ཕྱིར་ཞིང་འབྱུང་བ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་རྒྱུད་ཡིན་ནོ། །དེ་གཞན་དང་གཞན་དུ་སྐྱེ་བ་ན་ཡོངས་སུ་འགྱུར་པ་ཡིན་ནོ། །དེའི་མཇུག་ཐོགས་སུ་འབྲས་བུ་བསྐྱེད་ནུས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ཡོངས་སུ་འགྱུར་བ་གཞན་ལས་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རྒྱུད་ཡོངས་སུ་འགྱུར་བའི་ཁྱད་པར་ཡིན་ཏེ། དཔེར་ན་ཡང་སྲིད་པའི་ཉེ་བར་ལེན་པ་དང་བཅས་པའི་སེམས་ལྟ་བུའོ། །ཞེས་འདོད་དོ། ། སེམས་ཙམ་པས་ནི་སྡོམ་པའི་ངོ་བོ་ལུས་ངག་གི་སྤང་བྱ་སྤོང་བའི་ 6-29a སེམས་པའི་ཁྱད་པར་དང་དེའི་བག་ཆགས་གཏོང་རྒྱུས་མ་བཅོམ་པ་དང་བཅས་པ་ལ་འདོད་དེ། སེམས་པ་ཙམ་ལ་བྱས་ན་རྒྱུན་ལྡན་དུ་མི་རུང་། བག་ཆགས་ཙམ་ལ་བྱས་ན་ཤི་འཕོས་ནས་ཀྱང་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལས་གྲུབ་པར། གལ་ཏེ་སེམས་པ་ཁོ་ན་ལུས་ཀྱི་ལས་སུ་འགྱུར་ན་སེམས་རྣམ་པར་གཡེང་བ་དག་དང་སེམས་མེད་པ་དག་ལ་སེམས་པ་དེ་མེད་ན་སྡོམ་པ་དང་སྡོམ་པ་མིན་པ་གཉིས་ཅི་ལྟར་ཡོད་ཅེ་ན། སེམས་པའི་ཁྱད་པར་གྱི་བག་ཆགས་མ་བཅོམ་པའི་ཕྱིར་སྡོམ་པ་དང་སྡོམ་པ་མིན་པ་གཉིས་ཡོད་དོ། །ཁྱད་པར་སྨོས་པ་ནི་གང་ལས་སྡོམ་པ་དང་སྡོམ་པ་མིན་པའི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མིན་པ་ཀུན་ནས་ལྡང་བར་བཏགས་པའི་སེམས་པ་ཁྱད་པར་དུ་བྱ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེའི་བག་ཆགས་བཅོམ་པ་ཅི་ཞེ་ན། ཇི་ལྟར་ཁས་བླངས་པ་བཞིན་དུ་སྤོང་བ་དང་སྤོང་བ་མིན་པའི་སེམས་པའི་རྒྱུ་ཡིན་པ་ཉིད་དོ། །གང་གིས་དེ་བཅོམ་ཞེ་ན། སྡོམ་པ་དང་སྡོམ་པ་མིན་པ་གཏོང་བའི་རྒྱུ་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ཀུན་ནས་སློང་བར་བྱེད་པར་བཏགས་པའི་སེམས་པ་གང་ཡིན་པ་དང་དེ་ལས་གཞན་པའི་གཏོང་བའི་རྒྱུས་སོ། ། 具足別解脫戒分 བཞི་པ་ནི། སོ་ཐར་ནི་དགེ་སློང་ལ་སོགས་པའི་གང་ཟག་བརྒྱད་ལ་ལྡན་ནོ། །ཅི་ཕྱི་རོལ་པ་ལ་སྡོམ་པ་མེད་དམ་ཞེ་ན། ཡོད་མོད་ཀྱི་སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་ནི་མེད་དེ་དེ་དག་ཐར་པ་དོན་དུ་གཉེར་དུ་ཟིན་ཡང་ལོག་པར་ལྟ་བ་ལ་སོགས་པས་ཉམས་པའི་ཕྱིར་དང་། ཁ་ཅིག །སྲིད་པའི་ཁྱད་པར་འགའ་ཞིག་ལ་ཐར་པར་སེམས་པས་སྲིད་པ་ལ་བརྟེན་པའི་ཕྱིར་དང་། གཏན་དུ་སྡིག་པ་ལས་སོ་སོར་ཐར་པ་མིན་པའི་ཕྱིར། སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་ཐོབ་ནས་མ་བཏང་བར་དུ་ད་ལྟར་བའི་རྣམ་རིག་མ་ཡིན་པ་དང་ལྡན་ལ། སྐད་ཅིག་དང་པོ་ཕྱིན་ཆད་འདས་པའི་རྣམ་རིག་མ་ཡིན་པ་དང་ཡང་ལྡན་ནོ། །མཛ

【現代漢語翻譯】 返回到前面所說的。正是爲了那個目的，才要如理作意。如果不是這樣，僅僅是無表色以放逸的方式存在，那麼即使是遺忘也不會破壞戒律。因此，經部師認為，以作意先行，然後承諾，從而使身語得到調伏，這是轉續的差別。轉續的差別在《俱舍論釋》中說：『由業所引發的先行作意，是產生田地的原因，這就是轉續。當它在其他地方產生時，就會完全轉變。能夠緊隨其後產生結果，這勝過其他的轉變，因此是轉續的差別。』例如，與取後有相連的作意。唯識宗則認為，戒律的自性是捨棄身語應斷之事的特殊作意，以及未被捨棄其習氣的相續。如果僅僅是作意，則不能持久；如果僅僅是習氣，那麼即使死亡之後仍然存在。在《業成就論》中說：『如果僅僅是作意成為身體的業，那麼對於心散亂和無心的人來說，如果沒有作意，那麼戒律和非戒律怎麼存在呢？』因為沒有捨棄特殊作意的習氣，所以戒律和非戒律都存在。之所以說『特殊』，是爲了將那些由戒律和非戒律的無表色所引發的作意區分開來。什麼是捨棄其習氣呢？就是如所承諾的那樣，成為捨棄和不捨棄之作意的因。什麼能捨棄它呢？就是那些引發捨棄戒律和非戒律之因的無表色所引發的作意，以及其他捨棄之因。 具足別解脫戒分 第四部分是：別解脫戒是比丘等八種人所具有的。難道外道沒有律儀嗎？有，但是沒有別解脫戒的律儀，因為他們雖然追求解脫，卻因為邪見等而退失，並且有些人認為某些存在的特殊狀態是解脫，因此依賴於存在，並且不能永遠從罪惡中解脫出來。獲得別解脫戒后，在沒有捨棄之前，具有現在的無表色，並且從第一個剎那之後，也具有過去的無表色。《俱舍論》中說：

【English Translation】 Returning to what was said earlier. It is precisely for that purpose that one engages in proper attention. If it were not so, and merely the unmanifest form existed in a lax manner, then even forgetfulness would not break the precepts. Therefore, the Sautrāntika school believes that by first generating intention and then making a commitment, thereby subduing body and speech, this is the distinction of transformation of continuity. The distinction of transformation of continuity is stated in the commentary on the Abhidharmakośa: 'The preceding intention caused by karma, which is the cause of producing the field, that is the continuity. When it arises elsewhere, it is completely transformed. That which is able to produce results immediately afterward surpasses other transformations, therefore it is the distinction of transformation of continuity.' For example, the intention associated with taking rebirth. The Cittamatra school, on the other hand, believes that the nature of precepts is the special intention of abandoning what should be abandoned by body and speech, along with the continuity of not abandoning its habitual tendencies. If it were merely intention, it would not be continuous; if it were merely habitual tendencies, then it would still exist even after death. In the Karmasiddhiprakarana, it says: 'If intention alone becomes the action of the body, then for those with scattered minds and those without minds, if there is no intention, then how do precepts and non-precepts exist?' Because the habitual tendencies of special intention have not been abandoned, precepts and non-precepts both exist. The reason for saying 'special' is to distinguish those intentions that are caused by the unmanifest forms of precepts and non-precepts. What is abandoning its habitual tendencies? It is, as promised, the cause of abandoning and not abandoning. What can abandon it? It is the intention caused by the unmanifest forms that cause the abandonment of precepts and non-precepts, and other causes of abandonment. The Section on Possessing the Prātimokṣa Precepts The fourth part is: The Prātimokṣa precepts are possessed by eight types of individuals, such as monks. Do non-Buddhists not have vows? They do, but they do not have the vows of the Prātimokṣa, because although they seek liberation, they are lost due to wrong views, etc., and some think that certain special states of existence are liberation, therefore they rely on existence, and they cannot be permanently liberated from sins. After obtaining the Prātimokṣa precepts, until they are abandoned, one possesses the present unmanifest form, and from the first moment onward, one also possesses the past unmanifest form. The Abhidharmakośa says:

---

ོད་དུ། སོ་སོར་ཐར་ 6-29b པ་ལྡན་པ་བརྒྱད། །སོ་སོར་ཐར་གནས་ཇི་སྲིད་དུ། །མ་བཏང་བར་རྟག་ད་ལྟར་གྱི། །རྣམ་རིག་མི་ལྡན་སྐད་ཅིག་མ། །དང་པོ་ཕྱིན་ཆད་འདས་པ་དང་། །ཞེས་སོ། ། 別解脫戒所得 ལྔ་པ་ལ། དགེ་སློང་གི་དང་། དགེ་ཚུལ་གྱི་དང་། དགེ་སློབ་མའི་དང་། དགེ་སློང་མའི་དང་། དགེ་བསྙེན་གྱི་དང་། བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཐོབ་པའི་རྒྱུ་དང་། སྤྱིར་དེ་དག་རྒྱུ་དང་སེམས་དང་ཡན་ལག་གང་ལས་ཐོབ་ཚུལ་ཏེ་བདུན་གྱི་ 比丘所得戒因 དང་པོ་ནི། ལུང་གཅིག་ལས་འཕྲོས་པའི་བཅུ་པ་ལས། མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་ནས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་འགྱུར་བ་བཅུ་སྟེ། སྟོན་པ་མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་ནས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་འགྱུར་བ་དང་། སངས་རྒྱས་མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་པ་དང་། ཆོས་མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་པ་དང་། མཁན་པོ་མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་པ་དང་། སློབ་དཔོན་མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་པ་དང་། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་འདོད་པ་མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་པ་དང་། བསྙེན་པར་རྫོགས་འདོད་ཀྱི་ཡོན་ཏན་མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་པ་དང་། ཡོངས་སུ་དག་པ་མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་པ་དང་། གསོལ་བ་མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་པ་དང་། ལས་མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་པ་རྣམས་སོ། །ཞེས་པའི་དོན་ལ་སྟོན་པ་མངོན་གྱུར་ནི། བླ་མ་རྣམས་ཀྱིས་དགེ་འདུན་མངོན་གྱུར་ལ་འཆད་དེ། དེ་ཡང་དབུས་དང་མཐའ་འཁོབ་ཏུ་བཅུ་དང་ལྔ་ཡན་ཆད་དུ་ཚོགས་པའི་གྲངས་ཚང་མཚན་ཉིད་ཁ་སྐོང་གི་ཆོས་དང་ལྡན་པ་མི་མཐུན་པ་གཉིས་དང་བྲལ་བའོ། ། རྒྱ་འདུལ་འཛིན་ཁ་སྐོང་དུ་འོས་པ་བཞིར་ལོངས་པས་ལས་ཐམས་ཅད་ལ་དབང་བའི་ཕྱིར།ཞུ་བར། ལྔའམ་ལྔ་ལས་ལྷག་པར་མཆིས་བཞིན་དུ་བཞིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་ན་རྫོགས་ཞེས་བགྱིའམ་མ་རྫོགས་ཞེས་བགྱི། རྫོགས་ཞེས་བྱ་ལ་འདས་པ་དང་བཅས་པར་རོ། །ཞེས་དང་། ས་གའི་ལྷས། གལ་ཏེ་བཞི་ནི་ལས་བརྗོད་མཁས། །ཞེས་སོགས་བཤད་པའི་ཕྱིར་ 6-30a རོ་ཞེས་འཛེར་ཏོ། །དེ་མི་འཐད་པ་ནི། ཞུ་བའི་དེ་ཡི་གེ་ཉམས་པ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀར་ལུང་དྲངས་པར། ལྔ་ལས་ལྷག་པར་མཆིས་བཞིན་དུ་ལྔས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་བགྱིས་ན་རྫོགས་ཞེས་བགྱིའམ་མ་རྫོགས་ཞེས་བགྱི། བཀའ་སྩལ་པ། རྫོགས་ཞེས་བྱ་ལ་འདས་པ་དང་བཅས་པར་རོ་ཞེས་སོགས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་དང་། ས་ག་ལྷའི་ལུང་དེ་བཞིའི་སྟེང་དུ་ལས་བྱེད་པ་པོ་བསྣན་དགོས་པ་ལ་དགོངས་སོ། །དེར་མ་ཟད་བཞིར་ལོངས་པས་ལས་ཐམས་ཅད་འགྲུབ་ན་ལས་སོ་སོ་ལ་དགེ་འདུན་གྲངས་ཐ་དད་གསུངས་པ་དོན་མེད་པར་འགྱུར་ཞིང་། བཞི་ལས་མེད་ན་གསངས་སྟོན་པ་སྐོ་བ་སོགས་ཀྱི་ལས་མི་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། ། སངས་རྒྱས་ནི་དེའི་སྐུ་གཟུགས་སོ། །ཆོས་ནི་ལུང་གི་ཆོས་སྨྲ་བ་མ་ཉམས། རྟོགས་པའི་ཆོས་སྒྲུབ་པ་མ་ཉམས། འབྲས་བུའི་ཆོས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་རྣམས་བསྒྲུབ་བྱའི་བློ་ཡུལ་དུ་གྱུར་པའོ། །མཁན་པོ་ནི་རྫོགས་ནས་ལོ་བཅུ་བར་

【現代漢語翻譯】 藏文：སོ་སོར་ཐར། 別解脫戒所得 具足別解脫戒律儀者八。 別解脫戒存在多久？ 在未捨棄之前，恒常保持當下。 不具足能知的心識剎那。 從最初直到過去。 如是說。 五、比丘所得戒因： 即獲得比丘戒、沙彌戒、式叉摩那戒、比丘尼戒、近事男戒、近住戒的因緣，以及一般而言，從何種因、心、支分獲得等七種情況。 比丘所得戒因 第一，出自《律藏》中『從一律所出之十事』：『顯現而受具足戒有十事，即導師顯現而受具足戒，佛顯現，法顯現，親教師顯現，軌範師顯現，欲受具足戒者顯現，欲受具足戒之功德顯現，完全清凈顯現，祈請顯現，羯磨顯現。』 其中，『導師顯現』，諸位上師解釋為僧眾顯現，即在中部和邊地，聚集十人或五人以上，具備圓滿具足的條件，遠離兩種不和合。因為《律藏》持律者具備四種圓滿的資格，可以進行一切羯磨。 請問：『如果明明有五人或五人以上，但由四人授具足戒，算是受了具足戒還是沒受？』回答：『算受了，但包含已逝者。』 薩迦拉（地名）神說：『如果四人精通羯磨。』等等，因為這樣說。 所以感到猶豫。這種說法不合理，因為請問的文字有誤，在《 टीका 》中引用的經文是：『明明有五人以上，如果由五人授具足戒，算是受了具足戒還是沒受？』佛陀回答：『算受了，但包含已逝者。』 而且，薩迦拉神的經文是指在四人的基礎上需要加上羯磨者。不僅如此，如果四人圓滿就能完成一切羯磨，那麼針對不同羯磨所說的不同僧眾人數就沒有意義了，而且如果只有四人，那麼迎請秘密導師等羯磨就無法完成。 佛陀是指佛像。法是指不衰退的教法，不衰退的證法，以及作為所證悟之心的涅槃果法。親教師是指受戒后十年。

【English Translation】 Tibetan: སོ་སོར་ཐར། The Acquisition of Individual Liberation Vows Eight who possess the Prātimokṣa (別解脫戒, individual liberation vow). For as long as the Prātimokṣa (別解脫戒, individual liberation vow) remains, Without abandoning it, always in the present moment, Without the moment of consciousness. From the beginning until the past. Thus it is said. Fifth: The causes for a Bhikṣu (比丘, monk) to obtain vows: That is, the causes for obtaining the vows of a Bhikṣu (比丘, monk), Śrāmaṇera (沙彌, novice monk), Śikṣamāṇā (式叉摩那, probationary nun), Bhikṣuṇī (比丘尼, nun), Upāsaka (近事男, male lay follower), and Upavāsa (近住, one-day vow), and in general, how they are obtained from causes, mind, and limbs, i.e., seven aspects. The causes for a Bhikṣu (比丘, monk) to obtain vows First, from the ten sections derived from one Vinaya (律藏, monastic discipline): 'There are ten ways to attain full ordination through manifestation: the teacher manifests and attains full ordination, the Buddha manifests, the Dharma manifests, the Upādhyāya (親教師, preceptor) manifests, the Ācārya (軌範師, instructor) manifests, the one who desires full ordination manifests, the qualities of the one who desires full ordination manifest, complete purity manifests, the request manifests, and the Karma (羯磨, ritual act) manifests.' Regarding the meaning of 'the teacher manifests,' the Lamas (上師, teachers) explain it as the Saṅgha (僧眾, monastic community) manifesting, that is, in the central and border regions, a gathering of ten or more than five, possessing the complete and perfect conditions, free from two kinds of discord. Because the Vinaya (律藏, monastic discipline) holders possess four complete qualifications, they have authority over all Karmas (羯磨, ritual acts). Question: 'If there are clearly five or more than five, but four ordain, is it considered ordained or not ordained?' Answer: 'It is considered ordained, but including the deceased.' Saga Lha (薩迦拉, place name) said: 'If four are skilled in reciting the Karma (羯磨, ritual act).' etc., because it is said so. Therefore, there is hesitation. This is unreasonable because the text of the question is flawed. In the Ṭīkā ( टीका , commentary), the quoted scripture is: 'If there are clearly more than five, if five ordain, is it considered ordained or not ordained?' The Buddha (佛陀) answered: 'It is considered ordained, but including the deceased.' Moreover, Saga Lha's (薩迦拉, place name) scripture refers to the need to add the performer of the Karma (羯磨, ritual act) on top of the four. Not only that, if four are complete and can accomplish all Karmas (羯磨, ritual acts), then the different numbers of the Saṅgha (僧眾, monastic community) mentioned for each Karma (羯磨, ritual act) would be meaningless, and if there are only four, then the Karma (羯磨, ritual act) of inviting the secret teacher, etc., cannot be accomplished. The Buddha (佛陀) refers to the Buddha (佛陀) image. The Dharma (法, teaching) refers to the Dharma (法, teaching) of scripture that does not decline, the Dharma (法, teaching) of realization that does not decline, and the Dharma (法, teaching) of the fruit of Nirvāṇa (涅槃, cessation) that becomes the object of the mind to be attained. The Upādhyāya (親教師, preceptor) is ten years after ordination.

---

མ་ཆད་དུ་ལོན་ཅིང་ལྔ་ཕྲུགས་དང་ལྡན་པ་ལ་མཁན་པོར་གསོལ་བ་བཏབ་ཅིང་ཁས་བླངས་པ་དང་ལྡན་པའོ། །སློབ་དཔོན་ནི་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་དང་ལྡན་ཅིང་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་དགེ་འདུན་གྱི་དབུས་སུ་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་བརྡ་སྤྲོད་པར་ནུས་པ་ལ་མཁན་པོས་གསོལ་བ་བཏབ་པའོ། །གསངས་ཏེ་སྟོན་པ་ནི་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་དང་ལྡན་ཅིང་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ། འགྲོ་བ་མ་ཡིན་པ་བཞི་དང་བྲལ་བ་དགེ་འདུན་གྱིས་གསོལ་བའི་ལས་ཀྱིས་བསྐོས་ཤིང་ཆགས་པའོ། །འདོད་པ་མངོན་གྱུར་ནི་ལུས་ཀྱི་རྟེན་ཉེས་མེད་ཀྱི་སྡོམ་པ་རྒྱུད་ལ་བསྐྱེད་པ་ལ། ཚིགས་སྔ་མ་རྣམས་སྔོན་དུ་སོང་ཞིང་ཆགས་པ་དང་ལྡན་ལ། གྲངས་ཚོགས་སུ་མ་ལོངས་པ། བསམ་པའི་རྟེན་བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་སྡོམ་པ་ལེན་པར་འདོད་པ་རྒྱུའི་ཀུན་སློང་། དངོས་གཞིའི་དུས་སུ་ཐོབ་ཤེས་ 6-30b ཀྱི་ནུས་པ་དང་ལྡན་ཅིང་མི་མཐུན་པའི་སེམས་མ་སྐྱེས་པ་ཡན་ལག་ངེས་པ་ལྔ་དང་བྲལ་བ་ཞིག་དགོས་ལ། དེ་ལྔ་དང་མ་བྲལ་ན་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་སྟེ་སྡིག་པའི་སེམས་དང་མ་བྲལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །མདོར་ན་དེ་ཐམས་ཅད་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་བསམ་པས་ཟིན་པ་སྟེ། མྱང་འདས་ཀྱི་བསམ་པ་མེད་པར་སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཡོ་བྱད་ནི་ཆོས་གོས་གསུམ་རུང་བ་ཚད་ལྡན་མཁན་པོའི་གསུང་གིས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་གནང་བ། གདིང་བ་ཆུ་ཚགས་རུང་བ་ཚད་ལྡན་དེས་གནང་བ། ལྷུང་བཟེད་རུང་བ་ཚད་ལྡན་དགེ་འདུན་ལ་བསྟན་ནས་དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་ཞིང་མཁན་པོའི་ཚིག་གིས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་གནང་བ་དང་ལྡན་པ། ལུས་ཀྱི་བྱད་ཀྱི་རྟགས་སྐྲ་དང་ཁ་སྤུ་བྲེག་ཅིང་མ་གནང་བའི་ཕྱོགས་མ་བྲེག་པ་ཁྲུས་བྱས་པས་ཁྱད་པར་དུ་བྱས་པ། མདོར་ན་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་རྟགས་ཆ་ལུགས་ལྡན་ལ་ཁྱིམ་པ་དང་མུ་སྟེགས་ཀྱི་རྒྱལ་མཚན་མི་འཆང་བའོ། །ཡོངས་སུ་དག་པ་ནི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་བར་ཆད་མེད་པ་སྟེ། དེ་ལ་གཏན་དུ་བ་དང་རེ་ཞིག་པ་གཉིས། དང་པོ་ལ། རྣམ་སྨིན་གྱི་སྒྲིབ་པ་ཅན་ངན་སོང་གསུམ་སྒྲ་མི་སྙན་པ། དེ་དང་མཚུངས་པ་ལྷ་དང་ལྷ་མིན།དེ་དག་མིར་སྤྲུལ་པ་དང་བཅས་པ། ལས་ཀྱི་སྒྲིབ་པ་ཅན་མཚམས་མེད་བྱས་པ། དེ་དང་རིགས་མཐུན་རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པ། མུ་སྟེགས་ཅན་ཞུགས་པ། དགེ་སློང་མ་སུན་ཕྱུང་བ། སྔོན་ལྟུང་བ་བྱུང་བ། ཉོན་མོངས་པའི་སྒྲིབ་པ་ཅན་ཟ་མ་མ་ནིང་། དེ་དང་རིགས་མཐུན་པ་མུ་སྟེགས་ཅན། བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་མི་ཤེས་པའོ། ། 沙彌所得戒因 གཉིས་པ་ནི། ལུས་དང་བསམ་པའི་སྒོ་ནས་ནར་མ་སོན་པ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པའམ་ལོན་ཀྱང་བསམ་པ་བརྟན་པོ་དང་མི་ལྡན་པའོ། ། ཉེས་མེད་ཀྱི་སྡོམ་པ་བསྐྱེད་པ་ལ་གནས་པའི་བར་ཆད་བུ་ཚ་ཕ་མའི་ 6-31a དབང་དུ་གྱུར་པ། བྲན་རྗེ་དཔོན་གྱི་དབང་དུ་གྱུར་པ། བུ་ལོན་ཅན་བདག་པོའི་དབང་དུ་གྱུར་པ་དེ་དག་གིས་འཕངས་པ་དང་བཅས་པ། ཁྱད་པར་

【現代漢語翻譯】 具足不缺減的五種條件：受比丘戒者，應禮請具足比丘戒的堪布，並得到堪布的應允。阿阇黎（梵文：ācārya，教師）應具足比丘戒，堪能圓滿戒律，能在僧團中宣說羯磨（梵文：karma，業）儀軌，並得到堪布的禮請。秘密教授者應具足比丘戒，堪能圓滿戒律，遠離四種非人（指非人道的眾生，如天、龍、夜叉等），由僧團通過羯磨法指定並安住於此職。顯現所欲是指在清凈的身體所依上生起戒律。先前的準備工作已經完成並具足，人數已滿。意樂所依是指從內心深處想要受戒的意願，這是受戒的根本動機。在正式受戒時，需要具備能理解所受戒律的能力，並且沒有產生與戒律相違背的念頭，遠離五種決定性的過失。如果不能遠離這五種過失，則無法生起戒律，因為沒有遠離罪惡之心。總之，所有這些都應以希求解脫的心來攝持，如果沒有希求解脫的心，則無法生起別解脫戒。 所需物品包括：三法衣（藏文：chos gos gsum），應合規且完整，經過堪布的加持和賜予。坐墊和濾水器（藏文：chu tshags），應合規且完整，由堪布賜予。缽（藏文：lhung bzed），應合規且完整，在僧團中展示後由僧團賜予，並經過堪布的加持和賜予。身體外形的標誌是剃除頭髮和鬍鬚，不剃除不應剃除的部分，並通過沐浴來區分。總之，應具備出家人的裝束，不應持有在家人和外道的標誌。 完全清凈是指沒有生起戒律的障礙，這分為永久性的障礙和暫時性的障礙兩種。第一種是永久性的障礙，包括：具有異熟果報的遮障，如三惡道（藏文：ngan song gsum，地獄、餓鬼、畜生）和聲音不悅耳的地方。與此相似的是天人和阿修羅（藏文：lha min）。包括這些人變化成的人。具有業的遮障，如造作五無間罪（藏文：mtshams med byas pa，殺父、殺母、殺阿羅漢、出佛身血、破和合僧）。與此相似的是以盜竊為生的人。加入外道者。污損比丘尼者。以前犯過墮罪者。具有煩惱的遮障，如雌雄同體的人。與此相似的是外道。不瞭解比丘戒者。 沙彌所得戒因 第二種是暫時性的障礙，包括：從身心方面來說，未成年或未滿二十歲，即使滿了二十歲，心智也不堅定。對於生起清凈戒律的障礙包括：子女受父母的控制。奴隸受主人的控制。負債者受債主的控制，這些都包括被禁止的情況。特別是

【English Translation】 It should be complete with five qualifications: The one who receives the Bhikshu vow should request a Khenpo (Tibetan: mkhan po, Abbot) who has the Bhikshu vow and be accepted by the Khenpo. The Acharya (Sanskrit: ācārya, teacher) should have the Bhikshu vow, be able to complete the precepts, be able to declare the Karma (Sanskrit: karma, action) ritual in the Sangha, and be requested by the Khenpo. The secret instructor should have the Bhikshu vow, be able to complete the precepts, be free from the four non-humans (referring to beings not in the human realm, such as gods, dragons, yakshas, etc.), and be appointed and reside in this position by the Sangha through the Karma method. Manifesting desire means generating precepts on a pure physical basis. The previous preparations have been completed and fulfilled, and the number of people is complete. The basis of intention refers to the intention to take vows from the bottom of one's heart, which is the fundamental motivation for taking vows. During the formal ordination, one needs to have the ability to understand the precepts being taken, and not generate thoughts that contradict the precepts, and be free from the five decisive faults. If one cannot be free from these five faults, one cannot generate precepts, because one has not abandoned the sinful mind. In short, all of these should be held by the mind of seeking liberation. Without the mind of seeking liberation, one cannot generate the Pratimoksha vow. The necessary items include: three Dharma robes (Tibetan: chos gos gsum), which should be compliant and complete, blessed and given by the Khenpo. The cushion and water strainer (Tibetan: chu tshags) should be compliant and complete, given by the Khenpo. The alms bowl (Tibetan: lhung bzed) should be compliant and complete, displayed in the Sangha and given by the Sangha, and blessed and given by the Khenpo. The physical appearance should be marked by shaving the hair and beard, not shaving the parts that should not be shaved, and distinguishing oneself by bathing. In short, one should have the attire of a renunciate and should not hold the symbols of householders and heretics. Complete purity means that there are no obstacles to generating precepts, which is divided into two types: permanent obstacles and temporary obstacles. The first is permanent obstacles, including: those with the obscuration of Vipaka (karmic result), such as the three evil realms (Tibetan: ngan song gsum, hell, hungry ghost, animal) and places where the sound is not pleasing. Similar to this are gods and Asuras (Tibetan: lha min). Including those people transformed from these beings. Those with the obscuration of karma, such as committing the five heinous crimes (Tibetan: mtshams med byas pa, killing father, killing mother, killing Arhat, shedding the blood of Buddha, breaking the harmony of the Sangha). Similar to this are those who live by theft. Those who join heretics. Those who defile Bhikshunis. Those who have previously committed offenses. Those with the obscuration of afflictions, such as hermaphrodites. Similar to this are heretics. Those who do not understand the Bhikshu vow. Causes for a novice monk to obtain precepts The second type is temporary obstacles, including: in terms of body and mind, being a minor or under twenty years old, and even if one is over twenty years old, one's mind is not firm. Obstacles to generating pure precepts include: children being controlled by their parents. Slaves being controlled by their masters. Debtors being controlled by their creditors, all of which include being prohibited. Especially

---

དུ་གྱུར་པའི་བར་ཆད་ནད་པ་དང་དེས་འཕངས་པ་དང་བཅས་པ། མཛེས་པའི་བར་ཆད་རིགས་ལ་སྐྱོན་ཆགས་པ་གདོལ་པ་ལ་སོགས་པ་དེས་འཕངས་པ་དང་བཅས་པ། ལུས་ལ་སྐྱོན་ཆགས་པ་ལ་དབྱིབས་དང་ཁ་དོག་གཉིས་ཏེ་ལག་རྡུམ་དང་སྐྲ་སེར་སོགས་དག་གིས་འཕངས་པ་རྣམས་སོ། །གསངས་སྟོན་གྱིས་ལྐོག་ཏུ་དྲིས་ནས་དགེ་འདུན་ལ་དག་པ་གོ་བར་བྱས་ཤིང་ལས་སློབ་ཀྱིས་གསོལ་བ་སྔོན་དུ་བཏང་ནས་དགེ་འདུན་གྱི་དབུས་སུ་བར་ཆད་དྲིས་པས་དག་པར་གྱུར་པ་ན་ཡོངས་སུ་དག་པའོ། །གསོལ་བ་ནི་སྦྱིན་པའི་ལས་ཐམས་ཅད་ལ་གསོལ་བ་བཏབ་པ་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས་པས་གང་ལས་སྡོམ་པ་ཐོབ་པར་འགྱུར་བའི་དགེ་འདུན་ལ་གསོལ་བ་ལན་གསུམ་དུ་བཏབ་པའོ། །ལས་ནི་གསོལ་བཞིའི་ལས་མི་གཡོ་ཞིང་བཞག་པར་མི་འོས་པས་བྱས་པ་སྟེ། དེའི་བརྗོད་པ་ཐ་མའི་ཆ་གསུམ་པ་ལ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་སྐྱེའོ། །དེས་ན་སྡོམ་པ་དེ་གཙོ་ཆེར་ལུས་ངག་གི་རྣམ་རིག་ལས་སྐྱེའོ། །མཇུག་ཆོག་དུས་བསྒོ་བ་དང་གདམས་ངག་བཅུ་གཅིག་བརྗོད་པ་དང་བཅས་པའི་སྒོ་ནས་བསྒྲུབ་པའོ། ། གཉིས་པ་ལ། ཡུལ་སངས་རྒྱས་ཆོས་སྔར་དང་འདྲ་ཞིང་། དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་ནི་གང་ཟག་ལས་འཐོབ་པས་དགེ་འདུན་དུ་མ་ལོངས་ཀྱང་ཆོ་ག་ལ་རབ་བྱུང་ཞུ་བའི་དུས་དགེ་འདུན་ལའོ། །མཁན་སློབ་སྔར་དང་འདྲ་བ་ལ་ལས་སློབ་ལ་དགེ་ཚུལ་གྱི་ཆོ་ག་བརྡ་སྤྲོད་ནུས་པ་ཞེས་སྦྱར། ལུས་རྟེན་ཚིགས་སྔ་མ་དགེ་བསྙེན་དང་རབ་བྱུང་སྔོན་དུ་སོང་བ་ཞེས་སྦྱར། ངེས་པ་ལྔ་བྲལ་གྱི་སྐབས་སུ་དགེ་ཚུལ་རང་གི་སྤང་བྱ་ཡན་ལག་བཅུ་པོ་ལས་འདི་བསྲུང་ 6-31b འདི་མི་བསྲུང་གི་ངེས་བྲལ་དགོས་སོ། །ཡོ་བྱད་ལ་བླ་གོས་མཐང་གོས་ལྷུང་བཟེད་གདིང་བ་ཆུ་ཚགས་རྣམས་མཁན་པོའི་ཚིག་གིས་གཏད་ཅིང་བསྐོན་པའོ། །ལུས་ཀྱི་བྱི་བྱད་སྔར་དང་འདྲའོ། །ཡོངས་དག་གི་སྐབས་སུ། ལུས་དང་ངག་སེམས་ཀྱི་སྒོ་ནས་ནར་མ་སོན་པ་ལོ་བདུན་མ་ལོན་པའམ་ལོན་ཀྱང་བྱ་རོག་སྐྲོད་མི་ནུས་པའོ། །བར་ཆད་སྔ་མ་དང་འདྲ་ལ་མཁན་པོས་དྲིས་ནས་དག་པར་རྟོགས་ཏེ་སློབ་དཔོན་ལ་དག་པར་བརྡ་སྤྲོད་པའོ། ། དེས་ན་རབ་བྱུང་དུ་བསྒྲུབ་པ་དང་། དགེ་ཚུལ་དུ་བསྒྲུབ་པའི་ཆོ་ག་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། རབ་བྱུང་ཞུ་ཞིང་མཁན་པོས་སྐྱབས་འགྲོ་རྩོམ་བྱེད་དུ་བྱས་ནས་རབ་ཏུ་དབྱུང་བའོ། །གཉིས་པ་ནི། མཁན་པོས་དེ་སྒྲུབ་ཀྱི་སློབ་དཔོན་ལ་གཏད། དེས་སྐྱབས་འགྲོ་རྩོམ་བྱེད་དུ་བྱས་ནས་དགེ་ཚུལ་དུ་བསྒྲུབ། མཐར་དུས་བསྒོ་བར་བྱ་ཞིང་བསླབ་པ་བརྗོད་པ་ཁས་བླངས་ཀྱི་ཚུལ་དུ་བྱའོ། ། 正學女所得戒因 གསུམ་པ་ནི། མངོན་དུ་གྱུར་པ་ཆ་མཐུན་དུ་བརྩི་སྟེ་སངས་རྒྱས་ཆོས་སྔར་དང་འདྲ། དགེ་འདུན་ཡུལ་དབུས་སུ་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པའི་དགེ་སློང་མ་བཅུ་གཉིས། མཐའ་འཁོབ་ཏུ་དྲུག་གི་ཚོགས་སུ་ཚང་བ་མི་མཐུན་པ་གཉིས་དང་བྲལ་བའོ། །མཁན་

【現代漢語翻譯】 障礙包括由疾病引起的障礙及其影響；由外貌缺陷引起的障礙，如殘疾、麻風病等及其影響；以及身體缺陷，包括形狀和顏色兩方面，如肢體殘缺、頭髮發黃等及其影響。通過秘密詢問並告知僧團已清凈，然後由羯磨阿阇梨（Karma Acharya）預先祈請，並在僧團中詢問是否存在障礙，如果確認清凈，則為完全清凈。祈請是所有佈施行為都必須預先進行的，因此要向將要獲得戒律的僧團祈請三次。羯磨是指不應動搖和擱置的四羯磨，即已完成的羯磨。通過最後陳述的第三部分，可以獲得比丘戒。因此，該戒律主要從身語的覺知中產生。最後，通過勸誡和唸誦十一條教誨來完成。 第二，所依對境佛法與之前相同。沙彌戒是從個人處獲得，因此即使僧團人數不足，在出家儀式時也需要僧團。堪布（Khenpo）和阿阇梨（Acharya）與之前相同，但羯磨阿阇梨需要能夠傳達沙彌戒的儀式。所依之身需要之前已受過近事男/女戒和出家戒。在遠離五種決定的情況下，沙彌自己需要決定守護或不守護十條應斷之支。資具包括三衣、缽、坐墊和濾水器等，由堪布以言語交付和穿戴。身體的清潔與之前相同。在完全清凈的情況下，從身語意方面來說，未成年是指未滿七歲或已滿七歲但無法驅趕烏鴉者。障礙與之前相同，由堪布詢問並確認清凈，然後告知阿阇梨已清凈。 因此，在出家和受沙彌戒的兩種儀式中，第一種是請求出家，並由堪布作為皈依的引導者來完成出家。第二種是堪布將此交付給羯磨阿阇梨，由他作為皈依的引導者來完成沙彌戒。最後，要進行勸誡，並以承諾的方式唸誦學處。 正學女所得戒因 第三，將已顯現的視為相似，所依對境佛法與之前相同。僧團的所依對境是在中部地區需要十二位比丘尼，在邊遠地區需要六位比丘尼，並且沒有兩種不和諧的情況。

【English Translation】 Obstacles include those caused by illness and its effects; obstacles caused by defects in appearance, such as disabilities, leprosy, etc., and their effects; and physical defects, including both shape and color, such as missing limbs, yellow hair, etc., and their effects. After secretly inquiring and informing the Sangha that it is pure, the Karma Acharya makes a preliminary request, and in the midst of the Sangha, asks if there are any obstacles. If it is confirmed to be pure, then it is completely pure. The request is necessary for all acts of giving, so a request is made three times to the Sangha from whom the vows will be received. Karma refers to the four karmas that should not be shaken or put aside, i.e., the karma that has been done. Through the third part of the final statement, the vows of a Bhikshu are obtained. Therefore, the vows mainly arise from the awareness of body and speech. Finally, it is accomplished through exhortation and reciting the eleven instructions. Secondly, the object of reliance, the Buddha Dharma, is the same as before. The Shramanera (novice monk) vows are obtained from an individual, so even if the Sangha is not complete, the Sangha is needed at the time of the ordination ceremony. The Khenpo and Acharya are the same as before, but the Karma Acharya needs to be able to communicate the Shramanera ordination ceremony. The basis of the body needs to have previously taken the Upasaka/Upasika (layman/laywoman) vows and the ordination vows. In the case of being free from the five determinations, the Shramanera himself needs to decide whether to protect or not protect the ten branches to be abandoned. The requisites include the three robes, the bowl, the mat, and the water strainer, which are given and worn by the words of the Khenpo. The cleanliness of the body is the same as before. In the case of complete purity, in terms of body, speech, and mind, a minor is one who is under seven years old or who is over seven years old but cannot drive away crows. The obstacles are the same as before, and the Khenpo asks and confirms that it is pure, and then informs the Acharya that it is pure. Therefore, in the two ceremonies of ordination and taking the Shramanera vows, the first is to request ordination, and the Khenpo completes the ordination as the guide of refuge. The second is that the Khenpo entrusts this to the Karma Acharya, who completes the Shramanera vows as the guide of refuge. Finally, exhortation should be given, and the precepts should be recited in the manner of making a promise. The cause of the vows obtained by a Shikshamana (probationary nun) Thirdly, considering what has manifested as similar, the object of reliance, the Buddha Dharma, is the same as before. The object of reliance of the Sangha is twelve Bhikshunis in the central region and six Bhikshunis in the remote region, and there are no two disharmonies.

---

མོ་རྫོགས་ནས་ལོ་བཅུ་གཉིས་ལོན། ལྔ་ཕྲུགས་དང་ལྡན། འཁོར་དང་འཁོར་མང་པོ་འཇོག་པའི་གནང་བ་ཐོབ་པ་ལ་མཁན་མོར་གསོལ་བ་བཏབ་ཅིང་ཁས་བླངས་པ་དང་ལྡན་པའོ། །སློབ་དཔོན་མ་དགེ་སློང་མའི་སྡོམ་པ་རྣམ་པར་དག་པ་དང་ལྡན་པ་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་བསླབ་པའི་ཚིག་གིས་ཆོ་ག་བརྡ་སྤྲོད་ནུས་པའོ། ། བསྒྲུབ་བྱ་ནི། ལུས་ཀྱི་རྟེན་ཁྱིམ་སོ་བཟུང་ནས་ལོ་བཅུ་ལོན་ཅིང་གཞོན་ནུ་མ་ཡིན་ན་ལོ་བཅོ་བརྒྱད་ལོན་པ། དགེ་ཚུལ་མ་ཡན་ཆད་ཐོབ་ལ་མ་ཉམས་པ་སྟེ་གཞན་སྔར་དང་འདྲ། བསམ་པའི་རྟེན་གྱི་སྐབས་སུ་ 6-32a བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་ནོད་པར་འདོད་པས་ཞེས་ཁ་སྤོའོ། །འདི་ལ་ཆོ་ག་ལས་ལོ་གཉིས་ཀྱི་བར་དུ་ཞེས་ཡོད་ཀྱང་། ལོ་གཉིས་ནས་དགེ་སློང་མ་བྱེད་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་གྱི་དོན་ལ་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་བླང་ཡང་དགོས་ལ་བསྲུང་ཡང་དགོས་ཏེ། ཇི་སྲིད་འཚོ་བའི་སྡོམ་པ་ཡིན་པ་ངེས་པ་ལྔ་བྲལ་ཡང་འདི་ལ་དགོས་སོ། །ཡོ་བྱད་དང་བར་ཆད་དྲི་བ་ནི་དགེ་ཚུལ་མའི་སྐབས་སུ་བྱས་པ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་ཆོག་གི་འདིར་མི་དགོས་ལ། གསོལ་བ་ནི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་གནང་བའི་ཕྱིར་གསོལ་བ་ལན་གསུམ་བཏབ་པ་ཡིན་ཅིང་།ལས་ནི་གསོལ་བ་དང་གཉིས་ཀྱི་ལས་མི་གཡོ་ཞིང་བཞག་པར་མི་འོས་པས་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་ནོ། །མཇུག་དུས་བསྒོ་བ་དང་། ཆོས་དྲུག་དང་རྗེས་མཐུན་གྱི་ཆོས་དྲུག་གི་བསླབ་པ་སྦྱིན་ནོ། ། 比丘尼所得戒因 བཞི་པ་ནི། མངོན་འགྱུར་བཅུ་དགེ་སློང་དང་ཕལ་ཆེར་འདྲ་ལ་དགེ་འདུན་ཕ་མ་གཉིས་ཀ་འཚོགས་དགོས་སོ། །མཁན་མོར་འོས་པ་དགེ་སློབ་མའི་སྐབས་དང་འདྲ། སློབ་དཔོན་མ་ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་ཀྱི་ལས་བྱེད་པའི་སློབ་དཔོན་མ་དང་གསངས་ཏེ་སྟོན་མ་གཉིས་ཏེ། དགེ་སློང་མའི་སྡོམ་ལྡན་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་གྱི་དབུས་སུ་ལས་ཆོག་བརྡ་སྦྱོར་ནུས་པ་དང་། གསངས་སྟོན་མ་འགྲོ་བ་མིན་པ་བཞི་དང་བྲལ་ཞིང་ལྐོག་ཏུ་བར་ཆད་དྲིས་ནས་ནང་དུ་འོང་བར་ཞུ་བ་ལ་མཁས་པའོ། །ལས་སློབ་ནི་གཉིས་ཀའི་དགེ་འདུན་གྱི་དབུས་སུ་ལས་ཆོག་བརྡ་སྤྲོད་ནུས་པའོ། །ཡོ་བྱད་ལ་ཤིང་ང་དཔུང་ཆད་དང་རྔུལ་གཟན་གཉིས་གོས་ལ་བསྣན་ཅིང་། ལུས་རྟེན་ཁྱིམ་སོ་བཟུང་བ་ལོ་བཅུ་གཉིས་ལོན་པའམ་གཞོན་ནུ་མ་ཉི་ཤུ་ལོན་པ། ཚིགས་སྔ་མ་གསུམ་བླངས་ཤིང་ཆགས་པ་དང་ལྡན་ལ་ཚོགས་སུ་མ་ལོངས་པ། །དག་པ་ལ་གསངས་སྟོན་མོས་ལྐོག་ཏུ་དྲིས་ནས་ 6-32b དགེ་འདུན་ལ་དག་པར་བརྡ་སྤྲད། ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་ཀྱི་ལས་བྱེད་མོས་དགེ་འདུན་མའི་དབུས་སུ་དྲིས། ལས་བྱེད་པས་གཉིས་ཀའི་དབུས་སུ་དྲིས་ནས་དག་པར་རྟོགས་པའོ། །མཇུག་ཏུ་ཐུན་མོང་མིན་པའི་ཕམ་པ་བཞི་བསྣན། གནས་ཤིང་དྲུང་དོར། ལྕི་བའི་ཆོས་བརྒྱད་བརྗོད། གཞན་དགེ་སློང་དང་འདྲ། 居士所得戒因 ལྔ་པ་ནི། འདིར་རབ་བྱུང་བྱེད་པའི་དབང་བཙན་དུ་བ

【現代漢語翻譯】 她圓滿十二歲，具備五種特徵，並且得到允許建立僧團和眾多眷屬，她向女堪布（Khenmo，比丘尼戒律導師）祈請並得到應允。阿阇梨尼（Slobponma，比丘尼戒師）必須具備清凈的比丘尼戒律，並且能夠通過教導之語來傳達儀軌。 受戒者必須是守護貞潔至少十年的女子，如果不是年輕女子，則必須年滿十八歲。她必須已經受持沙彌尼戒並且沒有違犯，其他條件與之前相同。在發心的基礎上，她應表達『想要接受學戒』的意願。 雖然儀軌中提到『兩年之間』，但這指的是在兩年後成為比丘尼的情況。實際上，她應該終身受持和守護這些戒律，因為這是終身戒律。即使沒有五種退戒情況，也必須遵守這些戒律。關於資具和障礙的提問，與沙彌尼的情況相同，這裡不需要重複。祈請是爲了請求授予學戒，因此要祈請三次。羯磨（Las，佛教儀式）是祈請和兩次羯磨，不應改變或省略，因此要授予學戒。最後，要給予教誡，並傳授六法和與之相應的六法。 比丘尼所得戒因 第四，顯現的十種情況與比丘幾乎相同，但需要比丘和比丘尼僧團同時集會。堪布（Khenpo，戒律導師）的資格與比丘尼學戒尼（Dgeslobma，準比丘尼）的情況相同。阿阇梨尼（Slobponma，比丘尼戒師）包括行梵行近住羯磨的阿阇梨尼和秘密教導者兩人。具備比丘尼戒律並適合補充戒律者，能夠在比丘尼僧團中傳達羯磨儀軌。秘密教導者應遠離四種非人，擅長秘密詢問障礙並引導進入。 羯磨阿阇梨（Lesslob，羯磨儀軌導師）應能在兩個僧團中傳達羯磨儀軌。資具方面，除了衣服外，還應增加木製臂托和汗巾。身體方面，必須是守護貞潔十二年的女子，或是年滿二十歲的年輕女子。她必須已經受持前三種戒律，並且具有慾望但尚未發生性行為。在清凈方面，秘密教導者應秘密詢問，並向僧團傳達清凈的資訊。行梵行近住羯磨者應在比丘尼僧團中提問。羯磨執行者應在兩個僧團中提問，以瞭解清凈的情況。最後，要增加四種不共的墮罪（Pham Pa，根本戒）。要安住並捨棄惡友。要宣說八重戒（Lci ba'i chos brgyad，八敬法）。其他方面與比丘相同。 居士所得戒因 第五，這裡強調出家的權力。

【English Translation】 She is fully twelve years old, possesses five characteristics, and has received permission to establish a sangha and many attendants. She petitions the Khenmo (female Khenpo, a monastic preceptor for nuns) and is granted permission. The Acaryini (Slobponma, a female teacher of nuns) must possess pure bhikshuni precepts and be able to convey the ritual through words of instruction. The candidate must be a woman who has maintained celibacy for at least ten years, or if not a young woman, must be at least eighteen years old. She must have already received the śrāmaṇerī (novice nun) precepts and not violated them, and other conditions are the same as before. Based on intention, she should express the desire 'to receive the precepts of learning'. Although the ritual mentions 'between two years', this refers to the situation of becoming a bhikshuni after two years. In reality, she should uphold and protect these precepts for life, because they are lifelong precepts. Even without the five conditions for renunciation, these precepts must be observed. The questions about requisites and obstacles are the same as in the case of a śrāmaṇerī, and do not need to be repeated here. The petition is to request the granting of the precepts of learning, so the petition should be made three times. The karma (Las, Buddhist ritual) is the petition and two karmas, which should not be changed or omitted, so the precepts of learning are granted. Finally, instructions should be given, and the six dharmas and the corresponding six dharmas should be taught. Causes for a Bhikshuni to Obtain Precepts Fourth, the ten manifest situations are almost the same as for a bhikshu, but both the bhikshu and bhikshuni sanghas must be assembled. The qualifications of the Khenpo (preceptor) are the same as in the case of a śikṣamāṇā (Dgeslobma, trainee nun). The Acaryini (teacher) includes the Acaryini who performs the karma of brahmacarya-upasthana (observing celibacy) and the secret instructor. One who possesses bhikshuni precepts and is suitable to supplement the precepts, is able to convey the karma ritual in the bhikshuni sangha. The secret instructor should be free from the four non-humans, and be skilled in secretly asking about obstacles and guiding them to enter. The karma Acarya (Lesslob, karma ritual teacher) should be able to convey the karma ritual in both sanghas. In terms of requisites, in addition to clothing, a wooden armrest and a sweat cloth should be added. In terms of body, she must be a woman who has maintained celibacy for twelve years, or a young woman who is twenty years old. She must have already received the first three precepts, and have desire but has not had sexual intercourse. In terms of purity, the secret instructor should secretly ask and convey the information of purity to the sangha. The one who performs the karma of brahmacarya-upasthana should ask in the bhikshuni sangha. The karma performer should ask in both sanghas to understand the situation of purity. Finally, the four uncommon defeats (Pham Pa, root vows) should be added. One should abide and abandon bad friends. The eight heavy precepts (Lci ba'i chos brgyad, eight heavy rules) should be spoken. Other aspects are the same as for a bhikshu. Causes for a Layperson to Obtain Precepts Fifth, here the power of ordination is emphasized.

---

ྱས་ནས་འགལ་རྐྱེན་བར་ཆད་སྔར་གྱི་རྣམས་དང་མི་ལྡན་པ། མཐུན་རྐྱེན་དགེ་བསྙེན་ཉིད་དུ་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་མཁན་པོའི་སྟ་གོན་དུ་གནས་པ། དེ་ཉིད་བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་འདོད་ལ། ཐོབ་པར་ཤེས་པའི་ནུས་ལྡན་ངེས་པ་ལྔ་དང་བྲལ་བའོ། །ཆོ་ག་ནི། སྐྱབས་འགྲོ་རྩོམ་བྱེད་དུ་བྱས་ནས་ཁས་ལེན་ལན་གསུམ་བྱས་པས་སྐྱེའོ། །མཇུག་ནི། བསླབ་པ་བརྗོད་པ་ཁས་བླངས་པའི་ཚུལ་གྱིས་བྱའོ། ། རབ་བྱུང་མི་བྱེད་པར་དགེ་བསྙེན་ལ་གནས་པ་ཡིན་ན་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་བར་ཆད་དང་མི་ལྡན་པ་ལ་སྐྱབས་འགྲོ་རྩོམ་བྱེད་དུ་བྱས་ཏེ་དགེ་བསྙེན་དུ་ཁས་བླངས་ནས་སྡོམ་པ་སྐྱེ་སྟེ། མདོ་ལས། མིང་ཆེན་འདི་ལྟར་ཁྱིམ་པ་གོས་དཀར་པོ་བགོས་པ་སྐྱེས་པ་ཕོའི་དབང་པོ་དང་ལྡན་པ་ཞིག་སངས་རྒྱས་དང་ཆོས་དང་དགེ་འདུན་ལ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་ཞིང་། བདག་དགེ་བསྙེན་དུ་བཟུང་དུ་གསོལ་ཞེས་ཚིག་ཏུ་སྨྲ་ན། འདི་ཙམ་གྱིས་དགེ་བསྙེན་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། འོ་ན་སྐྱབས་འགྲོ་ཁོ་ནས་དགེ་བསྙེན་དུ་འགྱུར་བར་འདོད་དམ་ཞེ་ན་ཉི་འོག་པ་རྣམས་འགྱུར་བར་འདོད་ལ། ཁ་ཆེ་བ་རྣམས་དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་པ་མེད་པར་དགེ་བསྙེན་དུ་མི་འགྱུར་རོ་ཟེར་རོ། ། འོ་ན་མདོའི་དོན་ཅི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། སྐྱོན་མེད་དེ། སྐྱབས་འགྲོ་བྱས་ནས་དགེ་བསྙེན་དུ་ཁས་བླངས་པས་སྡོམ་པ་ཐོབ་ཀྱང་ཕྱིས་བསླབ་པ་བརྗོད་པས་ཁས་ལེན་པའི་ 6-33a ཚུལ་གྱིས་བྱེད་པ་ཡིན་ཏེ། གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་དགེ་སློང་དུ་གྱུར་ཀྱང་གདམས་ངག་བརྗོད་པའམ་དགེ་ཚུལ་དུ་ཁས་བླངས་པས་སྡོམ་པ་ཐོབ་ཀྱང་བསླབ་པ་བརྗོད་པ་བཞིན་ནོ། །ཇི་སྐད་དུ། དགེ་བསྙེན་ཉིད་དུ་ཁས་བླངས་པ། །སྡོམ་པ་བསྟན་པ་དགེ་སློང་བཞིན། །ཅེས་སོ། ། འོ་ན་དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་པ་དང་ལྡན་ན་བསླབ་པའི་གཞི་སྣ་གཅིག་སྤྱོད་པ་དང་། གཉིས་བསྲུང་བ་ཕྱོགས་གཅིག་སྤྱོད་པ་དང་། གསུམ་བསྲུང་བ་ཕལ་ཆེར་སྤྱོད་པ་དང་། ལྔ་ཆར་བསྲུང་བ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་སྤྱོད་པ་ཞེས་པའི་ཁྱད་པར་ཅི་ཡིན་ཞེ་ན། དེ་ལ་བྱེ་སྨྲས། སྡོམ་པ་ཐམས་ཅད་ཐོབ་ཀྱང་གང་བསྲུང་བ་དེ་ལྡན་པ་ཡིན་ཅིང་མི་བསྲུང་བ་དེ་འཆལ་པ་ཡིན་ཟེར་རོ། །མཛོད་དུ། གལ་ཏེ་ཐམས་ཅད་བསྡམས་ཡིན་ན། །སྣ་གཅིག་སྤྱོད་སོགས་ཅི་ལྟ་བུ། །དེ་བསྲུང་བ་ལ་བསྲུང་ཞེས་གྲགས། །ཞེས་སོ། །དབྱིག་གཉེན་གྱིས། དེ་ནི་མདོའི་དོན་ལས་འདས་པ་ཡིན་ཏེ། ཚུལ་ཁྲིམས་ཉམས་ན་སྣ་གཅིག་སྤྱོད་པ་ལ་སོགས་ཞུ་བ་ཉིད་ཀྱང་མི་འཐད་ན་ལན་ལྟ་ཅི་སྨོས། དེས་ན་དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་པའི་ཚད་མི་ཤེས་པར་བསླབ་པའི་གཞི་དེ་ཙམ་ཞིག་བཟོད་པ་ལ་ཇི་ཙམ་གྱིས་ན་སྣ་གཅིག་སྤྱོད་པ་ལགས་ཞེས་སོགས་ཀྱི་ཞུ་བ་འཐད་དོ། །དེས་ན་སྣ་གཅིག་སོགས་བླངས་ནས་གང་བླངས་པ་དེ་བསྲུང་བ་སྣ་གཅིག་སྤྱོད་པ་སོགས་སུ་བཞག་གོ ། གལ་ཏེ་སྡོམ་པ་མེ

【現代漢語翻譯】 不再具有以前的違緣障礙，而是具備順緣，成為比丘堪布的準備狀態。從內心深處渴望，並且知道能夠獲得，遠離五種不確定因素。儀軌是：以皈依作為開始，承諾三次即可生起。結尾是：以講述學處並承諾的方式進行。 如果不受戒出家，而是安住于居士戒，那麼在不具備生起戒律的障礙的情況下，以皈依作為開始，承諾成為居士，即可生起戒律。如經中所說：『無論男女，身著白衣，具備男根，皈依佛、法、僧，並說：請您納我為居士。僅憑此，即成為居士。』 那麼，是否認為僅僅通過皈依就能成為居士呢？有些（持這種觀點），而喀什米爾人則說，沒有居士戒的受戒，就不能成為居士。 那麼，經文的意義是什麼呢？沒有過失。皈依之後承諾成為居士，即可獲得戒律，但之後要以講述學處並承諾的方式進行。就像通過四羯磨成為比丘，但也要講述教言或承諾成為沙彌，獲得戒律后也要講述學處一樣。正如所說：『承諾成為居士，受戒如比丘。』 那麼，如果具有居士戒，受持一條學處，守護兩條學處，受持一部分學處，守護三條學處，受持大部分學處，以及守護五條學處，完全受持，這些差別是什麼呢？對此，有部宗說：即使獲得了所有的戒律，守護哪條就具有哪條，不守護就屬於破戒。俱舍宗說：『如果守護一切，受持一條等又如何？守護它才稱為守護。』 世親菩薩說：『這超越了經文的意義。如果戒律破損，受持一條等請求都不合理，更何況回答呢？因此，不瞭解居士戒的程度，僅僅容忍那些學處，怎麼能問受持一條呢？』因此，受持一條等之後，守護所受持的，就被安立為受持一條等。 如果戒律沒有...

【English Translation】 Without the previous obstacles and possessing favorable conditions, being in the preparatory state of a Bhikshu (monk) preceptor. Desiring it wholeheartedly, knowing it can be obtained, and being free from the five uncertainties. The ritual is: starting with taking refuge, it arises by making three vows. The conclusion is: to be done by stating the precepts and making vows. If one does not ordain as a monk but remains a layperson, then without obstacles to generating vows, taking refuge as the beginning, vowing to be a layperson, the vows arise. As stated in the sutra: 'Whether male or female, wearing white clothes, possessing male faculties, taking refuge in the Buddha, Dharma, and Sangha, and saying: Please accept me as a layperson. By this alone, one becomes a layperson.' Then, is it thought that one becomes a layperson merely by taking refuge? Some (hold this view), while the Kashmiris say that without the vows of a layperson, one cannot become a layperson. Then, what is the meaning of the sutra? There is no fault. After taking refuge and vowing to be a layperson, one obtains the vows, but later it is done by stating the precepts and making vows. Just as one becomes a Bhikshu through the four karmas, but also needs to state the instructions or vow to be a Shramanera (novice monk), and after obtaining the vows, one also needs to state the precepts. As it is said: 'Vowing to be a layperson, receiving vows like a Bhikshu.' Then, if one possesses the vows of a layperson, what are the differences between observing one precept, guarding two precepts, observing one aspect of precepts, guarding three precepts, observing most precepts, and guarding all five precepts, fully observing them? To this, the Sarvastivadins say: Even if all the vows are obtained, whichever one guards, one possesses that, and whichever one does not guard, one is breaking the vows. The Abhidharmakosha says: 'If one guards all, then how about observing one, etc.? Guarding it is called guarding.' Vasubandhu says: 'This goes beyond the meaning of the sutra. If the precepts are broken, even the request to observe one, etc., is not reasonable, let alone the answer. Therefore, not knowing the extent of the layperson's vows, merely tolerating those precepts, how can one ask about observing one?' Therefore, after taking one, etc., guarding what is taken is established as observing one, etc. If the precepts are not...

---

ད་པའམ་མ་ཚང་བའམ་དགེ་བསྙེན་དུ་འགྱུར་ན་དགེ་སློང་དང་དགེ་སྦྱོང་དག་ཏུའང་འགྱུར་བར་མཚུངས་སོ་ཞེ་ན། ཇི་ལྟར་ན་དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་པ་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་གི་ཡན་ལག་ངེས་པ་ཡིན། སྟོན་པས་བཏགས་པའི་དབང་གིས་བཞག་གོ་ཞེ་ན། འོ་ན་དགེ་བསྙེན་ཉིད་ལ་སོགས་པའང་སྟོན་པས་བཏགས་ 6-33b པའི་དབང་གིས་སོ་སོར་ངེས་པར་འདོད་པར་གྱིས་ཤིག །དགེ་བསྙེན་ནི་སྡོམ་པ་མེད་པར་ཡང་སྐྱབས་གསུམ་འཛིན་པའི་དགེ་བསྙེན་ཞེས་བཏགས་ཀྱི་དགེ་སློང་དང་དགེ་སྦྱོང་ནི་དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ནོ། །ཁ་ཆེ་བ་རྣམས་ནི་དེ་མི་འདོད་དོ། །དགེ་བསྙེན་ལ་མི་ཚངས་སྤྱོད་མི་སྤོང་ལ་ལོག་གཡེམ་སྤོང་བ་ནི་ལོག་གཡེམ་དེ་གཞན་གྱི་ཆུང་མ་སུན་འབྱིན་པ་ཡིན་པ་དང་། གཞན་གྱིས་སྨད་པའི་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། ངན་སོང་གི་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། འཇིག་རྟེན་ན་ཤིན་ཏུ་སྨད་པའི་ཕྱིར་མི་ཚངས་སྤྱོད་ནི་དེ་ལྟ་བུ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། ཁྱིམ་པས་ལོག་གཡེམ་བསྡོམ་སླའི། མི་ཚངས་སྤྱོད་དཀའ་བས་མི་སྤྲོ་བར་འགྱུར་བ་དང་། འཕགས་པ་རྣམས་ཚེ་རབས་གཞན་དུ་མི་སྤྱོད་པའི་ཕྱིར་ལོག་གཡེམ་མི་བྱེད་པའི་སྡོམ་པ་ཐོབ་ཀྱི། མི་ཚངས་སྤྱོད་ནི་མ་ཡིན་པས་སློབ་པ་ཚེ་རབས་གཞན་དུ་གྱུར་པ་དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་པ་ལ་གནས་པ་མ་ཡིན་པར་འགྱུར་དུ་འོང་བས་དགེ་བསྙེན་ལ་ཡང་དེ་ཁོ་ན་ལས་བཟློག་པ་སྡོམ་པར་བཞག་གོ ། དགེ་བསྙེན་ཡིན་བཞིན་དུ་ཕྱིས་ཆུང་མ་ལེན་པར་བྱེད་ན་དེ་དག་གིས་དེ་ལས་སྡོམ་པ་ཐོབ་བམ་ཞེ་ན། ཉི་ཚེ་བའི་སྡོམ་པར་འགྱུར་དུ་འོང་བས་དེ་ལས་ཀྱང་ཐོབ་བོ། །དེ་དག་གི་སྡོམ་པ་ནི་བདག་ལོག་གཡེམ་སྤོང་ངོ་ཞེས་ཁས་ལེན་པ་བཞིན་སྡོམ་པ་ཐོབ་ཀྱི། རྒྱུད་འདི་ལ་མི་ཚངས་སྤྱོད་མི་བྱའོ་ཞེས་ཁས་མི་ལེན་པ་དེ་ལས་ཀྱང་ལོག་གཡེམ་གྱི་ཡན་ལག་ཁོ་ནའི་སྡོམ་པ་ཐོབ་ཀྱི་མི་ཚངས་སྤྱོད་ནི་མ་ཡིན་པས་དེ་ལས་སྡོམ་པ་ཉམས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །རྫུན་སྤོང་བ་བསླབ་པའི་ཡན་ལག་ཏུ་བཞག་གི་ཕྲ་མ་ལ་སོགས་མ་བཞག་པ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། རྫུན་སྨྲ་ཤིན་ཏུ་སྨད་ཕྱིར་དང་། །སླ་ཕྱིར་མི་བྱེད་ཐོབ་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་པའི་རྒྱུ་མཚན་གསུམ་གྱི་ཕྱིར་དང་། བསླབ་པ་ཐམས་ 6-34a ཅད་འདས་ནས་དྲི་བར་བྱ་བ་ལ་བདག་གིས་དེ་ལྟ་བུ་མ་བྱས་སོ་ཞེས་རྫུན་དུ་སྨྲ་བར་ཐལ་བས་དེ་དགག་པའི་ཕྱིར་རྫུན་སྨྲ་ལས་བཟློག་པར་བཤད་དོ། །བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཆང་སྤོང་བ་ནི། ཆང་གིས་སྨྱོས་ན་ཡན་ལག་གཞན་ཡང་མི་བསྲུང་བར་འགྱུར་བས་དེ་དགག་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆང་འཐུང་བ་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བར་གང་གིས་ཤེས་ཤེ་ན། རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བའི་མཚན་ཉིད་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ནི་སེམས་ཉོན་མོངས་པ་ཅན་ཁོ་ནས་སྤྱོད་པ་ཡིན་ལ། ཆང་ནི་ཇི་སྲིད་མྱོས་པར་མི་འགྱུར་བ་དེ་སྲིད་གཉེན་པོའི་བློ་ཁོ་ནས་བ

【現代漢語翻譯】 如果成為居士，無論是圓滿還是不圓滿，是否也同樣會成為比丘和沙彌呢？如果這樣問，那麼居士的戒律等，其支分是如何確定的呢？如果說是由於佛陀的安立而確定的，那麼，居士等也應該承認為是由佛陀的安立而各自確定的。居士即使沒有戒律，也可以被安立為受持三皈依的居士，但比丘和沙彌則不是這樣。克什米爾人並不這樣認為。居士不捨棄非梵行，只捨棄邪淫，是因為邪淫是破壞他人妻子的行為，是他人譴責的原因，是墮入惡趣的原因，也是世間所極度譴責的。而非梵行則不是這樣。而且，在家居士容易戒除邪淫，難以戒除非梵行，因此不會樂於受持。聖者們在來世不會行非梵行，因此獲得不邪淫的戒律，而非非梵行。如果學處在來世改變，那麼居士的戒律就無法安住，因此對於居士來說，也安立了與此相反的戒律。如果有人在成為居士之後娶妻，那麼他們是否能從此獲得戒律呢？因為會成為暫時的戒律，所以也能從此獲得。他們的戒律就像承諾『我捨棄邪淫』一樣獲得戒律，但如果他們不承諾『我不會行非梵行』，那麼只能從此獲得捨棄邪淫的支分戒律，而非非梵行，因此他們的戒律不會因此而退失。將不妄語安立為學處的支分，而不安立離間語等，是因為，正如所說：『妄語極可憎，易犯故不為，能得故遮止。』這是因為這三個原因。而且，如果超越一切學處而被提問，就會陷入虛妄地說『我沒有做過那樣的事』的過失，爲了遮止這一點，所以宣說了遮止妄語。佛制定的過失是捨棄飲酒，這是因為如果因飲酒而昏醉，就會無法守護其他支分，爲了遮止這一點。 誰知道飲酒是佛制定的過失呢？因為沒有自性罪的體性。自性罪是僅僅由煩惱心所造作的行為，而飲酒只要沒有達到昏醉的程度，就僅僅是由對治的智慧所造作的。

【English Translation】 If one becomes a Upāsaka (lay Buddhist practitioner), whether complete or incomplete, would they also become a Bhikṣu (monk) and Śrāmaṇera (novice monk)? If asked in this way, how are the precepts of a Upāsaka determined? If it is said that they are determined by the establishment of the Buddha, then the Upāsaka and others should also be acknowledged as being individually determined by the establishment of the Buddha. A Upāsaka, even without precepts, can be established as a Upāsaka who upholds the Three Refuges, but this is not the case for Bhikṣus and Śrāmaṇeras. The Kashmiris do not think so. A Upāsaka does not abandon non-celibacy, but only abandons sexual misconduct, because sexual misconduct is the act of violating another's wife, is a cause for others' condemnation, is a cause for falling into the lower realms, and is extremely condemned in the world. Non-celibacy is not like this. Moreover, it is easy for a householder to abstain from sexual misconduct, but difficult to abstain from non-celibacy, so they would not be happy to undertake it. The noble ones do not engage in non-celibacy in future lives, so they obtain the precept of not engaging in sexual misconduct, but not non-celibacy. If the training changes in future lives, then the precepts of the Upāsaka would not be able to abide, so for the Upāsaka, precepts contrary to this are also established. If someone takes a wife after becoming a Upāsaka, do they obtain precepts from this? Because it would become a temporary precept, they can also obtain it from this. Their precept is obtained like making the promise 'I abandon sexual misconduct,' but if they do not promise 'I will not engage in non-celibacy,' then they can only obtain the precept of abandoning the branch of sexual misconduct from this, but not non-celibacy, so their precept is not lost from this. The reason for establishing not lying as a branch of the training, but not establishing tale-bearing and so on, is because, as it is said: 'Lying is extremely detestable, easy to commit, therefore not done, prohibited because it can be obtained.' This is because of these three reasons. Moreover, if one is asked after transgressing all the trainings, one would fall into the fault of falsely saying 'I have not done such a thing,' in order to prevent this, the prohibition of lying is explained. The fault established by the Buddha is abandoning alcohol, this is because if one becomes intoxicated by alcohol, one will not be able to protect other branches, in order to prevent this. How does one know that drinking alcohol is a fault established by the Buddha? Because it does not have the nature of an intrinsic fault. An intrinsic fault is an action committed solely by a mind with afflictions, while drinking alcohol, as long as it does not reach the point of intoxication, is solely an action committed by an antidote wisdom.

---

ཏུང་ནུས་སོ། །མྱོས་པར་འགྱུར་བ་ཡིན་པར་ཤེས་ནས་འཐུང་བའི་སེམས་དེ་ཉིད་ཉོན་མོངས་པ་ཅན་ཡིན་ལ། གང་མྱོས་པར་མི་འགྱུར་བའི་དྲོད་རིག་ནས་འཐུང་བ་དེ་ཉིད་ཉོན་མོངས་པ་ཅན་མིན་ནོ། ། ཁ་ཆེའི་འདུལ་འཛིན་རྣམས་ན་རེ། ཆང་ནི་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡིན་ཏེ། ནད་པ་ལ་བཅས་པ་མཐའ་དག་གནང་ནས་ཆང་མ་གནང་བའི་ཕྱིར་དང་། འཕགས་པ་རྣམས་ཚེ་འཕོས་ནས་ཀྱང་མི་སྤྱོད་པའི་ཕྱིར་དང་། ལུས་ཀྱི་ཉེས་སྤྱོད་དུ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། ། ཆོས་མངོན་པ་བ་ན་རེ། ནད་པ་ལ་ཚོད་མ་ཟིན་པར་ཐལ་བ་སྤང་བའི་ཕྱིར་བཀག་ལ། འཕགས་པ་རྣམས་ནི་ངོ་ཚ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་དང་། དེས་དྲན་པ་ཉམས་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར་མི་གསོལ་ཏེ་དུག་བཞིན་ནོ། །ལུས་ཀྱི་ཉེས་སྤྱོད་དུ་གསུངས་པ་ནི་བག་མེད་པའི་གནས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་གསུངས་ཏེ། དེ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་འདི་ལ་བག་མེད་པའི་གནས་སུ་གསུངས་ཀྱི་གཞན་ལ་མ་གསུངས་སོ། །ཧ་ཅང་ཀུན་ཏུ་བསྟེན་པས་ངན་འགྲོར་འགྲོ་བར་གསུངས་པ་ནི། དེའི་ཞར་ལས་མི་དགེ་བའི་རྒྱུན་ཡང་དང་ཡང་དུ་འབྱུང་བ་འཇུག་པས་ངན་སོང་གི་ལས་འཕེན་པའམ་འཇུག་པ་ཐོབ་པའི་ཕྱིར་དེ་ལ་དགོངས་སོ། །ཇི་ 6-34b སྐད་དུ། ལོག་གཡེམ་ཤིན་ཏུ་སྨད་ཕྱིར་དང་། །སླ་ཕྱིར་མི་བྱེད་ཐོབ་ཕྱིར་རོ། །སྡོམ་པ་ཇི་ལྟར་ཁས་བླངས་བཞིན། །འཐོབ་ཀྱི་རྒྱུད་ལས་མ་ཡིན་ནོ། །བསླབ་པ་ཐམས་ཅད་འདས་གྱུར་ན། །རྫུན་དུ་ཐལ་བར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། །བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ། །མྱོས་འགྱུར་ལས་གཞན་བསྲུང་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོ། ། 齋戒所得戒因 དྲུག་པ་ནི། སེམས་ཙམ་པ་ནི། བསམ་པ་མ་ཉམས་ཙམ་ལས་སྐྱེ་བར་འདོད་ལ། བྱེ་སྨྲས་ནི། གླིང་གསུམ་གྱི་སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་ལ་བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་སྐྱེའི་གཞན་ལ་མི་སྐྱེ་བས་ཀླུ་ལ་བསྙེན་གནས་ཡོད་པ་སོགས་གསུངས་པ་ནི་ལེགས་སྤྱད་ཙམ་ལ་དགོས་པར་འདོད་དོ། །འབོགས་པ་པོ་ཡང་དགེ་སློང་མེད་རུང་གཞན་གྱིས་ཀྱང་རུང་བར་འདོད་ལ། ལུང་ལས་ཀྱང་། ཁྱིམ་བདག་མགོན་མེད་ཟས་སྦྱིན་གྱིས་བསྙེན་གནས་ཕོག་པའང་བཤད་དོ། །ལེན་པ་ན། དམའ་བར་ཙོག་པུར་འདུག །པུས་མོ་བཙུགས། ཐལ་མོ་བསྣོལ་བའམ་སྦྱར་ཏེ། ནད་པ་ཡིན་ན་སྤྱོད་ལམ་གང་བདེས་སོ། །གུས་པས་འབོགས་པ་པོའི་ཚིག་རྫོགས་པའི་རྗེས་སུ་བཟླས་པས་གཞན་ཁོ་ན་ལས་བླང་བར་བྱའོ། །མ་གུས་པ་དང་འབོགས་པ་པོའི་ཚིག་དང་མཉམ་པོའམ་སྔར་སྨྲས་ན་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བར་འགྱུར་རོ། །རྒྱན་ནར་མས་ནི་མཚར་མཛེས་སུ་ཧ་ཅང་བརྒྱན་པར་མི་བྱེད་པའི་ཕྱིར་འབོགས་མི་དགོས་ལ། རྒྱན་སོ་མས་མ་བརྒྱན་པར་ནངས་པར་ཉི་མ་མ་ཤར། ཟས་མ་ཟོས་གོང་དུ་སང་ཉི་མ་མ་ཤར་བར་དུ་ཡན་ལག་ཐམས་ཅད་ཚང་བར་བླང་བར་བྱའི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བ་དང་བདག་ཉིད་ལས་ནི་མ་ཡིན་ཏེ་གཞན་གནས་ལ་བལྟོས་པས་ན་རྐྱེན་ཡོད་ཀྱང་མི་འདའ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལས་གཞན་

【現代漢語翻譯】 飲酒方面：如果知道飲酒會使人醉而飲用，那麼這種心態本身就是一種煩惱。如果知道飲酒不會使人醉而飲用，那麼這種心態就不是煩惱。 克什米爾的持律者說：『酒本身就是一種過失，因為對於病人，所有的藥物都可以給予，唯獨酒不可以；聖者們即使去世了也不會享用；並且經典中說這是身體的邪行。』 經部宗說：『禁止給病人酒，是爲了避免無節制地過量飲用。聖者們因為具有羞恥心，並且爲了避免因酒而喪失正念，所以不飲用，視酒如毒藥。經典中說這是身體的邪行，是因為它是放逸的根源。』因此，經典中說酒是放逸的根源，而不是其他。經典中說過度飲酒會導致墮入惡趣，這是因為飲酒會反覆引發不善業，從而導致投生惡趣或獲得墮入惡趣的機會，所以這樣說。 如經中所說：『邪淫因其極度可恥，且易於犯戒，故應斷除，以期獲得解脫。無論如何受持戒律，都不能從自相續之外獲得。如果違犯了所有的學處，就會變成虛妄。制定戒律是爲了守護不犯因醉酒而導致的過失。』 六、關於齋戒的戒體：唯識宗認為，只要意念不退失，戒體就會產生。有部宗認為，只有贍部洲、東勝身洲和西牛貨洲的男女才能生起近住戒的戒體，其他眾生不能生起。因此，經典中所說的龍族可以受持近住戒，只是爲了讚歎其善行。說法者認為，即使沒有比丘，其他人也可以傳授近住戒。律經中也說，居士瑪嘎達（Magadha）用食物供養來傳授近住戒。 受戒時，應卑下地蹲坐，雙膝著地，合掌或交叉。如果是病人，則採取任何舒適的姿勢。以恭敬心重複傳戒者說完的話，必須從他人處受戒。如果不恭敬，或者與傳戒者同時說話，或者先於傳戒者說話，則不會生起戒體。對於佩戴舊飾品的人來說，因為不會過度裝飾，所以不需要傳戒。對於沒有佩戴新飾品的人來說，在第二天日出之前，在沒有進食之前，必須圓滿受持所有的支分戒。如果支分戒不圓滿，或者自己受戒，則不能獲得戒體，因為受戒依賴於他人，即使有障礙也不會退失。除此之外

【English Translation】 Regarding drinking: If one knows that drinking will cause intoxication and drinks, then that very mind is a defilement. If one knows that drinking will not cause intoxication and drinks, then that very mind is not a defilement. The Vinaya holders of Kashmir say: 'Wine is a fault by its very nature, because for a sick person, all medicines may be given, but not wine; and the noble ones do not partake of it even after they have passed away; and because it is said to be a bodily misdeed.' The Abhidharma masters say: 'Wine is forbidden to the sick to avoid excessive indulgence without restraint. The noble ones do not partake of it because they possess shame and to avoid losing mindfulness due to it, considering it like poison. It is said to be a bodily misdeed because it is a place of heedlessness. Therefore, it is said to be a place of heedlessness in this context, but not in others. It is said that excessive indulgence leads to going to the lower realms because the continuous stream of non-virtue arises again and again from it, causing the projection of the deeds of the lower realms or obtaining the opportunity to enter them, hence that is what is intended.' As it is said in the scripture: 'Because sexual misconduct is extremely reprehensible and easy to commit, it should be abandoned in order to attain liberation. No matter how one takes vows, one cannot obtain them from outside one's own mindstream. If all the precepts are violated, it will become false. The precepts are established to protect against faults caused by intoxication.' Sixth, regarding the cause of the precepts of fasting: The Cittamatrins (Mind-Only School) believe that it arises as long as the intention is not lost. The Vaibhashikas (Sarvastivada School) believe that only men and women of Jambudvipa (Southern Continent), Purvavideha (Eastern Continent), and Aparagodaniya (Western Continent) can generate the precepts of the Upavasatha vow, and others cannot. Therefore, the statement that nagas (serpent beings) can observe the Upavasatha vow is intended only to praise their virtuous conduct. The one who bestows the vow believes that even without a bhikshu (monk), others can bestow it. The Sutra also says that the householder Magadha bestowed the Upavasatha vow by offering food. When taking the vow, one should sit humbly in a squatting position, with knees on the ground, and palms joined or crossed. If one is sick, one may adopt any comfortable posture. With reverence, one should repeat the words of the one bestowing the vow after they have finished speaking. One must take the vow from another person. If one is not respectful, or speaks at the same time as the one bestowing the vow, or speaks before them, the precepts will not arise. For those wearing old ornaments, there is no need to bestow the vow, as they will not excessively adorn themselves. For those not wearing new ornaments, before sunrise on the following day, before eating, one must fully take all the branches of the vow. If the branches are not complete, or if one takes the vow oneself, it is not valid, because taking the vow depends on others, and even if there are obstacles, it will not be lost. Other than that

---

དུ་མནོས་པ་ནི་ལེགས་སྤྱད་ཙམ་དུ་འགྱུར་གྱི་བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པར་མི་འགྱུར་རོ། །དེ་ལྟར་བྱས་ན་ཤན་པ་དང་བྱི་བྱེད་པའི་ཉིན་མཚན་གྱི་བསྙེན་གནས་ཀྱང་ 6-35a འབྲས་བུ་ཡོད་པར་འགྱུར་རོ། །གང་གིས་ཚེས་བརྒྱད་ལ་བསྙེན་གནས་ལ་རྟག་ཏུ་གནས་པར་བྱའོ། །ཞེས་ཁས་བླངས་པ་དེ་ཟས་ཟོས་ནས་ཀྱང་ནོད་པར་བྱའོ། །འདིས་དགྲ་བཅོམ་པ་དག་དང་ཉེ་བར་གནས་པར་བྱེད་པས་བསྙེན་གནས་ཏེ་དེ་དག་གི་རྗེས་སུ་སློབ་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་དག་འདི་ཇི་སྲིད་འཚོ་བའི་སྡོམ་པ་དང་ཉེ་བར་གནས་པས་བསྙེན་གནས་སོ་ཟེར་རོ། །དགེ་རྩ་ཆུང་ངུ་རྣམས་ཀྱི་དགེ་བའི་རྩ་བ་གསོས་འདེབས་པའི་ཕྱིར་གསོ་སྦྱོང་ངོ་། །ཡན་ལག་བརྒྱད་ནོད་པ་ནི། དང་པོ་བཞི་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་སྤངས་ཏེ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཡན་ལག་གོ། ཆང་སྤོང་བ་བག་ཡོད་ཀྱི་ཡན་ལག་སྟེ་ཆང་འཐུངས་ན་ཚུལ་ཁྲིམས་རྫོགས་ཀྱང་བག་མེད་པར་ཐལ་བའི་ཕྱིར་དང་། ལྷག་མ་གསུམ་ནི་བརྟུལ་ཞུགས་ཀྱི་ཡན་ལག་སྟེ་སྐྱོ་བའི་རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཆང་འཐུངས་ན་བྱ་བ་དང་བྱ་བ་མ་ཡིན་པའི་དྲན་པ་ཉམས་པར་འགྱུར་ལ། ཁྲི་སྟན་ཆེ་མཐོ་དང་གར་སོགས་བསྟེན་པས་དྲེགས་པར་འགྱུར་ཞིང་དྲེགས་པས་ཚུལ་འཆལ་ཐག་མི་རིང་བའི་ཕྱིར་དང་། དུས་མིན་གྱི་ཟས་སྤངས་ཤིང་དུས་སུ་ཟ་བས་ནི་བསྙེན་གནས་ཀྱི་དྲན་པ་དང་སྐྱོ་བའི་དྲན་པ་ཉེ་བར་གནས་པར་འགྱུར་གྱི། དེ་མེད་ན་དྲན་པ་དང་སྐྱོ་བ་གཉིས་ཀ་མེད་དོ། ། འདིར་ཁ་ཅིག །དུས་མིན་གྱི་ཟས་སྤོང་བ་ཁོ་ན་བསྙེན་གནས་ཡིན་གྱི་གཞན་རྣམས་ནི་དེའི་ཡན་ལག་ཡིན་པས་གར་སོགས་ཕྲེང་སོགས་ཡན་ལག་གཉིས་སུ་བྱས་སོ་ཟེར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་དུས་མིན་གྱི་ཟས་སྤོང་བ་བཀའ་སྩལ་ནས། ཡན་ལག་བརྒྱད་པ་འདིས་བདག་འཕགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་དེ་དག་གི་བསླབ་པ་ལ་རྗེས་སུ་སློབ་བོ། །རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་བོ། །རྗེས་སུ་བགྱིད་དོ་ཞེས་པའི་ཚིག་མི་རུང་བར་འགྱུར་རོ། ། འོ་ན་ཡན་ལག་བརྒྱད་པོ་འདི་གང་གི་ཡིན་པའི་བསྙེན་གནས་གཞན་ 6-35b དེ་གང་ཞིག་ཡིན། བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་ན་རེ། འདུས་པའི་ཡན་ལག་རྣམས་ཡན་ལག་ཡིན་ལ། ཤིང་རྟའི་ཡན་ལག་དང་དཔུང་གི་ཚོགས་ཡན་ལག་བཞི་པའམ་ཕྱི་མ་ཡན་ལག་ལྔ་པ་ཇི་ལྟ་བར་བསྙེན་གནས་ཡན་ལག་བརྒྱད་པའང་དེ་དང་འདྲ་སྟེ། དུས་མིན་གྱི་ཟས་སྤོང་བ་ནི་བསྙེན་གནས་ཀྱང་ཡིན་ལ་བསྙེན་གནས་ཀྱི་ཡན་ལག་ཀྱང་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །འདི་དགེ་བསྙེན་རྣམས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་ཡིན་པས་དགེ་བསྙེན་ཁོ་ན་ལ་ཡོད་ཀྱི་གཞན་ལ་མེད་དམ་ཞེ་ན་མིན་ཏེ། གཞན་གྱིས་ཀྱང་སྐྱབས་འགྲོ་སྔོན་དུ་འགྲོ་བས་ནོད་ན་སྐྱེ་ཡི་སྐྱབས་སུ་མ་སོང་བ་ལ་བསྙེན་གནས་མི་སྐྱེ། ལེན་པོ་དང་འབོགས་པོས་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བར་མ་ཤེས་ཀྱང་ལོག་ཞུགས་ཀྱི་བསམ་པ་མེད་ན་སྐྱེ་ལ་ཡོད་ན་མི་སྐྱེའོ། །དེས་ན་བསྙེ

【現代漢語翻譯】 如果只是接受（八關齋戒）的形式，那隻會變成一種善行，而不會成為真正的齋戒律儀。如果那樣做，屠夫和清道夫的日夜齋戒也會有果報。無論誰承諾在每月的初八日持守齋戒，即使在飯後也應該接受。這被稱為齋戒，因為它使人接近阿羅漢（梵文：Arhat，含義：應供），並效仿他們。另一些人說，這被稱為齋戒，因為它接近於終身持守的戒律。爲了滋養微小的善根，所以稱為布薩（梵文：Poṣadha，含義：增長）。 接受八支分：前四支是捨棄自性罪，即戒律的支分。捨棄飲酒是謹慎的支分，因為即使持戒圓滿，飲酒也會導致放逸。剩餘的三支是苦行的支分，因為它們與厭離相符。如果飲酒，就會失去對該做和不該做之事的記憶。沉溺於高床華座和歌舞等會使人傲慢，而傲慢離破戒不遠。不非時食，在正時食用，能使人憶念齋戒和厭離。如果沒有這些，就會失去憶念和厭離。 這裡有些人說：『只有不非時食才是齋戒，其他的都是它的支分。』因此，歌舞等和花鬘等被分為兩個支分。如果那樣，佛陀開示說：『通過這八支分，我效學、修行、實踐那些聖者阿羅漢的教導。』這句話就不恰當了。 那麼，這八支分是屬於哪種齋戒的呢？另一種齋戒是什麼呢？分別說者（梵文：Vaibhāṣika，含義：分別論者）說：『聚集的支分是支分，就像戰車的支分和軍隊的四個部分，或者後來的五個部分一樣。八支齋戒也是如此，不非時食既是齋戒，也是齋戒的支分。』 如果這是居士（梵文：Upāsaka，含義：近事男/女）的布薩，那麼它只存在於居士身上，而不存在於其他人身上嗎？並非如此。如果其他人也以皈依為前提來接受，它就會產生。如果沒有皈依，就不會產生齋戒。即使受戒者和傳戒者不瞭解皈依，如果沒有邪見，它也會產生；如果有邪見，它就不會產生。因此，齋戒……

【English Translation】 If one merely adopts the form (of the eight precepts), it will only become a virtuous act and not a true observance of the precepts. If that were the case, even the day and night observances of butchers and scavengers would bear fruit. Whoever vows to constantly observe the precepts on the eighth day of the month should accept them even after eating. This is called observance because it brings one closer to the Arhats (Sanskrit: Arhat, meaning: worthy one) and emulates them. Others say that it is called observance because it approximates the precepts of lifelong celibacy. It is called Poṣadha (Sanskrit: Poṣadha, meaning: growth) because it nourishes the roots of small virtues. Accepting the eight branches: The first four branches are abandoning the inherent faults, which are the branches of morality. Abandoning alcohol is a branch of mindfulness, because even if one's precepts are complete, drinking alcohol can lead to negligence. The remaining three branches are branches of asceticism, because they conform to renunciation. If one drinks alcohol, one will lose the memory of what should and should not be done. Indulging in high beds and entertainment will make one arrogant, and arrogance is not far from breaking the precepts. Abstaining from untimely food and eating at the right time will keep the memory of the precepts and renunciation close. Without these, both memory and renunciation will be lost. Here some say: 'Only abstaining from untimely food is the observance, and the others are its branches.' Therefore, entertainment and garlands are divided into two branches. If that were the case, the Buddha's teaching that 'Through these eight branches, I emulate, practice, and follow the teachings of those noble Arhats' would be inappropriate. Then, to which observance do these eight branches belong? What is the other observance? The Vaibhāṣika (Sanskrit: Vaibhāṣika, meaning: distinctionists) say: 'The assembled branches are branches, just like the branches of a chariot and the four parts of an army, or the later five parts. The eight branches of observance are also the same; abstaining from untimely food is both the observance and a branch of the observance.' If this is the Poṣadha of the Upāsakas (Sanskrit: Upāsaka, meaning: lay practitioners), then does it only exist in the Upāsakas and not in others? It is not so. If others also accept it with refuge as a prerequisite, it will arise. If there is no refuge, the observance will not arise. Even if the giver and receiver of the precepts do not understand refuge, if there is no wrong view, it will arise; if there is a wrong view, it will not arise. Therefore, the observance...

---

ན་གནས་ཡན་ལག་བརྒྱད་པ་འདི་རྟག་ཏུ་བསྲུང་བ་ནི་གོ་མཱིའོ་ཞེས་པཎྜི་ཏ་པུནྱ་ཤྲཱིས་བཤད་དོ། །ཇི་སྐད་དུ། སོ་སོར་ཐར་ཞེས་པ། །གཞན་གྱི་རྣམ་རིག་བྱེད་སོགས་ཀྱིས། །ཇི་སྲིད་འཚོ་དང་ཉིན་ཞག་ཏུ། །སྡོམ་པ་ཡང་དག་བླང་བར་བྱ། །ཉིན་ཞག་པ་ཡི་སྡོམ་མིན་མེད། །དེ་དེ་ལྟར་ནོད་མེད་ཅེས་གྲགས། །དམའ་བར་འདུག་སྨྲས་བཟླས་པ་ཡིས། །མི་བརྒྱན་ནམ་ནི་ལངས་བར་དུ། །བསྙེན་གནས་ཡན་ལག་ཚང་བར་ནི། །ནངས་པར་གཞན་ལ་ནོད་པར་བྱ། །ཚུལ་ཁྲིམས་ཡན་ལག་བག་ཡོད་པའི། །ཡན་ལག་བརྟུལ་ཞུགས་ཡན་ལག་སྟེ། །བཞི་གཅིག་དེ་བཞིན་གསུམ་རིམ་བཞིན། །དེ་ཡིས་དྲན་ཉམས་དྲེགས་པར་འགྱུར། །གཞན་ལའང་བསྙེན་གནས་ཡོད་མོད་ཀྱི། །སྐྱབས་སུ་མ་སོང་བ་ལ་མེད། །ཅེས་སོ། ། 彼等由幾種因與動機及支分所得 བདུན་པ་ནི། དེ་ལྟར་སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་ནི་དགེ་བའི་ལས་ཀྱི་ལམ་གྱི་ད་ལྟ་བའི་སྦྱོར་བ་དང་། དངོས་དང་། རྗེས་གསུམ་ག་ལས་ཐོབ་ཅིང་། སེམས་ཅན་དང་སེམས་ཅན་མིན་ 6-36a པར་སྟོན་པ་གཉིས་ཀ་དང་། རང་བཞིན་དང་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་གཉིས་ཀ་ལས་ཐོབ་བོ། །སེམས་ཅན་གྱི་རྟེན་ལས་འཇུག་པའི་ཕྱིར་ད་ལྟར་གྱི་ཕུང་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་ཁོ་ན་ལས་ཐོབ་ཀྱི་འདས་མ་འོངས་ལས་མ་ཡིན་ཏེ་སེམས་ཅན་དུ་མི་བགྲང་བའི་ཕྱིར་རོ། །བསམ་གཏན་དང་ཟག་མེད་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཡིན་ན་ལས་ཀྱི་ལམ་དངོས་ཁོ་ན་ལས་འཐོབ་ཀྱི་སྦྱོར་བ་དང་མཇུག་ལས་ཀྱང་མ་ཡིན་ན། བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ལས་ལྟ་ཅི་སྨོས་ཏེ། མཉམ་བཞག་ལས་ཐོབ་པའི་ཕྱིར་ན་བསམ་གཏན་དང་ཟག་མེད་ཀྱི་སྡོམ་པ་ནི་དུས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཕུང་ཁམས་སྐྱེ་མཆེད་ལས་ཐོབ་པས་ན་འདས་མ་འོངས་ལས་ཀྱང་འཐོབ་སྟེ་དེ་གཉིས་ལ་ཐོབ་པ་དུས་གསུམ་ག་སྲིད་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་གང་ལས་སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་ཐོབ་ལ། བསམ་གཏན་དང་ཟག་མེད་ཀྱི་སྡོམ་པའང་འཐོབ་བམ་ཞེ་ན་མུ་བཞི་སྟེ། མུ་དང་པོ་སོ་ཐར་ཐོབ་ལ་གཞན་གཉིས་མ་ཐོབ་པ་ནི་ད་ལྟར་བྱུང་བའི་སྦྱོར་བ་དང་མཇུག་དང་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་སྤང་བ་ལས་སོ། །གཉིས་པ་གཞན་གཉིས་ཐོབ་ལ་སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་མ་ཐོབ་པ་ནི་འདས་མ་འོངས་ཀྱི་ལས་ཀྱི་ལམ་དངོས་ལས་འཐོབ་ཀྱི། ལས་ལམ་གྱི་སྦྱོར་མཇུག་ལས་མི་འཐོབ་སྟེ་མཉམ་བཞག་ལས་ཐོབ་པའི་སྡོམ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་དང་སྡོམ་པ་གཞན་གཉིས་ཀ་ཐོབ་པ་ནི་ད་ལྟར་བྱུང་བའི་ལས་ཀྱི་ལམ་དངོས་ལས་ཐོབ་སྟེ། སྡོམ་པ་གསུམ་ཀ་ལས་ལམ་དངོས་གཞི་ལས་འཐོབ་དགོས་པའི་ཕྱིར།བཞི་པ་ནི། འདས་མ་འོངས་ཀྱི་སྦྱོར་བ་དང་མཇུག་ལས་མི་འཐོབ་སྟེ་སྡོམ་པ་གསུམ་ཀ་དེ་གཉིས་ལས་ཐོབ་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། །སྡོམ་པ་ཐོབ་པའི་ཚེ་ན་ད་ལྟར་གྱི་ལས་ཀྱི་ལམ་རྣམས་མེད་པས་ད་ལྟར་གྱི་གཞི་ཅན་ལས་ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །མ་འོངས་པ་རྣམས་ཁོ་ན་ལས་ 6-36b སྡོམ་པར་རུང་གི་འདས་པ་དང་ད་ལ

【現代漢語翻譯】 持守這八支近住律儀，正如班智達 Punyashri 所說：『所謂別解脫，通過他人之教導等，乃至盡壽或日夜，如法受持戒律。非日夜之戒律，不如此受持。』通過低語、唸誦等，不裝飾或站立時，圓滿近住律儀，于清晨向他人受持。戒律之支分是謹慎之支分，苦行之支分，四、一、如是三依次，由此生起憶念、禪定、驕慢。雖然他人也有近住，但未皈依者則無。』 第七，如是別解脫戒律，從善業道之現在的加行、正行、後行三者獲得，並且從有情和非有情二者，以及自性和俱生的罪過二者獲得。因為是從有情的所依處生起，所以僅僅從現在的蘊、界、處獲得，而不是從過去和未來獲得，因為不被算作有情。如果是禪定和無漏的戒律，那麼僅僅從業道正行獲得，而不是從加行和後行獲得，更不用說俱生的罪過了。因為是從等持中獲得，所以禪定和無漏的戒律是從所有時間的蘊、界、處獲得，因此也從過去和未來獲得，因為二者獲得存在於三時。因此，從何處獲得別解脫戒律，又獲得禪定和無漏的戒律呢？有四句：第一句，獲得別解脫，而未獲得其他二者，這是從捨棄現在發生的加行和後行以及俱生的罪過中獲得。第二句，獲得其他二者，而未獲得別解脫戒律，這是從過去和未來的業道正行中獲得，而不是從業道的加行和後行中獲得，因為是從等持中獲得的戒律。第三句，獲得別解脫戒律和另外二種戒律，這是從現在發生的業道正行中獲得，因為三種戒律都必須從業道正行中獲得。第四句，從過去和未來的加行和後行中無法獲得，因為三種戒律都無法從二者中獲得。在獲得戒律時，因為沒有現在的業道，所以應當說從現在的所依處。僅僅從未來能夠獲得戒律，而過去和現在則不能。

【English Translation】 To always uphold these eight-branch Upavasa (fasting vows) is what Pandit Punyashri said: 'The so-called Pratimoksha (individual liberation vow), through the teachings of others, etc., until the end of life or day and night, properly take the vows. Vows that are not for day and night, are not taken in this way.' Through whispering, reciting, etc., without adorning or standing, to complete the Upavasa vows, one should take them from others in the morning. The branch of discipline is the branch of mindfulness, the branch of asceticism, four, one, thus three in order, from this arise mindfulness, meditation, and pride. Although others also have Upavasa, those who have not taken refuge do not have it.' Seventh, thus, the Pratimoksha vows are obtained from the present application, actual deed, and subsequent action of the path of virtuous deeds, and from both sentient and non-sentient beings, as well as from both natural and co-emergent faults. Because it arises from the basis of sentient beings, it is obtained only from the present aggregates, realms, and sources, not from the past and future, because it is not counted as sentient beings. If it is the vows of meditation and non-outflow, then it is obtained only from the actual deed of the path of action, not from the application and subsequent action, let alone the co-emergent faults. Because it is obtained from Samadhi (meditative absorption), the vows of meditation and non-outflow are obtained from the aggregates, realms, and sources of all times, therefore they are also obtained from the past and future, because the obtaining of the two exists in the three times. Therefore, from where is the Pratimoksha vow obtained, and also the vows of meditation and non-outflow obtained? There are four possibilities: The first possibility is obtaining Pratimoksha, but not obtaining the other two, which is obtained from abandoning the application and subsequent action that occur in the present, as well as the co-emergent faults. The second possibility is obtaining the other two, but not obtaining the Pratimoksha vow, which is obtained from the actual deed of the path of action in the past and future, not from the application and subsequent action of the path of action, because it is the vow obtained from Samadhi. The third possibility is obtaining both the Pratimoksha vow and the other two vows, which is obtained from the actual deed of the path of action that occurs in the present, because all three vows must be obtained from the actual deed of the path of action. The fourth possibility is not obtaining from the application and subsequent action of the past and future, because all three vows cannot be obtained from the two. When obtaining the vows, because there are no present deeds of action, it should be said to be from the present basis. Only from the future can vows be obtained, but not from the past and present.

---

ྟར་གྱི་ལས་ལ་མིན་ནོ། །སྡོམ་པ་ནི་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལས་འཐོབ་པ་ཡིན་གྱི་འགའ་ཞིག་ལས་མ་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་ནི་ཡན་ལག་ཐམས་ཅད་ལས་ཐོབ་བོ། །དེ་ལས་གཞན་པའི་སྡོམ་པ་ནི་ཡན་ལག་བཞི་ལས་ཐོབ་བོ། །དེས་ན་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་ནི་རྫས་བདུན་ཡིན་ལ་གཞན་རྣམས་ནི་སྤོང་བ་བཞིའི་བདག་ཉིད་ཡིན་པས་སྡོམ་པའི་རྫས་ཀྱི་གྲངས་ཉིས་བརྒྱ་ལྔ་བཅུ་དང་། སྤང་བྱ་དང་གྲངས་མཉམ་པ་དང་། སྤང་གཉེན་གཉིས་ཀ་མཐའ་མེད་པར་འདོད་པ་ནི་ནོར་བའོ། །སྡོམ་པའི་ཡན་ལག་ནི་ལས་ཀྱི་ལམ་རྣམས་ཡིན་ནོ། །སྡོམ་པའི་ཀུན་སློང་གི་རྒྱུ་ནི་གཉིས་ཏེ། དགེ་རྩ་གསུམ་རྒྱུར་འདོད་པའི་ལུགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཐམས་ཅད་རྒྱུ་དེ་གསུམ་ག་ལས་འཐོབ་བོ། །གཉིས་པ་ཀུན་སློང་གི་སེམས་ཆུང་འབྲིང་ཆེན་པོ་དག་གི་སེམས་ཀྱིས་བླངས་པའི་དབང་གིས་སྡོམ་པ་ཆུང་འབྲིང་ཆེན་པོར་འགྱུར་ཏེ། དེས་ན་དགྲ་བཅོམ་པ་ལའང་སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་ཆུང་ངུ་ཡོད་ལ། སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་ལ་ཡང་སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་ཆེན་པོ་ཡོད་དེ། ཇི་སྐད་དུ། ཆུང་ངུ་ལ་སོགས་ཡིད་ཇི་བཞིན། །ཅེས་སོ། །དེའི་ལུགས་ལ་རྒྱུ་ཐམས་ཅད་ལས་ཐོབ་པ་ཡིན་མིན་ལ་མུ་བཞི་སྟེ། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལས་བསྡམས་ལ་ཡན་ལག་ཐམས་ཅད་དང་རྒྱུ་ཐམས་ཅད་ལས་མ་ཡིན་པའང་ཡོད་དེ། སེམས་ཆུང་ངུའམ་འབྲིང་གིས་དགེ་བསྙེན་དང་བསྙེན་གནས་དང་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་བླངས་པའོ། །སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་དང་ཡན་ལག་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་བསྡམས་ལ་རྒྱུ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་མ་ཡིན་པའང་ཡོད་དེ། སེམས་ཆུང་ངུའམ་འབྲིང་ངམ་ཆེན་པོས་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་བླངས་པའོ། །སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་དང་ཡན་ལག་ཐམས་ཅད་དང་རྒྱུ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་བསྡམས་པའང་ཡོད་དེ། མ་ཆགས་པ་ 6-37a སོགས་གསུམ་གྱིས་སྡོམ་པ་གསུམ་ཡང་དག་པར་ལེན་པའོ། །སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་དང་རྒྱུ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་བསྡམས་ལ་ཡན་ལག་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་མ་ཡིན་པའང་ཡོད་དེ། སེམས་ཆེན་པོས་དགེ་བསྙེན་དང་བསྙེན་གནས་དང་གསོ་སྦྱོང་དང་དགེ་སློང་མའི་སྡོམ་པ་བླངས་པའོ། །སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལས་མ་བསྡམས་པ་དེ་ལྟ་བུའི་སྡོམ་པ་ནི་མེད་དེ། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྗེས་སུ་སོང་བའི་སེམས་བདེ་བ་ལ་གནས་པས་སྡོམ་པ་འཐོབ་ཀྱི། གཞན་དུ་མིན་ཏེ་སྡིག་པའི་བསམ་པ་དང་མ་བྲལ་བའི་ཕྱིར། འོ་ན་གསོད་སོགས་བྱ་བར་མི་ནུས་པའི་ལྷ་སོགས་ལས་སྡོམ་པ་ཅི་ལྟར་ཐོབ་ཅེ་ན། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྲོག་ལ་མི་གནོད་པའི་བསམ་པས་ཁས་བླངས་པའི་ཕྱིར། འདི་ལ་བྱེ་སྨྲ་ན་རེ། གལ་ཏེ་ནུས་པ་ཉིད་ཁོ་ན་ལས་སྡོམ་པ་ཐོབ་ན། སེམས་ཅན་ནུས་པ་དང་མ་ནུས་པ་རྣམས་ཕན་ཚུན་འཕོ་བས་སྡོམ་པ་འཕེལ་བ་དང་འགྲིབ་པར་འགྱུར་ཏེ། དེ་ལྟར་ན་སྡོམ་པ་ཐོབ་པ་དང་གཏོང་བའི་རྒྱུ་མེད་པར་སྡོམ་པ་ཐོབ་པ་དང་གཏོང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་ཟེར་རོ། ། སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན

་ན་རེ། དེ་ནི་མི་འགྱུར་ཏེ། སྔོན་མེད་པའི་རྩྭ་ལ་སོགས་པ་སྐྱེས་པའམ་བསྐམས་ཀྱང་སྡོམ་པ་འཕེལ་འགྲིབ་ཏུ་མི་འགྱུར་བ་བཞིན་ནུས་མི་ནུས་འཕོས་ཟིན་ཀྱང་སྡོམ་པ་མི་འགྱུར་རོ། ། དེ་ལ་བྱེ་སྨྲ་ན་རེ། དེ་ལྟར་ཡང་འགྱུར་ཏེ། སེམས་ཅན་རྣམས་ནི་སྔོན་ཡང་ཡོད། ཕྱིས་ཀྱང་ཡོད་ལ། རྩྭ་སོགས་ནི་མེད་པའི་ཕྱིར་མི་མཚུངས་སོ་ཞེ་ན་ཅིས་མི་མཚུངས་ཏེ། གང་གི་ཚེ་སེམས་ཅན་སྔོན་ཡོད་པ་ཕྱིས་མྱ་ངན་ལས་འདས་ནས་མེད་པར་གྱུར་པ་ན་སྡོམ་པ་འགྲིབ་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་སྔོན་གྱི་སེམས་ཅན་སངས་རྒྱས་སུ་གྱུར་ནས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་རྣམས་ལས་སངས་རྒྱས་ཕྱི་མ་རྣམས་ཀྱིས་སོ་ཐར་ 6-37b སྡོམ་པ་མ་ཐོབ་པའི་ཕྱིར། ཚུལ་ཁྲིམས་ཉུང་ངུ་སྙམ་ན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལས་ཐོབ་པའི་ཕྱིར་དེ་དག་ཀྱང་ཡོད་ན་དེ་རྣམས་ཀྱང་ཐོབ་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་ཡང་ཇི་སྐད་དུ། འདོད་གཏོགས་ཐམས་ཅད་གཉིས་ཀ་དང་། །ད་ལྟར་དག་ལས་འཐོབ་པར་འགྱུར། །བསམ་གཏན་ཟག་མེད་སྡོམ་པ་ནི། །དངོས་དང་དུས་ནི་ཐམས་ཅད་ལས། །སྡོམ་པ་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལས། །ཡན་ལག་རྒྱུ་ལ་དབྱེ་བ་ཡོད། །ཅེས་སོ། ། 犯別解脫戒因 དྲུག་པ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། བསླབ་པ་ཕུལ་དང་ཤི་འཕོས་དང་། །མཚན་གཉིས་དག་ནི་བྱུང་བ་དང་། །རྩ་བ་ཆད་དང་མཚན་འདས་ལས། །སོ་སོར་ཐར་པའི་འདུལ་བ་གཏོང་། །ཁ་ཅིག་ལྟུང་བར་གྱུར་ལས་སྨྲ། །གཞན་དག་དམ་ཆོས་ནུབ་པ་ལས། །ཁ་ཆེ་རྣམས་ནི་བྱུང་བ་ལ། །བུ་ལོན་ནོར་བཞིན་གཉིས་སུ་འདོད། །ཅེས་བཤད་དེ། སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་གཏོང་བའི་རྒྱུ་བསླབ་པ་ཕུལ་བ་དང་། ཤི་བ་དང་། མཚན་གཉིས་གཅིག་ཅར་བྱུང་བ་སྟེ་འདིས་མཚན་ལན་གསུམ་དུ་གྱུར་པ་དང་། མཚན་ཉམས་པའང་བསྡུའོ། །ལོག་ལྟས་དགེ་རྩ་ཆད་པ་རྣམས་ལ་གཏོང་སྟེ་ཡང་དག་པར་བླངས་པ་དང་འགལ་བའི་རིག་བྱེད་ནི། སྐྱེས་རྟེན་པོར་རྟེན་ཉམས་གཞི་ཆད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། བསྙེན་གནས་ནི་དེའི་མཚན་མོ་འདས་པས་གཏོང་སྟེ་དེ་སྲིད་དུ་བླངས་པའི་དུས་ལས་འདས་པའི་ཕྱིར་རོ། །མདོ་སྡེ་པ་རྣམས་ནི་ཕམ་པ་གསོར་མི་རུང་བྱུང་བས་གཏོང་བར་འདོད་དོ། །གོས་དམར་བའི་སྡེ་པ་རྣམས་དམ་ཆོས་ནུབ་ན་བསླབ་པའི་མཚམས་ཐམས་ཅད་དང་དགེ་འདུན་གྱི་ལས་ཀྱི་མཐའ་རྣམས་མེད་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་གཏོང་ཞེས་ཟེར་རོ། །ཁ་ཆེ་བ་རྣམས་ནི་རྩ་བའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བའི་ཡང་སྡོམ་པ་གཏོང་བ་མེད་དེ། དེའི་ལུང་། དགེ་སློང་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བ་ཞིག 6-38a གིས་དགེ་སློང་མ་ལ་རྗེས་སུ་སྟོན་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་པ་ནི་ཕས་ཕམ་བྱུང་བ་ལ་བཞེད་ཀྱི། ཕས་ཕམ་མ་བྱུང་བ་ལ་མིན་ཏེ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །རིགས་པའང་ཡོད་དེ། ཕྱོགས་གཅིག་ཉམས་པས་སྡོམ་པ་མཐའ་དག་གཏོང་བ་མི་རིགས་ལ། ལྷག་མ་ལ་ས

【現代漢語翻譯】 論曰：此不轉也。謂先所未有之草等生或已枯，律儀不轉增減。能與不能已謝，律儀亦不轉故。 分別說部（Vaibhāṣika）人說：『如是亦轉，有情先有後亦有故，草等非有故不相似。』 若爾，何故不相似？謂有情先有，后時滅盡而無，爾時律儀轉減故。是故先時有情成佛已般涅槃者，后時諸佛未得別解脫（Prātimokṣa）律儀故，謂戒鮮少。以一切由一切有情而得故，若彼等亦有，彼等亦應得。如是亦云：『欲界所攝皆二種，及由現在而得生，無漏靜慮之律儀，由事及由時一切，律儀由諸有情生，支分因緣有差別。』 第六、舍別解脫戒因 如是云：『舍學及死歿，二根一時生，斷根本及限過，別解脫律儀即舍。』 有說由犯墮罪而舍，有說由正法隱沒而舍，迦濕彌羅（Kashmir）人謂由生而舍，如負債物想為二種。 謂舍別解脫律儀之因者，謂舍學處及死歿，二根一時生，此攝根變為三及時根毀損者。于起邪見斷善根者亦舍律儀，謂與正受相違之了知，以是生所依，所依毀損，根本斷故。近住律儀由彼夜分已過而舍，以是受持時分已過故。經部（Sūtra）人謂由犯不容悔罪而舍。赤衣部（Gosdmar ba）人說，正法隱沒時，一切學處之界及僧眾事業之邊際皆滅，故舍律儀。迦濕彌羅人說，犯根本墮罪亦不捨律儀，彼之教證云：『若苾芻毀犯尸羅，為苾芻尼說法，犯墮罪。』 謂毀犯尸羅者，是說犯他勝罪者，非未犯他勝罪者，以生自然安住之尸羅故。理亦應爾，由一分失壞故，一切律儀皆舍不應理，于餘者應有作用故。

【English Translation】 It says: 'This does not change. Just as when grass and the like that did not exist before grow or wither, the vows do not change in increase or decrease. Even if the ability or inability has passed, the vows do not change.' The Vaibhāṣikas say: 'It does change in this way. Sentient beings existed before and will exist later, so it is not the same as grass and the like, which do not exist.' If so, why is it not the same? It is because when sentient beings who existed before pass away and cease to exist, the vows change and decrease. Therefore, since the later Buddhas did not obtain the Prātimokṣa vows from those sentient beings who became Buddhas and passed away, they think that the precepts are few. Since everything is obtained from all sentient beings, if those beings also exist, then they should also be obtained. As it is said: 'All that belongs to the desire realm, both kinds, and is obtained from the present. The vows of undefiled concentration, from all things and times. Vows arise from all sentient beings, with differences in branches and causes.' Sixth, the causes for abandoning the Prātimokṣa vows As it is said: 'Abandoning the training, death, the simultaneous arising of two genders, severing the root, and the passing of the limit, the Prātimokṣa discipline is abandoned.' Some say that it is abandoned by committing a downfall, others say that it is abandoned by the disappearance of the true Dharma. The Kashmiris think of it as being abandoned by birth, like a debt and property, as two kinds. The causes for abandoning the Prātimokṣa vows are: abandoning the training, death, and the simultaneous arising of two genders. This includes cases where the gender changes three times and where the gender is damaged. For those who have adopted wrong views and severed the roots of virtue, the vows are also abandoned. This is because the knowledge that contradicts the correct reception is the basis for birth, and when the basis is damaged, the root is severed. The upavāsa vows are abandoned when that night has passed, because the time for which they were taken has passed. The Sūtra school thinks that they are abandoned by committing an irredeemable offense. The Gosdmar ba school says that when the true Dharma disappears, all the boundaries of the training and the limits of the Sangha's activities cease to exist, so the vows are abandoned. The Kashmiris say that even if a fundamental downfall is committed, the vows are not abandoned. Their scriptural authority says: 'If a bhikṣu who has broken his vows teaches a bhikṣuṇī, he commits a downfall.' It is said that one who has broken his vows is one who has committed a pārājika offense, not one who has not committed a pārājika offense, because the naturally abiding śīla arises. It is also reasonable that if one part is lost, it is not reasonable for all the vows to be abandoned, because the remainder should have a function.

---

ོགས་པའི་ལྟུང་བ་གཞན་བྱུང་བ་ཡང་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བར་མི་འགྱུར་རོ། །དེས་ན་འདི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་པ་གཉིས་ཀ་དང་ལྡན་པ་སྟེ་དཔེར་ན་མི་འགའ་ཞིག་ལ་ནོར་ཡང་ཡོད། བུ་ལོན་ཡང་ཡོད་པ་བཞིན་ནོ། །ལྟུང་བ་བཤགས་ན་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པ་ཡིན་གྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །དཔེར་ན་བུ་ལོན་ཁྱེར་ན་ནོར་དང་ལྡན་པ་བཞིན་ནོ། །འོ་ན་དེ་དགེ་སློང་དུ་མི་རུང་། དགེ་སྦྱོང་དུ་མི་རུང་། ཤཱཀྱའི་སྲས་བགྱིར་མི་རུང་།དགེ་སློང་གི་དངོས་པོ་ཉམས་པ་བཅོམ་པ་ཕམ་པར་གྱུར་ཏེ། དེའི་དགེ་སྦྱོང་གི་ཚུལ་ཕྱིར་བླང་དུ་མེད་པར་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་པ་ཅི་ཡིན་ཅེ་ན། དེ་ནི་དོན་དམ་པའི་དགེ་སློང་ཉིད་ལ་དགོངས་ནས་གསུངས་པ་ཡིན་ཏེ་ལྟུང་བ་འབྱུང་ན་བདེན་པ་མཐོང་བའི་སྐལ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་ཟེར་ཏོ། ། དེ་ལ་མདོ་སྡེ་པ་ན་རེ། འདི་ནི་ངེས་པའི་དོན་གང་ཡིན་པ་གཞན་དུ་འདྲེན་པ་ཡིན་ཏེ་ཉོན་མོངས་པ་མང་བ་རྣམས་ལ་འཆལ་བའི་ཚུལ་ཁྲིམས་སུ་བྱ་བའི་རྐྱེན་བྱེད་པ་ཡིན་ནོ། །དེའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་ནི་རྣམ་པ་བཞི་སྟེ། མིང་གི་དགེ་སློང་དང་། ཁས་འཆེ་བའི་དགེ་སློང་དང་། སློང་བས་ན་དགེ་སློང་དང་། ཉོན་མོངས་པ་བཅོམ་པས་ན་དགེ་སློང་ངོ་། །དོན་འདི་ལ་གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་དགེ་སློང་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེ་སྔོན་དོན་དམ་པའི་དགེ་སློང་དུ་གྱུར་པ་གང་གིས་ན་ཕྱིས་ 6-38b དགེ་སློང་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཕྱོགས་གཅིག་ཉམས་པས་མཐའ་དག་ཉམས་པར་སྟོན་པས་ཤིང་ཏ་ལའི་མགོ་བཅད་ན་སྔོན་པོར་འགྱུར་དུ་མི་རུང་ལ། འཕེལ་ཞིང་ཡངས་པ་དང་རྒྱས་པར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་རྩ་བར་གྱུར་པའི་ཕྱོགས་གཅིག་ཆད་པས་སྡོམ་པ་ལྷག་མ་འཕེལ་བར་མི་འགྱུར་བ་ཞེས་བྱ་བ་ཡིན་ཏེ། དེ་ཡང་དགེ་སློང་གི་དངོས་པོའི་མཚམས་འཇིག་པར་བྱེད་པའི་རྩ་ལྟུང་ལྕི་བ་བྱུང་བ་རྒྱུད་ཁྲེལ་མེད་པ་ཤས་ཆེན་པོ་དང་ལྡན་པས་སྡོམ་པ་རྩ་བ་ཆད་པས་མཐའ་དག་གཏོང་བར་རིགས་སོ། ། དེ་ལ་སྟོན་པས་དགེ་འདུན་གྱི་ཟས་ལས་ཁམ་གཅིག་ཙམ་མམ་གཙུག་ལག་ཁང་ལ་གོམ་པ་གཅིག་ཙམ་འདོར་བར་མ་གནང་ལ། དགེ་སློང་མིན་ལ་དགེ་སློང་དུ། །སྨྲ་བའི་པྲེ་ཏ་བསལ་བར་གྱིས། །ཤིང་རུལ་དག་ནི་སྤང་བར་གྱིས། །སྙིང་པོ་མེད་པ་དོར་བར་གྱིས། །ཞེས་གསུངས་པ་དེ་དགེ་སློང་གི་དངོས་པོ་ཅི་འདྲ་བ་ཞིག་ཡིན། བྱེ་སྨྲ་ན་རེ། ཅི་འདྲའང་རུང་སྟེ་དགེ་སློང་གི་དངོས་པོ་ནི་ཡོད་དེ། ཙུནྡ་དགེ་སློང་བཞི་སྟེ་ལྔ་པ་མེད། །ལམ་གྱིས་རྒྱལ་དང་ལམ་སྟོན་དང་། །ལམ་གྱིས་འཚོ་དང་ལམ་སུན་འབྱིན། །ཞེས་དགེ་སློང་དུ་གསུངས་ཤེ་ན། དེ་ནི་ཤ་ཚགས་ལུས་པ་ཙམ་ལ་དགེ་སློང་དུ་གསུངས་པར་ཟད་དོ། །ཤིང་ཚིག་པ་དང་མཚེའུ་བསྐམས་པ་དང་ནེ་ཙོའི་མཆུ་དང་ས་བོན་རུལ་བ་དང་མགལ་མ

【現代漢語翻譯】 如果再有其他的墮罪，也不會因此而成為破戒者。因此，這個人既有戒律，也有破戒，就像有些人既有財產，也有債務一樣。如果懺悔了墮罪，就是有戒律，而不是破戒。就像償還了債務，就是有財產一樣。那麼，為什麼說『那人不適合做比丘，不適合做沙門，不適合做釋迦之子，比丘的物品被毀壞，已經失敗，他的沙門身份無法恢復』呢？這是指真正的比丘而言，因為如果犯了墮罪，就沒有見到真諦的資格。』有人這樣說。 對此，經部師說：『這是將確定的意義引向其他地方，對於煩惱多的人來說，這是成為破戒者的原因。』因此，比丘有四種：名義上的比丘、自稱的比丘、乞食的比丘和斷除煩惱的比丘。對於這個意義來說，通過四次羯磨受具足戒的比丘才是真正的比丘。』也就是說，以前是真正的比丘，後來變成不是比丘的情況是不存在的。如果一部分損壞，就意味著全部損壞，就像砍斷了棕櫚樹的頭，就不能再變青，也不能生長、擴充套件和繁榮一樣。也就是說，如果根本的部分被砍斷，剩餘的戒律就不會增長。』這是指如果發生了破壞比丘物品界限的嚴重根本墮罪，並且這個人非常無恥，那麼就應該放棄所有的戒律。對此，導師不允許從僧眾的食物中拿走一口，或者從寺廟中走一步。並且說：『將非比丘當作比丘，消除說謊的餓鬼，拋棄腐爛的樹木，丟棄沒有價值的東西。』那麼，這指的是什麼樣的比丘物品呢？ 分別說部說：『無論是什麼樣的，比丘的物品總是存在的。尊者，有四種比丘，沒有第五種：通過道路勝利者，道路的指示者，通過道路生活者，道路的誹謗者。』這樣說比丘，那只是對剩下的一點點血肉之軀稱為比丘而已。就像燒焦的木頭、乾涸的湖泊、鸚鵡的喙、腐爛的種子和燃燒的木頭一樣。

【English Translation】 If there are other transgressions, one does not become a breaker of vows. Therefore, this person has both vows and broken vows, just as some people have both property and debt. If one confesses transgressions, one has vows and is not a breaker of vows. It is like having property when one has paid off debts. Then, why is it said that 'that person is not suitable to be a bhikshu, not suitable to be a shramana, not suitable to be a son of the Shakya, the bhikshu's possessions are destroyed, he has failed, and his shramana status cannot be restored'? This refers to a true bhikshu, because if one commits a transgression, one does not have the opportunity to see the truth.' So they say. To this, the Sautrantika says: 'This is diverting the definitive meaning to another place, and for those with many defilements, it is a cause for becoming a breaker of vows.' Therefore, there are four kinds of bhikshus: a bhikshu in name, a bhikshu by claim, a bhikshu by begging, and a bhikshu by destroying defilements. For this meaning, a bhikshu who has taken full ordination through the four karmas is a true bhikshu.' That is to say, it is not the case that one who was previously a true bhikshu later becomes a non-bhikshu. If one part is damaged, it means that all is damaged, just as if the head of a palm tree is cut off, it cannot turn green, nor can it grow, expand, and prosper. That is to say, if one fundamental part is cut off, the remaining vows will not grow.' This refers to the fact that if a serious fundamental transgression occurs that destroys the boundary of a bhikshu's possessions, and that person is very shameless, then it is reasonable to abandon all the vows. To this, the Teacher did not allow even a mouthful of food to be taken from the sangha's food, or even a step to be taken from the monastery. And he said: 'Treat non-bhikshus as bhikshus, eliminate the lying pretas, discard the rotten trees, and abandon the worthless things.' Then, what kind of bhikshu's possessions are these? The Vaibhashika says: 'Whatever they may be, the bhikshu's possessions always exist. Venerable Cunda, there are four kinds of bhikshus, there is no fifth: the victor by the path, the indicator of the path, the one who lives by the path, and the defamer of the path.' To call them bhikshus in this way is merely to call the remaining flesh and blood a bhikshu. It is like burnt wood, a dried-up lake, a parrot's beak, rotten seeds, and a burning ember.

---

ེའི་འཁོར་ལོ་དང་སེམས་ཅན་ཤི་བ་བཞིན་ནོ། ། ཕམ་པས་དགེ་སློང་མིན་པར་འགྱུར་ན་བསླབ་པ་བྱིན་པ་མེད་པར་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན། ཐམས་ཅད་དུ་ལྟུང་བ་བྱུང་བའི་མོད་ཁོ་ན་ལ་ཕས་ཕམ་ཡིན་ནོ་ཞེས་མི་ཟེར་གྱི་གང་ཕས་ཕམ་པ་དེ་ནི་གདོན་མི་ཟ་བར་དགེ་སློང་མིན་ནོ། །ལ་ལ་རྒྱུད་ཀྱི་ཁྱད་པར་ལས་ཕས་ཕམ་པ་མིན་ཏེ་སེམས་འགས་ཀྱང་མི་འཆབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྟོན་པས་ཀྱང་ 6-39a སེམས་གཅིག་གིས་ཀྱང་མ་བཅབས་པས་འདི་ཕས་ཕམ་པར་མ་གྱུར་གྱི། ཞེས་གསུངས་ཤིང་། གལ་ཏེ་སེམས་ནི་གཅིག་གིས་ཀྱང་། །བཅབས་པ་མེད་པར་འཆགས་བྱེད་ན། །ཐ་མ་བྱུང་བར་གྱུར་ན་ཡང་། །དེས་ནི་ཕས་ཕམ་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། འོ་ན་དེ་དགེ་སློང་མིན་ན་ཅི་སྟེ་རབ་ཏུ་མི་དབྱུང་ཞེ་ན། རྒྱུད་ཁྲེལ་མེད་པ་ཤས་ཆེན་པོས་ཉམས་པར་བྱས་པས་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་སྐལ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཡིན་གྱི། དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་ཡོད་ནས་མིན་ཏེ། དེས་བསླབ་པ་ཕུལ་ཡང་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ཕས་ཕམ་ཡང་དགེ་སློང་ཡིན་ན་དགེ་སློང་ཉིད་དེ་འདྲ་བ་དེ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ་ཞེས་ཟེར་རོ། ། བྱེ་སྨྲ་ན་རེ། གལ་ཏེ་འཆབ་སེམས་ཡན་ལག་ཡིན་ན། ཡན་ལག་རྣམས་དུས་གཅིག་ཏུ་གཅིག་ཅར་ཕྲད་པ་ལ་བྱ་བ་ཡིན་ན། འདོད་ཆགས་ཀྱི་རོ་མྱོང་བ་དང་འཆབ་སེམས་གཉིས་དུས་གཅིག་ཏུ་ཕྲད་པ་མི་སྲིད་ལ། ལྟུང་བ་བྱུང་ཟིན་གྱི་རྗེས་ཀྱི་འཆབ་སེམས་ནི་ལྟུང་བའི་ཡན་ལག་ཏུ་མི་རུང་ཞིང་འཆབ་སེམས་སྔོན་དུ་བཏང་བ་ཡན་ལག་མིན་ཏེ། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་བྱས་ནས་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དེས་ན་ཕམ་པ་བྱུང་ནས་འཆབ་སེམས་མ་སྐྱེས་པ་དེ་ལ་ཆད་པའི་ལས་ཀྱི་བསླབ་པ་བྱིན་ཏེ་སྤྱད་པས་དགྲ་བཅོམ་པ་ཐོབ་པ་ན་ཕམ་པ་དག་སྟེ། རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་འཐོབ་པ་ཡིན་ཏེ། དགེ་འདུན་ལྷག་མ་མགུ་བ་སྤྱད་དེ་དབྱུང་བ་ཐོབ་པ་བཞིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་རོ། ། ཐོགས་མེད་ལ་སོགས་སྔ་རབས་པ་དག་ན་རེ། འཆབ་སེམས་མ་སྐྱེས་ཀྱང་ལྟུང་བ་བྱུང་བས་སྡོམ་པ་ཞིག་པ་ཡིན་ཏེ། ཞུ་བར་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་ལྷག་མ་འབྱུང་བར་འགྱུར་རམ། བཀའ་སྩལ་པ་དེ་བཞིན་ཏེ། བསླབ་པ་ 6-39b བྱིན་པ་ལ་འགྱུར་རོ་ཞེས་དང་། ཕྲན་ཚེགས་ལས་ཀྱང་། བསླབ་པ་བྱིན་པའི་བསླབ་པ་ནི་དགེ་སློང་འདྲའོ་ཞེས་པས་སོ། །འོ་ན་སྡོམ་པ་ཞིག་ན་དགེ་སློང་དང་འདྲ་བར་འགལ་ཞེ་ན་མི་འགལ་ཏེ་བསམ་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པས་ཀྱང་དགེ་སློང་གི་བསླབ་པ་ནོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་དེ་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་ལྡན་ཡིན་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གྲལ་འོག་ཏུ་འཇོག་པ་དང་། བྱིན་ལེན་སྟོབ་པ་འོས་པར་འགལ་ཅེ་ན་མི་སྐྱོན་ཏེ་དེ་ནི་ཕམ་པའི་ཆད་ལས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་དགྲ་བཅོམ་ཐོབ་པ་ན་སྔོན་གྱི་གྲལ་ཐོབ་པ་ཅི་ཞེ་ན་དེ་ནི་སྟོན་པས་གཟེངས་བསྟོད་པ་ལ་བརྟེན་པས་སྐ

【現代漢語翻譯】 就像車輪和動物的死亡一樣。如果犯了墮罪就不是比丘，那麼是否意味著沒有給予戒律呢？並非在所有情況下，只要發生墮罪就立即被稱為已犯墮罪，凡是已犯墮罪者，必定不是比丘。有些人因為心相續的差別而未犯墮罪，因為他們不隱瞞任何想法。佛陀也曾說過：『因為沒有隱瞞任何一個想法，所以這沒有成為墮罪。』如果連一個想法都沒有隱瞞，坦誠相待，即使最終犯了墮罪，也不會因此而成為墮罪。』因此，如果那不是比丘，為什麼不讓他出家呢？因為他被無慚愧心嚴重地破壞了，沒有產生戒律的潛力。並非因為他擁有比丘的戒律，即使他歸還了戒律，也不會產生戒律。因此，即使犯了墮罪也是比丘，對比丘中的這種人，我們頂禮膜拜。』 分別說部（梵文：Vibhajyavāda，含義：分別論者）：如果隱瞞的想法是支分，那麼支分必須同時具備才能起作用。貪慾的滋味和隱瞞的想法不可能同時出現，而且墮罪發生后的隱瞞想法不能成為墮罪的支分，因為佛陀說：『在行不凈行之後。』因此，對於犯了墮罪但沒有產生隱瞞想法的人，給予懺悔的戒律，通過修行獲得阿羅漢果時，墮罪就會清凈，因為他獲得了自性清凈。就像通過修行使僧眾歡喜而獲得出家資格一樣。』 無著（梵文：Asaṅga）等古代大師說：『即使沒有產生隱瞞的想法，由於犯了墮罪，戒律也會喪失。就像未受具足戒者會犯僧殘罪嗎？』佛陀也這樣說過：『給予戒律就會改變。』《小事部》中也說：『給予戒律的戒律就像比丘一樣。』如果戒律喪失，那麼與比丘相似是否矛盾呢？不矛盾，因為憑藉圓滿的意樂，他仍然可以接受比丘的戒律。如果他擁有比丘的戒律，那麼將他置於所有受具足戒者的行列之下，並且施捨供養是否合適呢？沒有過失，因為這是墮罪的懲罰。如果獲得阿羅漢果后恢復了之前的地位，那是因為佛陀的讚揚。

【English Translation】 Like the wheel and the death of an animal. If one becomes a non-bhikṣu (monk) by defeat, does it mean that the precepts have not been given? It is not said that one is defeated immediately upon the occurrence of a downfall in all cases; whoever is defeated is undoubtedly not a bhikṣu. Some are not defeated due to differences in their mental continuum, because they do not conceal any thoughts. The Teacher also said, 'Because not even a single thought was concealed, this did not become a defeat.' And it is said, 'If not even a single thought is concealed, and one acts honestly, even if a final downfall occurs, one will not be defeated by it.' If that is not a bhikṣu, why is he not expelled? Because he has been severely damaged by a great lack of shame, and there is no potential for the arising of vows. It is not because he has the vows of a bhikṣu; even if he returns the vows, the vows will not arise. Thus, even if defeated, he is still a bhikṣu; to such a bhikṣu, we pay homage. The Vaibhāṣika (a school of Buddhism) says: 'If the intention to conceal is a limb, then the limbs must coincide at one time to be effective. It is impossible for the taste of desire and the intention to conceal to coincide at one time, and the intention to conceal after the downfall has already occurred cannot be a limb of the downfall, and the intention to conceal beforehand is not a limb, because it is said, 'Having engaged in impure conduct.' Therefore, for one who has committed a defeat but has not generated the intention to conceal, the precept of penance is given, and by practicing it, when one attains Arhatship, the defeat is purified, because one attains the state of being naturally abiding, just as one obtains ordination by pleasing the Saṅgha (community).' Asaṅga and other early scholars say: 'Even if the intention to conceal has not arisen, the vows are lost by the occurrence of the downfall. Does a Saṅghāvaśeṣa (a type of offense) occur to one who has not been fully ordained? The Buddha has said the same: 'Giving the precepts changes.' And in the Minor Matters, it is said: 'The precept that has been given is like a bhikṣu.' If the vows are lost, is it contradictory to be similar to a bhikṣu? It is not contradictory, because even with perfect intention, one can still receive the vows of a bhikṣu. If he possesses the vows of a bhikṣu, is it contradictory to place him under the rank of all fully ordained ones, and to offer alms? There is no fault, because that is the punishment for the defeat. If one regains the previous rank upon attaining Arhatship, it is because of the Teacher's praise.

---

ྱོན་མེད་དོ། །གལ་ཏེ་ཕམ་པ་མ་བྱུང་བ་ལ་བསླབ་པ་སྟེར་བ་ཡིན་ན། མ་མོ་ལས། ཕམ་པ་བྱུང་བ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་གང་ཞེ་ན། གལ་ཏེ་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་བྱས་ནས་ཐ་ན་སེ་གོལ་གཏོག་པ་ཙམ་དུའང་འཆབ་སེམས་མ་སྐྱེས་པ་ཡིན་ཏེ། ཞེས་དང་། དགེ་སློང་ཕམ་པ་བྱུང་བ་བསླབ་པ་བྱིན་པས་བསླབ་པ་ལ་བསླབ་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས། ཕམ་པ་བྱུང་བ་ལ་བསླབ་པ་མི་སྟེར་ན་ཕམ་པ་བྱུང་བ་ལ་བསླབ་པ་བྱིན་པའི་ཐ་སྙད་གདགས་པར་འགལ་ཞིང་། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་བྱས་ནས་ཞེས་དུས་སྔ་མ་ཉིད་ཀྱང་ཇི་ལྟར་རུང་ལ་ཆད་པའི་ལས་ཆེན་པོས་ཕམ་པ་ལས་ལྡང་བར་འབྱུང་བ་ཡང་མི་རུང་བར་འགྱུར་རོ། །དེས་ན་བསླབ་པ་སྟེར་བ་ནི་ཕམ་པ་བྱུང་བ་ལ་སྟེར་བར་ངེས་སོ། །འོ་ན་ཕམ་པ་བྱུང་བ་ཕྱིར་བླང་དུ་མེད་པར་བཤད་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དེ་ནི་ཕམ་པའི་བྱེ་བྲག་ཅན་འཆབ་སེམས་ཅན་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ནོ། ། བྱེ་སྨྲ་ན་རེ། ཁྱེད་གཉིས་ཀས་ཕམ་པ་བྱུང་བས་སྡོམ་པ་ཞིག་པ་ལྟར་ན། ལུང་དུ། མ་དག་པ་ལ་སྐུར་པ་འདེབས་ན་གཞི་བཅུ་གཅིག་གི་ལྟུང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་པ་དང་ 6-40a འགལ་ཏེ་མ་དག་པ་ནི་ཕམ་པ་བྱུང་བ་ལ་ཟེར་ལ། སྡོམ་པ་མེད་ན་དེ་ལ་སྐུར་བ་བཏབ་པས་ལྷག་མར་འགལ་ཏེ་ཁྱིམ་པ་ལ་སྐུར་བ་བཏབ་པ་བཞིན་ནོ། །དེ་ལ་དགེ་སློང་གི་ཆ་བྱད་ཡོད་པས་ལྷག་མར་འགྱུར་བ་ནི་མིན་ཏེ། སྔར་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཕྱོགས་སྔ་མ་གཉིས་པོ་ན་རེ། མ་དག་པ་ཕམ་པས་མ་དག་པ་ཡིན་ན། དགེ་སློང་དག་པ་ལྟུང་བ་མེད་པ་ལ་ཞེས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། སྐྱོན་མེད་དེ། རྣམ་འབྱེད་ལས། ལྟུང་བ་མ་བྱུང་བ་ཞེས་པ་ནི་དེའི་གཞི་ཉིད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པས་གང་གིས་སྐུར་བ་བཏབ་བྱ་དེ་ཡིས་དག་ལ་གཞན་གྱིས་མ་དག་པས་མི་འགལ་ཏེ། ཞུ་བར། རང་ཉིད་ན་རེ། བདག་གིས་མི་ཚངས་པ་བྱས་སོ་ཟེར་བ་ལ་དགེ་སློང་ཞིག་གིས་གསུམ་པོ་གཞན་གྱིས་སྐུར་བ་འདེབས་ན་ལྷག་མའོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བས་དགེ་སློང་མ་ལ་འདོམས་པར་བྱེད་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལ། ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་པ་ནི་ཕམ་པ་བྱུང་བ་ལ་ཟེར་གྱི་གཞན་ལ་མི་ཟེར་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་ཕམ་པས་སྡོམ་པ་མི་འཇིག་གོ་ཟེར། སྔ་རབས་པ་ན་རེ། དག་པ་ཞེས་པ་སྤྱི་ལ་བྱ་སྟེ་ཕམ་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་དག་པ་ཡིན་ལ་དེའི་གཞི་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་པའང་ཕམ་པའི་གཞི་ཉིད་ཡིན་ལ། ཞུ་བའི་དོན་ནི། མཚན་ཉིད་མི་ཤེས་པས་ཉམས་པ་ལ་སོགས་པ་དག་ཏུ་ལོག་པར་ཞུགས་ཏེ། བདག་གིས་མི་ཚངས་སྤྱོད་བྱས་སོ་ཞེས་སྨྲས་པ་ལ་གང་ལ་སྨྲས་པ་དེའི་མཚན་ཉིད་ཤེས་པ་ཞིག་ཡིན་ན། ཞེ་སྡང་གིས་གཞན་གསུམ་པོས་སྐུར་པ་བཏབ་ན་ལྷག་མ་མིན་པ་ལ་དགོངས་ཤིང་། མ་དག་པས་སྐུར་པ་འདེབས་པའང་དམན་པ་སྦོམ་པོ་ལ་སོགས་པས་མ་དག་པས་སྐུར་པ་འདེབས་པ་ལ་དགོངས་ལ། དགེ་སློང་མ་ 6-40b ལ་འདོམས་

【現代漢語翻譯】 沒有過失。如果不是因為已經犯了墮罪而給予學處，那麼在《母經》中說：『什麼是對已犯墮罪者給予學處呢？』如果做了非梵行，甚至像芝麻粒大小的事情，也沒有產生隱藏的心。』並且說：『比丘犯了墮罪，給予學處，應當學習學處。』如果不給已犯墮罪者學處，那麼給予已犯墮罪者學處的名稱就相違背了。做了非梵行之後，即使是之前的時間，無論如何，也會因為嚴重的罪業而從墮罪中恢復，這也是不允許的。因此，給予學處一定是給予已犯墮罪者。如果這樣，那麼與所說的已犯墮罪者無法恢復相矛盾嗎？這是指具有墮罪的差別，即指有隱藏心的人。 分別部說：『你們雙方都認為犯了墮罪就會失去戒律，那麼與《律經》中所說：『如果對不清凈者進行誹謗，就會犯十一種墮罪。』相矛盾，不清凈者是指犯了墮罪的人。如果沒有戒律，那麼對他進行誹謗就犯了僧殘罪，就像誹謗在家人一樣。』因為他具有比丘的形象，所以犯僧殘罪不是這樣，因為之前說犯了墮罪是惡作罪。』 前派的兩種觀點說：『不清凈是因為犯了墮罪而不清凈，那麼與『清凈的比丘沒有墮罪』相矛盾嗎？』沒有過失，因為在《分別》中說：『沒有墮罪是指它的基礎。』因此，誰進行誹謗，那個人是清凈的，而其他人是不清凈的，這並不矛盾。在《請問》中說：『自己說：『我做了非梵行。』如果一個比丘被其他三個人誹謗，那麼就是僧殘罪。』並且說：『如果行為不端正，對比丘尼進行勸誡，就會犯墮罪。』行為不端正指的是犯了墮罪，而不是指其他人。因此，墮罪不會破壞戒律。』 古人說：『清凈是指普遍的，所有的墮罪都是清凈的，並且說那是它的基礎，也是指墮罪的基礎。』《請問》的含義是：因為不瞭解定義，錯誤地認為已經退失等等是清凈的，如果有人說：『我做了非梵行。』如果對誰說，那個人瞭解定義，因為嗔恨而受到其他三人的誹謗，那麼就不是指僧殘罪。對不清凈者進行誹謗，也是指因為下品、粗罪等等不清凈而進行誹謗。對比丘尼進行勸誡。

【English Translation】 There is no fault. If the precepts are given not because a Pārājika (defeat) has occurred, then in the Mātrika (Mother Text) it says: 'What is it to give precepts to one who has incurred a Pārājika?' If one has engaged in unchaste conduct, even to the extent of a sesame seed, and has not generated a mind of concealment. And it says: 'A Bhikṣu (monk) who has incurred a Pārājika, having been given the precepts, should train in the precepts.' If one does not give precepts to one who has incurred a Pārājika, then it contradicts the designation of giving precepts to one who has incurred a Pārājika. After engaging in unchaste conduct, even the previous time, in any case, it would not be permissible to rise from a Pārājika due to a great act of transgression. Therefore, giving precepts is definitely giving them to one who has incurred a Pārājika. If so, does it contradict what is said that one who has incurred a Pārājika cannot be restored? That refers to a specific type of Pārājika, namely one with a mind of concealment. The Sarvāstivāda (one of the early Buddhist schools) says: 'According to both of you, it is as if the vows are broken by incurring a Pārājika. Then it contradicts what is said in the Vinaya (monastic discipline): 'If one accuses an impure person, one will incur eleven offenses.' An impure person refers to one who has incurred a Pārājika. If there are no vows, then accusing him of that would contradict the Saṃghāvaśeṣa (formal meeting of the monastic community), just like accusing a householder. It is not that it becomes a Saṃghāvaśeṣa because he has the appearance of a Bhikṣu, because it was previously said that incurring an offense is a Duḥkṛta (wrongdoing).' The two former parties say: 'If 'impure' is impure because of a Pārājika, then does it contradict 'a pure Bhikṣu has no offenses'?' There is no fault, because in the Vibhaṅga (division) it says: 'Not having an offense refers to its basis.' Therefore, it does not contradict that the one who accuses is pure, while others are impure. In the Pṛcchā (inquiry) it says: 'If one says, 'I have engaged in unchaste conduct,' and a Bhikṣu is accused by three others, then it is a Saṃghāvaśeṣa.' And it says: 'If one admonishes a Bhikṣuṇī (nun) for immoral conduct, it is a Pāyantika (offense).』 Immoral conduct refers to incurring a Pārājika, and not to others. Therefore, a Pārājika does not destroy the vows.' The ancients say: 'Pure' refers to the general, all Pārājikas are pure, and saying that it is its basis also refers to the basis of a Pārājika. The meaning of the Pṛcchā is: because one does not know the definition, one wrongly enters into thinking that degeneration, etc., are pure. If someone says, 'I have engaged in unchaste conduct,' if the one to whom it is said knows the definition, and is accused by three others out of hatred, then it does not refer to a Saṃghāvaśeṣa. Accusing an impure person also refers to accusing someone who is impure due to inferior, gross offenses, etc. Admonishing a Bhikṣuṇī.

---

པར་བྱེད་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་ཡོན་ཏན་གྱི་སྒྲ་ཡིན་གྱི་མིང་དུ་ཆགས་པ་མིན་པས་ཉེས་བྱས་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཏགས་པ་ཡིན་ཏེ། ཉམས་པས་ལྟུང་བ་ལ་སྦྱོར་བ་ལ་ཉེས་བྱས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། འོ་ན་ཞུ་བར་གཅིག་ལ་མཐར་འགྱུར་བ་བཞིའང་འབྱུང་ཞེས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དེ་ནི་ཕམ་པ་བཞི་གཅིག་ཅར་འབྱུང་བ་ལ་དགོངས་ཏེ། ལུང་དུ། དགེ་སློང་གིས་གཅིག་སྨྲས་པ་མཇུག་ཏུ་ཕྱིན་ན་དེས་ཕས་ཕམ་པ་གསུམ་འབྱུང་བར་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ་ཡོད་དེ། འདི་ལྟར་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ། འདི་སྐད་དུ། གང་གི་ཚེ་ཁོ་བོ་མཐོང་བ་ན་ཁྱིམ་བདག་འདི་ཞེས་བྱ་བའི་རྫས་རིན་ཐང་ཆེ་བ་ཞིག་མ་བྱིན་པར་བླངས། མི་འཚོ་བ་དང་ཕྲལ་བ་དང་། ངས་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་ཐོབ་པར་ཁྱོད་ཀྱིས་ཤེས་པར་གྱིས་ཤིག །ཅེས་དགེ་སློང་མས་ཚིག་གཅིག་རྫོགས་པར་སྨྲས་ན། ཕས་ཕམ་པ་བཞི་འབྱུང་བར་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ་ཡོད་དེ། དེ་ལྟར་དགེ་སློང་མ་ཞིག་དགེ་སློང་མ་དང་ལྷན་ཅིག་འདི་སྐད་དུ་གང་གི་ཚེ་ཁྱོད་ཁོ་མོ་མཐོང་བ་ན་ཁྱིམ་བདག་འདི་ཞེས་བྱ་བ་ལས་རྫས་ཤིག་མ་བྱིན་པར་བླངས། མི་འཚོ་བ་དང་ཕྲལ་བ་དང་། འདི་བྱ་བའི་རྫས་ཕྲོགས་པ་དང་། ཁོ་མོས་དགྲ་བཅོམ་པ་ཐོབ་པ་དེ་ལྟར་ཤེས་པར་བྱོས་ཤིག །ཅེས་སོ། །དེས་ན་འདུལ་བ་ནི་རྟོགས་པར་དཀའ་བ་ཡིན་ཏེ། ལུང་ལས་ཀྱང་། འདུལ་བ་ནི་ཟབ་མོ་ཟབ་པར་སྣང་བ་མཐོང་བར་དཀའ་བ་དགོངས་པ་མང་བ་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཚིག་འབྲུ་དང་ལྡན་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། ། དེ་ལྟར་གྲུབ་མཐའ་གསུམ་ལས་སློབ་དཔོན་འདི་བྱེ་བྲག་སྨྲ་བའི་ལུགས་སུ་བཞེད་པ་ཡིན་ནོ། །དམ་པའི་ཆོས་ནུབ་པ་ན་འདུལ་བའི་ལས་མེད་པའི་ཕྱིར་སྔོན་མེད་པའི་ 6-41a སྡོམ་པ་ཐོབ་པ་ནི་མེད་ཀྱི། ཐོབ་ཟིན་པ་ནི་གཏོང་བ་མེད་དེ་ཞེས་ཐོགས་མེད་སྐུ་མཆེད་བཞེད་དོ། །བསླབ་པ་ཉམས་པར་བྱས་པས་གཏོང་བ་ནི་ཕུལ་བས་མཚོན་ལ། ཤེས་ན་ཞིག་པ་དང་མི་ཚངས་སྤྱོད་བསྟེན་པའི་ཕྱིར་ཁས་བླངས་པས་དགེ་སློང་མའི་བསླབ་པ་འཁྲུགས་པ་གཉིས་ནི་དེ་གཉིས་ཁོ་ནའི་ཉི་ཚེ་བར་ཟད་པས་མཛོད་དུ་མ་སྨོས་པ་ཡིན་ནོ། ། 戒未得令得方便詞義 གཉིས་པ་ལ། ཐུན་མོང་གནས་པ་བསྟེན་ཚུལ་བཤད། །བསླབ་ཚིགས་སོ་སོའི་ཆོ་ག་བསྟན། ། 說共有所依 དང་པོ་ནི། སྟོན་པ་སངས་རྒྱས་ནས་ལོ་དྲུག་ལོན་པ་ན་ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་གས་འཆར་ཀ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མཛད་པའི་དེ་ནས་བྱུང་ངོ་། །ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་གའི་གླེང་གཞི་ཡང་། ལུང་གཞི་ལས། སྔོན་གྱི་ཆོ་གས་རབ་ཏུ་བྱུང་ཞིང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་རྣམས་ལ་མཁན་པོ་མེད་པ་དང་། སློབ་དཔོན་མེད་པས། ཆོས་གོས་ལེགས་པར་མ་བགོས་ཤིང་། སྒྲ་ཆེན་པོ་དང་། རྒོད་བག་གི་སྤྱོད་ལམ་གྱིས་བསོད་སྙོམས་སློང་བར་བྱེད་པ་ན། མུ་སྟེགས་ཅན་འཕྱ་བར་གྱུར་པ་དང་

【現代漢語翻譯】 如果說是『墮罪』，這是功德之聲，並非成為名稱，因此將『惡作』稱為『墮罪』，因為與因過失而墮落相連故為『惡作』。如果問：『對於一個請求，最終會出現四種變化』，這是否矛盾？答：這是指四種他勝罪同時發生的情況。經文中說：『比丘說了一句話，如果最終完成，會因此產生三種他勝罪嗎？』世尊回答說：『有的。例如，比丘與比丘尼一起說：當你看我時，這個名為某某的施主沒有給予貴重物品就拿走了，與生命分離，並且你要知道我已經證得阿羅漢。』比丘尼說完一句話，會因此產生四種他勝罪嗎？』世尊回答說：『有的。例如，一位比丘尼與另一位比丘尼一起說：當你看我時，這個名為某某的施主沒有給予物品就拿走了，與生命分離，搶奪了這個物品，並且你要知道我已經證得阿羅漢。』因此，律藏難以理解，經文中也說：『律藏深奧，顯現為深奧，難以見到，意圖眾多，與世間的詞句相連。』如此看來，在這三個宗派中，這位論師是按照分別說部的觀點來認定的。當正法衰落時，因為沒有律藏的行事，所以不會獲得前所未有的戒律，但已經獲得的戒律不會捨棄，這是無著昆仲的觀點。通過毀壞學處而捨棄戒律，是用奉獻來表示的。如果知道是因為破戒和行不凈行而違犯了比丘尼的學處，這兩種情況僅僅是針對這兩種情況的特殊情況，因此在《俱舍論》中沒有提及。 戒未得令得方便詞義 第二，講述共同安住的依止方式，展示各個學處的儀軌。 說共有所依 第一點是：從導師釋迦牟尼佛成道六年之後，才開始出現以現在的儀軌受近圓戒的情況。現在的儀軌的緣起是：根據律藏的根本，以前通過舊儀軌出家和受近圓戒的人，因為沒有堪布和阿阇黎，所以沒有好好穿著法衣，並且以大聲喧譁和粗魯的行為乞食，因此受到了外道的嘲笑。

【English Translation】 If it is said that 'a downfall' (ལྟུང་བྱེད།), this is a sound of merit, not becoming a name. Therefore, 'wrongdoing' (ཉེས་བྱས།) is designated as 'a downfall' (ལྟུང་བྱེད།), because it is connected to falling due to faults, hence it is 'wrongdoing' (ཉེས་བྱས།). If asked: 'For one request, four changes will eventually occur,' is this contradictory? The answer is: This refers to the occurrence of four defeats (ཕམ་པ།) simultaneously. The scripture says: 'If a monk speaks one word, and it is completed in the end, will it cause three defeats (ཕམ་པ།)?' The Blessed One replied: 'Yes. For example, a monk and a nun say together: When you see me, this householder named so-and-so took valuable items without giving, separated from life, and you should know that I have attained Arhatship.' If the nun completes one sentence, will it cause four defeats (ཕམ་པ།)?' The Blessed One replied: 'Yes. For example, a nun says to another nun: When you see me, this householder named so-and-so took items without giving, separated from life, robbed this item, and you should know that I have attained Arhatship.' Therefore, the Vinaya (འདུལ་བ།) is difficult to understand. The scripture also says: 'The Vinaya (འདུལ་བ།) is profound, appearing profound, difficult to see, with many intentions, and connected to worldly words.' Thus, among these three schools of thought, this teacher is considered to adhere to the view of the Sarvastivadins (བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ།). When the holy Dharma declines, because there is no activity of the Vinaya (འདུལ་བ།), one will not obtain unprecedented vows, but the vows already obtained will not be abandoned. This is the view of the brothers Asanga (ཐོགས་མེད།) and Vasubandhu (དབྱིག་གཉེན།). Abandoning vows by destroying the precepts is indicated by offering. If one knows that violating the precepts of a nun is due to breaking vows and engaging in impure conduct, these two cases are only specific to these two situations, so they are not mentioned in the Abhidharmakosa (མཛོད་). 戒未得令得方便詞義 Secondly, explaining how to rely on common dwelling, showing the rituals of each precept. 說共有所依 The first point is: From the time when the teacher Shakyamuni Buddha attained enlightenment for six years, the current ritual of ordination (བསྙེན་པར་རྫོགས་པ།) began to occur. The origin of the current ritual is: According to the Vinaya-vastu (ལུང་གཞི།), those who previously ordained and received full ordination through the old ritual, because they did not have preceptors (མཁན་པོ།) and teachers (སློབ་དཔོན།), did not properly wear monastic robes, and begged for alms with loud noises and rude behavior, were ridiculed by non-Buddhists.

---

། དགེ་སློང་ཞིག་ན་བ་ལ་ནད་གཡོག་བྱེད་པ་མེད་པར་ཤི་བ་ལ་བརྟེན་ནས། ངའི་ཉན་ཐོས་རྣམས་གཅིག་གིས་གཅིག་བསྡུ་བའི་ཕྱིར་དང་། ནད་པ་རྣམས་ལ་ནད་གཡོག་བྱ་བའི་ཕྱིར་མཁན་པོ་དང་སློབ་དཔོན་དག་གིས་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བར་གནང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལས་ཤེས་སོ། ། འོ་ན་མཁན་སློབ་དུ་ཞེ་ན། ལུང་གཞི་ལས། སློབ་དཔོན་ནི་ལྔ། མཁན་པོ་ནི་གཉིས། ཞེས་འབྱུང་བའི་རབ་བྱུང་དང་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་མཁན་པོ་གཉིས་དང་པོར་བསྟན་ཏེ། རབ་བྱུང་ནི་བྱ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྔོན་འགྲོ་ཡིན་པ་དང་། རབ་བྱུང་གི་མཁན་པོ་བསྟན་པའི་ཞར་ལ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་མཁན་པོ་ཡང་བསྟན་པར་མཛད་དེ། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དང་བསྙེན་པར་རྫོགས་ 6-41b པར་བྱས་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བཀའ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བྱ་བ་དེའི་ཕྱིར། ཡུལ་དགེ་སློང་འགའ་ཞིག་ལ་ཞེས་བསྟན་པས། ཊཱི་ཀར་འགའ་ཞིག་ཅེས་པ་མིང་མ་བསྟན་པའོ། །དེ་ལ་འདི་སྐད་སྟོན་ཏེ། གང་ཁོ་ན་ལ་གནས་ཏེ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དེ་ཁོ་ན་ལ་གནས་ཏེ། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་ངེས་པ་མ་ཡིན་གྱི་འདོད་པས་འཇུག་པར་རིག་པར་བྱ་སྟེ། ཞེས་འབྱུང་བས། མཁན་བུས་རང་གང་ལ་མོས་པའི་དགེ་སློང་ལ་མཁན་པོར་ཞུ་བའི་དོན་ནོ། །དེས་ན་མཁན་པོ་ཉིད་དུ་གནས་པ་ལའོ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པའི་ཚིག་གི་ནུས་པ་ནི། ཊཱི་ཀར།མཁན་པོ་ཉིད་དུ་གནས་པ་ལ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དག་ཡོད་ཀྱི་མི་གནས་པ་ལ་མེད་དོ་ཞེས་སོགས་འབྱུང་བ་ལས་ཤེས་སོ། ། འོ་ན་ཞུ་བའི་སྐབས་ལས། མཁན་པོ་མེད་ཀྱང་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་བཤད་པས་སྔ་མས་མ་ཁྱབ་བོ་ཞེ་ན། དེའི་དོགས་གཅོད་འོག་ནས་འཆད་ལ། འདིར་དཀའ་བའི་གནས་འདི་ཡོད་དེ། རབ་བྱུང་དང་བསྙེན་རྫོགས་མཁན་པོ་ལ་བརྟེན་ན་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་དེ་མཁན་པོ་ལ་མི་བརྟེན་ནམ་ཞེ་ན། མི་བརྟེན་པ་མིན་ཏེ། དངོས་སུ་དེ་གཉིས་མཁན་པོ་ལ་བརྟེན་པར་བཤད་པས་ཤུགས་ཀྱིས་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་ཡང་དེ་ལ་བརྟེན་པར་དོན་གྱིས་གོ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་ཡང་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལ་གནས་པའི་ཕྱིར། ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དཔེར་ན་རྒྱལ་པོ་གདན་ལ་གནས་པར་བསྟན་པས་གདན་ཁྲི་ལ་བརྟེན་པར་དོན་གྱིས་གོ་བ་བཞིན་ནོ། །དེ་ལྟ་ནའང་བདག་ཉིད་ཆེན་པོ་ཀརྨ་ཕྲིན་ལས་པའི་ཞལ་སྔ་ནས་དགེ་ཚུལ་དུ་སྒྲུབ་པའི་མཁན་པོ་ཞེས་ཡང་ཡང་དུ་གསུང་བ་ནི་མི་འཐད་དེ། དགེ་ཚུལ་དུ་སྒྲུབ་པའི་མཁན་པོ་ཞེས་པའི་ཐ་སྙད་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་དང་། ཀུན་མཁྱེན་བུས། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ནི་མཁན་པོ་ཁོ་ན་ལས་ 6-42a སྐྱེ་ཡི་དགེ་ཚུལ་ནི་གཞན་ལས་ཐོབ་པ་ཁོ་ན་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཁོ་ནའི་ངོས་བཟུང་གསུངས་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་རབ་བྱུང་གི་མཁན་པོ་ཞེས་འདོན་རྒྱུ་ལ་དགེ་ཚུལ་དུ་སྒྲུབ་པའི་མཁན་པོ་ཞེས་འདོན་པར་མི་བྱའོ། ། ཡང་ཁ་ཅིག །དགེ་ཚུལ་གྱི་མཁན

【現代漢語翻譯】 如果一位比丘生病無人照料而去世，那麼我的聲聞弟子們爲了互相幫助，以及爲了照料病人，堪布（Khenpo，親教師）和軌範師（Slobpon，阿阇梨）們可以允許剃度和受具足戒，這是從佛陀的教誨中得知的。 那麼，堪布和軌範師有多少呢？根據《律藏根本論》，軌範師有五位，堪布有兩位。首先提到的是剃度和受具足戒的兩位堪布，因為剃度是所有行為的前提。在提到剃度堪布的同時，也提到了受具足戒的堪布，因為剃度和受具足戒是爲了圓滿佛陀的教誨。經文中說，對於某些地方的比丘， टीका（Tika，註釋）中說，'某些'是指沒有指明名字的。經文中還教導說，無論誰住在哪裡接受剃度，都應該住在那裡，並且應該明白受具足戒不是必然的，而是可以根據意願選擇的。因此，堪布應該請求自己喜歡的比丘作為堪布。因此，'住在堪布的位置上'等詞語的力量在於， टीका（Tika，註釋）中說，'住在堪布的位置上的人可以進行剃度和受具足戒，不住在堪布的位置上的人則不能'等等。 那麼，在請求的時候，有人說即使沒有堪布也可以獲得戒律，這是否與之前的說法不符呢？這個疑問將在後面解答。這裡有一個難題：如果剃度和受具足戒依賴於堪布，那麼沙彌的戒律是否不依賴於堪布呢？並非不依賴，實際上，因為兩者都依賴於堪布，所以沙彌的戒律也間接依賴於堪布。 टीका（Tika，註釋）中說，'沙彌的戒律也存在於剃度中'。例如，當國王坐在王位上時，就意味著他依賴於王座。即便如此，大德噶瑪·欽列巴（Karma Trinleypa）尊者經常說'授予沙彌戒的堪布'是不恰當的，因為沒有'授予沙彌戒的堪布'這種說法。全知布敦仁波切（Kunchen Buton Rinchen Drub）說：'剃度只能從堪布那裡獲得，而沙彌戒只能從其他人那裡獲得'。因此，應該說'剃度的堪布'，而不是'授予沙彌戒的堪布'。 還有一些人說：'沙彌的堪布……'

【English Translation】 It is known from the teachings of the Buddha that if a monk dies from illness without anyone to care for him, then my Shravaka (Nyan Thös, Hearers) disciples, for the sake of helping each other and for the sake of caring for the sick, the Khenpos (親教師, Preceptor) and Slobpons (阿阇梨, Acharya) can grant ordination and full ordination. So, how many Khenpos and Slobpons are there? According to the Vinaya-vastu (律藏根本論), there are five Slobpons and two Khenpos. First, the two Khenpos of ordination and full ordination are mentioned, because ordination is the prerequisite for all actions. While mentioning the Khenpo of ordination, the Khenpo of full ordination is also mentioned, because ordination and full ordination are for the purpose of fulfilling the Buddha's teachings. The text says that for some monks in some places, the Tika ( टीका, Commentary) says that 'some' means that the names are not specified. It is also taught that wherever one stays to receive ordination, one should stay there, and it should be understood that full ordination is not mandatory, but can be chosen according to one's wishes. Therefore, the Khenpo should request the monk he likes as the Khenpo. Therefore, the power of words such as 'staying in the position of Khenpo' is that the Tika ( टीका, Commentary) says, 'Those who stay in the position of Khenpo can perform ordination and full ordination, while those who do not stay in the position of Khenpo cannot,' and so on. Then, when requesting, someone says that even without a Khenpo, one can obtain vows, does this contradict the previous statement? This question will be answered later. Here is a difficult point: if ordination and full ordination depend on the Khenpo, then does the vows of a Shramanera (沙彌) not depend on the Khenpo? It is not that it does not depend, in fact, because both depend on the Khenpo, the vows of a Shramanera also indirectly depend on the Khenpo. The Tika ( टीका, Commentary) says, 'The vows of a Shramanera also exist in ordination.' For example, when the king sits on the throne, it means that he depends on the throne. Even so, the great Karma Trinleypa often saying 'the Khenpo who grants the Shramanera vows' is inappropriate, because there is no such thing as 'the Khenpo who grants the Shramanera vows'. The omniscient Buton Rinchen Drub said: 'Ordination can only be obtained from the Khenpo, while the Shramanera vows can only be obtained from others.' Therefore, one should say 'the Khenpo of ordination', not 'the Khenpo who grants the Shramanera vows'. And some say: 'The Khenpo of Shramanera...'

---

་པོ་ཞེས་སྦྱར་བ་ཡང་མི་འཐད་ཟེར་བ་དེ་ནི་ཡང་དག་པ་མིན་ཏེ། མདོ་འོག་མ་དང་པོའི་མཁན་པོ་ཉིད་ཀྱི་ཞེས་པའི་ཊཱི་ཀར། དགེ་ཚུལ་གྱི་མཁན་པོ་ཉིད་ནི་གཞན་པ་ཉིད་ལས་དང་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་པས་དགེ་ཚུལ་གྱི་མཁན་པོ་ཞེས་པ་ཙམ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །འདི་ལ་ཀུན་མཁྱེན་མཚོ་སྣ་པས་དོགས་པ་འདི་ལྟར་གཅོད་པར་མཛད་དེ། དེའི་ཚེ་མཁན་པོར་གྱུར་མ་ཟིན་ན་དང་པོའི་མཁན་པོ་ཞེས་བརྗོད་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། རྒྱུ་ལ་འབྲས་བུའི་མིང་གིས་བཏགས་ཏེ་མཁན་པོ་བྱེད་པར་འགྱུར་བ་ལ་མཁན་པོ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། ། 說各學處儀軌 གཉིས་པ་ལ། དང་པོར་དགེ་ཚུལ་ཉེ་བར་སྒྲུབ། །དེ་རྗེས་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཚུལ་བསྟན། ། 首授沙彌戒 དང་པོ་ལ། སྔོན་འགྲོ་སྦྱོར་བའི་ཆོ་ག་བརྗོད། །ཡོངས་རྫོགས་དངོས་གཞིའི་ཆོ་ག་བཤད། །ཐུན་མོང་བླ་མའི་རྣམ་གཞག་གོ། 說前行儀軌 དང་པོ་ལ། དྲི་ཞིང་དག་པ་རྗེས་བཟུང་བསྟན། །དགེ་བསྙེན་ཆོ་ག་སྤྲོས་ཏེ་བརྗོད། །བར་དགེ་གོ་རིམ་རྣམ་གྲངས་བཀྲོལ། །སློབ་དཔོན་ལ་གཏད་ཡོངས་དག་དྲི། ། 說問及清凈攝持 དང་པོ་ནི། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་མཁན་པོ་བས་སྔ་བའི་ཕྱིར་དང་པོའི་མཁན་པོ་སྟེ། རབ་བྱུང་གི་མཁན་པོར་བྱ་རྒྱུ་ཉིད་ཀྱིས་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་སོགས་ཀྱི་བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་དྲིས་ནས། སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བ་དང་། སྐྱེས་ཀྱང་མི་གནས་པ་དང་། བསྟན་པའི་ཁུར་མི་ཐེག་པ་དང་། དགེ་བ་ལ་སྦྱོར་མི་ནུས་པས་ཁྱད་པར་དུ་མི་འགྱུར་ཞིང་། གཞན་མ་དད་པས་སྐུར་འདེབས་དང་འཕྱ་སྨོད་ཀྱི་གཞིར་མི་འགྱུར་བའི་ 6-42b རྒྱུད་ཡོངས་སུ་དག་པ་ལ། ཁོ་བོས་ཁྱོད་རབ་ཏུ་དབྱུང་ངོ་ཞེས་སྐབས་དབྱེ་བར་བྱ་དགོས་ཏེ། དེ་ལྟར་བྱས་ན་དེ་བསྟན་པ་ལ་བཅུག་པས་བསྟན་པ་ལ་ཕན་ཅིང་སྐབས་དབྱེ་པོ་ལ་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་ཞིང་བསྟན་པ་ལ་བྱ་བ་བྱས་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། ཁྱབ་སྟེ། ཀུན་དགའ་བོ་ཁྱོད་ཀྱིས་གཞན་གྱི་མཁན་པོ་དང་སློབ་དཔོན་བྱས་ནས་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱས་ན་ང་ལ་བྱ་བ་བྱས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལེན་པོ་ཡོངས་སུ་དག་ཀྱང་མཁན་པོ་བྱེད་པ་བདག་ཉིད་འཁོར་སྐྱོང་བའི་ནུས་པ་མེད་ན་སྐབས་དབྱེ་བར་མི་བྱའོ། ། 廣說沙彌儀軌 གཉིས་པ་ལ། སྡོམ་པ་སྦྱིན་པའི་གོ་རིམ་བཤད། །དགེ་བསྙེན་སྡོམ་ཆོག་ཞར་བྱུང་བཀྲོལ། ། 說授戒律次第 དང་པོ་ནི། དགེ་བསྙེན་ཉིད་དང་དགེ་ཚུལ་ཉིད་དང་དགེ་སློང་ཉིད་དག་གི་ཚིགས་གསུམ་སྔ་མ་སྔ་མར་བརྟེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་ཕྱི་མ་ཕྱི་མ་མི་བྱའོ། །འདི་དག་གི་འཕྲོས་དོན་ཅུང་ཟད་བརྗོད་ན། ཚིགས་གསུམ་རིམ་ནོད་ཀྱི་དགོས་པ་ནི། ཚིགས་ལས་འདས་པའི་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བ་དང་རིམ་བཞིན་ནོད་པས་གཉེན་པོ་འཕེལ་བས་གོམས་པ་བརྟན་པ་དང་། བསླབ་ཚིགས་ཕྱི་མ་ཕུལ་ཡང་སྔ་མ་མི་གཏོང་བའི་ཆེད་ཡོད་དོ། །ཚིགས་སྔ་མ་ནོད་པའ

【現代漢語翻譯】 說『附加沙彌』一詞也不恰當，這種說法是不正確的。在《根本說一切有部毗奈耶》第一卷的註釋中，『沙彌的堪布本身比其他人更早』，因為只出現了『沙彌的堪布』一詞。對此，全知措那瓦（Kunchen Tsonawa）這樣斷除疑惑：如果當時還沒有成為堪布，那麼說『最初的堪布』是否矛盾呢？這是用果的名字來稱呼因，稱呼將要成為堪布的人為堪布。』這樣說的。 各學處儀軌 第二部分：首先授予沙彌戒，然後說明圓滿比丘戒的方式。 首授沙彌戒 第一部分：講述前行準備的儀軌，講述完整的正行儀軌，共同上師的引導。 說前行儀軌 第一部分：說明詢問、清凈和攝持，詳細講述居士儀軌，解釋中間的次第和類別，詢問是否完全交付給阿阇黎。 說問及清凈攝持 第一部分：因為比比丘戒的堪布更早，所以是最初的堪布。將要做剃度的堪布，詢問關於戒律生起等障礙的法，如果不生起戒律，或者即使生起也不住留，或者不能承擔教法的重擔，或者不能行善，就不會有差別，也不會因為其他人不相信而成為誹謗和嘲笑的對象。 6-42b 對於完全清凈的相續，應該說『我為你剃度』，以此來區分場合。這樣做，因為把他納入教法，所以對教法有益，區分場合的人不會有罪過，並且會成為對教法有所作為的人。這是普遍的，世尊說：『阿難陀，你做了別人的堪布和阿阇黎，為他們剃度和授比丘戒，就是為我做事。』即使接受者完全清凈，如果堪布自己沒有能力守護眷屬，也不應該剃度。 廣說沙彌儀軌 第二部分：講述授予戒律的次第，順便解釋居士戒的儀軌。 說授戒律次第 第一部分：居士、沙彌和比丘的三種戒律，如果前一種沒有圓滿，就不能進行后一種。稍微說一下這些的引申意義，依次接受三種戒律的必要是：不會發生超越戒律的墮落，依次接受會增加對治力，從而使習慣穩固，並且爲了即使受持了後面的戒律也不會放棄前面的戒律。

【English Translation】 Saying that adding the word 'Shramanera' is also inappropriate is not correct. In the commentary of the first volume of the Mūlasarvāstivāda Vinaya, 'The abbot of the Shramanera himself is earlier than others,' because only the term 'abbot of the Shramanera' appears. In response, Kunchen Tsonawa dispels the doubt as follows: 'If one has not yet become an abbot at that time, is it contradictory to say 'the initial abbot'? This is using the name of the result to refer to the cause, calling the one who will become an abbot as abbot.' That's what he said. Rituals of each training Second part: First, grant the Shramanera ordination, then explain the method of complete Bhikshu ordination. First Shramanera ordination First part: Recite the ritual of preliminary preparation, explain the complete main ritual, and the common Lama's guidance. Explanation of preliminary rituals First part: Explain questioning, purification, and acceptance, elaborate on the Upasaka ritual, explain the intermediate order and categories, and ask if it has been completely entrusted to the Acharya. Explanation of questioning and purification First part: Because it is earlier than the Bhikshu ordination abbot, it is the initial abbot. The abbot who is going to ordain, asks about the Dharma that obstructs the arising of vows, etc., if the vows do not arise, or even if they arise, they do not remain, or they cannot bear the burden of the teachings, or they cannot engage in virtue, there will be no difference, and it will not become a basis for slander and ridicule because others do not believe. 6-42b For a completely pure continuum, one should say 'I will ordain you,' to distinguish the occasion. By doing so, because he is included in the teachings, it is beneficial to the teachings, the person who distinguishes the occasion will not be guilty, and it will become someone who has done something for the teachings. This is universal, the Buddha said: 'Ananda, if you become the abbot and Acharya of others, and ordain them and give them Bhikshu ordination, you are doing things for me.' Even if the recipient is completely pure, if the abbot himself does not have the ability to protect the retinue, he should not ordain. Extensive explanation of Shramanera rituals Second part: Explain the order of granting vows, and incidentally explain the Upasaka vow ritual. Explanation of the order of granting vows First part: The three vows of Upasaka, Shramanera, and Bhikshu, if the previous one is not complete, the latter one cannot be performed. Briefly explain the extended meaning of these, the necessity of receiving the three vows in order is: there will be no fall beyond the vows, receiving them in order will increase the antidote, thereby stabilizing the habit, and for the sake of not abandoning the previous vows even if the latter vows are taken.

---

ི་རྗེས་ཐོགས་དེ་ཉིད་དུ་ཚིགས་ཕྱི་མ་དག་ནོད་དམ་ཞེ་ན། ལུས་རྟེན་ཉི་ཤུར་ལོན་པའི་ཁྱིམ་པ་ཕོ་ནི་གསུམ་པོ་སྔ་མ་སྔ་མའི་རྗེས་ཐོགས་ཁོ་ནར་བྱར་རུང་ལ། ཤཱཀྱ་དང་མེས་པ་རལ་པ་ཅན་མ་གཏོགས་པའི་མུ་སྟེགས་ཅན་དང་། བུད་མེད་ཀྱི་སྡོམ་པ་ནོད་པ་ལ་ནི་ཚིགས་སྔ་མའི་མཇུག་ཐོགས་ཁོ་ནར་ཕྱི་མ་མི་རུང་སྟེ། དགེ་བསྙེན་ཉིད་ལ་ཟླ་བ་བཞིར་གནས་སུ་གནས་དགོས་པའི་ཕྱིར་དང་། དགེ་ཚུལ་མའི་མཇུག་ཐོགས་སུ་བསྙེན་རྫོགས་བྱས་ན་ཚིགས་ལས་འདས་པའི་ཉེས་པ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་ 6-43a རོ། ། ཡང་ཚིགས་སྔ་མ་མེད་པར་ཕྱི་མའི་སྡོམ་པ་སྐྱེའམ་ཞེ་ན། འདི་ཉིད་ལས། ཚིགས་སྔ་མ་མེད་པ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་ཙམ་དུ་ཟད་དོ། །ཞེས་པས། ཚིགས་སྔ་མ་མེད་ཀྱང་སྐྱེ་བར་བཤད་དོ། །འོ་ན་ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་ཚུལ་ཉིད་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཁོ་ན་ལ་བྱེད། ཅེས་སོགས་འབྱུང་བས་སྔ་མའི་རབ་བྱུང་སོགས་མེད་ན་ཚིགས་ཕྱི་མ་ཕྱི་མ་ནོད་རུང་བ་ཇི་ལྟར་འཐད་ཅེ་ན། གླེང་གཞི་ལས། རབ་ཏུ་མ་བྱུང་བསྙེན་པར་རྫོགས། །ཞེས་པ་དེའི་སྡོས་བཤད་ལས། བཙུན་པ་ཁྱིམ་པ་རབ་ཏུ་མ་བྱུང་བ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བགྱིས་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཞེས་བགྱིའམ་མ་རྫོགས་པ་ཞེས་བགྱི། ཨུ་པ་ལི་བསྙེན་པར་རྫོགས་མོད་ཀྱི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་ནི་འདས་པ་དང་བཅས་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་རབ་བྱུང་མ་བྱས་པར་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་བཤད་ན་རབ་བྱུང་མ་བྱས་པར་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་ཡང་གྲུབ་པ་ཡིན་ནོ། ། སྐབས་འདིར། ཊཱི་ཀར་ཁུངས་སུ་དྲངས་པ་ནི། བཙུན་པ་ཁྱིམ་པ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཞིག་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བགྱིས་ན། ཞེས་འབྱུང་བ་ནི་དགག་ཚིག་གི་ཡི་གེ་ཆད་པ་ཡིན་ནོ། ། སོག་ན་རེ། ཞུ་བའི་སྐབས་ཀྱི་ཊཱི་ཀར། བཙུན་པ་ཁྱིམ་པ་རབ་ཏུ་མ་བྱུང་བ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བགྱིས་ན། ཞེས་ལུང་དྲངས་པ་དེ་ནི་ལུང་གི་དགག་ཚིག་གི་ཡི་གེ་ལྷག་པ་ཡིན་ནོ་ཟེར། དེ་ལྟར་ན་ནི་ལུང་གླེང་གཞི་ཁུངས་སུ་དྲངས་མ་ཐག་དང་འགལ་ལོ། །དེས་ན་ལུང་གིས་བསྟན་པ་འདི་ཉིད་རིགས་པས་ཀྱང་གྲུབ་པ་ཡིན་ཏེ་རབ་བྱུང་ནི་མཁན་པོ་ལས་ཐོབ་ལ། མཁན་པོ་མེད་པ་ལས་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་ཡང་བཤད་པས་གྲུབ་བོ། །དགེ་ཚུལ་ཉིད་རབ་བྱུང་ཁོ་ན་ལ་བྱེད་པའི་དགོངས་པའང་ཉེས་མེད་ཀྱི་ཆོ་གའི་གོ་རིམ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ནོ། །སྔར་རབ་བྱུང་ 6-43b མ་བྱས་པ་ལ་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ལ་རྒྱུ་འབྲས་ཀྱང་འཆོལ་བར་མི་འགྱུར་ཏེ། སྔར་རབ་བྱུང་མ་བྱས་ཀྱང་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་བླང་བའི་རང་སྐབས་ན་རབ་བྱུང་ལ་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་ཚིགས་གསུམ་རིམ་བཞིན་ནོད་པའི་ཚེ། སྡོམ་གསུམ་རྫས་ཐ་དད་ཡིན་པར་ནི་གོང་དུ་བསྟན་ཟིན་ཏེ། དེ་ཡང་རྒྱལ་སྲས་མར། དགེ་སློང་གི་རྒྱུད་གཅིག་ལ་སྲོག་གཅོད་པ་སྤང་བ་གསུམ་ཡོད

【現代漢語翻譯】 問：如果前一戒律之後立即受持后一戒律，是否可以？答：對於年滿二十歲的在家男子，可以僅在前一戒律之後受持后一戒律。但是，除了釋迦（Śākya，釋迦）和祖先拉巴堅（Ralpa can），對於外道和受持女眾戒律者，不能僅在前一戒律之後受持后一戒律。因為沙彌尼必須安住于式叉摩那戒四個月，如果在沙彌尼戒之後立即受比丘尼戒，則會犯越戒之罪。 問：如果沒有前一戒律，是否能生起后一戒律？答：此經中說：『如果沒有前一戒律，則僅是犯了輕罪。』因此，即使沒有前一戒律，也說能生起后一戒律。那麼，如果《根本說一切有部毗奈耶》中說：『唯有沙彌才能出家。』等等，如果沒有前一出家等，如何能受持后一戒律呢？答：《事類品》中說：『未出家者受具足戒。』其註釋中說：『如果比丘或在家眾未出家而受具足戒，是說已受具足戒還是未受具足戒？鄔波離（Upali）！已受具足戒，但受具足戒者已是過去。』因此，如果說未出家者能生起比丘戒，那麼未出家者也能生起沙彌戒。 此處，《根本說一切有部毗奈耶》中引用的『比丘或在家眾已出家而受具足戒』，是缺少否定詞。有人說，在請問時引用的《根本說一切有部毗奈耶》中，『比丘或在家眾未出家而受具足戒』，是多餘的否定詞。如果是這樣，則與立即引用的《事類品》相矛盾。因此，此經所說也以理成立，因為出家是從親教師處獲得，而沒有親教師也能生起戒律。 沙彌唯有出家才能受持的含義，是指無罪的儀軌次第。即使先前未出家而生起沙彌戒，也不會導致因果錯亂，因為即使先前未出家，但在受持沙彌戒時，出家也能生起沙彌戒。因此，在依次受持三種戒律時，三種戒律的體性各不相同，這在前面已經說明。如《入菩薩行論》中說：『在比丘的同一相續中，有三種斷除殺生的誓言。』

【English Translation】 Question: If one immediately takes the subsequent precept after the previous one, is it permissible? Answer: For a householder male who has reached the age of twenty, it is permissible to take the subsequent precept only after the previous one. However, except for Śākya (釋迦) and the ancestor Ralpa can, for non-Buddhists and those taking vows of women, it is not permissible to take the subsequent precept only after the previous one. This is because a śikṣamāṇā (式叉摩那) must reside in the śikṣamāṇā precepts for four months, and if one takes the bhikṣuṇī (比丘尼) precepts immediately after the śrāmaṇerikā (沙彌尼) precepts, there will be a transgression of the precepts. Question: Without the previous precept, can the subsequent precept arise? Answer: In this very text, it says, 'Without the previous precept, it is merely a minor offense.' Therefore, even without the previous precept, it is said that the subsequent precept can arise. Then, if the Ṭīkā (《根本說一切有部毗奈耶》) says, 'Only a śrāmaṇera (沙彌) can be ordained,' etc., how can it be permissible to take the subsequent precept if there is no previous ordination, etc.? Answer: In the Gleṅ gźi (《事類品》), it says, 'One who has not ordained takes full ordination.' The commentary on this says, 'If a monk or a householder who has not ordained takes full ordination, is it said that he has taken full ordination or has not taken full ordination? Upali (鄔波離)! He has taken full ordination, but the one who takes full ordination is already in the past.' Therefore, if it is said that a bhikṣu (比丘) precept can arise for one who has not ordained, then it is also established that a śrāmaṇera precept can arise for one who has not ordained. Here, the 'monk or householder who has ordained takes full ordination' quoted in the Ṭīkā (《根本說一切有部毗奈耶》) is missing the negative word. Some say that the 'monk or householder who has not ordained takes full ordination' quoted in the context of the question is an extra negative word in the quote. If that were the case, it would contradict the immediately quoted Gleṅ gźi (《事類品》). Therefore, what this scripture says is also established by reason, because ordination is obtained from the preceptor, and it is also said that precepts can arise without a preceptor. The meaning that only a śrāmaṇera (沙彌) can take ordination refers to the order of the faultless ritual. Even if the śrāmaṇera (沙彌) precept arises for one who has not previously ordained, it will not cause confusion of cause and effect, because even if one has not previously ordained, ordination can give rise to the śrāmaṇera (沙彌) precept when one takes the śrāmaṇera (沙彌) precept. Therefore, when taking the three precepts in sequence, the nature of the three precepts is different, as has been explained above. As the Bodhicaryāvatāra (《入菩薩行論》) says, 'In the same continuum of a bhikṣu (比丘), there are three vows to abandon killing.'

---

་ལ། ཞེས་སོ། ། དེས་ན་སྡོམ་གསུམ་རྫས་ཐ་དད་དུ་འདོད་པ་འདི་ལ། རྨ་ཚོ་ན་རེ། དེ་ལྟར་ན་དགེ་སློང་གཅིག་གིས་མི་གཅིག་བསད་པ་ལ་ཡང་ཉེས་པ་གསུམ་འབྱུང་སྟེ་སྡོམ་པ་ཐ་དད་གསུམ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་ཕམ་པ་དང་ཕམ་པ་འདྲ་བའི་ཉེས་བྱས་དང་། བསོད་ནམས་མིན་པ་དང་གསུམ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་ཟེར་རོ། ། འདི་ལ་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ་ན་རེ། དེ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། གསོད་བྱེད་གང་ཟག་གཅིག་གིས་སྲོག་ཆགས་གཅིག་བསད་ན་ལས་ཀྱི་དངོས་གཞི་གཉིས་གཉིས་མི་སྲིད་དེ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། སྲོག་ཆགས་གཅིག་བསད་པ་ལ་ལས་ཀྱི་དངོས་གཞི་གཉིས་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར། ཞེས་གསུངས་པས་གནོད་ཅིང་། ཉེས་པ་གསུམ་བཅས་པ་ལ་དགོས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་ཐོབ་པ་ན་སྡོམ་པ་སྔ་མ་གཉིས་བག་ལ་ཞར་སོང་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། ། ཡང་དགེ་བསྙེན་དང་དགེ་ཚུལ་དང་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པའི་རྣམ་གཞག་གོང་དུ་སྤྱི་དོན་དུའང་རྒྱས་པར་བཤད་ཟིན་ལ། འདིར་དཀའ་བའི་གནས་ཕྲ་མོ་དག་གཅོད་པར་འདོད་དེ། དེ་ཡང་ཉན་ཐོས་ཀྱི་གཞུང་ནས་བཤད་ཚོད་ཀྱི་དགེ་བསྙེན་བདུན་ཡོད་ལ། མིང་ཅན་གྱི་མདོ་དང་མཛོད་འགྲེལ་ནས་ལྔར་གསུངས་ཏེ། སྐྱབས་གསུམ་འཛིན་པའི་དགེ་བསྙེན་ 6-44a དང་། སྣ་གཅིག་སྤྱོད་པ་དང་། ཕྱོགས་གཅིག་སྤྱོད་པ་དང་། ཕལ་ཆེར་སྤྱོད་པ་དང་། ཡོངས་རྫོགས་དགེ་བསྙེན་དང་ལྔ་འདྲེན་པར་མཛད་ལ། གཞུང་གཞན་དུ། ཚངས་སྤྱོད་ཀྱི་དགེ་བསྙེན་དང་། གོ་མཱིའི་དགེ་བསྙེན་དང་བཅས་པའི་བདུན་འབྱུང་བ་ཡིན་ནོ། ། དེ་དག་ལས་ཕལ་ཆེར་སྤྱོད་པའི་དགེ་བསྙེན་ནི། རྒྱལ་སྲས་མར། གཉིས་སྤངས་པ་ཕྱོགས་གཅིག་སྤྱོད་པ་ཡིན་ནོ། །གསུམ་བཞི་སྤངས་པ་ནི་ཕལ་ཆེར་སྤྱོད་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དང་། གང་སྤེལ་དུ། ཕྱོགས་གཅིག་སྤྱོད་པ་ནི་གཉིས་སམ་གསུམ་བསྲུང་བའོ། །ཕལ་ཆེར་སྤྱོད་པ་ནི་བཞི་བསྲུང་བའོ། །ཞེས་བཤད་ཀྱང་སྔ་མ་ལྟར་བཟུང་སྟེ། ལྔ་དགོས་པ་ལ་གསུམ་ཚང་ན་ཕལ་ཆེར་ཚང་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། སྣ་གཅིག་སྤྱོད་པ་ལ་སོགས་པ་གསུམ་པོ་ནི། བྱེ་སྨྲ་ལྟར་ན། དང་པོ་ཡོངས་རྫོགས་ཀྱི་དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་པ་བླངས་ནས་བར་དུ་ཉམས་ཏེ་སྣ་གཅིག་བསྲུང་བའམ་ཕལ་ཆེར་བསྲུང་བ་ཡིན་ལ། ལེན་པའི་ཚེ་ཉིད་ན་སྣ་གཅིག་བསྲུང་བ་ལ་སོགས་པས་བླངས་ན་ནི། ཡན་ལག་ངེས་པའི་ཕྱིར་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་སྟེ་བར་མའི་དགེ་བ་ཙམ་དུ་འདོད་དོ། །མདོ་སྡེ་པ་ལྟར་ན། ཡན་ལག་ངེས་པ་ལའང་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་འདོད་ཅིང་ལེན་པའི་ཚེ་ཉིད་ནས་སྣ་གཅིག་བསྲུང་བ་ལ་སོགས་བླངས་པས་སྣ་གཅིག་བསྲུང་བའམ་ཕལ་ཆེར་སྲུང་བའི་སྡོམ་པ་ཐོབ་པར་འདོད་དོ། །མདོ་སྡེ་པ་དང་མཐུན་པར། འཕགས་པ་ཐོགས་མེད་ཀྱིས་རྣམ་པར་གཏན་ལ་དབབ་པ་བསྡུ་བ་ལས། སྲོག་གཅོད་པ་ཕྱོགས་གཅིག་སྤངས་བ་དང་། ཕལ་ཆེར་སྤོང་བ་དང་།

【現代漢語翻譯】 如是。因此，對於認為三律儀是不同實體的觀點，瑪措說：『如果這樣，那麼一個比丘殺了一個人，也會產生三種罪過，因為這與三種不同的律儀相違背。』也就是說，會產生墮罪（藏文：ཕམ་པ་，梵文天城體：पराजय，梵文羅馬擬音：parājaya，漢語字面意思：失敗）以及類似於墮罪的罪行，以及非福德三種罪過。對此，措納巴欽波說：『這不合理，因為一個殺生者殺死一個有情，不可能有兩個業的事物。』因為《分別解脫經》中說：『殺死一個有情，不可能有兩個業的事物。』這有違背之處，而且強加三種罪過也沒有必要，因為比丘獲得律儀時，之前的兩種律儀已經潛伏下來了。以上是措納巴欽波的觀點。 此外，關於近事男（藏文：དགེ་བསྙེན，梵文天城體：उपासक，梵文羅馬擬音：upāsaka，漢語字面意思：優婆塞）、沙彌（藏文：དགེ་ཚུལ，梵文天城體：श्रमण，梵文羅馬擬音：śrāmaṇera，漢語字面意思：勤策男）和比丘（藏文：དགེ་སློང，梵文天城體：भिक्षु，梵文羅馬擬音：bhikṣu，漢語字面意思：乞士）的律儀分類，前面在總義中已經詳細闡述過了。這裡想解決一些細微的難點。也就是說，根據聲聞乘的論典，有七種近事男，而《具名經》和《俱舍論》中說是五種，即：皈依三寶的近事男、一分行近事男、少分行近事男、多分行近事男和圓滿近事男。其他論典中還有梵行近事男和牛護近事男，總共七種。 其中，關於多分行近事男，《入菩薩行論》中說：『捨棄二者是少分行，捨棄三四是多分行。』《集學論》中說：『少分行是守護二或三戒，多分行是守護四戒。』雖然這樣說，但還是以前者為準，因為在需要五戒的情況下，具備三戒也算是多分具足了。 關於一分行等三種近事男，根據毗婆沙宗的觀點，首先是受持了圓滿近事男的律儀，後來退失，只守護一分或多分。如果在受戒時就只受持一分等，因為所受持的支分是確定的，所以不會生起律儀，只能算是中等的善行。根據經部宗的觀點，即使所受持的支分是確定的，也會生起律儀，如果在受戒時就只受持一分等，也能獲得守護一分或多分的律儀。與經部宗的觀點一致，聖者無著在《攝抉擇分》中說：『斷除殺生是一分斷，多分斷，'

【English Translation】 Thus. Therefore, regarding the view that the three vows are different entities, Ma-tsho said: 'If that is the case, then when a bhikṣu kills a person, three offenses will also occur, because it contradicts three different vows.' That is, there will be defeat (藏文：ཕམ་པ་，梵文天城體：पराजय，梵文羅馬擬音：parājaya，漢語字面意思：defeat) and offenses similar to defeat, and non-virtue, three offenses. To this, Tsonapa Chenpo said: 'This is unreasonable, because it is impossible for a killer to kill a sentient being and have two objects of karma.' Because the Vinaya-vibhaṅga says: 'It is impossible to have two objects of karma for killing one sentient being.' This is contradictory, and there is no need to impose three offenses, because when a bhikṣu obtains the vows, the previous two vows have already become latent. The above is the view of Tsonapa Chenpo. In addition, the classification of the vows of a upasaka (藏文：དགེ་བསྙེན，梵文天城體：उपासक，梵文羅馬擬音：upāsaka，漢語字面意思：lay follower), a śrāmaṇera (藏文：དགེ་ཚུལ，梵文天城體：श्रमण，梵文羅馬擬音：śrāmaṇera，漢語字面意思：novice monk), and a bhikṣu (藏文：དགེ་སློང，梵文天城體：भिक्षु，梵文羅馬擬音：bhikṣu，漢語字面意思：monk) has already been explained in detail in the general meaning above. Here, I want to solve some subtle difficulties. That is, according to the Śrāvakayāna scriptures, there are seven types of upasakas, while the Nāmadhyeya-sūtra and the Abhidharmakośa say there are five, namely: the upasaka who takes refuge in the Three Jewels, the part-practicing upasaka, the partial-practicing upasaka, the mostly-practicing upasaka, and the fully-practicing upasaka. In other scriptures, there are also the celibate upasaka and the cow-protecting upasaka, making a total of seven. Among them, regarding the mostly-practicing upasaka, the Bodhicaryāvatāra says: 'Abandoning two is part-practicing, abandoning three or four is mostly-practicing.' The Śikṣāsamuccaya says: 'Part-practicing is guarding two or three precepts, mostly-practicing is guarding four precepts.' Although it says so, it is still based on the former, because in the case where five precepts are needed, having three precepts is considered mostly complete. Regarding the part-practicing, etc., three types of upasakas, according to the Vaibhāṣika view, first, one takes the vows of a fully-practicing upasaka, and later degenerates, only guarding one part or mostly guarding. If one only takes one part, etc., at the time of taking the vows, because the limbs that are taken are definite, the vows will not arise, and it is only considered an intermediate virtue. According to the Sautrāntika view, even if the limbs that are taken are definite, vows will arise, and if one only takes one part, etc., at the time of taking the vows, one can obtain the vows of guarding one part or mostly guarding. In agreement with the Sautrāntika view, the noble Asaṅga says in the Saṃgrahaṇī: 'Abandoning killing is abandoning one part, abandoning mostly,'

---

ཉིན་མཚན་དང་ཟླ་བའམ་ལོ་གཅིག་སྲོག་གཅོད་པ་སྤོང་བ་ལ་སོགས་པ་སྡོམ་པ་བརྒྱ་ཐམ་པ་གསུངས་སོ། ། གོ་མཱི་ཞེས་པ་བཙུན་པའི་མིང་སྟེ། 6-44b བསྙེན་གནས་ཡན་ལག་བརྒྱད་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་བླངས་པའི་ཁྱིམ་པའི་ཕྱོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཡིན་ཡང་སྡོམ་པ་བརྟན་པའི་ཆེད་དུ་བཙུན་པའི་ཆ་ལུགས་བྱས་ཏེ། འདི་ནི་བཙུན་པ་བཏགས་པའོ། །དེ་ཡང་། དཱི་པཾ་ཀཱ་ར་ཤྲཱི་ཛྙཱ་ནའི་ཞལ་ནས། ཡོད་སྨྲའི་སྡེ་པ་ལ་ནི་གོ་མཱི་མེད་ལ་ཕལ་ཆེན་སྡེ་པ་ལ་ཡོད་དོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། གནས་བརྟན་པའི་མན་ངག་བརྒྱུད་པ་ལས་ཀྱང་འབྱུང་ངོ་། ། གལ་ཏེ་དགེ་བསྙེན་བརྒྱད་ཡོད་པར་རིགས་ཏེ། དྲིན་ལན་བསབས་མདོར། ནམ་འཚོའི་བར་གྱི་ཁྲིམས་མ་མནོས་ཀྱང་ཡན་ལག་བརྒྱད་པ་དེ་ལ་ཡང་དགེ་བསྙེན་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ་ཞེ་ན། དེ་ལ་དགེ་བསྙེན་དུ་བཏགས་ཀྱང་དགེ་བསྙེན་དངོས་མ་ཡིན་ཏེ། མཛོད་ལས། གཞན་ལ་བསྙེན་གནས་ཡོད་མོད་ཀྱི། །ཞེས་དགེ་བསྙེན་ལས་གཞན་ལ་བསྙེན་གནས་ཡོད་ཀྱང་དེ་དགེ་བསྙེན་ལས་གཞན་ཡིན་པར་གསུངས་པ་དང་། བསྙེན་གནས་ནི་ཤན་པ་ལ་སོགས་པས་ཀྱང་ཐོབ་ལ། ཤན་པ་སོགས་དེ་དག་ནི་དགེ་བསྙེན་ཡིན་པར་མི་རིགས་ཏེ། དེ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་འཁོར་རྣམ་བཞིར་མི་རུང་བའི་ཕྱིར་རོ། ། ཁ་ཆེ་བྱེ་སྨྲ་ན་རེ། དགེ་བསྙེན་མཚན་ཉིད་པ་ནི་ཡོངས་རྫོགས་དང་། ཚངས་པར་སྤྱོད་པའི་དགེ་བསྙེན་གཉིས་ཁོ་ན་ཡིན་པར་འདོད་ལ། །ཚིགས་གསུམ་རིམ་ནོད་བྱ་རྒྱུའི་དགེ་བསྙེན་ནི་ཡོངས་རྫོགས་ཁོ་ན་ཡིན་ཏེ། གཞི་དང་ཀར་ཤ་ལས། བསླབ་པ་བརྗོད་པ་ན། ཡན་ལག་ལྔ་པ་འདི་ཞེས་སོགས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། ། གཞན་ཡང་འདིར་དགེ་སློང་གི་སྒྲ་དོན། བྷིཀྵུ་ཞེས་པའི་སྒྲ་ལས་དྲངས་ན། དགེ་བ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་དོན་འཚོལ་ཞིང་ཆོས་དང་ལྡན་པའི་བསོད་སྙོམས་སློང་བས་ན་དགེ་སློང་ཞེས་མཁན་པོ་ཛི་ན་མི་ཏྲ་བཞེད་དོ། །དྲན་པ་ཉེར་བཞག་དང་། དགེ་སློང་ལ་རབ་ཏུ་གཅེས་པའི་མདོ་སྡེ་དག་ལས། 6-45a དགེ་བ་སློང་དང་ཟས་སློང་དང་། །ཉེ་བར་ཞི་དང་ཆགས་སྤོངས་དང་། །ལེགས་པར་འཚོ་དང་ལམ་ཞུགས་དང་། །ཡིད་འོང་ཕྱིར་ན་དགེ་སློང་ཡིན། །ཅེས་རྣམ་པ་བདུན་གསུངས་སོ། ། འདིར་དགེ་བསྙེན་དང་དགེ་ཚུལ་ལ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྒྲ་སྦྱོར་བ་ཅི་ལྟར་ཞེ་ན། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྒྲ་ལའང་ཡངས་དོག་གཉིས་ཡོད་དེ། དོག་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། རྫོགས་པར་བསྙེན་པ་ནི་གཉིས་ཏེ་དགེ་སློང་དང་དགེ་སློང་མའོ། །དེ་ལས་གཞན་པ་ནི་རྫོགས་པར་མི་བསྙེན་པའོ། །ཞེས་གསུངས་པས་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྒྲ་དགེ་སློང་ཕ་མ་ཁོ་ན་ལ་འཇུག་ཀྱང་། སྒྲ་ཡངས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན། དགེ་བསྙེན་དང་དགེ་ཚུལ་གཉིས་ཀ་ལའང་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྒྲ་འཇུག་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། རྫོགས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་གནོད་པ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བའི་དངོས་པོ་

【現代漢語翻譯】 講述了包括日夜、月或年停止殺生等在內的共計一百條戒律。'Gomi' 是僧侶的名字。 即使是終身受持八關齋戒的在家居士，爲了戒律的穩固，也穿著僧侶的服裝，這被稱為'僧侶的附加'。正如燃燈吉祥智（Dīpaṃkāraśrījñāna）所說：'有部宗沒有 Gomi，但大眾部宗有。' 這也出自持律者的傳承。如果認為居士可以有八齋戒，如《報恩經》所說：'即使沒有受持終身戒，受持八支戒也稱為居士。' 那麼，雖然稱其為居士，但並非真正的居士。如《俱舍論》所說：'他人雖有齋戒。' 即使居士之外的人有齋戒，也與居士不同。屠夫等也可以獲得齋戒，但屠夫等不應是居士，因為他們不屬於佛教的四眾弟子。克什米爾的說一切有部論師認為，具足戒的居士只有兩種：圓滿居士和梵行居士。受持三歸依的居士只有圓滿居士，因為在《根本說一切有部毗奈耶》和《羯磨論》中說：'在宣說學處時，有此五支等。' 此外，如果從詞源上解釋比丘（bhikṣu）一詞，堪布智 मित्र（Jinamitra）認為，比丘是指尋求善良和涅槃的意義，並乞求具有佛法的食物的人。在《念住經》和《對比丘極愛的經》等經典中， 有七種解釋：'乞求善良，乞求食物，/ 接近寂靜，捨棄貪慾，/ 善於生活，進入正道，/ 因為令人喜悅，所以是比丘。' 如果對居士和沙彌也使用'近圓'一詞，那又該如何解釋呢？'近圓'一詞也有廣義和狹義兩種用法。從狹義上講，如《律分別》所說：'圓滿近事只有兩種：比丘和比丘尼。/ 除此之外，都不是圓滿近事。' 因此，'近圓'一詞只適用於比丘和比丘尼。但從廣義上講，居士和沙彌都可以使用'近圓'一詞。如 टीका（ṭīkā） 中所說：'圓滿'是指遠離一切損害的事物。

【English Translation】 It speaks of a hundred vows, including abstaining from killing living beings during the day and night, months, or a year. 'Gomi' is the name of a monk. Even a layperson who has taken the eight precepts of Upavāsa (fasting) for life, wears monastic robes for the sake of the stability of the vows, and this is called 'the addition of a monk'. As Dīpaṃkāraśrījñāna said: 'The Sarvāstivāda school does not have Gomi, but the Mahāsāṃghika school does.' It also comes from the lineage of the upholders of the Vinaya. If it is thought that a layperson can have eight precepts, as the Sutra of Repaying Kindness says: 'Even if one has not taken the vows for life, one who has taken the eight precepts is also called a layperson.' Then, although called a layperson, it is not a real layperson. As the Abhidharmakośa says: 'Others may have fasting.' Even if others besides laypersons have fasting, they are different from laypersons. Butchers and others can also obtain fasting, but butchers and others should not be laypersons, because they do not belong to the fourfold assembly of Buddhism. The Kashmiri Sarvāstivāda master believes that a qualified layperson is only of two kinds: a complete layperson and a celibate layperson. A layperson who takes the three refuges in stages is only a complete layperson, because in the Mūlasarvāstivāda Vinaya and the Karmaśata, it says: 'When explaining the precepts, there are these five branches, etc.' Furthermore, if the meaning of the word bhikṣu is derived from the word bhikṣu, the abbot Jinamitra believes that a bhikṣu is one who seeks the meaning of goodness and nirvāṇa and begs for food with dharma. In the Sutra of Mindfulness and the Sutra of Great Love for Bhikṣus, etc., there are seven kinds of explanations: 'Begging for goodness and begging for food, / Approaching peace and abandoning attachment, / Living well and entering the path, / Because it is pleasing, therefore it is a bhikṣu.' If the term 'ordination' is also applied to lay devotees and novices, how should this be explained? The term 'ordination' also has two meanings, broad and narrow. In the narrow sense, as stated in the Vinayavibhaṅga: 'Complete ordination is of two kinds: bhikṣu and bhikṣuṇī. / Other than that, it is not complete ordination.' Therefore, the term 'ordination' applies only to bhikṣus and bhikṣuṇīs. But in the broad sense, the term 'ordination' can also be applied to both lay devotees and novices. As stated in the ṭīkā: 'Complete' means an object free from all harm.

---

ལ་བྱ་སྟེ། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཡང་དེ་ལྟ་བུའི་རང་བཞིན་ཡིན་ནོ། །བསྙེན་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཉེ་བའི་ཚིག་ཡིན་ཏེ། དེའི་ཕྱིར་བསམ་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་དང་ཉེ་བར་གྱུར་པ་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། དགེ་སློང་ངལ་བ་མི་འཕུལ་ཞེས་པའི་རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། ཆོས་འདི་པའི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམས་ལ་དགེ་སློང་གི་ཚིག་གི་རྣམ་པར་གནས་སོ། །དེ་བས་ན་དགེ་བསྙེན་ལའང་འདི་བྱའོ་ཞེས་དང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ལ་བལྟ་བའི་དགེ་སློང་སྡེ་ལྔ། །ཞེས་སོ། །མདོར་ན། དགེ་བསྙེན་དང་དགེ་ཚུལ་ཡང་རྫོགས་པར་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ལ་བསྙེན་པ་ཡིན་པས་དེ་དག་ལ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྒྲ་ཐོབ་པ་ཡིན་ནོ། ། འདིར་སྨྲས་པ། ཆོས་འདུལ་དཔལ་མོའི་བཞིན་གྱི་མེ་ཏོག་གི། ལེགས་བཤད་འཛུམ་དཀར་སྦྲང་རྩི་འདྲེན་བྱེད་པས། །སྐལ་བཟང་འདོད་ 6-45b ལྡན་རྐང་དྲུག་མགྲིན་བསྒྱུར་ཏེ། །མི་ཕམ་བླ་མའི་ཞལ་སྒྲོས་འདབ་འདིར་ཤོག །ཅེས་སོ།། །། 附說居士戒儀軌 གཉིས་པ་ལ། སྤྱི་དོན་དང་། ཚིག་དོན་གཉིས་ལས། 居士戒儀軌總義 དང་པོ་ནི། སྤྱིར་དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་པ་རང་དགེ་བསྙེན་ཙམ་པོར་སྡོད་ན་དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་ལྡན་ལས་ཀྱང་ཐོབ་སྟེ། དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་པ་བརྒྱད་པའི་འགྲེལ་པར། སྡོམ་གནས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་པ་ལ་གནས་པ་རྣམས་ཡིན་གྱི་ཞེས་བཤད་དོ། །འོན་ཀྱང་། སྐབས་འདིར་ནི་མཁན་པོར་འོས་པ་ལས་བླངས་ཏེ། རང་གིས་དགེ་བསྙེན་ཉིད་དུ་ཉེ་བར་བསྒྲུབས་ནས་ཞེས་གསུངས་སོ།། འདི་དག་ལེན་པའི་ཆོ་ག་རྒྱས་པ་ཀར་ཤར་བལྟའོ། ། སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བའི་དོན་ལ། སྤྲོས་ཏེ་བཤད། ངག་དོན་བསྡུས་ཏེ་བསྟན་པའོ། ། 廣說皈依之義 དང་པོ་ལ། སྐྱབས་འགྲོའི་དགོས་པ་གང་། འདི་ལ་མི་འཐད་པ་སྤོང་། ཞར་བྱུང་གི་དོན་ནོ། ། 皈依意義 དང་པོ་ནི། སྐབས་འདིའི་སྐྱབས་འགྲོའི་དགོས་པ་ནི། མྱང་འདས་ཀྱི་བསམ་པ་བརྟན་པོ་སྐྱེ་བའི་ཆེད་དེ། ཊཱི་ཀ་ལས། མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་བསམ་པ་བརྟན་པོ་མེད་པར་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བས། སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བས་ནི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་བསམ་པ་བརྟན་པོ་སྒྲུབ་པར་བྱེད་དེ་ཞེས་བྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། ། 遮非理義 གཉིས་པ་ནི། དེ་ལྟར་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་བསམ་པ་བརྟན་པོ་མེད་པ་ནི་སུ་ཡང་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་སྒྲུབ་པར་མི་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། གོང་དུ་དྲངས་པའི་ཊཱི་ཀའི་ལུང་། སྐྱབས་འགྲོ་ལ་བརྟེན་ནས་མྱང་འདས་ཀྱི་བསམ་པ་སྐྱེ་བར་གསུངས་པ་ནི། སྐྱབས་འགྲོ་ཙམ་པོ་ལ་བརྟེན་ནས་མྱང་འདས་ཐོབ་འདོད་ཀྱི་བསམ་པ་སྐྱེ་བར་བསྟན་པ་ཡིན་ལ། ཊཱི་ཀའི་ལུང་ཕྱི་མར་དྲངས་པ་དེ། ངེས་འབྱུང་གི་སྐྱབས་འགྲོ་ལ་ནི་མྱང་འདས་ཀྱི་བསམ་པ་རྒྱུར་ 6-46a དགོས་ཏེ། བསམ་པ་དེ་མེད་པར་ངེས་འབྱུང་གི་སྐྱབ

【現代漢語翻譯】 因此，涅槃（梵文：Nirvana，滅，滅度）也具有同樣的性質。『親近』（藏文：bsnyen pa）這個詞是『接近』的意思，因此，以所有的思想接近涅槃，就是圓滿的親近，如是說。在『比丘不懈怠』的自釋中說：『這個教派的出家人被稱為比丘。』因此，對於居士也應該這樣做。』在《小疏》中說：『觀察佛法的比丘有五種。』總之，居士和沙彌也是圓滿地親近涅槃，因此他們也獲得了『圓滿親近』的稱號。 在此說道：以如法調伏的蓮花般的面容，以善說之微笑，引來蜂蜜，愿具足善緣、渴望滿足的六足蜂鳥，飛向彌龐上師（藏文：mi pham bla ma）的教言之花瓣！ 附說居士戒儀軌 分為總義和詞義兩部分。 居士戒儀軌總義 首先，一般來說，如果僅僅是作為居士而安住，也可以獲得居士戒。在《居士八戒釋》中說：『安住戒律是指安住在居士戒律中的人。』然而，這裡說的是從堪布處領受，自己作為居士而親近。領取這些戒律的詳細儀軌可以參考《噶夏》。皈依的意義分為廣說和略說。 廣說皈依之義 分為皈依的必要性、遮止不合理之處和順帶產生的意義。 皈依意義 首先，此處皈依的必要性是爲了生起堅定的涅槃之心。如《 टीका 》(梵文，天城體，ṭīkā，註釋) 中說：『如果沒有堅定的涅槃之心，就不會生起戒律，因此，皈依能夠成就堅定的涅槃之心。』 遮非理義 其次，如果這樣，那麼《 टीका 》(梵文，天城體，ṭīkā，註釋) 中說：『如果沒有堅定的涅槃之心，任何人都不會成就皈依。』這是否矛盾呢？前面引用的《 टीका 》(梵文，天城體，ṭīkā，註釋) 的教證說，依靠皈依能夠生起涅槃之心，這表明僅僅依靠皈依就能生起想要獲得涅槃的想法。而後面引用的《 टीका 》(梵文，天城體，ṭīkā，註釋) 的教證說，對於出離心的皈依來說，必須要有涅槃之心作為因，如果沒有這個想法，就不會有出離心的皈依。

【English Translation】 Therefore, Nirvana (Sanskrit: Nirvana, extinction, deliverance) also has the same nature. The word 'approaching' (Tibetan: bsnyen pa) means 'close', therefore, approaching Nirvana with all thoughts is the perfect approaching, as it is said. In the self-explanation of 'Bhikkhu does not slack off', it is said: 'The renunciants of this school are called Bhikkhus.' Therefore, this should also be done for lay practitioners.' In the 'Small Commentary' it says: 'There are five kinds of Bhikkhus who observe the Dharma of the Buddha.' In short, lay practitioners and novices are also perfectly approaching Nirvana, so they also get the title of 'perfect approaching'. Here it is said: With the lotus-like face of Dharma Vinaya, with the smiling face of good speech, attracting honey, may the six-legged hummingbird with good fortune and desire for satisfaction fly to the petals of Mipham Rinpoche's teachings! Attached is the ritual of lay precepts Divided into two parts: general meaning and literal meaning. General meaning of lay precepts First of all, in general, if one merely abides as a lay practitioner, one can also obtain the lay precepts. In the 'Commentary on the Eight Lay Precepts' it says: 'Abiding in precepts refers to those who abide in the lay precepts.' However, here it says that it is received from a Khenpo, and one approaches as a lay practitioner oneself. For the detailed ritual of taking these precepts, refer to 'Kar Shar'. The meaning of taking refuge is divided into extensive explanation and concise explanation. Extensive explanation of the meaning of taking refuge Divided into the necessity of taking refuge, refuting unreasonable points, and incidental meanings. Meaning of taking refuge First of all, the necessity of taking refuge here is to generate a firm mind of Nirvana. As it says in the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, टीका, commentary): 'Without a firm mind of Nirvana, precepts will not arise, therefore, taking refuge can accomplish a firm mind of Nirvana.' Refuting unreasonable meanings Secondly, if so, then the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, टीका, commentary) says: 'Without a firm mind of Nirvana, no one will accomplish taking refuge.' Is this contradictory? The quote from the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, टीका, commentary) cited earlier says that relying on taking refuge can generate the mind of Nirvana, which shows that merely relying on taking refuge can generate the idea of wanting to attain Nirvana. And the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, टीका, commentary) quote cited later says that for the refuge of renunciation, there must be the mind of Nirvana as a cause, and without this idea, there will be no refuge of renunciation.

---

ས་འགྲོ་མི་འབྱུང་བར་དགོངས་པའི་ཕྱིར་ན། ཊཱི་ཀའི་ལུང་སྔ་ཕྱི་འགལ་བ་མེད་དོ། ། ཡང་འགའ་ཞིག་འདི་ལྟར་དོགས་ཏེ། ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་གས་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་ལེན་པ་ཆོས་ཅན། སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བར་ཐལ། སྐྱབས་འགྲོ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། མ་ཁྱབ་སྟེ། སྐྱབས་འགྲོ་དངོས་མེད་ཀྱང་དེའི་དོད་གསོལ་འདེབས་ཡོད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ཡིན་ཏེ། ཆོ་གར། ཐུགས་བརྩེ་བ་ཅན་དགེ་བདུན་བཙུན་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཐུགས་བརྩེ་བའི་སླད་དུ་བདག་ལ་ཐུགས་བརྩེ་བར་མཛད་དུ་གསོལ། །ཞེས་དགེ་འདུན་ལ་གསོལ་བ་བཏབ་ཅིང་། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མཛད་དུ་གསོལ། །ཞེས་ཆོས་ཀྱི་མཆོག་མྱང་འདས་ལ་བསྙེན་པར་མཛད་དུ་གསོལ། །ཞེས་ཆོས་ལ་གསོལ་བ་བཏབ་པས་སོ། །དེ་ལྟར་འབྲས་བུ་ཆོས་ལ་གསོལ་བ་བཏབ་པས། རྒྱུ་སངས་རྒྱས་དང་དགེ་འདུན་ལ་ཡང་སྐྱབས་སུ་བྱིན་པར་འགྱུར་ཏེ། འབྲས་བུས་རྒྱུ་དཔོགས་པ་ཡང་དག་གི་གཏན་ཚིགས་ཡིན་པ་ལས་ཤེས་ནུས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 附屬義 གསུམ་པ་ནི། མྱང་འདས་ཐོབ་འདོད་ཀྱི་བསམ་པ་མེད་པར་སྡོམ་པ་བླངས་ན་སྡོམ་པ་སྐྱེ་མི་སྐྱེ་དཔྱད་པར་བྱ་སྟེ། དེ་ལ། བྱང་རྡོར་ན་རེ། མྱང་འདས་འདོད་པའི་བསམ་པ་བརྟན་པོ་མེད་ན་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་བསམ་པ་བརྟན་པོ་མེད་པར་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བས་ཞེས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་དང་། དེ་དང་མཐུན་པར་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་བཤད་དང་། གཞི་འགྲེལ་དང་། དྲི་བ་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་དང་། ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པ་སོགས་ལས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །འདི་ལ་ཤ་མི་དང་སྦལ་ཏི་སོགས་དེ་ལྟར་སྨྲ་བ་ནི་ 6-46b རིགས་པ་མིན་ཏེ། དེ་ལྟར་ན། ཀུན་དགའ་བོའི་ཚ་བོ་གཉིས་དང་། མཛེས་དགའ་བོ་དང་། འཆར་ཀ་དང་། ཉེ་སྡེ་རྣམས་ཆོས་ཅན། སྡོམ་པ་མ་སྐྱེས་པར་ཐལ། དེ་དག་ལ་དེ་ལེན་དུས་མྱང་འདས་ཀྱི་བསམ་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དང་པོ་གཉིས་ལྟོ་ཕྱིར་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དང་། དེའི་འོག་མ་གཉིས་ངོ་མ་བཟློག་ནས་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དང་། ཉེ་སྡེ་སྲོག་བྱོལ་ལ་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ཕྱིར། རྟགས་ལུང་གིས་གྲུབ། ཁྱབ་པ་ཁས་བླངས། འདོད་ན། སྡོམ་མེད་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་རྟགས་ཅན་གྱིས་དགྲ་བཅོམ་ཐོབ་མི་རིགས་པ་ལས་དེ་རྣམས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་དགྲ་བཅོམ་ཐོབ་པར་ལུང་ལས་གསུངས་པ་དང་འགལ། རྣམ་པར་གཏན་ལ་དབབ་པ་བསྡུ་བ་ལས་ཀྱང་། བདག་ཁྱིམ་འདི་ན་གནས་ན་དཀའ་བས་འཚོ་བར་འགྱུར་ལ། བདག་རབ་ཏུ་བྱུང་ལ་ཚེགས་ཆུང་ངུས་འཚོ་བར་བྱ་ཞིང་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་སྤྱད་པར་བྱའོ་སྙམ་ནས་དེ་ལྟར་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ནི་གཅིག་ཏུ་ཡོངས་སུ་དག་པ་ནི་མ་ཡིན་ཅིང་། དེ་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་མ་ཡིན་པར་ཡང་བརྗོད་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། ། མྱང་འདས་ཀྱི་བསམ་པ་བརྟན་པོ་མེད་པར་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་ཐམས་ཅད

【現代漢語翻譯】 因為考慮到不會產生輪迴，所以《註疏》前後引用的內容沒有矛盾。另外，有些人這樣懷疑：現在通過儀軌受比丘戒，按照道理，不會產生戒律。因為沒有皈依。答：不遍及，雖然沒有實際的皈依，但依靠替代的祈請，戒律也會產生。因為在儀軌中，『慈悲的七位尊者，爲了慈悲，請您慈悲我。』這樣向僧眾祈請，『請您使我圓滿。』這樣向法祈請涅槃之勝妙。因為向法祈請。這樣，向作為結果的法祈請，也會變成向作為原因的佛和僧眾皈依。因為從結果可以推斷原因，這是正確的論證方式，所以能夠理解。 附屬義 第三，如果沒有獲得涅槃的想法而受戒，需要考察是否會產生戒律。對此，嘉瓦棟說：如果沒有堅定的想要獲得涅槃的想法，就不會產生戒律。因為《註疏》中說：『如果沒有想要從痛苦中解脫的堅定想法，就不會產生戒律。』這與他自己的《釋論》、 《根本釋》、 《廣問釋》和《細目釋》等相符。夏彌和巴爾蒂等人這樣說是不合理的。如果那樣，阿難陀的兩個侄子、 美觀、 恰嘎和內德等人，按照道理，就不會產生戒律。因為他們在受戒時沒有涅槃的想法。前兩個是爲了食物而出家，后兩個是因為被強迫而出家，內德是爲了逃命而出家。理由和依據已經成立，普遍性也被接受。如果承認，那麼沒有戒律的出家者就不可能獲得阿羅漢果，但這與經典中說他們都獲得了阿羅漢果相矛盾。《分別決定彙集》中也說：『如果我住在這個家裡，生活會很艱難。如果我出家，生活會很容易，並且在有生之年都可以過梵行生活。』像這樣出家，並非完全清凈，也不能說沒有受比丘戒。』這與經典相矛盾。經典中說，如果沒有想要獲得涅槃的堅定想法，就不會產生戒律，這都是指...

【English Translation】 Because it is considered that there will be no arising of samsara, there is no contradiction in the earlier and later quotations of the Ṭīkā. Also, some people doubt in this way: the current ritual of taking the vows of a bhikṣu, by its nature, will not generate vows. Because there is no refuge. Answer: It is not pervasive, although there is no actual refuge, vows are generated based on the supplication that is its substitute. Because in the ritual, 'Kind-hearted seven venerable ones, for the sake of kindness, please be kind to me.' Thus supplicating the Sangha, 'Please make me fully ordained.' Thus supplicating the Dharma for the supreme Nirvana. Because supplicating the Dharma. Thus, supplicating the Dharma as the result, it will also become taking refuge in the Buddha and the Sangha as the cause. Because inferring the cause from the result is a valid argument, it can be understood. Subsidiary Meaning Third, if one takes vows without the intention of attaining Nirvana, it should be examined whether the vows will arise or not. On this, Jangdor says: If there is no firm intention to desire Nirvana, vows will not arise. Because the Ṭīkā says: 'Without a firm intention to desire Nirvana, vows will not arise.' And in accordance with this, it appears in his own commentary, the Root Commentary, the Extensive Question Commentary, and the Minor Commentary, etc. Shami and Balti and others saying so is not reasonable. If so, the two nephews of Kungawo, Zegawo, Charka, and Nede, by their nature, would not have generated vows. Because they did not have the intention of Nirvana at the time of taking them. The first two ordained for food, the next two ordained by being forced, and Nede ordained to escape for his life. The reason and evidence are established by scripture. The pervasiveness is accepted. If one asserts, then those with the sign of ordination without vows would not be able to attain Arhatship, but this contradicts the scriptures which say that all of them attained Arhatship. The Compendium of Thorough Determination also says: 'If I stay in this house, it will be difficult to make a living. If I ordain, I will make a living with little effort, and as long as I live, I will practice celibacy.' Ordaining in this way is not entirely pure, and it should not be said that one has not been fully ordained.' This contradicts the scriptures. The scriptures say that without a firm intention to desire Nirvana, vows will not arise, all of which refer to...

---

་ངེས་འབྱུང་གི་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་ཞེས་བསྟན་པ་སྟེ། མདོ་འགྲེལ་པ་དང་བཅས་པར། སྡོམ་པ་སྐྱེ་མི་སྐྱེ་བཤད་པ་དེ་ཐམས་ཅད་ངེས་པར་འབྱུང་བ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དེ་ལྟར་བཤད་དོ། །དེས་ན་མྱང་འདས་ཀྱི་བསམ་པ་བརྟན་པོ་མེད་པར་ངེས་འབྱུང་གི་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་ཡང་སྡོམ་པ་ཙམ་པོ་ཞིག་སྐྱེ་བར་འདོད་དོ། ། དེ་ཡང་། འཇིགས་སྐྱོབ་དང་ལེགས་སྨོན་གྱི་སྡོམ་པ་དང་པོར་ཐོབ་པའི་གང་ཟག་དེ་ལ་ཕྱིས་ངེས་འབྱུང་གི་བསམ་པ་སྐྱེས་པ་ན་ 6-47a བསམ་པའི་ཁྱད་པར་འགྱུར་བས་སྡོམ་པ་ཡང་གནས་འགྱུར་ཏེ། ལུང་གཞི་ལས། ཆོས་རྣམས་སྔོན་དུ་ཡིད་འགྲོ་ཡིད་གཙོ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་ལ། རིགས་པས་ཀྱང་གྲུབ་སྟེ། མཛེས་དགའ་སོགས་དང་པོར་ངེས་འབྱུང་གི་སྡོམ་པ་མ་སྐྱེས་ཀྱང་དགྲ་བཅོམ་ཐོབ་ཀར་ངེས་འབྱུང་གི་བསམ་པ་སྐྱེ་བ་ལས་འོས་མེད་དུ་སོང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་ལྟར་མིན་ན་སྡོམ་པ་ལན་གསུམ་ལེན་དགོས་པར་ཐལ་ལོ། ། འདི་ལ་བདག་ཉིད་ཆེན་པོ་ཀརྨ་ཕྲིན་ལས་པའི་ཞལ་སྔ་ནས། དེ་གནས་འགྱུར་བར་མ་ངེས་ཏེ། སྔར་ནས་ལེགས་སྨོན་ལྟ་བུའི་སྡོམ་པའི་རྫས་རྒྱུན་གཅིག་ཏུ་སྐྱེས་པ་དེ་ཕྱིས་བསམ་པའི་ཁྱད་པར་གཞན་ཞིག་གིས་གཞན་དུ་གནས་འགྱུར་ན། སྔ་མའི་སྡོམ་པའི་རྫས་རྒྱུན་ཆད་པར་ཐལ་བ་དང་། དེ་ཆད་ན་སྡོམ་པ་གསར་དུ་བླང་བ་ནི་མེད་པས་དེའི་རྒྱུད་ལ་སྡོམ་པ་མེད་པར་ཐལ་བ་དང་། ལུང་དེའང་མི་འབྱོར་ཏེ། ལེགས་སྨོན་གྱི་སྡོམ་པའི་རྫས་དེའི་སྔར་ངེས་འབྱུང་གི་བསམ་པ་དེ་སྐྱེས་ན་ལུང་དེ་འབྱོར་དུ་ཆུག་ཀྱང་། སྡོམ་པའི་རྫས་ཆོས་དེའི་རང་དུས་སུ་བསམ་པ་དེ་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་དེའི་སྔོན་འགྲོར་མ་གྲུབ་བོ། །དེར་མ་ཟད་སྤྱིར་སྡོམ་པ་ནི་གཟུགས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཡིན་ལ། གཟུགས་བསམ་པའི་ཁྱད་པར་གྱི་གནས་འགྱུར་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་སྔ་ཕྱིར་སྐྱེས་པའི་སྡོམ་པའི་རྫས་ལ་གཞན་འགྱུར་གྱི་ཁྱད་པར་མེད་ཀྱང་བསམ་པའི་ཁྱད་པར་དེ་ཉིད་ཀྱིས་གྲོལ་བ་ཐོབ་པ་ལ་ཕན་པར་སོང་བ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་མོད། དེ་ལྟར་གསུངས་པ་མི་འཐད་དེ། བསམ་པའི་སྟོབས་ཀྱི་སྡོམ་པ་གཟུགས་ཅན་གནས་འགྱུར་བའམ་ཁྱད་པར་དུ་འགྱུར་བ་མི་འགལ་བའི་ཕྱིར་ཏེ། རྣམ་རིག་མིན་པའི་སྡོམ་པ་དང་སྡོམ་མིན་གྱི་གཟུགས་ཀྱང་དགེ་མི་དགེའི་ 6-47b ཀུན་སློང་ལས་ཐོབ་པར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། ངེས་འབྱུང་གི་བསམ་པ་ལེགས་སྨོན་གྱི་སྡོམ་པའི་རྫས་དང་དུས་མཉམ་པར་སྐྱེས་ཀྱང་། དེས་ལེགས་སྨོན་གྱི་སྡོམ་པའི་རྫས་ཕྱི་མ་ངེས་འབྱུང་གི་སྡོམ་པའི་རྫས་སུ་བྱེད་པས་ངེས་འབྱུང་གི་སྔོན་དུ་མི་འགྲོ་བ་ཡང་མ་གྲུབ་ལ། ངེས་འབྱུང་གི་བསམ་པ་སེམས་ལ་སྐྱེས་པ་དེའི་བྱེད་པས་ལེགས་སྨོན་གྱི་སྡོམ་པ་སྔ་མའི་རྫས་རྒྱུན་ཆད་དེ། ངེས་འབྱུང་གི་སྡོམ་པའི་རྫས་སུ་

【現代漢語翻譯】 這表明，沒有生起出離心的律儀。經部和註釋中都說，關於律儀是否生起的討論，都是基於必然生起的戒律。因此這樣說。因此，如果沒有堅定的涅槃之心，就不會生起出離心的律儀，但可以生起一般的律儀。 也就是說，對於最初獲得怖畏救護和善愿律儀的人，後來生起了出離心，由於發心的不同，律儀也會發生轉變。如《律藏根本論》所說：『諸法先意行，意為主。』從理證上也成立，如美觀等最初沒有生起出離心的律儀，但在獲得阿羅漢果時，必然會生起出離心。如果不是這樣，就必須受三次律儀了。 對此，大自在噶瑪·欽列巴尊者說：『這不一定發生轉變，如果先前以善愿等律儀的物質相續生起，後來由於其他發心的不同而轉變為其他，那麼先前的律儀物質相續就會中斷。如果中斷，由於沒有新受律儀，那麼他的相續中就沒有律儀了。』而且，那部經也不適用，即使善愿律儀的物質相續先前生起了出離心，那部經也適用，因為律儀的物質法在那時生起了發心，所以不是它的先決條件。不僅如此，一般來說，律儀是色法的差別，色法不可能因發心的差別而發生轉變。因此，先前和後來生起的律儀物質沒有其他轉變的差別，但發心的差別有助於獲得解脫。』 雖然這樣說，但這樣說是不合理的，因為發心的力量使有色的律儀發生轉變或差別並不矛盾。因為據說非實體的律儀和非律儀的色法也是從善與非善的意樂中獲得的。即使出離心與善愿律儀的物質同時生起，它也會使後來的善愿律儀的物質成為出離心律儀的物質，因此它也不是出離心的先決條件。當心中生起出離心時，它的作用會使先前的善愿律儀的物質相續中斷，成為出離心律儀的物質。

【English Translation】 This shows that the vows of renunciation do not arise. The Sutra and its commentaries state that all discussions about whether or not vows arise are based on the discipline of definite renunciation. Therefore, it is said that way. Therefore, without a firm mind of Nirvana, the vows of renunciation will not arise, but a mere vow will arise. That is to say, for the person who initially obtains the vows of fear protection and good wishes, later, when the mind of renunciation arises, the vows also change due to the difference in intention. As it is said in the Vinaya-vastu: 'All dharmas are preceded by mind, mind is the chief.' It is also established by reasoning that, for example, Mize and others initially did not generate the vows of renunciation, but when they attained Arhatship, they inevitably generated the mind of renunciation. If it were not so, then one would have to take the vows three times. To this, the great self-master Karma Trinleypa said: 'It is not certain that it will change, if the substance continuum of vows such as good wishes arises from the beginning, and later it changes to another due to another difference in intention, then the previous substance continuum of vows will be interrupted. If it is interrupted, since there is no new vow taken, then there is no vow in his continuum.' Moreover, that scripture is also not applicable, even if the substance of the vow of good wishes previously generated the mind of renunciation, that scripture is applicable, because the substance of the vow dharma generated the mind at that time, so it is not its prerequisite. Moreover, in general, vows are a distinction of form, and it is impossible for form to change due to the distinction of intention. Therefore, although there is no difference in the transformation of the substance of the vows generated earlier and later, the difference in intention itself has become beneficial for attaining liberation.' Although it is said that way, it is unreasonable to say that way, because it is not contradictory for the power of intention to transform or differentiate the form of the vow. Because it is said that the form of non-entity vows and non-vows are also obtained from virtuous and non-virtuous intentions. Even if the mind of renunciation arises at the same time as the substance of the vow of good wishes, it will make the later substance of the vow of good wishes into the substance of the vow of renunciation, so it is also not established as a prerequisite for renunciation. When the mind of renunciation arises in the mind, its action will interrupt the previous substance continuum of the vow of good wishes, and become the substance of the vow of renunciation.

---

སོང་ཡང་སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པའི་རྫས་རྒྱུན་ཆད་པར་ཡང་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། ། དེ་ལྟར་ཐོབ་པའི་སྡོམ་པ་དེ་བྱིན་པ་ལེན་པའི་ཚུལ་གྱིས་ཐོབ་པ་ཡིན་ནམ། ཟློས་པར་བྱེད་པའི་རྗེས་སུ་བཟླས་པ་ལས་ཐོབ་པ་ཡིན་ཞེ་ན། མར་མེ་གཅིག་ལས་མར་མེ་བརྒྱ་སྟོང་མཆེད་པ་བཞིན་ཕྱི་མ་ལྟར་ཡིན་གྱི། དེ་ལྟར་གྱི་ཚེ་ལེན་པོའི་འབྱུང་བ་བཞི་ཚན་གྱི་སྡོམ་པ་རྣམས་རང་སྐབས་དེར་ཚོགས་པའི་ཕྱིར། སྔ་མ་ལྟར་མིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། སྦྱིན་པ་བླངས་པ་ལྟ་བུ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། སྡོམ་པ་ནི་རང་གི་སེམས་ལ་རག་ལས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །གཞན་དུ་ན་སློབ་མས་སྡོམ་པ་ཐོབ་པ་ན་འབོགས་པ་པོ་ལ་སྡོམ་པ་མེད་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་བསྙེན་དང་དགེ་ཚུལ་དང་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་དག་ནི་རེ་རེར་ཟད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོ། ། 略說詞義 གཉིས་པ་ལ། སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བའི་ཡུལ་དཀོན་མཆོག་གསུམ་ནི། མཛོད་དུ། གང་ཞིག་གསུམ་ལ་སྐྱབས་འགྲོ་སྟེ། །སངས་རྒྱས་དགེ་འདུན་བྱེད་པའི་ཆོས། །མི་སློབ་པ་དང་གཉིས་ཀ་དང་། །མྱ་ངན་འདས་ལའང་སྐྱབས་སུ་འགྲོ། །ཞེས་ཏེ། སངས་རྒྱས་སུ་བྱེད་པའི་ཆོས་མི་སློབ་པ་ཟད་མི་སྐྱེ་ཤེས་པའི་ལམ་བདེན་འཁོར་བཅས་ཏེ་དེ་བརྙེས་པས་སངས་རྒྱས་སུ་བརྗོད་པའི་ཕྱིར། གཟུགས་སྐུ་ནི་སྔ་ཕྱི་བྱེ་ 6-48a བྲག་མེད་པའི་ཕྱིར་མིན་ནོ། །དེ་ཡང་མཚན་ཉིད་ཀྱི་སྒོ་ནས་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ལ་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་སྟེ་ལམ་མཚན་ཉིད་མི་འདྲ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར། དགེ་འདུན་ནི་དགེ་འདུན་དུ་བྱེད་པའི་ཆོས་སློབ་པ་དང་མི་སློབ་པ་སྟེ་དེ་ཐོབ་པས་གང་ཟག་བརྒྱད་པོ་མི་ཕྱེད་པའི་དགེ་འདུན་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་ལམ་མཚན་ཉིད་མི་འདྲ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་མཚན་ཉིད་ཀྱི་སྒོ་ནས་ཐམས་ཅད་ལའོ། །མདོ་ལས། མ་འོངས་པའི་དུས་ན་དགེ་འདུན་ཞེས་བྱ་བ་འབྱུང་བར་འགྱུར་པས་དེ་ལ་ཡང་སྐྱབས་སུ་སོང་ཞིག །ཅེས་གསུངས་པ་ནི། མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་པའི་དགེ་འདུན་བརྗོད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། མདོ་སྡེ་པ་ན་རེ། མི་སློབ་པའི་ཆོས་ཁོ་ན་སངས་རྒྱས་ཡིན་ན། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལ་ངན་སེམས་ཀྱི་ཁྲག་ཕྱུང་བས་མཚམས་མེད་པར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན། སྐྱོན་མེད་དེ། རྟེན་ལ་གནོད་པས་བརྟེན་པ་ལ་གནོད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ཡང་ན་ལུང་ལས། མི་སློབ་པའི་ཆོས་ཁོ་ན་སངས་རྒྱས་ཡིན་ནོ་ཞེས་མི་འབྱུང་གི་སངས་རྒྱས་སུ་བྱེད་པའི་ཆོས་ཁོ་ན་སངས་རྒྱས་ཡིན་ནོ་ཞེས་འབྱུང་སྟེ། རྟེན་སངས་རྒྱས་ཉིད་དུ་མ་བཀག་པས་དེ་ཀླན་ཀར་མི་འགྱུར་རོ། །དེ་ལྟར་མིན་ན་སངས་རྒྱས་འཇིག་རྟེན་པའི་སེམས་ལ་གནས་པའི་ཚེ། སངས་རྒྱས་དང་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་མ་ཡིན་པར་འགྱུར་ལ་དགེ་སློང་དུ་བྱེད་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཁོ་ན་དགེ་སློང་དུ་འགྱུར་རོ། །དེ་ལ་རྟེན་གཟུགས་སྐུ་ཡང་སངས་རྒྱས་དང་དགེ་འདུན་ཡིན་ཟེར་རོ།

【現代漢語翻譯】 而且，即使（傳授）別解脫戒的物質基礎中斷，也不會改變（已經獲得的戒律）。那麼，這樣獲得的戒律是通過給予和接受的方式獲得的嗎？還是通過重複誦讀而獲得的呢？就像一盞燈可以點燃成百上千盞燈一樣，是以後者的方式獲得的。因為在這種情況下，接受者（獲得戒律者）的四大元素會在當時聚集。所以不是前者的方式。正如《 टीका （梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）》中所說：『不是像給予和接受那樣，因為戒律依賴於自己的心。』否則，如果弟子獲得戒律，那麼傳授者就會失去戒律，這是不合理的。正如《 टीका （梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）》中所說：『居士戒、沙彌戒和比丘戒都會一一耗盡。』 略說詞義 第二，皈依的對境三寶是：《俱舍論》中說：『皈依三者，佛、僧、能作之法，無學及二，涅槃亦皈依。』能成佛之法，即無學、盡智、無生智之道諦及其眷屬，因證得此道而稱為佛。色身則不然，因為它沒有前後差別。而且，從體性的角度來說，皈依所有的佛，因為道的體性沒有差別。僧是指能成為僧的法，即有學和無學，因獲得此法而成為不分八輩之僧。而且，從體性的角度來說，皈依一切僧，因為道的體性沒有差別。《經部》中說：『未來之時，將出現名為僧者，亦當皈依彼。』這是爲了說明顯現的僧。經部師說：如果只有無學之法才是佛，那麼，如來被提婆達多懷惡意地放血，就不會構成五無間罪了嗎？沒有過失，因為損害所依，即是損害能依。或者，經中不是說只有無學之法才是佛，而是說只有能成佛之法才是佛，因為沒有遮止所依是佛本身，所以這不會成為責難。如果不是這樣，那麼當佛住在世間人的心中時，就既不是佛也不是阿羅漢，而只有能成為比丘的戒律才是比丘。對此，他們說所依色身也是佛和僧。

【English Translation】 Moreover, even if the material basis for the vows of individual liberation is interrupted, it will not change (the vows already obtained). So, is the vow obtained in this way obtained through giving and receiving? Or is it obtained through repeating the recitation? Just as one lamp can ignite hundreds and thousands of lamps, it is obtained in the latter way. Because in this case, the four elements of the receiver (the one who obtains the vows) will gather at that time. So it is not the former way. As the ṭīkā (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：commentary) says: 'It is not like giving and receiving, because the vows depend on one's own mind.' Otherwise, if the disciple obtains the vows, then the giver will lose the vows, which is unreasonable. As the ṭīkā (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：commentary) says: 'The vows of a layperson, a novice monk, and a fully ordained monk will each be exhausted.' Brief Explanation of the Meaning of Words Second, the objects of refuge, the Three Jewels, are: The Treasury says: 'One takes refuge in three, the Buddha, the Sangha, the Dharma that makes (one) a Buddha, the non-learner and both, and also takes refuge in Nirvana.' The Dharma that makes (one) a Buddha is the path of the non-learner, the knowledge of exhaustion, and the knowledge of non-arising, along with its retinue, because one is called a Buddha by attaining this path. The Form Body is not (a refuge), because it has no difference between before and after. Moreover, from the perspective of characteristics, one takes refuge in all Buddhas, because there is no difference in the characteristics of the path. The Sangha is the Dharma that makes (one) a Sangha, the learner and the non-learner, because by obtaining this Dharma, the eight types of individuals become an indivisible Sangha. Moreover, from the perspective of characteristics, (one takes refuge in) all Sangha, because there is no difference in the characteristics of the path. The Sutra says: 'In the future, there will appear those called Sangha, you should also take refuge in them.' This is to explain the Sangha that has become manifest. The Sautrāntika says: If only the Dharma of the non-learner is the Buddha, then wouldn't it be the case that the Tathāgata, having been maliciously bled by Devadatta, would not constitute the five heinous crimes? There is no fault, because harming the support is harming what depends on it. Or, the scripture does not say that only the Dharma of the non-learner is the Buddha, but rather that only the Dharma that makes (one) a Buddha is the Buddha, because it does not preclude the support itself from being the Buddha, so this will not become a criticism. If it were not so, then when the Buddha dwells in the mind of a worldly person, he would be neither a Buddha nor an Arhat, and only the precepts that make (one) a Bhikshu would be a Bhikshu. To this, they say that the supporting Form Body is also the Buddha and the Sangha.

---

།ཆོས་ནི་མྱང་འདས་སོ་སོར་བརྟགས་འགོག་སྟེ། བདག་གཞན་གྱི་རྒྱུད་ཀྱི་ཉོན་མོངས་པའི་གདུང་བ་ཞི་བར་མཚན་ཉིད་གཅིག་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པོ་དེ་ལ་བརྟེན་ནས་སྡུག་བསྔལ་ཐམས་ཅད་ལས་གཏན་དུ་ངེས་པར་ཐར་བར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་སྐྱབས་ 6-48b གནས་ཡིན་ནོ། ། སྐྱབས་འགྲོའི་ངོ་བོ་ལ། བྱེ་སྨྲ་ནི། ངག་གི་རྣམ་རིག་འཁོར་བཅས་ཏེ། མཛོད་འགྲེལ་ལས། སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་རྣམས་ཀྱི་རང་བཞིན་ཅི་ཞེ་ན། ངག་གི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་དག་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དང་། གང་སྤེལ་དུ། ངག་གི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་དག་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ནོད་པའི་དུས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ནས་ཡིན་ཏེ། ཁས་ལེན་པའི་བདག་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འཁོར་དང་བཅས་ནི་ཕུང་པོ་ལྔའི་རང་བཞིན་ཡིན་ཏེ་སེམས་ཀྱིས་ཀུན་ནས་བསླངས་པའི་ཚིག་གིས་སྐྱབས་སུ་འགྲོའི། སེམས་མེད་པར་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། ། 居士戒儀軌詞義 གཉིས་པ་ཚིག་གི་དོན་ནི། སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བར་ཁས་བླངས་པའི་ཚིག་གིས་དགེ་བསྙེན་དང་དགེ་ཚུལ་ཉིད་དུ་ཁས་བླངས་པའི་ཚིག་གི་མགོར་འདི་ཉིད་རྩོམ་པ་སྟེ་དང་པོར་བཞག་པའོ། །དང་ནི་ཕྲད་དོ། ། གཞུང་འདིས་ནི་གཞན་ལ་ཟུར་ཟ་བ་སྟེ། རྒྱ་གར་གྱི་འདུལ་འཛིན་ཁ་ཅིག་ན་རེ། དགེ་བསྙེན་དང་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པའི་ཆོ་ག་ལ་སྐྱབས་འགྲོ་ཉི་ཚེ་ལན་གསུམ་བརྗོད་ནས་དེའི་འོག་ཏུ་དགེ་བསྙེན་ནམ། དགེ་ཚུལ་དུ་བཟུང་དུ་གསོལ་ཞེས་ལན་གསུམ་བརྗོད་ཅེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མི་འཐད་དེ། ཊཱི་ཀར། དེ་ནི་འཁྲུལ་པ་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱའོ། །ཞེས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་དང་། ལུང་གཞིར། སྐྱབས་འགྲོ་དང་བཟུང་དུ་གསོལ་སྤེལ་ནས་ལན་གསུམ་བརྗོད་པར་གསུངས་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཚུལ་དེ་དགེ་བསྙེན་མ་དང་དགེ་ཚུལ་མའི་ཆོ་ག་ལ་རུང་བ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལྟར་བྱེད་པར་ཕྲན་ཚེགས་ལས་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོན་ཏེ་དགེ་བསྙེན་དང་དགེ་ཚུལ་ཕ་ལ་ནི། ཆོ་གའི་ཚུལ་འདི་ཉིད་དག་སྟེ། ལུང་གཞི་དང་། མདོ་རྩ་འགྲེལ་ལས་འདི་ལྟར་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །སྐྱབས་འགྲོའི་ཚིག་རེ་རེ་དང་སྤེལ་ཚིག་ཏུ་སྦྱར་ 6-49a ནས། དགེ་བསྙེན་ཉིད་དང་དགེ་ཚུལ་ཉིད་དུ་ཁས་བླངས་པའི་ཚིག་ལན་གསུམ་བརྗོད་པར་བྱའོ། ། འདིར་དགེ་ཚུལ་སྐབས་མིན་ཡང་སྐྱབས་འགྲོ་རྩོམ་བྱེད་དགོས་པར་འདྲ་བས་དགེ་བསྙེན་གྱི་ཞར་བྱུང་ངོ་ཞེས་བུ་སྟོན་ལོ་ཙཱས་སོ། །དེའི་འོག་ཏུ་ཞེས་པས་ཀྱང་གཞན་འདོད་ལ་ཟུར་ཟ་བ་སྟེ། སྔར་སྐྱབས་འགྲོ་ལན་གསུམ་བྱས་ནས་བཟུང་དུ་གསོལ་ལན་གསུམ་བྱེད་པའི་ལུགས་ལྟར་ན་བསླབ་པ་བརྗོད་པའི་འོག་ཏུ་བཟུང་དུ་གསོལ་ཞེས་བརྗོད་པར་འདོད་པ་དེ་དགག་པའི་ཆེད་ཡིན་ནོ། །བསླབ་པ་བརྗོད་པ་ནི་དགེ་བསྙེན་གྱི་ལྔ་དང་དགེ་ཚུལ་གྱི་བཅུའོ། །ཁས་བླང་བའི་ཚུལ་གྱིས་བྱའོ། །ཞེས་པ་འདིར་སྲོག་གཅོད་པར་མི་བྱ

【現代漢語翻譯】 法（chos）即是各別的寂滅（myang 'das so sor brtags 'gog），其特徵在於平息自他相續中的煩惱痛苦（bdag gzhan gyi rgyud kyi nyon mongs pa'i gdung ba zhi bar mtshan nyid gcig pa'i phyir ro）。由於依靠這三者能從一切痛苦中永遠解脫，所以是皈依處（skyabs gnas yin no）。 關於皈依的體性，毗婆沙宗（bye smra）認為是語言的表詮及其隨行。在《俱舍論釋》（mdzod 'grel）中說：『皈依者的自性是什麼呢？是語言的表詮的自性。』《隨順藏》（gang spel）中說：『是語言的表詮的自性。』這是就接受的時候而言，因為是承諾的自性。『及其隨行』是指五蘊的自性，因為是由心所發動的語言而皈依，沒有心是不行的。 居士戒儀軌詞義 第二，詞義方面：以承諾皈依之語，于居士（dge bsnyen）及沙彌（dge tshul）之位，此為誓受之初。『དང་』（dang）字為連詞。 此論通過旁敲側擊的方式批評了其他觀點。有些印度的持律者說，在居士和沙彌的受戒儀式中，僅僅唸誦三遍皈依偈，然後在皈依偈之後唸誦三遍『請接受我為居士』或『請接受我為沙彌』。這種說法是不合理的，因為《 टीका 》中說：『應當知道這是錯誤的。』而且，這與根本律典中『皈依和請求接受交替唸誦三遍』的說法相違背。這種方式適用於居士女和沙彌尼的受戒儀式，因為在《ཕྲན་ཚེགས》中有這樣的描述。然而，對於居士男和沙彌來說，這種儀軌是正確的，因為根本律典和《根本律論釋》中都是這樣描述的。皈依的每一個詞都與承諾成為居士或沙彌的詞語交替使用，唸誦三遍。 此處雖非沙彌之場合，然以皈依之作法相同，故為居士之附帶提及，此乃布頓仁欽珠之觀點。『དེའི་འོག་ཏུ་ཞེས་པས་ཀྱང་』（de'i 'og tu zhes pas kyng）也旁敲側擊了其他觀點，即否定了先前唸誦三遍皈依偈，然後唸誦三遍『請接受我』的方式，因為他們認為在宣說學處之後應該唸誦『請接受我』。宣說學處指的是居士的五戒和沙彌的十戒。以承諾的方式來做。『ཞེས་པ་འདིར་སྲོག་གཅོད་པར་མི་བྱ』（zhes pa 'dir srog gcod par mi by）意思是不要殺生。

【English Translation】 Dharma (chos) is the individual cessation (myang 'das so sor brtags 'gog), characterized by pacifying the suffering of afflictions in the streams of oneself and others (bdag gzhan gyi rgyud kyi nyon mongs pa'i gdung ba zhi bar mtshan nyid gcig pa'i phyir ro). Because relying on these three leads to permanent liberation from all suffering, they are refuge (skyabs gnas yin no). Regarding the nature of taking refuge, the Vaibhashika school (bye smra) considers it to be the verbal expression and its retinue. In the commentary on the Abhidharmakosha (mdzod 'grel), it says: 'What is the nature of those who take refuge? It is the nature of verbal expression.' In the Following Collection (gang spel), it says: 'It is the nature of verbal expression.' This is in terms of the time of acceptance, because it is the nature of a promise. 'And its retinue' refers to the nature of the five aggregates, because refuge is taken with words motivated by the mind; it is not possible without the mind. Meaning of the Lay Vows Ritual Text Second, regarding the meaning of the words: With the words of promising to take refuge, at the beginning of the words of vowing to be a layperson (dge bsnyen) and a novice monk (dge tshul), this is the initial composition. The word 'དང་' (dang) is a conjunction. This text indirectly criticizes other views. Some Indian Vinaya masters say that in the ordination ceremony for laypersons and novice monks, one should only recite the refuge formula three times, and then recite 'Please accept me as a layperson' or 'Please accept me as a novice monk' three times after the refuge formula. This is unreasonable, because the ṭīkā states: 'It should be known that this is a mistake.' Moreover, it contradicts the statement in the root Vinaya that 'refuge and the request for acceptance should be recited alternately three times.' This method is suitable for the ordination ceremony of laywomen and novice nuns, because it is described that way in the Minor Matters. However, for laymen and novice monks, this ritual is correct, because it is described this way in the root Vinaya and the commentary on the root text. Each word of the refuge formula should be combined with the words promising to become a layperson or a novice monk, and recited three times. Although this is not the occasion for a novice monk, since the method of taking refuge is the same, it is mentioned as an incidental reference to a layperson, according to Buton Rinchen Drup. 'དེའི་འོག་ཏུ་ཞེས་པས་ཀྱང་' (de'i 'og tu zhes pas kyng) also indirectly criticizes other views, namely, it refutes the method of reciting the refuge formula three times first, and then reciting 'Please accept me' three times, because they believe that 'Please accept me' should be recited after the precepts are declared. Declaring the precepts refers to the five precepts for laypersons and the ten precepts for novice monks. It should be done in a manner of promising. 'ཞེས་པ་འདིར་སྲོག་གཅོད་པར་མི་བྱ' (zhes pa 'dir srog gcod par mi by) means do not kill.

---

འོ་ཞེས་དགག་ཚིག་ཏུ་བརྗོད་དམ། སྲོག་གཅོད་པ་སྤོང་སྟེ་ཞེས་སྒྲུབ་ཚིག་ཏུ་བརྗོད་ཅེ་ན། མི་བྱ་བ་ནི་རེ་ཞིག་པ་ལ་ཡང་འཇུག་པས། གཏན་དུ་བར་གོ་བའི་ངེས་པ་མེད་པས་སྲོག་གཅོད་པ་སྤོང་སྟེ་ཞེས་བརྗོད་དགོས་སོ། །བསླབ་བརྗོད་འདི་ལུང་བཞིན་ལན་གཅིག་གིས་ཆོག་པར་གསུངས་ལ། འགྲེལ་ཆུང་ནས་ལན་གསུམ་བཟླ་དགོས་ཟེར་རོ། །ཕྲན་ཚེགས་ལས། དགེ་བསྙེན་མ་དང་དགེ་ཚུལ་མ་རྣམས་ཀྱི་བསླབ་བརྗོད་གསུམ་དུ་བྱས་ནས་དགེ་བསྙེན་དང་། དགེ་ཚུལ་མ་གཟུང་དུ་གསོལ་ཞེས་བརྗོད་པར་བཤད་པ་དང་འདི་དོན་མི་གཅིག་གོ། བསླབ་བརྗོད་ཀྱི་མཐར་ཁ་ཅིག་གིས། ཐབས་ལེགས་མི་དགོས་གསུང་ཡང་ལུང་གཞི་ནས་བརྗོད་དགོས་པར་བསྟན་པས་བསལ་ལོ། ། 說中善次第類 གསུམ་པ་ལ། སྔོན་འགྲོ་སྦྱོར་བའི་ཆོ་ག་བཤད། རབ་བྱུང་དངོས་གཞིའི་ཆོ་ག་བསྟན། །གོ་རིམ་རྣམ་གྲངས་གཞན་པ་བརྗོད། ། དང་པོ་ལ། ཁྲེལ་ཡོང་ཕྱིར་དུ་ཞུ་ཞིང་གསོལ། །རབ་བྱུང་ཆེད་དུ་ཆ་ལུགས་སྦྱིན། །སྣོད་རུང་རྟོགས་ཕྱིར་བར་ཆད་བརྟག ། 令出家施著裝 དང་པོ་ལ། ཞུ་བ་དང་གསོལ་བ་ 6-49b གཉིས་ཀྱི། 令有愧請教 དགེ་འདུན་ལ་ཞུ་བ་ལ་སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་གཉིས་ལས། 請教僧眾總義 དང་པོ་ནི། དེ་ཡང་རབ་ཏུ་འབྱིན་པ་ནི་དགེ་འདུན་ལ་ཞུ་དགོས་ཏེ། བདག་རབ་ཏུ་འབྱིན་པ་དགེ་འདུན་ལ་ཞུས་ཕྱིན་བདག་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ལ་འཇུག་མི་རིགས་སོ་སྙམ་སྟེ་ཁྲེལ་ཡོད་ཀྱི་བསམ་པ་སྐྱེ་བ་དང་། རབ་ཏུ་འབྱིན་པ་དགེ་འདུན་ལ་ཞུ་དགོས་པར་བཅས་ཏེ་དེ་དགེ་འདུན་ལ་རག་ལས་པའི་ཕྱིར་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་རབ་ཏུ་ཕྱུང་བས་དགེ་འདུན་ལ་གུས་པར་འགྱུར་བ་དང་། དགེ་འདུན་དང་རབ་ཏུ་དབྱུང་པོ་ཕན་ཚུན་བསམ་པ་མཐུན་པས་ཚོགས་པ་གཅིག་པར་འགྱུར་བ་དང་། ཕ་མས་འབེབས་པ་སོགས་ཀྱི་བར་ཆད་མཐོང་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་འདྲེན་པར་འགྱུར་བ་དང་། དགེ་འདུན་ལ་མ་ཞུས་པར་ལྐོག་ཏུ་ཕྱུངས་ན་ལག་རྡུམ་སོགས་བློས་བཅད་དེ་རབ་ཏུ་འབྱུང་སྲིད་པས། དེ་ལྟར་ན་བསྟན་པ་ལ་རྨ་འབྱིན་པར་འགྱུར་བས་དགེ་འདུན་ལ་ཞུ་དགོས་པར་བསྟན་པ་དང་། དགེ་འདུན་ལ་མ་ཞུས་ན་ནི་རྐུན་མ་ཞེས་སྐུར་འདེབས་འབྱུང་བས་སྐུར་པ་སྤང་ཕྱིར་རྣམས་ནི་དགེ་འདུན་ལ་ཞུ་བའི་དགོས་པ་ཡིན་ནོ། །གང་ལ་ཞུ་བའི་ཡུལ་དགེ་འདུན་ནི་ཆོས་གསུམ་དང་ལྡན་པ་སྟེ། དགེ་སློང་བཞི་ཡན་ཆད་ཀྱི་གྲངས་ཚང་བ། ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་། ཐོས་པའི་ཉེ་འཁོར་ན་གནས་པ་སྟེ་གསུམ་མོ། །རབ་བྱུང་གི་ཚིག་ཞུ་བ་བྱེད་པོའི་དགེ་སློང་ན་ཆོས་དགུ་དང་ལྡན་དགོས་ཏེ། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་རྣམ་པར་དག་པ་དང་། ལྟ་བ་མཐུན་པ་དང་། མཚན་མཐུན་པ་དང་། ཐ་སྙད་གསུམ་སྤོ་མགུ་སོགས་སྤྱོད་པས་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པ་སྤང་དགོས་པ་ཡིན་ནོ། །མཆན། དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་། ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་། དགེ་འདུ

【現代漢語翻譯】 那麼，是說否定詞嗎？還是說『斷絕殺生』是肯定詞呢？因為『不做』有時也包含暫時不做，所以不能確定是否意味著永遠斷絕，因此必須說『斷絕殺生』。關於受戒的陳述，經文中說一次就足夠了，但《小疏》中說需要重複三次。在《零星》中說：『尼姑和沙彌尼的受戒陳述應該做三次，然後說：請接受尼姑和沙彌尼』，這和這裡的意思是一樣的。有些人說受戒陳述的結尾不需要方便法，但因為經文中表明需要陳述，所以駁斥了這種說法。 說中善次第類 第三部分：解釋前行預備儀軌，展示正式出家儀軌，陳述其他次第類別。 第一部分：爲了羞愧而請求和祈求，爲了出家而給予服裝，爲了瞭解是否堪能而觀察障礙。 令出家施著裝 第一部分：請求和祈求 令有愧請教 關於向僧眾請求，分為總義和詞義兩部分。 請教僧眾總義 第一部分是：出家必須向僧眾請求，因為自己向僧眾請求出家后，會想『我不應該做任何不好的事情』，從而產生羞愧之心；出家必須向僧眾請求，因為這取決於僧眾；僧眾允許出家會讓人對僧眾產生尊敬；僧眾和出家者彼此意願一致，會成為一個團體；如果看到父母阻止等障礙，僧眾會引導；如果未經僧眾允許而私自出家，可能會像斷手一樣被拋棄，從而損害佛法，因此必須向僧眾請求；如果未經僧眾允許，會被指責為小偷，爲了避免指責，這些都是向僧眾請求的必要原因。接受請求的僧眾必須具備三個條件：具備四名或以上比丘的數量，安住在自然形成的土地上，安住在聽聞佛法的地方。作為出家請求者的比丘必須具備九個條件：具足清凈的比丘戒，觀點一致，戒律相同，必須避免使用三種不同的名稱，以及避免特殊的行為，例如滿足等。註釋：具備，身體安住于普通狀態，安住在自然形成的土地上，僧眾。

【English Translation】 So, is it said as a negative word? Or is it said as an affirmative word 'abandoning killing'? Because 'not doing' sometimes also includes temporarily not doing, so it cannot be determined whether it means abandoning forever, so it must be said 'abandoning killing'. Regarding the statement of precepts, the scriptures say that once is enough, but the 'Small Commentary' says that it needs to be repeated three times. In 'Miscellaneous', it says: 'The statement of precepts for nuns and novice nuns should be done three times, and then say: Please accept the nuns and novice nuns', which is the same meaning as here. Some people say that the end of the statement of precepts does not need expedient means, but because the scriptures show that it needs to be stated, this statement is refuted. Speaking of the Good Gradual Order Part Three: Explaining the preliminary preparatory rituals, demonstrating the formal ordination rituals, and stating other order categories. Part One: Requesting and praying for the sake of shame, giving clothing for the sake of ordination, and observing obstacles to understand whether one is capable. Ordaining and Giving Clothes Part One: Request and Prayer Instructing with Shame Regarding the request to the Sangha, it is divided into general meaning and literal meaning. Instructing the Sangha's General Meaning The first part is: Ordination must be requested from the Sangha, because after requesting ordination from the Sangha, one will think, 'I should not do anything bad', thereby generating a sense of shame; ordination must be requested from the Sangha because it depends on the Sangha; allowing ordination by the Sangha will make people respect the Sangha; the Sangha and the ordinand agree with each other, and they will become a group; if obstacles such as parents preventing are seen, the Sangha will guide; if one is secretly ordained without the permission of the Sangha, one may be abandoned like a severed hand, thereby harming the Dharma, so one must request the Sangha; if one is not requested from the Sangha, one will be accused of being a thief, and to avoid accusation, these are the necessary reasons for requesting the Sangha. The Sangha that accepts the request must have three conditions: having a number of four or more bhikkhus, residing on naturally formed land, and residing near the place of hearing the Dharma. The bhikkhu who is the requester of ordination must have nine conditions: possessing pure bhikkhu precepts, having the same view, having the same discipline, and must avoid using three different names, and avoid special behaviors such as satisfaction. Note: possessing, the body abiding in a normal state, abiding on naturally formed land, the Sangha.

---

ན་ལ་ལྟོས་པས་མཚམས་ཀྱི་ནང་ན་གནས་པ་དང་། མཁན་པོར་ཕྱོགས་པ་ལས་གཞན་ཡིན་པ་དང་། ཞུ་བའི་ 6-50a ཆོ་ག་ཤེས་པའོ། །འདིའི་དང་པོ་དྲུག་ནི། དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ཞེས་བྱ་སྟེ་ཆོ་ག་རྣམ་གཞག་གི་སྐབས་སུ་ཆོས་དྲུག་ལྡན་བྱ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྐབས་སུ་འདི་དྲན་པར་བྱའོ། །ཐ་སྙད་གསུམ་ལྡན་ནི། སྨྲ་ཤེས་དོན་གོ་ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པའོ། །ཞུ་བའི་ཚེ། ཆོ་གར་ཚེ་དང་ལྡན་པ་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ཞེས་གསུངས་པ་མངོན་སུམ་ན་ཡོད་པ་ལ་འཇུག་གི། རྒྱང་རིང་པོ་ན་ཡོད་ན་མི་འཇུག །དེ་དང་ཕྲིན་གྱིས་འཇུག་པ་ན་དེ་མངོན་སུམ་པར་ཡོད་མི་དགོས་པ་དམིགས་བསལ་ཡིན་ནོ། ། འདིར་གནས་ཁང་ཐ་དད་པ་ལ་ཞུ་བའི་དོན་ལ། ཚ་རོད་པ་ན་རེ། དགེ་འདུན་དུ་མ་ལོངས་པ་ལ་ཡང་ཞུས་པས་གྲུབ་སྟེ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ལ་ལ་ཞིག་མ་འོངས་ན་ཡང་གནས་གང་ལ་འདུག་པར་གནས་གནས་སུ་དྲི་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཟེར་རོ། ། དེ་ལ་མཚོ་སྣ་པ་ན་རེ། དེ་མི་འཐད་དེ། མདོར།དགེ་འདུན་ལ་ཞུ་ཞེས་དང་། ལུང་གཞི་དང་། ཀར་ཤར། དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ་ཞེས་དང་། ཊཱི་ཀར། དགེ་འདུན་དུ་གྱུར་པའི་དགེ་སློང་དག་རང་རང་གི་གནས་ཁང་ན་གནས་པའི་ཚེ་གནས་ཁང་སོ་སོར་སོང་སྟེ་དེ་དག་གི་མདུན་དུ་ཞུར་ཡང་རུང་ངོ་ཞེས་འབྱུང་བ་རྣམས་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་སོ། ། 請教僧眾詞義 གཉིས་པ་ནི། མཁན་པོ་རང་གིས་བསྒྲུབ་བྱ་དེ་ལ་བྱ་བ་དགེ་བསྙེན་ཉིད་དུ་ཉེ་བར་བསྒྲུབས་ནས། དགེ་འདུན་ལ་རབ་བྱུང་ཞུ་བའི་ཕྱིར་འོས་པའི་དགེ་སློང་ལ་ཚིག་གིས་གཏད་པར་བྱའོ། །རང་གི་འབྲུ་ལ། བུ་ཊཱིཀ་ཏུ། དགེ་ཚུལ་གྱི་མཁན་པོ་རང་གིས་ཞེས་བྲིས་གདའོ། །ཞུ་བར་བསྐོས་པའི་དགེ་སློང་གིས་ཀྱང་ཅི་འདིའི་བར་ཆད་ཡོངས་སུ་དག་གམ། ཞེས་མཁན་པོ་ལ་དྲིས་པས། མཁན་པོས་ཡོངས་སུ་དག་གོ་ཞེས་ཟེར་ན་དགེ་འདུན་ལ་ཞུ་བར་བྱའོ། །མཚམས་ནང་དེའི་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ 6-50b གནས་ཁང་གཅིག་ཏུ་འདུས་པ་ལ་ཡང་ཞུར་རུང་། གནས་ཁང་སོ་སོ་ན་འཁོད་པ་ལ་ཡང་ཞུར་རུང་ངོ་། །དགེ་འདུན་དུ་གྱུར་པའི་དགེ་སློང་མ་ལུས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་གལ་ཏེ་ཡོངས་སུ་དག་ནའོ་ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་མ་བརྗོད་ན་འགལ་ཚབས་ཅན་དུ་འགྱུར་རོ། ། 令有愧祈請 གཉིས་པ་ནི། ཞུས་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བའི་འོག་ཏུ་མཁན་པོར་གསོལ་བ་ལན་གསུམ་གདབ་པར་བྱའོ། །འདིར་མཁན་པོའི་དོན་ནི། ཨུ་པཱ་དྷྱ་ཡ་ཉེ་བར་ཀློག་པ་སྟེ་དགག་སྒྲུབ་གནང་གསུམ་གྱི་བསླབ་པའི་གནས་རྣམས་ཀློག་པའམ་ཀློག་ཏུ་འཇུག་པར་བྱེད་དེ་ཨུ་པཱ་དྷཱ་ར་ཎ་ཉེ་བར་འཛིན་པ་སྟེ་དམན་པའི་གནས་སུ་ལྟུང་བ་ལས་འཛིན་པ་དང་། ཨུ་པཱ་སནྡྷི་ཉེ་བར་མཚམས་སྦྱོར་བ་སྟེ་ཤེས་རྒྱུད་བསླབ་པ་དང་མཚམས་སྦྱོར་བ་དང་། ཨུ་པཱ་ཧ་ར་ཉེ་བར་འཕྲོག་པ་སྟེ། སྲིད་པའི་དོན་གཉེར་རམ་ཉོན་མོངས

【現代漢語翻譯】 依靠戒律而安住于結界之內，不同於堪布（Upadhyaya，親教師），並且知曉請白羯磨的儀軌。這六者中的前六個條件，稱為『具足六法的比丘』，在羯磨儀軌的場合，所有需要『具足六法』的情況下，都應憶念這六個條件。具足三種詞語是指：能夠說話，能夠理解意義，並且自然安住於此。在請白時，儀軌中說『具戒者某某』，這個『某某』是指眼前存在的人。如果距離遙遠，則不適用。如果是通過信使傳遞資訊，則不需要此人在眼前，這是一個特例。關於在不同住所進行請白的問題，有些論師認為，即使僧眾沒有全部到場，通過請白也能成立。正如《釋論小品》中所說：『即使有些人未來到，也要詢問他們住在哪裡。』 對此，措那巴（Tsonapa）論師說：『這種說法不合理。』因為在《根本說一切有部毗奈耶》中說：『向僧眾請白。』在《律本事》和《迦葉品》中也說：『請僧眾尊者們垂聽。』在《 टीका 》中說：『成為僧眾的比丘們，當他們住在各自的住所時，可以前往各個住所，在他們面前進行請白。』這些經文都是相互矛盾的。 第二種情況是：堪布（Upadhyaya，親教師）自己要完成的事情，先讓近事男（女）去完成，然後爲了讓僧眾授予出家戒，將此事委託給合適的比丘。關於『自己』的含義，在《子釋》中寫道：『戒子的堪布自己……』。受委託請白的比丘也要詢問堪布：『此人是否已經清凈了一切障礙？』如果堪布回答說『已經清凈』，那麼就可以向僧眾請白。即使結界內的所有僧眾都聚集在一個住所，也可以進行請白；即使他們住在各自的住所，也可以進行請白。所有成為僧眾的比丘都應該說『如果已經完全清凈』。如果不這樣說，就會構成嚴重的違犯。 第二種情況是：在請白之後，得到僧眾的允許下，要向堪布（Upadhyaya，親教師）祈請三次。這裡的『堪布』的含義是：Upadhyaya（梵文天城體：उपाध्याय，梵文羅馬擬音：upādhyāya，漢語字面意思：親教師），意為『近處誦讀』，即誦讀或讓別人誦讀關於遮止、允許、應作這三方面的學處；Upadarana（梵文天城體：उपधारण，梵文羅馬擬音：upadhāraṇa，漢語字面意思：執持），意為『近處執持』，即從墮落到低劣之處執持；Upasandhi（梵文天城體：उपसन्धि，梵文羅馬擬音：upasandhi，漢語字面意思：連線），意為『近處連線』，即將心識與學處連線；Upahara（梵文天城體：उपहार，梵文羅馬擬音：upahāra，漢語字面意思：奉獻），意為『近處奪取』，即奪取對世間事務的追求或煩惱。

【English Translation】 Relying on the Vinaya and residing within the boundary, being different from the Upadhyaya (preceptor), and knowing the procedure of the requesting Karma. The first six of these conditions are called 'a Bhikshu possessing six qualities'. In the context of Karma procedures, whenever 'possessing six qualities' is required, these six conditions should be remembered. Possessing three words means: being able to speak, being able to understand the meaning, and naturally residing in that state. When requesting, the ritual says 'the virtuous one so-and-so', this 'so-and-so' refers to the person present. If the distance is far, it does not apply. If the information is conveyed by a messenger, then the person does not need to be present, which is an exception. Regarding the issue of requesting in different residences, some scholars believe that even if the Sangha is not fully present, the request can still be valid. As stated in the 'Commentary': 'Even if some people have not arrived, ask them where they live.' To this, Tsonapa (a scholar) said: 'This statement is not reasonable.' Because in the Mulasarvastivada Vinaya it says: 'Request the Sangha.' In the Vinaya Sutra and the Kashyapa Chapter it also says: 'Please listen, venerable Sangha.' In the Tika it says: 'Bhikshus who are members of the Sangha, when they reside in their respective residences, can go to each residence and make the request in front of them.' These scriptures are contradictory. The second case is: the Upadhyaya (preceptor) himself wants to accomplish something, first let the Upasaka (or Upasika) complete it, and then, in order for the Sangha to grant ordination, entrust the matter to a suitable Bhikshu. Regarding the meaning of 'self', in the 'Son Commentary' it is written: 'The preceptor of the novice himself...'. The Bhikshu entrusted with the request should also ask the Upadhyaya: 'Has this person been completely purified of all obstacles?' If the Upadhyaya answers 'has been purified', then the request can be made to the Sangha. Even if all the Sangha within the boundary are gathered in one residence, the request can be made; even if they live in their respective residences, the request can be made. All Bhikshus who are members of the Sangha should say 'if it has been completely purified'. If this is not said, it will constitute a serious violation. The second case is: after requesting and obtaining the permission of the Sangha, one should make three requests to the Upadhyaya (preceptor). The meaning of 'Upadhyaya' here is: Upadhyaya (Sanskrit Devanagari: उपाध्याय, Sanskrit Romanization: upādhyāya, Chinese literal meaning: preceptor), meaning 'reading nearby', that is, reading or having others read the precepts regarding prohibition, permission, and what should be done; Upadarana (Sanskrit Devanagari: उपधारण, Sanskrit Romanization: upadhāraṇa, Chinese literal meaning: holding nearby), meaning 'holding nearby', that is, holding back from falling into a lower state; Upasandhi (Sanskrit Devanagari: उपसन्धि, Sanskrit Romanization: upasandhi, Chinese literal meaning: connecting nearby), meaning 'connecting nearby', that is, connecting the mindstream with the precepts; Upahara (Sanskrit Devanagari: उपहार, Sanskrit Romanization: upahāra, Chinese literal meaning: offering nearby), meaning 'taking away nearby', that is, taking away the pursuit of worldly affairs or afflictions.

---

་པ་ཉེ་བར་འཕྲོག་པ་སྟེ།དེ་ལྟ་བུ་མཛད་དུ་གསོལ་ཞེས་བཅོལ་བར་བྱའོ། ། གཉིས་པ་ནི། འདིར་སྐྲ་དང་ཁ་སྤུ་བྲེག་པའི་དགོས་པ་ཁྲེལ་ཡོད་ཀྱི་བསམ་པ་སྐྱེ་བ་དང་། དོན་དང་བྱ་བ་ཉུང་བ་དང་། ང་རྒྱལ་དང་རྒྱགས་པ་གཞོམ་པ་གསུམ་ཡིན་ཏེ། རིམ་བཞིན་གཞི་འགྲེལ་ལས། སྐྲ་དང་ཁ་སྤུ་བྲེགས་ཏེ་ཞེས་བྱ་བ་ནི། འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བ་དང་། རྗེས་སུ་མཐུན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དང་། མི་བྲེལ་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། རྣམ་འབྱེད་ལས། ཕུ་ནུ་མོ་དག །སྐྲ་ནི་བྲེགས། མཆན་ཁུང་རལ་བུ་ཅན་དག་ཡིན་ན་རྒོད་དུ་ཅི་ཡོད་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞི་འགྲེལ་ལས། གཙུག་ཕུད་བྲེགས་པས་ཉེ་དུ་རྣམས་ཀྱི་གྲལ་ནས་ཕྱུང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། འཇིག་རྟེན་ན་སྨད་པ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན། དེ་རབ་བྱུང་འདོད་པ་ངེས་པར་ཡིན་མིན་བརྟག་པའི་ཕྱིར། གཙུག་ 6-51a ཕུད་མ་གཏོགས་པའི་སྐྲ་དང་ཁ་སྤུ་ནུས་ན་མཁན་པོ་དང་། དེས་བསྐོས་པས་ཀྱང་རུང་བས་བྲེག་པར་བྱའོ། །ཅི་གཙུག་ཕུད་བྲེག་གོ་ཞེས་དྲིས་ནས་བྲེག་ཏུ་སྟེར་ན་བྲེག་པ་དེ་བྱའོ། །མི་སྟེར་ན་སོང་ཞིག་བརྗོད་དོ། །དེ་ནས་དུས་མཐུན་གྱི་ཆུས་ཁྲུས་བྱའོ། །མཁན་པོས་དེ་ལ་ཆོས་གོས་ངུར་སྨྲིག་གཉིས་པོ་དག་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །ཀར་ཤ་ལས་ལྷུང་བཟེད་ཀྱང་ངོ་། །དེས་ཀྱང་མཁན་པོའི་རྐང་པ་གཉིས་ལ་གཏུགས་པའི་ཕྱག་བྱས་ཏེ་བླང་བར་བྱའོ། །གོས་དེ་མཁན་པོས་དེ་ལ་བསྐོན་པར་བྱའོ། ། 令了具根辨障礙 གསུམ་པ་ནི། དེའི་མཚན་མཁན་པོས་མ་ཚོར་བར་བརྟག་གོ། 說出家正行儀軌 གཉིས་པ་ནི། ཉིད་ཀྱི་རྣམ་བཤད་ཀྱི་ཕྱོགས་སྔར། འདི་བར་དགེ་ཡིན་པས་མྱང་འདས་ཀྱི་བསམ་པ་དང་སྐྱབས་འགྲོ་མི་དགོས་སོ་ཞེ་ན་མིན་ཏེ། རབ་བྱུང་ནི་ཟག་བཅས་ཀྱི་དངོས་པོ་ཐམས་ཅད་ལ་མི་དགའ་བའི་རང་བཞིན་ཅན་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་མྱང་འདས་ལ་བརྟེན་པ་མེད་པར་འཁོར་བ་ལ་རྒྱབ་ཀྱིས་ཕྱོགས་པ་མི་འགྲུབ་པས། འདིར་ཡང་དང་པོར་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བར་བརྩམས་པས་ཕྱིས་ཁྱིམ་པའི་གནས་སྐབས་སྤངས་ཏེ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཉེ་བར་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ། །འདི་བསྒྲུབས་པས་ཚིགས་འདས་ཀྱི་ཉེས་པ་ཁེགས། དགེ་ཚུལ་སྡོམ་པའི་སྣོད་དུ་རུང་བའོ། །འདིར་བར་མའི་དགེ་བས་སྤང་བྱ་གསུམ་སྤོང་བ་བླང་ཞེས་བོད་སྔ་མ་དག་ཟེར་ལ། གསུམ་པོ་ནི། བླ་མར་གསོལ་བཏབ་ཉམས་པ་སྤང་བ། ཁྱིམ་པའི་རྟགས་སྤངས་ཉམས་པ་སྤང་བ། རབ་བྱུང་གི་རྟགས་བླངས་ཉམས་པ་སྤང་བའོ། །དེ་ལྟ་ནའང་། མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས། ཕྱི་མ་གཉིས་འདིའི་སྐབས་སུ་བླང་བ་ཆོ་ག་ལས་ཐོན་ཅིང་། སྔ་མ་འདི་སྐབས་སུ་བླང་བ་མིན་པར་མཁན་པོར་གསོལ་བའི་སྐབས་སུ་བླང་བ་ཡིན་ཏེ། འོད་ལྡན་ལས། བཙུན་པ་བདག་ 6-51b གི་མཁན་པོ་མཛད་དུ་གསོལ་ཞེས་གང་གིས་གསོལ་བ་བཏབ་པ་སྔོན་དུ་བཏང་ནས་ཁས་ལེན་པ་སྟེ། དེ་ཡོངས་སུ་གཏོང

【現代漢語翻譯】 應請求剃除鬚髮。應請求這樣做。 第二，此處剃除頭髮和鬍鬚的必要性在於生起慚愧之心，減少事務和活動，以及摧毀傲慢和自大。依次地，在《根本解說》中說：『剃除頭髮和鬍鬚，是爲了遠離貪慾，爲了順應（出家），爲了不忙碌。』在《辨別論》中說：『兄弟姐妹們，剃除頭髮。如果腋下有毛髮，那有什麼可驕傲的？』在《根本解說》中說：『剃除頂髻，是爲了從親屬中分離出來，在世間被稱為恥辱。』因此，爲了確定是否真正想要出家，如果可能，應由堪布（Khenpo，親教師）或其指定者剃除除頂髻之外的頭髮和鬍鬚。如果問是否剃除頂髻，如果允許剃除，則應剃除。如果不允許，則說離開。然後用適合時宜的水沐浴。堪布應給予他兩件絳紅色（Ngursmrik，袈裟的顏色）的法衣。根據《羯沙》（Karsha，律藏篇目），也應給予缽。他也應向堪布的雙足頂禮並接受。堪布應為他穿上法衣。 第三，堪布應在不被察覺的情況下檢查他的根器。 說出家正行儀軌 第二，在您自己的論述中，如果有人問：『因為這是中間的善行，所以不需要涅槃（Nyangdas，寂滅）的意念和皈依。』那是不對的。因為出家是不喜歡所有有漏事物的自性。而且，如果不依賴涅槃，背離輪迴是不可能的。因此，首先開始皈依，然後才能捨棄在家身份，實現出家。通過完成這個，可以避免違犯誓言的過失，併成為接受比丘戒的合格者。早期的藏族譯師說，通過這種中間的善行，可以捨棄三種應捨棄之物。這三種是：捨棄向上師祈請的過失，捨棄在家標誌的過失，以及捨棄接受出家標誌的過失。即使如此，措那瓦·欽波（Tsonawa Chenpo，人名）說：後兩者是在此時的儀式中接受的，而前者不是此時接受的，而是在向上師祈請時接受的。正如《光明經》所說：『誰先向上師祈請說：請您做我的堪布。』那就是完全放棄。

【English Translation】 One should request to have their hair and facial hair shaved. One should request to do so. Secondly, the necessity of shaving the hair and beard here is to generate a sense of shame, to reduce affairs and activities, and to destroy pride and arrogance. In sequence, in the 'Root Commentary' it says: 'Shaving the hair and beard is for the sake of being free from desire, for the sake of conforming (to ordination), and for the sake of not being busy.' And in the 'Differentiation Treatise' it says: 'Brothers and sisters, shave the hair. If there is hair in the armpits, what is there to be proud of?' And in the 'Root Commentary' it says: 'Shaving the topknot is for the sake of being separated from the ranks of relatives, and in the world it is called a disgrace.' Therefore, in order to ascertain whether one truly desires to ordain, if possible, the Khenpo (preceptor) or his designee should shave the hair and beard except for the topknot. If asked whether to shave the topknot, if permission is given to shave, then it should be shaved. If permission is not given, then say goodbye. Then bathe with water suitable for the occasion. The Khenpo should give him two saffron-colored (Ngursmrik, color of robes) robes. According to the 'Karsha' (section of the Vinaya), a begging bowl should also be given. He should also prostrate at the feet of the Khenpo and receive it. The Khenpo should put the robes on him. Thirdly, the Khenpo should examine his faculties without being noticed. Saying the Proper Ritual for Ordination Secondly, in your own explanation, if someone asks: 'Because this is an intermediate virtue, there is no need for the thought of Nirvana (Nyangdas, cessation) and refuge.' That is not correct. Because ordination is by nature averse to all contaminated things. Moreover, without relying on Nirvana, turning away from samsara is impossible. Therefore, by first commencing with taking refuge, one should later abandon the household state and accomplish ordination. By accomplishing this, one avoids the fault of breaking vows and becomes qualified to receive the vows of a novice monk. Early Tibetan translators said that through this intermediate virtue, one abandons three things to be abandoned. These three are: abandoning the fault of failing to pray to the lama, abandoning the fault of abandoning the signs of a householder, and abandoning the fault of abandoning the signs of taking ordination. Even so, Tsonawa Chenpo (person's name) said: The latter two are taken during this ritual, while the former is not taken at this time, but is taken when praying to the Khenpo. As the 'Radiant Sutra' says: 'Whoever first prays to the teacher, saying: Please be my Khenpo.' That is complete abandonment.

---

་བ་ནི་ཉམས་པ་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་འཆད་དོ། །རབ་ཏུ་དབྱུང་ཚུལ་གྱི་ཆོ་ག་འདི་ལ། དེང་སང་སྡེ་པ་གཞན་གྱི་ཆོ་གས་བསླད་པ་མང་ཆེས་པར་སྣང་བ་དག་འདོར་བར་བྱ་དགོས་སོ། ། 6-52a ལྟར་ན་གཙུག་ཕུད་བཞག་པ་དོན་མེད་དུ་ཐལ། གཙུག་ཕུད་འཇོག་པ་ནི་རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་ངེས་མ་ངེས་བརྟག་པར་ཡིན་པ་ལས་རབ་ཏུ་བྱུང་ཟིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ལ་ཕྱོགས་སྔ་མ་ན་རེ། སྐྲ་བྲེགས་ཤིང་གོས་ངུར་སྨྲིག་སྦྱིན་པ་འདི་རབ་ཏུ་བྱུང་ཟིན་པའི་རྗེས་སུ་བྱ་བ་ཡིན་ཏེ། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཁོ་ནའི་ཚུལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཟེར་བ་དེ་ཡང་མི་འཐད་དེ། འོ་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ན་ཆོས་གོས་དང་སྣམ་སྦྱར་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་དེ་ཆོས་ཅན། བསྙེན་རྫོགས་ཟིན་པའི་རྗེས་སུ་བྱ་རིགས་པར་ཐལ། བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཁོ་ནའི་ཚུལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མགོ་སྙོམས་མ་གྲུབ་ན་སྔ་མ་ལ་མ་གྲུབ་པར་ཡང་མགོ་སྙོམས་སོ། །གཞན་ཡང་ཆོ་གར། སྤོང་ངོ་ལེན་ཏོ་ཞེས་གཟོད་སྤོང་ཡིན་གྱི་ཚིག་སྦྱར་བའི་དོན་དང་མི་འགལ་ཏེ། བསམ་པས་དམ་བཅའ་བའི་སྒོ་ནས་སྤོང་ལེན་གྱི་དམ་བཅའ་ད་གཟོད་ཁས་ལེན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལ་ཕྱོགས་སྔས། དེ་ལྟར་ན་རབ་བྱུང་མིན་པར་ཁྱིམ་པ་ལ་ཆོས་གོས་བསྐོན་ན་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་མཚན་ལ་མི་གུས་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། རབ་ཏུ་བྱུང་ཟིན་ནས་ཆོས་གོས་བསྐོན་པའི་ལུགས་འདི་འཐད་དོ་ཞེ་ན། དེ་ལ་དེ་བསྐོན་ཀྱང་དེར་མ་གུས་པའི་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་ཏེ། དམིགས་བསལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོའི་ཞལ་ནས། རབ་བྱུང་དང་ཆ་ལུགས་སྦྱིན་པ་གཉིས་ལ་གོ་རིམ་གང་བདེར་བྱེད་ཆོག་སྟེ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། མཁན་པོར་གསོལ་བའི་འོག་དང་། སྐབས་འདི་གཉིས་གང་དུ་བྱས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བདག་ཉིད་ཆེན་པོ་ཀརྨ་ཕྲིན་ལས་པའི་ཞལ་སྔ་ནས། འབྱོར་པ་མེད་པའི་ཁྱིམ་པ་རབ་ཏུ་དབྱུང་ན་སྔོན་རབ་ཏུ་ཕྱུང་། ཕྱིས་ཆ་ལུགས་འཚོལ་བཅུག་ནས་སྦྱིན། འབྱོར་ལྡན་གྱི་ཁྱིམ་པ་ལ་སྔོན་ཆ་ལུགས་ 6-52b བྱིན། ཕྱིས་རབ་ཏུ་དབྱུང་ཞེས་གསུངས་པ་ནི། ལུང་ལས། མི་འབྱུང་བས་ཕྱིས་བཏགས་པའི་ཟེར་སྒྲོས་སོ། ། 正問軌範師 བཞི་པ་ནི། རབ་ཏུ་ཕྱུང་བའི་གང་ཟག་དེ་མཁན་པོས་དགེ་ཚུལ་ཉིད་དུ་ཉེ་བར་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པའི་སློབ་དཔོན་དུ་འོས་པའི་དགེ་སློང་ལ་གཏད་པར་བྱའོ། །སློབ་དཔོན་དུ་འོས་པའི་དགེ་སློང་དེས་ཀྱང་། ཅི་ཡོངས་སུ་དག་གམ་ཞེས་དྲིས་ལ་ཞེས་སོ། ། 說圓戒正行儀軌 གཉིས་པ་ནི། གང་གི་ཚེ་དག་ན་དགེ་ཚུལ་ཉིད་དུ་ཉེ་བར་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ། །དེ་ཡང་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་འདི་ཕུན་ཚོགས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ན། མཁན་སློབ་དགེ་འདུན་དང་བཅས་པ་ལས་ལེན་དགོས་ཀྱང་། སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་རྐྱེན་གཞན་ཚང་ན་དེ་དག་མེད་ཀྱང་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་སྐྱེའོ། །དེ་ལྟ་ནའང་སློབ་དཔོན་མེད་ན་མི་

【現代漢語翻譯】 因此，有人解釋說：'墮落'意味著'衰退'。對於剃度出家的儀式，現在許多其他宗派的儀式似乎摻雜了很多錯誤，必須加以摒棄。 如果按照這種說法，保留髮髻就變得毫無意義了。保留髮髻是爲了檢驗是否確定要出家，而不是因為已經出家。對此，前述觀點認為：剃髮並施以絳紅色僧衣，這是出家之後的行為，因為這完全是出家的形式。這種說法也是不合理的。那麼，在受比丘戒時，給予並加持法衣和袈裟，這難道不是受比丘戒之後的行為嗎？因為這完全是受比丘戒的形式。如果剃度不成功，那麼對於前者來說，剃度也就不成功了。此外，在儀式中，'放棄和接受'意味著現在才放棄，與詞語的組合意義並不矛盾，因為通過意念發誓，現在才承諾放棄和接受。對此，前述觀點認為：如果那樣，未出家者穿上法衣，就會對法的旗幟不恭敬。因此，出家后再穿法衣的規矩是合理的。對此，即使穿上法衣，也不會構成不恭敬的過失，因為這是特例。措那瓦大師說：出家和給予僧衣兩種行為，可以隨意安排順序，因為《釋論小品》中說：'在請求堪布之後，這兩個時機無論選擇哪個都沒有過失。' 大成就者噶瑪·欽列巴說：如果貧困的在家居士要出家，先剃度，然後允許他去尋找僧衣並施捨。如果富有的在家居士要出家，先給予僧衣 然後剃度。' 這是因為經文中說：'沒有出現，所以後來新增了'的說法。 正問軌範師 第四，應該將剃度出家的人託付給一位適合作為阿阇黎的比丘，由他來使此人成為沙彌。那位適合作為阿阇黎的比丘也應該詢問：'是否完全清凈？' 說圓戒正行儀軌 第二，在何時清凈呢？應該在此人成為沙彌時。沙彌戒如果從圓滿的角度來說，需要從堪布、阿阇黎和僧團處領受。但是，如果其他出生的因緣具足，即使沒有這些，也能生起沙彌戒。即使如此，如果沒有阿阇黎也是不行的。

【English Translation】 Therefore, it is explained that 'nyam pa' means 'decline'. For the ritual of ordination, it is necessary to discard the many errors that seem to have crept in from other sects these days. If this is the case, then keeping the topknot becomes meaningless. Keeping the topknot is to examine whether one is determined to ordain, not because one has already ordained. To this, the previous view argues: Shaving the head and giving a maroon robe is an act after ordination, because it is entirely the form of ordination. This argument is also unreasonable. Then, when receiving the Bhikshu vows, isn't the giving and blessing of the Dharma robe and kasaya something that should be done after receiving the Bhikshu vows? Because it is entirely the form of receiving the Bhikshu vows. If the shaving is not successful, then for the former, the shaving is also not successful. Furthermore, in the ritual, 'abandoning and accepting' means abandoning now, which does not contradict the meaning of the combination of words, because through the vow of intention, the vow of abandoning and accepting is now being accepted. To this, the previous view argues: If that is the case, if a non-ordained person wears the Dharma robe, it would be disrespectful to the banner of Dharma. Therefore, the rule of wearing the Dharma robe after ordination is reasonable. To this, even if one wears it, it will not constitute the fault of disrespect, because it is an exception. Tsonawa Chenpo said: The two actions of ordination and giving robes can be arranged in any order, because the Commentary on the Minor Treatises says: 'After requesting the Khenpo, there is no fault in choosing either of these two occasions.' The great accomplished Karma Trinleypa said: If a poor householder wants to ordain, first ordain him, and then allow him to seek robes and give them. If a wealthy householder wants to ordain, first give him robes and then ordain him.' This is because the scriptures say: 'It did not appear, so it was added later.' Right Questioning Guide Fourth, the person who has been ordained should be entrusted to a Bhikshu who is suitable as an Acharya, who will then make this person a Shramanera. That Bhikshu who is suitable as an Acharya should also ask: 'Is it completely pure?' Saying the Correct Practice Ritual of Perfect Vows Second, when is it pure? It should be when this person becomes a Shramanera. If the Shramanera vows are considered from the perspective of perfection, they must be received from the Khenpo, Acharya, and Sangha. However, if other causes and conditions for birth are complete, even without these, the Shramanera vows can arise. Even so, it is not possible without an Acharya.

---

སྐྱེ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་ནི་གཞན་མཁན་པོ་ལས་གཞན་སློབ་དཔོན། མཆན། ལས་ཐོབ་པ་ཁོ་ན་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །འདི་ལ་བྱ་འདུལ་ན་རེ། དགེ་ཚུལ་དུ་སྒྲུབ་པ་དེ་མཁན་པོ་རང་གིས་བྱས་ཀྱང་སྐྱེ་མོད་ཀྱི། འོན་ཀྱང་དགེ་ཚུལ་ནི་གཞོན་ནུ་ལ་བྱེད་པ་ཤས་ཆེ་བས་ཕ་མ་གཉིས་ཀྱིས་བུ་ཚ་སྐྱོང་བ་བཞིན་མཁན་སློབ་གཉིས་ཀྱིས་བསྐྱང་བའི་ཕྱིར་དང་། ཕ་མ་དང་བྲལ་ལོ་སྙམ་པའི་ཡིད་བསྲིང་བའི་ཕྱིར་རོ་ཟེར་རོ། །འདིར་ལུས་རྟེན་ལ་དངོས་པོའི་སྒོ་ནས་ནར་སོན་པ་ཞིག་དགོས་ཏེ། མངལ་ཤོལ་གྱི་ཟླ་བ་དང་བཅས་པས་ལོ་བདུན་ལོན་ཅིང་བྱ་རོག་སྐྲོད་ནུས་པ་ཞིག་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོན་ཏེ། སྒྲ་གཅན་ཟིན་གྱིས་མའི་མངལ་དུ་ལོ་དྲུག་བཞུགས་ཏེ་སྐྱེས་ནས་ལོ་གཅིག་ལོན་པ་ན། ལོ་བདུན་ལོན་པ་དང་། རྒན་པོ་སྐྱེས་ནི་མངལ་དུ་ལོ་དྲུག་ཅུར་གནས་པ་ལྟ་བུ་ཚད་ལས་བརྒལ་བས་འདིར་མི་བཟུང་ངོ་། །འདིར་སྐྱོགས་འདུལ་འཛིན་ན་རེ། ལོ་བདུན་མ་ལོན་པར་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ 6-53a ལས། ད་ནི་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ཉིད་ཀྱིས་རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་མི་འོས་པ་དག་གི་མཚན་ཉིད་བསྟན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་མཚམས་སྦྱར་ནས། རྒན་ཆེས་པ་དང་གཞོན་ཆེས་པ་དང་། ཞེས་བཤད་པས་ཤེས་སོ་ཟེར་རོ། །འདི་ལ་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ་ན་རེ། དེ་མི་འཐད་དེ། ལོ་བདུན་མ་ལོན་པ་ལ་དེར་འདུ་ཤེས་པས་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་ལེན་པ་ཆོས་ཅན། སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བར་ཐལ། ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པར་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བར་གསུངས་ལ། དེ་དང་རང་སའི་ངེས་བཟུང་གི་ལོ་གྲངས་མ་ལོན་པའི་སྒོ་ནས་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར། ཊཱི་ཀར། སྐྱེ་བའི་ཆོས་ཉིད་ཀྱིས་ཞེས་བཤད་པ་དེ་ལག་རྡུམ་སོགས་ཕལ་ཆེ་བ་རྣམས་ལ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་དགོངས་ནས་དེ་སྐད་གསུངས་པ་ཡིན་ན་ཞེས་བཞེད་དོ། །བོད་སྔ་རབས་པ་ཁ་ཅིག །ཞུ་བ་མང་ཤོས་ཀྱི་ལུང་དྲངས་ནས་དགེ་ཚུལ་ཟིན་མ་ཐག་བླ་གོས་མཐང་གོས་གདིང་བ་ལྷུང་བཟེད་བཞི་བྱིན་གྱིས་རློབ་པར་བྱེད་དོ། །འདི་ལ་བུ་སྟོན་ན་རེ། ཞུ་བ་མང་ཤོས་ཀྱི་ལུང་དེ་མ་དག་པ་སྟེ། དེའི་སྐབས་ནས་དགེ་ཚུལ་དང་། དགེ་ཚུལ་མ་ལ་ཆོས་གོས་དང་བྲལ་བའི་ཉེས་པ་འབྱུང་བར་བཤད་ཀྱང་། བྱེ་བཤད་སོགས་ལས་ཉེས་པ་མེད་པར་གཏན་ལ་ཕབ་པ་བཞིན་ནོ། །དེས་ན་དགེ་ལེགས་བཤེས་གཉེན་གྱི་འགྲེལ་པས་གཏན་ལ་ཕབ་པའི་ཞུ་བ་ཁ་ཆེ་བ་ལས། བཙུན་པ་དགེ་སློང་གིས་གང་གི་མདུན་དུ་ཆོས་གོས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བགྱི། ཉེ་བ་འཁོར་དགེ་སློང་གིས་ནི་དགེ་སློང་གི་མདུན་དུ་ཆོས་གོས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བགྱི། ཉེ་བ་འཁོར་དགེ་སློང་མས་ནི་དགེ་སློང་མའི་མདུན་དུ་ཆོས་གོས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་སྟེ་དབྱུང་བ་དང་རུང་བར་བྱ་བ་ཡང་དེ་བཞིན་དུ་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པས་འདི་ཚད་མར་བྱའོ། །ཞེས་སོ

{ "translations": [ "生起：在《ཊཱི་ཀ་ टीका》的註釋中說：『比丘戒只能從堪布（Khenpo，親教師）處獲得，不能從其他阿阇梨（Acharya，導師）處獲得。』這裡是指只有通過羯磨（Karma，業）才能獲得。對此，《བྱ་འདུལ་》中說：『即使堪布自己授予沙彌戒也可以，但沙彌通常是年輕人，就像父母養育子女一樣，需要堪布和阿阇梨共同養育，並且爲了消除他們與父母分離的思念。』這裡，身體需要通過事物的方式來成熟，因為需要一個已經懷孕數月並年滿七歲且能夠驅趕烏鴉的人。然而，如果Sgra gcan zin（羅睺星）在母親的子宮中待了六年，出生后一年就滿七歲，或者像老人在子宮中待了六十年一樣，超出了限度，所以這裡不包括這種情況。這裡，Kyog 'dul 'dzin（持律者）說：『未滿七歲也可以獲得沙彌戒。』在《ཊཱི་ཀ་ टीका》中說：『現在是爲了展示不適合出家的自性。』通過連線，『年老和年幼』這樣說就可以知道了。對此，Mtsho sna pa chen po（大海般的智者）說：『那是不合理的，因為如果未滿七歲就理解了，那麼受沙彌戒這件事，不應該生起戒律，因為經中說未滿二十歲不能生起比丘戒，並且因為在未滿各自年齡的情況下，理由是相同的。』《ཊཱི་ཀ་ टीका》中說『生起的自性』，是指考慮到大多數手殘疾等情況可以生起戒律，所以那樣說的。一些古老的藏族人引用了大量的請求，並在沙彌受戒后立即加持上衣、下裙、坐墊和缽。對此，Bu ston（布頓大師）說：『大量的請求是不正確的，因為在那種情況下，沙彌和沙彌尼會出現失去法衣的過失，但就像在《བྱེ་བཤད་》等論典中確定沒有過失一樣。』因此，根據Dge legs bshes gnyen（善友）的解釋所確定的喀且巴的請求：『比丘應該在誰的面前加持法衣呢？近事比丘應該在比丘的面前加持法衣。近事比丘尼應該在比丘尼的面前加持法衣，授予和允許也應該這樣做。』這樣說，所以應該以此為準。」 ], "english_translations": [ "Arising: In the commentary of the 《ཊཱི་ཀ་ टीका》, it says: 'The novice vows can only be obtained from the Khenpo (親教師, Upadhyaya), not from other Acharyas (導師, Acarya).' Here, it refers to obtaining it only through Karma (業). To this, 《བྱ་འདུལ་》 says: 'Even if the Khenpo himself ordains a novice, it is acceptable, but novices are usually young, so just like parents raising children, they need to be raised by both the Khenpo and the Acharya, and to alleviate their longing for separation from their parents.' Here, the body needs to mature through the means of things, because it requires someone who is already several months pregnant and seven years old and able to drive away crows. However, if Sgra gcan zin (羅睺星, Rahu) stayed in the mother's womb for six years, and is seven years old one year after birth, or like an old man staying in the womb for sixty years, exceeding the limit, so this is not included here. Here, Kyog 'dul 'dzin (持律者, Vinayadhara) says: 'One can obtain the novice vows even before the age of seven.' In the 《ཊཱི་ཀ་ टीका》, it says: 'Now it is to show the characteristics of those who are not suitable for ordination by nature.' By connecting, it can be known by saying 'too old and too young.' To this, Mtsho sna pa chen po (大海般的智者, Great Ocean of Wisdom) says: 'That is unreasonable, because if one understands before the age of seven, then the matter of taking the novice vows, the vows should not arise, because it is said in the sutras that one cannot generate the Bhikshu vows before the age of twenty, and because the reasons are the same in the case of not reaching the age of certainty in their respective places.' The 《ཊཱི་ཀ་ टीका》 says 'the nature of arising', referring to the fact that most people with hand disabilities, etc., can generate vows, so it was said that way. Some ancient Tibetans quoted a large number of requests and immediately blessed the upper garment, lower skirt, cushion, and bowl after the novice took the vows. To this, Bu ston (布頓大師) says: 'The large number of requests is incorrect, because in that case, novices and novice nuns will have the fault of losing their robes, but just as it has been determined in the 《བྱེ་བཤད་》 and other treatises that there is no fault. 'Therefore, according to the request of the Katchepa determined by the explanation of Dge legs bshes gnyen (善友): 'Who should the Bhikshu bless the robes in front of? The attendant Bhikshu should bless the robes in front of the Bhikshu. The attendant Bhikshuni should bless the robes in front of the Bhikshuni, and the granting and permission should also be done in the same way.' It is said, so this should be taken as the standard.'" ] }

---

། ། 安立共上師 གསུམ་པ་ 6-53b ལ། བླ་མ་རྣམས་ཀྱི་དབྱེ་བ་བཤད། །བླ་མ་གྱུར་པའི་གནས་སྐབས་བརྗོད། །གྱུར་ཚེ་མཚན་ནས་སྨོས་ཚུལ་བསྟན། ། 說諸上師類別 དང་པོ་ལ་ཚིག་དོན་དང་། འཕྲོས་དོན་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། དགེ་ཚུལ་དུ་སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་དགེ་སློང་དེ་ནི་དེའི་སློབ་དཔོན་ཡིན་ནོ། །བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྐབས་སུ་གསངས་ཏེ་སྟོན་པ་དང་། གསོལ་བཞིའི་ལས་བྱེད་པ་དང་། གནས་སྦྱིན་པ་དང་། ཀློག་པ་ཡང་སློབ་དཔོན་ཡིན་ནོ། ། 附義 གཉིས་པ་འཕྲོས་པའི་དོན་བཤད་པར་འདོད་དེ། དེ་ཡང་སྤྱིར་བླ་མ་རྣམས་ལ་བརྟེན་ནས་དངོས་སམ་བརྒྱུད་པས་བརྗོད་བྱ་བསླབ་པ་གསུམ་རྫོགས་པར་འགྱུར་བ་དང་། རྗོད་བྱེད་སྡེ་སྣོད་གསུམ་དང་ལྡན་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་ཡང་མཁན་པོ་གཉིས་དང་། སྡོམ་པ་འབོགས་པའི་སློབ་དཔོན་གསུམ་སྟེ་མཁན་སློབ་ལྔ་པོ་དེ་དངོས་སམ་བརྒྱུད་པའི་སྒོ་ནས་བསླབ་པ་གསུམ་གའི་མཐུན་རྐྱེན་དུ་འགྱུར་བ་སྟེ། བླ་མ་ལྔ་པོ་དེས་དངོས་སུ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་མཐུན་རྐྱེན་བྱེད་ཅིང་ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་བརྟེན་ནས་སེམས་དང་ཤེས་རབ་ཀྱི་བསླབ་པ་འབྱུང་རུང་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གནས་ཀྱི་བླ་མ་ཡང་དངོས་སམ་བརྒྱུད་པའི་སྒོ་ནས་བསླབ་པ་གསུམ་གའི་མཐུན་རྐྱེན་དུ་འགྱུར་བ་སྟེ། གནས་ཀྱི་བླ་མ་ལ་བརྟེན་ནས་སློབ་མའི་ཚུལ་ཁྲིམས་མ་ཉམས་ཤིང་བརྟན་པར་འགྱུར་ལ། ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་བརྟེན་ནས་སེམས་དང་ཤེས་རབ་ཀྱི་བསླབ་པ་འབྱུང་རུང་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་ཀྱང་དངོས་སམ་བརྒྱུད་པའི་སྒོ་ནས་བསླབ་པ་གསུམ་གའི་མཐུན་རྐྱེན་དུ་འགྱུར་བ་སྟེ། སྤང་བྱ་ཤེས་པའི་སྒོ་ནས་ཚུལ་ཁྲིམས་མི་ཉམས་པའི་མཐུན་རྐྱེན་བསྒྲུབ་ཅིང་། ཐོས་པའི་ཤེས་རབ་དངོས་སུ་བསྐྱེད་ལ་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་གདམས་ངག་སྟོན་པ་དེ་ཡང་ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་ཡིན་ལ། གདམས་ངག་དེ་ལ་བརྟེན་ནས་ 6-54a སེམས་ཀྱི་བསླབ་པ་འབྱུང་རུང་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྤྱིར་བླ་མའི་རྣམ་དབྱེ་ལ། ལུང་ལས། རབ་ཏུ་འབྱིན་པར་བྱེད་པའི་མཁན་པོ་དང་། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་མཁན་པོ་དང་། དགེ་ཚུལ་གྱི་སློབ་དཔོན་དང་། གསངས་ཏེ་སྟོན་པ་དང་། ལས་བྱེད་པ་དང་། གནས་སྦྱིན་པ་དང་། ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་ནོ། །བསྡུ་ན། མཁན་པོ་དང་སློབ་དཔོན་གཉིས་སུ་འདུའོ། །འོ་ན་སྤྱིར་བླ་མའི་མཚན་ཉིད་ནི། སློབ་མ་ལ་བལྟོས་ནས་དངོས་སུ་ཆོས་འབྲེལ་གྱི་ཡུལ་ཁྱད་པར་ཅན་དུ་གནས་པའོ། །བྱེ་བྲག་བླ་མ་བྱར་རུང་གི་མཚན་ཉིད་ནི། མཁན་པོ་དང་གནས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་བྱར་རུང་གི་མཚན་ཉིད་དང་འདྲ་སྟེ་འོག་ནས་འཆད་དོ། །དགེ་ཚུལ་གྱི་སློབ་དཔོན་བྱར་རུང་ནི། དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་འབོགས་ཆོག་ལེགས་པར་ཤེས་པ་དང་བདུན་ནོ། །གསངས་སྟོན་གྱི་སློབ་དཔོན་བྱར་རུང་ནི། ཆོས་དྲུག་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་བར

【現代漢語翻譯】 安立共上師 第三品 6-53b 關於上師的類別進行解說，講述成為上師的階段，以及成為上師后如何稱謂。 說明上師類別 第一部分包含詞義和引申義兩方面的內容。 首先，作為沙彌受戒的羯磨師（Upadhyaya，親教師），即是沙彌的阿阇黎（Acharya，導師）。在比丘受戒時，傳授秘密儀軌者、執行羯磨儀軌者、給予住所者以及誦經者，也都是阿阇黎。 附義 第二部分想要解說引申義。一般來說，依靠上師，通過直接或間接的方式，可以圓滿聞、思、修三學，並具備三藏。也就是兩位堪布（Khenpo，親教師）和三位傳授戒律的阿阇黎，這五位堪布和阿阇黎通過直接或間接的方式，成為三學的順緣。這五位上師直接成為戒律的順緣，依靠戒律，才能生起定和慧的修學。住所的上師也通過直接或間接的方式，成為三學的順緣。依靠住所的上師，弟子的戒律不會衰損且能穩固，依靠戒律，才能生起定和慧的修學。誦經的阿阇黎也通過直接或間接的方式，成為三學的順緣。通過了解應斷之法，成為不使戒律衰損的順緣，並直接生起聞所生慧，而傳授禪定訣竅者也是誦經的阿阇黎，依靠這些訣竅， 6-54a 才能生起心的修學。總的來說，關於上師的分類，經文中說：『能使出家之堪布，比丘戒之堪布，沙彌之阿阇黎，傳授秘密儀軌者，執行羯磨儀軌者，給予住所者，以及誦經之阿阇黎。』 歸納起來，可以歸為堪布和阿阇黎兩類。那麼，總的來說，上師的定義是：相對於弟子而言，是直接建立法緣的特殊對境。具體來說，可以作為上師的條件，與堪布和住所阿阇黎的條件相同，將在下文闡述。可以作為沙彌阿阇黎的條件是：在具備六種功德的比丘的基礎上，加上精通沙彌戒的傳授，共七種功德。可以作為傳授秘密儀軌阿阇黎的條件是：在具備六種功德的基礎上，

【English Translation】 Establishing the Common Guru Third Section 6-53b Explaining the categories of gurus, describing the stages of becoming a guru, and how to address them once they become gurus. Explaining the Categories of Gurus The first part contains both the meaning of the words and the extended meaning. First, the Kamma Acharya (Upadhyaya, preceptor) who ordains a novice is the Acharya (teacher) of that novice. During the ordination of a bhikshu, the one who transmits the secret rituals, the one who performs the Kamma rituals, the one who gives residence, and the one who recites the scriptures are also Acharyas. Attached Meaning The second part wants to explain the extended meaning. Generally, relying on the gurus, through direct or indirect means, one can perfect the three studies of hearing, thinking, and meditating, and possess the three pitakas. That is, the two Khenpos (Upadhyayas, preceptors) and the three Acharyas who transmit the precepts, these five Khenpos and Acharyas become the favorable conditions for the three studies through direct or indirect means. These five gurus directly become the favorable conditions for discipline, and relying on discipline, the studies of samadhi and wisdom can arise. The guru of residence also becomes the favorable conditions for the three studies through direct or indirect means. Relying on the guru of residence, the disciple's discipline will not decline and can be stable, and relying on discipline, the studies of samadhi and wisdom can arise. The Acharya of recitation also becomes the favorable conditions for the three studies through direct or indirect means. Through understanding what should be abandoned, one becomes the favorable condition for not diminishing discipline, and directly generates the wisdom of hearing, and the one who teaches the essential instructions of samadhi is also the Acharya of recitation, relying on these essential instructions, 6-54a the study of mind can arise. In general, regarding the classification of gurus, the scriptures say: 'The Khenpo who causes ordination, the Khenpo of bhikshu precepts, the Acharya of novices, the one who transmits secret rituals, the one who performs Kamma rituals, the one who gives residence, and the Acharya of recitation.' In summary, they can be classified into two categories: Khenpo and Acharya. So, in general, the definition of a guru is: relative to the disciple, it is a special object that directly establishes a Dharma connection. Specifically, the conditions for being a guru are the same as the conditions for a Khenpo and the Acharya of residence, which will be explained below. The conditions for being an Acharya of novices are: on top of a bhikshu possessing six qualities, plus being proficient in the transmission of novice precepts, totaling seven qualities. The conditions for being an Acharya who transmits secret rituals are: on top of possessing six qualities,

---

་ཆད་དྲི་བའི་ཆོ་ག་ལེགས་པར་ཤེས་པ་དང་བདུན་ནོ། །ལས་བྱེད་པའི་སློབ་དཔོན་བྱར་རུང་ནི། ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བར་འོས་ཤིང་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་ལེགས་པར་ཤེས་པ་སྟེ། ཆོས་དེ་གཉིས་དང་ལྡན་པ་ཞིག་དགོས་སོ། །ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་བྱར་རུང་ནི། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རང་རང་གི་སྡོམ་པ་དག་པ་དང་། ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་། རྟགས་མཐུན་པ་དང་། མཚན་མཐུན་པ་དང་། རང་གི་བསླབ་བྱའི་ཆོས་དེ་ལེགས་པར་ཤེས་པའི་ཆོས་ལྔ་ལྡན་ནོ། །བླ་མར་རུང་བའི་དུས་ནི་འོག་ནས་འཆད་དོ། །ཡང་མཐའ་གཅིག་ཏུ་མཁན་སློབ་བདུན་དུ་གྲངས་མ་ངེས་ཏེ། ལུང་གཞིར། དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་པ་འབོགས་པའི་སློབ་དཔོན་གསུངས་པ་དང་། རབ་ཏུ་འབྱིན་པའི་མཁན་མོ་དང་། དགེ་སློབ་མའི་མཁན་མོ་དང་། བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་པའི་མཁན་མོ་སྟེ་བུད་མེད་ལ་ 6-54b མཁན་མོ་གསུམ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དགེ་སློབ་མའི་ལས་བྱེད་པ་མོ་ལ་སོགས་པ་ཡང་སློབ་དཔོན་མ་ཉིད་ཡིན་པར་རིགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོན་ཏེ་བླ་མ་བདུན་གྱི་གྲངས་ངེས་ནི་རགས་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ནོ། །འདིར་སློབ་དཔོན་ལྔའི་གོ་རིམ་ནི། དང་པོར་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་འབོགས་པའི་སློབ་དཔོན་གྱིས་དེའི་སྡོམ་པ་སྦྱིན། དེ་ནས་གསངས་སྟོན་གྱིས་བར་ཆད་དྲིས། དེ་ནས་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པའི་ལས་བྱེད། སྡོམ་པ་དེ་བྱིན་ནས་གནང་བ་ཞུས་ཏེ། མཚན་མོའི་མཐར་གནས་མེད་ཀྱི་ཉེས་པ་ཁེགས། དེའི་རྗེས་སྡེ་སྣོད་ཀྱི་ཆོས་སློབ་པས་གོ་རིམ་མོ། །གལ་ཏེ་གསངས་སྟོན་པས་ལས་བྱེད་པ་སྔོན་དུ་འགྲོ་རིགས་ཏེ། ལས་བྱེད་པས་གསངས་སྟོན་བསྐོ་དགོས་སྙམ་ན། སྐྱོན་མེད་དེ། ཆོ་ག་ལ་དེ་ལྟར་ཡིན་ཀྱང་ཡུལ་ལ་བྱ་བའི་རིམ་པའི་དབང་གིས་སྔ་མ་ལྟར་འཐད་པའི་ཕྱིར་རོ། །བླ་མའི་རྣམ་བཞག་འདི་ལ་དོགས་པ་འདི་ལྟར་ཡོད་དེ། ཅི་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ནི་གཙོ་ཆེར་དད་དགེ་ལས་ཐོབ་པ་ཡིན་ཀྱང་བླ་མར་མི་འགྱུར་ལ། གསངས་སྟོན་མེད་ཀྱང་སྡོམ་པ་འཐོབ་པས་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ལ་གསངས་སྟོན་ངེས་བཟུང་གི་ཡན་ལག་མིན་ཡང་དེ་སློབ་དཔོན་དུ་བཞག་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི། སྤྱིར་མཁན་པོ་སོགས་བླ་མར་བཞག་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཞེ་ན། ངག་གི་ལས་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་སྒོ་ནས་དམ་པའི་ཆོས་ཀྱིས་དངོས་སུ་ཕན་འདོགས་པའི་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་བྱ་བ་བསྒྲུབ་པའི་ཕྱིར་ཡིན་ཏེ། གཙོ་བོར་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་བཅས་པའི་དབང་ཉིད་ལས་སོ། །ངག་གི་ཕན་འདོགས་བླ་མར་འགྱུར་ན་རབ་བྱུང་ཞུ་བ་ཙམ་དེར་འགྱུར་རོ་སྙམ་ན་མིན་ཏེ། རབ་བྱུང་ཞུ་བ་ནི་བརྒྱུད་ནས་ཕན་འདོགས་པ་ཙམ་ཡིན་གྱི་དངོས་སུ་ཕན་འདོགས་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 說當成上師 གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། མདོར་བསྟན་པ་དང་། རྒྱས་ 6-55a བཤད་དོ། ། 略說 དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། སློབ་དཔོན་དུ་གྱུར་དུས་དང་། མཁན་པོར་གྱུར་དུས་སོ། ། 成軌範師之時 དང་པོ

【現代漢語翻譯】 七、精通提問儀軌者。堪為羯磨阿阇黎（藏語：ལས་བྱེད་པའི་སློབ་དཔོན་，含義：行事之導師）者，應是勝任羯磨之補充，且精通羯磨儀軌之人。需具足此二法。堪為誦經阿阇黎（藏語：ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་，含義：誦經之導師）者，需具足五法：出家者戒律清凈，安住于自性，與（所傳之法）標誌相符，名稱相符，且精通自身所學之法。堪為上師之時機，將於下文闡述。然則，阿阇黎與親教師之數量並非定為七。于律經根本中，有授與居士戒之阿阇黎，比丘尼之親教師，沙彌尼之親教師，以及授具足戒之比丘尼親教師，故女性有三種親教師。沙彌尼之羯磨阿阇黎等亦可視為阿阇黎。然七上師之數量，乃就大概而言。此處五阿阇黎之順序為：先由授沙彌戒之阿阇黎授戒，再由屏教師（藏語：གསངས་སྟོན་，含義：秘密導師）提問遮難，後由授比丘戒之羯磨阿阇黎行事。授戒后請求開許，以避免於夜晚觸犯無處安住之罪。此後，依序學習經藏之法。若有人認為應先由屏教師行事，因羯磨阿阇黎需由屏教師指派，此亦無過失。雖儀軌如是，然就地域行事之順序而言，前者更為合理。對此上師之安立，有如下疑問：何以具足戒之獲得，雖主要依賴於信心與善業，然彼（授戒者）卻不成為上師？又，雖無屏教師亦可得戒，然屏教師並非得戒之必要條件，為何仍將其安立為阿阇黎？總而言之，安立親教師等為上師之理由為何？乃因其能以語言之殊勝作用，通過殊勝之聖法，真實利益於人。此主要源於佛陀之規定。若以語言利益他人即可成為上師，則僅是請求出家亦可成為上師，此說不然。因請求出家僅是間接利益，而非直接利益。 第二，宣說上師，分二：略說與廣說。 第一，略說分二：成為軌範師之時與成為親教師之時。 第一，成為軌範師之時：

【English Translation】 Seven, one who is well-versed in the ritual of questioning. One who is qualified to be a Karma Acarya (Tibetan: ལས་བྱེད་པའི་སློབ་དཔོན་, meaning: the teacher of actions) should be competent to supplement the Karma and be well-versed in the Karma ritual. One must possess these two qualities. One who is qualified to be a Sutra-reciting Acarya (Tibetan: ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་, meaning: the teacher of recitation) must possess five qualities: the ordained one's precepts are pure, abiding in their own nature, in accordance with the signs (of the Dharma), in accordance with the names, and well-versed in the Dharma they have learned. The time to become a Lama will be explained below. However, the number of Acaryas and preceptors is not fixed at seven. In the Vinaya-vastu, it is said that there is an Acarya who bestows the vows of a layperson, a female preceptor for Bhikshunis, a female preceptor for Sramanerikas, and a female preceptor who bestows the full ordination, so there are three female preceptors. The Karma Acarya for Sramanerikas and others can also be regarded as Acaryas. However, the number of seven Lamas is just an approximation. Here, the order of the five Acaryas is: first, the Acarya who bestows the vows of a Sramanera bestows the vows, then the secret teacher (Tibetan: གསངས་སྟོན་, meaning: secret teacher) asks about obstacles, then the Karma Acarya who bestows the vows of a Bhikshu performs the actions. After bestowing the vows, one asks for permission to avoid the fault of having no place to stay at night. After that, one learns the Dharma of the Tripitaka in order. If one thinks that the secret teacher should act before the Karma Acarya, because the Karma Acarya must be appointed by the secret teacher, there is no fault in that. Although the ritual is like that, the former is more reasonable in terms of the order of actions in the region. There are doubts about this establishment of the Lama: Why is it that although the attainment of the full ordination mainly depends on faith and good deeds, the one who bestows it does not become a Lama? Also, although one can obtain ordination without a secret teacher, the secret teacher is not a necessary condition for the arising of ordination, so what is the reason for establishing him as an Acarya? In general, what is the reason for establishing the preceptor and others as Lamas? It is because they can truly benefit others through the special action of speech, through the special Dharma, which is mainly due to the Buddha's decree. If benefiting others with speech makes one a Lama, then merely requesting ordination would make one a Lama, but that is not the case. Because requesting ordination only benefits indirectly, not directly. Second, explaining the Guru, there are two parts: a brief explanation and a detailed explanation. First, the brief explanation has two parts: the time of becoming an Acharya and the time of becoming a Khenpo. First,

---

་ལ་ཚིག་གི་དོན་དང་། འཕྲོས་པའི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ནི། སློབ་དཔོན་དུ་འོས་པའི་དགེ་སློང་ལྔ་པོ་དེས་དེ་སྐབས་ཀྱི་དོན་གྲུབ་པ་ན། དེ་སྐབས་ཀྱི་སློབ་མ་རྣམས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་དུ་གྱུར་པ་ཉིད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། འདིའི་སྐབས་སུ་གསངས་སྟོན་སློབ་དཔོན་དུ་འགྱུར་ཚུལ་ལ་དཔྱད་པར་བྱ་སྟེ། དེ་ཡང་ཀོ་ཁྱིམ་པ་ཆེན་པོ་ན་རེ། སློབ་མའི་རྒྱུད་ལ་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་སྐྱེས་པ་ན་གསངས་སྟོན་སློབ་དཔོན་དུ་འགྱུར་ཏེ། སྡོམ་པ་ཐོབ་པ་ན་དོན་གྲུབ་ཅིང་དེ་གྲུབ་ན་སློབ་དཔོན་དུ་འགྱུར་བར་མདོ་འདིས་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ལ་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ་ན་རེ། དེ་ལྟར་ན་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་བཤད་ལས། བརྗོད་པ་མ་རྫོགས་པ་དེ་ལ་ཆ་གསུམ་པ་འདི་ལ་འཇུག་པ་ན་གྲུབ་པ་ཉིད་འབྱུང་བ་ཡིན་ཏེ། མཚམས་བཅད་པ་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་ཆོ་ག་འདི་བལྟ་བར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ན་གསངས་ཏེ་སྟོན་པ་ལ་གསངས་ཏེ་བསྟན་པ་མ་རྫོགས་པ་ལ་སློབ་དཔོན་ཉིད་ཅེས་འབྱུང་བའི་དོན། བར་ཆད་རྣམས་དྲིས་ཟིན་ཀྱང་འོང་བ་མ་ཞུས་པར། གསངས་ཏེ་སྟོན་པའི་བྱ་བ་མ་རྫོགས་པ་ལ་སློབ་དཔོན་དུ་འགྱུར་ཞེས་བསྟན་ལ། དེ་དང་མཐུན་པར། ལུང་ལྔ་ཚན། ཊཱི་ཀ །འགྲེལ་ཆུང་རྣམས་ལས་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། རིགས་པས་ཀྱང་འཐོབ་སྟེ། གསངས་སྟོན་གྱི་བྱ་བ་བར་ཆད་དྲིས་ཟིན་པ་ཆོས་ཅན། དོན་གྲུབ་ན་སློབ་དཔོན་དུ་གྱུར་པ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། གསངས་སྟོན་གྱི་བྱ་བ་ཕལ་ཆེར་བྱས་ན་བྱས་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་རང་ལུགས་གསངས་སྟོན་སློབ་དཔོན་དུ་འགྱུར་ཚུལ་ནི། སློབ་མའི་རྒྱུད་ལ་སྡོམ་པ་སྐྱེས་པས་དོན་གྲུབ་པར་མི་བཞག་གི། སློབ་དཔོན་དུ་འགྱུར་བའི་བྱ་བ་བྱས་པའི་ 6-55b ཆ་ནས་དོན་གྲུབ་པར་བཞག་གོ། འོ་ན་གསངས་སྟོན་གྱིས་བར་ཆད་དྲིས་པ་ན་གསངས་སྟོན་གྱི་སློབ་དཔོན་དུ་འགྱུར་ན། དེའི་ཚེ་བསྙེན་རྫོགས་ལེན་པོ་བློ་ལོག་སྟེ་ཚེ་རིལ་དགེ་ཚུལ་དུ་གནས་པ་ལ་གསངས་སྟོན་གྱི་སློབ་དཔོན་ཡོད་པར་ཐལ་ཅེ་ན། འདོད་པ་ཡིན་ཏེ། དཔེར་ན་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་མཁན་པོར་གྱུར་པ་ན། བསྙེན་རྫོགས་ལེན་པོ་བློ་ལོག་སྟེ་ཚེ་རིལ་དགེ་ཚུལ་ཉིད་དུ་གནས་པ་ལ་ཡང་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་གསོལ་བ་བཏབ་པའི་མཁན་པོ་ཡོད་པ་བཞིན་ནོ། །དེས་མཚོན་ཏེ་རབ་བྱུང་གི་མཁན་པོར་གསོལ་ནས་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལས་བློ་ལོག་སྟེ། །དགེ་བསྙེན་དུ་ཚེ་རིལ་གནས་པའི་ཁྱིམ་པ་ལ་ཡང་མཁན་པོ་ཡོད་ཅེས་རིགས་སོ། །ཡང་ཁ་ཅིག་འདི་ལྟར་དོགས་ཏེ། གསངས་སྟོན་དེ་སྡོམ་པ་མ་ཐོབ་པ་ཐོབ་བྱེད་ཀྱི་སློབ་དཔོན་མིན་པར་ཐལ། ལེན་པོ་སྡོམ་པ་མ་ཐོབ་ཀྱང་སློབ་དཔོན་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་ཞེ་ན་མ་ཁྱབ་སྟེ། མཁན་པོ་ཆོས་ཅན། སྡོམ་པ་མ་ཐོབ་པ་ཐོབ་བྱེད་ཀྱི་མཁན་པོ་མིན་པར་ཐལ། ལེན་པོས་སྡོམ་པ་མ་ཐོབ་ཀྱང་མཁན་པོར་གྱུར་པའི་ཕྱིར་ཞེ

【現代漢語翻譯】 現在是關於詞語的意義和引申意義。 首先，五位有資格成為導師的比丘，在當時實現了他們的目標，成爲了當時學生的導師。 其次，在這個情況下，應該研究秘密導師如何成為導師。偉大的科穹巴說：『當比丘的戒律在學生的相續中生起時，秘密導師就成爲了導師，因為經文表明，獲得戒律就實現了目標，實現目標就成爲了導師。』 對此，偉大的措那巴說：『如果是這樣，那麼在您的解釋中，當未完成的陳述進入這第三部分時，就會實現目標，所有諸如劃定界限等儀式都應該參考這個儀式。』 因此，秘密地展示意味著在未完成秘密展示時就成為導師。即使已經問完了所有障礙，但在未請求允許的情況下，就表明在未完成秘密展示的行為時就成爲了導師。這與《五蘊論》、《釋論》和《小疏》中所說的相符，並且在邏輯上也是可以理解的：秘密展示的行為，在問完所有障礙之後，如果目標已經實現，那麼就成爲了導師，因為如果完成了大部分秘密展示的行為，那麼就相當於已經完成了。』 因此，我們自己的觀點是，秘密導師成為導師的方式不是通過在學生的相續中生起戒律來實現目標，而是通過完成成為導師的行為的一部分來實現目標。那麼，如果在秘密展示中詢問了障礙，秘密導師就成爲了秘密展示的導師，那麼，如果接受具足戒的人改變了主意，仍然以沙彌的身份存在，那麼是否意味著存在秘密展示的導師呢？ 答案是肯定的。例如，當一個人成為具足戒的親教師時，即使接受具足戒的人改變了主意，仍然以沙彌的身份存在，仍然存在為他授具足戒的親教師。以此類推，如果一個人請求出家，但在出家后改變了主意，仍然以居士的身份存在，那麼仍然存在他的親教師。 有些人這樣懷疑：秘密導師不是使未獲得戒律者獲得戒律的導師，因為即使接受者沒有獲得戒律，導師仍然會成為導師。這是不周遍的，因為親教師不是使未獲得戒律者獲得戒律的親教師，因為即使接受者沒有獲得戒律，親教師仍然會成為親教師。

【English Translation】 Now, it is about the meaning of words and the extended meaning. Firstly, the five monks who were qualified to be teachers, at that time, having accomplished their purpose, became the teachers of the students at that time. Secondly, in this case, one should examine how a secret instructor becomes a teacher. The great Ko Khyimpa said: 'When the discipline of a monk arises in the student's continuum, the secret instructor becomes the teacher, because the scripture shows that obtaining the discipline accomplishes the purpose, and accomplishing the purpose becomes the teacher.' To this, the great Tsonapa said: 'If that is the case, then in your explanation, when the unfinished statement enters this third part, the accomplishment will occur, and all the rituals such as demarcation should refer to this ritual.' Therefore, secretly showing means becoming a teacher when the secret showing is not completed. Even if all the obstacles have been asked, but without asking for permission, it indicates that becoming a teacher is not completed when the act of secret showing is not completed. This is in accordance with what is said in the 'Five Aggregates', 'Commentary', and 'Small Commentary', and it is also logically understandable: the act of secret showing, after asking all the obstacles, if the goal has been achieved, then it becomes a teacher, because if most of the act of secret showing has been completed, then it is equivalent to having completed it.' Therefore, our own view is that the way a secret instructor becomes a teacher is not to achieve the goal by arising the discipline in the student's continuum, but to achieve the goal by completing part of the act of becoming a teacher. So, if the obstacles are asked in the secret showing, the secret instructor becomes the teacher of the secret showing, then, if the person who receives the full ordination changes his mind and remains as a novice, does it mean that there is a secret showing teacher? The answer is yes. For example, when a person becomes a preceptor of full ordination, even if the person who receives the full ordination changes his mind and remains as a novice, there is still a preceptor who requested the full ordination for him. By analogy, if a person requests ordination, but changes his mind after ordination and remains as a layperson, there is still his preceptor. Some people suspect this: the secret instructor is not the teacher who makes the one who has not obtained the discipline obtain the discipline, because even if the receiver does not obtain the discipline, the teacher will still become the teacher. This is not pervasive, because the preceptor is not the preceptor who makes the one who has not obtained the discipline obtain the discipline, because even if the receiver does not obtain the discipline, the preceptor will still become the preceptor.

---

ས་མགོ་སྙོམས་སོ། །ཡང་གསངས་སྟོན་གྱིས་བར་ཆད་དྲིས་པ་ཆོས་ཅན། གསངས་སྟོན་གྱིས་དྲིས་པ་མིན་པར་ཐལ། དེ་འདྲི་བའི་ཚེ་གསངས་སྟོན་སློབ་དཔོན་དུ་མ་གྱུར་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། དེར་འགྱུར་བ་དྲི་བ་ལ་བལྟོས་པ་བསལ། འདོད་ན། ཀར་ཤ་དང་། ཊཱི་ཀར། གསངས་ཏེ་སྟོན་པའི་སློབ་དཔོན་གྱིས་བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་གསངས་ཏེ་དྲིས། ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དེ་ནི་རྒྱུ་ལ་འབྲས་བུའི་མིང་གིས་བཏགས་པ་སྟེ། ཀར་ཤ་དང་། ཊཱི་ཀར། ལས་བྱེད་པའི་སློབ་དཔོན་གྱིས། བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུ་དྲི་ཞེས་གསུངས་པ་བཞིན་ནོ། །ཡང་འདིར་ཤ་མི་ན་རེ། འོག་གི་བརྗོད་པ་ཐ་མའི་ཆ་གསུམ་པ་ལ་གྲུབ་པ་ཉིད་ཅེས་པ་དེ་ 6-56a གསངས་སྟོན་གྱི་སློབ་དཔོན་དུ་འགྱུར་ཚུལ་གྱི་རྒྱས་བཤད་ཡིན་ལ། དེ་མིན་ན་དེའི་རྒྱས་བཤད་ཆད་པའི་སྐྱོན་ཡོད་ཟེར་ཡང་ཆད་པའི་སྐྱོན་དུ་མི་འགྱུར་ཏེ། འདིར་དང་པོ་ནས་རྒྱས་བཤད་མ་མཛད་པར་མདོར་བསྟན་ཙམ་གྱིས་རྟོགས་པར་དགོངས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 成親教師時 གཉིས་པ་ནི། མཁན་པོར་གསོལ་བའི་སྔགས་ལན་གསུམ་བརྗོད་པ་ན་ཁས་བླངས་པ་ཡིན་པས་ན་མཁན་པོ་དེར་གྱུར་ཏོ། །འོ་ན་སྡོམ་པ་མ་ཐོབ་ཀྱང་མཁན་པོར་འགྱུར་བ་ཅི་ཞེ་ན་མཁན་པོ་ནི་དེའི་དོན་ལ་གཉེར་ཆེ་བའི་ཕྱིར་ཡིན་ཏེ། སྤྲུལ་པ་རབ་བྱུང་གི་སྐབས་ཀྱི་ལུང་གཞི་ལས། དགེ་སློང་དག་ཤན་པ་བྱེད་དུ་འཇུག་པ་ནི་སླའི་རབ་ཏུ་བྱུང་ཞིང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱས་ནས་ཡལ་བར་བོར་བ་ནི་མི་རུང་ངོ་། །ཞེས་དང་། མཁན་པོ་ཚུལ་བཞིན་བྱས་པའི་ཕན་ཡོན་ནི། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། གང་ལ་བརྟེན་ནས་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་གང་ཟག་དེས། །གང་ཟག་དེ་ལ་ཇི་སྲིད་འཚོ་བའི་བར་དུ་ཡང་། །ཆོས་གོས་བསོད་སྙོམས་སྨན་དང་ཡོ་བྱད་གང་དག་གིས། །མཁན་པོའི་དྲིན་ལན་བླན་པར་སླ་བ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དང་། མདོ་སྡེ་མཛངས་བླུན་ལས། དཔེར་ན་ལོང་བ་བརྒྱའི་མིག་སྨན་པ་མཁས་པས་ཕྱེ་སྟེ་མཐོང་བར་བྱས་པ་དང་། མི་བརྒྱའི་མིག་ཕྱུང་བ་ལ་ཐུག་པ་ལས་མིག་དབྱུང་བ་དེ་དག་ལས་ཐར་བར་བྱས་ན། འདི་གཉིས་ཀྱི་བསོད་ནམས་ནི་དཔག་ཏུ་མེད་མོད་ཀྱི། འོན་ཏེ་གཞན་རབ་ཏུ་བྱུང་ངམ། བདག་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་བསོད་ནམས་ཙམ་གྱི་ཆར་མི་ཕོད་དོ། །ཁ་ཅིག་གིས། རིན་པོ་ཆེ་སྣ་བདུན་ལས་བྱས་པའི་མཆོད་རྟེན་མཐོ་ཁྱད་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་གནམ་ལ་ཐུག་པར་བྱས་པའི་བསོད་ནམས་ཀྱིས་ཀྱང་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་བསོད་ནམས་ཙམ་གྱི་ཆར་མི་ཕོད་ཅེས་གསུངས་སོ། ། 廣說 གཉིས་པ་ལ། སྡོམ་སྩོལ་བླ་མར་གྱུར་ཚུལ་བསྟན། །གནས་སྦྱིན་ 6-56b བླ་མར་གྱུར་ཚུལ་བརྗོད། །ལུང་གི་བླ་མར་གྱུར་དུས་སོ། ། 說當成授戒師 དང་པོ་ལ། བྱེ་བྲག་སློབ་དཔོན་གྱུར་དུས་དང་། །དེ་བཞིན་མཁན་པོར་གྱུར་དུས་སོ། ། 當成別軌範師 དང་པོ་ནི། གང་གི་ཚེ་དགེ་ཚུལ་ལམ་དགེ་སློང་གི

【現代漢語翻譯】 地基平整完畢。再次，關於隱秘導師提問障礙（指修行上的障礙）是否合理的問題。理由：隱秘導師沒有提問。因為在提問時，隱秘導師尚未成為導師。如果這不成立，那麼提問依賴於變化這一說法就不成立。如果承認，那麼與『Karsha』和『Tika』，隱秘導師的導師隱秘地提問關於障礙的法』的說法相矛盾。答：這是一種以果稱因的方式。正如『Karsha』和『Tika』，執行者導師在僧團中提問關於障礙的法一樣。此外，Shamina說：『下面的陳述的最後一部分，即第三部分，是關於如何成為隱秘導師的導師的詳細解釋。如果不是這樣，那麼詳細解釋就會有缺失的錯誤。』但不會有缺失的錯誤，因為這裡從一開始就沒有進行詳細解釋，而是爲了通過簡要的指示來理解。 成為親教師時 第二，在念誦三次請求堪布的咒語時，因為已經承諾，所以就成爲了堪布。如果未獲得戒律也能成為堪布，那是什麼原因呢？堪布是因為非常關心這件事。正如《律藏·出家品》中所說：『比丘們，允許做剃度者是容易的，但出家並受具足戒後遺棄是不允許的。』以及，如法成為堪布的利益是：正如《律分別》中所說：『依靠誰而出家的人，對於那個人，直到生命結束，無論衣物、食物、醫藥和用具，償還堪布的恩情是不容易的。』以及，《賢愚經》中所說：『例如，一位熟練的醫生打開了一百個盲人的眼睛，使他們能夠看見；或者從一百個人的眼睛裡取出異物，使他們從失明的危險中解脫出來。這兩種功德是不可估量的。然而，它們無法與使他人出家或自己出家的功德相比。』有些人說：『即使建造一座由七寶製成的佛塔，高聳入雲，直達三十三天，其功德也無法與出家的功德相比。』 廣說 第二部分：闡述如何成為授戒上師，講述如何成為依止上師，以及成為經教上師的時間。 說當成授戒師 第一部分：成為別解脫軌範師的時間，以及成為堪布的時間。 當成別軌範師 第一，何時成為沙彌或比丘。

【English Translation】 The ground is leveled. Again, regarding the question of whether it is reasonable for the secret teacher to ask about obstacles (referring to obstacles in practice). Reason: The secret teacher did not ask. Because at the time of asking, the secret teacher had not yet become a teacher. If this is not established, then the statement that asking depends on change is not established. If admitted, then it contradicts the statement that 'Karsha' and 'Tika', the teacher of the secret teacher secretly asks about the Dharma of obstacles.' Answer: This is a way of naming the cause by the effect. Just as 'Karsha' and 'Tika', the performing teacher asks about the Dharma of obstacles in the Sangha. Furthermore, Shamina says: 'The last part of the statement below, that is, the third part, is a detailed explanation of how to become the teacher of the secret teacher. If not, then there will be a mistake of missing the detailed explanation.' But there will be no mistake of missing, because here from the beginning there was no detailed explanation, but it was intended to be understood by a brief instruction. When becoming a preceptor Second, when reciting the mantra of requesting the Khenpo three times, because it has been promised, one becomes the Khenpo. If one can become a Khenpo even without receiving the vows, what is the reason? The Khenpo is because he is very concerned about this matter. As it is said in the Vinaya, 'Bhikkhus, it is easy to allow someone to be a barber, but it is not allowed to abandon someone after they have been ordained and received full ordination.' And, the benefits of becoming a Khenpo according to the Dharma are: As it is said in the Vinayavastu, 'The person who ordains relying on whom, for that person, until the end of life, whether it is clothing, food, medicine, and utensils, it is not easy to repay the kindness of the Khenpo.' And, as it is said in the Damamūka Nidāna Sūtra, 'For example, a skilled doctor opens the eyes of a hundred blind people and makes them see; or removes foreign objects from the eyes of a hundred people and frees them from the danger of blindness. These two merits are immeasurable. However, they cannot be compared to the merit of causing others to ordain or ordaining oneself.' Some say: 'Even building a stupa made of seven precious jewels, towering into the sky, reaching the Thirty-Three Heavens, its merit cannot be compared to the merit of ordination.' Extensive explanation Second part: Explaining how to become an ordination master, telling how to become a reliance master, and the time to become a scriptural master. Say when to become an ordination master First part: The time to become a separate Vinaya master, and the time to become a Khenpo. When to become a separate Vinaya master First, when to become a novice or a bhikkhu.

---

་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པ་ན། བརྗོད་པ་གསུམ་ལས། བརྗོད་པ་ཐ་མ་གང་ཡིན་པའི་ཆ་གཉིས་རྫོགས་པ་ན་གྲུབ་སྟེ། ཆ་གསུམ་པ་ལ་འཇུག་པ་ན་སློབ་དཔོན་ཉིད་དུ་གྲུབ་ཟིན་པ་ཉིད་དོ། །དེའི་ཕྱིར། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་ཞེས་བྱ་བ་དེ་གྲུབ་པའི་དུས་དེ་ཡང་གང་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱ་ཞེ་ན། བདག་ཇི་སྲིད་འཚོ་བའི་བར་དུ་དགེ་ཚུལ་ཞེས་བྱ་བའི་འོག་ཏུ། སློབ་དཔོན་གྱིས་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་བརྗོད་པའི་གོང་དུ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་སྟེ། ཞེས་དང་། འགྲེལ་ཆུང་དུ། བརྗོད་པ་ཐ་མ་ལན་གཅིག་གི་ཚིག་གསུམ་གཉིས་ནི་རྫོགས། སུམ་ཆ་ལུས་ཀྱང་སློབ་དཔོན་དུ་འགྱུར་ཏེ། ཞེས་སོ། །དེའི་རྒྱུ་མཚན། ཊཱི་ཀ་ལས། བརྗོད་པ་ཐ་མ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་མོད་ཀྱི། འོན་ཀྱང་ཆ་གསུམ་པའི་དོན་ལས་མ་ལུས་པ་གྲུབ་པ་ཉིད་དེ། བྱ་བ་ཕལ་ཆེར་བྱས་པའི་ཕྱིར། ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་དག་ཀྱང་གཞི་གཅིག་ལ་བཀར་ཏེ་དཔེར་མཚོན་ན། དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པའི་སྐབས་སུ་སྐྱབས་བརྗོད། བདག་བརྗོད། གཞན་བརྗོད་གསུམ་ཡོད་པ་ལས་གཞན་བརྗོད་པའི་དུས་ན། དེའི་རྒྱུད་ལ་དོན་གྲུབ་ནས་དགེ་ཚུལ་ཉིད་ཀྱི་སློབ་དཔོན་དུ་འགྱུར་བ་བཞིན་ཡིན་པས་གཞན་ལའང་ཤེས་པར་བྱའོ། །དེ་ཡང་། རྒྱ་འདུལ་འཛིན་ན་རེ། དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་སྐྱེས་པ་དཔེ། དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་སྐྱེས་པ་དེ་དོན། ཞེས་གསུངས་ལ། འདི་ལ་ཚ་རོད་པས། དོགས་པ་འདི་ལྟར་གཅོད་པར་མཛད་དེ། བརྗོད་པ་ཐ་མ་གང་ཡིན་པའི་ཆ་གསུམ་པ་ལ་གྲུབ་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་པ་འདིས་དགེ་ཚུལ་དང་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་ 6-57a གཉིས་ཀ་གསལ་བར་བསྟན་ཏམ་མ་བསྟན། དང་པོ་ལྟར་ན་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་སྐྱེས་པ་ཡང་གསལ་བར་བསྟན་ཟིན་པས་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་དཔེས་མཚོན་མི་དགོས་ལ། གཉིས་པ་ལྟར་ན་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་སྐྱེས་པའི་དཔེ་ཉིད་ཀྱང་མ་གྲུབ་བོ་ཞེ་ན། དེ་ནི་སྐྱོན་མེད་དེ། དགེ་ཚུལ་དང་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་ལེན་པའི་ཆོ་ག་བརྗོད་པ་ན་སློབ་དཔོན་དུ་གྱུར་པའི་དུས་གསལ་མི་གསལ་གྱི་ཁྱད་པར་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་ལེན་པའི་ཚེ་ན། སྔར་ནི། བཙུན་པས་བཟུང་དུ་གསོལ་ཞེས་བརྗོད་པ་ལས་བརྗོད་པ་ཐ་མའི་ཆ་གསུམ་པ་ལ་ནི། སློབ་དཔོན་གྱིས་གཟུང་དུ་གསོལ་ཞེས་བརྗོད་དགོས་པས་དགེ་ཚུལ་གྱི་སློབ་དཔོན་དུ་གྱུར་པའི་དུས་ནི་གསལ་བར་གྲུབ་ཅིང་། དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་ལེན་པ་ན་ནི་དེ་འདྲའི་ཁ་གསལ་པོ་མེད་པས་སྐྱོན་མེད་ཅེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་དགེ་ཚུལ་གྱི་དཔེ་བསྟན་ནས་དགེ་སློང་གི་སློབ་དཔོན་དུ་འགྱུར་ཚུལ་འདི་ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་གས་དགེ་སློང་བྱེད་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ནོ། ། 如是成親教師時 གཉིས་པ་ནི། འདིར་མཁན་པོར་ཁས་ལེན་པ་ནི་བཙུན་པའམ་སློབ་དཔོན་ཞེས་མི་བརྗོད་པར་བརྗོད་པ་གསུམ་པའི་ཐ་མ་ལ་མཁན་པོའི་དོ

【現代漢語翻譯】 如果授予沙彌戒，在三次陳述中，當最後一次陳述的後半部分完成時，即告成立。當進入第三部分時，就已成為阿阇梨（Kalyāṇa-mitra，善知識，良師益友）。因此，《 टीका (ṭīkā，註釋)》中說：『應當知道沙彌戒成立的時間是何時？』答：在『我乃至生命盡頭都是沙彌』之後，在阿阇梨唸誦之前。』《釋論小疏》中說：『最後一次陳述，一次唸誦的三個部分完成了兩個，剩餘的三分之一也變成了阿阇梨。』 其原因是，《 टीका (ṭīkā，註釋)》中說：『雖然最後一次陳述完全結束了，但第三部分的意思並沒有完全成立，因為大部分事情已經完成了。』這些也可以放在一個基礎上進行比較。例如，在授予沙彌戒時，有皈依陳述、自述和他述三種。在他述的時候，他的相續中意義已經成立，就像成為沙彌的阿阇梨一樣，對其他人也應該這樣理解。還有，《律藏》中說：『沙彌戒的生起是譬喻，比丘戒的生起是真實。』對此，ཚ་རོད་པས（Tsa ro pa，人名）這樣斷除疑惑：『最後一次陳述的第三部分成立。』這是否清楚地表明瞭沙彌戒和比丘戒兩者？如果像第一種說法那樣，那麼比丘戒的生起也已經清楚地表明瞭，就不需要用沙彌戒的生起來比喻了。如果像第二種說法那樣，那麼沙彌戒生起的譬喻本身也沒有成立。』 答：這沒有過失。因為在念誦沙彌戒和比丘戒的儀軌時，成為阿阇梨的時間有明確和不明確的區別。在接受沙彌戒時，以前是念誦『請僧眾攝受』，但在最後一次陳述的第三部分，必須唸誦『請阿阇梨攝受』，因此沙彌成為阿阇梨的時間是明確成立的。而在接受比丘戒時，沒有這樣明確的說法，所以沒有過失。因此，以沙彌為例來表明成為比丘阿阇梨的方式，這是按照現在儀軌中成為比丘的情況來說的。 如是成親教師時 第二，在此處承認堪布（Upādhyāya，親教師）時，不稱為僧人或阿阇梨，而是在第三次陳述的最後，堪布的意義...

【English Translation】 When bestowing the vows of a Śrāmaṇera (novice monk), it is established upon the completion of the latter half of the final of the three declarations. When entering the third part, one has already become an Ācārya (Kalyāṇa-mitra, virtuous friend, good teacher). Therefore, the ṭīkā (commentary) states: 'When should it be known that the vows of a Śrāmaṇera are established?' Answer: After 'As long as I live, I am a Śrāmaṇera,' and before the Ācārya recites. The Sub-commentary states: 'The final declaration, two of the three parts of one recitation are completed, and the remaining one-third also becomes an Ācārya.' The reason for this is that the ṭīkā (commentary) states: 'Although the final declaration is completely finished, the meaning of the third part is not completely established, because most of the work has been done.' These can also be compared on one basis. For example, when bestowing the vows of a Śrāmaṇera, there are three declarations: refuge declaration, self-declaration, and other-declaration. At the time of the other-declaration, the meaning is established in his continuum, just like becoming an Ācārya of a Śrāmaṇera, and it should be understood in the same way for others. Also, the Vinaya states: 'The arising of the vows of a Śrāmaṇera is a metaphor, and the arising of the vows of a Bhikṣu (monk) is real.' To this, Tsa ro pas (name of a person) dispels the doubt in this way: 'The third part of the final declaration is established.' Does this clearly show both the vows of a Śrāmaṇera and a Bhikṣu? If it is like the first statement, then the arising of the vows of a Bhikṣu has also been clearly shown, and there is no need to use the arising of the vows of a Śrāmaṇera as a metaphor. If it is like the second statement, then the metaphor of the arising of the vows of a Śrāmaṇera itself is not established. Answer: There is no fault. Because when reciting the ritual of taking the vows of a Śrāmaṇera and a Bhikṣu, there is a difference in whether the time of becoming an Ācārya is clear or unclear. When receiving the vows of a Śrāmaṇera, previously it was reciting 'Please let the Sangha accept,' but in the third part of the final declaration, it is necessary to recite 'Please let the Ācārya accept,' so the time when the Śrāmaṇera becomes an Ācārya is clearly established. But when receiving the vows of a Bhikṣu, there is no such clear statement, so there is no fault. Therefore, taking the Śrāmaṇera as an example to show how to become a Bhikṣu Ācārya is based on the current ritual of becoming a Bhikṣu. Thus, when becoming a Preceptor Second, here, when acknowledging the Upādhyāya (preceptor), one is not called a monk or an Ācārya, but at the end of the third declaration, the meaning of the Upādhyāya...

---

ན་གྲུབ་པ་ཉིད་དོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཁས་བླངས་པའི་བདག་ཉིད་ཀྱིས་མཁན་པོའི་དོན་གྲུབ་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་སོ། །འོ་ན་ཊཱི་ཀར། མཁན་པོ་ཉིད་ཀྱང་དོན་གྲུབ་ན་གྱུར་པ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ་ཞེས་པ་དང་འགལ་ལོ་སྙམ་ན་མི་འགལ་ཏེ། ལུང་ཕྱི་མ་འདི་དགོས་པ་གྲུབ་པའི་དོན་གྲུབ་པ་མ་ཡིན་ལ། ལུང་སྔ་མ་ཁས་བླངས་ཀྱི་དོན་གྲུབ་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ནོ། ། 說當成所依師 གཉིས་པ་གནས་སྦྱིན་པ་ནི། ཞག་གཅིག་དགོས་ཆེད་གནས་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་མཚམས་གཅིག་གི་ནང་དུ་ལྷན་ཅིག་ཉེ་བར་གནས་པ་སྐྱ་རེངས་ཤར་བའི་ 6-57b མཐར་ཐུག་པ་ན་དོན་གྲུབ་པས་སློབ་དཔོན་དུ་གྱུར་པ་ཉིད་དོ། །འདིར་ཊཱི་ཀ་ལས། ཞག་གཅིག་ཅེས་བྱ་བ་ནི་ཉིན་མཚན་གཅིག་གོ། ཞེས་བཤད་ཀྱང་། ཉིན་མོའི་ཆ་མཚོན་པ་ཙམ་ཡིན་གྱི་ངེས་བཟུང་དུ་དགོས་པ་ནི་མིན་ཏེ། རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། གནས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་ནི་གང་ཡིན་ཞེ་ན། གང་ཞིག་དང་ཉེ་བར་མཚན་མོ་གཅིག་ཀྱང་གནས་པས་གནས་སུ་འགྱུར་ཞེས་བཤད་དོ། ། 當成經教師 གསུམ་པ་ཀློག་པ་ནི། ཆོས་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་གཅིག་ནི་མཚོན་པ་སྟེ་ལྷུག་པ་ཡིན་ཡང་དེ་དང་མཉམ་པའི་གཞུང་ཚད་གཅིག་གཉིས་ཀས་ཕན་ཚུན་བསླབ་པའི་བསམ་པས་རྗེས་ཟློས་བྱས་ཏེ་བཟུང་ན། ལན་གསུམ་བཟླས་པའི་མཐར་ཚིག་ཟིན་རུང་མ་ཟིན་རུང་སློབ་དཔོན་དུ་འགྱུར་ལ་ལན་དང་པོ་གཉིས་ལ་ནི་མི་འགྱུར་རོ། །དེ་ཡང་ཚིག་འཛིན་པའི་དབང་དུ་བྱས་ཀྱི་དོན་རྟོགས་ན་ལན་གཅིག་གིས་ཀྱང་འགྱུར་རོ། །ལན་གསུམ་བཟླས་པ་ཡང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་ནི་གཉིས་ཀས་སློབ་དཔོན་དང་སློབ་མར་འདུ་ཤེས་བཞག་ལ། ཞལ་ནས་གསུངས་པའི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་གཅིག་ལོབས་པར་མཁན་པོས་སྨྲས་ལ་སློབ་མས་བསླབས་ཏེ་ཙོག་པུར་འདུག་ལ་ལན་གསུམ་བཟླས་ན་སློབ་དཔོན་དུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་དང་། ཊཱི་ཀར། ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་གྱིས་སྨྲས་པ་ཟློས་པར་བྱེད་པ་རྗེས་སུ་ཟློས་པ་ནི་བཟུང་བ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བཤད་དོ། །འོ་ན་ལུང་ལས། ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་གང་ཞེ་ན། གང་ལས་ཚིག་བཞི་པའི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་ཙམ་ཡང་བཟུང་བའོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་ལན་གསུམ་ཟློས་དགོས་པ་འགལ་སྙམ་ན་མིན་ཏེ། བཟུང་བའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་ཀློག་པའི་བསམ་པས་ལན་གསུམ་བཟླས་པ་ལ་ཟེར་བ་ཡིན་ཏེ། འཇིག་རྟེན་ན་བུ་ཕའི་གཟུགས་འཛིན་ 6-58a ཟེར་བ་བཞིན་ནོ། །ཕའི་གཟུགས་བཟུང་བའམ་འཛིན་པ་ཡང་སྤྱོད་ཚུལ་བསྐྱངས་པ་ལ་ཟེར་གྱི། ཕ་རོ་ཕང་པར་བཏབ་སྟེ་སྡོད་པ་ལ་མི་ཟེར། དེས་ན་བཟུང་བའོ་ཞེས་པ་དེ་ཡང་ལན་གསུམ་བཟླས་པའོ། །ལན་གསུམ་བཟླས་ནའོ་ཞེས་པ་འདི་ནི་རྒྱ་གར་གྱི་འདུལ་བ་ལུང་གི་དཔེ་ཕལ་ཆེ་བ་ན་མེད་ཀྱང་། བཅོམ་བརླག་ཏུ་བསྡུ་བ་བྱས་པའི་ལུང་ནས་གསུངས་པས་རང་བཟོའི་སྐྱོན་མེད་དེ། ཊཱི་ཀ་ལས། སློབ་དཔོན་གྱིས་ཇི་སྐད་མདོར་བྲིས་པའི་ཚིག་འདི་ནི་བ

【現代漢語翻譯】 確實是成就了。在《 टीका (ṭīkā，註釋)》中說：『以承諾的自性，堪布（khen po，親教師）的意義得以成就。』 那麼，如果《 टीका (ṭīkā，註釋)》中說：『堪布（khen po，親教師）自己也成就了意義，那是否就變成了？』如果有人認為這與『不是的』相矛盾，那是不矛盾的。因為後面的引文不是成就了必要的意義，而前面的引文是就承諾的意義得以成就而言的。 成為所依師 第二種是給予住所：爲了一個晚上的需要，因為住所的緣故，在一個界限內一起居住，直到天亮時分，這樣就成就了，成爲了導師。這裡，《 टीका (ṭīkā，註釋)》中說：『一個晚上，指的是一個晝夜。』雖然這樣說，但只是象徵性地指出了白天的一部分，並非一定要這樣。因為在自己的《釋論》中說：『住所的導師是誰呢？無論與誰接近，即使只住一個晚上，也會成為住所。』 成為經教師 第三種是誦讀：一個四句偈是象徵，即使是散文，也與此相當。兩人互相以學習的想法複誦並記住，在重複三遍之後，無論是否記住詞句，都會成為導師，而前兩次則不會。這指的是記住詞句的情況，如果理解了意義，那麼一遍也可以。關於重複三遍，《釋論》中說：『誦讀的導師是，兩人都將自己視為導師和弟子，堪布（khen po，親教師）唸誦從口中說出的一個四句偈，弟子學習，然後坐著重複三遍，就會成為導師。』《 टीका (ṭīkā，註釋)》中說：『誦讀的導師所說的話，重複就是記住。』 那麼，如果經文中說：『誦讀的導師是誰呢？就是從他那裡記住哪怕只是一個四句偈的人。』這與需要重複三遍相矛盾，其實並不矛盾。因為『記住』指的是以誦讀的想法重複三遍，就像世間所說的『記住父相』一樣。記住或記住父相，指的是效仿行為舉止，而不是把父親的屍體扔在一邊。因此，『記住』也就是重複三遍。『重複三遍』這句話，在印度律藏的多數版本中都沒有，但這是從《摧毀》中收集的經文，因此沒有自創的過失。《 टीका (ṭīkā，註釋)》中說：『導師簡略寫下的這些詞句是……』

【English Translation】 Indeed, it is accomplished. In the ṭīkā (commentary), it says: 'By the nature of commitment, the meaning of the khenpo (preceptor) is accomplished.' Then, if the ṭīkā (commentary) says: 'If the khenpo (preceptor) himself also accomplishes the meaning, does it become?' If someone thinks this contradicts 'it is not,' it does not contradict. Because the latter quote does not accomplish the necessary meaning, while the former quote is in terms of the meaning of commitment being accomplished. Becoming the Reliance Teacher The second is giving residence: For the need of one night, because of the residence, residing together within a boundary until dawn, thus it is accomplished, becoming a teacher. Here, the ṭīkā (commentary) says: 'One night means one day and night.' Although it says so, it only symbolically indicates a part of the day, and it is not necessarily so. Because in one's own commentary, it says: 'Who is the teacher of residence? Whoever is close to someone, even if they only stay one night, will become a residence.' Becoming the Sutra Teacher The third is reading: One four-line verse is symbolic, even if it is prose, it is equivalent to that. Two people mutually recite and memorize with the intention of learning, and after repeating it three times, whether or not the words are memorized, they will become a teacher, but not for the first two times. This refers to the case of memorizing the words, but if the meaning is understood, then even once is enough. Regarding repeating three times, the commentary says: 'The teacher of reading is when both regard themselves as teacher and disciple, and the khenpo (preceptor) speaks a four-line verse from his mouth, and the disciple learns it, and then sits and repeats it three times, they will become a teacher.' The ṭīkā (commentary) says: 'The words spoken by the teacher of reading, repeating is memorizing.' Then, if the scripture says: 'Who is the teacher of reading? It is the one from whom even just one four-line verse is memorized.' This contradicts the need to repeat three times, but it is not contradictory. Because 'memorizing' refers to repeating three times with the intention of reading, just like the world says 'memorizing the father's appearance.' Memorizing or remembering the father's appearance refers to emulating behavior, not throwing the father's corpse aside. Therefore, 'memorizing' is also repeating three times. The phrase 'repeating three times' is not found in most versions of the Indian Vinaya, but it is spoken from the scriptures collected in 'Destroying,' so there is no fault of self-creation. The ṭīkā (commentary) says: 'These words briefly written by the teacher are...'

---

ཅོམ་བརླག་པའི་གཞུང་ལས་འབྱུང་ངོ་། །ཞེས་སོ། །བཅོམ་བརླག་པའི་གཞུང་དེའང་སྔ་རབས་པ་རྣམས་བྱེ་བྲག་བཤད་མཚོ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པའང་མི་འཐད་དེ། ཞུ་འགྲེལ་ལས། ཀློག་པ་ནི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་གཅིག་ལན་གསུམ་བཟླས་པས་སོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི། བཅོམ་བརླག་པ་ལས་བྱུང་བའི་ལུང་རྙེད་པ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་དང་། བཅོམ་བརླག་ཏུ་བསྡུ་བ་བྱས་པའི་ལུང་ལས། ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་གང་ཞེ་ན། གང་ལས་ཚིག་བཞི་པའི་ཚིགས་བཅད་ཙམ་ཡང་ལན་གསུམ་བཟླས་ཏེ་བཟུང་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་འབྱུང་ལ། ད་ལྟར་གྱི་གཙུག་ལག་ལས་ཀྱང་དེ་ལྟར་འབྱུང་ཞེས་དང་། དེང་སང་གི་ལུང་གཞི་ལས། ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་གང་ཞེ་ན། གང་ལས་ཚིག་བཞི་པའི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་ཙམ་ཡང་ལན་གསུམ་བཟླས་ཏེ་བཟུང་བ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བཤད་དོ། །དེང་སང་བོད་དུ་གྲགས་པའི་བཀླག་ལུང་འདིས་ནི་ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་དུ་འགྱུར་བའི་ཀློག་ཚུལ་མ་ཡིན་ཏེ། འདི་ནི་རྒྱ་དཔེ་བོད་དུ་བསྒྱུར་དུས་ཀྱི་སྒྱུར་ལུང་གི་རྒྱན་ཡིན་ཅེས་བོད་སྔ་རབས་པ་རྣམས་གསུངས་ལ། མདོར་ན་དེང་སང་བཀླག་ལུང་ཟེར་ནས་ཉན་པོས་འཛིན་པར་མི་བྱེད་པ་སྟོན་པོས་ལན་གཅིག་འདོན་པ་འདི་ 6-58b འདྲ་བས་ནི་ལུང་གི་བསྟན་པའི་འཆད་ཉན་གྱི་གོ་མི་ཆོད་པའི་ཁར། བཀའི་དོན་ཁོང་དུ་ཆུད་པ་ལ་གེགས་སུ་འགྱུར་བས་སྐྱེས་བུ་དེ་དག་གི་ཚུལ་དེ་དམ་པ་དག་བཏང་སྙོམས་སུ་བྱ་བར་འོས་སོ། །གྱི་ནས་ལན་གསུམ་བཟླས་ན་སློབ་དཔོན་དུ་འགྱུར་རམ་ཞེ་ན་མི་འགྱུར་ཏེ། ཀློག་པའི་བསམ་པ་སྟེ་བསླབ་པའི་བསམ་པ་མེད་པས་བརྗོད་པ་ནི་ལན་གསུམ་ལས་སྟོང་ཙམ་བརྗོད་དུ་ཟིན་ཀྱང་ཀློག་པ་ཉིད་ཀྱི་སློབ་དཔོན་དུ་འགྱུར་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །དཔེར་ན་ཁ་ཏོན་ཟློས་པ་བཞིན་ནོ། །ཀློག་པ་དང་ཁ་ཏོན་གྱི་ཁྱད་པར་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། ཁ་ཏོན་ནི་བཟུང་ཟིན་པ་གོམས་པར་བྱ་བའི་བསམ་པས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། ཀློག་པ་ནི་མ་བཟུང་བ་འཛིན་པའི་ཚུལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་སོ། །དེས་ན་དེང་སང་གངས་རིའི་ཁྲོད་འདིར་ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་དུ་འགྱུར་ངོ་ཤེས་ཀྱི་ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་ལ་བླ་མར་མི་འཛིན་པ་དང་། ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་མིན་ངེས་ཤེས་པ་དེ་ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་གྱི་བླ་མར་འཛིན་པ་དག་མཐོང་སྟེ། དཔེར་ན་དེང་སང་གི་ལུང་ཆོས་པར་སྨྲ་བ་དག་ཆོས་སྨྲས་ནས་གཞན་རྒྱུད་ལ་བཀའི་དོན་ཁོང་དུ་ཆུད་པར་སློབ་པ་ལ་བླ་མར་མི་འཛིན་པར་གྲོགས་ངན་པར་བཏགས་པ་དང་། དམ་པའི་ཆོས་རེའི་ཚིག་དོན་གང་ཡང་མི་ཤེས་པར་ཡི་གེ་ཙམ་ཞིག་ཤེས་པ་ལྷུར་བྱས་ནས་དམ་པའི་ཆོས་ཀྱིས་ཕོངས་ཏེ། འཆད་ཉན་གྱི་རྒྱུན་ནུབ་ནས་བཤད་རྒྱུ་མེད་པར་དཔེ་ཆ་ལན་གཅིག་འདོན་པ་དེ་གང་གིས་ཐོས་པའི་སྐལ་ངན་གྱིས་དེ་ལ་བླ་མར་མོས་པའང་མཐོང་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟ་བུ་ལ་དེང་སང་ཡུལ་ག་གེ་ཞིག་ན་གང་ཟག་ཆེ་གེ་ལས་ཆོས་འདི་འ

【現代漢語翻譯】 出自《摧毀論》（Chom Lakpai Zhung）中。有人說《摧毀論》是早期學者的《分別說藏》（Jay Drak Shay Tso），這種說法是不合理的。在註釋中說：『誦讀是指一個偈頌重複三遍。』這就像找到了出自《摧毀論》的教證一樣。還有，在《摧毀論》的彙編教證中說：『誰是誦讀的老師呢？就是能將四句偈重複三遍並記住的人。』現在的經文中也是這樣說的。現在的教證基礎中也說：『誰是誦讀的老師呢？就是能將四句偈重複三遍並記住的人。』現在藏地流行的誦讀方式並不是成為誦讀老師的誦讀方式，而是將印度經文翻譯成藏文時的翻譯方式。早期藏族學者是這麼說的。總之，現在所謂的誦讀，聽者並不需要記住，而是由講者念一遍，這種方式無法進行教證的講授和學習，反而會阻礙理解經文的含義，所以應該對那些人的行為保持沉默。如果重複三遍就能成為老師嗎？不會的，因為沒有誦讀的想法，也就是沒有學習的想法，即使重複了三遍甚至一千遍，也不會成為誦讀的老師，就像唸誦一樣。誦讀和唸誦的區別在於，《廣釋》（Tika）中說：『唸誦是爲了熟悉已經記住的內容，而誦讀是爲了記住尚未記住的內容。』因此，現在在雪域藏地，有些人明明知道誰能成為誦讀的老師，卻不把誦讀的老師當作上師；有些人明明知道誰不能成為誦讀的老師，卻把那個人當作誦讀老師的上師。例如，現在那些自稱是教證法師的人，講法時並不教導他人理解經文的含義，反而被認為是惡友；有些人對佛法的詞句含義一無所知，只知道文字，卻自以為是，導致佛法衰敗，講授和學習的傳統中斷，只能念一遍經文，而那些有幸聽到的人卻愚蠢地認為他是上師。對於這樣的人，現在某個地方的人說，某某人傳授了這個法…… 6-58b

【English Translation】 It comes from the 'Treatise of Destruction' (Chom Lakpai Zhung). Some say that the 'Treatise of Destruction' is the 'Ocean of Differentiation' (Jay Drak Shay Tso) of early scholars, but this statement is unreasonable. In the commentary, it says: 'Recitation means repeating a verse three times.' This is like finding a quote from the 'Treatise of Destruction'. Also, in the compiled quotes of the 'Treatise of Destruction', it says: 'Who is the teacher of recitation? It is the one who can repeat a four-line verse three times and remember it.' The current scriptures also say the same. The current basis of quotes also says: 'Who is the teacher of recitation? It is the one who can repeat a four-line verse three times and remember it.' The current recitation method popular in Tibet is not the recitation method to become a teacher of recitation, but rather the translation method when translating Indian scriptures into Tibetan. This is what early Tibetan scholars said. In short, the current so-called recitation, the listener does not need to remember, but the speaker reads it once. This method cannot conduct the teaching and learning of the doctrine, but instead hinders the understanding of the meaning of the scriptures, so one should remain silent about the behavior of those people. If repeating three times can make one a teacher? No, because there is no intention of reciting, that is, no intention of learning. Even if one repeats three times or even a thousand times, one will not become a teacher of recitation, just like chanting. The difference between recitation and chanting is that the 'Tika' (Comprehensive Commentary) says: 'Chanting is for familiarizing oneself with what has already been memorized, while recitation is the method of memorizing what has not yet been memorized.' Therefore, now in the snowy land of Tibet, some people clearly know who can become a teacher of recitation, but do not regard the teacher of recitation as a lama; some people clearly know who cannot become a teacher of recitation, but regard that person as the lama of the teacher of recitation. For example, now those who claim to be teachers of doctrine, when teaching the Dharma, do not teach others to understand the meaning of the scriptures, but are considered bad friends; some people know nothing about the meaning of the words of the Dharma, only know the letters, but are self-righteous, leading to the decline of the Dharma, the tradition of teaching and learning is interrupted, and they can only read the scripture once, and those who are fortunate enough to hear it foolishly regard him as a lama. Regarding such a person, now someone in a certain place says that so-and-so transmits this Dharma... 6-58b

---

དྲ་ཞིག་ཐོབ་ཟེར་ནས་ཁྱི་འཁྱམས་ལས་ལྟོགས་འདོད་ཆེ་བར་རྒྱུག་པ་མ་གཏོགས་དམ་པའི་ཆོས་ཀྱི་ཚིག་དོན་ཁོང་དུ་ཆུད་པར་མི་བྱེད་པ་ནི་ལུང་གི་བསྟན་པ་ནུབ་ 6-59a ཅིང་། རྟགས་ཙམ་འཛིན་པའི་བསྟན་པའི་དུས་སུ་སླེབས་པའི་མཚན་མར་གདའོ། ། 說當成時稱呼分 གསུམ་པ་ནི། རང་གི་མཁན་པོ་དང་སློབ་དཔོན་དེ་གཉིས་ལ་མཁན་སློབ་ཅེས་འབོད་པ་ལས། གཞན་དུ་ཚེ་དང་ལྡན་པ་སོགས་ཉེ་བའི་ཚིག་ནི་ཉེ་བར་ཏེ་མི་བརྗོད་དོ། །དེའི་ཕྱིར་མཁན་སློབ་ཀྱང་བསྣོར་ཏེ་མི་འདོན། རང་གི་མཁན་སློབ་གཉིས་ལས་གཞན་ལ་མཁན་སློབ་ཅེས་མི་བྱའོ། །བྱས་ན་དེ་དང་མཉམ་པར་བསྟན་པས་མཁན་སློབ་ལ་མ་གུས་པར་འགྱུར་བའི་ཉེས་པ་ཡོད་དོ། །མཁན་སློབ་གཉིས་ལའང་མིང་འབོད་ཚུལ་གྱིས་ཁྱད་ཡོད་དེ། སློབ་དཔོན་ལ་ནི། སློབ་དཔོན་དཀོན་མཆོག་འབངས་ཞེས་པ་ལྟ་བུའི་སྒྲ་སྦྱར་རུང་གི། མཁན་པོ་ལ་མི་རུང་བས་མཁན་པོའི་མཚན་ནས་འཛིན་པ་ན། དོན་གྱི་སླད་དུའམ་དགོས་པའི་ཆེད་དུ་མཚན་ནས་སྨོས་ཏེའམ་སྨོས་ན་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་དེ་དང་བཅས་པ་སྟེ། དེའི་མཇུག་ཐོགས་ཉིད་དུ་བར་མ་ཆད་པར་མ་སྨྲས་པར་མཁན་པོའི་དངོས་མིང་ནས་མི་བཟུང་ངོ་། །མཁན་པོའི་མིང་སྨོས་ཚུལ་འདི་ལ་རྣམ་གསལ་གྱི་དཔེར་མཚོན་ན། མཁན་པོ་དོན་གྱི་སླད་དུ་མཚན་ནས་སྨོས་ན་དཔལ་ཆོས་གྲུབ་སེང་གེའི་ཞལ་སྔ་ནས་ཞེས་པ་ལྟ་བུར་སྦྱར་རོ། །དེ་སྐད་དུ། འོད་ལྡན་ལས། ཉེ་བའི་ཚིག་གིས་བྱ་སྟེ་འདུད་པ་དང་བཅས་པས་མཁན་པོའི་མིང་བརྗོད་པར་བྱའི་གཞན་དུ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །འདིར་བཅས་པར་ཞེས་པ་འདི་ལ། རྒྱ་ན་རེ། དོན་གྱི་སླད་དུ་མཚན་ནས་སྨོས་ཏེ་ཞེས་པའི་མཇུག་ཐོགས་ཁོ་ནར་མཁན་པོའི་མིང་སྦྱར་བ་ནི་མཁན་པོ་མ་གྲོངས་པ་དང་། མཁན་པོ་ཐག་ཉེ་བ་ན་བཞུགས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ཀྱི། མཁན་པོ་འདས་པ་དང་ཐག་རིང་པོར་སོང་ན་སྨོས་ཏེའི་མཇུག་ཏུ་ཚིག་གཞན་གྱིས་བར་ཆོད་པ་དང་དོན་གྱི་སོགས་མ་སྨོས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་ཅེས་ 6-59b ཟེར་རོ། །དགེ་ཚུལ་གྱི་དངོས་པོ་ཉིད་དུ་ཉེ་བར་བསྒྲུབ་པ་སྟེ་ཐོབ་པར་བྱེད་པའི་ཆོ་གའོ། །འདིར་སྨྲས་པ། གཤིན་རྗེའི་ཕོ་ཉའི་ཞགས་རིང་ཐེབས་པ་ཡིས། །ལེགས་པར་འཆད་རློམ་ལྕེ་ཡིས་སོ་རྣམས་སྦྱངས། །དེ་དག་རྣམས་ཀྱི་མགྲིན་པར་མི་འབབ་པའི། །འདུལ་བ་གངྒཱའི་བདུད་རྩིས་བདག་བློ་ངོམས།། །།༈ 說近圓戒分 གཉིས་པ་ལ། བསྙེན་རྫོགས་གང་ལས་བླང་ཡུལ་བསྟན། །བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་ཆོ་ག་བཤད། ། 說近圓戒所受處 དང་པོ་ནི། དེའང་གཞུང་འདི་ཉིད་ལ་སྦྱོར་བའི་སྒོ་ནས་འབྲུ་བཀྲོལ་བར་འདོད་དེ། ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་གས་བསྙེན་རྫོགས་ནོད་པ་ཆོས་ཅན། ཡུལ་དགེ་འདུན་ལ་རག་ལས་པས་དགེ་འདུན་ལས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བ་ཡིན་ཏེ། གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། དཔེར་ན་གསོལ་བཞིའི་སྔོན་ཆོག་གི་ཆོ་

【現代漢語翻譯】 僅僅因為聽說能得到食物，就比流浪狗更渴望食物一樣地奔跑，卻不理解神聖佛法的真正含義，這標誌著經教的衰落，以及僅僅抓住表象的時代已經到來。 關於稱呼： 第三點是，對於自己的堪布（Khenpo，親教師）和阿阇梨（Acharya，導師），只稱呼為『堪布』和『阿阇梨』，除此之外，像『尊者』等親近的稱謂都不應使用。因此，『堪布』和『阿阇梨』也不應混淆使用。除了自己的堪布和阿阇梨之外，不應對他人使用『堪布』和『阿阇梨』的稱謂。如果這樣做，就等同於輕視自己的堪布和阿阇梨，會犯下不敬的過失。對於堪布和阿阇梨，稱呼的方式也有區別。對於阿阇梨，可以使用『阿阇梨 袞秋邦』（Acharya Konchok Bang，阿阇梨 寶護）之類的稱謂，但對堪布則不適用。當提及堪布的名字時，必須加上『爲了某種原因或需要而提及名字』這樣的字首，並且緊隨其後，不能有任何停頓，直接說出堪布的真實姓名。關於如何稱呼堪布的名字，舉例說明：『爲了某種原因而提及名字，尊貴的 確吉竹巴僧格（Chokyi Drup Sengge，法成獅子）尊前』。正如《光明經》所說：『應以親近的稱謂，並帶著敬意來稱呼堪布的名字，否則不應如此。』這裡所說的『帶著』，嘉那（Gyana）認為：只有在『爲了某種原因而提及名字』之後，才能緊接著說出堪布的名字，這適用於堪布還健在，並且離得很近的情況。如果堪布已經去世或離得很遠，那麼在『提及』之後，即使有其他詞語間隔，或者沒有說『爲了某種原因』等，也沒有過失。 獲得比丘戒的儀軌。 在此我說道：死神的使者揮舞著長長的繩索，那些自詡善於講解，用舌頭清潔牙齒的人，他們的喉嚨無法嚥下，我以調伏的恒河甘露來滿足我的心。 關於近圓戒： 第二部分：說明從何處接受比丘戒，以及比丘戒的儀軌。 關於接受比丘戒的處所： 首先，我想通過將此論著與現在的儀軌結合起來進行解釋。現在通過儀軌接受比丘戒，這取決於僧團，因此必須從僧團處接受比丘戒，因為是通過羯磨（Karma，業）來接受比丘戒。例如，羯磨的前行儀軌。

【English Translation】 Just as a stray dog runs more eagerly for food upon hearing about it, without understanding the true meaning of the sacred Dharma, this marks the decline of scriptural teachings and the arrival of an era where only appearances are grasped. About addressing: The third point is that one should only refer to one's own Khenpo (親教師) and Acharya (導師) as 'Khenpo' and 'Acharya,' and not use familiar terms such as 'Venerable.' Therefore, 'Khenpo' and 'Acharya' should not be used interchangeably. One should not use the titles 'Khenpo' and 'Acharya' for anyone other than one's own Khenpo and Acharya. Doing so is equivalent to disrespecting one's own Khenpo and Acharya, and one would commit the fault of disrespect. There is also a difference in how one addresses the Khenpo and Acharya. For the Acharya, one can use phrases such as 'Acharya Konchok Bang,' but this is not appropriate for the Khenpo. When mentioning the Khenpo's name, one must add a prefix such as 'mentioning the name for some reason or need,' and immediately after that, without any pause, one should say the Khenpo's real name. For example, 'Mentioning the name for some reason, before the venerable Chokyi Drup Sengge.' As it says in the 'Radiant Sutra': 'One should address the Khenpo's name with familiar terms and with respect, otherwise one should not do so.' Here, Gyana says that one should only add the Khenpo's name immediately after 'mentioning the name for some reason,' which applies when the Khenpo is still alive and nearby. If the Khenpo has passed away or is far away, then even if there are other words in between after 'mentioning,' or if 'for some reason' is not said, there is no fault. The ritual for obtaining the Bhikshu vows. Here I say: The messengers of death wield their long ropes, those who boast of explaining well, cleaning their teeth with their tongues, their throats cannot swallow, I satisfy my mind with the nectar of the Vinaya Ganga. About the Upasampada Vows: The second part: Explains where to receive the Bhikshu vows and the ritual for the Bhikshu vows. About the place of receiving the Upasampada Vows: First, I would like to explain this treatise by combining it with the current ritual. Receiving the Bhikshu vows through the current ritual depends on the Sangha, so one must receive the Bhikshu vows from the Sangha, because it is through the Karma that one receives the Bhikshu vows. For example, the preliminary ritual of the Karma.

---

ག་བཞིན་ནོ། །འདིར་དགེ་འདུན་ལ་མཚན་ཉིད་ཅི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། གྲངས་ཚང་བ་དང་། ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་དང་། མི་མཐུན་པ་གཉིས་ཀྱི་མི་མཐུན་པ་མེད་པ་སྟེ། ཕྱི་མ་གཉིས་ནི་གཞིར་འཆད་དོ། །འདིར་སྡོམ་པ་ལེན་པོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་ལ་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་ནའང་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ཡོད་དོ། །དམིགས་བསལ་ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་ལ་མ་ལོན་པ་ཉིད་དུ་ཤེས་པ་ལ་ཡང་དགེ་སློང་ཕའི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ཡོད་དེ། ལས་དང་པོའམ་བུད་མེད་ཁྱིམ་སོ་བཟུང་བ་ལོ་བཅུ་གཉིས་ལོན་པས་དགེ་སློང་མའི་སྡོམ་པ་ལེན་པ་ན་སྡོམ་པ་སྐྱེ་ལ། མངོན་དུ་གྱུར་པ་སྐྱེ་བའི་ཚེ་ཉིད་ན་མཚན་གྱུར་ན་དགེ་སློང་ཕའི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་རིགས་ཤེས་གཟུ་སྟོན་ཟེར་ལ། ཟངས་ཆེན་པའི་གསུང་གིས་དེ་ལྟར་མཚན་གྱུར་པ་དེ་ལ་དགེ་སློང་ཕའི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་མི་འཐད་དེ། དེ་ལྟར་མཚན་གྱུར་པ་དེའི་སྐད་ཅིག་སྔ་ལོགས་ན་དགེ་སློང་ཕའི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་ཚོགས་མ་ཚང་བའི་ 6-60a ཕྱིར་ཏེ། སྡོམ་པ་ལེན་པོ་དེ་ལས་དང་པོ་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་དེང་སང་ནི་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་ལེན་པ་ན་མངལ་དང་ཤོལ་གྱི་ཟླ་བ་བརྩིས་ཏེ་ལོ་བཅུ་དགུ་ལ་དགེ་སློང་བྱེད་པར་སྣང་ན་སྡོམ་པ་སྐྱེའམ་མི་སྐྱེ་ཞེ་ན་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་བཤད་དང་འགྲེལ་ཆུང་ལས་མི་སྐྱེ་བར་བཤད་དེ། ཉིད་ཀྱི་རྣམ་བཤད་ལས། བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ནི་མ་ཆགས་པ་ཡིན་ཏེ། ལོ་བཅུ་དགུ་ལོན་པ་ལ་སོགས་པའི་སྐྱོན་གྱིས་སོ་ཞེས་དང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཐོག་མར་ཁྲིམས་དབོག་པའི་ཚེ་ནི་ལོ་ཉི་ཤུར་མ་ཚང་བར་ཤེས་ནས་མངལ་གྱི་ཟླ་བ་བསྣན་ཀྱང་ཁྲིམས་མི་འཆགས་སོ། །ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། སྐྱེ་བར་བཤད་དེ་ཇི་སྐད་དུ། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་འདོད་པའི་གནས་སྐབས་སུ་ནི་བརྩི་བར་མི་བྱ་སྟེ། གལ་ཏེ་རྩི་བར་བྱེད་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ནི་འཆགས་ལ། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་དག་ལ་ནི་འགལ་ཚབས་ཅན་དུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །འོ་ན་སྐྱེ་བ་དང་མི་སྐྱེ་བ་དེ་གང་དབང་བཙན་ཞེ་ན། འཕགས་པའི་ཡུལ་དང་བོད་ཀྱི་འདུལ་འཛིན་ཆེན་པོ་རྣམས་ན་རེ། སྐྱེ་བ་དེ་ངེས་པར་བཟུང་སྟེ་མི་ལུས་ཐོབ་ནས་ལོ་ཉི་ཤུ་ལོན་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་གསུངས་ལ། ལུང་སྔ་མ་གཉིས་ཀྱི་དོན་ཡང་བཙལ་བར་དཀའ་ཞེས་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་གསུངས་སོ། །བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་པ་ན་ཆ་ལུགས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི། སྔར་ཡང་བཤད་ཟིན་ལ་འདིར་ཡང་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། སྐྲ་དང་ཁ་སྤུ་བྲེགས་ལ་ཆོས་གོས་གསུམ་དང་ལྷུང་བཟེད་རུང་བ་ཚད་ལྡན་མཁན་པོས་བྱིན་རླབས་དང་འབྲེལ་ཞིང་། གདིང་བ་དང་ཆུ་ཚགས་ཚིག་གིས་བྱིན་ཡང་རུང་ངོ་། །དེ་དག་མེད་ན་སྐྱེའམ་མི་སྐྱེ་ཞེ་ན། དེ་ཐམས་ཅད་མ་ཚང་སྟེ་སྒྲེན་མོའམ་ཁྱིམ་པ་ལ་སོགས་པའི་ཆ་ལུགས་ཀྱིས་རྫོགས་ན་

【現代漢語翻譯】 如是。那麼，此處對僧團的定義是什麼呢？即人數圓滿，堪能補足羯磨，以及沒有兩種不和合的情況。后兩種將在下文闡述。在此，對於受戒者，即使認為未滿二十歲者已滿二十歲，也能生起比丘戒。特殊情況下，即使知道未滿二十歲，也能生起比丘戒，例如，初學或已婚婦女滿十二歲受比丘尼戒時，便能生起戒律。如果顯現時性別發生變化，瑞協格則頓說，可以認為生起了比丘戒。但藏欽巴的說法認為，如此性別變化者不應生起比丘戒，因為如此性別變化者，在其前一剎那，生起比丘戒的因緣並不具足，因為受戒者並非初學，且確實未滿二十歲。那麼，現在受比丘戒時，計算胎月和虛月，似乎十九歲就可以成為比丘，那麼戒律會生起嗎？吉的《釋論》和《小疏》中都說不會生起。吉的《釋論》中說：『圓滿戒是不染污的，因為有未滿十九歲等過失。』《小疏》中說：『最初授戒時，如果知道未滿二十歲，即使加上胎月，戒律也不會成立。』《 टीका 》中說：『會生起，如所說，在想要受圓滿戒的情況下，不應計算，如果計算，圓滿戒就會成立，而對於正在受圓滿戒者來說，則會成為嚴重的違犯。』那麼，生起和不生起，哪個更具權威呢？印度和西藏的大學者們說：『必須確定生起，因為獲得人身後必須年滿二十歲。』措那巴大師說，前兩種論述的意義也很難尋找。受圓滿戒時，裝束的差別是，之前已經說過，這裡還要再說一遍，即剃除頭髮和鬍鬚，擁有三法衣和如法的缽，由具格的堪布加持，用坐墊和濾水器加持也可以。如果沒有這些，會生起戒律嗎？如果所有這些都不具備，以裸體或在家人的裝束受戒，會生起戒律嗎？ Thus it is. Now, what is the definition of the Sangha here? It is that the number is complete, capable of completing the karma, and there are no two kinds of discord. The latter two will be explained below. Here, for the one taking vows, even if one thinks that someone who is not yet twenty years old is already twenty years old, the Bhikshu vow can arise. In special cases, even if one knows that one is not yet twenty years old, the Bhikshu vow can arise, for example, when a novice or a married woman who is twelve years old takes the Bhikshuni vow, the vow can arise. If the gender changes at the time of manifestation, Rishe Gerton says that it can be considered that the Bhikshu vow has arisen. However, Zangchenpa's statement is that it is not appropriate for such a gender-changed person to generate the Bhikshu vow, because in the previous moment of such a gender-changed person, the causes and conditions for generating the Bhikshu vow are not complete, because the one taking the vow is not a novice and is indeed not yet twenty years old. So, nowadays, when taking the Bhikshu vow, if the months of gestation and leap months are counted, it seems that one can become a Bhikshu at the age of nineteen, so will the vow arise or not? In Ji's 'Commentary' and 'Small Commentary', it is said that it will not arise. Ji's 'Commentary' says: 'The complete vow is undefiled, because of the faults of being under nineteen years old, etc.' The 'Small Commentary' says: 'At the time of the initial ordination, if one knows that one is not yet twenty years old, even if one adds the months of gestation, the vow will not be established.' The ṭīkā says: 'It will arise, as it is said, in the case of wanting to take the complete vow, one should not count, and if one counts, the complete vow will be established, and for those who are taking the complete vow, it will become a serious violation.' So, which is more authoritative, arising or not arising? The great scholars of India and Tibet say: 'It must be determined to arise, because one must be twenty years old after obtaining a human body.' Tsonapa Master said that the meaning of the first two statements is also difficult to find. The difference in attire when taking the complete vow is that it has been said before, and here it will be said again, that is, shaving the hair and beard, having three robes and a suitable alms bowl, blessed by a qualified Khenpo, and it is also okay to bless with a cushion and a water strainer. If these are not available, will the vow arise? If all of these are not available, and one takes the vow in the attire of a naked person or a householder, will the vow arise?

【English Translation】 Thus it is. Now, what is the definition of the Sangha here? It is that the number is complete, capable of completing the karma, and there are no two kinds of discord. The latter two will be explained below. Here, for the one taking vows, even if one thinks that someone who is not yet twenty years old is already twenty years old, the Bhikshu vow can arise. In special cases, even if one knows that one is not yet twenty years old, the Bhikshu vow can arise, for example, when a novice or a married woman who is twelve years old takes the Bhikshuni vow, the vow can arise. If the gender changes at the time of manifestation, Rishe Gerton says that it can be considered that the Bhikshu vow has arisen. However, Zangchenpa's statement is that it is not appropriate for such a gender-changed person to generate the Bhikshu vow, because in the previous moment of such a gender-changed person, the causes and conditions for generating the Bhikshu vow are not complete, because the one taking the vow is not a novice and is indeed not yet twenty years old. So, nowadays, when taking the Bhikshu vow, if the months of gestation and leap months are counted, it seems that one can become a Bhikshu at the age of nineteen, so will the vow arise or not? In Ji's 'Commentary' and 'Small Commentary', it is said that it will not arise. Ji's 'Commentary' says: 'The complete vow is undefiled, because of the faults of being under nineteen years old, etc.' The 'Small Commentary' says: 'At the time of the initial ordination, if one knows that one is not yet twenty years old, even if one adds the months of gestation, the vow will not be established.' The ṭīkā says: 'It will arise, as it is said, in the case of wanting to take the complete vow, one should not count, and if one counts, the complete vow will be established, and for those who are taking the complete vow, it will become a serious violation.' So, which is more authoritative, arising or not arising? The great scholars of India and Tibet say: 'It must be determined to arise, because one must be twenty years old after obtaining a human body.' Tsonapa Master said that the meaning of the first two statements is also difficult to find. The difference in attire when taking the complete vow is that it has been said before, and here it will be said again, that is, shaving the hair and beard, having three robes and a suitable alms bowl, blessed by a qualified Khenpo, and it is also okay to bless with a cushion and a water strainer. If these are not available, will the vow arise? If all of these are not available, and one takes the vow in the attire of a naked person or a householder, will the vow arise?

---

6-60b མི་སྐྱེ་སྟེ། སྒྲེན་མོ་དང་འཁྲུགས་པ་དང་། ཞེས་སོགས་བཤད་ཅིང་། ཁྱིམ་པ་དང་མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་རྒྱལ་མཚན་ལ་ཡང་མི་སྐྱེའོ། །ཞེས་སོ། །དེ་ལ་དགོངས་ནས། ལུང་མ་མོ་ལས། ལྷུང་བཟེད་དང་ཆོས་གོས་མེད་པ་དང་མི་མ་ཡིན་པ་ཐམས་ཅད་དེ། འདི་དག་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱས་ན་ཡང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ལྷུང་བཟེད་དམ་ཆོས་གོས་འགའ་རེ་མ་ཚང་ཡང་མི་སྐྱེ་བའི་སྐྱོན་མེད་དེ། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། ལྷུང་བཟེད་མེད་པ་ཞིག་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བགྱིས་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་རྣམས་ནི་འགལ་ཚབས་ཅན་དུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་ཤིང་། ལུང་ཞུ་བ་ལས། བཙུན་པ་ལྷུང་བཟེད་མ་མཆིས་ཆོས་གོས་མ་མཆིས་པར་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བགྱིས་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཞེས་བགྱིའམ། ཨུ་པ་ལི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་ནི་འདས་པ་དང་བཅས་པའོ། །ཞེས་སོ། ། 說近圓儀軌 གཉིས་པ་ལ། སྔོན་འགྲོ་སྦྱོར་བའི་ཆོ་ག་བསྟན། ཡོངས་རྫོགས་དངོས་གཞིའི་ཆོ་ག་བཤད། །མཐར་ཕྱིན་མཇུག་གི་ཆོ་གའོ། ། དང་པོ་ལ། བསྙེན་པར་རྫོགས་ཕྱིར་གསོལ་བ་བཏབ། །དེ་ཡི་ཆེད་དུ་ཆ་ལུགས་སྦྱིན། །ཐོས་པ་ལས་བཀར་གསངས་ཏེ་སྟོན། །དགེ་འདུན་དབུས་སུ་བར་ཆད་དྲི། ། 請教令近圓 དང་པོ་ནི། མཁན་པོ་ཉིད་དུ་ཕྱོགས་པ་སྟེ་སྟ་གོན་དུ་གནས་པར་གྱུར་པས་ཞེས་པ་ལ། སོག་ན་རེ། ལྐོག་ཏུ་ཐ་མལ་གྱི་ཚིག་གིས་མཁན་པོ་མཛད་པར་ཞུ་བ་ཕུལ། ཚོགས་སུ་ཆོ་གའི་སྒོ་ནས་མཁན་པོར་གསོལ་བ་མ་བཏབ། ལས་ཀྱི་གནས་སུ་ཚོགས་པ་དང་ཆོས་གསུམ་ལྡན་ཏེ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། མཁན་པོ་ཉིད་དུ་མངོན་དུ་གྱུར། །ཅེས་བྱ་བ་ནི་མཁན་པོར་བྱ་བ་སྐད་སྦྱར་ཏེ། འཐམས་པ་དང་། 6-61a མཁན་པོ་ཉིད་དུ་མོས་པ་དང་དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུ་འོངས་པའོ། །ཞེས་བཤད་པས། ཆོས་གསུམ་ལྡན་དེ་དགེ་འདུན་གྱི་དབུས་སུ་ལས་བྱེད་པ་སོགས་ལ་གསོལ་བ་ཡིན་ཟེར་རོ། །དེ་ཡང་མཐའ་གཅིག་ཏུ་མ་ངེས་ཏེ་ལུང་དང་ཀར་ཤ་ལས། མཁན་པོས་དེའི་ཆོས་གོས་དང་ལྷུང་བཟེད་བཙལ་བར་བྱ་ཞིང་། ལས་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་དང་གསངས་ཏེ་སྟོན་པའི་དགེ་སློང་ལ་ཡང་གསོལ་བ་གདབ་པར་བྱ། གང་དག་ལས་ཀྱི་གནས་སུ་འཇུག་པར་འགྱུར་བའི་དགེ་སློང་དག་ལ་ཡང་གསོལ་བ་གདབ་པར་བྱའོ། །དགེ་སློང་གང་དག་དེའི་ལས་ཀྱི་གནས་སུ་འཇུག་པར་འགྱུར་བ་དེ་དག་གིས་ཀྱང་དེར་འདུ་བར་འགྱུར་བའི་ཚེ་ཟླ་བ་ཕྱེད་འདས་པའི་ཉེས་པ་ཕྱིར་བཅོས་ཏེ་འདུག་པར་བྱའོ། །ཞེས་དགེ་འདུན་རྣམས་ལས་ཀྱི་གནས་སུ་འཇུག་པའི་སྔ་རོལ་དུ་ལས་བྱེད་པ་དང་གསངས་ཏེ་སྟོན་ཡའི་དགེ་སློང་ལ་གསོལ་བ་གདབ་པར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ཀྱི་དགེ་སློང་མའི་སྐབས་ལས། མཁན་མོས་གསངས་ཏེ་སྟོན་མ་དང་ལས་བྱེད་པའི་དགེ་

【現代漢語翻譯】 不生起，如與裸女行淫等。對於在家者和外道者的旗幟，也不生起。考慮到這一點，《律藏根本論》中說：『沒有缽和法衣，以及所有非人，這些人即使受了近圓戒，也不是真正的近圓戒。』即使缺少一些缽或法衣，也沒有不生起的過失。《律藏零星事》中說：『如果為沒有缽的人授近圓戒，則稱為近圓戒，但授戒者會犯重罪。』《律藏請問》中說：『如果比丘在沒有缽和法衣的情況下受近圓戒，是否稱為近圓戒？』優波離回答說：『稱為近圓戒，但授戒者有過失。』 說近圓儀軌 第二，所示為前行預備儀軌，所說是圓滿正行儀軌，最終是結行儀軌。 第一，為得近圓而祈請，為此目的而給予裝束，從聽聞中秘密地開示，于僧眾中詢問有無障礙。 請教令近圓 第一，親近堪布，即安住于準備階段。索格說：『私下以平常的言語請求堪布，未在僧眾中以儀軌的方式祈請堪布。』從事羯磨時，需要具備僧眾和三法。小釋中說：『成為堪布』，意思是說以聲音表達成為堪布，以及親近和 對堪布生起敬信，並來到僧眾中。』因此，具備三法是指在僧眾中祈請從事羯磨者等。但這並不絕對，因為在《律藏》和《羯沙律》中說：『堪布應尋找其法衣和缽，並應祈請羯磨比丘和秘密開示比丘。對於那些將要從事羯磨的比丘，也應祈請。那些將要從事羯磨的比丘，在聚集時，應懺悔半月所犯的罪過。』這與在僧眾從事羯磨之前，應祈請羯磨者和秘密開示比丘的說法相矛盾。《律藏零星事》的比丘尼部分中說：『堪母應祈請秘密開示尼和羯磨尼

【English Translation】 It does not arise, such as engaging in intercourse with a naked woman, etc. It also does not arise for the banners of householders and non-Buddhists. Considering this, the Vinaya-mūla-sarvāstivāda says: 'All those without alms bowls and robes, and all non-humans, even if they have received the full ordination, it is not a true full ordination.' Even if some alms bowl or robe is missing, there is no fault of not arising. The Vinaya-kṣudraka-vastu says: 'If full ordination is given to someone without an alms bowl, it is called full ordination, but those who give the ordination will commit a grave offense.' The Vinaya-pṛcchā says: 'If a monk receives full ordination without an alms bowl and robes, is it called full ordination?' Upāli replied: 'It is called full ordination, but those who give the ordination have a transgression.' Saying the Abhisamaya Ritual Secondly, it shows the preliminary preparatory ritual, it speaks of the complete main ritual, and finally the concluding ritual. First, to pray for the sake of complete ordination, to give clothes for that purpose, to secretly show from hearing, to ask in the middle of the Sangha whether there are obstacles. Please teach the Abhisamaya First, approaching the abbot himself, that is, abiding in the preparatory stage. Sog said: 'Privately request the abbot with ordinary words, and did not pray to the abbot in the Sangha by means of rituals.' When doing karma, it is necessary to have the Sangha and the three dharmas. The small commentary says: 'Becoming an abbot' means expressing in words to become an abbot, as well as approaching and Having faith in the abbot and coming into the Sangha.' Therefore, having the three dharmas means praying to those who do karma, etc. in the middle of the Sangha. But this is not absolute, because the Vinaya and the Karsha say: 'The abbot should look for his robes and alms bowl, and should also pray to the karma bhikshu and the secret teaching bhikshu. One should also pray to those bhikshus who will engage in karma. Those bhikshus who will engage in karma should also confess the sins committed in the past half month when they gather there.' This contradicts the statement that one should pray to the karma doer and the secret teaching bhikshu before the Sangha engages in karma. The Bhikshuni section of the Vinaya-kṣudraka-vastu says: 'The abbess should pray to the secret teaching bhikshuni and the karma bhikshuni

---

སློང་མ་ལ་གསོལ་བ་གདབ་པར་བྱ། དེའི་འོག་ཏུ་དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་མ་རྣམས་འདུས་ཤིང་། ཞེས་དང་། ཕྲན་ཚེགས་ལས། ཉེར་དགའི་དགེ་ཚུལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་འདོད་ནས་ཉེར་དགས་ལས་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་དང་། གསངས་སྟོན་དང་། ལས་ཀྱི་གནས་སུ་འོང་བ་ལ་གསོལ་བ་བཏབ་སྟེ། དེ་ནས་དགེ་ཚུལ་ཁྲིད་དེ་ལས་ཀྱི་གནས་སུ་སྔར་སོང་ནས་ཕྱགས་བདར་བྱས་ཏེ་སྟན་བཤམས་པ་ན། ཞེས་ལས་ཀྱི་གནས་སུ་འཇུག་པའི་སྔར་གསོལ་བ་བཏབ་པ་ཡང་ཡོད་པར་གསུངས་པ་དག་དང་འགལ་ལོ། །དེ་ནས་མཁན་པོར་གྱུར་པ་དེས། ལས་བྱེད་པ་དང་གསངས་ཏེ་སྟོན་པའི་དགེ་སློང་ལ་ 6-61b བསྒྲུབ་བྱ་དེའི་ལས་བྱེད་པའི་སློབ་དཔོན་དང་གསངས་ཏེ་སྟོན་པའི་སློབ་དཔོན་དུ་གསོལ་བ་གདབ་པར་བྱའོ། །འདིར་གསངས་སྟོན་ལ་དགེ་སློང་གི་སྒྲ་སྦྱར་གྱི་ལས་བྱེད་པ་ལ་དེར་མི་སྦྱོར་བའི་དོན། ཉིད་ཀྱི་རྣམ་བཤད་དང་། ཊཱི་ཀར། ལས་བྱེད་པ་ནི་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པས་དགེ་སློང་ཉིད་ཡིན་པར་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། །འོན་ཏེ་གསངས་སྟོན་ལ་མཚུངས་སོ་སྙམ་ན། མི་མཚུངས་ཏེ། གསངས་སྟོན་ནི་ལས་ཀྱི་ཆོ་གས་བསྐོ་བ་ཡིན་ལ། དེ་ལ་ཆོ་ག་རྗེས་སུ་བསྒྲགས་པའི་སྒོ་ནས་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པར་བསྐོས་པས་ཀྱང་གྲུབ་བམ་སྙམ་པའི་དོགས་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་ཞེས་སྨོས་སོ། །དེ་ནས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་མཁན་པོར་གསོལ་བ་ལན་གསུམ་ཟློས་པར་བྱའོ། ། 為此施著裝 གཉིས་པ་ནི། མཁན་པོ་དེས་རང་གི་བསྒྲུབ་བྱ་དེ་ལ་ཆོས་གོས་གསུམ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱས་ཏེ་བསྐོན་པར་བྱའོ། །འདིར་རང་གི་ཞེས་སྨོས་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། རང་གི་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་བཅོལ་བའི་ཆོ་ག་སྤང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་ཏེ། གཙུག་ཕུད་བྲེགས་པ་དང་མཚན་བརྟག་པ་གཞན་ལ་བཅོལ་བས་འགྲུབ་ལ། ཆོས་གོས་བྱིན་རླབས་ནི་གཞན་ལ་བཅོལ་བ་དང་འདུག་སྟེ་བརླབས་པས་མི་འགྲུབ་སྟེ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། འདུག་སྟེ་སྔགས་བཏབ་བམ། མཁན་པོ་ལས་གཞན་གྱིས་དེའི་ཚེ་སྔགས་བཏབ་ན་མི་ཆགས་སོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལྷུང་བཟེད་ཀྱང་མཁན་པོས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ། །ལྷུང་བཟེད་ཐ་ཚད་ལས་མི་ཆུང་ངམ། ཆེ་ཚད་ལས་མི་ཆེའམ། ཁ་དོག་མི་སྐྱའམ་ཞེས་དགེ་འདུན་ལ་བསྟན་པར་བྱའོ། །ཡུལ་དགེ་སློང་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སྐྱོན་དེ་ལྟ་བུ་མ་ཡིན་ཏེ་རུང་བ་ཚད་ལྡན་ཁ་བསྒྱུར་བ་ཡིན་ན་ལྷུང་བཟེད་བཟང་ངོ་ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །མཁན་པོས་བརྟགས་ཏེ་སྟོན་ཞེ་ན། 6-62a སྟོན་མི་དགོས་ལ། དེ་ལྟར་མིན་ན་སྟོན་དགོས་ཞེས་བླ་མ་དག་གསུང་ངོ་། །མདོ་དང་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་བཤད་དང་འགྲེལ་པ་མཁན་པོ་དག་དེ་ལྟ་བུ་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ། ཞེས་པས་དངོས་སུ་སྐྱོན་བྲལ་བར་བསྟན་ནས་ཤུགས་ལས་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་པར་བསྟན་པས་སྒྲ་བཟང་བ་དེ་གཞུང་དུ་བཀོད་པ་ཡིན་ལ། གཞི་དང་ཀར་ཤ་དང་། འགྲེལ་ཆུང་

【現代漢語翻譯】 應向比丘尼僧團祈請。此後，比丘尼僧團聚集，等等。在《雜事》中說：『如果近喜（Upasampadā，比丘戒）的沙彌（Śrāmaṇera，出家男子）想要受具足戒（Upasampadā，比丘戒），就向近喜請求作為羯磨阿阇梨（Karmācārya，羯磨師），秘密宣說者，以及前來擔任羯磨處的人祈請。』然後帶領沙彌前往羯磨處，事先打掃乾淨並鋪設座位。』因此，進入羯磨處之前也有祈請的說法，這與上述說法相矛盾。然後，成為堪布（Upādhyāya，親教師）的那位，應當向羯磨阿阇梨和秘密宣說的比丘祈請，作為該受戒者的羯磨阿阇梨和秘密宣說的阿阇梨。 這裡，『秘密宣說者』一詞與『比丘』一詞連用，而『羯磨阿阇梨』一詞則不連用。其含義在於，您自己的釋論和註釋中說：『羯磨阿阇梨是圓滿完成羯磨儀軌的比丘。』因此，如果認為『秘密宣說者』也一樣，那是不一樣的。因為『秘密宣說者』是通過羯磨儀軌任命的，爲了消除通過宣佈羯磨儀軌而任命未受具足戒者是否成立的疑慮，所以使用了『比丘』一詞。然後，應向受具足戒的堪布重複祈請三次。 為此施著裝 第二，堪布應加持自己的受戒者的三法衣（Tricīvara，袈裟），並讓他穿上。這裡提到『自己的』，是因為註釋中說：『提到「自己的」是爲了避免委託的儀軌。』也就是說，剃髮和檢查相好可以委託他人完成，但加持法衣不能委託他人，如果委託他人加持則不成立。在《小釋》中說：『如果坐著唸誦咒語，或者堪布以外的人在那時念誦咒語，則不成立。』因此，缽（Pātra，食器）也應由堪布加持。應向僧團展示缽，詢問缽是否太小或太大，顏色是否不好。如果所有地區的比丘都說沒有這樣的缺點，是合適的、標準的、可接受的，那麼這個缽就是好的。如果堪布檢查后展示，是否需要展示？ 上師們說，如果不是這樣，就需要展示。經文、您自己的釋論和註釋中的堪布並非如此，因為經文中直接指出了沒有缺點，並暗示了具有優點，所以將聲音好聽的缽列入了正文。以及《根本說一切有部毗奈耶》（Vinaya，戒律）和《羯磨百法》（Karmaśataka，羯磨百法），以及《小釋》。

【English Translation】 One should request the Bhikṣuṇī Saṃgha (community of nuns). After that, the Bhikṣuṇī Saṃgha gathers, etc. In the Kṣudrakavastu (Minor Matters), it says: 'If a Śrāmaṇera (novice monk) of Nyer Dga' (Near Joy) wants to receive Upasampadā (full ordination), he should request Nyer Dga' to be the Karmācārya (action master), the secret announcer, and to come to the place of action. Then, leading the Śrāmaṇera to the place of action, having cleaned and prepared the seats beforehand.' Therefore, there is also a saying that one should request before entering the place of action, which contradicts the above statement. Then, the one who becomes the Upādhyāya (preceptor) should request the Bhikṣu (monk) who is the Karmācārya and the secret announcer to be the Karmācārya and the secret announcer for the one to be ordained. Here, the word 'Bhikṣu' is used with 'secret announcer,' but not with 'Karmācārya.' The meaning is that, in your own commentary and Ṭīkā (sub-commentary), it is said: 'The Karmācārya is a Bhikṣu who has completely accomplished the Karma ritual.' Therefore, if one thinks that 'secret announcer' is the same, it is not the same. Because the 'secret announcer' is appointed through the Karma ritual, and to dispel the doubt of whether the appointment of one who has not received full ordination is valid by announcing the Karma ritual, the word 'Bhikṣu' is used. Then, one should repeat the request to the Upādhyāya who has received full ordination three times. For this, bestow clothing. Second, the Upādhyāya should bless his own ordinand's Tricīvara (three robes) and have him wear them. Here, the word 'own' is mentioned because the Ṭīkā says: 'The word 'own' is mentioned to avoid the entrusted ritual.' That is, cutting hair and examining the marks can be entrusted to others, but blessing the robes cannot be entrusted to others, and if blessed by entrusting to others, it is not valid. In the Laghu-ṭīkā (Small Commentary), it says: 'If one sits and recites mantras, or if someone other than the Upādhyāya recites mantras at that time, it is not valid.' Therefore, the Pātra (bowl) should also be blessed by the Upādhyāya. The Pātra should be shown to the Saṃgha, asking if the Pātra is too small or too large, or if the color is not good. If all the Bhikṣus in the area say that there are no such defects, and that it is suitable, standard, and acceptable, then the Pātra is good. If the Upādhyāya examines and shows it, is it necessary to show it? The Lamas (teachers) say that if it is not so, it is necessary to show it. The Sūtra (scripture), your own commentary, and the Upādhyāyas in the commentary are not like that, because the scripture directly points out that there are no defects, and implies that it has virtues, so the Pātra with a good sound is included in the text. And the Vinaya (discipline) of the Mūlasarvāstivāda (Root of All Existing Schools), and the Karmaśataka (Hundred Actions), and the Laghu-ṭīkā.

---

ལས། དེ་ལྟ་བུ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་ལག་ལེན་བྱེད་ཚེའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ནོ། །བསྡུས་པ་ལས་ཆོས་གོས་རྣམས་དང་ལྷུང་བཟེད་དགེ་འདུན་ལ་བསྟན་ཏེ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ། །ཞེས་འབྱུང་བ་ལ་བརྟེན་ནས། སྟོད་འདུལ་བ་རྣམས་ཆོས་གོས་ཀྱང་དགེ་འདུན་ལ་བསྟན་ནས་བྱིན་གྱིས་རློབ་ཅེས་ཟེར་བ་ནི་མི་འཐད་དེ། ལུང་ལས་དངོས་སུ་མ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ན་ཆོས་གོས་ནི་དགེ་འདུན་ལ་བསྟན་མི་དགོས་སོ། །ཅི་སྟེ་ལྷུང་བཟེད་དང་རུང་མཐུན་སྦྱར་ན་ཡང་མི་འཐད་དེ། དེ་སྦྱོར་ན་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་དགོས་པ་ལས་གོས་དང་ལྷུང་བཟེད་ཡངས་དོག་རྒྱུ་མཚན་མི་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གྲུབ་སྟེ། གོས་ལ་རྒྱུ་རུང་བ་བདུན་དང་། བལ་གོས། ཤ་ནའི་གོས། ཟར་མའི་གོས། དུ་ཀུ་ལའི་གོས། རས་བལ་གྱི་གོས། ཀཽ་ཏམ་པའི་གོས། ཉི་འོག་གི་གོས་ཞེས་རྣམ་འབྱེད་ལས་ཏེ། ཁ་དོག་རུང་བ་སྔོན་དམར་ངུར་སྨྲིག་སྟེ་གསུམ་གསུངས་ལ། ལྷུང་བཟེད་ལ་རྒྱུ་རུང་བས་ལྕགས་དང་། ཁ་དོག་རུང་བ་ནག་པོ་ལས་མ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདིར་ཆོས་གོས་ལ་རྒྱུ་བྱིན་རླབས་གསུངས་ལ་ལྷུང་བཟེད་ལ་དེ་མ་གསུངས་པའི་རྒྱུ་མཚན་གང་ཞེ་ན་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་དེ། ཆོས་གོས་ཀྱི་རྒྱུ་རས་ཡུག་ལྟ་བུ་ལ་གོས་ཀྱི་བློ་སྐྱེ་བ་ཞིག་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་རྒྱུ་ལྕགས་གོང་ལྟ་བུ་ལ་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་བློ་མི་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་བླ་མ་དག་གསུང་ངོ་། ། 防聽隱述 གསུམ་པ་ལ། བར་ཆད་དྲི་བའི་སྦྱོར་བ་བསྟན། །དྲི་བ་དངོས་གཞིའི་ཆོ་ག་བཤད། །དྲིས་པའི་ 6-62b རྗེས་ཀྱི་ཆོ་ག་བསྟན། ། 說問礙之行 དང་པོ་ནི། བསྒྲུབ་བྱ་དེ་ཐོས་པའི་ཉེ་འཁོར་ལས་བཀར་མཚམས། ནང་སྣང་བའི་ཕྱོགས་སུ་ཐལ་མོ་སྦྱར་ཏེ་སྡོད་བཅུག་ནས་བཞག་གོ། འདིའི་དགོས་པ་དགེ་ཚུལ་དེས་གསངས་སྟོན་བསྐོ་བའི་ལས་ཐོས་ན་རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པར་འགྱུར་བ་དང་། དགེ་འདུན་རྣམས་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་སྤང་བའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་གསངས་སྟོན་བསྐོ་བའི་ལས་འདི་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུ་བར་ཆད་དྲི་བའི་ཕྱིར་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་གཉིས་ནི། དགོས་པ་བར་ཆད་དྲི་བའི་དགོས་ཆེད་དང་། གནས་སྐབས་དགེ་ཚུལ་ཡིན་པ་དང་། ལས་ཀྱི་ངོ་བོ་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ངོ་བོར་འདྲ་ལ། དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་ལེན་པོ་དེས་ཆོ་ག་འདི་ཐོས་སུ་མི་རུང་ལ། འོག་མ་ནི་ཐོས་སུ་རུང་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཞེ་ན། འདིར་ནི་བར་ཆད་མེད་པར་ངེས་པར་བྱས་མ་ཟིན་པ་ལ་བལྟོས་ནས་ལས་ཐོས་པ་གནང་བ་མ་མཛད་པའི་ཕྱིར་དང་། འོག་མ་ནི་གསངས་སྟོན་གྱིས་བར་ཆད་མེད་པར་ངེས་པར་བྱས་ཟིན་པ་ལ་བལྟོས་ནས་ལས་ཐོས་པ་གནང་བའི་ཕྱིར་རོ། །ལས་བྱེད་པས་གསངས་ཏེ་སྟོན་པ་ལ་མཁན་པོས་བསྒྲུབ་བྱ་དེའི་གསངས་སྟོན་དུ་གསོལ་བ་བཏབ་པ་དེ་གང་ཡིན་ཞེས་བྱ་བས་དྲིས་ནས་གསངས་སྟོན་གྱིས་བདག་ཆེ་གེ་ཞེས་སྨྲར་བཅུག་སྟེ། གས

【現代漢語翻譯】 如果不是這樣，那就是在實踐時所允許的情況。 根據『總而言之，應將僧衣和缽盂展示給僧團並加持』的說法，那些上部律藏的人說，僧衣也應展示給僧團並加持，這是不合理的。因為經典中沒有明確說明，所以僧衣不需要展示給僧團。如果將缽盂和合適的物品放在一起也不合理，因為如果那樣做，理由必須相同，但僧衣和缽盂在寬窄上理由不同。成立，因為衣服有七種合適的材料：毛料、夏布、粗麻布、細麻布、棉毛、考曇波布、尼奧布。分別部中說了三種合適的顏色：藍、紅、絳紅。而缽盂只有鐵是合適的材料，只有黑色是合適的顏色。這裡說了僧衣的材料需要加持，而缽盂沒有說，這是什麼原因呢？原因是有的，因為僧衣的材料如棉布等會讓人產生是衣服的想法，而缽盂的材料如鐵塊等不會讓人產生是缽盂的想法。』諸位上師如是說。 防聽隱述 第三部分： 展示提問障礙的準備。 講述正式提問的儀軌。 展示提問后的儀軌。 說問礙之行 第一部分：將要受比丘戒者從聽法的近處隔離，使其面向內，合掌而坐。這樣做的必要性是，如果這位沙彌聽到指定秘密導師的儀式，就會處於盜聽的狀態，並且爲了避免僧團因此而犯戒。那麼，指定秘密導師的儀式和在僧團中提問障礙的儀式，這兩者在必要性上都是爲了提問障礙，在狀態上都是沙彌，在行為的本質上都是單純的祈請，這些都是相同的。但是，受比丘戒者不能聽到這個儀式，而下面的儀式卻可以聽到，這是什麼原因呢？因為這裡在尚未確定沒有障礙之前，不允許聽聞儀式。而下面是因為秘密導師已經確定沒有障礙，所以允許聽聞儀式。執行儀式者秘密地告訴秘密導師，堪布詢問要受比丘戒者指定為秘密導師的祈請是什麼，然後讓秘密導師說『我是某某』。

【English Translation】 If it is not so, it is taken as a case where it is allowed in practice. Based on the statement 'In short, the robes and alms bowl should be shown to the Sangha and blessed,' it is unreasonable for those of the Upper Vinaya to say that the robes should also be shown to the Sangha and blessed, because it is not explicitly stated in the scriptures, so the robes do not need to be shown to the Sangha. If the alms bowl and suitable items are put together, it is also unreasonable, because if that is done, the reasons must be the same, but the reasons for robes and alms bowls are different in terms of width and narrowness. It is established because there are seven suitable materials for robes: wool, linen, hemp, fine linen, cotton wool, Kautamba cloth, and Niyoga cloth. The Vibhanga mentions three suitable colors: blue, red, and crimson. For the alms bowl, only iron is a suitable material, and only black is a suitable color. Here it is said that the material of the robes needs to be blessed, but it is not said for the alms bowl. What is the reason for this? There is a reason, because the material of the robes, such as cotton cloth, gives rise to the idea of clothing, while the material of the alms bowl, such as iron, does not give rise to the idea of an alms bowl.' The venerable Lamas say so. Prevention of Listening and Concealment Third part: Showing the preparation for asking about obstacles. Explaining the ritual of formal questioning. Showing the ritual after questioning. The Act of Speaking and Asking about Obstacles The first part: The one to be ordained should be separated from the vicinity of hearing the Dharma, and made to sit with palms together facing inward. The necessity of this is that if the novice hears the ceremony of appointing a secret preceptor, he will be in a state of eavesdropping, and to avoid the Sangha from committing offenses as a result. So, the ceremony of appointing a secret preceptor and the ceremony of asking about obstacles in the Sangha, both of these are the same in terms of the necessity of asking about obstacles, the state of being a novice, and the essence of the act being a mere request. However, the one taking the vows of a Bhikshu cannot hear this ceremony, but the ceremony below can be heard. What is the reason for this? Because here, before it is certain that there are no obstacles, it is not allowed to hear the ceremony. And below, because the secret preceptor has already determined that there are no obstacles, it is allowed to hear the ceremony. The one performing the ceremony secretly tells the secret preceptor, and the Abbot asks what is the request to appoint the one to be ordained as the secret preceptor, and then makes the secret preceptor say 'I am so-and-so.'

---

ངས་སྟོན་ལ་ལས་བྱེད་པས་སྤྲོ་བ་དྲིས་ནས་དེས་སྤྲོའོ་ཞེས་བརྗོད་པར་བྱས་ནས་སོ། །འདིའི་ཊཱི་ཀ་ལས། ཆོ་ག་བཤད་པ་འདི་ནི་ཐམས་ཅད་དུ་ཡང་དུས་དང་པོར་བྱ་བ་ཡིན། ཞེས་པ་ནི། སྤྲོ་བ་དྲི་བའི་ཆོ་ག་བཤད་པ་འདི་ནི་བསྐོ་བའི་ལས་ཐམས་ཅད་དུ་ཡང་དུས་དང་པོར་བྱ་བ་ཡིན་ཞེས་པའོ། །གསངས་ཏེ་སྟོན་པ་དེ་དགེ་འདུན་ལ་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་ཀྱིས་བསྐོ་བར་བྱའོ། །གང་ཡིན་ཞེས་པ་འདི། ཊཱི་ཀ་ལས། གང་ཡིན་ཞེས་བྱ་བ་དེ་ནི་སྔགས་ 6-63a ཀྱི་ཚིག་གི་ཡེ་གེ་དང་པོ་བླང་བ་ཡིན། ཞེས་བཤད་ལ། ཆོ་གའི་ཚིག་ཐ་མ་ན་འདུག་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། གང་ཡིན་ཞེས་པའི་སྔགས་ཚིག་འདི་རྒྱ་དཔེ་ལ་དང་པོར་ཡོད་ཀྱང་བསྒྱུར་བའི་ཚེ་བོད་དཔེ་ལ་ཐ་མར་བཀོད་པ་ཡིན་པས་མི་འགལ་ལོ། ། 說詢問正行儀軌 གཉིས་པ་ནི། གསངས་སྟོན་དེས། ཁྱོད་ཉོན་ཅིག་ཅེས་བྱ་བ་ནས་དཀྱིལ་འཁོར་བའི་ལྐོག་ཏུ་བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་རྗེས་སུ་བསྟན་ཏེ་དྲི་བར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། ཁྱོད་ཉོན་ཅིག་ཅེས་བྱ་བའི་ཚིག་དང་པོ་འདིས་ནི་སྔགས་མཐའ་དག་ལེན་པར་བྱེད་དེ། ཞེས་སྨོས་པ་ནི། ཚིག་དང་པོ་འདིས་མཚོན་ཏེ་བར་ཆད་དྲི་བའི་ཆོ་ག་ཐམས་ཅད་འདིར་ལེན་ཅིང་གོ་བར་བྱེད་པའི་དོན་ནོ། ། 說已問結行儀軌 གསུམ་པ་ནི། གསངས་སྟོན་གྱིས་དེ་ལ་ཁྱོད་མ་བོས་ཀྱི་བར་དུ་དཀྱིལ་འཁོར་དུ་མ་འོང་བར་སྡོད་ཅིག་ཅེས་སྨྲས་པ་ནི་མ་གནང་བར་འཇུག་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ནས་གསངས་སྟོན་གྱིས་རྒན་རིམ་ལ་རྗེས་སུ་བསྟན་ན་ཞེས་བྱ་བ་སོགས་ཀྱིས་དགེ་འདུན་ལ་ཡོངས་སུ་དག་པ་གོ་བར་བྱས་ཏེ། ཅི་མཆི་ཞིག་གམ་ཞེས་བྱ་བས་ནང་དུ་འོང་བ་ཞུ་བར་བྱའོ། །ལན་མེད་པ་སྤང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར། ཐམས་ཅད་ཀྱིས་གལ་ཏེ་ཡོངས་སུ་དག་ནའོ་ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །འདིར་གལ་ཏེའི་སྒྲས་ནི་དག་ན་གཞུག །མ་དག་ན་བཟློག་པའི་ཕྱིར་འོང་བ་ཞུ་པོ་ལ་ཁུར་བཀལ་བ་ཡིན་ནོ། ། 僧眾前詢問障礙 བཞི་པ་ནི། ལས་བྱེད་པས་བསྒྲུབ་བྱ་དེ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ལན་གསུམ་དུ་གསོལ་དུ་གཞུག་གོ། འདིར་གསོལ་བའི་ཚིག་གི་ཟུར་ལ་རྫོགས་པ་མྱང་འདས་དང་ཁད་ཉེ་བར་བསྒྲུབ་པ་དང་ཕྱག་བརྐྱང་བའི་ཚུལ་གྱིས་སམ། ཚུལ་འཆལ་བཅད་པའི་ཕྱིར་དྲང་བ་དང་སྡོམ་པས་རྗེས་སུ་བཟུང་བ་དང་། འཁོར་བའི་དུཿཁ་བསྒྲལ་བའི་ཕྱིར་རྗེས་སུ་བསྟན་པ་དང་། སྡུག་བསྔལ་གྱི་འདམ་དུ་བྱིང་བ་རྣམས་ 6-63b ཡོངས་སུ་སྐྱོབ་པའི་ཐུགས་བརྩེ་བ་ཅན། དེ་ཡང་ལན་དུ་ཕན་འདོགས་པའི་བློ་མིན་པར་ཐུགས་བརྩེ་བ་སྔོན་དུ་བཏང་བས་སོ། །འདི་ཡང་མྱང་འདས་ཀྱི་བསམ་པ་བརྟན་པོས་འགྲུབ་ལ་འདོད་པའི་བསམ་པ་བརྟན་པོས་ཀྱང་འགྲུབ་སྟེ། འདི་མེད་ན་ཆོ་ག་ལས་འདས་པའི་ཕྱིར་ལས་མི་འཆགས་སོ། །བར་ཆད་དྲི་བའི་དོན་དུ་ཐུགས་བསྟུན་པའི་ཕྱིར། དགེ་འདུན་ལ་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་ཀྱིས་གོ་བར་བྱས་ནས་ནང་དུ་

【現代漢語翻譯】 我說，讓執事詢問是否快樂，然後讓他說『快樂』。這段註釋說：『這個儀軌的描述應該在所有事情的開始進行。』這意味著：詢問快樂的儀軌的描述應該在所有委任的事務的開始進行。秘密地展示，應該通過僧團的祈請來委任。關於『是什麼』，註釋中說：『所謂『是什麼』，是指咒語的第一個字母。』如果說這與儀軌的最後一個詞相矛盾，那麼，雖然『是什麼』這個咒語在梵文版本中是第一個，但在翻譯時，它被放在藏文版本的最後，所以沒有矛盾。 第二，秘密的展示者應該說：『你聽著』，然後秘密地展示障礙的法，並詢問。註釋中說：『『你聽著』這句話的第一個詞包含了所有的咒語。』這意味著：用第一個詞來表示，這裡包含了所有詢問障礙的儀軌，並理解其含義。 第三，秘密的展示者對他說：『在你被召喚之前，不要進入壇城，待在那裡』，這是爲了避免未經允許的進入。然後，秘密的展示者通過『按照長幼順序展示』等方式，讓僧團完全理解純凈，並通過『有什麼要說的嗎』來請求進入。爲了避免沒有迴應，所有人都應該說『如果完全純凈』。這裡的『如果』一詞表示，如果純凈就進入，如果不純凈就返回，這是把責任放在了請求進入的人身上。 第四，爲了讓被引導者獲得圓滿的戒律，執事應該讓他祈請三次。這裡的祈請的含義是，以接近圓滿涅槃的方式來引導，或者以伸展手臂的方式，或者爲了消除不合適的行為而正直，或者以戒律來守護，或者爲了拯救輪迴的痛苦而展示，或者以慈悲之心來拯救沉溺於痛苦泥潭中的眾生。這也是因為首先考慮的是慈悲，而不是爲了回報而幫助的意願。這也是通過對涅槃的堅定信念來實現，也通過對渴望的堅定信念來實現。如果沒有這些，儀式就會失效，因為這超出了儀軌的範圍。爲了符合詢問障礙的目的，通過僧團的祈請來讓他們理解，然後進入。

【English Translation】 I said, let the officer ask if (he) is happy, and then let him say 'happy'. This commentary says: 'This description of the ritual should be done at the beginning of all things.' This means: the description of the ritual of asking about happiness should be done at the beginning of all appointed matters. Secretly showing, (he) should be appointed by the work of merely requesting the Sangha. Regarding 'What is it', the commentary says: 'The so-called 'What is it' is taking the first letter of the mantra.' If it is said that this contradicts the last word of the ritual, then, although the mantra 'What is it' is the first in the Sanskrit version, it is placed at the end in the Tibetan version when translated, so there is no contradiction. Second, the secret shower should say: 'Listen, you', and then secretly show the Dharma of obstacles and ask. The commentary says: 'The first word of the sentence 'Listen, you' includes all mantras.' This means: using the first word to indicate, all the rituals of asking about obstacles are included here, and understand its meaning. Third, the secret shower says to him: 'Until you are called, do not come into the mandala, stay there', this is to avoid unauthorized entry. Then, the secret shower makes the Sangha fully understand purity by 'showing in order of seniority' and so on, and requests entry by 'Is there anything to say'. In order to avoid no response, everyone should say 'If completely pure'. The word 'if' here means that if pure, enter, if not pure, return, this is putting the responsibility on the person requesting entry. Fourth, in order for the one to be guided to obtain the complete precepts, the officer should have him pray three times. The meaning of the prayer here is to guide in a way that is close to complete Nirvana, or by stretching out the arms, or being upright in order to eliminate inappropriate behavior, or guarding with precepts, or showing in order to save the suffering of Samsara, or with compassion to save beings who are drowning in the mud of suffering. This is also because compassion is considered first, not the intention to help in return. This is also achieved through firm faith in Nirvana, and also achieved through firm faith in desire. Without these, the ritual will fail because it is beyond the scope of the ritual. In order to comply with the purpose of asking about obstacles, let them understand through the prayer of the Sangha, and then enter.

---

བར་ཆད་དྲི་བར་བྱའོ། །འདིའི་དགོས་པ་ནི་སྔར་མ་དྲན་པ་དྲན་པ་དང་། གསར་དུ་བྱུང་བ་དང་། གསངས་སྟོན་འདུན་པས་འགྲོ་བ་སྦེད་པ་དང་། སྤྱི་བརྟོལ་ཅན་ཚོགས་སུ་འཆད་པ་དང་། གཙོ་ཆེར་དགེ་འདུན་ཐུགས་ཆེས་པའི་སླད་དུ་འདིར་དྲི་བར་བྱའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ལས་བྱེད་པོས་དང་བའི་སེམས་དང་མྱང་འདས་ཀྱི་བསམ་པ་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་མངོན་གྱུར་བཅུ་སོགས་གདམས་པ་སྔོན་དུ་འགྲོ་བས་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་དེའི་རྒྱུད་ལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་དངོས་པོ་ཉེ་བར་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ། ། 結行儀軌 གསུམ་པ་ལ། བསླབ་བྲལ་རྟོགས་ཕྱིར་དུས་སྒོ་བརྗོད། །བསླབ་པ་བརྟན་ཕྱིར་གདམས་ངག་བསྟན། ། 爲了離學說時節 དང་པོ་ལ། གྲིབ་ཚོད་འཁྲུལ་པ་མེད་པར་བསྟན། །ཉིན་དང་མཚན་མོའི་ཆ་རྣམས་བརྗོད། །དུས་ཚིགས་སོ་སོའི་རྣམ་དབྱེ་བསྟན། ། 說日圭 དང་པོ་ནི། བསྙེན་པར་རྫོགས་ཟིན་པའི་དེ་མ་ཐག་ཏུ་གྲིབ་ཚོད་རིག་པར་བྱའོ། །འདི་བྱེད་པོ་ནི་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྐབས་སུ་སློབ་དཔོན་ལས་གཞན་པའི་དགེ་སློང་གང་ཡང་རུང་བས་བརྗོད་ལ། དགེ་སློང་གི་སྐབས་སུ་ལས་སློབ་ལས་གཞན་པའི་དགེ་སློང་གང་ཡང་རུང་བ་ཞིག་གིས་བརྗོད་དེ། ཀརྨ་ཤ་ཏམ་ལས། དགེ་སློང་ལས་བྱེད་པ་མ་ཡིན་པར་གཞན་གང་ཡང་རུང་བ་ཞིག་གིས་གྲིབ་ཚོད་གཞལ་བར་བྱ་ཞིང་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཞེས་དང་། 6-64a གཞི་འགྲེལ་ལས། གྲིབ་ཚོད་གཞལ་བ་དེ་ནི་དགེ་སློང་གང་ཡང་རུང་བ་གཞན་གྱིས་བྱའི། དགེ་སློང་ལས་བྱེད་པས་མི་བྱ་སྟེ། འདི་ལྟར་དེ་ནི་གནས་བརྗོད་པ་ལ་སོགས་པ་སྐབས་ལྷག་མ་དག་བྱ་དགོས་པས་སྟན་ལས་ལྡང་བར་མི་རིགས་པའི་ཕྱིར། ཞེས་སོ། །རིག་པར་བྱ་རྒྱུ་དུ་ཞེ་ན། གྲིབ་ཚོད་དང་། ཉིན་མཚན་གྱི་ཆ་དང་། ཚེས་གྲངས་དང་། ཟླ་བའི་ངོ་དང་། ཟླ་བ་དངོས་དང་། དུས་ཚོད་དང་། ལོ་གང་ཡིན་པ་སྟེ་བདུན་ནོ། །ཐ་མ་འདི་འདུལ་བ་ལས་མ་གསུངས་ཀྱང་ཡུལ་ཆོས་དང་མཐུན་པས་འགལ་བ་མེད་དོ། །དེ་དག་ཇི་ལྟར་བརྗོད་པ་ནི། གྲིབ་ཚོད་འདི་ལ་ཁྱོད་བསྙེན་པར་རྫོགས་སོ་ཞེས་པ་ནས་མགོ་བརྩམས་ཏེ་ཕྲ་རིམ་ནས་བརྗོད་པ་ནི། ལུང་ནས་བཤད་པའི་གོ་རིམ་ཡིན་ཅིང་བརྩི་བའི་དུས་ཁྱོད་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་དུ་ལོན་ཤེས་པ་ནས་མགོ་བརྩམས་ཏེ་རགས་རིམ་ནས་བརྩི་སྟེ། བསྡུས་པ་ལས། དང་པོ་ལོ་གྲངས་དྲི་བར་བྱའོ། །དུས་ཚོད་ཀྱང་ངོ་། །ཞེས་བཤད་ཅིང་རགས་རིམ་ལོ་ཟླ་ནས་བརྩི་ན་ཕྲ་རིམ་གྲིབ་ཚོད་སོགས་ནས་བརྩི་མི་དགོས་པས་ཚེགས་ཆུང་བའི་དགོས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གྲིབ་ཚོད་གཞལ་བ་དེ་ནི་ཐུར་མ་སོར་བཞི་པས་གཞལ་ན་བཟང་ངོ་སྟེ་སླའོ། །ཤིང་བུ་དེའི་མིང་ལ་ནི་སྐྱེས་བུ་ཉིད་ཅེས་ཐ་སྙད་དུ་བྱའོ། །འདིར་ཤིང་བུ་དེ་ཉིད་ལ་སྐྱེས་བུའི་མིང་གིས་བསྟན་པ་དང་དེའི་གྲིབ་མ་ལ་སྐྱེས་བུའི་མིང་གིས་བསྟན་པ་གཉིས་བྱུང་བ་ལས་མདོ་དང་འགྲེལ་པ་མཁན་པོ་

【現代漢語翻譯】 提問障礙。這樣做的必要性在於回憶起以前沒有記住的事情，新出現的事情，隱藏想要秘密展示的事物，在集會中討論共同認可的事情，以及主要爲了讓僧團更加信任。 第二，爲了讓執行者生起歡喜心和涅槃的想法，通過預先給予十種顯現等的教導，通過四羯磨法，使他相續中獲得近圓戒的實體。 結行儀軌 第三，爲了證悟離學，宣說時節。 爲了穩固學處，展示教誨。 爲了離學說時節 第一，無誤地展示日影測量。 宣說白天和夜晚的部分。 展示各個時節的區分。 說日圭 第一，在受比丘戒之後立即識別日影測量。 執行者方面，在沙彌的情況下，由阿阇梨以外的任何比丘宣說；在比丘的情況下，由羯磨阿阇梨以外的任何比丘宣說。《羯磨百法》中說：『比丘不是執行者，而是由其他任何比丘測量和宣說日影。』 《根本說一切有部毗奈耶釋》中說：『日影測量應由其他任何比丘進行，而不是由比丘執行者進行，因為他需要做諸如陳述地點等剩餘的事情，因此不適合從座位上站起來。』需要識別什麼呢？日影測量、白天和夜晚的部分、日期、月亮的盈虧、實際的月份、時間、年份，共七個。雖然最後這個在律藏中沒有說明，但與當地習俗相符，因此沒有衝突。如何宣說這些呢？從『你在此受比丘戒』開始，逐步詳細地宣說，這是經文中描述的順序；從計算的時間開始，從『你受比丘戒后多少年』開始，逐步粗略地計算。《略釋》中說：『首先詢問年份，也包括時間。』這樣說，如果從粗略的年月開始計算，就不需要從詳細的日影等開始計算，因此有減少麻煩的必要。測量日影最好用四指寬的標尺測量，這樣更容易。這根木條的名字應該稱為『士夫』。這裡出現了兩種情況，用『士夫』這個名字來表示木條本身，以及用『士夫』這個名字來表示它的影子，經文和註釋的作者

【English Translation】 Asking about obstacles. The necessity of this is to recall what was not remembered before, what newly arises, to conceal what one desires to secretly reveal, to discuss commonly agreed upon matters in the assembly, and mainly to increase the confidence of the Sangha. Secondly, in order for the performer to generate a mind of joy and the thought of Nirvana, by first giving instructions on the ten manifestations, etc., through the action of the four karmas, the substance of full ordination is to be closely accomplished in his continuum. Concluding Ritual Thirdly, to realize freedom from learning, the time is declared. To stabilize the precepts, the instructions are shown. To speak of the time for leaving learning First, to show the shadow measurement without error. To speak of the parts of day and night. To show the distinctions of each season. Speaking of the sundial First, immediately after being fully ordained, one should recognize the shadow measurement. Regarding the performer, in the case of a novice monk, it should be declared by any monk other than the preceptor; in the case of a monk, it should be declared by any monk other than the karma preceptor. The Karma Shatam states: 'The shadow measurement should be measured and declared by any monk other than the performing monk.' The Root Commentary states: 'The shadow measurement should be done by any other monk, not by the performing monk, because he needs to do the remaining tasks such as stating the location, so it is not appropriate to rise from the seat.' What needs to be recognized? The shadow measurement, the parts of day and night, the date, the waxing and waning of the moon, the actual month, the time, and the year, a total of seven. Although the last one is not mentioned in the Vinaya, it is in accordance with local customs, so there is no conflict. How are these declared? Starting with 'You were fully ordained here,' gradually declaring in detail, this is the order described in the scriptures; starting from the time of calculation, starting from 'How many years have passed since you were fully ordained,' gradually calculating roughly. The Condensed Version states: 'First, ask about the number of years, and also the time.' It is said that if one starts calculating from the rough year and month, there is no need to start calculating from the detailed shadow, etc., so there is a need to reduce trouble. It is best to measure the shadow with a four-finger-wide ruler, as it is easier. The name of that wooden stick should be called 'Purusha'. Here, two things have occurred: using the name 'Purusha' to refer to the wooden stick itself, and using the name 'Purusha' to refer to its shadow, the authors of the sutras and commentaries

---

ནི་སྔ་མ་ལྟར་བཞེད། ཊཱི་ཀར། ཐུར་མ་དེའི་ཐ་སྙད་ནི་སྐྱེས་བུ་ཞེས་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་ལྟར་ཐུར་མ་སྐྱེས་བུར་བསྙད་པར་མ་ཟད་གྲིབ་མ་ལའང་སྐྱེས་བུར་བསྙད་པ་ཡོད་དེ། གཞི་འགྲེལ་ལས་ཀྱང་ཐུར་མ་དེའི་ཐ་སྙད་ནི་སྐྱེས་བུ་ཞེས་བྱ་སྟེ། ཐུར་མས་གཞལ་བའི་གྲིབ་ 6-64b མ་ཐུར་མའི་ཚད་ཙམ་རེ་རེ་ལ་གྲིབ་ཚོད་སྐྱེས་བུ་རེ་རེ་ཞེས་བྱ། ཞེས་དང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཕུར་བུ་སོར་བཞིའི་གྲིབ་མ་སོར་བཞི་ལ་སྐྱེས་བུ་གཅིག་ཏུ་བརྩིའོ། །ཞེས་དང་། དེ་ལྟར་ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པ་ལས་ཀྱང་བཤད་དོ། །དེས་ན་སྐྱེས་བུ་དེའི་བཞི་ཆ་སོར་རེ་ལ་རྐང་པ་རེའི་ཐ་སྙད་དུ་བྱའོ། །འདི་ལ་སྔ་རབས་པ་རྣམས་ཐུར་མ་སྐྱེས་བུ་དང་གྲིབ་མ་སྐྱེས་བུ་ཞེས་འཆད་པ་ཡིན་ནོ། ། 說晝夜分 གཉིས་པ་ནི། ཉིན་མཚན་གྱི་ཆ་སྔ་དྲོ་ལ་སོགས་པས་གུང་སོགས་ཏེ་དང་གིས་སྒྲས་རིག་པར་བྱའོ། །འདིར་སྔ་དྲོའི་གྲིབ་མ་སྐྱེས་བུ་དང་རྐང་པ་མང་བ་དེ་རྒན་ཞིང་ཕྱི་དྲོ་གང་ཉུང་བ་དེ་གཞོན་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །འདིར་དངོས་བསྟན་སྔ་དྲོ་གསུངས་ནས་ལ་སོགས་པས་ཉེར་གཅིག་མཚོན་ཏེ། སྔ་དྲོ་དང་། གུང་དང་། ཕྱི་དྲོ་དང་། མཚན་མོའི་ཐུན་དང་པོ་དང་། ཐུན་དང་པོའི་ཕྱེད་དང་། གུང་ཐུན་དང་། གུང་ཐུན་གྱི་ཕྱེད་དང་། ཐུན་ཐ་མ་དང་། ཐུན་ཐ་མའི་ཕྱེད་དང་། སྐྱ་རེངས་མ་ཤར་བ་དང་། སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་དང་། ཉི་མ་མ་ཤར་བ་དང་། ཉི་མ་ཤར་བ་དང་། ཉི་མ་བརྒྱད་ཆ་ཤར་བ་དང་། ཉི་མ་བཞི་ཆ་ཤར་བ་དང་། གུང་ཚིགས་ཡོལ་བ་དང་། ཉི་མ་བཞི་ཆ་ལུས་པ་དང་། ཉི་མ་བརྒྱད་ཆ་ལུས་པ་དང་། ཉི་མ་མ་ནུབ་པ་དང་། ཉི་མ་ནུབ་པ་དང་། རྒྱུ་སྐར་རྣམས་མ་ཤར་བ་དང་། རྒྱུ་སྐར་རྣམས་ཤར་བའོ། །འདིར་ཉི་མ་བརྒྱད་ཆ་དང་བཞི་ཆ་ཞེས་པ་འདི། ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལ་བརྩི་འམ་ཉི་མ་འཆར་ནུབ་ཀྱི་ལམ་ཇི་སྲིད་པའི་ཁྱོན་ལ་བརྩི་ཞེ་ན། །གཞི་འགྲེལ་ལས། ཉི་མ་བརྒྱད་ཆ་ཤར་བ་དང་བཞི་ཆ་ཤར་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་བརྒྱད་ཆ་ཤར་བ་དང་བཞི་ཆ་ཤར་བའོ། །ཞེས་འབྱུང་ལ། དེ་དང་མཐུན་པར་ཤ་སྦལ་སོགས་འཆད་དོ། །མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོའི་གསུང་གིས་དེ་ནི་གཞུང་ལྔ་དང་འགལ་ཏེ། ལུང་གཞི་ 6-65a ལས། ཉི་མ་ཤར་བ་དང་། ཉི་མ་བརྒྱད་ཆ་ཤར་བ་དང་། ཉི་མ་བཞི་ཆ་ཤར་བ་དང་། གུང་ཚིགས་མ་ཡོལ་བ་དང་ཞེས་གོ་རིམ་དུ་གསུངས་པ་དང་། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། ཕྱི་དྲོའི་བཞི་ཆ་དང་ཕྱི་དྲོའི་བརྒྱད་ཆ་དང་། ཞེས་གསུངས་པ་དང་། དགེ་སློབ་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཉི་མ་རྩེ་དང་། དྲོས་བུ་ཆུང་དང་། དྲོས་ཆེན་དང་། ཞེས་གསུངས་སོ། །ཉི་མ་བརྒྱད་ཆ་ཤར་བ་དང་ཉི་མ་བཞི་ཆ་ཤར་བ་འདི་ལ། འགྱུར་རྙིང་གི་ཀར་ཤ་ལས། ཉི་མ་དྲོས་བུ་ཆུང་དང་། ཉི་མ་དྲོས་པོ་ཆེ་དང་། ཞེས་བཤད་ཅིང་། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པར། ཉི་མ་བར

【現代漢語翻譯】 如前所述。 टीका（梵文天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音，tika，註釋）： 『下部的術語應被稱為人。』 因為這樣說過。 按照后一種說法，不僅下部被稱為人，陰影也被稱為人。 在《根本解說》中也說：『下部的術語被稱為人，下部測量的陰影，每個下部大小的陰影單位被稱為陰影單位人。』 在《小解說》中說：『四指寬的標桿的陰影四指寬，被認為是一個人。』 同樣，在《瑣事解說》中也有說明。 因此，該人的四分之一，即每指，應被稱為腳。』 古代人將下部稱為人，陰影也稱為人。 說晝夜分 第二，晝夜的部分，通過早晨等來理解中午等。 在這裡，要知道早晨的陰影，人和腳越多，就越老；下午越少，就越年輕。 這裡，直接說明了早晨，並通過『等』字暗示了二十一個部分：早晨、中午、下午、夜晚的第一時段、第一時段的一半、中午時段、中午時段的一半、最後時段、最後時段的一半、黎明前、黎明時、日出前、日出時、太陽八分之一升起時、太陽四分之一升起時、中午已過、太陽四分之一落下時、太陽八分之一落下時、日落前、日落時、星星未出現時、星星出現時。 這裡，關於太陽八分之一和四分之一，是根據太陽的圓盤來計算，還是根據太陽升起和落下的路徑範圍來計算呢？ 《根本解說》中說：『太陽八分之一升起和四分之一升起，是指太陽圓盤的八分之一升起和四分之一升起。』 與此相符，Śabal等也這樣解釋。 但Mtsonapa大師的說法與五部經相矛盾。 在《律本事》中，按順序說：『日出、太陽八分之一升起、太陽四分之一升起、中午未過。』 在《律瑣事》中說：『下午的四分之一和下午的八分之一。』 在《比丘尼分別》中說：『太陽頂點、小熱時、大熱時。』 關於太陽八分之一升起和太陽四分之一升起，舊譯的Karsha中說：『太陽小熱時和太陽大熱時。』 在《分別解說》中，太陽

【English Translation】 As before. ṭīkā (藏文，梵文天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音，tika，meaning: Commentary): 'The term for the lower part should be called a person.' Because it is said so. According to the latter, not only is the lower part referred to as a person, but the shadow is also referred to as a person. In the Root Commentary, it also says: 'The term for the lower part is called a person, and the shadow measured by the lower part, each unit of shadow the size of the lower part, is called a shadow unit person.' In the Small Commentary, it says: 'The shadow of a four-finger-wide stake, four fingers wide, is considered one person.' Similarly, it is also explained in the Minor Matters Commentary. Therefore, one-fourth of that person, i.e., each finger, should be referred to as a foot.' Ancient people referred to the lower part as a person, and the shadow as a person. Saying about the division of day and night Second, the parts of day and night, such as morning, are understood by noon, etc. Here, know that the more shadow, person, and foot in the morning, the older it is; the less in the afternoon, the younger it is. Here, the morning is directly stated, and the twenty-one parts are implied by 'etc.': morning, noon, afternoon, the first watch of the night, half of the first watch, the noon watch, half of the noon watch, the last watch, half of the last watch, before dawn, at dawn, before sunrise, at sunrise, when the sun is one-eighth risen, when the sun is one-quarter risen, when noon has passed, when the sun is one-quarter set, when the sun is one-eighth set, before sunset, at sunset, when the stars have not appeared, when the stars have appeared. Here, regarding one-eighth and one-quarter of the sun, is it calculated based on the sun's disc, or based on the extent of the path of the sun's rising and setting? The Root Commentary says: 'One-eighth risen and one-quarter risen of the sun refer to one-eighth risen and one-quarter risen of the sun's disc.' In accordance with this, Śabal and others also explain it. However, the words of the great Mtsonapa contradict the five scriptures. In the Vinaya Basis, it is said in order: 'Sunrise, the sun one-eighth risen, the sun one-quarter risen, noon not yet passed.' In the Vinaya Minor Matters, it says: 'One-quarter of the afternoon and one-eighth of the afternoon.' In the Bhikshuni Distinction, it says: 'Sun at its peak, small heat, great heat.' Regarding the sun one-eighth risen and the sun one-quarter risen, the old translation of Karsha says: 'Sun small heat and sun great heat.' In the Distinction Commentary, the sun

---

ྒྱད་ཆ་ཤར་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ནམ་མཁའི་ཕྱོགས་ལ་འགྲོ་བའི་ལམ་གྱི་བརྒྱད་ཆ་ཆོད་པའོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་འཆར་ནུབ་ཀྱི་ནམ་མཁའི་ལམ་བརྩི་བར་གྲུབ་བོ། །ཞེས་འཆད་དོ། ། 說各時節類 གསུམ་པ་ནི། ལོ་ཚིགས་ཤེས་པའི་ཕྱིར། དུས་ཚོད་དེ་དུས་ཚིགས་ལྔ་པོ་དག་གི་དུས་ཚིགས་འདི་ལ་ཟླ་བ་འདིའི་ཚེས་གྲངས་འདིའི་ཉིན་མོའི་ཆའི་སྐྱེས་བུ་དང་རྐང་པ་འདི་ཙམ་ལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་སོ། །མཚན་མོའི་ཆའི་ཐུན་འདི་ཙམ་ལ་རྫོགས་སོ་ཞེས་བྱ་བ་ཀྱང་གི་སྒྲས་རིག་པར་བྱའོ། །དུས་ཚོད་དེ་དག་ནི་ལྔའོ། །འོ་ན་དུས་དེ་དག་གི་མགོ་དེ་གང་ནས་བརྩམ་ཞེ་ན། འགྲེལ་ཆུང་ལས། དུས་ལ་རྣམ་པ་ལྔ་ཡོད་དེ། སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཉ་བ་ནས་མགོ་བརྩམས་ཏེ་བརྩིའོ། །ཞེས་དང་། གཞི་འགྲེལ་ལས། སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཉ་ཟད་ནས་དཔྱིད་ཟླ་ར་བའི་ཉའི་བར་གྱི་ཟླ་བ་བཞི་ནི་དགུན་གྱི་དུས་ཞེས་བཤད་ཅིང་། དེའང་བདག་ཅག་གི་སྟོན་པ་དྲང་སྲོང་རྔ་བོང་དུ་གྱུར་པ་ན་འདི་ལྟར་གསུངས་ཏེ། ཟླ་རངས་ཉ་ཚེས་ཐ་སྐར་ཡིན། །སྟོན་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ངོ་ལ་ནི། །ལོ་སྐོར་བདག་གིས་བརྗོད་པར་བྱ། །ཟླ་བ་བཅུ་གཉིས་བཤད་པ་ཡིན། །ཞེས་ཚེས་བཅོ་ལྔ་ལ་སྐར་མ་ཐ་ 6-65b སྐར་བྱུང་བ་སྟོན་ཟླ་འབྲིང་པོ་ཟླ་བ་བཅུ་གཉིས་པ་སྟེ་ལོ་རྫོགས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གཙུག་ལག་གི་གཞུང་སྤྱི་ཙམ་དུ་གྲགས་ལ། དེ་ལྟར་ན། ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལ་སྐར་མ་བྲ་ཉེ་བྱུང་བ་ནས་ལོ་མགོ་བཟུང་སྟེ་ཉ་དང་སྨིན་དྲུག་འཛོམས་པ་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཟླ་བ་དང་པོ་ཡིན་པར་འཆད་ལ། ལུགས་དེ་འདུལ་བ་པ་དག་གིས་ཀྱང་ལོ་མགོ་འཛིན་ཚུལ་འདི་དང་བསྟུན་ནས་རྗོད་པར་བྱེད་པ་དག་ལ་ཡང་མི་མཐུན་པ་ཁ་ཤས་སྣང་སྟེ་འདིའི་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་དང་འདུལ་བ་ནས་བཤད་པའི་དགུན་ཟླ་དང་པོ་གནད་གཅིག་ཏུ་བཤད་པའི་ཟླ་བ་དེ་ལ་ངོས་འཛིན་མི་འདྲ་བ་གསུམ་བྱུང་སྣང་བའི་ཕྱིར། དེའང་བོད་ཁ་ཅིག །ཧོར་ཟླ་བཅུ་པ་སྨིན་ཉའི་ཕྱི་དེའི་ཚེས་གཅིག་ནས་བཟུང་བ་དང་དེང་སང་གི་ལག་ལེན་པ་ཕལ་ཆེ་བ་ཧོར་ཟླ་དགུ་པ་དབྱུག་ཉའི་ཕྱི་དེའི་ཚེས་གཅིག་ནས་འཛིན་པ་དང་། མཆིམས་པ་རྗེས་འབྲངས་དང་བཅས་པ་ཧོར་ཟླ་བརྒྱད་པ་ཁྲུམས་ཉའི་ཕྱི་དེའི་ཚེས་གཅིག་ནས་འཛིན་པ་གསུམ་སྣང་ངོ་། །གང་ལྟར་ཡང་འདི་སྐབས་ཀྱི་ལོ་མགོ་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ནས་འཛིན་དགོས་པ་འདི་ཉིད་བོད་ཀྱི་འདུལ་འཛིན་ཕལ་ཆེ་བ་ལ་གྲགས་པ་ལྟར། བུ་ཊཱིཀ་ཏུ། སངས་རྒྱས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དུས་དང་པོ་ནི་དགུན་དག་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བཤད་པས་ལོ་མགོ་ཡང་དེ་དང་མཐུན་པར་མར་ངོ་སྔོན་འགྲོའི་ལུགས་ཀྱི་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་གི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ནས་བཟུང་ངོ་ཞེས་འབྱུང་ངོ་། །དེའང་དགུན་གྱི་དུས་དང་། དཔྱིད་ཀྱི་དུས་དང་། དབྱར་གྱི་དུས་དང་། དབྱར་ཐུང་དང་། དབྱར་རིང་པོའི་དུས་སོ། །དེ་ཡང་དང་པོ་དགུན་དཔྱིད་གཉིས་ནི་ཟླ་

【現代漢語翻譯】 『八分之一份額』是指在虛空中行進道路的八分之一已經完成。』因此，可以確定日出和日落時天空的路徑。 關於時節的分類 第三，爲了瞭解年份的劃分：通過『也』字來理解，在五個時節中的這個時節，這個月的這個日期，白天時段的某個人或某個時刻已經圓滿，夜晚時段的某個時刻也已經圓滿。這些時段共有五個。那麼，這些時段的起始點在哪裡呢？《小疏》中說：『時節有五種，從秋季小月的滿月開始計算。』《根本疏》中說：『從秋季小月的月末到春季首月的滿月之間的四個月是冬季。』當我們的導師，聖者變為琵琶時，這樣說道：『月亮圓滿之日是星宿Thā。在秋季中月，我將講述年份的循環。』講述了十二個月。在十五日，星宿Thā 出現，秋季中月是第十二個月，也就是一年的結束。』這在一般的學術著作中廣為人知。因此，從十六日星宿Braṇye出現開始算作一年之始，滿月和昴星團匯合時是秋季小月，也就是第一個月。按照這種說法，律藏持有者也遵循這種方式來確定一年之始，但也有一些差異，因為秋季小月和律藏中所說的第一個冬季在概念上存在三種不同的識別方式。有些藏族人從藏曆十月昴星團之後的初一開始算起，現在大多數 практикующие 從藏曆九月Dbyug之後的初一開始算起，而追隨欽布的人則從藏曆八月Khrums之後的初一開始算起。無論如何，正如大多數藏族律藏持有者所知，此時的一年之始必須從秋季小月開始。在《Bu Ṭīka》中說：『所有佛教徒的第一個時節是冬季。』因此，一年之始也與此相符，按照上弦月的慣例，從秋季小月的十六日開始計算。』這就是冬季、春季、夏季、短夏季和長夏季。首先，冬季和春季各有兩個月。

【English Translation】 『One-eighth share』 means that one-eighth of the path traveling in the sky has been completed.』 Therefore, it is established to calculate the path of the sky at sunrise and sunset. Categories of Seasons Third, to know the divisions of the year: It is understood through the word 『also』 that in this season of the five seasons, on this date of this month, a certain person or moment of the daytime has been completed, and a certain moment of the nighttime has also been completed. There are five of these time periods. So, where does the beginning of these time periods start? The 『Minor Commentary』 says: 『There are five types of seasons, starting from the full moon of the small autumn month.』 The 『Root Commentary』 says: 『The four months from the end of the small autumn month to the full moon of the first spring month are said to be winter.』 When our teacher, the sage, became a lute, he said: 『The day of the full moon is the star Thā. In the middle autumn month, I will tell the cycle of the year.』 He spoke of twelve months. On the fifteenth day, the star Thā appears, the middle autumn month is the twelfth month, which is the end of the year.』 This is widely known in general academic works. Therefore, starting from the sixteenth day when the star Braṇye appears, it is counted as the beginning of the year, and when the full moon and the Pleiades cluster meet, it is the small autumn month, which is the first month. According to this saying, the Vinaya holders also follow this way to determine the beginning of the year, but there are also some differences, because there are three different ways of identifying the small autumn month and the first winter month mentioned in the Vinaya in terms of concept. Some Tibetans start counting from the first day after the Pleiades of the tenth Hor month, and most practitioners nowadays start counting from the first day after the Dbyug of the ninth Hor month, while those who follow Chimbu start counting from the first day after the Khrums of the eighth Hor month. In any case, as most Tibetan Vinaya holders know, the beginning of the year at this time must start from the small autumn month. In the 『Bu Ṭīka』 it says: 『The first season for all Buddhists is winter.』 Therefore, the beginning of the year also corresponds to this, starting from the sixteenth day of the small autumn month according to the custom of the waxing moon. These are the winter season, the spring season, the summer season, the short summer, and the long summer. First, winter and spring each have two months.

---

བ་བཞི་བཞི་སྟེ། སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་གི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ནས་དཔྱིད་རའི་ཚེས་བཅོ་ལྔའི་བར་བཞི་དང་། དེའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ནས་དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ཚེ་བཅོ་ལྔའི་བར་བཞིའོ། །དགུན་དཔྱིད་དེའི་འོག་མ་ནི་དབྱར་དུས་ཀྱི་ཟླ་བ་གཅིག་སྟེ་དབྱར་ཟླ་ 6-66a འབྲིང་པོའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ནས་དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་གི་ཚེས་བཅོ་ལྔའི་བར་རོ། །དེའི་འོག་མ་དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་གི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ནི་དབྱར་ཐུང་ངུའི་དུས་ཀྱི་ཉིན་ཞག་གཅིག་གོ། དུས་ཚིགས་ལྔའི་ཐ་མ་དབྱར་རིང་པོ་ནི་དབྱར་ཐུང་ངུའི་ཞག་གཅིག་པོ་དེས་ཟླ་བ་གསུམ་དུ་མ་ཆོག་ལ་སྟེ་དབྱར་ཐའི་བཅུ་བདུན་ནས་སྟོན་ཐའི་ཉའི་བར་རོ། །དུས་ཚིགས་ཀྱི་སྐབས་སུ་སྨིན་དྲུག་10མགོ་11རྒྱལ་12མཆུ་1དབོ་དང་2། །ནག་པ་3ས་ག་4སྣྲོན་5ཆུ་སྟོད6། །གྲོ་བཞིན་7ཁྲུམས་སྟོད་8ཐ་སྐར་9ཏེ། །ཟླ་བ་ངོས་འཛིན་སྐར་མ་ཡིན། །ལོ་ཚིགས་བརྗོད་དགོས་པ་ལ། སྟོད་འདུལ་བ་ན་རེ། བྱི་ལོ་སོགས་རྒྱ་ནག་གི་ལུགས་ཡིན་པས་ལོ་ཚིགས་བརྗོད་པ་ནི་བླུན་བཅོས་སོ་ཟེར་བ་ཡང་མ་ངེས་པ་ཡིན་ཏེ་རྒྱལ་པོའི་ལོ་བཅོས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྲངས་ནས་ཡུལ་ལུགས་ཀྱི་དབང་དུ་མཛད་དེ་ལོ་ཚིགས་བརྗོད་པར་མཐོང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། དགེ་ཚུལ་གྱི་ལོ་དྲི་བར། རྒྱལ་པོ་ཤཱཀྱ་བྱུང་བའི་དུས་ནས་ལོ་དགུ་བརྒྱ་བཞི་བཅུ་རྩ་ལྔ་ལོན་པའི་འོག་ཏུ་དཔལ་ལྡན་ས་སྐྱོང་ལྷ་རྣམ་པར་རྒྱལ་བས་རྒྱལ་སྲིད་མཛད་ནས་ལོ་བཅུ་དགུ་འདས་པ་ན། དབྱར་ཟླ་ར་བའི་མར་ངོའི་ཚེས་གསུམ་ལ་ཡུལ་མ་ག་དྷཱའི་དཔལ་སེང་གེ་གོ་ཆ་གང་འབྱུང་བའི་གཙུག་ལག་ཁང་ཆེན་པོར་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་བདག་ཉིད་ནི་ཤཱཀྱའི་དགེ་ཚུལ་མཐའ་ཡས་དཔལ་སྐྱོང་ངོ་ཞེས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་ཡང་། འདུལ་བར་ལོ་གཅིག་ལ་དུས་ཚིགས་ལྔ་དང་གསུམ་དང་དྲུག་གསུངས་པའི་དགོས་པ་ལས། དང་པོ་ནི། གདུལ་བྱ་ལྔ་ཚན་ལ་མོས་པ་དང་མཐུན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དགུན་ཟླ་བ་བཞི་དང་། དཔྱིད་ཟླ་བ་བཞི་དང་། དབྱར་ཟླ་བ་བཞི་ཡིན་ཡང་དབྱར་ལ་དུས་ཚིགས་གསུམ་དུ་བཅད་དེ་ལྔ་ཚན་དུ་མཛད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདིར་བླ་མ་རྣམས་ཀྱི་ཞལ་སྔ་ནས་སྐབས་འདིར་དུས་ཚིགས་ལྔར་བཤད་པ་ནི། དབྱར་ཐུང་ངུ་ཤི་བ་དང་ 6-66b འདྲ་བ་བདེ་བླག་ཏུ་རྟོགས་པའི་དགོས་པ་ཡོད་དེ། དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་གི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་དབྱར་ཐུང་ངུའི་དུས་སུ་སྡོམ་པ་བླངས་ན་བསླབ་པ་རྒན་གཞོན་བརྩི་བའི་ཚེ་དབྱར་ཐུང་ངུའི་དུས་སུ་སྡོམ་པ་བླངས་ཟེར་ན། ཟླ་བ་དངོས་དང་ཟླ་བ་ངོ་དང་ཚེས་གྲངས་གང་ལ་སྡོམ་པ་བླངས་ཞེས་དྲི་མི་དགོས་པའི་དགོས་པ་ཡོད་པས་དུས་ཚིགས་ལྔར་བསྟན་ཏོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། ཟླ་འཇོག་གི་སྐབས་སུ་འབྱུང་བ་བཞིན་དུས་ཚིགས་གསུམ་དུ་གསུངས་པ་ནི། དུས་ཚིགས་སུ་བཅད་པའི་ཕྱགས་དར་ཁྲོད་ཀྱི་ཚད་བདེ་བླག་ཏུ་རྟོགས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཡིན་ལ། གོས་

【現代漢語翻譯】 共有四個四個月的時間段：從冬末月十六日到春季末月十五日為四個月；從春末月十六日到夏季中月十五日為四個月。冬季和春季之後是夏季的一個月，即從夏季中月十六日到夏末月十五日。之後是夏末月十六日，這是短夏時節的一天。五個時節的最後一個，長夏，是從短夏的那一天開始，不足三個月，即從夏末月十七日到秋末月二日。 關於時節，昴星團（pleiades）是開始，畢宿（Rohini）是勝利，參宿（Mrigasiras）是嘴，氐宿（Phalguni）和角宿（Chitra）。鬼宿（Hasta），室宿（Vishakha），尾宿（Jyeshtha），箕宿（Shravana）。斗宿（Shravishtha），女宿（Shatabhisha），危宿（Revati）等，這些是用於識別月份的星宿。 在需要說明年份時，《律藏》中說，用鼠年等中國曆法來表示年份是愚蠢的行為。但這並不確定，因為遵循國王的歷法，並根據當地習俗來確定年份。在詢問比丘的年齡時，會說：『自從釋迦牟尼佛成道后九百四十五年，吉祥的薩迦統治者拉南嘉瓦（Lha rNam par rGyal ba）執政十九年後，在夏季首月（ra ba）的黑月第三天，我在摩揭陀（Magadha）的吉祥獅子座寺院（senge go cha gang 'byung ba）出家，我的名字是釋迦比丘無邊吉祥護（shAkya'i dge tshul mtha' yas dpal skyong）。』 此外，《律藏》中提到一年有五個、三個和六個時節，其目的是：首先，爲了符合五類根器的眾生的意願，雖然有冬季四個月、春季四個月和夏季四個月，但夏季被分為三個時節，從而形成五個時節。在此，上師們說，之所以在此處解釋為五個時節，是因為需要容易理解短夏的消逝，如果有人在夏末月十六日短夏時節受戒，在計算戒臘時，如果說是在短夏時節受戒，就不需要問具體是哪個月、哪天受戒，因此顯示為五個時節。 第二，就像在確定月份時一樣，之所以說有三個時節，是爲了便於理解時節劃分的掃帚的尺寸。衣服

【English Translation】 There are four periods of four months each: from the 16th of the last winter month to the 15th of the last spring month is four months; from the 16th of the last spring month to the 15th of the middle summer month is four months. After winter and spring is one month of summer, from the 16th of the middle summer month to the 15th of the last summer month. After that, the 16th of the last summer month is one day of the short summer season. The last of the five seasons, long summer, starts from that one day of short summer and is less than three months, from the 17th of the last summer month to the 2nd of the last autumn month. Regarding the seasons, Pleiades is the beginning, Rohini is the victory, Mrigasiras is the mouth, Phalguni and Chitra. Hasta, Vishakha, Jyeshtha, Shravana. Shravishtha, Shatabhisha, Revati, etc., these are the constellations used to identify the months. When it is necessary to state the year, the Vinaya says that it is foolish to state the year according to the Chinese system of the year of the rat, etc. But this is not certain, because it follows the king's calendar and determines the year according to local customs. When asking about the age of a novice monk, it is said: 'Since the time when Shakyamuni Buddha attained enlightenment, nine hundred and forty-five years had passed, and after the glorious Sakya ruler Lha rNam par rGyal ba had reigned for nineteen years, on the third day of the dark moon of the first summer month (ra ba), I was ordained in the great monastery of the auspicious Lion Armor (senge go cha gang 'byung ba) in Magadha, and my name is Shakya novice monk Endless Glorious Protector (shAkya'i dge tshul mtha' yas dpal skyong).' Furthermore, the Vinaya mentions five, three, and six seasons in a year, the purpose of which is: first, to accord with the inclinations of beings with five types of faculties, although there are four months of winter, four months of spring, and four months of summer, summer is divided into three seasons, thus forming five seasons. Here, the teachers say that the reason for explaining five seasons here is that it is necessary to easily understand the passing of the short summer. If someone takes vows on the 16th of the last summer month, during the short summer season, when calculating seniority, if it is said that the vows were taken during the short summer season, there is no need to ask which month, which day the vows were taken, therefore it is shown as five seasons. Second, just as in determining the months, the reason for saying there are three seasons is to easily understand the size of the broom for dividing the seasons. Clothes

---

དེ་གཞན་གྱིས་ཟླ་བ་དེ་བཞིར་གོན་ཅིང་དམན་པར་བྱས་པ་ཡིན་ན་དུས་ཚིགས་སུ་བཅད་པའི་ཕྱགས་དར་ཁྲོད་པས་གོན་དུ་གནང་སྟེ། འདི་ཉིད་ལས། དུས་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་ལ་ནི་ཞེས་དང་། རྣམ་འབྱེད་ལས། དུས་ཚིགས་གསུམ་པོ་དག་ལས་དུས་ཚིགས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཟླ་བ་བཞི་སྟེ། ཞེས་གསུངས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། གསོ་སྦྱོང་གི་དུས་ཚིགས་ལ་དྲུག་ཏུ་གསུངས་ཏེ་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ་བདེ་བླག་ཏུ་རྟོགས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། དེའང་དགུན་སྟོད་དང་། དགུན་སྨད་དང་། དཔྱིད་དང་། སོས་ཀ་དང་། དབྱར་དང་སྟོན་དང་དྲུག་སྟེ་དུས་ཚིགས་རྣམས་རང་རང་གིས་ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་གཉིས་འདས་ཏེ་ཤུལ་དུ་ཟླ་བ་ཕྱེད་ལུས་པ་ན་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ་འབྱུང་སྟེ། འདི་ཉིད་ལས་དུས་ཚིགས་རྣམས་ཀྱི་ཟླ་བ་ཕྱེད་ལུས་པ་ཉིད་ལའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། 令學處堅固說教戒 གཉིས་པ་ལ། བསླབ་བྱ་ཡུལ་ལ་གདམས་པ་དང་། སློབ་བྱེད་གཉེན་པོར་གདམས་པའོ། ། 教授學處 དང་པོ་ལ། ཆེ་ལོང་ཙམ་ཞིག་སྐབས་འདིར་བརྗོད། །ཞིབ་མོ་འཆད་འགྱུར་དག་གིས་སྟོན། ། 略說此義 དང་པོ་ལ། བརྟེན་ས་འཚོ་བ་དག་པར་གདམས། །སྤྱོད་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་དག་པར་གདམས། །བྱ་བ་ཐོས་བསམ་སྒོམ་པར་ 6-67a གདམས། ། 教授所依資俱 དང་པོ་ལ། སྤྱིར་གདམས་ངག་བརྗོད་པ་ལས་འཕྲོས་པ་དང་། བྱེ་བྲག་སྦྱངས་ཡོན་བཤད་པའོ། ། 說總教授附屬 དང་པོ་ནི། གདམས་ངག་བརྗོད་པ་དེ་ལས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་གྱིས་བརྗོད་དགོས་ཏེ། ཀར་ཤ་ལས། དགེ་སློང་ལས་བྱེད་པས་གནས་རྣམས་བརྗོད་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གདམས་ངག་གི་དབྱེ་བ་ནི། དགེ་སློང་ཕའི་སྐབས་སུ་མདོའི་སྒོ་ནས་ཕྱེ་ན་གདམས་ངག་བཅུ་གཅིག་སྟེ། བརྟེན་པ་བཞི། སྤང་བྱ་བཞི། དགེ་སྦྱོང་དུ་བྱེད་པའི་ཆོས་གཅིག །བསྟན་བྱ་ལྟ་བ། གཞན་རྗེས་འཛིན་ཏེ་བཅུ་གཅིག་གོ། དོན་གྱི་སྒོ་ནས་ཕྱེ་ན་ཉི་ཤུའོ། །དེ་ཡང་མདོ་དང་པོ་གསུམ་པོ་རེ་རེ་ལ་བཞི་བཞི་སྟེ་བཅུ་གཉིས་དང་། མཆོག་ཏུ་འདོད་པ་ལ་སོགས་འོག་མ་བརྒྱད་དོ། །གདམས་ངག་བཅུ་གཅིག་གི་སྟེང་དུ་ལྕི་བའི་ཆོས་རྣམས་བརྗོད་པ་བསྣན་པས་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱི་གདམས་ངག་ནི་བཅུ་གཉིས་ཡིན་ལ། ཞིབ་ཏུ་ཕྱེ་ན་སུམ་ཅུ་སོ་གཅིག་སྟེ་དེ་ཡང་གནས་རྣམ་པ་གསུམ་དང་། ཕམ་པ་བརྒྱད་དང་། ལྕི་བའི་ཆོས་བརྒྱད་དང་། གཞན་རྣམས་དགེ་སློང་གི་སྐབས་དང་འདྲའོ། །བསླབ་བྱ་ཡུལ་ལ་གདམས་པ་ནི་མདོ་དང་པོ་རྣམས་ཡིན་ལ། སློབ་བྱེད་གཉེན་པོ་ལ་གདམས་པ་ནི་མདོ་འོག་མ་གཉིས་སོ། ། 分別說頭陀功德 གཉིས་པ་ནི། གནས་རྣམ་པ་བཞིའི་སྨན་བཀུས་ཏེ་བོར་བ་མ་གཏོགས་པ་དང་པོ་གསུམ་ནི་སྦྱངས་ཡོན་ཡིན་ལ། དེ་ལས་འཕྲོས་པའི་ཡི་དམ་བཅུ་གཉིས་ནི་ཆེ་ལོང་དུ་དབྱེ་བ་སྟེ། བསོད་སྙོམས་པ་དང་སྟན་གཅིག་ཕྱིས་མི་ལེན། །ཆོས་གོས་གསུམ་དང་ཕྱིང་པ་ཕྱགས་དར་ཁྲོད། །དགོན་པ་བ་དང་ཤིང་དྲུང་བླ་གབ་མེད།

【現代漢語翻譯】 如果其他人將該時節縮短為四個月，那麼持割截拂塵者應允許其縮短。正如經中說：『對於時節而言……』，以及《分別》中說：『在三個時節中，所謂時節是指四個月。』第三，爲了容易理解十四日的布薩，（佛陀）宣說了六個布薩時節，即初冬、末冬、春季、初夏、夏季和秋季。當每個時節過去一半，還剩半個月時，就會舉行十四日的布薩。正如經中說：『時節都只剩下半個月了。』 令學處堅固說教戒 第二，對所學之處進行勸誡，以及對能學之友進行勸誡。 教授學處 第一，此處僅略說，詳細內容將在後續講解。 略說此義 第一，勸誡所依資具清凈，勸誡行持戒律清凈，勸誡所作所為是聞思修。 教授所依資俱 第一，宣說總的勸誡以及詳細解釋修習的功德。 說總教授附屬 第一，必須由羯磨阿阇梨宣說勸誡，因為《羯沙律》中說：『執行羯磨的比丘應宣說諸處。』勸誡的分類是：對於比丘來說，如果從經的角度來分，有十一條勸誡，即四種所依、四種應斷、一種勤奮修習之法、應宣說的見解、以及隨順他人，共十一條。如果從意義的角度來分，則有二十條。也就是前三個經文每個都有四個，共十二個，以及最勝意樂等后八個。在十一條勸誡的基礎上，加上宣說重法，那麼比丘尼的勸誡就是十二條。如果詳細劃分，則有三十一條，即三種處所、八種墮罪、八種重法，其餘與比丘的情況相同。對所學之處進行勸誡就是前幾個經文，而對能學之友進行勸誡就是后兩個經文。 分別說頭陀功德 第二，除了捨棄四種處所的醫藥供養外，前三種都是修習的功德。由此引申出的十二種頭陀行可以概括為：乞食、一坐食后不再取食，三衣、糞掃衣、樹下住、露地住。

【English Translation】 If others shorten that season to four months, then the holder of the cut-off duster should allow it. As it says in the sutra, 'For the season...', and in the 'Distinction', 'Among the three seasons, the so-called season refers to four months.' Third, in order to easily understand the fourteenth-day Uposatha, (the Buddha) proclaimed six Uposatha seasons, namely early winter, late winter, spring, early summer, summer, and autumn. When half of each season has passed, and half a month remains, the fourteenth-day Uposatha occurs. As it says in this very text, 'Only half a month remains of the seasons.' To strengthen the learning, teach the precepts. Second, to advise on the object of learning, and to advise on the helpful friend who learns. Teaching the learning. First, only a brief overview is given here, and the details will be explained later. Briefly explain this meaning. First, advise on the purity of the resources relied upon, advise on the purity of ethical conduct, and advise on the activities of hearing, thinking, and meditating. Teaching the resources to rely on. First, speaking of the general advice and explaining the merits of practice. Speaking of the general advice. First, the advice must be spoken by the Karmacharya, because it says in the Karashali, 'The Bhikshu performing the Karma should speak of the places.' The classification of advice is: for Bhikshus, if divided from the perspective of the Sutra, there are eleven advices, namely four reliances, four to be abandoned, one Dharma to diligently practice, the view to be taught, and following others, totaling eleven. If divided from the perspective of meaning, there are twenty. That is, the first three Sutras each have four, totaling twelve, and the latter eight, such as the supreme intention. On top of the eleven advices, adding the proclamation of heavy Dharmas, then the advice for Bhikshunis is twelve. If divided in detail, there are thirty-one, namely three places, eight defeats, eight heavy Dharmas, and the rest are the same as for Bhikshus. Advising on the object of learning is the first few Sutras, while advising on the helpful friend who learns is the latter two Sutras. Separately speaking of the merits of Dhuta. Second, apart from abandoning the medicine offerings of the four places, the first three are the merits of practice. The twelve Dhuta practices derived from this can be summarized as: begging for food, eating only once in a sitting and not taking more later, three robes, rag robes, living under a tree, and living in the open.

---

།དུར་ཁྲོད་པ་དང་ཙོག་བུ་གཞི་ཇི་བཞིན། །ཞེས་སོ། །དེ་དག་གི་ནང་གསེས་ནི་རང་རང་གི་སྐབས་སུ་འཆད་དོ། །དེ་ཡང་ཉན་ས་ལས། བསོད་སྙོམས་པ་རྣམ་པ་ 6-67b གཉིས་ཏེ། རྙེད་པས་ཆོག་པའི་བསོད་སྙོམས་པ་དང་མཐར་གྱིས་པར་སློང་བའི་བསོད་སྙོམས་པའོ། །དང་པོ་ནི། འདྲིས་པའི་ཁྱིམ་དག་ནས་ཇི་རྙེད་པ་ཙམ་ཟ་བར་བྱེད་པའོ། །གཉིས་པ་ནི། ཁྱིམ་རྣམས་སུ་བརྒྱུས་ཏེ་བསོད་སྙོམས་ཅི་ཐོབ་པ་ཟ་བར་བྱེད་ཀྱི་ཁྱིམ་འདི་ནས་བཟའ་བ་བཟང་པོ་ཇི་ཙམ་ཐོབ་པར་འགྱུར་རོ་སྙམ་ནས་གོ་འཕང་བསྟོད་དེ། ཁྱིམ་རྣམས་སུ་མི་འགྲོའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །སྟན་གཅིག་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། སྟན་གྱི་མཐའི་སྟན་གཅིག་པ་དང་། ཆུའི་མཐའ་དང་། ཟས་ཀྱི་མཐའི་སྟན་གཅིག་པའོ། །དེ་གསུམ་ནི་ཟས་ཟ་བའི་སྟན་དེ་ལས་ལངས་ནས་ཉིན་ཞག་དེ་ལ་དུས་སུ་རུང་བའི་ཟས་མི་ཟ་བ་དང་། ཟས་ཟོས་ཏེ་ཁ་བཤལ་བའི་ལག་ཆུ་བླངས་ནས་ཟས་མི་ཟ་བ་དང་། ཁམ་གྱི་ཐ་མ་མིད་དེ་ཟ་འཕྲོ་བཅད་ནས་ཟས་མི་ཟ་བའོ། །དེ་གསུམ་ནི་སྦྱངས་པའི་ཡོན་ཏན་བསྟན་པ་ལས་བཤད་དོ། །ཟས་ཕྱིས་མི་ལེན་པ་ནི། ཟས་ཅི་ཙམ་གྱིས་བདག་འཚོ་བར་བྱེད་པའི་ཟས་ཐམས་ཅད་མ་མནོས་པར་དེ་སྲིད་དུ་ཟ་བར་མི་བྱེད་ཅིང་ཟས་ཐམས་ཅད་བླངས་ནས་ཟ་བར་རྩོམ་པ་ནས་ཟས་ཕྱིས་མི་ལེན་པ་སྟེ། འདི་ལའང་། དུས་གཅིག་པ་དང་། གསོག་བུ་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཟ་བའི་སྔ་རོལ་དུ་དུས་རུང་གི་ཟས་གཅིག་བྱིན་ལེན་གཅིག་བྱས་ནས། ཉིན་ཞག་གཅིག་ལ་དུས་རུང་གི་ཟས་ཕྱིས་མི་ལེན་པའོ། །གཉིས་པ་ནི། འབྲས་ཆན་དང་། ཚོད་མ་དང་། ཞོ་ལྟ་བུ་སྣོད་སོ་སོར་བླུགས་པ་རྣམས་ཟ་བའི་སྔ་རོལ་དུ་དེ་རྣམས་ཀྱི་སྔ་ཕྱི་བྱིན་ལེན་རིམ་གྱིས་བྱས་ཏེ་ཟ་འཕྲོ་གཏོང་ནས་ཉིན་ཞག་གཅིག་ལ་དུས་རུང་གི་ཟས་ཕྱིས་མི་ལེན་པའོ། །ཆོས་གོས་གསུམ་པ་ནི། ཆོས་གོས་གསུམ་ལས་ལྷག་པའི་གོས་གཞན་མི་འཆང་བ་ཡིན་ཏེ། ཞེས་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ས་ལས་བཤད་དོ། །འོན་ཀྱང་གཞུང་འདི་ལས། ཆོས་གོས་གསུམ་ 6-68a པས་ཀྱང་ངོ་། །ཁྲུས་རས་སོ། །ཞེས་པ་དང་། སྦྱངས་ཡོན་བསྟན་པ་ལས། གདིང་བ་དང་། གཡན་པ་དགབ་པ་དང་། གདོང་ཕྱིས་ཀྱི་གོས་དང་། དབྱར་གྱི་རས་ཆེན་བླང་བར་བྱ་སྟེ། ཆོས་གོས་གསུམ་པ་ཉིད་ཉམས་པར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་པས་ཆོས་གོས་གསུམ་ཁོ་ནར་མ་ངེས་སོ། །འོན་ཀྱང་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གཙོ་བོ་ཆོས་གོས་གསུམ་ཡིན་པས་ཆོས་གོས་གསུམ་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། འདིས་ནི་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་འཆང་གི། དེ་ལས་གཞན་པའི་ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་དང་། མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་མི་འཆང་བའི་དམ་བཅའ་བྱས་པའོ། །ཕྱིང་པ་བ་ནི། གོས་ཐམས་ཅད་ལུག་གི་བལ་ལས་བྱས་པ་འཆང་གི་དར་རམ་རས་གཞན་མ་ཡིན་པ་སྟེ་ཞེས་སོ། །བལ་མིན་པ་གཞན་ལ་ཕྱིང་པ་བཅག་ཏུ་མི་བཏུབ་པས་དེ་ཞེས་བྱ་སྟེ། མདོ་སྡེ་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་ལས་སོ། །ཕྱགས་

【現代漢語翻譯】 『如同尸林者和樹下者一樣。』這些內容將在各自的章節中詳細解釋。根據《聲聞地》所說，乞食者有兩種：滿足於所得的乞食者和逐漸乞討的乞食者。第一種是從熟悉的家庭中獲得多少就吃多少。第二種是挨家挨戶乞討，無論得到什麼都吃，不會因為『從這家能得到多少好食物呢？』的想法而擡高身價，也不會挨家挨戶地去乞討。獨坐一處有三種：座墊邊緣的獨坐一處，水邊的獨坐一處，食物邊緣的獨坐一處。這三種是指，從吃飯的座墊上站起來后，當天不再吃任何可以吃的食物；吃完飯漱口后，拿起洗手水就不再吃東西；最後一口食物嚥下去，中斷飲食就不再吃東西。這三種在《修習功德品》中有所闡述。不接受後續食物是指，在沒有得到足夠維持生命的食物之前，不開始吃，直到所有食物都拿到后才開始吃。這也有兩種情況：一次性和儲藏性。第一種是在吃之前，一次性地給予和接受所有食物，當天不再接受後續食物。第二種是像米飯、蔬菜和酸奶等分別盛在不同容器中的食物，在吃之前，依次給予和接受這些食物，吃完一部分后不再接受後續食物。持有三法衣是指，不持有超過三法衣之外的其他衣服，這是《聲聞地》中所說的。然而，根據本論，『三法衣也可以，還有浴巾等。』以及《修習功德品》中說：『可以取用坐墊、蓋瘡布、擦臉布和夏季的大布，這樣就不會損壞三法衣。』因此，不一定只有三法衣。然而，由於生活用品中最主要的是三法衣，所以稱為持有三法衣，這意味著發誓持有生活用品，而不持有除此之外的多餘衣服和必需品衣服。穿氈衣是指，所穿的所有衣服都是用羊毛製成的，而不是絲綢或其他布料。』因為不是羊毛的其他材料不能做成氈衣，所以這樣稱呼，出自《經集法王經》。掃... 『如同尸林者和樹下者一樣。』(This is) like the charnel ground dweller and the tree dweller. These details will be explained in their respective sections. According to the Śrāvakabhūmi (Hearer's Stage), there are two types of alms-goers: the alms-goer who is content with what is obtained, and the alms-goer who begs gradually. The first is to eat only as much as one obtains from familiar households. The second is to go from house to house begging, eating whatever is obtained, without elevating oneself with the thought, 'How much good food will I get from this house?' and without going from house to house. Sitting alone has three aspects: sitting alone at the edge of the seat, at the edge of the water, and at the edge of the food. These three refer to not eating any food suitable for the time of day after getting up from the seat where one eats; not eating after taking water to rinse the mouth after eating; and not eating after swallowing the last morsel and cutting off the meal. These three are explained in the Guṇasaṃbhāra-nirdeśa (Explanation of the Accumulation of Merits). Not taking additional food means not starting to eat until all the food that sustains oneself is obtained, and starting to eat only after all the food is taken. This also has two aspects: taking at one time and storing. The first is to give and receive all the food suitable for the time of day at once before eating, and not taking additional food suitable for the time of day on that day. The second is to give and receive rice porridge, vegetables, yogurt, and the like, which are placed in separate containers, one after the other before eating, and not taking additional food after eating a portion. Holding three robes means not holding any other robes besides the three robes, as stated in the Śrāvakabhūmi. However, according to this treatise, 'Three robes are also acceptable, as well as bathing cloths, etc.' And the Guṇasaṃbhāra-nirdeśa states, 'One should take a mat, a cover for sores, a face cloth, and a large summer cloth, so that the three robes themselves will not be damaged.' Therefore, it is not necessarily limited to three robes. However, since the most important of the necessities of life are the three robes, it is called holding three robes, which means vowing to hold the necessities of life and not to hold extra clothes other than that, or clothes that are necessary. Wearing felt means wearing all clothes made of sheep's wool, and not silk or other cloth. Because other materials besides wool cannot be made into felt, it is called that, according to the Sūtra of the Dharma King. Sweeping...

【English Translation】 『Like the charnel ground dweller and the tree dweller.』 These contents will be explained in detail in their respective sections. According to the Śrāvakabhūmi, there are two types of alms-goers: the alms-goer who is content with what is obtained and the alms-goer who begs gradually. The first is to eat only as much as one obtains from familiar households. The second is to go from house to house begging, eating whatever is obtained, without elevating oneself with the thought, 『How much good food will I get from this house?』 and without going from house to house to beg. Sitting alone has three aspects: sitting alone at the edge of the seat, at the edge of the water, and at the edge of the food. These three refer to not eating any food suitable for the time of day after getting up from the seat where one eats; not eating after taking water to rinse the mouth after eating; and not eating after swallowing the last morsel and cutting off the meal. These three are explained in the Guṇasaṃbhāra-nirdeśa. Not accepting subsequent food means not starting to eat until all the food that sustains oneself is obtained, and starting to eat only after all the food is taken. This also has two situations: one-time and storage. The first is to give and receive all the food suitable for the time of day at once before eating, and not accepting subsequent food on that day. The second is to give and receive rice porridge, vegetables, and yogurt, etc., which are placed in separate containers, one after the other before eating, and not accepting subsequent food after eating a portion. Holding three Dharma robes means not holding other clothes besides the three Dharma robes, as stated in the Śrāvakabhūmi. However, according to this treatise, 『Three Dharma robes are also acceptable, as well as bathing cloths, etc.』 And the Guṇasaṃbhāra-nirdeśa states: 『One should take a mat, a cover for sores, a face cloth, and a large summer cloth, so that the three Dharma robes themselves will not be damaged.』 Therefore, it is not necessarily limited to three Dharma robes. However, since the most important of the necessities of life are the three Dharma robes, it is called holding three Dharma robes, which means vowing to hold the necessities of life and not to hold extra clothes other than that, or clothes that are necessary. Wearing felt means wearing all clothes made of sheep's wool, and not silk or other cloth.』 Because other materials besides wool cannot be made into felt, it is called that, from the Sūtra of the Dharma King. Sweeping... 『Like the charnel ground dweller and the tree dweller.』 (This is) like the charnel ground dweller and the tree dweller. These details will be explained in their respective sections. According to the Śrāvakabhūmi (Hearer's Stage), there are two types of alms-goers: the alms-goer who is content with what is obtained, and the alms-goer who begs gradually. The first is to eat only as much as one obtains from familiar households. The second is to go from house to house begging, eating whatever is obtained, without elevating oneself with the thought, 'How much good food will I get from this house?' and without going from house to house. Sitting alone has three aspects: sitting alone at the edge of the seat, at the edge of the water, and at the edge of the food. These three refer to not eating any food suitable for the time of day after getting up from the seat where one eats; not eating after taking water to rinse the mouth after eating; and not eating after swallowing the last morsel and cutting off the meal. These three are explained in the Guṇasaṃbhāra-nirdeśa (Explanation of the Accumulation of Merits). Not taking additional food means not starting to eat until all the food that sustains oneself is obtained, and starting to eat only after all the food is taken. This also has two aspects: taking at one time and storing. The first is to give and receive all the food suitable for the time of day at once before eating, and not taking additional food suitable for the time of day on that day. The second is to give and receive rice porridge, vegetables, yogurt, and the like, which are placed in separate containers, one after the other before eating, and not taking additional food after eating a portion. Holding three robes means not holding any other robes besides the three robes, as stated in the Śrāvakabhūmi. However, according to this treatise, 'Three robes are also acceptable, as well as bathing cloths, etc.' And the Guṇasaṃbhāra-nirdeśa states, 'One should take a mat, a cover for sores, a face cloth, and a large summer cloth, so that the three robes themselves will not be damaged.' Therefore, it is not necessarily limited to three robes. However, since the most important of the necessities of life are the three robes, it is called holding three robes, which means vowing to hold the necessities of life and not to hold extra clothes other than that, or clothes that are necessary. Wearing felt means wearing all clothes made of sheep's wool, and not silk or other cloth. Because other materials besides wool cannot be made into felt, it is called that, according to the Sūtra of the Dharma King. Sweeping...

---

དར་ཁྲོད་པ་ལ་བོར་བ་ཕྱགས་དར་ཁྲོད་པ་དང་དུས་ཚིགས་བཅད་པའི་ཕྱགས་དར་ཁྲོད་པའོ། །དང་པོ་ནི། གཞན་གྱི་ལམ་སྲང་ལ་སོགས་པར་བོར་བའི་གོས་ཀྱི་དུམ་བུ་ལ་སོགས་པ་བཀྲུས་ལ་དྲུབས་ཏེ་ཁ་དོག་བསྒྱུར་ཞིང་འཆང་བའོ། །གཉིས་པ་ནི། གཞན་གྱིས་ཟླ་བ་བཞི་ཡན་ཆད་གོན་ཅིང་དམན་པར་བྱས་པ་མ་གཏོགས་པའི་གོས་གསར་པ་ལོངས་མི་སྤྱོད་པའོ། །དགོན་པ་བ་ནི་གྲོང་ལས་རྒྱང་གྲགས་ཡན་ཆད་ཀྱིས་བར་དུ་བཅད་པའི་དབེན་པར་གནས་འཆའོ། །ཤིང་དྲུང་པ་ནི་ཤིང་དྲུང་དུ་གནས་འཆའོ། །བླ་གབ་མེད་པ་ནི། སྟེང་གཡོགས་མེད་པའི་ས་ཕྱོགས་སུ་གནས་འཆའ་བའོ། །དུར་ཁྲོད་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཐམས་ཅད་དུར་ཁྲོད་ལྡན་པ་དང་། ཕྱོགས་འགའ་དུར་ཁྲོད་དང་ལྡན་པའོ། །དེ་ཡང་ཟས་གོས་སྣོད་སྤྱད་གནས་མལ་ཐམས་ཅད་དུར་ཁྲོད་ཀྱི་རྫས་ལ་བརྟེན་པ་དང་དེ་དག་ལས་སྔ་འགའ་ཙམ་དུར་ཁྲོད་ཀྱི་རྫས་ལ་བརྟེན་པའོ། །དང་པོ་ནི། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། 6-68b ཉེ་དུ་དག་གིས་ཤི་བ་དེའི་ཟས་ལ་དུར་ཁྲོད་དུ་འདོར་བར་བྱེད་པ་ལ་ཟས་སུ་བྱེད། རོའི་གོས་དུར་ཁྲོད་དུ་འདོར་བར་བྱེད་པ་དེ་དག་བཀྲུས་ཏེ་དྲུབས་ཤིང་ཁ་བསྒྱུར་ནས་ཆོས་གོས་སུ་བྱེད། ཤི་བ་དེའི་རྗེས་སུ་དུར་ཁྲོད་དུ་འདོར་བར་བྱས་པའི་གྱོ་མོའི་ཁ་བཞོགས་ཏེ་ལྷུང་བཟེད་དུ་བྱེད། གནས་མལ་ཡང་དུར་ཁྲོད་དུ་འཆའ་བར་བྱེད་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དུར་ཁྲོད་པས་དུར་ཁྲོད་དུ་སྤྱིལ་བུ་དང་ཁང་པ་མི་བྱ་བར་དུར་ཁྲོད་དུ་གནས་པར་བྱ་ཞེས་སྦྱངས་པའི་ཡོན་ཏན་བསྟན་པ་ལས་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། གནས་མལ་ཁོ་ན་དུར་ཁྲོད་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། ཉན་ཐོས་ཀྱི་ས་ལས་གང་དུ་སྐྱེ་བོའི་ཚོགས་ཤི་བོ་ཅོག་འདོར་བའི་དུར་ཁྲོད་དུ་གནས་འཆའ་བར་བྱེད་པའོ་ཞེས་སོ། །ཙོག་པུ་པ་ནི། ཉིན་མཚན་ཐམས་ཅད་དུའང་བློས་ཕབ་སྟེ་མི་ཉལ་བར་ཙོག་པུར་འདུག་པའོ། །དེའང་ཆེ་འབྲིང་ཆུང་གསུམ་ཡོད་དེ། ཙོག་པུ་པ་ཆེན་པོ་ནི་སྦྱངས་པའི་ཡོན་ཏན་བསྟན་པ་ལས་སྣའི་དཔྱད་བྱེད་ན་དབྱེ་བའི་སྐབས་དབྱེ་བར་བྱ་སྟེ། ཙོག་པུ་པ་ཉིད་ཉམས་པར་མི་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་པས། སྣའི་བཤལ་སྨན་བཏང་བ་ན་སྣའི་བཤལ་དེས་ཆོས་གོས་ཆུད་ཟ་བ་སྤང་བའི་ཕྱིར་མདུན་དུ་སྒུར་ཙམ་བྱེད་ལ། དེ་ལས་གཞན་དུ་ཉིན་མཚན་ཐམས་ཅད་དུ་གཡས་གཡོན་དང་མདུན་རྒྱབ་གང་ཡང་རྩིག་པ་ལ་སོགས་ལ་མི་བརྟེན་པར་ཙོག་པུ་ཉིད་དུ་འདུག་པའོ། །འབྲིང་ནི་རྒྱབ་རྩིག་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་བརྟེན་ཀྱང་གཡས་གཡོན་མི་བརྟེན་པར་ཙོག་པུ་ཉིད་དུ་འདུག་པའོ། །ཆུང་ངུ་ནི་རྒྱབ་དང་གཡས་གཡོན་རྩིག་པ་སོགས་ལ་བརྟེན་ཀྱང་མགོ་སྔས་ལ་མི་འཇོག་པར་ཙོག་པུ་ཉིད་དུ་གནས་པའོ། །གཞི་ཇི་བཞིན་པ་ནི། འབོལ་སྟན་དང་རས་སོགས་གདིང་བར་མི་བྱེད་པར་རྩྭའམ་ལོ་མ་བཏིང་བའི་སྟེང་དུ་མལ་འཆའ་བར་བྱེད་ཅིང་། རྩྭའམ་ལོ་མ་བཏིང་ 6-69a བ་དེ་ཡང་ལན་གཅ

【現代漢語翻譯】 穿著粗布衣者有三種：被丟棄的粗布衣者、被丟棄的粗布衣者，以及按時節分發的粗布衣者。第一種是指，將他人丟棄在道路等處的衣服碎片清洗縫補，改變顏色后穿著。第二種是指，除了他人穿了四個月以上且已破舊的衣服外，不使用新的衣服。住在寺院的人，居住在遠離村莊一由旬（約11-16公里）以上的寂靜處。住在樹下的人，居住在樹下。無遮蔽者，居住在沒有屋頂遮蔽的地方。住在墳墓地的人有兩種：完全住在墳墓地的人，以及部分住在墳墓地的人。也就是說，食物、衣服、器皿、住所等一切都依賴墳墓地的物品，或者其中一部分依賴墳墓地的物品。第一種情況，如《律藏·分別品》中所說： 『親屬們將死者的食物丟棄在墳墓地，他就以那些食物為食；將死者的衣服丟棄在墳墓地，他就清洗縫補並改變顏色，作為法衣；將死者用過的瓦缽丟棄在墳墓地，他就削去缽口，作為缽盂；住所也選擇在墳墓地。』住在墳墓地的人，不應在墳墓地建造小屋或房屋，而應住在墳墓地，這是《修習功德經》中所說的。第二種情況，只有住所像住在墳墓地的人一樣，如《聲聞地》中所說：『在任何地方，人們將死者的屍體丟棄在墳墓地，他就住在那裡。』常坐不臥者，是指日夜都不躺臥，而是坐著。這也有大、中、小三種。常坐不臥的大修行者，如《修習功德經》中所說，在分析鼻子的功用時應加以區分，常坐不臥者不會衰退。也就是說，當使用鼻腔瀉藥時，爲了避免瀉藥弄髒法衣，會稍微向前彎腰，除此之外，日夜都不依靠左右或前後的墻壁等物，只是坐著。中等的是指，雖然背靠墻壁等物，但左右不依靠，只是坐著。小的是指，雖然背靠墻壁等物，但頭不枕著枕頭，只是坐著。如實而住者，是指不使用墊子或布等物，而是睡在草或樹葉鋪成的地上，而且草或樹葉也只鋪一次。

【English Translation】 The wearers of coarse cloth have three types: those who wear discarded coarse cloth, those who wear discarded coarse cloth, and those who wear coarse cloth distributed according to the season. The first refers to washing and sewing pieces of clothing discarded by others on roads, etc., changing their color and wearing them. The second refers to not using new clothes, except for those worn by others for more than four months and have become worn out. Those who live in monasteries reside in secluded places more than one yojana (approximately 11-16 kilometers) away from villages. Those who live under trees reside under trees. Those without shelter reside in places without roofs. Those who live in cemeteries have two types: those who live entirely in cemeteries and those who live partially in cemeteries. That is, all food, clothing, utensils, and dwellings rely on the materials of the cemetery, or some of them rely on the materials of the cemetery. The first case, as stated in the Vinaya-vibhanga: 'Relatives discard the food of the deceased in the cemetery, and he eats that food; they discard the clothes of the deceased in the cemetery, and he washes, sews, and changes the color of those clothes, using them as Dharma robes; they discard the clay bowl of the deceased in the cemetery, and he shaves off the rim of the bowl, using it as a begging bowl; he also chooses to dwell in the cemetery.' Those who live in cemeteries should not build huts or houses in the cemetery, but should live in the cemetery, as stated in the Sutra on the Display of Meritorious Practices. The second case is that only the dwelling is like that of those who live in cemeteries, as stated in the Sravaka-bhumi: 'In any place where people discard the corpses of the deceased in the cemetery, he dwells there.' The one who always sits and does not lie down refers to one who does not lie down day and night, but sits. There are also three types: large, medium, and small. The great practitioner who always sits and does not lie down, as stated in the Sutra on the Display of Meritorious Practices, should be distinguished when analyzing the function of the nose; the one who always sits and does not lie down will not decline. That is, when using nasal purgatives, in order to avoid the purgatives from soiling the Dharma robes, he will bend forward slightly, but otherwise, day and night, he will not rely on the left, right, front, or back walls, etc., but will only sit. The medium one refers to one who leans against the back wall, etc., but does not lean on the left or right, but only sits. The small one refers to one who leans against the back and left and right walls, etc., but does not rest his head on a pillow, but only sits. The one who dwells as it is refers to one who does not use cushions or cloths, etc., but sleeps on the ground covered with grass or leaves, and the grass or leaves are only laid once.

---

ིག་ཇི་ལྟར་བཏིང་བ་དེ་ཁོ་ནའི་སྟེང་དུ་མལ་འཆའ་བར་བྱེད་ཀྱི། ཡང་ཡང་དུ་མི་བརྗེ་མི་འཆོས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཉན་ས་ལས་བཤད་དོ། །སྔོན་གྱི་འདུལ་འཛིན་དག་གཞི་ཇི་བཞིན་པ་ནི་མལ་གོང་འོག་མི་འདམ་པ་ལའང་བཞེད་དོ། །བཅུ་གཉིས་པོ་དེའང་ཟས་ལ་བརྟེན་པ་གསུམ། དེ་འོག་གོས་ལ་བརྟེན་པ་གསུམ། སྤྱོད་ལམ་ལ་བརྟེན་པ་ཙོག་བུ། གནས་མལ་ལ་བརྟེན་པ་གཞན་ལྔའོ། །སྦྱངས་ཡོན་གྱི་སྒྲ་བཤད་ནི། ཉན་ས་ལས། ཅིའི་ཕྱིར་སྦྱངས་པའི་ཡོན་ཏན་ཞེས་བྱ་ཞེ་ན། དཔེར་ན་བལ་ལེགས་པར་རྨེལ་བ་ལ་སྦྱངས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། བལ་མ་རྨེལ་ན་འཛིངས་ཤིང་སྐུད་པ་བཀལ་བར་བྱ་བའི་ལས་སུ་མི་རུང་ངོ་། །དེ་བཞིན་དུ་ཟས་གོས་ལ་སོགས་པ་ལ་ཆགས་པས་སེམས་ཀུན་ཏུ་ཞེན་པ་དེ་སྦྱངས་པའི་ཡོན་ཏན་འདི་དག་གིས་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ལ་གནས་པར་བྱེད། སེམས་མཉེན་པར་བྱེད། སེམས་ལས་སུ་རུང་བར་བྱེད་པས་ན་སྦྱངས་པའི་ཡོན་ཏན་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དམ་བཅའ་བླངས་པ་དང་ལྡན་པས་སྦྱངས་པའི་ཡི་དམ་ཞེས་ཀྱང་བྱའོ། །གང་ཟག་གང་ལ་བསྔགས་པ་ནི། ཆགས་པ་ཀུན་ཏུ་སྤྱོད་པ་ཤས་ཆེ་བ་དང་། སྡང་བ་ཀུན་ཏུ་སྤྱོད་པ་ཤས་ཆེ་བ་གཉིས་ལས། སྔ་མ་ལ་བསྔགས་ཏེ། ཡི་དམ་འདི་རྣམས་ཕྱི་ནང་གི་འདོད་པ་ལ་ཆགས་པ་སྤོང་བའི་ཡན་ལག་ཏུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་ལ་ནི་དེ་ཙམ་དུ་བསྔགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། འདི་རྣམས་ལ་བརྟེན་པས་ཚོར་བ་སྡུག་བསྔལ་དང་ལྡན་པས་ཁྲོ་བ་འཕེལ་བ་འགྱུར་བས་སོ། །འདིར་སྦྱངས་ཡོན་བཅུ་གཉིས་ལས། གདམས་ངག་བརྗོད་པའི་སྐབས་སུ་གསུམ་བརྗོད་ལ་དགུ་པོ་ཅིས་མི་བརྗོད་ཅེ་ན། ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ཉམས་པར་བྱེད་པའི་རྒྱུའི་གཙོ་བོ་ཡོ་བྱད་གསོག་ 6-69b པ་ཡིན་པས་གོས་ཕྱགས་དར་ཁྲོད། ཟས་བསོད་སྙོམས་པ། གནས་མལ་ཤིང་དྲུང་པ་འདི་གསུམ་ཉམས་སུ་བླངས་པས་ན་ཡོ་བྱད་གསོག་པ་ཁེགས་པའི་ཕྱིར་དང་། འདི་གསུམ་བསྒྲུབ་པར་ནུས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཐམས་ཅད་དུར་ཁྲོད་དང་ལྡན་པས་ཀྱང་ཡོ་བྱད་གསོག་པ་ཁེགས་མོད་ཀྱི། དུས་སྙིགས་མའི་སེམས་ཅན་སྙིང་སྟོབས་ཆུང་བས་བསྒྲུབ་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཚངས་སྤྱོད་ཀྱི་གནས་གོས་ཕྱགས་དར་ཁྲོད་དང་། ཟས་བསོད་སྙོམས་དང་། གནས་མལ་ཤིང་དྲུང་དང་། སྨན་བཀུས་ཏེ་བོར་བ་དེ་རྣམས་ལ་བརྟེན་པར་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ལྷག་པར་རྙེད་ན་གོས་དང་སྨན་བཟང་པོ་བརྟེན་མི་རུང་བར་གདམས་པ་ནི་མིན་ནོ། ། 教授所行戒律清凈 གཉིས་པ་ལ། ལྟུང་འགྱུར་ཆོས་བཞི་སྤོང་བར་གདམས། །དགེ་སྦྱོང་ཆོས་བཞི་བསྟེན་པར་གདམས། །རྫོགས་པར་འབྲེལ་བའི་ཚུལ་ཁྲིམས་བསྟན། །གུས་འབྲེལ་ཚུལ་ཁྲིམས་སྒོས་སུ་བསྟན། ། 教授斷令墮四法 དང་པོ་ནི། ངན་སོང་དུ་ལྟུང་བར་འགྱུར་བའི་ཆོས་ཕམ་པ་བཞི་པོ་རྣམས་བརྗོད་པ་དང་ངོ་། །འདིར་ཆོས་ཀྱི་དོན་ནི་རང་གི་མཚན་ཉིད་འཛིན་པས་སོ། ། 教授沙門四法 གཉིས་པ་ན

【現代漢語翻譯】 正如他最初鋪設的那樣，他會在上面睡覺，不會經常更換或調整。這是從《瑜伽師地論》中聽到的。古代的持律者也認為，如實地安住意味著不選擇床的上部或下部。 這十二種頭陀支中，三種依賴於食物，接下來三種依賴於衣服，一種依賴於行為（即端坐），另外五種依賴於住所。 關於頭陀支的詞源解釋，《瑜伽師地論》中說：『為什麼稱為頭陀功德？』例如，羊毛經過良好梳理稱為頭陀，如果羊毛未經梳理，就會纏結，無法用於紡線。同樣，對於食物、衣服等產生貪執，心生執念，這些頭陀功德能使人安住于梵行，使心柔軟，使心堪能，因此稱為頭陀功德。』因此，由於持有誓言，也稱為頭陀誓言。 讚歎哪種人呢？在貪著于享樂和嗔恨于享樂這兩種人中，前者受到讚歎，因為這些誓言能轉變為捨棄內外慾望的助緣。後者則不那麼受到讚歎，因為依賴這些誓言會導致痛苦的感受，從而增長憤怒。 這裡，在十二種頭陀支中，當講述口訣時，為什麼只說三種，而不說其他九種呢？因為損害梵行的主要原因是積聚資具，所以受持穿糞掃衣、乞食和住在樹下這三種，就能阻止積聚資具，並且能夠修持這三種。雖然完全住在墳墓也能阻止積聚資具，但因為末法時代的眾生心力較弱，無法修持。 第二，應當說安住于梵行的住所是穿糞掃衣，食物是乞食，住所是樹下，藥物是腐爛的。特別地，告誡說如果得到更好的衣服和藥物，也不應該依賴，並非如此。 教授所行戒律清凈 第二，告誡捨棄四種墮罪法，告誡奉行四種沙門法，展示圓滿相關的戒律，特別展示恭敬相關的戒律。 教授斷令墮四法 第一，講述會導致墮入惡趣的四種他勝處法。這裡，法的含義是保持其自性。 教授沙門四法 第二，

【English Translation】 Just as he has laid it down in the beginning, he will sleep on it, and will not change or adjust it frequently. This is what is said in the Nyāyasthāna. The ancient Vinaya-holders also considered that abiding as it is means not choosing the upper or lower part of the bed. Of these twelve dhūtaguṇas, three depend on food, the next three depend on clothing, one depends on conduct (i.e., sitting upright), and the other five depend on dwelling. Regarding the etymological explanation of dhūtaguṇa, the Nyāyasthāna says: 'Why is it called dhūtaguṇa?' For example, wool that has been well combed is called dhūta; if the wool is not combed, it will be tangled and cannot be used for spinning. Similarly, attachment to food, clothing, etc., causes constant clinging in the mind. These dhūtaguṇas enable one to abide in brahmacarya, soften the mind, and make the mind workable, therefore it is called dhūtaguṇa.' Therefore, because of holding vows, it is also called dhūta-vow. Which person is praised? Of the two, one who is attached to indulgence and one who is hateful to indulgence, the former is praised, because these vows become a support for abandoning attachment to inner and outer desires. The latter is not so praised, because relying on these vows increases anger due to painful feelings. Here, of the twelve dhūtaguṇas, when speaking of the instructions, why are only three mentioned, and not the other nine? Because the main cause of impairing brahmacarya is accumulating possessions, so by practicing wearing rag robes, begging for food, and living under trees, the accumulation of possessions is prevented, and one is able to practice these three. Although living entirely in a charnel ground also prevents the accumulation of possessions, it is because beings in the degenerate age have weak minds and are unable to practice it. Second, it should be said that the dwelling for brahmacarya is wearing rag robes, the food is begging, the dwelling is under a tree, and the medicine is discarded and rotten. In particular, it is not an instruction that one should not rely on better clothes and medicine if one obtains them. The precepts practiced by the professor are pure. Second, he advises to abandon the four pārājika dharmas, advises to cultivate the four śrāmaṇya dharmas, shows the precepts related to completeness, and specifically shows the precepts related to reverence. The professor cuts off and causes the four dharmas to fall. First, he speaks of the four pārājika dharmas that cause one to fall into the lower realms. Here, the meaning of dharma is to maintain its own characteristics. The professor's four śrāmaṇya dharmas. Second,

---

ི། དགེ་སྦྱོང་དུ་བྱེད་པའི་ཆོས་གཤེས་ཀྱང་སླར་མི་གཤེ། ཁྲོས་ཀྱང་སླར་མི་ཁྲོ། བརྡེགས་ཀྱང་སླར་མི་བརྡེག །མཚང་བྲུས་ཀྱང་སླར་མི་འབྲུ་བའི་རྣམ་དཀར་གྱི་ཆོས་རྣམས་རྒྱུད་ལ་བསྟེན་པར་ཡང་བརྗོད་དོ། ། 說圓戒所屬戒律 གསུམ་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། རྫོགས་པའི་དངོས་གྱུར་བརྡ་སྦྱོར་བྱ། །རྫོགས་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་བསྒྲུབ་ཚུལ་བསྟན། ། 正圓滿作解詞 དང་པོ་ནི། དཀའ་བ་དེ་དག་ལ་སློབ་དགོས་ཀྱང་གཞན་གྱིས་ནན་གྱིས་ཁུར་དུ་བཀུར་བ་མ་ཡིན་གྱི། ཁྱེད་རང་གིས་སྔོན་ནས་མཆོག་ཏུ་འདོད་ཅིང་དོན་དུ་གཉེར་བར་བྱ་བའི་དངོས་པོ་དེ་མཁན་སློབ་ཁ་སྐོང་གི་དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པས་གསོལ་བཞིའི་ལས་མི་ 6-70a གཡོ་ཞིང་བཞག་པར་མི་འོས་པ་ཡང་དག་པ་ཉིད་ཀྱིས་མཆོག་ཏུ་འདོད་པའི་ཡང་དག་པ་དེའི་དངོས་པོར་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཤིང་རྒྱས་པར་ཐོབ་པ་ཉིད་ཡིན་པས་དེ་རྒྱུ་མཚན་དུ་བྱས་ནས་བསྲུང་དགོས་སོ་ཞེས་བརྗོད་ནས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་མཚམས་སྦྱར་བའོ། ། 說授圓戒 གཉིས་པ་ནི། བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་བརྒྱ་ལོན་པའི་དགེ་སློང་དང་དེ་རིང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་དགེ་སློང་གཉིས་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་མཉམ་པར་གྱུར་པ་ཉིད་དེས་ནན་ཏན་དུ་བསྒྲུབ་པ་ལ་ངེས་པར་དགེ་སློང་གསར་བུ་དེའང་སྦྱར་བར་བྱའོ། ། 另說屬敬戒律 བཞི་པ་ལ། གཙོ་བོ་ཡུལ་དང་འབྲེལ་བར་གདམས། །གཙོ་མིན་ཡུལ་དང་འབྲེལ་བར་གདམས། ། 教授屬本處 དང་པོ་ནི། འཇིག་རྟེན་ན་ཕ་བཟང་པོས་བུ་ལེགས་པར་སྐྱོང་། བུ་བཟང་པོས་ཕའི་བསྒོ་བ་མཉན་ཅིང་གུས་པས་ཞབས་ཏོག་བསྒྲུབ་པ་ནི་འཇིག་རྟེན་ན་ཐ་སྙད་ཀྱིས་ཕ་མ་བུ་ཚའི་ཚུལ་དང་འབྲེལ་བ་སྟེ་དེའི་གཟུགས་བརྙན་དེ་དང་འདྲ་བར་བསྒྲུབ་པ་སྟེ། དེ་ཡང་འཇིག་རྟེན་ན་ཕ་བུ་བས་ལྷག་པའི་འབྲེལ་པ་མེད་པས་བསྟེན་པར་ཟད་ཀྱི། དེ་དང་མཉམ་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། མཁན་པོ་ནི་འཇིག་རྟེན་དང་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་དོན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཕན་འདོགས་པའི་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་དང་འདྲ་བར་གུས་པ་བྱེད་དགོས་སོ། ། 教授非屬本處 གཉིས་པ་ནི། གྲོགས་ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པ་རྒན་གཞོན་འབྲིང་གསུམ་ལ་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་གུས་པས་དུལ་བ་སྟེ་མི་རྒོད་པར་གནས་པ་ཉིད་དོ། ། 教授行聞思修 གསུམ་པ་ནི། དགོས་པ་ཀློག་པ་ཁ་ཏོན་དང་སྤོང་བ་བསམ་གཏན་རྗེས་སུ་ནན་ཏན་དུ་སྒྲུབ་པ་ཡང་ངོ་། །འདིར་ཡང་དང་། གོང་གི་དང་སྒྲ་སྦྱར་རོ། ། 說所細述分 གཉིས་པ་ནི། བརྗོད་པའི་བསླབ་གཞི་དེ་ཙམ་ལས་དངོས་སུ་མ་བརྗོད་པ་ལྷག་མ་ཕྱིན་སྡོམ་པ་ཡང་དག་པར་བླངས་པའི་བསླབ་གཞི་རྣམས་ 6-70b ཡོངས་སུ་ཤེས་པའི་ཐབས་བསྒྲུབ་པར་གྱུར་པ་ཉིད་ད་གཟོད་མཁན་པོ་སོགས་ལས་ཐོས་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་ཀྱང་བརྗོད་པར་བྱའོ། ། 教授能學對治力 གཉིས་པ་ལ། བསླབ་ལ་གུས་པར་བྱ་ཕྱིར་གདམས། །བག་ཡོད་བསྒྲུབ་པར་བྱ་ཕྱིར་གདམས། ། 教授令敬學處 དང་པོ་ནི། ར

【現代漢語翻譯】 即使是修行者也不會反過來攻擊，即使生氣也不會反過來生氣，即使被打也不會反過來打，即使被揭短也不會反過來揭短，要將這些善良的品行融入自身。 關於圓滿戒律所屬的戒律 分為兩部分：解釋圓滿的真實含義，以及闡述如何獲得圓滿的戒律。 解釋圓滿的真實含義 第一部分是：雖然需要學習這些困難之處，但不是被他人強加的負擔，而是你自己從一開始就渴望並努力追求的事物。由具備合格條件的堪布（Khenpo，親教師）和阿阇黎（Acharya，導師）以及僧團，通過如法的羯磨（Karma，佛教儀式）程式， 以堅定不移的決心和正確的態度，將你所渴望的真實事物視為圓滿和成熟的獲得。因此，必須以這個為理由來守護戒律。以上是連線上下文的說明。 關於授予圓滿戒 第二部分是：受圓滿戒一百年的比丘（Bhikshu，男性出家人）和今天剛受圓滿戒的比丘，在戒律的理由上是平等的。因此，必須努力修行，也一定要包括新受戒的比丘。 另說屬於尊敬的戒律 分為四部分：教授與主要對像相關的，教授與非主要對像相關的。 教授與本處相關 第一部分是：世間的好父親會好好照顧兒子，好兒子會聽從父親的教誨，恭敬地服侍父親。這在世間是父母子女關係的常態，要像這種形象一樣去修行。因為世間沒有比父子更親密的關係，所以要效仿。但這並不等同，因為堪布（Khenpo，親教師）在世間和出世間的一切事物上都有所幫助，所以要像對待佛陀一樣恭敬。 教授與非本處相關 第二部分是：與道友（Dharma friends）以同等的方式相處，對年長、年輕、中等的道友，以身語意三門恭敬地調伏自己，保持謙遜。 教授行聞思修 第三部分是：需要閱讀、背誦，並通過聞思修來努力修行。 解釋所要詳細講述的部分 第二部分是：對於僅僅是口頭上的學習內容，還有未詳細說明的部分，即正確地接受所有戒律后， 爲了能夠完全瞭解學習內容，必須通過堪布（Khenpo，親教師）等來聽聞。 教授能學習對治力 分為兩部分：爲了尊敬所學而教授，爲了努力謹慎而教授。 教授令敬學處 第一部分是：

【English Translation】 Even if one is a practitioner, they will not retaliate. Even if angry, they will not become angry in return. Even if struck, they will not strike back. Even if their faults are exposed, they will not expose the faults of others. It is said that one should cultivate these virtuous qualities within oneself. Concerning the precepts belonging to the fully ordained Vinaya (code of monastic discipline) There are two parts: explaining the actual meaning of full ordination, and explaining how to accomplish the fully ordained precepts. Explaining the actual meaning of full ordination The first part is: Although one must study these difficulties, they are not burdens imposed by others. Rather, they are things that you yourself have desired from the beginning and strive to achieve. With a Khenpo (preceptor) and Acharya (teacher) who possess the proper qualifications, and a Sangha (community) performing the Karma (ritual) procedures correctly, with unwavering determination and the right attitude, regarding the true things you desire as the attainment of full and complete ordination. Therefore, one must protect the precepts for this reason. The above is an explanation connecting the context. Concerning the granting of full ordination The second part is: A Bhikshu (monk) who has been fully ordained for a hundred years and a Bhikshu who is newly fully ordained today are equal in terms of the precepts. Therefore, one must diligently practice, and the newly ordained Bhikshu must also be included. Another explanation concerning the precepts of respect There are four parts: teaching in relation to the main object, and teaching in relation to the non-main object. Teaching in relation to the main object The first part is: In the world, a good father takes good care of his son, and a good son listens to his father's teachings and respectfully serves him. This is the normal state of the parent-child relationship in the world, and one should practice like this image. Because there is no closer relationship in the world than that of father and son, one should emulate it. But this is not the same, because the Khenpo (preceptor) helps in all matters of the world and beyond, so one must be as respectful as to the Buddha. Teaching in relation to the non-main object The second part is: Treat Dharma friends in an equal manner, and with respect for body, speech, and mind, subdue oneself to elder, younger, and intermediate Dharma friends, and remain humble. Teaching the practice of hearing, contemplating, and meditating The third part is: It is also necessary to diligently practice reading, reciting, and through hearing, contemplating, and meditating. Explaining the parts to be detailed The second part is: For the learning content that is merely verbal, there are still parts that are not explained in detail, that is, after correctly accepting all the precepts, in order to fully understand the learning content, one must listen to it from the Khenpo (preceptor) and others. Teaching the power to learn antidotes There are two parts: teaching for the sake of respecting what is learned, and teaching for the sake of striving to be cautious. Teaching to respect the learning The first part is:

---

ྙེད་དཀའི་དལ་འབྱོར་རྙེད་ཅིང་བསྟན་པའི་སྙིང་པོ་ཉེ་བར་རྫོགས་པ་ཐོབ་པས་དེ་ཐམས་ཅད་ལ་གུས་པར་བསྲུང་བ་ལ་ཡང་ངེས་པར་སྦྱར་བར་བྱའོ། ། 教授令不放逸 གཉིས་པ་ནི། རབ་བྱུང་དང་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་དོན་དགེ་སྦྱོང་གི་ཚུལ་ནི་དགེ་སློང་གིས་བསྒྲུབ་ཅིང་ཉམས་སུ་བླང་བར་བྱ་བ་ཡིན་ལ། དེ་འགྲུབ་པའི་ཐབས་ནི་སྤང་གཉེན་ལ་བླང་དོར་གྱིས་གཟོབ་པ་ལྷུར་ལེན་པའི་བག་ཡོད་བརྗོད་པ་དང་བཅས་པ་ལ་ཡང་ངོ་། །འདིའི་ཡང་ནི་ཐམས་ཅད་ལ་སྦྱར་ཏེ་ཧྲིལ་དྲིལ་ན་བག་ཡོད་པར་སྒྲུབས་ཤིག་ཅེས་པར་འདུ་བ་ཡིན་ནོ། །བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་ཆོ་གའོ། །འདིར་སྨྲས་པ། སྙན་གྲགས་བརྫུན་ཕྲེང་ཟླ་བའི་རྒྱལ་མཚན་ནི། །མངོན་གསལ་སྙིང་པོ་འཕྲོག་བྱེད་རཱ་ཧུ་ལ། །སྟོབས་ཆེན་རྒྱས་པའི་འཐོར་རླུང་ལེགས་བཤད་འདི། །སྤྲོས་ཚེ་བསྟན་པར་བརྫུ་རྣམས་གང་དུ་བྲོས། །ཞེས་སོ།། །།༈ 6-71a བྱ་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ངོ་ཤེས་པའི་སྒོ་ནས་བསྲུང་བ་དང་། བསླབ་པ་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བའི་སྒོ་ནས་བསྲུང་བ་དང་། བདེ་བར་གནས་པའི་རྐྱེན་བསྟེན་ཏེ་བསྲུང་བ་ལས། འདིར་ནི་དང་པོའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ། དེ་ཡང་བྱ་བ་ཞུ་བའི་ཚུལ་གྱིས་དང་། གནས་ལ་གནས་པའི་ཚུལ་གྱིས་དང་། ཆད་པས་བཅད་པའི་ཚུལ་གྱིས་དང་གསུམ་ལས། འདིར་དང་པོ་སྟོན་པ་སྐབས་སུ་བབ་པ་ཡིན་ཏེ། སྡོམ་པ་ཐོབ་པའི་སྐད་ཅིག་གཉིས་པ་ལས་བྱ་བ་གང་བྱེད་ཀྱང་བླ་མ་ལ་ཞུ་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་འདིར་བྱ་བ་གང་ལ་ཞུ་བའི་ཡུལ་ནི་རང་གི་གནས་སུ་གྲུབ་ཅིང་མ་ཉམས་པ་ལའོ། །གང་གིས་ཞུ་བ་ནི་གནས་པར་འོས་པས་ཞུ་ལ། གང་ཞུ་བ་ནི་བྱེད་པོ་གཅིག་གིས་བྱ་བ་ནི་རུང་བ་དང་མི་རུང་བ་ཁ་ཚོན་ཆོད་ཀྱང་བློ་ལ་བལྟོས་ནས་གསུམ་དུ་ཡོད་དེ། རུང་བར་ཤེས་པ་དང་། མི་རུང་བར་ཤེས་པ་དང་། རུང་མི་རུང་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བའོ། །དེ་ཡང་ཆང་འཐུང་བ་སོགས་མི་རུང་བར་ཤེས་པ་དེ་བླ་མ་ལ་མི་ཞུ་སྟེ་ཞུས་ན་དགག་བྱ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། རུང་བར་ཤེས་ཀྱང་བཤང་གཅི་བྱ་བ་སོགས་དམིགས་བསལ་རྣམས་བླ་མ་ལ་མི་ཞུ་སྟེ་ཞུ་མི་དགོས་པར་བཅས་པའི་ཕྱིར། དམིགས་བསལ་མ་གཏོགས་པར་རུང་བར་ཤེས་པ་རྣམས་དང་། ཐེ་ཚོམ་ཟ་བ་རྣམས་བླ་མ་ལ་ཞུ་སྟེ། འོད་ལྡན་ལས། ཀུན་ཏུ་སྤྱད་པར་རུང་བ་དག་བགྱིའོ། །ཞེས་དང་། ཐེ་ཚོམ་ཆོད་པའི་དགོས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཅི་ལྟར་ཞུ་བ་ནི། མཁན་པོ་སྐ་བྲག་པ་ན་རེ། བྱ་བ་ཞུ་བ་ན་རང་རང་གི་མིང་ནས་སྨོས་མི་དགོས་ཀྱི་ཀུན་ཏུ་སྤྱད་པས་རུང་བ་དག་བགྱིད་པར་ཞུ་སྟེ། འོད་ལྡན་ལས། ཀུན་ཏུ་སྤྱད་པར་རུང་བ་དག་བགྱིའོ་ཞེས་ཞུ་བར་བཤད་དོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། འོད་ལྡན་ལས་བཤད་པ་དེ་ནི་བྱ་བ་ཞུ་བའི་གཞི་རུང་བ་ 6-71b དག་ཞུ་ཞེས་བསྟན་པ་ཡིན་གྱི། བྱ་བ་ཞུ་བའི་ཚུལ་ལུགས་བསྟན་པ་མ་ཡིན་ལ། བྱ་བ་རང་རང་གི་མིང་ནས་སྨོས་མི་དགོ

【現代漢語翻譯】 既然獲得了難得的閑暇人身，並且圓滿了佛法的精髓，那麼對於這一切，也一定要恭敬守護，切莫放逸。 教授令不放逸 第二，出家和受具足戒的意義，作為修行者，比丘應該修持和實踐。實現這一目標的方法是，對於應捨棄和應接受的事物，要極其謹慎地取捨，並伴隨著不放逸的言語。這裡的『也』字，是與所有內容相聯繫的，總而言之，就是要努力做到不放逸。這是受具足戒的儀式。 在此說道：虛假的聲譽如同羅睺（梵文：Rāhu，梵文羅馬擬音：Rāhu，漢語字面意思：羅睺星）遮蔽月亮般的旗幟，奪走顯而易見的精髓。強大的增長之風吹散了這美好的教言，當闡述時，那些偽裝成佛法的人將逃向何處？ 通過認識不一致的方面來守護，通過全面學習戒律來守護，以及依靠安樂的因緣來守護。這裡主要指第一種方式，也就是通過請示的方式、安住的方式和斷除的方式這三種。這裡闡述第一種方式是恰當的，因為從獲得戒律的第二剎那起，無論做什麼都必須請示上師。那麼，這裡請示的對象是誰呢？是安住于自己處所且沒有破戒的人。由誰來請示呢？由適合安住的人來請示。請示什麼呢？由一個行為者所做的行為，雖然能確定是如法或不如法，但考慮到自己的智慧，仍然有三種情況：知道是如法的、知道是不如法的，以及對如法與不如法感到疑惑。例如，對於飲酒等知道是不如法的行為，就不需要請示上師，因為請示了就會受到禁止。對於知道是如法的行為，如大小便等特殊情況，也不需要請示上師，因為已經規定不需要請示。除了特殊情況外，對於知道是如法的行為和感到疑惑的行為，都需要請示上師。《光明經》中說：『一切可做之事，我都將去做。』因為有消除疑惑的必要。如何請示呢？堪布噶扎巴說：『請示時，不需要說出自己的名字，只需說：一切可做之事，我都將去做。』《光明經》中說：『一切可做之事，我都將去做。』這樣請示。』 這並不合理，《光明經》中所說的是指請示行為的基礎是如法的，而不是指請示行為的方式。不需要說出自己行為的名字。

【English Translation】 Having obtained the rare leisure and endowment and perfected the essence of the teachings, one must diligently guard all of this with reverence and without negligence. Teaching on Not Being Negligent Secondly, the meaning of ordination and full ordination, as a practitioner, a bhikshu (monk) should practice and uphold. The way to achieve this is to take great care in adopting and abandoning what should be adopted and abandoned, accompanied by the expression of diligence. The word 'also' here is connected to everything, and in short, it means to strive to be diligent. This is the ceremony of full ordination. Here it is said: False fame is like Rāhu (藏文：རཱ་ཧུ་ལ།，梵文天城體：राहु，梵文羅馬擬音：Rāhu，漢語字面意思：羅睺星) obscuring the moon-like banner, stealing the manifest essence. The mighty wind of increase scatters this excellent teaching; when expounded, where will those who pretend to be the Dharma flee? Guarding through recognizing discordant aspects, guarding through fully training in the precepts, and guarding by relying on the causes of well-being. Here, the emphasis is on the first method, which includes the ways of requesting, abiding, and cutting off. Explaining the first method here is appropriate because, from the second moment of receiving the vows, whatever one does must be requested of the guru (teacher). So, who is the object of this request? It is someone who abides in their own place and has not broken their vows. Who makes the request? Someone who is fit to abide makes the request. What is requested? An action done by an actor, although one can determine whether it is lawful or unlawful, there are still three situations considering one's own wisdom: knowing it is lawful, knowing it is unlawful, and doubting whether it is lawful or unlawful. For example, for actions known to be unlawful, such as drinking alcohol, one does not need to request the guru because requesting it would be subject to prohibition. For actions known to be lawful, such as urination and defecation, there is no need to request the guru because it has been stipulated that no request is necessary. Except for special cases, for actions known to be lawful and for actions that are doubted, one needs to request the guru. The Light Sutra says: 'I will do all that is permissible.' Because there is a need to dispel doubts. How to request? Khenpo (abbot) Kadrakpa said: 'When requesting, there is no need to mention one's own name, just say: I request to do all that is permissible.' The Light Sutra says: 'I will do all that is permissible.' That is how to request. This is not reasonable. What is said in the Light Sutra refers to the basis of requesting being lawful, not to the manner of requesting. There is no need to mention the name of one's own action.

---

ས་ན། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཆོས་ཀྱི་བྱུང་བ་ལས། སྣམ་སྦྱར་འཚེམ་པར་ཞུ། ཉིན་མོ་སྤྱོད་པ་ལ་འགྲོ་བར་ཞུ། བསོད་སྙོམས་ལ་མཆི་བར་ཞུ་ཞེས་བྱ་བ་རང་རང་གི་མིང་ནས་སྨོས་ཏེ་ཞུ་བར་གསུངས་པ་དང་། ཀཱ་རི་ཀཱ་ལས། འཚལ་མ་འཚལ་ཞེས་བླ་མ་ལ། །བརྟུལ་ཞུགས་ཅན་གྱིས་དེ་ལྟར་ཞུ། །ཞེས་དང་། ལོ་དྲི་ལས་ཀྱང་ཆག་ཆག་དང་ཕྱགས་དར་དང་ཀློག་པ་དང་ཁ་ཏོན་དང་དགེ་བའི་ཕྱོགས་ཀྱི་ཀུན་ཏུ་སྤྱོད་པ་རྣམས་བགྱི་ཞེས་བཤད་པ་དང་། རིགས་པས་ཀྱང་གྲུབ་སྟེ། བྱ་བ་རང་རང་གི་མིང་ནས་མ་སྨོས་པར་ཀུན་ཏུ་སྤྱོད་པས་རུང་བ་དག་བགྱིད་པར་ཞུ་ཞེས་བརྗོད་པ་དེ་ཆོས་ཅན། བྱ་བ་ཞུ་བའི་ཚུལ་ལུགས་མིན་ཏེ། བྱ་བ་རུང་མི་རུང་ཐེ་ཚོམ་ཆོད་པའི་དགོས་པ་མི་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་བྱ་བ་རང་མིང་ནས་སྨོས་ཏེ་ཞུ་བ་ཡིན་ནོ། །བྱ་བ་དུས་ནམ་གྱི་ཚེ་ཞུ་བ་ནི། བྱ་བ་ནར་མ་རྣམས་ཞུ་བ་དང་། བྱ་བ་གློ་བུར་བ་ཞུ་བའོ། །དང་པོ་ནི། གནས་དང་གནས་པ་གཉིས་ཀ་རང་བཞིན་གྱིས་མཚམས་གཅིག་ན་ཉིན་རེར་ལན་གསུམ་ཞུ། རྒྱང་གྲགས་ཙམ་ན་ཉིན་རེར་ལན་རེ། རྒྱང་གྲགས་ལྔའམ་དྲུག་ཡོད་ན་ཞག་ལྔའམ་དྲུག་ཅིང་ངོ་། །མཚམས་པོ་ཆེ་གཅིག་གིས་བསྡུས་ཤིང་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཡོད་ན་གསོ་སྦྱོང་གི་ཚེ་ན་འཕྲལ་གྱི་བྱ་བ་ནར་མ་རྣམས་དུས་གཅིག་ཏུ་ཞུ་བ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། ནམ་དགོས་པ་ན་ཞུ་བའོ། །དེ་དག་ལ་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བའང་ཡོད་དེ། བྱ་བ་དེ་སྤྱིར་བཏང་དུ་གནས་ཀྱི་བླ་མ་ལ་ཞུ་དགོས་ཀྱང་དམིགས་བསལ་གནས་ཀྱི་བླ་མ་མིན་པ་ལ་ཞུས་པས་གོ་ཆོད་པ་ཡོད་དེ། དབྱར་ཕྱི་མ་ཟླ་བ་ 6-72a གཉིས་ཀྱི་དུས་ན་གཞོན་ནུ་རྣམས་ཀྱིས་ཆེས་རྒན་པ་ལ་ཞུ་བ་དང་། གནས་ཀྱི་བླ་མ་ས་གཞན་ན་གནས་པའི་ཚེ་གཞན་ལ་ཞུ་བ་དང་། གནས་བྱའི་ཡུལ་ཉེ་བར་མི་གནས་ན་གཞན་ལ་ཞུ་བ་དང་། གནས་སྐབས་དེར་ཞུ་ཡུལ་དུ་འོས་པའི་གནས་ཀྱི་བླ་མ་ནི་མེད་ལ་ཞུ་ཡུལ་དུ་འོས་པའི་དགེ་སྦྱོང་བླ་མའི་གནས་ལྟ་བུ་ནི་མཚམས་ནང་དེར་ཡོད་པ་ལ་ཞུར་རུང་བ་སྟེ་བཞི་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་ཞུ་མི་དགོས་པ་ཡོད་དམ་ཞེ་ན། གནས་སྐབས་ཀྱི་དབང་གིས་ཞུ་མི་དགོས་པ་བརྒྱད་ཡོད་དེ། ལོ་ལྔ་ལོན་ཅིང་ལྷན་ཅིག་སྦྱར་བ་ཐ་མ་དང་ལྡན་པས་ལྗོངས་རྒྱུ་བ་དང་། དབྱར་ཕྱི་མ་ཁས་བླངས་ནས་ཟླ་བ་དང་པོ་གཉིས་ཀྱི་དུས་ན་གནས་ཀྱི་བླ་མ་མེད་ན་གཞོན་ནུའི་ནང་ན་ཆེས་རྒན་པ་དང་། གནས་ཚོལ་བ་ལ་ཞུགས་པས་མ་རྙེད་པ་ཞག་ལྔའི་དུས་དང་། གློ་བུར་དུ་འོངས་པ་ཉི་མ་དང་པོའམ་གཉིས་པར་ངལ་གསོ་བའི་དུས་དང་། ཞག་གཅིག་གནས་གཞན་དུ་ཕྱིན་པ་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་དང་། བླ་མས་གནས་བཀག་པ་དང་། དེ་དག་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་མདོར་བསྡུས་གཅིག་དང་བརྒྱད་ཡོད་དེ། དེ་དག་གི་གཉིས་པས་ཞུ་མི་དགོས་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། དངོས་སུ་ན་ཆེས་རྒན

【現代漢語翻譯】 再者，《律分別》（Vinaya-vibhaṅga）中說：『具壽（Āyusman，對出家者的尊稱）從法的生起（dharma-utpāda）中，請求縫製僧伽梨（saṃghāṭī，一種袈裟）。請求白天出行。請求前往乞食。』像這樣各自稱呼自己的名字來請求。並且，《根本頌》（Kārikā）中說：『應不應求，對上師（blā ma，喇嘛）這樣，有苦行者（brtul zhugs can）就這樣請求。』並且，《五十頌》（Lo dri）中也說，掃地、掃帚、閱讀、唸誦和善行的各方面行為都應做。道理上也成立，不做各自行為的稱呼，而以普遍行為來允許做，這不應理。因為不能成就行為請求的方式，不能決斷行為是否允許的必要。因此，應該稱呼自己的名字來請求行為。何時請求行為呢？請求通常的行為和請求突發的行為。第一種情況是，住所和居住者都自然地在一個界限內，每天請求三次。相距一由旬（རྒྱང་གྲགས་，gyang grags）則每天一次。相距五或六由旬則每五或六天一次。如果一個大界限包括二又二分之一踰繕那（dpag tshad，yojana），那麼在布薩（gso sbyong）時，應一次性請求所有通常的緊急事務。第二種情況是，在需要時請求。對於這些也有例外，通常應該向住所的上師請求，但例外情況是，即使向上師以外的人請求也有效。在夏末兩個月時，年輕人向最年長者請求。住所的上師在其他地方時，向其他人請求。居住地不近時，向其他人請求。當時沒有適合請求的住所上師，但適合請求的修行上師（dge sbyong blā ma）像在界限內一樣，可以允許向其請求，共有四種情況。那麼，有沒有不需要請求的情況呢？有八種情況因情況而不需要請求：五年以上，具有最後結合（lhan cig sbyar ba tha ma）的遊方者；承諾夏末，在前兩個月住所沒有上師時，年輕人中最年長者；參與尋找住所但五天未找到者；突然到來，第一天或第二天休息時；去其他地方一天；僧團（dge 'dun）逐出住所者；上師禁止居住者；以及與這些情況原因相同的一個簡略總結，共有八種情況。其中第二種不需要請求的情況，如《釋論》（Ṭīkā）中所說：實際上是最年長者。 Furthermore, in the 'Vinaya-vibhaṅga', it says: 'The venerable one (Āyusman) from the arising of the Dharma (dharma-utpāda), requests to sew the saṃghāṭī (a type of robe). Requests to go out during the day. Requests to go for alms.' Like this, each should request by mentioning their own name. And, in the 'Kārikā', it says: 'Whether it is appropriate to ask or not, to the Lama (blā ma), the ascetic (brtul zhugs can) should ask in this way.' Also, in the 'Fifty Verses' (Lo dri), it is said that sweeping, brooms, reading, reciting, and all aspects of virtuous conduct should be done. It is also established by reason that it is not appropriate to allow actions by general conduct without mentioning the names of the respective actions. Because it does not accomplish the manner of requesting actions, nor does it resolve the necessity of whether the action is permissible. Therefore, one should request actions by mentioning their own name. When should one request actions? One should request regular actions and request sudden actions. The first case is that both the residence and the resident are naturally within one boundary, one should request three times a day. If it is a yojana (རྒྱང་གྲགས་, gyang grags) away, then once a day. If it is five or six yojanas away, then once every five or six days. If a large boundary includes two and a half yojanas (dpag tshad, yojana), then at the time of the Uposatha (gso sbyong), one should request all regular urgent matters at once. The second case is that one should request when it is needed. There are also exceptions to these, generally one should request from the Lama of the residence, but exceptionally, it is effective even if one requests from someone other than the Lama. During the last two months of summer, young people should request from the oldest. When the Lama of the residence is in another place, one should request from another. When the place of residence is not near, one should request from another. At that time, if there is no suitable Lama of the residence to request from, but there is a suitable ascetic Lama (dge sbyong blā ma) to request from, such as within the boundary, it is permissible to request from them, there are four cases. So, are there cases where one does not need to request? There are eight cases where one does not need to request due to circumstances: a wanderer who is over five years old and possesses the final combination (lhan cig sbyar ba tha ma); if there is no Lama of the residence during the first two months after committing to the end of summer, the oldest among the young people; one who has engaged in searching for a residence but has not found it for five days; one who has arrived suddenly and is resting on the first or second day; one who has gone to another place for one day; one who has been expelled from the residence by the Sangha (dge 'dun); one who has been forbidden to reside by the Lama; and one brief summary with reasons similar to these, there are eight cases. Among these, the second case where one does not need to request, as stated in the 'Commentary' (Ṭīkā): in reality, it is the oldest.

【English Translation】 Furthermore, in the 'Vinaya-vibhaṅga', it says: 'The venerable one (Āyusman) from the arising of the Dharma (dharma-utpāda), requests to sew the saṃghāṭī (a type of robe). Requests to go out during the day. Requests to go for alms.' Like this, each should request by mentioning their own name. And, in the 'Kārikā', it says: 'Whether it is appropriate to ask or not, to the Lama (blā ma), the ascetic (brtul zhugs can) should ask in this way.' Also, in the 'Fifty Verses' (Lo dri), it is said that sweeping, brooms, reading, reciting, and all aspects of virtuous conduct should be done. It is also established by reason that it is not appropriate to allow actions by general conduct without mentioning the names of the respective actions. Because it does not accomplish the manner of requesting actions, nor does it resolve the necessity of whether the action is permissible. Therefore, one should request actions by mentioning their own name. When should one request actions? One should request regular actions and request sudden actions. The first case is that both the residence and the resident are naturally within one boundary, one should request three times a day. If it is a yojana (རྒྱང་གྲགས་, gyang grags) away, then once a day. If it is five or six yojanas away, then once every five or six days. If a large boundary includes two and a half yojanas (dpag tshad, yojana), then at the time of the Uposatha (gso sbyong), one should request all regular urgent matters at once. The second case is that one should request when it is needed. There are also exceptions to these, generally one should request from the Lama of the residence, but exceptionally, it is effective even if one requests from someone other than the Lama. During the last two months of summer, young people should request from the oldest. When the Lama of the residence is in another place, one should request from another. When the place of residence is not near, one should request from another. At that time, if there is no suitable Lama of the residence to request from, but there is a suitable ascetic Lama (dge sbyong blā ma) to request from, such as within the boundary, it is permissible to request from them, there are four cases. So, are there cases where one does not need to request? There are eight cases where one does not need to request due to circumstances: a wanderer who is over five years old and possesses the final combination (lhan cig sbyar ba tha ma); if there is no Lama of the residence during the first two months after committing to the end of summer, the oldest among the young people; one who has engaged in searching for a residence but has not found it for five days; one who has arrived suddenly and is resting on the first or second day; one who has gone to another place for one day; one who has been expelled from the residence by the Sangha (dge 'dun); one who has been forbidden to reside by the Lama; and one brief summary with reasons similar to these, there are eight cases. Among these, the second case where one does not need to request, as stated in the 'Commentary' (Ṭīkā): in reality, it is the oldest.

---

་པ་ནི་མ་ཞུས་པར་ཡང་བྱའོ་ཞེས་རྗེས་སུ་གནང་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་ལ། གསུམ་པས་དེ་མི་དགོས་པ་ནི། འགྲེལ་ཆུང་ལས། གནས་འཚོལ་གྱི་བར་དུ་མ་དྲིས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །དང་པོ་དང་བཞི་པ་ལྔ་པ་ནི་རྟོགས་པར་སླ་ལ། དྲུག་པས་ཞུ་མི་དགོས་པ་ནི་བྱ་བ་ཞུ་བའི་ཡུལ་བྱས་ན་སྤངས་པ་རྗེས་ཕྱོགས་ཀྱི་ལྟུང་བར་འགྱུར་པས་སོ། །བདུན་པས་ཀྱང་དེ་ཞུ་མི་དགོས་ཏེ། བླ་མ་ནི་བྱ་བ་ཞུ་བའི་ཡུལ་མི་བྱེད་ཅིང་གཞན་གྱིས་ལེན་པར་བྱེད་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །བདུན་པ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ 6-72b འདུལ་བ་མདོར་བསྡུས་ཤ་སྟག་ཡིན་ལ། དེ་དག་ཡང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་བརྒྱད་པ་གཞན་ལའང་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་རོ། །བྱ་བའི་བྱེ་བྲག་ཞུ་མི་དགོས་པ་ནི་དགུ་སྟེ། བཤང་བ་དང་། གཅི་བ་དང་། སོ་ཤིང་འདོར་བ་དང་། མཚམས་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པའི་མཆོད་རྟེན་ལ་ཞར་བྱུང་གི་ཕྱག་བྱ་བ་དང་། གཙུག་ལག་ཁང་ནས་འཆག་པ་འབའ་ཞིག་གི་བསམ་པས་འདོམ་བཞི་བཅུ་རྩ་དགུ་ཚུན་ཆད་དུ་འགྲོ་བ་དང་། ལས་སུ་བསྐོས་པར་སོང་བ་ན་ལས་སུ་སྐོ་བ་གཞན་བྱུང་བ་དང་དྲུག་གཞུང་འདི་ཉིད་ལས་བཤད་ཅིང་། ཆུ་བཏུང་བ་ཞུ་མི་དགོས་པ་ནི་འོད་ལྡན་རྩ་འགྲེལ་ལས་བཤད་ལ། གོས་ཀྱི་རྡུལ་སྤྲུགས་པ་སོགས་ཞུ་མི་དགོས་པར་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་ཅིང་དེ་དག་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་མདོར་བསྡུས་གཅིག་དང་དགུའོ། །མདོར་ན་དམིགས་བསལ་གོང་མ་བཞི་ཡུལ་གྱི་ཆ་ནས་དམིགས་བསལ་དང་། བར་པ་བརྒྱད་ཞུ་པོའི་རྟེན་གྱི་ཆ་ནས་དམིགས་བསལ་དང་། ཐ་མ་དགུ་ཞུ་བ་བྱས་པའི་ཆ་ནས་དམིགས་བསལ་ཡིན་ཅེས་འདུལ་འཛིན་སྔ་རབས་པ་རྣམས་གསུང་ངོ་། ། གཉིས་པ་ནི། གནས་པ་སློབ་མས་གནས་ཀྱི་བླ་མ་ལ་མ་ཞུས་པར་བྱ་བ་མི་བྱའོ། །བཤང་བ་དང་གཅི་བ་དང་སོ་ཤིང་དོར་བ་དང་ཉེ་འཁོར་དང་བཅས་པའི་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་མཆོད་རྟེན་ལ་ཕྱག་བྱ་བ་ནི་མ་གཏོགས་སོ། །གཙུག་ལག་ཁང་ནས་འདོམ་བཞི་བཅུ་རྩ་དགུའི་མཐའ་ཚུན་ཆད་དུ་འགྲོ་བ་ཡང་མ་གཏོགས་སོ། །འདིའི་མཆོད་རྟེན་ལ་ཕྱག་བྱ་བ་ནི་གཙུག་ལག་ཁང་གི་ནང་དུ་ཡིན། འགྲེལ་ཆུང་ལས་ནི། མཆོད་རྟེན་ལ་ཕྱག་འཚལ་བར་འགྲོ་ན་མ་ཞུས་པར་སོང་ཡང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཞེས་ཆེད་དུ་དམིགས་ནས་ཕྱག་འཚལ་བ་ལའང་ཞུ་མི་དགོས་པར་འཆད་དོ། །འདི་མི་འཐད་དེ། མཆོད་རྟེན་ལ་དམིགས་ནས་ཆེད་དུ་ 6-73a ཕྱག་འཚལ་བ་དེ་ཆོས་ཅན། ཞུ་མི་དགོས་པའི་བྱ་བ་མིན་པར་ཐལ། བྱ་བ་ཆེན་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁྱབ་གཞུང་གིས་གྲུབ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བྱ་བ་གང་སྦྱོར་བ་ཆེན་པོས་རྩོམ་པ་ནི་ལྷུང་བཟེད་ཆོས་གོས་ཀྱི་ལས་ལ་སོགས་པ་སྟེ་དེ་ནི་མ་ཞུས་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས། ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ལས་ཙམ་བྱ་བ་ཆེན་པོ་ཡིན་ན་མཆོད་རྟེན་ལ་ཕྱག་འཚལ་བ་བྱ་བ་ཆེན་པོ་ལས་འོས་མེད་པ་ཡིན་ནོ། །འདོམ་བཞི་བཅུ་རྩ་དགུ་ཞེས་པ་འགྲ

【現代漢語翻譯】 他說：'允許不稟告而做。'第三個不需要稟告的原因是，在《釋論小品》中說：'在尋找住處期間，即使不詢問也沒有過失。'第一個、第四個和第五個容易理解。第六個不需要稟告的原因是，如果將此事作為稟告的對象，就會犯下捨棄和隨順的墮罪。第七個也不需要稟告，因為上師不是稟告的對象，如果由他人接受，就會變成粗罪。所有這些第七個 6-72b 都是《律經簡編》的內容。這些也可以簡要地應用於其他具有相同理由的第八個。不需要稟告的行為有九種：大小便、丟棄牙木、在屬於界限內的佛塔旁順便禮拜、從寺廟中僅以散步為目的行走四十九肘以內、被委派工作后又出現其他委派工作，這六種是從這部論典中解釋的。喝水不需要稟告是從《光明根本釋》中解釋的。抖衣服上的灰塵等不需要稟告是從《 टीका 》中解釋的，以及一個與這些理由相同的簡編，總共九種。總之，前四個特殊情況是從地點的角度來說的特殊情況，中間八個是從稟告者的角度來說的特殊情況，最後九個是從稟告行為的角度來說的特殊情況，這是早期持律者的說法。 第二，居住者（གནས་པ་，住持）的弟子未經住處上師（གནས་ཀྱི་བླ་མ་，寺院住持）稟告，不得擅自行動。但大小便、丟棄牙木，以及在包括附近在內的寺廟中禮拜佛塔的情況除外。從寺廟到四十九肘的範圍內行走也除外。這裡的禮拜佛塔是指在寺廟內部。在《釋論小品》中說：'如果去禮拜佛塔，即使未經稟告前往也沒有過失。'因此，解釋說即使是專門爲了禮拜佛塔也不需要稟告。這不合理，因為專門爲了禮拜佛塔這件事，不應是不需要稟告的行為，因為它是一件大事。理由和普遍性已由論典證實，因為在《 टीका 》中說：'凡是以重大努力開始的行為，如缽和法衣的製作等，都不得未經稟告而做。'既然僅僅是製作缽就是一件大事，那麼禮拜佛塔無疑是一件更大的事。四十九肘是指……

【English Translation】 He said, 'It is permitted to do without reporting.' The reason why the third one does not need to be reported is that in the 'Commentary Small Item' it says: 'Even if you don't ask during the search for a place to live, there is no fault.' The first, fourth, and fifth are easy to understand. The reason why the sixth one does not need to be reported is that if this matter is made the object of reporting, it will become a downfall of abandonment and following. The seventh one also does not need to be reported, because the lama is not the object of reporting, and if it is accepted by others, it will become a gross offense. All these seventh 6-72b are all contents of the 'Vinaya Sutra Compendium'. These can also be briefly applied to other eighths with the same reasons. There are nine types of actions that do not need to be reported: defecation, urination, discarding toothpicks, incidentally prostrating to stupas within the boundary, walking within forty-nine cubits from the monastery with the sole intention of taking a walk, and when another assignment arises after being assigned to a task, these six are explained in this very treatise. Drinking water does not need to be reported, which is explained in the 'Light Root Commentary'. Shaking dust off clothes, etc., does not need to be reported, which is explained in the ' टीका ', and one abbreviation with the same reasons as these, a total of nine. In short, the first four special cases are special from the perspective of the place, the middle eight are special from the perspective of the reporter, and the last nine are special from the perspective of the reported action, according to the early Vinaya holders. Second, a resident disciple (གནས་པ་) should not act without reporting to the master of the residence (གནས་ཀྱི་བླ་མ་), except for defecation, urination, discarding toothpicks, and prostrating to stupas in the monastery including the vicinity. Walking within the boundary of forty-nine cubits from the monastery is also excepted. Here, prostrating to stupas refers to being inside the monastery. In the 'Commentary Small Item' it says: 'If you go to prostrate to a stupa, there is no fault even if you go without reporting.' Therefore, it is explained that even if it is specifically for prostrating to a stupa, it does not need to be reported. This is unreasonable, because the matter of specifically prostrating to a stupa should not be an action that does not need to be reported, because it is a big deal. The reason and universality have been confirmed by the treatise, because in the ' टीका ' it says: 'Any action that is started with great effort, such as the making of a bowl and robes, etc., should not be done without reporting.' Since merely making a bowl is a big deal, then prostrating to a stupa must be an even bigger deal. Forty-nine cubits refers to...

---

ེལ་ཆུང་ལས། གཙུག་ལག་ཁང་ར་བས་བསྐོར་ན་ར་བའི་ཕྱི་སྒོ་ནས་གྲོང་དང་ནགས་སོགས་གསབ་གསེབ་མེད་ན་འདོམ་བཞི་བཅུ་རྩ་དགུ་ཚུན་ཆད་དུ་འཆག་པར་སོང་ཡང་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་ནགས་སོགས་གསབ་གསེབ་ཡོད་ན་མི་གནང་བར་འཆད་དོ། །དེ་ལྟར་ན་དགོས་ཀྱི་དགག་བྱས་བཅས་པ་བཞག་པར་འགྱུར་བས་ཧ་ཅང་ཐལ་ཆེས་ཞེས་ཟངས་ཆེན་པ་གསུང་ངོ་། ། 勤于依處事 གཉིས་པ་ལ། གནས་པ་ལས་ཀྱིས་དལ་དུ་གཞུག །བླ་མའི་ལྟ་སྤྱོད་སྐྱོན་རྣམས་བསལ། །དམན་པའི་གནས་སུ་གཞུག་མི་བྱ། །དམན་པའི་གནས་ནས་བླང་བར་བྱ། ། 暇于依處事 དང་པོ་ནི། བླ་མའི་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ལས་དང་ཆོས་གོས་ཀྱི་ལས་དང་དེའི་ནད་གཡོག་དང་ངོ་། ། 免於師長不雅行 གཉིས་པ་ནི། མཁན་སློབ་ཀྱི་རྒྱུད་ལ་ལྟུང་བ་བྱུང་ན་འགྱོད་པ་བསལ་བ་དང་། བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་ཆོས་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྡིག་པ་ཅན་གྱི་ལྟ་བའི་རྣམ་པ་སྤང་བ་ལ་གནས་པ་སློབ་མ་དེས་ཨེ་མ་ཧོ་བདག་གིས་བྱའོ་ཞེའམ་གཞན་བྱེད་དུ་གཞུག་གོ་ཞེས་བརྩོན་པ་ཤས་ཆེན་པོས་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ། །ཨེ་མ་ནས་བྱ་བའི་བར་ནི་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ལས་ལ་སོགས་པ་ལྔ་དང་ནན་ཏུར་སོགས་ཕྱི་མ་ལྔ་པོ་རེ་རེའི་མཐར་ཡང་སྦྱར་དགོས་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། མདོ་སྔ་མ་ལས་བརྩོན་པ་ཤས་ཆེན་པོས་བསྒྲུབ་པར་ 6-73b བྱའོ་ཞེས་སྨོས་པ་དང་། འོག་ནས་དབྱུང་བར་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བའི་བར་དེ་དག་འདིར་ཐམས་ཅད་དུ་སྦྱར་བར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །འགྱོད་པ་བསལ་བ་དང་སྡིག་ལྟ་སྤང་བའི་སྐབས་འདིར། འདུལ་བའི་སྡེ་སྣོད་མི་ཤེས་པ་ལ་གནས་པར་མ་རུང་། དེས་ན་གནས་སྡེ་སྣོད་འཛིན་པར་ངེས་པ་ལ་སློབ་མ་སྡེ་སྣོད་འཛིན་པར་མ་ངེས་པས་ལྟུང་བ་ལས་འགྱོད་པ་སེལ་བ་དང་སྡིག་ལྟ་སྤོང་བ་འགལ་ཅེ་ན། འགྲེལ་ཆུང་ལས། མཁན་པོས་སྔོན་སྡེ་སྣོད་ཤེས་ཤིང་མཁས་པ་ལས་རླུང་ནད་ལ་སོགས་པས་དབང་པོ་ཉམས་ཤིང་མི་དྲན་པར་གྱུར་པ་དེ་ལྟ་བུ་ལ་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །ཁྱད་པར་དུ་ཡང་སྡིག་ལྟ་སྤོང་བ་ལ་ནི་མངོན་པའི་སྡེ་སྣོད་གནས་ཀྱི་བླ་མས་མི་མཁྱེན་ཀྱང་སློབ་མས་ཤེས་པ་ཡང་སྲིད་པས་འགལ་བ་མེད་དོ། ། 不於劣事行 གསུམ་པ་ནི། མཁན་སློབ་དང་གནས་སོགས་ལ་གནས་དབྱུང་སོགས་ནན་ཏུར་བྱེད་པར་འདོད་པའི་དགེ་འདུན་ལ་སློབ་མ་དེས་ཨེ་མ་ཧོ་དགེ་འདུན་གྱིས་བླ་མ་འདི་ལ་ནན་ཏུར་གྱི་ལས་གནས་དབྱུང་སོགས་འདི་ལྟ་བུ་མི་བྱའོ་ཞེས་ཀྱང་ངོ་། །འདི་ལ་ཀ་བ་དར་སེང་ན་རེ། འདི་ལྟར་གསུངས་ཀྱང་ནན་ཏུར་བྱེད་ན་དེ་ཉེས་པ་ལས་བཟློག་པའི་ཐབས་ཡིན་པས་དེ་དགག་པར་མི་རིགས་སོ་ཞེས་སྨྲའོ། །དེ་ཡང་མི་མཛེས་ཏེ། ནན་ཏུར་མ་བྱས་ཀྱང་གནས་ཉེས་པ་དེ་ལས་བཟློག་བཞིན་པར་བླ་མ་ལ་ནན་ཏུར་བྱེད་ན་དེ་དགག་པ་གཞུང་འདིས་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་གནས་སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་ལ་ཡིན་པར་ངེས་པ་དེ་ལ་ནན་ཏུར་བྱེད་པར་བཤད་པ་འདི་དང་། ཕྱིར་བཅོས་ཀྱི་གཞིར་སྡེ་སྣ

【現代漢語翻譯】 《業小事》中說：『如果精舍被圍墻環繞，圍墻外沒有村莊、森林等遮蔽物，那麼在四十九肘（約合23.5米）的範圍內行走也沒有罪過。』這意味著如果有森林等遮蔽物，則不允許行走。如此一來，就等於既設立了必須做的事情，又禁止了必須禁止的事情，太過分了。』贊欽巴（Zangchenpa）如是說。 勤于依處事 第二，通過安住（于正法），使（上師）從（惡業）中解脫出來。消除上師的見解和行為上的過失。不要安住于低劣之事。要從低劣之事中解脫出來。 暇于依處事 第一，（要照料）上師的缽的事務、法衣的事務、上師的疾病以及（其他）需求。 免於師長不雅行 第二，如果堪布（Khenpo，親教師）和阿阇黎（Acharya，軌範師）的相續中生起墮罪，（弟子）要幫助消除悔恨，並且對於障礙之法，要說『這不是正法』，從而捨棄罪惡之見的形態。安住於此的弟子要以極大的精進說『誒瑪吙（Emaho，藏語感嘆詞，意為稀有哉），我來做』或者『讓別人來做』。從『誒瑪』到『做』之間，要與缽的事務等五個方面以及後面的五個方面一一對應。如《 टीका （梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ṭīkā，註釋）》中所說：『前面的經文中說要以極大的精進來完成，並且從下面到「解脫」之間，都要理解為全部對應於此。』在消除悔恨和捨棄罪惡之見的時候，不允許安住于不瞭解律藏的人。因此，安住者必須精通律藏，而弟子不一定精通律藏，那麼從墮罪中消除悔恨和捨棄罪惡之見是否矛盾呢？《釋小》中說：『堪布以前精通律藏並且博學，但由於風病等原因導致感官衰弱並且失憶，這種情況是可以的。』特別是在捨棄罪惡之見方面，安住于論藏的上師即使不瞭解，弟子也可能瞭解，因此沒有矛盾。 不於劣事行 第三，對於想要強制（上師）離開住所等，想要對上師進行驅擯等行為的僧團，弟子要說『誒瑪吙，僧團不要對這位上師做驅擯等行為』。對此，嘎瓦·達爾僧（Kawa Darseng）說：『即使這樣說，如果（僧團）仍然要進行驅擯，那麼這是防止罪過的手段，因此不應該禁止。』但這是不合理的，即使不進行驅擯，也在阻止（上師）的罪過，如果對上師進行驅擯，那麼本文就表明了這是應該禁止的。那麼，對於安住者必須精通律藏才能進行驅擯的說法，以及將律藏作為糾正的基礎……

【English Translation】 From the 'Minor Matters of Karma': 'If the monastery is surrounded by a wall, and there are no villages or forests etc. obscuring the view from the outer gate of the wall, then there is no fault in walking within forty-nine cubits (approximately 23.5 meters).』 This means that if there are forests etc. obscuring the view, it is not allowed. In this way, it would be as if both establishing what must be done and prohibiting what must be prohibited, which is too extreme,' said Zangchenpa. Diligence in Proper Conduct Secondly, through abiding (in the Dharma), to liberate (the teacher) from (negative karma). To eliminate faults in the teacher's views and behavior. Do not abide in inferior matters. One must liberate from inferior matters. Leisure in Proper Conduct Firstly, (one must take care of) the teacher's alms bowl, the teacher's robes, the teacher's illness, and (other) needs. Avoiding Improper Conduct of the Teacher Secondly, if a downfall arises in the mindstream of the Khenpo (preceptor) and Acharya (instructor), (the disciple) must help eliminate regret, and regarding obstacles to the Dharma, one must say 'This is not Dharma,' thereby abandoning the form of sinful views. The disciple abiding in this should say with great diligence, 'Emaho (Tibetan exclamation, meaning 'wonderful'), I will do it,' or 'Let others do it.' From 'Ema' to 'do,' it must correspond one by one with the five aspects such as the alms bowl and the latter five aspects. As stated in the 《 टीका （梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ṭīkā，commentary）》: 'The previous sutras state that it should be accomplished with great diligence, and from below to 「liberate,」 it should be understood that all correspond to this.' In the context of eliminating regret and abandoning sinful views, it is not permissible to abide in someone who does not understand the Vinaya. Therefore, the abider must be well-versed in the Vinaya, but the disciple may not necessarily be well-versed in the Vinaya, so is there a contradiction in eliminating regret and abandoning sinful views from downfalls? The 《Minor Commentary》 states: 'The Khenpo was previously well-versed in the Vinaya and erudite, but due to wind diseases etc., his senses have weakened and he has become forgetful, such a case is permissible.' Especially in abandoning sinful views, even if the teacher abiding in the Abhidharma does not understand, the disciple may understand, so there is no contradiction. Not Engaging in Inferior Matters Thirdly, regarding the Sangha who want to forcibly remove (the teacher) from the residence etc., who want to perform actions such as banishment against the teacher, the disciple should say, 'Emaho, the Sangha should not perform actions such as banishment against this teacher.' To this, Kawa Darseng said: 'Even if this is said, if (the Sangha) still wants to perform banishment, then this is a means of preventing sin, so it should not be prohibited.' But this is unreasonable, even if banishment is not performed, the teacher's sin is being prevented, if banishment is performed against the teacher, then this text indicates that it should be prohibited. Then, regarding the statement that the abider must be well-versed in the Vinaya in order to perform banishment, and regarding the Vinaya being the basis for correction...

---

ོད་འཛིན་པ་ལ་ནན་ཏུར་བྱེད་ན་སྦོམ་པོར་བཤད་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། སྦོམ་པོར་བཤད་པ་དེ་སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་ལ་འཁོར་དང་ཕྱོགས་མང་བ་དེ་ལ་ནན་ཏུར་བྱས་ན་དགེ་འདུན་བྱེ་བར་འགྱུར་བའི་དགག་བྱ་ཡོད་པ་ལ་དགོངས་སོ། ། 6-74a དགག་བྱ་དེ་མེད་ན་སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་ལ་ཡང་ཆད་པའི་རྒྱུ་དང་ལྡན་ན་ནན་ཏུར་བྱ་སྟེ། འོད་ལྡན་རྩ་བར། བསྟན་པའི་ཀ་བ་དང་འདྲ་ཞེས་སོ། །ཀ་བར་གྱུར་པ་མདོ་སྡེ་འཛིན་གང་དང་། །དེ་བཞིན་གཞན་ཡང་ཆོ་ག་བཞིན་སྤྱད་བསྐྲད། །ཅེས་སོ། ། 離於劣事 བཞི་པ་ནི། གནས་ལ་ནན་ཏུར་བྱས་པས་གནས་སྐྲ་འགྲེང་བ་ལ་སོགས་པར་གྱུར་ན་གནས་འདི་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་གང་བྱས་པ་དེ་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བཟོད་པར་བྱས་ཤིང་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་ཐོབ་པར་བྱའོ། །འདི་ཉིད་ཀྱི་ལུང་གཞིར། མཁན་པོ་དང་སློབ་དཔོན་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་ནན་ཏུར་གྱི་ལས་བྱས་པར་གྱུར་ན། དེ་ལ་དགེ་སློང་ལྷན་ཅིག་གནས་པ་དང་ཉེ་གནས་རྣམས་ཀྱིས་ཨེ་མ་ཧོ་དགེ་འདུན་གྱིས་འདི་ལ་བཟོད་པར་བྱའོ་ཞེས་བརྩོན་པ་ཤས་ཆེན་པོས་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་བཤད་ལས། བྱས་ན་བཟོད་པར་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ནན་ཏུར་གྱི་ལས་བྱས་པ་ལ་ཨེ་མ་ཧོ་དགེ་འདུན་གྱིས་འདི་ལ་བཟོད་པར་བྱའོ་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེས་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་གནས་ལ་ནན་ཏུར་བྱས་ནས་སྐྲ་འགྲེང་བའི་རྗེས་སུ་གནས་པས་དགེ་འདུན་ལ་གསོལ་ནས་གནས་ལ་བཟོད་པའི་ཆོ་ག་ཤས་ཆེན་པོས་བསྒྲུབ་པར་གསུངས་པ་འདི་ཉིད་འཐད་པ་ཡིན་གྱི་འདུལ་བའི་སྡེ་སྣོད་ལ་མ་སྦྱངས་པ་ཁ་ཅིག །བླ་མ་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་ནན་ཏུར་གྱི་ལས་བྱས་ན་སློབ་མས་ཁྲོ་བ་མི་བསྟེན་པར་བཟོད་པའི་དོན་དུ་བྱས་ན་བཟོད་པར་བྱའོ་ཞེས་ཟེར་བ་ནི་གྱི་ན་སྟེ། ཊཱི་ཀར། ནན་ཏུར་གྱི་ལས་བྱས་པར་གྱུར་ན་དེའི་ཚེ་གནས་པས་ཨེ་མ་ཧོ་གནས་འདི་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་གང་བྱས་པ་དེ་བཟོད་པར་བྱའོ་ཞེས་བརྩོན་པ་ཤས་ཆེན་པོས་བསྒྲུབ་པར་བྱ་སྟེ་གཏོང་བར་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ཡང་འདི་ལ་ཤ་སྦལ་སོགས་ན་རེ། 6-74b བླ་མ་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་ནན་ཏུར་གྱི་ལས་བྱས་ན་བླ་མ་ལ་སློབ་མས་གྲོས་བཏབ་སྟེ་བཟོད་པར་གསོལ་དུ་གཞུག་པའི་དོན་ཡིན་ཏེ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། མཁན་པོ་བསྐྲད་དེ་ཕྱི་ལོགས་སོགས་སུ་འཕྱན་པར་གྱུར་ན་དེ་ལྟར་མ་བྱེད་པར་དགེ་འདུན་ལ་བཟོད་པ་གསོལ་ཅིག་པར་གྲོས་བཏབ་བོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །གཙང་དུ་རིན་སྐྱབས་ཀྱི་གསུང་གིས། དེ་ནི་མི་འཐད་དེ། གནས་ཀྱི་བླ་མ་ལ་གྲོས་དེ་ལྟར་གདབ་དགོས་ན། སྐབས་འདིའི་ལུང་གཞི་ལས། མཁན་པོ་སློབ་དཔོན་ཉིད་ལ་ནན་ཏུར་གྱི་ལས་བྱས་པ་དེ་བཟོད་པར་གསོལ་ཞིང་ནན་ཏུར་གྱི་ལས་བྱས་པའི་རྒྱུ་དེ་ཡང་སྤང་ཞེས་འབྱུང་བ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་འཆད་དོ། །བླ་མ

【現代漢語翻譯】 如果對持有律藏者進行嚴厲的懲罰，是否與廣大學習相違背呢？廣大學習是指對於持有律藏者，如果圍繞他的人和派系眾多，那麼嚴厲懲罰會導致僧團分裂，這是需要避免的。這是指要考慮到這一點。 如果沒有需要避免的情況，那麼對於持有律藏者，如果他也有墮落的因緣，也可以嚴厲懲罰。如《光明根本經》所說：『如同教法的柱子。』成為柱子的人，無論是持有經藏者，還是其他人，如果行為不端，都應該按照儀軌驅逐。』 遠離惡行 第四，如果因為對處所進行嚴厲的懲罰，導致處所的毛髮豎立等情況，那麼僧團對這個處所所做的一切，都應該通過羯磨（gsol bzhi'i las，四次祈請羯磨）來容忍，並且要使其自然恢復。在《根本律》中說：『如果僧團對堪布（mkhan po，親教師）和阿阇黎（slob dpon，軌範師）進行了嚴厲的懲罰，那麼比丘（dge slong，出家男眾）和近事（nye gnas，在家男女眾）們應該努力地去做，說：『唉瑪伙（e ma ho，稀有），僧團應該容忍這件事。』同樣，在《釋論》中說：『如果做了，就應該容忍』，意思是說，對於已經進行了嚴厲懲罰的事情，應該說：『唉瑪伙，僧團應該容忍這件事。』因此，僧團對處所進行了嚴厲的懲罰，在毛髮豎立之後，應該祈請僧團，努力地進行處所容忍的儀軌。這才是合理的。有些沒有學習過律藏的人說：『如果僧團對上師進行了嚴厲的懲罰，那麼弟子不應該生氣，而應該爲了容忍而努力。』這是不對的。在《 टीका （ṭīkā，梵文，註釋）》中說：『如果進行了嚴厲的懲罰，那麼當時居住者應該努力地說：『唉瑪伙，僧團對這個處所所做的一切，都應該容忍，應該放棄。』這是它的含義。』 還有一些像夏薩巴（sha sbal）等人說： 『如果僧團對上師進行了嚴厲的懲罰，那麼弟子應該與上師商議，讓他祈請容忍。』在《釋論小品》中說：『如果堪布被驅逐到外面流浪，那麼不要這樣做，應該與僧團商議，祈請容忍。』因此，在藏地，仁欽堅贊（rin skyabs）的著作中說：『這是不合理的。如果處所的上師需要這樣商議，那麼與此相關的《根本律》中說：『對堪布和阿阇黎本人進行了嚴厲的懲罰，應該祈請容忍，並且要放棄進行嚴厲懲罰的原因。』這是相違背的。』

【English Translation】 If one strictly punishes the holder of the Vinaya Pitaka, does it contradict the extensive teachings? The extensive teachings refer to the fact that if the holder of the Vinaya Pitaka has many followers and factions, strict punishment could lead to the division of the Sangha, which should be avoided. This means that one should consider this. If there is no need to avoid it, then even for the holder of the Vinaya Pitaka, if he also has the causes of downfall, he can be strictly punished. As it is said in the 'Root of Light': 'Like the pillar of the Dharma.' Whoever becomes a pillar, whether he is a holder of the Sutra Pitaka or someone else, if his behavior is improper, he should be expelled according to the ritual. Away from Inferior Matters Fourth, if because of strict punishment of the place, the hair of the place stands up, etc., then whatever the Sangha has done to this place should be tolerated through the karma of four requests, and it should be restored to its natural state. In the basic text of this itself, it says: 'If the Sangha has performed a strict punishment on the Khenpo (mkhan po, Abbot) and Acharya (slob dpon, Preceptor), then the monks (dge slong, monks) and attendants (nye gnas, attendants) should diligently do it, saying: 'Emaho (e ma ho, amazing), the Sangha should tolerate this.' Similarly, in his own commentary, it says: 'If it is done, it should be tolerated,' which means that for what has been strictly punished, one should say: 'Emaho, the Sangha should tolerate this.' Therefore, the Sangha has strictly punished the place, and after the hair stands up, one should request the Sangha and diligently perform the ritual of tolerating the place. This is reasonable. Some who have not studied the Vinaya Pitaka say: 'If the Sangha has performed a strict punishment on the Lama, then the disciple should not be angry, but should work for the sake of tolerance.' This is not right. In the ṭīkā (ṭīkā, Sanskrit, commentary), it says: 'If a strict punishment has been performed, then at that time the resident should diligently say: 'Emaho, whatever the Sangha has done to this place should be tolerated, and should be abandoned.' This is its meaning.' And some like Shasabal (sha sbal) say: 'If the Sangha has performed a strict punishment on the Lama, then the disciple should consult with the Lama and have him request tolerance.' In the 'Small Commentary', it says: 'If the Khenpo is expelled and wanders outside, then do not do that, but consult with the Sangha and request tolerance.' Therefore, in the writings of Rinchen Kyab (rin skyabs) in Tibet, it says: 'This is unreasonable. If the Lama of the place needs to consult in this way, then the basic text related to this says: 'A strict punishment has been performed on the Khenpo and Acharya themselves, one should request tolerance, and one should abandon the cause of performing the strict punishment.' This is contradictory.'

---

ས་ལྷག་མ་བཅབས་པ་ལ་སྤོ་བ་དང་། དེ་སྤྱོད་བཞིན་པ་ན་རིགས་འདྲ་བྱུང་ནས་བཅབས་པའི་གཞི་ནས་སྤོ་བ་དང་། ལྷག་མ་བྱུང་ན་མགུ་བར་བྱ་བ་དང་། དེ་སྤྱོད་པ་ན་རིགས་འདྲ་བྱུང་ནས་གཞི་ནས་མགུ་བར་བྱ་བ་དང་། གཞི་ནས་སྤོ་མགུ་སྨོས་པས་གཞི་ནས་བླངས་པའི་སྤོ་མགུ་ཡང་བསྡུས་སོ། །ལྟུང་བ་ལས་བསླང་བ་སྟེ་དབྱུང་བར་འདོད་པ་ལ་སྤོ་མགུ་དང་གཞི་ནས་སྤོ་མགུ་དེ་དག་སྦྱིན་པར་བྱ་ཞིང་དབྱུང་བར་འདོད་པ་ལ་དབྱུང་བར་ཞུའོ་ཞེས་དགེ་འདུན་ལ་སློབ་མས་ཞུ་བར་བྱའོ། །དེ་ཡང་ཊཱི་ཀར། གནས་དེ་དབྱུང་བར་འདོད་ན་གནས་པས་ཨེ་མ་ཧོ་དགེ་འདུན་གྱིས་གནས་འདི་དབྱུང་བར་བྱའོ་ཞེས་བརྩོན་པ་ཤས་ཆེན་པོ་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །འདིའི་ཐད་ཀྱི་རྒྱ་དཔེར་ཇི་སྐད་དུ། དབྱུང་བར་འདོད་པའི་གནས་ལ་ཨེ་མ་ཧོ་དགེ་འདུན་གྱིས་འདི་ལ་སྤོ་བ་ལ་སོགས་པ་བཞི་སྦྱིན་པར་བྱ་ཞིང་། ཕྱུངས་ཤིག་ཅེས་ཡོད་ཅིང་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་བཤད་ལས་ཀྱང་འདི་ལྟར་འབྱུང་ངོ་། །འདིར་ཁ་ཆེ་བ་དང་སྐྱོར་ལུང་པ་ན་རེ། གནས་ཀྱི་བླ་མ་སྡེ་སྣོད་ 6-75a འཛིན་པ་ལ་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་ན་སྤོ་མགུ་དབྱུང་བ་བྱ་བར་བཤད་པ་འདི་དང་། ཕྱིར་བཅོས་ཀྱི་གཞི་ལས། སྡེ་སྣོད་འཛིན་པས་ནི་གཅིག་གི་མདུན་དུ་བཤགས་པས་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ལས་ལྡང་ངོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ་ཟེར་རོ། །སྐྱོན་མེད་དེ་སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་ཡིན་ཡང་། སྤོ་མགུ་མ་སྤྱད་ན་ཕྱིན་ཆད་རྒྱུན་སྡོམ་པ་ལ་སོགས་ཕྱིར་བཅོས་ཀྱི་བསམ་པ་མཚན་ཉིད་པ་མི་སྐྱེ་ན་སྤོ་མགུ་དབྱུང་བ་ཅིས་ཀྱང་དགོས་ལ། བསམ་པ་དེ་སྐྱེ་ན་སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་ལ་སྤོ་མགུ་དབྱུང་བ་མི་དགོས་ཏེ་བསམ་པས་ལྟུང་བ་ལས་ལྡང་གི། ཆད་པའི་ལས་ཀྱིས་མ་ལངས་ཀྱང་ཉེས་མེད་དུ་གནང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་མཚོ་སྣ་པ་གསུང་ངོ་། ། 說歸依上師戒律 གཉིས་པ་ནི། གནས་དེས་ཀྱང་གནས་པ་སློབ་མ་དེ་ལ་ལྷུང་བཟེད་དང་ཆོས་གོས་སོགས་ཀྱི་བྱ་བ་དེ་བྱ་སྟེ། འོན་ཀྱང་བྱ་བ་ཞུ་བ་ནི་མ་གཏོགས་སོ། །ལུང་གཞི་ལས། དགེ་སློང་ལྷན་ཅིག་གནས་པ་དང་། ཉེ་གནས་རྣམས་ཀྱིས་མཁན་པོ་དང་སློབ་དཔོན་དག་ལ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པར་བྱ་བ་དེ་བཞིན་དུ། མཁན་པོ་དང་། སློབ་དཔོན་དག་གིས་ཀྱང་ལྷན་ཅིག་གནས་པ་དང་ཉེ་གནས་རྣམས་ལ་བསྒྲུབ་པར་བྱ་སྟེ་ཞུ་བ་ནི་མ་གཏོགས་སོ་ཞེས་སོ། ། 說所依與非所依差別法 གཉིས་པ་ལ། གནས་པའི་ཁྱད་པར་ཡན་ལག་བསྟན། །གནས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཡོན་ཏན་བརྗོད། ། 說依處差別分 དང་པོ་ལ། རྩ་བའི་དོན་དང་། འཕྲོས་པའི་དོན། 本義 དང་པོ་ནི། བདག་ཉིད་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་བཅུ་མ་ལོན་པར་འདི་གསུམ་མི་བྱ་སྟེ། མཁན་པོ་ཉིད་དང་། གནས་ཉིད་དང་། མི་གནས་པར་འདུག་པར་མི་བྱའོ། །ཚིག་འདི་ཉིད་ཀྱིས་འོག་ནས་འབྱུང་བ་ལྔ་ཕྲུགས་ཉེར་གཅིག་པོ་དག་ལས་ལྷན་ཅིག་སྦྱར་བ་གང་རུང་ཞིག་དང་ཡང་མི་ལྡན་པས་ནི་ལོ་བ

【現代漢語翻譯】 對於未完全清除的剩餘罪過，需要進行『遷』（Spo ba，轉移）和『喜』（Mgu ba，滿足），即通過佈施等方式轉移罪過，並對所得感到滿足。如果在進行這些行為時，出現了同類的罪過，那麼就要從根本上進行『遷』。如果還有剩餘，就要感到滿足。如果在進行這些行為時，出現了同類的罪過，那麼就要從根本上感到滿足。總之，提到『遷』和『喜』，就包括了從根本上採取的『遷』和『喜』。想要從罪過中解脫，也就是想要去除罪過，就要佈施這些『遷』和『喜』，以及從根本上的『遷』和『喜』。想要解脫的人，應該向僧團請求：『請為我去除罪過』。對此，《ཊཱི་ཀ་》（Tika，註釋）中說：『如果想要去除罪過，那麼修行者應該努力，以極大的熱情向僧團說：『請僧團為我去除這個罪過』。』關於這一點，梵文版本中說：『對於想要去除罪過的地方，應該給予『遷』等四種佈施，並說：『請去除它』。』在《ཉིད་ཀྱི་རྣམ་བཤད་》（Nyid kyi rnam bshad，自釋）中也是這樣說的。在這裡，克什米爾人和སྐྱོར་ལུང་པ་（Kyor lung pa）說：『如果寺院的住持，也就是持藏者，犯了剩餘罪，那麼就要進行『遷』和『喜』來去除罪過。這與《ཕྱིར་བཅོས་ཀྱི་གཞི་》（Phyir bcos kyi gzhi，還凈地）中所說：『持藏者只需在一人面前懺悔，就能從僧殘罪中解脫』相矛盾。』這沒有矛盾，即使是持藏者，如果不使用『遷』和『喜』，那麼以後就不會產生斷絕相續等的還凈想法，因此無論如何都需要進行『遷』和『喜』來去除罪過。如果產生了這種想法，那麼持藏者就不需要進行『遷』和『喜』來去除罪過，因為這種想法可以使人從罪過中解脫。即使沒有通過羯磨來解脫，也不會有過失，因為這是被允許的。』མཚོ་སྣ་པ་（Mtsho sna pa）這樣說。 第二，寺院也應該為居住的弟子做缽和法衣等事情，但除了請求服務之外。《律藏根本論》中說：『比丘和合居住，近事者應該如何侍奉堪布和阿阇梨，堪布和阿阇梨也應該如何侍奉和合居住者和近事者，但除了請求服務之外。』 說所依與非所依差別法 第二，分為： 所示依處差別支 所示依處功德 說依處差別分 第一，分為： 本義 引申義 本義 第一，已經受具足戒且未滿十年者，不得做這三件事：不做堪布，不做住持，不獨自居住。這句話本身就說明，下面將要提到的二十一個五組中，任何一組都不能缺少，否則就不能滿十年。

【English Translation】 For residual offenses that have not been completely cleared, it is necessary to perform 'Spo ba' (transfer) and 'Mgu ba' (satisfaction), which means transferring the offenses through acts of generosity and being satisfied with what is obtained. If similar offenses arise while performing these actions, then 'Spo ba' should be done from the root. If there is still a remainder, one should feel content. If similar offenses arise while performing these actions, then one should feel content from the root. In short, mentioning 'Spo ba' and 'Mgu ba' includes 'Spo ba' and 'Mgu ba' taken from the root. To be liberated from offenses, that is, to want to remove offenses, one should give these 'Spo ba' and 'Mgu ba', as well as 'Spo ba' and 'Mgu ba' from the root. One who wants to be liberated should request from the Sangha: 'Please remove my offenses.' Regarding this, the 'Tika' (commentary) says: 'If you want to remove offenses, then the practitioner should strive with great enthusiasm to say to the Sangha: 'Please, Sangha, remove this offense for me.'' Regarding this, the Sanskrit version says: 'For the place where you want to remove offenses, you should give four kinds of generosity such as 'Spo ba' and say: 'Please remove it.'' This is also stated in the 'Nyid kyi rnam bshad' (Self-Commentary). Here, the Kashmiris and Kyor lung pa say: 'If the abbot of the monastery, that is, the holder of the Vinaya, commits a residual offense, then 'Spo ba' and 'Mgu ba' should be performed to remove the offense. This contradicts what is said in the 'Phyir bcos kyi gzhi' (Restoration Ground): 'The holder of the Vinaya only needs to confess in front of one person to be liberated from the Sanghavasesa offense.'' This is not contradictory, even if one is a holder of the Vinaya, if one does not use 'Spo ba' and 'Mgu ba', then later the idea of restoring purity such as severing the continuum will not arise, so it is necessary to perform 'Spo ba' and 'Mgu ba' to remove the offense. If this idea arises, then the holder of the Vinaya does not need to perform 'Spo ba' and 'Mgu ba' to remove the offense, because this idea can liberate one from the offense. Even if one is not liberated through karma, there will be no fault, because this is allowed.' Mtsho sna pa said this. Secondly, the monastery should also do things like providing the residing disciples with bowls and robes, but except for requesting service. The Root of the Vinaya states: 'How should the monks who live together and the attendants serve the Khenpo and Acharya, and how should the Khenpo and Acharya serve those who live together and the attendants, but except for requesting service?' Explaining the Dharma of Difference between Dependent and Non-Dependent Secondly, divided into: Showing the branch of the difference of the dependent place Showing the merit of the difference of the dependent place Explaining the Division of Dependent Place First, divided into: The main meaning The extended meaning The main meaning First, one who has received full ordination and is less than ten years old should not do these three things: not be a Khenpo, not be a abbot, and not live alone. This sentence itself explains that any one of the twenty-one five groups mentioned below cannot be missing, otherwise it will not be ten years.

---

ཅུ་ལོན་ཡང་མཁན་པོ་སོགས་ 6-75b གསུམ་པོ་དེ་བྱར་རུང་བ་ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ལ། གནས་པ་སློབ་མའི་མཚན་ཉིད་བཤད། །ལོ་བཅུ་ལོན་པའི་དགོས་པ་བརྗོད། ། 說所依弟子定義 དང་པོ་ནི། ཆོས་འདི་པའི་རབ་བྱུང་གང་ཞིག །རང་གི་གནས་ཀྱི་བླ་མ་ལ་གུས་པར་བྱེད་པ་པོར་འོས་པའོ། །གནས་པར་འོས་པའི་མཚན་ཉིད་ནི། འདུལ་བ་ཤེས་པ་དང་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་བརྟན་པའི་ཡན་ལག་གི་ལོ་གྲངས་ལོན་པ་གཉིས་ཚོགས་མ་ཡིན་པ་གང་ཞིག་རང་སངས་རྒྱས་ལྟ་བུ་མ་ཡིན་ཅིང་། ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་ག་བཅས་ནས་ཀྱི་ཆོས་འདི་པའི་རབ་བྱུང་ཡིན་པའོ། །རྫོགས་པ་བརྟན་པའི་ལོ་གྲངས་ནི། དགེ་སློང་རྫོགས་ནས་ལོ་བཅུ་ལོན་པ་དང་། དགེ་སློང་མ་རྫོགས་ནས་ལོ་བཅུ་གཉིས་ལོན་པའོ། ། 需滿十年之義 གཉིས་པ་ནི། ལོ་བཅུ་ལོན་པའི་ཕན་ཡོན་ནི། དེ་ལོན་པའི་དགེ་སློང་ཆོས་ཅན། ཕན་ཡོན་གསུམ་མཁན་པོ་བྱར་རུང་། གནས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་བྱར་རུང་། གནས་མེད་དུ་འདུག་ཏུ་རུང་བའོ། །འབྱུང་བ་ཡིན་ཏེ། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་བརྟན་པའི་རིགས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དཔེར་ན་དགེ་སློང་མ་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་བཅུ་གཉིས་ལོན་པ་བཞིན་ནོ། །ལོ་བཅུ་མ་ལོན་པའི་ཉེས་པ་ནི་དེ་ལས་བཟློག་པའོ། །དེ་བཞིན་དུ་འདུལ་བའི་བཅས་པ་གཞན་རྣམས་ལའང་རྒྱུ་མཚན་ཅི་རིགས་པར་སྦྱར་རོ། །འདིར་ཇོ་གདན་ནག་པོ་དར་ཚུལ་ན་རེ། འདུལ་བ་ལ་རྒྱུ་མཚན་སྦྱོར་བ་འདི་མི་འཐད་ཅེས་འཆད་དོ། །དེ་མི་བཟང་ཞིང་འདུལ་བ་ལ་རྒྱུ་མཚན་སྦྱར་རུང་སྟེ། རྒྱུ་མཚན་ལུང་དང་བསྟན་བཅོས་ལས་བཤད་པའི་ཕྱིར། ཅི་ལྟར་བཤད་ཅེ་ན། རྣམ་འབྱེད་ལས། བསླབ་པ་བཅས་པའི་ཕན་ཡོན་བཅུ་ཡང་དག་པར་གཟིགས་པས་ཞེས་དགོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་དང་། གཞན་དག་སྨོད་པར་བྱེད། འཕྱར་ཀ་གཏོང་བར་བྱེད། ཁ་ཟེར་བར་བྱེད་ཅེས་དགག་བྱའི་རྒྱུ་མཚན་གསུངས་པ་ 6-76a དང་། མདོ་འདི་ཉིད་ལས། ཉའི་ཞག་ལ་སོགས་པ་ལྔ་སྨོས་ནས། དེ་དག་ནི་ནད་པ་ལ་ཕལ་ཆེར་སྦྱོར་བར་བྱེད་དོ་ཞེས་པ་དང་། འོད་ལྡན་ལས། ཅིའི་ཕྱིར་མི་བསད་ན་མཐར་འགྱུར། མི་མ་ཡིན་པ་བསད་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར། དུད་འགྲོ་བསད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། མི་རྣམས་ནི་གཙོ་བོ་ཡིན། མི་མ་ཡིན་རྣམས་འབྲིང་ཡིན། དུད་འགྲོ་རྣམས་ནི་ཐ་ཆད་ཡིན་པས་ལྟུང་བ་ཐ་དད་པར་ཁོང་དུ་ཆུད་པར་བྱའོ་ཞེས་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། ཡང་ཡང་ཟ་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱང་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་རྣམ་པར་མ་བཞག་སྟེ། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ནི་ཤས་ཆེར་མཆོད་པར་བྱ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དེ་དག་ལ་དེ་འབྱུང་བར་དཀའ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། །འདུལ་བ་ལ་རྒྱུ་མཚན་མི་སྦྱོར་ན་འདུལ་བ་མདོར་བསྡུས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཏེ། འདུལ་བ་མདོར་བསྡུས་ནི། དངོས་སུ་གསུངས་པའི་རྒྱུ་མཚན་རྗེས་སུ་མཐུན་པ་ལ་སྦྱར་བ་སྟེ། གང་ཞིག་གནང་མེད་དེ་བཞིན་བཀག་མེད་པ།

【現代漢語翻譯】 丘隆揚堪布等 三者皆可為之。 第二，講述依止弟子的定義，闡述年滿十年的意義。 講述所依弟子的定義 第一，此派的出家眾，應當恭敬自己的依止上師。堪為依止的條件是：通曉戒律，且具足受比丘戒后戒律堅固的年限，二者兼備，而非如獨覺佛一般。現在以儀軌成為此派的出家眾。戒律堅固的年限是：比丘受戒后滿十年，比丘尼受戒后滿十二年。 需滿十年之義 第二，年滿十年的利益是：年滿十年的比丘，具有三種利益：可以作為堪布，可以作為依止的親教師，可以無依止而住。原因是：具有比丘戒堅固的資格。例如比丘尼受比丘戒后滿十二年。未滿十年的過患則與此相反。同樣，對於戒律的其他規定，也應根據具體情況加以解釋。此處喬丹納波達爾楚認為，對戒律附加理由是不合理的。這種說法不好，對戒律附加理由是合理的，因為理由在經文和論典中都有闡述。如何闡述呢？《律分別》中說：『如來以十種利益而安立學處』，這是說明了必要的理由；『其他人會誹謗、嘲笑、惡語相向』，這是說明了禁止的理由。 此經中，在提到魚油等五種后說：『這些大多是給病人用的』。 《光明經》中說：『為什麼殺人會墮入地獄，殺非人會墮大罪，殺旁生會犯墮罪呢？』因為人是主要的，非人是中等的，旁生是低等的，所以應理解為墮罪有差別。 《 टीका 》中說：『對於屢犯的墮罪，比丘尼沒有制定，因為比丘尼大多不是供養的對象，所以她們很難犯這種罪。』如果不給戒律附加理由，就與簡略地宣說戒律相違背。簡略的戒律是：對於明確宣說的理由，應與隨順的理由相結合，即凡是未允許的，同樣也是未禁止的。

【English Translation】 Chulon Yang Khenpo etc. All three can do that. Second, explain the definition of the dependent disciple and explain the meaning of being ten years old. Explain the definition of the dependent disciple First, whichever ordained person of this school should respect the lama of his place of residence. The qualifications for being a resident are: knowing the 'Dulba (vinaya), and having the number of years of firm vows of Bhikshu ordination, which are not the same as those of a self-enlightened Buddha. Now, with the current rituals, he is an ordained person of this school. The number of years of firm vows is: ten years after a Bhikshu is ordained, and twelve years after a Bhikshuni is ordained. The meaning of needing to be ten years old Second, the benefits of being ten years old are: a Bhikshu who is ten years old has three benefits: he can be a Khenpo (abbot), he can be a teacher of residence, and he can live without residence. The reason is: he is qualified to have firm Bhikshu vows. For example, a Bhikshuni who has been ordained for twelve years. The disadvantages of not being ten years old are the opposite. Similarly, for other precepts of the 'Dulba, reasons should be applied as appropriate. Here, Jodan Nagpo Dartshul says that it is unreasonable to add reasons to the 'Dulba. This statement is not good, and it is reasonable to add reasons to the 'Dulba, because the reasons are explained in the sutras and treatises. How is it explained? In the 'Dulba Vibhanga, it says: 'The Tathagata established the precepts with ten benefits', which explains the necessary reasons; 'Others will slander, ridicule, and speak harshly', which explains the reasons for prohibition. In this very sutra, after mentioning fish oil and other five things, it says: 'These are mostly used for the sick'. In the 'Od Ldan (Udanavarga)', it says: 'Why does killing a person lead to hell, killing a non-human leads to a major offense, and killing an animal leads to a minor offense?' Because humans are the main ones, non-humans are the middle ones, and animals are the lower ones, so it should be understood that the offenses are different. In the Tika, it says: 'The offense of repeatedly eating was not established for Bhikshunis, because Bhikshunis are mostly not objects of offerings, so it is difficult for them to commit this offense.' If reasons are not added to the 'Dulba, it contradicts the concise explanation of the 'Dulba. The concise 'Dulba is: for the reasons that are clearly stated, they should be combined with the reasons that are in accordance, that is, whatever is not allowed is also not prohibited.

---

།དེ་ནི་གསུངས་པའི་རྗེས་མཐུན་བརྟགས་ཏེ་སྦྱར། །ཞེས་གསུངས་པའོ། །ལྷག་པར་ལོ་བཅུ་ལོན་པ་འདི་ལྔ་ཚན་ལ་ཤིན་ཏུ་གཅེས་པ་ཡིན་ཏེ། ལྔ་ཚན་དང་པོའི་ཡན་ལག་ཁ་སྐོང་ཡིན་པར་སྟོན་པ་འདི་དོན་ཉེ་བ་ན་ཡོད་པས་དེ་ཡན་ལག་ཏུ་བགྲང་སླ་བའི་ཕྱིར་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ལོ་བཅུ་ལོན་པ་ཉིད་ནི་ལྔ་པ་དང་པོའི་ཡན་ལག་ལྔ་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱས་ཏེ་ཞེས་སོ། །དེ་ནི་མས་རིམ་གྱིས་བགྲངས་པའི་ལྔ་པ་ཡིན་པ་ལ་དགོངས་ཏེ། ལུང་གཞི་ལས། ཡན་ལག་དང་པོ་ཡིན་པར་གསུངས་ལ། གཞི་འགྲེལ་ལས་ཀྱང་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་བཅུ་ལོན་པའམ་ལྷག་པ་སྟེ་དེ་ནི་འདིར་ལྔ་པ་དང་པོའི་ཡན་ལག་དང་པོ་ཡིན་ཏེ་ཞེས་སོ། །དེས་ན་ལྔ་ཚན་ལྷག་མ་རྣམས་ཡུལ་ 6-76b ཡིན་པར་སྟོན་ཏེ། ལོ་བཅུ་ལོན་པོ་འདི་ལྔ་ཚན་དང་པོ་མ་གཏོགས་པ་ལྔ་ཚན་གཞན་རྣམས་ཀྱི་གཞི་ཡིན་པས་དབང་དུ་བྱ་བའི་ཚུལ་དུ་སྦྱར་བའི་ཕྱིར། དཔེར་ན། ལུང་ལས་ཕམ་པ་དང་པོའི་སྐབས་སུ་ཡན་ལག་བསྟན་པ་བཞིན་ནོ། །ཊཱི་ཀར། དེ་ལྔ་པ་ལྷག་མ་རྣམས་ཀྱི་ཡུལ་ཡིན་པར་སྟོན་ཏོ་ཞེས་སོ། །འདིར་དང་པོར་ལོ་བཅུ་ལོན་པ་ཞེས་སྨོས་པའི་རྒྱུ་མཚན། ཊཱི་ཀར། གང་ལ་ལོ་བཅུ་ལོན་པ་ཉིད་དང་། འདུལ་བ་ལ་གནས་པའི་དོན་ཉིད་གཉིས་པོ་དེ་དག་ཡོད་པ་དེས་ནི་མཁན་པོ་ཉིད་ལ་སོགས་པ་གསུམ་པོ་དག་བྱ་སྟེ། འདི་ལྟར་དེ་ནི་མཁན་པོ་ཉིད་ལ་སོགས་པ་དག་གི་གཙོ་བོའི་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། སློབ་པ་ཉིད་ལ་སོགས་པའི་ཡན་ལག་ལྷག་མ་ནི་བྱེ་བྲག་ཏུ་གྱུར་པ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། དེ་མེད་ཀྱང་མཁན་པོ་ལ་སོགས་པའི་རྒྱུར་རུང་བས་དེའི་ཕྱིར་ལོ་བཅུ་ལོན་པ་ཉིད་དང་། འདུལ་བ་ལ་གནས་པའི་དོན་ཉིད་ནི་འདའ་བར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པའི་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ། །དོན་འདི་བསྟན་པའི་ཕྱིར་དང་པོར་ལོ་བཅུ་ལོན་པ་ཉིད་སྨོས་སོ་ཞེས་སོ། ། 說依處勝功德 གཉིས་པ་ལ། སྤྱི་དོན་དང་ཚིག་དོན་གཉིས་ལས། དང་པོ་གནས་ཀྱི་བླ་མའི་མཚན་ཉིད་ནི། གནས་པ་ལ་ལྟོས་ནས་དངོས་སུ་ཆོས་འབྲེལ་གྱི་ཡུལ་ཁྱད་པར་ཅན་དུ་གནས་པའོ། །དེ་ཡང་མཁན་པོ་དང་གནས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་ནོ། །དེ་ཡང་ཆོས་བཞི་ལྡན་གྱིས་མཁན་པོ་དང་གནས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་བྱར་རུང་སྟེ། བཙུན་པ་དང་། བརྟན་པ་དང་། མཁས་པ་དང་། ཕན་འདོགས་ཀྱི་ཡན་ལག་དང་ལྡན་པའོ། །དེ་ཡང་བཙུན་པའི་ཡན་ལག་ནི་རྫོགས་པའི་སྡོམ་པ་ཕམ་པས་མ་གོས་ཤིང་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ལ་འཛེམ་པ་སྟེ། ལུང་ལས། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཕམ་པའི་ལྟུང་བ་བཞི་པོ་རྣམས་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་མ་བྱུང་བའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ 6-77a དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པ་སྟེ་འཆལ་བའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་སྐབས་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པའོ། །བརྟན་པའི་ཡན་ལག་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་བར་མ་ཆད་ལོ་བཅུར་ལོན་པའོ། །མཁས་པའི་ཡན་ལག་ནི་འདུལ་བ་ཤེས་པའོ། །ཕན་འདོགས་ཀྱི་ཡན་ལ

【現代漢語翻譯】 如是應依所說，隨順比對而行。』如是說。特別是對於年滿十歲者，五眾（panchavarga）極為重要，因為這顯示了他們是第一個五眾的補充部分，由於意義相近，容易被視為其一部分。如論疏所說：『應知年滿十歲者即是第一個五眾的五個部分。』這是考慮到按順序計算的第五個。如律經所說：『是第一個部分。』《根本說一切有部毗奈耶》的註釋中也說：『受具足戒后，年滿十歲或以上，這是第一個五眾的第一個部分。』因此，其餘的五眾顯示為所依之處。 年滿十歲者，除了第一個五眾之外，是其餘五眾的基礎，因此應以可被掌控的方式來對待。例如，如律經中在第一個墮罪（parajika）的情況下所示範的那樣。論疏中說：『這顯示了其餘五個是所依之處。』 在此，首先提到年滿十歲的原因，論疏中說：『凡是具備年滿十歲和安住于律中的意義這兩者的人，可以做堪布等三者，因為這是堪布等人的主要原因。其餘的學處等部分是特殊的，即使沒有它們，也可以作為堪布等人的原因，因此，年滿十歲和安住于律中的意義是不可違越的部分。』爲了顯示這個意義，所以首先提到了年滿十歲。 說依處殊勝功德 第二，分為總義和詞義兩部分。 第一，依處上師的特徵是：相對於安住而言，實際安住于特殊的法緣之處。也就是堪布（upadhyaya）和依處軌範師（acarya）。 具有四法的可以作為堪布和依處軌範師：即持戒、穩重、博學和具有饒益之心。 持戒的特徵是沒有被墮罪所染，並且避免自性罪。如律經所說：『所謂持戒，是指沒有犯四種墮罪中的任何一種。』 論疏中說：『持戒，即沒有破戒的情況。』穩重的特徵是受具足戒后，不間斷地年滿十年。博學的特徵是通曉律藏。饒益之心的特

【English Translation】 It should be applied by examining and comparing it in accordance with what has been said.' Thus it is said. In particular, those who are ten years old are very important to the group of five (panchavarga), because it shows that they are a supplementary part of the first group of five, and because the meaning is close, it is easy to count them as part of it. As it says in the commentary: 'It should be known that those who are ten years old are the five parts of the first group of five.' This is in consideration of the fifth one counted in order. As it says in the Vinaya Sutra: 'It is the first part.' The commentary on the Root Vinaya also says: 'After taking full ordination, being ten years old or older, this is the first part of the first group of five.' Therefore, the remaining groups of five are shown to be the place of reliance. Those who are ten years old, other than the first group of five, are the basis of the other groups of five, so they should be treated in a way that can be controlled. For example, as shown in the Vinaya in the case of the first defeat (parajika). In the commentary: 'This shows that the remaining five are the place of reliance.' Here, the reason for mentioning being ten years old first, in the commentary it says: 'Whoever has both being ten years old and the meaning of abiding in the Vinaya, can do the three, such as the Khenpo, because this is the main reason for the Khenpo and others. The remaining parts of the training, etc., are special, and even without them, they can be the reason for the Khenpo and others, therefore, being ten years old and the meaning of abiding in the Vinaya are the parts that should not be transgressed.' To show this meaning, being ten years old is mentioned first. The excellent qualities of the place of reliance Second, it is divided into two parts: the general meaning and the literal meaning. First, the characteristics of the master of the place are: relative to abiding, actually abiding in a special place of Dharma connection. That is, the Khenpo (upadhyaya) and the Acarya of the place. One who possesses the four Dharmas can be a Khenpo and an Acarya of the place: that is, being disciplined, stable, knowledgeable, and having the aspect of benefiting others. The characteristic of being disciplined is not being stained by defeat and avoiding natural faults. As it says in the Vinaya Sutra: 'The so-called disciplined one is one who has not committed any of the four defeats.' The commentary says: 'Disciplined, that is, there is no possibility of immoral discipline.' The characteristic of being stable is having completed ten years without interruption after taking full ordination. The characteristic of being knowledgeable is knowing the Vinaya. The characteristic of benefiting others is

---

ག་ནི་ཆོས་བཅུ་གཉིས་ཏེ། སྙིང་རྗེ་བཟོད་ལྡན་ནང་འཁོར་དག་པ་དང་། །ཕན་འདོགས་གཉིས་བརྩོན་མཚན་མཐུན་ལྟ་བ་དག །སྨྲ་ཤེས་དོན་གོ་ཤེས་པ་རང་བཞིན་གནས། །ཐ་མལ་ལུས་དང་ས་ནི་རང་བཞིན་གནས། །ཞེས་བཟུང་ངོ་། །བཅུ་གཉིས་པོ་དེ་དག་ལས་དང་པོ་ལྔའི་སྒྲུབ་བྱེད་ནི་ལྔ་ཚན་གྱི་དང་པོ། ནད་གཡོག་དང་ཞེས་པའི་ཊཱི་ཀར། ནད་གཡོག་ཅེས་བྱ་བ་འདིས་ནི་སྙིང་རྗེ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དང་སྡུག་བསྔལ་ལ་ཇི་མི་སྙམ་པ་ཉིད་བསྟན་ཅེས་དང་། སུམ་བརྒྱ་པ་ལས། ནད་པར་སྙིང་བརྩེ་འཁོར་ནི་དག་པ་དང་། །ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་ཕན་འདོགས་བརྩོན་པ་དང་། །ཞེས་བཤད་དོ། །མཚན་མཐུན་པ་ལ་སོགས་བཞིའི་སྒྲུབ་བྱེད་ནི། མཚན་དང་ལྟ་བ་ཁས་བླངས་པ་དག་གིས་ནི་རང་གི་ཕྱོགས་ཉིད་ཀྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་སོ། །ཞེས་དང་། སྨྲ་བ་པོ་ཉིད་ལ་ཡོད་པས་ཏེ་ཞེས་དང་། རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ལས་དོན་གོ་བའོ་ཞེས་སོ། །ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་དགོས་པ་ནི། ལུང་ཞུ་བ་ལས། མཁན་པོ་སྨྱོན་པས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་བགྱིས་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་རྣམས་ནི་འདས་པ་དང་བཅས་པའོ་ཞེས་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པར་གསུངས་པའོ། །ལུས་ཐ་མལ་དུ་གནས་དགོས་པ་ནི། ལུང་ཞུ་བ་ལས། བལ་ཁུར་ལ་སོགས་པའི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་ལ། རྟེན་སྤྲུལ་པ་མ་ཡིན་པ་དགོས་པར་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། །ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་དགོས་པའི་དགོས་ 6-77b པ་ནི། ས་གཞན་ན་གནས་པ་ཡིན་ན་མཁན་པོ་བྱེད་པ་ལ་སོགས་པ་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པ་སྤང་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་རྣམས་རེ་རེ་ནས་བགྲངས་ནས་ཆོས་བཅོ་ལྔ་དང་ལྡན་ན་མཁན་པོ་དང་གནས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་ཡང་ངོ་། །ད་ནི་ལྔ་ཚན་སོ་སོའི་དོན་བཤད་པར་འདོད་དེ། ལྔ་ཚན་གྱི་དབྱེ་བ་ནི། ལུང་གཞི་ལས། ལོ་བཅུ་འཛིན་དང་མཁས་པ་དང་། །རིགས་དང་གསལ་དང་འཛིན་འཇུག་དང་། །སློབ་དང་སློབ་འཇུག་རྣམ་གཉིས་དང་། །ཕུན་སུམ་ཚོགས་གཉིས་རྣམ་པ་གསུམ། །སློབ་དང་མི་སློབ་བྱུང་ཤེས་དང་། །གནས་འཆའ་འཆར་འཇུག་ལྟུང་བ་ཤེས། །ལྷོ་ཡི་རི་ལ་རྒྱུ་བ་ཡི། །སྡེ་ཚན་ཡང་དག་བསྡུས་པ་ཡིན། །ཞེས་པ་ལྟར་དབྱེའོ། །ལྔ་ཕྲུགས་ཀྱི་བསྡུ་བ་ནི། ལྔ་པ་ཁྱད་པར་ཅན་དང་། ཁྱད་པར་ཅན་མ་ཡིན་པ་གཉིས་སུ་འདུས་པ་ལ། ཐག་མ་རྡོ་རྗེ་གཞོན་ནུའི་ཞལ་སྔ་ནས། ལྔ་པ་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་ལྔ་ཚན་དང་པོ་བཅུ་བདུན། ཁྱད་པར་ཅན་མིན་པའི་ལྔ་ཚན་བཞིའོ་ཞེས་འཆད་དོ། །དེ་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ་བྱུང་བ་ཤེས་པའི་ཊཱི་ཀ་ལས། ལྔ་པ་འདི་དང་འོག་ནས་ལྟུང་བ་དང་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི་ལྔ་པས་ནི་འདུལ་བ་འབའ་ཞིག་ཤེས་པ་ཉིད་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་འདུལ་བ་འབའ་ཞིག་ཤེས་པའི་ལྔ་ཚན་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལ། གནས་འཆའ་བ་དང་འཆར་འཇུག་གི་ལྔ་ཚན་གཉིས་ནི་ལྔ་པ་ཁྱད་པར་ཅན་ཡིན་ཏེ། འདུལ་བ་ཤེས་པའི་སྟེང་དུ་གནས་འཆའ་

【現代漢語翻譯】 何為十二法？即慈悲、忍辱、清凈內眷屬，利益、勤奮二者兼顧，見解與導師一致，能言語、懂意義、自性安住，平凡之身與處所自性安住。如是受持。此十二者，前五者之成就法，乃五組之首。于『侍疾』之 टीका (ṭīkā，註釋): 『所謂侍疾，即示現具足慈悲，不輕視痛苦。』《三百頌》云：『于病人慈愛，眷屬清凈，以法與財物利益，且勤奮。』如是說。與導師一致等后四者之成就法：以導師與見解之承諾，屬於自方之範疇。』如是說。『唯有能言說者』，如是說。『以了知行事之方式』，如是說。必須自性安住之理由：于律經請問中：『若堪布由瘋癲者授比丘戒，則稱之為比丘，然授比丘戒者則已逝。』如是說，因生起罪過。必須安住于平凡之身之理由：于律經請問中：『于生起如負重物等墮罪時，需非化身之所依。』如是說，以其要義連結之。必須處所自性安住之必要：若住於他處，則需捨棄作為堪布等特殊之行持。 若一一列舉彼等，則具足十五法，亦為堪布與軌範師。今欲解說各五組之意義。五組之差別：于律本事中：『持戒十年與精通者，種姓與明晰與能持，能入與所學與能令入，二種圓滿三種，所學與無所學，知來處，安住、入住與犯墮知。于南方山中游行者，即是善集之部類。』如是差別。五組之攝集：第五者攝集為特殊與非特殊二者。ཐག་མ་རྡོ་རྗེ་གཞོན་ནུ（Thag ma rdo rje gzhon nu，塔瑪多吉雄努）尊前云：『第五者特殊之首五組為十七，非特殊之五組為四。』如是講解。然非如是，于『知來處』之 टीका (ṭīkā，註釋)中：『此第五者與下文之『犯墮』等第五者，即示現唯知律。』如是說，與唯知律之五組相違。安住、入住之二組，乃第五者特殊者，于知律之上，安住

【English Translation】 What are the twelve qualities? They are: compassion, patience, pure inner circle, benefiting others, diligence in both aspects, views in accordance with the teacher, ability to speak, understanding of meaning, abiding in one's own nature, an ordinary body, and abiding in one's own place. Thus, it is upheld. Among these twelve, the means of accomplishing the first five are the first of the five sets. In the ṭīkā (commentary) on 'attending to the sick': 'Attending to the sick' indicates having compassion and not disregarding suffering.' The Three Hundred Verses state: 'Loving the sick, having a pure retinue, diligently benefiting with Dharma and material things.' Thus, it is said. The means of accomplishing the latter four, such as being in accordance with the teacher, are: 'With the commitment to the teacher and views, one belongs to one's own side.' Thus, it is said. 'Because it exists in the speaker himself,' thus it is said. 'Understanding the meaning through discernment,' thus it is. The reason why it is necessary to abide in one's own nature is: In the Vinaya inquiry, 'If a Khenpo (abbot) ordains someone while insane, it is called ordination, but those who perform the ordination have passed away,' thus it is said, because it generates faults. The reason why it is necessary to abide in an ordinary body is: In the Vinaya inquiry, 'When generating a downfall such as carrying a load, a non-emanated basis is required,' thus it is said, connecting it with its essence. The necessity of abiding in one's own place is: If one resides elsewhere, one must abandon the special practices such as acting as a Khenpo (abbot). If each of these is enumerated, then possessing fifteen qualities, one is also a Khenpo (abbot) and an Acharya (teacher). Now, I wish to explain the meaning of each of the five sets. The distinctions of the five sets are: In the Vinaya-vastu: 'Holding ten years and being learned, lineage and clarity and holding, entering and learning and causing to enter, two kinds of perfection, three aspects, learning and non-learning, knowing the origin, abiding, entering and knowing the downfalls. Wandering in the southern mountains, is the well-collected group.' Thus, the distinctions are made. The collection of the five groups is: The fifth is collected into two, special and non-special. In the presence of Thag ma rdo rje gzhon nu (Name of a lama): 'The first five groups of the special fifth are seventeen, and the non-special five groups are four.' Thus, it is explained. However, it is not so, in the ṭīkā (commentary) on 'knowing the origin': 'This fifth and the fifth such as 'downfalls' below, indicate knowing only the Vinaya.' Thus, it is said, contradicting the five groups of knowing only the Vinaya. The two groups of abiding and entering are the special fifth, on top of knowing the Vinaya, abiding

---

འཆར་འཇུག་གི་ཡོན་ཏན་ཡར་ལྡན་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་གང་ཞེ་ན། དེ་ཡང་བྱུང་བ་ཤེས་པའི་ལྔ་ཚན་ཡང་ལྔ་ཚན་ཐ་མ་ནི་ལྔ་པ་ཁྱད་པར་ཅན་མ་ཡིན་པ་སྟེ། འདུལ་བ་འབའ་ཞིག་ཤེས་པའི་ལྔ་ཚན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། བྱུང་བ་ཤེས་པའི་ཊཱི་ཀ་ལས། ལྔ་པ་འདི་དང་འོག་ནས་ལྟུང་བ་དང་ཞེས་ 6-78a བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི་ལྔ་པས་ནི་འདུལ་བ་འབའ་ཞིག་ཤེས་པ་ཉིད་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་སོ། །ལྔ་ཚན་དེ་གཉིས་མ་གཏོགས་ལྔ་ཚན་བཅུ་དགུ་ནི་ལྔ་པ་ཁྱད་པར་ཅན་ཡིན་ཏེ། འདུལ་བ་ཤེས་པའི་སྟེང་དུ་སྡེ་སྣོད་གཞན་གཉིས་ཤེས་པའམ་འཕགས་ཆོས་ཐོབ་པ་ལ་སོགས་པ་ཁྱད་པར་གྱི་ཡོན་ཏན་ཡར་ལྡན་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལྔ་ཚན་དེ་དག་ལས། ལྔ་པ་རང་དབང་ཅན་ཡིན་མིན་ནི། ལྔ་ཚན་གཅིག་ཚང་བར་བྱེད་པ་ལ་ལྔ་ཚན་གཞན་གྱི་ཡན་ལག་ཟླ་བོར་དགོས་ན་ལྔ་པ་རང་དབང་ཅན་མ་ཡིན་པ་ཞེས་བྱ་ལ། མི་དགོས་ན་ལྔ་པ་རང་དབང་ཅན་ཞེས་བྱའོ། །དེའང་ཊཱི་ཀར། ཀྱང་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་སོགས་པ་སློབ་པ་ཉེ་བར་བསྡུ་བའི་དོན་སློབ་པ་དང་སློབ་འཇུག་གཉིས་ཀའི་ཚོགས་པ་ཡིན་གྱི། སློབ་པ་བ་ལ་མི་བལྟོས་པར་སློབ་འཇུག་ཐ་དད་པར་རྟོགས་པའི་དོན་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལྟར་མ་ཡིན་དུ་ཟིན་ན་སློབ་པ་ལ་མི་བལྟོས་པར་སློབ་འཇུག་གི་ལྔ་ཚན་པ་རང་དབང་ཅན་ཁོ་ནར་འགྱུར་རོ། །དེ་ལྟར་ཡང་མི་འགྱུར་ཏེ་རང་གིས་བསླབ་པ་མེད་པར་རང་གི་སློབ་དཔོན་བྱས་ཏེ་གཞན་སློབ་ཏུ་འཇུག་ནུས་པ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་གསལ་བའི་ལྔ་ཕྲུགས་དང་། འཛིན་ཏུ་འཇུག་ནུས་དང་། ལྷག་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་སོགས་པ་སློབ་ཏུ་འཇུག་ནུས་པ་དང་། ལྷག་པའི་སྤྱོད་པ་ལ་སོགས་ལ་སློབ་ཏུ་འཇུག་ཀྱང་ནུས་པ་སྟེ་ལྔ་ཚན་བཞི་ནི་རང་དབང་ཅན་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ལྔ་ཚན་གཞན་གྱི་ཡན་ལག་ཟླ་བོར་ངེས་བཟུང་དུ་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལྔ་ཚན་བཞི་པོ་དེ་དག་ལས་གཞན་རྣམས་ནི་ལྔ་པ་རང་དབང་ཅན་ཡིན་ནོ། །གང་ཟག་རང་དབང་ཅན་ཡིན་མིན་ནི། བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་བར་མ་ཆད་པར་ལོ་བཅུ་ལོན་པ་དེ་བཙུན་པའི་ཡན་ལག་དང་ལྡན་ཅིང་འདུལ་བ་ཤེས་ན་གང་ཟག་རང་དབང་ཅན་ཞེས་བརྗོད་དེ། 6-78b གནས་ཀྱི་བླ་མ་ལ་བསྟེན་མི་དགོས་པར་འདུག་ཏུ་རུང་བའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཊཱི་ཀ་ལས། ལོ་བཅུ་ལོན་པ་ཉིད་ཅེས་གསུངས་པ་ནི་རང་དབང་ཡོད་པར་བསྟན་པ་ཡིན་ཅེས་སོ། །རབ་ཏུ་བྱུང་བ་གང་ཞིག་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་བཅུ་ལོན་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། འདུལ་བ་མི་ཤེས་ན་ནི་གང་ཟག་རང་དབང་ཅན་མིན་ཏེ། གནས་ཀྱི་བླ་མ་ལ་མ་བརྟེན་པར་འདུག་ཏུ་མི་རུང་བའི་གང་ཟག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཡན་ལག་རང་དབང་ཅན་ཡིན་མིན་གྱི་དོན་ནི། ལྔ་ཚན་དུ་སྦྱོར་བ་ན་ཡན་ལག་དེ་ཉིད་གཞི་མར་བྱས་ཏེ། ཡན་ལག་གཞན་ཚུར་ལ་སྡུད་པ་ནི་ཡན་ལག་རང་དབང་ཅན་ཞེས་བྱ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དང་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ནི་གནས་དང་ར

【現代漢語翻譯】 因為引導的功德是向上增長的。那麼，什麼是引導呢？也就是，瞭解緣起的五組，其中最後一組，即第五組不是特殊的，因為它是隻瞭解《律藏》的一組。在《瞭解緣起釋》中說：『這第五組以及下面關於墮罪等的第五組，僅僅顯示了了解《律藏》。』除了這兩組之外，其餘十九組都是特殊的，因為在瞭解《律藏》的基礎上，還了解其他兩部論藏，或者獲得了聖法等，具有向上增長的特殊功德。在這些組中，第五者是否具有自主性呢？如果完成一組需要其他組的支分作為輔助，那麼第五者就沒有自主性；如果不需要，那麼第五者就具有自主性。對此，《釋》中說：『「也」這個詞，是攝集學習戒律等的意思，是學習者和引導者的集合，而不是不依賴於學習者而單獨理解引導的意思。如果不是這樣，那麼不依賴於學習者的引導組就將完全具有自主性了。但事實並非如此，因為自己沒有學習過，就自己做導師來引導他人學習是不可能的。』像這樣，能夠清晰地引導五蘊，能夠引導受持，能夠引導學習增上的戒律等，以及能夠引導學習增上的行為等，這四組是沒有自主性的，因為必須確定需要其他組的支分作為輔助。除了這四組之外，其餘的第五者都具有自主性。一個人是否具有自主性呢？受比丘戒后，不間斷地過了十年，這個人具有比丘的資格，並且瞭解《律藏》，那麼這個人就被稱為具有自主性，因為他是可以不依賴於住處上師而居住的人。《釋》中說：『說滿了十年，就是顯示具有自主性。』任何出家人，如果受比丘戒后沒有滿十年，或者不瞭解《律藏》，那麼這個人就沒有自主性，因為他是不能不依賴於住處上師而居住的人。支分是否具有自主性的意義是：在組合成五組時，以該支分本身作為基礎，然後將其他支分聚集過來，這就叫做支分具有自主性。《釋》中說：『「和」這個詞，是住所和……』 Because the merit of initiation increases. So, what is initiation? That is, the five groups of understanding arising, and the last of the five groups is not a special one, because it is a group that only knows the Vinaya. In the 'Commentary on Understanding Arising' it says: 'This fifth group and the fifth group below, such as those concerning transgressions, only show the understanding of the Vinaya.' Except for these two groups, the other nineteen groups are special, because on top of understanding the Vinaya, they also understand the other two pitakas, or have attained noble qualities, etc., and have the merit of increasing special qualities. Among these groups, whether the fifth is independent or not: if completing a group requires the limbs of other groups as assistance, then the fifth is not independent; if it does not require it, then the fifth is independent. Also, in the commentary: 'The word 'also' means to gather together the learning of discipline, etc., it is the assembly of both the learner and the initiator, but it is not the meaning of understanding initiation separately without relying on the learner. If it is not so, then the group of initiation without relying on the learner will become completely independent. But it will not become so, because it is impossible to initiate others without having learned oneself and making oneself the teacher.' Thus, the five aggregates that are clearly guided, the ability to guide acceptance, the ability to guide the learning of higher discipline, etc., and the ability to guide the learning of higher conduct, etc., these four groups are not independent, because it is necessary to determine that the limbs of other groups are needed as assistance. Other than these four groups, the rest of the fifths are independent. Whether a person is independent or not: after taking full ordination, if ten years have passed without interruption, and that person has the qualifications of a monk and knows the Vinaya, then that person is said to be independent, because he is a person who can live without relying on a residence master. The commentary says: 'Saying that ten years have passed shows that he has independence.' Any ordained person who has not reached ten years after taking full ordination, or does not know the Vinaya, is not independent, because he is a person who cannot live without relying on a residence master. The meaning of whether a limb is independent or not is: when combining into five groups, using that limb itself as the basis, and then gathering other limbs towards it, this is called the limb being independent. The commentary says: 'The word 'and' is the residence and...'

【English Translation】 Because the merit of initiation increases. So, what is initiation? That is, the five groups of understanding arising, and the last of the five groups is not a special one, because it is a group that only knows the Vinaya. In the 'Commentary on Understanding Arising' it says: 'This fifth group and the fifth group below, such as those concerning transgressions, only show the understanding of the Vinaya.' Except for these two groups, the other nineteen groups are special, because on top of understanding the Vinaya, they also understand the other two pitakas, or have attained noble qualities, etc., and have the merit of increasing special qualities. Among these groups, whether the fifth is independent or not: if completing a group requires the limbs of other groups as assistance, then the fifth is not independent; if it does not require it, then the fifth is independent. Also, in the commentary: 'The word 'also' means to gather together the learning of discipline, etc., it is the assembly of both the learner and the initiator, but it is not the meaning of understanding initiation separately without relying on the learner. If it is not so, then the group of initiation without relying on the learner will become completely independent. But it will not become so, because it is impossible to initiate others without having learned oneself and making oneself the teacher.' Thus, the five aggregates that are clearly guided, the ability to guide acceptance, the ability to guide the learning of higher discipline, etc., and the ability to guide the learning of higher conduct, etc., these four groups are not independent, because it is necessary to determine that the limbs of other groups are needed as assistance. Other than these four groups, the rest of the fifths are independent. Whether a person is independent or not: after taking full ordination, if ten years have passed without interruption, and that person has the qualifications of a monk and knows the Vinaya, then that person is said to be independent, because he is a person who can live without relying on a residence master. The commentary says: 'Saying that ten years have passed shows that he has independence.' Any ordained person who has not reached ten years after taking full ordination, or does not know the Vinaya, is not independent, because he is a person who cannot live without relying on a residence master. The meaning of whether a limb is independent or not is: when combining into five groups, using that limb itself as the basis, and then gathering other limbs towards it, this is called the limb being independent. The commentary says: 'The word 'and' is the residence and...'

---

ེ་ཞིག་གི་གནས་གཉིས་པོ་ཉིད་རང་དབང་ཡོད་པར་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་ཡན་ལག་རང་དབང་ཅན་ལྔ་སྟེ། གནས་དང་རེ་ཞིག་གནས་འཆར་འཇུག་པ་གཉིས་དང་། དྲན་པ་དང་ལྡན་པ་དང་། ནང་དུ་ཡང་དག་གཞག་དང་། མཉམ་པར་བཞག་པའོ་ཞེས་གསུང་ངོ་། །འོན་ཀྱང་སྡེ་སྣོད་མངོན་པར་ཤེས་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་ཡང་ཡན་ལག་རང་དབང་ཅན་ཡིན་པར་རིགས་ཏེ། ལྔ་ཚན་གྱི་ཡན་ལག་ནི་ཡིན་ལ། ཡན་ལག་རང་དབང་ཅན་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ནི་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡན་ལག་རང་དབང་ཅན་མ་ཡིན་པ་ནི། ལྔ་ཚན་གྱི་ཡན་ལག་གང་ཞིག་ལྔ་ཚན་གཞན་གྱི་གྲངས་ཚང་བའི་ཁ་སྐོང་བྱེད་དུ་ཕར་ལ་འགྲོ་དགོས་པ་རྣམས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་ཡན་ལག་རང་དབང་ཅན་མ་ཡིན་པ་ལ་བརྒྱད་དེ། ཚུལ་ལྡན་མང་ཐོས་གཉིས། བརྩོན་འགྲུས་བརྩམ་པ་དང་ཤེས་རབ་དང་ལྡན་པ་གཉིས་དང་། བར་དུ་གཅོད་པ་མངོན་པར་ཤེས་པ་ནས་རྗེས་སུ་སྟོན་པ་ཉིད་ཡན་ལག་བཞི་སྟེ་བརྒྱད་དོ། །འདིར་ལྔ་ཚན་ལ། 6-79a ཡོན་ཏན་ཁ་བསྡུས་ཀྱི་ལྔ་ཚན་གྱིས་རུང་ངམ་ཞེ་ན། ཡོན་ཏན་ཁ་བསྡུས་ཀྱི་ལྔ་ཚན་གྱིས་མི་རུང་ཞེས་མགོ་གཅིག་ཏུ་གསུངས་ཀྱང་རྣམ་པར་ཕྱེ་ནས་ལན་གདབ་དགོས་ཏེ། ལྔ་ཚན་གྱི་ཡན་ལག་ཏུ་འདུལ་བ་ཤེས་པ་མ་བགྲངས་ན་ཡོན་ཏན་ཁ་བསྡུས་ཀྱི་ལྔ་ཚན་གྱིས་གོ་མི་ཆོད་ལ། ལྔ་ཚན་གྱི་ཡན་ལག་ཏུ་འདུལ་བ་ཤེས་པ་བགྲངས་ན་ཡོན་ཏན་ཁ་བསྡུས་ཀྱི་ལྔ་ཚན་གྱིས་ཀྱང་གོ་ཆོད་དེ། བྱུང་བ་དང་བཅས་པ་དང་ཞེས་འདུལ་བ་འབའ་ཞིག་ཤེས་པས་ཀྱང་ལྔ་ཕྲུགས་ཀྱིས་གོ་ཆོད་པར་གསུངས་ལ། འདུལ་བ་ཤེས་པའི་སྟེང་དུ་ཡོན་ཏན་གཞན་གང་ཡང་རུང་བ་ལྷག་པར་ལྡན་ན་ལྟ་ཅི་སྨོས་པའི་ཕྱིར་དང་། སུམ་བརྒྱ་པ་ལས། ཚུལ་ཁྲིམས་ལྡན་དང་འདུལ་བའི་ཆོ་ག་ཤེས། །ནད་པར་སྙིང་བརྩེ་འཁོར་ནི་དག་པ་དང་། །ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་ཕན་འདོགས་བརྩོན་པ་དང་། །དུས་སུ་འདོམས་པ་དེ་དག་བླ་མར་བསྔགས། །ཞེས་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་ལྡན་དང་ཞེས་པས་མང་དུ་ཐོས་པའང་བསྡུས་སོ། །འདུལ་བའི་ཆོ་ག་ཤེས་ཞེས་པས་ནི་ལྔ་ཕྲུགས་ཉི་ཤུ་རྩ་གཅིག་གི་འདུལ་ཤེས་ཉི་ཤུ་རྩ་གཅིག་པོ་གང་ཡང་རུང་བ་བསྡུས་སོ། །ནད་པར་སྙིང་བརྩེ་ཞེས་པས་ནི་ལྔ་ཚན་དང་པོའི་ནད་གཡོག་བྱེད་དམ་བྱེད་དུ་འཇུག་ནུས་པ་བསྡུའོ། །འཁོར་ནི་དག་པ་དང་ཞེས་པ་ནི་ལུང་གི་སྐབས་གཞན་ནས་བསྡུས་པའོ། །ཆོས་ཀྱིས་ཕན་འདོགས་ལ་བརྩོན་པས་ནི་སྨྲ་བ་པོ་ཉིད་དང་ཞེས་པ་བསྡུས་སོ། །ཟང་ཟིང་གིས་ཕན་འདོགས་ལ་བརྩོན་ཞེས་པས་ནི་གཏོང་བ་ཕུན་ཚོགས་བསྡུས་སོ། །དུས་སུ་འདོམས་པ་ཞེས་པས་ནི་རྗེས་སུ་སྟོན་པ་ཉིད་བསྡུས་པ་སྟེ་ལྔ་ཚན་གོང་འོག་ནས་ཅི་རིགས་སུ་བསྡུས་པའི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་པ་དེ་གནས་ཀྱི་བླ་མར་བསྔགས་ཞེས་གསུངས་པས་གྲུབ་བོ། །འོ་ན་ཕན་ཡོན་གསུམ་འབྱུང་ 6-79b བ་ལ་ཡོན་ཏན་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་དགོས་སམ་ཡོན་ཏན་ཆ་ཙམ་གྱིས་འགྲུབ

【現代漢語翻譯】 爲了表明這兩種狀態都是獨立的。因此，有五個獨立的要素：狀態和暫時狀態的出現和進入，具有正念，內在的正確安置，以及平等安置。然而，只有論藏才是顯現的。等等，這些也應被認為是獨立的要素，因為它們是五組的要素，而不是獨立的要素。非獨立的要素是那些五組的要素，需要去補充其他五組的完整數量。因此，有八個非獨立的要素：具有戒律和博學多聞兩種，發起精進和具有智慧兩種，以及從了知障礙到隨順教導的四種，總共八種。在此，對於五組， 如果用功德概括的五組可以嗎？雖然籠統地說功德概括的五組是不行的，但需要分開回答。如果五組的要素中沒有包括瞭解律藏，那麼功德概括的五組是不夠的。如果五組的要素中包括了了解律藏，那麼功德概括的五組也是可以的，因為『包括髮生』意味著僅僅瞭解律藏也足以構成五組。更何況在瞭解律藏的基礎上還具備其他任何功德呢？《三百頌》中說：『具有戒律，瞭解律儀，慈悲病人，眷屬清凈，勤于佛法和物質的幫助，以及適時勸誡，這些人被贊為上師。』其中，『具有戒律』也包括了博學多聞。『瞭解律儀』則包括了二十一種律藏知識中的任何一種。『慈悲病人』則包括了第一組五組中能夠或允許照顧病人。『眷屬清凈』是從其他經文中概括的。『勤于佛法的幫助』則包括了演說者本身。『勤於物質的幫助』則包括了圓滿的佈施。『適時勸誡』則包括了隨順教導，即從上下五組中酌情概括的功德，具備這些功德的人被贊為狀態的上師。那麼， 產生三種利益是否需要具備功德的特徵，還是僅僅具備部分功德就足夠了？

【English Translation】 To show that both of these states are independent. Therefore, there are five independent elements: state and the temporary arising and entering of state, having mindfulness, inner correct placement, and equal placement. However, only the Abhidhamma Pitaka is the manifestation. And so on, these should also be considered independent elements, because they are elements of the five groups, and not independent elements. Non-independent elements are those elements of the five groups that need to go to supplement the complete number of other five groups. Therefore, there are eight non-independent elements: having discipline and being very learned, two; initiating diligence and having wisdom, two; and from knowing the obstacles to following the teaching, four elements, totaling eight. Here, for the five groups, Is it okay to use the five groups summarized by qualities? Although it is said in general that the five groups summarized by qualities are not okay, it is necessary to answer separately. If understanding the Vinaya is not counted as an element of the five groups, then the five groups summarized by qualities are not sufficient. If understanding the Vinaya is counted as an element of the five groups, then the five groups summarized by qualities are also sufficient, because 'including occurrence' means that just knowing the Vinaya alone is enough to constitute the five groups. What more to say if one possesses any other qualities in addition to understanding the Vinaya? The Three Hundred Verses says: 'Having discipline, knowing the Vinaya rites, compassionate to the sick, pure retinue, diligent in helping with Dharma and material things, and timely admonishment, these are praised as teachers.' Among them, 'having discipline' also includes being very learned. 'Knowing the Vinaya rites' includes any of the twenty-one Vinaya knowledges. 'Compassionate to the sick' includes being able to or allowing to take care of the sick in the first group of five. 'Pure retinue' is summarized from other sutras. 'Diligent in helping with Dharma' includes the speaker himself. 'Diligent in helping with material things' includes perfect giving. 'Timely admonishment' includes following the teaching, that is, the qualities summarized from the upper and lower five groups as appropriate, those who possess these qualities are praised as the teacher of the state. So, Is it necessary to have the characteristics of qualities to produce the three benefits, or is it enough to have just a portion of the qualities?

---

་ཅེ་ན། ཡོན་ཏན་ཆ་ཙམ་གྱིས་མི་འགྲུབ་སྟེ། ལུང་གཞི་ལས། བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་དགུ་ལོན་པས་ཀྱང་རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་མི་བྱ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་མཁན་པོ་མི་བྱ་བ་ཉིད་དུ་གསུངས་པ་དང་། མེ་ཏོག་ཕྲེང་བརྒྱུས་ལས། ལོ་བཅུ་ཡང་དག་རྫོགས་པ་ཡི། །དགེ་སློང་ཀུན་སྡོམ་བདག་ཉིད་ཅན། །གསལ་ཞིང་ཀུན་སྤྱོད་རིག་པ་ཡིས། །རབ་བྱུང་དང་ནི་བསྙེན་རྫོགས་བྱ། །ཞེས་ལོ་བཅུ་རྫོགས་དགོས་པར་གསུངས་སོ། །ཡོན་ཏན་ཆ་ཙམ་གྱིས་འགྲུབ་ན། བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ཞག་གཅིག་ལོན་ཅིང་སོ་ཤིང་དབེན་པར་དོར་རོ་ཞེས་པ་དེ་ཙམ་ཤེས་ཀྱང་མཁན་པོ་བྱར་རུང་བར་ཐལ། བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་བཅུ་ལོན་པ་ལ་ཕན་པའི་ཆ་ཙམ་དང་འདུལ་བ་ཤེས་པའི་ཆ་ཙམ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་ལྷན་ཅིག་སྦྱོར་བ་གང་དང་ཡང་མི་ལྡན་པས་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ཕན་ཡོན་གསུམ་འབྱུང་བ་ལ་ལྔ་ཚན་ཉེར་གཅིག་པོ་ཐམས་ཅད་དང་ལྡན་དགོས་སམ་གང་རུང་གཅིག་གིས་འགྲུབ་ཅེ་ན། བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་བར་མ་ཆད་པར་ལོ་བཅུ་ལོན་ཅིང་དེའི་སྡོམ་པ་དག་པ་གཞི་མར་བྱས་ནས་ལྔ་ཚན་གང་རུང་གཅིག་དང་ལྡན་ན་དེས་ཕན་ཡོན་གསུམ་འཐོབ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ལྷན་ཅིག་སྦྱར་བ་གཅིག་དང་ལྡན་ཅིང་ལོ་བཅུ་ལོན་པ་ཡང་ཡིན་ན། དེས་ནི་མཁན་པོ་ཉིད་དང་། གནས་ཉིད་དང་། མི་གནས་པར་འདུག་པར་ཡང་བྱའོ་ཞེས་དང་། མཁན་པོ་བྱེད་པ་ལ་ལྔ་ཚན་ཉི་ཤུ་རྩ་གཅིག་པོ་ཐམས་ཅད་ལྡན་དགོས་ན། མཁན་པོ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་མི་སྲིད་པར་ཐལ། གང་ཟག་གཅིག་ལ་དུས་གཅིག་ཏུ་ལྔ་ཚན་ཉེར་གཅིག་པོ་ཐམས་ཅད་དང་ལྡན་པ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། འདུལ་བ་འབའ་ 6-80a ཞིག་ཤེས་པའི་ལྔ་ཚན་ཡིན་པ་དང་སྡེ་སྣོད་གསུམ་ཤེས་པའི་ལྔ་ཚན་ཡིན་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་དང་། སློབ་པ་ཉིད་ཡིན་པ་དང་མི་སློབ་པ་ཉིད་ཡིན་པ་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་ལ། ལོ་བཅུ་ལོན་པའི་ལྔ་ཚན་བསྟན། །དེ་ཉིད་གཞིར་བྱས་ལྔ་ཚན་དཀྲོལ། ། 說滿十年五部 དང་པོ་ནི། སྙིང་རྗེ་དང་སྡུག་བསྔལ་ལ་ཇི་མི་སྙམ་པའི་བཟོད་པ་དང་ལྡན་པས་ནད་གཡོག་དང་ངོ་། །འགྲེལ་ཆུང་དུ་སྨན་དཔྱད་མཁས་པ་ལ་བྱ་ཞེས་པ་མེད་ཀ་མེད་ཀྱི་ཡན་ལག་མིན་ཅེས་བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེས་གསུངས་སོ། །ཅི་བདག་ལ་ལྟུང་བ་བྱུང་ངམ་མ་བྱུང་སྙམ་དུ་འགྱོད་པ་བསལ་བ་དང་སྟེ། འདིས་འདུལ་བ་ལ་གནས་པའི་དོན་བསྟན་པས་ལྟུང་བ་ཡིན་མིན་དང་ལྟུང་བ་ལས་སློང་བའི་ཐབས་ཤེས་པས་འགྱོད་པ་སེལ་ནུས་པའི་ཕྱིར་རོ། །མངོན་པ་ལ་མཁས་པས་སྡིག་པ་ཅན་གྱི་ལྟ་བའི་རྣམ་པ་སྤོང་བ་དང་། གནས་མངོན་པར་མི་དགའ་བ་འདོར་བ་ཞེས་པ་ལ་མཐའ་བཞི་ན་རེ། གནས་པ་སློབ་མ་མངོན་པར་མི་དགའ་བ་ཞེས་པར་འཆད་ཀྱང་ནོར་བ་ཡིན་ཏེ། གནས་ནི་ཡུལ་ཕྱོགས་ཏེ། ལུང་གཞི་ལས། ཕྱོགས་གང་དུ་ལྷན་ཅིག་གནས་པ་དང་ཉེ་གནས་དག་མངོན་པར་མི་དགའ་ན་དེ་འདོར་བའམ་འདོར

【現代漢語翻譯】 那麼，僅僅憑藉部分功德是無法成就的。根據《律藏根本》記載：『受具足戒后滿九年者，不得授與出家及具足戒。』這說明不能成為堪布。而在《花鬘論》中說：『圓滿十年之比丘，持守一切戒律，明晰且通曉一切行為，方可授與出家及具足戒。』因此，必須圓滿十年。如果僅僅憑藉部分功德就能成就，那麼僅僅知道『受具足戒后一日，將牙籤丟棄于僻靜處』，就可以成為堪布了，因為受具足戒滿十年者，具備有益的部分功德和通曉戒律的部分功德。如果承認這種說法，那麼由於不具備任何和合條件，所以是不成立的。 要產生三種利益，是否需要具備二十一種五事，還是具備其中之一即可？答：受具足戒后不間斷地滿十年，並以清凈的戒律為基礎，具備任何一種五事，就能獲得三種利益。如《 टीका 》所說：『具備一種和合條件且滿十年者，即可成為堪布，亦可安住或不安住。』如果成為堪布需要具備二十一種五事，那麼具備堪布的條件是不可能的，因為一個人不可能在同一時間具備所有二十一種五事。例如，通曉戒律的五事和通曉三藏的五事是相違背的，是學者的五事和非學者的五事也是相違背的。 第二部分： 宣說滿十年之五事，以其為基礎闡釋五事。 首先：以慈悲和忍耐對待痛苦，照顧病人等。布敦仁波切說，小釋中說需要精通醫術，但這不是必不可少的條件。消除『我是否犯戒』的疑慮，這表明安住于戒律，因為知道是否犯戒以及從罪業中恢復的方法，才能消除疑慮。精通論藏，可以捨棄罪惡者的邪見，捨棄對住所的不滿。對於『捨棄對住所的不滿』，一些人解釋為『對住所和弟子不滿』，這是錯誤的。住所是指地方，如《律藏根本》所說：『如果對共同居住的地方和近處不滿，就應該捨棄。』

【English Translation】 Then, it is impossible to achieve merely with partial qualities. According to the Mūlasarvāstivāda Vinaya: 'One who has received full ordination and has completed nine years should not be given pravrajya or upasampadā.' This indicates that one cannot become a Khenpo. And in the Garland of Flowers it says: 'A bhikṣu who has completed ten years, possesses all the vows, is clear and knows all conduct, may give pravrajya and upasampadā.' Therefore, it is necessary to complete ten years. If it were possible to achieve merely with partial qualities, then merely knowing 'Having received full ordination for one day, discarding the toothpick in a secluded place' would be enough to become a Khenpo, because one who has received full ordination for ten years possesses beneficial partial qualities and knows partial qualities of the Vinaya. If this is admitted, then it is not established because it does not possess any of the combined conditions. To generate the three benefits, is it necessary to possess all twenty-one sets of five, or is it sufficient to possess one of them? Answer: Having received full ordination and continuously completed ten years, and with pure vows as the basis, possessing any one of the five sets will obtain the three benefits. As the Ṭīkā says: 'One who possesses one combined condition and has completed ten years can become a Khenpo, and can also abide or not abide.' If becoming a Khenpo requires possessing all twenty-one sets of five, then it is impossible to possess the qualities of a Khenpo, because it is impossible for one person to possess all twenty-one sets of five at the same time. For example, the five sets of knowing the Vinaya and the five sets of knowing the three pitakas are contradictory, and the five sets of being a scholar and not being a scholar are also contradictory. Second part: Explaining the five sets of ten years, based on that, explaining the five sets. First: With compassion and patience towards suffering, taking care of the sick, etc. Buton Rinpoche said that the small commentary says that it is necessary to be proficient in medicine, but this is not an indispensable condition. Eliminating the doubt of 'Have I committed an offense?', this indicates abiding in the Vinaya, because knowing whether an offense has been committed and the method of recovering from sins can eliminate doubts. Being proficient in Abhidharma can abandon the evil views of sinners, and abandon dissatisfaction with the dwelling. Regarding 'abandoning dissatisfaction with the dwelling', some explain it as 'dissatisfaction with the dwelling and disciples', which is wrong. The dwelling refers to the place, as the Mūlasarvāstivāda Vinaya says: 'If there is dissatisfaction with the place where one lives together and the nearby places, one should abandon it.'

---

་དུ་འཇུག་ནུས་པ་སྟེ་ཞེས་དང་། ལུང་གཅིག་ལས་འཕྲོས་པ་ལས་ཀྱང་། ལྷན་ཅིག་གནས་པ་དང་ཉེ་གནས་དག་ཡུལ་དེར་གནས་པར་མི་དགའ་ན་ཡུལ་གཞན་དུ་གཏོང་བར་ནུས་པ་ཡིན། ཞེས་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། གནས་མངོན་པར་མི་དགའ་བ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་ནི་བསམ་པ་ཤེས་པ་ཉིད་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་སོ། །དེ་ནི་ལས་གྲུབ་པ་ལས། ཕྱི་རོལ་སྤྱོད་པའི་འགྱུར་བ་དག་གིས་ནི། །སྐྱེས་བུའི་སྙིང་ལ་གནས་པའི་བསམ་པ་སྟོན། །མཚོ་ན་གནས་པའི་ཉ་ནི་རབ་གབ་ཀྱང་། །ཆུ་ཡི་ 6-80b རླབས་ཀྱི་འགྱུར་བ་རྣམས་ཀྱིས་སྟོན། །ཞེས་བཤད་པ་ལྟ་བུའོ། །བཞི་པོ་དེ་དག་ལ་རང་གིས་བྱེད་དམ་གཞན་བྱེད་དུ་འཇུག་ནུས་པའོ། །འདིའི་དོན་ཡང་རང་གིས་བྱ་དགོས་ན་བྱེད་ནུས། གཞན་བསྐུལ་དགོས་ནའང་གཞན་བྱེད་དུ་གཞུག་ནུས་པའི་མཐུ་ཡོད་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བཞི་པོ་དག་རང་གིས་བྱེད་པའི་མཐུ་མེད་ན་གཞན་བྱེད་དུ་གཞུག་པའི་མཐུ་ཡོད་དུ་ཟིན་ཀྱང་དེས་གསུམ་པོ་དེ་མི་བྱ་སྟེ་ཞེས་སོ། །རང་གིས་བྱེད་པའི་མཐུ་མེད་ན་གཞན་ལ་བཅོལ་ནས་བྱེད་འཇུག་པ་མ་ཡིན་ཏེ། མེད་མི་རུང་གི་ཡན་ལག་འདུལ་བ་ཤེས་པ་ལས་འདའ་བར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་ཏེ། ཊཱི་ཀར། འདུལ་བ་ལ་གནས་པའི་དོན་ཉིད་ཅེས་བྱ་བའི་ཡན་ལག་འདའ་བར་བྱས་པ་མ་ཡིན་པ་དེ་འདས་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །འོ་ན་རང་གིས་བྱེད་ནུས་ངེས་བཟུང་དུ་དགོས་ན། གཞན་བྱེད་དུ་གཞུག་ནུས་སྨོས་པས་ཅི་བྱ་ཞེ་ན། ཁ་ཅིག་བདག་གིས་བྱས་ན་འདུལ་ནུས། ཁ་ཅིག་གཞན་གྱིས་བྱེད་དུ་བཅུག་པས་འདུལ་བའི་གདུལ་བྱ་སོ་སོའི་དབང་ལས་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀར། ལ་ལ་འདུལ་བ་ནི་ལ་ལས་ནུས་ཀྱིས་ཐམས་ཅད་ནུས་པ་མ་ཡིན་པས་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདིའི་ཁ་སྐོང་དུ་ལོ་བཅུ་ལོན་པ་འདིས་མ་བསྐང་ན་གཞན་གྱིས་བསྐང་ཡང་སྐབས་སུ་མི་བབས་ཏེ། འདི་ཉིད་ཕན་ཡོན་གསུམ་འབྱུང་བའི་རྒྱུའི་གཙོ་བོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གོང་དུ་བསྒྲུབས་ཟིན་ལ། དེས་ན་ལོ་བཅུ་ལོན་པ་འདི་ལྔ་ཚན་ཉེར་གཅིག་གི་ལྔ་ཚན་དང་པོའི་ཡན་ལག་དང་པོར་སྦྱར་རོ། །ལྔ་པར་སྦྱར་བ་ནི་བཅོས་མའོ། །འོ་ན་ཁ་སྐོང་གི་ཁྱད་པར་འདི་ལྔ་ཚན་གཞན་ལ་སྦྱར་ན་དྲུག་ཚན་དུ་འགྱུར་ཞིང་། འདི་ལ་མ་སྦྱར་ན་བཞི་ཚན་དུ་འགྱུར་བས་གདུལ་བྱ་ལྔ་ཚན་ལ་དགའ་བའི་ངོར་མཛད་དོ། །རྒྱ་འདུལ་ན་རེ། ལྔ་ཕྲུགས་ཉེར་གཅིག་པོ་ 6-81a ལ་དོན་ལ་ལྔ་ཕྲུགས་གཅིག །དྲུག་ཕྲུགས་བཅོ་བརྒྱད། བདུན་ཕྲུགས་གཉིས་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཀྱང་འཆད་དོ། །དེས་ན་ལྔ་ཚན་དང་པོ་ནི་དེ་དག་གིས་རྫོགས་ཏེ། ཊཱི་ཀར། དེའི་ཕྱིར་འདིས་ནི་ལྔ་པ་གཅིག་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། ། 由此事分五部 གཉིས་པ་ལ། ཚུལ་ལྡན་བགྲངས་པའི་ལྔ་ཚན་བཤད། །དེ་ཉིད་གཞིར་བཅས་ལྔ་ཚན་བསྟན། ། 說具格五部 དང་པོ་ལ། རྒྱུད་ཁྱད་མ་ངེས་ལྔ་ཚན་དང་། །ངེས་བཟུང་འཕགས་པའི་ལྔ་ཚན་བསྟན། ། 不定五部 དང་པོ་ལ། ལྔ

【現代漢語翻譯】 『能夠使其進入』，並且從另一部律藏中引申出，如果一起居住和關係親近的人不喜歡住在那裡，也能夠讓他們去其他地方。 टीका (ṭīkā，註釋)中說：『不喜歡居住』等等，表明了理解他們的想法。這是從業果的角度來說的：外在行為的變化，能夠顯示出人心中所想。正如海里的魚，即使藏得很深，也能從水波的變化中看出來。這四種情況，自己可以做，也可以讓別人做。這裡的含義是，如果自己應該做，就能做到；如果需要別人去做，也有能力讓別人去做。 टीका (ṭīkā，註釋)中說：『如果自己沒有能力做這四件事，即使有能力讓別人做，也不能做那三件事。』如果自己沒有能力做，就委託別人去做，這是不行的，因為這會超出不可或缺的律藏知識的範圍。 टीका (ṭīkā，註釋)中說：『違背了安住于律藏的意義，也就是違背了不可或缺的部分。』如果一定要自己能夠做到，那麼說能夠讓別人做有什麼用呢？因為有些人自己做才能調伏，有些人需要讓別人去做才能調伏，這取決於不同被調伏者的根器。 टीका (ṭīkā，註釋)中說：『有些人能被某些人調伏，但不是所有人都能被所有人調伏。』作為補充，如果這個受具足戒十年者沒有完成，即使別人完成了，也不合適，因為這是產生三種利益的主要原因，這在前面已經論證過了。因此，這個受具足戒十年者應該被歸為二十一個五事中的第一個五事的第一支。歸為第五個是人為的。如果這個補充的特點被歸為其他五事，就會變成六事；如果不歸為這個五事，就會變成四事，這是爲了迎合喜歡五事的被調伏者。嘉曹·達瑪仁欽 (rgya 'dul na re) 說：『二十一個五事中，有一個五事是五組，十八個五事是六組，兩個五事是七組。』因此，第一個五事是由這些組成的。 टीका (ṭīkā，註釋)中說：『因此，這表明了一個五事。』 第二部分，講述具有戒律者的五事分類。說明以戒律為基礎的五事分類。 第一部分，講述不確定的五事分類。說明確定的聖者五事分類。 第一部分，五

【English Translation】 'Being able to make them enter,' and also derived from another Vinaya, if those who live together and are close do not like living there, they can also be sent to other places. The ṭīkā (ṭīkā, commentary) says: 'Disliking to live' and so on, indicates understanding their thoughts. This is from the perspective of karma: changes in external behavior can show what is in a person's heart. Just as the fish in the sea, even if hidden very deep, can be seen from the changes in the waves. These four situations, one can do oneself, or one can have others do. The meaning here is that if one should do it oneself, one can do it; if one needs others to do it, one also has the ability to have others do it. The ṭīkā (ṭīkā, commentary) says: 'If one does not have the ability to do these four things oneself, even if one has the ability to have others do it, one cannot do those three things.' If one does not have the ability to do it oneself, entrusting it to others is not allowed, because this would exceed the scope of indispensable knowledge of the Vinaya. The ṭīkā (ṭīkā, commentary) says: 'Violating the meaning of abiding in the Vinaya, that is, violating the indispensable part.' If it is necessary to be able to do it oneself, then what is the use of saying that one can have others do it? Because some can be tamed by doing it oneself, and some need to be tamed by having others do it, which depends on the different capacities of those being tamed. The ṭīkā (ṭīkā, commentary) says: 'Some can be tamed by some, but not all can be tamed by all.' As a supplement, if this ten-year-old Bhikshu (fully ordained monk) does not complete it, even if others complete it, it is not appropriate, because this is the main cause of generating three benefits, which has been argued earlier. Therefore, this ten-year-old Bhikshu should be classified as the first branch of the first of the twenty-one five-fold categories. Classifying it as the fifth is artificial. If this supplementary characteristic is classified into other five-fold categories, it will become a six-fold category; if it is not classified into this five-fold category, it will become a four-fold category, which is made to cater to the disciples who like the five-fold categories. Gyaca Sherab Rinchen (rgya 'dul na re) said: 'Among the twenty-one five-fold categories, one five-fold category is five groups, eighteen five-fold categories are six groups, and two five-fold categories are seven groups.' Therefore, the first five-fold category is composed of these. The ṭīkā (ṭīkā, commentary) says: 'Therefore, this indicates one five-fold category.' Second part, explaining the five-fold categories of those who possess discipline. Explaining the five-fold categories based on that foundation. First part, explaining the uncertain five-fold categories. Explaining the certain five-fold categories of the noble ones. First part, five

---

་ཚན་ཁ་སྐོང་ཡན་ལག་བསྟན། །ལྔ་ཚན་སོ་སོའི་རང་བཞིན་དབྱེ། ། 說五部增補支 དང་པོ་ནི། མཚམས་འདི་མན་ཆད་སློབ་པ་ཉིད་ཡན་ཆད་བཅུ་གཅིག་པ་དང་། བཅུ་གཉིས་པ་མ་གཏོགས་ལྔ་པ་ཚང་བ་མ་ཡིན་པ་ལ་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དང་མང་དུ་ཐོས་པ་ཉིད་སྦྱར་རོ། །འདིར་ཚུལ་ལྡན་ནི། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པ་ནི་ཕམ་པ་དང་ལྷག་མ་རྣམས་ཀྱིས་མ་ཉམས་པ་སྟེ་ཞེས་ཕམ་ལྷག་གིས་མ་གོས་པ་ལ་བཤད་ཀྱང་མི་འཐད་དེ། བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཁང་ཆེན་གྱི་ལྷག་མ་ལྟ་བུས་གོས་ཀྱང་འཆལ་ཚུལ་དུ་མི་འགྱུར་ལ། རང་བཞིན་གྱིས་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་དུད་འགྲོ་གསོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་ལྟ་བུས་གོས་ན་ཡང་འཆལ་བའི་ཚུལ་ཁྲིམས་སུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་ཏེ། མཛོད་ལས། འཆལ་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་མི་དགེའི་གཟུགས། །ཞེས་བཤད་དོ། །འདིར་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པའི་ཚད་ནི་དགེ་སློང་ཕམ་པས་མ་གོས་ཤིང་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ལ་འཛེམ་པ་སྟེ། ལུང་ལས། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཕམ་པའི་ལྟུང་བ་བཞི་པོ་རྣམས་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་མ་བྱུང་བའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལ། ཊཱི་ཀ་ལས། འཆལ་བའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་སྐབས་མེད་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་འདི་ནི་དགེ་ 6-81b བའོ་ཞེས་བྱ་བ་དེ་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པ་ཉིད་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །མང་དུ་ཐོས་པ་འདི་ནི་ལྔ་པ་གང་དུ་སྡེ་སྣོད་ཤེས་པ་དེར་ནི་གཞན་གྱི་བསྟན་བཅོས་མང་དུ་ཐོས་པ་ལ་བྱའི། སྡེ་སྣོད་ཤེས་པ་མེད་པར་ནི་རང་གི་གྲུབ་མཐའི་དབང་དུ་བྱས་པའི་མང་དུ་ཐོས་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། ལྔ་པ་གང་ལ་སྡེ་སྣོད་མངོན་པར་ཤེས་པ་ཉིད་ཡོད་པ་དེར་ནི་མང་དུ་ཐོས་པ་ཉིད་གཞན་གྱི་བསྟན་བཅོས་ཀྱི་ཡུལ་ཅན་ཡིན་ནོ། །གང་དུ་སྡེ་སྣོད་མངོན་པར་ཤེས་པ་མ་བསྡུས་པ་དེར་ནི་མང་དུ་ཐོས་པ་ཉིད་རང་གི་གྲུབ་པའི་མཐའི་ཡུལ་ཅན་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། ། 五部各自性類 གཉིས་པ་ནི། སྡེ་སྣོད་མངོན་པར་ཤེས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་འདིས། འཛིན་མཁས་རིགས་གསལ་བཞིའི་ལྔ་ཚན་བཞི་བསྟན་པ་འདིར་སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་གང་ལ་བྱ་ཞེ་ན། ཤློ་ཀ་འབུམ་ཕྲག་གཅིག་ཡན་ཆད་ལ་བྱེད་པར་གཞི་འགྲེལ་ལས་བཤད་དོ། །སྡེ་སྣོད་མདོ་སྡེ་སོགས་གསུམ་བཟུང་བ་མི་བརྗེད་པར་འཛིན་པ་གསུམ་གྱི་ཁར་སྔར་གྱི་གཉིས་བསྣན་པས་ལྔ་པ་གཉིས་སོ། །སྡེ་སྣོད་གསུམ་ཕན་ཚུན་འབྲེལ་བས་འདྲེས་པར་གནས་པ་ལས་སོ་སོར་འབྱེད་ནུས་པ་ལ་གཉིས་བསྣན་པས་གསུམ་པའོ། །རིགས་པ་ཚད་མ་གཉིས་དང་ལུང་གི་མདོ་སྡེ་ལ་སོགས་སྦྱོར་ནུས་པ་ལ་གཉིས་བསྣན་པས་བཞི་པའོ། །ལུང་རིགས་དང་མདོ་སྡེ་ལ་སོགས་པ་སྦྱར་ཏེ་གཞན་ལ་གསལ་བར་སྟོན་ནུས་པ་དང་སྔར་གྱི་གཉིས་བསྣན་པས་ལྔ་པའོ། །དེ་དག་གིས་ལྔ་ཚན་ལྔ་རྫོགས་ཏེ། ཊཱི་ཀར། འདིས་ནི་ལྔ་པ་བཞི་བསྟན་ལ་སྔ་མས་ནི་ལྔ་པ་གཅིག་སྟེ་ལྔ་པ་ལྔའོ་ཞེས་སོ། །དེ་དག་འཛིན་ཏུ་འཇ

【現代漢語翻譯】 說五部增補支，五部各自性類。 第一，從此處以下直到學者，除了第十一和第十二，不具備完整的第五部，需要結合持戒和多聞。此處所說的持戒，根據《釋論》的解釋，持戒是指沒有被失敗和殘餘所染污。將沒有被失敗和殘餘所染污解釋為持戒是不合理的，因為即使被如僧殘般的違禁行為所染污，也不會變成破戒，而如果被殺害牲畜等自性罪所染污，則會變成破戒。如《俱舍論》所說：『破戒之戒是不善之色。』此處持戒的標準是比丘沒有被失敗罪所染污，並且對自性罪有所顧忌。如律經所說：『所謂持戒，是指沒有犯下四種失敗罪中的任何一種。』《 टीका 》中說：『因為沒有破戒的情況，所以這才是持戒。』多聞是指，在第五部中，如果通曉經藏，則指廣泛聽聞其他論典；如果不懂經藏，則指隨順自己宗派的多聞。《 टीका 》中說：『在第五部中，如果精通經藏，那麼多聞就是以其他論典為對像；如果未通曉經藏，那麼多聞就被認為是以自己宗派為對象。』 第二，『精通經藏』，這表明了善於掌握、清晰明辨等四種第五部。此處所說的掌握經藏是指什麼呢？根據《根本釋》，是指能夠掌握一百萬頌以上的經文。掌握經藏，即掌握經、律、論三藏，並且不忘失地掌握。在掌握三藏的基礎上，加上之前的兩種，就形成了兩種第五部。能夠將三藏相互關聯、融會貫通，並且能夠區分開來，再加上兩種，就形成了第三種。能夠將理證和量論與經藏等結合起來，再加上兩種，就形成了第四種。能夠將理證、經藏等結合起來，並且能夠清晰地向他人展示，再加上之前的兩種，就形成了第五種。這些就構成了完整的五種第五部。《 टीका 》中說：『這表明了四種第五部，加上之前的一種，就是五種第五部。』

【English Translation】 Explanation of the supplementary branches of the five categories, and the distinct characteristics of each of the five categories. Firstly, from this point onwards, up to the stage of being a scholar, except for the eleventh and twelfth, those who do not fully possess the fifth category need to combine discipline and extensive learning. Here, 'possessing discipline' (ཚུལ་ལྡན) means, according to the commentary, 'not being tainted by defeats and residues.' However, it is unreasonable to explain 'not being tainted by defeats and residues' as possessing discipline, because even if one is tainted by a transgression like a sanghāvaśeṣa (ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཁང་ཆེན་གྱི་ལྷག་མ་), it does not turn into a breach of discipline. But if one is tainted by a natural transgression like killing an animal, it turns into a breach of discipline. As stated in the Abhidharmakośa (མཛོད): 'The discipline of a libertine is an unwholesome form.' Here, the standard for possessing discipline is that a bhikṣu (དགེ་སློང་) is not tainted by defeat and is cautious about natural transgressions. As stated in the Vinaya (ལུང་): 'What is called possessing discipline is not having committed any of the four defeats.' In the ṭīkā (ཊཱི་ཀ་) it says: 'Because there is no possibility of a breach of discipline, therefore, this is to be recognized as possessing discipline.' Extensive learning refers to, in the fifth category, if one knows the Tripitaka (སྡེ་སྣོད་), it refers to extensively hearing other treatises; if one does not know the Tripitaka, it refers to extensive learning according to one's own school. In the ṭīkā it says: 'In the fifth category, where there is manifest knowledge of the Tripitaka, extensive learning is that which has the object of other treatises. Where the Tripitaka is not included in manifest knowledge, extensive learning is to be recognized as having the object of one's own school.' Secondly, 'manifest knowledge of the Tripitaka' indicates the four fifth categories of being skilled in grasping, clear in discernment, etc. Here, what does 'grasping the Tripitaka' refer to? According to the Mūlaṭīkā (གཞི་འགྲེལ་), it refers to being able to grasp one hundred thousand ślokas (ཤློ་ཀ་) or more. Grasping the Tripitaka means grasping the three pitakas (經律論三藏) of Sūtra (མདོ་སྡེ་), Vinaya (འདུལ་བ་), and Abhidharma (མངོན་པ་), and grasping them without forgetting. Adding the previous two to the grasping of the three pitakas makes two kinds of the fifth category. Being able to connect and integrate the three pitakas with each other, and being able to distinguish them separately, adding two makes the third kind. Being able to combine reasoning and valid cognition with the Sūtras, etc., adding two makes the fourth kind. Being able to combine reasoning, Sūtras, etc., and clearly show them to others, adding the previous two makes the fifth kind. These constitute the complete five kinds of the fifth category. In the ṭīkā it says: 'This shows four kinds of the fifth category, and the previous one is one kind, thus there are five kinds of the fifth category.'

---

ུག་ནུས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་པའི་དོན་བདག་ཉིད་ཀྱིས་ཤེས་ཤིང་གཞན་གྱིས་གོ་བར་ནུས་པ་སྟེ་དེ་ལྟར་མིན་ན་རང་གིས་མི་ཤེས་པར་གཞན་འཛིན་དུ་འཇུག་མི་ནུས་ཤིང་ 6-82a འདུལ་བ་ལ་གནས་པའང་འདས་པར་འགྱུར་རོ། །དེས་ན་རང་གིས་སྡེ་སྣོད་ཤེས་ནས་གཞན་གྱིས་གོ་བར་བྱེད་ནུས་པ་འདི་ནི་ལྔ་པ་དང་དྲུག་པའོ། །ལྷག་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ཞེས་པའི་དོན། གཞི་འགྲེལ་ལས། ལྷག་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ལྷག་པའི་དོན་དང་དབང་དུ་བྱ་བའི་དོན་ནོ་ཞེས་སོ། །དེའི་དོན་ཅི་ཞེ་ན། ཉན་ཐོས་ཀྱི་ས་ལས། ལྷག་པའི་དོན་ཅི་ལྟ་བུ་ཡིན་ཅེ་ན། ལྷག་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་སོགས་པ་གསུམ་པོ་དེ་དག་ནི་བསྟན་པ་འདི་ཁོ་ན་ལ་ཡོད་ཀྱི། འདི་ལས་ཕྱི་རོལ་པ་རྣམས་དང་ཐུན་མོང་བ་ཡིན་ཏེ། དེ་ནི་ལྷག་པའི་དོན་ཡིན་ནོ། །དབང་དུ་བྱ་བའི་དོན་ཅི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། ལྷག་པའི་སེམས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་དེ་ནི་ལྷག་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་བསླབ་པ་ཡིན་ནོ། །ལྷག་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པའི་སེམས་ཀྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དེ་ནི་ལྷག་པའི་སེམས་ཀྱི་བསླབ་པ་ཡིན་ནོ། །ཉོན་མོངས་པ་སྤངས་པའི་དབང་དུ་བྱས་པའི་ཡེ་ཤེས་དེ་ནི་ལྷག་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་བསླབ་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ནི་དབང་དུ་བྱ་བའི་དོན་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འོ་ན་ལྔ་ཚན་འདིར་ཚུལ་ཁྲིམས་ལྡན་པ་ལན་གཉིས་སུ་སྨོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་སྨོས་ཀྱང་ཟློས་པར་མི་འགྱུར་གྲང་ཞེ་ན། མི་འགྱུར་ཏེ་སྔ་མས་ནི་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་སྤངས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ལ། འདིར་ནི་འདུལ་བར་གཏོགས་པའི་བསླབ་གཞི་ཐམས་ཅད་ལ་གནས་པའི་དབང་དུ་བྱས་པའི་དོན་ནོ། །ཡང་ན་སྔ་མ་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཙམ་དང་། ཕྱི་མ་ནི་བསླབ་གསུམ་གྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་ཚུལ་ཁྲིམས་སོ། །ལྷག་པའི་སེམས་དང་སྟེ་སེམས་འདུལ་བའི་བསམ་གཏན་བཞི་དང་། ལྷག་པའི་ཤེས་རབ་ནི་ཟག་མེད་ཀྱི་ལམ་དང་དེ་ལ་སློབ་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་ནི་ཤེས་ནས་གོམས་པ་ཡིན་གྱི་མི་ཤེས་པར་གདོད་སློབ་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །དེའི་ཁར་སྔར་གྱི་ 6-82b གཉིས་དང་བཅས་པས་བདུན་ནོ། །སློབ་ཏུ་འཇུག་ཀྱང་ནུས་པ་ཉིད་དོ། །འདིར་ཀྱང་གི་སྒྲ་ནི། ཊཱི་ཀར། ཀྱང་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ནི་ལྷག་པའི་ཚུལ་ལ་སོགས་པ་ཉེ་བར་བསྡུ་བའི་དོན་ཡིན་གྱིས་ཐ་དད་པར་རྟོགས་པའི་དོན་ནི་མ་ཡིན་ཏེ་ཞེས་སོ། །འདིར་ཡང་རང་བསླབ་གསུམ་ལ་མ་བསླབས་པར་གཞན་སློབ་ཏུ་འཛུད་ནུས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀར། བདག་ཉིད་མ་དུལ་བར་གཞན་དུལ་བར་བྱེད་པ་ནི་གནས་མེད་དེ་སྐབས་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །དེས་ནི་ལྔ་ཚན་བརྒྱད་པའོ། །ལྷག་པའི་སྤྱོད་པ་དང་ཞེས་པ་འདུལ་བ་ལས་གསུངས་པའི་སྤྱོད་ལམ་བཞིའོ། །འདུལ་བ་དང་ཞེས་པ་ལུང་དུམ་བུ་བཞིའོ། །སོ་སོར་ཐར་པ་ནི་དགེ་སློང་ཕ་མའི་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་བམ་པོ་གཉིས་པའོ། །འདི་དག་ལ་སྔ་མ་གཉི

【現代漢語翻譯】 能夠理解並讓別人理解『具有能力』的含義，如果不是這樣，自己不理解就無法讓別人理解， 6-82a 安住于律藏也會消失。因此，自己理解了經典，能夠讓別人理解，這是第五和第六種功德。關於『增上戒』的含義，《根本分別論》中說：『增上』是指殊勝的意義和控制的意義。』它的含義是什麼呢？在《聲聞地》中說：『什麼是殊勝的意義呢？增上戒等三種功德唯有在此教法中才有，與外道不共，這就是殊勝的意義。什麼是控制的意義呢？以增上心的控制的戒律，就是增上戒的學處。以增上慧的控制的心之等持，就是增上心的學處。以斷除煩惱的控制的智慧，就是增上慧的學處，這就是控制的意義。』那麼，在此五事中，兩次提到『具有戒律』，原因是什麼？即使說了，也不會變成重複嗎？不會變成重複，因為前者是指斷除自性罪的意義，而這裡是指安住于屬於律藏的一切學處的意義。或者，前者僅僅是戒律，後者是以三學來區分的戒律。 『增上心』是指調伏心的四種禪定，『增上慧』是指無漏道及其修學，這是在理解之後才去修習的，而不是在不理解的情況下就開始修習的。加上之前的 6-82b 兩種，總共是七種功德。也能讓別人修學。』這裡的『也』字，《 टीका 》中說：『「也」字是包含增上戒等的意義，而不是理解為不同的意義。』這裡也是，自己沒有修學三學，就無法讓別人修學。《 टीका 》中說：『自己沒有調伏，就去調伏別人，這是不可能的，沒有機會。』因此，這是第八種功德。『增上行』是指律藏中所說的四種威儀。『律藏』是指四部律。『別解脫』是指比丘和比丘尼的別解脫經，共兩卷。這些中，前兩種功德……

【English Translation】 Being able to understand and enable others to understand the meaning of 'having the ability'; if not, one cannot enable others to understand if one does not understand oneself, 6-82a abiding in the Vinaya will also disappear. Therefore, understanding the scriptures oneself and being able to enable others to understand is the fifth and sixth merit. Regarding the meaning of 'higher morality', the Mūlavibhaṅga states: 'Higher' means the meaning of excellence and the meaning of control.' What is its meaning? In the Śrāvakabhūmi it says: 'What is the meaning of excellence? The three higher moralities, etc., are only found in this teaching and are not shared with outsiders; this is the meaning of excellence. What is the meaning of control? The morality controlled by higher mind is the training of higher morality. The concentration of mind controlled by higher wisdom is the training of higher mind. The wisdom controlled by abandoning afflictions is the training of higher wisdom; this is the meaning of control.' So, in these five qualities, why is 'having morality' mentioned twice? Even if it is said, will it not become redundant? It will not become redundant, because the former refers to the meaning of abandoning natural transgressions, while here it refers to the meaning of abiding in all the trainings belonging to the Vinaya. Or, the former is merely morality, and the latter is the morality distinguished by the three trainings. 'Higher mind' refers to the four dhyānas that subdue the mind, and 'higher wisdom' refers to the unconditioned path and its learning; this is practiced after understanding, not started without understanding. Adding the previous 6-82b two, there are a total of seven merits. Also being able to enable others to learn. Here, the word 'also', the Ṭīkā says: 'The word 'also' is to include the meaning of higher morality, etc., not to understand it as a different meaning.' Here too, one cannot enable others to learn if one has not learned the three trainings oneself. The Ṭīkā says: 'It is impossible and there is no opportunity for one who is not tamed to tame others.' Therefore, this is the eighth merit. 'Higher conduct' refers to the four kinds of deportment mentioned in the Vinaya. 'Vinaya' refers to the four divisions of the Vinaya. 'Prātimokṣa' refers to the Prātimokṣa Sūtra of monks and nuns, in two volumes. Among these, the first two merits...

---

ས་བསྣན་པས་དགུ་པའོ། །ལྔ་པ་དེ་ལ་ཡང་སྔ་མ་དེ་བཞིན་སློབ་སློབ་འཇུག་གཉིས་ཡོད་པ་ལས་སློབ་ཏུ་འཇུག་པའི་ལྔ་ཚན་དང་བཅུ་པའོ། །དད་པ་དང་ཞེས་པ་ནི་དང་བ་དང་འདོད་པ་དང་ཡིད་ཆེས་པའོ། །ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ཞེས་པ་རང་བཞིན་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་སྤངས་པའོ། །ཐོས་པ་དང་ཞེས་པ་ནི་མང་དུ་ཐོས་པ་སྟེ་འདུལ་བ་ཤེས་པ་འདིས་བསྟན་ཏོ། །གཏོང་བ་དང་ཞེས་པ་ནི་ཡུལ་ཡིད་དུ་འོང་བ་དང་དངོས་པོ་ཡིད་དུ་འོང་བ་དང་ཟས་ཁམ་གང་དང་གོས་ལུས་གང་ཙམ་ལས་ཕྲི་སྟེ་གཏོང་བ་མ་ཆགས་པའི་ངོ་བོ་དང་། ཤེས་རབ་ནི་ཆོས་རབ་ཏུ་རྣམ་པར་འབྱེད་པའོ། །ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ནི་དད་སོགས་ཙམ་པོས་མི་ཆོག་གི་ཊཱི་ཀ་ལས། དད་པ་ལ་སོགས་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ནི་དད་པ་ལ་སོགས་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའོ་ཞེས་སོ། །ཉིད་དོ་ཞེས་པའི་དོན། ཊཱི་ཀར། ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་ནི་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དེའི་དངོས་པོ་ནི་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཉིད་དེ་ལྡན་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ ། 6-83a ཞེས་སོ། །ལྔ་པ་བཅུ་གཅིག་པའོ། །གོང་འོག་གི་ལྔ་ཚན་འདི་གཉིས་ལ་ཕུན་ཚོགས་གཉིས་ཟེར་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཞེ་ན། ལྔ་ཚན་གཉིས་པོ་འདི་ཆོས་ཅན། ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་ལྔ་ཚན་ཡིན་ཏེ། དད་པ་ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་ཆོས་ལྔ་ལྡན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དཔེར་ན་སློབ་པའི་ཆོས་ལྔ་ལྡན་མ་ཡིན་གྱི་མི་སློབ་པའི་ཆོས་ལྔ་ལྡན་ཡིན་པ་དེ་ལ་མི་སློབ་པའི་ལྔ་ཕྲུགས་ཞེས་བརྗོད་པ་དང་འདྲའོ། །ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ཞེས་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། འདིར་ཡང་ཚུལ་ཁྲིམས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཞེས་སྨོས་པས་ནི་འདུལ་བ་མངོན་པར་ཤེས་པ་ཉིད་སྟོན་ཏོ་ཞེས་སོ། །ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་ཤེས་རབ་དང་ཞེས་པ་ནི། གཞི་འགྲེལ་ལས། ཏིང་ངེ་འཛིན་ནི་སེམས་རྩེ་གཅིག་པའི་མཚན་ཉིད་དེ། ཤེས་རབ་ནི་འདིར་ཡང་ཆོས་རབ་ཏུ་རྣམ་པར་འབྱེད་པའོ་ཞེས་སོ། །རྣམ་པར་གྲོལ་བ་དང་ཞེས་པ། ཊཱི་ཀར། རྣམ་པར་གྲོལ་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འདིར་མི་སློབ་པའི་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་ལ་བྱའོ་ཞེས་སོ། །དེ་ཤེས་པ་དང་ཞེས་པ། ཊཱི་ཀར། དེ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ནི་གོང་དུ་བསྟན་མ་ཐག་པའི་ཕྱིར་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་ལ་བསྙེགས་དགོས་ཏེ་ཞེས་སོ། །འོ་ན་གང་ཤེས་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀར། རྣམ་པར་གྲོལ་བ་ཞེས་པ་ནི་ཟད་པ་དང་མི་སྐྱེ་བ་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་དང་། ཉན་ས་ལས། རྒྱུ་ཀུན་འབྱུང་ཟད་པ་ཤེས་པ་དང་འབྲས་བུ་སྡུག་བསྔལ་མི་སྐྱེ་བ་ཤེས་པ་ཞེས་སོ། །མཐོང་བ་ཞེས་པ་མི་སློབ་པའི་ལྟ་བ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། དེ་ལ་མཐོང་བ་ནི་མི་སློབ་པའི་ལྟ་བ་སྟེ་དེའི་ཕྱིར་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་ལ་ཤེས་པ་དང་མཐོང་བ་ཡིན་ཅེས་སོ། །རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་ངོ་ཞེས་པའི་ཀྱང་སྒྲས་ནི་ལྔ་ཚན་འདིའང་ཕུན་ཚོགས་ཡིན་པར་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །ཀྱིས་ཞེས་པ་ཡི་གེ་ལྷག་པ་ཡིན་ཅེས་མཚོ་སྣ་པས་གསུང་ཡང་རྒྱ་དཔེར་ 6-83b བརྟག་པར་བྱའོ། །འདིར་དཀའ་བའི་གནས་

【現代漢語翻譯】 加上『地』字，成為第九個（五法）。第五個（五法）也如前面一樣，有『學』和『不學』兩種，其中屬於『學』的五法和第十個（五法）。 『信仰』是指歡喜、渴望和信任。 『戒律』是指捨棄自性上的過失。 『聽聞』是指多聞，即通過了解《律藏》來展示。 『佈施』是指從令人愉悅的處所、令人愉悅的物品、一口食物或一件衣服中減少，從而佈施不執著的本質。 『智慧』是指徹底辨別諸法。 『圓滿』是指僅有信仰等不足夠。《 टीका （梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ṭīkā，註釋）》中說：『信仰等圓滿是指信仰等圓滿』。 『本身』的含義。《 टीका 》中說：『所謂「本身」，是指圓滿的實物就是圓滿本身，是具有的同義詞。』 第五個（五法）的第十一個（五法）。 為什麼稱上下這兩個五法為『圓滿』呢？這兩個五法，是圓滿的五法，因為具有信仰等圓滿的五種功德。例如，不具有『學』的五法，而是具有『不學』的五法，這被稱為『不學的五聚』，與此類似。 『戒律』。《 टीका 》中說：『這裡也說了戒律圓滿，這表明了對《律藏》的證悟。』 『禪定和智慧』。《 根本分別 （藏文：གཞི་འགྲེལ།）》中說：『禪定是心一境性的特徵，智慧在這裡也是徹底辨別諸法。』 『解脫』。《 टीका 》中說：『所謂解脫，是指不學的解脫。』 『瞭解它』。《 टीका 》中說：『「它」這個詞，因為剛剛提到過，所以必須指向解脫。』 那麼瞭解什麼呢？《 टीका 》中說：『解脫是指滅盡和不生。』《 聲聞地 （藏文：ཉན་ས་）》中說：『瞭解原因——生起滅盡，瞭解結果——痛苦不生。』 『見』是指不學的見。《 टीका 》中說：『其中，見是不學的見，因此對解脫來說，是瞭解和見。』 『也』這個詞表明這個五法也是圓滿的。 『ཀྱིས་』這個字是多餘的，措那瓦（藏文：མཚོ་སྣ་པ།）這樣說，但應該參考印度版本。 這裡有困難的地方。

【English Translation】 Adding the syllable 'sa' makes it the ninth (five qualities). The fifth (five qualities) also has 'learning' and 'non-learning' like before. Among them, the five qualities that belong to 'learning' and the tenth (five qualities). 'Faith' means joy, desire, and trust. 'Discipline' means abandoning faults by nature. 'Hearing' means extensive hearing, which is shown by understanding the Vinaya. 'Giving' means reducing from a pleasant place, pleasant objects, a mouthful of food, or a piece of clothing, thus giving the essence of non-attachment. 'Wisdom' means thoroughly distinguishing dharmas. 'Perfection' means that faith alone is not enough. The ṭīkā says: 'Perfection of faith, etc., means perfection of faith, etc.' The meaning of 'itself'. The ṭīkā says: 'The so-called "itself" means that the reality of perfection is perfection itself, which is a synonym for having.' The eleventh (five qualities) of the fifth (five qualities). Why are these two sets of five qualities called 'perfection'? These two sets of five qualities are the five qualities of perfection because they possess the five qualities of perfect faith, etc. For example, it does not possess the five qualities of 'learning', but possesses the five qualities of 'non-learning', which is called the 'group of five of non-learning', similar to this. 'Discipline'. The ṭīkā says: 'Here also, it is said that discipline is perfect, which indicates the realization of the Vinaya.' 'Samadhi and wisdom'. The Mūlabheda says: 'Samadhi is the characteristic of one-pointedness of mind, and wisdom here is also the thorough discernment of dharmas.' 'Liberation'. The ṭīkā says: 'So-called liberation refers to the liberation of non-learning.' 'Understanding it'. The ṭīkā says: 'The word "it", because it has just been mentioned, must refer to liberation.' Then what is understood? The ṭīkā says: 'Liberation means cessation and non-arising.' The Śrāvakabhūmi says: 'Understanding the cause—the cessation of arising, and understanding the result—the non-arising of suffering.' 'Seeing' refers to the seeing of non-learning. The ṭīkā says: 'Among them, seeing is the seeing of non-learning, therefore, for liberation, it is understanding and seeing.' The word 'also' indicates that this set of five qualities is also perfect. The syllable 'kyis' is redundant, as Tsonawa said, but the Indian version should be consulted. Here are the difficult points.

---

གཞན་ཡང་མཐོང་སྟེ། ལྔ་ཚན་འདི་སོ་སྐྱེའི་རྒྱུད་ལ་ལྡན་ནམ་འཕགས་རྒྱུད་ལ་ལྡན། དང་པོ་ལྟར་ན་སོ་སྐྱེ་ལ་མི་སློབ་པའི་རྣམ་གྲོལ་ཕུན་ཚོགས་ཟད་མི་སྐྱེ་ཤེས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་འགལ། གཉིས་པ་ལྟར་ན་མི་སློབ་པའི་ལྔ་ཚན་དང་ཟློས་པའི་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། ཤ་ལུགས་པ་ན་རེ། ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་འོག་མའི་ལྔ་ཚན་འདི་ནི་སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་ལྔ་ཚན་ཡིན་ལ། མི་སློབ་པའི་རྣམ་གྲོལ་ལ་སོགས་པ་ཐོས་བསམ་གྱིས་ཤེས་པ་ལ་དགོངས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་སྔར་གྱི་འགལ་བ་སོ་ན་གནས་ལ། སོ་སྐྱེ་དེ་ཆོས་ཅན། མི་སློབ་པའི་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་ཕུན་ཚོགས་དང་ལྡན་པ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། འཆིང་བས་བཅིངས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཞན་ཡང་རྣམ་གྲོལ་སོགས་ཡོན་ཏན་དེ་བདག་ཉིད་ལ་མི་ལྡན་ན། གཞན་རྒྱུད་ཀྱི་ཡོན་ཏན་བརྩི་བགྲང་ཤེས་པ་ཙམ་གྱིས་དེ་རྣམ་གྲོལ་ཕུན་ཚོགས་ལྡན་པར་ག་ལ་འགྱུར་ཏེ། དབུལ་པོས་ཕྱུག་པོའི་ནོར་བགྲང་ཤེས་ཀྱང་དེ་ནོར་རྫས་ཕུན་ཚོགས་སུ་མི་འགྱུར་བ་བཞིན་ནོ། །དེར་མ་ཟད་མི་སློབ་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་པའི་ཊཱི་ཀར། འདིས་ཀྱང་དགྲ་བཅོམ་པའི་རྒྱུད་ལ་ཡོད་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་སོགས་པ་ཡན་ལག་ལྔ་པོ་དེ་དག་ཉིད་བསྡུས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་དང་ཡང་འགལ་ཏེ། འདིས་ཀྱང་ཞེས་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་འོག་མའི་སྐབས་སུ་དགྲ་བཅོམ་པའི་རྒྱུད་ལ་ཡོད་པའི་ཆོས་ལྔ་བསྟན་པར་མ་ཟད་ཀྱི་འདིས་ཀྱང་བསྟན་ཞེས་པའོ། །དེས་ན་ཕུན་ཚོགས་འོག་མ་འདི་མི་སློབ་པ་དགྲ་བཅོམ་པའི་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པ་ཡིན་ཡང་། མི་སློབ་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་དང་ཟློས་སྐྱོན་དུ་མི་འགྱུར་ཏེ། ཕུན་ཚོགས་འོག་མའི་ལྔ་ཚན་འདི་དགྲ་བཅོམ་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་སོགས་པ་ནས། རྣམ་པར་གྲོལ་བ་ལ་སོགས་པ་ཕུན་སུམ་ 6-84a ཚོགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། མི་སློབ་པའི་ལྔ་ཚན་ནི་དགྲ་བཅོམ་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ནས། རྣམ་གྲོལ་གྱི་བར་ལྡན་ཙམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་ཕུན་ཚོགས་ལྔ་ཚན་གྱི་ལུང་ལས། ཚུལ་ཁྲིམས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཞེས་པ་ནས། རྣམ་པར་གྲོལ་བ་ཕུན་སུམ་ཚོགས། རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ཡེ་ཤེས་མཐོང་བ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། མི་སློབ་པའི་ལྔ་ཚན་གྱི་ལུང་ལས། མི་སློབ་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཕུང་པོ་དང་ལྡན་ཞེས་པ་ནས། མི་སློབ་པའི་རྣམ་པར་གྲོལ་བའི་ཕུང་པོ་དང་ལྡན། མི་སློབ་པའི་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་ཤེས་པ་དང་མཐོང་བའི་ཕུང་པོ་དང་ལྡན་ཞེས་གསུངས་པས་གྲུབ་བོ། །དགྲ་བཅོམ་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་སོགས་པ་ལྡན་ཙམ་ཡིན་ཡང་ཚུལ་ཁྲིམས་ཕུན་ཚོགས་མིན་པ་ཡོད་དེ། དགྲ་བཅོམ་པ་བཅས་འགལ་གྱི་ལྟུང་བས་གོས་པའི་ཚུལ་ལྡན་ནི་དགྲ་བཅོམ་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པ་ཙམ་ཡིན་ཡང་ཚུལ་ཁྲིམས་ཕུན་ཚོགས་མིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ་དགྲ་བཅོམ་པ་རྒྱན་མེད་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཆ་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་ནི་ཉོན་སྒྲིབ་ལས་གྲོལ་བས

【現代漢語翻譯】 此外，（有人）觀察到：這五蘊（lnga tshan）是凡夫（so skye）所具有，還是聖者（'phags rgyud）所具有？如果像第一種情況那樣，那麼凡夫就不具備無學（mi slob pa）的解脫圓滿（rnam grol phun tshogs）和了知不生的智慧圓滿（zad mi skye shes pa'i ye shes phun sum tshogs pa），這相違。如果像第二種情況那樣，那麼就會有與無學五蘊重複的過失。對此，夏魯派（sha lugs pa）的人說：『下圓滿（phun sum tshogs pa 'og ma）的這五蘊是凡夫的五蘊，而無學解脫等是就聽聞思維修所知而言的。』如果這樣，那麼之前的矛盾依然存在。凡夫，就其法性（chos can）而言，不應是具有無學解脫圓滿者，因為其被束縛所束縛。此外，如果解脫等功德不具備在自身上，那麼僅僅是知曉計數他人相續中的功德，又怎麼能因此就成為具有解脫圓滿者呢？就像窮人即使知道計算富人的財富，也不會因此就變成具有財富一樣。不僅如此，在『即是無學者（mi slob pa nyid do）』的註釋中，『此亦（'dis kyang）』也與『總攝了阿羅漢（dgra bcom pa）相續中存在的戒律等五支』相違，『此亦』是指在下圓滿的情況下，不僅指出了阿羅漢相續中存在的五法，而且也指出了『此亦』。因此，雖然下圓滿是無學阿羅漢相續中所具有，但不會與『即是無學者』有重複的過失。因為下圓滿的五蘊是從阿羅漢的戒律等，到解脫等圓滿；而無學的五蘊僅僅是阿羅漢具有戒律到解脫之間（的功德）而已。因此，在圓滿五蘊的經文中，有『戒律圓滿（tshul khrims phun sum tshogs pa）』，直到『解脫圓滿（rnam par grol ba phun sum tshogs）』，『解脫智慧見圓滿（rnam par grol ba'i ye shes mthong ba phun sum tshogs）』的說法；而在無學五蘊的經文中，有『具有無學戒律蘊（mi slob pa'i tshul khrims kyi phung po dang ldan）』，直到『具有無學解脫蘊（mi slob pa'i rnam par grol ba'i phung po dang ldan）』，『具有無學解脫知見蘊（mi slob pa'i rnam par grol ba shes pa dang mthong ba'i phung po dang ldan）』的說法，由此可以證明。即使阿羅漢具有戒律等，也有不是戒律圓滿的情況，例如，阿羅漢具有被違犯根本墮罪所染污的戒律，僅僅是具有阿羅漢的戒律，但不是戒律圓滿。同樣，阿羅漢從無暇智慧的部分解脫，是從煩惱障（nyon sgrib）中解脫。

【English Translation】 Furthermore, it is observed: do these five aggregates (lnga tshan) belong to the continuum of an ordinary being (so skye), or do they belong to the continuum of a noble one ('phags rgyud)? If it is like the first case, then it contradicts the fact that an ordinary being does not possess the perfection of non-learning liberation (mi slob pa'i rnam grol phun tshogs) and the perfection of wisdom that knows non-arising (zad mi skye shes pa'i ye shes phun sum tshogs pa). If it is like the second case, then there will be the fault of repetition with the five aggregates of non-learning. To this, the Sharwa (sha lugs pa) people say: 'These five aggregates of the lower perfection (phun sum tshogs pa 'og ma) are the five aggregates of an ordinary being, and the non-learning liberation and so on are referred to in terms of what is known through hearing, thinking, and meditation.' If that is the case, then the previous contradiction remains. An ordinary being, in terms of its nature (chos can), should not be one who possesses the perfection of non-learning liberation, because it is bound by bonds. Furthermore, if the qualities such as liberation are not possessed in oneself, then how can merely knowing and counting the qualities in the continuum of others make one a possessor of the perfection of liberation? Just as a poor person, even if he knows how to count the wealth of a rich person, does not thereby become wealthy. Moreover, in the commentary on 'It is the very non-learner (mi slob pa nyid do),' 'this also ('dis kyang)' also contradicts 'it encompasses the five branches such as discipline that exist in the continuum of an Arhat (dgra bcom pa),' 'this also' means that in the case of the lower perfection, not only does it point out the five dharmas that exist in the continuum of an Arhat, but it also points out 'this also.' Therefore, although the lower perfection is possessed in the continuum of a non-learning Arhat, it will not have the fault of repetition with 'it is the very non-learner.' Because the five aggregates of the lower perfection are from the discipline of an Arhat, etc., to the perfection of liberation, etc.; while the five aggregates of non-learning are merely that an Arhat possesses from discipline to liberation (the qualities in between). Therefore, in the scripture of the five aggregates of perfection, there is 'perfection of discipline (tshul khrims phun sum tshogs pa),' up to 'perfection of liberation (rnam par grol ba phun sum tshogs),' 'perfection of the wisdom seeing liberation (rnam par grol ba'i ye shes mthong ba phun sum tshogs)'; and in the scripture of the five aggregates of non-learning, there is 'possessing the aggregate of non-learning discipline (mi slob pa'i tshul khrims kyi phung po dang ldan),' up to 'possessing the aggregate of non-learning liberation (mi slob pa'i rnam par grol ba'i phung po dang ldan),' 'possessing the aggregate of non-learning liberation knowledge and seeing (mi slob pa'i rnam par grol ba shes pa dang mthong ba'i phung po dang ldan),' which proves it. Even if an Arhat possesses discipline, etc., there are cases where it is not the perfection of discipline, for example, an Arhat who possesses discipline stained by violations of the root downfall is merely possessing the discipline of an Arhat, but it is not the perfection of discipline. Similarly, an Arhat who is liberated from a portion of wisdom without embellishment is liberated from the afflictive obscurations (nyon sgrib).

---

་རྣམ་གྲོལ་དང་ལྡན་པ་ཙམ་ཡིན་ཡང་རྣམ་གྲོལ་གྱི་ཕུན་ཚོགས་མིན་ཏེ། སྙོམས་འཇུག་གི་སྒྲིབ་པ་ལས་མ་གྲོལ་བའི་ཕྱིར། དགྲ་བཅོམ་པ་རྒྱན་ཅན་གཉིས་ཀའི་ཆ་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་ནི་དགྲ་བཅོམ་རྣམ་གྲོལ་ཕུན་ཚོགས་ཡིན་ནོ། །ལྔ་ཚན་བཅུ་གཉིས་པའོ། །བརྩོན་འགྲུས་བརྩམས་པ་ཉིད་དང་ཞེས་པ། གཞི་འགྲེལ་ལས། བརྩོན་འགྲུས་བརྩམས་པ་ནི་དགེ་བ་དང་མི་དགེ་བའི་ཆོས་བསྐྱེད་པ་དང་དགག་པ་བྱས་པ་ལ་སོགས་པའོ་ཞེས་སོ། །ཤེས་རབ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དང་ཞེས་པ་ནི། འགྲེལ་ཆུང་ལས། རྒྱུ་རྐྱེན་ཤེས་ཤིང་གཅིག་ལས་མང་དུ་སྤྲོ་ནུས་པའོ་ཞེས་སོ། །དེའི་དོན། བླ་མ་དག་རྟེན་འབྲེལ་ཤེས་པའི་ཤེས་རབ་ལ་འཆད་ 6-84b དོ། །ཡང་སྦྱར་རོ་ཞེས་པའི་ཡང་སྒྲ་གོང་གི་ཚུལ་ལྡན་མང་ཐོས་གཉིས་ལྔ་ཚན་ཁ་སྐོང་ཡིན་པ་བཞིན་དུ། འདི་མན་དང་སློབ་པ་ཉིད་ཡན་ཆད་ལ་འདི་གཉིས་ཀྱང་ཁ་སྐོང་དུ་སྦྱར་ནས་ཡན་ལག་བཞི་དེའི་ཁར་ཡན་ལག་རེ་བགྲངས་པའི་ལྔ་ཚན་གསུམ་བསྟན་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀར། མདོ་གསུམ་པོ་དག་ལ་དེ་ལྟར་སྦྱར་བར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །དྲན་པ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དང་ཞེས་པ་ནི། གཞི་འགྲེལ་ལས། དྲན་པ་དང་ལྡན་པ་ནི་དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་དང་ལྡན་པའོ་ཞེས་དང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས། བསླབ་པ་རྣམས་མ་བརྗེད་པར་དྲན་པ་དང་ཕྱིས་མི་བརྗེད་པའོ་ཞེས་སོ། །དེའི་ཁར་སྔ་མའི་ཡན་ལག་བཞི་བསྣན་པས་ལྔ་ཚན་བཅུ་གསུམ་པའོ། །ནང་དུ་ཡང་དག་པར་བཞག་པ་ཉིད་དང་ཞེས་པ། ཊཱི་ཀར། ནང་དུ་ཡང་དག་པར་བཞག་པ་ནི་རབ་ཏུ་དབེན་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ། དེའི་ཁར་ཡན་ལག་བཞི་བསྣན་པས་བཅུ་བཞི་པའོ། །མཉམ་པར་བཞག་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་པ། ཊཱི་ཀར། མཉམ་པར་བཞག་པ་ནི་མི་རྒོད་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། །འདིའི་ཁར་སྔ་མའི་ཡན་ལག་བཞི་བསྣན་པས་བཅོ་ལྔ་པའོ། ། 說勝決定五部 གཉིས་པ་ལ། སློབ་དང་མི་སློབ་སྒོ་ནས་གཉིས། ། 五部說有學 དང་པོ་ནི། སློབ་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་ནི་འཕགས་པའི་གང་ཟག་བདུན་ཏེ། ཊཱི་ཀར། ཟག་པ་མེད་པའི་ལམ་གྱིས་ཉོན་མོངས་པ་སྤོང་བར་སློབ་པའི་ངང་ཚུལ་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་སློབ་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །དེ་རྒྱུད་ལ་ཡོད་པའི་ཟག་མེད་ཀྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་། ཤེས་རབ་དང་། མོས་པས་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་དང་། རྣམ་པར་གྲོལ་བ་དེ་ཤེས་པ་དང་མཐོང་བ་སྟེ་ལྔའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། སློབ་པའི་ཆོས་ཤེས་པ་ལ་སོགས་པ་ནི་ཤེས་པའོ། །ཆོས་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་ལ་སོགས་པ་ཤེས་རབ་ནི་མཐོང་བ་སྟེ། དེའི་ཕྱིར་རྣམ་པར་ 6-85a གྲོལ་བ་ཤེས་པ་དང་མཐོང་བ་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་སོ། །འདི་དག་ནི་ཤེས་བཟོད་སྐད་ཅིག་བཅུ་དྲུག་སྟེ། སྡུག་བསྔལ་ལ་ཆོས་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་དང་། སྡུག་བསྔལ་ལ་ཆོས་ཤེས་པ་དང་། སྡུག་བསྔལ་ལ་རྗེས་སུ་ཤེས་པའི་བཟོད་པ་དང་། སྡུག་བསྔལ་ལ་རྗེས་སུ་ཤེས་པ་སྟ

【現代漢語翻譯】 僅僅是具有解脫，也不是解脫的圓滿，因為沒有從等持的障礙中解脫。阿羅漢從有裝飾和無裝飾兩種狀態中解脫出來，才是阿羅漢解脫的圓滿。這是第十二個五蘊。『精進修習』，如《根本論釋》所說：『精進修習，是指生起善法和不善法，以及進行遮止等。』『具有智慧』，如《釋論小品》所說：『瞭解因緣，並且能夠從一擴充套件到多。』其含義是，上師們將此解釋為通達緣起的智慧。 『又應結合』中的『又』字，如同前面將具足正理和多聞二者作為五蘊的補充一樣，從這裡開始直到『學』為止，也將這兩者作為補充，視為在四個支分的基礎上，各自增加一個支分，從而顯示了三個五蘊。如《 टीका 》所說：『這三部經應當如此結合。』『具有正念』，如《根本論釋》所說：『具有正念，是指具有正念近住。』《釋論小品》說：『不忘所學，具有正念，並且以後也不會忘記。』在此基礎上加上之前的四個支分，就是第十三個五蘊。『于內如實安住』，《 टीका 》說：『于內如實安住，是寂靜之異名。』在此基礎上加上四個支分，就是第十四個五蘊。『等住』，《 टीका 》說：『等住是不散亂之異名。』在此基礎上加上之前的四個支分，就是第十五個五蘊。 說勝決定五部 第二，從有學和無學兩個方面來說。 五部說有學 第一，『學』是指七種聖者。如《 टीका 》所說：『以無漏道斷除煩惱，具有學習的狀態，因此稱為學。』這是指相續中具有的無漏戒、定、慧，以及勝解脫和解脫知見，共五種。《 टीका 》中說：『學習者的法，如知等，是知。法智忍等智慧是見，因此稱為解脫知見。』這些是十六剎那的知忍，即苦法智忍，苦法智，苦類智忍，苦類智等。

【English Translation】 Merely possessing liberation is not the perfection of liberation, because one has not been freed from the obscurations of meditative absorption. An Arhat who is liberated from both the adorned and unadorned states is an Arhat with the perfection of liberation. This is the twelfth five aggregates. 'Having exerted effort,' as stated in the Root Commentary: 'Having exerted effort is to generate virtuous and non-virtuous dharmas, and to perform cessation, etc.' 'Possessing wisdom,' as stated in the Small Commentary: 'Knowing causes and conditions, and being able to expand from one to many.' Its meaning is that the Lamas explain this as the wisdom of understanding dependent origination. The word 'also' in 'also combine' is like the previous combination of possessing proper conduct and extensive learning as a supplement to the five aggregates. From here up to 'learning,' these two are also combined as supplements, considering that on top of the four branches, each branch is added, thus showing three five aggregates. As the Tika states: 'These three sutras should be combined in this way.' 'Possessing mindfulness,' as stated in the Root Commentary: 'Possessing mindfulness is possessing mindfulness and close placement.' The Small Commentary states: 'Not forgetting what has been learned, possessing mindfulness, and not forgetting later.' Adding the previous four branches on top of this is the thirteenth five aggregates. 'Truly abiding within,' the Tika states: 'Truly abiding within is another name for solitude.' Adding the four branches on top of this is the fourteenth five aggregates. 'Being in equipoise,' the Tika states: 'Being in equipoise is another name for non-distraction.' Adding the previous four branches on top of this is the fifteenth five aggregates. Explanation of the Five Superior Determinations Secondly, there are two aspects: from the perspective of learners and non-learners. The Five Aggregates Explain the Learners Firstly, 'learner' refers to the seven noble individuals. As the Tika states: 'Because they are in a state of learning to abandon afflictions through the uncontaminated path, they are called learners.' This refers to the five uncontaminated qualities present in their continuum: discipline, concentration, wisdom, liberation through faith, and the knowledge and vision of liberation. The Tika states: 'The learner's dharma, such as knowledge, is knowledge. The patience of knowing the dharma, such as wisdom, is vision. Therefore, it is called the knowledge and vision of liberation.' These are the sixteen moments of knowledge and patience: the patience of knowing the dharma of suffering, the knowledge of the dharma of suffering, the patience of knowing the subsequent dharma of suffering, and the knowledge of the subsequent dharma of suffering, etc.

---

ེ་བཞི་དང་། དེ་བཞིན་དུ་ཀུན་འབྱུང་ལ་བཞི་དང་། འགོག་པ་ལ་བཞི་དང་། ལམ་ལའང་བཞི་སྟེ། ཤེས་བཟོད་ཀྱི་རྟོགས་པ་བཅུ་དྲུག་པོ་དེ་དག་ནི། མཛོད་ལས། ཆོས་ཀྱི་བཟོད་པ་ཟག་པ་མེད། །འདོད་སྡུག་བསྔལ་ལ་དེ་ནས་ནི། །དེ་ཉིད་ལ་ཆོས་དེ་བཞིན་ནོ། །སྡུག་བསྔལ་ལྷག་མ་རྗེས་བཟོད་ཤེས། །བདེན་པ་གསུམ་ལའང་དེ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་པས། ལྔ་པ་བཅུ་དྲུག་པའོ། ། 五部說無學者 གཉིས་པ་ནི། མི་སློབ་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་ནི་དགྲ་བཅོམ་འབྲས་གནས་ཀྱི་རྒྱུད་ལ་ཡོད་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཤེས་རབ་དང་གསུམ། སྤངས་པའི་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་དང་བཞི། རྣམ་པར་གྲོལ་བ་དེ་ཤེས་པ་དང་མཐོང་བ་སྟེ་ལྔའོ། །འོ་ན་སློབ་པ་དང་མི་སློབ་པའི་ལྔ་ཚན་གཉིས་པོ་འདི་ཆོས་ཅན། འདུལ་བ་ལས་བཟླ་བར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་བཟླས་པར་ཐལ། མེད་མི་རུང་གི་ཡན་ལག་འདུལ་བ་ཤེས་པ་མ་བསྟན་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་གཞན་གྱི་མཁན་པོ་བྱེད་པས་ནི་སློབ་མ་ལ་བྱ་བ་དང་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་སྟོན་དགོས་ལ། དེ་སྟོན་པ་ལ་འདུལ་བ་ཤེས་དགོས་པ་ལས་ལྔ་ཚན་འདི་གཉིས་སུ་འདུལ་བ་ཤེས་པ་མ་བསྟན་པའི་ཕྱིར། འདི་གཉིས་འཕགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་འདུལ་བ་ཤེས་པར་ངེས་སོ་སྙམ་ན་ཁྱབ་པ་མེད་དེ། ཊཱི་ཀ་ལས། འདུལ་བ་ཡོངས་སུ་ཤེས་པ་མེད་པར་ཡང་སློབ་པ་དང་མི་སློབ་པ་ནི་སྲིད་པ་ཁོ་ན་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ། །སློབ་པ་དང་མི་སློབ་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་ཞེས་པས་འདུལ་བ་ཤེས་པ་བསྟན་ཏོ་སྙམ་ན། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་ཡང་འདུལ་བ་ཤེས་པའི་ཁྱབ་ 6-85b པ་མེད་དེ་ཟག་མེད་ཀྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་ལྔ་ཚན་འདི་གཉིས་ཀྱིས་འདུལ་བ་ཤེས་པ་མ་བསྟན་ནོ་ཞེ་ན། ལོ་བཅུ་ལོན་ཅེས་གསུངས་པ་དེས་འདུལ་བ་ཤེས་པ་བསྟན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ལོ་བཅུ་པོ་དག་ལ་འདུལ་བ་ལ་གདོན་མི་ཟ་བར་འབད་པར་བྱས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ལོ་བཅུ་ལོན་པ་ཉིད་ཅེས་གསུངས་པས་ནི་རང་དབང་ཡོད་པར་བསྟན་པ་ཡིན་པས་འདུལ་བ་ཤེས་པ་མེད་ན་ཅི་ལྟར་རང་དབང་ཅན་དུ་འགྱུར་ཞེས་ཀྱང་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །ལྔ་པ་བཅུ་བདུན་པའོ། ། 由此事說五部 གཉིས་པ་ནི། བྱུང་བ་དང་ཞེས་པ། ཊཱི་ཀ་ལས། གླེང་གཞི་དང་རྒྱུ་མཚན་དང་བྱེད་རྒྱུ་གང་ཡིན་པ་སྟེ་དེ་ནི་བྱུང་བ་ཞེས་པའི་སྒྲས་བརྗོད་ཅེས་སོ། །དེ་དག་ནི་གཏམ་རྒྱུད་དང་དགག་དགོས་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་དང་སྔོན་བྱུང་བའི་གང་ཟག་གི་ཉོན་མོངས་པ་སྟེ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །བྱུང་བ་མངོན་པར་ཤེས་པ་འདི་ལ་གཉིས་ཏེ། བྱུང་ལ་མ་བཅས་པའི་བྱུང་བ་མངོན་པར་ཤེས་པ་དང་། བྱུང་ལ་བཅས་པའི་བྱུང་བ་མངོན་པར་ཤེས་པའོ། །དང་པོ་ནི། གླེང་གཞི་བྱུང་ཡང་བཅས་པ་མ་མཛད་པ་སྟེ། སྒྲ་གཅན་ཟིན་གྱིས་ཤེས་བཞིན་དུ་རྫུན་དུ་སྨྲས་པའི་བྱུང་བ་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། བཅས་པ་བྱུང་བ་ཤེས་པ་དང་། རྗེས་སུ་བ

【現代漢語翻譯】 四諦各有四種證悟，即苦諦有四種，集諦有四種，滅諦有四種，道諦也有四種。這十六種知見忍的證悟，如《俱舍論》所說：『法之忍為無漏，于欲苦，由此，于彼亦如是。余苦之隨忍知，於三諦亦如是。』這是第五個（科判），即第十六個（內容）。 第二，『非學』指的是阿羅漢果位者的相續中的三種功德：戒律、禪定和智慧；以及四種解脫：斷除煩惱的解脫。第五種是了知和見到解脫。那麼，這兩個『學』和『非學』的五蘊，是否因為沒有闡述『調伏』而需要從《律藏》中刪除呢？因為作為他人的堪布，需要向弟子展示應做和不應做之事，而展示這些需要通達《律藏》，但這兩個五蘊中沒有闡述通達《律藏》的內容。如果認為，因為這兩者是聖者，所以必定通達《律藏》，那麼這種說法並不普遍。如 टीका（註釋） 中所說：『即使不完全通達《律藏》，也可能存在『學』和『非學』。』如果認為，『具有『學』和『非學』的戒律』表明了通達《律藏》，那麼，即使具有戒律，也並不一定通達《律藏》，因為這是無漏的戒律。因此，這兩個五蘊並沒有闡述通達《律藏》的內容。如果說，『年滿十歲』表明了通達《律藏》，如 टीका（註釋） 中所說：『因為這十年中，必定會努力學習《律藏》』。世尊說『年滿十歲』表明了具有自主權，如果不懂《律藏》，怎麼能具有自主權呢？』 टीका（註釋） 中也這樣說。這是第五個（科判），即第十七個（內容）。 第二，『生起』，如 टीका（註釋） 中所說：『什麼是開端、原因和所為，這些都用『生起』一詞來表達。』這些分別是故事、需要駁斥的原因以及過去之人的煩惱。對於『了知生起』，有兩種：不附加規定的『了知生起』和附加規定的『了知生起』。第一種是：雖然有開端，但沒有附加規定，例如羅睺羅明知故犯妄語的事件。第二種有兩種：了知規定的生起和隨之而來的規定。

【English Translation】 Each of the four noble truths has four realizations, that is, four for suffering, four for origin, four for cessation, and four for the path. These sixteen cognitions of forbearance and knowledge, as stated in the Treasury of Knowledge: 'The forbearance of dharma is without outflows; for desire-suffering, from this, for that also is the same. The subsequent forbearance-knowledge of remaining suffering, for the three truths also is the same.' This is the fifth (section), the sixteenth (content). Second, 'non-learner' refers to the three qualities in the continuum of an Arhat: discipline, concentration, and wisdom; and four liberations: liberation from abandoning afflictions. The fifth is knowing and seeing liberation. Then, do these two sets of five, 'learner' and 'non-learner,' need to be removed from the Vinaya because they do not explain 'taming'? Because as a Khenpo (preceptor) of others, one needs to show disciples what to do and what not to do, and showing these requires understanding the Vinaya, but these two sets of five do not explain understanding the Vinaya. If one thinks that because these two are noble ones, they must understand the Vinaya, then this statement is not universal. As stated in the Tika (commentary): 'Even without fully understanding the Vinaya, 'learner' and 'non-learner' can exist.' If one thinks that 'having the discipline of 'learner' and 'non-learner'' indicates understanding the Vinaya, then even having discipline does not necessarily mean understanding the Vinaya, because this is outflow-free discipline. Therefore, these two sets of five do not explain understanding the Vinaya. If one says that 'being ten years old' indicates understanding the Vinaya, as stated in the Tika (commentary): 'Because in these ten years, one must diligently study the Vinaya.' The Blessed One said 'being ten years old' indicates having autonomy; if one does not understand the Vinaya, how can one have autonomy?' This is also stated in the Tika (commentary). This is the fifth (section), the seventeenth (content). Second, 'arising,' as stated in the Tika (commentary): 'Whatever is the beginning, cause, and purpose, these are expressed by the word 'arising'.' These are respectively the story, the reason for needing to refute, and the afflictions of past individuals. For 'knowing arising,' there are two types: 'knowing arising' without stipulations and 'knowing arising' with stipulations. The first is: although there is a beginning, no stipulation is added, such as the event of Rahula knowingly telling a lie. The second has two types: knowing the arising of a stipulation and the subsequent stipulation.

---

ཅས་པའི་བྱུང་བ་ཤེས་པའོ། །དང་པོ་ནི། དགག་བཅས་དང་། སྒྲུབ་བཅས་དང་། གནང་བཅས་དང་གསུམ་པོ་རང་རང་གི་བྱུང་བ་ཤེས་པའོ། །གཉིས་པ་རྗེས་སུ་བཅས་པའི་བྱུང་བ་ཤེས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། མ་དོར་བ་མུ་གསུམ་གྱི་བྱུང་བ་ཤེས་པ་དང་། དོར་བ་མུ་དྲུག་གི་བྱུང་བ་ཤེས་པའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ། དགག་བཅས་ཀྱི་རྗེས་སུ་དགག་བཅས་ཀྱི་བྱུང་བ་ཤེས་པ་དང་། སྒྲུབ་བཅས་ཀྱི་རྗེས་སུ་སྒྲུབ་བཅས་ཀྱི་བྱུང་བ་ཤེས་པ་དང་། གནང་བཅས་ཀྱི་རྗེས་ 6-86a སུ་གནང་བཅས་ཀྱི་བྱུང་བ་ཤེས་པའོ། །དོར་བ་མུ་དྲུག་གི་བྱུང་བ་ཤེས་པ་ནི། དགག་བཅས་ཀྱི་རྗེས་སུ་སྒྲུབ་པའི་རྗེས་བཅས་དང་། དགག་བཅས་ཀྱི་རྗེས་སུ་གནང་བ་རྗེས་བཅས་སོགས་རང་རང་གི་བྱུང་བ་ཤེས་པའོ། །བཅས་པ་དང་ཞེས་པ་ནི་དགག་སྒྲུབ་གནང་གསུམ་གྱི་གསུང་གི་མཚམས་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཁྱད་པར་ཅན་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བཅས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་བསླབ་པའི་གཞི་རྣམ་པར་བཞག་པའོ་ཞེས་སོ། །རྗེས་སུ་བཅས་པ་དང་ཞེས་པ་འདི་ལས་འཕྲོས་པའི་དོན་རྒྱས་པར་སྤྲོ་བར་འདོད་དེ། དེ་ཡང་། སྤྱིར་རྗེས་སུ་བཅའ་བའི་དགོས་པ་ནི། བསླབ་པ་བཅའ་བའི་ཕན་ཡོན་བཅུ་ཅི་རིགས་པ་ཐོབ་པ་དང་། མི་ལ་མི་ཚངས་སྤྱོད་བཀག་ཀྱང་དུད་འགྲོ་ལ་མ་བཀག་གོ་སྙམ་པའི་ལོག་རྟོག་བསལ་བ་སྟེ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། འདི་ནི་རྗེས་སུ་བཅས་པའོ། །བྱ་བ་ནི་དེའི་རྗེས་སུ་སོང་བའི་བསམ་པ་བཟློག་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །དེ་ཡང་རྗེས་བཅས་ཀྱི་དབྱེ་བ་ལ་མུ་དགུའི་གསུམ་ཚན་གསུམ་ལས། གསུམ་ཚན་དང་པོ་ནི། དགག་པ་ལ་བརྟེན་པ་གསུམ་སྟེ། དགག་པ་བཅས་པའི་རྗེས་སུ་དགག་པ་རྗེས་བཅས་དང་། དགག་པ་བཅས་པའི་རྗེས་སུ་སྒྲུབ་པ་རྗེས་བཅས་དང་། དགག་པ་བཅས་པའི་རྗེས་སུ་གནང་བ་རྗེས་བཅས་སོ། །དང་པོ་ནི། སྔར་བཟང་བྱིན་ལ་བརྟེན་ནས་མི་ཚངས་སྤྱོད་སྤྱིར་བཀག་ནས། ཕྱིས་སྡིག་ཅན་དགོན་པ་བ་ལ་བརྟེན་ནས་དུད་འགྲོ་ལ་མི་ཚངས་སྤྱོད་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཀག་པ་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་ནི། སྔར་ཉོ་ཚོང་བྱེད་པ་བཀག་ནས། བུ་ལོན་ཆགས་པ་ཐབས་གཞན་གྱིས་སྤྱད་པར་མི་ནུས་ན། དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཡུལ་གཞན་གྱི་སྦྱོར་བས་སྔ་མའི་རྒྱུད་སྦྱང་བར་བྱའོ་ཞེས་སྒྲུབ་དགོས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །གསུམ་ 6-86b པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། དུས་མ་ཡིན་པའི་ཟས་སྔར་བཀག་པ་ལས་ནད་པ་ལ་གནང་བ་ལྟ་བུའོ། །ཞེས་སོ། །གསུམ་ཚན་བར་པ་ལ། སྒྲུབ་པ་བཅས་པའི་རྗེས་སུ་སྒྲུབ་པ་རྗེས་བཅས་དང་། སྒྲུབ་པ་བཅས་པའི་རྗེས་སུ་བཀག་པ་རྗེས་བཅས་དང་། སྒྲུབ་པ་བཅས་པའི་རྗེས་སུ་གནང་བ་རྗེས་བཅས་སོ། །དང་པོ་ནི། དབྱར་སྔ་མ་ཁས་བླང་བ་སྒྲུབ་པར་བཅས་ནས། དབྱར་ཕྱི་མ་ཁས་བླང་བ་སྒྲུབ་པར་བཅས་པ་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་གསོ་སྦྱོང་ལ་བསྡད་པ་དང་དབྱར་གནས་པ་ཁས་བླངས་པ་སྒྲུབ་པར་བཅས་ནས། གནས་ལ་བརྟེན་

【現代漢語翻譯】 瞭解'已制'（bcas pa）的來源。首先，瞭解'遮止已制'（dgag bcas）、'允許已制'（sgrub bcas）和'開許已制'（gnang bcas）這三者的各自來源。第二，瞭解'隨後已制'（rjes su bcas pa）的來源，這又分為兩種：未捨棄三句的來源和捨棄六句的來源。 首先是三種未捨棄的情況：瞭解'遮止已制'之後'遮止已制'的來源；瞭解'允許已制'之後'允許已制'的來源；瞭解'開許已制'之後'開許已制'的來源。瞭解六種捨棄的情況：瞭解'遮止已制'之後'允許隨後已制'；瞭解'遮止已制'之後'開許隨後已制'等等，各自了解其來源。 '已制'指的是對遮止、允許、開許這三種言說的界限所作的特殊規定。《 टीका （梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）》中說：'已制'是指對學處（bslab pa'i gzhi，śikṣāpada，戒律的基礎）所作的規定。 '隨後已制'指的是由此延伸出來的更廣義的內容。一般來說，'隨後安立'的必要性在於獲得安立學處的十種利益，並消除'雖然禁止人行不凈行，但沒有禁止動物'的邪見。《律分別釋》（rnam 'byed 'grel pa）中說：'這是隨後安立的，目的是爲了遣除隨之而來的想法。' 隨後已制的分類有九種，分為三組。第一組是基於遮止的三種情況：遮止已制之後遮止隨後已制；遮止已制之後允許隨後已制；遮止已制之後開許隨後已制。第一種情況，例如，之前基於善施（bzang byin）普遍遮止了不凈行，之後基於罪惡僧人（sdig can dgon pa ba）特別遮止了對動物的不凈行。第二種情況，例如，之前遮止了買賣，但如果因為負債而無法用其他方法償還，那麼在比丘尼的《律分別》（dge slong ma'i rnam 'byed）中說：'應該用其他地方的方便來凈化之前的罪業。'，這說明需要允許買賣。第三種情況，《 टीका 》中說：'例如，之前遮止了非時食，但後來開許病人食用。' 中間一組是基於允許的三種情況：允許已制之後允許隨後已制；允許已制之後遮止隨後已制；允許已制之後開許隨後已制。第一種情況，例如，之前允許了提前安居，之後又允許了延後安居。第二種情況，允許了參加布薩和安居，但因為住所的原因……

【English Translation】 Understanding the origin of 'established' (bcas pa). Firstly, understanding the respective origins of 'prohibition established' (dgag bcas), 'affirmation established' (sgrub bcas), and 'permission established' (gnang bcas). Secondly, understanding the origin of 'subsequently established' (rjes su bcas pa), which is divided into two: understanding the origin of the three terms that are not abandoned, and understanding the origin of the six terms that are abandoned. Firstly, there are three cases of not abandoning: understanding the origin of 'prohibition subsequently established' after 'prohibition established'; understanding the origin of 'affirmation subsequently established' after 'affirmation established'; and understanding the origin of 'permission subsequently established' after 'permission established'. Understanding the origin of the six cases of abandoning: understanding 'affirmation subsequently established' after 'prohibition established'; understanding 'permission subsequently established' after 'prohibition established', and so on, each understanding their respective origins. 'Established' refers to the special demarcation of the words of prohibition, affirmation, and permission. The 《 टीका （梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）》 says: 'Established' means the establishment of the basis of training (bslab pa'i gzhi，śikṣāpada，foundation of precepts). 'Subsequently established' refers to the expanded meaning derived from this. Generally, the necessity of 'subsequently establishing' is to obtain the ten benefits of establishing training and to dispel the wrong view that 'although non-celibacy is prohibited for humans, it is not prohibited for animals.' The 《Explanation of the Vinaya-vibhaṅga》（rnam 'byed 'grel pa） says: 'This is subsequently established in order to reverse the thought that follows it.' The classification of subsequently established has nine categories, divided into three groups. The first group is based on three types of prohibition: prohibition subsequently established after prohibition established; affirmation subsequently established after prohibition established; and permission subsequently established after prohibition established. The first case is, for example, previously, based on Bzang Byin, non-celibacy was generally prohibited, and later, based on the sinful monk, non-celibacy was specifically prohibited for animals. The second case is, for example, previously, buying and selling were prohibited, but if debts cannot be repaid by other means, then in the 《Vinaya-vibhaṅga for Bhikṣuṇīs》（dge slong ma'i rnam 'byed） it says: 'The previous karma should be purified by means of other places,' which indicates the need to allow buying and selling. The third case, the 《 टीका 》 says: 'For example, previously, eating at the wrong time was prohibited, but later it was permitted for the sick.' The middle group has three cases based on affirmation: affirmation subsequently established after affirmation established; prohibition subsequently established after affirmation established; and permission subsequently established after affirmation established. The first case is, for example, previously, it was established to affirm the early summer retreat, and later it was established to affirm the late summer retreat. The second case is that it was established to affirm attending the Uposatha and observing the summer retreat, but because of the dwelling...

---

པ་དང་འདོམས་པའི་ཚེ་ན་དེ་དག་བཀག་པ་སྟེ། གང་ན་གནས་མེད་པ་དེར་གསོ་སྦྱོང་ལ་བསྡད་པ་དང་གནས་པར་ཁས་བླང་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །གསུམ་པ་ནི། སྔར་ཚེས་བརྒྱད་དང་། བཅུ་བཞི་དང་། བཅོ་ལྔའི་ནུབ་མོར་ཆོས་ཉན་པར་བྱའོ་ཞེས་སྒྲུབ་པར་གསུངས་ནས། ནད་པས་དེ་མ་བྱས་པ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་གནང་བ་ལྟ་བུའོ། །གསུམ་མཚན་ཐ་མ་ནི། གནང་བ་བཅས་པའི་རྗེས་སུ་གནང་བ་རྗེས་བཅས། གནང་བ་བཅས་པའི་རྗེས་སུ་དགག་པ་རྗེས་བཅས། གནང་བ་བཅས་པའི་རྗེས་སུ་སྒྲུབ་པ་རྗེས་བཅས་སོ། །དང་པོ་ནི། སྔར་ལྷྭམ་སྣ་སྦུག་ཅན་གནང་ནས། ཕྱིས་ལྷྭམ་རྟིང་སྦུག་ཅན་གནང་བ་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་ནི། ཊཱི་ཀར། མཆིལ་ལྷྭམ་གཉིས་གནང་བར་མཛད་པ་ལས། དེ་གཉིས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་དགག་པ་མཛད་དེ། སྒྲ་ཀྲོག་ཀྲོག་ཟེར་བ་དག་མི་བཅང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །གསུམ་པ་ནི། སྔར་དབྱར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་གནས་གཞན་དུ་འགྲོ་བ་གནང་བ་ལས། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་ཞི་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ནི་དབྱར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་གནས་གཞན་དུ་འགྲོ་བ་བསྒྲུབ་པར་བཅས་ཏེ། དེ་ཉེ་བར་ཞི་བའི་མཐུ་ཡོད་ 6-87a པ་ལྟར་ན་མི་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ལྟར་གསུམ་ཚན་རང་རང་གི་དང་པོ་གསུམ་ནི་སྔ་མའི་རིགས་མ་དོར་བས་ན་མ་དོར་བའི་མུ་གསུམ་ཞེས་བྱ། ཕྱི་མ་དྲུག་ནི་སྔ་མའི་རིགས་དོར་བས་ན་དོར་བ་མུ་དྲུག་ཅེས་བྱའོ། །དེ་ལ་མ་དོར་བའམ་མཚན་ཉིད་མི་འདོར་བའི་མུ་གསུམ་པོ་དེ་དག་བཅའ་བར་འཐད་དེ། རང་རང་གི་སྔར་བཅས་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་གང་ཡིན་སོ་ན་གནས་ཤིང་གང་ཟག་གི་ལོག་རྟོག་བསལ་བའི་དགོས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་ཡང་དགག་བྱའི་རྒྱུ་མཚན་སོ་ན་གནས་པ་དང་། དགོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་སོ་ན་གནས་པ་དང་། དགག་དགོས་མེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་སོ་ན་གནས་པ་རྣམས་རིམ་བཞིན་སོ་སོར་གནས་པའི་ཕྱིར་རོ། །མཚན་ཉིད་དོར་བའི་མུ་དྲུག་འཆའ་བར་འཐད་དེ། སྔར་བཅས་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་དོར་ནས་རྗེས་བཅས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཞུགས་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་རྒྱུ་མཚན་དོར་ནས་དགོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཞུགས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པ་ལ་སོགས་རེ་རེ་ནས་སྦྱར་རོ། །རྒྱུ་མཚན་དོར་ཞེས་པ་དེའང་། གཏན་མེད་དུ་དོར་བ་དང་། ཟིལ་གནོན་དུ་དོར་བ་གཉིས་ལས། གནང་བ་བཅས་པའི་རྗེས་སུ་དགག་པ་རྗེས་བཅས་ལ་ནི་སྔར་བཅས་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་དེ་གཏན་མེད་དུ་དོར་བ་ཡིན་ལ། ཕྱི་དྲོའི་ཁ་ཟས་སྔར་བཀག་ནས་ནད་པ་ལ་གནང་བ་ལྟ་བུ་ལ་ནི་ཟིལ་གནོན་དུ་དོར་བ་སྟེ། ཕྱི་དྲོའི་ཁ་ཟས་ཀྱི་དགག་བྱ་ནི་ལུས་རྒྱགས་པར་འགྱུར་བ་ཡིན་ལ། ནད་པས་ཕྱི་དྲོར་ཁ་ཟས་ཟོས་པ་ལ་ལུས་ཀྱི་སྟོབས་སྐྱེ་བ་ཙམ་ཞིག་ཡོད་ཀྱང་ན་བས་ཟིལ་གྱིས་མནན་པ་ལྟ་བུའོ། །རྗེས་བཅས་གང་ལ་གནས་པའི་གཞི་ངོས་བཟུང་བ་ལ་གཉིས་ཏེ། དགག་པ་བཅས་པའི་རྗེས་སུ་དགག་པའི་རྗེས་བཅ

【現代漢語翻譯】 當禁止穿鞋和戴帽子時，就禁止它們。例如，在沒有住所的地方，不應承諾居住或進行布薩塔（Uposatha，齋戒）。第三個例子是，之前說在初八、十四和十五的晚上應該聽法，然後允許病人不這樣做，沒有罪過。第三組的最後三個是：允許之後的允許，允許之後的禁止，允許之後的實行。第一個例子是，之前允許穿尖頭鞋，後來允許穿高跟鞋。第二個例子是，在《 टीका (ṭīkā，註釋)》中，允許穿兩種鞋子，然後禁止這兩種鞋子的區別，說：『不要穿發出咔嗒咔嗒聲音的鞋子。』第三個例子是，之前允許在雨季接受加持後去其他地方，但爲了平息僧團的分裂，規定在雨季接受加持后必須去其他地方，因為這有平息分裂的力量，所以不能不去。因此，每組三個中的前三個因為沒有放棄之前的類別，所以被稱為『未放棄的三種』。后六個因為放棄了之前的類別，所以被稱為『放棄的六種』。因此，不放棄或不改變特徵的三種是允許的，因為它們各自之前的規定仍然有效，並且有必要消除個人的錯誤觀念。也就是說，禁止的原因仍然有效，必要的原因仍然有效，以及沒有必要禁止的原因仍然有效。改變特徵的六種是允許的，因為之前的規定已經放棄，而之後的特徵已經加入。也就是說，放棄了原因，而加入了必要的原因等等，可以逐一應用。放棄原因的意思是，完全放棄和壓制性放棄兩種。在允許之後的禁止中，之前的規定原因是完全放棄。例如，之前禁止下午的食物，但允許病人吃，這屬於壓制性放棄。禁止下午食物的原因是身體會發胖，但病人下午吃東西只會增加一點體力，就像被疾病壓制一樣。確定後續規定所依據的基礎有兩個：禁止之後的禁止的後續規定

【English Translation】 When prohibiting shoes and hats, they are prohibited. For example, in a place where there is no residence, one should not promise to reside or perform Uposatha (齋戒). The third example is that it was previously said that one should listen to the Dharma on the evenings of the eighth, fourteenth, and fifteenth days, and then it was allowed that patients do not have to do so, without any fault. The last three of the third set are: permission after permission, permission after prohibition, and permission after practice. The first example is that pointed shoes were previously allowed, and later high-heeled shoes were allowed. The second example is that in the टीका (ṭīkā, commentary), two types of shoes were allowed, and then the distinction between these two types was prohibited, saying: 『Do not wear shoes that make a clattering sound.』 The third example is that it was previously allowed to go to other places after being blessed during the rainy season, but in order to pacify the schism of the Sangha, it was stipulated that one must go to other places after being blessed during the rainy season, because it has the power to pacify the schism, so one must not not go. Therefore, the first three of each set of three are called the 『three unabandoned』 because they have not abandoned the previous category. The latter six are called the 『six abandoned』 because they have abandoned the previous category. Therefore, the three that do not abandon or change their characteristics are permissible because their respective previous reasons remain valid and there is a need to eliminate individual misconceptions. That is, the reason for the prohibition remains valid, the reason for the necessity remains valid, and the reason for the lack of necessity to prohibit remains valid, each in its respective place. The six that change their characteristics are permissible because the previous reason has been abandoned and the subsequent characteristic has been added. That is, the reason has been abandoned and the reason for the necessity has been added, and so on, which can be applied one by one. Abandoning the reason means either completely abandoning it or suppressively abandoning it. In the case of prohibition after permission, the previous reason for the prohibition is completely abandoned. For example, previously prohibiting afternoon food but allowing it for patients is a suppressive abandonment. The reason for prohibiting afternoon food is that the body will become fat, but the patient eating food in the afternoon will only increase a little strength, as if suppressed by the illness. There are two ways to determine the basis on which the subsequent provision rests: the subsequent provision of prohibition after prohibition

---

ས་གཞི་གང་ལ་གནས་པ་དང་། རྗེས་བཅས་མུ་བརྒྱད་པོ་གཞི་གང་ལ་གནས་པའོ། ། 6-87b དང་པོ་ནི། རང་བཞིན་དང་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་གཉིས་ཀའི་གཞི་ཆོས་ཅན། དགག་པ་དང་བཅས་པའི་རྗེས་སུ་དགག་པ་རྗེས་བཅས་ཀྱི་རྟེན་ཙམ་དུ་ཡོད་དེ། དགག་བཅས་རིགས་འདྲ་ཕྱི་མའི་བཅས་པ་རྣམ་འཇོག་གི་དགག་བྱའི་རྟེན་ཙམ་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཞི་དེ་དག་ལ་རྗེས་བཅས་དེ་ཁྱབ་བྱེད་དུ་ཡོད་པ་ནི་མིན་ཏེ། རྗེས་བཅས་མེད་པའི་བཅས་རྐྱང་མང་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། རྗེས་བཅས་གཞན་མུ་བརྒྱད་པོ་དེ་སྤྱིར་བཏང་ལ་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བའི་གཞི་ལ་གནས་པ་ཡིན་གྱི། དམིགས་བསལ་ཆང་དྲི་རོ་མངོན་པ་འཐུང་བ་དང་། སྲོག་གཅོད་པ་ལ་སོགས་པ་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བའི་གཞི་ལ་ནི་ཆོས་ཅན། རྗེས་བཅས་གཞན་མུ་བརྒྱད་པོ་དེ་མི་སྲིད་དེ། གནང་བ་ཡང་མི་སྲིད་ལ་སྒྲུབ་པ་ཡང་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར། གནང་བ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ན་སྔར་གནང་བ་ལ་བརྟེན་པའི་རྗེས་བཅས་གསུམ་དང་དགག་པ་བཅས་པའི་རྗེས་སུ་གནང་བ་རྗེས་བཅས་མི་སྲིད་དོ། །འོ་ན་རྫུན་སྨྲའི་ཕམ་པའི་སྐབས་ཀྱི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། སྔ་མ་ནི་བཅས་པ་ཡིན་ལ། འདི་ནི་རྗེས་སུ་གནང་བ་ཡིན་ཏེ། མངོན་པའི་ང་རྒྱལ་མ་གཏོགས་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ལྷག་མ་དང་པོའི་སྐབས་ཀྱི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། སྔ་མ་ནི་བཅས་པ་ཡིན་ལ། འདི་ནི་རྗེས་སུ་གནང་བ་ཡིན་ཏེ། བསམས་བཞིན་དུ་ཁུ་བ་ཕྱུངས་ན་རྨི་ལམ་གྱི་མ་གཏོགས་ཏེ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་མི་འགལ་ལམ་སྙམ་ན། མངོན་པའི་ང་རྒྱལ་གྱི་དབང་གིས་སྨྲས་པ་དེ་ནི་འདུ་ཤེས་བསྒྱུར་བ་མེད་པས་རྫུན་ཉིད་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན་རྫུན་གནང་བ་མ་ཡིན་ལ། ལུང་ལས། རྨི་ལམ་ནི་ཐ་སྙད་བྱར་རུང་བ་མ་ཡིན་ཏེ་ཞེས་གསུངས་པས། འབྱིན་པའི་བཅས་པ་མཚན་ཉིད་པའི་རྟེན་མ་ཡིན་པས་འབྱིན་པའི་ལྟུང་བ་མེད་པ་ཙམ་ལ་རྗེས་སུ་གནང་བ་ 6-88a ཞེས་བཏགས་པའོ། །དེས་ན་སྒྲུབ་པ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ན་སྔར་སྒྲུབ་པ་ལ་བརྟེན་པའི་རྗེས་བཅས་གསུམ་དང་དགག་པ་བཅས་པའི་རྗེས་སུ་སྒྲུབ་པ་རྗེས་བཅས་མི་སྲིད་དོ། །ད་ནི་རྗེས་བཅས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ངོས་བཟུང་བར་བྱ་སྟེ། དེ་ཡང་རང་གི་སྔར་བཅས་ལ་བལྟོས་པའི་འདུལ་བའི་བསླབ་པའི་གཞི་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཕྱི་མའོ། །འོ་ན་འདི་བཅས་པ་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་ནམ་མིན་ཞེ་ན། ལྡོག་འཇུག་མ་བྱས་པ་ན་ལྟུང་བའི་ཆད་པ་བཅས་ན་དགག་སྒྲུབ་ཀྱི་བཅས་པ་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་ལ། གཞན་དུ་ན་དགག་སྒྲུབ་ཀྱི་བཅས་པ་མཚན་ཉིད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་བཅོམ་ལྡན་འདས་སངས་རྒྱས་ནས་རིང་པོར་མ་ལོན་པ་ན། སྡིག་པ་ཅི་ཡང་མི་བྱ་སྟེ། །ཞེས་གསུངས་ཀྱང་། དགག་བཅས་མཚན་ཉིད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལས་འདས་ནས་བཟང་བྱིན་གྱིས་མི་ཚངས་སྤྱོད་དང་། ནོར་ཅན་གྱིས་མ་བྱིན་ལེན་བྱས་ཀྱང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ལས་དང་པོ་པ་ལ་ལྟ

【現代漢語翻譯】 何者是根本地？何者是具隨（rjes bcas）之八邊（mu brgyad）的根本地？ 首先，自性罪（rang bzhin）和遮罪（bcas pa）二者的根本地，是遮罪的法。具有遮止的隨遮止（rjes su dgag pa），僅僅是隨遮止的所依處，因為具有遮止的同類後者的遮罪，僅僅是所立遮止的所依處。這些根本地並非是具隨的遍處，因為存在許多不具隨的單單遮罪。其次，其他具隨的八邊，通常安住于遮罪的根本地，但對於飲用顯現酒味的酒和殺生等自性罪的根本地，其他具隨的八邊是不可能的，因為開許和安立都是不可能的。因為開許不可能，所以依賴於先前開許的三個具隨，以及遮止后開許的隨開許也是不可能的。如果有人認為，在妄語罪的章節中，《律分別》（lung rnam 'byed）中說：『前者是遮罪，後者是開許，除了增上慢』，以及在剩餘罪第一的章節中，《律分別》中說：『前者是遮罪，後者是開許，如果故意遺精，除了在夢中』，這難道沒有矛盾嗎？因為由於增上慢而說謊，沒有改變認識，所以不是真正的妄語，因此不是開許妄語。經中說：『夢境不是可以言說的』，因此僅僅是將遺精的遮罪稱為開許，因為不是遺精的遮罪的體性所依處。 因此，因為安立不可能，所以依賴於先前安立的三個具隨，以及遮止后安立的隨安立也是不可能的。現在應當確定具隨的定義，也就是相對於自己先前的遮罪，後來的律藏學處之安立。那麼，這是否是遮罪的定義呢？如果不進行反向推導，遮止了墮罪的懲罰，那麼就是遮止和安立的遮罪的定義；否則，就不是遮止和安立的遮罪的定義。即使世尊成佛后不久說：『不作任何惡事』，也不是遮止罪的定義，因為在那之後，善賢行了非梵行，財護盜取了不予取，但《律分別》中說：『應顧及初學者』。

【English Translation】 What is the fundamental ground? And what is the fundamental ground for the eight aspects (mu brgyad) that possess consequences (rjes bcas)? Firstly, the fundamental ground for both natural transgressions (rang bzhin) and prohibitive transgressions (bcas pa) is the prohibitive transgression itself. The subsequent prohibition (rjes su dgag pa) that includes a prohibition is merely the basis for the consequence, because the subsequent prohibition of similar later prohibitions is merely the basis for the object to be prohibited. These fundamental grounds are not necessarily pervasive with the consequence, because there are many simple prohibitions without consequences. Secondly, the other eight aspects with consequences generally reside on the fundamental ground of prohibitive transgressions, but for fundamental grounds of natural transgressions such as drinking alcohol that tastes like alcohol and taking life, the other eight aspects with consequences are impossible, because permission and establishment are both impossible. Because permission is impossible, the three consequences that rely on prior permission and the subsequent permission that follows a prohibition are also impossible. If one wonders whether there is a contradiction with what is said in the Vinaya-vibhaga (lung rnam 'byed) in the chapter on the defeat of lying, 'The former is a prohibition, and the latter is a permission, except for pride,' and in the chapter on the first remaining offense, 'The former is a prohibition, and the latter is a permission, except in dreams if one intentionally ejaculates,' it is not a contradiction. Because speaking falsely due to pride does not change awareness, it is not a true lie, and therefore it is not permission to lie. The scripture says, 'Dreams are not something that can be spoken about,' therefore, the prohibition of ejaculation is merely called permission because it is not the basis of the defining characteristic of the prohibition of ejaculation. Therefore, because establishment is impossible, the three consequences that rely on prior establishment and the subsequent establishment that follows a prohibition are also impossible. Now, the definition of consequence should be determined, which is the later establishment of the Vinaya training that is relative to one's prior prohibition. So, is this the definition of a prohibition? If the reverse is not done, and the punishment for a downfall is prohibited, then it is the definition of a prohibition of prohibition and establishment; otherwise, it is not the definition of a prohibition of prohibition and establishment. Even though the Bhagavan Buddha said shortly after enlightenment, 'Do not do any evil,' it is not the definition of a prohibition, because after that, Zangjin engaged in impure conduct and Norchen stole what was not given, but the Vinaya-vibhaga says, 'Consider the beginner.'

---

ུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། འོད་ལྡན་ལས། འཕགས་པ་ཉེར་སྦས་ཀྱི་ཞལ་ནས་ཆད་པ་བཅའ་བ་ལ་དགོངས་ནས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་སོ། །གནང་བའི་བཅས་པ་ནི་ལྟུང་བའི་ཆད་པར་བཅས་པ་ལ་མི་བལྟོས་སོ། །འདིར་ཁ་ཅིག་ན་རེ། གནང་བའི་བཅས་པ་ནི་མཚན་ཉིད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ལྡོག་འཇུག་མ་བྱས་ཀྱང་ལྟུང་བའི་ཆད་པར་མ་བཅས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་བ་ནི། རྟགས་མ་ངེས་ལ་དམ་བཅའ་མི་འཐད་དེ། གནང་བ་བཅས་པའི་རྗེས་སུ་དགག་པ་རྗེས་བཅས་ཆོས་ཅན། རྗེས་བཅས་མ་ཡིན་པར་ཐལ། བལྟོས་པ་སྔར་བཅས་རང་མཚན་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁས་བླངས་སོ། །ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་ན། བལྟོས་པ་སྔར་བཅས་མེད་པར་དེའི་རྗེས་བཅས་ཡོད་པར་འགལ། འདོད་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། 6-88b རྗེས་སུ་བཅས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྔར་གནང་བའི་གཞི་ལ་བཀག་པ་དང་ཞེས་སོ། །དེས་ན་གནང་བའི་བཅས་པ་ནི། ལྡོག་འཇུག་མ་བྱས་ཀྱང་ལྟུང་བའི་ཆད་པ་མེད་པར་བཅས་པ་ཉིད་ཀྱིས་གནང་བའི་བཅས་པ་མཚན་ཉིད་པར་རིགས་སོ། །འོ་ན་རྗེས་བཅས་མཚན་ཉིད་པ་གང་། མཚན་ཉིད་མིན་པ་གང་ཞེ་ན། དགག་པ་བཅས་པའི་རྗེས་སུ་དགག་པ་རྗེས་བཅས་ཆོས་ཅན། དགག་པ་རྗེས་བཅས་མཚན་ཉིད་པ་མིན་ཏེ། སྔར་ནས་བཀག་ཟིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་དགོན་པ་བས་སྤྲ་མོ་ལ་ལོག་པར་ཞུགས་པ་ལ་བརྟེན་ནས། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། འདི་ནི་རྗེས་སུ་བཅས་པའོ་ཞེས་གསུངས་ཀྱང་། དེའི་སྔ་རོལ་དུ་དུད་འགྲོ་ལ་ལོག་པར་སྤྱོད་པ་བཀག་ཟིན་པ་ཡིན་ཏེ། བཟང་བྱིན་ལ་བརྟེན་ནས་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་སྤྱིར་བཀག་ཟིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། སྤྱི་བཀག་པས་བྱེ་བྲག་བཀག་པར་གྲུབ་བོ། །དེ་ལྟར་དུད་འགྲོ་ལ་ལོག་པར་སྤྱོད་པ་སྔར་བཀག་ཟིན་ཀྱང་། ལུང་ལས། འདི་ནི་རྗེས་སུ་བཅས་པའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ནི། མི་ལ་བཀག་ཀྱང་དུད་འགྲོ་ལ་མ་བཀག་གོ་སྙམ་པའི་ལོག་རྟོག་བཟློག་པ་ཙམ་ཡིན་ཏེ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། འདི་ནི་རྗེས་སུ་བཅས་པའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ནི་དེའི་རྗེས་སུ་སོང་བའི་བསམ་པ་བཟློག་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་སྔར་བཀག་ཟིན་པ་དེ་བཞིན་དུ། སྔར་ནས་སྒྲུབ་པར་བཅས་ཟིན་པ་ཡང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པས་སྒྲུབ་པ་བཅས་པའི་རྗེས་སུ་སྒྲུབ་པ་རྗེས་བཅས་ཀྱང་རྗེས་བཅས་མཚན་ཉིད་པ་མིན་ཏེ། སྔར་ནས་སྒྲུབ་པར་བཅས་ཟིན་པའི་ཕྱིར། གནང་བ་བཅས་པའི་རྗེས་སུ་གནང་བ་རྗེས་བཅས་ནི་རྗེས་བཅས་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་གྱི། སྔར་ནས་གནང་བར་བཅས་ཟིན་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། གནང་བའི་བཅས་པ་འཕྲལ་བཅས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་ཊཱི་ཀ་ལས། ད་དུང་བཅོམ་ 6-89a ལྡན་འདས་ཀྱིས་རྗེས་སུ་གནང་བར་མ་གྱུར་པའི་ཕྱིར་ཞེས། དགག་པ་བཅས་པའི་རྗེས་སུ་གནང་བ་རྗེས་བཅས་འཕྲལ་བཅས་སུ་བཤད་པས། གནང་བའི་བཅས་པ་གཞན་རྣམས་ཀྱང་འཕྲལ་བཅས་ཡིན་པར་དེ་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར།འོ་ན་སྐབས་འདིར་གནང་བ་རྣམས་འཕྲལ་ལ་གསར

【現代漢語翻譯】 因為佛陀曾說『沒有違越』，並且《光明經》中說，『聖者近護（'phags pa nyer sbas）的口中說，是考慮到制定罪行』。因此，允許的制定不依賴於罪行的懲罰。有些人說：『允許的制定不是自相，因為即使不進行止作，也不會被處以罪行的懲罰。』這種說法是不合理的，因為理由不確定，並且承諾不成立。允許制定之後的遮止是隨後的制定，具有法性，不是隨後的制定，因為依賴於先前制定的自相不存在。如果承認這個理由，那麼如果周遍不成立，那麼依賴於先前制定不存在，而它的隨後制定存在，這是矛盾的。如果接受這種說法，《 टीका （ṭīkā）》中說：『所謂的隨後制定，是指在先前允許的基礎上進行遮止。』因此，允許的制定，即使不進行止作，也不會有罪行的懲罰，僅僅通過制定本身，就足以證明允許的制定是自相。那麼，什麼是隨後的自相，什麼不是自相呢？在遮止制定之後，遮止是隨後的制定，具有法性，遮止的隨後制定不是自相，因為先前已經被遮止了。例如，由於僧侶與母猴發生性行為，因此在《律分別》（lung rnam 'byed）中說：『這是隨後的制定。』但是，在此之前，與畜生髮生性行為已經被遮止了，因為基於善授（bzang byin）的非梵行已經被普遍遮止了。普遍的遮止已經確立了對個別的遮止。雖然如此，與畜生髮生性行為先前已經被遮止，但是《律》中說：『這是隨後的制定』，這僅僅是爲了消除『遮止了人，但沒有遮止畜生』的錯誤觀念。因為《分別釋》（rnam 'byed 'grel pa）中說：『說這是隨後的制定，是爲了消除隨之而來的想法。』就像這樣，先前已經被遮止的事情，同樣地，先前已經被制定要去做的事情，由於相同的理由，去做是制定之後的去做，也不是隨後的自相，因為先前已經被制定要去做。允許制定之後的允許是隨後的允許，是隨後的自相，因為先前沒有被制定允許，因為允許的制定是立即制定。正如《 टीका （ṭīkā）》中所說：『世尊尚未隨後允許。』遮止制定之後的允許被解釋為立即制定，因此，其他的允許制定也同樣是立即制定，因為與此具有相同的理由。那麼，在這種情況下，所有的允許都是立即新出現的嗎？ Because the Buddha said 'there is no transgression', and in the Splendorous Light Sutra, it says, 'The Noble Near-Hidden (Nyer-sbyas) said it with the intention of establishing punishments.' Therefore, the establishment of permissions does not depend on the punishment of transgressions. Some say, 'The establishment of permissions is not a defining characteristic because even if one does not engage in the opposite, there is no punishment for transgression.' This is unreasonable because the sign is uncertain and the commitment is inappropriate. The prohibition following the establishment of permission, the subsequent establishment, is not a defining characteristic because the self-characteristic of the previously established dependence does not exist. If the sign is accepted, then if the pervasion is not established, it is contradictory for the dependence to not be previously established and for its subsequent establishment to exist. If one asserts this, the Tika says, 'What is called subsequent establishment is the prohibition on the basis of what was previously permitted.' Therefore, the establishment of permission, even if one does not engage in the opposite, there is no punishment for transgression, and the establishment itself is sufficient to reasonably establish the defining characteristic of permission. So, what is the defining characteristic of subsequent establishment, and what is not? The prohibition following the establishment of prohibition, the subsequent prohibition, is not a defining characteristic because it was previously prohibited. For example, based on a monk engaging in sexual intercourse with a female monkey, the Vinaya-vibhaṅga says, 'This is a subsequent establishment.' However, prior to that, engaging in sexual intercourse with animals had already been prohibited, because non-celibacy based on Good Giving (Bzang-byin) had already been generally prohibited. The general prohibition establishes the specific prohibition. Thus, although engaging in sexual intercourse with animals had already been prohibited, the Vinaya says, 'This is a subsequent establishment,' merely to dispel the mistaken notion that 'humans are prohibited, but animals are not.' Because the Vinaya Commentary says, 'Saying this is a subsequent establishment is to dispel the thought that follows it.' Just as things that were previously prohibited, similarly, things that were previously established to be done, for the same reason, doing after the establishment of doing is also not a defining characteristic of subsequent establishment, because it was previously established to be done. Permission after the establishment of permission is a defining characteristic of subsequent establishment, because it was not previously established to be permitted, because the establishment of permission is immediate. As the Tika says, 'Because the Blessed One has not yet subsequently permitted.' Permission after the establishment of prohibition is explained as immediate establishment, therefore, other establishments of permission are also immediate establishment, because they have the same reason. So, in this case, are all permissions newly arising immediately?

【English Translation】 Because the Buddha said 'there is no transgression', and in the Splendorous Light Sutra, it says, 'The Noble Near-Hidden (Nyer-sbyas) said it with the intention of establishing punishments.' Therefore, the establishment of permissions does not depend on the punishment of transgressions. Some say, 'The establishment of permissions is not a defining characteristic because even if one does not engage in the opposite, there is no punishment for transgression.' This is unreasonable because the sign is uncertain and the commitment is inappropriate. The prohibition following the establishment of permission, the subsequent establishment, is not a defining characteristic because the self-characteristic of the previously established dependence does not exist. If the sign is accepted, then if the pervasion is not established, it is contradictory for the dependence to not be previously established and for its subsequent establishment to exist. If one asserts this, the Tika says, 'What is called subsequent establishment is the prohibition on the basis of what was previously permitted.' Therefore, the establishment of permission, even if one does not engage in the opposite, there is no punishment for transgression, and the establishment itself is sufficient to reasonably establish the defining characteristic of permission. So, what is the defining characteristic of subsequent establishment, and what is not? The prohibition following the establishment of prohibition, the subsequent prohibition, is not a defining characteristic because it was previously prohibited. For example, based on a monk engaging in sexual intercourse with a female monkey, the Vinaya-vibhaṅga says, 'This is a subsequent establishment.' However, prior to that, engaging in sexual intercourse with animals had already been prohibited, because non-celibacy based on Good Giving (Bzang-byin) had already been generally prohibited. The general prohibition establishes the specific prohibition. Thus, although engaging in sexual intercourse with animals had already been prohibited, the Vinaya says, 'This is a subsequent establishment,' merely to dispel the mistaken notion that 'humans are prohibited, but animals are not.' Because the Vinaya Commentary says, 'Saying this is a subsequent establishment is to dispel the thought that follows it.' Just as things that were previously prohibited, similarly, things that were previously established to be done, for the same reason, doing after the establishment of doing is also not a defining characteristic of subsequent establishment, because it was previously established to be done. Permission after the establishment of permission is a defining characteristic of subsequent establishment, because it was not previously established to be permitted, because the establishment of permission is immediate. As the Tika says, 'Because the Blessed One has not yet subsequently permitted.' Permission after the establishment of prohibition is explained as immediate establishment, therefore, other establishments of permission are also immediate establishment, because they have the same reason. So, in this case, are all permissions newly arising immediately? Because the Buddha said 'there is no transgression', and in the Splendorous Light Sutra, it says, 'The Noble Near-Hidden (Nyer-sbyas) said it with the intention of establishing punishments.' Therefore, the establishment of permissions does not depend on the punishment of transgressions. Some say, 'The establishment of permissions is not a defining characteristic because even if one does not engage in the opposite, there is no punishment for transgression.' This is unreasonable because the sign is uncertain and the commitment is inappropriate. The prohibition following the establishment of permission, the subsequent establishment, is not a defining characteristic because the self-characteristic of the previously established dependence does not exist. If the sign is accepted, then if the pervasion is not established, it is contradictory for the dependence to not be previously established and for its subsequent establishment to exist. If one asserts this, the Tika says, 'What is called subsequent establishment is the prohibition on the basis of what was previously permitted.' Therefore, the establishment of permission, even if one does not engage in the opposite, there is no punishment for transgression, and the establishment itself is sufficient to reasonably establish the defining characteristic of permission. So, what is the defining characteristic of subsequent establishment, and what is not? The prohibition following the establishment of prohibition, the subsequent prohibition, is not a defining characteristic because it was previously prohibited. For example, based on a monk engaging in sexual intercourse with a female monkey, the Vinaya-vibhaṅga says, 'This is a subsequent establishment.' However, prior to that, engaging in sexual intercourse with animals had already been prohibited, because non-celibacy based on Good Giving (Bzang-byin) had already been generally prohibited. The general prohibition establishes the specific prohibition. Thus, although engaging in sexual intercourse with animals had already been prohibited, the Vinaya says, 'This is a subsequent establishment,' merely to dispel the mistaken notion that 'humans are prohibited, but animals are not.' Because the Vinaya Commentary says, 'Saying this is a subsequent establishment is to dispel the thought that follows it.' Just as things that were previously prohibited, similarly, things that were previously established to be done, for the same reason, doing after the establishment of doing is also not a defining characteristic of subsequent establishment, because it was previously established to be done. Permission after the establishment of permission is a defining characteristic of subsequent establishment, because it was not previously established to be permitted, because the establishment of permission is immediate. As the Tika says, 'Because the Blessed One has not yet subsequently permitted.' Permission after the establishment of prohibition is explained as immediate establishment, therefore, other establishments of permission are also immediate establishment, because they have the same reason. So, in this case, are all permissions newly arising immediately?

---

་དུ་གནང་བ་ཡིན་ནམ། སྔར་ནས་གནང་ཟིན་པ་ཞིག་གནང་བ་ཡིན། དང་པོ་ལྟར་ན། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ངས་དངོས་སུ་མ་གནང་ཡང་གནང་བར་གྱུར་པ་དེ་ཁྱོད་ཀྱིས་ཤེས་པ་ལེགས་སོ་ལེགས་སོ་ཞེས་སྔར་ནས་ཉེས་མེད་དུ་གསུངས་པ་དང་འགལ། གཞན་ཡང་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཤཱ་རིའི་བུའི་བསམ་པ་ལ་འདི་ལྟར་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་མ་གནང་མོད་ཀྱི་འདི་ཉིད་རྐྱེན་དུ་མཛད་ནས་གནང་བར་འགྱུར་བའི་གནས་དེ་ཡོད་དོ་སྙམ་ནས། དེ་གདུལ་བྱ་ལ་བལྟོས་པས་དེ་ཉིད་དུ་འདུག་སྟེ་བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་གསོལ་བ་དང་། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། ཤཱ་རིའི་བུ་ལེགས་སོ་ལེགས་སོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་ཡང་འགལ་ལོ། །གཉིས་པ་ལྟར་ན། འདུག་གནས་སུ་ཟ་བའི་ཊཱི་ཀ་ལས། ད་དུང་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་རྗེས་སུ་གནང་བར་མ་གྱུར་པའི་ཕྱིར་ཏེ་གླེང་གཞི་དེ་ཁོ་ནའི་དབང་གིས་དེའི་མོད་ལ་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་རྗེས་སུ་གནང་བ་མཛད་དོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ། དགག་པ་བཅས་པའི་རྗེས་སུ་གནང་བ་རྗེས་བཅས་ཆོས་ཅན། གནང་བ་དེ་རྗེས་སུ་བཅས་པ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། སྔར་ནས་གནང་ཟིན་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། གནང་བ་ནི་སྔར་ནས་གནང་བ་ཡིན་ལ། གནང་བའི་བཅས་པ་ནི་འཕྲལ་ལ་གསར་དུ་འཆའ་བ་ཡིན་པས་གཞུང་དེ་དག་ལ་འགལ་བ་མེད་དོ། །གནང་བ་དང་གནང་བའི་བཅས་པའི་ཁྱད་པར་གང་ཞེ་ན། གནང་བ་ནི་ཐུགས་དགོངས་ 6-89b ཀྱིས་གནང་ཞིང་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་ཉེས་མེད་དུ་གནས་པ་ཡིན་ལ། གནང་བའི་བཅས་པ་ནི་གསུང་གི་མཚམས་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཁྱད་པར་ཅན་གྱིས་གནང་བའི་བཅས་པ་མཛད་པའོ། །གཞན་ཡང་། ཁྱད་གཞི་རྗེས་བཅས་འབྱུང་བའི་དུས་དང་ཁྱད་ཆོས་ལྟུང་བ་ཆེ་ཆུང་ངེས་པར་བྱ་བའོ། །དང་པོ་ནི། རང་རང་གི་སྔར་བཅས་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་སོ་ན་ཡོད་ཅིང་། གང་ཟག་གི་ལོག་རྟོག་ཟློག་པའི་དགོས་པ་ཡོད་པའི་ཚེ་ན་རྗེས་བཅས་མ་དོར་བ་མུ་གསུམ་འབྱུང་ངོ་། །སྔར་གྱི་དགག་བྱའི་རྒྱུ་མཚན་དོར་ནས་དགག་དགོས་མེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཞུགས་པའི་ཚེ་ན་དགག་པ་དང་བཅས་པའི་རྗེས་སུ་གནང་བ་རྗེས་བཅས་འབྱུང་ལ། སྔར་གྱི་དགོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་དོར་ནས་དགག་དགོས་མེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཞུགས་པའི་ཚེ་ན། སྒྲུབ་པ་བཅས་པའི་རྗེས་སུ་གནང་བ་རྗེས་བཅས་འབྱུང་ངོ་། །དགག་དགོས་བཟློག་པ་ལ་ཞུགས་པའི་ཚེ་ན། དགག་པ་ལས་སྒྲུབ་པ་རྗེས་བཅས་དང་། སྒྲུབ་དགོས་བཟློག་པ་ལ་ཞུགས་པའི་ཚེ་ན། སྒྲུབ་པ་ལས་དགག་པ་རྗེས་བཅས་འབྱུང་ངོ་། །འོན་ཏེ་དགག་དགོས་ལོག་པ་ལ་ཡང་གཉིས། ངེས་པ་བཞིར་དགག་དགོས་ལོག་པ་དང་། ངེས་པ་བཞི་ལས་གཞན་དུ་དགག་དགོས་ལོག་པའོ། །དེ་ལ་ངེས་པ་བཞིར་ནི་དགག་དགོས་ལོག་ཙམ་གྱིས་བཅས་པ་ལྡོག་སྟེ་སྐབས་འདིར། ཊཱི་ཀ་ལས། ཞག་བཅོ་ལྔ་ཁྲུས་ཀྱི་ཉི་མ་ལ་ཁྲུས་བྱ་བ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་གྲགས་པ་ཡིན་པས། དེར་ཁྲུས་བྱས་པ་ལ་ནི་དུས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་མི་དགོས་སོ་ཞེ

【現代漢語翻譯】 是允許還是不允許呢？是先前已經允許過的又允許了一遍嗎？如果像第一種情況那樣，那麼《律分別》（Vinaya-vibhaṅga）中說：『我沒有親自允許，但已經變成了允許，你知道這個很好，很好。』這與先前無罪的說法相矛盾。另外，《律分別》中說：『舍利弗（Śāriputra）心想：世尊（Bhagavan）雖然沒有允許，但以此為緣，會有允許的情況。』因為這取決於所化眾生，所以他就在那裡祈請世尊，世尊說道：『舍利弗，很好，很好。』這也相矛盾。如果像第二種情況那樣，那麼《安居事釋》（Adhivasavastu-ṭīkā）中說：『因為世尊還沒有隨後允許，僅僅因為那個話題，世尊立刻就做了隨後的允許。』這與上述說法相矛盾。具有遮止的允許，其法相是隨後具有遮止。允許不是先前就允許的，因為先前已經允許過了。允許是先前就允許的，而允許的遮止是立刻新制定的，所以與那些經文沒有矛盾。允許和允許的遮止有什麼區別呢？允許是佛陀以其意念允許的，其自性是無罪的。而允許的遮止是以言語的界限來分別設定的，這是允許的遮止。另外，特殊的基礎是隨後產生的時間，以及特殊之處在於墮罪的大小必須確定。第一點是：各自先前遮止的理由依然存在，並且在需要消除個人的邪見時，不放棄隨後的遮止，會出現三種情況。如果放棄了先前遮止的理由，出現了不需要遮止的理由，那麼就會出現具有遮止的隨後允許。如果放棄了先前的必要理由，出現了不需要遮止的理由，那麼就會出現具有建立的隨後允許。如果進入了遮止必要的顛倒，那麼就會出現從遮止到建立的隨後遮止。如果進入了建立必要的顛倒，那麼就會出現從建立到遮止的隨後遮止。然而，遮止必要顛倒也有兩種：在四種確定中遮止必要顛倒，以及在四種確定之外遮止必要顛倒。在四種確定中，僅僅是遮止必要顛倒就會導致遮止的顛倒，所以在這種情況下，《釋》中說：『每隔十五天沐浴的日子去沐浴，這是衆所周知的。所以在那裡沐浴不需要時間的加持。』

【English Translation】 Is it allowed or not allowed? Is it allowing something that has already been allowed before? If it's like the first case, then the Vinaya-vibhaṅga says: 'I have not personally allowed it, but it has become allowed, it is good, good that you know this.' This contradicts the previous statement of innocence. Also, the Vinaya-vibhaṅga says: 'Śāriputra thought: Although the Bhagavan has not allowed it, there will be a situation where it will be allowed because of this cause.' Because this depends on the beings to be tamed, he stayed there and requested the Bhagavan, and the Bhagavan said: 'Śāriputra, good, good.' This also contradicts it. If it's like the second case, then the Adhivasavastu-ṭīkā says: 'Because the Bhagavan has not yet subsequently allowed it, the Bhagavan immediately made the subsequent allowance just because of that topic.' This contradicts the above statement. The allowance with prohibition, its characteristic is subsequently having prohibition. The allowance is not something that was allowed before, because it was already allowed before. The allowance is something that was allowed before, and the prohibition of the allowance is newly established immediately, so there is no contradiction with those scriptures. What is the difference between allowance and the prohibition of allowance? Allowance is allowed by the Buddha with his intention, and its nature is innocent. The prohibition of allowance is established by distinguishing the limits of speech, this is the prohibition of allowance. Also, the special basis is the time of subsequent occurrence, and the special feature is that the magnitude of the transgression must be determined. The first point is: the reasons for the previous prohibitions of each remain, and when there is a need to eliminate personal wrong views, not abandoning the subsequent prohibition, three situations will occur. If the reason for the previous prohibition is abandoned, and a reason for not needing prohibition appears, then there will be a subsequent allowance with prohibition. If the necessary reason for the previous prohibition is abandoned, and a reason for not needing prohibition appears, then there will be a subsequent allowance with establishment. If one enters the reversal of the necessity of prohibition, then there will be a subsequent prohibition from prohibition to establishment. If one enters the reversal of the necessity of establishment, then there will be a subsequent prohibition from establishment to prohibition. However, there are also two types of reversal of the necessity of prohibition: reversing the necessity of prohibition in the four certainties, and reversing the necessity of prohibition outside the four certainties. In the four certainties, merely reversing the necessity of prohibition will cause the reversal of the prohibition, so in this case, the Ṭīkā says: 'Bathing on the day of bathing every fifteen days is well known. Therefore, bathing there does not require the blessing of time.'

---

ས་པ་དེ་ངེས་པ་བཞི་པོ་གཞན་ལ་ཡང་དུས་བྱིན་གྱིས་རློབ་མི་དགོས་པར་སྦྱར་ཏེ། དེ་ལྟར་ན་ངེས་པ་བཞི་པོ་གང་རུང་རེ་རེས་ཀྱང་བཅས་པའི་མཚམས་འཛིན་ནོ། །དུས་དྲན་པ་ལ་སོགས་པ་བཅས་པའི་ས་མཚམས་འཛིན་བྱེད་གཞན་མི་དགོས་སོ། །དམིགས་བསལ་ནི། ཡུལ་ 6-90a ངེས་པ་བྱང་གི་སྒྲ་མི་སྙན་དུ་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པར་ཟ་བ་ལ་ནི་དུས་བྱིན་གྱིས་རློབ་དགོས་པར་ལུང་དང་བྱིན་ལེན་གྱི་ཊཱི་ཀ་ལས་གསུངས་སོ། །གནས་དེར་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པར་ཟ་བའི་ལྟུང་བ་དངོས་མི་འབྱུང་ཡང་དུས་དྲན་མ་བྱས་ན་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་འབྱུང་ངོ་། །དེ་ཡང་ཡུལ་ངེས་པ་ནི་ཨསྨ་པ་ར་ན་ཏ་རུ་ཁྲུས་ཇི་ཙམ་བྱེད་ཀྱང་ལྟུང་བ་མེད་པ་ལྟ་བུའོ། །དུས་ངེས་པ་ནི་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཅིང་ཁྲུས་བྱེད་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པ་ལྟ་བུའོ། །དངོས་པོ་ངེས་པ་ནི་རྡོ་བའམ་སོ་ཕག་གི་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་པར་བརྩིགས་ཀྱང་ལྟུང་བ་མེད་པ་ལྟ་བུའོ། །གང་ཟག་ངེས་པ་ནི་བ་ལང་བདག་ལྟ་བུ་མིད་པ་གཉིས་པས་ཕྱི་དྲོ་སྒྲེགས་པ་མིད་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །དེ་ལྟར་ངེས་པ་བཞིར་དགག་བྱའི་ཤུལ་དུ་དགོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཞུགས་ན་དགག་བཅས་ལ་སྒྲུབ་བཅས་སུ་འགྱུར་ཏེ། དགག་བཅས་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་དོར་ནས་སྒྲུབ་བཅས་རྣམ་པར་འཇོག་བྱེད་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་ཞུགས་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ངེས་པ་བཞི་ལས་གཞན་དུ་ན་དགག་དགོས་ལོག་ཙམ་གྱིས་བཅས་པ་མི་ལྡོག་སྟེ། དེའི་རྒྱུ་མཚན་ལུང་དང་རིགས་པ་གཉིས་ལས། རིགས་པ་ནི། སྤྱིར་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ལ། འོན་ཏེ་གནས་ངན་ལེན་མ་བརྗོད་པ་དེའི་ཚེ་ཁྱིམ་པ་རྣམས་མ་དད་པ་སྐྱེ་བའི་དགག་བྱ་བྱུང་ན་དེའི་ཚེ་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་དགོས་ལ། དེ་ལྟར་གྱི་ཚེ་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པའི་དགག་དགོས་ལོག་ཀྱང་དེ་ཙམ་གྱིས་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་མི་ཆོག་སྟེ། གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པོར་བསྐོ་བ་མ་བྱས་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་སྐབས་དེར་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་དགག་དགོས་ལོག་ཀྱང་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་བཅས་པ་དེའི་རྒྱུད་ལ་མི་ལྡོག་སྟེ། དགག་བཅས་སོ་ན་གནས་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་མིན་པ་དགག་དགོས་ 6-90b ལོག་ཙམ་གྱིས་དེ་སྐབས་ཀྱི་བཅས་པ་ལྡོག་ཅིང་། དགག་བཅས་ལས་སྒྲུབ་བཅས་སུ་འགྱུར་ན་བཅས་པ་ཧ་ཅང་མི་བརྟན་པའི་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་རོ། །ལུང་ནི། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་ཕྲལ་བ་དང་དགེ་སློང་མ་གསལ་མའི་བྱུང་བ་དང་བསྐོ་བ་མ་བྱས་པ་ལའོ་ཞེས་པས་ཀྱང་ཤེས་སོ། །དགེ་སློང་ཕྲལ་བ་དང་དགེ་སློང་མ་གསལ་མའི་སྔར་བྱུང་གི་སྐབས་སུ་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པ་ལ་སྐབས་དེར་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པར་མ་བསྐོས་པར་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་ན་ལྟུང་བ་འགྱུར་བར་གསུངས་པ་ལུང་འདིའི་དོན་ཡིན་པ་འདྲ། མཆན། འོ་ན་ངེས་པ་བཞི་ལས་གཞན་པ་དགག་དགོས

【現代漢語翻譯】 這些情況也應適用於其他四種確定，無需每次都給予許可。這樣，任何一種確定都能持有戒律的界限。不需要其他方式來持有戒律的界限，例如記住時間等。特殊情況是： 在未獲得允許的情況下，于確定的地點（ཡུལ）吃東西，如果聲音不好聽，則需要獲得許可，正如經文和許可的註釋中所說。即使在未獲得許可的情況下在那個地方吃東西，也不會真正犯下墮罪，但如果忘記了時間，就會犯下違規的罪過。例如，地點確定就像在阿斯瑪帕拉納塔魯（ཨསྨ་པ་ར་ན་ཏ་རུ་）洗多少次澡都不會犯墮罪一樣。時間確定就像每半個月洗一次澡都不會犯墮罪一樣。事物確定就像堆砌超過三層石頭或磚頭都不會犯墮罪一樣。人物確定就像牛的所有者，第二個喉嚨吞嚥下午的嗝氣也不會犯墮罪一樣。因此，如果在四種確定中，需要否定的原因介入，那麼否定就會變成肯定，因為否定之戒的理由被拋棄，而肯定之戒的理由介入。第二，如果四種確定之外的情況，僅僅是需要否定的情況發生逆轉，戒律也不會改變，原因有經文和理證兩種。理證是：一般來說，如果說出惡行，就會變成墮罪。但是，如果沒有說出惡行，如果在家眾生起不信任，出現了需要否定的情況，那麼就需要說出惡行。在這種情況下，即使說出惡行的否定需求逆轉，也不能僅僅因為這樣就不能說出惡行，因為沒有被任命為說出惡行的人。因此，在這種情況下，即使說出惡行的墮罪的否定需求逆轉，說出惡行的墮罪的戒律也不會改變，因為否定之戒仍然存在。如果不是這樣，僅僅是需要否定的情況發生逆轉，當時的戒律就會改變，否定之戒就會變成肯定之戒，那麼戒律就會變得非常不穩定。經文是： 《律分別》（ལུང་རྣམ་འབྱེད）中說：『對於僧侶的分裂、不明真相的比丘尼的出現以及未經任命者。』這也說明了這一點。在僧侶分裂和不明真相的比丘尼出現的情況下，如果當時沒有被任命為說出僧團的惡行，而說出了惡行，就會犯下墮罪，這似乎是這段經文的含義。註釋：那麼，四種確定之外的需要否定...

【English Translation】 These should also be applied to the other four definites without needing to grant permission each time. Thus, any one of the four definites holds the boundary of the precepts. There is no need for other means to hold the boundary of the precepts, such as remembering the time, etc. The special case is: In a definite place (ཡུལ), eating without permission, if the sound is unpleasant, then permission must be granted, as stated in the scriptures and the commentary on permission. Even if one eats in that place without permission, one does not actually commit a transgression, but if one forgets the time, one commits a fault of discipline. For example, definiteness of place is like bathing in Asmaparanataru (ཨསྨ་པ་ར་ན་ཏ་རུ་) as much as one wants without incurring a transgression. Definiteness of time is like bathing every half month without incurring a transgression. Definiteness of object is like stacking more than three layers of stones or bricks without incurring a transgression. Definiteness of person is like the owner of an ox, the second throat swallowing an afternoon burp without incurring a transgression. Thus, if in the four definites, the reason for negation intervenes, then negation becomes affirmation, because the reason for the negative precept is abandoned, and the reason for the affirmative precept intervenes. Second, if other than the four definites, merely the need for negation is reversed, the precept will not change, for two reasons: scripture and logic. The logic is: generally, if one speaks of misdeeds, it becomes a transgression. However, if one does not speak of misdeeds, if householders develop distrust, and a need for negation arises, then one must speak of misdeeds. In such a case, even if the need to negate speaking of misdeeds is reversed, one cannot simply not speak of misdeeds, because one has not been appointed to speak of misdeeds. Therefore, in that case, even if the need to negate the transgression of speaking of misdeeds is reversed, the precept of the transgression of speaking of misdeeds does not change, because the negative precept remains in place. If it were not so, and merely the need for negation were reversed, the precept at that time would change, and the negative precept would become an affirmative precept, then the precepts would become very unstable. The scripture is: The Vinaya-vibhaṅga (ལུང་རྣམ་འབྱེད) says: 'For the splitting of the Sangha, the appearance of a nun who is not clear, and for one who has not been appointed.' This also shows this. In the case of the splitting of the Sangha and the appearance of a nun who is not clear, if one speaks of the misdeeds of the Sangha at that time without being appointed to speak of the misdeeds of the Sangha, one will incur a transgression, which seems to be the meaning of this scripture. Note: Then, other than the four definites, the need to negate...

---

་ལོག་པའི་སྟེང་དུ་གནས་ངན་ལེན་རྗོད་པོ་བསྐོ་བ་ལྟ་བུའི་ཆོ་ག་ལྟ་བུ་བཅས་པའི་ས་མཚམས་འཛིན་བྱེད་ཡོད་ན་ནི་བཅས་པ་ལྡོག་སྟེ། གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པའི་དགག་དགོས་ལོག་ཅིང་བཅས་པའི་མཚམས་འཛིན་བྱེད་དུ་གནས་ངན་ལེན་རྗོད་པོ་བསྐོ་བའི་ཆོ་ག་བྱས་ན། སྔར་ནི་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པ་དགག་པར་བཅས་ཀྱང་ཕྱིས་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པ་སྒྲུབ་བཅས་སུ་འགྱུར་ཏེ། དེའི་ཚེ་གནས་ངན་ལེན་མ་བརྗོད་ན་ཉེས་པ་སྐྱེད་པ་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་ཁྱད་པར་གྱི་ཆོས་ལྟུང་བ་ཆེ་ཆུང་ངེས་པར་བྱ་བ་ནི། ངེས་པ་བཞིར་དགག་དགོས་ལོག་སྟེ་དགག་བཅས་ལ་སྒྲུབ་བཅས་སུ་འགྱུར་ན། སྔར་གྱི་དགག་བཅས་ལས་འདས་པའི་ལྟུང་བ་དང་། ཕྱིས་ཀྱི་སྒྲུབ་བཅས་ལས་འདས་པའི་ལྟུང་བ་དེ་གཉིས་ལྟུང་བ་ཆེ་ཆུང་མཉམ་པོར་འབྱུང་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཡུལ་གང་ན་བལ་དཀར་པོ་རིན་ཆེ་ཞིང་ཤིན་ཏུ་དཀོན་ལ། སྲིན་བལ་དང་བལ་ནག་པོ་རིན་ཆུང་ཞིང་ཤིན་ཏུ་མོད་པ་དེ་ནི་སྲིན་བལ་དང་བལ་ནག་པོའི་གནས་སུ་བལ་དཀར་པོ་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་དང་། ཉིད་ཀྱི་རྣམ་བཤད་ལས། བལ་ནག་པོ་འབའ་ཞིག་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དེ། དཀར་པོ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་ཡོད་དོ་ཞེས་སྔར་བལ་ནག་ལ་བརྟེན་ནས་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་ལ། 6-91a སྐབས་འདིར་བལ་དཀར་ལ་བརྟེན་པའི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་ཅེས་བཤད་པས། གཞི་བལ་དཀར་ནག་ལྡོག་པའི་ལྟུང་བ་མཉམ་པོར་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས། བྱ་བ་དགག་སྒྲུབ་བཟློག་པའི་ལྟུང་བ་ཡང་མཉམ་པོར་འོང་སྟེ་བཅས་པ་རྣམ་འཇོག་གི་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་མཚོ་སྣ་པས་གསུངས་སོ། །དེའི་དགོངས་གཞི་རྒྱུད་གཅིག་ལ་དགག་སྒྲུབ་གང་རུང་གཅིག་ལས་འདས་ན་གཉིས་ཀའི་ལྟུང་བ་ཆ་ཆེ་ཆུང་མེད་པར་མཉམ་དུ་འོང་བར་དགོངས་པ་ཡིན་ན་དེ་མི་འཐད་དེ། རྟགས་མ་གྲུབ་པས་དམ་བཅའ་བུད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། སྔར་བལ་ནག་གི་དགག་བྱ་བལ་དཀར་ལ་ཞུགས་པའི་ཕྱིར། སྔར་གྱི་དགག་བཅས་ལས་འདས་པའི་ལྟུང་བ་ཅི་སྟེ་འོང་། ཁྱོད་དེ་ལྟར་བཞེད་ན་སྐྱོན་ཅན་དུ་འགྱུར་ཏེ། དགག་བཅས་ལས་སྒྲུབ་བཅས་སུ་འགྱུར་བ་དེའི་ཚེ། དགག་བཅས་ལོག་པའི་དོན་གྱིས་སྒྲུབ་བཅས་སུ་འགྱུར་བ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། དགག་བཅས་ཀྱི་རྗེས་སུ་སྒྲུབ་བཅས་བསྒྲུབས་ཀྱང་ཕྱི་མ་བསྒྲུབས་པས་སྔ་མ་དགག་བཅས་དང་འགལ་བའི་ལྟུང་བ་དང་། དེ་མ་བསྒྲུབས་ན་ཕྱིས་ཀྱི་སྒྲུབ་པ་དང་འགལ་བའི་ལྟུང་བ་གཉིས་ཆེ་ཆུང་མཉམ་པོར་འོང་བ་ལ་ཁྱད་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྟགས་ཁས་བླངས། ཁྱབ་པ་ཚད་གྲུབ། འདོད་ན་ཁས་བླངས་ཀྱིས་བསལ་ལོ། །ཡང་ན་ཁ་ཅིག །མཚོ་སྣ་པའི་དགོངས་པ་ནི་ཁྱོད་ཀྱིས་བཀག་པའི་ཕྱོགས་སྔ་དེ་ལྟར་ཞལ་གྱིས་བཞེས་པ་མིན་ཏེ། སྔོན་བཀག་བཅས་ཀྱི་དུས་ཀྱི་བཅས་པ་ལས་འདས་ན་དེ་དུས་ཀྱི་ལྟུང་བ་དེ་ལྟུང་བར་འཇོག་པ་དང་། ཕྱིས་བཀག་དགོས་བཟློག་ནས་སྒྲུབ་པ་བཅས་པ་ལས་འདས་ན་དེ་དུས་ཀྱི་ལ

【現代漢語翻譯】 如果存在諸如將墮罪者安置於罪惡之上的儀式之類的界限設定，那麼一切都會顛倒。如果進行將墮罪者安置於罪惡之上的儀式，那麼必須駁斥對罪惡的陳述，並且必須設定界限。先前禁止陳述罪惡，但後來變成了必須證實陳述罪惡。在這種情況下，如果不陳述罪惡，就會產生過錯。第二，必須確定特殊法的墮罪大小。如果四種確定顛倒，即禁止變成允許，那麼超過先前禁止的墮罪和超過後來允許的墮罪，這兩者的大小是相同的。如《 टीका 》中所說：『在白羊毛珍貴且稀少的地方，絲羊毛和黑羊毛廉價且非常豐富，那麼就應該將白羊毛視為絲羊毛和黑羊毛。』以及《自釋》中說：『只有黑羊毛沒有墮罪，而白羊毛則有墮罪。』先前依靠黑羊毛產生墮罪。 6-91a 這裡說依靠白羊毛產生墮罪。因此，基礎白羊毛和黑羊毛顛倒的墮罪是相同的。行為禁止和允許顛倒的墮罪也是相同的，因為設定戒律的原因是相同的。』措那瓦這樣說。如果他的意圖是，在同一傳承中，如果超過了禁止或允許中的任何一個，那麼兩者的墮罪沒有大小之分，而是相同的，那麼這是不合理的。因為理由不成立，所以誓言被破壞。因為先前黑羊毛的禁止進入了白羊毛。先前超過禁止的墮罪怎麼會產生呢？如果你這樣認為，就會變成有缺陷的。因為從禁止變成允許的時候，禁止顛倒的意義並不是變成允許，而是因為即使在禁止之後建立了允許，不建立後者，那麼與先前禁止相違背的墮罪，以及不建立它，那麼與後來允許相違背的墮罪，這兩者的大小沒有區別。理由被接受。普遍性已經確立。如果想要，就用接受來消除。或者，有些人說，措那瓦的意圖並不是你所駁斥的先前立場，而是如果在先前禁止的時候超過了戒律，那麼當時的墮罪就被認為是墮罪，並且後來禁止顛倒變成了允許，那麼當時的墮罪。

【English Translation】 If there is a boundary setting such as a ritual of placing a fallen one upon evil, then everything is reversed. If the ritual of placing a fallen one upon evil is performed, then the statement of evil must be refuted, and the boundary must be set. Previously, it was forbidden to state evil, but later it became necessary to prove the statement of evil. In this case, if evil is not stated, a fault arises. Second, it is necessary to determine the size of the transgression of the special law. If the four determinations are reversed, that is, prohibition becomes permission, then the transgression that exceeds the previous prohibition and the transgression that exceeds the later permission, the size of these two is the same. As it is said in the 《 टीका 》: 'Where white wool is precious and rare, and silk wool and black wool are cheap and very abundant, then white wool should be regarded as silk wool and black wool.' And in the 《Self-Explanation》 it is said: 'Only black wool has no transgression, but white wool has transgression.' Previously, relying on black wool to produce transgression. 6-91a Here it is said that relying on white wool produces transgression. Therefore, the transgression of the reversal of the base white wool and black wool is the same. The transgression of the reversal of the prohibition and permission of actions is also the same, because the reason for setting the precepts is the same.' Tsonawa said this. If his intention is that in the same lineage, if either the prohibition or the permission is exceeded, then the transgressions of the two are not different in size, but are the same, then this is unreasonable. Because the reason is not established, the vow is broken. Because the previous prohibition of black wool entered white wool. How could the transgression of exceeding the previous prohibition arise? If you think so, it will become flawed. Because when prohibition turns into permission, the meaning of the reversal of prohibition is not to become permission, but because even if permission is established after prohibition, if the latter is not established, then the transgression that contradicts the previous prohibition, and if it is not established, then the transgression that contradicts the later permission, the size of these two is no different. The reason is accepted. Universality has been established. If you want, eliminate it with acceptance. Or, some say that Tsonawa's intention is not the previous position that you refuted, but that if the precept is exceeded at the time of the previous prohibition, then the transgression at that time is considered a transgression, and later the prohibition is reversed and becomes permission, then the transgression at that time.

---

ྟུང་བ་དེ་ལྟུང་བར་འཇོག་པའི་ངོ་ལྡོག་ནས་ཆ་ཆེ་ཆུང་ཁྱད་མེད་པས་གཅིག་ལྟུང་བ་ཆེ་ལ་ཅིག་ཤོས་ལྟུང་བ་ཆུང་བ་ལྟ་བུའི་དོན་ལ་དགོངས་ 6-91b པ་མིན་ཟེར། དེ་ལྟར་ན་ནི་མི་འཐད་པ་མེད་དོ། །ངེས་པ་བཞི་ལས་གཞན་དུ་ནི་དགག་དགོས་ལོག་པའི་སྟེང་དུ་བཅས་པའི་ས་མཚམས་འཛིན་བྱེད་ཀྱང་ཡོད་ཅིང་། དགག་བཅས་ལ་སྒྲུབ་བཅས་སུ་གྱུར་པ་ལྟ་བུ་ལ་ནི་སྔར་བཅས་ཀྱི་ལྟུང་བ་བས་རྗེས་བཅས་ཀྱི་ལྟུང་བ་ན་སྨད་པར་འགྱུར་ཏེ། སྔར་བཅས་ལ་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཡང་། རྗེས་བཅས་ལ་ནི་གནས་ངན་ལེན་མ་བརྗོད་པ་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་གྱི་ལྟུང་བྱེད་དུ་མི་འགྱུར་ཏེ། གནས་ངན་ལེན་མ་བརྗོད་པས་མ་དད་པ་སྐྱེ་བ་འབྱུང་བ་དེའི་ཕྱིར། གནས་ངན་ལེན་མ་བརྗོད་པས་ཉེས་བཅས་སུ་འགྱུར་བ་དེ་དང་འབྲེལ་ཆུང་བའི་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པའི་དགག་བྱ་ལྟུང་བྱེད་དེ་གནས་སྐབས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར། དཔེར་ན་དགེ་སློང་མས་ཡང་ཡང་ཟ་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་མི་བསྐྱེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་དུ། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ནི་ཤས་ཆེར་མཆོད་པར་བྱ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དེ་དག་ལ་དེ་འབྱུང་དཀའ་བའི་ཕྱིར། ཞེས་གསུངས་པ་བཞིན་ནོ། །འོ་ན་སྔར་བཅས་ཀྱི་ལྟུང་བ་ལས་རྗེས་བཅས་ཀྱི་ལྟུང་བ་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་ན། སྔར་བཅས་ལ་དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་ལ་ཕྱག་བྱ་དགོས་པས་ཕྱག་མ་བྱས་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་ལས། རྗེས་བཅས་དགེ་སློང་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ལ་ཕྱག་འཚལ་བ་བཀག་པ་ནི་ཕྱག་བྱས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཟློག་པའི་ཕམ་པ་སྐྱེད་པས། བཟློག་ཕམ་དངོས་ནི་དགེ་སློང་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ཞིག་དགེ་འདུན་ལ་བཟོད་གསོལ་བྱེད་པར་ཕྱོགས་པ་ན་དེ་དགེ་སློང་མས་ཟློག་པར་བྱེད་པ་དེ་ཡིན་ལ་དེས་ན་དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ལ་ཕྱག་བྱས་པ་ནི་བཟློག་ཕམ་དངོས་མིན་ཀྱང་ཕྱག་བྱས་པ་དེ་ཟློག་ཕམ་གྱི་རྒྱུ་འགྱུར་བ་ལ་དགོངས་སོ། །མཆན། སྔར་བཅས་ཀྱི་ལྟུང་བ་ལས་རྗེས་བཅས་ཀྱི་ལྟུང་བ་ཆེ་བ་དང་འགལ་ཞེ་ན། དེ་ནི་དམིགས་བསལ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བླ་མ་དག་གསུང་ངོ་། །བཀག་པ་ 6-92a དང་ཞེས་པ་དགག་བྱ་དང་ལྡན་པ་སྲོག་ལ་བབ་ཀྱང་མ་གནང་བ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བཀག་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྲོག་ལ་བབ་ཀྱང་གཞི་འདི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་མི་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་སྟེ། དཔེར་ན་ང་ལ་སྟོན་པར་སྨྲ་བ་རྣམས་ཀྱིས་ཐ་ན་རྩྭའི་མཆོག་མས་ཀྱང་ཆང་མི་བླུད་མི་བཏུང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། སྲོག་གཅོད་པ་ལ་སོགས་པ་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་དང་བཅས་པ་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །གནང་བ་ནི། དགག་དགོས་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་དང་མི་ལྡན་ཅིང་ཅི་དགར་སྤྱོད་པར་གནང་བ་སྟེ། །ཊཱི་ཀ་ལས། གནང་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཅི་དགར་སྤྱད་པའི་ཡུལ་ལ་བྱ་བ་གང་ཡང་རུང་བ་ཞིག་མི་བྱེད་དམ། བྱེད་ན་ལྟུང་བ་ཞེས་བྱ་བའི་ཉེས་པ་མེད་དེ་ད

【現代漢語翻譯】 據說，將墮罪視為墮罪，無論大小，都沒有區別，並非指一種墮罪大而另一種墮罪小。如果是這樣，那就沒有不合理之處。除了四種確定之外，還有禁止需要否定的，以及建立界限的，例如禁止轉變為允許。與之前的墮罪相比，之後的墮罪更為可責。如果說之前的墮罪是惡處，那就會變成墮罪；而之後的墮罪，如果不說是惡處，只會變成惡作，而不會變成墮罪，因為不說惡處會導致不信任。不說惡處會變成惡作，與此關聯較小的，說惡處的應否定墮罪，因為從暫時的角度來看並不圓滿。例如，比丘尼多次進食不會產生墮罪的原因，正如 टीका (梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)中所說：『比丘尼們大多不是受供養的對象，因此她們很難做到這一點。』 那麼，如果之後的墮罪比之前的墮罪更為可責，那麼，對於之前的墮罪，比丘尼必須向比丘頂禮，如果不頂禮，就會變成惡作；而對於之後的墮罪，禁止比丘尼向被驅逐的比丘頂禮，如果頂禮，就會導致顛倒的失敗。真正的顛倒失敗是指，當被驅逐的比丘向僧團請求懺悔時，比丘尼阻止他。因此，比丘尼向被驅逐的比丘頂禮，雖然不是真正的顛倒失敗，但頂禮的行為會導致顛倒失敗。 註釋：如果說之後的墮罪比之前的墮罪更嚴重，這是否矛盾呢？上師們說，這是特例。『禁止』是指即使面臨生命危險也不允許做的事情。正如 टीका (梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)中所說：『禁止是指即使面臨生命危險，也不允許做這件事。』例如，如來說法者們說，即使是用草尖，也不會給酒里摻水或飲用。以及殺生等自性罪也不允許做。 『允許』是指沒有禁止的理由，可以隨意行事。正如 टीका (梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)中所說：『允許是指可以隨意行事的領域，無論做什麼，都不會有墮罪的過失。』

【English Translation】 It is said that regarding a transgression as a transgression, there is no difference in size, it does not refer to the idea that one transgression is greater and another is smaller. If that is the case, then there is nothing unreasonable. Other than the four certainties, there are prohibitions that need to be negated, and there are boundaries that are established, such as the prohibition turning into permission. Compared to the previous transgression, the subsequent transgression is more blameworthy. If the previous transgression is said to be an evil place, then it becomes a transgression; while the subsequent transgression, if it is not said to be an evil place, only becomes a misdeed, and does not become a transgression, because not saying the evil place leads to distrust. Not saying the evil place becomes a misdeed, and with this less related, saying the evil place should negate the transgression, because from a temporary perspective it is not complete. For example, the reason why a Bhikshuni eating repeatedly does not generate a transgression, as stated in the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari: टीका, Romanization: ṭīkā, literal meaning: commentary): 'Bhikshunis are mostly not objects of offering, therefore it is difficult for them to do this.' So, if the subsequent transgression is more blameworthy than the previous transgression, then, for the previous transgression, a Bhikshuni must prostrate to a Bhikshu, and if she does not prostrate, it becomes a misdeed; while for the subsequent transgression, it is forbidden for a Bhikshuni to prostrate to an expelled Bhikshu, and if she prostrates, it leads to a reversed defeat. The real reversed defeat refers to when an expelled Bhikshu approaches the Sangha to ask for forgiveness, and the Bhikshuni prevents him. Therefore, the Bhikshuni prostrating to the expelled Bhikshu, although not the real reversed defeat, the act of prostrating leads to the cause of the reversed defeat. Note: If the subsequent transgression is more serious than the previous transgression, is this contradictory? The Lamas say that this is a special case. 'Prohibition' refers to not allowing something even if it means risking one's life. As the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari: टीका, Romanization: ṭīkā, literal meaning: commentary) says: 'Prohibition means that even if it means risking one's life, this basis should not be done in any way.' For example, those who speak as the Teacher say that even with a tip of grass, they will not mix water into alcohol or drink it. And naturally sinful things like killing are not allowed. 'Permission' refers to not having a reason for prohibition and being allowed to act as one pleases. As the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari: टीका, Romanization: ṭīkā, literal meaning: commentary) says: 'Permission refers to the realm of acting as one pleases, whatever one does, there is no fault of transgression.'

---

པེར་ན་ཕས་ཀྱི་རྒོལ་བ་ཚར་གཅོད་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་རོལ་པའི་བསྟན་བཅོས་བཀླག་པར་ངས་རྗེས་སུ་གནང་ངོ་། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ་ཞེས་སོ། །མངོན་པར་ཤེས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་སྐབས་འདིའི་ཡན་ལག་ལྔ་ཆར་ལ་སྦྱར་ཞིང་། ཊཱི་ཀར། ལྔ་པ་འདི་དང་འོག་ནས་ལྟུང་བ་དང་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི་ལྔ་པས་ནི་འདུལ་བ་འབའ་ཞིག་ཤེས་པ་ཉིད་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་སོ། །ལྔ་པ་བཅོ་བརྒྱད་པའོ། །བར་དུ་གཅོད་པ་དང་ཞེས་པ་སྲོག་གཅོད་དང་བྱ་བ་མ་ཡིན་པའོ། །བར་དུ་གཅོད་པ་མ་ཡིན་པ་མངོན་པར་ཤེས་པ་ཉིད་ནི་བྱ་བ་གང་ཡིན་པ་སྟེ་འདུལ་བ་ལ་གནས་པའོ། །སྨྲ་བ་པོ་ཉིད་དང་ཞེས་པ་དེ་གཉིས་གཞན་ལ་སྟོན་མཁས་པའོ། །རྗེས་སུ་སྟོན་པ་ཉིད་ནི་དེ་གཉིས་སློབ་མ་ལ་བསྟན་པས་བྱ་མིན་ལས་བཟློག་པ་དང་བྱ་བ་སྒྲུབ་པ་ལ་འཛུད་པར་བྱེད་པའོ། །གནས་དང་ཞེས་པ་ཡན་ལག་དེ་བཞིའི་ཁར་མཁན་པོ་གཏན་དུ་ཡུལ་གཞན་དུ་འགྲོ་བའི་བསམ་པས་འགྲོ་ན་གཞན་ལ་གནས་འཆའ་རུ་འཇུག་ནུས་པ་དང་བཅུ་དགུའོ། །སྔ་མ་དེ་བཞིའི་ཁར་མཁན་ 6-92b པོ་རེ་ཞིག་ཞག་འགའ་ཡུལ་དུ་འགྲོ་བའམ། སྤོ་མགུ་སོགས་སྤྱོད་པའི་བར་གཞན་ལ་རེ་ཞིག་གི་གནས་འཆར་འཇུག་ནུས་པ་ཉིད་དང་ཡང་སྦྱར་རོ། །ཡང་ནི་ཡན་ལག་སྔ་མ་བཞི་པོ་ལ་བསྙེག་གོ། ལྔ་པ་ཉི་ཤུ་པའོ། །ལྟུང་བ་དང་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཐམས་ཅད་དང་། བཅས་པ་རྣམས་ཁྱད་གསོད་ཀྱི་ཉེས་པས་ངན་སོང་དུ་ལྟུང་སྟེ། ལྕི་ཡང་བསྟན་པའི་མདོ་ལས། ཁྱད་དུ་གསོད་པའི་རྒྱུ་རྐྱེན་གྱིས། །ཚེ་ཡི་དུས་བྱས་ངན་སོང་ལྟུང་། །ཞེས་སོ། །ལྟུང་བ་མ་ཡིན་པ་དང་སྒྲུབ་པ་དང་གནང་བའི་བྱ་བ་རྣམས་སོ། །ཡང་བ་དང་ལྕི་བ་མངོན་པར་ཤེས་པ་ཉིད་ཅེས་པ་ལྕི་ཡང་གི་ཆོས་དྲུག་སྟེ་ལྔ་དང་གཅིག་གོ། ལྔ་ནི་འདུལ་བ་བསྡུས་པ་ལས། ལྟུང་བ་རྣམས་ཀྱི་ཆུང་ལ་སོགས། །རྣམ་པ་ལྔར་ནི་རིག་པར་བྱ། །ངོ་བོ་ཉིད་དང་བྱེད་པ་དང་། །བསམ་དང་གཞི་དང་སོག་པའོ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་ལྕི་ཡང་ནི། ཕམ་པ་ནི་ལྕི། དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ནི་འབྲིང་། དེ་གཉིས་ལས་གཞན་ནི་ཡང་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་རྣམས་ནི་གཙོ་ཆེར་ཆད་པ་ལྕི་ཡང་གི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ་སྤྱིར་བཏང་བ་ཡིན་ནོ། །དམིགས་བསལ་ནི། ངོ་བོ་ལྕི་ཡང་གི་དབང་དུ་བྱས་ན། འཆབ་པའི་ཕམ་པ་ལས་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པའི་ལྷག་མ་ལྕི་ལ། གཅིག་པུ་ལམ་དུ་འགྲོ་བའི་ལྷག་མ་ལས་ཀྱང་དུད་འགྲོ་བསད་པའི་ལྟུང་བྱེད་ལྕི་བ་ཡོད་དེ། འདུལ་བ་བསྡུས་པ་ལས། དུད་འགྲོ་སྲོག་བཅད་པའི་ལྟུང་བ་ནི་ལྕིའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ནི་དེ་ལྟ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །རྣམ་གྲངས་གཞན་ཡང་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ལྕི་ལ། བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡང་བའོ། །བྱེད་པའི་སྒོ་ནས་ལྕི་ཡང་ནི། མ་གུས་པས་བྱས་པ་ལྕི། ཉོན་མོངས་པ་མང་བས་བྱས་པ་འབྲིང་། 6-93a མི་ཤ

【現代漢語翻譯】 例如，爲了擊敗外道的攻擊，我允許閱讀外道的論著。』就像這樣。』通達（mngon par shes pa）本身』，這句話適用於這裡的所有五個分支。在註釋（Tika）中說：『這第五個，以及下面『墮落』等，第五個僅僅表明了通達戒律（'dul ba）本身。』這是第五個，第十八個分支。『阻礙』是指不是殺生等行為。非阻礙，通達本身，是指所作所為，即安住于戒律。『演說者本身』是指那兩者都善於向他人展示。『隨順展示本身』是指那兩者向弟子展示，使他們從非為之事中返回，並引導他們進入成就所為之事。『安住』是指在那四個分支之上，如果堪布（mkhan po，戒師）永久地打算去其他地方，能夠允許他人安住，這是第十九個分支。在前四個分支之上，堪布暫時去某個地方幾天，或者在享用斯波姆古（spo mgu）等期間，能夠允許他人暫時的安住，也應如此結合。『又』是指趨近於前四個分支。這是第五個，第二十個分支。所有墮落（ltung ba）和自性罪（rang bzhin gyi kha na ma tho ba），以及所有違犯（bcas pa），都會因輕蔑的過失而墮入惡趣。在《輕重經》（lci yang bstan pa'i mdo）中說：『因輕蔑的因緣，壽命終結時會墮入惡趣。』非墮落是指修行和允許的行為。通達輕重本身，是指輕重的六種法，即五種和一個。五種是指在《戒律彙編》（'dul ba bsdus pa）中說：『墮落的輕微等，應以五種方式來理解。自性、行為、意樂、所依和積聚。』也就是說，從自性的角度來看，輕重是：波羅夷（pham pa）是重，僧殘（dge 'dun lhag ma）是中等，其他兩者是輕的。』這些主要是根據罪行的輕重來劃分的，是一般的劃分。特殊的是：如果根據自性的輕重來劃分，那麼比起隱瞞的波羅夷，分裂僧團的僧殘更重；比起獨自在道路上行走的僧殘，殺死畜生的墮罪更重。在《戒律彙編》中說：『殺死畜生的墮罪是重的，僧殘則不然。』還有其他分類，自性罪是重的，違犯罪是輕的。從行為的角度來看，輕重是：不恭敬地做是重的，被許多煩惱所做是中等， 例如，為了擊敗外道的攻擊，我允許閱讀外道的論著。』就像這樣。』通達（mngon par shes pa）本身』，這句話適用於這裡的所有五個分支。在註釋（Tika）中說：『這第五個，以及下面『墮落』等，第五個僅僅表明了通達戒律（'dul ba）本身。』這是第五個，第十八個分支。『阻礙』是指不是殺生等行為。非阻礙，通達本身，是指所作所為，即安住於戒律。『演說者本身』是指那兩者都善於向他人展示。『隨順展示本身』是指那兩者向弟子展示，使他們從非為之事中返回，並引導他們進入成就所為之事。『安住』是指在那四個分支之上，如果堪布（mkhan po，戒師）永久地打算去其他地方，能夠允許他人安住，這是第十九個分支。在前四個分支之上，堪布暫時去某個地方幾天，或者在享用斯波姆古（spo mgu）等期間，能夠允許他人暫時的安住，也應如此結合。『又』是指趨近於前四個分支。這是第五個，第二十個分支。所有墮落（ltung ba）和自性罪（rang bzhin gyi kha na ma tho ba），以及所有違犯（bcas pa），都會因輕蔑的過失而墮入惡趣。在《輕重經》（lci yang bstan pa'i mdo）中說：『因輕蔑的因緣，壽命終結時會墮入惡趣。』非墮落是指修行和允許的行為。通達輕重本身，是指輕重的六種法，即五種和一個。五種是指在《戒律彙編》（'dul ba bsdus pa）中說：『墮落的輕微等，應以五種方式來理解。自性、行為、意樂、所依和積聚。』也就是說，從自性的角度來看，輕重是：波羅夷（pham pa）是重，僧殘（dge 'dun lhag ma）是中等，其他兩者是輕的。』這些主要是根據罪行的輕重來劃分的，是一般的劃分。特殊的是：如果根據自性的輕重來劃分，那麼比起隱瞞的波羅夷，分裂僧團的僧殘更重；比起獨自在道路上行走的僧殘，殺死畜生的墮罪更重。在《戒律彙編》中說：『殺死畜生的墮罪是重的，僧殘則不然。』還有其他分類，自性罪是重的，違犯罪是輕的。從行為的角度來看，輕重是：不恭敬地做是重的，被許多煩惱所做是中等，

【English Translation】 For example, 'In order to defeat the attacks of the heretics, I allow the reading of heretical treatises.' It is like this. 'Understanding (mngon par shes pa) itself,' this phrase applies to all five branches here. In the commentary (Tika), it says: 'This fifth, and the 'falling' etc. below, the fifth only indicates the understanding of the Vinaya ('dul ba) itself.' This is the fifth, the eighteenth branch. 'Obstructing' means not killing, etc. Non-obstructing, understanding itself, refers to what is done, that is, abiding in the Vinaya. 'The speaker himself' refers to those two who are good at showing others. 'Following the showing itself' refers to those two showing the disciples, causing them to return from what should not be done, and guiding them into accomplishing what should be done. 'Abiding' refers to, on top of those four branches, if the Khenpo (mkhan po, preceptor) permanently intends to go elsewhere, being able to allow others to abide, this is the nineteenth branch. On top of the first four branches, the Khenpo temporarily goes somewhere for a few days, or during the enjoyment of spomgu, etc., being able to allow others to abide temporarily should also be combined in this way. 'Also' refers to approaching the first four branches. This is the fifth, the twentieth branch. All falls (ltung ba) and natural transgressions (rang bzhin gyi kha na ma tho ba), and all violations (bcas pa), will fall into the lower realms due to the fault of contempt. In the Sutra of Light and Heavy (lci yang bstan pa'i mdo), it says: 'Due to the causes and conditions of contempt, at the end of life, one will fall into the lower realms.' Non-falling refers to practice and allowed actions. Understanding light and heavy itself refers to the six dharmas of light and heavy, that is, five and one. Five refers to, in the Compendium of Vinaya ('dul ba bsdus pa), it says: 'The slightness of falls, etc., should be understood in five ways. Nature, action, intention, basis, and accumulation.' That is, from the perspective of nature, light and heavy are: Parajika (pham pa) is heavy, Sanghavasesa (dge 'dun lhag ma) is medium, and the other two are light.' These are mainly divided according to the severity of the offense, and it is a general division. Specifically: if divided according to the nature of light and heavy, then the Sanghavasesa of dividing the Sangha is heavier than the concealed Parajika; the fall of killing an animal is heavier than the Sanghavasesa of walking alone on the road. In the Compendium of Vinaya, it says: 'The fall of killing an animal is heavy, the Sanghavasesa is not so.' There are other classifications, natural transgressions are heavy, and violations are light. From the perspective of action, light and heavy are: doing it disrespectfully is heavy, doing it with many afflictions is medium, 例如，為了擊敗外道的攻擊，我允許閱讀外道的論著。』就像這樣。』通達（mngon par shes pa）本身』，這句話適用於這裡的所有五個分支。在註釋（Tika）中說：『這第五個，以及下面『墮落』等，第五個僅僅表明了通達戒律（'dul ba)本身。』這是第五個，第十八個分支。『阻礙』是指不是殺生等行為。非阻礙，通達本身，是指所作所為，即安住於戒律。『演說者本身』是指那兩者都善於向他人展示。『隨順展示本身』是指那兩者向弟子展示，使他們從非為之事中返回，並引導他們進入成就所為之事。『安住』是指在那四個分支之上，如果堪布（mkhan po，戒師）永久地打算去其他地方，能夠允許他人安住，這是第十九個分支。在前四個分支之上，堪布暫時去某個地方幾天，或者在享用斯波姆古（spo mgu）等期間，能夠允許他人暫時的安住，也應如此結合。『又』是指趨近於前四個分支。這是第五個，第二十個分支。所有墮落（ltung ba）和自性罪（rang bzhin gyi kha na ma tho ba），以及所有違犯（bcas pa），都會因輕蔑的過失而墮入惡趣。在《輕重經》（lci yang bstan pa'i mdo）中說：『因輕蔑的因緣，壽命終結時會墮入惡趣。』非墮落是指修行和允許的行為。通達輕重本身，是指輕重的六種法，即五種和一個。五種是指在《戒律彙編》（'dul ba bsdus pa）中說：『墮落的輕微等，應以五種方式來理解。自性、行為、意樂、所依和積聚。』也就是說，從自性的角度來看，輕重是：波羅夷（pham pa）是重，僧殘（dge 'dun lhag ma）是中等，其他兩者是輕的。』這些主要是根據罪行的輕重來劃分的，是一般的劃分。特殊的是：如果根據自性的輕重來劃分，那麼比起隱瞞的波羅夷，分裂僧團的僧殘更重；比起獨自在道路上行走的僧殘，殺死畜生的墮罪更重。在《戒律彙編》中說：『殺死畜生的墮罪是重的，僧殘則不然。』還有其他分類，自性罪是重的，違犯罪是輕的。從行為的角度來看，輕重是：不恭敬地做是重的，被許多煩惱所做是中等，

---

ེས་པ་དང་བག་མེད་པས་བྱས་པ་ཡང་བ་ཡིན་ནོ། །བསམ་པའི་སྒོ་ནས་ལྕི་ཡང་ནི། ཞེ་སྡང་ལྟ་བུའི་ཉོན་མོངས་པ་ཆེ་འབྲིང་ཆུང་གསུམ་ལ་ལྟུང་བ་ལྕི་ཡང་གསུམ་འབྱུང་ངོ་། །གཞིའི་སྒོ་ནས་ལྕི་ཡང་ནི། སྲོག་བཅད་པ་ལྟ་བུ་སྤྱིར་བཏང་ལ། གཞི་མི་དང་མི་མ་ཡིན་པ་དང་དུད་འགྲོ་གསུམ་ལ་ལྟུང་བ་ལྕི་ཡང་གསུམ་འབྱུང་ངོ་། སོག་པའི་སྒོ་ནས་ལྕི་ཡང་ནི། ལྟུང་བ་གཅིག་དང་གཉིས་ཡང་། གསུམ་ནས་གྲངས་ཤེས་པ་འབྲིང་། གྲངས་མི་ཤེས་པ་ལྕི་བ་སྟེ་རྩ་འགྲེལ་འདིའི་ལུགས་སོ། །སློབ་དཔོན་ཐོགས་མེད་ཀྱིས་འདུལ་བ་བསྡུས་པ་ལས། ལྟུང་བ་གཅིག་དང་གཉིས་ནས་ལྔའི་བར་དུ་ཕྱུང་བའི་ལྟུང་བ་ནི་ཡང་བའོ། །དེ་ཡན་ཆད་ལྟུང་བ་གྲངས་ཤེས་པར་ནུས་པ་འབྲིང་། ལྟུང་བ་གྲངས་ཤེས་པར་མི་ནུས་པ་ལྕི་བར་བཤད་དོ། །གང་ཟག་གི་སྒོ་ནས་ལྕི་ཡང་ནི། འདུལ་བ་བསྡུས་པ་ལས། གང་ཟག་གི་དགེ་བའི་རྩ་བ་མི་བརྟན་པ་བླུན་པོའི་རྒྱུད་ཀྱི་དེ་ལྕི་བའོ། །དེ་ལས་གཞན་པ་ནི་ཡང་བའོ། །ཞེས་བཤད་དེ། ལྡང་བའི་ཐབས་ལ་མི་མཁས་པ་དང་མཁས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། མཛོད་འགྲེལ་ལས། མི་མཁས་པ་ནི་སྡིག་པ་ཆུང་ངུ་བྱས་ནའང་འོག་ཏུ་འགྲོ། །མཁས་པས་ཆེན་པོ་བྱས་ཀྱང་གནོད་པ་རབ་ཏུ་སྤོང་བར་འགྱུར། །ལྕགས་ཀྱི་གོང་བུ་ཆུང་ཡང་ཆུ་ཡི་གཏིང་དུ་བྱིང་འགྱུར་ལ། །དེ་ཉིད་སྣོད་དུ་བྱས་ན་ཆེ་ཡང་སྟེང་དུ་འཕྱོ་བར་འགྱུར། །ཞེས་བཤད་དོ། །རྣམ་གྲངས་གཞན་ཡང་མི་ཤེས་པ་དང་ཤེས་བཞིན་པའི་ལྟུང་བ་ནི་ཡང་བ་དང་ལྕི་བ་སྟེ། ཁྱད་གསོད་དང་མ་འབྲེལ་བའི་ཕྱིར་དང་འབྲེལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཡང་བ་དང་ལྕི་བ་མངོན་པར་ཤེས་པ་ནི་སྦོམ་པོར་བཤགས་པ་ལ་དགོས་ཏེ། ཉེས་པ་སྦོམ་པོ་ཁ་ཅིག་ནི། 6-93b མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཚོགས་པ་ལ་བཤགས་པར་བྱ་བ་ཡིན། ཁ་ཅིག་ནི་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ། ཁ་ཅིག་ནི་བདུན་ལ། ཁ་ཅིག་ནི་ལྔ་ལ། ཁ་ཅིག་ནི་བཞི་ལ་བཤགས་པར་བྱ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་པ་ནི་ཕམ་ལྷག་གི་སྦོམ་པོ་ལྕི་བ་མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་བཤགས་པར་བྱེད་ན་ནི་དགེ་འདུན་གུད་དུ་བཅད་དུ་མི་རུང་བས་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཚོགས་པ་ལའོ། །ཕམ་པའི་སྦོམ་པོ་ལྕི་བ་དེ་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་ཏུ་བཤགས་པ་བྱེད་ན་ནི་དྲུག་ལའོ། །སྦོམ་པོ་གཞན་རྣམས་ཀྱང་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་བཤགས་སུ་རུང་ངོ་། །བདུན་པ་ཅེས་པ་འདི་ལ། བླ་མ་རྣམས་ཀྱིས་ཕམ་པའི་སྦོམ་པོ་ལྕི་བ་དགེ་སློང་དྲུག་ལ་དང་། ལྷག་མའི་སྦོམ་པོ་ཡང་བ་དགེ་སློང་གཅིག་ལ་བཤགས་པ་སྟེ། དེ་གཉིས་ཀའི་བཤགས་ཡུལ་བགྲངས་ན་བདུན་ཡིན་པ་ལ་དགོངས་པའམ། ཕམ་པའི་སྦོམ་པོ་ལྕི་བ་བཤགས་པ་ན་ཡུལ་དགེ་སློང་དྲུག་དགོས་པ་ལ་མཚམས་ནང་དེ་ན་དགེ་སློང་བདུན་འདུག་ན་གུད་དུ་མ་བཅད་པ་ལ་དགོངས་སོ་ཞེས་གསུང་ངོ་། །འོན་ཀྱང་ཕམ་པའི་སྦོམ་པོ་ལྕི་བ་ནི་དྲུག་ལ་བཤགས་པ

【現代漢語翻譯】 疏忽和不謹慎所犯的罪過較輕。從動機的角度來看，罪過的輕重是：像嗔恨這樣的煩惱，有大、中、小三種程度，所犯的罪過也有輕、中、重三種。從對象的角度來看，罪過的輕重是：像殺生這樣的行為，一般來說，對象是人、非人、畜生三種，所犯的罪過也有輕、中、重三種。從數量的角度來看，罪過的輕重是：犯一次或兩次罪過較輕，從三次到能數清的次數為中等，數不清的次數為重罪，這是本論及其註釋的觀點。按照世親菩薩在《律經》中的觀點：從一次到五次之間所犯的罪過較輕。超過這個次數，能數清罪過次數的為中等，數不清罪過次數的為重罪。從人的角度來看，罪過的輕重是：按照《律經》中的觀點：對於那些善根不穩固、愚笨的人來說，罪過是重的。除此之外，罪過是輕的。這是因為他們不擅長或擅長補救的方法。正如《俱舍論釋》中所說：『不擅長的人，即使犯了小罪也會墮落。擅長的人，即使犯了大罪也能避免嚴重的損害。小鐵球也會沉入水底，但同樣的鐵做成船，即使很大也能漂浮在水面上。』此外，不知道和明知故犯的罪過，分別是輕罪和重罪，因為它們分別是不相關和相關的。在《ཊཱི་ཀ་》中說：『瞭解罪過的輕重對於公開懺悔是必要的，因為有些嚴重的罪過，需要在僧團內部，即所有僧眾聚集的地方懺悔。有些需要在僧團外部懺悔，有些需要向七位僧人懺悔，有些需要向五位僧人懺悔，有些需要向四位僧人懺悔。』也就是說，如果波羅夷和僧殘的重罪需要在僧團內部懺悔，那麼就不能單獨隔離僧團，而需要在所有僧眾聚集的地方懺悔。如果波羅夷的重罪在僧團外部懺悔，那麼需要向六位僧人懺悔。其他的重罪也可以在僧團外部懺悔。關於『七位』這個數字，上師們說，波羅夷的重罪需要向六位比丘懺悔，僧殘的輕罪需要向一位比丘懺悔，如果把這兩者的懺悔對像加起來，就是七位。或者，他們認為，在懺悔波羅夷的重罪時，需要六位比丘，如果在僧團內部有七位比丘，就沒有隔離僧團的必要。然而，波羅夷的重罪需要向六位比丘懺悔。

【English Translation】 Sins committed through negligence and carelessness are lighter. From the perspective of motivation, the severity of sins is: like afflictions such as hatred, which have three levels of intensity—great, medium, and small—the sins committed also have three levels of severity—light, medium, and heavy. From the perspective of the object, the severity of sins is: like the act of killing, which generally has three objects—humans, non-humans, and animals—the sins committed also have three levels of severity—light, medium, and heavy. From the perspective of quantity, the severity of sins is: committing a sin once or twice is lighter, from three times to a countable number is medium, and an uncountable number is a heavy sin, according to this treatise and its commentary. According to Vasubandhu in the Compendium on the Vinaya: sins committed from one to five times are light. Beyond that, being able to count the number of sins is medium, and not being able to count the number of sins is considered a heavy sin. From the perspective of the individual, the severity of sins is: according to the Compendium on the Vinaya: for those whose roots of virtue are unstable and who are foolish, the sin is heavy. Other than that, the sin is light. This is because they are not skilled or skilled in methods of remedy. As stated in the Commentary on the Abhidharmakośa: 'Those who are not skilled will fall even if they commit a small sin. Those who are skilled can avoid great harm even if they commit a large sin. A small iron ball will sink to the bottom of the water, but the same iron made into a boat, even if large, will float on the surface.' Furthermore, sins committed unknowingly and knowingly are light and heavy sins, respectively, because they are unrelated and related, respectively. In the Ṭīkā, it says: 'Knowing the severity of sins is necessary for public confession, because some serious sins must be confessed within the Saṅgha, that is, where all the Saṅgha members are gathered. Some must be confessed outside the Saṅgha, some to seven monks, some to five monks, and some to four monks.' That is, if the heavy sins of Pārājika and Saṃghāvaśeṣa need to be confessed within the Saṅgha, then the Saṅgha cannot be isolated, but must be confessed where all the Saṅgha members are gathered. If the heavy sin of Pārājika is confessed outside the Saṅgha, then it needs to be confessed to six monks. Other serious sins can also be confessed outside the Saṅgha. Regarding the number 'seven', the lamas say that the heavy sin of Pārājika needs to be confessed to six monks, and the light sin of Saṃghāvaśeṣa needs to be confessed to one monk. If the objects of these two confessions are added together, it is seven. Or, they think that when confessing the heavy sin of Pārājika, six monks are needed as the object, and if there are seven monks in the Saṅgha, there is no need to isolate the Saṅgha. However, the heavy sin of Pārājika needs to be confessed to six monks.

---

ར་མདོ་རྩ་འགྲེལ་ལས་བཤད་པ་ལ། ཊཱི་ཀའི་སྐབས་འདི་ན་དྲུག་ལ་ཞེས་པ་དེ་ཡེ་མི་སྣང་བར། བདུན་ལ་ཞེས་བྲིས་པ་འདི་ནི་དྲུག་ལ་ཞེས་པ་ལ་བདུན་ལ་ཞེས་ཊཱི་ཀར་ཡི་གེ་ནོར་བར་ངེས་སོ། །ལྷག་མའི་སྦོམ་པོ་ལྕི་བ་ནི་ལྔ་ལ། ཕམ་པའི་སྦོམ་པོ་ཡང་བ་ནི་བཞི་ལའོ། །སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་བམ་པོ་གཉིས་དང་། རྒྱས་པ་ལུང་དུམ་བུ་བཞི་སྟེ་འདུལ་བ་མཐའ་དག་བླ་མ་ལས་ཀློག་པའི་བསམ་པས་བཟུང་སྟེ་ཚིག་ཁ་ཏོན་དུ་ཐོན་པ་ཉིད་དོ། །ལྔ་པ་ཉེར་གཅིག་པའོ། །འདིར་སྨྲས་པ། བླ་མའི་གནས་ཐོབ་ཟླ་བའི་མེ་ལོང་གང་། །ལྔ་ཚན་འཆར་བའི་རི་བོང་གཟུགས་འཛིན་པ། །གཞན་ 6-94a དོན་དགའ་བའི་རླུང་གཞོན་གྱིས་བསྐྱོད་དེ། །གནས་པ་སློབ་མའི་ཀུ་མུད་ཚལ་དེར་སོང་། ། 分別說依處與所依 གསུམ་པ་ནི། རང་བས་བསླབ་པ་རྒན་པ་ལྔ་ཕྲུགས་དང་ལྡན་པ་མེད་ན་རང་བས་བསླབ་པ་གཞོན་པ་ལོ་བཅུ་ལོན་ཅིང་ལྔ་པ་དང་ལྡན་ན་དེ་ལ་གནས་བཅའ་བར་བྱའོ་ཞེས་པ། ལུང་གཞི་ལས། བཙུན་པ་དགེ་སློང་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་དྲུག་ཅུ་ལགས་ལ། དེས་སོ་སོར་ཐར་བའི་མདོ་འདོན་པ་རྒྱས་པར་ཀློག་པ་དང་ཐོན་པ་མ་ལགས་ན། དེས་ཀྱང་གཞན་ལ་གནས་པས་མཆིས་པར་བགྱིའམ། ཉེ་བ་འཁོར་དེས་ཀྱང་གཞན་ལ་གནས་པས་འདུག་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། འདིར་ལོ་དྲུག་ཅུ་ལོན་པ་ཉིད་ཀྱང་མཚོན་པ་ཙམ་དུ་ཟད་ཀྱི་ལོ་བརྒྱད་ཅུ་ལོན་པའང་གཞན་ལ་གནས་པས་འདུག་པར་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །འོ་ན་ལོ་དྲུག་ཅུས་མཚོན་པ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་གྲུབ་ན་དྲུག་ཅུས་ཆོག་མོད་བརྒྱད་ཅུ་ལ་མཚོན་ཅི་དགོས་ཞེ་ན། དྲུག་ཅུས་མཚོན་ཏེ་སླར་བརྒྱད་ཅུ་ལ་མཚོན་པ་ནི་མ་ཤིའི་བར་དུ་གནས་ལ་བརྟེན་དགོས་ཞེས་པ་སྟེ། ཚེ་ལོ་བརྒྱ་པ་ནི་ལོ་ཉི་ཤུ་ལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་བརྒྱད་ཅུ་ལོན་པ་ན་ལོ་གོ་དགུ་སྟེ་བརྒྱ་ལ་ཉེ་བས་ཚེ་ཇི་ཙམ་གྱི་བར་དུ་གནས་ལ་བསྟེན་དགོས་པར་བསྟན་པའོ། །འོ་ན་གནས་ཀྱི་བླ་མ་བསླབ་པ་གཞོན་ལ་སློབ་མ་བསླབ་པ་རྒན་པ་དེས་ཉེ་གནས་ཀྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཐམས་ཅད་བྱའམ་ཞེ་ན། གནས་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་གཞན་ཐམས་ཅད་བྱ་ཞིང་ལུས་འདུད་པ་སྟེ་ཕྱག་འཚལ་བ་འབའ་ཞིག་མ་གཏོགས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས་ཀྱང་། རྒན་པོས་གཞོན་ནུ་ལ་གནས་བཅའ་ན་ལུས་སྨད་ལྔ་ས་ལ་གཏུགས་ཏེ་ཕྱག་འཚལ་བ་མ་གཏོགས་པར་ཐལ་མོ་སྦྱར། ཞེས་སོ། །སྔར་རྫོགས་ནས་ལོ་བཅུ་མ་ལོན་བར་མི་གནས་པར་འདུག་པར་མི་བྱ་ཞེས་སྨོས་ན། རྫོགས་ནས་ལོ་བཅུ་མ་ལོན་ན་ལམ་ཞུགས་ཀྱིས་ཀྱང་མི་ 6-94b གནས་པར་འགྲོ་བར་མི་བྱའམ་ཞེ་ན། རྫོགས་ནས་ལོ་ལྔ་ལོན་ཅིང་ལྔ་ཚན་དུ་ལྷན་ཅིག་སྦྱར་བའི་ལྔ་ཚན་ཐ་མ་ལྟུང་ཤེས་དང་ལྡན་ན་གནས་མ་བཅས་པར་ལྗོངས་རྒྱུར་འགྲོ་བར་བྱའོ། །འོ་ན་ལྷན་ཅིག་སྦྱར་བ་ཐ་མ་འདི་ཁོ་ན་ངེས་བཟུང་ཡིན་ནམ་འདིས་གཞན་ལ་མཚོན་པ་ཡིན་ཅེ་ན། ཤ་ལུགས་པ་ན་རེ། འདིས་མཚོན་པ་ཙམ་ཡ

【現代漢語翻譯】 《Ra mdo rtsa 'grel》中說，在註釋（ཊཱི་ཀའི་，ṭīkā）的章節中，『六』這個詞沒有出現，寫成『七』，這一定是註釋中把『六』誤寫成了『七』。剩餘的粗重罪是五種，失敗的粗重罪是四種。分別解脫經兩卷，以及廣律四段，所有律藏都要以從上師處聽聞的想法來掌握，並能背誦出來。第五個二十一。這裡說到：愿獲得上師地位的如月亮般明亮的鏡子，能夠映照出五蘊的兔子形象，被為他人利益而歡喜的年輕風所吹動，到達學徒的睡蓮園。 分別說依處與所依 第三個問題是：如果沒有比自己年長的五類學法者，那麼比自己年輕但年滿十歲且具備五類學法者，就可以作為依止處。律藏根本中說：『比丘（བཙུན་པ་，btsun pa）受具足戒（དགེ་སློང་བསྙེན་པར་རྫོགས་，dge slong bsnyen par rdzogs）后六十年，如果不能背誦分別解脫經，不能完整地讀誦，那麼他可以依靠別人嗎？近侍（ཉེ་བ་འཁོར་，nye ba 'khor）也可以依靠別人居住嗎？』註釋中說：『這裡說六十歲只是一個象徵，即使八十歲也應該依靠別人居住。』如果六十歲已經可以象徵，為什麼還要象徵八十歲呢？六十歲象徵，後來又像征八十歲，意思是直到去世都需要依賴依止處。壽命百歲的人，二十歲受具足戒，八十歲時就九十九歲，接近一百歲，所以要表明在有生之年都需要依賴依止處。如果依止處的上師年輕，而弟子年長，那麼弟子是否要遵守所有近侍的戒律呢？要遵守除了身體禮拜之外的所有依止處的戒律。小注釋中也說：『年長者依止年輕者時，除了五體投地禮拜之外，都要合掌。』之前說過受具足戒后不滿十年不能居住，那麼受具足戒后不滿十年，難道連遊方僧也不能不依止而遊走嗎？受具足戒滿五年，並且與五眾結合的最後一個五眾具備知罪能力，就可以不依止而遊方。那麼，這個最後一個結合的五眾是唯一的確定嗎？還是它象徵其他呢？夏魯巴（ཤ་ལུགས་པ་，sha lugs pa）說：這只是象徵。

【English Translation】 It is said in 《Ra mdo rtsa 'grel》 that in the chapter of commentary (ཊཱི་ཀའི་, ṭīkā), the word 'six' is not found, and it is written as 'seven'. This must be a mistake in the commentary, where 'six' was written as 'seven'. The remaining heavy sins are five, and the defeated heavy sins are four. The Pratimoksha Sutra in two volumes, and the Vinaya in four sections, all Vinaya should be grasped with the intention of hearing from the guru, and be able to recite them. The fifth twenty-one. Here it is said: May the moon-like bright mirror that has attained the position of the guru, which can reflect the image of the rabbit of the five aggregates, be moved by the young wind that rejoices for the benefit of others, and reach the lotus garden of the disciples. Separately speaking of the place of reliance and the object of reliance The third question is: If there are no five categories of senior learners compared to oneself, then if there are junior learners who are ten years old and possess the five categories, they can be established as a place of reliance. It is said in the Root of the Vinaya: 'If a monk (བཙུན་པ་, btsun pa) has been fully ordained (དགེ་སློང་བསྙེན་པར་རྫོགས་, dge slong bsnyen par rdzogs) for sixty years, and he cannot recite the Pratimoksha Sutra, cannot read it completely, then can he rely on others? Can the attendant (ཉེ་བ་འཁོར་, nye ba 'khor) also rely on others to reside?' It is said in the commentary: 'Here, saying sixty years old is just a symbol, even eighty years old should rely on others to reside.' If sixty years old can already symbolize, why symbolize eighty years old? Sixty years old symbolizes, and later symbolizes eighty years old, meaning that one needs to rely on a place of reliance until death. A person with a lifespan of one hundred years, who is fully ordained at twenty years old, is ninety-nine years old at eighty years old, close to one hundred years old, so it is shown that one needs to rely on a place of reliance for as long as one lives. If the guru of the place of reliance is young, and the disciple is old, then does the disciple have to observe all the precepts of the attendant? One must observe all the precepts of the place of reliance except for physical prostration. It is also said in the small commentary: 'When an elder relies on a younger one, one should join palms except for touching the ground with the five limbs.' Previously it was said that one should not reside without relying on someone for less than ten years after full ordination, then if one has not been fully ordained for ten years, can a wandering monk not rely on someone and wander? If one has been fully ordained for five years, and the last of the five groups combined with the five aggregates possesses the ability to know sins, one can wander without relying on someone. Then, is this last combined five aggregates the only certainty? Or does it symbolize others? Shalupa (ཤ་ལུགས་པ་, sha lugs pa) said: This is just a symbol.

---

ིན་ཏེ། ལྔ་ཚན་གཞན་དང་ལྡན་ཡང་གནས་མ་བཅས་པར་ལྗོངས་རྒྱུར་རུང་ངོ་ཞེས་འཆད་དོ། །འོ་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་ལྔ་ལོན་ཅིང་སྡེ་སྣོད་གསུམ་ཤེས་པའི་ལྔ་ཕྲུགས་དང་ལྡན་པ་གང་ཞིག་འདུལ་བ་ལུང་རིལ་པོའི་ཚིག་ཁ་ཏོན་དུ་བློ་ལ་ཐོན་པ་མ་ཡིན་པ་དེ་ཆོས་ཅན། གནས་མ་བཅས་པར་ལྗོངས་རྒྱུར་རུང་བར་ཐལ། བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་ལྔ་ལོན་ཅིང་སྡེ་སྣོད་གསུམ་ཤེས་པའི་ལྔ་ཕྲུགས་དང་ལྡན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་མ་གྲུབ་ན་ཆོས་ཅན་དང་འགལ། ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་ན་དམ་བཅའ་བུད་ཅིང་། འདོད་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། ཅི་སྟེ་ལོ་ལྔ་ལོན་ན་ཡང་ལྷན་ཅིག་སྦྱར་བ་ཐ་མ་དང་མི་ལྡན་དེ་ལྟ་ན་ཡང་འགྲོ་བར་མི་བྱ་སྟེ། ཞེས་འདུལ་བ་ལུང་རིལ་པོའི་ཚིག་ཁ་ཏོན་དུ་བློ་ལ་ཐོན་པའི་ལྔ་ཚན་དང་ལྡན་པ་མ་ཡིན་ན་གནས་མ་བཅས་པར་ལྗོངས་རྒྱུར་མི་རུང་བ་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། །འདི་ལ་བྱ་ལུགས་པ་ན་རེ། ལོ་ལྔ་ལོན་ཅིང་སྡེ་སྣོད་གསུམ་ཤེས་པའི་ལྔ་ཕྲུགས་དང་ལྡན་པ་ལ་འདི་མི་གནང་ཟེར། འོ་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་ལྔ་ལོན་ཅིང་སྡེ་སྣོད་གསུམ་ཤེས་པའི་ལྔ་ཕྲུགས་དང་ལྡན་པའི་བྱེ་བྲག་ལྟུང་བ་ཡིན་མིན་དང་ལྕི་ཡང་ཤེས་ཤིང་འདུལ་བ་ལུང་རིལ་པོ་ཚིག་ཁ་ཏོན་དུ་བློ་ལ་ཐོན་པ་དེ་ཆོས་ཅན། གནས་མ་བཅས་པར་ལྗོངས་རྒྱུ་བ་གནང་བ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་ལྔ་ལོན་ཅིང་སྡེ་སྣོད་གསུམ་ཤེས་པའི་ལྔ་ཕྲུགས་དང་ལྡན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་མ་གྲུབ་ན་ཆོས་ཅན་དང་འགལ། ཁྱབ་པ་མ་ 6-95a གྲུབ་ན་དམ་བཅའ་བུད། འདོད་ན་ལུང་གཞི་ལས། ལོ་ལྔ་ལོན་པ་ཆོས་ལྔ་དང་ལྡན་པས་མི་གནས་པར་ཡང་ལྗོངས་རྒྱུར་འགྲོ་བར་རྗེས་སུ་གནང་ངོ་། །ལྔ་གང་ཞེ་ན། ལྟུང་བ་ཤེས་པ་དང་། ལྟུང་བ་མ་ཡིན་པ་ཤེས་པ་དང་། ཡང་བ་ཤེས་པ་དང་། ལྕི་བ་ཤེས་པ་དང་། སོ་སོར་ཐར་བའི་མདོ་འདོན་པ་དང་། རྒྱས་པ་བཀླག་པ་དང་ཐོན་པ་སྟེ་ལོ་ལྔ་ལོན་པ་ཆོས་ལྔ་པོ་དེ་དག་དང་ལྡན་པས་མི་གནས་པར་ལྗོངས་རྒྱུར་འགྲོ་བར་བྱ་སྟེ་འདི་ལ་འགྱོད་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །འོ་ན་གང་ཞེ་ན་ལོ་ལྔ་ལོན་ཅིང་སྡེ་སྣོད་གསུམ་ཤེས་ཀྱང་འདུལ་བ་ལུང་རིལ་པོ་ཚིག་ཁ་ཏོན་དུ་བློ་ལ་ཐོན་པ་མ་ཡིན་ན་ནི་འདི་མི་གནང་ངོ་། །ལོ་ལྔ་ལོན་ཅིང་སྡེ་སྣོད་གསུམ་ཤེས་པའི་བྱེ་བྲག་འདུལ་བ་ལུང་རིལ་པོ་ཚིག་ཁ་ཏོན་དུ་བློ་ལ་ཐོན་པ་ཡིན་ན་ནི་འདི་གནང་ལ། ལོ་ལྔ་ལོན་ཅིང་འདུལ་བ་འབའ་ཞིག་ཤེས་པ་ལུང་རིལ་པོ་ཚིག་ཁ་ཏོན་དུ་བློ་ལ་ཐོན་པ་ལ་ཡང་འདི་གནང་ངོ་། །ལོ་ལྔ་ལོན་ཅིང་ལྷན་ཅིག་སྦྱར་བ་ཐ་མ་དང་ལྡན་པ་ལས་གཞན་དུ་དེ་ལས་བཟློག་ན་གསུམ་རིག་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡིན་ཡང་གནས་མ་བཅས་པར་ལྗོངས་རྒྱུ་ཞིང་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །འགྲོ་ན་དགྲ་བཅོམ་པ་ལ་ཡང་གནས་མེད་ཀྱི་ཉེས་པ་སྐྱེད་ན་གཞན་ལ་ལྟ་ཅི་སྨོས་སོ། །འདི་ནི་ལུང་གཞི་ལས། བཙུན་པ་གསུ

【現代漢語翻譯】 確實，即使具備其他五種條件，未經安居也可以遊方，這是經文所說的。那麼，受具足戒后五年，通曉三藏，具備五德，但不能背誦整部《律藏》的人，是否可以未經安居而遊方呢？因為他受具足戒后五年，通曉三藏，具備五德。如果理由不成立，則與所立自相矛盾。如果遍（普遍性）不成立，則承諾無效。如果承認，那麼根據《 टीका 》(梵文，梵文羅馬擬音：ṭīkā，註釋)：『即使滿了五年，如果不具備最後的共同條件，也不應該去。』這與不具備能背誦整部《律藏》的五種條件就不能未經安居而遊方的說法相矛盾。對此，བྱ་ལུགས་པ་（含義待考）說：『對於滿了五年，通曉三藏，具備五德的人，不允許這樣做。』那麼，受具足戒后五年，通曉三藏，具備五德的人，如果能辨別犯戒與否、輕重，並且能背誦整部《律藏》，是否允許他未經安居而遊方呢？因為他受具足戒后五年，通曉三藏，具備五德。如果理由不成立，則與所立自相矛盾。如果遍（普遍性）不成立，則承諾無效。如果承認，那麼根據《律藏根本論》：『滿了五年，具備五種功德的人，即使不安居也可以允許遊方。』五種功德是什麼呢？知道什麼是犯戒，知道什麼不是犯戒，知道什麼是輕罪，知道什麼是重罪，能背誦《別解脫經》，能閱讀和理解廣義的經文。滿了五年，具備這五種功德的人，即使不安居也可以遊方，不應該後悔。』那麼，什麼情況下不允許呢？如果滿了五年，通曉三藏，但不能背誦整部《律藏》，就不允許。如果滿了五年，通曉三藏，並且能背誦整部《律藏》，就允許。如果滿了五年，只通曉《律藏》，並且能背誦整部《律藏》，也允許。滿了五年，具備最後的共同條件，除此之外，即使是三明六通的阿羅漢，也不應該未經安居而遊方。如果遊方，即使是阿羅漢也會產生無安居的過失，更何況其他人呢？這是根據《律藏根本論》：『比丘三……』 Indeed, it is said that even if one possesses other five conditions, it is permissible to wander without settling down for the rainy season retreat. Now, concerning someone who has taken full ordination for five years, knows the three baskets (Tripitaka), possesses the five qualities, but cannot recite the entire Vinaya Pitaka by heart, is it the case that he is allowed to wander without settling down? Because he has taken full ordination for five years, knows the three baskets, and possesses the five qualities. If the reason is not established, it contradicts the subject. If the pervasion is not established, the commitment is broken. If you accept that, then according to the ṭīkā (Sanskrit, Romanized Sanskrit: ṭīkā, meaning: commentary): 'Even if five years have passed, if one does not possess the last combined condition, then one should not go.' This contradicts the statement that one is not allowed to wander without settling down if one does not possess the five qualities of being able to recite the entire Vinaya Pitaka by heart. On this, the བྱ་ལུགས་པ་ (meaning to be determined) says: 'For someone who has completed five years, knows the three baskets, and possesses the five qualities, this is not allowed.' Now, concerning a specific case of someone who has taken full ordination for five years, knows the three baskets, possesses the five qualities, and knows what is an offense and what is not, what is light and what is heavy, and can recite the entire Vinaya Pitaka by heart, is it the case that he is not allowed to wander without settling down? Because he has taken full ordination for five years, knows the three baskets, and possesses the five qualities. If the reason is not established, it contradicts the subject. If the pervasion is not established, the commitment is broken. If you accept that, then according to the Vinaya-vastu (Root Vinaya): 'One who has completed five years and possesses five qualities is allowed to wander without settling down.' What are the five? Knowing what is an offense, knowing what is not an offense, knowing what is a light offense, knowing what is a heavy offense, reciting the Pratimoksha Sutra, reading and understanding the expanded texts. One who has completed five years and possesses these five qualities is allowed to wander without settling down, and one should not regret this.' So, in what case is it not allowed? If one has completed five years, knows the three baskets, but cannot recite the entire Vinaya Pitaka by heart, then it is not allowed. If one has completed five years, knows the three baskets, and can recite the entire Vinaya Pitaka by heart, then it is allowed. If one has completed five years, knows only the Vinaya Pitaka, and can recite the entire Vinaya Pitaka by heart, then it is also allowed. If one has completed five years and possesses the last combined condition, otherwise, even if one is an Arhat with the three knowledges, one should not wander without settling down. If one wanders, even an Arhat will incur the fault of not settling down, let alone others. This is according to the Vinaya-vastu: 'Bhikkhu three...'

【English Translation】 Indeed, it is said that even if one possesses other five conditions, it is permissible to wander without settling down for the rainy season retreat. Now, concerning someone who has taken full ordination for five years, knows the three baskets (Tripitaka), possesses the five qualities, but cannot recite the entire Vinaya Pitaka by heart, is it the case that he is allowed to wander without settling down? Because he has taken full ordination for five years, knows the three baskets, and possesses the five qualities. If the reason is not established, it contradicts the subject. If the pervasion is not established, the commitment is broken. If you accept that, then according to the ṭīkā (Sanskrit, Romanized Sanskrit: ṭīkā, meaning: commentary): 'Even if five years have passed, if one does not possess the last combined condition, then one should not go.' This contradicts the statement that one is not allowed to wander without settling down if one does not possess the five qualities of being able to recite the entire Vinaya Pitaka by heart. On this, the བྱ་ལུགས་པ་ (meaning to be determined) says: 'For someone who has completed five years, knows the three baskets, and possesses the five qualities, this is not allowed.' Now, concerning a specific case of someone who has taken full ordination for five years, knows the three baskets, possesses the five qualities, and knows what is an offense and what is not, what is light and what is heavy, and can recite the entire Vinaya Pitaka by heart, is it the case that he is not allowed to wander without settling down? Because he has taken full ordination for five years, knows the three baskets, and possesses the five qualities. If the reason is not established, it contradicts the subject. If the pervasion is not established, the commitment is broken. If you accept that, then according to the Vinaya-vastu (Root Vinaya): 'One who has completed five years and possesses five qualities is allowed to wander without settling down.' What are the five? Knowing what is an offense, knowing what is not an offense, knowing what is a light offense, knowing what is a heavy offense, reciting the Pratimoksha Sutra, reading and understanding the expanded texts. One who has completed five years and possesses these five qualities is allowed to wander without settling down, and one should not regret this.' So, in what case is it not allowed? If one has completed five years, knows the three baskets, but cannot recite the entire Vinaya Pitaka by heart, then it is not allowed. If one has completed five years, knows the three baskets, and can recite the entire Vinaya Pitaka by heart, then it is allowed. If one has completed five years, knows only the Vinaya Pitaka, and can recite the entire Vinaya Pitaka by heart, then it is also allowed. If one has completed five years and possesses the last combined condition, otherwise, even if one is an Arhat with the three knowledges, one should not wander without settling down. If one wanders, even an Arhat will incur the fault of not settling down, let alone others. This is according to the Vinaya-vastu: 'Bhikkhu three...'

---

མ་རིག་པ་དྲི་མ་གསུམ་སྤངས་ལ། དེ་ལོ་ལྔ་མ་ལགས་ཤིང་ཆོས་ལྔ་དང་མི་ལྡན་ན། དེས་ཀྱང་མི་གནས་པར་ལྗོངས་རྒྱུ་ཞིང་མཆི་བར་མི་བགྱིའམ་ཉེ་བ་ལ་འཁོར་མི་བྱའོ། །ཞེས་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། གསུམ་རིག་པ་ཡིན་ཡང་མ་གནང་བ་བཞིན་དུ་གཞན་ལ་ཡང་དེ་ཁོ་ན་བཞིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །གསུམ་རིག་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། རིག་པ་གསུམ་པོ་སྔོན་གྱི་གནས་དང་། འཆི་འཕོ་བ་དང་། སྐྱེ་བ་དང་། ཟག་པ་ཟད་པ་ཞེས་སོ། །གཞི་འགྲེལ་ལས། དྲི་མ་གསུམ་སྤངས་ 6-95b ལ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འདོད་ཆགས་དང་ཞེ་སྡང་དང་གཏི་མུག་གསུམ་སྤངས་པ་ལའོ། །ཞེས་སོ། །འོ་ན་སྐབས་འདིར་དགྲ་བཅོམ་པ་ལ་གནས་མེད་ཀྱི་ཉེས་པ་སྐྱེད་པར་བཤད་པ་དང་། མི་ཆོས་བླ་མ་བདེན་སྨྲའི་སྐབས་སུ་རང་གིས་དགྲ་བཅོམ་ཐོབ་པར་བདེན་པར་སྨྲ་བའི་ལྟུང་བྱེད་སྐྱེད་པར་བཤད་པ་དང་། གཏམ་གྱི་གཞི་ལས། བཙུན་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་དག་དགེ་བའི་སེམས་ཀྱིས་ནོངས་པར་འགྱུར་རམ་ལུང་དུ་མི་སྟོན་པའི་སེམས་ཀྱིས་ནོངས་པར་འགྱུར། ཨུ་པ་ལི་དགྲ་བཅོམ་པ་ཉེས་པ་བྱེད་ན་ཐམས་ཅད་ལུང་དུ་མི་སྟོན་པའི་སེམས་ཀྱིས་ཉེས་པར་འགྱུར་བ་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་རྣམས་ལྟུང་བ་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་ནམ་བཏགས་པ་བ་ཡིན་ཞེ་ན། སོག་པ་ན་རེ། དགྲ་བཅོམ་པས་ལྟུང་བ་སྐྱེད་པར་བཤད་པ་ཐམས་ཅད་ལྟུང་བ་མཚན་ཉིད་པ་མིན་ཏེ། ལྟུང་བ་ནི་ངན་སོང་དུ་ལྟུང་བའི་བྱེད་ལས་དང་ལྡན་པ་ཡིན་ལ། དགྲ་བཅོམ་པ་ངན་སོང་དུ་ལྟུང་བ་མ་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སྨྲའོ། །འོན་ཀྱང་དགྲ་བཅོམ་པ་ལ་ལྟུང་བའི་བྱེད་ལས་ངན་སོང་དུ་ལྟུང་བ་དེ་མེད་ཀྱང་ལྟུང་བའི་བྱེད་ལས་གཞན་ཡོད་པས་ན། དགྲ་བཅོམ་པ་ཆོས་ཅན། བཅས་འགལ་གྱི་ལྟུང་བ་སྐྱེད་པ་ཡོད་དེ། བཅས་འགལ་གྱི་ལྟུང་བའི་བྱེད་ལས་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ལྟུང་བའི་བྱེད་ལས་གཞན་མ་དད་པ་སྐྱེ་བ་དང་ལས་ལ་སྒྲིབ་པ་དེ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཤཱ་རིའི་བུ་ལྟ་བུའི་དགྲ་བཅོམ་པ་ཆོས་ཅན། རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བའི་ལྟུང་བ་མི་བསྐྱེད་དེ། རང་རྒྱུད་ཀྱི་ཉོན་མོངས་པ་མཐའ་དག་སྤངས་ཟིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཤཱ་རིའི་བུ་ལྟ་བུ་ལས་གཞན་དགྲ་བཅོམ་དབང་རྟུལ་ལ་རྐྱེན་སྟོབས་ཀྱིས་ཉོན་མོངས་སྐྱེ་སྲིད་པ་ནི་བྱེ་སྨྲའི་ལུགས་སོ། །འོ་ན་དགྲ་བཅོམ་ཐོབ་པས་འཆལ་ཚུལ་ཐམས་ཅད་དྲུངས་ཕྱུང་བས་སྐལ་མཉམ་གྱི་རྒྱུ་མེད་པ་ལ་ལྟུང་བ་ཇི་ལྟར་འབྱུང་ཞེ་ན། སྟོན་པའི་བཅས་ 6-96a པའི་དབང་གིས་འབྱུང་སྟེ། གཏམ་གྱི་གཞི་ལས། དགྲ་བཅོམ་པའི་རྒྱུད་ལ་ལྟུང་བ་གང་བྱུང་བ་ཐམས་ཅད་ནི་ཤེས་བཞིན་པ་མ་ཡིན་པ་ལས་གྱུར་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །དགྲ་བཅོམ་པ་ཐོབ་པས་ལྟུང་བ་ཐམས་ཅད་དག་པར་བཤད་པ་ཡིན་གྱི། དེ་མི་འབྱུང་བར་བཤད་པ་མིན་ནོ། །གནས་ཀྱི་སྐབས་སོ། ། 斷障攝清凈 གསུམ་པ་ལ། སྤང་བྱའི་བར་ཆད་སྤོང་བར་གདམས། །བར་ཆད་བྲལ་བ་བསྡུ་བར་བསྟན། །

{ "translations": [ "如果未捨棄無明的三種垢染，並且不具備五種力量和不具備五法，那麼他不會安住，不會在各處遊蕩，也不會接近他人。就像《根本說一切有部毗奈耶》中說：『即使具備三種智慧，如果不如法，對其他人也是一樣。』", "三種智慧，如《根本說一切有部毗奈耶》所說：『三種智慧是指宿命智、死生智、漏盡智。』", "《根本說一切有部毗奈耶》中說：『捨棄三種垢染』，是指捨棄貪慾、嗔恨和愚癡三種。", "那麼，如果在此處說阿羅漢會產生無住的過失，而在『人法上人，真實語者』的情況下，說自己證得阿羅漢果會產生妄語的墮罪，並且在《事類品》中說：『比丘阿羅漢會以善心犯錯，還是以不懺悔的心犯錯？鄔波離，如果阿羅漢犯錯，那都是以不懺悔的心犯錯。』這些是真實的墮罪還是假立的墮罪呢？", "索巴回答說：『說阿羅漢會產生墮罪，所有這些都不是真實的墮罪，因為墮罪是具有墮入惡趣的業力，而阿羅漢不可能墮入惡趣。』", "然而，即使阿羅漢沒有墮入惡趣的業力，但仍然有其他的墮罪業力，因此，阿羅漢，具有產生違犯戒律的墮罪，因為具有違犯戒律的業力，即具有產生不信心和障礙事業的其他墮罪業力。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。", "像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，因為已經捨棄了自相續中的所有煩惱。像舍利弗這樣的阿羅漢，不會產生自性的不善墮罪，

---

教授斷礙 དང་པོ་ལ། བསམ་ལུས་མ་ཐོབ་པས་ཉམས་དང་། །གཞན་དབང་ལུས་ཐོབ་ལས་ཉམས་དང་། །རྣམ་སྨིན་ལས་སྒྲིབ་བར་ཆད་དང་། །སྡོམ་པ་སྐྱེ་ཡང་རབ་བྱུང་དུ། །མི་འོས་བར་ཆད་གཞན་ཡང་བསྟན། ། 未得想體而退失 དང་པོ་ལ། བསམ་པ་ཉམས་པའི་བར་ཆད་དང་། །ལུས་རྟེན་ཉམས་པའི་བར་ཆད་དོ། ། 想退失之障 དང་པོ་ལ། དྲི་བ་མུ་སྟེགས་ཅན་ལ་མཚོན། །བཀོལ་བ་མིང་དང་མིང་ཅན་སྦྱར། །སེམས་མགུ་བརྟག་ཅིང་རྗེས་སུ་བཟུང་། ། 所問如外道師 དང་པོ་ལ། བར་ཆད་ཀྱི་སྤྱི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། 障礙總義 དང་པོ་བར་ཆད་ཀྱི་དབྱེ་བ་ནི། སྡོམ་པ་སྐྱེས་པ་ལ་བར་དུ་གཅོད་པ་དང་། སྡོམ་པ་གནས་པ་ལ་བར་དུ་གཅོད་པ་དང་། སྡོམ་པ་ཁྱད་པར་དུ་འགྲོ་བ་ལ་བར་དུ་གཅོད་པ་དང་། སྡོམ་ལྡན་མཛེས་པ་ལ་བར་དུ་གཅོད་པའོ། ། 得戒障礙 དང་པོ་ལ་བཞི་སྟེ། ལུས་རྟེན་མ་ཡིན་པས་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བ་དང་། ལས་སྒྲིབ་ཀྱི་དབང་གིས་དང་། གནས་སྐབས་ཀྱི་དབང་གིས་དང་། བསམ་པའི་དབང་གིས་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བའོ། ། 非身依故不生戒 དང་པོ་ནི། སྨྲས་པ། སྤྲུལ་1དང་ཕོ་མོ་མ་ནིང་ལྔ་ལྔ་བཅུ11། །མཚན་ལན་གསུམ་གྱུར་12མཚན་དུག་13མཚན་མེད་14དང་། །ཟ་མ་15དུད་འགྲོ་16མི་མིན་17སྒྲ་མི་སྙན18། །ལུས་ངག་སྡོམ་པ་ཐོབ་མིན་བཅོ་བརྒྱད་དོ། །འདི་ལ་རྣམ་སྨིན་ཉི་ཤུ་ཞེས་འཆད་པ་ན་མུ་སྟེགས་ཀྱི་ལྟ་བ་ཅན་དང་ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་གཉིས་རྣམ་སྨིན་དུ་བགྲང་བ་ཡོད་ཀྱང་མི་འཐད་དེ། མངོན་པ་ལས་རྣམ་སྨིན་ནི་ལུང་མ་བསྟན་ 6-96b ཡིན་པར་གསུངས་ལ། མུ་སྟེགས་ཀྱི་ལྟ་བ་ཁ་ཅིག་ནི་ལོག་ལྟ་སྟེ་མི་དགེ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་ནི་ན་ཚོད་ཀྱི་གནས་སྐབས་ཙམ་དུ་ཟད་ཀྱི་ལས་ཀྱི་རྣམ་སྨིན་མིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོ། ། 業障故不生戒 གཉིས་པ་ནི། སྨྲས་པ། རྐུ་ཐབས་གནས་1དང་མུ་སྟེགས་ཞུགས་པ2་དང་། །མཚམས་མེད་ལྔ་7དང་རྣམ་དག་སུན་ཕྱུང་8དང་། །དགེ་སློང་མ་སུན་ཕྱུང་བ་དང་དགེ་སློང་བ། རྩ་ལྟུང་འཆབ་བཅས་བྱུང་9དང་སྔོན་རབ་བྱུང་10། །ཚེ་འདིའི་ལས་སྒྲིབ་རྣམ་པ་བཅུ་ཉིད་དོ། །ལས་སྒྲིབ་བཅུ་བཞི་ཤེས་འཆད་པ་ན་ཁྱིམ་པའི་ཆ་ལུགས་དང་ལྡན་པ་ཆོས་འདི་པའི་ཆ་ལུགས་མ་ཚང་བ་དེ་ལས་སྒྲིབ་ཏུ་བགྲངས་པ་མི་འཐད་དེ། ཆ་ལུགས་ཀྱི་གནས་སྐབས་ཙམ་དུ་ཟད་ཀྱི་ལས་ཀྱི་སྒྲིབ་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། སྐྱེ་བའི་ཚེ་ཉིད་ལ་ཉམས་པ་སྟེ་མཚན་གཉིས་གཅིག་ཅར་བྱུང་བ་ནི་མཚན་གཉིས་ལས་ལོགས་སུ་བགྲང་བ་མི་འཐད་དེ། མཚན་གཉིས་པར་འདུས་པའི་ཕྱིར་དང་། དྲི་བའི་ཆོས་ལོགས་སུ་མ་གསུངས་པའི་ཕྱིར། སྐྱེ་བའི་བར་ཆད་རྣམས་སུ་ཟ་མ་མི་འདྲེན་པ་མི་རིགས་ཏེ། ལུང་དང་ཀརྨ་ཤ་ཏམ་ལས་ཐ་མ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་རང་ལུགས་ལ་རྣམ་སྨིན་བཅོ་བརྒྱད་དང་ལས་སྒྲིབ་བཅུར་འཆད་དོ། །མཆན། ཞེས་སོ། ། 暫時不生戒 གསུམ་པ་ནི། སྨ

【現代漢語翻譯】 教授斷礙 第一，未得想體而退失，得他自在之身而退失，異熟所生之障，雖生律儀，然于出家，亦示不宜之障。 未得想體而退失 第一，想退失之障，身依退失之障。 想退失之障 第一，所問如外道師，施用名與有名稱者，心喜而觀察，隨而取之。 所問如外道師 第一，障礙總義，詞義。 障礙總義 第一，障礙之差別：斷絕生律儀，斷絕住律儀，斷絕勝律儀，斷絕具律儀之莊嚴。 得戒障礙 第一有四：非身依故不生戒，業障之故，時處之故，意樂之故不生戒。 非身依故不生戒 第一，說：化生與五類兩性人共五十，三變性，性毒，無性，閹人，畜生，非人，聲不美，身語不得律儀共十八。若說此為二十種異熟，則將外道見者與未滿二十歲者二者計入異熟不合理，因《俱舍論》中說異熟是無記，而某些外道見是邪見，是不善的。未滿二十歲者只是年齡的狀態，不是業的異熟。如是說。 業障故不生戒 第二，說：盜方便處，入外道，五無間罪，破和合僧，破比丘尼，比丘，覆藏根本罪，先已出家。此生之業障有十種。若說業障有十四種，則將具足在家相，未具足此法相者計為業障不合理，因只是相狀的狀態，不是業的障礙。出生時即退失，即二根同時出現，不應將二根分開計數，因已包含在二根中，且問法中未單獨說明。不應將閹人列入出生之障礙，因經中說不是下賤種姓嗎？因此，自宗認為異熟有十八種，業障有十種。註：如是說。 暫時不生戒 第三，

【English Translation】 Professor's Obstacle Cutting Firstly, there is deterioration due to not obtaining the body of thought, deterioration from obtaining a body under the control of others, obstacles from karmic obscurations, and even if vows are taken, other obstacles that make one unsuitable for ordination are also shown. Deterioration Due to Not Obtaining the Body of Thought Firstly, the obstacle of the deterioration of thought, and the obstacle of the deterioration of the bodily support. Obstacle of the Deterioration of Thought Firstly, the question is like that of a non-Buddhist teacher. The application is to combine the name and the one with the name. Examine the mind with satisfaction and then take it up. What is Asked is Like a Non-Buddhist Teacher Firstly, the general meaning of obstacles and the meaning of words. General Meaning of Obstacles Firstly, the distinctions of obstacles are: obstructing the arising of vows, obstructing the abiding of vows, obstructing the advancement of vows, and obstructing the beauty of those with vows. Obstacles to Obtaining Vows Firstly, there are four: vows do not arise because of not having a suitable bodily basis, because of the power of karmic obscurations, because of circumstances, and because of the power of thought. Vows Do Not Arise Because of Not Having a Suitable Bodily Basis Firstly, it is said: Emanations and five types of hermaphrodites, totaling fifty, those who change sex three times, those with poisonous sexuality, those without sexuality, eunuchs, animals, non-humans, those with unpleasant voices, the eighteen who cannot obtain vows of body and speech. To explain this as twenty types of karmic results is not appropriate, because counting those with non-Buddhist views and those under twenty years old as karmic results is not reasonable. Because the Abhidharma says that karmic results are unspecified, and some non-Buddhist views are wrong views, which are unwholesome. Those under twenty years old are only in a state of age, not a karmic result. Thus it is said. Vows Do Not Arise Because of Karmic Obscurations Secondly, it is said: Places of theft, entering non-Buddhist paths, the five heinous crimes, disrupting the Sangha, disrupting nuns, monks, concealing root downfalls, previously ordained. These ten are the karmic obscurations of this life. To explain that there are fourteen karmic obscurations, counting those who have the appearance of householders and do not have the complete appearance of this Dharma as karmic obscurations is not appropriate, because it is only a state of appearance, not a karmic obscuration. Deterioration occurs at the time of birth, that is, two sexes appear at once. It is not appropriate to count two sexes separately, because they are included in the two sexes, and because the question of Dharma is not explained separately. It is not reasonable not to include eunuchs among the obstacles of birth, because the scriptures say, 'Are they not of low birth?' Therefore, our own tradition explains that there are eighteen types of karmic results and ten types of karmic obscurations. Note: Thus it is said. Vows Do Not Arise Temporarily Thirdly,

---

ྲས་པ། རང་རང་སྐབས་ཀྱི་ལོ་གྲངས་མ་ལོན་དང་1། །ཁྱིམ་པའི་ཆ་ལུགས་དག་དང་ལྡན་པ་དང་2། །རབ་བྱུང་འདི་པའི་ཆ་ལུགས་ཡོངས་ཉམས་དང་3། །སྒྲེན་མོ་དང་མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་རྒྱལ་མཚན་ལྟ་བུའོ་ཟེར་རོ། །ཆད་པའི་རྒྱུ་བཟློག་ཁས་མི་ལེན་4དང་བཞིའོ། །ཞེས་སོ། ། 所思之故不生戒 བཞི་པ་ནི། སྨྲས་པ། མུ་སྟེགས་ལྟ་1དང་སྐྱེ་ཚེ་ལེན་སེམས་2ལོག །འདོད་ཆགས་ཀྱིས་གཟིར་རང་དབང་མེད་གྱུར་དང3་། །ཁྲོས་པ་རང་དབང་མེད་པར་སེམས་འཁྲུགས་དང་4། །གཏི་མུག་དབང་གྱུར་ཐོབ་ཤེས་མེད་དང་5ལྔའོ། །ཞེས་སོ། །བར་ཆད་བསྡུས་པ་ལ་གཉིས་ལས། ངོ་བོའི་ཆ་ནས་བསྡུ་ན་གཙོ་བོའི་བར་ཆད་དང་། །གཙོ་བོ་མ་ཡིན་པའི་བར་ཆད་གཉིས་སུ་འདུས་ཏེ། སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ལ་བར་དུ་གཅོད་པ་དང་། སྡོམ་པ་སྐྱེ་ཡང་ 6-97a རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་མི་འོས་པ་རྣམས་སོ། །དུས་ཀྱི་ཆ་ནས་བསྡུ་ན་གཉིས་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བར་ཆད་རྣམ་པ་གཉིས་པོ་རེ་ཞིག་པ་དང་གཏན་དུ་བ། ཞེས་སོ། །རེ་ཞིག་པ་ནི་ཚེ་འདི་ལ་གྲོལ་བའི་སྐབས་ཡོད་པ་སྟེ་ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་དང་། ཕ་མས་མ་གནང་བ་ལ་སོགས་པ་ལྟ་བུའོ། །གཏན་དུ་བ་ནི་ཚེ་དེ་ལ་གྲོལ་བའི་སྐབས་མེད་པ་སྟེ་ལག་རྡུམ་དང་མ་བསད་པ་ལྟ་བུའོ། །བར་ཆད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ནི། བསྒྲུབ་བྱ་ཡུལ་གྱི་ཆོས་གང་ཞིག་གིས་ཆོས་འདི་པའི་དགེ་སྦྱོང་གི་བྱེ་བྲག་བྱར་རུང་གི་གེགས་བྱས་པའོ། །བར་ཆད་ཀྱི་བྱེད་ལས་ནི་གཉིས་ཏེ། ཐུན་མོང་གི་བྱེད་ལས་ནི་འབོགས་པ་ལ་ཉེས་པ་བསྐྱེད་པ་སྟེ། དེ་ཡང་ལྷག་མ་དང་ལྟུང་བྱེད་དང་ཉེས་བྱས་ཅི་རིགས་སུ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། བུད་མེད་སྐྱོན་གསུམ་ལྡན་རབ་ཏུ་འབྱིན་ན་ལྷག་མ། ལོ་བཅུ་གཉིས་དང་ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་ན་ལྟུང་བྱེད། མ་བསད་པ་ལ་སོགས་པར་རབ་ཏུ་འབྱིན་ན་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར། སོ་སོའི་བྱེད་ལས་ནི་གཞུང་སོ་སོའི་སྐབས་སུ་འཆད་དོ། །ད་ནི་རྟེན་གང་ལ་བར་ཆད་གང་བཞག་པ་ལ་གསུམ་ལས། སྐྱེས་པ་ཁོ་ན་ལ་བཞག་པ་ནི། བུད་མེད་ཀྱིས་དུབ་པ་དང་། བུད་མེད་དང་འདྲ་བའི་སྐྱེས་པ་དང་། རང་གཅིག་པུ་མི་ཚངས་པར་སྤྱད་པའི་ཕམ་པ་ནི་སྐྱེས་པ་ཁོ་ནའིའོ། །དབྱེན་བྱས་པའི་མཚམས་མེད་ཀྱང་རྟེན་མཚན་མ་གྱུར་ན་སྐྱེས་པ་ཁོ་ན་ལ་བཞག་གོ། བུད་མེད་ཁོ་ན་ལ་བཞག་པ་ནི། སྔོན་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དང་། སྐྱེས་པ་འདྲ་བའི་བུད་མེད་དང་། དགེ་སློང་མའི་ཕམ་པ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་རྣམས་སོ། །མ་ནིང་ལ་སོགས་པ་བཞག་པ་ནི། ཕོ་མ་ནིང་ལྔ་དང་མོ་མ་ནིང་ལྔ་དང་ཟ་མའོ། །འོ་ན་བར་ཆད་ཅན་དབྱུང་རྫོགས་བྱས་ན་ཉེས་པ་བསྐྱེད་པ་དེ་འདུ་ཤེས་གཙོའམ་དངོས་པོ་གཙོ་ཞེ་ན། དེ་ལ་གཉིས་ཀ་ཡོད་དེ། དང་པོ་ནི། ལྟུང་ 令所得不退失護持方便 གཉིས་པ་ལ། གནས་དང་གནས་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་བསྟན། །གནས་དང་གནས་པའི་ཁྱད་ཆོས་བཤད། །དེ་དག་གཉིས་ཀའི་དམིགས

【現代漢語翻譯】 他說：『不符合各自年齡，1 具有在家人外貌，2 完全喪失出家人的外貌，3 就像裸體者和外道者的旗幟一樣。』不接受撤銷罪行的理由，4 這四種情況。 這是第四個。 說道：『具有外道見解，1 具有受生之心，2 被貪慾所困擾而失去自主，3 因憤怒而失去自主，內心混亂，4 被愚癡所控制而無法獲得知識。』5 這五種情況。 障礙的總結分為兩種：從本質上總結，可歸納為主要的障礙和非主要的障礙兩種。即阻止受戒，以及即使受戒也不適合授予更高的戒律。 從時間上總結，分為兩種。如 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋) 中所說：『障礙有兩種，暫時的和永久的。』 暫時的障礙是指在此生中有解脫的機會，例如未滿二十歲或未得到父母允許等。永久的障礙是指在此生中沒有解脫的機會，例如斷手或未被允許等。 障礙的定義是：任何作為所要實現的對境之法，阻礙了此法成為此修行者的功德之別。 障礙的作用有兩種：共同的作用是使所受之戒產生過失，即產生剩餘罪、墮罪和惡作罪等。例如，如果為具有三種過失的婦女授戒，則犯剩餘罪；如果為未滿十二歲或二十歲者授比丘戒，則犯墮罪；如果為未被允許者等授戒，則產生惡作罪。各自的作用將在各自的經文中闡述。 現在，對於在何種所依上安立何種障礙，分為三種：只安立在男性身上的有：被女人玷污，與像女人的男人，以及獨自一人行不凈行的失敗，這些只屬於男性。如果破壞和合僧團的無間罪，如果所依的性別改變，也只安立在男性身上。 只安立在女性身上的有：以前出家過，像男人的女人，以及比丘尼的非共同失敗。 安立在黃門等身上的有：五種男黃門，五種女黃門和扎瑪。 那麼，為有障礙者授戒，所產生的罪過是以認識為主還是以事物為主呢？對此，兩者都有。第一種是墮罪。 爲了不退失所獲得的，護持的方法。 第二，宣說安住和安住的戒律，宣說安住和安住的特點，以及這兩者的對境。

【English Translation】 He said, 'Not meeting the age requirements, 1 possessing the appearance of a householder, 2 completely losing the appearance of a renunciant, 3 like the banners of naked ones and non-Buddhists.' 4 Not accepting the reason for reversing the offense, these are the four. This is the fourth. He said, 'Having non-Buddhist views, 1 having the mind to take rebirth, 2 being afflicted by desire and losing autonomy, 3 being angered and losing autonomy, the mind being confused, 4 being controlled by ignorance and not being able to gain knowledge.' 5 These are the five. The summary of obstacles is divided into two: Summarizing in terms of essence, it can be classified into major obstacles and non-major obstacles. That is, preventing the taking of vows, and even if vows are taken, not being suitable for granting higher ordination. Summarizing in terms of time, it is divided into two. As stated in the टीका (Tibetan, Devanagari: टीका, Romanized Sanskrit: ṭīkā, Literal meaning: commentary): 'There are two types of obstacles, temporary and permanent.' Temporary obstacles refer to those who have the opportunity for liberation in this life, such as being under twenty years old or not being allowed by parents. Permanent obstacles refer to those who do not have the opportunity for liberation in that life, such as having a severed hand or not being allowed. The definition of an obstacle is: any object of accomplishment that hinders this dharma from becoming a distinction of the virtuous practice of this practitioner. The function of obstacles is twofold: The common function is to cause faults in what is received, that is, to generate residual offenses, downfall offenses, and misdeeds. For example, if ordination is given to a woman with three faults, a residual offense is committed; if ordination is given to someone under twelve or twenty years old, a downfall offense is committed; if ordination is given to someone who has not been allowed, a misdeed is generated. The individual functions will be explained in their respective texts. Now, regarding on what basis what obstacles are established, there are three: Those established only on men are: being defiled by a woman, a man who is like a woman, and the defeat of practicing impurity alone, these belong only to men. If the irreversible offense of dividing the sangha, if the gender of the basis changes, it is also established only on men. Those established only on women are: having previously been ordained, a woman who is like a man, and the non-common defeats of a bhikshuni. Those established on hermaphrodites and others are: five male hermaphrodites, five female hermaphrodites, and zama. So, if ordination is given to someone with obstacles, is the resulting offense based on recognition or on the object? To this, both exist. The first is a downfall offense. The means of protecting what has been obtained so that it does not regress. Secondly, explain the precepts of abiding and abiding, explain the characteristics of abiding and abiding, and the object of both of these.

---

་བསལ་བསྟན། ། 說所依與非所依戒律 དང་པོ་ལ་གཉིས། གནས་པ་སློབ་མའི་ཚུལ་ཁྲིམས་བསྟན། །གནས་ཀྱི་བླ་མའི་ཚུལ་ཁྲིམས་བཤད། ། 說依處弟子戒律 དང་པོ་ལ། བྱ་བ་ཞུ་བའི་དམིགས་བསལ་བསྟན། །གནས་ཀྱི་བྱ་བར་བརྩོན་པ་བསྐྱེད། ། 分別說所請事 དང་པོ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ནི། སྲུང་ཐབས་ཀྱང་ལྔར་བཤད་དེ། ཕྱི་རོལ་གྱི་རྐྱེན་གང་ཟག་གཞན་ལ་བརྟེན་ཏེ་བསྲུང་བ་དང་། ནང་གི་རྒྱུ་བསམ་པ་ཕུན་ཚོགས་ཀྱི་སྒོ་ནས་བསྲུང་བ་དང་། སྤང་ 6-97b བ་སྐྱེད་པའི་ལྡོག་ཆ་ནས་འདུ་ཤེས་གཙོ་སྟེ། ཇི་སྐད་དུ། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་དང་། ཁུ་བ་འབྱིན་པ་གཉིས་ལ་ནི་དེར་མ་ཟད་ཅེས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་གཞན་རྣམས་འདུ་ཤེས་གཙོ་བོར་གྲུབ་ཅིང་། བར་ཆད་ཡོད་པར་མ་ཤེས་ན་བར་ཆད་ཅན་རབ་ཏུ་འབྱིན་པའི་ལྟུང་བའི་ཀུན་སློང་ཡོད་པ་མིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་བར་ཆད་དུ་འགྱུར་བའི་ལྡོག་ཆ་ནས་འདུ་ཤེས་གཙོ་བ་སྟེ། ཇི་སྐད་དུ། ཅིག་ཤོས་ལ་ནི་ལོན་པ་འདུ་ཤེས་པ་ཉིད་ནའོ། །ཞེས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་ལ་ལོ་ཉི་ཤུ་ལོན་པ་ཉིད་དུ་ཤེས་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་འཆགས་ཏེ་འདི་ལ་ནི་འདུ་ཤེས་གཙོ་ཆེར་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །འོན་ཀྱང་དངོས་པོ་ལ་ལོ་ཉི་ཤུ་ལོན་ན་མ་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་ན་ནི་དངོས་པོ་གཙོ་སྟེ། ཇི་སྐད་དུ། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་ལོ་ཉི་ཤུ་ལོན་པ་ལ་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་འཆགས་སོ། །ཞེས་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། དེའི་ཚེ་འདུ་ཤེས་གཙོ་ཆེར་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་མིན་ཏེ། འདི་ལྟར་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་དག་ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་ཉིད་དུ་འདུ་ཤེས་སུ་ཟིན་ཀྱང་། གང་ཟག་ལོ་ཉི་ཤུ་ལོན་པ་ལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་འཆགས་ཏེ། ལོ་ཉི་ཤུ་ལོན་པའི་ཞིང་ཉིད་ལས་ཉམས་པར་བྱ་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར། ཞེས་སོ། །ད་ནི་བར་ཆད་དེ་དག་དངོས་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་བར་ཆད་ཡིན་ནམ་བཅས་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་བར་ཆད་གང་ཡིན་ཞེ་ན། བར་ཆད་ཅན་རབ་ཏུ་བྱུང་ན་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་ལྡོག་ཆ་ནས་བཅས་སྟོབས་ཡིན་ཏེ། མ་བཅས་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །བར་ཆད་དུ་འགྱུར་བའི་ལྡོག་ཆ་ནས་ནར་མ་སོན་པ་ལས་གཞན་ཐམས་ཅད་དངོས་པོའི་སྟོབས་ཀྱིས་བར་ཆད་ཡིན་ཏེ། མ་བསད་པ་ལས་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བ་དེ་བཅས་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་མི་སྐྱེ་བ་ཡིན་ན། བཅས་པ་མ་མཛད་པའི་དུས་སུ་མ་བསད་པ་རབ་ཏུ་ཕྱུང་བ་དེ་ 6-98a ལ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་རིགས་པ་ལས་དེ་མི་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་ཏེ། ལུང་གཞི་ལས། མ་བསད་པ་ན་ཆོས་འདུལ་བ་འདི་ལ་མི་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ཅན་ཡིན་པས་ཆོས་འདུལ་བ་འདི་ལས་ཕྱིར་བསྙིལ་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། དེ་ཁོ་ན་བཞིན་ཕ་བསད་པ་ལ་སོགས་པའང་མཚོན་ནོ། །ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་ལ་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བ་ནི་བཅས་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་བར་ཆད་ཡིན་ཏེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། བཅུ་བདུན་

【現代漢語翻譯】 說所依與非所依戒律 第一部分分為兩點：講述安住的學徒戒律，闡述安住的上師戒律。 講述依處弟子的戒律 第一部分：分別說所請之事 第一部分分為兩點：總的意義和詞句的意義。 第一點是：守護的方法也說了五種，即依靠外在的因緣，依賴其他人來守護；從內在的因素，圓滿的意樂來守護；從斷除生起的反面，以作意為主。如經中所說：『不凈行和泄精，對於這兩者，不僅如此。』通過文中的暗示，其他的以作意為主。如果不瞭解有障礙，就不會有引發墮罪的意圖。第二點是從成為障礙的反面，以作意為主。如經中所說：『對於另一件事，瞭解獲得本身就是作意。』論疏中說：『對於未滿二十歲的人，如果知道他已滿二十歲，那麼比丘戒就會成立，對於這件事，作意是最重要的。』然而，如果實際上已滿二十歲，卻認為他未滿二十歲，那麼實事本身是最重要的。如經中所說：『在任何情況下，對於已滿二十歲的人，比丘戒都會成立。』論疏中說：『那時，作意不是最重要的，例如，受比丘戒的人如果認為某人未滿二十歲，但那個人實際上已滿二十歲，那麼比丘戒仍然會成立，因為無法從已滿二十歲的田地中移除。』現在，這些障礙是通過實事的力量成為障礙，還是通過戒律的力量成為障礙呢？如果具有障礙的人受了比丘戒，從引發墮罪的反面來說，這是戒律的力量，因為沒有制定戒律就不會有墮罪。從成為障礙的反面來說，除了未成年人之外，所有其他情況都是通過實事的力量成為障礙。如果不是因為戒律的力量而無法生起戒律，那麼在沒有制定戒律的時候，如果讓未成年人出家，那麼他應該能夠生起戒律，但實際上他無法生起戒律。律經中說：『如果未成年，那麼就不能在這個法和律中生起，因此應該將他從這個法和律中驅逐出去。』同樣，殺父等等情況也是如此。對於未滿二十歲的人，無法生起比丘戒，這是戒律的力量造成的障礙。律分別中說：十七歲……

【English Translation】 Explaining the precepts based on what is and is not relied upon. The first part has two aspects: explaining the precepts of a disciple who abides, and explaining the precepts of a master who abides. Explaining the precepts of a disciple who relies on a place. The first part: separately explaining the matters to be requested. The first part has two aspects: the general meaning and the meaning of the words. The first point is: the methods of guarding are also explained in five ways, which are guarding by relying on external conditions and depending on other people; guarding from internal factors, with perfect intention; from the opposite of generating abandonment, with attention as the main focus. As it is said in the scripture: 'Improper conduct and emission of semen, for these two, not only that.' Through the implication of the text, the others are mainly based on attention. If one does not understand that there is an obstacle, there will be no intention to cause a downfall. The second point is from the opposite of becoming an obstacle, with attention as the main focus. As it is said in the scripture: 'For the other matter, understanding the attainment itself is attention.' The commentary says: 'For a person who is not yet twenty years old, if one knows that he is twenty years old, then the Bhikshu vow will be established, and for this matter, attention is the most important.' However, if in reality one is twenty years old, but one thinks that he is not twenty years old, then the fact itself is the most important. As it is said in the scripture: 'In any case, for a person who is twenty years old, the Bhikshu vow will be established.' The commentary says: 'At that time, attention is not the most important, for example, those who give the Bhikshu vow, even if they think that someone is not yet twenty years old, but that person is actually twenty years old, then the Bhikshu vow will still be established, because it cannot be removed from the field of being twenty years old.' Now, are these obstacles obstacles by the power of facts, or are they obstacles by the power of precepts? If a person with obstacles takes the Bhikshu vow, from the opposite of causing a downfall, it is the power of precepts, because without the establishment of precepts, there would be no downfall. From the opposite of becoming an obstacle, all other situations except for minors are obstacles by the power of facts. If the vow cannot arise because of the power of precepts, then when the precepts have not been established, if a minor is ordained, then he should be able to generate the vow, but in reality he cannot generate the vow. The Vinaya Sutra says: 'If one is a minor, then one cannot be born into this Dharma and Vinaya, therefore one should be expelled from this Dharma and Vinaya.' Similarly, killing one's father and so on are also examples. For a person who is not yet twenty years old, the Bhikshu vow cannot arise, which is an obstacle caused by the power of precepts. The Vinaya Vibhanga says: Seventeen...

---

སྡེ་བཅུ་བདུན་སྡེ་ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པར་དགེ་སློང་བྱས་པ་ན་ཁྱེད་ཅག་ལས་དང་པོ་པ་ཡིན་པས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་པས་གྲུབ་ཅིང་དངོས་སྟོབས་ཡིན་ན་ལས་དང་པོ་པ་ལ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་མི་རིགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་བར་ཆད་དྲི་ཚུལ་ཇི་ལྟར་ཞེ་ན། འགལ་རྐྱེན་རྣམས་དགག་ཚིག་ཏུ་དྲི་སྟེ་མ་བསད་པ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །མཐུན་རྐྱེན་རྣམས་ནི་སྒྲུབ་ཚིག་ཏུ་དྲི་སྟེ་ཆོས་གོས་གསུམ་དང་ལྷུང་བཟེད་ཚང་ངམ་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། ། 障礙之義 གཉིས་པ་ནི། རབ་ཏུ་དབྱུང་བའི་ཕྱིར་མཁན་པོའི་དྲུང་དུ་ཉེ་བར་འོངས་པ་ལ་མུ་སྟེགས་ཅན་མ་ཡིན་ནམ་ཞེས་པའི་དྲི་བ་བྱ་དགོས་ཏེ། འདིའི་མུ་སྟེགས་ཅན་ནི་མུ་སྟེགས་ཀྱི་ལྟ་བ་དང་ལྡན་པ་སྟེ། ཆད་པར་ལྟ་བའམ་ཀུན་ཏུ་བཏགས་པའི་རྟག་ལྟ་ཅན་ནོ། །འདིར་དབྱུང་རྫོགས་མི་རུང་བའི་དགག་བྱ་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་ལ་བསླུ་བྲིད་བྱེད་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གཅིག་ཚིག་གིས་སྨོས་ནས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་གསངས་སྟོན་ལ་སོགས་པ་དག་གིས་ཀྱང་ངོ་ཞེས་པའི་ཀྱང་གིས་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་ཕྱིར་མུ་སྟེགས་ཅན་མ་ཡིན་ནམ་ཞེས་དྲི་བར་བྱའོ། །འདིར་ངག་ཚིག་ལ་ལྐོག་ཏུ་གསངས་སྟོན་གཅིག་པུས་དྲི་ཞིང་། དགེ་འདུན་གྱི་དབུས་སུ་ལས་བྱེད་པ་གཅིག་པུས་དྲི་བ་ཡིན་ན་དག་ཅེས་པའི་མང་ཚིག་འགལ་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། ལྐོག་ཏུ་ 6-98b གསངས་ཏེ་སྟོན་པས་གང་འདྲི་བར་བྱེད་པ་དེ་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་དག་གིས་བྱས་པ་ཁོ་ན་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱ་སྟེ། འདི་ལྟར་རྫོགས་པར་བསྙེན་པར་བྱེད་པ་དག་ཁོ་ནས་གསངས་ཏེ་སྟོན་པ་འདྲི་བའི་དོན་དུ་བསྐོས་པ་ཡིན་པས་དེས་བྱས་པ་ནི་དེ་དག་ལ་ཉེ་བར་གདགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོ། །འོན་ཀྱང་སྒྲས་ངག་གིས་ཀྱང་དྲི་བར་བྱ་ཞེས་ཐོབ་ན་མང་ཚིག་སྦྱར་བ་འགལ་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། དྲི་བར་བྱ་ཞིང་ཞེས་པ་འདི་ཡང་དོན་གྱི་དབང་གིས་རྣམ་པར་དབྱེ་བ་བསྒྱུར་ཏེ་ངག་གིས་ཀྱང་དྲི་བར་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བར་རུང་ངོ་། །ཞེས་སོ། །འོ་ན་དེ་མུ་སྟེགས་ཅན་ནོ་ཞེ་ན། དེའི་ཕྱིར་ཤཱཀྱ་དང་ཞེས་པ་ཤཱཀྱ་ནི་མུ་སྟེགས་ཅན་ཡིན་ཡང་དབྱུང་རྫོགས་རུང་སྟེ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཤཱཀྱའི་རིགས་སུ་གཏོགས་པ་ནི་དགྲ་ལས་ཕྱིར་མི་ནུར་བས་དཔའ་བ་དང་། ཆང་མི་འཐུང་བ་དང་། རྫུན་དང་གཡོ་མེད་པས་ན་ཞེས་སོ། །མེ་པ་རལ་པ་ཅན་ནི་བསམ་པ་ཆོས་འདི་པ་ལ་མ་གུས་པ་མེད་ཅིང་བསམ་པ་མེ་ལ་དད་པས་སྦྱོར་བ་སྦྱིན་སྲེག་བྱེད་པ་ལ་བརྩོན་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། མེ་ལ་དད་པས་མེ་པ་སྟེ་མེ་པའི་རིགས་དང་། དད་པས་ཡོངས་སུ་སྤྱོད་པར་ཞུགས་པ་དང་། མངོན་པར་བརྩོན་པ་དང་། ཞེས་སོ། །དེའི་ཕྱིར་འདི་གཉིས་ནི་མ་གཏོགས་པ་སྟེ་དབྱུང་རྫོགས་སུ་རུང་སྟེ། ཊཱི་ཀར། དེ་གཉིས་བདེན་པ་ཁོ་ནས་ཡིན་གྱི་སྒྱུས་མ་ཡིན་ནོ

【現代漢語翻譯】 如果十七群體的成員在未滿二十歲時受比丘戒，你們是最初的受戒者，因此會得到具足戒。如果這是成立的並且是真實的，那麼最初的受戒者就不應該生起戒律。那麼，應該如何詢問障礙呢？應該以否定詞詢問違緣，例如『你沒有殺生嗎？』。應該以肯定詞詢問順緣，例如『你是否具備三法衣和缽？』 障礙的意義 第二，爲了剃度，來到和尚面前的人，必須詢問『你不是外道嗎？』。這裡的外道是指持有外道見解的人，即持有斷見或遍計所執的常見。這裡不允許剃度和圓滿戒的遮止對象是欺騙佛法的人。』經中這樣說到。即使只用一個詞來提及，通過『也』字，如Guhyasamaja（密集金剛），也應該詢問『你不是外道嗎？』以獲得圓滿戒。這裡，如果秘密地只有Guhyasamaja詢問，並且在僧團中只有羯磨師詢問，那麼『你們』這個複數形式是否矛盾呢？在Tika（ टीका，註釋）中說：『秘密地展示並詢問的人，應該被認為是那些給予圓滿戒的人所做的。因此，只有那些給予圓滿戒的人才被指定為詢問秘密展示的人，因為他所做的事情與他們有關。』然而，如果通過語言也應該詢問，那麼使用複數形式是否矛盾呢？在Tika中說：『詢問也應該通過改變詞語的意義來完成，因此也可以通過語言來詢問。』那麼，他是否是外道呢？因此，釋迦（Śākya，शाक्य，śākya，釋迦）——即使釋迦是外道，也可以剃度和圓滿戒。在《小疏》中說：『屬於釋迦種姓的人，因為不從敵人那裡退縮而勇敢，不喝酒，沒有謊言和欺騙。』擁有火焰髮型的人，對這個教法沒有不敬的想法，並且因為相信火焰而努力進行火供。在Tika中說：『因為相信火焰，所以是火焰崇拜者，屬於火焰崇拜的種姓，並且以信仰的方式完全投入和努力。』因此，這兩個例外是可以剃度和圓滿戒的。在Tika中說：『這兩個是真實的，而不是虛假的。』

【English Translation】 If members of the seventeen groups are ordained as monks before the age of twenty, you are the first to be ordained, so you will receive the full ordination. If this is established and true, then the first ordained should not generate precepts. Then, how should obstacles be asked? Obstacles should be asked in the negative, such as 'Have you not killed?' Favorable conditions should be asked in the affirmative, such as 'Do you have the three robes and bowl?' The Meaning of Obstacles Second, for the purpose of ordination, one who comes before the preceptor must be asked, 'Are you not a heretic?' Here, 'heretic' refers to one who holds heretical views, that is, one who holds nihilistic views or the eternally existent views of complete imputation. Here, the object of prohibition for ordination and full ordination is one who deceives the teachings of the Buddha.' Thus it is said in the scriptures. Even if mentioned with a single word, through the word 'also,' such as in Guhyasamaja, one should also ask, 'Are you not a heretic?' for the sake of full ordination. Here, if only Guhyasamaja secretly asks, and only the Karman master asks in the Sangha, is the plural form 'you' contradictory? In the Tika (टीका, Commentary) it says: 'The one who secretly shows and asks should be recognized as having been done by those who give full ordination. Therefore, only those who give full ordination are designated to ask the secret showing, because what he does is related to them.' However, if it is obtained that one should also ask through language, is it contradictory to use the plural form? In the Tika it says: 'Asking should also be done by changing the meaning of the words, so it can also be done through language.' Then, is he a heretic? Therefore, Shakya (Śākya, शाक्य, śākya, Shakya) - even if Shakya is a heretic, ordination and full ordination are permissible. In the Minor Commentary it says: 'Those belonging to the Shakya clan are brave because they do not retreat from enemies, do not drink alcohol, and are without lies and deceit.' The one with the flame hairstyle has no disrespectful thoughts towards this Dharma, and strives to perform fire offerings because of belief in fire. In the Tika it says: 'Because of belief in fire, he is a fire worshiper, belonging to the lineage of fire worship, and fully engages and strives in faith.' Therefore, these two exceptions are permissible for ordination and full ordination. In the Tika it says: 'These two are true, not false.'

---

། །ཞེས་སོ། །སེམས་མགུ་བར་མ་གྱུར་པའི་མུ་སྟེགས་ཅན་ཞེས་པ་བསྟན་པ་ལ་མ་གུས་པའོ། །རབ་ཏུ་དབྱུང་བ་དང་ཞེས་པ་འདི་ལ་མཁན་པོ་གཅིག་ཁོ་ནར་ཟད་པས་མང་ཚིག་སྦྱོར་བ་ཅི་ཞེ་ན། རབ་བྱུང་ཞུ་བྱེད་ཞུ་ཡུལ་དགེ་ཚུལ་དུ་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ་རྣམས་གཏོགས་པའི་ཆེད་དེ། ཊཱི་ཀར། ཉེས་པ་མེད་དེ་རབ་ཏུ་དབྱུང་བ་ལ་ནི་ཞུ་བར་བྱེད་པ་ལ་སོགས་པ་མང་པོ་དག་ཀྱང་གཏོགས་པས་མང་པོའི་ཕྱིར་མང་པོའི་ཚིག་ཏུ་བྱས་སོ། །ཞེས་སོ། ། 6-99a བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་པ་ནི། དེ་ལྟ་བུ་རྫོགས་ན་དེ་ལ་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་ཞིང་བྱེད་མཁན་ལ་ཉེས་པ་འབྱུང་སྟེ། ཞུ་བར་མུ་སྟེགས་ཅན་བསྙེན་པར་རྫོགས་ན་རྫོགས་ཞེས་བགྱིའམ་མ་རྫོགས་ཞེས་བགྱི། ཁ་ཅིག་ནི་རྫོགས་ཞེས་བྱ། ཁ་ཅིག་ནི་མ་རྫོགས་ཞེས་བྱ་སྟེ་ལྟ་བ་སྤངས་ཏེ་བསྙེན་པར་རྫོགས་ན་རྫོགས་ཞེས་བྱ་ལ། མ་སྤངས་ན་མ་རྫོགས་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་སོ། ། 指使名相及其 指使名相及其總義 དང་པོ་ནི། བཀོལ་བ་ཞེས་འདོད་པ་ནི་ཡི་གེ་ཉུང་བ་དང་། རྟོགས་པར་སླ་བ་སྟེ། བར་ཆད་ཉེར་གཉིས་པོ་རེ་རེ་ལ་ཚིག་དྲུག་པོ་ལན་རེ་སྨོས་ན་ཡི་གེ་མང་པོ་དགོས་ཀྱང་། ཚིག་དྲུག་ལ་མིང་བཀོལ་བ་ཞེས་བཏགས་པས་ཡི་གེ་ཉུང་བ་དང་། བཀོལ་བ་ཞེས་བརྗོད་པས་ཚིག་གི་དོན་དྲུག་དྲན་པར་བྱེད་ཅིང་རྟོགས་པར་སླ་བ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། མིང་དང་མིང་ཅན་སྦྱར་ན་དོན་རྟོགས་སླ་བར་འགྱུར། ཞེས་སོ། །འོ་ན་བཀོལ་བ་མིང་དང་མིང་ཅན་དུ་ཅི་ལྟར་སྦྱོར་ཞེ་ན། བཀོལ་བ་ཞེས་མིང་བཏགས་པ་འདི་གང་གི་མིང་ཡིན་ཅེ་ན། རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ཕྱིར་ཉེ་བར་འོངས་པ་ལ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེས་དྲི། བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་ཉེ་བར་འོངས་པ་ལ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེས་དྲི། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་དག་གིས་མ་ཡིན་ནམ་ཞེས་དྲི། རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་མི་བྱ། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མི་བྱ། ཞེས་ཚིག་དྲུག་ལ་མིང་བཀོལ་བ་ཞེས་བཏགས་ཏེ། བཀོལ་བ་ཞེས་པ་དེ་མིང་ཡིན་ལ་ཚིག་དྲུག་པོ་དེ་མིང་ཅན་ཡིན་ནོ། །མིང་ཅན་དེ་ནི་ཚིག་རྣམས་ཡིན་ཏེ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། བཀོལ་བ་ཞེས་པ་ནི་བར་ཆད་མེད་དམ་ཞེས་དྲིས་ཏེ་བར་ཆད་ཡོད་ན་མི་རུང་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་གོ། ཞེས་སོ། །འདི་ལ་དངོས་སུ་ལྔའི་ཚིག་ལས་མ་གསུངས་པ་ལ་ཚིག་དྲུག་ཅེས་སྦྱར་བ་དེ་ཇི་ལྟར་ཞེ་ན། བསྙེན་པར་རྫོགས་ 6-99b པར་བྱེད་པ་དག་གིས་དག་གི་གཉིས་ནི་རབ་བྱུང་ལ་མཁན་པོས་འདྲི་བ་དང་བསྙེན་རྫོགས་ལ་སློབ་དཔོན་གྱིས་འདྲི་བ་གཉིས་ལ་དག་ཚིག་གོ་ཞེས་པས་གཉིས་བསྟན་པས་ཚིག་དྲུག་ཏུ་འགྱུར་རོ། །འོ་ན་བཀོལ་བ་དེ་གང་ལ་སྦྱར་ཞེ་ན། བར་ཆད་ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས་ལ་སྦྱར་ཏེ། གཞི་ལས་བར་ཆད་བཅུ་བཞི་ལ་བཀོལ་བ་སྦྱར་ཞིང་། ཕྲན་ཚེགས་ལས་བར་ཆད་བརྒྱད་ལ་བཀོལ་བ་སྦྱར་ཏེ་གཞུང་སོ་སོའི་ཐད་དུ་གསལ་ལོ། །བཀོལ་བ་གང་ལ་སྦྱར་བའི་འཐད་པ་ནི། སྤྱིར་

【現代漢語翻譯】 如是。』心不悅之邪見者』意為不敬佛法者。關於『剃度』一詞，若僅有一位堪布，為何使用複數形式？這是爲了涵蓋請求出家者和作為比丘接受者的所有情況。如 टीका (ṭīkā，註釋)所說：『無過失，因剃度包含請求者等眾多參與者，故以複數形式表達。』 『不得授具足戒』意為，若如此受戒，則不得戒律，且施戒者有過失。若為邪見者授具足戒，應說『已受戒』還是『未受戒』？有人說『已受戒』，有人說『未受戒』。若已捨棄邪見而受具足戒，則說『已受戒』；若未捨棄，則說『未受戒』。 指使名相及其總義 首先，之所以稱之為『指使』，是因為文字簡短且易於理解。若對二十二種障礙逐一重複六個詞，則需要大量文字。然而，將這六個詞命名為『指使』，則文字簡短，且通過提及『指使』，可以憶起並輕易理解這六個詞的含義。如 टीका (ṭīkā，註釋)所說：『將名與名所指結合，則易於理解其含義。』那麼，如何將『指使』與名和名所指結合呢？『指使』這個名稱是指什麼？難道不是指『為出家而來』嗎？難道不是指『為受具足戒而來』嗎？難道不是指『由授具足戒者而來』嗎？『不得剃度』，『不得授具足戒』。這六個詞被命名為『指使』，『指使』是名，而這六個詞是名所指。名所指即這些詞。如《釋論》所說：『所謂「指使」，是指提問「無障礙嗎？」，意為若有障礙則不可。』此處實際上只說了五個詞，為何說是六個詞呢？因為『由授具足戒者』中的『由』字，分別指剃度時堪布的提問和授具足戒時阿阇黎的提問，因此『由』字代表兩種情況，故共有六個詞。那麼，『指使』適用於什麼呢？適用於二十二種障礙。根本律中，『指使』適用於十四種障礙；支分律中，『指使』適用於八種障礙。各種論典中對此有明確說明。『指使』適用於何處是合理的呢？一般來說

【English Translation】 Thus. 'Non-Buddhist whose mind is not satisfied' means disrespecting the teachings. Regarding the term 'ordination', if there is only one Khenpo (abbot), why use the plural form? This is to include all those who request ordination and those who are accepted as monks. As the ṭīkā (commentary) says: 'There is no fault, because ordination includes many participants such as the requester, so it is expressed in the plural form.' 'Should not be given full ordination' means that if they are ordained in this way, they will not receive the vows, and the one who gives the ordination will be at fault. If a non-Buddhist is given full ordination, should it be said 'ordained' or 'not ordained'? Some say 'ordained', some say 'not ordained'. If they have abandoned their wrong views and received full ordination, then it is said 'ordained'; if they have not abandoned them, then it is said 'not ordained'. Directing the name and its meaning and its general meaning First, the reason for calling it 'directing' is that the words are short and easy to understand. If each of the twenty-two obstacles were repeated with the six words, it would require a lot of words. However, by naming these six words 'directing', the words are short, and by mentioning 'directing', one can remember and easily understand the meaning of the six words. As the ṭīkā (commentary) says: 'Combining the name and the named makes it easier to understand the meaning.' So, how do you combine 'directing' with the name and the named? What does the name 'directing' refer to? Does it not refer to 'coming for ordination'? Does it not refer to 'coming for full ordination'? Does it not refer to 'coming from those who give full ordination'? 'Should not be ordained', 'should not be given full ordination'. These six words are named 'directing', 'directing' is the name, and these six words are the named. The named are the words. As the commentary says: 'The so-called 'directing' is asking 'Is there no obstacle?', meaning that if there is an obstacle, it is not allowed.' Here, only five words are actually mentioned, so why are there six words? Because the 'by' in 'by those who give full ordination' refers to the Khenpo's question at the time of ordination and the Acharya's question at the time of full ordination, so the word 'by' represents two situations, so there are six words in total. So, what does 'directing' apply to? It applies to the twenty-two obstacles. In the root precepts, 'directing' applies to fourteen obstacles; in the branch precepts, 'directing' applies to eight obstacles. This is clearly stated in various treatises. Where is it reasonable to apply 'directing'? Generally

---

བར་ཆད་རྣམས་ལ་མུ་གསུམ་ཡོད་པ་ལས། རབ་ཏུ་དབྱུང་བ་དང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་གཉིས་ཀའི་བར་ཆད་ཐུན་མོང་ཡིན་ལ་དྲི་བ་ཡང་ཐུན་མོང་ཡིན་པའི་མུ་ནི་མ་བསད་པ་ལྟ་བུའོ། །དྲི་བ་ཡང་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་ལ་བར་ཆད་ཀྱང་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་མུ་ནི་ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་ལྟ་བུའོ། །བར་ཆད་ཐུན་མོང་ཡིན་ཀྱང་དྲི་བ་ཐུན་མོང་མིན་པའི་མུ་ནི་ལག་རྡུམ་ལ་སོགས་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ལྟར་མུ་གསུམ་ལས། མུ་དང་པོ་ལ་གཞུང་དུ་བཀོལ་བའི་སྒྲ་སྦྱོར་བ་འདི་རིགས་པས་འཐད་དེ། མིང་ཅན་དྲུག་ལ་ལྟོས་པའི་ཚིག་ཚོགས་བསྐྱུང་བའི་དགོས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། མུ་གཉིས་པ་དང་གསུམ་པ་ལ་ནི། གཞུང་དུ་བཀོལ་བ་མ་སྦྱར་བ་འདི་རིགས་པས་འཐད་དེ། བཀོལ་བའི་མིང་ཅན་དུ་དྲུག་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར། བཀོལ་བའི་སྒྲ་བཤད་ནི་མདོ་སྔ་མ་ལས། མུ་སྟེགས་ཅན་རབ་ཏུ་འབྱུང་བའི་ཉེ་བར་འོངས་པ་ལ་ཞེས་པ་དེ་ལོགས་ཤིག་ཏུ་བཀོལ་ལ། མདོ་ཕྱི་མ་ལས། ཤཱཀྱ་དང་མེ་པ་རལ་པ་ཅན་དང་སེམས་མགུ་བར་མ་གྱུར་པའི་མུ་སྟེགས་ཅན་གསུམ་ལོགས་ཤིག་ཏུ་བཀོལ་ཏེ། མུ་སྟེགས་ཅན་ལ་སོགས་པ་བཞི་པོ་དེ་དག་ལོགས་ཤིག་ཏུ་བཀོལ་བའི་ལྷག་མ་ཉིད་ཡིན་པས་ན་བཀོལ་བ་ཞེས་བྱ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། མུ་སྟེགས་ཅན་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་དེ་དག་བཀོལ་བའི་ལྷག་མ་ནི་ 6-100a བཀོལ་བ་ཞེས་བྱ། ཞེས་སོ། །སྣེ་པོ་བ་ན་རེ། བཀོལ་ཏེ་བཞག་པ་བཞི་ལ་བཞག་བཀོལ་དང་། བཀོལ་བ་ལྷག་མ་ལ་ཀྲིད་ཀོལ་ཞེས་ཐ་སྙད་དུ་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཡིན་ཟེར། དང་པོའི་རྣམ་བཞག་དེར་མ་ངེས་ཏེ་བཀོལ་བའི་མིང་ཅན་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པའི་རྣམ་བཞག་དེར་མ་ངེས་ཏེ་བཀོལ་བ་མིང་ཅན་དྲུག་ལ་དེའི་རྣམ་བཞག་གིས་མ་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཀྲིད་ནི་བཀོལ་བའི་སྒྲ་ཡིན་གྱི་དེའི་མིང་ཅན་གྱི་སྒྲ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 指使名相及其詞義 གཉིས་པ་ནི། བཀོལ་བའི་སྒྲ་ནི་མིང་ངོ་། མིང་ཅན་དེ་ནི་མདོ་སྔ་མའི་མུ་སྟེགས་ཅན་ཅེས་པ་མན་ཆད་དང་མདོ་ཕྱི་མ་ཤཱཀྱ་དང་ལ་སོགས་པའི་སྒྲས་མེ་པ་རལ་པ་ཅན་དང་། ཚིག་དེའི་མཇུག་གི་སེམས་མགུ་བར་མ་གྱུར་པའི་མུ་སྟེགས་ཅན་ཡན་ཆད་ལོགས་སུ་བཀོལ་བའི་ལྷག་མ་ཤུལ་ན་ལུས་པ་རྣམས་ལ་མིང་བཀོལ་བ་ཞེས་བཏགས་སོ། །ཞེས་པ་དེ་ཉིད་འོག་གི་བཀོལ་བ་ཞེས་སྨོས་པ་ཐམས་ཅད་ལ་སྦྱར་བར་བྱ་ཞིང་མིང་ཅན་ཚང་བར་མི་འཇུག་པ་ལ་འོག་ཏུའང་བཀོལ་བ་མ་སྦྱར་བ་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་མདོ་ཚིག་སྔ་མའི་མུ་སྟེགས་ཅན་དང་། ཕྱི་མའི་སེམས་མགུ་བར་མ་གྱུར་པའི་མུ་སྟེགས་ཅན་གཉིས་ཟློས་པར་མི་འགྱུར་རམ་ཞེ་ན་མི་འགྱུར་ཏེ། མདོ་སྔ་མའི་མུ་སྟེགས་ཅན་ནི་སྤྱིར་བཏང་ཡིན་ལ། དེའི་དམིགས་བསལ་འཆད་པ་ན་ཤཱཀྱ་དང་མེ་པ་རལ་པ་ཅན་བསྟན་པ་ལ་གུས་པ་བར་ཆད་དང་བྲལ་བར་བསྟན་པའི་ཟློག་ཕྱོགས་སེམས་མགུ་བར་མ་གྱུར་པའི་མུ་སྟེགས་ཅན་ནི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པས་མདོ་ཚིག་སྔ་མའི་མུ་

【現代漢語翻譯】 障礙有三種情況：既是出家（rab tu byung ba）和受比丘戒（bsnyen par rdzogs pa）二者的共同障礙，提問也是共同的，例如未被殺者的情況。提問不是共同的，障礙也不是共同的，例如未滿二十歲的情況。障礙是共同的，但提問不是共同的，例如手殘等情況。 如此這三種情況中，第一種情況在論典中使用連線詞是合理的，因為有必要省略與六種名相關聯的詞組。對於第二種和第三種情況，論典中不使用連線詞是合理的，因為作為連線詞的名不具備六種要素。關於連線詞的解釋，在之前的經文中，將『外道前來出家』單獨使用。在之後的經文中，將『釋迦』、『彌巴拉巴堅』和『心不悅之外道』三種情況單獨使用。因此，外道等四種情況是單獨使用的剩餘部分，所以稱為連線詞。正如 टीका（梵文：ṭīkā，註釋）中所說：『被稱為外道的詞語，那些連線詞的剩餘部分被稱為連線詞。』 斯內波瓦（sne po ba）說：『連線後放置的四種情況稱為放置連線詞（bzhag bkol），剩餘的連線詞稱為克里特科爾（krid kol），這是術語上的區分。』第一種區分並不確定，因為它不是連線詞的名。第二種區分也不確定，因為連線詞的六種名無法完全涵蓋其區分，因為克里特（krid）是連線詞的詞語，而不是其名的詞語。 指使名相及其詞義 第二種情況是：連線詞是名。名是指之前經文中的『外道』等，以及之後經文中『釋迦』等詞語中的『彌巴拉巴堅』，以及該詞句末尾的『心不悅之外道』，這些都是單獨使用的剩餘部分，剩餘的殘餘部分被稱為名連線詞。』這句話適用於下面所有提到的連線詞，並且對於不完全包含名的內容，下面也不使用連線詞。那麼，之前經文中的『外道』和之後經文中的『心不悅之外道』，兩者不會重複嗎？不會重複，因為之前經文中的『外道』是一般性的，而爲了解釋其特殊性，指出『釋迦』和『彌巴拉巴堅』是對教義的恭敬，是與障礙分離的，而相反的『心不悅之外道』是特殊性的，所以與之前經文中的『外』

【English Translation】 There are three cases of obstacles: the common obstacle for both प्रव्रज्या (pravrajyā, rab tu byung ba, going forth/ordination) and उपसंपदा (upasaṃpadā, bsnyen par rdzogs pa, full ordination), and the question is also common, such as the case of one who has not been killed. The question is not common, and the obstacle is also not common, such as the case of one who is not yet twenty years old. The obstacle is common, but the question is not common, such as the case of one with a mutilated hand, etc. Thus, among these three cases, in the first case, it is reasonable to use connecting words in the treatise, because there is a need to abbreviate the phrases related to the six nouns. In the second and third cases, it is reasonable not to use connecting words in the treatise, because the noun as a connecting word does not have all six elements. Regarding the explanation of connecting words, in the previous sutra, 'a heretic coming to go forth' is used separately. In the subsequent sutra, 'Śākya', 'Mepa Ralpa Can', and 'a heretic whose mind is not pleased' are used separately. Therefore, the four cases of heretics, etc., are the remaining parts that are used separately, so they are called connecting words. As the ṭīkā (commentary) says: 'The words called heretics, those remaining parts of the connecting words are called connecting words.' Snepo Ba says: 'The four cases that are placed after connecting are called placed connecting words (bzhag bkol), and the remaining connecting words are called Krit Kol (krid kol), which is a terminological distinction.' The first distinction is not certain, because it is not the noun of the connecting word. The second distinction is also not certain, because the six nouns of the connecting word cannot fully cover its distinction, because Krit (krid) is the word of the connecting word, not the word of its noun. Instructing on the meaning of terms and their definitions The second case is: the connecting word is a noun. The noun refers to 'heretic' etc. in the previous sutra, and 'Mepa Ralpa Can' in the words 'Śākya' etc. in the subsequent sutra, and 'a heretic whose mind is not pleased' at the end of that sentence, these are the remaining parts that are used separately, the remaining remnants are called noun connecting words.' This statement applies to all the connecting words mentioned below, and for content that does not fully include the noun, connecting words are not used below. Then, will the 'heretic' in the previous sutra and the 'heretic whose mind is not pleased' in the subsequent sutra be redundant? They will not be redundant, because the 'heretic' in the previous sutra is general, and to explain its specificity, pointing out 'Śākya' and 'Mepa Ralpa Can' is reverence for the doctrine, is separated from obstacles, while the opposite 'a heretic whose mind is not pleased' is specific, so it is different from the 'heretic' in the previous sutra.

---

སྟེགས་ཅན་ལས་གཞན་དུ་མི་སེམས་ཀྱང་། འདིར་དངོས་བསྟན་བཞི་བཀོལ་བ་ནི་དངོས་པོའི་དབང་གིས་མིན་པར་རྣམ་གྲངས་ཙམ་གྱིས་ཡིན་པར་ཤེས་དགོས་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་ལྟར་ན་ཚིག་དེ་ནི་ཤཱཀྱ་ལ་སོགས་པ་ཡང་ཡིན་ལ་མཇུག་ན་མུ་སྟེགས་ 6-100b ཅན་ཡོད་པ་ཡང་ཡིན་པས་ཤཱཀྱ་ལ་སོགས་པའི་མཇུག་གི་མུ་སྟེགས་ཅན་ཡོད་པ་ཡིན་ནོ། །ཡང་མདོ་སྔ་མ་ལ་མུ་སྟེགས་ཅན་ཞེས་སྨོས་པའི་སྒྲ་དང་གཅིག་པར་གཅིག་གི་ཚིག་ཏུ་ཡང་བསྡུ་བར་བྱ་སྟེ། མུ་སྟེགས་ཅན་དང་ཞེས་བྱ་བ་ཡང་ཚིག་དེ་ཡིན་ལ་ཤཱཀྱ་ལ་སོགས་པའི་མཇུག་གི་མུ་སྟེགས་ཅན་ཞེས་བྱ་བ་ཡང་དེ་ཡིན་པས་ན། ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ངག་དོན་བསྡུས་ཏེ་སྨྲ་ན། མདོ་ཚིག་སྔ་མ་གཉིས་ཀྱིས་བསྟན་པའི་བར་ཆད་ཀྱིས་རྒྱུད་མ་དག་གང་ཡིན་པ། །མཁན་པོ་དང་དགེ་འདུན་གྱིས་དབྱུང་རྫོགས་མི་རུང་བརྡ་ལོགས་སུ་བྱས་ནས་སོང་ཞིག་པ་དང་ཡང་དེའི་དམིགས་བསལ་དང་བཅས་པ་བཀོལ་བར་བསྟན་པ་དེ་ཉིད་ཀྱིས། །ལྷག་མ་ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས་པོ་རྣམས་ལ་ཟུར་དུ་བཀོལ་བ་ཞེས་མིང་སྦྱར་ནས་བཀོལ་བ་དེ་དག་ཀྱང་། །བར་ཆད་དང་ལྡན་པས། དབྱུང་རྫོགས་མི་རུང་བའི་ཚིག་དྲུག་གི་བཀོལ་བའི་མིང་ཅན་དག་ཏུ་བསྟན། །ཞེས་སོ། །དེས་ན་ཁོ་བོ་ལ་ནི་བཀོལ་བ་མིང་དང་མིང་ཅན་དུ་སྦྱར་ཚུལ་འདི་ལ་རྣམ་པར་རྟོག་པ་གཏིང་ཚུགས་སུ་ཡོད་ཀྱི་སློབ་དཔོན་རིན་པོ་ཆེ་སོགས་གྲགས་པ་ཅན་མང་པོ་ཆུའི་དབུས་སུ་བཞོན་པ་ལས་ལྟུང་བ་བཞིན་སོང་འདུག་གོ། 辨如意且攝持 གསུམ་པ་ནི། འོ་ན་སྔར་གྱི་གཉིས་མ་གཏོགས་པའི་མུ་སྟེགས་ཅན་ཡིན་ཟེར་ན། འོ་ན་སོང་ཞིག་ཅེས་བརྗོད་པས་ཅི་ནས་ཀྱང་རབ་ཏུ་དབྱུང་དུ་གསོལ་ཟེར་ན། དེ་སེམས་མགུ་བ་སྟེ་དང་བའི་ཕྱིར་དཀོན་མཆོག་རྣམས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་བསྔགས་པ་དང་། མུ་སྟེགས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་བསྔགས་པ་མ་ཡིན་པ་ཡང་དག་པར་བརྗོད་པ་ན་མི་གཡོ་བ་སྟེ་ཁྲོ་འཁྲུག་མེད་པ་ཉིད་ནི་སེམས་མགུ་བར་གྱུར་པ་ཉིད་དོ། །མུ་སྟེགས་ཅན་དེའི་སེམས་མགུ་བའི་དོན་དུ་མ་མགུ་བ་དེ་དང་མི་ལྡན་པའི་ཞེས་པ་ནི། ཊཱི་ཀར། དེ་དང་ལྡན་པ་མ་ཡིན་པ་དེ་དང་མི་ལྡན་པ་སྟེ། ཞེས་སོ། །དེ་ལྟ་བུའི་མུ་སྟེགས་ཅན་དེ་དགེ་བསྙེན་ཉིད་དུ་བྱས་པའི་མཐའ་ཅན་དེ་ལ་ཞེས་པའི་མཐའ་ནི་དགེ་བསྙེན་ཉིད་ཀྱི་དངོས་པོ་རྒྱུད་ལ་ཆོ་ 6-101a གའི་སྟོབས་ཀྱིས་ཡོད་པ་ལ་དགོངས་ཏེ། ཊཱི་ཀར། དེ་ནི་ཆོ་ག་དེའི་མཐའ་ཡིན་པས་དགེ་བསྙེན་ཉིད་དུ་བྱས་པའི་མཐའ་སྟེ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་ལ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དགེ་བསྙེན་ཉིད་དུ་བྱས་པའི་མཐའ་ཅན་གྱི་མུ་སྟེགས་ཅན་ལའོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། ལུང་གཞི་དང་རྩ་འགྲེལ་ལས། མུ་སྟེགས་ཅན་ལ་ལས་ཀྱི་གནས་པ་སྦྱིན་ཅེས་གསུངས་ཀྱང་། གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་གནས་པ་སྦྱིན་ཡུལ་དེ་མུ་སྟེགས་ཅན་དངོས་མིན་ཏེ་དེ་དགེ་བསྙེན་ཡིན་པའི་

【現代漢語翻譯】 即使不考慮其他情況，這裡使用四個『真實揭示』也應該理解為僅僅是分類，而不是因為事物本身的性質。正如 टीका (梵文，天城體，ṭīkā，註釋) 中所說：『這樣說來，這個詞既可以指釋迦牟尼等，也可以指末尾有外道的人，所以是指釋迦牟尼等末尾有外道的人。』此外，前文經文中提到的『外道』一詞，也可以與後文的詞語合併，因為『外道』這個詞與『釋迦牟尼等末尾的外道』是同一個意思。因此，簡而言之，前兩句經文所指出的障礙，即那些不清凈的相續，堪布（藏文，梵文天城體，kalyāṇamitra，善知識）和僧眾不能給予出家和圓滿戒，而是另作表示讓他們離開，以及與此相關的特殊情況，都表明了這一點。剩下的二十二條，即使單獨列出，也因為它們具有障礙，所以被稱為『六種不能給予出家和圓滿戒』的情況。因此，對於我來說，對於這種將『揭示』與『名稱』和『具有名稱』聯繫起來的方式，有著深刻的理解。然而，許多著名的大師，如仁波切（藏文，梵文天城體，ratna，寶）等，卻像在水中騎馬一樣，最終跌落了。 辨如意且攝持 第三，如果有人說，除了前面兩種情況之外，還有外道的情況。如果有人說，通過說『離開』，無論如何都要請求完全驅逐。那麼，使他們心滿意足，爲了歡喜，讚美諸佛的功德，並且如實地說出外道的功德，使他們不為所動，沒有憤怒，這本身就是使他們心滿意足。爲了使外道的心滿意足，『不與不滿意者同在』， टीका (梵文，天城體，ṭīkā，註釋) 中說：『不與他同在，就是不與他同在。』像這樣的外道，最終成爲了居士，這裡的『最終』指的是居士的本質，通過儀軌的力量存在於相續中。正如 टीका (梵文，天城體，ṭīkā，註釋) 中所說：『這是儀軌的最終結果，所以是成為居士的最終結果。』此外， टीका (梵文，天城體，ṭīkā，註釋) 中說：『對於他』，指的是成為居士的最終外道。雖然律藏根本和註釋中說：『給予外道業的位置』，但是通過四羯磨（藏文，梵文天城體，caturkarma，四種羯磨）給予位置的對象不是真正的外道，因為他是居士。

【English Translation】 Even without considering other situations, the use of four 'real revelations' here should be understood as merely a classification, not because of the nature of the things themselves. As stated in the टीका (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary): 'In this way, this word can refer to both Shakyamuni and others, and also to those who have heretics at the end, so it refers to those who have heretics at the end of Shakyamuni and others.' Furthermore, the word 'heretic' mentioned in the previous scripture can also be merged with the words in the following text, because the word 'heretic' and 'heretic at the end of Shakyamuni and others' have the same meaning. Therefore, in short, the obstacles pointed out by the first two sentences of the scripture, that is, those impure continuums, the kalyāṇamitra (Tibetan, Sanskrit Devanagari, kalyāṇamitra, spiritual friend) and the Sangha cannot grant ordination and full precepts, but instead make a separate indication to let them leave, and the special circumstances related to this, all indicate this. The remaining twenty-two, even if listed separately, are also called 'six cases where ordination and full precepts cannot be granted' because they have obstacles. Therefore, for me, there is a deep understanding of this way of connecting 'revelation' with 'name' and 'having a name'. However, many famous masters, such as Rinpoche (Tibetan, Sanskrit Devanagari, ratna, jewel) and others, have fallen like riding a horse in the water. Distinguish the wish-fulfilling and hold it Third, if someone says that there are heretical situations other than the previous two. If someone says that by saying 'leave', they must ask to be completely expelled. Then, making them content, for the sake of joy, praising the merits of the Buddhas, and truthfully speaking of the merits of the heretics, making them unmoving, without anger, this itself is making them content. For the sake of making the heretic content, 'not being with the dissatisfied', the टीका (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary) says: 'Not being with him is not being with him.' Such a heretic eventually becomes a layperson, and the 'eventually' here refers to the essence of the layperson, which exists in the continuum through the power of the ritual. As stated in the टीका (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary): 'This is the final result of the ritual, so it is the final result of becoming a layperson.' In addition, the टीका (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary) says: 'For him' refers to the final heretic who has become a layperson. Although the Vinaya Root and Commentary say: 'Give the position of karma to the heretic', the object of giving the position through the four karmas (Tibetan, Sanskrit Devanagari, caturkarma, four karmas) is not a real heretic, because he is a layperson.

---

ཕྱིར་དང་། སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་ལྡན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་སྐྱབས་སུ་འཛིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོན་ཀྱང་དེ་ལ་ལུང་གཞི་དང་མདོ་རྩ་འགྲེལ་ནས་མུ་སྟེགས་ཅན་ཞེས་གསུངས་པ་ནི་སྔོན་མུ་སྟེགས་ཅན་ཡིན་པ་ལ་དགོངས་ཏེ། སྤོ་བའི་གཞི་ཞུ་བ་ལས། སྔོན་མུ་སྟེགས་ཅན་ཞེས་པས་ཀྱང་འགྲུབ་བོ། །སྨོས་མ་ཐག་པའི་བསྒྲུབ་བྱ་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་ལས་ཀྱིས་གནས་པ་བྱིན་ལ་ཞེས་པ་འདི་ཅུང་ཟད་སྤྲོ་ན། གནས་པ་སྦྱིན་པའི་དགོས་པ་དགེ་འདུན་རྣམས་ཐུགས་མཐུན་པར་འགྱུར་བ་དང་། དེའི་སེམས་མགུ་བ་བརྟན་མི་བརྟན་བརྟག་པའོ། །དེའང་སྦྱིན་ཡུལ་ཆོས་བཅུ་ལྡན་དུ་བཤད་དེ། སྔོན་མུ་སྟེགས་ཅན་ཡིན་པ་དང་། ཤཱཀྱ་དང་མེ་རལ་གཉིས་མིན་པ་དང་། སེམས་མགུ་བ་དེའི་དོན་དང་དེ་དང་མི་ལྡན་པར་ཞེས་པའི་དོན་ཡིན་པ་དང་། ད་ལྟ་དགེ་བསྙེན་ཉིད་ཡིན་པ་དང་། རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་འདོད་པ་དང་། ཚོགས་སུ་མ་ལོངས་པ་དང་། རང་ལན་གསུམ་གསོལ་བ་འདེབས་པ་དང་། སྔར་ལས་ཀྱིས་གནས་པ་བྱིན་པ་ད་ལྟར་གྱི་གནས་པ་བྱིན་པ་དང་མ་འབྲེལ་བ་དང་། ཐ་སྙད་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པའོ། །སྦྱིན་པོའི་དགེ་འདུན་ནི་མཚན་ཉིད་བཞི་ལྡན་ཏེ། བཞི་ཡན་ཆད་ཀྱི་གྲངས་ཚང་བ། ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་དུ་འོས་པ། མི་མཐུན་པ་གཉིས་ཀྱིས་མི་མཐུན་པ་མེད་པ། ལས་བྱེད་པ་པོ་རང་ 6-101b མཚན་པ་དང་བཅས་པའོ། །ཆོ་ག་གང་གིས་སྦྱིན་པ་ནི། སྦྱོར་བ་ལན་གསུམ་གསོལ་བ་དང་། དངོས་གཞི་གསོལ་བཞིའི་ལས་དང་། མཇུག་ལས་ཀྱི་མཇུག་སྡུད་དོ། །དང་པོ་གང་སྦྱིན་པ་ནི། མཁན་པོར་འགྱུར་པ་དེས་སྦྱར་བའི་གོས་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་སྦྱར་བའི་ཟས་ཀྱིས་ཟླ་བ་བཞིར་གནས་པར་བྱའོ། །དེའི་ཟན་ནི་དགེ་འདུན་ལས་སོ། །གོས་ནི་མཁན་པོ་ལས་སོ། །གནས་པ་བྱིན་པ་དེ་ནི་གཞོན་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ལས་སུ་བསྐོས་པ་དེ་ལས་སུ་བྱ་བར་འོས་པ་གང་ཡིན་པའི་བྱ་བ་དེའི་བྱེད་པ་པོ་ནི་དེ་ཉིད་དེ། གཞོན་པ་རྣམས་ཀྱི་ནང་ནས་ཀྱང་དེ་ཉིད་ཆེས་གཞོན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ་དགེ་ཚུལ་དག་པས་ཀྱང་གཞོན་པའི་ཕྱིར་རོ། །མདོ་ཚིག་འདི་ལའང་སྔ་རབས་པ་མང་པོ་དང་ཕྱི་རབས་པ་མང་པོ་འབྲུ་གནོན་ས་ལོག་གནམ་ལོག་མང་པོ་བྱས་འདུག་གོ། 退失身依之礙 གཉིས་པ་ནི། རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ཕྱིར་ཉེ་བར་འོངས་པ་ལ་ལོ་བཅོ་ལྔ་ལོན་ནམ་ཞེས་དྲི་བར་བྱའོ། །ལོ་བཅོ་ལྔ་མ་ལོན་པ་བྱ་རོག་སྐྲོད་མི་ནུས་པ་དང་། བྱ་རོག་སྐྲོད་ནུས་པ་ལོ་བདུན་མ་ལོན་པ་སྟེ་འདི་དག་ཕྱུང་ན་འབྱིན་པོ་ལ་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་ལ། དགག་བྱ་རབ་ཏུ་དབྱུང་མི་རན་པ་རབ་ཏུ་ཕྱུང་བས་གཞན་རྒྱུད་ཆུད་ཟོས་པ་དང་གཞན་མ་དད་པ་སྐྱེ་བ་དེའོ། །དེ་ཡང་སྔར་བཅས་ལོ་བཅོ་ལྔ་མ་ལོན་པ་རབ་ཏུ་འབྱིན་པ་བཀག་ནས། རྗེས་བཅས་ལ་ནི་ལོ་བདུན་ལོན་པ་དང་། བྱ་རོག་སྐྲོད་ནུས་ཚོགས་ན་རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་ག

【現代漢語翻譯】 此外，因為持有別解脫戒，因為皈依三寶。然而，經論中說他是外道，是指他以前是外道。從『轉依之基』中說：『以前是外道』也能成立。對於剛才所說的所證之事，『僧眾以羯磨給予安住』，稍微解釋一下：給予安住的必要是使僧眾和合，並觀察他的心是否歡喜、穩固。這也是說給予的對象要具備十種條件：以前是外道，不是釋迦和彌熱（指其他教派），心歡喜，與此相關或不相關，現在是近事男，想要出家，沒有加入僧團，三次祈請，以前羯磨給予的安住與現在的給予安住無關，具有名稱，身體安住于常態。給予者僧眾要具備四種特徵：達到四人以上的數量，適合補充羯磨，沒有兩種不和，羯磨者自身具足條件。以何種儀軌給予呢？首先是三次祈請的準備，然後是四羯磨的正行，最後是羯磨的結尾。首先給予什麼呢？將要成為堪布的人給予衣服，僧眾給予食物，讓他安住四個月。他的食物來自僧眾，衣服來自堪布。給予安住的那個人，在所有年輕人的事務中，被委任為適合做的事情的執行者，因為他在年輕人中是最年輕的，即使是凈信的沙彌也是年輕的。對於這段經文，許多古代和後代的人都做了許多顛倒錯亂的解釋。 退失身依之礙 第二，對於前來出家的人，要問他是否年滿十五歲。未滿十五歲不能驅趕烏鴉，能驅趕烏鴉但未滿七歲，如果剃度這些人，剃度者會犯墮罪，所遮止的、不適合剃度的人被剃度，會浪費他人的相續，並使他人不信。這是因為之前規定禁止剃度未滿十五歲的人，後來規定如果年滿七歲，並且能驅趕烏鴉，就可以在僧團中剃度。

【English Translation】 Furthermore, because of holding the Pratimoksha vows, and because of taking refuge in the Three Jewels. However, the scriptures say that he was a Tirthika (non-Buddhist), referring to his past as a Tirthika. From the 'Basis of Transformation,' it is said: 'Formerly being a Tirthika' can also establish it. Regarding the matter to be proven just mentioned, 'the Sangha grants residence through karma,' to explain it a little: The necessity of granting residence is to make the Sangha harmonious and to observe whether his mind is joyful and stable. This also means that the object of giving should have ten conditions: formerly being a Tirthika, not being Shakya and Meru (referring to other sects), the mind being joyful, related or unrelated to this, currently being a Upasaka (lay follower), wanting to be ordained, not having joined the Sangha, making three requests, the residence granted by previous karma being unrelated to the current granting of residence, having a name, and the body abiding in a normal state. The Sangha of givers should have four characteristics: reaching a number of four or more, being suitable to supplement the karma, not having two disagreements, and the performer of the karma himself possessing the conditions. With what ritual is it given? First, the preparation of three requests, then the actual practice of four karmas, and finally the conclusion of the karma. What is given first? The one who will become the Khenpo (abbot) gives clothes, and the Sangha gives food, allowing him to reside for four months. His food comes from the Sangha, and his clothes come from the Khenpo. That person who is granted residence, among all the young people's affairs, is appointed as the executor of the things that are suitable to do, because he is the youngest among the young people, even a novice monk with pure faith is young. Regarding this sutra passage, many ancient and later people have made many upside-down and confused interpretations. Obstruction of Losing the Basis of the Body Second, for those who come to be ordained, ask whether they are fifteen years old. Those who are not fifteen years old cannot drive away crows, and those who can drive away crows but are not seven years old, if these people are ordained, the ordainer will commit a transgression, and those who are prohibited and unsuitable for ordination are ordained, it will waste the continuum of others and cause others to disbelieve. This is because it was previously stipulated that it was forbidden to ordain those under fifteen years old, and later it was stipulated that if they are seven years old and can drive away crows, they can be ordained in the Sangha.

---

ནང་བ་ཡིན་གྱི། ལོ་བདུན་ལོན་ན་ཡང་བྱ་རོག་སྐྲོད་མི་ནུས་ན་ནི་རྗེས་བཅས་ལ་ཡང་གནང་བར་མ་མཛད་དེ། ལོ་བཅོ་ལྔ་མ་ལོན་པ་བྱ་རོག་སྐྲོད་མི་ནུས་པ་ནི་རྗེས་བཅས་ཀྱི་དུས་ན་ཡང་བཀག་པ་ཉིད་དོ། །འདིར་ལོ་བདུན་གྱི་སྐབས་སུ་ཚོགས་དོན་གནང་བ་ཡིན་གྱི་ཆིག་རྐྱང་མ་གནང་ལ། ལོ་བཅོ་ལྔའི་སྐབས་སུ་ཆིག་རྐྱང་གནང་བས་ཆོག་གི་ཚོགས་དོན་དགོས་པ་མིན་ནོ། ། 6-102a དེ་འདྲ་རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་མི་བྱའོ། །འདིའི་ཚིག་མཐར་རྒྱ་དཔེ་ལ་མང་ཚིག་ཡོད་པ་ནི། མཁན་པོ་དང་ཞུ་བར་བྱེད་པ་དང་དགེ་འདུན་དང་དགེ་ཚུལ་གྱི་སློབ་དཔོན་སོགས་མང་པོའི་བྱ་བ་ཡོད་པའི་དོན་གྱིས་སོ། །གནས་གཅིག་གིས་དགེ་སློང་དུ་མ་བཞག་ཏུ་རུང་བ་བཞིན་འདིར་མིན་ཏེ། དགེ་ཚུལ་གཅིག་ལས་ལྷག་པ་གཉིས་སོགས་ཉེ་བར་བཞག་པར་མི་བྱའོ་སྟེ་དགེ་ཚུལ་དེ་དག་མ་དུལ་ཞིང་འཕྱར་གཡེང་ཆེ་བའི་ཕྱིར་རོ། །གལ་ཏེ་གཉིས་ལྷན་ཅིག་འབྱུང་འདོད་ཅིང་མཁན་པོ་ཐ་དད་ལས་སོ་སོར་རབ་ཏུ་འབྱུང་བར་མི་འདོད་ན། དེའི་ཚེ་གཉིས་ག་གཅིག་ཅར་རབ་ཏུ་ཕྱུང་ལ་དེ་གཉིས་ཀྱི་རྒན་ཤོས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱའོ། །གལ་ཏེ་རྒན་ཤོས་དེས་ཀྱང་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་ན་སློབ་དཔོན་དུ་འོས་པའི་དགེ་སློང་གཞན་ལ་དགེ་སློང་བྱ་མ་རན་གྱི་བར་དུ་རེ་ཞིག་གནས་པའི་དོན་དུ་གཏད་པར་བྱའོ། །གཏད་པའི་དགེ་སློང་དེས་དགེ་ཚུལ་དེས་མཁན་པོ་ལས་དབྲོག་པར་མི་བྱའོ། །སྔར་གྱི་མཁན་པོ་དེས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱའོ། །དགེ་སློང་དེས་དགེ་ཚུལ་དེ་སླང་མི་སྟེར་བ་ལ་མཐུས་བཀུག་སྟེ་བསྙེན་རྫོགས་བྱའོ། ། 身隨他轉而退失 གཉིས་པ་ལ། གཞན་གྱི་དབང་གྱུར་བར་ཆད་བསྟན། །ལུས་ཐོབ་ལས་ཉམས་བར་ཆད་བརྗོད། ། 說隨他轉之障 དང་པོ་ལ། བྲན་གང་ཇོ་བོའི་དབང་གྱུར་བཤད། །བུ་ལོན་ཅན་བདག་དེ་དབང་བསྟན། །བུ་ཚ་ཕ་མའི་དབང་གྱུར་བརྗོད། ། 說隨主使轉 དང་པོ་ནི། བཀོལ་བ་བྲན་ནོ། །བཀོལ་བ་ཞེས་པས་འདི་ཉིད་ཀྱི་བཀོལ་བ་མིང་ཅན་དུ་འཇོག་པར་བྱེད་དེ། དེ་ཡང་ཇི་ལྟར་འཇོག་ཅེ་ན། ཊཱི་ཀར། རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ཕྱིར་ཉེ་བར་འོངས་པ་ལ་བྲན་མ་ཡིན་ནམ་ཞེས་དྲི་བར་བྱ་ཞིང་རྫོགས་པར་བསྙེན་པར་བྱེད་པ་དག་གིས་ཀྱང་དྲི་བར་བྱ་སྟེ། བྲན་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དང་རྫོགས་པར་བསྟེན་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །འདིར་བྲན་ཅེས་ 6-102b བྱ་བ་སྒྲ་གཅིག་ཏུ་ཟད་པ་ལས། དོན་གྱི་དབང་གིས་སྐབས་གཉིས་སུ་སྦྱར་བ་ལས་རྣམ་དབྱེའི་མཐའ་ཡང་གཉིས་སུ་འགྱུར་ཏེ། ཊཱི་ཀར། འདིར་བྲན་མ་ཡིན་ནམ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ནི་དང་པོའི་མཐའ་ཡིན་ལ། མི་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འདིར་གཉིས་པའི་མཐའ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །འདིར་བྲན་ནི་ཇོ་བོ་མི་ཡིན་པའི་བྲན་དུ་གྱུར་པའོ། །དེ་ཡུལ་ཐག་རིང་བ་དེའི་ཇོ་བོ་ཤིའམ་ཇོ་བོས་གནང་ན་སྡོམ་པ་གནས་པ་ལ་བར་དུ་གཅོད་པའི་ཆ་ལས་གྲོལ་ཡང་། རིགས་ངན་པའི་ཆ་ལས་མི་ག

【現代漢語翻譯】 如果有人是佛教徒，即使七歲了還不能驅趕烏鴉，也不允許他加入僧團。如果十五歲以下的人不能驅趕烏鴉，即使在允許加入僧團的年齡也要禁止。這裡，七歲時允許參加僧團事務，但不允許單獨行動。十五歲時允許單獨行動，不需要參加僧團事務。 不應該這樣徹底地分開。這段話的結尾，在梵文版本中有複數形式，意思是堪布（Khenpo，親教師），請求者，僧眾，沙彌的導師等等，有許多事務需要處理。就像一個地方不能同時安排多位比丘一樣，這裡也不行，不能接受超過一位沙彌。因為這些沙彌可能不馴服，過於輕浮。如果兩人想要一起出家，並且不想從不同的堪布那裡分別出家，那麼可以同時讓兩人出家，並讓其中年長者受具足戒。如果年長者還不到二十歲，可以委託給另一位適合擔任導師的比丘，讓他暫時照顧，直到適合受戒為止。被委託的比丘不應該奪走沙彌對堪布的敬意。原來的堪布應該為他授具足戒。這位比丘應該用強制手段讓沙彌還俗，然後再為他授具足戒。 第二，講述了受他人控制的障礙。講述了失去身體和戒律的障礙。 第一，講述了奴隸受主人控制的情況。說明了負債者受債主控制的情況。講述了子女受父母控制的情況。 第一種情況是：被役使者是奴隸。『被役使』意味著此人被置於被役使的地位。那麼，如何安置呢？在論典中問道：『對於爲了出家而來的人，難道不是奴隸嗎？』那些要完全接受比丘戒的人也應該詢問，因為奴隸不能出家或受具足戒。這裡，『奴隸』 這個詞只是一個詞，但根據其含義，可以分為兩種情況，因此詞尾也會變成兩種。論典中說：『這裡，『難道不是奴隸嗎？』這個詞是第一種情況的結尾，而『不能』這個詞是第二種情況的結尾。』這裡，奴隸是指成為主人（非人）的奴隸。即使他住在遙遠的地方，如果他的主人去世或主人允許他離開，他也可以從阻礙他持有戒律的因素中解脫出來，但他仍然無法從惡劣的出身中解脫出來。

【English Translation】 If someone is a Buddhist, even if they are seven years old and cannot drive away crows, they will not be allowed to join the Sangha. If someone under fifteen years old cannot drive away crows, they will be prohibited even at the age when they are allowed to join the Sangha. Here, at the age of seven, they are allowed to participate in Sangha affairs, but not allowed to act alone. At the age of fifteen, they are allowed to act alone, and there is no need to participate in Sangha affairs. It should not be so completely separated. At the end of this passage, there is a plural form in the Sanskrit version, meaning Khenpo (preceptor), the requester, the Sangha, the novice's mentor, etc., there are many affairs to be handled. Just as one place cannot accommodate multiple Bhikshus at the same time, it is not allowed here either, and more than one novice cannot be accepted. Because these novices may be untamed and too frivolous. If two people want to ordain together and do not want to ordain separately from different Khenpos, then both can be ordained at the same time, and the elder of the two should receive full ordination. If the elder is not yet twenty years old, he can be entrusted to another Bhikshu who is suitable to be a mentor, so that he can take care of him temporarily until he is suitable for ordination. The entrusted Bhikshu should not take away the novice's respect for the Khenpo. The original Khenpo should give him full ordination. This Bhikshu should use coercive means to make the novice disrobe and then give him full ordination. Secondly, it describes the obstacles of being controlled by others. It describes the obstacles of losing the body and the precepts. First, it describes the situation of a slave being controlled by the master. It explains the situation of a debtor being controlled by the creditor. It describes the situation of children being controlled by their parents. The first case is: the one who is employed is a slave. 'Employed' means that this person is placed in a position of being employed. So, how is it placed? In the commentary, it is asked: 'For those who come to ordain, are they not slaves?' Those who are to fully receive Bhikshu ordination should also ask, because slaves cannot ordain or receive full ordination. Here, 'slave' This word is just one word, but according to its meaning, it can be divided into two situations, so the ending will also become two. The commentary says: 'Here, the word 'is he not a slave?' is the end of the first situation, and the word 'cannot' is the end of the second situation.' Here, a slave refers to becoming a slave of a master (non-human). Even if he lives in a distant place, if his master dies or the master allows him to leave, he can be freed from the factors that prevent him from holding the precepts, but he still cannot be freed from his bad origins.

---

ྲོལ་ཏེ་ལྷྭམ་མཁན་གྱི་བུ་ནི་ཕ་མས་གནང་ཡང་རབ་ཏུ་མི་དབྱུང་བ་བཞིན་ནོ། །དེ་ཡང་བྲན་གྱི་ངོ་བོ་ནི་དེའི་རིགས་སུ་སྐྱེས་ཤིང་རང་དབང་མེད་པ་སྟེ། ཁྱིམ་དུ་སྐྱེད་པ་དང་རྙེད་པ་དང་ཉོས་པ་དང་འཕྲོག་པ་དང་ཁས་བླངས་པ་དང་ལྔ་ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པར་བཤད་དོ། །ཞུ་བ་ལས། བྲན་དང་བརྐུས་པ་དང་རྙེད་བརྩོན་དང་རྩོད་པ་ཅན་དང་རྒྱལ་པོ་ལ་མཁོ་བ་དང་རྒྱལ་པོ་ལ་གནོད་པའམ་ལས་བྱེད་པ་རྫོགས་པར་བྱེད་ན་རྫོགས་ཞེས་བྱ་ལ་འདས་པ་དང་བཅས་པའོ་ཞེས་སོ། ། 說隨負債轉 གཉིས་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་གཉིས་ལས། 負債者總義 དང་པོ་ནི། བུ་ལོན་ཆགས་པ་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ཅེས་ཟེར་ཡང་དངོས་དོན་བཞིར་འདུས་ཏེ། བུ་ལོན་གྱི་བདག་པོ་མི་ཡིན། གསོན་པོར་གནས། ཡུལ་ཐག་ཉེ་བ་ཡིན། དེའམ་དེ་བས་དབང་ཆེ་བས་མ་གནང་བ་སྟེ་བུ་ལོན་རྙིང་ཆགས་མ་ལེན་ཅེས་རྒྱལ་པོ་ཆེན་པོས་དྲིལ་བསྒྲགས་པ་ལྟ་བུ་མ་ཡིན་པ་དང་བཞིའོ། །འདིར་དབྱུང་རྫོགས་མི་རུང་བའི་དགག་བྱ་ནི་བུ་ལོན་པ་དེ་ལ་གནོད་པ་དང་གཞན་མ་དད་པ་སྐྱེ་བའོ། །གཞུང་འདི་ལ་བཀོལ་བ་སྦྱོར་མི་སྦྱོར་ལ། འཛིམ་པ་ན་རེ། བུ་ལོན་ཅན་འདི་ལ་བཀོལ་བ་མི་སྦྱོར་ཏེ་མིང་ཅན་ལྷག་པའི་ཕྱིར་དང་། མིང་ཅན་ལ་ཕྱུང་འཇུག་བྱས་པའི་ཕྱིར་ཟེར་ཡང་། དམ་བཅའ་མི་འཐད་དེ། རང་གི་རྣམ་ 6-103a བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། བཀོལ་བ་བུ་ལོན་ཅན་དང་སྦྱར་བ་ཤེས་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །སྒྲུབ་བྱེད་མི་འཐད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། ཕ་མས་མ་གནང་བ་ཆོས་ཅན། བཀོལ་བ་མི་སྦྱོར་བར་ཐལ། མིང་ཅན་ལྷག་པའི་ཕྱིར་དང་མིང་ཅན་ལ་ཕྱུང་འཇུག་བྱས་པའི་ཕྱིར། རྟགས་དང་པོ་གྲུབ་སྟེ། ཇི་སྐད་དུ། མཇུག་ཏུ་ཡུལ་ཐག་རིང་ནི་མ་གཏོགས་སོ་ཞེས་པ་འདི་ལྷག་པོ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་དང་། རྟགས་གཉིས་པ་གྲུབ་སྟེ། ཕ་མས་མ་གནང་བ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེས་དགག་ཚིག་ཕྱུང་ནས་གཞུང་དུ་ཕ་མས་གནང་ངམ་ཞེས་སྒྲུབས་ཚིག་གསུངས་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། བཀོལ་བ་ཕ་མས་གནང་ངམ་ཞེས་པས་བཀག་གོ། དེའི་ཕྱིར་ཕ་མས་མ་གནང་བ་བཀོལ་བར་འཐད་ན་བུ་ལོན་ཅན་བཀོལ་བ་སྦྱར་བར་གྲུབ་བོ། ། 負債者詞義 གཉིས་པ་ནི། དེ་ལྟར་ན་བུ་ལོན་ཅན་ལ་བཀོལ་བ་སྦྱར་བས། རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ཕྱིར་ཉེ་བར་འོངས་པ་ལ་བུ་ལོན་ཆགས་པ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེས་དྲི་བར་བྱ་ཞིང་། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་དག་གིས་ཀྱང་ངོ་ཞེས་པར་འགྱུར་བ་ལས། དེ་ལས་ཚིག་ཅུང་ཟད་བསྒྱུར་ཏེ་དྲི་བར་བསྟན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་ཡིན་ནམ་བཏང་བ་ཞེས་སྨོས་ཏེ། བཀོལ་བ་སྦྱར་བ་ན་མ་ཡིན་ནམ་ཞེས་པའི་མ་ནི་མི་གཏོང་སྟེ་མི་བོར་བར་བཞག་ཅིང་། ཡིན་ནམ་ཞེས་པ་དེ་བཏང་སྟེ་བོར་བ་དེའི་ཤུལ་དུ་ཁྱོད་ལ་ཞེས་པའི་ཚིག་བཅུག་ནས་ཁྱོད་ལ་ལ་ལའི་བུ་ལོན་མང་ཡང་རུང་ཉུང་ཡང་རུང་ཅུང་ཟད་ཆགས་པ་མེད་དམ་ཞེས་དྲི་བར་བྱའོ། །ཤ་མི

【現代漢語翻譯】 如同鞋匠的兒子，即使父母允許也不能讓他出家一樣。奴隸的身份是生來就屬於那個階層，沒有自由。在家中生育、獲得、購買、搶奪或承諾成為奴隸，這五種情況在《細則釋》中有詳細說明。經文中說：『如果奴隸、盜賊、被捕者、爭端者、對國王有用者、對國王有害者或完成工作者已經完成（工作），則稱為完成，幷包括過去。』 關於隨負債轉： 第二部分：總義和詞義。 負債者總義： 第一部分是：雖然說負債有六個條件，但實際上歸結為四個：債權人是人，活著，離得近，並且比債務人更有權力，而不是像國王頒佈法令說不收取舊債那樣。這裡不允許出家，是因為這會損害債務人並使他人失去信心。關於是否將此規則應用於負債者，智美說：『不應將出家應用於負債者，因為他們有額外的名字，並且已經允許他們出家。』但這個承諾是不合理的，因為在自己的解釋和註釋中說：『要知道出家是與負債者相關的。』不支援這個論點的理由是：父母不允許出家，這與出家無關，因為他們有額外的名字，並且已經允許他們出家。第一個論點成立，正如所說：『除非最後離得很遠』，因為這有多餘的部分。第二個論點成立，因為從否定詞『父母不允許嗎？』中，經文中使用了肯定詞『父母允許嗎？』。如果接受，那麼『父母允許出家嗎？』就會被阻止。因此，如果父母不允許出家是合理的，那麼負債者出家就是成立的。 負債者詞義： 第二部分是：既然出家適用於負債者，那麼對於那些爲了出家而來的人，應該問他們是否負債。那些想要受比丘戒的人也應該這樣問。因此，爲了表明要稍微改變措辭來提問，經文中說『是這樣嗎？』。當允許出家時，『不是嗎？』中的『不』是不放棄，是不拋棄，而是保留。『是這樣嗎？』被拋棄，並在其位置上插入『你』這個詞，然後問『你有沒有欠任何人的債，無論多少？』。

【English Translation】 It is like the son of a shoemaker, even if his parents allow it, he cannot be ordained. The status of a slave is that they are born into that class and have no freedom. Being born in a household, acquiring, buying, seizing, or promising to be a slave, these five situations are explained in detail in the 'Detailed Explanation'. The scripture says: 'If a slave, thief, captive, disputant, one who is useful to the king, one who is harmful to the king, or one who completes work has completed (the work), it is called completion and includes the past.' Regarding following debt: Second part: General meaning and word meaning. General meaning of debtor: The first part is: Although it is said that debt has six conditions, it actually boils down to four: the creditor is a person, alive, nearby, and more powerful than the debtor, and not like a king issuing a decree saying not to collect old debts. Here, ordination is not allowed because it would harm the debtor and cause others to lose faith. Regarding whether to apply this rule to debtors, Dzimpa said: 'Ordination should not be applied to debtors because they have additional names and have already been allowed to ordain.' But this promise is unreasonable because in his own explanation and commentary it says: 'Know that ordination is related to debtors.' The reason for not supporting this argument is: parents do not allow ordination, which is not related to ordination, because they have additional names and have already been allowed to ordain. The first argument is established, as it is said: 'Unless it is far away at the end', because there is an extra part. The second argument is established because from the negative word 'Do parents not allow it?' the scripture uses the affirmative word 'Do parents allow it?'. If accepted, then 'Do parents allow ordination?' would be prevented. Therefore, if it is reasonable that parents do not allow ordination, then the ordination of debtors is established. Word meaning of debtor: The second part is: Since ordination applies to debtors, then for those who come for ordination, they should be asked if they are in debt. Those who want to receive Bhikshu ordination should also be asked this way. Therefore, in order to show that the wording should be changed slightly to ask, the scripture says 'Is that so?'. When ordination is allowed, the 'not' in 'Is it not?' is not to give up, not to abandon, but to keep. 'Is that so?' is abandoned, and the word 'you' is inserted in its place, and then ask 'Do you owe anyone any debt, no matter how much?'

---

་སོགས་ཁ་ཅིག་ཡིན་ནམ་བཏང་ལ་ཞེས་པ་ནི་མ་ཡིན་ནམ་བཏང་བ་ལའོ་ཞེས་འཆད་ཀྱང་ཡང་དག་པ་མིན་ཏེ། ཡིན་ནམ་ཞེས་པ་དེ་ཁོ་ན་བཏང་བར་བྱའི། མ་ཞེས་པའི་དགག་སྒྲ་དེ་བཏང་དུ་མི་རུང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། མེད་དམ་ཞེས་དགག་སྒྲ་ 6-103b ངེས་བཟུང་དུ་དགོས་པའི་ཕྱིར་ན་མ་ཡིན་ནམ་གྱི་མ་དང་མེད་དམ་གྱི་མེད་གཉིས་སྒྲ་གཅིག་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདི་ཆང་ལའང་བར་ཆད་དྲི་ཚུལ་ཁྱད་ཡོད་དེ། རབ་ཏུ་འབྱིན་པའི་སྐབས་སུ་ནི་ལུང་དང་ཀར་ཤ་ལས། བུ་ལོན་ཆགས་པ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེས་དྲི་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ཕྱིར་ཉེ་བར་འོངས་པ་ལ་ཁྱོད་ལ་ལ་ལའི་བུ་ལོན་མང་ཡང་རུང་ཉུང་ཡང་རུང་ཅུང་ཟད་ཆགས་པ་མེད་དམ་ཞེས་དྲི་བར་བྱ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། མ་ཡིན་ནམ་ཞེས་དང་མེད་དམ་ཞེས་པ་ཆོ་གའི་བརྗོད་ཚུལ་དེ་གཉིས་གང་བྱས་ཀྱང་རུང་བས་སོ། །བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་པའི་སྐབས་སུ་ནི། བུ་ལོན་ཆགས་པ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེས་དྲི་བར་མ་གསུངས་ཀྱི། ཁྱོད་ལ་ལ་ལའི་བུ་ལོན་མང་ཡང་རུང་ཉུང་ཡང་རུང་ཅུང་ཟད་ཆགས་པ་མེད་དམ་ཞེས་དྲི་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །འདི་ལ་བཀོལ་བ་སྦྱར་བས་བུ་ལོན་ཆགས་པ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་མི་བྱའོ་ཞེས་པ་དེའི་དམིགས་བསལ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། བུ་ལོན་ཅན་ཐམས་ཅད་རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་མི་བྱ་བ་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། རབ་ཏུ་བྱུང་ངམ་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་བུ་ལོན་འཇལ་ནུས་སོ་ཞེས་དམ་བཅའ་བར་བྱེད་པ་དེ་ནི་རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་བྱའོ་ཞེས་སོ། ། 說隨父母兒孫轉 གསུམ་པ་ལ། སྤྱི་དོན་དང་། ཚིག་དོན་གཉིས་ལས། 隨父母兒孫轉總義 དང་པོ་ནི། ཞག་བདུན་བསྲེལ་བར་བྱ་ཞེས་པ་འདི་ལ། སྐྱོགས་ཤེས་འབྱུང་ན་རེ། ཞག་བདུན་བསྲེལ་བ་འདི་ད་ལྟར་ཡང་ལག་ལེན་བྱེད་དེ། གནང་མ་གནང་རྟོགས་པའི་དགོས་པ་ཡོད་ཟེར། ཤ་སྦལ་སོགས་ན་རེ། འོ་ན་བྲན་ཡང་ཞག་བདུན་བསྲེལ་བར་ཐལ། གནང་མ་གནང་རྟོགས་པའི་དགོས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་ད་ལྟ་ཞག་བདུན་བསྲེལ་བ་འདི་ལག་ལེན་མི་བྱེད་དེ། སྔར་བཅས་ལ་ 6-104a ཕ་མས་མ་གནང་ཡང་རབ་ཏུ་འབྱིན་དུ་གནང་བ་ན་ཞག་བདུན་བསྲེལ་བ་འདི་གསུངས་ཀྱང་། རྗེས་བཅས་ལ་ཕ་མས་མ་གནང་བ་རབ་ཏུ་འབྱིན་པ་བཀག་པའི་ཕྱིར། མ་གནང་ན་རབ་ཏུ་མི་འབྱིན་པ་དེ་ཞག་བདུན་བསྲེལ་ཡང་དོན་མེད་པའི་ཕྱིར་དག་པ་གནང་ན་ནི་འོངས་མ་ཐག་རབ་ཏུ་དབྱུང་སྟེ་ཞག་བདུན་བསྲེལ་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་འཆད་དོ། །འོ་ན་ལུགས་སྔ་ཕྱི་དེ་གཉིས་དོན་ལ་གང་གནས་ཞེ་ན། མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་ཕྱི་མ་ཉིད་འཐད་པར་གསུངས་སོ། ། 隨父母兒孫轉詞義 གཉིས་པ་ནི། སྔར་བཅས་རབ་ཏུ་བྱུང་བར་འདོད་པ་ཕ་མ་གསོན་ཅིང་ཕ་མ་དེ་གཉིས་ཀྱིས་སམ་གང་རུང་རེས་ཀྱང་རབ་ཏུ་བྱུང་བར་མ་གནང་བ་ཡུལ་ཐག་མི་རིང་བ་ནི་དྲི་སྨེད་པ་འོང་མི་འོང་བརྟག་པའི་ཕྱིར་ཞག་བདུན་མི་འབྱུང་བར་བསྲེ

【現代漢語翻譯】 有人解釋說，'是'或'否'應該被放棄，但這種說法並不正確。因為'是'本身應該被放棄，而'否'的否定語氣不應該被放棄。因為否定語氣需要被確定，'不是嗎'的'不'和'沒有嗎'的'沒有'在聲音上是相同的。關於飲酒，提問的方式也有所不同。在出家的情況下，經文和《業疏》中說：'不欠債嗎？'應該這樣問。在自己的《釋論》和《 टीका 》中說：'因為出家而接近的人，無論你欠多少債，有沒有一點點債務？'應該這樣問。因此，'不是嗎'和'沒有嗎'這兩種儀軌的表達方式，無論使用哪一種都可以。在受比丘戒的情況下，沒有說'不欠債嗎？'應該問，而是說'無論你欠多少債，有沒有一點點債務？'這才是應該問的。如果將此應用於出家和受比丘戒，那麼欠債的人不應該出家或受比丘戒。但《 टीका 》中對此有一個例外：並非所有欠債的人都不能出家，如果出家或受比丘戒后能夠承諾償還債務，那麼就可以允許他出家。 第三部分包括：一般意義和詞語意義兩方面。 隨父母兒孫轉總義 第一點是：關於'應該隔離七天'，སྐྱོགས་ཤེས་འབྱུང་說：'隔離七天現在還在實踐，有必要了解是否允許。'ཤ་སྦལ་等說：'那麼奴隸也應該隔離七天，因為有必要了解是否允許。'因此，現在不實踐隔離七天，因為以前制定了即使父母不允許，也允許出家，所以說了隔離七天。但後來制定了父母不允許就禁止出家，所以不允許就出家也沒有意義，如果允許，那麼立即就可以出家，不需要隔離七天。'他們這樣解釋。那麼這兩種新舊觀點哪一種更合理呢？མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ་說后一種觀點更合理。 隨父母兒孫轉詞義 第二點是：對於想要出家的人，如果父母還活著，並且父母雙方或其中一方不允許出家，如果離家不遠，爲了確定是否會帶來麻煩，應該隔離七天。

【English Translation】 Some explain that 'yes' or 'no' should be abandoned, but this is not correct. Because 'yes' itself should be abandoned, and the negative tone of 'no' should not be abandoned. Because the negative tone needs to be determined, the 'not' in 'isn't it' and the 'no' in 'doesn't have' are the same in sound. Regarding drinking, the way of asking questions is also different. In the case of ordination, the scriptures and the 《業疏》 say: 'Don't you owe debt?' should be asked. In one's own 《釋論》 and 《 टीका 》, it is said: 'For those who come close because of ordination, no matter how much debt you owe, is there a little debt?' should be asked. Therefore, either of the two ritual expressions, 'isn't it' and 'doesn't have', can be used. In the case of receiving the Bhikshu precepts, it is not said 'Don't you owe debt?' should be asked, but rather 'No matter how much debt you owe, is there a little debt?' This is what should be asked. If this is applied to ordination and receiving the Bhikshu precepts, then those who owe debt should not be ordained or receive the Bhikshu precepts. But there is an exception to this in the 《 टीका 》: Not all those who owe debt cannot be ordained, if they can promise to repay the debt after ordination or receiving the Bhikshu precepts, then they can be allowed to be ordained. The third part includes: general meaning and word meaning. General Meaning of Following Parents, Children, and Grandchildren The first point is: Regarding 'should be isolated for seven days', སྐྱོགས་ཤེས་འབྱུང་ said: 'Isolating for seven days is still practiced now, and it is necessary to know whether it is allowed.' ཤ་སྦལ་ etc. said: 'Then slaves should also be isolated for seven days, because it is necessary to know whether it is allowed.' Therefore, isolating for seven days is not practiced now, because it was previously stipulated that even if the parents did not allow it, ordination was allowed, so it was said to isolate for seven days. But later it was stipulated that ordination was prohibited if the parents did not allow it, so it is meaningless to be ordained if it is not allowed, if it is allowed, then one can be ordained immediately, and there is no need to isolate for seven days.' They explained it this way. So which of these two old and new views is more reasonable? མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ་ said that the latter view is more reasonable. Word Meaning of Following Parents, Children, and Grandchildren The second point is: For those who want to be ordained, if the parents are still alive, and both or one of the parents do not allow ordination, if they are not far from home, in order to determine whether they will bring trouble, they should be isolated for seven days.

---

ལ་བར་བྱའོ། །དེས་ན་ཡུལ་ཐག་རིང་བའི་ཚད་ནི། ཕ་མས་དགུག་པར་ཉམས་ཀྱི་མི་ལྕོགས་ཤིང་མཐུས་མི་ཁུགས་པ་ཙམ་ལ་བྱའོ། །དེ་ཡུལ་ཐག་རིང་ན་ཡང་ཞེས་པའི་ཡང་སྒྲ་ནི། ཐག་རིང་ན་ཞག་བདུན་བསྲེལ་མི་དགོས་ཀྱང་གལ་ཏེ་བསྲེལ་ན་དེས་ཞུ་བའི་གོ་ཆོད་དམ་སྙམ་པ་དེ་བསལ་བ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀར། ཡང་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ནི་ཞག་བདུན་བསལ་དུ་ཟིན་ཡང་དགེ་འདུན་ལ་མ་ཞུས་པར་རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །མདོར་ན་ཡང་སྒྲ་ལ་བསྙེགས་ཚུལ་གསུམ་བྱུང་སྟེ། ཡུལ་ཐག་ཉེ་རིང་གཉིས་ཀ་ལ་ཞག་བདུན་བསྲེལ་དགོས་པར་ཡང་ཞེས་བསྙེགས་པ་དང་། ཞག་བདུན་བསྲེལ་མི་དགོས་ཀྱང་ཐག་ཉེ་རིང་གཉིས་ཀ་ལ་ཞུ་དགོས་པས་ཡང་སྒྲ་བསྙེགས་མཚམས་ཏེ། ཊཱི་ཀའི་དགོངས་པ་བཤད་ཟིན་ལ། ཐག་རིང་བ་ལ་ཞུ་བར་མ་ཟད་ཉེ་བ་ལ་ཞུ་དགོས་ཞེས་ཊཱི་ཀར་གཞན་འདོད་བཀོད་དེ་བཀག་པ་མ་མཛད་དོ། །དགེ་འདུན་ལ་ཞུ་བ་ནི་དགེ་འདུན་ལ་རྐུན་མའོ་ཞེས་སྐུར་བ་སྤོང་བའི་དོན་དུའོ། །འདིར་བཤད་ 6-104b པའི་དགེ་འདུན་ལ་ཞུ་བ་འདི་དང་། སྔར་བཤད་པའི་རབ་ཏུ་འབྱིན་པའི་ཞུ་བ་གཅིག་གམ་ཐ་དད་ཅེ་ན། ཇོ་སྟན་ནག་པོ་དར་ཚུལ་ན་རེ། གཅིག་ཡིན་ཟེར་མོད། འདི་མི་བཟང་བས་ཐ་དད་དེ། འདི་ནི་གྲོས་འདྲི་བའི་ཚུལ་དུ་ཐ་མལ་གྱི་ཚིག་གིས་ཞུ་བ་ཡིན་ལ་སྔ་མ་ནི་སྔགས་ཀྱི་ཆོ་གས་ཞུ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། འདིར་ནི་མཁན་པོས་ཞུ་བ་ཡིན་ལ་སྔ་མ་ནི་མཁན་པོས་གཏད་པའི་དགེ་སློང་གིས་ཞུ་བའི་ཕྱིར་དང་། འདི་ནི་ཕ་མས་གནང་བ་ཡིན་ན་ཞུ་བ་ཡིན་ལ། སྔ་མ་ནི་ཕ་མས་གནང་སྟེ་བར་ཆད་དག་པ་ཞུ་བ་ཡིན་ནོ། །རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་འདོད་པའི་ཟན་ནི་དགེ་འདུན་གྱིས་བྱིན་ན་རུང་ངོ་། །འདིར་རུང་ངོ་ཞེས་པ་ནི་ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་སྐབས་སྟོན་ཏེ། གལ་ཏེ་གཅིག་ལ་མ་ཞུས་ན་ཡང་དེའི་ཚེ་སྦྱིན་པར་མི་བྱའོའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། །འོ་ན་གོང་དུ་ཟླ་བཞིའི་གནས་པ་སྦྱིན་པ་དང་འདིར་ཞག་བདུན་བསྲེལ་བ་གཉིས་ལ་ཟན་དགེ་འདུན་གྱི་ཡིན་པར་མཚུངས་པ་ལ། སྔ་མ་ལ་སྦྱིན་པའི་སྒྲ་དང་འདིར་སྦྱིན་རུང་གི་སྒྲ་ནི་སྔ་མ་དགེ་འདུན་གྱི་ལས་ཀྱིས་ཐུགས་མཐུན་དུ་བྱིན་ཟིན་པ་དང་། ཕྱི་མ་ནི་དེ་མ་ཟིན་པའི་ཁྱད་པར་ལས་ཕྱི་མ་འདིར་ཐུགས་བསྟུན་པར་གྱུར་ན་སྦྱིན་པའོ། །ད་ནི་རྗེས་བཅས་བཀོལ་བ་ཕ་མས་གནང་ངམ་ཞེས་མ་གནང་བའི་ཕྱོགས་ཀྱི་བར་ཆད་དམིགས་བསལ་ནི། ཞུ་བ་ལས། ཕ་མས་མ་གནང་བར་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མཆིས་ཀྱང་ནོངས་པར་མི་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཨུ་པ་ལི་ཡོད་དེ་དེའི་ཕ་མ་དུས་ལས་འདས་པའམ་བྱོལ་སོང་བའམ་ཇོ་བོས་གནང་བར་གྱུར་བའོ་ཞེས་སོ། །བཀོལ་བ་མིང་ཅན་རྣམས་ཀྱི་ཐ་མ་སྟེ་མཇུག་ཏུ་ཡུལ་ཐག་རིང་བ་ནི་དབྱུང་རྫོགས་བྱ་བར་མ་གཏོགས་སོ། །འདིའི་ཐག་རིང་བ་ནི། ལུང་ལས། ཡུལ་ཐག་རིང་བ་ཕ་མའི་གཏམ་ཡང་མི་ཐོས་པ་ཞེས་བཤད་ད

【現代漢語翻譯】 應當這樣做。因此，所謂遙遠的地方，是指父母呼喚時，聲音無法到達，勢力無法觸及的地方。即使那是遙遠的地方，『也』這個詞的意思是，即使遙遠到不需要禁齋七天，但如果禁齋了，是否能起到請求的作用呢？這是爲了消除這種疑慮。《 टीका 》(梵文文獻)中說：『也』這個詞的意思是，即使已經禁齋七天，未經僧團允許，也不應剃度。總之，對於『也』這個詞，出現了三種理解方式：無論是近處還是遠處，都需要禁齋七天，這是對『也』字的強調；不需要禁齋七天，但無論近處還是遠處，都需要請求，這是『也』字強調的界限，已經解釋了《 टीका 》的觀點。對於遙遠的地方，不僅需要請求，對於近處也需要請求，這是《 टीका 》中提出的其他觀點，但並未禁止。向僧團請求是爲了避免被指責為盜賊。這裡所說的向僧團請求，與之前所說的剃度時的請求，是相同還是不同呢？喬丹·納波·達爾楚爾說：『據說是一個。』但這不好，所以是不同的。因為這是一種以商議的方式，用平常的語言進行請求，而前者是用咒語的儀式進行請求。而且，這裡是由堪布（khenpo，親教師）進行請求，而前者是由堪布指定的比丘進行請求。此外，這裡是父母允許后才進行請求，而前者是父母允許后，請求消除障礙。想要剃度的人的食物，如果僧團給予，也是可以的。這裡說『可以』，是《 टीका 》中說：『這是指僧團允許的情況。如果未經允許，那時也不應給予。』的意思。那麼，對於之前四個月的住所的佈施，和這裡禁齋七天，食物都屬於僧團的情況，前者有『佈施』的說法，而這裡有『可以佈施』的說法，是因為前者是僧團通過羯磨（karma，業）一致同意給予的，而後者還沒有達成一致，所以後者的意思是，如果達成一致，就可以佈施。現在，關於附帶條件的使用，父母是否允許呢？對於未允許的情況下的障礙，特別指出：在請求中說：『即使父母不允許，受了比丘戒，也不會有過錯嗎？』烏波離（Upali，優波離）說：『有的，如果他的父母已經去世，或者變成了旁生，或者喬沃（Jowo，至尊）允許。』被稱為『使用』的最後一部分，即結尾，遙遠的地方不包括剃度和圓滿戒。這裡的遙遠的地方，根據《律經》說：『遙遠的地方是指聽不到父母聲音的地方。』 It should be done in this way. Therefore, the so-called distant place refers to a place where the parents' call cannot reach and the power cannot touch. Even if it is a distant place, the word 'also' means that even if it is so far that it is not necessary to observe a seven-day fast, if the fast is observed, will it serve the purpose of requesting? This is to eliminate this doubt. The 《 टीका 》(Sanskrit text) says: 'The word 'also' means that even if the seven-day fast has been observed, one should not be ordained without the permission of the Sangha.' In short, there are three ways of understanding the word 'also': whether it is near or far, it is necessary to observe a seven-day fast, which is the emphasis on the word 'also'; it is not necessary to observe a seven-day fast, but whether it is near or far, it is necessary to request, which is the limit of the emphasis on the word 'also'. The viewpoint of 《 टीका 》 has been explained. For distant places, not only is it necessary to request, but it is also necessary to request for nearby places. This is another viewpoint put forward in 《 टीका 》, but it is not prohibited. Requesting the Sangha is to avoid being accused of being a thief. Is the request to the Sangha mentioned here the same as or different from the request for ordination mentioned earlier? Jodan Nagpo Dartshul said: 'It is said to be the same.' But this is not good, so they are different. Because this is a request in the manner of consultation, using ordinary language, while the former is a request using the ritual of mantras. Moreover, here the request is made by the Khenpo (親教師), while the former is a request made by the Bhikshu designated by the Khenpo. In addition, here the request is made after the parents have given permission, while the former is a request to eliminate obstacles after the parents have given permission. The food of the person who wants to be ordained can be given by the Sangha. Here, 'can be given' means, according to 《 टीका 》: 'This refers to the situation where the Sangha allows it. If it is not allowed, then it should not be given at that time.' Then, for the offering of the four-month residence mentioned earlier, and the seven-day fast here, where the food belongs to the Sangha, the former has the saying of 'offering', while here there is the saying of 'can be offered', because the former is that the Sangha has unanimously agreed to give it through karma (業), while the latter has not yet reached an agreement, so the latter means that if an agreement is reached, it can be offered. Now, regarding the use with conditions, do the parents allow it? Regarding the obstacles in the case of non-permission, it is specifically pointed out: In the request it says: 'Even if the parents do not allow it, will there be no fault in receiving the Bhikshu vows?' Upali (優波離) said: 'Yes, if his parents have passed away, or have become animals, or Jowo (至尊) allows it.' The last part of what is called 'use', that is, the ending, distant places do not include ordination and full precepts. The distant place here, according to the 《Vinaya Sutra》, says: 'A distant place refers to a place where the parents' voices cannot be heard.'

【English Translation】 It should be done in this way. Therefore, the so-called distant place refers to a place where the parents' call cannot reach and the power cannot touch. Even if it is a distant place, the word 'also' means that even if it is so far that it is not necessary to observe a seven-day fast, if the fast is observed, will it serve the purpose of requesting? This is to eliminate this doubt. The 《 टीका 》(Sanskrit text) says: 'The word 'also' means that even if the seven-day fast has been observed, one should not be ordained without the permission of the Sangha.' In short, there are three ways of understanding the word 'also': whether it is near or far, it is necessary to observe a seven-day fast, which is the emphasis on the word 'also'; it is not necessary to observe a seven-day fast, but whether it is near or far, it is necessary to request, which is the limit of the emphasis on the word 'also'. The viewpoint of 《 टीका 》 has been explained. For distant places, not only is it necessary to request, but it is also necessary to request for nearby places. This is another viewpoint put forward in 《 टीका 》, but it is not prohibited. Requesting the Sangha is to avoid being accused of being a thief. Is the request to the Sangha mentioned here the same as or different from the request for ordination mentioned earlier? Jodan Nagpo Dartshul said: 'It is said to be the same.' But this is not good, so they are different. Because this is a request in the manner of consultation, using ordinary language, while the former is a request using the ritual of mantras. Moreover, here the request is made by the Khenpo (親教師), while the former is a request made by the Bhikshu designated by the Khenpo. In addition, here the request is made after the parents have given permission, while the former is a request to eliminate obstacles after the parents have given permission. The food of the person who wants to be ordained can be given by the Sangha. Here, 'can be given' means, according to 《 टीका 》: 'This refers to the situation where the Sangha allows it. If it is not allowed, then it should not be given at that time.' Then, for the offering of the four-month residence mentioned earlier, and the seven-day fast here, where the food belongs to the Sangha, the former has the saying of 'offering', while here there is the saying of 'can be offered', because the former is that the Sangha has unanimously agreed to give it through karma (業), while the latter has not yet reached an agreement, so the latter means that if an agreement is reached, it can be offered. Now, regarding the use with conditions, do the parents allow it? Regarding the obstacles in the case of non-permission, it is specifically pointed out: In the request it says: 'Even if the parents do not allow it, will there be no fault in receiving the Bhikshu vows?' Upali (優波離) said: 'Yes, if his parents have passed away, or have become animals, or Jowo (至尊) allows it.' The last part of what is called 'use', that is, the ending, distant places do not include ordination and full precepts. The distant place here, according to the 《Vinaya Sutra》, says: 'A distant place refers to a place where the parents' voices cannot be heard.'

---

ོ། ། 6-105a ཕ་མས་མ་གནང་བའི་དངོས་ཀྱི་དགག་བྱ་ནི། ཕ་མ་ལ་གནོད་པ་དང་གཞན་མ་དད་པ་སྐྱེ་བའོ། ། 說退失身依之障 གཉིས་པ་ནི། རབ་ཏུ་དབྱུང་བའི་ཕྱིར་ཉེ་བར་འོངས་པ་ལ་རབ་བྱུང་གི་མཁན་པོས་ནད་པ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེས་དྲི་བར་བྱའོ། །ཡང་ན་འདི་ལྟར་ཡང་དྲི་བར་བྱ་སྟེ། ཁྱོད་ལ་ནད་གང་ཡང་རུང་བ་མེད་དམ་ཞེས་བྱ་བར་ཡང་རུང་ངོ་། །རུང་བའི་སྒྲ་ནི་མ་ཡིན་ནམ་དང་མེད་དམ་འདམ་ཀར་བརྗོད་པའོ། །དབྱུང་དུས་ནད་སྤྱི་ཙམ་ནས་འདྲི་ལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་དག་གིས་ཞེས་པའི་དག་ཚིག་ནི་གསང་སྟོན་གྱིས་དྲི་བའང་མཚོན་པ་ཡིན་ནོ། །མཛེ་དང་འབྲས་དང་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་བྱེ་བྲག་ཏུ་དྲི་བར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དྲི་བར་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བ་གཅིག་གིས་མཐའི་སྒྲ་འདི་མང་པོའི་ཚིག་ཏུ་བསྒྱུར་ཏེ་དག་གིས་དྲི་བར་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བ་སྦྱར་བར་བྱ་སྟེ་རྫོགས་པར་བསྙེན་པར་བྱེད་པ་དག་གིས་ཞེས་བྱ་བ་མང་པོའི་ཚིག་གི་མཐའ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །ནད་པ་ལ་རབ་ཏུ་དབྱུང་བ་དང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་མི་བྱ་བའི་མཐར་མང་པོའི་ཚིག་ཡོད་དེ། བསྙེན་རྫོགས་ལ་སོགས་མང་བའི་ཕྱིར་རོ། །འདིར་བཀོལ་བ་མི་སྦྱར་བ་ནི། ཊཱི་ཀར། དེའི་ཚེ་རྫོགས་པར་བསྙེན་པར་བྱེད་པ་དག་གིས་བྱེ་བྲག་ཏུའོ་ཞེས་བྱ་བ་དེ་འདུས་པར་མི་འགྱུར་ལ་ཞེས་སོ། ། 異熟業障 གསུམ་པ་ལ། ཐུན་མོང་ཉིད་དུ་མདོར་བསྟན་བཤད། །བར་ཆད་སོ་སོའི་དབྱེ་བ་བསྟན། ། 略說總義 དང་པོ་ནི། འདིར་མདོ་གསུམ་གྱི་བར་ཆད་བཅུ་གཅིག་ལ་སྤྱིར་བསྟན་ཏེ། བཀོལ་བ་ཞེས་འདི་ནས་འོག་གི་རྒྱུ་ལས་བཟློག་པའི་ཆད་པ་ཡན་ཆད་ལ་སྦྱར་རོ། །སྤྲུལ་པ་སོགས་འདི་ལ་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ཉིད་མེད་པར་རོ། །ཡང་ནི་ཊཱི་ཀ་ལས། ཡང་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ནི་ཀུན་བསྡུ་བའི་དབང་དུ་བྱས་པའི་དོན་ནོ་ཞེས་སོ། །འདྲའོ་ཞེས་པ་ནི། ཊཱི་ཀར། 6-105b འདྲའོ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ནི་སྤྱི་ལ་བསྙེགས་པའི་དོན་ནོ་ཞེས་སོ། །སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ཉིད་མེད་པ་དེ་ལྟ་བུ་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་རྟགས་ཅན་ནི་ཕྱིར་བསྙིལ་བར་བྱའོ། ། 分別說各障 གཉིས་པ་ལ་རྣམ་སྨིན་དང་ལས་སྒྲིབ་བོ། ། 異熟障 དང་པོ་ནི། སྤྲུལ་པའོ། །འདི་ཡང་མི་མ་ཡིན་གྱི་སྤྲུལ་པའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ། གཞི་འགྲེལ་ལས། སྤྲུལ་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཀླུ་ལ་སོགས་པའིའོ། །ཞེས་སོ། །མིས་སྤྲུལ་ནུས་ནི་བར་ཆད་དུ་མི་འགྱུར་ཏེ། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། དྲང་སྲོང་ནམ་མཁའ་ལ་འཕུར་ཏེ་སྡོམ་པ་ལེན་དུ་འོངས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཉི་མ་གུང་པའི་བྱུང་བ་ལས་ཀྱང་རྟོགས་ནུས་སོ། །ཞེས་སོ། །དེ་ཡང་ལུང་ལས་ཤེས་པའི་ཐ་སྙད་ལས་ཉམས་པ་སྨྱོན་པ་ལ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་ལུས་ཀྱི་ཐ་སྙད་ལས་ཉམས་པ་མིས་སྤྲུལ་སྟག་བྱས་པ་ལ་ཡང་མཚུངས་སོ། །མི་མ་ཡིན་སྤྲུལ་པ་འདིའི་བྱེད་ལས་ནི། སྡོམ་པ་སྐྱེ

【現代漢語翻譯】 不被父母允許的事項的禁令是：對父母有害以及使他人不信任。 說退失身依之障 第二，對於爲了出家而前來的人，出家的堪布應該詢問是否是病人。或者也可以這樣詢問：你有什麼疾病嗎？『可以』這個詞表示『不是嗎』和『沒有嗎』之間的選擇。出家時只需詢問一般的疾病，而『進行比丘戒者們』中的『們』字也表示秘密詢問。麻風病和癰等應該分別詢問。論疏中說：『應該詢問』這一句話將結尾的『這』字轉換為多數詞，並加上『們詢問』，因為『圓滿進行比丘戒者們』是多數詞的結尾。對於病人，不應該給予出家和比丘戒，因為不應該做的結尾是多數詞，因為比丘戒等是多數的。這裡不新增『使用』是因為，論疏中說：『那時圓滿進行比丘戒者們分別』這句話不會聚集在一起。 異熟業障 第三，共同簡略地說明，分別顯示各種障礙。 略說總義 第一，這裡簡要地說明了三個經的十一種障礙，從『使用』開始，一直到下面的『從原因中阻止的懲罰』為止。化身等沒有在此處產生的自性。此外，論疏中說：『又』這個詞是爲了包含一切。『相似』是指，論疏中說：『相似』這個詞是指普遍的意義。沒有產生戒律自性的那種具有出家標誌的人應該被驅逐。 分別說各障 第二，有異熟和業障。 異熟障 第一，化身。這裡也是指非人的化身。根本論中說：『化身』是指龍等。如果是人所化現，則不會成為障礙。律藏零星部中說：從仙人飛向天空來接受戒律，也可以從阿羅漢太陽午的傳記中得知。此外，根據經文中知道的術語，瘋子可以產生戒律的說法，身體的術語消失的人，比如人變成老虎，也是一樣的。這種非人化身的作用是：產生戒律。

【English Translation】 The prohibition of things not allowed by parents is: harming parents and causing others to lose faith. Speaking of the obstacles to losing the basis of the body Second, for those who come to be ordained, the preceptor of the ordination should ask if they are ill. Or one can also ask like this: Do you have any illness? The word 'can' expresses a choice between 'is it not?' and 'is there not?'. At the time of ordination, one only needs to ask about general illnesses, and the word 'those' in 'those who complete the Bhikshu vows' also indicates secret questioning. Leprosy and carbuncles, etc., should be asked about separately. The commentary says: 'Should ask' this one sentence transforms the final word 'this' into a plural word, and adds 'those ask', because 'those who fully complete the Bhikshu vows' is the end of the plural word. For the sick, one should not give ordination and Bhikshu vows, because the end of what should not be done is a plural word, because Bhikshu vows, etc., are many. Here, 'use' is not added because, in the commentary, it says: 'At that time, those who fully complete the Bhikshu vows separately' this will not gather together. Karmic Obstructions of Vipāka Third, generally explain briefly, and separately show the various obstacles. Briefly explain the general meaning First, here, the eleven obstacles of the three Sutras are briefly explained in general, starting from 'use' and extending to the 'punishment prevented from the cause' below. Emanations, etc., do not have the nature of arising here. Furthermore, the commentary says: 'Also' this word is meant to be under the power of including everything. 'Similar' means, the commentary says: 'Similar' this word refers to the general meaning. Those who do not have the nature of arising vows and have the signs of ordination should be expelled. Separately explain each obstacle Second, there are Vipāka and Karmic obscurations. Obstacles of Vipāka First, emanation. Here, it also refers to the emanation of non-humans. The root text says: 'Emanation' refers to nāgas, etc. If it is emanated by humans, it will not become an obstacle. The Vinaya-ksudraka says: It can also be known from the biography of the Arhat Sun Noon, who flew into the sky to receive vows. Furthermore, according to the terms known from the scriptures, the key to the statement that vows can arise in a madman is the same for those who have lost the terms of the body, such as a person turning into a tiger. The function of this non-human emanation is: to generate vows.

---

་བ་ལ་བར་དུ་གཅོད་ཅིང་འབོགས་པ་པོ་ལ་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པའོ། །དགག་བྱ་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པའི་སྣོད་མ་ཡིན་པ་རབ་ཏུ་ཕྱུང་ན་བསྟན་པ་ཆུད་ཟོས་པར་འགྱུར་བའོ། །མ་ནིང་ངོ་། །བར་ཆད་དུ་འགྱུར་བའི་མ་ནིང་གི་མཚན་ཉིད་ནི། ཕོ་མོ་གང་དུ་ཡང་མ་གཏོགས་པའི་འདོད་ཁམས་པའི་སྲོག་ལྡན་ཡིན་པའི་ཆ་ནས་ཟ་མ་ཙམ་པོ་དང་ཆོས་མཚུངས་པའོ། །འོ་ན་ཕོ་མ་ནིང་དང་། མོ་མ་ནིང་ཞེས་པ་ཅི་ལྟར་ཞེ་ན། དེ་ནི་བྱད་གཟུགས་འདྲ་བ་ཙམ་ལས་དེར་བཏགས་པ་ཡིན་ནོ། །བྱེད་ལས་རང་དགག་བྱ་ནི་སྔ་མ་བཞིན་ནོ། །མ་ནིང་དེ་ནི་རྣམ་པ་ལྔའོ། །དེ་ཡང་སྐྱེས་ནས་དང་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀར། སྐྱེས་པའི་ཚེ་ཉིད་ནས་ཕོའི་དབང་པོ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་བུད་མེད་ཀྱང་མ་ཡིན་ལ། མོའི་དབང་པོ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཕོ་ཉིད་ཀྱང་མ་ཡིན་པ་གང་། འཇིག་རྟེན་ན་མཚན་གཉིས་པ་ཞེས་བྱ་བ་གང་ཡིན་པ་སྟེ། དེ་ནི་སྐྱེས་ནས་མ་ནིང་དུ་གྱུར་པ་ཡིན་པར་རིག་ 6-106a པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །དེར་མ་ཟད་སྐྱེས་ནས་མཚན་མ་གང་ཡང་མེད་པའང་བཟུང་ངོ་། །ཟླ་བ་ཕྱེད་པ་དང་ཞེས་པ་འདི་ལ། ལུང་གཞི་ལས། ཟླ་བ་ཕྱེད་ནི་བུད་མེད། ཟླ་བ་ཕྱེད་ནི་སྐྱེས་པར་འགྱུར་བའོ་ཞེས་པས་ལུས་འགྱུར་བ་ལ་བཤད་ཅིང་། ཊཱིཀ་བྱེད་ནི་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་ན་བསམ་པ་འགྱུར་བ་ལ་བཞེད་དེ། ཊཱི་ཀར། ཞག་བཅོ་ལྔ་ནི་བུད་མེད་ཀྱི་འདོད་ཆགས་ཀྱིས་གནོད་པར་འགྱུར་ལ། ཞག་བཅོ་ལྔ་ནི་སྐྱེས་པའི་འདོད་ཆགས་ཀྱིས་གནོད་པར་འགྱུར་བ་སྟེ་ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར། མཐའ་བཞི་པ་ན་རེ། ཕྱི་མ་ཉིད་དོན་ལ་གནས་ཏེ། ལུས་མཚན་གྱུར་ན་ཆགས་སེམས་འགྱུར་མོད་ཀྱང་ལུས་མ་འགྱུར་བ་ལ་ཆགས་སེམས་འགྱུར་བ་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་ཟེར་རོ། །འདི་ལ་ཁ་ཅིག་མཚན་གཉིས་པ་གཞིར་བཅས་ཀྱི་ཟླ་ཕྱེད་ཕོར་འདོད་པ་དང་། ཟླ་ཕྱེད་མོར་འདོད་པ་ཡིན་ལ། ཕོ་མ་ནིང་མོ་མ་ནིང་གང་རུང་ཞིག་གཞིར་བྱས་ལ་བསམ་པ་ཕན་ཚུན་དུ་འགྱུར་བར་མི་འོས་སོ་ཟེར། ཁ་ཅིག་དེ་ཡང་དག་པ་མིན་ཏེ། དབང་པོ་ལས་སུ་མི་རུང་ཞིང་ཕོ་མོ་གཉིས་ཀར་མ་ངེས་པ་སྟེ་ཕོ་མོ་གཉིས་ཀའི་ཕྱོགས་ལ་འཁྲིག་ཚོར་དོན་དུ་གཉེར་བས་ཅི་འགལ་ཟེར་རོ། །བུ་སྟོན་ན་རེ། འདིར་སོགས་སྒྲ་དངོས་སུ་མེད་ཀྱང་ཟླ་ཕྱེད་མ་ནིང་གི་ཟླ་སོགས་ཀྱི་མ་ནིང་ཡང་ཡོད་པར་གྲུབ་བོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འཁྱུད་ནས་ལྡང་བ་དག་ཊཱི་ཀར། རང་ལུགས་དང་ན་ཡམས་གཉིས་བཀོད་དེ། ཇི་སྐད་དུ། གང་སྐྱེས་པ་གཞན་གྱིས་བཙལ་པ་ན་དབང་པོ་ལས་སུ་རུང་བ་ལྡང་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་སྟེ། དེ་ནི་འཁྱུད་ནས་ལྡང་བའི་མ་ནིང་ངོ་། །གཞན་དག་ནི་བུད་མེད་ལ་སོགས་པ་གཞན་གྱིས་བཙལ་བས་ན་ཞེས་ཀྱང་ཟེར་རོ་ཞེས་སོ། །འདིའི་སྔ་མའི་དོན་ནི་སྐྱེས་པ་གཞན་གྱིས་བུད་མེད་ལ་སྦྱོར་བ་དྲག་ཏུ་བྱེད་པ་ན་འཁྱུད་ནས་ལྡང་བའི་མ་ནིང་དེ་བུད་ 6-106b མེད་ལ་འདོད་པའི་ག

【現代漢語翻譯】 會阻止和妨礙（比丘）受具足戒，並使給予者（比丘）犯下惡作罪。應遮止的是，如果不是佛陀教法的法器，那麼讓他出家就會浪費教法。這是指不能行男女之事的閹人。 成為障礙的閹人的特徵是：從不屬於男性或女性的角度來看，屬於欲界的有情眾生，在飲食方面與普通人相同。那麼，什麼是男性閹人和女性閹人呢？那只是在外形上相似而安立的名稱。其作用和應遮止的內容與之前相同。閹人有五種。 關於『生來』，在《 टीका (ṭīkā，註釋)》中說：『生來就具有男根，因此不是女性；也具有女根，因此也不是男性。世間所說的雙性人就是指這種情況。』因此，應當知道這是生來就成為閹人的情況。不僅如此，也包括生來沒有任何性器官的情況。 關於『半月』，在根本律中說：『半月變成女性，半月變成男性。』這是指身體的變化。而《 टीका (ṭīkā，註釋)》的作者則認為是指半月半月地變化想法。因為《 टीका (ṭīkā，註釋)》中說：『十五天被女性的貪慾所困擾，十五天被男性的貪慾所困擾。』 有人說：『后一種說法更符合實際情況，即使身體的性徵發生了變化，情慾也會隨之改變，但身體沒有變化時，情慾也可能改變。』有人說：『有些人認為雙性人是基於具有雙重性徵的人，既可以被認為是半月男，也可以被認為是半月女。』如果以男性閹人或女性閹人為基礎，想法相互轉變是不合適的。』 有些人說：『那種說法不正確，因為性器官不起作用，並且不確定是男性還是女性，因為他們追求男性和女性兩方面的性快感，這有什麼矛盾呢？』布頓說：『雖然這裡沒有明確提到「等」字，但也成立了半月閹人等其他型別的閹人。』 關於『接觸后勃起』，《 टीका (ṭīkā，註釋)》中列舉了自身意願和疾病兩種情況，如所說：『當一個男人被另一個人尋求時，性器官能夠勃起，這被稱為「勃起」。這就是接觸后勃起的閹人。』另一些人說：『被其他女性等尋求時也會勃起。』 前一種情況的意思是，當一個男人強烈地與一個女人交合時，這個接觸后勃起的閹人對女人產生慾望。

【English Translation】 obstructing and preventing the full ordination (of a bhikkhu), and causing the giver (bhikkhu) to commit a dukkaṭa (wrongdoing). What should be prevented is that if someone is not a vessel for the Buddha's teachings, ordaining him would be a waste of the teachings. This refers to a eunuch who cannot perform male or female sexual acts. The characteristic of a eunuch who becomes an obstacle is: from the perspective of not belonging to either male or female, being a sentient being in the desire realm, and being the same as ordinary people in terms of eating. So, what are male eunuchs and female eunuchs? That is just a name given based on similar appearance. Their function and what should be prevented are the same as before. There are five types of eunuchs. Regarding 'born as', the ṭīkā (commentary) says: 'Born with male genitals, therefore not female; also with female genitals, therefore not male. What is called a hermaphrodite in the world refers to this situation.' Therefore, it should be known that this is the case of being born as a eunuch. Moreover, it also includes the case of being born without any sexual organs. Regarding 'half-month', the root text says: 'Half-month becomes female, half-month becomes male.' This refers to the change in the body. However, the author of the ṭīkā (commentary) believes that it refers to the change in thoughts every half-month. Because the ṭīkā (commentary) says: 'Fifteen days are troubled by female lust, and fifteen days are troubled by male lust.' Someone says: 'The latter statement is more practical, even if the physical characteristics change, lust will also change accordingly, but when the body does not change, lust may also change.' Someone says: 'Some people think that hermaphrodites are based on people with dual sexual characteristics, who can be considered either half-month male or half-month female.' If a male eunuch or a female eunuch is taken as the basis, it is inappropriate for thoughts to change mutually.' Some people say: 'That statement is not correct, because the sexual organs do not function, and it is uncertain whether they are male or female, because they pursue sexual pleasure from both male and female aspects, what is the contradiction?' Butön says: 'Although the word 'etc.' is not explicitly mentioned here, it is also established that there are other types of eunuchs such as half-month eunuchs.' Regarding 'erection after contact', the ṭīkā (commentary) lists two situations: one's own will and illness, as it is said: 'When a man is sought by another, the sexual organ can erect, which is called 'erection'. This is the eunuch who erects after contact.' Others say: 'It will also erect when sought by other women, etc.' The former situation means that when a man strongly engages in intercourse with a woman, this eunuch who erects after contact develops desire for the woman.

---

དུང་བས་དབང་པོ་ལྡང་བ་ཡིན་ལ། ཕྱི་མའི་དོན། བུད་མེད་སྐྱེས་པ་ལ་དྲག་ཏུ་རྩོལ་བ་ན་བདག་སྐྱེས་པ་འདི་ཡིན་ན་ཅི་མ་རུང་སྙམ་སྟེ་དབང་པོ་ལས་སུ་རུང་བ་ཡིན་པས་ཕྱི་མ་ལ་ཊཱི་ཀར་དགག་པ་མ་མཛད་དོ། །ཕྲག་དོག་ཅན་དང་ཞེས་པ་གཞན་གྱིས་འཁྲིག་པ་བསྟེན་བཞིན་པའི་བུད་མེད་དམ་སྐྱེས་པ་མཐོང་བའི་ཚེ་བསྟེན་པའམ་བསྟེན་པོ་ལ་ཕྲག་དོག་གི་སྟོབས་ཀྱིས་དབང་པོ་ལས་སུ་རུང་བའོ། །ཉམས་པའོ་ཞེས་པ་མཚོན་དང་མེ་དང་ནད་དང་རིག་སྔགས་ཀྱིས་ཉམས་པའོ། །འདི་ལ་ཐ་མ་ཉམས་པ་མ་ནིང་ནི་ཉེས་པ་བསྟེན་ན་བསྙིལ་བར་བྱའོ། །ཞེས་འཆད་པ་འདིའི་དོན་ནི། སྤྱིར་མ་ནིང་ལྔ་ཀར་སྡོམ་པ་བླངས་ཀྱང་མི་སྐྱེ་བས་བཀོལ་བ་མིང་ཅན་ནམ་བསྙིལ་བྱ་ཡིན་ན་ཐ་མ་འདི་ལ་ཟུར་དུ་བཀོལ་དོན་ཅི་ཞེ་ན། སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་བར་ཆད་ཡིན་པར་འདྲ་ཡང་། གལ་ཏེ་དགེ་སློང་དུ་གྱུར་པ་ཞིག་ཕྱིས་མཚོན་གྱིས་བཅད་པ་སོགས་ལས་སྡོམ་པ་གཏོང་བ་ཡོད་དེ་དེ་ལྟ་བུ་བསྙིལ་བར་གསུངས་ཏེ། ཊཱི་ཀར། དགེ་སློང་གི་དངོས་པོའི་སྣོད་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པས་ཞེས་སོ། །འོ་ན་ཕོ་དབང་བཅད་པ་ཙམ་གྱིས་སྡོམ་པ་གཏོང་ངམ་ཞེ་ན་མིན་ཏེ། གཞུང་རྩ་བར། ཉེས་པ་བསྟེན་ན་བསྙིལ་བར་གསུངས་ཀྱི་མ་བསྟེན་ན་མི་བསྙིལ་བར་ཤུགས་ལ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར། ཞུ་འགྲེལ་ལས། ཡན་ལག་སྐྱེས་བཅད་པ་ལ་སོགས་པ་ཉམས་པ་ནི་ཇི་སྲིད་དུ་འགྱུར་བ་མི་བསྟེན་པ་དེ་སྲིད་དུ་དགེ་སློང་ཡིན་ལ་ཞེས་དང་། ཞུ་བར། བཅད་དེ་འཛུད་ན་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཞེས་པས་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་མི་གཏོང་བར་གཏོགས་སོ། །འོ་ན་གཏོང་བའི་བྱེད་ཆོས་འགྱུར་བ་བསྟེན་པ་དང་ཉེས་པ་བསྟེན་པ་དེ་གཉིས་གང་ཞེ་ན། བླ་མ་དག་འགྱུར་བ་ནི་ཉམས་པའི་མོད་ལས་འཁྱུད་ནས་ལྡང་བ་སོགས་ཀྱི་མ་ནིང་དུ་གྱུར་པ་ལ་བཤད་ལ། ཉེས་པ་བསྟེན་པ་ 6-107a ནི་མཚོན་སོགས་ཀྱིས་ཉམས་པ་དེ་མོ་མ་ནིང་དུ་གྱུར་པ་ལ་གཞན་གྱིས་སྦྱོར་བ་བྱས་པ་ལ་འཇོག་དགོས་ཏེ། ཊཱི་ཀར། ཉེས་པ་སྐྱེས་པ་གཞན་གྱི་བཙལ་བ་འདོད་པ་ལ་སོགས་པ་བསྟེན་ན་དེའི་ཚེ་དགེ་སློང་གི་དངོས་པོའི་སྣོད་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པས་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་གསུངས་ཀྱང་བརྟག་དགོས་སོ། །ཉམས་པ་མ་ནིང་འདིས་གཞན་འཁྲིག་པ་དང་འཁྱུད་པ་སོགས་བྱེད་ཀྱང་དབང་པོ་མི་ལྡང་ཞིང་སེམས་ཆགས་པའི་ཟེ་མི་ལྡང་ན་ཟ་མ་དང་། དེ་དག་ལྡང་ན་ཟ་མ་ཡང་ཡིན་ལ་མ་ནིང་དུའང་འཇོག་ལ། འཕགས་པ་ཐོགས་མེད་ཀྱིས། རྣམ་པར་གཏན་ལ་དབབ་པ་བསྡུ་བ་ལས་སོ།། སྐྱེས་པའི་དབང་པོ་མཚོན་ལ་སོགས་པས་ཆད་པར་གྱུར་ཅིང་། སྐྱེས་པའི་སྤོབས་པ་མི་འབྱུང་བ་ནི་གལ་ཏེ་ཕ་རོལ་པོ་དག་གིས་བདག་ལ་སུན་འབྱིན་པར་མི་བྱེད་ན་ནི་ཟ་མ་ཁོ་ན་ཡིན་གྱི་མ་ནིང་མ་ཡིན་ནོ། །གལ་ཏེ་སུན་འབྱིན་པར་བྱེད་ན་ནི་ཟ་མ་དང་མ་ནིང་ཡིན་པར་བརྗོད་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུ

【現代漢語翻譯】 慾望能使性器官勃起。關於來世，如果女人強烈地努力接近男人，或者男人強烈地努力接近女人，（心想）『如果我是這個男人/女人，那該多好』，性器官就能發揮作用，因此在來世的註釋中沒有進行反駁。『嫉妒者』是指當看到其他人與女人或男人發生性關係時，由於嫉妒的力量，性器官就能發揮作用。『已喪失』是指被武器、火、疾病或咒語所傷而喪失效能力。對於這種情況，如果下等已喪失者（指閹人）行不凈行，則應驅逐。這段話的意思是：一般來說，五種閹人都無法受戒，因此被稱為『被使用之名』或『應驅逐者』，那麼單獨驅逐這種下等閹人的意義何在呢？雖然受戒的障礙是相似的，但如果一個比丘後來因武器切割等原因而失去效能力，從而放棄戒律，那麼這樣的人應該被驅逐。註釋中說：『因為他已經不再是比丘的容器。』那麼，僅僅切除男性性器官就會失去戒律嗎？並非如此。根本經文中說：『如果行不凈行，則應驅逐』，這意味著如果不這樣做，就不會被驅逐。在《釋疏》中說：『肢體被切割等喪失效能力的人，只要不行使變化，就仍然是比丘。』《釋問》中說：『如果切除后插入會怎樣？會變得粗大。』這意味著他仍然屬於比丘的戒律。那麼，放棄戒律的兩種行為——行使變化和行不凈行，指的是什麼呢？上師們說，『變化』指的是從喪失效能力的那一刻起，就變成像擁抱和站立等行為的閹人。『行不凈行』指的是被武器等所傷而變成女性閹人，並與他人發生性關係。註釋中說：『如果行使其他男人尋求的性行為等不凈行，那麼他就不再是比丘的容器。』雖然這樣說，但還需要進一步考察。這種已喪失效能力的閹人，即使與他人發生性關係或擁抱等行為，如果性器官不勃起，心中沒有慾望，精液不流動，那麼他就是『扎瑪』（指不能進行性行為的人）。如果這些都勃起和流動，那麼他既是『扎瑪』，也被認為是閹人。聖者無著在《辨中邊論》中說：『男性的性器官被武器等切斷，並且沒有男性的效能力，如果其他人不誹謗他，那麼他只是扎瑪，而不是閹人。如果他們誹謗他，那麼他既是扎瑪，也是閹人。』 Desire causes the sexual organ to rise. Regarding the next life, if a woman strongly strives to approach a man, or a man strongly strives to approach a woman, (thinking) 'If only I were this man/woman,' the sexual organ can function, therefore no refutation was made in the commentary on the next life. 'Jealous one' refers to when seeing others engaging in sexual relations with a woman or a man, due to the power of jealousy, the sexual organ can function. 'Impaired' refers to being impaired by weapons, fire, disease, or mantras. In this case, if the lowest impaired one (referring to a eunuch) engages in impure conduct, they should be expelled. The meaning of this passage is: Generally, all five types of eunuchs cannot receive ordination, therefore they are called 'name of being used' or 'one to be expelled,' so what is the meaning of separately expelling this lowest eunuch? Although the obstacle to ordination is similar, if a bhikshu later loses sexual ability due to weapon cutting, etc., thereby abandoning the precepts, then such a person should be expelled. The commentary says: 'Because he is no longer a vessel for the substance of a bhikshu.' So, does merely cutting off the male sexual organ cause one to lose the precepts? Not so. The root text says: 'If impure conduct is engaged in, then one should be expelled,' which implies that if it is not done, one will not be expelled. In the Exegesis it says: 'One whose limbs are cut off, etc., and whose sexual ability is impaired, as long as they do not engage in change, they are still a bhikshu.' The Question says: 'If it is cut off and inserted, what will happen? It will become thick,' which means that he still belongs to the precepts of a bhikshu. So, what are the two actions that cause one to abandon the precepts—engaging in change and engaging in impure conduct? The lamas say that 'change' refers to, from the moment of losing sexual ability, becoming a eunuch who engages in actions such as embracing and standing. 'Engaging in impure conduct' refers to being injured by weapons, etc., and becoming a female eunuch, and engaging in sexual relations with others. The commentary says: 'If one engages in impure conduct such as seeking the sexual desires sought by other men, then at that time he is no longer a vessel for the substance of a bhikshu.' Although it is said this way, it still needs further examination. This impaired eunuch, even if engaging in sexual relations or embracing with others, if the sexual organ does not rise, and there is no desire in the mind, and the semen does not flow, then he is a 'Zama' (referring to one who cannot engage in sexual relations). If these do rise and flow, then he is both a 'Zama' and is considered a eunuch. The noble Asanga says in the Summary of Determinations: 'The male sexual organ is cut off by weapons, etc., and there is no male sexual ability, if others do not slander him, then he is only a Zama, not a eunuch. If they slander him, then he is said to be both a Zama and a eunuch.'

【English Translation】 Desire causes the sexual organ to rise. Regarding the next life, if a woman strongly strives to approach a man, or a man strongly strives to approach a woman, (thinking) 'If only I were this man/woman,' the sexual organ can function, therefore no refutation was made in the commentary on the next life. 'Jealous one' refers to when seeing others engaging in sexual relations with a woman or a man, due to the power of jealousy, the sexual organ can function. 'Impaired' refers to being impaired by weapons, fire, disease, or mantras. In this case, if the lowest impaired one (referring to a eunuch) engages in impure conduct, they should be expelled. The meaning of this passage is: Generally, all five types of eunuchs cannot receive ordination, therefore they are called 'name of being used' or 'one to be expelled,' so what is the meaning of separately expelling this lowest eunuch? Although the obstacle to ordination is similar, if a bhikshu later loses sexual ability due to weapon cutting, etc., thereby abandoning the precepts, then such a person should be expelled. The commentary says: 'Because he is no longer a vessel for the substance of a bhikshu.' So, does merely cutting off the male sexual organ cause one to lose the precepts? Not so. The root text says: 'If impure conduct is engaged in, then one should be expelled,' which implies that if it is not done, one will not be expelled. In the Exegesis it says: 'One whose limbs are cut off, etc., and whose sexual ability is impaired, as long as they do not engage in change, they are still a bhikshu.' The Question says: 'If it is cut off and inserted, what will happen? It will become thick,' which means that he still belongs to the precepts of a bhikshu. So, what are the two actions that cause one to abandon the precepts—engaging in change and engaging in impure conduct? The lamas say that 'change' refers to, from the moment of losing sexual ability, becoming a eunuch who engages in actions such as embracing and standing. 'Engaging in impure conduct' refers to being injured by weapons, etc., and becoming a female eunuch, and engaging in sexual relations with others. The commentary says: 'If one engages in impure conduct such as seeking the sexual desires sought by other men, then at that time he is no longer a vessel for the substance of a bhikshu.' Although it is said this way, it still needs further examination. This impaired eunuch, even if engaging in sexual relations or embracing with others, if the sexual organ does not rise, and there is no desire in the mind, and the semen does not flow, then he is a 'Zama' (referring to one who cannot engage in sexual relations). If these do rise and flow, then he is both a 'Zama' and is considered a eunuch. The noble Asanga says in the Summary of Determinations: 'The male sexual organ is cut off by weapons, etc., and there is no male sexual ability, if others do not slander him, then he is only a Zama, not a eunuch. If they slander him, then he is said to be both a Zama and a eunuch.'

---

ངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདིའི་སྐབས་སུ་བོད་གཞན་དག་གིས་འབྲུ་མང་པོ་གཉེར་བ་ནི། གནམ་ས་བླ་འོག་ཏུ་འགྱུར་བ་བཞིན་སོང་འདུག་གོ། 業障 གཉིས་པ་ལ། རྐུ་བའི་ཐབས་སུ་གནས་པ་དང་། །མུ་སྟེགས་ཅན་གང་ཞུགས་པ་དང་། །མཚམས་མེད་ལས་ནི་བྱས་པ་དང་། །དགེ་སློང་མ་གང་སུན་ཕྱུང་དང་། །ཕམ་པའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བའོ། ། 生於偷竊行業 དང་པོ་ནི། རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པའོ། །བསྙེན་རྫོགས་མ་བྱས་པ་དག་གིས་ལས་དེ་ཐོས་པར་བྱ་བར་མ་གནང་བས་དེས་དེ་ཐོས་ན་བརྐུས་པ་ལྟ་བུར་གྱུར་པས་རྐུ་ཐབས་པར་གནས་ཞེས་པའོ། །གནང་བའི་ལས་གཉིས་ནི་དགེ་ཚུལ་གྱིས་ཐོས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དེ། ནང་དུ་དྲི་བའི་ཕྱིར་གསོལ་བ་དང་རྫོགས་པའི་ལས་དངོས་དང་པོ་འབོགས་པ་ལྟ་བུ་ལ་ནི་རྐུ་ཐབས་སུ་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། རྩིས་པ་ན་རེ། དགེ་ཚུལ་ཞིག་གིས་ལས་ 6-107b བདུན་ཐོས་ཀྱང་རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པར་མི་འབྱུང་བ་ཡོད་དེ། དཔེར་ན་དགེ་ཚུལ་ཞིག་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་བླངས། དེ་བསྲུང་དཀའ་བར་མཐོང་ནས་དགེ་སློང་གིས་སྡོམ་པ་དེ་ཕུལ། ཡང་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་དེ་བླངས། ཡང་སྡེ་པ་གཞན་གྱི་དགེ་འདུན་དུ་ཞུགས་འདོད་ནས་དགེ་འདུན་ཕལ་ཆེན་པ་ལས་བླངས་པའི་སྡོམ་པ་དེ་ཕུལ་ནས། ཡོད་སྨྲའི་དགེ་འདུན་ལས་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་ལེན་པ་ལྟ་བུའོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །འདི་ལ་ཁ་ཅིག་དེ་ལྟར་ན། ལས་བདུན་གྱི་གྲངས་ངེས་མི་དགོས་པར་ཐལ། དེ་འདྲ་རུང་ཞིང་སྲིད་ན་ལས་སྟོང་ཉམས་སུ་མྱོང་ནའང་རྐུ་ཐབས་སུ་མི་འགྱུར་བ་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པས་ཧ་ཅང་ཐལ་བ་ཡིན་ཟེར་རོ། །གང་ལྟར་ཡང་བརྟག་པར་བྱའོ། །འདིའི་བྱེད་ལས་དང་དགག་བྱ་ནི་སྤྲུལ་པ་ལ་བཤད་པ་བཞིན་ཏེ། ཁྱད་པར་རྐུ་ཐབས་ཀྱི་ལས་སྒྲིབ་འདིས་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་དང་པོར་སྐྱེ་བའི་གེགས་བྱེད་ཀྱང་། དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་ཕྱིས་འབྱུང་བའི་སྐྱེ་འཕྲོ་གཅོད་པའི་གེགས་བྱེད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། དཔེར་ན་དབྱེན་དང་ངན་སེམས་ཀྱིས་ཁྲག་ཕྱུང་བ་གཉིས་ལ་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ཉིད་མེད་པར་འདྲ་ཡང་སྔར་གྱི་དེ་མ་བཏང་བར་བཤད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བུ་སྟོན་གསུང་ངོ་། །བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་ཆོ་ག་མ་བྱས་པ་ཉིད་དམ་ཡང་ན་བྱས་ཀྱང་མཁན་པོ་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་པ་སོགས་ཀྱིས་བསྙེན་རྫོགས་མ་ཆགས་པ་ཉིད་དུ་ཤེས་ལ། ཤེས་པའི་དོན་ཀྱང་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་བ་སྟེ་ལྟུང་བྱེད་སྐབས་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། བདག་ཉིད་ཀྱིས་སྡོམ་པ་མ་ཆགས་པ་ཉིད་དུ་ཤེས་ན་རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པ་ཉིད་སྐྱེ་བར་འགྱུར་ལ། གལ་ཏེ་མ་ཤེས་ན་རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པ་ཉིད་སྐྱེ་བར་མི་འགྱུར་ཏེ། དགེ་འདུན་ལས་རྐུ་བའི་བསམ་པའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །རྐུ་སེམས་དེ་ཡང་བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་དགོས་ཏེ། 6-108a བཞད་གད་ཀྱི་དངོས་པོས་ནི་གང་དུའང་མི་འགྱུར་ཞེས་དང་། ཉམས་སུ་མྱོང་བར་འདོད

【現代漢語翻譯】 因為業障的緣故。在這種情況下，其他藏族人大量囤積糧食，就像天翻地覆一樣。 業障 第二，生於偷竊行業，加入外道者，造作五無間罪者，驅逐比丘尼者，以及犯根本墮罪者。 生於偷竊行業 第一，生於偷竊行業。未受具足戒者，不被允許聽聞羯磨，如果聽聞，就像偷竊一樣，因此稱為生於偷竊行業。對於允許的兩種羯磨，沙彌聽聞也沒有罪過，因為是爲了提問；而對於真正的具足戒羯磨，如第一次授予，則不會成為偷竊行業。論師說，沙彌聽聞七種羯磨也不會成為生於偷竊行業，例如沙彌受了比丘戒，看到難以守護，於是捨棄了比丘戒，又受了比丘戒，又想加入其他部派的僧團，於是捨棄了從大眾部僧團受的戒律，然後從說一切有部僧團受比丘戒，就像這樣。有些人說，如果是這樣，那麼七種羯磨的數量就不一定是確定的，如果真是這樣，即使經歷了成千上萬的羯磨，也不會成為偷竊行業，因為理由相同，太過分了。無論如何，都應該進行考察。它的作用和遮止與對化身的解釋相同，不同之處在於，偷竊行業的業障會阻礙比丘戒的第一次生起，但不會阻礙沙彌戒以後生起的延續，例如分裂僧團和惡意出血兩者在本質上沒有生起的可能性，但前者在未捨棄之前已經說明，布敦如是說。要知道，沒有進行比丘戒的儀式，或者即使進行了，但由於堪布戒律不清凈等原因，比丘戒沒有成立。知道的含義是沒有錯誤的理解，如墮罪時的註釋所說，如果自己知道戒律沒有成立，那麼就會產生生於偷竊行業，如果不知道，就不會產生生於偷竊行業，因為不屬於從僧團偷竊的想法之中。這種偷竊的想法也必須是堅定的， 開玩笑的事物在任何情況下都不會發生，並且想要體驗。

【English Translation】 Because of karmic obscurations. In this case, other Tibetans hoarding a lot of grain is like the sky and earth turning upside down. Karmic Obscurations Second, dwelling in the means of stealing, whoever enters a heretical path, whoever commits the five heinous crimes, whoever expels a bhikshuni, and whoever has a defeat (pārājika) occur. Born into the Profession of Stealing First, dwelling in the means of stealing. Those who have not taken full ordination are not allowed to hear the karmas, and if they hear it, it is like stealing, therefore it is called dwelling in the means of stealing. For the two karmas that are allowed, there is no fault even if a śrāmaṇera hears them, because it is for the sake of asking questions; but for the actual karma of full ordination, such as the first granting, it will not become dwelling in the means of stealing. The accountant says that even if a śrāmaṇera hears seven karmas, it will not occur as dwelling in the means of stealing, for example, a śrāmaṇera takes the vows of a bhikṣu, sees that it is difficult to keep, and then gives up the vows of a bhikṣu, and then takes the vows of a bhikṣu again, and then wants to join the sangha of another school, so he gives up the vows taken from the Mahāsāṃghika sangha, and then takes the vows of a bhikṣu from the Sarvāstivāda sangha, like this. Some say that if that is the case, then the number of seven karmas does not necessarily have to be fixed, and if that is the case, even if one experiences thousands of karmas, it is possible that it will not become dwelling in the means of stealing, because the reason is the same, it is too extreme. In any case, it should be investigated. Its function and negation are the same as explained for the emanation, the difference is that this obscuration of the karma of stealing will hinder the first arising of the vows of a bhikṣu, but it will not hinder the cutting off of the future arising of the vows of a śrāmaṇera, for example, although there is no nature of arising for both schism and malicious bloodshed, it is said that the former has not been abandoned before, so Butön said. Know that the ceremony of full ordination has not been performed, or even if it has been performed, but because the upadhyaya is immoral, etc., the full ordination has not been established. The meaning of knowing is that there is no mistaken understanding, as the commentary at the time of the offense says, if one knows that the vows have not been established, then dwelling in the means of stealing will arise, and if one does not know, then dwelling in the means of stealing will not arise, because it does not belong to the thought of stealing from the sangha. That thought of stealing must also be resolute, Joking matters will not happen in any case, and wanting to experience.

---

་པ་ནི་སྐབས་ཀྱིས་འགྲུབ་ཅིང་རྒྱུན་མ་ཆད་པ་དགོས་ཏེ་བཏང་བ་ཡང་ངོ་ཞེས་པ་ལས་ཤེས་སོ། །འདིར་རྐུ་ཐབས་ཀྱི་ལས་མྱོང་བ་པོ་དེ་དགེ་སློང་གི་རྟགས་ཅན་ནོ་ཞེས་དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་གསུང་ཡང་མི་ལེགས་ཏེ། ཅི་དགེ་སློང་གི་རྟགས་ཅན་དེ་སྣམ་སྦྱར་གོན་པ་ལ་ཟེར་རམ་གཞན་དགེ་ཚུལ་གྱི་ཆོས་གོས་གསུམ་ལ་ཟེར། དང་པོ་ལ་ངོས་འཛིན་ན་ནི་རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པ་སྣམ་སྦྱར་བགོས་པ་ཞེས་མདོ་རྩ་འགྲེལ་སོགས་གང་ནས་ཀྱང་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་མི་འཐད་ལ། གཉིས་པ་ལྟར་ན་ནི་དགེ་སློང་གི་རྟགས་ཁྱད་པར་ཅན་མ་ཡིན་པར་ཐལ་ཏེ། རབ་བྱུང་གི་རྟགས་ཐུན་མོང་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེས། རབ་བྱུང་གི་རྟགས་དང་ལྡན་པས་གཞི་དེ་ལ་དེར་ཤེས་ན་ཞེས་དང་། མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས། རབ་བྱུང་གི་ཆ་ལུགས་དང་སྤྱོད་ལམ་འདྲ་བ་ཡིན་པ་སྟེ་ཞེས་སོ། །ལན་གཉིས་སུ་དགེ་འདུན་དང་ལྷན་ཅིག་གསོ་སྦྱོང་སོགས་ཀྱི་ལས་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་གྱུར་པ་ཉིད་ན་རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པ་དེ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འདིར་ལན་གཉིས་ཞེས་པ་ལུང་གཞི་ལས། གསོ་སྦྱོང་གྱི་ལས་ལན་གཉིས་གསུམ་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་གྱུར་ན་རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་ཀྱང་། ལན་གསུམ་ཞེས་པ་རྒྱུན་བརྟན་པ་ཡིན་གྱི་ལན་གཉིས་ཀྱིས་རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པར་འགྱུར་ཏེ། གཏམ་གྱི་གཞི་ལས། རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པ་རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་མི་བགྱི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མི་བགྱི་བའི་གཞི་དེ་ཉིད་ཀྱིས་རབ་ཏུ་དབྱུང་བ་དང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བགྱི་བ་མཆིས་སམ། ཡོད་དེ་ལན་གཉིས་ལན་གསུམ་གསོ་སྦྱོང་གི་ལས་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་གྱུར་པ་དེ་ནི་རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་མི་བྱ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མི་བྱའི། ལན་ 6-108b གཅིག་རྐུ་ཐབས་སུ་གསོ་སྦྱོང་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་གྱུར་པ་དེ་ནི་རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་བྱ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་ལན་གཉིས་ཀྱིས་རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པར་གྲུབ་སྟེ། ལན་གསུམ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ན་ལན་གཉིས་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་ནི་རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་བྱ་ཞེས་གསུང་བར་རིགས་པ་ལས། ལན་གཅིག་རབ་ཏུ་དབྱུང་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་ནི་རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་བྱ་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ། །ལན་གཉིས་ལ་བྱང་སེང་ན་རེ། ལས་སྐོར་གཉིས་ཡིན་གྱི་ལས་ཀྱི་ངོ་བོ་གཉིས་ནི་མིན་ཏེ། གསོ་སྦྱོང་ལན་གཅིག་མྱོང་བ་རབ་ཏུ་དབྱུང་དུ་རུང་བར་གསུངས་ལ་གསོ་སྦྱོང་ལན་གཅིག་ལ་ཡང་ལས་ཀྱི་ངོ་བོ་དུ་མ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །འདིར་ལས་ནི་ལུང་གཞི་ལས། གསོ་སྦྱོང་གི་ལས་ཉམས་སུ་མྱོང་ན་ཞེས་གསུངས་ཀྱང་། དེས་ནི་དགེ་འདུན་དང་འབྲེལ་བའི་ལས་ཐམས་ཅད་ཀྱང་མཚོན་པ་ཙམ་སྟེ། ཞུ་བ་ལས། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པར་དགེ་འདུན་གྱི་ལས་གསོ་སྦྱོང་ངམ་དགག་དབྱེའམ། གང་ཟག་བཅུ་གཉིས་བསྐོ་བ་དག་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་གྱུར་ན་རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པ་ཡིན

【現代漢語翻譯】 從『必須通過適當的場合和持續不斷地進行』這句話中可以得知這一點。在這裡，吉祥釋迦勝認為，經歷盜戒行為的人是比丘的標誌，這是不正確的。因為，比丘的標誌是指穿著袈裟，還是指其他的沙彌三法衣？如果認為是前者，那麼任何經典中都沒有提到處於盜戒狀態的人穿著袈裟，因此不合理。如果認為是後者，那麼就不是比丘特有的標誌，因為這是出家人的共同標誌。因此，布頓仁波切說：『如果知道那個人具有出家人的標誌』，措那瓦欽波說：『與出家人的行為和舉止相似』。兩次與僧眾一起經歷布薩等羯磨，那個人就處於盜戒狀態。這裡所說的『兩次』，根據律藏根本，『如果經歷兩次或三次布薩羯磨，那麼就處於盜戒狀態』。雖然說了三次，但這是指常態，經歷兩次就會處於盜戒狀態。根據《事源》，『對於處於盜戒狀態的人，不允許授戒，不允許受具足戒。』難道因為這個原因就可以授戒和受具足戒嗎？有的，經歷兩次或三次布薩羯磨的人，不允許授戒，不允許受具足戒；經歷一次盜戒布薩的人，允許授戒，允許受具足戒。』由此可以確定經歷兩次就處於盜戒狀態，如果三次是必要條件，那麼就應該說經歷兩次不允許授戒，而不是說經歷一次盜戒布薩的人允許授戒。蔣僧認為，這是指兩次羯磨，而不是指兩種羯磨的性質，因為經典中說經歷一次布薩允許授戒，而一次布薩中也有多種羯磨的性質。這裡所說的羯磨，雖然律藏根本中說『如果經歷布薩羯磨』，但這只是代表與僧眾相關的所有羯磨，如《請問經》中說：『如果未受具足戒的人經歷了僧眾的羯磨，如布薩或解夏，或任命十二人，那麼就處於盜戒狀態。』

【English Translation】 This can be known from the statement 'it must be accomplished by the occasion and continuously.' Here, Jamyang Shaypa's statement that the person who experiences the act of stealing is a sign of a bhikshu is not correct. Because, does the sign of a bhikshu refer to wearing a kasaya, or to the other three robes of a novice? If it is identified as the former, then it is not reasonable because there is no mention in any sutra or commentary that a person who is in a state of stealing wears a kasaya. If it is according to the latter, then it is not a special sign of a bhikshu, because it is a common sign of a renunciate. Therefore, Buton Rinchen said: 'If you know that person has the sign of a renunciate', and Tsonawa Chenpo said: 'Similar to the behavior and conduct of a renunciate'. Having experienced the posadha and other karmas together with the sangha twice, that person is in a state of stealing. Here, the 'twice' is based on the Vinaya-mula, 'If one experiences the posadha karma two or three times, then one is in a state of stealing.' Although it says three times, this refers to the constant state, and experiencing it twice will result in being in a state of stealing. According to the 'Source of Matters', 'For a person who is in a state of stealing, it is not allowed to ordain, it is not allowed to receive full ordination.' Is it because of this reason that one can ordain and receive full ordination? Yes, a person who has experienced the posadha karma two or three times is not allowed to ordain, is not allowed to receive full ordination; a person who has experienced the posadha of stealing once is allowed to ordain, is allowed to receive full ordination.' From this, it can be determined that experiencing it twice results in being in a state of stealing. If three times is a necessary condition, then it should be said that experiencing it twice is not allowed to ordain, rather than saying that a person who has experienced the posadha of stealing once is allowed to ordain. Jangsem says that this refers to two karmas, not to the nature of two karmas, because the sutra says that experiencing the posadha once allows ordination, and there are also various natures of karmas in one posadha. Here, the karma, although the Vinaya-mula says 'If one experiences the posadha karma', this only represents all karmas related to the sangha, as the 'Request Sutra' says: 'If a person who has not received full ordination experiences the karma of the sangha, such as the posadha or the summer retreat, or the appointment of twelve people, then he is in a state of stealing.'

---

་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་ལུང་འདིས་ཀྱང་ལས་སྔ་ཕྱི་གཉིས་རིས་མཐུན་དགོས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་འདུན་ལ་རག་ལས་པ་དཔེར་ན་རབ་ཏུ་དབྱུང་བ་ཞུ་བ་ལ་སོགས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་གྱུར་ན་ཡང་རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པ་ཉིད་ཡིན་ཅེས་པ་དང་། ཊཱི་ཀར། གཞན་འདོད་བཀོད་པ་ལས། ཇི་སྐད་དུ། ལ་ལ་ནི་འདི་སྐད་ཅེས་ལས་ཉམས་སུ་མྱོང་བས་རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པ་ཉིད་ཡིན་གྱི་འཕྲལ་གྱི་བྱ་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་རོ་ཞེས་སོ། །བོད་ཀྱི་བླ་མ་ཁ་ཅིག །ཊཱི་ཀའི་རང་ལུགས་འདི་མི་འཐད་དེ་ལུང་ལས་དངོས་སུ་མ་གསུངས་ལ། མདོར་བསྡུས་སྦྱར་ན་ཡང་མི་རིགས་ཏེ། མདོར་བསྡུས་ནི་ 6-109a རྒྱུ་མཚན་འདྲ་བ་ལས་སྦྱོར་བ་ཡིན་ལ། དགེ་འདུན་གྱི་ལས་དང་རབ་བྱུང་ཞུ་བའི་སྔགས་སོགས་རྒྱུ་མཚན་མི་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་ཟེར་རོ། །རིགས་པས་བརྟགས་ན། འདྲ་འདྲ་ཞིག་སྣང་ཡང་འདུལ་བ་འདི་ལ་རིགས་པ་ལས་གཞུང་གཙོ་ཆེ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་དང་མཐུན་པར་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་བཤད་ལས། གལ་ཏེ་དེ་ལྟར་ཡིན་ན་རབ་ཏུ་དབྱུང་བ་ཞུ་བ་དང་། དགེ་ཚུལ་ཉིད་དུ་ཉེ་བར་བསྒྲུབ་པ་དང་། གསངས་ཏེ་སྟོན་པ་དང་། ཡོངས་སུ་དག་པ་བསྡུ་བ་དང་། སྤོ་བ་ལ་སོགས་པ་ཞུ་བ་དང་། རྗེས་སུ་ཐོས་པ་རྣམས་ཀྱང་སོ་སོར་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་ན་རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པ་ཉིད་རྣམ་པར་གནས་པ་ཡིན་ཅེས་སོ། །དེ་དང་མཐུན་པར་འགྲེལ་ཆུང་ལས་ཀྱང་འབྱུང་བས་ཊཱི་ཀའི་རང་ལུགས་འདི་ལུགས་བཙན་པ་ཡིན་ནོ། ། 生於外道 གཉིས་པ་ནི། མུ་སྟེགས་ཅན་ཞུགས་པའོ། །འདིར་རང་གི་ངོ་བོ་ནི་ལྟ་བ་མུ་སྟེགས་ཅན་ཡིན་ལ། ཞུགས་པ་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་ལ་བརྟེན་ནས་རབ་ཏུ་བྱུང་བར་ཞུགས་པའོ། །འདིའི་མུ་སྟེགས་ཅན་ཞུགས་པ་ལ་ཡན་ལག་དྲུག་ཚང་བ་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་ཤར་བའི་མཐའ་ཅན་དང་། ཡན་ལག་གསུམ་ཚང་བའི་ལས་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་མཐའ་ཅན་དང་གཉིས་ཡོད་པ་ལས། །དང་པོ་ནི། ལྟ་བ་མུ་སྟེགས་ཅན་གང་གིས་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་འདི་ཡང་དག་པར་བླངས་པ་ཞེས་པ། གཞི་འགྲེལ་ལས། མུ་སྟེགས་ཅན་གང་གིས་རབ་ཏུ་དབྱུང་བ་འདི་ཡང་དག་པར་བླངས་པ་ཞེས་སོ། །ལྟ་བ་དེ་དང་ལྡན་པ་ཞེས་པ། ཊཱི་ཀ་ལས། མུ་སྟེགས་ཅན་དེ་དག་གིས་ལྟ་བ་དེ་ལ་ཡོད་པས་ལྟ་བ་དེ་དང་ལྡན་པ་དེ་ཞེས་སོ། །ཆོས་གོས་འདི་བོར་ཏེ་ཞེས་པ། ཊཱི་ཀར། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་དགེ་སློང་གི་ཆ་ལུགས་འདི་བོར་ཏེའོ་ཞེས་སོ། །རྒྱལ་མཚན་དེས་ཞེས་པ་ནི་ཊཱི་ཀར། མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་རྒྱལ་མཚན་གྱིས་ཞེས་སོ། །འདིར་ཆོས་ 6-109b གོས་བོར་ཏེ་རྒྱལ་མཚན་དེས་སྨོས་ལ་ལྟ་བ་དེ་བོར་ཏེ་མུ་སྟེགས་ཀྱི་ལྟ་བ་དེས་ཞེས་མི་འབྱུང་བ་ནི། དང་པོ་ཉིད་ནས་མུ་སྟེགས་ཀྱི་ལྟ་བ་དང་ལྡན་ན་ནང་པ་སངས་རྒྱས་པའི་ལྟ་བ་དང་པོ་ནས་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། གོས་ལ་ནང་པ་དང་ཕྱི་པ་གཉིས་ཀའི་གོས་དུས་གཅིག་

【現代漢語翻譯】 如是說。因此，此經文並非必須前後兩種行為一致。在《 टीका (ṭīkā，註釋)》中說：『依賴僧團之事，例如請求出家等，即使已經體驗過，仍然是盜用。』《 टीका (ṭīkā，註釋)》中，在『他人意願安排』中說：『正如有些人說，體驗過行為后仍然是盜用，但並非體驗當下的行為。』有些藏族喇嘛說：《 टीका (ṭīkā，註釋)》的自宗觀點不合理，因為經文中沒有直接說明，即使簡略地結合也不合適，因為簡略結合是基於相似的理由，而僧團的行為和請求出家的咒語等理由並不相同。』如果用理智來分析，似乎有些相似，但對於此《律藏》，經典比理智更重要。與《 टीका (ṭīkā，註釋)》一致，在自己的釋論中說：『如果那樣，那麼請求出家、近圓戒、秘密宣說、完全清凈的集合、轉移等等，以及隨後的聽聞，如果分別體驗，那麼盜用就仍然存在。』與此一致，在《小釋》中也有記載，因此《 टीका (ṭīkā，註釋)》的自宗觀點是強有力的。 二、生於外道：指本身持有外道見解，卻依附於佛教而出家。這種外道加入的情況，分為兩種：一是具備六個條件，以第一道曙光出現為終結；二是具備三個條件，以體驗行為為終結。第一種情況是：『任何持有外道見解的人，如果受戒，這也被認為是如法接受。』《根本分別論》中說：『任何外道受戒，這也被認為是如法接受。』『持有那種見解』，《 टीका (ṭīkā，註釋)》中說：『那些外道持有那種見解，因此被稱為持有那種見解。』『捨棄這件法衣』，《 टीका (ṭīkā，註釋)》中說：『捨棄如來弟子的裝束。』『用那個旗幟』，《 टीका (ṭīkā，註釋)》中說：『用外道的旗幟。』這裡說『捨棄法衣，用那個旗幟』，而不是說『捨棄那種見解，用外道的見解』，是因為如果一開始就持有外道的見解，那麼一開始就沒有佛教的見解。而且，衣服可以同時是內道和外道的衣服。

【English Translation】 Thus it is said. Therefore, this scripture does not necessarily require the two actions, before and after, to be consistent. In the ṭīkā (commentary), it says: 'Matters that depend on the Sangha, such as requesting ordination, etc., even if experienced, are still considered theft.' In the ṭīkā (commentary), in 'Arrangements of others' wishes,' it says: 'Just as some say that experiencing an action is still theft, but not experiencing the immediate action.' Some Tibetan Lamas say: 'The svatantra (own tenet) view of the ṭīkā (commentary) is not reasonable because it is not explicitly stated in the scripture, and even if briefly combined, it is not appropriate, because brief combination is based on similar reasons, while the actions of the Sangha and the mantras for requesting ordination, etc., do not have the same reasons.' If analyzed with reason, it may seem somewhat similar, but for this Vinaya, the scripture is more important than reason. Consistent with the ṭīkā (commentary), in one's own commentary, it says: 'If that is the case, then requesting ordination, upasampadā (full ordination), secret proclamation, the collection of complete purification, transfer, etc., and subsequent hearings, if experienced separately, then theft remains.' Consistent with this, it is also recorded in the Minor Commentary, therefore the svatantra (own tenet) view of the ṭīkā (commentary) is strong. Secondly, born into non-Buddhist: It refers to holding non-Buddhist views but relying on Buddhism to become ordained. This situation of non-Buddhists joining is divided into two types: one with six conditions, ending with the appearance of the first light of dawn; and the other with three conditions, ending with the experience of the action. The first situation is: 'Anyone who holds non-Buddhist views, if ordained, this is also considered properly accepted.' In the Mūlasarvāstivāda Vinaya, it says: 'Any non-Buddhist who is ordained, this is also considered properly accepted.' 'Holding that view,' the ṭīkā (commentary) says: 'Those non-Buddhists hold that view, therefore they are called holding that view.' 'Abandoning this Dharma robe,' the ṭīkā (commentary) says: 'Abandoning the attire of the Tathāgata's disciple.' 'With that banner,' the ṭīkā (commentary) says: 'With the banner of the non-Buddhists.' Here it says 'abandon the Dharma robe, use that banner,' rather than 'abandon that view, use the non-Buddhist view,' because if one holds non-Buddhist views from the beginning, then there is no Buddhist view from the beginning. Moreover, clothing can be both Buddhist and non-Buddhist at the same time.

---

ཏུ་གོན་བཏུབ་ཀྱང་ལྟ་བ་ལ་མུ་སྟེགས་པའི་ལྟ་བ་དང་ལྡན་ན་ཆོས་འདི་པའི་ལྟ་བ་མེད་པར་གྲུབ་སྟེ། དཔལ་ཆོས་ཀྱི་གྲགས་པས། རྟོག་གཉིས་གཅིག་ཅར་འཇུག་པ་མེད། །འདི་ལྟར་རྣམ་པར་རྟོག་པ་རྣམས། །རིམ་གྱིས་འབྱུང་བར་ཡང་དག་རྟོགས། །ཞེས་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །དེར་ཞེས་པ། ཊཱི་ཀར། མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་འདུག་གནས་སུའོ། །སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་ཞེས་སྨོས་པ་དང་། ལུང་གཞིར། དེར་སྐྱ་རེངས་འཆར་བར་བྱེད་ན་མུ་སྟེགས་ཅན་ཞུགས་པ་བསྙིལ་བར་བྱ་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀར། སྐྱ་རེངས་དང་པོ་འཆར་བའི་ཞེས་འབྱུང་བས་སྐྱ་རེངས་འཆར་བ་དང་ཤར་བ་ཐ་དད་པས་གང་བཙན་ཞེ་ན་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་དེ་བཙན་ཏེ། འཆར་བས་ཤར་བ་མཚོན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་ཡན་ལག་དྲུག་ལྡན་དེ་མུ་སྟེགས་ཅན་ཞུགས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། ཆ་ལུགས་བོར་བ་དང་མུ་སྟེགས་ཀྱི་རྒྱལ་མཚན་དང་བཅས་པ་དང་གནས་དེར་འདུག་པ་དང་གནས་དེ་ཉིད་དུ་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་དང་བཞི་པོ་དེ་མ་བྱས་པ་ཡང་ཞེས་པའི་ཡང་ནི། ཊཱི་ཀར། ཡང་ཞེས་བྱ་བ་ནི་མ་བྱས་སུ་ཟིན་ཀྱང་མུ་སྟེགས་ཅན་ཞུགས་པ་ཉིད་ཡིན་པར་འགྱུར་བའོ་ཞེས་སོ། །འདིར་མུ་སྟེགས་ཅན་ཞུགས་པར་འཇོག་བྱེད་ལ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཡང་དག་པར་བླངས་པ་དང་། མུ་སྟེགས་ཀྱི་ལྟ་བ་དེ་དང་ལྡན་པ་གཉིས་ཀྱི་སྟེང་དུ་དགེ་འདུན་གྱི་ལས་ལན་གཉིས་རྐུ་ཐབས་སུ་མྱོང་བ་དང་བཅས་པའི་ཡན་ལག་གསུམ་ཚང་ན་མུ་སྟེགས་ཅན་ཞུགས་པར་འཇོག་སྟེ། དཔེར་ན་རྐུ་ཐབས་ཅན་དང་འདྲའོ། ། 6-110a འདིའི་མུ་སྟེགས་ཅན་ཞུགས་པ་དང་རྐུ་ཐབས་པ་འདྲ་མཚུངས་སུ་སྦྱར་བ་ནི་མ་རྫོགས་པར་ལས་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་ཆ་ནས་ཡིན་ལ། རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པ་ལ་ནི་མུ་སྟེགས་ཅན་ཞུགས་པའི་ཡན་ལག་སྔ་མ་གཉིས་ཚང་མི་དགོས་པ་ཁྱད་པར་ཡིན་ནོ། ། 行無間業 གསུམ་པ་ལ་དངོས་དང་། འཕྲོས་དོན་ནོ། ། 正行無間業 དང་པོ་ནི། མ་བསད་པ་དང་ཞེས་མཚམས་མེད་འདིའི་མཚན་ཉིད་ནི། གསོད་བྱེད་རང་གི་ལུས་བསྐྱེད་པའི་ཟླ་མཚན་གང་ནས་འབྱུང་བའི་མི་བསད་པའི་སྡིག་པ་ལས་སྒྲིབ་ཀྱི་ངོ་བོ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའོ། །འདི་ལ་གཞི་བསམ་སྦྱོར་བ་མཐར་ཐུག་བཞིའོ། །གང་བསད་པའི་ཡུལ་ནི། གསོད་བྱེད་རང་གི་ལུས་བསྐྱེད་པའི་ཟླ་མཚན་གང་ལས་བྱུང་བའི་མི་ཡིན་པ་སྟེ། མཛོད་ལས། གང་གི་ཟླ་མཚན་ལས་བྱུང་མ། །ཞེས་སོ། །གང་གིས་གསོད་པའི་རྟེན་ནི། ཟ་མ་དང་མ་ནིང་ལས་གཞན་པའི་མི་གང་ཞིག་ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་སྟེ། མཛོད་ལས། ཟ་མ་སོགས་ལ་མི་འདོད་དོ་ཞེས་བཤད་དོ། །བསམ་པ་ནི་འདུ་ཤེས་གཞི་དེ་དག་ལ་མ་འཁྲུལ་ཞིང་ཀུན་སློང་རང་གིས་མ་གསོད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རང་ངམ་བསྐོས་པས་རང་གི་མ་གསོད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་མའི་སྲོག་གི་དབང་པོ་འགགས་པའོ། །ཕ་བསད་པ་དང་ཞེས་མཚམས་མེད་འདིའི་མཚན་ཉིད་

【現代漢語翻譯】 即使穿著僧服，如果持有外道的見解，也無法成立為佛教徒的見解。正如吉祥稱友（Dharmakīrti）所說：『兩種念頭不會同時產生，如此種種的念頭，應當如實地理解為依次產生。』 『在那裡』指的是，如論疏所說：『在外道居住的地方。』『當曙光出現時』，如經藏根本律所說：『如果曙光在那裡出現，應當驅逐進入的外道。』如論疏所說：『當最初的曙光出現時』，既然出現和升起不同，哪個更重要呢？升起更為重要，因為出現意味著升起。因此，具備六支者就是進入的外道。 第二種情況是：捨棄僧服，攜帶外道的旗幟，居住在那裡，並且在那裡曙光出現，這四者沒有做，『也』字，如論疏所說：『「也」字的意思是，即使沒有做完，也會變成進入的外道。』 在此，判定為進入外道，是在具足如法受戒和持有外道見解的基礎上，再加上以欺騙手段兩次接受僧團的羯磨，這三個條件都滿足時，就判定為進入外道，例如小偷。 將這裡的進入外道和盜戒者相提並論，是從未完全體驗業果的角度而言。而對於安住于盜戒者而言，並不需要滿足進入外道的前兩個條件，這是區別所在。 行無間業 第三部分分為正行和引申意義。 正行無間業 第一部分是殺母，這個無間罪的定義是：殺害由自己身體所生的母親，由此產生的罪業，其遮蔽的本質是完全圓滿的。這包括四個方面：所依、意樂、行為和究竟。所殺的對象是：由殺害者自己身體所生的母親。如《俱舍論》所說：『從誰的月經所生。』能殺的所依是：除了女性和雙性人之外，任何具有知覺的人。如《俱舍論》所說：『不希望是女性等。』意樂是：對於所依的對象沒有錯亂的認知，並且意圖親自殺害，這種意願持續不斷。行為是：親自或通過指使他人蔘與殺害自己的母親。究竟是：母親的命根斷絕。殺父，這個無間罪的定義是

【English Translation】 Even if one wears monastic robes, if one holds the views of non-Buddhists, it cannot be established that one holds the views of a Buddhist. As the glorious Dharmakīrti said: 'Two thoughts do not arise simultaneously; thus, these various thoughts should be truly understood as arising sequentially.' 'There' refers to, as the ṭīkā (commentary) says: 'In the dwelling place of non-Buddhists.' 'When dawn appears,' as stated in the Vinaya-mūla-sūtra: 'If dawn appears there, the entered non-Buddhist should be expelled.' As the ṭīkā says: 'When the first dawn appears,' since 'appearing' and 'rising' are different, which is more important? 'Rising' is more important, because 'appearing' implies 'rising.' Therefore, one who possesses the six limbs is indeed an entered non-Buddhist. The second case is: abandoning monastic robes, carrying the banner of non-Buddhists, dwelling there, and dawn appearing in that place, if these four are not done, the word 'also,' as the ṭīkā says: 'The word 'also' means that even if not completed, one will become an entered non-Buddhist.' Here, to be considered an entered non-Buddhist, on top of having properly taken ordination and holding non-Buddhist views, if one also deceitfully receives the Saṅgha's karma twice, when these three conditions are met, one is considered an entered non-Buddhist, like a thief. Comparing the entered non-Buddhist here to a thief is from the perspective of incompletely experiencing the results of actions. However, for one who abides in theft, it is not necessary to fulfill the first two conditions of an entered non-Buddhist; this is the difference. Performing the actions of immediate retribution The third part is divided into the actual action and the extended meaning. The actual action of immediate retribution The first part is killing one's mother, the definition of this action of immediate retribution is: killing the mother who was born from one's own body, the nature of the obscuration from the sin that arises from this is completely perfect. This includes four aspects: the basis, intention, action, and ultimate result. The object to be killed is: the person who was born from the killer's own body, namely the mother. As the Kośa says: 'Born from whose menstrual blood.' The basis for killing is: any person other than a woman or hermaphrodite who possesses naturally abiding consciousness. As the Kośa says: 'It is not desired for women, etc.' The intention is: not being mistaken about the object of the basis, and continuously intending to kill oneself. The action is: personally or through an agent engaging in killing one's own mother. The ultimate result is: the severing of the mother's life force. Killing one's father, the definition of this action of immediate retribution is

---

ནི། གསོད་བྱེད་རང་གི་ལུས་བསྐྱེད་པའི་ཁུ་བ་གང་ལས་བྱུང་བའི་མི་བསད་པའི་སྡིག་པའི་ལས་སྒྲིབ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའོ། །དེ་ཡང་ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པ་ལས། ཕ་ནི་མངལ་འཛིན་པའི་ཚེ་ཕའི་ཁུ་བ་ལས་དེའི་ལུས་གྲུབ་པ་ཡིན་ཅེས་སོ། །གཞི་དང་བསམ་སྦྱོར་མཐར་ཐུག་ནི་མ་བསད་པ་བཞིན་འདོན་པ་བསྒྱུར་ཏེ་འཆད་དོ། །དགྲ་བཅོམ་པ་བསད་པ་དང་། ཞེས་མཚམས་མེད་ 6-110b འདིའི་མཚན་ཉིད་ནི། དགྲ་བཅོམ་པ་འབྲས་གནས་བཀྲོངས་པ་མཐར་ཐུག་གི་སྡིག་པའི་ལས་སྒྲིབ་ངོ་བོ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའོ། །དེ་ལ་གཞི་བསམ་སྦྱོར་བ་མཐར་ཐུག་སྟེ་བཞི་ལས། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཀྱི། གང་གསོད་པའི་ཡུལ་ནི་སྦྱོར་བའི་དུས་ན་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡིན་དགོས་ཏེ། མཛོད་ལས། མཚོན་བསྣུན་འོག་ཏུ་དགྲ་བཅོམ་ཐོབ་པ་ཤི་བ་ལ་མཚམས་མེད་མིན། །ཅེས་སོ། །འོ་ན་གནས་སྐབས་གཞན་ཐོབ་པ་ནི་ཞེས་པའི་ཊཱི་ཀར། དགྲ་བཅོམ་པ་མ་ཡིན་པའི་གནས་སྐབས་སུ་གསོད་པའི་སྦྱོར་བ་བྱས་ན། དེས་དགྲ་བཅོམ་པ་ཐོབ་པ་ན་གསོད་པར་བྱེད་ན་དེ་ལ་ཕམ་པ་དང་མཚམས་མེད་གཉིས་ཀར་འབྱུང་ཞེས་པ་དང་འགལ་སྙམ་ན། སྔར་ཁད་རིང་བའི་སྦྱོར་བ་བྱས་ནས་གཟོད་དགྲ་བཅོམ་གསོད་པ་ལ་དགོངས་པའོ། །གཉིས་པ་གསོད་པའི་རྟེན་དང་། བསམ་སྦྱོར་མཐར་ཐུག་རྣམས་ཀྱང་མ་བསད་པའི་སྐབས་དང་འདྲ་བར་སྦྱར་རོ། །དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱས་པ་དང་ཞེས་པ། མཚམས་མེད་འདིའི་མཚན་ཉིད་ནི། འཁོར་ལོའི་དབྱེན་བྱས་པའི་སྡིག་པའི་ལས་ཀྱི་སྒྲིབ་པ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའོ། །འདི་ལ་གཞི་བསམ་སྦྱོར་བ་མཐར་ཐུག་བཞིའི་དང་པོ་ལ་ལྔ་ལས། གང་དུ་དབྱེ་བའི་གནས་ནི་འཛམ་བུའི་གླིང་ཡིན་པ་དང་། མཚམས་གཅིག་གི་ནང་ཡིན་པ་དང་། སྟོན་པ་མངོན་སུམ་དུ་བཞུགས་པ་ལས་གཞན་ཡིན་པ་སྟེ། མཛོད་ལས། འཛམ་བུའི་གླིང་ནའོ་ཞེས་དང་། དེར་མཚམས་མ་བཅད་པ་དག་ཏུ་ཡང་། འཁོར་ལོའི་དབྱེན་ནི་མི་འབྱུང་ངོ་། །ཞེས་དང་། དེར་གཞན་དུའོ། ཞེས་སོ། །རིགས་པས་ཀྱང་འགྲུབ་སྟེ། གླིང་གཞན་ན་འགྲན་ཟླ་སྟོན་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། མཚམས་ཐ་དད་ཡིན་ན་མཚམས་ཀྱི་སྒོ་ནས་རྟག་ཏུ་བྱེ་ཟིན་པའི་ཕྱིར་དང་། སྟོན་པ་མངོན་སུམ་དུ་བཞུགས་ 6-111a པ་ཉིད་དུ་ནི་སྟོན་པའི་གཟི་བརྗིད་ཀྱིས་དགེ་འདུན་བྱེ་བ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་གང་དག་དབྱེ་བའི་ཡུལ་ནི། སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་དགེ་འདུན་ཡིན་པ་དང་། ཕན་ཚུན་བཞི་བཞི་སྟེ་བརྒྱད་ཡན་ཆད་ཀྱི་གྲངས་ཚང་བ་དང་། ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་སྟེ། མཛོད་ལས། བྱིས་པ་རྣམས་ཞེས་དང་། དེར་འཛམ་བུའི་གླིང་ནའོ་དགུ་སོགས་ཀྱིས་ཞེས་དབྱེ་ན་བྱེད་པ་པོ་དང་དགུར་གསུངས་པས་དབྱེ་ན་བྱ་བའི་ཡུལ་བརྒྱད་ཡིན་པར་བསྟན་པ་དང་། དབྱེན་རྗེས་སུ་སྒྲུབ་པ་ནི་ཡུལ་དང་རྟེན་ཁ་སྐོང་བར་མི་འོས་པས་དབྱེན་མི་ཆགས་ཏེ། གསོལ་བའི་ལས་དང་འདྲའོ། །རིགས་

【現代漢語翻譯】 再者，殺阿羅漢（梵文：Arhat，不再輪迴的聖人）：是指殺害由自己身體所生的精液所形成的生命，從而完全揹負殺人的罪業。正如在《微細釋》中所說：『父親在受胎時，其精液形成了胎兒的身體。』其基礎、意圖、行為和最終結果與殺母相同，只需替換相關詞語來解釋即可。 殺阿羅漢，此為無間罪（梵文：Avīci，無間地獄）之一的特徵：是指殺害證得阿羅漢果位的聖者，從而完全揹負此究竟罪業的本質。對此，有基礎、意圖、行為和最終結果四個方面。首先，在第一個方面又分為兩點：所殺害的對象在實施殺害行為時必須是阿羅漢。正如《俱舍論》中所說：『如果用武器攻擊時，對方證得阿羅漢果位后死亡，則不構成無間罪。』那麼，如果有人認為這與『在獲得其他果位時』的註釋相矛盾，即如果在尚未成為阿羅漢的狀態下開始實施殺害行為，之後對方證得阿羅漢果位時才將其殺害，那麼此人既犯了墮罪（梵文：Pārājika），也犯了無間罪。這並不矛盾，因為這是指事先經過長時間的準備，最終才殺害阿羅漢的情況。第二，作為殺害的所依和意圖、行為和最終結果等方面，都應與殺母的情況類似地進行解釋。 分裂僧團（梵文：Sangha）：是指製造僧團分裂，從而完全揹負此罪業。此無間罪的特徵是：製造法輪分裂，從而完全揹負罪業。對此，有基礎、意圖、行為和最終結果四個方面。在第一個方面又分為五點：製造分裂的地點必須是在贍部洲（梵文：Jambudvīpa，地球）上，並且在同一戒律區域內，且不是在佛陀親自駐錫之地。正如《俱舍論》中所說：『在贍部洲。』以及『在未劃定戒律區域的地方，不會發生法輪分裂。』還有『在那裡，在其他地方。』從理證上也能成立，因為在其他洲沒有能與佛陀匹敵的導師，如果戒律區域不同，則會因戒律的界限而總是處於分離狀態，而且在佛陀親自駐錫之地，不可能因佛陀的威德而導致僧團分裂。第二，作為分裂的對象，必須是凡夫僧團，並且人數必須達到彼此各四人，總共八人以上，且是能夠圓滿羯磨（梵文：Karma，業）的僧團。正如《俱舍論》中所說：『孩子們』，以及『在那裡，在贍部洲，如果九人等進行分裂，』經中說分裂者和被分裂者共有九人，這表明作為分裂對象的僧團是八人。而且，追隨分裂者的人不應是不能圓滿羯磨的所依和處所，否則不會形成分裂，這與請求羯磨的情況類似。理證

【English Translation】 Furthermore, killing an Arhat (Sanskrit: Arhat, a saint who is no longer reborn): refers to killing a life formed from the semen produced by one's own body, thereby fully bearing the sin of killing a person. As stated in the 'Detailed Explanation': 'When a father conceives, his semen forms the body of the fetus.' The basis, intention, action, and ultimate result are the same as killing one's mother, only the relevant words need to be replaced to explain it. Killing an Arhat, this is one of the five heinous crimes (Sanskrit: Avīci, the uninterrupted hell): refers to killing a saint who has attained the Arhat fruit, thereby fully bearing the essence of this ultimate sin. Regarding this, there are four aspects: basis, intention, action, and ultimate result. First, the first aspect is divided into two points: the object to be killed must be an Arhat at the time of the killing. As stated in the 'Abhidharmakośa': 'If one attacks with a weapon and the other attains Arhatship and then dies, it does not constitute a heinous crime.' Then, if someone thinks this contradicts the commentary 'when attaining other fruits', that is, if one starts to commit the act of killing in a state where one has not yet become an Arhat, and then kills the other when he attains Arhatship, then this person commits both a defeat (Sanskrit: Pārājika) and a heinous crime. This is not contradictory, because it refers to the situation where one has prepared for a long time in advance and finally kills the Arhat. Second, the basis of killing and the intention, action, and ultimate result should be explained similarly to the case of killing one's mother. Dividing the Sangha (Sanskrit: Sangha): refers to creating division in the Sangha, thereby fully bearing this sin. The characteristic of this heinous crime is: creating division in the Dharma wheel, thereby fully bearing the sin. Regarding this, there are four aspects: basis, intention, action, and ultimate result. The first aspect is divided into five points: the place where the division is created must be on Jambudvīpa (Sanskrit: Jambudvīpa, the Earth), and within the same monastic boundary, and not in a place where the Buddha personally resides. As stated in the 'Abhidharmakośa': 'In Jambudvīpa.' And 'In places where the monastic boundary has not been demarcated, division of the Dharma wheel will not occur.' Also, 'There, in other places.' It can also be established logically, because there is no teacher comparable to the Buddha in other continents, and if the monastic boundaries are different, they will always be in a state of separation due to the boundaries of the monastic rules, and in the place where the Buddha personally resides, it is impossible for the Sangha to be divided due to the Buddha's glory. Second, the object of division must be the Sangha of ordinary beings, and the number of people must reach four each, a total of eight or more, and it must be a Sangha that can complete the Karma (Sanskrit: Karma, action). As stated in the 'Abhidharmakośa': 'Children', and 'There, in Jambudvīpa, if nine people, etc., divide', the sutra says that there are nine people in total who divide and are divided, which shows that the Sangha as the object of division is eight people. Moreover, those who follow the division should not be the basis and place that cannot complete the Karma, otherwise the division will not be formed, which is similar to the situation of requesting Karma. Logic

---

པས་ཀྱང་དེ་ལྟར་འགྲུབ་སྟེ། འཕགས་པ་ཡིན་ན་ཆོས་མ་ཡིན་པ་ལ་ཆོས་ཡིན་སྙམ་དུ་ལྟ་བ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་མི་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་དང་། བརྒྱད་མ་ཚང་ན་ཕན་ཚུན་གཉིས་ཀ་དགེ་འདུན་དུ་མི་ལོངས་པའི་ཕྱིར་དང་། ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བར་མི་འོས་ན་ལས་མི་ཆགས་པ་དང་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་གང་གི་ཚེ་འབྱེད་པའི་དུས་ནི། བསྟན་པ་ལ་སྐྱོན་བྱུང་བའི་དུས་ཡིན་པ་དང་། མཆོག་ཟུང་གཅིག་བསྐོས་པའི་དུས་ཡིན་པ་དང་། སྟོན་པ་མྱ་ངན་ལས་འདའ་ཁའམ་འདས་ཟིན་མིན་པ་སྟེ། མཛོད་ལས། དང་པོ་མཐའ་སྐྱོན་ཟུང་གཅིག་གི། སྔ་རོལ་ཐུབ་པ་ནོངས་པ་དང་། །ཞེས་སོ། །རིགས་པས་ཀྱང་འཐད་དེ། བསྟན་པ་ལ་སྐྱོན་བྱུང་བའི་སྔ་རོལ་དུ་དགེ་འདུན་བྱེ་བ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་དང་། མཛོད་འགྲེལ་ལས། ཉན་ཐོས་མཆོག་ཟུང་གཅིག་དེས་ཕྱིར་སྡུམ་བྱེད་པའི་ཕྱིར་དང་། སྟོན་པ་མྱ་ངན་ལས་འདའ་ཀའི་ཚེ་ན་དགེ་འདུན་ཤ་གཅིག་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། སྟོན་པ་མྱ་ངན་ལས་འདས་ན་འགྲན་ཟླ་སྟོན་པ་གཞན་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །བཞི་པ་གང་གིས་འབྱེད་པའི་རྟེན་ནི། ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་སྟེ། རྩ་བར། དགེ་ 6-111b འདུན་གྱི་དབྱེན་ལ་ཡང་འོས་པ་མ་ཡིན་པས། ཞེས་པ་དང་། མཛོད་ལས། དགེ་སློང་ལྟ་སྤྱོད་ཚུལ་ལྡན་པས། །འབྱེད་དོ། །ཞེས་སོ། །ལྔ་པ་གང་ལས་དབྱེ་བའི་དོན་ནི། ཆོས་ལས་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་སུ་སྟེ། ཆོས་མ་ཡིན་པ་ལས་ཆོས་ཀྱི་ཕྱོགས་སུ་བསྡུམ་ན་ནི་ལུང་གཞི་ལས། དགེ་འདུན་བྱེ་བ་སླར་སྡུམ་བྱེད་ན་བསོད་ནམས་མང་པོ་ཚད་མེད་ཅིང་གྲངས་མེད་དུ་བསྐྱེད་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ནི། འདུ་ཤེས་བཞིའི་ཡན་ལག་ཆོས་དང་ཆོས་མིན་ཕྱོགས་ལས་དེ་དག་མ་འཁྲུལ་བ་དང་། ཀུན་སློང་བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་དགེ་འདུན་འབྱེད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ལུས་ངག་གིས་དགེ་འདུན་འབྱེད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ཆོས་ལས་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་སུ་བྱེད་པ་སྟེ། མཛོད་ལས། སྟོན་དང་ལམ་གཞན་ལ་བཟོད་པ། །ཕྱེ་བའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལ་ངན་སེམས་ཀྱིས་ཁྲག་ཕྱུང་བ་དང་ཞེས་པ་འདིའི་མཚམས་མེད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ནི། ལས་སྒྲིབ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་གང་ཞིག་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ལ་གསོད་སེམས་ཀྱི་སྐུ་མཚལ་ཕྱུང་བ་ལས་གྱུར་པའོ། །མཛོད་ལས། སངས་རྒྱས་བརྡེག་པར་སེམས་ལས་མིན། །ཞེས་སོ། །མཚམས་མེད་བྱས་པ་འདི་དག་གི་བྱེད་ལས་དང་དགག་བྱ་ནི་རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པ་ལ་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །མཚམས་མེད་ཀྱིས་མཚོན་པའི་ཉེ་བའི་མཚམས་མེད་ལྔ་ནི། མཛོད་ལས། མ་དགྲ་བཅོམ་མ་སུན་བྱས་དང་། །བྱང་ཆུབ་བྱང་སེམས་སོ་སྐྱེ་བསྐལ་པ་བརྒྱ་ན་སངས་རྒྱས་འཐོབ་པའོ། །སེམས་དཔའ་ངེས་གནས་དང་། །སློབ་པ་བསད་དང་དགེ་འདུན་གྱི། །འདུ་བའི་སྒོ་ནི་འཕྲོག་པ

【現代漢語翻譯】 因此，如果是有證悟的聖者，就不會產生將非正法視為正法的顛倒見解；如果人數不足八位，雙方都無法構成僧團；如果不適合進行補缺，就如同沒有進行羯磨一樣。第三，何時進行分裂的時機：是教法出現過失之時，是指定了一對至尊弟子之時，以及導師即將涅槃或已經涅槃之時。《俱舍論》中說：『最初是過失，最後是一對。之前是導師，已經逝世。』從理證上也是合理的，因為在教法出現過失之前，不可能有十萬僧團；《俱舍論釋》中說：『因為聲聞至尊弟子會進行調解，並且導師即將涅槃時，僧團是一體的；如果導師已經涅槃，就沒有其他導師可以競爭了。』第四，依靠誰來進行分裂：是適合進行補缺的人。《根本律》中說：『對於僧團的分裂，不適合的人。』《俱舍論》中說：『持戒且具有正見的比丘，才能進行分裂。』第五，從何處進行分裂：是從正法轉向非法。《律藏根本說一切有部毗奈耶》中說：『如果能重新調和分裂的僧團，將產生無量無邊的功德。』意樂的支分是：四種認識的支分，即對於正法和非法的區分不混淆；以及從內心深處真正想要分裂僧團的意願不間斷。加行是身語開始進行分裂僧團的行為。究竟是使正法轉向非法。《俱舍論》中說：『對於導師和不同道路的容忍，就是分裂。』『如來懷惡意而出血』，此處的無間罪的定義是：完全具備業障，並且出於殺害之心，使圓滿正等覺的身體出血。 《俱舍論》中說：『不是因為想打佛。』這些無間罪的行為和應避免的事項，與之前所說的盜竊罪相同。以無間罪為代表的五種近無間罪是：《俱舍論》中說：『殺母、殺阿羅漢、破壞僧團、使菩提心退轉，以及決定會於一百劫后成佛的菩薩、已安住的菩薩、有學的聖者，以及搶奪僧團的集會之門。

【English Translation】 Therefore, if one is an Arya (a noble being who has attained realization), they will not have the inverted view of considering what is not Dharma as Dharma; if the number of members is less than eight, both sides cannot constitute a Sangha; and if it is not appropriate to perform the Karma of supplementing, it is like not performing the Karma at all. Third, the time for division: it is when faults occur in the teachings, when a pair of supreme disciples is appointed, and when the teacher is about to pass into Nirvana or has already passed away. The Abhidharmakosha states: 'Initially, it is a fault, and finally, it is a pair. Before, it was the teacher, who has already passed away.' It is also reasonable from a logical standpoint, because it is impossible to have a hundred thousand Sanghas before faults occur in the teachings; the Abhidharmakosha commentary states: 'Because the supreme Shravaka disciples reconcile, and when the teacher is about to pass into Nirvana, the Sangha is unified; if the teacher has already passed into Nirvana, there is no other teacher to compete with.' Fourth, the basis for who performs the division: it is someone who is suitable for supplementing the Karma. The Root Text states: 'For the division of the Sangha, someone who is not suitable.' The Abhidharmakosha states: 'A Bhikshu (monk) who is virtuous in conduct and has the correct view can perform the division.' Fifth, the object from which the division occurs: it is from Dharma to non-Dharma. The Vinaya-vastu states: 'If one can reconcile a divided Sangha, one will generate immeasurable and countless merits.' The branch of intention is: the branch of the four perceptions, which is not confusing the distinction between Dharma and non-Dharma; and the continuous intention from the depths of one's heart to truly want to divide the Sangha. The application is the act of engaging in dividing the Sangha through body and speech. The ultimate is to turn Dharma into non-Dharma. The Abhidharmakosha states: 'Tolerance of the teacher and other paths is division.' 'Drawing blood from the Tathagata with malicious intent,' the definition of the immediate karma (無間罪, Wújiàn zuì) here is: fully possessing karmic obscurations, and out of the intention to kill, causing blood to flow from the body of the fully enlightened Buddha. The Abhidharmakosha states: 'It is not because of wanting to strike the Buddha.' The actions and prohibitions of these immediate karmas are the same as those previously mentioned for theft. The five near-immediate karmas represented by the immediate karmas are: The Abhidharmakosha states: 'Killing one's mother, killing an Arhat, disrupting the Sangha, causing a Bodhisattva's Bodhicitta to regress, and a Bodhisattva who is certain to attain Buddhahood in a hundred kalpas, a Bodhisattva who is established, a trainee, and robbing the assembly gate of the Sangha.'

---

་དག །སློབ་དཔོན་དབྱིག་བཤེས་ན་རེ། ནར་མར་དགེ་འདུན་འདུ་བའི་སྒོ་འཕྲོག་པའི་ཡིན་ཟེར། སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་གྱིས་དགེ་སློང་གི་ཞལ་དུ་འདུ་བའི་སྒོ་འཕྲོག་པའོ་ཞེས་ 6-112a པ་ནར་མ་གཅིག་གི་འཚོ་བ་འཕྲོག་པ་ཙམ་ལ་ཟེར་རོ། །མཚམས་མེད་པ་དང་ཆ་འདྲ་བ། །ལྔ་པ་མཆོད་རྟེན་འཇིག་པ་ཡིན། །ཅེས་སོ། །འཕགས་པ་ཐོགས་མེད་ནི། ཉེ་བའི་མཚམས་མེད་ལ་ལྔའི་གྲངས་ངེས་མི་བཞེད་དེ། སའི་དངོས་གཞི་ལས། དགྲ་བཅོམ་མའམ་མ་ཉིད་སུན་བྱས་དང་། །སྲིད་མཐའི་སེམས་དཔའ་ཆེ་ལ་མཚོན་བསྣུན་དང་། །ལྷ་ཡི་རྒྱ་གར་གྱི་མཆན་ཡིག་ལས་འཇིག་རྟེན་པའི་ལྷ་རྟེན་བཙུགས་པ་ལ་ཟེར། གནས་སམ་ལམ་གྱི་བཞི་མདོར་ནི། །དུད་འགྲོ་མུ་སྟེགས་བྱེད་ན་རེ། ལམ་བཞི་མདོར་སྲོག་ཆགས་བསད་ནས་མཆོད་སྦྱིན་བྱས་ན་ལྷར་སྐྱེ་ཟེར་བ་རྒྱ་གར་གྱི་མཆན་ཡིག་འདིར་རང་མཆན་དུ་བྱས་སོ། །མང་པོ་གསོད་དང་མཛའ་བཤེས་བསླུ། །སྡུག་ཅིང་མགོན་མེད་སྐྱབས་སུ་འོངས་རྣམས་ལ། །བསླུ་ཞིང་གནོད་པར་བྱེད་དང་དགེ་འདུན་གྱི། །འདུ་བའི་སྒོ་འཕྲོག་པ་དང་མཆོད་རྟེན་འཇིག །དེ་རྣམས་མཚམས་མེད་པ་དང་ཆ་མཐུན་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གཞན་ཡང་དེ་ལྟ་བུ་དང་མཐུན་པའི་ལས་རྣམས་ཀྱང་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་མ་དགྲ་བཅོམ་མ་སུན་ཕྱུང་བ་ལ་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བར་ནི་འདུལ་བ་ལས་དངོས་སུ་གསུངས་ཀྱང་། ཉེ་བའི་མཚམས་མེད་གཞན་རྣམས་ནི་མཚམས་མེད་དང་སྡིག་པ་ཆ་འདྲ་བར་བཤད་ཀྱི། མངོན་པ་དང་འདུལ་བ་ལས་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བར་དངོས་སུ་གསུངས་པ་ནི་མི་སྣང་། མདོ་སྡེ་སའི་སྙིང་པོ་འཁོར་ལོ་བཅུ་པ་ལས། མཚམས་མེད་པ་དང་ཉེ་བའི་མཚམས་མེད་པ་བྱས་ན་ཡང་རབ་ཏུ་དབྱུང་ཞིང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མི་གནང་སྟེ་ཞེས་སོ། །ལུགས་ཕྱི་མ་འདི་དགོངས་པ་ཅན་དུ་འཆད་པར་སྣང་ཡང་བརྟག་དགོས་སོ། ། 附屬無間業 གཉིས་པ་ནི། མ་བསད་པ་དང་ཞེས་པའི་ཊཱི་ཀར། མ་ལ་བསད་པའམ་མའི་བསད་པ་ནི་ཞེས་པ་བྱེ་སྨྲ་སྲོག་གི་དབང་པོ་ལྡན་མིན་འདུ་བྱེད་དུ་འདོད་པས་མ་ལ་ཡོད་པའི་སྲོག་གི་སྙིང་པོ་བཅད་པ་དང་། མ་ལ་དབང་ 6-112b བའི་སྲོག་གི་དབང་པོ་བཅད་པ་སྟེ། སྔ་མ་ནི་རྒྱན་གྱི་ཚུལ་དུ་ཡོད་པ་བཅད་པ་དང་། ཕྱི་མ་ནི་བདག་པོའི་ཚུལ་དུ་ཡོད་པ་བཅད་པའོ། །དགྲ་བཅོམ་པ་བསད་པ་ནི་མི་དང་ལྷའི་དགྲ་བཅོམ་པ་གང་བསད་ཀྱང་མཚམས་མེད་ཡིན་ཏེ། མཚམས་མེད་དུ་འཇོག་པ་ཡོན་ཏན་གྱི་ཆ་ནས་བསད་ན་ཡིན་གྱི། སྐྱེ་གནས་ཀྱི་ཆ་ནས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་རང་སངས་རྒྱས་བསད་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན་མཚམས་མེད་པར་འགྱུར་ཏེ། ཉན་ཐོས་དགྲ་བཅོམ་བསད་ཀྱང་མཚམས་མེད་འབྱུང་ན་དེ་བས་ཀྱང་སྡིག་ཆེ་བ་རང་རྒྱལ་བསད་ན་ལྟ་ཅི་སྨོས་ཏེ། གཅིག་ལས་འཕྲོས་པ་ལས་སྲོག་གཅོད་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ནང་ན་རང་སངས་རྒྱས་འཚོ་བ་དང་ཕྲལ་བ་གཅིག་པུ་ཉེས་པ་

【現代漢語翻譯】 སློབ་དཔོན་དབྱིག་བཤེས་ན་རེ། 納瑪（藏文：ནར་མར།）破壞僧團集會之門。學者德光（藏文：དབྱིག་གཉེན།）說，破壞比丘集會之門，僅僅是指剝奪一個納瑪的生活。如同無間罪。第五是破壞佛塔。帕巴·托美（藏文：འཕགས་པ་ཐོགས་མེད།）不認為近無間罪一定是五種，在《瑜伽師地論》中說：『摧毀阿羅漢或已還俗的比丘尼，以武器傷害有頂天菩薩，在十字路口殺害眾多生命，欺騙朋友，對於貧困無依、前來尋求庇護者進行欺騙和傷害，破壞僧團的集會，以及破壞佛塔，這些都與無間罪相似。』此外，其他類似的罪業也是。雖然在《律經》中明確指出，如果比丘尼阿羅漢還俗，將無法再受戒，但其他近無間罪只是被描述為與無間罪在罪惡程度上相似，而在《俱舍論》和《律經》中，並沒有明確指出它們會導致無法受戒。《陀羅尼自在王經》中說：『如果犯下無間罪或近無間罪，將不允許出家和受具足戒。』后一種觀點似乎需要進一步研究。 附屬無間業 第二種是關於『殺母』的註釋。『殺母』是指殺害母親，這是因為分別說部認為生命是與心不相應的行法，因此，斷絕母親的生命之根，即斷絕母親所擁有的生命之根。前者是斷絕裝飾性的生命之根，後者是斷絕所有者身份的生命之根。殺害阿羅漢，無論是人和天上的阿羅漢，都是無間罪。之所以被認為是無間罪，是因為從功德的角度來看，殺害阿羅漢是嚴重的罪行，但從出生的角度來看則不然。如果殺害獨覺佛會怎樣呢？那也是無間罪。如果殺害聲聞阿羅漢也會導致無間罪，那麼更何況是殺害獨覺佛呢？在所有殺生罪過中，使獨覺佛失去生命是罪過最嚴重的。

【English Translation】 Scholar Yig Gnyen said: 'Nar ma (Tibetan: ནར་མར།) is said to destroy the gate of the Sangha assembly.' Scholar Yig Gnyen said that destroying the gate of the Bhikshu assembly only refers to depriving a Nar ma of their livelihood. It is similar to the five inexpiable sins. The fifth is destroying stupas. Arya Asanga does not consider the near inexpiable sins to be limited to five. In the Basis of Yoga Practice, it says: 'Destroying an Arhat or a defrocked Bhikshuni, harming a great Bodhisattva of the peak of existence with weapons, killing many beings at a crossroads, deceiving friends, deceiving and harming those who are poor, helpless, and come for refuge, destroying the Sangha assembly, and destroying stupas are all similar to the five inexpiable sins.' Furthermore, other similar actions are also included. Although it is explicitly stated in the Vinaya Sutra that if a Bhikshuni Arhat defrocks, they will not be able to receive ordination again, other near inexpiable sins are only described as being similar to the inexpiable sins in terms of the severity of the sin. However, it is not explicitly stated in the Abhidharma and Vinaya that they will lead to the inability to receive ordination. The Sutra of the Essence of the Earth, the Ten Wheels, says: 'If one commits an inexpiable sin or a near inexpiable sin, they will not be allowed to ordain or receive full ordination.' The latter view seems to require further investigation. Subsidiary Inexpiable Actions The second is the commentary on 'killing one's mother.' 'Killing one's mother' refers to killing one's mother. This is because the Sarvastivadins believe that life is a non-corresponding action of the mind. Therefore, cutting off the root of the mother's life, that is, cutting off the root of life that the mother possesses. The former is cutting off the ornamental root of life, and the latter is cutting off the root of life in the capacity of an owner. Killing an Arhat, whether it is a human or a heavenly Arhat, is an inexpiable sin. The reason it is considered an inexpiable sin is because, from the perspective of merit, killing an Arhat is a serious offense, but not from the perspective of birth. What if one were to kill a Pratyekabuddha? That would also be an inexpiable sin. If killing a Shravaka Arhat also leads to an inexpiable sin, then how much more so would killing a Pratyekabuddha? Among all acts of killing, causing a Pratyekabuddha to lose their life is the most serious offense.

---

ཆེའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། རང་རྒྱལ་ཀྱང་དགྲ་བཅོམ་གྱི་བྱེ་བྲག་ཡིན་ཏེ། རང་ས་ལས། རང་བྱང་ཆུབ་ཏུ་སངས་རྒྱས་ཏེ་དགྲ་བཅོམ་ཉིད་མངོན་སུམ་དུ་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ས་སྙིང་འཁོར་ལོ་བཅུ་པ་རྒྱ་ནག་འགྱུར་ལས། རང་རྒྱལ་བསད་པ་ཉེ་བའི་མཚམས་མེད་དུ་བཤད་པ་ཡི་གེ་ཉམས་པའོ། །དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་ནི། བྱེ་སྨྲ་མི་འཕྲོད་པ་ལྡན་མིན་འདུ་བྱེད་ཀྱི་རྫས་ཡིན་ཏེ། མཛོད་ལས། དགེ་འདུན་དབྱེན་ནི་མི་འཕྲོད་པའི། །རང་བཞིན་ལྡན་པ་མ་ཡིན་ཆོས། །ཞེས་བཤད་པས། ཤིང་གཉིས་ཀྱི་བར་དུ་ཁྱེའུ་བཅུག་པ་ལྟ་བུ་དགེ་འདུན་ཐུགས་རྩེ་མི་འཕྲོད་པའི་རྫས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་ལུང་མ་བསྟན་དང་དབྱེན་བྱས་པའི་སྡིག་པ་ནི་མཚམས་མེད་ཡིན་ནོ། ། 凡使比丘尼悔恨 བཞི་པ་ནི། དགེ་སློང་མ་སུན་ཕྱུང་བ་དང་རྣམ་པར་དག་པའི་དགེ་སློང་མ་ལ་མི་ཚངས་པ་སྤྱོད་པ་བསྟན་པ་ལས་བར་ཆད་དུ་གྱུར་པའོ། ། 犯他勝罪 ལྔ་པ་ནི། ཕམ་པར་འགྱུར་བའི་ལྟུང་བ་བཞི་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་ཞིག་བྱུང་བ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེས་སོ། །འདིར་ཞེས་སོ་ཞེས་པ་གོང་གི་ 6-113a སྤྲུལ་པ་ནས་འདིའི་བར་བཀོལ་བ་མིང་ཅན་བཅུ་གཅིག་བསྟན་ཟིན་ཏོ། །ཊཱི་ཀར། གང་ཡང་རུང་བ་ཞིག་ཅེས་སྨོས་པས་ནི་གཅིག་ཀྱང་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ཉིད་མེད་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །འདིའི་བར་ཆད་དངོས་ནི། ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་བྱེད་པ་མ་ཉམས་པར་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པའོ། །ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་བྱུང་ནས་བྱེད་པ་ཉམས་ཏེ་མཚན་གྱུར་ན་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་བར་ཆད་བྱེད་པ་མིན་ནོ། །འཆབ་མེད་ཀྱི་ཕམ་པ་རྒྱུད་ལྡན་སྡོམ་པ་བླངས་ན་སྐྱེ་སྟེ། ཞུ་བ་ལས། བསླབ་པ་བསྩལ་བས་བསླབ་པ་ཕུལ་ཏེ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་བགྱིས་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཞེས་བགྱིའམ། ཨུ་པ་ལི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་ནི་འདས་པ་དང་བཅས་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འདིས་དགེ་ཚུལ་ལའང་མཚོན་ཏེ། འོད་ལྡན་ལས། མི་བསད་ལ་སོགས་བཞི་རྣམས་ཀྱིས། །དགེ་ཚུལ་ལས་ནི་ཉམས་གྱུར་དང་། །དགེ་སློང་བཞིན་དུ་དགེ་ཚུལ་ཀྱང་། །ཕྱི་ནས་སྡོམ་སྐྱེའི་སྐལ་བ་མེད། །ཅེས་གསུངས་སོ། །འདིར་སྨྲས་པ། མཁྱེན་བཟང་ཡིད་བཞིན་དབང་པོའི་མཛེས་སྐུ་ལ། །ཆོས་འདུལ་བདེ་སོགས་དགའ་བའི་གཞུ་རིས་ཀྱིས། །མངོན་པར་མཐོ་བའི་ཡ་མཚན་བཟང་པོ་དེ། །སྐལ་བཟང་མིག་གི་བདུད་རྩིར་ནམ་ཞིག་འགྱུར། །ཞེས་སོ།། །།༈ 雖得戒然不能出家之別障 བཞི་པ་ལ། བྱ་བ་ཉམས་པའི་བར་ཆད་བསྟན། །མཛེས་པའི་བར་ཆད་རྒྱས་པར་བཤད། ། 說退失作業障 དང་པོ་ལ། དཀའ་གནས་དཔྱད་དང་གཞུང་དོན་བཤད། ། 辨要義 དང་པོ་ནི། ཞུ་བ་ལས། རྒྱུ་ལས་བཟློག་པ་ཁས་མི་ལེན་པ་གནས་ནས་ཕྱུང་པ་ལ་ཡང་མི་སྐྱེའོ་ཞེས་པ་དང་། སྐབས་འདིའི་ཊཱི་ཀར། ད་ནི་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ཉིད་ཀྱིས་རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་མི་འོས་པ་དག་གི་མཚན་ཉིད་

【現代漢語翻譯】 如是說。要知道，自證也是阿羅漢的一種，如《本地分》所說：『自己證悟成佛，現證阿羅漢。』《十輪經》（《地藏十輪經》的漢譯本）中說：『殺自證者，近於無間罪』，這是文字上的錯誤。僧團分裂是指，分別說部認為不和合是一種非相應的行蘊之法，如《俱舍論》所說：『僧團分裂是不和合的，自性是非相應的法。』就像在兩棵樹之間插入一個孩子一樣，僧團內部的矛盾是一種不和合的現象。因此，分裂僧團是無記業，而分裂僧團的罪過是無間罪。 第四，使比丘尼後悔，或者揭露清凈的比丘尼的不凈行為，從而成為障礙。 第五，是否犯了四種他勝罪中的任何一種？這裡所說的『此』，是指從前面的化身到這裡所列舉的十一個名稱。註釋中說，『任何一種』意味著沒有一種是具有生起之自性的。這裡的實際障礙是，犯了他勝罪並加以隱瞞，且未懺悔，持續存在於相續中。如果發生了非共同的他勝罪並加以隱瞞，但後來懺悔了，那麼就不會成為生起戒律的障礙。如果相續中存在未隱瞞的他勝罪，那麼受戒后仍然會生起戒律，如《請問經》所說：『通過授予學處而給予學處，如果受具足戒，是否能得到具足戒？鄔波離，這被稱為具足戒，因為給予具足戒是與過去相連的。』這也適用於沙彌，如《賢護經》所說：『殺生等四種罪，使沙彌失去資格，如同比丘一樣，沙彌也沒有以後生起戒律的資格。』這裡說道：愿善知識如意自在者的美麗身軀，以佛法、戒律、安樂等喜悅的弓箭，所展現的殊勝奇妙，何時能成為幸運者眼中的甘露！ 第四，宣說行為退失的障礙，廣說美麗的障礙。 第一，解釋難點，闡述經文要義。 第一，如《請問經》所說：『不接受從因上遣除，被驅逐者也不能生起。』此時的註釋中說：現在，不適合以生起之自性來徹底驅除的那些的特徵

【English Translation】 Thus it was said. Know that self-realization is also a type of Arhat, as stated in the Local Section: 'One who attains enlightenment and becomes a Buddha through self-realization, directly realizes Arhatship.' In the Chinese translation of the Ten Wheels Sutra (Ksitigarbha Ten Wheels Sutra): 'Killing a self-realized one is close to the unpardonable sins,' this is a textual error. Division of the Sangha refers to the fact that the Sarvastivadins believe that disharmony is a non-corresponding compositional dharma, as stated in the Treasury of Knowledge: 'Division of the Sangha is disharmony, its nature is a non-corresponding dharma.' Just like inserting a child between two trees, internal conflicts within the Sangha are a phenomenon of disharmony. Therefore, dividing the Sangha is an unwholesome act, and the sin of dividing the Sangha is an unpardonable sin. Fourth, causing a Bhikshuni to regret, or revealing the impure conduct of a pure Bhikshuni, thereby becoming an obstacle. Fifth, whether one has committed any of the four Parajika offenses? The 'here' refers to the eleven names listed from the previous emanation to this point. The commentary states that 'any one' means that none of them have the nature of arising. The actual obstacle here is that one has committed a Parajika offense and concealed it, and it continues to exist in the continuum without repentance. If a non-common Parajika offense occurs and is concealed, but later repented, then it will not become an obstacle to the arising of vows. If an unconfessed Parajika offense exists in the continuum, then vows will still arise after taking vows, as stated in the Request Sutra: 'By granting the precepts, the precepts are given, and if one takes full ordination, can one receive full ordination? Upali, this is called full ordination, because giving full ordination is connected to the past.' This also applies to Shramaneras, as stated in the Glorious Protection Sutra: 'The four sins of killing, etc., cause the Shramanera to lose their qualifications, and like Bhikshus, Shramaneras also do not have the qualification to generate vows later.' Here it is said: May the beautiful body of the wise and wish-fulfilling lord, with the joyful bows of Dharma, discipline, happiness, etc., the wonderful and excellent manifestations, when will it become the nectar in the eyes of the fortunate! Fourth, explaining the obstacle of the loss of action, elaborating on the beautiful obstacle. First, explaining the difficult points and elucidating the meaning of the scriptures. First, as stated in the Request Sutra: 'Not accepting removal from the cause, those who are expelled cannot arise.' The commentary at this time says: Now, the characteristics of those who are not suitable to be completely expelled by the nature of arising

---

བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་ཅིང་། 6-113b བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་བཟོད་པ་གསོལ་ཟིན་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ་བསྙེན་པར་རྫོགས་ན་ཞེས་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། འདི་ལ་འགལ་བ་སྤང་བར་འདོད་ནས། ཉང་མཚམས་པ་རིན་ཆེན་བླ་མ་ན་རེ། ནན་ཏུར་བྱས་པ་བབས་ནས་སྡོམ་པ་ལེན་པ་སྐྱེ་བ་གཞིའི་སྐབས་འདིར་བཤད་པ་ནི་རྟེན་སྐྱེས་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ལ། སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བར་ཞུ་བའི་སྐབས་ནས་བཤད་པ་ནི། དགེ་སློང་མའམ་དགེ་ཚུལ་མ་ནན་ཏུར་བྱས་པ་བབས་ནས་སྡོམ་པ་ལེན་ན་བུད་མེད་ལ་སྔོན་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་བར་ཆད་ཡོད་པས་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ཟེར། མི་རིགས་ཏེ། གཞིའི་སྐབས་དང་ཞུ་བའི་སྐབས་གཉིས་ཀྱི་སྐྱེ་མི་སྐྱེ་སོ་སོར་བཤད་པ་གཉིས་ཀ་ཡང་སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་སོ་སོར་མ་ཕྱེ་བ་ཐུན་མོང་གི་གཞུང་སྐབས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་ཡང་རྒྱུ་ལས་བཟློག་པ་ཁས་མི་ལེན་པ་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ཡང་མི་སྐྱེའོ་ཞེས་གསུངས་པ་འདི་ཆོས་ཅན། ཟློས་པའི་སྐྱོན་ཅན་དུ་ཐལ། སྔར་ཕྲན་ཚེགས་ཀྱི་སྐབས་སུ་སྔོན་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་བར་ཆད་ལྡན་སྟོབས་ཀྱིས་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བར་བསྟན་ཟིན་པ་དེ་ཉིད་ཞུ་བའི་སྐབས་འདིར་ཡང་བསྟན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཟུར་ཕྱེད་གཞུང་གིས་གྲུབ། རྟགས་ཟུར་ཕྱི་མ་ཁས་བླངས་ཀྱིས་གྲུབ་བོ། །དེ་ལ་ཉེས་པ་སྤོང་བར་འདོད་ནས། སྔ་མ་ནི་ནན་ཏུར་མ་བྱས་པའི་སྔོན་དུ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཡིན་ལ། ཕྱི་མ་ནི་སྔོན་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དང་ནན་ཏུར་བྱས་པས་ཟློས་སྐྱོན་མེད་དོ་ཞེ་ན། ནན་ཏུར་མ་བྱས་པ་སྔོན་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལ་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་སྙམ་པའི་ལོག་རྟོག་ནི་སུ་ལའང་མི་འབྱུང་བས་དེ་འདྲའི་དོགས་པ་ཡོད་པ་མིན་ནོ། །ཆོས་བྱང་ན་བཟའ་འཕྲེད་གསོལ་བ་ན་རེ། སྐབས་འདིར་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་བཤད་པ་ནི། གནས་དབྱུང་བཞག་པའི་སྡིག་སོགས་བྱས་པ་ལ་དགོངས་ 6-114a པ་ཡིན་ཏེ། རྒྱུ་ལས་བཟློག་པ་དང་གནས་ནས་དབྱུང་བ་གནད་གཅིག་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་རྒྱུ་ལས་བཟློག་པའི་ཆད་པ་ཞེས་གསུངས་ཀྱི། གནས་ནས་ཕྱུང་བའི་ཆད་པ་ཞེས་མ་སྨོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་ཞུ་བའི་སྐབས་ནས་བཤད་པ་ནི་གནས་དབྱུང་བྱས་པ་ལ་དགོངས་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། རྒྱུ་ལས་བཟློག་པ་ཁས་མི་ལེན་པ་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ་རྒྱུ་ལས་བཟློག་པའི་ཆད་པ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ཉིད་ཀྱི་སྐབས་ཀྱི་ལུང་གཞི་ལས། མ་མཐོང་བས་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་བབས་པ་ཞིག་ཡང་ཕྱིར་འོངས་ནས་ཞེས་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། འདིར་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་སྨོས་པ་ནི་དཔེ་ཙམ་དུ་ཟད་ཀྱི། ཆད་པའི་ལས་བྱེད་དུ་བཅུག་པ་རྒྱུ་ལས་བཟློག་པ་ཁས་མི་ལེན་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་དུ་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། །མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས། མདོ་གོང་འོག་འདི་གཉིས་ཀ་ནན་ཏ

【現代漢語翻譯】 說是爲了教法。 6-113b 說已經受了近圓戒並請求了忍，如果受了近圓戒就產生律儀，這與之前所說相矛盾，如果這樣問。爲了消除這個矛盾，娘摩擦巴·仁欽喇嘛說：強制還俗之後再受戒，在根本事（指《毗奈耶事》）中說的是依仗所依而生起。而說不生起律儀的情況，是指比丘尼或沙彌尼強制還俗之後再受戒，因為女性之前出家有過障礙，所以不生起律儀。這是他的意思。這不合理，因為根本事和請求事兩種情況，生起與不生起分別說明，這兩種情況都是針對男性和女性未作區分的共同情況。 此外，『不接受違逆因，被驅逐者也不生起』，這句話，法，有重複的過失。因為之前在零碎事中已經說明，具有先前出家的障礙，憑藉力量也不生起律儀，所以在請求的這個場合也再次說明。理由的一部分由經文成立，理由的另一部分由承認成立。 爲了消除這個過失，如果說：前者是沒有強制還俗之前出家的情況，後者是先前出家並強制還俗的情況，所以沒有重複的過失。那麼，對於沒有強制還俗之前出家的情況，不會生起律儀的想法，誰也不會有，所以沒有那樣的疑慮。 喬江·納薩瓦說：這裡說生起律儀，是指安放驅逐后做了罪惡等情況，因為違逆因和驅逐是同一件事，所以說是違逆因的懲罰，而沒有說是驅逐的懲罰。從請求生起律儀的情況來說，是指驅逐的情況，如所說：『不接受違逆因，被驅逐者』。他是這麼說的。這不對，因為『違逆因的懲罰』這句話本身的經文依據中，『沒有見到而被驅逐者，回來之後』，以及註釋中，『這裡提到驅逐只是舉例而已，對於被處以懲罰的事務，不接受違逆因的所有情況，也應該同樣理解』，這與這些說法相矛盾。 措納巴大師說，上下兩部經都...

【English Translation】 It is said for the sake of the doctrine. 6-113b It is said that one has taken full ordination and requested forbearance, and if one takes full ordination, vows arise, which contradicts what was said before. If asked, in order to eliminate this contradiction, Nyangmotsampa Rinchen Lama said: After being forced to disrobe and then taking vows, it is said in the basic matter (referring to the Vinaya-vastu) that it arises depending on the basis. And the situation where it is said that vows do not arise refers to a Bhikshuni or Shramanerika who, after being forced to disrobe and then taking vows, because women have obstacles from previous ordination, vows do not arise. This is his meaning. This is not reasonable, because in both the basic matter and the request matter, the arising and not arising are explained separately, and both situations are common situations where men and women are not distinguished. Furthermore, 'Not accepting opposition to the cause, those who are expelled also do not arise,' this statement, the Dharma, has the fault of repetition. Because it was already explained in the previous miscellaneous matters that having the obstacle of previous ordination, vows do not arise by force, so it is explained again in this occasion of request. Part of the reason is established by the scripture, and the other part of the reason is established by admission. In order to eliminate this fault, if it is said: The former is the situation of ordination before being forced to disrobe, and the latter is the situation of previous ordination and forced disrobing, so there is no fault of repetition. Then, for the situation of ordination before being forced to disrobe, the idea that vows will not arise, no one will have, so there is no such doubt. Qo Jang Nasawa said: Here it is said that vows arise, referring to situations where sins etc. are committed after placing expulsion, because opposing the cause and expulsion are the same thing, so it is said to be the punishment of opposing the cause, but it is not said to be the punishment of expulsion. From the situation of requesting the arising of vows, it refers to the situation of expulsion, as it is said: 'Not accepting opposition to the cause, those who are expelled.' That's what he said. This is not right, because in the scriptural basis of the phrase 'punishment of opposing the cause' itself, 'those who were expelled without seeing, after returning,' and in the commentary, 'Here, mentioning expulsion is just an example, for matters that are punished, all situations of not accepting opposition to the cause should be understood in the same way,' this contradicts these statements. Tsonapa Chenpo said that both the upper and lower sutras...

---

ུར་གྱི་རྒྱུ་ལས་བཟློག་པར་ཁས་མི་ལེན་པར་མཚུངས་ཀྱང་འདིར་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་བཤད་པ་ནི་ནན་ཏུར་གྱི་རྒྱུ་གཏོང་ངོ་ཞེས་ངག་གིས་ཁས་མི་ལེན་ཀྱང་བསམ་པས་ནན་ཏུར་གྱི་རྒྱུ་གཏོང་བ་སྟེ། ནན་ཏུར་གྱི་རྒྱུ་ཉེས་སྤྱོད་འཕྲོ་གཅོད་སྙམ་པའི་བསམ་པ་ཅན་གྱིས་ལེན་ན་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའོ། །ཞུ་བའི་སྐབས་ནས་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བར་བཤད་པ་ནི། །ནན་ཏུར་གྱི་རྒྱུ་གཏོང་བར་ངག་གིས་ཀྱང་ཁས་མི་ལེན་ཅིང་བསམ་པས་ཀྱང་ནན་ཏུར་གྱི་རྒྱུ་མི་གཏོང་བ་སྟེ་ནན་ཏུར་གྱི་རྒྱུ་ཉེས་སྤྱོད་འཕྲོ་མི་གཅོད་སྙམ་པའི་བསམ་པ་ཅན་གིས་སྡོམ་པ་བླངས་ཀྱང་མི་སྐྱེ་སྟེ། ཡན་ལག་ངེས་པའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་སོ། །བདག་ཉིད་ཆེན་པོ་ཀརྨ་ཕྲིན་ལས་པའི་ཞལ་ནས། མདོ་སྔ་མས་ནན་ཏུར་གྱི་རྒྱུ་མི་བཟློག་ན་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བར་བཤད་ཅིང་། མདོ་ཕྱི་མ་ལ་དེ་འདྲའི་དོགས་གཅོད་ཀྱི་ 6-114b དཀའ་གནས་མེད་དེ་ཆད་པའི་རྒྱུ་བཏང་ནས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དེས་གདོད་སྔར་གྱི་ཆད་པའི་རྒྱུས་བཟོད་གསོལ་མི་དགོས་པར་བསྟན་པའི་ཕྱིར་དང་། རྣམ་པ་གཅིག་ཏུ་ན་རྫོགས་ནས་ཆད་པའི་རྒྱུ་བཟློག་པ་ཁས་མི་ལེན་པ་ནི་སྔར་ཡོད་ཀྱི་སྡོམ་པ་རིགས་འདྲ་སྐྱེ་བ་ལ་བར་ཆད་མེད་པར་དགོངས་པའི་ཕྱིར། ངག་དོན། སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བར་བསྟན་པའི་དོན། ཆད་པའི་རྒྱུ་འདས་ད་ལྟར་བ་མི་གཏོང་བ་ལ་འཆད་ཅིང་། སྐྱེ་བའི་དོན་ཆད་པའི་རྒྱུ་མ་འོངས་པ་བཏང་བ་ལ་འཆད་དོ། ། 說正行 གཉིས་པ་ནི། རྒྱུ་ལས་བཟློག་པའི་ཆད་པ་ཞེས་པ་འདི་འགྱུར་གྱི་དབང་གིས་ཡིན་ལ། ཆད་པའི་རྒྱུ་ལས་བཟློག་པ་ཞེས་འདོན་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། རབ་བྱུང་ལ་ནན་ཏུར་བྱས་པ་དེ་བབས་ནས་སླར་དབྱུང་རྫོགས་བྱའམ་ཞེ་ན། ཆད་པའི་རྒྱུ་ལས་བཟློག་པར་ཁས་ལེན་ན་དབྱུང་རྫོགས་བྱེད་ཅིང་། དེར་ཁས་མི་ལེན་ན་བཀོལ་བའི་མིང་ཅན་དུ་འཆད་པའི་སྐབས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདིར་ཁས་མི་ལེན་པ་ཞེས་པ་ལ། ཤ་སྦལ་སོགས་ན་རེ། བཟོད་གསོལ་བྱེད་པར་ཁས་མི་ལེན་པ་ལ་འཆད་མོད། མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས། དེ་མི་འཐད་དེ་སྒྲུབ་བྱེད་མེད་ལ་ལྷག་པར་ཊཱི་ཀ་ལས། བསྡིགས་པ་ལ་སོགས་པའི་ཆད་པས་ལས་བྱས་པར་གྱུར་པའི་རྒྱུ་དེ་ལས་བཟློག་པ་འཐབ་ཀྲོལ་མི་བྱེད་པ་ཉིད་ལ་སོགས་པ་ཁས་མི་ལེན་པ་དག་རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་མི་བྱ། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་སོགས་གཞུང་ཆེན་བཞི་དང་འགལ་ཅེས་གསུངས་སོ། །རང་ལུགས་ནི། ཆད་པའི་རྒྱུ་ལས་བཟློག་པ་ཁས་མི་ལེན་པ་དག་ཅེས་པའོ། །འདིར་དག་ཚིག་གི་མང་སྒྲས་ནི་འཐབ་ཀྲོལ་སོགས་ཆད་ལས་ཀྱི་རྒྱུའི་ནན་ཏུར་རྣམས་བསྡུས་པ་ཡིན་ནོ། །རབ་ཏུ་དབྱུང་བ་དང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་པ་ནི་གོ་སླའོ། །དགེ་སློང་ནན་ཏུར་བྱས་པ་དེ་བབས་ནས་བཟོད་པ་མ་གསོལ་བ་བསྙེན་པར་རྫོགས་ན་བཟོད་ 6-115a པ་གསོལ་བ་ཉིད་མི་དག

【現代漢語翻譯】 即使不承認與原因相反，但此處說產生戒律，是指施捨堅固的原因，即使口頭上不承認施捨堅固的原因，但心裡卻在施捨堅固的原因。如果具有認為堅固的原因是斷絕惡行的想法而接受戒律，那麼就會產生戒律。如果說在請求時不會產生戒律，那是因為口頭上不承認施捨堅固的原因，心裡也不施捨堅固的原因，即具有認為堅固的原因不是斷絕惡行的想法，即使接受戒律也不會產生，因為這是確定支分（指構成戒律的各個要素）的差別。大成就者噶瑪·欽列巴說：『前一部經說如果不阻止堅固的原因，就不會產生戒律，而後一部經沒有這樣的疑問，因為斷絕原因后圓滿受戒，表明不需要為之前的斷絕原因進行懺悔。另一方面，圓滿受戒后不承認阻止斷絕的原因，是爲了不障礙產生先前已有的同類戒律。』言語的意義是，不產生戒律的意義是指不捨棄過去和現在的斷絕原因，而產生的意義是指捨棄未來的斷絕原因。 第二，所謂『與原因相反的墮罪』，是由於翻譯的原因，應該說成『從墮罪的原因中阻止』。如果沙彌受到堅固的懲罰后，是否應該讓他還俗后再重新受比丘戒呢？如果承認從墮罪的原因中阻止，那麼就應該讓他還俗後重新受戒。如果不承認，那麼就屬於『被驅逐者』的情況。這裡所說的『不承認』，有些人（如夏薩等）解釋為不承認懺悔，但措納瓦·欽波說：『這不合理，因為沒有證據，而且特別是在 टीका（註釋）中說：對於因恐嚇等墮罪而造業的原因，不承認從中阻止，即不進行爭鬥等的人，不應該讓他們還俗，不應該讓他們受比丘戒。』這與四大論典相矛盾。自己的觀點是：不承認從墮罪的原因中阻止的人。』這裡『們』這個複數詞包含了爭鬥等墮罪原因的堅固性。還俗和不受比丘戒很容易理解。如果比丘受到堅固的懲罰后，沒有懺悔就受了比丘戒，那麼就不需要懺悔。

【English Translation】 Even if one does not acknowledge the opposite of the cause, it is said here that the vows arise because one is giving up the cause of nantur (Tibetan: ནན་ཏུར།, meaning 'firm' or 'resolute'). Even if one does not verbally acknowledge giving up the cause of nantur, one is mentally giving up the cause of nantur. If one takes the vows with the thought that the cause of nantur is to cut off misdeeds, then the vows will arise. If it is said that the vows do not arise at the time of request, it is because one does not verbally acknowledge giving up the cause of nantur, nor does one mentally give up the cause of nantur. That is, if one takes the vows with the thought that the cause of nantur is not to cut off misdeeds, the vows will not arise, because this is a distinction of definite limbs (referring to the various elements that constitute the vows). The great master Karma Trinleypa said: 'The former sutra says that if one does not prevent the cause of nantur, the vows will not arise, while the latter sutra does not have such doubts, because taking full ordination after abandoning the cause of transgression shows that one does not need to atone for the previous cause of transgression. On the other hand, not acknowledging the prevention of the cause of transgression after full ordination is intended to not hinder the arising of similar vows that existed before.' The meaning of the words is that the meaning of not arising vows refers to not abandoning the past and present causes of transgression, while the meaning of arising refers to abandoning the future causes of transgression. Secondly, the so-called 'defilement that is the opposite of the cause' is due to translation, and it should be said 'preventing from the cause of defilement'. If a shramanera (novice monk) has been subjected to nantur, should he be disrobed and then fully ordained again? If one acknowledges preventing from the cause of defilement, then he should be disrobed and re-ordained. If one does not acknowledge it, then it belongs to the case of 'one who has been expelled'. Here, the meaning of 'not acknowledging' is explained by some (such as Shasbal, etc.) as not acknowledging repentance, but Tsonawa Chenpo said: 'This is not reasonable because there is no evidence, and especially in the tika (commentary) it says: 'Those who do not acknowledge preventing from the cause of having committed deeds due to defilements such as intimidation, that is, not engaging in disputes, etc., should not be disrobed, and should not be fully ordained.' This contradicts the four great treatises.' My own view is: 'Those who do not acknowledge preventing from the cause of defilement.' Here, the plural suffix '們' includes the firmness of the causes of defilement such as disputes. Disrobing and not receiving full ordination are easy to understand. If a bhikshu (fully ordained monk) who has been subjected to nantur receives full ordination without having repented, then there is no need to repent.

---

ོས་ཏེ་རྫོགས་ཟིན་པ་ཉིད་བཟོད་པར་གསོལ་ཟིན་པ་ཡིན་ནོ། །གལ་ཏེ་སྔར་ནན་ཏུར་བྱས་པ་བབས་པ་དེ་ཕྱིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱས་ཟིན་ནས། ཕྱིས་འཐབ་ཀྲོལ་མི་བྱེད་པ་ལ་སོགས་པ་ཁས་མི་ལེན་པ་ཕྱིས་ཀྱང་འཐབ་ཀྲོལ་སོགས་བྱེད་ཅིང་ཆད་པ་འོས་པའི་ཉེས་པ་བྱེད་ན་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་ཚོགས་པ་ཡོད་ན་ཡང་ཆོ་གས་ཆད་པས་བཅད་དོ། །འདིར་ཡང་སྒྲ་ནི་ཚོགས་པ་ཡོད་ན་ཆོ་ག་བྱེད་ཀྱི་ཚོགས་པ་མེད་ན་དེ་ཉིད་མི་བྱེད་པའི་དོན་ཡིན་ནོ། །ཆད་པས་བཅད་པས་ན་གལ་ཏེ་བདག་ལ་ལྟུང་བ་མ་མཐོང་ངོ་ཞེས་ཤེས་བཞིན་དུ་རྫུན་ཟེར་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། ། 廣說不威儀障 གཉིས་པ་ནི། ལག་རྡུམ་དག་དང་རྐང་རྡུམ་དང་། །ཞེས་པས་མཁྲིག་མ་དང་ལོང་བུ་མན་ཆད་པའོ། །ལག་སོར་སྦྲུལ་གྱི་གདེངས་ཀ་ལྟར་ཟླུམ་པོར་འཇས་པ་དང་ཞེས་པ། འཇས་པ་བརྐྱང་སྐུམ་མི་ཐུབ་པར་དྲི་མེད་བཤེས་གཉེན་བཞེད་དོ། །མཆུ་མེད་ལུས་ལ་རྨ་མཚན་ཅན་གྱི་རྨ་མཚན་ནི་ཁབ་སོགས་བཙུགས་ནས་སྣག་ཚ་སོགས་བླུགས་ཏེ་ཁྱི་རྗེས་སོགས་བྲིས་པའོ། །རྒན་ཆེས་པ་སྦྱོར་བ་གསུང་ངག་ལས་འཁྲིག་པ་བསྟེན་མི་ནུས་པ་ལ་འཆད་མི་བཟོད་པ་དང་། གཞོན་ཆེས་པ་ལོ་བཅོ་ལྔ་མ་ལོན་པ་བྱ་རོག་སྐྲོད་མི་ནུས་པ་དག་དང་། བྱ་རོག་སྐྲོད་ནུས་པ་ལོ་བདུན་མ་ལོན་པ་དང་། ནུས་ཀྱང་ལོ་བདུན་མ་ལོན་པ་དང་ངོ་། །འཐེང་པོ་དང་། བརླའི་ཕྱོགས་རླུང་བྱ་རྒོད་འགྲོས་ཀྱིས་ཉམས་པ་སྨད་འཆལ་པ་དང་། མིག་ཞར་བ་དང་། ལག་སོར་ཟླུམ་པ་སྟེ་མཁྲིག་མའི་ཕྱོགས་ནས་མཚན་མ་ཙམ་གྱི་ལག་པ་ཡོད་ཀྱང་དོན་བྱེད་མི་ནུས་པའོ། །སྒུར་པ་དང་བྲང་དང་སྒལ་ཚིགས་ཞོམ་པའོ། །མིའུ་ཐུང་ནི་ལུས་ཆུང་བར་གྲགས་པ་དང་། ལྦ་བ་ལྐུགས་པ་འོན་པ་དང་ཞེས་པ་ནི་གོ་སླའོ། །ལག་པ་གཉིས་ལག་རྟེན་ལ་བརྟེན་ནས་གཟུགས་བཞིའི་འཕྱེ་བསྟན་འཕྱེ་དང་། གྲུམ་པ་དང་ 6-115b རྐང་བམ་སྟེ་རྐང་ནད་ཀྱི་རིགས་དང་། བུད་མེད་བསྟེན་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་གཟི་བརྗིད་ཟད་པས་དུབ་པ་དང་། ཁུར་གྱིས་དུབ་པའོ། །མི་གང་ལམ་གྱིས་དུབ་རྣམས་དང་ཞེས་གོ་སླའོ། །ཡ་ཟ་མ་ལུག་ནི། ཊཱི་ཀར། ཇི་ལྟར་ཟོས་པ་མ་ཞུ་བར་ཐུར་དུ་ལྟུང་བའོ་ཞེས་དང་། ཡང་ཊཱི་ཀར། གཞན་དག་ནི་འདི་སྐད་ཅེས་ཟེར་ཏེ། གང་གི་རྐང་པ་ལྕགས་སྒྲོག་གིས་ཉམས་པ་ལྕགས་སྒྲོག་བཀྲོལ་ཡང་བཅིངས་པ་བཞིན་དུ་འགྲོ་བ་ནི་སྒྲོག་བཀྲོལ་གསུང་ལས་སྟོབས་ཤད་པ་ལ་འཆད་ཅེས་བྱའོ་ཞེས་ཟེར་རོ་ཞེས་སོ། །གཏའ་གམ་ཡང་ཟེར་རྟ་གམ་དང་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀར་གང་དག་ལང་ཚོ་ལ་མ་བབ་པ་ཁོ་ནར་ནད་ལ་སོགས་པས་དེ་ལྟར་ཉམས་པར་གྱུར་ཅིང་ཏེ་བོར་ཏེ་རྒས་པས་ཉམས་པ་བཞིན་དུ་བྱ་བ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་བྱེད་མི་ནུས་པ་སྟེ་ཞེས་སོ། །རྣམ་པ་དེ་ལྟ་བུའི་མི་རྣམས་ནི་ཞེས་པས་ན་ཕྲན་ཚེགས་དང་ཞུ་བ་སོགས་ནས་འབྱུང་བའི་མཛེས་པའི་བར་ཆད་རྣམས་ཀྱང་བསྟན་ཏོ། །དྲང་སྲོང་ཆེན་པོ

【現代漢語翻譯】 如果已經完成受具足戒，就應該忍受（已經完成的事實）。如果先前強制執行的事情已經發生，後來完成了受具足戒，之後不承諾不爭鬥等，即使後來仍然爭鬥等，並犯下應受懲罰的罪行，即使有僧團，也應以羯磨法進行懲罰。這裡的『也』字表示如果有僧團就進行羯磨法，如果沒有僧團就不進行。因為被懲罰，如果明知自己沒有犯戒而說謊，則犯墮罪。 廣說不威儀障 第二，『手殘缺和腳殘缺』等，指肘部和踝部以下的部分。『手指像蛇的盤繞一樣彎曲』，指無法伸直或彎曲，無垢友（Drimé Shenyen）如此認為。『沒有嘴唇，身體上有傷疤』，傷疤是指用針等刺入后，注入墨水等，畫上狗的腳印等。『過於年老，無法進行性行為』，指無法忍受性行為，以及『過於年輕，未滿十五歲，無法驅趕烏鴉』，以及『能夠驅趕烏鴉，但未滿七歲』，即使能驅趕，也未滿七歲。『跛子』，以及『大腿部位因風而受損，像禿鷲一樣行走』，指下身不端正的人。『瞎子』，以及『手指彎曲』，指從肘部開始只有象徵性的手，但無法使用。『駝背』，指胸部和脊椎塌陷。『侏儒』，指身體矮小。『聾啞人』，這很容易理解。『雙手拄著枴杖，展示四種姿勢的搖擺』，以及『麻風病人』和 『腳病』，指各種腳部疾病。『因沉迷女色而耗盡精力』，指疲憊不堪。『因負擔重物而疲憊』。『無論何人因道路而疲憊』，這很容易理解。『消化不良』，在 टीका (梵文天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音， टीका，註釋)中說：『食物未消化就直接排出』。又在 टीका 中說：『其他人說：如果一個人的腳被鐵鏈束縛而受損，即使解開鐵鏈，仍然像被束縛一樣行走，這被稱為解開束縛后力量減弱』。『跛腳』，在 टीका 中說：『有些人尚未成年，就因疾病等原因而衰弱，或者因年老而衰弱，以至於無法做任何事情』。『像這樣的人』，因此也指出了從瑣事和請求等引起的對美麗的障礙。偉大的仙人。

【English Translation】 If the full ordination has been completed, one should endure (the completed fact). If something that was previously enforced has occurred, and later the full ordination has been completed, and afterwards there is no promise not to fight, etc., even if later they still fight, etc., and commit offenses deserving of punishment, even if there is a Sangha, they should be punished by the Karma procedure. Here, the word 'also' means that if there is a Sangha, the Karma procedure is performed, and if there is no Sangha, it is not performed. Because of being punished, if one knowingly lies that they have not committed an offense, they commit a downfall. Extensive Explanation of Obstacles of Improper Conduct Second, 'hand defects and foot defects,' etc., refer to parts below the elbow and ankle. 'Fingers curved like a snake's coil' refers to being unable to straighten or bend, according to Drimé Shenyen (Immaculate Friend). 'Without lips, with scars on the body,' scars refer to inserting needles, etc., and injecting ink, etc., drawing dog footprints, etc. 'Too old to engage in sexual activity' refers to being unable to endure sexual activity, and 'too young, under fifteen, unable to scare away crows,' and 'able to scare away crows, but under seven,' even if able, under seven. 'Lame,' and 'the thigh area damaged by wind, walking like a vulture,' refers to those with improper lower bodies. 'Blind,' and 'fingers curved,' refers to having only symbolic hands from the elbow, but unable to use them. 'Hunchback' refers to the chest and spine collapsing. 'Dwarf' refers to being short in stature. 'Deaf and mute,' this is easy to understand. 'Hands leaning on crutches, showing the sway of four postures,' and 'leprosy' and 'Foot disease,' refers to various foot diseases. 'Exhausted glory due to indulgence in women' refers to being exhausted. 'Exhausted by heavy burdens.' 'Whoever is exhausted by the road,' this is easy to understand. 'Indigestion,' in the टीका (Sanskrit Devanagari, ṭīkā, Sanskrit Romanization, टीका, commentary) it says: 'Food is directly discharged without being digested.' Also in the टीका it says: 'Others say: If a person's feet are damaged by iron chains, even if the chains are untied, they still walk as if bound, this is called weakened strength after untying the chains.' 'Lame,' in the टीका it says: 'Some people, not yet adults, are weakened by diseases, etc., or weakened by old age, so that they cannot do anything.' 'People like this' therefore also indicate obstacles to beauty arising from trivial matters and requests, etc. Great sage.

---

་ནི་འཁོར་རྣམས་ཐར་པ་དང་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པར་འདྲེན་པའི་ཁྱུ་མཆོག་ཆེན་པོའི་དོན་ཏེ། ཊཱི་ཀར། དྲང་སྲོང་ཡང་ཡིན་ལ་ཆེན་པོ་ཡང་ཡིན་པས་ཞེས་སོ། །འདིར་དྲང་སྲོང་ཡིན་ལ་ཆེན་པོ་མིན་པ་ནི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་དགེ་སློང་ལྟ་བུའོ། །ཆེན་པོ་ཡིན་ལ་དྲང་སྲོང་མིན་པ་ནི་ལྷ་ཆེན་ལྟབུའོ། །གཉིས་ཀ་མིན་པ་ནི་ཀླུ་ཕྲ་མོ་ལྟ་བུའོ། །དེས་སྐྱོན་ཅན་དེ་རྣམས་དབྱུང་རྫོགས་དགག་པར་མཛད་དོ། །མཛེས་པ་ནི། ལུས་དག་སྟེ་ལག་རྡུམ་སོགས་མེད་པ་ཡིན་ལ་མཛེས་པའི་བར་ཆད་སྤངས་པའོ། །ཁ་ཅིག་འདིའི་མཛེས་པའི་ཚད་ལ་ཡིད་འཛིན་པ་ཟེར་བ་སོགས་སྨྲ་བ་ནི་འཁྲུལ་གཏམ་ཡིན་ཏེ། འདིའི་མཛེས་པའི་ཚད་ལག་རྡུམ་སོགས་བར་ཆད་སྤངས་པ་ཙམ་ལ་འཇོག་པའི་ཕྱིར་ཏེ། འདིར་བསྟན་པ་ལ་མཛེས་པ་གཙོ་ཡི། འཇིག་རྟེན་ལ་མཛེས་པ་གཙོ་བའི་སྐབས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུང་ངག་ལས་སོ། །( 略說離障 གཉིས་པ་ནི།)[*]བར་ཆད་དང་བྲལ་བ་དེ་རབ་ཏུ་ 6-116a དབྱུང་བ་དང་རྫོགས་པ་དང་ཡོངས་སུ་དག་པ་སྟེ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་བར་ཆད་དང་བྲལ་བའི་ལས་ཡོངས་སུ་དག་པའོ། །བར་ཆད་དེ་ལྟ་བུ་དང་བྲལ་བ་ནི་དབྱུང་བ་དང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་རྫོགས་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་ཏེ། ཐམས་ཅད་གཟིགས་པས་རབ་ཏུ་མཁྱེན་ཏེ་བདེན་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་གྱིས་ཏེ། ཕྲན་ཚེགས་ལས། ཟླ་བ་སྐར་མའི་ཚོགས་བཅས་ས་ལ་ལྟུང་ཡང་སྲིད། །ས་འདི་རི་དང་ནགས་བཅས་མཁའ་ལ་འགྲོ་ཡང་སྲིད། །རྒྱ་མཚོ་ཆེན་པོའི་ཆུ་ནི་བསྐམ་པར་འགྱུར་སྲིད་དེ། །དྲང་སྲོང་ཆེན་པོས་རྫུན་གསུང་འགྱུར་བ་སྲིད་མ་ཡིན། །ཅེས་གསུངས་པ་ལྟར་བཀའ་སྩལ་ཏོ། །བསྡུ་བར་བྱ་བའི་སྐབས་རྫོགས་ཏེ་ཞེས་པ་ལ། བུ་སྟོན་འདུལ་འཛིན་ན་རེ། རིགས་བཞི་པོ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལ་བསྡུ་བ་ཞེས་པའི་དོན་ཏོ། །རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་གཞི་སྟེ་གཞིའི་དོན་གྱི་སྐད་དོད་ལྔ་ལ་འཇུག་ཀྱང་འདིར་རྟེན་གྱི་དོན་ཏེ། རབ་བྱུང་སོགས་ཀྱི་རྟེན་དུ་གྱུར་པའི་ཕྱིར་ཉེ་བར་སྟོན་པའི་གཞུང་ལ་དེ་སྐད་ཅེས་བྱའོ། །རྫོགས་སོ།། །།འདིར་སྨྲས་པ། ཆོས་འདི་དམ་པའི་ཆོས་སུ་བདག་གིས་བཤད། །ཆོས་མིན་ཆོས་ལྟར་བཅོས་ནས་འཆད་མ་སྤོབས། །བླུན་པོས་བདག་ཅག་རྟག་ཏུ་སུན་དབྱུང་ཡང་། །མཁས་པས་བརྩད་ན་འཇིགས་མེད་འདི་ན་དགེ། ༈ །།གཡོ་སྒྱུའི་ཐབས་ཀྱིས་འཁོར་མང་བསྡུས་བྱས་ནས། །རྒྱལ་བསྟན་འདུལ་བ་འདི་ལས་ཕྱི་རོལ་དུ། །གྱུར་པའི་ལོག་ཆོས་དག་ལ་སྦྱོར་བ་མཐོང་། །ཀྱེ་མ་དེ་འདྲའི་དོན་དུ་འབད་བྱས་ཀྱང་། །བདག་ཉིད་ངལ་བ་ཙམ་ལས་དོན་གཞན་ཅི། །འོན་ཀྱང་བསྟན་ལ་བསམས་ནས་ངས་འདིར་བརྩོན། །སྙིགས་མའི་དུས་ཀྱི་གདུལ་བྱ་མ་ཐུལ་ཡང་། །བརྒྱུད་ནས་འགའ་ཡིས་གཉེར་བྱར་འགྱུར་ཡང་སྲིད། ། 雜事品 གཉིས་པ་ལ། ལུང་ཕྲན་ཚེགས། ཐུན་མོང་དགེ་སློང་ཕ་ཆོ་ག་སྤྲོས། །ཐུན་མོང་མིན་པའི་མ་ཆོ་ག་བཤད། ། 6-116b 廣說比丘共

【現代漢語翻譯】 『那』（Na）是指引導所有眷屬獲得解脫和一切智的偉大導師之義。《釋論》中說：『既是正直者，又是偉大者。』這裡，正直卻不偉大者，如聲聞比丘；偉大卻不正直者，如大天神；兩者都不是的，如小龍。因此，能圓滿遣除這些過失。『美』是指身體清凈，沒有殘疾等，遠離了美的障礙。有些人認為美的標準是『令人愉悅』等，這是錯誤的說法。美的標準僅僅在於沒有殘疾等障礙。因為這裡強調的是美，而不是世間的美。」這是口傳教授中的說法。 （二、略說離障）遠離障礙，即徹底遣除、圓滿和完全清凈，也就是指遠離產生戒律的障礙，行為完全清凈。遠離這種障礙，是通過出家和受具足戒，由圓滿正等覺，即一切智者，以真諦的特性來徹底瞭解。如《雜事品》所說：『即使月亮與星辰一同墜落，大地連同山林一同升空，大海之水乾涸，大修行者也不會說謊。』如是宣說。 關於『應攝受之時已圓滿』，布頓·仁欽扎西（Bu ston Rin chen grags）說：『對四種姓出家者進行攝受，即是攝受之義。』出家的基礎，即『基礎』一詞有五種含義，這裡指『所依』之義，因為是出家等的所依，所以在相關的論典中如此稱呼。圓滿了！ 在此說道：我宣說此法為正法，不應偽造非正法而宣講。即使愚人經常誹謗我們，智者若辯論，則此處無畏安樂。 以狡詐的手段聚集眾多眷屬，將佛陀的教法和戒律置之不顧，而行於外道的邪法。唉！即使為此而努力，除了徒勞，還有什麼意義呢？然而，爲了教法，我在此努力。即使末法時代的眾生難以調伏，或許將來有人會繼承此業。 （雜事品）二、雜事品。《律藏零星》中說：共同比丘的父儀軌廣說，不共同的母儀軌宣說。

【English Translation】 『Na』 means the great chief who leads all retinues to liberation and omniscience. The Tika says, 『He is both upright and great.』 Here, one who is upright but not great is like a Shravaka monk; one who is great but not upright is like a great god; one who is neither is like a small Naga. Therefore, it perfectly eliminates those with faults. 『Beautiful』 means the body is pure, without deformities, etc., and free from obstacles to beauty. Some say that the standard of beauty is 『pleasing,』 etc., but this is a mistaken statement. The standard of beauty is merely the absence of deformities, etc. Because here the emphasis is on beauty, not worldly beauty. This is according to oral transmission. (2. Briefly Explaining the Removal of Obstacles) Being free from obstacles means completely eliminating, perfecting, and fully purifying, that is, being free from obstacles to the arising of vows, and the action being completely pure. Being free from such obstacles is through ordination and full ordination, by the perfectly enlightened Buddha, that is, the all-knowing one, thoroughly understanding with the characteristic of truth. As the Miscellaneous Matters says: 『Even if the moon and stars fall together, the earth with its mountains and forests rises into the sky, and the water of the great ocean dries up, a great ascetic would not lie.』 Thus it is declared. Regarding 『the time for gathering has been completed,』 Buton Rinchen Drak says: 『Gathering those who have gone forth from the four castes is the meaning of gathering.』 The basis of going forth, that is, the word 『basis』 has five meanings, here it means 『support,』 because it is the support of going forth, etc., so it is called that in the relevant treatises. Completed! Here it is said: I declare this Dharma to be the true Dharma, and I do not dare to fabricate and teach what is not the true Dharma. Even if fools constantly slander us, if the wise debate, there is fearlessness and happiness here. Gathering many retinues by deceitful means, disregarding the Buddha's teachings and discipline, and engaging in the wrong teachings of externalists. Alas! Even if one strives for such a thing, what is the point other than exhausting oneself? However, thinking of the teachings, I strive here. Even if the beings of the degenerate age are difficult to tame, perhaps someone in the future will take up this task. (Miscellaneous Matters) 2. Miscellaneous Matters. The Minor Vinaya says: The common father ritual for monks is explained extensively, and the uncommon mother ritual is declared.

---

儀軌 དང་པོ་ལ། འགལ་རྐྱེན་བར་ཆད་སྤྲོས་པ་བསྟན། །མཐུན་རྐྱེན་ཆོ་གའི་སྤྲོས་པ་བཤད། །གནས་དང་གནས་པའི་སྤྲོས་པ་བརྗོད། ། 廣說障礙 དང་པོ་ལ། ཕ་མས་མ་གནང་མཚོན་དོན་བཤད། །བུ་ལོན་གྱིས་ནི་མཚོན་དོན་བརྗོད། །བྲན་གྱིས་མཚོན་པའི་དོན་གང་བཤད། །ལག་རྡུམ་སོགས་ཀྱིས་མཚོན་དོན་བརྗོད། ། 說未許父母之義 དང་པོ་ནི། ལུང་གཞི་རྩ་བའི་སྐབས་ནས་བར་ཆད་རྣམས་ཕྱི་ནས་བསྟན་ནས། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་བའི་སྐབས་འདིར་བར་ཆད་རྣམས་སྔོན་དུ་བསྟན་པས་རྩ་འགྲེལ་གོ་རིམ་མི་མཐུན་པའི་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན། སྐྱོན་མེད་དེ། གོ་རིམ་དེ་ལྟར་བཀོད་པས་བར་ཆད་སྟོན་པའི་གཞུང་རྣམས་ཀྱི་བར་ཆད་དུ་གཞུང་གཞན་མ་ཞུགས་ཤིང་བར་ཆད་རྣམས་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་བསྟན་ན་རྟོགས་པར་སླ་བའི་ཕྱིར་རོ། །བཀོལ་བ་རྒྱལ་པོས་བཀྲབས་པའོ་ཞེས་བཀྲབས་པ་ནི་བློན་པོའི་ལས་སྣ་ལ་གཏོགས་པ་སྟེ། བྷ་ཊ་ཅེས་ཁོལ་ལམ་གཡོག་ལ་འཇུག་པས་དེ་ལྟ་བུའི་རིགས་སོ། །བོད་ཁ་ཅིག །བཏུས་པའི་བྱེ་བྲག་གིས་ཐུས་མིར་འཇོག་ཅེས་ཟེར་བ་ནི་རྒྱ་དཔེ་དང་མི་མཐུན་ནོ། །འདིའི་མཚན་ཉིད་ནི་རྒྱལ་པོས་བཀྲབས་པའི་བློན་པོ་ཆོས་བཞི་ལྡན་ནོ། །ཆོས་བཞི་ནི། རྒྱལ་པོ་མི་ཡིན། གསོན་པོར་གནས། ཡུལ་ཐག་ཉེ་བ་ཡིན། དེའམ་དེ་བས་དབང་ཆེ་བས་གནང་བ་མ་ཡིན་པ་དང་བཞིའོ། །བྱེད་ལས་སྡོམ་པ་གནས་པ་ལ་བར་དུ་གཅོད་ཅིང་འབོགས་པོ་ལ་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པའོ། །དགག་བྱ་རྒྱལ་པོ་ལ་གནོད་ཅིང་མ་དད་པ་སྐྱེ་བའོ། །འདིར་མཚོན་དོན་རྗེ་དཔོན་གྱིས་གཅེས་པར་བཀྲབས་པ་སྟེ་ཕ་མས་གཅེས་པར་སྐྱོང་བ་བཞིན་ཡིན་ལ་བྲན་གྱིས་མཚོན་པ་ནི་མིན་ནོ། །བཀྲབས་པ་དེ་རྒྱལ་པོས་མ་གནང་བ་ཡུལ་ཐག་མི་རིང་བ་དབྱུང་རྫོགས་མི་བྱའོ། །ཐག་མི་རིང་བའི་ཚད། ཊཱི་ཀར། ཡུལ་གང་ན་རྒྱལ་པོ་གང་གི་ཚིག་མངོན་སུམ་མམ་བརྒྱུད་པས་འདའ་བར་བྱ་བ་མ་ 6-117a ཡིན་པ་དེ་ནི་འདིར་ཡུལ་མི་རིང་བའོ། །ཞེས་སོ། ། 說負債之義 གཉིས་པ་ནི། བཀོལ་བ་ཆོམ་རྐུན་པར་གྲགས་པ་སྟེ་ཀུན་གྱིས་ཤེས་པ་དབྱུང་རྫོགས་མི་བྱའོ། །འདིའི་བར་ཆད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ནི་ཡུལ་དུས་དེར་ཆོམ་རྐུན་པར་གྲགས་པའོ། །བྱེད་ལས་ནི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་ཡང་འབོགས་པོ་ལ་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པའོ། །དགག་བྱ་ནི་མ་དད་པ་སྐྱེའོ། །མཚོན་པའི་དོན་བུ་ལོན་ཅན་དང་འདྲ་སྟེ་ཕུང་བཀྲོལ་བསྐྱེད་པའོ། །ཊཱི་ཀར། བཀོལ་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མདོ་སྔ་མ་ལས་བཀོལ་བ་ཞེས་སྨོས་པའི་རྗེས་སུ་འཇུག་པར་འགྱུར་བ་ཡིན་མོད་ཀྱི་ཞེས་པ་ནི། བཀོལ་བ་ཞེས་དབང་དུ་བྱས་པའི་ཚུལ་གྱིས་མདོ་སྔ་མ་ལ་སྨོས་པས་མདོ་ཕྱི་མ་ལ་གོ་བར་འགྱུར་མོད་ཀྱི་ཞེས་པའོ། །འདིར་ཡང་བཀོལ་བ་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་རྒྱལ་པོས་མ་གནང་བ་ཡུལ་ཐག་མི་རིང་བ་ཞེས་བྱ་བ་དེ་ལས་དགར་བའི་དོན་ཏེ། ཞེས་པ་ནི།

【現代漢語翻譯】 儀軌 首先，展示違緣障礙的廣說，闡述順緣儀軌的廣說，陳述處所和處所之主的廣說。 廣說障礙 首先，說明父母不許的象徵意義，陳述負債的象徵意義，闡述奴僕的象徵意義，說明殘疾等的象徵意義。 說未許父母之義 首先，如果從根本的經文部分就從後面展示障礙，而在解釋詳細經文的這個部分卻先展示障礙，那麼根本經文和解釋經文的順序不一致，會不會成為過失呢？不會有過失，因為這樣安排順序，可以避免展示障礙的經文中混入其他經文，而且將所有障礙集中展示，更容易理解。『被役使者被國王役使』，被役使屬於大臣的職責範圍，bhata（梵文天城體：भट，梵文羅馬擬音：bhata，漢語字面意思：戰士）意為奴僕或僕人，類似於此。有些藏族人說，『以收集的差別來安置廚師』，這與漢文版本不符。此處的特徵是，被國王役使的大臣具備四種法。四種法是：國王是人，活著，所處地方距離近，並且不是國王或比國王更有權力的人允許的。作用是阻止安住于誓言，並給被役使者帶來罪過。應否決的是對國王有害併產生不信任感。此處象徵的意義是，如同君主珍愛地役使，父母珍愛地養育一樣，但不能像征奴僕。國王不允許役使，所處地方距離不遠，不能出家受戒。距離不遠的限度，在《 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)》中說：『在哪個地方，國王的命令沒有直接或間接逾越，那個地方就是不遠的。』 說負債之義 第二，被役使者是衆所周知的強盜，不能讓他出家受戒。此障礙的特徵是在那個地方和時間，他是衆所周知的強盜。作用是即使生起誓言，也會給被役使者帶來罪過。應否決的是產生不信任感。象徵的意義與負債者相似，會產生破產。在《 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)》中說：『被稱為役使，是因為他被控制。』雖然在之前的經文中已經提到了役使，但仍然會遵循它。被稱為役使，是因為以被控制的方式在之前的經文中已經提到了，所以在之後的經文中也會理解。這裡再次提到役使，是爲了將『國王不允許役使，所處地方距離不遠』與此區分開來。

【English Translation】 Ritual First, show the extensive obstacles of adversity, explain the extensive rituals of favorable conditions, and state the extensive places and lords of places. Extensive Discussion of Obstacles First, explain the symbolic meaning of not being allowed by parents, state the symbolic meaning of debt, explain the symbolic meaning of servants, and explain the symbolic meaning of disabilities, etc. Explanation of the Meaning of Not Being Permitted by Parents First, if the obstacles are shown from the root text, and in this part of explaining the detailed text, the obstacles are shown first, will it become a fault that the order of the root text and the explanatory text is inconsistent? There is no fault, because arranging the order in this way can avoid other texts from entering the texts showing obstacles, and it is easier to understand if all the obstacles are shown in one place. 'The employed is employed by the king,' being employed belongs to the duties of the ministers, bhata (Sanskrit: भट, IAST: bhata, literal meaning: warrior) means servant or servant, similar to this. Some Tibetans say, 'To place the cook with the difference of collection,' which is not consistent with the Chinese version. The characteristic here is that the minister employed by the king has four dharmas. The four dharmas are: the king is human, alive, the place is nearby, and it is not allowed by the king or someone more powerful than the king. The function is to prevent dwelling in vows and to bring sins to the employed. What should be rejected is that it is harmful to the king and generates distrust. The symbolic meaning here is that just as the lord cherishes and employs, the parents cherish and nurture, but it cannot symbolize servants. The king does not allow employment, the place is not far away, and one cannot be ordained. The limit of not being far away, in the ṭīkā (Sanskrit: टीका, IAST: ṭīkā, literal meaning: commentary) it says: 'In which place the king's command is not directly or indirectly transgressed, that place is not far away.' Explanation of the Meaning of Debt Second, the employed is a well-known robber, and he cannot be ordained. The characteristic of this obstacle is that in that place and time, he is a well-known robber. The function is that even if vows arise, it will bring sins to the employed. What should be rejected is that it generates distrust. The symbolic meaning is similar to that of a debtor, which will lead to bankruptcy. In the ṭīkā (Sanskrit: टीका, IAST: ṭīkā, literal meaning: commentary) it says: 'Being called employment is because he is controlled.' Although employment has been mentioned in the previous scriptures, it will still follow it. Being called employment is because it has been mentioned in the previous scriptures in a controlled manner, so it will also be understood in the subsequent scriptures. The reason why employment is mentioned again here is to distinguish 'the king does not allow employment, the place is not far away' from this.

---

སྔ་མ་ཡུལ་ཐག་ཉེ་ན་བར་ཆད་དུ་འགྱུར་གྱི་འདི་ནི་ཡུལ་ཐག་རིང་ཡང་བར་ཆད་དུ་འགྱུར་བས་འདི་གཉིས་ཚུལ་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། ། 說奴僕之義 གསུམ་པ་ནི། ལྷྭམ་མཁན་དང་ཞེས་པ་ཀོ་ལྤགས་མཁན་ནོ། །གདོལ་པ་དང་ཞེས་པ་ནི་ཊཱི་ཀར་རིགས་ངན་ལ་བཤད་ཅིང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས་ཕྱག་དར་བྱེད་པོ་ལ་བཤད་དོ། །གཡུང་པོ་དང་ཞེས་པ་ཀླ་ཀློ་སྟེ། རི་ཁྲོད་པ་བ་ལང་དང་བྱ་དང་སྡིག་སྦུར་སྦལ་ལྕོང་སོགས་ཟ་བའོ། །རིགས་ངན་དེ་ལྟ་བུའི་ཁྱིམ་དུ་རིགས་བཟང་ཟས་མི་ཟ་བའི་རིགས་ངན་དེ་རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་མི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། དགེ་ཚུལ་ཉིད་ལ་སོགས་པ་དགག་ཕྱིར་ཆེས་ཤིན་ཏུ་བཀག་པ་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱའོ། །ཞེས་སོ། ། 說殘缺之義 བཞི་པ་ལ། རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་མི་བྱ་དང་། །དབྱུང་བ་འཁོར་དུ་མི་བཞག་པའོ། ། 不作出罪 དང་པོ་ནི། སྔར་བསྟན་པའི་ལུས་ལ་སྐྱོན་ཆགས་པ་ལས་གཞན་པའི་ལུས་ལ་སྐྱོན་ཆགས་པ་དག་ཀྱང་བསྟན་པར་འདོད་ནས་ 6-117b ལག་རྡུམ་ལ་སོགས་པ་ནི་མཚོན་པ་ཡིན་ནོ། །ཅི་ལྟར་མཚོན་ན་ཊཱི་ཀ་ལས། ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་སྨོས་པ་དེ་ནི་མཚོན་པ་ཡིན་གྱི་སྐྲ་སེར་ལ་སོགས་པ་དག་ཀྱང་རིག་པར་བྱ་སྟེ་ཡོངས་སུ་བགྲང་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །སྐྲ་སེར་དང་ནི་སྐྲ་སེར་སྐྱ། །དེ་བཞིན་སྐྲ་ནི་ལྗང་གུ་ཁ། །མི་རྣམས་སྐྲ་ནི་དཀར་བ་དང་། །གླང་ཆེན་སྐྲ་འདྲ་ནི་སྤུ་ཉག་རེ་རེ་ཕ་ཟད་སྲབ་མོར་འདུག་པའོ། །སྐྲ་མེད་དང་། །མགོ་འབར་འབུར་ཅན་གླང་པོ་ཆེ། །ཧ་ཅང་སྡོམ་དང་ལུས་གླེབས་འདྲ། །འབྲས་སྲུས་གླེབས་པ་ལྟ་བུའོ། །བོང་བུ་ཕག་གི་མགོ་ལྟ་བུ། །མགོ་གཉིས་པ་དང་མགོ་ཆུང་དང་། །དཔྲལ་བ་ཡན་གྱི་འཚོགས་མ་མེད་པའམ་ཁ་ཅིག་མགྲིན་པ་ཡན་མེད་པ་བྲང་ལ་ཁ་སྣ་ཡོད་པ་ཟེར། གླང་ཆེན་རྣ་འདྲ་རྟ་རྣ་འདྲ། །བ་གླང་རྣ་འདྲ་སྤྲེའུ་རྣ་འདྲ། །བོང་བུའི་རྣ་འདྲ་ཕག་རྣ་འདྲ། །རྣ་གཅིག་པ་དང་རྣ་མེད་དང་། །མིག་དམར་ཧ་ཅང་མིག་ཆེ་དང་། །མིག་ཆུང་མིག་ནི་ཧ་ཅང་སེར། །ཤེལ་མིག་མིག་འཆིང་བུ་ལྟར་འཚེར་བའོ། །ཆུ་བུར་ལྟ་བུ། །མིག་གཅིག་པ་དང་མིག་མེད་དང་། །གླང་ཆེན་སྣ་འདྲ་རྟ་སྣ་འདྲ། །བ་ལང་སྣ་འདྲ་སྤྲེའུ་སྣ་འདྲ། །བོང་བུའི་སྣ་འདྲ་ཕག་སྣ་འདྲ། །སྣ་སྦུབས་གཅིག་དང་སྣ་མེད་དང་། །གླང་ཆེན་ཀོས་འདྲ་ཀོས་ནི་འགྲམ་པའོ། །རྟ་ཀོས་འདྲ། །བ་ལང་ཀོས་དང་སྤྲེའུ་ཀོས་འདྲ། །བོང་བུའི་ཀོས་འདྲ་ཕག་ཀོས་འདྲ། །ཀོས་སྙུང་ནི་ཕྱོགས་གཅིག་མེད་པའོ་དང་ནི་ཀོས་མེད་དང་། །གླང་ཆེན་སོ་འདྲ་རྟ་སོ་འདྲ། །བ་ལང་སོ་འདྲ་སྤྲེའུ་སོ་འདྲ། །བོང་བུའི་སོ་འདྲ་ཕག་སོ་འདྲ། །སོ་གཅིག་པ་དང་སོ་མེད་དང་། །མགུལ་རིང་ཆེས་དང་མཇིང་ནུབ་དང་། །མགུལ་མེད་པའི་ཐལ་གོང་ལ་འབྱར་བའོ། །ཕྲག་མིག་ཅེས་མགོ་མདུན་དུ་དུད་པ་མིག་དང་ཕྲག་པ་མཉམ་པ་དང་ནི་ཆེར་སྒུར་དང་། །ཕོ་མཚན་ཆད་དང་རླིག

【現代漢語翻譯】 前者（如果）居住地近，會成為障礙，而後者即使居住地遠，也會成為障礙，因此這兩者情況不同。 關於奴僕的意義 第三，『鞋匠』指的是皮革匠。『旃陀羅』，在 टीका（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：註釋）中解釋為惡劣種姓，而在《小釋》中解釋為製作拂塵的人。『勇波』指的是野蠻人，即居住在山林中，吃牛、鳥、蝎子、青蛙、蜥蜴等的人。像這樣惡劣種姓的家中，不吃高貴種姓食物的惡劣種姓，不應被驅逐。 टीका（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：註釋）說：爲了禁止比丘等，要知道這是非常嚴格的禁止。 關於殘缺的意義 第四，不應驅逐，不應將驅逐者留在僧團中。 不應作出罪 第一，想要說明除了先前所說的身體缺陷之外的其他身體缺陷， 6-117b 因此，斷手等只是一種象徵。如何象徵呢？ टीका（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：註釋）中說：所說的『等』只是一種象徵，也應理解為黃頭髮等，並非全部列舉。黃頭髮，即黃白色的頭髮。同樣，頭髮是綠色的。人們的頭髮是白色的。像大象毛髮一樣，每一根毛髮都非常細薄。沒有頭髮。頭上有腫塊，像大象一樣。非常矮小，身體扁平，像壓扁的米糠一樣。像驢或豬的頭。有兩個頭或頭很小。沒有前額以上的組織，或者有些人說沒有頸部以上的部分，胸部有口鼻。像大象的耳朵，像馬的耳朵。像牛的耳朵，像猴子的耳朵。像驢的耳朵，像豬的耳朵。只有一隻耳朵或沒有耳朵。眼睛是紅色的，眼睛非常大。眼睛很小，眼睛非常黃。玻璃眼，像眼珠一樣閃耀。像水泡一樣。只有一隻眼睛或沒有眼睛。像大象的鼻子，像馬的鼻子。像牛的鼻子，像猴子的鼻子。像驢的鼻子，像豬的鼻子。只有一個鼻孔或沒有鼻子。像大象的臉頰，臉頰是指面頰。像馬的臉頰。像牛的臉頰，像猴的臉頰。像驢的臉頰，像豬的臉頰。臉頰凹陷，即一邊沒有臉頰，或者沒有臉頰。像大象的牙齒，像馬的牙齒。像牛的牙齒，像猴的牙齒。像驢的牙齒，像豬的牙齒。只有一顆牙齒或沒有牙齒。脖子非常長，脖子凹陷。沒有脖子，與鎖骨相連。肩膀和眼睛齊平，頭向前傾，眼睛和肩膀齊平，或者非常彎腰駝背。陽具斷裂和睪丸。

【English Translation】 The former, if the residence is near, will become an obstacle, while the latter, even if the residence is far, will become an obstacle, so these two situations are different. On the meaning of a servant Third, 'shoemaker' refers to a leather craftsman. 'Candala', in the टीका (Sanskrit, Devanagari, Roman transliteration, literal meaning: commentary) is explained as a bad caste, while in the 《Minor Commentary》 it is explained as a person who makes fly whisks. 'Yungpo' refers to barbarians, that is, people who live in the mountains and forests and eat cows, birds, scorpions, frogs, lizards, etc. In the home of such a bad caste, a bad caste who does not eat the food of a noble caste should not be expelled. The टीका (Sanskrit, Devanagari, Roman transliteration, literal meaning: commentary) says: In order to prohibit monks, etc., know that this is a very strict prohibition. On the meaning of incompleteness Fourth, one should not expel, and one should not leave the expelled in the Sangha. Should not commit an offense First, wanting to explain other physical defects besides the physical defects mentioned earlier, 6-117b Therefore, a severed hand, etc., is only a symbol. How is it symbolized? The टीका (Sanskrit, Devanagari, Roman transliteration, literal meaning: commentary) says: The 'etc.' that is mentioned is only a symbol, and one should also understand yellow hair, etc., which are not all listed. Yellow hair, that is, yellowish-white hair. Similarly, the hair is green. People's hair is white. Like elephant hair, each hair is very thin. No hair. There are lumps on the head, like an elephant. Very short, the body is flat, like flattened rice husks. Like the head of a donkey or a pig. Two heads or a small head. No tissue above the forehead, or some say there is no part above the neck, and there are mouths and noses on the chest. Like elephant ears, like horse ears. Like cow ears, like monkey ears. Like donkey ears, like pig ears. Only one ear or no ears. The eyes are red, the eyes are very big. The eyes are small, the eyes are very yellow. Glass eyes, shining like eyeballs. Like blisters. Only one eye or no eyes. Like an elephant's nose, like a horse's nose. Like a cow's nose, like a monkey's nose. Like a donkey's nose, like a pig's nose. Only one nostril or no nose. Like an elephant's cheek, the cheek refers to the face. Like a horse's cheek. Like a cow's cheek, like a monkey's cheek. Like a donkey's cheek, like a pig's cheek. Sunken cheeks, that is, one side has no cheek, or no cheek. Like elephant teeth, like horse teeth. Like cow teeth, like monkey teeth. Like donkey teeth, like pig teeth. Only one tooth or no teeth. The neck is very long, the neck is sunken. No neck, connected to the collarbone. Shoulders and eyes are level, the head is leaning forward, the eyes and shoulders are level, or very hunched over. Severed penis and testicles.

---

་རླུང་གིས་རླུགས་དང་། །འབྲས་གཅིག་པ་དང་འབྲས་མེད་དང་། །ལུས་ཧ་ཅང་རིང་དང་ཧ་ཅང་ཐུང་། །སྐེམ་པོ་མ་འོས་ 6-118a ངལ་སྐྱེན་དང་། །ཊཱི་ཀ་ལས་གང་དག་རྩོལ་བ་ཆུང་ངུས་ཀྱང་དབུགས་བརྩེགས་པ་ལ་སོགས་པའི་སྐྱོན་དུ་གྱུར་པ་དེ་དག་ནི་མ་འོས་པར་ངལ་སྐྱེན་པ་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ཤ་མདོག་ཁ་དོག་རྣམ་བཞི་དང་། །ཊཱི་ཀ་ལས་སྨད་པར་བྱ་བའི་ཤ་མདོག་དེ་དག་དགག་པ་ཡིན་གྱི་ལྷ་རྣམས་ཀྱི་གཟུགས་མཛེས་པ་ལྟ་བུ་དག་ནི་མ་གཏོགས་སོ་ཞེས་སོ། །སྔར་བཀག་པ་དེ་བཞིན་དུ་གྱོལ་པོ་རྐང་ཡོན་དང་རྐང་འཆལ་ལོ། །ལུས་ཉམས་པ་ནི་རྐང་པ་གཉིས་ཧ་ཅང་གདང་བ་དང་རྐང་པ་གཉིས་གཅིག་གི་སྟེང་དུ་གཅིག་འདོར་བའོ། །ལག་རྡུམ་སོགས་རྣམ་པ་དེ་ལྟ་བུ་དག་གི་དགག་པ་ཡང་རབ་ཏུ་བཟུང་བར་བྱའོ། ། 不處於出罪 གཉིས་པ་ནི། ལྷྭམ་མཁན་སོགས་རིགས་དང་། ལུས་ལ་དབྱིབས་དང་ཁ་དོག་གི་སྐྱོན་ཆགས་པ་རང་ངམ་གཞན་གྱིས་རབ་ཏུ་བྱུང་ཟིན་པ་ནི་ཉེ་བར་བཞག་པར་མི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། དེ་དག་ནི་འདིར་གནས་སྦྱིན་པ་འབའ་ཞིག་བཀག་པ་མ་ཡིན་གྱི་འདི་ལྟར་གནས་ཁང་ལ་སོགས་པ་དག་ཏུ་སྐབས་དབྱེ་བ་དང་རྗེས་སུ་འབྲང་བའི་འཁོར་ཉིད་དང་། ཕྱི་བཞིན་དུ་འབྲང་བའི་དགེ་སྦྱོང་དུ་བསྒྲུབ་པ་ལ་སོགས་པ་ཡང་བཀག་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས་ཀྱང་། དགེ་སློང་གིས་འཁོར་སུན་འབྱིན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པར་མི་བྱ་སྟེ། ཉེ་བར་འཇོག་ན་འགལ་ཚབས་ཅན་དུ་འགྱུར་རོ། །འཁོར་སུན་འབྱིན་པར་བྱེད་པའི་རྒྱུ་ནི་གཉིས་ཏེ། རིགས་དང་མཚན་ལ་སོགས་པའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །འོ་ན་རིགས་དང་ལུས་ལ་སྐྱོན་ཆགས་པ་རབ་ཏུ་འབྱིན་པ་དང་འཁོར་དུ་འཇོག་པ་བཀག་ན། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཐུབ་པའི་དབང་པོའི་གསུང་རབས་འདི་ལ་ནི་རིགས་གཅེས་པ་མིན། རུས་གཅེས་པ་མ་ཡིན། སྒྲུབ་པ་གཅེས་པ་ཡིན་ཅེས་གསུངས་པ་དང་། རིགས་ལ་སྐྱོན་ཆགས་པ་ཉ་པ་ལྔ་བརྒྱ་དང་། འབྲེག་མཁན་ཉེ་བ་འཁོར་དང་། ལུས་ལ་སྐྱོན་ཆགས་པ་བ་ལང་བདག་ལ་སོགས་པ་རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་གསུངས་པ་དང་འགལ་སྙམ་ན། ཉ་པ་ལྔ་བརྒྱ་ལ་སོགས་པ་ 6-118b དེ་དག་ནི་སྲིད་པ་ཐ་མ་པ་སྟེ། མངོན་ཤེས་ཐོབ་པ་དག་གིས་རབ་ཏུ་འབྱིན་དུ་གནང་བ་དམིགས་བསལ་ཡིན་ཏེ། མེ་ཏོག་ཕྲེང་རྒྱུད་ལས། མཁན་པོ་དེ་དག་གིས་སྡོམ་པ་ལེན་པོ་ད་ལྟར་གྱི་ངེས་འབྱུང་ལ་སོགས་པའི་བསམ་པ་དང་རྗེས་ཀྱི་བསམ་པ་དགེ་བ་ཚེ་དེ་ལ་མཐོང་ལས་ཡན་ཆད་ཐོབ་པར་ཤེས་ཤིང་། །མངོན་ཤེས་ཡེ་ཤེས་ཐོབ་པས་ནི། །བྱིན་རླབས་ཀྱི་མཐུ་ཡིས་འཇིག་རྟེན་ཚིམ་བྱེད་བསམ་པ་མ་དད་བསྒྱུར་ནུས་པའི་ཕྱིར། །ལག་རྡུམ་སོགས་རབ་ཏུ་འབྱིན་ན་ཉེས་པ་མེད། །ཅེས་ཤླཽ་ཀ་འདིའི་མཆན་དང་མཆན་ནོ་གསུངས་སོ། ། 廣說隨緣儀軌 གཉིས་པ་ལ། དངོས་གཞི་འཇུག་བཅས་སྤྲོས་ལ་བསྟན། །སྦྱོར་བ་ཆོ་གའི་སྤྲོས་པ་བཤད། །མཇུག་ཏུ་བརྗོད་

【現代漢語翻譯】 被風吹拂，有果實和無果實，身體過長和過短，瘦弱不適宜。 《ཊཱི་ཀ་》（Tika，註釋）中說：『那些即使稍微努力也會氣喘吁吁等，成為過失的，就是不適宜的瘦弱。』 四種不好的膚色。 《ཊཱི་ཀ་》中說：『那些應被貶低的膚色是被禁止的，但不包括諸神的美麗形象。』 如前所述，禁止駝背、腿彎曲和腿瘸。 身體殘缺是指兩腿過度張開或兩腿互相疊放。 對於手短等類似情況的禁止，也應嚴格遵守。 不處於出罪 第二種情況是：鞋匠等種姓，以及身體上有形狀和顏色缺陷的人，無論自己或他人已經出家受戒的，都不應接近。 《ཊཱི་ཀར》中說：『這些禁令不僅禁止在此地給予供養，也禁止在此類住所中進行區分，以及跟隨的眷屬，以及像侍奉沙門等行為。』 因此，《律藏零星事》中也說：『比丘不應接近使僧團不悅的人，如果接近，就會犯下重罪。』 使僧團不悅的原因有兩個：種姓和相貌等。 如果禁止種姓和身體有缺陷的人出家和加入僧團，那麼《律分別》中說：『在釋迦牟尼佛的教法中，不重視種姓，不重視血統，重視修行。』 並且，種姓有缺陷的五百漁夫，以及屠夫近親眷屬，身體有缺陷的牛主等都被允許出家，這是否矛盾呢？ 五百漁夫等是最後有者，通過獲得神通的人的允許而特別允許出家。如《花鬘論》中說：『那些堪布知道受戒者現在的出離心等想法和之後的善念，並在今生獲得見道以上的果位。 通過獲得神通智慧，以加持力使世間滿足，能夠轉變不信之心。因此，允許手短等出家沒有過錯。』 廣說隨緣儀軌 第二部分，詳細闡述了包含正行和入門的內容。 解釋了預備儀軌的細節。 最後總結。

【English Translation】 Being blown by the wind, having fruits and not having fruits, body being too long and too short, being thin is not suitable. In the 'Tika' (commentary): 'Those who become faulty, such as panting even with slight effort, are unsuitable thinness.' Four kinds of bad skin color. In the 'Tika': 'Those skin colors that should be degraded are prohibited, but not including the beautiful forms of the gods.' As previously stated, hunchbacks, crooked legs, and lame legs are prohibited. Physical impairment refers to legs being excessively spread apart or legs being placed on top of each other. The prohibition of short hands and similar conditions should also be strictly observed. Not being in a state of expiation The second case is: people of castes such as shoemakers, and those with defects in the shape and color of their bodies, whether they have already been ordained by themselves or others, should not be approached. In the 'Tika': 'These prohibitions not only prohibit giving offerings in this place, but also prohibit distinguishing in such residences, as well as the retinue that follows, and activities such as serving the Shramanas.' Therefore, in the 'Miscellaneous Matters of the Vinaya' it is also said: 'A Bhikshu should not approach those who displease the Sangha, and if he approaches, he will commit a serious offense.' There are two reasons for displeasing the Sangha: caste and appearance, etc. If it is forbidden to ordain and include those with defects in caste and body, then the 'Vinaya-vibhanga' says: 'In the Dharma of Shakyamuni Buddha, caste is not valued, lineage is not valued, practice is valued.' And, are the five hundred fishermen with defects in caste, and the butcher's close relatives, and the ox-owner with defects in the body, etc., who were allowed to be ordained, contradictory? The five hundred fishermen, etc., are the last existences, and ordination is specially permitted by those who have attained supernatural powers. As the 'Flower Garland Treatise' says: 'Those Khenpos know that the ordinands have thoughts such as present renunciation and subsequent good thoughts, and attain the fruit above the path of seeing in this life. Through attaining supernatural wisdom, they satisfy the world with the power of blessings and can transform unbelieving minds. Therefore, there is no fault in allowing those with short hands, etc., to be ordained.' Extensive Explanation of the Rituals Following Circumstances The second part elaborates on the content including the main practice and the introduction. Explains the details of the preparatory rituals. Finally, summarizes.

---

པའི་སྤྲོས་པ་བསྟན། ། 廣說入正行 དང་པོ་ནི། བསྒྲུབ་བྱ་དུ་མ་ཡོད་པ་ལས་དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མཁན་པོ་གཅིག་པ་ཉིད་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ། འདི་སྐབས་ཀྱི་དུ་མའི་ཚད་གསུམ་མན་ཆད་ཀྱི་གྲངས་གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་ཀྱི་ཚིག་གཅིག་གིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱར་རུང་ངོ་། །དུ་མ་ནི་མང་ཚིག་སྟེ་གསུམ་ནས་མང་ཚིག་ཏུ་ལུགས་ལས་འཇོག་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདིར་བྱར་རུང་གི་དོན་ནི་རྫོགས་ཚུལ་གྱི་བྱ་བ་མང་དུ་ཡོད་པ་ལས། འདི་ལྟར་ཡང་རུང་ལ་རུང་བ་གཞན་ཡང་ཡོད་དོ་ཞེས་མཚོན་པ་ཡིན་ཏེ། སྔོན་གྱི་དུས་ཉ་པ་ལྔ་བརྒྱ་ཚུར་ཤོག་གི་ཚིག་གཅིག་གིས་རྫོགས་པར་མཛད་པ་ཡང་མཐོང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལས་གཞན་དུ་དཀྱིལ་འཁོར་གཅིག་ཏུ་ཚོགས་ཀྱིས་ཚོགས་ལ་ལས་མི་འཆག་པ་ལ་མཚམས་ཐ་དད་དུ་གསོལ་བཞིའི་ཚིག་གཅིག་གིས་བཞི་དང་བརྒྱད་དང་བཅུ་གཉིས་རྫོགས་པར་བྱར་རུང་བའི་དམིགས་བསལ་ཡོད་དེ། ཞུ་བ་ལས། བཙུན་པ་ལས་བགྱིས་པ་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་མཆིས་ལ། གནས་བཞིར་གང་ཟག་བཞི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བགྱིད་དུ་གནང་ངམ། གནང་སྟེ་འདི་ལྟར་ལས་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་གནས་བཞི་ཆར་གྱི་མཚམས་སུ་ཤིང་ངམ་འཁར་བའམ་རེ་ལྡེ་རྣམས་ཀྱིས་ཕྱོགས་ 6-119a བཞི་པོ་ནས་བསྒྲུབ་བྱ་མནན་ཏེ་ཕྱོགས་བཞིར་རེ་རེ་སྟེ་བཞིའོ་རེ་རེ་ནས་སམ་ཕྱོགས་བཞིར་གཉིས་གཉིས་ནས་ཏེ་བརྒྱད་དོ་སམ་ཕྱོགས་བཞིར་གསུམ་གསུམ་ནས་ཏེ་བཅུ་གཉིས་སོ། །བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་སྟེ་བཞིར་མ་ཚང་ནའོ་ཞེས་གཞུང་འདིའི་མཚན་ནི་ཊཱི་ཀ་བྱེད་པས་སོ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཅུ་གཉིས་ལས་བྱེད་པའི་ཚིག་གཅིག་གིས་རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་ཚེ་ཡང་ཕྱོགས་བཞིར་འབོགས་པ་པོའི་དགེ་འདུན་སྡེ་བཞིར་བཀོད་དགོས་པ་ཡིན་ཅེས་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་གསུངས་སོ། །འོ་ན་རྫོགས་ཚུལ་འདི་ད་ལྟ་ལག་ལེན་ལ་བྱེད་དམ་ཞེ་ན། དཔལ་ཆེན་པས་ད་ལྟ་ལག་ལེན་མཛད་པར་གྲགས་ཀྱང་། སྙག་དབོན་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་ཞལ་ནས། དཔལ་ཆེན་འདུལ་བ་ལ་ཤིན་ཏུ་མཁས་པས་དེ་འདྲ་མཛད་གར་སྲིད། མི་སྲིད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ལུང་ལས་དེ་ལྟར་གསུངས་ཀྱང་དེའི་ཆོ་ག་ཞིབ་མོ་འདིར་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་སྔོན་བྱུང་གི་འདུལ་འཛིན་ཆེན་པོ་རྣམས་དེ་ལྟར་ལ་ཕྱག་ལེན་མཛད་པའི་སྲོལ་མ་བྱུང་བ་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་བྱེད་ཚུལ་གྱི་ཆོ་ག་རྒྱས་པར་མ་བསྟན་པའི་བྱེད་རུང་གི་སྒྲ་ཙམ་གྱིས་བྱེད་པའི་གོ་རིམ་བྱ་བ་ཡང་མི་ཤེས་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟ་བུའི་འབོགས་ཆོག་ད་ལྟ་བྱེད་མི་རུང་ཞེས་གསུང་ངོ་། །ཡང་ཁ་ཅིག་སྡོམ་པ་ཐག་རྒྱ་མ་འདི་རྗེ་འབྲི་གུང་ཐེལ་པས་བྱེད་ལོ། དེའང་མ་ཡིན་ཏེ་ཆོས་རྗེ་པས། བླུན་པོ་སྙིང་བོད་ཅན་གྱིས་ཀྱང་། །འདུལ་བའི་ཆོ་ག་བརྒལ་མ་ནུས། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོན་ཀྱང་ཐག་རྒྱ་མ་སོགས་ལག་ལེན་དུ་བྱེད་པ་ནི་མི་རྐང་འབུད་པ་རྣམས་ཀྱིའོ། །སྡོམ་པ་ཐོབ་པ

【現代漢語翻譯】 廣說入正行 第一，從有多個所調伏對像而言，以所有這些對象的調教師是同一位為前提。此時，多個的數量以少於或等於三為限，可以通過一個羯磨詞，即祈請和四種羯磨，來圓滿近圓戒。『多個』是多數詞，因為按照規矩，從三開始才算多數。這裡的『可以』的意思是，圓滿的方式有很多種，這只是一種可行的方式，還有其他可行的方式。因為以前曾經見過五百漁夫通過一句『都過來』的話語就圓滿受戒的情況。除此之外，在一個壇城中，對於不間斷的僧團羯磨，有一種特殊的規定，即在不同的界限內，可以通過一個祈請和四種羯磨的詞句，來使四位、八位或十二位受戒圓滿。如經請問：『尊者，如果在一個地方進行僧團羯磨，允許為四個地方的四個人授予近圓戒嗎？』回答是：『允許。』做法是，執行羯磨的比丘在四個地方的界限內，用木頭、手杖或支撐物按壓四個方向的所調伏對象，每個方向一個，即四個；或者每個方向兩個，即八個；或者每個方向三個，即十二個。『要使近圓戒圓滿，即使不足四個人也可以。』這是因為註釋者這樣解釋這部論典的名稱。據說，在用一個詞句使十二個人圓滿受戒時，也必須將四個方向的施與者安排在四個僧團中。大譯師措那巴這樣說過。 那麼，這種受戒方式現在還在實踐嗎？據說巴欽巴（དཔལ་ཆེན་པ，含義未知）現在還在實踐，但薩迦袞欽（སྙག་དབོན་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ，含義未知）說：『巴欽在律藏方面非常精通，所以他可能會這樣做。』不可能的原因是，雖然經典中是這樣說的，但因為這裡沒有詳細說明其儀軌，所以以前的持律大德們沒有形成這樣的實踐傳統。因此，因為沒有詳細說明做法的儀軌，僅僅憑『可以』這個詞，也無法知道做法的順序和行為。所以，現在不能進行這樣的施與。』 還有人說，這個『塔嘉瑪』（ཐག་རྒྱ་མ，含義未知）的戒律是杰·直貢特巴（རྗེ་འབྲི་གུང་ཐེལ་པ，含義未知）制定的。但事實並非如此，因為曲杰巴（ཆོས་རྗེ་པ，含義未知）說：『愚笨而心胸狹窄的人，也無法違越律藏的儀軌。』因此，實踐『塔嘉瑪』等戒律的是那些吹人骨的人。獲得戒律……

【English Translation】 Showing the extensive explanation of entering the correct conduct. Firstly, considering that there are multiple objects to be tamed, with the understanding that the teacher of all these objects is the same. In this case, the number of 'multiple' is limited to three or less, and it is permissible to complete the ordination with one Karma phrase, that is, the request and the four Karmas. 'Multiple' is a plural term, because according to the rules, it is considered plural from three onwards. The meaning of 'permissible' here is that there are many ways to complete the ordination, and this is just one possible way, and there are other possible ways. Because it has been seen in the past that five hundred fishermen were ordained by a single phrase 'come here'. Apart from that, in one mandala, there is a special provision for continuous Sangha Karma, that is, within different boundaries, it is permissible to complete the ordination of four, eight, or twelve people with one phrase of request and four Karmas. As asked in the Sutra: 'Venerable, if Sangha Karma is performed in one place, is it permissible to grant full ordination to four people in four places?' The answer is: 'Permissible.' The practice is that the Bhikshu performing the Karma presses the objects to be tamed in the four directions within the boundaries of the four places with wood, a staff, or a support, one in each direction, that is, four; or two in each direction, that is, eight; or three in each direction, that is, twelve. 'To complete the full ordination, even if there are not enough four people.' This is because the commentator explains the name of this treatise in this way. It is said that when completing the ordination of twelve people with one phrase, it is also necessary to arrange the givers in the four directions in four Sanghas. This is what the great translator Tsonapa said. So, is this method of ordination still practiced now? It is said that Palchenpa (དཔལ་ཆེན་པ, meaning unknown) is still practicing it now, but Sakya Gonchen (སྙག་དབོན་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ, meaning unknown) said: 'Palchen is very proficient in the Vinaya, so he might do that.' The reason why it is impossible is that although it is said so in the scriptures, because the detailed rituals are not explained here, the great Vinaya holders of the past did not form such a tradition of practice. Therefore, because the rituals of the practice are not explained in detail, and the order and actions of the practice cannot be known only by the word 'permissible'. Therefore, such a giving should not be done now. Some also say that this 'Taggyama' (ཐག་རྒྱ་མ, meaning unknown) precept was established by Je Drigung Telpa (རྗེ་འབྲི་གུང་ཐེལ་པ, meaning unknown). But this is not the case, because Chojepa (ཆོས་རྗེ་པ, meaning unknown) said: 'Even a foolish and narrow-minded person cannot transgress the rituals of the Vinaya.' Therefore, those who practice the 'Taggyama' and other precepts are those who blow human bones. Obtaining the precepts...

---

འི་དུས་མཉམ་པ་རྣམས་ནི་གཅིག་ལ་གཅིག་ཕྱག་མི་བྱའོ། །འོ་ན་དུས་མཉམ་པ་རྣམས་རྙེད་པ་དང་ལས་སུ་བྱ་བ་ཇི་ལྟར་ཞེ་ན། རྙེད་པ་ནི་སྔར་འོངས་པ་དང་པོ་ཡིན་ནོ། །དེའི་ཤུགས་ཀྱིས་ལས་བྱེད་པ་ནི་ཕྱིས་འོངས་པ་དང་པོ་ཡིན་ནོ་ཞེས་འཐོབ་སྟེ། ནང་དུ་འཇུག་སྔ་བ་དེ་ཐུ་བོ་ཡིན་ལ་ཕྱིས་འཇུག་པ་དེ་ཕྱིར་དབྱུང་བ་ན་དང་པོར་འབྱུང་སྔ་ 6-119b ཡང་ཐུ་བོར་མི་འཇོག་སྟེ། ཕྱིས་འབྱུང་ཕྱི་བ་ཉིད་ཐུ་བོར་འཇོག་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཊཱི་ཀར། ཐོག་མར་ཕྱིན་པའི་གང་ཟག་དང་པོ་ཐུ་བོ་ཉིད་དུ་འགྱུར་ཏེ། དེ་ལྟ་བས་ན་གང་རྙེད་པའི་གནས་སུ་དང་པོར་འོངས་པ་དེ་ནི་རྙེད་པ་དང་པོར་བླང་བར་བྱ་ལ་ལས་སུ་བསྐོ་བ་ཕྱིས་བྱ་སྟེ་དེ་ནི་དང་པོར་འོངས་བའི་ཕྱིར་ཐུ་བོ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། ། 廣說加行儀軌 གཉིས་པ་ལ། ལུས་ཀྱི་བྱི་བྱད་རྟགས་རྣམས་སྤྲོས། །སྣོད་སྤྱད་རྟགས་ཀྱི་སྤྲོས་པ་བསྟན། །བར་ཆད་སྤོང་བའི་སྤྲོས་པ་བརྗོད། ། 廣說身抹拭相 དང་པོ་ལ། རྟགས་དངོས་དང་ནི་ཞར་བྱུང་སྤྲོས། ། 正相 དང་པོ་ལ། སྐྲ་སེན་བྲེགས་དང་ཁྲུས་ཆོག་བཤད། ། 剃髮 དང་པོ་ལ། དངོས་པོ་ཇི་ཙམ་བྲེགས་པ་དང་། །ཇི་ལྟའི་ཚུལ་གྱིས་བྲེགས་པ་དང་། །བྲེགས་དུས་གོས་ནི་གང་བརྟེན་དང་། །བྲེགས་ནས་གང་དུ་འདོར་བ་དང་། །དགེ་སློང་མ་ཆོག་ཟུར་དུ་སྤྲོས། ། 所剃髮量 དང་པོ་ནི། དགོན་པ་པས་སྐྲ་སོར་གཉིས་ལས་ལྷག་པར་མི་བཞག་གོ། ཊཱི་ཀ་ལས། སྐྲ་སྨོས་པས་ཁ་སྤུ་ཡང་སྨོས་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །ཁྱད་པར་བཤེས་གཉེན་གྱིས། དགོན་པ་པས་ནི་སྐྲ་སོར་གཉིས་འཁྱིལ་པ་འབྲེག་པ་ཞེས་བཤད་ཀྱང་། མི་འཐད་དེ། ཉིད་ཀྱི་རྣམ་བཤད་ལས། སོར་གཉིས་བསྐོར་བ་ཡིན་ན་དེ་ནི་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ་ཞེས་དང་། འོད་ལྡན་ལས་ཀྱང་། དེ་ལྟར་གྱུར་ན་ཚད་སོར་ལྔར་འགྱུར་བས་སོ། །གླེང་གཞི་དེ་ཉིད་ཀྱིས་ཉེས་པར་འགྱུར་བས་མི་འདོད་དོ་ཞེས་སོ། །གྲོང་མཐའ་པས་ནི་དེའི་འོག་མ་ཉིད་ལས་མི་བཞག་གོ། འོག་མ་ནི་སོར་ཕྱེད་གཉིས་ཏེ། ཊཱི་ཀར། སོར་ཕྱེད་དང་གཉིས་ལས་ལྷག་པ་སོར་གཉིས་ཀྱི་ཚད་དུ་གྱུར་པ་དེ་ཙམ་དུ་མི་བཞག་ཅེས་སོ། །འདི་གཉིས་ལ་ཡངས་དོག་གི་ཁྱད་འབྱུང་བ་ནི། ལུང་ལས། དགོན་པ་བ་དག་གི་འབྲེག་མཁན་མ་རྙེད་ན་སྐྲ་སོར་གཉིས་ཀྱི་ཚད་དུ་བཞག་པར་རྗེས་སུ་གནང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལ། དགོན་པ་ན་འབྲེག་མཁན་དཀོན་པའི་ཕྱིར་དང་ 6-120a གྲོང་མཐའ་ན་འབྲེག་མཁན་བཙལ་སླ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་འགྲེལ་ཆུང་ལས་བྱུང་ལ། རྣམ་པ་གཅིག་ཏུ་ན་མ་དད་པ་སྐྱེ་བའི་དགག་བྱ་འབྱུང་རིང་བ་དང་ཉེ་བའི་ཁྱད་པར་ལས་ཀྱང་ངོ་། ། 剃法 གཉིས་པ་ནི། སྐྲ་བ་ལང་གི་སྤུ་འདྲ་བར་ཏེ་ཆན་པས་མི་འབྲེག་གོ །དེའི་དམིགས་བསལ་རྨའི་ཐའི་ཀོར་ནི་མ་གཏོགས་སོ། །འབྲེག་མཁན་ལ་བསྒོས་ཏེ་གཙུག་ཕུད་བྱེད་དུ་མི་གཞུག་གོ། འོན་ཏེ་འདོམས་ཀྱི་སྤ

【現代漢語翻譯】 同時期的人不互相禮拜。那麼，同時期的人如何獲得和從事呢？獲得是指先來者為先。憑藉其力量從事，是指後來者為先。進入內室早的人是兄長，後來進入的人在被驅逐時，首先出現，也不會被當作兄長。後來出現的人才被當作兄長。ཊཱི་ཀར།（梵文羅馬擬音：ṭīkā，註釋）中說：'最初前往的人，第一個人就成為兄長。因此，在獲得的位置上，首先到來的人應該首先被接受，而從事則應該稍後進行，因為他是第一個到來的人，所以他是兄長。' 廣說加行儀軌 第二，廣說身體的擦拭之相，展示器皿用具之相，講述避免障礙之相。 廣說身體的擦拭之相 第一，廣說正相和伴隨之相。 正相 第一，講述剃髮和沐浴的儀軌。 剃髮 第一，剃了多少東西，以何種方式剃，剃髮時依靠什麼衣服，剃髮后扔到哪裡，以及比丘尼不被允許的額外內容。 所剃髮量 第一，住在寺院的人頭髮不能超過兩指寬。ཊཱི་ཀར།（梵文羅馬擬音：ṭīkā，註釋）中說：'提到頭髮，也包括鬍鬚。' 特別是善知識說：'住在寺院的人應該剃掉兩指寬的頭髮。' 但這是不合理的，因為在自己的論釋中說：'如果是兩指寬的環繞，那是不合理的。' འོད་ལྡན།（光明）中也說：'如果那樣，尺寸會變成五指寬。' 因為那個話題本身就會變成過失，所以不希望那樣。住在村邊的人不能超過那之下。那之下是半指寬的兩倍。ཊཱི་ཀར།（梵文羅馬擬音：ṭīkā，註釋）中說：'超過半指寬的兩倍，變成兩指寬的尺寸，不能留那麼多。' 這兩者之間出現寬鬆的差別，是因為在律藏中說：'如果寺院的人找不到剃髮的人，允許留兩指寬的頭髮。' འགྲེལ་ཆུང་།（小釋）中說，因為寺院裡剃髮的人很少，而村邊容易找到剃髮的人。另一種說法是，因為產生不信任的障礙，出現長和短的差別。 剃法 第二，頭髮要像牛毛一樣，不要用剪刀剪。但傷口的繃帶除外。要告訴剃髮的人，不要留下發髻。還有陰部的毛髮。

【English Translation】 Those who are contemporaneous should not prostrate to one another. How then are those who are contemporaneous to be acquired and engaged? Acquisition is when the first to arrive is first. By its power, engagement is when the last to arrive is first. The one who enters the inner chamber first is the elder brother, and the one who enters later, when being expelled, appears first, and is not regarded as the elder brother. The one who appears later is regarded as the elder brother. ṭīkā (Sanskrit: टीका, IAST: टीका, meaning 'commentary') says: 'The first person to go, the first person becomes the elder brother. Therefore, in the place of acquisition, the first to arrive should be accepted first, and engagement should be done later, because he is the first to arrive, so he is the elder brother.' Extensive Explanation of the Preliminary Practices Secondly, the extensive explanation of the signs of bodily cleansing, the demonstration of the signs of vessels and utensils, and the expression of avoiding obstacles. Extensive Explanation of Bodily Cleansing First, the extensive explanation of the actual signs and the accompanying signs. Actual Signs First, the explanation of the ritual of shaving hair and nails, and bathing. Shaving Hair First, how much is shaved, in what manner is it shaved, what clothes are relied upon when shaving, where is it discarded after shaving, and the additional content that is not allowed for nuns. Amount of Hair Shaved First, a monastic should not leave more than two finger-widths of hair. ṭīkā (Sanskrit: टीका, IAST: टीका, meaning 'commentary') says: 'Mentioning hair also implies mentioning facial hair.' In particular, the spiritual friend says: 'A monastic should shave off two finger-widths of hair.' But this is unreasonable, because in his own commentary he says: 'If it is a circle of two finger-widths, that is unreasonable.' And འོད་ལྡན། (Od Den, meaning 'Radiant') also says: 'If it becomes like that, the measurement will become five finger-widths.' Because that topic itself will become a fault, it is not desired. A villager should not leave less than that. Less than that is two and a half finger-widths. ṭīkā (Sanskrit: टीका, IAST: टीका, meaning 'commentary') says: 'More than two and a half finger-widths, becoming the size of two finger-widths, should not be left that much.' The difference in leniency between these two arises because the Vinaya says: 'If monastics cannot find a barber, they are allowed to leave hair the size of two finger-widths.' འགྲེལ་ཆུང་། (Drel Chung, meaning 'Small Commentary') says that because barbers are rare in monasteries and easy to find in villages. Another explanation is that the difference between long and short arises from the obstacle of creating distrust. Method of Shaving Second, the hair should be like cow hair, and should not be cut with scissors. Except for the bandage on a wound. Tell the barber not to leave a topknot. And the pubic hair.

---

ུ་རང་དང་གཞན་གྱིས་ཀྱང་འབྲེག་ཏུ་མི་གཞུག་གོ། དམིགས་བསལ་གསང་བའི་ཉེ་ཀོར་དུ་རྨ་བྱུང་ན་དེའི་ཆེད་དུ་གཞན་སྨན་བསྐ་བས་བཀྲུ་བ་སོགས་ཀྱིས་མི་འཚོ་ན་སྡེ་སྣོད་འཛིན་པའི་མཁས་པ་གནས་བརྟན་གནས་བརྟན་དག་ལ་དྲིས་ཏེ་འབྲེག་ཏུ་གཞུག་གོ། འདིའི་དག་ཚིག་དང་གནས་བརྟན་ལན་གཉིས་སུ་སྨོས་པ་ནི། མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོའི་གསུང་གིས་གནས་བརྟན་མཁས་པ་གཉིས་ཡན་ཆད་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ཅེས་འགྲེལ་ཆུང་དྲངས་ཏེ་བཤད་པ་མཛད་ཀྱང་བརྟག་དགོས་སོ། །བྱིན་པའི་སྤུ་འབྲེག་པ་ཡང་རྨ་དེའི་ཕྱིར་མ་ཡིན་པར་འབྲེག་པའི་ལས་བྱེད་དུ་མི་གཞུག་གོ། ཡང་ནི། ཊཱི་ཀར། ཞེས་བྱ་བ་ཡང་འབྲེག་ཏུ་མི་གཞུག་གོ་ཞེས་བྱ་བའི་རྗེས་སུ་སྦྱར་ཏེ། བྱིན་པའི་སྤུ་འབྲེག་པ་ཡང་འབྲེག་ཏུ་མི་གཞུག་གོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། །བྱིན་པའི་སྤུ་བྲེགས་མི་རུང་ན་ལུས་གཞན་གྱི་སྤུ་ཇི་ལྟར་བྱ་སྙམ་ན་ལུས་གཞན་གྱི་ཡང་མི་བྱའོ། །ཡང་སྒྲ་ནི། ཊཱི་ཀར། དེ་ལ་ཡང་རྨའི་ཕྱིར་མ་ཡིན་པར་སྤུ་འབྲེག་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །འོ་ན་སྣའི་སྤུ་ཡང་འཐོག་ཏུ་མི་རུང་ངམ་སྙམ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། སྣའི་སྤུ་འཐོག་པ་ལ་ནི་རྣམ་གྲངས་ཀྱི་ཚིག་ཡོད་དེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་དགེ་སློང་དག་གིས་སྣའི་སྤུ་ཕྱེད་བཏོགས་པ་ལ་རྒན་རིམ་གྱིས་རྨང་གཟེར་བླང་བར་མི་བྱའོ། །ལེན་ན་འགལ་ཚབས་ཅན་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། 6-120b གལ་ཏེ་སྣའི་སྤུ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་བཏོག་པར་མི་བྱ་བ་ཡིན་ན། ཅིའི་ཕྱིར་ཕྱེད་བཏོགས་པའི་རྨང་གཟེར་ལེན་པ་ཉེས་བྱས་སུ་བསྟན་ཏེ་རིགས་པ་འདིས་ནི་སྔོན་གཞུང་དངོས་སུ་ཡང་ཡོད་པར་གྱུར་པ་ལས་དེ་ནུབ་པར་གྱུར་པའོ་ཞེས་སོ། །འདི་ནི་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བའོ། །ལུས་གཞན་གྱི་སྐྲ་ནི་སྨིན་མ་ཕྱིན་ཡིན་ལ། འོ་ན་མགོ་བོ་ལ་ཡོད་ཚད་ཀྱི་སྤུ་བྲེག་གམ་ཞེ་ན། དམིགས་བསལ་ཡོད་དེ། སྨིན་མའི་སྤུ་བྲེགས་ན་ཉེས་བྱས་ཐམས་ཅད་ཡོད་སྨྲའི་ལུགས་དང་། སྨིན་མའི་སྤུ་ཡང་སོར་གཉིས་ལས་ལྷག་པ་བྲེག་པར་བྱ་ཞེས་པ་ཕལ་ཆེན་པའི་ལུགས་སོ། །སེན་མོ་སྤུ་གྲིའི་སོ་ལྟ་བུ་དབུས་མཐོ་བའམ་སྟེའུའི་ཁ་ལྟ་བུར་མཐའ་དབུས་མཉམ་པར་བྲེག་པར་བྱའོ། །སེན་མོ་དེ་དག་སྤྱིལ་བ་སྟེ་རྒྱགས་པ་བསྐྱེད་པའི་བདར་བ་དང་། ཚོན་བྱུག་པར་མི་བྱའོ། །འོ་ན་སེན་མོའི་བྱི་དོར་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་བཀག་གམ་ཞེ་ན། མིན་ཏེ་དྲི་མ་བསལ་བའི་ཕྱིར་འབྲུད་པར་བྱའོ། ། 剃髮時所著衣 གསུམ་པ་ནི། ཆོས་གོས་སྣམ་སྦྱར་དང་བླ་གོས་གྱོན་བཞིན་དུ་སྐྲ་དང་ཁ་སྤུ་བྲེག་པར་མི་བྱའོ། །འདིའི་ཆོས་གོས་མཐང་གོས་སུ་མི་བཟུང་སྟེ། བཟུང་ན་གཅེར་བུར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །སྐྲ་བཟེད་པའི་གོས་བཅང་བར་བྱའོ། །འདིའི་ཚད་ནི། མེ་ཏོག་ཕྲེང་རྒྱུད་ལས། སྐྲ་བྲེགས་པ་ན་རོ་སྟོད་གཅེར་བའི་ཉེས་བྱས་བསྲུང་བའི་དོན་དུ་སྐ

【現代漢語翻譯】 自己和他人都不應剃（毛髮）。特殊情況下，如果秘密處附近有傷口，爲了治療傷口，用其他藥物清洗等方法無效時，應請教持律的智者、長老，然後才可剃（毛髮）。這裡兩次提到『凈行』和『長老』，是因為措那瓦大師說，這是指至少兩位以上的長老智者，雖然小疏中引用並這樣解釋，但仍需考察。即使是爲了傷口以外的原因，也不應讓人做剃陰毛的工作。此外，《 टीका (梵文天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音， टीका，註釋)》之後也應加上『不應剃』，意思是也不應剃陰毛。如果不允許剃陰毛，那麼身體其他部位的毛髮該怎麼辦呢？也不應該剃。『又』字在《 टीका (梵文天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音， टीका，註釋)》中也表示：不應爲了傷口以外的原因而剃毛髮。那麼，鼻毛也不允許拔嗎？《 टीका (梵文天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音， टीका，註釋)》中說：對於拔鼻毛，有相關的規定。世尊說，比丘們不應拔掉一半的鼻毛后，再用鑷子拔除剩餘的根部。如果這樣做，會犯下重罪。 如果不能以任何方式拔掉鼻毛，為什麼拔掉一半鼻毛後用鑷子拔除剩餘部分會被認為是犯罪呢？這種說法表明，以前的律典中實際上也有這樣的規定，但後來失傳了。這是特殊情況。身體其他部位的毛髮，指的是眉毛以外的毛髮。那麼，頭上的所有頭髮都要剃嗎？有特殊規定：如果剃眉毛，按照一切有部（Sarvāstivāda）的觀點，會犯下所有惡作劇罪；按照大眾部（Mahāsaṃghika）的觀點，剃眉毛時，剃掉超過兩指寬的部分才算犯罪。指甲應該像剃刀的刀刃一樣，中間高，或者像鍋蓋一樣，邊緣和中間一樣平整地修剪。不要用銼刀打磨指甲，使其變得光滑，也不要涂指甲油。那麼，是否完全禁止修飾指甲呢？不是的，爲了清除污垢，可以刮指甲。 第三，在穿著法衣（chos gos snam sbyar，patchwork robe）和上衣（bla gos）時，不應剃頭髮和鬍鬚。這裡的法衣不應理解為下裙（mthang gos），如果理解為下裙，就會變成裸體。應該拿著接頭髮的布。關於這個限度，《花鬘經》中說：剃髮時，爲了避免裸露上半身的罪過，應...

【English Translation】 One should not have (hair) cut by oneself or others. In special cases, if there is a wound near the secret area, and washing with other medicines is ineffective, one should consult knowledgeable Vinaya masters and elders before having (hair) cut. The mention of 'Vinaya' and 'elders' twice here is because Tsonawa Chenpo said that it refers to at least two or more knowledgeable elders, although the small commentary quotes and explains it this way, it still needs to be examined. Even if it is not for the sake of the wound, one should not have the work of cutting pubic hair done. Furthermore, after ' टीका (Sanskrit Devanagari, ṭīkā, Sanskrit Romanization, टीका, Commentary)', one should also add 'should not cut', meaning one should not cut pubic hair either. If it is not allowed to cut pubic hair, then what should be done with the hair on other parts of the body? It should not be cut either. The word 'also' in ' टीका (Sanskrit Devanagari, ṭīkā, Sanskrit Romanization, टीका, Commentary)' also means: one should not cut hair for reasons other than the wound. Then, is it not allowed to pluck nose hairs either? In ' टीका (Sanskrit Devanagari, ṭīkā, Sanskrit Romanization, टीका, Commentary)' it says: Regarding plucking nose hairs, there are related regulations. The Blessed One said that monks should not pluck half of the nose hairs and then use tweezers to remove the remaining roots. If they do so, they will commit a serious offense. If it is not allowed to pluck nose hairs in any way, why is it considered a crime to pluck the remaining part with tweezers after plucking half of the nose hairs? This statement shows that such a rule actually existed in the previous Vinaya texts, but it was later lost. This is a special case. The hair on other parts of the body refers to hair other than the eyebrows. Then, should all the hair on the head be shaved? There are special regulations: If you shave your eyebrows, according to the Sarvāstivāda view, you will commit all misdeeds; according to the Mahāsaṃghika view, shaving more than two fingers wide of the eyebrows is considered a crime. The nails should be trimmed like the blade of a razor, high in the middle, or like the lid of a pot, with the edges and middle equally flat. Do not file the nails to make them smooth, and do not apply nail polish. Then, is it completely forbidden to decorate the nails? No, to remove dirt, the nails can be scraped. Third, while wearing the Dharma robe (chos gos snam sbyar, patchwork robe) and the upper garment (bla gos), one should not shave the hair and beard. The Dharma robe here should not be understood as the lower skirt (mthang gos), because if it is understood as the lower skirt, it will become naked. A cloth for catching hair should be held. Regarding this limit, the Garland of Flowers Sutra says: When shaving, in order to avoid the sin of exposing the upper body...

---

ྲ་བཟེད་ནི། །རྒྱར་ནི་ཕྱེད་དང་གཉིས་ཁྲུ་ལ། །སྲིད་དུ་ཁྲུ་ནི་གསུམ་ཡིན་ཏེ། །ལྷག་པ་བཅང་བར་མི་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །སྐྲ་བཟེད་མེད་ན་རྔུལ་གཟན་གྱིས་སྟོད་གཅེར་བ་བསྐྱབས་ཏེ་སྐྲ་དང་ཁ་སྤུ་བྲེག་པར་བྱའོ། ། 剃已棄處 བཞི་པ་ནི། ལོ་མའམ་སྟན་གཞན་བཏིང་བར་བྱས་པའི་སྟེང་དུ་ཡང་སྐྲ་དང་ཁ་སྤུ་བྲེག་པར་མི་བྱའོ། །འདིའི་ཡང་ནི་ཆོས་གོས་གྱོན་བཞིན་ཞེས་པ་ལ་བསྙེག་གོ། ཁྱིམ་དང་སྒོ་ཁང་སོགས་གང་དུ་དགེ་འདུན་ཕྱག་དང་འཕྱག་ 6-121a པར་ཡང་སྐྲ་བྲེག་པར་མི་བྱའོ། །འདིའི་ཡང་སྒྲའང་གཏིང་བ་ཞེས་པར་བསྙེག་གོ། རྒན་པོ་དང་ནད་པ་དང་རླུང་དང་ཉི་མ་དང་ཆར་པ་དག་ལ་ཁྱམས་དང་ལ་སོགས་པས་གནས་ཁང་དང་སྒོའི་ཁང་བར་སྐྲ་འབྲེག་ཏུ་གཞུག་པར་བྱའོ། །འདི་ནི་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བའོ། །སྐྲ་བྲེགས་པའི་ཕྱོགས་དེར་བྱི་དོར་བྱའོ། །སྐྲ་བྲེགས་པ་གང་དུ་དོར་བ་ནི་ཕྱགས་དར་ཁྲོད་དུ་དོར་རོ། །སེན་མོ་བཅད་པ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །ཡང་སྒྲ་ནི་ཕྱགས་དར་ལ་བསྙེག་གོ། 附說比丘尼儀軌 ལྔ་པ་ནི། དགེ་སློང་མ་དེ་འདོད་པའི་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བ་ཡན་ཆད་ནས་ཁམས་གསུམ་གྱི་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བ་མ་ཡིན་ན། དགེ་སློང་མས་ཞལ་ཏ་སྟེ་བསྲུང་བར་མ་བྱས་པར་འབྲེག་མཁན་སྐྱེས་པས་དགེ་སློང་མའི་སྐྲ་མི་བྲེག་གོ། འབྲེག་མཁན་སྐྱེས་པ་དེ་ལ་དགེ་སློང་མ་དེ་ཀུན་ཏུ་ཆགས་པར་གྱུར་ན་དགེ་སློང་མ་ཞལ་ཏ་བྱེད་པ་མོས་ཡང་དག་པར་རྗེས་སུ་བསྟན་པར་བྱ། ཅི་ལྟར་བསྟན་པར་བྱ་ཞེ་ན་དྲན་པ་ཉེ་བར་ཞོག་ཅིག །ཅི་རྣག་གི་ལུས་འཇིག་པ་འདི་ལ་ཆགས་པའི་སྙིང་པོ་ཡོད་དམ་ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །འབྲེག་མཁན་དགེ་སློང་མ་ལ་ཆགས་ན་འབྲེག་མཁན་ལ་ནི་མ་དང་སྲིང་མོ་དང་བུ་མོའི་འདུ་ཤེས་ཉེ་བར་ཞོག་ཅིག་ཅེས་བསྒོའོ། ། 說沐浴儀軌 གཉིས་པ་ལ། ཁྲུས་ཀྱི་བྱ་བ་དངོས་ཉིད་དང་། །སྒྲེན་དང་གནས་མིན་སྤང་བ་དང་། །བཀྲུ་དུས་གོས་གནས་གང་ཡིན་དང་། །ལུས་དང་གོས་ལ་གནོད་སྤང་བཤད། ། 正說沐浴所作 དང་པོ་ནི། སྐྲ་དང་ཁ་སྤུ་བྲེགས་པ་དེ་བྱས་ནས་ལུས་རིལ་ཁྲུས་བྱའོ། །ཆུ་མེད་དམ་རྒས་པ་དང་ན་བས་མི་ནུས་ན་ཡང་ཡན་ལག་ལྔའི་ཁྲུས་ཀྱང་ངོ་། །འདིའི་ཡང་སྒྲ་ནི་རིལ་ཁྲུས་ལས་གཞན་པའི་ཁྲུས་བསྟན་པ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀར། ཡང་ན་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ནི་ཆོ་ག་གཞན་བསྟན་པའི་དོན་ནོ་ཞེས་སོ། །ཀྱང་ངོའི་དོན་ནི་མ་འབྱོར་ན་འདི་ 6-121b ཙམ་གྱིས་གྲུབ་པར་བསྟན་པ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀར། ཐ་ན་རྐང་ལག་དག་ཀྱང་བཀྲུ་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། ། 說離赤身及非處 གཉིས་པ་ནི། སྒྲེན་མོ་སྟེ་གཅེར་བུར་ཁྲུས་མི་བྱའོ། །སྤྱིར་སྒྲེན་མོ་ཡིན་མིན་གྱི་ཁྱད་པར་འཁོར་གསུམ་གཡོགས་མ་གཡོགས་ལ་བྱེད་ཀྱང་། འདིར་གསང་བ་གཡོགས་མ་གཡོགས་ལ་བཞག་སྟེ། ཊཱི་ཀར། འདི་སྔར་འཁོར་གསུམ་གཡོགས་པ་ཉིད་ན་སྒྲེན་མོ་མ་ཡིན་མོད་ཀ

【現代漢語翻譯】 剃髮處所：長度為二尺半，寬度為三尺，不要超過這個範圍。 如果沒有剃髮處，可以用汗巾遮住上半身，然後剃頭髮和鬍鬚。 第四，不要在鋪有樹葉或其他墊子的地面上剃頭髮和鬍鬚。這裡的『也』字指的是穿著法衣的時候。在房屋和門廳等任何僧眾禮拜和掃地的地方，也不要剃頭髮。這裡的『也』字指的是鋪設墊子的地方。對於年老、生病、颳風、日曬和下雨的人，允許在走廊和類似的地方，以及房屋和門廳之間剃髮。這是特別允許的。剃髮的地方要打掃乾淨。剃下來的頭髮要扔到垃圾堆里。剪下來的指甲也是一樣。這裡的『也』字指的是垃圾堆。 附說比丘尼儀軌 第五，如果比丘尼沒有從對慾望的貪戀中解脫出來，甚至沒有從三界的貪戀中解脫出來，那麼在沒有比丘尼監督的情況下，剃髮者不能給比丘尼剃髮。如果剃髮者對比丘尼產生了強烈的愛戀，那麼應該由比丘尼監督者正確地引導他。如何引導呢？要讓他憶念正念。要告訴他：『這個膿血的身體有什麼值得貪戀的呢？』如果剃髮者對比丘尼產生了愛戀，那麼要告誡剃髮者，要對比丘尼生起如母親、姐妹和女兒般的想法。 說沐浴儀軌 第二，包括沐浴的實際操作、避免裸體和不適當的場所、洗浴時穿什麼衣服以及在哪裡洗浴，以及避免對身體和衣服造成損害的說明。 正說沐浴所作 第一，剃完頭髮和鬍鬚后，要進行全身沐浴。如果沒有水，或者因為年老和生病而無法進行全身沐浴，那麼也可以進行五支浴。這裡的『也』字指的是除了全身沐浴之外的其他沐浴方式。正如 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)中所說：『「也」字表示另一種儀式。』『也』字的意思是，如果沒有條件進行全身沐浴，那麼僅僅進行五支浴也可以。正如 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)中所說：『甚至應該清洗手腳。』 說離赤身及非處 第二，不要裸體沐浴。一般來說，是否裸體的區別在於是否遮蓋三處（指胸部、腰部和臀部），但在這裡，區別在於是否遮蓋私處。正如 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)中所說：『即使之前遮蓋了三處，也不算裸體。』

【English Translation】 The place for shaving: It should be two and a half cubits in length and three cubits in width, and should not exceed this range. If there is no shaving place, the upper body should be covered with a sweat cloth, and then the hair and beard should be shaved. Fourth, hair and beards should not be shaved on the ground covered with leaves or other mats. The word 'also' here refers to when wearing monastic robes. Hair should not be shaved in any place where the Sangha prostrates and sweeps, such as houses and porches. The word 'also' here refers to the place where mats are laid. For the elderly, the sick, those affected by wind, sun, and rain, it is permissible to have their hair shaved in corridors and similar places, and between houses and porches. This is a special exception. The place where the hair is shaved should be cleaned. The shaved hair should be thrown into the garbage heap. The cut nails are also the same. The word 'also' here refers to the garbage heap. Supplementary Explanation of the Bhikshuni Ritual Fifth, if a Bhikshuni has not been liberated from attachment to desire, even from attachment to the three realms, then the male shaver should not shave the Bhikshuni's hair without the supervision of a Bhikshuni. If the shaver develops a strong attachment to the Bhikshuni, then the Bhikshuni supervisor should properly guide him. How should he be guided? He should be reminded to be mindful. He should be told: 'What is there to be attached to in this festering body?' If the shaver develops attachment to the Bhikshuni, then the shaver should be admonished to have thoughts of the Bhikshuni as a mother, sister, and daughter. Explanation of the Bathing Ritual Second, it includes the actual operation of bathing, avoiding nudity and inappropriate places, what clothes to wear and where to bathe, and explanations of avoiding harm to the body and clothes. Proper Explanation of What to Do When Bathing First, after shaving the hair and beard, one should take a full body bath. If there is no water, or if one is unable to take a full body bath due to old age or illness, then one may also take a five-limb bath. The word 'also' here refers to bathing methods other than a full body bath. As stated in the टीका (Sanskrit Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: ṭīkā, Literal Chinese Meaning: Commentary): 'The word "also" indicates another ritual.' The meaning of 'also' is that if one is unable to take a full body bath, then it is sufficient to perform only the five-limb bath. As stated in the टीका (Sanskrit Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: ṭīkā, Literal Chinese Meaning: Commentary): 'Even the hands and feet should be washed.' Explanation of Avoiding Nudity and Inappropriate Places Second, one should not bathe naked. Generally, the distinction between being naked or not lies in whether the three places (referring to the chest, waist, and buttocks) are covered, but here, the distinction lies in whether the private parts are covered. As stated in the टीका (Sanskrit Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: ṭīkā, Literal Chinese Meaning: Commentary): 'Even if the three places were covered before, it is not considered naked.'

---

ྱི། འོན་ཀྱང་འདིར་ནི་མདོམས་ཀྱི་སྤུ་དང་ཡན་ལག་གི་རྣམ་པ་དག་གཡོགས་པ་ཉིད་ན་གཡོགས་པ་ཉིད་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱའོ། །དགེ་སློང་མས་སྐྱེས་པ་ཁྲུས་བྱེད་པའི་ཆུ་ངོགས་སུ་ཁྲུས་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་མས་བུད་མེད་ཁྲུས་བྱེད་པའི་ཆུ་ངོགས་སུ་ཡང་ཁྲུས་ཉི་ཚེ་བྱེད་རུང་ལ་བུལ་ཏོག་སོགས་ཀྱི་ཕྱེ་མས་ཁྲུས་མི་བྱའོ། །འདིའི་ཡང་སྒྲ་ནི་སྐྱེས་པའི་ཆུ་ངོགས་སུ་མ་ཟད་བུད་མེད་ཀྱི་ཆུ་ངོགས་སུ་ཡང་ངོ་ཞེས་པའི་དོན་ཡིན་ནོ། །ཁྲུས་བྱེད་པ་ན་མོན་སྲན་གྲེའུ་དང་ལ་སོགས་པས་བུལ་ཏོག་སོགས་འདག་རྫས་ཀྱི་ཕྱེ་མ་གླ་རྩི་ལ་སོགས་པའི་དྲིས་བསྒོས་པའི་ཁྲུས་དགེ་སློང་ཕ་མ་གཉིས་ཀ་ལ་རུང་ངོ་། །རུང་བའི་དྲིའི་ཕྱེ་མ་དེ་ནི་གཞན་གྱིས་བྱིན་ན་བླང་བར་བྱའོ་དགེ་སློང་ཕ་མ་ནད་པས་ནི་སྨན་གྱིས་བསྒོས་པའི་འདག་རྫས་རང་ཉིད་ཀྱིས་སྦྱར་བ་སྤྱད་པ་དང་ལེན་པར་ཡང་ངོ་། །འདིའི་ཡང་སྒྲ་ནི་དྲིས་བསྒོས་པར་མ་ཟད་སྨན་གྱིས་བསྒོས་པར་ཡང་ངོའི་དོན་ནོ། །དགེ་སློང་མས་ཁྲུས་ཀྱི་ཚེའམ་དུས་གཞན་གྱི་ཚེ་ཡང་བུད་མེད་ལ་ཕྱེ་མས་མི་གཏོར་རོ། །སྒྲེན་མོར་ཁྲུས་མི་བྱའོ་ཞེས་སྨྲས་པས་དེའི་ཕྱིར་སྒྲེན་མོ་ཉིད་བསལ་བའི་ཞར་ལ་ཤམ་ཐབས་ཀྱི་ཐ་མ་སྟེ་མ་མཐའ་ཉིད་ཀྱི་མདུན་དང་རྒྱབ་ཀྱི་མཐའ་མ་མདུད་པར་སྐས་ལ་མི་འཛེག་གོ། མ་མདུད་པའི་དོན་མ་བཅིངས་པར་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་ཅིང་། ཁ་ཅིག་མདུན་དང་རྒྱབ་ཀྱི་མཐའ་གཡས་གཡོན་གྱི་གྲྭ་ལ་ཟེར་བ་ 6-122a ཡིན་ཅེས་སྨྲའོ། །སྐས་ལ་འཛེགས་པ་སོགས་ལས་གཞན་གྱི་དུས་སུ་ཤམ་ཐབས་མདུད་པ་དེ་ལྟར་དུ་མི་བྱའོ། །ཁའི་ནང་ཡང་འདོམས་ཀྱི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པའི་ཕྱིར་གླལ་བ་སོགས་ཀྱི་ཚེ་ཁ་མ་བཀབ་པར་གདང་བར་མི་བྱའོ། ། 沐浴時所著依 གསུམ་པ་ནི། སྒྲེན་མོས་ཁྲུས་བྱེད་པ་བཀག་པའི་ཕྱིར་ཁྲུས་རས་དཀར་པོ་བཅང་བར་བྱའོ། །བཅང་བར་བྱའོའི་སྒྲ་འདིས་ཐམས་ཅད་ནས་ཅིས་ཀྱང་འཆང་དགོས་མ་བཅངས་ན་ཉེས་པར་འགྱུར་བ་སྒྲུབ་པའི་བསླབ་པ་ཡིན་ནམ། འོན་ཏེ་བཅངས་ཀྱང་ཆོག་མ་བཅངས་ཀྱང་ཆོག་པའི་ཅི་དགར་འཇུག་པ་གནང་བའི་བསླབ་པ་ཡིན་ཅེ་ན་བཅང་བར་བྱའོའི་སྒྲ་ལ་འཇུག་པ་གཉིས་ཡོད་དེ། ཡོ་བྱད་དྲུག་ལ་སོགས་པ་དགག་དགོས་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་དང་ལྡན་པ་རྣམས་ལ་དགོངས་ནས་དེའི་སྒྲ་སྦྱར་བ་ནི་ཅི་ནས་ཀྱང་འཆང་དགོས་སྒྲུབ་པའི་བསླབ་པ་ཡིན་ལ། དེ་ལས་གཞན་ཁྲུས་རས་བཅང་བར་བྱའོ། །འུར་རྡོ་བཅང་བར་བྱའོ་ཞེས་པའི་རིགས་ཅན་རྣམས་བཅང་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཀྱང་བཅང་དུ་གནང་བ་ཙམ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཁྲུས་རས་དག་བཅང་བར་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་བརྗོད་དེ། བྱེད་པའི་ཚིག་དང་པོར་བསྟན་པའི་ཕྱིར་རང་གར་སྤྱད་པར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིརརོ། །བྱེད་ཚིག་དང་པོར་བསྟན་པ་ནི། རྒྱ་དཔེ་ལས། བཅང་བར་བྱའོ་ཁྲུས་རས་ཞེས་པ་ཡོད་དོ། །འོ་ན

【現代漢語翻譯】 然而，在此應知，遮蓋陰部和肢體是必須的。比丘尼不應在男子沐浴的水邊沐浴。比丘尼在女子沐浴的水邊可以偶爾沐浴，但不應用堿等粉末沐浴。此處的『也』字表示不僅在男子沐浴的水邊，也在女子沐浴的水邊。沐浴時，可以用豌豆粉等代替堿等洗滌劑的粉末，以及用香油等香氣浸泡過的洗浴用品，比丘和比丘尼都可以使用。如果有人贈送可以使用的香粉，應當接受。生病的比丘或比丘尼可以用藥物浸泡過的洗滌劑，也可以自己調製使用。此處的『也』字表示不僅可以用香氣浸泡過的，也可以用藥物浸泡過的。比丘尼在沐浴時或其他時候，不應向其他女子撒粉。既然說了不應裸體沐浴，因此，順便禁止了只穿下裙，至少前後裙邊不繫結就爬梯子。『不繫結』的意思是沒有束緊，如 टीका (梵文天城體，ṭīkā，ṭīkā，註釋)中所說。有些人說前後裙邊是指左右兩邊的角。除了爬梯子等情況，平時也不應那樣繫結下裙。嘴巴也與陰部相似，所以在打哈欠等時候，不應不遮掩嘴巴而張開。 三、關於沐浴時所著依：爲了禁止裸體沐浴，應攜帶白色浴巾。『應攜帶』這個詞，是說必須攜帶，不攜帶就會犯戒的戒律呢？還是說攜帶也可以，不攜帶也可以，允許隨意行事的戒律呢？『應攜帶』這個詞有兩種含義：對於六種資具等必須禁止的情況，考慮到這些情況而使用這個詞，是說必須攜帶的戒律。除此之外，『應攜帶浴巾』、『應攜帶投石器』等情況，雖然說了『應攜帶』，但只是允許攜帶而已。如 टीका (梵文天城體，ṭīkā，ṭīkā，註釋)中所說：『應攜帶浴巾，這是因為在動詞的第一位已經說明，所以應知可以隨意使用。』動詞第一位說明的是，在梵文版本中，有『應攜帶浴巾』的說法。那麼，

【English Translation】 However, here it should be understood that covering the genitals and limbs is essential. A Bhikṣuṇī (比丘尼, female monastic) should not bathe on the side of the water where men are bathing. A Bhikṣuṇī may occasionally bathe on the side of the water where women are bathing, but should not bathe with powders such as alkali. The word 'also' here means not only on the side of the water where men are bathing, but also on the side of the water where women are bathing. When bathing, both Bhikṣus (比丘, male monastic) and Bhikṣuṇīs may use powders such as pea flour instead of alkali detergents, and bathing products soaked with fragrances such as sesame oil. If someone offers usable fragrant powder, it should be accepted. A sick Bhikṣu or Bhikṣuṇī may use detergents soaked in medicine, or prepare and use them themselves. The word 'also' here means not only soaked in fragrance, but also soaked in medicine. A Bhikṣuṇī should not sprinkle powder on other women when bathing or at other times. Since it is said that one should not bathe naked, therefore, it is forbidden to wear only a lower garment, and at least the front and back edges of the skirt should not be tied when climbing a ladder. 'Not tied' means not fastened, as stated in the टीका (Sanskrit Devanagari, ṭīkā, ṭīkā, commentary). Some say that the front and back edges of the skirt refer to the left and right corners. One should not tie the lower garment in that way at other times than climbing a ladder. The mouth is also similar to the genitals, so when yawning, etc., one should not open the mouth without covering it. Three, regarding the robes worn during bathing: In order to prohibit bathing naked, a white bathing cloth should be carried. Does the word 'should be carried' mean that it is a precept that must be carried, and that one will break the precept if it is not carried? Or does it mean that it is a precept that allows one to do as one pleases, whether to carry it or not? The word 'should be carried' has two meanings: Considering the cases where six requisites, etc., must be prohibited, the use of this word is a precept that must be carried. Apart from that, in cases such as 'should carry a bathing cloth' and 'should carry a slingshot', although it is said 'should carry', it is only allowed to carry. As stated in the टीका (Sanskrit Devanagari, ṭīkā, ṭīkā, commentary): 'It is said that one should carry a bathing cloth, because it is stated in the first word of the verb, so it should be understood that it can be used at will.' The first word of the verb is stated as 'should carry a bathing cloth' in the Sanskrit version. So,

---

་བཅང་དུ་གནང་ངོ་ཞེས་མ་གསུངས་པར་བཅང་བར་བྱའོ་ཞེས་སྒྲུབ་ཚིག་ཏུ་སྨོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་གང་ཞེ་ན། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་འདོད་པ་ཆུང་ཞིང་ཆོག་ཤེས་པ་ལ་རྣམ་གྲངས་དུ་མས་བསྟོད་ཅིང་། དེ་ལས་བཟློག་པ་ལ་རྣམ་གྲངས་དུ་མས་སྨད་པས་བཅང་བར་རུང་བར་གནང་ངོ་ཞེས་བརྗོད་ན་ཡུལ་དུས་གང་ཟག་འགའ་ཞིག་ལ་ཁྲུས་རས་གནང་ཡང་གཞན་ལ་མ་གནང་ངམ་སྙམ་པའི་དོགས་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་བཅང་བར་བྱའོ་ཞེས་སྒྲུབ་ཚིག་ཏུ་བསྟན་ཏོ། །སྲོག་ཆགས་ 6-122b དང་བཅས་པའི་ཆུར་ཁྲུས་རས་ཉིས་རིམ་ལ་ནི་སྲོག་ཆགས་དག་ཀུན་ཏུ་འཆགས་སོ། །འདི་ལ་ཀུན་ཏུའི་དོན་གཞུང་མཛེས་བྱེད་ཡིན་པར་སྨྲ་བ་གཞན་གཞུང་དུ་ཊཱི་ཀར་བཀོད་པ་ནི་མི་ལེགས་ཏེ། ཉིད་ཀྱི་རྣམ་བཤད་ལས། ཀུན་ཏུ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་གཞུང་མཛེས་པའི་ཕྱིར་ཉེ་བར་བཟུང་བ་སྟེ་ཞེས་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆོས་བཤེས་ཉིད་ན་རེ། ཁོ་བོ་ནི་ཡི་གེ་ལྷག་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་དོན་ཀྱང་ལྷག་པ་ཡོད་པར་ཤེས་པར་བྱའོ་ཞེས་སྨྲས་ཏེ། དེས་ན་བྱེད་རྒྱུ་བསྟན་པ་མེད་ཀྱང་བྱེད་རྒྱུ་བསྟན་པ་ཁོང་དུ་ཆུད་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པའི་དོན་ཀུན་ཏུའི་ཚིག་གི་ནུས་པས་ཁྲུས་རས་ཉིས་རིམ་ལ་སྲོག་ཆགས་འཆགས་པའི་བྱེད་རྒྱུ་ནི་སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པའི་ཆུ་ཡིན་པར་ཁོང་དུ་ཆུད་པར་བྱའོ་ཞེས་པ་ཡིན་ནོ། །ཆོས་གོས་གསུམ་པས་ཀྱང་ཁྲུས་རས་བཅང་བར་བྱའོ། །ཀྱང་ངོའི་སྒྲ་ནི་ཁྲུས་རས་སུ་མ་ཟད་ཡོ་བྱད་བཅུ་གསུམ་པོ་ཐམས་ཅད་གནང་སྟེ། འདོད་ཆུང་ཆོག་ཤེས་པས་ཀྱང་བཅང་རུང་ཙམ་དུ་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །ཁ་ཅིག་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་བཅང་ཟེར་བ་མི་འཐད་དེ། བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས་བཅང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་ཆོས་གོས་བཞི་པར་འགྱུར་རོ་སྙམ་ན། ཆོས་གོས་གཙོ་བོ་གསུམ་ཉིད་ཡིན་པས་གསུམ་པ་ཞེས་སོ། །ཁྲུས་རས་མེད་ན་ལུས་ཀྱི་མདུན་དང་རྒྱབ་ནས་ལོ་མ་དག་གིས་གླན་ལ་དབེན་པའི་ཕྱོགས་སུ་ཁྲུས་བྱའོ། །ཁྲུས་རས་ཆིག་རྐྱང་ལ་སྲོག་ཆགས་ཆགས་ན་བཤལ་བས་མེད་པར་འགྱུར་རོ། །ཊཱི་ཀར། ལྷན་པ་ཅན་ཡང་ཉིས་རིམ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཁྲུས་དེ་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་ནི་སྟོར་ཁུང་དུ་བྱེད་དོ། །ལྷུང་བཟེད་དང་གོས་བཀྲུ་བའི་བཙོག་ཆུ་ཡང་དབོ་བར་བྱའོ། །ཡང་ནི་ཊཱི་ཀར། ཡང་ཞེས་བྱ་བས་ནི་སྟོར་ཁུང་ཉིད་དུ་དབོ་བར་རིགས་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ཁྲུས་ཀྱི་ཆེད་དུ་ཁྲུས་ཁང་བྱའོ། །ཁྲུས་ཁང་དེར་སོ་ཕག་གི་གཅལ་འགྲམ་མོ། ། 6-123a ཆུ་ཕྱི་རོལ་དུ་འགྲོ་བའི་ཕྱིར་སྟོར་ཁུང་དེར་བུ་གུ་གདོད་དོ། །ཁྲུས་ཁང་གིས་གཞིར་ལྗན་ལྗིན་བསལ་བར་བྱའོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་སྟོར་ཁུང་ཁོ་ནར་ཁྲུས་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས། སྟོར་ཁུང་དུ་ཁྲུས་བྱེད་ན་འདམ་རྫབ་དེ་མི་འབྱུང་ངོ་། ། 說離於身及衣有害處 བཞི་པ་ལ། ལུས་ལ་གནོད་པ་སྤང་ཚུལ་བཤད། །གོས་ལ་གནོད་པ་སྤང་ཚུལ་བསྟན། ། 說離身害分

【現代漢語翻譯】 如果世尊沒有說『允許持有』，而是用肯定的語氣說『應當持有』，這是什麼原因呢？世尊用多種方式讚揚少欲知足，並用多種方式譴責與此相反的行為。如果說『允許持有』，就會產生這樣的疑問：是否允許某些地方、某些時間和某些人使用浴巾，而不允許其他人使用？爲了消除這種疑慮，所以用肯定的語氣說『應當持有』。對於有生命的生物的水，雙層浴巾總是會滋生生物。有人說，這裡的『總是』是爲了美化文字，這是不好的，因為在其他文字的註釋中已經說明了。您自己的解釋說：『之所以使用「總是」這個詞，是爲了美化文字。』佛法的朋友說：『我知道，因為有額外的字，所以也有額外的含義。』因此，即使沒有說明原因，也應該理解原因。』世尊的意思是，通過「總是」這個詞的力量，應該理解雙層浴巾滋生生物的原因是有生命的生物的水。通過三法衣也可以持有浴巾。『也』這個詞表示，不僅允許使用浴巾，還允許使用所有十三種物品，這表明少欲知足也僅僅是允許持有。有些人說，不加持就持有是不合理的，因為世尊說過，加持后才能持有。如果有人認為這樣就變成了第四件法衣，那麼（要知道）主要的法衣仍然是三件，所以才說是三件。如果沒有浴巾，就用樹葉遮蓋身體的前後，在僻靜的地方洗澡。如果單層浴巾滋生生物，可以通過沖洗來消除。註釋說：帶補丁的也是雙層的。在寺廟裡，洗澡的地方要設定排水孔。也要倒掉缽和洗衣服的髒水。註釋中說：『也』這個詞表示應該倒在排水孔里。爲了洗澡，要建造浴室。浴室裡要鋪設磚砌的地面。爲了讓水流出去，要在排水孔里挖洞。浴室可以清除地上的污垢。世尊說只能在排水孔里洗澡，所以在排水孔里洗澡就不會產生泥漿。 第四（部分）：講述避免身體危害的方法。講述避免衣物危害的方法。 講述離身之害的（內容）。

【English Translation】 What is the reason that the Blessed One did not say 'allowed to hold', but used an affirmative tone to say 'should hold'? The Blessed One praised having few desires and being content in many ways, and condemned the opposite in many ways. If it were said 'allowed to hold', the doubt would arise whether the bath towel is allowed for some places, times, and people, but not for others? To dispel this doubt, it is shown in an affirmative tone that 'should hold'. For water with living beings, double-layered bath towels always breed living beings. Some say that the meaning of 'always' here is to beautify the text, which is not good, because it has been stated in the commentary of other texts. Your own explanation says: 'The word 'always' is used to beautify the text.' A Dharma friend said: 'I know that because there are extra words, there are also extra meanings.' Therefore, even if the reason is not stated, the reason should be understood.' The meaning of the Blessed One is that through the power of the word 'always', it should be understood that the reason why double-layered bath towels breed living beings is water with living beings. Through the three Dharma robes, one can also hold a bath towel. The word 'also' indicates that not only is it allowed to use a bath towel, but it is also allowed to use all thirteen items, which shows that having few desires and being content is also merely allowed to hold. Some say that it is unreasonable to hold without blessing, because the Blessed One said that one can hold after blessing. If someone thinks that this becomes the fourth Dharma robe, then (know that) the main Dharma robes are still three, so it is said to be three. If there is no bath towel, cover the front and back of the body with leaves and bathe in a secluded place. If a single-layer bath towel breeds living beings, it can be eliminated by rinsing. The commentary says: The patched one is also double-layered. In the temple, the bathing place should have a drain hole. Also pour out the dirty water from the bowl and washing clothes. The commentary says: 'Also' indicates that it should be poured into the drain hole. For the sake of bathing, a bathroom should be built. The bathroom should have a brick floor. To let the water flow out, a hole should be dug in the drain hole. The bathroom can remove the dirt on the ground. The Blessed One said to bathe only in the drain hole, so bathing in the drain hole will not produce mud. Fourth (part): Explaining how to avoid harm to the body. Explaining how to avoid harm to clothing. Explaining the harm of separating from the body.

---

དང་པོ་ནི། སོ་ཕག་གི་དུམ་བུས་ཏེ་སོ་བཏང་བ་དྲུད་པས་རྐང་པ་གཉིས་ལས་གཞན་པའི་ལུས་ལ་དྲུད་པར་མི་བྱའོ། །སོ་ཕག་གི་དུམ་བུ་དེ་ནི་གྲེ་སོག་རྣོན་པོ་དང་། རྒྱ་མཚོ་ལྦུ་བ་སྟེ་བཞར་སྤྱད་གཉིས་ཀྱི་དཔེའམ་ཉེ་བར་མཚོན་པར་བྱེད་པ་ཡིན་ནོ། །ཇི་ལྟར་མཚོན་ན་དེ་གཉིས་ཀྱིས་དྲུད་པར་མི་བྱའོ། །ཉ་ཕྱིས་ལ་དྲི་མ་ཆགས་པ་ནི་མེས་དྲོས་ཙམ་གྱིས་སྦྱངས་ཏེ། འོ་ན་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱིས་ཉ་ཕྱིས་ཀྱིས་དྲུད་པར་བྱེད་པ་ན། བཀའ་སྩལ་པ། ཉ་ཕྱིས་ཀྱིས་དྲུད་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཁྱད་པར་བཤེས་གཉེན་གྱིས་ཀྱང་ཉ་ཕྱིས་ཀྱིས་དྲུད་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། དགེ་སློང་དག་ཉ་ཕྱིས་ཀྱིས་འདྲུད་པར་བྱེད་ནས་བཀའ་སྩལ་པ། ཉ་ཕྱིས་མི་རྣོ་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ཏེ། ཉ་ཕྱིས་རྣོ་བ་ཉིད་བཀག་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱིས་ནི་རྣམ་པ་འགས་དྲུད་པར་བྱའི། དགེ་སློང་མས་ནི་ལུས་ཀྱི་ཕྱོགས་གང་དུ་ཡང་སོ་ཕག་དང་། རྣོན་པོ་དང་། བཞར་སྤྱད་ཀྱིས་དྲུད་པ་བཀག་པར་མ་ཟད་ཁུ་ཚུར་དག་དང་ཞེས་པ་ཁུ་ཚུར་ཡན་ཆད་ཡིན་ལ། གོས་དྲིལ་བ་དག་ཡན་ཆད་ཡན་ལག་གི་དངོས་པོ་གང་གིས་ཀྱང་དྲུད་པར་མི་བྱའོ། །འདིར་དག་ཅེས་གཉིས་འབྱུང་བ་ནི། བླ་མ་དག་ཡན་ཆད་ཀྱིས་མང་ཚིག་བསྡུ་བ་ཡིན་ཟེར་རོ། ། 說離衣害分 གཉིས་པ་ནི། ཁྲུས་བྱས་ནས་ལུས་ལ་གཤེར་འགྱུར་གྱི་ཆུ་དང་མ་བྲལ་བས་ཆོས་གོས་དག་ 6-123b བགོ་བར་མི་བྱའོ། །གཤེར་འགྱུར་ནི་གཤེར་ནུས་ཏེ་ལུས་ལ་ཆུ་ཕྲུམ་ཕྲུམ་པ་ལ་འཆད་པ་ཡིན་ནོ། །ཁྲུས་ཀྱི་ཆུ་ཕྲུམ་པ་དེ་ཕྱི་བའི་ལུས་ཕྱིས་བཅང་བར་བྱའོ། །བཅང་བར་བྱ་བ་ནི་ཉེས་མེད་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ནོ། །ལུས་ཕྱིས་མེད་ན་ཡུད་ཙམ་ཞིག་ཙོག་པུར་འདུག་ལ་ཁྲུས་རས་ཀྱིས་ཕྱི་བར་བྱའོ། ། 附說 གཉིས་པ་ལ། བསྲོ་ཁང་བསྟན་པའི་ཆོ་ག་བཤད། །ལེགས་སྦྱར་ཁྲུས་ཀྱི་ཁྱད་པར་བརྗོད། །ཁྲུས་དང་བྱི་དོར་གཞན་ཡང་བསྟན། ། 說暖閣儀軌 དང་པོ་ལ། མདོར་བསྟན། རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། ། དང་པོ་ནི། བསྲོ་ཁང་བསྟེན་པར་བྱའོ། །འདིའི་དགོས་པ་ནི་བདེ་བ་ལ་རེག་པ་གནས་པ་དང་། འདོད་བསྟེན་གྱི་ཉེས་པར་འགྱུར་རམ་སྙམ་པའི་ལོག་རྟོག་སྤོང་བ་སྟེ། ལུང་མ་མོ་ལས། བསྲོ་ཁང་ལ་ནི་ཡོན་ཏན་ལྔ་སྟེ། རྡུལ་དང་དྲི་མ་འབྱང་། པགས་པའི་མདངས་གསལ། པགས་པའི་ནད་རྣམས་འབྱིན། རླུང་དང་བད་ཀན་སེལ། ནད་མེད་པར་བྱེད་དོ། །གཞན་ཡང་ཡོན་ཏན་ལྔ་སྟེ། སྔ་མ་བཞི་དང་བསྲོ་ཁང་དུ་སྐྱོ་བ་བསྐྱེད་པར་བྱའོ་ཞེས་བཅུར་གསུངས་སོ། །འོ་ན་བསྐུ་མཉེ་སོགས་ཡུལ་གང་ལ་བྱ་བ་ནི། སྡེ་ལྔའི་སྡོམ་པ་དག་པ་སྟེ། ཁྱིམ་པ་ལ་བསྙེན་བཀུར་བྱེད་པ་བཀག་པ་དང་། ཝ་ལྟ་བུ་ལ་བསྙེན་བཀུར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆོས་མ་ཡ

【現代漢語翻譯】 第一，不得用磚塊摩擦身體，只能摩擦雙腳。磚塊象徵著鋒利的剃刀和海沫（即浮石），它們是兩種刮除工具的例子或近似物。正如它們所象徵的那樣，不得用它們摩擦身體。如果魚皮上有污垢，可以用溫火清潔。如果有人問，在小部律中，比丘們用魚皮摩擦身體，佛陀說：『不得用魚皮摩擦身體。』這是否與特別的善知識也說不得用魚皮摩擦身體相矛盾呢？在《自釋》中說：『比丘們用魚皮摩擦身體，佛陀說：不得使用粗糙的魚皮。』這意味著禁止使用粗糙的魚皮。比丘們可以用某些方式摩擦身體，但比丘尼不僅被禁止用磚塊、鋒利之物和刮除工具摩擦身體的任何部位，甚至連拳頭也不行，直到用布擦拭也不行，不得用任何肢體部位摩擦身體。這裡出現兩次『等』字，據說表示『直到上師等』，用複數形式來概括。 說離衣害分 第二，沐浴后，在身體上的水分未乾時，不得穿著法衣。『濕變』是指濕潤的能力，指的是身體上濕漉漉的狀態。沐浴後身體上的水珠應該用拭身巾擦乾。『應該擦乾』是指在沒有過失的情況下。如果沒有拭身巾，可以暫時蹲坐片刻，然後用浴巾擦乾。 附說 第二部分包括：說明暖閣的儀軌；講述梵語沐浴的特點；以及展示其他的沐浴和清潔方式。 說暖閣儀軌 第一部分包括：簡要說明和詳細解釋。 首先，應該使用暖閣。這樣做的必要性在於體驗舒適感，並消除認為這會導致貪慾的錯誤觀念。在《根本律》中說：暖閣有五種優點：去除灰塵和污垢；使面板光亮；清除面板疾病；消除風和痰；使人健康。還有另外五種優點：前四種加上在暖閣中產生滿足感，總共說了十種優點。如果有人問，按摩等應該在哪裡進行？應該在五眾清凈的地方，因為禁止款待在家人，並且不應該款待像狐貍這樣的人。法母啊！

【English Translation】 Firstly, one should not rub the body with pieces of brick, but only the feet. The pieces of brick symbolize sharp razors and sea foam (i.e., pumice), which are examples or approximations of two scraping tools. Just as they symbolize, one should not rub with those two. If there is dirt on the fish skin, it should be cleaned with a warm fire. If someone asks, in the Minor Vinaya, when monks were rubbing with fish skin, the Buddha said: 'One should not rub with fish skin.' Does this contradict the fact that especially the spiritual friends also say one should not rub with fish skin? In the 'Self-Commentary' it says: 'Monks were rubbing with fish skin, and the Buddha said: One should not use rough fish skin.' This means that the use of rough fish skin itself is prohibited. Monks can rub in some ways, but nuns are not only prohibited from rubbing any part of the body with bricks, sharp objects, and scraping tools, but even with fists, up to and including wiping with cloths, one should not rub with any limb. The appearance of 'etc.' twice here, it is said that it summarizes the plural, 'up to the lamas, etc.' Explanation of the Harm of Removing Clothes Secondly, after bathing, one should not wear the Dharma garments while the moisture on the body has not yet dried. 'Moisture transformation' refers to the ability to be moist, referring to the state of being wet on the body. The water droplets from bathing should be wiped off with a body towel. 'Should be wiped off' is done in the absence of fault. If there is no body towel, one should squat for a moment and then wipe with a bathing cloth. Additional Explanation The second part includes: explaining the ritual of showing the warm room; describing the characteristics of bathing in Sanskrit; and showing other bathing and cleaning methods. Explanation of the Warm Room Ritual The first part includes: a brief explanation and a detailed explanation. Firstly, one should make use of the warm room. The necessity of this is to experience comfort and to dispel the false notion that it will lead to attachment. In the Root Vinaya it says: The warm room has five qualities: it removes dust and dirt; it brightens the skin; it removes skin diseases; it eliminates wind and phlegm; it makes one healthy. There are also five other qualities: the first four plus creating satisfaction in the warm room, for a total of ten qualities. If someone asks, where should massage etc. be done? It should be done in a place where the five assemblies are pure, because it is forbidden to entertain householders, and one should not entertain someone like a fox. Dharma mother!

---

ིན་པའི་ཕྱོགས་སུ་སོང་བ་སྟེ་བྱེ་བ་དག་ན་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་སུ་མཐུན་པ་ཡང་དེ་དང་འདྲའོ་ཞེས་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་དང་འདྲ་བར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་སྟེ་གཞན་དུ་ན། ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པ་སྤང་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །མཚན་མཐུན་པའི་ཡུལ་ལ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་རེག་པའི་ལྟུང་བར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །བསྐུ་མཉེ་སོགས་བྱེད་པོ་གང་གིས་བྱ་བ་ནི། ལྷན་ཅིག་གནས་པ་དང་གཞོན་རབས་ལ་སོགས་པ་སྟེ། བྱི་དོར་གྱི་ལས་ནི་ལྷན་ཅིག་ 6-124a གནས་པ་དང་ཉེ་གནས་དག་གིས་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གོས་གཅིག་པ་དང་གཅེར་བུ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། གོས་གཅིག་པས་བྱི་དོར་གྱི་ལས་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དད་པ་དང་ལྡན་པ་སྟེ་ལུས་ཀྱི་དེ་མ་དད་པ་བྱེད་དུ་མི་གཞུག་གོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །བསྲོ་ཁང་གི་ངོ་བོ་ནི། ཁྲུས་དང་བསྐུ་མཉེ་དང་དྲིལ་ཕྱིས་དང་སྟན་དང་མེའི་རེག་བྱ་སྟེ་ལྔའོ། །གཞི་འགྲེལ་ལས། བསྲོ་ཁང་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཁྲུས་ཀྱི་ཆོ་ག་ཡོ་བྱད་དང་བཅས་པའོ་ཞེས་སོ། །འདིར་བསྟེན་པར་བྱའོ་ཞེས་ཅི་དགར་འཇུག་པར་གནང་སྟེ། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། བསྲོ་ཁང་བསྟེན་པར་བྱའོ་ཞེས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་གནང་ཞེས་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ལ། ཁང་པ་རྩིག་པའི་གནས་བཞི་བཤད། །བདེར་གནས་རྐྱེན་གྱི་སྐྱོང་ཚུལ་བསྟན། །མི་མཐུན་པ་ཡི་གང་ཟག་བཟློག །བྱི་དོར་བྱེད་པོའི་རང་བཞིན་བསྟན། །འཇུག་དང་ཞུགས་ཟིན་བསླབ་བྱ་བརྗོད། །སྐབས་འབྲེལ་བསླབ་བྱ་གཞན་ཡང་བསྟན། ། 說建舍四處 དང་པོ་ནི། བསྲོ་ཁང་གི་ཁང་པ་བྱ་བ་ནི་གྲམ་ས་ཆེ་བར་བཟང་ངོ་། །གྲམ་ས་ནི། ཊཱི་ཀར། གྲམ་གསེག་ཆེ་བར་ཏེ་གྲམ་གསེག་ཤས་ཆེ་བའི་ཕྱོགས་སུའོ། །བཟང་ངོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་གྲམ་གསེག་ནི་བརླན་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །བསྲོ་ཁང་གི་ཁང་པར་གཏོགས་པའི་ལོགས་ཀྱི་རྩིག་པའི་དཀྱིལ་དུ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། དམའ་བར་ཡང་མི་གདོད་དེ་དུ་བ་བསད་དཀའ་བའི་ཕྱིར་རོ། །མཐོ་བར་ཡང་མི་གདོད་དེ་མུན་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །དཀྱིལ་དེར་སྐར་ཁུང་ཕྱི་རུབས་ལ་ནང་ཡངས་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། དེའི་ཕྱི་རོལ་གྱི་ཁ་ཞུམ་ལ་ནང་ལོགས་ཡངས་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །རྒྱ་མཚོའི་རྣམ་པ་དེ་ལྟ་བུ་ནི་ནང་ལོགས་ཡངས་པ་ཉིད་ལ་ངོས་འཛིན་པའི་མཐུན་དཔེར་བསྟན་པ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀར། གང་གིས་དབྱིབས་རྒྱ་མཚོའི་རྣམ་པ་ 6-124b འདྲ་བ་ནི་དེ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། དེས་ནི་སྐར་ཁུང་དེ་བྱིན་གྱིས་ཡངས་པར་སྟོན་ཏོ་ཞེས་སོ། །གནས་དང་དབྱིབས་ཀྱང་དེ་ལྟར་གདོད་དོ། །གཞུང་འདི་ལྟར་དུ་འདོན་ན་བདེ་སྟེ། ཕྱི་རུབ་ལ་ནང་ཡངས་པ་རྒྱ་མཚོའི་རྣམ་པ་ལྟ་བུའི་སྐར་ཁུང་དཀྱིལ་དུ་གདོད་དོ་ཞེས་སོ། །འདིའི་འབྲུ་ལ་ཁ་ཅིག་ཆུ་དཀྱིལ་དུ་རྐྱལ་ལོག་པ་བཞིན་སོང་བ་མང་དུ་མཐོང་ངོ་། །སྐར་ཁུང་དེར

【現代漢語翻譯】 就像被從住所驅逐一樣，因為據說，走向不凈的一方，就像在無數的（地方），與不凈的一方相一致。土地自然存在，否則，就必須放棄特殊的行為。在相似的地方，否則，就會導致觸控的墮落。誰來做按摩等工作呢？是共同居住者和年輕人等。清潔的工作應該由共同居住者和近侍來做，因為是這樣說的。不要穿一件衣服，也不要赤身裸體，因為據說穿一件衣服不能做清潔的工作。要有信心，因為據說不要讓身體不具信心的人進入。暖房的本質是：沐浴、按摩、擦拭、墊子和火的觸感，共五種。《根本說一切有部毗奈耶皮革事》的註釋中說：『暖房』是指包括沐浴儀式用具在內的地方。在這裡，允許隨意進入，因為《律藏零星事》中說：『應該使用暖房』，世尊允許了。 第二部分：說明建造房屋的四個位置。展示保護舒適住所的條件。阻止不和諧的人。展示清潔者的本質。講述進入和已經進入者的行爲準則。也展示與主題相關的其他行爲準則。 說建舍四處 第一：建造暖房的房屋最好在寬敞的沙地上。沙地：在《根本說一切有部毗奈耶皮革事》的註釋中，『在寬敞的傾斜處』，即在傾斜度大的地方。『最好』，因為傾斜處沒有濕氣。在暖房房屋所屬的墻壁中間：在《根本說一切有部毗奈耶皮革事》的註釋中，『不要太低，因為難以消除煙霧。也不要太高，因為會變得黑暗』。在中間，窗戶應該外面窄而裡面寬：在《根本說一切有部毗奈耶皮革事》的註釋中，『應該使外面窄而裡面寬』。像海洋的形狀一樣，這被展示為識別內部寬闊的類比：在《根本說一切有部毗奈耶皮革事》的註釋中，『任何形狀像海洋的，就是它。它表明窗戶是寬闊的』。位置和形狀也應該如此。像這樣閱讀經文會更容易：在中間放置一個外面窄而裡面寬，像海洋形狀一樣的窗戶。很多人對這句話的理解就像在水中央仰泳一樣，我經常看到。在窗戶那裡

【English Translation】 It is like being expelled from a dwelling, because it is said that going towards the impure side, like in countless (places), being in harmony with the impure side is similar to that. The earth exists naturally, otherwise, one must abandon special conduct. In a similar place, otherwise, it will lead to a fall of touching. Who does the work of massage, etc.? It is the co-residents and the young ones, etc. The work of cleaning should be done by the co-residents and attendants, because it is said so. Do not wear one garment, nor be naked, because it is said that one cannot do the work of cleaning with one garment. Have faith, because it is said not to let someone whose body is without faith enter. The essence of the warming room is: bathing, massage, wiping, mats, and the touch of fire, five in total. In the commentary on the Vinaya-vastu, it says: 'The warming room' refers to the place including the bathing ritual utensils. Here, it is allowed to enter as one pleases, because in the Vinaya-ksudraka, it says: 'One should use the warming room,' the Blessed One allowed it. Second part: Explains the four places for building a house. Shows how to protect the conditions for a comfortable dwelling. Prevents disharmonious people. Shows the nature of the cleaner. Tells the code of conduct for those entering and those who have already entered. Also shows other codes of conduct related to the topic. Saying the four places to build a house First: It is best to build the house of the warming room on a spacious sandy ground. Sandy ground: In the commentary on the Vinaya-vastu, 'in a spacious slope,' that is, in a place with a large slope. 'Best,' because the slope has no moisture. In the middle of the wall belonging to the house of the warming room: In the commentary on the Vinaya-vastu, 'do not make it too low, because it is difficult to eliminate smoke. Nor should it be too high, because it will become dark.' In the middle, the window should be narrow on the outside and wide on the inside: In the commentary on the Vinaya-vastu, 'one should make the outside narrow and the inside wide.' Like the shape of the ocean, this is shown as an analogy for recognizing the wide interior: In the commentary on the Vinaya-vastu, 'whatever shape is like the ocean, that is it. It shows that the window is wide.' The location and shape should also be like that. It would be easier to read the scripture like this: Place a window in the middle that is narrow on the outside and wide on the inside, like the shape of the ocean. Many people's understanding of this sentence is like swimming on their back in the middle of the water, I often see. At the window there

---

་སྐར་ཁུང་དྲ་བ་ཅན་ཏེ་བྱིའུ་དང་ཕུག་རོན་འཇུག་པ་འགོག་པའི་ལན་ཀན་དང་སྒོ་གླེགས་ཏེ་སྒོའི་མེ་ལོང་སྤང་ལེབ་དང་འཁོར་གཏན་ནི། ཊཱི་ཀར། སྒོ་གླེགས་བཅད་པའི་ཐབས་སུ་གྱུར་པ་ཡིན་ཏེ་སྒོ་གླེགས་ཀྱི་དཀྱིལ་གྱི་ཕྱོགས་སུ་ཤིང་གི་གཏན་བུ་ཁྲུ་གང་གི་ཚད་ཙམ་གདགས་ཤིང་སྒོ་སྐྱེས་ལ་དེའི་གཟུང་གདོད་དོ། །གཏན་བུ་དེ་འཁོར་ལོ་བཞིན་དུ་བསྐོར་ནས་གཟུངས་དེར་གཞུག་པར་བྱ་སྟེ། དེ་ནི་འཁོར་གཏན་བྱའོ་ཞེས་སོ། །དང་ཞེས་པ་གཞན་སྟོན་པའི་ཚིག་གོ། གནམ་གཟེར་དང་ཞེས་པ་སྒོའི་ཡ་ཕུགས་ལ་བཏགས་པའི་གཟེར་བུ་སྒོ་གླེགས་གཅོད་བྱེད་དོ། །ཕྲེད་གཏན་དང་ཞེས་པ། ཊཱི་ཀར། རྩིག་པའི་སྦུབས་ཀྱི་ཁོང་དུ་གཞུག་པའི་ཤིང་རིང་པོ་ལ་བྱའོ་ཞེས་སོ། །བཅས་པ་གཞུག་གོ་ཞེས་པ་སྒོ་གླེགས་འབྱེད་སྡོམ་གྱི་བཟོ་ཆ་དེ་རྣམས་སོ། །དབྱུ་གུ་སྐམ་ཁ་ནི་རའི་རྐང་པ་དང་འདྲ་བའི་སྐར་ཁུང་གི་འཕྲེད་གཏན་འབྱིན་འཇུག་བྱེད་པ་ཅན་ནོ། །ཡང་ནི། ཊཱི་ཀར། ཡང་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེར་ཞེས་བྱ་བ་འདྲེན་པར་བྱེད་དོ་ཞེས་སོ། །དེའི་ཕྱིར་ཉེ་པང་བཞག་གོ། བསྲོ་ཁང་གི་སྒོར་སྒོ་གླེགས་དང་སྒོ་གཏན་དང་ཞེས་པ་སྨོས་ཟིན་པ་ལྟར་རོ། །ཡང་མིག་དང་ཞེས་པ། ཊཱི་ཀར། སྒོ་གླེགས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་གྱི་ངོས་ཀྱི་ཡང་མིག་གོ་ཞེས་པས་སྤར་ཁབ་བོ། །ལག་གཟུངས་ནི། ཊཱི་ཀར། སྒོ་གླེགས་ནང་དུ་འདྲེན་པ་ལྕགས་ལས་བྱས་པ་དག་གོ་ཞེས་པས། འདི་ལ་ཁ་ཅིག །ཝང་ 6-125a མིག་ལ་ལྕགས་ཐག་བཏགས་ཏེ་དེ་ནང་དུ་འདྲེན་པའི་སྒོའི་བཙན་ཆ་ཟེར་བ་ཡོད་ཀྱང་འགྲེལ་པའི་དགོངས་པ་དེ་མིན་ཏེ་དངོས་བསྟན་ལྟར། སྒོ་གླེགས་ནང་དུ་ལྕགས་ལས་བྱས་པའི་སྒོ་ནང་དུ་དགུག་ཐབས་ཉིད་དོ། །ལེགས་པར་བྱའོ་ཞེས་པའི་འབྱེད་སྡོམ་གྱི་ཐབས་འབྱོར་བར་བྱ་བའི་དོན་ནོ། །ཆུ་དྲོན་བཞག་པའི་ཕྱིར་བསྲོ་ཁང་དེའི་ནང་གི་ཕྱོགས་སུ་བཞག་པའི་སྟེགས་བུ་བྱའོ། ། 說善護住處 གཉིས་པ་ལ། བདེར་གནས་མེ་ཉིད་ཇི་ལྟར་བསྟེན། །དེར་གནས་སྟན་གྱི་རྣམ་བཞག་བརྗོད། །འཕྲུག་སྤྱད་ཅི་ལྟར་བསྟེན་པ་དང་། །ཁྲུས་ཀྱི་བྱ་བ་གསལ་བར་བསྟན། །ཁྱེའུ་སུས་ཀྱི་བདེར་གནས་བརྗོད། ། 如何護火安住 དང་པོ་ནི། མེ་བུད་པ་སྟེ་སྦར་བའི་གནས་ཀྱི་སར་སོ་ཕག་གི་གཅལ་བྱའོ། །མེ་མི་ཡལ་བར་ཏེ་མི་འཆི་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཟླུམ་པོར་བསྐོར་ནས་བཅེར་ཏེ་སྦ་བར་བྱའོ། །མེ་སྦ་བ་དེའི་ཆེད་དུ་ལྕགས་ཀྱི་ཐལ་བ་འཕྱག་པའི་ནལ་ཟེ་བཅང་བར་བྱའོ་སྟེ་གནང་ངོ་། །མེ་འབར་བ་ན་ཚད་པས་མི་རྨྱ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་བསྲོ་ཁང་དུ་འཇུག་པ་རེ་ཞིག་བསྡད་པ་སྟེ་འཐེན་པར་བྱའོ། །བོག་པ་ནི་མེ་དུགས་ཀྱིས་བརྒྱལ་བ་སྟེ་དེ་མི་འབྱུང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཕྱེ་དང་ཡུངས་ཀར་གྱི་མར་དུ་བསྲེས་པ་སྦྱར་བ་དག་མེར་བླུག་གོ། ཕྱེ་བསུར་བྱུང་ན་དྲི་མི་ཞིམ་པ་ཉིད་བསལ་བའི་ཕྱིར་བདུག་སྤ

【現代漢語翻譯】 『星窗網』是指防止鳥類和鴿子進入的欄桿和門扇，以及門鏡、墊板和轉軸。ཊཱི་ཀར།（梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）是作為固定門扇的方法，即在門扇的中間方向設定一個大約一肘長的木製固定銷，並在門框上設定一個可以容納它的孔。像輪子一樣轉動那個固定銷，然後將其插入孔中，這被稱為『轉軸』。『和』字是表示其他的詞。『天釘』是指固定在門框上的釘子，用於固定門扇。『橫銷』。ཊཱི་ཀར།（梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）是指插入墻壁空腔中的長木條。『全部插入』是指那些用於打開和關閉門扇的部件。『彎曲的把手』是指像羊腿一樣的星窗橫銷，可以拉出和推入。『又』。ཊཱི་ཀར།（梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）『又』這個詞是用來引導『在那裡』這個詞的。因此，放置了近旁的墊板。浴室的門有門扇和門閂，如前所述。『又眼』。ཊཱི་ཀར།（梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）是指門扇外側的眼，也就是鉚釘。『手柄』。ཊཱི་ཀར།（梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）是指從門扇內部拉動的鐵製部件。有些人說，在眼上繫上鐵鏈，然後拉入，這被稱為門的『堅固部分』，但註釋者的意圖不是這樣，而是如字面所示，從門扇內部拉動鐵製的鉤子。『做好』是指獲得打開和關閉的方法。爲了放置熱水，要做一個放置在浴室內部的檯子。 說善護住處 第二，如何侍奉安樂之火？在那裡講述坐墊的安排。如何侍奉用具？清楚地說明沐浴的行為。講述童子的安樂住處。 如何護火安住 第一，用磚鋪設生火的地方。爲了使火不熄滅，要圓形地環繞並覆蓋。爲了覆蓋火，要持有鐵製的灰扒，即允許。當火燃燒時，爲了不因熱而發狂，要暫時坐在浴室裡休息。爲了不因煙燻而昏厥，要將麵粉和芥子油混合后倒入火中。如果出現麵粉的腥味，爲了消除不好的氣味，要焚燒香。

【English Translation】 'Star window net' refers to the railings and door leaves that prevent birds and pigeons from entering, as well as door mirrors, pads, and pivots. ཊཱི་ཀར། (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, Chinese literal meaning) is a method of fixing the door leaf, that is, setting a wooden fixing pin of about one cubit in the middle direction of the door leaf, and setting a hole on the door frame that can accommodate it. Rotate that fixing pin like a wheel and then insert it into the hole, which is called 'pivot'. The word 'and' is a word that means other. 'Sky nail' refers to the nail fixed on the door frame to fix the door leaf. 'Horizontal pin'. ཊཱི་ཀར། (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, Chinese literal meaning) refers to the long wooden strip inserted into the cavity of the wall. 'Insert all' refers to those parts used to open and close the door leaf. 'Curved handle' refers to the star window horizontal pin like a sheep's leg, which can be pulled out and pushed in. 'Also'. ཊཱི་ཀར། (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, Chinese literal meaning) The word 'also' is used to guide the word 'there'. Therefore, the nearby pad is placed. The door of the bathroom has a door leaf and a latch, as mentioned above. 'Also eye'. ཊཱི་ཀར། (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, Chinese literal meaning) refers to the eye on the outside of the door leaf, that is, the rivet. 'Handle'. ཊཱི་ཀར། (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, Chinese literal meaning) refers to the iron parts pulled from the inside of the door leaf. Some people say that a chain is tied to the eye and then pulled in, which is called the 'strong part' of the door, but the commentator's intention is not like this, but as the literal meaning shows, pull the iron hook from the inside of the door leaf. 'Do well' means to obtain the method of opening and closing. In order to place hot water, a platform placed inside the bathroom should be made. Saying to protect the dwelling well Second, how to serve the fire of peace? There, tell about the arrangement of the cushions. How to serve the utensils? Clearly explain the act of bathing. Tell about the peaceful dwelling of the boy. How to protect the fire and dwell First, lay bricks on the place where the fire is lit. In order to prevent the fire from going out, surround it in a circle and cover it. In order to cover the fire, hold an iron ash rake, that is, allow it. When the fire is burning, in order not to go crazy from the heat, temporarily sit in the bathroom and rest. In order not to faint from the smoke, mix flour and mustard oil and pour it into the fire. If the fishy smell of flour appears, burn incense to eliminate the bad smell.

---

ོས་བླུག་གོ། མེའི་དུད་པས་མཆི་མ་འཛག་ན་ནས་ཀྱི་བག་ཟན་གྱིས་བཅད་དོ། །ཊཱི་ཀར། ནས་ཀྱི་བག་ཕྱེ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ནས་བཏགས་པའི་མིང་ངོ་། །དེའི་ཟན་གྱིས་མིག་ཆུ་བཅད་པར་བྱ་སྟེ་ཞེས་སོ། །མིག་ཆུ་འཛག་ན་སྐྱུ་རུ་རའི་ཕྱེ་མ་སྦྲུས་པའི་ཆང་བུས་ཀྱང་ངོ་། །ཀྱང་གི་དོན་ནི། ཊཱི་ཀར། ཀྱང་ངོ་ཞེས་བྱ་བས་ནི་དེ་བཅད་དོ་ཞེས་བྱ་བར་སྦྱར་རོ་ཞེས་སོ། ། 安立安住處 གཉིས་པ་ནི། བསྲོ་ཁང་དེར་རྩྭ་བམ་གྱི་སྟན་གདིང་ངོ་། །རྩ་བར་རྩ་བམ་གསུངས་ཀྱང་། ཊཱི་ཀར། རྩྭ་བམ་རྩྭ་ཆུན་བཤིག་པའི་སྟན་གདིང་བར་ 6-125b བྱ་སྟེ་སླ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོ། །རྩྭ་སྐམ་བཏིང་ན་ཚིག་དོགས་པའི་དགག་བྱ་ཡོད་པས་ས་གཞིར་སྐྱེ་བ་ཉིད་ཀྱིས་གཤར་རམ་སྦངས་པ་སྟེ་ཆུ་བཏབ་པས་རྩྭ་གཤེར་བ་དག་དགྲམ་མོ། ། 如何持止癢俱 གསུམ་པ་ནི། གཡན་པ་ཕྲུག་པའི་ཆེད་དུ་ལྕགས་ཀྱི་ཕྲུག་པའི་སྤྱད་གཟར་ཆུང་བྱའོ་སྟེ་ཉེས་མེད་དུ་གནང་ངོ་། །རྫས་ཀྱི་བླས་ཏེ་གཙུག་ལག་ཁང་སྐྱོང་གིས་གཟར་ཆུང་གི་ལུང་མིག་ནས་ཐ་གུས་བཏགས་ཏེ་དབེན་པར་བཞག་གོ། འཕྲུག་སྤྱད་དེ་ལ་སྣུམ་དང་དྲི་མ་མེད་པ་ཉིད་དུ་བསྒྲུབ་པའི་ཕྱིར་མེས་རུང་བ་སྟེ་བསྲེག་པར་བྱའོ། ། 廣說沐浴所作 བཞི་པ་ནི། བསྲོ་ཁང་དེར་ཁྲུས་མི་བྱའོ། །ཁྲུས་དེའི་ཆེད་དུ་ཁྲུས་ཁང་བྱའོ། །སྔར་གྱི་ཁྲུས་ཁང་ནི་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་སྤྱིར་བསྟན་པ་ཙམ་ཡིན་ལ། འདི་ནི་བྱེ་བྲག་བསྲོ་ཁང་གི་གློར་བྱེད་དགོས་པར་འཆད་པ་ཡིན་ནོ། །ཁྲུས་ཁང་ནང་དུ་ཁྲུས་དོང་བྱ་དགོས་ལ། དེ་ཡང་ལུང་ལས། དགེ་སློང་ཁྲུས་དོང་དུ་ཞུགས་པས་ནི་ཁྲུས་བྱ་ལ། དགེ་སློང་ཁ་ན་སྡོད་པས་ནི་ཆུ་ལྡུགས་པར་བྱ་སྟེ་ཞེས་འབྱུང་བས། དགེ་སློང་ཁྲུས་ཆུ་ལྡུགས་པའི་ཆོས་གོས་དག་ཆུས་མི་ཉམས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་བརྐོས་པའི་ཁ་སོ་ཕག་གིས་སྦྲན་པ་སྟེ་བསྐོར་བའི་ཁྲུས་དོང་བྱའོ། །ཁྲུས་ཁང་དེ་ལ་གཏོར་ཁུང་གདོད་དོ། །ཁྲུས་བྱེད་པ་ན་ཆུ་ཧ་ཅང་ཚ་བ་སྟེ་མནགས་མི་བཟོད་ན་ཁྲུས་བྱེད་པོ་ཕྱི་མ་རྣམས་ལ་ཏེ་བོར་ཏེ་ཚ་བོ་ཞེས་སྦྲན་པར་བྱའོ། །ཆུ་ཚ་བ་དེར་གྲང་མོ་བསྲེའོ་སྟེ་བསླད་དོ། །ཆག་ཆག་གི་ཆུ་ལ་སོགས་པ་སྟེ་བཀྲུ་བཤལ་དང་ཞལ་ཞལ་བྱེད་པའི་ཆུ་ཚ་བ་ལ་ཡང་གྲང་མོ་བསྲེའོ། །ཐལ་བ་དང་བ་ལང་གི་ལྕི་བ་དང་སོ་ཤིང་གིས་བཀང་བའི་གྱོ་མོ་དག་བཞག་པར་བྱའོ། ། 說何者安住 ལྔ་པ་ནི། གལ་ཏེ་བསྲོ་ཁང་དུ་ཞུགས་ནས་མེ་དུགས་ཀྱིས་ཉམས་དམས་པར་གྱུར་ན་ཁྱེའུ་སུས་བཟའ་བར་བྱའོ། །ཁྱེའུ་སུས་ནི། ནར་མའི་ཟ་ཚོད་ལས་ལྷག་པར་ཟ་བ་སྟེ། 6-126a ནངས་པར་གྱི་ཟས་ཀྱི་སྔ་རོལ་ལམ་འོག་རོལ་ཏུ་དང་ཉིན་ཕྱེད་ཀྱི་ཟས་ཀྱི་སྔ་རོལ་ཏུ་ཁ་ཟས་ཟ་བའོ། ། 防不合者 གསུམ་པ་ནི། དེར་ཞེས་པ་འདི་ལ་ཁ་ཅིག དེར་ཁྲུས་མི་བྱའོ་ཞེས་པས་བསྲོ་ཁང་གི་ཁང་པར་ཁྲུས་བྱེད་པ་བཀག་ཅིང་། འདི་ནི་ཁྲུས་བྱེད

【現代漢語翻譯】 如果眼睛因煙燻而流淚，可以用青稞麵團止住。 註釋：'青稞麵粉'是指用青稞磨成的粉。用這種麵團可以止住眼淚。 如果眼睛流淚，也可以用摻有餘甘子粉末的酒糟來止住。 『也』字的含義：註釋：'也'字在這裡表示與前面所說的'止住'相連。 安置安住處 第二，在暖房裡鋪上草墊。雖然說的是草根，註釋：鋪上用拆散的草捆或草束製成的墊子，這樣更方便。如果鋪上乾草，會有著火的危險，所以要在地面上鋪上自然生長的，或者用水浸濕的濕草。 如何持有止癢具 第三，爲了撓癢，可以準備一個小的鐵製撓癢工具，這是允許的，沒有過失。用布包裹著工具，用繩子從寺廟管理者的撓癢工具的孔眼中穿過，放在隱蔽的地方。爲了確保撓癢工具上沒有油污和污垢，應該用火燒一下。 廣說沐浴所作 第四，不要在暖房裡洗澡。爲了洗澡，要建造浴室。之前的浴室只是在寺廟中一般性地提到，而這裡是爲了配合暖房的需要而特別說明。浴室裡需要有浴池。正如律典中所說：'比丘進入浴池洗澡，站在池邊的人負責倒水。'爲了防止比丘倒洗澡水時弄濕法衣，要用磚頭砌成帶凹槽的浴池。浴室要設定排水孔。洗澡時，如果水太燙，難以忍受，可以告訴後面的洗澡者，讓他們加些冷水。也可以在熱水中加入冷水。洗滌和漱口的溫水也要加入冷水。還要準備裝滿灰、牛糞和牙木的瓦罐。 說什麼安住 第五，如果在暖房裡被火熏得虛弱，可以吃些零食。吃零食是指超過正常飯量，在早飯前或后，或者午飯前吃東西。 防止不合者 第三，關於'在那裡'這個詞，有些人認為，'不要在那裡洗澡'是禁止在暖房的房間里洗澡，而這裡是允許洗澡。

【English Translation】 If tears flow from smoke in the eyes, it can be stopped with barley dough. Commentary: 'Barley flour' refers to flour made from barley. This dough can stop tears. If tears flow, it can also be stopped with chang-bu (Tibetan alcoholic beverage) mixed with amla (Indian gooseberry) powder. The meaning of 'also': Commentary: The word 'also' here is connected to the previously mentioned 'stop'. Establishing a Dwelling Place Secondly, a grass mat should be spread in the warm room. Although it speaks of grass roots, Commentary: A mat made of dismantled grass bundles or tufts should be spread for the sake of convenience. If dry grass is spread, there is a danger of fire, so moist grass that grows naturally on the ground, or that has been wetted with water, should be spread out. How to Hold an Itch-Relieving Tool Thirdly, for the purpose of scratching, a small iron scratching tool should be prepared, which is permissible without fault. The tool should be wrapped in cloth, and a rope should be threaded through the eye of the scratching tool by the monastery manager and placed in a secluded place. To ensure that the scratching tool is free of oil and dirt, it should be burned with fire. Extensive Explanation of Bathing Practices Fourthly, one should not bathe in the warm room. A bathroom should be built for the purpose of bathing. The previous bathroom was only mentioned generally in the monastery, but this is a specific explanation of what is needed for the warm room. There should be a bathing pond inside the bathroom. As it says in the Vinaya: 'A monk enters the bathing pond to bathe, and the monk standing by pours water.' To prevent the monk pouring bathwater from getting his robes wet, a bathing pond with carved brickwork should be built. A drain should be made in the bathroom. When bathing, if the water is too hot to bear, one should tell the later bathers to add cold water. Cold water should also be added to the hot water. Jars filled with ash, cow dung, and tooth sticks should also be placed there. What is Said to Dwell Fifthly, if one becomes weakened by the smoke after entering the warm room, one may eat snacks. Eating snacks means eating more than the normal meal, either before or after breakfast, or before lunch. Preventing Discord Thirdly, regarding the word 'there', some argue that 'do not bathe there' prohibits bathing in the room of the warm room, while this allows bathing.

---

་པའི་གནས་སུ་མུ་སྟེགས་འཚོ་བ་པོ་ཞུགས་པའི་གླེང་གཞི་ལ་བརྟེན་ནས་གསུངས་པས་ཁྲུས་ཁང་དེར་ཞེས་ཡིན་ཅེས་ཟེར་བ་འདུག་ཀྱང་མ་དག་པ་ཡིན་ཏེ། ལུང་དང་རང་འགྲེལ་ལས། ཊཱི་ཀ་ནས་བསྲོ་ཁང་ཉིད་དུ་བཤད་དོ། །ངོ་མི་ཤེས་པ་ཞིག་སྟེ་མ་ངེས་པའོ། །ཤན་བསྲེ་བས་ནི་ཞེས་པ་ཁོ་བོ་ཁྱེད་ཅག་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་ཞིག་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསེབ་ཏུ་འཇུག་པའོ། །ཉེ་བར་གནས་པར་གྱུར་ན་ཞེས་པ་ཀུན་ཏུ་རྒྱུ་ལ་སོགས་ཏེ་བསྲོ་ཁང་བསྟན་པའི་སྟ་གོན་དུ་གནས་པའོ། །བསྲོ་ཁང་དེར་གཏོགས་པས་ཞུགས་ཟིན་པ་དེ་ངེས་པ་ཤེས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་ཡིན་ནམ་མུ་སྟེགས་ཡིན་དྲི་བར་བྱ་ཞིང་། ཤན་བསྲེ་བ་དེ་ངོ་ཤེས་པར་བྱ་བའི་ཆེད་དུ་དྲི་བར་བྱ་བ་དང་མི་འཇུག་པར་བྱ་བའི་དགེ་སློང་སྒོ་བ་བསྐོའོ། །ཊཱི་ཀར། དགེ་སློང་སྨོས་པ་ནི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་མཚོན་པ་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱའོ། །ཞེས་པས་དགེ་ཚུལ་ཡང་སྒོ་བར་བསྐོའོ། །བསྲོ་ཁང་དེར་ཁྱིམ་པ་མ་དད་པ་འཇུག་ཏུ་མི་གཞུག་གོ། ཁྱིམ་པ་དད་ཅན་གཞུག་པ་ནི་མ་བཀག་གོ། 說清潔之事 བཞི་པ་ནི། བསྲོ་ཁང་གི་གནས་དེར་བྱི་དོར་གྱི་ལས་ནི་ལྷན་ཅིག་གནས་པ་དང་ཉེ་གནས་དེ་དག་གིས་བྱའོ་ཞེས་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས་བཤད་དོ། །གཞན་ལས་ནི་གཞོན་རབས་དག་གིས་ཞེས་སོ། །འདིའི་གཞན་ནི། ཊཱི་ཀར། སློབ་དཔོན་གྱི་ལུགས་གཞན་ལས་ནི་བསྲོ་ཁང་དེར་བྱི་དོར་གྱི་ལས་གཞོན་རབས་དག་གིས་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བ་འབྱུང་སྟེ་ཚིག་གཞན་མཐོང་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀས་དེ་ལྟར་བཤད་ཀྱང་ 6-126b ཕྲན་ཚེགས་ལས་གཞན་ལུང་མ་མོ་ལས་ཞེས་བཤད་ན་འབྱོར་བ་ཡིན་ནོ། །བྱི་དོར་གྱི་ལས་ཀྱི་ངོ་བོ་ནི། མེ་སྦར་བ་དང་། ཆུ་བསྐོལ་བའི་ཟངས་དང་། ལུས་བསྐུ་བའི་འབྲུ་མར་དང་། སོ་ཤིང་དང་། བ་ལང་གི་ལྕི་བ་དང་། ས་དང་། འདག་རྫས་ཀྱི་ཕྱེ་མ་དང་། ཆུ་དང་ལ་སོགས་པས་འོག་གི་ཁྲིའུ་དང་ཉ་ཕྱིས་དག་ཀྱང་ཞེས་པ་ཡན་བསྡུས་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་དང་། བུད་ཤིང་ལ་སྲོག་ཆགས་བརྟག་པ་དང་། དྲིལ་ཕྱིས་དང་། སྣུམ་གྱིས་ལུས་བཀུ་དང་། སྣོད་སྤྱད་བཀྲུ་བ་དང་། འཕྱག་པ་དང་། ཕྱགས་དར་དོར་བ་ལ་སོགས་པའོ། །སོགས་པས་ནི་འོག་གི་གཙང་སྦྲ་ཉིད་བྱས་ནས་གནས་ཇི་ལྟ་བར་བཞག་གོའི་བར་བསྡུས་པ་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་བྱི་དོར་གྱི་ལས་ཀྱི་ངོ་བོ་བཅུ་བཞི་འདིར་དངོས་སུ་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །ལྷན་ཅིག་གནས་པ་དང་ཉེ་གནས་དེ་དག་གིས་ནི་གཅིག་གིས་གཅིག་ལའོ། །གཅིག་གིས་གཅིག་ལ་བྱ་རྒྱུ་ནི་བསྐུ་མཉེ་སོགས་སྦྱར་རོ། །ཊཱི་ཀར། མདོ་སྔ་མའི་སོགས་པའི་སྒྲ་གཉིས་ཀྱིས་གང་བསྡུས་པ་དེ་བསྟན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་སྔ་འགྲེལ་དུ་བཀོད་ནས་ཁྲིའུ་དང་ཉ་ཕྱིས་དག་ཀྱང་ཞེས་པ་ཚིག་སྔ་མར་བསྡུའོ། །གཙང་སྦྲ་ཉིད་དུ་བྱས་ནས་རང་རང་གི་གནས་ཇི་ལྟ་བར་བཞག་གོ་ཞེས་པས་སོགས་ཕྱི་མར་བསྡུའོ། །སྣོད་སྤྱད་བུམ

【現代漢語翻譯】 關於清潔之事 由於外道修行者進入僧房的事件而說，據說那裡被稱為『浴室』，但這並不正確。根據經文和自釋，以及 टीका（ṭīkā，註釋），它被稱為『暖房』。 『不認識的人』意味著不確定的人。 『混合』是指插入其中，說『我與你們中的任何一個都一樣』。 『如果住在附近』是指苦行者等住在暖房的準備場所。 爲了確定屬於暖房並已進入的人，應該詢問是比丘（bhikṣu，佛教僧侶）還是外道。爲了識別混合者，應該詢問，並安排比丘守門人不讓其進入。 टीका（ṭīkā，註釋）中說：『提到比丘是爲了表明出家。』因此，沙彌（śrāmaṇera，佛教沙彌）也應該被安排守門。 不允許不信佛的在家居士進入暖房。允許有信仰的在家居士進入，沒有禁止。 第四，關於暖房的清潔工作， लघु（laghu，小）經中說，應該由常住者和侍者來做。其他經文中說，應該由年輕人來做。 這裡的『其他』， टीका（ṭīkā，註釋）中說：『根據其他阿阇梨（ācārya，老師）的說法，暖房的清潔工作應該由年輕人來做，因為看到了不同的說法。』 雖然 टीका（ṭīkā，註釋）這樣說，但如果在 लघु（laghu，小）經中說『根據其他根本經文』，那就更合適了。 清潔工作的性質包括：點火、燒水的鍋、塗抹身體的油、牙木、牛糞、泥土、黏土粉、水等，以及包括下面的小凳子和擦拭物等放在附近，檢查木柴是否有生物，擦拭灰塵，用油塗抹身體，清洗器皿，打掃，丟棄掃帚等。 『等』包括從下面的清潔工作到保持原樣的所有內容。 因此，這裡明確指出了十四種清潔工作的性質。 常住者和侍者之間應該互相幫助。互相幫助的內容包括塗油等。 टीका（ṭīkā，註釋）中說：『爲了表明之前經文中的兩個「等」字所包含的內容。』因此，在之前的句子中包含了小凳子和擦拭物等。在後面的「等」字中包含了清潔工作到保持各自位置不變的內容。 器皿、水壺

【English Translation】 Concerning Matters of Cleanliness It was said based on the incident of non-Buddhist practitioners entering the monastery's premises. It is said that the bathhouse was referred to as such, but this is incorrect. According to the scriptures and self-commentaries, as well as the ṭīkā (commentary), it is referred to as the 'heating room'. 'Someone unknown' means someone uncertain. 'Mixing' refers to inserting oneself in between, saying 'I am one of you'. 'If staying nearby' refers to wandering ascetics, etc., staying in the preparatory area for the heating room. To ascertain whether someone who belongs to the heating room and has already entered is a bhikṣu (monk) or a non-Buddhist, one should inquire. To identify the mixer, one should inquire, and a monk should be appointed as a gatekeeper to prevent entry. The ṭīkā (commentary) states: 'Mentioning a bhikṣu (monk) is to indicate ordination.' Therefore, a śrāmaṇera (novice monk) should also be appointed as a gatekeeper. Laypeople who are not faithful should not be allowed to enter the heating room. Faithful laypeople are allowed to enter, and there is no prohibition. Fourth, regarding the cleaning work of the heating room, the Laghu (Minor) Sutras state that it should be done by the resident monks and attendants. Other texts state that it should be done by the younger monks. Here, 'other' is explained in the ṭīkā (commentary): 'According to other ācāryas (teachers), the cleaning work of the heating room should be done by the younger monks because different statements are seen.' Although the ṭīkā (commentary) states this, it would be more appropriate if the Laghu (Minor) Sutras stated 'according to other root texts'. The nature of the cleaning work includes: lighting the fire, the pot for boiling water, the oil for anointing the body, toothpicks, cow dung, earth, clay powder, water, etc., and also including placing nearby the small stools and wiping cloths, inspecting the firewood for living creatures, wiping dust, anointing the body with oil, washing utensils, sweeping, discarding the broom, etc. 'Etc.' includes everything from the cleaning work below to keeping things as they are. Therefore, the nature of the fourteen cleaning works is explicitly stated here. The resident monks and attendants should help each other. The things to be done for each other include applying oil, etc. The ṭīkā (commentary) states: 'To indicate what is included by the two occurrences of the word 'etc.' in the previous sutra.' Therefore, the small stools and wiping cloths, etc., are included in the previous sentence. The cleaning work up to keeping things in their respective places is included in the latter 'etc.' Utensils, kettles

---

་པ་དང་རས་སོགས་ཐམས་ཅད་ལ་གཙང་སྦྲ་དང་གནས་སུ་ཇི་ལྟར་བར་བཞག་པའི་ཆོ་ག་དེ་བཞིན་ནོ། །སྣོད་སྤྱད་དུ་མ་ཟད་ཡོ་བྱད་ཐམས་ཅད་དབེན་པར་བཞག་པ་ལ་སོགས་པ་ལེགས་པར་སྦ་བ་དང་། སྐམ་པ་དང་། བཀྲུ་བ་ལ་སོགས་པས་བྱི་དོར་བྱའོ། ། 說將得入及已入學處 ལྔ་པ་ནི། བསྲོ་ཁང་དེར་སྒྲ་བསྐྱུངས་ཏེ་འཇུག་པར་བྱའོ། །མཛེས་པར་རོ། །མཛེས་པ་ནི་བཟེ་བ་སྟེ་དེ་མཐོང་ན་གཞན་དང་དུ་འཇུག་པའོ། །མཛེས་པ་དེ་ཉིད་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ནི། ལེགས་པར་བསྡམས་པ་དང་ 6-127a ཞེས་པ་ལུས་ངག་མི་གཡེང་བའོ། །སྤྱོད་ལམ་མཛེས་པ་དང་ཞེས་པ་སྤྱོད་པ་བཟེ་བའོ། །ཤེས་བཞིན་དུའོ་ཞེས་པ་སེམས་ཉེ་བར་ཞི་བའོ། །གཞན་མེ་འདེ་བའི་མདུན་དུ་འདུག་སྟེ་མེ་མི་འདེའོ། །དེར་འདུ་འཛིའི་སྟེ་རྒྱལ་པོ་སོགས་ཀྱི་གཏམ་སྤང་ངོ་། །ཇི་ལྟར་གནས་ན། འཕགས་པའི་མི་སྨྲ་བ་ཉིད་ཚུལ་བཞིན་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་ལ་དམིགས་པས་བསྲོ་ཁང་དུ་གནས་པར་བྱའོ། །བསྲོ་ཁང་གི་བྱ་བ་ཐམས་ཅད་རྫོགས་པའི་མཇུག་ཏུ་རྒྱུན་ཆགས་གསུམ་པ་འདོན་ནོ། ། 說此處別學處 དྲུག་པ་ནི། ལུས་ལ་ཆོས་གོས་གཅིག་ཁོ་ན་གྱོན་པས་བྱི་དོར་གྱི་ལས་ཐམས་ཅད་མི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། བྱི་དོར་གྱི་ལས་ཐམས་ཅད་ལ་ཡིན་གྱི་ལུས་སུ་གཏོགས་པ་འབའ་ཞིག་ལ་ནི་མ་ཡིན་པ་དང་། གནས་ཐམས་ཅད་དུ་ཡིན་གྱི་བསྲོ་ཁང་འབའ་ཞིག་ཏུ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །གོས་གཅིག་པས་ཟས་མི་བཟའ་བ་དང་ཕྱག་མི་བྱ་བ་སོགས་གོས་གཅིག་པས་བྱ་བ་བཀག་པའི་གོས་ནི། སངས་རྒྱས་ཀྱིས་མ་བཀག་ཅིང་གནང་བའི་གོས་གཅིག་ལས་གཞན་པའི་གནང་བ་གོས་གཉིས་པ་མ་གྱོན་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ཏེ། ཆོས་གོས་གཅིག་དང་ཐུལ་བ་གཉིས་གོན་པ་ལྟ་བུ་བཀག་པའི་གོས་ཀྱིས་ནི་གོས་གཅིག་པའི་ཉེས་པ་ཁེགས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །བསྐུ་མཉེ་སོགས་རང་གི་ལུས་ཀྱི་བྱི་དོར་གྱི་ལས་དེ་ཁྱིམ་པ་མ་དད་པ་ལ་བྱེད་དུ་མི་གཞུག་གོ། ཊཱི་ཀར། ཁུར་ཁྱེར་བ་ལ་སོགས་པ་ནི་མི་དགག་སྟེ། དེ་ཡང་ཡུལ་ཐམས་ཅད་དུ་ཡིན་གྱི་བསྲོ་ཁང་འབའ་ཞིག་ཏུ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །འོ་ན་འདིར་ལུས་ཀྱི་དེ་མ་དད་པས་བྱེད་དུ་མི་གཞུག་གོ་ཞེས་པ་དང་། གོང་མ་བསྲོ་ཁང་ལ་འཇུག་མི་འཇུག་གི་སྐབས་སུ་ཡང་དེར་མ་དད་པ་འཇུག་ཏུ་མི་གཞུག་གོ། ཞེས་མ་དད་པ་བཀག་པ་ལས། མ་དད་པའི་མཚན་ཉིད་དེ་གང་ཞེ་ན། དེ་དག་གི་ཟློག་ཕྱོགས་ 6-127b དད་ཅན་ངོས་བཟུང་ན་དེ་ཉིད་ཤུགས་ལས་རྟོགས་ནུས་ཏེ། བརྟན་པ་ནི་དུས་ཡུན་རིང་བར་མི་གཡོ་བར་ཅུང་ཟད་ཙམ་གྱིས་མི་འཁྲུལ་བ་དེ་དད་པ་ཅན་དུ་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་འདོད་དོ། །ཚུལ་ལྡན་སེང་གེ་ལྟ་བུས་ཚུལ་འཆལ་ཝ་ལྟ་བུ་ལ་བསྙེན་བཀུར་མི་བྱའོ་ཞེས་པ་ལ། ཊཱི་ཀར། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པ་ནི་སེང་གེ་ལྟ་བུ་ཡིན་ཏེ། རི་དྭགས་ཕྲ་མོ་ལྟ་བུའི་ཉོན་མོངས་པ་དག་གིས་མི་ཐུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་པ་ནི་ཝ་ལྟ་

【現代漢語翻譯】 如同清潔棉布等物，以及如何放置場所的儀軌一樣。不僅是器皿，所有用具都要隱蔽放置，妥善隱藏，乾燥，清洗等，進行清潔。 說將得入及已入學處 第五，進入暖房時要保持安靜。要美觀。美觀是指端莊，看到端莊的人會讓人心生敬意。進一步闡述美觀，就是『善於約束』，意味著身語不放逸。『行為美觀』意味著舉止端莊。『具正知』意味著內心平靜。不要在火爐前烤火。在那裡，要避免喧囂，即避免談論國王等世俗之事。如何安住呢？應專注于聖者的不語，如理作意，從而安住在暖房中。暖房的所有事務結束后，唸誦第三個常誦。 說此處別學處 第六，只穿一件法衣，不做任何清潔工作。註釋：是對所有清潔工作而言，而不是僅僅對身體相關的清潔工作而言；是對所有場所而言，而不是僅僅對暖房而言。只穿一件衣服時，不能吃東西，不能掃地等，凡是隻穿一件衣服被禁止做的事情，是指佛陀沒有禁止和允許的衣服之外，沒有穿第二件允許的衣服的情況。例如，禁止穿一件法衣和兩件襯裙的情況，並不能免除只穿一件衣服的過失。按摩等自己身體的清潔工作，不要讓不信佛的在家人來做。註釋：搬運重物等是不禁止的，而且是對所有地方而言，而不是僅僅對暖房而言。那麼，這裡說身體的清潔工作不要讓不信佛的人來做，以及前面關於是否允許進入暖房時也說不要讓不信佛的人進入，那麼，不信佛的定義是什麼呢？如果確定了這些的對立面，即有信仰的人，那麼不信佛的定義自然就能理解了。所謂堅定，是指長時間不改變，不會因為 সামান্য 的事情而動搖的人，這樣的人被認為是圓滿的佛教徒。如同持戒嚴謹的獅子不會去侍奉破戒的狐貍一樣。註釋：持戒嚴謹的人就像獅子一樣，因為他們不會被像小動物一樣的煩惱所擊敗。破戒的人就像狐貍一樣。

【English Translation】 It is the same as the ritual for cleaning cloths and other items, and how to arrange the place. Not only utensils, but all equipment should be placed in seclusion, hidden well, dried, washed, etc., and cleaned. Speaking of entering and having entered the place of study Fifth, one should enter the warming room quietly. Be beautiful. Beautiful means being dignified, and seeing a dignified person inspires respect. To further elaborate on beauty, 'well-disciplined' means that body and speech are not unrestrained. 'Beautiful conduct' means dignified behavior. 'With mindfulness' means the mind is peaceful. Do not sit in front of the fire to warm yourself. There, avoid noise, that is, avoid talking about worldly matters such as kings. How to abide? One should focus on the noble silence, properly direct one's mind, and thus abide in the warming room. At the end of all the activities of the warming room, recite the third continuous recitation. Speaking of special places of study Sixth, one should not do any cleaning work while wearing only one Dharma robe. Commentary: This applies to all cleaning work, not just cleaning related to the body; it applies to all places, not just the warming room. When wearing only one robe, one cannot eat, sweep, etc. The prohibition of activities while wearing only one robe refers to the situation where one is not wearing a second permitted robe other than the robe that the Buddha has not prohibited and permitted. For example, the prohibition of wearing one Dharma robe and two skirts does not exempt one from the fault of wearing only one robe. Do not allow non-believing lay people to do cleaning work for one's own body, such as massage. Commentary: Carrying loads, etc., is not prohibited, and it applies to all places, not just the warming room. So, here it says that non-believers should not be allowed to do cleaning work for the body, and earlier, in the context of whether or not to allow entry into the warming room, it also says that non-believers should not be allowed to enter. What is the definition of a non-believer? If we identify the opposite of these, that is, believers, then the definition of non-believers can be understood naturally. Steadfastness refers to someone who does not change for a long time and is not disturbed by সামান্য things; such a person is considered a perfect Buddhist. Just as a virtuous lion would not serve a corrupt fox. Commentary: A virtuous person is like a lion because they cannot be defeated by afflictions like small animals. A corrupt person is like a fox.

---

བུ་ཡིན་ཏེ་ཁྱི་ལྟ་བུའི་ཉོན་མོངས་པ་དག་གིས་ཕམ་པར་བྱས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །དཀོན་བརྩེགས་ལས། ཝ་ནི་ཁྱི་ལས་བྲོས་ཏེ་ཁུང་སྟེང་དུ་གཞོལ་ལོ། །ཕུག་ཏུ་གཞོལ་ལོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བ་ཡང་ཉོན་མོངས་པས་ཕམ་པར་བྱས་ཏེ་ཁུང་དུ་གཞོལ་བ་བཞིན་དུ་ངན་འགྲོར་གཞོལ་བར་འགྱུར་རོ། །ཕུག་ཏུ་གཞོལ་བ་བཞིན་དུ་དམྱལ་བར་འགྲོ་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་འདྲ་ཆོས་གསུམ་བཤད་དོ། །བླ་མ་རྣམས། ཝ་ནི་འཚོ་བ་མི་གཙང་བཞིན་དུ་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བའང་འཚོ་བ་མི་གཙང་ཞེས་འདྲ་ཆོས་བཞིར་མཛད་དོ། །འདིར་ཚུལ་འཆལ་འཚོ་བ་མི་གཙང་བའི་དོན་ཡང་ཚུལ་འཆལ་ནི་ཡོན་སྦྱོང་བའི་གནས་མིན་པས་དགེ་སྦྱོང་ལྟར་བཅོས་པས་སྦྱིན་བདག་གི་ཡོན་བླངས་ཀྱང་། སྦྱིན་བདག་ལ་བསོད་ནམས་སུ་མི་འགྱུར་བས་དེ་ལ་དད་ཅན་གྱིས་སྦྱར་ཚད་ལོག་པའི་འཚོ་བར་སོང་བ་ཡིན་ནོ། །ཞུས་པ་བྲམ་ཟེའི་བུ་མོ་ལྟ་བུ་ལས། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པས་ཤེས་བཞིན་དུ་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་པ་ལ་སོ་ཤིང་སྟོབ་པར་བྱེད་ན། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པ་དེ་ཡང་ལོ་སྟོང་ཕྲག་དགུ་བཅུར་སེམས་ཅན་དམྱལ་བར་འགྱུར་བའི་ལས་བསགས་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ་འདག་རྫས་སྟོབ་པ་དང་། ལྷན་ཅིག་ཁ་ཏོན་བྱེད་པ་དང་། གནས་བྱེད་པ་སྟེ་འཆལ་བའི་གནས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་བྱེད་པ་ 6-128a དང་། འཆལ་བ་ལ་གནས་སུ་འཛིན་པ་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བ་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བར་བྱེད་ན་སྐྱ་རེངས་མ་ཤར་བ་དེའི་བར་དུ་ལོ་སྟོང་ཕྲག་དགུ་བཅུ་དང་། སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་ལོ་བྱེ་བ་ཕྲག་བཅུ་བཞི་དང་སྟོང་ཕྲག་བཞི་བཅུར་སེམས་ཅན་དམྱལ་བར་འགྱུར་བའི་ལས་བསྒྲུབས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འདི་ནི་དེང་སང་ལུང་ན་མི་སྣང་ཡང་འོད་ལྡན་གྱི་ཁུངས་སུ་དྲངས་སོ། །འོད་ལྡན་ལས། ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བ་དེ་ཡང་ཇི་ལྟར་ཤེས་པར་བྱ་ཞེ་ན། མཐོང་བ་དང་ཐོས་པ་དང་དོགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་སོ་ཞེས་སོ། །རང་གི་སློབ་དཔོན་དང་མཁན་པོ་ཕམ་ལྟུང་ཐམས་ཅད་དམ་ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་ཆར་བྱུང་བས་མཆོག་ཏུ་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བ་ལ་ཡང་སློབ་མ་དང་ཉེ་གནས་ཚུལ་ལྡན་གྱིས་བསྙེན་བཀུར་ཏེ་གཡོག་བྱའོ། །གནས་བཅའ་བར་ནི་མི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་གཉིས་ནི་བསྟན་པ་ལ་འཇུག་པའི་སྒོར་གྱུར་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་དང་ལེགས་པར་བསྲུང་བ་དང་ཆོས་ཁོང་དུ་ཆུད་པའི་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །ཕ་མ་དང་ནད་པ་དག་ནི་ཁྱིམ་པ་ཡིན་ན་ཡང་ངོ་ཞེས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་བླ་མ་རྣམས་ཁྱིམ་པར་གྱུར་ན་བསྙེན་བཀུར་བྱ་མི་དགོས་པར་བསྟན་ལ། ཊཱི་ཀར། ཕ་མ་ནི་ཕན་འདོགས་པའི་ཞིང་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། ནད་པ་སྙིང་རྗེའི་ཞིང་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ལ་དཀོན་མཆོག་གསུམ་པས་ཀྱང་བསྙེན་བཀུར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས་ཀྱང་། གང་ནད་པ་ལ་རིམ་གྲོ་བྱེད་པ་དེ་ནི་ང་ལ་རིམ་

【現代漢語翻譯】 因為弟子被狗一樣的煩惱所擊敗。在《寶積經》中說：『狐貍從狗那裡逃脫，然後鉆入洞穴。同樣，破戒者被煩惱擊敗，就像鉆入洞穴一樣，會墮入惡趣。就像鉆入洞穴一樣，會墮入地獄。』這裡講述了三個相似之處。上師們說：『狐貍的生活不潔凈，同樣，破戒者的生活也不潔凈。』這裡講述了四個相似之處。這裡，破戒者生活不潔凈的含義是，破戒者不是修習功德之處，卻偽裝成修行者，接受施主的供養。然而，這不會給施主帶來功德，因此，信徒的供養都變成了邪命。就像被詢問的婆羅門之女一樣，如果持戒者明知故犯地給破戒者提供木製牙籤，那麼持戒者也會因此積累在九十千年中墮入地獄的業。同樣，如果提供泥土、一起唸誦、一起居住、成為破戒者的老師、依附於破戒者、與破戒者同眠，那麼在黎明到來之前，會積累在九十千年中墮入地獄的業；如果黎明到來，會積累在一億四千零四十千年中墮入地獄的業。』這是這樣說的。雖然現在在律藏中不常見，但引自《光明經》。《光明經》中說：『如何知道某人是否破戒？通過看到、聽到和懷疑來判斷。』如果自己的上師和堪布犯了所有墮罪，或者五種墮罪都犯了，那麼即使是極度破戒者，具戒的弟子和近侍也應該恭敬承侍，但不應一起居住。在《 टीका 》中說：『因為這兩者是進入佛法的門戶，是產生戒律、良好守護戒律和理解佛法的因。』父母和病人即使是居士也應該承侍，這暗示瞭如果上師變成居士，則不必承侍。在《 टीका 》中說：『因為父母是利益的田地，病人是慈悲的田地，所以即使是三寶也應該承侍他們。』在《律藏零星》中也說：『誰侍奉病人，就是侍奉我。』 因為弟子被狗一樣的煩惱所擊敗。《寶積經》中說：狐貍從狗那裡逃脫，然後鉆入洞穴；同樣，破戒者被煩惱擊敗，就像鉆入洞穴一樣，會墮入惡趣，就像鉆入洞穴一樣，會墮入地獄。這裡講述了三個相似之處。上師們說：狐貍的生活不潔凈，同樣，破戒者的生活也不潔凈。這裡講述了四個相似之處。這裡，破戒者生活不潔凈的含義是，破戒者不是修習功德之處，卻偽裝成修行者，接受施主的供養，然而，這不會給施主帶來功德，因此，信徒的供養都變成了邪命。就像被詢問的婆羅門之女一樣，如果持戒者明知故犯地給破戒者提供木製牙籤，那麼持戒者也會因此積累在九十千年中墮入地獄的業；同樣，如果提供泥土、一起唸誦、一起居住、成為破戒者的老師、依附於破戒者、與破戒者同眠，那麼在黎明到來之前，會積累在九十千年中墮入地獄的業；如果黎明到來，會積累在一億四千零四十千年中墮入地獄的業。這是這樣說的。雖然現在在律藏中不常見，但引自《光明經》。《光明經》中說：如何知道某人是否破戒？通過看到、聽到和懷疑來判斷。如果自己的上師和堪布犯了所有墮罪，或者五種墮罪都犯了，那麼即使是極度破戒者，具戒的弟子和近侍也應該恭敬承侍，但不應一起居住。《 टीका 》中說：因為這兩者是進入佛法的門戶，是產生戒律、良好守護戒律和理解佛法的因。父母和病人即使是居士也應該承侍，這暗示瞭如果上師變成居士，則不必承侍。《 टीका 》中說：因為父母是利益的田地，病人是慈悲的田地，所以即使是三寶也應該承侍他們。《律藏零星》中也說：誰侍奉病人，就是侍奉我。

【English Translation】 Because the disciple is defeated by afflictions like a dog. In the Ratnakuta Sutra (དཀོན་བརྩེགས་, The Heap of Jewels Sutra) it says: 'The fox escapes from the dog and then plunges into a hole. Similarly, the one who has broken their vows, defeated by afflictions, just like plunging into a hole, will fall into the lower realms. Just like plunging into a hole, they will go to hell.' Here, three similarities are explained. The Lamas (བླ་མ་, spiritual teachers) say: 'The fox's life is unclean, similarly, the life of the one who has broken their vows is also unclean.' Here, four similarities are explained. Here, the meaning of the one who has broken their vows living an unclean life is that the one who has broken their vows is not a place for cultivating merit, but pretends to be a practitioner, accepting offerings from patrons. However, this does not bring merit to the patrons, so the offerings of the faithful become wrong livelihood. Just like the Brahmin girl who was asked, if a virtuous person knowingly offers a wooden toothpick to someone who has broken their vows, then that virtuous person will also accumulate the karma to fall into hell for ninety thousand years. Similarly, if they offer mud, recite together, live together, become a teacher of the one who has broken their vows, cling to the one who has broken their vows, or sleep with the one who has broken their vows, then before dawn, they will accumulate the karma to fall into hell for ninety thousand years; if dawn arrives, they will accumulate the karma to fall into hell for one hundred and forty-four thousand years.' This is how it is said. Although it is not common in the Vinaya ( འདུལ་བ་, monastic discipline) now, it is quoted from the Light Sutra (འོད་ལྡན་, The Sutra of Light). In the Light Sutra it says: 'How does one know if someone has broken their vows? Through seeing, hearing, and suspecting.' If one's own teacher and Khenpo (མཁན་པོ་, abbot) have committed all the downfall offenses, or all five categories of downfall offenses, then even if they are extremely immoral, the virtuous disciples and attendants should respectfully serve them, but should not live with them. In the Tika (ཊཱི་ཀ་, commentary) it says: 'Because these two are the gateway to entering the Dharma, and are the cause of generating vows, well protecting vows, and understanding the Dharma.' Parents and the sick, even if they are laypeople, should be served, which implies that if the Lama becomes a layperson, then there is no need to serve them. In the Tika it says: 'Because parents are the field of benefiting, and the sick are the field of compassion, therefore even the Three Jewels (དཀོན་མཆོག་གསུམ་, the Buddha, Dharma, and Sangha) should serve them.' In the Vinaya Minor Sections (ལུང་ཕྲན་ཚེགས་, Miscellaneous Vinaya) it also says: 'Whoever serves the sick, serves me.' Because the disciple is defeated by afflictions like a dog. In the Ratnakuta Sutra it says: 'The fox escapes from the dog and then plunges into a hole. Similarly, the one who has broken their vows, defeated by afflictions, just like plunging into a hole, will fall into the lower realms. Just like plunging into a hole, they will go to hell.' Here, three similarities are explained. The Lamas say: 'The fox's life is unclean, similarly, the life of the one who has broken their vows is also unclean.' Here, four similarities are explained. Here, the meaning of the one who has broken their vows living an unclean life is that the one who has broken their vows is not a place for cultivating merit, but pretends to be a practitioner, accepting offerings from patrons. However, this does not bring merit to the patrons, so the offerings of the faithful become wrong livelihood. Just like the Brahmin girl who was asked, if a virtuous person knowingly offers a wooden toothpick to someone who has broken their vows, then that virtuous person will also accumulate the karma to fall into hell for ninety thousand years. Similarly, if they offer mud, recite together, live together, become a teacher of the one who has broken their vows, cling to the one who has broken their vows, or sleep with the one who has broken their vows, then before dawn, they will accumulate the karma to fall into hell for ninety thousand years; if dawn arrives, they will accumulate the karma to fall into hell for one hundred and forty-four thousand years.' This is how it is said. Although it is not common in the Vinaya now, it is quoted from the Light Sutra. In the Light Sutra it says: 'How does one know if someone has broken their vows? Through seeing, hearing, and suspecting.' If one's own teacher and Khenpo have committed all the downfall offenses, or all five categories of downfall offenses, then even if they are extremely immoral, the virtuous disciples and attendants should respectfully serve them, but should not live with them. In the Tika it says: 'Because these two are the gateway to entering the Dharma, and are the cause of generating vows, well protecting vows, and understanding the Dharma.' Parents and the sick, even if they are laypeople, should be served, which implies that if the Lama becomes a layperson, then there is no need to serve them. In the Tika it says: 'Because parents are the field of benefiting, and the sick are the field of compassion, therefore even the Three Jewels should serve them.' In the Vinaya Minor Sections it also says: 'Whoever serves the sick, serves me.'

---

གྲོ་བྱེད་པ་ཡིན་ཅེས་གསུངས་སོ། །ཡང་ངོ་ཞེས་པ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཡིན་ན་ལྟ་ཅི་སྨོས་ཞེས་པའོ། །གཞན་ཡང་ལུང་ལས། ཕ་དང་མ་གཉིས་ཚངས་པ་སྟེ། །སློབ་དཔོན་སྔ་མའང་དེ་བཞིན་ནོ། །ཇི་ལྟར་མེའམ་ལྷ་བྲན་བཞིན། །བུ་ཡི་སྦྱིན་པའི་ 6-128b གནས་ཡིན་ནོ། །དེ་བས་དེ་གཉིས་ཕྱག་བྱ་ཞིང་། །ཕྱི་བར་བྱ་ཞིང་བཀྲུ་བར་བྱ། །རྐང་པ་གཉིས་ཀྱང་བཀྲུ་བ་དང་། །དེ་བཞིན་མཁས་པས་བསྙེན་བཀུར་བྱ། །བཟའ་དང་བཅའ་དང་བཏུང་བ་དང་། །བགོ་བ་མལ་སྟན་དེ་བཞིན་ཏེ། །དེས་ནི་ཕ་དང་མ་གཉིས་ལ། །མཁས་པས་བསྙེན་བཀུར་བཅས་བྱེད་ན། །འདིར་ནི་མནར་བར་མི་འགྱུར་ཏེ། །སོང་ནས་མཐོ་རིས་དགའ་བར་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་སོ། ། 說妙行沐浴殊勝 གཉིས་པ་ནི། སྨན་རྣམས་ལེགས་པར་སྦྱར་བའི་ཁྲུས་ཀྱིས་ནད་པ་དང་ནད་པ་མ་ཡིན་པའང་བཀྲུའོ། །འདི་ནི་གནང་བའི་བསླབ་བྱའོ། །ལེགས་སྦྱར་གྱི་ཁྲུས་དེས་མཁྲིས་པ་དང་བད་ཀན་དང་རླུང་འདྲེན་པ་སྟེ། སེལ་བའི་སྨན་རྩ་བ་དང་སྡོང་བུ་དང་ལོ་མ་དང་མེ་ཏོག་དང་འབྲས་བུ་བསྐོལ་བས་ཁྲུས་བྱ་བ་ནི་ལེགས་སྦྱར་གྱི་ཁྲུས་ཞེས་པ་ནི་དེའི་མིང་ཡིན་ནོ། །འབྲུ་མར་སོགས་སྔར་བསྐུ་མཉེ་བྱས་ནས་སླར་ལེགས་སྦྱར་གྱི་ཁྲུས་བྱས་པས་ལུས་དེ་མི་རྩུབ་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་རོ། །བསྐུ་མཉེ་བྱས་པའི་སྣུམ་དེ་དང་དབྲལ་བའི་ཕྱིར་སྲན་ཆུང་གི་ཕྱེ་མ་ལ་སོགས་ཁྲུས་ཆལ་གྱིས་ལུས་བསྐུས་ཏེ་ཁྲུས་བྱའོ། །སྔ་མར་གསུངས་པའི་ཁྲུས་ཆལ་གྱིས་ལུས་བསྐུས་ན་རྩུབ་པར་མི་འགྱུར་བ་དེའི་ཆེད་དུ་ཆུའི་བུམ་པ་ཕྱི་མར་ཏེ་ཕྱིས་ཁྲུས་བྱེད་པའི་དབང་དུ་བྱས་སོ། །སྣུམ་ཐིགས་པ་གཉིས་སམ་གསུམ་བླུག་གོ། སྣོད་གང་དུ་བཀྲུ་ཞེ་ན། ལྕགས་ཀྱི་གཞོང་རིང་དུ་སྟེ་གྲུ་ཆུང་ངུའི་རྣམ་པ་འདྲ་བར་ཞུགས་ནས་ཁྲུས་བྱའོ། །ལྕགས་ཀྱི་གཞོང་རིང་དེ་ནི་ནད་པས་བཅང་བར་བྱའོ་གཞན་གྱིས་མིན་ནོ། །ལྕགས་ཀྱི་གཞོང་རིང་དེའི་སྟེང་དུ་ཆུ་དྲོན་མོ་ཡུན་རིང་དུ་གནས་པའི་ཕྱིར་ཁ་དགབ་གཞུག་གོ། གཞོང་རིང་དེར་གཉའ་བར་སྔས་ནང་ཚངས་ཅན་གཞུག་གོ། ཊཱི་ཀར། དེ་ན་ཡུན་རིང་དུ་གནས་པ་གཉའ་བ་ན་བར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་པས། བླ་མ་ 6-129a དག་ལྕགས་ཀྱི་གཞོང་རིང་གི་ནང་དུ་ཞུགས་པའི་དབང་དུ་མཛད་ཟེར་རོ། ། 說沐浴及清潔 གསུམ་པ་ལ། རྐང་པ་བཀྲུ་བའི་བསླབ་བྱ་བརྗོད། །གཙུག་ལག་ཁང་ཉམས་སྤང་བའོ། ། 說洗足學處 དང་པོ་ནི། གཙུག་ལག་ཁང་གི་ཁྱམས་གར་བབ་ཏུ་རྐང་པ་མི་བཀྲུའོ། རྐང་པ་བཀྲུ་བ་དེའི་གནས་ནི་ཝ་ཁར་རོ། །ཝ་ཁ་དེར་རྐང་ཁྲུས་ཀྱི་གཞི་སྟེ་རྡོ་བ་རྩུབ་མོ་རུས་སྦལ་གྱི་རྒྱབ་འདྲ་བ་ཆུ་མི་འབོ་བའི་སྐྱོར་ཅན་བྱའོ་ཞེས་དང་། རྐྱལ་བསླབ་པར་བྱའོ་ཞེས་དང་། ཕྱི་རོལ་པའི་བསྟན་བཅོས་དག་བཟུང་བར་བྱའོ་ཞེས་འདུལ་བ་ནས་ལན་མང་དུ་གསུངས་པས་ན། དེ་ཐམས་ཅད་ཅི་ནས་ཀྱང་བྱ་དགོས་ལ་མ་བྱས་ན་ཉེས་

【現代漢語翻譯】 世尊說，這是妙行沐浴。如果有人出家，那還用說嗎？此外，經中說：父母是梵天，老師也是如此。如同火或神仆，是兒子佈施的對象。因此，應當向他們頂禮，服侍他們，為他們洗滌。也要洗他們的雙腳，智者應如是恭敬。飲食、衣服、臥具等，智者應以這些來恭敬父母。如此，在此世間不會受苦，去世后將 আনন্দ (Ānanda，阿難) 喜悅地升入天界。世尊如是說。 第二，用調配好的藥物沐浴，可以為病人和非病人洗浴。這是允許的學處。用調配好的藥物沐浴，可以消除膽汁、痰和風。用草藥的根、莖、葉、花和果實熬煮后沐浴，這被稱為調配好的藥物沐浴，這是它的名稱。先用油等進行按摩，然後再用調配好的藥物沐浴，這樣身體就不會變得粗糙。爲了去除按摩的油，可以用小扁豆粉等沐浴劑塗抹身體后沐浴。先前所說的沐浴劑塗抹身體后不會變得粗糙，爲了這個目的，最後用一壺水來沐浴。滴兩三滴油。在什麼容器里洗呢？在長長的鐵槽里，形狀像小船一樣，進入其中沐浴。這個長長的鐵槽應該由病人持有，而不是其他人。爲了讓溫水在長長的鐵槽里保持更長時間，應該蓋上蓋子。在槽里放一個頸枕。ཊཱི་ཀར། (ṭīkar，註釋) 說：『在那裡長時間停留，脖子不會感到疼痛。』因此，上師們說，這是進入鐵槽的情況。 第三，講述洗腳的學處。防止損壞寺廟。 第一，不要在寺廟的走廊裡隨意洗腳。洗腳的地方是瓦卡（藏語音譯，洗腳處）。在瓦卡（藏語音譯，洗腳處）設定洗腳臺，用粗糙的石頭做成，像烏龜的背一樣，有防止水濺出的邊緣。並且要學習游泳，還要掌握外道的論典。』因為在律藏中多次提到，所以所有這些都必須做到，不做就會有罪過。

【English Translation】 The Blessed One said that this is the auspicious practice of bathing. If one is ordained, what need is there to mention it? Furthermore, it is said in the scriptures: 'Parents are Brahma, and the teacher is the same. Like fire or a servant of the gods, they are the objects of a son's generosity. Therefore, one should prostrate to them, serve them, and wash them. One should also wash their feet, and the wise should pay homage in this way. Food, clothing, bedding, and the like, the wise should use these to honor their parents. Thus, one will not suffer in this world, and after passing away, one will joyfully ascend to the heavens.' Thus spoke the Blessed One. Secondly, bathing with well-prepared medicines can cleanse both the sick and the non-sick. This is a permitted precept. Bathing with well-prepared medicines can eliminate bile, phlegm, and wind. Bathing with decoctions of roots, stems, leaves, flowers, and fruits of medicinal herbs is called bathing with well-prepared medicines, and that is its name. After first massaging with oil, etc., and then bathing with well-prepared medicines, the body will not become rough. To remove the oil from the massage, one should apply bathing powder such as lentil flour to the body and then bathe. The bathing powder mentioned earlier will prevent the body from becoming rough, and for this purpose, a pot of water is used last for bathing. Pour two or three drops of oil. In what container should one bathe? In a long iron trough, shaped like a small boat, one enters and bathes. This long iron trough should be held by the patient, not by others. To keep the warm water in the long iron trough for a longer time, a lid should be placed on it. A pillow with a hollow inside should be placed in the trough for the neck. ṭīkar (commentary): 'Staying there for a long time, the neck will not become sore.' Therefore, the lamas say that this is the situation of entering the iron trough. Thirdly, the precept of washing feet is discussed. Preventing damage to the monastery. Firstly, one should not wash one's feet randomly in the courtyard of the monastery. The place for washing feet is Vākhara (transliteration, foot-washing place). At Vākhara (transliteration, foot-washing place), a foot-washing platform should be set up, made of rough stone, like the back of a turtle, with an edge to prevent water from splashing. And one should learn to swim, and one should also master the treatises of the outsiders.' Because it is mentioned many times in the Vinaya, all of these must be done, and if not, there will be fault.

---

པར་འགྱུར་བ་བསྒྲུབ་པའི་བསླབ་པ་ཡིན་ནམ། འོན་ཏེ་བྱས་ཀྱང་ཆོག་མ་བྱས་ཀྱང་ཆོག་ཅི་དགར་འཇུག་པ་གནང་བའི་བསླབ་པ་ཡིན་ཅེ་ན། བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཐམས་ཅད་སྤྱིར་གཏན་ལ་དབབ་པ་ནི་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་ལ་སོགས་པ་དགག་དགོས་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་དང་ལྡན་པ་རྣམས་ནི་ཅི་ནས་ཀྱང་བྱ་དགོས་པ་བསྒྲུབ་པའི་བསླབ་པ་ཡིན་ལ། དགག་དགོས་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་དང་མི་ལྡན་པ་རྐང་ཁྲུས་ཀྱི་གཞི་བྱའོ། །རྐྱལ་བསླབ་པར་བྱའོ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ནི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཀྱང་གནང་བའི་བསླབ་པ་ཡིན་ཏེ། འདིའི་ཐད་ཀྱི་ཊཱི་ཀར། བྱའོ་ཞེས་བྱ་བའི་བྱེད་པའི་ཚིག་དང་པོར་སྦྱར་བ་ནི་འདོད་པས་སྤྱད་པ་ཡིན་པར་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་པས། འདི་དང་མཚུངས་པའི་རྐྱལ་བསླབ་པར་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གཞན་རྣམས་ལ་ཡང་གནང་བའི་བསླབ་པར་སྦྱར་བར་བྱའོ། །འོ་ན་རྐང་ཁྲུས་ཀྱི་གཞི་གནང་ངོ་ཞེས་མ་གསུངས་པར་རྐང་ཁྲུས་ཀྱི་གཞི་བྱའོ་ཞེས་སྒྲུབ་ཚིག་ཏུ་གསུངས་ཤེ་ན། དོན་ཉུང་ཞིང་བྱ་བ་ཉུང་བ་ལ་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་རྣམ་གྲངས་དུ་མས་བསྟོད་ཅིང་། དེ་ལས་ལྡོག་པ་ 6-129b ལ་རྣམ་གྲངས་དུ་མས་དམད་པས་ཡུལ་དུས་ཀྱིས་གནང་ངོ་ཞེས་བརྗོད་ན་གང་ཟག་འགའ་ཞིག་ལས་གང་ཟག་ཐམས་ཅད་ལ་གནང་བ་མ་ཡིན་ནམ་སྙམ་པའི་དོགས་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་སྒྲུབ་ཚིག་ཏུ་བསྟན་ཏོ། །གཞི་དེ་ཕྱོགས་གང་དུ་ཞེ་ན་གཙུག་ལག་ཁང་གི་སྟེང་གི་ཞེས་པ་ནི་ཁང་ཐོག་གོ། སྒོ་ཁང་གང་དུ་བལྟ་བའི་ཤར་ནས་བརྩིས་པའི་ཤར་ལྷོའི་མཚམས་སུའོ། །གཞི་དེ་ནི་རུས་སྦལ་གྱི་རྒྱབ་ཀྱི་རྣམ་པ་འདྲ་བ་རྩུབ་པར་རོ། །རྐང་ཁྲུས་ཀྱི་གཞི་ཡོད་པར་རྒན་པོ་དང་ནད་པས་འགྲོ་མ་ནུས་ན་ཆོལ་ཟངས་ས་ལས་བྱས་པ་བཞག་པར་བྱའོ། །འདིར་ཊཱི་ཀར། གཞན་འདོད་བཀོད་པ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་བྱེད་པ་ལ་ལ་འདི་སྐད་ཅེས། ས་ལས་བྱས་པ་ཞེས་གཉིས་པ་སྨོས་པ་ལས་ནི་ཟངས་ལ་སོགས་པ་ཡང་བཀག་པར་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་ཏེ། ཕྱོགས་སྔ་འགོད་པར་མཛད་དོ། །འོ་ན་གཉིས་པའི་སྒྲ་སྨོས་པའི་ཕྱིར་ཤིང་ཡང་མི་རུང་བར་ཐལ་བ་འཕེན་པ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། དེ་ལྟར་ཡིན་ན་ཤིང་ལ་སོགས་པ་ཡང་བཀག་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །དེ་འདོད་དོ་ཞེ་ན་གནོད་བྱེད་བརྗོད་པ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། ས་ལས་བྱས་པ་ཞེས་གཉིས་པ་སྨོས་པ་ལས་ནི་དེ་ལྟར་མི་འགྱུར་ཏེ། ས་ལས་བྱས་པ་ཁོ་ནའོ་ཞེས་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བ་དང་བཅས་པར་རིགས་སོ་ཞེས་པས་རིགས་པ་ལས་འགལ་བའི་གནོད་བྱེད་བརྗོད་པར་མཛད་དོ། །འོ་ན་ཟངས་རུང་བར་ཅིས་ཤེས་ཞེ་ན། རྩ་བར། རིན་པོ་ཆེ་བདག་གིར་བྱ་བའི་ཤན་བསྲེ་བར་མི་བྱ་ཞེས་པ་དང་། འདིའི་ཊཱི་ཀར། དེ་ལྟ་བས་ན་གཙོ་བོ་གསེར་ལ་སོགས་པ་བཀག་པའི་ཚིག་གིས་ནི་ཟངས་ལས་བྱས་པ་ལ་སོགས་པ་ནི་རུང་བར་བྱ་བར་ཤེས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །རྒྱ་དཔེར། ས་ལས་ཞེས་པ་གཉིས་པའི་

【現代漢語翻譯】 這是關於必須遵守的戒律，還是關於可以做也可以不做、允許自由選擇的戒律？如果說是『做』，那麼所有普遍確定的事情，如布薩（藏文：གསོ་སྦྱོང་，含義：齋戒）和自恣（藏文：དགག་དབྱེ་，含義：僧眾于雨季安居結束時互相檢舉過失）等，凡是具有必須禁止的理由的，都必須去做，這是必須遵守的戒律。而沒有必須禁止的理由的，比如設定洗腳處。『應該學習游泳』等等，雖然說是『做』，但這是允許的戒律。關於這一點，註釋中說：『在「做」這個詞的第一個動詞上加上意願，是爲了表明這是隨意的。』因此，對於與此類似的『應該學習游泳』等其他事情，也應該將其歸為允許的戒律。那麼，為什麼不說『允許設定洗腳處』，而是用肯定的語氣說『設定洗腳處』呢？因為世尊以多種方式讚揚少事少業，並以多種方式貶低與此相反的行為。如果說在某個時間或地點允許，那麼爲了消除人們認為這並非對所有人而是對某些人的允許的疑慮，所以用肯定的語氣來表達。這個處所位於何處呢？『在寺廟的上方』，指的是屋頂。朝向哪個方向呢？從東邊數起的東南角。這個處所應該像烏龜的背一樣粗糙。如果老人和病人無法走到洗腳處，應該放置銅或泥土製成的器皿。對此，註釋中說：『另一種觀點是，有些人這樣說：「說了『泥土製成的』，這意味著也禁止了銅等。」這是在提出先前的觀點。』那麼，如果說了第二個詞，是否會推導出木頭也是不允許的呢？正如他們所說：『如果是這樣，那麼木頭等也會被禁止。』如果他們同意這種說法，那麼反駁是這樣說的：『說了「泥土製成的」，不會變成那樣，因為可以理解為專門指定了泥土製成的。』因此，他們提出了與理性相悖的反駁。那麼，如何知道銅是可以的呢？根本頌中說：『不得混合用於擁有珍寶的材料。』對此，註釋中說：『因此，從禁止主要使用黃金等的詞語中，可以知道可以使用銅等。』在梵文原本中，「泥土製成的」是第二個詞。

【English Translation】 Is this a precept that must be observed, or a precept that allows freedom of choice, where one can do it or not as they please? If it is said 'do', then all things that are generally determined, such as the Uposatha (Tibetan: གསོ་སྦྱོང་, meaning: fasting) and Pravāraṇā (Tibetan: དགག་དབྱེ་, meaning: the ceremony at the end of the rainy season retreat where monks point out each other's faults), those that have reasons for being necessarily prohibited must be done, and this is a precept that must be observed. Those that do not have reasons for being necessarily prohibited, such as setting up a foot-washing station. 'One should learn to swim,' etc., although it is said 'do', this is a permissive precept. Regarding this, the commentary says: 'Adding intention to the first verb of "do" is to show that it is used voluntarily.' Therefore, for other things similar to this, such as 'one should learn to swim,' they should also be classified as permissive precepts. Then, why not say 'permission to set up a foot-washing station,' but use an affirmative tone to say 'set up a foot-washing station'? Because the Blessed One praised having few affairs and little work in many ways, and disparaged the opposite in many ways. If it is said that it is permitted at a certain time or place, then in order to dispel the doubt that people might think this is not a permission for everyone but for some, it is expressed in an affirmative tone. Where is this place located? 'Above the monastery,' which refers to the roof. Which direction does it face? The southeast corner, counting from the east. This place should be rough, like the back of a turtle. If the elderly and sick cannot walk to the foot-washing station, a vessel made of copper or earth should be placed. Regarding this, the commentary says: 'Another view is that some say, "Having said 'made of earth,' this means that copper etc. are also prohibited." This is presenting the previous view.' Then, if the second word is said, would it be inferred that wood is also not allowed? As they say: 'If that is the case, then wood etc. would also be prohibited.' If they agree with this statement, then the refutation says: 'Having said "made of earth," it will not become like that, because it can be understood as specifically designating made of earth.' Therefore, they presented a refutation that contradicts reason. Then, how do we know that copper is permissible? The root verse says: 'One should not mix materials for owning precious things.' Regarding this, the commentary says: 'Therefore, from the words prohibiting mainly gold etc., it can be known that things made of copper etc. are permissible.' In the Sanskrit original, "made of earth" is the second word.

---

སྒྲ་སྦྱར་བ་ཡིན་ཀྱང་འགྱུར་བྱེད་པ་ན་གཉིས་ 6-130a པའི་དོན་དུ་ལྔ་པ་སྦྱར་བ་ཡིན་པས་རྩ་འགྲེལ་ཅི་རིགས་པར་ས་ལས་ཞེས་འབྱུང་ངོ་། །ཆོལ་ཟངས་ནི་ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པ་ལས། རྐང་ཁྲུས་ཀྱི་སྣོད་ཀྱི་མིང་དུ་བཤད་ལ། ཊཱི་ཀར། ཆོལ་ཟངས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྐང་ལག་བཀྲུ་བའི་སྣོད་དོ་ཞེས་སོ། །བདག་ཉིད་ཆེན་པོ་ཀརྨ་ཕྲིན་ལས་པའི་ཞལ་ནས་ཆོལ་ཟངས་ནི་དྲི་ཆུ་འདོར་བའི་སྣོད་ལ་ཟེར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་ནི་མ་དག་པའི་ཚིག་གོ། ཆོལ་ཟངས་ཀྱི་ཞབས་ནི་གོར་པོ་སྟེ་གླང་པོ་ཆེའི་རྨིག་མཐིལ་འདྲ་བའི་སྙིང་པོ་ཅན་ནོ། །སྙིང་པོ་དེའི་གནས་ནི་དབུས་ན་ཡོད་པ་ཀ་དམ་པའི་མེ་ཏོག་འདྲ་བ་སྤོག་སྤོག་ལ་རྩུབ་པ་དང་ངོ་། །རྩུབ་པའི་དགོས་པ་ནི་རྐང་པ་མི་འདྲེད་པའི་ཕྱིར་ཡིན་ནོ། །རྐང་ཁྲུས་ཀྱི་ཆུ་ལས་གཞན་པའི་ཆུས་བཀྲུས་ནས་ཆོལ་ཟངས་དེ་ཁ་སྦུབ་ཏུ་བཞག་གོ། དགེ་འདུན་གྱི་ཆོལ་ཟངས་ནི་སྤྱིའི་ཁང་ཐོག་ཏུའོ། །གང་ཟག་གི་ཆོལ་ཟངས་ནི་གནས་ཁང་གི་སྒོ་གླེགས་ཀྱི་ཕག་ཏུའོ། །ཊཱི་ཀར། སྒོ་གླེགས་དང་རྩིག་པའི་བར་དེར་བཞག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། ། 善護佛堂 གཉིས་པ་ནི། གཙུག་ལག་ཁང་གི་ཕྱོགས་གང་དུ་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་བྱི་དོར་དང་ལ་སོགས་པས་མཚོན་གྱི་ལས་བྱས་པའི་ཕྱོགས་དེར་ཆུས་བྱུག་གོ། ཡང་ན་ལྕི་བས་བསྐུའོ། །དབྱིབས་ཇི་ལྟར་བསྐུ་ཞེ་ན། མདུང་རྩེའི་རྣམ་པ་ལྟ་བུ་ཟུར་གསུམ་པའམ་རྫ་རྔ་ལྟ་བུར་ཁ་ཞབས་ཅུང་ཟད་ཞུམ་པ་སྐེད་པ་སྦོམ་པ་སྟེ་སྒོང་ངའི་རྩེ་གཉིས་བཅད་པ་ལྟ་བུར་རོ། །དབྱིབས་འདི་ལྟར་བྱ་བ་ནི། ལུང་གླེང་གཞི་ལས། ཟླ་བ་དང་ཉི་མ་ལ་སོགས་པ་ལ་ལྷར་འཛིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་བའི་ཚིག་གི་སྐབས་མེད་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དངོས་པོ་ནི། བ་ལང་གི་ལྕི་བའམ་འཇིམ་པས་སོ། །དཀོན་མཆོག་གི་དོན་ཉིད་དུ་བྱུག་པས་བསྐུ་བ་ལ་ནི་དབྱིབས་ཀྱི་རྣམ་པ་ངེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་པས་མཎྜལ་ལྟར་བྱས་ཀྱང་རུང་ལ་སེམས་ཅན་གྱི་གཟུགས་འབྲི་བ་ནི་མི་རུང་ངོ་། ། 廣說資俱相 གཉིས་པ་ལ། 6-130b ལྷུང་བཟེད་དངོས་དང་དམིགས་བསལ་བཤད། །ལྷུང་བཟེད་སྤྱད་པའི་བསླབ་བྱ་བསྟན། །ལྷུང་བཟེད་བཞག་པའི་བསླབ་བྱ་བརྗོད། ལྷུང་བཟེད་བསྐུར་བའི་བསླབ་བྱ་དང་། །ལྷུང་བཟེད་བསྐྱང་ཚུལ་ཞར་བྱུང་བརྗོད། །ལེགས་བཅོས་ཡལ་བར་མི་འདོར་རོ། ། 分別說缽正分 དང་པོ་ལ། དཀའ་གནས་དཔྱད་དང་ཚིག་དོན་བཤད། ། དང་པོ་ནི། དེ་ཡང་འདིར་དགེ་སློང་གི་ལྷུང་བཟེད་ཆུང་ཚད་ནི་ཡུལ་མ་ག་དྷའི་བྲེ་ཆུང་གང་ཤོང་བ་སྟེ། འོ་ན་མ་ག་དྷའི་བྲེ་ཆུང་གང་གི་ཚད་ཅི་ཙམ་ཞེ་ན། ཉིད་ཀྱི་རྣམ་བཤད་ལས། འབྲུ་མར་དང་སྦྲང་རྩི་དང་ཆུ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་སྲང་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་ནི་མ་ག་དྷའི་བྲེའོ། །གཞན་ཞུ་བ་མིན་པ་རྣམས་ལ་བཅུ་དྲུག་ཅེས་བྱ་བ་རྫས་ཙམ་བསམ་པར་བྱེད་པ་རྣམས་ཀྱིའོ། །དེ་བས་ན་འདིར་ཆུ་སྲང་བཅུ་ད

【現代漢語翻譯】 雖然是音譯，但在翻譯時，爲了第二個意思，加入了第五個字，因此在各種根本註釋中都出現了『ས་ལས་』（sa las）這個詞。 關於『ཆོལ་ཟངས་』（chol zangs），在小部註釋中，解釋為洗腳的容器的名稱。在 टीका (ṭīkā，註釋) 中，『ཆོལ་ཟངས་』（chol zangs）被稱為洗手腳的容器。大成就者噶瑪·欽列（Karma Trinley）說『ཆོལ་ཟངས་』（chol zangs）是指倒尿的容器，這是不正確的說法。 『ཆོལ་ཟངས་』（chol zangs）的底部是圓的，像大象的腳底一樣，有核心。這個核心的位置在中心，像卡丹巴花（kadampa）一樣，粗糙而堅硬。粗糙的目的是爲了防止腳滑。用洗腳水以外的水清洗后，將『ཆོལ་ཟངས་』（chol zangs）倒扣放置。僧眾的『ཆོལ་ཟངས་』（chol zangs）放在公共的房間里。個人的『ཆོལ་ཟངས་』（chol zangs）放在住所的門后。 टीका (ṭīkā，註釋) 中說：『應該放在門和墻壁之間。』 善護佛堂 第二，在寺廟的哪個方向用缽的清潔物等進行清潔工作，就在那個方向用水塗抹，或者用糞便塗抹。塗抹的形狀如何呢？像矛尖一樣的三角形，或者像陶鼓一樣，上下略微收縮，中間膨脹，像切掉兩個尖端的雞蛋一樣。這樣做是爲了避免《律藏根本論》（Vinaya-vastu）中說『將月亮和太陽等視為神』的說法。材料是牛糞或黏土。爲了供奉三寶而塗抹，形狀沒有固定，可以像壇城（maṇḍala）一樣，但不能畫眾生的形象。 廣說資俱相 第二部分： 分別講述缽的實物和特殊之處， 闡述使用缽的學處， 講述放置缽的學處， 以及傳遞缽的學處， 順便講述保養缽的方式， 不要忘記修繕。 分別說缽正分 第一部分：分析難點，解釋詞義。 首先，這裡比丘的缽的最小容量是摩揭陀國（Magadha）的小升的容量。那麼，摩揭陀國的小升的容量是多少呢？在《律藏釋》（Vinaya-vyākhyā）中說：『穀物、油、蜂蜜和水等三十又二兩（srang）是摩揭陀國的升。』對於其他非液體，十六兩被認為是衡量物品的標準。因此，這裡的水是十...

【English Translation】 Although it is a transliteration, in the translation, the fifth letter is added for the second meaning, so the word 'ས་ལས་' (sa las) appears in various root commentaries. Regarding 'ཆོལ་ཟངས་' (chol zangs), in the minor commentaries, it is explained as the name of a container for washing feet. In the ṭīkā (commentary), 'ཆོལ་ཟངས་' (chol zangs) is called a container for washing hands and feet. The great accomplished Karma Trinley said that 'ཆོལ་ཟངས་' (chol zangs) refers to a container for discarding urine, which is an incorrect statement. The bottom of 'ཆོལ་ཟངས་' (chol zangs) is round, like the sole of an elephant's foot, with a core. The position of this core is in the center, like a Kadampa flower, rough and hard. The purpose of the roughness is to prevent the foot from slipping. After washing with water other than foot-washing water, the 'ཆོལ་ཟངས་' (chol zangs) is placed upside down. The sangha's 'ཆོལ་ཟངས་' (chol zangs) is placed in the common room. The individual's 'ཆོལ་ཟངས་' (chol zangs) is placed behind the door of the residence. The ṭīkā (commentary) says: 'It should be placed between the door and the wall.' Well protect the Buddha hall Second, in whichever direction of the temple the cleaning work is done with the cleaning materials of the bowl, etc., that direction should be smeared with water, or smeared with dung. What shape should it be smeared in? Like a spearhead, triangular, or like an earthenware drum, slightly shrunken at the top and bottom, swollen in the middle, like an egg with two ends cut off. The reason for doing it this way is to avoid the statement in the Vinaya-vastu that 'moon and sun etc. are regarded as gods'. The material is cow dung or clay. Since it is smeared for the sake of the Three Jewels, there is no fixed shape for the smearing, it can be like a maṇḍala, but it is not permissible to draw the figures of sentient beings. Extensive explanation of the aggregation of resources The second part: Separately explain the actual bowl and its special features, Elaborate on the precepts for using the bowl, Describe the precepts for placing the bowl, And the precepts for passing on the bowl, Incidentally, describe how to maintain the bowl, Do not forget to repair it. Separate explanation of the bowl's correct division The first part: Analyze the difficult points and explain the meaning of the words. First, here the minimum capacity of a bhikkhu's bowl is the capacity of a small Magadha measure. So, what is the capacity of a small Magadha measure? In the Vinaya-vyākhyā it is said: 'Thirty-two srangs of grain, oil, honey, and water, etc., is a Magadha measure.' For other non-liquids, sixteen srangs is considered the standard for measuring items. Therefore, here the water is ten...

---

ྲུག་ལ་མ་ག་དྷའི་བྲེ་བརྗོད་པ་ཞེས་བྱ་བར་རྟོགས་པར་བྱའོ་ཞེས་པ་ཙམ་ཞིག་ལས་མ་གསུངས་ཤིང་། འདིའི་ཐད་དུ། མཉམ་མེད་དྭགས་པོ་བཀའ་བརྒྱུད་ཀྱི་བསྟན་པའི་ཁྱུ་མཆོག་བུ་སྟོན་ན་རེ། ཉིད་ཀྱི་རྣམ་བཤད་ལས། ཡུལ་ཐ་དད་པས་སྲང་ཆུང་ངུ་དང་འབྲིང་དང་རབ་འདྲེས་པའི་སྐྱོན་རྣམ་པར་བསལ་བའི་དོན་དུ་མན་ངག་ལས་བྱུང་བའི་ཚད་བརྗོད་པར་བྱས་ཏེ། མམ་ས་སེ་བ་བརྒྱད་ཅེས་བྱ། །མམ་ས་བརྒྱད་ལ་ཞོ་གཅིག་འདོད། །གསེར་ཞོ་གང་ལ་རབ་བརྗོད་དེ། །གསེར་ཞོ་བརྒྱད་ལ་སྲང་གཅིག་གོ། ཞེས་སོ། །གཞི་འགྲེལ་ལས། འབྲས་ཐུག་པོ་ཆེ་དྲུས་པ་བསྐམས་པ་ཡུལ་མ་ག་དྷའི་བྲེའུ་ཆུང་གང་ལ་ནི་འབྲས་ཐུག་པོ་ཆེ་དྲུས་མི་སྐམ་པོ་ཡུལ་མ་ག་དྷའི་སྲང་བཅུ་དྲུག་སྟེ། ཡུལ་མ་ག་དྷའི་སྲང་གཅིག་ལ་བོད་ཀྱི་སྲང་གཉིས་ཡོད་དེ། དེ་ལྟར་ན་ཐུག་པོ་ཆེ་དྲུས་མ་སྐམ་པོ་ཡུལ་མ་ག་དྷའི་བྲེའུ་ཆུང་གང་ལ་བོད་ཀྱི་སྲང་ཚད་དུ་བརྩི་ན་ནི་སྲང་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་ཡོད་དོ། །ཕུལ་ཚད་དུ་བརྩི་ན་ནི་བདུན་ 6-131a ཕུལ་དོ་དང་ཁྱོར་གང་ཡོད་དོ་ཞེས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ནས་རྒྱ་གར་གྱི་སྲང་གཅིག་ལ་བོད་ཀྱི་སྲང་གཅིག་དང་ཞོ་དྲུག་ཡོད། རྒྱ་གར་གྱི་སྲང་བཅུ་དྲུག་ལ་བྲེ་ཆུང་གཅིག་སྟེ་བདུན་ཕུལ་དོ་ཞེས་འབྱུང་ངོ་། །འབྲས་སྐམ་སྲང་སོ་གཉིས་ལ་ཚོང་དུས་འགུར་མོའི་གསེར་བྲེའི་བྲེ་གང་དང་སུམ་གཉིས་ཏེ་སུམ་འགྱུར་ལ་བྲེ་ལྔ་འབྱུང་ལ། ཚོད་མའི་ཚད་ཅི་ཙམ་གྱིས་འབྲས་ཆན་སྤགས་ནུས་པ་ཙམ་ཞེས་པ་མ་གཏོགས་ཚད་གསལ་བར་མ་གསུངས་ཀྱང་། བཞི་ཆར་གྲགས་པ་ལྟར་ན་བྲེ་གང་དང་སུམ་གཉིས་མཐེ་བོའི་ལྟོ་གང་གི་གོས་ལ་བྲེ་བཞི་གསུམ་ཐམས་ཅད་བསྡོམས་ན་བྲེ་བདུན་ལྔ་ཕུལ་དོ་ཤོང་བ་ནི་ལྷུང་བཟེད་ཐ་ཚད་ཡིན་ནོ། །དེ་ཉིས་འགྱུར་རབ་ཚད། དེའི་བར་ནི་འབྲིང་ཚད་དོ། །རྒྱ་གར་གྱི་བྲེའུ་ཆུང་གསུམ་ལ་བོད་ཀྱི་བྲེ་གང་འབྱུང་ཞེས་བཤད་དོ། །རྒྱལ་བློན་དུས་ན་བྲེ་ཆེ་བར་ཡོད་པར་སྣང་ངོ་ཞེས་བུ་ཊཱིཀ་ཏུ་བྱུང་བ་བཞིན་བཀོད་པ་ཡིན་ལ། དེ་དག་གིས་ཕལ་ཆེར་ནི་གོ་སླ་ལ། དཀའ་བའི་གནས་ཅུང་ཟད་བཤད་ན། འབྲས་སྐམ་སྲང་སོ་གཉིས། འགུར་མོའི་བྲེ་ཕུལ་ལ་བཅལ་ན་བྲེ་གང་ཕུལ་བཞི་འབྱུང་། དེ་བཙོས་པས་གསུམ་འཕེལ་ནི་བྲེ་གང་བཙོས་པས་བྲེ་གསུམ་ཕུལ་བཞི་བཙོས་པས་ཕུལ་བཅུ་གཉིས། ཕུལ་བཅུ་གཉིས་ལ་བྲེ་དོ། བྲེ་དོ་པོ་དེ་སྔར་གྱི་བྲེ་གསུམ་ལ་བསྣན་པས་བྲེ་ལྔའོ། །དེའི་ཁར་ཚོད་མ་ནི་འབྲས་འཕེལ་བ་དེའི་བཞི་ཆ་ཡིན་པས་བྲེ་གང་དང་ཕུལ་བཞིར་གྱུར་པ་སྔ་མའི་འབྲས་སྐམ་བྲེ་གང་ཕུལ་བཞི་འཕེལ་བའི་བྲེ་ལྔ་ལ་བསྣན་པས་བཟའ་བ་ཚང་མ་ལ་བྲེ་དྲུག་དང་ཕུལ་བཞི་ཡིན་ལ། ཚོད་མ་ལ་ནི་འཕེལ་བརྩི་རྒྱུ་མེད་ལ་འབྲས་ལ་སུམ་འཕེལ་བརྩི་རྒྱུ་ཡོད་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ནོ། །ལྟོ་གང་གི་སྟོང་ཆ་ལ་ཕུལ་ཕྱེད་དང

【現代漢語翻譯】 僅僅說了要理解『摩揭陀量具』，除此之外沒有其他說明。關於這一點，無等達波噶舉派教法的頂樑柱布頓說，在您的釋論中：『爲了消除因地區不同而導致小、中、大三種量具混淆的過失，採用了從口訣中產生的量具，即：瑪瑪色瓦八個。八個瑪瑪相當於一個肖。一肖黃金稱為拉覺。八個黃金肖相當於一個桑。』 《根本解說》中說：『將六斗煮熟曬乾的稻米放入摩揭陀小量具中，六斗未煮熟未曬乾的稻米相當於摩揭陀十六桑。摩揭陀一桑相當於西藏二桑。這樣計算，六斗未煮熟未曬乾的稻米，如果用西藏的桑來衡量，則相當於三十二桑。如果用普來衡量，則有七普和一闊。』 《解說小注》中說：『印度一桑相當於西藏一桑六肖。印度十六桑相當於一小量具，即七普鬥。』曬乾的稻米三十二桑，在交易時相當於古爾莫黃金量具的一又三分之二斗，即三倍時相當於五斗。至於蔬菜的量，只說了能摻和多少稻米，沒有明確說明。但按照四處流傳的說法，一又三分之二斗，加上拇指大小的食物，加上四斗三普，總共加起來是七斗五普，這是最低限度的缽盂。 這是兩倍的最高限度。這兩者之間是中等限度。據說印度三個小量具相當於西藏一斗。』如布提所說，國王大臣時期量具似乎更大。以上所說是爲了方便理解，稍微解釋一下難點：曬乾的稻米三十二桑，用古爾莫的普斗來衡量，相當於一斗四普。煮熟后增加三倍，即一斗煮熟后變成三斗，四普煮熟后變成十二普。十二普相當於兩斗。這兩斗加上之前的三斗，就是五斗。再加上蔬菜，蔬菜是稻米增加的四分之一，變成一斗四普，加上之前的曬乾稻米一斗四普，加上增加的五斗，總共食物是六斗四普。蔬菜不計算增加量，而稻米計算增加三倍。拇指大小的空隙相當於半普。

【English Translation】 It was only said that one should understand 'Magadha measure', and nothing else was mentioned. Regarding this, Buton, the supreme pillar of the teachings of the Incomparable Dagpo Kagyu, said in his commentary: 'In order to eliminate the fault of mixing small, medium, and large measures due to different regions, the measure that arose from the oral instructions was adopted, namely: eight Mama Sevas. Eight Mamas are considered one Sho. One Sho of gold is called Rabjo. Eight gold Shos are equivalent to one Sang.' In the Root Commentary, it says: 'If six 'Thugpo Che' (a type of rice) dried are put into a small Magadha measure, six 'Thugpo Che' uncooked and undried are equivalent to sixteen Magadha Sangs. One Magadha Sang is equivalent to two Tibetan Sangs. Thus, if six 'Thugpo Che' uncooked and undried are measured in Tibetan Sangs, it is equivalent to thirty-two Sangs. If measured in Phul, it is seven Phuls and one Khyor.' In the Small Commentary, it says: 'One Indian Sang is equivalent to one Tibetan Sang and six Shos. Sixteen Indian Sangs are equivalent to one small measure, which is seven Phul Dows.' Thirty-two Sangs of dried rice, when trading, is equivalent to one and two-thirds of a 'Gurmo' gold measure, which is five measures when tripled. As for the amount of vegetables, it only says how much rice can be mixed, without specifying the amount. But according to the widespread saying, one and two-thirds measures, plus a thumb-sized food, plus four measures and three Phuls, adding up to seven measures and five Phuls, is the minimum amount for a begging bowl. This is twice the maximum amount. The amount in between is the medium amount. It is said that three small Indian measures are equivalent to one Tibetan measure.' As Buti said, the measures seem to have been larger during the time of the king and ministers. The above is said for easy understanding, and I will explain the difficult points: Thirty-two Sangs of dried rice, measured in Gurmo Phul, is equivalent to one measure and four Phuls. When cooked, it increases threefold, that is, one measure becomes three measures, and four Phuls become twelve Phuls. Twelve Phuls are equivalent to two measures. Adding these two measures to the previous three measures, it is five measures. Adding vegetables, which are a quarter of the increased rice, it becomes one measure and four Phuls, adding the previous one measure and four Phuls of dried rice, plus the increased five measures, the total food is six measures and four Phuls. Vegetables are not counted as increased, while rice is counted as increased threefold. The empty space the size of a thumb is equivalent to half a Phul.

---

་ལྔ་ཤོང་བའི་གནས་ཡིན་ལ། ཕུལ་ 6-131b ཕྱེད་དང་ལྔ་ནི་བྲེ་གང་ཆ་བཞིར་བགོས་པའི་ཆ་གཅིག་དབྲིས་པའི་སུམ་ཆ་ཡིན་ནོ། །ཕུལ་ཕྱེད་དང་ལྔ་པོའི་ཁ་ནས་ཕུལ་དོ་སྔར་གྱི་བཟའ་བ་གནས་པའི་ས་ཡུལ་གྱི་བྲེ་དྲུག་དང་ཕུལ་བཞིའི་ཐོག་ཏུ་བསྣན་པས་དྲུག་ཕུལ་དང་ལྔ་ཕུལ་གང་ལྟར་བྱས་རུང་བྲེ་བདུན་ཁོ་ན་ཡིན་མོད་ཀྱང་། རགས་རྩིས་ཀྱི་དབང་དུ་མཛད་ནས་བྲེ་བདུན་དང་། དྲུག་ཕུལ་ཕྱེད་གསུམ་པོ་ལྔ་ཕུལ་དོར་བརྩིས་ཏེ་ལྷུང་བཟེད་ཐ་མ་ནི་འགུར་མོའི་བྲེ་བདུན་དང་ཕུལ་གཉིས་ཤོང་བ་ལ་འཆད་དོ་ཞེས་འགོད་པར་མཛད་སྣང་ངོ་། །དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་ན་རེ། སེ་བ་ཞེས་པ་ནི་འོལ་མ་སེའི་འབྲས་བུ་ཡིན་ལ། དེའི་མིང་ནི་ཁ་བ་ཅན་ན་དམར་རུ་མགོ་ནག་ཅེས་གྲགས་ལ། དེའི་བོངས་ཚད་ཆེ་ཆུང་ཅི་ཡིན་ཀྱང་ལྕིད་མཉམ་པ་ཁོ་ནར་ཡིན་པར་ངེས་པའོ། །མམ་ས་ཞེས་པ་ནི་སྐད་ཀྱི་ཟུར་ཉམས་པ་སྟེ་མ་ཥའོ། །དེ་ཡང་བོད་སྐད་དུ་སྲན་མའོ། །དེ་བརྒྱད་ལ་རྒྱ་གར་གྱི་ཞོ་གཅིག་ཡིན་པ་དེའི་ཚེ་སེ་བ་དྲུག་ཅུ་རེ་བཞིའོ། །བོད་ཀྱི་ཞོ་གང་ནི་དེའི་ཕྱེད་ཡིན་པས་སེ་བ་སུམ་ཅུ་སོ་གཉིས་སོ། །དེང་སང་ལག་ལེན་དུ་བྱེད་པའི་གསེར་འགུར་ཞོ་གང་ནི་ཚད་འདི་ཁོ་ནར་ངེས་པ་ཡིན་ཏེ། སེ་བ་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞི་ལ་གསེར་ཕྱེས་ཞོ་གང་ངམ་ལྷ་སའི་ཞོ་གང་ཡིན་ལ། དེའི་སྟེང་དུ་སེ་བ་བརྒྱད་བསྣན་པས་འགུར་མོའི་ཞོ་གང་འབྱུང་བར་དེང་སང་མཐུན་སྣང་དུ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟ་བུའི་གསེར་འགུར་མོའི་སྲང་སུམ་ཅུ་སོ་གཉིས་ཀྱི་ལྕིད་དང་མཉམ་པའི་འབྲས་སྐམ་པོ་དེའི་ཚད་ལ་མ་ག་དྷའི་བྲེའུ་ཆུང་གང་འབྱུང་། བྲེའུ་ཆུང་གང་ནི་ཁྱོར་བ་ཉི་ཤུ་རྩ་གཅིག་ལ་བོད་བྲེ་གང་དུ་བྱེད་ཅིང་དེ་ལ་ཕུལ་བདུན་དུ་བརྩི་ཞིང་བདུན་ཕུལ་དོ་དང་ཁྱོར་བ་གང་ནི་མ་ག་དྷའི་བྲེའུ་ཆུང་གང་གི་ཚད་ཡིན་པར་གོང་དུ་བཤད་པའི་བོད་པའི་བྲེའི་ཚད་དེའི་དབང་དུ་བྱས་པའི་དྲུག་ཕུལ་ 6-132a དོའམ་བདུན་ཕུལ་དོ་དང་ཁྱོར་གང་འབྱུང་། མིང་དེ་གསུམ་གང་བཏགས་ཀྱང་རུང་ཁྱོར་བ་ཚད་ལྡན་བདུན་འབྱུང་། དེ་བཙོས་ན་སུམ་འགྱུར་ཡིན་པས་ཁྱོར་བ་ཉི་ཤུ་རྩ་གཅིག །ཚོད་མ་ནི་ཇི་ཙམ་གྱི་འབྲས་ཆན་སྤགས་པར་ནུས་པ་ཞེས་གསུངས་ཀྱི། ཚད་གསལ་བར་མ་གསུངས་ཀྱང་འབྲས་ཆན་གྱི་བཞི་ཆ་ཡིན་པར་གྲགས་པས་ཁྱོར་བ་བདུན་སྔ་མ་དང་བསྡོམས་པས་ཉི་ཤུ་རྩ་བརྒྱད། དེའི་སྟེང་དུ་མཐེ་བོའི་ལྟོ་གང་གི་སྟོང་པའི་ཆ་ལ་ཇི་ཙམ་ཡོད་པ་དེ་ལྷུང་བཟེད་ཆུང་ཚད་ཡིན། དེ་ཉིས་འགྱུར་དུ་ཤོང་བ་དེ་རབ་ཚད། དེ་གཉིས་ཀྱི་བར་རྣམས་འབྲིང་ཚད་དོ། །སྟོང་པའི་ཆ་ལ་ཁ་ཅིག་དྲུག་ཕུལ་གང་ཡིན་ཅེས་གསུངས་ཤིང་། ཁ་ཅིག་གིས་བྲེ་གང་གི་བཞི་གསུམ་ཡིན་ཅེས་གསུངས་པས། དེ་གཉིས་ཀ་ཡང་ལྷུང་བཟེད་ཐ་ཚད་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་པས་གང་བདེ་དཔྱད་པར་བྱའོ། །བུ་སྟོན

【現代漢語翻譯】 是能容納五份食物的地方。將一份食物分成四份，取其中一份的三分之一，即為五又二分之一份食物。從這五又二分之一份食物開始，加上之前食物所在地的六斗四升，無論是六斗五升，總之都是七斗。但考慮到粗略計算，算作七斗。六斗半的三份被視為五份，因此，最小的缽盂能容納七斗二升食物。吉祥釋迦勝說，『斯瓦』（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）指的是歐瑪斯的果實，在雪域被稱為『紅頭黑』。無論其大小如何，重量必定相等。『瑪瑪薩』是語音的變異，即『瑪夏』（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）。在藏語中是『豆』的意思。八個豆相當於印度的『肖』，那時六十四個『斯瓦』。藏地的『肖』是它的一半，即三十二個『斯瓦』。現在實際使用的金『古爾』一『肖』必定是這個量，二十四個『斯瓦』是金粉一『肖』或拉薩一『肖』，在此基礎上加上八個『斯瓦』，就得到『古爾』一『肖』，這在現在看來是統一的。像這樣的金『古爾』三十兩個『斯朗』的重量，相當於摩揭陀的小『佈雷』。一個小『佈雷』是二十一個『科爾瓦』，相當於一個藏『佈雷』，被認為是七升，七升是一『多』，一個『科爾瓦』是摩揭陀一個小『佈雷』的量，按照前面所說的藏地『佈雷』的量，是六斗 或七斗，或一個『科爾瓦』。無論使用哪個名稱，都是七個標準『科爾瓦』。煮熟后是三倍，即二十一個『科爾瓦』。『措瑪』是指能煮多少米飯，雖然沒有明確說明量，但據說相當於米飯的四分之一，因此之前的七個『科爾瓦』加起來是二十八個。在此基礎上，加上一個拇指肚的空隙，這就是最小的缽盂的量。能容納兩倍的量是最大的量，介於兩者之間的是中等的量。關於空隙，有些人說是六升，有些人說是四分之三『佈雷』，這都是就最小的缽盂而言，因此可以酌情考慮。布頓

【English Translation】 It is a place that can hold five servings of food. Half and five is one-third of one part divided into four parts of a 'bre'. From the mouth of these five and a half servings, adding six 'do' and four 'phul' of the previous food's location, whether it is six 'do' and five 'phul', it is still only seven 'bre'. However, considering the rough calculation, it is counted as seven 'bre'. The three halves of six 'phul' are considered as five 'phul', so the smallest alms bowl can hold seven 'bre' and two 'phul' of 'gur'. Jowo Shakya Chokden said, 'Sewa' (藏文,梵文天城體,梵文羅馬擬音,漢語字面意思) is the fruit of 'Olma Se', which is known as 'Red Head Black' in the snowy region. No matter its size, its weight must be equal. 'Mamsa' is a phonetic corruption, which is 'Masha' (藏文,梵文天城體,梵文羅馬擬音,漢語字面意思). In Tibetan, it means 'bean'. Eight of these are one 'sho' in India, at that time sixty-four 'sewa'. One 'sho' in Tibet is half of that, which is thirty-two 'sewa'. The gold 'gur' one 'sho' that is currently in use must be this amount, twenty-four 'sewa' is one 'sho' of gold powder or Lhasa, adding eight 'sewa' on top of that gives one 'sho' of 'gur', which seems to be consistent nowadays. The weight of thirty-two 'srangs' of such gold 'gur' is equal to one small 'breu' of Magadha. One small 'breu' is twenty-one 'khyorwa', which is equivalent to one Tibetan 'bre', which is considered to be seven 'phul', seven 'phul' is one 'do', and one 'khyorwa' is the amount of one small 'breu' of Magadha. According to the Tibetan 'bre' mentioned above, it is six 'do' or seven 'phul', or one 'khyor'. Whichever name is used, it is seven standard 'khyorwa'. When cooked, it is three times, which is twenty-one 'khyorwa'. 'Tsoma' is said to be how much rice can be cooked, although the amount is not clearly stated, it is said to be a quarter of the rice, so the previous seven 'khyorwa' plus together is twenty-eight. On top of that, the empty space of one thumb belly is the amount of the smallest alms bowl. The amount that can hold twice as much is the largest amount, and the amount in between is the medium amount. Regarding the empty space, some say it is six 'phul', and some say it is three-quarters of a 'bre', which is based on the smallest alms bowl, so it should be considered at discretion. Buton

---

་རིན་པོ་ཆེ་ནི། འབྲས་སྐམ་པོ་སྲང་སོ་གཉིས་འཚོང་དུས་འགུར་མོའི་གསེར་བྲེའི་བྲེ་གང་དང་སུམ་གཉིས་འབྱུང་། དེ་སུམ་འགྱུར་ཚོད་མ་དང་སྟོང་པའི་ཆ་དང་ཐམས་ཅད་བསྡོམས་པས། འགུར་མོའི་གསེར་བྲེ་བདུན་དང་ལྔ་ཕུལ་དོ་ཤོང་བའི་ལྷུང་བཟེད་ཚད་ཡིན་གསུང་ངོ་། །དེ་ལྟར་གསུངས་པ་དང་གོང་དུ་བཤད་མ་ཐག་པ་གཉིས་དོན་གཅིག་ལ་འདུ་བ་ཡིན་མོད། གོང་དུ་རྒྱས་པར་བཤད་པའི་གསེར་གྱི་སེ་བའི་གྲངས་ནི་བརྩི་ཚུལ་དེ་ངེས་པ་ཅན་ཡིན་པས་མངོན་སུམ་དུ་གཏན་ལ་ཕབ་པས་འཁྲུལ་པ་མེད་དོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ལྟར་གསུངས་པ་དེ་དག་ལ་དཔྱད་ན། མ་ག་དྷའི་འབྲས་བྲེ་གང་ལ་ཁྱོར་བ་བདུན་ལས་མེད་ཅིང་དེའང་སེ་བ་ཉེར་བཞི་རེ་ལ་ཞོ་རེར་བྱས་པའི་སྲང་བཞི་བཅུ་ཞེ་གཉིས་དང་ཞོ་ལྔ་སེ་བ་བརྒྱད་ཡོད་ན། དེ་ལྟར་གྱི་ཚེ་སྲང་ཆེས་ཆུང་ངུ་བཏང་བའམ་མི་ཚད་ལས་ལྷག་པའི་ཁྱོར་བ་ཆེས་ཆེ་བ་ཞིག་སླར་གཟོན་མ་ 6-132b གཏོགས་ཁྱེད་ཀྱིས་སྨྲས་པ་དེ་དེང་སང་ལག་ལེན་དུ་བྱས་ཀྱང་མི་འགྲུབ་ལ། བོད་བྲེ་གང་དང་བཞི་ཆ་མཐེ་བོའི་ལྟོ་གང་གི་བར་སྟོང་གི་ཆའི་ཚད་ཀྱི་ལྷུང་བཟེད་ནི་ལྷུང་བཟེད་ཧ་ཅང་ཐལ་བ་དང་། མ་ག་དྷའི་བྲེ་གསུམ་བོད་ཀྱི་བྲེ་གང་ཡིན་པའང་དེང་སང་གི་བོད་བྲེ་ཆེ་ཚད་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ཀྱང་འགྲུབ་པར་མི་སྣང་ལ། སྔར་རྒྱལ་བློན་གོང་མའི་དུས་བྱུང་ངོ་ཞེ་ན། དེང་སང་གི་གཞལ་བྱེད་ཀྱི་ཚད་དུ་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་དང་། ཚོད་མའི་ཚད་ཀྱང་འབྲས་ཆན་གྱི་བཞི་ཆ་ཡིན་ན་ཁྱོར་བ་བདུན་མི་འབྱུང་སྟེ། འབྲས་ཆན་གྱི་ཚད་ཁྱེད་རང་གིས་བཤད་པའི་ཁྱོར་བ་ཉེར་གཅིག་གི་བཞི་ཆ་ལ་ཁྱོར་བ་ལྔ་དང་གཅིག་གི་བཞི་ཆ་ལས་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། ཚོད་མའི་ཚད་ཁྱོར་བ་བདུན་ཡིན་ན་འབྲས་ཆན་གྱི་ཚད་ཀྱི་སུམ་ཆར་འགྱུར་བས་བཞི་ཆར་སྨྲས་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཀུན་མཁྱེན་བུ་སོགས་ཀྱིས་གསུངས་པ་ལྟར་བོད་བྲེ་ལ་བཀར་བས་ཀྱང་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཚད་ཆེ་ཆུང་གི་ངེས་པ་གཞལ་མི་ནུས་ཏེ། བོད་ཀྱི་ཡུལ་གྱི་བྱེ་བྲག་གི་ཐ་དད་པ་དུ་མར་བོད་བྲེ་ཆེ་ཆུང་མི་འདྲ་བ་དུ་མ་མཐོང་བ་ལས་ཀུན་མཁྱེན་བུའི་དུས་ཀྱི་གཙང་འགུར་མོའི་བྲེ་དེ་ཁོ་ནས་བོད་ཡུལ་གྱི་བྲེ་ཐམས་ཅད་དང་ཚད་མི་མཉམ་པས། དེ་ལྟར་ན་བོད་བྲེ་ཐ་དད་པ་དུ་མ་ཉིད་ཀྱིས་གཞལ་བའི་ཕྱིར་ལྷུང་བཟེད་ཀྱང་བོད་བྲེ་དང་བསྟུན་པའི་ཚད་མི་འདྲ་བ་བརྒྱ་ཕྲག་མང་པོར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཚད་ལ་ཡིད་བརྟན་མི་རྙེད་པར་འགྱུར་རོ། །མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོའི་ཞལ་ནས། མ་ག་དྷའི་བྲེའུ་ཆུང་གང་ལ་བོད་ཀྱི་དྲུག་ཕུལ་དོའོ། །དེ་བཙོས་པས་འབྲས་ཆན་བྲེ་གང་སྟེ། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། འབྲས་ཐུག་པོ་ཆེ་ཆན་དུ་ཆན་ནི་ཆུ་ཐགས་སུ་བཅུག་སྟེ་བཙོས་པའོ། །བཙོས་ནས་སུམ་འགྱུར་དུ་བརྩིའོ་ཞེས་སོ། །ཚོད་མ་འབྲས་ཆན་གྱི་སུམ་ཆ་ཡིན

【現代漢語翻譯】 關於珍寶（Rin po che）：出售32藏升（srang）的干米，相當於古爾莫（'Gur mo）金升的1又2/3升。將此數量乘以三倍的「措瑪」（tshod ma，容量單位），加上「通」（stong，空）的部分，總計相當於7又5/8古爾莫金升。據說，這是一個缽的容量單位。雖然這樣說與前面提到的內容在意義上是一致的，但前面詳細描述的金「色瓦」（se ba，重量單位）的數量，由於其計算方法是確定的，並且已經明確確定，所以不會有錯誤。他們這樣說。 如果考察這些說法，摩揭陀（Ma ga dha）的米升只有七「科瓦」（khyor ba，捧），而且每24「色瓦」為一「肖」（zho，重量單位），總共有42藏升5肖8色瓦。如果是這樣，要麼藏升非常小，要麼「科瓦」非常大，以至於無法估量。即使按照你現在所說的去做，也是行不通的。藏升加上四分之一，再加上拇指大小的空隙，這樣的缽就太大了。摩揭陀的三升相當於一藏升，即使按照現在的藏升大小來計算，似乎也行不通。如果說是古代國王和大臣時期的情況，那麼由於它不會變成現在的測量標準，而且「措瑪」的容量如果是米升的四分之一，那麼就不會有七「科瓦」，因為米升的四分之一，按照你所說的21「科瓦」來計算，只有5又1/4「科瓦」。如果「措瑪」的容量是七「科瓦」，那麼它將是米升的三分之一，這與說是四分之一相矛盾。全知布頓（Kun mkhyen bu）等人所說的用藏升來衡量缽的大小也是不可靠的，因為在藏地的不同地區，藏升的大小各不相同。全知布頓時代的藏地古爾莫升與所有藏地的升的容量都不一樣。這樣一來，僅用不同的藏升來衡量，缽的大小也會隨著藏升的不同而有數百種不同的容量，因此缽的容量是不可靠的。措納巴欽波（Mtsho sna pa chen po）說：摩揭陀的小升相當於藏地的六「普」（phul，捧）和一「斗」（do，量器）。煮熟后相當於一米升。在《五十頌》（Bam po lnga bcu pa）中說：『將大米放入水中煮熟，煮熟后算作三倍。』「措瑪」是米升的三分之一。

【English Translation】 Regarding the Jewel (Rin po che): When selling 32 srang of dry rice, it is equivalent to 1 and 2/3 bre of Gur mo gold bre. Multiplying this amount by three times the 'tshod ma' (a unit of capacity), plus the 'stong' (empty) portion, totals 7 and 5/8 Gur mo gold bre. It is said that this is the measure of a begging bowl. Although saying so is consistent in meaning with what was mentioned earlier, the number of gold 'se ba' (a unit of weight) described in detail earlier, because its calculation method is certain and has been clearly determined, there will be no error. They say so. If we examine these statements, the Ma ga dha rice bre has only seven 'khyor ba' (handfuls), and with every 24 'se ba' being one 'zho' (a unit of weight), there are a total of 42 srang 5 zho 8 se ba. If that is the case, either the srang is very small, or the 'khyor ba' is so large that it cannot be estimated. Even if you do as you say now, it will not work. A begging bowl with a bre plus a quarter, plus a thumb-sized gap, would be too large. Three bre of Ma ga dha is equivalent to one bre of Tibet, and even if calculated according to the current size of the Tibetan bre, it does not seem to work. If it is said that it happened during the time of the ancient kings and ministers, then since it will not become the current standard of measurement, and if the capacity of the 'tshod ma' is a quarter of a rice bre, then there will not be seven 'khyor ba', because a quarter of a rice bre, calculated according to the 21 'khyor ba' you mentioned, is only 5 and 1/4 'khyor ba'. If the capacity of the 'tshod ma' is seven 'khyor ba', then it will be a third of a rice bre, which contradicts saying it is a quarter. The statement by Kun mkhyen bu and others that the size of the begging bowl is measured by the Tibetan bre is also unreliable, because in different regions of Tibet, the size of the Tibetan bre varies. The Gur mo bre of Tibet during the time of Kun mkhyen bu is not the same size as all the bre in Tibet. In this way, the size of the begging bowl will also vary with the different Tibetan bre, resulting in hundreds of different capacities, so the capacity of the begging bowl is unreliable. Mtsho sna pa chen po said: A small bre of Ma ga dha is equivalent to six 'phul' (handfuls) and one 'do' (a measuring container) of Tibet. When cooked, it is equivalent to one rice bre. In the 'Fifty Verses' (Bam po lnga bcu pa), it says: 'Put the rice in water and cook it, and after cooking, count it as three times.' The 'tshod ma' is one-third of a rice bre.

---

་ཅེས་འགྲེལ་ཆུང་ལས་བཤད་ཅེས་གྲགས་ཤིང་། དེང་སང་ནི་དེ་མི་ 6-133a སྣང་བས་ཡི་གེ་ཆད་དམ་གང་ཡིན་ཀྱང་དེའི་དབང་དུ་བྱས་པས་བྲེ་གང་གི་སུམ་ཆ་ཕུལ་དོ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་སྲན་ཚོད་དང་བཅས་ཚོད་མ་དང་བཅས་པ་ལ་ཕུལ་དོའོ། །མཐེ་བོའི་ལྟོ་གང་སྟོང་པར་བཞག་པ་དེར་ཕུལ་གང་ཤོང་བ་སྟེ། ཁ་ད་ཆད་དུ་བཀང་ན་ནང་དུ་ཕུལ་དགུ་ཤོང་བ་དེ་ནི་རིགས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྦྱར་རོ། །དགེ་སློང་གི་ལྷུང་བཟེད་ཆེ་ཚད་ནི། བྲེའུ་ཆུང་གང་ལྷག་པ་ནས་དོ་ཞེས་པ་མ་ག་དྷའི་བྲེའུ་ཆུང་དོ་ལ་བོད་ཀྱི་དྲུག་ཕུལ་བཞིའོ། །དེ་བཙོས་པས་སུམ་འགྱུར་དུ་འཕེལ་བས་འབྲས་ཆན་བྲེ་དོ། ཚོད་མ་འབྲས་ཆན་གྱི་སུམ་ཆ་སྟེ་ཕུལ་བཞི། མཐེ་བོའི་ལྟོ་གང་གིས་སྟོང་པར་བཞག་པ་དེར་ཕུལ་དོ་ཤོང་བ་སྟེ། ཁ་ད་ཆད་དུ་བཀང་ན་ནང་དུ་ཕུལ་བཅོ་བརྒྱད་ཤོང་བ་དེ་ནི་རིགས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྦྱར་རོ། །དགེ་སློང་གི་ལྷུང་བཟེད་འབྲིང་ཚད་ནི། བྲེའུ་ཆུང་གང་ལྷག་པ་ནས་དོའི་བར་དེ་ཞེས་པས་མ་ག་དྷའི་བྲེའུ་ཆུང་གང་དང་དོའི་བར་ནི་བྲེའུ་ཆུང་ཕྱེད་དང་དོ་སྟེ་དེ་ལ་བོད་ཀྱི་དྲུག་ཕུལ་གསུམ་མོ། །དེ་བཙོས་པས་སུམ་འགྱུར་དུ་བརྩི་བ་དང་། ཚོད་མ་དང་འབྲས་ཆན་གྱི་སུམ་ཆར་བརྩི་བ་སྔ་མ་བཞིན་ཏེ། མཐེ་བོའི་ལྟོ་གང་སྟོང་པར་བཞག་པ་དེར་ཕུལ་ཕྱེད་དང་དོ་ཤོང་བ་སྟེ། ཁ་ད་ཆད་དུ་བཀང་ན་ནང་དུ་ཕུལ་ཕྱེད་དང་བཅུ་བཞི་ཤོང་བ་དེ་ནི་རིགས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྦྱར་རོ། །དེར་མ་ཟད་ཕུལ་བཅོ་ལྔ་ཤོང་བའམ་བཅུ་གསུམ་ཤོང་བ་ལ་སོགས་པ་ཡང་འབྲིང་ཚད་དུ་བཟུང་སྟེ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། ལྷུང་བཟེད་འབྲིང་ཚད་ནི་དེ་གཉིས་ཀྱི་བར་གང་ཡང་རུང་བ་ཤོང་བའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །མཐེ་བོའི་ལྟོ་གང་ཞེས་པ་འདི་ལ། སྨྲས་པ། གངས་ཅན་འདི་ན་འདུལ་འཛིན་ཕལ་ཆེར་རྣམས། །མཐེ་བོའི་ལྟོ་གང་སྲིད་དུ་འཇལ་ཞེས་གྲགས། །དེ་ལྟར་མིན་ཏེ་སྒྲུབ་བྱེད་མེད་ཕྱིར་དང་། །འདུལ་བའི་གཞུང་ལུགས་དྲུག་དང་འགལ་ཕྱིར་ 6-133b རོ། །དེ་ཡང་སྲིད་དུ་བརྩི་ན་ནི་ཞིང་དུ་བརྩི་བའི་གཞུང་དྲུག་དང་འགལ་ཏེ། གོས་བཞིའི་ཊཱི་ཀ་ལས། མཐེབ་སོར་གཅིག་དང་མཐེ་བོའི་ལྟོ་གང་གཅིག་པར་བཤད་པ་དང་། འགྲེལ་ཆུང་གི་མདོ་རྩ་ཉིད་ལས། ཁའི་ཆའི་མཐའ་ནས་མཐེབ་མོའི་སོར་གཅིག་གི་ལྷག་མར་ཞེས་པ་དང་། གཞི་འགྲེལ་ལས། མཐེ་བོའི་ལྟོ་གང་ཞེས་བྱ་བ་ནི་མཐེ་བོའི་སོར་གཅིག་སྟེ་ཞེས་པ་དང་། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས་ཀྱང་། མཐེ་བོའི་ལྟོ་གང་ཞེས་བྱ་བ་སྟེ་མཐེ་བོང་གི་ཞེང་ཚད་ཀྱི་སོར་གཅིག་གི་ཚད་དོ་ཞེས་དང་། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་དང་གཞུང་འགྲེལ་ལས་ཀྱང་། མཐེ་བོའི་ལྟོ་གང་མཐེ་བོའི་ཞེང་ལ་བརྩི་བར་བཤད་དོ། །སྲན་ཚོད་དང་བཅས་ཚོད་མ་དང་བཅས་ཞེས་གཉིས་སུ་གསུངས་པ་ནི་ཚོད་མའི་སྤྱི་བྱེ་བྲག་ཡིན་ཏེ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། སྲན་ཚོད་

【現代漢語翻譯】 據說在《解釋小品》中有這樣的說法。但現在已經看不到了，不知道是文字缺失還是什麼原因。總之，按照這個標準，供養的食物應該是相當於一『bre』的三分之一。因此，供養時要包括穀物和蔬菜。空出一個拇指容量的空間，那裡可以容納一『phul』的食物。如果把容器口填滿，裡面可以容納九『phul』的食物，這才是合理的。這是補充說明。 關於比丘的缽的大小：『超過一『breu chung』到一『do』之間』，這裡指的是摩揭陀國的『breu chung』，一『do』相當於西藏的六『phul』又四分之一。煮熟後會膨脹三倍，所以米飯是半『bre do』，蔬菜是米飯的三分之一，即四『phul』。空出一個拇指容量的空間，那裡可以容納一『do』的食物。如果把容器口填滿，裡面可以容納十八『phul』的食物，這才是合理的。這是補充說明。 關於比丘的中等大小的缽：『超過一『breu chung』到一『do』之間』，這裡指的是摩揭陀國的『breu chung』，介於一『breu chung』和一『do』之間，即半『breu chung』和一『do』，相當於西藏的六『phul』又四分之三。煮熟后也按三倍計算，蔬菜也按米飯的三分之一計算，和之前一樣。空出一個拇指容量的空間，那裡可以容納半『do』和一『do』的食物。如果把容器口填滿，裡面可以容納十四『phul』半的食物，這才是合理的。這是補充說明。 不僅如此，還可以容納十五『phul』或十三『phul』等，也算作中等大小。在《區分解釋》中說：『中等大小的缽可以容納兩者之間的任何量。』 關於『空出一個拇指容量的空間』，有人說： 『在雪域藏地，大多數持律者都說，拇指容量要按長度來測量。 事實並非如此，因為沒有證據，而且與六部律典的理論相悖。』 如果按長度計算，就與按面積計算的六部律典相悖。在《四衣論》中說：拇指一節和拇指容量是一樣的。《解釋小品》的根本經文中說：從邊緣到拇指一節的剩餘部分。《根本律釋》中說：『拇指容量』就是拇指一節。《區分解釋》中也說：『拇指容量』就是拇指寬度的尺寸。《五十卷》和《根本律釋》中也說：拇指容量要按拇指的寬度計算。 提到『包括穀物和蔬菜』，是因為蔬菜有總的和別的區分。《區分解釋》中說：穀物

【English Translation】 It is said that there is such a statement in the 'Smaller Commentary'. But it is not visible now, and I don't know if the text is missing or what the reason is. In any case, according to this standard, the food offered should be equivalent to one-third of a 'bre'. Therefore, the offering should include grains and vegetables. Leave a space for a thumb's worth of food, which can hold one 'phul' of food. If the mouth of the container is filled, it can hold nine 'phul' of food, which is reasonable. This is a supplementary explanation. Regarding the size of a Bhikshu's (monk) bowl: 'More than one 'breu chung' to one 'do'', this refers to the 'breu chung' of Magadha (an ancient kingdom in India), and one 'do' is equivalent to six and a quarter 'phul' in Tibet. After cooking, it will expand three times, so the rice is half 'bre do', and the vegetables are one-third of the rice, which is four 'phul'. Leave a space for a thumb's worth of food, which can hold one 'do' of food. If the mouth of the container is filled, it can hold eighteen 'phul' of food, which is reasonable. This is a supplementary explanation. Regarding the medium-sized bowl of a Bhikshu: 'More than one 'breu chung' to one 'do'', this refers to the 'breu chung' of Magadha, which is between one 'breu chung' and one 'do', that is, half 'breu chung' and one 'do', which is equivalent to six and three-quarters 'phul' in Tibet. After cooking, it is also calculated three times, and the vegetables are also calculated as one-third of the rice, as before. Leave a space for a thumb's worth of food, which can hold half 'do' and one 'do' of food. If the mouth of the container is filled, it can hold fourteen and a half 'phul' of food, which is reasonable. This is a supplementary explanation. Not only that, but it can also hold fifteen 'phul' or thirteen 'phul', etc., which are also considered medium-sized. In the 'Differentiation Explanation', it is said: 'A medium-sized bowl can hold any amount between the two.' Regarding 'leaving a space for a thumb's worth', someone said: 'In the snowy land of Tibet, most Vinaya (monastic discipline) holders say that the thumb's worth should be measured by length. This is not the case, because there is no evidence and it contradicts the theory of the six Vinaya scriptures.' If it is calculated by length, it contradicts the six Vinaya scriptures that are calculated by area. In the 'Four Garments Theory', it is said: One thumb joint and a thumb's worth are the same. The root scripture of the 'Smaller Commentary' says: From the edge to the remainder of one thumb joint. The 'Root Vinaya Commentary' says: 'Thumb's worth' is one thumb joint. The 'Differentiation Explanation' also says: 'Thumb's worth' is the size of one thumb's width. The 'Fiftieth Volume' and the 'Root Vinaya Commentary' also say that the thumb's worth should be calculated according to the width of the thumb. The mention of 'including grains and vegetables' is because vegetables have general and other distinctions. The 'Differentiation Explanation' says: Grains

---

དང་བཅས་པ་ནི་གཤེར་ཚོད་དང་བཅས་པའོ། །ཚོད་མ་དང་བཅས་པ་ནི་ཚོད་ཤོལ་ལ་སོགས་པ་སྔོ་ཚོད་ཀྱི་བྱ་ན་དང་བཅས་པའོ་ཞེས་གཤེར་ཚོད་དང་སྐམ་ཚོད་གཉིས་སུ་བསྟན་ཏོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འོ་ན་ལེགས་པར་བཤད་པ་དེ་དག་ལས་སྙིང་པོ་གང་འཛིན་ན། ཇི་སྐད་དུ། མམ་ས་སེ་བ་བརྒྱད་ཅེས་བྱ། མམ་ས་བརྒྱད་ལ་ཞོ་གཅིག་འདོད། །གསེར་ཞོ་གང་ལ་རབ་བརྗོད་དེ། །གསེར་ཞོ་བརྒྱད་ལ་སྲང་གཅིག་གོ། ཞེས་པ་ཤིང་འོལ་མ་སེའི་འབྲས་བུ་དམར་རུ་མགོ་ནག་གཅིག་གི་ལྕིད་ལ་སེ་བ་དང་། དེ་བརྒྱད་ལ་མམ་ས་སྟེ་སྲན་མ་གཅིག་ཡིན་ལ་དེ་བརྒྱད་ལ་ཞོ་གང་སྟེ་སེ་བ་བརྒྱད་བརྒྱད་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞི་ནི་ཡུལ་མ་ག་དྷའི་ཞོ་གང་དང་། དེ་ཞོ་བརྒྱད་ལ་སྲང་དུ་བྱས་པའི་འབྲས་སཱ་ལི་སྲང་བཅུ་དྲུག་ནི་མ་ག་དྷའི་བྲེའུ་ཆུང་གང་ཡིན་ལ། བོད་དུ་སེ་བ་སོ་གཉིས་ལ་ཞོ་རེར་བྱེད་པ་ལྟར་ན་མ་ག་དྷའི་ཞོ་ཕྱེད་ལ་བོད་ཀྱི་ཞོ་གང་དང་། དེང་སང་སེ་བ་ཉེར་བཞི་ལ་ཞོ་རེར་བྱེད་པ་ལྟར་ན། ཞོ་དེ་ཉིད་ 6-134a ཀྱི་ཞོ་དོ་དང་སེ་བ་བཅུ་དྲུག་ལ་མ་ག་དྷའི་ཞོ་གང་ཡིན་ལ། དེ་ལྟར་གཞལ་བའི་མ་ག་དྷའི་སྲང་བཅུ་དྲུག་དང་། བོད་དུ་སེ་བ་སོ་གཉིས་ལ་ཞོ་རེར་བྱས་པའི་སྲང་སོ་གཉིས་སམ་ཉེར་བཞི་ལ་ཞོ་རེར་བྱས་པའི་སྲང་བཞི་བཅུ་ཞེ་གཉིས་ཞོ་ལྔ་སེ་བ་བརྒྱད་གང་རུང་གི་ལྕིད་དང་མཉམ་པའི་འབྲས་སཱ་ལི་ནི་མ་ག་དྷའི་བྲེའུ་ཆུང་གང་དང་དེ་བཙོས་པས་སུམ་འགྱུར་བྲེ་གསུམ་འབྱུང་ལ། དེའི་སྟེང་དུ་མཚོ་སྣ་པས་གསུངས་པ་ལྟར་འབྲས་ཆན་གྱི་སུམ་ཆའི་ཚད་ཚོད་མ་བྲེ་གང་བསྣན་པས་བྲེ་བཞི་ཁད་མཉམ་དུ་བླུགས་པའི་སྟེང་དུ་མཐེ་བོའི་ལྟོ་གང་གི་སྟོད་ཆ་དང་བཅས་པ་ནི་ལྷུང་བཟེད་ཆུང་ངུའི་ཚད་ཡིན་ལ་ཆེན་པོའི་ཚད་ནི་དེ་ཉིས་འགྱུར་དང་། འབྲིང་ཚད་ནི་དེ་གཉིས་ཀྱི་བར་མར་བཤད་ཀྱང་མཐེ་བོའི་ལྟོ་ཚད་ཉིས་འགྱུར་ནི་མི་དགོས་པས། བཤད་མ་ཐག་པའི་བྲེ་བཞིའི་ཉིས་འགྱུར་བྲེ་བརྒྱད་ཁད་མཉམ་དུ་བྱས་པའི་མཐེ་བོའི་ལྟོ་ཚད་ཀྱི་བར་སྟོང་ཡོད་པ་དེ་ནི་ཆེན་པོ་དང་བྲེ་དྲུག་ཁད་མཉམ་དུ་བྱས་པའི་མཐེ་བོའི་ལྟོ་གང་གི་སྟོང་ཆ་དང་བཅས་པ་ནི་འབྲིང་པོའི་ཚད་ཡིན་པས། ལྷུང་བཟེད་བཟོ་བ་ན་འབྲས་སཱ་ལིའི་སྲང་ལ་གཞལ་བའི་མ་ག་དྷའི་སྲང་དེའི་བཅུ་དྲུག་གི་བོངས་ཚོད་ཙམ་བྱུང་བ་དེ་བྲེ་རེར་བརྩིས་ཏེ་བཞི་དང་དྲུག་དང་བརྒྱད་ཀྱི་ཚད་རྣམས་ཀྱིས་གཞལ་བར་བྱའོ། ། 說詞義 གཉིས་པ་ནི། ལྷུང་བཟེད་མེད་པར་རབ་ཏུ་དབྱུང་བ་དང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་མི་བྱའོ། །བྱས་ན་སྡོམ་པ་སྐྱེ་ཡང་ཉེས་བྱས་སོ། །ལྷུང་བཟེད་ཡོད་ཙམ་གྱིས་རུང་ངམ་ཞེ་ན། ཚད་ལས་ཆུང་ངུ་དང་ཚད་ལས་ལྷག་པ་ཆེན་པོ་དང་སྐྱ་བས་ཀྱང་དབྱུང་རྫོགས་མི་བྱའོ། །རྒྱ་དཔེར་ལྷུང་བཟེད་ནི་གསུམ་སྟེ་ཆེན་པོ་དང་འབྲིང་དང་ཆུང་ངུའོ་ཞེས་བོད་དཔེ་ལ་ཆད་དོ། །དེའི་

【現代漢語翻譯】 他說，'有濕食和干食兩種。濕食包括湯等液體食物，干食包括蔬菜等固體食物。' 那麼，從這些善說中應該掌握什麼要點呢？正如所說：'八個瑪姆薩等於一個肖，一個金肖被認為是最好的，八個金肖等於一個桑。' 意思是，一顆紅頭黑尖的木患子果實的重量是一個塞瓦，八個塞瓦等於一個瑪姆薩，也就是一顆豆子的重量，八個瑪姆薩等於一個肖，也就是六十四個塞瓦，這是摩揭陀國的一個肖。八個肖等於一個桑，十六個桑的稻米是摩揭陀國的小布熱烏。在西藏，三十二個塞瓦算作一個肖，那麼摩揭陀國的半個肖等於西藏的一個肖。現在，二十四個塞瓦算作一個肖，那麼這個肖的一半和十六個塞瓦是摩揭陀國的一個肖。按照這種方式衡量，摩揭陀國的十六個桑，或者西藏三十二個塞瓦算作一個肖的桑，或者二十四個塞瓦算作一個肖的四十二又五分之八個桑的重量相等的稻米，是摩揭陀國的小布熱烏。煮熟後會變成三倍，也就是三個布熱烏。在此基礎上，按照措那巴所說，加上稻米總量的三分之一，也就是一個布熱烏的蔬菜，總共是四個布熱烏，裝滿后，加上拇指大小的食物，這就是小缽的容量。大缽的容量是小缽的兩倍，中缽的容量介於兩者之間。但是，拇指大小的食物不需要兩倍。因此，剛剛說的四個布熱烏的兩倍，也就是八個布熱烏，裝滿后，留有拇指大小食物的空間，這是大缽的容量。六個布熱烏裝滿后，加上拇指大小食物的空間，這是中缽的容量。因此，製作缽時，用稻米的桑來衡量，大約是摩揭陀國十六個桑的體積，將其視為一個布熱烏，然後用四個、六個和八個的容量來衡量。 詞義解釋 第二，沒有缽不能出家和受具足戒。如果做了，雖然會產生戒律，但會有過失。僅僅有缽就可以嗎？如果缽太小、太大或者顏色不好，也不能出家和受具足戒。在梵文版本中，缽有三種，即大缽、中缽和小缽，而藏文版本中缺少這一段。

【English Translation】 He said, 'There are two types of food: wet food and dry food. Wet food includes soup and other liquid foods, while dry food includes vegetables and other solid foods.' So, what essence should be grasped from these well-spoken words? As it is said: 'Eight mamsa equal one sho, one gold sho is considered the best, eight gold sho equal one sang.' It means that the weight of one red-headed, black-tipped wood-患子 fruit is one sewa, eight sewa equal one mamsa, which is the weight of one bean, eight mamsa equal one sho, which is sixty-four sewa, this is one sho of Magadha. Eight sho equal one sang, and sixteen sang of rice is one small breu of Magadha. In Tibet, thirty-two sewa are counted as one sho, then half a sho of Magadha equals one sho of Tibet. Now, twenty-four sewa are counted as one sho, then half of this sho and sixteen sewa are one sho of Magadha. Measured in this way, sixteen sang of Magadha, or thirty-two sang of Tibet counted as one sho, or forty-two and five-eighths sang of twenty-four sewa counted as one sho, the rice of equal weight is one small breu of Magadha. When cooked, it will become three times, which is three breu. On this basis, according to Tsonapa, adding one-third of the total amount of rice, which is one breu of vegetables, a total of four breu, filled up, plus the food the size of a thumb, this is the capacity of a small bowl. The capacity of a large bowl is twice that of a small bowl, and the capacity of a medium bowl is between the two. However, the food the size of a thumb does not need to be doubled. Therefore, twice the four breu just mentioned, which is eight breu, filled up, leaving space for food the size of a thumb, this is the capacity of a large bowl. Six breu filled up, plus the space for food the size of a thumb, this is the capacity of a medium bowl. Therefore, when making a bowl, measure it with the sang of rice, which is about the volume of sixteen sang of Magadha, regard it as one breu, and then measure it with the capacities of four, six, and eight. Explanation of words Second, without a bowl, one cannot be ordained and receive full ordination. If it is done, although precepts will be generated, there will be faults. Is it okay to just have a bowl? If the bowl is too small, too large, or the color is not good, one cannot be ordained and receive full ordination. In the Sanskrit version, there are three types of bowls, namely large, medium, and small, but this section is missing in the Tibetan version.

---

ཕྱིར་ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་བ་གསུམ་གྱི་ཚད་ 6-134b ངེས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཁའི་ཆའི་མཐའི་མུ་ཁོ་ན་ནས་མཐེ་བོའི་ཞེང་གི་ལྟོ་གང་གི་ཚད་སྟོང་པར་བཞག་པའི་ལྷག་མར་འབྲས་ཐུག་པོ་ཆེ་མ་ག་དྷའི་བྲེའུ་ཆུང་གང་བཙོས་པ་སྲན་ཚོད་དང་བཅས་ཚོད་མ་དང་བཅས་པ་ཤོང་བ་དེ་ལྷུང་བཟེད་ཆུང་ངུར་རིགས་པ་ཡིན་ནོ། །བྲེའུ་ཆུང་གང་ལྷག་པ་ནས་དོ་ཤོང་བ་སྟོང་ཆ་དང་བཅས་པ་ལྷུང་བཟེད་ཆེ་ཚད་དུ་རིགས་པ་ཡིན་ནོ། །གང་དང་དོ་དེའི་བར་དེ་ཤོང་བ་དེ་ནི་ལྷུང་བཟེད་འབྲིང་ཚད་དུ་རིགས་པ་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་མས་ནི་ལྷུང་བཟེད་ཆེན་པོའི་ཚད་དགེ་སློང་གི་ལྷུང་བཟེད་ཆུང་ངུའོ། །དེ་ལས་ཚད་ལྷག་པ་མི་བཅང་ངོ་། །སྐབས་འདིར་ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་མ་དག་གིས་ལྷུང་བཟེད་ཆུང་ངུ་ནི་འདྲངས་བ་ཙམ་ཤོང་བའོ། །འབྲིང་ནི་དེ་གཉིས་ཀྱི་བར་གྱི་མཚམས་ཡིན་པར་དོན་གྱིས་ཁོང་དུ་ཆུད་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ལྷུང་བཟེད་ཆེན་པོ་ནི་ཡུལ་མ་ག་དྷའི་བྲེའུ་ཆུང་གང་ངོ་། །ཆུང་ངུ་ནི་བྲེའུ་ཆུང་ཕྱེད་དེ་དེའི་བར་ནི་བར་མའོ་ཞེས་བཤད་ཀྱང་དེ་ནི་འབྲས་སྐམ་པོའི་ཚད་བཤད་པ་སྟེ། དགེ་སློང་མའི་ལྷུང་བཟེད་ཆེན་པོ་ནི་མཐེ་བོའི་ལྟོ་གང་གི་ལྷག་མར་འབྲས་སྐམ་པོ་བྲེའུ་ཆུང་གང་བཙོས་པ་ཚོད་མ་དང་བཅས་པ་ཤོང་བ་དང་། ཆུང་ངུ་ནི་བྲེའུ་ཆུང་ཕྱེད་བཙོས་པ་ཚོད་མ་དང་བཅས་པ་ཤོང་བའོ། །དེ་ལྟར་དགེ་སློང་མའི་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཚད་ཆུང་བར་འཇོག་པ་ནི། བུད་མེད་ཕལ་ཆེར་བསོད་ནམས་ཀྱི་འདུ་བའི་སྒོ་ཆུང་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་གི་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་གཞི་ལྕགས་གོར་བྱ་རུང་ཡང་དགེ་སློང་མ་དེས་ལྷུང་བཟེད་དེའི་འོག་གཞིར་ཞ་ཉེའི་དབྱར་འདབ་བཞག་པར་བྱའོ། །འདི་ལ་རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། སའི་ཕྱོགས་གང་དུ་ལྷུང་བཟེད་བཞག་པའི་འོག་གཞི་དེར་ཞ་ཉེའི་དབྱར་འདབ་བཞག་ཅེས་བཤད་ཀྱང་། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ 6-135a ལས། ལྷུང་བཟེད་ཞ་ཉེའི་དབྱར་འདབ་ཀྱིས་གླན་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས་ཀྱང་། རོ་ཉེ་ལ་གླེབས་ཏེ་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཞབས་ཉིད་ལ་གླན་ཞེས་བཤད་དོ། །དགེ་སློང་མས་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་གཞི་གདུ་བུ་ལག་སྐོར་བྱས་པ་ལས་བཅས་ཞེས་འགྲེལ་ཆུང་ནས་བཤད་ཀྱང་། གླེང་གཞི་དེ་ལུང་ན་མི་སྣང་ངོ་། །འོ་ན་ཞ་ཉེའི་དབྱར་འདབ་ཀྱི་རྣམ་པ་དེ་ཅི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཤིང་དང་པ་ཏ་ལའི་ལོ་མ་དང་ལག་མཐིལ་གྱི་དབྱིབས་ལྟ་བུར་རོ། །མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས། བྱང་ཆུབ་ཤིང་དང་པ་ཏ་ལའི་ལོ་མ་ནི་མིང་ཐ་དད་ཀྱང་ངོ་བོ་གཅིག་ཏུ་བཤད་དེ། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ཀྱི་ཞ་ཉེའི་དབྱར་འདབ་འདི་ཉིད་ཀྱི་སྐབས་ལས། ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཞབས་ཀྱི་གླན་པ་གཉིས་ཏེ། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཤིང་གི་ལོ་མ་འདྲ་བ་དང་ལག་མཐིལ་འདྲ་བས

【現代漢語翻譯】 關於缽的尺寸，有三種可以加持的缽的尺寸： 6-134b 爲了確定缽的尺寸，從缽口邊緣到拇指寬度的空隙，剩下的空間可以容納煮熟的摩揭陀小碗米粥，加上豆類和調味料，這被認為是小缽。超過小碗的量，能容納一斗（dǒushēng，容量單位）加上空隙的，被認為是最大尺寸的缽。介於小碗和一斗之間的，被認為是中等尺寸的缽。比丘尼的缽的最大尺寸相當於比丘的小缽。不能持有超過這個尺寸的缽。這裡，在註釋中說：『比丘尼的小缽只能容納少量食物。中等尺寸是兩者之間的量，這應該通過意義來理解。』在比丘尼的戒律中說：『大缽是摩揭陀國的小碗。小缽是半個小碗，兩者之間是中等尺寸。』但這指的是干米的量。比丘尼的大缽可以容納拇指寬度的空隙中煮熟的一小碗乾米，加上調味料；小缽可以容納半小碗煮熟的米飯，加上調味料。因此，比丘尼的缽的尺寸較小，因為大多數女性積累功德的途徑較少。 比丘的缽的底部可以用鐵環固定，但比丘尼應該在缽的底部放置鉛墊。關於這一點，在自釋和註釋中說：『在放置缽的地面上放置鉛墊。』但在《律藏零星事》 6-135a 中說：『缽應該用鉛墊修補。』在小釋中也說：『將其壓平並修補缽的底部。』小釋中說，比丘尼禁止用環狀物固定缽的底部，但這在律藏中沒有提到。那麼，鉛墊的形狀是什麼樣的呢？類似於菩提樹葉、貝多羅樹葉或手掌的形狀。大海法師說：菩提樹葉和貝多羅樹葉雖然名稱不同，但本質相同。在《律藏零星事》中關於鉛墊的部分說：缽底部的修補有兩種：一種像菩提樹葉，另一種像手掌。

【English Translation】 Regarding the size of the alms bowl, there are three sizes of alms bowls that can be blessed: 6-134b To determine the size of the alms bowl, from the edge of the alms bowl's mouth to the space of a thumb's width, the remaining space can hold a small bowl of cooked Magadha rice porridge, plus beans and seasonings, which is considered a small alms bowl. More than a small bowl, capable of holding a 'dou' (a unit of volume) plus the space, is considered the maximum size of the alms bowl. What is between a small bowl and a 'dou' is considered a medium-sized alms bowl. The maximum size of a Bhikshuni's alms bowl is equivalent to a Bhikshu's small alms bowl. One cannot hold an alms bowl larger than this size. Here, in the commentary, it says: 'A Bhikshuni's small alms bowl can only hold a small amount of food. The medium size is the amount between the two, which should be understood through meaning.' In the Bhikshuni's Vinaya, it says: 'The large alms bowl is a small bowl of the Magadha country. The small alms bowl is half a small bowl, and what is between them is the medium size.' But this refers to the amount of dry rice. A Bhikshuni's large alms bowl can hold a small bowl of cooked dry rice with seasonings in the space of a thumb's width; the small alms bowl can hold half a small bowl of cooked rice with seasonings. Therefore, the size of a Bhikshuni's alms bowl is smaller because most women have fewer ways to accumulate merit. The bottom of a Bhikshu's alms bowl can be fixed with an iron ring, but a Bhikshuni should place a lead pad at the bottom of the alms bowl. Regarding this, in the self-explanation and commentary, it says: 'Place a lead pad on the ground where the alms bowl is placed.' But in the 'Vinaya Miscellaneous Matters' 6-135a it says: 'The alms bowl should be patched with a lead pad.' In the small explanation, it also says: 'Flatten it and patch the bottom of the alms bowl.' The small explanation says that Bhikshunis are prohibited from fixing the bottom of the alms bowl with a ring, but this is not mentioned in the Vinaya. So, what is the shape of the lead pad like? Similar to the shape of a Bodhi tree leaf, a Palmyra leaf, or a palm. The Great Ocean Dharma Master said: Although the Bodhi tree leaf and the Palmyra leaf have different names, they are the same in essence. In the section on lead pads in the 'Vinaya Miscellaneous Matters', it says: There are two types of patching for the bottom of the alms bowl: one is like a Bodhi tree leaf, and the other is like a palm.

---

་བཀྲི་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། ཕྲན་ཚེགས་ལས་ཀྱང་། བྱང་ཆུབ་ཤིང་གི་ལོ་མ་དང་འདྲ་བ་ནི་གཅིག་ཡིན་ནོ། །ལག་མཐིལ་གྱི་རྣམ་པ་དེ་ལྟ་བུ་སྟེ་ཟུར་བཞི་པ་ལྟ་བུ་ནི་གཉིས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །འོ་ན་ཞ་ཉེའི་དབྱར་འདབ་བྱང་ཆུབ་ཤིང་དང་པ་ཏ་ལ་དང་ལག་མཐིལ་ལྟ་བུ་རྒྱ་ཆེ་ཆུང་གི་ཚད་ནི་སྨྲོས་པ་དེ་དག་གི་ཚད་ལས་ཀྱང་ངོ་། །ཀྱང་སྒྲ་ནི། ཊཱི་ཀར། ཀྱང་ངོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་མདོ་སྔ་མ་དྲང་བའི་དོན་ནོ་ཞེས་སོ། །སྡོམ་པ་ལེན་པ་དང་བླངས་ཟིན་པའི་ཚེ་ལྷུང་བཟེད་མེད་ན་ལྷུང་བཟེད་བརྙན་པོས་གཞན་ལས་གཡར་བ། ཀྱང་ལྷུང་བཟེད་དེ་ཉིད་དང་བཅས་པ་ཡིན་ནོ། །ཆོས་གོས་གསུམ་གདིང་བ་ཆུ་ཚགས་ཏེ་ལྔ་པོ་ཡང་ལྷུང་བཟེད་བརྙན་པོས་རུང་བ་དེ་བཞིན་བརྙན་པོས་རུང་ངོ་། །གཞུང་འདི་ལྟར་བཏོན་ན་གསལ་ཏེ། དེ་བཞིན་ལྔ་པོ་ཡང་ངོ་ཞེས་སྦྱར་རོ། །དབྱར་ཚུལ་དུ་ཞུགས་པ་ན་སྦྱིན་བདག་གིས་ཚུལ་སྦྱོར་བ་ཡོད་ན་བསོད་སྙོམས་ལ་འགྲོ་མི་ 6-135b དགོས་པས་བསོད་སྙོམས་སློང་བའི་ལྷུང་བཟེད་མེད་ཀྱང་སླའོ་སྙམ་ན། དབྱར་དག་ལྷུང་བཟེད་མེད་དུ་མི་རུང་ན་དགུན་ལྟ་ཅི་སྨོས་སོ། །ལྷུང་བཟེད་མེད་པར་ལྗོངས་རྒྱུ་ཞིང་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །ཆོམ་རྐུན་པའི་འཇིགས་པ་དང་བཅས་པ་ཉིད་དུ་ལྷུང་བཟེད་ཆེན་པོ་བཞག་ལ། ལྷུང་བཟེད་ཆུང་ངུས་འགྲོ་བར་བྱའོ། །ལྷུང་བཟེད་ཆུང་ངུ་ནི་ཚད་དུ་མ་ཆོག་པས་བྱིན་རླབས་མི་ཆགས་ཀྱང་སེམས་ཀྱིས་བརྟག་པ་སྨན་ཕོར་གྱིས་ཡོངས་སུ་སྤྱད་པས་འཆང་དུ་གནང་བའོ། །མདོག་དབྱིབས་ནི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ལྷུང་བཟེད་ཆུང་ངུ་ཡང་གསལ་ལ་ཟླུམ་པ་ལོངས་སྤྱད་བཟོད་པ་ཡིན་ཅེས་གསུངས་སོ། །ལྷུང་བཟེད་མེད་པར་རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་སྨོས་ན་དེ་མ་རྙེད་དམ་མི་རྙེད་པར་ངེས་ན་ལྷུང་བཟེད་མེད་ན་རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་བྱའོ། །དེ་ཡང་ཊཱི་ཀར། འདི་སྐད་བསྟན་ཏེ་ལྷུང་བཟེད་མེད་ན་རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་ནི་བྱའོ། །བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་ནི་མི་བྱའོ་ཞེས་བཤད་པ་ནི་དེ་མེད་པར་རབ་བྱུང་ཉེས་མེད་དུ་ཆགས་ལ། བསྙེན་རྫོགས་ཉེས་བཅས་སུ་ཆགས་པ་ལ་དགོངས་སོ། །དེ་ཡང་ལུང་གླེང་གཞི་ལས། ལྷུང་བཟེད་ཚོལ་ལ་གདོད་རབ་ཏུ་ཕྱུང་ཞིག །གལ་ཏེ་མ་འབྱོར་ན་བདག་གིས་ལྷུང་བཟེད་ཆུང་ངུ་བྱིན་ཅིག་ཅེས་བཤད་ཅིང་། བསྡུས་པ་ལས་ཀྱང་། ལྷུང་བཟེད་མེད་པར་དགེ་ཚུལ་མི་བྱའོ། །ཡང་ན་དེ་ལ་ལྷུང་བཟེད་ཆུང་ངུའམ་ཁ་ཕོར་དག་སྦྱིན་པར་བྱའོ་ཞེས་བཤད་ཀྱང་། དེ་དག་གི་རྗེས་སུ་མི་འབྲང་སྟེ། འདི་ཉིད་ལས། ཆུང་ངུ་དང་ཆེན་པོ་དང་སྐྱ་བས་ཀྱང་ཞེས་པ་དང་། མེད་ན་རབ་ཏུ་མི་དབྱུང་ཞེས་པའི་གཞུང་འདི་གཙོ་བོར་བཟུང་གི། ལུང་གླེང་གཞི་ཡང་གཞུང་དམ་པ་ཁ་ཆེའི་དགེ་སློང་གིས་བློ་ནས་བྲིས་པ་ཡིན་པས་མདོ་རྩ་བ་དང་མ་མཐུན་ན་བཏང་སྙོམས་སུ་ 6-136a བྱའོ། ། 說使用缽學處 གཉིས་

【現代漢語翻譯】 說應該接受。即使是小事，也像菩提樹的葉子一樣，這是一個。像手掌的形狀一樣，四角形的是第二個。那麼，錫的夏季樹葉、菩提樹、貝多羅樹和手掌等，大小的尺寸是否超過了所說的尺寸呢？「也」這個詞，在註釋中說：「『也』的意思是引用之前的經文。」受戒和已經受戒的時候，如果沒有缽，就用借來的缽代替。也包括那個缽本身。三法衣、坐墊、濾水器這五樣，也可以用借來的缽代替。如果按照這個文字來解釋，就很清楚了，同樣，這五樣也可以。進入夏季安居時，如果施主提供食物，就不需要去乞食，如果覺得沒有乞食的缽也可以，那麼，夏季安居沒有缽是不行的，更何況是冬天呢？沒有缽不能在鄉村遊走。把大缽放在有盜賊危險的地方，用小缽行走。小缽因為尺寸不夠，即使沒有加持力，也因為用心觀察，像藥碗一樣使用，所以允許攜帶。顏色和形狀在《辨別論》中說：「小缽也是清晰而圓潤的，可以享用。」如果說沒有缽就不能出家，如果確定找不到或無法找到，那麼沒有缽也可以出家。對此，註釋中說：「這裡表明，沒有缽可以出家，但不能受比丘戒。」這是指沒有缽可以成為無罪的出家人，而受比丘戒則是有罪的。此外，在《律本事》中說：「尋找缽，首先出家，如果找不到，就給我一個小缽。」在《攝事品》中也說：「沒有缽不能做沙彌，或者應該給他一個小缽或碗。」但是，不要 অনুসরণ 這些說法，因為這裡說：「小的、大的、灰色的也可以。」並且「沒有就不能出家」的這個文字是主要的。即使是《律本事》，也是克什米爾的僧人根據自己的想法寫下來的，如果不符合根本經，就應該保持中立。 說使用缽學處 二

【English Translation】 It is said that it should be accepted. Even in small matters, it is like the leaves of the Bodhi tree, this is one. Like the shape of the palm, the quadrilateral is the second. Then, are the sizes of tin summer leaves, Bodhi tree, Patala tree, and palm, etc., larger than the sizes mentioned? The word 'also', in the commentary, says: 'The meaning of 'also' is to quote the previous scripture.' When taking vows and after taking vows, if there is no alms bowl, use a borrowed alms bowl instead. It also includes that alms bowl itself. The three Dharma robes, cushion, and water strainer, these five can also be replaced with a borrowed alms bowl. If interpreted according to this text, it is clear that these five are also acceptable. When entering the summer retreat, if the patron provides food, there is no need to go begging, and if you think that it is okay to not have an alms bowl for begging, then it is not okay to not have an alms bowl during the summer retreat, let alone in winter? Without an alms bowl, one should not wander in the countryside. Put the large alms bowl in a place with the danger of thieves, and walk with a small alms bowl. Because the small alms bowl is not enough in size, even if it does not have blessings, it is allowed to carry it because it is carefully observed with the mind and used like a medicine bowl. The color and shape are described in the 'Discernment': 'The small alms bowl is also clear and round, and can be enjoyed.' If it is said that one cannot be ordained without an alms bowl, if it is certain that one cannot find it or cannot be found, then one can be ordained without an alms bowl. In this regard, the commentary says: 'It is shown here that one can be ordained without an alms bowl, but one cannot receive the Bhikshu vows.' This refers to becoming a blameless renunciate without an alms bowl, while receiving the Bhikshu vows is considered sinful. Furthermore, in the 'Vinaya Matters' it says: 'Look for an alms bowl, first ordain, and if you cannot find it, give me a small alms bowl.' In the 'Compendium' it also says: 'One should not become a Shramanera without an alms bowl, or one should give him a small alms bowl or bowl.' However, do not follow these statements, because it says here: 'Small, large, and gray are also acceptable.' And this text of 'one cannot be ordained without it' is the main one. Even the 'Vinaya Matters' was written by a Kashmiri monk according to his own ideas, and if it does not conform to the root scripture, it should be kept neutral. Saying the use of alms bowl training rule Two

---

པ་ནི། འགྲེང་བཞིན་དུ་སྣོད་ནས་ལྷུང་བཟེད་དབྱུང་བ་དང་གཞུག་པ་དང་བསྐམ་པར་མི་བྱའོ། །ལྷུང་བཟེད་འོས་པ་སྟེ་རན་པར་སྤྱད་པར་བྱའོ་ཞེས་སྤྱིར་བསྟན་ནས་རན་པར་ཇི་ལྟར་སྤྱད་ཅེ་ན། སྣོད་གཞན་གྱིས་སྤངས་པ་སྟེ་དོར་བའི་ཐལ་ཉིལ་སོགས་ལྷུང་བཟེད་དེར་མི་བླུགས་ཏེ་དྲང་སྲོང་གི་སྣོད་ལ་མ་གུས་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་འོག་མ་གསུམ་ལ་ཡང་སྦྱར་རོ། །ལྷུང་བཟེད་དེས་ཕྱགས་དར་མི་དོར་རོ། །ངན་མ་སྟེ་ཤིང་ཏོག་ཟོས་པའི་ཤུན་པ་སོགས་ལྷུང་བཟེད་དེས་མི་འདོར་བར་ཡང་ངོ་། །ལག་པ་བསྙལ་བའི་ཆུ་དང་ཁའི་ཆུ་ལྷུང་བཟེད་དུ་མི་བླུག་གོ། བསྙལ་བ་ནི་བཀྲུས་པའི་བརྡའོ། །དགེ་ཚུལ་བག་མེད་པའི་ཆོས་ཅན་གྱིས་དགེ་སློང་གི་ལྷུང་བཟེད་བྱི་དོར་བྱེད་དུ་མི་གཞུག་གོ། དགེ་ཚུལ་བག་ཡོད་པའི་ཆོས་ཅན་བྱི་དོར་བྱེད་དུ་གཞུག་གོ་ཞེས་ལུང་ལས་དངོས་སུ་གནང་བ་ནི་འདིར་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏེ། འདིས་དངོས་ཤུགས་ཀྱི་བཅས་པ་གཉིས་བསྟན་ཏོ། །དེ་ལ་བྱེད་དུ་མི་གཞུག་པའི་དགོས་པ་ནི། ཊཱི་ཀར། དེ་ནི་འཆགས་པ་ལ་སོགས་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །ལྷུང་བཟེད་ལ་བྱེ་མ་ཅན་གྱི་ས་དང་ལྕི་བས་བྱི་དོར་མི་བྱའོ་སྟེ་རྩི་ལ་གནོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལྷུང་བཟེད་བཀྲུས་ནས་ཆུ་མ་བསྐམས་པར་ཧ་ཅང་གཤེར་བཞིན་དུ་ཕྱིར་སྣོད་དུ་མི་གཞུག་གོ་སྟེ་བཙའ་ཆགས་པའི་སྐྱོན་སྤང་བའི་དགོས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཉི་མ་དང་མེ་འོད་ལ་ལྷུང་བཟེད་ཧ་ཅང་བསྐམ་པར་མི་བྱའོ་སྟེ། རྩུབ་པའི་སྐྱོན་སྤོང་དགོས་པའི་ཕྱིར། 說置缽學處 གསུམ་པ་ནི། རྡོའི་སྟེང་དུ་མི་བཞག་གོ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། རེ་ཞིག་ཀྱང་མི་བཞག་གོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། །མི་གཙང་བའི་ཕྱོགས་སུ་མི་བཞག་གོ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། ལྷུང་བཟེད་ནི་ཤིན་ཏུ་རུང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་པས་བཟའ་སྣོད་ 6-136b རུང་བ་ལ་འབགས་པས་མི་རུང་བ་སྤང་བའི་དོན་དུའོ། །ཆོས་གོས་ནར་ནས་ཚགས་བྱེད་པ་ལྟ་བུའི་ཚེ་ན་ལྷུང་བཟེད་གར་བབ་བབ་སྟེ་སྲང་ངམ་ཁྱམས་སོགས་སུ་རེ་ཞིག་ཀྱང་བཞག་པ་མ་ཡིན་ནོ། །གནས་ཁང་སོགས་གར་བབ་བབ་དེར་གཏན་དུ་མི་བཞག་གོ། གར་བབ་ཅེས་པ་དང་། དེར་མི་བཞག་ཅེས་པ་ནི། རེ་ཞིག་དང་ཡུན་དུ་མི་བཞག་པར་གོ་རིམ་བཞིན་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་ལ། སྔ་མས་ཡུན་རེ་ཞིག་ཀྱང་མི་བཞག་པར་བསྟན་ན། གཏན་དུ་བཞག་སྙམ་པའི་ལོག་རྟོག་མི་སྐྱེ་བས། ཊཱི་ཀས་བཤད་པ་དེ་ལས་བཟློག་སྟེ། འགྲེལ་ཆུང་ལས་བཤད་པ་དེ་བཟང་ངོ་ཞེས་བོད་ཀྱི་འདུལ་འཛིན་ཕལ་ཆེར་དེ་སྐད་ཟེར་ཡང་། འགྲེལ་ཆུང་ན་དེ་མི་སྣང་ཞིང་བོད་ཀྱི་འདུལ་འཛིན་ཕལ་ཆེ་བའི་འབྲུ་གནོན་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་སོང་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཅིས་ཤེས་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀའི་གོ་རིམ་འདི་ཉིད་འཁྲུལ་མེད་ཡིན་པ་ལས་ཤེས་སོ། །འཁྲུལ་མེད་ཡིན་པ་ཡང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། དགེ་སློང་ཞིག་བསོད་སྙོམས་ཀྱི་ཕྱིར་

【現代漢語翻譯】 關於缽的學處： 不應站立著從容器中取出缽，也不應傾倒或使其乾燥。應適當地使用適合的缽。普遍地說明了『適當使用』后，如何適當使用呢？不應將其他容器丟棄的灰燼等倒入缽中，爲了避免對持戒者的容器不敬，以下三種情況也同樣適用。不應用缽丟棄抹布。也不應用缽丟棄爛果，即吃過的水果皮等。不應將洗手水和漱口水倒入缽中。『洗』是洗滌的意思。不應讓不謹慎的比丘尼清潔比丘的缽。如果謹慎的比丘尼要清潔，是可以的，經文中明確允許了這一點，這裡暗示了這一點。這表明了直接和間接的戒律。不讓其清潔的原因是，如 टीका (ṭīkā，梵文，註釋，釋疏) 中所說：『這是爲了避免執著等。』不應用帶沙子的土地或重物清潔缽，因為這會損害缽的光澤。洗完缽后，不要在未擦乾的情況下，非常潮濕地放回容器中，因為這有避免生鏽的必要。不要將缽在陽光或火光下過度曬乾，因為這有避免粗糙的必要。 第三，不要放在石頭上。 टीका (ṭīkā，梵文，註釋，釋疏) 中說：『即使一會兒也不行。』不要放在不潔凈的地方。 टीका (ṭīkā，梵文，註釋，釋疏) 中說：『因為缽是非常合適的。』因此，爲了避免食物容器因污穢而不合適。當晾曬袈裟等衣物時，不要隨意放置缽，即使在街道或庭院等地方也不行。不要隨意地將缽永久放置在住所等地方。『隨意』和『不放置』是指不要暫時或永久放置， टीका (ṭīkā，梵文，註釋，釋疏) 中依次解釋了。前者表明即使一會兒也不要放置，這樣就不會產生永久放置的錯誤想法。因此， टीका (ṭīkā，梵文，註釋，釋疏) 的解釋與 लघुवृत्ति (laghuvṛtti，梵文，小疏，簡短的註釋) 中的解釋相反，藏族持律者大多這樣說，但 लघुवृत्ति (laghuvṛtti，梵文，小疏，簡短的註釋) 中沒有提到這一點，藏族持律者大多本末倒置了。怎麼知道呢？從 टीका (ṭīkā，梵文，註釋，釋疏) 的順序沒有錯誤就可以知道。沒有錯誤也可以從細節中看出。一位比丘爲了乞食……

【English Translation】 The Chapter on the Alms Bowl: One should not, while standing, take out the alms bowl from its container, nor should one shake it out or dry it. One should use a suitable alms bowl appropriately. After generally stating 'appropriate use,' how should one use it appropriately? One should not pour ashes or other discarded items from other containers into the alms bowl, in order to avoid disrespecting the container of the ascetic. The following three situations also apply similarly. One should not discard wiping cloths with the alms bowl. Nor should one discard rotten fruit, such as eaten fruit peels, with the alms bowl. One should not pour hand-washing water or mouth-rinsing water into the alms bowl. 'Washing' implies rinsing. One should not allow an undisciplined novice nun to clean a monk's alms bowl. If a disciplined novice nun is to clean it, that is permissible, as explicitly stated in the scriptures, which is implied here. This indicates both direct and indirect precepts. The reason for not allowing it is, as stated in the ṭīkā (Sanskrit, commentary, exegesis): 'This is to avoid attachment, etc.' One should not clean the alms bowl with sandy soil or heavy objects, as this would damage its luster. After washing the alms bowl, one should not return it to its container while it is still very wet without drying it, as this is necessary to avoid rust. One should not dry the alms bowl excessively in the sun or firelight, as this is necessary to avoid roughness. Third, do not place it on a stone. The ṭīkā (Sanskrit, commentary, exegesis) says: 'Not even for a moment.' Do not place it in an unclean place. The ṭīkā (Sanskrit, commentary, exegesis) says: 'Because the alms bowl is very suitable.' Therefore, to avoid the unsuitability of a food container due to defilement. When drying robes or other garments, do not place the alms bowl randomly, not even temporarily in streets or courtyards. Do not permanently place the alms bowl randomly in dwellings or other places. 'Randomly' and 'not placing' refer to not placing it temporarily or permanently, as explained sequentially in the ṭīkā (Sanskrit, commentary, exegesis). The former indicates not placing it even for a moment, so that the mistaken idea of placing it permanently does not arise. Therefore, the explanation of the ṭīkā (Sanskrit, commentary, exegesis) is contrary to the explanation in the laghuvṛtti (Sanskrit, short commentary, concise explanation), as most Tibetan Vinaya holders say, but this is not mentioned in the laghuvṛtti (Sanskrit, short commentary, concise explanation), and most Tibetan Vinaya holders have reversed the meaning. How do we know this? We know this from the fact that the order of the ṭīkā (Sanskrit, commentary, exegesis) is without error. That it is without error can also be seen from the details. A monk, for the sake of alms...

---

རྒྱུ་བ་ན་ཆོས་གོས་ནར་ནས་དེས་ལྷུང་བཟེད་ས་ལ་བཞག་ནས་ཆོས་གོས་ཚགས་བྱས་པ་དང་། དེ་བྲམ་ཟེ་རྣམས་ཀྱིས་མཐོང་ནས་ལྷུང་བཟེད་གར་བབ་ཏུ་འཇོག་གོ་ཞེས་འཕྱ་བར་བྱས་ནས། ལྷུང་བཟེད་གར་བབ་བབ་ཏུ་བཞག་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས། སྔ་མ་རེ་ཞིག་པའི་འཐད་པར་གྲུབ་ལ། ཕྱི་མ་གཏན་དུ་བའི་འཐད་པ་ནི། ཉིད་བཤད་ལས། གཏན་དུ་བཞག་པའི་ཕྱིར་དགག་པ་ཡིན་ཅེས་པ་དང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས། དེ་དག་རིང་དུ་མི་བཞག་ཅེས་དང་། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། གནས་ཁང་དུ་ལྷུང་བཟེད་བབ་ཅོལ་དུ་བཞག་པས་ལྷུང་བཟེད་མ་རུང་བར་གྱུར་ནས་ལྷུང་བཟེད་གར་བབ་ཏུ་བཞག་པར་མི་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །ལྷུང་ 6-137a བཟེད་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་བཞག་པའི་གནས་བསྟན་པའི་ཕྱིར། ལྷུང་བཟེད་བཞག་པ་དེའི་ཆེད་དུ་དོས་ཁུང་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། ཁུང་བུ་བ་ལང་གི་མིག་གི་དབྱིབས་འདྲ་བ་ངོས་ཁུང་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །ངོས་ཁུང་ཅི་ལྟར་བྱེད་ན། དགེ་འདུན་སྤྱིའི་གཙུག་ལག་ཁང་དང་གང་ཟག་སྒོས་ཀྱི་ཁང་ཁྱིམ་དག་རྩིག་པའི་ཚེ་ངོས་ཁུང་བྱའི། བརྩིགས་ཟིན་པའི་ཕྱིས་རྩིག་པ་རྐོ་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །དགོན་པ་བ་རྣམས་ཀྱིས་ལྷུང་བཟེད་བཞག་པའི་སྐོན་བུ་ཁ་སྦྱར་བྱའོ། །སྐོན་བུ་ཁ་སྦྱར་གྱི་རྒྱུ་དེ་གང་ཞེ་ན། ལྕུག་མའམ་སྲད་བུ་ལས་བྱས་པའོ། །ཊཱི་ཀར། ལྕུག་མ་ལས་བསྒྱུར་བའམ་སྲད་བུ་ལས་བསྒྱུར་བ་སྟེ་སྲད་བུ་ལས་བྱས་པ་བྱའོ་ཞེས་པའི་ཐ་ཚིག་གོ། ཞེས་སོ། །སྐོན་བུ་ཁ་སྦྱར་དེ་ལ་ལྕི་བ་དང་སས་བྱུགས་པའོ། །ཁ་གབ་ལྕུག་མའམ་སྲད་བུ་ལས་བྱས་པ་ལྕི་བ་དང་སས་བྱུགས་པ་རྣམ་པ་དེ་ལྟ་བུ་བཅས་པའོ། །སྐོན་བུ་ཁ་སྦྱར་དེ་ནི་གཟར་ཐག་གི་ཤིང་ལ་དཔྱོངས་ན་བཟང་ངོ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། བཟང་སྟེ་རིགས་སོ་ཞེས་དང་། ཡང་ཊཱི་ཀར། དེའི་ཕྱིར་སྐོན་བུ་ཁ་སྦྱར་ལ་ཁ་འཕྲེང་ཞེས་ཀྱང་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །སྐོན་བུ་ཁ་སྦྱར་ས་ལ་མི་བཞག་གོ། ཊཱི་ཀར། ཚིག་དེ་ནི་སྲིན་གྱིས་ཟ་བ་ལ་སོགས་པའི་སྐྱོན་སྤང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །བདག་ཉིད་ཆེན་པོ་ཀརྨ་ཕྲིན་ལས་པའི་ཞལ་ནས། ཤིང་ལ་དཔྱོངས་པ་སོགས་དགེ་སློང་ཤིང་དྲུང་པའི་དབང་དུ་བྱས་ཞེས་གསུང་པའང་། འཕྲལ་དུ་ཐུགས་རྩོམ་ཡིན་པ་འདྲའོ། །སྐོན་བུ་ཁ་སྦྱར་དེ་གཞན་དུ་མི་བསྐུར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཁུར་ཁྱེར་བ་ལ་སོགས་པའི་སྐྱོན་སྤང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། ། 善護缽學處 བཞི་པ་ནི། ལྷུང་བཟེད་སྣོད་དུ་བཅུག་སྟེ་བསྐུར་བར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། ལྷུང་བཟེད་སྣོད་དུ་བཅུག་སྟེ་ཡུལ་གཞན་དུ་བསྐུར་བར་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །སྣོད་དུ་བཅུག་ཀྱང་ལྷུང་ 6-137b བཟེད་ལག་པས་མི་བསྐུར་རོ། །ལྷུང་བཟེད་དེ་བསྐུར་བ་ནི་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་སྣོད་ལ་ལུང་ཐག་བཏགས་ཏེ་མཆན་ཁུང་གིས་སོ། །མཆན་ཁུང་གིས་ཞེས་པ་ནི། ཊཱི་ཀར། མཆན་འོག་ཏུ་བཅངས་ཏེ་བསྐུར་རོ། །ཞེས་སོ། ། 附說持缽分 ལྔ་པ་ནི། ལྷུང་བཟེད

【現代漢語翻譯】 當時，比丘將法衣展開，把缽放在地上，整理法衣。婆羅門們看到后，譏諷道：『缽應該放在哪裡呢？』佛說：『不應該隨意放置缽。』這說明，之前的說法在某種程度上是合理的，而之後的說法是絕對合理的。正如《毗奈耶經》所說：『因為總是放置，所以要禁止。』《釋論》中說：『不要長時間放置。』《律藏零星事》中說：『在住所里隨意放置缽，會導致缽變得不合適，所以不應該隨意放置缽。』 爲了說明缽應該在任何時候都放置在固定的位置，應該為放置缽而做一個壁龕。《 टीका 》中說：『像牛眼形狀的孔叫做壁龕。』如何製作壁龕呢？在僧團共有的寺廟和個人所有的房屋建造時，應該製作壁龕，而不是在建造完成後再鑿墻。寺院的人應該用蓋子蓋住放置缽的孔。蓋子的材料是什麼呢？是用竹子或繩子做的。《 टीका 》中說：『用竹子編織或用繩子編織，也就是用繩子做。』蓋子要用黏土或泥土塗抹。用竹子或繩子做的蓋子，用黏土或泥土塗抹，要這樣製作。如果把蓋子掛在木樑上就更好了。《 टीका 》中說：『更好，是合適的。』《 टीका 》又說：『因此，蓋子也叫做口環。』不要把蓋子放在地上。《 टीका 》中說：『這句話是爲了避免被蟲子吃掉等過失。』大成就者噶瑪·欽列巴說：『掛在木頭上等，是針對住在樹下的比丘說的。』這似乎是即興之作。蓋子不要轉交給別人。《 टीका 》中說：『爲了避免搬運等過失。』 善護缽學處 第四，缽應該放在容器里轉交。《 टीका 》中說：『缽應該放在容器里轉交給其他地方的人。』即使放在容器里，也不要用手轉交缽。轉交缽的方法是，用繩子把缽的容器綁起來，用腋下夾著。《腋下夾著』的意思是，《 टीका 》中說：『夾在腋下轉交。』 附說持缽分 第五，缽……

【English Translation】 At that time, the Bhikshu unfolded the Dharma robe, placed the bowl on the ground, and arranged the Dharma robe. When the Brahmins saw this, they ridiculed: 'Where should the bowl be placed?' The Buddha said: 'The bowl should not be placed randomly.' This shows that the previous statement is reasonable to some extent, and the subsequent statement is absolutely reasonable. As stated in the 《Vinaya Sutra》: 'Because it is always placed, it should be prohibited.' The 《Commentary》 says: 'Do not place it for a long time.' The 《Minor Sections of the Vinaya》 says: 'Randomly placing the bowl in the residence will cause the bowl to become unsuitable, so the bowl should not be placed randomly.' In order to explain that the bowl should be placed in a fixed position at all times, a niche should be made for placing the bowl. The 《 टीका 》 says: 'A hole shaped like a cow's eye is called a niche.' How to make a niche? When building monasteries shared by the Sangha and houses owned by individuals, niches should be made, rather than chiseling walls after construction is completed. The people of the monastery should cover the hole where the bowl is placed with a lid. What is the material of the lid? It is made of bamboo or rope. The 《 टीका 》 says: 'Woven from bamboo or woven from rope, that is, made of rope.' The lid should be smeared with clay or mud. The lid made of bamboo or rope, smeared with clay or mud, should be made in this way. It would be better to hang the lid on a wooden beam. The 《 टीका 》 says: 'Better, it is suitable.' The 《 टीका 》 also says: 'Therefore, the lid is also called a mouth ring.' Do not put the lid on the ground. The 《 टीका 》 says: 'This sentence is to avoid defects such as being eaten by insects.' The great accomplished Karma Trinleypa said: 'Hanging on wood, etc., is for the Bhikshu who lives under the tree.' This seems to be an impromptu work. The lid should not be transferred to others. The 《 टीका 》 says: 'In order to avoid defects such as carrying.' The Chapter on Carefully Guarding the Bowl Fourth, the bowl should be placed in a container and transferred. The 《 टीका 》 says: 'The bowl should be placed in a container and transferred to people in other places.' Even if it is placed in a container, do not transfer the bowl by hand. The method of transferring the bowl is to tie the container of the bowl with a rope and hold it with the armpit. The meaning of 'holding with the armpit' is, the 《 टीका 》 says: 'Hold it under the armpit and transfer it.' Attached is the section on holding the bowl Fifth, the bowl...

---

་དང་སྨན་དང་བར་བུར་དག་སྣོད་ཐ་དད་པར་གཞུག་གོ་ཞེས་སྣོད་གསུམ་བྱེད་དགོས་པར་བསྟན་ལ། བར་བུར་ནི། ཊཱི་ཀར། སྐུད་པ་དང་ཁབ་རལ་དང་ལྷན་པ་ལ་སོགས་པ་དག་ནི་བར་བུར་གྱི་སྒྲས་བརྗོད་དོ་ཞེས་སོ། །སྣོད་གསུམ་པོ་དེ་དག་བཅང་བར་བྱའོ། །སྣོད་གསུམ་པོ་དེ་དག་ལ་བཅང་བའི་ལུང་ཐག་རིང་ཐུང་མཉམ་པར་གདགས་པར་མི་བྱའོ་སྟེ་རིང་ཐུང་བར་མ་གསུམ་དུའོ། །ཊཱི་ཀར། དེ་ལྟར་ཡང་གླེང་གཞི་ནི་འཕགས་པ་འདི་ཅི་རྫ་རྔའམ་ཞེས་བྱ་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ཕྲག་པ་ཚ་བ་ལ་སོགས་པའི་སྡུག་བསྔལ་མི་འདོད་པས་ནི་ཞེང་ཆུང་ངུ་དག་སྤང་ངོ་ཞེས་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། ཀྱང་མི་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བར་སྦྱར་རོ། །ཞེས་སོ། །ལུང་ཐག་ཞེང་ཆེན་པོ་དེ་ཞུམ་པ་སྟེ་ཁྲིལ་བར་མི་འགྱུར་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ལུང་ཐག་གི་དབུས་སུ་ཕྱིང་བུ་སྦྱར་བར་བྱའོ། །ཕྱིང་བུ་དེ་གནས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་མདོ་མདོར་སྐུད་པས་བྱ་རོག་རྐང་བྱའོ། །ལྷུང་བཟེད་མིག་བཞིན་དུ་གནོད་པ་ཐམས་ཅད་ལས་བསྐྱབས་ཏེ་བསྐྱང་བར་བྱའོ། །འདི་ལྟར་འདོན་ན་བདེ་སྟེ། ལྷུང་བཟེད་བསྐྱང་བར་མིག་བཞིན་དུ་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀར། ཤིན་ཏུ་གུས་པ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་མིག་དཔེ་ཉིད་དུ་བཞག་གོ། ཞེས་སོ། །སྣམ་སྦྱར་ནི་རང་གི་པགས་པ་རླུང་དང་ཉི་མ་ལས་བསྐྱབ་པར་བྱ་བ་དང་འདྲ་བར་བསྐྱང་བར་བྱའོ། །ཆོས་གོས་ལྷག་མ་བླ་གོས་དང་མཐང་གོས་སོགས་ཀྱང་པགས་པ་དང་འདྲ་བར་རོ། ། 不煩于改善 དྲུག་པ་ལ། ལྷུང་བཟེད་ཆོས་གོས་བྱ་བ་སྤྱི། །ལྷུང་བཟེད་བྱ་བ་ཟུར་དུ་བཀོལ། ། 缽及法衣所作總 དང་པོ་ནི། བཅོས་ལེགས་ 6-138a བྱ་བ་ཡལ་བར་མི་འདོར་རོ་ཞེས་བསྟན་པའི་དངོས་པོ་དེ། ཊཱི་ཀར། ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་བཅོས་ལེགས་ནི་གླན་པ་དང་སྲེག་པ་དང་སྣུམ་གྱིས་བསྐུ་བ་དང་བྱི་དོར་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའོ། །ཆོས་གོས་བཅོས་ལེགས་ནི་བཀྲུ་བ་དང་དྲུབ་པ་དང་ཁ་བསྒྱུར་བ་ལ་སོགས་པའོ། །ཞེས་སོ། ། 附說缽所作 གཉིས་པ་ལ། གླན་དང་དེ་ཡི་ཁ་སྒྱུར་བཤད། ། 報答 དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་གིས་བཟོ་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་བཟོ་བྱེད་པ་བཀག་མོད་ཀྱི། ལྷུང་བཟེད་གླན་པ་ལ་ལྕགས་བཟོ་སོགས་ནན་ཏན་བྱའོ། །ལག་བཟོའི་ཐ་སྙད་བསལ་བའི་ཕྱིར་དབེན་པའི་ཕྱོགས་སུའོ། །དགེ་སློང་གིས་བཟོ་སྣོད་ཉེ་བར་བཞག་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་བཟོ་སྤྱད་བསྲེལ་བ་བཀག་མོད་ཀྱི། ལྷུང་བཟེད་གླན་པ་སོགས་ཀྱི་ཆེད་དུ་དགེ་འདུན་གྱིས་མགར་སྤྱད་ཐོའུ་དང་སྐམ་པ་དག་བསྲེལ་བར་བྱའོ། །སྔ་འགྲེལ་དུ། ཊཱི་ཀར། དེ་ལ་མགར་སྤྱད་དག་དགོས་པ་གང་ཟག་གིས་བསྲེལ་བ་ཚུལ་དང་མཐུན་པ་མ་ཡིན་པར་བསྟན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་སོ། །ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་བུ་གུའི་ལྷན་པར་བུ་རམ་དང་། རྒྱ་སྐྱེགས་ཀྱི་ཚིགས་མ་དང་། ལ་ཆའོ།། སྤྲ་ཚིལ་དང་། རོ་ཉེ་དང་། ཞ་ཉེ་དཀར། ཚོན་མོ་སྟེང་སྟེ་ཞ་ཉེ་ནག་དེ་དག་མི་བཟང་ངོ་

【現代漢語翻譯】 此外，還應將油、藥和縫補工具分別放入不同的容器中，這表明需要準備三個容器。關於縫補工具，《釋論》中說：『線、針、破布等都稱為縫補工具。』這三個容器應該隨身攜帶。這三個容器的繫繩長度不應相同，而應分為長、中、短三種。《釋論》中說：『正如故事中所說，『這位尊者是聾子嗎？』。』不希望肩膀發熱等痛苦，因此應避免使用窄小的繫繩。《釋論》中說：『也應避免。』。』爲了防止寬大的繫繩捲曲，應在繫繩的中間縫上氈子。爲了固定氈子，應像烏鴉爪一樣用線縫幾針。應像保護眼睛一樣保護缽，使其免受一切損害。這樣說更方便：應像保護眼睛一樣保護缽。《釋論》中說：『爲了表達極大的敬意，才以眼睛為例。』。』應像保護自己的面板免受風吹日曬一樣保護僧裙。剩餘的法衣，如上衣和下裙等，也應像保護面板一樣。 第六，關於缽和法衣的一般行為，以及缽的特殊行為。 缽及法衣所作總 第一，是修繕。 6-138a 表明不應忽視修繕。《釋論》中說：『修繕缽包括修補、燒補、塗油和清潔等。修繕法衣包括清洗、縫補和更換布料等。』 附說缽所作 第二，是修補和更換布料。 報答 第一，雖然禁止比丘從事製作，但修補缽時應認真對待鐵匠等工作。爲了消除手工製作的說法，應在僻靜的地方進行。雖然禁止比丘存放製作工具，但爲了修補缽等，僧團應存放鐵匠的工具，如錘子和砧子。舊的註釋中，《釋論》說：『這是爲了表明，如果需要鐵匠工具，個人存放是不合適的。』。』修補缽的孔洞可以用紅糖、樟腦的碎片、紫膠、蜂蠟、紅土、白鉛和顏料等，但不宜使用黑鉛。

【English Translation】 Furthermore, oil, medicine, and mending tools should be placed in separate containers, indicating the need for three containers. Regarding mending tools, the 'Commentary' states: 'Thread, needles, rags, etc., are all referred to as mending tools.' These three containers should be carried at all times. The cords for these three containers should not be of equal length, but rather of three different lengths: long, medium, and short. The 'Commentary' states: 'As the story goes, 'Is this venerable one deaf?'.' Unwilling to endure suffering such as heat on the shoulders, one should avoid using narrow cords. The 'Commentary' states: 'It should also be avoided.'.' To prevent the wide cord from curling, felt should be sewn onto the middle of the cord. To secure the felt, a few stitches should be made with thread like a crow's claw. The alms bowl should be protected like one's eyes, safeguarding it from all harm. It is easier to say it this way: The alms bowl should be protected like one's eyes. The 'Commentary' states: 'To express great reverence, the example of the eyes is used.'.' The monastic robe should be protected like one's own skin from wind and sun. The remaining monastic robes, such as the upper robe and lower skirt, should also be treated like one's skin. Sixth, regarding the general conduct concerning the alms bowl and monastic robes, and the specific conduct concerning the alms bowl. General Actions Regarding the Alms Bowl and Monastic Robes First, is repair. 6-138a It indicates that repair should not be neglected. The 'Commentary' states: 'Repairing the alms bowl includes mending, burning, oiling, and cleaning, etc. Repairing the monastic robe includes washing, sewing, and replacing fabric, etc.'. Specific Actions Regarding the Alms Bowl Second, is mending and replacing fabric. Repaying Kindness First, although monks are prohibited from engaging in manufacturing, when repairing the alms bowl, blacksmith work, etc., should be taken seriously. To eliminate the notion of manual labor, it should be done in a secluded place. Although monks are prohibited from storing manufacturing tools, for the purpose of repairing the alms bowl, etc., the monastic community should store blacksmith tools such as hammers and anvils. In the old commentary, the 'Commentary' states: 'This is to show that if blacksmith tools are needed, it is inappropriate for individuals to store them.'.' To repair holes in the alms bowl, one can use brown sugar, pieces of camphor, lac, beeswax, red clay, white lead, and pigments, but black lead is not suitable.

---

། །མི་བཟང་བའི་དོན། ཊཱི་ཀར། མི་རུང་སྟེ་མི་སྲ་བའི་ཕྱིར། ཞེས་སོ། །ལྕགས་ཀྱི་ལྷན་རིངས་དང་བུ་ག་དགག་པའི་ལྕགས་གཟེར་མགོ་ལེབ་ནི་ཐམ་ཕྲན་དང་། ལྕགས་ཀྱི་ལྷན་པ་གྲུ་བཞི་པ་དང་། གྲུ་གསུམ་དུ་བྱས་པ་ནི་ལྷན་པ་དང་དེ་ཉིད་ཀྱི་མཐའ་ཐམས་ཅད་སོག་ལེའི་སོ་ལྟ་བུ་དང་ལྡན་པ་ནི་ཆུ་སྲིན་གྱི་སོ་ལྟ་བུ་སྟེ། རྣམ་པ་དེ་ལྟ་བུ་དག་བཟང་ངོ་། །ཕྱེ་མས་ཀྱང་ངོ་། །ལྕགས་ཀྱིའམ་རྡོའིའོ་ཞེས་མདོ་ཚིག་གཉིས་ཀྱི་དོན་ནི། ས་ལྕགས་ཀྱི་ཕྱེ་མས་ས་ལྕགས་རང་རང་ལ་གླན་པའི་དོན་ནོ། །མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས། ཕྱེ་མ་ 6-138b དེ་དག་ཕན་ཚུན་བསྣོལ་བར་ཡང་རུང་ལས་ཆེ་སྙམ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཀྱང་ནི་མདོ་གོང་མ་འོག་མ་ལ་ཕྱིར་བསྙེགས་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། འོག་མ་དང་སྦྱར་བའི་དོན་དུ་རྣམ་པར་དབྱེ་བ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །ཕྱེ་མ་དེའང་འབྲུ་མར་དང་བདར་བ་དེ་བསྲེས་ནས་འཇམ་རྩུབ་སྤྲ་ཚིལ་འདྲ་བ་ལ་ཐུག་པར་གྱུར་པས་གླན་ནོ། །ཆོ་ག་འདི་ཊཱི་ཀར། ཕྱེ་མས་གླན་པ་འབའ་ཞིག་ལ་ཡིན་གྱི་ལྷན་རིངས་ལ་སོགས་པ་ལ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །བདར་རྒྱུའི་རྫས་དེ་ལྕགས་སམ་ཀུ་རུ་བིནྡྷས་སོ། །ཊཱི་ཀར། ཀུ་རུ་བིནྡྷ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྡོའི་བྱེ་བྲག་གོ་ཞེས་འབྱུང་ལ། བུ་སྟོན། ཀུ་རུ་བིནྡྷ་རྡོ་ཞ་ཉེའི་རྡོ་སྟེ་ཏི་ཚའོ་ཞེས་དང་། མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ། བྱེ་མ་རེག་ཆོད་ལ་འཆད་དོ། །ལྷུང་བཟེད་དྲོ་བ་ལ་གླན་ནོ། །ལྷུང་བཟེད་དྲོན་པོ་ལ་ཕྱེ་མས་གླན་པའི་སྟེང་དུ་ཤིང་ཤུན་གྲོ་གས་གཡོགས་ཏེ་འཇིམ་པ་བསྐུས་ལ་བསྐམས་པའི་ཚོད་དེ་ཅི་རན་ཙམ་དུ་བསྲོའོ། །དེ་བསྐམས་ན་འབྲུ་མར་གྱིས་སྤངས་ཏེ་རྡོ་འཇམ་པོས་བདར་རོ། །དེ་ཡན་གྱི་ལྕགས་ལ་བྱས་པའི་ལྷུང་བཟེད་གླན་པའི་ཐབས་བཤད་ཟིན་ཏོ། །ས་ལས་བྱས་པའི་ལྷུང་བཟེད་བུ་རམ་དང་འཇིམ་པས་གླན་ནོ། །ཊཱི་ཀར། གླན་པ་དེ་ཡང་སྔ་མ་བཞིན་དུ་བྱས་ཏེ་འབྲུ་མར་དང་བདར་བ་སྤྲ་ཚིལ་འདྲ་བ་ལ་ཐུག་པར་གྱུར་པས་དྲོ་བ་ལ་གླན་ནས་གྲོ་གས་གཡོགས་ཏེ་འཇིམ་པ་བསྐུས་ལ་ཇི་རན་ཙམ་དུ་བསྲོས་ནས་འབྲུ་མར་གྱིས་བདར་རོ་ཞེས་སྔར་བསྟན་པ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་འདིར་ཡང་སྦྱར་བར་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །སྨྲས་པ། མཉམ་མེད་དྭགས་པོའི་བཀའ་བརྒྱུད་ཐམས་ཅད་ཀྱི། །སྙིང་པོའི་སྤྱོད་གྱུར་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་སྐུ། །འཇིགས་མེད་སྨྲ་བ་ཚངས་དབང་བུ་མོ་དེས། །ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོའི་ཚུལ་འདིར་བྱི་དོར་ཤེས། །ཞེས་སྦྱར་རོ། །༈ 說染色 གཉིས་པ་ལ། གང་ཚེ་ཁ་སྒྱུར་ལེགས་བཅོས་བསྟན། །བསྒྱུར་ཚུལ་ 6-139a སྙིང་བརྩེའི་བྱ་བ་བརྗོད། ། 說當行染色 དང་པོ་ནི། ལྷན་པ་བསྟན་ནས་བསྲེགས་པ་བརྗོད་དེ་ཉིན་གཅིག་བཞིན་དུ་ལྷུང་བཟེད་ཟས་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པ་ཉིད་ཡིན་ན་ལྕགས་ཀྱི་ལྷུང་བཟེད་ཟླ་བ་དྲུག་གི་འོག་ཏུ་བསྲེག་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །གལ་ཏེ་ལྷུང་བཟེད་ས་ལས་བྱས་པ་ཡ

【現代漢語翻譯】 不好的意義。 टीका（梵文轉寫：ṭīkā，註釋）：因為不堅固，所以不行。鐵的連線處和孔洞，用來防止的扁頭鐵釘叫做『tham phran』（名稱）。方形或三角形的鐵片叫做『lhan pa』（補丁），並且它的邊緣像鋸齒一樣，或者像鱷魚的牙齒一樣，這樣的形狀是好的。也可以用粉末。『鐵的或石頭的』這兩句經文的意思是：用鐵粉或土粉來修補鐵器或土器。མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ་（ महानदी，偉大的河流）說：『這些粉末相互混合使用，效果更好。』『也』字是爲了與前後的經文相聯繫。 टीका（梵文轉寫：ṭīkā，註釋）：是爲了與後面的經文結合而作的區分。』也就是說，將粉末與油和打磨物混合，達到像蜂蠟一樣柔軟粗糙的狀態，就可以用來修補。 टीका（梵文轉寫：ṭīkā，註釋）中說：『這種方法只適用於用粉末修補，不適用于連線處等。』用來打磨的材料是鐵或金剛砂。 टीका（梵文轉寫：ṭīkā，註釋）中說：『金剛砂是一種特殊的石頭。』བུ་སྟོན（Bu ston，布頓）說：『金剛砂是鉛石，也就是ཏི་ཚའོ་（名稱）。』མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ་（ महानदी，偉大的河流）解釋為觸感粗糙的沙子。在溫熱的缽上進行修補。在溫熱的缽上用粉末修補后，用樹皮或茅草覆蓋，塗上泥土，烘乾至合適的程度。乾燥后，用油浸泡，再用光滑的石頭打磨。以上是關於用鐵製缽進行修補的方法。用泥土製成的缽，用紅糖和泥土修補。 टीका（梵文轉寫：ṭīkā，註釋）中說：『修補的方法與之前相同，將油和打磨物混合，達到像蜂蠟一樣柔軟粗糙的狀態，在溫熱的缽上進行修補，用茅草覆蓋，塗上泥土，烘乾至合適的程度，再用油打磨。』之前所說的這些方法，在這裡也同樣適用。』 作者說：無與倫比的དྭགས་པོ་（Dwags po，地名）噶舉派的所有核心修行，大手印之身。無畏的演說者，梵天之女，在此處明智地闡述了法輪之理。這樣結合起來。說完染色 第二，何時展示改變和改進。講述改變的方法，以及慈悲的行為。 說當行染色 第一，講述修補后，講述燒製。如果缽可以像一天一樣用來享用食物，那麼鐵缽需要在六個月后燒製。如果缽是用泥土做的，那麼...

【English Translation】 The meaning of 'not good'. ṭīkā (Sanskrit transliteration: ṭīkā, commentary): Because it is not strong, it is not okay. Iron joints and holes, flat-headed iron nails used to prevent them are called 'tham phran' (name). Square or triangular iron sheets are called 'lhan pa' (patch), and its edges are like saw teeth, or like crocodile teeth, such shapes are good. Powder can also be used. The meaning of the two sutra words 'iron or stone' is: use iron powder or soil powder to repair ironware or earthenware respectively. mtsho sna pa chen po (Mahānadī, Great River) said: 'These powders can also be mixed with each other, and the effect is better.' The word 'also' is to connect with the previous and subsequent sutras. ṭīkā (Sanskrit transliteration: ṭīkā, commentary): It is a distinction made to be combined with the following sutra.' That is to say, mix the powder with oil and polishing material to reach a soft and rough state like beeswax, which can be used for repairing. ṭīkā (Sanskrit transliteration: ṭīkā, commentary) says: 'This method is only applicable to repairing with powder, not to joints, etc.' The material used for polishing is iron or corundum. ṭīkā (Sanskrit transliteration: ṭīkā, commentary) says: 'Corundum is a special kind of stone.' Bu ston (Bu ston) said: 'Corundum is lead stone, that is, ti tshao (name).' mtsho sna pa chen po (Mahānadī, Great River) explained it as sand with a rough touch. Repair on a warm bowl. After repairing the warm bowl with powder, cover it with bark or thatch, apply mud, and dry it to a suitable degree. After drying, soak it in oil and polish it with a smooth stone. The above is about the method of repairing iron bowls. Bowls made of soil are repaired with brown sugar and mud. ṭīkā (Sanskrit transliteration: ṭīkā, commentary) says: 'The method of repairing is the same as before, mixing oil and polishing material to reach a soft and rough state like beeswax, repairing on a warm bowl, covering it with thatch, applying mud, drying it to a suitable degree, and then polishing it with oil.' All the methods mentioned before are also applicable here.' The author said: The essence of all the Kagyu lineages of the incomparable Dwags po (Dwags po, place name), the body of Mahamudra. The fearless speaker, the daughter of Brahma, wisely expounds the Dharma wheel here. Combine it like this. Finished dyeing. Second, when to show change and improvement. Tell the way of changing, and the act of compassion. Say when to dye First, after talking about repairing, talk about burning. If the bowl can be used to enjoy food like a day, then the iron bowl needs to be burned after six months. If the bowl is made of soil, then...

---

ིན་ན་ཟླ་བ་ཕྱེད་ན་བསྲེག་གོ། གལ་ཏེ་དབྱར་གྱི་དུས་བྱུང་ན་ལྷུང་བཟེད་དེའི་བྱ་བ་ནི་ཊཱི་ཀར། བསོད་སྙོམས་བླང་བ་དང་བཟའ་བ་འཛིན་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །བྱ་བ་དེ་ཡང་ཉིན་གཅིག་བཞིན་འབྱུང་བས་དུ་མ་ཡོད་དེ། དུ་མ་དེའི་བར་ནི་གང་ཞེ་ན། བསོད་སྙོམས་འཛིན་པས་སྟོང་པའི་དུས་ཏེ་དེ་བར་དུའོ། །ངག་དོན་དེ་ཉིན་ཟན་ཟོས་པའི་འོག་ཕན་ཆད་དང་། དེའི་ཕྱི་དེ་ཉིན་བར་བསོད་སྙོམས་ལ་འགྲོ་བའི་མདུན་ཚུན་ཆད་ཀྱི་བར་ནི་དེའི་བྱ་བའི་བར་དུའོ། །བར་དེར་ཅི་བྱ་ཞེ་ན་ཟས་ཟོས་ནས་སྣུམ་གྱིས་བསྐུས་ཏེ་བཞག་པར་བྱ་བ་དང་། ཊཱི་ཀར། ཡང་ཕྱི་དེ་ཉིན་པར་བསོད་སྙོམས་ལ་འགྲོ་བའི་ཚེ་ལྕི་སྐམ་ལ་སོགས་པས་རྩུབ་ཁྲུས་བྱའོ། །དེའི་འོག་ཏུ་ཡང་ཟས་ཀྱི་བྱ་བ་བྱས་ནས་ཕྱི་དེ་ཉིན་པར་བསོད་སྙོམས་ལ་འགྲོ་བའི་དུས་ཀྱི་བྱ་བའི་བར་དུ་འབྲུ་མར་ལ་སོགས་པ་བསྐུས་ཏེ་བཞག་པར་བྱའོ། །བསྐུ་བ་དང་རྩུབ་ཁྲུས་ཉིད་ནི་བསྐུ་བ་དང་རྩུབ་ཁྲུས་ཉིད་དེ། བསྐུ་བ་དང་རྩུབ་ཁྲུས་དེ་ཉིད་ཀྱིས་ལྷུང་བཟེད་དེའི་བྱ་བའི་བར་དུ་ལེགས་པར་བཅོས་པ་ཉིད་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བ་སྦྱར་རོ་ཞེས་སོ། །མདོ་ཚིག་འདི་གཉིས་གཞུང་བརླིང་ཆེས་པར་འདུག་པས་ཊཱི་ཀ་དྲངས་ནས་འབྲུ་གཉེར་བ་དང་། བདག་གིས་ངག་ཐོག་ནས་བླངས་པའི་འབྲུ་འདྲེས་ཡོད་པས་ཕྱིན་ཆད་འཆད་པ་རྣམས་བློ་གྲོས་ཞིབ་མོར་མཛོད་ཅིག་གུ། 說染法用心作 གཉིས་པ་ནི། ལྷུང་བཟེད་དེ་བསྲེག་པར་བྱའོ། །འདིར་རྒྱ་དཔེར། འདི་བདག་ཉིད་ཀྱིས་བྱེད་པར་མི་ 6-139b རིགས་པ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བོད་དཔེ་ཕལ་ལ་མི་སྣང་ངོ་། །ལྷུང་བཟེད་བསྲེག་པ་དེའི་ཆེད་དུ་རྫ་བོ་བསྲེལ་བར་བྱའོ། །རྫ་བོ་དེ་ཉིད་དུ་གྲུབ་པའམ་ཞེས་པ་དང་པོ་ནས་སྲེག་འགེབས་ཀྱི་ཕྱིར་བྱས་པའོ། །རྣམ་པ་དེ་ལས་གཞན་ཡོད་དམ་ཞེ་ན་ཡོད་དེ། དབྱིབ་མོ་ཡང་རུང་ངོ་། །ཊཱི་ཀར། བསྲེལ་བར་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བར་སྦྱོར་ཞེས་སོ། །བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེས། དབྱིབ་མོ་ནི་བུམ་པ་ལྟ་བུ་ཁ་བཅག་པའི་གྱོ་མོའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་རྫ་མ་ཉིད་ལ་འཕྲལ་དུ་བརྐོས་པ་སྟེ། དེ་བྱ་བའི་ཐབས་ནི་དབྱིབ་མོ་ཐལ་བས་བཀང་སྟེ་རྫ་བཅག་པའི་གཟོང་ལྕགས་ཕུར་གྱིས་བརྐོས་ན་སྟེ་རྫ་མའི་ཁ་བཀྲུམ་པ་ཊཱི་ཀར། དབྱིབ་མོ་གཙབ་ན་བཟང་སྟེ། བཟང་ངོ་། །བཟང་ངོ་ནི། ཊཱི་ཀར། རུང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །རྫ་གཟོང་དེ་བཅང་བར་བྱའོ། །འབྱོར་ན་རྫ་བོ་དང་། མ་འབྱོར་ན་དབྱིབ་མོ་དེས་དུ་བ་ཕྱིར་མི་འཆོར་བ་ལྷུང་བཟེད་དགབ་བོ། །ཕུག་མ་དང་འཇིམ་པ་སྦྱར་བས་རྫ་བོའི་ཕྱི་རེ་ལ་བྱུགས་པས་གདབ་བོ། །འབྲུ་མར་གྱི་ཚིགས་མའམ་ལྕི་བས་རྫ་བོའི་ནང་བྱུགས་པས་དགབ་བོ། །རྫ་བོའི་ཕྱི་ནང་ལ་བྱུགས་པ་དེ་དག་བསྐམས་ཟིན་པར་གྱུར་པས་ད

【現代漢語翻譯】 如果半個月后，就應該焚燒它。如果到了夏季，缽的用途就是擦拭（ṭīkā），接受供養和執持食物，這些都是缽的用途。這樣做事也是每天都要做的，有很多，那麼這很多之間的間隔是什麼呢？就是接受供養后空閑的時間。言語的意義是，吃了午飯之後，以及那天去接受供養之前的時間，就是它做事的間隔。在那間隔里做什麼呢？就是吃完飯後用油擦拭並放置，然後擦拭（ṭīkā）。還有，那天去接受供養的時候，用重物或乾燥的東西進行粗略的清洗。之後，再做吃飯的事情，然後在那天去接受供養的時間間隔里，塗抹油等並放置。擦拭和粗略清洗本身就是擦拭和粗略清洗，通過擦拭和粗略清洗來好好地修繕缽的用途。將這些事情結合起來。這兩句經文非常深奧，所以引用了擦拭（ṭīkā）來仔細研究，而且我口頭接受的內容可能混雜在其中，所以以後講解的時候請仔細思考。 以染污心行事 第二，應該焚燒缽。這裡，在漢文版本中說：『這不應該自己做』，但在大多數藏文版本中沒有出現。爲了焚燒缽，應該準備一個陶器。這個陶器本身就是爲了焚燒而製作的嗎？或者一開始就是爲了覆蓋焚燒而製作的？如果不是這種形狀，還有其他的嗎？有，也可以是瓦片。擦拭（ṭīkā）中說：『應該結合焚燒』。布頓仁波切說：『瓦片就像一個破口的瓶子』。因此，直接在陶器上雕刻，方法是用灰燼填滿瓦片，然後用鑿子或鐵釘在陶器上雕刻，或者收縮陶器的口。擦拭（ṭīkā）中說：『切割瓦片是好的，是好的。』『是好的』的意思是：擦拭（ṭīkā）中說：『會變得可以』，這是它的同義詞。應該拿著陶器鑿子。如果能找到陶器，就用陶器，如果找不到，就用瓦片，蓋住缽，使其不漏煙。用泥土和黏土混合物塗抹在陶器的外面，進行覆蓋。用油渣或重物塗抹在陶器的裡面，進行覆蓋。當塗抹在陶器內外的東西都幹了之後

【English Translation】 If it is half a month later, it should be burned. If the summer season arrives, the function of the alms bowl is ṭīkā (commentary), accepting alms, and holding food, which are the functions of the alms bowl. These actions also occur daily, and there are many. What is the interval between these many? It is the time when it is empty after receiving alms. The meaning of the words is that after eating lunch, and before going to receive alms that day, is the interval for its actions. What should be done in that interval? It is to apply oil after eating and leave it, and then ṭīkā (commentary). Also, when going to receive alms that day, do a rough cleaning with heavy or dry things. After that, do the work of eating, and then in the interval of the time to go to receive alms that day, apply oil and so on and leave it. The application and rough cleaning themselves are the application and rough cleaning. Through the application and rough cleaning, the function of the alms bowl should be well repaired. Combine these things. These two verses are very profound, so I quoted ṭīkā (commentary) to study carefully, and my oral acceptance may be mixed in it, so please think carefully when explaining in the future. Acting with a defiled mind Secondly, the alms bowl should be burned. Here, the Chinese version says: 'This should not be done by oneself,' but it does not appear in most Tibetan versions. To burn the alms bowl, a pottery should be prepared. Is this pottery itself made for burning? Or was it made from the beginning to cover the burning? If it is not this shape, are there others? Yes, it can also be a tile. Ṭīkā (commentary) says: 'It should be combined with burning.' Buton Rinpoche said: 'A tile is like a broken bottle.' Therefore, carve directly on the pottery, the method is to fill the tile with ashes, and then carve on the pottery with a chisel or iron nail, or shrink the mouth of the pottery. Ṭīkā (commentary) says: 'It is good to cut the tile, it is good.' 'It is good' means: Ṭīkā (commentary) says: 'It will become possible,' which is its synonym. The pottery chisel should be held. If a pottery can be found, use the pottery, if not, use a tile, cover the alms bowl so that it does not leak smoke. Apply a mixture of mud and clay to the outside of the pottery for covering. Apply oil residue or heavy objects to the inside of the pottery for covering. After the things applied to the inside and outside of the pottery are dry

---

གབ་བོ། །རྫ་བོ་གང་དུ་དགབ་ཅིང་ལྷུང་བཟེད་བསྲེག་པའི་གཞིར་ས་གཞི་བྱི་དོར་བྱས་པར་ཞེས་པ་ནི་ཞལ་ཞལ་དང་སྲོག་ཆགས་བརྟག་པ་ལ་སོགས་བྱའོ། །ཕུབ་མ་གཏིང་ཞིང་ཞེས་པ་བུད་ཤིང་གི་རྒྱུ་སྟེ་དུ་བ་བསྐྱེད་པའི་ཐབས་སོ། །དུ་བ་འཚེར་བར་བྱེད་པ་ཞེས་པ་ནི་དུ་བའི་སྟོབས་ལས་ལྷུང་བཟེད་ནག་པོར་འཚེར་བར་བྱེད་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། དུ་བ་འཚེར་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དུ་བ་ཡང་ཡིན་ལ་འཚེར་བ་ཡང་ཡིན་པས་དུ་བ་འཚེར་བའོ། །བྱེད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དུ་བ་འཚེར་བར་བྱེད་པའོ་ཞེས་སོ། །མདོར་ན་དུ་བ་སྣུམ་པ་ཉིད་འཚེར་བར་བྱེད་པའི་རྒྱུ་ཡིན་ལ། དུ་བ་སྣུམ་པའི་རྒྱུ་ནི་ 6-140a འབྲུ་མར་གྱི་ཚིགས་མ་དང་། ལ་སོགས་པའི་རྫས་ནི་ཨ་རུ་ར་དང་། སྟར་ཁ་དང་། ཁམ་ཚིག་དང་། བེའུ་ཞོ་འཐུང་གི་ལྕི་བ་རྣམས་བཀྲམ་པའི་སྟེང་དུ་སྒྱེད་པོ་གསུམ་བཙུགས་པའི་སྟེང་ན་ལྷུང་བཟེད་ཁ་སྦུབ་ཏུ་བཞག་པ་ལ་རྫ་བོ་དགབ་བར་བྱའོ། །འདི་དག་ལག་ཏུ་བླང་བའི་རིམ་པ་ནི་ཊཱི་ཀར་འདི་སྐད་བསྟན་ཏེ། ཇི་དང་པོ་ཁོ་ནར་བརྐོ་བ་ལ་སོགས་པས་ས་གཞི་དེ་བྱི་དོར་བྱའོ། །དེའི་འོག་ཏུ་ཕུབ་མ་དག་གདིང་བར་བྱའོ། །དེའི་འོག་ཏུ་དུ་བ་འཚེར་བར་བྱེད་པའི་རྫས་དགྲམ་པར་བྱ་སྟེ། རྣམ་པ་དེ་ལྟ་བུའི་ས་གཞིར་ལྷུང་བཟེད་ཁ་སྦུབ་ཏུ་བཞག་པར་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། །ལྷུང་བཟེད་ལ་རྫ་བོས་བཀབ་པའི་སྟེང་དུ་ལྕི་བ་དག་དང་སོག་མས་བཅེར་ཏེ་མེ་སྦར་རོ། །ལྷུང་བཟེད་ཏེ་པོར་གྲང་ནས་དབྱུང་ངོ་། །ཁ་དོག་རྫོགས་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པར་གྱུར་གྱི་བར་དུ་བཟླས་པར་ཏེ་ཧྲིལ་པོར་མ་འཚེར་ན་ཡང་ཡང་བསྲེག་པར་བྱའོ། །བཟླས་པའམ་ཡང་ཡང་དུ་བྱ་བ་དེ་ཅི་ལྟར་ཞེ་ན། བྱི་དོར་བྱས་ཤིང་བསྲེག་པའི་གནས་སུ་གཞུག་པར་བྱའོ། །སྲོག་ཆགས་རྣམས་ལ་སྙིང་བརྩེ་བས་ཉེན་ཀོར་ཕྱགས་དར་དང་ཆག་ཆག་བྱའོ། །འདིར་ཕྱགས་དར་དང་ཆག་ཆག་གདབ་པར་བྱའོ་ཞེས་གཞུང་དུ་བཀོད་པའི་རིམ་པ་ཡིན་ལ། ལག་ལེན་དུ་བྱ་བའི་རིམ་པ་ནི་འོག་གནས་མལ་གྱི་སྐབས་ནས་འབྱུང་བ་བཞིན་ཆག་ཆག་བཏབ་པའི་འོག་ཏུ་འཕྱག་གོ། 廣說離障 གསུམ་པ་ནི། ཆུང་ངུ་ནས་ཕ་མས་བོར་བ་ལྟ་བུ་ལོ་ཚིགས་དུ་ལོན་མི་ཤེས་ཏེ་ཉི་ཤུ་ལོན་པར་མི་ཤེས་ན་མཚན་གྱི་ཉེན་ཀོར་དུ་སྤུ་སྐྱེས་པ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་ཁས་བླང་བར་བྱའོ། །སྡོམ་པ་སྐྱེ་མི་སྐྱེ་ནི་དོན་གྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་ངོ་། །བསྡུས་པ་ལས། ན་ཚོད་རྫོགས་པ་ནི་ལོ་ཉི་ཤུ་ལོན་པའོ། །རྟེན་རྫོགས་པ་ནི་བྱིས་པའི་བོངས་ཚོད་ལྟ་བུ་མ་ཡིན་ 6-140b ལ་བུས་པའི་སྐད་ལྟ་བུ་ཡང་མ་ཡིན་པ་དང་། འདོམས་དང་མཆན་ཁུང་ལ་སོགས་པར་སྤུ་སྐྱེས་པ་དང་། ཡོངས་སུ་སྨིན་པ་བུས་པ་ལྟ་བུའི་བློ་ཡང་མ་ཡིན་པའོ། །རྟེན་རྫོགས་ཀྱང་ན་ཚོད་མ་རྫོགས་པ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས། མཚན་གྱི་ཉེ

【現代漢語翻譯】 蓋上！『在何處蓋上陶器，以及焚燒缽器之處，應清掃地面』，意為應進行驅趕和檢查生物等工作。『鋪設爐床』意為準備木柴等燃料，是產生煙的方法。『使煙燻黑』意為藉助煙的力量使缽器燻黑。ཊཱི་ཀར།（梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）中說：『使煙燻黑』，既是煙又是燻黑，所以是使煙燻黑。『使』意為使煙燻黑。總之，油膩的煙是燻黑的原因。而油膩煙的原因是 穀物油脂的殘渣，以及其他物質，如訶子、酸棗、杏仁和牛尿的糞便等，在鋪開的地面上架設三個支架，將缽器倒扣在上面，然後蓋上陶器。這些操作的順序，ཊཱི་ཀར།（梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）中這樣指示：首先，應通過挖掘等方式清掃地面。之後，應鋪設爐床。之後，應鋪設使煙燻黑的物質，像那樣在地面上倒扣缽器。』這就是它的含義。在用陶器蓋住缽器的上面，用糞便和草皮覆蓋，然後點火。待缽器冷卻後取出。反覆焚燒直到顏色完全變得完美。即使沒有完全燻黑，也要反覆焚燒。如何反覆進行呢？應放置在清掃過的焚燒之處。應以慈悲之心驅趕生物，並進行清掃。這裡是經典中記載的清掃順序，而實際操作的順序如後面『下處臥具』部分所說，先進行驅趕，然後再清掃。 《廣說離障》 第三，對於從小被父母遺棄，不知年齡的人，如果不知道是否已滿二十歲，應允許在陰部生毛時受近圓戒。是否生起戒律，取決於實際情況。在《攝頌》中說：『年齡圓滿是指年滿二十歲。所依圓滿是指不是孩童的身材，也不是男童的聲音，以及陰部和腋下等處生毛，也不是完全成熟的男童般的智慧。』如果所依圓滿但年齡不圓滿而受近圓戒，則犯墮罪。陰部的...

【English Translation】 Cover it! 'Where to cover the pottery, and where the alms bowl is burned, the ground should be cleaned,' which means that driving away and checking creatures, etc., should be done. 'Laying the hearth' means preparing firewood and other fuels, which is the method of generating smoke. 'Making the smoke black' means using the power of the smoke to make the alms bowl black. In ཊཱི་ཀར། (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, Literal Meaning) it says: 'Making the smoke black,' it is both smoke and blackening, so it is making the smoke black. 'Making' means making the smoke black. In short, greasy smoke is the cause of blackening. And the cause of greasy smoke is the residue of grain oil, and other substances, such as arura, jujube, apricot kernels, and cow urine feces, etc., on the spread ground, set up three supports, place the alms bowl upside down on top, and then cover it with pottery. The order of these operations, ཊཱི་ཀར། (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, Literal Meaning) instructs: First, the ground should be cleaned by digging, etc. After that, the hearth should be laid. After that, the substances that make the smoke black should be laid out, and the alms bowl should be placed upside down on the ground in that way.' That is its meaning. On top of the alms bowl covered with pottery, cover it with feces and turf, and then light the fire. After the alms bowl has cooled, take it out. Burn it repeatedly until the color becomes completely perfect. Even if it is not completely blackened, burn it repeatedly. How to repeat it? It should be placed in the cleaned burning place. Creatures should be driven away with compassion, and cleaning should be done. Here is the order of cleaning recorded in the scriptures, and the actual order of operation is as stated in the 'Lower Bedding' section later, first drive away, and then clean. 《Extensive Explanation of Removing Obstacles》 Third, for those who were abandoned by their parents from a young age and do not know their age, if they do not know whether they are twenty years old, they should be allowed to receive the Upasampada ordination when hair grows on the genitals. Whether the precepts arise depends on the actual situation. In the 《Compendium》 it says: 'Complete age means being twenty years old. Complete basis means not being the size of a child, nor the voice of a boy, and hair growing in the genitals and armpits, etc., nor the wisdom of a fully mature boy.' If the basis is complete but the age is not complete and the Upasampada ordination is received, then a transgression is committed. The genitals...

---

་འཁོར་དུ་སྤུ་སྐྱེས་ཀྱང་ན་ཚོད་མ་རྫོགས་པ་བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཤད་པ་དང་། གཞུང་འདི་ནས་མཚན་གྱི་ཉེ་འཁོར་དུ་སྤུ་སྐྱེས་པ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་ཁས་བླངས་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ཞེ་ན། ལྟུང་བྱེད་དུ་བཤད་པ་དེ་ནི་ལོ་ཚིགས་ཤེས་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་པས་གཞུང་འདི་དང་འགལ་བ་མེད་དོ། །མཚན་གྱི་ཐན་འཁོར་དུ་སྐྱེས་པའི་སྤུ་དེ་ནི་སྒྱུ་ཐབས་ཀྱིས་བརྟག་པར་བྱའོ་སྟེ་མི་སྐྱེངས་པའི་དགོས་པ་ཡོད་དོ། །སྒྱུ་ཐབས་ཅི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། ཟུང་ང་དང་ཞེས་རྩིག་ལོགས་ཀྱི་ཕུར་བུ་ལྟ་བུ་དང་། གོས་ཀྱི་གདང་མཐོན་པོ་ལ་འདུག་པའི་དངོས་པོ་དབབ་པ་དང་ལ་སོགས་པས་འགེལ་བ་སོགས་ཀྱི་རྒྱུས་བརྟག་པར་བྱའོ། །བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་འདོད་པ་ཤིང་ལ་འཛེག་ཏུ་མི་གཞུག་གོ་ཞེས་པ་ལ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཞག་ལྔ་དྲུག་ཚུན་ཆད་དུ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་ཞིག་ན་ཤིང་ལ་འཛེག་ཏུ་མི་གཞུག་ཅེས་བཤད་ལ། ཀ་མ་དང་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས། ཞག་ལྔ་དྲུག་གི་ངེས་པ་མེད་དེ། དེ་བས་མྱུར་བ་ན་བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་ཀྱང་བསྙེན་རྫོགས་འདོད་པ་མ་ཡིན་པ་ཡོད་ལ། དེ་བས་རིང་བ་ན་བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་ཀྱང་བསྙེན་རྫོགས་འདོད་པ་ཡང་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདི་ནི་ཞག་མང་རུང་ཉུང་རུང་བདག་བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་ཅེས་ཆེད་དུ་གཉེར་ཏེ་ཞུས་པ་ནས་ལས་བརྗོད་པ་ཐ་མ་ཕལ་ཆེར་བྱས་པ་ཡན་ཆད་དོ། །ཞེས་གསུངས་ལ། བདག་གི་སློབ་དཔོན་རིན་པོ་ཆེའི་ཞལ་ནས། ཕལ་ཆེར་དེ་ལྟར་ཡིན་ 6-141a ཀྱང་ཕྱོགས་གཅིག་མ་ཡིན་པ་ཡོད་དེ། ལས་བརྗོད་པ་དང་གཉིས་སོགས་ཀྱི་སྐབས་སུ་ཤིང་ལ་འཛེག་ཏུ་དོགས་པ་གནག་རྫི་མོ་ལའང་མི་འབྱུང་བས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་མི་བཏང་ངོ་། །ཊཱི་ཀར། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བའི་གནས་སུ་ཁྲིད་པ་ལྟར་སྣང་བའི་ཉེ་འཁོར་ནི་འདིར་མཚམས་ཀྱི་ནང་ངོ་། །དེ་ལས་གཞན་པ་ནི་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་ལོ་ཞེས་སོ། །དེས་ན་དང་པོ་མཚམས་གཞན་དང་། བདག་པོ་མཚམས་གཞན་ལ་ལྟོས་པ་མིན་གྱི་སྣང་བའི་སར་ཡོད་མེད་ལ་གཞག་པ་ཡིན་ནོ། །གསངས་སྟོན་པ་བསྐོ་བའི་ལས་མི་ཐོས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་འདོད་པ་དེ་དགེ་འདུན་དུ་གཏོགས་པའི་དགེ་སློང་གཅིག་ཡན་ཆད་ཀྱི་མིག་གིས་བལྟར་སྣང་བའི་ཉེ་ཀོར་དུ་བཀར་ཏེ་ཚོགས་ལ་མངོན་དུ་ཕྱོགས་པར་ཐལ་མོ་སྦྱར་ཏེ་བཞག་པར་བྱའོ། །གཞི་འགྲེལ་ལས། དེ་ལྟ་བུའི་སྤྱོད་ལམ་གྱིས་འགྲེངས་ཏེ་འདུད་པ་དང་བཅས་པར་བཞག་པར་བྱའོ། །དེ་ནི་སེམས་དང་བ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། ། 廣說竟義 གསུམ་པ་ནི། ཁྱིམ་པ་ལ་གནས་བཞི་པོ་རྣམས་བརྗོད་པར་མི་བྱའོ་སྟེ་དེ་ནི་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་བར་ཆད་ཡོངས་སུ་སྤང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རོ། །བསྙེན་པར་རྫོགས་མ་ཐག་པ་ལ་གནས་བཞི་པོ་རྣམས་མི་བརྗོད་པར་མི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། འདིར་

【現代漢語翻譯】 如果受具足戒者在陰莖附近長出毛髮但年齡未滿，則受具足戒會被認為是墮罪。如果本文中說陰莖附近長出毛髮的人被允許受具足戒，這是否矛盾？答：說這是墮罪是基於知道年齡的情況，因此與本文沒有矛盾。陰莖附近長出的毛髮應該用巧妙的方法來檢查，這是爲了避免尷尬。什麼樣的方法呢？比如像墻上的釘子一樣用『zung nga』，或者把掛在高處的衣服取下來等等。不允許想受具足戒的人爬樹。在《小疏》中說：『如果五六天之內要受具足戒，就不允許爬樹。』Ka ma 和大Mtsosnapa說：『沒有五六天的限制，因為有些人即使很快受具足戒，也不想受具足戒；有些人即使時間長了才受具足戒，也想受具足戒。』這是指無論時間長短，都特意請求『我要受具足戒』，直到完成最後一次羯磨。』我的上師仁波切說：『雖然大多數情況是這樣，但也有些例外，比如在第一次或第二次羯磨時，即使是牧女也不會擔心爬樹。』不要把他送到結界之外。《 टीका 》中說：『把要受具足戒的人帶到的地方，看起來像附近的地方，就是結界之內。除此之外，就是結界之外。』因此，首先是其他的結界，主人不是依賴其他的結界，而是根據是否存在於可見的地方來決定的。爲了不聽到秘密的宣說，應該把想受具足戒的人安排在僧團所屬的一位比丘的視線範圍內，合掌面對僧眾。在《根本律釋》中說：『以這樣的行為站立，帶著敬意站立。這是爲了生起歡喜心。』 第三，不要對在家人說四種依據，因為這是爲了完全避免出家的障礙。不要對剛受具足戒的人說四種依據。《 टीका 》中說：

【English Translation】 If someone who is about to receive the full ordination (upasampadā) has hair growing near their genitals but is not yet of age, receiving the full ordination is said to be a downfall (ltaung byed). If this text says that someone with hair growing near their genitals is allowed to receive the full ordination, is this contradictory? Answer: Saying it is a downfall is based on knowing the age, so there is no contradiction with this text. The hair growing near the genitals should be examined with skillful means, which is to avoid embarrassment. What kind of skillful means? For example, using 'zung nga' like a nail in the wall, or taking down clothes hanging high, and so on. One who wishes to receive full ordination is not allowed to climb trees. In the 'Minor Commentary' (dGe 'dun gyi chos 'byung) it says: 'If one is to receive full ordination within five or six days, one is not allowed to climb trees.' Ka ma and the great Mtsosnapa said: 'There is no fixed limit of five or six days, because some people, even if they receive full ordination quickly, do not wish to receive full ordination; and some people, even if they receive full ordination after a long time, do wish to receive full ordination.' This refers to someone who specifically requests 'I want to receive full ordination,' whether it is a long or short time, up until the completion of the final karma statement (las brjod pa). My precious teacher said: 'Although it is mostly like that, there are some exceptions, because during the first or second karma statement, even a cowherd girl would not worry about climbing trees.' Do not send him outside the boundary. The 《 टीका 》 says: 'The vicinity where the one to be fully ordained is led, which appears to be nearby, is within the boundary. Other than that, it is outside the boundary.' Therefore, first there are other boundaries, and the master does not rely on other boundaries, but it is determined by whether or not it is present in a visible place. In order not to hear the secret pronouncements, the one who wishes to receive full ordination should be placed within sight of at least one monk belonging to the Sangha, with palms joined, facing the assembly. In the 'Root Commentary' (gzhi 'grel) it says: 'Standing with such conduct, standing with reverence. This is for generating joy.' Third, the four reliances (gnas bzhi po) should not be spoken to a householder, because this is to completely avoid obstacles to ordination. The four reliances should not be spoken to one who has just received full ordination. The 《 टीका 》 says:

---

གཞུང་ནི་བྲམ་ཟེའི་ཁྱེའུ་ཞིག་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ལ་མཁན་པོས་ཕྱིས་ཞིག་ན་བསོད་སྙོམས་ལ་སོངས་ཤིག་ཅེས་བསྒོ་བ་དང་། དེས་བདག་སློང་མོ་ལ་རྒྱུ་བས་སྐྱོ་སྟེ་རབ་ཏུ་བྱུང་ན་ཡང་བསོད་སྙོམས་བྱའམ་ཞེས་བསླབ་པ་ཕུལ་ནས་ཉམས་པར་གྱུར་པ་ན། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། བསྙེན་པར་རྫོགས་མ་ཐག་ཏུ་གནས་བཞི་བརྗོད་པར་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བའི་བར་དུ་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ 6-141b སོ། ། 廣說依處與所依 གསུམ་པ་ལ། གནས་དང་གནས་པའི་སྤྲོས་པ་དངོས། །གནས་བརྟན་ཕྱིས་འབྲང་ཚུལ་ཁྲིམས་ཞར། །ཁྱིམ་འགྲོའི་ཚུལ་སོགས་བྱེ་བྲག་བསྟན། ། 說依處與所依正行 དང་པོ་ལ། གནས་དང་གནས་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་བསྟན། །གནས་དང་གནས་པའི་བྱ་བ་བརྗོད། །ཐུན་མོང་ནད་པ་ནད་གཡོག་བསྟན། ། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། གནས་པ་སློབ་མའི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་། །གནས་ཀྱི་བླ་མའི་ཚུལ་ཁྲིམས་སོ། ། 所依弟子戒律 དང་པོ་ལ། གནས་མེད་མི་རུང་དེ་དོན་སྤྲོས། །གནས་བཟུང་ཕན་ཚུན་བསམ་བསྐྱེད་ཚུལ། །གནས་བཅའི་དོགས་གཅོད་འཇིག་རྒྱུ་བསྟན། །གང་ལ་གནས་བྱའི་གུས་ཚུལ་བརྗོད། ། 說不許無依之義 不許無依總義 དང་པོ་ལ་ཉེས་བྱས་ཀྱི་དབྱེ་བ་དང་། དབྱེ་བ་ལ་འཁྲུལ་པ་སྤང་བའོ། ། 墮罪類別 དང་པོ་ནི། སྐབས་འདིར་ཉེས་བྱས་ལྔ་ཚན་ལྔ་དང་། བཞི་ཚན་གཉིས་ཏེ་སུམ་ཅུ་སོ་གསུམ་མོ། །དེ་དག་ཀྱང་སྐབས་འདི་ནས་དངོས་སུ་བསྟན་པ་དང་། སྐབས་འདི་དང་འབྲེལ་བའི་ཉེས་བྱས་ཅི་རིགས་པའོ། །གསོ་སྦྱོང་མ་བྱས་པའི་ཉེས་བྱས་དང་། དབྱར་དྲལ་བ་ལ་སོགས་པ་ཉེས་བྱས་ཡིན་ཀྱང་། སྐབས་འདིར་བགྲངས་པ་ནི་གནས་དང་གསོ་སྦྱོང་ལ་སོགས་པ་འདོམ་པའང་འདོམ་པ་ལ་ཕྱོགས་པའི་ཉེས་བྱས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལྔ་ཚན་དང་པོ་ནི། གང་ན་གནས་མེད་པ་དེར་གསོ་སྦྱོང་ལ་བསྡད་པར་མི་བྱའོ། །ཞེས་པའི་སྐབས་སུ་ཉེས་བྱས་ལྔ་སྟེ། གནས་དང་གསོ་སྦྱོང་འདོམ་པར་ངེས་པའི་སྐབས་ཀྱི་ཉེས་བྱས་གསུམ་དང་། འདོམ་པ་ལ་ཕྱོགས་པའི་སྐབས་ཀྱི་ཉེས་བྱས་གཉིས་སོ། །དང་པོ་གསུམ་ནི། གནས་དང་གསོ་སྦྱོང་འདོམ་པར་ངེས་པའི་ཚེ་ན་གསོ་སྦྱོང་ལ་བསྡད་ན་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་དེ། སྒྲུབ་པ་བཅས་པའི་ 6-142a རྗེས་སུ་བཀག་པའི་རྗེས་བཅས་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར། དེར་གནས་ན་ཐོ་རེངས་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་ན་གནས་མེད་ཀྱི་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་དེ། སྒྲུབ་པ་བཅས་པའི་རྗེས་སུ་སྒྲུབ་པ་རྗེས་བཅས་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །བླ་མའི་དྲུང་དུ་རང་ཉིད་ཕར་ལ་མི་འགྲོ་བའི་ཕྱིར་གནས་ཀྱི་བླ་མ་གཞན་བཙལ་དུ་ཡོད་པ་ལས་མི་འཚོལ་ན་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་དེ། སྒྲུབ་པ་བཅས་པའི་རྗེས་སུ་སྒྲུབ་པ་རྗེས་བཅས་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །འདོམ་པ་ལ་ཕྱོགས་པའི་སྐབས་ཀྱི་ཉེས་བྱས་གཉིས་ནི། རང་གི་གནས་གསོ་སྦྱོང་ཡོད་པ་དེར་གནས་ཀྱི་བླ་མ་ཚུར་ལ་འབོད་དུ་ཡོད་པ་ལས་མི་འབོད་ན་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་ལ

【現代漢語翻譯】 正文是，一位婆羅門童子出家受比丘戒后，他的堪布（Khenpo，親教師）後來吩咐他去乞食。但他覺得乞討很辛苦，（心想）如果我因為厭倦乞討而出家，難道還要乞食嗎？於是他請求還戒，最終破戒。世尊（Bhagavan）開示說：『剛受完比丘戒，就應當說四依。』等等。 廣說所依與能依 第三部分包括：所依和能依的詳細闡述（實義）；住持（Gnas brtan，長老）後來遵循的戒律；在家眾的行為等細節。 講述所依與能依的正行 第一部分包括：講述所依和能依的戒律；陳述所依和能依的行為；共同的病人護理。 第一部分分為兩部分：所依弟子戒律；能依上師戒律。 所依弟子戒律 第一部分包括：闡述不許無依之義；確立所依，互相生起意樂的方式；斷除關於安住的疑惑，講述毀壞之因；陳述對所依恭敬的方式。 講述不許無依之義 不許無依總義 第一部分包括：墮罪的類別；以及在類別中避免錯誤。 墮罪類別 第一部分是：此處有五組五種墮罪，以及兩組四種墮罪，總共三十三種。這些墮罪有些是此處直接闡述的，有些是與此處相關的各種墮罪。雖然不作布薩（Gso sbyong，懺悔）的墮罪和夏季遷單（Dbyar dral ba，雨季安居結束）等也是墮罪，但此處列舉是因為捨棄所依和布薩等，也是與捨棄相關的墮罪。 第一組五種墮罪是：『凡是無所依之處，不應住于其中作布薩。』此處有五種墮罪，即確定捨棄所依和布薩時的三種墮罪，以及與捨棄相關的兩種墮罪。前三種是：在確定捨棄所依和布薩時，如果住于其中作布薩，則會犯墮罪，因為這與所立誓的 跟隨禁制（Sgrub pa bcas pa'i rjes su bkag pa'i rjes bcas）相違背。如果住在那裡，黎明時分出現曙光時，會犯無所依的墮罪，因為這與所立誓的跟隨修行（Sgrub pa bcas pa'i rjes su sgrub pa rjes bcas）相違背。因為自己不去上師那裡，所以本來可以尋找其他所依上師卻不尋找，會犯墮罪，因為這與所立誓的跟隨修行相違背。與捨棄相關的兩種墮罪是：自己有所依和布薩之處，本來可以邀請所依上師前來卻不邀請，會犯墮罪。

【English Translation】 The text is: A Brahman boy, after being ordained and receiving the full ordination (Bhikkhu), was later instructed by his Khenpo (preceptor) to go for alms. But he felt that begging was hard work, (thinking) if I renounce because I am tired of begging, should I still beg? So he requested to return the vows, and eventually broke the vows. The Bhagavan (Blessed One) taught: 'Immediately after receiving the full ordination, one should speak of the four reliances.' etc. Extensive explanation of the reliances and the reliant The third part includes: detailed explanations of the reliances and the reliant (actual meaning); the precepts followed by the Sthavira (elder); details such as the behavior of laypeople. Explaining the actual practice of the reliances and the reliant The first part includes: explaining the precepts of the reliances and the reliant; stating the actions of the reliances and the reliant; common patient care. The first part is divided into two parts: the precepts of the disciple who relies; the precepts of the master who is relied upon. The precepts of the disciple who relies The first part includes: explaining the meaning of not allowing non-reliance; establishing reliance, the way of generating mutual intention; cutting off doubts about dwelling, explaining the causes of destruction; stating the way of respecting the one to be relied upon. Explaining the meaning of not allowing non-reliance General meaning of not allowing non-reliance The first part includes: the categories of offenses; and avoiding errors in the categories. Categories of offenses The first part is: here there are five groups of five offenses, and two groups of four offenses, totaling thirty-three. Some of these offenses are directly explained here, and some are various offenses related to this. Although offenses such as not performing Posadha (confession) and summer retreat (ending the rainy season retreat) are also offenses, they are listed here because abandoning reliance and Posadha, etc., are also offenses related to abandonment. The first group of five offenses is: 'Wherever there is no reliance, one should not dwell there to perform Posadha.' Here there are five offenses, namely three offenses when determining to abandon reliance and Posadha, and two offenses related to abandonment. The first three are: when determining to abandon reliance and Posadha, if one dwells there to perform Posadha, one will commit an offense, because this is contrary to the vowed following of the prohibition (Sgrub pa bcas pa'i rjes su bkag pa'i rjes bcas). If one dwells there, when the dawn appears at daybreak, one will commit the offense of non-reliance, because this is contrary to the vowed following of practice (Sgrub pa bcas pa'i rjes su sgrub pa rjes bcas). Because one does not go to the master, if one could search for another master to rely on but does not search, one will commit an offense, because this is contrary to the vowed following of practice. The two offenses related to abandonment are: if one has a place of reliance and Posadha, and one could invite the master to rely on but does not invite, one will commit an offense.

---

། དེའི་ཚེ་ཚུར་ལ་མི་འབོད་པར་གནས་ཀྱི་བླ་མའི་དྲུང་དུ་ཕར་ལ་ཕྱིན་ཏེ་གནས་ན། གསོ་སྦྱོང་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་ན་གསོ་སྦྱོང་མ་བྱས་པའི་ཉེས་བྱས་ཀྱང་བསྐྱེད་དེ། གནས་དང་ལས་དང་ཉེ་གནས་ཀྱི་སྟ་གོན་གྱིས་དེ་བཙལ་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་བར་བྱས་པ་དང་། སྤྱིར་གསོ་སྦྱོང་སྒྲུབ་དགོས་སུ་བཅས་པ་དང་འགལ་བར་བྱས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལྔ་ཚན་གཉིས་པ་དང་གསུམ་པ་ནི། གནས་པར་ཁས་བླང་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་གནས་པ་ཁས་ལེན་པ་སྤྱིར་བཀག་པ་འདིས་དབྱར་སྔ་མ་གནས་པར་ཁས་བླང་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་པ་དང་། དབྱར་ཕྱི་མ་གནས་པར་ཁས་བླང་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་བསྟན་ཏེ། དེ་ཡང་དབྱར་སྔ་མ་ཁས་ལེན་གྱི་ཉེས་བྱས་ལྔ་དང་། དབྱར་ཕྱི་མ་ཁས་ལེན་གྱི་སྐབས་ཀྱི་ཉེས་བྱས་ལྔ་སྟེ། ལྔར་འགྱུར་ཚུལ་ནི། གནས་ལ་བརྟེན་པ་དང་། དབྱར་སྔ་ཕྱི་ཁས་ལེན་འདོམ་པར་ངེས་པ་ལ་གསུམ་དང་། འདོམ་པ་ལ་ཕྱོགས་པ་ན་གཉིས་ཏེ། སྔར་གསོ་སྦྱོང་དང་འདོམ་པའི་སྐབས་བཞིན་དུ་ཅི་རིགས་པར་སྦྱར་རོ། །ལྔ་ཚན་བཞི་པ་ནི། གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་སྔ་མ་རྗེས་སུ་ 6-142b བསྲུང་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་པའི་སྐབས་སུ་དབྱར་སྔ་མ་གནས་པར་ཁས་བླངས་ཟིན་པ་ན་དབྱར་ཟླ་གསུམ་གྱི་ཟླ་བ་དང་པོ་བསྲུང་བ་དང་། གནས་ལ་བརྟེན་པ་འདོམ་པར་ངེས་པའམ་འདོམ་པ་ལ་ཕྱོགས་པའི་སྐབས་སུ་ཉེས་བྱས་ལྔ་སྟེ། སྔ་མ་བཞིན་དུ་སྦྱར་རོ། །སྐབས་འདིར་ཊཱི་ཀ་ལས།གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་སྔ་མ་དྲལ་ཏེ་གཞན་དུ་འགྲོ་བར་བྱ་ཞིང་། གང་ན་གནས་ཡོད་པ་དེར་དབྱར་ཕྱི་མ་ཤོས་གནས་པར་ཁས་བླང་བར་བྱའོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་དོན་དེ་ལྟར་ལུང་ལས་ཀྱང་ངོ་། །དེ་བཞིན་དུ་དབྱར་སྔ་མ་ཁས་བླངས་པ་ན་གནས་དེ་ན་གནས་ཀྱི་བླ་མ་མེད་ན་དབྱར་ཟླ་བ་གསུམ་པ་ཡང་བསྲུང་བར་མི་བྱའོ་སྟེ་དེའི་ཕྱིར། ལྔ་ཚན་ལྔ་པ་ནི། ཕྱི་མ་ལ་ཡང་ཟླ་བ་གཉིས་ལས་ལྷག་པའོ་ཞེས་པའི་སྐབས་སུ་དབྱར་ཕྱི་མ་ཟླ་བ་གཉིས་ལས་ལྷག་པ་སྟེ། ཟླ་བ་གསུམ་པ་བསྲུང་བ་དང་། གནས་ལ་བརྟེན་པ་འདོམ་པའང་འདོམ་པ་ལ་ཕྱོགས་པའི་སྐབས་སུ་ཉེས་བྱས་ལྔ་སྟེ་སྔ་མ་བཞིན་ནོ། །བཞི་ཚན་གཉིས་ལས་བཞི་ཚན་དང་པོ་ནི། དབྱར་ཕྱི་མ་ཟླ་བ་གཉིས་བསྲུང་བ་དང་གནས་ལ་བརྟེན་པ་འདོམ་པར་ངེས་པའི་སྐབས་ཀྱི་ཉེས་བྱས་གཉིས་དང་། འདོམ་པ་ལ་ཕྱོགས་པའི་སྐབས་ཀྱི་ཉེས་བྱས་གཉིས་ཏེ་བཞིའོ། །དང་པོ་གཉིས་ནི་དབྱར་ཕྱི་མ་ཟླ་བ་གཉིས་བསྲུང་བ་དང་། གནས་ལ་བརྟེན་པ་འདོམ་པར་ངེས་པའི་ཚེ་ན་གནས་ཀྱི་བླ་མ་ལ་བརྟེན་ན་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་དེ། སྒྲུབ་པ་བཅས་པའི་རྗེས་སུ་དགག་པ་རྗེས་བཅས་དང་འགལ་བའོ། །མཚམས་གཞན་ན་ཡོད་པའི་གནས་ཀྱི་བླ་མའི་དྲུང་དེར་སོང་སྟེ་གནས་ན་དབྱར་ཕྱི་མ་དྲལ་བའི་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་དེ། སྒྲུབ་པ་བཅས་པའི་རྗེས་སུ་སྒྲུབ་པ་རྗེས་བཅས་དང་འགལ་བའོ། །ཕྱི་མ་གཉི

【現代漢語翻譯】 那時，如果不叫他過來，而是自己去住處的上師那裡，在沒有進行布薩（Uposatha，齋戒日）加持的情況下，黎明到來時，也會產生未行布薩的罪過。應該通過住處、工作和近侍的準備來尋找他，這與佛陀所說相違背。總的來說，這也違背了必須進行布薩的規定。這是因為違背了這些規定。 第二和第三個五事組是：『不應承諾居住』，這普遍禁止承諾居住，表明了『不應承諾提前安居』和『不應承諾延後安居』。也就是說，提前安居有五種承諾的罪過，延後安居的情況也有五種罪過。這五種罪過是如何產生的呢？依賴住處，以及必須確定提前或延後安居的衡量，這有三種罪過；傾向於衡量，這有兩種罪過。就像之前布薩和衡量的情況一樣，根據具體情況進行組合。 第四個五事組是：『不應守護先前承諾的居住』。在這種情況下，如果已經承諾提前安居，那麼在安居三個月中的第一個月進行守護，以及依賴住處、必須確定衡量或傾向於衡量的情況下，有五種罪過。像之前一樣進行組合。在這種情況下，《 टीका 》(ṭīkā，註釋)中說：『應該打破先前承諾的居住，去其他地方，並且應該承諾在有住處的地方進行延後安居。』經文中也是這樣說的。 同樣，如果承諾提前安居，而那個住處沒有住處的上師，那麼也不應守護安居的第三個月。因此，第五個五事組是：『對於延後安居，也不應超過兩個月』。在這種情況下，延後安居超過兩個月，即守護第三個月，以及依賴住處、衡量或傾向於衡量的情況下，有五種罪過，與之前相同。 在兩個四事組中，第一個四事組是：守護延後安居的兩個月，以及依賴住處、必須確定衡量的情況下的兩種罪過，以及傾向於衡量的情況下的兩種罪過，總共四種罪過。前兩種罪過是：守護延後安居的兩個月，以及依賴住處、必須確定衡量時，如果依賴住處的上師，就會產生罪過，因為這違背了在規定之後進行的禁止，即違背了『規定后禁止』。 如果去往其他地方的住處上師那裡居住，就會產生打破延後安居的罪過，因為這違背了在規定之後進行的規定，即違背了『規定后規定』。后兩種罪過是：

【English Translation】 At that time, if instead of calling him over, one goes to the abbot of the dwelling place, and if dawn breaks without the Uposatha (Uposatha, fasting day) being blessed, then the transgression of not performing the Uposatha will also arise. One should seek him out through the preparations of the dwelling place, work, and attendant, which contradicts what the Buddha said. In general, this also contradicts the requirement to perform the Uposatha. This is because of violating these rules. The second and third sets of five are: 'One should not promise to dwell,' which generally prohibits promising to dwell, indicating 'One should not promise to dwell early in the rains' and 'One should not promise to dwell late in the rains.' That is, there are five transgressions of promising to dwell early in the rains, and there are five transgressions in the case of promising to dwell late in the rains. How do these five transgressions arise? Relying on the dwelling place, and the necessity of determining the measure of dwelling early or late in the rains, there are three transgressions; inclining towards the measure, there are two transgressions. Just as in the previous cases of Uposatha and measuring, combine them appropriately according to the specific situation. The fourth set of five is: 'One should not protect the previously promised dwelling.' In this case, if one has already promised to dwell early in the rains, then protecting the first month of the three months of the rains, and in the case of relying on the dwelling place, the necessity of determining the measure or inclining towards the measure, there are five transgressions. Combine them as before. In this case, the ṭīkā (ṭīkā, commentary) says: 'One should break the previously promised dwelling and go elsewhere, and one should promise to dwell late in the rains in the place where there is a dwelling.' This is also what the scriptures say. Similarly, if one promises to dwell early in the rains, and if there is no abbot of the dwelling place in that dwelling, then one should not protect the third month of the rains either. Therefore, the fifth set of five is: 'For dwelling late in the rains, one should not exceed two months.' In this case, dwelling late in the rains for more than two months, that is, protecting the third month, and in the case of relying on the dwelling place, measuring, or inclining towards measuring, there are five transgressions, as before. In the two sets of four, the first set of four is: protecting the two months of dwelling late in the rains, and two transgressions in the case of relying on the dwelling place and the necessity of determining the measure, and two transgressions in the case of inclining towards the measure, for a total of four transgressions. The first two transgressions are: protecting the two months of dwelling late in the rains, and in the case of relying on the dwelling place and the necessity of determining the measure, if one relies on the abbot of the dwelling place, a transgression will arise, because this violates the prohibition made after the rule, that is, it violates 'prohibition after rule'. If one goes to the abbot of the dwelling place in another location and dwells there, a transgression of breaking the dwelling late in the rains will arise, because this violates the rule made after the rule, that is, it violates 'rule after rule'. The latter two transgressions are:

---

ས་ནི། དབྱར་ཕྱི་མ་ཟླ་བ་གཉིས་བསྲུང་བ་དང་གནས་ལ་བརྟེན་པ་འདོམ་པ་ལ་ཕྱོགས་པ་ན། དབྱར་གྱི་གནས་དེར་གནས་ཀྱི་བླ་མ་ཚུར་ལ་ 6-143a འབོད་དུ་ཡོད་པ་ལས་མི་འབོད་ན་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་ལ། གནས་ཀྱི་བླ་མ་ཚུར་ལ་འབོད་དུ་ཡོད་བཞིན་དུ་མི་འབོད་པར་དབྱར་གནས་བསྲུང་ཞིང་གནས་ན། ཐོ་རངས་སྐྱ་རེངས་ཤར་བའི་ཚེ་ན་གནས་མེད་ཀྱི་ཉེས་བྱས་ཀྱང་བསྐྱེད་དོ། །བཞི་ཚན་གཉིས་པ་ནི། དབྱར་སྔ་མ་ཟླ་བ་གསུམ་གནས་པར་ཁས་བླངས་པའི་ཟླ་བ་དབུས་མ་དེ་བསྲུང་བ་དང་གནས་ལ་བརྟེན་པ་འདོམ་ན་ནི། གནས་ལ་བརྟེན་པ་བས་ཟླ་བ་དབུས་མ་དེ་བསྲུང་བ་གལ་ཆེ་སྟེ། དེ་མ་བསྲུང་ན་ལོ་དེ་ལ་གང་ཟག་དེའི་དབྱར་ཚུལ་གཏན་མེད་དུ་འགྱུར་བའི་དགག་བྱ་དང་། དམ་བཅའ་བྱས་ཟིན་དྲལ་བའི་དགག་བྱ་གཉིས་ཚོགས་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དབུས་མ་དེ་མ་བསྲུངས་ན་དེ་སྐབས་ཀྱི་ཉེས་བྱས་གཉིས་དང་། འདོམ་པ་ལ་ཕྱོགས་པའི་སྐབས་ཀྱི་ཉེས་བྱས་གཉིས་ཏེ་བཞི་ལས། ཕྱོགས་པའི་སྐབས་ཀྱི་གཉིས་པོ་སྦྱར་ཚུལ་ནི། སྔ་མ་ཁས་བླངས་ཀྱི་ཟླ་གསུམ་དབུས་མ་བསྲུང་བ་དང་གནས་ལ་བརྟེན་པ་གཉིས་འདོམ་པ་ལ་ཕྱོགས་པ་ན་གནས་དེར་བླ་མ་ཚུར་ལ་འབོད་དུ་ཡོད་པ་ལས་མི་འབོད་པའི་ཉེས་བྱས་དང་། ཡོད་བཞིན་དུ་མི་འབོད་པར་དབྱར་བསྲུང་ཞིང་གནས་ན་སྐྱ་རེངས་འཆར་བའི་ཚེ་གནས་མེད་ཀྱི་ཉེས་བྱས་གཉིས་ཚོགས་སུ་སོང་བས་གཉིས་སོ། །སྔ་མ་ཁས་བླངས་ཀྱི་སྐབས་སུ་ཟླ་བ་དབུས་མ་ངེས་པར་བསྲུང་དགོས་པ་གང་ལས་ཤེས་ཤེ་ན། དབྱར་ཕྱི་མ་ཟླ་བ་གཉིས་བསྲུང་བ་གལ་ཆེ་བར་ནི་དངོས་སུ་གསུངས་པ་དེ་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་རྗེས་སུ་བསྲུང་བར་མི་བྱའོ། །ཞེས་པའི་ཊཱི་ཀར། དགེ་སློང་དབྱར་སྔ་མ་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་གལ་ཏེ་དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོའི་མར་གྱི་ངོ་དང་། དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཡར་གྱི་ངོའི་ཟླ་བ་གཅིག་པོ་དེ་ལ་གནས་མེད་པར་གྱུར་ན། དེའི་ཚེ་གནས་པར་ཁས་བླངས་ 6-143b སྔ་མ་བྲལ་ཏེ་གཞན་དུ་འགྲོ་བར་བྱ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དབྱར་སྔ་མ་ཟླ་བ་གཅིག་བསྲུང་བར་མི་བྱ་ཞེས་སྒྲའི་ཁྱད་པར་སྨོས་པས། དབྱར་སྔ་མ་ཟླ་བ་གཉིས་པོ་ནི་བསྲུང་བར་བྱ་ཞེས་དོན་གྱིས་བསྟན་ཏོ། ། 6-144a འགལ་ལོ། །ཅི་ལྟར་འགལ་ཞེ་ན། དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླང་བ་གང་ཡང་རུང་བ་དང་གནས་ལ་བརྔན་པ་འདོམ་པར་གྱུར་པ་ཉིད་ན་ཆོས་ཅན། གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་སྤྱིར་བཀག་པ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། དབྱར་ཕྱི་མ་གནས་པར་ཁས་བླངས་བསྒྲུབ་དགོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁྱོད་རང་གིས་ཁས་བླངས། འདོད་ན་རྩ་འགྲེལ་འདི་ཉིད་ལས། གང་ན་གནས་མེད་པ་དེར་གནས་པར་ཁས་བླང་བར་མི་བྱའོ། །ཞེས་དབྱར་གནས་པ་ཁས་བླངས་པ་སྤྱིར་བཀག་པས་གནོད་དེ། སྤྱི་བཀག་པ་ལས་བྱེ་བྲག་ཁེགས་སོ། །གཉིས་པ་སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པ་ནི། ཁྱོད་ཀྱི་དམ་བཅའ་དེ་ལ་སྒྲུབ་བྱེད་གཏན་མེ

【現代漢語翻譯】 關於處所（ས་ནི།）的規定：如果在雨季安居的最後兩個月守護戒律，並且在依止處所和離開處所之間猶豫不決時，如果雨季安居的處所可以請到處所的住持（གནས་ཀྱི་བླ་མ་），而不請，則會犯下惡作罪（ཉེས་བྱས།）；如果處所的住持可以請到，卻不請，而在雨季安居期間守護戒律並安住，那麼在黎明破曉時，也會犯下沒有處所的惡作罪。第二組四條：如果承諾在雨季的最初三個月安住，並且在守護中間的月份和依止處所之間猶豫不決時，那麼守護處所比守護中間的月份更重要，如果不守護中間的月份，那麼那一年這個人就完全沒有雨季安居的資格，因為這會同時犯下違背禁令和違背誓言兩種過失。如果不守護中間的月份，那麼當時會犯下兩種惡作罪，而在猶豫不決時會犯下兩種惡作罪，總共四種。猶豫不決時的兩種惡作罪的結合方式是：之前承諾的三個月中的中間月份，在守護和依止處所之間猶豫不決時，如果處所可以請到住持而不請，就會犯下惡作罪；如果可以請到卻不請，而在雨季安居期間守護戒律並安住，那麼在黎明破曉時，就會犯下沒有處所的惡作罪，兩種罪過同時發生，所以是兩種。之前承諾的情況下，為什麼必須守護中間的月份呢？因為守護雨季的最後兩個月非常重要，這是明確說明的，並且原因相同。並且，在註釋（ཊཱི་ཀར།）中說：『比丘（དགེ་སློང་）承諾在雨季的最初安住，如果雨季中間月份的後半月，以及雨季最後一個月的前半月，這一個月沒有處所，那麼這時就應該離開之前承諾的安住處，前往其他地方。』這裡通過說明雨季的最初一個月不應該守護的語音差別，實際上表明雨季的最初兩個月應該守護。 如果有人問：『如果有人承諾雨季安居，並且在依止處所和離開處所之間猶豫不決，這與經典相違背。』這是如何相違背的呢？答：無論承諾何種雨季安居，只要在依止處所和離開處所之間猶豫不決，那麼就不能普遍禁止承諾安居，因為必須完成承諾的雨季最後安居。你已經承認了這個理由。如果你不承認，那麼在這部根本論（རྩ་འགྲེལ་）中說：『在沒有處所的地方，不應該承諾安居。』這普遍禁止了承諾雨季安居，因為普遍的禁止包含了特殊的禁止。第二，駁斥論證：你的誓言沒有確鑿的證據。

【English Translation】 Regarding the rules of the dwelling place (ས་ནི།): If one observes the precepts during the last two months of the rainy season retreat and hesitates between relying on a dwelling place and leaving it, if the abbot (གནས་ཀྱི་བླ་མ་) of the rainy season retreat dwelling place can be invited but is not, then a misdeed (ཉེས་བྱས།) is committed; if the abbot of the dwelling place can be invited but is not, and one observes the precepts and dwells during the rainy season retreat, then at dawn, the misdeed of not having a dwelling place is also committed. The second set of four: If one vows to dwell for the first three months of the rainy season and hesitates between guarding the middle month and relying on a dwelling place, then guarding the middle month is more important than relying on a dwelling place, because if the middle month is not guarded, then that year the person will have no qualification for the rainy season retreat, because this will simultaneously violate both the prohibition and the vow. If the middle month is not guarded, then two misdeeds will be committed at that time, and two misdeeds will be committed when hesitating, for a total of four. The way the two misdeeds of hesitating are combined is: when hesitating between guarding and relying on a dwelling place during the middle month of the three months previously vowed, if the abbot can be invited to the dwelling place but is not, a misdeed will be committed; if the abbot can be invited but is not, and one observes the precepts and dwells during the rainy season retreat, then at dawn, the misdeed of not having a dwelling place will be committed, and the two misdeeds will occur simultaneously, so there are two. In the case of the previous vow, why must the middle month be guarded? Because guarding the last two months of the rainy season is very important, which is clearly stated, and the reason is the same. Furthermore, in the commentary (ཊཱི་ཀར།) it says: 'If a bhikshu (དགེ་སློང་) vows to dwell during the first rainy season retreat, and if the second half of the middle month of the rainy season, and the first half of the last month of the rainy season, this one month has no dwelling place, then at that time he should leave the previously vowed dwelling place and go elsewhere.' Here, by explaining the difference in speech that the first month of the rainy season should not be guarded, it actually shows that the first two months of the rainy season should be guarded. If someone asks: 'If someone vows to observe the rainy season retreat and hesitates between relying on a dwelling place and leaving it, this contradicts the scriptures.' How does it contradict? Answer: No matter what kind of rainy season retreat is vowed, as long as one hesitates between relying on a dwelling place and leaving it, then it is not possible to universally prohibit vowing to observe the retreat, because the vowed last rainy season retreat must be completed. You have already admitted this reason. If you do not admit it, then in this root text (རྩ་འགྲེལ་) it says: 'In a place where there is no dwelling place, one should not vow to observe the retreat.' This universally prohibits vowing to observe the rainy season retreat, because the universal prohibition includes the specific prohibition. Second, refuting the argument: Your vow has no conclusive evidence.

---

ད་ཅིང་། དབྱར་ཕྱི་མ་ཟླ་བ་གཉིས་བསྲུང་བར་གལ་ཆེ་བའི་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཁྱོད་ཀྱིས་བཀོད་པའི་རྟགས་ཟུར་སྔ་མ་དེ་མ་གྲུབ་སྟེ། དབྱར་ཕྱི་མ་གནས་པར་ཁས་བླངས་ཟིན་ནས་ཟླ་བ་གཉིས་མ་བསྲུངས་ན་ལོ་དེ་ལ་གང་ཟག་དེའི་དབྱར་ཚུལ་གཏན་མེད་དུ་འགྱུར་བའི་དགག་བྱ་དང་། དམ་བཅའ་བྱས་ཟིན་བྲལ་བའི་དགག་བྱ་སྟེ་དགག་བྱ་གཉིས་ཚོགས་ཡོང་བའི་ཕྱིར་དང་། དབྱར་ཕྱི་མ་ཁས་བླངས་མ་ཟིན་པ་ལས་གཞན་ཁས་བླངས་ཟིན་ནས་བསྲུང་ན་དགག་བྱ་གཉིས་ཚོགས་དེ་མེད་པའི་ཕྱིར་དབྱར་ཕྱི་མ་ཟླ་བ་གཉིས་བསྲུང་བ་གལ་ཆེ་བར་བསྟན་གྱི། ཁྱེད་ལྟར་གནས་ལ་བརྟེན་པ་བས་དེ་གལ་ཆེ་བས་ཟླ་བ་གཉིས་བསྲུང་ཞེས་ངེད་མི་འདོད་པས་དེ་གཉིས་ཕན་ཚུན་མི་མཚུངས་སོ། །གནས་སྐབས་དེར་དབྱར་ཕྱི་མ་ཁས་མ་བླངས་ན་ལོ་དེ་ལ་གང་ཟག་དེའི་དབྱར་ཚུལ་གཏན་མེད་དུ་འགྱུར་བའི་དགག་བྱ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཁྱེད་ཀྱིས་བཀོད་པའི་རྟགས་ཟུར་ཕྱི་མ་དེ་ཡང་མ་གྲུབ་སྟེ། དབྱར་ཕྱི་མ་གནས་པར་ཁས་མ་བླངས་ཀྱང་གནས་ཀྱི་བླ་མའི་ཟུར་དེར་བསམ་པས་དམ་བཅས་ཏེ་ཟླ་བ་ 6-144b གཉིས་སམ་གསུམ་གནས་ན། གཞུང་འདི་ཉིད་ལས། གནས་པར་ཁས་མ་བླངས་པས་གནས་མི་གཏོང་ན་གནས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །རྣམ་པ་གཅིག་ཏུ་ན། གནས་ལ་བརྟེན་པ་དང་དབྱར་ཕྱི་མའི་ཁས་ལེན་འདོམ་པའི་ཚེ་ན། གནས་ཁྱད་པར་ཅན་ལ་བརྟེན་པ་བས་དབྱར་ཕྱི་མའི་ཁས་ལེན་གལ་ཆེ་བར་མ་གྲུབ་སྟེ། ལོ་དེ་ལ་གང་ཟག་དེའི་དབྱར་ཚུལ་གཏན་མེད་དུ་གྱུར་ཀྱང་། དེ་དགག་བྱ་ཡིན་པར་མ་གྲུབ་སྟེ། དགོས་པ་ཁྱད་པར་ཅན་འགྲུབ་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། གནས་སྐབས་དེའི་ཚེ་ན་དབྱར་གནས་པར་ཁས་མ་བླངས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་གནས་ཀྱི་བླ་མ་ཁྱད་པར་ཅན་ལ་བསྟེན་པའི་དགོས་པ་ཁྱད་པར་ཅན་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདི་ལྟར་བརྗོད་པ་ལ། ཕྱིས་ཀྱི་ཁ་ཅིག་སྔ་རབས་པའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བར་འདོད་ནས། གནས་བསྟེན་པ་དང་། དབྱར་ཕྱི་མ་ཁས་ལེན་འདོམ་ན་ཕྱི་མ་ཁས་ལེན་པ་ཉིད་སྔ་མ་གནས་བསྟེན་པ་ལས་གལ་མི་ཆེ་ན། འོ་ན་ཁྱོད་རང་གིས་སྐབས་འདིའི་ཉེས་བྱས་བཞི་ཚན་དང་པོའི་ཐོག་མར་དབྱར་ཕྱི་མ་ཟླ་བ་གཉིས་བསྲུང་བ་དང་། གནས་ལ་བསྟེན་པ་འདོམ་པའི་ཚེ་ན། གནས་ཀྱི་བླ་མ་ལ་བསྟེན་ན་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་དེ། སྒྲུབ་པ་བཅས་པའི་རྗེས་སུ་དགག་པ་རྗེས་བཅས་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་བཀོད་པ་དང་འགལ་ཅེས་སྨྲའོ། །སྨྲས་པ་དེ་ཉིད་ཀྱང་རྩིང་པོར་སོང་བ་ཡིན་ཏེ། དེ་གཉིས་འདོམ་པ་ན་དབྱར་ཚུལ་དྲལ་ནས་གནས་བསྟེན་ན་ཉེས་བྱས་འབྱུང་བ་ཙམ་ཞིག་བཤད་ཀྱང་། དེའི་ཉེས་བྱས་དེ་དང་གནས་མེད་ཀྱི་ཉེས་བྱས་གཉིས་གནས་མེད་ཀྱི་ཉེས་བྱས་ཡང་ལ་ཅིག་ཤོས་ལྕི་བར་ངེད་ཀྱིས་ཁས་མ་བླངས་པས་དེའི་ཕྱིར་སྐབས་དེར་དེ་གཉིས་འདོམ་ན། དབྱར་ཕྱི་མ་ཁས་ལེན་ཟིན་ན་བསྒྲུབས་ལ་མ་ཟིན་ན་མ

【現代漢語翻譯】 現在，你所提出的第一個論證，即'因為守護晚期雨季的兩個月非常重要，所以...'是不成立的。因為如果已經承諾守護晚期雨季，卻不守護這兩個月，那麼那一年這個人就完全失去了遵守雨期的資格，這會產生兩種過失：違背承諾的過失和失去資格的過失。但是，如果沒有承諾守護晚期雨季，那麼即使守護了這兩個月，也不會產生這兩種過失。因此，守護晚期雨季的兩個月才顯得重要。我們並不認為像你那樣，依賴於住所比守護雨季更重要，所以才守護這兩個月。這兩者之間並不相同。你所提出的第二個論證，即'因為如果沒有承諾守護晚期雨季，那麼那一年這個人就完全失去了遵守雨期的資格...'也是不成立的。即使沒有承諾守護晚期雨季，如果因為對住所的上師的敬重而發誓守護兩三個月，那麼正如這部論典所說：'如果沒有承諾守護雨期，就不允許離開住所，那麼這就是守護雨期。' 另一方面，當比較依賴住所和承諾晚期雨季時，依賴特殊的住所並不一定比承諾晚期雨季更重要。即使那一年這個人完全失去了遵守雨期的資格，這也不一定是過失，因為這可以成就特殊的必要。因為在這種情況下，由於沒有承諾守護雨期，所以可以依賴特殊的上師住所，從而成就特殊的必要。像這樣說，後來的某些人想要追隨古代人的做法，如果比較依賴住所和承諾晚期雨季，承諾晚期雨季並不比依賴住所更重要。那麼，你自己在這一段中，在第一個四句的開頭，當比較守護晚期雨季的兩個月和依賴住所時，如果依賴住所的上師，就會產生過失，因為這與確立之後再否定的原則相矛盾。這樣說是粗糙的。因為當比較這兩者時，只是說如果破壞了雨期而依賴住所，就會產生過失。我們並沒有承諾說，這種過失和沒有住所的過失相比，沒有住所的過失更輕，而另一種過失更重。因此，在這種情況下，如果比較這兩者，如果已經承諾守護晚期雨季，就應該守護，如果沒有承諾，就...

【English Translation】 Now, the first argument you put forward, 'because it is very important to observe the two months of the late rains, therefore...' is not established. Because if one has already vowed to observe the late rains, but does not observe these two months, then that year that person completely loses the qualification to observe the rains, which will produce two faults: the fault of breaking the vow and the fault of losing the qualification. However, if one has not vowed to observe the late rains, then even if one observes these two months, these two faults will not arise. Therefore, observing the two months of the late rains is shown to be important. We do not think that, like you, relying on the residence is more important than observing the rains, so we observe these two months. These two are not the same. The second argument you put forward, 'because if one does not vow to observe the late rains, then that year that person completely loses the qualification to observe the rains...' is also not established. Even if one has not vowed to observe the late rains, if one vows to observe two or three months out of respect for the master of the residence, then as this treatise says: 'If one does not vow to observe the rains, one is not allowed to leave the residence, then this is observing the rains.' On the other hand, when comparing relying on the residence and vowing the late rains, relying on a special residence is not necessarily more important than vowing the late rains. Even if that year that person completely loses the qualification to observe the rains, this is not necessarily a fault, because this can accomplish a special necessity. Because in this case, since one has not vowed to observe the rains, one can rely on the special master's residence, thereby accomplishing a special necessity. Saying like this, some later people want to follow the practices of the ancients, if comparing relying on the residence and vowing the late rains, vowing the late rains is not more important than relying on the residence. Then, you yourself, in this passage, at the beginning of the first four lines, when comparing observing the two months of the late rains and relying on the residence, if one relies on the master of the residence, a fault will arise, because this contradicts the principle of establishing and then negating. Saying this is rough. Because when comparing these two, it is only said that if one breaks the rains and relies on the residence, a fault will arise. We have not promised that this fault and the fault of not having a residence, the fault of not having a residence is lighter, and the other fault is heavier. Therefore, in this case, if comparing these two, if one has already vowed to observe the late rains, one should observe, and if one has not vowed, then...

---

ི་བསྒྲུབ་པར་གསུངས་པས་ཁྱོད་ཀྱིས་འགལ་བ་སྟོན་པ་ནི་སྙིང་པོ་མེད་དོ། ། 不許無依詞義 གཉིས་པ་ནི། གཙུག་ལག་ 6-145a ཁང་གང་ན་གནས་མེད་པ་དེར་གསོ་སྦྱོང་ལ་བསྡད་པ་དང་ཞེས་པ་འདི་ལ་ལུང་ལས། གནས་དེར་གསོ་སྦྱོང་གཉིས་པའི་བར་དུ་འདུག་པར་མི་བྱ་སྟེ། འདུག་ན་འགལ་ཚབས་ཅན་དུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་ཀྱང་གསོ་སྦྱོང་གཉིས་པ་ནི་མཚོན་བྱེད་ཙམ་ཡིན་ཏེ། གསོ་སྦྱོང་གཉིས་པ་དང་གསུམ་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་ཡང་བསྡད་པར་མི་བྱ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། མ་འོངས་པའི་གསོ་སྦྱོང་ལ་བསྡད་པར་མི་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །དེར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པར་མི་བྱའོ། །ཞེས་པ་འདི་ལ་ལུང་ལས། གནས་དེར་དབྱར་སྔ་མར་གནས་པར་དམ་བཅའ་བར་མི་བྱ་སྟེ། གནས་པར་དམ་འཆའ་ན་འགལ་ཚབས་ཅན་དུ་འགྱུར་རོ། །དེར་དབྱར་ཕྱི་མར་གནས་པར་དམ་བཅའ་བར་མི་བྱ་སྟེ། གནས་པར་དམ་འཆའ་ན་འགལ་ཚབས་ཅན་དུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་དང་མཐུན་པར་ཊཱི་ཀར། དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་མ་འོངས་པར་ཁས་བླང་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །གང་ན་གནས་མེད་པ་དེར་གནས་པར་ཁས་བླངས་ཟིན་པ་དབྱར་སྔ་མ་ཁས་བླངས་པས་རྗེས་སུ་བསྲུང་བར་མི་བྱའོ། །ཞེས་པ་འདི་ལ་ལུང་ལས། དེར་གནས་པར་མི་བྱའི། དེར་གནས་པས་ན་འགལ་ཚབས་ཅན་དུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གང་ལ་གནས་མེད་པ་དེར་དབྱར་ཕྱི་མ་ཁས་བླངས་ཟིན་པ་ལ་ཡང་ཟླ་བ་གཉིས་ལས་ལྷག་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་རྗེས་སུ་སྦྱར་རོ། །ཟླ་བ་གཉིས་ནི་བསྲུང་བར་བྱ་ཞེས་རྩ་བས་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ལ། ཊཱི་ཀ་དང་། ལུང་རྣམས་ལས་དངོས་སུ་གསུངས་ཏེ། འདིའི་ཡང་སྒྲ་ནི་ཊཱི་ཀར། ཡང་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ལས་གནས་མེད་ན་རྗེས་སུ་མི་བསྲུང་ངོ་ཞེས་བྱ་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །དེས་ན་དབྱར་ཕྱི་མ་ཟླ་བ་གཉིས་གནས་པ་དེས་དབྱར་གནས་པའི་ཕན་ཡོན་ཐོབ་ཅིང་ཕྱིན་ཆད་གནས་ལ་བསྟེན་པ་ཉིད་དགོས་པ་ 6-145b ཆེ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དབྱར་ཟླ་བ་གཉིས་གནས་ན་དབྱར་གནས་པའི་ཕན་ཡོན་ཐོབ་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། དགག་དབྱེའི་གཞིའི་ཊཱི་ཀ་ལས། ཕལ་ཆེར་བྱས་པ་ཉིད་ནི་བྱས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་འཕགས་པའི་གྲགས་སྡེ་ཡིན་པ་ཞེས་བཤད་དོ། །ཟླ་བ་གཉིས་ལས་ལྷག་པར་མི་གནས་པའི་ལུང་ནི། ལུང་ལས་དབྱར་ཕྱི་མ་ཟླ་བ་གཉིས་འདས་ནས་གནས་ཀྱི་དགེ་སློང་ཞིག་བཙལ་བར་བྱ་སྟེ་ཅི་སྟེ་མ་རྙེད་ན་དགེ་སློང་དེ་དག་གིས་དེར་གསོ་སྦྱོང་གཉིས་པའི་བར་དུ་འདུག་པར་མི་བྱ་སྟེ་ཞེས་གསུངས་ཀྱང་། གསོ་སྦྱོང་གཉིས་པ་ནི་མཚོན་བྱེད་ཙམ་ཡིན་ཏེ། ཟླ་བ་གཉིས་སོང་ཟིན་གྱི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ནས་དེར་གནས་པར་མི་བྱ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། ཟླ་བ་གཉིས་ནི་གནས་མེད་པ་དེས་ཀྱང་གནས་པར་བྱ་ཞིང་། སྟོན་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལ་བབ་པ་ན་གཞན་དུ་འགྲོ་བར་བྱའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འོ་ན་གཙུག་ལག་ཁང་དེར་གནས་མེད་ན་གཙུག་ལག་ཁང་གཞན་ནས་གནས་པ

【現代漢語翻譯】 既然您說通過修行可以獲得，那麼您所指出的矛盾是沒有意義的。 不許無依詞義 第二點，關於『在任何沒有住所的精舍中進行布薩』，經文中說：『不應在那裡停留到第二次布薩，如果停留，將會犯下嚴重的罪過。』這裡，第二次布薩只是一個象徵，即使是第二次或第三次布薩也不應停留。正如 टीका (梵文，天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音，註釋) 中所說：『不應爲了未來的布薩而停留。』關於『不應承諾在那裡居住』，經文中說：『不應承諾在那個地方過早夏安居，如果承諾居住，將會犯下嚴重的罪過。』『不應承諾在那裡過晚夏安居，如果承諾居住，將會犯下嚴重的罪過。』 टीका (梵文，天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音，註釋) 中也與此相符：『不應承諾未來的夏安居。』關於『一旦承諾在沒有住所的地方居住，就不應遵守早夏安居的承諾』，經文中說：『不應在那裡居住，如果居住，將會犯下嚴重的罪過。』對於承諾過晚夏安居的，也不應超過兩個月。兩個月是應該遵守的，這在根本頌中已經暗示，並且在 टीका (梵文，天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音，註釋) 和經文中都有明確說明。 टीका (梵文，天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音，註釋) 中對『也』字的解釋是：『「也」字表示如果沒有住所，就不應遵守承諾。』因此，過晚夏安居兩個月可以獲得夏安居的利益，並且此後需要依賴住所。 如果夏安居兩個月就能獲得夏安居的利益，原因是，在區分的 टीका (梵文，天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音，註釋) 中說：『大部分完成就等於完成』，這是聖者名聲部的觀點。關於不超過兩個月的經文是：『經文中說，晚夏安居兩個月后，應該尋找一個可以居住的僧房，如果沒有找到，那些比丘不應在那裡停留到第二次布薩。』這裡，第二次布薩只是一個象徵，從兩個月結束后的十六日起，就不應在那裡居住。 टीका (梵文，天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音，註釋) 中說：『即使沒有住所，也應該居住兩個月，到了秋季中旬的十六日，就應該離開。』那麼，如果那個精舍沒有住所，是否應該從其他精舍獲得住所呢？

【English Translation】 Since you say it can be achieved through practice, your pointing out contradictions is meaningless. Do not allow meaning of unsupportable words. Secondly, regarding 'observing the Uposatha in any monastery without a residence,' the scripture says: 'One should not stay there until the second Uposatha; if one stays, one will commit a serious offense.' Here, the second Uposatha is only a symbol, and one should not stay even for the second or third Uposatha. As stated in the टीका (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, Sanskrit Romanization, commentary): 'One should not stay for future Uposathas.' Regarding 'one should not promise to reside there,' the scripture says: 'One should not promise to reside in that place for the early summer retreat; if one promises to reside, one will commit a serious offense.' 'One should not promise to reside there for the late summer retreat; if one promises to reside, one will commit a serious offense.' The टीका (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, Sanskrit Romanization, commentary) also agrees with this: 'One should not promise future summer retreats.' Regarding 'once one has promised to reside in a place without a residence, one should not keep the promise of the early summer retreat,' the scripture says: 'One should not reside there; if one resides there, one will commit a serious offense.' For those who have promised the late summer retreat, it should not exceed two months. Two months should be observed, which is implied in the root verses and explicitly stated in the टीका (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, Sanskrit Romanization, commentary) and scriptures. The explanation of 'also' in the टीका (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, Sanskrit Romanization, commentary) is: 'The word "also" indicates that if there is no residence, one should not keep the promise.' Therefore, residing for two months during the late summer retreat can obtain the benefits of the summer retreat, and thereafter, it is necessary to rely on a residence. The reason why one can obtain the benefits of the summer retreat by residing for two months during the summer retreat is that, in the differentiating टीका (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, Sanskrit Romanization, commentary), it is said: 'Mostly done is the same as done,' which is the view of the Arya Kirti group. The scripture regarding not residing for more than two months is: 'The scripture says that after two months of the late summer retreat, one should look for a monastery where one can reside, and if one cannot find one, those monks should not stay there until the second Uposatha.' Here, the second Uposatha is only a symbol, and one should not reside there from the sixteenth day after the end of the two months. The टीका (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, Sanskrit Romanization, commentary) says: 'Even without a residence, one should reside for two months, and one should leave on the sixteenth day of the middle autumn month.' So, if that monastery has no residence, should one obtain a residence from another monastery?

---

་སྤྱན་འདྲེན་པོས་སྤྱན་དྲངས་པ་དེ་ལ་གནས་བཟང་པོ་དབུལ་བར་ཁས་བླངས་པས་གནས་ཀྱི་སྟ་གོན་དང་། གནས་བརྟན་དགེ་འདུན་གྱི་ལས་ལ་མི་གཞུག་པའི་ཕྱིར་ལས་ཀྱི་སྟ་གོན་དང་། གནས་བརྟན་གྱི་གཡོག་གཅིག་འོངས་ན་དེ་ཡང་དགེ་འདུན་གྱི་ལས་ལ་མི་གཞུག་པ་དང་། གནས་བརྟན་ལ་གཡོག་སྦྱིན་པར་ཁས་བླངས་པས་ཉེ་གནས་ཀྱི་སྟ་གོན་གྱིས་ཏེ་འབྱོར་བར་བྱས་ནས་དགེ་འདུན་གིས་གནས་ཀྱི་བླ་མ་དེ་བཙལ་བར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་གྱི་ཚེ་དགེ་འདུན་ཕལ་མོ་ཆེ་ཞིག་གནས་པ་ལ་གནས་བརྟན་མེད་པར་གྱུར་ན་ཐམས་ཅད་འདོར་མི་དགོས་ཀྱི། གཅིག་གམ་གཉིས་ཀྱིས་བཙལ་ཏེ་རྙེད་ན་འདི་རྣམས་ཁས་བླངས་ནས་སྤྱན་དྲངས་ཞེས་བི་མ་ལ་མི་ཏྲས་གསུངས་སོ། །འདིའི་སྐབས་སུ་བྱ་འདུལ་བརྩོན་འགྲུས་འབར་ན་རེ། གནས་མེད་ལ་གསོ་སྦྱོང་དུ་སྡོད་པའི་ཉེས་པ་དང་གཅིག ། 6-146a གནས་པར་ཁས་བླང་བར་མི་བྱའོ། །ཞེས་པས། དབྱར་སྔ་ཕྱི་གཉིས་ལས་གང་ཡང་རུང་བར་གནས་པའི་ཉེས་པ་གཉིས་དང་གསུམ། དེ་འོག་གནས་པར་བླང་བ་ཞེས། བཤེས་གཉེན་དྲི་མ་བྲལ། སོགས་དང་། ཕྱི་མ་ལ་ཡང་ཟླ་བ་གཉིས་ཞེས་སོགས་དང་། གནས་དང་ལས་དང་ཞེས་སོགས་ཀྱི་མདོ་དང་འགལ་བ་གསུམ་དང་། སྔ་མ་གསུམ་སྟེ་གཞུང་གིས་དངོས་སུ་བརྗོད་པའི་ཉེས་པ་དྲུག་དང་། དགོས་པ་ཆེ་བ་བཞག་ནས་ཆུང་བ་བསྒྲུབ་པས་ཆོ་ག་ཁྱད་དུ་གསོད་པའི་ཉེས་པ་དྲུག །བཙལ་དུ་ཡོད་བཞིན་མ་བཙལ་བ་བག་ཡངས་ཀྱི་ཉེས་པ་དྲུག་དང་བཅོ་བརྒྱད་དོ། །ཞེས་ཀྱང་འདོད་དོ། །དབྱར་ཕྱི་མ་ཟླ་བ་གཉིས་ཀྱི་ཚེ་གནས་མེད་ན་བྱ་བ་སུ་ལ་ཞུ་ཞེ་ན། གནས་ཀྱི་བླ་མ་མེད་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་བཅུ་མ་ལོན་པས་བསླབ་པ་གཞོན་ནུ་ཤ་སྟག་ཡོད་པའི་ནང་ནས་ཆེས་ཆེར་བསླབ་པ་རྒན་ཤོས་ལ་གཞན་རྣམས་ཀྱིས་བྱ་བ་ཞུ་བར་བྱའོ། །འདིའི་ཊཱི་ཀ་ལས། དངོས་སུ་ན་ཆེས་རྒན་པ་ནི་མ་ཞུས་པར་ཡང་བྱའོ་ཞེས་རྗེས་སུ་གནང་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་དང་། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། ཟླ་བ་གཉིས་ཀྱི་བར་དུ་གཅིག་ལ་གཅིག་དྲི་ཞིང་གནས་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་སྙམ་ན། དུས་གཅིག་ཏུ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་གཉིས་ཆེས་རྒན་པ་ཡིན་ན་དེ་གཉིས་ཕན་ཚུན་གཅིག་གིས་གཅིག་ལ་བྱ་བ་ཞུ་ཞིང་གནས་པར་བྱའོ་ཞེས་ལུང་གི་དགོངས་པའོ། །གནས་དེ་ཡོད་ན་ཡང་རེ་ཞིག་གི་གནས་ཉིད་ཀྱི་གཞོན་ནུ་རྒན་པ་ལ་ཞུ་སྟེ། ལུང་དུ་འདི་ནི་ཁྱོད་དང་མཁན་པོ་གཅིག་པ་ཡིན་གྱི། ཁྱོད་ཀྱིས་འདི་ལ་ཞུ་བར་བྱའོ་ཞེས་སྤྲུལ་པ་རབ་བྱུང་གི་སྐབས་ནས་གསུངས་པ་དེ་འདིའི་ལུང་ཁུངས་ཡིན་པར་ཉིད་བཤད་ལས་བཤད་ཅེས་བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེས་གསུངས་སོ། །མཚོ་མཆན་ལས་ནི་གནས་ཀྱི་བླ་མ་ཡོད་ན་གནས་བརྟན་ཉིད་ལ་ཆད་པ་བྱུང་ 6-146b བའི་ཚེ་རེ་ཞིག་གི་གནས་བརྟན་ཉིད་ཀྱིས་སོ་ཞེས་འགྲེལ་ཆུང་ལས་འབྱུང་ལ། ལྔ་ཕྲུགས་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། མཁན་པོ་སྤོ་བ་སྤྱོད་པ་ལ

【現代漢語翻譯】 如果迎請者承諾供養好的住所，並承諾不讓常住僧團參與俗務，準備好住所；如果不讓常住者的一個僕人參與僧團的俗務，並承諾供養常住者僕人，準備好侍者，準備好一切之後，僧團應尋找住所的上師。如果大多數僧團居住在沒有常住者的住所，不必全部放棄，一兩個人尋找，找到之後，如果他們承諾這些，就迎請，這是Vimalamitra（無垢友）所說。此時，持律精進的Bya 'dul btzon 'grus 'bar說：沒有住所而居住在布薩中的過失之一，不應承諾居住。因此，無論是早晚安居，都有居住的兩個或三個過失。之後，承諾居住，如《善知識無垢》等，以及後面的兩個月等，以及住所和事務等經文相違背的三個過失，以及前面的三個，總共是經文中直接提到的六個過失，以及捨棄大的需要而成就小的，輕視儀軌的六個過失，以及明明可以尋找卻不尋找的放逸的六個過失，總共十八個過失。也有人這樣認為。如果在晚期安居的兩個月裡沒有住所，向誰稟告事務呢？如果沒有住所的上師，就向受具足戒後未滿十年，只有年輕學僧的人中最年長的稟告事務。此注釋中說：實際上，最年長的即使不稟告也可以做，這是允許的。小律中說：兩個月之間，互相詢問而居住。如果認為這相違背，那麼如果同時受具足戒的兩個人是最年長的，那麼這兩個人互相稟告事務而居住，這是經文的用意。即使有住所，也暫時向住所中最年輕的年長者稟告，經文中說：這與你的堪布相同，你應向此人稟告，這是從化身出家時所說，這是此經文的出處，Bu ston rin po che（布頓仁波切）這樣說。Mtsho mchan中說，如果有住所的上師，常住者犯戒時，暫時由常住者來處理，這是《小釋》中所說。Lnga phrugs kyi Tika中說：堪布遷移的行為…… If the one who invites pledges to provide a good residence, and pledges not to involve the resident Sangha in secular affairs, prepare the residence; if one servant of the resident is not involved in the Sangha's secular affairs, and pledges to provide a servant for the resident, prepare an attendant, and after preparing everything, the Sangha should seek the master of the residence. If most of the Sangha reside in a residence without a resident, there is no need to abandon everything, one or two people should seek, and after finding them, if they pledge these things, then invite them, this is what Vimalamitra (無垢友) said. At this time, Bya 'dul btzon 'grus 'bar, who is diligent in discipline, said: One of the faults of residing in the Uposatha without a residence, one should not pledge to reside. Therefore, whether it is early or late summer retreat, there are two or three faults of residing. Afterwards, pledging to reside, such as 'Virtuous Friend Immaculate,' etc., and the later two months, etc., and the three faults that contradict the sutras such as residence and affairs, etc., and the previous three, totaling six faults directly mentioned in the sutras, and abandoning the great need to accomplish the small, the six faults of despising the ritual, and the six faults of negligence in not seeking when it is possible to seek, totaling eighteen faults. Some also think this way. If there is no residence during the two months of the late summer retreat, to whom should one report affairs? If there is no master of the residence, then among those who have received full ordination but are less than ten years old, and who are only young learners, the most senior should be reported to by the others. In this commentary it says: In reality, the most senior can do it even without reporting, this is permitted. In the Minor Vinaya it says: During the two months, they should dwell asking each other. If it is thought that this contradicts, then if two people who received full ordination at the same time are the most senior, then these two should report affairs to each other and dwell, this is the intention of the sutra. Even if there is a residence, one should temporarily report to the youngest elder of the residence, the sutra says: This is the same as your Khenpo, you should report to this person, this is what was said from the time of the emanation's renunciation, this is the source of this sutra, Bu ston rin po che (布頓仁波切) said. Mtsho mchan says that if there is a master of the residence, when the resident breaks the precepts, it is temporarily handled by the resident himself, this is what is said in the Minor Commentary. Lnga phrugs kyi Tika says: The behavior of transferring the Khenpo...

【English Translation】 If the one who invites pledges to provide a good residence, and pledges not to involve the resident Sangha in secular affairs, prepare the residence; if one servant of the resident is not involved in the Sangha's secular affairs, and pledges to provide a servant for the resident, prepare an attendant, and after preparing everything, the Sangha should seek the master of the residence. If most of the Sangha reside in a residence without a resident, there is no need to abandon everything, one or two people should seek, and after finding them, if they pledge these things, then invite them, this is what Vimalamitra said. At this time, Bya 'dul btzon 'grus 'bar, who is diligent in discipline, said: One of the faults of residing in the Uposatha without a residence, one should not pledge to reside. Therefore, whether it is early or late summer retreat, there are two or three faults of residing. Afterwards, pledging to reside, such as 'Virtuous Friend Immaculate,' etc., and the later two months, etc., and the three faults that contradict the sutras such as residence and affairs, etc., and the previous three, totaling six faults directly mentioned in the sutras, and abandoning the great need to accomplish the small, the six faults of despising the ritual, and the six faults of negligence in not seeking when it is possible to seek, totaling eighteen faults. Some also think this way. If there is no residence during the two months of the late summer retreat, to whom should one report affairs? If there is no master of the residence, then among those who have received full ordination but are less than ten years old, and who are only young learners, the most senior should be reported to by the others. In this commentary it says: In reality, the most senior can do it even without reporting, this is permitted. In the Minor Vinaya it says: During the two months, they should dwell asking each other. If it is thought that this contradicts, then if two people who received full ordination at the same time are the most senior, then these two should report affairs to each other and dwell, this is the intention of the sutra. Even if there is a residence, one should temporarily report to the youngest elder of the residence, the sutra says: This is the same as your Khenpo, you should report to this person, this is what was said from the time of the emanation's renunciation, this is the source of this sutra, Bu ston rin po che said. Mtsho mchan says that if there is a master of the residence, when the resident breaks the precepts, it is temporarily handled by the resident himself, this is what is said in the Minor Commentary. Lnga phrugs kyi Tika says: The behavior of transferring the Khenpo... If the one who invites pledges to provide a good residence, and pledges not to involve the resident Sangha (community of monks) in secular affairs, prepare the residence; if one servant of the resident is not involved in the Sangha's secular affairs, and pledges to provide a servant for the resident, prepare an attendant, and after preparing everything, the Sangha should seek the master of the residence. If most of the Sangha reside in a residence without a resident, there is no need to abandon everything, one or two people should seek, and after finding them, if they pledge these things, then invite them, this is what Vimalamitra (無垢友) said. At this time, Bya 'dul btzon 'grus 'bar, who is diligent in discipline, said: One of the faults of residing in the Uposatha (布薩) without a residence, one should not pledge to reside. Therefore, whether it is early or late summer retreat, there are two or three faults of residing. Afterwards, pledging to reside, such as 'Virtuous Friend Immaculate,' etc., and the later two months, etc., and the three faults that contradict the sutras such as residence and affairs, etc., and the previous three, totaling six faults directly mentioned in the sutras, and abandoning the great need to accomplish the small, the six faults of despising the ritual, and the six faults of negligence in not seeking when it is possible to seek, totaling eighteen faults. Some also think this way. If there is no residence during the two months of the late summer retreat, to whom should one report affairs? If there is no master of the residence, then among those who have received full ordination but are less than ten years old, and who are only young learners, the most senior should be reported to by the others. In this commentary it says: In reality, the most senior can do it even without reporting, this is permitted. In the Minor Vinaya it says: During the two months, they should dwell asking each other. If it is thought that this contradicts, then if two people who received full ordination at the same time are the most senior, then these two should report affairs to each other and dwell, this is the intention of the sutra. Even if there is a residence, one should temporarily report to the youngest elder of the residence, the sutra says: This is the same as your Khenpo (堪布), you should report to this person, this is what was said from the time of the emanation's renunciation, this is the source of this sutra, Bu ston rin po che said. Mtsho mchan says that if there is a master of the residence, when the resident breaks the precepts, it is temporarily handled by the resident himself, this is what is said in the Minor Commentary. Lnga phrugs kyi Tika says: The behavior of transferring the Khenpo...

---

་སོགས་པའི་དབང་གིས་རེ་ཞིག་གི་གནས་ཉིད་ཀྱི་སྟེ་ཆེས་རྒན་པ་ལ་ཞུ་བར་བྱའོ་ཞེས་འབྱུང་བས་དེ་གཉིས་གང་བདེར་བཟུང་ངོ་། །ཞེས་འབྱུང་ངོ་། །གནས་ཀྱི་བླ་མ་ལ་མ་ཞུས་པར་དེ་ལྟ་བུ་ཞེས་པ་འདི་ལ་རང་འགྲེལ་ལས། དེ་ལྟ་བུ་ནི་ལུགས་ཐ་དད་པའི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཞེས་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། འཆལ་བའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཅན་དེ་ལྟ་བུ་ལ། ཞེས་པ་དང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས། དགེ་སློང་ངོ་མི་ཤེས་པའམ་གསར་དུ་འོང་བ་དེ་ལྟ་བུ་ཞེས་འབྲུ་གནོན་གསུམ་འབྱུང་བ་ལས། དང་པོ་མཆོག་ཡིན་ལ་བར་པ་འབྲིང་ཞིང་ཐ་མ་མི་བཟང་ཞེས་སྔ་མ་རྣམས་འཆད་དོ། །དེ་ལྟ་བུ་ལ་བདག་གིས་སམ་ཞེས་པའི་སམ་ནི་བསྙེན་བཀུར་གྱི་ལས་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །སྨོས་མ་ཐག་པའི་དེ་ལྟ་བུ་དེས་ཀྱང་རང་ལ་ཚུར་རྐང་པ་མཉེ་བ་ལ་སོགས་པ་བསྙེན་བཀུར་གྱི་ལས་བྱེད་དུ་གཞུག་པར་མི་བྱའོ། །འདིར་མི་བྱའོའི་སྒྲས་ཞུས་ནས་བྱ་ཞེས་བསྟན་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ཞུས་པ་ན་མི་གནང་བའི་ཕྱིར་རོ། །མི་གནས་པར་འདུག་པར་མི་བྱའོ་ཞེས། དམིགས་བསལ་ནི་གནས་པ་སློབ་མར་འོས་པ་དེ་གནས་ཀྱི་བླ་མ་ཡོངས་སུ་ཚོལ་བ་ལ་ཞུགས་པ་ནི་གནས་ཀྱི་བླ་མ་མེད་ན་མི་གནས་པར་འདུག་པ་ལ་གནས་མེད་ཀྱི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཡུན་ཇི་སྲིད་དུ་འདུག་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་ཅེ་ན། ཞག་ལྔའི་མཐར་ཐུག་པའི་བར་དུའོ། །ཞག་ལྔ་ཚུན་ཆད་ནི་དགེ་འདུན་ལ་རྙེད་པ་ཡོད་ན་གནས་ཚོལ་བ་ལ་ཞུགས་པ་ཡུལ་གཞན་དུ་སོང་བ་དེ་ལ་ཡང་སྦྱིན་པར་འོས་པ་ཉིད་དོ། །ཊཱི་ཀར། དེ་ལྟར་འདིར་གཞུང་ནི་གླེང་གཞི་དག་ལ་མི་གནས་པ་ལ་ཡུན་ཇི་སྲིད་དུ་རྙེད་པ་བཙལ་བར་བགྱི། ཉེ་བ་འཁོར་ཞག་ལྔ་ཚུན་ཆད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། ། 6-147a ཞེས་སོ། །བཤད་པ་དེས་གཉུག་མར་གནས་པའི་ཆོ་ག་ཉེ་བར་བསྟན་ནས་གནས་འདི་ནི་གལ་ཆེ་བས་གློ་བུར་དུ་འོང་མ་ཐག་གནས་བཅས་ན། སྡིག་གྲོགས་དང་ཕྲད་དོགས་པའི་ཕྱིར་གློ་བུར་དུ་འོངས་པས་ནི་ཉི་མ་དང་པོ་ལ་ངལ་བསོས་ནས་ཉི་མ་གཉིས་པའམ་གསུམ་པ་ལ་གནས་བཅའ་བར་བྱའོ། །འོ་ན་ཉི་མ་གཉིས་པ་དང་གསུམ་པ་ཁྱད་ཡོད་དམ་ཞེ་ན། དེ་གང་ལ་གནས་བཅས་ཀྱང་ཉེས་པ་ཁེགས་ཏེ། མ་མོ་ལས། གནས་འཆའ་བར་འདོད་ན་རིངས་ཐབས་བབ་བབ་ཏུ་གནས་མི་འཆའ་བར་ཞག་གསུམ་གྱི་བར་དུ་བརྟགས་ནས་གདོད་གནས་བཅའ་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། བསྡུས་པ་ལས་ཀྱང་། ངལ་བསོ་བའི་ཉི་མ་གཉིས་སམ་གསུམ་ཚུན་ཆད་དུ་ལེགས་པར་བརྟགས་ཏེ་གནས་བཟུང་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གློ་བུར་དུ་འོངས་པས་ཉི་མ་གཅིག་ནི་འདུག་པར་བྱ་བའི་ཆེད་དུ་གནས་བཅའ་བར་མི་བྱའོ། །དེ་རྣམས་གནས་མེད་པའི་དམིགས་བསལ་ལོ། །འདིར་གནས་པ་ཞེས་པ་ལ། སྤྱིར་གནས་པ་སློབ་པ་ལ་ཟེར་བ་ཡིན་མོད། བྱེ་བྲག་འདིར་གནས་པར་བྱ་བའི་ལས་ལ། ཀྟའི་རྐྱེན་བྱིན་ཏེ། དེས་ན་གནས་པར་བྱ་བའི་དོན་གྱིས་ན་གནས་ཏེ་བླ་མ་ཡིན་གྱི་གནས་པར་བྱེ

【現代漢語翻譯】 因此，根據這些原因，應向最年長者彙報暫住的情況。因此，應根據方便選擇其中之一。經文中說：『未經寺院住持允許，就這樣做。』對此，《自釋》中說：『這樣做是指不同傳統的出家人。』《 टीका 》中說：『對於行為不端的持戒者來說，就這樣做。』《釋小》中說：『對於不認識的比丘或新來者來說，就這樣做。』這三種解釋中，第一種是最好的，第二種是中等的，第三種是不好的。』因此，之前的解釋是這樣說的。『我是否應該對這樣的人...』，這裡的『是否』表示不應給予尊敬。剛剛提到的『這樣的人』，也不應讓他們反過來為你按摩腳等，不應讓他們為你做尊敬的行為。這裡用『不應』一詞，並不是說詢問后就可以做，因為詢問后也不會被允許。『不應無所事事地待著。』特殊情況是，適合作為弟子的居住者，如果正在尋找寺院住持，那麼在沒有寺院住持的情況下無所事事地待著，就沒有無處可去的過錯。如果長期居住會有過錯，那麼最多可以待五天。如果五天之內僧團有收穫，那麼對於正在尋找住所並前往其他地方的人，也應該給予佈施。《 टीका 》中說：『因此，這裡的經文是關於無所事事的人應該尋找多久的收穫？近親最多五天。』 這段解釋通過展示安頓下來的儀式，說明這個地方非常重要，因此剛來就安頓下來，可能會遇到惡友，所以剛來的人應該在第一天休息，然後在第二天或第三天安頓下來。那麼第二天和第三天有什麼區別嗎？無論在哪一天安頓下來，都可以避免過錯。如《母經》中說：『如果想安頓下來，不要急於求成，應該在三天之內進行觀察，然後再安頓下來。』《略集》中也說：『在休息的兩三天內，應該仔細觀察，然後再選擇住所。』剛來的人不應該爲了住一天而安頓下來。這些都是沒有住所的特殊情況。這裡所說的『居住者』，一般來說是指學習者，但在這裡特指居住的行為，加上了『 क्त 』的後綴，因此，『居住者』的意思是居住，是上師。

【English Translation】 Therefore, according to these reasons, one should report the temporary stay to the eldest. Therefore, one should choose whichever is convenient. It is said in the scriptures: 'Without the permission of the abbot, do so.' Regarding this, the 'Self-Commentary' says: 'Doing so refers to renunciants of different traditions.' The ' टीका ' says: 'For those with immoral discipline, do so.' The 'Minor Commentary' says: 'For those who do not recognize the bhikshu or newcomers, do so.' Among these three explanations, the first is the best, the second is moderate, and the third is not good.' Therefore, the previous explanations are like this. 'Should I... to such a person?', here 'should' means that respect should not be given. The 'such person' just mentioned should not be allowed to massage your feet in return, etc., and should not be allowed to do respectful acts for you. Here, the word 'should not' does not mean that it can be done after asking, because it will not be allowed even after asking. 'One should not stay idly.' The special case is that a resident suitable as a disciple, if he is looking for an abbot, then staying idle without an abbot does not have the fault of having nowhere to go. If staying for a long time is a fault, then it can be up to five days. If the sangha has gains within five days, then those who are looking for a place to stay and have gone to other places should also be given offerings. The ' टीका ' says: 'Therefore, here the scripture is about how long should those who are idle look for gains? Close relatives up to five days.' This explanation, by showing the ritual of settling down, explains that this place is very important, so if one settles down immediately after arriving, one may encounter bad friends, so those who have just arrived should rest on the first day, and then settle down on the second or third day. Then is there a difference between the second and third day? No matter which day you settle down, you can avoid faults. As it is said in the 'Mother Sutra': 'If you want to settle down, do not rush, you should observe within three days, and then settle down.' It is also said in the 'Compendium': 'Within the two or three days of rest, you should carefully observe, and then choose a place to stay.' Those who have just arrived should not settle down for the sake of staying for one day. These are all special cases of having no place to stay. Here, the 'resident' generally refers to a learner, but here it specifically refers to the act of residing, with the suffix ' क्त ' added, therefore, the meaning of 'resident' is residing, is the guru.

---

ད་པོ་སློབ་མ་ལ་མི་བཟུང་སྟེ། ཊཱི་ཀར། གནས་པར་བྱ་བའི་ལས་ལ་གནས་པ་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་ཏུ་བྱའི། གནས་པར་བྱེད་པའི་བྱེད་པ་པོ་ལ་མི་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཏེ། གང་གནས་པར་འོས་པ་དེ་ལ་གནས་པར་བྱེད་ཅིང་གནས་པར་ཁས་ལེན་པར་བྱེད་པས་དེས་ན་གནས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་གནས་ཉིད་ཡིན་པར་བཟུང་ངོ་ཞེས་སོ། །ཉེ་བར་མི་གནས་ན་ཞེས་པ་ལ་འགྲེལ་ཆུང་ལས། གནས་བརྟན་དྲོ་ལམ་ཕན་ཆད་དུ་སོང་ན་གཞན་ལ་དྲི་ཞེས་བཤད་ཀྱང་། ཚད་དེའི་ངེས་པ་མེད་དེ། དཔག་ཚད་ཕྱེད་གསུམ་དག་ན་གསོ་སྦྱོང་གི་ཚེའོ། །ཞེས་ 6-147b གསུངས་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་གང་ཞེ་ན། ཐག་ཉེ་རུང་རིང་རུང་ཊཱི་ཀ་ལས། སྤྱོད་ཡུལ་དུ་མ་གྱུར་པ་ཉིད་ནའོ། །ཞེས་སོ། །ལུང་ལས། གཎྜི་གྲག་པ་ཙམ་ལ་འཆད་དོ། །དེས་ན་དེའི་ཚེ་གནས་ཀྱི་བླ་མ་ལས་གཞན་པའི་དགེ་སློང་རྒན་ཅིང་ཆོས་མཁས་པ་ལ་ཞུ་བར་བྱའོ། །ད་ནི་བྱ་བ་ཞུ་བའི་དམིགས་བསལ་སྟོན་ཏེ། དེ་ཡང་གནས་པ་དགེ་འདུན་གྱིས་ལས་སུ་བསྐོས་པའི་ཕྱིར་སོང་བ་ན་གནས་པ་དེ་ལས་སུ་བྱ་བ་གཞན་བྱུང་ན་སློབ་མ་དེས་གནས་ལ་ཕྱིར་འོངས་ནས་བྱ་བ་མ་ཞུས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །མདོ་འདི་གནས་དང་མ་བྲལ་བའི་དབང་དུ་མཛད་དོ། །དེའི་ཕྱིར་རྣམ་པར་འབྱེད་པའི་གནས་མལ་གྱི་གཞི་ལས། གལ་ཏེ་དེར་སོང་བ་རྣམས་ལ་ལས་སུ་བྱ་བ་གཞན་བྱུང་ན་དེ་དག་གིས་ཡང་འོངས་ཏེ་ཞུ་བར་མི་བྱ་བར་ལས་སུ་བྱ་བ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་བྱ་སྟེ། དེ་དག་གི་ཞུ་བ་སྔ་མ་ཉིད་དེའི་ཞུ་བ་ཡང་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཞེས་སོ། ། 持依者互助 གཉིས་པ་ནི། གནས་བཅའ་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ན་དེ་ཅི་གང་ཡང་རུང་བ་ལའམ་ཞེ་ན། དེའི་ཕྱིར་གང་ཡང་རུང་བ་ལ་མི་བྱའོ། །གནས་པ་བླ་མ་བསྟེན་པའི་དགོས་པ་ནི། དགེ་བ་འཕེལ་བར་འགྱུར་བ་དང་། གནས་མེད་ཀྱི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་བ་དང་། ཁྲེལ་ཡོད་ཀྱི་བསམ་པ་སྐྱེ་བ་དང་། བྱ་བ་ཡིན་མིན་ཤེས་པར་འགྱུར་བའོ། །དེས་ན་ཡུལ་གང་ལ་གནས་སུ་བཟུང་བ་དང་། རྟེན་གང་གིས་གནས་སུ་བཟུང་བ་དག་ལས། ཚུལ་ཇི་ལྟར་གནས་སུ་བཟུང་བ་ལ་སྦྱོར་བ་ནི། གཞན་ལ་དྲི་བ་དང་། ལ་སོགས་པས་ལུས་ངག་གི་ཀུན་ཏུ་སྤྱོད་པ་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་དག་པ་དང་། འདུལ་བ་ཤེས་པ་དང་། འཁོར་ལ་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གིས་ཕན་འདོགས་པ་ཉིད་དེ། དེ་དག་ཐམས་ཅད་ངེས་པར་ཤེས་པར་བྱས་ནས་གནས་ཏེ་བཟུང་བར་བྱའོ། །འདིར་སྨྲས་པ། ཚུལ་འཆལ་རོ་ལངས་ལྟ་བུའི་རྣམ་འགྱུར་ལ། །འདུ་ཤེས་ལྔ་ཕྲུགས་བྲལ་བའི་ལག་ 6-148a རྡུམ་ཞིང་། །སྙིང་བརྩེ་སྤངས་པ་སེང་གེ་ལྟ་བུ་ཅན། །ཙནྡན་དུག་སྦྲུལ་དཀྲིས་བཞིན་འཁོར་མ་དག །ཤིང་སྐམ་འབྲས་མེད་ལྟ་བུའི་ཕོངས་པ་འགས། །མཁན་པོ་གནས་པའི་གོ་འཕང་ལ་འདུག་ནས། །བག་མེད་ཐུབ་ཚུལ་དཀྲུགས་པ་འདི་མཐོང་ཚེ། །བསྟན་ལ་ང་མིན་འབད་པ་དྭགས་བརྒྱུད་སུ།། །།དངོས་གཞི་ནི། དཔེར་ན། དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་

【現代漢語翻譯】 因此，不要將學生視為『持有者』，而應在註釋中將『安住于安住之業』視為一種行為，而不是視為『安住的作者』。因為凡是適合安住的，就使之安住，並承諾安住，因此，『安住』應被視為安住本身。註釋中說：『如果不靠近安住處』，在小釋中說：『如果去了常住者Drolam（音譯）的地方，就問別人。』但沒有確定這個距離，因為經中說：『在半由旬（dpag tshad）的地方，是行布薩的時候。』那麼，什麼是安住處呢？無論遠近，註釋中說：『只要不在活動範圍內。』經中說：『敲擊犍稚（gaṇḍi）時才講解。』因此，那時應向寺院住持以外的年長且精通佛法的比丘請教。現在展示請教事務的特殊情況：如果因為寺院僧團委派事務而外出，那麼當學生有其他事務時，即使沒有返回寺院請教，也沒有過錯。這部經是針對沒有離開寺院的情況而說的。因此，在《分別處胎經》的根本中說：『如果去那裡的人有其他事務，他們不必回來請教，而應直接處理事務。他們之前的請教也適用於此。』 持依者互助 第二，如果說『應該建立安住處』，那麼這是指任何地方都可以嗎？因此，不應是任何地方都可以。親近寺院住持的必要性是：爲了增長善業，避免沒有安住處的過失，生起慚愧之心，以及瞭解應做和不應做之事。因此，在確定了安住的地點和所依之後，如何應用安住的方式呢？就是通過詢問他人等方式，規範身語行為，保持戒律清凈，瞭解戒律，並通過佛法和物質利益來幫助僧團。必須在完全瞭解這些之後，才能安住和持有。這裡說到：對於行為不端、如殭屍般的姿態，五蘊分離、如斷臂般的人，捨棄慈悲、如獅子般的人，像旃檀木纏繞毒蛇般的人，像乾枯無果的樹木般貧乏的人，如果他們坐在寺院住持的位置上，看到他們輕率地擾亂佛法，除了我，誰還會努力守護教法呢？' 正行：例如，居士的戒律。

【English Translation】 Therefore, do not regard the student as a 'holder,' but in the commentary, 'abiding in the work of abiding' should be taken as an action, not as 'the author of abiding.' Because whatever is suitable for abiding, one makes it abide and promises to abide, therefore, 'abiding' should be regarded as abiding itself. The commentary says: 'If one does not approach the dwelling place,' in the small commentary it says: 'If one goes to the place of the permanent Drolam (transliteration), ask others.' But there is no certainty about this distance, because the sutra says: 'At half a yojana (dpag tshad), it is the time for performing posadha.' So, what is the dwelling place? Whether near or far, the commentary says: 'As long as it is not within the scope of activity.' The sutra says: 'One explains only when the gandi (gaṇḍi) is struck.' Therefore, at that time, one should consult a senior and knowledgeable bhikshu other than the abbot of the monastery. Now, the special circumstances for requesting affairs are shown: If one goes out because the monastery sangha has assigned affairs, then when the student has other affairs, even if he does not return to the monastery to ask for instructions, there is no fault. This sutra is addressed to the situation where one has not left the monastery. Therefore, in the root of the 'Distinguishing the Place of the Womb Sutra,' it says: 'If those who go there have other affairs, they do not have to come back and ask for instructions, but should directly handle the affairs. Their previous request also applies to this.' Mutual assistance for holders Second, if it is said that 'a dwelling place should be established,' does this mean that any place is acceptable? Therefore, it should not be that any place is acceptable. The necessity of relying on the abbot of the monastery is: to increase good deeds, to avoid the fault of not having a dwelling place, to generate a sense of shame, and to know what should and should not be done. Therefore, after determining the location of the dwelling and the basis of reliance, how should the method of dwelling be applied? It is through asking others, regulating the actions of body and speech, maintaining pure precepts, understanding the discipline, and helping the sangha with Dharma and material benefits. One must abide and hold after fully understanding all of these. Here it is said: For those who are immoral and have zombie-like postures, those who are separated from the five aggregates and are like severed arms, those who have abandoned compassion and are like lions, those who are like sandalwood trees entwined with poisonous snakes, those who are as poor as dry, fruitless trees, if they sit in the position of the abbot of the monastery, seeing them recklessly disrupting the Dharma, who besides me will strive to protect the teachings?' The main practice: For example, the precepts of a layperson.

---

པ་ལ་སོགས་པ་སྔགས་སྔོན་དུ་བཏང་བའི་ཆོ་ག་ལན་གསུམ་བཟླས་ཏེ་ལེན་པ་བཞིན་ནོ། །མཇུག་ཐབས་ལེགས་བྱའོ། །སྡོམ་པ་ལེན་པ་ན་ཐལ་མོ་སྦྱོར་བ་བཞིན་དུ་འདིར་ཡང་ཐལ་མོ་སྦྱོར་རམ་ཞེ་ན་མིན་ཏེ། གནས་པས་ལག་པ་གཉིས་ཀྱིས་གནས་ཀྱི་རྐང་མཐིལ་གཉིས་ཀ་བཅངས་ནས་གནས་པར་བཟུང་བར་བྱའོ། །གནས་ཀྱིས་ཀྱང་ཅི་འདི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་བསམ་པ་ཅན་དང་བསླབ་པ་དག་ལ་གུས་པ་ཡིན་ནམ་ཞེས་ཡོངས་སུ་བརྟགས་ནས་གནས་སྦྱིན་ནོ། །གནས་པ་དཔོན་སློབ་བུ་དང་ཕའི་འདུ་ཤེས་དག་བསྐྱེད་པར་བྱའོ་ཞེས་འབྱུང་ལ། ལུང་མ་མོ་ལས། མཁན་པོའམ་སློབ་དཔོན་ལ་སྟོན་པའོ་སྙམ་དུ་འདུ་ཤེས་མངོན་དུ་བཞག་པར་བྱ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། 說依者疑惑 གསུམ་པ་ནི། ཅི་ལྷན་ཅིག་གནས་པས་མཁན་པོ་ལ་གནས་བཅའ་དགོས་སམ་ཞེ་ན། རང་གི་མཁན་པོ་དེ་ཉིད་ན་གནས་པར་བྱ་བའི་ཡུལ་དུ་གྱུར་པ་གནས་ཀྱི་བླ་མ་ཉིད་ཡིན་ནོ་སྟེ་མཁན་པོར་གྱུར་ཙམ་ན་གནས་ཀྱི་བླ་མར་གྱུར་ཟིན་པའོ། །འདིར་ཡང་གནས་པར་བྱ་བའི་ལས་ལ་གནས་པ་ཞེས་ཀྟའི་རྐྱེན་གྱིས་བསྟན་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། འདི་ལྟར་གནས་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་ནི་གནས་པར་བྱ་བའི་ལས་ལ་གནས་པ་ཞེས་བྱ་བའི་རྐྱེན་གྱིས་བསྟན་པ་ཡིན་གྱི། གནས་པར་བྱེད་པའི་བྱེད་པ་པོ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལ་གནས་པར་བྱ་བས་གནས་པ་སྟེ། དེས་ན་གནས་པ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲས་གནས་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །དེའི་དངོས་པོ་ 6-148b ནི་གནས་པ་ཉིད་དེ། དངོས་པོའི་རྐྱེན་གྱིས་མཁན་པོ་ཡིན་པར་བྱེད་པ་བསྟན་ཏོ། །ཞེས་སོ། །གང་གི་ཕྱིར་ལྷན་ཅིག་གནས་པའི་མཁན་པོ་ཉིད་གནས་ཉིད་ཁོ་ན་ཡིན་པ་དེའི་ཕྱིར་སློབ་མས་དེ་ལ་གནས་དེ་མི་བཅའོ། །གནས་དང་གནས་པ་གཉིས་ཀ་ལ་མི་བལྟོས་པའི་བསམ་པ་ཉིད་གཅིག་ཅར་བྱུང་བའམ་སྔ་ཕྱིར་བྱུང་བ་ནི་གནས་བཅས་པ་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀར། གཅིག་མི་བལྟོས་པ་ཉིད་དུ་གྱུར་པས་ནི་གནས་འཇིག་པར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །འདི་དག་ནི་གསོལ་བ་བཏབ་པ་ཞིག་གྱུར་གྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ནོ། །ད་ནི་འདི་དག་གི་འཕྲོས་དོན་ཅུང་ཟད་བཤད་པར་བྱ་སྟེ། དེ་ཡང་གནས་པའི་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ནི། བྱ་བ་བྱེད་པའི་འཇིག་རྒྱུ་དང་། གསོལ་བ་བཏབ་པའི་འཇིག་རྒྱུའོ། །དང་པོ་ནི། གནས་མེད་ཀྱི་ཉེས་པ་འགོག་པའི་བྱ་བ་བྱེད་པ་ཙམ་འཇིག་པར་འགྱུར་བ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལ་གནས་གཞན་འདོད་པ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་དང་། གནས་དང་གནས་པ་མཚམས་ཐ་དད་དུ་གནས་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། མཁན་པོ་མ་ཡིན་པ་དག་ཚོགས་ན་ཞེས་པས་བསྟན་ལ། གཉིས་པ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། མཚམས་གཞན་ན་གནས་པ་ནི་ཞེས་པས་བསྟན་ཏོ། །གཉིས་པ་གསོལ་བ་བཏབ་པའི་འཇིག་རྒྱུ་ནི། གནས་བཅས་པའི་ཆོ་ག་ཡང་འཇིག་པ་སྟེ་ཕྱིས་དེ་ལ་གནས་སུ་འཛིན་ན་གནས་བཅའ་བའི་ཆོ་ག་གཞི་ནས་བསྐྱར་དགོས་པའོ། །དེ་ལ་གཉིས་ཀ་ལ་མི་བལྟོས་པའི་བསམ་པ་བྱུང

【現代漢語翻譯】 如是等等，如同先誦咒語儀軌三遍後接受一般。最後要善巧方便。有人問：『受戒時合掌，這裡也要合掌嗎？』答：『不是的。』依止者要雙手抓住依止處的雙足心，保持依止的姿勢。依止處也要詳細觀察，此人是否具有涅槃（藏文：མྱ་ངན་ལས་འདས，梵文天城體：निर्वाण，梵文羅馬擬音：nirvāṇa，漢語字面意思：寂滅）之想，是否對戒律恭敬，然後才給予依止。經中說，依止者要生起上師如父，自己如子的想法。律經中說：『對於堪布（Khenpo，住持）或阿阇黎（Acharya，導師），要生起如佛陀一般的想法。』 說依止者疑惑： 第三個問題是：是否一起居住者都需要向堪布（Khenpo，住持）請求依止呢？答：自己的堪布（Khenpo，住持）是適合作為依止之處的上師，一旦成為堪布（Khenpo，住持），自然就成爲了依止的上師。這裡用『依止』這個詞來表示依止的行為，這是用後綴來表示的。《 टीका 》中說：『像這樣，被稱為依止者，是用後綴來表示依止的行為，而不是依止的能作者。因此，依止的行為是依止者所為，所以「依止」這個詞表示依止處。』 6-148b 『它的本體就是依止本身，用本體的原因來表示堪布（Khenpo，住持）的身份。』因為一起居住的堪布（Khenpo，住持）本身就是依止處，所以弟子不需要向他請求依止。對於依止處和依止者，同時生起不依賴的想法，或者先後生起，都是破壞依止的因。《 टीका 》中說：『如果變得互不依賴，就不會破壞依止。』這些是假設已經祈請的情況。現在稍微解釋一下這些的引申意義，也就是破壞依止的原因：有行為上的破壞因，也有祈請上的破壞因。第一種是：僅僅爲了避免無依止的過失而做一些行為，就會導致依止關係破壞，也就是對其他的依止處產生貪戀，或者依止處和依止者處於不同的界限中。第一種情況，如經中所說：『如果不是堪布（Khenpo，住持）的人聚集在一起』，第二種情況，如經中所說：『住在其他的界限中』。第二種是祈請上的破壞因：依止的儀軌也會被破壞，如果之後再將他視為依止處，就需要重新進行依止的儀軌。對於這兩種情況，如果生起互不依賴的想法

【English Translation】 Like that, it is like taking the ritual of reciting the mantra three times before taking it. The end should be done well. If you ask whether you should join your palms when taking vows, you should not join your palms here. The one who abides should hold both soles of the feet of the place of abiding with both hands and hold it in place. The place of abiding should also fully examine whether this person has the thought of Nirvana (藏文：མྱ་ངན་ལས་འདས，梵文天城體：निर्वाण，梵文羅馬擬音：nirvāṇa，漢語字面意思：cessation of suffering) and respect for the precepts, and then give the place of abiding. It is said that the one who abides should generate the perception of the master as the father and the disciple as the son. It is said in the Vinaya Sutra that one should have the perception that the abbot or teacher is the Buddha. The one who relies on doubts: The third is: Do all those who live together need to request to stay with the Khenpo (Abbot)? Answer: One's own Khenpo (Abbot) is the very lama of the place of residence who has become the object of residence, that is, once he becomes the Khenpo (Abbot), he has already become the lama of the place of residence. Here, too, the act of residing is indicated by the suffix of the word 'residing'. In the Ṭīkā, it says: 'Thus, the so-called residing is indicated by the suffix of the act of residing, but not the agent of residing.' Therefore, the residing is done by the one who is to reside, so the word 'residing' indicates the place of residence. 6-148b 'Its entity is the residing itself, and the cause of the entity indicates that it is the Khenpo (Abbot).' Because the Khenpo (Abbot) who lives together is the only place of residence, the disciple does not need to request to stay with him. The thought of not relying on both the place of residence and the one who resides, whether it arises simultaneously or one after the other, is the cause of the destruction of the residence. In the Ṭīkā, it says: 'If one becomes independent, the residence will not be destroyed.' These are based on the assumption that a request has been made. Now, let's explain a little bit about the implications of these, that is, the causes of the destruction of the residence: there are causes of destruction in terms of actions, and there are causes of destruction in terms of requests. The first is: merely performing actions to avoid the fault of not having a residence will lead to the destruction of the residence relationship, that is, having a desire for other places of residence, or the place of residence and the one who resides being in different boundaries. The first case is indicated by the saying: 'If those who are not Khenpo (Abbot) gather together', and the second case is indicated by the saying: 'Living in other boundaries'. The second is the cause of destruction in terms of requests: the ritual of residing will also be destroyed, and if he is later regarded as the place of residence, the ritual of residing must be repeated from the beginning. For both of these situations, if the thought of not relying on each other arises

---

་བ་དང་། གནས་དང་གནས་པ་ཞིང་མཚན་གྱུར་པ་དང་ཤི་བ་སོགས་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། གཉིས་ཀ་ལ་མི་བལྟོས་པ་སོགས་ཞེས་སོགས་ཀྱིས་བསྟན་ལ། གཉིས་པ་ནི། འདི་ལ་ཆོ་ག་རྣམས་གྱུར་ཏོ་ཞེས་སོགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏོ། །ད་ནི་གནས་པ་སློབ་མར་འོས་པ་དེས་གནས་ཀྱི་བླ་མ་ལ་མ་བསྟེན་པར་འདུག་ཀྱང་གནས་མེད་ཀྱི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་ 6-149a བའི་གནས་སྐབས་བཅུ་ཡོད་དེ། ལོ་ལྔ་ལོན་ཅིང་ལྷན་ཅིག་སྦྱར་བ་ཐ་མ་དང་ལྡན་པས་ལྗོངས་རྒྱུ་བའི་དུས་དང་། དབྱར་ཕྱི་མ་ཁས་བླངས་ནས་ཟླ་བ་དང་པོ་གཉིས་ཀྱི་དུས་དང་། གནས་ཀྱི་བླ་མ་ས་གཞན་གནས་པའི་དུས་དང་། གནས་ཡོངས་སུ་འཚོལ་བ་ལ་ཞུགས་པ་མ་རྙེད་པའི་ཞག་ལྔའི་དུས་དང་། གློ་བུར་དུ་འོངས་པ་ཉི་མ་དང་པོའམ་གཉིས་པ་ལ་ངལ་བསོ་བའི་དུས་དང་། ཞག་གཅིག་གནས་གཞན་དུ་ཕྱིན་པ་དང་དྲུག་དངོས་སུ་གསུངས་ལ། དབྱར་སྔ་མ་ཁས་བླངས་ནས་ཟླ་བ་དབུས་མ་བསྲུང་བ་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ལ་ནི་གནས་མེད་ཀྱི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་སྟེ། དེ་ལ་གནས་སྦྱིན་པར་བྱེད་ན་སྤངས་པ་རྗེས་ཕྱོགས་ཀྱི་ལྟུང་བར་འགྱུར་བས་དེ་ལ་གནས་པར་བྱ་བའི་ཡུལ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡུལ་མེད་ཀྱང་གནས་ལ་བསྟེན་དགོས་ན་བསྒྲུབ་པར་མི་ནུས་པ་ལ་བཅས་པ་མཛད་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་རོ། །བླ་མས་གནས་བཀག་ན་གནས་མེད་ཀྱི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་སྟེ། བླ་མས་ནི་གནས་བཀག་ཅིང་གཞན་གྱིས་ལེན་པར་བྱེད་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བས་དེ་ལ་གནས་པར་བྱ་བའི་ཡུལ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་མདོར་བསྡུས་གཅིག་དང་བཅུའོ། །འདིར་གཉིས་ཀ་ལ་མི་བལྟོས་པ་ཉིད་བྱུང་བ་ནི་གནས་བཅས་པ་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པ་འདི་ལ་འཇིག་རྒྱུ་བཏགས་པ་བ་དང་ཞིག་པ་རང་མཚན་པ་ཡིན་ཏེ། དེའི་རྒྱུ་མཚན་གཉིས་ཀ་ལ་མི་བལྟོས་པ་ཉིད་གནས་འཇིག་རྒྱུ་ཡིན་ན། གནས་དང་གནས་པ་གཉིས་ཀ་ལ་མ་བལྟོས་པའི་བསམ་པ་གཅིག་ཅར་དུ་བྱུང་བ་དེ་ཆོས་ཅན། འཇིག་རྒྱུ་རང་མཚན་པ་ཡིན་པ་སྲིད་པར་ཐལ། གནས་བཅས་པ་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁྱབ་མ་གྲུབ་ན་དམ་བཅའ་བུད་ཅིང་། འདོད་ན། མཛོད་འགྲེལ་ 6-149b ལས། དངོས་པོ་རྣམས་འཇིག་པ་ལ་རྒྱུ་ནི་མེད་ཀྱིས་འཇིག་པའི་ངང་ཚུལ་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་པ་དང་། རྣམ་འགྲེལ་ལས་ཀྱང་། འཇིག་པ་ལ་ནི་རྒྱུ་མེད་ཕྱིར། །འཇིག་པ་རྒྱུ་ལྡན་སྨྲ་རྣམས་ཀྱིས། འཇིག་པའི་རྒྱུ་ནི་ཐམས་ཅད་དག །འཁྲུལ་པ་ཉིད་དུ་བཤད་པ་ཡིན། །ཅེས་སོ། །གཞན་ཡང་གཉིས་ཀ་ལ་མི་བལྟོས་པ་ཉིད་བྱུང་བ་གནས་བཅས་པ་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ཉིད་ཡིན་ན་གནོད་བྱེད་གཞན་ཡང་ཡོད་དེ། གཉིས་ཀ་ལ་མི་བལྟོས་པའི་བསམ་པ་གཅིག་ཅར་དུ་བྱུང་བ་དེ་ཆོས་ཅན། གནས་བཅས་པ་ཞིག་ཟིན་པ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། གནས་བཅས་པ་རྒྱུ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁྱབ་མ་

【現代漢語翻譯】 不成為住所，不成為居住者，不成為田地名稱的改變，不成為死亡等等。第一種情況，如所說：'不依賴於兩者'等等，通過'等等'來表示。第二種情況，通過'對此，儀式已經改變'等等來表示。現在，適合成為學生的居住者，即使不依賴於住所的上師而居住，也不會產生無住所的過失，有十種情況：五歲且具備最後結合的條件，處於遊歷的時期；接受了晚期夏季，處於前兩個月的時期；住所的上師居住在其他地方的時期；開始全面尋找住所，未找到的五天時期；突然到來，第一天或第二天休息的時期；去其他住所一天，實際說了六天；接受了早期夏季，未守護中間月份；僧團從住所驅逐，不會產生無住所的過失，因為如果給予住所，將成為捨棄后隨順的墮落，因此沒有可以居住的地方。即使沒有地方也必須依賴住所，如果不能完成，將被迫制定戒律。如果上師禁止居住，也不會產生無住所的過失，因為如果上師禁止居住，其他人接受，將成為粗罪，因此沒有可以居住的地方。與此原因相同，簡而言之，共有十種情況。在這裡，不依賴於兩者的情況出現，是住所毀滅的原因。'這個被稱為毀滅原因的事物，是自相毀滅的事物，因為如果兩者都不依賴是住所毀滅的原因，那麼同時產生不依賴於住所和居住者的想法，法，是自相毀滅的原因，這可能是因為住所的制定是毀滅的原因。如果理由不成立，則承諾無效。如果承認，則如《俱舍論》的註釋中所說：'事物毀滅沒有原因，因為它們具有毀滅的性質。'以及《釋量論》中也說：'毀滅沒有原因，因此，說毀滅有原因的人，所說的所有毀滅原因都是錯誤的。'此外，如果兩者都不依賴是住所制定的毀滅原因，那麼還有其他損害因素：同時產生不依賴於兩者的想法，法，不是已經毀滅的住所制定，因為住所制定是原因。理由不成立。 Not becoming a dwelling, not becoming a dweller, not becoming a change of field name, not becoming death, etc. The first case, as it is said: 'Not depending on both,' etc., is indicated by 'etc.' The second case is indicated by 'For this, the rituals have changed,' etc. Now, a resident suitable to be a student, even if he resides without relying on the master of the dwelling, will not incur the fault of being without a dwelling; there are ten situations: being five years old and possessing the last combination, being in the period of wandering; having accepted the late summer, being in the period of the first two months; the master of the dwelling residing in another place; having engaged in a thorough search for a dwelling, the five-day period of not finding it; having come suddenly, the period of resting on the first or second day; having gone to another dwelling for one day, six days are actually spoken of; having accepted the early summer, not guarding the middle month; being expelled from the dwelling by the Sangha, there is no fault of being without a dwelling, because if a dwelling is given, it will become a downfall of following abandonment, therefore there is no place to reside. Even if there is no place, one must rely on a dwelling; if one cannot accomplish it, it would be absurd to make a rule. If the master forbids residence, there is no fault of being without a dwelling, because if the master forbids residence and another accepts it, it will become a gross offense, therefore there is no place to reside. Similar to this reason, in brief, there are ten situations. Here, the occurrence of not depending on both is the cause of the destruction of the established dwelling. 'This thing called the cause of destruction is a self-destructive thing,' because if not depending on both is the cause of the destruction of the dwelling, then the thought of not depending on both the dwelling and the dweller arising simultaneously, the Dharma, is likely to be a self-destructive cause, because the establishment of the dwelling is the cause of destruction. If the reason is not established, then the commitment is void. If it is admitted, then as it is said in the commentary on the Abhidharmakośa: 'Things are destroyed without a cause, because they have the nature of destruction.' And in the Pramāṇavārttika it is also said: 'Destruction has no cause, therefore, those who say that destruction has a cause, all the causes of destruction they speak of are mistaken.' Furthermore, if not depending on both is the cause of the destruction of the established dwelling, then there are other harmful factors: the thought of not depending on both arising simultaneously, the Dharma, is not an already destroyed established dwelling, because the established dwelling is the cause. The reason is not established.

【English Translation】 Not becoming a dwelling, not becoming a dweller, not becoming a change of field name, not becoming death, etc. The first case, as it is said: 'Not depending on both,' etc., is indicated by 'etc.' The second case is indicated by 'For this, the rituals have changed,' etc. Now, a resident suitable to be a student, even if he resides without relying on the master of the dwelling, will not incur the fault of being without a dwelling; there are ten situations: being five years old and possessing the last combination, being in the period of wandering; having accepted the late summer, being in the period of the first two months; the master of the dwelling residing in another place; having engaged in a thorough search for a dwelling, the five-day period of not finding it; having come suddenly, the period of resting on the first or second day; having gone to another dwelling for one day, six days are actually spoken of; having accepted the early summer, not guarding the middle month; being expelled from the dwelling by the Sangha, there is no fault of being without a dwelling, because if a dwelling is given, it will become a downfall of following abandonment, therefore there is no place to reside. Even if there is no place, one must rely on a dwelling; if one cannot accomplish it, it would be absurd to make a rule. If the master forbids residence, there is no fault of being without a dwelling, because if the master forbids residence and another accepts it, it will become a gross offense, therefore there is no place to reside. Similar to this reason, in brief, there are ten situations. Here, the occurrence of not depending on both is the cause of the destruction of the established dwelling. 'This thing called the cause of destruction is a self-destructive thing,' because if not depending on both is the cause of the destruction of the dwelling, then the thought of not depending on both the dwelling and the dweller arising simultaneously, the Dharma, is likely to be a self-destructive cause, because the establishment of the dwelling is the cause of destruction. If the reason is not established, then the commitment is void. If it is admitted, then as it is said in the commentary on the Abhidharmakośa: 'Things are destroyed without a cause, because they have the nature of destruction.' And in the Pramāṇavārttika it is also said: 'Destruction has no cause, therefore, those who say that destruction has a cause, all the causes of destruction they speak of are mistaken.' Furthermore, if not depending on both is the cause of the destruction of the established dwelling, then there are other harmful factors: the thought of not depending on both arising simultaneously, the Dharma, is not an already destroyed established dwelling, because the established dwelling is the cause. The reason is not established.

---

གྲུབ་ན་དམ་བཅའ་བུད་ཅིང་། འདོད་ན་སྐབས་འདིའི་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། སློབ་དཔོན་གྱིས་ཀྱང་བསམ་པས་བཏང་ལ་ཉེ་གནས་ཀྱིས་ཀྱང་བསམ་པས་བཏང་ན་གནས་བཅས་པ་ཞིག་པ་ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་ལ། ཊཱི་ཀ་ལས་ཀྱང་། གནས་དང་གནས་པ་ལ་མི་བལྟོས་པ་ཉིད་དུ་གྱུར་ན་དེའི་ཚེ་ན་གནས་བཅས་པ་ཞིག་པར་རིག་པར་བྱའོ། །ཞེས་དང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས་ཀྱང་། གནས་བརྟན་དང་སློབ་མས་ཀྱང་ཡོངས་སུ་བཏང་བར་བསམས་ན་གནས་ཞིག་སྟེ་མེད་པར་འགྱུར་ཞེས་བཤད་དོ། ། 說禮敬依處 བཞི་པ་ནི། རང་གི་མཁན་པོ་མ་ཡིན་པ་གནས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་མང་པོ་དག་གནས་གཅིག་ཏུ་ཚོགས་ན་གནས་པ་རང་ཉིད་གང་ལ་གནས་པར་འདོད་པས་གནས་སུ་འཇུག་པར་བྱའོ། །རང་གི་མཁན་པོ་དེ་དང་གནས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་མང་པོ་དག་གཅིག་ཏུ་ཚོགས་པ་ན་མཁན་པོ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་གནས་པར་བྱའི། །གཞན་གྱིས་ནི་མི་བྱའོ། །མཁན་པོས་ནི་གནས་ཀྱི་བླ་མ་ཡང་མཚོན་ཏེ། འདིའི་ཐད་ཀྱི་ཊཱི་ཀར། འདི་ནི་དཔེ་ཙམ་སྟེ་གནས་གཞན་དག་མཐོང་ན་ཡང་ཞེས་སོ། །མཐོང་མ་ཐག་ཏུ་ཞེས་པ་ལ། ཞང་ཆེན་པོའི་ཐང་ཡིག་ཏུ། འདོམ་གང་ 6-150a ཙམ་ཟེར་ཡང་གཏམ་ཐ་མལ་པ་ཐོས་པ་ཙམ་ལ་ལྡང་བ་བྱེད་རན་པའི་ཞེན་པ་འབྱུང་རུང་ཙམ་ན་སྟན་ལས་དཔགས་ཏེ་ལྡང་བར་བྱའོ། །གནས་དང་གནས་པ་གཉིས་གཙུག་ལག་ཁང་གཅིག་པ་དེ་ན་འདུག་ན་གནས་པས་གནས་དེའི་དྲུང་དུ་ཉིན་པར་ལན་གསུམ་འགྲོ་ཞིང་བྱ་བ་ཞུ་བར་བྱའོ། །གལ་ཏེ་གནས་དགོན་པ་ན་འདུག་ལ་དགོན་པ་དེ་ཡང་རྒྱང་གྲགས་གཅིག་ཙམ་ཡོད་ན་ཉིན་རེ་ལན་རེ་འོངས་ནས་གནས་དེའི་དྲུང་དུ་འགྲོ་བར་བྱའོ། །དགོན་པ་དེ་གལ་ཏེ་རྒྱང་གྲགས་ལྔ་ཡོད་ན་གནས་པའང་གནས་ཀྱི་དྲུང་དུ་ཞག་ལྔའམ་དྲུག་ཅིང་ངོ་། །འདིར་ཞག་བདུན་ནམ་བརྒྱད་ཅེས་ལུང་ལས་སོ། །གལ་ཏེ་གནས་ཀྱི་དགོན་པ་དེ་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གསུམ་དག་ཡོད་ན་གནས་པས་གསོ་སྦྱོང་གི་ཚེ་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཅིང་འགྲོ་བར་བྱའོ། ། 歸依上師戒律 གཉིས་པ་ལ། དངོས་དང་ཞར་ལས་བྱུང་བ་བརྗོད། ། དང་པོ་ལ། མདོར་བསྟན་དང་ནི་རྒྱས་བཤད་དོ། ། དང་པོ་ནི། གནས་པ་སློབ་མ་ཆད་པས་བཅད་པར་འོས་པ་ལ་གནས་ཀྱི་བླ་མས་ཆད་པས་མི་བཅད་པར་མི་བྱའོ། །འདི་ཉིད་ལས་འཕྲོས་པའི་དོན་བཤད་ན། འདིའི་དགོས་དོན་ནི་གསུམ་སྟེ། ཉེས་པ་ལ་མ་ཞུགས་པ་མི་འཇུག་པ་དང་། ཞུགས་པ་ལྡོག་པར་འགྱུར་བ་སྟེ། བཅད་བྱ་ཡུལ་ལ་བརྟེན་པའི་དགོས་པ་གཉིས་དང་། གཅོད་བྱེད་རྟེན་ལ་བལྟོས་པའི་དགོས་པ་ནི་ཉེས་པ་ཅན་ཡལ་བར་གཏོང་བའི་ཉེས་པ་ཁེགས་པའོ། །ཡུལ་གང་ལ་ཆད་པ་བཅད་པ་ནི། ཆོས་དགུ་དང་ལྡན་པ་ལ་སྟེ། དེའང་རབ་བྱུང་སྡེ་ལྔ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་ཡིན་ཏེ། ཁྱིམ་པ་དང་གསོར་མི་རུང་དུ་ཉམས་པ་ལ་ཆད་པས་བཅད་ཀྱང་སྐབས་འདིར་གཏོགས་ཀྱི་དགོས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་སྟེ་སྨྱོ་བ་ལ་སོགས་པ་ཡིན་ན་ཆད་པ

【現代漢語翻譯】 如果成立，就放棄誓言。如果需要，根據此時的細則，如果導師和近侍都放棄了想法，就應該說住所被破壞了。經文中這樣說到。註釋中也說：『如果變得不依賴於住所和居住者，那麼就應該知道住所被破壞了。』釋文中也說：『如果居住者和學生都認為完全放棄了，住所就會被破壞，變得不存在。』 說禮敬依處 第四，如果不是自己的親教師，而是許多住所的導師聚集在一個住所，那麼居住者自己想要住在哪裡，就應該允許他住在那裡。如果是自己的親教師和許多住所的導師聚集在一起，那麼應該由親教師來居住，其他人不能這樣做。親教師也代表住所的上師。關於這一點，註釋中說：『這只是一個例子，即使看到其他的住所也是如此。』對於『立刻看到』，香欽波的唐卡中說：『即使聽到一尋左右的普通談話，也應該在能夠產生準備站起來的執著時，從座位上站起來。』如果住所和居住者住在同一個寺廟裡，居住者應該每天三次去住所那裡，並報告事務。如果住所在一個寺院裡，而這個寺院大約有一由旬遠，那麼每天應該來一次，去住所那裡。如果寺院有五由旬遠，那麼居住者也應該在住所那裡住五六天。經文中說，這裡是住七八天。如果住所的寺院有二又二分之一逾繕那遠，那麼居住者應該在齋戒的時候，每月去一半時間。 歸依上師戒律 第二，講述由直接和間接產生的事情。 第一，有總說和詳細解釋。 第一，對於應該被居住者（上師）的學生以懲罰來制裁的情況，居住者（上師）不應該不以懲罰來制裁。如果解釋由此延伸出來的意義，那麼這裡的必要性有三個：不讓沒有犯錯的人進入，讓已經進入的人回頭。這是基於應該被制裁的對象的需求。基於制裁者的需求是，避免放過罪犯的過失。對於什麼對像施加懲罰呢？是對具備九種法的人，也就是可以恢復出家身份的五種僧團成員。因為對於在家眾和已經墮落到無法恢復出家身份的人，即使施加懲罰，也不屬於這裡的情況，沒有必要。如果意識處於自然狀態，比如瘋癲等，就不施加懲罰。

【English Translation】 If it is established, then abandon the vow. If needed, according to the minor details of this time, if both the teacher and the attendant abandon the thought, then it should be said that the residence is destroyed. It is said in the scriptures. It is also said in the commentary: 'If it becomes independent of the residence and the resident, then it should be known that the residence is destroyed.' It is also said in the explanation: 'If both the resident and the student think that they have completely abandoned it, the residence will be destroyed and become non-existent.' Saying homage to the place of reliance Fourth, if it is not one's own preceptor, but many preceptors of residences gather in one residence, then the resident himself should be allowed to reside where he wants to reside. If one's own preceptor and many preceptors of residences gather together, then the preceptor himself should reside, and others should not do so. The preceptor also represents the lama of the residence. Regarding this, the commentary says: 'This is just an example, even if one sees other residences.' Regarding 'seeing immediately,' the Thangka of Xiangqinbo says: 'Even if one hears ordinary talk of about one fathom, one should stand up from the seat when one can generate the attachment to be ready to stand up.' If the residence and the resident live in the same temple, the resident should go to the residence three times a day and report matters. If the residence is in a monastery, and that monastery is about one yojana away, then one should come once a day and go to the residence. If the monastery is five yojanas away, then the resident should also stay at the residence for five or six days. The scriptures say that here it is staying for seven or eight days. If the monastery of the residence is two and a half yojanas away, then the resident should go for half a month at the time of the Uposatha. Relying on the master's discipline Second, speaking of things arising from direct and indirect causes. First, there is a summary and a detailed explanation. First, for situations where the resident's (teacher's) student should be disciplined with punishment, the resident (teacher) should not fail to discipline with punishment. If we explain the meaning that extends from this, then there are three necessities here: not allowing those who have not made mistakes to enter, and causing those who have entered to turn back. This is based on the needs of the object that should be disciplined. The need based on the discipliner is to avoid the fault of letting go of the guilty. What object is punished? It is for those who possess the nine dharmas, that is, members of the five sanghas who can restore their ordination. Because for lay people and those who have fallen to the point where they cannot restore their ordination, even if punishment is applied, it does not belong to this situation, and there is no need. If consciousness is in a natural state, such as madness, then punishment is not applied.

---

་བཅད་ཀྱང་ལྡོག་འཇུག་མི་ནུས་ 6-150b པའི་ཕྱིར། ལུས་ཐ་མལ་དུ་གནས་པ་སྟེ་གཞན་དུ་ན་ཆད་པ་བཅད་པའི་ཡུལ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། གནས་ནས་མ་ཕྱུང་བ་སྟེ་གཞན་དུ་ན་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་མཐའ་དག་གིས་སྤངས་ཟིན་པའི་ཕྱིར། ལྟ་བ་དང་སྤྱོད་པའི་སྒོ་ནས་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་སུ་མ་སོང་བ་སྟེ། རང་གི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པ་མ་ཡིན་པ་ལ་ནི་མ་ཆགས་སོ་ཞེས་པའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་ལ། གཞན་ཕྱོགས་ལ་ཆད་པ་མི་གཅོད་ཅིང་རྩོད་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། དགེ་འདུན་འབྱེད་ནུས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་ལ་ནན་ཏུར་བྱེད་ན་སྦོམ་པོར་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་ལ། དགེ་འདུན་བྱེ་བར་གྱུར་པའི་དགག་བྱ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ནད་པ་ལ་མ་ཡིན་ཏེ། ནད་པ་དེ་ལ་ནི་བརྒལ་ཅིང་བརྡེག་པ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་ལ། ནད་པ་ལུས་སྲོག་གི་རྐྱེན་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། ཆད་པ་གཅོད་པའི་རྒྱུ་དང་ལྡན་པ་སྟེ་ཆད་པ་གཅོད་པར་འོས་པ་ཞེས་དང་། གཞན་དུ་ན་ཚུལ་དང་མི་མཐུན་པའི་ཕྱིར། རང་གི་འཁོར་དུ་གཏོགས་པ་སྟེ་གནས་པ་ཆད་པ་བཅད་པར་འོས་པ་ཞེས་དང་། གཞན་དུ་ན་ཆད་པ་མི་ཆོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྟེན་གང་གིས་ཆད་པ་བཅད་པ་ནི་གནས་ཀྱི་བླ་མ་ཡིན་པ་དང་། རང་ཆད་པའི་རྒྱུ་དང་མི་ལྡན་པ་སྟེ། གནས་པ་ཆད་པ་གཅོད་པར་འོས་པ་ཞེས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་གྲུབ་ལ། རང་ཆད་པའི་རྒྱུད་དང་ལྡན་ན་དེའི་ཚིག་རིགས་པས་བཟུང་བར་མི་འོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འབྲོམ་སེང་ན་རེ། གནས་དབེན་པར་ཆད་པ་བཅད་ཅེས་ཟེར་རོ། །མི་འཐད་དེ་ལྟུང་བ་གླེང་བ་དབེན་པར་བྱ་དགོས་པ་དང་ནི་རྒྱུ་མཚན་མི་མཚུངས་ལ། རང་གི་སློབ་མ་ཚོགས་སུ་ལོངས་པ་མང་པོ་རྣམས་ལ་ཆད་པའི་རྒྱུ་ལྔ་པོ་འདི་རྣམས་དང་ལྡན་ན་གདམས་ངག་མི་སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་བྱེད་པ་ལ་མི་རིགས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། ཚོགས་སུ་ལོངས་པའི་གནས་དེ་ 6-151a དབེན་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དུས་གང་གི་ཚེ་བཅད་པ་ནི་དབྱར་ཚུལ་གྱི་ནང་མ་ཡིན་པ་དང་། ཕ་རོལ་གྱི་དམག་ཚོགས་འོངས་ཏེ་སྦ་བརྟུལ་བྱེད་པ་དེ་ལྟ་བུ་བྱ་བ་གཞན་གྱིས་སེམས་རྣམ་པར་གཡེངས་པའི་དུས་མ་ཡིན་པ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་དབྱར་གྱི་བཅའ་ཁྲིམས་དང་འགལ་བར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་དང་། སྐབས་སུ་མ་བབ་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཆད་པ་བཅད་ནས་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པ་ནི། གཅོད་བྱེད་ཀྱིས་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པ་དང་། གཞན་གྱིས་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པ་སྟེ། དགེ་སློང་ཤེས་ཉན་ཅན་བསྐོ་བ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་དང་། ཆད་པས་བཅད་པ་གཞན་གྱིས་ལེན་པ་སྤོང་བ་སྟེ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ལ། བཅད་པའི་ཆད་པ་གང་ཡིན་དང་། །ཆད་པས་བཅད་ཡུལ་གང་ལ་སྟེ། །བཅད་ནས་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པའོ། ། 所罰 དང་པོ་ནི། ཆད་པ་གང་བཅད་པ་ནི་ཆད་པ་ནི་ལྔའོ། །གཏམ་འདྲི་བར་མི་བྱ་བ་དང་ཞེས་པ་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་ཚིག་མི་སྨྲ་བའོ། །གདམས་ངག་མི་ས

【現代漢語翻譯】 因為即使阻止也無法使其返回。身體保持正常狀態，因為不是其他被處以懲罰的對象。沒有從住所被驅逐，因為已經完全放棄了所有世俗和精神的事物。沒有從見解和行為方面走向非佛法的方向，通過『不執著于與自己不一致的事物』的關鍵點來理解，因為會對其他方面不施加懲罰並引起爭論。不能分裂僧團，通過『如果對持律者嚴厲，則被認為是粗罪』的關鍵點來理解，因為存在著被分裂的僧團所排斥的對象。不是對病人，通過『不對病人進行駁斥和毆打』的關鍵點來理解，因為病人具有身體和生命的條件。具有施加懲罰的原因，即適合施加懲罰，否則與規矩不符。屬於自己的眷屬，即住所適合施加懲罰，否則不會施加懲罰。以何為依據施加懲罰呢？即住所的上師，並且自己不具備被懲罰的原因，通過『住所適合施加懲罰』的暗示來成立，如果自己具備被懲罰的原因，那麼他的話語不應該被理性所接受。仲敦巴（'brom ston pa，人名）說：『在寂靜的地方施加懲罰』。這是不合理的，因為談論墮落必須在寂靜的地方進行，並且理由不相同。如果自己的許多弟子聚集在一起，具備這五種懲罰的原因，那麼不給予教誨等等是可以接受的，因為沒有不合理之處，而且聚集的地方不是寂靜的地方。在何時施加懲罰呢？不是在夏季安居期間，也不是在敵軍來臨需要躲藏的時候，不是在其他事情分散注意力的時候，否則會違背夏季安居的規定，並且不合時宜。施加懲罰后如何進行呢？由施加者如何進行，以及由其他人如何進行，例如任命有學識和聽話的比丘等等，以及被懲罰者接受和放棄，這是按照順序進行的。 第二部分： 所施加的懲罰是什麼？ 懲罰所施加的對象是誰？ 施加后如何進行？ 首先，所施加的懲罰有五種：不被允許提問，並且不與他說話。不給予教誨，不...

【English Translation】 Because even if prevented, it cannot be made to return. The body remains in a normal state, because it is not an object of punishment elsewhere. It has not been expelled from the residence, because it has completely abandoned all worldly and spiritual things. It has not gone in the direction of non-Dharma in terms of views and conduct, understood through the key point of 'not being attached to things that are inconsistent with oneself,' because it does not impose punishment on other aspects and causes disputes. It cannot split the Sangha, understood through the key point of 'if one is strict with the Vinaya holder, it is considered a gross offense,' because there is an object that is rejected by the divided Sangha. It is not for the sick, understood through the key point of 'not refuting and beating the sick,' because the sick have the conditions of body and life. It has the cause of imposing punishment, that is, it is suitable for imposing punishment, otherwise it is inconsistent with the rules. It belongs to one's own retinue, that is, the residence is suitable for imposing punishment, otherwise punishment will not be imposed. On what basis is punishment imposed? That is, the master of the residence, and one does not have the reason to be punished oneself, established through the implication of 'the residence is suitable for imposing punishment,' if one has the reason to be punished oneself, then his words should not be accepted by reason. Dromtönpa ('brom ston pa, a personal name) said: 'Punishment is imposed in a quiet place.' This is unreasonable, because talking about downfall must be done in a quiet place, and the reasons are not the same. If many of one's own disciples gather together and have these five reasons for punishment, then not giving teachings, etc., is acceptable, because there is no unreasonableness, and the place of gathering is not a quiet place. When is punishment imposed? Not during the summer retreat, nor when enemy troops come and need to hide, not when other things distract attention, otherwise it will violate the rules of the summer retreat and be inappropriate. How is it done after punishment is imposed? How is it done by the imposer, and how is it done by others, such as appointing knowledgeable and obedient monks, etc., and the punished person accepts and abandons, this is done in order. Second part: What is the punishment imposed? Who is the object on whom the punishment is imposed? How is it done after imposition? First, there are five types of punishment imposed: not being allowed to ask questions, and not speaking to him. Not giving teachings, not...

---

ྦྱིན་པ་དང་ཞེས་པ་མི་སྡུག་པ་ལ་སོགས་པའི་གདམས་པ་མི་སྦྱིན་པའོ། །རྐང་པ་འཁྲུ་བ་སོགས་བསྙེན་བཀུར་དང་ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་ལྟ་བུའི་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་སྟེ་ཁ་ཟས་དང་གོས་དག་གིས་ལོངས་སྤྱོད་དུ་མི་གཞུག་པ་དང་ཞེས་པ་ལ་ཊཱི་ཀར། བགོ་བཤའ་མ་བྱས་པའི་བགོ་བཤའ་མི་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། །མདོ་འདི་ལ་འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཐ་དད་དུ་བགྲངས་པ་མི་ལེགས་ཏེ། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། ལོངས་མི་སྤྱོད་པ་དང་ཞེས་ཆད་པས་གཅིག་ཏུ་བགྲངས་སོ། །དགེ་བའི་ཕྱོགས་བརྩམས་པ་རྒྱུན་ཆད་པ་དང་ཞེས་པ་ནི་ཀློག་པ་སོགས་ལ་བར་དུ་གཅོད་པའོ། །ང་ལ་མ་གནས་པར་གུད་དུ་སོངས་ཤིག་ཅེས་གནས་དགག་པར་བྱའོ། ། 罰處 གཉིས་པ་ནི། ཆད་པ་ལྔ་པོ་དེ་གང་ལ་འོས་ཞེ་ན། མ་དད་པ་དང་། དཀོན་མཆོག་ལ་ཁོང་ནས་དད་པ་མེད་པའོ། ། 6-151b ལེ་ལོ་ཅན་དང་། ཟ་ཉལ་ལ་ནན་ཏན་བྱེད་པའོ། །བཀའ་བློ་མི་བདེ་བ་དང་། བསྒོ་བ་སླར་འཁྱལ་ཞིང་མང་དུ་བཟློག་སྟེ་རྩུབ་མོ་སྨྲ་བའོ། །མ་གུས་པ་དང་། དཀོན་མཆོག་བླ་མ་ལ་འགྱིང་ཞིང་ཚུལ་ཁྲིམས་སྦོམ་པོར་བསྲུང་གི་ཕྲ་མོ་བསྲུང་ཅི་དགོས་ཟེར་བའོ། །སྡིག་པའི་གྲོགས་བྱེད་པ་ལ་སྲོག་གཅོད་རོལ་མོ་མཁན་དང་། ཆང་འཚོང་མ་དང་། རྐུན་མ་དང་། འཕྱོན་མ་ཅན་བསྟེན་པའོ། །ཆད་པ་ལྔ་པོ་དེ་དག་འོས་པ་ཉིད་དོ། ། 已罰如何受 གསུམ་པ་ལ། གཞན་གྱིས་ལེན་པ་དགག་པ་དང་། །གཅོད་པར་བྱེད་པོའི་སྒྲུབ་ཚུལ་བསྟན། ། 遮代受 དང་པོ་ནི། གནས་པ་ཆད་པས་བཅད་པ་གནས་ལས་གཞན་གྱིས་ཁ་འདྲེན་པའམ་ལེན་པར་བྱེད་པ་ལ་དབྱེན་དང་ཉེ་བའི་ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། ། 說罰者所作 གཉིས་པ་ནི། དེ་ལྟར་ཆད་པས་བཅད་པ་དེ་བཟོད་གསོལ་མི་བྱེད་ན་ཅི་ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། གནས་པ་གུས་པར་མི་བྱེད་པ་ནི་རྒྱུ་མི་གཏོང་ཞིང་བཟོད་གསོལ་མི་བྱེད་ན་དྲང་པོར་བྱ་བ་སྟེ་རྒྱུ་གཏོང་ཞིང་། བཟོད་གསོལ་བྱེད་དུ་གཞུག་ནས་རྣལ་དུ་དབབ་པའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་ཤེས་ཉན་ཅན་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཤེས་ཆེ་བ་སྡུམ་པར་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་མཁས་པ་བསྐོ་བར་བྱའོ། །ཆད་པ་བཅད་པའི་རྒྱུ་མ་དད་པ་ལ་སོགས་པ་བཏང་སྟེ་འཕྲོ་བཅད་པ་དང་། གཞན་ཡང་དེས་གནས་ལ་བཟོད་པ་གསོལ་བར་བྱེད་པ་ལ་གནས་ཀྱིས་བཟོད་པར་བྱའོ། །ཆད་པས་བཅད་པར་མི་འོས་པ་དད་པ་ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་པ་ལ་ཆད་པས་བཅད་པར་མི་བྱའོ། །བཟོད་པ་བླང་བར་འོས་པ་རྒྱུ་བཏང་བ་བཟོད་པ་གསོལ་བར་བྱེད་པ་ལ་མི་བཟོད་པར་མི་བྱའོ། །རྒྱུ་བཏང་བ་བཟོད་པ་གསོལ་བར་བྱེད་པ་ལ་བཟོད་པར་བྱ་ཞེས་པ་དང་། འོས་པ་ལ་མི་བཟོད་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་པའི་ཁྱད་པར་ནི། སྔ་མས་བཟོད་པ་བླང་བ་ཙམ་དུ་བསྟན་ལ། ཕྱི་མས་བཟོད་པ་བླང་བ་བསྒྲུབ་པའི་བསླབ་པར་བསྟན་ཏོ། །བཟོད་པ་བླང་བར་མི་འོས་པ་སྟེ་རྒྱུ་མ་བཏང་བའམ་བཟོད་གསོལ་མི་བྱེད་པ་ལ་བཟོད་པར་མི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར

【現代漢語翻譯】 『佈施』是指不佈施醜陋之物等教誨。不以洗腳等侍奉和一百零一種事業般的佛法和財物，即食物和衣服等來供養，對此，《根本說一切有部戒經》的註釋中說：『不作分配，即不應作未分配之物的分配』，這是它的定義。 關於這部經，《釋論》中說：『分別計數是不好的』。在《律藏零星事》中，『不享用』被省略，因此被算作一個。『中斷善行』是指中斷閱讀等活動。『不要住在我這裡，離開這裡』，應拒絕居住。 懲罰 第二，這五種懲罰適用於誰呢？適用於不信仰者，即內心對三寶沒有信仰的人。 懶惰者，即專注于吃和睡的人。 不聽從教誨者，即違背教言，多次反駁，說粗暴話的人。 不恭敬者，即對三寶上師傲慢，說『只需守護粗大的戒律，何必守護細微的戒律』的人。 結交惡友者，即親近殺生者、藝人、賣酒者、盜賊和妓女的人。這五種懲罰確實適用於這些人。 已罰如何受 第三，阻止他人代受，以及說明懲罰者的行為方式。 遮代受 第一，被懲罰驅逐出寺院的人，如果有人為他開脫或代受懲罰，那麼會犯下嚴重的罪過。 說罰者所作 第二，如果被懲罰的人不懺悔，該怎麼辦呢？如果不恭敬僧團，即不給予財物，也不懺悔，那麼應該公正處理，即給予財物，並讓他懺悔，爲了讓他恢復正常，應該任命一位有見識、懂世故、善於調解的僧人。對於被懲罰的原因，如不信仰等，要斷除，並阻止其蔓延。此外，如果他向僧團懺悔，僧團應該接受他的懺悔。不應懲罰不應被懲罰的人，即具有信仰等功德的人。對於應該接受懺悔的人，即給予財物並懺悔的人，不應拒絕接受懺悔。『給予財物並懺悔的人，應該接受懺悔』，以及『不應拒絕接受不應接受懲罰的人』，這兩者的區別在於：前者僅說明了接受懺悔，而後者則說明了接受懺悔是需要遵守的戒律。不應接受不應接受懺悔的人，即不給予財物或不懺悔的人。《根本說一切有部戒經》的註釋中說。

【English Translation】 'Giving' means not giving teachings on ugliness, etc. Not offering reverence such as washing feet, and not providing enjoyment with Dharma and material things like food and clothing, similar to the one hundred and one activities. Regarding this, the commentary on the Vinaya-vastu states: 'Not making a distribution means not making a distribution of undistributed things,' which is its definition. Regarding this Sutra, the commentary states: 'Counting separately is not good.' In the Ksudraka-vastu, 'not enjoying' is omitted, therefore it is counted as one. 'Interrupting virtuous activities' means interrupting activities such as reading. 'Do not stay with me, go away,' one should refuse residence. Punishment Secondly, to whom do these five punishments apply? They apply to those who do not have faith, those who do not have faith in the Three Jewels from within. To the lazy, those who are diligent in eating and sleeping. To those who do not heed instructions, those who contradict instructions, repeatedly refute, and speak harshly. To the disrespectful, those who are arrogant towards the Three Jewels and the Lama, saying, 'Only the gross precepts need to be kept, why bother keeping the subtle ones?' To those who associate with evil friends, those who associate with killers, entertainers, wine sellers, thieves, and prostitutes. These five punishments are indeed appropriate for these people. How to Receive the Punishment Thirdly, preventing others from taking the punishment on behalf, and showing the manner in which the punisher acts. Preventing Substitution Firstly, if someone who has been expelled from the monastery due to punishment is defended or has their punishment taken on by another, then a great offense is committed. The Actions of the Punisher Secondly, if someone who has been punished does not seek forgiveness, what should be done? If one does not respect the Sangha, that is, does not give offerings and does not seek forgiveness, then one should act justly, that is, give offerings and make them seek forgiveness. In order to restore them to normalcy, a knowledgeable and wise Bhikshu who is skilled in worldly matters should be appointed to mediate. The causes of the punishment, such as lack of faith, should be abandoned and prevented from spreading. Furthermore, if they seek forgiveness from the Sangha, the Sangha should grant them forgiveness. One should not punish those who should not be punished, that is, those who possess qualities such as faith. For those who should be granted forgiveness, that is, those who give offerings and seek forgiveness, one should not refuse forgiveness. The difference between 'those who give offerings and seek forgiveness should be granted forgiveness' and 'one should not refuse to grant forgiveness to those who should not be punished' is that the former only shows the acceptance of forgiveness, while the latter shows that accepting forgiveness is a precept to be observed. One should not grant forgiveness to those who should not be granted forgiveness, that is, those who do not give offerings or seek forgiveness. This is according to the commentary on the Vinaya-vastu.

---

། དེ་ནི་ཧ་ཅང་ 6-152a མང་དུ་ཡོད་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །ཆད་པ་ལྔ་བཅད་ཅིང་དགེ་སློང་ཤེས་ཉན་ཅན་བསྐོས་ཀྱང་དྲང་པོར་མི་བྱེད་པ་སྟེ། རྒྱུ་གཏོང་བར་མི་བྱེད་ཅིང་བཟོད་པ་གསོལ་བར་མི་བྱེད་པ་ཉིད་ཡིན་ན་རང་གི་གནས་ཁང་ནས་བསྐྲད་པར་བྱའོ། །དགེ་འདུན་གྱི་གཙུག་ལག་ཁང་ནས་མ་ཡིན་ཏེ། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། དགེ་སློང་གང་ཟག་ནི་རང་གི་གནས་ཁང་ལ་དབང་གི་དགེ་འདུན་གྱི་གཙུག་ལག་ཁང་ལ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ཡོ་བྱད་མེད་པར་བསྐྲད་དམ་ཞེ་ན། དགེ་ཚུལ་ལ་ནི་ཆུ་ཚགས་དང་། རིལ་བ་སྤྱི་བླུགས་དང་། མཐང་གོས་དང་བཅས་པའི་བླ་གོས་ཏེ་འདིང་བཅས་པའི་དོན་དེ་གཉིས་ཟུང་གཅིག་པ་ལ་བསམས་པ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀར། མཐང་གོས་དང་བླ་གོས་ཕྲུགས་སུ་བཅས་པ་ནི་མཐང་གོས་དང་བཅས་པའི་བླ་གོས་སོ། །ཞེས་སོ། །ཀྱང་བྱིན་ཏེ་བསྐྲད་པར། ཀྱང་སྒྲ་ནི་ཊཱི་ཀར། ཀྱང་ཞེས་བྱ་བ་ནི། དེ་ཡང་བྱིན་ཏེ་ཞེས་བྱ་བར་སྦྱར་ཏེ་གནས་ཀྱིས་དགེ་ཚུལ་ལ་ནི་དེ་དག་བྱིན་ཏེ་བསྐྲད་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །དགེ་ཚུལ་ལ་རྫས་མང་པོ་ཞིག་ཡོད་ན་ཡང་མི་བྱིན་པར་སླར་འོང་བའི་ཕྱིར་གཏར་བཞག་གོ། ཕྱིར་མ་འོངས་ཏེ་ཐལ་བྱུང་བཞག་ཀྱང་རྐུ་སེམས་མེད་ཅིང་ཕྱིར་འོང་བའི་གཏར་བཞག་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། །གལ་ཏེ་དགེ་ཚུལ་དེ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་འདོད་པ་ཞིག་ཡིན་ན། ཆོས་གོས་གསུམ། གདིང་བ། ལྷུང་བཟེད་དེ་ཡོ་བྱད་ལྔ་བྱིན་ལ་བསྐྲད་པར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། ཆུ་ཚགས་ཀྱང་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་ཡིན་ཏེ་འདིར་མ་སྨོས་པར་ནི་མདོ་སྔ་མར་སྨོས་པས་དེ་ནི་མ་སྨོས་ཀྱང་གྲུབ་པ་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་ཡོ་བྱད་དྲུག་པོ་དག་སྦྱིན་པར་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བར་གྲུབ་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །བསྙེན་པར་རྫོགས་ཟིན་པ་ལ་ཡང་ངོ་། །ཞེས་པའི་ཡང་སྒྲ་ནི་ཊཱི་ཀར། ཡང་ཡོ་བྱད་དྲུག་པོ་དག 6-152b བྱིན་ཏེ་གནས་ཁང་ནས་བསྐྲད་པར་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བར་སྦྱར་རོ་ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། དེ་ལྟར་བསྐྲད་ནས་གལ་ཏེ་དྲང་པོར་གྱུར་ན། ཅི་སྟེ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་བླང་བར་མི་བྱའམ་ཞེ་ན། ཇི་ལྟར་སེང་གེས་ཟས་གང་སྤངས་པ་དེ་ནམ་ཡང་ཕྱིར་མི་ལེན་པ་དེ་ལྟར་གྱ་ཚོམས་མི་བྱ་སྟེ། གལ་ཏེ་དྲང་པོར་གྱུར་ན་ཡང་ཕྱིས་བླང་བར་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། །སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་སྤྱི་ལ་མི་ཕན་ཅིང་གང་ཟག་སྒོས་ལ་གནོད་པར་འགྱུར་བའི་ཁྲིམས་སུ་བྱ་བ་ཞག་གཅིག་ཀྱང་གནས་མེད་དུ་མི་འདུག་པའི་ཁྲིམས་སུ་བཅའ་བ་ལྟ་བུ་མི་བཅའོ། །སྐབས་འདིའི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཁྱེའུ་སུས་གཅོད་པ་ལྟ་བུའི་ཁྲིམས་མི་བཅའ་ཞེས་སོ། །མདོར་ན་ངའི་ཉན་ཐོས་རྣམས་རོ་སྟོད་ལ་བའི་ཐག་པས་ཆིངས་ལ། མགོ་དོམ་ལྤགས་ཀྱིས་དཀྲིས་ནས་ཆུ་ཁོ་ན་ལ་ཅོང་ཞི་དང་བྲག་ཞུན་ཐོབ་ལ་འཐུངས་ཤིག་ཅེས་བསྒོས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་དེ་ལྟར་དམ་བཅ

【現代漢語翻譯】 因此，爲了避免過多的情況發生。（如果）已經判處了五項罪名，並且指定了一位有知識和聽從教誨的比丘，但他仍然不公正，既不分配財物，也不請求寬恕，那麼就應該從他自己的住所驅逐出去。但不能從僧團的寺廟中驅逐。正如《律藏小品》中所說：『比丘個人可以擁有自己的住所，但不能擁有僧團的寺廟。』 如果沒有生活必需品就被驅逐，那麼對於沙彌來說，應該給予濾水器、公共容器、內衣和袈裟，即包括襯裡的兩件一套的衣服。 टीका（梵文，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）中說：『包括內衣和袈裟的一套衣服，就是指包括內衣的袈裟。』 也要給予（這些東西）之後再驅逐。 टीका中解釋說：『「也」這個詞，應該理解為「也給予之後」，因此對於沙彌來說，應該給予這些東西之後再驅逐。』 如果沙彌有很多財物，也不給予，而是留下，以便他回來。即使他沒有回來，如果他沒有偷盜的心，並且留下東西是爲了讓他回來，那麼就沒有過錯。如果那個沙彌想要受具足戒，那麼應該給予三件法衣、坐墊和缽，即五種生活必需品，然後驅逐。 टीका中說：『也應該給予濾水器，因為在前面的經文中已經提到過，所以這裡沒有提到，但即使沒有提到，也已經成立了。因此，應該給予這六種生活必需品。』 對於已經受具足戒的人也是一樣。 टीका中解釋說：『「也」這個詞，應該理解為「也給予這六種生活必需品之後，從住所驅逐出去。」』 第二種情況是：這樣驅逐之後，如果他變得公正了，難道不應該在任何情況下都接納他嗎？正如獅子放棄的食物永遠不會再撿回來一樣，不要輕率行事。即使他變得公正了，也不應該再接納他。這是最終的決定。不要制定那種對整個佛法沒有益處，反而會損害個人的戒律，比如制定那種即使一天也不能容忍的戒律。 在這裡的註釋中說：『不要制定那種像切斷所有僧團孩子的生殖器一樣的戒律。』 總之，不要因為我（佛陀）的聲聞弟子們用獸皮繩子捆綁腰部，用熊皮包裹頭部，只能喝到鐘乳石和巖漿水而發誓。

【English Translation】 Therefore, in order to avoid too many situations from happening. (If) five offenses have been judged, and a Bhikshu (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音：Bhikṣu，漢語字面意思：比丘) who is knowledgeable and obedient has been appointed, but he is still unjust, neither distributing property nor asking for forgiveness, then he should be expelled from his own residence. But he cannot be expelled from the Sangha's (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音：Saṃgha，漢語字面意思：僧伽) monastery. As stated in the 《Vinaya-kshudraka》: 'A Bhikshu (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音：Bhikṣu，漢語字面意思：比丘) individual can own his own residence, but not the Sangha's (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音：Saṃgha，漢語字面意思：僧伽) monastery.' If he is expelled without necessities, then for a Shramanera (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音：Śrāmaṇera，漢語字面意思：沙彌), a water filter, a common container, an inner garment, and a Kasaya (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音：kaṣāya，漢語字面意思：袈裟), i.e., a set of two garments including the lining, should be given. The ṭīkā (Sanskrit, Romanized Sanskrit: ṭīkā, Chinese literal meaning: commentary) says: 'A set of garments including the inner garment and the Kasaya (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音：kaṣāya，漢語字面意思：袈裟), refers to the Kasaya (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音：kaṣāya，漢語字面意思：袈裟) including the inner garment.' Also, give (these things) before expelling. The ṭīkā explains: 'The word 'also' should be understood as 'also give', therefore, for a Shramanera (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音：Śrāmaṇera，漢語字面意思：沙彌), these things should be given before expelling.' If the Shramanera (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音：Śrāmaṇera，漢語字面意思：沙彌) has a lot of property, it is not given, but left behind so that he can return. Even if he does not return, if he does not have the intention of stealing, and the things are left behind for him to return, then there is no fault. If that Shramanera (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音：Śrāmaṇera，漢語字面意思：沙彌) wants to receive full ordination, then the three Dharma robes, a cushion, and a bowl, i.e., the five necessities, should be given, and then he should be expelled. The ṭīkā says: 'A water filter should also be given, because it has been mentioned in the previous sutras, so it is not mentioned here, but even if it is not mentioned, it has already been established. Therefore, these six necessities should be given.' It is the same for those who have already received full ordination. The ṭīkā explains: 'The word 'also' should be understood as 'also give these six necessities before expelling from the residence.'' The second situation is: After expelling in this way, if he becomes just, shouldn't he be accepted in any case? Just as a lion never picks up the food it has abandoned, do not act rashly. Even if he becomes just, he should not be accepted again. This is the final decision. Do not establish precepts that are not beneficial to the entire Dharma, but rather harm individuals, such as establishing precepts that cannot be tolerated even for a day. In the commentary here, it says: 'Do not establish precepts like cutting off the genitals of all the children of the Sangha (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音：Saṃgha，漢語字面意思：僧伽).' In short, do not swear because my (Buddha's) Shravakas (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音：Śrāvakas，漢語字面意思：聲聞) are bound at the waist with animal skin ropes, wrapped around the head with bear skin, and can only drink stalactites and rock magma.

---

འ་བ་ལྟ་བུ་ཡིན་ནོ། ། 說依處與所依所作 གཉིས་པ་ལ། གནས་དང་གནས་པའི་ཐུན་མོང་ལས། །བྱེ་བྲག་བྱ་བ་སོ་སོར་བསྟན། ། 依處與所依共事 དང་པོ་ནི། མཚན་མོར་ཉལ་བས་ཁའི་ནང་ན་བད་ཀན་གྱི་ལྗན་ལྗིན་གནས་པ་ཉིད་ནི་མ་བཀྲུས་པ་སྦགས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀར། དེ་བས་ན་ཇི་སྲིད་དུ་སོ་ཤིང་ལ་སོགས་པས་ཁ་མ་སྦྱངས་ཀྱི་བར་དུ་རེ་ཞིག་ཕྱག་དང་བཟའ་བ་ལ་སོགས་པ་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་གིས་སོ་ཤིང་མ་བོར་བར་བསོད་སྙོམས་བཟའ་བར་མི་བྱའོ། །ཟོས་ན་འགལ་ཚབས་ཅན་དུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་འབྱུང་བས་སོ་ཤིང་དབེན་པར་དོར་རོ། །བཤང་གཅིའི་བྱ་བ་ཡང་ངོ་། །ཞེས་ཡང་སྒྲ་ནི་དབེན་པ་ལ་བསྙེག་གོ། ཊཱི་ཀར། བྱ་བའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་མ་ནིང་གི་རྟགས་སུ་བྱས་སོ། །ཞེས་རྟགས་མཐའ་མ་ནིང་གི་དོན་ཡིན་པ་ལ། མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ་དེའི་ལུགས་ལ་མ་བྱུང་བས། བྱ་བའི་བྱེ་བྲག་དམན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ 6-153a དབེན་པར་བྱ་སྟེ། དཔེར་ན་མ་ནིང་རྟེན་དམན་པས་ཚོགས་པར་མི་དབྱུང་བས་དབེན་པར་བཞག་འོས་པ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ནི་ཅིར་ཡང་རུང་བ་མིན་ནོ། །རང་གཞན་གྱི་ལོངས་སྤྱད་དུ་རུང་བ་སྐྱེ་བོ་ཕལ་ཆེ་བ་རྟག་ཏུ་གནས་པའི་ཤིང་ངམ་རྩིག་པའི་དྲུང་དུ་སོ་ཤིང་དང་བཤང་བ་དང་གཅི་བ་གསུམ་པོ་མི་འདོར་རོ། །སོ་ཤིང་དེའི་སྲིད་ཀྱི་ཚད་ནི་སོར་བཅུ་གཉིས་མན་ཆད་སོར་བརྒྱད་ཡན་ཆད་དོ། །དེའི་དམིགས་བསལ་བད་ཀན་མང་བའི་སོ་ཤིང་ནི་དཀོན་ཏེ་སོར་བརྒྱད་པ་ཡན་ཆད་མེད་ན་སོར་བཞི་ལས་ལྷག་པར་སོར་ཕྱེད་དང་ལྔ་ཡན་ཆད་དོ། །གནས་ཁང་དུ་རྐང་པ་འཁྲུ་བའི་སྣོད་ཆོལ་ཟངས་ཀྱི་ནང་དུ་སོ་ཤིང་དོར་བ་ལ་མི་རིགས་པ་མེད་དོ་སྟེ་ཚུལ་དང་མི་མཐུན་པ་མེད་དོ། །སོ་ཤིང་དོར་བ་དེ་ལ་ཝ་ཁར་བྱེད་ན་ཡང་མི་དབེན་པར་མི་འགྱུར་རོ། །ཝ་ཁ་དེར་ཁྲུ་གང་ཁོར་ཡུག་ཏུ་སོ་ཤིང་དོར་བ་དང་རྐང་པ་འཁྲུ་བ་ལ་སོགས་བའི་རྣམ་པ་དེ་ལྟ་བུ་བྱར་རུང་བ་ཉིད་དོ། །སོ་ཤིང་དོར་ས་དེའི་རྗེས་ལ་ལྕེ་བཞར་བར་བྱའོ། །ཅི་ཞིག་གིས་བཞར་ཅེ་ན། ལྕེ་བཞར་ཉེ་བར་བཞག་པའོ། །འོ་ན་ལྕེ་བཞར་རྒྱུ་དེ་གང་ལས་བྱ་ཞེ་ན། ཁབ་ཀྱི་རྫས་ར་གན་དང་ཟངས་དང་འཁར་བ་དང་ལྕགས་ལས་བྱས་པ་དག་ལས་སོ། །འདིའི་ཤུགས་ཀྱིས་གསེར་དངུལ་དང་རིན་པོ་ཆེ་ལས་བྱས་པས་ལྕེ་མི་བཞར་བར་བསྟན་ཏོ། །ལྕེ་བཞར་མེད་ན་ལྕེ་བཞར་བའི་དོན་འདི་ལ་སོ་ཤིང་གི་ཚལ་པ་ཡང་རུང་ངོ་། །སོ་ཤིང་གི་ཚལ་པ་དེ་མི་རྣོ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གཅིག་གིས་གཅིག་དྲུད་པར་བྱའོ། །སྡུག་བསྔལ་སྤང་བའི་ཕྱིར་མི་རྣོ་བས་སོ་དང་ལྕེ་དང་རྣ་བ་དྲུད་བཞར་བྱའོ། །མི་རྣོ་བ་ཡིན་ཀྱང་དལ་གྱིས་མ་ཡིན་པར་མི་བྱའོ། །དེ་དག་གིས་སོ་ལྕེ་རྣ་བ་གསུམ་པོའི་ཤ་ལ་མི་གནོད་པར་དྲུད་བཞར་བྱའོ། །སོ་ཤིང་དོར་བའི་ཞར་ལ་སོ་དང་ལྕེ་གཉིས་ཀྱི་དྲུད་བཞར་གྱི་ 6-153b སོ

【現代漢語翻譯】 猶如阿（འ་）字。 說依處與所依所作 第二，從處所和所依的共同之處，分別顯示各自的作用。 依處與所依共事 首先，夜晚睡覺時，口中存在的痰液，如果不清洗，就是污穢的。 टीका（梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）。因此，在用牙木等清潔口腔之前，暫時不要進行洗手和飲食等活動。比丘在沒有丟棄牙木之前，不應接受佈施食物。如果吃了，就會犯重罪。因此，牙木應丟棄在僻靜處。大小便也是如此。『也』字強調的是僻靜之處。 टीका（梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）。因為是行為的差別，所以用作 नपुंसक（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）的標誌。最後的標誌是 नपुंसक（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）的意思，但措那瓦大師的觀點並非如此。因為行為的差別是低劣的，所以應該在僻靜處進行。例如， नपुंसक（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）的根器低劣，不能參與集會，所以應該放在僻靜處。這種說法是不合理的。牙木、糞便和尿液這三者，不應丟棄在可以被他人使用的、大多數人經常停留的樹旁或墻邊。牙木的長度，最短十二指，最長八指。特殊情況是，痰液多的人使用的牙木很少，如果沒有八指長的，那麼最短也要超過四指，最多五指半。在房間里，將牙木丟棄在洗腳的銅盆裡，是沒有不合適的，即沒有不符合規矩的。丟棄牙木后，即使發出『哇咔』的聲音，也不會變得不僻靜。在『哇咔』聲響起的周圍一肘範圍內，可以進行丟棄牙木和洗腳等行為。丟棄牙木的地方，之後要刮舌頭。用什麼刮呢？用舌刮器。那麼，舌刮器應該用什麼材料製作呢？應該用銅、黃銅、錫和鐵等材料製作。這暗示著不要用金、銀和寶石等材料製作舌刮器。如果沒有舌刮器，可以用牙木的碎片來代替刮舌器。爲了使牙木的碎片不鋒利，應該用另一塊碎片摩擦它。爲了避免痛苦，應該用不鋒利的碎片摩擦和刮牙齒、舌頭和耳朵。即使不鋒利，也不要緩慢地進行。用它們摩擦和刮牙齒、舌頭和耳朵，不要損傷它們的面板。丟棄牙木的同時，也要進行牙齒和舌頭的摩擦和刮 的活動。

【English Translation】 It is like the letter A. Explaining the basis and what is done by the basis Secondly, from the commonality of the place and what dwells there, the distinct actions are shown separately. The basis and what dwells there act together Firstly, at night when sleeping, the phlegm that dwells in the mouth, if not cleaned, is impure. ṭīkā (Devanagari: टीका, Roman transliteration: ṭīkā, meaning: commentary). Therefore, until the mouth is cleansed with a toothbrush or the like, one should not engage in washing hands or eating, etc. A monk should not accept alms without discarding the toothbrush. If he eats, he commits a serious offense. Therefore, the toothbrush should be discarded in a secluded place. The same applies to the act of defecation and urination. The word 'also' emphasizes seclusion. ṭīkā (Devanagari: टीका, Roman transliteration: ṭīkā, meaning: commentary). Because it is a difference in action, it is marked as नपुंसक (Tibetan, Devanagari: नपुंसक, Roman transliteration: napuṃsaka, meaning: neuter). The last mark is the meaning of नपुंसक (Tibetan, Devanagari: नपुंसक, Roman transliteration: napuṃsaka, meaning: neuter), but this is not the view of the great Tsonawa. Because the difference in action is inferior, it should be done in a secluded place. For example, just as a नपुंसक (Tibetan, Devanagari: नपुंसक, Roman transliteration: napuṃsaka, meaning: neuter) with an inferior basis is not allowed in gatherings, it should be kept in a secluded place. This statement is not reasonable. One should not discard toothbrushes, feces, and urine near trees or walls where most people frequently stay, as they can be used by oneself and others. The length of the toothbrush should be no less than twelve fingers and no more than eight fingers. In special cases, for those with a lot of phlegm, toothbrushes are rare, and if there is no toothbrush of eight fingers, it should be more than four fingers and up to five and a half fingers. It is not inappropriate to discard the toothbrush in a copper basin for washing feet in a room, i.e., it is not against the rules. Even if one makes a 'wakha' sound after discarding the toothbrush, it does not become unsecluded. Within a cubit around the 'wakha' sound, it is permissible to discard the toothbrush and wash feet, etc. After discarding the toothbrush, one should scrape the tongue. With what should one scrape? With a tongue scraper. What material should the tongue scraper be made of? It should be made of copper, brass, tin, and iron. This implies that one should not scrape the tongue with gold, silver, or precious stones. If there is no tongue scraper, a piece of toothbrush can be used as a tongue scraper. To make the piece of toothbrush not sharp, one should rub it against another piece. To avoid suffering, one should rub and scrape the teeth, tongue, and ears with a non-sharp object. Even if it is not sharp, it should not be done slowly. One should rub and scrape the teeth, tongue, and ears without harming their flesh. Along with discarding the toothbrush, one should also engage in rubbing and scraping the teeth and tongue. activities.

---

་ཤིང་དང་ལྕེ་བཞར་གཉིས་སམ། ཡང་ན་སོ་ཤིང་ཉིད་ལ་དབུས་ཀྱིས་ལྕེ་བཞར་བ་དང་། རྩེ་མོས་ཟོས་བཅས་པའི་ཕྱོགས་ཁའི་དྲི་མས་གོས་པའི་ཤིང་དེ་ཆུས་མ་བཀྲུས་སམ་ཆུ་མེད་ནས་སས་མ་བཀྲུས་པར་རང་གར་མི་དོར་རོ། །སེ་གོལ་སོགས་སྒྲ་མ་བྱས་པར་སོ་ཤིང་མི་དོར་རོ། །སྒྲ་མ་བྱས་པར་སོ་ཤིང་མི་དོར་བ་དེ་ནི་དཔེ་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀར། འདི་སྐད་བསྟན་ཏེ་དོར་བར་བྱ་བའི་བདག་ཉིད་ཀྱི་དངོས་པོ་གཞན་གང་ཡིན་པ་ཡང་སྒྲ་མ་བྱས་པར་མི་དོར་རོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ། ཞེས་སོ། །དཔེ་དེས་མཚོན་པའི་དོན་ནི་གང་དང་གང་ཞེ་ན། བཤང་བ་དང་གཅི་བ་དང་མཆིལ་མ་དང་སྣབས་དང་སྐྱུགས་པ་དང་རླུགས་པ་དང་ཞེས་པ་ནི། ཊཱི་ཀར། སྐྱུགས་པ་དང་རླུགས་པ་ཞེས་བྱ་བ་སྨོས་པ་ནི་མཆིལ་མ་དང་བཤང་བ་གཉིས་ལས་གཞན་ཏེ། མཆིལ་མ་མ་ཡིན་ལ་སྐྱུགས་པ་ཡིན་པ་ནི་འདི་ལྟ་སྟེ། དཔེར་ན། སྣའི་བཤལ་སྨན་ལྟ་བུའོ། །རླུགས་པ་ཡིན་ལ་བཤང་བ་མ་ཡིན་པ་ནི་འདི་ལྟ་སྟེ། དཔེར་ན། ཁྲུ་བ་ཅན་གྱིས་ཇི་ལྟར་སོས་པ་དེ་བཞིན་དུ་ཐུར་དུ་རླུགས་པ་ལྟ་བུའོ། །ཞེས་སོ། །གཞན་དག་ཀྱང་ངོ་། །ཊཱི་ཀར། བཤང་བ་ལ་སོགས་པ་ལས་གཞན་དོར་བར་བྱ་བ་ཐམས་ཅད་བསྡུས་པའི་དོན་ནོ། །ཞེས་སོ། །སོ་ཤིང་དེ་ལས་ས་ལ་སོགས་པའི་བྱི་དོར་འབྱུང་བ་བཞིན་དུ་འདག་རྫས་དང་ལྕི་བ་ལས་ཀྱང་ཁ་སྦྱར་བར་བྱ་བ་ཡང་ངོ་། །བྱི་དོར་འབྱུང་བ་བཞིན་དུ་ཞེས་པ་སོ་ཤིང་དང་ལྕེ་བཞར་མ་རྙེད་ན་འདག་རྫས་དང་། ལྕི་སྐམ་གྱི་བྱ་བ་དེས་གྲུབ་པས་འདི་དག་སྐྱོང་ཚུལ་ཡང་སོ་ཤིང་སྐྱོང་ཚུལ་བཞིན་དགོས་པར་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །ལུང་དང་མདོའི་དངོས་བསྟན་རྣམས་གུང་བསྒྲིགས་ན་འདི་དག་སོ་ཤིང་ཁོ་ན་ལ་སྦྱར་བའི་བཤད་པ་མཛད་ལ། བླ་མ་དག་ལྕེ་བཞར་དང་སྦྱར་ནས་ཀྱང་འཆད་དོ། །གང་ཡིན་ཡང་འདུལ་བ་འདིའི་དགོངས་ 6-154a པ་འགྲེལ་པ་ན་ལུང་གིས་ཟིན་མ་ཟིན་ཉིད་དབང་བཙན་པ་མ་གཏོགས་རྟོག་བཟོ་བའི་ཤེས་འཆལ་ལ་ནི་མཚར་དུ་མི་བརྩིའོ། །ལུས་ཀྱི་བྱ་བ་སོ་ཤིང་དོར་བ་དང་ཁྲུས་བསྒྲུབས་མ་ཐག་ཏུ་མཆོད་རྟེན་ལ་ཕྱག་བྱའོ། །གཟུས་ན་རེ། སངས་རྒྱས་ལ་ཕྱག་འཚལ་བའི་སྔར་བླ་མ་ལ་ཕྱག་འཚལ་བ་ནི་ཐེག་ཆེན་པའི་ལུགས་ཡིན་གྱི། འདུལ་བའི་ལུགས་ཀྱིས་སྔར་སངས་རྒྱས་ལ་ཕྱག་བྱེད་ཅིང་དེའི་རྗེས་སུ་བླ་མ་ལ་ཕྱག་བྱེད་པ་ཡིན་ཏེ་གཞུང་འདི་ཉིད་ཀྱིས་ཤེས་ལ། འོད་ལྡན་ལས། བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་ཕྱག་བྱའོ། །དེ་ནས་བླ་མ་ལ་གུས་པ་དང་བཅས་པས་ཕྱག་བྱ་ཞེས་པ་དང་། མེ་ཏོག་ཕྲེང་རྒྱུད་ལས། སོ་ཤིང་འཆོས་ནས་དེ་འོག་ཏུ། །སྟོན་པ་ལ་གུས་ཕྱག་བྱའོ། །དེ་ནས་རབ་ཏུ་གུས་བསྐྱེད་པས། །བླ་མ་ལ་ནི་ཕྱག་བྱ་སྟེ། །ཞེས་པའི་གཞུང་གིས་གྲུབ་ཅེས་ཟེར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་ལུང་གཞི་ལས། བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་བསྙེན་བཀུར་བྱའམ། དང་པོར་གང་ལས་ཆོས་ཐོབ་པ་དེ་ལ་བསྙེན་བཀུར

【現代漢語翻譯】 木片和刮舌器二者，或者用牙木本身，用中間部分刮舌頭，用末端擦拭，沾染了污垢的木頭，如果沒有用水清洗，或者沒有水而用土擦拭，就不要隨意丟棄。 不要發出聲音就丟棄牙木。不發出聲音就丟棄牙木，這是一個比喻。 टीका (梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)： 這樣說，凡是要丟棄的具有自性的事物，也不要不發出聲音就丟棄，這是它的總結。 這個比喻所象徵的意義是什麼呢？是糞便、小便、唾液、鼻涕、嘔吐物和瀉出物。 टीका (梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)： 提到嘔吐物和瀉出物，是因為它們不同於唾液和糞便。有些東西不是唾液而是嘔吐物，例如鼻瀉藥。有些東西是瀉出物而不是糞便，例如患有腹水的人如何恢復健康，就像向下瀉出一樣。 還有其他的。 टीका (梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)： 這是總結了所有除了糞便等之外需要丟棄的東西。 就像從牙木中產生泥土等清潔物一樣，也應該混合黏土和重物。就像產生清潔物一樣，如果沒有找到牙木和刮舌器，那麼用黏土和乾重物也能完成清潔工作，因此也表明了這些東西的保養方式應該像保養牙木一樣。 如果將經文和律部的直接指示結合起來，這些都是專門針對牙木的解釋。但是上師們也會結合刮舌器來講解。 無論如何，在解釋這部律部的意圖時，是否符合經文才是最重要的，而不是重視虛構的邪見。 身體的行為，丟棄牙木和沐浴完畢后，立即向佛塔頂禮。 གཟུས་ན་རེ། (含義：གཟུས་ན་རེ།) 說，在向佛頂禮之前先向上師頂禮是大乘的傳統，而按照律部的傳統，應該先向佛頂禮，然後再向上師頂禮，這可以從這部論著本身得知。《光明經》中說：『應向薄伽梵頂禮，然後以恭敬心向上師頂禮。』《花鬘經》中說：『修整牙木后，接下來，恭敬地向導師頂禮，然後以極大的恭敬心，向上師頂禮。』這些都由經文證實。 這樣說來，根據律藏根本，『應供養薄伽梵，或者首先供養從其處獲得佛法的人。』

【English Translation】 One should not carelessly discard a piece of wood or a tongue scraper, or even the tooth-cleaning stick itself, after using the middle part to scrape the tongue and the end to clean the teeth, and after it has become soiled with dirt, without washing it with water, or if there is no water, without cleaning it with earth. One should not discard the tooth-cleaning stick without making a sound. Discarding the tooth-cleaning stick without making a sound is a metaphor. टीका (Sanskrit Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: ṭīkā, Literal meaning: Commentary): It says that any other object that is to be discarded should not be discarded without making a sound. This is the conclusion. What is the meaning symbolized by this metaphor? It refers to feces, urine, saliva, mucus, vomit, and phlegm. टीका (Sanskrit Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: ṭīkā, Literal meaning: Commentary): Mentioning vomit and phlegm is because they are different from saliva and feces. Some things are not saliva but vomit, such as nasal purgatives. Some things are phlegm but not feces, such as how someone with ascites recovers, like expelling downwards. And others. टीका (Sanskrit Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: ṭīkā, Literal meaning: Commentary): This summarizes all things to be discarded other than feces, etc. Just as cleaning agents like earth come from the tooth-cleaning stick, clay and heavy objects should also be mixed. Just as cleaning agents arise, if a tooth-cleaning stick and tongue scraper are not found, the work of cleaning can be accomplished with clay and dry heavy objects, thus indicating that the maintenance of these things should be like the maintenance of a tooth-cleaning stick. If the direct instructions of the Vinaya and Sutras are combined, these are explanations specifically applied to the tooth-cleaning stick. However, the Lamas also explain by combining it with the tongue scraper. In any case, when explaining the intent of this Vinaya, whether it conforms to the scriptures is the most important thing, and not to value fabricated wrong views. Regarding bodily actions, immediately after discarding the tooth-cleaning stick and completing bathing, one should prostrate to the stupa. གཟུས་ན་རེ། (Meaning: གཟུས་ན་རེ།) says that prostrating to the Guru before prostrating to the Buddha is the tradition of the Mahayana, but according to the tradition of the Vinaya, one should first prostrate to the Buddha and then prostrate to the Guru, as can be known from this very text. The 'Radiant Light' says: 'One should prostrate to the Bhagavan, and then prostrate to the Guru with reverence.' The 'Garland of Flowers' says: 'Having prepared the tooth-cleaning stick, thereafter, one should respectfully prostrate to the Teacher, and then with great reverence, one should prostrate to the Guru.' These are confirmed by the scriptures. Thus, according to the Vinaya-vastu, 'One should honor the Bhagavan, or first honor the one from whom one has obtained the Dharma.'

---

་བྱའོ། །ཞེས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་རྟ་ཐུལ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ཏེ། དེ་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་བསྩལ་པ། རྒན་པ་དང་ནི་གཞོན་པའང་རུང་། །གང་ལས་ཆོས་ནི་རྣམ་ཤེས་པ། །དེ་ལ་ཐོག་མར་ཕྱག་བྱ་སྟེ། །ཟླ་བ་ཚེས་ལ་བྲམ་ཟེ་བཞིན། །ཅེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །སྔར་བཤད་པ་དེ་རྣམས་བླ་མ་དང་སློབ་མ་གནས་ཁང་ཐ་དད་ཡིན་ན་སློབ་མས་རང་གི་གནས་ཁང་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་རྟེན་ཡོད་ན་དེ་ལ་ཕྱག་བྱས་ནས། བླ་མའི་གནས་ཁང་དུ་སྤྱན་སྔར་ཕྱིན་ཏེ་བླ་མ་ལ་ཕྱག་བྱེད་པ་ལ་དགོངས་སོ། །འོན་ཀྱང་རབ་ཏུ་འབྱིན་པའི་སྐབས་སུ་ལུང་གཞི་དང་ཀར་ཤ་ལས། དང་པོར་སྟོན་པ་ལ་ཕྱག་འཚལ་དུ་གཞུག་གོ། དེའི་འོག་ཏུ་མཁན་པོ་ལ་ཕྱག་འཚལ་དུ་བཅུག་ནས་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་ནི་དམིགས་བསལ་ཡིན་ནོ་ཞེས་རིགས་སོ། ། 6-154b 分別說各事 གཉིས་པ་ལ། གནས་པ་སློབ་མའི་བྱ་བ་བསྟན། །གནས་ཀྱི་བླ་མའི་བྱ་བ་བརྗོད། ། 說所依弟子所作 དང་པོ་ལ། བླ་མའི་བྱ་བ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ། །རང་གི་དགེ་བ་ཇི་ལྟར་བསྐྲུན། ། 如何奉承上師 དང་པོ་ལ། གཉུག་མའི་བྱ་བ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ། །གློ་བུར་བྱ་བ་བསྒྲུབ་པའི་ཚུལ། །འཇུག་དབྱུང་བྱ་བ་ཐུན་མོང་བསྟན། །གནས་ལ་གུས་པའི་བྱ་བ་བརྗོད། ། 如何作日常事 དང་པོ་ནི། འདི་ནས་བཟུང་འོག་གི་མདོར། གནས་ཀྱི་འོས་ངེས་པར་ཤེས་པར་བྱས་ནས་གཏད་པར་བྱའོ། །ཞེས་པ་ཡན་ཆད་ནི་གནས་པ་སློབ་མས་བྱ་བ་བསྒྲུབ་དགོས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ། ཞེས་པ་འདི་ལ་དེས་ཐམས་ཅད་ལ་ཚོད་རིག་པར་བྱའོ། །སྒོ་གླེགས་བརྡབ་པ་སོགས་མདོ་བཞི་ནི་མ་གཏོགས་སོ། །ཊཱི་ཀར། ཨ་ཐ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ནི་དབང་དུ་བྱ་བའི་དོན་ཡིན་གྱི་དེ་མ་ཐག་གི་དོན་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། མདོ་འོག་མ་ཁོ་ན་ལས་དེ་མ་ཐག་ཏུ་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོ། །མཆོད་རྟེན་ལ་ཕྱག་ཟིན་པ་དེ་ནས་དེ་མ་ཐག་དུ་སྔ་བར་སོང་སྟེ་གནས་ཀྱི་བླ་མ་ལ་ཕྱག་བྱའོ། །བསྙུན་གསོལ་ལོ། །གནས་པ་བླ་མ་ཁྲུས་བྱེད་པའི་འདག་རྫས་དང་སོ་ཤིང་དབུལ་ལོ། །འདག་རྫས་ནི་གླ་སྒང་དང་རྩྭ་ཀུ་ཤུ་རི་དང་སྤོས་བཏགས་པའི་ཕྱེ་མའོ། །འདིར་ཤ་མི་དང་ཡར་སྟོད་པ་ན་རེ། བླ་མ་སྦགས་པ་མ་བསལ་བ་ལ་ཡང་སློབ་མས་ཕྱག་བྱར་རུང་སྟེ། བླ་མ་ལ་ཕྱག་བྱས་ནས་བླ་མ་ལ་འདག་རྫས་འབུལ་བའི་མདོའི་རིམ་པས་ཤེས་ཟེར་རོ། །གནས་པས་ཚང་མང་སྟེ་གཡོས་ཁང་ལ་བལྟས་ཏེ་བཟའ་བཏུང་དག་སྟ་གོན་བྱ་བར་འདོད་ནས་གནས་པས་གནས་ལ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཞེས་པ་འདི་ཊཱི་ཀའི་དགོངས་པ་ཡིན་ལ། བུ་སྟོན། ཚང་མང་སྟེ་གཡོས་ཁང་བལྟས་ནས་སྐྱུ་རུམ་འདི་ལྟ་བུ་སྟ་གོན་གྱིས་ཤིག་ཅེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པས་གནས་ཀྱིས་གནས་པ་ལ་བསྒོ་བ་ལྟ་བུར་གསུངས་སྣང་ངོ་། །ཚང་མང་ 6-155a བལྟས་ཏེ་བརྗོད་པ་ན་བཟའ་བ་ལ་སོགས་གང་ལ་གནས་ཀྱི་བླ་མ་སྟོབ་པ་ཉིད་དུ་བྱའོ་སྙམ་དུ་སློབ་མས་ཡིད་ལ་བྱའོ།

【現代漢語翻譯】 『應如此做。』具壽Ratahul（具壽名）頂禮后，世尊開示：『無論年長或年輕，誰能理解佛法，都應首先向他致敬，如同婆羅門敬新月。』這與之前所說的相矛盾。之前所說的，是指上師和弟子住在不同的地方，弟子在自己的住所向佛像致敬后，再去上師的住所拜見上師。然而，在出家儀式中，《律藏根本》和《羯磨論》中說：『首先讓其禮拜導師，然後讓其禮拜親教師。』這是一種特殊情況。」 第二，講述居住者（弟子）的職責，以及住所上師的職責。 首先，講述如何侍奉上師，以及如何積累自己的功德。 首先，講述如何處理日常事務，以及如何處理突發事務，共同講述出入事務，並講述對住所的尊重。 首先：從這裡到下面的經文中，必須瞭解住所的義務，然後才能交付。以上是關於居住的弟子必須履行的職責。這句話應該用來衡量一切，除了敲門等四種情況。《 टीका 》中說：『अथ（藏文），atha（梵文天城體），atha（梵文羅馬擬音），那麼/現在（漢語字面意思）』這個詞的意思是『必須』，而不是『立即』，因為只有在下面的經文中才會出現『立即』這個詞。在向佛塔致敬之後，立即前往住所拜見上師，並問候安康。居住的上師應提供沐浴用的香料和牙木。香料是白芨、吉祥草和混合香料的粉末。這裡，夏米和雅托巴說：即使上師沒有清除污垢，弟子也可以禮拜，因為通過禮拜上師並向上師供奉香料的經文順序可以得知。居住者應仔細觀察廚房，如果想準備食物和飲料，應告訴住所。這是《 टीका 》的觀點。布敦說：『仔細觀察廚房，然後說：準備這樣的蔓菁。』這似乎是住所命令居住者。仔細觀察后說，弟子應想到，應該盡力滿足住所上師對食物等的需求。

【English Translation】 『Thus should it be done.』 After paying homage to the venerable Ratahul (name of a venerable one), the Blessed One declared: 『Whether old or young, whoever understands the Dharma, one should first pay homage to him, like a Brahmin to the new moon.』 This contradicts what was said earlier. What was said earlier refers to the case where the teacher and disciple live in different places, and the disciple pays homage to the Buddha image in his own residence before going to the teacher's residence to pay respects to the teacher. However, in the ordination ceremony, the Vinaya-mula and the Karma-shata state: 『First, have him pay homage to the preceptor, and then have him pay homage to the abbot.』 This is a special case. Secondly, it explains the duties of the resident (disciple) and the duties of the resident teacher. First, it explains how to serve the teacher and how to accumulate one's own merits. First, it explains how to handle daily affairs, how to handle sudden affairs, jointly explains entry and exit affairs, and explains respect for the residence. First: From here to the following sutras, one must understand the obligations of the residence before entrusting it. The above is about the duties that the resident disciple must fulfill. This sentence should be used to measure everything, except for the four cases such as knocking on the door. The 《 टीका 》 says: 『अथ（藏文），atha（梵文天城體），atha（梵文羅馬擬音），then/now (Chinese literal meaning)』 The word means 'must', not 'immediately', because the word 'immediately' only appears in the following sutras. After paying homage to the stupa, immediately go to the residence to pay homage to the teacher and greet him with well-being. The resident teacher should provide bathing spices and toothpicks. The spices are the powder of Bletilla striata, kusha grass, and mixed spices. Here, Shami and Yartopa say: Even if the teacher has not removed the dirt, the disciple can still pay homage, because it can be known from the order of the sutra of paying homage to the teacher and offering spices to the teacher. The resident should carefully observe the kitchen, and if he wants to prepare food and drinks, he should tell the residence. This is the view of the 《 टीका 》. Buton said: 『Observe the kitchen carefully and say: Prepare such and such a turnip.』 This seems like the residence is ordering the resident. After observing carefully, the disciple should think that he should try his best to meet the needs of the resident teacher for food, etc.

---

།གནས་ཀྱི་ལྷུང་བཟེད་བཀྲུ་བར་བྱའོ། །གལ་ཏེ་གནས་ཀྱི་བླ་མ་བསོད་སྙོམས་པ་ཞིག་ཡིན་ན་གསིལ་བྱེད་ཀྱང་ངོ་། །ཀྱང་ངོ་ནི་བྱི་དོར་ལ་བསྙེག་གོ། ཊཱི་ཀར། གསིལ་བྱེད་དེ་འཁར་གསིལ་གྱི་མིང་ཅིག་ཤོས་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །གལ་ཏེ་དགོས་པ་ཡོད་ན་ཆུ་ཚགས་ཀྱང་ངོ་། །ཀྱང་ངོ་ནི་བྱི་དོར་ལ་བསྙེག་གོ། གལ་ཏེ་གནས་པ་སློབ་མ་དེ་ཡང་བསོད་སྙོམས་པ་ཡིན་ན། ལྷན་ཅིག་ཏུ་བསོད་སྙོམས་ལ་འཇུག་པར་བགྱིའམ། །འོན་ཏེ་སོ་སོར་ཞེས་གནས་ལ་ཞུ་བར་བྱའོ། །གལ་ཏེ་གནས་ཀྱི་ལྷན་ཅིག་འགྲོ་བར་བཟོད་ཅིང་འདོད་ན་གནས་དེ་ཉིད་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་འཇུག་པར་བྱའོ། །ཉམ་ང་བ་ཁྱི་དང་གླང་པོ་ཆེ་དང་གཡང་ས་ལ་སོགས་པ་དང་འཕྲད་པའམ་ཉེ་བར་གྱུར་ན་སློབ་མ་དེར་གནས་ཀྱི་མདུན་དུ་འགྲོ་བར་བྱའོ། །འདི་ནི་ཕྱི་བཞིན་འབྲང་བའི་དགེ་སྦྱོང་གིས་མདུན་དུ་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་པའི་དམིགས་བསལ་ཡིན་ནོ། །དཔོན་སློབ་གཉིས་ཀ་འགྲོགས་ཏེ་བསོད་སྙོམས་ལེན་པའི་ཚེ་ཁྱིམ་པས་ཁ་ཟས་བསོད་པ་བཟང་པོ་ཞིག་ཁྱེར་ཏེ་གནས་པ་ལ་སྟོབ་ན་གནས་འདི་ལ་ཕུལ་ཅིག་ཅེས་གནས་དེ་ལ་གདར་བར་བྱའོ། །གལ་ཏེ་གནས་དང་གནས་པ་གཉིས་མ་འགྲོགས་པར་བསོད་སྙོམས་ལ་ཞུགས་ན། གནས་པས་བསོད་སྙོམས་བླངས་ཏེ་ཕྱིར་འོངས་ནས་གནས་ལ་བསོད་སྙོམས་དེ་བསྟན་པར་བྱའོ། །བཟའ་བཅའ་བཟང་པོ་ཆེས་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པ་གནས་པས་རྙེད་ན་གནས་ལ་དབུལ་བར་བྱའོ། །གནས་དེ་གནས་པས་བསྟབས་པའི་ཡོ་བྱད་ཐམས་ཅད་ལ་ཚོད་རིག་པར་བྱའོ། །རིལ་བ་སྤྱི་བླུགས་སོགས་ཆུ་སྣོད་ཆུས་དགང་བར་བྱའོ། །གདུགས་ཚོད་ལ་བབ་བོ་ཞེས་ཟན་གྱི་དུས་བརྗོད་པར་བྱའོ། ། 6-155b གནས་ཀྱིས་ཟན་ཟོས་ནས་ལྷུང་བཟེད་ལ་སོགས་ཀྱི་ལྷུང་བཟེད་ཆུང་ངུ་དང་ཁ་གཟར་ལ་སོགས་པ་ནི་གནས་པས་བཀྲུ་བར་བྱའོ། །གནས་པས་གནས་ཀྱི་ལྷུང་བཟེད་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་རང་རང་གི་གནས་སུ་བཞག་པར་བྱའོ། །གནས་མཆོད་རྟེན་ལ་ཕྱག་འཚལ་བ་དང་མཆོད་རྟེན་བྱི་དོར་བྱེད་པ་ན་གནས་པས་འདག་རྫས་དང་ཆུ་དང་ལ་སོགས་པ་སྟེ་ཕྱགས་མ་དབུལ་ལོ། །གནས་ཀྱི་རྐང་པ་བཀྲུ་བར་གཏོགས་པ་བསྐུ་མཉེ་དང་དྲིལ་ཕྱིས་ལ་སོགས་པ་ལ་གནས་པས་ནན་ཏན་བྱའོ། །གནས་ཀྱི་བླ་མ་གཟིམས་པའི་མལ་གཞི་དང་སྟན་བཤམ་པར་བྱའོ། །གནས་པས་གནས་ཀྱི་ཤམ་ཐབས་ཀྱི་གཟན་ནུབ་མོའི་གོས་ཤམ་ཐབས་ཀྱི་ཐེབ་དབུལ་བར་བྱའོ། །གནས་ཀྱི་ཉིན་མོའི་ཤམ་ཐབས་གནས་པས་བླང་བར་བྱའོ། །གནས་ཀྱི་རྐང་པ་བཀྲུ་བའི་ཆུ་དང་རྐང་རྟེན་གྱི་ཤིང་དང་ཆོལ་ཟངས་དབུལ་བར་བྱའོ། །གནས་ཀྱི་མཆིལ་ལྷྭམ་གཉིས་ཕྱིའོ། ། 作非常事分 གཉིས་པ་ནི། ཕྱགས་དར་ལ་སོགས་པར་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ་སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པ་ལྟ་བུ་ཁ་སྐོང་ཉིད་དུ་བསྐོས་ན་རང་ཁོ་ནའི་ལས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེར་མ་བསྐོས་པར་གནས་ཀྱི་བླ་མ་ཕྱགས་མ་ཐོགས་པ་མཐོང་ན། གནས་པ་དེས་བས་ཕྱགས་ད

【現代漢語翻譯】 應當清洗住處的缽。如果住處的上師是托缽者，也應準備搖鈴。『也』字表示致力於清潔。 टीका（梵文，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）：搖鈴是手杖搖鈴的別名。如果需要，也應準備濾水器。『也』字表示致力於清潔。如果住處的學徒也是托缽者，應該一起去托缽嗎？還是應該分開去，需要請示住處。如果住處允許並願意一起去，就應該和住處一起去。如果遇到危險，如狗、大象、懸崖等，學徒應該走在住處的前面。這與『跟隨者不應走在前面』的戒律是例外。當師徒二人一起托缽時，如果居士拿著好的食物供養住處，應該告訴住處：『請供養這位。』如果住處和學徒沒有一起去托缽，學徒托缽回來后，應該向住處展示托缽的食物。如果學徒得到非常好的食物，應該供養給住處。住處應該檢查學徒供養的所有物品。應該用水裝滿水罐等容器。應該說『是時候吃飯了』，告知用餐時間。 住處用齋后，住處的學徒應該清洗缽等小缽和漱口器等。學徒應該將住處的缽等物品放回原位。當住處向佛塔禮拜或清潔佛塔時，學徒應該供養灰泥、水和掃帚等。學徒應該盡力做好住處洗腳的相關事宜，如按摩和擦拭等。應該為住處的上師鋪設床鋪和坐墊。學徒應該供養住處的下裙、夜間服裝和下裙的繫帶。學徒應該取走住處白天的下裙。應該供養住處洗腳的水、腳踏木和銅盆。應該將住處的鞋子放在外面。 關於特殊事務的處理：如果指定學徒負責掃帚等清潔工具，如簸箕等，因為這是他自己的工作。如果沒有指定，當看到住處的上師拿著掃帚時，學徒應該...

【English Translation】 The dwelling's alms bowl should be washed. If the dwelling's lama is an almsman, a bell should also be prepared. 'Also' implies diligence in cleaning. ṭīkā (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：commentary): A bell is another name for a staff bell. If needed, a water strainer should also be prepared. 'Also' implies diligence in cleaning. If the dwelling's student is also an almsman, should they go alms-seeking together? Or should they go separately, which should be asked of the dwelling. If the dwelling permits and wishes to go together, they should go together with the dwelling. If encountering danger, such as dogs, elephants, cliffs, etc., the student should walk in front of the dwelling. This is an exception to the rule that 'a follower should not walk in front.' When the teacher and student go alms-seeking together, if a householder brings good food to offer to the dwelling, the student should tell the dwelling, 'Please offer this.' If the dwelling and student do not go alms-seeking together, the student, upon returning from alms-seeking, should show the alms food to the dwelling. If the student obtains very excellent food, it should be offered to the dwelling. The dwelling should inspect all the items offered by the student. Vessels such as water pots should be filled with water. One should say, 'It is time to eat,' to announce the mealtime. After the dwelling has eaten, the dwelling's student should wash the small bowls such as the alms bowl and the rinsing vessel. The student should place the dwelling's bowls and other items back in their respective places. When the dwelling prostrates to a stupa or cleans a stupa, the student should offer plaster, water, and brooms, etc. The student should diligently attend to matters related to washing the dwelling's feet, such as massaging and wiping. The bedding and cushions should be prepared for the dwelling's lama to sleep on. The student should offer the dwelling's lower garment, night clothes, and the ties for the lower garment. The student should take the dwelling's daytime lower garment. Water for washing the dwelling's feet, a wooden footrest, and a copper basin should be offered. The dwelling's shoes should be placed outside. Concerning the handling of extraordinary matters: If the student is assigned to handle cleaning tools such as brooms and winnowing baskets, because it is their own task. If not assigned, when seeing the dwelling's lama holding a broom, the student should...

---

ར་བྱའོ་ཞེས་བླ་མ་ལས་ཆུང་བར་བྱའོ། །གོས་ཚེམ་པ་ཉིད་དུ་བསྐོས་ན་རང་ཁོ་ནའི་ལས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེར་མ་བསྐོས་པར་གནས་ཀྱི་བླ་མས་ཁབ་ཐོགས་པ་ཡང་ངོ་། །ཊཱི་ཀར། ཡང་ངོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་མཐོང་ན་ལས་ཆུང་ངུར་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བར་སྦྱར་རོ་ཞེས་སོ། །ཤིང་ཏོག་ལ་སོགས་པ་རུང་བར་བྱ་བ་མེས་རུང་བར་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། མཆོད་རྟེན་ལ་སོགས་པ་ལས་སྔོ་ཆུང་ངུ་བརྔ་བ་དང་། མེ་ཏོག་དང་འབྲས་བུ་བཏོག་པ་དང་། ཤིང་ལྗོན་པ་ལས་སོ་ཤིང་གཅོག་པའི་བྱ་བ་ཉེ་བར་བསྒྲུབ་པ་ལ་སོགས་པར་ཡང་དགེ་ཚུལ་ཡང་བསྐོའོ། །ཡང་སྒྲ་ནི་ཊཱི་ཀར། དེའི་ཕྱིར་ 6-156a ཡང་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲས་གནས་པར་བྱ་བ་སྔར་བསྟན་པ་ཐམས་ཅད་གནས་འབའ་ཞིག་ལ་བྱ་བར་ཡང་མ་ཟད་ཀྱི་དགེ་འདུན་ལ་ཡང་དེ་དག་ཐམས་ཅད་དགེ་ཚུལ་བསྐོ་ཞིང་བྱེད་དུ་གཞུག་པར་སྟོན་ཏོ། །ཞེས་སོ། ། 說共出罪事 གསུམ་པ་ནི། གནས་ཁང་གི་ནང་དུ་འོང་བར་འདོད་པས་སྒོ་གླེགས་ལ་ལག་པ་ལ་སོགས་པས་བརྡབས་པས་གནས་ཁང་གི་ནང་ལ་གནས་པ་ལ་གོ་བར་བྱའོ། །སྒོ་གླེགས་ལ་བརྡབས་པ་དེ་ནི་དལ་བུ་དང་ཡུན་མི་རིང་བར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། དེ་ནི་སྒྲ་ཡིད་དུ་མི་འོང་བ་སྤང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །སྒོ་གླེགས་དེ་དྲག་ཏུ་མི་དབུལ་ལོ། །དལ་བུས་ཏེ་མི་མགྱོགས་པ་དང་ཤེས་བཞིན་དུ་ནི་དྲན་པ་མངོན་དུ་གྱུར་པའོ། །འཇུག་པ་དང་ཞེས་པ་ནི་གནས་ཁང་ལ་སོགས་པར་རོ། །འབྱུང་བ་དང་ཞེས་པ་ཕྱི་རོལ་དུའོ། །སྒོ་སྐྱེས་ལ་ཆོས་གོས་མི་དྲུད་པར་བྱའོ། ། 說恭敬依處 བཞི་པ་ནི། གནས་དེ་ལ་གནས་པས་བཀུར་སྟི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། སྒོ་གླེགས་བརྡབས་པ་ལ་སོགས་པའི་མདོས་གནས་པའི་དབང་དུ་བྱ་བ་རྒྱུན་ཆད་པས་དེའི་ཕྱིར་དེ་ལ་ཞེས་བྱ་བ་སྨོས་ཏེ། གནས་དེ་ལ་ཞེས་བསྙེགས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །དེའི་དོན་གོང་ནས་རིམ་བཞིན་གནས་པའི་བྱ་བ་བསྒྲུབ་དགོས་བཞིན་པའི་མདོ་འཆད་པ་ཡིན་པ་ལ། བར་དུ་གནས་དང་གནས་པ་གཉིས་ཀས་བྱེད་དགོས་པའི་བྱ་བ་བསྟན་པས་བར་བཅད་ནས། ད་ནི་ཡང་གནས་པའི་བྱ་བ་བསྒྲུབ་དགོས་པར་བསྟན་པས་དེའི་ཕྱིར་གནས་ལ་བསྙེག་ཅེས་པའོ། །གནས་དེ་ལ་གནས་པས་བཞར་བར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། ཐག་མི་རིང་བར་འདུག་པར་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། །གོ་དོན་ཉེ་བར་བཅར་ནས་ཡིད་འདྲེན་ཅིང་ལྷན་དུ་སྡོད་སྤྲོ་བའི་ཕྱིར་བཞར་བའོ། །གནས་དེ་དང་ཞེ་འགྲས་པའི་གང་ཟག་ལ་གནས་པས་མི་བཞར་རོ་སྟེ། དེ་དང་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་ཉེ་བར་མི་ 6-156b བཅར་ཏེ་ཐག་རིང་བར་བྱའོ། །གནས་དེ་ལ་གནས་པས་ཁྲེལ་ཡོད་པར་བྱའོ། །གནས་དེའི་བྱ་བ་ལ་ལེ་ལོ་མེད་པར་གྲིམས་པར་བྱ་བ་དང་གནས་ཀྱི་བྱ་བ་ལ་གུས་པར་བྱས་ཏེ། བྱ་བ་དང་མཛེས་པ་ནི་འགྲོ་འོང་ལ་གཟེ་བས་འཇུག་པར་བྱའོ། །གནས་པས་གནས་ཀྱི་བྱ་བ་ལ་ངོ་ཚ་དང་ལྡན་པ་དང་གུས་པ་དང་བཅས་པ་ཞེས་འདི་གཉིས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི་ཊཱི

【現代漢語翻譯】 應視其低於上師之位。如果被指派縫製衣服，那是因為這是他自己的工作。如果沒有被指派，寺院的住持也可以拿起針線。《 टीका 》中說：『又』字應與『見到則視為小事』相連。對於允許食用的水果等，允許用火烹飪等；對於佛塔等，收割小草；採摘花朵和果實；從樹木上砍伐牙籤等行為，也應指派沙彌去做。『又』字在《 टीका 》中說：因此，『又』字表明，之前所說的所有事務，不僅限於寺院本身，僧團也可以指派沙彌去做所有這些事情。 說共同出罪事 第三，想要進入住所，用手等敲擊門扉，應讓住所內的人知道。敲擊門扉應輕柔且時間不長。《 टीका 》中說：這是爲了避免不悅耳的聲音。不要猛烈地推門。要輕柔，不要快速，並且要有正念。『進入』是指住所等，『出來』是指外面。不要用袈裟拖地。 說恭敬依處 第四，住在寺院裡要恭敬。《 टीका 》中說：由於敲擊門扉等行為會中斷住在寺院的規矩，因此說了『對於它』，因為要親近寺院。其含義是，從上面開始依次講述住在寺院裡應該做的事情，中間穿插了寺院和居住者都應該做的事情，現在又表明應該做居住者應該做的事情，因此說要親近寺院。住在寺院裡要靠近。《 टीका 》中說：意思是不要離得太遠。靠近是爲了引起注意，並且樂於一起居住。不要靠近與寺院不和的人，要與他們的身語意保持距離。住在寺院裡要有羞恥心。對於寺院的事務，不要懶惰，要認真對待，並且要恭敬寺院的事務，對於事務和美觀，出入要謹慎。居住者對於寺院的事務要具有羞恥心和恭敬心，這兩者的區別在《 टीका 》中...

【English Translation】 He should be regarded as lower than the position of the Lama. If he is assigned to sew clothes, it is because it is his own work. If he is not assigned, the abbot of the monastery can also pick up the needle. In the 《 टीका 》, it says: 'Also' should be connected with 'seeing it as a small matter'. For fruits and the like that are allowed to be eaten, allowing cooking with fire and the like; for stupas and the like, harvesting small grass; picking flowers and fruits; cutting toothpicks from trees and other actions, novices should also be assigned to do them. The word 'also' in the 《 टीका 》 says: Therefore, the word 'also' indicates that all the matters mentioned before are not limited to the monastery itself, but the Sangha can also assign novices to do all these things. Speaking of Common Confession Third, wanting to enter the residence, knocking on the door with hands, etc., should let the people inside the residence know. Knocking on the door should be gentle and not long. In the 《 टीका 》, it says: This is to avoid unpleasant sounds. Do not push the door violently. Be gentle, not fast, and be mindful. 'Entering' refers to residences, etc., and 'coming out' refers to the outside. Do not drag the Dharma robe on the ground. Speaking of Respectful Dependence Fourth, living in the monastery should be respectful. In the 《 टीका 》, it says: Because knocking on the door and other behaviors will interrupt the rules of living in the monastery, therefore it is said 'for it', because one should be close to the monastery. Its meaning is that from above, it sequentially narrates the things that should be done while living in the monastery, interspersed with the things that both the monastery and the resident should do, and now it shows that the things that the resident should do should be done, therefore it is said to be close to the monastery. Living in the monastery should be close. In the 《 टीका 》, it says: It means not to be too far away. Getting close is to attract attention and to be happy to live together. Do not get close to people who are not in harmony with the monastery, and keep a distance from their body, speech, and mind. Living in the monastery should have a sense of shame. For the affairs of the monastery, do not be lazy, be serious, and be respectful of the affairs of the monastery. For affairs and beauty, entering and exiting should be cautious. Residents should have a sense of shame and respect for the affairs of the monastery. The difference between these two is in the 《 टीका 》...

---

་ཀར། ངོ་ཚ་དང་ལྡན་པའི་བྱེ་བྲག་ནི་གུས་པ་དང་བཅས་པ་ཡིན་མོད་ཀྱི། ཡུལ་ལ་འཇུག་པ་ཐ་དད་པས་སོ་སོར་བསྟན་ཏེ། ངོ་ཚ་དང་ལྡན་པ་ནི་བག་སྐྱོང་བ་ལས་ཞུམ་པར་བྱེད་པ་ཡིན་ལ། གུས་པ་དང་བཅས་པ་ནི་དེའི་དབང་གིས་དམ་པ་མ་ཡིན་པའི་ལས་ལ་མི་འཇུག་པའོ་ཞེས་སོ། །བདག་ལ་དབང་བའི་བླ་མ་མཐོང་ན་དེ་ལ་རག་ལས་པའི་བསམ་པ་དང་ངག་གིས་དེ་དག་གི་རྗེས་སུ་འཇུག་པ་སྟེ་རྗེས་དང་བཅས་པའོ། །སེམས་དམའ་བ་དང་ཞེས་པ་ནི་གནས་ཀྱི་བྱ་བ་ལ་ང་རྒྱལ་དང་རྒྱགས་པ་གཞོམ་པའོ། ། 如何令己善增長 གཉིས་པ་ནི། མཁན་སློབ་ཀྱི་གཡོག་བྱས་པས་ཆོག་པ་ཙམ་དུ་མི་བྱའི། ཤེས་བཞིན་གྱི་རང་གི་དོན་བསམ་གཏན་དང་ཀློག་པ་སོགས་མི་ཉམས་པར་བྱའོ། །བྱ་བ་འདི་ལ་དགེ་བར་འགྱུར་རམ་མི་འགྱུར་ཞེས་དགེ་བ་གང་ཡིན་ཅེས་ཏེ་དགེ་བ་ཚོལ་བ་ཅན་དུ་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། འཇིག་རྟེན་གྱི་སྤྱོད་པ་ལ་གདུ་བར་བྱ་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །གནས་དེ་ཉེས་པ་འབྱུང་བའི་བྱེད་པ་ལ་འཇུག་ན་གནས་པས་བཟློག་པར་བྱའོ། །གནས་དེ་ལ་གནས་ན་བསམ་གཏན་དང་ཀློག་པ་ལ་སོགས་པའི་དགེ་བ་མི་འཕེལ་ན་དགེ་བ་འཕེལ་བ་དེ་བྱེད་པའི་གནས་ཀྱི་བླ་མ་གཞན་ལ་གཏད་པར་ཞུ་ཞེས་གནས་ལ་གསོལ་བར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། བདག་གནས་དེ་ལྟ་བུ་ལ་བཏད་པར་གསོལ་ཅེས་བྱའོ་ཞེས་སོ། ། 說依處上師事 གཉིས་པ་ནི། གསོལ་ནས་གནས་ཀྱིས་ཇི་ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། གནས་ཀྱིས་དྲི་བ་ལ་སོགས་པས་གནས་ 6-157a ཀྱི་བླ་མའི་འོས་ངེས་པར་ཤེས་པར་བྱས་ནས་གནས་ཀྱི་འོས་སུ་རུང་བ་དེ་ལ་གཏད་པར་བྱའོ། །གནས་པ་སློབ་མ་དེ་སྡིག་པའི་གྲོགས་པོ་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་འགྲོགས་པ་ལས་གནས་ཀྱིས་བཟློག་པར་བྱའོ། །གནས་ཀྱིས་གནས་པ་དེ་བསམ་གཏན་དང་ཀློག་པ་ལ་སོགས་པའི་དགེ་བ་ལ་སྦྱར་བར་བྱའོ། །གནས་ཀྱིས་གནས་པ་དེ་ལ་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་དག་གིས་དགེ་བ་དེ་ཉེ་བར་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ་སྟེ་གླེགས་བམ་ལ་སོགས་པ་སྦྱིན་ནོ། །གནས་ཀྱིས་གནས་པ་དེ་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ལ་སོགས་པའི་ལྟུང་བ་ལས་བསླང་བའི་རྒྱུ་ལ་བརྩོན་པར་བྱ་བ་དང་། རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་རྐྱེན་དུ་འབབ་པ་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མེད་པའི་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པ་བསྒྲུབ་པ་ལ་བརྩོན་པར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། གནས་པས་ཀྱང་གནས་ལ་དེ་གཉིས་བསྒྲུབ་པ་ལ་བརྩོན་པར་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། ། 說護理一般病患 གསུམ་པ་ལ། ནད་པའི་གཡོག་ནི་བརྟག་པ་དང་། །དེ་ཡི་སྨན་ཉིད་ཅི་ལྟར་བརྟག །ནད་དང་ནད་གཡོག་ཚུལ་ཁྲིམས་བསྟན། ། 辨護理者 辨護理者總義 དང་པོ་ནི། ནད་པ་བདེ་བ་ལ་རེག་པར་གནས་པ་དང་། ནད་གཡོག་མ་བྱས་པའི་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བ་དང་། ནད་གཡོག་བྱ་དགོས་མ་བྱས་པ་ལ་བརྟེན་པའི་མ་དད་པ་སྤང་བའོ། །དང་པོ་ཡུལ་གང་ལ་ནད་གཡོག་བྱ་བ་ནི། ནད་པ་ཡིན་པ་དང་། ནད་གཡོག་བྱེད་པོ་གཞན་མེད་པའོ། །རྟེན་གང་གིས་ནད་གཡ

【現代漢語翻譯】 此外，具有慚愧心的人會恭敬，但由於所處的環境不同，因此需要分別說明。具有慚愧心的人會因守護自己的行為而感到羞愧，而恭敬心則會讓人因為敬畏而不去做不好的事情。如果看到自己有歸屬的上師，就要以依賴的心和言語追隨他們，這就是所謂的『隨順』。『內心謙卑』是指在所處的環境中，要消除傲慢和自大。 如何令自己善良增長 第二點是：不能僅僅滿足於侍奉堪布（Khenpo，住持）和阿阇梨（Acharya，導師），還要保持正念，不間斷地進行自我的聞思修（聽聞、思考、禪修）。要常常思考『這個行為是善還是不善？』，要成為一個尋求善良的人。 टीका（梵文，ṭīkā，註釋）：不應該沉迷於世俗的行為。如果所處的環境會導致過錯，就應該避免。如果身處某個環境，禪修和閱讀等善行無法增長，就應該請求將自己託付給其他能夠促進善行的上師。 टीका（梵文，ṭīkā，註釋）：應該請求將自己託付給這樣的上師。 說依處上師事 第二點是：請求之後，寺院應該怎麼做呢？寺院應該通過提問等方式，確定寺院上師的職責，然後將學生託付給適合的人。寺院應該阻止學生與惡友（如行為不端的人）交往。寺院應該引導學生進行禪修和閱讀等善行。寺院應該在物質和精神上幫助學產生就善行，例如贈送經書等。寺院應該努力幫助學生從僧團的墮落中恢復，並努力提供符合正法的、無害的生活必需品，如法衣等。 टीका（梵文，ṭīkā，註釋）：寺院也應該努力幫助學產生就這兩件事，這就是要表達的意思。 說護理一般病患 第三部分：護理病人需要檢查什麼？如何檢查藥物？需要說明病人、護理者和戒律。 辨護理者 辨護理者總義 第一點是：要讓病人感到舒適，避免因不護理病人而產生過失，避免因必須護理病人而不護理而導致不信任。

【English Translation】 Furthermore, having shame is respectful, but because the places of engagement are different, they are shown separately. Having shame makes one shrink from protecting one's behavior, while being respectful prevents one from engaging in non-virtuous actions due to its influence. If one sees one's own master to whom one belongs, one should follow them with a mind and speech dependent on them, which is called 'following'. 'Having a humble mind' means subduing pride and arrogance in the activities of the place. How to make oneself grow in goodness The second point is: one should not be content with merely serving the Khenpo (abbot) and Acharya (teacher), but should maintain mindfulness and not interrupt one's own study, contemplation, and meditation. One should constantly think, 'Is this action virtuous or non-virtuous?' and become a seeker of virtue. ṭīkā (Sanskrit, टीका, commentary): One should not indulge in worldly behavior. If the place one is in leads to faults, one should avoid it. If one is in a place where virtuous actions such as meditation and reading do not increase, one should request to be entrusted to another master who can promote virtuous actions. ṭīkā (Sanskrit, टीका, commentary): One should request to be entrusted to such a master. Speaking of serving the master of the dwelling The second point is: after the request, what should the dwelling do? The dwelling should determine the duties of the master of the dwelling through questioning, etc., and then entrust the student to someone suitable for the duties of the dwelling. The dwelling should prevent the student from associating with bad friends (such as those who are immoral). The dwelling should guide the student to engage in virtuous actions such as meditation and reading. The dwelling should help the student accomplish virtuous actions with both material and spiritual support, such as giving scriptures. The dwelling should strive to help the student recover from the downfalls of the Sangha and strive to provide the necessities of life that are in accordance with the Dharma and harmless, such as robes. ṭīkā (Sanskrit, टीका, commentary): The dwelling should also strive to help the student accomplish these two things, which is what is meant. Speaking of caring for ordinary patients The third part: what needs to be examined when caring for a patient? How to examine the medicine? The patient, the caregiver, and the discipline need to be explained. Identifying the caregiver Identifying the general meaning of the caregiver The first point is: to make the patient comfortable, to avoid faults arising from not caring for the patient, and to avoid distrust arising from not caring for the patient when it is necessary.

---

ོག་བྱ་བ་ནི། ཆོས་འདི་པའི་རབ་བྱུང་ཡིན་པ་ཞིག་དགོས་ཏེ། དེའང་དགེ་སློང་རྣམ་དག་ལ་སོགས་པར་མ་ཟད་ཀྱི། ཕམ་པས་ཉམས་པ་དང་མ་སྐྱེས་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཡོད་པ་དེས་ཀྱང་ནད་གཡོག་བྱ་དགོས་པའི་སྐབས་སུ་དེ་མ་བྱས་ན་ཉེས་བྱས་འབྱུང་བས་ནད་གཡོག་བྱ་དགོས་པའོ། །ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་ 6-157b པ་དང་། ཉེ་བ་ལ་སོགས་ཀྱི་གོ་རིམ་དང་ལྡན་པས་སོ། །རྫས་གང་གིས་གསོ་སྨན་བྱ་བ་ནི། ནད་པ་རང་གི་རྫས་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་སྨན་ཁང་གི་རྫས་དང་། ཁྱིམ་པ་ལས་བཙལ་བ་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་དཀོར་དང་། དཀོན་མཆོག་གཞན་གཉིས་ཀྱི་དཀོར་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་ལ་གསོལ་བ་མན་ཆད་ཀྱིས་ཏེ་སྔ་མ་སྔ་མ་མེད་ན་ཕྱི་མ་ཕྱི་མས་སོ། །གོ་རིམ་ནི། ཉེ་བའི་གོ་རིམ། མཆོག་གི་གོ་རིམ། དགོས་པ་ཆེ་བའི་གོ་རིམ། སྤྲོ་བའི་གོ་རིམ། རེས་མོས་ཀྱི་གོ་རིམ་སྟེ། དང་པོ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། སློབ་དཔོན་ཐམས་ཅད་ལ་ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་རིང་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་གསུངས་པས་མཁན་པོ་ལ་སོགས་རྣམས་ཉེ་བར་ཤུགས་ཀྱིས་གྲུབ་སྟེ། མཁན་པོ་དང་། གནས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་དང་། ལས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་དང་། གསངས་ཏེ་སྟོན་པ་དང་། དགེ་ཚུལ་གྱི་སློབ་དཔོན་དང་། ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་དང་། དེ་རྣམས་སྔ་མ་སྔ་མའི་བསྙུང་གཡོག་མ་དགོས་ན་ཕྱི་མ་ཕྱི་མའི་བྱའོ། །གཉིས་པ་ནི། མཁན་བུ་སློབ་མའི་མཆོག་ཡིན་པ་ལ་སོགས་པ་སྟེ། མཁན་བུ་དང་། གནས་ཀྱི་སློབ་བུ་དང་། ལས་ཀྱི་སློབ་བུ་དང་། གསངས་ཏེའི་སློབ་བུ་དང་། དགེ་ཚུལ་གྱི་སློབ་བུ་དང་། ཀློག་པའི་སློབ་བུ་དང་། མཁན་པོ་གཅིག་པ་དང་། གནས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་གཅིག་པ་ནས་ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་གཅིག་པའི་བར་དང་། གཏམ་འདྲི་བ་ལ་སོགས་པ་སྟེ་དེ་རྣམས་སྔ་མ་སྔ་མའི་ནད་གཡོག་མ་དགོས་ན་ཕྱི་མ་ཕྱི་མའི་བྱའོ། །གསུམ་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། གལ་ཏེ་དེའི་གནས་སྐབས་སུ་ནད་གཡོག་བྱ་དགོས་པ་གཞན་ཞིག་གཅལ་ཐག་པ་གྱུར་ལ། གནས་དེའི་སྲོག་གི་བར་ཆད་དུ་འགྱུར་པའི་འཇིགས་པ་མེད་ན་དེའི་ཚེ་གཅལ་ཐག་པར་གྱུར་པ་དེའི་ནད་གཡོག་བྱའོ་ཞེས་སོ། །བཞི་པ་ནི། དགེ་སློང་བསོད་སྙོམས་པ་འཁྱམས་པོ་ན་ན་ནད་ 6-158a གཡོག་བྱེད་དགོས་པ་ལྟ་བུ་མཁན་བུ་ཡིན་པ་ལ་སོགས་པའི་རྒྱུ་མཚན་དང་མི་ལྡན་པ་དང་། ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་ན་ན་སློབ་མ་མང་པོ་ཡོད་པ་ལྟ་བུ་ནད་གཡོག་བྱེད་དགོས་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་དང་མི་ལྡན་པའམ་རྒྱུ་མཚན་མཉམ་ན་སུ་སྤྲོ་བ་དེས་ནད་གཡོག་བྱ་བ་སྟེ། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། རྒན་ཞུགས་ཀྱི་བྱུང་བ་ལྟ་བུའོ། །ལྔ་པ་ནི། དེ་ལ་ནད་གཡོག་མེད་ན་དགེ་འདུན་གྱི་མཐར་ཐུག་པ་མན་ཆད་ལས་དང་། གནས་བརྟན་གྱི་མཐར་ཐུག་པ་མན་ཆད་ལ་རེས་མོས་བསྐོ་བར་བྱ་སྟེ། ལུང་གཞི་ལས། ནད་གཡོག་གཅིག་གམ་གཉིས་སམ་རབ་ཏུ་མང་པོ་བསྐོ་བར་བྱ་ཞིང་། ད

【現代漢語翻譯】 那麼，關於照料病人這件事：必須是屬於這個教團的出家人。不僅包括如比丘（梵文：bhikṣu，指受過具足戒的男性僧侶）等清凈僧人，也包括因犯根本戒（巴利語：pārājika）而被取消資格者，以及未受戒的出家者，在需要照料病人時，如果他們不這樣做，就會犯戒，所以必須照料病人。這是因為他們具有了解事物自性、親近等次第。 至於用什麼來治療：可以用病人自己的財物，僧團醫務室的財物，從在家居士那裡獲得的財物，僧團的財產，其他二寶（指佛法僧三寶中的法和僧）的財產，乃至供養佛像的財物。如果沒有前面的，就用後面的。次第是：親近的次第，尊貴的次第，重要性的次第，樂意的次第，輪流的次第。第一種是：按照《 टीका》（梵文，ṭīkā，註釋）所說：『對於所有老師來說，閱讀的老師是最重要的』，因此堪布（梵文：upādhyāya，親教師）等自然被包括在內。堪布、住持阿阇梨（梵文：ācārya，導師）、羯磨阿阇梨（梵文：karmācārya，授戒阿阇梨）、秘密教授者、沙彌（梵文：śrāmaṇera，沙彌）阿阇梨、閱讀阿阇梨，如果前面的不需要照料，就由後面的照料。 第二種是：堪布是弟子的尊長等。堪布、住持弟子、羯磨弟子、秘密弟子、沙彌弟子、閱讀弟子、同一堪布、同一住持阿阇梨乃至同一閱讀阿阇梨，以及詢問問題等，如果前面的不需要照料，就由後面的照料。第三種是：按照《 टीका》所說：『如果在那時有其他需要照料的緊急情況，並且不會對該處的生命造成危險，那麼就應該照料那個緊急情況。』第四種是：如果比丘乞食者（指遊方僧人）生病，需要照料，但沒有堪布等理由，或者閱讀阿阇梨生病，有很多弟子，但沒有需要照料的理由，或者理由相同，那麼就由樂意的人來照料。正如《律藏零星事》所說：『就像老年人入住一樣。』第五種是：如果沒有人照料，就從僧團的最後一位開始，乃至從長老的最後一位開始，輪流指派。按照《律藏根本說一切有部》所說：『應該指派一或二或更多的人來照料，』

【English Translation】 Now, regarding the act of caring for the sick: it must be a monastic of this order. Not only does it include pure monks such as bhikṣus (Sanskrit: bhikṣu, referring to male monks who have taken full ordination), but also those disqualified due to violating fundamental precepts (Pali: pārājika), and those who are unordained renunciates. When there is a need to care for the sick, if they do not do so, they will commit an offense, so they must care for the sick. This is because they possess the understanding of the nature of things, closeness, and other sequences. As for what to use for treatment: one can use the patient's own belongings, the belongings of the monastic infirmary, belongings obtained from laypeople, the property of the sangha, the property of the other two jewels (referring to the Dharma and Sangha of the Three Jewels), and even offerings to the Buddha statue. If there is none of the former, then use the latter. The order is: the order of closeness, the order of honor, the order of importance, the order of willingness, the order of rotation. The first is: according to what the ṭīkā (Sanskrit, ṭīkā, commentary) says: 'For all teachers, the reading teacher is the most important,' therefore the upādhyāya (Sanskrit: upādhyāya, preceptor) etc. are naturally included. The upādhyāya, the resident ācārya (Sanskrit: ācārya, teacher), the karma ācārya (Sanskrit: karmācārya, ordination ācārya), the secret instructor, the śrāmaṇera (Sanskrit: śrāmaṇera, novice) ācārya, the reading ācārya, if the former does not need care, then the latter should care. The second is: the upādhyāya is the most honored of the disciples, etc. The upādhyāya, the resident disciple, the karma disciple, the secret disciple, the śrāmaṇera disciple, the reading disciple, the same upādhyāya, the same resident ācārya, up to the same reading ācārya, and asking questions, etc., if the former does not need care, then the latter should care. The third is: according to what the ṭīkā says: 'If at that time there is another urgent situation that needs care, and it does not pose a danger to life in that place, then one should care for that urgent situation.' The fourth is: if a bhikṣu mendicant (referring to a wandering monk) is sick and needs care, but there is no reason such as having an upādhyāya, or if a reading ācārya is sick and has many disciples, but there is no reason to need care, or if the reasons are the same, then the one who is willing should care. As the Vinaya-kṣudraka says: 'Just like an elderly person checking in.' The fifth is: if there is no one to care for, then starting from the last member of the sangha, up to the last member of the elders, they should be assigned in rotation. According to the Mūlasarvāstivāda Vinaya: 'One or two or more people should be assigned to care,'

---

གེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ནད་གཡོག་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས། གང་ཁྲིམས་གཞོན་པ་ནས་གྲལ་རིམ་བཞིན་དུ་གང་རྒན་པའི་མཐར་ཐུག་གི་བར་དུ་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ནད་གཡོག་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ཚུལ་ཇི་ལྟར་ནད་གཡོག་བྱ་བ་ནི། གཡོག་ལེགས་པར་བྱ་བ་དང་། ནད་པའི་ཚིག་དོན་ལྡན་དང་ཆོས་ལྡན་མི་བཅག་པ་སོགས་གཞུང་ན་གསལ། 護理者詞義 གཉིས་པ་ནི། ནད་གཡོག་ནི་ལྷན་ཅིག་གནས་པ་མཁན་པོ་དང་ཉེ་གནས་སློབ་བུ་དང་ཞེས་པས་ནི། གནས་དང་གནས་པ་ཕན་ཚུན་ནད་གཡོག་བྱེད་པར་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །རང་གི་མཁན་པོ་དང་། སློབ་དཔོན་དང་། རང་དང་མཁན་པོ་གཅིག་པ་དང་། སློབ་དཔོན་གཅིག་པ་དང་། གཏམ་འདྲེས་པ་དང་། ཞེས་པ་ཊཱི་ཀར། གཅུགས་པའི་གཏམ་ལ་སོགས་པ་དག་གིས་དགའ་བར་སྤྱོད་པས་དགའ་བ་ཉིད་ཉེ་བར་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པའོ། །ཞེས་སོ། །ཕེབས་པར་སྨྲ་བ་དང་། ཞེས་པ་ནི་ཊཱི་ཀར། གང་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་བག་ཕེབས་པར་གྱུར་ཅིང་ཀུན་ཏུ་སྨྲ་བར་བྱེད་པའོ་ཞེས་སོ། །སྨོན་འདྲིན་དང་། ཞེས་པ་ཊཱི་ཀར། གང་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་གནས་གཅིག་ན་འདུག་པ་དང་། ལམ་གཅིག་ཏུ་འགྲོ་བ་ལ་སོགས་པས་ 6-158b འདྲེལ་བར་བྱེད། བཤེས་པར་བྱེད་པའོ་ཞེས་སོ། །འགྲོགས་བཤེས་ཀྱི་ནད་གཡོག་བྱའོ། །དེའི་འགྲོགས་བཤེས་དེ་གང་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀར། གང་གིས་གང་མཐོང་ངམ་ཐོས་མ་ཐག་ཁོ་ནར་རྗེས་སུ་མཐུན་པ་མེད་ཀྱང་དགའ་བ་ཡོད་པའོ་ཞེས་སོ། །ནད་གཡོག་བྱེད་པ་པོ་གོང་དུ་སྨོས་པ་བཅུ་ལས། དང་པོ་དང་པོ་རྣམས་མེད་ན་འོག་མ་འོག་མས་བྱེད་དོ། །འོ་ན་འདི་ནད་གཡོག་པ་མཁན་པོ་དང་། གནས་སྦྱིན་པ་དང་། ལས་བྱེད་པ་དང་། གསངས་སྟོན་དང་། དེ་མེད་ན་དགེ་ཚུལ་དུ་ཉེ་བར་སྒྲུབ་པས་བྱེད་དགོས་ན། དེ་ཡང་མ་རྙེད་ན་ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་གྱིས་བྱ་བ་དེ་རུང་ངམ་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། སློབ་དཔོན་ཐམས་ཅད་པས་ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་རིང་བའི་ཕྱིར་དེ་མ་བཟུང་ངོ་སྙམ་དུ་དོགས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་འབྱུང་ལ། དེ་ཡང་ནད་གཡོག་གི་སྐབས་འདིར་ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་ཡང་ནད་གཡོག་གི་ཡུལ་དང་རྟེན་གཉིས་ཀར་བཟུང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འདིའི་ཡང་སྒྲ་ནི། ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་ནད་གཡོག་པར་གོ་བའམ་བརྡ་འཕྲོད་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཏེ། །ཊཱི་ཀར། ནད་གཡོག་བྱ་བའི་སྐབས་འདིར་སློབ་དཔོན་སྨོས་པས་ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་ཡང་བཟུང་བ་ཉིད་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་རིང་བའི་རྒྱུ་མཚན་ལ་དཀའ་གནས་ཡོད་དེ། རྒྱ་ན་རེ། ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་རིང་བ་ནི་དྲིན་ཆུང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཡུལ་ལ་དངོས་སུ་ཕན་མ་བཏགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སྨྲའོ། །ཤ་དང་སྦལ་པ་ན་རེ། སློབ་དཔོན་དེས་ཤེས་རབ་ཀྱི་བསླབ་པ་བསྐྱེད་ཀྱང་འདི་ནི་གཙོ་བོ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་སྐབས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་ལོ། །ཚ་རོད་པ་ན་རེ། ཀླ

【現代漢語翻譯】 他說：『應當照料所有僧眾的病人。』《釋論》中說：『從年輕的比丘開始，按照等級順序，直到最年長的比丘，所有僧眾都應當照料病人。』如何照料病人呢？要好好照料，對病人說有意義和符合佛法的話，不要違背病人的意願等等，這些在經文中都有詳細說明。 護理者的詞義 第二，關於『照料病人是共住者、堪布和侍者弟子』，這表明同住者之間應該互相照料。『自己的堪布、阿阇黎、與自己堪布相同者、阿阇黎相同者、交談親密者』，《 टीका 》中說：『通過親切的交談等方式，使人感到快樂，從而增進彼此的親近感。』『一起出行交談者』，《 टीका 》中說：『與誰一起感到舒適自在，並且經常交談。』『互相問候者』，《 टीका 》中說：『與誰一起住在同一個地方，或者一起走在同一條道路上等， 6-158b 建立聯繫，成為朋友。』應當照料關係親密的朋友。那麼，誰是關係親密的朋友呢？《 टीका 》中說：『即使沒有立刻贊同他所見所聞，但仍然感到快樂的人。』以上所說的十種照料者，如果前面的沒有，就由後面的來做。那麼，如果照料者是堪布、施主、執事者、授戒師，如果沒有這些人，就應該由沙彌來做，如果還是找不到，那麼誦經的老師可以做嗎？《 टीका 》中說：『所有的老師都認為誦經的老師關係疏遠，所以沒有算在內，』這是因為有所顧慮。實際上，在照料病人的情況下，誦經的老師既是照料的對象，也是照料的依靠。這裡的『也』字是爲了讓人們理解或明白誦經的老師也可以照料病人。《 टीका 》中說：『在照料病人的情況下，提到老師，就應該知道誦經的老師也包括在內。』誦經的老師關係疏遠的原因是有爭議的。有人說：誦經的老師關係疏遠是因為恩情較小，因為沒有直接在戒律方面給予幫助。有人說：雖然老師傳授智慧的學問，但這裡主要是關於戒律的情況。還有人說：

【English Translation】 He said, 'All the Sangha should take care of the sick.' The commentary states, 'From the youngest monk, in order of seniority, to the oldest, all the Sangha should take care of the sick.' How should one care for the sick? One should take good care, speak meaningfully and in accordance with the Dharma to the sick, and not go against their wishes, etc. These are detailed in the scriptures. Meaning of the term 'caregiver' Second, regarding 'caring for the sick is the responsibility of co-residents, preceptors, and attendant disciples,' this indicates that co-residents should care for each other. 'One's own preceptor, teacher, those who share the same preceptor, those who share the same teacher, those who are intimate in conversation,' the 《 टीका 》 says, 'Through affectionate conversation and other means, one makes others happy, thereby increasing their closeness.' 'Those who travel and converse together,' the 《 टीका 》 says, 'With whom one feels comfortable and at ease, and with whom one converses frequently.' 'Those who greet each other,' the 《 टीका 》 says, 'With whom one lives in the same place, or walks on the same road, etc., 6-158b establishing connections and becoming friends.' One should care for close friends. Who are close friends? The 《 टीका 》 says, 'Even if one does not immediately agree with what they see or hear, one still feels happy.' Among the ten types of caregivers mentioned above, if the first is not available, the subsequent one should do it. So, if the caregiver is the preceptor, benefactor, administrator, or ordination master, and if these are not available, should a novice monk do it? If that is not possible, can the reading teacher do it? The 《 टीका 》 says, 'All teachers consider the reading teacher to be distant, so they are not included,' because there is concern. In fact, in the case of caring for the sick, the reading teacher is both the object of care and the support for care. The word 'also' here is to make people understand or realize that the reading teacher can also care for the sick. The 《 टीका 》 says, 'In the case of caring for the sick, when the teacher is mentioned, it should be understood that the reading teacher is also included.' There is controversy over the reason why the reading teacher is distant. Some say that the reading teacher is distant because the kindness is less, because they do not directly provide help in terms of discipline. Some say that although the teacher imparts wisdom, this is mainly about discipline. Others say:

---

ོག་པའི་སློབ་དཔོན་དེ་དྲིན་ཆུང་བར་མ་གྲུབ་སྟེ། རྣམ་གྲོལ་གྱི་རྒྱུའི་གཙོ་བོ་ཤེས་རབ་ཡིན་ལ། བསླབ་པ་གསུམ་གྱི་གཙོ་བོ་ལྷག་པ་ཤེས་རབ་ཀྱི་བསླབ་པའི་སྒོ་ནས་ 6-159a ཕན་གདགས་པའི་ཕྱིར་དང་། དྲིན་ཆུང་བ་ཉིད་ཡིན་ན་སྣང་ཚོད་གྲགས་པ་དང་བཅས་པ་ཐམས་ཅད་འགལ་ཏེ། དཔེར་ན་ཇོ་བོ་རྗེ་དང་། པོ་ཏོ་བ་ལྟ་བུ་སློབ་མ་སྟོང་ཕྲག་ལྔ་སྐྱོང་བའི་སློབ་དཔོན་ཡང་སློབ་མ་དེ་རྣམས་ལ་དྲིན་ཆུང་ཤོས་སུ་འགལ་བའི་ཕྱིར་དང་། པོ་ཏོ་བས་ཁོ་བོ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་མཁན་པོ་དེ་རྭ་སྒྲེང་ན་བཞུགས་པའི་དགེ་བསྙེན་རྒན་པོ་དེ་ཡིན་ཅེས་ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་ལ་དྲིན་ཆུང་བར་མ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཡང་གནོད་ཅེས་ཟེར་རོ། །མཚོ་སྣ་པ་ན་རེ། རིང་བར་འཇོག་པ་ནི་བཅས་པའི་དབང་གིས་ཏེ། ནད་གཡོག་གི་གོ་རིམ་ལ་བལྟོས་ཏེ་རིང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་པ་སྟེ། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། ཀློག་པ་མེད་པར་ནི་འདུག་ཏུ་རུང་གི། གནས་མེད་པར་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་གྱི་ནད་གཡོག་པ་ལས་གནས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་གྱི་ནད་གཡོག་གལ་ཆེ་བར་བཅས་པ་བཞིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སློབ་དཔོན་རིན་པོ་ཆེས། བསྟན་པ་ལ་འཇུག་བྱེད་སྔ་ཕྱིའི་དབང་ལས་སྔ་མ་ཉེ་བ་དང་ཕྱི་མ་རིང་བར་འཇོག་པ་འདྲ་ཞེས་བཀའ་སྩལ་ཏོ། །རང་གི་ལྷན་ཅིག་གནས་པ་དང་ཉེ་གནས་དང་མཁན་པོ་དང་། ལས་བྱེད། གསངས་སྟོན། གནས་སྦྱིན། དགེ་ཚུལ་གྱི་སློབ་དཔོན། ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་དང་ལྔ་ཆར་གཅིག་ཅར་ནད་ཀྱིས་བཏབ་ནས་ནད་གཡོག་མི་ནུས་ན་གནས་པ་སྟེ་གནས་ཀྱི་བླ་མ་ཉིད་བཟུང་བའི་དོན་ཏེ། ཊཱི་ཀར། འདིར་ཡང་གནས་པ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ནི་གནས་ཀྱི་ཚིག་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱ་སྟེ། གནས་པར་བྱ་བའི་ལས་ལ་གནས་པ་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་ཏུ་བྱས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོ། །འོ་ན་གནས་མང་པོ་དག་གཅིག་ཅར་ན་བར་གྱུར་ན་གནས་གང་གིས་ནད་གཡོག་བྱ་ཞེ་ན། གང་ལ་བྱ་བ་ཞུ་བ་དང་རྗེས་སུ་འཇུག་པའི་ནད་གཡོག་བྱའོ། །དམིགས་བསལ་ནི་ཊཱི་ཀར། 6-159b གལ་ཏེ་དེའི་སྐབས་སུ་ནད་གཡོག་བྱ་དགོས་པ་གཞན་ཞིག་གཅལ་ཐག་པར་གྱུར་ལ། གནས་དེ་ནི་སྲོག་གི་བར་ཆད་དུ་འགྱུར་བའི་འཇིགས་པ་མེད་ན་དེའི་ཚེ་གཅལ་ཐག་པར་གྱུར་པ་དེའི་ནད་གཡོག་བྱའོ། །ཞེས་དང་། གཞན་ཡང་གཅིག་ཅར་མི་ནུས་ན་གནས་པ་གང་དང་འཇུག་པའི་ཞེས་པ་ནི་མདོར་བསྟན་ཏེ་མཚོན་པ་ཡིན་ལ། ཇི་ལྟར་མཚོན་ན་ལྷན་ཅིག་གནས་པ་ནས་འགྲོགས་བཤེས་ཀྱི་བར་གཅིག་ཅར་ན་ན་ཇེ་དང་པོ་སློབ་དཔོན་དང་། ལྷན་ཅིག་གནས་པ་དང་། ཉེ་གནས་དང་མཁན་པོ་གཅིག་པ་སོགས་ནས་འགྲོགས་བཤེས་ཀྱི་བར་རིམ་བཞིན་ནད་གཡོག་བྱ་བར་རིགས་པ་ཡིན་ནོ། །དེའི་ཕྱིར་ཊཱི་ཀར། མདོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དོན་མདོར་སྨོས་པས་མདོ་ཡིན་པ་དེས་ན་འདི་ཡང་སྨོས་པ་ཉིད་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱ་སྟེ་ཞེས་སོ། །ནད་གཡོག་བྱ་

【現代漢語翻譯】 如果說教授佛法的阿阇黎不重要，那是不對的。因為解脫的主要因素是智慧，而三學的主要內容是通過增上慧學來利益眾生。如果說阿阇黎不重要，那麼所有的顯現和名聲都會與之相矛盾。例如，阿底峽尊者（Atiśa）和博朵瓦（Potowa），他們是教導成千上萬弟子的導師，如果說他們對弟子們最不重要，那也是矛盾的。博朵瓦曾說：『我的具足戒和尚是住在熱振寺（Reting Monastery）的老居士。』因此，如果說教授師不重要，那也是有違背的。措那瓦（Tsonawa）說：『放置時間長短是根據戒律的規定，要根據照顧病人的順序來決定時間長短。』《律藏零星》（Vinaya-kṣudraka）中說：『即使不誦經也可以，但不能沒有住處。』就像戒律規定照顧教授師的病人比照顧住處的導師的病人更重要一樣。導師仁波切（Rinpoche）說：『根據進入佛法的先後順序，先進入佛法的人關係更近，後進入佛法的人關係更遠，就像這樣安排。』如果自己的同住者、近侍、親教師（Upadhyaya）、事務員、秘密告知者、提供住處者、沙彌的導師、教授師這五者同時生病，而自己沒有能力照顧，那麼就照顧住處者，也就是住處的上師。在《 टीका 》中說：『這裡所說的『住處者』，要知道是指住處的導師，因為這是指住在應該居住的地方。』如果很多住處導師同時生病，那麼應該照顧哪一位呢？應該照顧對自己提出要求和跟隨自己的那位。特殊情況是，在《 टीका 》中說：『如果在那個時候，有其他必須照顧的緊急情況，而照顧住處導師不會有生命危險，那麼就應該照顧緊急情況。』此外，如果同時無法照顧，那麼『與誰交往』這句話是簡要說明，具有代表性。如何代表呢？從同住者到道友，如果同時生病，那麼應該按照先是導師、同住者、近侍、親教師（Upadhyaya）等，最後是道友的順序依次照顧。因此，在《 टीका 》中說：『經（Sutra）之所以被稱為經，是因為它簡要地說明了意義，因此要知道這也是一種說明。』應該照顧病人。

【English Translation】 It is not right to say that the Kḷog pa'i slob dpon (teacher of reading) is not important, because the main cause of liberation is wisdom, and the main content of the three trainings is to benefit beings through the training of higher wisdom. If the Kḷog pa'i slob dpon is not important, then all appearances and fame would contradict it. For example, Atiśa and Potowa, who were teachers who taught thousands of students, it would be contradictory to say that they were the least important to those students. Potowa said, 'My Upadhyaya (ordination teacher) is the old dge bsnyen (upasaka, a lay practitioner who has taken certain vows) who lives in Reting Monastery.' Therefore, it is also harmful to say that the Kḷog pa'i slob dpon is not important. Tsonawa said, 'The length of time to stay is according to the rules, and the length of time is determined by looking at the order of caring for the sick.' The Vinaya-kṣudraka says, 'It is permissible to stay without reciting, but it is not permissible to be without a place.' Just as the Vinaya stipulates that caring for the sick of the Kḷog pa'i slob dpon is more important than caring for the sick of the teacher of the place. The teacher Rinpoche said, 'It is similar to placing the earlier one closer and the later one farther away, depending on the order of entering the Dharma.' If one's own cohabitant, attendant, Upadhyaya, worker, secret informant, provider of lodging, dge tshul gyi slob dpon (teacher of novice monk), and Kḷog pa'i slob dpon all become ill at the same time and one is unable to care for them, then one should take care of the one who provides lodging, that is, the lama of the place. In the Ṭīkā, it says, 'Here, the word 'gnas pa' (dwelling) should be understood as the word for the place, because it is made into a word for dwelling in the action of dwelling.' If many teachers of the place become ill at the same time, then which one should be cared for? One should care for the one who makes requests and follows one. The exception is, in the Ṭīkā, it says, 'If at that time, there is another urgent matter that needs to be taken care of, and there is no danger that the teacher of the place will be in danger of life, then one should take care of the urgent matter.' Furthermore, if one is unable to care for them all at the same time, then the phrase 'with whom to associate' is a brief explanation and is representative. How is it representative? From the cohabitant to the friend, if they all become ill at the same time, then it is reasonable to care for them in order, starting with the teacher, cohabitant, attendant, Upadhyaya, etc., and ending with the friend. Therefore, in the Ṭīkā, it says, 'The Sutra is called the Sutra because it briefly explains the meaning, so it should be understood that this is also an explanation.' One should care for the sick.

---

བའི་སྐབས་འདིར་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དེའི་རྟགས་ཙམ་པ་རབ་ཏུ་མ་བྱུང་བ་ན་ན་ཡང་ཞེས་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། སྐྲ་བྲེགས་པ་ལ་སོགས་པའི་རྟགས་ཙམ་གྱིས་བདག་ཉིད་བཅོས་པར་གྱུར་པ་ཞེས་སོ། །དེ་ལྟ་བུ་ནི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དང་འདྲ་བར་ནད་གཡོག་བྱ་དགོས་ལ། ཡང་སྒྲ་ནི་ཊཱི་ཀར། ནད་གཡོག་ཀྱང་དེ་ཁོ་ན་བཞིན་དུ་བྱའོ་ཞེས་སོ། །གོང་དུ་བཤད་པའི་ལྷན་ཅིག་གནས་པ་ནས་འགྲོགས་བཤེས་ཀྱི་བར་མིན་ཀྱང་། ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པ་ན་ན་ཅི་ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། ཡལ་བར་མི་འདོར་རོ་ཞེས་པ་ནི། ཊཱི་ཀར། ངེས་པ་ཁོ་ནར་བྱ་བ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །ཅི་ལྟར་ཡལ་བར་མི་འདོར་ཞེ་ན། ནད་པ་དེ་ལ་ནད་གཡོག་མེད་ན་དགེ་འདུན་དུ་གྱུར་པའི་དགེ་སློང་དག་གིས་ནད་གཡོག་བསྐོའོ། །གང་མན་ཆད་བསྐོ་བའམ་ཞེ་ན་མཐར་ཐུག་པ་མན་ཆད་དེ། འདི་ནི་གང་གི་མཐར་ཐུག་པ་ཡིན་ཅེ་ན། དགེ་འདུན་གྱི་མཐར་ཐུག་པ་དང་། གནས་བརྟན་གྱི་མཐར་ཐུག་པ་སྟེ་ཊཱི་ཀར། ནད་གཡོག་གཅིག་གིས་ 6-160a ནད་པའི་བྱ་བ་ཐམས་ཅད་བསྒྲུབ་པར་མི་ནུས་ན་དེའི་ཚེ་གཉིས་པ་བསྐོའོ། །གལ་ཏེ་དེ་གཉིས་ཀྱིས་ཀྱང་བྱར་མི་ནུས་ན་དེའི་ཚེ་གསུམ་པ་ལ་སོགས་པ་ནས་དགེ་འདུན་གྱི་མཐར་ཐུག་པ་མན་ཆད་ལས་བསྐོ་བར་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །མདོར་ན་ཊཱི་ཀར། ཆེར་ན་ན་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ནད་གཡོག་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། ། 如實辨藥物 གཉིས་པ་ནི། འོ་ན་སྨན་གང་ནས་འཚོལ་ཅེ་ན། དགེ་འདུན་སྤྱི་ལས་བྱུང་བའི་སྨན་ནི་ནད་པ་འབའ་ཞིག་གིས་སྤྱད་དུ་ནི་རུང་ངོ་། །ཊཱི་ཀར། ནད་གཡོག་པ་ལ་སོགས་པས་སྤྱད་དུ་རུང་མི་ངོ་། །འདིར་གཞུང་ནི་ཁྱིམ་བདག་སྒྲེ་པོའི་རྫས་ལས་སྨན་གང་ཡིན་པ་དེ་དགེ་འདུན་གྱི་སྨན་ཁང་དུ་བཞག་པར་བྱ་ཞིང་། དགེ་སློང་ནད་པ་དག་གིས་ལོངས་སྤྱད་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་སྐད་གསུངས་པ་དེ་མདོ་འདིས་བསྡུས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །དགེ་འདུན་གྱི་སྨན་དང་ནད་པ་རང་གི་སྨན་མེད་པ་ཉིད་ཡིན་ན་སྨན་དེ་ནད་གཡོག་གིས་ནད་པའི་ཉེ་དུ་དང་། དེ་མེད་ན་ཡོན་བདག་གཞན་ལས་འཚོལ་དུ་གཞུག་གོ། དེ་ལྟར་འཚོལ་དུ་བཅུག་ཀྱང་སྨན་དེ་མ་འབྱོར་ན་དགེ་འདུན་གྱི་དཀོར་ལས་ཟོང་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། འདིར་སྨན་སྨོས་པ་ནི་མཚོན་པ་ཙམ་སྟེ། དངོས་པོ་གང་གིས་ནད་པའི་ནད་ཞི་བར་འགྱུར་བས་བྲེལ་བར་གྱུར་པའི་དངོས་པོ་རང་ལ་ཡང་མི་བདོག །ཚོལ་དུ་བཅུག་ན་ཡང་མ་རྙེད་ལ། དགེ་འདུན་ལ་ཡོད་ན་དགེ་འདུན་དུ་གྱུར་པའི་དགེ་སློང་དག་གིས་དེ་ཐམས་ཅད་སྦྱིན་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །དགེ་འདུན་གྱི་རྫས་མེད་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་དཀོར་ལས་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །དེ་ཡང་སྐུ་གཟུགས་ལ་གསོལ་བ་དང་། མཆོད་རྟེན་གྱི་རྒྱན་ལ་སོགས་པ་མན་ཆད་ཀྱི་བར་ཡང་སྦྱིན་ནོ། །འདིའི་ཡང་སྒྲ་ནི་སྐུ་ལ་གསོལ་བ་མན་ཆད་ཀྱང་སྦྱིན་པར་བྱ་ན་སངས

【現代漢語翻譯】 在此情況下，即使只是象徵性地出家，而非真正出家，也應如此對待。 टीका (ṭīkā)：意思是，僅僅通過剃髮等象徵性的行為來裝扮自己。像這樣的人，也應像對待出家人一樣照顧。'又'字在 टीका (ṭīkā) 中解釋為：也應像對待出家人一樣照顧。即使不是之前所說的共住者或同伴，而是行為相似的人，該如何對待呢？回答是：不應遺棄。 टीका (ṭīkā) 解釋說：這是爲了強調必須這樣做。如何才能不遺棄呢？如果病人沒有照顧者，僧團中的比丘們應輪流照顧。應該安排到什麼程度呢？直到僧團的極限。這是指什麼極限呢？僧團的極限和長老的極限。 टीका (ṭīkā) 解釋說：如果一個照顧者無法完成病人的所有事務，那麼就安排第二個。如果兩個人也無法完成，那麼就從第三個開始，直到僧團的極限。總之， टीका (ṭīkā) 說：大多數情況下，整個僧團都應照顧病人。 如實辨藥物 第二，如果問從哪裡尋找藥物，那麼僧團共同擁有的藥物，病人可以單獨使用。 टीका (ṭīkā) 解釋說：照顧者等可以使用嗎？這裡，經文說，如果居士施捨的物品中有藥物，應將其放置在僧團的藥房中，供生病的比丘們使用。經文這樣說，是被這部經所涵蓋的。如果沒有僧團的藥物，也沒有病人自己的藥物，那麼照顧者應讓病人的親屬，或者沒有親屬時，讓其他施主去尋找藥物。即使這樣尋找，藥物仍然沒有找到，那麼應從僧團的財物中佈施。 टीका (ṭīkā) 解釋說：這裡提到藥物只是一個例子，任何能減輕病人痛苦的物品，即使自己沒有，也應努力尋找。如果尋找不到，而僧團有，那麼僧團中的比丘們應全部佈施。如果沒有僧團的財物，那麼應從佛陀的財物中佈施。即使是佛像的裝飾和佛塔的裝飾等，也應佈施。這裡的'又'字表示，即使是佛像的裝飾也應佈施，更不用說其他的了。

【English Translation】 In this case, even if it is only a symbolic ordination, not a true ordination, it should be treated as such. ṭīkā: It means that one adorns oneself merely through symbolic acts such as shaving the head. Such a person should be cared for as if they were ordained. The word 'also' in ṭīkā is explained as: They should also be cared for in the same way as the ordained. Even if they are not co-residents or companions as mentioned above, but people who behave similarly, how should they be treated? The answer is: They should not be abandoned. ṭīkā explains: This is to emphasize that it must be done. How can one not abandon them? If the patient has no caregiver, the monks in the Saṅgha should take turns caring for them. To what extent should it be arranged? Up to the limit of the Saṅgha. What limit does this refer to? The limit of the Saṅgha and the limit of the elders. ṭīkā explains: If one caregiver cannot complete all the affairs of the patient, then arrange for a second. If two people cannot complete it either, then arrange from the third onwards, up to the limit of the Saṅgha. In short, ṭīkā says: In most cases, the entire Saṅgha should care for the patient. Discriminating Medicines Accurately Second, if asked where to find medicine, then the medicine commonly owned by the Saṅgha can be used by the patient alone. ṭīkā explains: Can caregivers, etc., use it? Here, the scripture says that if there are medicines among the items donated by the householder, they should be placed in the Saṅgha's pharmacy for the sick monks to use. The scripture says this is covered by this sūtra. If there is no medicine from the Saṅgha, nor the patient's own medicine, then the caregiver should have the patient's relatives, or if there are no relatives, have other donors find the medicine. Even if they search in this way, and the medicine is still not found, then one should donate from the Saṅgha's property. ṭīkā explains: Here, mentioning medicine is just an example. Any item that can alleviate the patient's suffering, even if one does not have it oneself, one should strive to find. If it cannot be found, and the Saṅgha has it, then all the monks in the Saṅgha should donate it. If there is no property of the Saṅgha, then one should donate from the property of the Buddha. Even the decorations of the Buddha statue and the decorations of the stupa, etc., should be donated. The word 'also' here indicates that even the decorations of the Buddha statue should be donated, let alone other things.

---

་རྒྱས་ཀྱིའམ་དགེ་འདུན་ 6-160b གཞན་གྱི་དཀོར་ལྟ་ཅི་སྨོས་པའི་དོན་ནོ། །ནད་པ་དེའི་ཕྱིར་ནད་པ་རང་དང་། དེའི་འཁོར་གྱིས་བྱེད་མི་ནུས་ན་དགེ་འདུན་དུ་གྱུར་པའི་དགེ་སློང་གིས་དགེ་འདུན་གྱི་དཀོར་ལས་དགེ་འདུན་ལ་བཏུང་བ་བཟང་པོ་གན་ཇ་ངར་མ་ངད་ཅན་དང་། དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་གདུགས་གདགས་པ་ལ་སོགས་པའི་མཆོད་པ་རིམ་གྲོའི་ཕྱིར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། དེའི་ཕྱིར་མ་འབྱོར་ན་ཞེས་སྨོས་པ་དང་སྦྱར་ཏེ་ཞེས་སོ། །རིམ་གྲོའི་ཡོ་བྱད་དགེ་འདུན་གྱི་དཀོར་མེད་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་དཀོར་ལས་སོ་ཞེས་པས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་དཀོར་ལས་བྱ་བར་གསུངས་ལ། འོན་ཀྱང་བཏུང་བ་ནི་མི་བྱའོ། །དགེ་འདུན་དང་སངས་རྒྱས་དེ་གཉིས་ཀྱི་དཀོར་བླངས་པ་ནད་པ་དེས་མ་ཤི་ལ་འབྱོར་པ་ཡོད་ན་བསབ་པ་ཉིད་དུ་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། འབྱོར་བ་མེད་ན་མ་བསབས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དེ་བསམ་པ་དག་པའི་ཕྱིར་དང་། ཞིང་ཆེན་པོའི་གནས་སྐབས་སུ་སྤྱད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །ལུང་ལས། གལ་ཏེ་འབྱོར་པ་མེད་ན་ནི་སྤྱད་པ་ལེགས་པར་སྤྱད་པ་ཡིན་ཏེ། ཕའི་ལ་བུས་བཞིན་དུ་རིགས་པ་ཡིན་པས་དེ་ལ་འགྱོད་པར་མི་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། ། 說患者與護理者戒律 གསུམ་པ་ནི། ནད་གཡོག་གིས་ནད་པ་དེ་ལ་བསྙེན་བཀུར་མི་བྱ་བར་མི་བྱའོ། །ནད་པ་དེའི་ཚིག་དོན་དང་ལྡན་པ་ནད་འཚོ་བ་ལ་ཕན་པ་དང་ཆོས་དང་ལྡན་པའི་ངག་ནད་གཡོག་གིས་བཅག་པར་མི་བྱའོ། །ནད་པ་དེ་ལྷག་པར་ཆགས་པའི་དངོས་པོ་ངའི་ལྷུང་བཟེད་ཁྱེར་ཤོག་ཅེས་དགུག་ན་ནད་གཡོག་གིས་དགག་པར་མི་བྱའོ། །ནད་གཡོག་གིས་ནད་པ་དེ་ལ་འཆི་ཁར་ཡང་སངས་རྒྱས་རྗེས་སུ་དྲན་པ་ལ་སོགས་པའི་གདམས་ངག་མི་གདམས་པར་མི་བྱའོ། །ནད་གཡོག་གིས་གདམས་ངག་སྦྱིན་པ་དེ་ནད་པས་བཟླ་བར་ཤིན་ཏུ་མི་བྱའོ། །ནད་གཡོག་དེས་ནད་པ་དེ་འཆི་བར་དོགས་ན་དགེ་འདུན་གྱི་མལ་སྟན་ལས་བསླངས་ཏེ་གང་ 6-161a ཟག་གི་མལ་སྟན་ལ་བཞག་པར་བྱའོ། །ཁྱོད་ཤིར་ཉེ་ཡི་མལ་འབོས་ཞེས་ནི་མི་བྱའི། བསྐུ་མཉེ་དང་ཁྲུས་ལ་སོགས་པ་སྔར་བྱེད་འཕྲོ་གང་ཡོད་དེའི་བྱ་བ་ལ་ལོངས་སུ་འཇུག་པ་ཉིད་ཀྱི་སྒྱུ་ཐབས་ཀྱིས་དགེ་འདུན་གྱི་མལ་སྟན་ལས་ལྡང་བར་བྱའོ། །འཆིར་དོགས་པ་དེའི་གནས་སྐབས་ཀྱི་འཆི་ལྟས་ལ་སོགས་པ་ཡོངས་སུ་བརྟག་པ་ལ་ནད་གཡོག་གིས་འབད་པ་དང་ལྡན་པར་བྱའོ། །ནད་པ་དེས་རྨེ་བར་བྱས་པ་ཞེས་པའི་དོན་ལ་རང་འགྲེལ་ལས། དེས་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པར་བྱས་པ་ཞེས་འབྱུང་ལ། མཚོ་མཆན་དུ། ངན་སྐྱུགས་ལ་སོགས་པས་རྨེ་བར་བྱས་པ་ཞེས་འབྱུང་བས་ཤི་བའི་གོས་དེ་དག་བཀྲུ་བ་ནི་ནད་གཡོག་དེས་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། ། 附屬隨行師長戒律 གཉིས་པ་ལ། ཐུན་མོང་ཕན་ཚུན་བསྡད་པའི་སྐབས། །གནས་བརྟན་ཉིད་ཀྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་བཤད། །ཕྱིས་འབྲང་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་ཁྲིམས་བཤད། 同住時 དང་པོ་ནི། དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་འདུས་པ་ན་འདུས་པ

【現代漢語翻譯】 更何況是僧眾的財物呢？』的意思。爲了那個病人，如果病人自己和他的眷屬不能做，那麼作為僧眾的僧人，應該用僧眾的財物，為僧眾準備好的飲料，如濃烈的甘蔗汁，以及為三寶供奉傘蓋等供養，爲了侍疾而做。 टीका（梵文，天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音，ṭīkā，註釋）：與『如果沒錢』這句話結合起來說。如果沒有侍疾的用具，就用佛陀的財物，因為經中說要用佛陀的財物。但是，飲料不能用。如果病人沒有死，而且有錢了，那麼取用僧眾和佛陀的財物，就應該償還。 टीका（梵文，天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音，ṭīkā，註釋）：如果沒有錢，即使不償還也沒有罪過，因為發心清凈，而且是在緊急情況下使用的。律藏中說：『如果沒錢，那麼使用就是很好的使用，就像兒子對待父親一樣，所以不要後悔。』 說患者與護理者戒律 第三，護理者不應該不侍候病人。護理者不應該打斷病人說的有意義、有益於治療和符合佛法的言語。如果病人特別執著于某樣東西，比如『把我的缽拿來』，護理者不應該拒絕。護理者不應該不在病人臨終時給予憶念佛陀等教誨。護理者不應該強迫病人背誦所給予的教誨。如果護理者懷疑病人要死了，應該把他從僧眾的床墊上抬起來，放到乾淨的床墊上。不應該說『你快死了，把床讓出來』。應該用巧妙的方法，讓病人享受沐浴等之前未完成的事情，從而讓他從僧眾的床墊上起來。對於懷疑要死的人，護理者應該努力觀察臨終的徵兆。對於病人嘔吐的東西，自釋中說：『被他完全污染的東西』。海注中說：『被嘔吐物等污染的東西』，所以清洗那些被污染的衣服是護理者的職責。 附屬隨行師長戒律 第二，共同相處時，講述上座部的戒律，之後講述隨行僧人的戒律。 同住時 第一，所有僧眾聚集時，聚集的...

【English Translation】 Not to mention the property of the Sangha.' For that patient, if the patient himself and his family members cannot do it, then the monks who are part of the Sangha should use the property of the Sangha to prepare good drinks for the Sangha, such as strong sugarcane juice, and offer umbrellas and other offerings to the Three Jewels for the sake of serving the sick. ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, Romanized Sanskrit, ṭīkā, commentary): It is said in conjunction with the phrase 'if there is no money.' If there are no tools for serving the sick, then use the property of the Buddha, because the sutra says to use the property of the Buddha. However, drinks cannot be used. If the patient has not died and has money, then the property of the Sangha and the Buddha should be repaid. Saying the precepts of the patient and the caregiver Third, the caregiver should not fail to serve the patient. The caregiver should not interrupt the patient's meaningful, beneficial to treatment, and Dharma-compliant words. If the patient is particularly attached to something, such as 'Bring me my bowl,' the caregiver should not refuse. The caregiver should not fail to give the patient teachings such as remembering the Buddha at the time of death. The caregiver should not force the patient to recite the teachings given. If the caregiver suspects that the patient is about to die, he should lift him from the Sangha's mattress and place him on a clean mattress. One should not say, 'You are about to die, give up the bed.' One should use skillful means to allow the patient to enjoy bathing and other unfinished things, so that he can get up from the Sangha's mattress. For those who are suspected of dying, the caregiver should strive to observe the signs of death at that time. Regarding the meaning of what the patient vomits, the self-explanation says: 'Things that are completely defiled by him.' The sea note says: 'Things that are defiled by vomit, etc.,' so washing those defiled clothes is the duty of the caregiver. Precepts of the accompanying teacher Second, when living together, explain the precepts of the elder, and then explain the precepts of the accompanying monks. When living together First, when all the Sangha gathers, the gathering...

---

་དེའི་གནས་བརྟན་མདུན་དུའམ་སྣ་ལ་འགྲོ་བར་བྱའོ། །དགེ་འདུན་འགྲོ་བའི་ཚེ་དགེ་སློང་དག་འོང་བ་ཐོགས་ན་གནས་བརྟན་གྱིས་བསྡད་པར་བྱ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། ཐོགས་པར་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། །གནས་བརྟན་གྱི་ཕྱི་བཞིན་འབྲང་བའི་དགེ་སློང་དེ་དག་གིས་གནས་བརྟན་དེ་ཐོགས་ན་བསྡད་པར་བྱ་བར་ཡང་ངོ་། །འདིའི་ཡང་སྒྲ་ནི་ཊཱི་ཀར། གནས་བརྟན་འབའ་ཞིག་ལ་མ་ཡིན་གྱི་དགེ་སློང་དེ་དག་ཀྱང་བསྡད་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །གནས་བརྟན་དེ་གནས་ཁང་སོགས་ནས་མ་བྱུང་བ་ལ་ཕྱིས་འབྲང་གི་དགེ་སློང་ཐག་མི་རིང་བར་སོང་སྟེ་བསྡད་པར་བྱའོ། །གནས་བརྟན་གྲོང་གི་ཉེ་འཁོར་དུ་ཐོགས་ན་ཡང་ཕྱིས་འབྲང་གི་དགེ་སློང་དག་གིས་སྡོད་པར་བྱའོ། །གལ་ཏེ་ཕྱིས་འབྲང་གི་དགེ་སློང་དག་གྲོང་དུ་འཇུག་པར་འདོད་པ་ན་གནས་བརྟན་ཕྱི་བཞིན་ 6-161b དུ་འོང་བ་མཐོང་ན་ཕྱིས་འབྲང་གི་དགེ་སློང་དེ་དག་གིས་བསྒུགས་ཏེ་བསྡད་པར་བྱ་བ་ཡང་ངོ་། །གལ་ཏེ་གནས་བརྟན་ཕྱི་བཞིན་འོང་བ་མཐོང་ནས་དགེ་སློང་རྣམས་དེ་ལྟར་སྡོད་པ་ན། གྲོང་ནས་སྤྱན་འདྲེན་པ་སྟེ་སྦྲོན་པར་འོངས་ན་ཡང་། སྦྲོན་པར་འོངས་པ་དེ་ལ་དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱིས་འདི་སྐད་ཅེས་གནས་བརྟན་འོངས་ཀྱི་བར་དུ་རེ་ཞིག་སྡོད་ཅིག་ཅེས་བསྒོ་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་རྣམས་ཟས་བཟའ་བའམ་བཏུང་བའི་ཕྱིར་གྲོང་དུ་སོན་པ་ཉིད་ན་ལག་པ་བསྙལ་བའི་ཕྱིར་ཏེ་བཀྲུ་བའི་བརྡ་རྙིང་ངོ་། །ལག་ཆུ་དྲངས་པའི་ཚེ་གལ་ཏེ་གདུགས་ཀྱི་དུས་ཚོད་མི་ཡོལ་བར་ཐུབ་པ་ཡོད་ན་གནས་བརྟན་མ་འོངས་ཀྱི་བར་ལག་ཆུ་མ་སྦྲེང་བར་སྡོད་ཅིག་ཅེས་བསྒོ་བར་བྱ་བ་ཡང་ངོ་། །འདི་ནི་བཟའ་བཏུང་གི་གོང་དུ་ལག་པ་བཀྲུ་བའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ནོ། །གནས་བརྟན་མ་འོངས་པར་ལག་ཆུ་མ་སྦྲེང་བར་བསྡད་ན་གདུགས་ཚོད་མི་ཡོལ་བའི་དུས་སམ། ལོང་མེད་ན་བཀད་སའི་གྲལ་གྱི་མགོ་དེར་གནས་བརྟན་དེའི་སྟན་བཞག་པར་བྱའོ། །གདུགས་ཚོད་དང་གུང་ཚོད་དང་དུས་ཚོད་རྣམས་དེའི་དུས་ཀྱི་སྒྲའི་ཁྱད་པར་ཡིན་ལ། ཁ་ཅིག་གདུགས་ཚོད་ནི་གདུགས་ཀྱི་དུས་ཀྱི་ཟས་ཀྱི་མིང་ངོ་ཞེས་སྨྲ་བ་ནི་འཁྲུལ་པའོ། ། 說師長戒律 གཉིས་པ་ལ། གྲོང་དུ་འཇུག་པའི་གནས་བརྟན་དང་། །གཉུག་མར་གནས་པའི་གནས་བརྟན་དང་། །གློ་བུར་འོངས་པའི་གནས་བརྟན་དང་། །འགྲོ་བར་ཆས་སོགས་གནས་བརྟན་དང་། །དབྱར་གནས་པ་ཡི་གནས་བརྟན་དང་། །གནས་བརྟན་ཀུན་གྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་བཤད། ། 說外出師長戒律 དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་རྣམས་ཁྱིམ་གྱི་ནང་དུ་གྲལ་ལ་འདུག་པ་དང་། ཕྱི་རོལ་གྲོང་གི་ཉེ་འཁོར་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་དུ་ཡང་གོས་ལེགས་པར་མ་བགོས་པ་དང་། ལེགས་པར་མ་སྦྱངས་པར་མ་གྱུར་ཏམ་ཞེས་འཁོར་ལ་སོ་སོར་བརྟག་ 6-162a པར་བྱའོ། །སྤྱིར་གནས་བརྟན་རྒྱལ་ཚབ་ལྟ་བུ། སེང་གེ་ལྟ་བུ། བྱིས་པ་ལྟ་བུ། གནས་བརྟན་སྲེ་ད་ལ

【現代漢語翻譯】 應當去到那位長老（Sthavira）面前或附近。當僧團出行時，如果有比丘前來阻礙，長老應當停下來。《根本說一切有部毗奈耶雜事》的註釋中說：『阻礙』一詞是動詞。跟隨長老的比丘們，如果長老停下來，他們也應當停下來。這裡的『也』字在註釋中說明：『不僅長老要停下來，那些比丘們也應當停下來。』如果長老沒有從住所等地方出來，後來跟隨的比丘們應當走近一些，不要離得太遠，然後停下來。如果長老在村莊附近停下來，後來跟隨的比丘們也應當停下來。如果後來跟隨的比丘們想要進入村莊，看到長老後來才來，那些比丘們也應當等待並停下來。如果看到長老後來才來，比丘們那樣停下來時，如果有人從村莊來邀請，比丘們應當對前來邀請的人說：『請稍等片刻，等長老來了再說。』比丘們爲了吃飯或飲用而進入村莊后，立即洗手（古語中『洗』的意思是洗手）。在取水洗手時，如果能在日影未過之前完成，就應當勸告他們：『在長老未來之前，不要取水洗手。』這是指在飲食之前洗手的情況。如果長老沒有來，在日影未過的時間內，或者沒有時間，就應當在座位的前排為長老留出座位。 日影、午時和時間，都是對時間的區分。有些人說『日影』是指日影時的食物，這是錯誤的。 說師長戒律 第二部分：進入村莊的長老，常住的長老，突然到來的長老，準備出發的長老，安居的長老，講述所有長老的戒律。 說外出師長戒律 第一部分：比丘們在房屋內就座，或者在村莊附近的所有地方，都要檢查隨行人員是否衣著整齊，是否訓練有素。一般來說，長老就像國王的代表，像獅子，像孩子，像長老Sreda。

【English Translation】 One should go before or near that Sthavira (Elder). When the Sangha goes out, if Bhikshus come to hinder, the Sthavira should stop. In the commentary of the Mūlasarvāstivāda Vinaya Miscellaneous Matters, it says: 'To hinder' is a verb. The Bhikshus who follow the Sthavira, if the Sthavira stops, they should also stop. The word 'also' here in the commentary explains: 'Not only should the Sthavira stop, but those Bhikshus should also stop.' If the Sthavira has not come out from the residence, etc., the Bhikshus who follow later should go closer, not too far away, and then stop. If the Sthavira stops near the village, the Bhikshus who follow later should also stop. If the Bhikshus who follow later want to enter the village, and see the Sthavira coming later, those Bhikshus should wait and stop. If they see the Sthavira coming later, and the Bhikshus stop like that, if someone comes from the village to invite, the Bhikshus should say to the one who comes to invite: 'Please wait a moment, wait until the Sthavira comes.' After the Bhikshus enter the village to eat or drink, they should immediately wash their hands (in the old language, 'wash' means to wash hands). When taking water to wash hands, if it is possible to finish before the shadow of the sun passes, they should advise them: 'Do not take water to wash hands before the Sthavira comes.' This refers to the situation of washing hands before eating and drinking. If the Sthavira has not come, and they stop without taking water to wash hands before the shadow of the sun passes, or if there is no time, a seat should be reserved for the Sthavira at the head of the row of seats. The shadow of the sun, noon, and time are all distinctions of time. Some say that 'shadow of the sun' refers to the food at the time of the shadow of the sun, which is wrong. Saying the Precepts of the Teacher The second part: the Sthavira entering the village, the resident Sthavira, the suddenly arriving Sthavira, the Sthavira preparing to depart, the Sthavira in retreat, explaining the precepts of all Sthaviras. Saying the Precepts of the Outgoing Teacher The first part: Whether the Bhikshus are sitting in the house, or in all places near the village, they should check individually whether the attendants are well-dressed and well-trained. Generally speaking, the Sthavira is like the representative of the king, like a lion, like a child, like the Sthavira Sreda.

---

ྟ་བུ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། དང་པོ་ནི། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཇི་ལྟར་ན་གནས་བརྟན་རྒྱལ་ཚབ་ལྟ་བུ་ཡིན་ཅེ་ན། བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་ཉི་ཤུ་པའམ་ལྷག་པ་སྟེ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་བཅུར་ལོན་ཅིང་འདུལ་བ་ཤེས་པ་སྟེ་གནས་གཞན་ལ་བརྟེན་མི་དགོས་ཤིང་རང་དབང་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་ནི། ལུང་གཞི་ལས། བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་དྲུག་ཅུ་ལགས་ལ། དེས་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་ཐོན་པ་དང་རྒྱས་པར་ཀློག་པ་མ་ལགས་ན། གནས་བརྟན་བྱིས་པ་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །བཞི་པ་ནི། ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བ་སྟེ། དཔེར་ན་སྲེ་དའི་མྱུ་གུ་ནི་ནས་ཀྱི་མྱུ་གུ་དང་རྣམ་པ་འདྲ་ཞིང་དེ་གསེབ་ཏུ་ཞུགས་པས་ནས་ཀྱི་མྱུ་གུ་རྣམས་ལ་གནོད་པ་ལྟར། ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བ་དེ་ཡང་རྣམ་དག་དང་ཆ་ལུགས་འདྲ་ཞིང་དེ་གསེབ་ཏུ་ཞུགས་པ་རྣམ་དག་ལ་ཉེས་པ་འགོ་བར་བྱེད་པས་སྲེ་ད་ལྟ་བུ་ཞེས་བྱ་སྟེ། བསླབ་པ་རྒན་ཅིང་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བ་གནས་བརྟན་སྲེ་ད་ལྟ་བུ་ཞེས་བཏགས་པར་ཟད་དོ། །དེ་ལྟར་བཏགས་པ་ན་སྟོད་ཀྱི་ཆོས་གོས་ལེགས་པར་མ་བགོས་པ་ཉིད་དམ་སྨད་ཀྱི་ཤམ་ཐབས་ལེགས་པར་མ་སྦྱངས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་དེ་ལ་སྡུག་གུ་སྟེ་མཛེས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དེ་གཉིས་ལ་ལག་བརྡ་ལ་སོགས་པ་བྱའོ། །བརྡ་བྱས་ཀྱང་མ་གོ་ན། ལེགས་པར་མ་བགོས་པ་ལ་སོགས་པའི་དགེ་སློང་དེའི་དྲུང་ན་མོ་ལ་བརྡ་བྱེད་དུ་གཞུག་གོ། མ་གྱུར་ན་རང་གིས་སོ། །ཞེས་པ་འདི་ལ་ལུང་མ་མོར། དྲུང་ན་མོས་ཀྱང་གོ་བར་མ་གྱུར་ན་ཞེས་དང་། ཊཱི་ཀར། དྲུང་ན་མོས་གོ་ནས་དེས་བརྡ་བསྟན་ཀྱང་མཛེས་པར་མ་གྱུར་ན་ཞེས་ 6-162b པས་གཉིས་ཀ་ལྟར་བཟུང་ལ། རང་གི་ཞེས་པ་འདིའི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། གོས་ཉེས་པར་གྱོན་པ་དེ་ཉིད་གནས་བརྟན་གྱི་གན་དུ་འདུག་ལ་བདག་ཉིད་ཀྱིས་བཅོས་ཞེས་བཤད་དོ། ། 說常住師長戒律 གཉིས་པ་ནི། གསར་བུ་དེ་དག་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་བརྟན་དེས་འདུ་འཛིའི་གཏམ་ཅལ་ཅོལ་ཀུན་ཏུ་སྨྲ་བར་མི་བྱ་སྟེ་བཙུན་པར་བྱའོ། །གྲོང་འདབ་ཀྱི་གཙུག་ལག་ཁང་དང་། དགོན་པ་དེར་གསར་བུ་དེ་དག་གི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཞེས་པ་ནི། གསར་བུས་བསྲུང་བའི་བསླབ་བྱ་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་དེ་གཙུག་ལག་ཁང་དང་དགོན་པ་དེ་ན་ཡོད་ཀྱི། གཞན་ན་མེད་པའི་ནང་ཁྲིམས་དེ་ཚིག་གི་ཆ་ནས་འཛིན་དུ་གཞུག་པར་བྱ་ཞིང་། དོན་གྱི་ཆ་ནས་ལག་ལེན་ལ་ངེས་པར་སྦྱར་བ་ཡང་ངོ་། །འདིའི་ཡང་སྒྲ་ནི་བྱ་བ་སྔ་མར་མ་ཟད་པའི་དོན་ནོ། །ནད་ཁྲིམས་ཀྱི་བྱ་བ་ཡང་གཙུག་ལག་ཁང་ན་གནས་ན་ལྷ་ཁང་འཁོར་གྱི་ཞལ་ཏ་པ་དང་། ལྷ་རིས་ཀྱི་ཞིང་དང་དཀོར་ལ་སོགས་པའི་ལས་བསྟན་ཅིང་བསྒོ། དགོན་པར་གནས་མི་རྒོད་དང་འདྲེ་གདོན་གནོད་པ་བྱེད་པའི་སར་མི་གནས་པ་ལ་སོགས་པ་སློབ་མ་དང་འཁོར་རྣམས་ལ་བསྟན་ཅིང་བསྒོའོ། ། 說暫住師長戒律 གསུམ་པ་ནི། གློ་བུར་དུ་འོངས་

【現代漢語翻譯】 如是說。第一，在《律分別》（Vinaya-vibhaṅga）中說：『如何是常住長老的代表呢？』答：『受具足戒后滿二十年或超過。』第二，受具足戒后滿十年，且通曉戒律，不需要依賴其他地方，是自主的。第三，在《律本事》（Vinayavastu）中說：『受具足戒后滿六十年，如果不能背誦或詳細閱讀《別解脫經》（Prātimokṣa-sūtra），則稱為年幼的長老。』第四，破戒者，例如稗草的幼苗，外形與青稞的幼苗相似，混雜在其中會損害青稞的幼苗。同樣，破戒者在外形和裝束上與清凈者相似，混雜在其中會使清凈者受到損害，因此稱為稗草。只是徒有長老之名，實則破戒，如同稗草。如此稱呼后，如果上衣沒有穿好，或者下裙沒有整理好，就應該用手勢等方式提醒他，讓他注意儀容。如果提醒后仍然不明白，就讓那位比丘尼在他面前提醒他。如果比丘尼也不行，就自己提醒。』這段話在《律母經》（Vinayamātṛkā）中說：『即使比丘尼提醒了也不明白。』在《 टीका 》中說：『比丘尼明白后提醒了，但仍然沒有整理好。』因此，兩種說法都採納。關於『自己』的解釋，在小疏中說：『穿著不整的比丘就站在長老面前，自己整理。』 說常住師長戒律 第二，對於新學的人，僧團的常住長老不應讓他們到處說閒話，要保持莊重。在村邊的寺廟和僧院裡，新學者的戒律，也就是新學者應遵守的學處和戒律，存在於寺廟和僧院中，其他地方沒有的內部規矩，要讓他們從文字上記住，並且一定要在實踐中運用。這裡的『也』字，表示不僅限於之前的事情。寺廟的疾病管理，如果住在寺廟裡，就要指示和安排管理佛堂周圍的人，以及佛像的田地和財物等事務。如果住在僧院裡，就要教導和安排弟子和隨從不要住在荒無人煙的地方，以及避免惡鬼作祟的地方等。

【English Translation】 It is said thus. Firstly, in the Vinaya-vibhaṅga, it is said: 'How is it like the representative of a permanent elder?' Answer: 'Having taken full ordination for twenty years or more.' Secondly, having taken full ordination for ten years and knowing the Vinaya, he does not need to rely on other places and is independent. Thirdly, in the Vinayavastu, it is said: 'Having taken full ordination for sixty years, if he cannot recite or read the Prātimokṣa-sūtra in detail, he is called a young elder.' Fourthly, one who is immoral in discipline, for example, the sprout of a weed is similar in appearance to the sprout of barley, and when it enters among them, it harms the sprouts of barley. Similarly, one who is immoral in discipline is similar in appearance and dress to the pure, and when he enters among them, he causes harm to the pure, therefore he is called like a weed. It is merely a name of an elder who is old in learning but immoral in discipline, like a weed. After such a designation, if the upper robe is not properly worn or the lower skirt is not properly arranged, then one should gesture to him to make it beautiful. If he does not understand even after gesturing, then let the nun be placed in front of that monk who is not properly dressed, etc., to gesture to him. If she does not, then do it yourself. In the Vinayamātṛkā, it says: 'Even if the nun gestures, he does not understand.' In the Ṭīkā, it says: 'Even if the nun understands and gestures, he does not make it beautiful.' Therefore, both are adopted. Regarding the explanation of 'yourself', in the small commentary, it is said: 'The monk who is improperly dressed stands in front of the elder and arranges it himself.' Saying the Discipline of the Permanent Abbot Secondly, for those new ones, the permanent elder of the Sangha should not let them speak idle talk everywhere, but should be dignified. In the monastery and temple near the village, the discipline of the new ones, that is, the precepts and discipline that the new ones should observe, exist in the monastery and temple, and the internal rules that do not exist elsewhere, they should be made to memorize from the words, and they must also be applied in practice. The word 'also' here means not only the previous things. The work of disease management in the temple, if living in the temple, one should instruct and arrange the management of those around the shrine, and the fields and property of the Buddha images, etc. If living in the monastery, one should teach and arrange for the disciples and attendants not to live in desolate places, and to avoid places where evil spirits cause harm, etc.

---

པ་དེ་དག་གིས་ནི་རང་དང་ལྷན་ཅིག་གློ་བུར་དུ་ལྷགས་པ་རྣམས་ལ་སོ་སོར་བརྟགས་བགྲངས་ནས་གནས་མལ་གྱི་གོ་ཐོབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་གཉུག་མར་གནས་པ་རྣམས་ལ་ངེད་རྣམས་ལ་གནས་མལ་ཞུ་ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། ། 說行具等師長戒律 བཞི་པ་ནི། དགེ་སློང་འགྲོ་བར་ཆས་པའི་གནས་བརྟན་གྱིས་ནི་ཕྱོགས་གང་དུ་འགྲོ་བའི་ལམ་དང་ས་ཕྱོགས་བརྟག་པ་དང་། འགྲོན་པ་ཟླ་བོ་ཚོང་པ་སོགས་གྲོགས་དང་། གནས་གར་དུ་འགྲོ་བར་འདོད་པའི་གནས་དེ་བདེའམ་མི་བདེ་བརྟག་པ་དང་། གནས་མལ་དང་ཡོ་བྱད་འབྱོར་མི་འབྱོར་དང་། གྲོགས་ན་ན་མི་འདོར་བ་ཉིད་བརྟགས་ 6-163a ནས་བསམ་པ་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་ན་འཕག་པར་བྱའོ། །གཞན་དུ་མི་འཕག་གོ། ཇི་ལྟར་འཕག་པར་བྱ་ཞེ་ན། ཐག་རིང་པོར་མ་སོན་པར་གཞི་ནས་འཆའ་བའི་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་ཟིན་པའི་ཐ་མར་དགེ་སློང་ལ་ལའི་དངོས་པོ་ཅུང་ཟད་མ་ལུས་སམ་ཞེས་འགྲོ་བར་ཆས་པའི་གནས་བརྟན་དེས་འགྲོ་བར་ཆས་པ་དེ་དག་ལ་འཕྲལ་དུ་རྫས་མི་བརླག་པའི་ཚོད་ཙམ་ལ་དྲན་པར་བྱའོ། །འགྲོ་བར་ཆས་པའི་གནས་བརྟན་གྱི་གསར་བུ་རྣམས་མི་རྒོད་པ་ཉིད་དང་། མ་ཁེངས་པ་ཉིད་ལ་འགོད་པར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། རྒོད་པ་ནི་ཉེ་བར་མ་ཞི་བའོ། །ཁེངས་པ་ནི་གྱད་གྱིང་ཆེ་བ་སྟེ་ཞེས་སོ། །གྲོང་ཁྱེར་གྱི་ཁྱིམ་གྱི་ཕྱིར་འཇུག་པའི་ཚེ་གྲོང་དུ་ཉེ་བར་སོན་པ་ན་འགྲོ་བར་ཆས་པའི་གནས་བརྟན་འབའ་ཞིག་ཏུ་མ་ཟད་གནས་བརྟན་གཞན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་གསར་བུ་རྣམས་མི་རྒོད་པ་ཉིད་དང་། མ་ཁེངས་པ་ཉིད་ལ་འགོད་པར་བྱའོ། །དེའི་ཚེ་གསར་བུ་དེ་འབའ་ཞིག་ཏུ་མ་ཟད་རྒན་གཞོན་ཐམས་ཅད་ཀྱང་ངོ་། །ཀྱང་སྒྲ་ནི་ཊཱི་ཀར། ཀྱང་ངོ་ཞེས་བྱ་བ་ལས་ནི་མི་རྒོད་པ་ཉིད་དང་། མ་ཁེངས་པ་ཉིད་ལ་འགོད་པར་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བར་སྦྱར་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །འགྲོ་བར་ཆས་པའི་གནས་བརྟན་གྱིས་རང་གི་འཁོར་གྱི་མིང་ལ་སོགས་པའི་མཚན་མ་ཀུན་ཤེས་པར་བྱའོ། །སྤྱོད་པ་ནི། བསོད་སྙོམས་བྱ་བའི་ཡུལ་ལ་སོགས་པ་དང་། སྤྱོད་ལམ་ནི་འཆག་པ་ལ་སོགས་པའི་སྤྱོད་ལམ་མོ། །བསྟན་པ་དང་ཞེས་པ་ནི། སྤྱོད་ཡུལ་ཡིན་མིན་དང་། སྤྱོད་ལམ་ཡིན་མིན་ལ་སོགས་པ་བསྟན་པའོ། །ལུང་ནོད་པ་ལ་ལུང་སྦྱིན་པ་དང་། ལ་སོགས་པས་བཀླག་པ་ནོད་པ་ལ་བཀླག་པ་སྦྱིན་པ་དང་། སློབ་མ་ལ་ཟས་ཀྱི་རྙེད་པ་དང་། སློབ་མ་ནད་པ་ལ་སྨན་དང་། ནད་གཡོག་བགོ་བཤའ་བྱ་བ་དང་། ལ་སོགས་པས་ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པའི་བགོ་ 6-163b བཤའ་བྱ་བ་བསྒྲུབས་པས་གནས་བརྟན་གྱིས་གསར་བུ་རྣམས་ལ་ཕན་གདགས་པར་བྱའོ། ། 說夏安居師長戒律 ལྔ་པ་ནི། དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པའི་གནས་བརྟན་གྱིས་དགེ་སློང་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་དག་གཙུག་ལག་ཁང་བྱི་དོར་མི་བྱེད་པ་ལ་གྲོས་བཏབ་སྟེ། བྱི་དོར་བྱེད་དུ་གཞུག་ཅིང་བྱི་དོར་བྱེད་པ་ལ་ནི་དགེ་ཞིང་བསོད་ནམས་ཆེའོ་ཞེས་གཟེ

【現代漢語翻譯】 那些人應該分別檢查和計算與自己一同突然到來的人，爲了使他們獲得住所的位置，應該對常住的比丘說：『請給我們住所。』 說行具等師長戒律 第四，將要出發的比丘常住者，應當觀察前往的方向和地點，以及同伴、商人等朋友，並觀察想要前往的地方是否安穩，住所和用具是否充足，以及是否會拋棄生病的朋友。經過觀察，如果與自己的想法一致，就可以出發。否則，就不要出發。應該如何出發呢？在沒有到達很遠的地方之前，從一開始就完成所有準備工作之後，最後，將要出發的常住者應該提醒那些將要出發的比丘，是否還有少許物品沒有帶走，要及時記住，以免丟失物品。將要出發的常住者應該安排新來的人不要輕浮和驕傲。註釋中說：『輕浮是指沒有調伏。驕傲是指傲慢自大。』當進入城市房屋時，在接近村莊時，不僅是將要出發的常住者，所有常住者都應該安排新來的人不要輕浮和驕傲。那時，不僅是新來的人，所有年長和年輕的人都應該如此。『也』這個詞在註釋中解釋為：『也，應該安排不要輕浮和驕傲。』將要出發的常住者應該知道自己眷屬的名字等所有標誌。行為是指乞食的場所等，舉止是指行走等行為。『教導』是指教導什麼是可以做的，什麼是不可以做的。接受教誨，給予教誨，以及接受閱讀，給予閱讀，為弟子提供食物，為生病的弟子提供藥物和護理，分配衣物等，通過這些方式，常住者應該幫助新來的人。 說夏安居師長戒律 第五，發誓要安居的常住者，如果比丘發誓要安居，但卻不打掃寺廟，就應該勸他們打掃，並告訴他們打掃寺廟是善事，功德很大。

【English Translation】 Those should individually examine and count those who suddenly arrive with them, and in order to give them a place to stay, they should say to the resident bhikshus: 'Please give us a place to stay.' Precepts of the Teacher of Good Conduct and Discipline Fourth, the resident bhikshu who is about to depart should examine the direction and place to which he is going, as well as companions, merchants, and other friends, and observe whether the place he wants to go to is safe, whether the accommodation and supplies are sufficient, and whether he will abandon a sick friend. After observing, if it is in accordance with his own thoughts, he may depart. Otherwise, he should not depart. How should he depart? Before reaching a very far place, after completing all the preparations from the beginning, finally, the resident who is about to depart should remind those bhikshus who are about to depart whether there are any items left behind, and they should remember in time so as not to lose items. The resident who is about to depart should arrange for the newcomers not to be frivolous and arrogant. The commentary says: 'Frivolous means not subdued. Arrogant means haughty and conceited.' When entering the city houses, when approaching the village, not only the resident who is about to depart, but all the residents should arrange for the newcomers not to be frivolous and arrogant. At that time, not only the newcomers, but all the old and young should be like this. The word 'also' is explained in the commentary as: 'Also, they should be arranged not to be frivolous and arrogant.' The resident who is about to depart should know all the signs such as the names of his retinue. Behavior refers to places for alms, etc., and conduct refers to actions such as walking. 'Teaching' refers to teaching what can be done and what cannot be done. Receiving teachings, giving teachings, as well as receiving reading, giving reading, providing food for disciples, providing medicine and care for sick disciples, distributing clothing, etc., through these methods, the resident should help the newcomers. Precepts of the Teacher of Summer Retreat Fifth, the resident who has vowed to stay in summer retreat, if the bhikshus have vowed to stay in summer retreat but do not clean the monastery, they should be persuaded to clean it, and they should be told that cleaning the monastery is a good deed and has great merit.

---

ངས་བསྟོད་དེ་སྤྲོ་བར་བྱའོ། །ལུང་མ་མོ་ལས། དབྱར་ཚུལ་དུ་ཞུགས་པའི་གནས་བརྟན་གྱིས་མཆོད་རྟེན་དང་གཙུག་ལག་ཁང་རལ་ཚེམས་བྱ་བ་དང་། སུས་བྱེད་པ་ལ་སྤྲོ་བ་བསྐྱེད་པར་བྱ། སུས་མི་བྱེད་པ་དེ་ལ་ནི་བསྐུལ་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། 說諸師長戒律 དྲུག་པ་ནི། གནས་བརྟན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་རང་གི་འཁོར་དུ་གཏོགས་པ་མདོ་སྡེ་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་གཏམ་འདོད་ཅིང་གསོལ་བ་འདེབས་པ་དག་ལ་འདོད་པའམ་སྤང་བྱ་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་ཆོས་ཉེ་བར་བསྒྲུབ་པས་ཕན་གདགས་པར་བྱའོ། །འཕགས་པའི་མི་སྨྲ་བ་ནི་ཚུལ་བཞིན་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་ཡིན་གྱི། གྱི་ན་ཁ་རོག་འདུག་པ་ལ་ནི་མི་བྱའི། རང་གི་འཁོར་ཚུལ་བཞིན་ཡིད་ལ་བྱེད་པོ་ཉིད་ལ་དགའ་བ་དག་ཅི་དགར་བཏང་སྙོམས་སུ་བཞག་གོ། གཙུག་ལག་ཁང་དུ་ཁྱིམ་པ་ཉེ་བར་འོངས་པའི་འཚལ་མ་ཟན་སྦྱོར་དུ་གནས་བརྟན་གྱིས་འཁོར་ལ་གཞུག་གོ། རང་གི་འཁོར་གྱིས་འཚལ་མའི་སྟ་གོན་མི་བྱེད་དམ། ཁྱིམ་པས་འཚལ་མ་དེ་མི་འདོད་ན་ཁྱིམ་པ་དེ་དག་ལ་གནས་བརྟན་གྱིས་ཆོས་དང་ལྡན་པའི་གཏམ་བྱས་ནས་བདག་ཅག་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་ཆོས་ཀྱི་སྦྱིན་པ་འདི་ཡོད་དོ་ཞེས་ཁྱིམ་པ་འདི་དག་ལ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །གནས་བརྟན་འབའ་ཞིག་གིས་བྱ་བར་མ་ཟད་ཀྱི་འཁོར་དེ་དང་ལྡན་པའི་དགེ་སློང་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་རང་གི་འཁོར་ལ་དོན་ཡོད་པར་སྤྱོད་དམ། མེད་པར་སྤྱོད་ཅེས་སོ་སོར་བརྟག་པར་བྱའོ། །དོན་མེད་པར་སྤྱོད་ན་ཚར་བཅད་དོ་སྟེ་ཊཱི་ཀར། 6-164a དེ་ཅི་ནས་ཀྱང་དོན་མེད་པས་དུས་ཡོལ་བར་བྱེད་པར་མི་འགྱུར་བ་དེ་ལྟར་ཚར་བཅད་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །གནས་བརྟན་གྱིས་འཁོར་དེ་ལ་འགྲོ་བ་དང་ལ་སོགས་པས་འདུག་པ་དང་ཉལ་བའི་སྤྱོད་ལམ་བསྡུས་པས་འཁོར་དེ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་རང་གི་འཁོར་དང་མཐུན་པར་བྱའོ། །འཁོར་དང་ལྡན་པ་དེས་གཏམ་སྣ་ཚོགས་པ་རྣམ་པ་འཕྲོས་པ་དང་། གཏམ་འགལ་བ་ཆོས་འདུལ་བ་དང་འགལ་བ་མེད་པར་བྱའོ། །གཏམ་སྣ་ཚོགས་ཀྱང་ཡིན་ལ། གཏམ་འགལ་བ་ཡང་ཡིན་པ་ཡོད་དེ་ཉོན་མོངས་པའི་གཏམ་རྣམ་པར་འཕྲོས་པའོ། །གཏམ་འགལ་བ་ཡང་ཡིན་ལ་གཏམ་སྣ་ཚོགས་མ་ཡིན་པ་ནི་དགེ་བའི་གཏམ་སྣ་གཅིག་སྨྲས་པ་ལྟ་བུའོ། །གཏམ་སྣ་ཚོགས་ཡིན་ལ་གཏམ་འགལ་བ་མིན་པ་ནི་ཆོས་ཀྱི་གཏམ་སྣ་ཚོགས་ཏེ་ཉེས་པ་མེད་ཅིང་དགེ་བར་འགྱུར་རོ། །གཏམ་སྣ་ཚོགས་ཀྱང་མིན་ལ་གཏམ་འགལ་བ་ཡང་མིན་པ་ནི། ཆོས་ཀྱི་གཏམ་སྣ་གཅིག་སྨྲས་པ་ལྟ་བུ་ཉེས་པ་མེད་ཅིང་དགེ་བར་འགྱུར་རོ། ། 說隨行沙門戒律 གསུམ་པ་ནི། ཕྱི་བཞིན་འབྲང་བའི་དགེ་སྦྱོང་གནས་བརྟན་གྱི་མདུན་དུ་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །འདུག་པ་དང་འགྲེང་བར་མི་བྱའོ། །དགེ་སྦྱོང་བླ་མས་སྨྲས་ཟིན་པ་ན་ཕྱིས་འབྲང་དགེ་སྦྱོང་གིས་སྨྲ་བར་བྱ་ཞིང་། ཡང་ན་དགེ་སྦྱོང་བླ་མས་གང་སྨྲས་པ་དེ་ཕྱི་བཞིན་འབྲངས་པའི་དགེ་སྦྱོང་དག་གིས་ཅང་མི་སྨྲ་བ་ཁོ་

【現代漢語翻譯】 我將讚美並感到高興！在《律藏·母篇》中說：『進入夏季安居的長老，應該修繕佛塔和寺廟的破損之處，並對做這件事的人感到高興，對不做這件事的人則應加以勸勉。』 關於諸位師長的戒律 第六條是：所有長老都應該以符合自己意願或應捨棄之法，以及隨順之法，來利益那些屬於自己僧團，渴望並祈求如經藏等佛法開示的人。對於聖者的沉默，應如理作意，而不是一味地保持沉默。對於那些喜歡如理作意的僧團成員，應任其自由發展。在寺院裡，當在家居士前來準備齋飯時，長老應安排僧團成員協助。如果僧團成員不準備齋飯，或者居士不想要那份齋飯，長老應以佛法開示那些居士，告訴他們我們比丘們有這份佛法的佈施。長老不僅要自己這樣做，所有與他同行的比丘都應各自觀察自己的僧團成員，看他們是否在做有意義的事，還是在做無意義的事。如果他們在做無意義的事，就應加以制止。正如 टीका 中所說： 『無論如何，都不要讓他們因為無意義的事情而浪費時間，應這樣加以制止。』長老應以行、住、坐、臥等威儀來約束僧團成員，使他們與自己的僧團和諧相處。與僧團成員交談時，不應說雜亂無章、互相矛盾、違背佛法和戒律的話。有些話既雜亂無章又互相矛盾，比如散佈煩惱的話。有些話互相矛盾但不雜亂，比如只說一種善法。有些話雜亂但不矛盾，比如各種佛法開示，這些都沒有過失，而且是善的。有些話既不雜亂也不矛盾，比如只說一種佛法，這也沒有過失，而且是善的。 關於隨行沙門的戒律 第三條是：隨侍的比丘不應走在長老的前面，不應與長老並排站立或坐著。當長老說完話后，隨侍的比丘才能說話；或者無論長老說什麼，隨侍的比丘都應保持沉默。

【English Translation】 I will praise and rejoice! In the Vinaya-matrika, it is said: 'The elder who enters the summer retreat should repair the dilapidated stupas and monasteries, and rejoice in those who do it, and exhort those who do not do it.' Precepts Regarding Teachers and Elders The sixth is: All elders should benefit those who belong to their sangha, who desire and pray for Dharma talks such as the Sutra Pitaka, with Dharma that is in accordance with their wishes or what should be abandoned, and in accordance with what follows. For the silence of the noble ones, one should properly direct one's mind, but not just remain silent. Those who are happy to properly direct their minds in their own sangha should be allowed to develop freely. In the monastery, when lay people come to prepare alms food, the elder should arrange for the sangha members to assist. If the sangha members do not prepare the alms food, or if the lay people do not want that alms food, the elder should give Dharma talks to those lay people, telling them that we monks have this gift of Dharma. The elder should not only do this himself, but all the monks who accompany him should each observe their own sangha members, to see if they are doing meaningful things or meaningless things. If they are doing meaningless things, they should be stopped. As it says in the ṭīkā: 'In any case, do not let them waste time on meaningless things, and stop them in this way.' The elder should restrain the sangha members with the deportment of walking, staying, sitting, and lying down, so that they are in harmony with their own sangha. When talking with the sangha members, one should not say things that are chaotic, contradictory, or contrary to the Dharma and the Vinaya. Some words are both chaotic and contradictory, such as spreading afflictions. Some words are contradictory but not chaotic, such as only speaking one kind of virtuous Dharma. Some words are chaotic but not contradictory, such as various Dharma teachings, which are without fault and become virtuous. Some words are neither chaotic nor contradictory, such as only speaking one kind of Dharma, which is without fault and becomes virtuous. Precepts Regarding Accompanying Shramanas The third is: The accompanying bhikshu should not walk in front of the elder, and should not stand or sit side by side with the elder. After the elder has finished speaking, the accompanying bhikshu may speak; or whatever the elder says, the accompanying bhikshu should remain silent.

---

ནས་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ། །དགེ་སྦྱོང་བླ་མའི་གཏམ་གྱི་བར་ཆད་ཕྱིས་འབྲངས་དགེ་སྦྱོང་གིས་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་བླ་མ་དེས་ཆོས་མ་ཡིན་པ་སྨྲ་ན་ཕྱི་འབྲང་གིས་བཟློག་པར་བྱའོ། །དགེ་སྦྱོང་བླ་མ་ལ་སོགས་པ་དེ་ཆོས་སྨྲ་བ་ནི་ཕྱི་འབྲང་གིས་ཆོས་ཀྱི་རྗེས་སུ་ཡི་རང་བར་བྱའོ། །བླ་མ་ལ་ཆོས་དང་ལྡན་པའི་རྙེད་པ་བྱུང་ན་ཕྱིས་འབྲང་གིས་བླང་བར་བྱའོ། ། 分別說入家宅分 གསུམ་པ་ལ། ཁྱིམ་དུ་འགྲོ་བའི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་། །དྲན་དང་ལུང་ 6-164b ལ་བརྟེན་ཏེ་བསྒྲུབ། །གཉུག་མར་གནས་པས་ཅི་ལྟར་བྱ། །གསར་བུ་དག་གིས་ཅི་ལྟར་བསྒྲུབ། །གཡོག་འཁོར་གནས་བཅས་སྐྱོང་བའོ། ། 入家宅戒律 དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་གིས་ཁྱིམ་དུ་འགྲོ་བ་ན་མི་རྒོད་པ་དང་། མ་ཁེངས་པ་དང་། ཁྱིམ་དུ་མི་གནས་པར་བྱའོ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། ཁྱིམ་ནས་ཕྱིར་འགྲོ་འདོད་པར་བྱ་ཞིང་དེར་ཡུན་རིང་དུ་གནས་པའི་སེམས་མེད་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ཁྱིམ་དུ་ཕྱིན་པ་ན་མི་གཡེང་བའི་ཕྱིར་མིག་སྨད་པ་དང་ཁྱིམ་པ་རྣམས་ལ་ཆོས་དང་ལྡན་པའི་གཏམ་བྱའོ། །ཆོས་ལྡན་གྱི་གཏམ་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། སྦྱིན་པ་དང་དུལ་བ་དབང་པོ་ལ་དབང་བྱེད་པ་དང་། འདོད་པའི་ཡོན་ཏན་ལ་ཆགས་པ་ཡང་དག་པར་སྡོམ་པ་དང་། རབ་བྱུང་དང་ཁྱིམ་པ་དག་ལ་ཇི་སྲིད་འཚོ་བའི་བར་དུ་གྲོང་པའི་ཆོས་ལས་ལྡོག་པའི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ལ་གནས་པ་དང་། ཉིན་ཞག་གཅིག་པའི་གསོ་སྦྱོང་དང་། སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་དང་། བསླབ་པའི་གཞི་བཟུང་བ་དག་ལ་ཁྱིམ་པ་དེ་དག་ངེས་པར་སྦྱར་བར་བྱའོ། ། 依念住及經教行 གཉིས་པ་ནི། ལྟུང་བའི་སྒོར་གྱུར་པའི་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་གྱི་བྱ་བ་ལ་འཇུག་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བ་དེ་ལྟར་དྲན་པ་དང་པོ་ཉིད་ནས་མངོན་དུ་གྱུར་པས་བྱ་བ་དེ་དག་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ། །གནས་པ་དག་གང་གི་རྗེས་སུ་འབྲང་ཞིང་འགྲོ་བས་ན་ཡུལ་དེས་ཆོས་ལ་སོགས་པ་བསྟན་ཅིང་བསླབས་པས་ན་བསྒྲུབ་པར་མི་བྱ་བར་མི་བྱའོ། ། 常住者所作 གསུམ་པ་ནི། ཁྱིམ་པའམ་རབ་བྱུང་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་གསར་དུ་འོངས་པ་ལ་འོངས་པ་ལེགས་སོ་ཞེས་གསར་འོངས་དེས་བརྗོད་པ་བས་སྔར་གཉུག་གནས་ཀྱིས་སྙན་པ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །གཉུག་གནས་ཀྱིས་བཞིན་གྱི་མདངས་གསལ་བར་བྱའོ། །གསར་འོངས་ལ་གཉུག་གནས་དེས་འཛུམ་པ་སྔར་བྱའོ། །ཁྲོ་གཉེར་མེད་པར་བྱའོ། །གལ་ཏེ་འོངས་པ་དེ་ཁྱིམ་པ་ཞིག་ན་དེ་ལ་ཆོས་དང་ལྡན་ 6-165a པའི་གཏམ་བྱའོ། །དགེ་སློང་གྲོང་མཐའི་གཙུག་ལག་ཁང་ལ་གནས་པས་ནི། གཙུག་ལག་ཁང་དེར་ཁྱིམ་པ་མི་འོང་ན་དེའི་ཚེ་ཀུན་དགའ་བར་འགྱུར་བ་ཟས་སྐོམ་ལ་སོགས་པ་ཅི་ནུས་པས་ནུས་མཐུ་དང་མཐུན་པར་བཟླུག་པར་བྱའོ་སྟེ་འདྲིས་པར་བྱས་ནས། ཊཱི་ཀར། བསྲུལ་བར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །བསྲུལ་བ་ནི་རབ་ཏུ་འཇུག་པར་བྱ་བའི་བརྡ་རྙིང་ངོ་། །དགོན་པ་པས་གློ་བུར་དུ་འོངས་པ་ལ་གཞན་མ་འབྱོར་ཡང

【現代漢語翻譯】 應當修行。後來的修行者不應打斷上師的談話。如果上師說非法之語，後來的修行者應當反駁。如果上師等宣說正法，後來的修行者應當隨喜正法。如果上師獲得與法相應的利養，後來的修行者應當接受。 分別說進入家宅分 第三部分包括：進入家宅的戒律；依靠憶念和經教修行；常住者應當如何做；新來者應當如何修行；以及如何管理侍者和住所。 入家宅戒律 第一部分是：比丘進入家宅時，不應傲慢，不應自滿，不應住在家裡。 टीका (梵文音譯，註釋): 應當想要離開家，不應有長久居住的想法。進入家宅后，爲了不散亂，應當垂視目光，並與在家人說符合正法的言語。什麼是符合正法的言語呢？就是佈施、調伏、控制感官、完全戒除對慾望的貪戀、對於出家和在家之人，終生安住于遠離世俗之法的梵行、一日一夜的齋戒、皈依、以及受持學處，應當讓這些在家人也參與其中。 依念住及經教行 第二部分是：對於成為墮落之門的身體、語言、意念的一切行為，爲了不產生墮落，應當從一開始就顯現憶念，從而修行這些行為。常住者跟隨誰而行呢？因為那個地方已經展示和教授了正法等，所以不應不修行。 常住者所作 第三部分是：對於新來到寺院的在家或出家之人，比起新來者說『歡迎』，原先的常住者更應說悅耳之語。常住者應當面帶笑容。常住者應當先對新來者微笑。不應有怒容。如果來者是在家人，應當對他說符合正法的言語。如果比丘住在村邊的寺院，如果寺院裡沒有在家人來，那麼應當盡力提供食物等，盡力款待，也就是親近。 टीका (梵文音譯，註釋): 應當『bsrul bar bya』（藏文），這是『完全引入』的古語。如果隱居者突然到來，即使沒有其他人來...

【English Translation】 Should be practiced. Later practitioners should not interrupt the teacher's speech. If the teacher speaks of what is not Dharma, later practitioners should refute it. If the teacher and others proclaim the Dharma, later practitioners should rejoice in the Dharma. If the teacher obtains gains that are in accordance with the Dharma, later practitioners should accept them. Separately Speaking of Entering Homes The third part includes: the precepts for entering homes; practicing based on mindfulness and scriptures; how permanent residents should act; how newcomers should practice; and how to manage attendants and residences. Precepts for Entering Homes The first part is: When a monk enters a home, he should not be arrogant, not be complacent, and not stay at home. ṭīkā (Sanskrit transliteration, commentary): One should want to leave the home and not have the intention of staying there for a long time. After entering the home, in order not to be distracted, one should lower one's eyes and speak words in accordance with the Dharma to the laypeople. What are the words in accordance with the Dharma? They are generosity, discipline, controlling the senses, completely abandoning attachment to the qualities of desire, for both renunciates and laypeople, abiding in pure conduct that is far from worldly affairs for as long as they live, the one-day-and-night fast, taking refuge, and upholding the precepts, these should be shared with the laypeople. Practicing Based on Mindfulness and Scriptures The second part is: For all actions of body, speech, and mind that become the door to downfall, in order not to generate downfall, one should manifest mindfulness from the very beginning, thereby practicing those actions. Who do the permanent residents follow and go with? Because that place has already shown and taught the Dharma and so on, one should not not practice. What Permanent Residents Do The third part is: For a new layperson or renunciate who comes to the monastery, rather than the newcomer saying 'Welcome,' the original permanent resident should say more pleasant words. The permanent resident should have a bright expression. The permanent resident should smile at the newcomer first. There should be no angry expression. If the newcomer is a layperson, one should speak words in accordance with the Dharma to him. If a monk lives in a monastery near a village, if no laypeople come to the monastery, then one should try to provide food and so on as much as possible, and treat them as well as one can, that is, be close to them. ṭīkā (Sanskrit transliteration, commentary): One should 'bsrul bar bya' (Tibetan), which is an old term for 'completely introduce.' If a hermit suddenly arrives, even if no one else comes...

---

་ཆུ་དང་སྟན་ཙམ་བསྟབ་པར་བྱའོ། ། 新住者所作 བཞི་པ་ནི། གནས་ཁང་སོགས་ཀྱི་ཕྱགས་དར་དང་། དགེ་འདུན་གྲལ་ཁང་གི་མལ་དང་། སྟན་བཤམ་པ་དང་། ཆུ་བཞག་པ་དང་། ཤིང་ཏོག་སོགས་བྲིམ་པ་དང་ཟན་དྲང་བ་ནི་གསར་བུས་བྱའོ། །གསར་བུ་ཡང་དགེ་ཚུལ་ཡན་ཆད་གཞོན་པ་དང་། དགེ་སློང་གིས་བྱེད་ནའང་སྔོན་ལ་བྱིན་ལེན་བྱས་ཏེ་གདོད་བྲིམ་མོ། ། 護持眷屬及依處 ལྔ་པ་ལ། གཡོག་འཁོར་ཇི་ལྟར་བསྐྱང་བ་དང་། །གནས་ཉིད་ཇི་ལྟར་འཛིན་པའོ། ། 如何護持眷屬 དང་པོ་ནི། ཤ་ན་རེ། གཡོག་ནི་ནད་གཡོག་དང་། འཁོར་ནི་ཕྱི་འཁོར་ཞེས་ཐ་དད་དུ་བཤད་པ་ཡོད་ཀྱང་། འདིར་ནི་གཡོག་ཀྱང་ཡིན་ལ་འཁོར་ཡང་ཡིན་པས་གཡོག་འཁོར་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་གཡོག་ཏུ་བསྲེལ་བའི་མི་གང་དག་རབ་ཏུ་མ་བྱུང་བ་དེ་དག་སྟེ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ལྷ་རིས་ཀྱི་འབངས་རྩེ་རྒོད་དང་ལྡུམ་ར་བསྲུང་བ་ལྟ་བུ་ཞེས་སོ། །དེས་ན་གཡོག་འཁོར་གྱི་བྱ་བ་ཚུལ་དང་མི་མཐུན་པ་ཆང་འཐུང་བ་ལྟ་བུ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། གཡོག་འཁོར་གྱི་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཚུལ་དང་མཐུན་པ་མ་ཡིན་པ་རྐྱེན་དུ་མི་འབབ་པ་སྟེ། ལྷ་དྲག་པོའི་རྟེན་གཟུགས་པ་ལ་སོགས་པའོ་ཞེས་སོ། །དྲག་པོ་ནི་དབང་ཕྱུག་ཆེན་པོ་སྟེ་ལྷ་ཆེན་པོ་དང་། ཞི་བ་དང་། ནག་པོ་ཆེན་པོ་རྣམས་དོན་གཅིག་ལ། དེང་སང་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམས་མ་ཧཱ་ཀཱ་ལ་མཆོད་པ་བྱེད་པ་ཡིན་ཟེར་ནས་ཁྲག་ 6-165b མཆོད་སོགས་སྡིག་པའི་རྒྱུན་བཙུགས་པ་ནི་བདུད་ཀྱི་བྱིན་རླབས་དང་། བསྟན་པ་ཉམས་པའི་རྟགས་ཡིན་ཏེ། དམ་པའི་ཆོས་འདུལ་བ་ནས་དགེ་འདུན་གྱི་ལྷ་འབངས་ཀྱིས་དེ་ལྟར་བྱེད་ཀྱང་བཟློག་ཅིང་། བཟློག་མི་ནུས་ན་དགེ་སློང་གཞན་དུ་འགྲོ་བར་གསུངས་པས་ད་ལྟའང་དེ་གཉིས་འཆད་སྐབས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་ཁོ་བོ་ལ་བླ་མར་བྱེད་པ་དག་མེ་ཏོག་དང་རྩྭ་འབྲས་དང་། འབྲས་བཤོས་ལྟ་བུས་འཇིག་རྟེན་པའི་ལྷ་ལ་གཏོར་མ་གཏོང་བ་རུང་སྟེ་འདུལ་བ་ནས་ཀྱང་བཤད་པའི་ཕྱིར། དེ་ལས་གཞན་དུ་དགུ་གཏོར་སོགས་ཀྱི་གཏོར་མའི་བྱེ་བྲག་ལ་ཤ་ཆང་སོགས་འཇོག་ན་ནི། ཁོ་བོ་ལ་སྟོན་པར་བྱས་པ་མ་ཡིན། ཁོ་བོའི་ཉན་ཐོས་སུ་རུང་བ་མ་ཡིན། ཁོ་བོ་ལ་བླ་མར་བྱས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་གཏོར་མ་ལ་ཤ་ཆང་བཞག་པ་སངས་རྒྱས་པའི་སྔགས་ལུགས་ཡིན་ནོ་ཞེ་ན། རྒྱུད་སྡེ་བཞི་གང་གི་ལུགས། རྒྱུད་སྡེ་འོག་མ་གསུམ་གྱི་ལུགས་ནི་མིན། སྔགས་བླ་མེད་ཀྱི་ལུགས་སོ་ཞེ་ན། སྔགས་བླ་མེད་ནས་འཇིག་རྟེན་དང་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ལྷ་གང་ཡིན་ཀྱང་རུང་། གཏོར་མ་འབུལ་བ་ན་གཏོར་མ་དེ་ཉིད་ཆོས་ཅན། དམ་ཚིག་པའི་བདུད་རྩི་དང་ཆོས་ཉིད་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་བདུད་རྩི་དབྱེར་མེད་དུ་བྱས་པ་དེ་འབུལ་བ་ཡིན་གྱི། ཁམ་གྱི་ཟས་འབུལ་བའི་སྐབས་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར། དེ་ལ་ཁོ་ན་རེ། ཤ་ཆང་སོགས་ཆོས་ཅན། དམ་ཚིག་པའི་བདུད་རྩིར་བྱེད་དོ་ཞེ་ན། འོ་ན་ཤ་ཆང་དེ

【現代漢語翻譯】 應僅提供水和坐墊。 新來者應做的事情： 第四，新來者應負責打掃房屋等，鋪設僧團房間的床鋪和坐墊，準備水，分發水果等，以及分配食物。即使是比丘尼也應先接受給予和接受的儀式，然後再進行分配。 護持眷屬和住所： 第五，如何護持眷屬，以及如何維護住所。 如何護持眷屬： 首先，關於眷屬。雖然有解釋說『僕人』是指照顧病人的人，而『眷屬』是指外圍的隨從，但在這裡，『僕人』和『眷屬』是同一概念，指的是那些被納入僧團服務但尚未受戒的人。正如《釋論》中所說：『例如，管理神殿的僕人和守護花園的人。』因此，僕人和眷屬的行為不應與正法相悖，例如飲酒。正如《 टीका 》中所說：『僕人和眷屬的行為舉止應符合正法，不應成為惡緣，例如成為兇猛神靈的祭品。』兇猛神靈指的是大自在天，即偉大的神靈，與寂靜者和偉大的黑天是同一含義。現在，有些受戒者聲稱他們在供奉摩訶迦羅，並建立了血祭等罪惡的傳統，這是魔鬼的加持，也是佛法衰敗的跡象。因為在神聖的律藏中，即使僧團的侍從這樣做，也應制止；如果無法制止，比丘應離開。因此，現在討論這兩種情況。因此，那些視我為上師的人，可以用鮮花、草、穀物和米飯等來供養世俗神靈，因為律藏中也有記載。除此之外，如果在驅魔儀式等朵瑪供品中加入肉和酒，那就不是以我為導師，也不是我的聲聞弟子所為，更不是以我為上師。如果有人說，朵瑪中放置肉和酒是佛教密宗的傳統，那麼這是哪個續部的傳統？不是下三續部的傳統。如果說是無上瑜伽部的傳統，那麼無論是無上瑜伽部的世間神還是出世間神，在供養朵瑪時，都應將朵瑪視為與誓言甘露和法性智慧甘露無二無別，而不是供養食物。如果有人說，肉和酒等是誓言甘露，那麼肉和酒本身...

【English Translation】 Only water and a cushion should be provided. Things to be done by the new resident: Fourth, the new resident should be responsible for cleaning the house, etc., laying out the beds and cushions in the Sangha's rooms, preparing water, distributing fruits, etc., and allocating food. Even a Bhikshuni should first perform the ritual of giving and receiving before distributing. Maintaining the Retinue and Abode: Fifth, how to maintain the retinue and how to maintain the abode itself. How to Maintain the Retinue: First, regarding the retinue. Although there are explanations that 'servant' refers to those who care for the sick, and 'retinue' refers to the outer entourage, here, 'servant' and 'retinue' are the same concept, referring to those who are incorporated into the service of the Sangha but have not yet been ordained. As the Commentary states: 'For example, servants who manage the temple and those who guard the garden.' Therefore, the actions of servants and retinues should not be contrary to the Dharma, such as drinking alcohol. As the Ṭīkā states: 'The conduct of servants and retinues should be in accordance with the Dharma and should not become a cause of evil, such as becoming offerings to fierce deities.' Fierce deities refer to Mahadeva, the great deity, which is the same as the peaceful one and the great black one. Now, some ordained people claim that they are offering to Mahakala and have established sinful traditions such as blood sacrifices, which is the blessing of demons and a sign of the decline of the Dharma. Because in the sacred Vinaya, even if the attendants of the Sangha do so, it should be stopped; if it cannot be stopped, the Bhikshu should leave. Therefore, now is the time to discuss these two situations. Therefore, those who regard me as a guru can offer flowers, grass, grains, and rice cakes to worldly deities, because it is also mentioned in the Vinaya. Other than that, if meat and alcohol are placed in the Torma offerings of exorcism rituals, etc., then it is not taking me as a teacher, nor is it the practice of my Shravaka disciples, nor is it taking me as a guru. If someone says that placing meat and alcohol in the Torma is a Buddhist Tantric tradition, then which Tantra's tradition is it? It is not the tradition of the lower three Tantras. If it is said to be the tradition of Anuttarayoga Tantra, then whether it is a worldly or transcendental deity of Anuttarayoga, when offering the Torma, the Torma itself should be regarded as inseparable from the nectar of Samaya and the nectar of Dharmadhatu wisdom, not offering food. If someone says that meat and alcohol, etc., are the nectar of Samaya, then meat and alcohol themselves...

---

་ཆོས་ཅན། དམ་ཚིག་པའི་བདུད་རྩིར་བྱེད་པ་ལ་ཤ་ཆང་དེ་གནས་གྱུར་དགོས་སམ་མི་དགོས། མི་དགོས་ན་དམ་ཚིག་གི་བདུད་རྩིར་འགལ་ཏེ། དམ་ཚིག་གི་བདུད་རྩི་ནི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་བདུད་རྩིར་འཇུག་རུང་གི་ཆོས་ཉིད་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་ཁམས་ཀྱི་དྲི་རོའི་རྣམ་པ་ལས་འདས་དགོས་པའི་ཕྱིར་དང་། རྣལ་འབྱོར་གྱི་ངོར་མ་གཏོགས་ 6-166a སྣང་དུ་མི་རུང་བའི་ཕྱིར་དང་། དགོས་ན་དེར་རུང་ཡང་དེ་གནས་གྱུར་པའི་ནུས་ལྡན་དེ་སྔགས་བླ་མེད་ཀྱི་སྦྱོར་ལམ་ཐོབ་དགོས་པའི་ཕྱིར། ཁོ་ན་རེ། ཤ་རུལ་དྲི་ཆི་ལེ་བ་དང་ཆང་སྐྱུར་དྲི་ཆི་ལེ་བ་དེ་ཉིད་དམ་ཚིག་གི་བདུད་རྩིའོ་ཞེ་ན། འོ་ན་ནི་ངས་ལན་འདེབས་རྒྱུ་ཟད་དོ། །ཡང་ཁོ་ན་རེ། ཤ་ཆང་དེ་དམ་ཚིག་དང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་བདུད་རྩིར་བསྒྱུར་ནས་ཡེ་ཤེས་པ་ལ་འབུལ་བ་ཡིན་མོད། འཇིག་རྟེན་པ་ལ་ཕུལ་ན་དམ་ཚིག་དང་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་བདུད་རྩིར་བཟའ་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་གཏོར་མ་ཤ་ཆང་ཉིད་འཇོག་དགོས་ཞེ་ན། རྒྱུད་སྡེ་ལ་མ་སྦྱངས་པ་ཁྱོད་བདེན་མོད། ངེད་འཇིག་རྟེན་པ་ལ་གཏོར་མ་སྦྱིན་པ་ན་འཇིག་རྟེན་པའི་ལྷ་ལྷག་པའི་ལྷར་བསྐྱེད། དབང་བསྐུར། ཡེ་ཤེས་པ་གསལ་བཏབ་ནས་འབུལ་བའི་ཕྱིར་ཁྱོད་ཀྱིས་བརྗོད་པའི་སྐྱོན་མེད་དོ། །མདོར་ན་གཏོར་མ་ལ་ཤ་ཆང་དངོས་སུ་འཇོག་པ་ན་དེ་ཉིད་དངོས་སུ་སྦྱོང་བར་མི་ནུས་པས་ཤ་ཆང་མ་འཇོག་ཅིག་ཅེས་གསོལ་བ་འདེབས་སོ། །བྱ་བ་མི་མཐུན་པ་དེ་ལྟར་སྤྱད་པས་གལ་ཏེ་དགེ་སློང་རང་དང་ཡུལ་མི་གཞན་ལ་དངོས་སུ་གནོད་པར་མི་འགྱུར་བ་ནི་མི་དགག་པར་ཅི་བདེར་བཏང་སྙོམས་སུ་བཞག་གོ། གཡོག་འཁོར་གྱི་བྱ་བ་མི་མཐུན་པ་དེ་གལ་ཏེ་རང་གཞན་ལ་གནོད་པ་དེ་ལྟར་ན་དྲག་པོའི་སྒོ་ནས་རྒྱུན་བཅད་ནུས་ཀྱང་། འཁོར་གྱི་བྱ་བ་མི་མཐུན་པ་དེ་དག་ཞི་བའི་སྒོ་ནས་དྲག་པོའི་རྟེན་འཛུགས་པ་སོགས་རྒྱུན་བཅད་ལ། དེའི་ཚབ་དུ་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་མར་མེའི་ཕྲེང་བ་འགོད་པ་དང་། དུས་སྟོན་ལ་སོགས་པ་ཆོས་དང་ལྡན་པ་བྱ་བའི་སེམས་བསྐྱེད་ལ་ཆོས་ལྡན་གྱི་བྱ་བ་དེས་གཡོག་འཁོར་ལ་གྲོས་གདབ་པར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། ཡང་ན་བསྐྱེད་ནས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྣམ་པར་བཞག་ནས་སོ། །དེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་དང་ལྡན་པའི་བྱ་བ་དེས་སོ། །གྲོས་བཏབ་པར་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཁྱེད་ 6-166b ཀྱིས་ད་ཕྱིན་ཆད་ཆོས་དང་ལྡན་པའི་བྱ་བ་དེ་བྱའོ་ཞེས་ཁོང་དུ་ཆུད་པར་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །ཆོས་ལྡན་གྱི་བྱ་བ་ལ་བཞག་པ་དེའི་གཞི་ལས་གཡོག་འཁོར་གྱི་སེམས་མི་དགའ་ཞིང་། གཙུག་ལག་ཁང་གི་གནས་དེ་ནས་གྲོང་གཞན་དུ་འཕོ་བར་ལྟ་ན་སྦྱིན་པ་དང་སྙན་པར་སྨྲ་བ་སོགས་ཀྱིས་ཕྱིར་བསྡུ་བར་བྱའོ། །གཡོག་འཁོར་གྱི་བྱ་བ་མི་མཐུན་པ་དེ་དག་རྒྱུན་བཅས་པར་མི་ནུས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་དགེ་སློང་རང་ཉིད་གནས་གཞན་དུ་འགྲོ་བར་བྱའོ། །རྒྱུད་བཅད་པ་དང་ཆོས་ལྡན་ལ་བཞག་པ་ད

【現代漢語翻譯】 問：有法者，將血肉酒作為誓言甘露時，需要轉變其性質嗎？如果不需要，那就與誓言甘露相違背，因為誓言甘露必須超越世俗之物的形態，與智慧甘露的性質和後續相符，並且除非是瑜伽士，否則不應顯現。 如果需要，那麼即使可行，也必須獲得密宗無上瑜伽的結合道，才能擁有轉變其性質的能力。有人說：『腐肉的臭味和酸酒的臭味就是誓言甘露。』如果是這樣，那我就無話可說了！ 又有人說：『血肉酒被轉化為誓言和智慧甘露后，是獻給智慧尊的。如果獻給世俗之人，他們無法食用誓言和智慧甘露，所以必須放置血肉酒食子。』你沒有學習續部，說的是對的。我們向世俗之人佈施食子時，會將世俗之神生起為殊勝之神，進行灌頂，並觀想智慧尊，然後進行獻祭，所以你所說的問題是不存在的。 總之，當食子上實際放置血肉酒時，因為無法實際凈化它們，所以請不要放置血肉酒。如果這種不一致的行為不會對僧侶自身和其他村民造成實際傷害，那麼就不要阻止，而是保持中立。 如果僕從的行為不一致，並且對自他造成傷害，那麼可以用強力手段來阻止。對於僕從的不一致行為，可以通過和平方式，例如建立強力屏障等來阻止。作為替代，可以在寺廟中點燃燈火，或者在節日等場合進行與佛法相關的活動，並就這些與佛法相關的活動徵求僕從的意見。 註釋：『或者生起后』的意思是『安置后』。『以此行為』的意思是『通過這種與佛法相關的行為』。『徵求意見』的意思是『讓他們明白，從今以後你們應該做這些與佛法相關的活動』。就是這樣。 如果僕從不喜歡被安排從事與佛法相關的活動，並且想要從寺廟搬到其他村莊，那麼應該通過佈施和甜言蜜語等方式來挽留他們。如果無法阻止僕從的不一致行為，那麼僧侶自己應該搬到其他地方。 阻止（不一致行為）並安排（從事）與佛法相關（的活動）……

【English Translation】 Question: O possessor of Dharma, when flesh and wine are used as the nectar of samaya, is it necessary to transform their nature? If it is not necessary, then it contradicts the nectar of samaya, because the nectar of samaya must transcend the form of worldly substances, be in accordance with the nature and subsequent of the nectar of wisdom, and should not appear except to yogis. If it is necessary, then even if it is feasible, one must attain the union path of the highest yoga tantra in order to have the ability to transform its nature. Someone says: 'The stench of rotten meat and the stench of sour wine are the nectar of samaya.' If that is the case, then I have nothing to say! Someone also says: 'Flesh and wine are transformed into the nectar of samaya and wisdom, and then offered to the wisdom deities. If they are offered to worldly people, they cannot consume the nectar of samaya and wisdom, so flesh and wine torma must be placed.' You are right that you have not studied the tantras. When we give torma to worldly people, we generate the worldly gods as supreme gods, give empowerment, and visualize the wisdom deities, and then offer the sacrifice, so the problem you mentioned does not exist. In short, when flesh and wine are actually placed on the torma, because they cannot be actually purified, please do not place flesh and wine. If such inconsistent behavior does not cause actual harm to the monks themselves and other villagers, then do not prevent it, but remain neutral. If the servants' inconsistent behavior causes harm to oneself and others, then it can be stopped by forceful means. For the servants' inconsistent behavior, it can be stopped by peaceful means, such as establishing strong barriers. As an alternative, strings of lamps can be lit in the temple, or Dharma-related activities can be carried out on festivals, and the servants should be consulted on these Dharma-related activities. Commentary: 'Or after generating' means 'after placing'. 'By this action' means 'through this Dharma-related action'. 'Consultation' means 'let them understand that from now on you should do these Dharma-related activities'. That's it. If the servants do not like being arranged to engage in Dharma-related activities and want to move from the temple to other villages, then they should be retained by means of generosity and sweet words. If it is not possible to prevent the servants' inconsistent behavior, then the monks themselves should move to other places. Preventing (inconsistent behavior) and arranging (to engage in) Dharma-related (activities)...

---

ེའི་རྐྱེན་གྱིས་འཁོར་གཡོག་དང་རང་ཉིད་རྩོད་ཅིང་འཐབ་པའི་ཚིག་སྨྲ་བར་མི་བྱའོ། ། 如何持依處 གཉིས་པ་ནི། དགེ་འདུན་གྱི་ཀུན་དགའ་རྭ་བར་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་རྐུན་པོ་ལ་སོགས་པས་གནོད་པར་བྱེད་ན། ཅི་ནས་ཀྱང་གནོད་པར་བྱེད་པ་དེ་ཉིད་རྐུ་བའི་རྫས་དང་བཅས་པ་མངོན་སུམ་དུ་གཞུག །མངོན་སུམ་དུ་ཟིན་པས་ཅུང་ཟད་ཀྱང་སྨྲ་མི་ནུས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་འཛིན་པ་བཏང་བ་དེ་ལྟར་ཐབས་བྱའོ། །འཛིན་པ་མི་འགྲོ་ན་བབ་ཅོལ་དུ་མ་བརྟགས་པར་གཡོག་འཁོར་སོགས་སུ་ལ་ཡང་འདི་རྐུའོ་མི་བསྲུན་ནོ་ཞེས། གཞན་ལ་བྱུང་རྒྱལ་དུ་མ་བརྗོད་པར་རྒྱལ་པོ་གཞོན་ནུ་རྒྱལ་ཚབ་ཏུ་དབང་བསྐུར་བར་འགྱུར་བ་དང་། རྒྱལ་པོའི་མཛའ་བཤེས་སྣ་ཆེན་ལྟ་བུ་དང་། ཞང་བློན་ཏེ་གུང་བློན་ཆེན་པོ་དང་། བཀྲབས་པ་ནི། ཊཱི་ཀར། རྒྱལ་པོའི་གདུང་ལ་གཏོགས་པ་སྡིག་པའི་ཆོས་བསལ་བ་ཞེས་སོ། །ཉིན་མཚན་ཐམས་ཅད་དུ་རྒྱལ་པོའི་ཞམ་འབྲིང་གཉུག་མར་བྱེད་པ་དག་ལ་འདི་ནི་རྐུན་པོ་ལ་སོགས་ཞེས་སྐད་སྦྱར་ཏེ་བླའི་གྲྭ་དག་པ་ནི། ཊཱི་ཀར། གྲྭ་གང་དུ་སྐྱེ་བོ་ཡོངས་ལ་མི་རིགས་པའི་ཆད་པས་མི་གཅོད་པའི་གྲྭ་དེ་ནི་གྲྭ་དག་པ་སྟེ་དེར་རོ་ཞེས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། བརྡེག་བཙོག་དང་བསད་སྤྱུགས་ལྟ་བུ་མི་བྱའི། ཚིག་གི་ནན་ཏུར་གྱིས་ཕྱིན་ཆད་མི་ 6-167a བྱེད་པར་ཐུལ་བར་བྱ་ཞེས་སོ། །ཐུལ་འོག་ཏུ་གཞུག་པར་བྱའོ་ཞེས་པ་ནི་ཐུལ་བ་སྟེ་ཚར་བཅད་ཅིང་འོག་ཏུ་གཞུག་པ་སྟེ་ཕམ་པར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་གཞིའི་སྐབས་ལས་དགེ་སློང་གི་སྐབས་སྨྲས་ཟིན་ཏོ། །ཞེས་སོ། །སྨྲས་པ། ཕྲག་དོག་ཁྲི་ལ་རྨོངས་པའི་མུན་ཆེན་གྱིས། །གྱི་ནར་བཞག་འགས་དགེ་སྦྱོང་ཚུལ་འཛིན་ཏེ། །རྒྱལ་པོའི་ཁྲིམས་ལ་བྱི་དོར་བྱེད་བཞིན་དུ། །འདི་འདྲས་བསྟན་ལ་བྱ་བ་ཇི་ལྟར་བྱེད། །བདག་ནི་འདུལ་བ་རྒྱ་མཚོའི་གཏིང་མཐའ་དཔོགས། །དེ་ཡི་ལག་ལེན་འཁྲུལ་པ་མེད་པར་ཤེས། །དེ་ཕྱིར་འདི་དོན་འཆད་ལ་འཇིགས་པ་མེད། །བསྟན་ལ་ལས་སུ་བྱེད་ན་སྤོབས་པ་སྐྱེས།། ༈ །། 說不共比丘尼儀軌 གཉིས་པ་ཐུན་མོང་མིན་པའི་ཆོ་ག་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། 不共比丘尼儀軌總義 དང་པོ་ལ། གཞུང་དུ་བཀོད་པའི་གོ་རིམ་ལ་འཁྲུལ་པ་སྤང་། དངོས་ཀྱི་ཆོ་ག་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པའོ། ། 遮論典所說次第錯亂 དང་པོ་ལ། ཁ་ཅིག་འདི་ལྟར་དགོངས་ཏེ། དགེ་སློང་ཕ་མའི་སྡོམ་པ་ཐོབ་བྱེད་ཀྱི་ཆོ་ག་ཆོས་ཅན། ཐོབ་བྱེད་དགེ་སློང་ཕའི་ཆོ་ག་ལས་དགེ་སློང་མའི་ཆོ་ག་ཐ་དད་དུ་བཤད་པ་མི་འཐད་པར་ཐལ། ཐོབ་བྱ་དགེ་སློང་ཕའི་སྡོམ་པ་ལས་དགེ་སློང་མའི་སྡོམ་པ་རྫས་གཞན་མིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། མཛོད་འགྲེལ་ལས། དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་ལས་ཀྱང་དགེ་སློང་མའི་སྡོམ་པ་རྫས་གཞན་མ་ཡིན་ཅེས་བཤད་པས་སོ་ཞེ་ན། དགེ་སློང་ཕ་མ་མཚན་མི་འདྲ་བའི་སྟོབས་ཀྱིས་ལུས་དང་བསམ

【現代漢語翻譯】 不要因為嫉妒而爭吵打鬥。 如何持依處 第二，如果僧團的寺院受到盜賊等侵擾，務必將作惡者連同贓物一併抓獲。抓獲后，要採取措施使其無法辯駁，然後釋放。如果無法抓獲，不要輕率地未經調查就隨意指責僕人等，說『這個人是盜賊，不守規矩』。不要隨意告訴他人，而是要稟告國王、年輕的攝政王，或者國王的親信大臣，或者宰相（即大貢大臣），以及被讚譽者（ टीका， टीका：屬於王室，消除罪惡之法）。要日夜貼身侍奉國王，向他們揭發『這個人是盜賊』等，並告知清凈的僧團（ टीका， टीका：不以世俗刑罰懲罰任何人的僧團）。《釋論小疏》中說：『不要毆打、辱罵或殺戮驅逐，而要用嚴厲的言辭使其承諾以後不再犯。』要使其屈服，即要懲罰並使其屈服，使其失敗。 टीका， टीका：在出家根本事中，比丘之事已經說過了。 有人說：『嫉妒如黑暗，矇蔽了智慧。』 『有些人假裝修行，卻只顧維護國王的法律。這樣的人如何能為佛教事業做出貢獻？』 『我能衡量如大海般深廣的律藏，並且清楚其修行方法不會出錯。因此，我無懼於講解此事，如果能為佛教事業做出貢獻，我會感到自豪。』 不共比丘尼儀軌 第二，關於不共的儀軌，分為總義和詞義。 不共比丘尼儀軌總義 首先，要避免論典中所說次第的錯亂，以及如何如實修持儀軌。 遮論典所說次第錯亂 首先，有些人這樣認為：受比丘和比丘尼戒的儀軌，比丘尼的儀軌不同於比丘的儀軌是不合理的。因為比丘尼的戒律與比丘的戒律並非本質不同。《俱舍論釋》中說：『比丘尼的戒律與比丘的戒律本質上沒有不同。』如果這樣認為，那麼由於比丘和比丘尼的名稱不同，身體和思想也不同。

【English Translation】 Do not speak words of quarreling and fighting due to jealousy. How to Maintain Reliance Secondly, if the monastery of the Sangha is harmed by thieves, etc., by all means, the one who is harming should be caught red-handed with the stolen goods. Once caught red-handed, take measures to ensure that they cannot say anything, and then release them. If it is not possible to catch them, do not rashly accuse servants, etc., without investigation, saying, 'This person is a thief and does not behave properly.' Do not casually tell others, but report to the king, the young regent, or a close friend of the king, such as a great minister, or the prime minister (i.e., the great Gong minister), and the praised one ( टीका, टीका: belonging to the royal family, eliminating sinful dharma). Day and night, closely attend to the king and inform them, saying, 'This person is a thief,' etc., and inform the pure Sangha ( टीका, टीका: a Sangha that does not punish anyone with secular punishments). The Small Commentary says: 'Do not beat, abuse, or kill and expel, but use harsh words to make them promise not to do it again in the future.' Subdue them, that is, punish and subdue them, make them fail. टीका, टीका: In the context of the basis of ordination, the matter of monks has already been discussed. It is said: 'Jealousy is like darkness, blinding wisdom.' 'Some pretend to practice, but only care about upholding the king's laws. How can such people contribute to the Buddhist cause?' 'I can fathom the depths of the Vinaya, which is as vast as the ocean, and I know that its practice is without error. Therefore, I have no fear in explaining this matter, and I feel proud if I can contribute to the Buddhist cause.' The Uncommon Bhikshuni Ritual Secondly, regarding the uncommon ritual, there is the general meaning and the literal meaning. General Meaning of the Uncommon Bhikshuni Ritual First, avoid the confusion of the order stated in the treatises, and how to actually accomplish the ritual. Obscuring the Order of the Treatises First, some think like this: The ritual for receiving the vows of a Bhikshu and Bhikshuni, it is unreasonable for the Bhikshuni ritual to be different from the Bhikshu ritual. Because the Bhikshuni's vows are not essentially different from the Bhikshu's vows. The Commentary on the Abhidharmakosha says: 'The Bhikshuni's vows are not essentially different from the Bhikshu's vows.' If you think like this, then due to the different names of Bhikshu and Bhikshuni, the body and mind are also different.

---

་པ་མི་འདྲ་ཞིང་བསམ་པ་དེ་ལ་བརྟེན་པའི་ཉོན་མོངས་པ་རགས་མི་རགས་ཡོད་པས། དེ་ལ་ལྟོས་ནས་བཅས་པ་ལ་ཡང་མང་ཉུང་དང་ཆེ་ཆུང་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ན་ཐོབ་བྱེད་ཀྱི་ཆོ་ག་ཡང་ཐ་དད་དུ་བཤད་པ་ཅི་འགལ་ཏེ་ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་བོ། །མཛོད་རྩ་འགྲེལ་ལས། དགེ་སློང་ཕ་མའི་སྡོམ་པ་རྫས་གཞན་མིན་པར་བཤད་པ་དེ་ནི་སྤོང་བ་བདུན་ཙམ་དུ་ལྡོག་པ་ 6-167b མཚུངས་པ་ཙམ་ལ་རྫས་གཅིག་པ་ཞེས་བཏགས་པ་སྟེ། མཛོད་ལས་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཆོས་སོ་བདུན་པོ་རྫས་བཅུར་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །ཡང་ཁ་ཅིག་འདི་ལྟར་སེམས་ཏེ། དགེ་སློང་མའི་ཆོ་ག་འདི་ཆོས་ཅན། དགེ་སློང་ཕའི་ཆོ་གའི་ཕྱི་ནས་བཤད་པ་མི་འཐད་པར་ཐལ། དགེ་སློང་ཕ་ཆོག་ལས་ཡི་གེ་ཉུང་བའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་ན། ལུགས་ལས། གཉིས་ལས་ཡི་གེ་རབ་ཉུང་ངམ། །ཡང་ན་མཆོད་འོས་སྔོན་ལ་སྦྱར། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། ཡི་གེ་ཉུང་བ་མ་གྲུབ་སྟེ། ལུང་དང་ཀར་ཤ་ལས། དགེ་སློང་ཕ་ཆོག་ལས་མ་ཆོག་ཡི་གེ་མང་བའི་ཕྱིར་དང་། མདོ་རྩ་བ་འདིར་ཡང་། དགེ་སློང་མ་ཆོག་གི་ཁྱད་པར་འདི་རྣམས་ཀྱི་སྟེང་དུ་སྔར་དགེ་སློང་ཕ་ཆོག་གི་གཞུང་ཕལ་ཆེ་བ་རྣམས་ཀྱང་དགེ་སློང་མའི་ཡང་ཐུན་མོང་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་དགེ་སློང་ཕ་མའི་ཆོ་ག་གོ་རིམ་འདི་ལས་བཟློག་ན་སྐྱོན་ཡོད་ཅིང་གོ་རིམ་འདི་ལྟར་འཐད་དེ། ལུང་གི་གོ་རིམ་དང་མཐུན་པའི་ཕྱིར་དང་། གཙོ་འཁོར་གྱི་གོ་རིམ་དང་མཐུན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ལུང་གཞི་ལས། དགེ་སློང་ཕའི་ཆོ་ག་སྔར་གསུངས་ནས། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། དགེ་སློང་མའི་ཆོ་ག་ཕྱིས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། དགེ་སློང་ཕ་གཙོ་བོ་ཡིན་ཅིང་། དགེ་སློང་མ་འཁོར་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ཡང་འཁོར་གཙོ་བོ་ལ་ཆུ་གཏོར་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་སོ། ། 如何行正儀軌 གཉིས་པ་ལ། གང་ལས་ནོད་ཡུལ་མཁན་སློབ་དགེ་འདུན་ཏེ། 所受處親教師 དང་པོ་ནི། མཁན་པོ་ཕམ་པ་བཞིས་མ་གོས་ཤིང་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་བཅུ་ལོན་པ་དགེ་བས། མཁན་མོ་ཕམ་པ་བརྒྱད་ཀྱིས་མ་གོས་ཤིང་རྫོགས་ནས་ལོ་བཅུ་གཉིས་ལོན་དགོས་སོ། །མདོར་ན། མཁན་མོ་ནི་གསུམ་སྟེ། རབ་བྱུང་གི་དང་། དགེ་སློབ་མའི་དང་། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱིའོ། ། 所受處軌範師 གཉིས་པ་ནི། ལས་བྱེད་པའི་སློབ་དཔོན་ནི་བཞི་སྟེ། དགེ་ 6-168a ཚུལ་མའི་དང་། དགེ་སློང་མའི་དང་། ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་ཀྱི་དང་། བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་སྟེ་བཞི་ལས། ཕྱི་མ་གསོལ་བཞིའི་ལས་ནི་དགེ་སློང་གིས་སོ། ། 所受者僧眾 གསུམ་པ་ནི། དགེ་སློང་ཕ་ཡུལ་དབུས་སུ་བཅུ་དང་། མཐའ་འཁོབ་ཏུ་ལྔ་དང་། དགེ་སློང་མ་དབུས་སུ་ཉེར་གཉིས་དང་། མཐའ་འཁོབ་ཏུ་བཅུ་གཅིག་གི་གྲངས་ཚང་བའོ། །གང་གིས་ནོད་པའི་རྟེན་གྱི་ཁྱད་པར་ལ། ན་ཚོད། ཆ་ལུགས། ཚིགས་སྔ་མའི་ཁྱད་པར་ཏེ། དང་པོ་ནི། སྐྱེས་པ་རྫོགས་པ་ལ་ལོ་ཉི་ཤུ་ལོན་དགོས་ལ། བུད

【現代漢語翻譯】 由於眾生的根器不同，想法各異，因此煩惱有粗有細。根據這些差異，戒律也有多有少、有大有小，所以授予戒律的儀軌各不相同，這有什麼矛盾的呢？因此，普遍性並不成立。《俱舍論》的根本頌和註釋中說：『比丘父母的戒律並非其他事物，只是在七種斷除方面相似，才被稱作一個事物。』正如《俱舍論》中將三十七道品分為十個事物一樣。還有人這樣認為：比丘尼的儀軌，不應該在比丘儀軌之後宣說，因為比丘尼儀軌的文字比比丘儀軌少。如果這種普遍性不成立，那麼就與經文中『二者之中文字極少，或者應先供養者』相矛盾。』這是因為文字少並不成立。根據律藏和《羯磨書》，比丘尼儀軌的文字比比丘儀軌多。而且，在本根本律中也說：『比丘尼儀軌的這些差別之上，以前比丘儀軌的大部分內容也是比丘尼共同擁有的。』因此，比丘和比丘尼的儀軌順序顛倒是有過失的，而按照這個順序是合理的，因為它與律藏的順序相符，也與主次順序相符。根據律藏根本，先宣說了比丘的儀軌，然後根據律藏的支分，後來宣說了比丘尼的儀軌。而且，比丘是主要的，比丘尼是次要的。就像向主要者潑水會犯墮罪一樣。 如何行正儀軌 第二，從何處受戒的處所是親教師、軌範師和僧眾。 所受處親教師 第一是：堪布沒有被四種他勝罪所染污，受具足戒后滿十年，並且是賢善的比丘。堪姆沒有被八種他勝罪所染污，受具足戒后滿十二年。總而言之，堪姆有三種：出家的、比丘尼的和受具足戒的。 所受處軌範師 第二是：作為羯磨阿阇黎的軌範師有四種：沙彌尼、比丘尼、梵行近住女和受具足戒者。后三種作法由比丘來做。 所受者僧眾 第三是：比丘在中央地區需要十位，邊遠地區需要五位。比丘尼在中央地區需要二十二位，邊遠地區需要十一位，人數必須圓滿。從何處受戒的所依之差別有：年齡、裝束、次第之差別。第一是：男子受具足戒需要年滿二十歲，女子則需要更多。

【English Translation】 Because sentient beings have different faculties and different thoughts, there are coarse and subtle afflictions. Depending on these differences, there are many or few, large or small precepts. Therefore, what contradiction is there in the fact that the rituals for granting precepts are different? Therefore, universality is not established. The root verses and commentaries of the Abhidharmakośa say: 'The precepts of the parents of monks are not other things, but are only similar in the seven abandonments, and are called one thing.' Just as the Abhidharmakośa divides the thirty-seven factors of enlightenment into ten things. Some people think like this: The ritual of bhikṣuṇīs should not be spoken after the ritual of bhikṣus, because the text of the bhikṣuṇī ritual is less than the bhikṣu ritual. If this universality is not established, then it contradicts the sutra text 'Among the two, the text is very small, or the one who should be offered should be offered first.' This is because the small number of texts is not established. According to the Vinaya and the Karmavācanā, the text of the bhikṣuṇī ritual is more than the bhikṣu ritual. Moreover, in this root Vinaya, it is also said: 'On top of these differences in the bhikṣuṇī ritual, most of the previous bhikṣu ritual is also shared by bhikṣuṇīs.' Therefore, it is a fault to reverse the order of the rituals of bhikṣus and bhikṣuṇīs, and it is reasonable to follow this order, because it is in accordance with the order of the Vinaya, and it is also in accordance with the order of the main and secondary. According to the root of the Vinaya, the ritual of bhikṣus was first spoken, and then according to the branches of the Vinaya, the ritual of bhikṣuṇīs was spoken later. Moreover, bhikṣus are the main ones, and bhikṣuṇīs are the secondary ones. Just like pouring water on the main one will commit a transgression. How to Perform the Correct Ritual Second, the place from which the precepts are received is the preceptor, the teacher, and the sangha. The Place of the Preceptor The first is: The abbot must not be defiled by the four pārājikas, must have been fully ordained for ten years, and must be a virtuous bhikṣu. The abbess must not be defiled by the eight pārājikas, and must have been fully ordained for twelve years. In short, there are three abbesses: the ordained, the bhikṣuṇī, and the fully ordained. The Place of the Teacher The second is: There are four teachers who act as karmācāryas: śrāmaṇerikā, bhikṣuṇī, brahmacāriṇī, and the fully ordained. The last three acts are performed by bhikṣus. The Sangha of the Recipient The third is: Bhikṣus need ten in the central region and five in the remote region. Bhikṣuṇīs need twenty-two in the central region and eleven in the remote region, and the number must be complete. The differences in the basis from which the precepts are received include: age, dress, and the difference in order. The first is: Men need to be twenty years old to receive full ordination, while women need more.

---

་མེད་ཁྱིམ་སོ་བཟུང་བ་ལོ་བཅུ་གཉིས་ལོན་པ་དགེ་སློང་མ་བྱར་རུང་ངོ་། །གཉིས་པ་ནི། ཆོས་གོས་མང་ཉུང་དང་། ལྷུང་བཟེད་ཆེ་ཆུང་། ཁ་སྤུ་བྲེགས་དགོས་མི་དགོས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། དགེ་སློབ་མའི་ཚིགས་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས་པ་དང་མི་དགོས་པའོ། །ཇི་ལྟར་ནོད་པ་ཆོ་གའི་ཁྱད་པར་ལ་སྦྱོར་དངོས་རྗེས་གསུམ་སྟེ། །དང་པོ་ནི། བར་ཆད་དྲི་བ་སྒྲིབ་དགོས་མི་དགོས། ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་དགོས་མི་དགོས། གཉིས་ཀའི་དགེ་འདུན་ལ་གསོལ་བ་འདེབས་དགོས་མི་དགོས་ཀྱི་ཁྱད་པར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། མིང་འཇུག་ལ་སོགས་པའི་བརྗོད་པ་མི་འདྲ་བ་ཅུང་ཟད་ཡོད་དོ། །གསུམ་པ་ནི། གནས་རྣམ་བཞི་བརྗོད་པ་དང་། ཤིང་དྲུང་བོར་བའི་གནས་གསུམ་བརྗོད་པ་དང་། ཕམ་པ་བཞི་དང་བརྒྱད་བརྗོད་པ་དང་། ལྕི་བའི་ཆོས་བརྒྱད་བརྗོད་དགོས་པ་དང་མི་དགོས་པའི་ཁྱད་པར་རོ། ། 不共比丘尼儀軌義 གཉིས་པ་ལ། གང་ལས་ནོད་ཡུལ་ཁྱད་པར་བཤད། །ནོད་ཚུལ་ཆོ་གའི་ཁྱད་པར་བཤད། །འགལ་རྐྱེན་བར་ཆད་ཁྱད་པར་བརྗོད། ། དང་པོ་ནི། སྔར་དགེ་སློང་ཕ་ཆོག་གི་སྐབས་སུ་དགེ་སློང་ཞེས་སྨོས་པ་དག་གི་གནས་སུ་འདིར་ནི་དགེ་སློང་མ་ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཇི་ལྟར་བརྗོད་ཅེ་ན། དགེ་སློང་མ་འགའ་ཞིག་ལ་མཁན་མོ་ཉིད་དུ་ 6-168b གནས་པ་ལའོ། །དགེ་འདུན་མ་ལ་ཞུ་བའི་དགེ་སློང་མ་ལ་གཏད་པར་བྱའོ། །མཁན་མོར་གསོལ་བར་བྱའོ། །ཞེས་སོགས་ཀྱི་སྐབས་སྦྱར་རོ། །རུ་ན་རེ། ལེན་པ་པོའི་སྐབས་སུ་ཡང་ཚེ་དང་ལྡན་མའོ་ཞེས་ཟེར་བ་སྨོས་པ་ནི་དགེ་སློང་གི་གནས་སུ་དགེ་སློང་མའོ་ཞེས་པ་འདིས་བསྟན་པར་འདོད་ཀྱང་མི་རིགས་ཏེ། སྐབས་དོན་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འགྲེལ་པ་ལས་མ་སྦྱར་བའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་ནོད་ཡུལ་དགེ་སློང་ཕའི་གནས་སུ་དགེ་སློང་མ་ཞེས་སྨོས་པ་དེ་སྐབས་སུ་གང་ཡིན་ཅེ་ན། རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ཡུལ་མཁན་པོ་ལ་སོགས་པ་དགེ་སློང་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྐབས་སུ་དགེ་སློང་མ་ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །བུད་མེད་རབ་ཏུ་བྱུང་ན་ནོད་ཡུལ་ཕའི་སྐབས་སུ་མ་སྦྱར་བ་ཡིན་མོད། འོ་ན་བུད་མེད་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྐབས་སུ་ཇི་ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ལ་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དེ་རྫོགས་པར་གསོལ་བ་འདེབས་པ་དང་། ལ་སོགས་པས་དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུ་བར་ཆད་དྲི་བའི་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་བྱེད་པ་དང་། དངོས་གཞི་གསོལ་བཞིའི་ལས་བྱེད་པ་དང་། སྐབས་གསུམ་ལས་གཞན་པའི་སྐབས་གསངས་སྟོན་དང་། མཁན་པོ་སོགས་ཀྱི་སྐབས་སུ་ནི་གོང་གི་མདོ་དགེ་སློང་དག་གི་གནས་སུ་དགེ་སློང་མའོ་ཞེས་པ་དེ་སྦྱར་རོ། །དམིགས་བསལ་གྱི་སྐབས་གསུམ་པོ་དེར་ནི་དགེ་སློང་མ་ཞེས་མི་བརྗོད་པར་གཉིས་ཀའི་དགེ་འདུན་ཞེས་བརྗོད་དགོས་སོ། །ཊཱི་ཀར་ནི་སོགས་པའི་དོན་གསལ་བར་མི་སྣང་སྟེ། ཇི་སྐད་དུ། གསོལ་བ་ལ་སོགས་པའི་ལས་བྱེད་པ་ཞེས་བ

【現代漢語翻譯】 如果一個沒有丈夫的婦女，在別人家做了十二年的傭人，可以成為比丘尼嗎？第二，袈裟的多少，缽的大小，是否需要剃鬚？第三，是否需要先進行比丘尼的訓練？如何受戒？儀軌的差別在於加行、正行、結行三個方面。第一，是否需要提問有無障礙，是否需要清凈梵行？是否需要向兩個僧團祈請？第二，在命名等方面，措辭略有不同。第三，是否需要陳述四種依據，是否需要陳述捨棄樹下的三種依據，是否需要陳述四種和八種墮罪，是否需要陳述八種重法？ 不共比丘尼儀軌義 第二部分，講述從何處受戒的差別，講述受戒儀軌的差別，講述違緣障礙的差別。 第一，以前在比丘儀軌中，提到比丘的地方，這裡要說比丘尼。怎麼說呢？有些比丘尼擔任堪姆（Khenmo，女戒師）的職位。要將向比丘尼僧團請求的比丘尼託付給堪姆。要向堪姆祈請。等等。Runa認為，在接受者的情況下，提到『具壽女』，意思是比丘的位置用『比丘尼』來表示，但這是不合理的，因為不符合語境，而且註釋中沒有引用。那麼，在比丘受戒的地方，提到比丘尼，那是什麼意思呢？凡是出家的處所，堪布等所有比丘的地方，都要說比丘尼。如果婦女出家，在父親受戒的地方不引用，那麼婦女受具足戒的時候該怎麼辦呢？受具足戒的時候，要祈請受具足戒者圓滿，等等，在僧團中，僅僅進行提問有無障礙的祈請，進行正行四羯磨，除了這三種情況之外，在秘密開示和堪布等情況下，都要引用上面經文中比丘的地方的比丘尼。在這三種特殊情況下，不能說比丘尼，而要說兩個僧團。在 टीका（ṭīkā，註釋）中，沒有明確說明等等的含義，比如，進行祈請等行為。

【English Translation】 If a woman without a husband has worked as a servant in someone else's house for twelve years, can she become a Bhikṣuṇī (比丘尼, female monastic)? Second, regarding the amount of robes, the size of the alms bowl, and whether or not shaving is required? Third, is it necessary to undergo Bhikṣuṇī training beforehand? How to receive ordination? The difference in the ritual lies in the three aspects of preparation, main practice, and conclusion. First, is it necessary to ask about obstacles, is it necessary to be pure in conduct? Is it necessary to request both Saṅghas (僧團, monastic community)? Second, there are slight differences in wording, such as in naming. Third, is it necessary to state the four supports, is it necessary to state the three supports of abandoning the tree, is it necessary to state the four and eight defeats, is it necessary to state the eight heavy rules? Meaning of the Uncommon Bhikṣuṇī Ordination Ritual Second part, explaining the difference of where to receive ordination from, explaining the difference of the ordination ritual, explaining the difference of obstacles and hindrances. First, formerly in the Bhikṣu (比丘, male monastic) ritual, in the place where Bhikṣu was mentioned, here it should be said Bhikṣuṇī. How to say it? Some Bhikṣuṇīs hold the position of Khenmo (堪姆, female preceptor). The Bhikṣuṇī who requests from the Bhikṣuṇī Saṅgha should be entrusted to the Khenmo. One should request the Khenmo. And so on. Runa believes that in the case of the receiver, mentioning 'Venerable Woman' means that the position of Bhikṣu is indicated by 'Bhikṣuṇī', but this is unreasonable because it does not fit the context and is not cited in the commentary. So, in the place where the Bhikṣu receives ordination, mentioning Bhikṣuṇī, what does that mean? Wherever there is a place for ordination, such as the Khenpo (堪布, abbot) and all Bhikṣus, one should say Bhikṣuṇī. If a woman ordains, the father's place of ordination is not cited, so what should be done when a woman receives full ordination? When receiving full ordination, one should request the one receiving full ordination to be complete, etc. In the Saṅgha, only the request to ask about obstacles is made, the main practice of the four Karmas (羯磨, monastic procedures) is performed, and apart from these three situations, in the case of secret teachings and the Khenpo, etc., one should cite the Bhikṣuṇī in the place of the Bhikṣus in the above scriptures. In these three special cases, one should not say Bhikṣuṇī, but should say both Saṅghas. In the ṭīkā, the meaning of etc. is not clearly stated, such as, performing actions such as making requests.

---

ྱ་བ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་གསོལ་བ་ལ་སོགས་པའི་ལས་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་སྨོས་པ་གང་ཡིན་པའི་དགེ་སློང་ལས་བྱེད་པ་དེ་མ་གཏོགས་ཏེ་ལས་གཞན་པའི་གནས་སུ་དཔེར་ན་གསངས་ཏེ་སྟོན་པ་དང་། མཁན་པོ་ལ་སོགས་པ་དགེ་སློང་ཞེས་སྨོས་པ་དེར་དགེ་སློང་མ་བརྗོད་པར་བྱའོ། ། 6-169a ཞེས་སོ། །དེ་ནས་ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་ཀྱི་སྐབས་སུ་སྔར་ནས་དགེ་སློང་མའི་ཚོགས་པ་ཡོད་པ་དེའི་སྟེང་དུ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་གསོལ་བ་འདེབས་པ་ནས་བཟུང་སྟེ་བསྙེན་རྫོགས་བྱ་བའི་སྐབས་འདིར་དགེ་སློང་ཕའི་དགེ་འདུན་གྱི་ཁ་སྐོང་གི་གྲངས་བསྣན་པར་བྱའོ། ། 說所授儀軌差別 གཉིས་པ་ལ། སྦྱོར་བ་ཆོ་གའི་ཁྱད་པར་བསྟན། །མཇུག་ཆོག་དག་གི་ཁྱད་པར་བརྗོད། ། 說所行儀軌差別 དང་པོ་ལ། བར་ཆད་དྲི་བའི་ཁྱད་པར་བཤད། །བསླབ་ཚིགས་གཞན་ཡང་རྣམ་པར་བཞག །སྣོད་རུང་རྒྱུད་ཀྱི་ཁྱད་པར་བརྗོད། །ཆ་ལུགས་ཁྱད་པར་གཞན་ཡང་བསྟན། ། 說問礙差別 དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་གྱི་དབུས་སུ་ལས་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་མས་བར་ཆད་དྲི་བ་དང་། གཉིས་ཀའི་དགེ་འདུན་གྱི་དབུས་སུ་ལས་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་གིས་བར་ཆད་དྲི་བ་ནི་བུད་མེད་ཤེད་དམན་པས་དགེ་སློང་མས་བསྒྲིབ་པ་ལ་བྱའོ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། སྔར་གསངས་ཏེ་སྟོན་པའི་དགེ་སློང་མས་ལྐོག་ཏུ་དྲི་བའི་དུས་ན་ནི་དེ་ལྟར་བྱ་མི་དགོས་སོ་ཞེས་སོ། །དྲི་ཚུལ་ནི་ཀར་ཤ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་མ་གཞན་ཞིག་མདུན་དུ་བཞག་པས་ལན་གདབ་ཅིང་དེའི་ཚིག་གི་རྗེས་དེ་ཉིད་བཟློས་སུ་གཞུག་གོ་ཞེས་འབྱུང་ལ། ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པ་དང་འགྲེལ་ཆུང་ལས། གཅིག་ལ་གཅིག་ཚིག་བརྒྱུད་པས་དྲིའོ་ཞེས་འབྱུང་ཡང་། སྔ་མ་གཉིས་དང་འགལ་བས་ཕྱི་མ་མི་བཙན་ནོ། ། 安立別戒品 問礙差別總義 དང་པོ་ལ། བསླབ་ཚིགས་འདིའི་དགོས་དོན་བསམ་པ། བསླབ་ཚིགས་ཉིད་ཀྱི་བྱ་བ་བརྗོད་པའོ། ། 思辨此戒品意義 དང་པོ་ནི། འབོགས་པོ་ལ་བལྟོས་པའི་ཚིགས་ལས་འདས་པའི་ཉེས་པ་ཁེགས་པའི་དགོས་པ་དང་། ལེན་པོ་ལ་བལྟོས་པའི་དགེ་སློབ་མའི་སྡོམ་པ་ཐོབ་ཅིང་དེ་ལ་བསླབ་པས་དགེ་སློང་མའི་བསླབ་པ་བརྟན་པར་འགྱུར་བའི་དགོས་པ་ 6-169b ཡོད་དེ། དེ་ཡང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཤཱཀྱའི་བུད་མེད་མང་པོ་མྱ་ངན་གྱིས་གདུངས་ནས་དགེ་སློང་མར་བྱས་ཏེ། མྱ་ངན་སངས་པ་ན་འབབ་པར་འདོད་པར་གྱུར་པ་ལ་བརྟེན་ནས། ལོ་གཉིས་སུ་དགེ་སློབ་མའི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་བྱིན་ཅིག་ཅེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ། །འོ་ན་མ་བྱིན་ལེན་ལ་སོགས་པ་གཞན་རྣམས་བུད་མེད་ཀྱིས་བསྲུང་དཀའ་ཤོས་མ་ཡིན་ལ། མི་ཚངས་སྤྱོད་ནི་བསྲུང་དཀའ་བ་ཡིན་ཡང་དགེ་ཚུལ་མའི་དུས་ནས་སྤངས་ཟིན་པས། དགེ་སློང་མ་ལ་བསླབ་པ་འདིས་དགེ་སློང་མའི་སྡོམ་པ་བརྟན་པར་འགྱུར་བ་ནི་རིགས་པས་མི་འཐད་དོ་ཞེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ། ཆོས་དྲུག་དང་རྗེས་མཐུན་གྱི་ཆོས་དྲུག་

【現代漢語翻譯】 至於在授比丘戒等儀式中提到的比丘，除了執行這些儀式的比丘之外，在其他情況下，例如秘密教授者和堪布等，提到比丘時，不應提及比丘尼。 如是說。然後，在關於近住女的章節中，從一開始就存在比丘尼僧團，在此基礎上，從請求授予比丘尼戒開始，在授予比丘尼戒的場合，應增加比丘僧團的補充人數。 說所授儀軌差別 第二，闡述預備儀軌的差別，講述最後儀軌的差別。 說所行儀軌差別 第一，闡述提問障礙的差別，確立其他的學處，講述堪能之器的差別，闡述其他的裝束差別。 說問礙差別 第一，在比丘尼僧團中，由執行儀式的比丘尼提問障礙；在兩個僧團中，由執行儀式的比丘提問障礙，這是因為女性體弱，比丘尼應加以遮蔽。ཊཱི་ཀར（梵文：ṭīkā，梵文羅馬擬音：ṭīkā，註釋）中說：『以前秘密教授的比丘尼在秘密提問時，則不必如此。』提問的方式，根據卡爾夏（梵文：Karsha，梵文羅馬擬音：Karsha，人名）和ཊཱི་ཀར（梵文：ṭīkā，梵文羅馬擬音：ṭīkā，註釋）的說法：『讓另一位比丘尼站在前面回答，並讓她重複那些話。』而《微細釋》和《小釋》中說：『彼此通過傳遞話語來提問。』但由於與前兩者相矛盾，所以後者並不重要。 安立別戒品 問礙差別總義 第一，思考此學處的必要意義，講述學處本身的功用。 思辨此戒品意義 第一，相對於被捨棄者，具有避免違越戒條的過失的必要；相對於接受者，獲得沙彌尼戒並依此學習，能使比丘尼的學處更加穩固的必要。 這是因為，在《比丘尼分別》中說：『許多釋迦族的婦女因悲傷而成為比丘尼，當悲傷消退後，她們想要還俗，因此，請給予兩年的沙彌尼學處。』由此可知。如果說，不給予戒律等其他方面，婦女最難守護的不是這些，而不凈行雖然難以守護，但從沙彌尼時期就已經斷除了，那麼，比丘尼的學處如何能使比丘尼的戒律更加穩固呢？並非如此，因為有六法和隨順六法。

【English Translation】 As for the Bhikshus mentioned in the rituals such as the ordination of a fully ordained monk, except for the Bhikshus who perform these rituals, in other situations, such as secret instructors and Abbots, when mentioning Bhikshus, Bhikshunis should not be mentioned. It is said. Then, in the chapter on the celibate residents, from the beginning there was a Bhikshuni Sangha, on this basis, starting from requesting the ordination of a Bhikshuni, on the occasion of granting the Bhikshuni ordination, the supplementary number of the Bhikshu Sangha should be added. Say the difference of the granted rituals Second, explain the difference of the preparatory rituals, and tell the difference of the final rituals. Say the difference of the practiced rituals First, explain the difference of asking obstacles, establish other precepts, tell the difference of suitable vessels, and explain other differences of attire. Say the difference of asking obstacles First, in the Bhikshuni Sangha, the Bhikshuni who performs the rituals asks the obstacles; in the two Sanghas, the Bhikshu who performs the rituals asks the obstacles, because women are weak, the Bhikshuni should be covered. It is said in ཊཱི་ཀར (Tibetan: ཊཱི་ཀར, Devanagari: टीका, Romanization: टीका, meaning: commentary): 'In the past, when the Bhikshuni who secretly taught asked secretly, it is not necessary to do so.' The way of asking, according to Karsha (Tibetan: ཀར་ཤ་, Devanagari: कर्षा, Romanization: Karsha, meaning: name of a person) and ཊཱི་ཀར (Tibetan: ཊཱི་ཀར, Devanagari: टीका, Romanization: टीका, meaning: commentary): 'Let another Bhikshuni stand in front to answer, and let her repeat those words.' But it is said in the 'Minor Commentary' and the 'Small Commentary': 'Ask each other by passing words.' But since it contradicts the former two, the latter is not important. Establish the Separate Precepts General meaning of asking obstacles First, think about the necessary meaning of this precept, and tell the function of the precept itself. Think about the meaning of this precept First, relative to the abandoned, it is necessary to avoid the fault of violating the precepts; relative to the receiver, it is necessary to obtain the Shramanerika precepts and learn from them, which can make the Bhikshuni's precepts more stable. This is because, in the 'Bhikshuni Differentiation' it is said: 'Many women of the Shakya clan became Bhikshunis because of grief, and when the grief subsided, they wanted to return to secular life, therefore, please give two years of Shramanerika precepts.' From this it can be known. If it is said that it is not these that women find most difficult to protect in other aspects such as not giving precepts, and although impure conduct is difficult to protect, it has already been abandoned since the time of Shramanerika, then how can the Bhikshuni's precepts make the Bhikshuni's precepts more stable? It is not so, because there are six dharmas and six dharmas that follow.

---

ལས་གསང་གནས་ཀྱི་སྤུ་བྲེགས་པ་སོགས་མི་ཚངས་སྤྱོད་ཀྱི་རྒྱུའི་ཆ་ནས་དམ་དུ་བཀག་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་དག་ཀྱང་དགེ་ཚུལ་མས་སྤངས་ཟིན་ཏོ་སྙམ་ན། དེ་དག་ལས་འདས་ན་དགེ་སློབ་མ་ལ་བཤགས་བྱར་འགྱུར་ཡང་། དགེ་ཚུལ་མ་ལ་བསྡམ་བྱར་འགྱུར་བས་བཤགས་བྱ་ལ་འཛེམ་པའི་ཤེས་པ་སྐྱེ་བ་དེ་ཙམ་དུ་བསྡམ་བྱ་ལ་དེ་ལྟར་མ་ཡིན་སྙམ་དུ་བསྲུང་བས་ཕྱིས་དགེ་སློང་མའི་སྡོམ་པ་བརྟན་པའི་ཁྱད་ཡོད་དོ། ། 說戒品作用 གཉིས་པ་ལ། ཡུལ་གང་ལས་བླང་བ། རྟེན་གང་གིས་བླང་བ། དངོས་པོ་གང་བླང་བ། ཆོ་ག་གང་གིས་བླང་བ། སྡོམ་པ་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་མིན་བསམ་པའོ། ། 所受處 དང་པོ་ནི། མཁན་མོ་དང་ལས་བྱེད་པ་མོ་དང་བཅས་པའི་དགེ་འདུན་ལས་བླངས་པ་སྟེ། དགེ་འདུན་ལ་དབུས་སུ་དགེ་སློང་མ་བཅུ་གཉིས། མཐའ་འཁོབ་ཏུ་མེད་ན་དགེ་སློང་མ་དྲུག་གི་གྲངས་ཚང་བའོ། །གྲངས་དེ་དག་མ་ཚང་ཡང་དགེ་སློང་མ་བཞིའི་ཚོགས་ཀྱིས་བྱིན་ན་བསླབ་པ་སྐྱེ་ལ་ཉེས་བྱས་ཏེ། བསྙེན་རྫོགས་ལ་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་སོ། །བཞིར་མ་ཚང་ན་འདིར་མི་སྐྱེ་སྟེ། ལས་མི་འཆགས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 6-170a དགེ་སློང་མ་དེ་དག་མ་རྙེད་ན་དགེ་སློང་ཕའི་དགེ་འདུན་གྱིས་ཀྱང་དགེ་སློབ་མའི་བསླབ་པ་སྦྱིན་དུ་རུང་སྟེ། ལུང་དབྱར་གྱི་གཞི་ལས། དགེ་ཚུལ་མའི་བྱ་བ་འདི་ལྟ་སྟེ། དགེ་ཚུལ་མ་དེས་དགེ་སློང་དག་ལ་ཕོ་ཉ་བཏང་སྟེ། འཕགས་པ་དག་ལོ་གཉིས་ཀྱི་བར་དུ་ཆོས་དྲུག་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་ཆོས་དྲུག་གི་བསླབ་པ་སྩལ་དུ་གསོལ་ཞེས་སྤྲིངས་ན། ཞག་བདུན་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ལ་དགེ་ཚུལ་མའི་བྱ་བའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་འགྲོ་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། 受者 གཉིས་པ་ནི། ལུས། བསམ། ཆ་ལུགས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་། ཚིགས་སྔ་མ་སྔོན་དུ་སོང་བའོ། །དེའང་གཞན་རྣམས་དགེ་སློང་གི་སྐབས་སུ་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་དུ་ཅི་རིགས་པར་སྦྱར་ཏེ། ལུས་ཕུན་ཚོགས་ཀྱི་སྐབས་སུ་ན་ཚོད་ཀྱི་ཁྱད་པར་བུད་མེད་ཁྱིམ་སོ་བཟུང་བ་ལོ་བཅུ་ལོན་པ་དང་། གཞོན་ནུ་མ་ལོ་བཅོ་བརྒྱད་ལོན་པ་ལ་བསླབ་པ་འདི་སྐྱེ་ལ། ཆ་ལུགས་ཆོས་གོས་བཞི་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཚད་སྔར་བཤད་པ་དང་བཅས་པ་རྣམས་སོ། །ཚིགས་སྔ་མ་ཡང་དགེ་བསྙེན། རབ་བྱུང་། དགེ་ཚུལ་མ་དང་གསུམ་སྔོན་དུ་སོང་བའོ། །ཚིགས་སྔ་མ་སྔོན་མ་གཉིས་སྔོན་དུ་མ་སོང་བར་འདི་འབོགས་ན་ཉེས་བྱས་ཙམ་དུ་བསྐྱེད་ལ། དགེ་ཚུལ་མའི་ཚིགས་མེད་ན་ནི་འདི་མི་སྐྱེ་སྟེ། འདི་ནི་དགེ་ཚུལ་མའི་སྟེང་དུ་བསླབ་པ་འགའ་ཞིག་བསྣན་པ་ཡིན་ལ། དེ་མེད་ན་གཞི་མ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། 所受事 གསུམ་པ་ནི། དགེ་སློབ་མའི་བསླབ་པའོ། ། 所依儀軌 བཞི་པ་ལ་སྦྱོར་དངོས་རྗེས་གསུམ་ལས།སྦྱོར་བ་ནི། ཀར་ཤ་ལས། མཁན་མོ་ཉིད་དུ་ཕྱོགས་པར་གྱུར་པ་ལས་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་མ་ལ་གསོལ་བ་གདབ་པར་བྱ། ལས་ཀྱི་ག

【現代漢語翻譯】 爲了嚴格禁止與性相關的秘密行為，如剃陰毛等不凈行之因。如果認為比丘尼已經戒除了這些行為，那麼超越這些行為對比丘尼來說會構成懺悔的罪過，但對比丘尼來說則會構成約束。因此，對比丘尼來說，會產生對懺悔罪的畏懼之心，而對比丘尼來說，則會因為守護這種畏懼之心，從而在後來獲得穩固的比丘尼戒律方面具有優勢。 說戒品作用 第二部分包括：從何處受戒，以何為所依受戒，受何物，以何儀軌受戒，以及思考戒律是否具足條件。 所受處 第一，從具足堪姆（女戒師，Upadhyayani）和羯磨師（業師，Karmacarya）的比丘尼僧團處受戒。僧團中，中央地區需要十二位比丘尼，邊遠地區如果沒有，則需要六位比丘尼才能滿足人數。即使人數不足，如果由四位比丘尼組成的僧團給予，也會生起學處，但會有過失。這可以通過在具足戒中所說的要點來理解。如果不足四位，則無法在此生起，因為羯磨無法成立。 6-170a 如果找不到這些比丘尼，比丘僧團也可以給予式叉摩那（正學女，Siksamana）學處。根據《律藏·根本說一切有部毗奈耶·迦濕彌羅律》的根本律藏夏季安居事中說：『比丘尼的職責如下：比丘尼派遣使者對比丘們說：請聖者們在兩年內賜予與六法和隨順六法相應的學處。』如果比丘們接受了請求，那麼他們應該加持七天，然後爲了比丘尼的職責而前往。 受者 第二，身體、意樂、圓滿的裝束以及之前的次第。其他方面可以根據比丘的情況，如前所述酌情調整。在身體圓滿方面，對於已婚婦女，年齡達到十歲，對於未婚少女，年齡達到十八歲，可以生起此學處。裝束方面，包括四件法衣和缽等，其標準如前所述。之前的次第包括近事女（優婆夷，Upasika）、出家女（沙彌尼，Sramanerika）和比丘尼這三個次第。如果之前沒有經歷過前兩個次第就直接受此戒，只會產生輕微的過失。如果沒有比丘尼的次第，則無法生起此戒，因為這只是在比丘尼的基礎上增加了一些學處，如果沒有基礎，則無法成立。 所受事 第三，式叉摩那的學處。 所依儀軌 第四，分為加行、正行和結行三個部分。加行是：根據《迦葉品》，應該向作為堪姆的比丘尼，以及作為羯磨師的比丘尼祈請。羯磨的...

【English Translation】 This is to strictly prohibit secret behaviors related to sexuality, such as shaving pubic hair, as causes of impure conduct. If it is thought that the bhikshunis have already abandoned these behaviors, then transgressing these would constitute an offense of confession for the siksamana, but it would constitute a restraint for the bhikshuni. Therefore, for the siksamana, a sense of fear of confessing offenses arises, and by guarding against this fear, there is an advantage in later establishing the bhikshuni vows firmly. The Function of the Chapter on Precepts The second part includes: from where to take the vows, what to rely on to take the vows, what to take, by what ritual to take the vows, and contemplating whether the vows are qualified. The Place of Receiving First, it is taken from the bhikshuni sangha (community) with the Upadhyayani (female preceptor) and Karmacarya (female master of actions). In the sangha, twelve bhikshunis are needed in the central region, and if not available in the remote region, six bhikshunis are needed to meet the number. Even if the number is insufficient, if given by a sangha of four bhikshunis, the training is generated, but there is an offense. This can be understood by the key points spoken in the full ordination. If less than four, it will not arise here, because the karma (action) cannot be established. 6-170a If those bhikshunis cannot be found, the bhikshu (monk) sangha can also give the siksamana training. According to the Mulasarvastivada Vinaya, from the "Summer Retreat" section: 'The duties of a siksamana are as follows: that siksamana sends a messenger to the bhikshus, saying: Please, venerable ones, grant the training of six dharmas and six dharmas in accordance with them for two years.' If the bhikshus accept the request, then they should bless for seven days and then go for the sake of the siksamana's duties. The Recipient Second, the body, intention, complete attire, and the previous stages. The others can be applied appropriately as previously described in the case of bhikshus. In the case of a complete body, this training arises for a married woman who has reached the age of ten, and for a young woman who has reached the age of eighteen. The attire includes the four robes and the size of the bowl, all as previously described. The previous stages are also the upasika (laywoman), sramanerika (novice nun), and bhikshuni, all three having preceded. If this is conferred without the first two previous stages, it only generates a minor offense. If there is no bhikshuni stage, then this will not arise, because this is just adding some training on top of the bhikshuni, and if there is no basis, it cannot be established. The Object of Receiving Third, the training of the siksamana. The Ritual to Rely On Fourth, divided into three parts: preparation, main part, and conclusion. The preparation is: according to the Kashyapa Chapter, one should request the bhikshuni who is the Upadhyayani and the bhikshuni who is the Karmacarya. The karma...

---

ནས་སུ་འཇུག་པར་འགྱུར་བའི་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་ཡང་གསོལ་བ་གདབ་པར་བྱ། དགེ་སློང་མ་དེ་རྣམས་ཀྱིས་ཉེས་པ་བྱུང་ངམ་བརྟགས་ནས་ 6-170b ཉེས་པ་ཕྱིར་བཅོས་ཏེ་ལས་ཀྱི་གནས་སུ་འདུག་པར་བྱའོ། །དེའི་འོག་ཏུ་དང་པོར་སྟོན་པ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ཞིང་གནས་དེར་འདུས་པའི་དགེ་སློང་མ་རེ་རེ་ལ་ཕྱག་གསུམ་གསུམ་འཚལ་བ་དང་། མཁན་མོར་འོས་པ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ཏེ་མཁན་མོར་གསོལ་བ་དང་། གསོལ་བ་གདབ་པའི་ཕྱིར་སྟོན་པ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ཞིང་། དགེ་འདུན་མ་ལ་ཕྱག་འཚལ་བ་དང་། ལས་བྱེད་པ་མོའི་རྗེས་ཟློས་བྱེད་ཅིང་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པར་གསོལ་བ་ལན་གསུམ་གདབ་བོ། །དངོས་གཞི་ནི་གསོལ་བ་དང་གཉིས་ཀྱི་ལས་སོ། །མཇུག་ཆོག་ནི་གསུམ་སྟེ། ལས་ཀྱི་མཇུག་སྡུད་བརྗོད་པ་དང་། ཐོབ་དུས་གོ་བར་བྱ་བ་དང་། བསླབ་བྱ་བཅུ་གཉིས་བརྗོད་པའོ། །དེ་ཡང་ཀར་ཤ་ལས། གཅིག་པུར་ལམ་དུ་འགྲོ་མི་བྱ། །ཆུ་བོའི་ཕ་རོལ་རྐྱལ་མི་བྱ། །སྐྱེས་པ་ལ་ནི་རེག་མི་བྱ། །སྐྱེས་པ་དང་ནི་འདུག་མི་བྱ། །སྨྱན་དུ་འགྱུར་བ་མི་བྱ་ཞིང་། །ཁ་ན་མ་ཐོ་བཅབ་མི་བྱ། །བདེ་གཤེགས་གསུངས་པའི་ཆོས་དྲུག་པོ། །དེ་དག་གསུང་རབས་ལས་གསུངས་ཡིན། །ཞེས་དང་། གསེར་ལ་བཟུང་བར་མི་བྱ་ཞིང་། །འདོམས་ཀྱི་སྤུ་ནི་བྲེག་མི་བྱ། །ས་ནི་བརྐོ་བར་མི་བྱ་ཞིང་། །རྩྭ་སྔོན་དག་ཀྱང་བཅད་མི་བྱ། །བྱིན་ལེན་མ་བྱས་བཟའ་མི་བྱ། །གསོག་འཇོག་བྱས་པ་བཟའ་མི་བྱ། །རྗེས་མཐུན་ཆོས་དྲུག་འདི་དག་ནི། །བདེ་བར་གཤེགས་པས་རྟག་ཏུ་བཀག །ཅེས་བརྗོད་ཅིང་། དེ་དག་ཚིག་ལྷུག་པའི་སྒོ་ནས་ཀྱང་རེ་རེ་ནས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །འདིར་བཀའ་དྲིན་རྗེས་དྲན་གྱི་ཕྱག་བྱ་བ་དང་། སྨོན་ལམ་གསུམ་གདབ་པའང་བཤད་དོ། །ཀར་ཤ་ལས། དེ་ནས་སྟོན་པ་ལ་ཕྱག་བྱ། དགེ་སློང་མ་རེ་རེ་ལ་ཕྱག་བྱའོ། །ཚེ་རབས་ཐམས་ཅད་དུ་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་སྐལ་བ་དང་ལྡན་པར་གྱུར་ཅིག །རབ་ཏུ་བྱུང་ཞིང་སྡོམ་པ་ལེན་པའི་སྐལ་བ་དག་དང་ལྡན་པར་ 6-171a གྱུར་ཅིག །ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ཡུན་རིང་དུ་གནས་པར་གྱུར་ཅིག །ཅེས་བཤད་དོ། །འོ་ན་སྨོས་མ་ཐག་པའི་བསླབ་བྱ་བཅུ་གཉིས་པོ་དེ་ལ་ཅིའི་ཕྱིར་ཆོས་དྲུག་དང་རྗེས་མཐུན་གྱི་ཆོས་དྲུག་ཅེས་བྱ་ཞེ་ན། ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པ་ལས། གཙོ་བོར་གྱུར་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་ཆོས་ཀྱི་སྒྲ་དྲུག་པོ་དང་། གཙོ་བོ་ཉིད་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྒྲར་བསྟན་པ་ཡིན་ཏེ་ཞེས་བཤད་དོ། ། 思辨是否為具格戒 ལྔ་པ་ལ། གཞན་ལུགས་ཀྱི་ན་ཡམས་འགོད། གཟུར་གནས་ཀྱི་རང་ལུགས་བཞག །དེ་ལ་རྩོད་པ་སྤོང་བའོ། ། 說他宗 དང་པོ་ནི། བྱང་རྡོར་ན་རེ། དགེ་སློབ་མའི་སྡོམ་པ་ནི་སྡོམ་པ་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། སྦྱིན་པ་ནི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པའོ་ཞེས་པ་དང་། དགེ་སློབ་མ་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིགས་གཞན་ཡོད་དོ་ཞེས་པའི་ལུང་དང

【現代漢語翻譯】 還應勸請那些將要進入（比丘尼）行列的比丘尼。那些比丘尼在查明是否犯戒后，應令其懺悔罪過，安住于羯磨之位。之後，首先向導師禮拜，並向在場的所有比丘尼一一頂禮三次。向堪能為尼師者禮拜，並祈請為尼師。爲了祈請，向導師禮拜，向比丘尼僧團禮拜，並重復羯磨師的引導，祈請授予學處戒律三次。正行是祈請和兩次羯磨。結行有三：宣說羯磨的結尾，告知獲得戒體的時間，以及宣說十二條應學之法。如《迦葉品》所說：『不應獨自在路上行走，不應遊過河流，不應觸控男子，不應與男子同處，不應成為媒人，不應隱瞞罪過。』這六條是善逝所說的法，這些都已在經藏中宣說。』以及『不應持有黃金，不應剃除陰毛，不應挖掘土地，也不應砍伐青草。未經給予不得食用，儲蓄之物不得食用。』這六條隨順之法，是善逝恒常遮止的。』應宣說這些，並以散文的形式逐一宣說。此處也講述了感恩戴德的禮拜，以及三個願望。如《迦葉品》所說：『然後向導師禮拜，向每一位比丘尼禮拜。愿生生世世都具有出家的福分！愿具有出家並受戒的福分！愿梵行長久住世！』如是宣說。那麼，為何將剛才提到的十二條應學之法稱為『六法』和『隨順之六法』呢？在《零星解釋》中說：『因為是主要的，所以稱為『法』，因為不是主要的，所以稱為『隨順之法』。』 第五，駁斥他宗觀點，確立公正的自宗觀點，從而消除爭論。 首先，覺賢說：『比丘尼的戒律是具相的戒律，如所說：『佈施是學處戒律。』並且有『比丘尼』這樣的其他詞語。』

【English Translation】 Also, the nuns who are about to enter the order should be requested. After investigating whether those nuns have committed any offenses, they should be made to confess their faults and remain in the place of the karma. After that, first prostrate to the teacher and prostrate three times to each of the nuns gathered there. Prostrate to the one who is qualified to be a preceptor and request to be a preceptor. In order to request, prostrate to the teacher and prostrate to the Sangha of nuns, and repeat the guidance of the karma master, requesting the bestowal of the precepts of the training three times. The main part is the request and the two karmas. The conclusion has three parts: stating the conclusion of the karma, informing the time of obtaining the vows, and stating the twelve things to be learned. As it says in the Karsha: 'Do not walk alone on the road, do not swim across the river, do not touch a man, do not stay with a man, do not become a matchmaker, do not hide faults.' These six are the Dharma spoken by the Sugata, and these have been spoken in the scriptures. 'And do not hold gold, do not shave pubic hair, do not dig the earth, and do not cut green grass. Do not eat what has not been given, do not eat what has been stored.' These six conforming Dharmas are always forbidden by the Sugata.' These should be said, and they should be said one by one in prose. Here, the prostration of gratitude and the three wishes are also explained. As it says in the Karsha: 'Then prostrate to the teacher, prostrate to each of the nuns. May you have the fortune to be ordained in all lifetimes! May you have the fortune to be ordained and take vows! May the Brahmacharya last long!' Thus it is said. Then, why are the twelve things to be learned just mentioned called 'six Dharmas' and 'six conforming Dharmas'? In the 'Miscellaneous Explanations' it says: 'Because it is the main one, it is called the 'Dharma', and because it is not the main one, it is shown as the word 'conforming Dharma'.' Fifth, refuting the views of others and establishing the impartial view of one's own school, thereby eliminating disputes. First, Bhavyakirti says: 'The vows of a nun are vows with characteristics, as it is said: 'Giving is the precept of training.' And there are other words called 'nun'.'

---

་རིགས་པས་ཀྱང་གྲུབ་སྟེ། དགེ་སློབ་མའི་ཚིགས་འདི་ལ་སྡོམ་པ་མེད་ན་སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་རིགས་བརྒྱད་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །ཤ་སྦལ་ལ་སོགས་ཀྱིས་དེ་ལ་དགག་པ་འདི་ལྟར་མཛད་དེ། དམ་བཅའ་དགག །སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཆོས་བཅུ་གཉིས་སྤོང་བ་དེ་སྡོམ་པའི་ངོ་བོར་འདོད་དམ། ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས་སྤོང་བ་དེ་སྡོམ་པའི་ངོ་བོར་འདོད། དང་པོ་ལྟར་ན། ཆོས་བཅུ་གཉིས་སྤོང་བ་དེ་ཆོས་ཅན། སྡོམ་པ་མཚན་ཉིད་ཅན་མ་ཡིན་པར་ཐལ། སྤོང་བ་བདུན་གྱི་མཚན་ཉིད་ཅན་མ་ཡིན་ལ་སྤོང་བ་བཞིའི་མཚན་ཉིད་ཅན་ཡང་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། གཅིག་པུར་ལམ་དུ་འགྲོ་མི་བྱ། །ལ་སོགས་པ་བཅུ་གཉིས་པོ་དེ་སྲོག་གཅོད་སྤོང་བ་ལ་སོགས་སྤོང་བ་བདུན་དང་། སྤོང་བ་བཞི་པོ་གང་ཡང་མ་ཡིན་པ་དང་འགལ་ལོ། །མ་ཁྱབ་ན། འོད་ལྡན་ལས། དགེ་སློང་དང་དགེ་སློང་མའི་སྡོམ་པ་ནི་སྤོང་བ་བདུན་གྱི་མཚན་ཉིད་ཅན། དགེ་ཚུལ་ལ་སོགས་པ་དག་ 6-171b གི་སྡོམ་པ་ནི་སྤོང་བ་བཞིའི་མཚན་ཉིད་ཅན་ཞེས་པ་དང་འགལ། འདོད་ན་སྡོམ་པ་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་པ་ཉམས། གཞན་ཡང་དེ་ཆོས་ཅན། སྡོམ་པ་མཚན་ཉིད་པ་མིན་པར་ཐལ། རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་སྤངས་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་མིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལྟར་ན་དགེ་སློབ་མའི་བསླབ་པ་བླང་བའི་སྐབས་འདིར་ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས་སྤོང་བ་དེ་སྔར་མེད་གསར་དུ་སྐྱེས་པར་འདོད་དམ། སྔར་དགེ་ཚུལ་མས་སྤོང་བ་བཅུ་ཐོབ་ཟིན་པ་དེའི་སྟེང་དུ་བཅུ་གཉིས་བསྣན་ཏེ་ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས་སྤོང་བ་དེ་དགེ་སློབ་མའི་སྡོམ་པར་འདོད། དང་པོ་ལྟར་ན་དགེ་སློབ་མའི་བསླབ་པ་བླང་བའི་སྐབས་འདིར་ཆོས་ཅན། སྐབས་འདིའི་ཆོ་ག་ལ་བརྟེན་ནས་ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས་སྤོང་བ་དེ་སྐྱེས་པ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས་སྤོང་བ་དེ་ཆོ་ག་སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་གྱིས་མ་བླངས་པའི་ཕྱིར། དེའང་སྦྱོར་བའི་དུས་སུ་ཆོས་བཅུ་གཉིས་སྤོང་བར་གསོལ་བ་བཏབ་ཀྱི་ཉེར་གཉིས་སྤོང་བར་གསོལ་བ་མ་བཏབ་པའི་ཕྱིར་དང་། དངོས་གཞིའི་དུས་སུ་ཡང་ཆོས་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་ཆོ་ག་གསུངས་ཀྱི་ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས་ཀྱི་ཆོ་ག་མ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། མཇུག་གི་ཆོ་གར་ཡང་བསླབ་པ་བཅུ་གཉིས་བརྗོད་ཀྱི་ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས་མ་བརྗོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ལྟར་ན། ཆོས་བཅུ་སྤོང་བ་དང་བཅུ་གཉིས་སྤོང་བ་དེ་ཆོས་ཅན། གང་ཟག་གཅིག་གི་དགེ་སློབ་མའི་སྡོམ་པ་ཙམ་དུ་གཅིག་པ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། རྒྱུ་ཚོགས་ཐ་དད་ལས་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཆོས་བཅུ་སྤོང་བ་ནི་སློབ་དཔོན་མ་དང་། སྔགས་ལན་གསུམ་བརྗོད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་དང་། ཆོས་བཅུ་གཉིས་སྤོང་བ་ནི་དགེ་འདུན་མ་དང་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁྱབ་ཚད་གྲུབ། རྩ་བར་འདོད་ན། གང་ཟག་དེ་ཆོས་བཅུ་སྤོང་བས་དགེ་ཚུལ་མའི་ 6-172a སྡ

【現代漢語翻譯】 從理證上來說，如果比丘尼學生的戒律中沒有別解脫戒，那麼八種別解脫戒就不完整。有人這樣說。夏瓦（地名）等人對此進行了如下反駁：破除承諾，摧毀論證。 首先，是放棄十二法作為戒律的自性呢？還是放棄二十二法作為戒律的自性呢？如果是前者，那麼放棄十二法，就不是具有戒律的體性，因為不是具有七種捨棄的體性，也不是具有四種捨棄的體性。如果這不成立，那麼『獨自一人不要走在路上』等等十二條戒律，就與捨棄殺生等七種捨棄，以及四種捨棄相矛盾。如果不周遍，那麼與《光明經》中『比丘和比丘尼的戒律是具有七種捨棄的體性，沙彌等人的戒律是具有四種捨棄的體性』相矛盾。如果承認是後者，那麼戒律的體性就喪失了。此外，放棄十二法，也不是具有戒律的體性，因為它不是捨棄自性罪的體性。 如果是後者，那麼在比丘尼學生受戒的時候，是認為新產生了二十二種捨棄呢？還是認為在之前沙彌尼已經獲得的十種捨棄的基礎上，加上十二種捨棄，從而形成比丘尼學生的戒律呢？如果是前者，那麼在比丘尼學生受戒的時候，依靠此時的儀軌，並沒有產生二十二種捨棄，因為二十二種捨棄不是通過加行、正行、結行三種儀軌獲得的。因為在加行的時候，只是祈請捨棄十二法，而沒有祈請捨棄二十二法；在正行的時候，也只是宣說十二法的儀軌，而沒有宣說二十二法的儀軌；在結行的儀軌中，也只是唸誦十二條戒律，而沒有唸誦二十二條戒律。 如果是後者，那麼捨棄十法和捨棄十二法，對於同一個人來說，並不是僅僅作為比丘尼學生的戒律就是相同的，因為它們是從不同的因緣集合中產生的。捨棄十法是依靠阿阇梨尼和唸誦三次咒語而產生的；捨棄十二法是依靠比丘尼僧團和羯磨儀軌而產生的。宗因和周遍都成立。如果認為根本成立，那麼那個人因為捨棄十法而成為沙彌尼的戒律。

【English Translation】 It is also established by reasoning that if the discipline of a bhikṣuṇī student does not have the prātimokṣa vows, then the eight types of prātimokṣa vows are incomplete. Some say this. Śa-ba (place name) and others made the following refutation: Refute the commitment, destroy the argument. First, is abandoning the twelve dharmas considered the nature of the vows? Or is abandoning the twenty-two dharmas considered the nature of the vows? If it is the former, then abandoning the twelve dharmas is not characterized by vows, because it is not characterized by the seven abandonments, nor is it characterized by the four abandonments. If this is not established, then the twelve, such as 'Do not walk alone on the road,' contradict the seven abandonments, such as abandoning killing, and the four abandonments. If it is not pervasive, then it contradicts the statement in the 'Light Sutra' that 'the vows of monks and nuns are characterized by the seven abandonments, and the vows of śrāmaṇeras and others are characterized by the four abandonments.' If the latter is admitted, then the nature of the vows is lost. Furthermore, abandoning the twelve dharmas is not characterized by vows, because it is not characterized by abandoning natural transgressions. If it is the latter, then when a bhikṣuṇī student takes vows, is it considered that twenty-two new abandonments are newly generated? Or is it considered that on top of the ten abandonments already obtained by the śrāmaṇerī, twelve abandonments are added to form the vows of the bhikṣuṇī student? If it is the former, then when a bhikṣuṇī student takes vows, relying on the ritual at this time, twenty-two abandonments are not generated, because the twenty-two abandonments are not taken through the three rituals of preparation, main practice, and conclusion. Because in the preparation, only the abandonment of the twelve dharmas is requested, and the abandonment of the twenty-two is not requested; in the main practice, only the ritual of the twelve dharmas is spoken, and the ritual of the twenty-two is not spoken; in the concluding ritual, only the twelve precepts are recited, and the twenty-two are not recited. If it is the latter, then abandoning the ten dharmas and abandoning the twelve dharmas are not the same for the same person, just as the vows of a bhikṣuṇī student are the same, because they are generated from different collections of causes. Abandoning the ten dharmas is generated by relying on the female preceptor and reciting the mantra three times; abandoning the twelve dharmas is generated by relying on the bhikṣuṇī sangha and the karma ritual. The sign, pervasiveness, and measure are established. If it is considered fundamental, then that person becomes a śrāmaṇerī because of abandoning the ten dharmas.

---

ོམ་པ་ཡིན་ཅིང་། ཆོས་བཅུ་གཉིས་སྤོང་བ་ཡང་དགེ་སློབ་མའི་སྡོམ་པ་ཡིན་པར་འདོད་པ་ཉམས་སོ། །དགག་པའི་རྣམ་གྲངས་གཞན་ཡང་ཐལ་འགྱུར་སྔར་བཞིན་བརྗོད་ཅིང་། གྲུབ་པའི་དུས་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཆོས་བཅུ་སྤོང་བ་ནི་སྔགས་བརྗོད་པ་གསུམ་གྱི་ཐ་མ་ལས་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་དང་། ཆོས་བཅུ་གཉིས་སྤོང་བ་ནི་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་བརྗོད་པ་ཕལ་ཆེར་བྱས་པ་ན་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར། སྔ་མ་བཞིན་དེར་ཐལ། གནས་པའི་སྡེ་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཆོས་བཅུ་སྤོང་བ་ནི་རང་བཞིན་དང་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་གཉིས་ཀ་སྤོང་བའི་ངོ་བོར་གནས་པའི་ཕྱིར་དང་། ཆོས་བཅུ་གཉིས་སྤོང་བ་ནི་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འབའ་ཞིག་སྤྱོད་པའི་ངོ་བོར་གནས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེར་མ་ཟད་བསྟན་པའི་ཕྱིར་གཞན་ལ་ཁས་བླངས་པ་ན་གཏོང་མི་གཏོང་རྫས་འགལ་བའི་ཕྱིར་ཏེ། འདི་ཉིད་ལས། བསྟེན་པའི་ཕྱིར་གཞན་ལ་ཁས་བླངས་པ་ན་བསླབ་པ་འཁྲུགས་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། འདིར་དགེ་སློབ་མའི་བསླབ་པ་འཁྲུགས་པ་ཉིད་ཡིན་གྱི་དགེ་ཚུལ་མའི་བསླབ་པ་ནི་འཁྲུགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཞེས་བཤད། གཞན་ཡང་ཁྱེད་ལྟར་ན། དགེ་སློབ་མའི་སྡོམ་པ་དེ་ཆོས་ཅན། རྟེན་མཚན་ལན་གཅིག་ཏུ་གྱུར་པས་བསླབ་པ་དེ་བཏང་བ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། སྡོམ་པ་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་ན་དང་པོ་ཉིད་ལ་ནི་མི་ཉམས་སོ། །ཞེས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། མཚན་གྱུར་པ་དང་པོ་གཉིས་ལ་ནི་སྡོམ་པ་ཉམས་པ་མེད་དོ་ཞེས་པ་དང་འགལ། འདོད་ན། དགེ་སློབ་མ་སྐྱེས་པར་མཚན་གྱུར་པ་དེ་ཆོས་ཅན། དགེ་སློབ་ཕ་ཡིན་པར་ཐལ། དགེ་སློབ་མའི་བསླབ་པ་དེ་མ་བཏང་བར་ལྡན་པའི་སྐྱེས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། དགེ་སློབ་མ་ཉིད་ཅེས་ 6-172b བྱ་བའི་ཚིག་འདི་སྐྱེས་པ་དང་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །མཛོད་འགྲེལ་ལས་ཀྱང་། དགེ་སློབ་མ་མཚན་གྱུར་ན་དགེ་ཚུལ་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བ་གསུངས་ཤིང་། གཞན་ཡང་མཛོད་ལས། སྤང་བྱ་ལྔ་བརྒྱད་བཅུ་དང་ནི། །ཐམས་ཅད་སྤོང་བར་མནོས་པ་ལས། །དགེ་བསྙེན་དང་ནི་བསྙེན་གནས་དང་། །དགེ་ཚུལ་ཆེད་དང་དགེ་སློང་ཉིད། །ཅེས་སྡོམ་པ་མཚན་ཉིད་པའི་སྤང་བྱའི་གྲངས་བཤད་པའི་སྐབས་སུ་དགེ་སློབ་མའི་སྤང་བྱའི་གྲངས་མ་གསུངས་པས་ཀྱང་། སྡོམ་པ་མཚན་ཉིད་པ་མིན་པར་གྲུབ་བོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པ་ནི། བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་ཞེས་བྱ་བས་སོ། །ཞེས་བཤད་ཀྱང་། སྡོམ་པ་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་པའི་ངེས་པ་མེད་དེ། ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །ཞེས་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །བུད་མེད་ལ་ནི་དགེ་སློབ་མ་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིགས་གཞན་ཡོད་དོ། །ཞེས་བཤད་ཀྱང་སྡོམ་པ་ཡིན་པར་མ་ངེས་ཏེ། སྤྱིར་བསྟན་གྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། ཁྱིམ་པའི་ཚིགས་ཞེས་བཤད་པ་ཡིན་ནོ། །སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་རིགས་བརྒྱད་མི

【現代漢語翻譯】 認為放棄十二種法也是沙彌尼的戒律，這種觀點是錯誤的。其他的反駁方式仍然像之前一樣陳述，因為成立的時間不同。放棄十種法是從唸誦三種誓言的最後階段產生的，而放棄十二種法是在念誦兩次祈請文的羯磨時產生的。就像之前一樣，這可以類推。因為所處的類別不同，放棄十種法是安住于放棄自性和俱生的兩種罪過的體性中，而放棄十二種法是安住于僅僅行持遮罪的體性中。不僅如此，因為爲了教導而向他人承諾時，放棄與不放棄是相違背的。正如《根本說一切有部毗奈耶》中所說：『爲了依止而向他人承諾時，就會違犯學處。』《根本說一切有部毗奈耶釋》中說：『這裡違犯的是沙彌尼的學處，而不是沙彌的學處。』此外，按照你的觀點，沙彌尼的戒律，作為具有自相的法，由於依靠的所依一次性轉變，因此不應該放棄該學處，因為它是有自相的戒律。如果不成立，那麼最初就不會退失。』《根本說一切有部毗奈耶釋》中說：『最初的兩種轉變，戒律沒有退失。』如果承認，那麼沙彌尼在變為男性時，應該成為沙彌的父親，因為他是具有未放棄沙彌尼學處的男性。如果承認，那麼與你自己的解釋相矛盾，因為你說：『沙彌尼這個詞不是男性所共有的。』《俱舍論釋》中也說：『沙彌尼變為男性時，稱為沙彌。』此外，《俱舍論》中說：『應捨棄五、八、十，以及全部捨棄所承諾的，居士和近住，沙彌和比丘。』在講述有自相戒律的應捨棄數量時，沒有提到沙彌尼應捨棄的數量，這也證明了沙彌尼的戒律不是有自相的。以上是這樣說的。 第二，駁斥能立的理由。雖然說『稱為學處的戒律』，但這並不一定是有自相的戒律，就像說『應該佈施居家的學處戒律』一樣。雖然說『女性稱為沙彌尼』，但這並不一定是戒律，因為《總釋》中說：『這是居家的稱謂。』八種別解脫戒律...

【English Translation】 The view that abandoning twelve dharmas is also the precept of a śrāmaṇerī (沙彌尼，female novice), is incorrect. Other refutations are stated as before, because the time of establishment is different. Abandoning ten dharmas arises from the last of the three recitations of vows, while abandoning twelve dharmas arises when most of the actions of reciting the two requests are done. Just like before, this can be inferred. Because the category of dwelling is different, abandoning ten dharmas dwells in the nature of abandoning both the self-nature and the co-born transgressions, while abandoning twelve dharmas dwells in the nature of only practicing the prohibited transgressions. Moreover, because when promising others for the sake of teaching, abandoning and not abandoning are contradictory. As it is said in the Vinaya of the Mūlasarvāstivādins: 'When promising others for the sake of reliance, the precepts are violated.' The commentary on the Vinaya of the Mūlasarvāstivādins says: 'Here, it is the precepts of the śrāmaṇerī that are violated, not the precepts of the śrāmaṇera (沙彌，male novice).' Furthermore, according to your view, the precept of the śrāmaṇerī, as a dharma with its own characteristic, should not be abandoned because the basis of reliance transforms only once, because it is a precept with its own characteristic. If it is not established, then it will not be lost from the beginning. The commentary on the Vinaya of the Mūlasarvāstivādins says: 'In the first two transformations, the precept is not lost.' If admitted, then when a śrāmaṇerī becomes a male, he should become the father of the śrāmaṇera, because he is a male who possesses the unabandoned precept of the śrāmaṇerī. If admitted, then it contradicts your own explanation, because you say: 'The word śrāmaṇerī is not common to males.' The Abhidharmakośa commentary also says: 'When a śrāmaṇerī becomes a male, he is called a śrāmaṇera.' Furthermore, in the Abhidharmakośa, it says: 'To be abandoned are five, eight, ten, and all that is vowed to be abandoned, the upāsaka (近事男，male lay follower) and upāsikā (近事女，female lay follower), the śrāmaṇera and śrāmaṇerī, and the bhikṣu (比丘，monk) himself.' When explaining the number of things to be abandoned for a precept with its own characteristic, the number of things to be abandoned for a śrāmaṇerī is not mentioned, which also proves that the precept of the śrāmaṇerī is not one with its own characteristic. This is what was said. Secondly, refuting the proof. Although it is said 'called the precept of discipline,' it is not necessarily a precept with its own characteristic, just as it is said 'the precept of discipline of the householder should be given.' Although it is said 'a woman is called a śrāmaṇerī,' it is not necessarily a precept, because the general commentary says: 'This is the designation of a householder.' The eight kinds of prātimokṣa (別解脫，individual liberation) precepts...

---

་ཚང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་ཁྱེད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་དེའང་རིགས་བརྒྱད་མིང་དུ་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། རྟགས་མ་གྲུབ་ལ། རིགས་བརྒྱད་རྫས་སུ་མི་ཚང་བའི་ཕྱིར་ཟེར་ན། དེ་མ་ཚང་བ་སྐྱོན་མིན་ཏེ། རྫས་སུ་རྣམ་པ་བཞི་ཡིན་ནོ། །ཞེས་མཛོད་ལས་བཤད་དོ་ཞེས་དགེ་སློབ་མའི་སྡོམ་པ་མཚན་ཉིད་པར་འདོད་པ་ལ་དགག་པ་མཛད་ནས། བླ་མ་རྣམས་ཀྱིས་འདུལ་བ་ཀུན་བཏུས་དང་། མཛོད་འགྲེལ་ལས། དགེ་སློབ་མའི་སྡོམ་པ་ཞེས་གསུངས་ཀྱང་སྡོམ་པ་བཏགས་པ་བ་སྟེ་བར་མ་དགེ་བ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་འཆད། འདི་ལ་བགྲེས་པོ་དག་དོགས་པ་འདི་ལྟར་བསླངས་ཏེ། འོ་ན་དེ་བར་མ་ཡིན་པ་དེ་ལྟར་ན། དགེ་སློབ་མའི་བསླབ་པ་མནོས་ནས་ལོ་གཉིས་ལོན་པ་ན་ཆོས་ཅན་ 6-173a བརྟུལ་ཞུགས་དེ་བཏང་བར་ཐལ། ཤུགས་ཆད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཁྱབ་པ་གཞུང་གིས་གྲུབ་སྟེ། མཛོད་ལས། བར་མ་ཤུགས་བླངས་བྱ་བ་དང་། །དོན་ཚེ་རྩ་བ་ཆད་པ་ལས། །ཞེས་བཤད་ཅིང་། འདོད་ན་ཊཱི་ཀ་ལས། ལོ་གཉིས་འདས་ན་ཡང་དེ་ཕྱིན་ཆད་བརྟུལ་ཞུགས་དེ་ཉམས་པར་ཡང་མི་འགྱུར་ལ། དེ་ཕྱིན་ཆད་མི་བསྲུང་བར་བྱ་བ་ཡང་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཞེས་རྒོལ་སྲིད་ན། དེའི་ལན་དུ་ཁྱོད་རང་སྡོམ་པར་འདོད་པ་ལ་མཚུངས་ཏེ། དགེ་སློབ་ཀྱི་བསླབ་པ་མནོས་ནས་ལོ་གཉིས་ལོན་པ་ན་ཆོས་ཅན། དེའི་སྡོམ་པ་བཏང་བར་ཐལ། སྡོམ་པ་ནོད་པའི་འཕེན་པ་ཟད་པའི་ཕྱིར། དཔེར་ན་བསྙེན་གནས་ཉིན་ཞག་གཅིག་འདས་པ་བཞིན་ནོ། །དེ་ལ་ཁོ་ན་རེ། རྟགས་མ་གྲུབ་སྟེ། ལོ་གཉིས་སུ་གསོལ་ན་ཞེས་ཆོ་ག་ལས་གསུངས་ཀྱང་ལོ་གཉིས་མཚོན་པ་ཙམ་སྟེ། དོན་ལ་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་བླངས་པ་ཡིན་པས་འཕེན་པ་ཟད་པའི་རྟགས་མ་གྲུབ་བོ་ཞེ་ན། འོ་ན་དེ་བར་མ་དགེ་བར་འདོད་པའི་ཕྱོགས་ལ་ཡང་། ཤུགས་ཆད་པ་མ་གྲུབ་སྟེ། ལོ་གཉིས་མཚོན་པ་ཡིན་ཏེ་དོན་ལ་ཇི་སྲིད་འཚོ་བའི་བར་དུ་བླངས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་མཚུངས་པས་རྟགས་འདི་མ་གྲུབ་ན་སྔ་མ་དེ་བས་ཀྱང་མ་གྲུབ་བོ། །དེ་ལྟར་ན་ཡང་དགེ་སློབ་མའི་བསླབ་པ་བར་མ་དགེ་བ་དེ་སྡོམ་པ་མཚན་ཉིད་པ་ལས་ཐ་དད་པར་འཇོག་ནུས་པ་མིན་ཏེ། མཛོད་འགྲེལ་ལས། དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་ལས་ཀྱང་དགེ་སློབ་མ་དང་། དགེ་ཚུལ་མའི་སྡོམ་པ་རྫས་གཞན་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས། སྔོན་ནས་རླུང་ལྟར་དུ་གྲགས་པར་བགྲེས་པོ་རྣམས་ཀྱིས་བྱས་པ་ཡིན་ལ། དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་གྱིས། སྔ་མ་འདི་དག་གི་རྗེས་ཟློས་བྱས་ནས་འདི་ལྟ་བུ་སྔར་མ་བྱུང་བའི་ལུང་དང་རིགས་པ་ཉིད་ཅག་གི་བློ་ལ་ཤར་བ་སྐད་དུ་དནྦྷུར་བྱས་ནས་འཛམ་གླིང་གི་ 6-173b འདུལ་འཛིན་ཆེན་པོ་བུ་སྟོན་ལོ་ཙཱ་འགོག་པར་རློམ་པ་ཡང་ཧ་ཅང་བཙུན་པ་མ་ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་གཟུར་གནས་ཀྱི་རང་ལུགས་བཞག་པ་ནི། བྱང་རྡོར་སོགས་བགྲེས་པོ་ལས་ཆེས་བགྲེས་པ་ཁ་ཅིག་ལུགས་ལྟར་ཁོ་བོས་ཀྱང་དགེ་སློབ་མའི་སྡོམ་པ་མཚན་ཉིད་པར་ཁས

【現代漢語翻譯】 當你說'因為不完整'時，是指八類名稱不完整嗎？如果這樣說，那你的理由不成立。如果你說'因為八類物質不完整'，那麼不完整並不是過錯，因為物質有四種形態，如《俱舍論》所說。' 這是對那些認為沙彌（dge slong ma，比丘尼）的戒律是具足戒的人的反駁。上師們在《毗奈耶集》和《俱舍論釋》中說：'沙彌的戒律'，但實際上這只是一個名稱，是中間的善行。有些人提出了這樣的疑問：如果它是中間的，那麼受持沙彌戒后兩年，修行者就應該放棄苦行，因為力量減弱了。這個推論的依據是經文，如《俱舍論》所說：'中間者需要獲得力量，生命和根本會中斷。' 如果你接受這個結論，那麼《 टीका 》中說：'即使兩年過去了，苦行也不會消失，也不應該停止守護。' 如果有人這樣反駁，那麼你可以用同樣的方式反駁那些認為它是戒律的人：受持沙彌戒后兩年，修行者就應該放棄戒律，因為受戒的力量已經耗盡，就像齋戒一天結束一樣。如果有人說：'理由不成立，因為經文中說要守持兩年，但這只是象徵性的，實際上是終身受持，所以力量不會耗盡。' 那麼，對於那些認為它是中間善行的人來說，力量減弱的說法也不成立，因為兩年只是象徵性的，實際上是終身受持。如果這個理由不成立，那麼之前的理由就更不成立了。即使如此，沙彌的戒律作為中間善行，也不能與具足戒區分開來，因為《俱舍論釋》中說：'沙彌戒和沙彌尼戒與比丘戒的實體並沒有什麼不同。' 以前像風一樣流傳的說法，都是那些老人們說的。尊貴的釋迦勝（ dpal shAkya mchog ldan ）說：'模仿之前的說法，然後說這種前所未有的教證和理證出現在我們的心中，並大肆宣揚，試圖反駁贍部洲（ 'dzam gling ， Jambudvipa）偉大的持律者布頓（ bu ston lo tsA ），這實在是不夠謙遜。' 第二，確立公正的自宗：像北方金剛（byang rdor）等比老人們更老的一些人一樣，我也承認沙彌的戒律是具足戒。

【English Translation】 When you say 'because it is incomplete,' do you mean that the eight categories of names are incomplete? If you say that, then your reason is not established. If you say 'because the eight categories of substances are incomplete,' then incompleteness is not a fault, because substances have four forms, as stated in the Abhidharmakośa. This is a refutation of those who consider the vows of a śrāmaṇerī (dge slong ma, bhikṣuṇī) to be full ordination. The lamas say in the Vinayasaṃgraha and the Abhidharmakośabhāṣya: 'The vows of a śrāmaṇera,' but in reality, it is just a name, it is an intermediate virtue. Some people raise this question: If it is intermediate, then after two years of taking the vows of a śrāmaṇera, the practitioner should give up asceticism, because the strength has weakened. The basis for this inference is the scripture, as the Abhidharmakośa says: 'The intermediate one needs to gain strength, life and root will be cut off.' If you accept this conclusion, then the ṭīkā says: 'Even if two years have passed, the asceticism will not disappear, nor should it be stopped from being guarded.' If someone argues like this, then you can refute those who consider it a vow in the same way: After two years of taking the vows of a śrāmaṇera, the practitioner should give up the vows, because the power of taking the vows has been exhausted, just like the one-day fast ends. If someone says: 'The reason is not established, because the scriptures say to keep it for two years, but this is only symbolic, in reality it is taken for life, so the power will not be exhausted.' Then, for those who consider it an intermediate virtue, the statement that the strength has weakened is also not established, because two years is only symbolic, in reality it is taken for life. If this reason is not established, then the previous reason is even less established. Even so, the vows of a śrāmaṇera as an intermediate virtue cannot be distinguished from full ordination, because the Abhidharmakośabhāṣya says: 'The vows of a śrāmaṇera and a śrāmaṇerī are not different substances from the vows of a bhikṣu.' The statements that used to circulate like the wind were all made by those old people. The venerable Śākya Chokden (dpal shAkya mchog ldan) said: 'Imitating the previous statements, and then saying that such unprecedented teachings and reasoning have appeared in our minds, and proclaiming it loudly, trying to refute the great Vinaya holder of Jambudvipa ('dzam gling, Jambudvipa), Butön (bu ston lo tsA), is really not humble enough.' Second, establishing the impartial own system: Like some of the older people, such as Northern Vajra (byang rdor), I also acknowledge that the vows of a śrāmaṇera are full ordination.

---

་ལེན་ལ། དེ་སྡོམ་པ་ཡིན་ལུགས་ལ་ནི། བྱས་ཆོས་སྡོམ་པ་དང་། བྱེད་ཆོས་བསླབ་བྱ་གཉིས་སུ་དབྱེ་སྟེ། དང་པོ་བྱས་ཆོས་དགེ་སློབ་མའི་སྡོམ་པ་ནི། དགེ་ཚུལ་མས་སྤང་བྱ་བཅུ་སྤོང་བ་དེའི་སྟེང་དུ་བསླབ་བྱ་བཅུ་གཉིས་བསྣན་པའི་ཚེ་ན་སྔར་དགེ་ཚུལ་མས་ཐོབ་ཟིན་པ་དེའི་སྡོམ་པའི་རྒྱུན་རྩ་བ་བཞིའི་སྡོམ་པ་དེ་ཉིད་ལ་དགེ་སློབ་མའི་སྡོམ་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། མཛོད་འགྲེལ་ལས། དགེ་སློབ་མ་དང་དགེ་ཚུལ་མའི་སྡོམ་པ་རྫས་གཞན་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་པས་གྲུབ་ཅིང་། འོད་ལྡན་ལས་ཀྱང་། དགེ་ཚུལ་ལ་སོགས་པ་དག་གི་ནི་སྤོང་བ་བཞིའི་མཚན་ཉིད་ཅན་ཞེས་གསུངས་པས། དགེ་ཚུལ་དང་དགེ་ཚུལ་མ་དང་དགེ་སློབ་མའི་སྡོམ་པ་ནི་སྤོང་བ་བཞིའི་མཚན་ཉིད་ཅན་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །གཉིས་པ་བྱེད་ཆོས་དགེ་སློབ་མའི་བསླབ་བྱ་ནི། སྐབས་འདིར་བླང་བའི་བསླབ་བྱ་བཅུ་གཉིས་པོ་དེ་ཆོས་དྲུག་དང་རྗེས་མཐུན་པའི་ཆོས་དྲུག་པོ་དག་གོ །དེ་ལྟར་ན་དགེ་སློབ་མའི་སྡོམ་པའི་གཙོ་འཁོར་ཐམས་ཅད་བགྲངས་ན་སྤོང་བ་བཞི་འཁོར་དང་བཅས་པ་སྤང་བྱ་ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས་སྤོང་བ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློབ་མས་བསླབ་པའི་གཞི་ཡང་དག་པར་བླངས་པ་སྲོག་གཅོད་པ་སྤོང་བ་ལ་སོགས་པ་བཅུ་དང་། ཆོས་དྲུག་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་ཆོས་དྲུག་པོ་དག་གོ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློབ་མས་བསྟེན་པའི་ཕྱིར་གཞན་ལ་ཁས་བླངས་ན་བསླབ་པ་བཅུ་གཉིས་པོ་འཁྲུགས་ཏེ་མེད་པར་གྱུར་པ་ན་རྩ་བ་བཞིའི་སྡོམ་པ་དེ་དགེ་ཚུལ་མའི་སྡོམ་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དཔེར་ན་དགེ་སློང་མ་མཚན་གྱུར་ཏེ། རེག་པ་ལུས་བཀན་ལ་སོགས་ 6-174a པ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་བཅས་པ་རྣམས་བཏང་བ་ན་སྤོང་བ་བདུན་གྱི་སྡོམ་པ་དེ་དགེ་སློང་ཕའི་སྡོམ་པ་ཡིན་པ་བཞིན་ནོ། །མཛོད་འགྲེལ་ལས། དགེ་སློབ་མ་མཚན་གྱུར་ན་དགེ་ཚུལ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དེ་ཡང་བསླབ་བྱ་བཅུ་གཉིས་པོ་བཏང་སྟེ་དགེ་ཚུལ་ཕར་འཇོག་པའི་དོན་ནོ། ། 遮遣 གསུམ་པ་རྩོད་པ་སྤང་བ་ནི། འོ་ན་དགེ་སློབ་མའི་སྡོམ་པ་དང་། དགེ་ཚུལ་མའི་སྡོམ་པ་རྫས་གཅིག་ཏུ་ཡོད་དམ་ཐ་དད་དུ་ཡོད། རྫས་གཅིག་ན། བསླབ་པ་འཁྲུགས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་པའི་ཊཱི་ཀ་ལས། འདིར་དགེ་སློབ་མའི་བསླབ་པ་འཁྲུགས་པ་ཉིད་ཡིན་གྱི། དགེ་ཚུལ་མའི་བསླབ་པ་ནི་འཁྲུགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ། རྫས་ཐ་དད་ན་མཛོད་འགྲེལ་ལས། དགེ་སློབ་མ་དང་དགེ་ཚུལ་མའི་སྡོམ་པ་རྫས་གཞན་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ཞེ་ན། ངོ་བོའི་རྫས་ཐ་དད་ཅིང་སྤོང་བ་བཞིའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་པར་རིགས་གཅིག་པའི་ཕྱིར་ན་རིགས་ཀྱི་རྫས་གཅིག་གོ། རིགས་ཀྱང་རྫས་སུ་གྲུབ་སྟེ། ཐམས་ཅད་ཡོད་སྨྲ་ལྟར་ན་ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་རྫས་སུ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 問礙差別詞義 གཉིས་པ་ཚིག་དོན་ནི། བུད་མེད་ལ་ནི་དགེ་སློབ་མ་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིགས་དགེ་ཚུལ་མ་ཉིད་དང

【現代漢語翻譯】 關於如何受持（དེ་སྡོམ་པ་ཡིན་ལུགས་ལ་ནི།），受持之法分為兩種：已作之法（བྱས་ཆོས་སྡོམ་པ་）和應作之學（བྱེད་ཆོས་བསླབ་བྱ）。首先，關於已作之法中的沙彌尼戒（དགེ་སློབ་མའི་སྡོམ་པ་ནི།）：當沙彌尼（དགེ་ཚུལ་མ་）在斷除十種應斷之法的基礎上，再增加十二種應學之法時，先前沙彌尼所獲得的戒律，其根本在於四根本戒（རྩ་བ་བཞིའི་སྡོམ་པ་）。這四根本戒即被稱為沙彌尼戒。如《俱舍論釋》（མཛོད་འགྲེལ་）所說：『沙彌尼戒與沙彌尼戒並非不同的實體。』《光明經》（འོད་ལྡན་）中也說：『沙彌等具有斷除四種（根本戒）的特徵。』這表明沙彌、沙彌尼和沙彌尼戒都具有斷除四種（根本戒）的特徵。其次，關於應作之法中的沙彌尼學處（བྱེད་ཆོས་དགེ་སློབ་མའི་བསླབ་བྱ་ནི།）：此處所應受持的十二種學處，即與六法（ཆོས་དྲུག་）和隨順六法（རྗེས་མཐུན་པའི་ཆོས་དྲུག་）相應的那些。如此，如果將沙彌尼戒的所有主次部分都計算在內，則包括四根本戒及其相關，共有二十二種應斷之法。如《 टीका》所說：『沙彌尼所學的根本是如法受持，包括斷除殺生等十種，以及與六法和隨順六法相應的那些。』沙彌尼因為受持這些，如果向他人承諾，則十二學處就會紊亂而消失，那麼四根本戒就稱為沙彌尼戒。例如，比丘尼（དགེ་སློང་མ་）還俗（མཚན་གྱུར་ཏེ།），放棄了觸身等非共同的戒條，那麼斷除七種（根本戒）的戒律就成為比丘戒一樣。如《俱舍論釋》所說：『沙彌尼還俗則稱為沙彌。』這說明放棄十二學處，而成為沙彌的含義。 遮遣（遮遣） 第三，關於消除爭論（རྩོད་པ་སྤང་བ་ནི།）：那麼，沙彌尼戒和沙彌尼戒是同一實體還是不同實體呢？如果是同一實體，則如《 टीका》所說：『此處沙彌尼的學處是紊亂的，而沙彌尼的學處則不是紊亂的。』這與上述說法相矛盾。如果是不同實體，則與《俱舍論釋》所說：『沙彌尼戒與沙彌尼戒並非不同的實體。』相矛盾。答：本體的實體是不同的，但因為都是斷除四種（根本戒）的特徵，所以在種類上是同一實體。種類也成立為實體，因為按照一切有部（ཐམས་ཅད་ཡོད་སྨྲ་）的觀點，一切所知（ཤེས་བྱ་）都成立為實體。 問礙差別詞義（問礙差別詞義） 第二，詞義（ཚིག་དོན་ནི།）：『對於女性來說，稱為沙彌尼』這句話，實際上是指沙彌尼（དགེ་ཚུལ་མ་）本身。

【English Translation】 Regarding how to uphold (དེ་སྡོམ་པ་ཡིན་ལུགས་ལ་ནི།), the method of upholding is divided into two types: the precepts already taken (བྱས་ཆོས་སྡོམ་པ་) and the precepts to be practiced (བྱེད་ཆོས་བསླབ་བྱ). First, regarding the novice nun's precepts (དགེ་སློབ་མའི་སྡོམ་པ་ནི།) among the precepts already taken: When a novice nun (དགེ་ཚུལ་མ་) adds twelve precepts to be learned on top of abandoning the ten precepts to be abandoned, the precepts that the novice nun has already obtained, whose root lies in the four root vows (རྩ་བ་བཞིའི་སྡོམ་པ་), are called the novice nun's precepts. As stated in the 'Commentary on the Treasury of Knowledge' (མཛོད་འགྲེལ་): 'The novice nun's precepts and the novice nun's precepts are not different entities.' It is also said in the 'Radiant Sutra' (འོད་ལྡན་): 'Novices, etc., have the characteristic of abandoning the four (root vows).' This shows that the precepts of novices, novice nuns, and novice nuns all have the characteristic of abandoning the four (root vows). Second, regarding the novice nun's precepts to be practiced (བྱེད་ཆོས་དགེ་སློབ་མའི་བསླབ་བྱ་ནི།): The twelve precepts to be upheld here are those that correspond to the six dharmas (ཆོས་དྲུག་) and the six dharmas that accord with them (རྗེས་མཐུན་པའི་ཆོས་དྲུག་). Thus, if all the main and secondary parts of the novice nun's precepts are counted, there are twenty-two precepts to be abandoned, including the four root vows and their related aspects. As stated in the ' टीका': 'The basis for the novice nun's learning is to properly uphold, including abandoning the ten such as killing, and those that correspond to the six dharmas and the six dharmas that accord with them.' Because the novice nun upholds these, if she promises others, the twelve precepts will be disrupted and disappear, then the four root vows are called the novice nun's precepts. For example, when a bhikshuni (དགེ་སློང་མ་) disrobes (མཚན་གྱུར་ཏེ།) and abandons the uncommon precepts such as touching the body, then the precepts of abandoning the seven (root vows) become the bhikshu's precepts. As stated in the 'Commentary on the Treasury of Knowledge': 'When a novice nun disrobes, she is called a novice.' This explains the meaning of abandoning the twelve precepts and becoming a novice. Refutation (遮遣) Third, regarding eliminating disputes (རྩོད་པ་སྤང་བ་ནི།): Then, are the novice nun's precepts and the novice nun's precepts the same entity or different entities? If they are the same entity, then as stated in the ' टीका': 'Here, the novice nun's precepts are disrupted, while the novice nun's precepts are not disrupted.' This contradicts the above statement. If they are different entities, then it contradicts what is said in the 'Commentary on the Treasury of Knowledge': 'The novice nun's precepts and the novice nun's precepts are not different entities.' Answer: The entity of the essence is different, but because they all have the characteristic of abandoning the four (root vows), they are the same entity in terms of category. Category is also established as an entity, because according to the Sarvastivada (ཐམས་ཅད་ཡོད་སྨྲ་) view, all knowable objects (ཤེས་བྱ་) are established as entities. Questioning the meaning of different words (問礙差別詞義) Second, the meaning of the words (ཚིག་དོན་ནི།): The phrase 'For women, they are called novice nuns' actually refers to the novice nun (དགེ་ཚུལ་མ་) herself.

---

་དགེ་སློང་མ་ཉིད་ལས་གཞན་གསུམ་པ་ཡོད་དོ། །དགེ་སློབ་མ་ཡང་དགེ་སློང་མ་འགའ་ཞིག་ལ་མཁན་མོ་ཉིད་དུ་གནས་པ་ཁོ་ན་ལ་ཡོད་དེ། དགེ་ཚུལ་མ་དང་དགེ་སློང་མ་བཞིན་ནོ། །ཊཱི་ཀར། དགེ་སློང་མ་འགའ་ཞིག་ལ་མཁན་མོ་ཉིད་དུ་གནས་པ་ལ་དགེ་སློང་མ་ཉིད་ཡོད་པར་འགྱུར་པ་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །འོ་ན་དགེ་སློབ་མའི་བསླབ་པ་དེ་གང་གི་དུས་སྦྱིན། ཇི་ཙམ་གྱི་བར་དུ་སྤྱད་ཅེ་ན། དགེ་ཚུལ་མ་ཉིད་དང་དགེ་སློང་མ་ཉིད་ཀྱི་བར་སྐབས་སུ་སྦྱིན་ལ་སྤྱད་པའི་དུས་ནི་ལོ་གཉིས་སོ། །དེ་ཡང་ཊཱི་ཀར། ལོ་གཉིས་ལས་ལྷག་ན་ཡང་དེ་ 6-174b ཕྱིན་ཆད་བརྟུལ་ཞུགས་དེ་ཉམས་པར་མི་འགྱུར་ལ། དེ་ཕྱིན་ཆད་མི་བསྲུང་བར་བྱ་བ་ཡང་མིན་ནོ། །འོན་ཀྱང་དུས་ངེས་པར་མཛད་པས། དུས་དེ་སྲིད་དུ་ངེས་པ་ཁོ་ནར་བསྲུང་བར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྲིད་དུ་དུས་དེ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་མ་འགྱུར་གྱི་བར་དུ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། །འདིའི་སྐབས་སུ། འགྲོ་མགོན་དྭགས་པོ་བཀའ་བརྒྱུད་ཀྱི་བསྟན་པའི་ཀ་ཆེན་བུ་སྟོན་འདུལ་འཛིན་ན་རེ། ཁ་ཅིག་འདི་དགེ་ཚུལ་མའི་སྡོམ་པ་དང་རྫས་གཅིག་པར་མི་རུང་སྟེ། རྒྱུ་ཚོགས་ཐ་དད་པ་ལས་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར། ཐ་དད་ན་སྡོམ་པ་རྫས་བཞིར་ངེས་པའི་ཕྱིར་སྡོམ་པར་མི་རུང་བས་བར་མ་ཡིན་ཅེ་ན། མི་འཐད་དེ་དགེ་སློང་ཕ་མའི་སྡོམ་པ་རྫས་གཅིག་ཏུ་མི་རུང་བར་འགྱུར་ཏེ། རྒྱུ་ཚོགས་ཐ་དད་ལས་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་རྫས་ཐ་དད་ན་གང་རུང་གཅིག་བར་མར་ཐལ་བས་གནོད་དོ། །རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་སྤོང་བ་དགེ་སློབ་མས་དངོས་སུ་མ་བླངས་ཞེས་ཟེར་བའང་མ་གྲུབ་སྟེ། རེག་པ་དང་སྨྱན་བྱེད་པ་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ལོ་གཉིས་ཀྱི་དུས་དེས་ནི་ངེས་པར་སྤྱད་དགོས་ཀྱི་དུས་ཡིན་གྱི་བསྲུང་བའི་དུས་མིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ཇི་སྲིད་འཚོ་བའི་སྡོམ་པ་མིན་པར་མི་ཐལ་བ་དང་། བསྟེན་པའི་ཕྱིར་ཁས་བླངས་པས་བཏང་བས་བར་མར་མི་འགྱུར་ཏེ། གཏོང་རྒྱུ་ཐུན་མོང་མིན་པས་གཏོང་བས་བར་མར་འགྱུར་ན། ཤེས་ན་ཞིག་གི་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པའང་བར་མར་འགྱུར་རོ། །མཚན་གྱུར་པས་དགེ་སློབ་ཕར་ཐལ་བའི་སྐྱོན་མེད་དེ། སྐྱེས་པ་ལ་དེ་བཅས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། དགེ་སློང་མ་གཅིག་པུ་ལམ་དུ་འགྲོ་བའི་ལྟུང་བ་མཚན་གྱུར་པ་བཞིན་ནོ། །དེ་ལྟར་མིན་ན་སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་རིགས་བརྒྱད་མ་ཚང་ཞིང་མཚན་གྱུར་པས་དགེ་ཚུལ་དུ་མི་འགྱུར་བར་ཐལ་ལོ་ཞེས་དང་། དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་དང་རྫས་གཅིག་ 6-175a པའི་སྡོམ་པར་འཐད་དེ། དགེ་བསྙེན་ལ་སྣ་གཅིག་སྤྱོད་པ་དང་། ཕྱོགས་གཅིག་སྤྱོད་པ་སོགས་དུ་མ་ཡོད་ཀྱང་དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་པ་དང་རྫས་གཅིག་པ་བཞིན་ནོ། །བསླབ་བྱ་མང་ཉུང་ཡོད་པས་སྡོམ་པ་རྫས་ཐ་དད་དུ་མི་འགྱུར་ཏེ། དགེ་སློ

【現代漢語翻譯】 比丘尼之外還有第三種身份——式叉摩那（梵文：Śikṣamāṇā，意為『學法女』）。有些比丘尼作為親教師（Upadhyayani）存在，這隻適用於比丘尼，類似於沙彌尼和比丘尼的情況。 टीका（ṭīkā，註釋）：『應當理解，只有當一些比丘尼作為親教師存在時，才會有比丘尼。』 那麼，式叉摩那的學處在什麼時候給予？需要遵守多久呢？答：在沙彌尼和比丘尼之間給予，遵守的時間是兩年。 टीका（ṭīkā，註釋）：『即使超過兩年，這些學處也不會因此而失效，也不是說之後就不需要守護。然而，因為規定了時間，所以必須確定守護到那個時間為止。』也就是說，在兩年圓滿之前，不能受比丘尼戒。 在此，འགྲོ་མགོན་དྭགས་པོ་བཀའ་བརྒྱུད（'gro mgon dwags po bka' brgyud，竹巴噶舉派）的噶當派大柱Bu-ston Rin-chen-drup（བུ་སྟོན་འདུལ་འཛིན་，1290-1364）說：『有些人認為這不能與沙彌尼戒相同，因為它產生於不同的因緣。如果不同，那麼戒律必定是四種實體，因此不能是戒律，而是中間狀態。』 這是不合理的，因為比丘父母的戒律也會變得不同，因為它產生於不同的因緣。如果實體不同，那麼其中之一就會變成中間狀態。 說式叉摩那沒有真正接受自性罪也是不成立的，因為觸控和媒介是自性罪。兩年的時間是必須遵守的時間，而不是守護的時間。如果不是終身戒律，就不會有過失，因為已經承諾了要遵守，所以不會變成中間狀態。如果因為放棄而變成中間狀態，那麼舍瓦智的（śes na zhig gi）比丘戒也會變成中間狀態。 沒有性別改變的過失，因為男性沒有這種戒律。就像比丘尼獨自上路會犯墮罪一樣。如果不是這樣，那麼別解脫戒就不會完整，而且性別改變會導致無法成為沙彌尼。 與沙彌尼的戒律相同是合理的，就像優婆夷有單修和分修等多種形式，但都與優婆夷的戒律相同一樣。學處的多寡不會導致戒律變成不同的實體。

【English Translation】 Besides the Bhikṣuṇī, there is a third status – the Śikṣamāṇā (Sanskrit: Śikṣamāṇā, meaning 'female trainee'). Some Bhikṣuṇīs exist as Upadhyayani (preceptors), which only applies to Bhikṣuṇīs, similar to the Śrāmaṇerikā and Bhikṣuṇī. Ṭīkā (commentary): 'It should be understood that the Bhikṣuṇī exists only when some Bhikṣuṇīs exist as preceptors.' So, when are the precepts of the Śikṣamāṇā given? And for how long should they be observed? Answer: They are given between the Śrāmaṇerikā and the Bhikṣuṇī, and the time for observance is two years. Ṭīkā (commentary): 'Even if it exceeds two years, these observances will not become invalid, nor is it that they should not be guarded afterward. However, because a time has been specified, it must be guarded only until that time.' That is to say, one cannot receive the Bhikṣuṇī ordination until the two years are completed. Here, 'Gro mgon Dwags po bka' brgyud (a branch of the Kagyu school) and the Kadampa great pillar Bu-ston Rin-chen-drup (1290-1364) says: 'Some say that this cannot be the same as the Śrāmaṇerikā vows, because it arises from different causes and conditions. If they are different, then the vows must be four entities, therefore it cannot be a vow, but an intermediate state.' This is unreasonable, because the vows of the Bhikṣu and Bhikṣuṇī parents would also become different, because it arises from different causes and conditions. If the entities are different, then one of them would become an intermediate state. It is also not established that the Śikṣamāṇā has not truly taken the natural transgressions, because touching and acting as an intermediary are natural transgressions. The two-year period is the time that must be observed, not the time to be guarded. If it is not a lifelong vow, there would be no fault, because it has been promised to observe, so it will not become an intermediate state. If it becomes an intermediate state because of abandonment, then the Bhikṣu vow of Shewa Zhi (śes na zhig gi) would also become an intermediate state. There is no fault of gender change, because men do not have this precept. Just like a Bhikṣuṇī committing a downfall by walking alone on the road. If it were not so, then the Prātimokṣa vows would not be complete, and gender change would lead to not becoming a Śrāmaṇerikā. It is reasonable for the vows to be the same as the Śrāmaṇerikā vows, just as the Upāsikā has various forms such as single practice and partial practice, but they are all the same as the Upāsikā vows. The number of precepts does not cause the vows to become different entities.

---

ང་དང་དགེ་སློང་མའི་སྡོམ་པ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་དུས་ཀྱི་དང་པོར་ལོ་གཉིས་པོ་དེ་མ་ལོན་པའི་དང་པོར་གཞོན་ནུ་མ་ལོ་བཅོ་བརྒྱད་དང་། ཁྱིམ་སོ་བཟུང་བ་ལོ་བཅུ་པ་ལ་དགེ་སློབ་མའི་སྡོམ་པ་སྐྱེའོ། །མདོ་འདིའི་དང་པོ་ལ་ཞེས་པ་འདི་ནི་གཉིས་པའི་རྣམ་པར་དབྱེ་བ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀར། དང་པོ་ལ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་གཉིས་པས་ནི་གཞོན་ནུ་མ་བཅོ་བརྒྱད་ལོན་པ་ལ་སོགས་པ་ཉིད་བཟུང་ངོ་། །ཁྱིམ་སོ་བཟུང་བས་ནི་ལོ་བཅུ་ལོན་པ་ལ་སོགས་པ་ཉིད་བཟུང་ངོ་ཞེས་སོ། །བུད་མེད་བསྙེན་རྫོགས་བྱ་བའི་བྱེ་བྲག་ནི། ཁྱིམ་སོ་བཟུང་བ་སྟེ་བག་མར་བཏང་བ་ཡིན་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བའི་ལོ་རྣམས་ཀྱི་དང་པོ་ནི་ལོ་བཅུ་གཉིས་ལོན་པ་ཉིད་དོ། །ད་ནི་འདི་ཉིད་ཀྱི་འཕྲོས་དོན་ཅུང་ཟད་ཅིག་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། དེ་ཡང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཁྱིམ་སོ་བཟུང་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཁྱིམ་གྱི་ཆོས་ལ་གནས་པའོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས་ཀྱང་། བག་མ་བྱས་པ་ཉིད་ན་འཁྲིག་པའི་བདེ་བ་མྱོང་ཞིང་ཤེ་ཁྱེར་བའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། །འོ་ན་སྐྱེས་པ་ཁྱིམ་སོ་བཟུང་བ་ལོ་བཅུ་གཉིས་ལོན་པ་ལ་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་སྐྱེའམ་མི་སྐྱེ་ཞེ་ན། དགག་བཞག་སྤང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི། རྒྱལ་བ་གཡུང་དྲུང་དབང་ཕྱུག་ན་རེ། འདི་ལ་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ཡིན་ཏེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལགས་པར་འདུ་ཤེས་ཏེ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བགྱིས་ཀྱང་ནོངས་པ་ལྟུང་བྱེད་དུ་མི་འགྱུར་ལ། ལེགས་པར་བསྙེན་པར་རྫོགས་ 6-175b པར་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཨུ་པ་ལི་ཡོད་དེ་མི་ལ་སོང་བ་ནི་ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་ཀྱང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱོས་ཤིག་ཅེས་ལུང་སྤྱིར་གསུངས་པ་དང་། རིགས་པས་ཀྱང་། བུད་མེད་ཁྱིམ་སོ་བཟུང་བ་ལོ་བཅུ་གཉིས་ལོན་པ་ལྟར་སྐྱེས་པ་ལ་ཡང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །ད་ནི་དེ་དག་དགག་པར་འདོད་དེ། ཁྱིམ་སོ་བཟུང་བ་ལོ་བཅུ་གཉིས་ལོན་པ་བསྙེན་རྫོགས་བྱར་རུང་འདི་ཆོས་ཅན། བུད་མེད་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བའི་ཁྱད་པར་གྱི་ཆོས་མ་ཡིན་པར་ཐལ། སྐྱེས་པ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བའི་ཡང་ཐུན་མོང་གི་ཆོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁས་བླངས་སོ། །འདོད་ན། ཁྱིམ་སོ་བཟུང་བ་སོགས་ཀྱི་མདོ་འདིའི་ཊཱི་ཀར། བུད་མེད་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བའི་བྱེ་བྲག་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །གནོད་བྱེད་གཞན་ཡང་། ཁྱིམ་སོ་བཟུང་བ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བའི་ལོ་རྣམས་ཀྱི་དང་པོ་ནི་བཅུ་གཉིས་ཉིད་དོ་ཞེས་པའི་རྩ་བའི་གཞུང་འདི་ཆོས་ཅན། སྐབས་འཆོལ་བའི་སྐྱོན་ཅན་ཡིན་པར་ཐལ། དགེ་སློང་ཕ་མ་ཐུན་མོང་གི་ཆོས་ཡིན་པ་ལ་དགེ་སློང་མའི་ཐུན་མོང་མིན་པའི་སྐབས་སུ་བསྟན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཟུར་སྔ་མ་ཁས་བླ

【現代漢語翻譯】 正如比丘尼的戒律一樣。』這樣說。受具足戒的年齡，最初是未滿兩歲，最初是少女十八歲，已婚婦女十歲時，可以受比丘尼戒。這部經的『最初』是指第二種分類。註釋中說：『「最初」這個詞，第二種是指少女十八歲等等。已婚婦女是指十歲等等。』成為已婚婦女后受具足戒的差別是：如果已婚，即已出嫁，那麼受具足戒的年齡的最初是十二歲。現在稍微談談這個的引申意義。也就是在《母分別》中說：『已婚』是指安住於家庭的法。』在《小釋》中也說：『因為已婚，所以享受性愛的快樂。』那麼，已婚男子十二歲時可以受比丘戒嗎？不能受嗎？在《遮破、安立、捨棄三事》中說：第一種觀點是：嘉瓦·雍仲·旺秋說：『這可以受比丘戒。』在《律經》中說：『比丘未滿二十歲，如果認為是這樣而受具足戒，也不會犯墮罪，會很好地受具足戒嗎？』鄔波離說：『可以，即使未滿二十歲，也可以讓他受具足戒。』這是普遍的說法。從理證上說，就像已婚婦女十二歲一樣，男子也有同樣的理由。』現在想要遮破這些觀點：已婚男子十二歲可以受具足戒，這不應該是比丘尼受具足戒的特殊之處，因為這也是男子受具足戒的共同之處。承認這個理由。如果承認，那麼這部經的註釋中說：『爲了說明比丘尼受具足戒的差別。』還有其他的妨害：已婚婦女受具足戒的年齡的最初是十二歲，這部根本的論典，是有場合錯誤的過失，因為在比丘父母共同的法上，卻在比丘尼不共同的場合中說明。承認了前面的理由。 6-175b

【English Translation】 It is like the precepts of a Bhikṣuṇī. Thus it is said. The age for receiving the Upasampadā (full ordination), initially, before the age of two, initially, a young girl of eighteen, and a married woman of ten, can receive the Bhikṣuṇī precepts. The 'initial' in this sutra refers to the second classification. The commentary says: 'The word 'initial', the second refers to a young girl of eighteen, etc. A married woman refers to ten years old, etc.' The difference in receiving full ordination after becoming a married woman is: if married, that is, married off, then the initial age for receiving full ordination is twelve years old. Now, let's talk a little about the extended meaning of this. That is, in the 'Mother's Differentiation' it says: 'Married' means abiding in the Dharma of the household.' In the 'Small Commentary' it also says: 'Because she is married, she enjoys the pleasure of sexual intercourse.' So, can a married man of twelve receive the Bhikṣu precepts? Can't he receive them? In the 'Three Things of Refutation, Establishment, and Abandonment' it says: The first view is: Gyalwa Yungdrung Wangchuk says: 'This can receive the Bhikṣu precepts.' In the Vinaya Sutra it says: 'If a Bhikṣu is not yet twenty years old, if he thinks so and receives full ordination, he will not commit a sin of falling, will he receive full ordination well?' Upali said: 'Yes, even if he is not yet twenty years old, let him receive full ordination.' This is a common saying. From the reasoning, just like a married woman of twelve, a man also has the same reason.' Now I want to refute these views: A married man of twelve can receive full ordination, this should not be a special feature of a Bhikṣuṇī receiving full ordination, because this is also a common feature of a man receiving full ordination. Acknowledge this reason. If you admit it, then the commentary of this sutra says: 'In order to explain the difference in Bhikṣuṇī receiving full ordination.' There are other obstacles: The initial age for a married woman to receive full ordination is twelve, this fundamental treatise has the fault of situational error, because on the common Dharma of the Bhikṣu parents, it is explained in the uncommon situation of the Bhikṣuṇī. Acknowledged the previous reason. 6-175b

---

ངས། ཕྱི་མ་གཞུང་གིས་གྲུབ་བོ། །འདོད་ན། མདོ་རྩ་འཆོལ་སྐྱོན་མེད་པའི་བསྟན་བཅོས་རྣམ་དག་ཡིན་པ་དང་འགལ་ལོ། །སྒྲུབ་བྱེད་ལུང་ཞུ་བ་ལས་གསུངས་པ་དེ་ནི་དགེ་སློང་གིས་བུད་མེད་ཁྱིམ་སོ་བཟུང་བ་ལོ་བཅུ་གཉིས་ལོན་པ་བསྙེན་རྫོགས་བྱས་པ་ལ་དགོངས་ཏེ། མི་ལ་སོང་བ་ནི་བག་མར་སོང་བའི་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་སུ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྒྱ་ན་རེ། ལུང་ཡང་ཡི་གེ་ནོར་ཞིང་མ་དག་ཟེར་རོ། །ལུང་གི་དོན་མི་ལ་སོང་ཟེར་བ་དེ་ཁོ་བོ་ལྟར་མ་བྱས་པར་བུད་མེད་ཁྱིམ་སོ་བཟུང་བའི་རྒྱུ་མཚན་སྐྱེས་པ་ཁྱིམ་སོ་བཟུང་བ་མི་ལ་སོང་བ་བཞིན་བཤད་ན། རྒྱལ་བ་འབྲི་གུང་པས། འགྲོ་ཀུན་དགེ་བ་ 6-176a ཇི་སྙེད་ཡོད་པ་དང་། །ཞེས་པའི་ཡོད་པ་ལ་འབྲུ་བསྣན་མཛད་པ་བཞིན་འགྲོ་བར་འདུག་གོ། རིགས་པས་ཀྱང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་ཟེར་བ་མ་གྲུབ་སྟེ། རུང་མཐུན་ཡང་གཏན་མི་ཐུབ་པས་སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་སྔོན་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་དང་། མི་སྐྱེ་བ་བཞིན་ཡིན་པས་གནས་ཀྱང་མི་མཚུངས་སོ། །གཉིས་པ་རང་ལུགས་བཞག་པ་ནི། བུད་མེད་ལོ་བཅུ་གཉིས་ལོན་པ་ལ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་འདི་ནི་སྤྱིར་བཏང་ལ་སྐྱེས་པ་དང་ཐུན་མོང་མིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བུད་མེད་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བའི་དུས་ཀྱི་བྱེད་པ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། མདོ་རྩ་བ་ལས། དགེ་སློང་མའི་ཐུན་མོང་མིན་པའི་སྐབས་སུ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་རྩོད་པ་སྤང་བ་ནི། བུད་མེད་ཁྱིམ་སོ་བཟུང་བ་ལོ་བཅུ་གཉིས་ཁོ་ན་ལོན་པ་བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་པ་ན། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་ཚེ་ཉིད་ན་ལེན་པ་པོ་མཚན་གྱུར་པ་དེ་ལ་ཆོས་ཅན། དགེ་སློང་ཕའི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ཁེགས་པར་ཐལ། སྡོམ་པ་ནོད་པ་པོ་ལོ་བཅུ་གཉིས་ཁོ་ན་ལོན་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་ལ་ནི་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་གང་གིས་ཀྱང་གེགས་བྱ་བར་མི་ནུས་པས། ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ཞེ་ན། ལན་གྱི་རྣམ་པ་གཅིག་ཏུ་ན་གནས་སྐབས་འདི་དམིགས་བསལ་ཡིན་པས་ཁྱབ་པ་མེད་ལ། ཡང་ན་ཆོས་ཅན་མ་གྲུབ་སྟེ། དེ་ཡང་བུད་མེད་ཁྱིམ་སོ་བཟུང་བ་ལོ་བཅུ་གཉིས་ལོན་པ་ཁོ་ནས་བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་པ་ན་སྡོམ་པ་ནོད་པ་པོ་སྐྱེས་པར་གྱུར་པ་ཆོས་ཅན། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ལ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ཡིན་མི་སྲིད་དུ་ཐལ། དགེ་སློང་མའི་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་ཞིང་དགེ་སློང་ཕའི་སྡོམ་པ་ཡང་མི་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་ཏེ། རྟེན་སྐྱེས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། རྟེན་དགེ་སློང་ཕའི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་ཞིང་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །འདོད་ན། ཁྱོད་ཀྱིས་ 6-176b བཀོད་པའི་ཆོས་ཅན་གྲུབ་འདོད་དེ་ཉམས་སོ། །ཡང་ཁོ་ན་རེ། ཁྱིམ་སོ་བཟུང་བ་ལོ་བཅུ་གཉིས་ལོན་པའི་དགེ་སློང་མ་སྐྱེས་པར་མཚན་གྱུར་པ་དེ་

【現代漢語翻譯】 我說，『來世由政府決定。』如果這樣認為，就與《根本律》中沒有錯誤、純正的論著相矛盾。作為論證依據的經文中說，這是指比丘尼在持有俗家身份十二年後受具足戒的情況，『去往他人』是指嫁給他人的一種說法。有人說，經文也有文字錯誤和不正確的地方。經文的意思是，不要像我一樣，而是要像女人持有俗家身份一樣，男人持有俗家身份就像去往他人一樣。嘉瓦·直貢巴（'jig rten gsum gyi mgon po，三界怙主）在『一切眾生有多少善』的『有』字上加了一個『也』字，就像去往他人一樣。從道理上講，理由相同也是不成立的，因為即使相似也永遠不可能完全相同，就像男人和女人先前出家時，戒律的生起和不生起一樣，情況也不相同。 第二，確立自己的觀點：女人十二歲時生起具足戒，這與一般情況下的男人不同，因為在《 टीका 》中說：『爲了顯示女人受具足戒的時間。』《根本律》中說：『在比丘尼不共的情況下。』 第三，駁斥爭論：如果女人持有俗家身份十二年後受具足戒，那麼在生起具足戒時，受戒者變成男人，這是有法，比丘的戒律被排除，因為受戒者只有十二歲。如果這樣認為，就與《 टीका 》中說的『因此，任何人都不能阻止它的生起』相矛盾。回答的方式之一是，這種情況是特殊的，所以沒有遍及性。或者，有法不成立，也就是說，女人持有俗家身份十二年後受具足戒，受戒者變成男人，這是有法，不可能顯現具足戒的生起，因為比丘尼的戒律不生起，比丘的戒律也不生起，因為所依是男人，並且所依不是比丘戒生起的田地，這是按照順序說的。如果這樣認為，你所設定的有法成立的觀點就崩潰了。還有人說，持有俗家身份十二年的比丘尼沒有變成男人。

【English Translation】 I say, 'The next life is determined by the government.' If you think so, it contradicts the flawless and pure treatises in the Root Text. The scripture cited as evidence refers to the case where a Bhikshuni (དགེ་སློང་མ，fully ordained female monastic) takes full ordination after holding lay status for twelve years, and 'going to another' is said to be a way of saying marrying someone. Some say that the scripture also has textual errors and inaccuracies. The meaning of the scripture is, don't be like me, but like a woman holding lay status, a man holding lay status is like going to another. Kyabje Jigten Sumgon (འཇིག་རྟེན་གསུམ་གྱི་མགོན་པོ，Lord of the Three Worlds) added the word 'also' to the 'is' in 'all beings have as much virtue as', just like going to another. Logically, the reason being the same is also not established, because even if similar, it can never be completely the same, just like when men and women previously ordained, the arising and non-arising of vows are different, and the situations are also not the same. Secondly, establishing one's own view: When a woman turns twelve, the arising of full ordination is different from that of a man in general, because in the Tika (ཊཱི་ཀ་，commentary) it says: 'To show the time for a woman to receive full ordination.' The Root Text says: 'In the case of Bhikshunis not in common.' Thirdly, refuting the argument: If a woman who has held lay status for twelve years takes full ordination, then at the time of the arising of full ordination, the recipient becomes a man, this is the subject, the vows of a Bhikshu (དགེ་སློང་ཕ，fully ordained male monastic) are excluded, because the recipient is only twelve years old. If you think so, it contradicts what the Tika says, 'Therefore, no one can prevent its arising.' One way to answer is that this situation is special, so there is no pervasiveness. Or, the subject is not established, that is, when a woman who has held lay status for twelve years takes full ordination, the recipient becomes a man, this is the subject, it is impossible for the arising of full ordination to manifest, because the vows of a Bhikshuni do not arise, and the vows of a Bhikshu also do not arise, because the basis is a man, and the basis is not the field for the arising of Bhikshu vows, this is said in order. If you think so, your view that the subject you set up is established collapses. Someone else said that the Bhikshuni who has held lay status for twelve years has not become a man.

---

ཆོས་ཅན། དགེ་སློང་ཕའི་སྡོམ་པ་རྒྱུད་ལ་ཡོད་པ་ཁེགས་པར་ཐལ། དགེ་སློང་ཕའི་སྡོམ་པའི་ཞིང་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན་དམ་བཅའ་ཉམས་ལ། འདོད་ན། དང་པོ་གཉིས་ལ་ནི་མི་ཉམས་སོ་ཞེས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། མཚན་གྱུར་པ་དང་པོ་དང་གཉིས་པ་ལ་ནི་སྡོམ་པ་ཉམས་པ་མེད་དོ་ཞེས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དགེ་སློང་ཕའི་སྡོམ་པའི་ཞིང་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པ་རྟགས་མ་གྲུབ་སྟེ། མཚན་གྱུར་པའི་གནས་སྐབས་འདི་དམིགས་བསལ་ཡིན་པས་དགེ་སློང་ཕའི་སྡོམ་པའི་ཞིང་ཡིན་ནོ་ཞེས་རིགས་སོ། །ཤེས་ན་ནི་དེ་ཞིག་གོ། ཞེས་པའི་མདོའི་ཟློག་དོན་མ་ཤེས་ན་དེ་མི་ཞིག་གོ་ཞེས། དམིགས་བསལ་དུ་འདོན་དགོས་པ་བཞིན་བཅུ་གཉིས་ལོན་པའི་དགེ་སློང་མ་མཚན་གྱུར་པ་འདི་ཡང་དགེ་སློང་ཕར་མི་འགྱུར་བ་མ་ཡིན་པ་དམིགས་བསལ་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་དགེ་སློབ་མའི་སྡོམ་པ་དེ་གང་ལས་སྐྱེ་ན། སྦྱིན་པ་ལས་སྐྱེའོ། །སུས་སྦྱིན་ཅེ་ན། དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་གྱིས་སོ། །ཇི་ལྟར་སྦྱིན་ཅེ་ན། སྦྱིན་པ་ནི་དགེ་སློང་མ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བའི་ཚིག་གིས་མི་སྦྱིན་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་གིས་སྦྱིན་པས་སོ། །ཊཱི་ཀར། དེ་ལྟར་ན་འདུལ་བ་ལས་ཀྱང་འདི་སྐད་འབྱུང་སྟེ། དགེ་ཚུལ་མ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བ་འདི། མཁན་མོ་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས་དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་ལས་ལོ་གཉིས་སུ་ཆོས་དྲུག་དང་། རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་ཆོས་དྲུག་ལ་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་གསོལ་ན་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི་སྔགས་ལས་འབྱུང་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པ་དེའི་འོག་ཏུ་ལས་བྱེད་པ་པོས་བསླབ་པ་བཅུ་གཉིས་བརྗོད་པར་བྱའོ། ། 說具根器之差別 གསུམ་པ་ནི། ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ནི་བསྙེན་པར་ 6-177a རྫོགས་པའོ། །དེ་ལ་ཉེ་བར་གནས་པ་ནི་ཉེ་བར་སྐྱེད་པར་བྱེད་པའོ། །བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་སྐྱེ་བའི་སྐལ་བ་ཅན་དུ་འགྱུར་ངེས་པའི་སྡོམ་པ་ཞེས་པ་ནི་སྡོམ་པའི་རྒྱུ་ལ་འབྲས་བུའི་མིང་གིས་བཏགས་པའོ། །དེས་ན་འདི་མ་ཐོབ་པར་ཉེས་མེད་ཕུན་ཚོགས་ཀྱི་དགེ་སློང་མ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མི་འགྱུར་རོ། །ད་ནི་འདི་ཉིད་ཀྱི་འཕྲོས་དོན་ཅུང་ཟད་བརྗོད་ན། འདིའི་དགོས་པ་གང་ཡིན་དང་། ཇི་ལྟར་བླང་བའི་ཚུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་མ་བྱས་པར་དགེ་སློང་མའི་སྡོམ་པ་འབོགས་པའི་ཉེས་པ་ཁེགས་པ་དང་དགེ་སློང་མའི་སྡོམ་པའི་སྣོད་དུ་རུང་བའོ། །གཉིས་པ་ལ། གང་ལས་བླང་བའི་ཡུལ། གང་གིས་བླང་བའི་རྟེན། གང་བླང་བའི་དངོས་པོ། གང་གིས་ལེན་པའི་ཆོ་གའོ། །དང་པོ་ནི། མཁན་མོ་དང་། གསངས་ཏེ་སྟོན་མ་དང་། ལས་བྱེད་པ་མོ་དང་བཅས་པའི་དགེ་འདུན་མ་ལས་བླངས་ཏེ། དགེ་འདུན་མ་དེ་ཡང་ཡུལ་དབུས་སུ་དགེ་སློང་མ་བཅུ་གཉིས་དང་། མཐའ་འཁོབ་ཏུ་བཅུ་གཉིས་མེད་ན་དགེ་སློང་མ་དྲུག་གི་གྲངས་ཚང་བའོ། །

【現代漢語翻譯】 問：如果主張比丘尼戒律的傳承斷絕，因為她已經不再是比丘尼戒律的田地。如果這個論點不成立，那麼你的承諾就失敗了。如果你接受這個觀點，那麼這與'最初的兩個階段不會失去戒律'以及ཊཱི་ཀ་（梵文，羅馬轉寫：ṭīkā，註釋）中所說的'名稱改變的最初兩個階段不會失去戒律'相矛盾，你如何解釋？ 答：'不再是比丘尼戒律的田地'這個論點不成立，因為名稱改變的這個階段是特殊的，所以她仍然是比丘尼戒律的田地。正如經文中說的：'如果不知道，那就完了。' 如果不知道經文的隱藏含義，那就完了。就像需要特別指出一樣，一個十二歲的比丘尼，即使名稱改變，也不會變成非比丘尼，這是一個特例。 問：那麼，比丘尼的戒律從何而來？ 答：從佈施而來。 問：誰佈施？ 答：比丘尼僧團。 問：如何佈施？ 答：不是用'佈施是比丘尼'這句話來佈施，而是用'學習的戒律'這句話來佈施。 ཊཱི་ཀ་（梵文，羅馬轉寫：ṭīkā，註釋）中說：'因此，在律藏中也有這樣的說法：比丘尼的名字是這個，由堪姆（藏文，梵文天城體：Kham-mo，梵文羅馬擬音：kham-mo，女親教師）名字是這個的比丘尼僧團，在兩年內學習六法和隨順的六法，如果請求學習的戒律，等等，這些都來自咒語。' 在佈施學習的戒律之後，執行者應該唸誦十二條學習內容。 第三，凈行是圓滿。 接近它是使之增長。 '必將成為圓滿戒律的因緣'是指以果的名字來命名戒律的因。 因此，如果未獲得此戒，就無法成為無罪圓滿的比丘尼。 現在稍微談談這個的附加意義：這個的必要性是什麼？以及如何接受它的方式？ 首先，如果不進行凈行近住，就會避免授予比丘尼戒律的過失，並且適合成為比丘尼戒律的容器。 第二，從哪裡接受的處所？依靠誰接受的所依？接受什麼事物？以及用什麼儀式接受？ 首先，從堪姆（藏文，梵文天城體：Kham-mo，梵文羅馬擬音：kham-mo，女親教師）、秘密導師和執行者組成的僧團接受。這個僧團也必須是，在中央地區有十二個比丘尼，在邊遠地區，如果沒有十二個，也必須有六個比丘尼。

【English Translation】 Question: It follows that the lineage of the Bhikshuni vows is broken because she is no longer a field for the Bhikshuni vows. If this argument is not established, then your commitment fails. If you accept this, how do you explain the contradiction with 'the first two stages do not lose the vows' and the ṭīkā (Sanskrit, Roman transliteration: ṭīkā, commentary) which says 'the first two stages of name change do not lose the vows'? Answer: The argument 'no longer a field for the Bhikshuni vows' is not established because this stage of name change is special, so she is still a field for the Bhikshuni vows. Just as the scripture says: 'If you don't know, it's over.' If you don't know the hidden meaning of the scripture, it's over. Just as it needs to be specifically pointed out, a twelve-year-old Bhikshuni, even if the name changes, will not become a non-Bhikshuni, which is a special case. Question: So, where do the Bhikshuni's vows come from? Answer: From giving. Question: Who gives? Answer: The Bhikshuni Sangha. Question: How to give? Answer: Not by giving with the words 'giving is a Bhikshuni', but by giving with the words 'the vows of learning'. The ṭīkā (Sanskrit, Roman transliteration: ṭīkā, commentary) says: 'Therefore, in the Vinaya, it also says: The name of this Bhikshuni is this, by the Kham-mo (Tibetan, Devanagari: Kham-mo, Roman transliteration: kham-mo, female preceptor) whose name is this, from the Bhikshuni Sangha, learn the six dharmas and the six dharmas in accordance for two years, if you request the vows of learning, etc., these all come from mantras.' After giving the vows of learning, the executor should recite the twelve learnings. Third, pure conduct is perfection. Approaching it is to make it grow. 'Will surely become the cause of perfect vows' refers to naming the cause of vows with the name of the result. Therefore, if this vow is not obtained, one cannot become a faultless and perfect Bhikshuni. Now let's talk a little about the additional meaning of this: What is the necessity of this? And how to accept it? First, if you do not practice pure conduct and near-dwelling, you will avoid the fault of granting Bhikshuni vows, and you will be suitable to be a vessel for Bhikshuni vows. Second, from where to accept the place? Relying on whom to accept the basis? What things to accept? And with what ceremony to accept? First, accept from the Sangha composed of Kham-mo (Tibetan, Devanagari: Kham-mo, Roman transliteration: kham-mo, female preceptor), secret mentor, and executor. This Sangha must also be, in the central region, there must be twelve Bhikshunis, and in the remote region, if there are not twelve, there must be six Bhikshunis.

---

གྲངས་དེ་དག་མ་ཚང་ཡང་དགེ་སློང་མ་བཞིའི་ཚོགས་ཀྱིས་བྱིན་ན་ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་འཆགས་ལ་ཉེས་བྱས་ཏེ། བསྙེན་རྫོགས་ལ་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་སོ། །དགེ་སློང་མ་དེ་དག་མ་རྙེད་ན། དགེ་སློང་ཕའི་དགེ་འདུན་གྱིས་ཀྱང་ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་སྦྱིན་དུ་རུང་སྟེ། དབྱར་གྱི་གཞི་ལས། དགེ་སློབ་མའི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ལ་ཉེ་བར་གནས་པའི་སྡོམ་པ་དང་ཞེས་པ་དང་། དེའི་ཊཱི་ཀ་ལས། ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ལ་ཉེ་བར་གནས་པའི་སྡོམ་པ་མ་ནོད་པ་དེ་བསྒྲུབ་པའི་དོན་དུ་ཡང་དགེ་སློང་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་མཚམས་ཀྱི་ནང་ན་འདུག་པས་ཞག་བདུན་མན་ཆད་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བོ་ཞེས་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློབ་མའི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་དང་འདྲ་ཞིང་། འདིར་ 6-177b ནི་ན་ཚོད་ཀྱི་ཁྱད་པར་བུད་མེད་ཁྱིམ་སོ་བཟུང་བ་ལོ་བཅུ་གཉིས་ལོན་པ་དང་། གཞོན་ནུ་མ་ལོ་ཉི་ཤུ་ལོན་པ་ཡན་ཆད་དགེ་སློབ་མའི་ཚིགས་སྔོན་དུ་སོང་བའོ། །གསུམ་པ་ནི། ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པའོ། །དེ་ཡང་སྡོམ་པ་བཏགས་པ་བ་ཡིན་པར་ནི་སྔོན་གྱི་མཁས་པ་ཐམས་ཅད་ལ་གྲགས་ཤིང་། དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་ན་རེ། ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་སྡོམ་པ་མཚན་ཉིད་པར་འབད་པས་བསྒྲུབ་ཅིང་། དགེ་སློབ་མའི་སྡོམ་པ་བཏགས་པ་བར་འདོད་འདུག་པ་ནི། སྔོན་ཆད་བྱོན་པའི་ཚད་ལྡན་གྱི་སྐྱེས་བུ་དམ་པ་རྣམས་ལ་ཁུངས་སུ་མི་བྱེད་པའི་ཕྱིར་ཡིན་པར་སྣང་ངོ་། །མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས། ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་ཀྱི་བསྲུང་བྱ་ནི་གཞུང་གང་ནས་ཀྱང་མ་གསུངས་ཞེས་འཆད་པ་ཉིད་ལེགས་སོ། ། 另說著裝差別 བཞི་པ་ལ། སྦྱོར་དངོས་རྗེས་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི། རྒྱས་པར་ཀར་ཤ་ལས་ཤེས་པར་བྱ་ཞིང་། དངོས་གཞི་ནི། གསོལ་བ་དང་གཉིས་ཀྱི་ལས་སོ། །རྗེས་ནི་ལས་ཀྱི་མཇུག་སྡུད་པའོ། །འདིར་དཀའ་བའི་གནས་འདི་ལྟར་མཐོང་སྟེ། མདོའི་དངོས་བསྟན་འགྲེལ་པ་དང་བཅས་པ་ནས་ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་མ་བྱས་པར་དགེ་སློང་མའི་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བར་བཤད་པ་དང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ལ་ཉེ་བར་གནས་པའི་ཆོ་ག་འདི་མ་བྱས་པར་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་བྱས་ཀྱང་ཁྲིམས་མི་འཆགས་ཞེས་བརྗོད་པ་ན། འོ་ན་ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་ཀྱི་ཆོ་ག་གཏན་མ་བྱས་པར་སྡོམ་པ་མནོས་པ་ཆོས་ཅན། དགེ་སློང་མའི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་ཁེགས་པར་ཐལ། ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་མ་ཐོབ་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན་དེའི་ཆོ་ག་གཏན་མ་བྱས་པ་དང་འགལ། འདོད་ན། དགེ་སློང་དང་དགེ་སློང་མ་ཉིད་དག་གི་ལས་གཞན་བྱེད་པས་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སྐྱེས་པ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་ཆོ་གས་བུད་མེད་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་ 6-178a ན། དགེ་སློང་མའི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་བཤད་པ་དང་འགལ་ཅེས་པ་དང་། གཞན་ཡང་ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་ཀྱི་ཆོ་ག་གཏན་མ་བྱས་པའི་བྱེ་བྲག་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་ལ

【現代漢語翻譯】 即使數量不足，如果由四位比丘尼組成的僧團授予，則可以建立近住戒，並且沒有過失。從具足戒的關鍵之處可以得知。如果沒有找到這些比丘尼，比丘僧團也可以授予近住戒。如《夏安居根本》中說：『比丘尼的近住戒』，以及它的註釋中說：『爲了成就未受近住戒者，已承諾安居的比丘在結界內，可以在七日內加持。』 第二點與之前比丘尼的情況類似。這裡的區別在於年齡：已婚婦女年滿十二歲，年輕女子年滿二十歲以上，可以先受比丘尼戒。 第三點是近住戒。所有古代學者都認為這是附加的戒律。帕竹·釋迦秋丹（དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་）說：『應該努力成就具相的近住戒。』他認為比丘尼戒是附加的，這似乎是因為他不依賴於過去出現的合格聖人。措那瓦欽波（མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ）說：『近住戒的守護內容在任何經典中都沒有說明。』這種說法是正確的。 關於著裝的差別。 第四點，分為加行、正行和結行三個部分。首先，詳細內容可以從《羯磨論》中瞭解。正行是祈請和兩次羯磨。結行是結束羯磨。這裡有一個難點：從經部的直接教導及其註釋中，如果沒有受持近住戒，就不會生起比丘尼戒。在《釋論小疏》中說：『如果沒有進行近住戒的儀式，即使受了具足戒，也不會建立戒律。』那麼，如果根本沒有進行近住戒的儀式而受戒，那麼是否可以推斷出不會生起比丘尼戒呢？因為沒有獲得近住戒。如果這個前提不成立，就與根本沒有進行近住戒的儀式相矛盾。如果承認這個前提，那麼比丘和比丘尼自己進行其他羯磨是不可能的。如果通過比丘受具足戒的儀式來使婦女受具足戒，那麼就與生起比丘尼戒的說法相矛盾。此外，如果根本沒有進行近住戒的儀式，那麼比丘的戒律...

【English Translation】 Even if the number is incomplete, if the Sangha of four Bhikshunis grants it, the Brahmacharya Nyervar (近住戒, Brahmacarya Nyervar, Brahmacarya Nyervar, near abiding in pure conduct) can be established, and there is no fault. This can be known from the key points of the Bhikshuni ordination. If these Bhikshunis are not found, the Bhikshu Sangha can also grant the Brahmacharya Nyervar. As it says in the 'Summer Retreat Root': 'The Brahmacharya Nyervar of the Bhikshuni,' and its commentary says: 'In order to accomplish the one who has not received the Brahmacharya Nyervar, the Bhikshu who has promised to stay in the summer retreat, within the boundary, can bless within seven days.' The second point is similar to the previous case of Bhikshunis. The difference here lies in the age: married women who are twelve years old and young women who are twenty years old or older can receive the Bhikshuni vows first. The third point is the Brahmacharya Nyervar vow. All ancient scholars believed that this was an additional precept. Pal Shakya Chokden (དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་) said: 'One should strive to accomplish the Brahmacharya Nyervar with characteristics.' He believes that the Bhikshuni vow is additional, which seems to be because he does not rely on the qualified holy beings who appeared in the past. Tsonawa Chenpo (མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ) said: 'The content to be protected by the Brahmacharya Nyervar is not mentioned in any scripture.' This statement is correct. Regarding the difference in clothing. The fourth point is divided into three parts: preparation, main part, and conclusion. First, the details can be understood from the Karma text. The main part is the prayer and the two karmas. The conclusion is the end of the karma. Here is a difficult point: From the direct teachings of the Sutra and its commentaries, the Bhikshuni vow will not arise without having taken the Brahmacharya Nyervar. In the 'Smaller Commentary' it says: 'If the Brahmacharya Nyervar ritual is not performed, even if the full ordination is taken, the precepts will not be established.' So, if the Brahmacharya Nyervar ritual is not performed at all and the vows are taken, can it be inferred that the Bhikshuni vow will not arise? Because the Brahmacharya Nyervar vow has not been obtained. If this premise is not established, it contradicts the fact that the Brahmacharya Nyervar ritual has not been performed at all. If this premise is accepted, then it is impossible for the Bhikshu and Bhikshuni themselves to perform other karmas. If the full ordination of a woman is performed through the ritual of a Bhikshu taking full ordination, then it contradicts the statement that the Bhikshuni vow arises. Furthermore, if the Brahmacharya Nyervar ritual is not performed at all, then the Bhikshu's vows...

---

ེན་བཞིན་པར་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཀར་མཚན་གྱུར་པ་དེ་ཆོས་ཅན། དགེ་སློང་མའི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ཁེགས་པར་ཐལ། ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་མ་ཐོབ་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་ནི། ལུང་ཞུ་བ་ལས། ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་གཏན་མ་བྱས་ཀྱང་དགེ་ཚུལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་སྐབས་སུ་ཇི་སྐད་དུ། བཙུན་པ་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཀར་མཚན་འཕོས་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཞེས་བགྱིའམ་མ་རྫོགས་ཞེས་བགྱི། བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ་དགེ་སློང་མའི་ནང་དུ་སྤོས་ཤིག་ཅེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །གཞན་ཡང་ཉེས་མེད་ཕུན་ཚོགས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ། ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་མ་བྱས་པར་ཡང་དགེ་སློང་མའི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་རིགས་ཏེ། ཕྲན་ཚེགས་ལས། གཽ་ཏ་མ་སྐྱེ་རྒུའི་བདག་མོ་ཆེན་མོས་ལྕི་བའི་ཆོས་བརྒྱད་སྤོང་བར་ཁས་བླངས་པ་ན་རབ་ཏུ་དབྱུང་བ་དང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དགེ་སློང་མའི་དངོས་པོར་གནང་ཞེས་ཉེས་མེད་དུ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་གསུངས་ལ། ཉེས་པ་བསྐྱེད་ན་ནི་ལུང་ལས་གནང་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེས་དོགས་ན། འདི་རྣམས་ཀྱི་སྐྱོན་མེད་དེ་སྐྱེ་རྒུའི་བདག་མོ་རྫོགས་ཚུལ་དེ་སྔོན་གྱི་རྫོགས་ཚུལ་ཡིན་པས་འདིར་རྒྱུ་མཚན་མི་མཚུངས་ལ། གཞན་ཐལ་བ་བཀོད་པ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ངེད་ལ་མི་འཇུག་སྟེ། ཁོ་བོ་ཅག་ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་མ་བྱས་པར་དགེ་སློང་མའི་སྡོམ་པ་མི་འཆགས་ཞེས་པ་དེ་ཉེས་མེད་ཕུན་ཚོགས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པའི་མི་འཆགས་པར་བཤད་པ་ཡིན་གྱི། སྐྱེ་ལ་ཉེས་བྱས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ནས་མི་འཆགས་པར་མ་སྨྲས་པའི་ཕྱིར་སྐྱོན་མེད་དོ། །གང་གི་ཚེ་སྦྱིན་ཅེ་ན། གསངས་ཏེ་སྟོན་ 6-178b མས་གསངས་ཏེ་བསྟན་པ་སྟེ་ལྐོག་ཏུ་བར་ཆད་དྲིས་པའི་འོག་ཏུ་དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་གྱིས་ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་དེ་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །ཅི་ཞིག་བྱས་ནས་སྦྱིན་ཅེ་ན། ལས་བྱེད་པ་མོས་དགེ་འདུན་མའི་དབུས་སུ་བར་ཆད་དྲིས་ནས་སོ། །ཊཱི་ཀར། དེ་ལྟར་ན་བུད་མེད་རྣམས་ལ་བར་ཆད་དྲི་བ་ལན་གསུམ་དུ་འགྱུར་ཏེ། དང་པོར་གཅིག་ནི་དགེ་སློབ་མ་གསངས་ཏེ་སྟོན་པས་བཀར་ཏེ་དྲི་བའོ། །དེའི་འོག་ཏུ་གཉིས་པ་ནི་དགེ་སློང་མ་ལས་བྱེད་པས་དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་འབའ་ཞིག་གི་དབུས་སུ་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ལ་ཉེ་བར་གནས་པའི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པའི་སྔ་རོལ་དུ་དྲི་བའོ། །ཐ་མར་གསུམ་པ་ནི་དགེ་སློང་ལས་བྱེད་པས་གཉིས་ཀའི་དགེ་འདུན་གྱི་དབུས་སུ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་གསོལ་བའི་འོག་ཏུ་དྲི་བའོ་ཞེས་སོ། །ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་དེ་ཡང་གསོལ་བ་ལན་གསུམ་བཏབ་པ་བྱས་ནས་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །བཞི་པ་ནི།དགེ་སློང་མ་ལ་ཆོས་གོས་དག་ནི་ལྔ་ཉིད་དོ་སྟེ། ཐུན་མོང་བ་གསུམ། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ཤིང་ང་དཔུང་ཆད་དང་། རྔུལ་གཟན་ནོ། །ཆོས་གོས་འདི་གཉིས་དགོས་པའི་རྒྱུ

【現代漢語翻譯】 如果一位比丘尼受了比丘戒，那麼她就不可能再獲得比丘尼戒，因為她沒有獲得梵行近住戒。如果有人這樣認為，那麼就與律經中的說法相矛盾：『當一位比丘受比丘戒後轉為比丘尼時，我們應該說她已經受戒還是沒有受戒？』應該說她已經受戒，並讓她進入比丘尼僧團。』此外，如果是在沒有過失且具足順緣的情況下，即使沒有受梵行近住戒，也有可能獲得比丘尼戒。正如《根本說一切有部律·雜事》中所說：『喬答彌（Gautama，釋迦牟尼的姨母）在答應放棄八重法后，佛陀允許她出家並授予比丘尼戒。』這說明在沒有過失的情況下可以受比丘尼戒。如果產生了過失，就與律經中的允許相矛盾。』如果有人對此表示懷疑，那麼這些都沒有過失，因為喬答彌受戒的方式是以前的受戒方式，所以這裡的情況並不相同。此外，你們提出的所有反駁對我們都不適用，因為我們說沒有受梵行近住戒就不能成為比丘尼，這指的是在沒有過失且具足順緣的情況下不能成為比丘尼，而不是指在產生過失的情況下不能成為比丘尼，所以沒有過失。什麼時候給予梵行近住戒呢？秘密地給予。秘密地給予是指在秘密詢問遮障之後，由比丘尼僧團給予梵行近住戒。應該怎麼做來給予呢？由羯磨阿阇梨在比丘尼僧團中詢問遮障。論典中說：『這樣一來，對女性詢問遮障就變成了三次：第一次是由比丘尼秘密地詢問；第二次是由比丘尼羯磨阿阇梨在比丘尼僧團中，在給予梵行近住戒之前詢問；最後一次是由比丘羯磨阿阇梨在兩個僧團中，在請求受比丘尼戒之後詢問。』梵行近住戒也應該通過三次祈請來給予。第四點是：比丘尼的法衣有五種：共同的三衣，以及不共同的僧祇支（帶翼的袈裟）和覆肩衣，以及拭汗巾。需要這兩種法衣的原因是…… When a Bhikshuni (female monastic) has received the Bhikshu (male monastic) vows, it is impossible for her to receive the Bhikshuni vows because she has not obtained the Brahmacharyopasthana vows (vows of dwelling near celibacy). If one thinks so, it contradicts the statement in the Vinaya (monastic discipline): 'When a Bhikshu, having received the Bhikshu vows, transforms into a Bhikshuni, should we say she has received the vows or has not received the vows?' It should be said that she has received the vows, and let her enter the Bhikshuni Sangha (community).』 Furthermore, if it is in a situation without faults and with complete favorable conditions, it is possible to receive the Bhikshuni vows even without taking the Brahmacharyopasthana vows. As stated in the Karmavastu (section on actions) of the Mulasarvastivada Vinaya: 'When Gautami (Buddha's aunt and foster mother) promised to abandon the eight heavy dharmas, the Buddha allowed her to ordain and granted the Bhikshuni vows.' This shows that one can receive the Bhikshuni vows without faults. If faults arise, it contradicts the permission in the Vinaya.』 If someone doubts this, then there are no faults in these, because the way Gautami received the vows was the way of receiving vows in the past, so the situations are not the same here. Moreover, all the refutations you have made do not apply to us, because when we say that one cannot become a Bhikshuni without taking the Brahmacharyopasthana vows, it refers to not becoming a Bhikshuni in a situation without faults and with complete favorable conditions, not to not becoming a Bhikshuni in a situation where faults arise, so there are no faults. When is the Brahmacharyopasthana given? Secretly. Giving secretly means that after secretly asking about obstacles, the Bhikshuni Sangha gives the Brahmacharyopasthana vows. What should be done to give it? The Karma Acharya (officiating teacher) asks about obstacles in the Bhikshuni Sangha. The commentary says: 'In this way, asking women about obstacles becomes three times: the first time is when the Bhikshuni secretly asks; the second time is when the Bhikshuni Karma Acharya asks in the Bhikshuni Sangha before giving the Brahmacharyopasthana vows; and the last time is when the Bhikshu Karma Acharya asks in both Sanghas after requesting the Bhikshuni vows.』 The Brahmacharyopasthana vows should also be given after making three requests. The fourth point is: Bhikshunis have five robes: the three common robes, and the uncommon samghati (upper robe with wings) and praskambhana (shoulder covering), and the sweat cloth. The reason for needing these two robes is...

【English Translation】 If a Bhikshuni (female monastic) has received the Bhikshu (male monastic) vows, then she cannot possibly receive the Bhikshuni vows, because she has not obtained the Brahmacharyopasthana vows (vows of dwelling near celibacy). If one thinks so, it contradicts the statement in the Vinaya (monastic discipline): 'When a Bhikshu, having received the Bhikshu vows, transforms into a Bhikshuni, should we say she has received the vows or has not received the vows?' It should be said that she has received the vows, and let her enter the Bhikshuni Sangha (community).』 Furthermore, if it is in a situation without faults and with complete favorable conditions, it is possible to receive the Bhikshuni vows even without taking the Brahmacharyopasthana vows. As stated in the Karmavastu (section on actions) of the Mulasarvastivada Vinaya: 'When Gautami (Buddha's aunt and foster mother) promised to abandon the eight heavy dharmas, the Buddha allowed her to ordain and granted the Bhikshuni vows.' This shows that one can receive the Bhikshuni vows without faults. If faults arise, it contradicts the permission in the Vinaya.』 If someone doubts this, then there are no faults in these, because the way Gautami received the vows was the way of receiving vows in the past, so the situations are not the same here. Moreover, all the refutations you have made do not apply to us, because when we say that one cannot become a Bhikshuni without taking the Brahmacharyopasthana vows, it refers to not becoming a Bhikshuni in a situation without faults and with complete favorable conditions, not to not becoming a Bhikshuni in a situation where faults arise, so there are no faults. When is the Brahmacharyopasthana given? Secretly. Giving secretly means that after secretly asking about obstacles, the Bhikshuni Sangha gives the Brahmacharyopasthana vows. What should be done to give it? The Karma Acharya (officiating teacher) asks about obstacles in the Bhikshuni Sangha. The commentary says: 'In this way, asking women about obstacles becomes three times: the first time is when the Bhikshuni secretly asks; the second time is when the Bhikshuni Karma Acharya asks in the Bhikshuni Sangha before giving the Brahmacharyopasthana vows; and the last time is when the Bhikshu Karma Acharya asks in both Sanghas after requesting the Bhikshuni vows.』 The Brahmacharyopasthana vows should also be given after making three requests. The fourth point is: Bhikshunis have five robes: the three common robes, and the uncommon samghati (upper robe with wings) and praskambhana (shoulder covering), and the sweat cloth. The reason for needing these two robes is...

---

་མཚན་ནི། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱི་བྲང་གི་མདུན་ཕྱོགས་མི་མཛེས་པ་སྦ་བར་འོས་པའི་ཕྱིར་འདི་དགོས་པ་ཡིན་ནོ། །ཆོས་གོས་དེ་གཉིས་གོན་ལུགས་ནི། མཆན་འོག་ལ་དཀྲིས་ཏེ་རྒྱབ་ནས་དཔུང་པ་གཉིས་ཀྱི་གོང་ནས་ཚུར་དྲངས་ཏེ་བགོའོ། །གོས་དེ་གཉིས་ཀྱི་ཚད་བླ་གོས་དང་མཉམ་པ་སྟེ། མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཟླ་འཇོག་གི་སྐབས་ནས་བཤད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་མ་ལ་གནས་བཞི་པོ་རྣམས་ལ་ཤིང་དྲུང་ཉིད་མ་གཏོགས་སོ་སྟེ། བསླབ་པ་བསྲུང་བར་རང་དབང་ཅན་མིན་པས་དགེ་སློང་མ་ཤིང་དྲུང་དུ་སྡོད་པ་བཀག་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་སློང་མའི་ལྟུང་བར་འགྱུར་བ་རྣམས་ལ་ཕམ་པ་ཐུན་མོང་བ་བཞི་དང་། རེག་པ་ལུས་ 6-179a བཀན་འཆབ་པ་བཟློག་པ་བཞི་སྟེ་བརྒྱད་ཉིད་དོ། །ལྟུང་བྱེད་དང་ཉེས་བྱས་ཡིན་ཀྱང་མགུ་བ་ཟླ་བ་ཕྱེད་སྤྱོད་དགོས་པས་ཆད་པ་ལྕི་བ་རྣམ་དཀར་གྱི་ཆོས་མིན་ཀྱང་མཚན་ཉིད་འཛིན་པའི་ཆོས་བརྒྱད་པོ་རྣམས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །དེ་ཡང་དགེ་སློང་གང་ཟག་ལ་བསྟེན་པ་གསུམ་ནི། དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་ལ་ཉེས་པ་གླེང་དྲན་མི་བྱ་བ་དང་། དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་ལ་སྤྱོ་བར་མི་བྱ་བ་སྟེ། ཀར་ཤ་ལས། གཤེ་བ་དང་ཁྲོ་བ་དང་སྤྱོ་བ་བཀག་ཅེས་སོ། །ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། ཚིག་ངན་པར་སྨྲ་བ་དང་ཁྲོ་བ་དང་བསྡིགས་པ་རྣམས་མི་གནང་སྟེ་ཞེས་ནན་ཏུར་བྱེད་པ་བཀག་གོ། དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་གསར་བུ་ལའང་ཕྱག་བྱ་དགོས་ཏེ། ལུང་དང་ཀར་ཤ་ལས། ཚིག་སྙན་པ་དང་བསྟོད་པ་དང་ལྡང་བ་དང་ཐལ་མོ་སྦྱར་བ་དང་ཞེས་དེ་རྣམས་ལས་ཟློག་པ་ལྕི་བའི་ཆོས་འདས་གསུམ་མོ། །དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་ལ་བརྟེན་པ་གསུམ་ནི། དགེ་སློང་ཕའི་དགེ་འདུན་མེད་པར་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་དང་། ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཅིང་དགེ་སློང་རྣམས་ལས་གདམས་ངག་མི་ནོད་པ་དང་། དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་མེད་པའི་གནས་སུ་དབྱར་ཁས་ལེན་པ་སྟེ། དེ་ཡང་འགྲེལ་ཆུང་ལས། དགེ་སློང་གི་གཙུག་ལག་ཁང་ནས་བར་རྒྱང་གྲགས་ཕྱེད་ལས་རིང་བ་ཞིག་ཏུ་ཚུལ་དུ་གཞུག་ན་ལྟུང་བའོ། །ཞེས་བཤད་ལ། བླ་མ་དག་རྒྱང་གྲགས་རེ་ལས་རིང་བ་ཞིག་ཏུ་གསུངས་ཀྱང་དེ་གཉིས་ནི་མི་རིགས་ཏེ། ཕན་ཚུན་བསླབ་པ་ལ་གནོད་ཅིང་མི་འཛེམ་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་གང་ཞེ་ན། མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་ན་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གསུམ་གྱི་ནང་ཁོངས་དང་། མཚམས་པོ་ཆེ་མ་བཅད་ན་དཔག་ཚད་གཅིག་གི་ནང་ཁོངས་ན་དགེ་འདུན་དུ་ལོངས་པའི་དགེ་སློང་མེད་པའི་གནས་སུ་དབྱར་གནས་པར་ཁས་ལེན་པའོ། །འདི་ 6-179b རིགས་ཏེ། ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པ་ལས། མཚམས་པོ་ཆེས་བསྐོར་བའི་མཚམས་ནང་དུ་ཞུགས་པར་གྱུར་པ་དེའི་ཚེ་དགེ་སློང་གི་གནས་དང་བཅས་པར་མཚམས་གཅིག་གི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པའི་ཕྱིར། དགེ་སློང་མའི་དབྱར་ཁང་ནི་དགེ་སློང་དང་བཅས་པའི་གནས་ཉིད་ཡིན་ནོ། །གལ་ཏེ་མཚམས་ཀྱི

【現代漢語翻譯】 名稱是：比丘尼們需要這種衣物來遮蓋胸前不美觀的部分。這兩種法衣的穿著方式是：纏繞在腋下，從背後繞到雙肩之上。這兩種法衣的尺寸與上衣相同。《母論分別》中，在關於月經的章節中對此有說明。 第二點是：對於比丘尼來說，除了樹下之外，其餘四個住所都是分開的。因為她們沒有自主權來守護戒律，所以禁止比丘尼住在樹下。比丘尼所犯的墮罪包括四種共同的根本墮罪，以及四種關於觸控、身體和隱藏的遮罪，總共八種。即使是墮罪和惡作，也需要進行半月的懺悔，因此懲罰是嚴厲的。即使不是完全清凈的法，也要宣說這八種需要守護的戒律。 關於依止比丘個人的三種情況是：比丘尼不得議論或回憶比丘的過失；比丘尼不得呵斥比丘。《羯磨論》中說：『禁止辱罵、憤怒和呵斥。』《律藏小事》中說：『不允許說惡語、憤怒和威脅，』因此要嚴格禁止。比丘尼也必須向新比丘頂禮。《律藏》和《羯磨論》中說：『甜言蜜語、讚歎、起立、合掌』，與此相反的三種情況是更重的戒律。關於依止比丘僧團的三種情況是：沒有比丘父親的僧團就不能受具足戒；每半月不從比丘那裡接受教誡；比丘尼不得在沒有比丘的地方安居。《解釋》中說：『如果從比丘的寺廟到超過半由旬的地方居住，就會犯墮罪。』有些上師說超過一由旬，但這兩種說法並不矛盾，因為互相之間會妨礙學習和不尊重。那麼，什麼是正確的呢？如果劃定了大界，就在二由旬半的範圍內；如果沒有劃定大界，就在一由旬的範圍內，在沒有足夠比丘的僧團的地方安居。這是正確的。《小事釋》中說：『如果進入了大界所圍繞的區域，那麼比丘尼的夏安居地就是與比丘在一起的地方，因為它屬於同一個區域。』如果劃定了邊界……

【English Translation】 The name is: Bhikshunis need this garment to cover the unsightly part of their chest. The way to wear these two Dharma garments is: wrap them under the armpits, and draw them from the back over the shoulders. The size of these two garments is the same as the upper garment. In the 'Mother's Differentiation', it is explained in the chapter on menstruation. The second point is: For Bhikshunis, except for under the tree, the other four residences are separate. Because they do not have the autonomy to guard the precepts, Bhikshunis are prohibited from living under the tree. The offenses committed by Bhikshunis include four common root offenses, and four covering offenses regarding touching, body, and concealment, totaling eight. Even for offenses and misdeeds, half-month repentance is required, so the punishment is severe. Even if it is not a completely pure Dharma, these eight precepts that need to be guarded must be declared. The three situations regarding relying on a Bhikshu individual are: Bhikshunis must not discuss or recall the faults of Bhikshus; Bhikshunis must not scold Bhikshus. In the 'Karma Treatise', it says: 'It is forbidden to insult, be angry, and scold.' In the 'Vinaya Minor Matters', it says: 'It is not allowed to speak evil words, be angry, and threaten,' so it must be strictly prohibited. Bhikshunis must also prostrate to new Bhikshus. The 'Vinaya' and the 'Karma Treatise' say: 'Sweet words, praise, standing up, joining palms,' the opposite of these three situations are heavier precepts. The three situations regarding relying on the Bhikshu Sangha are: one cannot receive full ordination without the Sangha of Bhikshu fathers; one cannot receive teachings from Bhikshus every half month; Bhikshunis must not reside in a place without Bhikshus. The 'Explanation' says: 'If one lives more than half a yojana away from the Bhikshu's temple, one will commit an offense.' Some teachers say more than one yojana, but these two statements are not contradictory, because they will hinder learning and disrespect each other. So, what is correct? If a large boundary is drawn, it is within two and a half yojanas; if a large boundary is not drawn, it is within one yojana, residing in a place without a Sangha with enough Bhikshus. This is correct. The 'Minor Matters Explanation' says: 'If one enters the area surrounded by the large boundary, then the Bhikshuni's summer retreat is a place with Bhikshus, because it belongs to the same area.' If the boundary is drawn...

---

ས་བསྐོར་བ་མ་བྱས་སུ་ཟིན་ཀྱང་། དཔག་ཚད་གཅིག་གི་ནང་དུ་དགེ་སློང་གི་གཙུག་ལག་ཁང་ཡོད་ན་དགེ་སློང་མའི་དབྱར་ཁང་ནི་དགེ་སློང་དང་བཅས་པ་ཉིད་དུ་བལྟ་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་ཀའི་དགེ་འདུན་ལ་བརྟེན་པ་གཉིས་ནི། གཉིས་ཀའི་དགེ་འདུན་ལ་མགུ་བ་སྤྱད་པར་བྱ་བ་དང་། གཉིས་ཀའི་དགེ་འདུན་ལ་དགག་དབྱེ་བྱ་བ་སྟེ། དེ་རྣམས་ལས་འདས་ན་ལྕི་བའི་ཆོས་འདས་སུ་གསུངས་སོ། །ལྕི་བའི་ཆོས་འདས་བརྒྱད་པོ་དེ་ལས་གདམས་ངག་མི་ནོད་པ་དང་། དབྱར་གནས་ཁས་ལེན་པ་དང་། དགག་དབྱེ་མི་བྱེད་པ་གསུམ་ལྟུང་བྱེད་དང་། གཞན་ལྔ་ཉེས་བྱས་སོ། །ལྕི་བའི་ཆོས་བརྒྱད་འདི་ལ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཟླ་ཕྱེད་གདམས་ངག་རྗེས་བསྟན་མི་ནོད་པ་མ་བགྲངས་པར་གསོ་སྦྱོང་དགེ་སློང་ལ་མ་དྲིས་པ་དང་ཞེས་བཤད་པ་ནོར་ངེས་སོ་ཞེས་ཟངས་ཆེན་པ་གསུང་ངོ་། །ལྕི་ཆོས་དེ་སྐབས་གང་དུ་བརྗོད་ཅེ་ན། ལྟུང་བར་འགྱུར་པའི་ཆོས་རྣམས་དང་། དགེ་སྦྱོང་དུ་བྱེད་པའི་ཆོས་རྣམས་བརྗོད་པའི་བར་སྐབས་སུ་བརྗོད་པར་བྱའོ། ། 說障礙差別 གསུམ་པ་ལ། ཐུན་མོང་དབང་དུ་བྱེད་པའི་མདོ། །བར་ཆད་སོ་སོའི་དབྱེ་བ་བསྟན། ། 依共所說經 དང་པོ་ནི། འདིར་ཡང་བཀོལ་བ་ཡོད་དེ། མཚན་གཉིས་པ་ནས་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཡན་ཆད་དྲུག་པོ་དག་ལ་ཚིག་གི་དོན་འདི་མིང་དང་མིང་ཅན་དུ་བསྡེབ་པར་བྱ་སྟེ། རབ་བྱུང་དང་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་འོངས་པ་ལ་དྲུག་པོ་དེ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེས་དབྱུང་རྫོགས་མཁན་པོས་དྲི་ཞིང་དྲུག་པོ་དེ་དབྱུང་རྫོགས་མི་བྱའོ། །དྲུག་པོ་ 6-180a དེ་ལ་ནི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ཉིད་མེད་པར་ཡང་ཁྱད་པར་མེད་པར་འདྲའོ། །འདིའི་སྔོན་རབ་བྱུང་ལ་བུད་མེད་དེ་མཚན་གྱུར་ནས་སྐྱེ་བའི་གནས་སྐབས་སྲིད་པ་ནི་དམིགས་བསལ་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་ལན་གསུམ་ཕན་གྱུར་ན་ནི་མི་སྐྱེ་བ་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་མདོ་འདི་དྲུག་པོའི་མཇུག་ཏུ་རྣམ་པ་དེ་ལྟ་བུའི་རྟགས་ཅན་བསྙིལ་བར་བྱའོ་ཞེས་མ་སྨོས་ཀྱང་དོན་གྱིས་གོ་བའི་དབང་དུ་བྱས་ལ། འདིར་སྐྱེས་པ་འབའ་ཞིག་གི་དབང་དུ་བྱས་པ་མ་ཡིན་པས་ཀྱང་མ་སྨོས་སོ། ། གཉིས་པ་ལ། རྣམ་པར་སྨིན་པའི་སྒྲིབ་པ་དང་། ལས་ཀྱི་སྒྲིབ་པ་ཕྱེ་སྟེ་བཤད། ། དང་པོ་ནི། མ་ནིང་ཕོ་མོ་གང་ཡང་རུང་བ་ལ་མཚན་གཉིས་ཀ་ཡོད་པའོ། །མ་ནིང་ཕོ་མོའི་ཁྱད་པར་སྐད་དང་ཕྱི་བྱད་ཕོ་མོ་གང་དང་མཐུན་པར་འོང་བའི་ཁྱད་པར་ལས་སོ། །གླེ་འདམས་པའོ་ཞེས་པ་ནི་ཊཱི་ཀར། མོ་མཚན་དང་བཤང་བའི་སྒོ་གཉིས་ལྷན་ཅིག་ཏུ་གྱུར་པ་གང་ལ་ཡོད་པ་དེ་ནི་གླེ་འདམས་སོ་ཞེས་སོ། །མོ་མཚན་ནས་རྟག་ཏུ་ཟླ་མཚན་འཛག་པའོ། །རྟག་ཏུ་ཟླ་མཚན་མི་འཛག་པའོ། །ཡོན་ཏན་འོད་འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཟླ་མཚན་གྱི་ཁྲག་ཀྱང་མི་འཛག་པ་སྟེ། ལོ་བཅུ་གཉིས་ཡན་ཆད་ལ་མི་ཟག་པ་དང་། ལྔ་བཅུ་མན་ཆད་ཁྲག་མི་ཟག་པ་ནི་མ་གཏོགས་སོ་ཞེས་སོ། །སྨན་

【現代漢語翻譯】 即使沒有繞行，如果一逾繕那（梵文：yojana，漢語：一種長度單位）內有比丘的精舍，那麼比丘尼的雨季安居處應當被視為與比丘在一起。依賴於兩個僧團的兩種情況是：應當對兩個僧團行歡喜事，以及對兩個僧團作羯磨（梵文：karma，漢語：業）。如果超越了這些，就被說成是超越了重法。在這八條重法中，不接受教誡、承諾安居以及不作羯磨這三條是墮罪，其餘五條是惡作罪。關於這八條重法，《小疏》中說：『半月不接受教誡，不計算在內，未經比丘詢問是否作布薩（梵文：poṣadha，漢語：說戒）』，這樣說是錯誤的，銅色大師如是說。那麼在什麼情況下說這些重法呢？應當在說會導致墮落的法和進行善行的法之間說。 說障礙差別 第三，依共所說經，顯示各自的障礙差別。 第一，這裡也有應用，從第二個名稱到出家這六個，應當將詞義組合成名和有名的關係，難道不是爲了出家和圓滿而來嗎？度牒圓滿的堪布詢問，這六個不應該度牒圓滿。對於這六個來說，沒有生起戒律的自性，也沒有差別，是相似的。在此之前，如果出家前婦女的名稱改變後有出生的可能，這是一個特例，如果重複三次，就不會出生。那麼，即使這部經在六個的結尾沒有說要摧毀這種標誌，也應該理解其含義，而且這裡不是僅僅針對男性，所以沒有說。 第二，分開解釋了異熟的障礙和業的障礙。 第一，雙性人是指無論男女，都具有兩性的特徵。雙性人的區別在於聲音和外貌與男女哪一方相似。『格列丹』是指，在《 टीका 》中說：『具有女性特徵和排泄器官兩者合一的，就是格列丹』。從女性特徵中經常流出月經。不經常流出月經。《功德光疏》中說：『月經的血也不流出，十二歲以上不流出，五十歲以下不流出的情況除外』。

【English Translation】 Even if there is no circumambulation, if there is a monastic residence for monks within one yojana (a unit of distance), then the rainy season residence of the nuns should be regarded as being with the monks. The two dependencies on both sanghas (communities) are: one should practice pleasing both sanghas, and one should perform karma (actions) for both sanghas. If one goes beyond these, it is said to have transgressed the heavy dharmas. Among these eight heavy dharmas, not accepting instructions, promising to reside during the rainy season, and not performing karma are offenses, while the other five are misdeeds. Regarding these eight heavy dharmas, the 'Small Commentary' says: 'Not accepting instructions every half month, not counting asking the monks whether to perform the posadha (confession ceremony),' saying this is definitely wrong, so says Zangchenpa. Then, in what context are these heavy dharmas spoken? They should be spoken in the context of speaking about the dharmas that lead to downfall and the dharmas that lead to virtuous conduct. Explanation of Obstacle Differences Third, according to the Sutra Spoken in Common, the differences of each obstacle are shown. First, here also there is application, from the second name to ordination, these six should combine the meaning of the words into a relationship of name and named. Isn't it for ordination and completion? The Khenpo (abbot) who completes the ordination asks, and these six should not complete the ordination. For these six, there is no nature of generating vows, and there is no difference, they are similar. Before this, if a woman's name changes before ordination and there is a possibility of birth, this is a special case, and if it is repeated three times, it will not be born. So, even if this sutra does not say at the end of the six to destroy such a sign, it should be understood by its meaning, and it is not only for men here, so it is not said. Second, the obstacles of Vipaka (result) and the obstacles of Karma (action) are explained separately. First, a hermaphrodite is someone who has both male and female characteristics, regardless of gender. The difference between male and female hermaphrodites lies in whether the voice and appearance are similar to male or female. 'Gle Dam' means, in the ṭīkā (commentary), 'Whoever has both female characteristics and excretory organs together is Gle Dam.' Menstruation always flows from the female characteristics. Menstruation does not always flow. In the 'Commentary on the Light of Qualities,' it says, 'The blood of menstruation also does not flow, except for those who do not flow above twelve years old and those who do not flow below fifty years old.'

---

དཔྱད་ལས་ཀྱང་། བུད་མེད་ཟླ་བ་རེ་རེར་ཁྲག །དངས་མ་ལས་བྱུང་ཞག་གསུམ་འཛག །ལོ་ནི་བཅུ་གཉིས་ཕན་ཆད་ནས། །ལྔ་བཅུའི་བར་འཛག་དེ་ནས་ཟད། །ཅེས་པ་དང་ཡང་མཐུན་ནོ། །མཚན་མ་ཙམ་ཡོད་པའོ། །དེ་གང་ཞེ་ན། མཚན་མ་ཆུ་འོང་བའི་བུ་ག་ཙམ་དུ་གྱུར་པའི་མཚན་མ་ཡོད་པ་ནི་མཚན་མ་ཙམ་ཡོད་པ་དེ་ཞེས་བྱའོ། ། 分別說業障 གཉིས་པ་ནི། བུད་མེད་སྔོན་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལས་ཕྱིས་བསླབ་པ་ཕུལ་བའོ། །དགེ་སློང་མ་དགེ་ཚུལ་མར་བབས་པས་བར་ཆད་འདིར་མི་འགྱུར་རོ། །སྐྱེས་པ་ལ་བར་ཆད་འདི་མེད་ 6-180b དེ། གཞི་འགྲེལ་ལས། སྐྱེས་པ་ནི་ལན་བདུན་རབ་ཏུ་དབྱུང་བ་གནང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། །འོ་ན་ཐུན་མོང་མིན་པའི་བར་ཆད་དྲུག་པོ་རྣམས་གསངས་སྟོན་མས་ལྐོག་ཏུ་དང་། ལས་བྱེད་མོས་དགེ་འདུན་མའི་དབུས་སུ་འདྲི་དགོས་མོད་ཀྱི། དགེ་སློང་མ་ལས་བྱེད་པས་བར་ཆད་དེ་རྣམས་དྲི་དགོས་སམ་མི་དགོས་ཞེ་ན། དགེ་སློང་མ་མཆོག་གི་སྐབས་ཀྱི་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་དང་། ཀར་ཤ་ལས། དགེ་འདུན་གཉིས་ཀའི་དབུས་སུ་མཚན་གཉིས་པ་མ་ཡིན་ནམ། གླེ་འདམས་པ་མ་ཡིན་ནམ། རྟག་ཏུ་ཟླ་མཚན་འཛག་པ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེས་འདྲི་བར་གསུངས་སོ། །འོ་ན་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། དགེ་སློང་དག་གིས་དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་གྱི་དབུས་སུ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ཆོས་རྣམས་དྲིས་པ་ན་དེ་ངོ་ཚ་ནས་གདོང་སྨད་དེ་འདུག་པའི་སྐབས་དེར། བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་གསོལ་བ་དང་། བཀའ་སྩལ་པ། དགེ་སློང་གིས་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་བར་ཆད་རྣམས་དྲི་བར་མི་བྱའོ། །དྲིས་ན་འདས་པ་དང་བཅས་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་སྙམ་ན། འདྲི་བ་སྔར་བཅས། མི་འདྲི་བ་རྗེས་བཅས་ཏེ་རྗེས་བཅས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་ངོ་ཞེས་ཤེས་པའི་སླད་དུ་ཡིན་ནོ། །འདིར་སྨྲས་པ།གངས་ཅན་འདི་ན་ཉེས་སྤྱོད་སྐྱེ་བོ་ཡིས། །ཧ་ཅང་མ་རུངས་བྱས་ཀྱང་སངས་རྒྱས་དང་། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་རང་གཟུགས་ཐུགས་རྗེའི་སྐུ། །སྣང་བར་མཛད་པས་ཕྱོགས་འདི་བཟང་པོར་བྱས། །འོན་ཀྱང་གངས་ཅན་པ་ཡི་སྐྱེ་བོ་ཀུན། །ད་ནི་བསོད་ནམས་ལྷག་པར་བྲི་བའི་མཐུས། །བསྟན་པ་དངོས་ཞིག་བོན་དར་སྔགས་ལོག་དར། །དེ་ཡི་སྟོབས་ཀྱིས་ཧོར་སོག་ཇང་རྣམས་བརྡོལ། །བདག་ཀྱང་ཆུང་ངུའི་དུས་ནས་བསྟན་པ་ཡི། །གནད་མཚང་འཁྲུལ་མེད་བློ་ལ་འཛིན་པའི་མཐུས། །རང་ལོ་ཉེར་དྲུག་ལོན་པའི་དུས་འདིར་ཡང་། །འདུལ་ 6-181a བ་འབུམ་སྡེའི་གཞུང་དོན་ཇི་བཞིན་རྟོགས། །ཆོས་བཞིན་བསྟན་པས་ཆོས་མིན་སྤྱོད་པ་རྣམས། །བདག་ལ་སྨོད་ཅིང་སྡང་བར་བྱེད་དོ་ལོ། །འདི་ཚུལ་དམ་པ་རྣམས་ལ་འབྱུང་བའི་ནོར། །མཆོག་ཏུ་གཅེས་པས་དགའ་བ་སྒོམས་ཤིག་ཅེས། །དཔལ་ལྡན་དབྱངས་ཅན་གསར་མ་རང་ཉིད་ཀྱི། །ནང་རབ་དང་བའི་སྤྲོ་བ་རིང་ནས་ཐོབ། །རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་གཞི་ཕྲན་ཚེགས་ལ་སོགས་པའི་སྒྲས་གླེང་གཞི་དང་མ་མོ་དང

【現代漢語翻譯】 此外，經文也說：『婦女每月行經，由精華所生，持續三天。從十二歲到五十歲，之後停止。』這也相符。僅僅是性器官的存在。那是什麼呢？指的是擁有性器官，即變成只有尿液排出的孔道的性器官，這被稱為僅僅是性器官的存在。 分別說業障 第二種是：婦女先前出家，後來放棄戒律。比丘尼如果降格為沙彌尼，則不會構成這種障礙。男子沒有這種障礙。 根據根本律的解釋：『男子被允許出家七次。』那麼，對於六種非共同障礙，密宗女應該秘密詢問，而業事尼應該在僧團中詢問。那麼，業事比丘尼是否需要詢問這些障礙呢？根據比丘尼至尊的律藏零星部分和《羯磨書》：『是否在兩個僧團中都是雙性人？是否是閹人？是否總是行經？』有這樣的提問。那麼，根據律藏零星部分：『當比丘們在比丘尼僧團中詢問非共同法時，她們因羞愧而低頭不語。』在這種情況下，世尊祈請並說道：『比丘不應詢問非共同障礙。如果詢問，則會構成違越。』這是否矛盾呢？詢問是先前制定的，不詢問是後來制定的，應該遵循後來的規定。爲了瞭解這一點。 在此我說：在這雪域，即使作惡之人，也因諸佛和菩薩的慈悲身顯現，使此地變得美好。然而，雪域的所有人，如今因福德日益減少，導致正法衰落，苯教興盛，邪咒盛行。由於這些力量，蒙古、索格和姜人入侵。我從小就憑藉對佛法的精通，毫不混淆地記在心中。即使在我二十六歲時，也能如實理解《毗奈耶》的要義。像法一樣宣揚佛法，那些行非法之人，誹謗和憎恨我。這對於聖者來說是財富，應該珍視並修習歡喜。』吉祥妙音天女自己，從內心深處獲得了長久的喜悅。以出家的根本為基礎，零星部分等詞語，指的是開端、魔母等。

【English Translation】 Furthermore, the scripture says: 'Women menstruate every month, which comes from essence, lasting for three days. From the age of twelve to fifty, then it ceases.' This also corresponds. Merely the existence of the sexual organ. What is that? It refers to having a sexual organ, that is, becoming a sexual organ that only has a passage for urine, which is called merely the existence of the sexual organ. Separately speaking of karmic obstacles. The second is: A woman who previously ordained but later renounced the precepts. If a Bhikshuni is demoted to a Shramanerika, this will not constitute this obstacle. Men do not have this obstacle. According to the explanation of the Root Text: 'Men are allowed to ordain seven times.' So, for the six non-common obstacles, the secret tantric woman should inquire secretly, and the Karma Nun should inquire in the Sangha. Then, does the Karma Bhikshuni need to ask these obstacles? According to the Vinaya miscellaneous section of the supreme Bhikshuni and the Karma Book: 'Is she a hermaphrodite in both Sanghas? Is she a eunuch? Does she always menstruate?' There are such questions. Then, according to the Vinaya miscellaneous section: 'When the Bhikshus ask about the non-common Dharmas in the Bhikshuni Sangha, they are ashamed and bow their heads in silence.' In this case, the Blessed One prayed and said: 'Bhikshus should not ask about non-common obstacles. If asked, it will constitute a transgression.' Is this contradictory? Asking was established earlier, not asking was established later, and the later regulations should be followed. This is to understand this. Here I say: In this snowy land, even evil people, because of the compassionate bodies of the Buddhas and Bodhisattvas appearing, make this place beautiful. However, all the people of the snowy land, now because of the increasing decrease of merit, lead to the decline of the true Dharma, the flourishing of Bon, and the prevalence of evil mantras. Because of these forces, the Mongols, Sogs, and Jiang people invaded. From a young age, I have relied on my mastery of the Dharma, remembering it in my mind without confusion. Even at the age of twenty-six, I can truly understand the essence of the Vinaya. Preaching the Dharma like the Dharma, those who practice non-Dharma, slander and hate me. This is wealth for the holy ones, and you should cherish and cultivate joy.' The glorious Saraswati herself, from the depths of her heart, obtained long-lasting joy. Based on the root of ordination, words such as miscellaneous parts refer to the beginning, the mother demon, etc.

---

་སིལ་བུ་རྣམས་བསྡུས་པས་དེའི་ཕྱིར་དེའི་སྐབས་སོ།། །།༈ 說請問品 གསུམ་པ་ཞུ་བ་ཕལ་ཆེ་བ་བརྗོད་པ་ལ། སྡོམ་པ་སྐྱེ་དང་མི་སྐྱེ་བསྟན། །བར་ཆད་མཚོན་དོན་བྱེ་བྲག་བརྗོད། །བར་ཆད་བྱེ་བྲག་དམིགས་བསལ་བསྟན། །བུད་མེད་རྫོགས་པའི་བྱ་ཡུལ་བརྗོད། །འགལ་རྐྱེན་གེགས་བྱེད་ཉིད་དུ་བསྟན། ། 說戒得與否 དང་པོ་ལ་བཞི། རྒྱུད་ལ་སོགས་པའི་ཁྱད་པར་དང་། །ཡུལ་ཆོག་ཁྱད་ཅན་ཉམས་པས་དང་། རྟགས་རྒྱུད་ཆོག་ཁྱད་ཅན་ཉམས་དང་། །སྡོམ་པ་སྐྱེ་དང་མི་སྐྱེ་བསྟན། །འདི་ས་བཅད་ཚིགས་བཅད་དུ་བསྡེབ་པའི་དབང་ལས། འདི་ལས་གསལ་བ་མ་ཐུབ་ཅིང་ས་བཅད་སྔ་མ་གཉིས་ལ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་དང་མི་སྐྱེ་བ་ཞེས་གསལ་བྱེད་དུ་སྦྱར། ས་བཅད་ཕྱི་མ་ལ་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བར་གསལ་བྱེད་དུ་སྦྱར། ཆོག་ཁྱད་མི་ཉམས་སྐྱེ་བ་ལ། །ཉེས་བྱས་ཙམ་དུ་བསྟན་པའོ། ། 根器等差別 根器等總義 དང་པོ་ནི། མི་མ་ཡིན་པའི་འགྲོ་བ་སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པའི་ཞིང་མ་ཡིན་ན། ལུང་གཞི་ལས། ཀླུ་གཞོན་ནུ་ཙམ་པ་སྐྱེས་ཚེས་བརྒྱད་དང་བཅུ་བཞི་ལ་ཡན་ལག་བརྒྱད་དང་ལྡན་པའི་གསོ་སྦྱོང་ལ་གནས་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། མཛོད་འགྲེལ་དུ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་མདོ་དྲངས་པ་ལས་ཀྱང་། དགེ་སློང་དག་སྒོ་ང་ལས་སྐྱེས་པའི་ཀླུ་ནི་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཀྱི་ཚེས་བརྒྱད་ལ་གནས་ནས་བྱུང་ནས་ཡན་ལག་བརྒྱད་དང་ལྡན་པའི་བསྙེན་གནས་ལ་གནས་སོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ 6-181b དང་འགལ་སྙམ་ན། མཛོད་འགྲེལ་ལས། དེ་ནི་ལེགས་པར་སྤྱད་པ་ཙམ་ཡིན་གྱི་སྡོམ་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ། །གཞན་ཡང་ལྷ་ཆོས་ཅན། སྡོམ་པའི་ཞིང་ཉིད་མ་ཡིན་པར་ཐལ། མི་མ་ཡིན་པའི་འགྲོ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། བསམ་གཏན་གྱི་སྡོམ་པ་ནི། འདོད་པ་དང་གཟུགས་ཀྱི་ཁམས་སུ་སྐྱེས་པའི་ལྷ་རྣམས་ལ་ཡོད་ཅེས་བཤད་ཅིང་། འོད་ལྡན་ལས་ཀྱང་། མི་མ་ཡིན་པ་རྣམས་ལ་ཡང་བསམ་གཏན་དང་ཟག་པ་མེད་པའི་སྡོམ་པ་གཉིས་གནས་ཤིང་ཞེས་ལྷ་རྣམས་ལ་སྡོམ་པ་དེ་གཉིས་ཡོད་པར་གསུངས་སོ་ཞེ་ན། ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་སྟེ། ལྷ་རྣམས་ནི་སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པའི་ཞིང་ཉིད་མ་ཡིན་གྱི། སྡོམ་པ་གཞན་གཉིས་ཀྱི་ཞིང་ནི་ལྷ་རྣམས་ཀྱང་ཡིན་ནོ། །བྱང་གི་ཞེས་པ་ནི་ཞུ་འགྲེལ་ལས། བྱང་གི་སྒྲ་མི་སྙན་ནི་རི་རབ་ལ་ལྟོས་ནས་བྱང་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་མི་འཐད་དེ། རི་རབ་ལྷུན་པོ་ནི་སྒྲ་མི་སྙན་ལ་སོགས་པ་གླིང་བཞི་ཆར་གྱི་བྱང་ན་གནས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་འདི་ནི་འཛམ་བུ་གླིང་ལ་བལྟོས་ནས་བྱང་ཡིན་ཏེ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་ལས། བྱང་གི་སྒྲ་མི་སྙན་ནི་འདི་ནས་བྱང་ཕྱོགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །སྒྲ་མི་སྙན་ཅེས་པ་ཞུ་འགྲེལ་ལས། སྒྲ་མི་སྙན་པ་དག་གནས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པ་སྐད་མི་སྙན་པའི་དོན་ནོ། །མི་མིན་སྡོམ་པའི་ཞིང་མིན་པ་དང་། བྱང་གི་སྒྲ་མི་སྙན་པ་སྡོམ་པའི་ཞིང་མིན་པ་ཁ

【現代漢語翻譯】 將零星的問題收集起來，因此有了這一品。 第三品：陳述大多數的提問，包括：闡述戒律的生起與不生起；陳述障礙的象徵意義和特殊之處；闡述障礙的特殊例外；陳述女性圓滿的所為之處；闡述違背的因緣即是障礙。 說戒律的得與否 第一部分有四點：根器等差別；處所儀軌有差別；標誌根器儀軌有差別；闡述戒律的生起與不生起。這是根據章節和偈頌的組合方式而定。無法比這更清楚地表達，前兩個章節用『戒律的生起與不生起』來明確說明，後面的章節則用『戒律不生起』來明確說明。儀軌沒有差別，戒律生起，僅僅是犯了小過錯。 根器等差別 根器等總義 第一點：非人眾生不是別解脫戒的田，如果有人認為這與《律藏根本》相違背，其中說：『龍族少年匝巴在初八和十四，安住于具有八支的布薩』，以及《俱舍論釋》中引用聲聞部的經典也說：『諸比丘，從卵生的龍，在半月的初八出現，安住于具有八支的近住』。 如果有人認為這相違背，那麼《俱舍論釋》中說：『這只是善行，而不是戒律』。此外，天人是有法者，不是戒律的田，因為他們是非人眾生。如果承認，那麼禪定的戒律，在欲界和色界出生的天人都有。在《光明經》中也說：『非人也有禪定和無漏的兩種戒律』，因此天人有這兩種戒律。如果這樣說，那麼不遍及，因為天人不是別解脫戒的田，但其他兩種戒律的田，天人也是。『北方的』，《請問釋》中說：『北方的聲音不悅耳，是因為相對於須彌山來說是北方』。這不合理，因為須彌山位於包括聲音不悅耳等四大部洲的北方。因此，這是相對於贍部洲來說的北方，如《辨別釋》中說：『北方的聲音不悅耳，是因為從這裡是北方』。『聲音不悅耳』，《請問釋》中說：『因為聲音不悅耳者居住』，意思是聲音不好聽。非人不是戒律的田，以及北方的聲音不悅耳不是戒律的田。

【English Translation】 Collecting scattered questions, hence this chapter. Chapter Three: Stating most of the questions, including: Explaining the arising and non-arising of vows; stating the symbolic meaning and specific differences of obstacles; explaining the special exceptions of obstacles; stating the proper sphere of activity for women's accomplishment; stating that contradictory conditions are indeed obstacles. Saying whether the vows are obtained or not The first part has four points: differences in faculties, etc.; differences in place and ritual; differences in signs, faculties, and ritual; explaining the arising and non-arising of vows. This is based on the combination of chapters and verses. It is not possible to express it more clearly than this, and the first two chapters use 'the arising and non-arising of vows' to clearly explain, while the later chapters use 'the non-arising of vows' to clearly explain. If the ritual has no differences, the vows arise, and it is merely committing minor faults. Differences in faculties, etc. General meaning of faculties, etc. The first point: non-human beings are not fields for individual liberation vows. If someone thinks this contradicts the Vinaya Root, which says: 'The Naga youth Tsampa on the eighth and fourteenth of the month, abides in the eight-limbed Uposatha', and the Commentary on the Abhidharmakosa also quotes the Sravaka Sutra, saying: 'Monks, the Naga born from an egg, appears on the eighth of the half-month and abides in the eight-limbed Upavasatha'. If someone thinks this contradicts, then the Commentary on the Abhidharmakosa says: 'This is merely good conduct, not vows'. Furthermore, the gods are Dharmic beings, not fields for vows, because they are non-human beings. If admitted, then the vows of meditation, the gods born in the desire and form realms have them. In the Light Sutra it also says: 'Non-humans also have the two vows of meditation and non-contamination', therefore the gods have these two vows. If said so, then it does not pervade, because the gods are not fields for individual liberation vows, but the gods are also fields for the other two vows. 'Northern', the Commentary on Questions says: 'The northern sound is unpleasant, because it is north relative to Mount Sumeru'. This is unreasonable, because Mount Sumeru is located north of all four continents, including the unpleasant sound. Therefore, this is north relative to Jambudvipa, as the Explanation of Discrimination says: 'The northern sound is unpleasant, because it is north from here'. 'Unpleasant sound', the Commentary on Questions says: 'Because those with unpleasant sounds reside', meaning the sound is not pleasant to hear. Non-humans are not fields for vows, and the northern unpleasant sound is not a field for vows.

---

ྱད་པར་ཡོད་དེ། སྒྲ་མི་སྙན་པ་ནི་སྡོམ་པ་གསུམ་ཀའི་ཞིང་མིན་ཏེ། མཛོད་འགྲེལ་ལས། ཡང་དག་པར་ལེན་པ་མེད་པ་དང་བསམ་གཏན་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། །སྡོམ་པའི་ཞིང་མིན་པའི་རྒྱུ་མཚན་གཞན་ཡང་ཡོད་དེ། སྡོམ་པའི་སྤང་བྱ་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། བྱང་སྒྲ་མི་སྙན་པ་རྣམས་ནི་ངག་འཁྱལ་མ་གཏོགས་པ་ལུས་ངག་གི་མི་དགེ་བ་བདུན་པོ་རང་བཞིན་གྱིས་མི་སྤྱོད་ 6-182a པའི་ཕྱིར། དེས་ན་མཛོད་ཀྱི་འགྲེལ་བཤད་ལས། བྱང་གི་སྒྲ་མི་སྙན་པ་ནི་རང་བཞིན་གྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ནི་སྲོག་གཅོད་པ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་རང་བཞིན་གྱིས་མི་བྱེད་པ་ཙམ་ལ་ཚུལ་ཁྲིམས་སུ་བཏགས་ཀྱི། དེ་རྣམས་རང་བཞིན་གྱིས་མི་བྱེད་པ་ཙམ་གྱིས་ཚུལ་ཁྲིམས་རང་མཚན་པར་འགྱུར་ན་ནི་དམྱལ་བ་ལ་ཡང་ཚུལ་ཁྲིམས་ཡོད་པར་ཐལ་བས་སོ། །སྒྲ་མི་སྙན་པ་འདི་ནི་དེའི་གླིང་ཕྲན་དུ་སྐྱེས་པ་ཡང་སྡོམ་པའི་ཞིང་མ་ཡིན་ཅེས་མཚོན་ཏོ། །མཚན་ལན་གསུམ་དུ་གྱུར་ན་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་ཞིང་མིན་པ་ནི། རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། མཚན་ལན་གསུམ་དུ་གྱུར་པ་དེ་ལ་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེའོ་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ཏེ་ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། མཚན་གྱུར་པ་ལན་གྲངས་གསུམ་པ་དེ་ལ་ཡང་སྡོམ་པའི་ཞིང་ཉིད་མེད་དེ་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེའོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། །མཚན་ལན་གསུམ་དུ་གྱུར་ན་སྡོམ་པ་གནས་པའི་ཞིང་མ་ཡིན་པའི་གཞུང་ནི། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། དགེ་སློང་ཕའམ་དགེ་སློང་མ་ཡང་རུང་། ལན་གཉིས་སུ་མཚན་གྱུར་ན་དེ་ཡང་གར་རིགས་པར་ཞོག་ཅེས་བཀའ་སྩལ་ནས། དེ་སྟེ་དེར་བཞག་པ་ལས་མཚན་ལན་གསུམ་དུ་གྱུར་ན་ཇི་ལྟར་བགྱི། ཨུ་པ་ལི་མཚན་ལན་གསུམ་དུ་གྱུར་ན་དགེ་སློང་ཕའི་དངོས་པོ་དང་དགེ་སློང་མའི་དངོས་པོ་དེ་མ་ཐག་ཏུ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་མི་བཞག་གོ། ཞེས་གསུངས་སོ། །མཚན་ལན་གསུམ་དུ་གྱུར་ན་སྐྱེ་གནས་གཉིས་ཀའི་ཞིང་མ་ཡིན་པ་ནི། འགྲེལ་ཆུང་ལས། མཚན་ལན་གསུམ་དུ་གྱུར་པའི་མི་ལ་ནི་ཁྲིམས་ཕོག་ཀྱང་མི་འཆགས་ཏེ། དགེ་སློང་ཞིག་ལས་མཚན་གྱུར་ནའང་ལན་གཉིས་ཀྱི་བར་དུ་ནི་ཁྲིམས་མེད་པར་མ་སོང་གི། ལན་གསུམ་གསུམ་དུ་གྱུར་པ་ཁྲིམས་མེད་པར་སོང་སྟེ་ཞེས་སོ། །མཚན་ལན་གསུམ་དུ་གྱུར་པ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་གནས་ཀྱི་ཞིང་མིན་ 6-182b པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་གློ་བུར་དུ་མ་ནིང་གི་རིགས་གནས་སུ་གྱུར་པ་ལས་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀར། མཚན་ལན་གསུམ་གྱུར་པ་ནི་མ་ནིང་གི་རིགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །འོ་ན་མཚན་ལན་གསུམ་དུ་གྱུར་པས་སྡོམ་པ་བཏང་ན། །མཛོད་འགྲེལ་ལས། མཚན་གྱུར་པ་ལས་སྔོན་གྱི་སྡོམ་པ་གཏོང་བའི་རྒྱུ་ཡང་མ་ཡིན་ལ། སྔོན་མེད་པའི་སྡོམ་པ་ཐོབ་པའི་རྒྱུ་ཡང་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། དེ་ནི་མཚན་ལན་གཅིག་གམ་གཉིས་གྱུར་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ལ།

【現代漢語翻譯】 還有特殊情況，那就是聲音不悅耳的地方不是三律儀（sdom pa gsum）的田地。如《俱舍論釋》（mdzod 'grel）中說：『因為沒有如理作意，沒有禪定和等持。』還有其他原因說明它不是律儀的田地，因為律儀所應斷除的還不完整。因為聲音不悅耳的北俱盧洲人，除了綺語之外，身語的七種不善業是不會自然造作的。因此，《俱舍論》的解釋中說：『北俱盧洲的聲音不悅耳是因為具有自性之戒。』這只是將不殺生等不自然造作的行為稱為戒律，如果僅僅因為不自然造作就成為具有自性之戒，那麼地獄也應有戒律了。這個聲音不悅耳的地方，即使出生在它的邊地也不是律儀的田地。 如果變為三變性（mtshan lan gsum du gyur na），就不是律儀生起的田地。如《自釋》（rang gi rnam bshad）中說：『變為三變性的那個人不會生起律儀。』《 टीका 》中說：『變為三變性的第三次，也不是律儀的田地，不會生起律儀。』如果變為三變性，就不是律儀安住的田地。如《律藏零星事》（lung phran tshegs）中說：『比丘或比丘尼也好，如果兩次變為變性，那麼也應安置在哪裡。』如果安置在那裡之後，變為三變性該怎麼辦？鄔波離（upa li），如果變為三變性，那麼比丘的事物和比丘尼的事物，立即無論如何也不應安置。』 如果變為三變性，就不是生起和安住兩者的田地。如《釋小》（'grel chung）中說：『對於變為三變性的人，即使判刑也不會成立，即使從一個比丘變為變性，兩次之間也不會沒有刑罰，變為三次就沒有刑罰了。』變為三變性不是律儀生起和安住的田地的原因是，突然變成了非男非女的種姓。如《 टीका 》中說：『變為三變性是因為屬於非男非女的種姓。』 如果變為三變性就捨棄了律儀嗎？《俱舍論釋》中說：『變為變性既不是捨棄先前律儀的原因，也不是獲得先前沒有的律儀的原因。』如果這樣說就矛盾了。答：那是針對變為一次或兩次變性的情況。

【English Translation】 There is also a special case, which is that the place with unpleasant sounds is not the field of the three vows (sdom pa gsum). As stated in the 'Commentary on the Treasury' (mdzod 'grel): 'Because there is no proper attention, no meditation, and no samadhi.' There is another reason why it is not the field of vows, because what should be abandoned by the vows is not complete. Because the people of Uttarakuru (byang sgra mi snyan pa) with unpleasant sounds, except for frivolous speech, the seven non-virtuous deeds of body and speech are not naturally committed. Therefore, in the explanation of the 'Treasury', it is said: 'The unpleasant sound of Uttarakuru is because it possesses the self-nature of morality.' This only refers to the act of not naturally committing actions such as not killing as morality. If merely not naturally committing them becomes possessing the self-nature of morality, then hell should also have morality. This place with unpleasant sounds, even if born in its borderlands, is not the field of vows. If it becomes a triple transformation (mtshan lan gsum du gyur na), it is not the field for the arising of vows. As stated in the 'Self-Commentary' (rang gi rnam bshad): 'For the one who becomes a triple transformation, vows do not arise.' In the ' टीका ' it is said: 'The third time of becoming a triple transformation is not the field of vows, vows do not arise.' If it becomes a triple transformation, it is not the field where vows abide. As stated in the 'Vinaya Minor Matters' (lung phran tshegs): 'Whether it is a monk or a nun, if they become a transformation twice, then where should they be placed?' If after being placed there, they become a triple transformation, what should be done? Upali (upa li), if they become a triple transformation, then the belongings of the monk and the belongings of the nun should not be placed immediately in any way.' If it becomes a triple transformation, it is not the field for both arising and abiding. As stated in the 'Small Commentary' ('grel chung): 'For a person who becomes a triple transformation, even if sentenced, it will not be established. Even if transformed from a monk, there will be no punishment between the two times, but becoming three times will result in no punishment.' The reason why becoming a triple transformation is not the field for the arising and abiding of vows is because they suddenly become a hermaphrodite lineage. As stated in the ' टीका ': 'Becoming a triple transformation is because they belong to the hermaphrodite lineage.' If one becomes a triple transformation, do they abandon the vows? The 'Commentary on the Treasury' states: 'Becoming a transformation is neither the cause for abandoning previous vows nor the cause for obtaining vows that did not exist before.' If this is said, it is contradictory. Answer: That is directed towards the situation of becoming a transformation once or twice.

---

ལན་གསུམ་དུ་གྱུར་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་མིན་ནོ། ། 根器等詞義 གཉིས་པ་ནི། མི་མ་ཡིན་པའི་འགྲོ་བ་ལྷ་འགའ་ཞིག་ལ་བསམ་གཏན་དང་ཟག་མེད་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཡོད་ཀྱང་སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་ནི་མེད་ལ། དང་ནི་ལ་སོགས་པའི་དོན་ཏེ། ཊཱི་ཀར། མི་ཡི་འགྲོ་བ་ལས་གཞན་པ་ལྷ་ལ་སོགས་ཞེས་སོ། །མི་ཡིན་ཀྱང་བྱང་གི་སྒྲ་མི་སྙན་དུ་སྐྱེས་པ་ཉིད་ནི་སོ་ཐར་སྡོམ་པའི་ཞིང་མ་ཡིན་ནོ། །འདིར་ཉིད་ཀྱི་དོན། ཞིང་གཏན་མིན་པའི་དོན་ཏེ། ཊཱི་ཀར། དེ་གཉིས་ལ་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེའོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། །ཚེ་དེ་ལ་མཚན་ལན་གསུམ་དུ་གྱུར་པ་ཡང་སྡོམ་པའི་ཞིང་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །མཚན་གྱུར་པ་དང་པོ་གཉིས་ལ་ནི་སྡོམ་པ་མི་ཉམས་སོ། །སྡོམ་པ་ལེན་བཞིན་པ་ཉིད་ན་མཚན་གྱུར་ཀྱང་སྡོམ་པ་སྐྱེའོ། །ཊཱི་ཀར། འདིར་གཞུང་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་འཚལ་བའི་མཚན་གྱུར་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཞེས་བགྱིའམ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་ཞེས་བགྱི། བཀའ་སྩལ་པ། བསྙེན་པར་རྫོགས་ཞེས་བྱ་སྟེ། དགེ་སློང་མས་ནི་དགེ་སློང་རྣམས་ལས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དགེ་སློང་མའི་དངོས་པོ་བཙལ་བར་བྱ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། །འདིར་ཕོའི་མཚན་གྱུར་པ་ནི་དཔེ་ཙམ་དུ་ཟད་དོ་ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་ས་བཅད་ཀྱི་ཁོངས་འདིའི་མདོ་དང་པོ་ལས་བརྩམས་ཏེ་མཐའ་དཔྱད། རྩ་བའི་ 6-183a ཚིག་དོན་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། མཁན་པོ་མེད་ཀྱང་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་བཤད་པ་ལ། འོ་ན་ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་གས་དབྱུང་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ནོད་པ་ཆོས་ཅན། སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་དེ་མཁན་པོ་ཡོད་མེད་ཀྱི་རྗེས་སུ་འགྲོ་ལྡོག་བྱེད་པ་མིན་པར་ཐལ། མཁན་པོ་མེད་ཀྱང་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་ཊཱི་ཀ་ལས། མཁན་པོ་ཉིད་དུ་གནས་པ་ལ་རབ་ཏུ་དབྱུང་བ་དང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དག་ཡོད་ཀྱི། མི་གནས་པ་ལ་མེད་དོ་ཞེས་མཁན་པོ་ཡོད་མེད་ཀྱི་རྗེས་སུ་འགྲོ་ལྡོག་བྱེད་པར་གསུངས་ལ། ལུང་མ་མོ་ལས་ཀྱང་། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མི་བྱ་བ་གང་ཞེ་ན། ཕ་བསད་པ་དང་། མ་བསད་པ་དང་། སློབ་དཔོན་མེད་པ་དང་། མཁན་པོ་མེད་པ་དང་། མི་མ་ཡིན་པ་ཐམས་ཅད་དེ། འདི་དག་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱས་ན་ཡང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་མ་ཡིན། ཞེས་མཁན་པོ་མེད་ན་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བར་བཤད་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། འགལ་བ་སྤང་བ་ལ། དགག་བཞག་སྤང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི། གྲྭ་པ་མངོན་ཤེས་ན་རེ། མཁན་པོ་མེད་པ་ལ་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བར་གསུངས་པ་དང་། སྐྱེ་བར་གསུངས་པའི་དགོངས་པ་ནི། མཁན་པོའི་བྱ་བ་བྱེད་དུས་ན་མཁན་པོ་མེད་ན་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བ་དང་། སློབ་དཔོན་གྱི་བྱ་བ་བྱེད་དུས་ན་མཁན་པོ་མེད་ཀྱང་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ལ་དགོངས་ཏེ། དྲིན་ལན་བསབས་པ་ལས། མཁན་པོ་ཞིག་ལ་ཁྲིམས་བཅུ་ནོད་པར་གསོལ་བ་བཏབ་པ་ལས་ཁྲིམས་བཅུ་ནོད་པའི་ཚེ

【現代漢語翻譯】 並非是變成三種性別的狀態。 第二種情況是：非人道的眾生，有些天神具有禪定和無漏的戒律，但沒有別解脫戒。'དང་ནི་'（dang ni）等詞具有'ལ་སོགས་པའི་དོན་ཏེ'（la sogs pa'i don te，等等的意思）。在《 टीका (ṭīka)》（註釋）中說：'不同於人類的天神等等。'即使是人，如果出生在北方俱盧洲，那裡聲音不悅耳，也不是別解脫戒的田地。這裡'ཉིད་ཀྱི་དོན'（nyid kyi don，本身的意思）是指：不是永遠的田地。在《 टीका (ṭīka)》中說：'對於這兩種情況，戒律不會產生。'這就是它的含義。如果一生中變成三種性別，也不是受戒的田地。在前兩次性別變化時，戒律不會喪失。在正在受戒的過程中發生性別變化，戒律也會產生。在《 टीका (ṭīka)》中說：'這裡經文問：如果想要受比丘戒的人發生性別變化，應該說他已經受戒還是沒有受戒？回答說：應該說他已經受戒。因為比丘尼必須從比丘那裡受比丘戒，所以應該尋找比丘尼的實體。'這裡說，變成男性的情況只是一個例子。第二部分，從本章的第一個經文開始，進行辯論，解釋根本詞的含義。 第一種情況是：關於沒有堪布（Khenpo，親教師）也能生起戒律的說法。那麼，現在通過儀軌獲得出家戒和具足戒的人，他們的戒律生起，並非取決於堪布的有無，因為即使沒有堪布，戒律也能生起。如果承認，那麼《 टीका (ṭīka)》中說：'只有住在堪布位置上的人才能被授與出家戒和具足戒，不住在堪布位置上的人則不能。'這說明了是否生起戒律取決於堪布的有無。而且，《律藏母經》中也說：'什麼樣的人不能被授與具足戒呢？殺父者、殺母者、沒有導師者、沒有堪布者，以及所有非人。這些人即使被授與具足戒，也不是真正的具足戒。'這說明了沒有堪布就不能生起具足戒，這與前面的說法相矛盾。'爲了消除這個矛盾，通過破斥、安立、消除三種方式來解決。第一種方式是：格瓦·袞西（Gewa Kunshe）說：關於沒有堪布不能生起戒律和能生起戒律的說法，其意圖是：在進行堪布的職責時，如果沒有堪布，戒律就不能生起；在進行導師的職責時，即使沒有堪布，戒律也能生起。在《報恩經》中說：向一位堪布請求受持十戒，在受持十戒的時候

【English Translation】 It is not a state of becoming three genders. The second case is: Some non-human beings, some gods have meditation and undefiled precepts, but do not have Pratimoksha precepts. 'དང་ནི་' (dang ni) and other words have the meaning of 'ལ་སོགས་པའི་དོན་ཏེ' (la sogs pa'i don te, etc.). In the ṭīka (commentary), it says: 'Gods and others who are different from human beings.' Even if it is a human being, if he is born in Uttarakuru, where the sound is not pleasant, it is not a field for Pratimoksha precepts. Here 'ཉིད་ཀྱི་དོན' (nyid kyi don, itself) means: it is not an eternal field. In the ṭīka, it says: 'For these two cases, precepts will not arise.' That is its meaning. If one becomes three genders in one lifetime, it is also not a field for receiving precepts. In the first two gender changes, the precepts will not be lost. If a gender change occurs during the process of taking precepts, the precepts will still arise. In the ṭīka, it says: 'Here the text asks: If a person who wants to take the Bhikshu precepts undergoes a gender change, should it be said that he has taken the precepts or has not taken the precepts? The answer is: It should be said that he has taken the precepts. Because a Bhikshuni must take the Bhikshu precepts from a Bhikshu, the entity of the Bhikshuni should be sought.' Here it says that the case of becoming a male is just an example. The second part, starting from the first verse of this section, discusses and explains the meaning of the root words. The first case is: Regarding the statement that precepts can arise even without a Khenpo (preceptor). Then, the precepts of ordination and full ordination that are received through the current ritual, the arising of those precepts does not depend on the presence or absence of a Khenpo, because precepts can arise even without a Khenpo. If you admit this, then the ṭīka says: 'Only those who reside in the position of Khenpo can be given ordination and full ordination, those who do not reside in the position of Khenpo cannot.' This illustrates that whether precepts arise depends on the presence or absence of a Khenpo. Also, the Vinaya-matrika Sutra says: 'Who cannot be given full ordination? One who has killed his father, one who has killed his mother, one who has no teacher, one who has no Khenpo, and all non-humans. Even if these people are given full ordination, it is not true full ordination.' This illustrates that without a Khenpo, the precepts of full ordination cannot arise, which contradicts the previous statement. To resolve this contradiction, the three methods of refutation, establishment, and elimination are used. The first method is: Gewa Kunshe said: Regarding the statements that precepts cannot arise without a Khenpo and that precepts can arise, the intention is: When performing the duties of a Khenpo, precepts cannot arise without a Khenpo; when performing the duties of a teacher, precepts can arise even without a Khenpo. In the Sutra of Gratitude, it says: When requesting a Khenpo to receive the ten precepts, at the time of receiving the ten precepts

---

་མཁན་པོ་མངོན་སུམ་དུ་མ་གྱུར་ཀྱང་ཁྲིམས་བཅུ་ཐོབ་བོ། །ཞེས་བཤད་པས་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །འདོད་པ་དེ་ལ་སྒྲུབ་བྱེད་མེད་པར་བསྟན། གནོད་བྱེད་ཡོད་པར་བརྗོད་པའོ། །དང་པོ་ནི། ལུང་དེས་དགེ་ཚུལ་གྱི་ཁྲིམས་བཅུ་ནོད་པའི་ཚེ་མཁན་པོ་མེད་ཀྱང་ཁྲིམས་བཅུ་ཐོབ་བོ་ཞེས་བསྟན་པས་མཁན་པོའི་བྱ་བ་བྱེད་དུས་ 6-183b ན་མཁན་པོ་མེད་ན་མི་ཐོབ་ཅེས་བསྟན་པ་མ་ཡིན་ཏེ། མི་ཞེས་བརྗོད་པས་ཆུ་སྐྱེས་སོ་ཞེས་བསྟན་པ་མ་ཡིན་པ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་རྐྱེན་གཞན་ཚང་ཞིང་མཁན་པོའི་བྱ་བ་བྱེད་དུས་ན་མཁན་པོ་མེད་པར་སྡོམ་པ་ནོད་པ་ཆོས་ཅན། མཁན་པོ་མེད་ཀྱང་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་ཐལ། མཁན་པོའི་བྱ་བ་མ་བྱས་ཀྱང་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར། རྟགས་གྲུབ་སྟེ། མཁན་པོའི་བྱ་བ་ནི་དང་པོར་བར་ཆད་དྲི་བ། དེ་ནས་དགེ་བསྙེན་ཉེ་བར་བསྒྲུབ་པ། མཁན་པོར་གསོལ་བ། བར་མའི་དགེ་བ་སྦྱིན་པ་ཡིན་ལ། མཁན་པོའི་བྱ་བ་དེ་རྣམས་མ་བྱས་ཀྱང་རབ་བྱུང་གི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་གསུངས་ཏེ་བར་ཆད་མ་དྲིས་པ་ལ་ཡང་ངོ་། །ཚིགས་སྔ་མ་མེད་པ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་ཙམ་དུ་ཟད་དོ། །མཁན་པོར་མ་གསོལ་བ་ལ་ཡང་ངོ་། །ཞེས་པས་མཁན་པོ་མེད་ཀྱང་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་གྲུབ་བོ། །བྱ་བ་མ་བྱས་ཀྱང་སྐྱེ་བ་ལ་བྱེད་པ་པོ་མེད་ཀྱང་སྐྱེ་བས་ཁྱབ་སྟེ། བྱ་བ་ལ་བལྟོས་ནས་བྱེད་པ་པོ་རྣམ་པར་བཞག་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་ཡང་མཁན་པོའི་བྱ་བ་བྱེད་དུས་ན་མཁན་པོ་ཡོད་ན་མཁན་པོ་མེད་པའི་ཐ་སྙད་ཀྱང་མི་རིགས་སོ། །ཉང་མཚམས་པ་རིན་ཆེན་བླ་མ་ན་རེ། མཁན་པོ་མེད་པ་ལ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་གསུངས་པ་དང་མི་སྐྱེ་བར་གསུངས་པའི་དགོངས་པ་ནི། རིམ་བཞིན་མཁན་པོ་དང་མི་ལྡན་པའི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་དང་ལྡན་པའི་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བ་ལ་དགོངས་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཡང་དག་པར་ལེན་པར་བྱེད་པས་མཁན་པོ་དེ་དགེ་སློང་ཉིད་མ་ཡིན་པར་ཤེས་ན་ནི་མཁན་པོ་དང་ལྡན་པའི་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བ་ཁོ་ནའོ། །ཞེས་བཤད་པས་ཤེས་སོ་ཟེར་རོ། །མཁན་པོ་དང་ལྡན་པའི་སྡོམ་པ་བཟང་བ་དང་། མི་ལྡན་པའི་སྡོམ་པ་དེ་སྡོམ་པ་དམན་པར་འདོད་ན་མི་རིགས་ལ། མཁན་པོ་དེ་དང་ལྡན་མི་ལྡན་ཞེས་པ་དེ་ཉེས་མེད་ཀྱི་སྡོམ་པ་དང་ཉེས་བཅས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཞེས་འདོད་ན་དགག་ 6-184a མི་དགོས་སོ། །སོག་པ་ན་རེ། མཁན་པོ་མེད་པ་ལ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་དང་མི་སྐྱེ་བར་གསུངས་པའི་དགོངས་པ་ནི། ཐ་སྙད་པའི་མཁན་པོ་ཡོད་ན་དོན་ལ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པའི་མཁན་པོ་མེད་ཀྱང་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་དང་། ཐ་སྙད་ཙམ་གྱི་མཁན་པོ་ཡང་མེད་ན་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བ་ལ་དགོངས་པ་སྟེ། མཁན་པོ་དཔྱད་པ་ཐ་སྙད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཞུ་བ་ལས། ཉེ་བ་འཁོར་མཁན་པོ་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་ན། གལ་ཏེ་གང་ཟག་གིས་མི་ཤེས་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཡིན་ན

【現代漢語翻譯】 他們說：『即使沒有堪布（Khenpo，親教師），也能獲得十戒。』由此可知。』他們所主張的，既沒有成立的理由，又存在妨害。首先，那部經文說，受沙彌戒的十戒時，即使沒有堪布，也能獲得十戒，這並沒有表明在進行堪布的職責時，如果沒有堪布就不能獲得。正如說『人』並不表示『水生植物』一樣。其次，受戒的其他因緣具足，在進行堪布的職責時，沒有堪布而受戒是有法，即使沒有堪布也能生起戒律，因為沒有進行堪布的職責也能生起戒律。理由成立，堪布的職責首先是詢問遮障，然後是授予近事戒，迎請堪布，給予中間的善法。即使沒有進行這些堪布的職責，也能生起出家戒，對於沒有詢問遮障的情況也是如此。對於沒有前述條件的情況，僅僅是輕微的過失而已。對於沒有迎請堪布的情況也是如此。』因此，即使沒有堪布，也能生起戒律。即使沒有進行職責，也能生起，因為沒有作者也能生起，因為作者是依賴於職責而安立的。此外，在進行堪布的職責時，如果存在堪布，那麼說沒有堪布的說法也是不合理的。 娘·涅倉巴·仁欽喇嘛（Nyangtsam Pa Rinchen Lama）說：『經文中說沒有堪布也能生起戒律，以及不能生起戒律，其意圖是分別指沒有堪布也能生起的戒律，以及具備堪布也不能生起的戒律。』《 टीका （梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：釋論）》中說：『如果知道以正確方式授予戒律的堪布不是比丘，那麼具備堪布也不能生起戒律。』由此可知。』如果認為具備堪布的戒律是好的，沒有堪布的戒律是低劣的，那是不合理的。如果認為『具備堪布』和『不具備堪布』是指沒有過失的戒律和有罪過的戒律，那麼就不需要反駁。 索巴（Sogpa）說：『經文中說沒有堪布也能生起戒律，以及不能生起戒律，其意圖是，如果有名相上的堪布，即使實際上沒有具足相狀的堪布，也能生起戒律；如果連名相上的堪布也沒有，就不能生起戒律。』因為堪布是名相上的分別，如《請問經》中說：『如果近侍者和堪布行為不符合戒律而授予比丘戒，如果其他人不知道，那麼是否能獲得比丘戒呢？』

【English Translation】 They say, 'Even without a Khenpo (Khenpo, preceptor), one can obtain the ten precepts. This is known from that.' What they assert has no basis for establishment and is subject to refutation. Firstly, that scripture states that when receiving the ten precepts of a novice monk, even without a Khenpo, one can obtain the ten precepts. This does not indicate that when performing the duties of a Khenpo, one cannot obtain them without a Khenpo. Just as saying 'person' does not indicate 'aquatic plant.' Secondly, if the other causes and conditions for the arising of vows are complete, and one receives vows without a Khenpo while performing the duties of a Khenpo, then it follows that vows can arise even without a Khenpo, because vows can arise even without performing the duties of a Khenpo. The reason is established because the duties of a Khenpo are, firstly, asking about obstacles, then bestowing the lay vows, requesting the Khenpo, and giving intermediate merit. Even without performing these duties of a Khenpo, monastic vows can arise, even in cases where obstacles are not asked about. For cases where the former conditions are absent, it is merely a minor offense. The same applies to cases where the Khenpo is not requested.' Therefore, it is established that vows can arise even without a Khenpo. Even without performing the duties, they can arise, because they can arise even without an agent, since the agent is established in dependence on the duties. Furthermore, if a Khenpo is present when performing the duties of a Khenpo, then it is unreasonable to say that there is no Khenpo. Nyangtsam Pa Rinchen Lama said, 'The intention of the scriptures saying that vows can arise without a Khenpo and that they cannot arise is that they refer respectively to vows that can arise without a Khenpo and vows that cannot arise even with a Khenpo.' The ṭīkā (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：釋論) states, 'If one knows that the Khenpo who bestows vows in the correct manner is not a monk, then vows that are accompanied by a Khenpo cannot arise.' This is known from that.' If one considers vows accompanied by a Khenpo to be good and vows not accompanied by a Khenpo to be inferior, that is unreasonable. If one considers 'accompanied by a Khenpo' and 'not accompanied by a Khenpo' to refer to vows without fault and vows with fault, then there is no need to refute. Sogpa said, 'The intention of the scriptures saying that vows can arise without a Khenpo and that they cannot arise is that if there is a Khenpo in name only, vows can arise even if there is no Khenpo who actually possesses the qualities; and if there is not even a Khenpo in name only, vows cannot arise.' Because the Khenpo is a nominal distinction, as stated in the Sutra of Questions: 'If the attendant and the Khenpo act contrary to the precepts and bestow monastic vows, if others do not know, then can monastic vows be obtained?'

---

ོ་ཞེས་གསུངས་པ་འོད་ལྡན་དུ་ཁུངས་སུ་དྲངས་པ་དེས་གྲུབ་བོ་ཞེ་ན། འོ་ན་མཁན་པོ་ཡོད་མེད་ལས་སྡོམ་པ་སྐྱེ་མི་སྐྱེའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་དེ་ཆོས་ཅན། ཐ་སྙད་པའི་མཁན་པོ་ཡོད་མེད་ལས་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཡིན་པར་ཐལ། མཁན་པོའི་དཔྱད་པ་ཐ་སྙད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁས་བླངས། འདོད་ན། མཁན་པོ་མེད་ཀྱང་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་དེ་དོན་གྱི་མཁན་པོ་མེད་པ་ལ་དགོངས་ཟེར་བ་དེ་ཉམས་སོ། །བྱ་འདུལ་བ་འཛིན་པ་ན་རེ། མཁན་པོ་མེད་ན་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བར་གསུངས་པའི་གཞུང་རྣམས་ངེས་དོན་ཡིན་ལ། མཁན་པོ་མེད་ཀྱང་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་གསུངས་པའི་དམན་པ་ལ་དགག་སྒྲ་སྟེ། དཔེར་ན་སྟོབས་ཆུང་བ་ལ་སྟོབས་མེད་ཅེས་བརྗོད་པ་ལྟར་མཁན་པོ་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་པ་ལྟ་བུ་མཁན་པོ་དམན་པ་ལ་མཁན་པོ་མེད་ཅེས་བཏགས་པ་སྟེ། མཁན་པོ་གཏན་མེད་ལ་ནི་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེའོ་ཞེས་འཆད་དོ། །དེ་ནི་མེ་ཏོག་ཕྲེང་རྒྱུད་ལས། མཁན་པོ་གཏན་མེད་ཉིད་དང་ནི། །མཁན་པོ་ཁྱིམ་པའི་རྟགས་སོགས་ཅན། །དེ་ཡང་བསྙེན་པར་རྫོགས་འགྱུར་མོད། །དགེ་སློང་འགལ་ཚབས་ཅན་དུ་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །གཞན་ཡང་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་རྐྱེན་གཞན་ཚང་ཞིང་མཁན་པོར་གཏན་ 6-184b ནས་མ་གསོལ་བར་སྡོམ་པ་ནོད་པའི་གང་ཟག་ཆོས་ཅན། སྡོམ་པ་ནོད་པ་པོ་དེ་ལ་ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་ག་ལ་བརྟེན་ནས་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་ཁེགས་པར་ཐལ། སྡོམ་པ་ནོད་པ་པོ་དེ་མཁན་པོ་གཏན་མེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། མཁན་པོར་གཏན་ནས་མ་གསོལ་ན་མཁན་པོར་འོས་པའི་དགེ་སློང་དགྲ་བཅོམ་པ་ལྔ་བརྒྱ་མདུན་ན་ཚར་དུ་དངར་ཡང་དེ་ལ་མཁན་པོ་མེད་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འདོད་ན། མཁན་པོར་མ་གསོལ་པ་ལ་ཡང་ངོ་། །ཞེས་པ་དང་འགལ་ལོ། །འདིར་རང་ལུགས་སུ་གང་འཇོག་ཅེ་ན། རྒྱ་དང་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོའི་ལུགས་བཞིན་བཤད་པར་བྱ་སྟེ། མཁན་པོ་མེད་པ་ལ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་དང་མི་སྐྱེ་བར་གསུངས་པ་དེ། མཁན་པོ་མེད་པར་སྡོམ་པ་འབོགས་ན་འབོགས་པ་པོ་ལ་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པས་ཉེས་པ་དང་བཅས་པའི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་དང་། ཉེས་མེད་ཀྱི་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ཏེ། ལུང་གླེང་གཞིའི་སྒོ་དང་པོ་དང་། ལུང་ཞུ་བ་ལས། མཁན་པོ་མ་མཆིས་པར་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བགྱིས་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཞེས་བགྱིའམ། །ཨུ་པ་ལི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་རྣམས་ནི་འདས་པ་དང་བཅས་པའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། མཁན་པོ་མེད་པ་ཉིད་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པ་འདི་ངེས་པར་བཟུང་ངོ་། །གསུམ་པ་རྩོད་པ་སྤང་བ་ནི། ལུང་མ་མོ་ལས། སློབ་དཔོན་མེད་པ་དང་། མཁན་པོ་མེད་པ་དང་། མི་མ་ཡིན་པ་ཐམས་ཅད་དེ། འདི་དག་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱས་ན་ཡང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། ལུང་དེ་ཉེས་མེད་ཀྱི་ས

【現代漢語翻譯】 如果像《光明經》里引用的那樣說，這樣能成立嗎？如果這樣，那麼關於依止或不依止堪布（Khenpo，親教師）而產生戒律的安立，這個法，應是依止或不依止世俗堪布而安立的，因為堪布的分析是世俗的。承認這個理由。如果承認，那麼『即使沒有堪布也能生起戒律，這是指沒有真實的堪布』的說法就站不住腳了。持律者說：『經中說沒有堪布就不能生起戒律，這是指究竟意義；而說即使沒有堪布也能生起戒律，這是對低劣堪布的否定，比如對弱者說沒有力量一樣，對戒律不嚴謹的堪布，就稱為沒有堪布，但對於完全沒有堪布的情況，就不能生起戒律。』這與《花鬘經》所說相違背：『完全沒有堪布，或者具有在家相的堪布等，即使受了近圓戒（upasampadā，比丘戒），也會成為違犯重罪的比丘。』 此外，如果比丘戒生起的其他因緣具足，但沒有迎請堪布，那麼受戒者，應被禁止通過現在的儀軌生起比丘戒，因為受戒者是完全沒有堪布的。如果沒有迎請堪布，即使有五百位堪布應供的阿羅漢（Arhat，斷盡煩惱，證得涅槃的聖者）在場，也沒有堪布。如果承認，那麼『即使沒有迎請堪布也可以』的說法也相違背。那麼，這裡自宗應如何安立呢？應如རྒྱ་（藏文，無對應梵文，無對應羅馬擬音，無對應漢字意思）和མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ་（藏文，無對應梵文，無對應羅馬擬音，無對應漢字意思）的觀點一樣解釋：說有堪布和沒有堪布都能生起戒律，是指沒有堪布而授予戒律，會使授予者產生罪過，因此生起的是有罪過的戒律；而沒有罪過的戒律則不能生起。如《律本事》第一品和《律問》中所說：『如果沒有堪布而受近圓戒，是否算受了近圓戒？』鄔波離（Upali，佛陀十大弟子之一，持律第一）說：『這算受了近圓戒，但授予者有過失。』以及『即使沒有堪布也可以』的說法，應確定無疑地接受。 第三，駁斥爭論：如果有人說，『《律經》中說：沒有導師、沒有堪布、以及所有非人，這些人即使受了近圓戒，也不算受了近圓戒』，這與上述觀點相違背。那麼，這部經是指沒有罪過的戒律不能生起。

【English Translation】 If it is established by quoting 'The Sutra of Light' as saying so? If so, then the proposition concerning whether or not vows arise depending on the presence or absence of a Khenpo (preceptor), should be established based on the presence or absence of a conventional Khenpo, because the analysis of a Khenpo is conventional. The reason is accepted. If accepted, then the statement 'Even without a Khenpo, vows arise, which refers to the absence of a real Khenpo' is refuted. A Vinaya holder says: 'The scriptures that say vows do not arise without a Khenpo are definitive, while the statement that vows arise even without a Khenpo is a negation of an inferior Khenpo, just as saying someone weak has no strength. A Khenpo who violates moral conduct is considered an inferior Khenpo, and is referred to as having no Khenpo. However, vows do not arise at all without a Khenpo.' This contradicts what is said in 'The Garland of Flowers Sutra': 'Even if someone with no Khenpo at all, or with a Khenpo who has the characteristics of a householder, receives full ordination (upasampadā), they will become a monk who commits grave offenses.' Furthermore, if other causes and conditions for the arising of a monk's vows are complete, but a person receiving vows has not invited a Khenpo at all, then it should be prohibited for that person to generate monk's vows through the current ceremony, because the person receiving vows has no Khenpo at all. If a Khenpo is not invited at all, even if there are five hundred Arhats (liberated beings) worthy of being Khenpos present, that person still has no Khenpo. If accepted, then it contradicts the statement 'Even without inviting a Khenpo, it is possible.' So, how should one establish this according to one's own system? It should be explained according to the views of རྒྱ་ and Tsonapa Chenpo: The statement that vows arise or do not arise without a Khenpo means that if vows are conferred without a Khenpo, the one conferring incurs misdeeds, thus the vows that arise are accompanied by faults; and vows without faults do not arise. As stated in the first chapter of the Vinaya Basis and in the Vinaya Questions: 'If one receives full ordination without a Khenpo, is it considered full ordination?' Upali (one of the Buddha's ten great disciples, foremost in Vinaya) said: 'It is considered full ordination, but those who confer it have transgressions.' And the statement 'Even without a Khenpo, it is possible' should be accepted without doubt. Third, refuting the argument: If someone says, 'The Vinaya Sutra states: Without a teacher, without a Khenpo, and all non-humans, even if these people receive full ordination, it is not considered full ordination,' this contradicts the above view. Then, that sutra refers to the fact that vows without faults cannot arise.

---

ྡོམ་པ་མ་སྐྱེས་པའམ། མཁན་པོ་མེད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་སྡོམ་པའི་ལེན་སེམས་ལོག་པ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ནོ། །དེའི་ཕྱིར་ཞུ་བ་ལས། བཙུན་པ་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཀར་མཁན་པོ་སྤོ་ན། བསྙེན་པར་རྫོགས་ཞེས་བགྱིའམ། དགེ་ 6-185a སྦྱོང་འདི་ཉིད་ལ་མི་རིགས་པའོ་ཞེས་སྨོད་ཅིང་། མཁན་པོ་སྤོ་བ་འདི་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས། དགེ་སྦྱོང་གི་སྡོམ་པ་ཉིད་ལ་འདོད་པའི་བློ་ལོག་ན་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བར་བཤད་དོ། །འོན་ཏེ་མཁན་པོ་གཏན་མེད་ལ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་འདོད་ན། དེ་གཉིས་ཀྱི་མིང་མ་བརྗོད་ན་ཡང་མི་སྐྱེའོ་ཞེས་མཁན་པོའི་མིང་མ་བརྗོད་པ་ལ་ཡང་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བར་བཤད་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། མི་འགལ་ཏེ། མཁན་པོ་ཡོད་པའི་ཚེ་མིང་འཇུག་ཆད་ན་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་ཆད་པས་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བ་སྟེ། ཉམས་ན་མ་བྱས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དཔེར་ན་ཆོས་གོས་ལྷུང་བཟེད་ཡོད་བཞིན་དུ་དེ་གཉིས་ཀྱི་མིང་འཇུག་ཆད་ན་ཆོ་ག་ཆད་པས་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བ་བཞིན་ནོ། །མཁན་པོ་མེད་པའི་ཚེ་ན་ནི་མཁན་པོའི་མིང་འཇུག་ཆད་པའི་སྐྱོན་མེད་དེ། ཆོས་གོས་དང་ལྷུང་བཟེད་མེད་པའི་ཚེ་དེ་གཉིས་ཀྱི་མིང་འཇུག་ཆད་པ་བཞིན་ནོ། །ཁ་ཅིག་ན་རེ། མཁན་པོ་དང་དགེ་འདུན་གཉིས་ཀ་སྡོམ་པ་ཐོབ་རྒྱུར་མཚུངས་པ་ལ། མཁན་པོ་མེད་ཀྱང་སྡོམ་པ་ཐོབ་ན་དགེ་འདུན་མེད་ཀྱང་སྡོམ་པ་ཐོབ་པར་ཐལ། ཐོབ་རྒྱུ་མ་ཚང་བར་མཚུངས་ཀྱང་སྔ་མ་ལ་སྡོམ་པ་ཐོབ་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། ཐོབ་རྒྱུ་ཙམ་དུ་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་ཟེར་རམ། ཐོབ་རྒྱུ་ཁྱད་མེད་དུ་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར། དང་པོ་ལྟར་ན་མ་ཁྱབ་ལ། གཉིས་པ་ལྟར་ན་མ་གྲུབ་སྟེ། མཁན་པོ་ནི་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་རྒྱུ་ཡིན་ལ། དགེ་འདུན་ནི་མེད་ན་མི་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་གནས་ཀྱང་མཚུངས། གཞན་ཡང་གསོལ་བ་བཏབ་པའི་མཁན་པོ་མི་དགོས་ཀྱང་ངེས་པར་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ལ་བྱ་བ་བྱེད་པའི་མཁན་པོ་དགོས་སྙམ་ན། མཁན་པོར་གསོལ་བ་མ་བཏབ་ན་རབ་ཏུ་འབྱིན་པ་སོགས་བྱ་བ་བྱས་ཀྱང་མཁན་པོར་མི་འགྱུར་ཏེ། གནས་སུ་བཟུང་བའི་ 6-185b ཆོ་ག་མ་བྱས་ན་གནས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་དུ་མི་འགྱུར་བ་བཞིན་ནོ། །མཁན་པོར་གསོལ་བ་མ་བཏབ་ཀྱང་དང་པོའི་མཁན་པོ་ཞེས་བཤད་སྙམ་ན། དེ་ནི་རྒྱུ་ལ་འབྲས་བུའི་མིང་གིས་བཏགས་པ་སྟེ། དེའི་ཚེ་ན་མཁན་པོ་དངོས་ཉིད་ཡིན་ན་མཁན་པོར་གསོལ་བ་འདེབས་པ་ན། ལུང་གཞི་ལས། བཙུན་པའམ་སློབ་དཔོན་དགོངས་སུ་གསོལ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལ། མཁན་པོར་གསོལ་བ་ཁས་བླངས་པ་ན་དེར་གྱུར་ཏོ་ཞེས་པ་དང་ཡང་འགལ་ལོ། ། 說對境退失差別事是否得戒律 གཉིས་པ་ནི། མཁན་པོ་དེ་དང་ལྡན་པའི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ལྟར་མཁན་པོ་མེད་པ་ཉིད་ལ་ཡང་རྒྱུ་ཚོགས་གཞན་ཚང་ན་སྡོམ་པ་སྐྱེའོ། །མཁན་པོ་དེ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་ཡང་ནོད་པོ

【現代漢語翻譯】 這是指，如果因為沒有受戒者或者沒有親教師（Khenpo，堪布），而導致想要獲得戒律的意念發生偏差的情況。因此，經文中問道：『比丘受近圓戒時，如果更換親教師，是否還能稱為受近圓戒？』有人會輕蔑地說：『這種行為不合理。』但如果說：『更換親教師就是受近圓戒。』那麼，如果對於比丘的戒律本身產生了錯誤的理解，就會導致無法獲得戒律。但是，如果有人認為在完全沒有親教師的情況下也能獲得戒律，那麼即使不念誦親教師的名字，也無法獲得戒律，這與之前所說的『不念誦親教師的名字也無法獲得戒律』相矛盾。』這並不矛盾。因為在有親教師的情況下，如果遺漏了唸誦名字的環節，就會導致羯磨（Karma，業）的儀式不完整，從而無法獲得戒律。正如經文所說：『如果有所缺失，就如同沒有做一樣。』例如，即使擁有法衣和缽，如果遺漏了唸誦這兩者名字的環節，羯磨的儀式也會不完整，從而無法獲得比丘的戒律。而在沒有親教師的情況下，則不存在遺漏唸誦親教師名字的過失，就像在沒有法衣和缽的情況下，不存在遺漏唸誦這兩者名字的過失一樣。 有些人說：『親教師和僧團（Gegyun，དགེ་འདུན།）在獲得戒律方面是同等重要的。如果缺少親教師也能獲得戒律，那麼缺少僧團也能獲得戒律。』因為在獲得戒律的條件不完整方面是相同的，但前者卻能獲得戒律。』你是說僅僅在獲得戒律的條件方面相同呢？還是說在獲得戒律的條件方面沒有差別地相同呢？』如果是前者，則不周遍；如果是後者，則不成立。因為親教師是圓滿的因，而僧團是缺少就無法產生的因，因此二者的地位是不同的。此外，如果認為即使沒有祈請的親教師，也必須要有實際執行授戒羯磨的親教師才能獲得戒律，那麼即使沒有祈請親教師，即使做了剃度等行為，也不會成為親教師。正如沒有進行安住的儀式，就不會成為安住的導師一樣。如果認為即使沒有祈請親教師，也可以稱為最初的親教師，那麼這只是將果的名字安立在因上。如果那時親教師是真實存在的，那麼在祈請親教師時，就與《律藏根本論》（Vinaya-vastu）中所說的『請大德憶念』相矛盾了。而且，與『一旦承諾作為親教師，就會成為親教師』的說法也相矛盾。 關於對境退失差別事是否得戒律 第二種情況是，就像具備親教師的條件下可以獲得戒律一樣，即使沒有親教師，只要其他條件具足，也能獲得戒律。即使親教師本身沒有受過近圓戒，也能...

【English Translation】 This refers to the situation where the intention to obtain vows deviates due to the absence of an ordained person or a preceptor (Khenpo). Therefore, the text asks: 'When a monk receives full ordination, if the preceptor is changed, can it still be called full ordination?' Some might scornfully say: 'This is unreasonable.' But if it is said: 'Changing the preceptor is full ordination,' then if there is a misunderstanding of the monk's vows themselves, it will lead to the inability to obtain the vows. However, if someone believes that vows can be obtained even in the complete absence of a preceptor, then even if the preceptor's name is not recited, vows cannot be obtained, which contradicts the previous statement that 'vows cannot be obtained even if the preceptor's name is not recited.' This is not contradictory. Because in the presence of a preceptor, if the recitation of the name is omitted, it will cause the Karma ritual to be incomplete, thereby preventing the attainment of vows. As the text says: 'If something is missing, it is as if it was not done.' For example, even if one possesses robes and a bowl, if the recitation of the names of these two is omitted, the Karma ritual will be incomplete, thereby preventing the attainment of a monk's vows. In the absence of a preceptor, there is no fault of omitting the recitation of the preceptor's name, just as in the absence of robes and a bowl, there is no fault of omitting the recitation of the names of these two. Some say: 'The preceptor and the Sangha (Gegyun) are equally important in obtaining vows. If vows can be obtained even without a preceptor, then vows can be obtained even without a Sangha.' Because they are the same in terms of the incompleteness of the conditions for obtaining vows, but the former can obtain vows.' Do you mean that they are the same only in terms of the conditions for obtaining vows? Or do you mean that they are the same without any difference in the conditions for obtaining vows?' If it is the former, then it is not pervasive; if it is the latter, then it is not established. Because the preceptor is the complete cause, while the Sangha is the cause that cannot arise without it, therefore their positions are different. Furthermore, if it is thought that even if there is no preceptor who is requested, there must be a preceptor who actually performs the ordination Karma in order to obtain vows, then even if the preceptor is not requested, even if actions such as tonsure are performed, he will not become a preceptor. Just as without performing the ritual of abiding, one will not become the teacher of abiding. If it is thought that even without requesting a preceptor, one can be called the initial preceptor, then this is merely applying the name of the result to the cause. If the preceptor is actually present at that time, then when requesting the preceptor, it contradicts what is said in the Vinaya-vastu, 'Please remember, Venerable One.' Moreover, it also contradicts the statement that 'Once one promises to be a preceptor, one becomes a preceptor.' Whether the vows can be obtained regarding the difference of losing the object The second case is that, just as vows can be obtained under the condition of having a preceptor, even without a preceptor, as long as other conditions are complete, vows can be obtained. Even if the preceptor himself has not received full ordination, he can...

---

ས་དེ་དགེ་སློང་ཉིད་ཡིན་པར་འདུ་ཤེས་ན་མཁན་པོ་དང་ལྡན་པར་གྱུར་པས་སྡོམ་པ་སྐྱེའོ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། མཁན་པོ་དེ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་ཡང་མཁན་པོ་དང་ལྡན་པའི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ཉིད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །མཁན་པོ་དེ་དགེ་སློང་ཉིད་མ་ཡིན་པར་ལེན་པར་བྱེད་པས་ཤེས་ན་ནི་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེའོ། །དེ་ཡང་འདི་ལྟ་བུའི་མཁན་པོ་དང་ལྡན་པ་ནི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ལ་གེགས་བྱེད་དུ་སོང་སྟེ། ཊཱི་ཀར། དགེ་སློང་ཉིད་མ་ཡིན་པར་ཤེས་ན་ནི་མཁན་པོ་དང་ལྡན་པའི་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བ་ཉིད་ཁོ་ནའོ། །འདིར་གཞུང་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་འཚལ་བ་མཁན་པོ་རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བགྱི་ན། བསྙེན་པར་རྫོགས་ཞེས་བགྱིའམ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་ཞེས་བགྱི། བཀའ་སྩལ་པ། གལ་ཏེ་བདག་གི་མཁན་པོ་རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཤེས་ན་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཞེས་མི་བྱའོ། །གལ་ཏེ་མི་ཤེས་ན་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་སོ། །བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེའི་བཞེད་པ་ལྟར་ན། དེ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་ཡང་ངོ་ཞེས་པ་ནི། །མཁན་ 6-186a པོ་དེ་དོན་ལ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ཞིག་ཡིན་ཀྱང་། དགེ་འདུན་གྱིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་ཤེས་ན་ལེན་པོ་དེ་ལ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་ཞིང་། དེ་དགེ་སློང་ཉིད་མ་ཡིན་པར་ཤེས་ན་ནི་མི་སྐྱེའོ་ཞེས་པ་ནི། ལེན་པོས་དེ་བསྙེན་རྫོགས་པ་མིན་པར་ཤེས་ན་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བ་ལ་དགོངས་པར་བཤད་དེ། ཉིད་ཀྱི་རྣམ་བཤད་ལས། མཁན་པོ་ཉིད་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་མིན་པ་ལ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་བརྗོད་པ་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་དབང་དུ་མཛད་ནས། དགེ་འདུན་གྱིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཉིད་ཡིན་པར་ཤེས་བཞིན་པ་ལས་སྐྱེ་བ་ཡིན་གྱི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བལྟས་པས་ནི་མིན་ནོ། །ཞེས་སོ་ཞེས་ལུང་འདྲེན་པར་མཛད་དོ། །བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་འདོད་པ་དེའི་ཚེ་ན་མཁན་པོ་དེ་ཕྱིར་དབུལ་ཞིང་ཕྱིར་སྤོང་བར་བྱེད་ན་དེ་ལ་ཡང་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེའོ། །འདི་ལ་དཀའ་བའི་གནས་སུ་མཐོང་སྟེ། བྱ་ཊཱིཀ་ཏུ། དེ་ཕྱིར་སྤོང་བ་ཡང་དགེ་སྦྱོང་ཉིད་ལ་འདོད་པ་ཡོད་ན་ཕྱིར་སྤོང་བ་ལ་ཡང་སྐྱེ་བར་ཞུ་བ་ཉིད་ནས་གསུངས་པས་ན་ལེན་པར་འདོད་པ་མེད་པའམ་ཉེས་པ་མེད་པའི་ཞེས་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་འབྱུང་ངོ་། །བུ་སྟོན་འདུལ་འཛིན་ན་རེ། མཁན་པོ་དེ་དགེ་སློང་ཉིད་ལ་སྨོད་ཅིང་མི་རིགས་པས་ཕྱིར་སྤོང་ན་མི་སྐྱེ། དགེ་སློང་ལ་མི་སྨོད་ཀྱི་མཁན་པོ་ལ་སྨོད་ན་སྐྱེ་སྟེ། ཞུ་བར། བཙུན་པ་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཀར་མཁན་པོ་སྤོང་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཞེས་བགྱིའམ། ཨུ་པ་ལི་ཁ་ཅིག་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཞེས་བྱའོ། །ཁ་ཅིག་ནི་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་ཞེས་བྱ་སྟེ། གང་གི་དགེ་སློང་ཉིད་ལ་མི་རིགས་པའོ། །ངོ་ཚ་བ་མེད་པའོ། །འཛེམ་པ་མེད་པའོ། །ཞེས་སྨོད་ཅིང་མཁན་པོ་སྤོང་

【現代漢語翻譯】 如果認為那個地方是比丘（梵文：bhikṣu，指受過具足戒的出家人）的處所，那麼因為具備了親教師（梵文：upādhyāya，指傳授戒律的老師）的條件，戒律就會產生。ཊཱི་ཀར།（梵文：ṭīkā，註釋）：即使親教師本身沒有受過具足戒，具備親教師的戒律也會產生。如果知道親教師不是比丘，戒律就不會產生。像這種情況，具備親教師反而成了戒律產生的障礙。ཊཱི་ཀར།（梵文：ṭīkā，註釋）：如果知道親教師不是比丘，那麼具備親教師的戒律就根本不會產生。這裡的問題是：想要受具足戒的人，如果親教師以欺騙的手段存在，那麼應該說『已受具足戒』還是『未受具足戒』？回答是：如果知道自己的親教師是以欺騙的手段存在，就不能說『已受具足戒』；如果不知道，就可以說『已受具足戒』。 按照布頓仁波切（藏文：བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེ།）的觀點，『即使他沒有受過具足戒』這句話的意思是：即使親教師實際上沒有受過具足戒，如果僧團認為他受過具足戒，那麼受戒者就會得到戒律；如果知道他不是比丘，就不會得到戒律。如果受戒者知道親教師沒有受過具足戒，就不會得到戒律。在《釋論》中說：說親教師沒有受過具足戒也能得到戒律，這是從僧團的角度來說的，是因為僧團認為他受過具足戒，而不是因為看起來像受過具足戒。想要受具足戒的人，如果親教師被驅逐或放棄了戒律，那麼他也得不到戒律。這被認為是困難的地方。《事釋》（藏文：བྱ་ཊཱིཀ་）中說：即使他放棄了戒律，如果還想做比丘，那麼從放棄戒律也能得到戒律，因此說『沒有受戒的意願』或『沒有過錯』。 布頓持律者（藏文：བུ་སྟོན་འདུལ་འཛིན་）說：如果親教師辱罵比丘，或者因為不合理的原因被驅逐，那麼就得不到戒律；如果不辱罵比丘，而是辱罵親教師，就能得到戒律。在《請問經》（梵文：Vinayaviniścaya-upālipṛcchā-sūtra）中說：『如果尊者受具足戒后驅逐親教師，應該說『已受具足戒』嗎？』有些說『已受具足戒』，有些說『未受具足戒』，因為他對那個比丘不合理，沒有羞恥心，沒有顧忌，所以辱罵並驅逐親教師。

【English Translation】 If one perceives that place as belonging to a bhikṣu (monk), then because it is endowed with an upādhyāya (preceptor), the vows arise. Ṭīkā (commentary): Even if the upādhyāya himself is not fully ordained, the vows endowed with the upādhyāya will arise. If one knows that the upādhyāya is not a bhikṣu, then the vows will not arise. In such a case, being endowed with an upādhyāya becomes an obstacle to the arising of vows. Ṭīkā (commentary): If one knows that the upādhyāya is not a bhikṣu, then the vows endowed with the upādhyāya will definitely not arise. Here, the question is: If one desires full ordination and the upādhyāya is acting deceitfully, should one say 'fully ordained' or 'not fully ordained'? The answer is: If one knows that one's upādhyāya is acting deceitfully, then one should not say 'fully ordained'. If one does not know, then one should say 'fully ordained'. According to the view of Buton Rinpoche, the phrase 'even if he is not fully ordained' means: Even if the upādhyāya is actually not fully ordained, if the sangha (community) knows that he is fully ordained, then the one receiving ordination will receive the vows; if one knows that he is not a bhikṣu, then one will not receive the vows. If the one receiving ordination knows that the upādhyāya is not fully ordained, then the vows will not arise. In his commentary, he says: Saying that vows arise even if the upādhyāya is not fully ordained is from the perspective of the sangha, because the sangha knows that he is fully ordained, not because he appears to be fully ordained. If one desires full ordination and the upādhyāya is expelled or renounces the vows, then one will not receive the vows. This is seen as a difficult point. In the Kriya Ṭīkā, it says: Even if he renounces the vows, if he still wants to be a bhikṣu, then one can receive vows even from renouncing the vows, therefore it is said 'without the intention to renounce' or 'without fault'. Buton, the Vinaya holder, says: If the upādhyāya reviles the bhikṣu or is expelled for unreasonable reasons, then one will not receive the vows; if one does not revile the bhikṣu but reviles the upādhyāya, then one will receive the vows. In the Vinayaviniścaya-upālipṛcchā-sūtra, it says: 'If a venerable one, after receiving full ordination, expels the upādhyāya, should one say 'fully ordained'?' Some say 'fully ordained', some say 'not fully ordained', because he is unreasonable to that bhikṣu, without shame, without hesitation, so he reviles and expels the upādhyāya.

---

བ་འདི་ནི་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ཞེས་བྱའོ། །གང་གི་མཁན་པོ་མི་རིགས་པའོ་ངོ་ཚ་བའོ་ཞེས་སྨོད་ཀྱི། དགེ་སློང་ཉིད་མིན་པར་མཁན་པོ་སྤོང་བ་འདི་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་ལུང་ 6-186b འདྲེན་པར་མཛད་དོ། །འདི་ལ་ཡང་དོགས་པའི་གནས་ཡོད་དེ། བྱ་དང་བུ། འདིའི་ཐད་དུ་སྤྱི་ལྡོག་ནས་དགོངས་པ་མཐུན་པ་ལྟར་སྣང་ཡང་ཁྱད་པར་ལ་མི་མཐུན་པར་སྣང་སྟེ། བྱས། དགེ་སྦྱོང་ཉིད་ཀྱི་ཚུལ་ཅེས་དགེ་སློང་གི་དངོས་པོ་དོན་གཉེར་གྱི་བློ་ཡོད་ན་མཁན་པོ་མི་འདོད་པས་སྤང་ན་ཡང་སྡོམ་པ་སྐྱེ་ཡི། དེའི་ཕྱིར་སྤོང་བ་ལ་ཡང་མི་སྐྱེའོ་ཞེས་སྡོམ་པའི་དངོས་པོ་ལེན་འདོད་མེད་པས་ཁྱད་པར་དུ་བྱས་ནས་མཁན་པོ་ཕྱིར་སྤོང་ན་ཡང་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་ལ། ཡང་ན་དགེ་སྦྱོང་ཉིད་འདོད་ཀྱང་མཁན་པོ་ཕྱིར་སྤོང་ན་ཉེས་མེད་ཕུན་ཚོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་ཞེས་འཆད་པར་སྣང་ལ། ཞུ་བའི་མདོ་བུས་དྲངས་པ་དེ་ལ་ནི་དགེ་སློང་ཉིད་ལ་སྨོད་ན་མི་སྐྱེ་བར་བཤད་འདུག་པས་འདི་ཉིད་འགྱུར་གྱི་ཁྱད་པར་ཡིན་ནམ། དོན་དགེ་སློང་ཉིད་ནི་དགེ་སློང་གི་དངོས་པོ་ཡིན་ལ། དེ་ཉིད་རྣམ་པར་དག་པ་ནི་དགེ་སྦྱོང་གི་དངོས་པོ་ཡང་ཡིན་པས་དོན་མི་མཐུན་པ་མེད་པར་ཡང་སེམས་ལ། ཡང་དཀའ་བའི་གནས་གཅིག་ཏུ་ན། ཞུ་བའི་ལུང་དགེ་སློང་གི་དངོས་པོ་ལ་སྨོད་ན་ཞེས་པ་དེ་མཁན་པོར་འོས་པའི་རྒྱུད་ལ་དགེ་སྦྱོང་ངམ་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་མེད་པས་སྨོད་ཟེར་བས་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བ་ཡིན་ནམ། ལེན་འདོད་ཀྱི་རྒྱུད་ཀྱི་དགེ་སློང་གི་དངོས་པོ་རང་གིས་མི་འདོད་པས་སྨོད་པས་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བ་གང་ཡིན། དང་པོ་ལྟར་ན་ནི་བྱ་དང་བུ་དགོངས་པ་རྒྱབ་བསྣོལ་དུ་སོང་བ་ཡིན་ལ། གཉིས་པ་ལྟར་ན་དགོངས་པ་གཅིག་པ་ཡང་འཁུམས་སོ། །བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེ་ཡང་སོག་པ་དང་མཐུན་ཏེ། བུ་ཊཱིཀ་ཏུ། མཁན་པོ་མེད་ཀྱང་སྐྱེ་བར་བཤད་པ་རྣམས་ནི་དཔྱད་པ་དོན་དམ་པར་མེད་ཀྱང་སྐྱེ་བར་གསུངས་པ་ཡིན་ལ། མེད་ན་མི་སྐྱེ་བར་བཤད་པ་ནི་དཔྱད་པ་ཐ་སྙད་པར་དགོངས་པ་ཡིན་ཏེ། འོད་ལྡན་དུ་ཁ་ཅིག་ན་རེ། འོ་ན་གལ་ཏེ་འདུལ་བ་ཐམས་ཅད་ལས་འབྱུང་བའི་དཔྱད་པ་ 6-187a ཐ་སྙད་པ་ཡིན་ན་ནི་ཞུ་བའི་གཞུང་དང་འགལ་བར་འགྱུར་ཏེ། གཞུང་ནི་ཉེ་བ་འཁོར་མཁན་པོ་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་ན། གལ་ཏེ་གང་ཟག་གིས་མི་ཤེས་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་རྒྱ་ཆེར་གསུངས་ནས། འདི་སྐད་དུ་ཉེ་བ་འཁོར་སློབ་དཔོན་དང་ལས་བྱེད་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་པས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་ན་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་པས། གལ་ཏེ་འདིར་ལས་བྱེད་པའི་དཔྱད་པ་ཐ་སྙད་པ་ཡིན་པར་བཞེད་ན་ནི་དེའི་ཚེ་གང་ཟག་གིས་མི་ཤེས་ནའོ་ཞེས་མཛད་པར་འགྱུར་བ་ཞིག་ན་མཛད་པ་ཡང་མེད་པས་བལྟ་བས་ན་དངོས་ཉིད་དུ་བཞ

【現代漢語翻譯】 這被稱為『未圓具』。如果有人詆譭說：『他的親教師不合格，令人羞愧』，但並非比丘，而是捨棄親教師，這被稱為『圓具』。』這是引用的經文。 對此也存在疑問：『བྱ་（鳥，梵文羅馬擬音：bya，字面意思：鳥）』和『བུ།（子，梵文羅馬擬音：bu，字面意思：子）』。表面上看，他們似乎在總體上達成了一致，但在細節上存在分歧。『བྱས།（做了，梵文羅馬擬音：byas，字面意思：做了）』認為，只要有追求比丘實體的意願，即使不想要親教師而捨棄，也會生起戒律。因此，即使捨棄也不會生起戒律，因為沒有接受戒律實體的意願，所以特別強調，即使捨棄親教師也不會生起戒律。或者，即使想要成為比丘，但捨棄親教師，也不會生起無罪圓滿的戒律。』似乎是這樣解釋的。而『ཞུ་བའི་མདོ་（祈請經，梵文羅馬擬音：zhu ba'i mdo，字面意思：祈請經）』中『བུས་（兒子，梵文羅馬擬音：bus，字面意思：兒子）』所引用的內容則說，如果詆譭比丘本身，就不會生起戒律，這難道是翻譯上的差異嗎？實際上，比丘本身就是比丘的實體，而其清凈也是比丘的實體，因此我認為在意義上沒有不一致之處。還有一個難點在於，『ཞུ་བའི་ལུང་（祈請之教證，梵文羅馬擬音：zhu ba'i lung，字面意思：祈請之教證）』中『詆譭比丘的實體』，是否指的是，因為堪為親教師的相續中沒有比丘或比丘戒，所以詆譭會導致戒律不生起？還是說，因為想要接受戒律的相續中的比丘實體本身不想要，所以詆譭會導致戒律不生起？如果按照第一種說法，那麼『བྱ་（鳥，梵文羅馬擬音：bya，字面意思：鳥）』和『བུ་（子，梵文羅馬擬音：bu，字面意思：子）』的觀點就背道而馳了。如果按照第二種說法，那麼他們的觀點也可能是一致的。 布頓仁波切也與索巴的觀點一致。在《བུ་ཊཱིཀ་（子釋，梵文羅馬擬音：bu TIka，字面意思：子釋）》中說：『那些說即使沒有親教師也能生起戒律的說法，是指在究竟的觀察中，即使沒有也能生起戒律。而那些說沒有就不能生起戒律的說法，是指在世俗的觀察中。』在《འོད་ལྡན་（具光，梵文羅馬擬音：'od ldan，字面意思：具光）》中，有些人說：『如果所有律藏中出現的觀察都是世俗的，那麼就會與《ཞུ་བའི་གཞུང་（祈請之論，梵文羅馬擬音：zhu ba'i gzhung，字面意思：祈請之論）》相矛盾，因為經中廣泛地說，如果近事（Upasaka，梵文天城體：उपासक，梵文羅馬擬音：upāsaka，字面意思：近事男）的親教師行為不端，進行圓具，如果有人不知道，那麼就是圓具。』然後說：『如果近事的導師和羯磨者行為不端，進行圓具，那麼就不是圓具。』因此，如果認為這裡羯磨者的觀察是世俗的，那麼就會變成『如果有人不知道』，但實際上並沒有這樣做，所以看起來實際上就是這樣認為的。

【English Translation】 This is called 'not fully ordained'. If someone reviles, saying, 'His preceptor is unqualified and shameful,' but is not a bhikshu (monk), and abandons the preceptor, this is called 'fully ordained'.' This is the quoted scripture. There is also a doubt about this: 'བྱ་（Bya，Bird）' and 'བུ།（Bu，Son）'. Superficially, they seem to agree in general, but they seem to disagree in detail. 'བྱས།（Byas，Did）' believes that as long as there is a desire to pursue the reality of a bhikshu, even if one abandons the preceptor because one does not want him, the precepts will arise. Therefore, even if one abandons, the precepts will not arise, because there is no desire to take the reality of the precepts, so it is especially emphasized that even if one abandons the preceptor, the precepts will not arise. Or, even if one wants to become a bhikshu, but abandons the preceptor, the faultless and perfect precepts will not arise.' This seems to be the explanation. However, in the 'ཞུ་བའི་མདོ་（Zhu ba'i mdo，Request Sutra）' quoted by 'བུས་（Bus，Son）', it is said that if the bhikshu himself is reviled, the precepts will not arise. Is this a difference in translation? In fact, the bhikshu himself is the reality of the bhikshu, and his purity is also the reality of the bhikshu, so I think there is no inconsistency in meaning. Another difficulty is that in the 'ཞུ་བའི་ལུང་（Zhu ba'i lung，Request Scripture）', 'reviling the reality of the bhikshu' refers to the fact that because there is no bhikshu or bhikshu precepts in the continuum of one who is worthy to be a preceptor, reviling causes the precepts not to arise? Or is it that because the bhikshu reality in the continuum of one who wants to receive the precepts does not want it himself, reviling causes the precepts not to arise? If according to the first statement, then the views of 'བྱ་（Bya，Bird）' and 'བུ་（Bu，Son）' are contradictory. If according to the second statement, then their views may also be the same. Buton Rinpoche also agrees with Sogpa's view. In the 'བུ་ཊཱིཀ་（Bu TIka，Son Commentary）', it says: 'Those who say that precepts can arise even without a preceptor are referring to the fact that in the ultimate observation, precepts can arise even without one. And those who say that precepts cannot arise without one are referring to the worldly observation.' In the 'འོད་ལྡན་（'od ldan，Radiant）', some say: 'If all the observations that appear in all the Vinaya (monastic discipline) are worldly, then it will contradict the 'ཞུ་བའི་གཞུང་（Zhu ba'i gzhung，Request Treatise）', because the scripture extensively says that if the Upasaka (梵文天城體：उपासक，梵文羅馬擬音：upāsaka，Layman) preceptor is immoral and performs ordination, if someone does not know, then it is ordination.' Then it says: 'If the Upasaka's master and karma performer are immoral and perform ordination, then it is not ordination.' Therefore, if it is believed that the karma performer's observation here is worldly, then it will become 'if someone does not know', but in reality it is not done, so it seems that this is what is actually believed.

---

ེད་པ་ཡིན་ནོ་ཞེ་ན། དེ་ནི་མིན་ཏེ། མཁན་པོ་དང་འབྲེལ་བའི་ཚིག་ལས་གལ་ཏེ་གང་ཟག་གིས་མི་ཤེས་ན་ཞེས་བྱ་བའི་ཁྱད་པར་འདི་ཙམ་ཞིག་ལས་བྱེད་པའི་ཚིག་ལ་རྗེས་སུ་སྦྱར་བར་བྱའོ། །དབང་དུ་བྱས་པའི་རྗེས་སུ་འཇུག་པ་ནི་བཞེད་པ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། དགེ་སློང་རྣམས་དང་བསླབ་པ་མཐུན་པར་གྱུར་ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ནི་ཕྱི་མ་དག་པའི་རྗེས་སུ་འཇུག་པ་མཐོང་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་གལ་ཏེ་དཔྱད་པ་དངོས་སུ་ཡིན་པར་གྱུར་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། བསྒྲུབ་པར་མི་ནུས་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བསྟན་པ་དོན་མེད་པར་འགྱུར་ཏེ། འདི་ལྟར་ལྷའི་མིག་དང་རྣ་བས་དཔྱད་པ་ནི་མིན་ཏེ་བཀག་པའི་ཕྱིར་ན། ཐ་སྙད་པས་ནི་གཞན་གྱི་སེམས་འཇུག་པ་སྤྱོད་ཡུལ་མིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །མདོ་ལས། ཚེ་ལ་མངའ་བ་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཆོས་བསྟན་པ་ནི་ངེས་པར་འབྱུང་བ་དང་བཅས་པ་དང་བསྒྲུབ་པར་ནུས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་ཡང་འགལ་བར་འགྱུར་ཏེ། གལ་ཏེ་དཔྱད་པ་ཐ་སྙད་པ་མིན་ན་བསྟན་པ་བསྒྲུབ་པར་ནུས་པར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །ཞེས་ལུང་འདྲེན་པར་མཛད་ 6-187b དོ། །འདིའི་དོན་ཡང་ན་ཡམས་སུ་བཤད་པར་བྱ་སྟེ། མཁན་པོ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་ཡོད་མེད་ལ་ལྟོས་པའི་ལེན་པོའི་རྒྱུད་ལ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་མི་སྐྱེ་བརྟགས་པ་ན། མཁན་པོ་མཚན་ལྡན་མེད་ན་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་ཞིང་། ཐ་སྙད་པ་ཙམ་གྱི་མཁན་པོས་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ལ་མི་ཆོག་ན་ཞུ་བའི་གཞུང་དང་འགལ་ཞེས་ཞུ་བའི་ལུང་འདྲེན་པར་མཛད་ནས། ཡང་དེ་ལ་གཞན་དག་འདི་ལྟར་དོགས་ཏེ། ཚུལ་འཆལ་གྱིས་ལས་བྱས་ན་དེ་ཚུལ་འཆལ་ཡིན་པར་ལེན་པོས་ཤེས་ན་དེ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མི་འགྱུར་བ་ཡིན་ལ། མཁན་པོ་ཐ་སྙད་པས་ཆོག་ན་ལེན་པོ་དེའི་རྒྱུད་ལ་སྡོམ་པ་བསྐྱེད་པར་དེའི་རིགས་པས་ལས་བྱེད་པའང་ཐ་སྙད་པས་ལེན་པོ་དེའི་རྒྱུད་ལ་སྡོམ་པ་བསྐྱེད་པར་ཐལ་བ་ལས། དེ་འདོད་ན། དེའི་ཚེ་ལེན་པོའི་གང་ཟག་གིས་ལས་བྱེད་པོ་ཚུལ་འཆལ་དུ་མི་ཤེས་ན་ལེན་པོའི་རྒྱུད་ལ་སྡོམ་པ་སྐྱེའོ་ཞེས་སྦྱར་རིགས་པ་ལས་མ་སྦྱར་བའི་ཕྱིར། ཡང་མཁན་པོ་མཚན་ལྡན་མེད་ན་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བ་དངོས་དོན་ལ་ཞུགས་པ་ཡིན་པས་ཐ་སྙད་པའི་མཁན་པོ་དབང་མི་བཙན་ཞེ་ན། ལས་བྱེད་པོ་ཐ་སྙད་པའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ་གང་ཟག་གིས་མི་ཤེས་ནའོ་ཞེས་སྦྱར་རིགས་པ་མ་སྦྱར་བ་རྟགས་མ་གྲུབ་སྟེ། མཁན་པོ་ཐ་སྙད་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་ཞུ་བར། སྨྱོན་པ་སེམས་འཁྲུགས་ན་བ་དང་། །འོན་པ་གླེན་པ་གཉིད་ལོག་དང་། །ར་རོ་བ་དང་མྱོས་པ་དང་། །སྙོམས་པར་ཞུགས་དང་འགྲོ་བ་མཚན། །ཁྱིམ་པ་དག་ལ་སོགས་པ་རྣམས། །བསླབ་པ་བྱིན་པ་ཐ་མའོ། །ཞེས་མཁན་པོ་དང་འབྲེལ་བའི་སྡོམ་པ་ལས་བསྒྲེས་ནས་ལས་བྱེད་པ་ལ་སྦྱར་ན། སྨྱོན་པར་གྱུར་དང་སེམས་འཁྲུགས་དང་། །རྣ་བ་འོན་པ་གླེན་པ་དང་།

【現代漢語翻譯】 如果有人問：『是這樣嗎？』並非如此。如果從與堪布（Khenpo，親教師）相關的詞語來看，只是在『如果 ব্যক্তি（gang zag，補特伽羅，人）不知道』這種區分上，才需要在『做』這個詞之後新增。隨順於『授權』本身就是一種意願，例如『比丘（dge slong，bhiksu，出家男眾）們與戒律相一致』等等，因為可以看到隨順於後來的清凈。另外，如果考察實際上是真實的，那會怎麼樣呢？因為無法證實，所以薄伽梵（bCom ldan 'das，Bhagavan，世尊）的教導會變得沒有意義。例如，用天眼和天耳進行考察是不可能的，因為已經被禁止了。而且，名言諦（tha snyad pa，conventional truth）者無法瞭解他人的心識活動。經中說：『有壽命者，薄伽梵所教導的佛法，必定是具有出離和能夠證實的。』等等，這也會產生矛盾。如果考察不是名言諦，那麼教導就無法被證實。』這樣引用了經文。 這段話的意思也可以解釋為：觀察具不具備堪布的資格，從而判斷求戒者的相續中是否生起戒律。如果沒有具備資格的堪布，就不會生起戒律。如果僅僅是名言諦的堪布，就不能生起戒律，這與請求的儀軌相矛盾。因此，引用了請求的經文。另外，有些人這樣懷疑：如果破戒者（tshul 'chal，vinaya-holder）進行羯磨（las，karma，業），如果求戒者知道他是破戒者，那麼他就不會獲得圓滿的比丘戒。如果名言諦的堪布可以，那麼按照這種邏輯，他也能在求戒者的相續中生起戒律。如果承認這一點，那麼當求戒者不知道羯磨者是破戒者時，戒律就會在求戒者的相續中生起，因為沒有這樣附加說明。而且，如果沒有具備資格的堪布，就不會生起戒律，這實際上是涉及到了實事，那麼名言諦的堪布就沒有權力了嗎？如果以名言諦的羯磨者為前提，並且沒有附加『如果 ব্যক্তি不知道』，那麼這個論證就不成立。因為以名言諦的堪布為前提進行請求時，經文中說：『瘋癲心散亂，耳聾癡睡眠，醉酒昏迷者，入定行淫等，以及在家眾等，不應授比丘戒。』將與堪布相關的戒律與羯磨者聯繫起來，那麼如果羯磨者是瘋癲、心散亂、耳聾、癡呆……

【English Translation】 If someone asks, 'Is that so?' It is not. If viewed from the words related to the Khenpo (teacher), it is only in the distinction of 'if the person does not know' that it needs to be added after the word 'doing'. Following 'authorization' is itself a wish, such as 'the bhiksus are in accordance with the precepts', etc., because one can see the following of later purity. Furthermore, if the examination were actually real, what would happen? Because it cannot be proven, the teachings of the Bhagavan would become meaningless. For example, examining with divine eyes and ears is not possible because it has been forbidden. Moreover, conventional truth cannot understand the mental activities of others. The sutra says, 'Those with life, the Dharma taught by the Bhagavan, must have renunciation and be able to be proven.' etc., this would also be contradictory. If the examination is not conventional truth, then the teaching cannot be proven.' Thus, the scripture is quoted. The meaning of this passage can also be explained as: observing whether one possesses the qualifications of a Khenpo, thereby judging whether precepts arise in the continuum of the person requesting ordination. If there is no qualified Khenpo, precepts will not arise. If it is merely a Khenpo of conventional truth, it is not sufficient for precepts to arise, which contradicts the ritual of requesting. Therefore, the scripture of requesting is quoted. Furthermore, some people doubt in this way: if a vinaya-holder performs karma, if the person requesting ordination knows that he is a vinaya-holder, then he will not obtain full bhiksu ordination. If a Khenpo of conventional truth is acceptable, then according to this logic, he can also generate precepts in the continuum of the person requesting ordination. If this is admitted, then when the person requesting ordination does not know that the karma-doer is a vinaya-holder, precepts will arise in the continuum of the person requesting ordination, because there is no such additional explanation. Moreover, if there is no qualified Khenpo, precepts will not arise, which actually involves facts, then does the Khenpo of conventional truth have no authority? If the karma-doer of conventional truth is taken as a premise, and there is no addition of 'if the person does not know', then this argument is not established. Because when requesting with the Khenpo of conventional truth as a premise, the scripture says: 'Madness, mental distraction, deafness, stupidity, sleep, drunkenness, unconsciousness, entering into absorption, engaging in sexual activity, and householders, etc., should not be given bhiksu ordination.' Relating the precepts related to the Khenpo to the karma-doer, then if the karma-doer is mad, mentally distracted, deaf, stupid...

---

ཁྱིམ་པ་དག་ལ་སོགས་པ་རྣམས། །བསླབ་པ་བྱིན་དང་དེ་ལྟར་མཚན། །ཞེས་བསྒྲེས་པས་གང་ཟག་གིས་མི་ཤེས་ན་ཞེས་ 6-188a བྱ་བའི་ཁྱད་པར་འདི་ཙམ་ཞིག་ལས་བྱེད་པའི་ཚིག་ལ་ཡང་རྗེས་སུ་སྦྱར་བ་ཡིན་ནོ། །གལ་ཏེ་མཁན་པོའི་དཔྱད་པ་ཐ་སྙད་པས་མི་ཆོག་པར་དཔྱད་པ་མཚན་ལྡན་དངོས་ཡིན་པ་དགོས་ན། དེ་ལྟར་ན་ལེན་པ་པོའི་རྒྱུད་ལ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་དང་། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་བསྟན་པ་རྒྱས་པར་མི་འགྱུར་བར་ཐལ། ལེན་པོའི་རྒྱུད་ལ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ལ་ནི་མཁན་པོ་མཚན་ལྡན་དངོས་དོན་ལ་གནས་པ་ཞིག་མེད་ན་ནི་དེའི་རྒྱུད་ལ་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ། མཁན་པོར་འོས་པ་མཚན་ལྡན་ཡིན་མིན་ནི་སོ་སྐྱེ་རྣལ་འབྱོར་གྱིས་མི་ཤེས་ཤིང་། ཤེས་ནའང་ལྷའི་མིག་དང་རྣ་བས་དཔྱད་པ་ལ་སོགས་ནི་བཀག་ལ། དེ་ལྟར་མིན་པའི་མཁན་པོ་མཚན་ལྡན་ཡུལ་དུས་དེར་གྲགས་པའི་ཐ་སྙད་པས་ནི་ཁྱོད་ལ་མི་བཙན་ཞིང་གོ་མི་ཆོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདོད་ན་ནི་བསྟན་པ་བསྒྲུབ་པར་ནུས་པ་དང་འགལ་བ་དང་། མཁན་པོ་དཔྱད་པ་ཐ་སྙད་པ་མིན་ན་བསྟན་པ་བསྒྲུབ་མི་ནུས་པར་ཡང་ཐལ་བ་འཕེན་ནོ། །འདི་ནི་ཞར་ལས་འོངས་པ་སྟེ་དཀའ་བའི་གནས་སོ། །བསྙེན་རྫོགས་ལེན་པ་པོ་དང་མཁན་པོ་དེ་གཉིས་ཀྱི་མིང་ལེན་པོ་དང་ལས་བྱེད་པོས་མ་བརྗོད་ན་ཡང་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེའོ། །ལེན་བྱེད་དང་ལས་བྱེད་པས་དགེ་འདུན་གྱི་མིང་མ་བརྗོད་ན་ཡང་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེའོ། །དེའི་སྐྱེ་གནས་ཀྱི་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་སྐྱེ་གནས་ལས་སྐྱེ་བ་སྟེ། དགེ་འདུན་ལ་རག་པ་ལས་དགེ་སློང་མ་ཉིད་ལ་སོགས་པའི་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེའོ། །མདོ་འདིས་སྐྱེ་གནས་མ་བརྗོད་ན་ཡང་དགེ་སློབ་མའི་བསླབ་ཚིགས་ཀྱང་མི་སྐྱེའོ་ཞེས་བསྡུས་སོ། ། 說根器退失差別事是否得戒律 གསུམ་པ་ནི། ཁྱིམ་པ་དང་གཡང་གཞི་སོགས་མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་རྒྱལ་མཚན་ཅན་ལའང་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེའོ། །མི་སྐྱེ་བ་འདི་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ཕྱོགས་ཀྱི་སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བའི་དབང་དུ་བྱས་སོ། །ཊཱི་ཀར། གང་ལ་ཁྱིམ་པའི་རྒྱལ་མཚན་གྱི་རྒྱལ་མཚན་ཡོད་པ་དང་། གང་ལ་མུ་ 6-188b སྟེགས་ཅན་གྱི་རྒྱལ་མཚན་གྱི་རྒྱལ་མཚན་ཡོད་པ་སྟེ། རྒྱལ་མཚན་གྱི་སྒྲ་རེ་རེ་ནི་དབྲི་བར་བྱའོ། །རྒྱལ་མཚན་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆ་ལུགས་ལ་བྱ་སྟེ་ཞེས་སོ། །རྒྱལ་མཚན་གྱི་སྒྲ་གཉིས་སྨོས་པ་ནི་ཁྱད་ཆོས་ཁྱད་གཞི་ལ་ལྡན་པའི་དབང་དུ་མཛད་ལ། རེ་རེ་དབྲི་བར་ནི་རྩ་བར་མ་སྨོས་པའི་དོན་ནོ། །འོན་ཀྱང་ཁྱིམ་པའི་རྒྱལ་མཚན་ཅན་ལ་དགེ་བསྙེན་དང་བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་དང་། བསམ་གཏན་གྱི་སེམས་ཐོབ་པའི་མུ་སྟེགས་པ་རང་གི་རྒྱལ་མཚན་ཅན་ལ་བསམ་གཏན་གྱི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་དང་། དགེ་སློང་གིས་དེ་གཉིས་ཀྱི་ཆ་ལུགས་སུ་ཞུགས་ན་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་སྐད་ཅིག་སྔ་མའི་རིགས་འདྲ་སྐད་ཅིག་ཕྱི་མའི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར

【現代漢語翻譯】 對於在家人等，'給予戒律並如此命名'，如果某人不知道，那麼除了這個行為的差別之外，也應該將行為的詞語附加到後面。如果堪布（Khenpo，親教師）的觀察，用世俗的言辭不足夠，需要具足名稱的真實的觀察，那麼領受者的相續中生起戒律，以及世尊（Bhagavan，音譯為薄伽梵）的教法廣弘，將會變得不可能。因為如果領受者的相續中生起戒律，如果沒有具足名稱且真實安住的堪布，那麼他的相續中就不會生起戒律。凡夫瑜伽士無法知道堪布是否適合且具足名稱，即使知道，也禁止用天眼和天耳等來觀察。因此，對於不是這樣的堪布，只是在某個地方和時間被稱為具足名稱的世俗者，你無法強迫且無法理解。如果承認，那麼就與能夠成辦教法相違背，並且如果堪布不是世俗的觀察者，那麼也將會導致無法成辦教法。這只是順便提及，是一個困難之處。即使領受近圓戒（upasampadā，比丘戒）者和堪布沒有說出領受者和作羯磨者的名字，也不會生起戒律。即使領受者和作羯磨者沒有說出僧團的名字，也不會生起戒律。'其生處'的意思是從僧團的生處產生，依賴於僧團，因此不會生起比丘尼等的戒律。此經總結說，即使沒有說出生處，也不會生起比丘尼的學處。 關於根器退失的差別事是否得戒律 第三，對於在家人和外道等具有外道標誌的人，也不會生起戒律。這裡所說的不生起，是指不生起出家方面的別解脫戒。釋論中說：'對於具有在家的標誌，以及具有外道的標誌的人，應該省略每個標誌的字。'標誌是指裝束。重複使用'標誌'這個詞，是爲了說明具有特徵和所依的含義，而省略每個詞，是因為根本沒有提到。然而，對於具有在家標誌的人，會生起近事男（upāsaka，優婆塞）和近住（upavāsa，八關齋戒）的戒律；對於獲得禪定的外道，具有自己的標誌的人，會生起禪定的戒律；如果比丘進入這兩種裝束，那麼比丘的戒律，前一剎那的同類會生起后一剎那的戒律。

【English Translation】 For householders and others, 'giving vows and naming them thus,' if someone does not know, then besides this difference in action, the words of action should also be added. If the Khenpo's (親教師) examination is not sufficient with mundane terms, and a real examination with a name is required, then the arising of vows in the recipient's mindstream and the flourishing of the Bhagavan's (世尊) teachings will become impossible. Because if vows arise in the recipient's mindstream, without a Khenpo who truly abides by the name, vows will not arise in their mindstream. Ordinary yogis cannot know whether a Khenpo is suitable and has a name, and even if they know, examining with divine eyes and ears is prohibited. Therefore, for a Khenpo who is not like this, but is merely known as a mundane person with a name in that place and time, you cannot force or understand. If you admit this, it contradicts the ability to accomplish the teachings, and it also implies that if the Khenpo is not a mundane examiner, then the teachings cannot be accomplished. This is just a side note, a difficult point. Even if the one receiving full ordination (upasampadā, 比丘戒) and the Khenpo do not speak the names of the recipient and the one performing the karma, vows will not arise. Even if the recipient and the one performing the karma do not speak the name of the Sangha, vows will not arise. 'Its place of origin' means arising from the place of origin of the Sangha, relying on the Sangha, so the vows of bhikshunis (比丘尼) and others will not arise. This sutra concludes that even if the place of origin is not mentioned, the precepts of bhikshunis will not arise. Whether one obtains precepts if the capacity for practice is lost. Third, vows will not arise for householders and those with the marks of heretics. This non-arising refers to the non-arising of the pratimoksha (別解脫戒) vows of the monastic order. The commentary says: 'For those who have the marks of householders and those who have the marks of heretics, each word of 'mark' should be omitted.' 'Mark' refers to attire. The repetition of the word 'mark' is to indicate the meaning of having characteristics and a basis, and omitting each word is because it was not mentioned in the root text. However, for those with the marks of householders, the vows of upasaka (近事男) and upavasa (近住) will arise; for heretics who have attained meditative concentration and have their own marks, the vows of meditative concentration will arise; if a bhikshu (比丘) enters into these two attires, then the bhikshu's vows, the similar kind of the previous moment, will give rise to the vows of the next moment.

---

་རིགས་སོ། །ལུང་གཞི་ལས། རིགས་ཀྱི་གཙོ་བོའི་བུ་གྲགས་པ་ཁྱིམ་པའི་ཆ་ལུགས་དང་རྒྱན་གྱིས་བརྒྱན་བཞིན་དུ་དགེ་སློང་དགྲ་བཅོམ་པར་གྱུར་ཅེས་གསུངས་པའི་དགོངས་པ་ནི་དཔྱད་དགོས་པ་ཉིད་དོ། །སྒྲེན་མོ་དང་ཞེས་པ་འདི་ལ་ཊཱི་ཀར། ཡང་དག་པར་བླང་བ་སྔོན་དུ་བཏང་བའི་སྒྲེན་མོ་ཉིད་ནི་མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་རྒྱལ་མཚན་ཉིད་ཀྱིས་བསྡུས་པས་ན་འདིར་ནི་སྒྲེན་མོའོ་ཞེས་བྱ་བས་དོན་གཞན་བཟུང་སྟེ། སྒྲེན་མོ་ནི་ཤིན་ཏུ་ངོ་ཚ་བ་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར་དེ་ལ་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེའོ་ཞེས་སོ། །འཁྲུགས་པ་དང་ཞེས་པ་ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་མི་གནས་པ་མཐར་ཐུག་པར་གྱུར་པས་སེམས་འཁྲུགས་པ་སྟེ། རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། འཁྲུགས་པ་དེ་ལ་ཤེས་པ་བརྟན་པ་ཉིད་མེད་པས་དེ་ལ་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡང་དོན་དེ་ལྟར་བཟུང་ངོ་། །འདིར་འགྲེལ་པ་ལས། སེམས་འཁྲུགས་ཤིང་ཁྲོས་པ་དང་ཞེས་ཀྱང་བཤད་དོ། །ཁ་ཅིག་ན་རེ། འཁྲུགས་པ་ནི་སྐྱེས་པ་ལན་བརྒྱད་བབས་པ་ཡིན་ཟེར་ཡང་ལུང་དང་བསྟན་བཅོས་ཀྱི་ཁུངས་མེད་ཅེས་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་གསུངས་སོ། །མཚན་དུག་མ་ནི་ 6-189a ཊཱི་ཀར། བུད་མེད་གང་ཞིག་ཉལ་པོ་སྦྱོར་བ་བྱས་ན་འཆི་བར་འགྱུར་བ་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀར། དེ་ལྟར་ན་སྐྱེས་པའི་རིགས་ཤིག་བུད་མེད་དང་ཕྲད་པའི་མོད་ལ་འཆི་བའི་རིགས་ཅན་ལྟར་བཤད་སྣང་ཞིང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས་ནི། སྐྱེས་པའི་གོ་ཆ་བ་ནི་གནང་བ་དང་མི་གནང་བར་ནི་བཅས་པ་མེད་དེ་ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་ནི་སྐྱེས་པ་ལ་གཞན་དུ་ཕྱེས་པའི་ཚིག་ཏུ་སྣང་ལ། འདུལ་བ་འཛིན་པ་ཁ་ཅིག་གིས་བུད་མེད་དང་འདྲའོ་ཞེས་ཀྱང་བཤད་ལ། བྱ་ན་རེ། མཚན་དུག་མ་ནི་མ་ནིང་གི་རིགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །སྨོས་པ་དེ་དག་ལ་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེའོ། །ལྟུང་བ་མ་མཐོང་བ་ལ་སོགས་པའི་རྒྱུ་གང་གིས་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ལ་སོགས་པའི་ལས་བྱེད་པའི་རྒྱུ་དེ་ལས་བཟློག་པར་ཁས་མི་ལེན་པ་ལ་ཡང་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེའོ། །ཊཱི་ཀར། འདིར་གནས་ནས་ཕྱུང་པ་སྨོས་པ་ནི་དཔེ་ཙམ་དུ་ཟད་ཀྱི། ཆད་པའི་ལས་བྱེད་དུ་བཅུག་པ་རྒྱུ་ལས་བཟློག་པ་ཁས་མི་ལེན་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་དུ་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། ། 說差別事未失即得且僅墮罪 བཞི་པ་ནི། སྔ་མ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་ཕྱི་མ་མི་བྱའོ་ཞེས་སྨོས་ན་ཕྱི་མ་རྫོགས་པར་འགྱུར་མི་འགྱུར་ནི་ཚིགས་སྔ་མ་དགེ་བསྙེན་དང་། དགེ་ཚུལ་མེད་པ་ཉིད་ལ་ནི་རྒྱུ་རྐྱེན་གཞན་ཚང་ན་སྡོམ་པ་སྐྱེ་ཡང་འབོགས་པ་པོ་ལ་ཉེས་བྱས་ཙམ་དུ་ཟད་དོ། །དགེ་སློང་མའི་ཚིགས་ལས་འདས་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་ཅིང་། སྔོན་ཆོག་བྱས་པ་ན་ནི་ཚིགས་མེད་ལ་ཉེས་བྱས་ཙམ་ཡང་མེད་པར་བསྟན་ཏོ། །ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་གའི་སྐབས་སུ་མཁན་པོར་མ་གསོལ་བར་བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་པ་ལ་ཡང་རྒྱུ་རྐྱེན་གཞན་ཚང་ན་བསྒྲུབ་བྱ་ལ་སྡ

【現代漢語翻譯】 種類。在《根本律》中說：『種姓之主的兒子，以在家的裝束和裝飾打扮，成爲了比丘阿羅漢。』這句話的含義需要研究。 關於『裸體者』，在《 टीका (梵文，Devanāgarī，ṭīkā，註釋)》中說：『已經完全接受了裸體者，實際上是被外道標誌所包含，因此這裡說『裸體者』，是指抓住了其他意義。裸體者因為非常不知羞恥，所以不會生起戒律。』 關於『精神錯亂者』，是指心識無法安住于自性，最終變得精神錯亂。在《自釋》和《 टीका (梵文，Devanāgarī，ṭīkā，註釋)》中說：『精神錯亂者沒有穩定的心識，所以不會生起戒律。』也是這樣理解的。這裡在註釋中也解釋為『精神錯亂和憤怒』。 有些人說：『精神錯亂是指男性性交八次。』但Mtsosnapa Chenpo（人名）說，這沒有經典和論著的依據。 關於『陰毒者』，《 टीका (梵文，Devanāgarī，ṭīkā，註釋)》中說：『要知道，如果哪個女人與他性交，就會死亡。』 《 टीका (梵文，Devanāgarī，ṭīkā，註釋)》中說：『這樣看來，似乎說有一種男人，只要一接觸女人就會死亡。』而在《小釋》中說：『男性的盔甲，沒有允許和不允許的規定。』 這樣看來，似乎是指與男性不同的詞語。有些持律者也說，這和女人一樣。Bya（人名）說：『陰毒者是陰陽人的種類。』 以上所說的人不會生起戒律。對於不承認由於未見墮罪等原因，而做出逐出僧團等行為的人，也不會生起戒律。 《 टीका (梵文，Devanāgarī，ṭīkā，註釋)》中說：『這裡提到逐出僧團只是一個例子，對於所有不承認由於違犯戒律而受到懲罰的情況，都應該這樣理解。』 說差別事未失即得且僅墮罪 第四種情況是：如果說『不要先為未受近圓戒者授近圓戒』，那麼後者是否能受近圓戒呢？如果前者沒有居士戒和沙彌戒，那麼在其他因緣具足的情況下，可以生起戒律，但對於授戒者來說，只有輕微的罪過。如果比丘尼的戒條已經過去，就會產生墮罪；如果事先已經進行了儀式，那麼即使沒有戒條，也沒有輕微的罪過。 在現在的儀式中，如果沒有祈請堪布而授予近圓戒，那麼在其他因緣具足的情況下，對於受戒者來說，會生起戒律，但對於授戒者來說，會有輕微的罪過。

【English Translation】 Kind. In the 《Mūlasarvāstivāda Vinaya》, it says: 'The son of the lord of the lineage, adorned with the attire and ornaments of a householder, became a Bhikṣu Arhat.' The meaning of this statement needs to be examined. Regarding 'Naked Ones', in the 《ṭīkā (Sanskrit, Devanāgarī, ṭīkā, Commentary)》 it says: 'Those who have completely accepted nakedness are actually included in the signs of the Tirthikas (non-Buddhists), therefore, here 'Naked Ones' refers to grasping other meanings. Naked Ones, because they are very shameless, will not generate precepts.' Regarding 'Disturbed Ones', it refers to the mind that cannot abide in its own nature and eventually becomes mentally disturbed. In the 《Self-Commentary》 and 《ṭīkā (Sanskrit, Devanāgarī, ṭīkā, Commentary)》 it says: 'Disturbed Ones do not have stable consciousness, so they will not generate precepts.' This is also understood in this way. Here, the commentary also explains it as 'mentally disturbed and angry'. Some people say: 'Disturbed Ones refers to a male having intercourse eight times.' But Mtsosnapa Chenpo (name of a person) said that there is no basis for this in the scriptures and treatises. Regarding 'Poisonous Vaginas', in the 《ṭīkā (Sanskrit, Devanāgarī, ṭīkā, Commentary)》 it says: 'It should be known that if any woman has intercourse with him, she will die.' The 《ṭīkā (Sanskrit, Devanāgarī, ṭīkā, Commentary)》 says: 'In this way, it seems to say that there is a kind of man who will die as soon as he touches a woman.' And in the 《Small Commentary》 it says: 'The armor of a man has no provisions for permission or non-permission.' In this way, it seems to refer to words that are different from men. Some Vinaya holders also say that this is the same as a woman. Bya (name of a person) said: 'Poisonous Vaginas are a kind of hermaphrodite.' The people mentioned above will not generate precepts. For those who do not acknowledge that they have been expelled from the Sangha for reasons such as not seeing the downfall, they will not generate precepts. The 《ṭīkā (Sanskrit, Devanāgarī, ṭīkā, Commentary)》 says: 'Here, mentioning expulsion from the Sangha is just an example. For all cases where one does not acknowledge being punished for violating the precepts, it should be understood in the same way.' Saying that the difference is not lost, one obtains and only commits a downfall. The fourth case is: If it is said 'Do not give full ordination to those who have not received novice ordination first', then whether the latter can receive full ordination? If the former does not have the lay vows and novice vows, then if other conditions are complete, precepts can arise, but for the ordainer, there is only a slight offense. If the precepts of the Bhikṣuṇī have passed, it will produce a downfall; if the ceremony has been done in advance, then even without the precepts, there is no slight offense. In the current ceremony, if full ordination is granted without requesting the Upadhyaya (preceptor), then if other conditions are complete, precepts will arise for the one being ordained, but for the ordainer, there will be a slight offense.

---

ོམ་པ་སྐྱེ་ལ་འབོགས་པ་པོ་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་ཟད་དོ། །བར་ཆད་མ་དྲིས་པར་བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་ན་ཡང་ཉེས་བྱས་ཙམ་དུ་ཟད་ཀྱི་སྡོམ་པ་སྐྱེའོ། །བར་ཆད་དེ་མེད་པར་བདག་ལ་བར་ཆད་ཡོད་དོ་ཞེས་ 6-189b ཁས་ལེན་པ་ལ་སྡོམ་པ་སྦྱིན་ན་ཡང་ཉེས་བྱས་ཙམ་དུ་ཟད་ཀྱི་སྡོམ་པ་སྐྱེའོ། །ཊཱི་ཀར། འདིར་གཞུང་ནི་གླེང་གཞི་དག་ལས། བཙུན་པ་རེ་ཞིག་བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་དང་མི་ལྡན་པར་བདག་བར་ཆད་ཀྱི་ཆོས་རྣམས་དང་ལྡན་ནོ། །ཞེས་མཆི་བ་ཞིག་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བགྱི་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཞེས་བགྱིའམ། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་ཞེས་བགྱི། བཀའ་སྩལ་པ། ཉེ་བ་འཁོར་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་དག་ལ་ནི་འགལ་ཚབས་ཅན་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། ། 分別說障礙所表 གཉིས་པ་ལ། མཛེས་ཆད་ནད་པའི་མཚོན་དོན་བཤད། །ཆོམ་རྐུན་མར་གྲགས་མཚོན་དོན་བསྟན། །ཕ་མས་མ་གནང་མཚོན་དོན་ནོ། ། 說威儀障病患所表 དང་པོ་ནི། ཕྱི་བྱད་སྐྱེས་པ་འདྲ་བའི་བུད་མེད་ཉིད་དང་། ཕྱི་བྱད་བུད་མེད་འདྲ་བའི་སྐྱེས་པ་ཉིད་མཚན་གྱི་རྣམ་པ་རང་རང་གི་མཚན་ལས་གཞན་མ་ཡིན་པ་ལ་ཁྲིམས་ཕོག་ན་ཡང་ཉེས་བྱས་ཙམ་དུ་ཟད་ཀྱི་སྡོམ་པ་ནི་སྐྱེའོ། །འོ་ན་མཚན་གྱི་རྣམ་པ་གཞན་མིན་པ་ཙམ་གྱིས་ལེན་པོའི་རྒྱུད་དག་པར་འགྱུར་རམ་ཞེ་ན་མིན་ཏེ། ཊཱི་ཀར། མཚན་རྣམ་པ་གཞན་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་མི་དགག་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་སྔ་འགྲེལ་དུ་དྲངས་སོ། །སྐྱེས་པ་འདྲ་བའི་བུད་མེད་ཉིད་དང་། །བུད་མེད་འདྲ་བའི་སྐྱེས་པ་ཉིད་མཚན་གྱི་རྣམ་པ་གཞན་མ་ཡིན་པ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་པ་དེ་ནི། ལག་རྡུམ་དག་དང་རྐང་རྡུམ་དང་། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པས་འཕངས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀར། འདི་ལྟར། དེ་ལྟ་བུ་ཡི་མི་རྣམས་ནི། །དྲང་སྲོང་ཆེན་པོས་དགག་པར་མཛད། །ཅེས་བྱ་བ་ལ་དེ་ལྟ་བུ་སྨོས་པས། དེར་འདིར་ཡང་བཟུང་བར་ཤེས་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །སྡིག་སྡིག་ལྟ་བུའི་མཚན་ཉིད་ཅན་དང་། །ཞེས་པ་སྔོན་སྡིག་པ་བྱས་བྱས་འདྲ་བའི་རྣམ་པར་སྨིན་པ་ད་ལྟ་སྨིན་ 6-190a པ་ལྟ་བུ་ཅན་བ་ལང་བདག་ལྟ་བུ་སྟེ། བ་ལང་གི་ཤ་ཚུགས་འདྲ་བ་ལ་སོགས་པ་ལ་འཆད་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། བ་ལང་བདག་ལ་སོགས་པ་འཇིགས་འཇིགས་ལྟ་བུ་རྣམས་ཀྱང་རབ་ཏུ་འབྱིན་ཏོ་ཞེས་སྐྱེ་བོའི་ཚོགས་ཕལ་མོ་ཆེ་མ་དད་པར་བྱེད་ཀྱི་ཞེས་གསུངས་ལ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། སྨེ་བ་དང་། ཤ་མཚན་ལ་སོགས་པ་སྡིག་ཏུ་འགྱུར་བའི་མཚན་དུ་འདུག་པ་དང་། མི་ཡིན་མོད་ཀྱི་རྐང་ལག་བ་ཕྱུགས་སུ་འདུག་པ་ལྟ་བུ་ཞེས་སོ། །བུ་ཊཱིཀ་ཏུ། སྨེ་བ་ལ་སོགས་པའི་མཚན་མ་ངན་པ་སྤྱང་རྗེས་བཏབ་པ་ལྟ་བུའམ་ཞེས་སོ། །ཤར་ལུས་འཕགས་གླིང་ལ་སོགས་པ་གླིང་གཞན་ནས་སྐྱེས་པའི་ཚུལ་བྱད་མི་འདྲ་བའི་འདི་དང་། སྡིག་སྡིག་ཅན་ཞེས་སྔ་མར་

【現代漢語翻譯】 如果剃度者已經出生，那麼剃度者只有違犯，不會獲得戒律。如果未詢問有無障礙就授予近圓戒，也只有違犯，不會獲得戒律。如果明明沒有障礙，卻聲稱自己有障礙，即使授予戒律，也只有違犯，不會獲得戒律。 टीका（梵文，評論）：這裡的根本論典出自《事類》，『如果一位比丘暫時沒有障礙之法，卻說自己具有障礙之法，想要受近圓戒，應該說他受了近圓戒還是未受近圓戒？』 世尊開示說：『近圓，阿難陀，他已受了近圓戒。如果為他授戒，那將是嚴重的違犯。』 分別說障礙所表 第二，解釋美貌缺失的疾病所象徵的意義，揭示強盜和盜賊所象徵的意義，以及父母不允許所象徵的意義。 說威儀障病患所表 第一種情況是：外表像男人的女人，以及外表像女人的男人，如果其性別的特徵與自身性別不同，即使處以刑罰，也只有違犯，不會獲得戒律。那麼，僅僅因為性別特徵不同，就能使受戒者的相續清凈嗎？並非如此。 टीका（梵文，評論）中說：『爲了消除因性別特徵不同而不應阻止的錯誤觀點』，這在之前的解釋中已經引用。對於外表像男人的女人，以及外表像女人的男人，即使性別特徵不同，也是如此。『手腳殘缺』等情況也是如此。 टीका（梵文，評論）中說：『例如，這樣的人，偉大的仙人會阻止。』 提到『這樣的人』，就應該知道這裡也包括在內。具有罪惡特徵的人，例如過去造作罪業，現在成熟的人，比如具有牛的特徵，像牛的肉體等。這也將在《律藏零星事》中解釋。其中說：『對於具有牛的特徵等令人恐懼的人，也應完全驅逐』，因為他們會讓大多數人不相信。在《小疏》中說：『胎記和肉痣等會變成罪惡的標誌，或者人卻是牛的四肢等。』 在《釋論》中說：『胎記等不好的標誌，就像被狼踩過一樣。』 從東勝身洲等其他洲出生的人，其外貌與此地不同，以及之前提到的罪惡之人。

【English Translation】 If the ordinand is already born, then the ordainer only commits an offense, and the precepts are not generated. If one confers full ordination without inquiring about obstacles, it is only an offense, and the precepts are not generated. If one claims to have obstacles when there are none, even if ordination is conferred, it is only an offense, and the precepts are not generated. टीका (Sanskrit, Commentary): Here, the root text is from the Vinayavastu, 'If a monk temporarily does not possess the qualities of obstacles, but says that he possesses the qualities of obstacles, and wants to receive full ordination, should it be said that he has received full ordination or not received full ordination?' The Blessed One replied, 'Full ordination, Ananda, he has received full ordination. If one confers ordination on him, it will be a serious offense.' Explaining the Representation of Obstacles Separately Second, explain the significance of the disease of missing beauty, reveal the significance of robbers and thieves, and the significance of not being allowed by parents. Explaining the Representation of Obstacles of Demeanor and Illness The first case is: a woman who looks like a man, and a man who looks like a woman, if the characteristics of their gender are different from their own gender, even if punished, it is only an offense, and the precepts are generated. So, can the continuum of the recipient be purified merely because the gender characteristics are different? It is not so. It is said in the टीका (Sanskrit, Commentary): 'In order to eliminate the erroneous view that one should not be prevented because the gender characteristics are different,' which has been quoted in the previous explanation. It is also the case for a woman who looks like a man, and a man who looks like a woman, even if the gender characteristics are different. The cases of 'missing hands and feet' and so on are also the same. It is said in the टीका (Sanskrit, Commentary): 'For example, such people, the great sage would prevent.' Mentioning 'such people', one should know that this is also included here. People with sinful characteristics, such as those who have committed sins in the past and are now ripening, such as having the characteristics of a cow, like the flesh of a cow, etc. This will also be explained in the Vinaya Miscellaneous Matters. It says: 'For those who have the characteristics of a cow, etc., who are frightening, they should also be completely expelled,' because they will cause most people to disbelieve. In the Small Commentary, it says: 'Moles and flesh marks, etc., are signs that will become sins, or a person is a human but has the limbs of cattle, etc.' In the Commentary, it says: 'Bad marks such as moles, etc., are like being trampled by a wolf.' People born in other continents such as East Videha, whose appearance is different from this, and the sinful people mentioned earlier.

---

བསྟན་པ་གཉིས་ཀྱང་དེའི་གོང་གི་མདོ་གཉིས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འཇུག་པར་བྱའོ། །འདིར་དཀའ་བའི་གནས་ཡོད་དེ། གླིང་གཞན་ནས་སྐྱེས་པ་ཉིད་ཀྱི་ཚུལ་བྱད་མི་འདྲ་བར་གྲུབ་མོད། སླར་ཡང་ཚུལ་བྱད་མི་འདྲ་བ་ཅི་ལ་སྨོས་ཞེ་ན། ཚུལ་བྱད་འདྲ་ན་གླིང་གཞན་ནས་སྐྱེས་ཀྱང་རབ་ཏུ་དབྱུང་རུང་སྟེ་ཟངས་གླིང་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། གླིང་གཞན་ནས་སྐྱེས་པ་རྣམས་ལ་ཡང་ཚུལ་བྱད་འདྲ་བ་དག་ནི་བསྒྲུབ་པར་བྱ་བ་བསྟན་ཏེ། ཇི་ལྟར་གླིང་གཞན་པ་དག་ཡིན་ཀྱང་གླིང་ཕྲན་དག་ནས་སྐྱེས་པ་རྣམས་ལ་མ་བཀག་པ་བཞིན་ནོ་ཞེས་སོ། །འཛམ་བུ་གླིང་འདི་ཉིད་དུ་སྐྱེས་ཀྱང་ཚུལ་བྱད་མི་འདྲ་ན་རབ་ཏུ་དབྱུང་མི་རུང་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། གདོང་ཁྱིའི་ལྟ་བུ་དང་། རྣ་བ་གྱོན་པ་ལ་སོགས་པ་ཞེས་སོ། །དེས་ན་སྔར་བསྟན་པའི་གླིང་གཞན་གྱི་ཚིག་ཟུར་ལ་ཚིག་ཟུར་ཕྱི་མ་ཤོས་མ་འདུས་པ་མིན་ཀྱང་ཚུལ་བྱད་མི་འདྲ་བའི་ཚིག་ཟུར་སླར་ལོགས་སུ་སྨོས་པ་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་གླིང་གཞན་གྱི་ཚིག་ཟུར་སྨོས་མི་དགོས་པར་ཐལ་ཅེ་ན། 6-190b གླིང་གཞན་ནས་སྐྱེས་པ་དེ་ཕལ་ཆེར་ཚུལ་བྱད་མི་འདྲ་བའི་ཕྱིར་མཚོན་བྱེད་དུ་བསྟན་པའོ། །སེན་མོ་རྣམས་འབྱར་ཏེ་རྟ་རྨིག་ལྟ་བུར་གྱུར་པ་ནི་སེན་མོ་གཅིག་པ་ཁ་ན་ཡོད་པ་དང་། ལག་པ་འཇས་ཏེ་བལྟེབས་པ་དང་ཞེས་པས། ཊཱི་ཀར། འདི་ལྟར་དེའི་ལག་པ་དང་མགོ་གཉིས་ཕག་པའི་ཕྱོགས་སུ་སྤྲིང་ཡིག་བལྟབས་ཏེ་རྒྱས་བཏབ་པའི་དབྱིབས་འདྲ་བར་འབྱར་ཞིང་འདུག་པ་དེའི་ཕྱིར་ལག་པ་འཇས་ཏེ་བལྟེབས་པའོ་ཞེས་སོ། །གཞོགས་ཕྱེད་འཇས་པ་སྟེ་གཞོགས་ཕྱེད་བསྐམ་པ་དང་། མགོ་སྨྱུང་བ་དང་ཞེས་མགོ་ཕོ་མཚན་གྱི་དབྱིབས་ལྟ་བུའོ། །སྐྲ་སྒྲ་སྒྲ་ཅན་དང་ཞེས་པ་རང་འགྲེལ་ལས། སྐྲ་སྨྱོན་ཐབས་མཁན་གྱི་ལྟར་བར་བར་དུ་འཛིངས་པར་གནས་པའོ་ཞེས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། སྐྲ་ཚོམ་བུ་ཚོམ་བུ་ར་རི་ཅན་དུ་འདུག་པ་ཞེས་ཀྱང་བཤད་དོ། །རྒྱབ་སྒུར་བ་དང་། མདུན་སྒྱེ་བོ་དང་། རྒྱབ་མདུན་གཉིས་ཀར་སྒྱེ་སྒུར་གྱུར་པ་དང་། ཊཱི་ཀར། དེ་དག་ནི་གོང་དུ། ལག་སོར་རྡུམ་སྒུར་མིའུ་ཐུང་དང་། །ཞེས་སྨྲས་པའི་སྒུར་པོ་ཞེས་བྱ་བ་དེའི་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །སོར་མོ་དྲུག་པ་དང་། འབྱར་བ་དང་། མེད་པ་དང་སྟེ་དེ་རྣམས་གོ་སླའོ། །མིག་གི་པགས་པའི་ནང་དུ་རྫི་མ་སྐྱེས་པས་རྫི་མ་ནང་དུ་མིག་ལ་འཛུག་པ་དང་། མིག་ནེའུ་ལེ་སེར་པོའི་ལྟ་བུ་དང་། འུག་པའི་ལྟ་བུ་དང་ཞེས་པ། ཊཱི་ཀར། ཡང་ན་མིག་སེར་སྐྱ་ལ་ཟླུམ་པ་སྲིན་པོའི་མིག་དང་འདྲ་བ་ཞེས་སོ། །མིག་ཕྱིན་ཅི་ལོག་དང་ཞེས་པ་ནི། ཊཱི་ཀར། གང་གི་མིག་གི་གྲ་ལོགས་ཀྱི་ཟུར་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་སྣ་ལོགས་ན་འདུག་ལ། སྣ་ལོགས་ཀྱི་ཟུར་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་གྲ་ལོགས་ན་འདུག་པའོ་ཞེས་སོ། །མིག་བར་འཛིངས་པ་དང་ཞེས་པ་སྣ་གོ

【現代漢語翻譯】 這兩種教法也應遵循之前兩種經的教導。這裡有一個難點：即使已經確定從其他洲出生的人在外貌上有所不同，為什麼還要再次提到外貌不同呢？如果外貌相同，即使是從其他洲出生的人也可以被度化，比如銅洲人。ཊཱི་ཀར།（梵文羅馬擬音：ṭīkar，註釋）中說：『對於從其他洲出生的人，也應顯示那些外貌相似的人是可以被度化的，就像不禁止從其他小洲出生的人一樣。』即使出生在贍部洲，如果外貌不同，也不可以被度化。ཊཱི་ཀ་ལས།（梵文羅馬擬音：ṭīka las，註釋中說）說：『比如狗臉的人，或者戴著耳朵的人等等。』因此，之前所說的其他洲的措辭，並非不包含後來的措辭，而是再次單獨提到了外貌不同的措辭。那麼，是否意味著不需要提到其他洲的措辭呢？ 因為從其他洲出生的人，大多數在外貌上有所不同，所以這是一種象徵性的表示。指甲粘連，變成像馬蹄一樣，指的是指甲合併的情況。『手掌粘連彎曲』，ཊཱི་ཀར།（梵文羅馬擬音：ṭīkar，註釋）中說：『就像他的手和頭都像豬一樣，像信件摺疊蓋章的形狀一樣粘連在一起，所以說是手掌粘連彎曲。』半邊身體粘連，即半邊身體乾枯。『頭顱彎曲』，指的是頭顱像男性生殖器的形狀。『頭髮發出沙沙的聲音』，自釋中說：『頭髮像瘋子一樣，一綹一綹地纏繞在一起。』འགྲེལ་ཆུང་ལས།（梵文羅馬擬音：'grel chung las，小釋中說）：『頭髮一簇一簇地像山羊角一樣。』背部彎曲，前面像口袋一樣，或者前後都像口袋一樣彎曲。ཊཱི་ཀར།（梵文羅馬擬音：ṭīkar，註釋）中說：『這些都是爲了區分之前所說的「手指粗短彎曲矮小」中的彎曲。』六指，粘連，沒有手指，這些都很容易理解。眼皮內長睫毛，導致睫毛向內刺入眼睛。眼睛像黃色的貓鼬，或者像貓頭鷹。ཊཱི་ཀར།（梵文羅馬擬音：ṭīkar，註釋）中說：『或者眼睛黃白色，圓圓的像羅剎的眼睛。』眼睛顛倒，ཊཱི་ཀར།（梵文羅馬擬音：ṭīkar，註釋）中說：『眼睛的眼角應該在臉頰側面，現在卻在鼻子的側面，而鼻子的側面卻在臉頰側面。』眼睛之間有間隔，指的是鼻孔。

【English Translation】 These two teachings should also follow the teachings of the previous two sutras. There is a difficult point here: even though it has been established that those born from other continents differ in appearance, why mention the difference in appearance again? If the appearances are the same, even those born from other continents can be tamed, such as the people of Copper Island. The ཊཱི་ཀར། (Tibetan, Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, meaning 'commentary') says: 'For those born from other continents, it should also be shown that those with similar appearances can be accomplished, just as those born from smaller continents are not prohibited.' Even if born in Jambudvipa (the continent we live on), if the appearance is different, they cannot be tamed. The ཊཱི་ཀ་ལས། (Tibetan, Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, meaning 'in the commentary') says: 'Such as those with dog faces, or those wearing ears, and so on.' Therefore, the wording of the other continents mentioned earlier does not exclude the later wording, but the wording of different appearances is mentioned separately again. Then, does it mean that the wording of other continents does not need to be mentioned? Because most of those born from other continents differ in appearance, it is shown as a symbol. Nails that are stuck together and become like horse hooves refer to the condition where the nails are merged. 'Hands stuck together and folded', the ཊཱི་ཀར། (Tibetan, Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, meaning 'commentary') says: 'Just like his hands and head are like pigs, stuck together like the shape of a letter folded and sealed, so it is said that the hands are stuck together and folded.' Half of the body is stuck together, that is, half of the body is withered. 'The head is bent', which refers to the shape of the head like a male genital. 'Hair making a rustling sound', the self-explanation says: 'The hair is like a madman, intertwined in clumps.' The འགྲེལ་ཆུང་ལས། (Tibetan, Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, meaning 'in the small commentary') says: 'The hair is in clumps like goat horns.' The back is bent, the front is like a pocket, or both the front and back are bent like a pocket. The ཊཱི་ཀར། (Tibetan, Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, meaning 'commentary') says: 'These are to distinguish the bending mentioned earlier in "fingers short, stubby, bent, and small".' Six fingers, stuck together, no fingers, these are easy to understand. Eyelashes grow inside the eyelid, causing the eyelashes to stab inward into the eyes. Eyes like a yellow mongoose, or like an owl. The ཊཱི་ཀར། (Tibetan, Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, meaning 'commentary') says: 'Or the eyes are yellowish-white, round like the eyes of a Rakshasa (demon).' Eyes inverted, the ཊཱི་ཀར། (Tibetan, Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, meaning 'commentary') says: 'The corner of the eye that should be on the cheek side is now on the side of the nose, and the side of the nose is on the cheek side.' There is a gap between the eyes, referring to the nostrils.

---

ང་གཏན་མེད་དུ་མིག་གཡས་གཡོན་འབྲེལ་བའོ། །མིག་རློ་བ་སྟེ་འཕྱང་བ་དང་། མིག་ 6-191a སླེའོ་དང་ཞེས་པ་རྫི་མའི་སྤུ་མེད་པར་རྫི་མ་སྐྱེ་བའི་མཐའ་ཁྲག་ལྟར་དམར་བའོ། །མིག་ཟླུམ་པོ་དང་ཞེས་པ། ཊཱི་ཀར། ཨུག་ཤུད་ཀྱི་རི་མོ་ལྟར་ཟླུམ་པ་སྟེ་མིག་གི་སྙིང་པོའི་ལྟག་ན་སྙིང་པོ་གཉིས་པ་ཡོད་ཅེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། །མིག་པོ་ཆེ་ནི་མིག་ཀོང་ཆེ་བའོ། །འདི་དང་སྔར་ཧ་ཅང་མིག་ཆེ་ཞེས་པའི་ཁྱད་པར། སྔར་ནི་མིག་ཀོངས་དང་བཅུད་གཉིས་ཀ་ཆེ་ལ། འདིར་ནི་མིག་ཀོང་ཡངས་པའི་དབང་དུ་བྱས་སོ། །མིག་གི་དབུས་ན་འཛེར་བུ་ཡོད་པ་ཅན་དང་། མིག་ཤུ་ཅན་དང་། མིག་ལ་འབྲུམ་ཅན་དང་། རྣ་བ་སེར་བ་དང་། དཀར་བ་དང་། དམར་བ་དང་སྟེ། ཧ་ཅང་ཆེས་དཀར་དམར་སོགས་སུ་སྦྱར་རོ། །རྣ་བ་འཁྲིས་ཏེ་གཅེའུ་འདྲ་བའི་སྦུ་གུ་ཅན་དང་། ཁྱི་རྔོ་གཡའ་བ་དང་ཞེས་པ་ཆུང་ངུ་གཡའ་བའོ། །ཁྱི་རྔོ་འབྲིང་པོ་ཤུབ་རེ་རེ་ཙམ་འདུག་པ་འཕུངས་པ་དང་། ཁྱི་རྔོ་ཆེ་བ་ཤུ་བ་ཆེན་པོ་འབྱུང་བའོ། །རླིག་པ་གཉིས་ཀྱི་ནང་དུ་ཕོ་མཚན་གཡོགས་ཏེ་ནུབ་པ་དང་། གླེན་པ་དང་ཞེས་པ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མི་ཤེས་པར་བསྡུ་སྟེ། དེ་ཡང་དུད་འགྲོ་ལྟར་གྱུར་པ་ལ་བྱའི་དངོས་གཞིའི་དུས་སུ་ཐོབ་ཤེས་དགོས་ཟེར་བ་ནི་མིན་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། གཉིད་ལོག་པས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བགྱིད་ན་རྫོགས་ཞེས་བགྱིའམ། དེས་དེ་ལུས་དང་ཚིག་གི་དམིགས་བསལ་གསོལ་བ་དང་ལས་བྱེད་པའི་ཚེ་གཉིད་ཀྱིས་ལོག་ན་རྫོགས་ཞེས་བྱའོ། །སྨྱོན་པ་སེམས་འཁྲུགས་ན་བ་དང་། །འོན་པ་གླེན་པ་གཉིད་ལོག་དང་། །ར་རོ་བ་དང་སྨོས་པ་དང་། སྙོམས་པར་ཞུགས་དང་འགྲོ་བ་མཚན། །རྣམས་ལའང་སྦྱོར་ཏེ་རབ་གསུངས་སོ། །ལྕེ་གཏན་མེད་པ་དང་། རྐང་པ་གཅིག་པ་དང་། ལག་པ་གཅིག་པ་དང་། རྐང་པ་དང་ལག་པ་མེད་པ་དང་། སྐྲ་སྔོན་པོ་དང་ཞེས་པ་ཡུང་བའི་ཁ་དོག་ལས་གཞན་པ་མཐིང་གའོ། ། 6-191b མགོ་གླང་པོ་ཆེའི་ལྟ་བུ་དང་། རྟའི་ལྟ་བུ་དང་། ཁྱིའི་ལྟ་བུ་དང་། བ་ལང་གི་ལྟ་བུ་དང་། ལུག་གི་ལྟ་བུ་དང་། རི་དྭགས་ཀྱི་ལྟ་བུ་དང་། ཉའི་ལྟ་བུ་དང་། སྦྲུལ་གྱི་ལྟ་བུ་དང་ཞེས་པ་ནི་གོ་སླའོ། །རིང་བ་དང་ཞེས་པ་འདི་ནི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། མགོ་ལྟག་པ་ནས་དཔྲལ་བར་ཚུར་རིང་དུ་འདུག་པའོ་ཞེས་སོ། །གོང་གི་མགོ་སྨྱུང་ནི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། སྤྱི་བོ་ཙོག་ཙོག་པོར་འདུག་པའོ་ཞེས་ཁྱད་པར་རོ། །ལུས་ལ་མགོ་མང་བ་དང་། མགུལ་ཏ་ལ་ལྟ་བུ་དང་ཞེས་པ་མཉེར་མའི་རིམ་པ་ཅན་དང་། སྐྲངས་པ་དང་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀར། སྐྲངས་པའི་སྡུག་བསྔལ་བས་ན་བར་གྱུར་པའོ་ཞེས་སོ། །སྤྱོད་ལམ་གྱིས་དུབ་པ་འགྲེང་འཆག་ལ་སོགས་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་བས་གནོད་པའོ། །བར་ཆད་ལྔ་བཅུ་རྩ་གཅིག་པོ་དེ་དག་ལས་སེན་མོ་གཅིག་པ་མན་ཆད་ནས་སྤྱོད་ལམ་གྱིས་དུབ་པ་ཡན་ཆད་མིན་པ་རྣམ

【現代漢語翻譯】 我完全沒有右眼和左眼之間的聯繫，眼睛下垂，眼瞼沒有睫毛，眼瞼邊緣像血一樣紅。'眼睛圓圓的'， टीका (梵文羅馬擬音：ṭīkā，註釋)：像藍蓮花的圖案一樣圓，眼睛的中心後面有第二個中心，這是一個術語。'眼睛大'是指眼眶大。這和之前說的'眼睛非常大'的區別在於，之前是指眼眶和內容物都大，而這裡是指眼眶寬。眼睛中間有贅生物，眼睛有白斑，眼睛有痘，耳朵是黃色、白色或紅色，可以加上'非常'來修飾顏色。耳朵像捲起來的管子一樣，'狗陰莖發癢'是指小而發癢。'狗陰莖中等'是指只有一點點突出，'狗陰莖大'是指突出很大。睪丸里藏著陰莖，愚蠢，指不瞭解比丘的戒律，像動物一樣。有人說在受戒時需要了解，但不是這樣。正如所說：如果在睡覺時受比丘戒，是否算受戒？因此，在身體和語言的特殊祈禱和行為中，如果因睡覺而中斷，也算受戒。瘋狂、精神錯亂、聾啞、愚蠢、睡眠、醉酒、說話、入定和行走等狀態也適用，佛陀已經很好地解釋了。 沒有舌頭，只有一隻腳，只有一隻手，沒有腳和手，頭髮是藍色，指的不是靛藍色，而是其他顏色。頭像是大象、馬、狗、牛、綿羊、鹿、魚或蛇，這些都很容易理解。'長'，小注釋中說：頭從後腦勺到前額都很長。上面說的'頭小'，小注釋中說：頭頂是扁平的。身體有很多頭，脖子像塔拉樹一樣，指有很多皺紋，腫脹，टीका (梵文羅馬擬音：ṭīkā，註釋)中說：因腫脹的痛苦而生病。行為疲憊，指因行走等行為的痛苦而受到傷害。從五十一障礙中的獨甲開始，到行為疲憊為止，不包括在內。

【English Translation】 I have absolutely no connection between my right and left eyes. 'Eyes drooping' means hanging down, and 'eyes without eyelashes' means the edge of the eyelid is red like blood without eyelashes. 'Eyes are round', ṭīkā (Devanagari: टीका, IAST: ṭīkā, meaning: commentary): like the pattern of a blue lotus, the center of the eye has a second center behind it, which is a term. 'Eyes are big' refers to large eye sockets. The difference between this and the previous 'eyes are very big' is that the previous one refers to both the eye socket and the contents being large, while this one refers to the width of the eye socket. There are growths in the middle of the eyes, white spots on the eyes, pimples on the eyes, and the ears are yellow, white, or red, which can be modified by adding 'very'. The ears are like rolled-up tubes, 'dog penis itching' refers to small and itchy. 'Dog penis medium' means only a little protruding, 'dog penis big' means protruding very much. The penis is hidden inside the testicles, stupid, refers to not understanding the rules of the Bhikkhus, like animals. Some say that it is necessary to understand at the time of ordination, but it is not so. As it is said: If one receives the Bhikkhu vows while sleeping, is it considered ordained? Therefore, in the special prayers and actions of body and speech, if interrupted by sleeping, it is still considered ordained. Madness, mental confusion, deafness, stupidity, sleep, drunkenness, speaking, samadhi, and walking are also applicable, and the Buddha has explained it well. No tongue, only one foot, only one hand, no feet and hands, hair is blue, referring to colors other than indigo. The head is like an elephant, a horse, a dog, a cow, a sheep, a deer, a fish, or a snake, which are easy to understand. 'Long', the small commentary says: the head is long from the back of the head to the forehead. The 'small head' mentioned above, the small commentary says: the top of the head is flat. The body has many heads, the neck is like a Tala tree, referring to many wrinkles, swelling, ṭīkā (Devanagari: टीका, IAST: ṭīkā, meaning: commentary) says: sick from the pain of swelling. Behavior is tired, referring to being harmed by the pain of walking and other behaviors. From having one nail out of the fifty-one obstacles to being tired of behavior, excluding those that are not.

---

ས་ལག་རྡུམ་ལ་སོགས་པས་འཕངས་སོ། །མི་ན་བ་ལས་གཞན་མིག་འཛེར་ཅན་དང་། ཁྱི་རྔོ་གཡའ་བ་ལ་སོགས་པས་ནད་གཡོག་པ་དེ་དག་ནི་ན་བས་འཕངས་པ་ཉིད་ཡིན་ཏེ་ནད་པ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེས་པས་བསྡུས་སོ། ། 說稱偷竊之義 གཉིས་པ་ནི། རྐུན་པོས་ནི་ཕུང་ཀྲོལ་བ་འཕངས་སོ། །ཊཱི་ཀར་དེ་གཉིས་སྡིག་པ་ལ་འཇུག་པར་ནི་འདྲའོ། །དེ་གཉིས་ལ་བྱེ་བྲག་ཡོད་དེ། འདི་ལྟར་རྐུན་པོ་ནི་མ་བྱིན་པར་ལེན་པར་བྱེད་པའོ། །ཕུང་ཀྲོལ་བ་ནི་སྙིང་རྗེ་མེད་པའོ། །དེ་ལྟར་སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་ཡོད་པས་རྐུན་པོས་ཕུང་ཀྲོལ་བ་འཕངས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །རང་འགྲེལ་ལས། ཕུང་ཀྲོལ་བ་ནི་རྐུན་པོ་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པ་སྙིང་རྗེ་མེད་པ་གསོད་པར་བྱེད་པ་ལ་སོགས་པ་སྟེ་ཞེས་སོ། ། 父母未許之義 གསུམ་པ་ནི། རྒྱལ་པོ་ཕ་མ་དང་འདྲ་བའི་བསམ་པ་ཅན་ཉིད་ཀྱིས་གནང་བ་ནི་ཕ་མས་གནང་བ་དང་འདྲའོ། །ལུང་ལས། གྲོ་བཞིན་སྐྱེས་བྱེ་བ་ཉི་ཤུ་པ་ 6-192a ཕ་མས་མ་གནང་ཡང་རྒྱལ་པོས་གནང་ནས་བསྙེན་རྫོགས་མཛད་པ་ལྟ་བུའོ། །ཡོངས་སུ་འཛིན་པར་བྱེད་པ་གཉིས་ཀྱིས་ཕ་མ་དང་འདྲ་བར་བསྐྱངས་པའི་བུ་དེ་ཡོངས་སུ་འཛིན་བྱེད་སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་གཉིས་ཀྱང་རབ་ཏུ་དབྱུང་བའི་ཕྱིར་གནང་བ་དང་རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་འདོད་པ་ཡུལ་ཐག་མི་རིང་བ་ནི་ཞག་བདུན་བསྲེལ་བར་བྱའོ། །ཞེས་བསྲེལ་བ་དང་། དེ་ཡུལ་ཐག་རིང་ན་ཡང་དགེ་འདུན་ལ་མ་ཞུས་པར་རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་མི་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཞུ་བ་སྟེ་དེ་དག་ལ་ནི་ཕ་མ་ཉིད་དང་འདྲའོ། །འདྲ་རྒྱུ་ནི་གནང་བསྲེལ་ཞུ་གསུམ་པོ་ལ་སྐྱེས་པའི་ཕ་མ་མིན་དུ་ཟིན་ཡང་ཡིན་པར་འདྲ་བའོ། །ཊཱི་ཀར། འདིར་གཞུང་ནི། བཙུན་པ་བུ་བརྙན་མ་ཞིག་རེ་ཞིག་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བགྱིས་ན་སུ་ལ་བཟོད་པར་གསོལ་ཞེས་བགྱི། བཀའ་སྩལ་པ། བུ་ཉིད་དང་འདྲ་བར་གང་གིས་ཁས་བླངས་པ་དེ་ལའོ། །བུ་མོ་བརྙན་མ་ཡང་བུ་མོ་ཉིད་དང་འདྲ་བར་གང་གིས་ཁས་བླངས་པ་དེ་ལའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། ། 分別說別障 གསུམ་པ་ལ། ཕ་མས་མ་གནང་ཟུར་དུ་བསྟན། །མཚམས་མེད་བྱས་པ་ཟུར་དུ་བཤད། །སུན་ཕྱུང་ཉིད་ཀྱི་བྱེ་བྲག་བསྟན། །སྔོན་གྱི་རབ་བྱུང་དམིགས་ཀྱིས་བསལ། སྔོན་ཕམ་བྱུང་བ་དམིགས་ཀྱིས་བསལ། ། 附說父母未許 དང་པོ་ནི། ཕ་དང་མ་མི་མ་ཡིན་པའི་འགྲོ་བར་གཏོགས་པ་གཉིས་ནི་གནང་བསྲེལ་ཞུ་གསུམ་ལ་ཕ་མ་ཉིད་དང་འདྲ་བ་མ་ཡིན་ནོ། །འདིའི་དཔེ་ནི་གནས་བརྟན་བྲག་དང་ཉེ་བའི་བྲག་གཉིས་ཁྲུང་ཁྲུང་མོ་ལས་སྐྱེས་པ་ལྟ་བུའོ། །དེའི་ཕྱིར་ཕ་མ་མི་མིན་གྱི་འགྲོ་བས་མ་གནང་ཡང་ཞག་བདུན་བསྲེལ་བ་དང་། དགེ་འདུན་ལ་ཞུ་མི་དགོས་པར་རབ་ཏུ་དབྱུང་རུང་སྟེ། ཊཱི་ཀར། འདིར་གཞུང་ནི། བཙུན་པ་གང་གི་ཕ་མ་གཉིས་དུས་ལ་བབ་པས་དུད་འགྲོའི་སྐྱེ་གནས་སུ་གཏོགས་པ་ལགས་ན། དེའི་སྐྲ་བྲེག་པ་དགེ་འདུན་ 6-192b ཐམས་ཅད་ལ་ཞུ

【現代漢語翻譯】 例如，被泥土塊擊中等。除了生病之外，還有眼睛不適和因疥瘡等疾病而臥床不起的人，這些都是因病所困，難道不是病人嗎？這是總結。 說的是偷竊的含義 第二點是：小偷被認為是破壞者。在註釋中，這兩者都與罪惡有關。這兩者之間有區別：例如，小偷會拿走不給予的東西。破壞者是沒有同情心的人。因此，由於有共同點和不同點，小偷被認為是破壞者。在自釋中說：破壞者不是小偷，而是沒有同情心，會殺人等等。 說的是父母未允許的含義 第三點是：國王具有像父母一樣的想法，他的允許就像父母的允許一樣。經文中說：二十俱胝的蕎麥種子，即使父母不允許，國王允許也可以受比丘戒。對於那些像父母一樣養育的兩個監護人，爲了讓他們出家，如果想讓他們出家的地方不遠，就應該等待七天。如果地方很遠，未經僧團允許，也不應該讓他們出家。這就是請求，對於這些人來說，就像父母一樣。相似之處在於允許、等待和請求這三點上，即使不是親生父母，也像親生父母一樣。註釋中說：這裡的經文是：如果一位比丘想讓一位年輕的男孩受比丘戒，應該向誰請求允許？佛說：向那些像對待自己兒子一樣承諾的人請求。如果是一位年輕的女孩，也應該向那些像對待自己女兒一樣承諾的人請求。 分別說別障 第三點分為：單獨指出父母不允許的情況。單獨說明犯下五無間罪的情況。說明駁斥的差別。特別排除之前的出家者。特別排除之前犯過根本戒的人。 附說父母未允許 第一點是：父親和母親屬於非人類眾生，他們在允許、等待和請求這三點上不像父母。例如，像住在巖石附近的兩隻鶴，是從鶴媽媽那裡出生的。因此，即使父母是非人類眾生，也可以等待七天，無需請求僧團，就可以讓他們出家。註釋中說：這裡的經文是：如果一位比丘的父母是動物，那麼剃度他需要請求所有僧眾嗎？

【English Translation】 For example, being hit by clods of earth, etc. Besides being sick, those with eye discomfort and those who are bedridden due to diseases such as scabies are indeed afflicted by illness. Are they not patients? This is the summary. Speaking of the meaning of stealing The second point is: a thief is considered a destroyer. In the commentary, these two are similar in that they both involve sin. There is a difference between these two: for example, a thief takes what is not given. A destroyer is someone without compassion. Therefore, because there are similarities and differences, a thief is considered a destroyer. In the self-commentary, it says: a destroyer is not a thief, but someone without compassion who kills, etc. Speaking of the meaning of parents not allowing The third point is: a king who has thoughts like parents, his permission is like the permission of parents. The sutra says: Twenty kotis of buckwheat seeds, even if the parents do not allow it, the king's permission is enough to receive the Bhikshu vows. For the two guardians who raise the child like parents, in order to ordain them, if the place where they want to ordain is not far, they should wait for seven days. If the place is far away, they should not be ordained without the permission of the Sangha. This is the request, for these people, it is like parents. The similarity lies in the three points of permission, waiting, and request, even if they are not biological parents, they are like biological parents. The commentary says: The sutra here is: If a Bhikshu wants to ordain a young boy, who should he ask for permission from? The Buddha said: Ask those who promise to treat him like their own son. If it is a young girl, ask those who promise to treat her like their own daughter. Separately speaking of separate obstacles The third point is divided into: separately pointing out the situation where parents do not allow it. Separately explaining the situation of committing the five heinous crimes. Explaining the difference of refutation. Specifically excluding previous renunciants. Specifically excluding those who have previously violated the root vows. Attached is a discussion of parents not allowing The first point is: fathers and mothers who belong to non-human beings are not like parents in the three points of permission, waiting, and request. For example, like the two cranes living near the rock, who were born from a crane mother. Therefore, even if the parents are non-human beings, they can wait for seven days and ordain them without having to ask the Sangha. The commentary says: The sutra here is: If a Bhikshu's parents are animals, does he need to ask all the Sangha to shave his head?

---

་བར་བགྱིའམ། ཉེ་བ་འཁོར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། ། 附說造無間業 གཉིས་པ་ནི། ཕ་མ་དུད་འགྲོའི་སྐྱེ་གནས་སུ་གཏོགས་པ་དེ་གཉིས་བསད་པ་ལས་མཚམས་མེད་པར་མི་འགྱུར་རོ། །མཛོད་འགྲེལ་ལས། བུད་མེད་གཞན་ལས་ནུར་ནུར་པོ་ཟགས་ནས་གཞན་གྱི་མངལ་དུ་བླུགས་ཏེ་བསྐྱངས་པ་ལ་ཡང་བུ་འབྱུང་བར་གསུངས་པ་དེ་ལྟ་བུའམ། སྐྱེད་པར་བྱེད་པ་དང་སྐྱོང་བར་བྱེད་པ་ཐ་དད་ན། དེ་གཉིས་གང་བསད་ན་མཚམས་མེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། ཕ་མ་བསད་པའི་མཚམས་མེད་འབྱུང་བ་དེ་ནི་སྐྱེད་པར་བྱེད་པའི་ཕ་མ་མིའི་འགྲོ་བ་པ་གཉིས་བསད་པ་ལས་མཚམས་མེད་པར་འགྱུར་ཏེ། མཛོད་ལས། གང་གི་ཟླ་མཚན་ལས་བྱུང་མ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཕ་མ་མཚན་གྱུར་པ་གཉིས་བསད་པ་ལས་ཀྱང་མཚམས་མེད་འབྱུང་སྟེ། ལུང་ལས། ཕ་ཡང་མ་ལགས། དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་མ་ལགས་པའི་སྐྱེས་པ་བསད་ན་མཚམས་མེད་པར་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཡོད་དེ། མ་མཚན་གྱུར་པ་བསད་ནའོ། །མ་ཡང་མ་ལགས། དགྲ་བཅོམ་པ་ཡང་མ་ལགས་པའི་བུད་མེད་བསད་ན་མཚམས་མེད་པར་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཡོད་དེ། ཕ་མཚན་གྱུར་པ་བསད་ནའོ་ཞེས་མཛོད་འགྲེལ་དུ་དྲངས་སོ། །འདི་ལུང་ན་མི་སྣང་ཞེས་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་གསུངས་སོ། །མ་བསད་པ་ཙམ་བར་ཆད་ཡིན་ནམ། མཚམས་མེད་བྱས་པ་བར་ཆད་ཡིན་ནམ་སྙམ་ན། མ་བསད་པ་ལ་སོགས་པ་མཚམས་མེད་ལྔ་པོ་དེས་རེ་རེ་རྫོགས་པར་བྱས་པ་ཉིད་བར་ཆད་ཀྱི་གཙོ་བོའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། མ་བསད་པ་ཉི་ཚེ་ནི་རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་བྱ་སྟེ། ཕ་མ་དུད་འགྲོའི་སྐྱེ་གནས་སུ་གཏོགས་པ་བསད་ན་ཡང་དེ་རབ་ཏུ་དབྱུང་དུ་རུང་བ་ལྟ་བུའོ་ཞེས་སོ། །གསོད་སེམས་མེད་ན་ཕ་མ་བསད་པའི་མཚམས་མེད་དུ་མི་འགྱུར་ཏེ། བཙོ་བླག་ 6-193a མཁན་གྱི་བུ་བཞིན་ནོ། །དེའི་ཕྱིར་ཞུ་བར། མ་བསད་པའི་གང་ཟག་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བགྱིས་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཞེས་བགྱིའམ། ཨུ་པ་ལི་ཁ་ཅིག་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཞེས་བྱའོ། །ཁ་ཅིག་ནི་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་སྟེ། གང་གིས་གཞན་དུ་འདུ་ཤེས་ཏེ་མ་འཚོ་བ་དང་བྲལ་བར་གྱུར་ཏམ། གཞན་དུ་སྦྱོར་བ་ཡང་རུང་སྟེ་འདི་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། ཉེ་བར་གནས་ན་ཡང་མིག་ལམ་དུ་སྣང་བར་གྱིས་ཤིག །གང་གིས་ཤེས་བཞིན་དུ་མ་འཚོ་བ་དང་ཕྲལ་བར་གྱུར་པ་འདི་ནི་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པར་ཞེས་བྱ་སྟེ། ཉེ་བར་གནས་ན་མིག་ལམ་དུ་སྣང་བར་མ་བྱེད་ཅིག །ཇི་ལྟར་མ་བསད་པ་དེ་བཞིན་དུ་ཕ་བསད་པ་དང་དགྲ་བཅོམ་པ་བསད་པ་ལ་ཡང་བརྗོད་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། ། 分別說打擾分 གསུམ་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་གཉིས་ལས། 打擾總義 དང་པོ་ལ། སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་ལུང་དྲངས་པ་དང་། དེ་ལ་གཞན་གྱི་འཁྲུལ་པ་སྤང་བ་དང་། གཉིས་ཀྱི་སྒྲ་ལ་རྩོད་པ་སྤང་བའོ། ། 說能立經 དང་པོ་ནི། ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་མ་སུན་ཕྱུང་བ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར

【現代漢語翻譯】 難道要近事嗎？經中說：『不要親近。』 附說造無間業 第二，父母屬於旁生種類，殺害這二者不會構成無間罪。《俱舍論釋》中說：『從其他女人身上取出粘液，放入其他女人的子宮中養育，也會生出孩子。』像這種情況，如果是生父和養父不同，那麼殺害哪一個會構成無間罪呢？殺害父母構成無間罪，是指殺害生父生母這兩個人，因為《俱舍論》中說：『從誰的月經中產生。』如果殺害變性的父母，也會構成無間罪。經中說：『父親也是母親，殺害非阿羅漢的男子會構成無間罪嗎？』回答是：『會的，如果殺害變性的母親。』『母親也是母親，殺害非阿羅漢的女子會構成無間罪嗎？』回答是：『會的，如果殺害變性的父親。』這是《俱舍論釋》中引用的。措那瓦欽波（Mtsho sna pa chen po）說：『這在律經中沒有。』僅僅殺害母親是障礙嗎？還是造了無間罪是障礙呢？我認為，殺害母親等五種無間罪，每一種圓滿完成才是主要的障礙。《 टीका 》中說：『殺害母親是小事，應該排除，比如殺害屬於旁生種類的父母，也可以排除。』如果沒有殺害的意圖，殺害父母不會構成無間罪，就像煮飯人的兒子一樣。因此請問：『如果為殺害母親的人授比丘戒，是否算受了比丘戒呢？』鄔波離（Upali）說：『有些人認為受了比丘戒，有些人認為沒有受比丘戒。如果他誤以為是其他人，導致母親死亡，或者以其他方式導致母親死亡，這算是受了比丘戒，即使親近他，也要讓他出現在視線中。如果他明知是母親而導致其死亡，這就不算受了比丘戒，即使親近他，也不要讓他出現在視線中。』就像殺害母親一樣，殺害父親和殺害阿羅漢也應該這樣說。 分別說打擾分 第三部分包括總義和詞義兩方面。 打擾總義 第一部分包括引用能成立的經文、消除其他人對此的誤解，以及消除對『二』這個詞的爭論。 說能立經 第一，經中請問：『驅逐比丘尼是否算受了比丘戒呢？』

【English Translation】 Should one be intimate with them? It is said, 'Do not be intimate.' Appendix on Creating Intervening Karma Secondly, killing parents who belong to the animal realm does not constitute an intervening karma. The commentary on the Abhidharmakośa states: 'If a viscous substance is extracted from another woman and placed in another woman's womb to be nurtured, a child may still be born.' In such a case, if the biological father and the adoptive father are different, which one, if killed, constitutes an intervening karma? The intervening karma of killing parents arises from killing the biological father and mother, who are human beings, because the Abhidharmakośa states: 'Born from whose menstrual blood?' Killing two parents who have changed gender also constitutes an intervening karma. The scripture states: 'The father is also a mother. Is there an intervening karma if a man who is not an Arhat is killed?' The answer is: 'Yes, if a mother who has changed gender is killed.' 'The mother is also a mother. Is there an intervening karma if a woman who is not an Arhat is killed?' The answer is: 'Yes, if a father who has changed gender is killed.' This is quoted in the commentary on the Abhidharmakośa. Tsonawa Chenpo said: 'This is not found in the Vinaya.' Is merely killing the mother an obstacle? Or is committing an intervening karma an obstacle? I think that each of the five intervening karmas, such as killing the mother, is the main obstacle when fully completed. The Ṭīkā states: 'Killing the mother is a minor matter and should be excluded, just as killing parents who belong to the animal realm can also be excluded.' If there is no intention to kill, killing parents does not constitute an intervening karma, like the son of the cook. Therefore, I ask: 'If a person who has killed their mother is given full ordination, is it considered full ordination?' Some Upalis say that it is full ordination. Some say that it is not full ordination. If someone mistakes another person for their mother and causes her death, or causes her death in another way, this is considered full ordination. Even if they are close, let them be visible. If someone knowingly causes their mother's death, this is not considered full ordination. Even if they are close, do not let them be visible. Just as with killing the mother, the same should be said for killing the father and killing an Arhat. Separately Explaining Disturbances The third part consists of two aspects: the general meaning and the meaning of the words. General Meaning of Disturbances The first part includes quoting the scriptures that establish it, dispelling others' misconceptions about it, and dispelling disputes about the word 'two'. Explaining the Establishing Scripture First, the scripture asks: 'Is expelling a Bhikṣuṇī considered full ordination?'

---

་བགྱིས་ན། གང་གིས་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པས་དགེ་སློང་མ་སུན་ཕྱུང་བར་གྱུར་པ་འདི་ནི་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ཞེས་བྱའོ། །དགེ་སློང་མའི་ལུས་ལ་རེག་པ་ཙམ་གྱིས་སུན་ཕྱུང་བར་གྱུར་པ་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ་སྟེ། མི་ཚངས་པར་སྤྱད་པས་ཞེས་པ་འདིའི་ཁུངས་ཡིན་ནོ། །ཕམ་པར་འགྱུར་བ་མ་བྱུང་བ་ཉིད་ལ་ཞེས་པ་འདིའི་ཁུངས་ནི། ཞུ་བ་ལས། བཙུན་པ་རེ་ཞིག་གང་ཟག་བརྒྱད་ཀྱིས་དགེ་སློང་མ་གཅིག་ལ་དངོས་པོ་བརྒྱད་པོ་རེ་རེས་སུན་འབྱིན་པར་བགྱིད་ན། དགེ་སློང་མ་དེ་སུན་ཕྱུང་བ་ཞེས་བགྱིའམ། ཉེ་བ་འཁོར་སུན་ཕྱིན་པ་ཞེས་བྱའོ། །གང་ཟག་དེ་དག་ལས་དུ་ཞིག་དགེ་སློང་མ་སུན་ཕྱུང་བ་ཞེས་བགྱི། ཉེ་བ་འཁོར་ 6-193b འགའ་ཡང་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ལུང་འདི་རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལ་སྣང་ཡང་དེང་སང་མདོ་ན་མི་སྣང་ཞེས་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་གསུངས་སོ། །ལུང་དོན་འདི་ལ་སྔོན་གྱི་དམ་པ་རྣམས་ལ་འཁྲུལ་པ་ག་ལ་མཆིས། སྙིགས་དུས་ཀྱི་སྐྱེ་བོ་འདི་རྣམས་ལ་རྨོངས་བཤད་བྱེད་པར་དོགས་ནས་འདིའི་དོན་འགྲོལ་བར་བྱ་སྟེ། དགེ་སློང་ཕ་མ་ཕམ་པས་མ་གོས་པའི་དག་པ་ཞིག་ལ་ཁྱིམ་པ་ཕོ་མོས་མི་ཚངས་པར་སྤྱད་པས་སུན་ཕྱུང་ན། སུན་དབྱུང་པོ་དེ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ལ་བར་དུ་གཅོད་པ་ཡིན་ལ། སུན་དབྱུང་བ་ཡུལ་དགེ་སློང་ཕ་མ་ཕམ་པས་ཉམས་པ་ཞིག་ལ་ཁྱིམ་པ་ཕོ་མོས་མི་ཚངས་པར་སྤྱད་པས་སུན་ཕྱུང་ཡང་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ལ་བར་ཆད་དུ་འགྱུར་བའི་དགེ་སློང་ཕ་མ་སུན་འབྱིན་བྱས་པའི་གོ་མི་ཆོད་དེ། སྔོན་ནས་ཡུལ་དགེ་སློང་ཕ་མ་གཞན་གྱིས་སུན་དབྱུང་ཟིན་ཕྱུང་བའི་ཕྱིར། ཤི་ཟིན་སླར་ཤི་བར་བྱར་མེད་པ་བཞིན་ནོ། །དེའི་ཕྱིར་གང་ཟག་བརྒྱད་ཀྱིས་ནི་ཞེས་སྐྱེས་པའམ་བུད་མེད་སུན་འབྱིན་པའི་དབང་དུ་བྱས་སོ། །འདི་ལ་ཡང་སུན་འབྱིན་བྱ་ཕམ་པ་བརྒྱད་ཡོད་པས་དེའི་ཕྱིར་འབྱིན་བྱེད་གང་ཟག་བརྒྱད་ཡོད་པའི་དབང་དུ་བྱས་སོ་ཞེས་མི་བསམ་པར་བྱ་དགོས་ཏེ། སུན་འབྱིན་བྱ་མི་ཚངས་སྤྱོད་ཁོ་ནའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ལུང་གཞུང་འགྲེལ་དང་བཅས་པའི་དགོངས་པར་སྣང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། བྱ་ཊཱིཀ་ཏུ། མི་ཚངས་པར་སྤྱད་པས་སུན་ཕྱུང་ན་བར་ཆད་དུ་འགྱུར་བ་ནི་ཆོས་ཉིད་ཀྱི་དབང་གིས་ཞུགས་པ་ཡིན་ལ། སྟོན་པའི་བཅས་པའི་དབང་གིས་མ་ཡིན་ནོ། །འདིར་སྲོག་གཅོད་པ་ལ་སོགས་པས་སུན་དབྱུང་བར་མི་འགྱུར་ལ། འདི་ཁོ་ནས་འགྱུར་བའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་བསམ་པར་མི་ནུས་སོ་ཞེས་སོ། །དེས་ན་ཡུལ་དགེ་སློང་ཕ་མ་དག་པ་ལ་གང་ཟག་བརྒྱད་ཀྱིས་རིམ་བཞིན་མི་ཚངས་སྤྱོད་ཀྱིས་སུན་ཕྱུང་ན། གང་ཟག་དང་པོ་དེ་ལ་སུན་འབྱིན་གྱི་བར་ཆད་དུ་འགྱུར་ 6-194a ལ། གང་ཟག་ཕྱི་མ་བདུན་ལ་སུན་འབྱིན་གྱི་བར་ཆད་དུ་མི་འགྱུར་རམ་སྙམ་དུ་སེམས་སོ། །སྔ་རབས་པ་ཁ་ཅིག །གང་ཟག་བརྒྱད་ཡུལ་

【現代漢語翻譯】 如果有人通過非梵行行為玷污了比丘尼，這被稱為『未圓滿』。僅僅觸碰比丘尼的身體而造成玷污，則被稱為『已圓滿』。』這是經文的出處，說明了『通過非梵行行為』的含義。而『未發生失敗』的出處是：在律經中說：『如果暫時有八個人用八種事物分別玷污一位比丘尼，那麼這位比丘尼是被玷污了嗎？還是僅僅是近處被玷污了？』佛說：『這些人中，有誰玷污了比丘尼嗎？沒有一個是近處被玷污的。』 這段經文在它自己的註釋和 टीका (ṭīkā，梵文，解釋，註釋) 中有出現，但現在在經中已經找不到了，這是མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ་ (Tshona-pa Chenpo，大成就者措那巴) 說的。對於這段經文的意義，以前的聖者們怎麼會迷惑呢？因為害怕現今末法時代的這些人會做出錯誤的解釋，所以要解釋這段經文的意義：如果一個清凈的比丘或比丘尼沒有被墮罪所染污，而被在家男女通過非梵行行為所玷污，那麼這個玷污者會成為受戒的障礙。如果被玷污的對象是一個已經因為墮罪而失去戒體的比丘或比丘尼，即使被在家男女通過非梵行行為所玷污，也不會成為受戒的障礙，因為這不算玷污了比丘或比丘尼，因為之前這個對像已經被其他人玷污過了。就像死人不能再死一次一樣。因此，『八個人』是指玷污男性或女性的情況。 對於這一點，不應該認為有八種需要被玷污的墮罪，所以才有八個玷污者。因為經文、論典和註釋都表明，這裡只考慮非梵行行為。在བྱ་ཊཱཱིཀ་ (Bya Tika，行為註釋) 中說：『通過非梵行行為造成的玷污會成為障礙，這是法性的力量所致，而不是佛陀的規定。在這裡，殺生等行為不會造成玷污，只有這種行為才會造成玷污的原因是無法思考的。』因此，如果八個人依次通過非梵行行為玷污一個清凈的比丘或比丘尼，那麼第一個人會成為玷污的障礙，而後七個人不會成為玷污的障礙嗎？有些人這樣認為。 有些古代人認為，八個人…

【English Translation】 If someone defiles a bhikṣuṇī (nun) through non-celibate conduct, this is called 'unfulfilled.' Merely touching the body of a bhikṣuṇī and causing defilement is called 'fulfilled.' This is the source of the statement, explaining the meaning of 'through non-celibate conduct.' The source of 'no defeat has occurred' is: In the Vinaya (rules of monastic discipline), it is said: 'If, for a time, eight people each defile one bhikṣuṇī with eight things, is that bhikṣuṇī defiled? Or is only the vicinity defiled?' The Buddha said: 'Of those people, who has defiled the bhikṣuṇī? None are defiled in the vicinity.' This passage appears in its own commentary and ṭīkā (ṭīkā, Sanskrit, explanation, commentary), but it is not found in the sūtra (scripture) nowadays, according to Tshona-pa Chenpo (Great Tsonapa). How could the former holy ones be confused about the meaning of this passage? Because of the fear that these people of the degenerate age will make wrong explanations, the meaning of this passage should be explained: If a pure bhikṣu (monk) or bhikṣuṇī (nun) who has not been stained by defeat is defiled by a lay man or woman through non-celibate conduct, then that defiler will become an obstacle to ordination. If the object of defilement is a bhikṣu or bhikṣuṇī who has already lost their vows due to defeat, even if they are defiled by a lay man or woman through non-celibate conduct, it will not become an obstacle to ordination, because it does not count as defiling the bhikṣu or bhikṣuṇī, because the object has already been defiled by others before. It is like a dead person cannot die again. Therefore, 'eight people' refers to the case of defiling a male or female. Regarding this, it should not be thought that there are eight defeats that need to be defiled, so there are eight defilers. Because the scripture, treatises, and commentaries all indicate that only non-celibate conduct is considered here. In the Bya Tika (Commentary on Actions), it says: 'Defilement caused by non-celibate conduct becomes an obstacle due to the power of Dharma-nature, not due to the Buddha's decree. Here, killing and other actions do not cause defilement, and the reason why only this action causes defilement cannot be conceived.' Therefore, if eight people successively defile a pure bhikṣu or bhikṣuṇī through non-celibate conduct, will the first person become an obstacle to defilement, and the latter seven people not become an obstacle to defilement? Some people think so. Some ancient people thought that eight people...

---

སྤྱི་ལྡོག་དགེ་སློང་ཕ་མ་མ་ཕྱེ་བ་ལ་བྱེད་ཟེར། དེ་འགོག་པའི་ཕྱིར་བྱ་ཊཱིཀ་ཏུ། ཁ་ཅིག །གང་ཟག་ནི་སྐྱེས་པ་ཡིན་ལ། དེས་ཀྱང་ཡུལ་ཙམ་བྱེད་པ་ལ་བྱའོ་ཞེས་སོ། །དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ཡུལ་མ་ཡིན་པ་ལས་ལོག་པའི་ཡུལ་ཙམ་སྟེ་དེ་ལྟ་བུའི་སྤྱི་ནི་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་དགག་པར་མཛད་དོ། །བརྒྱད་པོ་དེ་རེ་རེས་ཞེས་པ་ལ་མཚོ་ཊཱིཀ་ཏུ། བརྒྱད་པོ་རེ་རེས་ནི་ཕམ་པ་བརྒྱད་ཀྱི་ཡུལ་དུ་བྱས་པའོ་ཞེས་འབྱུང་བ་ལ་ཡང་དཔྱད་དགོས་ཏེ། སུན་འབྱིན་བྱེད་གང་ཟག་བརྒྱད་ཀྱིས་སུན་དབྱུང་ཡུལ་དགེ་སློང་ཕ་མ་རྣམ་དག་ལ་མི་ཚངས་སྤྱོད་ཀྱི་ཕམ་པ་ལན་བརྒྱད་ཀྱིས་སུན་དབྱུང་པ་ལ་འཆད་དམ། ཡང་ན་ཕམ་པའི་རྫས་རིགས་བརྒྱད་ཀྱིས་སུན་དབྱུང་བ་གང་ཡིན་བརྟག་དགོས་སོ། །བརྟག་པ་ཕྱི་མ་ལྟར་ན་བྱ་ཊཱིཀ་ཏུ། སྲོག་གཅོད་ཀྱི་ཕམ་པས་སུན་དབྱུང་བ་མ་ཡིན་པར་བསྟན་པས་གནོད་པས་བརྟག་པ་སྔ་མ་ལྟར་རིགས་པར་སེམས་སོ། །སུན་དབྱུང་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ལོག་གཡེམ་མོ། །གང་ཟག་དེ་དག་ལས་དུ་ཞིག་དགེ་སློང་མ་སུན་ཕྱུང་ཞེས་བགྱི་ཞེས་པ་ནི་སུན་ཕྱུང་བའི་བར་ཆད་སུ་ལ་ལྡན་ཅེས་དྲིས་སོ། །འགའ་ཡང་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་ནི། ཡུལ་དགེ་སློང་ཕ་མ་གང་ཟག་བརྒྱད་ཀྱིས་སུན་འབྱིན་པར་བྱས་པ་དེ་སླར་སུན་འབྱིན་པ་ལྟ་བུ་ལ་ནི། སུན་འབྱིན་གྱི་བར་ཆད་ལྡན་པས་འགའ་ལ་ཡང་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཡུལ་དགེ་སློང་ཕ་མ་ཕམ་མ་ཟིན་པ་ལ་མི་ཚངས་སྤྱོད་བྱས་ན་སུན་འབྱིན་གྱི་བར་ཆད་དུ་འགྱུར་བ་ཁོ་ནར་ངེས་སོ། །དེ་ལས་གཞན་དུ་མ་ངེས་ན་ཕམ་མ་ཟིན་པ་མི་ཚངས་སྤྱོད་ཀྱི་སུན་འབྱིན་པ་དེ་འདྲ་མི་སྲིད་དེ། ཡུལ་དགེ་སློང་མ་ལ་མཚོན་ན། མི་ཚངས་སྤྱོད་ལོག་གཡེམ་གྱིས་སུན་དབྱུང་བའི་ 6-194b དང་པོར་ཡུལ་དགེ་སློང་མ་ལ་རེག་བཀན་གྱི་ཕམ་པ་བྱུང་བའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། སྐྱོན་མེད་དེ། སྤྱིར་དགེ་སློང་མ་ལ་རེག་བཀན་གཉིས་ཕམ་པ་ཡིན་མོད། སུན་འབྱིན་གྱི་བར་ཆད་ཀྱི་སྐབས་འདིར་ལོག་གཡེམ་བྱེད་པ་ན་རེག་བཀན་སྔོན་དུ་སོང་ཡང་། སུན་དབྱུང་ཡུལ་ལ་ཕམ་པ་བྱུང་བར་བྱས་པ་དབང་མི་བཙན་པར་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཊཱི་ཀར། དེ་ནི་རེག་པ་དང་ལུས་བཀན་པ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་ཁོ་ནར་ཕམ་པར་གྱུར་པས་དེས་ན་དེ་འདིར་སུན་ཕྱུང་བ་ཉིད་དུ་རྣམ་པར་མ་བཞག་པར་སྣང་ངོ་ཞེས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། རེག་བཀན་དང་པོར་བྱས་པས་སུན་འབྱིན་ཡུལ་དེ་ལ་ཕམ་པར་གྱུར་ཟིན་པ་དང་། འབྱིན་བྱེད་ལ་སུན་འབྱིན་གྱི་བར་ཆད་དུ་མ་བཅས་པར་ལོག་གཡེམ་ཉིད་སུན་འབྱིན་གྱི་བར་ཆད་དུ་བཅས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དྭགས་སྐོར་བའི་ཁྲོ་ཕུ་བ་བུ་ན་རེ། ཞུ་བའི་ལུང་གི་གང་ཟག་བརྒྱད་ནི། ལྷན་ཅིག་ཏུ་བཏེག་པ་དང་། བསྙེགས་པ་དང་། ལུས་ལ་འཚོགས་པ་དང་། དུས་མལ་བསྟན་པ་དང་། བརྡ་དང་། མཚན་མ་དང་། སྐྱེས་པ་འགྲོ་འོང་བདག་གིར་

【現代漢語翻譯】 所謂的'對一般比丘尼不加區分地進行不凈行'，爲了防止這種情況，《བྱ་ཊཱིཀ་》（註釋書名）中說：'有些人認為，所謂'行'，僅僅是指男子對對像進行不凈行。' 這是不對的，因為不存在與非對像相對立的'僅僅是對像'的情況。' 因此，（該註釋書）對此進行了駁斥。 關於'八人中的每一個人'，《མཚོ་ཊཱིཀ་》（註釋書名）中說：'八人中的每一個人都將（其他比丘或比丘尼）作為八種墮罪的對象。' 這也需要進一步考察：是指八個進行驅逐的人，以不凈行的墮罪，對清凈的比丘或比丘尼進行八次驅逐嗎？還是指用八種墮罪的物質類別進行驅逐？ 如果按照后一種考察，那麼《བྱ་ཊཱིཀ་》（註釋書名）中說：'（驅逐）不是通過殺生的墮罪來進行的。' 因此，由於存在妨礙，我認為按照前一種考察更為合理。' 所謂的'驅逐'，就是指邪淫。 如果問：'這些人中有多少驅逐了比丘尼？' 這就是問：'誰具有被驅逐的障礙？' 回答：'沒有一個人。' 意思是說：對於以八個人驅逐比丘或比丘尼的情況，如果反過來要驅逐他們，那麼他們就具有驅逐的障礙，因此沒有人具有這種障礙。 如果對像比丘或比丘尼尚未犯墮罪，而對其進行不凈行，那麼這肯定會成為驅逐的障礙。如果不是這樣，那麼對比丘或比丘尼尚未犯墮罪就以不凈行進行驅逐的情況是不可能的。例如，對於比丘尼來說，以邪淫進行驅逐的 6-194b 首先是因為對像比丘尼已經觸犯了觸控的墮罪。' 如果這樣說，那麼沒有過失，因為一般來說，觸控和身體接觸對於比丘尼來說都是墮罪，但是在驅逐障礙的情況下，即使在進行邪淫之前已經發生了觸控，將對像視為已經犯了墮罪的情況並不占主導地位，而是被特別排除的。因為《ཊཱི་ཀར་》（註釋書名）中說：'這是因為觸控和身體接觸兩者中，只有前者構成了墮罪，因此，在此處，它似乎沒有被確立為驅逐。' 因為首先進行了觸控，導致驅逐對像已經犯了墮罪，並且沒有將驅逐者置於驅逐的障礙中，而是將邪淫本身置於驅逐的障礙中。 དྭགས་སྐོར་བའི་ཁྲོ་ཕུ་བ་བུ་（人名）說：'請求的八個人是：一起抬起，接近，身體聚集，指示時間地點，暗示，象徵，允許男子來往。'

【English Translation】 The so-called 'indiscriminate performance of impure conduct towards general nuns,' to prevent this, the 《བྱ་ཊཱིཀ་》 (name of commentary) says: 'Some people think that the so-called 'conduct' only refers to a man performing impure conduct towards an object.' This is incorrect, because there is no such thing as 'merely an object' that is opposed to a non-object.' Therefore, (the commentary) refutes this. Regarding 'each of the eight people,' the 《མཚོ་ཊཱིཀ་》 (name of commentary) says: 'Each of the eight people takes (other monks or nuns) as the object of the eight defeats.' This also needs further investigation: Does it refer to eight people who carry out expulsion, expelling pure monks or nuns eight times with the defeat of impure conduct? Or does it refer to expelling with eight categories of defeat substances? If according to the latter investigation, then the 《བྱ་ཊཱིཀ་》 (name of commentary) says: '(Expulsion) is not carried out through the defeat of killing.' Therefore, since there is an obstacle, I think it is more reasonable to follow the former investigation.' The so-called 'expulsion' refers to adultery. If asked: 'How many of these people have expelled nuns?' This is asking: 'Who has the obstacle of being expelled?' Answer: 'No one.' The meaning is: For the case of expelling monks or nuns with eight people, if they were to be expelled in return, then they would have the obstacle of expulsion, so no one has this obstacle. If the object monk or nun has not yet committed a defeat, and impure conduct is performed on them, then this will definitely become an obstacle to expulsion. If this is not the case, then it is impossible to expel a monk or nun who has not committed a defeat with impure conduct. For example, for a nun, expelling with adultery 6-194b First, because the object nun has already committed the defeat of touching.' If this is said, then there is no fault, because generally speaking, touching and physical contact are both defeats for nuns, but in the case of expulsion obstacles, even if touching has occurred before adultery, treating the object as having already committed a defeat does not dominate, but is specifically excluded. Because the 《ཊཱི་ཀར་》 (name of commentary) says: 'This is because only the former of touching and physical contact constitutes a defeat, therefore, here, it does not seem to be established as expulsion.' Because touching was done first, causing the object of expulsion to have already committed a defeat, and not placing the expeller in the obstacle of expulsion, but placing adultery itself in the obstacle of expulsion. དྭགས་སྐོར་བའི་ཁྲོ་ཕུ་བ་བུ་ (name of person) said: 'The eight people requesting are: lifting together, approaching, gathering the body, indicating the time and place, hinting, symbolizing, allowing men to come and go.'

---

བྱེད་པ་དང་། སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་མཐུན་པར་བསྒྱུར་དུ་མེད་པའི་ཕྱོགས་སུ་ལུས་བཀན་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་དངོས་པོ་བརྒྱད་པོ་དེ་བྱེད་པོ་ལ་གང་ཟག་བརྒྱད་དུ་བྱས་ནས། བྱ་བ་དངོས་པོ་དེ་སུན་འབྱིན་ཡུལ་དགེ་སློང་མ་ལྟ་བུ་ལ་ལས་སུ་བྱ་བར་ཞུགས་ཟིན་ན་ཡུལ་དེ་ཕམ་ཟིན་པས། སླར་ཡུལ་ལ་མི་ཚངས་སྤྱོད་ཀྱིས་སུན་འབྱིན་ཀྱང་དབྱུང་ཟིན་དབྱུང་བའི་ཕྱིར་སུན་འབྱིན་པོ་རྗེས་མ་ལ་སུན་འབྱིན་གྱི་བར་ཆད་མི་འབྱུང་ངོ་ཞེས་དགོངས་ནས། ཞུ་བའི་ལུང་གི་འདོན་པའང་འདི་ལྟར་བསྒྱུར་ཏེ། དངོས་པོ་བརྒྱད་པོ་རེ་རེས་སུན་འབྱིན་པར་བགྱིད་ན། དགེ་སློང་མ་དེ་སུན་ཕྱུང་བ་ཞེས་བགྱིའམ། ཉེ་བ་འཁོར་སུན་ཕྱུང་བ་ཞེས་མི་བྱའོ་ཞེས་འདོན་པར་མཛད་དོ། །དེ་ལ་འདི་ལྟར་དོགས་ཏེ། འོ་ན་ལོག་གཡེམ་སུན་འབྱིན་ 6-195a དངོས་ཀྱི་དང་པོར་དངོས་པོ་བརྒྱད་པོའི་ཐ་མར་རེག་པ་དང་ལུས་བཀན་འགྲོ་དགོས་པས་ཡུལ་ཕམ་ཟིན་པས་སུན་འབྱིན་དངོས་ཀྱི་བར་ཆད་ཀྱང་སུན་འབྱིན་དུ་མི་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན། མ་རེག་པར་དབང་པོ་དཀྲིས་ཏེ་སུན་ཕྱུང་བའམ་སུན་དབྱུང་ཡུལ་གྱིས་བདག་གིར་མ་བྱས་པས་ཕམ་ཟིན་པར་མ་གྲུབ་ཅེས་ཀྱང་དགོངས་པར་སྣང་ལ། ལུགས་འདི་ནི་ཁོ་བོའི་བཤད་པ་ལས་གཞན་འདོད་བཀོད་པ་ཡིན་ནོ། ། 遮別錯亂 གཉིས་པ་དེ་ལ་གཞན་གྱི་འཁྲུལ་པ་སྤང་བ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། འོ་ན་སུན་དབྱུང་བར་ཇི་ལྟར་རྣམ་པར་བཞག་ཅེ་ན་ཞེས་རྒོལ་བ་བཀོད་དོ། །དེའི་དོན་ནི་དགེ་སློང་མ་ལ་ལོག་གཡེམ་བྱས་པ་ཆོས་ཅན། དགེ་སློང་མ་སུན་དབྱུང་བ་ཉིད་ཡིན་པ་མི་སྲིད་པར་ཐལ། མི་ཚངས་སྤྱད་ཀྱི་སྔ་རོལ་དུ་དགེ་སློང་མ་དེ་རེག་པ་ལུས་བཀན་གྱིས་ཕམ་པར་གྱུར་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། དེའི་ལན་ལ་གཉིས་ཏེ། ཐད་ཀ་རྣལ་མའི་ལན་དང་། བརྟག་པ་མཐའ་བཟུང་གི་ལན་ནོ། །དང་པོ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། ནོམ་པ་དང་ཉུག་པ་ཉམས་སུ་མ་མྱོང་བའི་དགེ་སློང་མ་ལ་མི་ཚངས་པར་སྤྱད་ནའོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། མི་ཚངས་སྤྱད་འབའ་ཞིག་གི་ཀུན་སློང་གིས་རེག་པ་དང་། ལུས་བཀན་བྱས་ན་མི་ཚངས་སྤྱོད་ཀྱི་སྦྱོར་སྦོམ་དུ་འགྱུར་གྱི། རེག་པ་དང་ལུས་བཀན་གྱི་ཕམ་པ་མི་བསྐྱེད་དེ། རེག་པ་དང་ལུས་བཀན་གྱི་ཀུན་སློང་མེད་པའི་ཕྱིར། ལྟུང་བ་གཞན་གྱི་ཀུན་སློང་གིས་ལྟུང་བ་གཞན་མི་བསྐྱེད་པས། མི་ཚངས་སྤྱོད་འབའ་ཞིག་ཀུན་སློང་གིས་རེག་པ་དང་། ལུས་བཀན་གྱི་ཕམ་པ་བསྐྱེད་ན་རྒྱུ་འབྲས་འཆོལ་བར་འགྱུར་རོ། །འོ་ན་རེག་ཕམ་ནི་མདོ་རྩ་ལས། འཁྲིག་པའི་འདོད་ཆགས་ཀྱིས་སོ་ཞེས་པ་དང་། དེའི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། སྐྱེས་པའང་དགེ་སློང་མ་ལ་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པར་སེམས་པ་ལ་རེག་ན་རེག་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དེ་ནི་སྐྱེས་པ་དེ་མི་ཚངས་ 6-195b པར་སྤྱོད་པར་སེམས་ཀྱང་དགེ་སློང་མ་དེ་འདོད་ཆགས་ཀྱི་དབང་གིས་འདོད་པའི་ཀུན་

【現代漢語翻譯】 將『作為者』、『生者』和『女性』轉變為不可調和的一方，身體也隨之彎曲。』這八種事物，如果將『作為者』視為八種人，那麼當行為對像（例如比丘尼）已經開始從事某種行為時，該對象就已經失敗了。即使之後再以不凈行來玷污該對象，也不會妨礙後來的玷污者，因為已經完成了玷污。因此，他們認為，在請求的引文中，也應這樣翻譯：『如果這八種事物中的每一種都進行玷污，那麼是否應該說該比丘尼已經被玷污了？』不應該說『近親已經被玷污了』。他們這樣宣讀。 對此，有人懷疑：『如果這樣，那麼在邪淫玷污的最初，必須經歷八種事物中的最後一種——觸控和身體彎曲，這樣對象就已經失敗了，那麼玷污行為本身的障礙也會變成非玷污嗎？』對此，他們的想法可能是：『在沒有觸控的情況下，通過扭曲感官來進行玷污，或者因為玷污對像沒有被佔有，所以失敗尚未成立。』這種觀點是我在其他解釋之外提出的。 遮別錯亂（糾正錯誤）： 第二，糾正他人的錯誤。在《 टीका 》(梵文，梵文天城體，ṭīkā，註釋)中，提出了一個反駁：『那麼，如何確定玷污呢？』其含義是：如果一個比丘尼犯了邪淫，那麼不可能說她就是被玷污的比丘尼，因為在不凈行之前，該比丘尼已經因觸控和身體彎曲而失敗了。對此，有兩種回答：直接的真實回答和徹底調查的回答。第一種回答是：在《 टीका 》(梵文，梵文天城體，ṭīkā，註釋)中說：『如果對一個沒有經歷過愛撫和性交的比丘尼行不凈行。』如果僅僅是不凈行的動機導致了觸控和身體彎曲，那麼這隻會變成不凈行的粗略行為，而不會產生觸控和身體彎曲的失敗，因為沒有觸控和身體彎曲的動機。如果其他墮落的動機不會導致其他墮落，那麼如果僅僅是不凈行的動機導致了觸控和身體彎曲的失敗，那麼就會導致因果混亂。那麼，如果觸控的失敗在根本戒律中說：『因為性慾』，並且在小注釋中說：『如果一個男人想著對比丘尼行不凈行而觸控她，那麼就會導致觸控的失敗』，這是否矛盾呢？那是因為那個男人想著行不凈行，但是那個比丘尼因為貪慾而產生了慾望。

【English Translation】 Transforming 'the doer,' 'the born,' and 'the female' into an irreconcilable party, the body also bends accordingly.' These eight things, if 'the doer' is regarded as eight kinds of people, then when the object of action (such as a Bhikshuni) has already begun to engage in some action, that object has already failed. Even if the object is later defiled by impure conduct, it will not hinder the subsequent defiler, because the defilement has been completed. Therefore, they believe that in the quotation of the request, it should also be translated as: 'If each of these eight things performs defilement, then should it be said that the Bhikshuni has been defiled?' It should not be said that 'the close relative has been defiled.' They proclaim it in this way. Regarding this, someone doubts: 'If so, then in the beginning of the defilement of sexual misconduct, it is necessary to experience the last of the eight things—touch and body bending, so that the object has already failed, then will the obstacle of the defilement itself also become non-defilement?' To this, their idea may be: 'Without touching, defiling by distorting the senses, or because the object of defilement has not been possessed, the failure has not been established.' This view is what I have put forward beyond other explanations. Distinguishing Confusion (Correcting Errors): Second, correcting the mistakes of others. In the 《 टीका 》(Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, Commentary), a rebuttal is put forward: 'Then, how is defilement determined?' Its meaning is: If a Bhikshuni commits sexual misconduct, then it is impossible to say that she is the defiled Bhikshuni, because before the impure conduct, the Bhikshuni has already failed due to touch and body bending. To this, there are two answers: a direct true answer and a thorough investigation answer. The first answer is: In the 《 टीका 》(Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, Commentary) it says: 'If impure conduct is performed on a Bhikshuni who has not experienced caressing and intercourse.' If only the motivation of impure conduct leads to touch and body bending, then this will only become the rough act of impure conduct, and will not produce the failure of touch and body bending, because there is no motivation for touch and body bending. If the motivation of other downfalls does not lead to other downfalls, then if only the motivation of impure conduct leads to the failure of touch and body bending, then it will lead to confusion of cause and effect. Then, if the failure of touch is said in the root precepts: 'Because of sexual desire', and in the small commentary it says: 'If a man touches a Bhikshuni thinking of performing impure conduct, then it will lead to the failure of touch', is this contradictory? That is because that man is thinking of performing impure conduct, but that Bhikshuni has desire due to greed.

---

སློང་གིས་རེག་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་ཞེས་པའོ། །གཉིས་པ་ནི། སྲིད་པ་དཔེར་བྱས་ཀྱི་ལན་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཡང་ན་སྐྱེས་པའི་ལུས་ལ་མ་རེག་པའི་དགེ་སློང་མ་ལ་མི་ཚངས་པར་སྤྱད་ན་གང་ཟག་དེ་དགེ་སློང་མ་སུན་ཕྱུང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། མཚན་རིང་ཅན་ལྟ་བུས་ལངས་པའི་སྤྱོད་ལམ་གྱིས་མི་ཚངས་པར་སྤྱད་ན་དགེ་སློང་མ་སུན་ཕྱུང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ལམ་དང་ཡན་ལག་གཉིས་རེག་ཀྱང་རེག་པའི་ཕམ་པའི་གཞི་མ་ཡིན་ནོ། ། 遮二詞義諍 གསུམ་པ་གཉིས་ཀྱི་སྒྲ་ལ་རྩོད་པ་སྤང་བ་ལ་གཉིས་ཏེ། རྩོད་སྤོང་དངོས་དང་། གཞན་འདོད་བཀག་པའོ། ། 遮諍 དང་པོ་ནི། ཉམས་སུ་མྱོང་བ་དག་ཅེས་གཉིས་ཚིག་ཏུ་སྨོས་པ་ལ། སུན་ཕྱུང་བ་ནི་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཅིག་ཚིག་བྱ་བར་རིགས་ན། དག་ཅེས་གཉིས་ཚིག་བྱས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། མི་འགལ་ཏེ་ཊཱི་ཀ་ལས། སུན་ཕྱུང་བ་གཉིས་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། འདི་ལྟར་བགྲོད་པ་ཡང་སུན་ཕྱུང་བར་འགྱུར་ལ་འགྲོ་བ་ཡང་སུན་ཕྱུང་བར་འགྱུར་བ་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་ཕ་མ་མི་ཚངས་པར་སྤྱད་ན་གཉིས་ག་དུས་གཅིག་ཏུ་ཉམས་སུ་མྱོང་ན་གཉིས་ཀ་སུན་ཕྱུང་བ་ཉིད་ཡིན་ལ། སྔ་ཕྱིར་མྱོང་ན་སྔར་མྱོང་བ་དེས་སོ། །སྐྱེས་པས་ཀྱང་དགེ་སློང་ཕ་སུན་ཕྱུང་བ་སྲིད་དེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་ལ་རྩོལ་ཞིང་གཉིས་ཀས་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་གྱུར་ན་གཉིས་ཀ་དགེ་སློང་སུན་ཕྱུང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་ལ་རྩོལ་བ་འདི་སྔ་ཕྱིར་རྩོལ་བའི་བྱ་བ་རྫོགས་པ་ལ་ཉམས་མྱོང་ཞེས་བརྟག་དགོས་པ་འདྲའོ། །དགེ་སློང་རང་ཉིད་ཀྱིས་རང་གི་བསྟེན་བྱར་མི་ཚངས་པར་སྤྱད་ན། དགེ་སློང་རང་གིས་རང་ཉིད་སུན་ཕྱུང་བའི་ལས་སྒྲིབ་རྫོགས་སམ་སྙམ་ན། རང་ལས་བརྐུས་པའམ་རང་ 6-196a བསད་པས་ལས་ཀྱི་དངོས་གཞི་མི་རྫོགས་པ་བཞིན་ནོ་ཞེས་ཀླུ་སྒྲུབ་ཟེར་རོ། ། གཉིས་པ་གཞན་འདོད་བཀག་པ་ནི། རྒྱ་གར་གྱི་འདུལ་འཛིན་ཁ་ཅིག་གིས་འདོད་པ་འགྲེལ་ཆུང་དུ་བཀོད་པ་ལས། དགེ་སློང་མས་དགའ་བ་མ་ཚོར་ན་དེ་ནི་བསླུས་པར་མི་ཚུད་དེ། དགེ་སློང་མས་ཀྱང་དགའ་བ་ཚོར་ན་དགེ་སློང་མ་སུན་ཕྱུང་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ཉིད་འགོག་པ་ན་འགྲེལ་ཆུང་ལས། དགེ་སློང་མ་ལ་ནན་གྱིས་མི་ཚངས་པར་སྤྱད་པ་ན་དགེ་སློང་མས་ལག་པ་མེར་བཅུག་སྟེ། དགའ་བ་མ་ཚོར་བ་ལྟ་བུར་སྤྱད་པ་ཡང་དགེ་སློང་མ་སུན་ཕྱུང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། སུན་འབྱིན་པ་པོ་ཁོ་ནས་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ། །འདིར་ཟླས་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་ཁས་མི་བླངས་ཏེ། གཞན་གྱི་ཉེས་པ་གཞན་ལ་མི་གོས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །བདེ་བ་དེ་ཟླས་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ན། དགེ་སློང་མ་དགྲ་བཅོམ་མ་ལ་ལོག་གཡེམ་བྱས་པ་ཆོས་ཅན། དགེ་སློང་མ་སུན་ཕྱུང་བ་ཉིད་ཡིན་པ་མི་སྲིད་པ

【現代漢語翻譯】 『如果比丘觸控比丘尼則犯墮罪』的意義。第二種情況是以『存在』為例的回答。根據 टीका（梵文，天城體，ṭīkā，註釋）：『或者，如果對比丘尼的身體沒有觸控的比丘對比丘尼行不凈行，那麼這個人就是使比丘尼墮落的人。』例如，像Mtsan Ring Can（名稱）這樣的人，如果通過站立的行為行不凈行，那麼他就是使比丘尼墮落的人。觸控道路和肢體都不是觸控的墮罪的基礎。 遮二詞義諍 第三，對於二的含義的爭論的消除分為兩部分：消除爭論本身和駁斥他人的觀點。 遮諍 首先，對於『經歷』一詞以複數形式出現，因為『墮落』是單數，如果應該使用單數形式，那麼使用複數形式『經歷』是矛盾的。答：不矛盾。根據 टीका（梵文，天城體，ṭīkā，註釋）：『因為存在兩種墮落的可能性。』例如，行走也可能導致墮落，移動也可能導致墮落。如果比丘和比丘尼同時行不凈行，那麼兩者都會墮落。如果先後行不凈行，那麼先經歷的人會墮落。男人也可能使比丘墮落。根據 टीका（梵文，天城體，ṭīkā，註釋）：『如果比丘對比丘努力，並且兩人都經歷了，那麼兩人都是使比丘墮落的人。』比丘對比丘的努力，似乎需要驗證先後努力的行為是否完成才能稱為經歷。如果比丘自己對比丘的依止對像行不凈行，那麼比丘自己是否完成了使自己墮落的業障？就像偷竊自己的東西或自殺一樣，行為的基礎沒有完成，龍樹如此說。 第二，駁斥他人的觀點。在解釋 लघु टीका（梵文，天城體，laghu-ṭīkā，小注釋）中，一些印度律師的觀點是：如果比丘尼沒有感受到快樂，那麼這不算是欺騙。如果比丘尼感受到了快樂，那麼她就是墮落的比丘尼。爲了反駁這一點， लघु टीका（梵文，天城體，laghu-ṭīkā，小注釋）中說：如果強迫比丘尼行不凈行，即使比丘尼把手放在火中，沒有感受到快樂，她也是墮落的比丘尼。根據 टीका（梵文，天城體，ṭīkā，註釋）：『只有使之墮落的人經歷才是肢體。』在這裡，對方不承認經歷，因為他人的罪過不會沾染到他人身上。如果快樂是對方經歷的肢體，那麼阿羅漢比丘尼被邪淫，這種情況，不可能使比丘尼墮落。

【English Translation】 『If a monk touches a nun, he commits a defeat.』 The second case is an answer using 『existence』 as an example. According to the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary): 『Or, if a monk who has not touched the body of a nun engages in impure conduct with a nun, then that person is the one who causes the nun to fall.』 For example, someone like Mtsan Ring Can (name), if he engages in impure conduct through the act of standing, then he is the one who causes the nun to fall. Touching the path and limbs is not the basis for the defeat of touching. Controversy over the meaning of the word 'two' Third, the elimination of the dispute over the meaning of 'two' is divided into two parts: eliminating the dispute itself and refuting the views of others. Eliminating the dispute First, regarding the word 『experience』 being mentioned in the plural, because 『defeat』 is singular, if it is appropriate to use the singular form, then using the plural form 『experience』 is contradictory. Answer: It is not contradictory. According to the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary): 『Because there is the possibility of two defeats.』 For example, walking may also lead to defeat, and moving may also lead to defeat. If a monk and a nun engage in impure conduct at the same time, then both will fall. If they experience it one after the other, then the one who experiences it first will fall. A man may also cause a monk to fall. According to the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary): 『If a monk strives against a monk, and both experience it, then both are the ones who cause the monk to fall.』 The monk's effort against the monk seems to require verification of whether the act of striving before and after is completed in order to be called experience. If a monk himself engages in impure conduct with his own object of reliance, then does the monk himself complete the karmic obscuration of causing himself to fall? Just like stealing one's own things or committing suicide, the basis of the action is not completed, Nāgārjuna said. Second, refuting the views of others. In the लघु टीका (Sanskrit, Devanagari, laghu-ṭīkā, small commentary), the view of some Indian lawyers is stated: If a nun does not feel pleasure, then this does not count as deception. If a nun feels pleasure, then she is a fallen nun. In order to refute this, the लघु टीका (Sanskrit, Devanagari, laghu-ṭīkā, small commentary) says: If a nun is forced to engage in impure conduct, even if the nun puts her hand in the fire and does not feel pleasure, she is still a fallen nun. According to the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary): 『Only the one who causes the fall experiences it as a limb.』 Here, the other party does not acknowledge experience, because the sins of others do not contaminate others. If pleasure is a limb experienced by the other party, then in the case of an Arhat nun being sexually violated, it is impossible for the nun to fall.

---

ར་ཐལ། འདོད་ཆགས་ཀྱི་བདེ་བ་དགེ་སློང་དགྲ་བཅོམ་མས་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཏན་ཚིགས་ནི། སེར་སྐྱའི་བུ་མོའི་བྱུང་བ་དང་། དགེ་སློང་མ་བཅུ་གཉིས་སྡེས་བདག་ཅག་རྒྱལ་པོའི་ཆུང་མ་དང་ལྷན་ཅིག་གསོ་སྦྱོང་མི་བགྱིད་དོ་ཞེས་སྨྲས་པའི་སྐབས་ཀྱི་ལུང་འདུལ་བྱེད་ལས། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། བཟང་མོ་ཁྱོད་ཀྱིས་དགའ་བར་ཚོར་རམ། བདག་གིས་དགའ་བ་ལྟ་ག་ལ་ཚོར་གྱི། ཇི་ལྟར་ཐོང་ལྕགས་བསྲེགས་པ་བཞིན་ཅེས་འོད་ལྡན་དུ་དྲངས་པས་གྲུབ་ཅིང་། ཁྱབ་པ་ཁས་བླངས་སོ། །འདོད་ན་མཛོད་ལས། མ་དགྲ་བཅོམ་མ་སུན་བྱས་དང་། །ཞེས་པ་དང་འགལ་ལོ། ། 打擾詞義 གཉིས་པ་ནི། ཊཱི་ཀར། སྐྱེས་པས་དགེ་སློང་མ་ལ་ཅི་ཞིག་བྱས་ན་དགེ་སློང་མ་ 6-196b སུན་དབྱུང་བར་འགྱུར་ཅིང་། བུད་མེད་ཀྱིས་ཀྱང་དགེ་སློང་ལ་ཅི་ཞིག་བྱས་ནས་སུན་དབྱུང་བར་འགྱུར་ཅེས་སྔ་འགྲེལ་དུ་བཀོད་དོ། །ཡུལ་དགེ་སློང་མའམ་ཕ་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་མ་བྱུང་བ་སྟེ། ཕམ་པས་མ་གོས་པའི་རྣམ་དག་ཉིད་ལ་སྐྱེས་པའམ་བུད་མེད་གང་ཞིག་གིས་མི་ཚངས་པར་སྤྱད་པས་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་དག་དགེ་སློང་མ་སུན་ཕྱུང་བ་ཉིད་དང་། དགེ་སློང་ཕ་སུན་ཕྱུང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། ། 分別說已出家 བཞི་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། སྔོན་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལ་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ཉིད་མེད་པར་བསྟན་པས་གནས་སྐབས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ལ་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སྔ་འགྲེལ་དུ་མཛད་དོ། །བུད་མེད་བསླབ་པ་ཕུལ་ནས་ཞེས་བུད་མེད་སྔོན་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་བར་ཆད་དང་ལྡན་པ་དེ་སྐྱེས་པ་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་ནི་རབ་ཏུ་དབྱུང་བ་དང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱར་རུང་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་སྡོམ་པ་ལེན་ན་སྐྱེ་བ་སྟེ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་བར་ཆད་ལས་གྲོལ་བའོ། །སྐྱེས་པ་དེ་སླར་བུད་མེད་དུ་གྱུར་ན་ནི་སྐྱེ་བའི་བར་ཆད་སྔོན་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དེ་སླར་ལྡོག་པར་འགྱུར་ཏེ། སྤོ་བའི་གཞི་ཞུ་བ་ལས། ལྷག་མ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་བྱུང་བ་མཚན་ལན་གཉིས་སུ་གྱུར་ན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་སླར་ལྡོག་པར་གསུངས་ལ། དེ་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་བུད་མེད་སྔོན་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དེ་སྐྱེས་པར་གྱུར་ཏེ་སྡོམ་པ་མནོས་ནས་སླར་ཡང་བུད་མེད་དུ་གྱུར་ཏེ་སྐྱེ་བའི་བར་ཆད་དེ་སླར་ལོག་པ་ན་སྡོམ་པ་གཏོང་ངམ་ཞེ་ན། མི་གཏོང་སྟེ། གཏོང་རྒྱུ་གང་ཡང་མ་བྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལ་རྔོག་དཀར་ན་རེ། སྡོམ་པ་གཏོང་སྟེ། སྡོམ་པའི་ཞིང་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པའི་ཕྱིར་ཏེ། སྡོམ་པའི་བར་ཆད་ཀྱི་བྱེ་བྲག་སྔོན་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དང་ལྡན་པར་འགྱུར་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེ་ན། སྡོམ་པ་ལེན་ན་སྐྱེ་བའི་ཞིང་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པའི་ཕྱིར་ཟེར་རམ། སྡོམ་པ་སྐྱེས་ཟིན་གནས་པའི་ཞིང་མ་ཡིན་པར་ 6-197a གྱུར་པའི་ཕྱིར་ཟེར། དང་པོ་ལྟར་ན་ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་སྟེ།

【現代漢語翻譯】 駁斥：因為比丘尼阿羅漢沒有體驗過貪慾的快樂。 理由是：根據《律藏》，在蓮花色比丘尼的故事中，以及十二比丘尼群體說『我們不與國王的妃子一起做布薩』時，世尊說：『賢女，你感到快樂嗎？』『我怎麼會感到快樂呢？就像燒紅的鐵一樣。』這在《光鬘論》中被引用並證實，並且普遍接受。 如果承認，則與《俱舍論》中『不要誹謗阿羅漢尼』相矛盾。 打擾詞義 第二：在《 टीका 》中，『如果男人對尼姑做了什麼，尼姑會被玷污？女人對僧侶做了什麼，僧侶會被玷污？』這在早期的解釋中已經說明。 如果比丘尼或比丘沒有犯波羅夷罪，那麼任何男人或女人與未犯波羅夷罪的清凈比丘尼或比丘發生性行為，都算是玷污了比丘尼或比丘。 分別說已出家 第四：在《 टीका 》中，早期的解釋說：『因為表明以前出家的人沒有出生的性質，所以表明了針對特定情況的排除。』 『女人放棄學處后』，意思是說，以前出家的女人，如果具備了戒律出生的障礙，變成了男人，那麼她就可以被授予出家和具足戒，這意味著如果她接受戒律，她就出生了，也就是說，她擺脫了戒律出生的障礙。 如果這個男人再次變成女人，那麼出生的障礙就會再次出現，就像《遷移的基礎》中所說：『如果出現了不常見的剩餘，並且性別改變了兩次，那麼剩餘的墮落就會再次出現。』原因是一樣的。 那麼，如果一個以前出家的女人變成了男人，接受了戒律，然後又變成了女人，那麼出生的障礙再次出現時，她會放棄戒律嗎？不會放棄，因為沒有任何需要放棄的原因。 對此，絨·嘎瓦說：『她會放棄戒律，因為她已經不再是戒律的田地，因為她具備了戒律障礙的特殊性，即以前出家。』那麼，如果接受戒律，她就不是戒律的田地了嗎？或者說，戒律已經出生並存在，她不是戒律的田地了嗎？如果是前者，那麼普遍性就不成立。

【English Translation】 Refutation: Because the Bhikshuni Arhat has not experienced the pleasure of desire. The reason is: According to the Vinaya, in the story of Utpalavarna Bhikshuni, and when the group of twelve Bhikshunis said, 'We do not do posadha with the king's concubine,' the Blessed One said: 'Good woman, do you feel happy?' 'How could I feel happy? It's like red-hot iron.' This is quoted and confirmed in the Garland of Light, and it is universally accepted. If admitted, it contradicts the statement in the Abhidharmakosha, 'Do not slander the Arhatni.' Disturbing word meaning Second: In the ṭīkā, 'If a man does something to a nun, will the nun be defiled? What does a woman do to a monk, and the monk will be defiled?' This has been stated in earlier explanations. If a Bhikshuni or Bhikshu has not committed a pārājika offense, then any man or woman who engages in sexual activity with a pure Bhikshuni or Bhikshu who has not committed a pārājika offense is considered to have defiled the Bhikshuni or Bhikshu. Separately speaking of ordination Fourth: In the ṭīkā, the earlier explanation says: 'Because it shows that those who were previously ordained do not have the nature of birth, it shows the exclusion for specific situations.' 'After a woman gives up her precepts,' means that a woman who was previously ordained, if she has the obstacle to the birth of precepts, and becomes a man, then she can be granted ordination and full ordination, which means that if she accepts the precepts, she is born, that is, she gets rid of the obstacle to the birth of precepts. If this man becomes a woman again, then the obstacle to birth will reappear, just as it is said in the Basis of Migration: 'If an uncommon remainder appears, and the gender changes twice, then the remaining fall will reappear.' The reason is the same. So, if a woman who was previously ordained becomes a man, accepts the precepts, and then becomes a woman again, when the obstacle to birth reappears, will she give up the precepts? She will not give up, because there is no reason to give up. To this, Rongkar says: 'She will give up the precepts, because she is no longer the field of precepts, because she has the particularity of the obstacle to precepts, that is, she was previously ordained.' So, if she accepts the precepts, is she not the field of precepts? Or, the precepts have already been born and exist, is she not the field of precepts? If it is the former, then the universality is not established.

---

དགེ་ཚུལ་རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པར་གྱུར་པས་སྡོམ་པ་མི་གཏོང་བ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་ལྟར་ན་མ་གྲུབ་བོ། །འོ་ན་སྐྱེས་པ་བསླབ་པ་ཕུལ་ནས་བུད་མེད་དུ་གྱུར་ན་སྔོན་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་བར་ཆད་ཡོད་པར་འགྱུར་ཞེ་ན། མི་འགྱུར་ཏེ། གཞན་དུ་ན་མཚན་གྱུར་གྱི་སྤྱི་གཞུང་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་ཐུན་མོང་མིན་པའི་ལྟུང་བ་ཡོད་པ་ལས་མཚན་གྱུར་པས་ལྟུང་བ་དེ་མེད་པར་འགྱུར་བ་དང་། ལྟུང་བ་གཏན་མེད་ལས་མཚན་གྱུར་པས་ལྟུང་བ་ཡོད་པར་མི་འགྱུར་བ་ནི་མཚན་འགྱུར་གྱི་སྤྱི་གཞུང་ཡིན་ལ། འདིར་ཡང་ཐུན་མོང་མིན་པའི་བར་ཆད་ཡོད་པ་ལས་མཚན་གྱུར་པས་བར་ཆད་མེད་པར་གྱུར་བ་ནི་སྤྱི་གཞུང་དེ་དང་མཐུན་ལ། བར་ཆད་མེད་པ་ལས་མཚན་གྱུར་པས་བར་ཆད་ཡོད་པར་འགྱུར་ན་སྤྱི་གཞུང་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །བྱའི་ཞལ་ནས། སྔོན་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་བར་ཆད་ནི་བུད་མེད་བསླབ་པ་ཕུལ་ཅེས་བྱའོ། །འདིར་སྐྱེས་པར་འགྱུར་ན་བར་ཆད་དུ་མི་འགྱུར་བ་ནི་དེའི་ངོ་ཚ་ཁྲེལ་ཡོད་སོར་ཆུད་པས་སོ། །སྐྱེས་པ་ལན་བདུན་བསླབ་པ་ཕུལ་ནས་བུད་མེད་དུ་གྱུར་ཀྱང་རྒྱུད་སོར་ཆུད་པ་མེད་པས་དེ་ལ་ནི་སྐྱེ་བར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། ། 分別說已犯戒 ལྔ་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། ཕམ་པར་གྱུར་པ་ལ་སྤྱིར་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ཉིད་མེད་པར་བསྟན་ནས་གནས་སྐབས་གཞན་ལ་བྱེ་བྲག་གི་གནས་སྐབས་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སྔ་འགྲེལ་དུ་མཛད་དོ། །དགེ་སློང་མའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་སྟེ་རེག་པ། ལུས་བཀན། འཆབ་པ། ཟློག་པའི་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་ལྷག་པར་སྤྱད་པ་ཅན་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་བར་ཆད་དང་ལྡན་པ་དེ་ཡང་སྐྱེས་པ་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་ནི་དབྱུང་རྫོགས་བྱར་རུང་བ་ཉིད་དོ། །ཞེས་པ་སྡོམ་པ་ལེན་ན་སྐྱེ་བ་སྟེ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་བར་ཆད་ལས་གྲོལ་བའོ། །དེ་ལྟར་མཚན་གྱུར་པ་དེས་སྡོམ་པ་མནོས་ནས་ 6-197b སླར་ཡང་བུད་མེད་དུ་གྱུར་ཏེ་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་དེ་སླར་ལོག་པ་ན། སྡོམ་པ་གཏོང་ངམ་མི་གཏོང་ཞེ་ན། མི་གཏོང་སྟེ། བསླབ་པ་ཕུལ་དང་ཤི་འཕོས་སོགས་ཀྱི་གཏོང་རྒྱུ་གང་ཡང་མ་བྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལའང་རྔོག་དཀར་ན་རེ། སྡོམ་པ་གཏོང་སྟེ། སྡོམ་པའི་ཞིང་མ་ཡིན་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་ཏེ། ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་དང་ལྡན་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། དེ་ལ་བརྟག་པ་སྔ་མ་བཞིན་བྱའོ། །ཐུན་མོང་མིན་པའི་སྒྲས་ཐུན་མོང་གི་ཕམ་པས་བར་ཆད་དུ་མི་འགྱུར་བ་འགོག་པ་ཡིན་ནོ། ། 說女圓戒處 བཞི་པ་ནི། འདིར་དགེ་འདུན་གྱིས་བསྣན་པར་བྱའོ་ཞེས་སྔར་སྨོས་ན། དགེ་འདུན་ཇི་ལྟ་བུས་བསྣན་པར་བྱ་ཞེ་ན། བུད་མེད་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བ་ལ། དགེ་སློང་ཕའི་དགེ་འདུན་གཉུག་མར་གནས་པ་རྣམས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་རྒྱུའི་ཡན་ལག་ཉིད་དོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་གཉུག་མར་གནས་པ་རྣམས་ཡན་ལག་ཉིད་ཡིན་གྱི། གློ་བུར་དུ་ལྷགས་པ་རྣ

【現代漢語翻譯】 如同比丘犯盜戒不會舍戒一樣。如果按照第二種說法，則不成立。那麼，如果男子舍戒后變為女子，是否會成為之前出家的障礙呢？不會，因為否則就與變性的普遍原則相悖。也就是說，存在非共同的墮罪，但因變性而使墮罪消失；或者原本沒有墮罪，但因變性而不會產生墮罪，這是變性的普遍原則。在這裡，存在非共同的障礙，但因變性而使障礙消失，這與普遍原則相符；如果原本沒有障礙，但因變性而產生障礙，則與普遍原則相悖。持律者說：『之前出家的障礙是指女子舍戒。』如果在這裡變為男子，則不會成為障礙，因為他的羞恥心恢復了。即使男子七次舍戒后變為女子，由於相續沒有恢復，因此不會再生為男子。 分別說明已犯戒： 第五， टीका（梵文，天城體，ṭīkā，註釋）中說：『爲了普遍顯示已犯根本戒者沒有轉生的自性，從而在其他情況下顯示差別的狀態。』這是前代註釋家的觀點。比丘尼所犯的非共同根本戒，即觸犯、身體隱藏、隱瞞、阻止等根本戒，特別是那些沉溺於此者，具有舍戒的障礙，但如果變為男子，則可以重新受具足戒。也就是說，如果受戒，則可以轉生，即從舍戒的障礙中解脫。這樣，變性者受戒后， 再次變為女子，並且再次犯下隱瞞等根本戒，那麼是否會舍戒呢？不會舍戒，因為沒有發生舍戒的原因，如舍戒或死亡等。對此，榮噶爾說：『會舍戒，因為會變成非受戒的田地，即會變成具有隱瞞等根本戒者。』對此，應如前進行考察。通過『非共同』一詞，可以阻止共同的根本戒成為障礙。 說明尼眾受具足戒之處： 第四，之前說過『這裡應由僧團增加』，那麼應由什麼樣的僧團增加呢？對於要受具足戒的女子，比丘僧團是圓滿之因的組成部分。 टीका（梵文，天城體，ṭīkā，註釋）中說：『比丘是組成部分，而不是臨時聚集的比丘。』

【English Translation】 It is like a novice monk who commits theft does not lose his vows. According to the second view, it is not established. Then, if a man renounces his vows and becomes a woman, will it become an obstacle to his previous ordination? No, because otherwise it would contradict the general principle of gender change. That is, there is a non-common transgression, but the transgression disappears due to gender change; or there was originally no transgression, but a transgression will not arise due to gender change, which is the general principle of gender change. Here, there is a non-common obstacle, but the obstacle disappears due to gender change, which is in line with the general principle; if there was originally no obstacle, but an obstacle arises due to gender change, it contradicts the general principle. The Vinaya master said: 'The obstacle to previous ordination refers to a woman renouncing her vows.' If she becomes a man here, it will not become an obstacle, because her sense of shame is restored. Even if a man renounces his vows seven times and becomes a woman, since the continuum is not restored, he will not be reborn as a man. Separate explanation of having broken the precepts: Fifth, the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, टीका, commentary) says: 'In order to generally show that those who have committed the root downfall have no nature of rebirth, so as to show the state of difference in other circumstances.' This is the view of the previous commentators. The non-common root downfalls committed by nuns, namely touching, hiding the body, concealing, preventing, etc., especially those who indulge in them, have the obstacle of abandoning vows, but if they become men, they can be re-ordained. That is, if one takes vows, one can be reborn, that is, be liberated from the obstacle of abandoning vows. In this way, after a transgender person takes vows, And becomes a woman again, and commits the root downfall of concealment again, will she abandon her vows? She will not abandon her vows, because there is no reason for abandoning vows, such as abandoning vows or death. To this, Ronggar said: 'She will abandon her vows, because she will become a non-ordained field, that is, she will become one who has the root downfall of concealment, etc.' To this, one should investigate as before. Through the word 'non-common', one can prevent the common root downfall from becoming an obstacle. Explanation of the place where nuns receive full ordination: Fourth, it was said before that 'here it should be added by the Sangha', then what kind of Sangha should add it? For a woman who is to receive full ordination, the Sangha of monks is a component of the cause of perfection. The ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, टीका, commentary) says: 'Monks are components, not monks who gather temporarily.'

---

མས་དང་འགྲོ་བར་ཆས་པ་རྣམས་ཡན་ལག་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །དེའི་རྒྱུ་མཚན་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཅིང་གདམས་ངག་སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་པའི་བྱ་བ་ནི་གཉུག་མར་གནས་པས་ལེགས་པར་འགྲུབ་ཀྱི། འགྲོ་བར་ཆས་པ་ལ་སོགས་པས་ལེགས་པར་མི་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉུག་མར་གནས་པའི་ཚད་ནི་གནས་དེར་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཡན་ཆད་གནས་པ་སྟེ། ལུང་ལས། གཉུག་མར་གནས་པ་དང་རིང་དུ་གནས་པ་དག་གོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཟླ་བ་ཕྱེད་ལས་ལྷག་པ་ནི་ཡུན་རིང་བ་ཉིད་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱ་སྟེ་གསོ་སྦྱོང་གི་དུས་གཞན་གྱིས་ཆོད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །ཡན་ལག་ཅེས་པ་ནི་རྒྱུ་ཡིན་ལ་འདི་ནི་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་རྒྱུ་ཡིན་གྱི། མེད་ན་མི་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་མེད་ཀྱང་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བ་ཙམ་གྱི་དགག་བྱ་མ་དམིགས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 說障之礙 ལྔ་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་གཉིས་ལས། དང་པོ་ལ་དངོས་ 6-198a སུ་བརྗོད་པའི་དོན། ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་པའི་དོན་དང་། སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་ལུང་དང་སྦྱར་བའོ། ། 正行義 དང་པོ་ནི། སྐྱེ་བའི་ཚེ་ཉིད་ལ་ཊཱི་ཀས་གཉིས་སུ་ཕྱེ་སྟེ། སྐྱེ་བ་ལ་ཕྱོགས་བཞིན་པ་སྐྱེ་བའི་ཚེ་དང་། སྐྱེ་བ་ལ་མངོན་དུ་གྱུར་བ་སྐྱེ་བའི་ཚེའོ། །དེ་གཉིས་ནི་སྐྱེ་ལ་ཁད་པ་དང་། དངོས་སུ་སྐྱེ་བཞིན་པ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་ན་རེ། སྐྱེ་བ་ལ་མངོན་དུ་ཕྱོགས་པ་དང་། སྐྱེ་བཞིན་པ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། དངོས་རྒྱུ་ཐོགས་མེད་ཀྱི་སྐབས་དང་། ཕྱི་མ་ནི། སྐྱེ་བ་ལ་གེགས་འཇུག་གི་སྐབས་སུ་བྱས་སྣང་བའི་གོ་རིམ་ནི་འཁྲུགས་པ་ཡིན་ཏེ། ཆོས་ཀྱི་བཤེས་གཉེན་གྱི་འགྲེལ་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར། ཇི་ལྟར་འགལ་ན། གཞུང་འདིར་དངོས་སུ་བརྗོད་པ་ནི་སྐྱེ་བ་ལ་ཕྱོགས་བཞིན་པ་སྐྱེ་བའི་ཚེ་དེ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། འདི་ལྟར་སྐད་ཅིག་མ་དུ་མས་ཆོད་པ་ལ་སྐྱེ་བའི་ཚེ་ཉིད་ཅེས་བྱའོ་ཞེས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། སྐྱེ་བཞིན་པ་སྐྱེ་བའི་ཚེ་ཞེས་པ་རྣམས་སྐྱེ་བ་ལ་ཕྱོགས་བཞིན་པ་ལ་དགོངས་པའི་ཕྱིར། ཁྱོད་ཀྱིས་བཀོད་པའི་གོ་རིམ་འཁྲུགས་པར་ཤེས་སོ། །གཞན་ཡང་ཁྱོད་མངོན་གྱུར་དང་མངོན་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་འཁྲུལ་པས་ཀྱང་འདོད་པ་དེ་ནོར་བ་ཡིན་ནོ། །ཕུལ་བ་ནི། སྡོམ་པ་ལེན་པ་ན་བསླབ་པ་ཕུལ་བ་སྟེ། སྡོམ་པ་མ་ཐོབ་པ་ན་སྡོམ་པ་འབུལ་བ་ནི་བསླབ་པ་འབུལ་བ་མཚན་ཉིད་པ་མ་ཡིན་གྱི་སྡོམ་པ་ལེན་སེམས་ལོག་པའོ། །ཉམས་པ་ནི་སྡོམ་པ་ལེན་པོ་དེ་ཉིད་ལ་མཚན་གཉིས་གཅིག་ཅར་དུ་བྱུང་བ་ལ་སོགས་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། མཚན་གཉིས་སྐྱེས་པ་ལ་སོགས་པའི་སྐྱོན་གྱིས་ཉམས་ན་ཞེས་སོ། །སྡོམ་པ་ལེན་པ་པོའི་རྒྱུད་ལ་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ལ་ཕྱོགས་བཞིན་པའི་ཚེ་ཉིད་ན་བསླབ་པ་ཕུལ་བ་སྟེ་སྡོམ་ལེན་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་ལེན་སེམས་ལོག་པའམ། རྟེན་ཉམ

【現代漢語翻譯】 『那些準備離開的人不是肢體。』原因是，像每月兩次的布薩（藏文：ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་，漢語字面意思：月亮一半一半）和給予教導這樣的行為，因為是常住的，所以能夠很好地完成；而準備離開等等的行為不能很好地完成。常住的標準是在那個地方住半個月以上。經文中說：『常住的和久住的。』註釋中說：『超過半個月就可以認為是長久了，因為會被其他的布薩時間所中斷。』肢體，指的是因，這是圓滿的因，但不是沒有它就不會產生的因，因為即使沒有它，也不會特別指定不生戒律的障礙。 說障之礙 第五品，分為總義和詞義兩部分。 第一部分包括直接表達的意義、通過暗示表達的意義，以及與論證的經文相結合。 正行義 第一部分是，關於生起的時候，《 टीका 》分為兩種：趨向生起的生起之時，和顯現的生起之時。這兩種分別是接近生起和正在生起。班智達釋迦勝說，趨向顯現的生起和正在生起的生起，前者是無間直接因的時候，後者是生起受到阻礙的時候，這樣的順序是錯誤的，因為與法友的解釋相違背。如何違背呢？因為本論中直接表達的是趨向生起的生起之時。《 टीका 》中說：『像這樣被許多剎那所中斷的，就叫做生起之時。』《 टीका 》中說：『正在生起的生起之時』，這些都是指趨向生起。所以你知道你安排的順序是錯誤的。此外，你把顯現和趨向顯現混為一談，所以你的觀點是錯誤的。獻供是，在受戒時獻上學處，沒有得到戒律時，獻上戒律不是獻上學處的特徵，而是受戒之心的退轉。衰損是，在受戒者身上同時出現兩性等情況。《 टीका 》中說：『如果因為兩性等過失而衰損。』在受戒者的相續中，比丘戒趨向生起之時，獻上學處，或者受戒者受戒之心退轉，或者所依衰損。

【English Translation】 'Those who are preparing to leave are not limbs.' The reason is that actions such as the twice-monthly Posadha (藏文：ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་) and giving instructions, because they are permanent, can be well accomplished; while actions such as preparing to leave cannot be well accomplished. The standard for being permanent is staying in that place for more than half a month. The scriptures say: 'The permanent and the long-staying.' The commentary says: 'More than half a month can be considered long-term, because it will be interrupted by other Posadha times.' Limb refers to a cause, which is a complete cause, but not a cause without which it will not arise, because even without it, there is no specific obstacle to the non-arising of vows. Obstacles of Speech The fifth chapter is divided into two parts: general meaning and word meaning. The first part includes the directly expressed meaning, the meaning expressed through implication, and the combination with the scriptures of proof. Meaning of the Main Practice The first part is that, regarding the time of arising, the 《 टीका 》 divides it into two: the time of arising that tends towards arising, and the time of arising that manifests. These two are respectively close to arising and currently arising. Pandit Shakya Shogden said that the arising that tends towards manifestation and the arising that is currently arising, the former is when there is an unobstructed direct cause, and the latter is when the arising is hindered, such an order is wrong, because it contradicts the explanation of Dharma Friend. How does it contradict? Because what is directly expressed in this treatise is the time of arising that tends towards arising. The 《 टीका 》 says: 'Like this, what is interrupted by many moments is called the time of arising.' The 《 टीका 》 says: 'The time of arising that is currently arising,' these all refer to tending towards arising. So you know that the order you arranged is wrong. Furthermore, you are mistaken in confusing manifestation and tending towards manifestation, so your view is wrong. Offering is, offering the training when taking vows, when vows are not obtained, offering vows is not the characteristic of offering training, but the degeneration of the mind of taking vows. Deterioration is, when the vow taker simultaneously has two genders, etc. The 《 टीका 》 says: 'If it deteriorates due to faults such as being born with two genders.' In the continuum of the vow taker, at the time when the Bhikshu vow tends towards arising, offering the training, or the vow taker's mind of taking the Bhikshu vow degenerates, or the basis deteriorates.

---

ས་པ་ན་སྟེ་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་ལེན་དེ་ཉིད་ལ་མཚན་ 6-198b གཉིས་གཅིག་ཅར་དུ་བྱུང་བ་ཆོས་ཅན། སྡོམ་ལེན་དེ་ཉིད་ཀྱི་རྒྱུད་ལ་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་སྟེ། སྡོམ་ལེན་དེ་ཉིད་ཀྱི་རྒྱུད་ལ་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ལ་འགལ་རྐྱེན་སྟོབས་ལྡན་གྱིས་བར་དུ་ཆོད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་པའི་དོན་ནི། སྐྱེ་བ་ལ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་སྐྱེ་བའི་ཚེ་ཞེས་པ་སྐྱེ་བ་ལ་མངོན་དུ་ཕྱོགས་བཞིན་ལ་མི་བྱ་བར་དངོས་སུ་སྐྱེ་བ་ལ་མངོན་གྱུར་སྐད་ཅིག་མ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། སྐྱེ་བ་ལ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ནི་སྐྱེ་བའི་མཚན་ཉིད་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱ་སྟེ། དེ་ལ་ནི་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་གང་གིས་ཀྱང་གེགས་བྱ་བར་མི་ནུས་པས་ཞེས་སོ། །སྐྱེ་བ་ལ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ཞེས་གསུངས་པ་འདི་ལ། བཙུན་པ་ཤ་ན་རེ། སྐྱེ་བ་ལ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ནི་རྒྱུ་ནུས་པ་ཐོགས་མེད་ཡིན་པས་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ལ་མངོན་དུ་གྱུར་པ་སྐྱེ་བའི་ཚེ་ན་ནི་ཕུལ་ལམ་ཉམས་ཀྱང་སྡོམ་པ་སྐྱེ་སྟེ། སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་ནུས་པ་ཐོགས་མེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སྨྲའོ། །དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་ཚེ་ཉིད་ན་ཕུལ་ལམ་ཉམས་པ་ཡིན་པ་དང་། སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་ནུས་པ་ཐོགས་མེད་མིན་པ་འགལ་ཏེ། སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་ནུས་པ་ཐོགས་མེད་ནི་སྡོམ་པའི་རྒྱུ་ཐམས་ཅད་ཚང་བ་དེ་ཡིན་ལ། སྐྱེ་བའི་ཚེ་ཕུལ་ལམ་ཉམས་ན། རྒྱུའི་གཙོ་བོ་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། སྐྱེ་བའི་ཚེ་ཕུལ་ན་སྡོམ་པ་ལེན་སེམས་མི་ཚང་བའི་ཕྱིར་དང་། སྐྱེ་བའི་ཚེ་ཉམས་ན་ལུས་སྡོམ་པའི་རྟེན་དུ་རུང་བ་མི་ཚང་བའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་རྒྱུའི་གཙོ་བོ་མ་ཚང་བ་སྟེ་རྒྱུ་ནུས་པ་ཐོགས་མེད་ཡིན་པར་མི་རིགས་སོ། །རྒྱུ་ནུས་ཐོགས་མེད་ནི་རང་གི་དངོས་རྒྱུ་ཐམས་ཅད་ཚང་བ་སྟེ། རྣམ་འགྲེལ་ལས། མ་ཚང་མེད་རྒྱུ་དེ་ལ་ནི། །འབྲས་བུ་གང་གིས་ཟློག་པར་བྱེད། །ཅེས་བཤད་དོ། །དེས་ན་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་ནུས་པ་ཐོགས་མེད་དེ་ལ་ནི་རང་རང་གི་ཕུལ་ཉམས་མ་བྱུང་བ་ཉིད་ཡིན་གྱི། ཕུལ་ཉམས་བྱུང་བ་དེ་ནི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་ནུས་ 6-199a པ་ཐོགས་མེད་མ་ཡིན་ཏེ། ས་བོན་མེས་འཚིག་པ་དེ་མྱུ་གུ་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་ནུས་པ་ཐོགས་མེད་མིན་པ་བཞིན་ནོ། །གཞན་ཡང་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ལ་མངོན་དུ་གྱུར་པའི་ཚེ་ན་ནི་ཕུལ་ལམ་ཉམས་ཀྱང་སྡོམ་པ་སྐྱེ་སྟེ། སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་ནུས་པ་ཐོགས་མེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས། སྨྲ་བ་དེ་ལ་ནི་སྐྱོན་འདི་གནས་ཏེ་སྲོག་གཅོད་ཀྱི་ཕམ་པའི་རྒྱུ་ནུས་པ་ཐོགས་མེད་ཀྱི་ཚེ་ན་གསད་བྱ་གསོད་བྱེད་དུས་མཉམ་དུ་ཤི་བ་ལ་ཡང་ཕམ་པ་སྐྱེ་བར་ཐལ། ཕམ་པའི་རྒྱུ་ནུས་པ་ཐོགས་མེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པ་མཚུངས་སོ། །དེ་ལ་ཕམ་པ་སྐྱེ་བར་འདོད་ན། མཛོད་ལས། སྔར་རམ་མཉམ་དུ་ཤི་བ་ལ། །དངོས་མེད་ལུས

【現代漢語翻譯】 如果受比丘戒的儀軌在同一時間產生了兩種名稱，這是不合理的。因為比丘戒不會在那個儀軌的相續中產生，因為有強大的障礙阻止了比丘戒在那個儀軌的相續中產生。 第二，通過暗示來解釋的意義是：『顯現的生』，指的是生的時候，不應理解為趨向于生，而是指實際顯現的生的剎那。正如 टीका (梵文，一種註釋) 中所說：『應當理解顯現的生是生的特徵，因為沒有任何事物能夠阻止它。』對於『顯現的生』的說法，一位名叫香那惹的出家人說：『顯現的生是具有無礙能力的因，因此，當戒律顯現的生在生的時候，即使放棄或違犯，戒律也會產生，因為戒律產生的因是具有無礙能力的。』 這不對，因為在戒律產生的時候放棄或違犯，與戒律產生的因不具備無礙能力是矛盾的。戒律產生的因具備無礙能力，指的是戒律的所有因都齊全。如果在生的時候放棄或違犯，那麼主要的因就不齊全。因為在生的時候放棄，受戒的心就不齊全；在生的時候違犯，身體作為持戒的基礎就不齊全。因此，主要因不齊全，不能說是因具備無礙能力。因具備無礙能力，指的是自身的所有真實因都齊全。正如《釋量論》中所說：『如果因齊全沒有缺失，那麼什麼能阻止結果呢？』 因此，戒律產生的因具備無礙能力，指的是沒有發生放棄或違犯。如果發生了放棄或違犯，那麼就不是戒律產生的因具備無礙能力，就像被火燒焦的種子不是產生幼苗的因具備無礙能力一樣。此外，如果說當戒律顯現的生在生的時候，即使放棄或違犯，戒律也會產生，因為戒律產生的因是具有無礙能力的，那麼這個說法存在過失：在殺生的根本罪的因具備無礙能力的時候，如果被殺者和殺人者同時死亡，那麼也應該產生根本罪，因為根本罪的因具備無礙能力，情況類似。 如果承認會產生根本罪，那麼《俱舍論》中說：『如果先死或同時死，就沒有真實的身體。』

【English Translation】 If the ordination ceremony for a bhikshu (monk) produces two names simultaneously, it is unreasonable. This is because the bhikshu ordination will not arise in the continuum of that ceremony, as there is a powerful obstacle preventing the bhikshu ordination from arising in that continuum. Secondly, the meaning explained through implication is: 'Manifest arising' refers to the time of arising, and should not be understood as tending towards arising, but rather as the moment of actual manifest arising. As the ṭīkā (Sanskrit, a commentary) says: 'It should be understood that manifest arising is the characteristic of arising, because nothing can obstruct it.' Regarding the statement 'manifest arising,' a monk named Shana says: 'Manifest arising is the cause with unobstructed power, therefore, when the manifest arising of the vows occurs at the time of arising, even if they are relinquished or violated, the vows will arise, because the cause of the vows arising is with unobstructed power.' This is incorrect, because it is contradictory for the vows to be relinquished or violated at the very moment of their arising, and for the cause of the vows arising to be without obstruction. The cause of the vows arising with unobstructed power means that all the causes for the vows are complete. If they are relinquished or violated at the time of arising, then the main cause is incomplete. Because if they are relinquished at the time of arising, the mind of taking vows is incomplete; if they are violated at the time of arising, the body as the basis for upholding the vows is incomplete. Therefore, the main cause being incomplete means that the cause is not with unobstructed power. A cause with unobstructed power means that all its own real causes are complete. As stated in the Pramāṇavārttika (Sanskrit, Commentary on Valid Cognition): 'If the cause is complete without deficiency, then what can prevent the result?' Therefore, the cause of the vows arising with unobstructed power is precisely the absence of relinquishment or violation. If relinquishment or violation occurs, then it is not the cause of the vows arising with unobstructed power, just as a seed burned by fire is not the cause of a sprout arising with unobstructed power. Furthermore, if it is said that when the manifest arising of the vows occurs at the time of arising, even if they are relinquished or violated, the vows will arise because the cause of the vows arising is with unobstructed power, then this statement has a flaw: if at the time when the cause of the root downfall of killing has unobstructed power, and the one to be killed and the killer die simultaneously, then the root downfall should also arise, because the cause of the downfall has unobstructed power, the situation is similar. If it is accepted that the root downfall arises, then the Abhidharmakośa (Sanskrit, Treasury of Knowledge) says: 'If one dies before or at the same time, there is no real body.'

---

་གཞན་སྐྱེས་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་པ་དང་འགལ་ལོ། །དེར་མ་ཟད་སྐྱེ་བ་ལ་མངོན་དུ་གྱུར་པའི་ཚེ་ཕུལ་ལམ་ཉམས་པ་ལ་སྐྱེ་ན། སྐྱེ་བའི་ཚེ་ཉིད་ན་ཕུལ་ལམ་ཉམས་ན་མི་སྐྱེའོ་ཞེས་པ་ལ་དངོས་སུ་མ་བརྩིས་པར་ཡང་སོང་འདུག་གོ། གཞན་ཡང་ཁྱོད་ཀྱི་འདོད་པ་དེ་ལྟར་ན། མྱུ་གུའི་རྒྱུའི་ནུས་པ་ཐོགས་མེད་ཀྱི་ཚེ་ན་ས་བོན་མེས་འཚིག་པ་ལ་ཆོས་ཅན། མྱུ་གུ་སྐྱེ་སྟེ། མྱུ་གུའི་རྒྱུ་ནུས་པ་ཐོགས་མེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པའང་མཚུངས་སོ། །དེ་ལ་ཁོ་ན་རེ། མྱུ་གུའི་རྒྱུ་ནུས་པ་ཐོགས་མེད་ཡིན་ན་ས་བོན་མེས་འཚིག་པ་ཡིན་པ་འགལ་ཅེ་ན། འོ་ན་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་ནུས་པ་ཐོགས་མེད་ཡིན་ན་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་ཚེ་ན། སྡོམ་པ་ཕུལ་ལམ་ཉམས་པ་ཡིན་པ་འགལ། ཕུལ་ཉམས་དང་ཡང་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་འགལ་བ་ཁྱེར་ཅིག །དེ་བཞིན་དུ་སྡོམ་པའི་རྒྱུ་ནུས་པ་ཐོགས་མེད་ཀྱི་སྐད་ཅིག་གི་མཇུག་ཐོགས་སུ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་མངོན་གྱུར་དང་། སྡོམ་ལེན་དེ་ཉིད་ལ་མཚན་གཉིས་གཅིག་ཅར་བྱུང་བ་ཡང་གཞི་གཅིག་ལ་འདུ་བ་མི་སྲིད་དེ། དེའི་སྐད་ཅིག་སྔ་ལོགས་ནས་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་ནུས་པ་ཐོགས་མེད་དང་། སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་འགལ་རྐྱེན་སྟོབས་ལྡན་གྱི་རྒྱུ་ནུས་པ་ཐོགས་མེད་ 6-199b གཉིས་གཞི་གཅིག་ལ་འདུ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ནུས་པ་ཐོགས་མེད་གཉིས་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། ། 結合能立經 གསུམ་པ་སྒྲུབ་བྱེད་ལུང་དང་སྦྱར་བ་ནི། ཕུལ་ལམ་ཞེས་པའི་ལུང་ནི། སིལ་བུ་ལས། བསྙེན་པར་རྫོགས་ཟིན་པ་ཉིད་ཀྱང་བསླབ་པ་འབུལ་བ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཞེས་བྱ་ན། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་ཚེ་ལྟ་ཅི་སྨོས་ཞེས་གསུངས་སོ། །སྐབས་འདིར་ཊཱི་ཀར། ལུང་སིལ་བུ་ཁུངས་སུ་དྲངས་པ་ལས། བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ཁྱིམ་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་སྙམ་དུ་སོ་སོར་ཤེས་ན་ཡང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་མ་ཡིན་ན། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་ཚེ་ན་ལྟ་སྨོས་ཀྱང་ཅི་དགོས་ཞེས་པ་ནི། དགེ་སློང་བདག་ཉིད་ཁྱིམ་པར་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་ན་ཞེས་བསྟན་པ་མ་ཡིན་གྱི། དགེ་སློང་བདག་ཉིད་ཁྱིམ་པར་ཁས་བླངས་ན་ཞེས་པ་སྟེ། ལུང་སིལ་བུའི་སྐབས་འདི་ཉིད་ལས་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཟིན་ཀྱང་ཁྱིམ་པར་ཁས་བླངས་ན། དེ་ཡང་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ཞེས་བྱ་ན། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་ཚེ་ན་ལྟ་སྨོས་ཀྱང་ཅི་དགོས་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཉམས་ན་མི་སྐྱེ་བའི་ཁུངས་ནི་དེང་སང་ལུང་ན་མི་སྣང་ཞེས་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་གསུངས་སོ། །འདི་ལྟ་བུ་ཞིག་ཀྱང་ཞར་ལ་ཤེས་དགོས་ཏེ། ལེན་པ་པོའི་རྒྱུད་ལ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ལ་ཕྱོགས་པའི་ཚེ་ན་མཁན་པོ་ལ་མཚན་གཉིས་གཅིག་ཅར་དུ་བྱུང་ཡང་ལེན་པ་པོའི་རྒྱུད་ལ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་དང་། དགེ་ཚུལ་གྱིས་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་ལེན་པ་ན་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་ལེན་སེམས་ལོག་ན་ཡང་། དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པའི་རྒྱུན་སྐད་ཅིག་ཕ

【現代漢語翻譯】 這與『由他者所生』相矛盾。不僅如此，如果生起時是捨棄或退失而生，那麼在生起之時，如果捨棄或退失，就不會生起。這也被認為是沒有直接考慮到的。此外，如果按照你的觀點，當幼芽的因的能量無礙時，種子被火燒燬，幼芽也會生起，因為幼芽的因的能量無礙。這也是一樣的。對此，有人會說：如果幼芽的因的能量無礙，那麼種子被火燒燬就相矛盾。那麼，如果戒律生起的因的能量無礙，那麼在戒律生起之時，戒律捨棄或退失就相矛盾。請將捨棄、退失與戒律生起的矛盾結合起來。同樣，在戒律的因的能量無礙的剎那之後，戒律的生起顯現，並且在受戒的同一時刻，兩種相同時發生也是不可能存在於一個基礎上的，因為從前一剎那開始，生起的因的能量無礙，以及戒律生起的障礙，強大的因的能量無礙， 兩者不可能存在於一個基礎上，因為兩種無礙的能量是矛盾的。 結合能立經 第三，與論證的經文相結合：關於『捨棄』的經文，在《毗奈耶雜事》中說：『即使已經受具足戒的人，如果捨棄學處，也被稱為捨棄具足戒，那麼在受具足戒的時候，還用說什麼呢？』在這裡， टीका (梵文，Devanagari：टीका，羅馬轉寫：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)中引用了《毗奈耶雜事》的經文：『即使已經受具足戒，如果分別認為自己是俗人，也不是具足戒，那麼在受具足戒的時候，還用說什麼呢？』這並不是說比丘自己誤以為是俗人，而是說比丘自己承認是俗人。正如《毗奈耶雜事》的經文所說：『即使已經受具足戒，如果承認是俗人，也被稱為沒有受具足戒，那麼在受具足戒的時候，還用說什麼呢？』關於『退失就不會生起』的來源，མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ་ (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ་)說現在經文中沒有出現。像這樣的情況也需要順便了解，當受戒者相續中生起戒律時，即使堪布兩種相同時發生，受戒者相續中也會生起戒律。並且，沙彌受比丘戒時，如果生起捨棄比丘戒的心，沙彌戒的相續也會立即消失。

【English Translation】 This contradicts 'born from another.' Moreover, if arising occurs through abandonment or degeneration, then at the time of arising, if there is abandonment or degeneration, it will not arise. This is also considered without directly accounting for it. Furthermore, according to your view, when the potential of the cause of a sprout is unimpeded, even if the seed is burned by fire, the sprout will still arise, because the potential of the cause of the sprout is unimpeded. This is also the same. To this, one might say: If the potential of the cause of a sprout is unimpeded, then it contradicts the seed being burned by fire. Well then, if the potential of the cause of vows is unimpeded, then at the time of the vows arising, it contradicts the vows being abandoned or degenerated. Please combine the contradiction of abandonment and degeneration with the arising of vows. Similarly, immediately after the moment when the potential of the cause of vows is unimpeded, the arising of vows becomes manifest, and the simultaneous occurrence of two characteristics at the very moment of taking vows is also impossible to exist on one basis, because from the previous moment, the unimpeded potential of the cause of arising, and the obstacle to the arising of vows, the powerful unimpeded potential of the cause, the two cannot exist on one basis, because the two unimpeded potentials are contradictory. Combining with the Valid Cognition Scripture Third, combining with the scriptural authority: Regarding the scripture of 'abandonment,' in the Vinaya Miscellaneous Matters, it says: 'Even one who has already received full ordination, if they abandon the precepts, is said to have abandoned full ordination, so what need be said about the time of receiving full ordination?' Here, in the ṭīkā (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ṭīkā), quoting the scripture from the Vinaya Miscellaneous Matters: 'Even if one has already received full ordination, if they separately think of themselves as a householder, they are not fully ordained, so what need be said about the time of receiving full ordination?' This does not mean that the bhikṣu himself mistakenly thinks he is a householder, but rather that the bhikṣu himself acknowledges that he is a householder. As the scripture of the Vinaya Miscellaneous Matters says: 'Even if one has already received full ordination, if they acknowledge that they are a householder, they are said to not have received full ordination, so what need be said about the time of receiving full ordination?' Regarding the source of 'degeneration will not arise,' མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ་ (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ་) said that it does not appear in the scriptures nowadays. Such a thing also needs to be known incidentally, when the vows arise in the continuum of the receiver, even if the upadhyaya has two characteristics occurring simultaneously, the vows will arise in the continuum of the receiver. And, when a śrāmaṇera takes the vows of a bhikṣu, if the mind of abandoning the vows of a bhikṣu arises, the continuum of the vows of the śrāmaṇera will immediately cease.

---

ྱི་མའི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ཡོད་པ་དང་། དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་བླངས་ཟིན་པས་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་ལེན་སེམས་ལོག་པ་ཡང་སྡོམ་པའི་རྒྱུན་སྐད་ཅིག་ཕྱི་མའི་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ཡོད་པའང་ཤེས་པར་བྱའོ། ། 障礙詞義 གཉིས་པ་ནི། བརྗོད་པ་གསུམ་པ་རྩོམ་པའི་དུས་ལྟ་བུ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་ 6-200a བའི་ཚེ་ཉིད་ན་ཡང་དག་པར་ལེན་པ་ཕུལ་ཏེ། ལེན་སེམས་ལོག་པའམ་མཚན་གཉིས་གཅིག་ཅར་སྐྱེས་ཏེ་རྒྱུད་ཉམས་ན་ཡང་སྡོམ་པ་དེ་མི་སྐྱེའོ། །རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་གཞི་ཞུ་བ་ཕལ་ཆེ་བའི་སྐབས་སོ།། །།དཔལ་ལྡན་གཞན་དབང་རིང་ལས་དབྲོག་བྱས་རྗེས་སློབ་འདུལ་བའི་ཐུགས། །བརླིང་པོའི་ཁྱོན་ལ་དག་པའི་དགེ་འབྲས་ཆུད་མི་ཟ་བར་གཏུགས། །འཐད་པས་ཚུལ་ངན་ཆད་བྱས་གདུང་ལྡན་སོ་སོར་ཐར་དུ་འཇུག །སྙོམས་པར་བསིལ་སྦྱིན་རྡོ་རྗེ་གདན་པའི་ཞབས་ལ་ཕྱག་བགྱིའོ། །ཕན་པ་མཛད་པའི་ལུང་གིས་ཚུལ་མིན་པ། །རྨེག་ནས་འབྱིན་མཐོང་དེ་ཡི་བཟླས་པ་ནི། །ཕྲ་མོ་ལ་ཡང་ཡོན་ཏན་འབྱུང་ངེས་པས། །ཞི་བྱེད་ཆོས་འདུལ་འདི་ལ་མོས་པ་ཐོབ། །ཚུལ་ཁྲིམས་གཟུགས་ཀྱིས་ངན་སོང་འགྲོ་བ་སྤངས། །བསམ་གཏན་དག་པས་འདོད་ལ་ཕྱིར་མི་འོང་། །ཟག་པ་གཅོད་པའི་ཤེས་རབ་སྲིད་ལས་གྲོལ། །མྱང་འདས་འཇུག་པའི་སློང་པོ་རྣམས་ལ་དད། །ཐར་པ་སྨིན་པའི་ཤེས་རབ་དབང་པོའི་དཔལ། །རྣམ་གྲོལ་དགའ་མགུར་སྤྱོད་པས་ཕོངས་མེད་འགའ། །སྐྱོན་མེད་བསྟན་པ་དང་བའི་རོ་གཞིབས་པའི། །སྔོན་བྱོན་འདུལ་འཛིན་མཆོག་རྣམས་ཤིན་ཏུ་རྨད། །མདོ་སྡེ་ཆོས་མངོན་སྟོན་པའི་བསྟན་ཡིན་ལ། །ཆོས་འདུལ་སྟོན་དང་བསྟན་པ་གཉིས་འགྱུར་ཕྱིར། །ཕྱག་བྱར་འོས་ཞེས་ཁོ་ནར་ཡིད་བརྣགས་ནས། །ཆོས་འདུལ་ཟབ་མོའི་ཚུལ་ལ་ཁོ་བོས་སྦྱངས། །སྔོན་དུས་དགེ་སྤྱད་ཉོན་མོངས་འདུལ་བརྩོན་པའི། །དགེ་འདུན་ཞབས་ལ་དབང་པོའི་ཅོད་པན་རྩེ། །རེག་པའི་སྐལ་བའང་འཚལ་བ་རྙེད་མིན་ན། །དེང་དུས་དགེ་སྦྱོང་གཟུགས་བརྙན་དམན་པར་གཞུག །དེ་ཉིད་རིག་པའི་ཕྱོགས་ལ་ནུས་མེད་ཀྱང་། །སྟོན་པའི་ངེས་དོན་ཆོས་འདུལ་ཉིང་ཁུ་འདི། །ཚིག་དོན་ཉིན་མོ་ལས་ཀྱང་སྣང་བྱེད་པའི། །རབ་མཛེས་བསྐྱེད་ 6-200b པའི་ཐབས་འདིར་ཁོ་བོ་བྱང་། །སྙན་གྲགས་འཕེལ་ཞིང་ཡངས་པའི་རྒྱུ་ཅིག་པུ། །ཚངས་སྤྱོད་ཟླ་བའི་ཅོད་པན་བྲལ་བ་ན། །ཀུན་དགའ་གསར་པའི་བདུད་རྩི་མི་འབྱུང་བའི། །བཤེས་གཉེན་མུན་ཆེན་རྡུལ་འདིས་ཕྱོགས་ཀུན་ཁྱབ། །ཕྱག་རྒྱ་གསུམ་གྱི་ཙནྡན་ལྗོན་པ་དང་། །བསླབ་གསུམ་ག་བུར་ཟེགས་པའི་དྲི་བསུང་གཉིས། །མཉམ་དུ་ཉམས་བྱེད་བདུད་གྱི་བསྟན་པ་གང་། །ཁ་བ་ལས་ཀྱང་གྲང་བ་དེང་འདིར་ལྷགས། །གཙུག་ལག་རིགས་པས་འབྱོར་པའི་རོལ་མཚོ་ནས། །འདུལ་བ་སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པའི་ཚིག་དོན་གྱི། །གཡོ་མེད་གདེངས་ཀ་འཛིན་པའི་འགྲམ་ངོགས་ནས། །དཔལ་ལྡན་དྭགས་པོའི་ཞལ་འ

【現代漢語翻譯】 如果存在居士戒，並且已經受了比丘戒，即使生起放棄比丘戒的念頭，也要知道，戒律的相續也會在後一剎那產生比丘戒。 第二種情況是：在開始第三次陳述時，比如在生起戒律的時刻，如果放棄了正確的受戒，或者同時生起兩種性別，導致戒體損壞，那麼戒律就不會產生。這通常發生在請求出家的基礎上。 在尊貴的噶當巴（Kadampa）派中，從他人手中奪取權力后，調伏弟子的心。 堅定地致力於純凈的善果，不使其浪費。 通過正當的方式懲罰不良行為，使有情眾生進入解脫之境。 以平靜的慈悲滋養他們，我向金剛座（Vajrasana）頂禮。 以利益眾生的教言，根除不合規的行為。 看到這一點並反覆實踐，即使是微小的行為也必定會產生功德。 因此，我對這寂靜的調伏之法充滿信心。 以戒律之身，遠離惡趣。 以清凈的禪定，不再返回欲界。 以斷除煩惱的智慧，從輪迴中解脫。 我對進入涅槃的乞士們充滿信心。 解脫成熟的智慧之王。 以解脫的喜悅行事，一無所缺。 對無瑕疵的教法充滿信心， 過去的大德們真是太偉大了！ 經藏和論藏是佛陀的教法， 而律藏則使教法倍增。 我深信應該頂禮律藏， 因此我研習這深奧的律藏。 過去，我曾努力修行，調伏煩惱， 將頂髻置於僧眾的足下。 如果連觸控的福分都難以獲得， 那麼如今的修行者就顯得更加卑微。 即使在智慧方面有所欠缺， 這佛陀的究竟意趣——律藏的精髓， 也能比白晝更加清晰地照亮詞句的含義， 我精通於創造這美妙的方法。 唯一能使名聲增長和傳播的原因， 就是遠離梵行的月亮頂髻。 如果不能產生新的喜悅甘露， 那麼善知識的黑暗塵埃就會遍佈四方。 三印（tri-mudra）的旃檀樹， 以及三學（tri-siksha）的樟腦花粉的香氣， 同時被魔的教法所破壞， 這比雪還要寒冷。 從充滿學術理性的海洋中， 從掌握成百上千律藏詞句含義的 堅定不移的岸邊， 我向尊貴的達波（Dagpo）的臉龐……

【English Translation】 If there is a layperson's vow, and one has already taken the vows of a bhikshu (monk), even if the thought of abandoning the bhikshu's vow arises, one should know that the continuity of the vow will also generate the bhikshu's vow in the next moment. The second case is: when starting the third statement, such as at the moment of generating the vow, if one abandons the correct taking of the vow, or if two genders arise simultaneously, causing the lineage to be damaged, then the vow will not arise. This usually happens on the basis of requesting ordination. In the venerable Kadampa, after seizing power from others, the mind of taming disciples. Steadfastly committed to pure virtuous results, not letting them go to waste. Punishing bad behavior in a proper way, leading sentient beings into liberation. Nourishing them with peaceful compassion, I prostrate to Vajrasana (Bodh Gaya). With beneficial teachings, uprooting improper behavior. Seeing this and practicing it repeatedly, even small actions will surely generate merit. Therefore, I have faith in this peaceful discipline. With the body of morality, abandoning the lower realms. With pure meditation, not returning to the desire realm. With the wisdom of cutting off defilements, liberating from samsara. I have faith in the mendicants who enter nirvana. The glory of the king of wisdom that ripens liberation. Acting with the joy of liberation, lacking nothing. Having faith in the flawless teachings, The former masters of discipline are truly wonderful! The sutras and abhidharma are the teachings of the Buddha, While the vinaya doubles the teachings. I firmly believe that one should prostrate to the vinaya, Therefore, I study this profound vinaya. In the past, I diligently practiced and tamed defilements, Placing the crown jewel at the feet of the sangha. If even the fortune of touching is difficult to obtain, Then today's practitioners appear even more humble. Even if one lacks ability in the aspect of wisdom, This ultimate meaning of the Buddha—the essence of the vinaya, Can illuminate the meaning of words more clearly than daylight, I am skilled in creating this wonderful method. The only cause for increasing and spreading fame, Is being separated from the moon crest of celibacy. If the new nectar of joy cannot be produced, Then the dark dust of the spiritual friend will pervade all directions. The sandalwood tree of the three seals (tri-mudra), And the fragrance of camphor pollen of the three trainings (tri-siksha), Are simultaneously destroyed by the teachings of Mara, Which is colder than snow today. From the ocean filled with academic reasoning, From the unwavering shore that holds the meaning of hundreds of thousands of vinaya verses, I face the venerable Dagpo...

---

དིར་ལྟོས་ཤིག་གུ། །འོད་གསལ་ཕྱག་རྒྱ་གློག་གི་བ་གམ་རྩེར། །མི་ཕྱེད་ཆེན་པོའི་སྤྲིན་སྔོན་གྱིས་གཡོགས་པ། །འགྲོ་མགོན་དྭགས་པོའི་སྒྲུབ་བརྒྱུད་ཁང་བཟང་འདིར། །ཞུགས་འདོད་རྣམས་ལ་ཆོས་འདུལ་ལམ་ཆེན་བསྟན། །འཆད་ན་སྡེ་སྣོད་ཀུན་དགར་བྱེད་པའི་འཛུམ། །བཤེས་གཉེན་གཞན་གྱི་བཞིན་གྱིས་མི་འཁྲུལ་བའི། །འདུ་འགོད་འདི་ལྟར་ཤེས་ན་དབྱངས་ཅན་མ། །གསར་མའི་ཚུལ་ལ་འགྲན་པའི་སེམས་པ་བསྐྱེད། །རང་ལོའི་ལྗོན་པ་ཡལ་འདབ་ཉེར་དྲུག་ལ། །གནས་ལྔ་རིག་པའི་མེ་ཏོག་དགོད་པ་ཡིས། །གཞན་ཡིད་དང་བར་བྱེད་པའི་གནས་སྐབས་ན། །ཆོས་འདུལ་སྦྲང་རྩིའི་རྒྱུན་འདི་དལ་བུར་བབས། །རྩོམ་ན་ཐུབ་བསྟན་ཡོངས་རྫོགས་མཛེས་པའི་སྐུ། །ལྷག་བསམ་ཟླ་ཤེལ་ཁྱོགས་ལ་ལེགས་བླངས་ཏེ། །འཁྲུལ་མེད་ངག་གི་དར་ལས་གཡོགས་པ་གང་། །སྐྱེ་བོར་མངོན་སུམ་སྟོན་འདིར་འགྲན་པར་གྱིས། །ཕལ་ཆེར་བླུན་པོའི་དབུས་ན་འདྲེན་པར་རློམ། །ལོག་འཚོའི་འབྱོར་པ་བསོད་ནམས་ཡིན་སྙམ་བྱེད། །སྡིག་ལས་གྲུབ་པ་ཕྲིན་ལས་ཆེའོ་སྐད། །བསྟན་པ་དངོས་གཞིའི་ཚུལ་འདིར་ཕྲག་པར་བྱེད། ། 6-201a བདག་གིས་ཆོས་མིན་འདི་དག་དགག་པའི་ཕྱིར། །གཞོན་ནུ་རབ་བྱུང་ཚུལ་ཁྲིམས་མ་འཆལ་བར། །རྒྱལ་བའི་བཀའ་ལ་འཆད་རྩོམ་འཁྲུལ་མེད་བྱས། །དེ་ཚེ་བསྟན་ལ་གནོད་རྣམས་བདག་ལ་སྡང་། །བདུད་སྡེའི་དཔུང་ཚོགས་བོན་དང་སྔགས་ལོག་བཅས། །དེ་ཡི་ཕྱོགས་སུ་བསླན་བྱས་ཐམས་ཅད་ལ། །བདག་གིས་མདོངས་གསོལ་ཅུང་ཟད་བྱ་ཡིས་ཉོན། །བདག་ནི་ཁྱེད་ཅག་རྗེས་སུ་འཇུག་མ་ནུས། །གལ་ཏེ་ཞུགས་ན་ཐར་པའི་སྒོ་ཆེན་འགགས། །སངས་རྒྱས་བསྟན་པའི་ནང་ནས་རང་གར་དོན། །དེ་ཕྱིར་ཉམ་ཆུང་བདག་གིས་འདི་མ་བཟོད། །དེས་ན་ཁྱོད་རྣམས་བདག་ལ་བྱམས་པར་མཛོད། །བདག་གི་བླ་མར་གྱུར་དང་སློབ་མར་བརྒྱུད། །སྔོན་གྱི་འཇུག་སྒོར་གྱུར་པའི་ཆོས་རྣམས་ཀྱང་། །བསྟན་ལས་ཕྱི་རོལ་གྱུར་ཚེ་བསྟན་པ་ལ། །ལེགས་པར་བསམས་ནས་ང་ཡིས་བཏང་སྙོམས་བཞག །ཆེན་པོའི་ཉི་མ་འཁྲིགས་པའི་དོ་ར་ཡང་། །གང་གི་ལོ་རྒྱུས་སྨྲས་པ་ཙམ་གྱིས་ནི། །མོག་པོར་བྱེད་པའི་སྤོབས་པ་དགེ་བ་ཅན། །བདག་གིས་བཤེས་གཉེན་ཀརྨ་ཕྲིན་ལས་རྒྱལ། །ཁྱོད་སློབ་ཞིབ་མོའི་བློ་དང་ལྡན་པ་དང་། །འབུམ་ཕྲག་སྡེ་སྣོད་ཚིག་དོན་བྱང་བ་དང་། །རྡོ་རྗེ་འཛིན་པར་གྲུབ་པ་མང་མོད་ཀྱང་། །དད་པའི་ནོར་ལྡན་ཁོ་ན་དབྱངས་ཅན་མ། །ཡིན་ནོ་དེ་ཕྱིར་འདུལ་བའི་སྡེ་སྣོད་ལ། །མངོན་པའི་ང་རྒྱལ་ཅན་འགས་སྦྱོར་བ་རེ། །བཀོད་ནས་བསྟན་པ་སུན་འབྱིན་བྱེད་པ་དང་། །ཁོ་བོས་བསྟན་པ་བསྲུང་ཕྱིར་བྱས་པ་གཉིས། །གཟུར་གནས་སྤྱན་རས་གཟིགས་ཀྱི་རྗེས་འབྲང་བ། །མཆིས་ན་ཁོ་བོའི་ལེགས་བཤད་རྟོགས་དཀའ་ཡང་། །ལེན་པར་རིགས་མོད་རྟོགས་དཀའ་དཔོགས་པ་ན། །རང་གཞན་ཕན་བདེའི་འབྲས་བུ་ཡོ

【現代漢語翻譯】 看這裡！ 光明大手印如閃電般閃耀的山頂， 被無與倫比的巨大烏雲所籠罩。 在這救度眾生的達波噶舉（Dwags po，達波，地名；噶舉，傳承）修道院里， 為想要進入的人們展示了殊勝的律藏之路。 講解時，那使所有三藏（sDe snod，佛教經、律、論三藏）都感到愉悅的微笑， 不會與其他的善知識（bshes gnyen，善知識，指引人走向正道的良師益友）的面容相混淆。 如果瞭解了這樣的集會，妙音天女（dByangs can ma，妙音天女， सरस्वती，司智慧、音樂和藝術的女神） 也會生起與新生的事物相競爭的心。 在自己二十六歲的樹上， 盛開了五明（gNas lnga rig pa，聲明、工巧明、醫方明、因明、內明）之花， 在使他人心生歡喜的時刻， 這律藏甘露的細流緩緩降臨。 寫作時，那使整個釋迦牟尼佛的教法都變得莊嚴的身軀， 以純潔的月亮水晶杯盛滿， 用無誤的語言之絲綢覆蓋。 在向眾人顯現的此時，請來競爭吧！ 大多數愚人自詡為領路人， 將邪命（log 'tsho，不如法的謀生方式）的財富視為功德。 聲稱由罪惡所成就的事業更為偉大。 對正法的真實面目感到厭惡。 爲了駁斥這些非正法， 我，一位持守清凈戒律的年輕出家人， 對佛陀的教誨進行無誤的講解和寫作。 那時，所有危害教法者都憎恨我。 魔眾的軍隊，包括苯教（bon，藏族原始宗教）和邪惡的密咒， 以及所有被煽動到他們那邊的人， 我會稍微用矛刺一下，聽著！ 我無法追隨你們。 如果加入，解脫的大門將會關閉。 從佛教的內部隨心所欲地行事。 因此，弱小的我無法容忍這些。 所以，請你們對我慈悲。 成為我的上師，或者傳承為我的弟子。 對於那些曾經是入門之道的法， 一旦它們變成了佛教之外的事物，對於佛教， 經過深思熟慮后，我採取了中立的態度。 即使是偉大的太陽聚集的競技場， 僅僅是講述它的歷史， 就能使人感到沮喪，我擁有這種良善的勇氣。 我的善知識是噶瑪·欽列·嘉（Karma phrin las rgyal，人名）。 雖然您的學生中有很多具有敏銳的智慧， 精通十萬部三藏的詞句和意義， 並且成就了金剛持（rDo rje 'dzin pa，金剛持，密宗術語）， 但只有擁有信心的財富的人才是真正的妙音天女。 因此，對於律藏， 一些具有傲慢心的人會進行篡改， 編造並詆譭教法， 而我所做的只是爲了守護教法。 如果存在公正的觀世音菩薩（sPyan ras gzigs，觀世音菩薩， Avalokiteśvara）的追隨者， 那麼我的善說（legs bshad，善說，指正確、有益的言論）即使難以理解， 也應該接受，如果難以理解就妄加揣測， 那麼自他二利的果實將不會實現。

【English Translation】 Look here! At the peak of the luminous Mahamudra (phyag rgya，梵文：mudrā，手印，象徵) like flashing electricity, Covered by the unparalleled great blue clouds. In this Kagyu (噶舉，Kagyu, a school of Tibetan Buddhism) monastery of Dwags po (དྭགས་པོ།，Dwags po, a place name), the protector of beings, The great path of Dharma Vinaya (chos 'dul，律藏) is shown to those who wish to enter. When explaining, that smile that pleases all the Tripitaka (sde snod，梵文：Tripiṭaka，巴利文：Tipitaka，佛教經、律、論三藏), Will not be confused with the faces of other spiritual friends (bshes gnyen，梵文：kalyāṇamitra，善知識). If one understands such an assembly, the goddess Saraswati (dbyangs can ma，梵文：Sarasvatī，妙音天女) Will also generate a mind that competes with new things. On the tree of my own twenty-sixth year, The flowers of the five sciences (gnas lnga rig pa，五明) bloom, In the moment of pleasing others, This stream of Dharma Vinaya nectar gently descends. When writing, that body that adorns the entire teaching of Shakyamuni Buddha, Is well taken in a pure moon crystal cup, Covered with the silk of unerring speech. At this moment of showing it to the public, please come and compete! Most fools boast of being leaders in the midst of ignorance, They consider the wealth of wrong livelihood (log 'tsho，邪命) to be merit. They say that the deeds accomplished by sin are greater. They are disgusted by the true nature of the teachings. In order to refute these non-Dharmas, I, a young monastic who upholds pure discipline, Have made unerring explanations and writings on the Buddha's teachings. At that time, all those who harm the teachings hate me. The armies of demons, including Bon (bon，苯教) and evil mantras, And all those who have been incited to their side, I will poke a little with a spear, listen! I cannot follow you. If I join, the great door of liberation will be closed. Acting arbitrarily from within Buddhism. Therefore, the weak me cannot tolerate these. So, please be kind to me. Become my guru, or pass on as my disciple. For those Dharmas that were once the path of entry, Once they become things outside of Buddhism, for Buddhism, After careful consideration, I have taken a neutral attitude. Even the arena where the great sun gathers, Just telling its history, Can make one feel discouraged, I have this good courage. My spiritual friend is Karma Trinley Gyal (Karma phrin las rgyal，噶瑪·欽列·嘉). Although there are many of your students who have sharp intelligence, Are proficient in the words and meanings of the hundred thousand Tripitaka, And have attained Vajradhara (rdo rje 'dzin pa，梵文：Vajradhara，金剛持), But only those who possess the wealth of faith are true Saraswati. Therefore, for the Vinaya Pitaka (འདུལ་བའི་སྡེ་སྣོད།，梵文：Vinaya-piṭaka，律藏), Some with arrogant minds will tamper with it, Fabricating and slandering the teachings, And what I have done is only to protect the teachings. If there are impartial followers of Avalokiteśvara (spyan ras gzigs，梵文：Avalokiteśvara，觀世音菩薩), Then my well-spoken words (legs bshad，善說) should be accepted even if they are difficult to understand, If one speculates without understanding, Then the fruit of benefiting oneself and others will not be achieved.

---

ད་དོ་ཀོ། དེ་ལྟ་མོད་ཀྱི་སྙིགས་དུས་སྡང་ཤུགས་ཅན། །མང་པོས་ལེགས་བཤད་རོ་འདི་མ་མྱོང་དོགས། །རྒྱས་ 6-201b འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། རབ་བྱུང་གི་གཞི་བསྟན་པའི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། །།།ལེགས་བྱས་རྣམ་དཀར་མི་གཡོ་འབུམ་ཕྲག་ཐབས་ཚུལ་བྱེ་བས་བསྒྲུབས་གྱུར་པ། །ཡེ་ཤེས་རང་གཟུགས་རོལ་པའི་དགའ་སྟོན་འགྱུར་མེད་མིག་གི་བདུད་རྩིར་བྱས། །ཤིན་ཏུ་དུལ་བའི་སྤྱོད་པ་བརླིང་ལྡན་གསེར་གྱི་ལྷུན་པོ་འཕོས་པ་བཞིན། །ཉིན་བྱེད་དབང་པོར་རྣམ་པར་འཁྲུལ་པའི་ཐུབ་དབང་དེ་ཡིས་བདག་ལ་དགོངས། །རྒྱལ་བའི་འཛུམ་ཕྲེང་པདྨ་ཡི། །གེ་སར་ལས་བྱུང་ཟླ་རྒྱས་བཞིན། །སྐེད་མེད་གསུང་ལྡན་དབྱངས་ཅན་མ། །ཡིད་མཚོར་གེགས་མེད་ད་རྒྱུས་ཤིག །བདག་གིས་སངས་རྒྱས་བསྟན་པ་ལ། །རབ་དཀར་གྲགས་པ་འཕེལ་བའི་རྒྱུ། །རིང་མོ་ཞིག་ནས་གོམས་གྱུར་ཀྱང་། །ཇི་བཞིན་གཞན་གྱི་དོན་མ་གྱུར། །དེ་ལྟར་ན་ཡང་ཐུབ་ཚུལ་འདི། །ཡོན་ཏན་བསམ་ཡས་འབྱུང་བ་ལ། །གནོད་པར་བྱེད་པའི་རིང་ལུགས་འགའ། །རིང་དུ་བསལ་ཕྱིར་ངས་འདིར་འབད། །བདག་གིས་བསྟན་ལ་བསམས་པ་ནས། །འཁྲུལ་མེད་བཤད་པའི་མེ་ཏོག་མདའ། །ཀུན་ཏུ་འཕངས་པའི་གྲགས་པ་ནི། །སྲིད་པའི་རྩེ་མོར་རྒྱན་དུ་བཀོད། །རིགས་ཚུལ་ར་བ་དཀར་པོའི་རྒྱུད་ནི་མ་ཆད་འདུལ་བའི་རྒྱ་མཚོ་མི་དམན་ཅིང་། །ཆོས་མངོན་བང་རིམ་བཞི་ཡིས་མཛེས་པའི་ངེས་དོན་དབུ་མའི་ལྷུན་པོ་རབ་ཏུ་དབེན། །མདོ་སྡེའི་ཆོས་ཚུལ་ལྷ་གནས་མངོན་པར་བཀྲ་བའི་བགྲོད་པས་མཁའ་ལམ་གསལ་བར་བྱས། །དེ་ལྟའི་ཡ་མཚན་སྟོན་པོས་ཆོས་ཚུལ་འཇིག་རྟེན་འདི་ནི་མཛེས་པར་མ་བྱས་སམ། །བསོད་ནམས་མིན་པ་ལྷུར་ལེན་བྱེད། །ཀུན་མཁྱེན་ཉིད་ལ་སེམས་ཞུམ་ཞིང་། །བདག་ལྟར་བསྙེམས་ཤིང་ལོག་བློར་འཕྱན། །དེ་ལྟས་དགེ་སྦྱོང་ཉིད་དུ་བཅོས། །ཀརྨ་པ་ཡི་ཕྲིན་ལས་དབང་པོའི་ཞབས། །དད་པའི་ཅོད་པན་རྩེ་ལ་མངོན་བཞག་ནས། །འདུལ་བ་རྒྱ་ 6-202a མཚོའི་འཇིང་ལ་གནས་ན་ཡང་། །ཉེ་བ་འཁོར་གྱི་མིང་དུ་བསྙད་མ་གྱུར། །འདི་ན་ཕྲག་དོག་ཁྲི་ལ་མ་བསྡད་ཅིང་། །ཉོན་མོངས་དར་བའི་སློབ་མ་མ་སྤེལ་བས། །འདོད་ཆེན་སྐྱེ་བོས་དམན་པར་གཟིགས་མོད་ཀྱང་། །འཕགས་པའི་འཚོ་བ་བདག་གི་རང་བཞིན་བདེ། །ཞེས་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་སྔོན་དུ་བཏང་ནས། 說其所學處 གཉིས་པ་ད་ནི་གང་ཟག་དེའི་བསླབ་བྱ་བསྟན་པ་ལ། སྤང་བྱ་ལྡོག་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་བསྟན། །བསླབ་བྱ་འཇུག་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་བརྗོད། ། 說反所斷戒律 དང་པོ་ལ། རྣམ་འབྱེད་སྐབས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་བསྟན། །ཞུ་བའི་སྐབས་ཀྱི་སྤྱིར་བསྟན་བརྗོད། ། 分別說分辨品 དང་པོ་ལ། ཐུན་མོང་བསླབ་པ་འབུལ་ཆོག་བསྟན། །ཕ་མའི་རྣམ་འབྱེད་སོ་སོར་བརྗོད། ། 說共學處舍戒儀軌 དང་པོ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཡན་ལག་གི་དོན་ནོ། ། 共學處舍戒儀軌總義 དང་པོ་ལ། སྡོམ་པའི་གཏ

【現代漢語翻譯】 唉，可嘆啊！即使是這樣，在五濁惡世，嗔恨的力量如此強大，以至於許多人都沒有品嚐到這善說之味。廣釋如日輪，關於出家之基礎的解釋到此圓滿。 善行潔白無瑕，以無數方便之法成就，化為智慧自性嬉戲的盛宴，成為永恒不變的眼之甘露。行為極其調柔，品格穩重如金山般屹立，如同太陽神般光芒四射的釋迦牟尼佛，請您垂念於我！ 勝者的微笑，如蓮花的花蕊般綻放，如同從中升起的滿月。擁有美妙聲音的無腰身女神（指妙音天女），愿您毫無阻礙地充滿我的心湖！ 我爲了佛教的興盛，爲了潔白名聲的增長，雖然長久以來已經習慣，但始終未能真正利益他人。即便如此，這種佛陀的教法，是無量功德的源泉，爲了消除那些有害的邪說，我在此努力。 我從對佛教的思考中，射出了無誤解釋的鮮花之箭，這箭矢所帶來的名聲，裝飾了三界之頂。 戒律的白色柵欄連綿不絕，戒律之海浩瀚無垠，四層法藏莊嚴，遠離世俗之見的甚深中觀之山巍峨聳立，經部的教法如同天界般光明燦爛，以其行徑照亮了虛空之路。如此奇妙的導師，難道沒有用他的教法來莊嚴這個世界嗎？ 他們專注于非功德之事，對全知者心懷不滿，像我一樣傲慢自大，沉溺於邪見之中，因此他們偽裝成修行者。 我將噶瑪巴（噶瑪巴，梵文：Karmapa，梵文羅馬擬音：Karmapa，意為「噶瑪王朝的持教者」）的足跡，置於信仰的頭飾之頂，即使身處戒律之海的深處，也不以近侍之名自居。 我這裡沒有嫉妒的寶座，也沒有培養增長煩惱的弟子，因此，貪婪之輩或許會輕視我，但聖者的生活才是我的本性，我感到快樂。 先說這些偈頌。 第二，現在開始講述那個人應該學習的內容：講述斷除應捨棄之事的戒律，闡述應該學習的戒律。 講述應斷之戒，第一，講述分辨品中的差別，講述請求時的總說。 第一，講述共同學處和舍戒儀軌，分別講述父母的差別。 第一，總義和分支意義。 第一，誓言的根本。

【English Translation】 Alas! Even so, in this degenerate age, the power of hatred is so strong that many have not tasted this flavor of good speech. The extensive commentary, like a sun-wheel, on the explanation of the basis of ordination is complete. Virtuous deeds, immaculate, accomplished by countless skillful means, transformed into a feast of wisdom's self-nature play, becoming the unchanging nectar of the eye. Conduct extremely gentle, character steadfast like a golden mountain, Shakyamuni Buddha, radiant like the sun god, please have compassion on me! The Victor's smile, blooming like the stamen of a lotus, like the full moon rising from it. Goddess of eloquence (referring to Saraswati) with a beautiful voice and without a waist, may you fill my heart-lake without obstruction! For the flourishing of Buddhism and the increase of white fame, although I have been accustomed to it for a long time, I have never truly benefited others. Even so, this teaching of the Buddha is a source of immeasurable merit, and in order to eliminate those harmful heresies, I strive here. From my contemplation on Buddhism, I have shot the arrow of flawless explanation, the fame brought by this arrow adorns the peak of existence. The white fence of discipline is continuous, the ocean of discipline is vast and boundless, adorned with four layers of Dharma treasures, the profound Madhyamaka mountain, far from worldly views, stands towering, the teachings of the Sutra Pitaka are as bright as the heavenly realm, illuminating the path of the sky with its course. Such a wonderful teacher, has he not adorned this world with his teachings? They focus on non-meritorious deeds, harbor discontent towards the omniscient one, are arrogant like me, and indulge in wrong views, therefore they disguise themselves as practitioners. I place the feet of Karmapa (噶瑪巴，梵文：Karmapa，IAST: Karmapa, meaning 'the one who carries out the Karma') on the top of the crown of faith, even though I am in the depths of the ocean of discipline, I do not claim to be a close attendant. Here, there is no throne of jealousy, nor do I cultivate disciples who increase afflictions, therefore, greedy people may despise me, but the life of a noble being is my nature, and I am happy. First, say these verses. Second, now begin to explain what that person should learn: explain the precepts of abandoning what should be abandoned, and expound on the precepts that should be learned. Speaking of the precepts to be abandoned, first, explain the differences in the chapter on discernment, and speak of the general statement at the time of request. First, explain the common precepts and the ritual of renouncing precepts, and separately explain the differences of parents. First, the general meaning and the branch meanings. First, the root of the vow.

---

ོང་རྒྱུ་སྤྱིར་གཏན་ལ་དབབ་པ་དང་། བྱེ་བྲག་ཏུ་བསླབ་པ་འབུལ་བའི་སྤྱི་དོན་ནོ། ། 總安立所犯戒 དང་པོ་ལ། གཏོང་རྒྱུའི་རྣམ་དབྱེ། བཏང་བའི་ཚུལ་ལུགས་སོ། ། 犯戒因類別 དང་པོ་ལ། དབྱེ་བ་དངོས་དང་། དེ་དག་རྒྱུར་འཇོག་པའི་ཚུལ། དབྱེ་བ་ལ་སྒྲོ་འདོགས་དགག་པའོ། ། 正類別 དང་པོ་ནི། གཞུང་རྣམས་ལས་བཅུ་གསུངས་ཏེ། མཛོད་ལས། བསླབ་པ་ཕུལ་དང་ཤི་འཕོས་དང་། །མཚན་གཉིས་དག་ནི་བྱུང་བ་དང་། །རྩ་བ་ཆད་དང་མཚན་བསྙེན་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་འདས་ལས། །སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་གཏོང་། །ཞེས་གཏོང་རྒྱུ་ལྔ་གསུངས་ལ། ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་ཉིད་ན་མ་ལོན་པར་ཤེས་པ་ལས་དང་། བཅུ་གཉིས་མ་ལོན་པ་ལ་མ་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་པའང་འདིས་བསྡུས་སོ། །བསླབ་པ་ཉམས་པར་བྱས་པ་དང་། མཚན་ལན་གསུམ་དུ་གྱུར་པ་དང་། མཚན་ཉམས་པར་འགྱུར་བ་བསྟེན་པ་དང་། ཟ་མར་གྱུར་པ་འགྱུར་བ་བསྟེན་པ་དང་བཅུའོ། །དེ་ཡང་དང་པོ་ལྔ་ནི་མཛོད་ལས་གསལ་ལ། དྲུག་པ་ནི་ཤེས་ན་ནི་དེ་ཞིག་གོ་ཞེས་པ་ལས་སོ། །འདི་མངོན་པ་ལས་མ་བགྲངས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཞེ་ན། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། 6-202b ཆོས་མངོན་པ་ལས་འདི་སྡོམ་པ་གཏོང་བའི་རྒྱུ་ཉིད་དུ་མ་བགྲངས་པ་ནི་མ་ངེས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །དེའི་དོན་ནི། སྐྱེས་ནས་ལོ་བཅུ་བཞི་ལོན་པ་ལྟ་བུ་ལ་དེར་ཤེས་ཀྱང་སྡོམ་པ་གཏོང་བར་མ་ངེས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པ་སྟེ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། མངལ་ན་གནས་པའི་ཟླ་བ་དག་ཀྱང་ལས་ཀྱི་དབང་གིས་མང་ཉུང་མ་ངེས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བཤད་དེ། སྒྲ་གཅན་ཟིན་མངལ་དུ་ལོ་དྲུག་བཞུགས་པར་ལུང་གཞི་ལས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །བདུན་པ་ནི། མ་མོ་ལས། བསླབ་པ་ཕུལ་བ་དང་། བསླབ་པ་ཉམས་པར་བརྗོད་པ་གཉིས་ནི། ངག་ཏུ་བརྗོད་པ་ཙམ་ལའང་ཁྱད་པར་མེད་ཅེས་སྡོམ་པ་གཏོང་བ་ལའང་ཁྱད་པར་མེད་དེ། གཅིག་གིས་ཀྱང་སྡོམ་པ་བཏང་བར་འགྱུར་ཞིང་གཉིས་ཀྱིས་ཀྱང་དེ་བཞིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་ལ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས་ཀྱང་། བསླབ་པ་ཉམས་པར་བྱས་ན་མ་ཕུལ་དུ་ཟིན་ཀྱང་དེ་ལ་ཡང་དགེ་སློང་གི་དངོས་པོ་ཉིད་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །བརྒྱད་པ་ནི། མཚན་ལན་གསུམ་དུ་གྱུར་པ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེས་སོ། །དགུ་པ་ནི། འདི་ལ་ཐ་མ་ནི་ཉེས་པ་བསྟེན་ན་བསྙིལ་ཅེས་དང་། དེའི་ཊཱི་ཀ་ལས། ཉམས་པའི་མ་ནིང་ནི་ཉེས་པ་བསྟེན་ན་དེའི་དགེ་སློང་གི་དངོས་པོའི་སྣོད་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པས་ཞེས་སོ། །བཅུ་པ་ནི། ཉིད་ཀྱི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། ཟ་མ་ནི་སྡོམ་པའི་ཞིང་མ་ཡིན་ཅེས་དང་། མཛོད་འགྲེལ་ལས་ཀྱང་། ཟ་མ་ལ་སོགས་པ་ལ་སྡོམ་པ་མེད་དོ་ཞེས་པས་གྲུབ་བོ། །གློ་བུར་དུ་ཟ་མར་གྱུར་པ་ནི། གཞི་འགྲེལ་ལས། ཟ་མ་ནི་རླིག་པ་ཕྱུང་བའི་ཉེས་པས་མཐུ་ཉམས་པའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དགེ་སློང་ལས་གློ་བུར་དུ་ཟ་མར་གྱུར་ན་འགྱུར་བ་བསྟེན་ན་སྡོམ་པ་གཏོང་གི། མི་བསྟེན་ན་སྡ

【現代漢語翻譯】 總的確定所犯戒律，以及特別地獻上學處之總義。 所犯戒律的類別 第一部分包括：舍戒的種類，舍戒的方式。 犯戒因的類別 第一部分包括：真實類別，以及將這些作為原因的方式，對類別進行增益和破斥。 真實類別 第一部分是：經論中說了十三種，在《俱舍論》中說：『獻上學處和死亡轉移，雙性以及出現，斷根本和受具足戒的律儀已過，別解脫的律儀捨棄。』這裡說了五種舍戒的原因。未滿二十歲，知道自己未滿二十歲，以及對未滿十二歲者認為是未滿，也包括在此中。毀壞學處，成為三性，依止破戒者，成為二根者，依止變化者，共十種。其中前五種在《俱舍論》中很清楚，第六種是從『如果知道，那就消失』而來。如果問，為什麼這在《阿毗達磨》中沒有計數呢？《分別釋》中說： 『在法相中，這個沒有被數作舍戒的原因，是因為不確定。』 它的意思是：比如出生后十四歲，即使知道，也不一定舍戒。正如《分別釋》中所說：『在胎中的月份，也因為業力的關係而不確定多少。』正如《根本律》中所說，羅睺羅在胎中住了六年。第七種是：《母經》中說：『獻上學處和說出毀壞學處，僅僅是口頭上說，也沒有差別。』舍戒也沒有差別，即使說一次也舍戒，說兩次也是一樣。』《分別釋》中也說：『如果毀壞學處，即使沒有獻上，也沒有比丘的體性。』第八種是：不是成為三性嗎？第九種是：這裡最後說，如果依止罪惡，就會被驅逐。它的註釋中說：『破戒的二根者，如果依止罪惡，就不是比丘體性的容器。』第十種是：在自己的解釋和註釋中說：『二根者不是律儀的田地。』《俱舍論釋》中也說：『二根者等沒有律儀。』由此成立。突然變成二根者是：《根本律釋》中說：『二根者是因為閹割的罪過而失去力量。』如果比丘突然變成二根者，如果依止變化者，就舍戒，如果不依止變化者，就不捨戒。

【English Translation】 Generally establishing the precepts that are violated, and specifically offering the general meaning of presenting the training. Categories of Offenses The first part includes: the types of abandonment, and the manner of abandonment. Categories of causes for breaking precepts The first part includes: the actual categories, and the manner of establishing these as causes, and refuting the imputation of categories. Actual Categories The first is: thirteen are mentioned in the scriptures, in the Abhidharmakosha it says: 'Offering the training, and death transference, and hermaphrodites and occurrence, severing the root and the Vinaya of ordination having passed, the Pratimoksha Vinaya is abandoned.' Here five causes for abandonment are mentioned. Not being twenty years old, knowing that one is not twenty years old, and considering one who is not twelve years old as not being, is also included in this. Destroying the training, becoming of two genders, relying on those who have broken vows, becoming a eunuch, relying on transformation, are ten in total. Among these, the first five are clear in the Abhidharmakosha, the sixth is from 'if one knows, then it disappears.' If one asks, why is this not counted in the Abhidharma? The Explanation of Distinctions says: 'In the Abhidharma, this is not counted as a cause for abandoning the Vinaya because it is uncertain.' Its meaning is: for example, someone who is fourteen years old since birth, even if they know, it is not certain that they will abandon the Vinaya. As the Explanation of Distinctions says: 'The months spent in the womb are also uncertain in number due to the power of karma.' As stated in the Root Text, Rahula stayed in the womb for six years. The seventh is: The Mother Sutra says: 'Offering the training and saying that one has destroyed the training, there is no difference even in merely speaking it.' There is no difference in abandoning the Vinaya, even saying it once abandons the Vinaya, saying it twice is the same.' The Explanation of Distinctions also says: 'If one destroys the training, even if one has not offered it, one does not have the nature of a Bhikshu.' The eighth is: Is it not becoming of three genders? The ninth is: Here it is finally said that if one relies on evil, one will be expelled. Its commentary says: 'A eunuch who has broken vows, if he relies on evil, he is not a vessel for the nature of a Bhikshu.' The tenth is: In one's own explanation and commentary it says: 'A eunuch is not a field for Vinaya.' The Abhidharmakosha commentary also says: 'Eunuchs and others do not have Vinaya.' This is established by this. Suddenly becoming a eunuch is: The Root Text commentary says: 'A eunuch is one who has lost power due to the fault of castration.' If a Bhikshu suddenly becomes a eunuch, if he relies on transformation, he abandons the Vinaya, if he does not rely on transformation, he does not abandon the Vinaya.

---

ོམ་པ་མི་གཏོང་སྟེ། ཞུ་འགྲེལ་ལས། ཡན་ལག་སྐྱེས་བཅད་པ་ལ་སོགས་པས་ཉམས་པ་ནི་ཇི་སྲིད་དུ་འགྱུར་བ་མི་བསྟེན་པ་དེ་སྲིད་དུ་དགེ་སློང་ཡིན་ལ། ཟ་མ་ཡང་དེ་དང་འདྲའོ་ཞེས་བཤད། 6-203a དེས་ན་དགེ་སློང་གིས་ལུས་ངག་གི་ཉེས་སྤྱོད་ཅི་ཡང་མ་བྱས་ཀྱང་བསམ་པ་ཙམ་གྱིས་སྡོམ་པ་གཏོང་བ་ནི་གཉིས་སུ་གསལ་ཏེ་ལོག་ལྟ་ཆེན་པོས་དགེ་རྩ་བཅད་པ་དང་། ཤེས་ན་ནི་དེ་ཞིག་གོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །སྔ་མ་དེ་ཡིན་པར་ཅིས་ཤེས་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། བསམ་པ་ཙམ་གྱི་དབང་གིས་ཀྱང་སྡོམ་པ་གཏོང་བར་སྣང་སྟེ། དཔེར་ན་དགེ་བའི་རྩ་བ་ཆད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བྱ་བ་ལྟ་བུའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། བསམ་པ་ཙམ་གྱི་དབང་གིས་སྡོམ་པའི་ཞིང་ཉིད་དུ་འགྱུར་བ་ཡོད་དེ། དགེ་བའི་རྩ་བ་སླར་འབྱོར་བ་ལྟ་བུའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་ནི་སྡོམ་པ་ལེན་ན་སྐྱེ་བ་ཡིན་གྱི། མ་བླངས་པར་སྡོམ་པ་སོར་ཆུད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །དགེ་རྩ་སླར་འབྱོར་བའི་ཚད་ནི་ལས་རྒྱུ་འབྲས་སོགས་ལ་ཐེ་ཚོམ་སྐྱེ་ན་སླར་ཡང་འབྱོར་བ་སྟེ། མཛོད་ལས། མཚམས་ནི་ཐེ་ཚོམ་ཡོད་ལྟ་བས། །ཞེས་སོ། །ཤེས་ན་ནི་དེ་ཞིག་གོ་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་ཡང་བསམ་པ་ཙམ་གྱིས་སྡོམ་པ་བཏང་བར་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །འདི་ནི་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་བཏང་བ་སྟེ་དགེ་ཚུལ་ལ་སོགས་པའི་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཁྱིམ་སོ་བཟུང་བ་ལོ་བཅུ་གཉིས་མ་ལོན་པ་ལ་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་ཏེ། བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་བཅུ་གཉིས་མ་ལོན་པ་ཉིད་དུ་ཤེས་པ་ལ་དགེ་སློང་མའི་སྡོམ་པ་གཏོང་བ་ཡིན་གྱི། དགེ་ཚུལ་མའི་སྡོམ་པ་གཏོང་བ་ནི་མིན་ནོ། །ལོ་བདུན་མ་ལོན་པ་ལ་ལོན་པར་ཤེས་ནས་དགེ་ཚུལ་ཕ་མར་བྱས་པ་ཕྱིས་མ་ལོན་པར་ཤེས་ན་ཡང་དགེ་ཚུལ་ཕ་མའི་སྡོམ་པ་གཏོང་ངོ་། ། 其設因之義 གཉིས་པ་དེ་དག་ལ་རྒྱུར་འཇོག་ཚུལ་ནི། བརྒལ་ལན་གྱི་སྒོ་ནས་བསྟན་པར་བྱ་སྟེ། འདིར་ཐལ་འགྱུར་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི། བསླབ་པ་ཕུལ་བ་ཆོས་ཅན། སྡོམ་པ་གཏོང་བའི་རྒྱུ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། སྡོམ་པ་གཏོང་བ་དང་ལྡོག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདོད་ན་དམ་བཅའ་ཉམས་ལ། ཁྱབ་པ་མེད་ན་དཔལ་ཆོས་ཀྱི་གྲགས་པས། གང་དག་རྗེས་ 6-203b སུ་འགྲོ་བ་དང་ལྡོག་པ་མི་བྱེད་པ་དེ་ནི་རྒྱུ་མ་ཡིན་ལ་ཞེས་སོ། །རྟགས་མ་གྲུབ་སྟེ་ལྡོག་པ་ཡོད་ཅེ་ན། བསླབ་པ་གཏན་ནས་མ་ཕུལ་བར་སྡོམ་པ་གཏོང་བ་ཡོད་པ་དེ་ཆོས་ཅན། སྡོམ་པ་གཏོང་བ་མེད་པར་ཐལ། བསླབ་པ་ཕུལ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་མེད་ན། སྡོམ་པ་གཏོང་བ་དང་ལྡོག་པ་ཡོད་པ་བུད་དོ་ཞེ་ན། །རྒྱུ་ལ་གཉིས་སུ་དབྱེ་སྟེ་མེད་ན་མི་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་ཚད་མ་ནས་བཤད་པ་དང་། རང་འབྲས་འབྱིན་ནུས་ཙམ་གྱི་རྒྱུ་ལུང་ཆོས་ནས་བཤད་པའོ། །འདི་ནི་ལུང་ཆོས་ནས་བཤད་པའི་རྒྱུ་དེ་ཡིན་ཏེ། མཛོད་ལས། བསླབ་པ་ཕུལ་དང་ཞེས་སོགས་ཀྱི་རང་འགྲེལ་དུ་དེ་དག་ནི་མདོར་བསྡུ་ན་གཏོང་བའི་རྒྱུ་ལྔ་ཡི

【現代漢語翻譯】 不要放棄，如註釋所說：'肢體殘缺等導致的戒律退失，只要不恢復，就仍然是比丘。食物也是如此。' 因此，即使比丘沒有身語的惡行，僅僅是意念上的放棄，也是非常明確的兩種情況：一是因極端的邪見而斷絕善根；二是知道自己已經放棄。'如果知道就放棄'，就是這個意思。如果說是前者，怎麼知道呢？註釋中說：'僅僅是意念上的作用，也會導致戒律的放棄，例如斷絕善根。' 註釋中說：'僅僅是意念的作用，也會成為戒律的田地，例如善根的恢復。' 這指的是如果受戒才能生起，沒有受戒就不能恢復戒律。善根恢復的標準是，如果對業果等產生懷疑，就會再次恢復。如《俱舍論》中說：'界限就是存在疑惑的觀點。' 註釋中也說，'如果知道就放棄'，也是指僅僅是意念上的放棄。這指的是比丘戒的放棄，而不是沙彌等戒的放棄。如果認為未滿十二歲的女子已滿十二歲，受比丘尼戒后，知道自己未滿十二歲，就會放棄比丘尼戒，但不會放棄沙彌尼戒。如果認為未滿七歲的兒童已滿七歲，讓他出家為沙彌，後來知道他未滿七歲，也會放棄沙彌戒。 其設因之義 第二，如何將這些作為原因呢？將通過辯論的方式來闡述。這裡有三個推論。第一個是：放棄學處（聲明），不應是放棄戒律的原因，因為放棄戒律和不放棄戒律沒有區別。如果承認，則違反了誓言。如果沒有普遍性，那麼如法稱論師所說：'凡是跟隨和不跟隨的，都不是原因。' 如果理由不成立，說沒有不跟隨的情況，那麼完全沒有放棄學處而放棄戒律的情況（聲明），不應沒有放棄戒律，因為沒有放棄學處。如果沒有普遍性，那麼放棄戒律和不放棄戒律的情況又如何呢？原因可以分為兩種：一是沒有它就不會產生的因，這是從量論的角度來說的；二是僅僅能產生結果的因，這是從經教的角度來說的。這是從經教的角度來說的因。如《俱舍論》中說：'放棄學處'等等，在自釋中說，總而言之，這些是放棄的五個原因。

【English Translation】 Do not abandon it. As the commentary says, 'The loss of precepts due to the cutting off of limbs, etc., remains as long as it is not restored, and one is still a bhikshu. Food is the same.' Therefore, even if a bhikshu does not commit any physical or verbal misconduct, merely abandoning the precepts in thought is clearly one of two situations: either cutting off the roots of virtue due to extreme wrong views, or knowing that one has abandoned them. 'If one knows, then one abandons,' that is the meaning. If it is said to be the former, how is it known? The commentary says, 'Merely by the power of thought, one may abandon the precepts, just as one cuts off the roots of virtue.' The commentary says, 'Merely by the power of thought, one may become a field for precepts, just as one restores the roots of virtue.' This refers to the fact that if one takes the precepts, they arise, but without taking them, one cannot restore them. The standard for restoring the roots of virtue is that if one has doubts about karma and its effects, they will be restored again. As the Abhidharmakosha says, 'The boundary is the view that there is doubt.' The commentary also says that 'If one knows, then one abandons' also refers to abandoning the precepts merely in thought. This refers to the abandonment of the bhikshu's precepts, not the abandonment of the shramanera's precepts, etc. If one thinks that a girl who is not yet twelve years old is twelve years old, and after receiving the bhikshuni precepts, knows that she is not yet twelve years old, she will abandon the bhikshuni precepts, but not the shramanerika precepts. If one thinks that a child who is not yet seven years old is seven years old, and ordains him as a shramanera, and later knows that he is not yet seven years old, he will also abandon the shramanera precepts. The meaning of establishing the reason Second, how to establish these as reasons? It will be explained through debate. Here are three inferences. The first is: Abandoning the training (statement), should not be the cause of abandoning the precepts, because there is no difference between abandoning the precepts and not abandoning the precepts. If you admit it, you violate the vow. If there is no pervasiveness, then as Dharmakirti says, 'Whatever follows and does not follow is not a cause.' If the reason is not established, saying that there is no case of not following, then the case of completely not abandoning the training and abandoning the precepts (statement), should not be without abandoning the precepts, because there is no abandoning the training. If there is no pervasiveness, then what about the case of abandoning the precepts and not abandoning the precepts? Causes can be divided into two types: one is the cause without which it does not arise, which is from the perspective of valid cognition; the other is the cause that can only produce the result, which is from the perspective of scripture. This is the cause from the perspective of scripture. As the Abhidharmakosha says, 'Abandoning the training,' etc., in the self-commentary, it says that in short, these are the five causes of abandonment.

---

ན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ལྡོག་པ་མེད་ཀྱང་རྒྱུ་ཡིན་པར་ལུང་ཆོས་ན་ཤིན་ཏུ་མང་སྟེ། འཁྲུག་ལོང་གི་རྒྱུ་བཞིའོ་ཞེས་དང་། འདུལ་བ་བསྡུས་པ་ལས། དེ་ཡི་རྒྱུ་ཡང་རྣམ་བཞི་སྟེ། །མི་ཤེས་པ་དང་བག་མེད་དང་། །ཉོན་མོངས་མང་དང་མ་གུས་པའོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་ནི། ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་ལ་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་ཏེ་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་དེའི་རྗེས་སུ་དགེ་སློང་རང་གིས་ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་ཉིད་ན་མ་ལོན་པར་ཤེས་པ་དེ་ཆོས་ཅན། དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་བཏང་ཟིན་མིན་པར་ཐལ། དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་གཏོང་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁས་བླངས་སོ། །འདོད་ན། ཤེས་ན་ནི་དེ་ཞིག་གོ་ཞེས་པ་དང་འགལ་ལོ། །དེས་ན་གཏོང་རྒྱུ་ཞེས་བརྗོད་པ་འདི་རྣམས་ནི་སྡོམ་པ་བཏང་བ་ལ་གཏོང་རྒྱུའི་མིང་ནས་བརྗོད་པ་སྟེ་གཏོང་རྒྱུ་བཏགས་པ་བ་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་ནི། དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་བཏང་བ་ཆོས་ཅན། སྡོམ་པ་བཏང་བ་དེ་རྒྱུས་བསྐྱེད་པ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། སྡོམ་པ་གཏོང་བ་ནི་སྡོམ་པ་མེད་པ་ཡིན་ལ། མེད་པ་ནི་རྒྱུ་ལས་སྐྱེས་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེ་ན། འདོད་པ་ཡིན་ཏེ། སྡོམ་པ་བཏང་བ་ནི་རྒྱུས་བསྐྱེད་པ་མ་ཡིན་ལ། སྡོམ་པ་ 6-204a གཏོང་བ་ནི་རྒྱུས་བསྐྱེད་པའོ། །དཔེར་ན་འཇིག་པ་དང་ཞིག་པ་བཞིན་ཏེ། འཇིག་པ་ནི་རང་རྒྱུས་བསྐྱེད་ཀྱང་ཞིག་པ་ནི་ཞིག་ནས་མེད་པ་སྟེ་མེད་པ་ནི་རྒྱུ་ལས་སྐྱེས་པ་མ་ཡིན་ནོ། ། 破類別假設 གསུམ་པ་དབྱེ་བ་ལ་སྒྲོ་འདོགས་དགག་པ་ནི། མཛོད་ལས། ཁ་ཅིག་ལྟུང་བར་གྱུར་ལས་སྨྲ། །གཞན་དག་དམ་ཆོས་ནུབ་པ་ལས། །ཞེས་རྩོད་བཅས་དེ་གཉིས་ཀྱང་དབྱེ་བའི་གྲངས་སུ་བགྲང་ཞེས་ཤ་ལུགས་པ་དག་སྨྲའོ། །དེ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། ཕམ་པས་སྡོམ་པ་བཏང་བར་འདོད་པ་དེ་མདོ་སྡེ་པའི་གྲུབ་མཐའ་ཡིན་གྱི། བྱེ་སྨྲའི་རང་གཞུང་ལྟར་ན་ཕམ་པས་སྡོམ་པ་མི་གཏོང་བའི་ཕྱིར་དང་། ཆོས་ནུབ་པས་སྡོམ་པ་གཏོང་བར་འདོད་པ་དེ་གོས་དམར་བའི་སྡེ་པའི་འདོད་པ་ཡིན་ཅེས་མཆིམས་གསུང་ཡང་། དེ་ལ་གཞུང་མེད་ཅིང་དགོངས་པ་ངེས་འགྲེལ་གྱི་འགྲེལ་པ་ལས་ཆོས་སྲུང་སྡེ་པའི་འདོད་པར་བཤད་ཀྱི། རང་གི་གཞུང་ལུགས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། མངོན་པ་གོང་འོག་གཉིས་ཀ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་ཏེ། མཛོད་འགྲེལ་ལས། དམ་པའི་ཆོས་ནུབ་ན་འདུལ་བའི་ལས་མེད་པའི་ཕྱིར་སྔོན་མེད་པའི་འདུལ་བ་ཐོབ་པ་ནི་མེད་ཀྱི་ཐོབ་ཟིན་པ་ནི་གཏོང་བ་མེད་དོ་ཞེས་པ་དང་། གཏན་ལ་དབབ་པ་བསྡུ་བ་ལས་ཀྱང་། དམ་པའི་ཆོས་ནུབ་ན་ནི་སྡོམ་པ་མ་བླངས་པ་ནི་བླང་དུ་མེད་ལ། སྔར་བླངས་པ་ནི་མི་གཏོང་བར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གལ་ཏེ་མི་མཐུན་པའི་སེམས་སྐྱེས་པ་ཡང་སྡོམ་པའི་གཏོང་རྒྱུ་ཡིན་ཏེ། གཏན་ལ་དབབ་པ་བསྡུ་བ་ལས། དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་པ་ནི། སྡོམ་པ་དང་། མི་མཐུན་པའི་ད་ནས་མི་བསྲུང་ས

【現代漢語翻譯】 回答說：『是的』。即使沒有消失，作為原因的情況在經律中也非常多，比如『爭端的四種原因』，以及在《毗奈耶集》中說：『它的原因也有四種，即無知、放逸、煩惱多和不恭敬。』就像這些所說的一樣。 第二種情況是：對於未滿二十歲的人，誤認為已經年滿二十歲而受比丘戒，之後這位比丘自己知道實際上受戒時未滿二十歲。這種情況，是否意味著比丘的戒律已經捨棄？因為比丘的戒律將會被捨棄。承認這個理由。如果承認，則與『如果知道，戒律就會消失』相矛盾。因此，說『將會捨棄』，這只是用『將會捨棄』這個名稱來稱呼已經捨棄戒律的情況，即『將會捨棄』只是一個假名。 第三種情況是：比丘的戒律已經捨棄。這種情況，是否意味著戒律的捨棄不是由原因產生的？因為捨棄戒律就是沒有戒律，而沒有的事物不是由原因產生的。如果這樣問，回答是：『是的，我同意。』戒律的捨棄不是由原因產生的，而捨棄戒律這個行為是由原因產生的。例如，毀滅和破滅一樣。毀滅是由其自身的原因產生的，而破滅是破滅后就不存在了，不存在的事物不是由原因產生的。 破除類別假設 第三，駁斥對分類的虛構。在《俱舍論》中說：『有些人說從墮落開始，另一些人說從正法衰落開始。』沙律派的人說，這兩個有爭議的分類也應被算作分類的數量之中。這不合理，因為認為因墮落而捨棄戒律是經部的觀點。按照毗婆沙宗的自宗觀點，因墮落不會捨棄戒律。赤衣派認為因正法衰落而捨棄戒律，但寂護論師說，這沒有經典依據，而且《正釋》中說這是法護部的觀點，而不是他們自己的宗派觀點。這與上下二論（指《發智論》和《識身論》）相矛盾。在《俱舍論釋》中說：『如果正法衰落，就沒有毗奈耶的行為，因此不會獲得以前沒有的毗奈耶，已經獲得的也不會捨棄。』在《抉擇攝論》中也說：『如果正法衰落，沒有受戒的就無法受戒，以前受戒的也不會捨棄，應當這樣理解。』如果產生不悅意的心也是捨棄戒律的原因，在《抉擇攝論》中說：『優婆塞的戒律是，戒律和從現在開始不守護不悅意的心。』

【English Translation】 It is said, 'Yes.' Even without ceasing, there are very many instances in the scriptures where something is a cause, such as 'the four causes of conflict,' and in the Vinaya-samgraha it says, 'Its causes are also four: ignorance, carelessness, many afflictions, and disrespect.' Like these statements. The second case is: If someone under twenty years of age is ordained as a bhikshu (monk) believing they are twenty, and later the bhikshu himself knows that he was not twenty at the time of ordination, does this mean that the bhikshu's vows have been relinquished? Because the bhikshu's vows will be relinquished. The reason is accepted. If accepted, it contradicts 'If it is known, then it is gone.' Therefore, saying 'will be relinquished' is merely referring to the relinquishment of vows by the name of 'will be relinquished,' i.e., 'will be relinquished' is just a designation. The third case is: A bhikshu's vows have been relinquished. Does this mean that the relinquishment of vows is not produced by a cause? Because relinquishing vows is the absence of vows, and what is absent is not produced from a cause. If asked this way, the answer is: 'Yes, I agree.' The relinquishment of vows is not produced by a cause, but the act of relinquishing vows is produced by a cause. For example, like destruction and ruin. Destruction is produced by its own cause, but ruin is ruined and then ceases to exist, and what does not exist is not produced from a cause. Refuting Categorical Assumptions Third, refuting fabrications about distinctions. The Abhidharmakosha says: 'Some say it begins with falling, others say it begins with the decline of the true Dharma.' The Shaalupa school says that these two disputed distinctions should also be counted among the number of distinctions. This is unreasonable because the view that vows are relinquished due to defeat (parajika) is the view of the Sautrantika school. According to the Vaibhashika's own system, vows are not relinquished due to defeat. Chim Jampelyang also said that the Red Robe sect believes that vows are relinquished due to the decline of the Dharma, but this has no scriptural basis, and the Nges-dren commentary explains that this is the view of the Dharmagupta sect, not their own system. This contradicts both the upper and lower Abhidharma (referring to the Jnanaprasthana and Vijnanakaya). The Abhidharmakosha commentary says: 'If the true Dharma declines, there is no activity of the Vinaya, therefore, obtaining a Vinaya that was not previously obtained is impossible, and what has already been obtained is not relinquished.' The Vinayaviniscaya-samgraha also says: 'If the true Dharma declines, those who have not taken vows cannot take them, and those who have previously taken them are not relinquished, it should be understood.' If an unpleasant mind arises, it is also a cause for relinquishing vows. The Vinayaviniscaya-samgraha says: 'The vows of a upasaka (lay follower) are the vows and, from now on, not guarding an unpleasant mind.'

---

ྙམ་པ་སེམས་སྐྱེས་པ་དང་། དགེ་བའི་རྩ་བ་ཆད་པ་ལོག་ལྟ་དང་། རིགས་མཐུན་པ་སྤངས་པས་ཤི་འཕོས་པ་ཡོངས་སུ་གཏོང་བར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་བཤད་དོ་ཞེ་ན། མི་མཐུན་པའི་སེམས་སྐྱེས་པས་སྡོམ་པ་གཏོང་བར་བཤད་པ་དེ་ནི་ཕལ་ཆེན་སྡེ་པའི་ལུགས་ཡིན་གྱི་ 6-204b བྱེ་སྨྲ་ལྟར་ན་དེས་སྡོམ་པ་མི་གཏོང་ངོ་ཞེས་དཔལ་མར་མེ་མཛད་ཡེ་ཤེས་ཀྱིས་གསུངས་སོ། །གལ་ཏེ་གཏོང་རྒྱུ་གཞན་ཡང་ཡོད་དེ། དགེ་སློང་གིས་མུ་སྟེགས་ཀྱི་ལྟ་བ་བཟུང་བ་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱས་པས་ཀྱང་སྡོམ་པ་གཏོང་སྟེ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། དགེ་སློང་གིས་སེམས་ཀྱིས་མུ་སྟེགས་ལ་ཕྱོགས་ན་ཁྲིམས་མེད་པར་སོང་ངོ་ཞེས་པ་དང་། ལུང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། དབྱེན་བྱས་པས་དགེ་འདུན་བྱེ་ན་འབྱེད་པ་པོའི་ཁྲིམས་ནི་མེད་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ་ཞེ་ན། ཁྲིམས་མེད་པར་བཤད་པ་དེ་དག་ཁྲིམས་དམན་པ་ལ་ཁྲིམས་མེད་པ་ཞེས་སྨོས་པ་སྟེ་སྟོབས་ཆུང་བ་ལ་སྟོབས་མེད་ཅེས་ཟེར་བ་བཞིན་ནོ། །གཞན་ཡང་། བསྟེན་པའི་ཕྱིར་གཞན་ལ་ཁས་བླངས་པ་ན་བསླབ་པ་འཁྲུགས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ་ཞེ་ན། དེ་ནི་བསླབ་བྱ་བཅུ་གཉིས་པོ་བཏང་བ་ཙམ་དུ་ཟད་ཀྱི་སྡོམ་པའི་གཏོང་རྒྱུ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། ། 犯戒行為 གཉིས་པ་སྡོམ་པ་བཏང་བའི་ཚུལ་ལུགས་ནི། སེམས་ཙམ་པ་ལྟར་ན་གསུམ་ལས། མངོན་གྱུར་བཏང་བ་ནི་སྤོང་སེམས་མངོན་གྱུར་རྒྱུན་ཆད་པ་ཙམ་མོ། །ས་བོན་བཏང་བ་ནི་ཀུན་གཞི་ལས་ས་བོན་ཙམ་ཡང་མེད་པར་བཏང་བའོ། །དབང་བཏང་བ་ནི་མངོན་གྱུར་བྱེད་པ་དང་བཅས་པ་བཏང་ཡང་ལྷག་མར་ས་བོན་བྱེད་པ་དང་བཅས་པ་རྒྱུད་ལ་གནས་པར་འདོད་པའོ། །དང་པོ་སྤོང་སེམས་མངོན་གྱུར་རྒྱུན་ཆད་པ་ཙམ་ནི། དགེ་སློང་གཉིད་ལོག་པ་དང་སེམས་གཞན་དུ་ཡེངས་པ་ལ་ཡང་ཡོད་དེ། སྡོམ་པ་བཏང་བ་མཚན་ཉིད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ས་བོན་བཏང་ན་ནི། བསླབ་པ་ཕུལ་ནས་ལེན་ན་ཚེ་དེ་ཉིད་ལས་ཚེ་རབས་གཞན་དུ་ཡང་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བར་ཐལ་བར་འགྱུར་ཏེ། སྡོམ་པའི་ས་བོན་ཡང་མེད་པར་བཏང་བའི་ཕྱིར་དེས་ན་དབང་བཏང་བ་དེ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སེམས་ཙམ་པའི་ལུགས་སོ། །རང་ལུགས་བྱེ་སྨྲ་ལྟར་ན། གང་ཟག་གླང་པོ་ལྟ་བུ་ལ་སྡོམ་པ་ཁལ་ལྟ་བུ་དེ་ཐོབ་པ་ལྡན་མིན་འདུ་ 6-205a བྱེད་ཀྱི་རྫས་ནན་ཐག་ལྟ་བུས་བསྡམས་ཏེ། གནས་པ་ལས་སྡོམ་པའི་གཏོང་རྒྱུ་འགའ་ཞིག་བྱུང་བ་ན། ཐོབ་པ་ལྡན་མིན་འདུ་བྱེད་ཀྱི་ཐག་པ་ཆད་དེ་ཁལ་ས་ལ་ལྟུང་བ་ལྟར་གང་ཟག་སྡོམ་པ་དང་མི་ལྡན་པར་གྱུར་བའོ་ཞེས་འདོད་དོ། །དེས་ན་སྡོམ་པ་བཏང་བ་ནི་སྡོམ་པའི་རྫས་རིལ་གྱིས་ཉམས་པ་མེད་པར་གང་ཟག་ལ་ལྡན་པ་མིན་པར་སོང་བ་ཡིན་ལ། སྡོམ་པའི་རྫས་ཀྱི་ཆ་ཉམས་པས་རང་ཞིག་ལ་སོང་བ་ལྟ་བུས་གང་ཟག་ལ་ལྡན་པ་མིན་པར་སོང་བའི་སྒོ་ནས་བཏང་བ་མིན་ནོ། །གོང་དུ་ཆོས་ནུབ་ཅེས་བརྗོད་པའི་ནུབ་པའི་ཚད་ཅི་ལྟར་བ

【現代漢語翻譯】 如果生起不和合的心，斷絕善根的邪見，以及捨棄同類，要知道這樣死後會完全捨棄戒律。如果這樣說，那麼生起不和合的心而捨棄戒律，這是大眾部（梵文：Mahāsaṃghika）的觀點。 但依分別說部（梵文：Vibhajyavāda）的觀點，這樣不會捨棄戒律。這是吉祥燃燈智（梵文：Śrī Dīpaṃkara Jñāna，即阿底峽尊者）所說的。如果還有其他捨棄戒律的原因，比如比丘持有外道的見解，或者製造僧團分裂，也會捨棄戒律。如《釋論小疏》中說：『比丘若心向外道，則失去戒律。』《律分別》中說：『製造分裂導致僧團破裂，分裂者的戒律也會消失。』如果這樣說，那麼所說的失去戒律，是指失去較低的戒律，如同說弱者無力一樣。另外，如果因為侍奉而向他人承諾，那就是違犯學處。』如果這樣說，這僅僅是放棄了十二學處，而不是捨棄戒律的原因。 犯戒行為 第二，關於捨棄戒律的方式：唯識宗（梵文：Vijñānavāda）認為有三種。顯現捨棄，是指捨棄之心顯現並中斷。種子捨棄，是指從阿賴耶識（梵文：Ālaya-vijñāna）中連種子也不存在地捨棄。作用捨棄，是指連同顯現作用一起捨棄，但仍有作為種子的部分留在相續中。第一種，捨棄之心顯現並中斷，即使比丘睡著或心神散亂時也會發生，但這並非捨棄戒律的特徵。 第二種，如果捨棄種子，那麼在舍戒後重新受戒時，會導致今生乃至來世都無法生起戒律，因為連戒律的種子也被捨棄了。因此，唯識宗認為捨棄戒律是作用捨棄。自宗，即分別說部（梵文：Vibhajyavāda）認為，對於像大象一樣的人來說，戒律就像貨物一樣，通過非相應的行蘊（梵文：citta-viprayukta-saṃskāra）的堅固繩索捆綁著。當發生一些捨棄戒律的原因時，就像捆綁貨物的非相應的行蘊的繩索斷裂，貨物掉在地上一樣，這個人就失去了戒律。 因此，捨棄戒律是指戒律的實體沒有減少，而是不再與人相應。而不是通過減少戒律實體的部分，使其像自行消失一樣，從而不再與人相應的方式來捨棄戒律。前面所說的『法沒落』，那麼沒落的程度是怎樣的呢？

【English Translation】 If an inharmonious mind arises, heretical views that sever the roots of virtue, and abandoning those of the same kind, know that one will completely abandon the vows after death. If it is said like this, then abandoning the vows by giving rise to an inharmonious mind is the view of the Mahāsaṃghika. But according to the Vibhajyavāda, one does not abandon the vows in this way. This was said by the glorious Dīpaṃkara Jñāna (Atiśa). If there are other reasons for abandoning the vows, such as a bhikṣu holding the views of non-Buddhists, or causing division in the Saṃgha, one will also abandon the vows. As it is said in the commentary: 'If a bhikṣu's mind is inclined towards non-Buddhists, he loses his vows.' And in the Vinaya-vibhaṅga it is said: 'If division is caused, and the Saṃgha is broken, the one who causes the division will lose his vows.' If it is said like this, then the statement of losing the vows refers to losing the lower vows, just as saying that the weak are powerless. Furthermore, if one makes a promise to another for the sake of service, then one has violated the precepts.' If it is said like this, this is merely abandoning the twelve objects of training, and not a reason for abandoning the vows. Transgressions Second, regarding the manner of abandoning the vows: According to the Vijñānavāda, there are three types. Manifest abandonment refers to the mere cessation of the manifest mind of abandonment. Seed abandonment refers to abandoning even the seed from the Ālaya-vijñāna. Functional abandonment refers to abandoning together with the manifest function, but still having the part that acts as a seed remaining in the continuum. The first type, the mere cessation of the manifest mind of abandonment, also occurs when a bhikṣu falls asleep or is distracted, but this is not a characteristic of abandoning the vows. The second type, if the seed is abandoned, then if one takes the vows again after renouncing them, it would follow that the vows would not arise even in future lives, because even the seed of the vows has been abandoned. Therefore, the Vijñānavāda believes that abandoning the vows is functional abandonment. According to our own system, the Vibhajyavāda, for a person like an elephant, the vows are like a load, bound by a strong rope of non-associated compositional factors (citta-viprayukta-saṃskāra). When some cause for abandoning the vows occurs, it is as if the rope of non-associated compositional factors that binds the load is broken, and the load falls to the ground, and the person loses the vows. Therefore, abandoning the vows means that the substance of the vows is not diminished, but it is no longer associated with the person. It is not abandoned by diminishing the part of the substance of the vows, making it like self-destruction, and thus no longer associated with the person. Earlier, it was said that 'the Dharma declines,' so what is the extent of the decline?

---

ྱ་ན། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པའི་དགེ་སློང་བཞིར་ལོངས་མེད་པས་འདུལ་བའི་ལས་འཆགས་པ་ནུབ་ཅིང་། སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་མེད་པར་གྱུར་པས་ལུང་གི་ཆོས་ནུབ་ལ། འཕགས་ཆོས་ཐོབ་པ་མེད་པར་གྱུར་པས་རྟོགས་པའི་ཆོས་ནུབ་པ་ལ་བརྗོད་ཀྱི། དགེ་བ་ཐམས་ཅད་ནུབ་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ལས་བརྒྱ་པ་ལས། ཆོས་ནུབ་པའི་འོག་ཏུ་དགེ་བསྙེན་ལྔ་བརྒྱས་ད་ནི་ཆོས་ནུབ་བོ་ཞེས་ངུ་བར་བཤད་དོ། ། 另說舍戒總義 གཉིས་པ་བྱེ་བྲག་ཏུ་བསླབ་པ་འབུལ་བ་ལ། གཞི་དང་། བསམ་པ་དང་། སྦྱོར་བ་དང་། མཐར་ཐུག་དང་། ཕུལ་ཉམས་ཀྱི་ཁྱད་པར་དང་། དགག་སྒྲུབ་གཉིས་ཀྱི་བསླབ་པ་གང་ཡིན་བསྟན་པའོ། ། 舍戒處 གཞི་ལ་གསུམ། གང་ལ་དབུལ་བའི་ཡུལ། གང་གིས་དབུལ་བའི་རྟེན། གང་འབུལ་བའི་དངོས་པོའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ། ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་། བདག་ལས་ཐ་དད་པའོ། །ཐ་སྙད་ལྔ་ནི་མི་ཡིན། སྨྲ་ཤེས། དོན་གོ། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས། མ་ནིང་དང་མཚན་གཉིས་པ་མིན་པ་སྟེ། ཇི་སྐད་དུ། དེ་ལ་མ་ཡིན་ནོ། །ལྐུགས་པ་ལ་མ་ཡིན་ནོ། །མི་མ་ཡིན་པའི་འགྲོ་བ་པ་ལ་མ་ཡིན་ནོ། །མ་གོ་བ་ཉིད་ལ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་དང་། སྤྱིར་བསྟན་ལས། མ་ 6-205b ནིང་དང་མཚན་གཉིས་པ་དག་ནི་དེ་དང་ལྡན་ཅེས་ཤེས་པ་རང་བཞིན་ཉམས་པ་དང་འདྲ་བར་བཤད་པ་སྟེ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་ནི། སྤྱིར་བསྟན་གྱི་ཊཱི་ཀར། རེག་པ་ལ་སོགས་ནི་ཐ་སྙད་ཀྱི་ཕྱིར་རྣམ་པར་བཞག་གོ་ཞེས་པའི་གནས་ཀྱིས་སོ། །བདག་ལས་ཐ་དད་པ་ནི། དབེན་པར་མ་ཡིན་ཅེས་པས་གྲུབ་བོ། །གང་གིས་འབུལ་བའི་རྟེན་ནི། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་སྟེ། རང་བཞིན་ཉམས་པས་བྱས་པ་ཉིད་ནི་ཞེས་པ་དང་། ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་རྟེན་ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དགོས་པར་བཤད་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། །གང་འབུལ་བའི་དངོས་པོ་ནི། བདག་ཉིད་ཀྱི་བསླབ་པ་སྟེ་སྐབས་ཀྱིས་གྲུབ་བོ། ། 舍戒想 གཉིས་པ་བསམ་པ་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལས་མ་འཁྲུལ་བ་སྟེ་དབེན་པར་འདུ་ཤེས་པས་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ཀུན་སློང་ནི། བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་དབུལ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པ་སྟེ། མཛོད་འགྲེལ་ལས། བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་སླར་ཕུལ་བ་དང་ཞེས་བཤད་ཅིང་བཞད་གད་ཀྱི་དངོས་པོས་ནི་གང་གིར་ཡང་མི་འགྱུར་ཞེས་པ་དང་། འོད་ལྡན་ལས། གཏོང་བའི་བློ་ཡིས་བཏང་བ་ནི། །ཞེས་བཤད་ཅིང་། རྣམ་འབྱེད་ལས། གཏོང་བའི་སེམས་མེད་པར་བསླབ་པ་འབུལ་བར་བྱེད་ན་བསླབ་པ་མ་ཕུལ་བར་བརྗོད་པར་བྱའོ་ཞེས་པ་དང་། འདུན་པ་བཟློག་པའི་འོག་ཏུ་ན་རྒྱུ་ཞེས་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། ། 舍戒行 གསུམ་པ་སྦྱོར་བ་ནི། བསམ་པའི་དོན་ལ་ལུས་ངག་གང་ཡང་རུང་བས་འབུལ་བར་ཞུགས་པ་སྟེ། འོད་ལྡན་ལས། གོ་བར་བྱེད་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས། །བརྡ་འཕྲོད་མི་ལ་གོ་བྱེད་ནའོ། །ཞེས་སོ།

【現代漢語翻譯】 通常來說，如果持戒的比丘不足四位，那麼羯磨（karma，行為、業力）的建立就會瓦解；如果沒有持有律藏（Vinaya Pitaka）的人，那麼教法的傳承就會中斷；如果沒有獲得聖法（arya-dharma）的人，那麼證悟的教法也會消失。這裡所說的『消失』，指的是這些方面的衰退，而不是指所有的善行都消失。在《百業經》（Karma Shataka）中記載，當佛法衰敗時，有五百居士（upasaka）哭泣著說：『現在佛法要衰敗了！』 以下是關於舍戒的詳細解釋： 第二部分是關於詳細地捨棄戒律，包括：基礎、意樂、行為、究竟、舍戒后狀態的差別，以及需要明確是捨棄還是受持的戒律。 舍戒之處 基礎有三個方面：舍戒的對象、舍戒的所依、以及所捨棄的對境。 首先，舍戒的對象有三個條件：具備五種特徵、身體處於正常狀態、以及與自身不同。 五種特徵是指：是人、能夠說話、理解意義、心識處於自然狀態、不是雙性人或雌雄同體。正如經文所說：『不是啞巴，不是非人，不能理解意義。』一般而言，雙性人和雌雄同體的人，其心識狀態類似於喪失了自然狀態，因此不具備舍戒的資格。這是按照順序排列的。 身體處於正常狀態是指，根據《總說》（Spreading Light）的註釋，身體的觸覺等功能正常運作。 與自身不同是指，通過『不是隱蔽的』來確定。 舍戒的所依是：心識處於自然狀態，並且身體處於正常狀態。正如經文所說：『心識喪失自然狀態的人所做的事情無效。』並且，造作墮罪的所依需要身體處於正常狀態。這些都需要結合要點來理解。 所捨棄的對境是：自身的戒律，這可以通過上下文來確定。 舍戒之想 第二，意樂有兩個方面： 認識方面，要對基礎沒有錯亂，正如經文所說：『不是在隱蔽的狀態下。』 動機方面，要從內心深處想要捨棄戒律，並且這種想法是持續不斷的。正如《俱舍論釋》（Abhidharmakosabhasya）所說：『從內心深處捨棄，然後再捨棄。』如果只是開玩笑，那麼什麼也不會發生。』《光明經》（Spreading Light Sutra）中說：『以捨棄之心而捨棄。』《辨別論》（Discrimination Treatise）中說：『如果沒有捨棄的心，即使捨棄戒律，也被認為沒有捨棄。』這些都需要結合『意願相反』的要點來理解。 舍戒之行 第三，行為是指：通過身語的任何一種方式，開始進行舍戒的行為。《光明經》中說：『通過所有能夠使人理解的方式，如果能夠讓對方理解。』

【English Translation】 Generally, if there are not enough of four monks who uphold the precepts, the establishment of karma (action, deed) will collapse; if there is no one who holds the Vinaya Pitaka (collection of monastic rules), then the transmission of the teachings will be interrupted; if there is no one who has attained the arya-dharma (noble dharma), then the teachings of realization will disappear. The 'disappearance' mentioned here refers to the decline of these aspects, not the disappearance of all virtuous deeds. In the Karma Shataka (One Hundred Deeds Sutra), it is recorded that when the Dharma declines, five hundred lay practitioners (upasakas) wept, saying, 'Now the Dharma is about to decline!' The following is a detailed explanation of renouncing vows: The second part is about renouncing vows in detail, including: the basis, intention, action, ultimate result, differences in the state after renouncing vows, and clarifying whether the vows are to be renounced or upheld. Place of Renunciation There are three aspects to the basis: the object of renunciation, the support of renunciation, and the object to be renounced. First, the object of renunciation has three conditions: possessing five characteristics, the body being in a normal state, and being different from oneself. The five characteristics are: being a human, being able to speak, understanding meaning, the mind being in a natural state, and not being hermaphrodite or of dual gender. As the scripture says: 'Not a mute, not a non-human, unable to understand meaning.' Generally, hermaphrodites and those of dual gender have a mental state similar to losing their natural state, so they are not qualified to renounce vows. This is in sequential order. The body being in a normal state means that, according to the commentary on 'Spreading Light', the tactile and other functions of the body are functioning normally. Being different from oneself is determined by 'not being hidden'. The support of renunciation is: the mind being in a natural state and the body being in a normal state. As the scripture says: 'What is done by someone whose mind has lost its natural state is invalid.' Moreover, the support for creating a downfall requires the body to be in a normal state. These need to be understood in conjunction with the key points. The object to be renounced is: one's own vows, which can be determined by the context. Thought of Renunciation Second, there are two aspects to intention: In terms of recognition, there should be no confusion about the basis, as the scripture says: 'Not in a hidden state.' In terms of motivation, one must want to renounce the vows from the depths of one's heart, and this thought must be continuous. As the Abhidharmakosabhasya (Commentary on the Treasury of Abhidharma) says: 'Renounce from the depths of one's heart, and then renounce again.' If it is just a joke, then nothing will happen. The Spreading Light Sutra says: 'Renounce with a mind of renunciation.' The Discrimination Treatise says: 'If there is no mind of renunciation, even if one renounces the vows, it is considered not to have been renounced.' These need to be understood in conjunction with the key points of 'opposing the intention'. Act of Renunciation Third, the action refers to: starting the act of renouncing vows through any means of body or speech. The Spreading Light Sutra says: 'Through all means that can make people understand, if it can make the other person understand.'

---

། 竟事 བཞི་པ་མཐར་ཐུག་ནི། ཕ་རོལ་པོས་དོན་གོ་བ་སྟེ་རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། གཞན་གྱིས་རྟོགས་པར་གྱུར་ན་ཕུལ་བ་ཉིད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། ། 舍與犯差別 ལྔ་པ་ཕུལ་ཉམས་ཀྱི་ 6-206a ཁྱད་པར་ལ། ཕུལ་བ་ནི་གཞུང་ན་གསལ་ལ། ཉམས་པར་བྱེད་པ་ནི་རྣམ་འབྱེད་ལས། བསླབ་པ་ཉམས་པར་བྱས་པ་ནི་དགེ་སྦྱོང་གི་ཚུལ་གཏོང་བར་འདོད་པ་ན་དགེ་སློང་གི་དྲུང་དུ་སོང་སྟེ། ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་སྤྱད་དཀའོ། །རབ་ཏུ་དབེན་པར་བྱ་དཀའོ། །ཕ་མ་དང་ཕུ་ནུ་དང་བུ་སྲིང་དག་དྲན་ནོ། །བདག་ཁྱིམ་བཟང་པོ་དག་ཏུ་གཏོད་ཅིག་ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དགེ་སྦྱོང་གི་ཚུལ་གཏོང་འདོད་པའི་ཚིག་རྗོད་པར་བྱེད་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འོ་ན་ཕུལ་ཉམས་གཉིས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཅི་ཞེ་ན། རིག་བྱེད་གང་སྡོམ་པ་གཏོང་བར་དངོས་སུ་གོ་བར་བྱེད་པ་ནི་ཕུལ་བ་ཡིན་ལ། བརྒྱུད་ནས་གོ་བར་བྱེད་པ་ནི་ཉམས་པར་བྱས་པ་སྟེ། འོད་ལྡན་ལས། བཏང་བ་ཞེས་བྱ་བ་ཡང་བཏང་བ་གསལ་བར་བྱེད་པ་གང་ཡང་རུང་བས་འགྱུར་རོ། །བསླབ་པ་ཉམས་པར་མ་བྱས་པར་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་གཏོང་བའི་རྒྱུ་ཡིན་པར་བསྟན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། ། 說遮與定學處 དྲུག་པ་དགག་སྒྲུབ་ཀྱི་བསླབ་པ་གང་ཡིན་བསྟན་པ་ནི། བསླབ་པ་ཕུལ་བ་འདི་ནི་སྤྱིར་བཏང་ལ་དགག་པའི་བསླབ་པ་ཡིན་ལ། དམིགས་བསལ་ནི་ཕམ་པའི་རྒྱུ་ལ་ངེས་པར་འཇུག་པར་འགྱུར་བའི་གང་ཟག་དེ་ལ་ནི་བསླབ་པ་ཕུལ་བ་ནི་སྒྲུབ་པའི་བསླབ་པ་སྟེ། བསྡུས་པ་ལས། ཇི་ལྟར་བྱས་ཀྱང་བསླབ་པ་བསྲུང་བར་མི་ནུས་པ་མཐོང་ན་བསླབ་པ་འབུལ་བར་བྱའོ་ཞེས་སྒྲུབ་པའི་ཚིག་ཏུ་གསུངས་པ་ནི། དེའི་ཚེ་བསླབ་པ་མ་ཕུལ་བར་ཉེས་སྤྱད་ལ་ཞུགས་ན་ཕམ་པའི་ཉེས་པ་ཆེན་པོ་འབྱུང་ལ། ཕུལ་ན་ཕམ་པར་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། ། 共學處舍戒儀軌詞義 གཉིས་པ་ཚིག་གི་དོན་ལ། གཞི་ཡི་ཡན་ལག་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ཤུགས་ཀྱིས་སྨོས། །སྦྱོར་བའི་ཡན་ལག་དངོས་སུ་བསྟན། ། 附說事支分 དང་པོ་ལ། གང་གིས་འབུལ་བའི་རྟེན་ཉིད་བཤད། །གང་ལ་དབུལ་བའི་ཡུལ་ཉིད་བརྗོད། ། 說舍者 དང་པོ་ནི། ཐ་མལ་པའི་བློའི་ 6-206b རང་བཞིན་ཉམས་པ་སྨྱོ་བ་ལ་སོགས་པས་བསླབ་པ་འབུལ་བར་བྱས་པ་ཉིད་ནི་བསླབ་པ་ཕུལ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །སྐབས་འདིར་རྣམ་འབྱེད་གཉིས་ཀ་ལས། ཁྲོས་ཤིང་ཁྲོ་བའི་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པས་བསླབ་པ་འབུལ་ན་བསླབ་པ་མ་ཕུལ་བར་བརྗོད་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཀྱང་། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། ཁྲོས་པས་བསླབ་པ་ཕུལ་བས་ཕུལ་བ་ཉིད་དུ་མི་འགྱུར་བ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། གཏོང་བར་འདོད་ན་ཆགས་པར་གྱུར་པ་ལ་སོགས་པ་བཞིན་དུ་བསླབ་པ་བཏང་བར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །གལ་ཏེ་ཁྲོས་པ་ན་གཏོང་བའི་སེམས་མེད་པར་བསླབ་པ་ཕུལ་ན་ནི་བསླབ་པ་མ་ཕུལ་བར་བརྗོད་པར་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བ་དེ་རིགས་པར་བཟུང་ངོ་། །མའི་རྣམ་འབྱེད་དང་མ་མོ་ལས། ཁྲོས་

【現代漢語翻譯】 究竟事： 第四，最終的目的是：通過自己的解釋，使他人理解其含義，如果他人能夠理解，那就是最優秀的。 舍與犯差別： 第五，舍戒和犯戒的區別：舍戒在經文中已經闡明。而犯戒，在《分別》中說：『如果想要放棄學處，就去比丘面前，說：清凈行難以實行，遠離處難以居住，思念父母、兄弟姐妹，想要回到美好的家庭等等，說出想要放棄出家生活的言語。』那麼，舍戒和犯戒二者的區別是什麼呢？直接使人明白放棄所受的戒律是舍戒，通過間接的方式使人明白是犯戒。《光明經》中說：『所謂放棄，是指通過任何方式明確表示放棄。』提到『沒有破壞學處』，是爲了表明這是放棄的原因。 說遮與定學處： 第六，說明什麼是遮止和規定的學處：一般來說，舍戒是普遍的遮止性學處；但特殊情況下，對於那些必然會犯根本戒的人來說，舍戒就是一種規定的學處。《攝事品》中說：『如果看到無論如何也無法守護學處，就應當捨棄學處。』這裡說的是規定的意義，因為在這種情況下，如果不捨戒而繼續違犯，就會犯下嚴重的根本罪；如果舍戒，就不會犯根本罪。 共學處舍戒儀軌詞義： 第二，關於詞義： 基礎的支分通過力量顯示，意樂的支分通過力量陳述，行為的支分直接顯示。 附說事支分： 第一，說明依靠什麼舍戒，以及向誰舍戒。 說舍者： 第一，如果一個心智不健全的人，比如瘋子等，捨棄了學處，那不算真正舍戒。這裡，《根本分別》和《根本分別釋》都說：『如果因憤怒或被憤怒壓倒而舍戒，則不算舍戒。』但是，《根本分別釋》中說：『因憤怒而舍戒，不應不算舍戒，因為如果想要舍戒，就像生起貪慾等一樣，學處也會被捨棄。』如果因為憤怒而沒有舍戒的意念，那麼說不算舍戒是合理的。』《母分別》和《母論》中說：『憤怒……』

【English Translation】 Concluding Matters: Fourth, the ultimate purpose is: to make others understand the meaning through one's own explanation. If others can understand, that is the most excellent. Distinction Between Abandonment and Offense: Fifth, the difference between abandoning precepts and violating them: Abandoning precepts is clearly stated in the scriptures. As for violating precepts, the Vinayavibhaṅga says: 'If one wishes to abandon the precepts, one should go to a bhikkhu and say: Pure conduct is difficult to practice, solitary places are difficult to dwell in, I miss my parents, siblings, and wish to return to a good family, etc., uttering words expressing the desire to abandon the monastic life.' So, what is the difference between abandoning and violating precepts? Directly making someone understand that one is giving up the vows one has taken is abandonment, while making someone understand indirectly is violation. The Ālokā says: 'The term 'abandonment' means that it is changed by whatever clearly expresses abandonment.' Mentioning 'without breaking the precepts' is to show that this is the cause of abandonment. Explanation of Prohibitive and Prescriptive Precepts: Sixth, explaining which precepts are prohibitive and which are prescriptive: Generally, abandoning precepts is a universally prohibitive precept; but in special cases, for those who are certain to commit root offenses, abandoning precepts is a prescriptive precept. The Compendium says: 'If one sees that one cannot protect the precepts no matter what, one should abandon the precepts.' This speaks of the prescriptive meaning, because in this case, if one does not abandon the precepts and continues to violate them, one will commit a serious root offense; if one abandons the precepts, one will not commit a root offense. Meaning of the Words in the Ritual for Abandoning Common Precepts: Second, regarding the meaning of the words: The branch of the basis is shown through power, the branch of intention is stated through power, and the branch of action is shown directly. Supplementary Explanation of the Factors: First, explaining what one relies on to abandon the precepts, and to whom one abandons them. Explanation of the Abandoner: First, if someone with an unsound mind, such as a madman, abandons the precepts, that does not count as a true abandonment. Here, both the Mūlavibhaṅga and the Mūlavibhaṅga Commentary say: 'If one abandons the precepts out of anger or being overwhelmed by anger, it is not considered abandonment.' However, the Mūlavibhaṅga Commentary says: 'Abandoning the precepts out of anger should not be considered not abandoning, because if one wants to abandon the precepts, just like arising desire, etc., the precepts will also be abandoned.' If one abandons the precepts without the intention of abandoning them because of anger, then saying it is not abandoning is reasonable.' The Mātṛvibhaṅga and the Mātṛkā say: 'Anger...'

---

པའི་དྲུང་དུ་བསླབ་པ་ཕུལ་ཡང་བསླབ་པ་མ་ཕུལ་བར་བརྗོད་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་ཡང་དོན་མ་གོ་བ་ལ་དགོངས་ཞེས་རིགས་སོ། ། 說舍處 གཉིས་པ་ལ། ཐ་སྙད་ལྡན་པ་ཉིད་ལ་དང་། །བདག་ལས་ཐ་དད་ཉིད་ལའོ། ། 是凡夫 དང་པོ་ནི། འབུལ་བའི་ཡུལ་རང་བཞིན་ཉམས་པ་དེ་ལ་བསླབ་པ་འབུལ་ན་ཡང་བསླབ་པ་ཕུལ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ལྐུགས་པ་ལ་ཕུལ་ན་ཡང་ཕུལ་བ་མ་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀར། གང་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་སྨྲ་མི་ནུས་པ་དེ་ནི་འདིར་ལྐུགས་པར་འདོད་དོ་ཞེས་སོ། ། 別於己 གཉིས་པ་ནི། ལྷ་ཀླུ་སོགས་མི་མ་ཡིན་པའི་འགྲོ་བ་ལ་ཕུལ་ན་ཡང་ཕུལ་བ་མ་ཡིན་ནོ། །ཚིག་དང་བརྡ་མ་གོ་བ་ཉིད་ལ་ཕུལ་ན་ཕུལ་བ་མ་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀར། གླེན་པ་དང་འོན་པ་དང་སྙོམས་པར་ཞུགས་པ་དང་མཐའ་འཁོབ་པ་ལ་དབུས་ཀྱིས་ཕུལ་བ་ཞེས་བྱ་བ་དེ་དག་ཀྱང་བསྡུས་ཏེ། དེ་དག་ལ་ཡང་མ་གོ་བ་ཉིད་ཀྱི་རྒྱུར་སྣང་ངོ་ཞེས་སོ། ། 附說想支分 གཉིས་པ་ནི། དབེན་པར་ཤེས་རུང་མ་ཤེས་རུང་དབེན་པར་ཕུལ་ན་ཡང་ཕུལ་བ་མ་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀར། མི་དབེན་པ་ཡང་ལྐུགས་པའི་ཡུལ་ལ་ཞུགས་པ་བཞིན་དུ་འགྱུར་ཏེ། སྐྱེ་བོ་ཐམས་ 6-207a ཅད་ལ་གྲགས་པའི་འདུ་ཤེས་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །དབེན་རུང་མི་དབེན་རུང་དབེན་པར་འདུ་ཤེས་པས་ཕུལ་ཡང་ཕུལ་བ་མ་ཡིན་ནོ། ། 正說行為支分 གསུམ་པ་ལ། བསླབ་པའི་ངོ་བོ་བཏང་བ་དང་། །རྟེན་གྱི་སྐྱབས་གནས་བཏང་བ་དང་། །ཉེར་སྦྱོར་མཁན་པོ་བཏང་བ་དང་། །དམན་པའི་ས་ཉིད་བཟུང་བ་དང་། །མཐུན་པའི་གྲོགས་པོ་སྤང་བའོ། ། 棄學處體性 དང་པོ་ནི། བསླབ་པ་སྟེ་སྡོམ་པ་རང་གི་ངོ་བོའོ། །འམ་ཞེས་པ་ནི་བཏང་བར་བྱ་བ་གཞན་ཡང་བསྟན་ཏོ། ། 棄所依處 གཉིས་པ་ནི། སངས་རྒྱས་སམ་ཆོས་སམ་དགེ་འདུན་ནམ་སངས་རྒྱས་སམ་ཞེས་པའི་སྐབས་འདིར་ཁ་ཅིག་ན་རེ། སྐྱབས་འགྲོ་བཏང་ན་སྡོམ་པ་ཡང་བཏང་སྟེ། སངས་རྒྱས་སམ་ཆོས་སམ་དགེ་འདུན་ནམ་ཞེས་གསུངས་པ་འདིས་ཤེས་ལ། གཙོ་བོ་གཏང་བའི་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་བཏང་བས་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་བཏང་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྡོམ་པ་ཉི་ཤུ་པའི་འགྲེལ་པ་ལས་བཤད་ཅིང་། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། དཀོན་མཆོག་འབུལ་བ་ནི་སྡོམ་པའི་རྩ་བ་བཏང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་པ་དང་། མཛོད་ལས། གཞན་ལའང་བསྙེན་གནས་ཡོད་མོད་ཀྱི། །སྐྱབས་སུ་མ་སོང་བ་ལ་མེད། །ཅེས་བཤད་པས་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ལ་གནོད་བྱེད་ནི། དྲི་བ་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པ་ལས། བསམ་པ་ཐག་པས་དཀོན་མཆོག་གསུམ། །ཕྱིར་སྤོང་བར་ནི་བྱེད་པ་ལ། །སྡོམ་པ་མེད་པར་མི་འགྱུར་བ། །ཅི་ཕྱིར་འདི་ལ་ལན་རྗོད་ཅིག །དེ་ལ་ལན་ནི་འདི་ཡིན་ཏེ། །དགེ་སློང་མ་ནག་མོས་དཀོན་མཆོག་གསུམ་སྤོང་ངོ་ཞེས་སྨྲས་པ་ལས། དཀོན་མཆོག་གཏོང་བའི་ལྷག་མར་གསུངས་སོ་ཞེས་སོ། ། གཞན་ཡང་གནོད་བྱེད་ཀྱི་རིགས་པ་ཡོད་དེ། སྐྱབས་འགྲོ་བཏང་བའི་གང་ཟག་ཆོས་ཅན། སྡོམ་པ་ལ

【現代漢語翻譯】 如果有人在不理解的情況下說，即使已經獻上了戒律，也應說沒有獻上戒律，這應理解為是針對不理解情況而言的。 關於舍處： 有兩種情況：一是針對具有表達能力的對象，二是針對與自己不同的對象。 第一種情況：如果向已經喪失了作為獻供對像之本性者獻上戒律，那也不是真正的獻上。如果向啞巴獻上，那也不是真正的獻上。《 टीका 》中說：『凡是在任何方面都不能說話的人，在這裡都被認為是啞巴。』 第二種情況：如果向天、龍等非人類眾生獻上，那也不是真正的獻上。如果向不理解語言和符號的人獻上，那也不是真正的獻上。《 टीका 》中說：『愚笨者、聾子、入定者和邊地之人，中央地區向他們獻上戒律，也應包括在內。因為對他們來說，這也會成為不理解的原因。』 附說想支分： 第二種情況：無論是否知道，如果在寂靜處獻上戒律，那也不是真正的獻上。《 टीका 》中說：『非寂靜處也變得像啞巴的處境一樣，因為對所有的人來說，都沒有衆所周知的概念。』無論是否寂靜，如果認為是在寂靜處而獻上戒律，那也不是真正的獻上。 正說行為支分： 有五種情況：一是捨棄學處體性，二是捨棄所依止的皈依處，三是捨棄近行軌範師，四是接受低劣的地位，五是拋棄志同道合的朋友。 棄學處體性： 第一種情況：學處，即戒律本身的體性。『或』字表示還有其他需要捨棄的東西。 棄所依處： 第二種情況：佛、法、僧，或者說『佛』。在此，有些人說：如果捨棄皈依，戒律也會被捨棄。從『佛、法、僧』可以看出這一點。因為捨棄了主要對象，所以捨棄佛就等於捨棄了比丘的戒律。這是《二十戒釋》中的說法。《辨別釋》中說：『供養三寶是捨棄戒律的根本。』《俱舍論》中說：『其他人也有近住，但未皈依者則沒有。』由此可知。這是他們的說法。對此的反駁是：《廣釋問經》中說：『如果有人下定決心，捨棄三寶，戒律也不會因此而消失，為什麼？請回答這個問題。』答案是：黑女比丘尼曾說要捨棄三寶，因此，（佛陀）說她還有捨棄三寶的餘地。』 還有其他的反駁理由：如果有人捨棄了皈依，那麼，這個人的法...

【English Translation】 If someone says without understanding that even if the precepts have been offered, it should be said that the precepts have not been offered, it should be understood that this is in reference to a situation of non-understanding. Regarding the places of abandonment: There are two situations: one is for those who have the ability to express themselves, and the other is for those who are different from oneself. The first situation: If precepts are offered to someone who has lost the nature of being an object of offering, then it is not a true offering. If it is offered to a mute person, it is not a true offering. The 《 टीका 》 says: 'Whoever is unable to speak in any way is considered mute here.' The second situation: If it is offered to non-human beings such as gods and nagas, it is not a true offering. If it is offered to someone who does not understand language and symbols, it is not a true offering. The 《 टीका 》 says: 'The foolish, the deaf, those in meditative absorption, and those in border regions, even if the central regions offer them precepts, should also be included. Because for them, this will also become a cause of non-understanding.' Attached explanation of the branch of thought: The second situation: Whether one knows or not, if precepts are offered in a solitary place, it is not a true offering. The 《 टीका 》 says: 'A non-solitary place also becomes like the situation of a mute person, because for all people, there is no well-known concept.' Whether it is solitary or not, if one thinks it is in a solitary place and offers precepts, it is not a true offering. Correct explanation of the branch of action: There are five situations: one is abandoning the nature of the precepts, the second is abandoning the refuge of reliance, the third is abandoning the close-attendant preceptor, the fourth is accepting an inferior position, and the fifth is abandoning like-minded friends. Abandoning the nature of the precepts: The first situation: The precepts, that is, the nature of the vows themselves. The word 'or' indicates that there are other things to be abandoned. Abandoning the place of reliance: The second situation: Buddha, Dharma, Sangha, or 'Buddha'. Here, some say: If refuge is abandoned, the precepts will also be abandoned. This can be seen from 'Buddha, Dharma, Sangha'. Because the main object is abandoned, abandoning the Buddha is equivalent to abandoning the precepts of a bhikshu. This is the statement in the 《Twenty Precepts Commentary》. The 《Discrimination Commentary》 says: 'Offering to the Three Jewels is abandoning the root of the precepts.' The 《Abhidharmakośa》 says: 'Others also have near-dwelling, but those who have not taken refuge do not.' This is known from this. This is their statement. The refutation to this is: The 《Extensive Commentary on Questions》 says: 'If someone is determined to abandon the Three Jewels, the precepts will not disappear because of this, why? Please answer this question.' The answer is: The black nun Bhikshuni once said that she would abandon the Three Jewels, therefore, (the Buddha) said that she still had the opportunity to abandon the Three Jewels.' There are other reasons for refutation: If someone abandons refuge, then, this person's Dharma...

---

ས་དངོས་སུ་འདས་པའི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་ཁེགས་པར་ཐལ། སྡོམ་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁས་བླངས། འདོད་ན། 6-207b མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་མས་དཀོན་མཆོག་གཏོང་ངོ་ཞེས་ཟེར་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །བརྗོད་པ་གསུམ་པའི་མཐར་ནི་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པ་ནི། འདིར་སངས་རྒྱས་འབུལ་ལོ་ཞེས་པ་དེ་བསླབ་པ་འབུལ་བ་གོ་བར་བྱེད་པའི་མཚོན་བྱེད་དུ་བསྟན་པ་སྟེ་མཁན་པོ་འབུལ་ཞེས་བསྟན་པ་བཞིན་ནོ། །སྡོམ་པ་ཉི་ཤུ་པའི་འགྲེལ་པ་དང་། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས་བཤད་པ་དེ་ནི་བསླབ་པ་འབུལ་བའི་བསམ་པས་ཕུལ་བ་ལ་དགོངས་སོ། །མཛོད་ལས་བཤད་པ་དེ་ནི་ཤེས་བཞིན་དུ་སྐྱབས་འགྲོ་མ་བྱས་པར་བསྙེན་གནས་ལེན་ན། དེ་ལ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་མིན་ཅེས་བསྟན་པ་ཡིན་གྱི། སྐྱབས་འགྲོ་ཤོར་བས་སྡོམ་པ་འཆོལ་བར་བསྟན་པ་མིན་ནོ། །བྱེ་བྲག་ཏུ་ལུང་གི་ཆོས་མདོ་སྡེའམ་འདུལ་བའམ་མ་མོའམ་ཞེས་སོ། ། 棄近授親教師 གསུམ་པ་ནི། སློབ་དཔོན་ནམ་མཁན་པོ་འབུལ་ལོ་ཞེས་སོ། ། 持劣處 བཞི་པ་ནི། བདག་ཅེས་པ་འདི་ནས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཞེས་ཡན་ཆད་ལ་སྦྱར་རོ། །ཁྱིམ་པའམ་ཞེས་པ་རབ་བྱུང་གི་སྡོམ་པ་བཏང་ཡང་དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་པ་མི་གཏོང་བ་སྟེ་བསམ་པའི་དབང་གིས་སོ། །དགེ་ཚུལ་ལམ་ཞེས་པ་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་བཏང་ཡང་དགེ་བསྙེན་དང་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་བཏང་བར་མ་ངེས་པའོ། །ཟ་མའམ་མ་ནིང་ངམ་ཞེས་པ་ནི། ཉིད་འགྲེལ་ལས། ཟ་མའམ་མ་ནིང་ཉིད་དུ་དམ་བཅས་པས་སྡོམ་པ་ཐམས་ཅད་འབུལ་བའོ་ཞེས་སོ། །ཟ་མ་ནི་དང་པོ་ནས་ཟ་མར་གྱུར་པ་ལ་ཡང་རིགས་གཉིས་ཏེ། རིགས་རྒྱུད་འབྱུང་བའི་ས་བོན་གྱི་ནུས་མེད་ཀྱི་ཟ་མ་དང་དབང་པོ་ལས་རུང་གི་ནུས་མེད་ཀྱི་ཟ་མ་གཉིས་ལས་ཕྱི་མ་ལ་དགོངས་ཏེ། མེ་ཏོག་ཕྲེང་རྒྱུད་ལས། གང་ཞིག་གྲོང་པའི་ཆོས་དག་གི། ནུས་མེད་དེ་ནི་ཟ་མའོ། །ཞེས་སོ། །གློ་བུར་གྱི་ཟ་མ་ནི་རླིག་པ་ཕྱུང་བས་ས་བོན་མེད་པ་དེར་གཞི་འགྲེལ་ 6-208a ལས་བཤད་དོ། །དགེ་སློང་མ་སུན་ཕྱུང་བའམ་རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པའམ་ཞེས་པ་ནི་གོ་སླའོ། །ཐ་དད་དུ་གནས་པའམ་ཞེས་པ་ནི་ལྟ་བ་དང་ལོངས་སྤྱོད་ཀྱི་སྒོ་ནས་ཐ་དད་དུ་གནས་པ་གཉིས་ཏེ། ལུང་གཞི་ལས། དགེ་སློང་དག་གཉིས་པོ་འདི་ནི་ཐ་དད་དུ་གནས་པ་ཡིན་ཏེ། ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་སུ་སོང་བ་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་གནས་ནས་ཕྱུང་བའོ་ཞེས་པས་སྔ་མ་ལྟ་བ་དང་། ཕྱི་མ་ལོངས་སྤྱོད་ལས་ཐ་དད་པར་བྱས་པའོ། །ཐ་དད་དུ་གནས་པ་ལ་སྡོམ་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཐ་དད་དུ་གནས་པར་བཟུང་དུ་གསོལ་ཞེས་བརྗོད་པས་སྡོམ་པའི་གཏོང་རྒྱུར་མི་རིགས་ཞེ་ན། འདི་ནི་བསླབ་པ་འབུལ་བ་གོ་བའི་མཚོན་བྱེད་ཙམ་ཡིན་ཏེ། དཔེར་ན་མཁན་པོ་ཚེ་ལས་འདས་ནས་མེད་ཀྱང་མཁན་བུ་ལ་སྡོམ་པ་ཡོད་པ་འབུལ་བ་ན། མཁན་པོ་འབུལ་ལོ་ཞ

【現代漢語翻譯】 如果實際已經產生了墮落的罪過，那是因為沒有戒律的緣故。承認這個理由。如果這樣認為， 在《母分別》中說：『如果比丘尼說供養三寶，就會犯輕罪。』在第三次陳述的結尾說：『會變成僧殘罪。』破斥這種論點是：這裡說『供養佛』，是指示理解為供養學處，就像指示供養親教師一樣。在《二十戒釋》和《分別釋》中說，這是指以供養學處的意願而供養。在《俱舍論》中說，如果明知故犯，沒有皈依就受近住戒，那麼不會產生戒律，這只是表明這一點，而不是表明因為失去皈依而戒律鬆弛。特別地，經、律或摩摩等是聖教的根本。 拋棄低劣的，親近上師。 第三個是：供養導師或親教師。 持有低劣之處。 第四個是：『我』這個詞從這裡開始一直到『如來』都要連線起來。『在家』是指即使放棄了出家的戒律，也不會放棄居士戒，這是由意願決定的。『沙彌』是指即使放棄了比丘的戒律，也不一定放棄居士戒和沙彌戒。『半擇迦或不男』是指，在《自釋》中說：『以半擇迦或不男的身份發誓，就是供養所有的戒律。』半擇迦有兩種，一種是從一開始就成為半擇迦，又分為兩種：沒有生殖能力的半擇迦和官能無法運作的半擇迦，這裡指的是後者。如《花鬘論》中說：『對於那些沒有村落之法能力的人，就是半擇迦。』突然成為半擇迦是指通過閹割而失去生殖能力的人，這在《根本釋》中有所說明。 『驅逐比丘尼或處於盜竊狀態』很容易理解。『處於分離狀態』是指在見解和受用方面處於分離狀態。如《律本事》中說：『比丘們，這兩種人是處於分離狀態的，即走向非法的方向和被逐出僧團。』前者是指見解，後者是指受用方面被分離。因為處於分離狀態的人有戒律，如果說請求允許處於分離狀態，不應該成為放棄戒律的原因，那麼，這只是理解為供養學處的一種象徵，例如，即使親教師已經去世，但弟子仍然有戒律，在供養時，會說供養親教師。

【English Translation】 If actually a downfall has been generated, it is because there is no discipline. The reason is accepted. If you think so, In the 'Mother Discrimination' it says: 'If a bhikshuni says she offers to the Three Jewels, she will commit a minor offense.' At the end of the third statement, it says: 'It will become a sanghavasesa offense.' Refuting this argument is: Here, saying 'offering the Buddha' is shown as a symbol to understand offering the training, just like showing offering the preceptor. In the 'Twenty Disciplines Commentary' and the 'Discrimination Commentary', it is said that this refers to offering with the intention of offering the training. What is said in the 'Treasury' is that if one knowingly takes the upavasatha vows without taking refuge, then it is shown that discipline is not generated, but it is not shown that discipline is loosened by losing refuge. In particular, the scriptures of the Agamas are the root of the Dharma, whether it is the Sutras, the Vinaya, or the Matrikas. Abandoning the inferior, approaching the teacher. The third is: Offering the teacher or preceptor. Holding inferior places. The fourth is: The word 'I' from here up to 'Tathagata' should be connected. 'Householder' means that even if the vows of ordination are abandoned, the vows of a layperson are not abandoned, which is determined by intention. 'Sramanera' means that even if the vows of a bhikshu are abandoned, it is not certain that the vows of a layperson and a sramanera are abandoned. 'Pandaka or eunuch' means that in the 'Self-Commentary' it says: 'By vowing to be a pandaka or eunuch, all the vows are offered.' There are two types of pandakas, one is a pandaka from the beginning, which is divided into two types: a pandaka without the ability to produce offspring and a pandaka without the ability to function the senses, and the latter is referred to here. As it says in the 'Garland of Flowers': 'For those who do not have the ability of village laws, they are pandakas.' A sudden pandaka refers to someone who has lost the ability to reproduce by castration, which is explained in the 'Root Commentary'. 'Expelling a bhikshuni or being in a state of theft' is easy to understand. 'Being in a state of separation' refers to being in a state of separation in terms of views and enjoyment. As it says in the 'Vinaya Matters': 'Bhikshus, these two are in a state of separation, namely going in the direction of the unlawful and being expelled from the Sangha.' The former refers to views, and the latter refers to being separated in terms of enjoyment. Because those in a state of separation have discipline, if it is said that requesting permission to be in a state of separation should not be a reason for abandoning discipline, then this is only a symbol of understanding offering the training, for example, even if the preceptor has passed away, the disciple still has discipline, and when offering, it will be said to offer the preceptor.

---

ེས་བརྗོད་པ་དེ་ནི་སྡོམ་པ་འབུལ་བའི་ཆོ་ག་ཡིན་པ་བཞིན་ནོ། །གནས་པར་མི་བྱ་བའམ་ཞེས་པ་ནི་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གི་ལོངས་སྤྱོད་ལྷན་ཅིག་ཏུ་བྱར་མི་རུང་བའི་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་ཀྱིས་ཉམས་པ་ལ་རྣམ་འབྱེད་དང་དེའི་འགྲེལ་པ་གཉིས་ཀ་ནས་བཤད་དོ། །མུ་སྟེགས་ཅན་ནམ་མུ་སྟེགས་ཅན་ཞུགས་པའམ་མ་བསད་པའམ་ཕ་བསད་པའམ་དགྲ་བཅོམ་པ་བསད་པའམ་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱས་པའམ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལ་ངན་སེམས་ཀྱིས་ཁྲག་ཕྱུང་བར་ཞེས་པ་རྣམས་ནི་གོ་སླའོ། །གོང་གི་བདག་ནས་བཟུང་འདིའི་བར་སྒྲ་རེ་རེའི་མཐར་བཟུང་དུ་གསོལ་ཞེས་སྦྱར་རོ། ། 棄法友 ལྔ་པ་ནི། བདག་གྲོགས་ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པ་ཁྱེད་ཅག་དང་གནས་གཅིག་ཏུ་ལྷན་ཅིག་གནས་པའམ། ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གི་ལོངས་སྤྱོད་པས་ཆོག་གོ་ཞེས་བྱ་བ་ལྟ་བུ་ནི་འབུལ་བའི་ཚིག་དག་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀར། ལྟ་བུ་ནི་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ནི་རྣམ་པ་ཉིད་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། འབུལ་ 6-208b བའི་ཚིག་དག་ནི་རྣམ་པ་དེ་ལྟ་བུ་དག་དང་། ཆོ་ག་དེ་ལྟ་བུ་དག་དང་། རང་བཞིན་དེ་ལྟ་བུ་དག་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བའོ་ཞེས་དག་སྒྲའི་དོན་ཀྱང་དེ་ལྟར་འགྲེལ་ལོ། །སྤྲིང་ཡིག་དང་ལག་བརྡ་ལ་སོགས་པ་ལུས་ཀྱི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་ཕུལ་བར་འགྱུར་རམ་མི་འགྱུར་ཞེ་ན། ཉིད་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། ལུས་ཀྱི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ལས་ཀྱང་བསླབ་པ་ཕུལ་བར་འགྱུར་ཞེས་བཤད་དོ། །འོད་ལྡན་ལས་ཀྱང་། གོ་བར་བྱེད་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས། །བརྡ་ཕྲད་མི་ལ་གོ་བྱེད་ནའོ། །ཞེས་བཤད་དོ། །འོ་ན་ལུང་མ་མོ་ལས། སྤྲིང་ཡིག་དང་ལག་བརྡས་བསླབ་པ་འབུལ་བ་ན་ཡང་བསླབ་པ་མ་ཕུལ་བའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དེ་ནི་ཕ་རོལ་པོས་མ་གོ་བ་ལ་དགོངས་སོ་ཞེས་རིགས་སོ། །བསླབ་པ་འབུལ་བའི་ཆོ་གའོ། །འདིར་སྨྲས་པ། སྨོན་ལམ་དག་སྟོབས་རྨད་བྱུང་སྐྱེ་ཤིང་ལི་ཁྲིའི་མཚམས་སྤྲིན་གཞོན་ནུ་མས། །བྱ་དཀའི་འཛུམ་རོལ་འོད་ཀྱི་སྙིང་སྟོབས་ཕྱོགས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་མཛེས་པར་བྲེས། །སྐྱེ་བ་འདིར་ཡང་ཐུབ་པའི་རིང་ལུགས་ཉི་ཟེར་ཟགས་པའི་ཐིགས་པ་ནི། །ལྟ་སྲེད་ཀྱིས་སྤྱོད་སློབ་མ་ཀུནྡའི་སྙིང་པོར་ཞུགས་པའི་སྐབས་མ་རྙེད། །ཐུགས་རྗེའི་འབིགས་བྱེད་རླུང་གི་ཟློས་གར་ལས། །དབྱངས་ཅན་གསར་མའི་འཁྲི་ཤིང་མེ་ཏོག་ལྡེམ། །དེ་ཚེ་དམ་ཆོས་འདུལ་བའི་དྲི་བསུང་འཐུལ། །སྙིགས་དུས་མཁས་པའི་ཡོངས་འདུ་འདི་ན་དར། །མགོ་བོ་ཀུ་མུད་དགོད་པའི་ཕུང་པོ་ཡི། །རི་ལས་རྣམ་པར་དཀར་བའི་དཔལ་བཟུང་ནས། །མིག་གི་རྒྱལ་མོས་གནམ་སྔོན་ཞུ་བ་ཡི། །ཁུ་བ་འཐུངས་པས་ཆོས་འདུལ་ཅི་ལ་དཔོགས། །བཞིན་བཟང་བག་ཡོད་བསྟེན་པའི་མཛེས་མ་ལ། །མཁས་མཆོག་སྨུག་རྩིས་མཚན་པའི་མཁུར་ཚོས་ཀྱི། །ལེགས་བཤད་དཀར་དམར་མེ་ཏོག་འཛུམ་པ་ན། །བསྟན་ལ་ཆགས་པའི་སྤུ་ལོང་རྒྱུ་གཅིག་གོ། །། 6-209a འདུལ་བའི་མདོ་བམ་

【現代漢語翻譯】 正如前面所說，這是一個授予戒律的儀式。 '不應住'是指在教法和物質享受上不能同時進行，如果犯了覆藏罪，則會從《分別》及其註釋中進行解釋。'外道'、'已入外道'、'殺母'、'殺父'、'殺阿羅漢'、'分裂僧團'、'惡意出佛身血'等都容易理解。從上面的'我'開始，到這裡為止，每個詞後面都加上'請接受'。 舍法友 第五，像這樣說：'我和與你梵行者們住在一起，或者滿足於教法和物質享受'，這些都是奉獻的詞語。 《 टीका 》中說：'像這樣'的'像'字是爲了表示種類，奉獻的詞語就是像那樣的種類，像那樣的儀式，像那樣的自性。因此，也這樣解釋'དག་（梵文：api，漢語：也）'字的含義。如果通過書信和手勢等身體的表示來奉獻，是否可以呢？《ཉིད་བཤད་》和《 टीका 》中說：'通過身體的表示，也可以奉獻學處。'《光明》中也說：'通過一切使人理解的方式，如果手勢能使人理解。' 那麼，《根本律》中說：'通過書信和手勢來奉獻學處時，也沒有奉獻學處'，這是否矛盾呢？這是指對方沒有理解的情況，可以這樣理解。這是奉獻學處的儀式。 在此說道：祈願文具有奇妙的力量，像生長樹木和紅花的雲彩一樣，以難以做到的微笑和光芒的心力，莊嚴了四方的輪盤。今生，愿佛陀的教法，像陽光灑落的滴水，沒有機會進入貪戀者的心中。愿慈悲的穿透之風的嬉戲，使妙音天女的新藤蔓開出鮮花。那時，愿神聖的律藏的芬芳瀰漫。愿這末世的智者聚集之地興盛。愿頭顱像睡蓮一樣綻放的堆積，從山中獲得潔白的光輝，愿眼睛的女王飲用天空的精華，那麼如何衡量教法和律藏呢？愿美麗的容顏，依靠謹慎的美女，愿智者用紅色的顏料點綴的面頰，綻放出善說和紅白的花朵，愿對教法的愛戀，成為唯一的因。

【English Translation】 As mentioned earlier, this is a ritual for offering vows. 'Should not dwell' refers to the failure to engage in both Dharma and material enjoyment simultaneously, and if one commits a concealing offense, it will be explained from both the 'Separation' (Pratimoksha) and its commentaries. 'Heretic,' 'entered into heresy,' 'killing mother,' 'killing father,' 'killing an Arhat,' 'splitting the Sangha,' 'maliciously drawing blood from the Buddha' are all easy to understand. Starting from 'I' above, add 'please accept' after each word up to here. Friend of Abandoning the Dharma Fifth, like saying, 'I and those who practice chastity with you dwell together in one place, or are content with Dharma and material enjoyment,' these are words of offering. In the 《 टीका 》, it says: 'The word 'like' in 'like this' is to indicate the type, the words of offering are like that type, like that ritual, like that nature.' Therefore, the meaning of the word 'དག་ (Sanskrit: api, Chinese: also)' is also explained in this way. If offering is done through bodily expressions such as letters and gestures, is it acceptable? In 《ཉིད་བཤད་》 and 《 टीका 》, it says: 'Through bodily expressions, one can also offer the precepts.' In 《光明》, it also says: 'Through all means of making understanding possible, if gestures can make people understand.' Then, if the 《Fundamental Law》 says: 'When offering precepts through letters and gestures, the precepts are not offered,' is this contradictory? This refers to the situation where the other person does not understand, and it can be understood in this way. This is the ritual of offering precepts. Here it is said: May the prayer have wonderful power, like the clouds of growing trees and safflower, with the heart strength of a smile and light that is difficult to achieve, adorn the wheel of the four directions. In this life, may the Buddha's teachings, like drops of sunlight, have no chance to enter the hearts of those who are greedy. May the play of the wind of compassionate penetration cause the new vines of the goddess of eloquence to bloom. At that time, may the fragrance of the sacred Vinaya spread. May this gathering place of wise men in the degenerate age flourish. May the accumulation of heads blooming like water lilies, obtain the white brilliance from the mountains, may the queen of eyes drink the essence of the sky, then how can we measure the Dharma and the Vinaya? May the beautiful face, rely on the cautious beauty, may the cheeks of the wise men adorned with red paint, bloom with well-spoken and red and white flowers, may the love for the Dharma be the only cause.

---

པོ་གཉིས་པ།། །། 分別說男女比丘廣戒品 གཉིས་པ་ལ། དགེ་སློང་ཕ་ཡི་རྣམ་འབྱེད་བརྗོད། །དགེ་སློང་མ་ཡི་རྣམ་འབྱེད་བསྟན། ། 說比丘廣戒 དང་པོ་ལ། སྤྱི་དོན་དང་། ཚིག་དོན་གཉིས་ལས། 比丘廣戒總義 དང་པོ་ལ་བཅུ་སྟེ། ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་པོ་རྣམས་ཀྱི་དབྱེ་བ་དང་། བསྡུ་བ་དང་། མཚན་ཉིད་དང་། གྲངས་ངེས་པ་དང་། གོ་རིམ་ངེས་པ་དང་། སྒྲ་བཤད་པ་དང་། འདས་ན་ཅིར་འགྱུར་བ་དང་། བསྲུངས་པའི་ཕན་ཡོན་དང་། མ་བསྲུངས་པའི་ཉེས་དམིགས་དང་། མཁས་པ་དག་གིས་དོགས་གཅོད་ཇི་ལྟར་བྱས་པའོ། ། 五部罪類別 དང་པོ་ལ་གཉིས་ལས། 類別事 དབྱེ་བའི་གཞི་ནི། རབ་བྱུང་གི་སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་ལས་འདས་པའི་ལྟུང་བ་ཙམ་མོ། ། 類別處 གཉིས་པ་དབྱེ་བའི་སྒོ་ནི། ངོ་བོ་ཐ་དད་ཀྱི་སྒོ་ནས་མི་འབྱེད་དེ། དངོས་དང་མདོར་བསྡུས་ལ་བལྟོས་ནས་དཔག་ཏུ་མེད་པས་ན་དབྱེ་བར་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་གང་ཞེ་ན། སྡེ་ཚན་ཐ་དད་ཀྱི་སྒོ་ནས་ཕྱེ་ན། ལྟུང་བ་སྡེ་ཚན་ལྔ་སྟེ། ལུང་ལྔ་ཚན་ལས། ཉེས་པ་ལྔ་སྟེ། ཕམ་པ་དང་། དགེ་འདུན་ལྷག་མ་དང་། ལྟུང་བྱེད་དང་། སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་དང་། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་པ་དང་། རྣམ་འབྱེད་ལས་རྫུན་རྣམ་པ་ལྔ་སྟེ། གཞི་མེད་པར་ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔས་གླེང་བའོ། །ཞེས་པ་དང་། འདུལ་བ་བསྡུས་པ་ལས། ལྟུང་བའི་སྡེ་ཚན་རྣམ་ལྔ་སྟེ། །ཞེས་སོ། །འོད་ལྡན་ལས། ལྟུང་བའི་རིགས་ལྔ་དག་ཏུ་འཇུག་པར་བྱེད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། །སྡེ་ལྔ་པོ་དེར་སྦོམ་པོ་མ་འདུས་སོ་ཞེ་ན། ཕམ་ལྷག་གི་ན་སྨད་ཡིན་པས་ཕམ་ལྷག་གི་སྡེར་འདུས་ཏེ། འོད་ལྡན་ལས། ཉེས་པ་སྦོམ་པོ་ནི་གཉིས་ཏེ། ཕམ་པ་ལས་བྱུང་བ་དང་། ལྷག་མ་ལས་བྱུང་བའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །བཙུན་པ་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པས། ལྟུང་བ་རིགས་ལྔ་ལ་ཕམ་པ་དང་། ལྷག་མ་དང་། སྦོམ་པོ་དང་། 6-209b ལྟུང་བྱེད་དང་། སོ་སོར་བཤགས་པའོ་ཞེས་མདོ་རྒྱན་གྱི་འགྲེལ་བཤད་ལས་སྦོམ་པོའི་སྡེ་བཤད་པ་ནི་བཤད་ཙམ་དུ་ཟད་ཀྱང་མི་བཟད་དོ། །མ་ངེས་པའི་ཆོས་གཉིས་པོ་ནི་སྡེ་ལྔར་མ་འདུས་པའི་སྐྱོན་མེད་དེ། འདུལ་བ་བསྡུས་པ་ལས། མ་ངེས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ཕམ་པ་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་ཉིད་དུ་ཅི་རིགས་པར་འདུས་པར་རིགས་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། གསུམ་དུ་མ་ངེས་པའི་ཆོས་དགེ་སློང་དང་བུད་མེད་འདོམ་གང་གིས་བར་དུ་མ་ཆོད་པར་འདོད་པ་བྱར་རུང་བའི་སྟན་ལ་འདུག་པ་ནི་ཕམ་ལྷག་དང་ལྟུང་བྱེད་དུ་འདུས་ལ། གཉིས་སུ་མ་ངེས་པའི་ཆོས་དགེ་སློང་དང་བུད་མེད་འདོམ་གང་གིས་བར་དུ་བཅད་དེ་འདོད་པ་བྱར་མི་རུང་བའི་སྟན་ལ་འདུག་པ་ནི་ལྷག་མ་དང་ལྟུང་བྱེད་དུ་འདུས་པའོ། །སྤང་ལྟུང་ཡང་ལྟུང་བྱེད་དུ་འདུས་པ་ཡིན་ནོ། ། 攝義 གཉིས་པ་བསྡུ་བ་ལ་གཉིས་ཏེ། བསྡུ་བ་དངོས་དང་། ཞར་ལས་བྱུང་བའོ། ། དང་པོ་ལ་གསུམ་ལས། 攝所想與事分 དང་པོ་བསམ་པ་དང་དངོ

【現代漢語翻譯】 第二品：分別說男女比丘廣戒品 說比丘廣戒 第二品分為：比丘廣戒的解釋，比丘尼廣戒的闡述。 第一部分：比丘廣戒 分為總義和詞義兩部分。 比丘廣戒總義 總義分為十個方面：五部罪的類別、攝義、定義、數量確定、順序確定、詞源解釋、違犯后的結果、守護的利益、不守護的過患，以及智者如何決斷疑惑。 五部罪類別 第一部分分為兩部分：類別事和類別處。 類別事 類別的基礎是：從出家者的別解脫戒律中違犯的罪行。 類別處 第二，類別的依據是：不以本體的差別來區分，因為就實際和簡略而言，罪行是無法估量的，所以無法區分。那麼是什麼呢？如果從部類的差別來區分，罪行分為五類：五部律中，有五種罪：波羅夷（藏文：ཕམ་པ་，梵文天城體：Parājika，梵文羅馬擬音：Parajika，漢語字面意思：斷頭罪）、僧殘（藏文：དགེ་འདུན་ལྷག་མ་，梵文天城體：Saṃghāvaśeṣa，梵文羅馬擬音：Sanghavasesa，漢語字面意思：僧眾中殘餘）、墮罪（藏文：ལྟུང་བྱེད་，梵文天城體：Prāyaścittika，梵文羅馬擬音：Prayascittika，漢語字面意思：應懺悔罪）、向彼悔（藏文：སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་，梵文天城體：Pratideśanīya，梵文羅馬擬音：Pratidesaniya，漢語字面意思：應向他人懺悔罪）和惡作（藏文：ཉེས་བྱས་，梵文天城體：Duṣkṛta，梵文羅馬擬音： Duskrita，漢語字面意思：惡作罪）。《分別解脫經》中說有五種虛妄，即毫無根據地談論五部罪。還有《律藏總攝》中說：『罪行的部類有五種。』《光明論》中說：『因為會導致進入五種罪行。』如果有人問：粗罪是否包含在這五類中呢？因為僧殘罪屬於波羅夷和僧殘的下屬，所以包含在波羅夷和僧殘罪中。《光明論》中說：『粗罪有兩種：從波羅夷中產生的和從僧殘中產生的。』尊者無自性認為，五種罪行是波羅夷、僧殘、粗罪、墮罪和向彼悔。《寶鬘經》的註釋中對粗罪的解釋僅僅是說說而已，不能接受。兩種不定罪不包含在五類罪中沒有過失。《律藏總攝》中說：『凡是不定罪，都應根據情況包含在波羅夷等罪中。』也就是說，三種不定罪中，比丘和婦女之間沒有一拃的間隔，坐在允許行淫的坐具上，包含在波羅夷、僧殘和墮罪中。兩種不定罪中，比丘和婦女之間有一拃的間隔，坐在不允許行淫的坐具上，包含在僧殘和墮罪中。捨墮罪也包含在墮罪中。 攝義 第二部分：攝義分為兩部分：攝義本身和由此產生的。 第一部分分為三部分： 攝所想與事分

【English Translation】 Chapter Two: Explaining the Extensive Precepts for Monks and Nuns Explaining the Extensive Precepts for Monks Chapter Two is divided into: Explanation of the Extensive Precepts for Monks, and Elucidation of the Extensive Precepts for Nuns. Part One: Extensive Precepts for Monks Divided into General Meaning and Literal Meaning. General Meaning of the Extensive Precepts for Monks The general meaning is divided into ten aspects: categories of the five groups of offenses, compilation, definition, fixed number, fixed order, etymological explanation, consequences of transgression, benefits of guarding, faults of not guarding, and how the wise resolve doubts. Categories of the Five Groups of Offenses The first part is divided into two parts: Category of Object and Category of Basis. Category of Object The basis of categorization is: offenses that transgress the individual liberation vows of an ordained person. Category of Basis Second, the basis of categorization is: not distinguishing by differences in essence, because offenses are immeasurable in terms of actuality and brevity, so they cannot be distinguished. So what is it? If categorized by differences in class, there are five classes of offenses: In the five Vinaya sections, there are five offenses: Parajika (Defeat), Samghavesesa (Formal Meeting Suspension), Prayascittika (Expiation), Pratidesaniya (Confession), and Duskrita (Wrongdoing). The Pratimoksha Sutra states that there are five types of falsehood, namely, groundlessly discussing the five groups of offenses. Also, the Vinaya Samgraha states: 'There are five categories of offenses.' The Light Treatise states: 'Because it causes one to enter into the five types of offenses.' If one asks: Are gross offenses included in these five categories? Since Samghavesesa is subordinate to Parajika and Samghavesesa, it is included in the Parajika and Samghavesesa categories. The Light Treatise states: 'There are two types of gross offenses: those arising from Parajika and those arising from Samghavesesa.' Venerable Non-Self-Nature believes that the five offenses are Parajika, Samghavesesa, gross offenses, Prayascittika, and Pratidesaniya. The explanation of gross offenses in the commentary on the Garland Sutra is merely a statement and is unacceptable. There is no fault in the two uncertain offenses not being included in the five categories. The Vinaya Samgraha states: 'Whatever is uncertain should be appropriately included in Parajika and other offenses.' That is, in the three uncertain offenses, if a monk and a woman are not separated by a span and sit on a seat where sexual intercourse is permissible, it is included in Parajika, Samghavesesa, and Prayascittika. In the two uncertain offenses, if a monk and a woman are separated by a span and sit on a seat where sexual intercourse is not permissible, it is included in Samghavesesa and Prayascittika. Nissaggiya Pacittika is also included in Prayascittika. Compilation The second part: Compilation is divided into two parts: Compilation itself and what arises from it. The first part is divided into three parts: Compilation of Thought and Matter

---

ས་པོའི་ཆ་ནས་བསྡུ་བ་ནི།ལྟུང་བ་ཐམས་ཅད་ནི་གཉིས་སུ་འདུས་ཏེ། འདུ་ཤེས་གཙོ་བ་དང་དངོས་པོ་གཙོ་བའོ། །དེ་ཡང་འོད་ལྡན་ལས། བསླབ་པའི་གཞི་ནི་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ། འདུ་ཤེས་གཙོ་བོར་བྱ་བ་དང་། དངོས་པོ་གཙོ་བོར་བྱ་བའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དངོས་པོ་གཙོ་བ་ནི། མི་ཚངས་སྤྱོད་དང་འབྱིན་པ་གཉིས་ཀྱི་ལྟུང་བ་ཡིན་ལ། འདུ་ཤེས་གཙོ་བ་ནི། དེ་ལས་གཞན་པའི་ལྟུང་བ་རྣམས་ཡིན་ཏེ། སྤྱིར་བསྟན་ལས། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་དང་ཁུ་བ་འབྱིན་པ་གཉིས་ལ་ནི་དེར་མ་ཟད་དོ་ཞེས་བཤད་དོ། ། 攝所作分 གཉིས་པ་བྱེད་ལས་ཀྱི་ཆ་ནས་བསྡུ་བ་ནི། ལྟུང་བ་ཐམས་ཅད་གཉིས་སུ་འདུས་ཏེ། གསོ་བའི་ལྷག་མ་དང་བཅས་པ་དང་། ལྷག་མ་མེད་པའི་ལྟུང་བའོ། །དེ་ཡང་གཅིག་ལས་འཕྲོས་པ་ལས། ཉེས་པ་གཉིས་ཏེ། ལྷག་མ་དང་བཅས་པ་དང་ལྷག་མ་མ་ལུས་པ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་གཉིས་ནི་ཐུན་མོང་གི་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་དང་། དེ་ལས་གཞན་པའི་ལྟུང་ 6-210a བ་རྣམས་ཏེ་མས་རིམ་བཞིན་ནོ། ། 攝體性分 གསུམ་པ་ངོ་བོའི་ཆ་ནས་བསྡུ་བ་ནི། ལྟུང་བ་ཐམས་ཅད་གཉིས་སུ་འདུས་ཏེ་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་དང་། བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བའོ། །དེ་ཡང་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། རང་བཞིན་དང་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་གང་ཁས་བླངས་པ་དེ་ཕྱིར་བཅོས་བྱེད་དུ་གཞུག་ཅེས་གསུངས་པ་དང་། འདུལ་བ་བསྡུས་པ་ལས། རང་བཞིན་ཁ་ན་མ་ཐོ་དང་། །བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་དང་། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་། འོད་ལྡན་གྱི་རྩ་བ་ལས། རང་བཞིན་ཁ་ན་མ་ཐོ་མ་གཏོགས་སྒྲིམ། །བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བས་ཀྱང་བསྐྱངས། །ཞེས་བཤད་དོ། ། 附屬 གཉིས་པ་ཞར་ལས་བྱུང་བ་ནི། འོ་ན་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་དེ་གཉིས་ཀྱི་ཁྱད་པར་གང་ཞེ་ན། འདི་ལ་བཞི། གཞན་ལུགས་དགག་པ་དང་། རང་ལུགས་བཞག་པ་དང་། དེ་ལ་རྩོད་པ་སྤང་བ་དང་། འཕྲོས་པའི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ནི། རོག་དམར་ཞུར་བ་ན་རེ། ཉོན་མོངས་པ་ཀུན་ནས་བསླངས་པའི་ལྟུང་བ་ནི་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བའི་ལྟུང་བ་ཡིན་ལ། དེས་ཀུན་ནས་མ་བསླངས་པའི་ལྟུང་བ་ནི་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡིན་ཏེ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ནི་ཉོན་མོངས་པ་ཅན་གྱི་སེམས་ལས་བྱུང་བ་སྟེ། ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་སྐྱོན་ཆགས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བཤད་པས་ཤེས་སོ་ཟེར་རོ། །དེ་དགག་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། གནོད་བྱེད་བརྗོད་པ་དང་། སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པའོ། །དང་པོ་ནི། སོ་སྐྱེས་བྱ་བ་མིན་པ་བྱས་པའི་ལྟུང་བ་ཐམས་ཅད་ཆོས་ཅན། རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡིན་པར་ཐལ། ངས་འདི་ལྟར་བྱའོ་ཞེས་བདག་ཏུ་འཛིན་པའི་ཉོན་མོངས་པས་ཀུན་ནས་བསླངས་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཉམས་སུ་མྱོང་བས་གྲུབ་ཅིང་། གལ་ཏེ་མ་གྲུབ་ཅེ་ན་བདག་ལྟ་རྩ་ཉོན་དུ་གསུངས་པ་དང་འགལ། ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་ན་དམ་བཅའ་ཉམས་ལ། འདོད་ན། འོད་ལྡན་ལས། འཕགས་པ་ཉེར་སྦས་ 6-210b ཀྱིས་ནི་མྱོས་པར་

【現代漢語翻譯】 攝所作分： 從分類的角度來說，所有墮罪可以歸納為兩種：以認識為主的墮罪和以事物為主的墮罪。正如《光明論》中所說：『學處有兩種，即以認識為主和以事物為主。』以事物為主的墮罪是指不行梵行和泄精兩種墮罪。以認識為主的墮罪是指除此之外的其他墮罪。總的來說，如經中所說：『不行梵行和泄精這兩種墮罪不僅限於此。』 攝作業分： 從作用的角度來說，所有墮罪可以歸納為兩種：有餘的墮罪和無餘的墮罪。正如《一源生》中所說：『罪有兩種，即有餘和無餘。』這兩種墮罪分別指共同的覆藏他勝罪和其他墮罪，次第而分。 攝體性分： 從本體的角度來說，所有墮罪可以歸納為兩種：自性罪和遮罪。《律分別》中說：『對於自性罪和遮罪，一旦違犯，就應進行懺悔。』《毗奈耶集》中說：『自性罪和遮罪。』《光明論根本頌》中說：『除了自性罪，應嚴加守護，遮罪也應避免。』 附屬： 其次，從旁引申出來的問題是：那麼，這兩種罪的區別是什麼呢？對此有四點：駁斥他宗觀點、確立自宗觀點、消除對此的爭論以及引申的意義。 首先，榮達瑪爾瓦說：由煩惱引發的墮罪是自性罪，不是由煩惱引發的墮罪是遮罪。如《分別釋》中所說：『自性罪是由煩惱心所產生的，因為其本質就是過失。』由此可知。駁斥他的觀點分為兩點：指出其危害和摧毀其論證。 首先，所有凡夫做出不應做之事的墮罪，都是自性罪，因為是由『我要這樣做』的執著煩惱所引發的。這個論證可以通過親身經歷來證明。如果不能證明，就與『我見是根本煩惱』的說法相矛盾。如果不能成立普遍性，那麼承諾就會失效。如果承認，那麼《光明論》中說：『聖者近護』

【English Translation】 Collection by way of Basis: From the perspective of classification, all transgressions can be summarized into two categories: transgressions primarily based on cognition and transgressions primarily based on substance. As stated in 'The Radiant Light': 'The basis of training is twofold: that which is primarily based on cognition and that which is primarily based on substance.' Transgressions primarily based on substance are the transgressions of unchaste conduct and emission of semen. Transgressions primarily based on cognition are all other transgressions besides these. Generally, as stated: 'Unchaste conduct and emission of semen are not limited to just these.' Collection by way of Action: From the perspective of function, all transgressions can be summarized into two categories: transgressions with residue and transgressions without residue. As stated in 'Emanating from One': 'There are two types of faults: with residue and without residue.' These two are, respectively, the concealing of a shared defeat and all other transgressions besides that, in order. Collection by way of Essence: From the perspective of essence, all transgressions can be summarized into two categories: natural transgressions and prescribed transgressions. As stated in 'Vinaya-vibhaṅga': 'Whatever natural and prescribed transgressions are confessed, they should be subjected to rectification.' And as stated in 'Collected Vinaya': 'Natural transgressions and prescribed transgressions.' And as stated in the root text of 'The Radiant Light': 'Except for natural transgressions, be strict; also restrain from prescribed transgressions.' Appendix: Secondly, what arises from the side is: What, then, is the difference between these two types of transgressions? There are four points to this: refuting the views of others, establishing one's own view, dispelling disputes about it, and the meaning of what is inferred. Firstly, Rog Marmewa says: Transgressions instigated by afflictions are natural transgressions, and transgressions not instigated by them are prescribed transgressions. As stated in the commentary on 'Vibhaṅga': 'Natural transgressions arise from an afflicted mind, because their essence is inherently flawed.' This is known. Refuting this has two parts: stating the harm and destroying the proof. Firstly, all transgressions of ordinary beings doing what should not be done are natural transgressions, because they are instigated by the affliction of clinging to 'I will do it this way.' This proof is established by experience. If it is not established, it contradicts the statement that 'the view of self is the root affliction.' If the pervasiveness is not established, then the commitment is broken. If you accept it, then 'The Radiant Light' says: 'The noble Near-Hidden'

---

འགྱུར་བའི་ཁུ་བ་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་དང་བཅས་པ་ཡིན་ཀྱང་ཤིན་ཏུ་སྨད་པ་ཡིན་ཏེ་ཞེས་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པ་ནི། སྤྱིར་ན་ཉོན་མོངས་པ་མི་དགེ་བ་ཡིན་པ་དང་། ཉོན་མོངས་པ་ལུང་མ་བསྟན་ཡིན་པ་སྟེ་གཉིས་ལས། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པར་བཤད་པ་དེ་མི་དགེ་བ་ཡིན་པའི་ཉོན་མོངས་པ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ཏེ། ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་སྐྱོན་ཆགས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་དགོངས་ལ། དེ་ཡང་དཔེར་ན་ཉོན་མོངས་པ་མི་དགེ་བ་ནི་ཞེ་སྡང་ལྟ་བུ་དང་། ཉོན་མོངས་པ་ལུང་མ་བསྟན་ཡིན་པ་ནི་བདག་ཏུ་འཛིན་པ་ལྟ་བུ་སྟེ་རྩ་ཉོན་དྲུག་གི་བདག་ལྟ་ལུང་མ་བསྟན་ཏེ། སུམ་ཅུ་པ་ལས། དེ་ནི་བསྒྲིབས་ལ་ལུང་མ་བསྟན། །ཞེས་སོ། །རྒྱ་འདུལ་འཛིན་ཆེན་པོ་ན་རེ། རྐྱེན་ལ་བལྟོས་ཏེ་གནང་བ་མི་འབྱུང་བ་ནི་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡིན་ལ། རྐྱེན་ལ་བལྟོས་ནས་གནང་བ་འབྱུང་བ་ནི་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་སྟེ། ཇི་སྐད་དུ། རང་བཞིན་ཁ་ན་མ་ཐོ་མ་གཏོགས་སྒྲིམ། །བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བས་ཀྱང་བསྐྱངས། །ཞེས་པ་དང་། ཞུ་བ་ལས། བཙུན་པ་ནད་པ་ལ་ཅི་བསྩལ་བར་བགྱི། ཨུ་པ་ལི་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མ་གཏོགས་པ་གང་གིས་ནད་སོས་བར་འགྱུར་བ་དེ་དག་བྱིན་ཅིག་ཅེས་གསུངས་པ་དང་། མཛོད་འགྲེལ་ལས། ཉན་ཐོས་མངོན་པ་བས་ཆང་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་དང་བཅས་པ་ཡིན་ཏེ། ཆང་མཁུར་བར་བསྲེལ་བ་དང་ལུས་ལ་བྱུགས་པ་གནང་བའི་ཕྱིར། ཞེས་བཅས་པ་ཡིན་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་དུ་གནང་བ་གཏན་ཚིགས་སུ་བཀོད་པས་ཀྱང་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་དགག་པ་ལ་གཉིས། གནོད་བྱེད་བརྗོད་པ་དང་། སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཆང་གི་དྲི་རོ་མངོན་པར་གྱུར་པའི་ཆང་འཐུང་བའི་ལྟུང་བ་ཆོས་ཅན། བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། རྐྱེན་ལ་བལྟོས་ཏེ་གནང་བ་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། རྟགས་གཞུང་གིས་གྲུབ་སྟེ། 6-211a བཀག་པ་མངོན་ཤེས་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། བཀག་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྲོག་ལ་བབ་ཀྱང་གཞི་འདི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་མི་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བ་སྟེ། ང་ལ་སྟོན་པར་སྨྲ་བ་རྣམས་ཀྱིས་ཐ་ན་རྩྭའི་མཆོག་མས་ཀྱང་ཆང་མི་བཏུང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། སྲོག་གཅོད་པ་ལ་སོགས་པ་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་དང་བཅས་པ་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཁྱབ་པ་ཁས་བླངས། འདོད་ན། འོད་ལྡན་ལས། འཕགས་པ་ཉེར་སྦས་ཀྱིས་ནི་མྱོས་པར་འགྱུར་བའི་ཁུ་བ་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་དང་བཅས་པ་ཡིན་ཀྱང་ཤིན་ཏུ་སྨད་པ་ཡིན་ཏེ། ཞེས་པ་དང་། མཛོད་འགྲེལ་ལས། ཇི་ལྟར་མྱོས་པར་འགྱུར་བ་འཐུང་བ་བཅས་བའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡིན་པར་ཤེས་ཞེ་ན། རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བའི་མཚན་ཉིད་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པ་ནི། བསླབ་པའི་གཞི་གང་ཞིག་རྐྱེན་ལ་བལྟོས་ཏེ་གནང་བ་ཡོད་པ་ལ་བཅས་པ་ཡིན་པས་ཁྱབ་ཀྱང་། གནང་བ་མེད་པ་ལ་རང་བ

【現代漢語翻譯】 雖然《光明經》中說，『令人陶醉的飲料，即使是違犯了規定（བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་，pratikṣipta-āpatti，已制罪，因佛陀的禁令而產生的罪過），也應嚴厲譴責』。 第二，駁斥論據：一般來說，煩惱是不善的，煩惱是無記的，在這兩者中，《分別解脫經》的解釋是指不善的煩惱，因為其自性即為過患。例如，不善的煩惱如嗔恨，無記的煩惱如執我，六根本煩惱中的我見是無記的。《三十頌》中說：『此為覆障且無記。』 印度律師（རྒྱ་འདུལ་འཛིན་ཆེན་པོ་）說：『不依賴因緣而不允許的是自性罪（རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་，prakṛti-āpatti，自性罪，本質上就是錯誤的罪過），依賴因緣而允許的是規定罪（བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་，pratikṣipta-āpatti，已制罪，因佛陀的禁令而產生的罪過）。』正如所說：『除了自性罪，應嚴格遵守，規定罪也應避免。』《請問經》中說：『尊者，應給病人施與什麼？優波離說，除了自性罪，任何能治癒疾病的東西都應給予。』《俱舍論釋》中說：『聲聞乘比丘飲酒是違犯規定罪，因為允許將酒與食物混合或塗抹在身上。』因此，允許作為規定罪的論據也是可以理解的。 對上述觀點的反駁分為兩部分：陳述妨害和駁斥論據。 首先，對於聞起來有酒味而飲酒的過失，不應被認為是規定罪，因為不依賴因緣而不允許。這一論點已被經文證實。 《遮止論》的註釋中說：『遮止』的意思是，即使面臨生命危險，也不應以任何方式做這件事。佛陀說：『那些自稱是我的追隨者的人，即使是用草尖也不會喝酒。』他還說，殺生等自性罪不應做。普遍接受的是，這種說法是正確的。如果接受這種說法，《光明經》中說：『聖者近藏說，令人陶醉的飲料，即使是違犯了規定，也應嚴厲譴責。』《俱舍論釋》中說：『如何知道飲用令人陶醉的飲料是違犯規定罪？因為它不具備自性罪的特徵。』 第二，駁斥論據：如果某項戒律依賴因緣而被允許，那麼它就是規定罪，但如果沒有被允許，那麼它就是自性罪。

【English Translation】 However, it is said in the Sutra of Glorious Light, 'Intoxicating beverages, even if they involve transgressions of the Vinaya (བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་, pratikṣipta-āpatti, Prohibited Offenses), should be severely condemned.' Second, refuting the argument: Generally, afflictions are unwholesome, and afflictions are indeterminate. Among these two, the explanation in the Vibhajyavāda refers to afflictions that are unwholesome, because their nature is flawed. For example, unwholesome afflictions are like hatred, and indeterminate afflictions are like self-grasping. The view of self among the six root afflictions is indeterminate. The Thirty Verses states: 'This is obscured and indeterminate.' The great Indian Vinaya master (རྒྱ་འདུལ་འཛིན་ཆེན་པོ་) said: 'What is not allowed depending on circumstances is a natural offense (རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་, prakṛti-āpatti, Natural Offense), and what is allowed depending on circumstances is a prescribed offense (བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་, pratikṣipta-āpatti, Prohibited Offense).' As it is said: 'Except for natural offenses, one should be strict; even prescribed offenses should be avoided.' The Request Sutra states: 'Venerable one, what should be given to a sick monk?' Upali said, 'Except for natural offenses, give whatever can cure the illness.' The Commentary on the Abhidharmakośa states: 'For Śrāvakās, drinking alcohol is a prescribed offense, because it is allowed to mix alcohol with food or apply it to the body.' Therefore, it is understood that permission is used as a reason to prove that it is a prescribed offense. The refutation of the above is divided into two parts: stating the harm and refuting the argument. First, the fault of drinking alcohol that has the smell and taste of alcohol should not be considered a prescribed offense, because it is not allowed depending on circumstances. This argument is established by the scriptures. The commentary on the Prohibition Treatise states: 'Prohibition' means that even if one's life is at stake, one should not do this in any way. The Buddha said: 'Those who claim to be my followers should not drink alcohol, not even with a blade of grass.' He also said that natural offenses such as killing should not be committed. It is universally accepted that this statement is correct. If this statement is accepted, the Sutra of Glorious Light states: 'Arya Nera-samvrita said that intoxicating beverages, even if they involve transgressions of the Vinaya, should be severely condemned.' The Commentary on the Abhidharmakośa states: 'How is it known that drinking intoxicating beverages is a prescribed offense? Because it does not have the characteristics of a natural offense.' Second, refuting the argument: If a precept is allowed depending on circumstances, then it is a prescribed offense, but if it is not allowed, then it is a natural offense.

---

ཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡིན་པའི་ཁྱབ་པ་མེད་དེ། ཆང་འཐུང་བའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་བཞིན་ནོ། །ཆང་མཁུར་བར་བསྲེལ་བ་དང་ལུས་ལ་བྱུག་པ་དེ་ཆང་གི་གཞི་ལ་གནས་པ་གནང་བ་ཙམ་ཡིན་གྱི། ཆང་འཐུང་བའི་ངོ་བོ་གནང་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །གལ་ཏེ་གཞི་ལ་གནང་བས་ངོ་བོ་གནང་བའི་གོ་ཆོད་ན་ནི། དགེ་སློང་ལ་སྲོག་གཅོད་གནང་བར་ཐལ། སེམས་ཅན་ལ་མཚོན་འདེབས་པ་གནང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། གཏར་ཁ་བྱེད་པ་གནང་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་མགོ་མཚུངས་སོ། །སོག་པ་ན་རེ། རྟེན་ཁྱིམ་པ་དང་ཐུན་མོང་དུ་སྡིག་ཏུ་འགྱུར་བ་དེ་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡིན་ལ། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཁོ་ན་ལ་སྡིག་ཏུ་འགྱུར་བ་དེ་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡིན་ནོ། །དེའང་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་སྡིག་པ་ཡིན་པར་ནི་ལུང་རིགས་གཉིས་ལས། ལུང་སྡེ་སྣོད་གསུམ་ཀས་གྲུབ་སྟེ། མདོ་སྡེ་གསེར་འོད་དམ་པ་ལས། 6-211b རང་བཞིན་ཁ་ན་མ་ཐོ་དང་། །བཅས་པའི་སྡིག་པ་གང་བགྱིས་པ། །ཞེས་པ་དང་། ལྕི་ཡང་བསྟན་པའི་མདོ་ལས། ཉེས་བྱས་གཅིག་གིས་ཀྱང་རྒྱལ་ཆེན་རིགས་བཞིའི་ལྷའི་ཚེ་ཚད་དང་མཉམ་པའི་དམྱལ་བར་སྐྱེ་བར་གསུངས་པ་དང་། འདུལ་བ་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། སྲེག་པར་བྱེད། འཚེད་པར་བྱེད། ལྟུང་བར་བྱེད་པའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། འོད་ལྡན་དུ་གཏམ་གྱི་གཞི་ཁུངས་སུ་དྲངས་ནས། ལྟུང་བ་ནི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ཉིད་གཟུགས་ཅན་ཉིད་དུ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་པས་ཀྱང་གྲུབ་སྟེ། ལྟུང་བ་གཟུགས་ཡིན་པ་དེ་ཡང་རིག་བྱེད་མིན་པའི་གཟུགས་ཡིན་དགོས་ལ། རིག་བྱེད་མིན་པའི་གཟུགས་ལུང་མ་བསྟན་མི་སྲིད་ཅིང་ལྟུང་བ་དགེ་བའི་གཟུགས་ཡིན་པ་མི་སྲིད་པས་ལྟུང་བ་མི་དགེ་བའི་གཟུགས་ཡིན་པར་གྲུབ་བོ། །རྣམ་རིག་མིན་པའི་གཟུགས་ལུང་མ་བསྟན་ཡིན་པ་མི་སྲིད་པ་དེ་གང་གིས་འགྲུབ་ཅེ་ན། མཛོད་ལས། རྣམ་རིག་མིན་ལུང་བསྟན་མིན་མེད། ཅེས་དང་། རྒྱལ་སྲས་མར། བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ནི་བཀག་པས་སྡིག་ཏུ་གྱུར་པ་སྟེ་ཞེས་པས་གྲུབ་ལ། གཉིས་པ་རིགས་པས་ཀྱང་གྲུབ་སྟེ། བཅས་པ་རྣམས་མ་བསྲུངས་པ་ལ་སྡིག་པ་མི་འབྱུང་ན། བསྲུངས་པ་ལ་ཡང་བསོད་ནམས་མི་འབྱུང་བར་མགོ་མཚུངས་པར་འགྱུར་ཞེས་ཟེར་རོ། །རྒྱལ་བ་འབྲི་གུང་པ་རྣམས་ལུགས་འདི་ལ་དགོངས་ནས་འདི་སྐད་དུ་བརྗོད་པར་གྲགས་ཏེ། བཅས་རང་ངོ་བོ་གཅིག །སྡིག་ལྟུང་ངོ་བོ་གཅིག །དེའི་ཕྱིར་ཁྱིས་ཕྱི་དྲོའི་ཟས་བཟའ་ནའང་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེས་ཟེར་ལ། ལུགས་ཕྱི་མ་འདི་མི་འཐད་པ་ནི་ཆོས་རྗེ་པས། ཁ་ཅིག་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལ། །ལྟུང་བ་ཇི་སྙེད་འབྱུང་བ་དེ། ཁྱིམ་པ་ནས་ནི་དམྱལ་བའི་བར། །དུད་འགྲོ་ལ་སོགས་ཐམས་ཅད་ལ། །ལྟུང་བ་མཚུངས་པར་འབྱུང་ཞེས་ཟེར། །འདི་ནི་སངས་རྒྱས་དགོངས་པ་ 6-212a མིན། །ཅི་སླད་ཅེ་ན་ལྟུང་བ་དེ། །བཅས་པ་ཕན་ཆད་འབྱུང་མོད་ཀྱི། །མ་བཅས་པ་ལ་ལྟུང་མེད

【現代漢語翻譯】 並非所有罪過都是自性罪，就像飲酒的罪過一樣。將酒塗抹在身上，僅僅是允許接觸酒的基質，而不是允許飲酒的本質。如果允許接觸基質就等同於允許本質，那麼對於比丘來說，殺生也應該被允許，因為允許用刀刺傷眾生，允許放血等同於允許殺生。索巴說：與在家眾共同造作的罪業是自性罪，而僅僅對於出家眾來說是罪業的是遮罪。遮罪是罪業，這可以通過教證和理證來證明。教證方面，三藏經典都支援這一觀點。《金光明經》中說：'無論造作自性罪還是遮罪。'《輕重經》中說：'僅僅犯一種罪，也會墮入相當於四大天王壽命的地獄。'《毗奈耶經·分別》中說：'焚燒，煮沸，墮落。'在《光明論》中引用了一個故事的來源，並解釋說：'墮落是將有表色的行為本身顯示為有形之物。'因此，墮落是有形之物，它必須是非表色的有形之物。非表色的有形之物不可能是無記，而且墮落不可能是善的有形之物，因此墮落被證實為不善的有形之物。如果非表色的有形之物不可能是無記，那麼這是如何證明的呢？《俱舍論》中說：'非表色且無記是不存在的。'嘉瑟瑪說：'遮罪是因為被禁止才成為罪業。'這證明了遮罪的本質。第二，理證方面，如果不守護遮罪就不會產生罪業，那麼守護遮罪也不會產生功德，這是同樣的道理。嘉瓦·直貢巴尊者考慮到這個觀點，據說這樣說：'遮罪和自性罪的本體是一樣的，罪業和墮落的本體是一樣的。因此，即使狗在下午吃東西也會導致墮落。'后一種觀點是不合理的，因為秋吉巴說：'有些人認為，出家眾所犯的墮落，在家眾乃至地獄眾生，以及所有動物都會犯同樣的墮落。這不是佛陀的本意。為什麼呢？因為墮落只有在制定戒律之後才會發生，沒有制定戒律之前就不會有墮落。' It is not the case that all transgressions are naturally wrong, just like the transgression of drinking alcohol. Applying alcohol to the body is merely allowing contact with the basis of alcohol, not allowing the essence of drinking alcohol. If allowing contact with the basis were equivalent to allowing the essence, then killing should also be allowed for monks, because allowing the stabbing of sentient beings with a knife, allowing bloodletting, is equivalent to allowing killing. Sogpa said: That which becomes sinful in common with householders is a natural transgression, and that which becomes sinful only for renunciates is a prohibited transgression. That prohibited transgression is sinful is proven by both scripture and reason. In terms of scripture, all three baskets of the Tripitaka support this view. The Golden Light Sutra states: 'Whatever natural transgression or prohibited sin is committed.' The Sutra on Light and Heavy states: 'Even committing a single offense will cause one to be born in a hell equal to the lifespan of the Four Great Kings.' The Vinaya-vibhaṅga states: 'It burns, it cooks, it causes to fall.' In the Light Treatise, it is cited as the source of the story and explained: 'Falling is showing the action itself as something tangible.' Therefore, falling is something tangible, and it must be a non-manifest tangible thing. A non-manifest tangible thing cannot be unspecified, and falling cannot be a virtuous tangible thing, therefore falling is proven to be a non-virtuous tangible thing. How is it proven that a non-manifest tangible thing cannot be unspecified? The Abhidharmakośa states: 'Non-manifest and unspecified do not exist.' Gyalsema said: 'A prohibited transgression is that which becomes sinful because it is prohibited.' This proves the essence of prohibited transgressions. Secondly, in terms of reason, if sin does not arise from not guarding the prohibited transgressions, then merit will not arise from guarding them either, which is the same reasoning. Gyalwa Drikungpa, considering this view, is said to have said: 'The essence of prohibited and natural is the same, the essence of sin and downfall is the same. Therefore, even if a dog eats food in the afternoon, it will become a downfall.' This latter view is unreasonable, because Chöjépa said: 'Some say that whatever downfalls occur to renunciates, the same downfalls occur to householders, even to hell beings and all animals. This is not the intention of the Buddha. Why? Because downfalls only occur after the precepts have been established, and there is no downfall before they are established.'

【English Translation】 It is not the case that all transgressions are naturally wrong, just like the transgression of drinking alcohol. Applying alcohol to the body is merely allowing contact with the basis of alcohol, not allowing the essence of drinking alcohol. If allowing contact with the basis were equivalent to allowing the essence, then killing should also be allowed for monks, because allowing the stabbing of sentient beings with a knife, allowing bloodletting, is equivalent to allowing killing. Sogpa said: That which becomes sinful in common with householders is a natural transgression, and that which becomes sinful only for renunciates is a prohibited transgression. That prohibited transgression is sinful is proven by both scripture and reason. In terms of scripture, all three baskets of the Tripitaka support this view. The Golden Light Sutra states: 'Whatever natural transgression or prohibited sin is committed.' The Sutra on Light and Heavy states: 'Even committing a single offense will cause one to be born in a hell equal to the lifespan of the Four Great Kings.' The Vinaya-vibhaṅga states: 'It burns, it cooks, it causes to fall.' In the Light Treatise, it is cited as the source of the story and explained: 'Falling is showing the action itself as something tangible.' Therefore, falling is something tangible, and it must be a non-manifest tangible thing. A non-manifest tangible thing cannot be unspecified, and falling cannot be a virtuous tangible thing, therefore falling is proven to be a non-virtuous tangible thing. How is it proven that a non-manifest tangible thing cannot be unspecified? The Abhidharmakośa states: 'Non-manifest and unspecified do not exist.' Gyalsema said: 'A prohibited transgression is that which becomes sinful because it is prohibited.' This proves the essence of prohibited transgressions. Secondly, in terms of reason, if sin does not arise from not guarding the prohibited transgressions, then merit will not arise from guarding them either, which is the same reasoning. Gyalwa Drikungpa, considering this view, is said to have said: 'The essence of prohibited and natural is the same, the essence of sin and downfall is the same. Therefore, even if a dog eats food in the afternoon, it will become a downfall.' This latter view is unreasonable, because Chöjépa said: 'Some say that whatever downfalls occur to renunciates, the same downfalls occur to householders, even to hell beings and all animals. This is not the intention of the Buddha. Why? Because downfalls only occur after the precepts have been established, and there is no downfall before they are established.'

---

་ཕྱིར། །དེས་ན་ཐུབ་པས་ལས་དང་པོས། །ཉེས་པ་བྱས་ཀྱང་ལྟུང་མེད་གསུངས། །དེ་ལྟ་མིན་པར་ཐམས་ཅད་ལ། །གལ་ཏེ་ལྟུང་བ་ཀུན་འབྱུང་ན། །འགྲོ་ཀུན་ལྟུང་བ་དང་བཅས་པས། །ཐར་པ་ཐོབ་པ་ལྟ་ཅི་སྨོས། །མཐོ་རིས་ཀྱང་ནི་འབྱུང་རེ་ཀན། །ཅེས་སུན་ཕྱུང་ངོ་ཞེས་ཟེར་ལ། སོག་ལུགས་ཉིད་དགག་པ་ལ་གནོད་བྱེད་བརྗོད། སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ལས། ལུང་གི་གནོད་བྱེད་ནི། གཅིག་ལས་འཕྲོས་པ་ལས། ཉེས་པ་གཉིས་ཏེ། མི་དགེ་བ་དང་ལུང་དུ་མ་བསྟན་པའོ་ཞེས་ལྟུང་བ་ལུང་མ་བསྟན་ཡོད་པར་གསུངས་པ་དང་འགལ། མངོན་པ་གོང་འོག་གཉིས་ཀ་ལས་མི་དགེ་བ་རིགས་བཞིར་གསུངས་པ་ལས། དོན་དམ་པའི་མི་དགེ་བ་ནི་འཁོར་བ་ཐམས་ཅད་དོན་དམ་པའི་མི་དགེ་བ་སྟེ་སྡུག་བསྔལ་དང་། ཉོན་མོངས་པ་དང་། ལས་མི་དགེ་བ་དང་། ལས་ལུང་མ་བསྟན་དང་། དགེ་བ་ཟག་བཅས་རྣམས་ཀྱང་དོན་དམ་པའི་མི་དགེ་བ་ཡིན་ནོ། །ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་མི་དགེ་བ་ནི། ཞེ་སྡང་ལ་སོགས་པ་སྟེ། ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་མི་དགེ་བའི་ངོ་བོར་སྐྱེས་པའི་མི་དགེ་བའི་སེམས་བྱུང་རྣམས་ཡིན་ནོ། །མཚུངས་པར་ལྡན་པས་མི་དགེ་བ་ནི། སེམས་བྱུང་ཞེ་སྡང་དང་མཚུངས་པར་ལྡན་པས་མི་དགེ་བ་ཡིན་ལ། ཞེ་སྡང་དང་མཚུངས་ལྡན་དུ་སྐྱེས་བའི་ཚོར་བ་དང་སེམས་པ་ལ་སོགས་པ་སེམས་བྱུང་གཞན་རྣམས་ཀྱང་མཚུངས་པར་ལྡན་པས་མི་དགེ་བ་ཡིན་པ་ལྟ་བུའོ། །ཀུན་ནས་སློང་བས་མི་དགེ་བ་ནི། ཞེ་སྡང་ལ་སོགས་པས་ཀུན་ནས་བསླངས་པའི་ལུས་ངག་གི་བྱ་བ་རྣམས་ཏེ་ལུས་ཀྱི་ལས་བརྡེག་པ་ལ་སོགས་པ་དང་། ངག་གི་ལས་ཚིག་རྩུབ་མོ་སྨྲ་བ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ནི་ཀུན་ནས་སློང་བའི་དབང་གིས་ 6-212b མི་དགེ་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་ན་ལྟུང་བ་ཐམས་ཅད་དོན་དམ་པའི་མི་དགེ་བ་ཡིན་མོད་ཀྱི། སྐབས་འདིར་དོན་དམ་པའི་མི་དགེ་བ་ཡིན་མིན་དཔྱོད་པ་མ་ཡིན་ལ། སྡིག་པ་མི་དགེ་བ་ཡིན་མིན་དཔྱོད་པའི་སྐབས་ཡིན་པས། ལྟུང་བ་ཐམས་ཅད་སྡིག་པ་མི་དགེ་བ་ཡིན་པར་མི་རིགས་ཏེ། ལུང་ལས། ལྟུང་བ་ལུང་མ་བསྟན་ཡོད་པར་གསུངས་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ལུང་ལ་བརྟེན་པའི་རིགས་པའི་གནོད་བྱེད་ལ་གཉིས་ལས། གནོད་བྱེད་དང་པོ་ནི། དགྲ་བཅོམ་པ་ལ་སྡིག་པ་མི་དགེ་བ་འབྱུང་སྲིད་པར་ཐལ། བཅས་འགལ་གྱི་ལྟུང་བ་འབྱུང་སྲིད་པའི་ཕྱིར། །དེ་གང་གིས་འགྲུབ་ཅེ་ན་གཏམ་གྱི་གཞི་ལས། བཙུན་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་དག་དགེ་བའི་སེམས་ཀྱིས་ནོངས་པར་འགྱུར་རམ། ལུང་དུ་མི་སྟོན་པའི་སེམས་ཀྱིས་ནོངས་པར་འགྱུར། ཨུ་པ་ལི་དགྲ་བཅོམ་པ་ཉེས་པ་བྱེད་ན་ཐམས་ཅད་ཀྱང་ལུང་དུ་མི་སྟོན་པའི་སེམས་ཀྱིས་ཉེས་པར་འགྱུར་བ་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ཁྱབ་པ་མེད་ན་དམ་བཅའ་ཉམས་སོ། །འདོད་ན། འཕགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡིན་པ་དང་འགལ་ལོ། །གནོད་བྱེད་གཉིས་པ་ནི། སོ་སོ་སྐྱེ་བོས་ཤེས་བཞིན་

【現代漢語翻譯】 因此，佛陀說，最初的作為，即使犯了錯也沒有墮落。如果不是這樣，所有的情況下，如果所有的墮落都產生，那麼所有眾生都將與墮落同在，更不用說獲得解脫了，甚至連善趣都難以產生。』這樣反駁道。這是爲了駁斥索格的觀點，提出了妨害，摧毀了論證。 首先，在兩種妨害中，論證的妨害是：從一個行為中產生兩種過失：不善和未指明的。這與經中說存在未指明的墮落相矛盾。在上下阿毗達磨中，都說不善有四種。究竟的不善是輪迴中的一切，即究竟的不善，也就是痛苦、煩惱、不善業和未指明業，以及有漏的善法，也都是究竟的不善。 自性不善是指嗔恨等，即生為自性不善之體的那些不善心所。相應不善是指與嗔恨相應的心所，例如與嗔恨相應而生的感受和心等其他心所，也都是相應不善。 發起不善是指由嗔恨等發起的身體和語言的行為，例如身體的行為如毆打等，語言的行為如說粗語等，都是由發起的力量所致的不善。 這樣看來，所有的墮落都是究竟的不善，但此處並非辨別是否為究竟的不善，而是辨別罪惡是否為不善的時機，因此，並非所有的墮落都可以是不善的罪惡，因為經中說存在未指明的墮落，這與經文相矛盾。 在依賴於經文的理證妨害中，有兩種。第一種妨害是：阿羅漢也可能產生罪惡的不善，因為可能產生違犯戒律的墮落。如果問這如何成立，那麼在《事品》中說：『比丘阿羅漢會以善心犯錯嗎？還是以未指明的心犯錯？鄔波離，如果阿羅漢犯錯，那麼一切都將以未指明的心犯錯。』因此，如果不存在遍及，那麼誓言就會失敗。如果承認，那麼就與聖者阿羅漢的身份相矛盾。 第二種妨害是：凡夫在有意識的情況下

【English Translation】 Therefore, the Buddha said that the initial actions, even if mistakes are made, do not involve transgression. If this were not the case, and all transgressions arose in all situations, then all beings would be associated with transgressions, let alone attain liberation, and even higher realms would be difficult to achieve.』 This is how it was refuted. This is to refute the Sogpa's view, presenting obstacles and destroying the arguments. Firstly, among the two obstacles, the obstacle of argument is: From one action, two faults arise: non-virtue and unspecified. This contradicts the statement in the scriptures that there are unspecified transgressions. In both the upper and lower Abhidharma, it is said that there are four types of non-virtue. Ultimate non-virtue is everything in samsara, which is ultimate non-virtue, namely suffering, afflictions, non-virtuous actions, and unspecified actions, as well as contaminated virtuous actions, all of which are ultimate non-virtue. Non-virtue by nature refers to hatred, etc., which are those non-virtuous mental factors that arise as the entity of non-virtue by nature. Associated non-virtue refers to mental factors associated with hatred, such as feelings and thoughts that arise in association with hatred, and other mental factors are also associated non-virtue. Instigating non-virtue refers to the actions of body and speech instigated by hatred, etc., such as physical actions like beating, etc., and verbal actions like speaking harsh words, etc., which are non-virtuous due to the power of instigation. Thus, all transgressions are ultimately non-virtuous, but the occasion here is not to discern whether they are ultimately non-virtuous, but to discern whether sin is non-virtuous, therefore, not all transgressions can be non-virtuous sins, because the scriptures state that there are unspecified transgressions, which contradicts the scriptures. Among the logical obstacles based on scriptures, there are two. The first obstacle is: It is possible for an Arhat to generate sinful non-virtue, because it is possible to generate transgressions that violate precepts. If asked how this is established, then in the Matters section it says: 『Do Arhat monks err with virtuous minds? Or do they err with unspecified minds? Upali, if an Arhat errs, then everything will err with an unspecified mind.』 Therefore, if there is no pervasion, then the vow will fail. If admitted, then it contradicts being a noble Arhat. The second obstacle is: Ordinary beings consciously

---

མིན་པར་ཞུགས་པའི་ལྟུང་བ་ཆོས་ཅན། སྡིག་པ་ཡིན་པར་ཐལ། ལྟུང་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་མེད་ན་ལྟུང་བ་ཐམས་ཅད་སྡིག་པ་ཡིན་པ་ཉམས་སོ། །འདོད་ན། གཏམ་གཞི་ལས། སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་ལ་མ་བསམས་བཞིན་དུ་འདྲལ་བར་བྱེད་པ་ནི་ནོངས་པ་ལུང་དུ་མ་བསྟན་པའོ་ཞེས་པ་དང་། ལུང་གཞི་ལས། ལུང་དུ་མ་བསྟན་པ་གང་ཞེ་ན། སངས་རྒྱས་ཀྱིས་བསླབ་པ་བཅས་པ་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་ཁྲིམས་སུ་བཅས་པ་ལས་ཆེད་དུ་མ་བསམས་པར་འདས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ལུང་དུ་མ་བསྟན་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པ་ནི། བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ 6-213a སྡིག་པ་ཡིན་པར་བཤད་པ་ཐམས་ཅད་ཁྱད་གསོད་ལ་སོགས་པ་ཀུན་སློང་གློ་བུར་བ་དང་འབྲེལ་པ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ཏེ། ལྕི་ཡང་བསྟན་པའི་མདོ་ལས། ཁྱད་དུ་གསོད་པའི་རྒྱུ་རྐྱེན་གྱིས། །ཚེ་ཡི་དུས་བྱས་ངན་འགྲོར་ལྟུང་། །ཞེས་པ་དང་། དེ་ཉིད་ལས། སངས་རྒྱས་ཀྱི་བཀའ་ཁྱད་དུ་གསོད་ཅིང་། ངོ་ཚ་མེད་པ་དང་། ཁྲེལ་མེད་པས་ཞུགས་པ་ན་ཞེས་དང་། རྒྱལ་སྲས་མར། བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ནི་བཀག་པས་སྡིག་ཏུ་གྱུར་པ་སྟེ་ཞེས་པའི་རྒྱུ་མཚན་དུ་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་བསྟན་པ་ལ་མ་གུས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་པས་སོ། །དེ་ཡང་བསླབ་པ་ལ་ཁྱད་དུ་གསོད་ཅིང་བཅས་པ་ལས་འདས་ན་ཁྱད་དུ་གསོད་པའི་ཆ་ནས་ཉེས་བྱས་གཞན་ཞིག་བསྐྱེད་ལ། ཁྱད་དུ་བསད་པའི་ཉེས་བྱས་དེ་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡིན་པ་ལ་དགོངས་ནས་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་སྡིག་པ་ཡིན་པར་གསུངས་སོ། །ཞེ་སྡང་གིས་ས་རྐོ་བ་ལ་སོགས་པ་དེ་བཞིན་ནོ། །རིགས་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་དེ་ཡང་མ་ངེས་ཏེ། བཅས་པ་མ་བསྲུངས་པ་ལས་སྡིག་པ་མི་འབྱུང་ཡང་། བསྲུངས་པ་ལས་བསོད་ནམས་འབྱུང་བ་ཅིས་འགལ་ཏེ། ཁྱོད་ལྟར་ན་དུས་ཁྱད་པར་ཅན་ཚེས་བརྒྱད་དང་ཚེས་བཅོ་ལྔའི་ནུབ་མོར་ཆོས་བཤད་ཉན་བྱས་པ་ཆོས་ཅན། དེའི་ཚེ་ནད་པས་ཆོས་བཤད་ཉན་བྱས་པ་ལས་བསོད་ནམས་མི་འབྱུང་བར་ཐལ། དེའི་ཚེ་ནད་པས་ཆོས་བཤད་ཉན་མ་བྱས་པ་ལས་སྡིག་པ་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། ནད་པས་དེ་མ་བྱས་པ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། ། གཞན་ཡང་དགེ་སློང་གིས་ཉིན་རེ་བཞིན་རྟག་པར་དགྲ་བཅོམ་ལྔ་བརྒྱ་ལ་ཆོས་སྟོན་བྱས་ཀྱང་བསོད་ནམས་མི་འབྱུང་བར་ཐལ། ཉིན་རེ་བཞིན་དུ་དེ་ལྟར་མ་བྱས་པ་ལ་སྡིག་པ་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་མེད་ན། མ་བྱས་པ་ལ་སྡིག་པ་མི་འབྱུང་ན་བྱས་པ་ལ་ཡང་བསོད་ནམས་མི་འབྱུང་བར་མཚུངས་ 6-213b སོ་ཞེས་དམ་བཅའ་ཉམས་སོ། ། གཉིས་པ་རང་ལུགས་བཞག་པ་ནི། ཤ་སྦལ་མཚོ་སྣ་པ་རྣམས་དང་མཐུན་པར་འཆད་པར་བྱ་སྟེ། བཅས་རང་གི་ཁྱད་པར་ལ། རྒྱུ། ངོ་བོ། འབྲས་བུའི་ཁྱད་པར་ལས། དང་པོ་ནི། རྒྱུ་མི་དགེ་བས་ཀུན་ནས་བསླངས་པའི་ལྟུང་བ་ནི་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡིན་ལ། རྒྱུ་དགེ་བའམ་ལུང་མ་བསྟན་གྱིས་

【現代漢語翻譯】 如果認為違犯戒律不是罪惡，那麼所有違犯戒律的行為就都不是罪惡了。如果承認違犯戒律是罪惡，那麼根據根本律，無意中違犯佛陀的教誨就是過失，但並未被明確指出為罪惡。根據律藏，什麼是未指明的過失呢？就是無意中違背了佛陀制定的戒律和僧團制定的規矩。 第二，駁斥論證：所有被說成是違犯戒律的罪惡，都是指與突發的煩惱情緒（如輕蔑）相關的行為。正如《輕重律經》所說：『因輕蔑之因緣，命終墮惡趣。』又如經中所說：『輕蔑佛之教誨，無慚無愧而行。』正如《入菩薩行論》所說：『違犯戒律即成罪，因其受禁制。』其理由是，不尊重世尊的教誨。因此，如果輕蔑戒律並違犯之，從輕蔑的角度會產生另一種罪過。正是考慮到輕蔑所產生的罪過是自性罪，所以才說違犯戒律是罪惡。因嗔恨而挖地等行為也是如此。 關於推理的論證也是不確定的，即使不遵守戒律不會產生罪惡，但遵守戒律一定會產生功德。按照你的說法，在特殊的日子，如初八和十五的晚上聽聞佛法，如果當時生病的人聽聞佛法，就不會產生功德，因為當時生病的人不聽聞佛法也不會產生罪惡，因為生病的人不這樣做是沒有過錯的。此外，如果一位比丘每天都為五百位阿羅漢說法，也不會產生功德，因為每天不這樣做也不會產生罪惡。如果這個前提不成立，那麼不這樣做不會產生罪惡，做了也不會產生功德，這兩種情況是相同的。 第二，建立自宗：將按照夏巴、措那巴等人的觀點來解釋。戒律的差別在於原因、本體和結果的差別。首先，原因是：由不善心所引發的違犯戒律是自性罪；由善心或無記心所引發的違犯戒律

【English Translation】 If it is not admitted that transgressions of precepts are sinful, then all transgressions of precepts would not be sinful. If it is admitted that transgressions of precepts are sinful, then according to the root text, unintentionally violating the Buddha's teachings is a fault, but not explicitly stated as sinful. According to the Vinaya, what is an unstated fault? It is any transgression that occurs unintentionally against the precepts established by the Buddha and the rules established by the Sangha. Second, refuting the argument: All statements that describe transgressions of precepts as sinful refer to actions associated with sudden afflictive emotions such as contempt. As stated in the Sutra on Light and Heavy Offenses: 'Due to the cause of contempt, one falls into evil realms at the end of life.' And as stated in the same text: 'Despising the Buddha's teachings, acting without shame or embarrassment.' As stated in the Bodhisattvacaryāvatāra: 'Transgressions of precepts become sinful because they are prohibited.' The reason is that there is disrespect for the teachings of the Blessed One. Therefore, if one despises the precepts and violates them, another offense is generated from the aspect of contempt. It is with the understanding that the offense generated by contempt is a self-nature offense that it is said that transgressions of precepts are sinful. Digging the ground out of hatred, and so on, are similar. The reasoning argument is also uncertain. Even if not keeping the precepts does not generate sin, what prevents keeping them from generating merit? According to your view, listening to Dharma on special days, such as the eighth and fifteenth nights of the month, if a sick person listens to Dharma at that time, no merit will be generated, because if a sick person does not listen to Dharma at that time, no sin will be generated, because there is no fault in a sick person not doing so. Furthermore, even if a monk teaches Dharma to five hundred Arhats every day, no merit will be generated, because not doing so every day does not generate sin. If this premise is not established, then not doing so does not generate sin, and doing so does not generate merit, these two situations are the same. Second, establishing one's own position: It will be explained in accordance with the views of Shapa, Tsonapa, and others. The difference in precepts lies in the differences in cause, essence, and result. First, the cause: transgressions of precepts motivated by non-virtuous minds are self-nature offenses; transgressions of precepts motivated by virtuous or neutral minds

---

ཀུན་ནས་བསླང་བའི་ལྟུང་བ་ནི་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་སྟེ། གཏམ་གྱི་གཞི་ལས། དགེ་སློང་དགེ་བའི་སེམས་དང་ལྡན་པས་ནོངས་པར་འགྱུར་རམ། མི་དགེ་བའི་སེམས་དང་ལུང་དུ་མི་སྟོན་པའི་སེམས་དང་ལྡན་པས་ནོངས་པར་འགྱུར། བཀའ་སྩལ་པ། དགེ་བའི་སེམས་དང་། མི་དགེ་བའི་སེམས་དང་། ལུང་དུ་མ་བསྟན་པའི་སེམས་ཀྱིས་ཉེས་པར་འགྱུར་བ་ཡོད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། རང་གི་ངོ་བོ་མི་དགེ་བ་དང་བདག་གཅིག་པའི་ལྟུང་བ་ནི་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡིན་ལ། རང་གི་ངོ་བོ་ལུང་མ་བསྟན་དང་བདག་གཅིག་པའི་ལྟུང་བ་ནི་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་སྟེ། གཏམ་གྱི་གཞི་ལས། ནོངས་པ་དགེ་བ་ཞེས་བགྱིའམ། མི་དགེ་བ་ཞེས་བགྱིའམ་ལུང་དུ་མི་སྟོན་པ་ཞེས་བགྱི། བཀའ་སྩལ་པ། ཉེས་པ་མི་དགེ་བ་ཞེས་ཀྱང་བྱ། ལུང་དུ་མ་བསྟན་པ་ཞེས་ཀྱང་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། རྣམ་པར་སྨིན་པའི་འབྲས་བུ་ཡིད་དུ་མི་འོང་བ་འབྱིན་པའི་ནུས་པ་དང་ལྡན་པའི་ལྟུང་བ་ནི་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡིན་ལ། རྣམ་པར་སྨིན་པའི་འབྲས་བུ་ཡིད་དུ་མི་འོང་བ་འབྱིན་པའི་ནུས་པ་དང་མི་ལྡན་པའི་ལྟུང་བ་ནི་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་སྟེ། གཏམ་གྱི་གཞི་ལས། ནོངས་པ་རྣམ་པར་སྨིན་པ་ཞེས་བགྱིའམ་རྣམ་པར་མི་སྨིན་པ་ཞེས་བགྱི། རྣམ་པར་སྨིན་པ་ཞེས་ཀྱང་བྱ། རྣམ་པར་མི་སྨིན་པ་ཞེས་ཀྱང་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ་ཞེས་གསུངས་ 6-214a སོ། །དེ་རྣམས་ལ་ཡང་རྣམ་པར་དཔྱད་པར་བྱ་སྟེ། རྒྱུའི་ཁྱད་པར་ལ་རྣམ་པར་དཔྱད་ན་གལ་ཏེ་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་བའི་སེམས་ཀྱིས་ཀུན་ནས་བསླངས་ནས་མ་བསད་པ་ཆོས་ཅན། སྡིག་པ་མཚམས་མེད་ཅན་གྱི་ལྟུང་བ་འབྱུང་བ་ཁེགས་པར་ཐལ། དགེ་བའི་སེམས་ཀྱིས་ཀུན་ནས་བསླངས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་མེད་ན། དགེ་བའི་སེམས་ཀྱིས་ཀུན་ནས་བསླངས་པའི་ལྟུང་བ་དེ་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡིན་པར་འདོད་པ་ཉམས་སོ། །འདོད་ན། གཏམ་གྱི་གཞི་ལས། དགེ་སློང་གིས་དགེ་བའི་སེམས་ཀྱིས་མ་སྲོག་དང་ཕྲལ་ན་ཕམ་པའི་ཉེས་པར་ཡང་འགྱུར་ལ། མཚམས་མེད་པའི་ལས་སུ་ཡང་འགྱུར་བ་ཡོད་དེ། འདི་ལྟར་དགེ་སློང་གིས་མ་ཞིག་ནད་བུ་ཅན་ཡུན་རིང་ཞིག་ནས་སྡུག་བསྔལ་གྱིས་དྲག་ཏུ་གཟིར་ཞིང་གནོད་པ་ཆེར་འགྱུར་བ་མྱོང་བ་དེ་ལ་སྙིང་རྗེའི་བསམ་པ་དེ་ལྟ་བུའི་རྐྱེན་གྱིས་མ་སྲོག་དང་ཕྲལ་ན་ཕམ་པའི་ཉེས་པར་ཡང་འགྱུར་ལ། མཚམས་མེད་པའི་ལས་སུ་ཡང་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དེ་ནི་དྲི་བ་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་ལས་ཀྱང་བཤད་དོ་ཞེ་ན། སྐྱོན་དེ་ཡོད་པ་མིན་ཏེ། དེ་ལྟར་མ་བསད་པའི་སྡིག་པ་མཚམས་མེད་འབྱུང་བ་ནི། མཛོད་ལས། ཀུན་སློང་ལ་རབ་ཏུ་འཇུག་བྱེད་དང་། རྗེས་སུ་འཇུག་བྱེད་གཉིས་སུ་གསུངས་པས། འདིར་རབ་ཏུ་འཇུག་བྱེད་སྙིང་རྗེའི་བསམ་པས་ཀུན་ནས་སློང་ཡང་། རྗེས་སུ་འཇུག་བ

【現代漢語翻譯】 從根本上發起的墮落是戒律性的過失。在論事中說：『比丘以善心而犯錯，還是以不善心和不記心而犯錯？』佛說：『以善心、不善心和不記心都會有罪過。』 第二，自性為不善且與自身同一的墮落是自性罪，自性為無記且與自身同一的墮落是戒律罪。在論事中說：『過失是善的嗎？是不善的嗎？是無記的嗎？』佛說：『罪過既有不善的，也有無記的。』 第三，具有產生不可愛異熟果能力的墮落是自性罪，不具有產生不可愛異熟果能力的墮落是戒律罪。在論事中說：『過失是異熟的嗎？是非異熟的嗎？』佛說：『既有異熟的，也有非異熟的。』由此可知。 對於這些也應進行詳細分析。如果從因的角度進行分析，假設持戒的比丘以善心發起（殺生），那麼，阻止產生無間罪的墮落是荒謬的，因為這是以善心發起的。如果不普遍，那麼，認為以善心發起的墮落是戒律罪的觀點就會崩潰。如果承認，那麼，在論事中說：『比丘以善心斷母親的命，也會犯波羅夷罪，也會造無間業。例如，比丘對患有疾病且長期遭受痛苦折磨的母親，因憐憫之心而斷其命，也會犯波羅夷罪，也會造無間業。』這在《廣大釋論》中也有闡述。』如果這樣說，那麼，這個過失是不存在的。因為如此殺母而產生無間罪，在《俱舍論》中說：『發起有引發和隨行兩種。』這裡，雖然以引發的憐憫之心發起，但隨行的是...

【English Translation】 A transgression arising from the root is a prohibited offense (bcas pa'i kha na ma tho ba). In the Basis of Discourse (gtam gyi gzhi las), it is asked: 'Does a bhikshu (dge slong, monk) endowed with a virtuous mind commit an offense, or does one endowed with a non-virtuous mind and an unindicated mind commit an offense?' The Buddha replied: 'There is an offense committed with a virtuous mind, a non-virtuous mind, and an unindicated mind.' Secondly, a transgression whose nature is non-virtuous and identical with oneself is a natural offense (rang bzhin gyi kha na ma tho ba), while a transgression whose nature is unindicated and identical with oneself is a prohibited offense. In the Basis of Discourse, it is asked: 'Is an offense virtuous? Is it non-virtuous? Or is it unindicated?' The Buddha replied: 'An offense can be non-virtuous, and it can also be unindicated.' Thirdly, a transgression that has the power to produce an undesirable result of maturation (rnam par smin pa'i 'bras bu) is a natural offense, while a transgression that does not have the power to produce an undesirable result of maturation is a prohibited offense. In the Basis of Discourse, it is asked: 'Is an offense subject to maturation? Or is it not subject to maturation?' The Buddha replied: 'It is both subject to maturation and not subject to maturation.' This is known from what was said. These should also be analyzed in detail. If analyzed from the perspective of the cause, if a bhikshu who observes the precepts initiates (killing) with a virtuous mind, then it is absurd to prevent the occurrence of a transgression leading to an immediate (interminable) offense, because it is initiated with a virtuous mind. If it is not universal, then the assertion that a transgression initiated with a virtuous mind is a prohibited offense collapses. If it is accepted, then in the Basis of Discourse it is said: 'If a bhikshu separates a mother from life with a virtuous mind, it can also become a defeat (pham pa'i nyes pa, parajika offense), and it can also become an immediate action (mtshams med pa'i las, action with immediate result). For example, if a bhikshu, out of compassion, separates from life a mother who is sick, has children, and has been suffering greatly for a long time, experiencing great harm, it can also become a defeat and an immediate action.' This is also explained in the Extensive Commentary (dri ba rgya cher 'grel). If this is said, then that fault does not exist, because the occurrence of an immediate offense from killing a mother in this way is explained in the Treasury (mdzod, Abhidharmakosha): 'Initiation is said to have two aspects: the one that thoroughly engages (rab tu 'jug byed) and the one that follows (rjes su 'jug byed).' Here, although the thoroughly engaging aspect is initiated by compassion, the following aspect is...

---

ྱེད་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ལུགས་ཀྱིས་སྲོག་གཅོད་འདོད་དེ་མི་དགེ་བའི་བསམ་པ་ཡིན་པས། སྐབས་འདིར་དངོས་ཀྱི་ཀུན་སློང་མ་གསོད་པར་འདོད་པའི་བསམ་པས་ཀུན་ནས་བསླངས་ཏེ། མ་བསད་པ་ཡིན་པས་སྡིག་པ་མཚམས་མེད་འབྱུང་བའོ། །དེས་ན་བཅས་རང་གི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་གཉིས་ཀྱི་རྒྱུའི་ཁྱད་པར་ནི་དངོས་ཀྱི་ཀུན་སློང་ལས་མི་དགེ་བ་དང་། དངོས་ཀྱི་ཀུན་སློང་ལས་དགེ་བ་དང་། ལུང་མ་བསྟན་ 6-214b གྱིས་སོ། །ངོ་བོའི་ཁྱད་པར་ཡང་རྣམ་པར་དཔྱད་ན་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཆོས་ཅན། རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡིན་པར་ཐལ། རང་གི་ངོ་བོ་མི་དགེ་བ་དང་བདག་གཅིག་པའི་ལྟུང་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། རང་གི་ངོ་བོ་དོན་དམ་པའི་མི་དགེ་བ་དང་བདག་གཅིག་པའི་ལྟུང་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་སྙམ་ན། སྐྱོན་མེད་དེ། དོན་དམ་པའི་མི་དགེ་བ་དང་། ལས་མི་དགེ་བ་ནི་ཁྱབ་ཆེ་ཆུང་ཡོད་པའི་ཁྱད་པར་ལས་སོ། །དེས་ན་ལས་མི་དགེ་བ་དང་ངོ་བོ་གཅིག་པ་ནི་རང་བཞིན་དང་། ལས་ལུང་མ་བསྟན་དང་ངོ་བོ་གཅིག་པ་ནི་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡིན་ནོ། །འདི་གཉིས་ཀྱི་འབྲས་བུའི་ཁྱད་པར་ནི། རང་གི་ངོ་བོའི་ཆ་ནས་རྣམ་སྨིན་ཡིད་དུ་མི་འོང་བ་འབྱིན་པའི་ནུས་པ་ཡོད་པའི་ལྟུང་བ་རང་བཞིན་གྱི་དང་། དེ་མི་ནུས་པའི་ལྟུང་བ་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡིན་ནོ། ། 遮其爭 གསུམ་པ་རྩོད་པ་སྤང་བ་ལ། རྩོད་པ་བཞི་ལས། དང་པོ་ནི། བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཆོས་ཅན། སྡིག་པ་མི་དགེ་བ་ཡིན་མི་སྲིད་དུ་ཐལ། ལུང་མ་བསྟན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁས་བླངས། འདོད་ན། གསེར་འོད་དམ་པ་ལས། བཅས་པའི་སྡིག་པ་གང་བགྱིས་པ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་། མཛོད་ཀྱི་འགྲེལ་བཤད་ལས། བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ནི་བཀག་པས་སྡིག་ཏུ་གྱུར་པ་སྟེ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དེ་དག་ནི་ཁྱད་གསོད་ལ་སོགས་པ་ཀུན་སློང་གློ་བུར་བ་དང་འབྲེལ་བ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་དེ་ལྟར་དགོངས་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་ལུང་འདྲེན་དང་བཅས་པ་གོང་དུ་བཤད་ཟིན་ཏོ། །རྩོད་པ་གཉིས་པ་ནི།འདི་སྐད་དུ། དགེ་སློང་གིས་ཆང་འཐུངས་པའི་ལྟུང་བ་ཆོས་ཅན། བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། རྣམ་སྨིན་ཡིད་དུ་མི་འོང་བ་འབྱིན་པའི་ནུས་པ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། མདོ་དྲན་ཉེ་ལས། བདག་ལ་འདི་ཡིས་མི་གནོད་ཅེས། །བློ་ལྡན་ཆང་ལ་ཡིད་མ་རྟོན། ། 6-215a མྱོང་ཚེ་བསིལ་ཡང་རྣམ་སྨིན་ཚ། །ཆང་གིས་དམྱལ་བར་འགྲོ་བར་བྱེད། །ཅེས་གསུངས་པས། རྟགས་ལུང་གིས་གྲུབ། ཁྱབ་པ་ཁས་བླངས། འདོད་ན། འོད་ལྡན་ལས། འཕགས་པ་ཉེར་སྦས་ཀྱིས་ནི་མྱོས་པར་འགྱུར་བའི་ཁུ་བ་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡིན་ཀྱང་ཤིན་ཏུ་སྨད་པ་ཡིན་ཏེ། ཞེས་བཤད་དོ་ཞེ་ན། མཛོད་འགྲེལ་ལས། ཉན་ཐོས་འདུལ་བ་པ་རྣམས་ནི་ཆང་འཐུང་བའི་ལྟུང་བ་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བར་འདོད་ལ། ཉན་ཐོས་མངོན་པ་བ་རྣམས་ནི་ཆང་འཐུང་བའ

【現代漢語翻譯】 如果聲聞乘的人想要殺生，這是一種不善的意念。在這種情況下，實際上並沒有殺生的意圖，只是被想要不殺生的意念所驅使，因為沒有殺生，所以不會產生無間罪。因此，根本戒和隨戒的罪過的區別在於，根本意念是不善的，根本意念是善的，以及是無記的。 如果詳細分析本質的區別，那麼根本戒的罪過，就其法性而言，是隨戒的罪過。因為它的自性是不善的，並且與墮罪是同一的。因為它的自性與究竟的不善是同一的墮罪。如果這樣認為，是沒有過失的。究竟的不善和業的不善，只是在範圍大小上有區別。因此，與業的不善本質相同的是自性罪，與業的無記本質相同的是隨戒罪。這二者的果報的區別在於，自性罪就其自性而言，具有產生不可愛異熟果的能力，而隨戒罪則不具備這種能力。 第三，關於消除諍論。在四種諍論中，第一種是：隨戒罪，就其法性而言，不可能是不善的罪過。因為它是無記的。承認這個理由。如果這樣認為，那麼與《金光明經》中所說：『所作隨戒罪。』以及《俱舍論釋》中所說：『隨戒罪是被禁止而成為罪過的。』相矛盾。答：這些都是指與突發性的意念相關的，例如爲了消滅某種東西等情況。上面已經引用了經文來證明這種觀點。 第二種諍論是：如果有人說，比丘飲酒的墮罪，就其法性而言，不是隨戒罪。因為它具有產生不可愛異熟果的能力。如《念住經》所說：『智者不應信賴酒，認為它不會傷害自己。飲時雖覺清涼，異熟卻熱惱，酒能使人墮入地獄。』經文證明了這個理由。承認這個遍。如果這樣認為，那麼與《光明經》中所說：『聖者近護說，令人醉之物，是隨戒罪，但極應呵責。』相矛盾。答：《俱舍論釋》中說：『聲聞律藏部認為飲酒的墮罪是自性罪，而聲聞論藏部則認為飲酒是』

【English Translation】 If a Shravaka (Hinayana follower) intends to kill, it is an unwholesome thought. In this case, there is actually no intention to kill; it is only driven by the thought of not killing. Because there is no killing, no Avici (uninterrupted) karma is produced. Therefore, the difference between the root precept (根本戒) and the secondary precept (隨戒) lies in the fact that the root intention is unwholesome, the root intention is wholesome, and it is indeterminate. If we analyze the difference in essence in detail, then the transgression of the secondary precept, in terms of its nature, is a secondary transgression. Because its self-nature is unwholesome and is identical to a downfall (墮罪). Because its self-nature is identical to the ultimate unwholesome downfall. If you think so, there is no fault. Ultimate unwholesomeness and karmic unwholesomeness only differ in the size of their scope. Therefore, what is identical in essence to karmic unwholesomeness is the self-nature transgression, and what is identical in essence to karmic indeterminacy is the secondary precept transgression. The difference in the results of these two is that the self-nature transgression, in terms of its self-nature, has the ability to produce undesirable Vipaka (異熟果), while the secondary precept transgression does not have this ability. Third, regarding the elimination of disputes. Among the four disputes, the first is: the secondary precept transgression, in terms of its nature, cannot be an unwholesome transgression. Because it is indeterminate. Acknowledging this reason. If you think so, it contradicts what is said in the 'Suvarnaprabhasa Sutra' (金光明經): 'The secondary precept transgression that is committed.' and what is said in the 'Abhidharmakosha-bhasya' (俱舍論釋): 'The secondary precept transgression is what becomes a transgression because it is prohibited.' Answer: These refer to situations related to sudden intentions, such as to eliminate something, etc. The scriptures have already been cited above to prove this point. The second dispute is: If someone says that the downfall of a Bhikshu (比丘) drinking alcohol, in terms of its nature, is not a secondary precept transgression. Because it has the ability to produce undesirable Vipaka. As the 'Smrtyupasthana Sutra' (念住經) says: 'The wise should not rely on alcohol, thinking that it will not harm them. Although it feels cool when drinking, the Vipaka is hot, and alcohol can cause people to fall into hell.' The scripture proves this reason. Acknowledging this pervasion. If you think so, it contradicts what is said in the 'Avadana Sutra' (光明經): 'The venerable Nearsayer said that the juice that causes intoxication is a secondary precept transgression, but it should be severely condemned.' Answer: The 'Abhidharmakosha-bhasya' says: 'The Shravaka Vinaya (聲聞律藏) school believes that the downfall of drinking alcohol is a self-nature transgression, while the Shravaka Abhidharma (聲聞論藏) school believes that drinking alcohol is'

---

ི་ལྟུང་བ་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བར་འདོད་ཅེས་བཤད་ནས། ཆང་འཐུངས་པའི་རྣམ་སྨིན་གསུངས་པ་རྣམས་ཀྱི་དགོངས་པ་ཉན་ཐོས་མངོན་པ་བ་ལྟར་ཁས་བླངས་ན། མཛོད་འགྲེལ་ལས། ཧ་ཅང་ཀུན་ཏུ་བསྟེན་པས་ངན་འགྲོར་འགྲོ་བར་གསུངས་པ་ནི་ཆང་འཐུང་བ་དེའི་ཞར་ལ་ཚིག་རྩུབ་དང་བརྡེག་པ་ལ་སོགས་པ་མི་དགེ་བའི་རྒྱུན་ཡང་དང་ཡང་དུ་འཇུག་པས་ངན་སོང་བའི་ལས་འཕེན་པའམ་འཇུག་པ་ཐོབ་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །མདོ་རྩ་འགྲེལ་དང་འོད་ལྡན་རྩ་འགྲེལ་ལ་སོགས་པ་འདུལ་བའི་བསྟན་བཅོས་རྣམས་ཀྱང་ཆང་གི་སྐབས་འདིར་ཉན་ཐོས་མངོན་པ་པའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་སྟེ། ཆང་འཐུང་བའི་ལྟུང་བ་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡིན་པར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གལ་ཏེ་ཆང་འཐུངས་པ་ལས་རང་བཞིན་གྱི་སྡིག་པ་འབྱུང་ན་ནི། ལེགས་འོངས་འཕགས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཆང་གིས་མྱོས་པར་གྱུར་པ་དང་འགལ་ལོ། །རྩོད་པ་གསུམ་པ་ནི། འདི་སྐད་དུ། བྱེ་སྨྲའི་གྲུབ་མཐའ་ལྟར་ན། འབྲས་བུ་མཐོང་ཆོས་ལ་འབྱུང་བའི་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཆོས་ཅན། རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཚེ་ཕྱི་མ་ཕན་ཆད་དུ་རྣམ་པར་སྨིན་པའི་འབྲས་བུ་ཡིད་དུ་མི་འོང་བ་འབྱིན་པའི་ནུས་པ་དང་མི་ལྡན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཁྱབ་པ་ཁས་བླངས་པས་ 6-215b གྲུབ་ཅིང་། གཏན་ཚིགས་ནི། མཛོད་འགྲེལ་ལས། བྲེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་རྣམས་ནི་འབྲས་བུ་མཐོང་ཆོས་འབྱུང་བའི་ལས་ལ་ཚེ་ཕྱི་མ་ཕན་ཆད་དུ་རྣམ་སྨིན་གྱི་འབྲས་བུ་མེད་པར་འདོད་པར་བཤད་པས་གྲུབ་བོ་ཞེ་ན། སྐྱོན་མེད་དེ། མཛོད་འགྲེལ་ལས། བྱེ་སྨྲ་ལས་གཞན་མདོ་སྡེ་པ་དག་ན་རེ། མཐོང་ཆོས་འབྱུང་བའི་སྡིག་པ་ཆེས་སྟོབས་དང་ལྡན་པའི་འབྲས་བུ་མཐོ་རིས་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་ཙམ་དུ་ཟད་པར་མི་རིགས་པས། མཐོང་ཆོས་འབྱུང་བའི་སྡིག་པའི་རྣམ་སྨིན་ཚེ་རབས་གཞན་དག་ནའང་ཡོད་དོ་ཞེས་ཟེར་རོ་ཞེས་འབྱུང་བའི་དོན་ལྟར་བཟུང་དགོས་ཏེ། འབྲས་བུ་མྱོང་བའི་མགོ་བརྩམས་པའི་དབང་དུ་བྱས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། མཛོད་འགྲེལ་ལས། རྩོམ་པའི་དབང་གིས་མིང་དེ་རྣམ་པར་བཞག་གོ་ཞེས་བཤད་དོ། །རྩོད་པ་བཞི་པ་ནི། འདི་སྐད་དུ། ཚེ་དེ་ཉིད་ལ་དགྲ་བཅོམ་པར་འགྱུར་བའི་ཉ་པ་ལྔ་བརྒྱ་པོའམ་འཆར་ཀ་ལྟ་བུ་སྲིད་པ་ཐ་མ་པས་སྲོག་གཅོད་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཆོས་ཅན། རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཚེ་ཕྱི་མ་ཕན་ཆད་དུ་རྣམ་པར་སྨིན་པའི་འབྲས་བུ་ཡིད་དུ་མི་འོང་བ་འབྱིན་པ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དགྲ་བཅོམ་པ་ཐོབ་ནས་ཕྱིས་སྐྱེ་བ་མི་ལེན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདོད་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། སྲོག་གཅོད་པ་ལ་སོགས་པ་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཞེས་གསུངས་སོ་ཞེ་ན། །སྐྱོན་མེད་དེ། སྲིད་པ་ཐ་མ་པས་བྱས་པའི་སྡིག་ལྟུང་ལ་ལས་ཀྱི་ངོ་བོའི་ཆ་ནས་རྣམ་སྨིན་གྱི་འབྲས་བུ་འབྱིན་པའི་ནུས་པ་ཡོད་ཀྱང་། གཉེན་པོས་དག་པར་

【現代漢語翻譯】 有人說，飲酒屬於根本墮罪，是應呵責的行為。如果像聲聞俱舍論者那樣承認飲酒的果報，那麼根據《俱舍論釋》，『過度沉溺會導致墮入惡趣』，這是因為飲酒的同時，往往會伴隨著惡語、毆打等不善行為的反覆發生，從而導致惡趣之業的增長或獲得。《律根本論釋》和《光明論釋》等律宗論著，在關於飲酒的章節中，也遵循聲聞俱舍論者的觀點，認為飲酒屬於根本墮罪，是應呵責的行為。如果飲酒本身會導致自性罪，那麼這與證得阿羅漢果位的聖者飲酒而醉的說法相矛盾。 第三個辯論是：按照分別說者的宗義，現世受報的自性罪，不是自性罪，因為它不具備在來世及以後產生不可愛果報的能力。如果承認這個遍（周遍性），那麼論證就成立了。理由是：《俱舍論釋》中說，分別說者認為現世受報之業，在來世及以後沒有異熟果報。如果這樣說，那麼沒有過失。因為需要按照《俱舍論釋》中的意義來理解，即『分別說者之外的經部師說，現世受報的罪業，其強大的果報不應僅僅是天界的痛苦，現世受報的罪業的異熟在其他世也有』。這是從開始感受果報的角度來說的，因為《俱舍論釋》中說，『從開始的角度安立了這個名稱』。 第四個辯論是：對於在同一世證得阿羅漢果位的五百漁夫或像查卡（Cakka）這樣最後有者（指在此生之後不會再受生的人）來說，殺生的行為不是自性罪，因為它不可能在來世及以後產生不可愛果報，因為獲得阿羅漢果位后就不會再受生了。如果承認，那麼《 टीका 》中說，『殺生等是自性罪』。這也沒有過失，因為最後有者所造的罪業，從業的性質上來說，雖然具有產生異熟果報的能力，但由於對治力的緣故已經清凈。

【English Translation】 It is said that drinking alcohol is considered a fundamental transgression and a blameworthy act. If one accepts the consequences of drinking alcohol as understood by the Śrāvakābhidharmikas (those who adhere to the Abhidharma of the Hearers), then according to the commentary on the Kośa (Abhidharmakośabhāṣya), 'Excessive indulgence leads to falling into lower realms.' This is because drinking alcohol is often accompanied by the repeated occurrence of unwholesome actions such as harsh speech and violence, which leads to the increase or attainment of karma that results in lower realms. The Vinayamūla-ṭīkā (Root of the Vinaya) and the Ālokā-ṭīkā (Light Commentary), among other Vinaya texts, also follow the Śrāvakābhidharmikas in this regard, stating that drinking alcohol is a fundamental transgression and a blameworthy act. If drinking alcohol inherently leads to natural sins, then this contradicts the statement that noble Arhats (perfected beings) become intoxicated by drinking alcohol. The third argument is: According to the Vaibhāṣika (a school of Buddhist thought), a naturally sinful act that results in immediate consequences is not a natural sin, because it does not have the capacity to produce undesirable results in future lives. If this pervasion is accepted, then the argument is established. The reason is: The Kośa-bhāṣya states that the Vaibhāṣikas believe that actions that result in immediate consequences do not have ripening results in future lives. If this is said, there is no fault, because it is necessary to understand according to the meaning in the Kośa-bhāṣya, which states, 'The Sautrāntikas (another school of Buddhist thought) other than the Vaibhāṣikas say that the powerful results of sins that result in immediate consequences should not be limited to the suffering of the heavens alone; the ripening of sins that result in immediate consequences also exists in other lifetimes.' This is from the perspective of beginning to experience the results, because the Kośa-bhāṣya states, 'That name is established from the perspective of beginning.' The fourth argument is: For the five hundred fishermen or someone like Cakka, who becomes an Arhat in the same lifetime, the act of killing is not a natural sin, because it is impossible for it to produce undesirable results in future lives, since after attaining Arhatship, one will not be reborn. If this is accepted, then the ṭīkā (commentary) states, 'Killing and so on are natural sins.' This is also without fault, because the sinful acts committed by the last existence, from the perspective of the nature of the action, although they have the capacity to produce ripening results, they have been purified by the antidote.

---

བྱས་པ་ལ་སོགས་པའི་ཁྱད་པར་གྱི་རྣམ་སྨིན་གྱི་འབྲས་བུ་མི་འབྱིན་པའོ། ། བཞི་པ་འཕྲོས་པའི་དོན་ནི། དགེ་སློང་གཅིག་གིས་དུད་འགྲོ་གཅིག་བསད་ན་སྲོག་གཅོད་པའི་སྡིག་པ་དེ་དང་དུད་འགྲོ་གསོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དེ་ངོ་བོ་གཅིག་གམ་ཐ་དད། མདོར་ན་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་རང་རང་གི་སྡིག་ལྟུང་ 6-216a ངོ་བོ་གཅིག་གམ་ཐ་དད་ཅེས་འདྲི་ན། འདི་ལ་གསུམ་སྟེ། གཞན་ལུགས་དགག་པ་དང་། རང་ལུགས་བཞག་པ་དང་། རྩོད་པ་སྤང་བའོ། །དང་པོ་ནི། རྒྱ་མང་ར་བ་ཆེན་པོ་ན་རེ། རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བའི་སྡིག་ལྟུང་གཉིས་ངོ་བོ་ཤིན་ཏུ་ཐ་དད་དེ། སྐྱེད་པར་བྱེད་པའི་རྟེན་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར་དང་། རྒྱུ་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར་དང་། དག་བྱེད་གཉེན་པོ་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་སྡིག་པ་ནི། རྟེན་ཁྱིམ་པ་ལའང་བསྐྱེད་ཅིང་། ལྟུང་བ་ནི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཁོ་ན་ལ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་དང་། སྡིག་པ་ནི་དངོས་པོའི་སྟོབས་ལས་བྱུང་ཞིང་། ལྟུང་བ་ནི་བཅས་པའི་སྟོབས་ལས་བྱུང་བའི་ཕྱིར་དང་། སྡིག་པ་ནི་སྟོབས་བཞིའི་བཤགས་པས་དག་པར་བྱེད་ཅིང་། ལྟུང་བ་ནི་མིང་རིགས་བརྗོད་པའི་ཕྱིར་བཅོས་ཀྱིས་དག་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་དགག་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། གནོད་བྱེད་བརྗོད་པ་དང་། སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པའོ། །དང་པོ་ནི། གཏམ་གཞི་ལས། ཉེས་པ་མི་དགེ་བ་ཞེས་ལྟུང་བ་དང་མི་དགེ་བ་ངོ་བོ་གཅིག་ཏུ་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། །ལུང་ལ་བརྟེན་པའི་རིགས་པའི་གནོད་བྱེད་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི། རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བའི་ལྟུང་བ་ཐམས་ཅད་ཆོས་ཅན། ལུང་མ་བསྟན་ཡིན་པར་ཐལ། དགེ་བ་ནི་མ་ཡིན་ཅིང་སྡིག་པ་མི་དགེ་བ་ལས་ངོ་བོ་ཐ་དད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྟགས་ཟུར་སྔ་མ་ནི་ལྟུང་བ་ཡིན་པས་གྲུབ་ཅིང་། རྟགས་ཟུར་ཕྱི་མ་ནི་ཁས་བླངས་པས་གྲུབ་བོ། །དགེ་བ་ནི་མ་ཡིན་ཅིང་སྡིག་པ་མི་དགེ་བ་ལས་ངོ་བོ་ཐ་དད་ན་ལུང་མ་བསྟན་ཡིན་པ་ལས་འོས་མེད་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་གྲུབ་བོ། །འདོད་ན། ལུང་ལས། ཉེས་པ་མི་དགེ་བ་ཞེས་བྱ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གནོད་བྱེད་གཉིས་པ་ནི། བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གཅིག་གིས་སྲོག་ཆགས་གཅིག་བསད་པའི་ལས་ཀྱི་དངོས་གཞི་དེ་ཆོས་ཅན། སྲོག་བཅད་པའི་ལས་ 6-216b ཀྱི་དངོས་གཞི་གཉིས་ཡིན་པ་སྲིད་པར་ཐལ། སྲོག་བཅད་པའི་སྡིག་པའི་དངོས་གཞི་དང་ལྟུང་བའི་དངོས་གཞི་གཉིས་ངོ་བོ་ཐ་དད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྟགས་དང་ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་ན་སྡིག་ལྟུང་ངོ་བོ་ཐ་དད་པའི་དམ་བཅའ་ཉམས་ལ། འདོད་ན། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་འགྲེལ་པ་ལས། སྲོག་ཆགས་གཅིག་བསད་པ་ལ་ལས་ཀྱི་དངོས་གཞི་གཉིས་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར། ཞེས་གསོད་བྱེད་གཅིག་གིས་སྲོག་ཆགས་གཅིག་བསད་པ་ལ་ལས་ཀྱི་དངོས་གཞི་གཉིས་མི་སྲིད་པར་གསུངས་སོ། །གནོད་བྱེད་གསུམ་པ་ནི། རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཆོས་ཅན། ལྟུང་བ་ཕ

【現代漢語翻譯】 不會產生行為等差別所成熟的果報。 第四，關於附加意義：如果一個比丘殺死一個家畜，那麼殺生的罪惡和殺死家畜的墮罪，其本質是相同還是不同？簡而言之，詢問自性罪的罪惡和墮罪的本質是相同還是不同？對此有三點：駁斥他宗觀點，確立自宗觀點，以及消除爭論。 第一點是：大眾部（Mahāsaṃghika）認為，自性罪的罪惡和墮罪的本質非常不同，因為產生的基礎不同，原因不同，以及凈化對治不同。也就是說，罪惡可以在在家人身上產生，而墮罪只在出家人身上產生；罪惡是事物本身的力量所致，而墮罪是戒律的規定所致；罪惡可以通過四力懺悔來凈化，而墮罪可以通過懺悔來凈化。 駁斥該觀點分為兩部分：指出危害和摧毀論證。 第一，根據根本說一切有部律（Vinaya-vastu），『過患即非福業』，這與墮罪和非福業本質相同的說法相矛盾。 在三種基於聖教的理證危害中，第一種是：所有自性罪的墮罪，都是不可說的，因為它們不是善業，並且與罪惡（非善業）本質不同。前一個論據部分成立，因為它確實是墮罪；后一個論據部分通過承認而成立。如果不是善業，並且與罪惡（非善業）本質不同，那麼必然是不可說的。普遍性成立。如果承認，那麼經文中說：『過患即非福業。』 第二種危害是：一個持戒的比丘殺死一個生命的行為本身，有可能成為兩個殺生的行為本身，因為殺生的罪惡的行為本身和墮罪的行為本身本質不同。如果論據和普遍性不成立，那麼罪惡和墮罪本質不同的承諾就會失敗。如果承認，那麼在律分別（Vinaya-vibhaṅga）的註釋中說：『殺死一個生命不可能有兩個行為本身。』因此，經文中說，一個殺生者殺死一個生命不可能有兩個行為本身。 第三種危害是：自性罪是墮罪……

【English Translation】 It does not produce the ripened results of distinctions such as actions. Fourth, regarding the additional meaning: If a bhikṣu kills a domestic animal, is the sin of killing and the pārājika (defeat) of killing a domestic animal the same or different in essence? In short, when asked whether the inherent transgression and the pārājika are the same or different in essence, there are three points to consider: refuting the views of others, establishing one's own view, and dispelling disputes. The first point is: The Mahāsaṃghika school says that the inherent transgression and the pārājika are very different in essence because the basis for their arising is different, the cause is different, and the purifying antidote is different. That is, the transgression can arise even in a householder, while the pārājika arises only in an ordained person; the transgression arises from the power of the object itself, while the pārājika arises from the power of the imposed rule; the transgression is purified by the confession of the four powers, while the pārājika is purified by confession. Refuting that has two parts: stating the harm and destroying the proof. The first is: According to the Vinaya-vastu, 'faults are non-virtuous,' which contradicts the statement that pārājikas and non-virtuous actions are the same in essence. Of the three harms based on scripture, the first is: All inherent pārājikas are unstated because they are not virtuous and are different in essence from sins (non-virtuous actions). The former part of the argument is established because it is indeed a pārājika; the latter part of the argument is established by admission. If it is not virtuous and is different in essence from sins (non-virtuous actions), then it must be unstated. The pervasiveness is established. If you accept, then the scripture says: 'Faults are non-virtuous.' The second harm is: It is possible for the actual deed of a bhikṣu with vows killing a living being to be two actual deeds of killing, because the actual deed of the sin of killing and the actual deed of the pārājika are different in essence. If the argument and pervasiveness are not established, then the commitment that sins and pārājikas are different in essence will fail. If you accept, then in the commentary on the Vinaya-vibhaṅga, it says: 'It is impossible for there to be two actual deeds for killing one living being.' Therefore, the scripture says that it is impossible for there to be two actual deeds for one killer killing one living being. The third harm is: Inherent transgressions are pārājikas...

---

ྱིར་བཅོས་བྱས་པས་སྡིག་པ་མི་འདག་པར་ཐལ། ལྟུང་བ་དང་སྡིག་པ་ངོ་བོ་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར། ངོ་བོ་ཐ་དད་ན་གཅིག་ལ་གནོད་པ་བྱས་པས་ཐ་དད་གཞན་ལ་གནོད་པར་མ་ངེས་ཏེ། རྟ་བསད་པས་གླང་པོ་ལ་མི་གནོད་པ་བཞིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འདོད་ན། ལུང་གཞི་དང་། ཀར་ཤ་ལས། ལྷག་མའི་དབྱུང་བ་མ་བྱས་པའི་སྐབས་སུ། ཁྱོད་ཀྱི་འགྲོ་བ་ནི་གཉིས་ཏེ། སེམས་ཅན་དམྱལ་བའམ་དུད་འགྲོའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དབྱུང་བ་བྱས་པའི་སྐབས་སུ། ཁྱོད་ཀྱི་འགྲོ་བ་ནི་གཉིས་ཏེ། ལྷའམ་མིའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །གཉིས་པ་སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པ་ནི། ཁྱོད་ཀྱིས་བཀོད་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་གསུམ་ཆར་མ་གྲུབ་སྟེ། རྟེན་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གཅིག་གི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ལ། དངོས་པོའི་སྟོབས་དེ་ཉིད་ལས་ཐ་མི་དད་དུ་བཅས་ཤིང་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་ལ་སྟོབས་བཞི་ཚང་བའི་ཕྱིར་རོ། །སྟོབས་བཞིའི་ཚང་ལུགས་འོག་ཏུ་འཆད་དོ། །གཉིས་པ་རང་ལུགས་བཞག་པ་ནི། བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གཅིག་གིས་དུད་འགྲོ་སེར་ཟལ་གཅིག་བསད་པ་ལྟ་བུ་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་རང་རང་གི་སྡིག་ལྟུང་ངོ་བོ་གཅིག་ལ། ལྡོག་པ་ཐ་དད་པ་ཡིན་ཏེ། རྣམ་སྨིན་ཡིད་དུ་མི་འོང་བ་འབྱིན་ 6-217a ནུས་ཀྱི་ལྡོག་པའི་ཆ་ནས་སྡིག་པ་ཡིན་ལ། བཅས་པ་ལས་འདས་པའི་ལྡོག་པ་ནས་ལྟུང་བ་སྟེ། དེ་གཉིས་ཀྱང་དུད་འགྲོ་སེར་ཟལ་བསད་པའི་ལས་སུ་ངོ་བོ་གཅིག་པ་ལྟ་བུའོ། །ངོ་བོ་གཅིག་པའི་ལུང་ནི་གཏམ་གྱི་གཞི་ལས། ཉེས་པ་མི་དགེ་བ་ཞེས་བྱ། ཞེས་གསུངས་སོ། །གསུམ་པ་རྩོད་སྤང་ལ་གསུམ་ལས། རྩོད་པ་དང་པོ་ནི། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལ་ངན་སེམས་ཀྱིས་ཁྲག་ཕྱུང་བ་ལས་སྡིག་པ་མཚམས་མེད་བྱུང་ཞིང་། ལྟུང་བ་སྦོམ་པོ་བྱུང་བ་ན་ལྟུང་བ་སྦོམ་པོའི་བཤགས་སྡོམ་ཚུལ་བཞིན་དུ་བྱས་པ་ཉིད་ཆོས་ཅན། ལྟུང་བ་སྦོམ་པོ་དེ་དང་ངོ་བོ་གཅིག་པའི་སྡིག་པ་མཚམས་མེད་དེ་དག་པར་ཐལ། ལྟུང་བ་སྦོམ་པོ་དེ་དག་པའི་ཕྱིར། རྟགས་གཞུང་གིས་གྲུབ་སྟེ། མིང་དང་རིགས་དང་ལྡན་པར་བརྗོད་ན་ལྟུང་བ་ལས་སོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ཁྱབ་པ་མེད་ན་སྡིག་ལྟུང་ངོ་བོ་གཅིག་ཡིན་པ་ཉམས་སོ། །འདོད་ན་ཆོས་ཅན་སྔར་བཞིན། སྡིག་པ་མཚམས་མེད་ཀྱིས་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ལ་བར་དུ་གཅོད་པ་ལས་གྲོལ་བར་ཐལ། སྡིག་པ་མཚམས་མེད་ལས་གྲོལ་བའི་ཕྱིར། འདོད་ན། འདི་ལ་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ཉིད་མེད་པར་ཡང་འདྲའོ་ཞེས་ཚེ་དེ་ལ་གྲོལ་བའི་སྐབས་མེད་དུ་བཤད་པ་དང་འགལ་ལ། སྤྱིར་བསྟན་གྱི་ཊཱི་ཀ་ལས་ཀྱང་། ཕ་མ་བསད་པ་ལ་སོགས་པ་གཏན་གྱི་བར་ཆད་དང་ལྡན་པ་ཞེས་བཤད་དོ་ཞེ་ན། ཐལ་འགྱུར་དང་པོ་ལ་འདོད་ཅིང་། ཐལ་འགྱུར་གཉིས་པའི་རྟགས་ལ་བརྟགས་ཏེ། ལྟུང་བ་སྦོམ་པོ་དང་ངོ་བོ་གཅིག་པའི་མཚམས་མེད་དེ་ལས་གྲོལ་བའི་ཕྱིར་ཟེར་རམ། སྡིག་པ་མཚམས་མེད་ཀྱི་རྒྱུན་སྐད་ཅིག་གཉིས་པ་ཕན་ཆད་ཀྱ

【現代漢語翻譯】 如果通過懺悔可以消除罪業，那麼墮罪和罪業的本質一定是不同的。如果本質不同，那麼對一種的損害不一定會損害另一種，就像殺死馬不會損害大象一樣。這是您所說的。如果您這樣認為，那麼這與《根本說一切有部毗奈耶》和《羯磨論》中所說相矛盾：『在未進行懺悔時，你的去處只有兩個：地獄或畜生。』而當進行懺悔時，則說：『你的去處只有兩個：天或人。』 第二，駁斥論證。您所提出的三個論證都不成立，因為它們都是針對一位具戒比丘而言的，並且從事物本身的性質來看，它們是不可分割的，並且懺悔墮罪需要四力具足。四力具足的方式將在下文解釋。 第二，確立自宗觀點。例如，一位具戒比丘殺死了一隻家養山羊，這種自性罪和戒罪，其罪業和墮罪的本質是相同的，但所指不同。從產生不可愛果報的角度來說，它是罪業；從違犯戒律的角度來說，它是墮罪。但這二者在殺死家養山羊的行為上本質是相同的。關於本質相同的經典依據，在《語基》中說：『罪過被稱為不善。』 第三，關於辯論的回答，分為三部分。第一個辯論是：如來被惡意放血，產生了無間罪，同時也產生了粗罪（藏文：ལྟུང་བ་སྦོམ་པོ།）。按照粗罪的懺悔儀軌進行懺悔，這本身就證明了，與粗罪本質相同的無間罪是可以被凈化的，因為粗罪已經被凈化了。這個論證的根據是經文所說：『如果說出名字和種姓，就可以從墮罪中解脫。』如果這個前提不成立，那麼罪業和墮罪本質相同的觀點就會崩潰。如果您這樣認為，那麼對於之前的論點，無間罪會阻止戒律的生起，從而從這種障礙中解脫出來。如果您這樣認為，那麼這與『對於此人來說，沒有生起的法』的說法相矛盾，因為經文中說沒有立即解脫的情況。此外，在《總義釋》中也說：『殺父母等具有永久的障礙。』如果有人這樣反駁，那麼我們承認第一個推論，並對第二個推論的理由進行分析。是因為與粗罪本質相同的無間罪從中解脫了嗎？無間罪的相續從第二剎那開始...

【English Translation】 If confession could eliminate sins, then it follows that the essence of transgressions and sins must be different. If the essence is different, then harm to one does not necessarily harm the other, just as killing a horse does not harm an elephant. This is what you said. If you think so, it contradicts what is said in the Vinaya Root Text and the Karma Text: 'When repentance has not been done, your destination is only two: hell or animals.' And when repentance has been done, it says: 'Your destination is only two: gods or humans.' Second, refuting the proof. All three proofs you have presented are not established, because they are all directed towards a single monk with vows, and from the nature of things themselves, they are inseparable, and repentance of transgressions requires the completion of the four powers. The way the four powers are completed will be explained below. Second, establishing one's own view. For example, if a monk with vows kills a domestic goat, this self-nature sin and precept sin, the essence of its sin and transgression is the same, but the referents are different. From the perspective of producing undesirable results, it is a sin; from the perspective of violating precepts, it is a transgression. But these two are the same in essence in the act of killing a domestic goat. Regarding the scriptural basis for the same essence, it is said in the Basis of Speech: 'Faults are called unwholesome.' Third, regarding the answers to the debate, divided into three parts. The first debate is: When the Tathagata was maliciously bled, an unforgivable sin arose, and a gross transgression (Tibetan: ལྟུང་བ་སྦོམ་པོ།) also arose. Performing repentance according to the ritual of gross transgression itself proves that the unforgivable sin, which is the same in essence as the gross transgression, can be purified, because the gross transgression has been purified. The basis of this argument is the scripture that says: 'If you speak the name and lineage, you can be liberated from transgressions.' If this premise is not established, then the view that sins and transgressions are the same in essence will collapse. If you think so, then for the previous argument, the unforgivable sin will prevent the arising of vows, thus being liberated from this obstacle. If you think so, then this contradicts the statement 'For this person, there is no dharma of arising,' because the scripture says that there is no immediate liberation. Furthermore, in the General Meaning Commentary, it is also said: 'Killing parents, etc., has permanent obstacles.' If someone refutes in this way, then we admit the first inference and analyze the reason for the second inference. Is it because the unforgivable sin, which is the same in essence as the gross transgression, is liberated from it? The continuum of the unforgivable sin starts from the second moment...

---

ི་མཚམས་མེད་དེ་ལས་གྲོལ་བའི་ཕྱིར་ཟེར། དང་པོ་ལྟར་ན་ཁྱབ་པ་མེད་ཅིང་། གཉིས་པ་ལྟར་ན་རྟགས་མ་གྲུབ་བོ། །འོ་ན་སྡིག་ལྟུང་ངོ་བོ་གཅིག་པ་ཡིན་པ་ཉམས་སོ་ཞེ་ན། 6-217b མིན་ཏེ། མགོ་མཚུངས་དང་། རྣལ་ལན་ནོ། །དང་པོ་ནི། འོ་ན་དཔལ་ཆོས་ཀྱི་གྲགས་པས། ལྕགས་ཀྱི་གོང་བུ་ཡང་མེ་དང་འབྲེལ་བ་ལས་དེ་ལྟར་སྐྱེས་པའི་དོན་གཞན་གཅིག་ཉིད་དེ་ལྟར་མཐོང་བ་ཡིན་གྱི། རང་བཞིན་ཐ་དད་པའི་རྫས་དག་འདྲེས་པའི་ཕྱིར་རྣམ་པར་མ་ཕྱེད་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ལྕགས་སྲེགས་དམར་ལྷང་གི་མེ་ལྕགས་རྫས་གཅིག་ཏུ་གོ་བར་བྱས་ནས། ལྕགས་སྲེག་དམར་ལྷང་ཆུ་གྲང་གི་རྫིང་བུར་སྤྱིང་བ་ཉིད་ན་ཆོས་ཅན། ལྕགས་སྲེག་ཆུ་གྲང་གི་ནང་དུ་སྤྱིང་བ་དེའི་ལྕགས་ཀྱི་རང་བཞིན་དོར་བར་ཐལ། ལྕགས་སྲེག་ཆུ་གྲང་གི་ནང་དུ་སྤྱིང་བ་དེའི་མེའི་རང་བཞིན་དོར་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཁྱབ་པ་མེད་ན། རྣམ་ངེས་ལས། མེ་ལྕགས་རྫས་གཅིག་ཏུ་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེས་མགོ་མཚུངས་སོ། །གལ་ཏེ་ལྕགས་སྲེག་དམར་ལྷང་གི་གནས་སྐབས་ན་མེ་ལྕགས་རྫས་གཅིག་པ་ཡིན་གྱི། ཕྱིས་ཆུ་གྲང་གི་ནང་དུ་སྤྱིང་བ་ན་རྫས་གཅིག་མ་ཡིན་ནོ་ཞེ་ན། དེ་བཞིན་དུ་འདིར་ཡང་སྦོམ་པོ་བཤགས་སྡོམ་མ་བྱས་པའི་གནས་སྐབས་ན་དེའི་སྡིག་ལྟུང་ངོ་བོ་གཅིག་པ་ཡིན་གྱི། ཕྱིས་ལྟུང་བ་སྦོམ་པོ་བཤགས་པ་ན་ངོ་བོ་གཅིག་པ་མིན་ནོ། །གཉིས་པ་རྣལ་མའི་ལན་ནི། ལྟུང་བ་སྦོམ་པོ་བཤགས་པའི་སྐད་ཅིག་མའི་གནས་སྐབས་དེ་ན། བཤགས་པ་དེའི་སྟོབས་ཀྱིས་ལྟུང་སྦོམ་དང་ངོ་བོ་གཅིག་པའི་སྡིག་པའི་མཚམས་མེད་དག་ལ། དེ་བཤགས་ཟིན་པའི་སྐད་ཅིག་གཉིས་པར་ལྟུང་སྦོམ་དང་ངོ་བོ་གཅིག་པའི་སྡིག་པའི་མཚམས་མེད་ཀྱི་རྒྱུན་ཆད་ཀྱང་བྱེ་བྲག་ལྟུང་སྦོམ་གྱི་ངོ་བོ་དང་གཅིག་པར་གྱུར་པའི་སྡིག་པའི་མཚམས་མེད་དང་ཡན་གར་སོང་བའི་ཕྱིར་སྡིག་པའི་མཚམས་མེད་འབྱུང་བ་ཅིས་འགལ་བའོ། །འདིར་ཤ་མི་ན་རེ། ལྟུང་བ་བཤགས་པར་བྱས་པས་ལྟུང་བ་མངོན་གྱུར་བྱེད་པ་དང་བཅས་པ་དག་ཅིང་ལྟུང་བ་དག་ཚོད་དེའི་ཆའི་སྡིག་པ་དག་ 6-218a པར་ཐལ་བ་འདོད་ཅེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། མྱོང་ངེས་ཀྱི་ལས་དང་མྱོང་བར་མ་ངེས་པའི་ལས་གཉིས་ལས། མཚམས་མེད་ལྔ་ལ་སོགས་པ་རྣམ་སྨིན་མྱོང་ངེས་ཀྱི་ལས་དང་འབྲེལ་བའི་ལྟུང་བ་དེ་བཤགས་པའི་ཆོ་ག་ལན་གསུམ་བརྗོད་ཅིང་། བསྡམས་པ་ཙམ་གྱིས་མཚམས་མེད་པའི་ལས་མངོན་གྱུར་བྱེད་པ་དང་བཅས་པ་དག་པར་འགྱུར་རམ་ཅི། དེ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། དེ་ལྟར་ན་མྱོང་ངེས་ཀྱི་ལས་ཡིན་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །མྱོང་བར་མ་ངེས་པ་དང་འབྲེལ་བའི་ལྟུང་བ་ནི་ཚུལ་བཞིན་དུ་བཤགས་སྡོམ་བྱས་པ་ན་ལྟུང་བ་དག་ཚོད་དེའི་ཆའི་སྡིག་པའང་དག་པར་རིགས་ཏེ། འདི་ལ་ལུང་རིགས་གཉིས་ལས། ལུང་ནི་གཞི་དང་ཀར་ཤ་ལས། ལྷག་མའི་དབྱུང་བ་མ་བྱས་

【現代漢語翻譯】 說從無間解脫。如果按照第一種說法，則不周遍；如果按照第二種說法，則不成其為理由。如果說罪墮本體相同這一點被破壞了，並非如此，有頭同和如實回答。第一種是，如果尊者法稱說：『鐵球與火相連，由此產生另一種相同的意義，所以才能看到。並非是自性不同的物質混合在一起而無法區分。』他將燒紅的鐵塊理解為火和鐵的同一種物質，那麼當燒紅的鐵塊浸入冷水池中時，有法，燒紅的鐵塊浸入冷水中的時候，應該推出它放棄了鐵的自性，因為燒紅的鐵塊浸入冷水中的時候，它放棄了火的自性。如果不周遍，那麼與《釋量論》中『火和鐵是同一種物質』的說法相違背，這是頭同。如果說燒紅的鐵塊在燒紅的狀態下，火和鐵是同一種物質，之後浸入冷水中時就不是同一種物質了，那麼同樣，在這裡，在沒有進行粗罪懺悔之前，罪和墮的本體是相同的，之後懺悔粗罪的時候，本體就不同了。第二種是如實的回答，在懺悔粗罪的瞬間，以懺悔的力量，對於與粗罪本體相同的無間罪，在懺悔結束的第二個瞬間，雖然與粗罪本體相同的無間罪的相續斷絕，但是由於與粗罪的本體相同而轉變的無間罪已經消失，那麼怎麼會與產生無間罪相違背呢？這裡夏彌那說，通過懺悔墮罪，已經顯現的墮罪以及墮罪清凈的限度內的罪業也應該被清凈，他是這樣說的。這不合理，從決定感受的業和不決定感受的業兩種來說，與五無間罪等異熟決定感受的業相關的墮罪，僅僅通過唸誦三遍懺悔儀軌並加以制止，就能使無間罪顯現並被清凈嗎？這不合理，因為這樣就與它是決定感受的業相違背了。與不決定感受的業相關的墮罪，如果如理如法地進行懺悔，那麼墮罪清凈的限度內的罪業也理應被清凈，對此有教證和理證兩種，教證來自《根本說一切有部毗奈耶》和《羯刺沙那經》，沒有做剩餘的捨棄 Saying to be liberated from the uninterrupted. If according to the first statement, it is not pervasive; if according to the second statement, it does not establish the sign. If it is said that the sameness of the nature of sins and transgressions is broken, it is not so, there is 'head sameness' and 'real answer'. The first is, if the glorious Dharmakirti says: 'The iron ball is also connected with fire, and from this arises another same meaning, so it is seen. It is not that substances of different natures are mixed together and cannot be distinguished.' He understands the red-hot iron block as the same substance of fire and iron, then when the red-hot iron block is immersed in the cold water pool, the subject, when the red-hot iron block is immersed in the cold water, it should be inferred that it abandons the nature of iron, because when the red-hot iron block is immersed in the cold water, it abandons the nature of fire. If it is not pervasive, then it contradicts the statement in the Pramāṇavārttika that 'fire and iron are the same substance', this is 'head sameness'. If it is said that in the state of the red-hot iron block, fire and iron are the same substance, but later when immersed in cold water, it is not the same substance, then similarly, here also, in the state where the grave offense has not been confessed, the nature of the sin and transgression is the same, but later when the grave offense is confessed, the nature is not the same. The second is the real answer, in the moment of confessing the grave offense, by the power of the confession, for the uninterrupted sins that are the same in nature as the grave offense, in the second moment after the confession is finished, although the continuum of the uninterrupted sins that are the same in nature as the grave offense is cut off, but because the uninterrupted sins that have become the same in nature as the grave offense have disappeared, then how can it contradict the arising of uninterrupted sins? Here Shamina says that by confessing the transgressions, the transgressions that have already manifested and the sins within the limit of the purification of the transgressions should also be purified, he says so. This is not reasonable, from the two types of karma, the karma that is certain to be experienced and the karma that is not certain to be experienced, for the transgressions related to the karma of the five uninterrupted sins and other karma that are certain to be experienced, can the uninterrupted sins be manifested and purified merely by reciting the confession ritual three times and restraining them? This is not reasonable, because this contradicts the fact that it is karma that is certain to be experienced. For the transgressions related to the karma that is not certain to be experienced, if the confession is done properly, then the sins within the limit of the purification of the transgressions should also be purified, for this there are two types of evidence, scriptural and logical, the scriptural evidence comes from the Vinaya and the Karshana, without doing the remaining abandonment.

【English Translation】 It is said to be liberated from the uninterrupted. If according to the first statement, it is not pervasive; if according to the second statement, it does not establish the sign. If it is said that the sameness of the nature of sins and transgressions is broken, it is not so, there is 'head sameness' and 'real answer'. The first is, if the glorious Dharmakirti says: 'The iron ball is also connected with fire, and from this arises another same meaning, so it is seen. It is not that substances of different natures are mixed together and cannot be distinguished.' He understands the red-hot iron block as the same substance of fire and iron, then when the red-hot iron block is immersed in the cold water pool, the subject, when the red-hot iron block is immersed in the cold water, it should be inferred that it abandons the nature of iron, because when the red-hot iron block is immersed in the cold water, it abandons the nature of fire. If it is not pervasive, then it contradicts the statement in the Pramāṇavārttika that 'fire and iron are the same substance', this is 'head sameness'. If it is said that in the state of the red-hot iron block, fire and iron are the same substance, but later when immersed in cold water, it is not the same substance, then similarly, here also, in the state where the grave offense has not been confessed, the nature of the sin and transgression is the same, but later when the grave offense is confessed, the nature is not the same. The second is the real answer, in the moment of confessing the grave offense, by the power of the confession, for the uninterrupted sins that are the same in nature as the grave offense, in the second moment after the confession is finished, although the continuum of the uninterrupted sins that are the same in nature as the grave offense is cut off, but because the uninterrupted sins that have become the same in nature as the grave offense have disappeared, then how can it contradict the arising of uninterrupted sins? Here Shamina says that by confessing the transgressions, the transgressions that have already manifested and the sins within the limit of the purification of the transgressions should also be purified, he says so. This is not reasonable, from the two types of karma, the karma that is certain to be experienced and the karma that is not certain to be experienced, for the transgressions related to the karma of the five uninterrupted sins and other karma that are certain to be experienced, can the uninterrupted sins be manifested and purified merely by reciting the confession ritual three times and restraining them? This is not reasonable, because this contradicts the fact that it is karma that is certain to be experienced. For the transgressions related to the karma that is not certain to be experienced, if the confession is done properly, then the sins within the limit of the purification of the transgressions should also be purified, for this there are two types of evidence, scriptural and logical, the scriptural evidence comes from the Vinaya and the Karshana, without doing the remaining abandonment.

---

པའི་སྐབས་སུ་ངན་སོང་དུ་འགྲོ་བར་གསུངས་ལ། དབྱུང་བ་བྱས་པའི་སྐབས་སུ་མཐོ་རིས་སུ་འགྲོ་བར་གསུངས་པ་ལས་ཤེས་ལ། ལུང་ལ་བརྟེན་པའི་རིགས་པས་ཀྱང་ཤེས་ཏེ། སྡིག་པ་ནི་སྟོབས་བཞིས་འདག་ལ། ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་ལ་སྟོབས་བཞི་ཚང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་གང་གི་མདུན་དུ་ཕྱིར་འཆོས་པའི་ཡུལ་དེ་རྟེན་གྱི་སྟོབས། འགྱོད་པ་སུན་འབྱིན་པའི་སྟོབས། ཕྱིན་ཆད་བསྡམས་པ་སོར་ཆུད་པའི་སྟོབས། ཕྱིར་བཅོས་བྱེད་པ་ཉིད་དགེ་བ་ཡིན་པས་གཉེན་པོའི་སྟོབས་སོ། །རྩོད་པ་གཉིས་པ་ནི། འཁྲིག་ཚིག་སྨྲ་བའི་ལྷག་མ་བྱུང་ནས་སྤོ་མགུ་དབྱུང་བར་མི་བྱེད་པར་འཁྲིག་ཚིག་ངག་འཁྱལ་གྱི་སྡིག་པ་སྟོབས་བཞིས་དག་པར་བྱས་པ་ཆོས་ཅན། སྡིག་པ་དེ་དང་ངོ་བོ་གཅིག་པའི་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་དག་པར་ཐལ། སྡིག་པ་དེ་དག་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་མེད་ན་སྡིག་ལྟུང་དེ་གཉིས་ངོ་བོ་གཅིག་ཡིན་པ་ཉམས། འདོད་ན། མིང་དང་རིགས་དང་ལྡན་པར་བརྗོད་ན་ལྟུང་བ་ལས་སོ་ཞེས་ཆོ་ག་ལ་བརྟེན་ནས་ལྟུང་བ་དག་པ་དེ་མིང་རིགས་བརྗོད་ 6-218b པའི་ཕྱིར་བཅོས་ལ་བལྟོས་པར་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། དོན་ལ་དག་པར་ཐལ་ཟེར་རམ། དག་པའི་ཐ་སྙད་ཀྱང་ཐོབ་པར་ཐལ་ཟེར། དང་པོ་ལྟར་ན་འདོད་པ་ཡིན་ཏེ། སྡིག་པ་དག་པའི་རྟགས་ཐོན་གྱི་བར་དུ་སྡིག་སྦྱོང་བྱས་ནའོ། །གཉིས་པ་ལྟར་ན་ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་སྟེ། དོན་ལ་དག་ཀྱང་དག་པའི་ཐ་སྙད་མི་ཐོབ་པ་ཡོད་དེ། དཔེར་ན་ཕམ་པ་འཆབ་མེད་བྱུང་བ་བསླབ་པ་སྤྱོད་པས་མཐོང་ལམ་ཐོབ་པའམ་ཕྱིར་མི་འོང་ཐོབ་པ་ན་ཕམ་པ་དོན་ལ་དག་ཀྱང་དག་པའི་ཐ་སྙད་མི་ཐོབ་ཅིང་། དག་པའི་ཐ་སྙད་ཐོབ་པ་དེ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཐོབ་པ་ལ་བལྟོས་པ་བཞིན་ནོ། །འོ་ན་ལྟུང་བ་དང་ངོ་བོ་གཅིག་པའི་སྡིག་པ་སྦྱངས་ཀྱང་ལྟུང་བ་དག་པའི་ཐ་སྙད་མི་ཐོབ་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཅིའི་ཕྱིར་སྙམ་ན། བཅས་པའི་དབང་གིས་ཡིན་པར་ཤེས་ཏེ། གང་ཟག་གི་མདུན་དུ་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་མ་བྱས་པར་སྐུ་གསུང་ཐུགས་ཀྱི་རྟེན་གྱི་མདུན་དུ་སྟོབས་བཞིས་བཤགས་ཙམ་གྱིས་དག་པའི་ཐ་སྙད་ཐོབ་ན་ལྟུང་བ་ལ་མི་འཛེམ་པར་དོགས་པ་ཡིན་ཅེས་འབྲོམ་རྗེས་གསུངས་སོ། །རྩོད་པ་གསུམ་པ་ནི། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལ་ངན་སེམས་ཀྱིས་ཁྲག་ཕྱུང་བའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཆོས་ཅན། སྡིག་པ་དང་ལྟུང་བ་ཆེ་ཆུང་མེད་པར་ཐལ། སྡིག་ལྟུང་ངོ་བོ་གཅིག་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལ་ངན་སེམས་ཀྱིས་ཁྲག་ཕྱུང་བ་ལ་སྡིག་པ་ཤིན་ཏུ་ཆེ་བས་མཚམས་མེད་འབྱུང་ཡང་ལྟུང་བ་ན་སྨད་ལས་མི་བསྐྱེད་པར་བཤད་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། རྫས་ཆེ་ཆུང་མེད་པར་ཐལ་ཟེར་རམ། ལྡོག་པ་ཆེ་ཆུང་མེད་པར་ཐལ་ཟེར། དང་པོ་ལྟར་ན་འདོད་པ་ཡིན་ཏེ། སྡིག་ལྟུང་རྫས་གཅིག་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ལྟར་ན་ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་སྟེ། ཐ་སྙད་དུ་བུམ་པའི་ངོ་བོ་གཅིག་ཉིད་ཀྱང་ལྡོག་པ་ཆེ་ཆུང་གཉིས་ཡོ

【現代漢語翻譯】 經文中說，在未懺悔的情況下，會墮入惡道；而通過懺悔，則能升入善道。這可以通過經文和理證來理解。罪業可以通過四力對治而消除，而墮罪的懺悔則需要四力的圓滿具足。所謂的四力，即：在何者面前懺悔，此為所依力；對所犯罪行生起追悔之心，此為厭患力；發誓今後永不再犯，此為返回力；懺悔本身即是善行，此為對治力。 第二個辯論是：如果犯了與性相關的罪行，但不進行僧眾羯磨的懺悔，而是通過四力來凈化性行為的罪業，那麼，這種與性相關的罪行，其本質與墮罪相同，因此，也應該能夠凈化墮罪。因為罪業已經被凈化。如果這個推論不成立，那麼罪業和墮罪的本質就不是相同的。如果承認本質相同，那麼，按照儀軌，通過唸誦名號和種姓來懺悔墮罪，就與需要依靠羯磨來懺悔墮罪的說法相矛盾。如果有人這樣質疑，那麼，你是說實際上已經凈化了呢？還是說獲得了凈化的名稱呢？如果是前者，我們是認可的，因為通過懺悔罪業，直到出現罪業凈化的徵兆為止。如果是後者，那麼這個推論是不成立的，因為實際上已經凈化，但沒有獲得凈化的名稱的情況是存在的。例如，犯了根本墮罪的人，如果沒有隱瞞，通過修持戒律而證得見道或不還果位，那麼實際上已經凈化了根本墮罪，但沒有獲得凈化的名稱。而獲得凈化的名稱，則需要證得阿羅漢果位。那麼，如果凈化了與墮罪本質相同的罪業，為什麼不能獲得墮罪凈化的名稱呢？這是因為戒律的規定。如果沒有在僧眾面前懺悔墮罪，只是在身語意的所依物面前通過四力懺悔，就能獲得凈化的名稱，那麼人們就會不重視墮罪，仲敦巴尊者如是說。 第三個辯論是：以惡念對如來（梵文：Tathāgata，含義：如實而來者）出血，這種罪業，無論罪業或墮罪，其輕重都應該相同，因為罪業和墮罪的本質是相同的。如果承認輕重相同，那麼，以惡念對如來出血，其罪業極其嚴重，會導致墮入無間地獄，但經中說，墮罪不會導致墮入下三道，這與經文相矛盾。如果有人這樣質疑，那麼，你是說本體的輕重相同呢？還是說遮遣的輕重相同？如果是前者，我們是認可的，因為罪業和墮罪的本體是相同的。如果是後者，那麼這個推論是不成立的，因為在名言上，瓶子的本體是相同的，但遮遣有大小兩種。

【English Translation】 The scriptures state that without repentance, one will fall into evil destinies, while through repentance, one can ascend to higher realms. This can be understood through both scriptural references and logical reasoning. Sins can be purified through the four powers, and the repentance of transgressions requires the complete presence of the four powers. The four powers are: the power of reliance (the object before whom one confesses), the power of regret (feeling remorse for the committed actions), the power of resolve (vowing never to repeat the actions), and the power of remedy (the act of repentance itself being a virtuous deed). The second debate is: If one commits a transgression related to sexual misconduct but does not undergo the Sangha's (community) act of confession, instead purifying the sin of sexual misconduct through the four powers, then this sin, being of the same essence as a transgression, should also be able to purify transgressions. Because the sin has been purified. If this inference does not hold, then the essence of sin and transgression is not the same. If one admits that they are the same, then confessing transgressions by reciting names and lineages according to the ritual contradicts the statement that confessing transgressions requires reliance on the Sangha's act of confession. If someone questions this, are you saying that it is actually purified, or that it obtains the name of purification? If the former, we agree, because one purifies sins until signs of purification appear. If the latter, then the inference is not established, because there are cases where something is actually purified but does not obtain the name of purification. For example, if someone who has committed a fundamental transgression without concealment attains the path of seeing or the state of non-returner through practicing the precepts, then the fundamental transgression is actually purified, but it does not obtain the name of purification. Obtaining the name of purification depends on attaining the state of an Arhat. So, if one purifies a sin that is of the same essence as a transgression, why can't one obtain the name of transgression purification? This is because of the rules of discipline. If one does not confess transgressions before the Sangha but merely confesses before the supports of body, speech, and mind through the four powers, one would obtain the name of purification, then people would not take transgressions seriously, as Dromtönpa (a Tibetan Buddhist master) said. The third debate is: Drawing blood from the Tathāgata (梵文：Tathāgata，含義：如實而來者) with malicious intent, this offense, whether it is a sin or a transgression, should be the same in severity, because the essence of sin and transgression is the same. If one admits that they are the same, then drawing blood from the Tathāgata with malicious intent is an extremely serious sin that would lead to falling into the Avici hell, but the scriptures say that transgressions do not lead to falling into the lower realms, which contradicts the scriptures. If someone questions this, are you saying that the substance is the same in severity, or that the negation is the same in severity? If the former, we agree, because the substance of sin and transgression is the same. If the latter, then the inference is not established, because conventionally, the substance of a pot is the same, but there are two kinds of negation, large and small.

---

ད་དེ། རི་བོ་ལ་བལྟོས་ནས་ལྡོག་པ་ཆུང་ལ། ཏིལ་འབྲུ་ལ་བལྟོས་ 6-219a ནས་ལྡོག་པ་ཆེ་བ་བཞིན་ནོ། །ངན་སེམས་ཀྱིས་ཁྲག་ཕྱུང་བ་འདི་ལ་སྡིག་པ་ཆེ་བ་ནི་རྣམ་སྨིན་ཆེན་པོ་འབྱིན་ནུས་ཀྱི་ལྡོག་པ་ནས་ཡིན་ལ། ལྟུང་བ་ཆུང་བ་ནི་བཅས་པ་ཆུང་བ་ལས་འདས་པའི་ལྡོག་པའི་ཆ་ནས་ཡིན་ནོ། །བཅས་པ་ཆུང་བའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། བཅས་པ་རྣམ་འཇོག་གི་དགག་བྱ་ཆུང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་མཐོང་ན་རབ་ཏུ་དང་བ་སྐྱེ་བ་འབྱུང་ཉེ། ངན་སེམས་ཀྱིས་ཁྲག་འབྱིན་པ་འབྱུང་རིང་། འབྲེལ་ཆུང་བས་དགག་བྱ་གནས་སྐབས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 定義 གསུམ་པ་མཚན་ཉིད་ལ། ལྟུང་བ་ཙམ་གྱི་མཚན་ཉིད་ནི། སངས་རྒྱས་ཀྱི་བཅས་པ་མཚན་ཉིད་པ་ལས་འདས་པའི་ཆ་ནས་ཁ་ན་མ་ཐོ་བར་གྱུར་པའོ། །ལྟུང་བ་སོ་སོའི་མཚན་ཉིད་ལ་ལྔ་ལས། ཕམ་པའི་མཚན་ཉིད་ནི། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་བཅས་པ་ལས་འདས་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པ་ཡིན་ཅིང་། རང་གི་ངོ་བོའི་ཆ་ནས་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་མན་ཆད་ལ་བལྟོས་ནས་ཆད་པ་ལྕི་རུང་དང་ལྡན་པའོ། །ལྷག་མར་གཏན་ནས་མ་བཅས་པའི་དུས་ཀྱི་ཕམ་པ་ཡང་མ་འོངས་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་རྫས་སུ་གྲུབ་པ་ལ་བལྟོས་ནས་ཆད་པ་ལྕི་བར་རུང་སྟེ་དུས་གསུམ་དུ་རྫས་སུ་གྲུབ་པའི་གྲུབ་མཐའི་རྗེས་སུ་འབྲངས་ནས་བཤད་པའི་ཕྱིར་རོ། །མཚན་ཉིད་དེས་ཕམ་པ་དང་འདྲ་བའི་ཉེས་བྱས་དང་། ཕམ་པའི་སྦྱོར་བ་མཚན་ཉིད་པ་སྦོམ་པོ་དང་། ཕམ་པ་ལ་ལྷག་མར་འཁྲུལ་པའམ། ལྷག་མ་ལ་ཕམ་པར་འཁྲུལ་པ་ལྟ་བུ་འདུ་ཤེས་ཕར་འཁྲུལ་ཚུར་འཁྲུལ་དང་། ལྷག་མ་མན་ཆད་སྡེ་བཞི་སེལ་བ་ཡིན་ནོ། །དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་མཚན་ཉིད་ནི། ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པ་ཡིན་ཅིང་རང་གི་ངོ་བོའི་ཆ་ནས་ཆོ་ག་བརྗོད་ཚུལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་མིང་རིགས་བརྗོད་པས་ཚུལ་བཞིན་དུ་ཕྱིར་བཅོས་ན་འདག་ཏུ་རུང་བའོ། །རང་གི་ངོ་བོའི་ཆ་ནས་ཞེས་པ་ནི། ལུང་ 6-219b ཞུ་བ་ལས། ལྷག་མ་བྱུང་ནས་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་བྱུང་ན་ལྷག་མ་དེ་ཕྱིར་བཅོས་ཀྱང་མི་འདག་པར་གསུངས་པ་དེ་ལྟ་བུ་རྐྱེན་སྟོབས་མ་གཏོགས་རང་གི་ངོ་བོ་ནས་འདག་མི་རུང་བ་དེ་སེལ་ལོ། །མཚན་ཉིད་འདི་ལ་མཚོན་བྱས་ཁྱད་པར་དུ་བྱས་པའི་རང་ལྡོག་རྫས་མ་གྲུབ་ཀྱི་སྐྱོན་མེད་དེ། མིང་མཚོན་བྱས་ཁྱད་པར་དུ་བྱས་ཀྱང་དོན་མཚོན་བྱས་ཁྱད་པར་དུ་མ་བྱས་བའི་ཕྱིར། ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ནི། ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པ་ཡིན་ཅིང་རང་གི་ངོ་བོའི་ཆ་ནས་ཆོ་ག་བརྗོད་ཚུལ་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་མིང་རིགས་བརྗོད་པས་ཚུལ་བཞིན་དུ་ཕྱིར་བཅོས་ན་འདག་ཏུ་རུང་བའོ། །སོ་སོར་བཤགས་པའི་མཚན་ཉིད་ནི། ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པ་ཡིན་ཅིང་རང་གི་ངོ་བོའི་ཆ་ནས་ཆོ་ག་བརྗོད་ཚུལ་སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བའི་མིང་རིགས་བརྗོད་པས་ཚུལ་བཞིན་དུ་ཕྱིར་བཅོས་ན་འདག་ཏུ་རུང

【現代漢語翻譯】 就像相對於山來說，罪過小，相對於芝麻來說，罪過大一樣。以惡念使佛出血，罪過大，是因為能產生巨大異熟果報的緣故；罪過小，是因為違犯的戒條小的緣故。戒條小的原因是，所遮止的對境小。因為見到如來容易生起極大的歡喜，而以惡念使佛出血的情況很少發生，關聯小，所以從暫時的角度來說，所遮止的對境不圓滿。 定義 第三，定義方面。僅僅是墮罪的定義是：從違犯佛所制定的戒律的方面來說，成為罪過。各種墮罪的定義有五種，其中，他勝罪（藏文：ཕམ་པ།，含義：失敗）的定義是：違犯比丘戒的根本墮罪已經完成，並且從其自性方面來說，相對於僧殘罪等來說，具有更重的懲罰。即使在根本沒有制定僧殘罪的時候，他勝罪也可能相對於未來成立的僧殘罪來說，具有更重的懲罰，因為是遵循三時中實有的宗派來解釋的。這個定義可以排除與他勝罪相似的惡作，以及屬於他勝罪範疇的粗罪，還有將他勝罪誤認為僧殘罪，或者將僧殘罪誤認為他勝罪等顛倒的認識，以及僧殘罪以下的四種罪。僧殘罪（藏文：དགེ་འདུན་ལྷག་མ།，含義：僧眾剩餘）的定義是：根本墮罪已經完成，並且從其自性方面來說，如果按照儀軌唸誦僧殘罪的名稱和類別，如法地懺悔，就可以清凈。『從其自性方面來說』，是爲了排除《律經》中所說的情況：如果犯了僧殘罪之後，又犯了隱瞞的他勝罪，那麼即使懺悔僧殘罪也無法清凈，這種情況是由於其他因素的力量，而不是自性上無法清凈。這個定義沒有名稱作為所詮釋，差別作為能詮釋，而導致自相不成立的過失，因為名稱雖然作為所詮釋，差別作為能詮釋，但意義並沒有作為所詮釋和差別。墮罪（藏文：ལྟུང་བྱེད།，含義：導致墮落）的定義是：根本墮罪已經完成，並且從其自性方面來說，如果按照儀軌唸誦墮罪的名稱和類別，如法地懺悔，就可以清凈。別解脫罪（藏文：སོ་སོར་བཤགས་པ།，含義：各自懺悔）的定義是：根本墮罪已經完成，並且從其自性方面來說，如果按照儀軌唸誦別解脫罪的名稱和類別，如法地懺悔，就可以清凈。

【English Translation】 Just as a sin is small relative to a mountain but large relative to a sesame seed. Causing a Buddha to bleed with malicious intent is a great sin because it can produce a great Vipaka (Sanskrit, meaning: result of action); it is a small sin because it violates a minor precept. The reason the precept is minor is that the object of prohibition is small. Because seeing the Tathagata (Sanskrit, meaning: thus-gone) easily generates great joy, while causing a Buddha to bleed with malicious intent rarely occurs, the connection is small, so from a temporary perspective, the object of prohibition is not complete. Definition Third, in terms of definition. The definition of a mere Patita (Sanskrit, meaning: fallen) is: becoming a fault from the aspect of transgressing the precepts established by the Buddha. There are five definitions for each Patita, among which, the definition of a Parajika (Sanskrit, meaning: defeat) is: the fundamental Patita of a Bhikshu (Sanskrit, meaning: monk) having been completed, and from its own nature, it possesses a heavier punishment compared to the Sanghavasesa (Sanskrit, meaning: community remnant) and below. Even when the Sanghavasesa was not established at all, the Parajika could still be subject to a heavier punishment relative to the future established Sanghavasesa, because it is explained following the tenet of being real in the three times. This definition eliminates the Duskrta (Sanskrit, meaning: badly done) similar to the Parajika, as well as the Sthulatyaya (Sanskrit, meaning: gross transgression) that falls under the category of Parajika, and the inverted understanding of mistaking a Parajika for a Sanghavasesa, or mistaking a Sanghavasesa for a Parajika, as well as the four categories of sins below Sanghavasesa. The definition of a Sanghavasesa is: the fundamental Patita having been completed, and from its own nature, it can be purified if one confesses properly by reciting the name and category of the Sanghavasesa according to the method of reciting the ritual. 'From its own nature' is to exclude the situation mentioned in the Vinaya Sutra (Sanskrit, meaning: monastic discipline scripture): if one commits a Sanghavasesa and then commits a concealed Parajika, then even if one confesses the Sanghavasesa, it cannot be purified. This situation is due to the power of other factors, not because it is inherently impossible to purify. This definition does not have the fault of the self-characteristic not being established due to the name being the signified and the difference being the signifier, because although the name is the signified and the difference is the signifier, the meaning is not the signified and the difference. The definition of a Patayantika (Sanskrit, meaning: causing to fall) is: the fundamental Patita having been completed, and from its own nature, it can be purified if one confesses properly by reciting the name and category of the Patayantika according to the method of reciting the ritual. The definition of a Pratisaraniya (Sanskrit, meaning: to be confessed individually) is: the fundamental Patita having been completed, and from its own nature, it can be purified if one confesses properly by reciting the name and category of the Pratisaraniya according to the method of reciting the ritual.

---

་བའོ། །ཉེས་བྱས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ནི། ཕམ་ལྷག་དང་། སྦོམ་པོ་དང་། ལྟུང་བྱེད་དང་། །སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་གང་གི་ཡང་དངོས་གཞི་རྫོགས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་པའོ། ། 數類決定 བཞི་པ་གྲངས་ངེས་ནི། ལྟུང་བའི་སྡེ་ཚན་ལྔར་ངེས་པ་ཡིན་ཏེ། ཆད་པ་ཆེ་ཆུང་རིམ་པ་ལྔར་བཅས་པ་ལ་ལྟོས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 次第決定 ལྔ་པ་གོ་རིམ་ངེས་པ་ནི། ཆད་པ་ལྕི་ཡང་གི་གོ་རིམ་སྟེ་ཕམ་པ་ལ་སོགས་པའི་སྡེ་ཚན་སྔ་མ་སྔ་མ་ཆད་པ་ལྕི་ལ་སྡེ་ཚན་སྔ་མ་སྔ་མ་ལ་ལྟོས་ཏེ་ཕྱི་མ་ཕྱི་མ་རྣམས་ཆད་པ་ཡང་བའི་ཕྱིར་རོ། །སྤང་ལྟུང་ལ་སོགས་པ་བས་ལྕི་བའི་ཆོས་ཀྱི་ཉེས་བྱས་ཆད་པ་ལྕི་བ་ཡོད་དེ་དམིགས་བསལ་ཡིན་ནོ། ། 說聲 དྲུག་པ་སྒྲ་བཤད་པ་ནི། ཕམ་པའི་སྒྲ་བཤད་ཊཱི་ཀ་ལས། གཞན་རྒྱལ་བའི་ཉེས་པ་ནི་ཕམ་པའོ་ཞེས་སོ། །དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་སྒྲ་བཤད་ནི། རྣམ་འབྱེད་ལས། ལྟུང་བ་དེ་དགེ་འདུན་ལས་རྣམ་བར་ལྡང་བར་འགྱུར་ཞིང་། གང་ཟག་ལས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན་འདི་ནི་ལྷག་མ་དང་བཅས་པ་ཡིན་ཏེ། དེས་ནི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་ 6-220a སྒྲ་བཤད་ནི། ངན་སོང་དུ་ལྟུང་བར་བྱེད་པས་ན་ལྟུང་བྱེད་དེ་སྤྱི་མིང་བྱེ་བྲག་ལ་བཏགས་པའོ། །སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བའི་སྒྲ་བཤད་ནི། ལྟུང་བ་འདི་ལ་འཆབ་པ་མེད་ཀྱང་མཐོལ་བ་དང་བཤགས་པ་སོ་སོར་བྱ་བ་ཡིན་པས་ན་སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་ཞེས་བྱ་སྟེ། རྣམ་འབྱེད་ལས། སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་ནི་སོ་སོར་མཐོལ་བར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །རྣམ་པ་གཅིག་ཏུ་མཐོལ་བ་ལ་ཆོས་དེ་སོ་སོར་འཆགས་སོ་ཞེས་བཤགས་པའི་མིང་གིས་བརྗོད་པའི་ཕྱིར་ན་ཡང་སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་ཞེས་བྱ་སྟེ། ལུང་སྔ་མ་ཉིད་དམ། ཡང་ན་ཀར་ཤ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། ལས་འདི་ནི་སྨྲེ་སྔགས་འདོན་པའི་རྣམ་པ་བརྗོད་པས་སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་ཉིད་དུ་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །ཉེས་བྱས་ཀྱི་སྒྲ་བཤད་ནི། ལེགས་པར་མ་བྱས་ཉེས་པར་བྱས་པས་ན་ཉེས་བྱས་ཏེ་སྤྱི་མིང་བྱེ་བྲག་ལ་བཏགས་པའོ། ། 違越之事 བདུན་པ་འདས་ན་ཅིར་འགྱུར་ནི།སྤྱིར་ན་བཅས་པ་ལས་འདས་ན་རང་རང་གི་ལྟུང་བར་འགྱུར་རོ། །བྱེ་བྲག་ཏུ་ཕམ་པའི་བཅས་པ་ལས་འདས་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་ཏེ། འཆབ་སེམས་སྐྱེས་ན་སྡོམ་པའི་དགོས་པ་རྣམ་དྲུག་བསྒྲུབ་མི་ནུས་སུ་ཉམས་ལ། འཆབ་སེམས་མ་སྐྱེས་ན་དགོས་པ་རྣམ་དྲུག་བསྒྲུབ་ནུས་སུ་ཉམས་པ་ཡིན་ནོ། ། 守持功德 བརྒྱད་པ་བསྲུངས་པའི་ཕན་ཡོན་ནི། ཉན་ཐོས་ཀྱི་ས་ལས། ཚུལ་ཁྲིམས་ཡོངས་སུ་དག་པའི་ཕན་ཡོན་བཅུ་སྟེ། འགྱོད་པ་མེད་པ་སྔོན་དུ་འགྲོ་བས་རིམ་གྱིས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཐོབ་པར་འགྱུར་བ་དང་། འཆི་བའི་དུས་ལ་བབ་པའི་ཚེ་ན་འགྱོད་པ་མེད་པར་འགྱུར་བ་དང་། ཕྱོགས་དང་ཕྱོགས་མཚམས་རྣམས་སུ་སྙན་པའི་གྲགས་པར་འགྱུར་བ་དང་། བདེ་བར་གཉིད་ལོག་ཅིང་བདེ་བར་སད་པར་འགྱུར་བ་དང་།

【現代漢語翻譯】 違犯的定義是：根本罪未完成的罪過，如他勝罪、僧殘罪、墮罪和各別懺罪。 第四，數量決定：墮罪的類別決定為五種，因為它們依賴於所制定的五種不同程度的懲罰。 第五，次第決定：次第的決定是指懲罰的輕重順序，即他勝罪等類別，前者懲罰較重，後者相對於前者懲罰較輕。但也有例外，如捨墮等罪的違越，其罪行重於較輕的罪過。 第六，解釋名稱：關於他勝罪的解釋，在註釋中說：『勝過他人的罪過即是他勝罪。』關於僧殘罪的解釋，在《分別》中說：『此墮罪將從僧團中解脫，而非從個人中解脫，因此這是有剩餘的，所以稱為僧殘罪。』關於墮罪的解釋：『因其使人墮入惡道，故稱墮罪，這是將一般名稱用於特定事物。』關於各別懺罪的解釋：『此墮罪雖無隱瞞，但需分別坦白和懺悔，故稱各別懺罪。』在《分別》中說：『各別懺罪即是各別坦白。』或者，因為以懺悔之名來表達分別坦白之法，所以也稱各別懺罪。』如《律藏》或Karsha和Tika中說：『此業是誦唸懺悔文的形式，故稱為各別懺罪。』關於違犯的解釋：『未善作，作惡事，故稱違犯，這是將一般名稱用於特定事物。』 第七，違越的結果：一般來說，違越所制定的戒律會導致相應的墮罪。具體來說，違越他勝罪會導致他勝罪：如果生起隱瞞之心，則無法成就六種戒律的必要性，從而失壞；如果未生起隱瞞之心，則仍能成就六種必要性，但也會失壞。 第八，守護的利益：在《聲聞地》中說：『圓滿持戒有十種利益：以無悔為先導，逐漸獲得解脫；臨終時無悔；在各方各處享有美譽；安眠易醒；』

【English Translation】 The definition of transgression is: a fault where the root of the offense is not completed, such as Parajika (defeat), Sanghavasesa (community residue), Patayantika (expiation), and Pratisaraniya (confession individually). Fourth, the determination of number: the categories of offenses are determined to be five, because they depend on the five different levels of punishment that are established. Fifth, the determination of order: the determination of order refers to the order of severity of punishments, i.e., the categories of Parajika, etc., where the former is more severe and the latter is lighter relative to the former. However, there are exceptions, such as the transgression of Nissaggiya Pacittiya (forfeiture and expiation), etc., which is more severe than a lighter offense. Sixth, explaining the terms: Regarding the explanation of Parajika, the commentary says: 'The offense of defeating others is Parajika.' Regarding the explanation of Sanghavasesa, the Vibhanga says: 'This offense will be released from the Sangha, not from the individual, therefore it is with residue, hence it is called Sanghavasesa.' Regarding the explanation of Patayantika: 'Because it causes one to fall into the lower realms, it is called Patayantika, which is applying a general name to a specific thing.' Regarding the explanation of Pratisaraniya: 'Although there is no concealment in this offense, it must be confessed and repented individually, hence it is called Pratisaraniya.' The Vibhanga says: 'Pratisaraniya is to be confessed individually.' Or, because the act of confessing separately is expressed by the name of confession, it is also called Pratisaraniya.' As it says in the Vinaya or the Karsha and Tika: 'This action is the form of reciting the confession, hence it is said to be Pratisaraniya.' Regarding the explanation of Duskrita (wrongdoing): 'Not done well, done wrongly, hence it is called Duskrita, which is applying a general name to a specific thing.' Seventh, what happens if transgressed: Generally, transgressing the established precepts leads to the corresponding offense. Specifically, transgressing the Parajika leads to Parajika: if the thought of concealment arises, then the six necessities of the vows cannot be accomplished, and it is lost; if the thought of concealment does not arise, then the six necessities can still be accomplished, but it is still lost. Eighth, the benefits of guarding: In the Sravakabhumi it says: 'There are ten benefits of perfectly pure morality: with no regret as the forerunner, gradually attaining liberation; at the time of death, there is no regret; fame spreads in all directions; one sleeps and awakens in comfort;'

---

གཉིད་ལོག་པ་ན་ཡང་ལྷ་རྣམས་ཀྱིས་བསྲུང་བར་འགྱུར་བ་དང་། གཞན་སྡིག་པའི་བག་ཚ་བ་མེད་ཅིང་འཇིགས་པ་དང་ཡིད་དངང་ 6-220b བ་མེད་པ་དང་། དགྲ་བོ་རྣམས་ཀྱིས་གནོད་པར་མི་བྱེད་ཅིང་ཕན་འདོགས་པར་འགྱུར་བ་དང་། མི་མ་ཡིན་གདུག་པ་ཅན་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་གནོད་པ་མི་བྱེད་ཅིང་ཕན་འདོགས་པར་འགྱུར་བ་དང་། འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཚེགས་ཆུང་ངུས་ཐོབ་པར་འགྱུར་ཞིང་བཀུར་སྟི་བྱེད་པར་འགྱུར་བ་དང་། སྨོན་ལམ་ཐམས་ཅད་ཡང་དག་པར་འགྲུབ་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། ། 不守之過 དགུ་པ་མ་བསྲུངས་པའི་ཉེས་དམིགས་ནི། གཞུང་དམ་པའི་གླེང་གཞི་ལས། ཚུལ་ཁྲིམས་ཉམས་པ་ལ་ཉེས་དམིགས་བཅུ་སྟེ། ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱིས་བདག་སྨད་པ་དང་། གཞན་ལྷ་དང་སྟོན་པས་སྨད་པ་དང་། ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པ་མཁས་པ་རྣམས་ཀྱིས་སྨད་པ་དང་། ཆོས་ཉིད་ཀྱིས་སྨད་པར་འོས་པ་དང་། ཕྱོགས་དང་ཕྱོགས་སུ་སྡིག་པ་མི་སྙན་པའི་སྒྲ་གྲགས་པར་འགྱུར་བ་དང་། མ་རྟོགས་པའི་ཆོས་རྣམས་རྟོགས་པར་མི་འགྱུར་བ་དང་། རྟོགས་པའི་ཆོས་རྣམས་ཉམས་པར་འགྱུར་བ་དང་། སྔོན་ཐོས་པའི་ཆོས་རྣམས་བརྗེད་པར་འགྱུར་བ་དང་། རྣམ་པར་འགྱོད་བཞིན་དུ་ཚེའི་དུས་བྱེད་པ་དང་། ཤི་བའི་འོག་ཏུ་ངན་འགྲོ་ངན་སོང་དུ་ལོག་པར་ལྟུང་ནས་སེམས་ཅན་དམྱལ་བར་སྐྱེའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། 諸智者所斷疑 བཅུ་པ་མཁས་པ་དག་གིས་དོགས་གཅོད་ཇི་ལྟར་བྱས་པ་ལ། བཅས་རང་གི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བའི་ཁྱད་པར་འདི་ལ་དཔལ་ལྡན་དྭགས་པོ་བཀའ་བརྒྱུད་ཀྱི་རིང་ལུགས་པ་ཆེན་པོ་བུ་སྟོན་གྱིས་འདི་སྐད་དུ་གསུངས་ཏེ། ཁ་ཅིག་ཁྱིམ་པའི་རྟེན་དང་། ཁྱིམ་པ་དང་རབ་བྱུང་གི་རྟེན་གཉིས་ཀ་ལ་སྡིག་ཏུ་འགྱུར་བའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་དེ་གཉིས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཏེ། དེས་ན་ལོག་གཡེམ་དུ་མི་འགྱུར་པའི་མི་ཚངས་སྤྱོད་ནི་བཅས་པ་ཡིན་ཏེ། མགོན་མེད་ཟས་སྦྱིན་འཕགས་པ་ཡིན་ཀྱང་མི་ཚངས་པའི་སྤྱོད་པ་བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་མི་ཚངས་སྤྱོད་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མ་ཡིན་པར་འདོད་པ་ནི་ཤིན་ཏུ་མི་རིགས་ 6-221a ཏེ། འཇིག་ལྟ་མཐར་ལྟ་མཚུངས་ལྡན་དང་བཅས་པ་མ་གཏོགས་འདོད་ཁམས་ཀྱི་ཉོན་མོངས་ཐམས་ཅད་མི་དགེ་བ་ཡིན་ཏེ། མཛོད་ལས། འདོད་ན་འཇིག་ཚོགས་ལྟ་བ་དང་། །མཐར་འཛིན་ལྷན་ཅིག་མ་རིག་པ། །ལྷག་མ་རྣམ་འདིར་མི་དགེ་བའོ། །ཞེས་སོ། །འཕགས་པ་ཕྱིར་མི་འོང་ཡན་ཆད་ལ་མི་དགེ་བ་མེད་པ་ཡིན་གྱི། རྒྱུན་ཞུགས་དང་ཕྱིར་འོང་ལ་མི་དགེ་བ་ཡོད་དེ། མཛོད་དུ། དམ་པ་དམ་མིན་འཇུག་མི་འཇུག །ཞེས་པའི་འགྲེལ་བཤད་དུ། དེ་གཉིས་ནི་སྲོག་གཅོད་པ་ལ་སོགས་པ་མི་བྱེད་པའི་ཕྱིར་དང་། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་བྱེད་པ་ལ་སོགས་པའི་ཕྱིར། ལས་དགེ་བ་དང་མི་དགེ་བ་ལ་འཇུག་པ་དང་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། འཕགས་པ་ལ་རང་བཞིན་གྱིས་མི་དགེ་བ་བཅུ་མེད་པ་ཡིན་གྱི། རང་བཞིན་གྱི

【現代漢語翻譯】 睡眠時，也會受到諸神的守護，沒有其他罪惡的習氣，沒有恐懼和驚慌，敵人不會加害，反而會有幫助，非人惡毒之輩也不會加害，反而會有幫助，生活所需容易獲得，受到尊敬，所有願望都能圓滿實現。如是說。 第九，不守護的過患：在神聖的論著中說，戒律破損有十種過患：戒律會貶低自己，諸神和導師會貶低，梵行者和智者會貶低，理應受到法性的貶低，四面八方會傳出罪惡的惡名，未證悟的法難以證悟，已證悟的法會退失，先前聽聞的法會遺忘，在懊悔中死去，死後墮入惡趣惡道，轉生於地獄。 第十，智者如何斷除疑惑：關於所制定的和自性的罪過之間的區別，尊貴的達波噶舉派的大師布頓這樣說：有些人認為，對於在家居士的所依和在家居士與出家人的所依都會變成罪過的罪行，這兩者之間是有區別的。因此，不屬於邪淫的非梵行是所制定的，因為無依怙的施食者也是聖者，也會行非梵行。認為非梵行不是自性的罪過，這是非常不合理的。除了俱生我見和邊見之外，欲界的煩惱都是不善的。《俱舍論》中說：『欲界中，壞聚見與，有身見俱，無明余皆，於此是不善。』只有不還果及以上才沒有不善，斯陀含和預流果仍然有不善。《俱舍論》中說：『聖者不聖者，入與不入。』在解釋中說：『這二者是因為不造殺生等惡業，以及行非梵行等，會進入善業和不善業。』因此，聖者沒有自性的十不善業，而是自性的。

【English Translation】 Even when asleep, they will be protected by the gods, free from other sinful habits, without fear or dread. Enemies will not harm them, but will instead be helpful. Even malicious non-humans will not harm them, but will instead be helpful. They will obtain the necessities of life with little effort, and will be respected. All their aspirations will be perfectly fulfilled. Thus it is said. Ninth, the faults of not guarding: In the sacred texts, it is said that there are ten faults of broken discipline: discipline will degrade oneself, the gods and teachers will degrade, those who practice pure conduct and the wise will degrade, it is fitting to be degraded by the Dharma, evil reputations will spread in all directions, uncomprehended Dharmas will be difficult to comprehend, comprehended Dharmas will be lost, previously heard Dharmas will be forgotten, one will die in regret, and after death, one will fall into evil destinies and evil paths, and be born in hell. Tenth, how the wise dispel doubts: Regarding the distinction between what is prescribed and what is naturally sinful, the great master Buton of the glorious Drikung Kagyu lineage said this: Some say that the distinction between sins that become sinful for both the basis of a householder and the basis of both a householder and a renunciant is that non-celibacy that does not become adultery is prescribed, because even the almsgiver without protection is a noble being, and engages in non-celibacy. To think that non-celibacy is not a naturally sinful act is extremely unreasonable. All afflictions of the desire realm are unwholesome except for the co-emergent view of self and the extreme view. The Treasury of Knowledge says: 'In the desire realm, the view of the aggregates of destruction and the view of clinging to extremes, together with ignorance, the rest are unwholesome here.' Only those at the level of Non-Returner and above have no unwholesome qualities, while Stream-enterers and Once-returners still have unwholesome qualities. The Treasury says: 'Noble and non-noble, enter and do not enter.' The commentary says: 'These two are because they do not commit killing and other evil deeds, and because they engage in non-celibacy and other deeds, they enter into wholesome and unwholesome deeds.' Therefore, noble beings do not have the ten naturally unwholesome deeds, but are naturally.

---

་མི་དགེ་བ་གཏན་མེད་མིན་པས་མགོན་མེད་ཟས་སྦྱིན་འཕགས་པས་མི་ཚངས་སྤྱོད་བྱེད་པས་མི་ཚངས་སྤྱོད་བཅས་པ་རྐྱང་པ་མི་འགྲུབ་ཅེས་འཆད་པ་དོན་ལ་ཞུགས་པ་ཡིན་ནོ། །འདིར་སྨྲས་པ། འཇིགས་མེད་དབྱངས་ཅན་གསར་མའི་ཚེམས་དཀར་གྱི། །ཆ་ཤས་ལས་བྱུང་འཛུམ་པར་མཛད་པའི་མདངས། །སྟོན་ཀའི་ཟླ་དུམ་ཚར་དུ་དངར་བ་བཞིན། །སྤེལ་ལེགས་ཚིག་གི་བཀྲ་ཤིས་མཚན་མ་གསལ། །ལུང་རྟོགས་མཚན་བཟང་གིས་འཁྱུད་ལེགས་བཤད་ཞལ། །ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་གསེར་སྦྱངས་དྲི་མེད་པའི། །པདྨའི་དབུས་ནས་མངོན་པར་འཕགས་པ་ན། །ལྷག་བསམ་བློ་ཡིས་སྐྱོན་མེད་ཕྱུང་བ་འདྲ། །ཞྭ་ནག་ཅོད་པན་འཛིན་པ་མང་ཡང་དེང་། །དཔལ་ལྡན་དགའ་བའི་དབྱངས་འདྲ་ཤིན་ཏུ་ཉུང་། །ལྷུན་པོའི་སྤོ་ལ་བསྙེགས་པའི་དོ་ཟླ་ནི། །ས་འཛིན་འགའ་ཡང་ཕྱོགས་འདིར་ཅི་ནས་དཀོན། །ཁྲིམས་ལྡན་སྨིན་མཚམས་མཛོད་སྤུ་བཞིན། །མ་ཆགས་པདྨའི་ཁ་དོག་གིས། །རྐང་སེན་དམར་བའི་དཔལ་ཐོབ་པས། །སྙིགས་དུས་དགེ་ 6-221b སྦྱོང་བསྙེམས་པ་འཕྲོག །འཆད་རྩོད་རྩོམ་པའི་ཁྱུ་མཆོག་གི། ཞལ་གྱི་གྲྭ་གཉིས་གཡོ་བ་ན། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དབང་དགའ་ལྡན་གྱི། །ཁྲི་ནས་འཕོ་དང་ནོར་བར་གྱུར། ། 比丘廣戒詞義 གཉིས་པ་ཚིག་གི་དོན་ལ། ཕམ་ལྷག་ལྟུང་བྱེད་སོར་བཤགས་དང་། །ཉེས་བྱས་ཀྱི་སྟེ་སྡེ་ལྔའོ། ། 他勝部 དང་པོ་ལ། མི་ཚངས་སྤྱོད་ཀྱི་ཕམ་པ་དང་། མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ཕམ་པ་དང་། སྲོག་གཅོད་པ་ཡི་ཕམ་པ་དང་། །རྫུན་དུ་སྨྲ་བའི་ཕམ་པའོ། ། 不凈行罪 不凈行罪總義 དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི། དགག་བྱ། ལྟུང་བའི་ངོ་བོ། །ཡན་ལག་བརྩི་བའོ། ། 序分 དང་པོ་ནི།ཡུལ་སྤོང་བྱེད་དུ་དགེ་སློང་བཟང་བྱིན་གྱིས་མི་ཚངས་པར་སྤྱད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་ལྟུང་བ་ཕམ་པར་བཅས་སོ། ། 所破 གཉིས་པ་ལ། ཐུན་མོང་དང་། སོ་སོའི་དགག་བྱའོ། ། 共所破 དང་པོ་ནི། ངན་སོང་དུ་ལྟུང་བ་དང་། གཞན་མ་དད་པ་སྐྱེ་བ་དང་། ལས་དང་ལམ་ལ་སྒྲིབ་པ་སྟེ། ལས་ལ་སྒྲིབ་པ་ནི་ལྟུང་བ་བྱུང་ནས་ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བར་མི་འོས་ཤིང་ལས་འཆགས་པའི་གེགས་བྱེད་པ་ཡིན་ལ། ལམ་ལ་སྒྲིབ་པ་ནི་ལམ་གོང་མ་སྐྱེ་བ་ལ་གེགས་བྱེད་པའོ། །འདིའི་ཁུངས་ནི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ལྟུང་བ་དེ་མ་བཤགས་ན་དགེ་བའི་ཆོས་རྣམས་ལ་སྒྲིབ་པར་བྱེད་པ་སྟེ་ཞེས་པ་དང་། གཏམ་གྱི་གཞི་ལས། ནོངས་པ་སྒྲིབ་པ་ཞེས་བགྱིའམ་མི་སྒྲིབ་པ་ཞེས་བགྱི། ཉེས་པ་སྒྲིབ་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། ། 分別所破 གཉིས་པ་ནི། རང་རང་གི་སྐབས་སུ་འཆད་པར་འགྱུར་བ་སྟེ། བྱེ་བྲག་ཏུ་སྐབས་འདི་ཉིད་ཀྱི་དགག་བྱ་ནི། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པའི་བྱ་བ་དང་འབྲེལ་བ་ལ་བརྟེན་ནས་འཁྲིག་པའི་འདོད་ཆགས་འཕེལ་བ་སྟེ་སྐབས་ཀྱིས་ཤེས་སོ། ། 墮罪體性 གསུམ་པ་ནི། བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་འབའ་ཞིག་གམ། རང་དང་གཞན་གྱི་ལམ་དང་ཡན་ལག་ཕྲད་པའི་བདེ་བ་ཉམས་སུ་མྱོང

【現代漢語翻譯】 由於並非完全沒有不善，因此，無依怙者施食的聖者說，行不凈行，僅僅是不凈行本身無法成立，這符合實際情況。這裡說到：無畏妙音新月的潔白牙齒，部分顯露，綻放笑容的光彩，如同秋季的半月般皎潔，清晰地展現出吉祥的語言標誌。以經教和證悟的吉祥特徵所環繞的善說之面容，如同從純凈無瑕的黃金法輪中央顯現，以真誠的智慧無誤地展現出來。雖然有許多持有黑帽法冠的人，但如今像吉祥喜悅之音一樣的人卻非常稀少。想要攀登須彌山的對手，在這片土地上也很難找到。如同持戒者的眉間白毫一樣，不染著的蓮花色彩，獲得了紅色腳趾的榮耀，末法時代善良的修行者也因此感到羞愧。講說、辯論、寫作的佼佼者，當他口中的兩顆牙齒晃動時，菩提心的力量，如同從兜率天的寶座上轉移並獲得財富一般。 比丘廣戒詞義 第二，詞義方面：包括他勝、僧殘、墮罪、悔過以及惡作，共五類。 他勝部 第一類：包括不凈行罪、不與取罪、殺生罪以及妄語罪。 不凈行罪 不凈行罪總義 第一，包括：序分、所破、墮罪體性以及支分計算。 序分 第一：在放舍處，由於善施比丘行不凈行，因此犯了他勝罪。 所破 第二：包括共同所破和分別所破。 共同所破 第一：墮入惡趣，使他人不生信心，以及障礙業和道。障礙業是指，犯墮罪后，不適合圓滿業，並且會阻礙業的形成。障礙道是指，會阻礙更高道的生起。此處的依據是《辨別論》中說：『如果未懺悔墮罪，則會障礙善法。』以及《故事之本》中說：『應該遮蓋過失，還是不遮蓋？應該遮蓋罪過。』 分別所破 第二：將在各自的情況下闡述。具體而言，此處的所破是：與不凈行相關的行為，會導致性慾的增長，這可以通過上下文理解。 墮罪體性 第三：具戒的比丘獨自，或者自己與他人的道路和肢體接觸，體驗快樂。

【English Translation】 Since there is not entirely devoid of non-virtue, the noble one who gives food to the helpless says that engaging in impure conduct, impure conduct alone cannot be established, which is in line with the actual situation. Here it is said: The white teeth of the fearless melodious new moon, partially revealed, the radiance of the smile, like the autumn half-moon, clearly shows the auspicious signs of language. The face of good speech surrounded by the auspicious characteristics of scripture and realization, like appearing from the center of the pure and flawless golden Dharma wheel, is flawlessly revealed with sincere wisdom. Although there are many who hold the black hat, those who resemble the glorious joyful sound are very few today. The rival who wants to climb Mount Sumeru is also very rare in this land. Like the white hair between the eyebrows of the disciplined, the color of the unattached lotus, having obtained the glory of red toes, the good practitioners of the degenerate age are ashamed. The best of speakers, debaters, and writers, when the two teeth in his mouth sway, the power of Bodhicitta is like transferring from the throne of Tushita and gaining wealth. Meaning of Extensive Vinaya for Bhikshus Second, in terms of meaning: it includes the four parajikas (defeat), sanghavasesa (formal meeting), patayantika (lapse), pratidesaniya (confession), and duskrita (wrongdoing), a total of five categories. Parajika Section The first category: includes the parajikas of impure conduct, taking what is not given, killing, and false speech. Impure Conduct General Meaning of Impure Conduct First, it includes: introduction, what is to be refuted, the nature of the offense, and the calculation of limbs. Introduction First: In the place of abandonment, because the Bhikshu Good Giving engaged in impure conduct, he committed the parajika offense. What is to be Refuted Second: It includes the common what is to be refuted and the individual what is to be refuted. Common What is to be Refuted First: Falling into the lower realms, causing others to lose faith, and obstructing karma and the path. Obstructing karma means that after committing an offense, it is not suitable to complete the karma, and it will hinder the formation of karma. Obstructing the path means that it will hinder the arising of higher paths. The basis here is in the Discrimination Treatise, which says: 'If the offense is not confessed, it will obstruct virtuous dharmas.' And in the Basis of Stories, it says: 'Should one cover up faults, or not cover them up? One should cover up offenses.' Individual What is to be Refuted Second: It will be explained in each respective case. Specifically, what is to be refuted here is: actions related to impure conduct, which will lead to the increase of sexual desire, which can be understood through context. Nature of the Offense Third: A Bhikshu who possesses the precepts alone, or his own and others' paths and limbs touching, experiences pleasure.

---

་ཞིང་བདག་གིར་བྱས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། ། 6-222a 說支分 བཞི་པ་ཡན་ལག་བརྩི་བ་ལ། ཐུན་མོང་གི་ཡན་ལག་དང་། ཐུན་མོང་མིན་པའི་ཡན་ལག་གཉིས་ལས། 共支分 དང་པོ་ལ། ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་ཀུན་གྱི་ཐུན་མོང་གི་ཡན་ལག་དང་། ཕལ་ཆེར་ཐུན་མོང་གི་ཡན་ལག་གོ། 諸墮罪正行共支分 དང་པོ་ལ། བསླབ་པའི་ཡན་ལག་དང་། བསམ་པའི་ཡན་ལག་གོ། 學處支分 དང་པོ་ལ་བཞི་སྟེ། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པ་དང་། བསླབ་པའི་ཚིགས་གཅིག་པ་དང་། བསླབ་པའི་རྒྱུན་གཅིག་པ་དང་། ལས་དང་པོ་པ་མ་ཡིན་པའོ། །དང་པོ་ནི། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་བླངས་ཤིང་སྐྱེས་ལ་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་ཀྱིས་མ་ཉམས་པ་སྟེ། དགེ་ཚུལ་ལ་སོགས་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་རྣམ་པ་གསུམ་གྱིས་ལྟུང་བ་ལ་སྦྱོར་ན་ཉེས་བྱས་ཙམ་དུ་གསུངས་པས། ཕམ་ལྷག་ལ་སོགས་པ་བསྐྱེད་པ་ལ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་བླངས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་གྲུབ་བོ། །སྡོམ་པ་དེ་བླངས་པ་ཙམ་གྱིས་མི་ཆོག་སྟེ། བླངས་ཀྱང་མ་སྐྱེས་པ་ལྟུང་བ་ལ་སྦྱོར་བ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་ཉེས་བྱས་ཙམ་དུ་གསུངས་པས། ཕམ་ལྷག་ལ་སོགས་པ་བསྐྱེད་པ་ལ། སྡོམ་པ་དེ་སྐྱེས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་གྲུབ་བོ། །སྡོམ་པ་དེ་སྐྱེས་པ་ཙམ་གྱིས་མི་ཆོག་སྟེ། སྐྱེས་ཀྱང་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་ཀྱིས་ཉམས་པ་ལྟུང་བ་ལ་སྦྱོར་བ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་ཉེས་བྱས་ཙམ་དུ་གསུངས་པ་དང་། ཕམ་ལྷག་ལ་སོགས་པ་བསྐྱེད་པ་ལ་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་ཀྱིས་མ་ཉམས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་གྲུབ་བོ། །བསླབ་པ་བྱིན་པ་ནི་འདྲ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་ཕམ་པ་འཆབ་མེད་ཀྱིས་ཉམས་ཀྱང་དེ་ལ་ཕམ་ལྷག་ལ་སོགས་པ་བསྐྱེད་པར་གསུངས་པས། དེས་བསླབ་པ་སྦྱིན་རུང་ཡང་མཚོན་པ་སྟེ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པ་དེ་བསླབ་པའི་ཡན་ལག་ཡིན་པར་གྲུབ་བོ། །སེལ་བ་ནི་གསུམ་སྟེ། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་མ་བླངས་པ་དང་། བླངས་ཀྱང་མ་ 6-222b སྐྱེས་པ་དང་། སྡོམ་པ་སྐྱེས་ཀྱང་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་ཀྱིས་ཉམས་པའོ། །སེལ་བ་དེ་གསུམ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། དང་པོ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་མ་བླངས་པ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ནི་གཉིས་ཏེ། ཁྱིམ་པ་ཕོ་མོ་ལ་ཅིར་འགྱུར། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམ་གསུམ་ལ་ཅིར་འགྱུར་རོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། སྡོམ་པ་གཏན་ནས་མ་བླངས་པའི་ཁྱིམ་པ་ཕོ་མོ་ལ་ཅིར་འགྱུར་དང་། དགེ་བསྙེན་ཕ་མའི་སྡོམ་པ་དང་ལྡན་པའི་ཁྱིམ་པ་ཕོ་མོ་ལ་ཅིར་འགྱུར་བའོ། །དང་པོ་ནི། སྡོམ་པ་གཏན་ནས་མ་བླངས་པའི་ཁྱིམ་པས་ཉེས་སྤྱོད་ཅི་བྱས་ཀྱང་སྡིག་པར་འགྱུར་གྱི་ལྟུང་བ་གཏན་ནས་མི་བསྐྱེད་དེ། ཁྱིམ་པ་རྣམས་ལ་ནི་བསོད་ནམས་མ་ཡིན་པ་མང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ལྟུང་བ་ནི་བཅས་པ་ལས་འདས་པའི་ལས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ཡིན་ལ། སྡོམ་པ་གཏན་ནས་མ་བླངས་པའི་ཁྱིམ་པ་ལ་བཅས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། བཅས་ཀྱང་ཆད

【現代漢語翻譯】 ཞིང་བདག་གིར་བྱས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །——這是由於將（僧團的）田地據爲己有而產生的根本墮罪。 6-222a 說支分 བཞི་པ་ཡན་ལག་བརྩི་བ་ལ། ཐུན་མོང་གི་ཡན་ལག་དང་། ཐུན་མོང་མིན་པའི་ཡན་ལག་གཉིས་ལས།——第四，關於計算支分，有共同的支分和非共同的支分兩種。 共支分 དང་པོ་ལ། ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་ཀུན་གྱི་ཐུན་མོང་གི་ཡན་ལག་དང་། ཕལ་ཆེར་ཐུན་མོང་གི་ཡན་ལག་གོ།——第一種是，所有根本墮罪共同的支分和大部分共同的支分。 諸墮罪正行共支分 དང་པོ་ལ། བསླབ་པའི་ཡན་ལག་དང་། བསམ་པའི་ཡན་ལག་གོ།——第一種是，學處支分和意樂支分。 學處支分 དང་པོ་ལ་བཞི་སྟེ། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པ་དང་། བསླབ་པའི་ཚིགས་གཅིག་པ་དང་། བསླབ་པའི་རྒྱུན་གཅིག་པ་དང་། ལས་དང་པོ་པ་མ་ཡིན་པའོ། །——第一種有四種：具有比丘戒且可恢復，學處相同，學處相續，以及非初犯者。 དང་པོ་ནི། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་བླངས་ཤིང་སྐྱེས་ལ་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་ཀྱིས་མ་ཉམས་པ་སྟེ། དགེ་ཚུལ་ལ་སོགས་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་རྣམ་པ་གསུམ་གྱིས་ལྟུང་བ་ལ་སྦྱོར་ན་ཉེས་བྱས་ཙམ་དུ་གསུངས་པས། ཕམ་ལྷག་ལ་སོགས་པ་བསྐྱེད་པ་ལ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་བླངས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་གྲུབ་བོ། །——第一種是，已受持並生起比丘戒，且未因覆藏罪而失壞。因為經中說，沙彌等未受比丘戒的三種人，如果犯墮罪，僅是惡作罪。因此，要犯波羅夷罪、僧殘罪等，必須受持比丘戒才能成為支分。 སྡོམ་པ་དེ་བླངས་པ་ཙམ་གྱིས་མི་ཆོག་སྟེ། བླངས་ཀྱང་མ་སྐྱེས་པ་ལྟུང་བ་ལ་སྦྱོར་བ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་ཉེས་བྱས་ཙམ་དུ་གསུངས་པས། ཕམ་ལྷག་ལ་སོགས་པ་བསྐྱེད་པ་ལ། སྡོམ་པ་དེ་སྐྱེས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་གྲུབ་བོ། །——僅僅受持戒律是不夠的，因為經中說，即使受持了戒律但未生起，如果犯墮罪，也只是惡作罪。因此，要犯波羅夷罪、僧殘罪等，必須生起戒律才能成為支分。 སྡོམ་པ་དེ་སྐྱེས་པ་ཙམ་གྱིས་མི་ཆོག་སྟེ། སྐྱེས་ཀྱང་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་ཀྱིས་ཉམས་པ་ལྟུང་བ་ལ་སྦྱོར་བ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་ཉེས་བྱས་ཙམ་དུ་གསུངས་པ་དང་། ཕམ་ལྷག་ལ་སོགས་པ་བསྐྱེད་པ་ལ་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་ཀྱིས་མ་ཉམས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་གྲུབ་བོ། །——僅僅生起戒律是不夠的，因為經中說，即使生起了戒律，但因覆藏罪而失壞，如果犯墮罪，也只是惡作罪。因此，要犯波羅夷罪、僧殘罪等，必須未因覆藏罪而失壞才能成為支分。 བསླབ་པ་བྱིན་པ་ནི་འདྲ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་ཕམ་པ་འཆབ་མེད་ཀྱིས་ཉམས་ཀྱང་དེ་ལ་ཕམ་ལྷག་ལ་སོགས་པ་བསྐྱེད་པར་གསུངས་པས། དེས་བསླབ་པ་སྦྱིན་རུང་ཡང་མཚོན་པ་སྟེ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པ་དེ་བསླབ་པའི་ཡན་ལག་ཡིན་པར་གྲུབ་བོ། །——經中說，即使未覆藏罪而失壞，也可以犯波羅夷罪、僧殘罪等，這表明可以給予學處，因此，具有可恢復的比丘戒是學處支分。 སེལ་བ་ནི་གསུམ་སྟེ། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་མ་བླངས་པ་དང་། བླངས་ཀྱང་མ་ 6-222b སྐྱེས་པ་དང་། སྡོམ་པ་སྐྱེས་ཀྱང་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་ཀྱིས་ཉམས་པའོ། །——排除的有三種：未受持比丘戒，受持但未生起，以及生起但因覆藏罪而失壞。 སེལ་བ་དེ་གསུམ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། དང་པོ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་མ་བླངས་པ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ནི་གཉིས་ཏེ། ཁྱིམ་པ་ཕོ་མོ་ལ་ཅིར་འགྱུར། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམ་གསུམ་ལ་ཅིར་འགྱུར་རོ། །——這三種排除會變成什麼呢？第一種，未受持比丘戒會變成什麼呢？有兩種情況：對於在家男女會變成什麼？對於三種出家人會變成什麼？ དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། སྡོམ་པ་གཏན་ནས་མ་བླངས་པའི་ཁྱིམ་པ་ཕོ་མོ་ལ་ཅིར་འགྱུར་དང་། དགེ་བསྙེན་ཕ་མའི་སྡོམ་པ་དང་ལྡན་པའི་ཁྱིམ་པ་ཕོ་མོ་ལ་ཅིར་འགྱུར་བའོ། །——第一種有兩種情況：對於從未受持戒律的在家男女會變成什麼？對於具有居士戒的在家男女會變成什麼？ དང་པོ་ནི། སྡོམ་པ་གཏན་ནས་མ་བླངས་པའི་ཁྱིམ་པས་ཉེས་སྤྱོད་ཅི་བྱས་ཀྱང་སྡིག་པར་འགྱུར་གྱི་ལྟུང་བ་གཏན་ནས་མི་བསྐྱེད་དེ། ཁྱིམ་པ་རྣམས་ལ་ནི་བསོད་ནམས་མ་ཡིན་པ་མང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ལྟུང་བ་ནི་བཅས་པ་ལས་འདས་པའི་ལས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ཡིན་ལ། སྡོམ་པ་གཏན་ནས་མ་བླངས་པའི་ཁྱིམ་པ་ལ་བཅས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། བཅས་ཀྱང་ཆད——第一種是，對於從未受持戒律的在家男女，無論做什麼惡行，都會變成罪惡，但絕不會產生墮罪。因為經中說，『對於在家之人，非福德之事甚多。』墮罪是違越戒律的行為，而從未受持戒律的在家之人沒有戒律，即使有戒律，也會...

【English Translation】 ཞིང་བདག་གིར་བྱས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །——This is the fundamental transgression arising from appropriating (the Sangha's) fields. 6-222a Explanation of the Limbs བཞི་པ་ཡན་ལག་བརྩི་བ་ལ། ཐུན་མོང་གི་ཡན་ལག་དང་། ཐུན་མོང་མིན་པའི་ཡན་ལག་གཉིས་ལས།——Fourth, regarding the calculation of limbs, there are two types: common limbs and uncommon limbs. Common Limbs དང་པོ་ལ། ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་ཀུན་གྱི་ཐུན་མོང་གི་ཡན་ལག་དང་། ཕལ་ཆེར་ཐུན་མོང་གི་ཡན་ལག་གོ།——The first type includes the common limbs for all fundamental transgressions and the mostly common limbs. Common Limbs of the Actual Transgression དང་པོ་ལ། བསླབ་པའི་ཡན་ལག་དང་། བསམ་པའི་ཡན་ལག་གོ།——The first type includes the limb of the precept and the limb of intention. Limb of the Precept དང་པོ་ལ་བཞི་སྟེ། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པ་དང་། བསླབ་པའི་ཚིགས་གཅིག་པ་དང་། བསླབ་པའི་རྒྱུན་གཅིག་པ་དང་། ལས་དང་པོ་པ་མ་ཡིན་པའོ། །——The first type has four aspects: possessing the Bhikshu vow up to the point of being restorable, having the same precept, having the same continuity of precept, and not being a first-time offender. དང་པོ་ནི། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་བླངས་ཤིང་སྐྱེས་ལ་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་ཀྱིས་མ་ཉམས་པ་སྟེ། དགེ་ཚུལ་ལ་སོགས་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་རྣམ་པ་གསུམ་གྱིས་ལྟུང་བ་ལ་སྦྱོར་ན་ཉེས་བྱས་ཙམ་དུ་གསུངས་པས། ཕམ་ལྷག་ལ་སོགས་པ་བསྐྱེད་པ་ལ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་བླངས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་གྲུབ་བོ། །——The first is having taken and generated the Bhikshu vow, and not having deteriorated due to concealing defeat. Because it is said in the scriptures that if the three types of individuals who have not fully taken ordination, such as Shramaneras, commit a transgression, it is only a Dukkrida (misdeed). Therefore, to commit Parajika, Sanghavasesha, etc., it is established that taking the Bhikshu vow is necessary as a limb. སྡོམ་པ་དེ་བླངས་པ་ཙམ་གྱིས་མི་ཆོག་སྟེ། བླངས་ཀྱང་མ་སྐྱེས་པ་ལྟུང་བ་ལ་སྦྱོར་བ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་ཉེས་བྱས་ཙམ་དུ་གསུངས་པས། ཕམ་ལྷག་ལ་སོགས་པ་བསྐྱེད་པ་ལ། སྡོམ་པ་དེ་སྐྱེས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་གྲུབ་བོ། །——Merely taking the vow is not sufficient, because it is said in the scriptures that even if the vow is taken but not generated, committing a transgression is only a Dukkrida. Therefore, to commit Parajika, Sanghavasesha, etc., it is established that generating the vow is necessary as a limb. སྡོམ་པ་དེ་སྐྱེས་པ་ཙམ་གྱིས་མི་ཆོག་སྟེ། སྐྱེས་ཀྱང་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་ཀྱིས་ཉམས་པ་ལྟུང་བ་ལ་སྦྱོར་བ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་ཉེས་བྱས་ཙམ་དུ་གསུངས་པ་དང་། ཕམ་ལྷག་ལ་སོགས་པ་བསྐྱེད་པ་ལ་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་ཀྱིས་མ་ཉམས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་གྲུབ་བོ། །——Merely generating the vow is not sufficient, because it is said in the scriptures that even if the vow is generated but deteriorated due to concealing defeat, committing a transgression is only a Dukkrida. Therefore, to commit Parajika, Sanghavasesha, etc., it is established that not having deteriorated due to concealing defeat is necessary as a limb. བསླབ་པ་བྱིན་པ་ནི་འདྲ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་ཕམ་པ་འཆབ་མེད་ཀྱིས་ཉམས་ཀྱང་དེ་ལ་ཕམ་ལྷག་ལ་སོགས་པ་བསྐྱེད་པར་གསུངས་པས། དེས་བསླབ་པ་སྦྱིན་རུང་ཡང་མཚོན་པ་སྟེ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པ་དེ་བསླབ་པའི་ཡན་ལག་ཡིན་པར་གྲུབ་བོ། །——It is said in the scriptures that even if deteriorated without concealing defeat, one can commit Parajika, Sanghavasesha, etc., which indicates that the precept can be given. Therefore, it is established that possessing the Bhikshu vow up to the point of being restorable is the limb of the precept. སེལ་བ་ནི་གསུམ་སྟེ། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་མ་བླངས་པ་དང་། བླངས་ཀྱང་མ་ 6-222b སྐྱེས་པ་དང་། སྡོམ་པ་སྐྱེས་ཀྱང་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་ཀྱིས་ཉམས་པའོ། །——There are three exclusions: not having taken the Bhikshu vow, having taken but not generated it, and having generated it but deteriorated due to concealing defeat. སེལ་བ་དེ་གསུམ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། དང་པོ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་མ་བླངས་པ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ནི་གཉིས་ཏེ། ཁྱིམ་པ་ཕོ་མོ་ལ་ཅིར་འགྱུར། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམ་གསུམ་ལ་ཅིར་འགྱུར་རོ། །——What will these three exclusions become? The first, what will happen to those who have not taken the Bhikshu vow? There are two possibilities: what will happen to laymen and laywomen? What will happen to the three types of renunciates? དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། སྡོམ་པ་གཏན་ནས་མ་བླངས་པའི་ཁྱིམ་པ་ཕོ་མོ་ལ་ཅིར་འགྱུར་དང་། དགེ་བསྙེན་ཕ་མའི་སྡོམ་པ་དང་ལྡན་པའི་ཁྱིམ་པ་ཕོ་མོ་ལ་ཅིར་འགྱུར་བའོ། །——There are two possibilities for the first: what will happen to laymen and laywomen who have never taken vows? What will happen to laymen and laywomen who have taken the vows of Upasaka and Upasika? དང་པོ་ནི། སྡོམ་པ་གཏན་ནས་མ་བླངས་པའི་ཁྱིམ་པས་ཉེས་སྤྱོད་ཅི་བྱས་ཀྱང་སྡིག་པར་འགྱུར་གྱི་ལྟུང་བ་གཏན་ནས་མི་བསྐྱེད་དེ། ཁྱིམ་པ་རྣམས་ལ་ནི་བསོད་ནམས་མ་ཡིན་པ་མང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ལྟུང་བ་ནི་བཅས་པ་ལས་འདས་པའི་ལས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ཡིན་ལ། སྡོམ་པ་གཏན་ནས་མ་བླངས་པའི་ཁྱིམ་པ་ལ་བཅས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། བཅས་ཀྱང་ཆད——The first is that laymen and laywomen who have never taken vows, no matter what misdeeds they commit, it will become a sin, but it will never generate a transgression. Because it is said in the scriptures, 'For laypeople, there are many non-meritorious deeds.' A transgression is a specific action that violates the precepts, and laypeople who have never taken vows have no precepts, even if there are precepts, they will...

---

་པ་ལ་འཇིགས་ནས་ལྡོག་འཇུག་བྱེད་པའི་དགོས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་པ་དང་ལྡན་པའི་ཁྱིམ་པ་ལ་ནི་སྲོག་གཅོད་པ་ལ་སོགས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འབྱུང་བར་མ་ཟད་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡང་འབྱུང་བར་གསུངས་ཏེ། མཛོད་ལས། བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ། །མྱོས་འགྱུར་ལས་གཞན་བསྲུང་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་། རྣམ་པར་གཏན་ལ་དབབ་པ་བསྡུ་བ་ལས། དགེ་བསྙེན་གྱི་ལྟུང་བ་དང་། དགེ་བསྙེན་མའི་ལྟུང་བ་དང་ཞེས་བཤད་དོ། ། གཞན་ཡང་རིགས་པས་བརྟགས་ན་ཁྱིམ་པ་ལ་ཡང་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་ཡོད་སྲིད་པར་རིགས་ཏེ། དགེ་སློང་གི་རྒྱུད་ལ་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་ཡོད་བཞིན་དུ་ཁྱིམ་པར་བབས་ན། སྔར་ནི་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་དེ་ཡོད་ཅིང་བབས་པས་ལྟུང་བ་མི་འདག་པའི་ཕྱིར་དང་། ལྟུང་བ་དག་བྱེད་གཞན་ཡང་མ་བྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །བབས་པས་ལྟུང་བ་མི་འདག་སྟེ། མི་སྤྱོད་པའི་ས་ནས་ཕྱིར་འོངས་ན་དེའི་གནས་ 6-223a ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས་གྲུབ་བོ། །དེ་ལྟར་ཁྱིམ་པར་བབས་པ་ལ་ཡང་སྔར་བྱུང་ལྷག་མའི་ལྟུང་བའི་རྒྱུན་གནས་པས་སྐད་ཅིག་རེ་རེ་ཞིང་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་དེའི་རྫས་སྐད་ཅིག་སྔ་མས་ཕྱི་མར་བསྐྱེད་པར་རིགས་ཏེ། ཕམ་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་ཡང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་སོ། །དེ་ལྟར་དགེ་བསྙེན་ཡིན་ན་ཁྱིམ་པ་ལ་ཡང་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་རྣམ་པར་བཞག་ན། ཊཱི་ཀར། བསླབ་པའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་མཐའ་དག་ནི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམས་ཀྱི་ཡིན་པར་གསུངས་ཀྱི། ཁྱིམ་པ་རྣམས་ཀྱི་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། སྐྱོན་མེད་དེ། སྡོམ་པ་གཏན་ནས་མ་བླངས་པ་རྣམས་ཀྱི་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་དགོངས་ཏེ་གཞན་དུ་ན། ལུང་གཞི་ལས། དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་པ་ལེན་པ་ལ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་ལ་བསླབ་པའི་གཞི་ལེན་པ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །གཉིས་པ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམ་པ་གསུམ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ན། ཕམ་པ་དང་འདྲ་བའི་ཉེས་བྱས་དང་། བཤགས་པར་བྱ་བའི་ཉེས་བྱས་དང་། བསྡམ་པར་བྱ་བའི་ཉེས་བྱས་གསུམ་ཅི་རིགས་པར་འགྱུར་ཏེ། འོད་ལྡན་ལས། མི་གསོད་ལ་སོགས་བཞི་རྣམས་ཀྱིས། །དགེ་ཚུལ་ལས་ནི་ཉམས་གྱུར་ན། །དགེ་སློང་བཞིན་དུ་དགེ་ཚུལ་ཡང་། །ཕྱི་ནས་སྡོམ་སྐྱེའི་སྐལ་བ་མེད། །ཆང་འཐུང་ལ་སོགས་དྲུག་པོ་ཡིས། །བཤགས་བྱའི་ཉེས་བྱས་མཐུན་པ་ཡིན། །ཕྱོགས་དང་མཐུན་ལས་འདས་ན་དེའི། །ཉེས་པ་སྨད་བྱ་ཡིན་པར་བཞེད། །ཅེས་བཤད་ཅིང་། ལུང་ཞུ་བ་དང་། མདོ་འདི་ཉིད་ཀྱི་སྤྱིར་བསྟན་ལས་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་ཤིང་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ལྟུང་བ་ཐམས་ཅད་ཉེས་བྱས་ཡིན་པར་གསུངས་ལ། འོད་ལྡན་ལས། དགེ་ཚུལ་གྱི་ལྟུང་བ་ནི་ཐམས་ཅད་དུ་ཉེས་བྱས་ཁོ་ན་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །འོ་ན་དགེ་སློང་ལ་ཕམ་ལྷག་ལ་སོགས་བསྐྱེད་ཀྱང་། དགེ་ཚུལ་ 6-223b ལ་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པའི་རྒྱུ

【現代漢語翻譯】 因為沒有必要害怕墮落而阻止（持戒者）。第二，對於持有居士戒的在家眾來說，不僅會發生殺生等過失，而且還會發生違犯戒律的過失。《俱舍論》中說：『違犯戒律的過失，是爲了防止醉酒之外的事情。』《抉擇分攝事》中說：『居士的墮落和居士女的墮落。』此外，如果用理智來分析，在家眾也可能有剩餘罪，因為如果比丘（出家男眾）相續中有剩餘罪，而他成爲了在家眾，那麼因為之前有剩餘罪，墮落不會被清除，而且也沒有其他清除墮落的方法。成為在家眾並不能清除墮落，就像從非行處返回，仍然是原來的狀態一樣。』這樣就成立了。因此，即使成為在家眾，之前產生的剩餘罪的相續仍然存在，所以每一剎那，剩餘罪的自性都會由前一剎那產生后一剎那，對於波羅夷等罪也是同樣的道理。如果這樣，如果居士也安立了違犯戒律的過失，那麼《 टीका 》中說：『一切學處的安立都是出家眾的，而不是在家眾的。』這就有矛盾了。沒有過失，因為這是指那些根本沒有受戒的人，否則就與《律本事》中說：『受持居士戒，就是受持學習佛法的根本。』相矛盾。第二，三種出家眾會變成什麼呢？會變成類似於波羅夷的罪行、應該懺悔的罪行和應該制止的罪行，這三種罪行各自對應。《光明論》中說：『殺生等四種罪行，如果沙彌因此而失戒，那麼像比丘一樣，沙彌也沒有以後生起戒體的機會。飲酒等六種罪行，是與懺悔罪行相符的。如果超越了順應和合之法，那麼他的罪過被認為是應該呵責的。』這樣說道。並且，《律經請問》和這部經的共同之處在於，沒有受近圓戒的出家眾的一切墮落都是罪行。《光明論》中說：『沙彌的墮落完全只是罪行。』那麼，雖然比丘會產生波羅夷和僧殘等罪行，但是沙彌 why is it that a novice only generates transgressions?

【English Translation】 Because there is no need to fear falling and causing (the holder of vows) to turn back. Secondly, it is said that for a householder who holds the vows of a layperson, not only will faults such as killing occur, but also faults of transgression. The Treasury states: 'Faults of transgression, are to protect against things other than intoxication.' And the Collected Determinations state: 'The downfall of a layperson and the downfall of a laywoman.' Furthermore, if examined by reason, it is reasonable that a householder may also have residual transgressions, because if a monk has residual transgressions in his continuum, and then becomes a householder, then since he previously had residual transgressions, the transgression will not be purified, and there is no other means of purifying the transgression. Becoming a householder does not purify the transgression, just as returning from a place of non-conduct, it remains in its original state. This is established by what was said. Thus, even when one becomes a householder, the continuum of the previously arisen residual transgression remains, so it is reasonable that with each moment, the substance of that residual transgression is generated from the previous moment to the next, and the same reasoning applies to defeat and so on. If, as such, faults of transgression are established even for a householder who is a layperson, then the ṭīkā states: 'All the establishments of training are for those who have gone forth, not for householders.' If there is a contradiction, there is no fault, because it is intended for those who have not taken vows at all, otherwise it would contradict what is said in the Vinaya Basis: 'Taking the vows of a layperson is taking the basis for learning the teachings of the Buddha.' Secondly, what will the three types of renunciates become? They will become offenses similar to defeat, offenses to be confessed, and offenses to be restrained, each accordingly. The Radiant One states: 'The four, such as killing, if a novice falls from the precepts, then like a monk, the novice also has no chance to generate vows later. The six, such as drinking alcohol, are in accordance with offenses to be confessed. If one transgresses what is in accordance with the direction and harmony, then that offense is considered blameworthy.' It is said, and in the Vinaya Inquiry, and in the general statement of this very Sutra, it is said that all the transgressions of those who have not been fully ordained and have gone forth are offenses. The Radiant One states: 'The transgressions of a novice are always only offenses.' So, while a monk generates defeat and residual transgressions, etc., why does a novice only generate transgressions?

---

་མཚན་ཅི་ཞེ་ན། འཕགས་པ་ཉེར་སྦས་ཀྱི་ཞལ་ནས། བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དང་མ་རྫོགས་པ་གཉིས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་ལ། དགྲ་བཅོམ་པ་ཟླ་བ་ནོར་བུའི་ཞལ་ནས། ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཐ་མར་གྱུར་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ངག་དོན་བསྡུ་ན། འདིར་སྨྲས་པ། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམ་གསུམ་གྱིས། །སྤང་བྱ་གང་ཡོད་སྤོང་བ་མིན། །ཐེག་ཚད་སྤོང་ཡིན་ཉེས་བྱས་གསུམ། །ཅི་རིགས་ལས་ནི་མ་བཅས་ཏེ། །བསྟན་ལ་ཡོངས་སུ་ཞུགས་གྱུར་ཀྱང་། །ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་མིན་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་བླངས་ཀྱང་མ་སྐྱེས་པ་དང་། གསུམ་པ་སྐྱེས་ཀྱང་ཕམ་པའི་འཆབ་བཅས་ཀྱིས་ཉམས་པ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ན། དེ་གཉིས་ཀྱི་ཉེས་པར་སྤྱོད་པ་བྱེད་ན་ཉེས་བྱས་ཙམ་དུ་འགྱུར་ཏེ། ཉམས་པ་དང་མ་ཆགས་པ་གཉིས་ལྟུང་བ་ལ་སྦྱོར་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་པ་དང་། དེ་གཉིས་ཀྱི་རང་རྒྱུད་ལ་སྦྱོར་བ་གསར་སྐྱེས་ཀྱི་ལྟུང་བ་ཉེས་བྱས་ལས་ཆེ་བ་མི་བསྐྱེད་དེ། མ་སྐྱེས་པ་ལ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་གཏན་ནས་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། ཉམས་པ་ལ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་དགོས་པ་བསྒྲུབ་ནུས་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་གཉིས་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་པའི་རྒྱུ་མཚན་གང་ཞེ་ན། སྡོམ་པ་མ་སྐྱེས་པ་ཁོ་ན་ཉིད་དགེ་སློང་དུ་ཁས་འཆེ་ཞིང་བར་མས་བསྡུས་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཡོད་ཅིང་། དེ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་དང་། ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་ཀྱིས་ཉམས་པ་ལ་དགོས་པ་བསྒྲུབ་མི་ནུས་ཀྱི་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཙམ་པོ་ཞིག་ཡོད་ཅིང་། དེ་དང་འགལ་བར་བྱས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་བསླབ་པའི་ཚིགས་གཅིག་པ་ནི། ཚིགས་ཕྱི་མ་དགེ་སློང་གི་སྦྱོར་བ་བྱས་ཤིང་དགེ་སློང་གི་ཚིགས་སུ་མཐར་ཐུག་གྲུབ་སྟེ། ཚིགས་སྔ་མ་སྦྱོར་བ་མ་བྱས་པ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་སྒྲུབ་བོ། །སེལ་བ་ནི་ཚིགས་སྔ་མར་དགེ་ཚུལ་གྱིས་སྦྱོར་བ་བྱས་ 6-224a ནས་དེ་དགེ་སློང་དུ་གྱུར་པ་ན་མཐར་ཐུག་སྒྲུབ་པའོ། །སེལ་བ་དེ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ན། ཁང་པ་ཁང་ཆེན་ལྟ་བུ་ལ་མཚོན་ན་ལྟུང་བ་ན་སྨད་པ་སྟེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པས་ཁང་པ་བརྩིག་པར་བརྩམས་ནས་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཏེ་ཟིན་ལགས་ན་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་ལྟུང་བ་ན་སྨད་དུ་གསུངས་ཤིང་། ཚིགས་སྔ་མར་སྦྱོར་བ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། འདི་ལ་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་མི་བསྐྱེད་དེ། སྦྱོར་བའི་གནས་སྐབས་ན་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་དང་མི་ལྡན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་བསླབ་རྒྱུན་གཅིག་པ་ནི། དགེ་སློང་གི་བསླབ་རྒྱུན་དེ་གཉིས་ཀྱི་གནས་སྐབས་སུ་སྦྱོར་བ་བྱས་ཤིང་། དགེ་སློང་གི་བསླབ་རྒྱུན་དེ་ཉིད་ཀྱི་གནས་སྐབས་སུ་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པ་སྟེ། ཉེས་པ་དེ་མེད་པ་ཉིད་ལ་འོངས་པ་ཐ་དད་དོ་ཞེས་པས་གྲུབ་ཅིང་། སེལ་བ་ནི་དགེ་སློང་གིས་ཁང་པ་བརྩིག་

【現代漢語翻譯】 問：這叫什麼？ 答：聖者近護（Arya Nera Srita）說：『爲了顯示具足戒和不具足戒的區別。』 答：阿羅漢月賢（Chandra Shanti）說：『因為是戒律的終結。』 總而言之，我在此說道： 三種出家者， 並非捨棄所有應舍之物。 而是捨棄三類罪過， 根據情況未作規定。 即使完全進入教法， 也並非完全圓滿。 問：如果第一種情況是受戒但未生起戒體，第二種情況是生起戒體但因覆藏墮罪而失壞，會怎麼樣呢？ 答：如果這兩種情況犯了錯誤，只會構成惡作罪。如果將失壞和未生起戒體兩種情況與墮罪聯繫起來，則會構成惡作罪。這兩種情況不會產生比新生的惡作罪更嚴重的墮罪，因為未生起戒體者根本沒有比丘戒，而失壞戒體者無法恢復比丘戒。 問：這兩種情況構成惡作罪的原因是什麼？ 答：僅僅因為未生起戒體者自稱是比丘，並且具有中間階段的出家身份，與此相違背；而對於因覆藏墮罪而失壞戒體者，雖然無法恢復比丘戒，但仍然具有比丘戒的某種形式，與此相違背。 第二，關於學處相同的情況： 答：後來的學處是比丘的行為，最終成就了比丘的學處；而之前的學處，也通過沒有進行比丘行為的暗示來證明。 排除的情況是：之前的學處是沙彌的行為，之後成為比丘，最終成就。 問：如果排除這種情況，會怎麼樣呢？ 答：以房屋和大型房屋為例，如果犯了墮罪，則會受到呵責。如律藏中所說：『未受具足戒者開始建造房屋，之後受了具足戒並完成了建造，會怎麼樣呢？』答：『構成粗罪。』因此，犯了墮罪會受到呵責，並且之前已經說明了是行為。這種情況不會真正構成墮罪，因為在行為的階段沒有具足戒。 第三，關於學戒相續相同的情況： 答：比丘的學戒相續在這兩種情況下都是行為，並且比丘的學戒相續本身最終成就，因為『沒有罪過本身就意味著來源不同』證明了這一點。 排除的情況是：比丘建造房屋。

【English Translation】 Q: What is this called? A: Arya Nera Srita said: 'To show the difference between having full ordination and not having full ordination.' A: Arhat Chandra Shanti said: 'Because it is the end of discipline.' In short, I say here: The three types of renunciates, Do not abandon all that should be abandoned. But abandon three types of faults, Not prescribed according to circumstances. Even if fully entered into the doctrine, It is not yet fully complete. Q: If the first case is taking vows but not generating the vow body, and the second case is generating the vow body but losing it due to concealing a defeat, what happens? A: If these two cases commit offenses, they only constitute a Duskrta (惡作，梵文：दुष्कृत，羅馬轉寫：duṣkṛta，字面意思：badly done) offense. If the two cases of loss and non-generation of the vow body are linked to a Patita (墮罪，梵文：पतित，羅馬轉寫：patita，字面意思：fallen) offense, then it constitutes a Duskrta offense. These two cases do not generate a more serious Patita offense than a newly generated Duskrta offense, because those who have not generated the vow body have no Bhikshu (比丘，梵文：भिक्षु，羅馬轉寫：bhikṣu，字面意思：beggar) vows at all, and those who have lost the vow body cannot restore the Bhikshu vows. Q: What is the reason why these two cases constitute a Duskrta offense? A: Simply because those who have not generated the vow body claim to be Bhikshus and have an intermediate stage of renunciation, which contradicts this; and for those who have lost the vow body due to concealing a defeat, although they cannot restore the Bhikshu vows, they still have some form of Bhikshu vows, which contradicts this. Second, regarding the case where the precepts are the same: A: The later precepts are the actions of a Bhikshu, and ultimately accomplish the precepts of a Bhikshu; and the earlier precepts are also proven by the implication of not performing the actions of a Bhikshu. The excluded case is: the earlier precepts are the actions of a Shramanera (沙彌，梵文：श्रमण，羅馬轉寫：śrāmaṇa，字面意思：striver), and then become a Bhikshu, ultimately accomplishing it. Q: What happens if this case is excluded? A: Taking the example of a house and a large house, if a Patita offense is committed, there will be reproach. As it is said in the Vinaya: 'If someone who has not taken full ordination starts to build a house, and then takes full ordination and completes the construction, what happens?' A: 'It constitutes a Sthulatyaya (粗罪，梵文：स्थूलात्यय，羅馬轉寫：sthūlātyaya，字面意思：gross transgression) offense.' Therefore, committing a Patita offense will be reproached, and it has already been explained that it is an action. This case does not truly constitute a Patita offense, because there are no full ordination vows at the stage of action. Third, regarding the case where the continuity of precepts is the same: A: The continuity of Bhikshu precepts is an action in both of these cases, and the continuity of Bhikshu precepts itself is ultimately accomplished, because 'the absence of offense itself means that the source is different' proves this. The excluded case is: a Bhikshu builds a house.

---

པའི་སྦྱོར་བ་བྱས་ནས་ཁྱིམ་པར་བབས་ཏེ་སླར་ཡང་དགེ་སློང་དུ་གྱུར་པ་ན་ཐོག་ཕུབ་སྟེ་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པ་ལྟ་བུའོ། །སེལ་བ་དེ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ན། ཁང་པ་ཁང་ཆེན་ལྟ་བུ་ལ་མཚོན་ན། བསླབ་རྒྱུན་སྔ་ཕྱིར་ལྟུང་བ་ན་སྨད་ཐ་དད་དུ་འོང་སྟེ། འོང་བ་ཐ་དད་དོ་ཞེས་པ་དང་། འདི་ལ་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་མི་བསྐྱེད་དེ། སྦྱོར་བ་དང་མཐར་ཐུག་གི་བར་དུ་བསླབ་པའི་ཡན་ལག་རྒྱུན་ཆད་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཞི་པ་ལས་དང་པོ་པ་མ་ཡིན་པ་ནི། རང་རང་གི་བཅས་པའི་རྟེན་ཅན་ཡིན་པ་སྟེ། མ་བཅས་པ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་པ་དང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ལས་དང་པོ་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དེའི་ཤུགས་ཀྱིས་གྲུབ་བོ། །སེལ་བ་ནི། ལས་དང་པོ་པས་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ལ་སོགས་པ་བྱས་པའོ། །སེལ་བ་དེ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། རང་རང་གི་ལྟུང་བ་གཏན་ནས་མི་བསྐྱེད་དེ། མ་བཅས་པ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་དང་། ལྟུང་བ་ནི་བཅས་པ་ལས་ 6-224b འདས་པའི་ལས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ཡིན་ལ། རང་རང་གི་ལས་དང་པོ་ལ་རང་རང་གི་བཅས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་དོན་རྣམ་པ་བཞིས་བསླབ་པའི་ཡན་ལག་བསྟན་ནས། 所想支分 གཉིས་པ་བསམ་པའི་ཡན་ལག་ནི། ལྟུང་བ་ཐམས་ཅད་ལ་རྟེན་ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ། ཐ་སྙད་དུ་རུང་བའི་འདུ་ཤེས་ལས་ཉམས་པ་ཞེས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་གྲུབ་ཅིང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། སྨྱོས་པ་དང་། སེམས་འཁྲུགས་པ་དང་། ཚོར་བ་དག་གིས་ཉེན་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཀྱང་ངོ་། །སེལ་བ་ནི། སྨྱོ་བ་ལ་སོགས་པས་མི་ཚངས་སྤྱོད་ལ་སོགས་པ་བྱས་པའོ། །སེལ་བ་དེ་ལས་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། སྨྱོ་བ་སེམས་འཁྲུགས་ཚོར་བས་ཉེན་པ་ལ་ལྟུང་བ་རང་རང་གི་སྐད་ཅིག་དང་པོར་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་མི་བསྐྱེད་དེ། བཅས་པའི་རྟེན་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་སློང་གི་རྒྱུད་ལ་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་ཡོད་བཞིན་དུ་སྨྱོ་ན་སྨྱོས་པས་ལྟུང་བ་མི་འདག་གོ། གཉིས་པ་ཕལ་ཆེར་ཐུན་མོང་གི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། ལུས་ཀྱི་ཡན་ལག་དང་། མཚན་གྱི་ཡན་ལག་གོ། 身支分 དང་པོ་ནི། སྲོག་གཅོད་པ་བཞི་དང་། ཕམ་ལྷག་དང་པོ་གཉིས་དང་། རྐུ་བ་སྟེ་ལྟུང་བ་བདུན་ལ་ལུས་ཐ་མལ་དུ་གནས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ཏེ། འགྲོ་བ་གཞན་གྱི་རྣམ་པ་བསྟེན་པ་ན་དགེ་སློང་གི་འདུ་ཤེས་ཡོད་པ་ལའོ་ཞེས་པས་གྲུབ་བོ། །ལྟུང་བ་བདུན་པོ་དེ་དག་མ་གཏོགས་པ་ལྟུང་བ་དངོས་གཞན་རྣམས་ལ་ནི་ལུས་ཐ་མལ་དུ་གནས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ། དགེ་སློང་བདག་ཉིད་སྤྲུལ་སྟག་ཏུ་བསྒྱུར་བ་ལྟ་བུ་མ་ཡིན་པ་དང་། ལུས་མི་སྣང་བར་བྱས་པ་མ་ཡིན་པའོ། །དེ་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས། རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་བལ་ཁུར་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་ལྟུང་བ་བཞི་ལ་རྫུ་འཕྲུལ་ལམ་སྤྲུལ་པས་བྱས་ན་ལྟུང་བ་ན་སྨད་དུ་གསུངས་པའི་ཤུགས་ཀྱི

【現代漢語翻譯】 如果通過修行，還俗成為在家居士，然後再次成為比丘，就像屋頂被蓋上一樣，最終完成（戒律）。如果出現例外情況會怎樣呢？以房屋或大房子為例，如果先後違犯戒律，則會產生不同的罪過。正如所說，『產生不同的罪過』。這不會完全構成根本墮罪，因為在修行和最終完成之間，戒律的支分會中斷。 第四種情況，不是初犯者，是指有各自所制定的對境。正如所說，『對於未制定的也有』。這可以通過《律分別》中『初犯者沒有墮罪』的說法來證明。例外情況是，初犯者行不凈行等。如果出現例外情況會怎樣呢？根本不會產生各自的墮罪，正如所說，『對於未制定的也有』。墮罪是違越已制定戒律的行為的類別。因為對於各自的初犯者來說，沒有各自的制定。 如此，通過四種方式展示了戒律的支分。 所想支分 第二，意樂的支分：對於所有墮罪，作為所依的識自性存在是必要的支分。這可以通過『失去能被表達的意識』來證明。此外，《律分別》中說：『被瘋狂、心亂、感受所困擾的人沒有墮罪。』例外情況是，被瘋狂等所困擾的人行不凈行等。如果出現例外情況會怎樣呢？被瘋狂、心亂、感受所困擾的人，不會產生各自第一剎那的五種墮罪，因為他們不是已制定的對境。如果比丘的相續中存在剩餘的墮罪，即使他發瘋了，瘋狂也不會消除墮罪。 第二，大多數共同的支分有兩種：身體的支分和相的支分。 身支分 第一，對於殺生四種、前兩種他勝罪和剩餘罪、偷盜罪，這七種墮罪不需要身體處於正常狀態作為支分。正如『如果以其他眾生的形象出現，並且有比丘的意識』所證明的那樣。除了這七種墮罪之外，對於其他根本墮罪，身體處於正常狀態是必要的支分，例如，比丘自己變成老虎，或者身體變得隱形。此外，在《律經》中說：『如果通過神變搬運棉花會怎樣？是惡作。』等等。對於四種墮罪，如果通過神變或化身來做，則說是下品罪。

【English Translation】 If, through practice, one reverts to being a householder and then becomes a monk again, it is like having the roof covered, ultimately completing (the precepts). What happens in exceptional cases? Taking a house or a large house as an example, if one violates the precepts successively, different offenses will arise. As it is said, 'Different offenses arise.' This will not fully constitute a fundamental offense because, between practice and ultimate completion, the branches of the precepts will be interrupted. The fourth case, not being a first-time offender, refers to having a basis for each of the established precepts. As it is said, 'Even for the unestablished.' This can be proven by the statement in the Vinaya Vibhanga, 'A first-time offender has no offense.' The exception is when a first-time offender engages in impure conduct, etc. What happens in exceptional cases? The respective offenses will not arise at all, as it is said, 'Even for the unestablished.' An offense is a category of actions that transgress established precepts. Because for each first-time offender, there are no established precepts for them. Thus, the branches of the precepts are shown through four aspects. Branch of Thought Second, the branch of intention: For all offenses, the nature of consciousness as the basis is a necessary branch. This can be proven by 'losing the ability to express awareness.' Furthermore, the Vinaya Vibhanga states, 'Those afflicted by madness, mental disturbance, or feelings have no offense.' The exception is when those afflicted by madness, etc., engage in impure conduct, etc. What happens in exceptional cases? Those afflicted by madness, mental disturbance, or feelings will not generate the five offenses of the first moment, because they are not established objects. If there are remaining offenses in the continuum of a monk, even if he goes mad, the madness will not eliminate the offenses. Second, most common branches have two types: the branch of body and the branch of sign. Branch of Body First, for the four killings, the first two Parajikas and Sanghavasesas, and stealing, these seven offenses do not require the body to be in a normal state as a branch. As proven by 'If appearing in the form of other beings and having the consciousness of a monk.' Apart from these seven offenses, for other fundamental offenses, the body being in a normal state is a necessary branch, such as a monk transforming himself into a tiger, or the body becoming invisible. Furthermore, in the Sutra Vinaya, it says, 'What happens if one carries cotton through magical power? It is a Dukata.' etc. For the four offenses, if done through magical power or transformation, it is said to be a lower-grade offense.

---

ས་ 6-225a གྲུབ་ཅིང་། ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་སྔགས་སམ་སྨན་གྱིས་བདག་ཉིད་མི་སྣང་བར་བགྱིས་ཏེ་མི་ཆོས་བླ་མར་གྱུར་པའི་རྫུན་སྨྲ་ན་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ལྟུང་བ་བཞི་བཅུའི་སྐབས་སུ་རང་གི་ལུས་མི་སྣང་བར་བྱས་ན་རང་རང་གི་ལྟུང་བ་ན་སྨད་དུ་གསུངས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་གྲུབ་བོ། །སེལ་བ་ནི། དགེ་སློང་བདག་ཉིད་སྤྲུལ་སྟག་ཏུ་བསྒྱུར་བའམ་ལུས་མི་སྣང་བར་བྱས་ཏེ་ཉེས་སྤྱོད་ལ་འཇུག་པའོ། །སེལ་བ་དེ་ལས་ཅིར་འགྱུར་ན། རང་རང་གི་ན་སྨད་པ་སྟེ། ལུང་ལས། བལ་ཁུར་བ་ལ་སོགས་པ་བཞི་ལ་ན་སྨད་དུ་གསུངས་པ་ལ་སོགས་པ་གོང་དུ་བཤད་ཟིན་ཏོ། །འདི་ལ་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་མི་བསྐྱེད་པ་ནི། བསྙེན་རྫོགས་པས་ཉེས་པ་བྱས་པའི་ཐ་སྙད་དུ་བྱ་བའི་དགག་བྱ་མ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར། 相支分 གཉིས་པ་མཚན་གྱི་ཡན་ལག་ནི། སྲོག་གཅོད་ཀྱི་ཕམ་པ་ལ་སོགས་པའི་མཚན་ཉིད་ཅི་འདྲ་བའི་ཐུན་མོང་བ་ལྔ་བཅུ་རྩ་ལྔ་ལ་ནི་སྦྱོར་བ་དང་མཐར་ཐུག་པའི་བར་དུ་མཚན་གྱུར་པ་མ་ཡིན་པ་འདི་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ཏེ། མཚན་གྱུར་པ་ནི་དེའི་ཞིང་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་པས་གྲུབ་བོ། །ལྟུང་བ་ལྔ་བཅུ་རྩ་ལྔ་པོ་དེ་དག་མ་གཏོགས་པ་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་གཞན་རྣམས་ལ་ནི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་རྟེན་དེ་ལྟུང་བའི་སྦྱོར་བ་དང་མཐར་ཐུག་གི་བར་དུ་མཚན་གྱུར་པ་མ་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ། སྤྱིར་བསྟན་ལས། ན་སྨད་པའི་དོན་གྱི་སྦྱོར་བ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པས་སྦྱོར་བ་དང་། མཐར་ཐུག་གི་བར་དུ་མཚན་གྱུར་ན་ལྟུང་བ་མི་རྫོགས་པར་ཤུགས་ཀྱིས་གྲུབ་བོ། །སེལ་བ་ནི། ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་རྟེན་དེ་སྦྱོར་བ་དང་མཐར་ཐུག་གི་བར་དུ་མཚན་གྱུར་པའོ། །སེལ་བ་དེ་ལས་ཅིར་འགྱུར་ན། བརྡེག་པ་ལྟ་བུ་ལ་མཚོན་ན། དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་ལ་བརྡེག་པའི་སྦྱོར་བ་བྱས་ནས་རྡེག་པར་བྱེད་པ་པོ་དེ་ 6-225b མཚན་གྱུར་པ་ན་དེ་ལ་ཕོག་སྟེ་མཐར་ཐུག་གྲུབ་ན་ལྟུང་བ་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་བ་ལྟ་བུ་སྟེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་ལ་བརྡེག་པ་ན་མཚན་འཕོས་ཏེ་དགེ་སློང་མར་གྱུར་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་ལུང་ལས་མང་དུ་གསུངས་པས་གྲུབ་བོ། །དེ་ལྟར་ན་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་ཀུན་གྱི་ཐུན་མོང་གི་ཡན་ལག་གཉིས་དང་། ཕལ་ཆེར་ཐུན་མོང་གི་ཡན་ལག་གཉིས་ཏེ་ཐུན་མོང་གི་ཡན་ལག་བཞི་བསྟན་ཟིན་ཏོ། ། 不共支分 གཉིས་པ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ཡན་ལག་ལ། གཞི། བསམ། སྦྱོར་བ། མཐར་ཐུག་གོ། 事支分 དང་པོ་ལ། བགྲོད་བྱ་ལམ། བགྲོད་བྱེད་ཡན་ལག་གོ། 所行道 དང་པོ་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་ལམ་གསུམ་ལས་གང་ཡང་རུང་བའི་སེལ་བ་ནི། དེ་ལས་གཞན་པའི་ལུས་ཀྱི་བུ་གར་རྩོམ་པའོ། །གཉིས་པ་ལམ་མ་ཉམས་པའི་སེལ་བ་ནི། ལམ་གསུམ་སྲོག་ཆགས་ལ་སོགས་པས་ཉམས་པར་བྱས་པའོ། །

【現代漢語翻譯】 已成立。根據律經的詢問：『比丘通過咒語或藥物使自己隱形，然後妄語宣稱自己具有超凡的證悟，會怎麼樣？』回答是：『會犯粗罪。』等等。在四十墮罪的情況下，如果使自己的身體隱形，根據經文中對各自墮罪的輕微處罰的暗示，可以成立。遮破是：比丘將自己變成老虎，或者使身體隱形，然後從事惡行。如果遮破，會怎麼樣呢？會受到各自的輕微處罰。律經中說：『對於攜帶羊毛等四種情況，會受到輕微處罰。』等等，這些在前面已經說過了。這裡不會產生完整的根本墮罪，因為受具足戒者造惡的定義所要遮止的對象並不完整。 相支分 第二，相的支分：對於殺生等四根本墮罪的五十五種共同特徵，從加行到究竟之間，如果不是相，則不需要作為支分，因為相本身就是它的領域。這已經成立。除了這五十五種墮罪之外，對於其他的根本墮罪，作為產生墮罪的所依，在加行到究竟之間，如果不是相，則需要作為支分。總的來說，經文中說：『輕微處罰的意義的加行』等等，暗示如果在加行到究竟之間是相，則不會完成墮罪。遮破是：作為產生墮罪的所依，在加行到究竟之間是相。如果遮破，會怎麼樣呢？以毆打為例，如果比丘對另一比丘進行毆打的加行，而毆打者 6-225b 變成了相，那麼擊中對方並完成究竟，就會變成輕微處罰。律經的詢問中說：『如果比丘毆打另一比丘，但相發生了變化，變成了比丘尼，會怎麼樣？』回答是：『犯了惡作。』等等，律經中有很多這樣的例子，由此可以成立。這樣，就說明了所有根本墮罪的兩種共同支分，以及大部分共同的兩種支分，即四種共同支分。 不共支分 第二，不共的支分包括：所依、意樂、加行、究竟。 事支分 第一，所依包括：所行道、能行支。 所行道 第一，其中有四種。第一，三種道路中任何一種的遮破是：除了這些之外，進行身體的性行為。第二，道路未被破壞的遮破是：三種道路被眾生等破壞。

【English Translation】 It is established. According to the Vinaya inquiry: 'If a bhikshu makes himself invisible through mantras or medicine, and then falsely claims to have superior human qualities, what happens?' The answer is: 'He commits a gross offense.' etc. In the case of the forty downfall offenses, if one makes one's body invisible, it is established by the implication of the minor punishments for each downfall mentioned in the scriptures. The negation is: a bhikshu transforms himself into a tiger, or makes his body invisible, and then engages in misconduct. If negated, what happens? He receives a minor punishment for each. The Vinaya says: 'For carrying wool, etc., there is a minor punishment.' etc., which has been mentioned above. Here, a complete fundamental downfall is not generated because the object to be negated by the definition of an offense committed by one who has taken full ordination is not complete. Constituent of the Characteristic Second, the constituent of the characteristic: For the fifty-five common characteristics of the four root downfalls such as killing, from the application to the ultimate, if it is not a characteristic, it is not necessary as a constituent, because the characteristic itself is its field. This is established. Apart from these fifty-five downfalls, for all other fundamental downfalls, the basis for generating the downfall, from the application to the ultimate, if it is not a characteristic, it is necessary as a constituent. In general, the scriptures say: 'The application of the meaning of minor punishment' etc., implying that if it is a characteristic from the application to the ultimate, the downfall will not be completed. The negation is: the basis for generating the downfall is a characteristic from the application to the ultimate. If negated, what happens? For example, in the case of beating, if a bhikshu makes an application to beat another bhikshu, and the one who is beating 6-225b becomes a characteristic, then if he hits the other and completes the ultimate, it becomes a minor punishment. In the Vinaya inquiry, it says: 'If a bhikshu beats another bhikshu, but the characteristic changes and becomes a bhikshuni, what happens?' The answer is: 'He commits a misdeed.' etc., there are many such examples in the scriptures, which establishes this. Thus, the two common constituents of all fundamental downfalls, and the two mostly common constituents, i.e., the four common constituents, have been explained. Non-Common Constituent Second, the non-common constituents include: basis, intention, application, ultimate. Object Constituent First, the basis includes: object to be traversed, traversing constituent. Object to be Traversed First, there are four of these. First, the negation of any of the three paths is: other than these, engaging in physical sexual acts. Second, the negation of the path not being damaged is: the three paths being damaged by beings, etc.

---

གསུམ་པ་དང་པོའི་མཐའ་ཕན་ཆད་ཀྱི་སེལ་བ་ནི། སོ་ཚུན་ཆད་ལ་སོགས་པ་ལའོ། །བཞི་པ་ལུས་བསྟེན་རུང་ལ་གསུམ་ལས། དང་པོ་ལུས་བསྟེན་དུ་རུང་བའི་སེལ་བ་ནི། སྤྲད་མི་བཟོད་པའོ། །གཉིས་པ་སེམས་ཅན་དུ་བགྲང་བ་སྔོན་རྣམ་ཤེས་ལེན་མྱོང་བ་ཡན་ཆད་ཀྱི་སེལ་བ་ནི། གཟུགས་བརྙན་ལྟ་བུ་ལའོ། །གསུམ་པ་དེ་ལུས་ཕྱེད་ཡན་ཆད་གནས་པའི་སེལ་བ་ནི། ལུས་ཕྱེད་ཡན་ཆད་གནས་པ་མིན་པའོ། ། 能行支分 གཉིས་པ་བགྲོད་བྱེད་ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་ནོར་བུ་དང་ལྡན་པ་ནི་ཡན་ལག་ཐོག་མའི་ཕྱོགས་ཀྱིས་རྩོལ་བའོ། །སེལ་བ་ནི། བལྟབ་པའོ། །གཉིས་པ་ནད་མེད་པའི་སེལ་བ་ནི། བདེ་བ་ཉམས་མྱོང་གི་གེགས་དང་བཅས་པ་ནའོ། །གསུམ་པ་ལས་སུ་རུང་བའི་སེལ་བ་ནི། ལས་སུ་མི་རུང་བའོ། །བཞི་པ་ཡན་ལག་གི་རྒྱུད་དུ་གཏོགས་པའི་སེལ་བ་ནི། ལུས་ལས་ཐ་དད་དུ་ཕྱེས་པའོ། ། གཉིས་པ་བསམ་པའི་ཡན་ལག་ནི། འདུ་ཤེས་ 6-226a དང་ཀུན་སློང་སྟེ་ཕམ་པ་དང་པོ་འདི་ནི་གཞི་ལ་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་ཡང་ལྟུང་བ་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་དེ། དངོས་པོ་གཙོ་བའི་ལྟུང་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ལ་ནི་དེར་མ་ཟད་དོ་ཞེས་པ་དང་། འོད་ལྡན་རྩ་འགྲེལ་ལས། འཁྲིག་པ་ལ་ནི་འདུ་ཤེས་གཙོ་བྱར་མེད། །ཅེས་བཤད་དོ། །འདིར་དངོས་པོ་གཙོ་བོར་འཇོག་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། འཁྲིག་པ་བསྟེན་པ་དེ་འདོད་པ་ཐམས་ཅད་དང་གནོད་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྩ་བ་ཡིན་པས་དགག་བྱ་ཆེ་བའི་ཕྱིར་དང་། འདོད་པ་དོན་དུ་གཉེར་བའི་གང་ཟག་ལ་བལྟོས་ཏེ་འབྱུང་ཉེ་ཞིང་སྤོང་དཀའ་བའི་ཕྱིར་དོག་ཏུ་བཀག་སྟེ། འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་ཡང་ཕམ་པ། མ་འཁྲུལ་ཡང་ཕམ་པ། རང་ལ་སྤྱད་ཀྱང་ཕམ་པ། གཞན་ལ་སྤྱད་ཀྱང་ཕམ་པ། གསོན་པོ་ལ་སྤྱད་ཀྱང་ཕམ་པ། རོ་ལ་སྤྱད་ཀྱང་ཕམ་པ། མི་དང་མི་མིན་དང་། དུད་འགྲོ་གང་ལ་སྤྱད་ཀྱང་ཕམ་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཀུན་སློང་ནི། མི་ཚངས་སྤྱོད་འདོད་རྒྱུན་མ་ཆད་པ་སྟེ། ཕྱུང་བ་ཐམས་ཅད་ལ་མཐའ་ཉིད་མ་གཏོགས་པ་ནི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ་ཞེས། མཐའ་ཕམ་པ་ཉིད་མ་གཏོགས་པའི་སྐབས་སུ་མགོ་བཅད་པའི་ཁ་ལྟ་བུར་རྩོལ་ན་ནི། ཀུན་སློང་ཁུ་བ་འབྱིན་འདོད་ཀྱིས་རྩོལ་ན་དེའི་ལྷག་མར་འགྱུར་ལ། མི་ཚངས་སྤྱོད་ཀྱི་ཀུན་སློང་གིས་རྩོལ་ན་དེའི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བར་གསུངས་ཏེ། དེའི་རིགས་པས་འདིའི་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པ་ལ་ཡང་འདིའི་ཀུན་སློང་དགོས་པར་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། །རྒྱུན་མ་ཆད་པ་ནི། བཏང་བ་ཡང་ངོ་ཞེས་པས་གྲུབ་བོ། ། 行為支分 གསུམ་པ་སྦྱོར་བའི་ཡན་ལག་ནི།ལམ་དང་ཡན་ལག་རེག་ཅིང་རྩོལ་བ་སྟེ། རེག་ན་ཞེས་སོ། །རྩོལ་བ་ནི་ལུང་དང་མདོ་རྩ་འགྲེལ་ལས་མ་བཤད་ཀྱང་། འོད་ལྡན་རྩ་བ་ལས། དྲུད་ནས་ནི་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ཡང་ལུང་ལས་ལྷག་མ་དང་པོ་ལ་རྩོལ་བ་ཡན་ལག་ཏུ་གསུངས་ལ། ཕམ་པ་དང་པོ་ལ་ཡང་རྩོལ་བ་ 6-226b ཡན་ལག་

【現代漢語翻譯】 第三，關於第一個根本墮罪的區分，直到盡頭為止：是指包括『直到那個程度』等等。 第四，關於可以依靠的身體，分為三類。第一，可以依靠的身體的區分：是指『無法忍受的交合』。 第二，被視為有情眾生的區分，直到先前體驗過意識為止：是指『如影像一般』。 第三，區分身體過半存在的情況：是指『身體過半不存在』。 能行支分 第二，關於行走的肢體，分為四類。第一，擁有珍寶：是指『最初的肢體部分在努力』。區分：是指『彎曲』。 第二，沒有疾病的區分：是指『伴隨著體驗快樂的障礙』。 第三，可以使用的區分：是指『不能使用』。 第四，屬於肢體相續的區分：是指『與身體分離』。 第二，關於意樂的支分：是想和動機，即第一個根本墮罪，即使對所依處產生錯誤的認知，也會圓滿地產生墮罪。因為這是事物主要的墮罪。例如，對於非梵行，並非僅限於此。《光明根本釋》中說：『性行為並非以想為主。』這裡將事物作為主要的原因是：行淫是所有慾望和所有損害的根源，因此是應該強烈禁止的；並且考慮到追求慾望的補特伽羅（梵文，羅馬擬音：pudgala，漢語字面意思：人），它容易發生且難以放棄，因此被嚴格禁止。即使想是錯誤的，也會犯根本墮罪；即使想不是錯誤的，也會犯根本墮罪；自己行淫也會犯根本墮罪；讓別人行淫也會犯根本墮罪；與活物行淫也會犯根本墮罪；與屍體行淫也會犯根本墮罪；與人類和非人類以及動物行淫，都會犯根本墮罪。動機：是指持續不斷的想要行非梵行。除了所有（僧眾）殘罪的盡頭之外，如果像砍頭的嘴巴一樣努力，那麼如果以想要射精的動機而努力，就會成為殘罪；如果以行非梵行的動機而努力，就會成為粗罪。因此，通過這種推理，產生此根本墮罪也需要此動機。持續不斷：通過『已經釋放』來成立。 行為支分 第三，關於結合的支分：是道路和肢體接觸並努力。如『接觸』等等。《根本律》和《經根本釋》中沒有提到努力，但在《光明根本》中說：『拖動之後』。此外，在《根本律》中，第一個殘罪中，努力被認為是肢體；在第一個根本墮罪中，努力也是肢體。

【English Translation】 Third, the distinction of the first root downfall, up to the end: refers to 'up to that extent' and so on. Fourth, regarding the body that can be relied upon, there are three types. First, the distinction of the body that can be relied upon: refers to 'unbearable intercourse'. Second, the distinction of being counted as sentient beings, up to the point of previously experiencing consciousness: refers to 'like an image'. Third, the distinction of the body existing for more than half: refers to 'the body does not exist for more than half'. Branch of Action Second, regarding the limbs for walking, there are four types. First, possessing jewels: refers to 'the initial part of the limb is striving'. Distinction: refers to 'bending'. Second, the distinction of being without disease: refers to 'accompanied by obstacles to experiencing happiness'. Third, the distinction of being usable: refers to 'cannot be used'. Fourth, the distinction of belonging to the continuum of limbs: refers to 'separated from the body'. Second, regarding the branch of intention: it is thought and motivation, that is, the first root downfall, even if a mistaken cognition arises about the basis, the downfall will be completely generated. Because this is a downfall where the object is primary. For example, for unchaste conduct, it is not limited to that. In the 'Luminous Root Commentary' it says: 'Sexual intercourse does not primarily involve thought.' The reason for placing the object as primary here is: engaging in sexual intercourse is the root of all desires and all harms, therefore it should be strongly prohibited; and considering the pudgala (Sanskrit: pudgala, Devanagari: पुद्गल, Romanization: pudgala, Chinese literal meaning: person) who seeks desire, it is easy to occur and difficult to abandon, therefore it is strictly prohibited. Even if the thought is mistaken, a root downfall is committed; even if the thought is not mistaken, a root downfall is committed; committing it oneself also leads to a root downfall; causing others to commit it also leads to a root downfall; committing it with a living being also leads to a root downfall; committing it with a corpse also leads to a root downfall; committing it with humans and non-humans and animals, all lead to a root downfall. Motivation: refers to the continuous desire to engage in unchaste conduct. Except for the end of all sangha remnants, if one strives like a severed mouth, then if one strives with the motivation of wanting to ejaculate, it becomes a remnant; if one strives with the motivation of unchaste conduct, it becomes a gross offense. Therefore, through this reasoning, generating this root downfall also requires this motivation. Continuous: is established by 'already released'. Branch of Action Third, regarding the branch of union: it is the path and the limbs touching and striving. Such as 'touching' and so on. Although striving is not mentioned in the Root Law and Sutra Root Commentary, in the 'Luminous Root' it says: 'after dragging'. Furthermore, in the Root Law, striving is considered a limb in the first remnant; in the first root downfall, striving is also a limb.

---

ཏུ་སྦྱོར་དགོས་པར་འོད་ལྡན་ལས་བཤད་དོ། །འདིའི་སེལ་བ་ནི། མི་རེག་པར་འཛུད་པའོ། ། 竟行支分 བཞི་པ་མཐར་ཐུག་གི་ཡན་ལག་ནི། ལམ་དང་ཡན་ལག་རེག་པ་ལས་བྱུང་བའི་བདེ་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་ཞིང་བདག་གིར་བྱེད་པའོ། །དེའི་སེལ་བ་ནི། མཐར་ཐུག་པའི་མདུན་རོལ་གྱི་བར་དུའོ། ། 不凈行罪詞義 གཉིས་པ་ཚིག་གི་དོན་ལ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་དང་། །ཕྲན་ཚེགས་ལས་ནི་བརྗོད་པ་དང་། །ཞུ་བས་ཇི་ལྟར་བརྗོད་པ་དང་། །འདུལ་བྱེད་རྣམས་ཀྱིས་བརྗོད་པའོ། ། 廣戒品所詮 དང་པོ་ལ། ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་བསྟན། །བསླབ་པར་བྱ་བ་ཞིབ་ཏུ་བཤད། ། 說安立墮罪 དང་པོ་ལ། མདོར་བསྟན་ཆེན་པོ་འཇུག་སྒོར་བསྟན། །རྒྱས་བཤད་འཇུག་ཚུལ་སྤྲོས་ཏེ་བརྗོད། ། 說入門大略 དང་པོ་ནི། བཅུག་རེག་ཅེས་པ་འདི་ལ། གནས་སྒྲུབ་པའི་སྒོ་ནས་སྟེན་པར་བྱེད་པའི་ཕམ་པ་དང་། བྱེད་པོ་སྒྲུབ་པའི་སྒོ་ནས་བསྟེན་པར་བྱ་བའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་སྟེ། དང་པོ་ནི། གང་དུ་བཅུག་པ་ལམ་གསུམ་པོའི་རེག་པ་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་བྱས་ན་ཡན་ལག་གི་བདག་པོ་དགེ་སློང་དེ་ཕམ་པར་འགྱུར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། གང་བཅུག་པ་ཕོའི་དབང་པོའི་རེག་པ་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་བྱས་ན། ལམ་གཉིས་ཀྱི་བདག་པོ་དགེ་སློང་ངམ་ལམ་གསུམ་གྱི་བདག་མོ་དགེ་སློང་མ་དེ་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བཅུག་ཅེས་བྱ་བའི་སྒྲ་འདིའི་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྒྲུབ་པ་ནི་རྣམ་པ་གཉིས་སུ་བྱས་ཏེ། དེས་འཛུད་པར་བྱེད་པས་བཅུག་པ་སྟེ། བྱེད་པ་པོ་སྒྲུབ་པ་དང་། དེར་གཞུག་པར་བྱ་བས་བཅུག་པ་སྟེ་གནས་སྒྲུབ་པ་ནི་བཅུག་པའི་སྒྲ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ཉམས་སུ་མྱོང་བར་བྱས་ནའོ་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀར། ཉམས་སུ་མྱོང་བར་འགྱུར་པ་གང་ཡིན་པའོ་ཞེས་སོ། །འདིའི་དོན་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཤེས་ནས་ཀྱང་བདག་གིར་བྱེད་ན་བསྙིལ་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཞན་ཡང་ཊཱི་ཀར། དེ་ལྟར་ན་མདོའི་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྒྲུབ་པ་རྣམ་པ་གཉིས་པོ་དེ་དག་ནི་ 6-227a ལན་གཉིས་སུ་བཟླས་པས་ཐོབ་བོ། །གཞན་རྒྱལ་བར་བྱེད་དུ་བཅུག་པ་ནི་གཞན་རྒྱལ་བའོ། །དེ་ལ་ཡོད་པའི་ཉེས་པ་ནི་ཕམ་པའོ། །དེ་བྱེད་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་ཕམ་པར་འགྱུར་བའི་ལྟུང་བའོ་ཞེས་སོ། ། 說廣趣入正文 གཉིས་པ་ལ། དངོས་གཞིར་གྱུར་པའི་ཡན་ལག་དང་། །ལྟུང་བ་ན་སྨད་བྱེ་བྲག་དང་། །བགྲོད་བྱ་ཡུལ་གྱི་དབྱེ་བ་དང་། །དོགས་གཅོད་སྒོ་ནས་དངོས་ལྟུང་བསྟན། ། 正行支分 དང་པོ་ནི། གང་བཅུག་པས་ཕམ་པར་འགྱུར་ཞེ་ན་ཕོའི་གཅིན་ཟག་བྱེད་དོ། །གང་དུ་བཅུག་པས་ཕམ་པར་འགྱུར་ཞེ་ན་མོའི་ཟག་བྱེད་དེར་རོ། །མ་ཉམས་པར་རོ་ཞེས་པ་ནི། རྣམ་འབྱེད་ལས། མིའི་བུད་མེད་གསོན་པོ་མ་ཉམས་པ་ཞེས་སྤྱིར་གསུངས་ཀྱང་། བྱེ་བྲག་ཏུ་རྨ་མ་ཉམས་པར་རོ་ཞེས་པ་སྟེ། བུད་མེད་ཀྱི་ལུས་མ་ཉམས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ན། ཞུ་བ་ལས། བུད་མེད་སྐེད་པར་བཅད་

【現代漢語翻譯】 《光明經》中說，必須進行結合。其排除是：不接觸而插入。 竟行支分 第四個究竟的支分是：體驗並佔有從道路和支分接觸中產生的快樂。其排除是：直到究竟之前的中間階段。 不凈行罪詞義 第二，關於詞義，有《律分別》所說，以及《雜事》中所說，還有《請問》中如何說的，以及調伏者們所說的。 廣戒品所詮 第一，顯示墮罪的安立，詳細解釋應學之處。 說安立墮罪 第一，顯示入門的大略，詳細闡述進入的方式。 說入門大略 第一，關於『放入接觸』，從處所成立的角度來說，是依靠的失敗；從作者成立的角度來說，是應依靠的失敗。第一種情況是：如果放入之處體驗到三種道路的接觸，那麼作為支分的主人，比丘就會失敗。第二種情況是：如果放入之處體驗到男性的性器官的接觸，那麼作為兩種道路的主人，比丘或作為三種道路的主人，比丘尼就會失敗。在《 टीका （梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）》中說：『放入』這個詞的差別成立有兩種方式：通過它插入，所以是『放入』，這是作者成立；在那裡被放入，所以是『放入』，這是處所成立，這就是『放入』這個詞。『體驗到』，《 टीका （梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）》中說：『什麼是體驗到？』《律分別》中說：『即使知道也佔有，就應該驅逐。』此外，在《 टीका （梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）》中說：『這樣，經部的差別成立的兩種方式，通過兩次重複獲得。』放入使他人勝利之處，就是他人勝利。那裡的過失就是失敗。因為它成為那樣，所以是導致失敗的墮罪。 說廣趣入正文 第二，有作為正行的支分，以及墮罪的下品差別，還有應行走的處所差別，以及通過斷除疑惑的方式顯示真實墮罪。 正行支分 第一，什麼放入會導致失敗呢？是男性的尿液流出。放入哪裡會導致失敗呢？是女性的排泄之處。『未損壞』，《律分別》中說：『普遍地說，活著的未損壞的女人』，但具體來說，是傷口未損壞。如果需要未損壞的女性身體作為支分，那麼在《請問》中說：『女性的腰部被切斷』

【English Translation】 It is said in the 'Radiant Sutra' that union is necessary. Its exclusion is: inserting without touching. Constituents of the Act of Sexual Intercourse The fourth ultimate constituent is: experiencing and possessing the pleasure arising from the contact of the path and the constituent. Its exclusion is: the intermediate stage before the ultimate. Definition of Terms for Offenses of Impure Conduct Second, regarding the meaning of the words, there are what is stated in the 'Vinaya-vibhaṅga', what is stated in the 'Miscellaneous Matters', how it is stated in the 'Inquiry', and what is stated by the trainers. What is Explained in the Chapter on Extensive Precepts First, it shows the establishment of offenses of defeat, and explains in detail what should be learned. Explaining the Establishment of Defeat Offenses First, it shows the general outline of the entrance, and elaborates on the way of entering. Explaining the General Outline of the Entrance First, regarding 'putting in contact', from the perspective of establishing the place, it is a defeat of reliance; from the perspective of establishing the agent, it is a defeat of what should be relied upon. The first case is: if the place of insertion experiences the contact of the three paths, then the bhikṣu who is the master of the constituent will be defeated. The second case is: if the place of insertion experiences the contact of the male organ, then the bhikṣu who is the master of the two paths or the bhikṣuṇī who is the master of the three paths will be defeated. In the ṭīkā (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：commentary) it says: 'The distinction of the word 'putting in' is established in two ways: by it inserting, so it is 'putting in', this is the establishment of the agent; being put in there, so it is 'putting in', this is the establishment of the place, this is the word 'putting in'.' 'Experiencing', the ṭīkā (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：commentary) says: 'What is experiencing?' The Vinaya-vibhaṅga says: 'Even knowing and possessing, one should be expelled.' Furthermore, in the ṭīkā (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：commentary) it says: 'Thus, the two ways of establishing the distinction of the sutra are obtained by repeating them twice.' Putting in to make others victorious is others being victorious. The fault there is defeat. Because it becomes that, it is a defeat offense that leads to defeat. Explaining the Actual Text of Extensive Entrance Second, there are the constituent that is the main practice, the distinctions of inferior offenses of defeat, the distinctions of places to be walked, and showing the actual offense of defeat through the way of cutting off doubts. Constituents of the Actual Practice First, what putting in leads to defeat? It is the male's urine flowing. Putting in where leads to defeat? It is the female's place of excretion. 'Undamaged', the Vinaya-vibhaṅga says: 'Generally speaking, a living, undamaged woman', but specifically, it is an undamaged wound. If an undamaged female body is needed as a constituent, then in the Inquiry it says: 'A woman's waist is cut off'

---

པར་གྱུར་པ་ལ་རྨའི་སྒོ་གསུམ་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་ཞིག་མ་ཉམས་པར་གྱུར་པ་དེ་ལ་ནི་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་ན་ཅིར་འགྱུར། མཐར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། བགྲོད་པར་བྱ་བ་ཕྱེད་བཅད་པ་ཉིད་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་པ་དང་འགལ་ལོ། །བུད་མེད་གསོན་པོ་མ་ཉམས་པ་ཞེས་རྣམ་འབྱེད་ལས་གསུངས་པ་དེ་ནི་ཆ་ཤས་ཀྱི་སྒོ་ནས་སྤྱི་ལ་བཏགས་པ་ཡིན་ཏེ། ཞར་བ་དང་ལག་རྡུམ་བཞིན་ནོ། །ཆ་ཤས་རྨ་མ་ཉམས་པ་ལ་བུད་མེད་མ་ཉམས་པ་ཞེས་སྤྱིར་གསུངས་པ་དེའི་དགོས་པ་ནི། ལུས་ཕྱེད་མན་ཆད་ལ་གནས་པའི་རྨ་མ་ཉམས་པར་དགོས་པར་བསྟན་ཏེ། ལམ་གསུམ་ལུས་ལས་ཐ་དད་དུ་བྱས་པ་ལ་རྩོལ་ན་སྦོམ་པོ་ལས་མི་བསྐྱེད་པའོ། །མོའི་ཟག་བྱེད་འབའ་ཞིག་གམ་ཞེ་ན་མིན་ཏེ། དུད་འགྲོ་སོགས་ཏེ་ཕོའམ་མོའམ་མ་ནིང་གི་ཁའམ་བཤང་བའི་ལམ་དུའོ། ། 微墮罪分類 གཉིས་པ་ནི། དབང་པོ་གསུམ་ཉམས་པ་དག་ཏུ་བཅུག་པ་ལ་ནི་ཞེས་པའི་དག་སྒྲ་གཉིས་དང་། མང་པོ་ལ་འཇུག་པས་ནང་དང་ཕྱི་རོལ་ཉམས་པ་གཉིས་དག་དང་། རྨའི་སྒོ་གསུམ་དག་ 6-227b ལ་ཞེས་བསྙེག་གོ། དེར་རྩོལ་ན་སྦོམ་པོར་རོ། །མི་མ་ཡིན་མོ་ཡན་ལག་ཐམས་ཅད་བཟུང་དུ་མི་རུང་བའམ། བུ་མོ་ལོ་ཉུང་ངུ་ལོན་པ་ལྟ་བུ་འཁྲིག་པ་བསྟེན་དུ་མི་རུང་བ་སྤྱད་མི་བཟོད་པ་ཉིད་ལ་ནི་ན་སྨད་དོ། །འདིའི་ན་སྨད་གང་ལ་འཇོག་ཅེ་ན། སྤྱིར་བསྟན་ན་ཕམ་པ་དང་ལྷག་མའི་ན་སྨད་ནི་སྦོམ་པོའོ། །སྦོམ་པོ་དང་། ལྟུང་བྱེད་དང་། སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་དང་གསུམ་གྱི་ན་སྨད་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། །ཉེས་བྱས་ཀྱི་ན་སྨད་ནི་ཉེས་བྱས་ཕྲ་མོའོ། །ངག་དོན་འདིའི་ན་སྨད་སྦོམ་པོ་ལས་ན་སྨད་པའི་དོན་ཡིན་ལ། ཊཱི་ཀར། ལྟུང་བ་ན་སྨད་ཅིང་དབྲི་བ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། ། 所行處類別 གསུམ་པ་ནི། དེ་ལ་བགྲོད་བྱ་མི་མ་ཡིན་པའི་འགྲོ་བ་པ་ཉིད་དང་། སྐྱེས་པ་ཉིད་དང་། མ་ནིང་ཉིད་དང་། རོ་ཉིད་དང་། སྟེན་པར་བྱེད་པ་ཕོའི་དབང་པོ་དང་། བསྟེན་པར་བྱ་བ་ཁའམ་བཤང་བའི་ལམ་དང་། མོའི་དབང་པོ་རྣམས་རེག་པ་མྱོང་བ་ལ་མི་གནོད་པར་གཡོགས་མ་ཅན་ཉིད་དག་ལ་ནི་ཡན་ལག་གི་ཆ་གཞན་ཚང་ན་མཐར་ཐུག་གི་ལྟུང་བ་ན་སྨད་པ་མེད་དོ། ། 斷疑說正罪 བཞི་པ་ནི། བུད་མེད་གཉིད་ལོག་པའམ་ར་རོ་བ་ལྟ་བུ་ཡུལ་དེས་མ་ཚོར་བ་དང་། ཕ་རོལ་པོ་རང་བཞིན་ཉམས་པ་སྨྱོ་བ་ལ་སོགས་པའི་གནས་སྐབས་དང་། བགྲོད་པར་བྱ་བ་མི་འདོད་བཞིན་དུ་ནན་གྱིས་བཅུག་པ་ཉིད་ན་ན་སྨད་པ་མེད་དོ། །དགེ་སློང་གིས་རང་གི་བསྟེན་པར་བྱ་བའི་ཁ་དང་བཤང་སྒོར་ཟག་བྱེད་བཅུག་ན་ཡང་ན་སྨད་མེད་པར་ཕམ་མོ། །ཁུ་བ་འབྱུང་བའི་སྔར་ཕོ་མཚན་གྱིས་ཕྱི་རོལ་དུ་དྲུད་ཅིང་ཁུ་བ་འབྱུང་ཀར་ནང་དུ་ལྡུགས་པ་ཉིད་ལ་ན་སྨད་པ་མེད་དོ། །སྔར་ནང་དུ་སྨྱུགས་ཤིང་ཁུ་བ་དབྱུང་ཀར་ཕྱིར་དབྱུང་སྟེ་ཁུ་བ་ནང་དུ་མི་དབོ་བར་ཕྱི་རོལ་ཉིད་དུ་འཕོ་བ་ལ་ཡང་ན

【現代漢語翻譯】 如果一個已經受割截的女性，她的三個門（指大小便道和陰道）中任何一個都沒有損壞，那麼與她行不凈行會怎麼樣？經中說『會墮落』，這與『可行之事已被部分切斷』相矛盾。分別解脫經中說『活著的、未受損的女性』，這是以部分指代整體，就像跛子和斷臂者一樣。之所以說部分未受損的傷口可以代表未受損的女性整體，是因為需要未受損的傷口位於身體的一半以下。如果將三個門從身體上分離出來，就不會產生重罪。 如果僅僅是女性的排泄孔呢？不是的，也包括動物等，無論是雄性、雌性還是雙性人的口或排泄道。 微墮罪分類 第二，『放入已損壞的三根』中的『已損壞』一詞，因為『已損壞』一詞可以指很多，所以指的是內外已損壞的兩者，以及三個已損壞的門。在那裡努力就會犯重罪。非人類女性的肢體都不能觸控嗎？或者像年幼的女孩一樣，不能發生性行為，對於不能忍受性行為的人來說，會犯下輕罪。這裡的輕罪指的是什麼呢？一般來說，如果犯了波羅夷罪和僧殘罪，那就是重罪。如果犯了重罪、墮罪和應懺悔罪，那就是輕罪。如果犯了輕罪，那就是極輕罪。這個詞語的意思是比重罪更輕的罪過。論書中說，『墮落是減輕和減少罪過』。 所行處類別 第三，對於可行之事，即非人類的行者、男性、雙性人、屍體，以及作為依靠的男性生殖器，和作為依靠處的口或排泄道，以及女性生殖器，在觸控體驗時，只要沒有妨礙，並且有遮蓋物，如果其他肢體完整，就不會有最終的墮落和輕罪。 斷疑說正罪 第四，如果女性睡著或喝醉，沒有意識到，或者對方的本性已經改變，比如瘋了等等，或者可行之事是違背意願強行進行的，就不會有輕罪。如果比丘將自己的排泄物放入自己應該依靠的口或排泄道中，也不會有輕罪，而是犯波羅夷罪。在精液射出之前，用陰莖在外面摩擦，在精液射出時才放入，也不會有輕罪。如果先放入，在精液射出時取出，不讓精液進入，而是留在外面，也不會有輕罪。

【English Translation】 If a woman who has been circumcised, and none of her three doors (referring to the urinary tract, anus, and vagina) are damaged, what happens if one engages in impure conduct with her? The sutra says 'it will fall', which contradicts 'the act that can be done has been partially cut off'. The Vinaya-vibhanga says 'a living, undamaged woman', which is using a part to represent the whole, like a cripple or a person with a missing arm. The reason for saying that an undamaged wound can represent the whole undamaged woman is because the undamaged wound needs to be located below half of the body. If the three doors are separated from the body, a grave offense will not be produced. What if it is just the woman's excretory orifice? No, it also includes animals, etc., whether it is the mouth or excretory path of a male, female, or hermaphrodite. Classification of Minor Offenses Second, the word 'damaged' in 'putting into the damaged three' refers to both the inner and outer damaged parts, as well as the three damaged doors. Striving there will result in a grave offense. Are the limbs of non-human females not allowed to be touched? Or like a young girl, sexual intercourse is not allowed, and for those who cannot tolerate sexual intercourse, a minor offense will be committed. What does the minor offense here refer to? Generally speaking, if one commits a Parajika or Sanghavasesa offense, it is a grave offense. If one commits a grave offense, a Thullaccaya offense, and a Patidesaniya offense, it is a minor offense. If one commits a minor offense, it is a very minor offense. The meaning of this term is a sin that is lighter than a grave offense. The commentary says, 'Falling is to lighten and reduce sin'. Categories of Places to Practice Third, for the act that can be done, namely a non-human practitioner, a male, a hermaphrodite, a corpse, and the male genitalia as the support, and the mouth or excretory path as the place of support, and the female genitalia, when experiencing touch, as long as there is no hindrance and there is a covering, if the other limbs are complete, there will be no ultimate fall and minor offense. Explaining the Correct Offense by Resolving Doubts Fourth, if a woman is asleep or drunk and does not realize it, or if the other party's nature has changed, such as being crazy, etc., or if the act that can be done is forced against her will, there will be no minor offense. If a Bhikshu puts his own excrement into his own mouth or excretory path that he should rely on, there will be no minor offense, but a Parajika offense will be committed. Before the semen is ejaculated, rubbing the penis outside, and only inserting it when the semen is ejaculated, there will be no minor offense. If one inserts it first and then takes it out when the semen is ejaculated, not letting the semen enter, but leaving it outside, there will also be no minor offense.

---

་སྨད་མེད་དོ། ། 細說學處 གཉིས་པ་ནི། མི་ཚངས་སྤྱོད་ཀྱི་རྒྱུ་སྤོང་བའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་གིས་མ་བསྲུངས་པར་ཉིན་མོ་གློས་ཕབ་སྟེ་གཉིད་ལོག་པར་མི་བྱའོ། །ཇི་ལྟར་བསྲུང་ཞེ་ན། 6-228a དགེ་སློང་གི་སྲུང་བ་ནི་གསུམ་སྟེ། སྒོ་བཅད་ཅིང་ཀུན་ནས་བསྐོར་བ་ན་གནས་པ་ཉིད་དང་། དགེ་སློང་གིས་ཀུན་ནས་བསྲུང་བ་ཉིད་དང་། ཤམ་ཐབས་ཀྱི་མཐའ་བཅིངས་བ་ཉིད་དོ། །མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་རྣམ་པར་འབྱེད་པའོ། །འདིར་སྨྲས་པ། ཆོས་གྲུབ་གྲགས་པའི་བློ་གྲོས་ཀྱིས། །བླང་དོར་བརྩོན་པས་བསིལ་ཐོབ་པ། །བློ་ཡི་ཆོས་སུ་ངེས་དཀའ་བས། །ཟླ་བའི་ཟེར་ཕྲེང་གཞོན་ནུར་ངེས།། །། 說雜事 གཉིས་པ་ལ། བསླབ་པར་བྱ་བ་རྒྱས་པར་བཤད། །ལྟུང་བ་མེད་པའི་རྣམ་བཞག་བསྟན། ། 廣說學處 དང་པོ་ནི། ཁྱིམ་ལ་སོགས་པ་གང་དུ་བུད་མེད་ཀྱིས་ཚུལ་མིན་པའི་བསམ་པས་བརྗོད་པ་དེར་དགེ་སློང་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །དགོན་པ་ལ་སོགས་པ་གང་དུ་མི་མ་ཡིན་པས་འཁྲིག་པ་བསྟེན་པ་ལ་སོགས་པས་གནོད་པའི་ཕྱིར་བརྩལ་བའི་གནས་དེར་གནས་པར་མི་བྱའོ། ། 安立非墮罪分 གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་འདོད་ཆགས་ཤས་ཆེ་བས་འཛག་སྣོད་བཅང་བར་བྱའོ། །འོ་ན་སྣོད་དུའོ་ཞེས་སྦོམ་པོར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། འདོད་ཆགས་ཀྱི་བསམ་པས་འཛག་སྣོད་དུ་འཛུད་ན་ཉེས་པར་འགྱུར་ཡང་། ཉོན་མོངས་པའི་བསམ་པ་མེད་པས་འཛག་སྣོད་བཅང་བ་ལ་ཉེས་པ་མེད་པའོ། །དེ་ཅི་ལ་བྱ་ཞེ་ན། རའམ་རི་དྭགས་སམ་བྱི་བའི་པགས་པ་ལས་སོ། །འཛག་སྣོད་དེ་དྲི་མི་ང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཨ་རུ་ར་ལ་སོགས་པ་བསྐ་བས་བཀྲུ་བ་དང་བསྐམ་པར་བྱའོ། །བཀྲུ་སྐམ་དེའི་དུས་ཀྱི་ཆེད་དུ་འཛག་སྣོད་གཉིས་པ་གཞན་བྱའོ། །ཁུ་བ་ཧ་ཅང་མང་བས་འཛག་སྣོད་འདལ་བར་གྱུར་ན་ཕྲུ་བླུགས་སོ། །ཕྲུ་གང་ཞེ་ན། བྱེ་མའམ་སའིའོ། །ཟན་ཟ་བ་དང་མཆོད་རྟེན་ལ་ཕྱག་འཚལ་བའི་ཚེ་འཛག་སྣོད་དབང་པོ་ལས་ཕོག་ལ་དབང་པོ་བཀྲུས་ཏེ་བྱ་བ་དེ་གཉིས་བྱའོ། །མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་ཕྲན་ཚེགས་ཀྱི་སྐབས་སོ། ། 請教所說 གསུམ་པ་ལ། དངོས་ 6-228b གཞིར་གྱུར་པའི་ཡན་ལག་བཤད། །ཡན་ལག་ཉིད་ཀྱི་སེལ་བ་བསྟན། །དངོས་གཞི་ཉིད་ཀྱི་ལྟུང་བ་བརྗོད། །ལྟུང་བ་ན་སྨད་བྱེ་བྲག་སྤྲོས། །སྔ་ཕྱིའི་ལུང་འགལ་སྤང་བའོ། ། 說正行支分 དང་པོ་ནི། རྨའི་སྒོ་གསུམ་གྱི་ཚད་འདས་པ་ཇི་ཙམ་ལས་ཕམ་ཞེ་ན། ཁའི་དང་པོར་གཏོགས་པ་ནི་སོ་ཕན་ཆད་དོ། །བཤང་བའི་ལམ་གྱི་ནི་བུ་གུའི་སྦུབས་ཀྱི་མཐའ་ཡན་ཆད་ནི་བཤང་བའི་ལམ་གྱི་དང་པོར་གཏོགས་པ་ལ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀར། བུ་གའི་སྦུབས་དེའི་མཐའ་ཡན་ཆད་ནི་བཤང་བའི་ལམ་གྱི་དང་པོའོ་ཞེས་སོ། །ཟག་བྱེད་ཀྱི་ལྤགས་རིམ་ཡན་ཆད་དེའི་དང་པོ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཟག་བྱེད་ཀྱི་དང་པོ་ནི་འདོམས་ཀྱི་ཕྱོགས་རྨའི་ཁ་ཤུན་དུ་གྱུར་པ་པགས་རིམ་ཡན་ཆད་

【現代漢語翻譯】 細說學處，沒有過失。 第二部分是：爲了避免不凈行（梵文：abrahmacarya，指性行為）的原因，比丘不應在沒有守護的情況下，白天因疲勞而睡眠。如何守護呢？ 比丘的守護有三種：關閉門戶並完全環繞而住；比丘完全守護自己；繫緊裙子的邊緣。這是對導致不凈行而失敗的因素的辨析。 這裡說到：憑藉證法成就、名聲顯赫的智慧，通過精勤取捨而獲得清涼，難以確定智慧的法則，如同確定年輕的月亮光芒。 說雜事 第二部分中：詳細闡述應學之處，展示沒有墮罪的安立。 廣說學處 第一部分是：無論在房屋等任何地方，如果婦女以不正當的想法說話，比丘都不應前往。無論在寺院等任何地方，如果非人通過性行為等方式造成傷害，都不應居住在被詛咒的地方。 安立非墮罪分 第二部分是：比丘如果慾望強烈，應攜帶儲精器。那麼，如果說『容器』過於粗略，是否矛盾呢？如果以貪慾之心將精液放入儲精器中，就會有過錯；但如果沒有煩惱之心而攜帶儲精器，則沒有過錯。應該用什麼做呢？用羚羊、野獸或老鼠的皮。爲了使儲精器沒有異味，應用訶梨勒（藏文：arura，梵文：haritaki，梵文羅馬擬音：haritaki，漢語字面意思：訶梨勒）等澀味的東西清洗並晾乾。爲了清洗晾乾的緣故，應準備第二個儲精器。如果精液過多導致儲精器潮濕，應倒入細粉。什麼是細粉呢？沙子或泥土。在吃飯和禮拜佛塔時，應將儲精器從生殖器上移開，清洗生殖器后再進行這兩件事。這是關於不凈行導致失敗的細微之處。 請教所說 第三部分： 說明作為根本的支分，展示支分本身的差別，陳述根本本身的墮罪，詳細闡述墮罪中的過失差別，消除前後經文的矛盾。 說正行支分 第一部分是：如果超過三個瘡口的界限多少會失敗呢？屬於口部的第一個部分是直到牙齒。屬於排泄道的第一個部分是直到肛門管道的末端，這是屬於排泄道的第一個部分。在註釋中說：『管道的末端是排泄道的第一個部分』。直到泄精口的面板皺褶是第一個部分。在註釋中說：『泄精口的第一個部分是陰囊側面變成瘡口的面板皺褶』。

【English Translation】 Detailed explanation of the precepts, without fault. The second part is: In order to avoid the cause of unchaste conduct (Sanskrit: abrahmacarya, referring to sexual activity), a bhikshu should not sleep during the day due to fatigue without guarding himself. How to guard oneself? A bhikshu's guarding consists of three things: dwelling in a place with closed doors and completely surrounded; the bhikshu completely guarding himself; and tying the edge of the robe. This is a distinction of the factors that lead to failure due to unchaste conduct. Here it is said: Through the wisdom of Dharma accomplishment and renowned fame, obtaining coolness through diligent acceptance and rejection, it is difficult to determine the laws of wisdom, just like determining the young moon's rays. Speaking of miscellaneous matters In the second part: Elaborately explaining what should be learned, showing the establishment of non-offenses. Extensive explanation of the precepts The first part is: Whether in houses or any other place, if women speak with improper thoughts, a bhikshu should not go there. Whether in monasteries or any other place, if non-humans cause harm through sexual activity or other means, one should not dwell in cursed places. Establishing the division of non-offenses The second part is: If a bhikshu has strong desires, he should carry a semen container. Then, if saying 'container' is too rough, is it contradictory? If one puts semen into the container with a greedy mind, there will be fault; but if one carries the container without a mind of affliction, there is no fault. What should it be made of? From the skin of antelope, wild animals, or mice. In order to make the semen container odorless, it should be washed and dried with astringent substances such as haritaki (Tibetan: arura, Sanskrit: haritaki, Romanized Sanskrit: haritaki, literal Chinese meaning: Terminalia chebula). For the sake of washing and drying, a second semen container should be prepared. If there is too much semen and the container becomes damp, fine powder should be poured in. What is fine powder? Sand or soil. When eating and prostrating to stupas, the semen container should be moved away from the genitals, the genitals should be washed, and then these two activities should be performed. These are the subtle points about failure due to unchaste conduct. Asking about what is said The third part: Explaining the branches that are the basis, showing the differences of the branches themselves, stating the offenses of the basis itself, elaborating on the differences of faults in the offenses, and eliminating the contradictions between previous and subsequent scriptures. Speaking of the division of the main practice The first part is: How much beyond the limit of the three wounds will lead to failure? The first part belonging to the mouth is up to the teeth. The first part belonging to the excretory passage is up to the end of the anal canal, which is the first part belonging to the excretory passage. In the commentary it says: 'The end of the canal is the first part of the excretory passage.' Up to the skin folds of the ejaculatory opening is the first part. In the commentary it says: 'The first part of the ejaculatory opening is the skin folds on the side of the scrotum that have become wounds.'

---

ཤའི་རྣམ་པ་དང་པོའི་མཚམས་ལ་ཐུག་པ་དེ་ནི་ཟག་བྱེད་ཀྱི་དང་པོའི་ཞེས་སོ། །མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོར། ཁའི་དང་བཤང་བའི་ལམ་གྱི་དང་། ཟག་བྱེད་ཀྱི་ཞེས་གསུམ་ཀ་ལ་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱོགས་ཀྱི་དང་པོ་ཞེས་གསལ་བྱེད་དུ་སྦྱར་རོ། །ཕོ་དབང་གི་ཚད་ཇི་ཙམ་འདས་ན་ཕམ་ཞེ་ན། ཕོའི་ཟག་བྱེད་དེའི་ནོར་བུའི་ཚིགས་ལས་འདས་པར་བཅུག་པ་ཉིད་ནི་བཅུག་པ་དེའི་མཐའ་སྟེ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་ཕམ་མོ། ། 說除離支分 གཉིས་པ་ནི། ཉམས་པ་དག་ལ་ནི་སྦོམ་པོར་རོ་ཞེས་སྨོས་ནས་ཉམས་པའི་དབྱེ་བ་དེ་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། ཕམ་པ་བསྐྱེད་ནུས་ཀྱི་ཕྱོགས་ཀྱི་དང་པོ་ལ་བཞག་དགོས་ཏེ། ཊཱི་ཀར། ཕྱོགས་ཀྱི་དང་པོ་ཞེས་སྨོས་པས་ནི་རྨའི་སྒོའི་ཕྱོགས་ཀྱི་དང་པོར་གྱུར་པ་གང་ཕན་ཚུན་གྱིས་ཕམ་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱོགས་ཀྱི་དང་པོ་བཟུང་གི། ལུས་སུ་གཏོགས་པ་གཞན་གྱི་མིན་ནོ་ཞེས་སོ། །དེ་སྡིག་པ་ལ་སོགས་པས་ཅུང་ཟད་ཟིན་པ་ཉིད་དང་། ཤས་ཆེར་ཟིན་པ་ཉིད་དང་། སྐྲངས་པ་ཉིད་དང་། རུལ་བ་ཉིད་དང་ཞེས་པ་མུག་པ་དང་། ཤ་ཟགས་པས་མྱགས་པ་ཉིད་དང་། རྨའི་སྒོའི་ནང་ཉིད་ནས་དེའི་དྲི་མ་ལས་སྐྱེས་པའི་སྲོག་ཆགས་དག་གིས་ཟོས་པ་ཉིད་ལྟ་བུ་ནི་ཉམས་པ་ཉིད་དོ། །ཊཱི་ཀར། འདིར་ 6-229a གཞུང་ནི་གང་གི་རྨའི་སྒོ་དག་ཅུང་ཟད་ཟིན་པ་ཉིད་དམ། ཟིན་པ་ཉིད་དམ། རུལ་པ་ཉིད་དམ། མྱགས་པ་ཉིད་དམ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། གཞུང་གཞན་ལས། ཅུང་ཟད་ཟིན་ཏམ། ཟིན་ཏམ། སྐྲངས་པ་ཉིད་དམ། རུལ་བ་ཉིད་དམ། སྲོག་ཆགས་དག་གིས་ཟིན་པ་ཉིད་དམ་ཞེས་གསུངས་པ་སྟེ། འདིར་སྐྲངས་པ་དང་། སྲོག་ཆགས་དག་གིས་ཟིན་པ་ནི་དེ་ལས་བསྡུ་བར་བྱས་པ་ཡིན་ནོ། ། 說墮罪正行 གསུམ་པ་ནི། བགྲོད་པར་བྱ་བ་ཕོ་མོ་མ་ནིང་གི་ལྟེ་བ་ལ་སོགས་པ་ཕྱེད་བཅད་པ་ཉིད་ལ་ཡང་ན་སྨད་པ་མེད་དོ་སྟེ་ཕམ་མོ། །ལུང་དུ། བཙུན་པ་རེ་ཤིག་དགེ་སློང་གིས་བུད་མེད་ལུས་ཕྱེད་དུ་བཀུམ་ལ་རྨའི་སྒོ་གསུམ་པོ་དེ་དག་ལས། རྨའི་སྒོ་གང་ཡང་རུང་བ་ཞིག་མ་ཉམས་པ་དེར་མི་ཚངས་པར་སྤྱད་པ་བགྱིས་ན་ལྟུང་བ་ཅིར་འགྱུར། ཉེ་བ་འཁོར་མཐར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །བསྟེན་པར་བྱ་བ་ཕོ་མོ་མ་ནིང་གི་དབང་པོར་གྱུར་པའི་དབུས་ཕྱེད་ཙམ་བྱ་བའི་མཚམས་ཀྱང་ཕྱིར་འབྱོར་པ་མི་མངོན་པ་ལ་ཡང་ན་སྨད་པ་མེད་དེ་ཕམ་མོ། །དབུས་བྱེ་བ་འདི་ལ་མོ་དབང་གཤགས་པ་ཡིན་ནམ། ལུས་རིལ་པོར་གཤགས་པ་ཡིན་ཅེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། མོའི་དབང་པོར་གྱུར་པའི་དབུས་ཕྱེད་ཚལ་དུ་གས་པ་ལ་སོགས་པས་ཕྱེ་བ་ཞེས་བཤད་དོ། །ལུང་ཞུ་བ་ལས། བུད་མེད་ཕྱེད་ཚལ་དུ་གཤགས་པར་གྱུར་ལ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། ཡོན་ཏན་འོད་མར། རོ་ལྟ་བུ་མོ་མཚན་ནས་ལུས་ཕྱེད་གཤགས་སུ་གཤགས་ཏེ་སླར་སྦྱར་ནས་སྦྱར་བའི་མཚམས་མི་མངོན་པ་ཞེས་བཤད་དེ་ལུགས་གཉིས་ཀ་ལྟར་བཟུང་ངོ་། ། 分別說微墮罪 བཞི་པ་ནི། རྨའི་སྒོ་མཚམས་འབྱོར་པ་མངོ

【現代漢語翻譯】 關於第一種情況，即身體部位的接觸，這被稱為最初的墮罪之源。正如Mtsona pa chen po（大湖人）所說：'口、排泄的通道，以及墮罪之源，這三者都與導致失敗的最初方面有關。'他明確地將它們聯繫起來。如果超過了陰莖的限度，就會導致失敗。如果男性的墮罪之源超過了龜頭的界限，那麼超過的那個點就是終點，因此會導致失敗。 說除離支分 第二，經文中提到'對於墮落者來說，這是粗重的'，那麼墮落的分類是什麼呢？必須將其視為導致失敗的最初方面。在Tika（註釋）中，'提到最初方面，指的是傷口入口的最初方面，即相互導致失敗的最初方面，而不是身體的其他部分。'這意味著僅僅稍微接觸罪惡，或者大部分接觸，或者腫脹，或者腐爛，或者像被飢餓或肉體腐爛所折磨，或者傷口入口內部的污垢滋生的生物所吞噬，這些都是墮落。在Tika（註釋）中，'這裡的經文說，無論誰的傷口入口稍微接觸，或者完全接觸，或者腐爛，或者腐爛，而其他經文說，稍微接觸，或者完全接觸，或者腫脹，或者腐爛，或者被生物吞噬。'這裡，腫脹和被生物吞噬是從那裡收集的。 說墮罪正行 第三，對於應該進入的男性、女性或雙性人的肚臍等半截身體，這沒有過錯，即會導致失敗。在Vinaya（律經）中，'尊敬的比丘，如果比丘將女性的身體砍成兩半，並且三個傷口入口中的任何一個都沒有腐爛，那麼進行性行為會導致什麼罪過？會導致近圓罪。'對於應該服侍的男性、女性或雙性人的生殖器，即使是中間一半的接觸，或者不明顯的外部接觸，也沒有過錯，即會導致失敗。這個中間部分是被切開的女性生殖器，還是整個身體被切開？在Tika（註釋）中，'據說女性生殖器的中間部分被切成兩半。'在Vinaya（律經）的解釋中，'女性被切成兩半。'在Yönten Ö（功德光）中，'就像將女性生殖器從身體中間切開，然後重新連線，並且連線處不明顯。'這兩種方式都被接受。 分別說微墮罪 第四，傷口入口的接觸不明顯。

【English Translation】 Regarding the first instance, which involves contact with a body part, this is referred to as the initial source of downfall. As Mtsona pa chen po (Great Lake Person) stated: 'The mouth, the excretory passage, and the source of downfall—all three are related to the initial aspect that leads to defeat.' He explicitly connects them. If the limit of the penis is exceeded, it leads to defeat. If the male's source of downfall exceeds the boundary of the glans, then that point of exceeding is the end, thus leading to defeat. Explanation of the Division of Limbs Second, the text mentions 'For those who have fallen, it is coarse,' so what is the classification of falling? It must be regarded as the initial aspect that leads to defeat. In the Tika (commentary), 'Mentioning the initial aspect refers to the initial aspect of the wound entrance, that is, the initial aspect that mutually leads to defeat, not other parts of the body.' This means merely slightly touching sin, or mostly touching, or swelling, or rotting, or like being tormented by hunger or flesh decay, or being devoured by creatures bred from the filth inside the wound entrance—these are all falling. In the Tika (commentary), 'Here, the scripture says, whoever's wound entrance is slightly touched, or fully touched, or rotting, or decaying, while other scriptures say, slightly touched, or fully touched, or swelling, or rotting, or being devoured by creatures.' Here, swelling and being devoured by creatures are collected from there. Explanation of the Actual Practice of Downfall Third, for the navel, etc., of a male, female, or hermaphrodite that should be entered, even if it is only half a body, there is no fault, i.e., it leads to defeat. In the Vinaya (discipline scripture), 'Venerable Bhikshu, if a Bhikshu cuts a woman's body in half, and none of the three wound entrances are decayed, what sin does engaging in sexual activity cause? It causes a near-round sin.' For the genitals of a male, female, or hermaphrodite that should be served, even if it is only contact with the middle half, or external contact that is not obvious, there is no fault, i.e., it leads to defeat. Is this middle part the female genitalia being cut open, or the entire body being cut open? In the Tika (commentary), 'It is said that the middle part of the female genitalia is cut in half.' In the explanation of the Vinaya (discipline scripture), 'The woman is cut in half.' In Yönten Ö (Merit Light), 'Like cutting the female genitalia from the middle of the body, then reattaching it, and the point of attachment is not obvious.' Both of these ways are accepted. Explanation of the Division of Minor Downfalls Fourth, the contact with the wound entrance is not obvious.

---

ན་པ་ལ་ནི་ཚིགས་འོག་མ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །ཚིགས་འོག་མ་སྦོམ་པོའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ནི་ཕག་ལ་སོགས་པ་བཙོས་པ་སྤུ་མེད་པ་དག་ལའོ། །འདིར་སོགས་སྒྲས་སྤྲེའུ་དང་། བ་ལང་དང་། མ་ཧེ་ལ་སོགས་པ་དང་། དག་སྒྲ་ནི་སྤུ་ཡོད་མེད་ 6-229b གཉིས་ཀ་མཚོན་ནོ། །ཅི་མི་ཚངས་སྤྱོད་ཀྱི་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པ་ལ་གཞི་མི་དང་དུད་འགྲོ་ནི་འདྲ་ལ། གསོན་པོ་དང་རོ་ཡང་འདྲ་ན། འདིར་ཕམ་པ་མི་བསྐྱེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། རྨའི་སྒོ་རྣམས་ཉམས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །དེ་ཡང་ལུས་སྤྱི་བཙོས་པས་བྱེ་བྲག་རྨའི་སྒོ་རྣམས་ཚོས་ཏེ་ཉམས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་པའོ། །ལམ་གྱི་རེག་པ་བདག་གིར་བྱེད་འདོད་པའི་བསམ་པ་སྟེ། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པར་འདོད་པའི་བསམ་པས་མགོ་བཅད་པའི་ཁར་རོ་སྟེ་འཛུད་པར་བྱེད་ན་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པའི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །འོན་ཏེ་ཁུ་བ་འབྱིན་པའི་བསམ་པས་མགོ་བཅད་པའི་ཁར་རྩོལ་བར་བྱེད་ན་འབྱིན་པའི་ལྷག་མར་འགྱུར་ཏེ། དེ་ནི་སྤྱིར་བསྟན་ལས་གསུངས་སོ། །འདིར་མདོ་ཚན་གཉིས་ལ་དཀའ་བའི་གནས་ཡོད་པས། རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་གྱི་འབྲུ་གཞིར་བྱས་ནས་སྤྲོས་ཏེ་འཆད་པར་འདོད་ལ། དེ་ཡང་ཊཱི་ཀར། བསྟེན་པར་བྱ་བ་དང་སྟེན་པར་བྱེད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི། ཁ་དང་། བཤང་བའི་ལམ་དང་། མོའི་དབང་པོ་དང་། ཕོའི་དབང་པོ་ཞེས་བྱ་བ་ཅི་རིགས་པར་བསྟེན་པར་བྱ་བ་དང་སྟེན་པར་བྱེད་པ་ཡིན་པའོ། །ལུས་ལས་ཐ་དད་པར་བྱས་པ་ཉིད་ཀྱིའོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི། གཞན་གྱི་བསྟེན་པར་བྱ་བ་ལུས་ལས་ཐ་དད་པར་བྱས་པ་དག་ཏུ་རང་གི་སྟེན་པར་བྱེད་པ་ལུས་ལས་ཐ་དད་པར་མ་བྱས་པ་དང་། རང་དང་གཞན་གྱི་སྟེན་པར་བྱེད་པ་ལུས་ལས་ཐ་དད་པར་བྱས་པ་དག་རང་གི་བསྟེན་པར་བྱ་བ་ལུས་ལས་ཐ་དད་པར་མ་བྱས་པ་དག་ཏུ་དང་། གཞན་གྱི་སྟེན་པར་བྱེད་པ་ལུས་ལས་ཐ་དད་པར་བྱས་པ་དག་རང་གི་བསྟེན་པར་བྱ་བ་ལུས་ལས་ཐ་དད་པར་མ་བྱས་པ་དག་ཏུ་ཅིག་ཅར་རམ་རིམ་གྱིས་ཕན་ཚུན་སྦྱོར་བར་བྱེད་ན་སྦོམ་པོའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཞེས་དང་། ཊཱི་ཀར། གཞན་པ་གཉིས་ཀྱང་ཞེས་བྱ་བའི་ཀྱང་གི་སྒྲས་ནི། སྔར་བསྟེན་པར་བྱ་བ་དང་། སྟེན་པར་བྱེད་པ་ 6-230a ལུས་ལས་ཐ་དད་པར་བྱས་པ་གཉིས་ཀྱིའོ། །བྱས་པ་ཞེས་སྨོས་པས་དེ་དག་གཉིས་ལས་གཞན་པ་ལུས་ལས་ཐ་དད་པར་མ་བྱས་པ་གཉིས་དང་། ལུས་ལས་ཐ་དད་པར་བྱས་པ་གཉིས་ཀྱང་སྔ་མ་བཞིན་དུ་སྦྱར་བར་སྟོན་ཏོ། །གཞན་གྱི་གཉིས་དང་ཞེས་བྱ་བ་ནི། གཞན་ཕོ་དང་མོ་དང་མ་ནིང་གི་བསྟེན་པར་བྱ་བ་དང་། སྟེན་པར་བྱེད་པ་ཅི་རིགས་པ་གཉིས་དང་ངོ་། །གཞན་དུ་སྦྱོར་བར་བྱེད་ནའོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི། བསྟེན་པར་བྱ་བ་དང་སྟེན་པར་བྱེད་པ་སྦྱོར་བར་བྱེད་ན་སྦོམ་པོའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཉིད་ཡིན་པའོ་ཞེས་སོ། །འདི་ལ་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོའི་རྣམ་བཤ

【現代漢語翻譯】 如果（屍體）的陰莖已經斷裂，則構成粗罪。所謂構成粗罪的情況，是指煮熟的豬等無毛動物。（在此，『等』字包括猴子、牛、水牛等，『無』字表示有毛和無毛兩種情況）。如果說，人和動物在因非梵行而導致失敗（指犯戒）方面是相同的，活人和死人也是相同的，那麼，為什麼在這裡不會導致失敗呢？ ཊཱི་ཀ་（Tika，註釋）中說：『因為傷口（指性器官）的門戶已經損壞。』也就是說，因為整體煮熟導致各個傷口（性器官）的門戶也煮熟損壞了。如果想要以性交的意念來佔有（屍體的）性器官，即以想要行非梵行的意念，將斷頭的陰莖插入，則構成非梵行的粗罪。然而，如果以射精的意念來努力將斷頭的陰莖插入，則構成射精的殘餘罪，這是在總的教義中講到的。這裡有兩個段落存在難點，想要以廣釋的意義為基礎進行詳細解釋。也就是ཊཱི་ཀ་（Tika，註釋）中說：『所依處和能依處』，是指口和排泄的通道，以及女性的性器官和男性的性器官，根據情況不同，有所依處和能依處。『與身體分離』，是指將他人的所依處與身體分離，自己的能依處不與身體分離；或者自己和他人的能依處都與身體分離，自己的所依處不與身體分離；或者他人的能依處與身體分離，自己的所依處不與身體分離，如果同時或依次相互結合，則構成粗罪。ཊཱི་ཀ་（Tika，註釋）中說：『另外兩個』，『也』字表示之前提到的所依處和能依處與身體分離的兩種情況。『分離』一詞表明，除了這兩種情況之外，還有兩種情況，即所依處和能依處都不與身體分離，以及所依處和能依處都與身體分離，也像之前一樣結合。『他人的兩個』，是指他人，即男性、女性和非二元性別者的所依處和能依處，根據情況不同，有兩種。『如果與他者結合』，是指如果將所依處和能依處結合，則構成粗罪。這裡有མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ་（Tsonakpa Chenpo，宗喀巴大師）的釋論。

【English Translation】 If the penis (of a corpse) is already severed, it constitutes a gross offense. The case of constituting a gross offense refers to cooked pigs and other hairless animals. (Here, 'etc.' includes monkeys, cows, buffaloes, etc., and 'hairless' indicates both hairy and hairless cases). If it is said that humans and animals are the same in terms of incurring defeat (referring to committing a transgression) due to non-celibacy, and the living and the dead are also the same, then why does it not lead to defeat here? The ཊཱི་ཀ་ (Tika, commentary) says: 'Because the entrances of the wounds (referring to the sexual organs) are damaged.' That is, because the overall cooking causes the entrances of the various wounds (sexual organs) to be cooked and damaged. If one desires to possess the sexual organ (of a corpse) with the intention of sexual intercourse, that is, with the intention of engaging in non-celibacy, and inserts the severed penis, it constitutes a gross offense of non-celibacy. However, if one strives to insert the severed penis with the intention of ejaculation, it constitutes a residual offense of ejaculation, which is mentioned in the general teachings. There are two difficult points in these two sections, and I want to explain them in detail based on the meaning of the extensive commentary. That is, the ཊཱི་ཀ་ (Tika, commentary) says: 'The object of reliance and the agent of reliance' refers to the mouth and the excretory passage, as well as the female sexual organ and the male sexual organ, which are the object of reliance and the agent of reliance, depending on the situation. 'Separated from the body' means that one's own agent of reliance is not separated from the body when the object of reliance of another is separated from the body; or that the agent of reliance of oneself and others are both separated from the body, and one's own object of reliance is not separated from the body; or that the agent of reliance of another is separated from the body, and one's own object of reliance is not separated from the body, if they are combined with each other simultaneously or sequentially, it constitutes a gross offense. The ཊཱི་ཀ་ (Tika, commentary) says: 'The other two', the word 'also' indicates the two cases mentioned earlier where the object of reliance and the agent of reliance are separated from the body. The word 'separated' indicates that in addition to these two cases, there are two other cases, namely, the object of reliance and the agent of reliance are not separated from the body, and the object of reliance and the agent of reliance are both separated from the body, which are also combined in the same way as before. 'The two of another' refers to the object of reliance and the agent of reliance of another, namely male, female, and non-binary, whichever is appropriate, there are two. 'If combined with another' means that if the object of reliance and the agent of reliance are combined, it constitutes a gross offense. Here is the commentary of མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ་ (Tsonakpa Chenpo, Je Tsongkhapa).

---

ད་དུ། བསྟེན་པར་བྱ་བ་དང་ཞེས་པའི་མདོ་འདི་གཉིས་ཀྱིས་སྦོམ་པོ་རིགས་བཞི་དངོས་སུ་བསྟན་ཏེ། རང་གི་ལུས་ཀྱི་ཆ་དང་སྦྱར་བའི་སྦོམ་པོ་རིགས་གཉིས་དང་། གཞན་ཁོ་ནའི་ལུས་ཀྱི་ཆ་ཕན་ཚུན་སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོ་རིགས་གཉིས་སོ། །དང་པོ་ནི། མདོ་སྔ་མ་འདིས་སྦོམ་པོ་རིགས་གཉིས་དངོས་སུ་བསྟན་ཏེ། བསྟེན་པར་བྱ་བ་ལུས་ལས་ཐ་དད་བྱས་པ་སྟེ། སྟེན་བྱེད་ལུས་ལས་ཐ་དད་དུ་མ་བྱས་པ་ལ་སྦྱོར་ན་སྦོམ་པོ་དང་། སྟེན་བྱེད་ལུས་ལ་ཐ་དད་བྱས་པ་དེ། བསྟེན་བྱ་ལུས་ལས་ཐ་དད་དུ་མ་བྱས་པ་ལ་སྦྱོར་ན་སྦོམ་པོ་སྟེ། གཅིག་བཀོལ་གཅིག་མ་བཀོལ་གྱི་མུ་དེ་གཉིས་ཀྱི་ལྟུང་བ་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་སྦོམ་པོ་གཉིས་བསྟན་ཏོ། །དེ་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་བསྟེན་བྱ་ལུས་ལས་ཐ་དད་དུ་བྱས་ཏེ་སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོ་ནི། གཞན་གྱི་བསྟེན་བྱ་ལུས་ལས་བཀོལ་བ་དེ་དགེ་སློང་རང་གི་སྟེན་བྱེད་ལུས་ལས་མ་བཅད་པ་ལ་སྦྱོར་ན་སྦོམ་པོ་དང་། ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་རྟེན་དགེ་སློང་ཕའམ་མ་ཡང་རུང་སྟེ་བསྙེན་རྫོགས་པ་རང་གི་བསྟེན་བྱ་ལུས་ལས་བཀོལ་བ་དེ། རང་ངམ་གཞན་གྱི་སྟེན་བྱེད་ལུས་ལས་མ་བཅད་པ་ལ་སྦྱོར་ན་སྦོམ་པོ་སྟེ། དེ་གཉིས་ཀར་བསྟེན་བྱ་ལུས་ལས་བཀོལ་བ་དེ་སྟེན་བྱེད་ལུས་ལས་མ་ 6-230b བཀོལ་བ་ལ་སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོར་རིགས་གཅིག་པའོ། །གཉིས་པ་སྟེན་པར་བྱེད་པ་ལུས་ལས་ཐ་དད་དུ་བྱས་ཏེ་སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོ་ནི། སྐྱེས་པ་གཞན་གྱི་སྟེན་བྱེད་ལུས་ལས་བཅད་པ་དེ། བསྙེན་རྫོགས་པ་རང་གི་བསྟེན་བྱ་ལུས་ལས་མ་བཀོལ་བ་ལ་སྦྱོར་ན་སྦོམ་པོ་དང་། དགེ་སློང་རང་གི་སྟེན་བྱེད་ལུས་ལས་བཅད་པ་དེ། རང་ངམ་གཞན་གྱི་བསྟེན་བྱ་ལུས་ལས་མ་བཀོལ་བ་ལ་སྦྱོར་ན་སྦོམ་པོ་སྟེ། འདི་རྣམས་སྟེན་བྱེད་ལུས་ལས་བཀོལ་བ་དེ་བསྟེན་བྱ་ལུས་ལས་མ་བཀོལ་བ་ལ་སྦྱོར་ན་སྦོམ་པོར་རིགས་གཅིག་པའོ། །དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཀྱང་བསྟེན་བྱ་དང་སྟེན་བྱེད་གཉིས་ཀའམ་གང་རུང་རེ་རེ་ལྟུང་བ་འབྱིན་པ་པོ་རང་གི་ལུས་ལ་བརྟེན་པའི་དབང་དུ་བྱས་པའོ། །འདིར་དགེ་སློང་སྨྱོ་བས་རང་གི་སྟེན་བྱེད་བཅད་ནས་སྨྱོ་སངས་པ་ན་འཇུག་པར་བྱེད་པའམ། རྒྱལ་པོའི་ཆད་པ་ཕོག་སྟེ་བཅད་པའམ། མཛེ་ནད་ཀྱིས་རུལ་ཆད་དུ་གྱུར་ན་འཛུད་སྲིད་པས་མི་སྲིད་པའི་སྐྱོན་མེད་དོ། །གཉིས་པ་གཞན་ཁོ་ནའི་ལུས་ཀྱི་ཆ་ཕན་ཚུན་སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོ་ནི། གཞན་པ་གཉིས་ཀྱང་གཞན་གྱི་གཉིས་ཞེས་པ་སྟེ། འདི་ནི་རང་གི་ལུས་སུ་གཏན་ནས་མ་གཏོགས་པའི་གཞན་གྱི་བསྟེན་བྱ་སྟེན་བྱེད་སྦྱོར་བའི་དབང་དུ་བྱས་པའོ། །དེ་ཡང་བསྟེན་བྱ་དང་སྟེན་བྱེད་གཅིག་བཀོལ་གཅིག་མ་བཀོལ་གྱི་མུ་ལས། གཞན་པ་སྟེ་གཉིས་ཀ་བཀོལ་བའི་མུ་དང་། མ་བཀོལ་བའི་མུ་གཉིས་ཀྱང་ལྟུང་བ་འབྱིན་པ་པོ་རང་ལས་གཞན་གྱི་བསྟེན་བྱ་སྟེན་བྱེད་གཉིས་དང་། རྨ་དང་རྨ

【現代漢語翻譯】 此外，《應習近處經》這兩部經直接闡述了四種粗罪，即與自身身體部位相關的兩種粗罪，以及僅涉及他人身體部位相互結合的兩種粗罪。第一種情況是，前一部經直接闡述了兩種粗罪，即應習近處與身體分離，如果施用者與身體不分離，則構成粗罪；如果施用者與身體分離，而應習近處與身體不分離，也構成粗罪。這兩種情況，即使用一個而未使用另一個，都會導致粗罪。因此，闡述了兩種粗罪。這兩種粗罪中的第一種，即應習近處與身體分離后施用的粗罪是：如果他人已與身體分離的應習近處，被比丘施用於自己未與身體分離的施用者，則構成粗罪；或者，導致墮落的所依，無論是比丘的父親還是母親，只要是受過具足戒者，他們已與身體分離的應習近處，被施用於自己或他人未與身體分離的施用者，也構成粗罪。在這兩種情況下，已與身體分離的應習近處，被施用於未與身體分離的施用者，都屬於同一種粗罪。 第二種，即施用者與身體分離后施用的粗罪是：如果其他男性的已與身體分離的施用者，被具足戒者施用於自己未與身體分離的應習近處，則構成粗罪；或者，比丘自己已與身體分離的施用者，被施用於自己或他人未與身體分離的應習近處，也構成粗罪。這些情況都是，已與身體分離的施用者，被施用於未與身體分離的應習近處，屬於同一種粗罪。所有這些情況，都是基於應習近處和施用者兩者之一或兩者都依賴於導致墮落者自身的身體。 這裡，如果一位瘋癲的比丘割斷了自己的施用者，當他恢復理智后可能會嘗試插入，或者受到國王的懲罰而被割斷，或者因麻風病而腐爛脫落，也可能發生插入的情況，因此不存在不可能的過失。第二種，僅涉及他人身體部位相互結合的粗罪是：『他人之二』意味著『他人的兩個』，這指的是完全不涉及自身身體，僅涉及他人應習近處和施用者結合的情況。也就是說，從應習近處和施用者一個使用一個不使用的角度來看，『他人』指的是兩個都使用的情況，以及都不使用的情況。這兩種情況都涉及導致墮落者自身之外的他人的應習近處和施用者，以及傷口和傷口。

【English Translation】 Furthermore, these two sutras, 'The Sutra on What Should Be Approached' and so on, directly explain the four types of gross offenses: two types of gross offenses related to one's own body parts, and two types of gross offenses involving the mutual combination of body parts of others only. The first case is that the former sutra directly explains two types of gross offenses: that which should be approached is separated from the body; if the applier is not separated from the body, it is a gross offense; if the applier is separated from the body, and that which should be approached is not separated from the body, it is a gross offense. These two situations, using one and not using the other, both lead to gross offenses. Therefore, two gross offenses are explained. The first of these two gross offenses, where that which should be approached is separated from the body and then applied, is: if that which should be approached of another, separated from the body, is applied by a bhikshu to his own applier not separated from the body, it is a gross offense; or, the basis for generating downfall, whether it is the bhikshu's father or mother, as long as they are fully ordained, their that which should be approached separated from the body, is applied to the applier not separated from the body of oneself or another, it is a gross offense. In both of these cases, that which should be approached separated from the body is applied to the applier not separated from the body, belonging to the same type of gross offense. The second, where the applier is separated from the body and then applied, is: if the applier of another male, separated from the body, is applied by a fully ordained person to his own that which should be approached not separated from the body, it is a gross offense; or, the bhikshu's own applier separated from the body is applied to the that which should be approached not separated from the body of oneself or another, it is a gross offense. In all these cases, that which is separated from the body is applied to that which should be approached not separated from the body, belonging to the same type of gross offense. All of these cases are based on the fact that either or both of that which should be approached and the applier rely on the body of the one causing the downfall. Here, if a mad bhikshu cuts off his own applier, and when he recovers his sanity, he might try to insert it, or if he is punished by the king and it is cut off, or if it rots and falls off due to leprosy, insertion might still occur, so there is no fault of impossibility. The second, the gross offense involving the mutual combination of body parts of others only, is: 'the other two' means 'the two of others,' which refers to the situation where one's own body is not involved at all, only the combination of the that which should be approached and the applier of others. That is, from the perspective of one using and one not using that which should be approached and the applier, 'others' refers to the situation where both are used, and the situation where neither is used. Both of these situations involve the that which should be approached and the applier of others, apart from the one causing the downfall, as well as wounds and wounds.

---

་སྦྱོར་བ་ལྟ་བུ་རིགས་མཐུན་ལས་གཞན་རིགས་མི་མཐུན་ཕན་ཚུན་དུ་སྦྱོར་བར་བྱེད་ན་སྦོམ་པོའི་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །མདོ་ཕྱི་མ་འདིས་ཀྱང་སྦོམ་པོ་རིགས་གཉིས་དངོས་སུ་བསྟན་ཏེ། གཉིས་ཀ་བཀོལ་བའི་མུ་དང་། གཉིས་ཀ་མ་བཀོལ་བའི་མུ་གཉིས་སོ། །བསྟེན་བྱ་སྟེན་བྱེད་གཉིས་ཀ་བཀོལ་བའི་མུ་ནི། སྐྱེས་པ་གཞན་གྱི་སྟེན་བྱེད་ 6-231a བཅད་པ་དེ་གཞན་གང་ཡང་རུང་བའི་བསྟེན་བྱ་ལུས་ལས་བཀོལ་བ་ལ་དགེ་སློང་གིས་སྦྱོར་ན་སྦོམ་པོའོ། །གཉིས་ཀ་མ་བཀོལ་བའི་མུ་ནི། དུད་འགྲོ་ཕོ་མོ་དགེ་སློང་གིས་སྤྲོད་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། གང་ཟག་གཞན་གྱི་བསྟེན་བྱ་སྟེན་བྱེད་དགེ་སློང་གིས་སྦྱོར་ན་སྦོམ་པོའོ། །མདོར་ན་མདོ་སྔ་ཕྱི་འདི་གཉིས་ཀྱིས་སྦོམ་པོ་རིགས་བཞི་དངོས་སུ་བསྟན་ཏོ། ། གཞན་ཡང་སྦོམ་པོ་རིགས་གསུམ་ནི་འདི་དག་གིས་མཚོན་ནས་བསྟན་ཏེ། མདོ་སྔ་མས་མཚོན་ནས་བསྟན་པ་ནི། རང་ལུས་ཀྱི་ཆ་ལ་བརྟེན་པའི་བསྟེན་བྱ་སྟེན་བྱེད་གཉིས་ཀ་བཀོལ་ཏེ་སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོ་དངོས་སུ་མ་བསྟན་ཀྱང་མཚོན་ནས་བསྟན་ཏོ། །མདོ་ཕྱི་མས་མཚོན་ནས་བསྟན་པ་ནི། གཞན་གྱི་བསྟེན་བྱ་དང་གཞན་གྱི་སྟེན་བྱེད་གཅིག་བཀོལ་གཅིག་མ་བཀོལ་བའི་མུ་གཉིས་ཀྱིས་སྦོམ་པོ་གཉིས་མཚོན་ནས་བསྟན་པའོ། །དེ་ལྟར་སྦོམ་པོ་རིགས་བདུན་སྲིད་དེ། བདུན་པོ་འདི་རྣམས་གང་གི་སེལ་བ་ཡིན་ཅེ་ན། སྟེན་བྱེད་ལུས་ལས་ཐ་དད་དུ་བྱས་པ་ཐམས་ཅད་ནི་ཡན་ལག་གི་རྒྱུད་དུ་གཏོགས་པའི་སེལ་བ་ཡིན་ལ། བསྟེན་བྱ་ལུས་ལས་ཐ་དད་དུ་བྱས་པ་ཐམས་ཅད་ནི་མཚན་བསྟེན་རུང་གི་སེལ་བ་ཡིན་ནོ། །གལ་ཏེ་དེ་གཉིས་ཀ་ལུས་ལས་ཐ་དད་དུ་བྱ་སྟེ་སྦྱོར་བ་དེ་ལ་ཆོས་ཅན། ལྟུང་བ་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་པ་མི་འཐད་པར་ཐལ། ཡང་ལག་གསུམ་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། ཡན་ལག་གི་རྒྱུད་དུ་གཏོགས་པ་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་དང་། མཚན་བསྟེན་རུང་གི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་དང་། མཐར་ཐུག་འཁྲིག་པའི་བདེ་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། ཡན་ལག་གསུམ་མ་ཚང་ཡང་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་པ་འདི་ནི་བཅས་པའི་དབང་གིས་ཏེ། ཞུ་བ་ལས། གཉིས་ཀ་བཅད་དེ་འཛུད་པར་བྱེད་ན་ལྟུང་བ་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ 6-231b རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཡན་ལག་གསུམ་མ་ཚང་བ་ལ་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་པར་མ་ཟད། གཞིའི་ཡན་ལག་ལྔ་མ་ཚང་ཡང་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་པ་ཡོད་དེ། ཁང་པའི་སྐབས་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་ཡང་ས་གཞི་བཙལ་བ་ཡིན་ལ་ཚད་ལས་ལྷག་པར་ནི་མི་བྱེད་ན། ཡན་ལག་བཞི་པོ་དག་སྒྲུབ་པར་བྱེད་ཀྱང་རུང་། སྒྲུབ་པར་མི་བྱེད་ཀྱང་རུང་སྟེ་མཐར་ནི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ཡང་ཚད་ལས་ལྷག་པ་མ་ཚང་བའི་སྟེང་དུ་ཡན་ལག་གཞན་བཞི་མ་ཚང་སྟེ། གཞི་མི་རུང་བ་དང་། རྩོད་པ་དང་བཅས་པ་དང་། རྩོམ་དུ་མི་རུང་བ་དང་། དགེ་འདུན་ལ་མ་བསྟེན་པ་སྟེ་གཞིའི་

【現代漢語翻譯】 如果像交合一樣，將同類之外的不同類相互結合，則稱為粗罪。后一部經文中也明確指出了兩種粗罪：兩種都使用的方面，以及兩種都不使用的方面。兩種都使用的方面是：比丘如果與其他男人的斷截的性器官與任何可作為性對象的身體部位結合，則犯粗罪。兩種都不使用的方面是：比如比丘與動物交合，如果比丘與其他人的性器官和性對像結合，則犯粗罪。總之，這兩部經文明確指出了四種粗罪。 此外，還有三種粗罪是通過這些來暗示的：前一部經文暗示的是：雖然沒有明確指出依賴自身身體部位，使用性器官和性對像進行結合的粗罪，但已經暗示了。后一部經文暗示的是：使用他人的性對像和他人的性器官，一個使用，一個不使用，這兩種情況暗示了兩種粗罪。這樣，就存在七種粗罪。那麼，這七種罪過是哪些的區分呢？所有與身體不同的性器官都屬於肢體系列的區分，所有與身體不同的性對象都屬於可作為性對象的區分。如果將兩者都與身體區分開來進行結合，那麼，這種行為不應產生粗罪，因為三個條件不完整：肢體系列不完整，可作為性對象的條件不完整，以及最終沒有體驗到性交的快樂。如果說即使三個條件不完整也會產生粗罪，這是因為戒律的規定。在《毗奈耶經》中說：『如果將兩者都切斷後插入，會犯什麼罪？會犯粗罪。』不僅三個條件不完整會產生粗罪，即使五個基礎條件不完整也會產生粗罪。在房屋建造的註釋中說：『即使找到了土地，但如果不超過規定的尺寸，即使完成了四個條件，或者沒有完成，最終都會犯粗罪。』也就是說，在不超過規定尺寸的基礎上，其他四個條件也不完整：基礎不合適，存在爭端，不適合開始，以及沒有依靠僧團。

【English Translation】 If, like in sexual intercourse, different kinds other than the same kind are combined with each other, it is called a 'coarse offense'. The later sutra also explicitly points out two kinds of coarse offenses: the aspect of using both, and the aspect of not using both. The aspect of using both is: if a bhikshu combines the severed sexual organ of another man with any part of the body that can be used as a sexual object, he commits a coarse offense. The aspect of not using both is: such as a bhikshu having sexual intercourse with an animal, if a bhikshu combines the sexual organ and sexual object of another person, he commits a coarse offense. In short, these two sutras explicitly point out four kinds of coarse offenses. Furthermore, three kinds of coarse offenses are indicated by these: the former sutra indicates: although it does not explicitly point out the coarse offense of relying on one's own body parts, using the sexual organ and sexual object for combination, it is implied. The later sutra indicates: using another's sexual object and another's sexual organ, one used and one not used, these two situations imply two kinds of coarse offenses. Thus, there are seven kinds of coarse offenses. So, what are these seven offenses a distinction of? All sexual organs that are different from the body belong to the distinction of the limb series, and all sexual objects that are different from the body belong to the distinction of what can be used as a sexual object. If both are separated from the body and combined, then, this act should not generate a coarse offense, because three conditions are incomplete: the limb series is incomplete, the condition of what can be used as a sexual object is incomplete, and ultimately the pleasure of sexual intercourse is not experienced. If it is said that even if three conditions are incomplete, a coarse offense will be generated, this is because of the rule of discipline. In the Vinaya it is said: 'If both are cut off and inserted, what offense is committed? A coarse offense is committed.' Not only does the incompleteness of three conditions generate a coarse offense, but even the incompleteness of five basic conditions can generate a coarse offense. In the commentary on house construction it is said: 'Even if the land is found, but if it does not exceed the prescribed size, even if the four conditions are completed, or not completed, ultimately a coarse offense will be committed.' That is to say, on the basis of not exceeding the prescribed size, the other four conditions are also incomplete: the foundation is not suitable, there is a dispute, it is not suitable to start, and there is no reliance on the Sangha.

---

ཡན་ལག་ལྔ་མ་ཚང་ཡང་མཐར་ཐུག་གྲུབ་ན་སྦོམ་པོར་གསུངས་སོ་ཞེས་འབྱུང་ལ། བྱ་འདུལ་འཛིན་ན་རེ། བསྟེན་པར་བྱ་བ་དང་། སྟེན་པར་བྱེད་པ་གང་ཡང་རུང་བ་རང་ཉིད་ཀྱི་ལུས་ལས་ཐ་དད་དུ་བྱས་པ་དང་མ་བྱས་པ་དག་ལ་ཊཱི་ཀ་བྱེད་པས་བསྟན་པ་ལྟར་ན་རྣམ་པ་བཅུ་ཁོ་ན་སྟེ། འདི་ལྟར་གཞན་གྱི་བསྟེན་བྱ་ལུས་ལས་ཐ་དད་པར་བྱས་པ་དག་ཏུ་རང་གི་སྟེན་པར་བྱེད་པ་ཐ་དད་དུ་མ་བྱས་པ་སྦྱར་བ་ལས་ནི་གསུམ་དང་། དེ་བཞིན་དུ་རང་གི་སྟེན་བྱེད་ལུས་ལས་ཐ་དད་པར་བྱས་པ་དང་། རང་གི་བསྟེན་བྱ་ཐ་དད་དུ་མ་བྱས་པར་སྦྱར་བ་ལས་གཉིས་དང་། གཞན་གྱི་སྟེན་བྱེད་ལུས་ལས་ཐ་དད་དུ་བྱས་པ་དང་། རང་གི་བསྟེན་བྱ་ལུས་ལས་ཐ་དད་དུ་མ་བྱས་པར་སྦྱར་བས་གཉིས་དང་། དགེ་སློང་མས་གཞན་གྱི་སྟེན་བྱེད་ལུས་ལས་ཐ་དད་དུ་བྱས་པ་རང་གི་བསྟེན་བྱ་ལུས་ལས་ཐ་དད་དུ་མ་བྱས་པར་ཉེ་བར་སྦྱར་བ་རྣམ་པ་གསུམ་སྟེ། དེ་ནི་བསྟན་པར་ཞེས་བྱ་བས་སོ། །བསྟེན་པར་བྱ་བ་དང་སྟེན་པར་བྱེད་པ་གཞན་གྱི་ལུས་ལས་ཐ་དད་པར་བྱས་པ་དང་། ཐ་དད་པར་མ་བྱས་པ་མ་ཡིན་པའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ་སྟོན་པ་ནི་གཞན་པ་ཞེས་བྱའོ། །གཞན་གྱི་བསྟེན་བྱ་སྟེན་བྱེད་གཉིས་ལུས་ལས་ཐ་དད་པར་ 6-232a བྱས་པ་དང་། ཐ་དད་པར་མ་བྱས་པ་གཉིས་ཀྱང་ཚུལ་སྔ་མ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། བུད་མེད་ཀྱི་ལམ་གསུམ་ཐ་དད་པར་བྱས་པ་དག་ཏུ་སྟེན་བྱེད་ཐ་དད་དུ་བྱས་པ་ལ་གསུམ་དང་། སྐྱེས་པ་གཞན་གྱི་སྟེན་བྱེད་ཐ་དད་དུ་བྱས་པ་སྐྱེས་པ་གཞན་གྱི་བསྟེན་བྱ་ཐ་དད་དུ་བྱས་པ་ལས་གཉིས་དང་། སྐྱེས་པ་གཞན་དེ་ཉིད་ཀྱི་སྟེན་བྱེད་ཐ་དད་དུ་བྱས་པ་དེ་ཉིད་ཀྱི་བསྟེན་བྱ་ཐ་དད་དུ་བྱས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ་བདུན་ནོ། །གཉིས་ཀ་ཐ་དད་དུ་མ་བྱས་པའང་དེ་བཞིན་ནོ། །དེ་ལྟར་ན་ཊཱི་ཀ་བྱེད་པོས་ཉེ་བར་སྦྱར་བ་ནི་འདི་ཙམ་ཁོ་ནར་ཟད་དོ། །འདིར་རྒྱ་ན་རེ། གྲངས་ཀྱང་བཞི་བཅུ་རྩ་གཅིག་ཡིན་ལ། རང་གི་བསྟེན་བྱ་དང་། སྟེན་བྱེད་གཉིས་ཀ་ཐ་དད་དུ་མ་བྱས་པ་དང་། རང་དང་གཞན་གྱི་སྟེན་བྱེད་དང་བསྟེན་པར་བྱ་བ་ཐ་དད་དུ་མ་བྱས་པ་དང་། གཞན་གྱི་བསྟེན་བྱ་དང་སྟེན་བྱེད་གང་རུང་ཐ་དད་པར་བྱས་པ་དང་མ་བྱས་པར་སྦྱར་བ་བྱས་ཀྱང་གཞན་འདྲ་ཙམ་དུ་བྱའོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །འདི་ནི་ཤིན་ཏུ་འཁྲུལ་པ་ཡིན་ཏེ། ཊཱིཀ་བྱེད་ཀྱི་གཞུང་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་དང་། རང་ཉིད་དུ་གཏོགས་པའི་བསྟེན་བྱ་སྟེན་བྱེད་ཐ་མི་དད་ལ་སོགས་པ་ཕམ་པར་འགྱུར་བས་གཞན་སྒྲའི་སྦོམ་པོ་མི་འཐད་པའི་ཕྱིར་དང་། སྐབས་འཆོལ་བའི་སྐྱོན་དུ་ཡང་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །གྲངས་ཀྱང་བཞི་བཅུར་མི་རིགས་ཏེ། ཊཱིཀ་བྱེད་པས་ཉེ་བར་སྦྱར་བ་ནི་སྔར་བསྟན་པ་ཁོ་ནར་ཟད་ལ། བྱེད་པ་པོས་བགྲང་བར་བྱེད་ན་ནི་ཇི་སྙེད་བྱས་པ་དེ་སྙེད་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་ཤིན་ཏུ་སླ་བའི་དོན་ལ་འཁྲུལ་པ་

【現代漢語翻譯】 據說，即使五支不全，最終成就也是『大』。Bya 'dul 'dzin 說，無論是『所依』還是『能依』，只要將自身之身與他身區分或不區分，按照 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ṭīkā，註釋) 的解釋，就只有十種情況。例如，將他人的所依視為與身體分離，而自己的能依不分離，有三種情況；同樣，將自己的能依視為與身體分離，而自己的所依不分離，有兩種情況；將他人的能依視為與身體分離，而自己的所依不與身體分離，有兩種情況；比丘尼將他人的能依視為與身體分離，而自己的所依不與身體分離而結合，有三種情況。這就是所謂的『所示』。將所依和能依視為與他身份離，或不分離，這被稱為『其他』。他人的所依和能依都與身體分離，或者不分離，也像前面的方式一樣結合。在女性的道路上，三種分離的情況中，能依分離的有三種；其他男性的能依分離，其他男性的所依分離，有兩種情況；同一個其他男性的能依分離，同一個其他男性的所依分離，有兩種情況，總共七種。兩種都不分離的情況也是如此。因此， टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ṭīkā，註釋) 的作者所結合的只有這些。在這裡，rgya 說，數量是四十一，自己的所依和能依都不分離，自己和他人的能依和所依都不分離，以及他人的所依和能依任何一個分離或不分離，即使結合也只是相似而已。這是非常錯誤的，因為這與 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ṭīkā，註釋) 的論述相矛盾，並且由於屬於自己的所依和能依不分離等會導致失敗，因此『其他』的『大』是不合理的，而且也會導致場合混亂的過失。數量也不應該是四十，因為 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ṭīkā，註釋) 的作者所結合的只有前面所說的那些，如果作者要計數，那麼就會有多少種做法就有多少種結果。因此，不要在非常簡單的道理上犯錯。

【English Translation】 It is said that even if the five branches are incomplete, the final accomplishment is 'great'. Bya 'dul 'dzin says that whether it is the 'object of reliance' or the 'agent of reliance', as long as one distinguishes or does not distinguish one's own body from another's body, according to the explanation of the ṭīkā (藏文：ཊཱི་ཀ་，梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：commentary), there are only ten situations. For example, considering another's object of reliance as separate from the body, while one's own agent of reliance is not separate, there are three situations; similarly, considering one's own agent of reliance as separate from the body, while one's own object of reliance is not separate, there are two situations; considering another's agent of reliance as separate from the body, while one's own object of reliance is not separate from the body, there are two situations; a bhikṣuṇī combining another's agent of reliance as separate from the body with her own object of reliance as not separate from the body, there are three situations. This is what is called 'shown'. Considering the object of reliance and the agent of reliance as separate from another's body, or not separate, is called 'other'. Another's object of reliance and agent of reliance are both separated from the body, or not separated, and combined in the same way as before. On the path of women, in the three separate situations, there are three where the agent of reliance is separate; another man's agent of reliance is separate, another man's object of reliance is separate, there are two situations; the same other man's agent of reliance is separate, the same other man's object of reliance is separate, there are two situations, totaling seven. The situation where neither is separate is also the same. Therefore, the author of the ṭīkā (藏文：ཊཱི་ཀ་，梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：commentary) has only combined these. Here, rgya says that the number is forty-one, one's own object of reliance and agent of reliance are not separate, one's own and another's agent of reliance and object of reliance are not separate, and another's object of reliance and agent of reliance, either one separate or not separate, even if combined, are only similar. This is very wrong, because it contradicts the discourse of the ṭīkā (藏文：ཊཱི་ཀ་，梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：commentary), and because the 'greatness' of 'other' is unreasonable due to the fact that one's own object of reliance and agent of reliance not being separate will lead to failure, and it will also lead to the fault of confusing the occasion. The number should also not be forty, because the author of the ṭīkā (藏文：ཊཱི་ཀ་，梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：commentary) has only combined what was said before, and if the author were to count, then there would be as many results as there are practices. Therefore, do not make mistakes on very simple principles.

---

ལ་ཉེས་པ་མཚོན་པས་ཆོག་གོ་ཞེས་གསུང་ངོ་། །བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེ་ན་རེ། གཞན་གྱི་བསྟེན་བྱ་ལུས་ལས་ཐ་དད་དུ་བྱས་པར་རང་གི་སྟེན་བྱེད་ལུས་ལས་ཐ་དད་མ་བྱས་པ་བཅུག་པ་ལ་གསུམ་དང་། རང་དང་གཞན་གྱི་སྟེན་བྱེད་ལུས་ལས་ཐ་དད་དུ་བྱས་པ་རང་གི་བསྟེན་བྱ་ལུས་ལས་ཐ་མི་ 6-232b དད་པར་བྱས་པ་བཅུག་པ་ལ་བཞི། དགེ་སློང་མས་གཞན་གྱི་སྟེན་བྱེད་ལུས་དང་ཐ་དད་དུ་བྱས་པ་དང་རང་གི་བསྟེན་བྱ་ཐ་དད་དུ་མ་བྱས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ་བཅུའོ། །གཞན་པ་སོགས་ཏེ་རང་ལས་གཞན་པའི་བསྟེན་བྱ་ལུས་ལས་ཐ་དད་མ་བྱས་པའི་བུད་མེད་ཀྱི་གསུམ་དང་། སྐྱེས་པ་གཞན་གྱི་བསྟེན་བྱ་གཉིས་དང་། སྐྱེས་པ་དེ་ཉིད་ཀྱི་བསྟེན་བྱ་གཉིས་སུ་བཅུག་པ་སྟེ་གཉིས་ཀ་མ་བཅད་པའི་བདུན། རིགས་པ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་གཉིས་ཀ་བཅད་པ་ལ་བདུན་ཏེ་བཅུའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་བྱ་འདུལ་འཛིན་དང་། བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེའི་བཞེད་པ་གཉིས་མཐུན་པར་སྣང་སྟེ། མདོ་སྔ་མས་སྦོམ་པོ་བཅུ་དང་། མདོ་ཕྱི་མས་སྦོམ་པོ་བཅུ་བཞི་སྟེ་གཉིས་ཀ་དྲིལ་བས་སྦོམ་པོ་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞིར་རྣམ་པར་བཞག་གོ། དམར་སྟོན་པ་ན་རེ། དགེ་སློང་གིས་བསྟེན་པར་བྱ་བ་རང་གི་ཁ་བཤང་ལམ་གཉིས་དང་། སྐྱེས་པའི་གཉིས་དང་། བུད་མེད་དང་མ་ནིང་གི་གསུམ་གསུམ་སྟེ་ལུས་ལས་ཐ་དད་པར་བྱས་པ་དང་། རང་གི་སྟེན་པར་བྱེད་པ་ལུས་ལས་ཐ་དད་པར་མ་བྱས་པ་དང་། དེ་བཞིན་དུ་རང་གི་སྟེན་བྱེད་ཐ་དད་པར་བྱས་པ་དང་བསྟེན་བྱ་རྣམས་ཐ་དད་པར་མ་བྱས་པར་སྦྱོར་བ་དང་། རང་གི་བསྟེན་བྱ་གཉིས་བཅད་པ་དང་སྐྱེས་པ་དང་མ་ནིང་གི་སྟེན་བྱེད་མ་བཅད་པར་སྦྱོར་བ་དང་། དེ་གཉིས་བཅད་པ་དང་རང་གི་གཉིས་མ་བཅད་པ་དང་སྦྱོར་བ་ན་སྦོམ་པའོ། །དགེ་སློང་མས་ཀྱང་རང་གི་གསུམ་བཅད་པ་དང་སྐྱེས་པའམ། མ་ནིང་གི་གཉིས་མ་བཅད་པ་དང་། དེ་གཉིས་བཅད་པ་དང་རང་གི་གསུམ་མ་བཅད་པ་སྦྱོར་ན་སྦོམ་པོའོ། །གཅིག་བཅད་གཅིག་མ་བཅད་པ་ལས་གཞན་པ་ལུས་ལས་ཐ་དད་པར་བྱས་པ་གཉིས་ཕན་ཚུན་དུ་སྦྱོར་བ་དང་། ལུས་ལས་མ་བཅད་པ་གཉིས་ཀྱང་ཕན་ཚུན་དུ་སྦྱོར་ན་སྦོམ་པོ་སྟེ་དེ་དག་ནི་རང་ལ་མ་གཏོགས་པ་རྣམས་ཏེ། རང་ལས་གཞན་ཕོ་མོ་མ་ནིང་གསུམ་གྱི་བསྟེན་ 6-233a བྱ་སྟེན་བྱེད་གཉིས་དང་ཅི་རིགས་པར་གཞན་དུ་སྦྱོར་བར་བྱེད་ན་སྟེ། བཅད་པ་མ་བཅད་པ་དང་། མ་བཅད་པ་བཅད་པར་དང་། གཉིས་ཀ་བཅད་པ་དང་གཉིས་ཀ་མ་བཅད་པར་སྦྱོར་བ་སྦོམ་པོ་སྟེ་རང་མ་གཏོགས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་འདིས་མདོ་སྔ་མས་རང་རྒྱུད་ལ་གཏོགས་པའི་བཅད་པ་མ་བཅད་པར་དང་། མ་བཅད་པ་བཅད་པར་བསྟེན་པའི་ནང་གསེས་སྦོམ་པོ་སུམ་ཅུ། མདོ་ཕྱི་མས་གཞན་རྒྱུད་ལ་གཏོགས་པའི་བཅད་པ་དང་མ་བཅད་པ་ལ་བསྟེན་པར་ནང་གསེས་ཀྱི་སྦོམ་པོ་གསུམ། རང་རྒྱུད་དང་གཞན་རྒྱུད་དུ་གཏོགས་པ་རེ་རེ་ཞིང་གཉིས་ཀ་བཅད་པ

【現代漢語翻譯】 尊者說，『可以通過懺悔來彌補過錯。』布敦仁波切說：『將他人所依之身視為與自身不同，而未將自己所依之身視為與自身不同，這算作三種粗罪。將自己與他人所依之身視為與自身不同，而將自己所依之身視為與自身相同，這算作四種粗罪。比丘尼將他人所依之身視為不同，而未將自己所依之身視為不同，這算作三種粗罪，總共十種。』其他等等，即對於與自身不同的女子，未將其所依之身視為不同，有三種粗罪；對於其他男子所依之身，有兩種粗罪；對於該男子自身所依之身，有兩種粗罪，總共七種未斷除的情況。按照同樣的道理，對於兩種都斷除的情況，有七種粗罪，總共十種。』因此，持律者和布敦仁波切的觀點似乎一致。前者經文說有十種粗罪，後者經文說有十四種粗罪，兩者加起來共有二十四種粗罪。 丹瑪爾尊者說：『比丘所依之處是自己的大小便道，以及男性的兩個部位，女性和人妖的三個部位，這些都視為與身體不同。而自己所依之身未視為與身體不同。同樣，自己所依之身視為不同，而所依之處未視為不同。或者自己所依之處的兩個部位斷除，而男性和人妖的所依之處未斷除。或者那兩個部位斷除，而自己的兩個部位未斷除。這些都屬於粗罪。比丘尼也是如此，自己三個部位斷除，而男性或人妖的兩個部位未斷除。或者那兩個部位斷除，而自己的三個部位未斷除，這些都屬於粗罪。』 『一個斷除，一個未斷除，或者其他與身體不同的兩個部位互相結合，或者與身體未斷除的兩個部位互相結合，這些都屬於粗罪。這些都是指與自身無關的情況。對於與自身不同的男女和人妖，如果將所依之處和能依之處隨意與他人結合，無論是斷除還是未斷除，或者未斷除而斷除，或者兩者都斷除，或者兩者都未斷除，這些都屬於粗罪，但與自身無關。』因此，這段經文說明了前者經文中所說的，將屬於自己身體的斷除與未斷除，以及未斷除與斷除的情況，細分為三十種粗罪。後者經文說明了屬於他人身體的斷除與未斷除的情況，細分為三種粗罪。而對於自己身體和他人身體都斷除的情況，每一種情況都...

【English Translation】 The venerable one said, 'Mistakes can be atoned for through repentance.' Buton Rinpoche said, 'Considering another's object of reliance (the body) as different from one's own, while not considering one's own object of reliance (the body) as different from oneself, this counts as three coarse offenses. Considering both oneself and another's object of reliance (the body) as different from oneself, while considering one's own object of reliance (the body) as not different from oneself, this counts as four coarse offenses. A Bhikshuni considering another's object of reliance (the body) as different, while not considering her own object of reliance (the body) as different, this counts as three coarse offenses, totaling ten.' Others, etc., meaning for a woman different from oneself, not considering her object of reliance (the body) as different, there are three coarse offenses; for another man's object of reliance, there are two coarse offenses; for that man's own object of reliance, there are two coarse offenses, totaling seven cases where neither is severed. According to the same reasoning, for the cases where both are severed, there are seven coarse offenses, totaling ten.' Therefore, the views of the Vinaya holder and Buton Rinpoche seem to be consistent. The former sutra speaks of ten coarse offenses, and the latter sutra speaks of fourteen coarse offenses, both combined totaling twenty-four coarse offenses. Dharma Tönpa said, 'What a Bhikshu relies on are his own two orifices of excretion, and the two parts of a man, and the three parts of a woman and a hermaphrodite, these are considered different from the body. And one's own object of reliance (the body) is not considered different from the body. Similarly, one's own object of reliance is considered different, while what is relied upon is not considered different. Or the two parts of one's own object of reliance are severed, while the object of reliance of a man and a hermaphrodite are not severed. Or those two parts are severed, while one's own two parts are not severed. These are all coarse offenses. The same applies to a Bhikshuni, if her own three parts are severed, while the two parts of a man or a hermaphrodite are not severed. Or those two parts are severed, while her own three parts are not severed, these are all coarse offenses.' 'One is severed, one is not severed, or two parts that are different from the body are mutually joined, or two parts that are not severed from the body are mutually joined, these are all coarse offenses. These all refer to situations unrelated to oneself. For a man, woman, and hermaphrodite different from oneself, if the object of reliance and the means of reliance are arbitrarily joined with others, whether severed or not severed, or not severed and then severed, or both are severed, or both are not severed, these are all coarse offenses, but unrelated to oneself.' Therefore, this passage explains that the former sutra speaks of the cases belonging to one's own continuum, where what is severed is relied upon as not severed, and what is not severed is relied upon as severed, subdividing them into thirty coarse offenses. The latter sutra speaks of the cases belonging to another's continuum, where what is severed and not severed are relied upon, subdividing them into three coarse offenses. And for the cases where both one's own body and another's body are severed, each case...

---

་དང་མ་བཅད་པར་འཇུག་པ་གཉིས་རེ་བསྣན་པས་སྦོམ་པོ་སོ་གཉིས་པ་ཚན་པ་གཉིས་ཏེ་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞིའོ་ཟེར་རོ། །རེད་མདའ་བ་གཞོན་ནུ་བློ་གྲོས་ན་རེ། དགེ་སློང་གིས་གཞན་གྱི་བསྟེན་པར་བྱ་བ་རྨའི་སྒོ་གསུམ་བཅད་པ་ལ་སོགས་པ་ལུས་ལས་ཐ་དད་པར་བྱས་པ་དག་ཏུ་རང་གི་སྟེན་པར་བྱེད་པ་ལུས་ལས་ཐ་དད་དུ་མ་བྱས་པར་སྦྱོར་བ་བྱེད་ན་སྦོམ་པོ་གསུམ། རང་དང་གཞན་གྱི་སྟེན་པར་བྱེད་པ་པོའི་དབང་པོ་བཅད་པ་ལ་སོགས་པ་ལུས་ལས་ཐ་དད་པར་བྱས་པ་རང་གི་བསྟེན་པར་བྱ་བ་ཁ་དང་བཤང་བའི་ལམ་དུ་སྦྱོར་བར་བྱེད་ན་ཡང་སྦོམ་པོ་གཉིས། དགེ་སློང་མས་གཞན་གྱི་སྟེན་པར་བྱེད་པ་ལུས་ལས་ཐ་དད་པར་བྱས་པ་དག་རང་གི་བསྟེན་པར་བྱ་བ་རྨའི་སྒོ་གསུམ་པོ་དག་དང་སྦྱོར་བར་བྱེད་ན་སྦོམ་པོ་གསུམ་དུ་འགྱུར་རོ། །བསྟེན་པར་བྱ་བ་དང་སྟེན་པར་བྱེད་པ་ལུས་ལས་ཐ་དད་དུ་བྱས་པ་དག་ཐ་མི་དད་དུ་སྦྱོར་བ་སྦོམ་པོའི་དབང་དུ་བྱས་པར་མ་ཟད། བསྟེན་པར་བྱ་བ་དང་། སྟེན་པར་བྱེད་པ་ལུས་ལས་ཐ་དད་དུ་བྱས་པ་ལས་གཞན་པ་ལུས་ལས་ཐ་དད་དུ་མ་བྱས་པ་གཉིས་དང་། ལུས་ལས་ཐ་དད་དུ་བྱས་པ་གཉིས་ཀྱང་ཕན་ཚུན་སྦྱོར་བར་བྱེད་པ་ཡང་སྦོམ་པོའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ནོ། །སྦྱོར་ཚུལ་སྔ་མ་བཞིན་ 6-233b དུ་ཤེས་པར་བྱའོ། །མདོ་སྔ་མར་བསྟེན་བྱ་སྟེན་བྱེད་ཐ་དད་དུ་བྱས་པ་དག་བྱེད་པ་པོ་དང་། ཐ་དད་དུ་མ་བྱས་པ་ལས་སུ་བསྟན་ལ། འདིས་ཐ་དད་དུ་མ་བྱས་པ་བྱེད་པ་པོ་དང་གཅིག་ཤོས་ལས་སུ་བསྟན་པ་ཙམ་མ་གཏོགས་དོན་གཅིག་གོ། བསྟེན་པར་བྱ་བ་དང་། སྟེན་པར་བྱེད་པ་གཉིས་ཀ་གཞན་གྱི་ལུས་དང་འབྲེལ་བའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་བསྟན་པ་ནི། གཞན་སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་དང་མ་ནིང་གི་བསྟེན་པར་བྱ་བ་དང་སྟེན་པར་བྱེད་པ་ལུས་ལས་ཐ་དད་དུ་བྱས་པ་དང་མ་བྱས་པ་གཉིས་དང་ཅི་རིགས་པར་གཞན་དུ་བསྟེན་པར་བྱ་བ་དང་སྟེན་པར་བྱེད་པ་སྦྱོར་བར་བྱེད་ན་སྦོམ་པོའོ། །དེས་ན་འདིར་དོན་ནི་འདི་ཡིན་ཏེ། གཞན་གྱི་བསྟེན་བྱ་རྨའི་སྒོ་གསུམ་དང་། གཞན་གྱི་སྟེན་བྱེད་ཕོའི་དབང་པོ་ལུས་ལས་ཐ་དད་མ་བྱས་པ་ཕན་ཚུན་སྦྱོར་བ་གསུམ། དེ་དག་ལུས་ལས་ཐ་དད་དུ་བྱས་པ་ཕན་ཚུན་སྦྱོར་བ་གསུམ། བསྟེན་བྱ་གསུམ་ལུས་ལས་ཐ་དད་དུ་བྱས་པ་དང་སྟེན་བྱེད་ལུས་ལས་ཐ་དད་དུ་མ་བྱས་པ་སྦྱོར་བ་གསུམ། དེ་ལས་བཟློག་པ་གསུམ་སྟེ་སྦོམ་པོ་བཅུ་གཉིས་གཞུང་འདིས་བསྟན་གྱི། སྔ་རབས་པ་དག་བསྟེན་བྱ་སྟེན་བྱེད་ལུས་ལས་ཐ་དད་དུ་མ་བྱས་པ་བདུན། ཐ་དད་དུ་བྱས་པའི་སྦྱོར་བ་བདུན། བསྟེན་བྱ་ཐ་དད་དང་སྟེན་བྱེད་ཐ་དད་མེད་པའི་སྦྱོར་བ་བདུན། དེ་ལས་བཟློག་པ་བདུན་ཏེ་སྦོམ་པོ་ཉི་ཤུ་རྩ་བརྒྱད་བསྟན་ཏོ་ཞེས་འཆད་པ་ནི་རྟོག་པས་སྒྲོ་བཏགས་འབའ་ཞིག་ཏུ་ཟད་ཀྱི། གཞུང་གི་དོན་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་འདིའི་འདོད་པ་ལ

【現代漢語翻譯】 有人說，加上未截斷的插入行為各兩次，則粗罪有三十二種，分為兩組，共六十四種。惹達瓦·勛努·洛哲(Rédawa Shyönnu Lodrö)說，比丘對比丘尼已截斷的三處傷口等身體分離之物行淫，若與未與身體分離之物結合，則犯三種粗罪。若比丘對比丘尼已截斷的施淫器等身體分離之物，與自己的受淫處口和排泄道結合，則犯兩種粗罪。比丘尼對比丘已截斷的施淫器等身體分離之物，與自己的受淫處三處傷口結合，則犯三種粗罪。不僅將已與身體分離的受淫處和施淫器視為粗罪，而且將已與身體分離的受淫處和施淫器，以及未與身體分離的兩者，相互結合也視為粗罪。結合方式如前所述。 前一部經中，已分離的受淫處和施淫器，是從施淫者和未分離者兩方面來闡述的，而這部經中，僅從施淫者和另一方未分離者來闡述，意義相同。將受淫處和施淫器都視為與他人身體相關的，即指他人男性、女性和非男非女的受淫處和施淫器，無論是否與身體分離，若與其他人的受淫處和施淫器結合，則犯粗罪。因此，這裡的含義是：他人的受淫處三處傷口，和他人的施淫器陽具，未與身體分離的相互結合有三種情況；這些與身體分離的相互結合有三種情況；已與身體分離的受淫處三處傷口，與未與身體分離的施淫器結合有三種情況；反之亦然有三種情況，因此這部經闡述了十二種粗罪。而早期的人們解釋說，未與身體分離的受淫處和施淫器有七種結合方式，已分離的有七種結合方式，受淫處已分離而施淫器未分離的有七種結合方式，反之亦然有七種結合方式，因此闡述了二十八種粗罪，這純粹是臆測，並非經文的本意。因此，此處的意圖是這樣的。

【English Translation】 Some say that adding two instances each of unsevered insertion results in thirty-two coarse offenses, divided into two groups, totaling sixty-four. Rédawa Shyönnu Lodrö says: If a monk engages in sexual intercourse with a nun's severed three wound-sites, etc., which are separate from the body, and combines them with something not separate from the body, he commits three coarse offenses. If a monk combines a nun's severed organ of generation, etc., which is separate from the body, with his own receptive sites, the mouth and excretory passage, he commits two coarse offenses. If a nun combines a monk's severed organ of generation, etc., which is separate from the body, with her own receptive sites, the three wound-sites, she commits three coarse offenses. Not only is the receptive site and the organ of generation that have been separated from the body considered a coarse offense, but also the combination of the receptive site and the organ of generation that have been separated from the body, as well as the two that have not been separated from the body, is also considered a coarse offense. The method of combination should be understood as before. In the previous sutra, the separated receptive site and organ of generation are explained from the perspective of the agent and the non-separated. This sutra only explains it from the perspective of the agent and the other non-separated, but the meaning is the same. Considering the receptive site and the organ of generation as related to another's body refers to the receptive site and organ of generation of another's male, female, or hermaphrodite, whether separated from the body or not. If they are combined with another's receptive site and organ of generation, it is a coarse offense. Therefore, the meaning here is: there are three cases of combining another's receptive sites, the three wound-sites, and another's organ of generation, the phallus, which are not separated from the body; there are three cases of combining these that are separated from the body; there are three cases of combining the three receptive sites that are separated from the body with the organ of generation that is not separated from the body; and there are three cases of the reverse. Therefore, this sutra explains twelve coarse offenses. However, earlier people explained that there are seven ways of combining the receptive site and organ of generation that are not separated from the body, seven ways of combining those that are separated, seven ways of combining the receptive site that is separated and the organ of generation that is not separated, and seven ways of the reverse, thus explaining twenty-eight coarse offenses, which is purely speculation and not the meaning of the sutra. Therefore, the intention here is this.

---

ྟར་ན་མདོ་དང་པོའི་སྦོམ་པོ་བརྒྱད་དང་། མདོ་ཕྱི་མའི་གཞན་པ་གཉིས་ཀྱང་ཞེས་སྦོམ་པོ་གཉིས་ཏེ་བཅུ། མདོ་ཚིག་ཕྱི་མ་གཞན་གྱི་གཉིས་དང་ཞེས་པས་སྦོམ་པོ་གཉིས་ཏེ་བཅུ་གཉིས། ཡང་ཕྱི་མའི་སྦོམ་པོ་གཉིས་ལ་ནང་གསེས་ཀྱི་དབྱེ་བས་བཅུ་གཉིས་སུ་བྱས་པར་མངོན་ལ། མདོ་ཚིག་ཕྱི་མའི་སྦོམ་པོ་དང་པོ་གཉིས་ 6-234a ཀྱི་ནང་གསེས་མདོ་ཚིག་དང་པོའི་བརྒྱད་པོ་ལྟར་བསྒྲེས་པས་ཀུན་དྲིལ་མདོ་སྔ་ཕྱི་གཉིས་ཀར་གྱིས་སྦོམ་པོ་སུམ་ཅུ་སོ་དྲུག་བསྟན་པར་འདོད་པར་སྣང་ངོ་། །མདོར་ན་འདུལ་བའི་གཞུང་ཆུང་ངུ་རེ་རེ་ལའང་དཔྱད་ན་འཁྲུལ་མེད་དུ་མཐུན་པར་སྨྲ་བ་དཀའ་བ་ཡིན་ལ། རྒྱུ་མཚན་དེའི་ཕྱིར་མདོ་འདི་གཉིས་ཀྱི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཚུལ་ཡང་འདོད་པ་མི་འདྲ་བ་དུ་མ་བྱུང་བ་ལ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་སྐྱེས་བུ་ཚད་མ་ཡིན་པས་གདུལ་བྱ་དག་གང་མོས་པའི་རྗེས་སུ་འཇུག་པར་བྱའོ། །ཁོ་བོའི་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ནི་ཚིགས་སུ་བཅད་དེ་སྨྲ་ན། མདོ་ཚིག་དང་པོའི་བསྟེན་བྱ་དང་། །སྟེན་བྱེད་ལུས་ལས་ཐ་དད་པ། །ཞེས་པ་འདི་ཡི་སྐབས་སུ་ནི། །བསྟེན་བྱ་ལུས་ལས་དབྱེར་བྱས་ཚེ། །སྟེན་བྱེད་ལུས་ལས་དབྱེར་མེད་པའི། །དབང་བྱས་སྟེན་བྱེད་ལུས་ཉིད་ལས། །དབྱེར་བྱས་དེ་ལ་བསྟེན་བྱ་ནི། །དབྱེར་མེད་ཉིད་ཀྱི་དབང་བྱས་ཏེ། །སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཚུལ་བཅུ་པོ་ནི། །ཆོས་ཀྱི་བཤེས་གཉེན་ཊཱི་ཀར་གསལ། །མདོ་ཚིག་ཕྱི་མའི་གཞན་སྒྲ་གསུམ། །གཉིས་སྒྲ་གཉིས་ཀྱང་ཀྱང་སྒྲ་ཡིས། །གང་ལས་བསྙེག་པ་འདིར་བརྗོད་བྱ། །གཞན་པ་དང་པོ་གང་ལས་གཞན། །ཞེ་ན་བསྟེན་བྱ་སྟེན་བྱེད་གཉིས། །གཅིག་དབྱེ་གཅིག་དབྱེར་མེད་པའི་མུ། །དེ་ལས་གཞན་དུ་ཕྱེས་པའོ། །གཞན་སྒྲ་གཉིས་པ་གང་ལས་གཞན། །ཞེ་ན་དགེ་སློང་རང་ཉིད་ལས། །རྒྱུད་ཐ་དད་པའི་གཞན་ལའོ། །གཞན་སྒྲ་གསུམ་པ་གང་ལས་གཞན། །ཞེ་ན་བསྟེན་པར་བྱ་བ་དང་། །བསྟེན་བྱ་སྤྱོད་ལས་གཞན་དུ་ནི། །བསྟེན་བྱ་སྟེན་བྱེད་སྦྱོར་བའོ། །གཉིས་སྒྲ་དང་པོ་གང་ཞེ་ན། །བསྟེན་བྱ་སྟེན་བྱེད་གཉིས་ཀ་ཡང་། །ལུས་ལས་དབྱེར་ཡོད་བྱས་པ་དང་། །དབྱེར་མེད་སྦྱར་བའི་མུ་གཉིས་སོ། །གཉིས་སྒྲ་གཉིས་པ་གང་ཞེ་ན། །རང་ལས་གཞན་པའི་བསྟེན་བྱ་དང་། །སྟེན་བྱེད་གཉིས་པོ་བཟུང་བ་ཡིན། །ཀྱང་ 6-234b སྒྲ་གང་ལ་བསྙེག་ཅེ་ན། །མདོ་ཚིག་སྔ་མར་རང་ཉིད་ལ། །བསྟེན་པའི་སྦོམ་པོ་བཅུ་བཤད་པ། །དེ་ལས་གཞན་ཡང་གཞན་རྒྱུད་ལ། །བསྟེན་པའི་གཉིས་པ་དབྱེར་ཡོད་དང་། །དབྱེར་མེད་མུ་སྟེ་སྦོམ་པོ་གཉིས། །དེ་དག་རེ་རེ་ལ་ཡང་ནི། །བུད་མེད་མ་ནིང་རྨ་གསུམ་དང་། །སྐྱེས་པའི་རྨ་གཉིས་དང་བཅས་པའི། །སྦོམ་པོ་བརྒྱད་ཚན་རེར་གནས་ལ། །དབྱེར་ཡོད་དབྱེར་མེད་དབྱེ་བ་ཡི། །སྦོམ་པོ་བཅུ་དྲུག་ཡོད་པ་ནི། །རྩ་བར་གཞན་གྱི་གཉིས་དང་ཞེས། །སྐབས་སུ་ཆོས་ཀྱི་བཤེས་གཉ

【現代漢語翻譯】 因此，第一個《根本律》有八個粗罪（Sbom po），以及后一個《後續律》的另外兩個，總共是十個粗罪。而《根本律》的後續詞句『另外兩個』，意味著又有兩個粗罪，總共十二個。此外，后一個《後續律》的兩個粗罪，通過內部細分，顯然被分成了十二個。后一個《後續律》的第一個粗罪的內部細分，與第一個詞句的八個粗罪相比較，似乎表明《根本律》和《後續律》總共揭示了三十六個粗罪。 總而言之，即使研究每一部小小的戒律論著，也很難找到完全一致的觀點。因此，對於這兩個《根本律》中粗罪的演變方式，也出現了許多不同的觀點，但所有這些觀點都出自合格之人，因此應遵循弟子們各自喜歡的觀點。我的思考以偈頌形式表達如下： 《根本律》的第一個詞句『所依』和『能依』與身體不同。在這種情況下，如果將『所依』從身體中分離出來，那麼『能依』就不能從身體中分離出來。通過控制『能依』，『能依』本身就與身體不可分離。通過控制這種不可分離性，『所依』就變得不可分離。這十種粗罪的演變方式在《法友論》中有所闡明。 《後續律》中『另外』一詞有三個，『兩個』一詞有兩個，『也』一詞表示需要在此說明從何處接近。第一個『另外』是指什麼？是指『所依』和『能依』兩者，既有區分，也有不可區分之處，從那裡區分開來。第二個『另外』是指什麼？是指與比丘自身不同的其他相續。第三個『另外』是指什麼？是指所應依賴的事物，以及與所依行為不同的，所依和能依的結合。 第一個『兩個』是指什麼？是指『所依』和『能依』兩者，既可以從身體中分離出來，也可以不分離，這兩種情況。第二個『兩個』是指什麼？是指從自身之外所取的『所依』和『能依』。『也』一詞指的是什麼？指的是在之前的詞句中，關於自身所依賴的十個粗罪。除此之外，還有依賴其他相續的兩種情況，即可區分和不可區分，這兩種粗罪。這些粗罪中的每一個，都包含著婦女、人妖、三種創傷，以及男性的兩種創傷，總共八種粗罪。可區分和不可區分的十六種粗罪，正如根本律中『另外兩個』所說的那樣，指的是法友的情況。

【English Translation】 Thus, the first Root Text has eight gross transgressions (Sbom po), and the latter Subsequent Text also has two others, totaling ten gross transgressions. And the subsequent phrase of the Root Text, 'two others,' means there are two more gross transgressions, totaling twelve. Furthermore, the two gross transgressions of the latter Subsequent Text, through internal divisions, are apparently divided into twelve. The internal divisions of the first two gross transgressions of the latter Subsequent Text, compared to the eight transgressions of the first phrase, seem to indicate that the Root and Subsequent Texts together reveal thirty-six gross transgressions. In short, even when examining each small Vinaya treatise, it is difficult to find a completely consistent view. Therefore, there have been many different views on how the gross transgressions in these two Root Texts evolved, but all of these views come from qualified individuals, so one should follow the views that the disciples prefer. My thoughts are expressed in verse as follows: The first phrase of the Root Text, 'the object of reliance' and 'the agent of reliance' are different from the body. In this case, if the 'object of reliance' is separated from the body, then the 'agent of reliance' cannot be separated from the body. By controlling the 'agent of reliance,' the 'agent of reliance' itself is inseparable from the body. By controlling this inseparability, the 'object of reliance' becomes inseparable. The ten ways in which these gross transgressions evolve are explained in the Commentary on the Dharma Friend. In the Subsequent Text, there are three instances of the word 'other,' and two instances of the word 'two,' and the word 'also' indicates that it is necessary to explain from where to approach. What does the first 'other' refer to? It refers to the 'object of reliance' and the 'agent of reliance,' both with distinctions and without distinctions, separated from there. What does the second 'other' refer to? It refers to other continuums different from the monk himself. What does the third 'other' refer to? It refers to the object to be relied upon, and the combination of the object and agent of reliance, different from the act of reliance. What do the first 'two' refer to? It refers to both the 'object of reliance' and the 'agent of reliance,' both separated from the body and not separated, these two situations. What do the second 'two' refer to? It refers to the 'object of reliance' and the 'agent of reliance' taken from outside oneself. What does the word 'also' refer to? It refers to the ten gross transgressions of reliance on oneself in the previous phrase. In addition to that, there are two situations of reliance on other continuums, distinguishable and indistinguishable, these two gross transgressions. Each of these transgressions contains women, hermaphrodites, three types of wounds, and two types of wounds for men, totaling eight gross transgressions. The sixteen gross transgressions of distinguishable and indistinguishable, as stated in the Root Text 'two others,' refer to the situation of the Dharma Friend.

---

ེན་གྱིས། །ཕོ་མོ་མ་ནིང་དབྱེ་བ་ལས། །ཞེས་འབྱུང་རིགས་པས་དཔགས་ཏེ་ཤེས། །མདོར་ན་འགྲེལ་པོའི་དགོངས་པ་ནི། །མདོ་ཚིག་སྔ་མས་སྦོམ་པོ་བཅུ། །དངོས་སུ་བསྟན་པར་མཛད་པ་ལས། །མདོ་ཚིག་ཕྱི་མར་སྦོམ་པོ་ནི། །བཅུ་དྲུག་ཤུགས་ལ་བསྟན་པར་གོ། རྨའི་སྒོ་གསུམ་ལས་གཞན་པའི་བུ་ག་མཚོན་གྱིས་ལུས་ལས་བཅད་པ་ལ་སྦོམ་པོར་ཡང་ངོ་། །ཊཱི་ཀར། གཞུང་ནི་ལ་ལས་ལུས་དྲལ་ཏེ་ཡན་ལག་གི་རྣམ་པ་རྩོལ་ན་ལྟུང་བ་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། གཞན་ལས། མགོ་བཅད་དེ་མཐའ་གཉིས་པར་རྩོལ་ན་ལྟུང་བ་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་དག་བསྡུས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །འཁྲིག་པ་བསྟེན་པར་བྱ་བ་མ་ནིང་མོ་ཕོ་དབང་ཤོང་བའི་སྦུབས་མེད་པ་ལ་སྦོམ་པོར་ཡང་ངོ་། །ཁའི་མཆུ་གཉིས་ལ་སྦོམ་པོར་རོ། །མཆུ་གཉིས་ཕན་ཚུན་ནས་སོའི་ཕྱི་རོལ་གྱི་མཚམས་ལ་ཐུག་པར་རོ་སྟེ་མཁུར་བར་རྩོལ་ན་སྦོམ་པོར་ཡང་ངོ་། །འཛག་སྣོད་དུ་འདོད་ཆགས་ཀྱི་སེམས་ཀྱིས་འཛུད་ན་སྦོམ་པོའོ། །ཕོ་དབང་བལྟབ་པ་དང་། མོ་དབང་གཡོགས་ཏེ་མི་རེག་པར་འཛུད་པ་ལ་སྦོམ་པོ་གཉིས་སོ། ། 6-235a པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། ལུང་ཞུ་བ་ལས། གཡོགས་མ་མཐུག་སྲབ་ཀྱིས་མི་འགལ་བར་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་སྔར་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། མཐའ་ཕམ་པ་ཉིད་དུ་བརྗོད་པའི་གཡོགས་མ་དེ་ནི་བདེ་བ་ཉམས་སུ་མི་མྱོང་བ་མ་ཡིན་པའི་སྒྲིབ་པ་ཙམ་པོ་སྟེ། སྒྲིབ་བྱེད་ཙམ་པོ་དེས་གཡོགས་པ་ལ་རྩོལ་བྱེད་ཡན་ལག་གི་ཆ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་བརྩལ་བྱ་ཡུལ་གྱི་ཆ་ཐམས་ཅད་དུ་དྲོད་དང་ལྡན་པར་རེག་པར་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་མི་འགྱུར་བ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་དང་། སེང་རས་སམ་གོས་སྲབ་མོས་དཀྲིས་ཏེ་བཅུག་ན་ཅིར་འགྱུར། མཐར་འགྱུར་ཞེས་ལུང་ཞུ་བ་ལས་བཤད་དོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། མཐའ་གཉིས་བརྗོད་པ་ལས་གཞན་ལུང་ཞུ་བ་ལས་སྦོམ་པོར་བརྗོད་པ་ཉིད་ཀྱིས་གཡོགས་པ་ཉིད་ནི་གོས་མཐུག་པོས་གཡོགས་པས་མི་རེག་པས་མི་རེག་པར་འཇུག་པས་ན་སྦོམ་པོར་རྣམ་པར་བཤད་པ་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་གིས་ཕྱིང་པའམ་གྲོ་བ་སྟུག་པོས་དཀྲིས་ཏེ་བཅུག་ན་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་ལུང་ཞུ་བ་ལས་བཤད་དོ། །ཕམ་པར་འགྱུར་བ་དང་པོ་ཞུ་བའི་སྐབས་སོ། ། 聚眾所言 བཞི་པ་ལ། བསལ་བའི་སེལ་བ་སྤྱི་ནས་བསྟན། །སྐབས་ཀྱི་དོན་གྱི་བྱེ་བྲག་བཤད། ། 總說所除 དང་པོ་ནི། བདག་ཉིད་དགེ་སློང་གི་དངོས་པོར་མི་ཤེས་ན་རང་བཞིན་ལས་ཉམས་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་འདུལ་བྱེད་ལས། དགེ་སློང་གི་དངོས་པོར་མི་ཤེས་ན་སྨྱོན་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། །གལ་ཏེ་དགེ་སློང་གི་དངོས་པོར་ཤེས་ན་ནི་དངོས་པོ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་ནོ། །སེམས་འཁྲུག་པ་དང་ནད་ཀྱིས་གཟིར་བ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །སྨྱོ་བ་ལ་སོགས་པའི་གསུམ་པོ་དེའི་ཁྱད་པར་གང་ཞེ་ན། སྨྱོ་བ་

【現代漢語翻譯】 根據『區分男女非男』的說法，可以通過推理來理解。總之，註釋者的意圖是：前面的經文直接指出了十種粗罪（Sbom-po），而後面的經文則暗示了十六種粗罪。除了三個瘡口之外，用武器從身體上切斷其他孔口也算是粗罪。 在註釋中，『如果有人撕裂身體，努力形成肢體的形狀，會犯什麼罪？』回答是『粗罪』。另有經文說：『如果砍掉頭，努力形成兩個末端，會犯什麼罪？』回答是『粗罪』。這些都是總結。 與男女非男發生性關係，如果對方沒有容納陰莖的陰道，也算是粗罪。親吻嘴唇也算是粗罪。如果雙唇互相接觸到牙齒外側的邊緣，或者努力觸碰到臉頰，也算是粗罪。如果帶著慾望將陰莖插入排泄器官，也算是粗罪。將陰莖彎曲，或者用遮蓋物覆蓋陰道，在不接觸的情況下插入，這兩種情況都算是粗罪。 如果有人問：『這與（戒律）相悖嗎？』根據經文的回答：『用厚薄遮蓋物遮擋並不相悖。』 此外，之前的《律分別》（Lung Nam-byed）中說：『所說的導致失敗的遮蓋物，是指不體驗快樂的純粹遮擋。』這種純粹的遮擋，不會改變努力者肢體的所有部分與被作用對象的所有部分溫暖接觸的體驗。如果用細麻布或薄布包裹后插入會怎麼樣？』經文回答說：『會導致失敗。』《律分別》中說：『除了兩種極端情況外，經文中提到粗罪，是因為用厚布遮蓋導致無法接觸，因此被解釋為粗罪。』如果比丘用粗氈或厚草包裹后插入會怎麼樣？』經文回答說：『會導致粗罪。』 導致失敗是第一次提問的情況。 第四部分：總的來說明了排除的排除，並解釋了具體情況的含義。 第一點是：如果不知道自己是比丘的物品，那麼就會失去自性。正如《調伏論》（'Dul-byed）中所說：『如果不知道是比丘的物品，那麼瘋子沒有罪過。如果知道是比丘的物品，那麼就如實處理。精神錯亂和疾病折磨也是如此。』 有人問：『瘋癲等三種情況有什麼區別？』

【English Translation】 According to the statement 'distinguishing between male, female, and hermaphrodite,' it can be understood through reasoning. In short, the commentator's intention is: the previous scripture directly points out the ten Sbom-po (gross offenses), while the latter scripture implies sixteen Sbom-po. Cutting off other orifices from the body with a weapon, other than the three wounds, is also considered a Sbom-po. In the commentary, 'If someone tears the body and tries to form the shape of a limb, what offense is committed?' The answer is 'Sbom-po.' Another scripture says: 'If the head is cut off and efforts are made to form two ends, what offense is committed?' The answer is 'Sbom-po.' These are summaries. Having sexual intercourse with a male, female, or hermaphrodite, if the other party does not have a vagina to accommodate the penis, is also considered a Sbom-po. Kissing the lips is also a Sbom-po. If the lips touch each other to the outer edge of the teeth, or if efforts are made to touch the cheeks, it is also a Sbom-po. If the penis is inserted into the excretory organ with desire, it is a Sbom-po. Bending the penis, or covering the vagina with a covering and inserting it without contact, both of these situations are considered two Sbom-po. If someone asks, 'Does this contradict (the precepts)?' According to the scripture's answer: 'Covering with thick or thin coverings does not contradict.' Furthermore, the previous 'Vinaya-vibhaṅga' (Lung Nam-byed) says: 'The covering that is said to lead to defeat refers to a pure obstruction that does not experience pleasure.' This pure obstruction does not change the experience of all parts of the striving limb being in warm contact with all parts of the object being acted upon. 'What if it is wrapped with fine linen or thin cloth and then inserted?' The scripture answers: 'It will lead to defeat.' The 'Vinaya-vibhaṅga' says: 'Apart from the two extreme cases, the scripture mentions Sbom-po because covering with thick cloth prevents contact, so it is explained as Sbom-po.' 'What if a Bhikshu wraps it with coarse felt or thick grass and then inserts it?' The scripture answers: 'It will lead to Sbom-po.' Leading to defeat is the case of the first question. The fourth part: Generally explains the exclusion of exclusions, and explains the meaning of specific situations. The first point is: If one does not know that one is a Bhikshu's object, then one will lose one's own nature. As the 'Vinaya' ('Dul-byed) says: 'If one does not know that it is a Bhikshu's object, then a madman has no fault. If one knows that it is a Bhikshu's object, then deal with it as it is. Mental confusion and torment by disease are also the same.' Someone asks: 'What is the difference between the three situations of madness, etc.?'

---

ནི་ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་མི་གནས་པ་དང་། གནས་པ་འདྲེས་མར་གནས་པ་ཡིན་ལ། སེམས་འཁྲུགས་པ་ནི་རང་བཞིན་དུ་གནས་པའི་སེམས་མེད་པར་གྱུར་པས་ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་མི་གནས་པ་རྒྱུན་ 6-235b ཆགས་སུ་གྱུར་པ་སྟེ། དེ་ལྟར་ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པ་ལས་བཤད་དོ། །ཚོར་བས་ཉེན་པ་ནི་རིམས་ཀྱི་ཚད་པས་སེམས་འཕྱོ་བ་ལྟ་བུ་ནད་ཀྱི་སྟོབས་ཀྱིས་ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་མི་གནས་པར་གྱུར་པ་སྟེ། དེ་ལྟར་ཡང་རྒྱ་མཚོའི་སྤྲིན་ལས། ཚོར་བས་ཉེན་པ་ནི་ཚོར་བ་དྲག་པོས་བརྒྱལ་བར་གྱུར་པའོ་ཞེས་བཤད་དེ་བརྒྱལ་བ་ལ་ཉེ་བར་ཕྱོགས་པར་གྱུར་པའོ། །རྒྱུའི་ཁྱད་པར་ཡང་ཡོད་དེ། འདུལ་བྱེད་ལས། རྣམ་པ་ལྔས་སྨྱོན་པར་གྱུར་ཏེ། གཉེན་བཤེས་ཟད་པ་དང་། ནོར་དང་ལོངས་སྤྱོད་ཟད་པ་དང་། ཁམས་མ་སྙོམས་པ་དང་། མི་མ་ཡིན་པས་བརླམས་པ་དང་། སྔོན་གྱི་ལས་ཀྱི་རྣམ་པར་སྨིན་པའོ། །རྣམ་པ་ལྔས་སེམས་འཁྲུགས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། མི་མ་ཡིན་པས་སེམས་དཀྲུགས་པ་དང་། མི་མ་ཡིན་པས་དེ་ལ་བརླམས་པ་དང་། མི་མ་ཡིན་པས་དེའི་མདངས་འཕྲོག་པ་དང་། ཁམས་མ་སྙོམས་པ་དང་། སྔོན་གྱི་ལས་ཀྱི་རྣམ་པར་སྨིན་པའོ། །རྣམ་པ་ལྔས་ནད་ཀྱིས་གཟིར་བ་ཞེས་བྱ་སྟེ། རླུང་གིས་བསྐྱོད་པ་དང་། མཁྲིས་པ་དང་། བད་ཀན་དང་། འདུས་པ་དང་། དུས་གྱུར་པ་རྣམས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དུས་གྱུར་བ་ནི་ལུང་གཅིག་ལས་འཕྲོས་པ་ལས། སྔོན་གྱི་ལས་ཀྱི་རྣམ་པར་སྨིན་པའོ། །ཞེས་བཤད་དོ། ། 分別說此中義 གཉིས་པ་ལ། ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་བརྗོད། །གང་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དེ་བཤད། ཇི་ལྟར་བསླབ་པར་བྱ་བའོ། ། དང་པོ་ལ། དེ་ལ་དོགས་གཅོད་བཅས་པ་དང་། །ན་སྨད་བྱེ་བྲག་ཏུ་བསྟན་པ། །དངོས་གཞི་ཞར་བྱུང་དང་བཅས་པའོ། ། 斷疑 དང་པོ་ནི། ཉམས་པ་དག་ལ་ནི་སྦོམ་པོར་རོ་ཞེས་སྨོས་ན། ཉམས་པ་ལ་དུ་ཡོད་ཅེ་ན། ཉམས་པ་ཉིད་ནི་གཉིས་ཏེ། མཚན་མའི་ནང་དང་ཕྱི་རོལ་ཉམས་པའོ། །དགེ་སློབ་མ་གང་གིས། བདག་ལ་གཞན་གྱིས་བསྟེན་པའི་ཕྱིར་བརྗོད་པ་ན་དེ་ལྟར་རུང་ངོ་ཞེས་གཞན་ལ་ཁས་བླངས་པ་ན། དགེ་སློབ་མ་ 6-236a དེའི་བསླབ་པའི་གཞི་རྣམས་འཁྲུགས་པ་ཉིད་དོ། །དེ་ཡང་ཊཱི་ཀར། དགེ་སློབ་མའི་བསླབ་པ་འཁྲུགས་པ་ཉིད་ཡིན་གྱི། དགེ་ཚུལ་མའི་བསླབ་པ་སྐྱེས་པ་ལ་རེག་པ་སྤོང་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འཁྲུགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། དགོན་པ་བ་སྡིག་ཅན་གྱིས་ལྷན་ཅིག་སྦྱར་བའི་གནས་སྐབས་སུ་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་མ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །གལ་ཏེ་ཡང་དེའི་ཚེ་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་གྱུར་ན་ནི་དེའི་ཚེ་ཕམ་པ་དང་འདྲ་བའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཏེ། དེས་ན་དེའི་ལུས་ལ་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ཉིད་མེད་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་དང་། སྡིག་ཅན་དེ་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀར། འདིར་གཞུང་ནི་དགོན་པ་བ་སྡིག་ཅན་གྱིས་དགེ་སློབ་མ་ལ་ཁྱོད་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་ཀྱི་མི་ཚངས་པར་སྤྱད་ཀྱང་ལ

【現代漢語翻譯】 意識的自性並非恒常不變，而是處於一種混合狀態。精神錯亂是指，當原本恒常存在的意識消失時，意識的自性不再恒常，從而導致持續性的精神錯亂。正如在《微細釋》中所說的那樣。感受所帶來的危險，就像因熱病而導致的心神不寧，這是疾病的力量使意識的自性不再恒常。正如《海云經》中所說：『感受所帶來的危險，是指因強烈的感受而昏厥。』這意味著接近昏厥的狀態。導致精神錯亂的原因也有所不同。《調伏論》中說：『有五種情況會導致瘋狂：親友耗盡、財富和享受耗盡、身體失調、非人侵擾以及前世業力的成熟。』有五種情況被稱為精神錯亂：非人擾亂心神、非人侵擾、非人奪取精氣、身體失調以及前世業力的成熟。有五種情況被稱為疾病折磨：風引起的疾病、膽引起的疾病、痰引起的疾病、混合引起的疾病以及季節變化引起的疾病。』季節變化引起的疾病，在另一部經文中解釋為前世業力的成熟。 分別解釋其中的含義 第二部分：講述墮落的分類、哪些情況不會導致墮落以及如何學習。 第一部分：包括斷除疑惑、詳細解釋疾病的過患以及正文和附帶內容。 斷除疑惑 第一部分：如果有人說『對於墮落者來說，罪行是嚴重的』，那麼有多少種墮落呢？墮落有兩種：根本墮落和支分墮落。如果一位比丘尼對比丘說：『因為我受到別人的供養，所以這樣做是可以的。』並向他人承諾，那麼這位比丘尼的學處就會混亂。在《 टीका 》中說：『比丘尼的學處是混亂的，但沙彌尼的學處，比如避免接觸男性，並不是混亂的，因為在寺院的罪人強迫她時，她並沒有真正體驗到性行為。』如果她真的體驗到了，那麼她就會犯下類似於根本墮的罪行，因此她的身體將不再具有生育的能力。』那麼，這個罪人是什麼樣的呢？在《 टीका 》中說：『這裡指的是寺院裡的罪人對比丘尼說：『即使你沒有受具足戒，行不凈行也沒有關係。』

【English Translation】 Consciousness does not inherently abide in its own nature, but rather exists in a mixed state. Mental derangement occurs when the inherently abiding consciousness ceases to exist, causing the nature of consciousness to no longer be constant, thus leading to continuous mental derangement. As explained in the 'Detailed Explanation'. The danger posed by feelings is like the restlessness of the mind caused by fever, where the power of illness causes the nature of consciousness to no longer be constant. As stated in the 'Ocean Cloud Sutra': 'The danger posed by feelings refers to fainting due to intense feelings.' This means approaching a state of fainting. The causes of mental derangement also differ. The 'Vinaya Sutra' states: 'There are five conditions that lead to madness: exhaustion of relatives and friends, exhaustion of wealth and enjoyment, imbalance of the elements, disturbance by non-humans, and the maturation of past karma.' There are five conditions called mental derangement: disturbance of the mind by non-humans, harassment by non-humans, deprivation of essence by non-humans, imbalance of the elements, and the maturation of past karma. There are five conditions called affliction by illness: diseases caused by wind, diseases caused by bile, diseases caused by phlegm, diseases caused by a combination, and diseases caused by seasonal changes.' Diseases caused by seasonal changes are explained in another sutra as the maturation of past karma. Separately explain the meaning of this. Second part: Discusses the classification of transgressions, what situations do not lead to transgressions, and how to learn. First part: Includes resolving doubts, detailed explanation of the faults of diseases, and the main text with accompanying content. Resolving Doubts First part: If it is said that 'for those who have transgressed, the offenses are serious,' then how many types of transgressions are there? There are two types of transgressions: root transgressions and branch transgressions. If a bhikshuni says to a bhikshu: 'Because I am supported by others, it is permissible to do this,' and promises others, then the precepts of that bhikshuni will be confused. In the 《 टीका 》 it says: 'The precepts of a bhikshuni are confused, but the precepts of a shramanerika, such as avoiding contact with men, are not confused, because she has not actually experienced sexual intercourse when forced by a sinful person in the monastery.' If she really experiences it, then she will commit a sin similar to a root transgression, and therefore her body will no longer have the ability to reproduce.' So, what kind of person is this sinful person? In the 《 टीका 》 it says: 'Here, the text refers to a sinful person in the monastery saying to a bhikshuni: 'Even if you have not received full ordination, it does not matter if you engage in impure conduct.'

---

ྟུང་བར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་ཅོ་དྲིས་ཏེ་དེས་དེ་ཁས་བླངས་པ་དང་དེ་ལ་འགྱོད་པ་སྐྱེས་སོ། །དེས་དེ་མི་འདོད་བཞིན་དུ་བརྩལ་བ་དང་། དེ་བདག་དགེ་སློབ་མ་མ་རུང་བར་མ་གྱུར་ཏམ་སྙམ་དུ་འགྱོད་པ་སྐྱེས་སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། བསླབ་པ་འཁྲུགས་ཏེ་ཡང་དབོག་པར་བྱའོ། །ཉེས་བྱས་ཀྱི་ལྟུང་བར་འགྱུར་རོ། །ཉེས་བྱས་དེ་ཡང་ཁས་བླངས་པའི་དུས་ཁོ་ནར་འབྱུང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །འདིར་དགེ་སློབ་མས་འཁྲིག་པ་བསྟེན་པའི་ཕྱིར་ཁས་བླངས་ན་འཁྲུགས་ལ། རྐུ་བ་ལ་སོགས་པ་གཞན་གསུམ་བྱེད་པར་ཁས་བླངས་པས་ནི་མི་འཁྲུགས་པའི་རྒྱུ་མཚན། དེ་ཡང་ཆོས་དྲུག་ལ་སོགས་པ་རྣམས་གཙོ་བོར་མི་ཚངས་སྤྱོད་ཀྱི་རྒྱུར་འགྲོ་བ་འགེགས་པའི་བསླབ་བྱ་ཡིན་པ་ལ། དངོས་སུ་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པར་ཁས་ལེན་པ་མཚང་ཆེ་བའི་ཕྱིར་དང་། རྩ་བ་གཞན་གསུམ་ལ་དེ་ལྟར་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འཁྲིག་པ་བསྟེན་པའི་མཐུ་དང་ལྡན་པ་ལ་ཁས་བླངས་ན་དེར་འགྱུར་གྱི། དེ་མ་ཡིན་ན་དེར་མི་འགྱུར་ཏེ། གཞན་དུ་ན་དགག་བྱ་མ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །བསླབ་པ་འཁྲུགས་པ་དེ་ 6-236b ལ་དགེ་སློབ་མའི་བསླབ་པ་དེ་ཡང་བསྐྱར་ཏེ་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དེའི་ཞར་ལ་འཁྲིག་པ་བསྟེན་པའི་ཕྱིར་གཞན་ལ་ཁས་བླངས་པ་དེ་ནི་དགེ་སློང་གི་ལྟུང་བ་སྦོམ་པོའོ། །བསྟེན་བྱར་སྟེན་བྱེད་མ་ཆུད་ན་སྦོམ་པོར་ཡང་ངོ་། །དེར་ཆུད་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རྨ་ལག་པས་ཉེད་ན་སྦོམ་པོར་ཡང་ངོ་། །སྐྲག་པ་དང་ངོ་ཚ་བས་ཀུན་ཏུ་འདོད་ཆགས་མ་སྐྱེས་ན་སྦོམ་པོའོ། །འོ་ན་འདུལ་བྱེད་ལས། དགེ་སློང་གིས་ཀླུའི་བུ་མོ་མིར་སྤྲུལ་པ་ལ་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པར་བརྩམས་པ་ན། དེ་ཡང་སྦྲུལ་རིང་མོར་གྱུར་ནས་ཞེས་སྤྲུལ་པ་ཞིག་པར་གསུངས་ཤིང་། ལུང་ལྔ་ཚན་ལས། ཀླུ་སྤྲུལ་པ་མ་ཡིན་པའི་ཀླུའི་རང་བཞིན་ནི་ལྔ་སྟེ། སྐྱེ་བ་དང་། འཆི་བ་དང་། གཉིད་ལོག་པ་དང་། ཁྲོས་པ་དང་། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་འཁྲིག་པའི་ཆོས་བྱེད་པའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། མི་ཚངས་པར་སྤྱད་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་ཀླུའི་བུ་མོའི་སྤྲུལ་པ་ཞིག་པའི་ཕྱིར་བདེ་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་གྲུབ་སྟེ། དེས་ན་འདི་ལ་མཐར་ཐུག་གི་སེལ་བར་བྱེད་པ་དེ་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། དེའི་ལན་ནི་ཁ་ཅིག་ན་རེ། སྐྱེས་པ་བས་བུད་མེད་ལ་བདེ་བ་མྱོང་བ་སྔོན་ལ་སྐྱེ་བ་ཡིན་པས་འགལ་བ་མེད་ཅེས་ཟེར་བ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། དེ་ལྟར་ན་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བ་མ་ཡིན་པའི་དགེ་སློང་མ་ལ་ལོག་གཡེམ་བྱས་པ་ཆོས་ཅན། དགེ་སློང་མ་སུན་ཕྱུང་བ་ཉིད་ཡིན་པ་མི་སྲིད་པར་ཐལ། སུན་འབྱིན་པ་པོས་བདེ་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་སྔ་རོལ་དུ་ཡུལ་དགེ་སློང་མ་ཕམ་ཟིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། དགེ་སློང་མ་སུན་ཕྱུང་བ་དང་ཞེས་སོ། །འོ་ན་གང་ཞེ་ན། ལམ་དང་ཡན་ལག་ཕྲད་པའི་སྦྱོར་བའི་ཆགས་སེམས་

【現代漢語翻譯】 然後他問『不會墮落吧？』，他承認了，然後他感到後悔。他雖然不願意，但還是做了，然後他後悔『我是否成了不好的比丘？』。 世尊（Bhagavan）開示說：『戒律破損了，需要重新授予。』會犯下惡作的墮落。這種惡作只在承認的時候才會發生。』這就是所說的。 這裡，如果比丘承認是爲了行淫，那麼戒律就會破損。如果承認是爲了偷盜等其他三種行為，那麼戒律就不會破損。原因是，六法等主要是爲了阻止成為非梵行之因的戒律。直接承認行淫是嚴重的過失，而其他三種根本罪則不是這樣。 如果承認的對象具有行淫的能力，那麼就會發生破戒；如果不是這樣，就不會發生破戒，因為禁止的對象沒有完成。破損的戒律需要重新授予比丘。 順便說一下，爲了行淫而向他人承認，這是比丘的粗罪（sthulatyaya）。如果所接觸的對象沒有被接觸到，也是粗罪。爲了接觸到那個對象，用手摩擦也是粗罪。如果因為害怕和羞恥而沒有生起貪慾，也是粗罪。 那麼，在《調伏事》（Vinaya）中說：『比丘開始與化身為人的龍女行淫時，她變成了一條長蛇。』說的是化身消失了。在《五分律》（Pancavargika-vinaya）中說：『不是化身的龍的自性有五種：出生、死亡、睡眠、憤怒和行淫。』因為行淫的緣故，龍女的化身消失了，因此可以證實體驗到了快樂。那麼，這與最終的消除相矛盾，這是為什麼呢？ 對此的回答是，有些人說：『男人比女人更早體驗到快樂，所以沒有矛盾。』這種說法是不合理的。如果是這樣，那麼與沒有離欲的比丘尼發生邪淫，就不可能導致比丘尼被驅逐。因為驅逐者在體驗快樂之前就已經戰勝了比丘尼。如果承認這一點，那麼『驅逐比丘尼』等等。 那麼，什麼是正確的答案呢？當道路和肢體相遇時，貪慾之心（chags sems）...

【English Translation】 Then he asked, 'Will it not be a downfall?', and he admitted it, and then he felt regret. He did it even though he didn't want to, and then he regretted, 'Have I become a bad bhikshu?' The Bhagavan (Blessed One) said: 'The precepts are broken, and must be re-granted.' It will be a downfall of misdeed. That misdeed only occurs at the time of admission.' That is what was said. Here, if a bhikshu admits to engaging in sexual intercourse, then the precepts will be broken. If he admits to committing the other three, such as stealing, then the precepts will not be broken. The reason is that the six dharmas, etc., are mainly precepts that prevent becoming the cause of non-celibacy. Directly admitting to engaging in sexual intercourse is a serious offense, while the other three root offenses are not like that. If the object of admission has the power to engage in sexual intercourse, then it will be broken; if it is not like that, then it will not be broken, because the object of prohibition is not completed. The broken precepts must be re-granted to the bhikshu. Incidentally, admitting to another for the sake of engaging in sexual intercourse is a gross offense (sthulatyaya) for a bhikshu. If the object being touched is not touched, it is also a gross offense. In order to touch that object, rubbing with the hand is also a gross offense. If lust does not arise due to fear and shame, it is a gross offense. Then, in the Vinaya, it says: 'When a bhikshu began to engage in sexual intercourse with a Naga maiden who had transformed into a human, she turned into a long snake.' It says that the transformation disappeared. In the Pancavargika-vinaya, it says: 'The nature of a Naga that is not a transformation has five aspects: birth, death, sleep, anger, and engaging in sexual intercourse.' Because of the reason for engaging in sexual intercourse, the transformation of the Naga maiden disappeared, therefore it can be proven that pleasure was experienced. So, this contradicts the ultimate elimination, why is that? The answer to that is, some say: 'Men experience pleasure earlier than women, so there is no contradiction.' This statement is unreasonable. If that were the case, then committing adultery with a bhikshuni who has not abandoned desire would not possibly lead to the bhikshuni being expelled. Because the expeller has already conquered the bhikshuni before experiencing pleasure. If you admit that, then 'expelling the bhikshuni' etc. So, what is the correct answer? When the path and the limbs meet, the mind of lust (chags sems)...

---

ཀྱིས་སྤྲུལ་པ་ཞིག་པར་གདོན་མི་ཟའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཡན་ལག་གི་རྣམ་པ་གླང་ཤུ་སོགས་བརྡོལ་བའི་ཕྱིར་འདོད་ཆགས་ཀྱི་རོ་མ་མྱོང་ན་སྦོམ་པོའོ། །འོ་ན་ལུང་འདུལ་བྱེད་ལས་ནད་དང་བཅས་པ་བཅུག་ན་བཅུག་མ་ཐག་ཏུ་ 6-237a ཕམ་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ་ནད་དེས་བདེ་བ་ཉམས་མྱོང་སྐྱེ་བ་ལ་གནོད་ན་སེལ་བར་འགྱུར་གྱི། མི་གནོད་ན་སེལ་བར་མི་འགྱུར་བ་ཡིན་ནོ། །ཡན་ལག་གི་རྣམ་པ་ལས་སུ་མི་རུང་བ་བཅུག་ན་སྦོམ་པོའོ། །ལག་པས་ལག་པར་དང་། རྐང་པས་རྐང་པར་དང་། ཚིགས་ཀྱིས་ཚིགས་སུ་དང་། འདོམས་ཀྱིས་འདོམས་ལྟ་བུ་མི་རུང་བར་སྤྲད་ན་སྦོམ་པོའོ། །འདིར་ལག་པས་རྐང་པས་དང་ཚིགས་ཀྱིས་དང་འདོམས་ཀྱིས་ཞེས་སྔ་མ་རྣམས་ནི་སྟེན་བྱེད་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ལ། ལག་པ་དང་ཞེས་སོགས་ཕྱི་མ་ནི་བསྟེན་བྱའི་དབང་དུ་བྱས་པའོ། །མི་རུང་བ་ནི་བཟུང་དུ་མི་རུང་བ་དང་འཇུག་ཏུ་མི་རུང་བའོ། །བུད་མེད་ཀྱིས་བརྩལ་བ་ན་སྤྲད་པའི་སེམས་གཡོ་བ་ཉིད་ཙམ་ལ་འཁྲིག་པའི་རོ་མ་མྱོང་བ་སྦོམ་པོའོ། །ཤིང་དང་བ་སོ་དང་རྡོ་བ་དང་གོས་ལས་བུ་མོའི་གཟུགས་བྱས་པ་ལ་བརྩལ་ན་གལ་ཏེ་དབང་པོ་ཙམ་དོད་ན་དེར་བཅུག་ན་སྦོམ་པོའོ། །ནང་ན་གནས་པའི་འདྲེ་མོ་ལ་སོགས་པས་རྐང་ལག་ལ་སོགས་པ་ཡན་ལག་ཐམས་ཅད་དུ་རེག་པ་སྟེར་ན་དངོས་གཞིའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བར་འགྱུར་ཏེ། བགྲོད་པར་བྱ་བ་རྫོགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། བསྟེན་པའི་དོན་དུ་བུད་མེད་ལ་རྩོལ་བའི་གང་ཟག་གིས་ཡན་ལག་གི་རྣམ་པ་སྟེ་མོའི་དབང་པོར་དགེ་སློང་གི་རྐང་པ་འཛུད་ན་སྦོམ་པོའོ། །བསྟེན་པར་བྱ་བ་མོའི་དབང་པོ་ལ་སོགས་པ་ལ་ཡན་ལག་གི་རྣམ་པ་ཕོའི་དབང་པོས་རེག་པ་དེ་ཙམ་ལ་གཞོལ་བ་སྟེ་ཕྱི་རོལ་ལ་རེག་པ་ཙམ་གྱི་བསམ་པས་ཕྱི་རོལ་དུ་རེག་ན་སྦོམ་པོའོ། ། 分別說微罪 གཉིས་པ་ནི། ཚུར་ཤོག་བདག་ཅག་གཉིས་མི་ཚངས་པར་སྤྱད་དོ་ཞེས་རང་དང་བསྟེན་པའི་ཕྱིར་གཞན་ལ་བསྒོ་ན་སྦོམ་པོའོ། །སོང་ལ་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་ཅིག་ཅེས་གཞན་དང་བསྟན་པའི་ཕྱིར་གཞན་ལ་བསྒོ་ན་སྦོམ་པོའོ་ཞེས། ཊཱི་ཀ་དང་ལུང་ལས་ཀྱང་གསུངས་པས་སྔ་མ་ནི་སྦྱོར་བའི་ཚེ་ན་ 6-237b སྦོམ་པོའོ། །ཕྱི་མ་ནི་མཐར་ཐུག་པའི་ཚེ་ན་སྦོམ་པོའོ། ། 正行及附屬 གསུམ་པ་ནི། དང་པོ་འདོད་ཆགས་ཀྱི་ལས་སུ་རུང་བ་མ་ཡིན་ཀྱང་། རང་བཞིན་ཏེ་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་ལས་སུ་རུང་བ་ཉིད་བཅུག་པ་ཡིན་ན་ཡན་ལག་གཞན་ཚང་ན་མཐར་ཐུག་གི་ལྟུང་བ་ན་སྨད་པ་མེད་དོ་སྟེ་ཕམ་པ་བསྐྱེད་དོ། །མདུན་ན་མོའི་དབང་པོ་དང་ཕྱི་མ་བཤང་ལམ་གཉིས་སྦྱོར་བ་གང་དུ་བརྩལ་བ་དེ་ལས་གཞན་དུ་འདོད་ཆགས་གྲུབ་སྟེ་མཐར་གཏུགས་པ་ལ་ན་སྨད་མེད་དོ། །ཊཱི་ཀར། འདིར་གཞུང་ནི། མདུན་ན་མོར་སྨྱུགས་པའི་ལས་བྱས་ཤིང་ཕྱི་ན་མོར་བླུགས་ན་དེ་ལ་ནི་ཁོ་མོ་མི་ཚངས་པར་སྤ

【現代漢語翻譯】 佛說，以幻化之身行淫，非為墮罪。若因肢體殘缺如陽痿等，而未嘗愛慾之味，則犯粗罪（Sthulatyaya）。若律藏中說，若允許患病者行淫，則立即犯波羅夷罪，這是否矛盾呢？並非如此，若此病妨礙了安樂的體驗，則應制止；若無妨礙，則不應制止。若將不適宜的肢體插入，則犯粗罪。以手觸手，以足觸足，以關節觸關節，以陰部觸陰部等，若以不適宜的方式交合，則犯粗罪。此處，『以手觸足，以關節觸陰部』等，前述為能觸者，後述為所觸者。不適宜者，指不可握持或不可插入者。若女子主動，僅因交合之心而未嘗愛慾之味，則犯粗罪。若以木、竹、石、布等製成女像，若僅有性器官，插入其中則犯粗罪。若居於身內的女鬼等，給予手足等一切肢體的接觸，則犯根本罪，因已完成行淫之事。為求樂，若有欲之人以肢體，即以比丘之足插入女子陰道，則犯粗罪。若以肢體，即以男根觸及所求之樂，即女子陰道等，僅以外緣接觸之想而觸及外緣，則犯粗罪。 分別說微罪 第二，若說『來，我們二人行不凈行』，為自己或所依之人而勸誘他人，則犯粗罪。若說『去，行不凈行』，為他人或所依之人而勸誘他人，則犯粗罪。經論中亦如是說，前者於行淫之時犯粗罪，後者于究竟之時犯粗罪。 正行及附屬 第三，初時雖非可行淫之處，然以自性，即以其本性，於一切時可行淫之處插入，若其他肢體健全，則于究竟之墮罪無有呵責，即生波羅夷罪。於前陰（指女陰）或后陰（指肛門）二者之中，無論於何處行淫，若愛慾已成，達到究竟，則無有呵責。論中說：此處經文是指，若於前陰行事，而注入后陰，則彼非為不凈行。

【English Translation】 The Buddha said that having sex with a transformation is not a transgression. If one has not experienced the taste of desire due to limb defects such as impotence, then it is a Sthulatyaya (gross offense). If it is said in the Vinaya that if a sick person is allowed to have sex, they will immediately commit a Parajika, is this contradictory? It is not so, if the disease hinders the experience of happiness, then it should be stopped; if it does not hinder, then it should not be stopped. If an unsuitable limb is inserted, it is a Sthulatyaya. Touching hand to hand, foot to foot, joint to joint, genitals to genitals, etc., if one engages in intercourse in an unsuitable way, it is a Sthulatyaya. Here, 'touching foot with hand, touching genitals with joint,' etc., the former are the ones who touch, and the latter are the ones who are touched. Unsuitable means that which cannot be held or cannot be inserted. If a woman takes the initiative, and only has the intention of intercourse without experiencing the taste of desire, it is a Sthulatyaya. If a female figure is made of wood, bamboo, stone, or cloth, if there is only a sexual organ, inserting into it is a Sthulatyaya. If a female ghost dwelling within the body gives contact to all limbs such as hands and feet, then it becomes a fundamental transgression, because the act of intercourse is completed. For the sake of pleasure, if a person with desire inserts a bhikkhu's foot into a woman's vagina, it is a Sthulatyaya. If one is devoted to the mere touch of a limb, that is, the male organ, to what is to be enjoyed, such as the woman's vagina, with the intention of merely touching the outside, it is a Sthulatyaya. Separately Speaking of Minor Offenses Second, if one says, 'Come, let us two engage in impure conduct,' and persuades others for oneself or for the one on whom one relies, it is a Sthulatyaya. If one says, 'Go, engage in impure conduct,' and persuades others for another or for the one on whom one relies, it is a Sthulatyaya. As it is said in the commentaries and scriptures, the former is a Sthulatyaya at the time of intercourse, and the latter is a Sthulatyaya at the time of completion. The Main Act and Its Accessories Third, although it is not a suitable place for intercourse at first, if one inserts into a place that is suitable for intercourse at all times by its nature, that is, by its very essence, and if the other limbs are intact, then there is no blame for the ultimate transgression, that is, it generates a Parajika. Whether one engages in intercourse in the front vagina or the back vagina (anus), if desire is fulfilled and reaches completion, then there is no blame. The commentary says: Here, the scripture refers to the case where one performs an act in the front vagina and pours into the back vagina, then that is not impure conduct.

---

ྱོད་པར་ཡིན་པར་མི་འཛིན་ཏོ་ཞེས་ཟེར་བ་ལ། དེས་མདུན་ན་མོར་སྨྱུགས་པའི་ལས་བྱས་ཤིང་ཕྱི་ན་མོར་བླུག་གོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། །སྒོ་གསུམ་ཅར་དུ་སྤྱད་ལ་སྒོ་ཐ་མ་གཅིག་ཏུ་འདོད་ཆགས་གྲུབ་པར་བྱའོ་སྙམ་སྟེ་ལམ་གཅིག་ཏུ་དང་པོར་བརྩལ་ཞིང་། དེ་ནས་ལམ་ལྷག་མ་གཞན་རྣམས་སུ་བརྩལ་བར་བྱའོ་སྙམ་པ་ལ་སྒོ་དང་པོར་འདོད་ཆགས་གྲུབ་པ་ལ་ཡང་ན་སྨད་པ་མེད་དོ། །དགེ་སློང་ཉམས་པ་མེད་པར་བདག་ནི་དགེ་སྦྱོང་གི་ཚུལ་ལས་ཉམས་པའོ་སྙམ་པའི་བསམ་པ་ཅན་གྱིས་བཅུག་པ་ལ་ཡང་ན་སྨད་པ་མེད་དོ། །ཕོ་མཚན་གྱི་ནད་ལ་སོགས་པ་དང་བྲལ་བར་བྱ་བའི་དོན་ཉིད་ཀྱིས་བཅུག་པ་ལ་ཡང་ན་སྨད་པ་མེད་དོ། །མོའི་དབང་པོ་སོགས་ལམ་གསུམ་ལ་ལམ་གསུམ་པོ་ལས་གཞན་ཉིད་དུ་ངེས་པར་འདུ་ཤེས་པ་དང་། ལམ་གསུམ་པོ་ཡིན་ནམ་བརླ་དང་དབང་པོའི་བར་སྟོངས་ཤིག་ཡིན་ནམ་སྙམ་པའི་ཡིད་གཉིས་ཟ་བས་བཅུག་པ་ལ་ཡང་ན་སྨད་པ་མེད་དོ། །ལམ་མ་ཡིན་པའི་ཡུལ་ལ་ནི་གཞན་ཉིད་དུ་འདུ་ཤེས་པ་དང་། ཡིད་གཉིས་ཟ་བ་དེ་གཉིས་སྦོམ་པོའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཉིད་དེ། ལམ་མ་ཡིན་པ་ལམ་དུ་འདུ་ཤེས་པ་ཉིད་དང་། ལམ་མ་ཡིན་པ་ལ་ཡིད་གཉིས་ 6-238a ཟ་བས་བཅུག་ན་སྦོམ་པོའོ། ། 說無墮罪 གཉིས་པ་ནི། བ་ལང་ལ་སོགས་པས་བརྡོས་པའི་དགེ་སློང་བུད་མེད་ཀྱི་སྟེང་དུ་འགྱེལ་བ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །འཇིགས་ཤིང་སྐྲག་པའི་བུད་མེད་ཉམ་ཐག་པས་དགེ་སློང་གི་མགུལ་ནས་མི་འདོད་བཞིན་དུ་འཁྱུད་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པར་ཡང་ངོ་། །སྒོ་ཁང་ལྟ་བུར་དགེ་སློང་དང་བུད་མེད་གདོང་ཐུག་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་མཆུར་མཆུས་རེག་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པར་ཡང་ངོ་། །འདིའི་མཆུ་ཁའི་དབང་དུ་བྱས་པ་མ་ཡིན་ལ། ཕོ་མོའི་མཚན་མའི་མཆུ་ཡིན་པར་ལུང་འདུལ་བྱེད་ནས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། ། 如何學學處 གསུམ་པ་ནི། ཁྱིའི་མདུན་དུ་གཅི་བར་མི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། ཟག་བྱེད་ཕྱུང་སྟེ་ཞེས་དང་། ཡན་ལག་གི་རྣམ་པ་ཟིན་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །གང་དུ་མི་མིན་དང་གཅན་གཟན་སོགས་ཀྱིས་སྲོག་གི་བར་ཆད་འབྱུང་བའི་དགོན་པ་དེར་གནས་པར་མི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། དེ་ནི་མིའམ་ཅི་མོའི་བྱུང་བའི་མཐའ་ལས་བཞག་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ཆུ་ཀླུང་གང་ན་ཡན་ལག་གི་རྣམ་པ་འཛིན་པའི་འཇིགས་པ་ཡོད་པའི་ཆུ་ཀླུང་དེར་སྒྲེན་མོར་བརྒལ་བར་མི་བྱའོ། །མདོ་འདིའི་དགག་དགོས་ནི་ཕམ་པར་འགྱུར་དུ་དོགས་པ་ཡིན་ལ། སྒྲུབ་དགོས་ལུས་རས་ལྟ་བུས་གཡོགས་ཏེ་བརྒལ་དགོས་པར་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །ཆུ་ཀླུང་དེར་ཤེས་བཞིན་དུ་གྲུ་བརྒལ་བར་བྱ་བ་ནི་བུད་མེད་ཀྱི་རེག་པ་སྤང་བའི་དོན་དུའོ། །དགེ་སློང་གིས་བ་ལང་གི་ནང་དུ་ཡང་ཤེས་བཞིན་དུ་འགྲོ་བར་བྱའོ། །ཁྲོན་པ་ལ་ཡང་ཤེས་བཞིན་དུ་བརྟག་པར་བྱའོ། །བསོད་སྙོམས་ལ་ཡང་ཤེས་བཞིན་དུ་གྲོང་དུ་རྒྱུ་བར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། གསུམ་པོ་ད

【現代漢語翻譯】 有人說，『不認為這是墮罪。』對此，佛說：『他在前面做著吹火筒的工作，在後面傾倒。』意思是說，在三個門（指身、語、意三門）上都使用，卻想著要在最後一個門上成就貪慾，一開始只在一個門上努力，然後想著在其他剩下的門上努力，即使在第一個門上成就貪慾，也沒有墮罪。 比丘沒有失去戒律，如果他認為『我從修行的行為中失去了』，並因此而進入（性行為），也沒有墮罪。爲了擺脫陽痿等疾病而進入（性行為），也沒有墮罪。對於女性的器官等三個門，如果明確地認為這三個門是不同的，或者懷疑這三個門是什麼，是腿和大腿之間的空隙嗎？如果帶著這種疑惑而進入（性行為），也沒有墮罪。對於非道的場所，如果認為是不同的，或者帶著疑惑，這兩種情況都按重罪處理。如果認為非道是道，或者對非道感到疑惑而進入（性行為），那就是重罪。 說無墮罪 第二，被牛等壓倒的比丘倒在女人身上，沒有墮罪。被恐懼嚇壞的虛弱女人不情願地摟住比丘的脖子，也沒有墮罪。在門房之類的地方，比丘和女人因碰撞的力量而嘴唇相碰，也沒有墮罪。這裡說的不是嘴唇，而是男女生殖器的嘴唇，這是從律藏中說到的。 如何學學處 第三，不要在狗面前小便。《 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)》中說：『拔出排泄物』，以及『爲了避免抓住肢體的形狀』。 不要住在那些有非人或野獸等會威脅生命的地方。《 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)》中說：『那是從人或非人的出現之處設立的。』 不要赤身裸體地渡過那些有抓住肢體形狀的危險的河流。這部經的遮止是爲了避免成為墮罪，而建立的是需要用布等遮蓋身體來渡過。爲了避免接觸女人，應該有意識地乘船渡過河流。比丘也應該有意識地進入牛群中。對於水井也應該有意識地檢查。對於乞食也應該有意識地在村莊里行走。《 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)》中說：『這三者都……』

【English Translation】 Someone says, 'It is not considered a transgression.' To this, the Buddha said, 'He is doing the work of a bellows in front and pouring in the back.' It means using all three doors (referring to body, speech, and mind), but thinking of achieving desire in the last door, initially striving only in one door, and then thinking of striving in the other remaining doors, even if desire is achieved in the first door, there is no transgression. A Bhikshu who has not lost his precepts, if he thinks, 'I have lost from the practice of discipline,' and enters (into sexual activity) because of this, there is no transgression. Entering (into sexual activity) for the purpose of getting rid of impotence and other diseases, there is no transgression. Regarding the three doors such as the female organ, if it is clearly thought that these three doors are different, or if there is doubt about what these three doors are, is it the space between the legs and thighs? If entering (into sexual activity) with such doubt, there is no transgression. Regarding a non-path place, if it is thought to be different, or with doubt, these two situations are treated as serious offenses. If thinking that a non-path is the path, or entering (into sexual activity) with doubt about the non-path, that is a serious offense. Saying there is no transgression Second, if a Bhikshu who is pressed down by a cow or something falls on a woman, there is no transgression. If a weak woman who is frightened and scared unwillingly hugs the Bhikshu's neck, there is also no transgression. In a place like a gatehouse, if the lips touch due to the force of a collision between a Bhikshu and a woman, there is also no transgression. Here, it is not referring to the lips of the mouth, but the lips of the male and female genitals, as stated in the Vinaya. How to learn the precepts Third, do not urinate in front of a dog. The 《 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：Commentary)》 says: 'Extracting the discharge,' and 'For the sake of abandoning grasping the shape of the limbs.' Do not live in monasteries where there is a danger to life from non-humans or beasts, etc. The 《 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：Commentary)》 says: 'That is established from the end of the appearance of humans or non-humans.' Do not cross nakedly those rivers where there is a danger of grasping the shape of the limbs. The prohibition of this Sutra is to avoid becoming a defeat, and what is established is that it is necessary to cover the body with cloth, etc., to cross. To avoid contact with women, one should consciously cross the river by boat. A Bhikshu should also consciously enter among the cows. One should also consciously inspect the well. One should also consciously walk in the village for alms. The 《 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：Commentary)》 says: 'All three...'

---

ག་ལ་ཡང་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་སྨོས་པ་ནི་ཤེས་བཞིན་ཞེས་བྱ་བའི་རྗེས་སུ་བསྙེགས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཤེས་བཞིན་ཐམས་ཅད་དུ་གསུངས་པ་ཡང་བུད་མེད་ལ་རེག་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་འདོད་པ་ཞིག་འོངས་ན་ཕོ་མོ་གང་ཡིན་ཅེས་ལེགས་པར་སོ་སོར་བརྟག་ 6-238b པ་བྱས་ནས་རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་བྱའོ། །འདིའི་དགག་དགོས་མི་ཚངས་སྤྱོད་ཀྱི་རྒྱུར་འགྲོ་བ་དགག་པ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བུད་མེད་སྐྱེས་པ་གཞོན་ནུ་འདྲ་བ་རབ་ཏུ་ཕྱུང་སྟེ་དགེ་སློང་གི་ནང་དུ་བཞག་ན་འགལ་ཚབས་ཅན་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །འོ་ན་སྐྱེས་པ་འདྲ་བའི་བུད་མེད་དང་ཞེས་གོང་དུ་བསྟན་པ་དང་ཟློས་པའི་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། གོང་དུ་བསྟན་པ་དེ་ནི་མཛེས་པའི་བར་ཆད་ཀྱི་ཆ་ནས་བཀག་པའོ། །འདིར་བཀག་པ་ནི་མི་ཚངས་སྤྱོད་ཀྱི་རྒྱུར་འགྲོ་བའི་ཆ་ནས་བཀག་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། གུས་པ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་འདི་ལྟར་བསླབ་པ་ཐམས་ཅད་ལ་སྦྱོར་བ་མི་ལྷོད་པར་བྱ་བ་ཡིན་པས་ལྷག་པར་ཡང་རབ་ཏུ་དབྱུང་བ་ལ་བྱ་དགོས་སོ་ཞེས་པ་འདི་ཁྱབ་པ་ཚད་གྲུབ་ཀྱི་རྟགས་བཀོད་པ་མ་ཡིན་གྱི་ལུང་ཆོས་ཀྱི་འཐད་སྒྲུབ་ཙམ་དུ་བཀོད་པ་ཡིན་ནོ། །འདིར་ཉིད་བཤད་དང་ཊཱི་ཀར། བསླབ་པ་ཐམས་ཅད་ལ་སྦྱོར་བ་ལྷོད་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་གིས་གཅིག་པུ་བླ་གབ་མེད་པར་གློས་མི་དབབ་བོ། །འདིའི་བྱུང་བ་ཊཱི་ཀར། དགེ་སློང་གཅིག་པུ་བླ་གབ་མེད་པར་གློས་ཕབ་སྟེ་གཉིད་ལོག་པ་དེའི་ཤམ་ཐབས་ཕུད་པ་ན་དགེ་སློང་དེ་བུད་མེད་ཀྱིས་བརྩལ་བས་དེའི་ཕྱིར་འདི་བཞག་གོ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་མས་གནས་ཁང་སྒོ་མ་བཅད་པར་སྙོམས་པར་འཇུག་པར་ཡང་མི་བྱའོ། །ཡང་སྒྲ་ནི་གྲོགས་མོ་ཡོད་དུ་ཟིན་ཀྱང་དེར་གློས་མི་དབབ་པའི་དོན་ནོ། །ཕམ་པར་འགྱུར་བ་དང་པོ་འདུལ་བྱེད་ཀྱི་སྐབས་སོ། །སྨྲས་པ། ཉི་མའི་གཉེན་གྱི་གསུང་རབས་ཐོས་པའི་དགའ་སྟོན་འགྲམ་པའི་ཆང་། །ལེགས་པར་མྱོང་ཡང་བག་ཡོད་ལྕགས་ཀྱུས་རིང་ནས་དྲངས་པའི་ཡིད། །ཤེས་བཞིན་གཉིས་འཐུང་རོལ་པའི་གོམ་གྱིས་བསྟན་ལ་ཕྱོགས་གྱུར་ཀྱང་། །གཞན་དབང་ལྕགས་སྒྲོག་གིས་བཅིངས་གེགས་མེད་རྒྱུ་བའི་གོ་སྐབས་འཕྲོག །དེ་ལྟར་ན་ཡང་བསྟན་ལས་ཕྱིར་ 6-239a ཕྱོགས་པའི། །ཁེངས་རློམ་སྤྲིན་སྔོན་ལྷོང་པོའི་ཕུང་པོ་དེར། །བསྟན་པའི་རྩ་ལག་འདུལ་བའི་ཉི་མ་ནི། །ཞུ་བའི་ལེགས་བཤད་བྱུག་པས་ལེགས་པར་དགེ། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་རྫོགས་སོ།། །། 不予取罪 གཉིས་པ་ལ། རྣམ་འབྱེད་ཕྲན་ཚེགས་ཞུ་བ་དང་། །འདུལ་བྱེད་བཞི་ལས་བྱུང་བཞིན་བརྗོད། ། 說廣戒品 དང་པོ་ལ། ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའི་གནས་སྐབས་བཤད། །དེ་ཡི་སེལ་བའི་གནས་སྐབས་བསྟན། །མཐར་ཐུག་གྲུབ་པའི་གནས་སྐབས་བཤད། །ལྟུང་བ་སྤང་བའི་བསླབ་བྱ་བརྗོད། ། 墮罪正行總義 དང་པོ་ལ

【現代漢語翻譯】 提到『任何時候』，是爲了追求『正知』。所有時候都強調正知，是爲了避免與女性的接觸。如果有人想出家，要仔細分辨是男是女，然後才能讓他出家。這裡需要禁止的是會導致非梵行（不凈行）的行為。正如 टीका (梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，ṭīkā，註釋) 中所說：『如果讓年輕貌美的男女出家，並讓他們待在僧團中，會導致嚴重的違規行為。』那麼，之前提到的『像男人一樣的女人』，難道不是重複了嗎？之前禁止的是從美貌的角度出發，而這裡禁止的是從會導致非梵行的角度出發。正如 टीका 中所說：『爲了培養恭敬心，所有學處都應毫不鬆懈地應用，尤其是在出家方面。』這並非是普遍成立的有效論證，而只是爲了證明經文的合理性。在這裡，《自釋》和 टीका 都說：『如果對所有學處都鬆懈，就會犯下惡作。』比丘不應在沒有上衣遮蓋的情況下裸露身體。這件事的起因是：一個比丘在沒有上衣遮蓋的情況下脫下衣服睡覺，他的下裙被一個女人拿走了，因此制定了這個規定。比丘尼也不應在沒有關門的情況下入定。『也』字表示即使有同伴，也不應在那裡脫衣服。第一個他勝罪是在調伏的場合中產生的。 有人說：聽聞太陽親族（釋迦牟尼佛）的教誨，如同參加歡樂的盛宴，品嚐美味的酒。即使盡情享受，也要用正念的鐵鉤長久地牽引自己的心。以智慧和禪定的雙重滋養，即使腳步傾向於世俗，也要讓它轉向佛法。不要讓束縛他人的鐵鏈，剝奪了你無礙遊走的自由。即便如此，也要遠離背離佛法的驕傲自滿，如同烏雲般濃厚。佛法的根本——調伏的太陽，用清涼的甘露滋潤，才能帶來吉祥。非梵行（不凈行）的他勝罪到此結束。 不予取罪 第二部分：詳細分析和陳述四種調伏之法。 說廣戒品 第一部分：講述墮罪的實際情況。闡述避免墮罪的方法。說明最終完成的狀態。講述避免墮罪的學處。 墮罪正行總義 第一部分

【English Translation】 The mention of 'at any time' is to pursue 'mindfulness'. The emphasis on mindfulness at all times is to avoid contact with women. If someone wants to be ordained, it is necessary to carefully distinguish whether they are male or female before allowing them to be ordained. What needs to be prohibited here is behavior that leads to unchaste conduct (non-brahmacharya). As stated in the टीका (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary): 'If young and beautiful men and women are ordained and kept in the Sangha, it will lead to serious violations.' Then, isn't the previously mentioned 'woman who looks like a man' a repetition? What was previously prohibited was from the perspective of beauty, while what is prohibited here is from the perspective of leading to unchaste conduct. As stated in the टीका: 'To cultivate respect, all precepts should be applied without懈怠, especially in ordination.' This is not a universally valid argument, but merely to prove the rationality of the scriptures. Here, both the 《Self-Explanation》 and the टीका say: 'If one is懈怠 towards all precepts, one will commit a दुष्कृत (Sanskrit, Devanagari, duṣkṛta, bad deed).' A Bhikshu should not expose his body without an upper garment. The origin of this is: A Bhikshu took off his clothes and slept without an upper garment, and his lower garment was taken away by a woman, hence this rule was established. A Bhikshuni should also not enter into Samadhi without closing the door of her dwelling. The word 'also' indicates that even if there is a companion, one should not take off clothes there. The first Parajika (Sanskrit, Devanagari, Pārājika, defeat) arose in the context of taming. Someone said: Hearing the teachings of the Shakya clan (Sakyamuni Buddha) is like attending a joyous feast, tasting delicious wine. Even if you enjoy it to the fullest, you must use the hook of mindfulness to pull your heart for a long time. With the dual nourishment of wisdom and meditation, even if your steps tend towards the mundane, you must turn them towards the Dharma. Do not let the chains that bind others deprive you of the freedom to roam unhindered. Even so, stay away from the arrogance and pride that turn away from the Dharma, as thick as dark clouds. The root of the Dharma—the sun of taming—can only bring auspiciousness when nourished by the cool nectar. The Parajika (Sanskrit, Devanagari, Pārājika, defeat) of unchaste conduct ends here. Non-Offense Part Two: Detailed analysis and statement of the four methods of taming. Saying Broad Precepts Part One: Explaining the actual situation of the offense. Elaborating on the methods to avoid the offense. Explaining the state of final completion. Narrating the precepts to avoid the offense. General Meaning of Offense Proper Conduct Part One

---

། གླེང་གཞི། དགག་བྱ། ལྟུང་བའི་ངོ་བོ། ཡན་ལག་བརྩི་བའོ། ། དང་པོ་ནི། རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ཏུ་དགེ་སློང་ནོར་ཅན་གྱིས་མ་བྱིན་པར་བླངས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་ཕམ་པ་བཅས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། མ་བྱིན་པར་ལེན་པའི་བྱ་བ་དང་འབྲེལ་ནས་གཞན་གྱི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་གནོད་པ་དང་། རང་འདོད་པ་ཆེས་པའོ། ། གསུམ་པ་ནི། བཅས་པའི་རྟེན་ཅན་དགེ་སློང་གིས་མི་གཞན་དབང་བའི་རྫས་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་དེ་རྐུ་སེམས་ཀྱིས་སྦྱོར་བ་རང་ངམ་བསྐོས་པས་ལུས་ངག་ཏུ་གྲུབ་ཅིང་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། ། བཞི་པ་ལ། གཞི། བསམ། སྦྱོར་བ། མཐར་ཐུག་སྟེ་བཞི་ལས། 事 དང་པོ་ལ། གང་ལས་རྐུ་བའི་ཡུལ། གང་རྐུ་བའི་དངོས་པོའོ། ། 竊處 དང་པོ་ནི། རྫས་དེའི་བདག་པོ་མི་ཡིན་པ་དང་གཞན་ཡིན་པ་དགོས་ཏེ། འགྲོ་བ་གཞན་གྱིར་རོ་ཞེས་དང་། རང་གིའོ་ཞེས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་གྲུབ་བོ། ། 所竊 གཉིས་པ་ནི། མིའི་རྒྱུད་ཀྱིས་བདག་གིར་བྱས་པ་དང་། རིན་ཐང་ཚང་བ་སྟེ་མིའི་རྒྱུད་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་བཟུང་བའོ་ཞེས་པ་དང་། མ་ཤ་ཀ་ལྔ་ལ་སོགས་པའོ་ཞེས་པས་སོ། །སེལ་བ་དོན་ལ་དབང་ཡང་བདག་གིར་མ་བྱས་པ་བརྐུས་ 6-239b ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བདག་པོས་དོན་མ་རྟོགས་པའི་གཏེར་བརྐུས་ན་སྦོམ་པོར་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །རིན་ཐང་མ་ཚང་བ་བརྐུས་ནའང་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཏེ། མ་ཆོག་པ་བརྐུས་ནའོ་ཞེས་པས་སོ། ། 所思 གཉིས་པ་བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ། འདུ་ཤེས་དང་། ཀུན་སློང་ངོ་། ། 想 དང་པོ་ནི། གཞིའི་རྣམ་པ་མ་དོར་བའི་ཡིད་གཉིས་སམ་ངེས་པར་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་པ་སྟེ། ཐམས་ཅད་ལ་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བས་ཞུགས་པ་ནི་ཞེས་པ་དང་། དེར་འདུ་ཤེས་པས་སོ་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་ལྷས་བྱིན་གྱི་ནོར་ལ་མཆོད་སྦྱིན་གྱི་ནོར་དུ་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་ཏེ་བརྐུས་པའམ་མིའི་རྫས་ལ་འགྲོ་བ་གཞན་གྱིར་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་ཏེ་བརྐུས་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཏེ། འགྲོ་བ་གཞན་གྱིར་རོ་ཞེས་པས་སོ། ། 動機 གཉིས་པ་ནི། ཕམ་པ་བསྐྱེད་པ་ལ་ཀུན་སློང་ནི་ཆོས་དྲུག་ལྡན་དགོས་ཏེ། གཞན་གྱི་ཡིན་པ་དང་། མ་གནང་བ་དང་། བདག་ཉིད་ཀྱི་དོན་དང་། འཚོ་བའི་ཆེད་དུ་དང་། གཏན་དུ་དབྲལ་འདོད་དང་། རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །དེ་ཡང་གཞན་གྱི་ཡིན་སྙམ་པ་དགོས་ཏེ་རང་དང་ཞེས་རང་གི་ཡིན་པའི་སེམས་ཀྱིས་བླངས་ན་ལྟུང་མེད་དུ་གསུངས་ལ། མ་གནང་ཡང་སྙམ་པ་དགོས་ཏེ་ཡིད་གཅུགས་པའི་སེམས་དག་གིས་ཞེས་དང་། བདག་ཉིད་ཀྱི་དོན་ཡིན་པ་དགོས་ཏེ་གཞན་གྱི་དོན་ཉིད་དུ་ན་ཡང་དངོས་གཞིའི་རྣམ་པའོ་ཞེས་དང་། འཚོ་བའི་ཆེད་ཡིན་པ་དགོས་ཏེ་མཆོད་པའི་དོན་དུ་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་པ་དང་། གཏན་དུ་དབྲལ་འདོད་དགོས་ཏེ་བརྙ་བ་དང་ཞེས་རེ་ཞིག་བརྙ་བའི་སེམས་ཀྱིས་བླངས་ན་ལྟུང་མེད་དུ་གསུངས་ པ་དང་། རྐུ་སེམས་ཀྱིས་སོ་ཞེས་སོ། །རྒྱུན་མ་ཆད

【現代漢語翻譯】 引言：所應斷除，墮罪之體性，支分之計算。 第一，在王舍城，比丘諾堅因未經允許取用（財物）而犯了斷頭罪。 第二，與不予而取的行為相關聯，損害他人的受用，以及自身慾望過大。 第三，所斷之事的所依是有情，具足（可被盜取之物）特徵的，非他人所擁有的物品，以盜心進行，自己或指使他人通過身語完成，產生獲得之想，由此產生的即為根本墮罪。 第四，有四支，即：所依、所思、加行、究竟。 第一，從何處盜取之境，所盜之物。 第一，該物之所有者必須是人或其他人，意為『屬於其他有情』，以及『屬於自己』。 第二，為人類所擁有，且價值完整，即『為人類所完全擁有』，如『五摩沙迦』等。若盜取事實上屬於（某人）但未被其擁有的物品，則犯粗罪。如 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)中所說，盜取物主未察覺的寶藏，則犯粗罪。若盜取價值不完整的物品，也犯粗罪，即『盜取不足量之物』。 第二，所思之支分有：想、動機。 第一，對於境之行相未捨棄的猶豫，或確定的無誤之想，即『對一切都懷疑而進入』，以及『在那裡如是想』。若錯認天授之物為祭祀之物而盜取，或錯認人之物為其他有情之物而盜取，則犯粗罪，即『屬於其他有情』。 第二，生起斷頭罪的動機，需具足六法：屬於他人、未經允許、爲了自己、爲了生活、意圖永久分離、持續不斷。即必須認為『屬於他人』，若以『自己』之心取用，則說無罪。還需認為『未經允許』，即『以不悅之心』。必須是『爲了自己』，若『爲了他人』，也是根本之相。必須是『爲了生活』，若『爲了供養』，則犯惡作罪。必須『意圖永久分離』，若『暫時借用』之心取用，則說無罪，即『以盜心』。持續不斷

【English Translation】 Introduction: What is to be abandoned, the nature of the downfall, the calculation of the limbs. Firstly, in Rājagṛha (王舍城), the Bhikṣu (比丘) Nor-can committed a Pārājika (斷頭罪) by taking what was not given. Secondly, in connection with the act of taking what is not given, it harms the enjoyment of others and increases one's own desires. Thirdly, the basis of what is to be abandoned is a sentient being, possessing the characteristics of an object (that can be stolen), property not owned by others, done with the intention of stealing, oneself or instructing others to complete it through body and speech, giving rise to the thought of obtaining it, and what arises from this is the actual root downfall. Fourthly, there are four limbs: basis, thought, action, and completion. Firstly, the object from which to steal, the thing to be stolen. Firstly, the owner of the object must be a human or another being, meaning 'belonging to other beings,' and 'belonging to oneself.' Secondly, possessed by human beings, and of complete value, that is, 'completely possessed by human beings,' such as 'five mashakas (摩沙迦).' If one steals something that actually belongs to (someone) but is not owned by them, it becomes a gross offense. As stated in the ṭīkā (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：commentary), stealing a treasure that the owner is unaware of is a gross offense. Stealing something of incomplete value is also a gross offense, that is, 'stealing something insufficient.' Secondly, the limbs of thought are: perception, motivation. Firstly, the hesitation of not abandoning the appearance of the object, or the definite and unerring thought, that is, 'entering with doubt about everything,' and 'thinking so there.' If one mistakes the property of Deva-datta (天授) for sacrificial property and steals it, or mistakes human property for the property of other beings and steals it, it becomes a gross offense, that is, 'belonging to other beings.' Secondly, the motivation for generating a Pārājika (斷頭罪) must have six qualities: belonging to others, not given permission, for oneself, for livelihood, intending permanent separation, and continuous. That is, one must think 'belonging to others,' if one takes it with the mind of 'oneself,' it is said to be without fault. One must also think 'not given permission,' that is, 'with an unpleasant mind.' It must be 'for oneself,' if 'for others,' it is also the appearance of the root. It must be 'for livelihood,' if 'for offering,' one commits a misdeed. One must 'intend permanent separation,' if one takes it with the mind of 'temporary borrowing,' it is said to be without fault, that is, 'with the intention of stealing.' Continuous

---

་པ་དགོས་ཏེ་བཏང་བ་ཡང་ངོ་ཞེས་པས་གྲུབ་བོ། ། 前行 གསུམ་པ་ནི། གང་ལ་བསམ་པའི་དོན་ལ་རྐུ་བའི་སྦྱོར་བ་རང་ངམ་བསྐོས་པས་ལུས་ངག་ཏུ་གྲུབ་པས་ཏེ། གང་ལ་བསམ་པའི་དོན་ཡིན་པ་དགོས་ཏེ་བསམ་པ་ནི་དེ་ཉིད་དོ་ཞེས་ 6-240a པ་དང་། སྦྱོར་བ་རང་ངམ་བསྐོས་པ་ཡིན་པ་དགོས་ཏེ་རྐུའམ་རྐུར་བཅུག་པ་དག་གིས་སོ་ཞེས་པ་དང་། ཕམ་པ་བསྐྱེད་པ་ལ་ལུས་ངག་ཏུ་གྲུབ་པ་དགོས་ཏེ་མའི་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། ཐམས་ཅད་དུ་ཡང་བསྡམ་པར་བྱ་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཡིད་ཀྱི་ཉེས་བྱས་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་གང་ལ་བསམ་པ་ལས་གཞན་དུ་སྦྱོར་བ་འཁྱོགས་ཏེ། ལྷས་བྱིན་གྱི་རྫས་རྐུ་བར་བསམ་པ་ལས་མཆོད་སྦྱིན་གྱི་རྫས་བརྐུས་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། ། བཞི་པ་ནི། རྐུ་བའི་སྦྱོར་བ་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པ་སྟེ། ཐུབ་པ་དགོངས་རྒྱན་ལས། བརྐུས་ནས་ཐོབ་བོ་སྙམ་སྟེ་རྣམ་པར་དབུགས་ཕྱུངས་ནས་གནས་ནའོ་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་ནི་མཐར་ཐུག་གི་མདུན་རོལ་དུ་ན་སྨད་དེ། སྡེ་ཚན་དེ་ལ་གལ་ཏེ་དངོས་གཞིའི་ཡིན་ན་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་སོ། ། 辨所取價值 གཉིས་པ་ལ། ལྟུང་བའི་རྣམ་གཞག་མདོར་བསྟན་བཤད། །ལྟུང་བའི་ཡན་ལག་ཟུར་དུ་བསྟན། ། 略說安立墮罪 དང་པོ་ལ། རྐུ་བ་མུ་དགུ་རྣམ་པར་བཞག །མ་བྱིན་ལེན་གྱི་རིན་ཐང་དཔྱད། ། 安立九種竊 དང་པོ་ནི། རང་གིས་བརྐུའམ་གཞན་མངོན་སུམ་དུ་བརྐུར་བཅུག་པ་དག་གིས་ཕམ་མོ། །བང་ཆེན་དུ་མངགས་པས་བརྐུར་བཅུག་ཀྱང་ཕམ་མོ། །འདི་ལ་རྣམ་འབྱེད་ལས། རྐུ་བ་མུ་དགུ་གསུངས་ཏེ། བདག་ཉིད་ཀྱིས་བརྐུ་བ་དང་། བདག་ཉིད་ཀྱིས་བརྐུར་འཇུག་པ་དང་། བདག་ཉིད་ཀྱིས་གནས་ནས་གནས་སུ་སྦེད་པ་དང་གསུམ་ནི་རྐུ་བའི་སྦྱོར་བ་རང་གིས་བྱེད་པ་དང་། གཞན་བསྐོས་ནས་སྦྱོར་བ་མངོན་སུམ་དུ་བྱེད་འཇུག་པ་དང་། རང་གི་རྫས་སྣང་བའི་གནས་ནས་མི་སྣང་བའི་གནས་སུ་སྤགས་པའོ། །བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས་བརྐུ་བ་དང་། བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས་བརྐུར་འཇུག་པ་དང་། བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས་གནས་ནས་གནས་སུ་སྦེད་པ་དང་གསུམ་ནི། དེ་ཡང་དང་པོར་བརྙས་པའམ་བཅོལ་བའི་རྫས་འདི་ངའི་ཡིན་པར་བྱའོ་སྙམ་དུ་བསམ་ 6-240b ནས་རྫས་དེ་དང་པོར་བྱིན་གྱིས་བརླབས། བར་དུ་རྫས་འདི་ངའིའོ་ཞེས་བདག་གིར་བཟུང་། ཐ་མར་བདག་གིར་ཞེན་པ་དམ་པོར་བྱས་ནས། སྦྱོར་བ་བསྙོན་ཅིང་ཁས་མི་ལེན་པ་དེ་བདག་ཉིད་ཀྱིས་བྱེད་པ་དང་། དེ་ལྟ་བུའི་སྦྱོར་བ་དེ་གཞན་ལ་བརྩལ་ནས་བྱེད་དུ་འཇུག་པ་དང་། རེ་ཐག་མ་ཆད་པའི་གནས་ནས་རེ་ཐག་ཆད་པའི་གནས་སུ་སྤགས་པའོ། །བང་ཆེན་གྱིས་བརྐུ་བ་དང་། བང་ཆེན་གྱིས་བརྐུར་འཇུག་པ་དང་། བང་ཆེན་གྱིས་གནས་ནས་གནས་སུ་སྦེད་པ་དང་གསུམ་ནི་ཐག་རིང་པོར་ཕོ་ཉ་བཏང་ནས་བརྐུ་བ་དང་། ཕོ་ཉ་དེས་ཀྱང་ཕོ་ཉ་བཏང་ནས་བརྐུར་འཇུག་པ་དང་། བང་ཆེན་གྱིས་བརྐ

【現代漢語翻譯】 也因此成立。前行 三者，對於所想之物，親自或指使他人以身語行竊，必須是所想之物，因為所想即是此物。以及，必須是親自或指使他人行竊，即親自盜竊或教唆他人盜竊。在造成失敗（指犯戒）上，必須以身語完成，如《母論分別》的 टीका（註釋）中所說：『在一切情況下都應約束，這應被理解為是意業的過失。』排除的情況是，所想之物與實際行竊之物不同。例如，想偷帝釋天的財物，卻偷了祭祀的物品，則犯粗罪。 四者，因盜竊行為而生起獲得之想。如《能仁意莊嚴》中所說：『偷盜後心想已經得到，然後放鬆呼吸安住。』排除的情況是，在最終目的之前感到沮喪。如果該部分屬於正行，則犯粗罪。 辨別所取價值 二者，略說安立墮罪，分別闡述墮罪的支分。 略說安立墮罪 初者，安立九種竊盜，評判未取之物的價值。 安立九種竊 初者，親自盜竊或指使他人公開盜竊，皆犯勝罪。即使派遣信使盜竊，也犯勝罪。對此，《分別論》中說：『宣說了九種盜竊，即自己盜竊、自己教唆盜竊、自己將物品從一處藏到另一處，這三種是自己實施盜竊行為；指使他人公開實施盜竊行為；將自己的財物從顯眼的地方移到不顯眼的地方。加持后盜竊、加持后教唆盜竊、加持后將物品從一處藏到另一處，這三種是，首先心想將最初被輕視或委託之物據爲己有，然後加持該物，中間認為此物是我的，最後牢固地執著為己有，隱瞞行為且不承認，這是自己所為；將此類行為委託給他人去做；從沒有希望的地方移到沒有希望的地方。信使盜竊、信使教唆盜竊、信使將物品從一處藏到另一處，這三種是派遣遠方的信使去盜竊，該信使又派遣信使去教唆盜竊，信使盜竊……』

【English Translation】 It is also established by 'it is necessary to send it.' Preliminary practices Third, regarding the object of thought, the act of stealing, whether by oneself or by instructing others, must be completed in body and speech. It is necessary that it be the object of thought, because the thought is the object itself. And, it is necessary that the act be by oneself or by instructing others, that is, by stealing oneself or causing others to steal. To cause defeat (referring to committing a transgression), it must be completed in body and speech, as it is said in the टीका (commentary) of the 'Mother's Differentiation': 'In all cases, it should be restrained, and this should be understood as a mental transgression.' The exception is when the object of thought is different from the actual object stolen. For example, if one intends to steal the possessions of Indra (Lhas Byin), but steals offerings, it becomes a gross offense. Fourth, the thought of obtaining arises due to the act of stealing. As it is said in 'Thubpa Gong Gyen': 'Having stolen, one thinks 'I have obtained it,' and then relaxes and abides.' The exception is feeling discouraged before the ultimate goal. If that part belongs to the main action, it is a gross offense. Distinguishing the Value of What is Taken Second, briefly explain the establishment of transgressions, and separately explain the limbs of transgressions. Briefly Establishing Transgressions First, establish the nine types of stealing, and assess the value of what is not given. Establishing the Nine Types of Stealing First, committing defeat by stealing oneself or instructing others to steal openly. Even sending a messenger to steal is a defeat. Regarding this, it is said in the 'Differentiation': 'Nine types of stealing are taught, namely, stealing by oneself, causing others to steal by oneself, and hiding things from one place to another by oneself. These three are the acts of stealing performed by oneself; instructing others to openly perform the act of stealing; moving one's own property from a conspicuous place to an inconspicuous place. Stealing after blessing, causing others to steal after blessing, and hiding things from one place to another after blessing. These three are, first, thinking of taking possession of the object that was initially despised or entrusted, then blessing the object, in the middle thinking 'this object is mine,' and finally firmly clinging to it as one's own, concealing the act and not admitting it, this is done by oneself; entrusting such an act to others to do; moving from a place of no hope to a place of no hope. Stealing by a messenger, causing others to steal by a messenger, and hiding things from one place to another by a messenger. These three are sending a messenger far away to steal, and that messenger also sends a messenger to cause stealing, the messenger steals...'

---

ུ་བྱའི་རྫས་དེ་གནས་གང་ན་ཡོད་པ་དེ་ནས་གནས་གཞན་དུ་སྤགས་པའོ། །དགུ་པོ་དེ་སྔ་མ་དྲུག་གིས་སྦྱོར་བ་བསྟན་ལ། གནས་ནས་སྤགས་པ་གསུམ་གྱིས་མཐར་ཐུག་བསྟན་པའོ་ཞེས་ཉེར་སྦས་ཀྱིས་བཤད་དོ། །ཟླ་བ་ནོར་བུའི་ཞལ་ནས། སྔ་མ་དྲུག་གིས་སྦྱོར་བ་དང་མཐར་ཐུག་གཉིས་ཀ་བསྟན་ལ། གནས་ནས་སྤགས་པ་གསུམ་གྱིས་མཐར་ཐུག་བསྟན་ཏེ། རྣམ་གྲངས་ཀྱི་ཚིག་ཡིན་ཅེས་བྱའོ། །ཉེར་སྦས་ཀྱི་ཞལ་ནས། འོ་ན་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་གསུང་ཟློས་བུ་ཅན་དུ་འགྱུར་ལ། དེ་ལྟར་ན་མདོ་ལས་སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་རྣམས་ནི་ཟློས་བུ་མི་མངའ་བར་སྟོན་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེའོ། །དེ་ལ་ཕྱིར་མི་འོང་བློས་མི་འབེབས་ན་རེ། གདུལ་བྱའི་དབང་གིས་ཟློས་ཀྱང་སྐྱོན་དུ་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ཀྱང་། ཉེར་སྦས་ཀྱི་འཆད་ལུགས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གསུང་ལ་ཟློས་བུ་མེད་པ་དེ་ལེགས་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་རྣམས་ཀྱང་བདག་ཉིད་ཀྱིས་བརྐུ་བ་དང་། བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས་བརྐུ་བ་གཉིས་ནི་བརྐུའམ་ཞེས་པས་བསྡུས་སོ། །བདག་ཉིད་ཀྱིས་བརྐུར་བཅུག་པ་དང་། བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས་བརྐུར་འཇུག་པ་གཉིས་ནི་བརྐུར་བཅུག་པ་ཞེས་པས་བསྡུས་ 6-241a ལ། བང་ཆེན་གྱིས་བརྐུ་བ་དང་། བརྐུར་འཇུག་པ་ནི་མངགས་པས་ཀྱང་ངོ་ཞེས་པས་བསྡུས་སོ། །གནས་ནས་གནས་སུ་སྦེད་པ་གསུམ་ནི་མདོ་འོག་མ་རྣམས་ཀྱི་མཐར་ཐུག་གི་སྐབས་ཀྱི་གཞུང་ཅི་རིགས་པས་བསྡུས་སོ། །མ་བྱིན་པའོ་ཞེས་པ་ནི། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། སྐྱེས་པའམ་བུད་མེད་དམ་མ་ནིང་གིས་མ་བྱིན་པ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། 辨不予取價值 གཉིས་པ་རིན་ཐང་གི་ཚད་ནི། མ་ཤ་ཀ་ལྔ་ལ་སོགས་པའོ་ཞེས་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། སོག་པ་ཞེས་བྱ་བ་སྨོས་པས་ནི་དྲུག་དང་བདུན་དང་བརྒྱད་དང་དགུ་དང་བཅུ་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་བསྡུ་བའོ་ཞེས་སོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། མ་ཤ་ཀ་ལྔ་བརྐུས་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། མ་ཤ་ཀ་གཅིག་ནི་མགྲོན་བུ་བརྒྱད་ཅུའི་རིན་ཐང་གི་མིང་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་མགྲོན་བུ་བཞི་བརྒྱ་ཙམ་ཞིག་བརྐུས་ན་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དེང་སང་ནི་པ་ཎ་བཞི་བརྐུས་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་ཏེ། ཀརྵ་པ་ཎ་གཅིག་ནི་པ་ཎ་བཅུ་དྲུག་གི་ཚད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དེ། པ་ཎ་ཞེས་པ་ནི་མ་ཤ་ཀའི་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་ཡིན་ལ། མ་ཤ་ཀ་གཅིག་ནི་མགྲོན་བུ་བརྒྱད་ཅུའི་རིན་ཐང་གི་མིང་ཡིན་པས། མ་ཤ་ཀ་བཞི་ལ་མགྲོན་བུ་སུམ་བརྒྱ་དང་ཉི་ཤུ་སྟེ། དེ་ལྟར་ན་མགྲོན་བུ་སུམ་བརྒྱ་དང་ཉི་ཤུ་ཙམ་ཞིག་བརྐུས་ན་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པར་གྲགས་སོ། །དེས་ན་གང་ལྟར་བྱས་ཀྱང་ཀཱ་རི་ཀཱ་ལས། ཀརྵ་པ་ཎ་བཞི་ཆ་བརྐུས། །དེ་བརྐུས་ཚུལ་ཁྲིམས་ཞིག་པར་འགྱུར། །ཞེས་པ་དང་ཡང་མཐུན་ལ། ཀཱ་རི་ཀཱའི་འགྲེལ་པ་སློབ་དཔོན་ཀ་མ་ལ་ཤཱི་ལས་མཛད་པ་ལས། རྒྱ་གར་གྱི་རིན་ཐང་སྦྱོར་ན་དངུལ་ཞོ་གཅ

【現代漢語翻譯】 將物品從一個地方轉移到另一個地方。涅瓦薩（Nyerpa）說，前六個動作展示了結合，而從一個地方轉移到另一個地方的三個動作展示了最終結果。月亮寶（Zla-ba Norbu）說，前六個動作展示了結合和最終結果，而從一個地方轉移到另一個地方的三個動作展示了最終結果，這些只是名稱而已。涅瓦薩（Nyerpa）說，如果是這樣，那麼世尊的話語就會變得重複，這與經文中佛陀世尊沒有重複的說法相矛盾。對此，不退轉者（Phyir mi 'ong blos mi 'bebs）回答說，根據被調伏者的能力，重複也不會成為過錯。然而，涅瓦薩（Nyerpa）的解釋，即佛陀的話語沒有重複，是更好的。所有這些都包含在'偷竊嗎？'中，包括自己偷竊和加持后偷竊。自己讓他人偷竊和加持后讓他人偷竊，包含在'讓他人偷竊'中。通過信使偷竊和讓他人偷竊，也包含在'派遣'中。從一個地方到另一個地方隱藏的三種方式，包含在下部經文的最終部分的各種文字中。 『未給予』是指，根據《律藏分別》（Lung rnam 'byed），無論是男性、女性還是雙性人，未給予即是偷竊。 辨別不予取的價值 第二，價值的衡量標準是五個瑪沙卡（Ma sha ka）等等。在註釋（TIka）中，提到'等等'包括了六、七、八、九、十等等。根據《律藏分別》（Lung rnam 'byed），偷竊五個瑪沙卡（Ma sha ka）會導致失敗，因為一個瑪沙卡（Ma sha ka）相當於八十個銅幣的價值。因此，偷竊大約四百個銅幣會導致失敗。在註釋（TIka）中，現在偷竊四個帕那（Pa Na）會導致失敗，因為一個卡沙帕那（Karsha paNa）相當於十六個帕那（Pa Na）。帕那（Pa Na）是瑪沙卡（Ma sha ka）的另一種說法，一個瑪沙卡（Ma sha ka）相當於八十個銅幣的價值。因此，四個瑪沙卡（Ma sha ka）相當於三百二十個銅幣。因此，偷竊大約三百二十個銅幣被認為是會導致失敗的。無論如何，這與《頌》（Ka ri ka）中的說法一致：'偷竊四分之一的卡沙帕那（Karsha paNa），偷竊它會導致戒律的破壞。'卡瑪拉希拉（Kamala Shila）論師所著的《頌》（Ka ri ka）的註釋中說，如果按照印度的價值計算，一秀（Zho）銀子...

【English Translation】 Transferring an item from one place to another. Nyerpa says that the first six actions show combination, while the three actions of transferring from one place to another show the ultimate result. Zla-ba Norbu says that the first six actions show both combination and the ultimate result, while the three actions of transferring from one place to another show the ultimate result, these are just names. Nyerpa says, if so, then the words of the Bhagavan would become repetitive, which contradicts the sutras which show that the Buddhas, the Bhagavans, do not have repetition. To this, the Non-Returning One (Phyir mi 'ong blos mi 'bebs) replies that according to the capacity of those to be tamed, repetition does not become a fault. However, Nyerpa's explanation that the words of the Buddha do not have repetition is better. All of these are included in 'Is it stealing?' which includes stealing oneself and stealing after blessing. Causing others to steal oneself and causing others to steal after blessing are included in 'Causing others to steal.' Stealing through a messenger and causing others to steal are also included in 'Dispatching.' The three ways of hiding from one place to another are included in the various texts of the final part of the lower sutras. 'Not given' refers to, according to the Vinaya-vibhaṅga (Lung rnam 'byed), whether it is a male, female, or hermaphrodite, not given is stealing. Discriminating the Value of What is Not Given Second, the measure of value is five Ma sha kas, etc. In the commentary (TIka), mentioning 'etc.' includes six, seven, eight, nine, ten, etc. According to the Vinaya-vibhaṅga (Lung rnam 'byed), stealing five Ma sha kas leads to defeat, because one Ma sha ka is the name for the value of eighty cowrie shells. Therefore, stealing about four hundred cowrie shells leads to defeat. In the commentary (TIka), nowadays stealing four Pa Nas leads to defeat, because one Karsha PaNa is the measure of sixteen Pa Nas. Pa Na is another name for Ma sha ka, and one Ma sha ka is the name for the value of eighty cowrie shells. Therefore, four Ma sha kas are three hundred and twenty cowrie shells. Therefore, stealing about three hundred and twenty cowrie shells is considered to lead to defeat. In any case, this is consistent with the statement in the Verse (Ka ri ka): 'Stealing a quarter of a Karsha PaNa, stealing it leads to the destruction of discipline.' In the commentary on the Verse (Ka ri ka) written by Master Kamala Shila, it says that if calculated according to the value in India, one sho (Zho) of silver...

---

ིག་ཙམ་བརྐུས་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འགྲེལ་པ་དེ་ཉིད་དུ་གཞན་འདོད་བཀོད་པ་ལས། ཁ་ཅིག་གིས་ནི་དངུལ་ཞོའི་བརྒྱད་ཆ་གཅིག་ལ་བྱ་སྟེ། དེ་ཙམ་གྱི་རིན་ཐང་བརྩི་བའོ་ 6-241b ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་དང་མཐུན་པར་འགྲེལ་ཆུང་ལས། སངས་རྒྱས་བཞུགས་པའི་ཚེ་ནའང་དངུལ་སྐྱ་ཞོ་གཅིག་གི་བརྒྱད་ཆ་གཅིག་གིས་ཕམ་པའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ཀརྵ་པ་ཎ་ནི་དངུལ་ཞོ་ཕྱེད་ལས་བྱས་པའི་དོང་རྩེའི་རྣམ་པ་འདྲ་བ་སྟེ། དེའི་བཞི་ཆར་བརྩིས་པས་དངུལ་སྐྱ་ཞོ་གཅིག་གི་བརྒྱད་ཆའོ། །འོད་ལྡན་ལས། དགེ་སློང་ལ་ནི་ཁལ་བཞི་ལྷག་པར་གྱུར་ན་དེ་དག་གི་རིན་ཐང་གི་ལྟུང་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དེ་མཚོན་པ་ཙམ་ཡིན་ནོ། །སུམ་བརྒྱ་པའི་འགྲེལ་པ་སློབ་མ་ལ་ཕན་པ་ལས། ཁལ་ཕྱེད་བརྐུས་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་ཞེས་ཏེ་དེའང་མཚོན་པ་ཙམ་སྟེ་ངེས་བཟུང་མ་ཡིན་ལ། དེ་ལྟར་གཞུང་རྣམས་ནས་བཤད་ཚུལ་མི་མཐུན་པ་ཤིན་ཏུ་མང་ཡང་། རང་གི་རྟོག་པ་འོག་ཏུ་བརྗོད་ལ་འདིར་ནི་སྤྱིར་རིན་ཐང་ཇི་ལྟར་བརྩི་ཞེ་ན། གཞུང་སྨོས་པ་དེ་རྣམས་ཐམས་ཅད་ཀྱང་གསོད་པའི་ཆད་པའི་རིན་ཐང་གི་ཚད་དང་མཉམ་པ་ལ་མཚོན་དགོས་ཏེ། དེ་ལྟར་ན་ཡུལ་དུས་དེ་ན་རྒྱལ་ཁྲིམས་ཡོད་ན་ཚད་ཇི་ཙམ་ཞིག་བརྐུས་ན་གསོད་པའི་ཚད་དེ་ཙམ་ཞིག་གི་ཉེས་པར་འགྱུར་བའི་དངོས་པོ་བརྐུས་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་བའོ། །འདི་ལ་ལུང་རིགས་གཉིས་ལས། ལུང་ནི་རྣམ་འབྱེད་ལས། མ་ཤ་ཀ་ལྔ་བརྐུས་ནས་རྒྱལ་པོ་མ་སྐྱེས་དགྲས་གྱོད་ལ་དཀྲི་ཞིང་སྲོག་དང་བྲལ་བར་བྱེད་པ་དེ་བཞིན་དུ། དགེ་སློང་གིས་མ་ཤ་ཀ་ལྔ་བརྐུས་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་ཏེ་གསོད་པའི་ཆད་པའི་ཚད་དང་རིན་ཐང་མཉམ་སྟེ་བཅས་པ་མཛད་པས་སོ། །རིགས་པས་ཀྱང་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་རང་གི་ཉན་ཐོས་རྣམས་ཉེས་པ་ལས་ཟློག་པར་བྱེད་པ་དང་། རྒྱལ་པོས་རང་གི་མི་སྡེ་རྣམས་ཉེས་པ་ལས་ཟློག་པར་བྱེད་པ་ལ་ཆད་པ་རབ་ཕམ་པའི་ཆད་པ་དང་། ཆད་པ་རབ་གསོད་པའི་ཆད་པ་སྟེ་རང་རང་གི་ཆད་པ་རབ་ཀྱི་རིན་ཐང་དང་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྒྱལ་ཁྲིམས་སྔ་ 6-242a ནས་མེད་པ་དང་ཞིག་ནས་མེད་པ་གང་ཡིན་ཀྱང་རུང་སྟེ། ཡུལ་དུས་དེ་ན་རྒྱལ་ཁྲིམས་མེད་ན་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་བསླབ་པ་བཅས་པའི་ཡུལ་དུས་ཀྱི་རིན་ཐང་གིས་བརྩིས་ཏེ། དེ་ལྟར་ཨ་མི་ཏཱ་བྷའི་གདམས་ངག་ལས་བྱུང་བ་དང་། རིགས་པས་ཀྱང་ལྟུང་བ་ནི་བཅས་པ་ལ་ལྟོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་ཀརྵ་པ་ཎའི་བཞི་ཆ་དང་གསོད་པའི་ཆད་པའི་རིན་ཐང་གི་ཚད་གཉིས་གང་གཙོ་སྙམ་ན། སངས་རྒྱས་ཀྱིས་བསླབ་པ་འཆའ་བའི་དུས་ན་གཙོ་མི་གཙོ་མེད་དེ། ངོ་བོ་གཅིག་ལ་ལྡོག་པ་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདི་ལྟར་རྫས་ཀྱི་ལྡོག་པ་ནས་ཀརྵ་པ་ཎའི་བཞི་ཆ་ཡིན་ལ། ཉེས་དམིགས་ཀྱི་ལྡོག་པ་ནས་བརྐུས་ན་གསོད་པའི་ཆད་པ་ཕོག་པའི་རིན་ཐང་གི་ཚད་ཅེས་བྱ་བ་སྟེ། དེ་གཉིས་ཀྱང་རིན་ཐང

【現代漢語翻譯】 據說，即使偷竊少量財物也會導致墮落。在同一註釋中，根據其他觀點，有人說，『八分之一的銀肖（藏語：དངུལ་ཞོ།，一種銀幣單位）也算，因為它的價值被這樣評估。』 與此相符的是，在小注釋中說：『即使在佛陀在世時，八分之一的銀肖也會導致墮落。』喀爾沙帕納（梵語：Karshapana，古印度貨幣單位）是一種由半個銀肖製成的，類似於銅幣的形狀。它的四分之一被認為是八分之一的銀肖。 《光明經》（梵語：Avadana）中說：『如果比丘擁有超過四卡拉（藏語：ཁལ།，重量單位）的物品，那麼這些物品的價值會導致墮落』，這只是一個象徵性的說法。《三百頌釋》（梵語：Triśatikāvyākhyāna）的《利益學生》（藏語：སློབ་མ་ལ་ཕན་པ་）中說：『偷竊半卡拉會導致墮落』，這也是一個象徵性的說法，並非絕對。因此，經文中對價值的描述非常不一致。如果想在自己的理解範圍內表達，那麼一般來說，如何評估價值呢？所有經文中提到的這些都必須與死刑的價值標準相符。這樣，如果在當時的社會，如果存在法律，偷竊多少價值的財物會被判處死刑，那麼偷竊相同價值的物品就會導致墮落。 關於這一點，有教證和理證兩種。教證來自《辨別經》（梵語：Vinayavibhaṅga）：『偷竊五個瑪沙卡（梵語：Māṣaka，古印度重量單位），國王阿阇世（梵語：Ajātaśatru）會提起訴訟並處以死刑。同樣，比丘偷竊五個瑪沙卡也會導致墮落。』這表明，佛陀制定戒律時，死刑的標準和價值是相等的。理證方面，佛陀阻止他的弟子們犯罪，國王阻止他的臣民犯罪，最好的懲罰分別是墮落和死刑，因此，各自最好的懲罰的價值是相等的。 無論以前是否有法律，或者法律已經廢除，如果在當時的社會沒有法律，那麼就按照佛陀制定戒律時的社會價值來評估。阿彌陀佛（梵語：Amitābha）的教誨中也提到了這一點，而且從邏輯上講，墮落是取決於戒律的。那麼，喀爾沙帕納的四分之一和死刑的價值標準，哪個更重要呢？在佛陀制定戒律時，沒有哪個更重要，因為它們本質相同，只是側重點不同。從物質的角度來看，它是喀爾沙帕納的四分之一；從罪行的角度來看，偷竊會導致死刑的價值標準。這兩者實際上是價值的體現。

【English Translation】 It is said that even stealing a small amount of property will lead to defeat. In the same commentary, according to other views, some say, 'One-eighth of a silver zho (Tibetan: དངུལ་ཞོ།, a unit of silver coin) is also counted, because its value is assessed in this way.' In accordance with this, the small commentary says: 'Even when the Buddha was alive, one-eighth of a silver zho would lead to defeat.' Karshapana (Sanskrit: Karshapana, an ancient Indian currency unit) is made from half a silver zho and resembles the shape of a copper coin. One-fourth of it is considered to be one-eighth of a silver zho. The 'Radiant Sutra' (Sanskrit: Avadana) says: 'If a monk has more than four kalas (Tibetan: ཁལ།, a unit of weight), the value of these items will lead to defeat,' which is only a symbolic statement. The 'Benefiting Students' (Tibetan: སློབ་མ་ལ་ཕན་པ་) in the 'Commentary on the Three Hundred Verses' (Sanskrit: Triśatikāvyākhyāna) says: 'Stealing half a kala will lead to defeat,' which is also a symbolic statement and not absolute. Therefore, the descriptions of value in the scriptures are very inconsistent. If you want to express it within your own understanding, then in general, how is value assessed? All of these mentioned in the scriptures must be consistent with the standard of the value of the death penalty. In this way, if there is a law in the society at that time, how much value of property stolen will be sentenced to death, then stealing items of the same value will lead to defeat. Regarding this, there are two types of evidence: scriptural and logical. Scriptural evidence comes from the 'Discrimination Sutra' (Sanskrit: Vinayavibhaṅga): 'Stealing five mashakas (Sanskrit: Māṣaka, an ancient Indian unit of weight), King Ajatashatru (Sanskrit: Ajātaśatru) will file a lawsuit and impose the death penalty. Similarly, a monk stealing five mashakas will also lead to defeat.' This shows that when the Buddha set the precepts, the standard and value of the death penalty were equal. In terms of logical evidence, the Buddha prevents his disciples from committing crimes, and the king prevents his subjects from committing crimes. The best punishments are defeat and the death penalty, respectively. Therefore, the value of each best punishment is equal. Whether there was a law before, or the law has been abolished, if there is no law in the society at that time, then it should be evaluated according to the social value when the Buddha set the precepts. This is also mentioned in the teachings of Amitabha (Sanskrit: Amitābha), and logically, defeat depends on the precepts. So, which is more important, one-fourth of Karshapana or the value standard of the death penalty? When the Buddha set the precepts, neither is more important, because they are the same in essence, but with different focuses. From the perspective of matter, it is one-fourth of Karshapana; from the perspective of crime, stealing will lead to the value standard of the death penalty. These two are actually the embodiment of value.

---

་ཚང་བའི་ངོ་བོར་གཅིག་པའོ། །འོ་ན་པཎྜི་ཏ་ཨ་མི་ཏཱ་བྷའི་མན་ངག་དེ་གང་ཞེ་ན། རྒྱལ་ཁྲིམས་ལ་གསོད་པའི་ཆད་པའི་ཚད་ཆེ་ཆུང་དུ་ཁྲིམས་འཕོས་ན་རིན་ཐང་གི་ཚད་འདི་ཡང་འཕོ་བར་མཛད་དེ་ཞེས་པ་དེ་འཐད་པ་ངེས་པར་བཟུང་བར་བྱའོ། །འོ་ན་ཀརྵ་པ་ཎ་དེ་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། ཀརྵ་པ་ཎ་མཚན་ཉིད་པ་དང་། བཏགས་པ་བ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། དངུལ་ལས་བྱས་པ་དོང་རྩེའི་རྣམ་པ་འདྲ་བའི་རི་མོའི་ཁྱད་པར་དང་དབྱིབས་སུ་བྱས་པ་སྟེ། ཞུ་འགྲེལ་ལས། ཀརྵ་པ་ཎ་ནི་ཟོང་གི་ཁྱད་པར་ཏེ། དངུལ་ལས་བྱས་པ་གཟུགས་སུ་བཏོད་པ་བཙོང་དུ་རུང་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། ལུང་ཞུ་བ་ཆེ་ཤོས་ལས། ཀརྵ་པ་ཎ་ཇི་ལྟ་བུ་རྒྱན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་བྱས་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་སྔོན་རྒྱལ་པོ་རྨ་བྱ་ཞེས་བྱ་བའི་ཁྲིམས་ལུགས་ལས་བྱུང་བ་སྟེ། ལུང་ཞུ་བ་ཆུང་ཤོས་ལས། ཀརྵ་པ་ཎ་ཇི་ལྟ་བུ་ལགས། རྒྱལ་པོ་རྨ་བྱ་བས་བྱས་པའོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། དེའི་འགྲེལ་པ་ལས། རྒྱལ་པོའི་མིང་རྨ་བྱ་བ་ཞེས་བྱ་བས་བྱས་པ་སྟེ་རྒྱལ་པོ་དེས་སྔོན་དང་པོར་ཀརྵ་པ་ཎ་ཉོ་ 6-242b ཚོང་གི་ཟོང་ཉིད་དུ་སྤྱོད་དུ་འཇུག་སྟེ། དཔེར་ན་རྒྱལ་པོ་དཔལ་ལེགས་བལྟམས་ཀྱིས་བྱས་པའི་དོང་རྩེ་ལྟ་བུའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ཀརྵ་པ་ཎ་དེ་ཡང་དངུལ་ཞོ་ཕྱེད་ཙམ་ལ་བཟོ་བྱས་པ་སྟེ་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་ན། འགྲེལ་ཆུང་ལས། སངས་རྒྱས་བཞུགས་པའི་ཚེ་ནའང་དངུལ་སྐྱ་ཞོ་གཅིག་གི་བརྒྱད་ཆ་གཅིག་གིས་ཕམ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ལ་བརྟེན་ནས་མངའ་རིས་ཀྱི་འདུལ་འཛིན་ཁ་ཅིག །ཀརྵ་པ་ཎ་ལ་དངུལ་ལས་བྱས་པ་དང་། གསེར་ལས་བྱས་པ་དང་། ཟངས་ལྕགས་ལས་བྱས་པ་བཞི་ཡོད་དེ། ལུང་དགོངས་འགྲེལ་དང་བཅས་པ་རྣམས་ན་གསལ་ལ། དེ་ཡང་སྔ་མ་གཉིས་གང་རུང་དབང་བཙན་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་གསེར་དངུལ་ཞོ་གང་ལ་སེ་བ་དྲུག་ཅུ་རེ་བཞི་ཡིན་ཅིང་། དེའི་བརྒྱད་ཆ་ནི་སེ་བ་བརྒྱད་ཡིན་ལ་དེ་ལྟར་གྱི་ཚེ་གསེར་སྲན་མ་མ་ཥའི་གོང་བུ་གཅིག་ཙམ་ལ་གསེར་སེ་བ་བརྒྱད་ཡོད་པས་དེ་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་རིན་ཐང་གི་ཚད་ཡིན་ཟེར། དེས་ན་མ་ཥ་ལའང་གསེར་དངུལ་ཟངས་ལྕགས་བཞི་ཡོད་པར་གསལ་ཏེ་ཞུ་བ་གཉིས་སུ། གསེར་གྱི་མ་ཥའམ་དངུལ་གྱི་མ་ཥ་བླངས་ན་ཅིར་འགྱུར། སྤང་བར་འགྱུར་རོ། །ལྕགས་ཀྱི་མ་ཥའམ་ཟངས་ཀྱི་མ་ཥ་བླངས་སམ་ལེན་དུ་བཅུག་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་ཀརྵ་པ་ཎ་བཏགས་པ་བ་ནི་དེ་དང་རིན་མཉམ་པའི་མགྲོན་བུ་ལ་སོགས་པ་ཡིན་ཏེ། འདི་ལ་བསམས་ནས་ཀརྵ་པ་ཎའི་མིང་བཏགས་ཏེ། མགྲོན་བུ་ཀརྵ་པ་ཎ་གཅིག །རས་ཀརྵ་པ་ཎ་གཅིག །བུ་རམ་ཀརྵ་པ་ཎ་གཅིག་ཅེས་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ཡང་སངས་རྒྱས་ཞལ་བཞུགས་པའི་ཚེ་ན་ནི་ཀརྵ་པ་ཎའི་བཞི་ཆར་ངེས་ལ། མ་ཤ་ཀ་ལྔར་ནི་མ་ངེས་ཏེ། གཏམ་གྱི་གཞི་ལས། མ་ཤ་ཀ་གསུམ་བརྐུས་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཡོད་ད

【現代漢語翻譯】 皆以圓滿之體性為一。那麼，班智達 阿彌陀佛（Paṇḍita Amitābha）的口訣是什麼呢？對於國法中死刑的輕重程度，如果刑罰有所變動，那麼價值的衡量標準也應隨之變動，這一點必須明確把握。 那麼，羯沙波拿（Karsha pana）是怎樣的呢？羯沙波拿分為具相羯沙波拿和假名羯沙波拿兩種。首先，具相羯沙波拿是用銀製成的，形狀類似於箭鏃，具有圖案的特點和形狀。如釋論中所說：『羯沙波拿是物品的特徵，用銀製成，塑造成形，可以出售。』在最大的律經釋中說：『羯沙波拿是怎樣製成的呢？是用各種裝飾製成的。』 這源於古代名為孔雀王朝（Maurya）的國王的法律。在最小的律經釋中說：『羯沙波拿是怎樣的呢？是孔雀王朝的國王制造的。』其註釋中說：『由名為孔雀王朝的國王制造，這位國王最初將羯沙波拿作為買賣的貨物使用，例如吉祥生王（Śrīlataṃjāta）製造的箭鏃一樣。』 羯沙波拿是用半肖（sho）的銀子製成的，因此，在小釋中說：『在佛陀住世時，一肖銀子的八分之一就失敗了。』因此，芒域（Ngari）的一些持律者認為，羯沙波拿有銀製、金製、銅鐵製四種。在律經及其註釋中都有明確說明。這四種是根據前兩種的權力大小來決定的，金銀一肖有六十四瑟瓦（seba），八分之一是八瑟瓦，這樣一來，大約一瑪沙（masha）的金塊就有八個金瑟瓦，這就是不給予或接受的價值標準。因此，瑪沙也有金、銀、銅、鐵四種，在兩個釋論中都明確說明：『如果拿了金瑪沙或銀瑪沙會怎麼樣？會被捨棄。如果拿了鐵瑪沙或銅瑪沙，或者讓人拿了會怎麼樣？會犯墮罪。』 第二種是假名羯沙波拿，是指與羯沙波拿價值相等的食物等，因為考慮到這一點，所以冠以羯沙波拿之名，例如食物羯沙波拿一個，布匹羯沙波拿一個，紅糖羯沙波拿一個等等。在佛陀住世時，羯沙波拿的四分之一是確定的，但五個瑪沙卡（mashaka）是不確定的。在故事的基礎中說：『偷了三個瑪沙卡會犯墮罪嗎？會的。』

【English Translation】 All are one in nature with complete essence. So, what is the oral instruction of Paṇḍita Amitābha? Regarding the severity of the death penalty in national law, if the punishment changes, then the standard of value should also change accordingly. This point must be clearly grasped. So, what is Karsha pana like? Karsha pana is divided into two types: Karsha pana with characteristics and Karsha pana with assumed name. First, Karsha pana with characteristics is made of silver, shaped like an arrowhead, with the characteristics of patterns and shapes. As stated in the commentary: 'Karsha pana is a characteristic of goods, made of silver, shaped, and can be sold.' In the largest Vinaya commentary, it is said: 'How is Karsha pana made? It is made with various decorations.' This originated from the laws of an ancient king named Maurya. In the smallest Vinaya commentary, it is said: 'What is Karsha pana like? It was made by King Maurya.' Its commentary says: 'Made by a king named Maurya, this king first used Karsha pana as a commodity for buying and selling, just like the arrowhead made by King Śrīlataṃjāta.' Karsha pana is made with half a sho of silver, therefore, in the small commentary, it is said: 'In the time when the Buddha lived, one-eighth of a sho of silver failed.' Therefore, some Vinaya holders of Ngari believe that there are four types of Karsha pana: made of silver, made of gold, made of copper and iron. This is clearly stated in the Vinaya and its commentaries. These four are determined according to the power of the first two. One sho of gold and silver has sixty-four sebas, and one-eighth is eight sebas. In this way, about one masha of gold has eight gold sebas, which is the standard of value for not giving or receiving. Therefore, masha also has four types: gold, silver, copper, and iron. It is clearly stated in the two commentaries: 'If one takes a gold masha or a silver masha, what will happen? It will be abandoned. If one takes an iron masha or a copper masha, or allows someone to take it, what will happen? One will commit a sin of transgression.' The second type is Karsha pana with an assumed name, which refers to food and other items that are equal in value to Karsha pana. Because of this consideration, it is named Karsha pana, such as one food Karsha pana, one cloth Karsha pana, one brown sugar Karsha pana, and so on. In the time when the Buddha lived, one-fourth of Karsha pana was certain, but five mashakas were uncertain. In the basis of the story, it is said: 'If one steals three mashakas, will one commit a sin of transgression? Yes, one will.'

---

ེ་ཡུལ་གང་ན་མ་ཤ་ཀ་བཅུ་གཉིས་ལ་ཀརྵ་པ་ཎ་གཅིག་ཏུ་འགྱུར་བ་ནའོ། །མ་ཤ་ཀ་ལྔ་ 6-243a བས་ལྷག་པ་བརྐུས་ཀྱང་ཕམ་པར་མི་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཡོད་དེ་གང་ན་མ་ཤ་ཀ་བཞི་བཅུ་ལ་ཀརྵ་པ་ཎ་གཅིག་ཏུ་གྱུར་ནའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དཔེར་ན་སྔོན་རྒྱ་ནག་ན་དོང་རྩེ་ལ་ཉོ་ཚོང་གི་ཟོང་ཀུན་ཏུ་སྤྱོད་པ་དེ་ལྟ་བུ་ནུབ་པ་དེ་བཞིན་དུ། རྒྱ་གར་ན་ད་ལྟ་ཀརྵ་པ་ཎ་ནུབ་ནས་མེད་ཅེས་པཎྜི་ཏ་བུདྡྷ་ཨཱ་ཀ་རས་གསུངས་སོ། །སེམས་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། རྐུ་སེམས་ཀྱིས་སོ། །རྫས་དེའི་བདག་པོ་གང་ཡིན་ཅེ་ན། མིའི་རྒྱུད་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་བཟུང་བའོ། །དགེ་སློང་གི་འདུ་ཤེས་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། མིའི་རྒྱུད་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་བཟུང་བ་དེར་འདུ་ཤེས་པའོ། ། 附說墮罪支分 གཉིས་པ་ལ། བདག་པོའི་ཡན་ལག་བྱེ་བྲག་བསྟན། །འདུ་ཤེས་དོགས་གཅོད་བྱེ་བྲག་བརྗོད། །རིན་ཐང་ཡན་ལག་བྱེ་བྲག་བསྟན། ། 分別說物主支分 དང་པོ་ལ་བདག་པོའི་མཚན་ཉིད་དང་། བདག་པོའི་དབྱེ་བ་དང་། རྫས་གཅིག་གི་སྟེང་དུ་བདག་པོ་རྣམས་འདོམ་ན་གང་གཙོར་བཟུང་བའོ། ། 物主定義 དང་པོ་ལ། བདག་པོ་ཙམ་གྱི་མཚན་ཉིད་ནི། རྫས་དེ་དོན་ལ་དབང་བའོ། །བདག་པོའི་ཆ་ནས་ཕམ་པ་སྐྱེད་ནུས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ནི། རང་ལས་ཐ་དད་དུ་གྱུར་པའི་མི་གང་ཞིག །བརྐུ་བྱའི་རྫས་དབང་ཞིང་བདག་གིར་བྱས་པའོ། ། 物主類別 གཉིས་པ་ནི། བདག་པོ་ཙམ་དབྱེ་གཞིར་བྱས་པ་ལ་བསམ་སྦྱོར་གྱིས་བདག་པོར་གྱུར་པ་དང་། ཡུལ་ཆོས་ཀྱིས་བདག་པོར་གྱུར་པ་དང་། རིགས་རྒྱུད་ཀྱིས་བདག་པོར་གྱུར་པ་དང་། སངས་རྒྱས་བཀའ་སྩལ་གྱི་སྟོབས་ཀྱིས་བདག་པོར་གྱུར་པའོ། ། 僅物主為總分則是思及行之主 དང་པོ་ལ་གསུམ་ལས། དང་པོ་སྦྱིན་པ་པོའི་བསམ་པས་ཡོངས་སུ་བཏང་བ་ཙམ་གྱིས་བདག་པོར་གྱུར་པ་ནི། དགེ་སློང་གིས་བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་གང་ལ་བསྔོས་པའི་ཡུལ་དེ་བདག་པོར་གྱུར་པ་སྟེ། དེ་ཡང་བསྔོས་པའི་ཡུལ་དེ་ལ་རྒྱུས་མེད་པས་བདག་གིར་མ་བྱས་ཀྱང་དེ་ 6-243b བདག་པོར་འགྱུར་རོ། །གཉིས་པ་ལེན་པ་པོའི་སྦྱོར་བ་དང་བསམ་པས་བདག་གིར་བྱས་པ་ཙམ་གྱིས་བདག་པོར་གྱུར་པ་ནི། བདག་པོ་མེད་པའི་རྫས་རྙེད་ན་གང་གིས་རྙེད་པ་དེ་དབང་བའམ་རི་དྭགས་རྔོན་པའི་གདོས་ཀྱིས་ཟིན་ན་རྔོན་པ་དབང་བ་ལྟ་བུ་སྟེ་སྦྱིན་པ་པོས་ཡོངས་སུ་བཏང་བ་ལ་མི་ལྟོས་པར་བདག་པོར་གྱུར་པའོ། །གསུམ་པ་ལེན་པ་པོས་བདག་གིར་བྱས་ཤིང་བདག་པོའི་བསམ་པས་བཏང་བ་ན་བདག་པོར་གྱུར་པ་ནི། དགེ་སློང་གི་ཆོས་གོས་འཕྲོགས་ཏེ་ཆོམ་རྐུན་པས་བདག་གིར་བྱས་ཤིང་དགེ་སློང་གི་བསམ་པས་བཏང་ན་ཆོམ་རྐུན་པར་དབང་བ་ལྟ་བུ་སྟེ། ལེན་པ་པོས་བདག་གིར་བྱས་པ་ཙམ་གྱིས་དེ་དབང་བར་མི་འགྱུར་གྱི། བདག་པོའི་བསམ་པས་བཏང་བ་དང་ཚོགས་པ་ན་དེ་དབང་བ་ལྟ་བུའོ། ། 因習俗成主人 གཉིས་པ་ཡུལ་ཆོས་ཀྱིས་བདག་པོར་གྱུར་པ་ནི། ཤོ་གམ་སྲུང་བ་པོ་དབ

【現代漢語翻譯】 問：在哪個地方，十二個『མ་ཤ་ཀ་』（mashaka，古印度重量單位）等於一個『ཀརྵ་པ་ཎ་』（karshapana，古印度貨幣單位）？如果偷了超過五個『མ་ཤ་ཀ་』，是否不算犯墮罪？ 答：有的。在哪個地方，四十個『མ་ཤ་ཀ་』等於一個『ཀརྵ་པ་ཎ་』。 例如，以前在中國，銅錢被廣泛用於各種交易，但後來消失了。同樣，在印度，現在『ཀརྵ་པ་ཎ་』已經消失了，不存在了。這是班智達 बुद्ध阿喀惹（Buddha Akara）說的。 問：什麼樣的心？ 答：偷盜的心。 問：物品的物主是誰？ 答：被人類所擁有的。 問：比丘的認知是怎樣的？ 答：認知到那是被人類所擁有的。 附說墮罪支分 第二部分： 分別說明物主的支分。 說明認知的疑慮消除的支分。 說明價值支分。 分別說物主支分 第一部分包括物主的定義、物主的類別，以及在同一物品上有多個物主時，以誰為主。 物主定義 第一部分：僅物主的定義是：對該物品擁有所有權。 從物主角度來說，能夠產生墮罪的定義是：與自己不同的某個人，對要偷盜的物品擁有所有權並佔爲己有。 物主類別 第二部分：僅以物主為總分，則包括通過思考和行為成為物主、通過習俗成為物主、通過血統成為物主，以及通過佛陀教誨的力量成為物主。 僅物主為總分則是思及行之主 第一部分分為三點：第一，僅憑施捨者的意願而成為物主的情況是：比丘從內心深處將某物奉獻給某人，那麼此人就成為物主。即使此人對奉獻之物一無所知，沒有佔爲己有，他仍然是物主。 第二，僅憑接受者的行為和意願而成為物主的情況是：如果撿到無主之物，那麼撿到的人就擁有所有權；或者獵人捕獲獵物，那麼獵人就擁有所有權。這種情況不依賴於施捨者的意願，接受者直接成為物主。 第三，接受者佔爲己有，並且物主有意願放棄時，接受者成為物主的情況是：比丘的袈裟被搶走，強盜佔爲己有，並且比丘有意願放棄，那麼強盜就擁有所有權。僅僅接受者佔爲己有，並不能使他成為物主，只有當物主有意願放棄時，接受者才能成為物主。 因習俗成主人 第二，通過習俗成為物主的情況是：賭場或守護者擁有所有權。

【English Translation】 Question: In what place do twelve 'mashakas' (ancient Indian weight unit) equal one 'karshapana' (ancient Indian currency unit)? Is it not considered a defeat if one steals more than five 'mashakas'? Answer: Yes, it is. In what place do forty 'mashakas' equal one 'karshapana'? For example, in ancient China, copper coins were commonly used for all kinds of transactions, but they disappeared. Similarly, in India, the 'karshapana' has now disappeared and no longer exists. This was said by the Pandit Buddha Akara. Question: What kind of mind? Answer: The mind of stealing. Question: Who is the owner of the object? Answer: That which is possessed by human beings. Question: What is the perception of a Bhikshu? Answer: To perceive that it is possessed by human beings. Supplementary Explanation of the Branches of Defeat Second part: Specifically explain the branches of the owner. Explain the branches of resolving doubts about perception. Explain the branches of value. Separately explain the branches of the owner The first part includes the definition of the owner, the categories of the owner, and when there are multiple owners of the same object, who is considered the primary owner. Definition of the Owner First part: The definition of the owner is simply: to have the right to the object. From the perspective of the owner, the definition of being able to cause defeat is: any person who is different from oneself, who has the right to the object to be stolen and possesses it. Categories of Owners Second part: Taking only the owner as the main division includes becoming an owner through thought and action, becoming an owner through custom, becoming an owner through lineage, and becoming an owner through the power of the Buddha's teachings. Only the owner as the main division is the master of thought and action The first part is divided into three points: First, the situation where one becomes an owner solely through the intention of the giver is: when a Bhikshu dedicates something from the depths of his heart to someone, then that person becomes the owner. Even if this person knows nothing about the dedicated object and has not taken possession of it, he is still the owner. Second, the situation where one becomes an owner solely through the action and intention of the receiver is: if one finds an ownerless object, then the person who finds it has the right to it; or if a hunter captures prey, then the hunter has the right to it. This situation does not depend on the intention of the giver; the receiver directly becomes the owner. Third, the situation where the receiver takes possession and the owner has the intention to give up, the receiver becomes the owner: if a Bhikshu's robe is robbed, the robber takes possession of it, and the Bhikshu has the intention to give up, then the robber has the right to it. Merely the receiver taking possession does not make him the owner; only when the owner has the intention to give up can the receiver become the owner. Becoming the owner through custom Second, the situation where one becomes an owner through custom is: the casino or the guardian has the right to it.

---

ང་བ་ལྟ་བུའོ། ། 因種姓成主 གསུམ་པ་རིགས་རྒྱུད་ཀྱིས་བདག་པོར་གྱུར་པ་ནི། ཕ་ནོར་བུས་དབང་བ་ལྟ་བུའོ། ། 佛所授之成主人 བཞི་པ་སངས་རྒྱས་བཀའ་སྩལ་གྱི་སྟོབས་ཀྱིས་བདག་པོར་གྱུར་པ་ལ་གསུམ་ལས། 供佛之物 དང་པོ་སངས་རྒྱས་ལ་ཕུལ་བའི་རྙེད་པ་ནི། སངས་རྒྱས་ཉིད་ཀྱི་ཡིན་པས་མཆོད་པའི་རྫས་ལ་སོགས་པ་བྱའོ། །གཉིས་པ་ཆོས་ལ་ཕུལ་བའི་རྙེད་པ་ལ་གཉིས་ལས། དོན་དམ་པའི་ཆོས་ལ་ཕུལ་བ་ནི། ཞི་བ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་ཆོས་ལ་ཕུལ་བ་སྟེ། དེ་ནི་བྱེ་བྲག་བཤད་མཚོ་ལས། མྱ་ངན་འདས་པ་ལ་ཕུལ་བ་ནི་མཆོད་རྟེན་དང་འདྲ་བར་བཞག་གོ་ཞེས་གསུངས་པས་གཞན་གྱིས་ལོངས་སྤྱོད་དུ་མི་རུང་ངོ་། ། 供于施設法 གཉིས་པ་བརྡར་བཏགས་པའི་ཆོས་ལ་ཕུལ་བ་ལ་གཉིས་ལས། སྒྲུབ་པའི་ཆོས་ལ་ཕུལ་བ་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་འབུལ། ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་འབུལ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དེ་དགེ་འདུན་གྱི་རྙེད་པར་འགྱུར་ཏེ། སྒྲུབ་པའི་ཆོས་དེ་དགེ་འདུན་གྱི་རྒྱུད་ལ་ 6-244a མངའ་བའི་ཕྱིར། ལུང་གི་ཆོས་ལ་ཕུལ་བ་ནི་ལུང་ཆོས་སྨྲ་བ་རྣམས་དབང་སྟེ། ཇི་སྐད་དུ། གཙུག་ལག་གི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་གཅིག་འཛིན་པ་ནི་འདིར་དེ་ཉིད་ཀྱི་མཐའི་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། ། 供于僧眾或他人嫩之物 གསུམ་པ་དགེ་འདུན་ནམ་གང་ཟག་ལ་ཕུལ་བའི་རྙེད་པ་ལ་གཉིས་ལས། དུས་དང་གློ་བུར་གྱི་རྙེད་པ་གང་དབང་མི་དབང་བསྟན་པ་དང་། ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་རྙེད་པ་གང་དབང་མི་དབང་བསྟན་པའོ། ། 說時及暫時之故所屬 དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། དུས་ཀྱི་རྙེད་པ་དང་། གློ་བུར་གྱི་རྙེད་པའོ། །དང་པོ་ནི། དབྱར་གནས་པའི་རྙེད་པ་དེ་གནས་དེར་ཡུན་རིང་དུ་གནས་པ་རྣམས་ལ་དབང་བ་དང་། སྲ་བརྐྱང་གི་དུས་ཀྱི་རྙེད་པ་དེ་གང་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བ་རྣམས་ལ་དབང་བ་ལྟ་བུའོ། །གློ་བུར་གྱི་རྙེད་པ་ལ་ནི། བཞི་པོ་འདི་དག་ལུང་གོས་ཀྱི་གཞི་དང་འོད་ལྡན་ལས་གསུངས་ཏེ། ཁྲིམས་སུ་བྱས་པ་དང་། མཚམས་ཀྱིས་སྒྲུབ་པ་དང་། སོ་སོར་ངེས་པ་དང་། མངོན་དུ་གྱུར་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཡོན་བདག་མཆོད་གནས་ཀྱིས་ས་རིས་འདི་དང་འདི་ནས་ཕུལ་བ་རྣམས་དགེ་འདུན་འདི་དང་འདི་པ་རྣམས་དབང་བར་བྱེད་དོ་ཞེས་ཁྲིམས་སུ་བཅས་ན། ཇི་སྐད་དུ། རྙེད་པ་ནི་ཇི་ལྟར་རྣམ་པར་ངེས་པར་བྱས་པ་ལྟར་རྣམ་པར་བཞག་གོ་ཞེས་གསུངས་པའོ། །གཉིས་པ་ནི། སྦྱིན་བདག་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་སུ་འོངས་ཏེ་རྫས་འདི་དགེ་འདུན་ལ་འབུལ་ཞེས་དགེ་འདུན་བྱེ་བྲག་ཏུ་མ་ཕྱེ་བར་ཕུལ་ན། ཇི་སྐད་དུ། དགེ་འདུན་ཡོངས་སུ་མ་བཅད་ན་ལས་ཀྱི་མཚམས་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་བཅད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། སྡེ་པའམ་གང་ཟག་འདི་ལ་འབུལ་ཞེས་སོ་སོར་ངེས་པར་བྱས་ན་སྦྱིན་བདག་གི་ཚིག་གིས་གང་ལ་ངེས་པར་བྱས་པ་དེ་ཉིད་དབང་བའོ། །བཞི་པ་ནི། ཚིག་གིས་ངེས་པར་མ་བྱས་ཀྱང་སྦྱིན་བདག་གིས་སྡེ་པའམ་གང་ཟག་ལ་མངོན་སུམ་དུ་ཕུལ་ན་ 6-244b གང

【現代漢語翻譯】 猶如因種姓而成為主人。 第三，因種姓成為主人：猶如兒子繼承父親的財產。 佛所授之成主人 第四，因佛陀教敕的力量而成為主人，分為三種： 供佛之物 第一，供養佛陀的財物：因為是屬於佛陀本身的，所以應該用於供養等事宜。第二，供養於法的財物分為兩種：供養于勝義諦之法：是供養于寂滅涅槃之法，如《大毗婆沙論》所說：『供養于涅槃，應如佛塔般安置。』因此，他人不得享用。 供于施設法 第二，供養于施設之法分為兩種：供養于修持之法：如供養于戒律、供養于禪定等，這些會成為僧眾的財物，因為修持之法屬於僧眾的相續。供養于教法：則由講說教法者掌管，如經中所說：『能持一句經文者，即是此處之邊際。』 供于僧眾或他人之物 第三，供養于僧眾或個人的財物分為兩種：顯示何時及暫時之故所屬，以及顯示死者遺物的所屬。 說時及暫時之故所屬 第一種分為兩種：時節性的財物和暫時性的財物。第一種：如安居期間的財物，歸屬於在該處長期安住者；堅硬之物鋪設期間的財物，歸屬於鋪設堅硬之物者。對於暫時性的財物，這四種情況出自《律本事》和《光明論》：規定、結界、個別指定和顯現。第一種：施主和供養處規定，從某地供養的財物歸屬於某僧團，如經中所說：『財物應按照如何規定的方式安置。』第二種：施主來到僧團處，說將此物供養僧團，但沒有特別指定僧團，如經中所說：『如果沒有完全指定僧團，則以羯磨結界完全指定。』第三種：如果個別指定供養某個僧團或個人，則按照施主所指定的對象歸屬。第四種：即使沒有用語言指定，但施主直接將財物供養給某個僧團或個人，那麼……

【English Translation】 Like becoming the owner due to lineage. Third, becoming the owner due to lineage: like a son inheriting his father's property. Becoming the owner by the Buddha's decree Fourth, becoming the owner by the power of the Buddha's teachings, divided into three: Offerings to the Buddha First, offerings to the Buddha: because they belong to the Buddha himself, they should be used for offerings and other matters. Second, offerings to the Dharma are divided into two types: offerings to the ultimate Dharma: offerings to the Dharma of peaceful Nirvana, as stated in the Mahavibhasa: 'Offerings to Nirvana should be placed like a stupa.' Therefore, others should not enjoy them. Offerings to the provisional Dharma Second, offerings to the provisional Dharma are divided into two types: offerings to the Dharma of practice: such as offerings to discipline, offerings to samadhi, etc., these will become the property of the Sangha, because the Dharma of practice belongs to the continuum of the Sangha. Offerings to the Dharma of scripture: are managed by those who speak the Dharma of scripture, as stated in the sutra: 'One who holds a single verse of scripture is the boundary here.' Offerings to the Sangha or others Third, offerings to the Sangha or individuals are divided into two types: showing what belongs due to time and temporary reasons, and showing the ownership of the deceased's belongings. Belonging due to time and temporary reasons The first type is divided into two types: seasonal property and temporary property. The first type: such as property during the summer retreat, belongs to those who reside there for a long time; property during the laying of hard objects belongs to those who lay the hard objects. For temporary property, these four situations come from the Vinaya-vastu and the Light Discourse: stipulation, boundary, individual designation, and manifestation. First: the donor and the place of offering stipulate that the property offered from a certain place belongs to a certain Sangha, as stated in the sutra: 'Property should be placed according to how it is stipulated.' Second: the donor comes to the Sangha and says that he offers this object to the Sangha, but does not specifically designate the Sangha, as stated in the sutra: 'If the Sangha is not completely designated, then the boundary of karma completely designates it.' Third: if it is individually designated to offer to a certain Sangha or individual, then it belongs to the object designated by the donor's words. Fourth: even if it is not designated by words, but the donor directly offers the property to a certain Sangha or individual, then...

---

་ལ་ཕུལ་བ་དེ་དབང་བའོ། ། 說亡者資俱所屬 གཉིས་པ་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་རྙེད་པ་གང་དབང་མི་དབང་བསྟན་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་གང་དབང་བ་དང་མི་དབང་བ་བསྟན་པ་དང་། རྟགས་ཅན་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་གང་དབང་མི་དབང་བསྟན་པའོ། ། 說離世僧人資俱所屬 དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། དགེ་འདུན་མི་དབང་བའི་རྙེད་པ་དང་། དགེ་འདུན་དབང་བའི་རྙེད་པའོ། ། 不屬僧人之物 དང་པོ་ལ་ལྔ་སྟེ། ཤི་བའི་སྔ་རོལ་དུ་ངེས་པར་བྱ་བའི་རྫས་དང་། བུ་ལོན་པའི་རྫས་དང་། སྡེ་ཚན་པའི་རྫས་དང་། ནད་གཡོག་པའི་རྫས་དང་། ཁྱིམ་གཞན་ན་གནས་པའི་རྫས་སོ། །དང་པོ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། ནད་པས་མི་འདི་ལ་བྱིན་ཅིག་ཅེས་སྨྲས་པས་ནད་གཡོག་ལ་སོགས་ལས་སྦྱིན་པ་ཕྲི་ཡང་ནད་གཡོག་ལ་སོགས་པས་གལ་ཏེ་མ་བྱིན་ན་ནད་པས་ཁ་ཆེམས་སུ་ཇི་སྐད་སྨྲས་པ་བཞིན་བྱ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། བུ་ལོན་པ་བྱུང་ན་དེ་ལ་གཞལ་བར་བྱ་བའི་ཚད་ཀྱིས་ཤི་ཡོ་བྱད་དེ་དབང་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་པའོ། །གསུམ་པ་ནི། ཕོག་པ་མ་བགོས་པར་ཚོམས་ལས་འགའ་ཞིག་ཤི་ན་དེའི་སྐལ་བ་ཚོམས་དེ་པ་དབང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པའོ། །བཞི་པ་ནི། ནད་གཡོག་ཆོས་ལྔ་དང་ལྡན་ན་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་དྲུག་ནད་གཡོག་དེ་དབང་སྟེ། ཆོས་འདི་པའི་རབ་བྱུང་གང་རུང་གི་སྡོམ་པ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པ་དང་། ཤི་བ་དེ་དང་ལྟ་བ་མཐུན་པ་དང་། ཤི་བ་དེ་དང་མཚན་མཐུན་པ་དང་། གནས་ནས་མ་ཕྱུང་བ་དང་། ནད་གཡོག་གི་བྱ་བ་བྱས་པ་དང་ལྔའོ། །ལྔ་པ་ནི། དགེ་སློང་ཤི་བ་དེའི་ལྷུང་བཟེད་དང་ཆོས་གོས་ཁྱིམ་གཞན་ན་འདུག་པ་ནི་ཁྱིམ་བདག་གིས་རབ་བྱུང་གང་ལ་བྱིན་པ་དེ་དབང་ངོ་། །དེ་ཡང་ཆོས་ལྔ་དང་ལྡན་ན་སྟེ་དང་པོ་བཞི་ནི་སྔ་མ་དང་འདྲ་ལ། སྣམ་སྦྱར་ལྟ་བུ་ཡོ་བྱད་དེས་ཕོངས་པ་ཡིན་པ་དང་ལྔའོ། ། 所屬僧人之物 གཉིས་པ་དགེ་འདུན་དབང་པའི་རྙེད་པ་ནི། 6-245a རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་ལ་དགེ་འདུན་མི་དབང་བ་ལྔ་པོ་དེ་དག་ལས་གཞན་པ་ཐམས་ཅད་དགེ་འདུན་དབང་བ་སྟེ་དགེ་འདུན་གྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ། །འོན་ཀྱང་ཡུལ་ཆོས་དང་བསྟུན་དགོས་པའི་ཆ་ནས་ཅི་རིགས་པར་དཔྱད་དོ། ། 說有相過世之物所屬 གཉིས་པ་རྟགས་ཅན་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་གང་དབང་མི་དབང་བསྟན་པ་ནི། རིན་པོ་ཆེ་རྣམས་ནི་དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་དབུལ་ཞིང་། ཁྱད་པར་མུ་ཏིག་རྣམས་སངས་རྒྱས་ལ་དབུལ། གོ་ཆ་ལ་སོགས་པ་ནི་རྒྱལ་པོ་ལ་དབུལ་ལོ་ཞེས་རྒྱས་པར་གོས་ཀྱི་གཞིར་བསྟན་ཏོ། ། 一物多主何為首 གསུམ་པ་རྫས་གཅིག་གི་སྟེང་དུ་བདག་པོ་རྣམས་འདོམ་ན་གང་གཙོ་ངོས་བཟུང་བ་ནི། ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་དེའི་ཁྱིམ་པའི་རྫས་ལ་ཡུལ་ཆོས་ཀྱིས་ཇི་ལྟར་བྱེད་པ་གཙོ་སྟེ་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་ཀྱང་དེ་དང་མཐུན་པར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་དེའི་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་རྫས་ལ་སངས་རྒྱས་ཀ

【現代漢語翻譯】 說亡者資俱所屬：獻給死者的所有物品都歸其所有。 二、說離世僧人資俱所屬：關於已故僧人的物品歸屬問題，分為兩部分：一是說明已故出家人的哪些物品歸屬，哪些不歸屬；二是說明已故在家居士的哪些物品歸屬，哪些不歸屬。 說離世僧人資俱所屬：分為兩部分：不屬僧人之物和所屬僧人之物。 不屬僧人之物：分為五種情況：一是死者生前明確指定歸屬的物品；二是用於償還債務的物品；三是屬於僧團共有的物品；四是用於支付醫療費用的物品；五是存放在其他施主家中的物品。第一種情況是：正如經中所說，如果病人在臨終前說『把這個給某某』，那麼即使已經減少了給醫療人員等的佈施，如果醫療人員等沒有給予，也應按照病人遺囑執行。第二種情況是：如果有人來討債，那麼應該按照債務的數額，用死者的物品來償還。第三種情況是：如果僧團成員在未分配財產前去世，那麼他應得的份額歸僧團所有。第四種情況是：如果照顧病人的僧人具備五種條件，那麼死者的六種物品歸照顧者所有：具備任何出家人的戒律，與死者見解相同，與死者名字相同，沒有被驅逐出寺廟，並且照顧了病人。第五種情況是：如果已故比丘的缽和袈裟存放在其他施主家中，那麼施主可以將這些物品給予任何出家人。但這也要具備五個條件，前四個條件與之前相同，第五個條件是接受者確實需要這些物品，比如缺少僧裙等。 所屬僧人之物： 6-245a 二、所屬僧人之物：除了以上五種不屬於僧團的物品外，已故出家人的所有其他物品都屬於僧團，應由僧團進行分配。但是，也要根據當地的風俗習慣進行適當的考慮。 說有相過世之物所屬：關於已故在家居士的物品歸屬問題：珍寶應供養三寶（三寶：佛，法，僧），特別是珍珠應供養佛。盔甲等物品應供養國王。這些在《衣物篇》中有詳細說明。 一物多主何為首：如果一件物品有多個所有者，那麼應該以誰為主呢？對於死者的屬於在家人所有的物品，應以當地的風俗習慣為準，因為佛陀也這樣說過。對於死者的屬於出家人所有的物品，應以佛陀的...

【English Translation】 Saying that all the possessions of the deceased belong to them: All items offered to the deceased belong to them. Second, explaining the ownership of the deceased monk's belongings: Regarding the ownership of the deceased monk's belongings, there are two parts: one is to explain which items of the deceased renunciant belong and which do not; the other is to explain which items of the deceased layperson belong and which do not. Saying that the belongings of the deceased monk belong: Divided into two parts: items not belonging to the Sangha and items belonging to the Sangha. Items not belonging to the Sangha: Divided into five situations: one is the items that the deceased specifically designated before death; the second is the items used to repay debts; the third is the items belonging to the Sangha; the fourth is the items used to pay medical expenses; and the fifth is the items stored in other patrons' homes. The first situation is: As the sutra says, if the sick person says 'Give this to so-and-so' before dying, then even if the offerings to medical personnel, etc., have been reduced, if the medical personnel, etc., do not give it, it should be executed according to the patient's will. The second situation is: If someone comes to collect a debt, then the deceased's items should be used to repay the debt according to the amount of the debt. The third situation is: If a member of the Sangha dies before the property is distributed, then his share should belong to the Sangha. The fourth situation is: If the monk who takes care of the sick person has five conditions, then the deceased's six items belong to the caregiver: possessing the precepts of any renunciant, having the same view as the deceased, having the same name as the deceased, not being expelled from the temple, and taking care of the sick person. The fifth situation is: If the deceased Bhikkhu's bowl and robe are stored in other patrons' homes, then the patron can give these items to any renunciant. But this also requires five conditions, the first four conditions are the same as before, and the fifth condition is that the recipient really needs these items, such as lacking a monastic skirt, etc. Items belonging to the Sangha: 6-245a Second, items belonging to the Sangha: Except for the above five items that do not belong to the Sangha, all other items of the deceased renunciant belong to the Sangha and should be distributed by the Sangha. However, appropriate consideration should also be given to local customs. Saying that the belongings of the deceased with form belong: Regarding the ownership of the deceased layperson's belongings: Jewels should be offered to the Three Jewels (Three Jewels: Buddha, Dharma, Sangha), especially pearls should be offered to the Buddha. Armor and other items should be offered to the king. These are explained in detail in the 'Clothing Chapter'. Who is the head when one item has multiple owners: If an item has multiple owners, then who should be the main one? For the deceased's items belonging to laypeople, local customs should prevail, because the Buddha also said so. For the deceased's items belonging to renunciants, the Buddha's...

---

ྱིས་ཇི་ལྟར་གསུངས་པ་གཙོ་སྟེ། རིགས་རྒྱུད་ནི་མི་དབང་ངོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འོན་ཀྱང་དེང་སང་རབ་བྱུང་ཤི་བའི་ཤུལ་ན་ཞིང་ལ་སོགས་པ་ནོར་རྫས་མང་པོ་ཡོད་པ་ལས། དེའི་སྤུན་ཟླ་ལ་སོགས་པ་ལ་གཏན་ནས་མ་བྱིན་པར་ཐམས་ཅད་དགེ་འདུན་གྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ན་ཧ་ཅང་ཐལ་ཆེས་པར་འགྱུར་བས། འདིར་ནི་འདུལ་བ་ཡུལ་ཆོས་དང་བསྟུན་དགོས་སོ། །འོ་ན་དགེ་སློང་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་དྲུག་པོ་ལ་ཤི་བའི་སྔ་རོལ་དུ་ངེས་པར་བྱས་པ་དང་། བུ་ལོན་ལེན་པ་དང་། ནད་གཡོག་དང་། རིགས་རྒྱུད་དེ་བཞི་འོངས་ནས་ང་དབང་ཞེས་སློང་ན་གང་གཙོ་ཞེ་ན། ཤི་བའི་སྔ་རོལ་དུ་ངེས་པར་བྱས་པ་གཙོ་སྟེ། དེས་གཞན་དག་ལ་མ་བྱིན་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཤི་བའི་སྔ་རོལ་དུ་ངེས་པར་བྱས་པ་དེ་མེད་ན་བུ་ལོན་པ་གཙོའོ། །སྣམ་སྦྱར་ལ་སོགས་པ་ཡོ་བྱད་དྲུག་ལ་རིགས་རྒྱུད་སྤུན་ཟླ་ལ་སོགས་པ་ལས་དགེ་སློང་ནད་གཡོག་བྱེད་པ་དེ་གཙོ་བར་རིགས་ 6-245b གཉིས་པ་ནི། ཁྱེར་བ་ཉིད་ན་ཞེས་པ་འདི་ལ་ལུང་གི་བཤད་ལུགས་གཉིས་ལས། 分辨品 དང་པོ་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཡན་ལག་དངོས་སུ་གསུངས་པ་ནི། བཙོ་བླག་མཁན་གྱི་གོས་རླུང་གིས་ཁྱེར་བ་ཉིད་ན་བཙོ་བླག་མཁན་གྱི་བསམ་པས་མ་བཏང་བ་ནི་དང་པོའི་བདག་པོ་བཙོ་བླག་མཁན་ཉིད་དང་མ་བྲལ་བ་ཉིད་ཡིན་པས། དེ་བརྐུས་ན་བཙོ་བླག་མཁན་ལས་བརྐུས་པའི་ཕམ་པ་བསྐྱེད་དོ་ཞེས་པའོ། །བསམ་པས་བཏང་ན་ནི་དེ་བརྐུས་ཀྱང་ཕམ་པ་མི་བསྐྱེད་ཅེས་སེལ་བ་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏོ། ། གཉིས་པ་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས་སེལ་བ་དངོས་སུ་གསུངས་པ་ནི། དགེ་སློང་གི་ཆོས་གོས་ཆོམ་རྐུན་པས་ཁྱེར་བ་ཉིད་ན་དགེ་སློང་གིས་བསམ་པས་མ་བཏང་བ་ནི། དང་པོའི་བདག་པོ་དགེ་སློང་རང་ཉིད་དང་མ་བྲལ་བ་ཉིད་ཡིན་པས་དགེ་སློང་གིས་ནན་གྱིས་བཀུག་ཀྱང་ཕམ་པ་མི་བསྐྱེད་དོ་ཞེས་པའོ། །བསམ་པས་བཏང་ན་ནི་དེ་ནན་གྱིས་བཀུག་ན་ཕམ་པ་བསྐྱེད་ཅེས་ཡན་ལག་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏོ། །དེའི་ཕྱིར་ཊཱི་ཀར་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་རྐུན་པོ་དག་རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་དུ་ཕུལ་ན་སྲོག་གཅོད་པས་ཀུན་ནས་སློང་བའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བར་གསུངས་ཀྱི། མ་བྱིན་པར་ལེན་པས་ཀུན་ནས་སློང་བའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བར་མ་གསུངས་ཏེ། གལ་ཏེ་བདག་གིར་བྱེད་པའི་བསམ་པས་བཏང་ཞིང་མེད་ན་ནི་བདག་པོ་ཉིད་དང་བྲལ་བ་དེའི་ཚེ་མ་བྱིན་པར་ལེན་པས་ཀུན་ནས་སློང་བའི་ཡང་བརྗོད་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །དེ་ལ་རྩོད་པ་སྤང་བ་ནི། རྒྱ་གར་བ་ཁ་ཅིག་ན་རེ། འདོད་པའི་སྦྱོར་བ་རྒྱུན་བཅད་ན་ནི་དགེ་སློང་གི་བསམ་པས་མ་བཏང་ཡང་ཆོམ་རྐུན་པར་དབང་སྟེ། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། ཆོམ་རྐུན་པ་དེ་དག་སྐྲག་པར་མི་བྱ་སྟེ། དེ་ནི་གང་གིས་འཕྲོག་པ་དེའི་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས་གྲུབ་བོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །འོན་ཀྱང་ལུང་དེ་ནི་བདག་པོའི་བསམ་པ་ལ་བལྟོས་མེད་དུ་བཏང་བའི་

【現代漢語翻譯】 關於如何說的最重要。他說：'種姓是統治者。'然而，現在許多僧人去世后留下了大量的田地和其他財產。如果完全不給他們的兄弟姐妹，而是全部由僧團加持，那就太過分了。因此，這裡必須遵循戒律和當地習俗。那麼，如果比丘去世后留下的六種物品，在去世前已經確定，並且有人來要債、提供醫療服務或繼承遺產，聲稱他們有權繼承，那麼哪個更重要呢？最重要的是在去世前已經確定。即使沒有給其他人，也沒有過錯。如果沒有在去世前確定，那麼債權人最重要。對於僧衣等六種物品，提供醫療服務的比丘比種姓親屬更重要。 第二，關於'被拿走時'，有兩種經文的解釋。 分辨品 首先，在《律藏分別》中，明確說明了細節：如果染色匠的衣服被風吹走，而染色匠沒有放棄它，那麼第一個所有者仍然是染色匠。如果有人偷走它，就會犯下從染色匠那裡偷東西的墮罪。如果染色匠放棄了它，即使偷走它也不會犯下墮罪，這暗示了排除的情況。 其次，在《律藏零星》中，明確說明了排除的情況：如果比丘的法衣被強盜拿走，而比丘沒有放棄它，那麼第一個所有者仍然是比丘自己。即使比丘強行要回來，也不會犯下墮罪。如果比丘放棄了它，那麼強行要回來就會犯下墮罪，這暗示了細節。因此，《 टीका 》中說，世尊說，如果強盜被獻給國王的宮殿，就會因殺戮而被定罪，但不會因不予而取而被定罪。如果放棄了所有權的想法，並且已經失去了所有權，那麼就應該再次聲明他犯了不予而取的罪行。 關於消除爭議：一些印度人說，如果斷絕了慾望的聯繫，即使比丘沒有放棄，強盜也有權擁有它。因為《律藏零星》中說：'不要害怕那些強盜，因為它是屬於搶奪它的人的。'這證明了這一點。然而，那部經是說在不考慮所有者意願的情況下放棄的。

【English Translation】 What is said is the most important. He said, 'Lineage is the ruler.' However, nowadays, when monks die, they leave behind a lot of fields and other properties. If it is not given to their siblings at all, but all blessed by the Sangha, it would be too much. Therefore, here, the Vinaya must be in accordance with the local customs. So, if the six items of a monk who has died, have been determined before death, and if debtors, medical attendants, and relatives come and claim their rights, which is the most important? What is determined before death is the most important. Even if it is not given to others, there is no fault. If it is not determined before death, then the debtor is the most important. For the six items such as the Sanghati, the monk who provides medical service is more important than the relatives of the lineage. Secondly, regarding 'when it is taken away', there are two ways of explaining the scriptures. The Chapter on Discrimination First, in the Vinaya Vibhanga, the details are explicitly stated: If the clothes of a dyer are blown away by the wind, and the dyer has not given up the thought of ownership, then the first owner is still the dyer. If someone steals it, they commit the Parajika of stealing from the dyer. If the dyer gives up the thought of ownership, then even if it is stolen, they do not commit the Parajika, which implicitly indicates the exclusion. Secondly, in the Vinaya Kshudraka, the exclusion is explicitly stated: If the robes of a monk are taken away by thieves, and the monk has not given up the thought of ownership, then the first owner is still the monk himself. Even if the monk forcibly takes it back, they do not commit the Parajika. If the monk gives up the thought of ownership, then forcibly taking it back will commit the Parajika, which implicitly indicates the details. Therefore, in the Tika, it is said that the Blessed One said that if thieves are offered to the king's palace, they will be incited by killing, but not incited by taking what is not given. If the thought of ownership is abandoned and it is gone, then at that time, it should be reiterated that they are incited by taking what is not given. Regarding resolving disputes: Some Indians say that if the connection of desire is severed, even if the monk has not given up, the thieves have the right to it. Because the Vinaya Kshudraka says: 'Do not be afraid of those thieves, because it belongs to whoever snatches it.' This proves it. However, that scripture refers to abandoning without considering the owner's intention.

---

དབང་དུ་ 6-246a བྱས་ཏེ། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། དེ་སྲིད་དུ་བལྟོས་པ་མེད་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དེ་ལས་གཞན་དུ་ན་བལྟོས་པ་མེད་པར་མ་བྱས་པ་དོན་མེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ལུང་ལས། འདོད་པའི་སྦྱོར་བ་རྒྱུན་མ་བཅད་པ་དེ་སྲིད་དུ་བལྟོས་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་མཚོན་པ་ཙམ་སྟེ། འདོད་པའི་སྦྱོར་བ་རྒྱུན་བཅད་རུང་མ་བཅད་རུང་དེ་སྲིད་དུ་བལྟོས་པར་མི་བྱའོ། ། གཞན་ཡང་དགེ་སློང་ལས་འཕྲོགས་པའི་ཆོས་གོས་ལྷུང་བཟེད་དེ་དག་ཆོམ་རྐུན་པས་མཉན་ཡོད་དུ་འཚོང་བར་བརྩམས་པ་ན། དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱིས་རང་གི་རྫས་དེ་དག་ངོ་ཤེས་ནས་རྫས་དེ་དག་འཕྲོགས་ཏེ་ཆོམ་རྐུན་པ་རྣམས་རྒྱལ་པོ་ལ་ཕུལ་བ་ན། ཆོམ་རྐུན་པ་རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་འཁོར་དུ་དབུལ་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་སྲོག་གཅོད་པའི་སྐབས་སུ་གཏོགས་པའི་བསླབ་པ་བཅས་ཀྱི། མ་བྱིན་ལེན་གྱི་བཅས་པ་མ་མཛད་པ་དང་འགལ་ལོ། ། གཞན་ཡང་ཆོམ་རྐུན་པས་མི་སྟེར་ན་རིན་ཕྱེད་ཀྱིས་བླང་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས། རིན་ཕྱེད་ཀྱི་ཆ་ནས་ཕམ་པ་འབྱུང་བར་རིགས་པ་ལས་ཕམ་པར་མ་གསུངས་པ་དང་། བྲེ་བྲག་བཤད་མཚོ་ལས་ཀྱང་། འཕྲོག་མ་ཐག་ཏུ་དངོས་པོ་དེ་ཆོམ་རྐུན་གྱི་ཡིན་པར་མི་འགྲུབ་སྟེ། དེ་ནི་བདག་པོ་ཁོ་ནའི་ཡིན་ཅེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །འོ་ན་རྫས་དེ་དགེ་སློང་རང་ཉིད་དབང་ན་ཆོམ་རྐུན་པ་ལ་ཆོས་བཤད་པས་བླང་བ་དང་། རིན་ཕྱེད་གཞལ་བར་མི་རིགས་སོ་སྙམ་ན། དེ་ནི་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཐུགས་བརྩེ་བ་ལྷུར་མཛད་པ་སྟེ། བཙན་འཕྲོག་བྱས་ན་ཆོམ་རྐུན་པ་བློ་ཆགས་སྡང་དང་འབྲེལ་ཞིང་ཕྱིས་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་གནོད་པར་འགྱུར་བ་སྤང་བའི་ཕྱིར་རོ། །བདག་པོ་དང་བཅས་པའི་དུད་འགྲོའི་རྫས་བརྐུས་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། འཇིག་རྟེན་གྱི་ཐ་སྙད་སྨྲ་མི་ཤེས་པ་དུད་འགྲོ་བྱ་དང་རྟ་ལ་སོགས་པའི་རྒྱན་ལྟ་བུ་ནི་ཞལ་ལྟ་བྱེད་པ་སྐྱོང་བར་བྱེད་པའི་མི་དེ་བདག་ 6-246b པོ་ཉིད་ཡིན་པས་དེ་བརྐུས་ན་མི་ལས་བརྐུས་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་ཡིན་ནོ། །དུད་འགྲོ་ལ་བཟའ་བཏུང་གི་ཕྱིར་རྩྭ་དང་ཆུ་ལ་སོགས་པ་བྱིན་པ་ལ་ནི་ཞལ་ལྟ་བྱེད་པའི་བསམ་པ་དང་འབྲེལ་བ་མེད་པར་ལྟོས་མེད་དུ་དུད་འགྲོ་ལ་བྱིན་པ་ཉིད་ཡིན་པས་དེ་བརྐུས་ན་དུད་འགྲོ་ལས་བརྐུས་པའི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བ་ཡིན་ནོ། །བྱ་དང་རི་དྭགས་སོགས་ཡོད་པའི་ནགས་མེས་བཏང་བ་ལ་སོགས་ཀྱིས་རྒྱ་དང་རྙི་འཛུགས་པ་ལ་སོགས་བསྡུ་བའི་ཐབས་དག་གིས་བཟུང་བའི་ཕྱིར་རྐང་བཞི་རི་དྭགས་དང་། རྐང་གཉིས་བྱ་དང་། རྐང་མང་སྡིགས་པ་དང་། རྐང་མེད་སྦྲུལ་དང་། ལིངས་བཏབ་པའི་ཁོངས་སུ་ཆུབ་པ་རྣམས་ལ་ནི་ལིངས་པ་མ་ཡིན་པ་བདག་པོ་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ། ལིངས་པ་བདག་པོ་ཉིད་ཡིན་པས་དེ་བརྐུས་ན་ལིངས་པ་ལས་བརྐུས་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་ཡིན་ནོ། ། 分別說斷想疑 གཉིས་པ་ནི། ལུང་པ་སྟོང་པ་ན་གས

【現代漢語翻譯】 因此，正如《律藏零星》中所說：『在那之前，不要不依賴（僧團）。』否則，不依賴（僧團）就沒有意義了。經中說：『在慾望的結合沒有斷絕之前，不要不依賴（僧團）。』這只是一個象徵，無論慾望的結合是否斷絕，在那之前都不要不依賴（僧團）。 此外，當盜賊試圖在舍衛城出售從比丘那裡搶來的袈裟和缽時，比丘們認出了自己的物品，奪回了這些物品，並將盜賊交給了國王。因此，『盜賊不得在國王的宮殿周圍被處決』這條戒律，與包括殺生的戒律相違背，因為沒有制定不與取的戒律。此外，經中說：『如果盜賊不給，就應該以一半的價格購買。』因此，從一半的價格來看，應該會犯波羅夷罪，但經中沒有說犯波羅夷罪。此外，《分別說斷想疑》中也說：『搶奪后，該物品不會立即成為盜賊的，它仍然是所有者的。』這也與此相矛盾。 如果有人認為，如果物品在比丘自己手中，那麼通過向盜賊說法來獲取物品，或者以一半的價格購買是不合理的，那麼這是世尊慈悲的體現，因為如果強行搶奪，盜賊會與貪嗔癡相關聯，並且爲了避免以後對比丘們造成傷害。如果偷竊了有主人的牲畜的物品會怎麼樣呢？對於不理解世俗語言的牲畜，如鳥和馬等裝飾品，照料它們的人就是主人，因此偷竊這些物品就相當於從人那裡偷竊，會犯波羅夷罪。對於爲了牲畜的食物和飲料而給予的草和水等，如果沒有照料者的想法，而是無條件地給予牲畜，那麼偷竊這些物品就相當於從牲畜那裡偷竊，會犯僧殘罪。對於通過火燒森林等方式捕捉鳥類和野生動物，或者設定陷阱等方式來捕捉的四足野生動物、兩足鳥類、多足蝎子、無足蛇，以及被圈養的動物，非圈養者不是主人，圈養者才是主人，因此偷竊這些動物就相當於從圈養者那裡偷竊，會犯波羅夷罪。 分別說斷想疑 第二，在空曠的地方……

【English Translation】 Therefore, as stated in the Vinaya-ksudraka: 'Until then, one should not be without reliance (on the Sangha).' Otherwise, not relying (on the Sangha) would be meaningless. The Sutra says: 'Until the union of desires is not severed, one should not be without reliance (on the Sangha).' This is just a symbol, whether the union of desires is severed or not, one should not be without reliance (on the Sangha) until then. Furthermore, when thieves attempted to sell the robes and bowls stolen from the monks in Shravasti, the monks recognized their belongings, took them back, and handed the thieves over to the king. Therefore, the precept 'thieves should not be executed around the king's palace' contradicts the precepts including killing, because the precept of not taking what is not given was not established. Moreover, the Sutra says: 'If the thieves do not give, one should buy it for half the price.' Therefore, from the perspective of half the price, it would be reasonable to commit a Parajika offense, but the Sutra does not say that a Parajika offense is committed. Furthermore, the 'Vibhajyasūtramatisaṃdeha' also says: 'Immediately after the robbery, the object does not become the thief's, it still belongs to the owner.' This also contradicts this. If one thinks that if the object is in the monk's own hands, then it is unreasonable to obtain the object by preaching the Dharma to the thief, or to buy it for half the price, then this is a manifestation of the Bhagavan's compassion, because if one forcibly robs, the thief will be associated with greed, hatred, and delusion, and in order to avoid causing harm to the monks later. What happens if one steals the belongings of a domestic animal with an owner? For animals that do not understand worldly language, such as birds and horses, the person who takes care of them is the owner, so stealing these items is equivalent to stealing from a person, and a Parajika offense is committed. For grass and water, etc., given for the food and drink of animals, if there is no intention of taking care of them, but unconditionally given to the animals, then stealing these items is equivalent to stealing from the animals, and a Sanghavasesa offense is committed. For four-legged wild animals, two-legged birds, multi-legged scorpions, legless snakes, and animals that are captured by burning forests, setting traps, etc., the non-capturer is not the owner, the capturer is the owner, so stealing these animals is equivalent to stealing from the capturer, and a Parajika offense is committed. Vibhajyasūtramatisaṃdeha Secondly, in an empty place...

---

ེར་གྱི་དོང་རྩེ་ལྟ་བུ་འདུག་པ་ལ་རྫས་དེའི་བདག་པོ་སུ་ཡིན་བྱེ་བྲག་མ་ཕྱེད་པ་སུའི་ཡིན་ཀྱང་བརྐུའོ་སྙམ་སྟེ་བརྐུས་པ་ལ་ནི་གཞི་ངོ་བོ་ཉིད་ལས་ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་གོ་སྟེ། ཡོན་ཏན་འོད་མར། ནོར་མིའི་ཡིན་ན་ཕམ་པར་འགྱུར། དུད་འགྲོའི་ཡིན་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཞེས་སོ། །དོན་ལ་རྫས་དེ་ཉིད་མི་དབང་ན་རྐུ་བའི་ཕམ་པར་མ་ཟད་མི་མ་ཡིན་ལས་རྐུ་བའི་ལྟུང་བར་ཡང་འགྱུར་ཏེ། སུའི་ཡིན་ཀྱང་བརྐུའོ་སྙམ་པས་ན་མི་མ་ཡིན་ལས་ཀྱང་རྐུ་སེམས་མ་ལོག་པར་གནས་པའི་ཕྱིར། དེ་ལ་མི་མ་ཡིན་ལས་རྐུ་བའི་ལྟུང་བ་རྫོགས་པར་མི་འགྱུར་ཏེ་དོན་ལ་མི་མ་ཡིན་དབང་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་དེ་ཡང་མི་མ་ཡིན་གྲངས་ཇི་སྙེད་པ་དེ་སྙེད་ཀྱི་ལྟུང་བར་མི་འགྱུར་ཏེ། མི་མ་ཡིན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཡིན་ནའང་བརྐུ་སྙམ་པའི་བློ་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟ་བུའི་བློ་བརྒྱ་ལམ་ན་སྐྱེས་ན་གྲངས་དེ་སྙེད་ལ་བལྟོས་པའི་ལྟུང་བའང་འབྱུང་ཞེས་རོག་གསུངས་ལ། སྐབས་འདིའི་ཊཱི་ཀ་ལས། 6-247a བྱེ་བྲག་མ་ཕྱེད་པར་བརྐུས་པ་ལ་ནི་གཞིའི་ངོ་བོ་ཉིད་ལས་ལྟུང་བར་བཞག་གི། འདུ་ཤེས་ལས་ནམ་བཞག་ཞེས་པ་ནི་མཐའ་གཅིག་ཏུ་ངེས་པའི་འདུ་ཤེས་ལ་བལྟོས་ཏེ་ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །བུ་སྟོན་འདུལ་འཛིན་ན་རེ། འདིའི་ཕྱིར་བཅོས་གཞི་མ་ངེས་ཀྱི་བར་དུ་མ་ངེས་པས་བྱིན་གྱིས་བརླབས། དེས་ན་གཞི་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་ཕྱིར་བཅོས་བྱའོ་ཞེས་འབྱུང་ལ། བྱའང་དེ་ལྟར་བཞེད་པར་སྣང་ངོ་། ། 分別說價值支分 གསུམ་པ་ནི། ཁ་ཆེའི་ཡུལ་དུ་གུར་གུམ་བྲེ་གང་བརྐུས་ན་དེར་རིན་ཐང་མི་ཚང་ལ། གཞན་དུ་རིན་ཐང་ཚང་བ་དེ་ལྟ་བུ་ལ་བརྐུ་བྱ་རྫས་ཀྱི་རིན་ཐང་ནི་གང་དུ་བརྐུས་པའི་གནས་དང་། གང་གི་ཚེ་བརྐུས་པའི་དུས་ཀྱི་རྣམ་པར་བཞག་གི་གནས་གཞན་གྱི་རིན་ཐང་གནས་གཞན་དུ་མི་བརྩི། དུས་གཞན་གྱི་རིན་ཐང་དུས་གཞན་དུ་མི་བརྩི་སྟེ་གནས་གཞན་དང་དུས་གཞན་གྱི་རིན་ཐང་བརྩིས་ན་ངེས་པ་མེད་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་སྦྱོར་བ་ནི་གནས་གཞན་དང་དུས་གཞན་དུ་བྱས་ནས། མཐར་ཐུག་གནས་གཞན་དང་དུས་གཞན་དུ་གྲུབ་ན་ལྟུང་བ་ཇི་ལྟར་བཞག་ཅེ་ན། མཐར་ཐུག་གི་གནས་དང་དུས་ཀྱི་རིན་ཐང་གིས་བཞག་སྟེ། བཤིགས་ཏེ་བརྐུས་ན་འོད་ལྡན་ལས། ཉམས་པར་བྱ་བའི་ངོ་བོ་ཁོ་ནའི་རིན་ཐང་བརྩི་ཞེས་པའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་སོ། །བྱང་སྟག་ལུང་ནས་ཚྭ་རྐུ་བའི་མཐར་ཐུག་ལྷོ་སྦ་གྲོ་ན་གྲུབ་པ་ལྟ་བུ་ན་དེའི་ཚེ་མཐར་ཐུག་གི་དུས་སུ་རིན་ཐང་ཚང་ཡང་སྦྱོར་བའི་དུས་ན་མི་ཚང་བས་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པར་མི་རིགས་སོ་སྙམ་ན། རིང་སྦྱོར་གྱི་དུས་ན་རིན་ཐང་མ་ཚང་ཡང་ཉེ་བའི་སྦྱོར་བ་སྟེ་མཐར་ཐུག་གི་སྐད་ཅིག་གི་སྔ་རོལ་གྱི་དུས་དང་། མཐར་ཐུག་གི་དུས་ན་རིན་ཐང་ཚང་བས་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པ་ལ་མི་རིགས་པ་མེད་དོ།

【現代漢語翻譯】 如果發現一個像艾拉草尖一樣的東西，但不確定是誰的，心想『不管是誰的，我都偷』，那麼從根本上就犯了墮罪。如功德光（Yönten Ö）所說：『如果是人的東西，則犯他勝罪；如果是牲畜的東西，則犯粗罪。』實際上，如果那個東西不是人的，那麼不僅偷竊會犯他勝罪，而且從非人處偷竊也會犯墮罪。因為心想『不管是誰的，我都偷』，所以從非人處偷竊的念頭沒有消除。然而，從非人處偷竊不會構成完整的墮罪，因為實際上沒有非人擁有它。因此，也不會因為非人的數量而產生相應數量的墮罪，因為不會產生『即使是所有非人的東西，我也要偷』的想法。如果這種想法在百路上產生，那麼也會產生與數量相關的墮罪。羅（Rog）這樣說過。關於這一點的註釋中寫道：『如果不知道是誰的而偷竊，那麼從根本上就犯了墮罪。』『從認識上何時安立？』這意味著墮罪是根據絕對確定的認識來安立的。布頓（Butön）持律者說：『因此，在未確定根本對治之前，要以不確定來加持。因此，要像根本一樣進行對治。』看來他也這樣認為。 分別說價值支分 第三種情況是：如果在喀什米爾（Kha Che）地區偷了一布袋藏紅花（Gurgum），那裡價值不夠，但在其他地方價值足夠。對於這種情況，被盜物品的價值取決於偷竊地點的位置和偷竊時的時間。其他地方的價值不計算在內，其他時間的價值也不計算在內。如果計算其他地方和時間的價值，就會變得不確定。那麼，如果在其他地點和時間進行準備，最終在其他地點和時間完成，那麼如何安立墮罪呢？以最終地點和時間的價值來安立。如果破壞后偷竊，那麼根據《光明論》（Öd Den）中『只計算被破壞物品的價值』的關鍵點就可以理解。例如，從藏北（Jang Tak Lung）偷鹽，最終在南方（Lho Ba Dro）完成。在這種情況下，即使最終時間價值足夠，但在準備階段價值不夠，因此不應該犯他勝罪。如果認為在長時間的準備階段價值不夠，但在接近的準備階段，即最終時刻的前一刻和最終時刻價值足夠，那麼犯他勝罪是沒有不合理的。

【English Translation】 If one finds something like the tip of an Era grass, but is unsure who it belongs to, thinking 'No matter who it belongs to, I will steal it,' then one commits a downfall from the very basis. As Yönten Ö said: 'If it belongs to a human, it becomes a defeat; if it belongs to an animal, it becomes a gross offense.' In reality, if that thing does not belong to a human, then not only does stealing it become a defeat, but stealing from a non-human also becomes a downfall. Because one thinks 'No matter who it belongs to, I will steal it,' the thought of stealing from a non-human has not been relinquished. However, stealing from a non-human does not constitute a complete downfall, because in reality no non-human owns it. Therefore, it does not become a downfall corresponding to the number of non-humans, because the thought 'Even if it belongs to all non-humans, I will steal it' does not arise. If such a thought arises on the hundred paths, then a downfall related to that number will also arise. Rog said this. The commentary on this states: 'If one steals without knowing who it belongs to, then one commits a downfall from the very basis.' 'When is it established from the perception?' This means that the downfall is established in relation to an absolutely certain perception. Butön, the Vinaya holder, said: 'Therefore, until the fundamental remedy is determined, bless it with uncertainty. Therefore, the remedy should be done as it is fundamentally.' It seems that he also thinks so. Separately Explaining the Division of Value The third case is: If one steals a bag of saffron (Gurgum) in the region of Kashmir (Kha Che), where it is not worth enough, but it is worth enough in other places. In such a case, the value of the stolen item depends on the location where it was stolen and the time when it was stolen. The value in other places is not counted, and the value at other times is not counted. If the value of other places and times is counted, it will become uncertain. Then, if the preparation is done in other places and times, and it is finally completed in other places and times, how is the downfall established? It is established by the value of the final place and time. If one steals after destroying it, then it can be understood by the key point in the 'Luminous One' (Öd Den): 'Only the value of the object to be destroyed is counted.' For example, stealing salt from Jang Tak Lung in the north, and finally completing it in Lho Ba Dro in the south. In this case, even if the value is sufficient at the final time, it is not sufficient at the time of preparation, so it should not cause a defeat. If one thinks that the value is not sufficient during the long preparation, but the value is sufficient during the close preparation, that is, the moment before the final moment and the final moment, then there is no unreasonableness in causing a defeat.

---

།དེ་ལ་ལེན་པ་པོས་རིན་ཐང་ཚང་བ་ཐོབ་པ་ཡོད་ཀྱང་བདག་པོས་རིན་ཐང་ཚང་བ་ཤོར་ 6-247b བ་མེད་པས་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པར་མི་རིགས་སོ་སྙམ་ན། མཐར་ཐུག་དང་ཉེ་བའི་སྦྱོར་བའི་སྔ་རོལ་དུ་བདག་པོའི་བསམ་པས་བཏང་ན་ནི། དེའི་ཚེ་བདག་པོ་མེད་པར་གྱུར་པ་ཡིན་པས་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པར་མི་རིགས་ཀྱང་། བདག་པོའི་བསམ་པས་མ་བཏང་ན་ནི་རྫས་དང་བདག་པོ་ཡུལ་ཐ་དད་ཐག་རིང་པོ་ན་གནས་ཀྱང་བདག་པོ་དེ་ཉིད་ཀྱི་ནོར་རྫས་ཡིན་པས་རིན་ཐང་ཚང་བ་ཐོབ་པ་བཞིན་དུ་རིན་ཐང་ཚང་བ་ཤོར་བའང་ཡོད་དོ། །འོ་ན་རིན་ཐང་མེད་པའི་སར་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་ན་ཇི་ལྟར་བཞག་སྙམ་ན། བདག་པོའི་གནས་དང་། རྐུན་མའི་གནས་གང་ཉེ་བའི་རིན་ཐང་གིས་འཇོག་ལ། ཉེ་རིང་མཉམ་ན་རྐུན་མའི་གནས་ཀྱི་རིན་ཐང་གིས་འཇོག་སྟེ། སྒྲ་མི་སྙན་དུ་རྐུ་ན་རྐུན་མའི་གནས་ཀྱི་རིན་ཐང་གིས་འཇོག་པའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་སོ། །དེ་ཡང་སྒྲ་མི་སྙན་དུ་རྐུ་བའི་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་པ་ནོར་བདག་གི་ཡུལ་ན་རིན་ཐང་མི་ཚང་ཡང་རྐུན་མའི་ཡུལ་ན་རིན་ཐང་ཚང་བ་དེ་ལས་བཟློག་ན་བརྐུ་ཡུལ་བྱང་སྒྲ་མི་སྙན་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་ཡང་རིན་ཐང་ཚང་བ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ལ། གླིང་དེ་ན་ཀརྵ་པ་ཎ་ལ་སོགས་པའི་རིན་ཐང་གི་རྣམ་པར་བཞག་པ་མེད་པས་རྐུ་བྱེད་འཛམ་བུ་གླིང་པ་ཡིན་ན་དེའི་གནས་ཀྱི་རིན་ཐང་གིས་བརྩི་བར་དོན་གྱིས་གྲུབ་སྟེ། འདི་ནི་གནས་གཞན་གྱི་རིན་ཐང་གནས་གཞན་དུ་མི་བརྩི་བའི་དམིགས་བསལ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟངས་ཆེན་པས་གསུངས་སོ། །ཞུ་བར། བརྐུ་བའི་གནས་དང་ཞེས་གསུངས་པ་ཡང་ཟློས་བུ་མིན་ཏེ་དེ་ཀརྵ་པ་ཎའི་རིན་ཐང་ལ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྨ་ཚོ། ཡུལ་དུས་དེར་རིན་ཐང་ཚང་བར་མ་གྱུར་ལ། དེ་ཉིད་གཞན་དུ་ཁྱེར་བ་ལས་སམ་དུས་གཞན་གྱི་ཚེ་ན་རིན་ཐང་ཚང་བ་ལ་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པ་ལས་དངོས་གཞིར་འགྱུར་ཏེ། དངོས་པོ་ཉིད་ཀྱིས་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་ལ། བུས་ལུང་འགལ་བསྟན་ཅིང་། བྱས་རིགས་པ་བརྗོད་པར་མཛད་དེ། དེ་དང་ཇི་སྐད་དུ། 6-248a འདུལ་བྱེད་ལས། ཚུར་ཤོག་རྐུར་འདོང་ཞིག་གང་གིས་དངོས་པོ་མི་ཚང་བ་དེ་ཙམ་ཞིག་བླང་བར་བྱའོ། །དེ་གཉིས་ཀྱིས་གང་དུ་བླངས་པ་དེ་ཉིད་དུ་དངོས་པོ་ཚང་ནས་དེ་གཉིས་འགྱོད་པ་སྐྱེས་པ་དང་། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། གནས་གང་ནས་བསྐྱོད་པ་དེ་ཉིད་ཀྱི་རིན་ཐང་བརྩི་བར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །རིགས་པ་ནི་དེ་ཉིད་ལ་ནམ་ཡང་རིན་ཐང་མི་ཚང་བ་ལ་བྱེད་པ་པོས་ཁེ་སྤོགས་བྱས་པ་ལས་རིན་ཐང་ཚང་ཞིང་། དེའི་ཚེ་མཐར་ཐུག་གྲུབ་ཀྱང་དངོས་གཞིར་མི་འགྱུར་ཏེ་ཁེ་སྤོགས་ཀྱི་སྦྱོར་བ་ལས་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། ། 當說其所除 གཉིས་པ་ལ། གཙོ་བོའི་སེལ་བ་ལྟུང་མེད་བསྟན། །གཙོ་མིན་སེལ་བ་ན་སྨད་བཤད། །ཡན་ལག་མ་ཚང་ཉེས་བྱས་སོ། ། 說本除無罪 本除總義 དང་པོ་ལ་སེལ་བའི་དབྱེ་བ་དང་། སེལ་བའི་མཚན་ཉིད་

【現代漢語翻譯】 如果有人認為，接受者獲得了完整的價值，而所有者沒有損失完整的價值，因此不應該造成失敗。那麼，如果在最終和接近的行動之前，所有者的意願放棄了該物，那時因為所有者已經不存在了，所以不應該造成失敗。但是，如果所有者的意願沒有放棄，即使物品和所有者位於遙遠的不同地方，該物品仍然是該所有者的財產，就像獲得完整的價值一樣，也會有損失完整的價值。如果在一個沒有價值的地方產生了獲得的念頭，應該如何處理呢？應該根據所有者所在地和盜賊所在地哪個更近的價值來確定。如果遠近相同，則根據盜賊所在地的價值來確定。正如在'聲音不悅耳'的地方偷竊，根據盜賊所在地的價值來確定一樣。這也說明了，即使在'聲音不悅耳'的地方產生偷竊的粗重行為，在物主的所在地可能沒有完整的價值，但在盜賊的所在地卻有完整的價值。反之，在偷竊的地方，如北方'聲音不悅耳'的地方等，也需要完整的價值作為條件。如果在那個地方沒有對karshapanas（貨幣單位）等價值進行規定，如果盜竊者是贍部洲（Jambudvipa，地球）的人，那麼根據他所在地的價值來計算，這在意義上是成立的。這是在其他地方不計算其他地方價值的特例，這是Zangs Chenpa（人名）所說的。有人問：'偷竊的地方'這句話不是重複嗎？不是的，這是針對karshapana的價值而說的。Rmatsho（人名）說：在某個時間和地點沒有完整的價值，但將其帶到其他地方或在其他時間才有完整的價值，最終成為真實，因為事物本身已經成立。Bu（人名）展示了與經文的矛盾，並陳述了合理的理由。正如《調伏論》中所說：'過來，去偷竊吧，拿走那些不完整的東西。'當他們兩個拿走東西的地方，東西變得完整，他們兩個產生了後悔。世尊說：'應該計算從哪裡拿走東西的價值。'理由是，對於那些永遠沒有完整價值的東西，行為者通過獲利使其變得完整，那時即使最終成立，也不會成為真實，因為它是從獲利的行為中產生的。 第二，說明了主要排除沒有墮落。說明非主要排除時，會受到責備。不完整的條件會導致過失。 說本除無罪（gTsO bOr sEl ba lTung mEd bStAn，主要排除沒有墮落） 本除總義（bOn sEl ba na sMad bShad，本除總義） 第一，區分排除的種類和排除的定義。

【English Translation】 If one thinks that the recipient receives the full value, but the owner does not lose the full value, so failure should not be caused. Then, if the owner's intention abandons the object before the final and near action, then because the owner no longer exists, failure should not be caused. However, if the owner's intention does not abandon it, even if the object and the owner are located in distant different places, the object is still the property of that owner, just as receiving the full value, there will also be losing the full value. If the thought of obtaining arises in a place without value, how should it be handled? It should be determined according to the value of which is closer, the owner's location or the thief's location. If the distance is the same, then it should be determined according to the value of the thief's location. Just as stealing in a 'place where the sound is unpleasant', it is determined according to the value of the thief's location. This also shows that even if a gross act of stealing arises in a 'place where the sound is unpleasant', it may not have full value in the owner's location, but it has full value in the thief's location. Conversely, in the place of stealing, such as the northern 'place where the sound is unpleasant', etc., full value is also required as a condition. If there is no specification of the value of karshapanas (currency unit) etc. in that place, if the thief is a Jambudvipa (Earth) person, then it is established in meaning that it is calculated according to the value of his location. This is an exception to not calculating the value of other places in other places, which is what Zangs Chenpa (person's name) said. Someone asked: Isn't the phrase 'the place of stealing' a repetition? No, it is said for the value of karshapana. Rmatsho (person's name) said: There is no full value at a certain time and place, but taking it to another place or at another time has full value, and it ultimately becomes real, because the thing itself is established. Bu (person's name) showed the contradiction with the scriptures and stated reasonable reasons. As it is said in the Vinaya: 'Come, go steal, take only those incomplete things.' When the two of them took the things, the things became complete, and the two of them felt regret. The Blessed One said: 'The value of where it was taken from should be calculated.' The reason is that for those things that never have full value, the actor makes them complete by profiting, and then even if it is finally established, it will not become real, because it arises from the act of profiting. Second, it explains that the main exclusion has no downfall. When explaining the non-main exclusion, there will be blame. Incomplete conditions will lead to faults. Say the root removal is without fault (gTsO bOr sEl ba lTung mEd bStAn, Main exclusion has no downfall) The general meaning of the root removal (bOn sEl ba na sMad bShad, The general meaning of the root removal) First, distinguish the types of exclusion and the definition of exclusion.

---

དང་། སེལ་བ་ལས་ཅིར་འགྱུར་བསྟན་པའོ། ། 除離類別 དང་པོ་སེལ་བའི་དབྱེ་བ་ནི། སེལ་བ་ཞེས་པ་རང་རང་གི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བ་དེ་ཡིན་པས་ཡན་ལག་ལས་བཟློག་སྟེ་དབྱེ་བར་བྱའོ། །དེ་ཡང་ཐུན་མོང་གི་སེལ་བ་དང་། ཐུན་མོང་མིན་པའི་སེལ་བའོ། །དང་པོ་ནི། བསླབ་པའི་ཡན་ལག་གི་སེལ་བ་སྡོམ་པ་གཏན་ནས་མ་བླངས་པ་ལྟ་བུ་དང་། བསམ་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པའི་སེལ་བ་སྨྱོ་བ་ལ་སོགས་པ་ནི་ཀུན་གྱི་ཐུན་མོང་གི་སེལ་བའོ། །བསླབ་པ་རྒྱུན་གཅིག་པ་ནི། ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་ཀུན་གྱི་ཐུན་མོང་གི་ཡན་ལག་ཡིན་ཀྱང་། དེའི་སེལ་བ་བསླབ་རྒྱུན་ཐ་དད་པ་ནི་ཀུན་གྱི་ཐུན་མོང་གི་སེལ་བ་མིན་ཏེ་སེལ་བ་འདི་ནི་སྦྱོར་བ་རྒྱུན་ལྡན་རྣམས་ལ་འཇུག་གི། སྦྱོར་བ་རྒྱུན་མི་ལྡན་པ་རྣམས་ལ་མི་འཇུག་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་སེལ་བ་ལ་བཞི། གཞིའི་སེལ་བ་སྟེ་གཞིའི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བ་དང་། བསམ་པའི་སེལ་བ་དང་། སྦྱོར་བའི་སེལ་བ་དང་། མཐར་ཐུག་ 6-248b པའི་སེལ་བ་སྟེ་མཐར་ཐུག་གི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བའོ། ། 除離定義 གཉིས་པ་སེལ་བའི་མཚན་ཉིད་ནི། ལྟུང་བ་རང་རང་གི་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་པ་ལ་ངེས་བཟུང་དུ་དགོས་པའི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བའོ། །དེ་ཡང་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པ་ལ་རིན་ཐང་གི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བ་ལྟ་བུའོ། ། 說除離所轉 གསུམ་པ་སེལ་བ་ལས་ཅིར་འགྱུར་བསྟན་པ་ལ་བཞི་སྟེ། ན་སྨད་པར་གྱུར་པ་དང་། ཆེས་ན་སྨད་པར་གྱུར་པ་དང་། གཞན་དུ་གྱུར་པ་དང་། ལྟུང་བ་མེད་པར་འགྱུར་བའོ། ། 轉微罪 དང་པོ་ནི། ཡན་ལག་གཅིག་མ་ཚང་བ་དཔེར་ན། མ་བྱིན་ལེན་ལ་རིན་ཐང་གི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བའམ་སྐྱོན་ནས་སྨྲ་བ་ལ་མཚན་མཐུན་པའི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བ་ལྟ་བུ་ཡན་ལག་གཅིག་མ་ཚང་བ་ལ་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་ཏེ། མ་ཆོག་པར་བརྐུས་ནའོ་ཞེས་པ་དང་། འོག་མ་དག་ལ་ནི་གཞན་ལ་ན་སྨད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེའི་རྒྱུ་མཚན་དགག་བྱ་མ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་ཕམ་ལྷག་གི་ན་སྨད་ནི་སྦོམ་པོ་ཡིན་ལ། སྦོམ་པོ་དང་། ལྟུང་བྱེད་དང་། སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་དང་གསུམ་གྱི་ན་སྨད་ནི་ཉེས་བྱས་ཡིན་ནོ། །ཉེས་བྱས་ཀྱི་ན་སྨད་ནི་ཉེས་བྱས་ཕྲ་མོའོ། ། 轉極微罪 གཉིས་པ་ཆེས་ན་སྨད་དུ་གྱུར་པ་ནི། ཡན་ལག་གཉིས་མ་ཚང་བ་སྟེ། དཔེར་ན་མ་བྱིན་ལེན་ལ་བདག་པོ་མི་ཡིན་པ་མ་ཚང་ལ། དངོས་པོ་རིན་ཐང་ཚང་བ་ཡང་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ལྷའི་རྫས་རིན་ཐང་མ་ཚང་བ་ལ་བརྐུས་པའམ་སྐྱོན་ནས་སྨྲ་བ་ལ་མཚན་མཐུན་དང་། ལྟ་མཐུན་གཉིས་ཀ་མ་ཚང་བ་ལྟ་བུ་ཡན་ལག་གཉིས་མ་ཚང་ན་ཆེས་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་ཏེ། དུས་མ་ཚང་བ་ལ་ནི་དེ་བས་ཀྱང་ངོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཡན་ལག་གཅིག་མ་ཚང་བ་ལ་ཡང་ཆེས་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་བ་ཡོད་དེ། མི་ལ་དུད་འགྲོ་ཡང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པས་དུད་འགྲོ་མོ་ལ་རེག་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ཆེས་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་བ་རྣམས་ 6

【現代漢語翻譯】 和，顯示從離類別轉變成什麼。 除離類別 第一，除離的分類是：『除離』是指各自的支分不完整，因此要從支分的反面進行分類。也就是共同的除離和不共同的除離。第一種是：比如戒律支分的除離，完全沒有受戒等；以及心自然安住的除離，如瘋狂等，這是所有人的共同除離。戒律的連續性是：墮罪的根本是所有人的共同支分，但其除離，即戒律連續性不同，則不是所有人的共同除離，因為這種除離適用於持續精進的人，不適用于不持續精進的人。不共同的除離有四種：基礎的除離，即基礎的支分不完整；意樂的除離；加行的除離；以及究竟的除離，即究竟的支分不完整。 除離定義 第二，除離的定義是：對於圓滿產生各自墮罪的根本，所必須具備的支分不完整。比如，對於產生不與取（偷盜）的根本罪，價值的支分不完整。 說除離所轉 第三，顯示從除離轉變成什麼有四種：轉成微罪，轉成極微罪，轉成其他，以及轉成無罪。 轉微罪 第一種是：一個支分不完整，例如，不與取中價值的支分不完整，或者妄語中名稱相同的支分不完整等，一個支分不完整會轉成微罪，即『不滿足而偷盜』。對於下等者來說，則是使他人轉成微罪。』之所以如此，是因為所要遮止的沒有圓滿。其中，根本罪和剩餘罪的微罪是粗罪，粗罪和墮罪，以及各別懺悔罪三種的微罪是惡作罪。惡作罪的微罪是細微的惡作罪。 轉極微罪 第二種是轉成極微罪：兩個支分不完整，例如，不與取中，所有者不是人，並且物品的價值也不完整，即偷盜天人的物品且價值不完整；或者妄語中，名稱相同和觀點相同都不完整等，兩個支分不完整則轉成極微罪，即『時間不完整則更加嚴重』。一個支分不完整也會轉成極微罪，即『對人來說，也是畜生』，因此接觸母畜生是惡作罪。轉成極微罪的

【English Translation】 And, showing what it transforms into from separation. Definition of Separation First, the classification of separation is: 'Separation' means that the respective limbs are incomplete, so it should be classified from the opposite of the limbs. That is, common separation and uncommon separation. The first is: for example, the separation of the limbs of training, such as not taking vows at all; and the separation of the mind naturally abiding, such as madness, etc., which is the common separation of all. The continuity of training is: the root of transgression is a common limb of all, but its separation, that is, the different continuity of training, is not a common separation of all, because this separation applies to those who are constantly diligent, and does not apply to those who are not constantly diligent. There are four types of uncommon separation: the separation of the basis, that is, the basis limb is incomplete; the separation of intention; the separation of action; and the ultimate separation, that is, the ultimate limb is incomplete. Definition of Separation Second, the definition of separation is: the incomplete limbs that are necessarily required to fully generate the root of each transgression. For example, for generating the defeat of not giving and taking (stealing), the limb of value is incomplete. Saying what separation transforms into Third, showing what it transforms into from separation has four types: transforming into a minor offense, transforming into a very minor offense, transforming into another, and transforming into no offense. Transforming into a Minor Offense The first is: one limb is incomplete, for example, in not giving and taking, the limb of value is incomplete, or in lying, the limb of the same name is incomplete, etc., one limb being incomplete will transform into a minor offense, that is, 'stealing without satisfaction'. For the lower ones, it is to make others transform into a minor offense.' The reason for this is that what is to be prevented is not complete. Among them, the minor offense of the root and remaining offenses is a gross offense, and the minor offense of the three types of gross offense, transgression, and confession is a misdeed. The minor offense of misdeed is a subtle misdeed. Transforming into a Very Minor Offense The second is transforming into a very minor offense: two limbs are incomplete, for example, in not giving and taking, the owner is not a human, and the value of the object is also incomplete, that is, stealing the objects of gods and the value is incomplete; or in lying, the same name and the same view are both incomplete, etc., two limbs being incomplete will transform into a very minor offense, that is, 'it is even more serious when the time is incomplete'. One limb being incomplete will also transform into a very minor offense, that is, 'for humans, it is also an animal', therefore touching a female animal is a misdeed. Transforming into very minor offenses

---

-249a ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་ནི་དགག་བྱ་ཆེས་མ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་ཕམ་ལྷག་གི་ཆེས་ན་སྨད་ནི་ཉེས་བྱས་ཡིན་ལ་སྦོམ་པོ་དང་། ལྟུང་བྱེད་དང་། སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་དང་གསུམ་གྱི་ཆེས་ན་སྨད་ནི་ཉེས་བྱས་ཕྲ་མོ་ཡིན་ནོ། །ཉེས་བྱས་ཀྱི་ཆེས་ན་སྨད་ནི་ཉེས་བྱས་ཕྲ་བ་བས་ཀྱང་ཕྲ་བའོ། ། 轉別 གསུམ་པ་གཞན་དུ་འགྱུར་བ་ལ་གསུམ་སྟེ། སྡེ་ཚན་གཞན་དུ་འགྱུར་བ་དང་། བཅས་པ་གཞན་དུ་འགྱུར་བ་དང་། གནས་སྐབས་གཞན་དུ་འགྱུར་བའོ། ། 轉別類 དང་པོ་ནི། དཔེར་ན་མི་གསོད་ཕམ་པའི་ཡན་ལག་མ་ཚང་སྟེ་དུད་འགྲོ་གསོད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བ་ལྟ་བུའོ། ། 轉別定 གཉིས་པ་ནི། དཔེར་ན་གཞི་མེད་ལྷག་མའི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བ་སྟེ། སྦྱོར་བ་གསལ་པོར་སྨྲས་པ་མེད་པར་སྦྱོར་བ་མི་གསལ་བས་སྐུར་པ་བཏབ་ན་བག་ཙམ་གྱི་ལྷག་མར་འགྱུར་བ་སྟེ། ལྷག་མའི་སྡེ་ཚན་དུ་གཅིག་ཀྱང་བཅས་པ་གཞན་གྱི་ལྟུང་བར་འགྱུར་བའོ། ། 轉別處 གསུམ་པ་ནི། སྔ་མ་གཉིས་ལས་མིང་ཐ་དད་དུ་བཏགས་ཀྱང་དོན་ལོགས་པ་བཤད་དུ་མེད་ཅེས་ཤ་མི་གསུང་ཡང་མ་གོ་བར་ཟད་དེ། འདི་ནི་རང་རང་གི་ལྟུང་བའི་རྣམ་བཞག་ལས་གཞན་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་ཐམས་ཅད་ཡིན་ནོ། །དཔེར་ན་རེག་པའི་ལྷག་མའི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བ་སྟེ། རེག་པའི་བདེ་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་བྱ་བའི་འདུན་པ་ཀུན་ཏུ་འདོད་ཆགས་དང་ལྡན་པ་མེད་པར་རེག་འདོད་ཙམ་པོས་བུད་མེད་ལ་རེག་ན་ནི། ལྟུང་བ་རྣམ་བཞག་གི་གནས་སྐབས་གསུམ་ལས་གཞན་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ནི་རེག་པའི་བཅས་པ་ལ་བལྟོས་ནས་བཅས་པ་གཞན་དུ་འགྱུར་བ་མ་ཡིན་ཏེ། རེག་པའི་བཅས་པ་གཅིག་གིས་བསྡུས་པའི་གནས་སྐབས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་རེག་པའི་ལྟུང་བ་རྣམ་བཞག་གི་གནས་སྐབས་གསུམ་ལས་བསླབ་བྱའི་གནས་སྐབས་ཡིན་ 6-249b པའི་ཕྱིར་རོ། །བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་དེ་ནི་ཆེས་ན་སྨད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཆེས་ན་སྨད་ནི་ལྟུང་བ་རྣམ་བཞག་གི་ཀུན་སློང་གིས་ཀུན་ནས་བསླང་བ་ཡིན་ལ། བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་ནི་ལྟུང་བ་རྣམ་བཞག་གི་ཀུན་སློང་གིས་ཀུན་ནས་མ་བསླངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་བཞིན་དུ་དགེ་སློང་ལ་བརྡེག་པའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་ཡན་ལག་མ་ཚང་སྟེ་ལྗོན་ཤིང་ལ་བརྡེག་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་དང་། མེ་རེག་གི་ཡན་ལག་མ་ཚང་སྟེ་སེང་གེ་ལ་རེག་ན་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་ལྟ་བུའོ། ། 轉無罪 བཞི་པ་ལྟུང་བ་མེད་པར་འགྱུར་བ་ལ་བཞི་ལས། 無正行罪 དང་པོ་དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་མེད་པ་ལ་དགོངས་ནས་ལྟུང་བ་མེད་པ་ནི། ལུང་འདུལ་བྱེད་ལས། ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཚུར་ཤོག །ཆུང་ངུ་ཆུང་ངུ་ནས་མ་བྱིན་པར་བླངས་དང་ལྟུང་བར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་གཞན་ལ་སྨྲ་བ་ལྟ་བུའོ། ། 6-250a བ་མེད་པ་ལ་དགོངས་ནས་ལྟུང་བ་མེད་པ་ནི་ལྷུང་བཟེད་དོ་གསུམ་ལས་ལྷག

【現代漢語翻譯】 其原因是所要否定的對象並不完全具備。也就是說，如果犯了僧殘罪，則屬於輕微的罪過；如果犯了波羅夷罪、墮罪和應懺罪這三種罪過，則屬於輕微的罪過。比輕微罪過更輕微的，就是罪過的輕微之處。 第三，轉化為其他類別有三種：轉化為其他部類，轉化為其他戒條，轉化為其他情況。 第一種是：例如，殺人罪如果缺少構成波羅夷罪的條件，比如殺害的是牲畜，則會轉變為墮罪。 第二種是：例如，缺少根本無根據僧殘罪的條件，即沒有明確地說出誹謗的言辭，只是用不清楚的言辭進行誹謗，則會轉變為輕微的僧殘罪。也就是說，僧殘罪的類別中，有一種會轉變為其他的墮罪。 第三種是：雖然與前兩種罪名不同，但實際上無法區分。例如，即使不說吃肉，也等於什麼都沒說。這指的是，從各自的墮罪分類之外，所有轉變為應學罪的罪過。例如，缺少觸控僧殘罪的條件，即沒有完全具備想要享受觸控的快樂的貪慾，只是單純地想要觸控而觸控女性，那麼，從墮罪分類的三種情況之外，就會轉變為應學罪。這不是相對於觸控的戒條而言的戒條轉化，因為觸控的戒條包含了一種情況。也就是說，這是因為觸控的墮罪分類的三種情況之外，屬於應學的情況。這個應學罪不是輕微的罪過，因為輕微的罪過是由墮罪分類的動機所引發的，而應學罪不是由墮罪分類的動機所引發的。同樣，毆打比丘的墮罪如果缺少條件，比如毆打的是樹木，則會轉變為罪過；觸控火焰如果缺少條件，比如觸控的是獅子，則會轉變為應學罪。 第四，轉化為無罪的情況有四種： 第一種，考慮到實際沒有犯下墮罪而無罪的情況是：在《律藏》中說：『具壽，過來！』從很小很小的地方拿取未經允許的東西，也不會構成墮罪。例如，比丘對比丘說這樣的話。 考慮到沒有墮罪而無罪的情況是，除了缽之外，還有三種。

【English Translation】 The reason is that the object to be negated is not fully complete. That is, if one commits a Sanghavasesa offense, it is a minor transgression; if one commits one of the three offenses of Parajika, Thullaccaya, and Nissaggiya Pacittiya, it is a minor transgression. What is even more minor than a minor transgression is the slightness of the transgression. Third, there are three types of transformation into other categories: transformation into other categories, transformation into other precepts, and transformation into other situations. The first is: for example, if the conditions for the offense of killing a human being are not met, such as killing a livestock, it will be transformed into a Pacittiya offense. The second is: for example, if the conditions for the fundamental unfounded Sanghavasesa offense are not met, that is, if the words of slander are not clearly spoken, but slander is made with unclear words, it will be transformed into a minor Sanghavasesa offense. That is, in the category of Sanghavasesa offenses, one will be transformed into other Thullaccaya offenses. The third is: although the names are different from the previous two, in reality there is no way to distinguish them. For example, even if one does not say eating meat, it is as if nothing has been said. This refers to all transgressions that are transformed into Sekhiya offenses from outside their respective categories of offenses. For example, if the conditions for the touching Sanghavasesa offense are not met, that is, if one does not fully possess the desire to enjoy the pleasure of touching, but simply touches a woman with the desire to touch, then, from the three situations of the offense classification, it will be transformed into a Sekhiya offense. This is not a transformation of precepts in relation to the precept of touching, because the precept of touching includes one situation. That is, it is because it belongs to the Sekhiya situation outside the three situations of the touching offense classification. This Sekhiya offense is not a minor transgression, because a minor transgression is caused by the motivation of the offense classification, while a Sekhiya offense is not caused by the motivation of the offense classification. Similarly, if the conditions for the Thullaccaya offense of striking a monk are not met, such as striking a tree, it will be transformed into a transgression; if the conditions for touching fire are not met, such as touching a lion, it will be transformed into a Sekhiya offense. Fourth, there are four types of transformation into non-offenses: The first, considering the situation where there is no actual offense and therefore no offense, is: in the Vinaya Sutra, it says: 'Venerable one, come here!' Taking what is not given from a very small place will not constitute an offense. For example, a monk saying this to another monk. Considering the situation where there is no offense and therefore no offense, there are three besides the bowl.

---

་པར་ལེན་པའི་སྐབས་སུ། རྔོ་བཏགས་ལ་སོགས་ལས་སུ་མ་བྱས་པ་འབྲུ་རྗེན་པ་ལ་ལྷུང་བཟེད་དོ་གསུམ་ལས་ལྷག་པར་ལེན་པ་ལ་ཡང་ངོ་། །ལྟུང་བ་མེད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུ་སྟེ་ལས་སུ་མ་བྱས་པ་སྟེ་འབྲུ་རྗེན་པ་ལེན་པ་དེ་ལ་སྐབས་གཞན་དུ་གཏོགས་པའི་ཉེས་བྱས་ནི་ཡོད་དེ། མདོ་ལས། འབྲུ་རྗེན་པ་བླང་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་ཊཱི་ཀར་དྲངས་སོ། ། 基於未生罪故而無罪 བཞི་པ་ལྟུང་བ་གཏན་ནས་མི་བསྐྱེད་པ་ལ་དགོངས་ནས་ལྟུང་བ་མེད་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། རང་བཞིན་དང་བཅས་པ་མཐའ་དག་གིས་ལྟུང་བ་མེད་པ་དང་། བཅས་པ་འབའ་ཞིག་གི་ལྟུང་བ་མེད་པའོ། ། 無自性及遮之罪 དང་པོ་ནི། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་མི་གནས་པ་སྨྱོ་བ་ལྟ་བུ་དང་། རང་རང་གི་ཀུན་སློང་མེད་པ་ལྟ་བུ་དང་། རང་རང་གི་ལས་དང་པོ་པ་དང་། བསླབ་པའི་སེལ་བ་སྡོམ་པ་གཏན་ནས་མ་བླངས་པ་ལྟ་བུའོ། ། 無遮罪 གཉིས་པ་བཅས་པ་འབའ་ཞིག་གི་ལྟུང་བ་མེད་པ་ལ་བཞི་སྟེ། དགག་བྱའི་ཉེས་དམིགས་མེད་པས་ལྟུང་བ་མེད་པ་དང་། རྣམ་པར་དག་པ་བག་ཡངས་དང་འབྲེལ་བས་ལྟུང་བ་མེད་པ་དང་། བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་དང་ལྡན་པས་ལྟུང་བ་མེད་པ་དང་། སྒྲུབ་པར་མི་ནུས་པ་ཕྱོགས་གཅིག་ལ་ཞུགས་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པའོ། ། 無所斷過故而無罪 ལྟུང་མེད་བཞི་པོ་དེ་རྣམས་ནི་བཅས་པ་འབའ་ཞིག་གི་ལྟུང་བ་མེད་པ་ཡིན་གྱི། རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བའི་སྐབས་སུ་ནི་ལྟུང་མེད་བཞི་པོ་དེ་དག་མི་སྲིད་དེ། དེ་ཡང་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་དགག་བྱར་གྱུར་པའི་ཕྱིར། དགག་བྱའི་ཉེས་དམིགས་མེད་པ་མི་སྲིད་ལ། རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ནི་སྲོག་ལ་བབ་ཀྱང་མ་གནང་བའི་ཕྱིར་རྣམ་པར་དག་པ་བག་ཡངས་དང་འབྲེལ་བ་མི་སྲིད་ཅིང་། རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ལ་ཞུགས་ན་དེ་ཉིད་ཀྱིས་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་སྤངས་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ 6-250b བར་ཆད་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་བར་ཆད་སྤོང་བའི་དོན་དུ་ལྟུང་མེད་དུ་འགྱུར་མི་སྲིད་ལ། རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་སྤང་བའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་དོན་དུ་རང་གི་སྲོག་ཡལ་བར་འདོར་བར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་བསྒྲུབ་པར་མི་ནུས་པ་ཡང་མི་སྲིད་དེ། དེ་ལ་དང་པོ་དགག་བྱ་ཉེས་དམིགས་མེད་པས་ལྟུང་བ་མེད་པ་ནི། རྡོའམ་སོ་ཕག་ལས་ཉི་མ་གཅིག་ལ་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་པར་བརྩིགས་ཀྱང་ལྟུང་བ་མེད་པ་དང་། བྱེ་མ་འབའ་ཞིག་བརྐོ་བ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། དེ་དག་ལ་རང་རང་གི་ལྟུང་བ་མི་བསྐྱེད་དེ་ལྟུང་བར་བཅས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ་བཅས་པ་རྣམ་འཇོག་གི་དགག་བྱ་མེད་པའི་ཕྱིར། །འོ་ན་སྲོག་ཆགས་ལ་མི་གནོད་པའི་ས་བརྐོ་བ་དང་སེམས་འཁྲུལ་བར་མི་འགྱུར་བའི་ཆང་འཐུང་བ་ཡང་ལྟུང་བ་མེད་པར་འགྱུར་ཏེ་དགག་བྱ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེ་ན། རྟགས་མ་གྲུབ་སྟེ། དངོས་ཀྱི་དགག་བྱ་མེད་ཀྱང་བརྒྱུད་ཀྱི་དགག་བྱ

་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཧ་ཅང་ཐལ་བར་འགྱུར་བ་དང་ཚོད་ཡོངས་སུ་མི་ཤེས་པ་ལ་སོགས་པའི་དགག་བྱ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་རྡོའམ་སོ་ཕག་ལས་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་པར་བརྩིག་པ་ལ་ཡང་ཧ་ཅང་ཐལ་ཆེས་པ་ལ་སོགས་པའི་དགག་བྱ་ཡོད་པར་མཚུངས་སྙམ་ན། རྡོ་བ་ལ་སོགས་པ་ནི་དངོས་པོ་ངེས་པར་བཅས་པའི་ས་མཚམས་ཟིན་པའི་ཕྱིར་ཧ་ཅང་ཐལ་བ་ལ་སོགས་པ་མེད་དོ། ། 清凈安息之故無罪 གཉིས་པ་རྣམ་པར་དག་པ་བག་ཡངས་དང་འབྲེལ་བས་ལྟུང་བ་མེད་པ་ལ་གཉིས་ལས། བག་ཡངས་ཆེན་པོ་བྱས་པས་ཉེས་པ་མེད་པ་དང་། བག་ཡངས་ཁ་འཐོར་པ་བྱས་པས་ཉེས་པ་མེད་པའོ། ། 大安息之故無罪 བག་ཡངས་ཆེན་པོ་འདི་གཏན་ལ་དབབ་པ་ལ་ལྔ་སྟེ། བག་ཡངས་བྱ་བར་གནང་བའི་ལུང་ཁུངས་དང་། གཞི་གང་ལ་བག་ཡངས་བྱ་བ་དང་། ཆེད་དུ་བྱ་བ་གང་གི་ཕྱིར་བག་ཡངས་བྱ་བ་དང་། ཆོ་ག་གང་གིས་བག་ཡངས་བྱ་བ་ 6-251a དང་། བག་ཡངས་འདི་སྡེ་པ་གང་གི་ལུགས་ཡིན་བསྟན་པའོ། ། 許息之經出處 དང་པོ་ནི། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། དགེ་སློང་དག་བསླབ་པའི་གཞི་ཕྲ་མོ་དང་ཕྲན་ཚེགས་གང་ཡིན་པ་དེ་དག་ནི་དགེ་འདུན་ཚོགས་ནས་སྐབས་དབྱེ་ཞིང་བདེ་བ་ལ་རེག་པར་གནས་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། གཞན་ཡང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་འདོན་པའི་ཚེ་གང་གིས་ཚུལ་ཁྲིམས་ཕྲ་མོ་དང་ཕྲན་ཚེགས་དག་འདོན་ན་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་གྱིས་ཕྱིར་གློད་ལ་བདེ་བ་ལ་རེག་པར་མནོས་ཤིག་ཅེས་ཀྱང་བཤད་དོ། ། 何事許安息 གཉིས་པ་གཞི་གང་ལ་བག་ཡངས་བྱ་བ་ནི། བསླབ་པའི་གཞི་ཕྲ་མོ་རྣམས་ལ་བྱ་སྟེ། ཕྲ་མོ་དེའི་ཚད་ཇི་ཙམ་ཞེ་ན། འདི་ལ་དགྲ་བཅོམ་པ་འོད་སྲུང་ཆེན་པོས་དོག་མཐའ་བཟུང་བ་དང་། ཡངས་མཐའ་བཟུང་བ་གཉིས་སུ་གསུངས་ཏེ། དོག་མཐའ་བཟུང་ན་རྣམ་འབྱེད་ནས་གསུངས་པའི་བསླབ་པའི་གཞི་རྣམས་ལས་གཞན་པ་སྟེ། གཞིས་བསྡུས་པའི་ཉེས་བྱས་རྣམས་ནི་ཕྲ་མོ་དང་ཕྲན་ཚེགས་ཡིན་ནོ། །ཡངས་མཐའ་བཟུང་ན་ཕམ་ལྷག་ལས་གཞན་པ་སྟེ། སྤང་ལྟུང་མན་ཆད་ནི་ཕྲ་མོ་དང་ཕྲན་ཚེགས་ཡིན་ནོ་ཞེས་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ཀྱི་བཀའ་བསྡུ་བ་དང་པོའི་སྐབས་ནས་འཕགས་པ་འོད་སྲུང་ཆེན་པོས་གསུངས་སོ། །སྤང་ལྟུང་མན་ཆད་པོ་དེ་དག་གི་ཡང་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་བག་ཡངས་མེད་ལ་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བའི་གཞི་ལ་བག་ཡངས་ཡོད་པ་སྟེ། རྣམ་པར་གཏན་ལ་དབབ་པ་བསྡུ་བ་ལས་ལྟུང་བ་ཕྲན་ཚེགས་ཕྲ་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་དང་བཅས་པ་མ་གཏོགས་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། 為何許安息 གསུམ་པ་ཆེད་དུ་བྱ་བ་གང་གི་ཕྱིར་བག་ཡངས་བྱ་བ་ནི་ཆེད་དུ་བྱ་བ་བཞི་སྟེ། རྣམ་པར་གཏན་ལ་དབབ་པ་བསྡུ་བ་ལས། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་སྤང་བ་དང་། གང་ཟག་རླབས་པོ་ཆེ་བསྟན་པ་ལ་གཞུག་པའི་དོན་དང་། བསྟན་ 6-251b པ་འཕེལ་བར་བྱ་བ་དང་། དཀའ་བས་འཚོ་བ་སྤང་བས་སོ་ཞེས་བཤད་དོ། ། 離破和合僧 དེའི་དོན་དང་པོ་ནི། དགེ་འདུན་

གྱི་ནང་ན་དགེ་སློང་ཁ་ཅིག་གིས་ནི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་ལ་མ་བྱུང་བར་འདུ་ཤེས་པ་དང་། ཁ་ཅིག་ལྟུང་བ་མ་བྱུང་བ་ལ་བྱུང་བར་འདུ་ཤེས་པ་དང་། ཁ་ཅིག་ནི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་ལ་བྱུང་བར་འདུ་ཤེས་པ་དང་། ཁ་ཅིག་ལྟུང་བ་མ་བྱུང་བ་ལ་མ་བྱུང་བར་འདུ་ཤེས་པས་གཞི་དེས་འཐབ་མོ་དང་། རྩོད་པ་འབྱུང་བར་འགྱུར་ན། རྩོད་པ་དེ་ཉིད་ཞི་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དགེ་འདུན་མཐུན་པས་གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བསླབ་པའི་གཞི་ཕྲན་ཚེགས་ཕྲ་བ་བག་ཡངས་སུ་བྱེད་པ་ཡིན་ནོ། ། 大士引入佛門意義 གཉིས་པ་ནི། དགེ་འདུན་གྱིས་གང་ཟག་རིགས་མཐོན་པོ་བསྟན་པ་ལ་གཅེས་སྤྲས་བྱེད་པ་ཞིག་རྙེད་ལ། དེ་ཡང་བསླབ་པའི་གཞི་གཉིས་ལ་བག་ཡངས་སུ་བྱ་བ་དེ་ལྟར་མ་བྱས་ན་བསྟན་པ་ལ་འཇུག་པར་མི་འགྱུར་ན། དེ་གཞུག་པའི་དོན་དུ་དགེ་འདུན་མཐུན་པས་གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བསླབ་པའི་གཞི་ཕྲན་ཚེགས་དང་ཕྲ་བ་བག་ཡངས་སུ་བྱེད་པའོ། ། 弘揚教法 གསུམ་པ་ནི། དུས་ཀྱི་མཐའ་རྩོད་པའི་དུས་ཀྱི་དུས་ངན་བྱུང་བའི་ཚེ་སེམས་ཅན་དག་བསླབ་པའི་གཞི་ཕྲན་ཚེགས་དང་ཕྲ་མོ་དག་ལ་བསླབ་པར་མི་འདོད་ཅིང་བསྟན་པ་ལ་མ་ཞུགས་པ་ནི་མི་འཇུག་ལ། ཞུགས་པ་ནི་སྒྱིད་ལུག་པར་འགྱུར་ཏེ། དེས་བསྟན་པ་ཉམས་པར་འགྱུར་ཞིང་འཕེལ་བར་མི་འགྱུར་ན་བསྟན་པ་འཕེལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བསླབ་པའི་གཞི་ཕྲན་ཚེགས་དང་ཕྲ་བ་དག་བག་ཡངས་སུ་བྱེད་པའོ། ། 舍苦命 བཞི་པ་ནི། རྩོད་པའི་དུས་ཀྱི་དུས་ངན་པ་བྱུང་བའི་ཚེ་དགེ་སློང་དག་བསླབ་པའི་གཞི་ཕྲན་ཚེགས་ཕྲ་བའི་རྒྱུས་དཀའ་བས་འཚོ་བར་བྱེད་པས་དཀའ་བས་འཚོ་བ་དེ་ཉིད་བག་ཡངས་སུ་བྱ་བའི་ཕྱིར་དགེ་འདུན་མཐུན་པས་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་ 6-252a བསླབ་པའི་གཞི་ཕྲན་ཚེགས་དང་ཕྲ་བ་བག་ཡངས་སུ་བྱེད་པའོ། ། 儀軌賜令安息 བཞི་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་བག་ཡངས་བྱ་བ་ནི། གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བྱ་སྟེ། རྣམ་པར་གཏན་ལ་དབབ་པ་བསྡུ་བ་ལས། གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བསླབ་པའི་གཞི་ཕྲན་ཚེགས་ཕྲ་བ་བག་ཡངས་སུ་བྱེད་པའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། རྒྱ་གར་མཁན་པོ་དྷརྨ་པཱ་ལ་ནས་བརྒྱུད་པའི་ཡི་གེ་ལས་འདིའི་ཆོ་ག་རྒྱས་པར་འབྱུང་ངོ་། ། 說安息所屬宗 ལྔ་པ་བག་ཡངས་འདི་སྡེ་པ་གང་གི་ལུགས་ཡིན་བསྟན་པ་ནི། ཐམས་ཅད་ཡོད་སྨྲའི་ལུགས་ཡིན་གྱི། སྡེ་པ་གཞན་ཁ་ཅིག་ནི་འདི་མི་འདོད་དེ། བཙུན་པ་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་པས་མཛད་པའི་འགྲེལ་པ་ལས། ཐམས་ཅད་ཡོད་པར་སྨྲ་བའི་སྡེ་པ་ལ་ནི་བསླབ་པའི་གཞི་ཕྲན་ཚེགས་ཕྲ་མོ་ཁ་ཅིག་གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་ཚོགས་པས་བག་ཡངས་སུ་བྱས་ནས་བག་ཡངས་ཡིན་ནོ་ཞེས་གྲག་གོ། འདི་ཡང་གྲགས་པ་ཙམ་དུ་ཟད་ཀྱི། བསླབ་པའི་གཞི་འགའ་ཡང་དགེ་འདུན་གྱིས་བག་ཡངས་སུ་བྱས་པའམ་བྱེད་པ་ནི་མེད་དོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེས་ན་བག་ཡངས་ཆེན་པོ་འདིས་ནི་ཉན་ཐོས་སྡེ་པ་ཁ་ཅིག་

【現代漢語翻譯】 其中，一些比丘認為犯了戒卻沒有犯，一些比丘認為沒有犯戒卻犯了，一些比丘認為犯了戒就認為犯了，一些比丘認為沒有犯戒就認為沒有犯，因為這個原因，爭鬥和爭論就會發生。爲了平息這些爭論，僧團一致通過祈請和四種羯磨，對輕微和細小的學處開許。 大士引入佛門意義： 第二，僧團找到一位對高種姓的人非常愛護和珍視，如果不對兩個學處開許，他就不會進入佛門，爲了讓他進入佛門，僧團一致通過祈請和四種羯磨，對輕微和細小的學處開許。 弘揚教法： 第三，在爭論的末期，當出現惡劣的時代時，眾生不願學習輕微和細小的學處，不進入佛門，進入佛門的人也會變得懶惰，這樣佛法就會衰敗而不會興盛，爲了使佛法興盛，通過祈請和四種羯磨，對輕微和細小的學處開許。 舍苦命： 第四，在爭論的末期，當出現惡劣的時代時，比丘們因為輕微和細小的學處而難以生存，爲了使這種難以生存的狀態得到緩解，僧團一致通過祈請和四種羯磨，對輕微和細小的學處開許。 儀軌賜令安息： 第五，用什麼儀軌開許呢？用祈請和四種羯磨。在《分別決定彙集》中說：『通過祈請和四種羯磨，對輕微和細小的學處開許。』印度堪布達摩波羅傳承下來的文獻中詳細記載了這個儀軌。 說安息所屬宗： 第六，說明這種開許是哪個部派的觀點：這是說一切有部的觀點，其他一些部派並不認可這種觀點。尊者自性無性所著的註釋中說：『對於說一切有部來說，如果僧團對一些輕微和細小的學處開許，就會宣稱已經開許了。』但這僅僅是宣稱而已，僧團並沒有真正開許或正在開許任何學處。因此，這種大的開許是某些聲聞部派...

【English Translation】 Among them, some monks perceive that they have committed an offense when they have not, and some perceive that they have not committed an offense when they have. Some perceive that they have committed an offense when they have, and some perceive that they have not committed an offense when they have not. Because of this, quarrels and disputes will arise. In order to pacify these disputes, the Sangha, in harmony, through a motion and four karmas, makes allowances for minor and trivial precepts. The meaning of the Bodhisattva entering the Buddhist gate: Secondly, the Sangha finds someone who cherishes and values high-ranking individuals. If allowances are not made for two precepts, they will not enter the Buddhist gate. In order to bring them in, the Sangha, in harmony, through a motion and four karmas, makes allowances for minor and trivial precepts. Promoting the Dharma: Thirdly, at the end of times of dispute, when evil times arise, sentient beings are unwilling to learn minor and trivial precepts, and those who do not enter the Buddhist gate will not enter, and those who do enter will become lazy. In this way, the Dharma will decline and not flourish. In order to make the Dharma flourish, through a motion and four karmas, allowances are made for minor and trivial precepts. Sacrificing a life of hardship: Fourthly, at the end of times of dispute, when evil times arise, monks find it difficult to survive because of minor and trivial precepts. In order to alleviate this difficult situation, the Sangha, in harmony, through a motion and four karmas, makes allowances for minor and trivial precepts. Ritual bestowing peace: Fifthly, with what ritual is the allowance made? It is done through a motion and four karmas. In the 'Collection of Separate Determinations,' it is said: 'Through a motion and four karmas, allowances are made for minor and trivial precepts.' The documents transmitted from the Indian Abbot Dharmapala detail this ritual. Explaining the sect to which the peace belongs: Sixthly, explaining which school's view this allowance is: This is the view of the Sarvastivada school, and some other schools do not recognize this view. In the commentary written by the Venerable Svabhavasunyata, it is said: 'For the Sarvastivada school, if the Sangha makes allowances for some minor and trivial precepts, they will proclaim that they have been allowed.' But this is merely a proclamation, and the Sangha has not truly allowed or is allowing any precepts. Therefore, this great allowance is for some Shravaka schools...

---

མི་འདོད་ཀྱང་རང་སྡེ་ཡོད་སྨྲའི་ལུགས་ཡིན་ནོ། ། 行漸開息無過 གཉིས་པ་བག་ཡངས་ཁ་འཐོར་བ་བྱས་པས་ཉེས་པ་མེད་པ་ནི། སྲ་བརྐྱང་བཏིང་ན་འཆང་བྲལ་འཇོག་པ་ལ་སོགས་པའི་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བ་དང་། ཁང་པ་ཁང་ཆེན་གྱི་གནང་བ་བྱིན་ན་དེ་དག་བརྩིགས་ཀྱང་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བ་བཞིན་ནོ། །དེ་ཡང་བག་ཡངས་དེ་དག་བྱས་ན་རང་རང་གི་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། བག་ཡངས་ཀྱི་ཆོ་ག་དེ་དག་དང་ལྡན་པ་ལ་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་གནང་བའི་ཕྱིར་རོ། ། 有危難即非罪 གསུམ་པ་བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་དང་ལྡན་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། གཙོ་བོའི་བར་ཆད་དང་། གཙོ་བོ་མ་ཡིན་པའི་བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་དང་ལྡན་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པའོ། ། 有大危難即非罪 དང་པོ་ལ་ 6-252b གཉིས་ཏེ། རང་གི་གཙོ་བོའི་བར་ཆད་དང་། གཞན་གྱི་གཙོ་བོའི་བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་དང་ལྡན་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པའོ། ། 對己有大危難即非罪 དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། རང་གི་སྲོག་གི་བར་ཆད་དང་། རང་གི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་བར་ཆད་དང་། རང་གི་དགེ་སྦྱོང་གི་ཚུལ་གྱི་བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་དང་ལྡན་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པའོ། ། 對己命有危難即非罪 དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་གིས་བཅས་པ་འགའ་ཞིག་བསྲུངས་ན་ནི་རང་གི་སྲོག་གི་བར་ཆད་དུ་འགྱུར་ལ། དེ་མ་བསྲུངས་པར་གློད་ན་ནི་རང་གི་སྲོག་གི་བར་ཆད་དུ་མི་འགྱུར་ན་དེ་གཉིས་གང་གལ་ཆེ་སྙམ་ན། རང་གི་སྲོག་གི་བར་ཆད་སྤོང་བའི་ངོར་ཆང་འཐུང་བ་ལ་སོགས་པ་འགའ་རེ་ཙམ་མ་གཏོགས་པ་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡང་ཡིན་ལ། བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བའི་ཐ་སྙད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་ཐམས་ཅད་གནང་སྟེ། ཕྲན་ཚེགས་ལས། རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་དང་བཅས་པ་མཐའ་དག་མ་གཏོགས་པ་གཞན་དག་གིས་ནད་པ་བསྐྱང་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དེའི་འགྲེལ་པ་ལས། རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་སྟེ་སྲོག་གཅོད་པ་ལ་སོགས་པ་དང་། ཆང་འཐུང་བ་མ་གཏོགས་པ་དེ་ལས་གཞན་པས་ནད་པ་བསྐྱང་བར་བྱའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །རིགས་པས་ཀྱང་བཅས་པ་དེ་བསྲུང་བ་བས་རང་གི་སྲོག་གི་བར་ཆད་བསྲུང་བ་དགག་དགོས་ཆེ་བའི་ཕྱིར་རོ། ། 對己戒有危難即非罪 གཉིས་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་དང་ལྡན་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པ་ལ། དངོས་དང་། ཞར་ལས་བྱུང་བའོ། ། དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་གིས་བཅས་པ་འགའ་ཞིག་བསྲུང་བ་དང་། རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་བསྲུང་བ་གཉིས་ཐབས་གཞན་མེད་པར་འདོམ་ན་དེ་གཉིས་བསྲུང་བ་གལ་གང་ཆེ་སྙམ་ན། ཆང་འཐུང་བ་ལ་སོགས་འགའ་རེ་ཙམ་མ་གཏོགས་པ་བཅས་པ་མཐའ་དག་གནང་སྟེ་གནང་བར་ཅིས་ཤེས་ན། སྲོག་གི་བར་ཆད་སྤང་བ་བས་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་སྤངས་པ་དགོས་པ་ཆེ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་གང་ 6-253a གིས་གྲུབ་ན་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་སྤོང་བའི་དོན་དུ་སྲོག་གཏོང་བར་གསུངས་པས་གྲུབ་སྟེ། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། སྲོག་ཉིད་སྤང་གི་སྲོག་ཆགས་བསད་པར་བྱ་བ་མིན་

【現代漢語翻譯】 即使不情願，也應說自己屬於僧團的規矩。 行住坐臥，漸開氣息，沒有過失。 第二，放逸散亂沒有罪過的情況是：如果堅固地鋪設地基，就不會發生遺失缽盂等墮落行為；如果允許建造房屋或大房屋，即使建造也不會有墮落行為。也就是說，如果做了這些放逸的事情，各自不會發生墮落的原因是：因為佛允許擁有這些放逸的儀軌。 有危難時，即沒有罪過。 第三，具有障礙的因緣時沒有墮落，分為兩種：主要的障礙和非主要的障礙因緣時沒有墮落。 有重大危難時，即沒有罪過。 第一種分為兩種：自己的主要障礙和他人的主要障礙因緣時沒有墮落。 對自己有重大危難時，即沒有罪過。 第一種分為三種：自己的生命障礙、自己的戒律障礙和自己的修行方式障礙因緣時沒有墮落。 對自己的生命有危難時，即沒有罪過。 第一種情況是：如果比丘守護某些戒條，就會變成自己生命的障礙；如果不守護而放棄，就不會變成自己生命的障礙。那麼，認為哪一個更重要呢？爲了避免自己生命的障礙，允許飲酒等一些行為，除了自性罪和所有已制定的罪行之外，其他都可以用來照顧病人。因為在《律藏零星事》中說：『除了自性罪，即殺生等和飲酒之外，可以用其他來照顧病人。』理智上來說，守護自己的生命障礙比守護戒條更重要。 對自己的戒律有危難時，即沒有罪過。 第二種是具有戒律障礙的因緣時沒有墮落，分為直接的和間接產生的。 第一種情況是：如果比丘守護某些戒條和守護自性罪兩者之間沒有其他方法可以選擇，那麼認為守護哪一個更重要呢？允許飲酒等一些行為，除了自性罪之外的所有已制定的罪行。為什麼知道是允許的呢？因為避免自性罪比避免生命障礙更重要。這一點如何成立呢？因為爲了避免自性罪，允許捨棄生命。如《律藏零星事》中說：『寧可捨棄生命，也不殺害眾生。』

【English Translation】 Even if unwilling, one should say that one belongs to the Sangha's rules. Walking, staying, sitting, and lying down, gradually opening the breath, there is no fault. Secondly, there is no fault in being relaxed and scattered: If the foundation is laid firmly, there will be no downfall such as losing the bowl; if permission is given to build houses or large houses, there will be no downfall even if they are built. That is to say, if these relaxed things are done, the reason why each will not fall is: because the Buddha allows to have these relaxed rituals. When there is danger, there is no fault. Thirdly, there is no downfall when there is an obstacle, which is divided into two types: there is no downfall when there is a major obstacle and when there is a non-major obstacle. When there is a major danger, there is no fault. The first type is divided into two types: there is no downfall when there is one's own major obstacle and when there is another's major obstacle. When there is a major danger to oneself, there is no fault. The first type is divided into three types: there is no downfall when there is an obstacle to one's own life, an obstacle to one's own precepts, and an obstacle to one's own practice. When there is danger to one's own life, there is no fault. The first case is: if a bhikkhu observes certain precepts, it will become an obstacle to his own life; if he does not observe and abandons them, it will not become an obstacle to his own life. So, which one is considered more important? In order to avoid the obstacle to one's own life, some behaviors such as drinking alcohol are allowed, except for the self-nature sins and all the prescribed sins, others can be used to take care of the sick. Because it is said in the Vinaya-ksudraka: 'Except for the self-nature sins, that is, killing and drinking alcohol, others can be used to take care of the sick.' Logically speaking, it is more important to protect one's own life obstacle than to protect the precepts. When there is danger to one's own precepts, there is no fault. The second is that there is no downfall when there is a cause of precept obstacles, which is divided into direct and indirect. The first case is: if there is no other way to choose between a bhikkhu guarding certain precepts and guarding self-nature sins, then which one is considered more important to guard? Some behaviors such as drinking alcohol are allowed, except for all the prescribed sins other than self-nature sins. How do you know it is allowed? Because it is more important to avoid self-nature sins than to avoid life obstacles. How is this established? Because in order to avoid self-nature sins, it is allowed to give up life. As it is said in the Vinaya-ksudraka: 'Rather give up life than kill sentient beings.'

---

ཅེས་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ཞར་ལས་བྱུང་བ་ལ་བཞི་སྟེ། རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་དང་བཅས་འགལ་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་གཉིས་འདོམ་ན་འཇུག་ལྡོག་ཇི་ལྟར་བྱ་བ་དང་། རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ནང་འདོམ་ན་འཇུག་ལྡོག་ཇི་ལྟར་བྱ་བ་དང་། བཅས་འགལ་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ནང་འདོམ་ན་འཇུག་ལྡོག་ཇི་ལྟར་བྱ་བ་དང་། བཅས་པ་ཆེ་ཆུང་དང་དགག་དགོས་ཆེ་ཆུང་འབྲེལ་ལམ་མ་འབྲེལ་བསམ་པའོ། ། 性罪與遮罪相較如何取捨 དང་པོ་ནི། དཔེར་ན་དགེ་སློང་གིས་བུ་ལོན་མ་གཞལ་ན་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་དེ་སྤང་བའི་ཕྱིར་ཉོ་ཚོང་བྱས་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། འོད་ལྡན་རྩ་བ་ལས། རྙེད་འདོད་ཉོ་དང་བཙོང་ལ་སོགས་མི་བྱ། །དགོས་པའི་འབྲེལ་པ་ཡོད་ན་ཉེས་པ་མེད། །ཅེས་གསུངས་སོ། །ཉེས་པ་མེད་པ་ཙམ་དུ་མ་ཟད་ཀྱི་སྒྲུབ་དགོས་སུ་ཡང་གསུངས་ཏེ། དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཡུལ་གཞན་གྱི་སྦྱོར་བས་སྔ་མའི་རྒྱུད་སྦྱང་བར་བྱའོ་ཞེས་སྒྲུབ་ཚིག་ཏུ་གསུངས་སོ། །ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་གཉིས་འདོམ་ཞིང་། དགག་དགོས་ཆེ་ཆུང་ཡོད་པ་གཞན་ལའང་དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་བར་བྱའོ། །གལ་ཏེ་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་གཉིས་འདོམ་ཞིང་དགག་དགོས་ཆེ་ཆུང་ཡོད་ན་དགག་བྱའི་ཆ་ནས་གཉིས་ཀ་སྤོང་ལ། དགོས་པའི་ཆ་ནས་གཉིས་ཀ་བསྒྲུབ་བོ་སྙམ་ན། དགག་བྱའི་ཆ་ནས་ནི་དགག་བྱ་ཆུང་ངུ་ལ་འཛེམ་འཛེམ་ནས་དགག་བྱ་ཆེན་པོས་རྒྱུད་ལ་གོས་པར་འགྱུར་ལ། དགོས་པའི་ཆ་ནས་ནི་དགོས་པ་ཆུང་ངུ་སྒྲུབ་སྒྲུབ་ནས་དགོས་པ་ཆེན་པོ་དེ་ཉམས་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། ཐབས་གཞན་མེད་པར་འདོམ་ཡང་གཉིས་ཀ་ལ་ལྡོག་འཇུག་བྱེད་དགོས་ན། སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་འདི་བསྒྲུབ་པར་ 6-253b མི་ནུས་པ་ལ་བཅས་པ་བཞག་པར་ཐལ་བ་ལས། འོད་ལྡན་དུ་མདོ་དྲངས་པ་ལས། ཚེ་ལ་མངའ་བ་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཆོས་བསྟན་པ་ནི་བསྒྲུབ་པར་ནུས་པ་དང་བཅས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། 性罪內相較如何取捨 གཉིས་པ་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ནང་འདོམ་ན་འཇུག་ལྡོག་ཇི་ལྟར་བྱ་བ་ནི། སྡིག་སྤྱོད་ཀྱི་རྒྱལ་པོས་དགེ་སློང་བཟུང་ནས་དགེ་སློང་ཁྱོད་ཀྱིས་མི་འདིའམ། ལུག་འདིའམ། དེ་གཉིས་གང་ཡང་མི་གསོད་ན་ཁྱོད་ཉིད་ངེས་པར་གསོད་ཟེར་ཏེ། མི་གསོད་པ་དང་། དུད་འགྲོ་གསོད་པ་དང་། བདག་ཉིད་གསོད་པ་གསུམ་འདོམ་པ་ལྟ་བུ་ལ། ནེལ་པ་ན་རེ། རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཆེ་བའི་ངོར་ཆུང་བ་གནང་སྟེ། ཆུང་བ་དེ་བཤགས་པས་ཆོག་པའི་ཕྱིར་ཟེར་བ་ནི་འགལ་བ་སྟེ་བཤགས་པ་བྱེད་དགོས་བྱུང་ན་གནང་བ་ཡིན་པ་ཉམས་སོ། །རང་ལུགས་ནི། རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཆོས་ཅན། ཆེ་བའི་ངོར་ཆུང་བ་གནང་བ་མེད་དེ་སྲོག་ལ་བབ་ཀྱང་གནང་བ་གཞི་མ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྟགས་གཞུང་གིས་གྲུབ་སྟེ། ལྔ་ཕྲུགས་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། བཀག་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྲོག་ལ་བབ་ཀྱང་གཞི་འདི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་མི་བྱའོ

【現代漢語翻譯】 如是說。 第二，關於由伴隨行為產生的情況，有四種：如果要在自性罪（rang bzhin gyi kha na ma tho ba，inherent transgression）和遮罪（bcas 'gal gyi kha na ma tho ba，prohibitory transgression）之間進行權衡，應該如何取捨？如果要在自性罪內部進行權衡，應該如何取捨？如果要在遮罪內部進行權衡，應該如何取捨？以及，要考慮所遮之事的大小以及是否需要遮止，以及它們之間是否相關聯。 如何取捨性罪與遮罪？ 第一種情況，例如，如果比丘（dge slong，bhikshu）不償還債務，就會犯下不予取（ma byin len，taking what is not given）的墮罪（pham pa，defeat），爲了避免這種情況而進行貿易，是沒有罪過的。正如《光明根本經》（'od ldan rtsa ba）中所說：『爲了獲得利益而進行買賣等活動是不允許的，但如果有必要的原因，就沒有罪過。』不僅如此，還說必須這樣做。在《比丘尼分別經》（dge slong ma'i rnam 'byed）中說：『應該通過其他地方的行為來凈化先前的相續。』這是以必須做的措辭說的。如果要在兩種罪過之間進行權衡，並且有必要進行遮止，那麼也應該以同樣的方式應用於其他情況。如果認為，如果要在兩種罪過之間進行權衡，並且有必要進行遮止，那麼從遮止的角度來看，應該避免兩者；從需要的角度來看，應該成就兩者。那麼，從遮止的角度來看，如果過於謹慎地避免小的遮止，就會被大的遮止所染污；從需要的角度來看，如果過於追求小的需要，就會失去大的需要。因此，如果沒有其他方法，即使必須進行權衡，也必須對兩者進行取捨。否則，就意味著無法成佛陀的教法，因此制定戒律是徒勞的。正如在《光明經》（'od ldan）中引用的經文所說：『有壽命者，世尊（bcom ldan 'das，Bhagavan）所宣說的法是能夠實現的。』 如何取捨性罪內部的罪過？ 第二，如果要在自性罪內部進行權衡，應該如何取捨？例如，惡行之王抓住一位比丘，說：『比丘，如果你不殺這個人，或者不殺這隻羊，或者兩者都不殺，我就一定會殺了你。』就像在殺人、殺牲畜和自殺這三者之間進行權衡一樣。內巴（nel pa）說：『允許爲了更大的自性罪而犯下較小的自性罪，因為可以通過懺悔來彌補較小的罪過。』這是矛盾的，因為如果需要懺悔，那麼允許就失去了意義。我自己的觀點是：自性罪，不允許爲了更大的罪過而犯下較小的罪過，即使面臨生命危險也不允許，因為允許的基礎並不成立。理由可以通過論典來證明。正如《五次第論釋》（lnga phrugs kyi Tika）中所說：『所謂禁止，是指即使面臨生命危險，也不允許以任何方式做這件事。』

【English Translation】 Thus it was said. Secondly, regarding the situations arising from accompanying actions, there are four: If one must weigh between inherent transgressions and prohibitory transgressions, how should one take and relinquish? If one must weigh within inherent transgressions, how should one take and relinquish? If one must weigh within prohibitory transgressions, how should one take and relinquish? And, one must consider the magnitude of what is to be prohibited and whether it needs to be prohibited, and whether they are related or not. How to weigh inherent transgressions against prohibitory transgressions? The first situation, for example, if a bhikshu (dge slong, bhikshu) does not repay a debt, he will commit the defeat (pham pa, defeat) of taking what is not given (ma byin len, taking what is not given). To avoid this, engaging in trade is not sinful. As it is said in the Root of Light ( 'od ldan rtsa ba): 'Engaging in buying and selling, etc., to gain profit is not allowed, but if there is a necessary reason, there is no sin.' Not only that, but it is also said that it must be done. In the Bhikshuni Vinaya (dge slong ma'i rnam 'byed) it says: 'One should purify the previous continuum through the actions of other places.' This is said in terms of what must be done. If one must weigh between two transgressions, and there is a need for prohibition, then it should be applied to other situations in the same way. If one thinks that if one must weigh between two transgressions, and there is a need for prohibition, then from the perspective of prohibition, one should avoid both; from the perspective of need, one should accomplish both. Then, from the perspective of prohibition, if one is too cautious in avoiding small prohibitions, one will be defiled by large prohibitions; from the perspective of need, if one is too focused on achieving small needs, one will lose the large needs. Therefore, if there is no other way, even if one must weigh, one must take and relinquish both. Otherwise, it would mean that it is impossible to accomplish the Buddha's teachings, and therefore establishing precepts is in vain. As it is said in the sutra quoted in the Light Sutra ('od ldan): 'The Dharma taught by the Bhagavan (bcom ldan 'das, Bhagavan), the one with life, is capable of being accomplished.' How to weigh transgressions within inherent transgressions? Secondly, if one must weigh within inherent transgressions, how should one take and relinquish? For example, an evil king seizes a bhikshu and says: 'Bhikshu, if you do not kill this person, or do not kill this sheep, or do not kill either of them, I will definitely kill you.' It is like weighing between killing a person, killing an animal, and killing oneself. Nelpa (nel pa) says: 'It is permissible to commit a smaller inherent transgression for the sake of a larger inherent transgression, because the smaller transgression can be compensated for by confession.' This is contradictory, because if confession is needed, then the permission loses its meaning. My own view is: Inherent transgressions, it is not permissible to commit a smaller transgression for the sake of a larger transgression, even if one's life is at stake, because the basis for permission is not established. The reason can be proven by the treatise. As it is said in the Commentary on the Five Stages (lnga phrugs kyi Tika): 'What is called prohibition means that even if one's life is at stake, it is not permissible to do this thing in any way.'

---

་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ལ་རྩོད་པ་སྤང་བ་ནི། དེའི་ཚེ་བདག་ཉིད་གསོད་དུ་འཇུག་ན་ཡང་དགེ་སློང་བདག་ཉིད་གསོད་པའི་ཉེས་པ་སྦོམ་པོ་ལྕི་བར་འགྱུར་ཞེ་ན། བདག་ཉིད་ཀྱི་སྲོག་འབད་པས་དོར་ན་ཉེས་པ་ལྕི་བ་དེ་ལྟར་འགྱུར་ཡང་། བདག་ཉིད་གསོད་པའི་ཉེས་པ་ལྕི་བ་ཡལ་བར་དོར་ན་དེ་དག་མི་འགྱུར་སྟེ། ཚུལ་ཁྲིམས་བསྲུང་བར་འདོད་པ་ལ་སེམས་པ་ཞུགས་པ་ཡིན་གྱི། བདག་ཉིད་གསོད་པར་འདོད་པ་ལ་སེམས་པ་ཞུགས་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ལ་གནང་བ་གཏན་ནས་མེད་ན། འོ་ན་སྲོག་གཅོད་པ་ལ་སོགས་པའི་སྐབས་སུ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། སྨྱོས་པ་དང་། སེམས་འཁྲུགས་པ་ 6-254a དང་། ཚོར་བ་དག་གིས་ཉེན་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་ཅི་ཞེ་ན། ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་ཀྱང་གནང་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། སྨྱོ་བ་ལ་སོགས་པ་ནི་བཅས་པའི་རྟེན་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་གནང་བའི་བཅས་པ་མེད་དོ། ། 遮罪內相較如何取捨 གསུམ་པ་བཅས་འགལ་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ནང་འདོམ་ན་འཇུག་ལྡོག་ཇི་ལྟར་བྱ་བ་ནི། དྲི་བ་གསུམ་ལས། དྲི་བ་དང་པོ་ནི། བཅས་པ་ཆེ་བའི་ངོར་ཆུང་བ་གནང་ངམ་མ་གནང་ཞེས་འདྲི་ན། བཅས་པ་ཆེ་བའི་ངོར་ཆུང་བ་གནང་བའི་ངེས་པ་མེད་དེ། བཅས་པ་ཆུང་བའི་ངོར་ཆེ་བ་གནང་བ་ཡང་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དབྱར་དྲལ་བའི་ཉེས་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར་ནུབ་ལྷག་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་བཅས་པ་གནང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ནི་དགེ་ཚུལ་ལ་སྡིག་ལྟ་སྤོང་བའི་ངོར་གནང་བ་ཡིན་ནོ་ཞེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ་སྡིག་ལྟ་སྤང་བ་ནི་དབྱར་གྱི་ཚུལ་དྲལ་ཏེ་གནས་གཞན་དུ་ཕྱིན་པས་འགྲུབ་ཀྱང་དེར་འགྲོ་བ་མ་གནང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དྲི་བ་གཉིས་པ་ནི། བཅས་པ་མཉམ་པོ་ལ་བྱ་བ་དེ་འབྲེལ་གྱི་དགག་དགོས་ཆེ་བའི་ངོར་ཆུང་བ་གནང་ངམ་མ་གནང་ཞེས་འདྲི་ན། གནང་བར་ངེས་ཏེ། བཅས་པ་མཐའ་དག་དགག་དགོས་ལ་བལྟོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དྲི་བ་གསུམ་པ་ནི། བྱ་བ་དེ་འབྲེལ་གྱི་དགག་དགོས་མཉམ་པོ་ལ་བཅས་པ་ཆེ་བའི་ངོར་ཆུང་བ་གནང་ངམ་མ་གནང་ཞེས་འདྲི་ན། གནང་བར་ངེས་ཏེ། བྱ་བ་དེ་འབྲེལ་གྱི་དགག་དགོས་མཉམ་ཀྱང་། བཅས་པ་ཆེ་ཤོས་དེ་བཅས་པ་རྣམ་འཇོག་གི་དགག་དགོས་ཆེ་བའི་ཕྱིར་རོ། ། 思維遮罪輕重與遮許輕重有關否 བཞི་པ་བཅས་པ་ཆེ་ཆུང་དང་དགག་དགོས་ཆེ་ཆུང་འབྲེལ་ལམ་མ་འབྲེལ་བསམ་པ་ནི། རྒྱ་དང་ཚ་རོད་པ་ན་རེ། དེ་གཉིས་འབྲེལ་བའི་ངེས་པ་མེད་དེ། དགག་བྱ་ཆེ་བ་ལ་བཅས་པ་ཆུང་བ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་དང་། དགག་བྱ་ཆུང་བ་ལ་བཅས་པ་ཆེ་བའང་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལ་ངན་སེམས་ཀྱིས་ཁྲག་ཕྱུང་བ་དང་། འཁོར་ལོའི་དབྱེན་བྱས་ 6-254b ན་དགག་བྱ་ཆེ་སྟེ་སྡིག་པ་མཚམས་མེད་འབྱུང་ཡང་། བཅས་པ་ཆུང་བ་སྟེ་ལྟུང་བ་ན་སྨད་དུ་བཅས་པའི་ཕྱིར་དང་། དགེ་སློང་མའི་འཆབ་པའི་ཕམ་པ་ལ་དགག་བྱ་དེ་སྙེད་ཆེ་རྒྱུ་མེད་ཀྱང་། བཅས་པ་ཆེ་

【現代漢語翻譯】 如是說。對於消除爭論：如果那時讓我自己被殺，比丘自己殺人的罪過會變得非常嚴重嗎？如果努力放棄自己的生命，罪過會變得如此嚴重，但如果放棄自己殺人的嚴重罪過，就不會那樣了。因為心已投入到守護戒律中，而不是投入到殺害自己中。如果對於自性罪完全沒有開許，那麼在殺生等情況下，《律分別》中說：『瘋狂、精神錯亂和受感覺威脅的人沒有墮落。』這是什麼意思呢？雖然說沒有墮落，但並不是開許，因為瘋狂等不是安立的所依，所以沒有開許的安立。 遮罪內相較如何取捨 第三，如果在違犯戒律的罪過中進行取捨，應該如何進退呢？有三個問題。第一個問題是：在大的戒律面前，小的戒律是否開許？不一定開許，因為在小的戒律面前，也有開許大的戒律的情況。例如，爲了避免夏季外出的罪過，開許了過夜的墮罪。如果說這是爲了讓沙彌避免邪見而開許的，那不是的，因為避免邪見可以通過打破夏季的規矩，去其他地方來實現，但去那裡是不開許的。第二個問題是：在相同的戒律中，對於必須阻止的行為，在需要阻止更大的行為時，是否開許較小的行為？一定是開許的，因為所有的戒律都依賴於需要阻止的行為。第三個問題是：對於需要阻止的相同行為，在大的戒律面前，是否開許較小的戒律？一定是開許的，因為即使需要阻止的行為相同，最大的戒律在安立戒律時，需要阻止的行為也更大。 思維遮罪輕重與遮許輕重有關否 第四，思考戒律的大小與需要阻止的行為的大小是否相關。嘉和擦若巴說：這兩者不一定相關，因為需要阻止的大行為可能有小的戒律，而需要阻止的小行為也可能有大的戒律。例如，對如來懷有惡意而出血，以及製造僧團分裂，需要阻止的行為很大，會產生無間罪，但戒律很小，只是被安立為惡作；而比丘尼的覆藏罪，需要阻止的行為沒有那麼大，但戒律很大。

【English Translation】 Thus it is said. To dispel disputes: If at that time I allow myself to be killed, will the sin of a monk killing himself become very serious? If one strives to abandon one's own life, the sin will become so serious, but if one abandons the serious sin of killing oneself, it will not be so. Because the mind is engaged in guarding the precepts, not in killing oneself. If there is absolutely no permission for natural transgressions, then in the case of killing and so on, the Vinaya-vibhaṅga says: 'There is no falling for those who are mad, mentally disturbed, and threatened by feelings.' What does this mean? Although it is said that there is no falling, it is not a permission, because madness and so on are not the basis of establishment, so there is no establishment of permission. How to choose between the internal aspects of prohibitive transgressions Third, if one is to choose between transgressions of the prohibitive precepts, how should one proceed? There are three questions. The first question is: In the face of a greater precept, is a lesser precept permitted or not? It is not necessarily permitted, because in the face of a lesser precept, there are also cases where a greater precept is permitted. For example, in order to avoid the transgression of going out in summer, the transgression of remaining overnight is permitted. If it is said that this is permitted in order for a novice to avoid wrong views, that is not the case, because avoiding wrong views can be achieved by breaking the summer rules and going to another place, but going there is not permitted. The second question is: In the same precepts, for actions that must be prevented, is a smaller action permitted when it is necessary to prevent a larger action? It must be permitted, because all precepts depend on the actions that need to be prevented. The third question is: For the same actions that need to be prevented, is a smaller precept permitted in the face of a larger precept? It must be permitted, because even if the actions that need to be prevented are the same, the greatest precept requires a greater need to prevent when establishing the precepts. Thinking about whether the severity of prohibitive transgressions is related to the severity of permission Fourth, consider whether the size of the precepts is related to the size of the actions that need to be prevented. Gya and Tsaro Pa say: There is no certainty that the two are related, because there may be small precepts for large actions that need to be prevented, and there may also be large precepts for small actions that need to be prevented. For example, drawing blood from the Tathagata with malice, and causing division in the Sangha, the actions that need to be prevented are great, and the unpardonable sins will arise, but the precepts are small, and are only established as misdeeds; while the secret defeat of the Bhikṣuṇī, the actions that need to be prevented are not so great, but the precepts are large.

---

སྟེ་ཕམ་པར་བཅས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ཡང་ངན་སེམས་ཀྱིས་ཁྲག་ཕྱུང་བ་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱས་ན། བྱ་བ་དེ་འབྲེལ་གྱི་དགག་བྱ་ཆེ་ཡང་བཅས་པ་རྣམ་འཇོག་གི་དགག་བྱ་ཆེ་བར་མ་གྲུབ་སྟེ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་དང་མཇལ་ན་དད་གུས་བྱེད་པར་འབྱུང་ཉེའི། སངས་རྒྱས་ལ་བཀྲོང་བར་འདོད་པས་མཚོན་བརྡེག་པ་འབྱུང་རིང་བས་ངན་སེམས་ཀྱིས་ཁྲག་འབྱིན་པ་དང་། འཁོར་ལོའི་དབྱེན་བྱེད་པ་ནི་སྲིད་པ་ཙམ་ཡིན་པས་དེ་དག་བྱེད་པ་འབྱུང་རིང་། འབྲེལ་ཆུང་། དགག་བྱ་གནས་སྐབས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར། འཆབ་པའི་ཕམ་པ་ལ་བྱ་བ་དེ་འབྲེལ་གྱི་དགག་བྱ་ཆེ་བར་མ་ངེས་ཀྱང་བཅས་པ་རྣམ་འཇོག་གི་དགག་བྱ་ཆེ་བ་ཡིན་ཏེ། བུད་མེད་འཆབ་པའི་སྲེད་པ་ཤས་ཆེ་ཞིང་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཕན་ཚུན་ཕམ་པ་འཆབ་རེས་བྱེད་ཅིང་མཚང་གྲོགས་སུ་གྱུར་ནས་དགེ་འདུན་མ་རྣམས་ཚུལ་ཁྲིམས་མི་དག་པའི་དགག་བྱ་ཆེས་ཆེ་བ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་གང་ཞེ་ན། བྱ་བ་དེ་འབྲེལ་གྱི་དགག་དགོས་ཆེ་ཆུང་དང་བཅས་པ་ཆེ་ཆུང་འབྲེལ་བའི་ངེས་པ་མེད་པ་ལ་བཅས་པ་རྣམ་པར་འཇོག་བྱེད་ཀྱི་དགག་དགོས་ཆེ་ཆུང་དང་། བཅས་པ་ཆེ་ཆུང་འབྲེལ་བ་ངེས་ཏེ་བཅས་འཇོག་གི་དགག་བྱ་ཆེ་ན་བཅས་པ་ཆེ་ལ། དགག་བྱ་དེ་ཆུང་ན་བཅས་པ་ཡང་ཆུང་སྟེ། མི་དང་མི་མིན་དུད་འགྲོ་བསད་པ་ལ་བཅས་པ་ཆེ་ཆུང་དུ་རྣམ་པར་བཞག་པ་བཞིན་ནོ། ། 危機己沙門行即非罪 གསུམ་པ་རང་གི་དགེ་སྦྱོང་གི་ཚུལ་གྱི་བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་དང་ལྡན་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པ་ནི། བྱིན་ལེན་ལ་སོགས་པའི་བཅས་པ་འགའ་ཞིག་བསྲུང་བ་དང་། དབེན་པར་གནས་ཏེ་བདག་མེད་བསྒོམས་ 6-255a ན་རང་གི་རྒྱུད་ལ་ལམ་གོང་མ་སྐྱེ་ངེས་པ་སྟེ། དེ་གཉིས་ཐབས་གཞན་མེད་པར་འདོམ་ན་དེ་གཉིས་གང་གལ་ཆེ་སྙམ་ན། ཆང་འཐུང་བ་ལ་སོགས་པ་འགའ་རེ་མ་གཏོགས་པ་བཅས་པ་རྣམས་གནང་སྟེ་རང་གི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་བར་ཆད་སྤང་བའི་དོན་དུ་བཅས་པ་རྣམས་གནང་བ་ནི་སྔར་བསྟན་ཟིན་ལ། ཚུལ་ཁྲིམས་བསྲུང་བ་དེའང་ལམ་གོང་མ་རྒྱུད་ལ་སྐྱེ་བ་དེའི་དོན་དུ་བསྲུང་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན། བཅས་པ་དེ་བསྲུང་བ་བས་རང་གི་ལམ་གོང་མ་སྐྱེ་བའི་བར་ཆད་སྤོང་བ་དེ་དགོས་པ་ཆེ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་དགོན་པ་བས་ཆོས་གོས་དང་ཞག་དྲུག་འབྲལ་དུ་རུང་བ་ལྟ་བུའོ། ། 對他有大危難即非罪 གཉིས་པ་གཞན་གྱི་གཙོ་བོའི་བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་དང་ལྡན་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། གཞན་གྱི་སྲོག་གི་བར་ཆད་དང་། གཞན་གྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་བར་ཆད་དང་། གཞན་གྱི་དགེ་སྦྱོང་གི་ཚུལ་གྱི་བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་དང་ལྡན་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པའོ། ། 對他命有危難即非罪 དང་པོ་གཞན་གྱི་སྲོག་གི་བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་དང་ལྡན་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པ་ནི། དགེ་སློང་གིས་བཅས་པ་འགའ་ཞིག་བསྲུངས་ན་ནི་གཞན་གྱི་སྲོག་འཆད་པ་མི་སྐྱོབ་ལ། བཅས་པ

【現代漢語翻譯】 因此，（佛陀）制定了包括失敗罪在內的戒律。如果有人出於惡意而出佛身血，或者製造僧團分裂，那麼這種行為雖然與根本罪相關，但並不一定比制定戒律的目的是爲了防止更大的危害。因為如果與如來相遇，人們可能會生起信心和恭敬心，但如果有人想殺害佛陀，用武器傷害佛陀的可能性更大，所以出於惡意而出佛身血，或者製造僧團分裂的可能性更大。這些行為僅僅是存在的可能性，因此做這些事情的可能性更大，關聯性更小，並且從暫時的角度來看，防止這些行為的目的並不圓滿。對於隱瞞失敗罪，這種行為與根本罪的關聯性不一定更大，但制定戒律的目的是爲了防止更大的危害。因為女性更容易產生對隱瞞失敗罪的貪慾，而且比丘尼們會互相隱瞞失敗罪，成為彼此的過錯之友，導致比丘尼僧團的戒律不清凈，這是更大的危害。那麼，什麼是（更大的危害）呢？行為與根本罪的關聯性的大小，與制定戒律的大小沒有必然聯繫，但制定戒律的目的在於防止危害的大小，與戒律的大小有必然聯繫。如果制定戒律是爲了防止更大的危害，那麼戒律就更大；如果爲了防止較小的危害，那麼戒律就較小。就像區分殺人和殺害非人和畜生所制定的戒律的大小一樣。 危機己沙門行即非罪 第三，對於那些具有妨礙自己修持沙門之道的因緣的人來說，沒有墮罪。如果守護一些戒律，並在僻靜處修習無我，那麼自己的相續中一定會生起更高的道。如果不得不放棄這兩者，那麼哪一個更重要呢？除了飲酒等少數情況外，所有的戒律都被允許，爲了避免妨礙自己的戒律，允許放棄戒律，這在前面已經解釋過了。守護戒律也是爲了在相續中生起更高的道。因此，與守護戒律相比，避免妨礙自己生起更高之道更為重要。例如，與住在寺院相比，可以允許與袈裟和六種資具分離。 對他有大危難即非罪 第二，對於那些具有妨礙他人主要利益的因緣的人來說，沒有墮罪，這有三種情況：妨礙他人的生命，妨礙他人的戒律，以及妨礙他人修持沙門之道的因緣，對於這些人來說，沒有墮罪。 對他命有危難即非罪 第一，對於那些具有妨礙他人生命的因緣的人來說，沒有墮罪。如果比丘守護一些戒律，就不能救護他人免於死亡。如果放棄戒律，就能救護他人免於死亡，那麼放棄戒律更為重要。

【English Translation】 Therefore, (the Buddha) established precepts, including defeat (pārājika) offenses. If someone draws blood from the body of the Buddha out of malice, or creates dissension in the Sangha, although such actions are related to the root offenses, they are not necessarily greater than the purpose of establishing precepts, which is to prevent greater harm. Because if one encounters the Tathagata, one may generate faith and reverence, but if someone wants to kill the Buddha, the possibility of harming the Buddha with weapons is greater. Therefore, drawing blood from the Buddha out of malice, or creating dissension in the Sangha is more likely to occur. These actions are merely possibilities of existence, so the possibility of doing these things is greater, the association is smaller, and from a temporary perspective, the purpose of preventing these actions is not complete. Regarding concealing defeat offenses, the association of this action with the root offense is not necessarily greater, but the purpose of establishing precepts is to prevent greater harm. Because women are more likely to develop greed for concealing defeat offenses, and the bhikshunis conceal each other's defeat offenses, becoming friends in faults, leading to the impurity of the bhikshuni Sangha's discipline, which is a greater harm. So, what is (greater harm)? The size of the association between the action and the root offense does not necessarily have a connection with the size of the established precept, but the purpose of establishing precepts lies in preventing the size of the harm, which has a necessary connection with the size of the precept. If establishing a precept is to prevent greater harm, then the precept is greater; if it is to prevent lesser harm, then the precept is smaller. It is like distinguishing the size of the precepts established for killing humans and killing non-humans and animals. Crisis, own śrāmaṇa conduct, then not offense. Third, for those who have the causes and conditions that hinder their own practice of the śrāmaṇa path, there is no transgression. If one guards some precepts, and meditates on selflessness in a secluded place, then a higher path will definitely arise in one's own continuum. If one has to abandon these two, then which one is more important? Except for a few cases such as drinking alcohol, all the precepts are allowed, and for the sake of avoiding hindering one's own discipline, the precepts are allowed to be abandoned, which has been explained earlier. Guarding the discipline is also for the sake of generating a higher path in the continuum. Therefore, compared to guarding the precepts, avoiding hindering the generation of one's own higher path is more important. For example, compared to staying in a monastery, it is permissible to separate from the robes and the six requisites. For him, there is great danger, then not offense. Second, for those who have the causes and conditions that hinder the main benefit of others, there is no transgression, which has three situations: hindering the life of others, hindering the discipline of others, and the causes and conditions that hinder others' practice of the śrāmaṇa path, for these people, there is no transgression. For him, life has danger, then not offense. First, for those who have the causes and conditions that hinder the life of others, there is no transgression. If a bhikshu guards some precepts, then he cannot save others from death. If he abandons the precepts, he can save others from death, then abandoning the precepts is more important.

---

་དེ་མ་བསྲུངས་པར་དྲལ་ན་གཞན་གྱི་སྲོག་འཆད་པ་སྐྱོབ་པར་གྱུར་ན། ཆང་འཐུང་བ་སོགས་འགའ་རེ་མ་གཏོགས་པའི་བཅས་པ་རྣམས་གནང་སྟེ། བུད་མེད་ཆུས་ཁྱེར་བ་བཟུང་བའི་ཕྱིར་དུ་རེག་ཏུ་གནང་སྟེ། སྙིང་བརྩེ་བས་སྡུག་བསྔལ་ལས་ཐར་བར་བྱས་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །རིགས་པས་ཀྱང་བཅས་པ་དེ་བསྲུང་བ་བས་གཞན་གྱི་སྲོག་གི་བར་ཆད་བསྲུང་བ་དེ་དགོས་པ་ཆེ་བའི་ཕྱིར་རོ། །འབལ་སེར་ན་རེ། གཞན་གྱི་སྲོག་གི་བར་ཆད་སྤང་བའི་ངོར་བཅས་པ་གནང་བའི་ངེས་པ་མེད་དེ། སྙིང་རྗེ་དང་ལྡན་པའི་སེམས་ཀྱིས་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་པ་དང་། མའི་རྣམ་ 6-255b འབྱེད་ལས། བུད་མེད་སྐྱོན་གསུམ་ལྡན་རབ་ཏུ་ཕྱུང་བ་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བར་བཅས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེའི་སྐྱོན་གསུམ་ནི། བུད་མེད་དེ་བསད་པའི་ཕྱིར་ཡུལ་མིའི་དམག་ཚོགས་པ་ཡིད་མཐུན་པ་བདག་པོས་ཡོངས་སུ་བཏང་བ་རྒྱལ་པོས་རྗེས་སུ་གནང་བའོ། །དེས་ན་ཁྱོད་ཀྱིས་བཀོད་པའི་ལུང་སྔ་མ་ནི། སྙིང་རྗེ་དང་ལྡན་པའི་རྐུ་སེམས་ཀྱིས་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་བསྟན་པ་ཡིན་ལ། རྐུ་སེམས་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་སྟེ་གཞན་གྱི་སྲོག་གི་བར་ཆད་སྤང་བའི་ངོར་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མ་གནང་ཡང་། འདིར་བཅས་པ་རྣམས་གནང་བ་དང་འགལ་བ་མེད་དོ། །ལུང་ཕྱི་མ་ནི་བུད་མེད་སྐྱོན་གསུམ་ལྡན་དེ་རབ་ཏུ་ཕྱུང་ཡང་། བུད་མེད་དེའི་སྲོག་གི་བར་ཆད་མི་སྤོང་ཞིང་བསྟན་པ་ལ་རྨ་འབྱིན་པའི་དགག་བྱ་ཡོད་པ་སྟེ། བུད་མེད་དེ་རབ་ཏུ་བྱུང་ཡང་དེའི་སྲོག་གི་བར་ཆད་མི་སྤོང་བ་སྟེ། ཕྱིས་བཙུན་མོ་ཕྲེང་ལྡན་མ་ལ་སྐྱབས་སུ་སོང་བར་ལུང་ལས་གསུངས་པས་སོ། ། 對他戒受到危難即非罪 གཉིས་པ་གཞན་གྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་དང་ལྡན་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པ་ནི། དགེ་སློང་གི་བཅས་པ་འགའ་ཞིག་བསྲུང་བ་དང་། གཞན་རྒྱུད་སྡིག་པས་གོས་པར་འགྱུར་བ་གཉིས་ཐབས་གཞན་མེད་པར་འདོམ་ན་ཆང་འཐུང་བ་ལ་སོགས་པ་འགའ་རེ་མ་གཏོགས་པ་བཅས་པ་རྣམས་གནང་སྟེ། དབྱར་ཕྱི་མ་ཟླ་བ་གཉིས་པ་ལ་བབ་པ་ན་དགེ་སློང་སྡིག་ཅན་གྱིས་རང་གི་དགེ་ཚུལ་སུན་འབྱིན་པའམ་སྡིག་ལྟ་ལ་འགོད་པར་གྱུར་ན་དེ་དགག་པའི་ཕྱིར་ནུབ་ལྷག་པར་ཉལ་བར་གནང་བ་ལྟ་བུའོ། །རིགས་པས་ཀྱང་བཅས་པ་དེ་བསྲུང་བ་བས་གཞན་གྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་བར་ཆད་སྤངས་པ་དེ་དགོས་པ་ཆེ་བའི་ཕྱིར་རོ། ། 危機他沙門行即非罪 གསུམ་པ་དགེ་སྦྱོང་གི་ཚུལ་གྱི་བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་དང་ལྡན་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པ་ནི། བཙུན་མོའི་འཁོར་དུ་ནུབ་མོར་མི་གནས་པ་ལྟ་བུའི་བཅས་པ་ 6-256a འགའ་ཞིག་བསྲུང་བ་དང་། དེར་ནུབ་མོར་གནས་ཏེ་ཆོས་བསྟན་ན་བཙུན་མོ་ལ་མཐོང་ལམ་སྐྱེ་བ་ལྟ་བུ་སྟེ། དེ་གཉིས་ཐབས་གཞན་མེད་པར་འདོམ་པ་ན། ཆང་འཐུང་བ་ལ་སོགས་པ་འགའ་རེ་ཙམ་མ་གཏོགས་བཅས་པ་རྣམ

【現代漢語翻譯】 如果爲了救護他人性命而不得不違犯戒律，比如允許飲酒以外的其他戒條，爲了救起被水沖走的婦女而允許觸控，以慈悲心解救痛苦，這不算違犯。正如經中所說。從道理上講，守護他人的性命比守護戒律更為重要。 འབལ་སེར་說，爲了避免他人喪命而允許違犯戒律並非絕對，如果出於慈悲心，則不算犯罪。在《母分別》中說，對於具備三種過失的婦女，允許讓她出家，這是爲了防止僧團墮落。這三種過失是：因為殺害了那個婦女，導致當地居民集結軍隊，一致同意，主人放逐了她，國王也允許了。 因此，你引用的前一個經文，是說出于慈悲心而偷盜不算犯罪，偷盜本身是自性罪，但爲了避免他人喪命，即使不違犯自性罪，允許違犯戒律也沒有矛盾。后一個經文是說，即使具備三種過失的婦女出家，也不能避免她的死亡，還會損害教法，這是需要禁止的。即使那個婦女出家了，也不能避免她的死亡，後來她還是向持鬘比丘尼尋求庇護，經中是這麼說的。 對他戒受到危難即非罪 第二，對於可能妨礙他人持戒的情況，不算違犯。如果守護某些比丘的戒律，但不可避免地會導致他人被罪惡沾染，那麼允許飲酒以外的其他戒條。比如，在雨季的最後一個月的第二個月，如果一個惡比丘要毀壞自己的沙彌戒，或者讓他持有邪見，爲了阻止他，允許在晚上多睡一會兒。從道理上講，避免他人持戒受到妨礙比守護戒律更為重要。 危機他沙門行即非罪 第三，對於可能妨礙修道的情況，不算違犯。比如，守護不夜宿于比丘尼住所之類的戒律，但如果夜宿在那裡說法，能讓比丘尼生起見道，這兩種情況不可避免地要選擇一個，那麼允許飲酒以外的其他戒條。

【English Translation】 If violating precepts is necessary to save another's life, such as allowing exceptions to precepts other than drinking alcohol, or allowing touching to rescue a woman being swept away by water, and relieving suffering with compassion, it is not considered a violation. As stated in the scriptures. Logically, protecting another's life is more important than upholding precepts. འབལ་སེར་ says that allowing violation of precepts to avoid another's death is not absolute; if it is out of compassion, it is not considered a crime. In the 《母分別》 (Mǔ Fēnbié, Mother's Distinctions), it says that for a woman with three faults, allowing her to be ordained is to prevent the Sangha from falling. The three faults are: because of killing that woman, the local residents gathered an army, unanimously agreed, the master exiled her, and the king allowed it. Therefore, the previous scripture you cited says that stealing out of compassion is not a crime; stealing itself is a natural offense, but to avoid another's death, even if one does not violate the natural offense, there is no contradiction in allowing violation of precepts. The latter scripture says that even if a woman with three faults is ordained, it cannot avoid her death and will harm the Dharma, which needs to be prohibited. Even if that woman is ordained, it cannot avoid her death; later, she still sought refuge with the Bhikkhuni Phrengdenma (Garlanded Nun), as the scriptures say. 對他戒受到危難即非罪 (Duì tā jiè shòudào wēinàn jí fēi zuì): It is not a sin to endanger the precepts of others. Second, it is not considered a violation for situations that may hinder others from upholding precepts. If guarding certain precepts of monks inevitably leads to others being tainted by sin, then exceptions are allowed for precepts other than drinking alcohol. For example, in the second month of the last month of the rainy season, if an evil monk is about to destroy his Shramanera (novice monk) vows or make him hold wrong views, to prevent him, it is allowed to sleep longer at night. Logically, avoiding hindering others from upholding precepts is more important than upholding precepts. 危機他沙門行即非罪 (Wēijī tā shāmén xíng jí fēi zuì): It is not a sin to endanger the conduct of other ascetics. Third, it is not considered a violation for situations that may hinder the practice of the Dharma. For example, guarding the precept of not staying overnight in a nun's residence, but if staying there overnight to teach the Dharma can cause the nun to generate the path of seeing, if one must choose between these two situations, then exceptions are allowed for precepts other than drinking alcohol.

---

ས་གནང་སྟེ། ཤཱ་རིའི་བུས་བཙུན་མོ་དཔལ་ལྡན་ལ་མཚན་ཐོག་ཐག་ཆོས་བསྟན་པས་བཙུན་མོས་མཐོང་ལམ་ཐོབ་པ་ལྟ་བུའོ། །རིགས་པས་ཀྱང་བཅས་པ་བསྲུང་བ་བས་གཞན་གྱི་ལམ་གོང་མ་སྐྱེ་བའི་བར་ཆད་སྤོང་བ་དེ་དགོས་པ་ཆེ་བའི་ཕྱིར་རོ། ། 遇非主危難即非罪 གཉིས་པ་གཙོ་བོ་མ་ཡིན་པའི་བར་ཆད་ལ་གསུམ་སྟེ། ལུས་ཀྱི་བར་ཆད་དང་། ལོངས་སྤྱོད་ཀྱི་བར་ཆད་དང་། བསོད་ནམས་ཀྱི་བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་དང་ལྡན་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པའོ། ། 遇身危機即非罪 དང་པོ་ནི། བཅས་པ་འབའ་ཞིག་བསྲུངས་ན་རང་ངམ་གཞན་གྱི་ལུས་ཆུད་ཟོས་སུ་གྱུར་ཏམ། མི་འཆི་ཡང་ཞ་ལོང་ལ་སོགས་པར་འགྱུར་པ་དེ་མི་སྤོང་ལ་མ་བསྲུངས་ན་དེ་སྤོང་བ་ལྟ་བུའོ། །དེ་གཉིས་དགག་དགོས་གང་ཆེ་བརྟགས་ཏེ་བཅས་པ་བསྲུང་བ་དགོས་པ་ཆེ་ན་མི་གནང་ལ། ལུས་ཀྱི་བར་ཆད་སྤང་བ་དེ་དགོས་པ་ཆེ་ན་བཅས་པ་དེ་གནང་སྟེ། ནད་པའམ་ནད་གཡོག་མར་མེ་ལ་སོགས་པའི་སྣང་བ་ལ་ཉལ་དུ་གནང་བ་ལྟ་བུའོ། ། 遇資俱危機即非罪 གཉིས་པ་ལོངས་སྤྱོད་ཀྱི་བར་ཆད་དང་ལྡན་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པ་ནི། བཅས་པ་འགའ་ཞིག་བསྲུངས་ན་རང་ངམ་གཞན་གྱི་ལོངས་སྤྱོད་ཆུད་ཟོས་སུ་འགྱུར་བ་དེ་མི་སྤོང་ལ། མ་བསྲུངས་ན་སྤོང་བ་ལྟ་བུ་སྟེ་དེ་གཉིས་ཐབས་གཞན་མེད་པར་འདོམ་ན་དེ་དག་དགག་དགོས་གང་ཆེ་བརྟག་སྟེ། བཅས་པ་བསྲུང་བ་དགོས་པ་ཆེ་ན་མི་གནང་ལ། ལོངས་སྤྱོད་ཀྱི་བར་ཆད་སྤངས་པ་དེ་དགོས་པ་ཆེ་ན་བཅས་པ་དེ་གནང་སྟེ། ཇི་སྐད་དུ། འཇིག་པར་གྱུར་ན་རང་གི་ལ་མི་གནོད་ན་དགེ་འདུན་གྱི་དང་། མཆོད་རྟེན་གྱི་དབྱིག་དང་། 6-256b གསེར་སྦས་ནས་སམ་ཁྱེར་ཏེ་འགྲོ་བར་བྱའོ་ཞེས་གནང་བ་ལྟ་བུའོ། ། 對福德有障礙即非罪 གསུམ་པ་བསོད་ནམས་ཀྱི་བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་དང་ལྡན་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པ་ནི། བཅས་པ་འགའ་ཞིག་བསྲུངས་ན་རང་ངམ་གཞན་གྱི་བསོད་ནམས་དེ་མི་འགྲུབ་ལ། མ་བསྲུངས་ན་བསོད་ནམས་དེ་འགྲུབ་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། དེ་གཉིས་ཐབས་གཞན་མེད་པར་འདོམ་ན་དེ་གཉིས་དགག་དགོས་གང་ཆེ་བརྟགས་ཏེ། བཅས་པ་བསྲུངས་པ་དགོས་པ་ཆེ་ན་མི་གནང་ལ། བསོད་ནམས་ཀྱི་བར་ཆད་སྤངས་པ་དེ་དགོས་པ་ཆེ་ན་གནང་སྟེ། དཀོན་མཆོག་མཆོད་པའི་དོན་དུ་གླུ་བླང་དུ་གནང་བ་དང་། སྦྱིན་བདག་བསོད་ནམས་འདོད་པས་རྐང་པ་གཉིས་ལས་ལུས་བསྐུ་བའི་དྲིས་སྐུད་པ་བསྟེན་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། ། 無力行而避開即非罪 བཞི་པ་བསྒྲུབ་པར་མི་ནུས་པ་ཕྱོགས་གཅིག་ལ་ཞུགས་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། ཤེས་པ་ལ་རང་དབང་མེད་པས་བསྒྲུབ་པར་མི་ནུས་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པ་དང་། བྱ་དཀའ་བས་བསྒྲུབ་པར་མི་ནུས་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པ་དང་། ལྟུང་བ་ནང་འདོམ་པས་བསྒྲུབ་པར་མི་ནུས་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པའོ། ། 所知有限而無力即非罪 དང་པོ་ནི། སྨྱོ་བ་ལ་སོགས་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དེ་སྔར་བཤད་ཟིན་ཏོ། ། 無力行難行之行即非罪 གཉིས་པ་ནི།མཐའ་འཁོབ་ཏ

【現代漢語翻譯】 例如，夏日布（舍利弗）為比丘尼巴丹（具光）宣講了相應的教法，比丘尼因此證得了見道。 從理性的角度來看，相比于僅僅守護戒律，更重要的是消除阻礙他人獲得更高境界的障礙。 遇非主危難即非罪 第二，對於非主要的障礙，有三種情況：身體的障礙、受用的障礙和福德的障礙，在具備這些障礙的因緣時，不構成墮罪。 遇身危機即非罪 第一種情況是：如果僅僅守護戒律，就會導致自己或他人的身體受到損害，或者即使不死也會變成殘疾等，如果不避免這種情況，守護戒律就無法實現。如果避免這種情況，就能守護戒律。這兩種情況需要權衡哪一個更重要，如果守護戒律更重要，就不允許破戒；如果避免身體的障礙更重要，就允許破戒。例如，允許病人或照顧病人的人在燈光下睡覺。 遇資俱危機即非罪 第二種情況是，在具備受用障礙的情況下，不構成墮罪：如果守護某些戒律，就會導致自己或他人的受用受到損害，如果不避免這種情況，就無法守護戒律。如果這兩種情況無法兩全，就需要權衡哪一個更重要。如果守護戒律更重要，就不允許破戒；如果避免受用的障礙更重要，就允許破戒。正如經文所說：『如果發生災難，不損害自己的財產，就可以拿走僧團的、佛塔的財物，或者把金子藏起來或帶走。』 對福德有障礙即非罪 第三種情況是，在具備福德障礙的因緣時，不構成墮罪：如果守護某些戒律，就會導致自己或他人的福德無法成就；如果不守護戒律，就能成就福德。如果這兩種情況無法兩全，就需要權衡哪一個更重要。如果守護戒律更重要，就不允許破戒；如果避免福德的障礙更重要，就允許破戒。例如，爲了供養三寶而允許唱歌，以及爲了讓施主獲得福德，允許使用擦拭身體的布等。 無力行而避開即非罪 第四，對於無力修行而選擇放棄一部分的情況，有三種：由於缺乏自主意識而無力修行，不構成墮罪；由於難以做到而無力修行，不構成墮罪；由於需要在不同墮罪之間做出選擇而無力修行，不構成墮罪。 所知有限而無力即非罪 第一種情況是：對於瘋癲等情況，不構成墮罪，這在前面已經講過了。 無力行難行之行即非罪 第二種情況是：在邊遠地區等

【English Translation】 For example, Sharibu (Shariputra) taught the Dharma accordingly to the Bhikshuni Balden (Glorious), and the Bhikshuni attained the Path of Seeing. From a rational perspective, it is more important to eliminate obstacles that prevent others from attaining higher states than to merely uphold the precepts. 'Encountering non-principal danger is not a sin.' Secondly, regarding non-principal obstacles, there are three situations: obstacles of the body, obstacles of resources, and obstacles of merit. Having the causes and conditions for these obstacles does not constitute a transgression. 'Encountering bodily danger is not a sin.' The first situation is: if one only upholds the precepts, it will lead to the harm of one's own or others' bodies, or even if one does not die, one will become disabled, etc. If one does not avoid this situation, one cannot uphold the precepts. If one avoids this situation, one can uphold the precepts. One needs to weigh which is more important. If upholding the precepts is more important, then it is not allowed to break the precepts; if avoiding bodily obstacles is more important, then it is allowed to break the precepts. For example, allowing a sick person or a caregiver to sleep with a light on. 'Encountering resource danger is not a sin.' The second situation is that having obstacles of resources does not constitute a transgression: if one upholds certain precepts, it will lead to the harm of one's own or others' resources. If one does not avoid this situation, one cannot uphold the precepts. If these two situations cannot be reconciled, one needs to weigh which is more important. If upholding the precepts is more important, then it is not allowed to break the precepts; if avoiding obstacles of resources is more important, then it is allowed to break the precepts. As the scriptures say: 'If a disaster occurs, and it does not harm one's own property, one can take the property of the Sangha or the stupa, or hide or take away the gold.' 'Having obstacles to merit is not a sin.' The third situation is that having the causes and conditions for obstacles of merit does not constitute a transgression: if one upholds certain precepts, it will lead to the failure of one's own or others' merit; if one does not uphold the precepts, one can accomplish merit. If these two situations cannot be reconciled, one needs to weigh which is more important. If upholding the precepts is more important, then it is not allowed to break the precepts; if avoiding obstacles of merit is more important, then it is allowed to break the precepts. For example, allowing singing for the purpose of offering to the Three Jewels, and using cloths to wipe the body from the feet up for the sake of the patron's merit. 'Being unable to practice and avoiding it is not a sin.' The fourth is that for those who are unable to practice and choose to abandon a part, there are three situations: being unable to practice due to lack of autonomy does not constitute a transgression; being unable to practice due to difficulty does not constitute a transgression; being unable to practice due to the need to choose between different transgressions does not constitute a transgression. 'Being limited in knowledge and powerless is not a sin.' The first situation is: for madness and other situations, it does not constitute a transgression, which has been discussed earlier. 'Being unable to perform difficult practices is not a sin.' The second situation is: in remote areas, etc.

---

ུ་དགེ་སློང་བཅུ་བཙལ་དུ་མེད་ན་ལྔ་ཡི་ཚོགས་ཀྱིས་བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་པ་གནང་བ་ལྟ་བུའོ། ། 墮罪內相較無力行之即非罪 གསུམ་པ་ནི། བཅས་པ་མཉམ་ཞིང་དགག་དགོས་ཀྱང་མཉམ་པོ་གཉིས་འདོམ་ན་བཅས་པ་གཅིག་མ་བསྲུངས་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པ་སྟེ། དགེ་སློང་མས་ཁྲིམས་གྲོགས་ཁྲིད་དེ་སོང་བ་ན་ཐང་ཆེན་པོའི་དབུས་སུ་ཁྲིམས་གྲོགས་དེ་ཤི་ནས་དེར་འདུག་ན་ཉིན་མོ་འབྲལ་བ་དང་། དགེ་སློང་མས་གཅིག་པུར་ལམ་དུ་འགྲོ་བ་གཉིས་ཐབས་གཞན་མེད་པར་འདོམ་ན། གཅིག་པུར་ལམ་དུ་འགྲོ་བ་ལ་ཉེས་པ་མེད་པ་ལྟ་བུའོ། ། 6-257a 除離主詞義 གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་གིས་བརྐུ་བར་གཏན་ནས་མ་བསམས་པའི་རྫས་ཁྱེར་བ་ལ་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ལྟུང་བ་རྣམ་བཞག་སྔར་མེད་གསར་དུ་བསྐྱེད་པ་མེད་དོ་སྟེ་རྐུ་སེམས་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདི་ནི་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་རྐུ་སེམས་ཀྱིས་ཆོས་གོས་ཀྱི་གདང་བུ་བརྐུས་པ་དེར་ཆོས་གོས་ཀྱང་མཆིས་ན་ཅིར་འགྱུར། ཆོས་གོས་ཀྱི་གདང་བུའི་རིན་ཐང་བརྩི་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཊཱི་ཀར། ཆོས་གོས་དག་གི་རིན་ཐང་བརྩི་བར་ནི་མ་གསུངས་ཏེ་མ་བསམས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །རང་གིར་བསམ་པ་དང་། བརྙ་བའི་སེམས་དང་། ཡིད་གཅུགས་པའི་སེམས་དག་གིས་ཞེས་པའི་ཊཱི་ཀ་ལས། རང་གི་སེམས་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་གིས་རྐུ་སེམས་མེད་པར་ཞེས་བཤད་ཅིང་། སྐབས་འདིའི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་ཀྱང་། རྐུ་སེམས་ཉེ་བར་གནས་པར་མ་གྱུར་པ་སྟེ་ཞེས་གསུངས་སོ། །རྐུ་སེམས་མེད་པར་ཞེས་སྨོས་མི་དགོས་ཏེ། རང་གི་རྫས་ལ་རྐུ་སེམས་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀར། རང་གི་རྫས་གཞན་གྱི་ལག་ཏུ་བཅོལ་བ་ལ་སྐྱིན་པ་འཇལ་དུ་གཞུག་སྙམ་ནས་ཕྱིས་རྐུ་སེམས་ཀྱིས་རྐུ་བར་བྱེད་པ་ཡོད་པས། ཞེས་དང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་རང་གི་ལྷུང་བཟེད་དང་། ཆོས་གོས་རྐུ་སེམས་ཀྱིས་ལེན་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཞན་ལ་གོ་བར་བྱས་ཏེ་བླངས་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་པ་ནི་རྫས་འདི་བདག་གིས་བསྐུར་རོ་ཞེས་གོ་བར་བྱས་ཏེའོ། །བདག་གིས་བསྐུར་རོ་ཞེས་གཞན་ལ་གོ་བར་བྱ་བ་འདི་ནི་སྐབས་འདིའི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་དཔེ་ཁ་ཅིག་ནས་མ་གསུངས་ཀྱང་། རྩོད་པའི་ཁྱུ་མཆོག་ཡོན་ཏན་འོད་ཀྱིས་རང་གར་སྨྲས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ལུང་གཞན་ལས། གཞན་ལ་གོ་བར་བྱའོ་ཞེས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །ལུང་གཞན་ལས་བྱུང་ཞེས་གསུངས་ན་ལུང་ 6-257b གང་ལས་བྱུང་ཞེ་ན། ལུང་གཅིག་ལས་འཕྲོས་པ་ལས་གསུངས་ཤིང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། རྒྱུ་ལྔས་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དེ། ལྔ་གང་ཞེ་ན། རང་གི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་ལེན་པ་དང་། རེ་ཞིག་པའི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་ལེན་པ་དང་། ཡིད་གཅུགས་པའི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་ལེན་པར་བྱེད་པ་དང་། ལེན་པ་ན་གཞན་ལ་གོ་བར་བྱེད་པ་དང་། རྐུ་སེམས་ཉེ་བར་གནས་པར་མ་གྱུར་པ་སྟེ་རྒ

【現代漢語翻譯】 例如，如果找不到十位比丘，允許由五人僧團授比丘戒。 對於墮罪，如果無法實際執行，則不構成犯罪。 第三種情況是：如果戒律相同且需要避免，但必須在兩者之間做出選擇，那麼不遵守其中一項戒律也不會構成墮罪。例如，一位比丘尼帶著她的戒友同行，但在廣闊的平原中央，她的戒友去世了，如果她留在那裡，就會違反『白天分離』的戒律，如果比丘尼獨自上路，又會違反另一條戒律。如果兩者之間沒有其他選擇，那麼獨自上路就不會有罪過。 排除主要詞義。 第二種情況是：如果比丘完全沒有偷盜的想法而拿走了東西，那麼就不會新產生不予而取的墮罪，因為他沒有偷盜的意圖。關於這一點，在《請問經》中說：『如果比丘以偷盜的心思偷了法衣的衣架，而那裡也有法衣，那會怎麼樣呢？』應該計演算法衣衣架的價值。』《 टीका 》中說：『沒有說要計演算法衣的價值，因為沒有偷盜的想法。』在關於『認為是自己的』、『欺騙的心』和『專注的心』的《 टीका 》中說：『因為沒有偷盜的心思。』此外，本處的《律分別》中也說：『沒有產生偷盜的心思。』如果有人問：『沒有必要說沒有偷盜的心思，因為對於自己的東西不可能有偷盜的想法。』《 टीका 》中說：『因為存在這樣的情況：將自己的東西委託給他人後，爲了讓他償還債務，後來又以偷盜的心思偷回來。』《律分別》中說：『如果比丘以偷盜的心思拿走自己的缽或法衣，就會犯粗罪。』如果讓別人知道后拿走，就沒有墮罪，意思是說，要讓別人知道『這是我委託的』。雖然本處的《律分別》的一些版本中沒有提到『要讓別人知道這是我委託的』，但論師功德光並非隨意說的，因為其他的律經中也說：『要讓別人知道』。《 टीका 》中解釋說。 如果問：『說是出自其他律經，那麼出自哪部律經呢？』出自一部律經的引申，並且《律分別》中說：『有五種原因不會構成墮罪。哪五種呢？以自己的想法拿取，以暫時的想法拿取，以專注的想法拿取，拿取時讓別人知道，以及沒有產生偷盜的心思。』

【English Translation】 For example, if ten monks cannot be found, it is permitted to grant full ordination with a sangha of five. Regarding downfall offenses, if it is impossible to perform the remedy, it is not an offense. The third is: If the precepts are the same and must be avoided, but one must choose between the two, then not keeping one of the precepts does not constitute a downfall. For example, if a bhikshuni (female monk) is traveling with her Dharma friend, but her Dharma friend dies in the middle of a large plain, if she stays there, she will violate the precept of 'separation during the day,' and if the bhikshuni goes on the road alone, she will violate another precept. If there is no other choice between the two, then going on the road alone is not an offense. Excluding the meaning of the main subject. The second is: If a monk takes something without ever intending to steal it, then there is no new establishment of a downfall of taking what is not given, because he has no intention of stealing. Regarding this, in the 'Request Sutra' it is said: 'If a monk steals the hanger of a Dharma robe with the intention of stealing, and there is also a Dharma robe there, what will happen?' The value of the Dharma robe hanger should be calculated.' In the 《 टीका 》 it says: 'It is not said to calculate the value of the Dharma robe, because there is no intention of stealing.' In the 《 टीका 》 regarding 'thinking it is one's own,' 'the mind of deception,' and 'the mind of focus,' it says: 'Because there is no intention of stealing.' Furthermore, in the 《Vinaya-vibhaṅga》 here, it also says: 'The intention of stealing has not arisen.' If someone asks: 'It is not necessary to say that there is no intention of stealing, because it is impossible to have the intention of stealing for one's own things.' In the 《 टीका 》 it says: 'Because there is a situation where, after entrusting one's own things to others, one later steals them back with the intention of stealing in order to make them repay the debt.' In the 《Vinaya-vibhaṅga》 it says: 'If a monk takes his own bowl or Dharma robe with the intention of stealing, it becomes a gross offense.' If one takes it after making it known to others, there is no downfall, meaning that one should let others know 'this is what I entrusted.' Although some versions of the 《Vinaya-vibhaṅga》 here do not mention 'one should let others know this is what I entrusted,' the logician Guṇaprabha did not speak arbitrarily, because other Vinaya texts also say: 'One should let others know.' The 《 टीका 》 explains. If one asks: 'It is said that it comes from other Vinaya texts, then from which Vinaya text does it come?' It comes from an extension of one Vinaya text, and the 《Vinaya-vibhaṅga》 says: 'There are five reasons why there is no downfall. What are the five? Taking with one's own perception, taking with a temporary perception, taking with a focused perception, making it known to others when taking, and the intention of stealing has not arisen.'

---

ྱུ་དེ་ལྔས་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །རྐུ་སེམས་མེད་པ་སྨོས་མ་ཐག་གསུམ་པོ་ལས་གཞན་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་སྨྲས་ཏེ། ཁྱོད་ཀྱིས་དགེ་སློང་ཆེ་གེ་མོའི་ཡོ་བྱད་དེ་དང་དེ་དག་ཤེས་སམ། ཤེས་སོ། །འོ་ན་ལོང་ཞིག །དེ་དག་གནས་ནས་གཞན་དུ་སྤོས་ཤིག་ཅེས་བསྒོས་ནས། གལ་ཏེ་དེས་རྐུ་སེམས་ཀྱིས་དེ་དག་རྐུ་བར་བྱེད། དེ་དག་འཕྲོག་པར་བྱེད། དེ་དག་གནས་གཞན་ནས་གཞན་དུ་སྤོ་བར་བྱེད་ན་ནི་གཉིས་ཀ་ལ་འདྲ་བར་ལྟུང་བར་འགྱུར་རོ། །འོན་ཏེ་འདི་སྙམ་དུ། འདི་ནི་དེའིའོ་སྙམ་ན་ལེན་པ་པོ་ལ་ལྟུང་བར་མི་འགྱུར་གྱི། རྐུར་འཇུག་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ལ་གཞི་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་ལྟུང་བར་འགྱུར་ཞེས་འབྱུང་ལ། ངག་དོན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་ལ་བརྐུ་བའི་ཕྱིར་ལོང་ཞེས་པ་ལ། དགེ་སློང་ཕྱི་མས་རྐུ་བའི་སྒྲ་མ་ཐོས་པར་འོན་པའི་སྒྲ་ཐོས་པས་འོན་པར་བྱས་པ་ཀྱིས་ཀྱང་བླངས་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །བསམ་པ་རྣམ་དག་སྙིང་རྗེས། སྦྱོར་བ་རྣམ་དག་རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་འཕྲོགས་ན་བླངས་ཀྱང་ལྟུང་བ་མེད་དོ་སྟེ་རྐུ་སེམས་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདིར་བསམ་པ་སྙིང་རྗེ་ལ་སྦྱོར་བ་དག་པ་རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་ཁྱད་ཅན་དུ་བྱས་པ་ལས་ལྟུང་བའི་མཐར་མི་འགྱུར་བར་གྲུབ་ལ། དེ་ལས་གཞན་དུ་སྙིང་རྗེས་བླངས་པའི་རྐུ་སེམས་ཀྱིས་ཡན་ལག་ཚང་ན་མཐར་འགྱུར་ཏེ། སྙིང་རྗེས་བླངས་པའི་གསོད་སེམས་ཀྱིས་ཡན་ལག་ཚང་ན་ 6-258a མཐར་འགྱུར་བའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་རྣམ་བཤད་རིག་པ་ལས་སོ། །འདིའི་སྐབས་ཀྱི་རྫུ་འཕྲུལ་སྒོམ་བྱུང་ཡིན་པས་རྐུ་སེམས་མེད་པར་གྲུབ་སྟེ། ཞུ་འགྲེལ་ལས། སྒོམ་བྱུང་གི་རྫུ་འཕྲུལ་ཅན་དེ་འདོད་པའི་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བ་ཡིན་པས་རྐུ་སེམས་མེད་དོ་ཞེས་སོ། ། 除非主說輕微 གཉིས་པ་ལ། སྦྱོར་བ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་བསྟན། །དངོས་སྦྱོར་སྦོམ་པོར་བཤད་པའོ། ། 行為說惡作 行為說惡作總義 དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། དགོས་པའི་དོན་དང་། བསྡུས་པའི་དོན་གཉིས་ལས། 意義 དང་པོ་ནི།བཅས་པ་གཅིག་གིས་བསྡུས་པའི་ལྟུང་བ་ཆེ་ཆུང་བདེ་བླག་ཏུ་རྟོགས་པ་སྟེ། དེ་ལ་བརྟེན་ནས་ལྟུང་བ་ཆེ་ཆུང་གི་ཕྱིར་བཅོས་གང་ཡིན་བྱས་པས་ཚུལ་ཁྲིམས་དག་བར་འགྱུར་བའོ། ། གཉིས་པ་ལ་གསུམ་ལས། 遮罪所攝當下類別 དང་པོ་བཅས་པ་གཅིག་གིས་བསྡུས་པའི་གནས་སྐབས་ཀྱི་དབྱེ་བ་ནི་བཞི་སྟེ། བསླབ་པར་བྱ་བ་དང་། སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་དང་། སྦྱོར་བ་དང་། དངོས་གཞི་རྫོགས་པའོ། ། 學處 དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། སྐབས་ནས་བྱུང་བའི་བསླབ་བྱ་དང་། །སྐབས་སུ་གཏོགས་པའི་བསླབ་བྱའོ། ། 此中學處 དང་པོ་ནི། འཁྲུར་འཇུག་གི་གླེང་གཞིའི་སྐབས་ནས་བྱུང་བ་སྦྲུམ་མ་དབེན་པར་བཞག་གོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། ། 所屬學處 གཉིས་པ་ལ་གསུམ། བརྒྱུད་པས་རྒྱུར་འགྲོ་བ་མཐུན་པའི་བསླབ་བྱ་ནི། ཕམ་པ་

【現代漢語翻譯】 主說，通過這五種情況，不算犯戒。如果不是爲了偷盜，以上面提到的三種情況之外的原因，如果比丘對比丘說：『你知道某某比丘的那些用具嗎？』，對方回答：『知道。』，然後說：『拿過來，把它們從這裡移到別處。』，如果那人真的以偷盜的心去偷，去搶，把東西從一個地方移到另一個地方，那麼兩個人都會犯同樣的戒。但是，如果他心裡想：『這些東西是他的。』，那麼拿東西的人不算犯戒，但指使別人偷東西的人，要根據具體情況來定罪。』。如果比丘對比丘說『爲了偷盜，拿過來』，而後面的比丘沒有聽到『偷盜』的聲音，只聽到了『拿』的聲音，並因此拿了東西，也不算犯戒。如果動機純潔，出於慈悲心；行為純潔，用神通力去拿，也不算犯戒，因為沒有偷盜的心。這裡，動機是慈悲心，行為是神通力，這樣就不會構成犯戒。如果不是這樣，只是出於慈悲心去拿，但偷盜的要素都具備，那麼就會構成犯戒。就像出於慈悲心去殺生，如果殺生的要素都具備，也會構成犯戒一樣。這些道理在《釋論·理智品》中有詳細解釋。這裡所說的神通力是修禪定而獲得的，因此可以確定沒有偷盜的心。正如《釋論》所說：『具有修禪定而獲得的神通力的人，已經脫離了貪慾，因此不會有偷盜的心。』 除非主說輕微 第二，行為方面會犯惡作罪。下面將詳細解釋行為方面的粗重罪。 行為說惡作 行為說惡作總義 第一部分分為兩點：意義和總結。 意義 第一點是：通過一個戒條，可以很容易地瞭解所犯戒律的輕重。根據戒律的輕重，採取相應的補救措施，從而使戒律清凈。 第二部分分為三點： 遮罪所攝當下類別 第一點，通過一個戒條來總結，分為四種情況：學處、行為的準備階段、行為、完成。 學處 第一點分為兩種：從上下文中出現的學處和屬於上下文的學處。 此中學處 第一種是從唆使偷盜的起因中出現的，比如『孕婦被安置在僻靜的地方』。 所屬學處 第二種分為三種：通過間接原因導致相似結果的學處是：波羅夷（Parajika，斷頭罪）

【English Translation】 The Lord said that there is no transgression through these five situations. If it is not for stealing, other than the three situations mentioned above, if a Bhikshu (monk) says to another Bhikshu: 'Do you know those belongings of so-and-so Bhikshu?', and the other answers: 'I know.', then says: 'Take them, move them from here to another place.', if that person really steals with the intention of stealing, robs, and moves things from one place to another, then both will commit the same transgression. However, if he thinks in his heart: 'These things are his.', then the person who takes the things does not commit a transgression, but the person who instructs others to steal will be convicted according to the specific circumstances. If a Bhikshu says to another Bhikshu 'Take it for stealing', and the latter Bhikshu does not hear the sound of 'stealing', but only hears the sound of 'take', and therefore takes the thing, it is not considered a transgression. If the motive is pure, out of compassion; the action is pure, using supernatural powers to take, it is not considered a transgression, because there is no intention to steal. Here, the motive is compassion, and the action is supernatural power, so it will not constitute a transgression. If it is not like this, but only takes out of compassion, but all the elements of stealing are present, then it will constitute a transgression. Just like killing out of compassion, if all the elements of killing are present, it will also constitute a transgression. These principles are explained in detail in the 'Treatise on Wisdom'. The supernatural power mentioned here is obtained through meditation, so it can be determined that there is no intention to steal. As the 'Treatise' says: 'A person with supernatural powers obtained through meditation is free from greed, so there is no intention to steal.' Unless the Lord speaks of minor offenses Secondly, in terms of actions, one commits the Duskrta (misdeed) offense. The gross offenses in terms of actions will be explained in detail below. Action speaks of misdeeds Action speaks of misdeeds in general The first part is divided into two points: meaning and summary. Meaning The first point is: through one precept, one can easily understand the severity of the offense committed. According to the severity of the precept, take corresponding remedial measures, so that the precept is purified. The second part is divided into three points: Categories under the offense of concealment The first point, summarized by one precept, is divided into four situations: the object of learning, the preparatory stage of action, the action, and the completion. Object of learning The first point is divided into two types: the object of learning that appears from the context and the object of learning that belongs to the context. Object of learning in this context The first type is what appears from the cause of instigating theft, such as 'a pregnant woman is placed in a secluded place'. Related object of learning The second type is divided into three types: the object of learning that leads to similar results through indirect causes is: Parajika (capital offense)

---

དང་པོའི་སྐབས་ནས། གང་དུ་བུད་མེད་ཀྱིས་བརྔོད་པ་དེར་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །སྦྱོར་བ་རྗེས་མཐུན་པའི་བསླབ་བྱ་ནི། བརྡེག་པའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་སྐབས་ནས། ཀ་བ་ལ་བརྡེག་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །དགག་བྱ་ཉེས་དམིགས་མཐུན་པའི་བསླབ་བྱ་ནི། མེ་རེག་གི་སྐབས་ནས་སེང་གེ་ལ་རེག་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ལྟར་བསླབ་བྱ་ལས་འདས་ན་ 6-258b ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་དོ། །དེ་ཡང་བསླབ་བྱའི་སྒྲ་བཤད་ནི། ལྟུང་བ་རྣམ་བཞག་གི་ཉེས་པས་མི་གོས་པར་བྱ་བའི་དོན་དུ་བསླབ་པར་བྱ་བ་ཡིན་པས་ན་དེ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དེ་ལྟར་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས་བཤད་དོ། ། 所行之事 གཉིས་པ་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ལ་གཉིས་ཏེ། སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་མཚན་ཉིད་པ་དང་། བཏགས་པ་བའོ། ། 所行事定義 དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་སེམས་བསྐྱེད་པ་དང་། སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ལུས་ངག་ཏུ་གྲུབ་པའོ། ། 所行事動機 དང་པོ་ནི། ལུས་ངག་ཏུ་མ་གྲུབ་ཀྱང་རྐུ་བར་འདོད་པའི་བསམ་པ་སྐྱེས་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ལ་ཉེས་པ་ནི་བསྡམ་བྱ་འབྱུང་སྟེ། སློབ་དཔོན་ཆེན་པོ་ཤཱཀྱ་འོད་ཀྱིས། སེམས་བསྐྱེད་པ་ལ་བསྡམ་བྱ་ཞེས་སོ། ། 身語所行事 གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་གིས་རྐུ་བར་འདོད་པས་ཁྲི་ལས་ལྡང་བ་ནས་གོམ་པ་འདོར་བར་བྱེད་ཅིང་། བརྐུ་བྱའི་རྫས་ལ་ནོམ་ཉུག་མི་བྱེད་པའི་གནས་སྐབས་ཏེ། ནོམ་པའི་སྔ་རོལ་ནི་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །དེ་ལ་ལྟུང་བ་ནི་ཉེས་བྱས་འབྱུང་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་གིས་རྐུ་སེམས་ཀྱིས་ཁྲི་ལས་ལྡང་བར་བྱེད། འགྲོ་བར་བྱེད་ཅིང་། ཇི་སྲིད་དུ་ནོམ་པར་མི་བྱེད། ཉུག་པར་མི་བྱེད་པ་དེ་སྲིད་དུ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་ལྟུང་བ་གཞན་རྣམས་ཀྱི་ཡང་སྦྱོར་བ་མཚན་ཉིད་པ་ལུས་ངག་ཏུ་གྲུབ་པ་ལ་ལྟུང་བ་རང་རང་གི་ཆེས་ན་སྨད་བསྐྱེད་དོ། །དེ་ཡང་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་སྒྲ་བཤད་ནི། རང་རང་གི་སྦྱོར་བ་མཚན་ཉིད་པ་ལ་སྦྱོར་བར་བྱེད་པས་ན་དེ་ཞེས་བྱའོ། ། 假設所行事 གཉིས་པ་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་བཏགས་པ་བ་ལ་གཉིས་ཏེ། སྦྱོར་བའི་རྣམ་པའི་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་བཏགས་པ་བ་དང་། དངོས་གཞིའི་རྣམ་པའི་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་བཏགས་པ་བའོ། ། 假設前行所行事 དང་པོ་ནི། སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་བྱེད་བཞིན་པའི་གནས་སྐབས་ལས་རྐུ་བའི་འདུན་པ་ལོག་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། མཐར་མ་ཐུག་པའི་སྒོ་ནས་ 6-259a སྦྱོར་བ་དང་རྣམ་པ་འདྲ་བས་ན་སྦྱོར་བའི་རྣམ་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། རང་རང་གི་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་མཚན་ཉིད་པ་དང་ལྟུང་བ་ངོ་མཉམ་དུ་བསྐྱེད་པས་ན་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ཞེས་མིང་བཏགས་སོ། །སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ཞེས་མིང་བཏགས་ཀྱང་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་མཚན་ཉིད་པ་མ་ཡིན་པས་ན་བཏགས་པ་བ་ཞེས་བྱའོ། ། 假設正

【現代漢語翻譯】 首先，關於『不應前往婦女歌舞之處』的說法，這就像是從一開始就提出的教誨。關於符合後續行為的教誨，就像是在關於毆打的墮罪中提出的『不應毆打柱子』的說法。關於符合應禁止的過失的教誨，就像是在關於接觸火焰時提出的『不應接觸獅子』的說法。如果違背了這些教誨，就會產生惡作。此外，關於教誨的詞義解釋是：爲了不被墮罪的過失所沾染，必須學習這些教誨，因此稱之為『教誨』。正如第五十卷中所說。 所行之事 第二，關於行為的行為，分為兩種：行為的行為的定義和假設的行為的行為。 所行事定義 第一種分為兩種：發起行為的行為的動機和在身語上完成的行為的行為。 所行事動機 第一種是：即使沒有在身語上完成，也產生了想要偷盜的想法。對此，會產生束縛，正如大學者釋迦光所說：『對於發起心，會有束縛。』 身語所行事 第二種是：比丘因偷盜的想法而從床上起身，開始行走，但不觸碰或搜尋要偷盜的物品的狀態。觸碰之前是行為的行為。對此，會產生惡作罪，正如《律分別》中所說：『比丘以偷盜之心從床上起身，開始行走，只要沒有觸碰或搜尋，就會犯惡作罪。』同樣，對於其他墮罪，在身語上完成的定義行為的行為會產生各自的下品罪。此外，關於行為的行為的詞義解釋是：因為它促成了各自的定義行為的行為，所以稱之為『行為的行為』。 假設所行事 第二，關於假設的行為的行為，分為兩種：假設的行為形式的行為的行為和假設的實際形式的行為的行為。 假設前行所行事 第一種是：在進行行為的行為的過程中，改變了偷盜的意願。由於沒有達到最終結果，其行為和形式相似，因此稱為『行為的形式』。因為它與各自的定義行為的行為產生相同的墮罪，所以命名為『行為的行為』。雖然命名為『行為的行為』，但它不是定義行為的行為，因此稱為『假設的』。

【English Translation】 Firstly, regarding the statement 'One should not go to where women are singing and dancing,' it is like a teaching given from the very beginning. Regarding the teaching that conforms to subsequent actions, it is like the statement 'One should not strike a pillar' in the context of offenses involving striking. Regarding the teaching that conforms to the faults that should be prohibited, it is like the statement 'One should not touch a lion' in the context of touching fire. If one transgresses these teachings, a misdeed is generated. Furthermore, the explanation of the term 'teaching' is: because one must learn these teachings in order not to be tainted by the faults of downfall, it is called 'teaching.' As stated in the fiftieth fascicle. Things to be done Secondly, regarding the action of action, there are two types: the definition of the action of action and the imputed action of action. Definition of things to be done The first is divided into two: the motivation of the action of action, which is generating the mind, and the action of action that is accomplished in body and speech. Motivation of things to be done The first is: even if it is not accomplished in body and speech, it is like generating the thought of wanting to steal. Regarding this, a binding occurs, as the great teacher Shakya Light said: 'For generating the mind, there is a binding.' Things to be done in body and speech The second is: a monk rises from the bed with the intention to steal, and begins to walk, but does not touch or search for the object to be stolen. The state before touching is the action of action itself. Regarding this, a misdeed occurs, as stated in the Vinaya-vibhaṅga: 'A monk rises from the bed with the intention to steal, and begins to walk, as long as he does not touch or search, he commits a misdeed.' Similarly, for other downfalls, the action of action that is accomplished in body and speech generates the respective inferior offenses. Furthermore, the explanation of the term 'action of action' is: because it facilitates the respective defined action of action, it is called 'action of action.' Assumed things to be done Secondly, regarding the imputed action of action, there are two types: the imputed action of action in the form of action and the imputed action of action in the form of the actual basis. Assumed preliminary things to be done The first is: in the process of performing the action of action, the intention to steal changes. Because it is similar in action and form without reaching the final result, it is called 'form of action.' Because it generates the same downfall as the respective defined action of action, it is named 'action of action.' Although it is named 'action of action,' it is not the defined action of action, therefore it is called 'imputed.'

---

行所行事 གཉིས་པ་ནི། ལྷ་རྫས་རིན་ཐང་མ་ཚང་བ་བརྐུས་པས་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པ་ལྟ་བུ་སྟེ་སྤྱིར་བཏང་ཡན་ལག་གཉིས་མ་ཚང་ལ་མཐར་ཐུག་གྲུབ་བོ། །དེ་ཡང་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པའི་སྒོ་ནས་དངོས་གཞི་དང་རྣམ་པ་འདྲ་བས་ན་དངོས་གཞིའི་རྣམ་པ་ཞེས་བྱ། རང་རང་གི་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་མཚན་ཉིད་པ་དང་ལྟུང་བ་ངོ་མཉམ་དུ་བསྐྱེད་པས་ན་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ཞེས་མིང་བཏགས་སོ། །སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ཞེས་མིང་བཏགས་ཀྱང་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་མཚན་ཉིད་པ་མ་ཡིན་པས་ན་བཏགས་པ་བ་ཞེས་བྱའོ། ། གསུམ་པ་སྦྱོར་བ་ལ་ནི་གཉིས་ཏེ། སྦྱོར་བ་མཚན་ཉིད་པ་དང་། སྦྱོར་བ་བཏགས་པ་བའོ། ། 行為定義 དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་གིས་རྐུ་བར་འདོད་པས་མཐར་ཐུག་གི་སྔ་རོལ་ན་བརྐུ་བྱའི་རྫས་ལ་ནོམ་པར་བྱེད། ཉུག་པར་བྱེད་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ལ་ལྟུང་བ་ནི་སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོ་འབྱུང་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ནོམ་པར་བྱེད་ཉུག་པར་བྱེད་པ་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་ལྟུང་བ་གཞན་རྣམས་ཀྱི་ཡང་སྦྱོར་བ་མཚན་ཉིད་པ་ལ་ལྟུང་བ་རང་རང་གི་ན་སྨད་བསྐྱེད་དོ། །དེ་ཡང་སྦྱོར་བའི་སྒྲ་བཤད་ནི། རང་རང་གི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པ་ལ་སྦྱོར་བར་བྱེད་པས་ན་སྦྱོར་བ་ཞེས་བྱའོ། ། 假設行為 གཉིས་པ་སྦྱོར་བ་བཏགས་པ་བ་ལ་གཉིས་ཏེ། སྦྱོར་བའི་རྣམ་པའི་སྦྱོར་བ་བཏགས་པ་བ་དང་། དངོས་གཞིའི་རྣམ་པའི་སྦྱོར་བ་བཏགས་པ་བའོ། ། 前行為假設 དང་པོ་ནི། རྐུ་བའི་སྦྱོར་བ་བྱེད་བཞིན་པའི་གནས་སྐབས་ན་རྐུ་བའི་འདུན་པ་ལོག་པ་ལྟ་བུ་སྟེ་མཐར་མ་ཐུག་པའི་སྒོ་ནས་སྦྱོར་ 6-259b བ་དང་རྣམ་པ་འདྲ་བས་ན་སྦྱོར་བའི་རྣམ་པ་ཞེས་བྱ། རང་རང་གི་སྦྱོར་བ་མཚན་ཉིད་པ་དང་ལྟུང་བ་ངོ་མཉམ་དུ་བསྐྱེད་པས་ན་སྦྱོར་བ་ཞེས་མིང་དུ་བཏགས་ཏེ་སྦྱོར་བ་ཞེས་མིང་བཏགས་ཀྱང་སྦྱོར་བ་མཚན་ཉིད་པ་མ་ཡིན་པས་ན་བཏགས་པ་བ་ཞེས་བྱའོ། ། 正行為假設 གཉིས་པ་ནི། མིའི་རྫས་རིན་ཐང་མ་ཚང་བ་བརྐུས་པས་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པ་སྟེ་ཡན་ལག་གཅིག་མ་ཚང་ལ་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པའོ། །མཐར་ཐུག་གྲུབ་པའི་སྒོ་ནས་དངོས་གཞི་དང་རྣམ་པ་འདྲ་བས་ན་དངོས་གཞིའི་རྣམ་པ་ཞེས་བྱ། རང་རང་གི་སྦྱོར་བ་མཚན་ཉིད་པ་དང་ལྟུང་བ་ངོ་མཉམ་དུ་བསྐྱེད་པས་ན་སྦྱོར་བ་ཞེས་མིང་བཏགས་སོ། །སྦྱོར་བ་ཞེས་མིང་བཏགས་ཀྱང་སྦྱོར་བ་མཚན་ཉིད་པ་མ་ཡིན་པས་ན་བཏགས་པ་བ་ཞེས་བྱའོ། ། 竟正行 བཞི་པ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པ་ནི། བཤད་ཟིན་དང་འཆད་འགྱུར་གྱིས་ཤེས་སོ། ། 分類定義 གཉིས་པ་དབྱེ་བ་དེ་དག་སོ་སོའི་མཚན་ཉིད་ནི། གནས་སྐབས་བཞི་པོ་རང་རང་གི་མཚན་ཉིད་རིམ་པ་བཞིན་སྟོན་ཏེ། དེ་ཡང་དང་པོར་བསླབ་པར་བྱ་བའི་མཚན་ཉིད་ནི། ལྟུང་བ་རྣམ་འཇོག་གི་ཀུན་སློང་གིས་ཀུན་ནས་མ་བསླངས་པའི་གནས་སྐབས་ལ་འདུལ་བའི་བསླབ་པའི་གཞི་རྣམ་པར་བཞག་པའོ། །

【現代漢語翻譯】 二者是：盜取價值不足的諸天之物而生起獲得之想，這通常是部分條件不滿足但最終完成的情況。由於從最終完成的角度來看，它與正行相似，因此被稱為『正行之相』。由於它能同時產生各自行為的特徵和墮罪，因此被命名為『行為之行為』。雖然被命名為『行為之行為』，但它不是具有特徵的行為之行為，因此被稱為『假立』。 三者是行為，分為兩種：具有特徵的行為和假立的行為。 行為的定義 第一種是：比丘想要盜取，在最終完成之前，對要盜取的物品進行估量或觸控等行為。對於這種情況，會產生粗罪，如《律分別》中所說：『進行估量或觸控等行為，會構成粗罪。』同樣，對於其他的墮罪，具有特徵的行為也會產生各自的下品罪。行為的詞義解釋是：因為它能促成各自墮罪的正行圓滿，所以稱為『行為』。 假設行為 第二種是假立的行為，分為兩種：行為之相的假立行為和正行之相的假立行為。 前行為假設 第一種是：在進行盜取行為的過程中，盜取的意願發生改變等情況，由於從沒有最終完成的角度來看，它與行為相似，因此被稱為『行為之相』。由於它能同時產生各自行為的特徵和墮罪，因此被命名為『行為』，雖然被命名為『行為』，但它不是具有特徵的行為，因此被稱為『假立』。 正行為假設 第二種是：盜取價值不足的人的物品而生起獲得之想，這是部分條件不滿足但最終完成的情況。由於從最終完成的角度來看，它與正行相似，因此被稱為『正行之相』。由於它能同時產生各自行為的特徵和墮罪，因此被命名為『行為』。雖然被命名為『行為』，但它不是具有特徵的行為，因此被稱為『假立』。 竟正行 第四是正行圓滿：可以通過已經講過的和將要講的來了解。 分類定義 第二是這些分類各自的特徵：依次展示這四種情況各自的特徵。首先，應學處的特徵是：在沒有墮罪別解脫的動機引發的情況下，安立了調伏的學處。

【English Translation】 The second is: stealing an object of the gods that is not worth the full amount, and generating the thought of having obtained it. This is generally a case where some conditions are not met, but it is ultimately accomplished. Since it resembles the actual deed from the point of view of ultimate accomplishment, it is called 'aspect of the actual deed'. Since it simultaneously generates the characteristics of its own action and the transgression, it is named 'action of action'. Although named 'action of action', it is not the characteristic action of action, so it is called 'imputed'. The third is action, which is of two types: action with characteristics and imputed action. Definition of Action The first is: when a bhikshu intends to steal, he estimates or touches the object to be stolen before the ultimate completion. In this case, a gross offense occurs, as stated in the Vinaya-vibhanga: 'Estimating or touching causes a gross offense.' Similarly, for other transgressions, the action with characteristics also generates the respective lower-grade offenses. The etymology of the word 'action' is: because it leads to the completion of the actual transgression, it is called 'action'. Assumed Action The second is imputed action, which is of two types: imputed action of the aspect of action and imputed action of the aspect of the actual deed. Preliminary Action Assumption The first is: in the process of committing theft, the intention to steal changes, etc. Since it resembles action from the point of view of not being ultimately accomplished, it is called 'aspect of action'. Since it simultaneously generates the characteristics of its own action and the transgression, it is named 'action', but although named 'action', it is not the characteristic action, so it is called 'imputed'. Actual Action Assumption The second is: stealing an object of a person that is not worth the full amount and generating the thought of having obtained it, which is a case where one condition is not met but it is ultimately accomplished. Since it resembles the actual deed from the point of view of ultimate accomplishment, it is called 'aspect of the actual deed'. Since it simultaneously generates the characteristics of its own action and the transgression, it is named 'action'. Although named 'action', it is not the characteristic action, so it is called 'imputed'. Concluding Actual Action The fourth is the completion of the actual deed: it can be understood through what has been explained and what will be explained. Definition of Classification The second is the characteristics of each of these classifications: showing the characteristics of each of these four situations in order. First, the characteristic of what is to be learned is: the establishment of the basis of training in the Vinaya in a situation where it is not motivated by the motivation of the transgression of the Pratimoksha.

---

བསླབ་བྱ་ལས་འདས་པའི་ཉེས་བྱས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ནི། ཉེས་ལྟུང་གང་ཞིག་ལྟུང་བ་རྣམ་འཇོག་གི་ཀུན་སློང་གིས་ཀུན་ནས་མ་བསླངས་པའོ། །ཉེས་ལྟུང་གང་ཞིག་ཅེས་པས་ཁྱིམ་པས་སྡིག་པའི་ཉེས་པ་རྩོམ་བྱེད་སེལ་ལོ། །ལྟུང་བའི་རྣམ་འཇོག་གི་ཀུན་སློང་གིས་ཀུན་ནས་མ་བསླངས་པ་ཞེས་པས་ནི། ཉེས་པ་རང་རང་གི་སྦྱོར་བ་དང་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་སེལ་ལོ། །གཉིས་པ་ལྟུང་བ་རྣམ་འཇོག་གི་སྐབས་ཀྱི་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་རང་མཚན་པའི་ཐ་སྙད་བྱར་རུང་གི་མཚན་ཉིད་ནི། ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་འགྱུར་བའི་ཉེས་རྩོམ་གང་ཞིག །དགག་བྱ་ཆེས་མ་རྫོགས་པས་དོན་ཁྱད་པར་དུ་བྱས་པ་ 6-260a ཡིན་ཅིང་ལྟུང་བ་རྣམ་འཇོག་གི་ཀུན་སློང་གིས་ཀུན་ནས་བསླངས་པའོ། །དེ་ལ་རྩོམ་པ་གང་ཞིག་ཅེས་པ་ཡན་གྱིས་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་བཏགས་པ་བ་སེལ་ལོ། །དགག་བྱ་ཞེས་པ་ནས་ཡིན་ཅིང་ཞེས་པའི་བར་གྱིས་སྦྱོར་བ་མཚན་ཉིད་པ་སེལ་ལོ། །ལྟུང་བ་ཞེས་པ་ནས་བསླངས་པའོ་ཞེས་པའི་བར་གྱིས་བསླབ་བྱ་ལས་འདས་པ་སེལ་ལོ། །མཚན་ཉིད་དུ་བཀོད་པ་འདི་ཡང་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པ་ན་རྐུ་བའི་ཕམ་པར་འགྱུར་ངེས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་སྟེ་དགེ་སློང་རྐུ་བའི་ཆེད་དུ་འགྲོ་བ་ལྟ་བུའོ། །སྦྱོར་བའི་རྣམ་པའི་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་བཏགས་པ་བའི་མཚན་ཉིད་ནི། མཐར་ཐུག་མ་གྲུབ་པ་ཉིད་ཡིན་པ་གང་ཞིག་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ཞེས་བརྡ་སྦྱར་བ་བྱས་ཤིང་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་མཚན་ཉིད་པ་དང་ལྟུང་བ་ངོ་མཚུངས་བསྐྱེད་པའི་ནུས་པ་དང་ལྡན་པའོ། །འདི་ཡང་དགེ་སློང་གིས་རྐུ་བའི་ཆེད་དུ་འགྲོ་བཞིན་པ་ན་རྐུ་བའི་འདུན་པ་ལོག་པ་ལྟ་བུའོ། །དངོས་གཞི་རྣམ་པའི་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་བཏགས་པ་བའི་མཚན་ཉིད་ནི། མཐར་ཐུག་གྲུབ་པ་ཡིན་ལ་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ཞེས་བརྡ་སྦྱར་བ་བྱས་ཤིང་། སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་མཚན་ཉིད་པ་དང་ལྟུང་བ་ངོ་མཚུངས་བསྐྱེད་པའི་ནུས་པ་དང་ལྡན་པའོ། །དེ་ཡང་ཡན་ལག་གཉིས་མ་ཚང་ལ་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པ་སྟེ། དགེ་སློང་གིས་ལྷ་རྫས་རིན་ཐང་མ་ཚང་བ་བརྐུས་པའི་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པ་ལྟ་བུའོ། །གསུམ་པ་ལྟུང་བ་རྣམ་འཇོག་གི་སྐབས་ཀྱི་སྦྱོར་བ་རང་མཚན་པའི་ཐ་སྙད་བྱར་རུང་གི་མཚན་ཉིད་ནི། ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་འགྱུར་བའི་ཉེས་རྩོམ་གང་ཞིག །དགག་བྱ་ཆེས་མ་རྫོགས་པ་ལ་ལྟོས་ནས་དགག་བྱ་ཆེར་གྱུར་པས་དོན་ཁྱད་པར་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ཅིང་། ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་པའི་དངོས་རྒྱུའི་ནུས་པ་མ་ཐོབ་པའོ། །གང་ཞིག་ཡན་གྱིས་སྦྱོར་བ་བཏགས་ 6-260b པ་བ་སེལ་ལོ། །དགག་བྱ་ནས་ཡིན་ཅིང་གི་བར་གྱིས་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་མཚན་ཉིད་པ་སེལ་ལ། ལྟུང་བ་ནས་མ་ཐོབ་པའི་བར་གྱིས་མཐར་ཐུག་སེལ་ལོ། །དེའང་རྐུ་བའི་ཕམ་པར་འགྱུར་ངེས་ཀྱི་མཐར་ཐུག་གི་སྔ་རོལ་དུ་རྫས་ལ་ནོམ་ཉུག་བྱེད་པ་ལྟ་བུ

【現代漢語翻譯】 違越學處之罪的定義是：任何罪行都不是由安立罪行的意樂所引發的。'任何罪行'一句排除了居家者的罪惡行為。'不是由安立罪行的意樂所引發'一句排除了各自罪行的加行和加行之加行。 第二，安立罪行時，可以稱為自相加行之加行的定義是：任何導致根本罪行圓滿的罪行，因所遮止尚未完全圓滿而成為特殊，並且是由安立罪行的意樂所引發的。其中，'任何行為'等排除了假立的加行之加行。'所遮止'至'成為特殊'之間排除了具相加行。'罪行'至'所引發'之間排除了違越學處。這個定義的建立，也是基於最終成立時必定會成為盜戒根本罪的情況，例如比丘爲了盜竊而行走。 加行之加行的加行之相的定義是：任何尚未最終成立的事物，被標記為加行之加行，並且具有產生與具相加行和罪行相同結果的能力。這就像比丘在爲了盜竊而行走時，盜竊的意願改變的情況。 根本之相的加行之加行的定義是：已經最終成立，並且被標記為加行之加行，並且具有產生與具相加行和罪行相同結果的能力。這是指兩個支分不完整但最終成立的情況，例如比丘偷竊了價值不足的供品而最終成立的情況。 第三，安立罪行時，可以稱為自相加行的定義是：任何導致根本罪行圓滿的罪行，相對於尚未完全圓滿的所遮止，因所遮止變得更大而成為特殊，並且尚未獲得圓滿產生根本罪行的實際能力。'任何'等排除了假立的加行。'所遮止'至'成為特殊'之間排除了具相的加行之加行。'罪行'至'尚未獲得'之間排除了最終成立。這就像在必定會成為盜戒根本罪的最終成立之前，對財物進行估價的情況。

【English Translation】 The definition of a transgression that exceeds the precepts is: any offense that is not instigated by the intention to establish an offense. The phrase 'any offense' excludes the sinful actions of a householder. The phrase 'not instigated by the intention to establish an offense' excludes the actions and preparatory actions of each offense. Secondly, in the context of establishing offenses, the definition of what can be termed a 'self-characterized preparatory action of preparatory action' is: any offense that leads to the completion of the fundamental offense, which is distinguished by the fact that what is to be prevented is not yet fully complete, and which is instigated by the intention to establish the offense. Here, 'any action' and so on exclude the imputed preparatory action of preparatory action. 'What is to be prevented' up to 'is distinguished' excludes the characterized preparatory action. 'Offense' up to 'is instigated' excludes exceeding the precepts. This definition is also made with the understanding that it will definitely become a defeat in stealing when it is finally accomplished, such as a monk going for the purpose of stealing. The definition of the preparatory action of the form of preparatory action of preparatory action is: anything that is not ultimately accomplished, which is labeled as a preparatory action of preparatory action, and which has the ability to generate the same results as the characterized preparatory action and the offense. This is like a monk walking for the purpose of stealing when the intention to steal changes. The definition of the actual form of the preparatory action of preparatory action is: it is ultimately accomplished and is labeled as a preparatory action of preparatory action, and it has the ability to generate the same results as the characterized preparatory action and the offense. That is, the two limbs are incomplete but ultimately accomplished, such as a monk stealing offerings of insufficient value and ultimately accomplishing it. Thirdly, in the context of establishing offenses, the definition of what can be termed a 'self-characterized preparatory action' is: any offense that leads to the completion of the fundamental offense, which is distinguished by the fact that what is to be prevented has become greater in relation to what is not yet fully complete, and which has not obtained the actual ability to fully generate the fundamental offense. 'Any' and so on exclude the imputed preparatory action. 'What is to be prevented' up to 'is distinguished' excludes the characterized preparatory action of preparatory action. 'Offense' up to 'has not obtained' excludes the ultimate accomplishment. This is like evaluating property before the ultimate accomplishment of what will definitely become a defeat in stealing.

---

འོ། །སྦྱོར་བའི་རྣམ་པའི་སྦྱོར་བ་བཏགས་པ་བའི་མཚན་ཉིད་ནི། མཐར་ཐུག་མ་གྲུབ་པ་ཉིད་ཡིན་པ་གང་ཞིག །སྦྱོར་བ་ཞེས་བརྡ་སྦྱོར་བ་བྱས་ཤིང་སྦྱོར་བ་མཚན་ཉིད་པ་དང་ལྟུང་བ་ངོ་མཚུངས་བསྐྱེད་པའི་ནུས་པ་དང་ལྡན་པའོ། །དེ་ཡང་དགེ་སློང་གིས་རྐུ་བའི་ཆེད་དུ་རྫས་ལ་ནོམ་ཉུག་བྱེད་བཞིན་པ་ན་རྐུ་བའི་འདུན་པ་ལོག་པ་ལྟ་བུའོ། །དངོས་གཞི་རྣམ་པའི་སྦྱོར་བ་བཏགས་པ་བའི་མཚན་ཉིད་ནི། མཐར་ཐུག་གྲུབ་པ་ཡིན་ལ་སྦྱོར་བ་ཞེས་བརྡ་སྦྱར་བ་བྱས་ཤིང་། སྦྱོར་བ་མཚན་ཉིད་པ་དང་ལྟུང་བ་ངོ་མཚུངས་བསྐྱེད་པའི་ནུས་པ་དང་ལྡན་པའོ། །དེ་ཡང་ཡན་ལག་གཅིག་མ་ཚང་ལ་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། དགེ་སློང་གིས་མིའི་རྫས་རིན་ཐང་མ་ཚང་བ་བརྐུས་པ་ལྟ་བུའོ། །བཞི་པ་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པ་རང་རང་གི་མཚན་ཉིད་ནི། ཕམ་པའི་མཚན་ཉིད་ལ་སོགས་པ་སྔར་བསྟན་ཟིན་ཏོ། ། 三具格與三墮罪 གསུམ་པ་མཚན་ཉིད་པ་གསུམ་གྱི་ལྟུང་བ་གསུམ་གྱི་གནས་ལུགས་ལ་གསུམ་ལས། དང་པོ་གཞན་ལུགས་དགག་པ་ནི། བགམ་ཆེན་དང་པ་རང་ན་རེ། སྦྱོར་བ་དང་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་མཚན་ཉིད་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་ཅིང་། ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་གོ་རིམ་གཅིག་ཏུ་སྐྱེ་བ་ཡིན་ཏེ། འདས་པ་དང་བཅས་པའི་ལས་འཆགས་པའི་ཕྱིར། ལག་རྡུམ་ལྟ་བུ་མཛེས་པའི་བར་ཆད་དང་ལྡན་པར་ཤེས་བཞིན་དུ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་ན་འདས་པ་དང་བཅས་པར་འགྱུར་ཡང་ལས་འཆགས་པའི་ཕྱིར་ན་མཛེས་པའི་བར་ཆད་ཅན་དེ་བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་ན་སྦྱོར་བ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པར་གྲུབ་བོ། །དེ་དང་རྒྱུ་མཚན་ 6-261a མཚུངས་པས་ན་སྦྱོར་བ་མཚན་ཉིད་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གྲག་གོ། དེ་དགག་པ་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་གནོད་བྱེད་བརྗོད་པ་ནི། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ནོམ་པར་བྱེད། ཉུག་པར་བྱེད་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །གནས་ནས་གནས་སུ་སྤགས་པ་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཐམས་ཅད་དུ་སྦྱོར་བ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། །སྡེ་ཚན་དེ་ལ་གལ་ཏེ་དངོས་གཞིའི་ཡིན་ན་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། སྦྱོར་བ་ལ་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་པའི་གཞུང་བརྒྱ་ཕྲག་དུ་མ་དང་འགལ་ལོ། །དེ་ཐམས་ཅད་འདུན་པ་ལོག་པ་ལ་དགོངས་སོ་ལོ། །འོ་ན་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། གཞམས་ཏེ་བསྒོ་བ་ན་གཞི་དེ་གཏོང་ན་དེ་ལྟར་ན་ལེགས། གལ་ཏེ་མི་གཏོང་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། མེ་ཏོག་ཕྲེང་རྒྱུད་ལས། གཞམས་ཏེ་བསྒོས་ཀྱང་མི་གཏོང་ན། །ཉེས་བྱས་ཉིད་དུ་རྣམ་པར་བཞག །གསོལ་བའི་ལས་ནི་དང་པོ་སྟེ། །བརྗོད་ཚེ་མི་གཏོང་སྦོམ་པོའོ། །ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། །རིགས་པས་ཀྱང་སྦྱོར་བ་མཚན་ཉིད་པའི་བྱེ་བྲག་སྲོག་གཅོད་ཕམ་པའི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་གསོད་སེམས་ཀྱིས་མིའི་སྙིང་ལ་མཚོན་བསྣུན་པ་ཆོས་ཅན། ལྟུང་མེད་མ་ཡིན་པར་ཐལ། སྲོག་ག

【現代漢語翻譯】 哦！繫縛之加行的自性是：終究沒有完成。因為施設了『加行』之名，並且具有生起與加行自性相同之墮罪的能力。例如，比丘爲了偷盜而觸控財物時，生起了偷盜的意樂。 正行之加行的自性是：終究完成了，並且施設了『加行』之名。具有生起與加行自性相同之墮罪的能力。例如，缺少一個支分而最終完成，比如比丘偷盜了價值不足的人的財物。 第四，墮罪正行圓滿各自的自性是：失敗的自性等等，之前已經講過了。 三具格與三墮罪 第三，三種自性之三種墮罪的安立，分為三部分。 首先，破斥他宗：大德巴讓說，加行和加行之加行自性沒有墮罪，墮罪正行是依次產生的，因為會形成已逝之業。比如，明知殘疾是美的障礙，如果讓他受近圓戒，雖然會變成已逝，但因為會形成業，所以讓有美的障礙者受近圓戒，加行就沒有墮罪了。因為同樣的理由，所有的加行自性也沒有墮罪。 對於這個破斥分為兩部分，首先陳述損害：律經中說：『觸控，摩擦，則成粗罪。從一處移到另一處，則成他勝罪。』以及『一切加行都是惡作。』如果那一類是正行，則是粗罪等等。』律經中與加行生起粗罪的無數經典相違背。如果說所有這些都是指意樂改變的情況，那麼律經中說：『如果勸說，如果放棄那個基礎，那樣就好。如果不放棄，則成粗罪。』以及《花鬘論》中說：『即使勸說也不放棄，安立為惡作。祈請之業是最初，說時若不捨，成粗罪。』相違背。從理證上講，加行自性之差別，具足殺生他勝罪的比丘，以殺心用刀刺入人心，應是不無墮罪，因為是殺生之加行。

【English Translation】 Oh! The characteristic of the application of preparatory action is: ultimately not accomplished. Because the name 'application' is applied, and it has the ability to generate a downfall identical to the nature of the application. For example, when a bhikshu is touching an object with the intention of stealing, the intention to steal arises. The characteristic of the application of the actual action is: ultimately accomplished, and the name 'application' is applied. It has the ability to generate a downfall identical to the nature of the application. For example, it is ultimately accomplished with one limb missing, such as a bhikshu stealing a person's property of insufficient value. Fourth, the completion of the actual downfall, each with its own characteristic, is: the characteristic of defeat, etc., has been explained before. The Three Applications and Three Downfalls Third, the establishment of the three downfalls of the three characteristics is divided into three parts. First, refuting other views: The great Bhama Para says that there is no downfall in the application and the application of the application, and the actual downfall arises in sequence, because it will form the past karma. For example, knowing that disability is an obstacle to beauty, if he is given the full ordination, although it will become past, because it will form karma, so giving full ordination to someone with an obstacle to beauty, there is no downfall in the application. For the same reason, all applications do not have downfalls. The refutation of this is divided into two parts, first stating the harm: The Vinaya Sutra says: 'Touching, rubbing, becomes a gross offense. Moving from one place to another becomes a defeat.' And 'All applications are misdeeds.' If that category is the actual action, then it is a gross offense, etc.' The Vinaya Sutra contradicts countless scriptures that generate gross offenses in the application. If it is said that all these refer to the change of intention, then the Vinaya Sutra says: 'If you persuade, if you give up that basis, that would be good. If you do not give up, it becomes a gross offense.' And the Garland of Flowers says: 'Even if persuaded, if you do not give up, it is established as a misdeed. The act of requesting is the first, if you do not give up when speaking, it becomes a gross offense.' It contradicts. From the perspective of reasoning, the difference in the nature of the application, a bhikshu who possesses the defeat of killing, stabbing a person's heart with a knife with the intention of killing, should not be without downfall, because it is the application of killing.

---

ཅོད་ཕམ་པའི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་གསོད་སེམས་ཀྱིས་མིའི་སྲོག་གཅོད་པ་བྱས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པ་ནི། གཞི་དེ་ཉིད་ལས་བྱུང་བའི་ཉེས་པས་ལས་ལ་མི་སྒྲིབ་པར་བཅས་པ་སྟེ། གནས་སྐབས་འགའ་ཞིག་ན་ལྟུང་བས་ལས་འཆགས་པ་ལ་མི་སྒྲིབ་པ་ཡོད་དེ། དཔེར་ན་དགེ་འདུན་རྣམས་ཀྱི་ཐུན་མོང་གི་ལྟུང་བས་ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་བ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ལ་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་ལ་མི་བསྒྲིབ་པ་བཞིན་ནོ། །ཤ་མི་ན་རེ། མཚན་ཉིད་པ་གསུམ་གྱི་ལྟུང་བ་གསུམ་ 6-261b པོ་རྫས་གཅིག་ཅིང་གནས་སྐབས་ཐ་དད་པ་ཡིན་ཏེ། གདུང་བཞིན་ནོ་ཞེས་གྲགས་སོ། །དཔེར་ན་ལྗོན་ཤིང་གཅིག་ཉིད་ལ། དང་པོར་ལྕུག་ཕྲན། བར་དུ་སྡོང་དུམ། ཐ་མར་སྡོང་པོ་ཆེན་པོ་སྟེ་གནས་སྐབས་གསུམ་ཡོད་ཀྱང་། ཤིང་སྡོང་པོ་ངོ་བོ་གསུམ་མེད་ཀྱི་སྡོང་པོ་ངོ་བོ་གཅིག་ཡིན་པ་བཞིན་ཞེས་གསུང་བ་ནི་མི་རིགས་ཏེ་དུས་སྔ་ཕྱི་ཐ་དད་ཀྱིས་བསྐལ་བས་ངོ་བོ་གཅིག་ཡིན་པ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར། གཞན་ཡང་ལྟུང་བའི་ངོ་བོ་ཆེ་ཆུང་གསུམ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ལྟུང་བ་རྫས་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། ཁྲི་ལས་ལྡང་བ་ལ་སོགས་ཀྱི་ཚེ་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ནོམ་པ་ལ་ཉེས་པ་སྦོམ་པོའོ། །གནས་ནས་སྤགས་པ་ན་ཕམ་པར་བསྟན་ཅེས་སོ། །གཞན་ཡང་ཆོས་ཅན་སྔར་བཞིན་བརྗོད་ཅིང་། རྫས་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན་དུས་སྔ་ཕྱི་ཐ་དད་དུ་སྐྱེས་པ་མ་ཡིན་པར་ཐལ་བ་ལས། འདོད་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། ཁྲི་ལས་ལྡང་བ་ལ་སོགས་པའི་ཚེ་ན་ཞེས་སྔར་བཞིན་ནོ། །གཞན་ཡང་ཆོས་ཅན་སྔར་བཞིན། རྫས་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན་རང་རྒྱུ་ཐ་དད་ལས་སྐྱེས་པ་མ་ཡིན་པར་ཐལ་བ་ལས། འདོད་ན་ལྟུང་བ་གསུམ་པོ་དེ་རྣམས་རིམ་བཞིན་དུ་སྦྱོར་བ་དང་། སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་དང་། མཐར་ཐུག་པ་ལས་སྐྱེ་བར་བཤད་དེ། སུམ་བརྒྱ་པ་ལས། སེམས་བསྐྱེད་པ་ལ་བསྡམ་བྱ་དང་པོ་ཡི། །སྦྱོར་བ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་རིག་པར་བྱ། །ཕྱི་མའི་སྦྱོར་བ་ལ་ཡང་ཉེས་བྱས་ཡིན། །དངོས་གཞི་ཀུན་ལའང་འདིར་ནི་དངོས་གཞི་ཡིན། །ཅེས་སོ། ། གཞན་ཡང་ཆོས་ཅན་སྔར་བཞིན་ལ། ལྟུང་བ་དེ་གསུམ་རྫས་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན་ལྟུང་བའི་ངོ་བོ་གཞན་དང་གཞན་དུ་འབྲེལ་བ་མ་ཡིན་པར་ཐལ་བ་ལས། འདོད་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། ལྟུང་བ་གཞན་དང་འབྲེལ་བའི་ཉེས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ལྟུང་བ་སྟེ་བཤགས་པ་ཉིད་ཀྱིས་དེ་ཡང་ 6-262a བཤགས་པར་བྱས་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་རང་ལུགས་བཞག་པ་ནི། མཚན་ཉིད་པ་གསུམ་གྱི་ལྟུང་བ་གསུམ་པོ་ཆོས་ཅན། རྫས་གཅིག་མ་ཡིན་ཏེ། རང་རྒྱུ་ཐ་དད་ལས་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་དང་། དུས་སྔ་ཕྱི་ཐ་དད་དུ་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་རོ། །བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། ལས་སྨྱན་བྱེད་ཅིང་མཐུན་པར་གྱུར་བ་ལྟ་བུ་རེ་རེ་ལ་ལྷག་མ་སྦོམ་པོ་ཉེས་བྱས་ཡང་ཉམས་པ་གསུམ་ཕྲུགས་སུ་འགྱུར་བས་ཞེས་བ

【現代漢語翻譯】 由於一位持有具足戒的比丘，以殺害之心殺害了人命，因此，對於破斥這一論點：基於此（殺人）而產生的罪過並不阻礙其（比丘）持戒，因為在某些情況下，墮罪並不阻礙業的積累。例如，僧眾共同的墮罪，並不阻礙僅以祈請來加持共同墮罪的羯磨。夏彌（Shami）說：『三種自性（mshan nyid pa gsum）的墮罪是同一實體，但狀態不同，就像房屋一樣。』據說，例如，同一棵樹，最初是嫩枝，中間是樹幹，最後是大樹，雖然有三種狀態，但樹的本質不是三種，而是一種。』這種說法是不合理的，因為由於時間先後不同，不可能在本質上是相同的。此外，不應認為墮罪有大中小三種本質，因為墮罪是同一實體。如果承認，那麼根據《釋論》（Tika）所說：『從座位上起身等時候是輕罪，偷盜是重罪，從住所被驅逐則被認為是失敗（ཕམ་པར་, pham par）。』此外，陳述如前，因為是同一實體，所以不應認為是在不同的時間先後產生的。如果承認，那麼根據《釋論》所說：『從座位上起身等時候……』如前所述。此外，陳述如前，因為是同一實體，所以不應認為是從不同的自因產生的。如果承認，那麼這三種墮罪被解釋為分別從行為（སྦྱོར་བ་, sbyor ba）、行為的行為和最終結果中產生。如《三百頌》（sum brgya pa）所說：『對於生起心，最初的約束是，對於行為，應知是輕罪。對於後續的行為也是輕罪，對於所有實際行為，這裡是實際行為。』此外，陳述如前，因為這三種墮罪是同一實體，所以不應認為墮罪的本質彼此不相關。如果承認，那麼根據《釋論》所說：『與另一種墮罪相關的罪過，即是墮罪，通過懺悔，它也會被懺悔。』 第二，建立自己的觀點：三種自性的墮罪，不是同一實體，因為它們是從不同的自因產生的，並且是在不同的時間先後產生的。如《五十分律》（bam po lnga bcu pa）所說：『作為業的媒介和一致的事物，例如每一個，剩餘的重罪、輕罪和衰損會變成三重。』

【English Translation】 Because a Bhikshu (fully ordained monk) holding the Vinaya (具足戒,具足戒) has intentionally taken a human life, the refutation is: the transgression arising from this (killing) does not obstruct the Vinaya, because in some cases, transgressions do not obstruct the accumulation of karma. For example, the common transgression of the Sangha (僧眾) does not obstruct the karma of blessing the common transgression with only a request. Shami said: 'The three transgressions of the three characteristics (mshan nyid pa gsum) are the same substance but different states, like a house.' It is said that, for example, the same tree, initially a sapling, then a trunk, and finally a large tree, although there are three states, the essence of the tree is not three but one. This statement is unreasonable because it is impossible for them to be the same in essence due to different times. Furthermore, it should not be considered that transgressions have three essences of large, medium, and small, because transgressions are the same substance. If accepted, then according to the Tika (Commentary): 'When getting up from a seat, etc., it is a minor offense, stealing is a major offense, and being expelled from the residence is considered a defeat (ཕམ་པར་, pham par).' Furthermore, the statement remains as before, because it is the same substance, it should not be considered that it arises at different times. If accepted, then according to the Tika: 'When getting up from a seat, etc....' as before. Furthermore, the statement remains as before, because it is the same substance, it should not be considered that it arises from different self-causes. If accepted, then these three transgressions are explained as arising respectively from action (སྦྱོར་བ་, sbyor ba), the action of action, and the final result. As the 'Three Hundred Verses' (sum brgya pa) says: 'For generating the mind, the initial restraint is, for action, it should be known as a minor offense. For the subsequent action, it is also a minor offense, for all actual actions, here it is the actual action.' Furthermore, the statement remains as before, because these three transgressions are the same substance, it should not be considered that the essences of the transgressions are not related to each other. If accepted, then according to the Tika: 'The offense related to another transgression, that is the transgression, through confession, it will also be confessed.' Secondly, establishing one's own view: the three transgressions of the three characteristics are not the same substance, because they arise from different self-causes and arise at different times. As the 'Fifty Chapter Vinaya' (bam po lnga bcu pa) says: 'As a medium of karma and a harmonious thing, for example, each one, the remaining major offenses, minor offenses, and losses will become threefold.'

---

ཤད་པས་ཀྱང་རྫས་ཐ་དད་དུ་གྲུབ་བོ། །ལྟུང་བ་གསུམ་པོ་སྐྱེ་དུས་ན་སྔ་ཕྱི་ཐ་དད་དུ་སྐྱེས་ཀྱང་། གནས་དུས་ན་གང་ཟག་གཅིག་གི་རྒྱུད་སྟེང་ན་ལྟུང་བ་གསུམ་ཀ་དུས་གཅིག་ཏུ་གནས་ཏེ། གང་ཟག་གཅིག་གིས་དགེ་བསྙེན་དགེ་ཚུལ་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་གསུམ་སྔ་ཕྱི་རིམ་གྱིས་ཐོབ་ཀྱང་དུས་གཅིག་ཏུ་གནས་པ་བཞིན་ནོ། ། གསུམ་པ་རྩོད་པ་སྤང་བ་ནི། དགེ་སློང་གིས་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་པ་ཆོས་ཅན། ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་ཕྱིར་བཅོས་བྱས་པས་རང་གི་སྦྱོར་ལྟུང་མི་འདག་པར་ཐལ། ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་དང་རང་གི་སྦྱོར་ལྟུང་རྫས་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་སྡེ་ཚན་ལ་སོགས་ཞེས་པའི་ཊཱི་ཀ་ལས། ལྟུང་བ་གཞན་དང་འབྲེལ་བའི་ཉེས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ཞེས་སོགས་གོང་དུ་ཁུངས་དྲངས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་སྟེ། གྱང་དང་གྱང་རིས་རྫས་ཐ་དད་ཀྱང་གྱང་བཤིག་པས་གྱང་རིས་མི་འཇིག་པའི་ཁྱབ་པ་མེད་དོ། །དེར་མ་ཟད་བྱེ་སྨྲ་ལྟར་ན། མི་གཅིག་ཉིད་ཆོས་ཅན། མི་དེའི་སྲོག་གི་དབང་པོ་འགགས་པས་མིག་གི་དབང་པོ་མི་འགག་པར་ཐལ། མི་དེའི་སྲོག་གི་དབང་པོ་དང་མིག་གི་དབང་པོ་རྫས་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཀྱང་མགོ་སྙོམས་སོ། །སྤྱིར་ཡང་ལྟུང་བ་རང་རང་གི་དངོས་གཞི་རྫོགས་པའི་ཚེ་ན། ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་དང་། སྦྱོར་ལྟུང་རྫས་གཅིག་གམ་ཐ་དད་ཅེས་འདྲི་ན། ཞག་བཅུ་འཆང་བ་དང་། ཟླ་འཇོག་ 6-262b ལ་སོགས་སྦྱོར་ལྟུང་གཏན་མེད་ལ་ནི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་དང་། རང་གི་སྦྱོར་ལྟུང་རྫས་གཅིག་པ་མ་ཚང་ལ་རྫས་ཐ་དད་པའང་མ་ཡིན་ནོ། །སྦྱོར་བ་ལ་དེ་མེད་ན་ཞེས་པའི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། རྐུ་སེམས་མེད་པར་ནོར་ཞིག་བླངས་ནས་འཕྲལ་ལ་རྐུ་སེམས་བྱུང་སྟེ་བརྐུས་ན་ཉེས་བྱས་དང་། སྦོམ་པོ་ནི་མེད་དེ་ཕམ་པར་ནི་འགྱུར་རོ་ཞེས་པ་འདིར་ཡང་སྦྱོར་ལྟུང་མེད་པའི་ཕམ་པར་བཤད་སྣང་ཡང་དཔྱད་དགོས་པ་ཞིག་གོ། གཉིས་པ་ནི། ལྟུང་བའི་སྡེ་ཐམས་ཅད་དུ་ཡང་སྦྱོར་བ་སྣང་ལ་ཚད་བཟུང་ལས་གཞན་གང་ཡིན་པ་དེ་ལ་ཉེས་བྱས་སོ། ། 說正前行重墮 གཉིས་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ལས། 基於無安立墮罪故而無墮罪 གཉིས་པ་ལྟུང་བ་རྣམ་བཞག་མེད་པ་ལ་དགོངས་ནས་ལྟུང་བ་མེད་པ་ནི་སྲོག་གཅོད་པའི་ཕམ་པའི་སྐབས་ཀྱི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཉེ་སྡེ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། མངལ་བླུགས་པ་ལ་རྗེས་སུ་ཡི་རང་ན་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་ཡོད་ཀྱང་། སྲོག་གཅོད་པ་དངོས་ཀྱི་ལྟུང་བའི་རྣམ་བཞག་མེད་པ་ལ་དགོངས་ནས་ཉེ་སྡེ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའམ་རེག་པའི་ཕམ་པའི་སྐབས་ལས་བདག་གིར་མི་བྱེད་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །རེག་པ་དེ་བདག་གིར་མི་བྱེད་ཀྱང་གཞན་གྱི་ཡིན་ན་བྱིས་པ་ལ་ཡང་རེག་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལས་འདས་པའི་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་འབྱུང་མོད་ཀྱ

【現代漢語翻譯】 同樣，通過『謝』（ཤད་，一種連線詞）也能成立不同的實體。雖然三種墮罪（指別解脫戒中的三種不同型別的墮罪）在產生時有先後之分，但在存在時，一個人的相續（རྒྱུད，指心識的連續）上，三種墮罪可以同時存在，就像一個人依次獲得近事戒（དགེ་བསྙེན།，居士戒）、沙彌戒（དགེ་ཚུལ།，出家戒）和比丘戒（དགེ་སློང་།，比丘戒），但可以同時存在一樣。 第三，駁斥爭論：比丘懺悔墮罪，是所立宗（ཆོས་ཅན།，論證中的主題）。因為懺悔了根本墮罪，所以不能清凈自己的加行墮罪，因為根本墮罪和自己的加行墮罪是不同的實體。如果承認，那麼與《宗義論》（སྡེ་ཚན་，一個藏文論典）等的註釋中引用的『與其它墮罪相關的罪過是……』等相違背。答：不遍及，即使墻壁和墻上的畫是不同的實體，但拆毀墻壁並不意味著墻上的畫也會消失。不僅如此，按照有部宗（བྱེ་སྨྲ་，佛教的一個宗派）的觀點，同一個人，因為這個人的命根（སྲོག་གི་དབང་པོ།，生命力）斷絕，所以眼睛的根（མིག་གི་དབང་པོ།，視覺器官）不會斷絕，因為這個人的命根和眼睛的根是不同的實體，這也同樣荒謬。一般來說，當各自的墮罪根本完成時，如果問根本墮罪和加行墮罪是一個實體還是不同的實體？對於持有十天（ཞག་བཅུ་འཆང་བ་，指比丘持有超過十天的醫藥等物品）和放置一月（ཟླ་འཇོག་，指比丘將缽等物品放置超過一個月）等根本沒有加行墮罪的情況，根本墮罪和自己的加行墮罪不具備是一個實體，也不是不同的實體。《事釋》（སྦྱོར་བ་ལ་དེ་མེད་ན་ཞེས་པའི་འགྲེལ་ཆུང་，一個註釋）中說：『沒有偷盜心，拿走了一些東西，立即生起偷盜心而偷盜，是惡作罪（ཉེས་བྱས་，輕微的罪過），而不是粗罪（སྦོམ་པོ།，較重的罪過），但會成為他勝罪（ཕམ་པ།，最重的罪過）』，這裡也似乎說了沒有加行墮罪的他勝罪，但需要進一步研究。 第二點是，在所有的墮罪類別中，都有加行存在，除了衡量（ཚད་བཟུང་，指特定的戒律行為）之外的任何行為都是惡作罪。 說正前行重墮 第二點，從總的意義和詞的意義來說： 基於無安立墮罪故而無墮罪 第二點，考慮到沒有墮罪的安立，所以沒有墮罪，例如在殺生的他勝罪的情況下，《律分別》（རྣམ་འབྱེད་，戒律的解釋）中說：『對於近聚（ཉེ་སྡེ་，指與比丘尼相關的戒律），沒有墮罪』，例如，如果隨喜入胎（མངལ་བླུགས་པ་，指受孕），有學處的惡作罪，但考慮到沒有殺生本身的墮罪安立，所以說對於近聚沒有墮罪，或者像在接觸的他勝罪的情況下，對於不佔有（བདག་གིར་མི་བྱེད་པ་，不據爲己有）就沒有墮罪。即使不佔有那個接觸，如果是別人的，也不應該接觸孩子，從這裡可以看出，會有違越的學處惡作罪。

【English Translation】 Similarly, different entities can also be established through 'Shed' (ཤད་, a connecting word). Although the three types of transgressions (referring to three different types of transgressions in the Pratimoksha vows) arise at different times, when they exist, all three transgressions can exist simultaneously on the continuum (རྒྱུད, the continuous flow of consciousness) of one person, just as one person gradually obtains the vows of a layperson (དགེ་བསྙེན།, Upasaka), a novice monk (དགེ་ཚུལ།, Sramanera), and a fully ordained monk (དགེ་སློང་།, Bhikshu), but they can exist simultaneously. Third, refuting the argument: A Bhikshu confessing a transgression is the subject of the proposition (ཆོས་ཅན།, the subject in a logical argument). Because the fundamental transgression has been confessed, one's preparatory transgression cannot be purified, because the fundamental transgression and one's preparatory transgression are different entities. If you concede, then it contradicts the commentary in the 'Sectional Analysis' (སྡེ་ཚན་, a Tibetan treatise) and others, which quotes 'The fault related to other transgressions is...' Answer: It is not pervasive, even if a wall and a painting on the wall are different entities, demolishing the wall does not mean that the painting on the wall will disappear. Moreover, according to the Vaibhashika school (བྱེ་སྨྲ་, a school of Buddhism), the same person, because that person's life force (སྲོག་གི་དབང་པོ།, vital force) is cut off, the eye faculty (མིག་གི་དབང་པོ།, visual organ) will not be cut off, because that person's life force and eye faculty are different entities, which is equally absurd. Generally speaking, when the fundamental of each transgression is completed, if you ask whether the fundamental transgression and the preparatory transgression are the same entity or different entities? For cases where there is no preparatory transgression at all, such as holding for ten days (ཞག་བཅུ་འཆང་བ་, referring to a Bhikshu holding medicine, etc., for more than ten days) and leaving for a month (ཟླ་འཇོག་, referring to a Bhikshu leaving a bowl, etc., for more than a month), the fundamental transgression and one's preparatory transgression do not fulfill being the same entity, nor are they different entities. The 'Small Commentary' (སྦྱོར་བ་ལ་དེ་མེད་ན་ཞེས་པའི་འགྲེལ་ཆུང་, a commentary) says: 'Without the intention to steal, some things are taken, and the intention to steal immediately arises and steals, it is a Dukkrta (ཉེས་བྱས་, a minor offense), not a Sthulatyaya (སྦོམ་པོ།, a heavier offense), but it will become a Parajika (ཕམ་པ།, the heaviest offense)', here it also seems to say a Parajika without a preparatory transgression, but it needs further investigation. The second point is that in all categories of transgressions, there is a preparatory action, and anything other than measurement (ཚད་བཟུང་, referring to specific disciplinary actions) is a Dukkrta. Speaking of the heavy fall of the preliminary practice The second point, from the general meaning and the meaning of the words: Based on the non-establishment of transgression, there is no transgression The second point, considering that there is no establishment of transgression, therefore there is no transgression, for example, in the case of killing a Parajika, the 'Vinaya-vibhanga' (རྣམ་འབྱེད་, explanation of the Vinaya) says: 'For the close assembly (ཉེ་སྡེ་, referring to the precepts related to Bhikshunis), there is no transgression', for example, if one rejoices in conception (མངལ་བླུགས་པ་, referring to conception), there is a Dukkrta of the training, but considering that there is no establishment of the transgression of killing itself, it is said that there is no transgression for the close assembly, or like in the case of touching a Parajika, for not possessing (བདག་གིར་མི་བྱེད་པ་, not claiming ownership) there is no transgression. Even if one does not possess that touch, if it belongs to another, one should not touch a child, from this it can be seen that there will be a Dukkrta of transgressing the training.

---

ི། རེག་པའི་ལྟུང་བ་རྣམ་བཞག་མེད་པ་ལ་དགོངས་ནས་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། རྐུ་སེམས་མེད་པ་ལ་ཤོ་གམ་དུ་གཏོགས་པའི་ཉེས་པ་འབྱུང་བར་དོགས་པར་མི་བྱ་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། ། 基於所屬無罪故而無罪 གསུམ་པ་སྐབས་དེར་གཏོགས་ཀྱི་ལྟུང་ 6-263a སྐབས་སུ་སྦོམ་པོ་ཞེས་བྱུང་ན་སྦོམ་པོ་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་པ་རྟེན་ཙམ་དུ་ཡོད་ལ། ལྟུང་བྱེད་མན་ཆད་སྡེ་ཚན་གསུམ་གྱི་སྐབས་སུ་སྦོམ་པོ་ཞེས་བྱུང་ན་སྦོམ་པོ་བཏགས་པ་བ་ཡིན་པས་ཁྱབ་བོ། །གནས་སྐབས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི། སྦྱོར་བ་དང་མཐར་ཐུག་གི་གནས་སྐབས་སུ་སྦོམ་པོ་ཞེས་བྱུང་ན་སྦོམ་པོ་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་པ་རྟེན་ཙམ་དུ་ཡོད་ལ། སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་གནས་སྐབས་དང་བསླབ་བྱའི་གནས་སྐབས་སུ་སྦོམ་པོ་ཞེས་བྱུང་ན་སྦོམ་པོ་བཏགས་པ་བ་ཡིན་པས་ཁྱབ་བོ། །ཕྱིར་བཅོས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི། ལྟུང་བ་ངོ་བོའི་ཆ་ནས་སྦོམ་པོའི་མིང་གིས་ཕྱིར་བཅོས་བྱ་དགོས་པ་ནི་སྦོམ་པོ་མཚན་ཉིད་པ་སྟེ། དམིགས་བསལ་ཕམ་ལྷག་གི་སྦྱོར་བ་མཚན་ཉིད་པའི་སྦོམ་པོ་ནི་སྦོམ་པོའི་མིང་གིས་ཕྱིར་བཅོས་བྱར་རུང་མ་ཡིན་ཀྱང་སྦོམ་པོ་མཚན་ཉིད་པའོ། །ལྟུང་བ་ངོ་བོའི་ཆ་ནས་ཉེས་བྱས་ཀྱི་མིང་གིས་ཕྱིར་བཅོས་བྱ་དགོས་པའི་ལྟུང་བ་ནི། གཞུང་རྣམས་ལས་སྦོམ་པོ་ཞེས་གསུངས་ཀྱང་སྦོམ་པོ་བཏགས་པ་བ་ཡིན་པས་ཁྱབ་བོ། །གདགས་གཞིའི་ཁྱད་པར་ནི། གདགས་གཞི་ཉེས་པ་གཅིག་ལ་སྦོམ་པོ་ཞེས་མིང་བཏགས་ན་སྦོམ་པོ་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་པ་རྟེན་ཙམ་དུ་ཡོད་ལ། གདགས་གཞི་ཉེས་པ་དུ་མ་ལ་སྦོམ་པོ་ཞེས་མིང་བཏགས་ན་སྦོམ་པོ་བཏགས་པ་བ་ཡིན་པས་ཁྱབ་སྟེ། དེ་ནི་ཡོན་ཏན་སྒྲའི་སྦོམ་པོ་ཞེས་ཀྱང་བྱའོ། །འོད་ལྡན་ལས། མིང་དུ་ཆགས་པའི་སྦོམ་པོ་དང་། ཡོན་ཏན་སྒྲའི་སྦོམ་པོའོ། །ཞེས་བཤད་པ་ནི་སྦོམ་པོ་མཚན་ཉིད་པ་དང་། 假設重墮 སྦོམ་པོ་བཏགས་པ་བ་སྟེ། དེ་ཡང་སྦོམ་པོ་མཚན་ཉིད་པ་དང་མིང་དུ་ཆགས་པའི་སྦོམ་པོ་མིང་ཐ་དད་ཀྱང་དེ་གཉིས་སྦོམ་པོ་ལ་དོན་ཁྱད་པར་མེད་ལ་སྦོམ་པོ་བཏགས་པ་བ་དང་ཡོན་ཏན་སྒྲའི་སྦོམ་པོ་སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་ཡིན་པས། དེ་གཉིས་ལ་ཁྱབ་ཆེ་ཆུང་ཡོད་དེ། ཡོན་ཏན་སྒྲའི་སྦོམ་པོ་ནི། གསོད་སེམས་མེད་པར་སྲོག་ལ་མ་ལྟོས་པའི་བསམ་པས་ 6-263b སྲོག་ཆགས་གསུམ་ཡན་ཆད་ཡོད་པའི་བློས་ནགས་ལ་མེ་བཏང་ན་ཡོན་ཏན་སྒྲའི་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། ལེགས་སྦྱར་སྐད་དུ་གུ་ཎ་ཞེས་པ་ཡོན་ཏན་གྱི་སྒྲའམ་དུ་མ་འདུས་པ་ལ་འཇུག་སྟེ་ཉེས་བྱས་དུ་མ་འདུས་པ་ལ་སྦོམ་པོར་བཏགས་པའོ། །འདི་ནི་སྦོམ་པོ་བཏགས་པ་བའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པས་ཡོན་ཏན་སྒྲའི་སྦོམ་པོ་ཡིན་པ་ལ། སྦོམ་པོ་བཏགས་པ་བ་ཡིན་པས་ཁྱབ་སྟེ། ཤུག་པ་ཡིན་པ་ལ་ཤིང་ཡིན་པས་ཁྱབ་པ་བཞིན་ནོ། །ཤིང་ཡིན་པ་ལ་ཤུག་པ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་པ་བཞིན་དུ་སྦོམ་པོ་བཏགས་པ་བ་ཡིན་པ་ལ།

【現代漢語翻譯】 例如，考慮到觸犯的過失實際上並未發生，因此說『沒有過失』；又如，考慮到沒有偷盜的意圖，因此不必擔心會犯下與賭博相關的罪過。 基於所屬無罪故而無罪。 第三，關於當時所屬的過失： 如果在特定情況下出現『粗罪』（藏文：སྦོམ་པོ།，含義：粗大的，嚴重的），那麼這個『粗罪』僅僅是名相上的粗罪，只是一種依憑。如果在屬於墮罪等三類罪行的情況下出現『粗罪』，那麼一定是假立的粗罪。情況的差別在於：在行為的預備階段和最終階段出現『粗罪』，那麼這個『粗罪』僅僅是名相上的粗罪，只是一種依憑。在預備行為的預備階段和學習階段出現『粗罪』，那麼一定是假立的粗罪。補救的差別在於：從過失的本質上必須以『粗罪』之名進行補救的，是名相上的粗罪。特殊情況是，如果屬於根本墮和剩餘墮的預備階段的名相粗罪，雖然不能以『粗罪』之名進行補救，但仍然是名相上的粗罪。從過失的本質上必須以『輕罪』之名進行補救的過失，即使經文中稱之為『粗罪』，也一定是假立的粗罪。所依的差別在於：如果將『粗罪』之名安立於一個罪過上，那麼這個『粗罪』僅僅是名相上的粗罪，只是一種依憑。如果將『粗罪』之名安立於多個罪過上，那麼一定是假立的粗罪。這也可以稱為功德語的粗罪。如《光明經》所說：『名為成立的粗罪和功德語的粗罪。』這裡所說的就是名相上的粗罪和假立的粗罪。也就是說，名相上的粗罪和名為成立的粗罪，雖然名稱不同，但二者在意義上沒有差別。而假立的粗罪和功德語的粗罪是總相和別相的關係，因此二者有周遍大小的差別。功德語的粗罪是指：在沒有殺害意圖的情況下，不顧惜生命，以想要……的心態，用有三個以上眾生的想法去焚燒森林，這就產生了功德語的粗罪。梵語中『Guna』（梵文天城體：गुण，梵文羅馬擬音：guṇa，漢語字面意思：功德）一詞，意思是功德之語或多種聚集，即對多種輕罪的聚集安立為粗罪。這屬於假立的粗罪的差別，因此是功德語的粗罪，一定是假立的粗罪，就像是松樹一定是樹木一樣。就像樹木不一定是松樹一樣，假立的粗罪不一定是功德語的粗罪。

【English Translation】 For example, considering that the transgression of contact did not actually occur, it is said 'there is no transgression'; and considering that there is no intention to steal, there is no need to worry about committing an offense related to gambling. Based on belonging to the innocent, therefore innocent. Third, regarding the transgressions that belong to that time: If 'coarse offense' (Tibetan: སྦོམ་པོ།, meaning: coarse, serious) appears in a specific situation, then this 'coarse offense' is merely a nominal coarse offense, only a basis. If 'coarse offense' appears in the context of the three categories of offenses such as downfall offenses, then it must be a imputed coarse offense. The difference in circumstances is: if 'coarse offense' appears in the preparatory stage and the final stage of the action, then this 'coarse offense' is merely a nominal coarse offense, only a basis. If 'coarse offense' appears in the preparatory stage of the preparatory action and the learning stage, then it must be a imputed coarse offense. The difference in remedy is: the offense that must be remedied in terms of its nature with the name 'coarse offense' is the nominal coarse offense. A special case is that if it belongs to the preparatory stage of the nominal coarse offense of defeat and remaining, although it cannot be remedied with the name 'coarse offense', it is still a nominal coarse offense. The offense that must be remedied in terms of its nature with the name 'minor offense', even if the scriptures call it 'coarse offense', it must be a imputed coarse offense. The difference in the basis is: if the name 'coarse offense' is established on one offense, then this 'coarse offense' is merely a nominal coarse offense, only a basis. If the name 'coarse offense' is established on multiple offenses, then it must be a imputed coarse offense. This can also be called the coarse offense of meritorious speech. As the 'Radiant Sutra' says: 'The coarse offense established in name and the coarse offense of meritorious speech.' What is said here is the nominal coarse offense and the imputed coarse offense. That is to say, although the nominal coarse offense and the coarse offense established in name have different names, there is no difference in meaning between the two. The imputed coarse offense and the coarse offense of meritorious speech are the relationship between the general and the specific, so there is a difference in the scope of the two. The coarse offense of meritorious speech refers to: in the absence of the intention to kill, regardless of life, with the intention of ..., using the idea of having more than three beings to burn the forest, this produces the coarse offense of meritorious speech. The word 'Guna' (Sanskrit Devanagari: गुण, Sanskrit Romanization: guṇa, Chinese literal meaning: merit) in Sanskrit means the word of merit or the gathering of many, that is, the gathering of many minor offenses is established as a coarse offense. This belongs to the difference of the imputed coarse offense, so it is the coarse offense of meritorious speech, it must be the imputed coarse offense, just like a pine tree must be a tree. Just as a tree is not necessarily a pine tree, the imputed coarse offense is not necessarily the coarse offense of meritorious speech.

---

ཡོན་ཏན་སྒྲའི་སྦོམ་པོ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་སྟེ། རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། བ་ལང་འཚོང་ན་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་བཤད་པ་ལྟ་བུ་ཉེས་བྱས་གཅིག་ལ་སྦོམ་པོར་བཏགས་པ་ཐམས་ཅད་སྦོམ་པོ་བཏགས་པ་བ་ཡིན་ཀྱང་ཡོན་ཏན་སྒྲའི་སྦོམ་པོ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། ། སྦོམ་པོའི་སྒྲ་བཤད་པ་ནི། ལྟུང་བ་ཧ་ཅང་ཆེན་པོ་ཡང་མ་ཡིན། ཧ་ཅང་ཆུང་བ་ཡང་མ་ཡིན་པ་ལ་སྦོམ་པོ་ཞེས་བྱ་སྟེ། སློབ་དཔོན་ཤཱཀྱ་འོད་ཀྱིས། སྦོམ་པོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་འདི་ནི་ལྟུང་བ་རིལ་གྱིས་རྫོགས་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། ཧ་ཅང་ལྟུང་བ་ཆུང་བ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་དཔེར་ན་གླང་པོ་ཆེ་གཙོ་བོ་དག་མི་བུལ་མི་མགྱོགས་པར་འབྲིང་དུ་འགྲོ་བ་ལ་སྦྱར་བ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། ། 再來眾智者意趣 གཉིས་པ་བར་དུ་བྱོན་པའི་སྐྱེས་ཆེན་དག་གིས་ཇི་ལྟར་དགོངས་པ་ནི། བུ་སྟོན་འདུལ་བ་འཛིན་པ་ཆེན་པོས་འདི་ལྟར་དགོངས་པར་སྣང་སྟེ། དེ་ཡང་མིང་དུ་ཆགས་པ་དང་། ཡོན་ཏན་གྱི་སྒྲའི་སྦོམ་པོ་ལ་ཁྱད་པར་ལྔའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་འབྱེད་མཛད་པ་དེ་བརྟག་པའི་གནས་སུ་མཛད་ནས། རང་ལུགས་ནི། མིང་དུ་ཆགས་པ་སྒྲའི་སྦོམ་པོའི་མཚན་ཉིད་ནི། བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་རྟེན་ལ་རང་བཞིན་གྱི་ཉེས་པ་ཆེ་བས་སྦོམ་པོར་བཅས་པའི་འཆལ་ཚུལ་གང་ཞིག །དེའི་དངོས་གཞིར་མ་ཆོག་པའོ། །འདི་ཉིད་གཞིར་བྱས་ལ་ཕམ་ལྷག་གི་སྦོམ་པོ་ 6-264a གཉིས་ལས་ཕམ་པར་བསྐྱེད་པའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ། དགག་བྱ་རྫོགས་པས་སྡོམ་པ་དེ་ལྷག་མེད་དུ་བྱེད་པའི་ལྟུང་བའི་ཆར་གཏོགས་ཞེས་པའི་ཚིག་བསྣན་པར་གསུངས་ལ། ལྷག་མ་བསྐྱེད་པའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ་མཚན་ཉིད་དེ་གཞིར་བྱས་ལ་དགག་བྱ་རྫོགས་པས་སྡོམ་པ་དེ་ལྷག་བཅས་སུ་བྱེད་པའི་ལྟུང་བའི་ཆར་གཏོགས་ཞེས་པའི་ཚིག་བསྣན་པར་གསུངས་སོ། །ཕམ་ལྷག་དེ་གཉིས་རེ་རེ་ལའང་དངོས་གཞིའི་སྦོམ་པོ་དང་། དངོས་གཞིའི་རྣམ་པའི་སྦོམ་པོ་དང་། སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོ་དང་། སྦྱོར་བའི་རྣམ་པའི་སྦོམ་པོ་སྟེ་བཞིའོ། །དེ་ལྟར་གྱི་ཚེའང་ཕམ་ལྷག་གི་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ནི་ཉེས་བྱས་ཡིན་པས་རང་བཞིན་གྱིས་ཉེས་པ་སྦོམ་པོ་མིན་ནོ། །སྦོམ་པོའི་དབྱེ་བ་བཞི་པོ་དེའི་མཚན་ཉིད་རིམ་བཞིན་དུ་ཕམ་པ་ལ་མཚོན་ན། དང་པོ་ཕམ་པའི་དངོས་སྦོམ་གྱི་མཚན་ཉིད་ནི། ལྷག་མེད་ཀྱི་ལྟུང་བ་དངོས་ལས་དངོས་གཞི་ཆུང་ཞིང་དམན་པར་བཅས་པ་སྟེ། དངོས་གཞིའི་སྦོམ་པོའི་མཚན་ཉིད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། ལྷག་མེད་ཀྱི་ལྟུང་བ་དངོས་ཀྱི་ཀུན་སློང་གིས་ཀུན་ནས་མ་བསླངས་ཤིང་དེ་དང་རིགས་འདྲས་ཀུན་ནས་བསླང་བའི་ལྷག་མེད་ཀྱི་དངོས་གཞིའི་རིགས་འདྲ་ལས་ཆུང་ཞིང་དམན་པར་བཅས་པ་དེ་དངོས་གཞིའི་རྣམ་པའི་སྦོམ་པོའི་མཚན་ཉིད་དོ། །གསུམ་པ་ནི། ལྷག་མེད་ཀྱི་ལྟུང་བའི་སྦྱོར་བ་དངོས་ཕམ་པའི་སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོ་མཚན་ཉིད་པའོ། །བཞི་པ་ནི། ལྷག་མེད་ཀྱི་ལྟུང་བའི་དངོས་ཀྱི་ཀུན་

【現代漢語翻譯】 並非所有宏大的事物都具備功德之聲的宏大性，正如在自己的論述中說到的：『如果賣牛，那牛要壯』，類似這樣，將一個輕微的過失稱為『壯』，所有被冠以『壯』的事物，都只是名義上的『壯』，而非功德之聲的『壯』。 解釋『壯』的含義：既不是非常嚴重的墮落，也不是非常輕微的墮落，這就被稱為『壯』。正如大學者釋迦光所說：『所謂「壯」這個詞，不是指完全圓滿的墮落，也不是指非常輕微的墮落，例如大象，既不遲鈍也不快速，而是以中等速度行走，就用這個詞來形容。』 再來是眾智者的意趣 第二，中間出現的偉大人物是如何理解的呢？薩迦派大持律師布頓大師似乎是這樣理解的：他通過五個方面的差別來區分名義上的『壯』和功德之聲的『壯』，這需要仔細考察。他自己的觀點是：名義上的『壯』，即聲音之『壯』的定義是：對於受具足戒者來說，由於自性罪過重大而被列為『壯』的破戒行為，不能作為其根本依據。以這個為基礎，假設從四根本罪和十三僧殘罪的『壯』中產生了根本罪，加上『由於應斷之法已圓滿，因此戒律完全喪失，屬於墮落之列』這句話。假設產生的是僧殘罪，則以該定義為基礎，加上『由於應斷之法已圓滿，因此戒律部分喪失，屬於墮落之列』這句話。對於根本罪和僧殘罪，每一罪又分為根本的『壯』、根本形態的『壯』、加行的『壯』和加行形態的『壯』四種。即使如此，根本罪和僧殘罪的加行之加行也是輕罪，因此自性罪並非『壯』。這四種『壯』的區分，如果以根本罪為例，第一，根本罪的根本『壯』的定義是：比完全喪失戒律的根本罪的根本依據要小且低劣，這是根本依據的『壯』的定義。第二，沒有被完全喪失戒律的根本罪的動機所驅使，而是被與其相似的動機所驅使，比完全喪失戒律的根本依據的同類要小且低劣，這是根本形態的『壯』的定義。第三，完全喪失戒律的根本罪的加行本身就是根本罪的加行的『壯』的定義。第四，完全喪失戒律的根本

【English Translation】 Not all that is large possesses the greatness of the sound of merit. As stated in one's own commentary: 'If selling an ox, it should be stout.' Similarly, all that is labeled 'stout' due to a minor offense being called 'stout' are merely nominally 'stout,' not 'stout' in the sense of the sound of merit. The explanation of the term 'stout': It refers to that which is neither a very serious downfall nor a very minor one. Master Shakya Light said: 'The term 'stout' refers neither to a fully complete downfall nor to a very minor one. For example, an elephant that is neither dull nor fast, but walks at a moderate pace, is described with this term.' Next, the Intentions of the Wise Secondly, how did the great beings who appeared in between understand it? Buton, the great Vinaya holder, seems to have understood it this way: He distinguished between nominal 'stoutness' and the 'stoutness' of the sound of merit through five differences, which should be carefully examined. His own view is: The definition of nominal 'stoutness,' i.e., the 'stoutness' of sound, is: For one who has taken full ordination, any transgression that is considered 'stout' due to the severity of the inherent offense, but does not qualify as its basis. Based on this, assuming that a root offense is generated from the 'stoutness' of the four root vows and the thirteen remaining vows, the phrase 'because the object to be abandoned is complete, the vows are completely lost, belonging to the category of downfall' is added. Assuming that a remaining offense is generated, the phrase 'because the object to be abandoned is complete, the vows are partially lost, belonging to the category of downfall' is added to the definition. Each of the root and remaining offenses is further divided into four types: the 'stoutness' of the basis, the 'stoutness' of the form of the basis, the 'stoutness' of the preparation, and the 'stoutness' of the form of the preparation. Even then, the preparation of the preparation of the root and remaining offenses is a minor offense, so the inherent offense is not 'stout.' The definitions of these four distinctions of 'stoutness,' taking the root offense as an example, are as follows: First, the definition of the root 'stoutness' of the root offense is: smaller and inferior to the actual basis of the root offense that completely loses the vows, which is the definition of the 'stoutness' of the basis. Second, not motivated by the motivation of the actual root offense that completely loses the vows, but motivated by something similar to it, smaller and inferior to the similar basis of the root offense that completely loses the vows, which is the definition of the 'stoutness' of the form of the basis. Third, the preparation itself of the root offense that completely loses the vows is the definition of the 'stoutness' of the preparation of the root offense. Fourth, the actual motivation of the root offense that completely loses the vows

---

སློང་གིས་ཀུན་ནས་མ་བསླངས་ཤིང་དེ་དང་རིགས་འདྲས་ཀུན་ནས་བསླངས་པའི་ལྷག་མེད་ཀྱི་སྦྱོར་བ་དང་འདྲ་བའི་འཆལ་ཚུལ་སྦྱོར་བའི་རྣམ་པའི་སྦོམ་པོའི་མཚན་ཉིད་དོ། །མཚན་ཉིད་བཞི་པོ་དེའི་དངོས་སྦོམ་དང་། སྦྱོར་སྦོམ་གྱི་མཚན་གཞི་གོ་སླ་ལ། དངོས་སྦྱོར་གྱི་རྣམ་པའི་སྦོམ་པོའི་མཚན་གཞི་གང་ཞེ་ན། མདོར། གཞན་གྱི་དོན་ཉིད་དུ་ན་ཡང་། 6-264b དངོས་གཞིའི་རྣམ་པའོ་ཞེས་རྐུ་བའི་ཀུན་སློང་གི་ཟུར་མ་ཚང་བའི་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པ་ལ་དངོས་གཞིའི་རྣམ་པའི་སྦོམ་པོ་དང་། ཉིད་བཤད་ལས། དོང་དུ་འཇུག་པ་དང་། སྒོ་གླེགས་ཀྱིས་འཆིང་བ་ལ་སོགས་པས་ཉོན་མོངས་པར་བྱེད་པའོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་འདི་ནི་སྦྱོར་བའི་རྣམ་པ་སྟེ། དེ་བས་ན་འདིར་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་སྦྱོར་རྣམ་གྱི་སྦོམ་པོའི་མཚན་གཞི་བསྟན་ཏོ། །དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་སྦོམ་པོ་བཞི་པོའི་མཚན་ཉིད་ལའང་ལྷག་བཅས་ཀྱི་ཞེས་འདོན་པ་སྤོ་བ་མ་གཏོགས་གོང་བཞིན་དུ་སྦྱར་རོ། །དེས་ན་མིང་དུ་ཆགས་པའི་སྦོམ་པོ་ཞེས་པ་དང་། ཉེས་པ་སྦོམ་པོ་ཞེས་པ་དོན་གཅིག་ལ་འཇུག་སྟེ། ལུང་དུ། ཉེས་པ་སྦོམ་པོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རང་བཞིན་གྱི་ཉེས་པ་སྦོམ་པས་ན་ཉེས་པ་སྦོམ་པོ་སྟེ་དེ་ནི་ཉེས་པ་སྦོམ་པོ་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་སོ། །མིང་དུ་ཆགས་པའི་སྦོམ་པོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། མིང་དུ་ཆགས་པའི་སྒྲ་ནི་ཉེས་པ་ཆུང་ངུ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་པས་ཕམ་ལྷག་གི་ཆར་གཏོགས་ཀྱི་ཉེས་པ་རེས་ཀྱང་རང་བཞིན་གྱི་ཉེས་པ་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་པར་ནུས་ལ། ཉེས་པ་མང་པོ་ཚོགས་ཀྱང་རང་བཞིན་གྱི་ཉེས་སྦོམ་བསྐྱེད་མི་ནུས་པ་དང་འདྲ་བར་དོགས་ནས་ཕམ་ལྷག་ཆར་གཏོགས་ཀྱི་དངོས་གཞིར་མ་ཆོག་པའི་སྦྱོར་བ་འདི་ལ་ནི་དང་པོ་ནས་སྦོམ་པོར་མིང་དུ་ཆགས་པ་སྟེ་གྲགས་པ་ཡིན་ནོ། །མིང་ཆགས་ཀྱི་སྦོམ་པོའི་མཚན་ཉིད་དང་དེའི་རྣམ་དབྱེ་དོགས་གཅོད་དང་བཅས་པ་རྣམས་དངོས་བསྟན་ལྟར་ཡིན་ལ། ཤུགས་བསྟན་ཡོན་ཏན་སྒྲའི་སྦོམ་པོའི་མཚན་ཉིད་ནི། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་རྟེན་ལ་རང་བཞིན་གྱི་ཉེས་པ་ཆེ་བ་མི་བསྐྱེད་ཀྱང་སྦོམ་པོར་བཅས་པའི་འཆལ་ཚུལ་གང་ཞིག །ལྟུང་བ་སྡེ་གསུམ་གྱི་དངོས་གཞིར་མ་ཆོག་པའོ། །ལྟུང་བའི་སྡེ་རེ་རེ་ལའང་དངོས་སྦྱོར་དང་དེའི་རྣམ་པ་སྟེ་བཞི་སྦྱར་བར་རུང་ལ། འདི་ཉིད་འཐད་པར་ལུང་དུ། ཉེས་པ་སྦོམ་པོ་ 6-265a མེད་པའི་ཉེས་པ་སྦོམ་པོ་གང་ཞེ་ན། ཉེས་པའི་རིགས་ལྷག་མ་གསུམ་པོ་སྟེ། ལྟུང་བ་དང་སླར་འཆགས་པ་དང་ཉེས་བྱས་ཏེ་འདི་ནི་ཉེས་པ་སྦོམ་པོ་མེད་པའི་ཉེས་པ་སྦོམ་པོ་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་པས་ཉེས་སྦོམ་མེད་པའི་ཉེས་སྦོམ་དུ་བཏགས་ལ། བཏགས་དོན་ལྟུང་བ་སྡེ་གསུམ་གྱི་དངོས་གཞིར་མ་ལོངས་པའི་ཉེས་པ་མང་པོའི་ཡོན་ཏན་གྱི་མིང་ཅན་གྱི་སྒྲས་བསྟིང་བར་མཛད་ནས་སྐྱོན་མང་པོ་འདུས་པ་ལ་སྦོམ་པོར་བཏགས་པ་སྟེ། ཇི་སྐད་

【現代漢語翻譯】 沒有完全發起，並且類似於完全發起但沒有剩餘的結合，類似於放蕩行為的結合形式的大特徵。這四個特徵中，實際的大和結合的大這兩個定義很容易理解。實際形式的大是什麼定義呢？簡而言之，即使是爲了他人的利益， 6-264b 實際形式的大是指不完全具備偷盜動機的最終完成。如《尼陀那》中所說：『進入坑中，用門閂捆綁等行為使人煩惱。』這被稱為結合的形式，因此這裡顯示了結合形式的大的定義。對於僧殘的四個大的特徵，除了移動『剩餘的』這個詞之外，其餘都與上述相同。因此，『名義上的大』和『粗罪』指的是同一件事。如律經中說：『粗罪是指自性罪大，所以稱為粗罪，這就是粗罪。』 『名義上的大』是指，如經中所說：『名義上的聲音是指小罪。』因此，屬於波羅夷和僧殘範疇的罪過，有時也能產生自性罪大；就像許多罪過聚集在一起，也不能產生自性罪大一樣，因為懷疑屬於波羅夷和僧殘範疇的結合，最初就被命名為大，也就是廣為人知。名義上的大的定義及其分類，包括疑問的消除，都如字面所示。而暗示的功德之聲的大的定義是：對於具足戒的所依，雖然不產生大的自性罪，但具有包含大的放蕩行為，即不屬於墮罪三聚的實際基礎。 對於每個墮罪聚，都可以結合實際、結合及其形式這四種。這種說法是合理的，如律經中說：『沒有粗罪的粗罪是什麼呢？是剩餘的三種罪，即墮罪、還凈罪和惡作罪，這被稱為沒有粗罪的粗罪。』因此，將沒有粗罪的罪稱為粗罪，其含義是，用具有許多不屬於墮罪三聚實際基礎的罪過的功德之名的聲音來表達，從而將許多過失聚集在一起稱為大。如經所說：

【English Translation】 It is not fully initiated, and is similar to a combination that is fully initiated but without remainder, resembling the form of a promiscuous act, which is a large characteristic. Among these four characteristics, the definitions of actual largeness and combinational largeness are easy to understand. What is the definition of the largeness of the actual form? In short, even if it is for the benefit of others, 6-264b The largeness of the actual form refers to the ultimate completion without fully possessing the motivation for stealing. As stated in the Nidana: 'Entering a pit, binding with door bolts, and other actions cause affliction.' This is called the form of combination, therefore, here is shown the definition of the largeness of the combinational form. For the four large characteristics of Sanghavasesa, except for moving the word 'remaining,' the rest is the same as above. Therefore, 'nominal largeness' and 'gross offense' refer to the same thing. As stated in the Vinaya: 'Gross offense refers to the great offense by nature, so it is called gross offense, and that is gross offense.' 'Nominal largeness' refers to, as stated in the scripture: 'The sound of nominal refers to a small offense.' Therefore, offenses belonging to the category of Parajika and Sanghavasesa can sometimes produce great offenses by nature; just as many offenses gathered together cannot produce great offenses by nature, because of the doubt that the combination belonging to the category of Parajika and Sanghavasesa, was initially named as large, that is, widely known. The definition of nominal largeness and its classification, including the elimination of doubts, are as literally shown. And the definition of the largeness of the implied quality sound is: For the basis of full ordination, although it does not produce a large offense by nature, it has a promiscuous act that includes largeness, that is, it does not belong to the actual basis of the three categories of offenses. For each category of offenses, it is possible to combine the actual, the combination, and its form, these four. This statement is reasonable, as stated in the Vinaya: 'What is the gross offense without a gross offense? It is the remaining three types of offenses, namely, Patita, restoration, and Dushkrta, this is called the gross offense without a gross offense.' Therefore, calling the offense without a gross offense as a gross offense, its meaning is that, it is expressed with the sound of the name of the merit of many offenses that do not belong to the actual basis of the three categories of offenses, thereby calling the gathering of many faults as large. As stated in the scripture:

---

དུ། ཡོན་ཏན་གྱི་སྒྲ་ནི་ཉེས་པ་མང་པོ་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་དགོངས་པ་བསྟན་བཅོས་ཀྱི་ཁོངས་ན་གནས་པ་བླངས་ཏེ་བཤད་པ་ཡིན་ལ། གཞན་ཡང་ལྷག་པར་བྱ་བུ་མཐུན་པར། མིང་ཆགས་ཀྱི་སྦོམ་པོའི་དངོས་སྦྱོར་གྱི་དངོས་གཞིའི་རྣམ་སྦོམ་ལྟ་བུའི་གསོད་སེམས་ཀྱིས་ཀུན་ནས་མ་བསླང་བར་མིའི་ལག་པ་བཅད་པ་ལྟ་བུའི་རིགས་འདྲ་ཀུན་སྦོམ་པོ་མཚན་ཉིད་པ་མིན་ལ། ཡོན་ཏན་ཅན་སྒྲ་སྦོམ་པོ་བཏགས་པ་བར་འདོད་པའི་ཕྱོགས་སྔ་ལ། ཇི་སྐད་དུ། ལག་པ་གཅོད་པ་དང་། སྣ་འབུགས་པ་དང་། ཆོམ་རྐུན་པ་འབུལ་བ་དང་། སྐྲ་ཅན་འཚོང་བ་དང་། འབྲས་མ་སྨིན་པ་བརྟོལ་བ་ལ་སོགས་པ་དག་ལ་ཡང་ངེས་པར་སེམས་རྩུབ་པ་ཉེ་བར་གནས་པའི་ཕྱིར་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བར་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཞེས་སོགས་ཀྱི་ངེས་བཟུང་གི་སྦོམ་པོ་དེ་དག་བཏགས་པ་བ་ཡིན་པ་གསལ་བའི་ལུང་གི་གནོད་བྱེད་མང་དུ་བརྗོད་པར་མཛད་དོ། །དེར་མ་ཟད་འདི་ལྟར་ཡང་ཤེས་དགོས་ཏེ། མིང་ཆགས་དང་ཡོན་སྒྲ་གཉིས་ཀ་ལ་ཁྱབ་བྱེད་དུ་འཇུག་པའི་སྦོམ་པོའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་བཞི་འབྱུང་སྟེ། ས་གའི་ལྷས། ཕས་ཕམ་པས་ནི་ཀུན་བསླང་བའི། །སྦོམ་པོ་རྣམ་པ་བཞི་ཡིན་ནོ། །སྐྲག་པར་མི་བྱེད་ལྕི་བ་སྟེ། །གཞན་གྱིས་དེ་ལ་འབད་པ་ཡིས། །བཟློག་ཀྱང་མི་ཉན་རབ་ལྕིར་ 6-265b ཤེས། །གཞན་ལ་ཁྲེལ་ཡོད་ཡང་བ་སྟེ། །རང་ཉིད་ངོ་ཚས་ཤིན་ཏུ་ཡང་། །བསམ་པའི་དབྱེ་བས་འགྱུར་བ་ཡིན། །དེ་བཞིན་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ཡིས། །ཀུན་སློང་སྦོམ་པོ་རྣམ་པ་བཞི། །ཞེས་སོ། ། 後來者因分別心而不予負重之義 ཕྱིས་བྱོན་པའི་གང་ཟག་རྣམ་པར་རྟོག་པ་གཏིང་མ་ཚུགས་པ་ནི། དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་ན་རེ། སྦོམ་པོ་ལ་གསུམ་དུ་ཡོད་དེ། རང་བཞིན་གྱིས་ཉེས་པ་ཆེ་ཞིང་སྦོམ་པོའི་དོན་གྱིས་ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་བཞག་པ་དང་། དེ་ལས་ཅུང་ཟད་དམན་པ་སྦོམ་པོ་ཞེས་པའི་མིང་གང་ལ་དངོས་མིང་དུ་འཇུག་པའི་གཞི་ལ་སྦོམ་པོར་བཞག་པ་དང་། སྦོམ་པོ་ཞེས་པའི་སྒྲ་བཤད་འཇུག་གཉིས་ཀ་མེད་ཀྱང་སྦོམ་པོར་བཏགས་པ་བ་རྣམས་སོ། །དང་པོ་ནི། ཕམ་ལྷག་གཉིས་ཡིན་ཀྱང་དེ་ལ་སྦོམ་པོའི་མིང་མ་བཏགས། གཉིས་པ་ནི། དམན་པ་སྦོམ་པོ་ཡིན་ལ། དེ་ལ་སྦོམ་པོའི་མིང་གིས་བཏགས་ཤིང་། འདིར་འཆད་པ་སྐབས་སུ་བབ་པ་ནི་དམན་པ་སྦོམ་པོ་དེ་ཉིད་དོ། །གསུམ་པ་ནི། ལྟུང་བྱེད་ལ་སོགས་པ་གསུམ་ལན་མང་དུ་བྱུང་བའོ། །དེ་སྐད་དུ་ཡང་ལུང་ལས། རྣམ་པ་གཉིས་ཀྱི་ཕྱིར་ཉེས་པ་སྦོམ་པོ་ཞེས་བྱ་སྟེ། རང་བཞིན་གྱིས་ཉེས་པ་སྦོམ་པས་ན་ཉེས་པ་སྦོམ་པོ་སྟེ་དེ་ནི་ཉེས་པ་སྦོམ་པོ་ཞེས་བྱའོ། །ཉེས་པ་མེད་པའི་ཉེས་པ་སྦོམ་པོ་གང་ཞེ་ན། ཉེས་པའི་རིགས་ལྷག་མ་གསུམ་སྟེ། ལྟུང་བ་དང་། སླར་འཆགས་པ་དང་། ཉེས་བྱས་ཏེ་འདི་ནི་ཉེས་པ་སྦོམ་པོ་མེད་པའི་ཉེས་པ་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་ལུང་འདྲེན་པར་བྱེད་

【現代漢語翻譯】 དུ།（藏文，種子字，DU，集起）因為說了『功德之聲即是眾多過患』之故。』名為安住于論典之範疇而宣說。此外，尤其要一致，如名稱形成的粗大之真實結合的本體之粗大相，並非由殺心所引發，而是如砍斷人手之類的同類，都不是具相的粗大。對於想要將具有功德者稱為粗大者，如經中所說：『砍手、割鼻、盜竊、獻祭、販賣毛髮、破壞未成熟的果實等等，都必定與粗暴之心緊密相連，因此應知會變成粗大。』等等，對於這些確定的粗大，駁斥了許多認為是被命名的論證。不僅如此，還應知曉，對於名稱形成和功德之聲兩者都作為遍及者的粗大之安立有四種：如薩迦派的論典所說：『以失敗而完全引發的，粗大有四種。不畏懼，沉重，他人努力，即使阻止也不聽從，極其沉重地知曉。對他人感到羞恥，輕盈，自己因羞愧而極其輕盈，因想法的差別而改變。』同樣，僧眾剩餘的，引發的粗大有四種。』 後來者因分別心而不予負重之義。 ཕྱིས་བྱོན་པའི་གང་ཟག་རྣམ་པར་རྟོག་པ་གཏིང་མ་ཚུགས་པ་ནི།（藏文）後來者因分別心而不予負重之義。 尊貴的釋迦勝賢說：粗大有三種，即自性上罪過大且安立為粗大之義的罪過粗大，比這稍微輕微，在作為粗大之名稱真實所指之基礎上安立為粗大，以及粗大之聲音的解釋和用法兩者都不具備，但被命名為粗大者。第一種是，雖然是二墮和僧殘，但沒有被命名為粗大。第二種是，輕微的粗大，被粗大之名所命名，而此處所講的正是這輕微的粗大。第三種是，多次犯下墮罪等三種。如經中所說：『因為兩種原因稱為罪過粗大，即自性上罪過粗大，因此是罪過粗大，即是罪過粗大。什麼是沒有罪過的罪過粗大呢？即罪過的三種剩餘，即墮罪、重犯和惡作，這就是沒有罪過的罪過粗大。』並引用經文。

【English Translation】 དུ། (Tibetan, seed syllable, DU, accumulation) Because it is said that 'the sound of merit is many faults.' That which is called 'abiding within the scope of the treatises' is explained by taking it. Moreover, especially to be consistent, such as the coarse aspect of the reality of the coarse formation of the name, not caused by the intention to kill, but like cutting off a person's hand, etc., are not qualified as coarse. For those who want to call the meritorious one coarse, as it is said in the scriptures: 'Cutting off hands, cutting off noses, stealing, offering sacrifices, selling hair, destroying unripe fruits, etc., must be closely related to a rough mind, therefore it should be known that it will become coarse.' Etc., for these certain coarse, refuted many arguments that are considered named. Moreover, it should also be known that there are four establishments of coarse that are pervasive to both name formation and the sound of merit: as the Sakya school's treatises say: 'Caused entirely by failure, there are four types of coarse. Not afraid, heavy, others try, even if they stop, they do not listen, know extremely heavily. Ashamed of others, light, oneself extremely light because of shame, changes because of the difference in thought.' Similarly, the remaining of the Sangha, the coarse that is caused, there are four types.' Those who come later do not bear the meaning of burden due to discrimination. ཕྱིས་བྱོན་པའི་གང་ཟག་རྣམ་པར་རྟོག་པ་གཏིང་མ་ཚུགས་པ་ནི། (Tibetan) Those who come later do not bear the meaning of burden due to discrimination. The venerable Shakya Chokden said: There are three types of coarse, namely, the coarse of sin that is inherently sinful and established as the meaning of coarse, slightly less than that, established as coarse on the basis of what the name of coarse actually refers to, and those who do not have both the explanation and usage of the sound of coarse, but are named as coarse. The first is that, although they are two defeats and Sangha remnants, they are not named as coarse. The second is the slight coarse, which is named by the name of coarse, and what is being discussed here is this slight coarse. The third is that the three, such as falling sins, are committed many times. As it is said in the scriptures: 'Because of two reasons it is called the coarse of sin, that is, the coarse of sin by nature, therefore it is the coarse of sin, that is, the coarse of sin. What is the coarse of sin without sin? That is, the three remaining of sin, namely, falling sin, relapse, and misdeed, this is the coarse of sin without sin.' And quote the scriptures.

---

དོ། །འདི་ནི་ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་ཏེ། རང་བཞིན་གྱིས་ཉེས་སྦོམ་ཕམ་ལྷག་ཡིན་པ་ལ་ཁུངས་མེད། ཕམ་ལྷག་ཡིན་ན་དེའི་སྦོམ་པོར་འགལ། དེ་ལ་སྦོམ་པོའི་མིང་གིས་མ་བཏགས་ན་གོང་དུ་སྦོམ་པོའི་དབྱེ་བ་གསུམ་དུ་བྱས་པའི་སྦོམ་པོ་དང་པོར་བཏགས་ཤིང་དབྱེ་འབྱེད་བྱས་པ་དང་འགལ། སྤྱིར་སྦོམ་པོ་ཞེས་ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་པོ་རང་རང་ 6-266a འབྱིན་པ་ལ་ཉེས་པ་ཅུང་ཟད་ཀྱིས་མ་ཆོག་པས་དམན་པ་དེའི་ཕྱིར་སྦོམ་པོར་བཞག་པ་མ་གོ་བར། དམན་སྦོམ་མིང་དུ་འཆགས་པ་ཁོ་ནའི་སྦོམ་པོ་ཡིན་པར་ཞེན་པས་སྤྱིའི་ཆོས་བྱེ་བྲག་གི་ཆོས་ཁོ་ན་ལ་ལྡན་པར་སྦྱར་ནས་བྱེ་བྲག་ཡོན་ཏན་ཅན་གྱི་སྒྲ་ལ་མི་ལྡན་རྣམ་གཅོད་དུ་བྱས་པས། དངོས་བཏགས་མ་ཕྱེ་བའི་སྦོམ་པོའི་སྤྱི་མཚན་ཉམས་པར་བྱས་པ་དང་། ལྟུང་བྱེད་སོགས་ཀྱི་སྡེ་ཚན་གསུམ་པོར་གཏོགས་པའི་ལྟུང་བ་རེ་རེ་བྱུང་བ་ལ་སྦོམ་པོར་མི་འཇོག་པར། དེ་མང་དུ་བྱུང་བ་ལ་སྦོམ་པོར་འཇོག་ན་ཕམ་ལྷག་གི་སྦོམ་པོ་ལའང་དེ་མཚུངས་པར་འགྱུར་བ་དང་། སྤྱིར་ཡང་ལྟུང་བྱེད་སོགས་སྡེ་ཚན་གསུམ་གྱི་ཆར་གཏོགས་ཀྱི་ཉེས་པ་མང་བ་ལ་ཡོན་ཏན་ཅན་སྒྲ་འཇུག་པར་གསུངས་པ་དང་། ཡང་ན་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིར་མ་ཐུག་པའི་གཞིའི་ཡན་ལག་མང་བ་ལ་ཡོན་ཏན་སྒྲ་འཇུག་པར་གསུངས་ཀྱི། ལྟུང་བ་སྡེ་གསུམ་རང་གི་མཐར་ཐུག་པ་མང་དུ་བྱུང་བ་ལ་སྦོམ་པོར་འཇོག་པ་གཞུང་གང་ནས་ཀྱང་མ་གསུངས་པ་དང་། དེར་མ་ཟད་སྡེ་ལྔའི་ཆར་གཏོགས་ཀྱི་སྦོམ་པོ་ཞེས་དངོས་བཏགས་ཀྱི་སྦོམ་པོའི་སྒྲར་གྲགས་ཀྱི། ཕམ་པ་སྦོམ་པོ་དང་། ལྷག་མ་སྦོམ་པོ་དང་། ལྟུང་བྱེད་སྦོམ་པོ་ཞེས་སོགས་ཀྱང་མ་གྲགས་ཤིང་མ་བཅས་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྦོམ་པོ་ཕྱི་མ་འདི་ལ་སྦོམ་པོའི་སྒྲ་བཤད་འཇུག་གཉིས་ཀ་མེད་ན། རྒྱ་བོད་ཀྱི་འདུལ་བ་འཛིན་པ་ཐམས་ཅད་སྡེ་ཕྱི་མ་གསུམ་ཆར་གཏོགས་པའི་སྦོམ་པོ་འདི་ལ་ཡོན་ཏན་ཅན་ལ་བསམས་ནས་སྦོམ་སྒྲ་འཇུག་པར་བཤད་པ་ཐམས་ཅད་དང་ཡང་འགལ་ལོ། །ཕམ་ལྷག་གཉིས་ཉེས་སྦོམ་ཡིན་པའི་ཤེས་བྱེད་དུ། ཕམ་ལྷག་ཏུ་མ་ཆོག་པའི་རང་བཞིན་གྱི་ཉེས་སྦོམ་ཉེས་སྦོམ་དུ་འཇོག་པའང་མ་འབྲེལ་ལོ། ། གཞན་ཡང་དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་གྱིས་འདི་སྐད་དུ་ཟེར་ཏེ། བླ་མ་རེད་མདའ་བ་ན་རེ། 6-266b མིང་དུ་ཆགས་པ་སྦོམ་པོ་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་ལ། གཉིས་པ་ཡོན་ཏན་གྱི་སྒྲའི་སྦོམ་པོ་ནི། ཡིད་ཀྱི་ཉེས་བྱས་མང་པོ་ལ་སྦོམ་པོར་མིང་བཏགས་པ་ཡིན་པས་བསྡམ་བྱ་ཙམ་ཡིན་གྱི། བཤགས་བྱ་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཅི་ལྟར་ཤེས་ན། ལུང་ལས་དགེ་སློང་མས་གཞན་གྱི་མངལ་མེད་པར་བྱས་པ་ཡིད་ཀྱིས་དང་དུ་བླངས་པ་དང་། དགེ་སློང་ཡོ་བྱད་མང་པོ་ཅན་ཞིག་ན་བ་ན་ནད་གཡོག་གིས་འདི་ཤི་ན་དགེ་འདུན་ལ་ནོར་རྫས་མང་པོ་འོང་ངོ་སྙམ་དུ་བསམས་ནས་རིམ་གྲོ་མ་བྱས་པ་དག་སྦོམ་པོར་གསུངས་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་སྔ་རབས་པ་ད

【現代漢語翻譯】 否，這並不正確。本質上，認為過失粗罪（Sbom-po，粗罪）和僧殘罪（Pham-lhag，僧殘罪）是無根據的。如果說是僧殘罪，那就與其粗罪的性質相矛盾。如果不稱其為粗罪，那就與之前將粗罪分為三種時，將第一個稱為粗罪並進行區分相矛盾。一般來說，之所以將粗罪稱為墮罪五類（Ltung-ba sde-lnga，墮罪五類），是因為僅僅犯下輕微的過失是不夠的，必須是更嚴重的過失才能被稱為粗罪。如果不理解這一點，而僅僅執著于將『輕微粗罪』視為一種名稱，將普遍的法與特殊的法混淆，認為只有特殊的法才具備這種性質，從而排除了具有功德的名稱，那麼就破壞了未區分名相和實義的粗罪的普遍特徵。如果認為僅僅犯下屬於墮罪等三類的個別墮罪不算粗罪，而只有多次犯下才算粗罪，那麼僧殘罪的粗罪也會變成這樣。一般來說，經中說，屬於墮罪等三類的過失越多，就越具有功德；或者說，尚未真正犯下墮罪，但其基礎和支分越多，就越具有功德。但經中從未說過，多次犯下屬於三類墮罪的最終墮罪才算粗罪。此外，『屬於五類的粗罪』被稱為名相上的粗罪，但從未聽說過『粗罪的失敗』、『粗罪的殘餘』或『粗罪的墮罪』等說法。如果這個後來的粗罪既沒有粗罪的名稱，也沒有粗罪的含義，那麼所有藏傳佛教的持律者都會認為，屬於后三類的粗罪具有功德，因此所有關於粗罪名稱的解釋都將與之相矛盾。爲了證明失敗和殘餘是粗罪，將不足以構成失敗和殘餘的本質上的粗罪視為粗罪也是不相關的。此外，尊貴的釋迦勝（Shakya Chokden）這樣說：喇嘛熱達瓦（Red-mda'-ba）說，名相上的粗罪是具有定義的粗罪，而第二種，即具有功德名稱的粗罪，是指對許多意業罪行賦予粗罪的名稱，這僅僅是需要約束的，而不是需要懺悔的。這是如何知道的呢？根據律經，比丘尼以意樂接受使他人墮胎，以及一位擁有許多財物的比丘生病時，侍者心想：『如果他死了，僧團就會得到很多財物』，因此沒有好好照顧他，這些都被稱為粗罪。因此，早期的人們…… This is not correct. It is unfounded to consider Sbom-po (coarse offense) and Pham-lhag (remainder offense) as inherently faulty. If it is a remainder offense, it contradicts its coarse nature. If it is not called a coarse offense, it contradicts the previous division of coarse offenses into three, where the first was designated and distinguished as coarse. Generally, the term 'coarse offense' is applied to the five categories of offenses (Ltung-ba sde-lnga), because merely committing a minor fault is insufficient; a more severe fault is required to be considered coarse. Without understanding this, and merely clinging to the notion of 'minor coarse offense' as a name, conflating the general dharma with the specific, assuming that only the specific possesses this quality, thereby excluding the virtuous name, one undermines the universal characteristic of coarse offenses that are not distinguished by name and reality. If one believes that committing individual offenses belonging to the three categories of offenses, such as downfall, does not constitute a coarse offense, but only committing them multiple times does, then the coarse offense of remainder offenses would become the same. Generally, it is said in the scriptures that the more faults belonging to the three categories of offenses, the more virtuous it is; or that the more bases and branches there are that have not yet truly resulted in an offense, the more virtuous the name applies. However, it is never stated in any scripture that committing multiple ultimate offenses belonging to the three categories of offenses constitutes a coarse offense. Furthermore, 'coarse offense belonging to the five categories' is known as a nominal coarse offense, but terms such as 'coarse offense of defeat,' 'coarse offense of remainder,' or 'coarse offense of downfall' are neither known nor established. If this later coarse offense has neither the name nor the meaning of a coarse offense, then all Tibetan Buddhist Vinaya holders would consider this coarse offense belonging to the latter three categories as virtuous, and all explanations of applying the term 'coarse' would contradict this. To prove that defeat and remainder are coarse offenses, it is irrelevant to consider an inherently coarse offense that is insufficient to constitute defeat and remainder as a coarse offense. Furthermore, the esteemed Shakya Chokden says this: Lama Redawa says that the nominal coarse offense is a defined coarse offense, while the second, the coarse offense with a virtuous name, refers to giving the name 'coarse offense' to many mental misdeeds, which are merely to be restrained, not confessed. How is this known? According to the Vinaya, a Bhikshuni intentionally causing another to miscarry, and a sick Bhikshu with many possessions whose attendant thinks, 'If he dies, the Sangha will receive many possessions,' and therefore does not care for him, are called coarse offenses. Therefore, the early ones...

【English Translation】 No, this is not correct. It is unfounded to consider Sbom-po (coarse offense) and Pham-lhag (remainder offense) as inherently faulty. If it is a remainder offense, it contradicts its coarse nature. If it is not called a coarse offense, it contradicts the previous division of coarse offenses into three, where the first was designated and distinguished as coarse. Generally, the term 'coarse offense' is applied to the five categories of offenses (Ltung-ba sde-lnga), because merely committing a minor fault is insufficient; a more severe fault is required to be considered coarse. Without understanding this, and merely clinging to the notion of 'minor coarse offense' as a name, conflating the general dharma with the specific, assuming that only the specific possesses this quality, thereby excluding the virtuous name, one undermines the universal characteristic of coarse offenses that are not distinguished by name and reality. If one believes that committing individual offenses belonging to the three categories of offenses, such as downfall, does not constitute a coarse offense, but only committing them multiple times does, then the coarse offense of remainder offenses would become the same. Generally, it is said in the scriptures that the more faults belonging to the three categories of offenses, the more virtuous it is; or that the more bases and branches there are that have not yet truly resulted in an offense, the more virtuous the name applies. However, it is never stated in any scripture that committing multiple ultimate offenses belonging to the three categories of offenses constitutes a coarse offense. Furthermore, 'coarse offense belonging to the five categories' is known as a nominal coarse offense, but terms such as 'coarse offense of defeat,' 'coarse offense of remainder,' or 'coarse offense of downfall' are neither known nor established. If this later coarse offense has neither the name nor the meaning of a coarse offense, then all Tibetan Buddhist Vinaya holders would consider this coarse offense belonging to the latter three categories as virtuous, and all explanations of applying the term 'coarse' would contradict this. To prove that defeat and remainder are coarse offenses, it is irrelevant to consider an inherently coarse offense that is insufficient to constitute defeat and remainder as a coarse offense. Furthermore, the esteemed Shakya Chokden says this: Lama Redawa says that the nominal coarse offense is a defined coarse offense, while the second, the coarse offense with a virtuous name, refers to giving the name 'coarse offense' to many mental misdeeds, which are merely to be restrained, not confessed. How is this known? According to the Vinaya, a Bhikshuni intentionally causing another to miscarry, and a sick Bhikshu with many possessions whose attendant thinks, 'If he dies, the Sangha will receive many possessions,' and therefore does not care for him, are called coarse offenses. Therefore, the early ones...

---

ག་གིས་ཡོན་ཏན་གྱི་སྒྲའི་སྦོམ་པོ་ངོས་མ་ཟིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ནི་ཤིན་ཏུ་མི་རིགས་ཏེ་ཡིད་འབའ་ཞིག་གི་ཉེས་པ་ལ་སྦོམ་པོར་འཆད་པ་འདུལ་བའི་གཞུང་འགྲེལ་གྱི་ལུགས་མིན་པའི་ཕྱིར་དང་། དྲངས་མ་ཐག་པའི་ལུང་གི་དོན་ཡང་དེའི་ལུས་ངག་གི་བྱ་བ་ལ་འཆད་དགོས་པ་ཡིན་གྱི། ཡིད་འབའ་ཞིག་པའི་ཉེས་པ་ལ་ལྟུང་བ་སྦོམ་པོར་འཆད་པའི་སྐབས་མེད་དེ། ལུང་གཏམ་གྱི་གཞི་ལས། སེམས་ལས་བྱུང་བ་འབའ་ཞིག་གི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ཞེས་ཟེར་རོ། །འདི་ལ་ཕྱོགས་སྔའི་ལུགས་མི་བཟང་བ་དང་། དགག་པ་ལ་ནུས་པ་མེད་ཅིང་རང་ལ་འཁོར་བའོ། །དང་པོ་ནི། ཕྱོགས་སྔ་དེ་དག་གི་འདོད་པ་སྦྱོར་བར་དྲིལ་ན། བསྡམ་བྱ་ཡིད་ཀྱི་ཉེས་བྱས་ཆོས་ཅན། ཡོན་ཏན་སྒྲའི་སྦོམ་པོར་གྲུབ་སྟེ། དགེ་སློང་མས་གཞན་གྱི་མངལ་མེད་པར་བྱས་པ་ཡིད་ཀྱིས་དང་དུ་བླངས་པ་དང་། དགེ་སློང་ཡོ་བྱད་མང་པོ་ཅན་ཞིག་ན་བ་ན་ནད་གཡོག་གིས་འདི་ཤི་ན། དགེ་འདུན་ལ་ནོར་རྫས་བགོར་ཡོད་དོ་སྙམ་དུ་བསམས་ནས་དེ་ལ་རིམ་གྲོ་མ་བྱས་པ་དག་ལུང་དུ་སྦོམ་པོར་གསུངས་པ་གང་ཞིག །དེ་ལ་ལུས་ངག་གི་འཇུག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན། འོ་ན་གཞི་དེས་ཕམ་ 6-267a པར་འགྱུར་བར་ཐལ། ཕམ་པ་འབྱུང་བའི་གཞི་ལ་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་བས་ལུས་ངག་གི་བྱ་བ་རྩོམ་ཞིང་མཐར་ཐུག་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེ་ན། རྟགས་མ་གྲུབ་ཀྱི་ལན་ཐེབས་པ་ཡིན་ཏེ། མངལ་མེད་པར་བྱས་ཟིན་པ་ཡིད་ཀྱིས་དང་དུ་བླངས་པའི་འོག་ཏུ་གཞི་དེ་ལ་དམིགས་པའི་ལུས་ངག་གི་ལས་བྱས་ཀྱང་། སྲོག་གཅོད་ཀྱི་མཐར་ཐུག་པར་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་དང་། རིམ་གྲོ་མ་བྱས་ཀྱང་ངེས་པར་འཆི་བས་མ་ཁྱབ་པས་མཐར་ཐུག་པར་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་ཕྱོགས་སྔ་མས། དགེ་སློང་མས་མངལ་མེད་བྱེད་པ་ཡིད་བླངས་དང་། རིམ་གྲོ་མ་བྱས་པ་གཉིས་བསྡམ་བྱ་ཡིད་ཀྱི་ཉེས་བྱས་མིན་ན། ཡོན་སྒྲའི་སྦོམ་པོ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་གང་ལ་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར་ཟེར་ལ། ཁྱབ་པ་འདི་གང་གིས་ཁས་བླངས་ཞེ་ན། བོད་སྔ་རབས་པ་དག་ཡོན་སྦོམ་ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་ཆར་ལ་ཡོད་ཅེས་ཟེར་བ་ལ་བརྟེན་པར་སྣང་ལ། འདོད་ན་ལུང་དང་འགལ་ཟེར་རོ། །རིགས་པ་དེ་ཡང་རྩིང་བ་སྟེ། དེ་གཉིས་སྲོག་གཅོད་དང་། མ་བྱིན་ལེན་ཆར་གཏོགས་ཀྱི་བསྡམ་བྱ་ལས་གཞན་བཤགས་བྱ་ཡང་ཡོད་པས་རྟགས་མ་གྲུབ་ཀྱི་ལན་ཐེབས་པ་ཡིན་ནོ། །གཞན་ཡང་ཡོན་སྦོམ་བཤགས་མི་དགོས་པར་བསྡམས་པ་ཙམ་གྱིས་ཆོག་ཅེས་པའང་རང་བཟོའི་མུན་སྤྲུལ་ལོ། །གཉིས་པ་ནི། དྲངས་མ་ཐག་པའི་ལུང་ཡིད་འབའ་ཞིག་ལ་བརྟེན་པ་མིན་པས་ལུས་ངག་གི་ལས་ལ་འཆད་དགོས་ཟེར་ནན་གྱིས་སྒྲུབ་པ་ཡང་མི་འཐད་དེ། ལུང་གི་ཚིག་རིས་ཀྱིས་ལུས་ངག་གི་ལས་མ་ཟིན་པའི་ཕྱིར་དང་། ལུས་ངག་གི་ལས་ཡིན་ཙམ་སྦོམ་པོར་འཆད་ན་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ལུ

【現代漢語翻譯】 有人說：『沒有認識到功德罪的重罪。』這是非常不合理的，因為僅憑意念的過失就解釋為重罪，這不符合律藏註釋的傳統。而且，剛剛引用的經文的意義也必須解釋為身體和語言的行為，因為沒有僅憑意念的過失就解釋為重罪的情況。經文的根本是：『沒有僅僅由心而生的墮落。』他們這樣說。這種觀點既不好，反駁也沒有力量，而且還會自相矛盾。 首先，如果將這些先前的觀點綜合起來，那麼，所要約束的意念的罪行，就成了功德罪的重罪。例如，比丘尼用意念接受了使他人墮胎的行為；又如，一個擁有很多財物的比丘生病時，侍者心想：『如果他死了，這些財物就可以分給僧團了。』於是就不去照顧他。這些都是經文中說到的重罪，因為其中沒有身體和語言的行為。如果這不成立，那麼，這個基礎就會導致失敗。因為在產生失敗的基礎上，沒有錯誤的認知，從而引發身體和語言的行為，最終完成。』如果這樣說，那麼，這就是一個不成立的回答。因為即使在接受了墮胎的意念之後，對這個基礎進行了身體和語言的行為，也不會導致殺生的最終結果。而且，即使不照顧病人，也不一定導致死亡，因此也不會導致最終結果。 此外，先前的觀點認為：『比丘尼接受墮胎的意念，以及不照顧病人這兩種行為，如果不是意念的罪行，那麼，就不是功德罪的重罪。因為不屬於五種墮落中的任何一種。』如果這樣說，那麼，是誰承認這個普遍性呢？似乎是早期的藏族人認為功德罪存在於五種墮落之中。如果承認這一點，就會與經文相違背。』這種推理也很粗糙，因為這兩種行為都屬於殺生和不予取，還有其他的懺悔對象，因此這是一個不成立的回答。此外，認為功德罪不需要懺悔，只需要約束，這也是一種自創的黑暗。 其次，堅持認為剛剛引用的經文不是基於意念，因此必須解釋為身體和語言的行為，這也是不合理的。因為經文的字面意思並沒有包含身體和語言的行為。而且，如果僅僅因為是身體和語言的行為就解釋為重罪，那麼，結合的結合也應該是重罪。

【English Translation】 Someone said, 'There is no recognition of the grave offense of the merit category.' This is very unreasonable, because explaining a grave offense based solely on a fault of mind does not conform to the tradition of the Vinaya commentaries. Moreover, the meaning of the immediately cited scripture must also be explained as actions of body and speech, because there is no instance of explaining a grave offense based solely on a fault of mind. The basis of the scripture is: 'There is no downfall arising solely from the mind.' So they say. This view is neither good, nor does the refutation have power, and it also contradicts itself. First, if we synthesize these previous views, then the fault of mind to be restrained becomes a grave offense of the merit category. For example, a Bhikshuni accepting with her mind the act of causing another to have an abortion; or, when a Bhikshu with many possessions is sick, an attendant thinking, 'If he dies, these possessions can be divided among the Sangha,' and therefore not caring for him. These are what the scriptures speak of as grave offenses, because there is no involvement of body and speech. If this is not established, then this basis would lead to defeat. Because on the basis of arising defeat, there is no mistaken cognition, thereby initiating actions of body and speech, and ultimately completing it.' If this is said, then this is an unestablished answer. Because even after accepting the thought of abortion, even if actions of body and speech are performed based on that basis, it will not lead to the ultimate result of killing. Moreover, even if one does not care for the sick, it is not necessarily the case that they will die, therefore it will not lead to the ultimate result. Furthermore, the previous view states: 'The Bhikshuni accepting the thought of abortion, and the two acts of not caring for the sick, if they are not faults of mind, then they are not grave offenses of the merit category. Because they do not belong to any of the five classes of downfall.' If this is said, then who accepts this universality? It seems that the early Tibetans believed that grave offenses of merit exist in all five downfalls. If one accepts this, it contradicts the scriptures.' This reasoning is also crude, because both of these acts belong to killing and not giving, and there are other objects of confession, therefore this is an unestablished answer. Furthermore, the idea that grave offenses of merit do not require confession, but only restraint, is also a self-created darkness. Secondly, insisting that the immediately cited scripture is not based on mind, and therefore must be explained as actions of body and speech, is also unreasonable. Because the literal meaning of the scripture does not include actions of body and speech. Moreover, if merely because it is an action of body and speech, it is explained as a grave offense, then the combination of combinations should also be a grave offense.

---

ས་ངག་གི་ལས་ཙམ་སྦོམ་པོ་མིན་ཅེས་སྔོན་བྱོན་དཔང་གྱུར་རྣམས་ཀྱིས་གསུངས་པ་དང་འགལ། ཡང་དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་ན་རེ། ལུང་ལས་བཤད་པའི་ཉེས་པ་སྦོམ་པོ་མཚན་ཉིད་པ་དེ་ལ་མིང་དུ་ཆགས་པའི་ 6-267b སྒྲའི་སྦོམ་པོ་དང་། ཡོན་ཏན་ཅན་གྱི་སྒྲའི་སྦོམ་པོའོ། །དང་པོ་ནི། སྦོམ་པོའི་མིང་གིས་བཏགས་ཤིང་གཞུང་འགྲེལ་ལས་སྦོམ་པོ་མཚན་ཉིད་པར་བཤད་པ་རྣམས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། དོན་ལ་སྦོམ་པོའི་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་ཅིང་དེའི་སྒྲ་བཤད་དུ་ཡོད་ཀྱང་། སྦོམ་པོའི་མིང་གིས་མ་བཏགས་ཤིང་། གཞུང་འགྲེལ་ལས་སྦོམ་པོར་མ་བཤད་པ་རྣམས་ཏེ་ཕམ་ལྷག་གི་དངོས་གཞི་རྣམས་སོ། །དེ་སྐད་དུ་ཡང་འོད་ལྡན་ལས། དེ་ལྟར་བྱས་ན་ཉེས་པ་སྦོམ་པོ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ནི་གཉིས་སུ་སྟོན་ཏེ། མིང་དུ་ཆགས་པའི་སྒྲ་དང་ཡོན་ཏན་གྱི་སྒྲའོ། །དེ་ལ་མིང་དུ་ཆགས་པའི་སྒྲ་ནི་ཉེས་པ་ཆུང་ངུ་ཞེས་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །ཡོན་ཏན་གྱི་སྒྲ་ནི་ཉེས་པ་མང་པོའོ་ཞེས་འདྲེན་པར་བྱེད་དོ། །འདི་ནི་ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ཕམ་ལྷག་དངོས་གཞི་ལ་སྦོམ་པོའི་སྒྲས་གཞུང་འགྲེལ་ནས་མ་བསྟན་པའི་ཤེས་བྱེད་དུ། འོད་ལྡན་གྱི་ཡོན་སྒྲའི་སྦོམ་པོའི་སྒྲ་དེས་ཕམ་ལྷག་གི་དངོས་གཞི་བསྟན་པ་ཡིན་ཟེར་བ་དེའི་ཕྱིར་བསྒྲུབ་བྱ་སྒྲུབ་བྱེད་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་སོང་བ་ཡིན་ནོ། །ཡང་རེད་མདའ་བ་ན་རེ། བརྡའི་དབང་གིས་སྒྲ་དེ་ལས་དོན་གོ་བ་ནི་མིང་དུ་ཆགས་པའི་སྒྲ་ཡིན་ལ། དོན་དེ་ལ་སྒྲ་དེ་ངེས་པའི་ཚིག་གི་སྒོ་ནས་བཤད་དུ་རུང་བ་ཡོན་ཏན་གྱི་སྒྲ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ཡང་བཏགས་མིང་དང་དངོས་མིང་གི་ཁྱད་པར་ལ་བསམས་ནས་བཟླས་པར་སྣང་ཡང་ཡང་དག་པ་མིན་ཏེ། ཡོན་ཏན་ཅན་གྱི་སྒྲ་ལས་དེའི་དོན་ལྟུང་བྱེད་སོགས་གསུམ་གྱི་ཆར་གཏོགས་ཀྱི་ཉེས་པ་གོ་བ་ཡང་ཡོད་ལ། བདག་པོ་མེད་པའི་གཏེར་རྐུ་བ་ལྟ་བུ་དོན་ལ་མིང་དུ་ཆགས་པ་སྦོམ་པོའི་སྒྲ་ངེས་ཚིག་གི་སྒོ་ནས་བཤད་པར་ཡང་རུང་བས་ཁྱོད་ཀྱི་ཁྱད་པར་དེ་ཡང་འཁྲུལ་བཅས་ཡིན་ནོ། །འདིར་སྨྲས་པ། ཚེ་རབས་ཀུན་ཏུ་རིང་མོར་བསྟན་འདི་ལ། །ལེགས་པར་སྦྱངས་པའི་ངལ་ཐག་མ་ཆད་པས། །གཞན་གྱི་འཁྲུལ་ 6-268a གཏམ་འཁྲུལ་པར་གོ་བ་དང་། །རང་གི་རྟོགས་པ་འཁྲུལ་པ་མེད་པ་ལ། །ཡིད་ཆེས་འགྲན་ཟླ་མེད་པའི་མྱོང་བ་ཡོད། །བླུན་པོ་གཏི་མུག་ནོར་ཆེན་མང་པོ་ཡི། །རང་གཞུང་གཞན་གཞུང་འདྲེས་པའི་དོན་བྲལ་ལ། །སྐལ་ངན་ཉན་བཤད་བྱེད་རྣམས་སྙིང་རྗེའི་གནས། །ཞེས་སོ།། །། 說正前行重墮詞義 གཉིས་པ་ནི། ཕམ་པའི་སྡེ་ཚན་དེ་ལ་གལ་ཏེ་ཕམ་པའི་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་ནུས་པའི་སྦྱོར་བ་ཡིན་ན་སྦྱོར་བ་མཚན་ཉིད་པའི་སྦོམ་པོའོ། །ཊཱི་ཀར། ཇི་ལྟར་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ཡིན་ན་དེ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་ཁོ་ནའོ་ཞེས་སོ། །མཚོ་མཆན་དུ། སྤྱིར་བསྟན་གྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། ཕམ་པའི་སྦྱོར་བ་ལ་ཉེ

【現代漢語翻譯】 認為僅僅是身語之業是重罪，這與先前諸位大師的證言相悖。此外，帕覺·釋迦喬丹（Pal Shakya Chokden）說：'經文中提到的重罪，具有重罪的特徵，可以分為兩種：名言上的重罪和功德上的重罪。'第一種是指：以'重罪'之名命名，並且在經論中被解釋為具有重罪特徵的罪行。第二種是指：實際上具有重罪的功德，並且有對此的解釋，但沒有以'重罪'之名命名，也沒有在經論中被解釋為重罪，例如墮罪和剩餘罪的根本。正如《光明經》（Od ldan）中所說：'如此一來，被稱為'重罪'的聲音可以顯示為兩種：名言上的聲音和功德上的聲音。其中，名言上的聲音是指小罪。功德上的聲音是指許多罪。'這並不正確，因為爲了證明墮罪和剩餘罪的根本沒有被經論中的'重罪'一詞所指明，他們說《光明經》中功德之聲的'重罪'一詞指的是墮罪和剩餘罪的根本，因此，所要證明的和用來證明的顛倒了。惹達瓦（Red mda' ba）說：'通過詞語的力量從聲音中理解意義是名言上的聲音，而從確定的詞語角度來說明該意義是功德上的聲音。'這似乎是在思考了假名和實名的區別後重復的，但並不正確，因為從功德之聲中也可以理解屬於墮罪等三類的罪過，並且像偷盜無主之寶這樣的行為，實際上也可以從名言上的重罪的定義角度來解釋，因此你的區別也是錯誤的。在此我說： 生生世世長久以來所教導的， 通過精進修習不懈怠， 理解他人的錯誤言論為錯誤， 對自己沒有錯誤的證悟， 有無可比擬的堅定信念。 愚人擁有眾多無明財富， 自宗他宗混雜毫無意義， 可憐那些惡劣的聽聞者。

說正前行重墮詞義 第二種是：如果屬於墮罪的範疇，並且是能夠產生墮罪根本的行為，那麼就是行為特徵上的重罪。《 टीका (ṭīkā)》中說：'如果是什麼樣的行為，那麼它就只是惡作。'《海疏》（Mtsho mchan）中說：'在總的解釋的《 टीका (ṭīkā)》中，對於墮罪的行為……'

【English Translation】 To consider merely the actions of body and speech as grave offenses contradicts the testimony of previous masters. Furthermore, Pal Shakya Chokden said: 'The grave offense mentioned in the scriptures, possessing the characteristics of a grave offense, can be divided into two types: the grave offense in name and the grave offense in merit.' The first refers to: those named with the term 'grave offense' and explained in treatises as having the characteristics of a grave offense. The second refers to: those that actually possess the merit of a grave offense and have explanations for it, but are not named with the term 'grave offense' and are not explained as grave offenses in treatises, such as the root of pārājika (墮罪) and sanghāvaśeṣa (剩餘罪). As it is said in the 《光明經》(Od ldan): 'In this way, the sound called 'grave offense' can be shown as two types: the sound in name and the sound in merit. Among these, the sound in name refers to minor offenses. The sound in merit refers to many offenses.' This is not correct, because in order to prove that the root of pārājika and sanghāvaśeṣa are not indicated by the term 'grave offense' in the scriptures, they say that the term 'grave offense' in the sound of merit in the 《光明經》 refers to the root of pārājika and sanghāvaśeṣa, therefore, what is to be proven and what is used to prove it are reversed. Red mda' ba said: 'Understanding the meaning from the sound through the power of words is the sound in name, and explaining that meaning from the perspective of a definite word is the sound in merit.' This seems to be a repetition after considering the difference between nominal and real names, but it is not correct, because from the sound of merit one can also understand the offenses belonging to the three categories of pārājika etc., and like stealing ownerless treasure, it can actually be explained from the definitional perspective of the grave offense in name, therefore your distinction is also mistaken. Here I say: For lifetimes, what has been taught for a long time, Through diligent practice without懈怠, Understanding others' erroneous words as errors, Having unwavering confidence in one's own flawless realization. Fools possess numerous riches of ignorance, Mingling self and others' doctrines without meaning, Pitiable are those who listen and speak poorly. Saying the meaning of the heavy fallacies of the preliminary practices The second is: if it belongs to the category of pārājika and is an action that can produce the root of pārājika, then it is a grave offense in terms of the characteristic of the action. The 《 टीका (ṭīkā)》 says: 'If it is what kind of action, then it is only a misdeed.' The 《海疏》(Mtsho mchan) says: 'In the 《 टीका (ṭīkā)》 of the general explanation, regarding the action of pārājika...'

---

ས་བྱས་སུ་བཤད་དོ་ཞེས་པའི་དགོངས་པ་བཙལ་ལོ་ཞེས་འབྱུང་ངོ་། །ཕམ་པའི་སྡེ་ཚན་གྱི་འོག་མ་ལྷག་མའི་སྡེ་ཚན་ལ་ཡང་སྔ་མ་དེ་བཞིན་ནོ། །དངོས་པོ་རིན་ཐང་མ་ཆོག་པ་བརྐུས་ན་ཡན་ལག་གཞན་ཐམས་ཅད་ཚང་ཡང་སྦོམ་པོའོ། །བརྐུས་པའི་ཕམ་པ་མི་བསྐྱེད་དེ། རིན་ཐང་གི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་རོ། །རང་གི་ཁང་པའི་མཛོད་དུ། ཕས་གཏེར་སྦས་ཏེ་ཁ་ཆེམས་མེད་པར་ཕ་ཤི་ན། གཏེར་སྦས་པ་དེ་བུ་དབང་ཡང་བུ་ལ་རྒྱུས་ཤེས་པ་མེད་པ་ལྟ་བུ་དོན་ལ་བདག་པོ་ཡོད་ཀྱང་དབང་བར་ཤེས་པའི་བདག་པོ་མེད་པའི་གཏེར་བརྐུས་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །བརྐུས་པའི་ཕམ་པ་མི་བསྐྱེད་དེ། རྫས་བདག་པོས་བདག་གིར་བྱས་པའི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར། མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པ་ལ་རྫས་དེ་བདག་པོས་བདག་གིར་བྱས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་ནི་སྐབས་འདི་དང་ལུང་གཞན་གྱིས་ཀྱང་གྲུབ་སྟེ། འདུལ་བྱེད་ལས། ནད་པས་དགེ་འདུན་ལ་བསྔོས་བའི་རྫས་དེ་ནད་གཡོག་གིས་སོ་སོར་བགོས་པ་ལ་སྦོམ་པོར་གསུངས་ཏེ། བདག་པོ་དགེ་འདུན་རྣམས་ཀྱིས་དབང་བར་མི་ཤེས་པས་ནད་གཡོག་རྣམས་ལ་ཕམ་པ་མ་བྱུང་བའོ། །འོ་ན་བདག་པོས་ཡུན་རིང་དུ་བརྗེད་པའི་རྫས་དེ་བརྐུས་ 6-268b ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ནོར་བདག་གི་སེམས་ལ་ནོར་ཡོད་པ་ཡང་མི་དྲན། སྟོར་བ་ཡང་མི་དྲན་པ་ཞིག་བརྐུས་ན་ཐོག་མར་ནོར་བདག་གི་སེམས་ལ་བདག་གིར་ཡིན་པར་བསམས་པས་ཕྱིས་མི་དྲན་ཀྱང་ཕམ་མོ་ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀར། གཏེར་གང་ལ་བདག་པོས་དོན་རྟོགས་པ་དང་མ་རྟོགས་པ་གཉིས་ཀ་མེད་པ་དེ་ལ་ཇི་ལྟར་འགྲུབ་ཅེ་ན། དཔེར་ན་བྱང་གི་སྒྲ་མི་སྙན་པ་རྣམས་ཀྱི་རྫས་བརྐུས་པ་བཞིན་ཏེ། གལ་ཏེ་རྐུ་སེམས་མེད་ན་དེའི་ཚེ་ལྟུང་བ་མེད་དེ། བདག་གི་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཇི་ལྟར་རྐུ་སེམས་སྐྱེད་པར་བྱེད་ན་ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །གལ་ཏེ་བདག་པོས་དོན་མ་རྟོགས་པའི་གཏེར་དེ་ཉིད་མ་ཤ་ཀ་ལྔ་ལ་སོགས་པ་ལས་ཉུང་ལ། བདག་པོ་མེད་པར་འདུ་ཤེས་པས་སམ། བདག་པོ་དང་བཅས་པར་འདུ་ཤེས་པས་སམ། བདག་པོ་མིའམ་མི་མ་ཡིན་པས་ཡོངས་སུ་བཟུང་བར་འདུ་ཤེས་པས་དེ་བརྐུས་ན་ཉེས་བྱས་ཏེ་སྦོམ་པོའི་དབང་དུ་བྱས་པའི་ཡན་ལག་དག་པས་ཉུང་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །རང་གིའོ་ཞེས་པ་རང་གི་རྫས་ལ་གཞན་གྱིར་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་ཏེ་བརྐུས་པ་ན་མཐར་ཐུག་གི་སྦོམ་པོའོ། །དེ་ནི་རྣམ་འབྱེད་ལས། མ་ཕམ་པའི་བྱུང་བ་ལས་སོ། །རྣམ་པ་གཅིག་ཏུ་ན་རང་གི་རྫས་གཡར་དུ་བཅུག་པ་ལ་རང་གིར་འདུ་ཤེས་ཏེ་བསྐྱིན་མ་ལེན་པའི་བསམ་པས་བརྐུ་ན་སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོ་སྟེ་ཞེས་དང་། དགེ་སློང་རང་གི་ལྷུང་བཟེད་དང་ཆོས་གོས་རྐུ་སེམས་ཀྱིས་ལེན་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འགྲོ་བ་གཞན་གྱིར་རོ་ཞེས་པ་འདི་ལ་བཤད་ལུགས་གཉིས་ཡོད་དེ། མིའི་རྫས་ལ་འགྲོ་བ་གཞ

【現代漢語翻譯】 據說，『在地上說』的含義需要探尋。同樣，在失敗的類別之後，剩餘的類別也與之前相同。如果偷竊的物品價值不足，即使其他條件都滿足，也構成粗罪（Sthulatyaya）。不會構成偷竊罪（Parajika），因為價值的條件不滿足。在自己的房屋的倉庫中，如果父親藏有寶藏，且沒有留下遺囑就去世了，那麼兒子有權繼承這個寶藏，但如果兒子不知道寶藏的存在，那麼這就像寶藏有主人，但沒有意識到自己是主人的情況一樣，偷竊這樣的寶藏會構成粗罪。不會構成偷竊罪，因為物品被主人擁有的條件不滿足。要構成不予取的偷竊罪，物品必須被主人擁有，這一點可以通過這個例子和其他論述來證明。在《調伏論》中，病人供養僧團的物品被侍者私自分配，這被認為是粗罪，因為僧團的成員沒有意識到自己是主人，所以侍者沒有犯下偷竊罪。那麼，如果偷竊了主人長期遺忘的物品會怎麼樣呢？《小疏》中說：『如果財物的主人既不記得財物的存在，也不記得丟失了財物，那麼偷竊這樣的財物，最初是因為財物的主人在心中認為是自己的，所以即使後來不記得了，也構成偷竊罪。』《 टीका 》中說：『如果寶藏的主人既不瞭解情況，也不迷惑，那麼如何處理呢？例如，偷竊北方不悅耳聲音的人的物品一樣。如果不是偷竊的意圖，那麼就不會有罪過，因為沒有主人的緣故。如果產生了偷竊的意圖，那麼就會構成粗罪。』如果主人不瞭解情況的寶藏少於五個摩沙迦等，並且認為沒有主人，或者認為有主人，或者認為被人類或非人類所擁有，那麼偷竊這些寶藏會構成惡作劇罪，因為構成粗罪的條件不完整，所以罪行較輕。』『是自己的』，指的是誤認為自己的物品是別人的，然後偷竊，這最終構成粗罪。正如《分別論》中所說：『從不失敗的來源。』另一種情況是，將自己的物品借給別人，然後誤認為是自己的，以不歸還借款的意圖偷竊，這構成結合的粗罪。』比丘如果以偷竊的意圖拿走自己的缽和袈裟，也會構成粗罪。《行者是別人的》有兩種解釋方法。將人的物品誤認為 It is said that the meaning of 'said on the ground' needs to be explored. Similarly, after the category of defeat, the remaining category is also the same as before. If the stolen item is not valuable enough, even if all other conditions are met, it constitutes a gross offense (Sthulatyaya). It does not constitute a theft offense (Parajika) because the condition of value is not met. In the treasury of one's own house, if the father hides treasure and dies without leaving a will, then the son has the right to inherit the treasure, but if the son does not know of the existence of the treasure, then it is like the treasure has an owner, but the owner does not realize that he is the owner. Stealing such a treasure constitutes a gross offense. It does not constitute a theft offense because the condition of the item being owned by the owner is not met. To constitute the theft offense of not giving, the item must be owned by the owner, which can be proved by this example and other discussions. In the 'Vinaya,' the items offered to the Sangha by the sick person were privately distributed by the attendants, which was considered a gross offense because the members of the Sangha did not realize that they were the owners, so the attendants did not commit a theft offense. Then, what happens if an item that the owner has forgotten for a long time is stolen? The 'Small Commentary' says: 'If the owner of the property neither remembers the existence of the property nor remembers losing it, then stealing such property, initially because the owner of the property thought it was his own in his heart, even if he does not remember it later, constitutes theft.' The 'Tika' says: 'If the owner of the treasure neither understands the situation nor is confused, then how to deal with it? For example, stealing the items of people with unpleasant sounds in the north. If there is no intention to steal, then there will be no offense, because there is no owner. If the intention to steal arises, then it will constitute a gross offense.' If the treasure that the owner does not understand the situation is less than five Mashakas, etc., and it is considered that there is no owner, or it is considered that there is an owner, or it is considered that it is possessed by humans or non-humans, then stealing these treasures will constitute a misdeed offense, because the conditions for constituting a gross offense are incomplete, so the crime is lighter.' 'It is one's own' refers to mistakenly thinking that one's own item is someone else's, and then stealing it, which ultimately constitutes a gross offense. As the 'Differentiation' says: 'From the source of not failing.' Another situation is that lending one's own item to someone else, and then mistakenly thinking it is one's own, stealing with the intention of not returning the loan, this constitutes a combined gross offense.' If a monk takes his own bowl and robe with the intention of stealing, it will also constitute a gross offense. 'The traveler is someone else' has two explanations. Mistaking a person's item for

【English Translation】 It is said that the meaning of 'said on the ground' needs to be explored. Similarly, after the category of defeat, the remaining category is also the same as before. If the stolen item is not valuable enough, even if all other conditions are met, it constitutes a gross offense (Sthulatyaya). It does not constitute a theft offense (Parajika) because the condition of value is not met. In the treasury of one's own house, if the father hides treasure and dies without leaving a will, then the son has the right to inherit the treasure, but if the son does not know of the existence of the treasure, then it is like the treasure has an owner, but the owner does not realize that he is the owner. Stealing such a treasure constitutes a gross offense. It does not constitute a theft offense because the condition of the item being owned by the owner is not met. To constitute the theft offense of not giving, the item must be owned by the owner, which can be proved by this example and other discussions. In the 'Vinaya,' the items offered to the Sangha by the sick person were privately distributed by the attendants, which was considered a gross offense because the members of the Sangha did not realize that they were the owners, so the attendants did not commit a theft offense. Then, what happens if an item that the owner has forgotten for a long time is stolen? The 'Small Commentary' says: 'If the owner of the property neither remembers the existence of the property nor remembers losing it, then stealing such property, initially because the owner of the property thought it was his own in his heart, even if he does not remember it later, constitutes theft.' The 'Tika' says: 'If the owner of the treasure neither understands the situation nor is confused, then how to deal with it? For example, stealing the items of people with unpleasant sounds in the north. If there is no intention to steal, then there will be no offense, because there is no owner. If the intention to steal arises, then it will constitute a gross offense.' If the treasure that the owner does not understand the situation is less than five Mashakas, etc., and it is considered that there is no owner, or it is considered that there is an owner, or it is considered that it is possessed by humans or non-humans, then stealing these treasures will constitute a misdeed offense, because the conditions for constituting a gross offense are incomplete, so the crime is lighter.' 'It is one's own' refers to mistakenly thinking that one's own item is someone else's, and then stealing it, which ultimately constitutes a gross offense. As the 'Differentiation' says: 'From the source of not failing.' Another situation is that lending one's own item to someone else, and then mistakenly thinking it is one's own, stealing with the intention of not returning the loan, this constitutes a combined gross offense.' If a monk takes his own bowl and robe with the intention of stealing, it will also constitute a gross offense. 'The traveler is someone else' has two explanations. Mistaking a person's item for

---

ན་གྱིས་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་ཏེ་བརྐུས་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་ཅིང་། མི་རྣམས་ཀྱི་རྩེད་མོའི་བྱ་ནེ་ཙོའམ་རྨ་བྱ་མུ་ཏིག་གིས་བརྒྱན་པ་ལ་དགེ་སློང་གིས་འདི་སྙམ་དུ། བྱ་ལས་བརྐུ་བར་བྱའི། མི་ལས་བརྐུ་བ་མ་ཡིན་ནོ་སྙམ་དུ་སེམས་ནས་ 6-269a བརྐུས་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཞེས་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་གསུངས་ཏེ། དེ་ནི་བསམ་པའི་སེལ་བར་བཤད་པའི་ལུགས་སོ། །གཞིའི་སེལ་བར་བཤད་པའི་ལུགས་ནི། འགྲེལ་ཆུང་གི་རྩ་བ་ལས། འགྲོ་བ་གཞན་གྱིའོ་ཞེས་བཤད་དེ། མི་ལས་འགྲོ་བ་གཞན་དུད་འགྲོ་དང་། མི་མ་ཡིན་གྱི་ནོར་རྫས་བརྐུས་ན་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་ཀྱང་། ཆུ་དཀོན་ཅིང་རིན་ཆེ་བའི་ཚེ་དགེ་སློང་གིས་དུད་འགྲོའི་སྐལ་བའི་ཆུ་བརྐུས་ན་ནི་རིན་ཐང་ཚང་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་སོ། །དགེ་སློང་གིས་བདག་གིར་མ་བྱས་པར་ནོར་རྫས་འདམ་རྫབ་ལ་སོགས་པར་སྦ་བ་དང་། མེར་སྲེག་པ་ལ་སོགས་ཆུད་གཟན་པ་དང་། རི་དྭགས་ལ་སོགས་པ་རྒྱའམ་རྙིས་ཟིན་པ་དེ་ཡིར་ཡང་མ་གྱུར་ཅིག །བདག་གིར་ཡང་མ་གྱུར་ཅིག་སྙམ་ནས་བཀྲོལ་ཏེ་བཏང་བ་དང་། ལ་སོགས་པས་བཅིང་བ་དང་སྐྲོད་པ་དང་། གསོད་པས་བདག་པོ་ལས་བྲལ་བར་བྱེད་ན་སྦོམ་པོར་ཡང་ངོ་། །ཊཱི་ཀར། འདིར་རྐུ་བའམ་བརྐུར་བཅུག་པ་དང་། རྐུ་སེམས་ཀྱི་ཡན་ལག་དེ་གཉིས་མེད་ཀྱང་གལ་ཏེ་མངགས་པ་དང་། མ་བྱིན་པ་དང་། མ་ཤ་ཀ་ལྔ་ལ་སོགས་པ་དང་། མིའི་རྒྱུད་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་བཟུང་བ་དང་། དེར་འདུ་ཤེས་པའི་ཡན་ལག་གཞན་ཐམས་ཅད་ཡོད་ཅིང་ཡན་ལག་དེ་དག་དང་ལྡན་ན་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་སོ། ། 未足支分作罪 གསུམ་པ་ནི། མདོ་འཆད་འགྱུར་འདིའི་སྔ་འགྲེལ་དུ། ཊཱི་ཀར། གནོད་པར་བྱ་བའི་སེམས་ཀྱིས་ཕྲལ་བ་ལ་སྦོམ་པོར་སྨྲ་ན། སེམས་གཞན་གྱིས་ཕྲལ་བ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། དེའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །སྙིང་རྗེ་དང་ལྡན་པའི་རྐུ་སེམས་ཀྱིས་བརྐུས་ན་ཉེས་བྱས་ལས་བརྐུས་པའི་སྦོམ་པོར་མི་འགྱུར་ཏེ་རང་དོན་དང་འཚོ་ཆེད་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྙིང་རྗེ་ཡོད་ཀྱང་ལྟུང་བ་གཏན་མི་བསྐྱེད་པ་མིན་ཏེ་བཅས་པའི་རྟེན་ཅན་གྱི་རྐུ་སེམས་ཀྱིས་བསྐྱེད་པའི་རིག་བྱེད་ 6-269b ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཕམ་པར་འགྱུར་བ་ཞེས་བྱ་བའི་དངོས་གཞིའི་སྦྱོར་བ་ལ་སྦོམ་པོར་སྨྲས་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་མ་བྱས་པ་ཁོ་ནར་གལ་ཏེ་བར་སྐབས་སུ་ཕྱིར་ལོག་པར་གྱུར་ན། དེ་ལ་སྦོམ་པོར་མི་འགྱུར་བ་དོགས་པ་བཟློག་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སྔ་འགྲེལ་དུ་དྲངས་ནས། རྐུ་བའི་སྦྱོར་བ་སྔར་བྱས་ན་ཕྱིར་བཅོས་པ་དེ་ཕྱིར་བཟློག་ཀྱང་རྐུ་བའི་སྦྱོར་བ་དེ་མ་བྱས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ་རྐུ་བའི་སྦྱོར་སྦོམ་བྱུང་ཟིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཊཱི་ཀར། སྦྱོར་བ་ལ་ནི་སྦོམ་པོར་སྨྲས། སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་སྨྲ་ན། ད་ནི་དེ་གཉ

【現代漢語翻譯】 《根本說一切有部毗奈耶》的註釋中說：『如果因為錯覺而偷竊，則構成粗罪。』如果比丘心想：『我要偷的是鳥，不是人。』然後偷竊用珍珠裝飾的、人們玩耍的鸚鵡或孔雀，根據《律分別》的說法，這也構成粗罪。這是按照意樂差別來解釋的。按照所依差別來解釋的觀點是，《釋》的根本文中說：『屬於其他眾生。』也就是說，偷竊屬於人以外的其他眾生，如牲畜或非人的財物，構成粗罪。《律分別》中也說：『在水稀少且珍貴的時候，如果比丘偷竊屬於牲畜的水，如果價值足夠，則構成粗罪。』如果比丘沒有佔爲己有，而是將財物藏在泥濘等地方，或者焚燒等浪費掉，或者將野獸等用陷阱或網捕獲後放生，心想：『不要成為我的，也不要成為別人的。』或者用其他方式捆綁、驅趕或殺害，使其脫離主人，也構成粗罪。《註釋》中說：『在這裡，即使沒有偷竊或教唆偷竊，以及偷竊意樂的支分，但如果受人指使，且對象是未給予之物、五摩沙迦等，以及人類所擁有的，並且對此有認識，具備所有其他支分，則構成粗罪。』 未足支分作罪 第三，關於此經的舊註釋，《註釋》中說：『如果說以損害之心分離構成粗罪，那麼以其他心分離會怎樣呢？』因此說：『如果以慈悲之心偷竊，則不會構成偷竊的粗罪，因為沒有爲了自己或生存。』雖然有慈悲心，但並非完全不產生墮罪，因為有以所制定的對境為依據的偷竊意樂所產生的表業。 《註釋》中說：『如果說導致失敗之事的實際行為構成粗罪，那麼僅僅是沒有做導致失敗之事，如果在中間退轉了，那麼就不會構成粗罪，這是爲了消除疑惑。』舊註釋中引用說：『如果先前做了偷竊的行為，即使後來改正，也不能說沒有做偷竊的行為，因為已經產生了偷竊的粗罪。』《註釋》中說：『對於行為，說是粗罪；對於行為的行為，說是惡作，現在這兩者……』

【English Translation】 The commentary on the 《Mūlasarvāstivāda Vinaya》 states: 'If one steals due to delusion, it becomes a gross offense.' If a bhikṣu thinks, 'I will steal from a bird, not a person,' and then steals a parrot or peacock decorated with pearls, which people use for play, according to the 《Vinayavibhaṅga》, this also constitutes a gross offense. This is explained according to the difference in intention. According to the view that explains the difference in basis, the root text of the 《Explanation》 states: 'Belongs to other beings.' That is, stealing property belonging to beings other than humans, such as livestock or non-humans, constitutes a gross offense. The 《Vinayavibhaṅga》 also states: 'When water is scarce and precious, if a bhikṣu steals water belonging to livestock, if the value is sufficient, it constitutes a gross offense.' If a bhikṣu does not take possession but hides the property in mud, etc., or wastes it by burning, etc., or releases wild animals, etc., caught in traps or nets, thinking, 'May it not be mine, nor anyone else's,' or binds, drives away, or kills them in other ways, causing them to be separated from their owner, it also constitutes a gross offense. The 《Commentary》 states: 'Here, even if there is no stealing or instigating stealing, and no element of the intention to steal, but if one is instructed, and the object is something not given, five mashakas, etc., and possessed by humans, and there is recognition of this, and all other elements are present, it constitutes a gross offense.' Offenses with incomplete elements Third, regarding the old commentary on this sutra, the 《Commentary》 states: 'If it is said that separation with the intention to harm constitutes a gross offense, then what would happen with separation with other intentions?' Therefore, it says: 'If one steals with a compassionate intention, it does not constitute a gross offense of stealing, because it is not for oneself or for survival.' Although there is compassion, it does not completely prevent the arising of offenses, because there is an action arising from the intention to steal based on the object that has been prescribed. The 《Commentary》 states: 'If it is said that the actual act of causing something to be defeated constitutes a gross offense, then merely not doing something that causes defeat, if one retreats in the middle, then it does not constitute a gross offense, this is to eliminate doubts.' The old commentary quotes: 'If the act of stealing has been done before, even if it is corrected later, it cannot be said that the act of stealing has not been done, because the gross offense of stealing has already occurred.' The 《Commentary》 states: 'For the act, it is said to be a gross offense; for the act of the act, it is said to be a misdeed, now these two...'

---

ིས་ཀྱི་ཡུལ་གྱི་དབྱེ་བ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སྔ་འགྲེལ་དུ་དྲངས་ནས་ནོམ་པའི་སྔ་རོལ་ནི་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་སྟེ་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པ་ཉིད་དོ། །འདིས་ནོམ་པ་ནི་སྦྱོར་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏོ། །སྦྱོར་བ་དང་དེའི་རྣམ་སྦོམ་ཡང་ཊཱི་ཀར། འདིར་ཡང་ནོམ་པ་མང་པོ་དག་ལ་ཡང་ཇི་སྲིད་དུ་རྐུ་བའི་བསམ་པ་ཕྱིར་མ་ལོག་གི་བར་དུ་ནི་སྦོམ་པོར་གཅིག་ཁོ་ནའོ། །ཕྱིར་ཟློག་པའི་བསམ་པ་བྱུང་ན་ནི་ཡང་ཕྱིས་ནོམ་པར་བྱེད་ན་སྦོམ་པོ་གཞན་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀར། སྦྱོར་བ་ཐམས་ཅད་ཉེས་བྱས་ཅེས་སྨྲ་ན། ཇི་ལྟར་ཁྲི་ལས་ལྡང་བར་བྱེད་པ་དེ་ལ་སོགས་པའི་སྦྱོར་བ་དག་ལ་ཉེས་བྱས་གཅིག་ཁོ་ནར་འདོད་པ་དེ་བཞིན་དུ་ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན་དེའི་ཕྱིར་ཞེས་མཚམས་སྦྱར་ནས། ཕྲི་བའི་གོམ་པ་རེ་རེ་ལ་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་དེ་ཐ་དད་པ་ཡིན་ནོ། །འདིར་ཊཱི་ཀ་ལས། མི་སྣང་བར་འགྲོ་བའི་རྐང་པ་བཏེག་པའི་སྔ་རོལ་གྱི་རྐང་པ་བཏེག་པ་རེ་རེ་ལ་ཉེས་བྱས་རེ་རེར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །འོ་ན་འདུལ་བྱེད་ཀྱི་སྐབས་ལས། རྐུ་བའི་ཆེད་དུ་འགྲོ་བ་ཡང་ངོ་། །དེ་ལས་གྲོས་བྱེད་པ་ཐ་དད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་རྐུ་བའི་གྲོས་བྱེད་པ་ནས་བརྩམས་ཏེ་རྐུ་བའི་ཆེད་དུ་འགྲོ་བའི་གོམ་པ་རེ་རེ་ལ་ཉེས་བྱས་གཅིག་ཏུ་གསུངས་པ་དེ་དང་། སྐབས་འདིར་ཕྲི་བའི་གོམ་པ་རེ་རེ་ཉེས་བྱས་ 6-270a ཐ་དད་དུ་གསུངས་པ་དེ་ཇི་ལྟར་བཞག་ཅེ་ན། ཉེས་བྱས་གཅིག་ཏུ་གསུངས་པ་དེ་སྤྱིར་བཏང་ཡིན་ལ། འདིའི་ཉེས་བྱས་ཐ་དད་དུ་གསུངས་པ་དམིགས་བསལ་ཡིན་པར་རིགས་སོ། །འདིར་ཤ་ན་རེ། ཕྲི་བའི་གོམ་པ་རེ་རེ་ལ་ཞེས་པ་གོམ་པ་ཐ་དད་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི། ཉེས་བྱས་ཐ་དད་དུ་བསྐྱེད་པ་མ་ཡིན་ཏེ་ཉེས་བྱས་ཐ་དད་དུ་བསྐྱེད་པའི་རྒྱུ་གང་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་ཡང་། ཉེས་བྱས་ཐ་དད་དུ་བསྐྱེད་པའི་རྒྱུ་ནི་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས། ཐ་དད་དུ་བསྐྱེད་པ་བཅས་པའི་དབང་གིས་རྣམ་པར་བཞག་སྟེ། འོད་ལྡན་ལས། ལྟུང་བ་ནི་བཅས་པ་ཙམ་གྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་བས་སོ་ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀར། བྱ་བ་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ལྟུང་བ་གཅིག་ཏུ་འགྱུར་རོ་སྙམ་དུ་དོགས་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་སྔ་འགྲེལ་དུ་དྲངས་སོ། །དེའི་གཞི་ལ་ནི་སེམས་ཅན་སོ་སོ་ལའོ། །ཞེས་པ་ལ་སྤྱིར་ན་གཞི་སེམས་ཅན་ལས་གྱུར་པ་ལ་གཉིས་སུ་དབྱེ་སྟེ། གཞི་སེམས་ཅན་ཚོགས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་དང་། ཚོགས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་པའོ། །དང་པོ་ནི། སྨྱན་བྱེད་པ་དང་། ཉལ་ཤོམ་འདུག་འགྲེང་དང་། དམག་ལ་ལྟ་བ་ལ་སོགས་པ་སྟེ། དེ་དག་ནི་སེམས་ཅན་སོ་སོ་ལ་བརྟེན་ནས་དངོས་གཞི་ལྟུང་བ་གཅིག་ཏུ་འགྱུར་ཡང་སྐབས་འདིའི་བརྗོད་བྱ་མ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། འདིར་བསྟན་ཏེ་སེམས་ཅན་ཚོགས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་པ་རྣམས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་

【現代漢語翻譯】 在早期註釋中引用了'爲了展示盜竊對象的區別'，諾姆之前是準備的準備，即產生罪行本身。這暗示了諾姆本身就是準備。準備及其粗略形式也在 टीका 中提到。 टीका 中說：'即使對於許多諾姆，只要偷竊的想法沒有改變，它仍然是一個粗略的罪行。如果產生了改變的想法，那麼後來再次偷竊就會變成另一個粗略的罪行。' टीका 中說：'如果說所有的準備都是罪行，那麼就像從床上站起來等準備一樣，認為只有一個罪行，那麼所有情況都是這樣嗎？'因此，通過連線，減少的每一步都是不同的準備。' टीका 中說：'在不顯眼地行走時，抬起每隻腳之前都會變成一個罪行。'那麼，在《調伏品》中說：'爲了偷竊而行走也是。從那裡的討論開始，爲了偷竊而行走的每一步都被說成是一個罪行。'這與這裡減少的每一步都是不同的罪行是如何安排的呢？說一個罪行是普遍的，而這裡說不同的罪行是特殊的。在這裡，夏納瑞說：'減少的每一步指的是不同的步驟，而不是產生不同的罪行，因為沒有產生不同罪行的原因。'但是，產生不同罪行的原因是，世尊通過制定不同的罪行來區分。在《光明》中說：'墮落只是遵循戒律。' टीका 中說：'爲了消除認為一個行為就是一個墮落的疑慮，'引用了早期註釋。它的基礎是每個眾生。一般來說，從眾生轉變的基礎可以分為兩種：需要眾生集合作為組成部分的基礎，以及不需要集合作為組成部分的基礎。第一種是：調解、躺臥、坐立、觀看戰爭等。這些依賴於每個眾生，雖然主要行為變成一個墮落，但不是這裡討論的主題。第二種是：這裡所展示的，指的是不需要眾生集合作為組成部分的情況。

【English Translation】 In the early commentary, it is quoted as 'to show the distinction of the object of theft,' the pre-Noma is the preparation of preparation, which is the generation of the offense itself. This implicitly indicates that Noma itself is the preparation. Preparation and its gross form are also mentioned in the ṭīkā. In the ṭīkā, it says, 'Even for many Nomas, as long as the thought of stealing does not revert, it remains one gross offense. If the thought of reverting arises, then later stealing again becomes another gross offense.' In the ṭīkā, it says, 'If all preparations are said to be offenses, then just as getting up from bed, etc., are considered one offense, is it the same for all cases?' Therefore, by connecting, each step of reduction is a different preparation.' In the ṭīkā, it says, 'Each lifting of the foot before walking invisibly becomes an offense.' Then, in the 'Discipline Section,' it says, 'Walking for the purpose of stealing is also. From the discussion there, each step of walking for the purpose of stealing is said to be one offense.' How is this arranged with the fact that each step of reduction here is a different offense? Saying one offense is general, while saying different offenses here is specific. Here, Shanare says, 'Each step of reduction refers to different steps, not generating different offenses, because there is no reason to generate different offenses.' However, the reason for generating different offenses is that the Bhagavan distinguishes by enacting different offenses. In 'Light,' it says, 'Falling is only following the precepts.' In the ṭīkā, it says, 'To dispel the doubt that one action becomes one downfall,' the early commentary is quoted. Its basis is each sentient being. Generally, the basis transformed from sentient beings can be divided into two types: the basis that requires a collection of sentient beings as a component, and the basis that does not require a collection as a component. The first is: mediation, lying down, sitting, standing, watching war, etc. These depend on each sentient being, and although the main action becomes one downfall, it is not the subject of discussion here. The second is: what is shown here, referring to cases where a collection of sentient beings is not required as a component.

---

ཏེ། སེམས་ཅན་དེའི་གཞི་ལ་བརྐུས་པ་དང་། མཚོན་བཏབ་པ་དང་། སྐུར་པ་བཏབ་པ་ལ་སོགས་པ་ནི་སེམས་ཅན་སོ་སོ་ལའོ་སྟེ་ལྟུང་བ་ཐ་དད་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་མདོ་སྔ་མ་ལ་བསྙེགས་སོ། །དེས་ན་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་ཐ་དད་པ་དང་། སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོ་ཐ་དད་པ་དང་། མཐར་ཐུག་གི་སྦོམ་པོ་ཐ་དད་དུ་བསྐྱེད་པ་ལྟ་བུའོ། །འདི་ནི་དཀའ་བའི་གནས་ཏེ་འགྲེལ་བའི་དོན་རྣམ་པ་གསུམ་རིམ་བཞིན་དུ་བཤད་པར་བྱ་སྟེ་ 6-270b ཡོན་ཏན་འོད་མར། མི་གཉིས་སམ་གསུམ་ཡན་ཆད་མང་པོ་ཞིག་གི་ནོར་ལ་དགེ་སློང་གཅིག་གིས་བརྐུས་ན་མི་དུ་ཡོད་པ་བཞིན་དུ་ཉེས་བྱས་དང་སྦོམ་པོ་རེ་རེ་ཡང་ཡོད། ཕམ་པ་ནི་སྤྱིར་གཅིག་ཏུ་ཟད་དེ་ཞེས་བཤད་པ་ནི། ཕམ་པ་རྣམས་ལྡོག་མཚུངས་གཅིག་པ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི། འདིར་ཕམ་པ་ཐ་དད་པ་སྟེ། ཡོན་ཏན་འོད་མར། སྡིག་ནི་མི་དུ་ཡོད་པ་བཞིན་དུ་ཕམ་པ་རེ་རེའི་སྡིག་ཡོད་ཅེས་བཤད་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། སེམས་ཅན་སོ་སོ་ལ་དངོས་གཞི་དང་སྦྱོང་བའི་བདག་ཉིད་ལྟུང་བ་ཐ་དད་དོ། །ཞེས་བཤད་པ་ལས་གྲུབ་བོ། །སྐབས་འདིར་ཊཱི་ཀ་ལས། སེམས་ཅན་བདག་པོ་རེ་ལས་བརྐུ་ན་སོ་སོ་ལས་ཕམ་པར་འགྱུར་ཞིང་སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཅིག་ཁོ་ནར་འགྱུར་ཞེས་བཤད་པ་ནི་སྦོམ་པོ་རྣམས་ལྡོག་མཚུངས་གཅིག་པ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི། འདིར་སྦོམ་པོ་ཐ་དད་པ་སྟེ་ཕམ་པ་ཐ་དད་ཀྱི་སྦྱོར་ལྟུང་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས། མི་དུ་ཡོད་པ་བཞིན་དུ་ཉེས་བྱས་དང་སྦོམ་པོ་རེ་རེ་ཡོད་ཅེས་བཤད་པས་གྲུབ་བོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་གིས་མདའི་སྦྱོར་བ་གཅིག་གིས་མི་མང་པོ་དག་ལ་འཕངས་ན་དེའི་ཚེ་སེམས་ཅན་སོ་སོ་ལ་སྦོམ་པོ་ཐ་དད་པར་འགྱུར་ལ། ཉེས་བྱས་ནི་གཅིག་ཁོ་ནར་འགྱུར་ཞེས་པ་ནི་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་རྣམས་ལྡོག་མཚུངས་གཅིག་པར་བསྐྱེད་པ་ལ་དགོངས་སོ་ཞེས་རིགས་སོ། །ནོམ་ཉུག་བྱེད་པ་ན་སྦོམ་པོར་གསུངས་པས་གྲུ་ཕུར་པ་ལ་བཏགས་པ་བཀྲོལ་བ་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རམ་སྙམ་ན་གྲུ་བརྐུ་བའི་ཕྱིར། ཕུར་པ་ལས་བཀྲོལ་བ་ནི་གྲུ་ལ་ནོམ་ཉུག་བྱེད་པའི་རེག་པ་མ་ཡིན་པས་དེའི་ཚེ་གྲུ་རྐུ་བའི་སྦྱོར་སྦོམ་དུ་མི་འགྱུར་གྱི་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་སོ། ། 說竟足之時 གསུམ་པ་ལ། སྤགས་དང་སྤྱིང་བ་རྐུ་བ་དང་། །བཤལ་དང་སྤགས་ཏེ་རྐུ་བ་དང་། །ཤོ་གམ་སྲོག་ཆགས་རྐུ་བ་དང་། །སྣང་དང་མི་ 6-271a སྣང་རྐུ་བ་དང་། །གྲུ་དང་ལོ་ཏོག་རྐུ་བ་དང་། །སྐལ་དང་ས་གཞི་སོགས་རྐུ་བའོ། ། 竊沉混物 竊沉混物總義 གཞན་ལུགས་དགག་པ་ནི། རྨ་ཚོ་བ་བྱང་རྡོར་ནི། མ་བྱིན་པར་ལེན་པའི་མཐར་ཐུག་ནི་གནས་ནས་སྤགས་པ་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། གནས་ནས་གནས་སུ་སྦེད་པར་བྱེད་ན་བརྐུས་པར་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཇི་ལྟར་གནས་ནས་གནས་སུ་སྦེད་ཅེ་ན། གང་དུ་བཞག་པར་གྱུ

【現代漢語翻譯】 此外，對於該有情的基礎，偷盜、施加暴力、誹謗等等，都是針對每個有情的不同罪行，正如之前的經文中提到的那樣。因此，就像產生不同的預備行為的輕罪、不同的預備行為的粗罪以及不同的最終粗罪一樣。這是一個困難的地方，需要依次解釋三種不同的解釋： 在《功德光》中說：『如果一位比丘偷盜了兩個或三個以上眾多人的財物，那麼有多少人，就有多少輕罪和粗罪。但墮罪總的來說只有一個。』這裡所說的是指墮罪的對治相同。但在這裡，墮罪是不同的。《功德光》中說：『有多少人，就有多少墮罪的罪過。』在《 टीका 》中說：『對於每個有情，根本罪和預備罪的自性是不同的。』這可以從上述論述中得出結論。在此處，《 टीका 》中說：『如果從每個有情所有者那裡偷盜，那麼每個都會成為墮罪，而預備行為的粗罪只有一個。』這裡所說的是指粗罪的對治相同。但在這裡，粗罪是不同的，因為它是不同墮罪的預備罪。在《釋論小品》中說：『有多少人，就有多少輕罪和粗罪。』這可以從上述論述中得出結論。《 टीका 》中說：『如果一位比丘用一支箭射向許多人，那麼對於每個有情，都會有不同的粗罪，而輕罪只有一個。』這指的是預備行為的輕罪的對治是相同的。』這就是推理的方式。當進行欺騙時，經中說是粗罪，那麼當從船上拆下木樁時，是否會變成粗罪呢？因為這是偷船的行為。從木樁上拆下來並不是對船進行欺騙的接觸，所以在那個時候，偷船的預備粗罪不會發生，而是預備行為的輕罪。 說完竟足之時 第三部分：偷盜墊子和毛毯，偷盜沖洗物和墊子，偷盜骰子或生物，偷盜可見和不可見之物，偷盜船隻和莊稼，偷盜份額和土地等等。 竊沉混物 竊沉混混物總義 駁斥其他觀點：瑪曹瓦·絳多說：『不予而取的最終行為是從原地移動物品。』《律分別》中說：『如果將物品從一個地方移動到另一個地方隱藏起來，就稱為偷盜。』如何從一個地方移動到另一個地方隱藏呢？就是將物品放置的地方改變。

【English Translation】 Furthermore, regarding the basis of that sentient being, stealing, inflicting violence, slandering, and so on, are different offenses for each sentient being, as mentioned in the previous sutras. Therefore, just as different preparatory actions of minor offenses, different preparatory actions of gross offenses, and different ultimate gross offenses arise. This is a difficult point, and three different explanations will be explained in sequence: In 'Jewel Light' it says: 'If a bhikshu steals the property of two or three or more people, there are as many minor and gross offenses as there are people. But the pārājika (defeat) is generally only one.' What is said here refers to the fact that the remedies for pārājikas are the same. But here, the pārājikas are different. In 'Jewel Light' it says: 'There is as much sin as there are people, with each pārājika having its own sin.' In the ṭīkā it says: 'For each sentient being, the nature of the fundamental offense and the preparatory offense are different.' This can be concluded from the above discussion. In this context, the ṭīkā says: 'If one steals from each sentient being owner, then each will become a pārājika, and the gross offense of the preparatory action will be only one.' What is said here refers to the fact that the remedies for gross offenses are the same. But here, the gross offenses are different, because it is the preparatory offense for different pārājikas. In the 'Minor Commentary' it says: 'There are as many minor and gross offenses as there are people.' This can be concluded from the above discussion. The ṭīkā says: 'If a bhikshu shoots many people with one arrow, then for each sentient being, there will be different gross offenses, and the minor offense will be only one.' This refers to the fact that the remedies for the minor offenses of the preparatory action are the same.' This is the way of reasoning. When deception is committed, the sutra says it is a gross offense, so when a stake is removed from a boat, will it become a gross offense? Because it is stealing the boat. Removing it from the stake is not a touch of deceiving the boat, so at that time, the preparatory gross offense of stealing the boat will not occur, but rather the minor offense of the preparatory action. When the saying is finished The third part: stealing cushions and blankets, stealing washings and cushions, stealing dice or creatures, stealing visible and invisible things, stealing boats and crops, stealing shares and land, and so on. Stealing mixed objects General meaning of stealing mixed objects Refuting other views: Ma Tsowa Jangdor said: 'The ultimate act of taking what is not given is moving the object from its place.' The Vinaya-vibhaṅga says: 'If one hides an object by moving it from one place to another, it is called stealing.' How does one hide it by moving it from one place to another? It is changing the place where the object was placed.

---

ར་པའི་གནས་དེ་ནས་གནས་གཞན་དུ་འཇོག་པར་བྱེད་དེ། ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། ཁྲི་ལས་ལྡང་བ་ལ་སོགས་པ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། །ནོམ་པ་ན་ཉེས་པ་སྦོམ་པོའོ། །གནས་ནས་སྤགས་པ་ན་ཕམ་པར་བསྟན་ཅེས་པ་ལ་སོགས་པ་མཐར་ཐུག་གནས་སྤགས་པ་ཡིན་པའི་གཞུང་མང་དུ་འབྱུང་བས་གྲུབ་ཅེས་ཟེར་རོ། །འོ་ན་བློ་གྲོས་དུ་མས་རྐུ་བ་ཆོས་ཅན། མ་བྱིན་ལེན་གྱི་མཐར་ཐུག་གནས་སྤགས་མ་ཡིན་པ་མི་འཐད་པར་ཐལ། མ་བྱིན་ལེན་གྱི་མཐར་ཐུག་གནས་སྤགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། རྐུན་པོ་རྣམས་བློ་གྲོས་མི་མཐུན་པ་བློ་གྲོས་དུ་མ་ཉིད་ཡིན་ན་བགོ་སྐལ་ཐོབ་ན་བརྐུས་པ་ཡིན་གྱི། གནས་ནས་སྤགས་པ་ན་བརྐུས་པ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ། །གལ་ཏེ་རྫས་འདུག་ས་གནས་ནས་སྤགས་པ་དེ་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་མཐར་ཐུག་ཡིན་པར་འདོད་ན་ནི། སྔོན་སྒྲགས་ཟུང་མཁར་དུ་ས་འོག་ནས་ཆུ་ཆེན་པོ་བརྡོལ་ཏེ་ཞིང་དང་མཁར་ཁང་ཆུས་ཡོ་རོ་རོ་ཁྱེར་བ་ལྟ་བུའམ་རི་ཁྱིམ་དང་ཀོ་ཁྱིམ་ལྟ་བུ་མིན་པའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ་བརྟན་པར་གནས་པའི་ཞིང་དང་ཁང་ཁྱིམ་རྐུ་བ་ཆོས་ཅན། མ་བྱིན་ལེན་གྱི་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པ་མི་སྲིད་པར་ཐལ། རྫས་འདུག་ས་གནས་ནས་སྤགས་པ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདོད་ན། ཞིང་དང་ཁང་ཁྱིམ་བརྐུ་ན་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པར་གསུངས་པ་ 6-271b དང་འགལ། ཁྱེད་ཀྱིས་སྒྲུབ་བྱེད་དུ་བཀོད་པའི་མཐར་ཐུག་གནས་སྤགས་ཡིན་པར་བཤད་པའི་གཞུང་ཐམས་ཅད་ནི་དེའི་ཚེ་ན་ཐོབ་བློ་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་དགོངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེའང་འདིའི་མཐར་ཐུག་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པ་ཡིན་པར་གསུངས་པའི་གཞུང་མང་དུ་ཡོད་པ་འདི་རྣམས་གཙོ་བོར་བྱས་པའོ། །དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་ན་རེ། རིན་ཐང་ཚང་བའི་དངོས་པོ་དེ་གནས་གཞན་དུ་ཁྱེར་རམ་དང་པོའི་གནས་དེ་ཉིད་དུ་གནས་ཀྱང་རུང་སྟེ། དང་པོའི་བདག་པོ་དེས་དབང་བའི་གནས་ནས་མི་དབང་བའི་གནས་སུ་སོང་ཞིང་། ཕྱིས་ཀྱི་བདག་པོས་དབང་བའི་གནས་སུ་སོང་བ་ལ་གནས་ནས་སྤོས་པ་ཞེས་པའི་ཐ་སྙད་མཛད་པ་ཡིན་ཅེས་ཟེར་རོ། །འདི་ནི་མ་ངེས་པ་ཆེན་པོ་ཡིན་ཏེ། འོ་ན་དང་པོའི་བདག་པོ་དབང་བའི་ཁང་པ་ཕྱིས་གཞན་ལ་བྱིན་ནས་ཕྱིས་ཀྱི་བདག་པོ་དབང་བའི་གནས་སུ་སྔར་གྱི་བདག་པོའི་ས་ལེ་སྦྲམ་ལུས་པ་ན་ཕྱིས་ཀྱི་བདག་པོ་དགེ་སློང་ཡིན་ན། དེ་ལ་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་མཐར་ཐུག་འབྱུང་བའམ་ཡུལ་དེའི་རྒྱལ་པོས་དགེ་སློང་ལ་ཡུལ་འདི་ནས་འདིའི་བར་དུ་དགེ་སློང་དབང་དུ་ཆུག་ཅེས་པའི་གནས་སུ་ཡུལ་དེ་མིན་པའི་རྒྱལ་པོའི་ནོར་བུ་ལུས་པ་དེའི་ཚེ་དེ་དགེ་སློང་གིས་དབང་བའི་གནས་སུ་སོང་བས་གནས་སྤོས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དགེ་སློང་དེ་ལ་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་མཐར་ཐུག་འབྱུང་བར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན་དེ་མ་བྱིན་ལེན་མཐར་མ་ཐུག་པར་ཐལ། དེ་མ་བྱིན་ལེན་པར་མ་བླངས་ཏེ་ལུས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ།

【現代漢語翻譯】 如經中說：『從原處移至他處。』註疏中說：『從座位起身等是輕罪，挪動是重罪，從原處移走則犯根本罪。』等等，許多經文都說最終移走原處即成立（盜罪）。那麼，以多種智慧盜取之物，應是未經允許取用的最終移走，否則不合理，因為是未經允許取用的最終移走。如果承認，註疏中說：『盜賊們的智慧不同，如果多種智慧分得贓物，則是盜取，但從原處移走則不是盜取。』如果認為從物品所在之處移走是未經允許取用的最終行為，那麼，比如從前松贊干布王宮的地下涌出大水，將田地和房屋沖走，或者假設不是像山間小屋或船屋那樣，而是穩固不動的田地和房屋被盜，那麼未經允許取用的最終成立是不可能的，因為不可能從物品所在之處移走。如果承認，則與經中說盜取田地和房屋會犯根本罪相矛盾。你們作為論證依據的所有說最終移走成立的經文，都是指在那時生起獲得之想，這是他們的意圖。』也就是說，主要是依據許多經文中說這是最終生起獲得之想。吉祥釋迦勝說：『有價值的物品，無論移到他處，還是留在原地，只要從原來的主人支配之處變為不受支配之處，而之後的擁有者變為支配之處，就稱為從原處移走。』這非常不確定。如果原來的主人將自己支配的房屋送給他人，之後的新主人開始支配，而之前主人的掃帚等遺留物還在，如果之後的主人是比丘，那麼他會犯未經允許取用的根本罪嗎？或者國王允許比丘在某地到某地之間擁有支配權，而其他國王的寶物遺留在此地，那麼比丘支配此地時，由於寶物移至比丘支配之處，比丘會因移走原處而犯未經允許取用的根本罪嗎？如果承認，那麼這不是未經允許取用的最終行為，因為不是未經允許取走而是遺留的。 From that place, it is moved to another place,' it says. And the commentary says, 'Rising from the seat, etc., is a minor offense. Moving it is a major offense. Removing it from the place is shown to be a defeat,' and so on. Many texts state that ultimately moving the place is established. So it is said. If so, the object of stealing by many intelligences is reasonably the ultimate removal of what is not given, which is not reasonable. Because it is the ultimate removal of what is not given. If you agree, the commentary says, 'If the thieves' intelligences disagree, if the many intelligences get a share, then it is stolen. But it is not stolen when it is moved from the place.' If it is assumed that moving the substance from the place where it is located is the ultimate in taking what is not given, then, for example, a great flood erupted from underground in the ancient Songtsen Gampo palace, and the fields and houses were carried away by the water, or if it is assumed that it is not like a mountain house or a boat house, but a stable field and house are stolen, then it is impossible to establish the ultimate in taking what is not given, because it is impossible to move the substance from the place where it is located. If you agree, it contradicts what is said that stealing fields and houses creates defeat. All the texts you have cited as proof that the ultimate is moving the place are intended to mean that the thought of obtaining arises at that time. That is to say, these many texts that say that the ultimate of this is the arising of the thought of obtaining are the main ones. Pal Sakya Chokden says, 'Whether the valuable object is taken to another place or remains in the same place, it goes from the place where the first owner has power to the place where he does not have power, and the later owner goes to the place where he has power, which is called moving from the place.' This is very uncertain. If the first owner gives the house he owns to another, and the later owner has power over it, and the former owner's broom remains, if the later owner is a monk, does the ultimate of taking what is not given occur to him? Or, if the king of the country allows the monk to have power from here to there, and the jewel of the king of the country other than that country remains in that place, then when the monk has power over that place, does the monk commit the ultimate of taking what is not given by moving the place because the jewel has gone to the place where the monk has power? If you agree, then it is not the ultimate in taking what is not given, because it was not taken without being taken, but remained.

【English Translation】 As it is said in the scriptures, 'Moving from the original place to another place.' The commentary says, 'Rising from the seat, etc., is a minor offense, moving it is a major offense, and removing it from the original place constitutes a fundamental offense.' And so on, many scriptures state that ultimately moving the original place establishes (the crime of theft). So, the object stolen with various wisdoms should be the ultimate removal of what is not given, otherwise it is unreasonable, because it is the ultimate removal of what is not given. If admitted, the commentary says, 'The wisdoms of thieves differ, if various wisdoms divide the spoils, then it is theft, but moving it from the original place is not theft.' If it is believed that moving from the place where the object is located is the ultimate act of taking what is not given, then, for example, a great flood erupted from underground in the former Songtsen Gampo palace, washing away fields and houses, or assuming that it is not like a mountain hut or a boathouse, but stable and immovable fields and houses are stolen, then the ultimate establishment of taking what is not given is impossible, because it is impossible to move from the place where the object is located. If admitted, it contradicts the scripture which says that stealing fields and houses constitutes a fundamental offense. All the scriptures you cite as evidence that the ultimate establishment of moving the place is that the thought of obtaining arises at that time, this is their intention.' That is to say, it is mainly based on the many scriptures that say that this is the ultimate arising of the thought of obtaining. The glorious Shakya Chokden says, 'Whether the valuable object is moved to another place or remains in the same place, as long as it changes from the place where the original owner has control to the place where he does not have control, and the subsequent owner changes to the place where he has control, it is called moving from the original place.' This is very uncertain. If the original owner gives the house he controls to another, and the new owner subsequently controls it, and the previous owner's broom and other remnants remain, if the subsequent owner is a bhikshu, then will he commit the fundamental crime of taking what is not given? Or, if the king allows the bhikshu to have control from a certain place to a certain place, and the treasures of other kings remain in this place, then when the bhikshu controls this place, will the bhikshu commit the fundamental crime of taking what is not given by moving the original place because the treasures have moved to the place where the bhikshu has control? If admitted, then this is not the ultimate act of taking what is not given, because it was not taken without permission but left behind.

---

། གཉིས་པ་རང་ལུགས་བཞག་པ་ནི། མ་བྱིན་པར་ལེན་པའི་མཐར་ཐུག་ནི་གང་མ་བྱིན་པར་བླངས་པ་དེ་ཐོབ་པའི་བློ་མ་སྐྱེས་པ་སྟེ། ཐུབ་པ་དགོངས་རྒྱན་ལས། བརྐུས་ནས་ཐོབ་བོ་སྙམ་སྟེ་རྣམ་པར་དབུགས་ཕྱུངས་ནས་གནས་ནའོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། རྐང་པའི་དྲུང་དུ་འོངས་ཀྱང་ཇི་སྲིད་དུ་སྣང་བར་ 6-272a མ་གྱུར་ན་དེ་ཡང་བརྐུས་པར་མི་འགྱུར་ཏེ། གྲུབ་པའི་བློ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཞུ་འགྲེལ་ལས། འོག་ཏུ་མ་ལྷུང་ན་ཡལ་ག་ལས་བྲལ་བ་ཙམ་གྱིས་ནི་མ་ཡིན་ཏེ་གྲུབ་པའི་བློ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བཤད་པས་ཤེས་ལ། རྐུན་པོ་རྣམས་ལ་དེའི་ཆེད་དུ་ལམ་རྒྱུས་གོ་བར་བྱེད་པ་ཡི་ནི་ཤས་ཐོབ་ནའོ་ཞེས་པ་དང་། འདི་ལ་བློ་གྲོས་དུ་མ་ཉིད་ན་ཐོབ་ན་བརྐུས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དེ། ཐོབ་ན་གསུངས་པས་ཀྱང་ཐོབ་བློ་ཡིན་པར་ཤུགས་ཀྱིས་གྲུབ་བོ། ། གསུམ་པ་རྩོད་པ་སྤང་བ་ནི། རྣམ་པར་གཏན་ལ་དབབ་པ་བསྡུ་བ་ལས། མ་བྱིན་པར་ལེན་པའི་གཞི་ནི་གཞན་གྱིས་ཡོངས་སུ་བཟུང་བའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་གནས་ནས་སྤགས་པའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། འོད་ལྡན་ལས། གནས་ནས་སྤགས་པ་ཁོ་ན་བརྐུས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། དེའི་ཚེ་ཐོབ་བློ་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་དགོངས་པ་ཡིན་པས་མི་འགལ་ལོ། །རང་གིས་དོགས་པ་བསུ་བ་ནི། ཕ་རོལ་པོས་རྩོད་པ་འདི་སྐད་དུ། གལ་ཏེ་མཐར་ཐུག་གནས་སྤགས་ཡིན་ན་ནི་གང་ཟག་གཅིག་ལ་ཕམ་པ་བཞི་མཐར་ཐུག་དུས་གཅིག་ཏུ་གྲུབ་པ་འདི་རུང་ཡང་མཐར་ཐུག་ཐོབ་བློ་ཡིན་པ་ལྟར་ན་མི་རུང་སྟེ། ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་རྟེན་དགེ་སློང་གཅིག་ཉིད་ཆོས་ཅན། དགེ་སློང་གཅིག་ཉིད་ཀྱིས་ཕམ་པ་བཞི་ཀའི་མཐར་ཐུག་དུས་གཅིག་ཏུ་གྲུབ་པ་མི་སྲིད་པར་ཐལ། དགེ་སློང་གཅིག་ཉིད་ལ་བདེ་བ་ཉམས་མྱོང་བདག་གིར་བྱེད་པའི་རྟོག་པ་དང་། མ་བྱིན་ལེན་གྱི་མཐར་ཐུག་ཐོབ་བློའི་རྟོག་པ་གཉིས་གཅིག་ཅར་འཇུག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་གང་གིས་གྲུབ་ན་རྣམ་འགྲེལ་ལས། རྟོག་གཉིས་གཅིག་ཅར་འཇུག་པ་མེད། །འདི་ལྟར་རྣམ་པར་རྟོག་པ་རྣམས། །རིམ་གྱིས་འབྱུང་བར་ཡང་དག་རྟོགས། །ཞེས་བཤད་པས་སོ། །ཁྱབ་པ་མེད་ན་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་མཐར་ཐུག་ཐོབ་བློ་ཡིན་ 6-272b པ་ཉམས་སོ། །འདོད་ན། འོད་ལྡན་ལས། གཅིག་ལ་མཐར་འགྱུར་བ་བཞི་ཡང་འབྱུང་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་ནི་ལས་ཀྱི་ལམ་རྣམས་ཅིག་ཅར་རྫོགས་པ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ་ཞེ་ན། དེ་ནི་འོད་ལྡན་དུ། སྔ་རབས་པའི་ལུགས་བརྗོད་པ་ཡིན་གྱི། བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་ལྟར་ན་མཐར་ཐུག་རིམ་གྱིས་གྲུབ་བོ། །མཐར་ཐུག་གནས་སྤགས་ཡིན་པར་གསུངས་པ་དང་མི་འགལ་བའི་རྣམ་གྲངས་གཞན་ཡང་འོད་ལྡན་ལས་གནས་སྤགས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་མང་དུ་ཡོད་པར་སྟོན་པའི་སྐབས་ལས། ཁ་ཅིག་ཏུ་བཙོ་བླག་མཁན་གྱི་གོས་རླུང་གིས་ཁྱེར་བ་དེ་མ་བྱི

【現代漢語翻譯】 二、建立自宗觀點：不予取之究竟，即未予取之物生起獲得之想。如《能仁意莊嚴》中所說：『盜取後心想得到，而心滿意足地安住。』又如《 टीका 》中所說：『即使來到腳下，只要沒有顯現出來，也不算盜取，因為沒有獲得之想。』又如《釋疏》中所說：『如果未掉落到地上，僅從樹枝上分離也不算，因為沒有獲得之想。』通過這些可以瞭解。對於盜賊們，如果爲了那個目的而熟悉道路，也算是得到了一部分。有人說，即使沒有很多想法，只要得到了就算盜取。』既然說了『得到』，也就暗示了是『獲得之想』。 三、遣除諍論：在《辨了不了義論》中說：『不予取之所依是他人所執持之物，究竟是從原處移走。』又如《光明論》中所說：『只有從原處移走才算盜取。』如果有人問：『這是否矛盾呢？』答：『因為那時會生起獲得之想，所以不矛盾。』 自己提出疑問：對方可能會這樣爭辯：『如果究竟是從原處移走，那麼一個人同時成就四種他勝罪是可能的。但如果究竟是獲得之想，則不可能。因為，作為產生他勝罪之所依的同一比丘，同一比丘不可能同時成就四種他勝罪。』理由是：同一比丘同時生起享受安樂的念頭和不予取之究竟——獲得之想，是不可能的。這是如何成立的呢？如《釋量論》中所說：『兩種念頭不會同時生起，像這樣，各種念頭，應當如實了知是依次產生的。』如果不是這樣普遍成立，那麼不予取之究竟是獲得之想的觀點就會崩潰。』如果承認，那麼《光明論》中所說：『一人也會出現四種究竟。』那是針對同時圓滿各種業道而言的。』 如果有人說：『那是《光明論》中敘述的早期觀點，按照分別說部的觀點，究竟是依次成就的。』《光明論》中還說，爲了說明究竟是從原處移走的多種差別，例如：『在某些情況下，織布工的衣服被風吹走，那也算是不予取。』

【English Translation】 Secondly, establishing one's own system: The ultimate of taking what is not given is not giving rise to the thought of obtaining what is not given. As it is said in 'Ornament of the Thought of the Able One': 'Having stolen, thinking 'I have obtained it,' and remaining with a completely satisfied mind.' And as it is said in the ṭīkā: 'Even if it comes to the foot, it is not considered stealing as long as it does not appear, because there is no thought of obtaining.' And as it is said in the commentary: 'If it does not fall to the ground, it is not merely separated from the branch, because there is no thought of obtaining.' This can be understood from these. For thieves, if they become familiar with the path for that purpose, it is considered to have obtained a portion. Some say that even if there are not many thoughts, if it is obtained, it is considered stealing.' Since it is said 'obtained,' it is implicitly established that it is the 'thought of obtaining.' Thirdly, refuting disputes: In the 'Collection of Thorough Ascertainment,' it is said: 'The basis of taking what is not given is what is held by others. The ultimate is moving it from its place.' And as it is said in the 'Light Treatise': 'Only moving it from its place is stealing.' If someone asks, 'Is this contradictory?' The answer is, 'Because at that time the thought of obtaining arises, it is not contradictory.' Raising one's own doubts: The opponent might argue like this: 'If the ultimate is moving it from its place, then it is possible for one person to accomplish four defeats simultaneously. But if the ultimate is the thought of obtaining, then it is not possible. Because, the same monk who is the basis for generating the defeats, it is impossible for the same monk to accomplish all four defeats simultaneously.' The reason is that it is impossible for the same monk to simultaneously have the thought of experiencing pleasure and the ultimate of taking what is not given—the thought of obtaining. How is that established? As it is said in the 'Pramāṇavārttika': 'Two thoughts do not arise simultaneously; like this, various thoughts, one should truly understand that they arise sequentially.' If that is not universally established, then the view that the ultimate of taking what is not given is the thought of obtaining will collapse.' If you admit it, then what is said in the 'Light Treatise,' 'Four ultimates also occur in one person,' that refers to the simultaneous completion of all paths of action.' If someone says, 'That is the early view stated in the 'Light Treatise'; according to the Vaibhāṣika school, the ultimate is accomplished sequentially.' The 'Light Treatise' also says that in order to show the many distinctions of moving from the place, for example: 'In some cases, the weaver's clothes are carried away by the wind, that is also considered taking what is not given.'

---

ན་པར་ལེན་པ་ལྟ་བུ་ནི་བསམ་པས་མ་བཏང་བའོ། །འི་གནས་ནས་བསམ་པས་བཏང་བའི་གནས་སུ་སྤགས་པ་ཁ་ཅིག་ཏུ་བླའི་གྲར་བརྩད་ཅིང་མ་བྱིན་པར་ལེན་པ་ལྟ་བུ་ནི་ཕ་རོལ་པོ་མ་ཕམ་པའི་གནས་ནས་ཕམ་པའི་གནས་སུ་སྤགས་པའོ། །ཁ་ཅིག་ཏུ་བརྟོད་པ་དང་ཁྱུ་ལས་བཀར་ཏེ་བརྐུ་བ་ལྟ་བུ་ནི་རྫས་སྣང་བའི་གནས་ནས་མི་སྣང་བའི་གནས་སུ་སྤགས་པའོ། །ཁ་ཅིག་ཏུ་གསང་སྔགས་ཀྱིས་འདྲེན་ཅིང་རྐུ་བ་ལྟ་བུ་ནི་རང་གི་མིག་སྔར་མི་སྣང་བའི་གནས་ནས་སྣང་བའི་གནས་སུ་སྤགས་པའོ། །ཁ་ཅིག་ཏུ་འོག་ཟུར་བཅད་ཅིང་མ་བྱིན་པར་ལེན་པ་ལྟ་བུ་ནི་རྫས་དབང་བའི་གནས་ནས་ཕ་རོལ་པོའི་རེ་བ་མ་ཆད་པའི་གནས་ནས་རེ་བ་ཆད་པའི་གནས་སུ་སྤགས་པའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི་མཚན་ཉིད་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་དཔྱད་ནས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། ། 竊沉混物詞義 གཉིས་པ་ནི། གོས་མང་པོ་ས་ལ་བཏིང་བ་ལྟ་བུ་ལ་ཁུར་དེ་བྱས་ནས། ཊཱི་ཀ་ལས། གཟོད་བརྐུའོ་སྙམ་པའི་རྐུ་བ་ལ་ནི་ཁུར་བརྐུས་པ་ན་སྟེ་ཁུར་བཏེག་སྟེ་ས་ལས་འཕགས་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་བའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། འདི་སྐད་བསྟན་ཏེ། གང་གི་ཚེ་རླུང་གིས་གོས་དག་རྣམ་པར་གཏོར་བར་གྱུར་བའམ་རྫས་གཞན་དག་གཏོར་བར་གྱུར་པ་ན་དགེ་སློང་གིས་དེ་དག་ཁུར་དུ་དྲིལ་ཏེ་བརྐུའོ་སྙམ་པའི་བསམ་པ་དེས་དེ་དག་སྡུད་པར་བྱེད་ན། འདི་ལྟར་མ་ཤ་ཀ་ལྔ་ 6-273a ལ་སོགས་པའི་རིན་ཐང་གི་ཚད་ཀྱི་གོས་ལ་སོགས་པ་དག་ཁུར་འདྲེག་པའི་སྔ་རོལ་དུ་གནས་ནས་སྤོ་བར་བྱེད་ཀྱང་དེ་ལྟར་ན་ཡང་ཕམ་པར་མི་འགྱུར་ཏེ། དེའི་ཚེ་ན་དེ་ལ་བསྡུའོ་སྙམ་པའི་བློ་ཡོད་ཀྱི་བརྐུའོ་སྙམ་པའི་བློ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོ། །མེ་ཏོག་ལ་སོགས་པ་བཏུས་ནས་ཊཱི་ཀ་ལས་གཟོད་བརྐུའོ་སྙམ་པས་བརྐུ་བ་ལ་ནི་ཕུང་པོ་བརྐུས་པ་ན་སྟེ། ཕུང་པོ་བཏེགས་ཏེ་ས་ལས་འཕགས་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། མེ་ཏོག་ལ་སོགས་པ་རེ་རེ་ནས་གཏོགས་པའམ་བཏུས་པའི་ཚེ་ན་ནི་བརྐུས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། འདི་ལྟར་དེ་ལ་གཏོགས་པའི་བསམ་པ་ཡོད་པར་ཟད་ཀྱི་རྐུ་བའི་བསམ་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །བརྐུ་བྱའི་རྫས་དེ་ཆུའམ་འདམ་རྫབ་ལ་སོགས་པར་སྤྱིང་བ་སྟེ་བྱིང་བར་བྱས་ཏེ། རྐུ་བ་ལ་ནི་གནས་ཆུའམ་འདམ་རྫབ་ལ་སོགས་ཀྱི་སྟེང་ནས་བརྐུ་བྱའི་རྫས་ཀྱི་སྟེང་ཕྱོགས་བྱིངས་ཏེ་རྫས་མི་སྣང་ན་བརྐུས་པའི་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པའོ། །འདིར་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་ལ་རྫས་མི་སྣང་བ་དགོས་པ་ནི། ཡོན་ཏན་འོད་མར། ཆུའི་སྟེང་དུ་ནོར་སོང་སྟེ་ཆུ་དྭངས་པས་སྟེང་ནས་བལྟར་སྣང་བ་ནི་སྦོམ་པོ་ཞེས་བཤད་པས་སོ། །དེ་ལ་རྒྱ་གར་གྱི་འདུལ་འཛིན་ཁ་ཅིག་ན་རེ། གནས་ཀྱི་སྟེང་ནས་རྫས་ཀྱི་སྟེང་བྱིང་བ་ན་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པ་འདི་མི་འཐད་དེ། དེའི་ཚེ་ན་རྐུ་སེམས་མེད་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཕྱིས་དབྱུང་ངོ་སྙམ་པའི་

【現代漢語翻譯】 如同從高處取物，這是因為心念沒有放下。從所處的位置，將物品轉移到心念放下的位置，在某些情況下，會被視為盜竊，如同未經允許取用他物，這是將對方從未受損失的狀態轉移到受損失的狀態。在某些情況下，如同撬動、從群體中分離並偷取，這是將物品從顯眼的位置轉移到不顯眼的位置。在某些情況下，如同通過秘密咒語引導並偷取，這是將物品從自己眼前不顯眼的位置轉移到顯眼的位置。在某些情況下，如同切斷底部並未經允許取用，這是將物品從歸屬的位置，從對方希望未斷絕的狀態轉移到希望斷絕的狀態。應當像這樣，按照這些特徵進行分析和描述。 佛說。 竊沉混物詞義 第二種情況是：如同在地上鋪了很多衣服，然後將其捲起來。在《釋論》中說：『如果一開始就打算偷竊，那麼當捲起物品時，也就是抬起包裹使其離開地面時，就會構成失敗。』《釋論》中還說：『這裡說明的是，當風吹散了衣服或其他物品時，比丘如果心想偷竊，就將它們收集起來。』像這樣，即使在捲起價值五個摩沙迦（mashaka，古印度貨幣單位）等的衣服之前，就將其從原來的位置移動，也不會構成失敗，因為那時他只是想收集，而沒有偷竊的念頭。 如同採摘花朵等，《釋論》中說：『如果一開始就打算偷竊，那麼當偷取一堆花朵時，也就是抬起花朵使其離開地面時，就會構成失敗。』《釋論》中還說：『如果只是摘取或收集一朵朵花，那就不算偷竊，因為他只是想收集，而沒有偷竊的念頭。』 如果將要偷竊的物品沉入水或泥漿等之中，也就是使其沉沒，那麼偷竊的行為就是：從水或泥漿等的位置，將要偷竊的物品的上部沉沒，也就是物品變得不可見時，就會構成偷竊的失敗。這裡，構成失敗需要物品不可見，是因為《功德光論》（Yongtan 'Od）中說：『如果財物掉入水中，但水很清澈，從上面看仍然可見，那麼這不算失敗。』 對此，一些印度的持律者說：『從原來的位置將物品的上部沉沒，就會構成失敗，這種說法是不合理的，因為那時沒有偷竊的意圖。』而且，《律分別》（Lung Nam 'Byed）中說：『心想之後再取出』

【English Translation】 Like taking something from a high place, this is because the thought has not been relinquished. Moving an item from its place to a place where the thought has been relinquished, in some cases, is considered theft, like taking something without permission, which is moving the other party from a state of no loss to a state of loss. In some cases, like prying, separating from a group, and stealing, this is moving an item from a conspicuous place to an inconspicuous place. In some cases, like guiding with secret mantras and stealing, this is moving an item from an inconspicuous place in front of one's eyes to a conspicuous place. In some cases, like cutting off the bottom and taking without permission, this is moving an item from a place of ownership, from a state where the other party's hope has not been severed to a state where hope has been severed. One should analyze and describe these characteristics as they are. The Buddha said. Stealing, Confusing, and Mixing the Meanings of Objects The second case is: like spreading many clothes on the ground and then rolling them up. In the 'Commentary,' it says: 'If one initially intends to steal, then when rolling up the items, that is, lifting the bundle so that it rises from the ground, it constitutes defeat.' The 'Commentary' also says: 'Here it is shown that when the wind scatters the clothes or other items, if a bhikshu, thinking of stealing, gathers them up, even if he moves clothes worth five mashakas (mashaka, an ancient Indian currency unit) etc. before rolling them up, it does not constitute defeat, because at that time he only intends to collect them, and does not have the intention to steal.' Like picking flowers etc., the 'Commentary' says: 'If one initially intends to steal, then when stealing a pile of flowers, that is, lifting the pile of flowers so that it rises from the ground, it constitutes defeat.' The 'Commentary' also says: 'If one only picks or collects flowers one by one, then it is not stealing, because he only intends to collect them, and does not have the intention to steal.' If the item to be stolen is sunk into water or mud etc., that is, made to sink, then the act of stealing is: from the position of the water or mud etc., the upper part of the item to be stolen is submerged, that is, when the item becomes invisible, it creates the defeat of stealing. Here, the item needing to be invisible to constitute defeat is because 'Yongtan 'Od' says: 'If wealth falls into the water, but the water is clear and it is visible from above, then this is not a defeat.' To this, some Indian Vinaya masters say: 'The statement that sinking the upper part of the item from its original position constitutes defeat is unreasonable, because at that time there is no intention to steal.' Moreover, the 'Vinaya Differentiation' (Lung Nam 'Byed) says: 'Thinking of taking it out later'

---

བློས་ཞེས་གསུངས་པ་དེའི་དོན་ནི་ཕྱིས་བརྐུའོ་སྙམ་པའི་བློས་ཞེས་པ་སྟེ་སྔ་རོལ་ན་རྐུ་སེམས་མེད་པར་ཤེས་སོ་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ལུང་དེ་ནི་ཕྱིས་བརྐུའོ་སྙམ་པའི་བློས་ཞེས་བསྟན་པ་མ་ཡིན་གྱི། ཕྱིས་བསྐུར་རོ་སྙམ་པའི་བློས་ཞེས་བསྟན་པ་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། སྦྱིངས་ཏེ་རྐུ་བའི་སྐབས་དེར་ཕྱིས་དབྱུང་ངོ་སྙམ་པའི་བློ་གྲོས་སམ་བསམ་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་མ་བརྐུས་པ་རྐུ་བའི་བསམ་ 6-273b པ་མ་ཡིན་གྱི། བརྐུས་ཟིན་པ་བསྐུར་བའི་བསམ་པའོ། །དབྱུང་བའི་སྒྲའི་བྱིངས་འདི་ཡང་རྐུ་བའི་སྒྲའི་བྱིངས་ལས་མ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀར། ཕྱིས་དབྱུང་ངོ་སྙམ་པའི་འབྱིན་པར་བྱེད་ཅེས་པའི་སྐད་ཀྱི་བྱིངས་འདི་ཡང་བསྐུར་བའི་དོན་ཡིན་གྱི། བརྐུས་པའི་དོན་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །ཁྱོད་ཀྱི་ལུགས་ལྟར་ཟོང་སྤྱིངས་པའི་ཚེ་རྐུ་སེམས་མེད་ན། ཟོང་སྤྱིང་བར་བྱེད་པའི་ཚེ་ཆོས་ཅན། མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ལྟུང་བ་མི་བསྐྱེད་པར་ཐལ། རྐུ་སེམས་མེད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་གིས་ཟོང་སྤྱིང་བའི་ཕྱིར་ཁྲི་ལས་ལྡང་བར་བྱེད། ཆུར་འཇུག་པར་བྱེད། ནོམ་པར་མི་བྱེད། ཉུག་པར་མི་བྱེད་པ་དེ་སྲིད་དུ་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །ནོམ་པར་བྱེད་ཉུག་པར་བྱེད་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །མདོ་འདི་གཉིས་ཀྱི་དོན་ནི་ཤིན་ཏུ་བརླིང་བས་ཆེན་པོར་གྲགས་པ་མང་པོས་མར་གད་ཀྱི་བདུད་རྩི་འཐུང་བའི་བ་དན་མང་པོ་བསྒྲེངས་སྣང་ངོ་། ། 竊涮混物 གཉིས་པ་ནི། མུ་ཏིག་གི་ཆུན་པོ་ལ་སོགས་པ་ས་ལ་དྲུད་ཅིང་བཤལ་ཏེ་བརྐུ་བ་ལ་ནི་གང་ལས་འདས་ཞེ་ན། འདྲེན་བྱེད་མུ་ཏིག་གི་ཕྲེང་བ་ལྟ་བུའི་འོག་གི་སའི་ངོས་ཀྱི་གཞི་ལས་སོ། །གང་འདྲེན་པར་བྱེད་པ་མུ་ཏིག་གི་ཕྲེང་བས་གཞིའི་ཕྱོགས་ཀྱི་མཚམས་ངོས་ལ་རྫས་མུ་ཏིག་གི་ཕྲེང་བའི་མདུན་རོལ་གྱི་ངོས་ལས་ངོས་གཅིག་ཤོས་ངོས་ཕྱི་མ་རྒྱབ་འདས་ན་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པའོ། །ཊཱི་ཀར། འདི་སྐད་བསྟན་ཏེ། གལ་ཏེ་དགེ་སློང་བཤལ་བའི་སྦྱོར་བས་རྫས་རྐུ་བར་བྱེད་ན། ས་ལ་སོགས་པའི་ཕྱོགས་གང་དུ་རྫས་དེ་བཤལ་བར་བྱེད་པ་དེ་ན་གལ་ཏེ་གྱོང་གྲུགས་དང་གས་པ་ལ་སོགས་པའི་མཚམས་ཡོད་ན་རྫས་དེ་མཚམས་དེ་ལས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཐམས་ཅད་དུ་འདས་ན་དེའི་ཚེ་བརྐུས་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །བུ་ཊཱིཀ་ཏུ། བཤལ་བ་སྟེ་དྲུད་ནས་བརྐུ་བ་ལ་ཤིང་སྡོང་ 6-274a སོགས་ཀྱི་རྩེ་མོའི་ངོས་ཀྱི་གཞིའི་མཚམས་གྱོང་གྲུགས་སོགས་ལས་ངོས་གཅིག་ཤོས་རྩ་བ་ངོས་འདས་ན་བརྐུས་པའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །མདོར་ན་བཤལ་བ་ལ་ནི་ཆོས་ཅན། གང་དུ་བཤལ་བའི་ངོས་ཀྱི་གཞིའི་མཚམས་ལས་བཤལ་བྱའི་རྫས་ཀྱི་མདུན་རོལ་གྱི་ངོས་ལས་གཅིག་ཤོས་རྒྱབ་རོལ་གྱི་ཆ་མཚམས་དེ་ལས་འདས་པར་འདྲེན་ན་དེའི་མཐར་ཐུག་བསྐྱེད་ད

【現代漢語翻譯】 關於'以意'的說法，意思是'打算以後偷竊'的意圖，也就是說，事先沒有偷竊的想法。有人說，'知道'。但事實並非如此。該經文並非指'打算以後偷竊'的意圖，而是指'打算以後歸還'的意圖。《律分別》中說：'在混合偷竊的情況下，打算以後取出'的念頭或想法，並非未偷竊的偷竊想法，而是偷竊后歸還的想法。取出聲音的來源也並非偷竊聲音的來源。《 टीका 》中說：'打算以後取出'的發出聲音的來源，也是歸還的意思，並非偷竊的意思。'因此，按照你的觀點，當混合物品時沒有偷竊的想法，那麼在混合物品時，作為有法，不產生不予取的墮落，因為沒有偷竊的想法。如果承認，那麼與《律分別》中所說：'比丘爲了混合物品而從座位上站起來，進入水中，不分開，不混合，直到那時都是惡作劇。如果分開或混合，則成為粗罪'相矛盾。這兩部經的意義非常深刻，許多被稱為偉大的人似乎舉起了許多喝酥油的旗幟。 竊涮混物 第二，對於拖拽和沖刷珍珠項鍊等物品進行偷竊的情況，從哪裡超出呢？從引導的珍珠項鍊等物品下方的地面基礎超出。引導的珍珠項鍊使基礎一側的邊界表面上的物品珍珠項鍊的前方表面超出另一側的後方表面，就會產生失敗。《 टीका 》中說：'這裡表明，如果比丘通過沖刷的行為來偷竊物品，那麼在沖刷物品的地面等方向上，如果存在損壞和裂縫等邊界，那麼物品完全超出該邊界時，就稱為偷竊。'《 बुटीका 》中說：'沖刷，即拖拽偷竊，如果樹木等頂端表面的基礎邊界，損壞等，一側的根部表面超出，就是偷竊。'總之，對於沖刷的情況，作為有法，如果在沖刷的表面基礎上，沖刷物的物品前方表面超出另一側的後方部分，那麼最終會產生墮落。

【English Translation】 Regarding the statement 'with the intention,' it means the intention of 'planning to steal later,' that is, there was no intention to steal beforehand. Some say, 'knowing.' But this is not the case. The scripture does not refer to the intention of 'planning to steal later,' but rather the intention of 'planning to return later.' The Vinaya-vibhaṅga states: 'In the case of mixing and stealing, the thought or idea of 'planning to take out later' is not the thought of stealing without stealing, but the thought of returning after stealing.' The source of the sound of taking out is also not the source of the sound of stealing. The Ṭīkā states: 'The source of the sound of emitting, 'planning to take out later,' is also the meaning of returning, not the meaning of stealing.' Therefore, according to your view, if there is no intention to steal when mixing items, then when mixing items, as a dharma, it does not generate the downfall of not giving and taking, because there is no intention to steal. If you admit this, then it contradicts what is said in the Vinaya-vibhaṅga: 'A bhikṣu rises from his seat to mix items, enters the water, does not separate, does not mix, until then it becomes a misdeed. If he separates or mixes, it becomes a gross offense.' The meaning of these two sutras is very profound, and many who are called great seem to have raised many flags of drinking ghee. Stealing by mixing and rinsing Second, in the case of stealing by dragging and rinsing pearl necklaces and other items, from where does it exceed? It exceeds from the ground base below the guiding pearl necklace and other items. The guiding pearl necklace causes the object on the boundary surface of the base side, the front surface of the pearl necklace, to exceed the other side, the rear surface, and failure will occur. The Ṭīkā states: 'Here it is shown that if a bhikṣu steals an item by the act of rinsing, then in the direction of the ground etc. where the item is rinsed, if there is a boundary of damage and cracks etc., then when the item completely exceeds that boundary in all respects, it is called stealing.' The Buṭīka states: 'Rinsing, that is, stealing by dragging, if the base boundary of the top surface of trees etc., damage etc., the root surface on one side exceeds, it is stealing.' In short, in the case of rinsing, as a dharma, if the front surface of the item to be rinsed exceeds the other side, the rear part of the boundary, on the surface base where it is rinsed, then it will ultimately produce a downfall.

---

ེ། ཐོབ་བློ་དང་ལྷན་ཅིག་པའི་གནས་སྤོས་གྲུབ་པའི་ཕྱིར། ཊཱི་ཀར། གལ་ཏེ་བརྐུ་བར་བྱ་བའི་རྫས་ཀྱིས་ས་ལ་སོགས་པ་གཞི་གང་ཡིན་པ་དེ་ཁྱབ་པ་ལ་དེ་ན་ཡང་གྱོང་གྲུགས་དང་གས་པ་ལ་སོགས་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་དག་ཡོད་ན་ཅི་ཁྱབ་པའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པའི་མཚམས་དེ་ལས་ངོས་ཅིག་ཤོས་དེ་འདས་ན་ཡང་བརྐུས་པ་ཡིན་ནམ་འོན་ཏེ་མ་ཡིན་ཅེ་ན་དེའི་ཕྱིར་ཞེས་སྨོས་སོ། །ཤིང་སྡོང་པོ་ལྟ་བུ་བརྐུ་བྱའི་རྫས་དེས་ཁྱབ་ཅིང་ནོན་པའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པའི་མཚམས་དེ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་ལ་ནི་མཚམས་དེ་ལས་འདས་ཀྱང་བརྐུས་པའི་མཐར་ཐུག་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ངག་དོན་རྫས་ཀྱི་མཚམས་སྔ་ཕྱི་གཉིས་ཀར་ཁྱབ་པའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པའི་མཚམས་ཆོས་ཅན། མཚམས་སྔ་མ་དེ་ལས་རྫས་ཀྱི་ངོས་ཅིག་ཤོས་འདས་ཀྱང་མཐར་ཐུག་པ་མ་ཡིན་ཏེ། མཚམས་ཕྱི་མར་ཁྱབ་པའི་གཞི་དེ་ཡང་རྫས་དེ་དང་ལྡན་པར་གྱུར་པའི་གནས་ཡིན་པ་ཉིད་ལ་ནི་རིགས་པས་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཁྱབ་པ་ནི་མཚམས་མ་འདས་ན་མཐར་མ་ཐུག་པས་སོ། །དེས་ན་ཊཱི་ཀར། ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། འདི་ལྟར་ཁྱབ་པའི་ཁོངས་སུ་ཆ་ཤས་དང་འབྲེལ་པའི་མཚམས་ལས་འདས་པས་ནི། ཟད་པར་བརྐུས་པར་མི་འགྲུབ་སྟེ། འདི་ལྟར་གནས་ནས་སྤོས་པ་ན་རྫས་ཀྱི་ཕྱི་མཐའི་དུམ་བུ་དེ་ཙམ་འདས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྫས་གཅིག་ཏུ་འབྲལ་བ་ལ་དུམ་བུར་བརྐུར་ཡང་མི་རུང་སྟེ། དེ་བས་ན་བརྐུ་བར་བྱ་བའི་རྫས་ཤིང་ལ་སོགས་པ་དེས་ཁྱབ་པའི་ཕྱོགས་གང་ཡིན་པ་དེ་ན་ 6-274b གྱོང་གྲུགས་དང་གས་པ་ལ་སོགས་པའི་མཚམས་ཡོད་ཅིང་། དེ་ལས་ཤིང་ལ་སོགས་པའི་ཕྱད་ཕྱེད་འདས་སུ་ཟིན་ཀྱང་འདིར་འདས་པའི་བརྐུས་པར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀར། རྫས་ཀྱི་ཕྱིས་མཐའི་དུམ་བུ་དེ་ཙམ་འདས་པས་རྫས་ཟད་པར་བརྐུས་པར་མི་འགྲུབ་པའི་ཁྱབ་པ་ནི། མཚམས་སྔ་ཕྱི་གཉིས་ཕྱེད་གཏུབས་སུ་རྫས་ཀྱིས་ཁྱབ་པར་ནོན་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས། མཚམས་སྔ་མའི་ངོས་ཀྱི་གཞི་ལས་རྫས་ཀྱི་ཕྱི་མཐའི་དུམ་བུ་འདས་ཀྱང་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་མའི་ངོས་གཞི་ལས་རྫས་ཀྱི་ཕྱི་མཐའི་དུམ་བུ་མ་འདས་པ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ནོ། །གལ་ཏེ་རྫས་དེས་ནོན་ཅིང་ཁྱབ་པའི་མཚམས་སྔ་མ་ལས་འདས་པ་ཙམ་ན་བརྐུས་པ་ཡིན་ན་ནི་རྫས་དེའི་ཆ་ཕྱི་མ་ཤོས་ཁོ་ན་བརྐུས་པར་འགྱུར་ཏེ། སྦྱོར་བ་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་མཚམས་ལས་འདས་པ་ཕྱི་མ་ཤོས་ཁོ་ན་ལ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་ན་ཤིང་སྡོང་པོ་གཅིག་ཉིད་ལྟ་བུ་ཆ་ཤས་འདྲེས་ཤིང་འབྱར་བ་དྲང་བར་བྱ་བའི་དངོས་པོ་གཅིག་ལ་ཕྱེད་བརྐུས་ཕྱེད་མ་བརྐུས་པ་འགལ་བར་འགྱུར་རོ། །འོད་ལྡན་ལས། ཆ་ཤས་འདྲེས་ཤིང་འབྱར་བ་དྲང་བར་བྱ་བ་ཞེས་པ་ནི། ཐ་སྙད་རྣམ་བཞག་ལ་ཆ་ཤས་འདྲེས་ཤིང་འབྱར་བ་ཡིན་གྱི། རིགས་པས་བརྟགས་པའི་རྣམ་བཞག་ལ་ཆ་ཤས་འདས་ཤིང་འབྱར་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །མཚམས་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། མཚམས་དེའི་མཚན

【現代漢語翻譯】 問：爲了使伴隨獲得之決心的移動成立，如何理解？ 答：如果被盜之物佔據了土地等基礎，並且存在損失、破裂等情況，那麼如果超過了佔據範圍的界限，是否構成盜竊？因此，需要詳細說明。 例如，如果樹木等被盜之物佔據並壓迫了某個範圍，那麼僅僅超過該範圍的界限並不構成最終的盜竊。 從字面意義上講，被盜之物佔據了前後兩個界限的範圍。如果被盜之物的一個部分超過了前一個界限，但仍然沒有達到最終的盜竊，那是因為佔據后一個界限的基礎仍然與該被盜之物相連。這是通過邏輯推理得出的結論。 如果未超過佔據範圍的界限，則不會達到最終的盜竊。 因此，為什麼會這樣呢？因為超過了與佔據範圍相關的部分界限，並不構成完全的盜竊。例如，從一個地方移動時，僅僅是被盜之物的外緣部分超過了界限。 將一個物體分割成多個部分進行盜竊也是不允許的。因此，被盜之物（如樹木）佔據的任何區域，如果存在損失、破裂等情況，即使樹木的一部分已經超過了該區域，也不會被認為是盜竊。 被盜之物的外緣部分超過界限並不構成完全盜竊的普遍規律是：假設被盜之物佔據並壓迫了前後兩個界限的一半，即使被盜之物的外緣部分超過了前一個界限的基礎，但沒有超過後一個界限的基礎。 如果僅僅超過了被盜之物佔據和壓迫的前一個界限就被認為是盜竊，那麼只有該被盜之物的最後一部分才會被認為是盜竊，因為只有最後一部分超過了界限。 如果是這樣，那麼像一棵樹這樣的物體，其各個部分混合和粘連在一起，作為一個整體，就會出現一半被盜，一半未被盜的矛盾情況。 《光明論》中說：『各個部分混合和粘連在一起，作為一個整體』，這只是在術語上的區分，而不是在邏輯分析上的區分。那麼，這個界限是什麼樣的呢？這個界限的定義是……

【English Translation】 Q: In order for the movement accompanied by the determination of acquisition to be established, how should it be understood? A: If the stolen object occupies a base such as land, and there are losses, cracks, etc., then if it exceeds the boundary of the occupied area, does it constitute theft? Therefore, it is necessary to explain in detail. For example, if a stolen object such as a tree occupies and oppresses a certain area, then merely exceeding the boundary of that area does not constitute the ultimate theft. Literally, the stolen object occupies the area between the front and rear boundaries. If one part of the stolen object exceeds the previous boundary, but still does not reach the ultimate theft, it is because the base occupying the latter boundary is still connected to the stolen object. This is a conclusion derived through logical reasoning. If the boundary of the occupied area is not exceeded, the ultimate theft will not be reached. Therefore, why is this the case? Because exceeding the partial boundary related to the occupied area does not constitute complete theft. For example, when moving from one place, only the outer edge of the stolen object exceeds the boundary. It is also not permissible to steal an object by dividing it into multiple parts. Therefore, any area occupied by a stolen object (such as a tree), if there are losses, cracks, etc., even if part of the tree has exceeded the area, it will not be considered theft. The general rule that the outer edge of a stolen object exceeding the boundary does not constitute complete theft is: assuming that the stolen object occupies and oppresses half of the front and rear boundaries, even if the outer edge of the stolen object exceeds the base of the previous boundary, it does not exceed the base of the latter boundary. If merely exceeding the previous boundary occupied and oppressed by the stolen object is considered theft, then only the last part of the stolen object will be considered theft, because only the last part exceeds the boundary. If this is the case, then an object like a tree, whose parts are mixed and glued together as a whole, will have the contradictory situation of being half stolen and half not stolen. The 'Light Treatise' says: 'The parts are mixed and glued together as a whole', which is only a distinction in terminology, not a distinction in logical analysis. So, what is this boundary like? The definition of this boundary is...

---

་ཉིད་ནི་གྱོང་གྲུགས་དང་ཞེས་པ་ལ། ཊཱི་ཀར། དེ་ལ་གྱོང་གྲུགས་ཞེས་བྱ་བས་ནི་གྱང་གྱོང་ཞེས་གསུངས་པ་བསྡུས་ཏེ་ས་ཞག་འདྲ་བར་གྱོང་ཞིང་གྲུགས་པ་ཉིད་ནི་གྱོང་གྲུགས་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་སོ། །སློབ་དཔོན་དུལ་བའི་ལྷས། གྱོང་གྲུགས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཁགས་ཁོགས་སུ་གྱུར་པའོ་ཞེས་སོ། །འདིར་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས། མཚམས་དེའི་མཚན་ཉིད་ཅན་གྱོང་གྲུགས་ལ་སོགས་ལ་བཤད་ན་འབྱོར་གྱི། མཚན་ཉིད་དུ་འཆད་ན་ཐལ་ཆེས་ཏེ། ཆུས་བར་དུ་བཅད་པའི་ 6-275a མཚམས་དེ་ཆོས་ཅན། མཚམས་མ་ཡིན་པར་ཐལ། གྱོང་གྲུགས་གཏན་ནས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་མེད་ན་གྱོང་གྲུགས་དེ་མཚམས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན་པའི་དམ་བཅའ་བུད་ཅེས་གསུངས་ལ། དེ་ཡང་མི་ལེགས་ཏེ་མཚམས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་མང་བས་དེའི་དམ་བཅའ་ཅི་ལས་ཀྱང་བུད་དོ། །གས་པ་དང་ཞེས་པ་ནི་སེར་ཀའོ། །བྲིས་པ་དང་ཞེས་པ་ནི་ཡིག་འབྲུར་བྲིས་པའོ། །དུལ་བའི་ལྷས། ཡི་གེར་བྲིས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཡི་གེ་ཁྱབ་པའོ་ཞེས་སོ། །ཁ་དོག་གཞན་དང་ཞེས་པ་ནི་ཚོན་སྣ་ཚོགས་བཀྲ་བའོ། །བར་མཚམས་དང་ཞེས་པ་ནི་སེག་དང་རེ་ལྡེ་ལ་སོགས་པའོ། །བར་ཆད་དེ་སྣང་སྒལ་ལ་སོགས་པ་དག་གོ། ལུང་ལས། མུ་ཏིག་གི་ཆུན་པོ་གླང་པོ་ཆེའི་སྟེང་དུ་འདུག་པ་བཤལ་ཏེ་བརྐུ་ན་འོག་གཞི་སྲོག་ཆགས་རིད་པ་དང་ཉམ་ཆུང་བ་ལ་ནི་རྩིབ་མ་ལ་སོགས་པ་མཚམས་ཐ་དད་པར་བརྟག་ཏུ་རུང་བ་རྣམས་མཚམས་སམ་བར་ཆད་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་རྩིབ་མ་ལ་སོགས་ལས་འདས་ན་ཕམ་ལ། ཕྱུགས་ཚོན་པོ་རུས་པ་མི་མངོན་པ་ལ་ནི་ལུས་ལས་འདས་ན་ཕམ་ཞེས་པ་འགྲེལ་ཆུང་དང་ལུང་ལས་ཀྱང་དེ་ལྟར་བཤད་དོ། །ས་གཞིར་རྩྭ་ལ་སོགས་པའི་གདིང་བ་བཏིང་བ་ཉིད་ཡོད་ན་རྩྭ་ལ་སོགས་པ་བཏིང་བ་དེ་ཉིད་གནས་ཉིད་ཡིན་ནོ། །མུ་ཏིག་གི་ཆུན་པོ་ས་ལ་རྩྭ་བཏིང་བའི་སྟེང་ན་འདུག་པ་ལ་རྩྭ་ཁ་དོག་གཅིག་པ་ཡིན་ན་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །རྩྭ་ཁ་དོག་ཐ་དད་པ་ཡིན་ན་ཕྱོགས་ཐ་དད་པར་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཞེས་ལུང་ལས་སོ། །ས་ལ་སྐྱེ་བ་ལྗོན་ཤིང་ལྟ་བུ་ཕྱུང་སྟེ་རྐུ་བ་ནི་དཔེར་ན་རྫས་ས་ལ་བཞག་པ་རྐུ་བ་དང་འདྲའོ་སྟེ་ས་ལས་འཕགས་ན་ཕམ་མོ། །ཊཱི་ཀར། འདིར་གཞུང་ནི་དགེ་སློང་གིས་མེ་ཏོག་གི་ཤིང་ལྗོན་པ་ཕྱུང་སྟེ་བརྐུ་ན་ཇི་སྲིད་དུ་ནོམ་པར་མི་བྱེད་པའི་བར་དུ་ནི་ཉེས་བྱས་ 6-275b སུ་འགྱུར་རོ། །ནོམ་པ་ནས་གནས་ནས་སྤོས་པའི་བར་གྱིས་ནི་བརྐུས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། མེ་ཏོག་གི་ཤིང་གི་རིན་ཐང་བརྩི་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། ། གཞན་ཡང་། ཊཱི་ཀ་ལས། རྩ་བ་ནས་བཏོན་པ་ཙམ་གྱིས་མ་ཡིན་ཏེ་ཞེས་པས་ས་ལ་འབྲེལ་མེད་དུ་བཏོན་པ་ན་བརྐུས་པའོ། །འོ་ན་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཤིང་བཏོན་ནས་བརྐུ་ན་ཞེས་སྔར་བཏོན་ནས་ཕྱིས་བརྐུ་བར་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན་མ་ཡིན་ཏེ། བཏོན་པ་དང་བར

【現代漢語翻譯】 『ཉིད་ནི་གྱོང་གྲུགས་དང་ཞེས་པ་ལ།』 (nyid ni gyong grugs dang zhes pa la) 關於『堅硬而粗糙』的說法。 ཊཱི་ཀར། (Ti kar) 註釋中說：『དེ་ལ་གྱོང་གྲུགས་ཞེས་བྱ་བས་ནི་གྱང་གྱོང་ཞེས་གསུངས་པ་བསྡུས་ཏེ་ས་ཞག་འདྲ་བར་གྱོང་ཞིང་གྲུགས་པ་ཉིད་ནི་གྱོང་གྲུགས་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་སོ།』 (de la gyong grugs zhes bya bas ni gyang gyong zhes gsungs pa bsdus te sa zhag 'dra bar gyong zhing grugs pa nyid ni gyong grugs zhes bya'o zhes so) 『所謂堅硬而粗糙，是指像泥土一樣，堅硬且粗糙的狀態。』 སློབ་དཔོན་དུལ་བའི་ལྷས། (slob dpon dul ba'i lhas) 阿闍黎調伏天說：『གྱོང་གྲུགས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཁགས་ཁོགས་སུ་གྱུར་པའོ་ཞེས་སོ།』 (gyong grugs zhes bya ba ni khags khogs su gyur pa'o zhes so) 『堅硬而粗糙，是指變得凹凸不平。』 འདིར་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས། (』dir mtsho sna pa chen pos) 在這裡，མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ་ (Mtsho sna pa chen po) 說：『མཚམས་དེའི་མཚན་ཉིད་ཅན་གྱོང་གྲུགས་ལ་སོགས་ལ་བཤད་ན་འབྱོར་གྱི། མཚན་ཉིད་དུ་འཆད་ན་ཐལ་ཆེས་ཏེ། ཆུས་བར་དུ་བཅད་པའི་ (mtshams de'i mtshan nyid can gyong grugs la sogs la bshad na 'byor gyi mtshan nyid du 'chad na thal ches te chus bar du bcad pa'i) 如果將邊界的特徵描述為堅硬粗糙等，那還可以接受。如果將其定義為邊界的性質，那就太過分了。』 6-275a 『མཚམས་དེ་ཆོས་ཅན། མཚམས་མ་ཡིན་པར་ཐལ། གྱོང་གྲུགས་གཏན་ནས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་མེད་ན་གྱོང་གྲུགས་དེ་མཚམས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཡིན་པའི་དམ་བཅའ་བུད་ཅེས་གསུངས་ལ། དེ་ཡང་མི་ལེགས་ཏེ་མཚམས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་མང་བས་དེའི་དམ་བཅའ་ཅི་ལས་ཀྱང་བུད་དོ།』 (mtshams de chos can mtshams ma yin par thal gyong grugs gtan nas ma yin pa'i phyir khyab pa med na gyong grugs de mtshams kyi mtshan nyid yin pa'i dam bca' bud ces gsungs la de yang mi legs te mtshams kyi mtshan nyid kyi rnam grangs mang bas de'i dam bca' ci las kyang bud do) 『被水隔開的邊界，不應被認為是邊界，因為它根本不是堅硬粗糙的。如果沒有普遍性，那麼關於堅硬粗糙是邊界性質的承諾就會落空。』但這種說法並不正確，因為邊界的性質有很多種，所以無論如何這個承諾都會落空。 『གས་པ་དང་ཞེས་པ་ནི་སེར་ཀའོ།』 (gas pa dang zhes pa ni ser ka'o) 『裂開』指的是冰雹。 『བྲིས་པ་དང་ཞེས་པ་ནི་ཡིག་འབྲུར་བྲིས་པའོ།』 (bris pa dang zhes pa ni yig 'brur bris pa'o) 『書寫』指的是寫在文字上。 དུལ་བའི་ལྷས། (dul ba'i lhas) 調伏天說：『ཡི་གེར་བྲིས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཡི་གེ་ཁྱབ་པའོ་ཞེས་སོ།』 (yi ger bris pa zhes bya ba ni yi ge khyab pa'o zhes so) 『所謂寫在文字上，是指文字遍佈。』 『ཁ་དོག་གཞན་དང་ཞེས་པ་ནི་ཚོན་སྣ་ཚོགས་བཀྲ་བའོ།』 (kha dog gzhan dang zhes pa ni tshon sna tshogs bkra ba'o) 『其他顏色』指的是各種顏色鮮艷。 『བར་མཚམས་དང་ཞེས་པ་ནི་སེག་དང་རེ་ལྡེ་ལ་སོགས་པའོ།』 (bar mtshams dang zhes pa ni seg dang re lde la sogs pa'o) 『間隙』指的是沙礫和梯田等。 『བར་ཆད་དེ་སྣང་སྒལ་ལ་སོགས་པ་དག་གོ།』 (bar chad de snang sgal la sogs pa dag go) 『障礙』指的是山脊等。 ལུང་ལས། (lung las) 經文中說：『མུ་ཏིག་གི་ཆུན་པོ་གླང་པོ་ཆེའི་སྟེང་དུ་འདུག་པ་བཤལ་ཏེ་བརྐུ་ན་འོག་གཞི་སྲོག་ཆགས་རིད་པ་དང་ཉམ་ཆུང་བ་ལ་ནི་རྩིབ་མ་ལ་སོགས་པ་མཚམས་ཐ་དད་པར་བརྟག་ཏུ་རུང་བ་རྣམས་མཚམས་སམ་བར་ཆད་ཉིད་ཡིན་ནོ།』 (mu tig gi chun po glang po che'i steng du 'dug pa bshal te brku na 'og gzhi srog chags rid pa dang nyam chung ba la ni rtsib ma la sogs pa mtshams tha dad par brtag tu rung ba rnams mtshams sam bar chad nyid yin no) 『如果偷盜的是大象背上的珍珠串，那麼對於瘦弱的動物來說，可以區分肋骨等不同的邊界，這些就是邊界或障礙。』 『དེས་ན་རྩིབ་མ་ལ་སོགས་ལས་འདས་ན་ཕམ་ལ། ཕྱུགས་ཚོན་པོ་རུས་པ་མི་མངོན་པ་ལ་ནི་ལུས་ལས་འདས་ན་ཕམ་ཞེས་པ་འགྲེལ་ཆུང་དང་ལུང་ལས་ཀྱང་དེ་ལྟར་བཤད་དོ།』 (des na rtsib ma la sogs las 'das na pham la phyugs tshon po rus pa mi mngon pa la ni lus las 'das na pham zhes pa 'grel chung dang lung las kyang de ltar bshad do) 『因此，如果超過肋骨等，則犯墮罪。對於肥胖的、骨頭不明顯的牲畜，如果超過身體，則犯墮罪。』小釋和經文中也是這樣說的。 『ས་གཞིར་རྩྭ་ལ་སོགས་པའི་གདིང་བ་བཏིང་བ་ཉིད་ཡོད་ན་རྩྭ་ལ་སོགས་པ་བཏིང་བ་དེ་ཉིད་གནས་ཉིད་ཡིན་ནོ།』 (sa gzhir rtswa la sogs pa'i gding ba bting ba nyid yod na rtswa la sogs pa bting ba de nyid gnas nyid yin no) 『如果地面上有草等鋪設的墊子，那麼鋪設的草等就是處所。』 『མུ་ཏིག་གི་ཆུན་པོ་ས་ལ་རྩྭ་བཏིང་བའི་སྟེང་ན་འདུག་པ་ལ་རྩྭ་ཁ་དོག་གཅིག་པ་ཡིན་ན་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་བརྗོད་པར་བྱའོ། རྩྭ་ཁ་དོག་ཐ་དད་པ་ཡིན་ན་ཕྱོགས་ཐ་དད་པར་བརྗོད་པར་བྱའོ།』 (mu tig gi chun po sa la rtswa bting ba'i steng na 'dug pa la rtswa kha dog gcig pa yin na phyogs gcig tu brjod par bya'o rtswa kha dog tha dad pa yin na phyogs tha dad par brjod par bya'o) 『如果珍珠串放在鋪有草的地上，如果草的顏色相同，則應說在一個方向。如果草的顏色不同，則應說在不同的方向。』經文中如是說。 『ས་ལ་སྐྱེ་བ་ལྗོན་ཤིང་ལྟ་བུ་ཕྱུང་སྟེ་རྐུ་བ་ནི་དཔེར་ན་རྫས་ས་ལ་བཞག་པ་རྐུ་བ་དང་འདྲའོ་སྟེ་ས་ལས་འཕགས་ན་ཕམ་མོ།』 (sa la skye ba ljon shing lta bu phyung ste rku ba ni dper na rdzas sa la bzhag pa rku ba dang 'dra'o ste sa las 'phags na pham mo) 『從地上拔起樹木等植物進行偷盜，就像偷盜放在地上的物品一樣，如果離開地面，則犯墮罪。』 ཊཱི་ཀར། (Ti kar) 註釋中說：『འདིར་གཞུང་ནི་དགེ་སློང་གིས་མེ་ཏོག་གི་ཤིང་ལྗོན་པ་ཕྱུང་སྟེ་བརྐུ་ན་ཇི་སྲིད་དུ་ནོམ་པར་མི་བྱེད་པའི་བར་དུ་ནི་ཉེས་བྱས་ (』dir gzhung ni dge slong gis me tog gi shing ljon pa phyung ste brku na ji srid du nom par mi byed pa'i bar du ni nyes byas) 在這裡，律文中說，如果比丘拔起花樹進行偷盜，在沒有佔爲己有之前，會犯下惡作。』 6-275b 『སུ་འགྱུར་རོ། ནོམ་པ་ནས་གནས་ནས་སྤོས་པའི་བར་གྱིས་ནི་བརྐུས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། མེ་ཏོག་གི་ཤིང་གི་རིན་ཐང་བརྩི་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ།』 (su 'gyur ro nom pa nas gnas nas spos pa'i bar gyis ni brkus pa zhes bya ste me tog gi shing gi rin thang brtsi bar bya'o zhes gsungs pa yin no zhes so) 『從佔爲己有到移動位置之間，這被認為是偷盜，應該計算花樹的價值。』 གཞན་ཡང་། (gzhan yang) 此外， ཊཱི་ཀ་ལས། (Ti ka las) 註釋中說：『རྩ་བ་ནས་བཏོན་པ་ཙམ་གྱིས་མ་ཡིན་ཏེ་ཞེས་པས་ས་ལ་འབྲེལ་མེད་དུ་བཏོན་པ་ན་བརྐུས་པའོ། འོ་ན་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཤིང་བཏོན་ནས་བརྐུ་ན་ཞེས་སྔར་བཏོན་ནས་ཕྱིས་བརྐུ་བར་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན་མ་ཡིན་ཏེ། བཏོན་པ་དང་བར (rtsa ba nas bton pa tsam gyis ma yin te zhes pas sa la 'brel med du bton pa na brkus pa'o 'o na rnam 'byed las shing bton nas brku na zhes sngar bton nas phyis brku bar bshad pa dang 'gal lo zhe na ma yin te bton pa dang br) 『不僅僅是從根部拔起，而是說與地面完全分離才算是偷盜。』如果有人問：『那麼在《分別》中，先拔起樹木再偷盜，這與先前拔起后偷盜的說法相矛盾。』答：不矛盾，因為拔起和…

【English Translation】 Regarding the statement '堅硬而粗糙' (gyong grugs): The commentary (Ti kar) states: '堅硬而粗糙 (gyong grugs) refers to the state of being hard and rough, like soil.' 阿闍黎調伏天 (dul ba'i lhas) says: '堅硬而粗糙 (gyong grugs) means becoming uneven.' Here, Mtsho sna pa chen po says: 'It is acceptable to describe the characteristics of a boundary as being hard and rough, but it is excessive to define it as the nature of a boundary. A boundary separated by water should not be considered a boundary because it is not hard and rough at all. If there is no universality, then the commitment that hard and rough is the nature of a boundary will fail.' However, this is not correct because there are many kinds of boundary natures, so the commitment will fail anyway. 6-275a '裂開 (gas pa)' refers to hail. '書寫 (bris pa)' refers to writing in letters. 調伏天 (dul ba'i lhas) says: 'Writing in letters means that the letters are widespread.' '其他顏色 (kha dog gzhan dang)' refers to various bright colors. '間隙 (bar mtshams)' refers to gravel and terraces, etc. '障礙 (bar chad)' refers to mountain ridges, etc. The scripture states: 'If a string of pearls is stolen from an elephant's back, then for thin animals, the different boundaries such as ribs can be distinguished, and these are the boundaries or obstacles.' 'Therefore, if one goes beyond the ribs, etc., one commits a defeat. For fat livestock with invisible bones, one commits a defeat if one goes beyond the body.' This is also explained in the small commentary and the scripture. 'If there is a mat of grass, etc. on the ground, then the mat of grass, etc. is the place.' 'If a string of pearls is on the ground covered with grass, if the color of the grass is the same, it should be said to be in one direction. If the color of the grass is different, it should be said to be in different directions.' So it is said in the scripture. 'Stealing a tree or plant that grows on the ground is like stealing an object placed on the ground; if it is lifted off the ground, it is a defeat.' The commentary (Ti kar) states: 'Here, the Vinaya says that if a monk steals a flowering tree, he commits a wrong action until he possesses it.' 6-275b 'From the time of possession to the time of moving the place, it is called stealing, and the value of the flowering tree should be calculated.' Furthermore, The commentary (Ti ka) states: 'It is not just pulling it out from the root, but it is stealing when it is completely separated from the ground.' If someone asks: 'Then in the 《分別》, it says to pull out the tree and then steal it, which contradicts the statement that it is stolen after it is pulled out.' The answer is: 'There is no contradiction, because pulling out and...'

---

ྐུ་བ་དུས་མཉམ་པ་ལ་བཏོན་ནས་བརྐུ་ཞེས་གསུངས་ཏེ་ཁ་གདངས་ནས་ཉལ། མིག་བཙུམ་ནས་དགོད་ཅེས་ཟེར་བ་དང་འདྲ་ཞེས་འོད་ལྡན་ལས་བཤད་དོ། །ལག་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་གདུ་བུ་བསྐོན་པ་ནི་ཕུད་ན་བརྐུས་པའི་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པའོ། ། 竊性口關稅 གསུམ་པ་ནི། ཤོ་གམ་གཞལ་དགོས་མ་གཞལ་བར་འགྲོ་ན་ནི་ཤོ་གམ་གཞལ་དགོས་ཀྱི་ས་མཚམས་ལས་འདས་ན་ཤོ་གམ་བརྐུ་བའི་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པའོ། །འདི་ལ་བཞི་སྟེ། ས་གང་ལ་དབང་བ་དང་། བདག་པོ་གང་དང་། དངོས་པོ་གང་ལ་དང་། ཚད་ཇི་ཙམ་མོ། །དང་པོ་རྒྱལ་པོས་བསྲུང་བའི་ས་ཡིན་པ་དང་། ཡུལ་ཆོས་ཀྱིས་འབེབས་ཤིང་རིལ་པོའམ་ཕྱེད་འདས་གང་རུང་ངོ་། །གཉིས་པ་ནི། རྒྱལ་པོ་སྲུང་སྐྱོབ་སྦེད་ཀུན་འགེད་པ་སྟེ། རིམ་བཞིན་རང་གིས་དང་། ནང་དགྲ་དང་། ཕྱི་དགྲ་དང་། ཆོམ་རྐུན་པ་དང་ངོ་། །ཁ་ཅིག་གཞན་གྱི་དམག་དང་། རང་གི་དང་། ཚོང་པ་ནང་གི་དང་། སྙོམས་པ་སྟེ་དབང་ཚོད་ལེན་པའོ། །ཞེས་འཆད་ལ། ཕྲན་ཚེགས་སུ། ཕ་རོལ་པོའི་དམག་ཚོགས་ཀྱི་འཇིགས་པ་ལས་བསྲུང་བ་དང་། ཡམས་ལས་སྐྱོབ་པར་བྱེད་པ་དང་། རང་གི་དཔུང་ཚོགས་ཀྱི་འཇིགས་པ་ལས་ཡོངས་སུ་སྲུང་བར་བྱེད་པ་ནི་སྦེད་པའོ་ཞེས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། ཟོང་དུ་བྱེད་པ་སྟེ་དེ་ལྟར་མིན་ན་དགེ་སློང་གོས་དང་བཅས་པ་དང་། ལམ་རྒྱགས་དང་ 6-276a བཅས་པ་སྟེ་ལམ་དུ་འཇུག་པར་མི་རུང་བར་འགྱུར་ལ། རྩ་བའི་བྱེ་བྲག་བཤད་པར། མཆོད་རྟེན་དང་། མཁན་པོ་དང་། སློབ་དཔོན་དང་། སྐྱེས་ཀྱི་ཕྱིར་བསྐུར་བ་རྣམས་ལས་ཤོ་གམ་བྱིན་པར་མི་བྱའོ། །ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། དེ་ནི་ཉོ་ཚོང་ཞེས་བྱ་བའི་རྒྱུར་མི་འཁྱེར་བས་སོ་ཞེས་སོ། །བཞི་པ་ནི། ཁྲིམས་ལས་ཇི་ལྟར་འབྱུང་བ་སྟེ། འོད་ལྡན་དུ། ཟོང་ལ་ནི་ཉི་ཤུའི་ཆ་ཤོ་གམ་ཡིན་ལ། རྩ་དང་ཤིང་ལ་སོགས་པ་དག་ནི་དྲུག་ཅུའི་ཆ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེས་ལུས་ཀྱི་ལག་པས་འཕུལ་བའམ་རྟ་གླང་སོགས་ལས་བསྐུར་བས་སམ་ས་གཞན་ནས་གཞན་དུ་བརྒྱུད་པས་ས་ལས་འདས་ན་དངོས་གཞི་ཡིན་ལ། མདའ་ལ་བཏགས་ཏེ་ནམ་མཁའ་ལ་འཕངས་སམ་གསང་སྔགས་སམ་རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་ནམ་མཁའ་ལས་འདའ་བར་བྱེད་ན་ནི་སླད་པར་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ས་སྨོས་སོ་ཞེས་གསུངས་ལ། མདས་ཁྱེར་བ་ན་སྨད་དུ་གསུངས་ན་ཆོས་ཀྱི་བཤེས་གཉེན་དང་འགལ་ཏེ། ཊཱི་ཀར། རང་གི་ལུས་ཀྱི་རྐང་ལག་ལ་སོགས་པ་དང་མདའ་ལ་སོགས་པ་ལས་བཏགས་ཏེ་བསྐུར་བའི་ཐབས་དེ་དག་གིས་ཤོ་གམ་གཞལ་དགོས་པའི་ས་ལས་འདས་ན་ཡང་ཤོ་གམ་གྱི་གནས་དེ་ལས་འདས་པ་ཁོ་ན་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ཆོས་བཤེས་ཀྱི་ལུང་འདིའང་། མཚམས་ཀྱི་ནམ་མཁའ་ལས་ཤོ་གམ་དྲལ་ན་ཡང་སྦོམ་པོའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་རྩ་འགྲེལ་དང་འགལ་བས་འགྲེལ་བྱེད་མཁན་གྱི་རྩོམ་སྐྱོན་དུ་སེམས་སོ། །ཡང་འདི་ལྟར་ཤེས་དགོས་ཏེ། ཊཱི་ཀར། གལ་ཏེ་ཤོ་གམ་གྱི་གནས་སུ་ཤོ་གམ་ག

【現代漢語翻譯】 『從同時期偷盜』被稱為『偷』，就像張開嘴睡覺，閉上眼睛笑一樣，如《光明論》中所說。給手等戴上手鐲，如果取下，就會造成偷盜的失敗。 關稅偷盜 第三種是：如果應該繳納關稅的貨物沒有繳納就通過了，那麼一旦超過了應該繳納關稅的區域範圍，就會造成偷盜關稅的失敗。這有四個方面：擁有權屬於哪個區域？所有者是誰？物品是什麼？數量是多少？第一，是國王守護的區域，按照當地的法律徵收，無論是全部還是部分超過了範圍。第二，國王守護包括保護、隱藏和分配，依次指自己、內部敵人、外部敵人、盜賊等。有些人解釋為：其他軍隊、自己的軍隊、內部的商人以及調解者，即控制權力的人。在細節上，保護免受敵方軍隊的威脅，保護免受瘟疫的侵襲，以及完全保護免受自己軍隊的威脅，這些都稱為隱藏。第三，是作為商品進行交易，否則僧侶帶著衣服和路上的乾糧，就不能上路了。《根本分別釋》中說：『對於佛塔、堪布（Khenpo，住持）、阿阇黎（Acharya，導師）和爲了供養而獻出的物品，不應該徵收關稅。』為什麼呢？因為這些不被視為交易的媒介。第四，按照法律規定，在《光明論》中說：『對於商品，關稅是百分之五；對於草和樹等，是六十分之一。』布頓仁波切（Buton Rinchen Drub，1290-1364）說：『用身體的手推動，或者用馬牛等運輸，或者從一個地方轉移到另一個地方，一旦超過了區域範圍，就是實際的偷盜。如果用箭射向天空，或者用秘密咒語或神通力使之飛過天空，那麼提到區域是爲了表明是欺騙。』如果用箭攜帶，經文中說是過失，這與法友相矛盾。在《 टीका (ṭīkā，註釋)》中說：『用自己的身體、手腳等，或者用箭等方式運輸，如果超過了應該繳納關稅的區域，那麼就僅僅是超過了關稅的區域。』法友的這段話也說：『即使在區域的天空中偷盜關稅，也是按照粗略的方式來處理的。』這與根本釋相矛盾，我認為這是註釋者的寫作錯誤。還需要這樣理解：在《 टीका (ṭīkā，註釋)》中說：『如果在關稅的地方，關稅的……』

【English Translation】 『Stealing from the same time』 is called 『stealing,』 like opening your mouth to sleep and closing your eyes to laugh, as stated in the 『Luminous Treatise.』 Putting bracelets on hands, etc., if removed, will cause the failure of stealing. Stealing Customs Duties The third is: If goods that should be subject to customs duties pass through without paying, then once they exceed the area where customs duties should be paid, it will cause the failure of stealing customs duties. This has four aspects: To which area does the ownership belong? Who is the owner? What is the item? What is the quantity? First, it is the area protected by the king, collected according to local laws, whether all or part of it exceeds the scope. Second, the king's protection includes protection, concealment, and distribution, referring successively to oneself, internal enemies, external enemies, thieves, etc. Some explain it as: other armies, one's own army, internal merchants, and mediators, i.e., those who control power. In detail, protecting against the threat of enemy armies, protecting against the plague, and completely protecting against the threat of one's own army are all called concealment. Third, it is to trade as goods, otherwise monks with clothes and food for the road cannot travel. The 『Root Division Explanation』 says: 『For stupas, Khenpos (abbots), Acharyas (teachers), and items offered for offering, customs duties should not be levied.』 Why? Because these are not considered a medium of trade. Fourth, according to legal provisions, in the 『Luminous Treatise』 it says: 『For goods, the customs duty is five percent; for grass and trees, etc., it is one-sixtieth.』 Buton Rinchen Drub (1290-1364) said: 『Pushing with the hands of the body, or transporting with horses, cattle, etc., or transferring from one place to another, once it exceeds the area, it is actual theft. If shooting an arrow into the sky, or using secret mantras or supernatural powers to make it fly through the sky, then mentioning the area is to indicate deception.』 If carried by an arrow, the scripture says it is a fault, which contradicts the Dharma friend. In the टीका (ṭīkā, commentary) it says: 『Using one's own body, hands, feet, etc., or transporting by means of arrows, etc., if it exceeds the area where customs duties should be paid, then it is only exceeding the area of customs duties.』 This statement of the Dharma friend also says: 『Even if stealing customs duties in the sky of the area, it is still treated in a rough way.』 This contradicts the root explanation, and I think this is a writing error of the commentator. It is also necessary to understand it this way: In the टीका (ṭīkā, commentary) it says: 『If in the place of customs duties, the customs duties of...』

---

ཞལ་དགོས་པར་ཕྱིན་ནས། ཡང་ཕྱིར་ལོག་གམ་སྐབས་སུ་བཟུར་ཏེ་འགྲོ་བ་དེ་ལ་ནི་དེ་ན་ཡུལ་ཆོས་གང་ཡིན་པའི་ཁྲིམས་དང་སྦྱར་བར་བྱ་སྟེ། འདི་ལྟར་ཡུལ་དེ་ན་གལ་ཏེ་ཕྱིར་ལོག་ཀྱང་གཞལ་དགོས་པའི་ཁྲིམས་སུ་བྱས་པ་ཡོད་ན་ནི་འདས་ 6-276b པ་ཁོ་ནར་འགྱུར་རོ། །ཡང་ཇི་སྟེ་ཕྱིར་ལོག་ན་གཞལ་མི་དགོས་པའི་ཁྲིམས་སུ་བྱས་པ་ཡོད་ན་ནི་འདས་པར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །མི་རྐུ་བ་ལ་གཉིས་ལས། རང་ལ་མི་མོས་པའི་མི་རྐུ་བ་ནི་མཐུས་འཛིན་པ་སྟེ་འོག་ཏུ་འཆད་དོ། །རང་ལ་མོས་པའི་མི་རྐུ་བ་ལ་གལ་ཏེ་བརྡས་རྐུ་བ་ན་ནི་བརྡས་དེ་གྲུབ་ན་བརྐུས་པའི་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པའོ། །མི་རྐུ་བ་ཡང་རྣམ་པ་གསུམ་སྟེ། ཡུལ་ཕྱོགས་དང་། མཚན་མ་དང་། བརྡས་རྐུ་བ་གསུམ་ཡོད་པ་ལས་དེ་གསུམ་ཀ་ལའང་བརྡ་སྔོན་འགྲོ་ཅན་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀར། རྐུ་བ་ཐམས་ཅད་ལ་ནི་བརྡ་སྔོན་དུ་བཏང་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལ་ཡུལ་ཕྱོགས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འདིར་ཚོགས་ལ་སོགས་པའི་ཡུལ་ཡིན་པར་གསུངས་སོ། །མཚན་མ་ནི་རྟགས་ཏེ་སྐྲ་དང་ཁ་སྤུ་བྲེགས་ནས་རིང་པོར་མ་ལོན་པ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའོ། །བརྡ་ནི་སྔ་དྲོ་ལ་སོགས་པའོ་ཞེས་སོ། །འདིའི་མཐར་ཐུག་གི་ཚུལ་ནི། ཊཱི་ཀར། གང་གི་ཚེ་ཁྱོད་ཀྱིས་ཁོ་བོ་འདི་དང་འདི་ལྟ་བུར་མཐོང་བའི་ཚེ་ཁྱོད་ཁོ་བོའི་གན་དུ་ཤོག་ཅིག་ཅེས་བྱ་བ་ལྟ་བུ་སྟེ་གང་གི་ཚེ་བརྡ་དེ་གྲུབ་པ་དེའི་ཚེ་མི་དེ་བརྐུས་པར་རིག་པར་བྱའོ། །གལ་ཏེ་གསང་སྔགས་ཀྱིས་དྲང་བ་ལ་སོགས་པའི་ཐབས་གཞན་དག་གིས་མི་རྐུ་བར་བྱེད་ན་ནི་གང་གི་ཚེ་སྣང་བར་གྱུར་པ་དེའི་ཚེ་ན་བརྐུས་པ་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ལུང་ལས་བྱ་བརྐུ་བ་ལ་གཉིས་ཏེ། མངོན་སུམ་དུ་བབས་པ་རྐུ་བ་དང་སྤར་ཏེ་རྐུ་བའོ། །དང་པོ་ནི། མི་གཞན་དབང་བའི་བྱ་ཁ་ཅིག་དགེ་སློང་གིས་འཆག་སའམ་ར་བའམ་སྒོ་ཁང་དག་ཏུ་བབས་པའི་བྱ་བརྐུས་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་ཡིན་ནོ། །གལ་ཏེ་བྱ་སྤར་བ་དེ་ལྟར་ན་བྱ་འཕར་དུ་བཅུག་སྟེ་སྤར་བ་ན་བརྐུས་པ་སྟེ་འཕུར་བ་ན་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པའོ། །བརྐུ་བའི་གནས་མ་ཡིན་པར་ལོགས་ཤིག་ཏུ་འཕུར་ན་ནི་སྦོམ་པོའོ། །དུད་འགྲོ་གློ་བུར་བའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ 6-277a ནི་དུད་འགྲོ་རི་དྭགས་ལ་སོགས་རྒྱའམ་རྙི་ལ་བཏགས་པ་ནི་བཀྲོལ་བ་ན་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པའོ། །དུད་འགྲོ་གཉུག་མ་བའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ནི། ར་ལུག་ལ་སོགས་པ་ཁྱུར་འགྲོ་བཞིན་པའི་སྐབས་སུ་སྤང་ཁུང་ནང་དུ་རྐུ་བ་པོ་དེས་ཕུར་བ་ལ་བརྟོད་ཅིང་བཞག་པས་རྐུ་བར་བྱེད་པ་དང་ཁྱུ་ལས་བཀར་བ་གཉིས་ནི་བདག་པོ་དང་རྫི་བོ་ལས་མི་སྣང་བའམ་དེ་གཉིས་ཉེ་བ་ན་མེད་ན་ཁྱུ་ལས་མི་སྣང་བར་གྱུར་པ་ཉིད་ན་བརྐུས་པའི་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པའོ། །ཊཱི་ཀར། གང་མཐུས་བཀྲི་དགོས་སམ་སྒྲ་ཕྱུང་སྟེ་བརྡ་དགོས་པ་ཞིག་ཡིན་ན་དེ་མི་སྣང་བར་གྱུར་པ་དེ་ཉིད་དུ་ཕྱིན་ཀྱང་བར

【現代漢語翻譯】 如果需要還俗，或者返回，或者暫時離開，這取決於當地的法律。例如，如果當地法律規定返回也需要還俗，那麼就只能算是還俗了。如果當地法律規定返回不需要還俗，那麼就不算還俗。 關於偷人，有兩種情況：偷不信任自己的人，這屬於強行擄走，將在後面解釋。偷信任自己的人，如果通過約定好的暗號進行，那麼一旦暗號成立，就構成偷人，犯波羅夷罪。偷人也有三種方式：通過地點、標誌和暗號。這三種方式都需要事先約定暗號。《根本說一切有部毗奈耶》的註釋中說：『所有的偷盜都需要事先約定暗號。』 所謂『地點』，指的是集會等場所。『標誌』指的是記號，比如剃髮或剃鬚后不久等。『暗號』指的是早晨等。《根本說一切有部毗奈耶》的註釋中說：『當你說「你看到我這樣這樣的時候，你就來找我」之類的話，一旦暗號成立，就可以認為這個人被偷走了。』如果使用秘密咒語等其他手段偷人，那麼一旦這個人失蹤，就可以認為是被偷走了。 律藏中說，偷鳥有兩種方式：直接抓住偷和引誘偷。第一種情況是：如果比丘偷了屬於別人的鳥，這些鳥落入比丘的住所、圍欄或門口，那麼就犯波羅夷罪。如果是引誘偷，那麼把鳥引誘過來，一旦鳥飛走，就構成偷盜，犯波羅夷罪。如果鳥飛到不是偷盜的地方，那麼就犯僧殘罪。 關於控制突然出現的牲畜：如果野獸等動物被拴在陷阱或網中，解開它們就犯波羅夷罪。關於控制原有的牲畜：比如牛羊等成群移動時，偷盜者在草坑裡設定陷阱，或者將它們從群體中分離出來。如果主人或牧人不在附近，或者即使在附近也看不到，那麼一旦牲畜從群體中消失，就構成偷盜，犯波羅夷罪。《根本說一切有部毗奈耶》的註釋中說：『如果需要強行拉走，或者發出聲音作為訊號，那麼一旦牲畜消失，即使到了那裡，也構成偷盜。』

【English Translation】 If one needs to disrobe, either returning or temporarily leaving, it depends on the local laws. For example, if the local law stipulates that returning also requires disrobing, then it can only be considered disrobing. If the local law stipulates that returning does not require disrobing, then it is not considered disrobing. Regarding stealing a person, there are two situations: stealing someone who does not trust you, which is considered abduction and will be explained later. Stealing someone who trusts you, if done through a pre-arranged signal, then once the signal is established, it constitutes stealing a person and incurs a Pārājika offense. There are also three ways to steal a person: through location, signs, and signals. All three ways require a pre-arranged signal. The commentary of the Mūlasarvāstivāda Vinaya says: 'All stealing requires a pre-arranged signal.' The so-called 'location' refers to places like gatherings. 'Signs' refer to marks, such as having recently shaved hair or beard. 'Signals' refer to things like morning. The commentary of the Mūlasarvāstivāda Vinaya says: 'When you say, "When you see me like this and that, come to me," once the signal is established, it can be considered that the person has been stolen.' If using secret mantras or other means to steal a person, then once the person disappears, it can be considered that they have been stolen. The Vinaya states that there are two ways to steal a bird: directly catching and stealing, and luring and stealing. The first situation is: if a Bhikṣu steals a bird belonging to someone else, and the bird lands in the Bhikṣu's residence, enclosure, or doorway, then it incurs a Pārājika offense. If it is luring and stealing, then luring the bird over, once the bird flies away, it constitutes stealing and incurs a Pārājika offense. If the bird flies to a place that is not for stealing, then it incurs a Saṃghāvaśeṣa offense. Regarding controlling suddenly appearing livestock: if wild animals or other animals are tied in a trap or net, untying them incurs a Pārājika offense. Regarding controlling original livestock: for example, when cattle and sheep are moving in a herd, the thief sets a trap in a grass pit, or separates them from the group. If the owner or shepherd is not nearby, or even if they are nearby but cannot see, then once the livestock disappears from the group, it constitutes stealing and incurs a Pārājika offense. The commentary of the Mūlasarvāstivāda Vinaya says: 'If it is necessary to forcibly pull away, or to make a sound as a signal, then once the livestock disappears, even if it goes there, it constitutes stealing.'

---

ྐུས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཇི་སྲིད་དུ་བག་ཚ་བ་མེད་པའི་ཡུལ་དུ་མ་ཕྱིན་ཏམ། དབང་དུ་བྱས་པར་མ་གྱུར་གྱི་བར་དུ་བརྐུས་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །དུད་འགྲོ་སྨོས་པ་ནི་དཔེ་ཙམ་སྟེ་འདིར་མི་ལ་སོགས་པ་རྣམ་པ་དེ་ལྟ་བུ་དག་ལ་ཡང་དེ་ཁོ་ན་བཞིན་དུ་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། ། 竊有形與非 བཞི་པ་ནི། གསང་སྔགས་བཟླས་པ་དག་གིས་གཏེར་ལ་སོགས་པ་འདྲེན་པ་ནི་ནོར་མིག་སྔར་སྣང་བ་ན་བརྐུས་པའི་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པའོ། །ཊཱི་ཀར། ཇི་སྟེ་ཤིན་ཏུ་ཐག་རིང་པོ་ནས་དྲངས་ཏེ་རྐང་པའི་དྲུང་དུ་འོངས་ཀྱང་ཇི་སྲིད་དུ་སྣང་བར་མ་གྱུར་ན་དེ་ཡང་བརྐུས་པར་མི་འགྱུར་ཏེ་གྲུབ་པའི་བློ་མེད་པའི་ཕྱིར། གལ་ཏེ་རྐུན་མ་མང་པོ་ཞིག་ཡོད་པ་ལས་གཅིག་ཁོ་ན་ཞིག་གིས་གལ་ཏེ་མཐོང་ན་ཡང་དེའི་ཚེ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མཐོང་བ་ཁོ་ན་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ཕྱི་བཞིན་འབྲང་བ་ལྷན་ཅིག་གནས་པ་དང་། ནང་གི་བྱན་བྱེད་པ་ཉེ་གནས་གཉིས་བླ་མའི་ཆོས་གོས་ཁུར་ཏེ་ལམ་དུ་འགྲོ་བ་ན། དེ་རྐུ་བར་འདོད་པས་གོམ་པ་ཕྱིར་ནུར་བ་དང་། འགྱངས་པ་སྟེ་མདུན་ནས་རིང་དུ་སོང་བ་དང་། ལམ་ནས་གཡས་གཡོར་དུ་འབྱམས་པ་དང་། གནས་ཁང་དུ་འཇུག་པ་དང་། ཡང་ཐོག་གཞན་དུ་འཛེག་པ་དག་གིས་སྔ་མ་བརྟོད་པ་དང་ 6-277b ཁྱུ་ལས་བཀར་བ་གཉིས་ནི་མི་སྣང་བར་གྱུར་པ་ཉིད་ནའོ་ཞེས་སྨོས་པ་ལྟར་ཕྱི་བཞིན་འབྲང་བ་དང་། ནང་བྱན་བྱེད་པ་གཉིས་མི་སྣང་བར་གྱུར་པ་ཡིན་གྱི། ཕྱི་བཞིན་འབྲང་བ་དང་། ནང་བྱན་བྱེད་པ་དེ་གཉིས་ཀྱིས་བླངས་པའི་རྫས་མི་སྣང་བར་གྱུར་པ་ཙམ་གྱིས་ནི་བརྐུས་པ་མ་ཡིན་ནོ། ། 竊船與穀物 ལྔ་པ་ནི། གྲུ་ནི་སྐམ་ས་སྟེ་ཐང་ལ་ཁུར་བ་དང་། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། ཡུར་པོ་ཆེ་ནི་ཆུ་ཀླུང་ཆུང་ངུའོ་ཞེས་སོ། །ཆུ་འདལ་བ་ནི། འགྲེལ་ཆུང་ལས། མཚེའུ་དང་མཚོ་ལས་ཀྱང་རུང་སྟེ་ཞེས་སོ། །རྣམ་པ་དེ་དག་གིས་ཐོག་མ་འདུག་པའི་གནས་ནས་མི་སྣང་བར་གྱུར་ན་ཕམ་པའོ། །རྒྱུན་གྱི་ཕྱོགས་ཀྱིའོ་ཞེས་པ་མན་ཆད་ནི་ཡུར་པོ་ཆེ་དང་ཞེས་པའི་རྒྱས་བཤད་ཡིན་ཅེས་སྦལ་ཏི་སོགས་སྔ་མ་རྣམས་འཆད་པ་ནི། རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པ་རྣམས་ཀྱི་རྒྱུས་མེད་པར་ཟད་དོ་ཞེས་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་གསུངས་ལ། །ཊཱི་ཀར། ཆུ་ཀླུང་ཆེན་པོ་དག་ཏུ་ཇི་ལྟར་བརྐུས་པར་འགྱུར་ཅེ་ན། དེའི་ཕྱིར་ཞེས་སྨོས་ནས་རྒྱུན་ཕྱོགས་བཞིན་ཐུར་དུ་དྲངས་ཏེ་རྐུ་བ་ཉིད་ཀྱིས་ཐོག་མ་འདུག་པའི་གནས་ནས་མི་སྣང་བར་གྱུར་ན་ཕམ་མོ། །ཐད་ཀར་རྐུ་བ་ལ་ཡང་གང་གི་ཚེ་ཕ་རོལ་གྱི་འགྲམ་དུ་གྲུ་མི་སྣང་བར་གྱུར་པ་ན་བརྐུས་པའི་ཕམ་པའོ། །ཕ་རོལ་གྱི་འགྲམ་མི་སྣང་བ་དེ་ལས་གཞན་པ་འགྲམ་སྣང་བ་ཉིད་ལ་ནི་ཕ་རོལ་གྱི་འགྲམ་དེར་ཕྱིན་ན་བརྐུས་པའི་ཕམ་པའོ། །རྒྱུན་ལས་བཟློག་པའི་ཕྱོགས་སུ་འདྲེན་པ་ལ་ནི་རྐུ་བའི་བསམ་པས་གྲུ་ཚུགས་ལས་འདས་ན་བརྐུས་ཕམ་བསྐྱེད་དོ། །གཞན་གྱི

【現代漢語翻譯】 偷竊有形與無形之物 第四，秘密真言的唸誦者引誘寶藏等物，當財物出現在眼前時，便會犯下偷盜罪。註釋：即使從非常遙遠的地方引來，到達腳邊，只要沒有顯現出來，也不會構成偷盜，因為沒有成就的智慧。如果有很多小偷，其中一個看到了，那麼那時所有人都被認為看到了。跟隨在後面的人與侍者一起拿著上師的法衣走在路上，如果想要偷竊，向後退步，拖延時間，遠離前方，偏離道路向左右，進入房屋，登上其他樓層等行為，以及將先前捆綁之物與群體分離，都發生在隱蔽之時。正如所說，跟隨在後面的人和侍者都變得隱蔽了，但僅僅是跟隨在後面的人和侍者拿走的物品變得隱蔽，並不構成偷盜。 偷船與穀物 第五，船隻在陸地上被搬運，分別解釋中說：'大水溝是小河流。'水淹沒，小釋中說：'從湖泊或海洋中也可以。'以這些方式，如果從最初停留的地方變得隱蔽，就會犯下罪過。'順流而下'等是'大水溝'的詳細解釋，斯巴爾蒂等前人解釋說：不瞭解廣釋的緣由。'措那巴欽波這樣說。註釋：如果在大的河流中如何偷竊呢？因此，如果順流而下偷竊，從最初停留的地方變得隱蔽，就會犯下罪過。直接偷竊時，當船隻在對岸變得隱蔽時，就會犯下偷盜罪。如果對岸沒有隱蔽，而是在對岸顯現，到達對岸時，就會犯下偷盜罪。如果逆流而上，如果以偷竊的想法使船隻離開停靠處，就會犯下偷盜罪。其他人的

【English Translation】 Stealing tangible and intangible things Fourth, when secret mantra reciters lure treasures and other things, the act of stealing is committed when the wealth appears before their eyes. Commentary: Even if something is drawn from a very far distance and comes to one's feet, it is not considered stealing until it becomes visible, because there is no wisdom of accomplishment. If there are many thieves and only one sees it, then at that time, it is considered that all have seen it. When someone following behind and an attendant are carrying the lama's robes and walking on the road, if they intend to steal, actions such as stepping back, delaying, moving far ahead, straying to the left or right of the road, entering a house, and climbing to another floor, as well as separating what was previously tied together from the group, all occur when out of sight. As it is said, both the follower and the attendant become invisible, but merely the fact that the items taken by the follower and the attendant become invisible does not constitute stealing. Stealing boats and grains Fifth, carrying a boat on land, and as the explanation differentiates: 'A large ditch is a small river.' Water overflowing, as the small explanation says: 'It can also be from a lake or ocean.' In these ways, if it becomes invisible from the initial place of dwelling, it is a defeat. 'Following the current' and so on is a detailed explanation of 'large ditch,' but the previous ones such as Sbalti explain that they do not understand the reasons for the extensive explanations. Tsonapa Chenpo said this. Commentary: How does one steal in large rivers? Therefore, as it is said, if one steals by drawing it downstream, and it becomes invisible from the initial place of dwelling, it is a defeat. Even in direct stealing, when the boat becomes invisible on the opposite shore, the defeat of stealing is committed. If the opposite shore is not invisible, but appears on the opposite shore, then going to that opposite shore is the defeat of stealing. If drawing it in the opposite direction of the current, if with the intention of stealing, the boat goes beyond the mooring, it creates the defeat of stealing. Others'

---

་ཞིང་ལས་ཀྱི་མཐའ་དག་ལ་ཆར་ཆེས་པའི་ཚེ་རང་གི་ཞིང་གི་ཆུ་བྱོ་སྟེ་གཞན་གྱི་ཞིང་ལ་ཆུ་གཏོང་བའམ། ཐན་པ་བྱུང་བའི་ཚེ་གཞན་གྱི་ཞིང་གི་ཆུ་འགེག་ཅིང་རང་གི་ཞིང་ལ་བསྒྱུར་བ་ལ་ནི་རང་གི་ཞིང་ལས་ཀྱི་མཐའ་གྲུབ་པ་སྟེ་ལོ་ལེགས་པ་ན་བརྐུས་པ་ཡིན་ནོ། །ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། ཞིང་གི་ཡོན་ཏན་ལ་ 6-278a སོགས་པའི་སྐྱེད་ཀྱིས་ལོ་ལེགས་པ་མ་གཏོགས་པ་བསམ་པ་གང་གིས་རང་གི་ལོ་ལེགས་པ་དེའི་ཆེད་དུ་གཞན་གྱི་ལོ་ཉེས་པ་དེར་འདུན་པས་གཞན་གྱི་ལས་ཀྱི་མཐའ་གྲུབ་པ་ལས་གཞན་ཕུང་བ་ཉིད་དུ་གྱུར་ན་རྐུ་བའི་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པའོ། །འདིའི་རིན་ཐང་ནི་རང་གི་ལྷག་པའི་ཆ་དང་གཞན་གྱི་ཕུང་བའི་ཆ་མཐུན་པ་ཉིད་བརྩིའི། ལྷག་ཀྱང་མ་བྲིའམ་བྲི་རུང་མ་ལྷག་ན་ནི་བརྩི་བར་མི་རུང་བ་ཉིད་ཡིན་པར་རིགས་ཏེ། འོད་ལྡན་དུ། ཕ་རོལ་གྱི་ཉེས་བའི་ཚད་ལྷག་པར་གྱུར་ནའོ་ཞེས་སོ། ། 竊所得與土地 དྲུག་པ་ནི། ཆོམ་རྐུན་པོ་རྣམས་ལས་ཤས་ཐོབ་པར་བྱ་བ་དེའི་ཆེད་དུ་དགེ་སློང་གིས་ལམ་རྒྱུས་གོ་བར་བྱེད་པ་ལ་ནི་རྐུན་ཤས་སྐལ་པའི་ཆ་ཐོབ་ན་བརྐུས་པའི་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པའོ། །ཞིང་ལ་སོགས་པ་ས་གཞི་དང་། ཁང་ཁྱིམ་རང་གི་དང་། གཞན་གྱི་འདབ་འབྲེལ་དུ་གནས་པ་དག་རིབ་མ་དང་། རྩིག་པ་ལ་སོགས་པས་ཡོངས་སུ་བསྐོར་བས་བརྐུ་ན་ནི་རིབ་མ་ལ་སོགས་པའི་ཕར་ཐོག་ཚུར་ཐོག་གི་མཚམས་འབྱོར་ན་བརྐུས་པའི་ཕམ་པ་བསྐྱེད་དོ། །ལུང་ལས། ས་གཞི་དང་ཁང་ཁྱིམ་ལྟ་བུ་ཤགས་ཀྱིས་འཕྲོག་འདོད་ན་གལ་ཏེ་བླའི་གྲྭར་ཤགས་བཀྱེ་ནས་རྒྱལ་ནའོ་ཞེས་སྔ་མ་རྣམས་གསུང་ན་ཡང་ཤགས་རྒྱལ་བ་ཙམ་གྱིས་མ་ཡིན་གྱི་ཞལ་ཆེ་རྒྱལ་ན་བརྐུས་པའི་ཕམ་པ་བསྐྱེད་དེ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། དགེ་སློང་མི་དབང་བ་ལ་རྒྱལ་པོས་དབང་ངོ་ཞེས་བཅད་ན་ཕམ་མོ་ཞེས་དང་། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། བླའི་གྲྭ་ཞེས་པ་ནི་རྒྱལ་པོས་བརྐོས་པའི་མིའིའོ་ཞེས་སོ། །རྒྱལ་པོ་ཉིད་ཀྱང་དེ་བཞིན་ནོ། །གལ་ཏེ་འོག་ཟུར་ཤགས་བཀྱེ་ན་ནི་ཤགས་ཟླ་ཕ་རོལ་པོས་ཤགས་ཀྱི་སྦྱོར་བ་ཉིད་བཏང་སྟེ་སྤྲོ་བ་དང་ཡུས་བཏང་ན་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པའོ། །འོག་ཟུར་ཞེས་པ་བློན་པོ་ཡིན་ཅེས་སྔ་མ་རྣམས་གསུང་ཡང་། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། བླའི་གྲྭ་ཞེས་པ་ནི་རྒྱལ་པོས་བསྐོས་པའི་མིའོ། །འོག་ཟུར་ 6-278b ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཡུལ་མིའི་ཚོགས་སོ་ཞེས་བཤད་དོ། །བླའི་གྲྭར་ཞལ་ཆེ་རྒྱལ་ན་ཕམ་པ་བསྐྱེད་ལ། འོག་ཟུར་དུ་ཞལ་ཆེ་རྒྱལ་ན་སྦོམ་པོ་ལས་མི་བསྐྱེད་པ་ནི་བླའི་གྲྭ་དང་འོག་ཟུར་གཉིས་ཚིག་བཙན་མི་བཙན་གྱི་ཁྱད་ཡོད་པས་ཐོབ་བློ་དཀའ་སླ་ཡོད་དོ། །དེའི་ཕྱིར་ཊཱི་ཀར། ཤགས་ཀྱི་སྦྱོར་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཐམས་ཅད་དུ་བཏང་བ་དེའི་ཚེ་ན་བརྐུས་པ་ཡིན་གྱི། རྒྱལ་བས་ནི་བརྐུས་པར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །དེའི་གཞུང་འཛུགས་པའི་ཕྱིར་འོག་ཟུར་དུ་ཤགས་རྒྱལ་བ

【現代漢語翻譯】 當雨水過多時，將自己田里的水排到別人的田里，或者乾旱時，阻止別人田里的水流到自己的田里，這就是完成了自己的田地工作，如果收成好，那就是偷竊。是否所有情況都是如此呢？除了因為田地的肥力等因素導致收成好之外，如果因為自己的田地收成好而希望別人的田地收成不好，那麼這就是完成了別人的壞事，導致他人遭受損失，從而犯下偷盜罪。這裡的價值計算是，自己的剩餘部分和他人損失的部分相一致。如果剩餘部分沒有減少，或者減少了但沒有剩餘，那麼就不應該計算，正如《光明論》中所說：『如果超過了對方損失的程度』。 第六，爲了從強盜那裡獲得份額，比丘瞭解道路情況，如果獲得了強盜份額的一部分，那麼就犯下偷盜罪。田地等土地，房屋，無論是自己的還是與他人相鄰的，如果被籬笆或墻壁等包圍，如果偷竊，那麼當跨越籬笆等障礙時，就犯下偷盜罪。《律經》中說：『如果想通過爭論來奪取土地和房屋等，如果在官員面前爭論並獲勝』，雖然前輩們這樣說，但僅僅是爭論獲勝還不夠，如果判決獲勝，那麼就犯下偷盜罪。正如《小疏》中所說：『如果國王判決比丘無權，那麼就犯下墮罪』。《分別解脫經注》中說：『官員是指國王任命的人』。國王自己也是如此。如果向下屬爭論，如果對方放棄爭論，放棄快樂和訴訟，那麼就犯下墮罪。前輩們說，下屬是指大臣，但《分別解脫經注》中說：『官員是指國王任命的人，下屬是指村民』。如果在官員面前判決獲勝，那麼就犯下墮罪，如果在下屬面前判決獲勝，那麼只會犯下粗罪，因為官員和下屬在言辭的強硬程度上有所不同，因此獲得利益的難易程度也不同。因此，《 टीका 》中說：『如果通過所有爭論方式完全放棄爭論，那麼就是偷竊，獲勝不算偷竊』。爲了建立這個原則，在下屬面前爭論獲勝。

【English Translation】 When there is excessive rain, diverting water from one's own field to another's, or during drought, blocking water from another's field to one's own, this completes the work of one's own field. If the harvest is good, it is considered stealing. Is this always the case? Except when the harvest is good due to the fertility of the field, if one desires another's field to have a bad harvest for the sake of one's own good harvest, then this completes the bad deed for others, causing them to suffer loss, thereby committing the offense of stealing. The calculation of value here is that one's own surplus and the other's loss are equivalent. If the surplus does not decrease, or if it decreases but there is no surplus, then it should not be calculated, as stated in the 'Light Treatise': 'If it exceeds the extent of the other's loss'. Sixth, in order to receive a share from robbers, if a Bhikshu understands the routes, and receives a portion of the robber's share, then he commits the offense of stealing. Land such as fields, houses, whether one's own or adjacent to others, if surrounded by fences or walls, if stealing, then crossing the boundary of the fence etc., constitutes the offense of stealing. The Vinaya states: 'If one wishes to seize land and houses through argument, if one argues before officials and wins', although the predecessors say so, merely winning the argument is not enough; if one wins the judgment, then one commits the offense of stealing. As stated in the 'Small Commentary': 'If the king judges that the Bhikshu has no right, then he commits a Patita (defeat)'. The 'Commentary on the Pratimoksha' states: 'Officials refer to those appointed by the king'. The king himself is the same. If arguing with subordinates, if the other party abandons the argument, abandoning joy and litigation, then one commits a Patita. The predecessors say that subordinates refer to ministers, but the 'Commentary on the Pratimoksha' states: 'Officials refer to those appointed by the king, subordinates refer to the community of villagers'. If one wins the judgment before officials, then one commits a Patita, if one wins the judgment before subordinates, then one only commits a Sthula (gross) offense, because officials and subordinates differ in the strength of their words, therefore the ease or difficulty of obtaining benefits differs. Therefore, the Tika states: 'If one completely abandons the argument through all means of argument, then it is stealing, winning is not stealing'. To establish this principle, winning the argument before subordinates.

---

་དེ་ནི་རྐུ་བའི་སྦྱོར་བ་ཉིད་ཡིན་པས་རིན་ཐང་ཚང་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། ། 說捨墮學處 བཞི་པ་ལ། ཤོ་གམ་རྗེས་འབྲེལ་བསླབ་བྱ་བསྟན། །དེ་ལས་གཞན་འབྲེལ་བསླབ་བྱ་བསྟན། ། 說屬關稅學處 དང་པོ་ལ་གསུམ། སྐབས་ཀྱི་དོགས་གཅོད་བསྟན་པ་དང་། །བསླབ་པར་བྱ་དང་ལྟུང་བ་བསྟན། །བསླབ་བྱ་བྱེ་བྲག་ཏུ་ཡང་བརྗོད། ། 斷此中疑 斷此中疑總義 དང་པོ་ནི། གོང་དུ་ཤོ་གམ་པ་ལས་འདས་ནའོ་ཞེས་པར་འཕྲོས་པ་ལས་བཤད་ཀྱང་འདིར་ཡང་སྤྲོ་བར་བྱ་སྟེ། ཤོ་གམ་གང་དུ་གཞལ་བའི་གནས། གང་ལ་གཞལ་བའི་བདག་པོ། །གང་ལས་གཞལ་བའི་རྫས། ཇི་ཙམ་གཞལ་བའི་ཚད། མ་གཞལ་བའི་ལྟུང་བ། ལྡོག་པའི་མཚར་ས། རྒྱུར་འགྲོ་བའི་བསླབ་བྱ། ཤོ་གམ་གྱིས་མཚོན་པའི་དོན་ནོ། ། 付關稅處 དང་པོ་ནི། ས་ཡིན། སྲུང་བ་ཡིན། གཅོད་པ་ཡིན་པ་སྟེ། རྒྱལ་པོ་ས་ལ་དབང་གི་ནམ་མཁའ་ལ་མི་དབང་བའི་ཕྱིར་དང་། མི་བསྲུང་ན་སྲུང་བའི་གླ་རྔན་མི་དབང་བའི་ཕྱིར་དང་། ཤོ་གམ་མི་གཅོད་ན་ཤོ་གམ་སྦྱིན་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆུ་བོ་ལ་གྲུ་བྱས་ཏེ་གཞུང་འབེབས་སུ་འགྲོ་ན་ཤོ་གམ་གཞལ་དགོས་མི་དགོས་ནི་ཡུལ་ཆོས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་ངོ་། ། 付稅對像 གཉིས་པ་ནི། རྒྱལ་པོ་ཆོས་བཞི་ལྡན་ཏེ་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་ལས། གང་ཞིག་ཆོས་བཞིན་དུ་སྲུང་བ་དང་། སྐྱོབ་ 6-279a པ་དང་། སྦེད་པ་དང་། ཀུན་འགེད་པར་བྱེད་པ་ཤོ་གམ་དབང་བར་བྱེད་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ཡང་རྒྱལ་པོ་གཞན་གྱི་དམག་ལས་བསྲུང་བ་དང་། རྒྱལ་པོ་རང་གི་ཡུལ་མིས་འཇོམས་པ་ལས་སྐྱོབ་པ་དང་། ཚོང་པ་ནང་གི་འཇིགས་པ་ལས་སྦེད་པ་དང་། ཀུན་འགེད་པར་བྱེད་པ་ནི་ཡུལ་ཆོས་ཀྱི་རིགས་ཚོད་དུ་ལེན་པ་སྟེ། སྲུང་བ་ཡིན་པ་དགོས་པ་ནི་འཛམ་གླིང་གི་རྒྱན་ཤཱཀྱ་འོད་ཀྱིས། སྐྱེ་རྒུ་ཉོན་མོངས་བསྲུང་བའི་ཕྱིར། །རྒྱལ་པོ་ལ་ནི་ཤོ་གམ་གཞལ། །གལ་ཏེ་དེ་ཡང་སྲུང་བ་ཡིས། །ཉོ་ན་གླ་ནི་བུ་ལོན་མིན། །ཞེས་བཤད་དོ། ། 付稅物 གསུམ་པ་ནི། ཉོ་ཚོང་བྱེད་པའི་ཟོང་ལས་ཏེ། འོད་ལྡན་ལས། འཇིག་རྟེན་པའི་ལུགས་ཀྱི་ཟོང་ཁོ་ན་ལ་ཤོ་གམ་བཅད་པར་རིགས་སོ་ཞེས་སོ། །འོད་ལྡན་དུ་ཕྱོགས་སྔར་བཀོད་པའི་རྒྱ་གར་བ་ཁ་ཅིག་ན་རེ། ཟོང་མ་ཡིན་པ་ལ་ཡང་ཤོ་གམ་འཇལ་དགོས་ཏེ། ཕ་མ་དང་དཀོན་མཆོག་གི་ཕྱིར་ཁྱེར་བའི་རྫས་ལས་ཀྱང་ཤོ་གམ་སྦྱིན་པར་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་གསུངས་པ་དང་། རང་གི་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་དུ་བྱས་པའི་རས་ལ་ཡང་ཁ་ཚར་བཅད་པ་དང་། ཆུར་བསྙུག་པ་དང་། བ་ལང་གི་ལྕི་བས་ཁ་བསྒྱུར་བ་ལ་སོགས་པ་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ལ་གནོད་བྱེད་བརྗོད་པ་ནི། ཁྱེད་ལྟར་ན་ཆོས་གོས་དང་བཅས་ཏེ་ལམ་དུ་འགྲོ་ན་ཤོ་གམ་གཞལ་དགོས་དང་བཅས་ཏེ་ལམ་དུ་འགྲོ་བའི་ཉེས་པར་འགྱུར་བས། སྡོམ་བརྩོན་ལམ་དུ་མི་འཇུག་པར་ཐལ། ཆོས་གོས་མེད་ན་ཆ་ལུགས་ཉམས་པ

【現代漢語翻譯】 那實際上是偷盜的行為，如果價值足夠，就會構成重罪。 說捨墮學處 第四部分：講述與關稅相關的學處。 講述與關稅無關的學處。 說屬關稅學處 第一部分分為三點：講述斷除疑惑的情況；講述應學之處和墮落之處；詳細說明應學之處。 斷此中疑 斷此中疑總義 第一點：雖然前面在『如果超過關稅』中已經有所提及，但這裡仍需詳細說明。即：在哪裡徵收關稅的地點？向誰徵收的關稅的所有者？從什麼徵收的關稅的物品？徵收多少的關稅的數額？不徵收的墮落？避免墮落的方法？作為根本的應學之處？以及關稅所代表的意義。 付關稅處 第一點：是土地。是守護。是徵收。因為國王擁有土地的權力，但沒有天空的權力。如果不守護，就沒有權力獲得守護的報酬。如果不徵收關稅，就不需要繳納關稅。如果乘船在河流上行駛，是否需要徵收關稅取決於當地的習俗。 付稅對像 第二點：國王應具備四種品質，如詳細解釋中所說：『誰能如法守護、救護、隱藏和普遍施捨，誰就有權徵收關稅。』也就是說，國王要保護國家免受外敵侵略，保護自己的國民免受內部破壞，保護商人免受內部威脅，並按照當地習俗的合理範圍進行普遍施捨。守護是必要的，正如贍部洲的莊嚴——釋迦光所說：『爲了守護眾生的煩惱，才向國王徵收關稅。如果國王也能守護，那麼所收取的費用就不是債務。』 付稅物 第三點：從買賣的貨物中徵收。正如《光明經》所說：『只有世俗的貨物才應該徵收關稅。』《光明經》中之前提到的一些印度人說：『即使不是貨物也應該繳納關稅，因為爲了父母和三寶而攜帶的物品，也應該繳納關稅，正如《律分別》中所說。』還有，對於用作自己生活用品的布匹，也要進行裁剪、浸泡和用牛糞進行改色等，正如《律分別》中所說。對此的反駁是：如果按照你們的說法，那麼穿著法衣走在路上也要繳納關稅，這樣就會導致修行者無法上路。如果沒有法衣，那麼儀容就會不整。

【English Translation】 That is actually an act of stealing, and if the value is sufficient, it becomes a major offense. On the Nissaggiya Pacittiya concerning relinquishment The fourth part: Explains the precepts related to taxes. Explains the precepts unrelated to taxes. On the Pacittiya concerning taxes The first part has three points: Explaining the resolution of doubts in this context; Explaining what should be learned and what constitutes a transgression; Detailing the precepts. Resolving doubts in this context General meaning of resolving doubts in this context The first point: Although it has been mentioned earlier in 'if it exceeds the tax,' it still needs to be explained in detail here. That is: Where is the place where taxes are levied? Who is the owner of the tax being levied? From what is the tax being levied? How much is the amount of the tax being levied? What is the transgression of not levying? What is the method to avoid transgression? What is the precept that serves as the basis? And what is the meaning represented by the tax. Place of paying tax The first point: It is the land. It is protection. It is collection. Because the king has power over the land, but not over the sky. If there is no protection, there is no right to receive rewards for protection. If taxes are not collected, there is no need to pay taxes. If traveling on a river by boat, whether or not taxes need to be levied depends on local customs. Object of paying tax The second point: The king should possess four qualities, as explained in detail: 'Whoever protects, saves, hides, and universally gives according to the law has the right to levy taxes.' That is, the king should protect the country from foreign invasion, protect his people from internal destruction, protect merchants from internal threats, and universally give within the reasonable scope of local customs. Protection is necessary, as the ornament of Jambudvipa—Shakya Light—said: 'To protect beings from afflictions, taxes are levied on the king. If the king can also protect, then the fees collected are not debts.' Object of taxation The third point: Levied from goods that are bought and sold. As the 'Bright Sutra' says: 'Only worldly goods should be taxed.' Some Indians mentioned earlier in the 'Bright Sutra' said: 'Even if it is not goods, taxes should be paid, because even for items carried for parents and the Three Jewels, taxes should be paid, as stated in the 'Vinaya-vibhanga.' Also, for cloths used as one's own living supplies, they should be cut, soaked, and discolored with cow dung, as stated in the 'Vinaya-vibhanga.' The rebuttal to this is: If according to your statement, then even walking on the road wearing robes would require paying taxes, which would lead to practitioners being unable to travel. If there are no robes, then the appearance would be improper.

---

ར་འགྱུར་ལ། ཆོས་གོས་ཡོད་ན་ཤོ་གམ་གཞལ་དགོས་དང་བཅས་ཏེ་ལམ་དུ་འགྲོ་བའི་ཉེས་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །འདོད་ན། སྨན་གྱི་གཞི་ལས། ཤུལ་གྱི་སྙུན་རྒྱགས་ཀྱི་ཕྱེད་དུ་ཀརྵ་པ་ཎ་བཞེས་པར་གསོལ། བཀའ་སྩལ་པ་བླང་བར་བྱའོ། །ཞེས་ལམ་དུ་ 6-279b འཇུག་པར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་ལས་ཀྱང་། དཀོན་མཆོག་དང་། མཁན་པོ་དང་། སློབ་དཔོན་དང་། ཕ་མ་དང་། སྐྱེས་ཀྱི་ཕྱིར་ཁྱེར་བ་དེ་ལས་ཤོ་གམ་སྦྱིན་པར་མི་བྱ་སྟེ་ཉོ་ཚོང་བྱ་བའི་རྒྱུར་མི་འཁྱེར་བས་སོ། །ཟོང་དེ་ལ་ཟོང་དེ་དང་འདྲ་བར་བླང་བར་མི་བྱའོ། །ཞེས་བཤད་དེ། དེ་དང་མཐུན་པར་རྒྱལ་པོའི་བསྟན་བཅོས་ལས་ཀྱང་། བག་མ་བླང་བ་དང་། བཏང་བ་དང་། མཆོད་སྦྱིན་བྱ་བ་དང་། ལྷ་ལ་མཆོད་པ་དང་། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལ་སོགས་པའི་ཁྱད་པར་རྣམས་ཀྱི་རྫས་ནི་ཤོ་གམ་མི་བྱ་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་འོད་ལྡན་དུ་གསུངས་སོ། །སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པ་ནི། ཕ་མ་དང་དཀོན་མཆོག་གི་རྫས་ལས་ཤོ་གམ་སྦྱིན་པ་དེ་ཡང་ཤོ་གམ་པ་ལ་སྦྱིན་པ་བཏང་བའི་བསམ་པས་སྦྱིན་ན་སྦྱིན་པ་ལས་བྱུང་བའི་བསོད་ནམས་སུ་འགྱུར་བས་ཕ་མ་དང་དཀོན་མཆོག་ལ་ཕུལ་བ་དང་། སྦྱིན་བྱུང་ཙམ་དུ་འདྲ་ཞིང་ཁ་མཆུ་སྤང་བའི་ཕྱིར་རོ། །རྣམ་པ་གཅིག་ཏུ་ན་ཕ་མ་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་གི་ཟོང་ལས་ཉོ་བཙོང་བྱ་བའི་ཟོང་ལས་སྦྱིན་པའོ། །ཁ་ཚར་བཅད་པ་དང་། ཆུར་བསྙུག་པ་ལ་སོགས་པ་དེ་ཡང་རང་གི་ཆོས་གོས་ཀྱི་རྒྱུ་ཡིན་ཀྱང་ཉོ་ཚོང་གི་ཟོང་ཡིན་ནོ་ཞེས་འཐབ་བྱེད་དུ་འོང་བ་སྤང་བའི་ཕྱིར་དང་། འོད་ལྡན་ལས། ཁ་ཚར་བཅད་པ་དང་། ཆུར་བསྙུག་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་ཤོ་གམ་མི་གཅོད་པའི་ཡུལ་ཆོས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པའོ་ཞེས་བཤད་དོ། ། 付稅量 བཞི་པ་ནི། ཡུལ་ཆོས་ཀྱིས་འཇོག་པས་འདུལ་བ་ལུང་ལས་ཚད་གསུངས་པ་མེད་དོ། །འོད་ལྡན་ལས། ཟོང་ལ་ནི་ཉི་ཤུའི་ཆ་ཤོ་གམ་ཡིན་ལ། རྩྭ་ཤིང་ལ་ནི་དྲུག་ཅུའི་ཆ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། ། 不付之罪 ལྔ་པ་ནི། རྐུ་སེམས་དང་རིན་ཐང་ལ་སོགས་པའི་ཡན་ལག་ཚང་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་རོ། ། 還凈地 དྲུག་པ་ནི། རྐུ་སེམས་མེད་ན་ཤོ་གམ་མ་གཞལ་ཡང་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ལྟུང་བ་རྣམ་གཞག་ 6-280a མི་འབྱུང་སྟེ། རྐུ་སེམས་མེད་པ་ལ་ཤོ་གམ་དུ་གཏོགས་པའི་ཞེས་སོགས་སོ། ། 成因學處 བདུན་པ་ནི། ཤོ་གམ་གཞལ་དགོས་པ་དང་བཅས་པ་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། ། 關稅意義 བརྒྱད་པ་ནི། གྲུ་བཙས་ཀྱང་མཚོན་པ་སྟེ། འོད་ལྡན་ལས། ཤོ་གམ་གྱིས་ནི་གྲུ་བཙས་ཀྱང་རྣམ་པར་བཤད་པ་ཡིན་ཏེ་ཞེས་སོ། །ཡུལ་ཆོས་ཀྱིས་གྲུ་བཙས་མི་ལེན་ན་ནི་མ་གཞལ་ཡང་ཉེས་པ་མེད་དེ། འོད་ལྡན་ལས། སྦྲུམ་མ་ཟླ་བ་གཉིས་ལ་སོགས། །རབ་ཏུ་བྱུང་དང་ཐུབ་པ་དང་། །བྲམ་ཟེ་དང་ནི་རྟགས་ཅན་ལ། །གྲུ་བཙས་བླང་བར་མི་བྱའོ། །ཞེས་འཇིག་རྟེན་པའི་གཞུང་ལུགས་ལུང་ཁུངས་སུ་དྲངས་སོ། ། 說此中疑詞義 གཉིས་པ་ནི

【現代漢語翻譯】 如果違反規定，攜帶衣物出行，就必須繳納關稅，否則就會構成犯罪。如果有人辯解說：『在醫藥基礎上，請允許我攜帶一半的卡夏巴那（Karshapanas）作為旅途費用。』那麼，接受這樣的請求就與經文相悖。因為經文中說，不允許在旅途中這樣做。在《分別說》（Vibhajyavāda）中也說：『爲了供養三寶（dKon mChog，the Three Jewels: Buddha, Dharma, Sangha），爲了供養堪布（Mkhan Po，abbot），爲了供養阿阇梨（Slob dPon，teacher），爲了供養父母，以及爲了特殊目的而攜帶的物品，都不應該徵收關稅，因為這些物品不是用於買賣的。對於這些物品，不應該索取類似的物品作為交換。』與此相符的是，國王的教法中也說：『迎娶新娘、送親、舉行祭祀、供奉神靈、出家等等特殊情況下的物品，都不應該徵收關稅。』這是在《光明論》（'Od lDan）中所說的。 駁斥這種論點：即使是從父母和三寶處獲得的物品繳納關稅，如果繳納者是出於佈施的心態，那麼這種佈施也會轉化為功德，這與供養父母和三寶的行為在本質上是相似的，因此可以避免爭端。另一種情況是，從父母等人那裡獲得的物品，是用於買賣的商品，從中拿出部分進行佈施。爲了避免爭論說，即使是切割、浸泡等行為，雖然是爲了製作自己的僧衣，但仍然屬於買賣行為，因此《光明論》中說：『對於切割、浸泡等行為，不徵收關稅，這是根據當地的法律習俗來決定的。』 第四，關稅的數額由當地法律規定，因此在戒律中沒有明確的規定。《光明論》中說：『對於商品，徵收百分之五的關稅；對於草木，徵收六十分之一的關稅。』 第五，如果具備盜竊的意圖和價值等要素，就會構成墮落（敗罪）。 第六，如果沒有盜竊的意圖，即使沒有繳納關稅，也不會構成不予而取的罪過。因為對於沒有盜竊意圖的人來說，就不會產生『屬於關稅』之類的想法。 第七，不應該攜帶必須繳納關稅的物品出行。 第八，關稅也包括船稅。《光明論》中說：『關稅也包括船稅的解釋。』如果當地法律不徵收船稅，那麼即使沒有繳納關稅也沒有罪過。《光明論》中引用世俗的法律說：『對於懷孕兩個月以上的婦女、出家人、佛陀、婆羅門和有特殊標記的人，不應該徵收船稅。』 第二是解釋其中的疑問詞義。

【English Translation】 If violated, carrying robes requires tax payment, otherwise it becomes a crime. If one argues, 'On medical grounds, please allow me to carry half a Karshapanas (Karshapanas) for travel expenses,' accepting such a request contradicts the scriptures. Because the scriptures say it is not allowed on journeys. In the Vibhajyavāda, it is also said, 'For offerings to the Three Jewels (dKon mChog, the Three Jewels: Buddha, Dharma, Sangha), for offerings to the Abbot (Mkhan Po, abbot), for offerings to the Acharya (Slob dPon, teacher), for parents, and for items carried for special purposes, no tax should be levied, as these items are not for trade. For these items, similar items should not be demanded in exchange.' Consistent with this, the King's teachings also state, 'Items for wedding, sending off, sacrifices, offerings to deities, ordination, and other special circumstances should not be taxed.' This is stated in the 'Luminous Treatise' ('Od lDan). Refuting this argument: Even if taxes are paid on items obtained from parents and the Three Jewels, if the payer has a charitable intention, this charity will transform into merit, similar in nature to offerings to parents and the Three Jewels, thus avoiding disputes. Another situation is that items obtained from parents, etc., are goods for trade, from which a portion is given as charity. To avoid arguing that even cutting, soaking, etc., although for making one's own monastic robes, still constitute trade, the 'Luminous Treatise' states, 'For cutting, soaking, etc., no tax is levied, which is determined according to local customs.' Fourth, the amount of tax is determined by local laws, so there is no explicit provision in the Vinaya. The 'Luminous Treatise' states, 'For goods, a tax of five percent is levied; for plants, a tax of one-sixtieth is levied.' Fifth, if the elements of theft intention and value are present, it constitutes a downfall (defeat). Sixth, if there is no intention to steal, even if the tax is not paid, it does not constitute the offense of taking what is not given. Because for those without the intention to steal, there will be no thought of 'belonging to tax'. Seventh, one should not carry items that require tax payment on a journey. Eighth, tax also includes boat tax. The 'Luminous Treatise' states, 'Tax also includes the explanation of boat tax.' If local laws do not levy boat tax, then there is no offense even if the tax is not paid. The 'Luminous Treatise' quotes secular laws, 'For women more than two months pregnant, renunciants, Buddhas, Brahmins, and those with special marks, boat tax should not be levied.' Second is to explain the meaning of the interrogative words therein.

---

། ལུང་ལས། འཆོལ་དང་། ལེན་དང་། ཡུས་ཆེན་དང་། རྒན་གཞོན་ཞེས་པ་གླེང་གཞི་བཞི་དང་སྦྲེལ་ནས་རྐུ་སེམས་མེད་པ་ལ་ཤོ་གམ་རྐུ་བའི་ལྟུང་བ་རྣམ་གཞག་ཏུ་གཏོགས་པའི་ཉེས་པ་འབྱུང་བར་དོགས་བར་མི་བྱའོ། །དེ་རྣམས་ལ་རྐུ་སེམས་མི་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་པས་བྱས་པ་སྟེ། འཆོལ་དང་ཞེས་པའི་སྐབས་སུ་ཚོང་པ་ལ་ཤོ་གམ་མི་གཅོད་པའི་ཚེ་ན་ཚོང་པའི་སྣོད་དུ་དགེ་སློང་གི་རྫས་བཅོལ་བ་རྣམས་ཀྱང་ཤོ་གམ་གཞལ་མི་དགོས་སུ་གྱུར་པ་ཡིན་སྙམ་དུ་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་པ་དང་། ལེན་དང་ཞེས་པའི་སྐབས་སུ་དགེ་སློང་ལ་ཤོ་གམ་མི་གཅོད་པའི་ཚེ་ན། དགེ་སློང་གི་སྣོད་དུ་ཚོང་པའི་རྫས་བཅོལ་བ་རྣམས་ཀྱང་ཤོ་གམ་གཞལ་མི་དགོས་སུ་གྱུར་པ་ཡིན་སྙམ་དུ་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་པ་དང་། ཡུས་ཆེན་ཞེས་པའི་སྐབས་སུ་ཤོ་གམ་གཞལ་དགོས་ཀྱི་རྫས་དེ་དག་རྐུན་མ་ལ་ཤོར་ནས་མེད་སྙམ་པ་དང་། རྒན་གཞོན་ཞེས་པའི་སྐབས་སུ་རྒན་ཤོས་ཀྱི་སྣོད་དེ་ན་ཤོ་གམ་གཞལ་དགོས་ཀྱི་རྫས་མེད་སྙམ་ནས་གཞོན་ཤོས་དེ་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་ཏེ་དེ་ལ་རྐུ་སེམས་མེད་པའོ། །རྐུ་སེམས་མེད་ཀྱང་བསླབ་ 6-280b བྱའི་ཉེས་བྱས་ནི་འབྱུང་སྟེ། ཤོ་གམ་གཞལ་དགོས་པ་དང་བཅས་པར་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། ། 說學處與墮罪 གཉིས་པ་ནི། ཤོ་གམ་གཞལ་དགོས་ཀྱི་རྫས་དེ་དགེ་སློང་གི་ལག་ནས་ཚོང་པས་ཁྱེར་ཏེ་ཤོ་གམ་གྱི་གནས་སུ་ཕྱིན་པ་ནི་རྫས་དེའི་ཤོ་གམ་གང་གིས་སྦྱིན་པར་བྱ་ཞེ་ན། ཚོང་པ་གང་གིས་དགེ་སློང་གི་ལག་ནས་རྫས་བླངས་པ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་རྫས་དེའི་སྣོད་ཉིད་ལས་ཤོ་གམ་དེས་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་གིས་ཀྱང་འདིས་རང་གི་སྣོད་འདི་ལས་ཤོ་གམ་སྦྱིན་པར་འགྱུར་རོ་སྙམ་པའི་བསམ་པས་རྫས་དེ་བསྟན་པར་བྱའོ། །དགེ་སློང་ལ་ཤོ་གམ་མ་བཅད་ཅིག་ཅེས་རྒྱལ་པོས་གནང་བ་ལ་དགེ་སློང་གིས་ཚོང་པ་ལ་སོགས་གཞན་གྱི་རྫས་ཤོ་གམ་གྱི་གནས་ནས་འདས་ན་གཞན་དོན་དུ་མ་བརྐུས་པ་མ་ཡིན་ཏེ་སྦོམ་པོ་ཡིན་ནོ། །འདི་ནི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། ནོར་བདག་ལ་སྦྱིན་པའི་ཕྱིར་ཤོ་གམ་མ་བྱིན་ན་སྦོམ་པོའོ། །དགེ་སློང་བདག་ཉིད་བཀུར་བའི་ཕྱིར་ཤོ་གམ་མ་བྱིན་ན་ཕམ་པའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དགེ་སློང་ལ་ཤོ་གམ་མི་གཅོད་པར་མ་གནང་བས་རང་གི་རྫས་གཞན་ལ་བསྐུར་བ་ལ་སོགས་ཀྱིས་བཟླ་བར་མི་བྱའོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། རིན་ཐང་ཚང་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་ཞེས་བཤད་ཅིང་། ཊཱི་ཀ་ལས། འདི་ལ་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ཉེས་པ་མེད་ཀྱང་ཚུལ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་བཀག་སྟེ་འཇིག་རྟེན་ན་ཁ་ཟེར་བར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་བཤད་དེ། རྐུ་སེམས་ཡོད་པ་དང་མེད་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་སྟེ་འགྲེལ་པ་གཉིས་ཀ་ལྟར་འཐད་དོ། ། 分別說學處 གསུམ་པ་ནི། དགེ་སློང་གི་སྣོད་དུ་ཚོང་པའི་རྫས་བཅུག་སྟེ་དགེ་སློང་གིས་མ་ཚོར་བར་འདའ་བ་དང་།

【現代漢語翻譯】 律中說，『混亂』、『拿取』、『大意』和『老少』這四種情況與盜心無關，因此，即使在需要繳納稅款的地方沒有盜心，也不會犯下屬於盜罪範疇的過失。之所以不會產生盜心，是因為錯誤的認知所致。在『混亂』的情況下，當不向商人徵稅時，僧人會誤以為寄存在商人容器中的僧人物品也不需要徵稅。在『拿取』的情況下，當不向僧人徵稅時，會誤以為寄存在僧人容器中的商人物品也不需要徵稅。在『大意』的情況下，會誤以為需要徵稅的物品已經丟失或被盜。在『老少』的情況下，會誤以為最年長者的容器中沒有需要徵稅的物品，從而對最年幼者產生錯誤的認知，因此沒有盜心。即使沒有盜心，也會犯下違犯學處的罪過，即不應在需要繳納稅款的地方通行。 說學處與墮罪 第二種情況是，如果商人從僧人手中拿走需要徵稅的物品，並將其帶到徵稅處，那麼應該由誰來繳納這些物品的稅款呢？應該由從僧人手中拿走物品的商人，從裝有該物品的容器中繳納稅款。僧人也應該抱著『這個人會從我的容器中繳納稅款』的想法，將物品交給商人。如果國王允許不向僧人徵稅，那麼當僧人攜帶商人或其他人的物品通過徵稅處時，如果不是爲了他人，就不是未盜，而是粗罪。正如《小疏》中所說：『爲了施捨給物主而不繳納稅款，是粗罪；爲了尊敬僧人自己而不繳納稅款，是墮罪。』即使國王允許不向僧人徵稅，也不應通過將自己的物品寄存在他人處等方式來逃避稅款。《小疏》中說：『如果價值足夠，就會犯下墮罪。』《 टीका 》中說：『這雖然沒有不予而取的罪過，但因為不合規矩，所以被禁止，因為在世間會受到指責，因此犯下違犯學處的罪過。』這是根據有無盜心來區分的，兩種解釋都合理。 分別說學處 第三種情況是，如果商人的物品被放入僧人的容器中，僧人沒有察覺就通過了徵稅處；

【English Translation】 According to the Vinaya, 'confusion,' 'taking,' 'negligence,' and 'old and young' are four situations unrelated to the intention to steal. Therefore, even in places where taxes are required, if there is no intention to steal, one will not incur the offense of theft. The reason for not having the intention to steal is due to mistaken perceptions. In the case of 'confusion,' when taxes are not levied on merchants, monks mistakenly believe that the monastic items deposited in the merchant's container also do not need to be taxed. In the case of 'taking,' when taxes are not levied on monks, one mistakenly believes that the merchant's items deposited in the monk's container also do not need to be taxed. In the case of 'negligence,' one mistakenly believes that the items that need to be taxed have been lost or stolen. In the case of 'old and young,' one mistakenly believes that the eldest's container does not contain items that need to be taxed, thus having a mistaken perception of the youngest, and therefore there is no intention to steal. Even without the intention to steal, one will commit the offense of violating the precepts, that is, one should not pass through places where taxes are required. Explaining the Precepts and Offenses The second situation is, if a merchant takes taxable items from a monk's hand and takes them to the tax collection point, who should pay the tax for these items? It should be the merchant who took the items from the monk's hand, paying the tax from the container containing the items. The monk should also hand over the items with the thought that 'this person will pay the tax from my container.' If the king allows monks not to be taxed, then when a monk carries the items of a merchant or others through the tax collection point, if it is not for the sake of others, it is not non-stealing, but a gross offense. As the 《Subcommentary》 says: 'Not paying taxes in order to give to the owner of the property is a gross offense; not paying taxes in order to honor the monk himself is a defeat.' Even if the king allows monks not to be taxed, one should not evade taxes by depositing one's own items with others. The 《Subcommentary》 says: 'If the value is sufficient, one will commit a defeat.' The 《 टीका 》 says: 'Although there is no offense of taking what is not given, it is prohibited because it is not in accordance with the rules, and because it will be criticized in the world, therefore one commits the offense of violating the precepts.' This is distinguished according to whether there is an intention to steal or not, and both explanations are reasonable. Separately Explaining the Precepts The third situation is, if a merchant's items are placed in a monk's container and the monk passes through the tax collection point without noticing;

---

ཚོང་པའི་སྣོད་དུ་དེས་དགེ་སློང་གི་རྫས་བཅུག་སྟེ་དགེ་སློང་གིས་མ་ཚོར་བར་ཤོ་གམ་གྱི་གནས་ནས་འདའ་བར་བྱེད་པ་མི་འགྲུབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་མི་འབད་པར་མི་བྱའོ། །ཇི་ལྟར་ 6-281a འབད་པར་བྱ་ཞེ་ན། དགེ་སློང་རྣམས་བསོད་སྙོམས་ལ་སོགས་པ་ལ་འགྲོ་བ་ན་སྲུང་མ་དགེ་སློང་དུ་མ་གཉིས་པ་ཡན་ཆད་བཞག་པར་བྱའོ། །མ་བཞག་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །སྲུང་མ་བསོད་སྙོམས་ལ་འགྲོར་མེད་པས་སྲུང་མ་དེའི་ཟན་བསྐྱལ་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །རིགས་པའི་ཕྱིར་དེ་སྐད་བརྗོད་པར་བྱ་བ་ཡིན་གྱི། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་བཅས་དབང་གིས་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཚོང་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཤོ་གམ་གཞལ་དགོས་ཀྱི་རྫས་དེ་དགེ་སློང་གི་སྣོད་དུ་འཇུག་ན་སྲུང་མ་དེས་བཟློག་པར་བྱའོ། །བཟློག་ཀྱང་མ་བཟློག་ན་ཚོང་པ་དག་གི་རྫས་དགེ་སློང་གི་སྣོད་དུ་བཅུག་པ་ཉིད་སྲུང་མ་དེས་དགེ་སློང་གཞན་ལ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །སྲུང་མ་མེད་ན་དགེ་སློང་བསོད་སྙོམས་ལ་སོང་བ་ན་རྫས་མི་ཕྱུང་མི་འཇུག་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རང་གི་སྣོད་ལ་མཚན་མ་གདབ་བོ། །གཞན་གྱི་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་སྣོད་ལ་སོགས་པ་དགེ་སློང་ལ་སྐུར་བར་བྱེད་པ་ན་སྣོད་ཁྱེར་ཏེ་འོངས་པ་དེ་ལ་ལེན་པ་པོས་སྣོད་འདི་ན་ཤོ་གམ་གཞལ་དགོས་ཀྱི་རྫས་མེད་དམ་ཞེས་དྲི་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་གི་གཏོར་བུ་ལ་སོགས་པར་ཚོང་པས་གསེར་ལ་སོགས་པ་བཅུག་ན་ཐབས་གཞན་གྱིས་དེ་དོར་བར་མི་འགྲུབ་ན་རང་གིས་རེག་པར་བྱས་ཏེ་དོར་བ་ཉིད་དུ་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། དེ་ལ་ནི་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་ཏུ་གྱུར་པ་བག་ཡངས་སུ་གནང་ངོ་། །ཞེས་སོ། །ཤོ་གམ་གཞལ་དགོས་ཀྱི་རྫས་གང་དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་དངོས་སུ་ལུས་ངག་གིས་མ་ཕུལ་ཡང་དེ་དག་ལ་དབུལ་ལོ་སྙམ་དུ་ངེས་པ་སྐྱེས་ན་ཕུལ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཕ་མ་དེ་དག་གི་ཆེད་དུ་བསྔོས་པའི་རྫས་དེའི་ཤོ་གམ་གནང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཁྱིམ་གང་ན་ཕ་མ་ལ་མཆོད་པར་བྱེད་པའི་ཁྱིམ་དེ་ནི་སློབ་དཔོན་དང་བཅས་པ་ཡིན། ཚངས་པ་དང་བཅས་པ་ཡིན་ཅེས་མདོ་སྡེ་ལས་གསུངས་པའི་ཕ་མའི་བསགས་པ་བརྗོད་དོ། ། 6-281b ཤོ་གམ་པས་གནང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དཀོན་མཆོག་རྣམས་ཀྱི་བསྔགས་པ་བརྗོད་པས་ཀྱང་ངོ་། །དཀོན་མཆོག་གི་བསྔགས་པ་བརྗོད་ཀྱང་མ་གནང་ན་ཤོ་གམ་སྦྱིན་པ་ཡུན་རིང་དུ་མི་ཐོགས་པར་བྱ་བའི་དོན་དུ་དཀོན་མཆོག་གང་ཡང་རུང་བའི་དཀོར་དར་ཟབ་ལ་སོགས་པ་དག་དཀོན་མཆོག་གང་ཡང་རུང་བ་ལས་སྔ་སོར་སྐྱིན་པོར་བླང་བའི་ཆོས་སུ་བྱས་ཏེ་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། དེ་ཉིད་ཆོས་ཏེ་ངོ་བོ་ཉིད་འཛིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེའི་ཕྱིར་སྐྱིན་བོར་བླང་བའི་ཆོས་ཏེ་སྐྱིན་བོར་བླངས་པའི་ཆོས་དེ་གང་ལས་སྔ་སྐྱིན་དུ་བླངས་པ་དེ་ལས་སྐྱིན་པ་བསབ་པར་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ། ཞེས་སོ། །ཤོ་གམ་གཞལ་དགོས་པ་དང་བཅས་པར་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །འདིའི་ཊཱི་ཀར། གང

【現代漢語翻譯】 爲了防止商人將應徵稅的物品放入比丘的缽中，並且比丘在不知情的情況下通過關卡，我們必須努力阻止這種情況發生。如何努力呢？當比丘們去托缽等活動時，應該安排至少兩名護衛比丘。如果沒有安排，則犯輕罪。由於護衛不能去托缽，所以必須為護衛送食物。之所以這樣說，是出於理性的考慮，而不是因為世尊的規定。如果商人需要繳納關稅的物品進入比丘的缽中，護衛應該阻止。即使阻止了，商人還是將物品放入比丘的缽中，護衛應該告訴其他比丘。如果沒有護衛，當比丘去托缽時，爲了防止物品被放入或取出，應該在自己的缽上做標記。當有人拿著其他人的缽等物來指責比丘時，接受者應該問拿缽來的人：『這個缽里沒有需要徵稅的物品吧？』如果商人將黃金等物放入比丘的食物中，如果無法通過其他方式丟棄，就應該自己觸控后丟棄。註釋：『對於這種情況，可以隨意處理，不會犯墮罪。』任何應徵稅的物品，即使沒有實際用身語供養三寶，但如果生起『我想供養它們』的念頭，也算是供養了。爲了允許免除為父母奉獻的物品的關稅，任何家庭供養父母，這個家庭都與導師同在，與梵天同在，經中讚揚了父母的功德。爲了讓徵稅人允許免稅，也應該讚頌三寶的功德。即使讚頌了三寶的功德，但如果沒有允許免稅，爲了避免長時間拖延關稅的繳納，可以先從任何三寶處借用任何三寶的財物，如綢緞等，然後進行佈施。註釋：『這就是法，因為執著于自性。因此，借用的法，即借用的財物，應該用來償還先前借用的財物。』不要攜帶需要徵稅的物品過關卡。此處的註釋：『任何……』 爲了防止商人將應徵稅的物品放入比丘的缽中，並且比丘在不知情的情況下通過關卡，我們必須努力阻止這種情況發生。如何努力呢？當比丘們去托缽等活動時，應該安排至少兩名護衛比丘。如果沒有安排，則犯輕罪。由於護衛不能去托缽，所以必須為護衛送食物。之所以這樣說，是出於理性的考慮，而不是因為世尊的規定。如果商人需要繳納關稅的物品進入比丘的缽中，護衛應該阻止。即使阻止了，商人還是將物品放入比丘的缽中，護衛應該告訴其他比丘。如果沒有護衛，當比丘去托缽時，爲了防止物品被放入或取出，應該在自己的缽上做標記。當有人拿著其他人的缽等物來指責比丘時，接受者應該問拿缽來的人：『這個缽里沒有需要徵稅的物品吧？』如果商人將黃金等物放入比丘的食物中，如果無法通過其他方式丟棄，就應該自己觸控后丟棄。註釋：『對於這種情況，可以隨意處理，不會犯墮罪。』任何應徵稅的物品，即使沒有實際用身語供養三寶，但如果生起『我想供養它們』的念頭，也算是供養了。爲了允許免除為父母奉獻的物品的關稅，任何家庭供養父母，這個家庭都與導師同在，與梵天同在，經中讚揚了父母的功德。爲了讓徵稅人允許免稅，也應該讚頌三寶的功德。即使讚頌了三寶的功德，但如果沒有允許免稅，爲了避免長時間拖延關稅的繳納，可以先從任何三寶處借用任何三寶的財物，如綢緞等，然後進行佈施。註釋：『這就是法，因為執著于自性。因此，借用的法，即借用的財物，應該用來償還先前借用的財物。』不要攜帶需要徵稅的物品過關卡。此處的註釋：『任何……』

【English Translation】 To prevent merchants from placing taxable goods into a bhikkhu's (monk) bowl and the bhikkhu unknowingly passing through the checkpoint, we must strive to prevent this from happening. How should we strive? When bhikkhus go for alms rounds, at least two guard bhikkhus should be assigned. If not assigned, a minor offense is committed. Since the guard cannot go for alms, food must be sent to the guard. This is said out of rational consideration, not because of the Blessed One's (Buddha) decree. If goods that merchants need to pay tax on enter a bhikkhu's bowl, the guard should prevent it. Even if prevented, if the merchants still place the goods in the bhikkhu's bowl, the guard should tell other bhikkhus. If there is no guard, when the bhikkhu goes for alms, to prevent goods from being placed in or taken out, a mark should be made on one's own bowl. When someone brings another's bowl, etc., to accuse a bhikkhu, the receiver should ask the one bringing the bowl: 'Are there no goods in this bowl that need to be taxed?' If merchants place gold, etc., in a bhikkhu's food, if it cannot be discarded by other means, it should be touched and then discarded. Commentary: 'For this situation, it can be handled freely without committing a transgression.' Any taxable goods, even if not actually offered to the Three Jewels (Buddha, Dharma, Sangha) with body and speech, if the thought arises 'I want to offer them,' it is considered an offering. To allow exemption from tax for goods dedicated to parents, any family that honors parents, that family is with the teacher and with Brahma, the sutras praise the merits of parents. To have the tax collector allow exemption, the merits of the Three Jewels should also be praised. Even if the merits of the Three Jewels are praised, but if exemption is not allowed, to avoid prolonged delay in paying taxes, one can first borrow any property of any of the Three Jewels, such as silk, etc., and then give it as alms. Commentary: 'This is the Dharma, because of attachment to self-nature. Therefore, the borrowed Dharma, that is, the borrowed property, should be used to repay the previously borrowed property.' Do not carry goods that need to be taxed through the checkpoint. The commentary here: 'Any...' To prevent merchants from placing taxable goods into a bhikkhu's (monk) bowl and the bhikkhu unknowingly passing through the checkpoint, we must strive to prevent this from happening. How should we strive? When bhikkhus go for alms rounds, at least two guard bhikkhus should be assigned. If not assigned, a minor offense is committed. Since the guard cannot go for alms, food must be sent to the guard. This is said out of rational consideration, not because of the Blessed One's (Buddha) decree. If goods that merchants need to pay tax on enter a bhikkhu's bowl, the guard should prevent it. Even if prevented, if the merchants still place the goods in the bhikkhu's bowl, the guard should tell other bhikkhus. If there is no guard, when the bhikkhu goes for alms, to prevent goods from being placed in or taken out, a mark should be made on one's own bowl. When someone brings another's bowl, etc., to accuse a bhikkhu, the receiver should ask the one bringing the bowl: 'Are there no goods in this bowl that need to be taxed?' If merchants place gold, etc., in a bhikkhu's food, if it cannot be discarded by other means, it should be touched and then discarded. Commentary: 'For this situation, it can be handled freely without committing a transgression.' Any taxable goods, even if not actually offered to the Three Jewels (Buddha, Dharma, Sangha) with body and speech, if the thought arises 'I want to offer them,' it is considered an offering. To allow exemption from tax for goods dedicated to parents, any family that honors parents, that family is with the teacher and with Brahma, the sutras praise the merits of parents. To have the tax collector allow exemption, the merits of the Three Jewels should also be praised. Even if the merits of the Three Jewels are praised, but if exemption is not allowed, to avoid prolonged delay in paying taxes, one can first borrow any property of any of the Three Jewels, such as silk, etc., and then give it as alms. Commentary: 'This is the Dharma, because of attachment to self-nature. Therefore, the borrowed Dharma, that is, the borrowed property, should be used to repay the previously borrowed property.' Do not carry goods that need to be taxed through the checkpoint. The commentary here: 'Any...'

---

་ལམ་དུ་འཇུག་ན་དེ་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཏེ། འདིར་ལམ་རྒྱང་གྲགས་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཅིག་ཏུ་སོང་ན་དེ་ལ་རྒྱང་གྲགས་རེ་རེ་ཞིང་ཉེས་བྱས་ཀྱི་དངོས་གཞིར་གྱུར་པ་རེ་རེའོ། །རྒྱང་གྲགས་ཕྱེད་ཕྱེད་ཅིང་དང་སྦྱོར་བར་གྱུར་པའི་ཉེས་བྱས་ཕྲ་མོར་འགྱུར་རོ། །ཚིག་དེ་ནི་ཕོངས་པའི་དུས་དག་ཏུ་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བ་དང་བཅས་པ་ཡིན་ཏེ། དེར་དགེ་འདུན་གྱི་ལ་སོགས་པ་གསེར་གྱི་མཐར་ཐུག་པ་ཡང་བསྐུར་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །ཤོ་གམ་གཞལ་དགོས་པ་དེ་མ་ཡིན་པའི་རྫས་ཉིད་ནི་ཐ་ན་བ་ལང་གི་ལྕི་བ་བཙིར་བས་ཀྱང་ཁ་དོག་ངན་པར་བསྒྱུར་བའི་གོས་དང་། ཁ་མ་བསྒྱུར་བའི་ཁ་ཚར་དང་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀར། རས་དང་སྣམ་བུ་ལ་སོགས་པ་བཏགས་ཟིན་པའི་ཚི་བ་ལོགས་ཀྱི་ཁ་ཚར་ཞེས་སོ། །ཕུན་ཚར་བཅད་པ་ཞེས་པ་ནི། ཊཱི་ཀར། དང་པོ་འཐག་པ་རྩོམ་པའི་སྲོག་ཤིང་གི་སྦུབས་ཀྱི་ཕུན་ཚར་བཅད་པའོ་ཞེས་སོ། །ཡང་ངོ་ཞེས་པ་ནི་དེ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ནི་ཞེས་པ་ལ་བསྙེགས་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། དེ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བར་སྦྱར་བར་བྱ་སྟེ་དེ་མ་ཡིན་པ་ནི་དེ་མ་ཡིན་ 6-282a པའོ་ཞེས་སོ། །གོས་འདི་ཁ་སྒྱུར་ཅིག །ཚར་ཆོད་ཅིག་ཅེས་གཞན་ལ་བཅོལ་ན་རང་གི་མངོན་སུམ་དུ་མ་མཐོང་བ་ལ་ཡིད་བརྟན་པའི་བློ་དེ་མི་འཆགས་སོ། །ཊཱི་ཀར། འདིར་གཞུང་ནི་རང་གི་མིག་གིས་བལྟ་བར་བྱའོ། །མ་བལྟས་ན་འགལ་ཚབས་ཅན་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། ། 說別學處 གཉིས་པ་ནི། ཚོང་པས་ནུབ་མོར་ཤོ་གམ་འདྲལ་བ་ལ་སོགས་པ་གཞན་གྱི་སྤྱོད་པ་གཞན་གྱི་འཚོ་བའི་ཐབས་ཀྱི་མཚང་གཏོལ་བར་མི་བྱའོ། །རང་དང་ཡིད་གཅུགས་པ་མ་ཡིན་པའི་གང་ཟག་ལ་ཡིད་གཅུགས་པ་ཉིད་དུ་མི་བྱ། དེའི་རྫས་ལ་ལག་མི་གཞུག །ཐུག་ཐུབ་ཏུའང་མི་སྤྱད་དོ། །ཊཱི་ཀར། གཞན་གྱི་ཚིག་གི་སྐབས་བཟློག་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །ཡིད་གཅུགས་པ་མ་ཡིན་པ་དེ་ཉིད་ནི་ཡིད་བཅུགས་བྱ་བའི་ཡུལ་འོག་མ་ལ་ཡིད་གཅུགས་གོང་མ་མི་བྱའོ། །འོད་ལྡན་ལས། གྲོགས་པོ་རབ་འབྲིང་ཐ་མར་གྱུར་པ་ལ། །ཡིད་གཅུགས་བྱ་བའང་རིམ་པ་བཞིན་དུ་བསྒྲུབ། །ཅེས་སོ། །ཊཱི་ཀར། མཛའ་བཤེས་ཐ་མ་ལ་ཡིད་གཅུགས་པ་འབྲིང་དང་ཆེན་པོ་མི་བྱའོ། །འབྲིང་ལ་ནི་ཆེན་པོ་མི་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །འདི་སྐབས་ཀྱི་ཡིད་གཅུགས་གང་ཟག་ཐ་མ་ལ་བློ་གཏོད་འབྲིང་དང་ཆེ་བ་མི་བྱ་ལ། གང་ཟག་འབྲིང་ལ་བློ་གཏོད་ཆེ་བ་མི་བྱའོ། །གཏོད་རྒྱུའི་དངོས་པོ་ཡང་ཟས་དང་གོས་དང་ནོར་རོ། །ཡིད་གཅུགས་པའི་ཡུལ་ནི་གང་ཞེ་ན། དེ་ནི་སྡུག་པ་དང་སྟེ་ཊཱི་ཀར། འདིར་གྲོགས་བཤེས་ལ་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ཡིད་དུ་འཐད་པ་དང་ཞེས་པ་ནི་ཊཱི་ཀར་སྨོན་འདྲིན་ནོ་ཞེས་སོ། །བླ་མ་མཁན་སློབ་དང་། སྒྲུབ་པར་འོས་པ་དང་སྟེ་ཊཱི་ཀར། གང་གི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་། ཐོས་པ་དང་། གཏོང་བ་ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་

【現代漢語翻譯】 如果走上這條路，就會構成罪行。如果在這裡走完一由旬（藏文：རྒྱང་གྲགས་，梵文天城體：योजन，梵文羅馬擬音：yojana，漢語字面意思：由旬），那麼每一由旬都會構成真實的罪行。走完半由旬並與之結合，則構成輕微的罪行。這個規定是在貧困時期特別規定的，因為據說那時甚至可以將僧團的黃金供養到極限。至於必須衡量的'肖甘'，如果不是那種物品，即使是用牛糞擠壓，也會使衣服的顏色變差，或者不改變顏色。'卡擦'，如' टीका '（梵文：ṭīkā，註釋）中所說，是指棉布和羊毛等紡織品完成後剩餘的纖維。'蓬擦'被切斷，如' टीका '中所說：'首先，切割紡紗機軸的'蓬擦'。' '又'的意思是指'不是那個'，如' टीका '中所說：'應該與'不是那個'結合，'不是那個'就是'不是那個'。' 如果委託別人說：'把這件衣服改一下顏色，剪短一點'，那麼就不會產生信任感，因為自己沒有親眼看到。如' टीका '中所說：'這裡，應該用自己的眼睛看。如果不看，就會犯嚴重的錯誤。' 說別學處 第二，商人不應在晚上揭露他人通過'肖甘'交易等方式謀生的秘密。不要對非親信之人產生信任。不要把手放在他的物品上，也不要過度使用它。如' टीका '中所說：'爲了避免他人言語的干擾。' 那個非親信之人，不要對下面的信任對像產生上面的信任。如《光明經》中所說：'對於上中下等的朋友，應該依次建立信任。' 如' टीका '中所說：'不要對下等的朋友產生中等或大的信任，不要對中等的朋友產生大的信任。' 這裡的意思是，不要對下等的人產生中等或大的信任，不要對中等的人產生大的信任。可以信任的東西是食物、衣服和財產。信任的對象是誰呢？那就是可愛的人，如' टीका '中所說：'這裡指的是朋友。' '令人滿意'，如' टीका '中所說：'渴望得到。' 還有上師、堪布、阿阇黎，以及值得尊敬的人，如' टीका '中所說：'那些擁有戒律、博學和佈施等功德的人。'

【English Translation】 If one embarks on this path, it becomes a transgression. If here one travels a yojana (Tibetan: རྒྱང་གྲགས་, Sanskrit Devanagari: योजन, Sanskrit Roman transliteration: yojana, literal meaning: yojana), then each yojana becomes a real transgression. Traveling half a yojana and combining with it becomes a minor transgression. This rule is specifically prescribed for times of poverty, because it is said that even the gold of the Sangha should be offered to the limit. As for the 'shogam' that must be measured, if it is not that item, even squeezing cow dung will change the color of the clothes for the worse, or not change the color. 'Khatsar', as stated in the 'ṭīkā' (Sanskrit: ṭīkā, commentary), refers to the fibers left over after weaving cotton and wool, etc. 'Puntsar' is cut off, as stated in the 'ṭīkā': 'First, cut off the 'puntsar' of the spinning machine shaft.' 'Also' means that 'it is not that', as stated in the 'ṭīkā': 'It should be combined with 'it is not that', 'it is not that' is 'it is not that.' If one entrusts someone else to say: 'Change the color of this garment, shorten it a bit,' then trust will not arise, because one has not seen it with one's own eyes. As stated in the 'ṭīkā': 'Here, one should look with one's own eyes. If one does not look, one will commit a serious mistake.' Separate Training Second, a merchant should not reveal the secrets of how others make a living, such as trading in 'shogam' at night. Do not place trust in someone who is not a confidant. Do not put your hand on his belongings, nor use it excessively. As stated in the 'ṭīkā': 'To avoid interference from others' words.' That non-confidant, do not place the above trust in the trust object below. As stated in the 'Radiant Light Sutra': 'For friends who are superior, intermediate, and inferior, trust should be established in order.' As stated in the 'ṭīkā': 'Do not place medium or great trust in inferior friends, and do not place great trust in intermediate friends.' The meaning here is that one should not place medium or great trust in inferior people, and one should not place great trust in intermediate people. The things that can be trusted are food, clothing, and property. Who is the object of trust? That is the lovable person, as stated in the 'ṭīkā': 'Here it refers to friends.' 'Satisfactory', as stated in the 'ṭīkā': 'Desiring to obtain.' Also, the guru, khenpo, acharya, and those who are worthy of respect, as stated in the 'ṭīkā': 'Those who possess qualities such as discipline, learning, and generosity.'

---

རྗེས་སུ་དྲན་ཅིང་རྗེས་སུ་དྲན་ན་དེའི་ཡོན་ཏན་དེ་དག་རྗེས་སུ་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པའོ། །ཞེས་སོ། །སྦྱིན་པ་དང་བསྙེན་ 6-282b བཀུར་ལ་སོགས་པས་མཆོད་པར་འོས་པ་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ཐོས་པ་དང་གཏོང་བ་ལ་སོགས་པས་བསྟོད་པར་འོས་པ་དང་། བདག་གིས་དེའི་ལྷུང་བཟེད་དང་ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པ་བླངས་ཤིང་ལོངས་སྤྱད་ན་དགའོ་སྙམ་དུ་ཡིད་ཆེས་པ་ཡོད་པའོ། །ཆོས་གོས་འཚེད་པ་ལ་སོགས་པའི་ལས་རྣམས་ནི་ལག་སྤོད་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་ལས་བྱ་ཞིང་བསོད་ནམས་ཀྱི་བློས་ཀྱང་ལས་བྱ་སྟེ་གླ་རྔན་གྱིས་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །གྲོགས་ཀྱིས་ལས་བཅོལ་བ་ལ་གླ་བླངས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ཊཱི་ཀར། རིན་གྱིས་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་མ་ཤར་ནས་སྐྱེས་ཀྱི་སྣམ་སྦྱར་ལྷུང་བ་ན། དགེ་སློང་མ་ལྷོ་ནས་སྐྱེས་ཀྱི་ཨ་བ་ས་ཐ་ཞེས་བརྗོད་དེ། ཡུལ་དབུས་ཀྱི་སྐད་དུ་ལྷུང་ངོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་ལྷོ་ཕྱོགས་ཀྱི་སྐད་དུ་ཨ་བ་ས་ཐ་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུ་ཡུལ་སྐད་ཐ་དད་ཀྱི་ངེས་པའི་ཚིག་ནི་འདྲིད་པའམ་བསླུ་བ་མ་ཡིན་ནོ། །གཞན་གྱི་གོས་ལ་སོགས་པ་ལྷུང་ན་མི་འཁྱར་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རེ་ཞིག་བླངས་པ་ན་ཡུན་རིང་དུ་མི་བསྲེལ་ལོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། བདག་པོ་གང་ཡིན་པ་མི་ཤེས་ན་སུ་ལ་གཏད་པ་ཉིད་དུ་བྱ་ཞེ་ན། དེའི་ཕྱིར་ཞེས་མཚམས་སྦྱར་ནས་དེ་དགེ་བསྐོས་ལ་གཏད་པ་ཉིད་དུ་བྱའོ་ཞེས་དང་། ལུང་ལས། བདག་པོ་གང་ཡིན་ཤེས་ཀྱང་དགེ་བསྐོས་ལ་གཏད་པར་གསུངས་པ་དང་འགལ་སྙམ་ན། སྤྱིར་བཏང་ལ་ཊཱི་ཀ་ལྟར་ཡིན་ལ། དམིགས་བསལ་ནི་བདག་པོ་དེའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་བཞུགས་པའམ་རང་དང་ཞེ་འགྲས་པ་ཡིན་ན་ལུང་ལས་གསུངས་པ་བཞིན་བྱ་བར་གསལ་ལོ། །འདིར་དགེ་བསྐོས་ནི་གཙུག་ལག་ཁང་སྐྱོང་བ་ལ་འཆད་དོ། །དགེ་བསྐོས་དེས་རྫས་དེ་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ཡིན་པར་དོགས་ན་རྫས་དེའི་བདག་པོ་ངེས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དགེ་འདུན་ལ་བསྟན་པར་བྱའོ། །རྫས་དེའི་བདག་པོ་མ་བྱུང་ན་དགེ་བསྐོས་ཀྱིས་རྫས་དེ་གཟར་ཐག་ལ་བཏགས་ཏེ་བཞག་གོ། ཊཱི་ཀར། 6-283a མངོན་པའི་གནས་སུ་ཀ་བ་ལ་སོགས་པ་ལ་གདགས་པར་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །ནད་པས་སྨན་ལོང་ཞིག་ཅེས་མ་གནང་བར་ནད་པས་མ་བསྲིངས་པའི་གང་ཟག་དེ་ལ་ནད་གཡོག་གམ་གཞན་གྱིས་སྨན་མི་བླང་ངོ་། །སྨྲས་པ། ཐུབ་བསྟན་ལྗོན་པ་དར་བའི་སྐྱེད་ཚལ་ན། །ལུང་རྟོགས་གྲིབ་བསིལ་གདུགས་བཟང་གཡོ་བ་ཡི། །སྙན་གྲགས་ག་བུར་བསུང་བའི་རླུང་ཤུགས་ལས། །འཆི་མེད་དབྱངས་ཅན་གཞོན་ནུའི་གོམ་པ་གར། །རྒྱན་དྲུག་ལེགས་བཤད་འཇའ་ཚོན་གསར་པའི་གོས། །བཀོད་ལེགས་མཆོག་གཉིས་དགོངས་པའི་ནུ་འབུར་གྱིས། །ཟླ་ཟུང་དལ་བུར་གཡོ་བའི་དཔལ་འབྱོར་ལ། །དད་པའི་བཞིན་བཟང་རྒྱས་འགའ་འདིར་སེམས་གཏོད། །མ་བྱིན་པར་ལེན་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་རྣམ་པར་འབྱེད་པའོ།། །། 雜事品所詮 གཉིས་པ་ལ། ཇི་ལྟར

【現代漢語翻譯】 憶念，憶念，從而實踐那些功德。如是說。對於佈施和供養等應供養者，以及對於戒律、聽聞和施捨等應讚歎者，如果我能取用並享用他的缽和法衣等，我將感到高興，這就是信。縫製法衣等工作，應以手工勞作，也應以積累功德的心態來做，而不是爲了報酬。如果向朋友索取勞務費，則犯輕罪。《 टीका 》中說，『不是爲了價值』，這是總結性的說法。如果比丘尼從東方來，她的僧裙掉落，比丘尼從南方來說『阿哇薩塔』（藏文：ཨ་བ་ས་ཐ་，梵文天城體：अवसथ，梵文羅馬擬音：avasatha，漢語字面意思：住所），就像中部地區稱『掉落』，而南方則稱『阿哇薩塔』一樣，不同地區的語言表達方式不同，這並非欺騙或誤導。如果別人的衣服等掉落，爲了不讓它丟失，暫時撿起，但不要長期佔有。《 टीका 》中說，如果不知道所有者是誰，應該交給誰呢？因此，連線上下文說，應該交給維那師。律經中說，即使知道所有者是誰，也要交給維那師，這似乎有矛盾。一般來說，按照《 टीका 》的說法處理，特殊情況下，如果所有者正在禪定中，或者與自己關係親密，則按照律經中所說處理。這裡，維那師解釋為管理寺院的人。如果維那師懷疑該物品是出家人的，爲了確定該物品的所有者，應該告知僧團。如果該物品的所有者沒有出現，維那師應該將該物品掛在柱子上。《 टीका 》中說，『在顯眼的地方，掛在柱子等上面』。如是說。病人沒有允許的情況下，如果病人沒有委託，護理人員或其他人不應拿取藥物。 有人說：在佛陀教法興盛的園林中，經論的蔭涼如華蓋般搖曳。美名如樟腦般散發香氣的風中，是不朽的妙音天女輕盈的舞步。六莊嚴的善說如彩虹般的新衣，精妙的佈局如同二勝的智慧之乳。信仰的美好面容，寄託于這緩緩搖曳的雙月般的財富。在此處傾注心意。分別不予而取的墮罪。

【English Translation】 Remembering, remembering, thereby practicing those merits. Thus it is said. For those worthy of offerings, such as giving and veneration, and for those worthy of praise, such as discipline, learning, and generosity, if I could take and enjoy his alms bowl and Dharma robes, I would be happy, this is faith. The work of sewing Dharma robes, etc., should be done by hand, and also with the intention of accumulating merit, not for reward. If one takes a fee for work entrusted by a friend, one commits a minor offense. The 《 टीका 》 says, 'Not for value,' which is a concluding statement. If a Bhikshuni (female monastic) comes from the east and her robes fall, a Bhikshuni from the south says 'Avasatha' (藏文：ཨ་བ་ས་ཐ་，梵文天城體：अवसथ，梵文羅馬擬音：avasatha，漢語字面意思：dwelling place), just as the central region says 'falling,' while the south says 'Avasatha,' different regions have different linguistic expressions, which is not deception or misleading. If someone else's clothes, etc., fall, in order to prevent them from being lost, pick them up temporarily, but do not possess them for a long time. The 《 टीका 》 says, if one does not know who the owner is, to whom should it be given? Therefore, connecting the context, it should be given to the Karmadana (monastic supervisor). The Vinaya Sutra says that even if one knows who the owner is, it should be given to the Karmadana, which seems contradictory. Generally speaking, it should be handled according to the 《 टीका 》, but in special cases, if the owner is in meditation, or is close to oneself, it should be handled as stated in the Vinaya Sutra. Here, the Karmadana is explained as the person who manages the monastery. If the Karmadana suspects that the item belongs to a monastic, in order to determine the owner of the item, it should be reported to the Sangha. If the owner of the item does not appear, the Karmadana should hang the item on a pillar. The 《 टीका 》 says, 'In a conspicuous place, hang it on a pillar, etc.' Thus it is said. Without the patient's permission, if the patient has not entrusted it, the caregiver or others should not take the medicine. Someone said: In the garden where the Buddha's teachings flourish, the shade of the scriptures and treatises sways like a canopy. In the wind that spreads the fragrance of fame like camphor, are the graceful steps of the immortal goddess of eloquence. The good words of the Six Ornaments are like the new clothes of a rainbow, the exquisite arrangement is like the breasts of the wisdom of the Two Supreme Ones. The beautiful face of faith is entrusted to the wealth of the slowly swaying twin moons. Here, devote your mind. Differentiating the Parajika (defeat) of taking what is not given.

---

་བསླབ་པར་བྱ་བ་བསྟན། །གང་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དེ་བཤད། ། 說如何學 དང་པོ་ལ། ཡོངས་བཟུང་དང་འབྲེལ་བསླབ་བྱ་དང་། །བདག་གིར་བྱས་དགུག་བསླབ་བྱ་དང་། །སྙན་མིན་འབྱུང་འབྲེལ་བསླབ་བྱ་དང་། །རོ་ཡི་རྫས་འབྲེལ་བསླབ་བྱའོ། ། 屬遍持學處 དང་པོ་ནི། འཇིག་རྟེན་པའི་ལྷ་ཁང་ལ་ཕུལ་བ་དང་། སྲོག་ཤིང་གི་དབང་ཕྱུག་ལ་ཕུལ་བའི་མཆོད་རྫས་ལྟ་བུ་དེ་རིགས་ངན་ལ་སོགས་པས་ཡོངས་སུ་བཟུང་བ་དང་བཅས་པའི་རྫས་དེ་བདག་གིར་འཛིན་པ་པོ་དེས་གནང་བ་ལས་གཞན་པ་ངས་འཇིག་རྟེན་པའི་ལྷ་ཁང་བརྩིག་པའི་ཕྱིར་ངའི་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི་ཐབས་ཀྱིས་བདག་གིར་མི་བྱ་སྟེ། བདག་གིས་ཐོབ་པར་མི་བྱའོ། ། 己請學處 གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་གི་རྫས་བསམ་པས་མ་བཏང་བར་ཆོམ་རྐུན་པས་ཕྲོགས་ན་དོན་ལ་དགེ་སློང་དབང་ཡང་ཆོམ་རྐུན་པས་བདག་གིར་བྱས་པ་རྒྱལ་པོ་ལ་ཞུ་བ་ལ་སོགས་པ་ནན་ཁུགས་ཀྱིས་དགུག་པར་མི་བྱའོ། །འདིར་བདག་གིར་ཞེས་སྨོས་པ་ཡང་བྱིན་ནས་བདག་གིར་སོང་ 6-283b བ་མ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀར། འདི་ལྟར་འཇིག་རྟེན་ན་རྫས་མི་བདོག་པ་ལས་རྐུ་འཕྲོག་ལ་སོགས་པས་རང་ཉིད་ཀྱིས་བསྒྲུབ་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་བདག་གིར་བྱས་པ་ཞེས་གྲགས་པ་ཡིན་ཏེ་བདག་གིར་བྱེད་པ་ཙམ་དང་འབྲེལ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །ཉོ་བས་དགུག་པ་སོགས་ནི་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀར། ཉོ་བ་ལ་སོགས་པས་དགུག་པ་ལ་ནི་མི་བྱ་སྟེ། འདི་ལྟར་ཉོ་བ་ལ་སོགས་པ་ནི་འོག་ནས་གནང་བར་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་གི་བསམ་པས་མ་བཏང་བ་དགོས་པ་ནི། ཊཱི་ཀར། དེ་བས་ན་རང་གིར་འདུ་ཤེས་བས་རང་གི་རྫས་ནན་ཁུགས་ཀྱིས་འགུགས་པར་བྱེད་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །གཞན་ཡང་ཊཱི་ཀར། དེ་བས་ན་འདིར་བརྐུས་པར་གཏོགས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡོད་པས་བཀག་པ་ནི་མ་ཡིན་གྱི། འདི་ལྟར་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ཚུལ་དང་མཐུན་པ་མ་ཡིན་པས་དགག་པ་མཛད་དོ་ཞེས་སོ། །ནན་ཁུགས་ཀྱིས་མི་བླངས་ན་རྫས་ཕྲོགས་པ་དེ་ནི་ཇི་ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། དགེ་སློང་གིས་ཆོས་བཤད་པས་བླང་བར་བྱའོ། །ཡང་ན་རིན་ཕྱེད་དུ་ཉེ་བས་ཀྱང་བསླུའོ། །ཊཱི་ཀར། ཉེ་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཁད་ཉེ་བའི་ཚིག་སྟེ་རིན་ཕྱེད་དུ་ཅུང་ཟད་མ་ཆོག་པའམ་ཕྱེད་པས་ཅུང་ཟད་ལྷག་པས་ཀྱང་བསླུའོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། །ཆོས་བཤད་པས་མ་ཁུགས་ན། ལྷུང་བཟེད་དང་ཆོས་གོས་ནི་རིན་ཆེན་པོས་བསླུས་ཀྱང་རུང་ངོ་། །རུང་བའི་འཐད་པ་ནི་ཊཱི་ཀར། དེ་ནི་ཁ་བསྒྱུར་བའི་ལས་ལ་སོགས་པའི་ཉོན་མོངས་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། ། 屬非聞學處 གསུམ་པ་ནི། འདི་ནི་འདིས་བསད་པའོ་ཞེས་སམ། འདིས་བརྐུས་པའོ་ཞེས་སོགས་མི་སྙན་པ་འབྱུང་བར་འགྱུར་བའི་རྫས་ནི་གཞན་གྱིས་བོར་བ་བདེན་པ་ཡང་དག་པ་ཡིན་ན་ཡང་བོར་བའོ་ཞེས་སྐྱེ་བོ་ཕལ་པོ་ཆེ་མང་པོའི་མངོན་སུམ་དུ་མ་བབ་པར་བསྐ

【現代漢語翻譯】 說如何學習。 說什麼情況下不會墮落。 首先，有關於遍持（Yongs bzung，完全掌握）的學習處，有關於據爲己有的學習處，有關於不悅耳之事的學習處，有關於味道之物的學習處。 關於遍持的學習處： 類似於供奉給世間神靈的寺廟或供奉給命根之自在主的祭品等，對於被惡人等遍持的物品，持有者允許之外，不得以『我爲了建造世間神靈的寺廟，這是我的』等方式據爲己有，即不得獲取。 關於己請的學習處： 如果比丘的物品在未被其捨棄的情況下被盜賊搶走，實際上比丘仍然擁有所有權，但不得通過向國王申訴等方式強行索回。這裡提到『據爲己有』並非指給予后變成自己的。如 टीका（ṭīkā，註釋）所說：『世間上，對於原本不擁有的物品，通過偷盜等手段據爲己有的行為，被稱為據爲己有，因為它與據爲己有的行為有關。』通過購買等方式索回則為例外。如 टीका（ṭīkā，註釋）所說：『通過購買等方式索回是可以的，因為下文會允許。』需要比丘未捨棄的原因是：如 टीका（ṭīkā，註釋）所說：『因此，如果認為是自己的物品而強行索回，則會犯下惡作。』此外， टीका（ṭīkā，註釋）還說：『因此，這裡禁止的不是偷盜等惡行，而是因為這與出家人的行為不符。』如果不強行索回，被搶走的物品該怎麼辦呢？比丘可以通過說法來索回，或者以接近一半的價格贖回。如 टीका（ṭīkā，註釋）所說：『接近是指價格相近，稍微低於一半或稍微高於一半的價格也可以贖回。』如果說法也無法索回，缽和袈裟即使用貴重物品贖回也可以。允許這樣做的理由是：如 टीका（ṭīkā，註釋）所說：『這是爲了捨棄轉換職業等的煩惱。』 關於非聞的學習處： 對於會產生『這是某某殺的』或『這是某某偷的』等不悅耳之事的物品，即使是他人遺失的真實物品，也不應在眾多普通人面前未公開的情況下拾取。

【English Translation】 Explaining what to learn. Explaining in what circumstances there is no downfall. Firstly, there are the learning points related to complete possession (Yongs bzung, complete mastery), the learning points related to appropriation, the learning points related to unpleasant matters, and the learning points related to flavorful substances. Regarding the learning points of complete possession: Similar to offerings made to worldly deities' temples or offerings to the lord of the life force, one should not appropriate items that are completely possessed by evil individuals, etc., without the permission of the possessor, by means such as 'I am building a temple for worldly deities, this is mine,' i.e., one should not acquire them. Regarding the learning points of self-acquisition: If a bhikkhu's (monk) property is stolen by thieves without his intention to abandon it, the bhikkhu still has the right to it, but he should not forcefully reclaim it by appealing to the king, etc. The mention of 'appropriation' here does not mean that it becomes one's own after being given. As the ṭīkā (commentary) says: 'In this world, the act of acquiring something that one does not own through theft, etc., is called appropriation, because it is related to the act of appropriation.' Reclaiming through purchase, etc., is an exception. As the ṭīkā (commentary) says: 'Reclaiming through purchase, etc., is permissible, because it will be allowed later.' The reason why the bhikkhu must not have abandoned it is: As the ṭīkā (commentary) says: 'Therefore, if one forcefully reclaims something that one considers one's own, one will commit a misdeed.' Furthermore, the ṭīkā (commentary) says: 'Therefore, what is prohibited here is not the evil act of theft, etc., but because it is not in accordance with the conduct of a renunciate.' If one does not forcefully reclaim it, what should be done with the stolen property? The bhikkhu should reclaim it by teaching the Dharma, or redeem it at a price close to half. As the ṭīkā (commentary) says: 'Close means a price that is near, slightly less than half or slightly more than half can also be redeemed.' If teaching the Dharma does not work, the alms bowl and robes can be redeemed even with precious items. The reason for allowing this is: As the ṭīkā (commentary) says: 'This is to abandon the afflictions of changing professions, etc.' Regarding the learning points of non-hearing: For items that would cause unpleasant things to arise, such as 'This was killed by so-and-so' or 'This was stolen by so-and-so,' even if it is a genuine lost item of another, one should not pick it up without publicly announcing it in front of a large crowd of ordinary people.

---

ུར་བར་མི་བྱའོ་སྟེ་མ་དད་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཊཱི་ཀར། འདི་ 6-284a ལྟར་དྲུག་སྡེ་དག་གིས། རྐུན་པོ་རྣམས་ཀྱིས་ཕག་གི་མགོ་བཅད་དེ་བོར་བ་དག་ཕྱག་དར་ཁྲོད་དོ་ཞེས་བླངས་པ་དང་། ཚོལ་བ་པོའི་མི་རྣམས་ཀྱིས་དེ་དག་ལ་འཕགས་པ་དག་ཇི་ལྟར་དྲང་སྲོང་གི་རྒྱལ་མཚན་ཐོགས་ཤིང་བྱ་བ་འདི་ལྟ་བུ་ཡང་བྱེད་ཅེས་སྨྲས་པ་ན། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། དགེ་སློང་གི་ཕྱག་དར་ཁྲོད་དེ་ལྟ་བུ་སྐྱེ་བོ་ཕལ་པོ་ཆེའི་མངོན་སུམ་དུ་མ་བབ་པར་བླང་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། ། 屬遺物學處 བཞི་པ་ནི། རོའི་གོས་ལ་སོགས་པ་རོའི་རྫས་མི་མ་ཡིན་པས་བླངས་པ་ཉིད་ནི་ཡོངས་སུ་མ་བཟུང་བ་ཉིད་མ་ཡིན་པས་ཊཱི་ཀར། དེ་ཡོངས་སུ་མ་བཟུང་བའོ་སྙམ་དུ་ཤེས་པར་མི་བྱ་སྟེ་དེ་བརྐུས་ན་ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བར་རིག་པར་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །རྫས་དེ་དུར་ཁྲོད་དུ་བསྐྱལ་དགོས་ན་ཇི་ལྟར་འགྲོ་བར་བྱ་ཞེ་ན། ལུང་ལས། མདུན་དུ་སོང་ཞིག་ཅེས་བརྗོད་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དགེ་སློང་གིས་དེ་སྐད་བརྗོད་ནས་མི་མ་ཡིན་པ་རབ་ཏུ་གཏུམ་པ་རོ་ལངས་དེའི་ཕྱི་བཞིན་དུ་དགེ་སློང་འགྲོ་བར་བྱའོ། །འདྲེས་ལྭ་བ་འཁྱེར་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་གིས་བསྐྱལ་ལོ། །འདྲེ་སྔོན་དུ་སོང་ན་ཀྱལ་ཀ་བྱེད་པའི་ཕྱིར་ཕྱི་བཞིན་དུ་འགྲོའོ། །འདྲེས་མཆིལ་མ་འཐོར། རྐང་པས་འཁྲ་བའི་ཕྱིར་དེ་ཁས་བུབ་ཏུ་ཉོལ་ཅིག་ཅེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཞེས་ལུང་ལས་ཏེ། དེ་ལྟར་བསྙལ་བ་ལ་རྐང་པའི་མཐའ་ནས་བརྩམས་ཏེ་མགོར་ཐུག་གི་བར་དུ་མས་ནས་ཡར་མཐར་གྱིས་རོའི་རྫས་ཀྱིས་གཡོག་པར་བྱའོ། །རོ་མ་རྨས་པ་ལ་མི་མ་ཡིན་འཇུག་པའི་སྐབས་ཡོད་པས་རོ་མ་རྨས་པ་ལས་རྫས་བླང་བར་མི་བྱའོ། །འོན་ཀྱང་གང་གི་ཚེ་སྲིན་བུ་ཁྲིའུ་དང་གྲོག་མས་ཟོས་ཀྱང་རུང་དེའི་ཚེ་བླང་བར་བྱའོ་ཞེས་ལུང་ལས་སོ། །དགེ་སློང་རང་གིས་རོ་རྨས་པ་དང་། རོ་རྨས་བར་གཞན་བྱེད་དུ་གཞུག་པར་མི་བྱའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཐམས་ཅད་དུ་མ་བསྟབ་ཀྱི་ 6-284b བར་དུ་བླང་བར་མི་བྱའོ་སྙམ་དུ་དོགས་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་བསྟི་གནས་ངལ་གསོ་བའི་གནས་ཉིད་དུ་སོ་ཤིང་དང་། ཆུ་དང་། འདག་རྫས་དང་། ལྕི་བ་དང་། ས་དང་ལྔ་པོ་དགེ་སློང་གིས་ཅི་བདེར་བླང་ཞིང་ལོངས་སྤྱོད་པར་བྱའོ། །དེའི་རྒྱུ་མཚན་མགྲོན་པོ་སུ་བྱུང་བ་ལ་བསྔོས་ཏེ་བཞག་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་སློང་དང་དགེ་ཚུལ་བབས་པར་མི་འདོད་པ་སྟེ་མི་འདོད་བཞིན་དུ་ཉེ་དུ་འབྲེལ་བས་མཐུས་ཁྲིད་པ་ན་དགེ་སློང་གིས་བཟུང་བར་བྱའོ། །འདིའི་དགོས་དོན་རབ་བྱུང་གི་བར་ཆད་སྤོང་བའི་དགོས་པ་ཡོད་བའི་ཕྱིར་དང་། གཞན་གྱི་མི་ནན་གྱིས་ཕྲལ་བའི་ཉེས་པར་འགྱུར་རམ་སྙམ་པའི་དོགས་པ་བཅད་པའི་ཕྱིར་ཏེ་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་སྐབས་སུ་གསུངས་པས་གྲུབ་བོ། །རྗེ་མ་ཆེས་སངས་ན་རེ། རབ་བྱུང་དེ་

【現代漢語翻譯】 不應輕蔑，爲了斷除不信。（註釋：）例如，六群比丘砍下豬頭扔在垃圾堆里，被人發現后指責說：『這些聖者怎麼能頂著沙門的標誌做這種事？』世尊說：『比丘不應在俗人面前從垃圾堆里撿拾這種東西。』 【屬遺物學處】 第四，關於屍衣等遺物，非人取走後，並非完全沒有被取走。（註釋：）不要認為它沒有被取走，如果偷盜，要知道會犯重罪。如果需要將遺物送到墓地，該怎麼做呢？律中說：『應當說：走在前面。』比丘說完后，非人（兇猛的殭屍）在前，比丘在後。因為鬼不能拿走衣服，所以比丘送去。鬼走在前面會戲弄人，所以在後面跟著。鬼會吐口水、踢腳，所以要說：趴下。』律中說：這樣壓住后，從腳到頭，從下往上，逐漸用遺物蓋住。沒有受傷的屍體，非人有機會進入，所以不要從沒有受傷的屍體上取東西。但是，如果被蟲子或螞蟻吃掉，就可以取走。』律中說：比丘自己不要傷害屍體，也不要讓別人傷害屍體。 第二，爲了消除『不要全部拿走』的疑慮，在休息的地方，牙木、水、泥土、糞便、土地這五種東西，比丘可以隨意取用和享用。因為這是爲了招待客人而準備的。不希望比丘和沙彌留下，如果親戚強行帶走，比丘可以抓住他們。這樣做的目的是爲了避免出家的障礙，並消除『是否會犯強行拆散他人的罪過』的疑慮，因為在不予取的情況下已經說過，所以成立。杰瑪切桑說，那個出家...

【English Translation】 One should not despise, in order to cut off disbelief. (Commentary:) For example, the group of six monks cut off a pig's head and threw it in the garbage heap. When people found out, they accused them, saying, 'How can these holy ones, bearing the marks of a renunciate, do such things?' The Blessed One said, 'A monk should not pick up such things from the garbage heap in front of laypeople.' [Belongs to the category of abandoned objects] Fourth, regarding corpses' clothes and other relics, if non-humans take them away, it is not as if they have not been taken away at all. (Commentary:) Do not think that it has not been taken away. If you steal it, you should know that you will commit a serious crime. If it is necessary to send the relics to the cemetery, what should be done? The Vinaya says, 'One should say: Go ahead.' After the monk says this, the non-human (fierce zombie) goes in front, and the monk follows behind. Because the ghost cannot take away the clothes, the monk sends them. If the ghost goes in front, it will tease people, so follow behind. The ghost will spit and kick its feet, so say: Lie down. The Vinaya says: After pressing down like this, from the feet to the head, from bottom to top, gradually cover the corpse with relics. Non-humans have the opportunity to enter corpses that have not been injured, so do not take things from corpses that have not been injured. However, if it has been eaten by worms or ants, it can be taken. The Vinaya says: The monk himself should not injure the corpse, nor should he let others injure the corpse. Second, in order to dispel the doubt of 'do not take everything', in the resting place, the five things of toothpicks, water, mud, dung, and earth, the monk can take and enjoy as he pleases. Because this is prepared for the entertainment of guests. If monks and novices are unwilling to stay, if relatives forcibly take them away, the monk can grab them. The purpose of doing this is to avoid obstacles to ordination, and to dispel the doubt of 'whether one will commit the sin of forcibly separating others', because it has been said in the case of not giving, so it is established. Jema Chesang said, that ordained...

---

བབས་པར་འདོད་ན་ཉེ་དུ་རྣམས་དབང་ཞིང་། འབབས་པར་མི་འདོད་ན་དགེ་སློང་རྣམས་དབང་སྟེ། རྫས་ཀྱི་བསམ་པའི་སྟོབས་ལས་དོན་གྱིས་བདག་པོར་གྱུར་པས་འབྲེལ་པས་ཁྲིད་པ་བཟུང་བ་ལ་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ལྟུང་བ་མེད་པའོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །འོན་ཀྱང་འདི་ནི་རྐུ་སེམས་མེད་པས་ལྟུང་བ་མེད་པ་ཡིན་གྱི། རྫས་ཀྱི་བསམ་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་བདག་པོར་གྱུར་པ་ཡིན་ན་ནི། བརྐུ་བྱའི་མི་དེ་དགེ་སློང་རང་ལ་མོས་ཀྱང་རྐུ་སེམས་ཡོད་ན་བརྡས་རྐུ་བ་དང་། ལྷན་ཅིག་གནས་པ་དང་། ཉེ་གནས་རང་ཕྱོགས་སུ་འབྲོས་བཅུག་པ་ལ་ལྟུང་བར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །མ་བྱིན་པར་ལེན་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་ཕྲན་ཚེགས་ཀྱི་སྐབས་སོ། ། 請問品所詮 གསུམ་པ་ལ། བརྐུ་བར་བྱ་བའི་དངོས་པོ་བསྟན། །དངོས་དེའི་བདག་པོ་གང་ཡིན་བཤད། །རྗེས་སུ་སྒྲུབ་པའི་སྐབས་ཉིད་བརྗོད། །མཐར་ཐུག་ཉིད་ཀྱི་ཡན་ལག་གོ། 說竊物 說他宗錯亂 གཞན་ལུགས་འཁྲུལ་པར་བསྟན་པ་ནི། དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་ན་རེ། ཀརྵ་པ་ཎའི་རྒྱུ་ལ་བཞི་བཤད་ཀྱང་། ཟངས་མ་དང་། ལྕགས་ལ་སྲན་མ་ཙམ་ 6-285a ལ་སོགས་པའི་རིན་ཐང་གིས་མི་ཆོག་པས་གསེར་དངུལ་གང་རུང་དུ་ངེས་ལ། དེ་ཡང་དངུལ་དབང་བཙན་པ་དེའི་ཚེ་རིན་ཐང་གི་མ་མཐའི་ཚད་སེ་བ་གསུམ་ཡིན་པ་དང་། གསེར་གྱི་ཀརྵ་པ་ཎ་དབང་བཙན་པ་དེའི་ཚེ་རིན་ཐང་གི་ཚད་གསེར་བྱེས་པའི་ཞོ་གང་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྲིས་སྣང་ངོ་། །དེ་ཡང་འདི་ཉིད་ཀྱི་ཞེན་དོན་ནི་གསེར་དངུལ་སྲན་མ་ཙམ་རེ་ལ་སེ་བ་བརྒྱད་བརྒྱད་ཡོད་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་མ་ཤ་ཀ་གསུམ་ལ་ཀརྵ་པ་ཎ་བཞི་ཆར་འཇོག་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས། དངུལ་སེ་བ་བརྒྱད་གསུམ་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞི་ལ་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་རིན་ཐང་དུ་འཇོག་ལ། གསེར་ལ་མཚོན་ན་གསེར་མ་ཥ་གསུམ་ཀརྵའི་བཞི་ཆར་འཇོག་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་སེ་བ་ཉེར་བཞི་འབྱུང་བས་དེ་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་རིན་ཐང་གི་ཚད་དུ་འཇོག་པ་གཉིས་གནད་གཅིག་ཅེས་བསམ་པར་སྣང་ཡང་གོ་དོན་ཤིན་ཏུ་འཁྲུགས་ཏེ། དངུལ་ལས་གསེར་གོང་ཆེ་བས་དངུལ་སེ་བ་ཇི་ལྟར་མང་བས་ཀྱང་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་རིན་ཐང་ཆོག་དཀའ་ལ། གསེར་སེ་བ་ཇི་ལྟར་རིགས་པས་ཀྱང་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་རིན་ཐང་ཆོག་སླ་དགོས་པ་ལ་དེ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་བྱས་ནས། བོད་ལྟ་བུར་གསེར་ལ་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་རིན་ཐང་དཔྱད་ན། གསེར་བྱེས་ཞོ་གང་ལ་དེར་འགྱུར་གྱི་དངུལ་ལ་དཔྱད་ན་གསེར་སེ་བ་གསུམ་གྱིས་དེར་འགྱུར་ཟེར་བ་ནི་གསེར་དངུལ་གྱི་གོང་ཁྱད་ཙམ་ཡང་མ་རྟོགས་པ་དང་། རིན་ཐང་ཆུང་བ་བརྐུས་ན་ཕམ་པ་བསྐྱེད་ལ་རིན་ཐང་ཆེ་བ་བརྐུས་ན་ཕམ་པ་མི་བསྐྱེད་པའི་སྐྱོན་གནས་པ་ཡིན་ནོ། །སྤྱིར་ཡང་དངུལ་གྱི་མ་ཥ་ཡོད་པར་ལུང་ལས་བཤད་ཀྱང་དངུལ་གྱི་མ་ཥ་གཅིག་ལ་དངུལ་སེ་བ་བརྒྱད་ཡོད་པའི་ལུང་མེད་ལ། ཇི་སྐད་དུ། མམ་ས་སེ་བ་བརྒྱད་ཅེས་བྱ། །མམ་ས་བརྒྱད་ལ་ཞོ་གཅིག་འདོད།

【現代漢語翻譯】 如果想要（財物）歸屬，就讓親屬們掌管；如果不想要（財物）歸屬，就讓僧侶們掌管。由於財物的意念力量而成為主人，因為通過事物的所有權關係而持有，拿取未給予之物就沒有墮罪。』然而，這只是因為沒有偷盜之心所以沒有墮罪。如果因為財物的意念力量而成為主人，即使被偷盜的人信任僧侶自己，如果存在偷盜之心，通過暗示偷盜、一同居住、讓親近的人逃向自己一方，也會有墮罪，這與（戒律）相違背。拿取未給予之物而成為他勝罪，是小事的情況。 請問品所詮 第三（品）中，揭示了要偷盜的物品。 說明了該物品的物主是誰。 敘述了後續完成的過程。 這是最終完成的組成部分。 說竊物 說他宗錯亂 駁斥其他宗派的錯誤觀點： 尊貴的釋迦勝（Dpal Shakya mchog ldan）說：『雖然對迦爾沙巴拿（karsha pana，古印度貨幣單位）的價值說了四種，但由於銅和鐵等同於豆子的價值不足，所以一定是金或銀。而且，在銀占主導地位時，價值的最低限度是三個塞瓦（seba，重量單位）；在金的迦爾沙巴拿占主導地位時，價值的限度是一肖（zho，重量單位）的金粉。』他這樣寫道。 他的意圖是，假設金銀每薩那瑪（sran ma，重量單位）大約有八個塞瓦，並假設三個瑪沙卡（masha ka，重量單位）等於四分之一的迦爾沙巴拿，那麼二十四個銀塞瓦就構成拿取未給予之物的價值。如果以黃金為例，假設三個瑪沙等於四分之一的迦爾沙，那麼會出現二十四個塞瓦，因此將此作為拿取未給予之物的價值限度，這兩者本質上是一樣的。但理解上非常混亂，因為黃金比白銀更貴，無論有多少銀塞瓦，都很難構成拿取未給予之物的價值；無論有多少金塞瓦，都應該很容易構成拿取未給予之物的價值，但事實卻恰恰相反。如果在西藏評估黃金的拿取未給予之物的價值，一肖的金粉相當於用銀來評估的三個金塞瓦，這甚至沒有理解金銀的價格差異。如果偷盜價值小的東西會犯他勝罪，而偷盜價值大的東西不會犯他勝罪，這就存在過失。 一般來說，經典中說有銀瑪沙，但沒有經典說一個銀瑪沙有八個銀塞瓦。正如所說：『曼薩（mam sa）是八個塞瓦，八個曼薩被認為是一肖。』

【English Translation】 If you want (the property) to belong, let the relatives manage it; if you don't want (the property) to belong, let the monks manage it. Because of the power of the thought of property, it becomes the owner, because it is held through the relationship of ownership of things, and there is no downfall of taking what is not given.』 However, this is only because there is no intention to steal, so there is no downfall. If one becomes the owner because of the power of the thought of property, even if the person being stolen trusts the monks themselves, if there is an intention to steal, there will be a downfall for stealing by hinting, living together, and letting close people escape to one's own side, which contradicts (the precepts). Becoming a Parajika (defeat) by taking what is not given is a minor matter. Question about the meaning of the chapter In the third (chapter), the object to be stolen is revealed. It explains who the owner of the object is. It narrates the process of subsequent completion. This is the component of the final completion. Saying about stealing Saying about the confusion of other schools Refuting the erroneous views of other schools: The esteemed Dpal Shakya mchog ldan said: 『Although four kinds of values ​​are said for Karshapana (ancient Indian currency unit), since copper and iron are not enough to be worth the value of beans, it must be gold or silver. Moreover, when silver is dominant, the minimum value is three Sebas (weight unit); when gold Karshapana is dominant, the limit of value is one zho (weight unit) of gold dust.』 He wrote like this. His intention is that assuming that gold and silver have about eight Sebas per sran ma (weight unit), and assuming that three masha kas (weight unit) are equal to a quarter of Karshapana, then twenty-four silver Sebas constitute the value of taking what is not given. If we take gold as an example, assuming that three mashas are a quarter of a Karsha, then twenty-four Sebas will appear, so taking this as the value limit of taking what is not given, these two are essentially the same. But the understanding is very confusing, because gold is more expensive than silver, no matter how many silver Sebas there are, it is difficult to constitute the value of taking what is not given; no matter how many gold Sebas there are, it should be easy to constitute the value of taking what is not given, but the opposite is true. If the value of taking what is not given is evaluated in Tibet, one zho of gold dust is equivalent to three gold Sebas evaluated in silver, which does not even understand the price difference between gold and silver. If stealing something of small value will cause Parajika, and stealing something of great value will not cause Parajika, then there is a fault. In general, the scriptures say that there is silver masha, but there is no scripture that says that one silver masha has eight silver Sebas. As it is said: 『Mamsa is eight Sebas, and eight Mamsas are considered one zho.』

---

།གསེར་ཞོ་གང་ལ་རབ་བརྗོད་དེ། །གསེར་ཞོ་བརྒྱད་ལ་སྲང་གཅིག་གོ། ཞེས་པ་ནི་གསེར་ལ་སྦྱར་གྱི། 6-285b དངུལ་ལ་མ་སྦྱར་བའི་ཕྱིར་དང་། དངུལ་སྲན་ཚོད་ལ་དངུལ་སེ་བ་བརྒྱད་མི་འབྱུང་བ་མངོན་སུམ་གྱིས་གྲུབ་ཀྱང་། ཁྱེད་ཀྱི་ཊཱི་ཀར་སྐབས་འདིའི་མ་ཤ་ཀ་དེ་དངུལ་སྲན་མ་གཅིག་གི་ཚད་ལ་བྱེད་ཅིང་། མ་ཥ་རེ་རེའི་ཚད་ལ་དངུལ་སེ་བ་བརྒྱད་བརྒྱད་ཡོད་ཅེས་བྲིས་སྣང་བའང་འཁྲུལ་པ་ལས་མ་འདས་སོ། ། གཞན་ཡང་ཁྱེད་ཀྱི་ཊཱི་ཀར་འདིར་ཉེ་བར་མཁོ་བའི་སེ་ཚད་ནི་འོལ་མ་ཟེའི་འབྲས་བུ་གཅིག་གི་ཚད་དོ། །དེ་ནི་ཁ་དོག་དམར་པོ་ལ་ནག་པོའི་ཐིག་ལེ་ཡོད་པ་ཆེ་ཆུང་ཐམས་ཅད་ལྕི་ཡང་མཉམ་པའི་ཚད་ངེས་པ་ཅན་དུ་བྱས་པའོ། །དེ་ལྟ་བུའི་སེ་བ་དེ་བཞི་ལ་ཀ་ཀ་ནིའམ་པོཎ་ཏི་ཀ་གཅིག་གི་ཚད་འབྱུང་། དེ་བཞི་ལ་མ་ཤ་ཀ་གཅིག་གོ། འདི་དག་ནི་གཞན་གྱིས་མ་བཤད་པའི་ལེགས་པར་བཤད་པའོ་ཞེས་བྲིས་སྣང་ཡང་དེ་ནི་རང་ཚིག་དང་འགལ་བའི་ཉེས་བཤད་ཡིན་ཏེ། གསེར་མ་ཥ་གཅིག་ལ་སེ་བ་བརྒྱད་ཡོད་པར་བསྒྲུབས་བསྒྲུབས་ནས། ད་ནི་འོལ་མ་ཟེ་སེ་བ་རེའི་ལྕིད་མཉམ་དུ་བསྟན་ནས་གསེར་སེ་བ་བཞི་ལ་ཀ་ཀ་ནི་གཅིག་ཏུ་བཞག་ཅིང་། ཀ་ཀ་ནི་བཞི་ལ་མ་ཤེ་ཀའོ་ཞེས་པས་མ་ཤ་ཀར་འཇོག་པ་ལ་ཀ་ཀ་ནི་བཞི་དགོས་པར་བསྟན་པས་དེ་ལྟར་ན་གསེར་སེ་བ་བཞི་བཞི་བཅུ་དྲུག་ལ་མ་ཥ་གཅིག་ཏུ་བཞག་དགོས་པར་སོང་བས་སེ་བ་བརྒྱད་མ་ཥར་འཇོག་པ་དང་ཡང་འགལ་བ་ཡིན་ནོ། །འདིར་སྨྲས་པ། བདག་གི་ལེགས་བཤད་འཁྲུལ་པའི་གཡའ་བྲལ་ཡང་། །ཕྲག་དོག་གིས་བསླད་སྐྱེ་བོས་འདི་ལ་སྡང་། །གཞན་གྱིས་འཁྲུལ་གཏམ་སྣ་ཚོགས་འཆད་ན་ཡང་། །རྨོངས་ལ་ཆགས་འགས་དེ་ཉིད་སྨན་བཞིན་བསྟེན། །ཞེས་སོ། །ཡང་གོང་དུ་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་རིན་ཐང་གི་ཚད་གསོད་པའི་ཆད་པའི་ཚད་དང་རིན་ཐང་མཉམ་པར་བཅས་པ་མཛད་པ་འདི་ལ་ཕྱི་རབས་པ་ཁ་ཅིག །གསོད་པའི་ཆད་པ་ཁོ་ན་དང་བསྟུན་པ་རྟགས་མ་གྲུབ་སྟེ་ཆད་པས་གཅོད་པ་ཙམ་དང་བསྟུན་ 6-286a པའི་ཕྱིར། ཇི་ཙམ་མ་བྱིན་པར་བླངས་ན་གྱོང་ལ་དཀྲི་ཞིང་སྲོག་དང་བྲལ་བར་བྱེད་དྲིས་ཤིག་ཅེས་དང་། གསོད་དམ་འཆིང་ངམ་སྤྱུགས་ཀྱང་རུང་སྟེ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་འཇིག་རྟེན་ཕལ་གྱིས་བརྐུས་པའི་ཐ་སྙད་དང་ཆད་པས་གཅོད་པ་རིགས་པ་ཙམ་དུ་བྱེད་པ་ཡན་ཆད་ཡིན་པར་རིགས་ཏེ། ལུང་དུ། ཇི་ཙམ་མ་བྱིན་པར་བླངས་ན་དེ་རྒྱལ་པོའམ་བློན་པོ་ཆེན་པོས་བཟུང་ནས་དེ་ལ་འདི་སྐད་ཅེས། ཀྱེ་མི་ཁྱོད་ནི་རྐུན་མའོ་བྱིས་པའོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོ། །དེས་ཀྱང་མ་ཤེས་པ་ཡིན་ཏེ་གསོད་དམ་ཞེས་དང་པོར་གསོད་པའི་སྒྲ་སྨོས་པས་ཀྱང་གསོད་པ་ཉིད་ཀྱི་ཆད་པ་དང་བསྟུན་པ་ཡིན་ལ། འཆིང་ངམ་སྤྱུགས་པའི་སྒྲས་ནི་གསོད་པའི་ཆད་པའི་ཡུལ་ལ་གཞན་གྱི་ངོ་འཇུག་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ནོ། ། 說自宗無誤 ག

【現代漢語翻譯】 『金韶一，名為饒覺；金韶八，為一藏升。』此乃針對黃金而言， 而非針對白銀。即使白銀一藏升的量，不可能出現八個銀色巴，這是顯而易見的。然而，在您的註釋中，將此處的『瑪夏嘎』視為一個銀藏升的量，並寫道每個『瑪夏』有八個銀色巴，這無疑是錯誤的。 此外，在您的註釋中，提到此處所需的『色』的量，是『歐瑪賊』果實一個的量。它被確定為一種具有紅色，帶有黑色斑點，大小、重量都相等的標準。四個這樣的『色巴』構成一個『嘎嘎尼』或『奔迪嘎』的量。四個『嘎嘎尼』構成一個『瑪夏嘎』。您寫道：『這些是他人未曾闡述的精妙之語。』但這是一種自相矛盾的謬論。因為您已經確定一個金『瑪夏』有八個『色巴』，現在又將『歐瑪賊』的『色巴』重量相等，並將四個金『色巴』定為一個『嘎嘎尼』，並說四個『嘎嘎尼』等於一個『瑪謝嘎』。因此，按照這種說法，需要四個『嘎嘎尼』才能等於一個『瑪夏』，那麼十六個金『色巴』才能等於一個『瑪夏』，這與之前所說的八個『色巴』等於一個『瑪夏』的說法相矛盾。 在此我說：我的精妙之語遠離謬誤的塵埃，卻因嫉妒而被矇蔽，遭人憎恨。他人若說各種謬論，愚昧之人卻執迷不悟，視其為良藥而信奉。 此外，對於之前所說的，未經允許取用財物，其價值與處死的刑罰相等同的規定，後世有些人認為，僅僅與處死的刑罰相對應是不成立的，因為這僅僅是與用刑罰懲處相對應。如果未經允許取用多少財物，就會被處以罰款甚至處死呢？因為經中說：『可以處死、監禁或流放。』 因此，世俗之人認為，盜竊的說法和用刑罰懲處，僅僅是合乎情理而已。經中說：『如果未經允許取用財物，國王或大臣抓住他後會說：』『這個人是小偷！』 但這並不理解，因為首先說了處死的聲音，所以是與處死的刑罰相對應。而監禁或流放的聲音，則是指在處死刑罰的情況下，允許他人介入的情況。

【English Translation】 'One gold zho is called Rabjö; eight gold zho is one sang.' This is in reference to gold, and not to silver. Even though it is obvious that eight silver seba do not make up one silver sang, in your commentary, you consider the 'mashaka' here to be the measure of one silver srang, and you write that each 'masha' has eight silver seba, which is undoubtedly a mistake. Furthermore, in your commentary, you mention that the required measure of 'se' here is the measure of one 'Olmazei' fruit. It is determined as a standard with a red color, black spots, and equal size and weight. Four such 'seba' constitute the measure of one 'kakani' or 'pontika'. Four 'kakani' constitute one 'mashaka'. You write: 'These are excellent words not spoken by others.' But this is a self-contradictory fallacy. Because you have established that one gold 'masha' has eight 'seba', and now you equate the weight of 'Olmazei' 'seba' and set four gold 'seba' as one 'kakani', and say that four 'kakani' equal one 'masheka'. Therefore, according to this statement, four 'kakani' are required to equal one 'masha', so sixteen gold 'seba' would have to be set as one 'masha', which contradicts the statement that eight 'seba' equal one 'masha'. Here I say: My excellent words are free from the stain of error, but are obscured by jealousy and hated by people. Even if others speak various fallacies, the ignorant cling to them and treat them like medicine. Furthermore, regarding the previous statement that the value of taking what is not given is equal to the punishment of execution, some later scholars believe that it is not established that it corresponds only to the punishment of execution, because it only corresponds to punishment by penalty. How much is taken without permission that would result in a fine or even death? Because the sutra says: 'One may kill, imprison, or exile.' Therefore, worldly people believe that the term theft and punishment by penalty are only reasonable. The sutra says: 'If one takes what is not given, the king or minister seizes him and says: 'This person is a thief!'' But this is not understood, because the word 'kill' is mentioned first, so it corresponds to the punishment of execution. And the words imprison or exile refer to the situation where others intervene in the case of execution.

---

ཉིས་པ་རང་ལུགས་འཁྲུལ་མེད་དུ་བསྟན་པ་ནི། ཀ་ཀ་ནི་ཞེས་པ་དང་པོཎ་ཏི་ཀ་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་མགྲོན་བུ་ཉི་ཤུའི་རིན་ཐང་གི་མིང་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞི་ལ་མ་ཤ་ཀའམ་པ་ཎ་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་ཡིན་པས་མགྲོན་བུ་བརྒྱད་ཅུའི་རིན་ཐང་གི་མིང་ཡིན་ནོ། །མ་ཤ་ཀ་ལྔ་ཉིད་ནི་ཀརྵ་པ་ཎ་དང་ན་ན་ཀ་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་ཡིན་ལ། ཀ་ཧོ་ན་ཞེས་ཀྱང་ཟེར་ལ་དེའི་བཞི་ཆའི་དཔེར་མཚོན་པ་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀར། ལྔ་ཉིད་ནི་ཀརྵ་པ་ཎའི་བཞི་ཆའི་དཔེ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྨྲས་ན་གནས་དང་དུས་ཀྱི་དབྱེ་བས་ཀརྵ་པ་ཎའི་དབྱེ་བ་ཡང་སྣང་སྟེ། ལ་ལར་ནི་མ་ཤ་ཀ་བཅུ་གཉིས་ཉིད་ལ་ཀརྵ་པ་ཎ་གཅིག །ལ་ལར་ནི་མ་ཤ་ཀ་བཅུ་དྲུག་ཉིད་ལ་ཀརྵ་པ་ན་གཅིག །ལ་ལར་ནི་མ་ཤ་ཀ་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་ཉིད་ལ་ཀརྵ་པ་ཎ་གཅིག་ཡིན་པས་ཤེས་སོ། །འོ་ན་མ་ཤ་ཀ་ལྔ་ཞེས་མཚོན་པའི་རྒྱུ་མཚན་གང་ཞེ་ན། སངས་རྒྱས་བསླབ་པ་འཆའ་བའི་ཡུལ་དུས་གང་ན་ཀརྵ་པ་ཎ་དེའི་རིན་ཐང་གི་ཚིགས་ཉིད་མ་ཤ་ཀ་ཉི་ཤུ་གང་ཡིན་པ་དེ་ 6-286b ལ་བརྟེན་ནས་ལྔར་གསུངས་པ་ནི་ཉི་ཤུའི་བཞི་ཆ་ནི་ལྔ་ཡིན་པ་ལ་བསམ་པ་ཡིན་ནོ། །ཡུལ་ཁ་ཅིག་ན་ཀརྵ་པ་ཎ་གཅིག་ལ་མ་ཤ་ཀ་ཉི་ཤུར་བྱེད་ལ། ཡུལ་ཁ་ཅིག་ན་བཅུ་གཉིས་ལ་བྱེད་ན་རིན་ཐང་ཇི་ལྟར་བརྩི་ཞེ་ན། གང་དུ་རྐུ་བའི་གནས་དང་། གང་གི་ཚེ་རྐུ་བའི་དུས་ཀྱི་ཀརྵ་པ་ཎ་དེའི་རིན་ཐང་བརྩི་བ་རྣམ་པར་བཞག་གོ། ཊཱི་ཀར། ཡུལ་གཞན་དང་། དུས་གཞན་དང་། གླིང་གཞན་གྱི་རིན་ཐང་བརྩི་བ་དེས་ཡུལ་དང་དུས་དང་གླིང་གཞན་དུ་རིན་ཐང་བརྩི་བར་ནི་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །སྔར་རྣམ་འབྱེད་དུ། རིན་ཐང་ནི་བརྐུས་པའི་གནས་དང་དུས་ཀྱིས་སོ། །ཞེས་བརྐུ་བྱའི་རྫས་ཀྱི་རིན་ཐང་བརྩི་བར་བསྟན་ལ། འདིར་ནི་ཀརྵ་པ་ཎའི་རིན་ཐང་བརྩི་བ་ཡིན་ནོ། །རྐུ་བའི་གནས་དུས་དང་། བརྐུས་པའི་གནས་དུས་ཞེས་པ་ནི་སྦྱོར་བའི་དུས་སུ་རིན་ཐང་ཚང་དགོས་པ་དང་། མཐར་ཐུག་གི་དུས་སུ་རིན་ཐང་ཚང་དགོས་པ་གོ་རིམ་བཞིན་དུ་སྦྱོར་བ་དང་། མཐར་ཐུག་གི་དུས་ཀྱི་རིན་ཐང་ཕན་ཚུན་མཚོན་བྱེད་དུ་སྦྱོར་རོ། །རིན་ཐང་གདབ་པར་མི་ནུས་པ་དེ་ལ་རིན་ཐང་མེད་དོ་ཞེས་བརྐུས་ན་ཕམ་པར་མི་འགྱུར་རམ་སྙམ་ན། ཆེ་བ་ཉིད་ཀྱིས་རིན་ཐང་གདབ་པར་མི་ནུས་པ་ནོར་བུ་རིན་པོ་ཆེ་བརྐུས་ན་ནི་རིན་ཐང་གི་ཆ་ནས་ཕམ་པ་བསྐྱེད་ནུས་ཏེ་རིན་ཐང་རབ་ཀྱི་མཐར་ཕྱིན་པ་ཉིད་དོ། །ཆུང་བ་ཉིད་ཀྱིས་རིན་ཐང་གདབ་པ་དེར་མི་ཆོག་པ་ཉིད་བརྐུས་ན་ནི་བརྐུས་པའི་ཁུངས་སུ་མ་གཏོགས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ཏིལ་གྱི་འབྲུམ་བུ་ཡན་ཆད་བརྐུས་ཀྱང་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །རིན་ཐང་གདབ་པར་མི་ནུས་པ་རྐུ་བ་དེ་ལ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་གདུང་ནི་རིན་ཐང་གི་ཚད་གཞལ་དུ་མེད་པའི་རིན་པོ་ཆེ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་སྐུ་གདུང་ནི་རུས་པ་ཞུ་བ་རིལ་བུར་གྱུར་པའམ་མ་གྱ

【現代漢語翻譯】 第二部分是關於如實展示事物本性的內容：『ཀ་ཀ་ནི་』（Kākani）是『པོཎ་ཏི་ཀ་』（Poṇṭika）的另一種稱謂，它代表了二十個『མགྲོན་བུ་』（Mgron bu，一種貨幣單位）的價值。四個『ཀ་ཀ་ནི་』（Kākani）相當於一個『མ་ཤ་ཀའམ་པ་ཎ་』（Ma sha ka'am pa ṇa），這是另一種貨幣單位的名稱，因此它代表了八十個『མགྲོན་བུ་』（Mgron bu）的價值。五個『མ་ཤ་ཀ་』（Ma sha ka）本身就是『ཀརྵ་པ་ཎ་』（Karsha pa ṇa）和『ན་ན་ཀ་』（Na na ka）的另一種稱謂，也被稱為『ཀ་ཧོ་ན་』（Ka ho na），它是四分之一的象徵。 ཊཱི་ཀར（Ṭīka，註釋）中說，五個『མ་ཤ་ཀ་』（Ma sha ka）是『ཀརྵ་པ་ཎ་』（Karsha pa ṇa）的四分之一的象徵，這意味著根據地點和時間的不同，『ཀརྵ་པ་ཎ་』（Karsha pa ṇa）的劃分也可能不同。在某些地方，十二個『མ་ཤ་ཀ་』（Ma sha ka）等於一個『ཀརྵ་པ་ཎ་』（Karsha pa ṇa）；在某些地方，十六個『མ་ཤ་ཀ་』（Ma sha ka）等於一個『ཀརྵ་པ་ཎ་』（Karsha pa ṇa）；而在某些地方，三十二個『མ་ཤ་ཀ་』（Ma sha ka）等於一個『ཀརྵ་པ་ཎ་』（Karsha pa ṇa）。 那麼，為什麼要用五個『མ་ཤ་ཀ་』（Ma sha ka）來表示呢？這是因為在佛陀教法盛行的地方和時代，『ཀརྵ་པ་ཎ་』（Karsha pa ṇa）的價值恰好是二十個『མ་ཤ་ཀ་』（Ma sha ka），因此用五來表示，是考慮到二十的四分之一是五。 如果在某些地方，一個『ཀརྵ་པ་ཎ་』（Karsha pa ṇa）等於二十個『མ་ཤ་ཀ་』（Ma sha ka），而在某些地方等於十二個，那麼如何計算價值呢？應該根據盜竊發生的地點和盜竊發生時『ཀརྵ་པ་ཎ་』（Karsha pa ṇa）的價值來確定。ཊཱི་ཀར（Ṭīka，註釋）中說，不應該用其他地方、其他時間和其它地區的價值來計算本地的價值。 在之前的《分別論》中，價值是根據盜竊的地點和時間來確定的。那裡討論的是如何計算被盜物品的價值，而這裡討論的是如何計算『ཀརྵ་པ་ཎ་』（Karsha pa ṇa）的價值。『盜竊的地點和時間』以及『被盜的地點和時間』指的是在實施盜竊行為時需要價值完整，以及最終完成盜竊時需要價值完整，這兩個時間點的價值可以相互參照。 如果無法估價的物品被盜，是否意味著不算盜竊？如果偷竊了因其巨大而無法估價的珍貴寶石，那麼從價值的角度來看，確實會構成盜竊，因為它的價值是最高的。如果偷竊了因其微小而無法估價的東西，那麼這根本不能算作盜竊。即使偷竊了一粒芝麻，也會被認為是盜竊。對於無法估價的盜竊行為，佛陀的舍利是無法衡量其價值的珍寶。 舍利指的是火化后形成的骨灰或結晶物。

【English Translation】 The second part is about showing the true nature of things without distortion: 'ཀ་ཀ་ནི་' (Kākani) is another name for 'པོཎ་ཏི་ཀ་' (Poṇṭika), which represents the value of twenty 'མགྲོན་བུ་' (Mgron bu, a unit of currency). Four 'ཀ་ཀ་ནི་' (Kākani) are equivalent to one 'མ་ཤ་ཀའམ་པ་ཎ་' (Ma sha ka'am pa ṇa), which is another name for a unit of currency, thus representing the value of eighty 'མགྲོན་བུ་' (Mgron bu). Five 'མ་ཤ་ཀ་' (Ma sha ka) themselves are another name for 'ཀརྵ་པ་ཎ་' (Karsha pa ṇa) and 'ན་ན་ཀ་' (Na na ka), also known as 'ཀ་ཧོ་ན་' (Ka ho na), which is a symbol of one-fourth. The Ṭīka (commentary) states that five 'མ་ཤ་ཀ་' (Ma sha ka) are a symbol of one-fourth of 'ཀརྵ་པ་ཎ་' (Karsha pa ṇa), implying that the division of 'ཀརྵ་པ་ཎ་' (Karsha pa ṇa) may vary depending on the location and time. In some places, twelve 'མ་ཤ་ཀ་' (Ma sha ka) equal one 'ཀརྵ་པ་ཎ་' (Karsha pa ṇa); in some places, sixteen 'མ་ཤ་ཀ་' (Ma sha ka) equal one 'ཀརྵ་པ་ཎ་' (Karsha pa ṇa); and in some places, thirty-two 'མ་ཤ་ཀ་' (Ma sha ka) equal one 'ཀརྵ་པ་ཎ་' (Karsha pa ṇa). So, why is five 'མ་ཤ་ཀ་' (Ma sha ka) used to represent it? This is because in the places and times where the Buddha's teachings flourished, the value of 'ཀརྵ་པ་ཎ་' (Karsha pa ṇa) happened to be twenty 'མ་ཤ་ཀ་' (Ma sha ka), so using five is considering that one-fourth of twenty is five. If in some places one 'ཀརྵ་པ་ཎ་' (Karsha pa ṇa) equals twenty 'མ་ཤ་ཀ་' (Ma sha ka), and in some places it equals twelve, how is the value calculated? The value should be determined based on the location where the theft occurred and the value of 'ཀརྵ་པ་ཎ་' (Karsha pa ṇa) at the time of the theft. The Ṭīka (commentary) states that the value of one place and time should not be used to calculate the value in another place, time, or region. In the previous Vibhanga (division), value is determined by the place and time of the theft. That discussed how to calculate the value of stolen goods, while this discusses how to calculate the value of 'ཀརྵ་པ་ཎ་' (Karsha pa ṇa). 'The place and time of the theft' and 'the place and time of being stolen' refer to the need for complete value at the time of committing the theft and the need for complete value at the time of finally completing the theft. The values at these two time points can be used to refer to each other. If an item that cannot be valued is stolen, does it mean it doesn't count as theft? If a precious gem that cannot be valued due to its immense size is stolen, then from a value perspective, it does constitute theft because its value is the highest. If something that cannot be valued due to its smallness is stolen, then it cannot be considered theft at all. Even stealing a sesame seed is considered theft. For theft that cannot be valued, the Buddha's relics are treasures whose value cannot be measured. Relics refer to ashes or crystallized remains formed after cremation.

---

ུར་པ་སྟེ། སཾ་སྐྲྀ་ཏ་ལས། དྷཱ་ཏུའི་སྒྲ་ལས་དྲངས་ན་དགེ་བའི་རྩ་བ་གསོག་པར་བྱེད་པའི་ 說正前行重墮總義 དང་པོ་ལ། བོད་སྔ་རབས་པའི་ལུགས་འཁྲུལ་མེད་དུ་བཤད། བར་དུ་བྱོན་པའི་སྐྱེས་ཆེན་དག་གིས་ཇི་ལྟར་དགོངས་པ། ཕྱིས་བྱོན་གྱི་གང་ཟག་རྣམས་རྣམ་པར་རྟོག་པ་གཏིང་མ་ཚུགས་པའི་ཚུལ་ལོ། ། 說昔雪域智者所許無誤 དང་པོ་ལ། སྔ་རབས་བྱོན་པའི་དབང་གྱུར་རྣམས་ཀྱི་དགོངས་པ་བླངས་ན། མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་འདི་ལྟར་དུ་གསུངས་ཏེ། ཁྱད་པར་དང་། སྒྲ་བཤད་པའོ། ། 周遍 དང་པོ་ལ། སྦོམ་པོ་མཚན་ཉིད་པ་དང་། སྦོམ་པོ་བཏགས་པ་བའོ། ། 重墮定義 བཏགས་པ་བ་འདི་ཉེས་བྱས་ལ་མིང་སྦོམ་པོ་ཞེས་བཏགས་པའོ། །སྦོམ་པོ་མཚན་བཏགས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ལ་ལྔ་ལས། རྟེན་གྱི་ཁྱད་པར་ནི། དགེ་སློང་ཕ་མ་ལ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་བྱུང་ན་སྦོམ་པོ་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་པ་རྟེན་ཙམ་དུ་ཡོད་ལ། རྟེན་རབ་བྱུང་རྣམ་གསུམ་ལ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་བྱུང་ན་སྦོམ་པོ་བཏགས་པ་བ་ཡིན་པས་ཁྱབ་བོ། །དེའི་ཕྱིར་ཀཱ་རི་ཀཱ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། བྱོལ་སོང་དང་ནི་དམྱལ་བ་དང་། །ཡི་དྭགས་འོན་ཏེ་ལྷ་ཡང་རུང་། །བསད་ན་ངན་འགྲོར་ལྟུང་བ་ཡི། །སྡིག་པ་སྦོམ་པོ་ཐོབ་པར་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །སྡེ་ཚན་གྱི་ཁྱད་པར་ནི། ཕམ་ལྷག་གི་སྡེའི་ 6-287a རྒྱུ་སྟེ་བོད་སྐད་དུ་རིང་བསྲེལ་ཟེར་རོ། །དེས་ན་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་གདུང་ནི་རིང་བསྲེལ་ཡིན་ལ། གཞན་ཕལ་གྱི་རུས་པ་ནི་ཞུ་བ་གོང་བུར་གྱུར་ཀྱང་རིང་བསྲེལ་མིན་ཏེ་དགེ་བའི་རྩ་བ་གསོག་པའི་བྱེད་རྒྱུར་མ་དམིགས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གཞན་ཡང་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་རིང་བསྲེལ་ལ་དོ་ཟླ་མ་མཆིས་ཀྱང་ཉན་རང་འཕགས་པའི་རུས་པ་ཞུ་བའི་གོང་བུ་ཡང་རིང་བསྲེལ་ཡིན་ཏེ་དགེ་རྩ་རྫོགས་པའི་རྒྱུར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །རུས་པ་ཞུ་བ་གོང་བུར་གྱུར་པ་འདི་ཡང་འཕགས་པའི་གང་ཟག་ཁོ་ན་ལ་འབྱུང་གི། སྡིག་ཅན་སོགས་ལའང་མི་འབྱུང་བ་མ་ཡིན་ཏེ། རུས་པའི་རིགས་ཞུ་ལུགས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ལས་ཡིན་ཏེ། དབུ་རུ་སྟོད་ཀྱི་བཙུན་པ་རྒྱ་མཚོའི་འབྲུག་སྒྲ་བཟང་པོས། སྐུ་དང་ཡི་གེ་ཐུགས་ལྗགས་སྤྱན། །འཕགས་པ་རྣམས་ལ་བྱོན་པ་མེད། །ཆོས་ལ་སྡང་བའི་བོན་པོ་ལ། །སྐུ་དང་ཡི་གེ་ཐུགས་ལྗགས་འབྱོན། །ཁ་ཅིག་ནུས་པ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། །རྫུན་རྒྱུད་རྣམས་ཀྱང་ཆོས་ཡིན་ལོ། །མུ་སྟེགས་ཀླ་ཀློ་བོན་ལ་ཡང་། །ཚེ་འདིའི་ནུས་པ་ཆེན་པོ་ཡོད། །ཅེས་ཟེར་རོ། །ཊཱི་ཀར། འདི་སྐད་བསྟན་ཏེ། དཔེར་ན་གཞལ་དུ་མེད་པའི་རིན་པོ་ཆེ་མིའི་རྒྱུད་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་བཟུང་བ་ཞིག་རྐུ་སེམས་ཀྱིས་བརྐུས་ན། གལ་ཏེ་ཡུལ་དེ་ན་གཞལ་དུ་མེད་པའི་རིན་པོ་ཆེ་དེའི་དོན་གྱིས་རིན་ཐང་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཡིན་ན་ནི་དེའི་ཚེ་ཕམ་པར་འགྱུར་རོ། །གལ་ཏེ་དེའི་རིན་ཐང་དེ་བཞ

{ "translations": [ "ურ་པ་སྟེ། (藏文) སཾ་སྐྲྀ་ཏ་ལས། (藏文) དྷཱ་ཏུའི་སྒྲ་ལས་དྲངས་ན་དགེ་བའི་རྩ་བ་གསོག་པར་བྱེད་པའི་", "直譯：烏拉巴，梵語中，從『達圖』一詞引申而來，意為積聚善根。", "說正前行重墮總義", "對正行、前行和重墮的總體意義進行解說。", "དང་པོ་ལ། བོད་སྔ་རབས་པའི་ལུགས་འཁྲུལ་མེད་དུ་བཤད། བར་དུ་བྱོན་པའི་སྐྱེས་ཆེན་དག་གིས་ཇི་ལྟར་དགོངས་པ། ཕྱིས་བྱོན་གྱི་གང་ཟག་རྣམས་རྣམ་པར་རྟོག་པ་གཏིང་མ་ཚུགས་པའི་ཚུལ་ལོ། །", "首先，講述早期藏族學者無誤的傳統；其次，闡述中間時期出現的偉大人物的觀點；最後，描述後期人們缺乏深刻理解的狀況。", "說昔雪域智者所許無誤", "講述昔日雪域智者所認可的無誤之法。", "དང་པོ་ལ། སྔ་རབས་བྱོན་པའི་དབང་གྱུར་རྣམས་ཀྱི་དགོངས་པ་བླངས་ན། མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་འདི་ལྟར་དུ་གསུངས་ཏེ། ཁྱད་པར་དང་། སྒྲ་བཤད་པའོ། །", "首先，採納早期有影響力的人物的觀點。措納瓦大師如此說道：『區分和解釋。』", "周遍", "周遍（含義）。", "དང་པོ་ལ། སྦོམ་པོ་མཚན་ཉིད་པ་དང་། སྦོམ་པོ་བཏགས་པ་བའོ། །", "首先，是『根本重墮』（Sbom po mtshan nyid pa）和『假立重墮』（Sbom po btags pa ba）。", "重墮定義", "對重墮進行定義。", "བཏགས་པ་བ་འདི་ཉེས་བྱས་ལ་མིང་སྦོམ་པོ་ཞེས་བཏགས་པའོ། །སྦོམ་པོ་མཚན་བཏགས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ལ་ལྔ་ལས། རྟེན་གྱི་ཁྱད་པར་ནི། དགེ་སློང་ཕ་མ་ལ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་བྱུང་ན་སྦོམ་པོ་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་པ་རྟེན་ཙམ་དུ་ཡོད་ལ། རྟེན་རབ་བྱུང་རྣམ་གསུམ་ལ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་བྱུང་ན་སྦོམ་པོ་བཏགས་པ་བ་ཡིན་པས་ཁྱབ་བོ། །དེའི་ཕྱིར་ཀཱ་རི་ཀཱ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། བྱོལ་སོང་དང་ནི་དམྱལ་བ་དང་། །ཡི་དྭགས་འོན་ཏེ་ལྷ་ཡང་རུང་། །བསད་ན་ངན་འགྲོར་ལྟུང་བ་ཡི། །སྡིག་པ་སྦོམ་པོ་ཐོབ་པར་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །སྡེ་ཚན་གྱི་ཁྱད་པར་ནི། ཕམ་ལྷག་གི་སྡེའི་", "『假立』是指將『重墮』之名加於罪行之上。『根本重墮』和『假立重墮』的區別有五種，首先是所依之別：如果說比丘或比丘尼犯重墮，那麼就是『根本重墮』，僅僅是所依存在；如果說三種出家人犯重墮，那麼普遍認為是『假立重墮』。因此，《五十頌》中說：『殺害旁生、地獄眾生、餓鬼，甚至天人，都會墮入惡趣，獲得重墮之罪。』這就是一個例子。其次是類別之別：屬於他勝罪和僧殘罪的類別。", "རྒྱུ་སྟེ་བོད་སྐད་དུ་རིང་བསྲེལ་ཟེར་རོ། །དེས་ན་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་གདུང་ནི་རིང་བསྲེལ་ཡིན་ལ། གཞན་ཕལ་གྱི་རུས་པ་ནི་ཞུ་བ་གོང་བུར་གྱུར་ཀྱང་རིང་བསྲེལ་མིན་ཏེ་དགེ་བའི་རྩ་བ་གསོག་པའི་བྱེད་རྒྱུར་མ་དམིགས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གཞན་ཡང་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་རིང་བསྲེལ་ལ་དོ་ཟླ་མ་མཆིས་ཀྱང་ཉན་རང་འཕགས་པའི་རུས་པ་ཞུ་བའི་གོང་བུ་ཡང་རིང་བསྲེལ་ཡིན་ཏེ་དགེ་རྩ་རྫོགས་པའི་རྒྱུར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །རུས་པ་ཞུ་བ་གོང་བུར་གྱུར་པ་འདི་ཡང་འཕགས་པའི་གང་ཟག་ཁོ་ན་ལ་འབྱུང་གི། སྡིག་ཅན་སོགས་ལའང་མི་འབྱུང་བ་མ་ཡིན་ཏེ། རུས་པའི་རིགས་ཞུ་ལུགས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ལས་ཡིན་ཏེ། དབུ་རུ་སྟོད་ཀྱི་བཙུན་པ་རྒྱ་མཚོའི་འབྲུག་སྒྲ་བཟང་པོས། སྐུ་དང་ཡི་གེ་ཐུགས་ལྗགས་སྤྱན། །འཕགས་པ་རྣམས་ལ་བྱོན་པ་མེད། །ཆོས་ལ་སྡང་བའི་བོན་པོ་ལ། །སྐུ་དང་ཡི་གེ་ཐུགས་ལྗགས་འབྱོན། །ཁ་ཅིག་ནུས་པ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། །རྫུན་རྒྱུད་རྣམས་ཀྱང་ཆོས་ཡིན་ལོ། །མུ་སྟེགས་ཀླ་ཀློ་བོན་ལ་ཡང་། །ཚེ་འདིའི་ནུས་པ་ཆེན་པོ་ཡོད། །ཅེས་ཟེར་རོ། །ཊཱི་ཀར། འདི་སྐད་བསྟན་ཏེ། དཔེར་ན་གཞལ་དུ་མེད་པའི་རིན་པོ་ཆེ་མིའི་རྒྱུད་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་བཟུང་བ་ཞིག་རྐུ་སེམས་ཀྱིས་བརྐུས་ན། གལ་ཏེ་ཡུལ་དེ་ན་གཞལ་དུ་མེད་པའི་རིན་པོ་ཆེ་དེའི་དོན་གྱིས་རིན་ཐང་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཡིན་ན་ནི་དེའི་ཚེ་ཕམ་པར་འགྱུར་རོ། །གལ་ཏེ་དེའི་རིན་ཐང་དེ་བཞ", "原因是，在藏語中被稱為『རིང་བསྲེལ』（ring bsrel，舍利）。因此，如來佛的遺骨是舍利，而其他普通人的骨頭，即使燒成球狀，也不是舍利，因為它們不被認為是積聚善根的工具。此外，雖然如來佛的舍利無與倫比，但聲聞和獨覺聖者的骨頭燒成的球狀物也是舍利，因為它們是圓滿善根的工具。這種骨頭燒成的球狀物只出現在聖者身上，並非不會出現在罪人等身上，而是因為骨頭的燃燒方式不同。上烏地區的僧人嘉措的龍音賢善說：『身、字、意、語、眼，不會出現在聖者身上。對於憎恨佛法的苯教徒，身、字、意、語會出現。有些人爲了產生力量，也認為虛假的傳承是佛法。外道、野蠻人和苯教徒，也有今生的巨大力量。』註釋中說：例如，如果有人偷竊了被他人完全擁有的無價之寶，如果在那個地方，無價之寶的價值被如實評估，那麼這個人就會失敗。如果它的價值沒有被那樣評估……", "English translations": [ "ურ་པ་སྟེ། (Tibetan) སཾ་སྐྲྀ་ཏ་ལས། (Tibetan) དྷཱ་ཏུའི་སྒྲ་ལས་དྲངས་ན་དགེ་བའི་རྩ་བ་གསོག་པར་བྱེད་པའི་", "Literal translation: Uraba, in Sanskrit, derived from the word 'Dhatu', meaning to accumulate roots of virtue.", "說正前行重墮總義", "Explaining the overall meaning of the main practice, preliminary practice, and relapse.", "དང་པོ་ལ། བོད་སྔ་རབས་པའི་ལུགས་འཁྲུལ་མེད་དུ་བཤད། བར་དུ་བྱོན་པའི་སྐྱེས་ཆེན་དག་གིས་ཇི་ལྟར་དགོངས་པ། ཕྱིས་བྱོན་གྱི་གང་ཟག་རྣམས་རྣམ་པར་རྟོག་པ་གཏིང་མ་ཚུགས་པའི་ཚུལ་ལོ། །", "Firstly, explaining the unerring tradition of early Tibetan scholars; secondly, elucidating the views of the great figures who appeared in the middle period; lastly, describing the situation of later individuals who lack deep understanding.", "說昔雪域智者所許無誤", "Speaking of the unerring Dharma that was permitted by the wise men of the snowy land in the past.", "དང་པོ་ལ། སྔ་རབས་བྱོན་པའི་དབང་གྱུར་རྣམས་ཀྱི་དགོངས་པ་བླངས་ན། མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་འདི་ལྟར་དུ་གསུངས་ཏེ། ཁྱད་པར་དང་། སྒྲ་བཤད་པའོ། །", "Firstly, adopting the views of influential figures from the past. The great Tsonapa said: 'Distinction and explanation.'", "周遍", "All-pervading (meaning).", "དང་པོ་ལ། སྦོམ་པོ་མཚན་ཉིད་པ་དང་། སྦོམ་པོ་བཏགས་པ་བའོ། །", "Firstly, there is 'Fundamental Heavy Fall' (Sbom po mtshan nyid pa) and 'Imputed Heavy Fall' (Sbom po btags pa ba).", "重墮定義", "Defining Heavy Fall.", "བཏགས་པ་བ་འདི་ཉེས་བྱས་ལ་མིང་སྦོམ་པོ་ཞེས་བཏགས་པའོ། །སྦོམ་པོ་མཚན་བཏགས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ལ་ལྔ་ལས། རྟེན་གྱི་ཁྱད་པར་ནི། དགེ་སློང་ཕ་མ་ལ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་བྱུང་ན་སྦོམ་པོ་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་པ་རྟེན་ཙམ་དུ་ཡོད་ལ། རྟེན་རབ་བྱུང་རྣམ་གསུམ་ལ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་བྱུང་ན་སྦོམ་པོ་བཏགས་པ་བ་ཡིན་པས་ཁྱབ་བོ། །དེའི་ཕྱིར་ཀཱ་རི་ཀཱ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། བྱོལ་སོང་དང་ནི་དམྱལ་བ་དང་། །ཡི་དྭགས་འོན་ཏེ་ལྷ་ཡང་རུང་། །བསད་ན་ངན་འགྲོར་ལྟུང་བ་ཡི། །སྡིག་པ་སྦོམ་པོ་ཐོབ་པར་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །སྡེ་ཚན་གྱི་ཁྱད་པར་ནི། ཕམ་ལྷག་གི་སྡེའི་", "'Imputed' refers to the name 'Heavy Fall' being applied to a transgression. Among the five differences between 'Fundamental Heavy Fall' and 'Imputed Heavy Fall', the first is the difference in basis: if it is said that a bhikshu or bhikshuni commits a Heavy Fall, then it is 'Fundamental Heavy Fall', existing merely as a basis; if it is said that the three types of ordained persons commit a Heavy Fall, then it is generally considered 'Imputed Heavy Fall'. Therefore, in the 'Fifty Verses', it is said: 'Killing animals, hell beings, hungry ghosts, or even gods, one will fall into evil destinies and incur the sin of Heavy Fall.' This is an example. The second is the difference in category: belonging to the category of defeat and remaining offenses.", "རྒྱུ་སྟེ་བོད་སྐད་དུ་རིང་བསྲེལ་ཟེར་རོ། །དེས་ན་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་གདུང་ནི་རིང་བསྲེལ་ཡིན་ལ། གཞན་ཕལ་གྱི་རུས་པ་ནི་ཞུ་བ་གོང་བུར་གྱུར་ཀྱང་རིང་བསྲེལ་མིན་ཏེ་དགེ་བའི་རྩ་བ་གསོག་པའི་བྱེད་རྒྱུར་མ་དམིགས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གཞན་ཡང་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་རིང་བསྲེལ་ལ་དོ་ཟླ་མ་མཆིས་ཀྱང་ཉན་རང་འཕགས་པའི་རུས་པ་ཞུ་བའི་གོང་བུ་ཡང་རིང་བསྲེལ་ཡིན་ཏེ་དགེ་རྩ་རྫོགས་པའི་རྒྱུར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །རུས་པ་ཞུ་བ་གོང་བུར་གྱུར་པ་འདི་ཡང་འཕགས་པའི་གང་ཟག་ཁོ་ན་ལ་འབྱུང་གི། སྡིག་ཅན་སོགས་ལའང་མི་འབྱུང་བ་མ་ཡིན་ཏེ། རུས་པའི་རིགས་ཞུ་ལུགས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ལས་ཡིན་ཏེ། དབུ་རུ་སྟོད་ཀྱི་བཙུན་པ་རྒྱ་མཚོའི་འབྲུག་སྒྲ་བཟང་པོས། སྐུ་དང་ཡི་གེ་ཐུགས་ལྗགས་སྤྱན། །འཕགས་པ་རྣམས་ལ་བྱོན་པ་མེད། །ཆོས་ལ་སྡང་བའི་བོན་པོ་ལ། །སྐུ་དང་ཡི་གེ་ཐུགས་ལྗགས་འབྱོན། །ཁ་ཅིག་ནུས་པ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། །རྫུན་རྒྱུད་རྣམས་ཀྱང་ཆོས་ཡིན་ལོ། །མུ་སྟེགས་ཀླ་ཀློ་བོན་ལ་ཡང་། །ཚེ་འདིའི་ནུས་པ་ཆེན་པོ་ཡོད། །ཅེས་ཟེར་རོ། །ཊཱི་ཀར། འདི་སྐད་བསྟན་ཏེ། དཔེར་ན་གཞལ་དུ་མེད་པའི་རིན་པོ་ཆེ་མིའི་རྒྱུད་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་བཟུང་བ་ཞིག་རྐུ་སེམས་ཀྱིས་བརྐུས་ན། གལ་ཏེ་ཡུལ་དེ་ན་གཞལ་དུ་མེད་པའི་རིན་པོ་ཆེ་དེའི་དོན་གྱིས་རིན་ཐང་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཡིན་ན་ནི་དེའི་ཚེ་ཕམ་པར་འགྱུར་རོ། །གལ་ཏེ་དེའི་རིན་ཐང་དེ་བཞ", "The reason is that in Tibetan it is called 'རིང་བསྲེལ' (ring bsrel, relics). Therefore, the relics of the Tathagata are relics, but the bones of other ordinary people, even if burned into a spherical shape, are not relics, because they are not considered a means of accumulating roots of virtue. Furthermore, although the relics of the Tathagata are unparalleled, the spherical mass of bones of Shravakas and Pratyekabuddhas are also relics, because they are the means of perfecting the roots of virtue. This spherical mass of burned bones only appears in holy beings, but it is not that it does not appear in sinners, etc., but because of the difference in the way the bones are burned. The monk Gyatso Drakpa Zangpo of Upper U said: 'Body, letters, mind, speech, eyes, do not appear in holy beings. For Bonpos who hate the Dharma, body, letters, mind, speech appear. Some, in order to generate power, also consider false lineages to be Dharma. Even heretics, barbarians, and Bonpos have great power in this life.' The commentary says: For example, if someone steals an immeasurable jewel that is fully possessed by someone else, if in that place the value of that immeasurable jewel is assessed as it is, then that person will be defeated. If its value is not assessed in that way..." ] }

---

ིན་དུ་རྣམ་པར་གནས་པ་ཡིན་ན་ནི་རིན་ཐང་ཇི་ལྟ་བ་ལས་ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་དེ་བཞིན་དུ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་གདུང་གི་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །དེའི་སེལ་བ་ནི་མཆོད་པའི་དོན་ཉིད་དུ་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ཊཱི་ཀར། འདིར་གཞུང་ནི་ཇི་སྟེ་མཆོད་པའི་དོན་དུ་འདི་ནི་བདག་གི་སྟོན་པའོ། །བདག་གིས་འདི་ལ་བཀུར་སྟི་བྱའོ་སྙམ་དུ་རྐུ་བར་བྱེད་ན་ཉེས་ 6-287b བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །དཔེ་བརྙར་མི་སྟེར་བ་བདག་པོས་མ་ཚོར་བར་བྲིས་པ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཊཱི་ཀར། རྐུ་སེམས་ཡོད་དུ་ཟིན་ཀྱང་རེ་ཞིག་དཔེ་བྲི་བར་རྐུ་བ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་པར་བསྟན་ཅེས་པ་ནི། རྐུ་སེམས་བཏགས་པ་བ་སྟེ། བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་ལ་རྐུ་སེམས་མཚན་ཉིད་པ་ཡོད་ན་ཉེས་པ་མེད་པ་མི་རིགས་པའི་ཕྱིར། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ལྷའི་ཡི་གེ་དཔེ་བརྙར་མི་སྟེར་བ་ཐུག་ཐུབ་ཏུ་བླངས་ནས་དཔེ་བྲིས་ཏེ་སླར་བསྐྱལ་བ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ལྷའི་ཡི་གེ་རྐུ་སེམས་ཀྱིས་ཐལ་བྱུང་དུ་ཁྱེར་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་ཞེས་བཤད་ཅིང་། ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་གླེགས་བམ་བརྐུས་ན་ཅིར་འགྱུར། གླེགས་བམ་གྱི་རིན་ཐང་བརྩི་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དེའི་འགྲེལ་པ་ལས། མ་ཤ་ཀ་ལྔར་ཚང་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་བའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ཟངས་སྤྱད་དམ་གསེར་རྒྱན་ལ་སོགས་པ་བཤིགས་ཏེ་རྐུ་བ་ལ་ནི་བཤིགས་ཟིན་པ་དེའི་གནས་སྐབས་སུ་རྐུ་བའི་དངོས་པོ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀར། འདི་སྐད་བསྟན་ཏེ་འཇིག་པའི་གནས་སྐབས་ནི་སྦྱོར་བའི་ལྟུང་བའོ། །བཤིག་པར་གྱུར་ན་ནི་དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །བྱང་གི་སྒྲ་མི་སྙན་གྱི་རྫས་རྐུ་ན་ནི་རྐུ་ཕམ་མེད་དེ། དེར་རྫས་ལ་ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་མེད་པ་ཉིད་དོ། །སྒྲ་མི་སྙན་གྱི་རྫས་བརྐུས་པ་དེ་ནི་རང་གི་རྫས་བརྐུས་པ་དང་འདྲ་སྟེ་རྐུ་སེམས་ཀྱིས་བརྐུ་ན་སྦོམ་པོའོ། །བྱང་གི་སྒྲ་མི་སྙན་དུ་བྲེ་སྲང་དང་། ཀརྵ་པ་ཎ་དང་། མ་ཤ་ཀ་ལ་སོགས་པ་རིན་ཐང་གི་ཚད་རྣམ་པར་བཞག་པ་མེད་པས་སྦོམ་པོ་འདི་བསྐྱེད་པ་ལ་ཡང་རིན་ཐང་ནི་དགོས་ལ། འདི་ལ་རིན་ཐང་རྐུ་བའི་གནས་ཀྱིས་འཇོག་པར་དོན་གྱིས་གྲུབ་སྟེ། འདི་ནི་གནས་གཞན་གྱི་རིན་ཐང་གནས་གཞན་དུ་མི་བརྩི་བའི་དམིགས་བསལ་ཡིན་ནོ། ། 說所屬物主 གཉིས་པ་ནི། བརྐུས་པའི་སྦྱོར་བ་དང་མཐར་ཐུག་དེའི་དུས་ན་མིའི་ 6-288a བདག་ཉིད་དུ་ཡོད་པ་བདག་པོ་ཉིད་ཡིན་གྱི། འདས་པའམ་ཕྱིས་འབྱུང་གི་བདག་པོ་ནི་གཞིའི་ཡན་ལག་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དོ། །ལྷག་བཅས་དང་། ལྷག་མེད་ཀྱི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཐོབ་པ་ནི་རྣམ་པར་དག་པའི་ལྷ་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་འདི་ལ་གཞན་ལུགས་དགག །རང་ལུགས་བཞག་པའོ། ། དང་པོ་ནི། རྒྱ་མངར་བ་ན་རེ། གཞུང་འདིས་ནི་སངས་རྒྱས་རྩྭ་མཆོག་ཏུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་ཏེ་སྐུ་གཤེགས་པའི་དཀོར་བརྐ

【現代漢語翻譯】 如果它仍然存在，那麼就像從價值中跌落一樣，佛陀的遺物也是如此。』 對此的駁斥是，如果爲了供養的目的而偷竊，那就是犯罪。』 《 टीका 》中說：『這裡，經文說，如果爲了供養的目的，認為『這是我的導師，我應該尊敬他』而偷竊，那就是犯罪。』 未經所有者允許而抄寫範本，則沒有罪過。 《 टीका 》中說：『即使有偷竊的想法，暫時爲了抄寫範本而偷竊，也沒有罪過。』 這意味著附加了偷竊的想法。因為對於持戒的比丘來說，如果具備偷竊的特徵，沒有罪過是不合理的。 《小疏》中說：『未經允許而偷偷拿走天神的文字範本進行抄寫，然後再歸還，則沒有罪過。』 據說，如果以偷竊的想法拿走天神的文字，就會犯波羅夷罪。 《請問》中說：『如果比丘偷竊經卷，會怎麼樣？』 『應該計算經卷的價值。』 其註釋中說：『如果價值達到五個摩沙迦，就會犯波羅夷罪。』 如果破壞銅器或金飾等物品進行偷竊，那麼破壞后的狀態就是偷竊的對象。 《 टीका 》中說：『這表明破壞的狀態是結合的墮落，如果已經破壞，那就是根本的墮落。』 如果偷竊僧團的不凈物，則沒有偷竊罪，因為那裡沒有對物品的完全佔有。 偷竊不凈物就像偷竊自己的物品一樣，如果以偷竊的想法偷竊，那就是粗罪。 在僧團的不凈物中，沒有像斗、秤、喀爾沙巴那、摩沙迦等價值衡量標準，因此產生這種粗罪也需要價值。 這實際上是通過偷竊的地點來確定價值的，這是一種特殊情況，即一個地方的價值不能在另一個地方計算。 二、關於所屬物主：偷竊的行為和最終完成時，屬於人的所有物才是所有者，過去或未來的所有者不是基礎的組成部分。 獲得有餘涅槃和無餘涅槃是完全清凈的天神，這是對其他觀點的駁斥，並確立了自己的觀點。 首先，姜嘎瓦說：『這部經文說，佛陀在拘尸那迦涅槃后，偷竊遺物……』

【English Translation】 If it remains, then just as falling from value, so too is the arrangement of the relics of the Buddha.』 The refutation of that is, 『If one commits a transgression for the sake of offering.』 In the Ṭīkā: 『Here, the text says, if for the sake of offering, thinking, 『This is my teacher, I should honor him,』 one steals, that is a transgression.』 There is no offense for writing a copy without giving a model, without the owner's knowledge. In the Ṭīkā: 『Even if there is an intention to steal, it is shown that there is no offense in stealing to write a copy for the time being.』 This means that the intention to steal is attached. Because for a monastic with vows, it is unreasonable that there is no offense if the characteristic of stealing is present. From the Minor Commentary: 『There is no offense in taking the divine script without giving a model, taking it thoroughly, writing a copy, and then returning it.』 It is said that if one takes the divine script with the intention of stealing, it becomes a defeat. In the Inquiry: 『If a monastic steals a book, what happens?』 『The value of the book should be calculated.』 In its commentary, it is said: 『If it is complete with five masha, it becomes a defeat.』 If one destroys copper utensils or gold ornaments, etc., and steals them, then the state of being destroyed is the object of stealing itself. In the Ṭīkā: 『This shows that the state of destruction is the downfall of combination. If it has been destroyed, then it becomes the downfall of the main object.』 If one steals the impure substance of the sangha, there is no defeat of stealing, because there is no complete possession of the substance there. Stealing the impure substance is like stealing one's own substance, and if one steals with the intention of stealing, it is a gross offense. In the impure substance of the sangha, there is no measure of value such as bre, srang, karshapana, masha, etc., so even generating this gross offense requires value. This is actually established by determining the value by the place of stealing, which is a special exception that the value of one place is not counted in another place. Secondly, regarding the owner of the belonging: At the time of the act of stealing and its ultimate completion, the owner is the very owner of the person, and the past or future owner is not a component of the basis. Attaining Nirvana with remainder and Nirvana without remainder is the very pure deity, this is a refutation of other views and an establishment of one's own view. Firstly, Gya Ngawa said: 『This scripture says that after the Buddha passed away in Kushinagar, stealing the property…』

---

ུས་ན་སྦོམ་པོར་བསྟན་པ་ཡིན་ཏེ། འདི་ཉིད་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། ཕུང་པོ་ལྷག་མ་མེད་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་དབྱིངས་སུ་ཡོངས་ངས་ལ། ལྷག་མེད་ཀྱི་མྱང་འདས་ནི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ལུགས་ཀྱི་སངས་རྒྱས་དང་དགྲ་བཅོམ་པ་གྲོངས་པའི་གནས་སྐབས་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །སངས་རྒྱས་དང་དགྲ་བཅོམ་པ་ཞལ་བཞུགས་པའི་ཆོས་གོས་དང་ལྷུང་བཟེད་བརྐུས་ན་ནི་ཕམ་པ་རང་ལུགས་བཞག་པ་བསྐྱེད་དེ། གནས་སྐབས་གཞན་ཐོབ་པ་ནི་གཞན་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་པས་གྲུབ་བོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །འདིར་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་པ་འཐད་ཀྱང་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པ་མི་འཐད་པས་དེ་དགག་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། གནོད་བྱེད་བརྗོད་པ་དང་། སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཊཱི་ཀར། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་དཀོར་ཡང་མིའི་རྒྱུད་དུ་གཏོགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དེ་བརྐུས་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་བར་དོགས་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ནི་ལྷ་ཉིད་དོ་ཞེས་བྱ་བ་སྨྲས་ཏེ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། བི་མ་ལ་མི་ཏྲའི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། བཅོམ་ལྡན་འདས་དང་ཉན་ཐོས་དང་རང་སངས་རྒྱས་པའི་ནོར་བརྐུས་པ་ནི་ལྷའི་ནོར་བརྐུས་པ་དང་འདྲ་ཞེས་པ་དང་། སོ་སོར་ཐར་པའི་འགྲེལ་པ་དང་། ལུང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། སངས་རྒྱས་ཀྱི་དཀོར་བརྐུས་པ་ནི་མི་ཕམ་སྟེ་ཡོངས་སུ་བཟུང་བ་མེད་པས་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་བཤད་ 6-288b པ་དང་འགལ་ལ། གཞུང་ལ་བརྟེན་པའི་རིགས་པ་ཡང་། སངས་རྒྱས་ཞལ་བཞུགས་པའི་ཆོས་གོས་དང་ཉན་ཐོས་དགྲ་བཅོམ་པའི་ཆོས་གོས་བརྐུས་པ་ཆོས་ཅན། བརྐུས་པའི་ཕམ་པ་མི་བསྐྱེད་པར་ཐལ། རྫས་བདག་ཏུ་བཟུང་བའི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་གྲུབ་སྟེ། བདག་དང་བདག་གིར་འཛིན་པ་ཐམས་ཅད་སྤང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལ་ཕྱོགས་སྔ་ན་རེ། སངས་རྒྱས་ཀྱིས་དོན་གྱི་བདག་གིར་འཛིན་པ་སྤངས་ཀྱང་ཐ་སྙད་པའི་བདག་གིར་འཛིན་པ་མ་སྤངས་ཏེ། ངའི་ཆོས་གོས་དྲོས་ཤིག །ངའི་ཉན་ཐོས་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ་ཞེ་ན། དོན་ལ་མི་གནས་ན་ཐ་སྙད་པ་ཙམ་གྱིས་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པའི་ཡན་ལག་ཏུ་མི་བཞེད་དེ། དོན་ཇི་ལྟ་བ་ཉིད་ལ་ནི་དངོས་གཞིའོ། །དོན་ཇི་ལྟ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་པ་ལ་ནི་དངོས་གཞི་དང་ཉེ་བའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ཐ་སྙད་པ་ཙམ་གྱིས་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པའི་ཡན་ལག་བྱེད་ན་ཐོ་ཡོར་ལ་མིར་འདུ་ཤེས་ཏེ་བསད་པ་ལ་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པ་མགོ་མཚུངས་པར་འགྱུར་རོ། །གཉིས་པ་སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པ་ནི། གནས་སྐབས་གཞན་ཐོབ་པ་ཞེས་པ་འདི་ནི་རྐུ་བ་ལས་གཞན་སྲོག་གཅོད་པ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པའོ། །ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགྲ་བཅོམ་པ་བསད་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་འདིར་བསྡུས་པ་ཡིན་ནོ། །ཤ་ལུགས་པ་ན་རེ། སངས་རྒྱས་ཞལ་བཞུགས་པའི་ཆོས་གོས་ལྷུང་བཟེད་བརྐུས་ན་ཕམ་པར་མི་འགྱུར་གྱི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ལྷག་མེད་ཀྱི་མྱ་ང

【現代漢語翻譯】 因此，（經文中）顯示為粗罪。對此，《根本說一切有部毗奈耶》的註釋中說：『完全進入無餘涅槃界的緣故。』無餘涅槃是指聲聞乘的佛陀和阿羅漢去世時的狀態。如果偷盜佛陀和阿羅漢在世時的法衣和缽，則會產生墮罪，因為獲得了另一種狀態，而不是原來的狀態。』這裡說產生粗罪是合理的，但產生墮罪是不合理的，因此爲了駁斥這一點，分為兩部分：陳述妨害和摧毀論證。 第一部分是：註釋中說：『爲了消除對世尊完全涅槃后的財物也屬於人類，因此偷盜會構成墮罪的疑慮，所以說涅槃是天神。』以及Vimalamitra（無垢友）的《小釋》中說：『偷盜世尊、聲聞和獨覺的財物，類似於偷盜天神的財物。』以及《別解脫經》的註釋和《律分別》中說：『偷盜佛陀的財物不會構成墮罪，因為沒有完全佔有，所以是粗罪。』這與上述說法相矛盾。依據經文的理證是：佛陀在世時的法衣和聲聞阿羅漢的法衣，不產生偷盜的墮罪，因為偷盜的要素——佔有物品的所有權——不完整。這也是成立的，因為已經捨棄了所有『我』和『我的』的執著。對此，對方辯稱：佛陀雖然捨棄了實義上的『我的』執著，但沒有捨棄名言上的『我的』執著，因為說過『我的法衣暖和』、『我的聲聞』等等。如果名言上的執著就能構成墮罪的要素，那是不合理的，因為實義才是根本。對於非實義，則是接近根本。如果僅僅是名言上的執著就能構成墮罪的要素，那麼將木偶誤認為人而殺害，也會構成墮罪，這與（將佛陀的法衣誤認為普通衣物）是同樣的道理。 第二部分是摧毀論證：『獲得另一種狀態』是指偷盜以外的其他行為，如殺生等。律經中說：『如果殺害阿羅漢，則會構成墮罪。』這裡包含了這個意思。Shalupa（霞魯巴）說：偷盜佛陀在世時的法衣和缽不會構成墮罪，而是構成粗罪。註釋中說：『無餘的涅槃……』

【English Translation】 Therefore, it is shown as a gross offense. In the commentary on this, it says, 'Because of completely entering the realm of Nirvana without remainder.' Nirvana without remainder refers to the state when the Buddhas and Arhats of the Hearer Vehicle pass away. If one steals the Dharma robes and begging bowls of the Buddhas and Arhats while they are alive, it will generate a defeat, because another state is obtained, not the original state.' Here, it is reasonable to generate a gross offense, but it is unreasonable to generate a defeat, so to refute this, it is divided into two parts: stating the hindrance and destroying the argument. The first part is: The commentary says, 'In order to eliminate the doubt that even the possessions of the Bhagavan after complete Nirvana belong to humans, and therefore stealing would constitute a defeat, it is said that Nirvana is a deity.' And in Vimalamitra's (無垢友) 'Small Commentary,' it says, 'Stealing the possessions of the Bhagavan, Hearers, and Solitary Buddhas is similar to stealing the possessions of the gods.' And in the commentary on the 'Pratimoksha Sutra' and the 'Vinaya Vibhanga,' it says, 'Stealing the possessions of the Buddha does not constitute a defeat, because there is no complete possession, so it is a gross offense.' This contradicts the above statement. The reasoning based on the scriptures is: The Dharma robes of the Buddha while alive and the Dharma robes of the Hearer Arhats do not generate the defeat of stealing, because the element of stealing—possession of the ownership of the item—is incomplete. This is also established, because all attachment to 'I' and 'mine' has been abandoned. To this, the opponent argues: Although the Buddha abandoned the substantial 'mine' attachment, he did not abandon the conventional 'mine' attachment, because it was said, 'My Dharma robe is warm,' 'My Hearers,' and so on. If conventional attachment alone can constitute the element of defeat, that is unreasonable, because the substantial meaning is the root. For what is not the substantial meaning, it is close to the root. If merely conventional attachment can constitute the element of defeat, then mistaking a puppet for a person and killing it would also constitute a defeat, which is the same as (mistaking the Buddha's Dharma robe for ordinary clothing). The second part is destroying the argument: 'Obtaining another state' refers to actions other than stealing, such as killing. The Vinaya Sutra says, 'If one kills an Arhat, it will constitute a defeat.' This includes that meaning. Shalupa (霞魯巴) says: Stealing the Dharma robes and begging bowls of the Buddha while alive does not constitute a defeat, but constitutes a gross offense. The commentary says, 'Nirvana without remainder...'

---

ན་ལས་འདས་པ་ཞེས་གསུངས་པ་ནི་སངས་རྒྱས་གྲོངས་པ་ལ་མི་ལྟོས་ཏེ། བཅོམ་ལྡན་འདས་རྡོ་རྗེ་གདན་དུ་སངས་རྒྱས་པ་ན་ལྷག་མེད་ཀྱི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཡིན་ཏེ། སྡུག་བསྔལ་དང་ཀུན་འབྱུང་ཐམས་ཅད་ལྷག་མ་མ་ལུས་པར་སྤང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་འཆད་དོ། །ཐེག་ཆེན་ལྟར་ན་སངས་རྒྱས་ལ་ལས་ཀྱི་ལྷག་ 6-289a མ་དང་སྡུག་བསྔལ་མི་མངའ་བ་དེ་འཐད་ཀྱང་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ལུགས་ཀྱིས་དེ་ལྟར་མ་ཡིན་གྱི། སངས་རྒྱས་དང་དགྲ་བཅོམ་པ་མ་གྲོངས་ཀྱི་བར་དུ་ལས་ཀྱི་ལྷག་མ་དང་སྐུ་ལུས་ཟག་པ་དང་བཅས་པ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་ལྷག་མ་ལུས་པས་ལྷག་བཅས་ཀྱི་མྱང་འདས་ཡིན་ལ། ནམ་གྲོངས་པ་ན་ལས་དང་སྡུག་བསྔལ་གྱི་ལྷག་མ་མ་ལུས་པར་སྤངས་པས་ལྷག་མེད་ཀྱི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་སྟེ་དེ་ལྟར་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ས་ལས་བཤད་དོ། ། གཉིས་པ་རང་ལུགས་བཞག་པ་ནི། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ནི་ཞེས་པ་འདིས་ལྷག་བཅས་ཀྱི་མྱང་འདས་དང་། ལྷག་མེད་ཀྱི་མྱང་འདས་གཉིས་ཀ་བསྟན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བཅོམ་ལྡན་འདས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་དཀོར་ཡང་མིའི་རྒྱུད་དུ་གཏོགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་པས་ལྷག་བཅས་ཀྱི་མྱང་འདས་བསྟན་པར་གྲུབ་བོ། །ལྷག་མེད་ཀྱི་མྱང་འདས་ཀྱང་བསྟན་པ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཕུང་པོ་ལྷག་མ་མེད་པའི་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་དབྱིངས་སུ་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ནི་རྣམ་པར་དག་པའི་ལྷ་ཉིད་དུ་བཞེད་དོ་ཞེས་པས་གྲུབ་བོ། །ངག་དོན་ལྷག་བཅས་དང་ལྷག་མེད་ཀྱི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་དཀོར་བརྐུས་པ་ནི་ཆོས་ཅན། བརྐུས་པའི་ཕམ་པ་མི་བསྐྱེད་དེ། རྫས་བདག་ཏུ་བཟུང་བའི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་རོ། །རྣམ་པར་དག་པའི་ལྷ་ཉིད་ཡིན་པས་དེ་ལ་བརྐུས་པའི་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་དེ། སྤྱིར་ན་འཇིག་རྟེན་གྱི་ལྷ་དང་། སྐྱེ་བའི་ལྷ་དང་། རྣམ་པར་དག་པའི་ལྷ་དང་གསུམ་སྟེ་རྒྱལ་པོ་རྣམས་དང་། རྒྱལ་ཆེན་རིགས་བཞིའི་ལྷ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་དང་། རྒྱུན་དུ་ཞུགས་པ་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བར་དེ་དག་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །དེ་དག་ལས་འདི་ནི་ཕྱི་མའི་དབང་དུ་བྱས་སོ། ། 說當后立 གསུམ་པ་ནི། གོས་ལ་སོགས་པ་བརྙན་པ་སྟེ་གཡར་བ་ངེས་པར་གཏན་དུ་བྱིན་པ་ཉིད་བཞིན་དུ་བསྲི་བ་མེད་པར་རྐུ་སེམས་ཀྱིས་ཉེ་ 6-289b བར་ལོངས་སྤྱོད་ན་ཕམ་པའི་སྦྱོར་བ་བཞིན་དུ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བ་ཡིན་ནོ། །དེའང་དངོས་གཞིའི་རྣམ་པའི་སྦོམ་པོའོ། །འདི་ལ་ཕམ་པ་མི་བསྐྱེད་པ་སྟེ་ཡན་ལག་མ་ཚང་ཞེ་ན། གཞོབ་ན་རེ། དངོས་པོ་ཅུང་ཟད་སྤྱད་པས་རིན་ཐང་ཚང་བ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཟེར་ཡང་། ཊཱི་ཀ་ལས། དངོས་པོ་ཚང་ན་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །གད་པ་ན་རེ། མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པ་ལ་གང་ལས་རྐུ་བའི་ཡུལ་དང་། གང་གིས་རྐུ་བའི་རྟེན་དང་། གང་བརྐུ་བྱའི་རྫས་དང་གསུམ་དགོས་པ་ལ་འདི་ལ་བརྐུ་བྱའི་རྫས་ལོགས་སུ་གྲུབ་པ་དེ་

【現代漢語翻譯】 關於'超越苦難'的說法，並非指佛陀的逝世。當世尊在菩提伽耶成佛時，就已經超越了苦難，因為他徹底斷絕了所有痛苦和痛苦的根源。這是對'超越苦難'的解釋。按照大乘的觀點，佛陀沒有業力的殘留，也沒有痛苦，這是合理的。但按照聲聞乘的觀點，情況並非如此。在佛陀和阿羅漢去世之前，他們仍然有業力的殘留，以及由煩惱引起的身體，因此仍然有痛苦的殘留，這被稱為'有餘涅槃'。當他們去世時，他們斷絕了所有業力和痛苦的殘留，這被稱為'無餘涅槃'。這是聲聞乘的觀點。 第二，確立自宗觀點：'涅槃'一詞同時指'有餘涅槃'和'無餘涅槃'。如 टीका (梵文註釋) 中所說：'世尊涅槃的財物也屬於人類的範疇。' 這表明了'有餘涅槃'。同時也表明了'無餘涅槃'。如 टीका 中所說：'完全進入無蘊涅槃境界，被認為是完全清凈的神性。' 這就確立了'無餘涅槃'。如果偷盜了與有餘涅槃和無餘涅槃相關的財物，那麼這不構成根本墮罪，因為不具備完全佔有物品的條件。因為是完全清凈的神性，所以偷盜會構成粗罪。一般來說，有世間神、轉生神和完全清凈的神三種。前者指國王和四大天王等；後者指從入流果到佛陀的聖者。這裡指的是後者。 第三，如果像衣服之類的物品被借用，並且像確定永久給予一樣，毫不吝惜地以偷盜的心態使用，那麼這會構成粗罪，類似於犯根本墮罪的行為。這是指實際行為上的粗罪。如果這不構成根本墮罪，是因為不具備所有條件。有人說，即使只使用了一點點物品，也不可能補足其價值，但這與 टीका 中所說'如果物品完整，則構成粗罪'相矛盾。另有人說，要構成不予而取的根本墮罪，需要偷盜的對象、偷盜的依據和被偷盜的物品這三個條件，而這裡被偷盜的物品是單獨成立的。

【English Translation】 The statement 'beyond suffering' does not refer to the passing away of the Buddha. When the Blessed One attained enlightenment at Bodh Gaya, he had already passed beyond suffering, because he had completely abandoned all suffering and the sources of suffering. This is the explanation of 'beyond suffering'. According to the Mahayana view, it is reasonable that the Buddha has no residual karma or suffering. But according to the Sravaka view, this is not the case. Until the Buddha and Arhats pass away, they still have residual karma and a body caused by afflictions, so there is still residual suffering, which is called 'Nirvana with remainder'. When they pass away, they abandon all residual karma and suffering, which is called 'Nirvana without remainder'. This is the Sravaka view. Second, establishing one's own view: The term 'Nirvana' refers to both 'Nirvana with remainder' and 'Nirvana without remainder'. As stated in the टीका (Sanskrit commentary): 'The possessions of the Blessed One's Nirvana also belong to the human realm.' This indicates 'Nirvana with remainder'. It also indicates 'Nirvana without remainder'. As stated in the टीका: 'Completely entering the realm of Nirvana without aggregates is considered to be a completely pure divinity.' This establishes 'Nirvana without remainder'. If one steals property related to Nirvana with remainder and Nirvana without remainder, it does not constitute a root downfall, because the condition of completely possessing the item is not met. Because it is a completely pure divinity, stealing would constitute a gross offense. Generally, there are three types of gods: worldly gods, rebirth gods, and completely pure gods. The former refers to kings and the Four Great Kings, etc.; the latter refers to those from Stream-enterer to Buddha. This refers to the latter. Third, if items such as clothing are borrowed, and used with a stealing mind as if they were definitely given permanently, without any thrift, then this becomes a gross offense, similar to the action of committing a root downfall. This refers to the gross offense in terms of the actual action. If this does not constitute a root downfall, it is because not all conditions are met. Some say that even if only a little bit of the item is used, it is impossible to make up for its value, but this contradicts what is stated in the टीका: 'If the item is complete, then it constitutes a gross offense.' Others say that in order to constitute the root downfall of taking what is not given, three conditions are necessary: the object from which to steal, the basis for stealing, and the item to be stolen, and here the item to be stolen is established separately.

---

མ་ཚང་བའོ་ཟེར་མོད། བརྐུ་བྱའི་རྫས་ལོགས་སུ་གྲུབ་པ་མེད་ཀྱང་དངན་འཐེན་ཡང་མ་བརྐུས་པ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །རུ་ན་རེ། མཐར་ཐུག་མ་ཚང་བ་ཡིན་ཟེར་ཏེ། མཐར་ཐུག་མ་ཚང་བའི་སྦོམ་པོ་ཡིན་ན་སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོ་ཡིན་པར་འགྱུར་བ་ལས་སྦྱོར་བ་བཞིན་ནོ་ཞེས་སྦྱོར་བ་དང་འདྲ་བར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཏེ། འདྲ་བའི་ཕྱིར་ན་དངོས་མ་ཡིན། །ཞེས་བརྗོད་དོ། །འོ་ན་གང་ཞེ་ན། འདི་ལ་ཕམ་པ་མི་བསྐྱེད་པ་ནི་རྐུ་སེམས་ཙམ་པོ་ཡོད་ཀྱང་རྐུ་སེམས་ཀྱི་ངོ་བོ་རྫོགས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་བསྲི་བ་མེད་པར་ལོངས་སྤྱོད་པ་འདི་མི་འཐད་དེ། འོན་ཀྱང་གཡར་བཅུག་པ་ཡིན་ནོ་སྙམ་དུ་སེམས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཕ་རོལ་གྱི་སེམས་བསྒྱུར་བའི་གསང་སྔགས་དང་། དབང་དུ་བྱེད་པའི་སྨན་སྦྱིན་པ་དག་གིས་རང་ལ་རྫས་དབུལ་དུ་བཅུག་སྟེ་རྐུ་སེམས་ཀྱིས་ལེན་ན་ཡང་སྦྱོར་བ་བཞིན་ནོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་དོ། །འདིའི་སྨན་ནི་མགུ་བར་བྱ་བའི་སྨན་ཡིན་ནམ་དབང་དུ་བྱ་བའི་སྨན་ཡིན་ཞེ་ན། འོད་ལྡན་ལས། མགུ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གང་བྱིན་པ་དེའི་རྒྱུས་རྙེད་པའི་ཕྱིར་བསམ་པ་ལོག་པ་འབྱུང་ན་ལོག་འཚོར་གཏོགས་པའི་ཉེས་པར་འགྱུར་གྱི། རྐུ་བར་གཏོགས་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ། །སློབ་ 6-290a དཔོན་དགེ་ལེགས་བཤེས་གཉེན་ན་རེ། དེས་གནོད་ན་བཅིངས་ཏེ་སྦྱིན་དུ་འཇུག་པ་དང་འདྲ། མི་གནོད་ན་ཡེངས་ཏེ་སྦྱིན་དུ་འཇུག་པ་དང་འདྲ་བས་རིན་ཐང་ཚང་ན་དངོས་གཞིར་འགྱུར་རོ། །ཞུ་བར། གསང་སྔགས་དག་གིས་སམ་མེ་ཏོག་དང་འབྲས་བུ་དག་གིས་བཙལ་ནས་ཁྱིམ་བདག་དེས་འདི་སྐད་ཅེས། བདག་གིས་འདི་ཁྱོད་ལ་སྟེར་རོ་ཞེས་ཟེར་ན་དགེ་སློང་གིས། དེས་ངེས་པར་བྱིན་པ་ཉིད་ཀྱི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་ཉེ་བར་སྤྱད་ན་ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །སྤྱད་ན་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ན་གཏན་བྱིན་པ་ལྟར་སྤྱོད་ན་སྦོམ་པོ་ཡིན་གྱི། འབུལ་དུ་འཇུག་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །ཉིད་ཀྱི་རྣམ་བཤད་དང་འགྲེལ་པས་འདི་ནི་ཆད་པས་བཅད་པའི་རྣམ་པ་ཡིན་པས་ཕམ་པར་མི་འགྱུར་ཟེར་ཏེ། བཅིངས་པ་དང་ཡེངས་པ་གཉིས་ཀ་འབུལ་བ་ལ་མི་ལྟོས་པར་རང་གིས་ལེན་པ་ཡིན་ལ། འདིར་འབུལ་བ་ལ་ལྟོས་པ་མི་མཚུངས་ཤིང་། ངེས་པར་བྱིན་པའི་འདུ་ཤེས་ཅན་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེ་ལྟར་རྙེད་པ་ལས་བདག་ཏུ་བྱ་བར་རིགས་པར་བསྟན་པར་བྱའོ། །ཞེས་པས་བདག་ཏུ་བྱེད་པ་ཡིན་གྱི། བཅད་པ་ཙམ་མིན་པར་འཆད་དོ། །ངག་དོན་འདི་སྦོམ་པོར་འཇོག་རིགས་ཏེ། རྐུ་སེམས་ཀྱི་ངོ་བོ་མ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་མདོ་སྔ་མའི་བསྟན་དོན་བཞིན་ནོ། །ཁ་ཅིག་དེ་ལ་སྦོམ་པོ་མཚན་ཉིད་པ་མེད་དེ་རྐུ་སེམས་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར། འོ་ན་ཊཱི་ཀ་ལས། རྐུ་སེམས་ཀྱིས་ན་སྦྱོར་བ་བཞིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བའི་རྗེས་སུ་སྦྱར་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་

【現代漢語翻譯】 有人說這不構成根本墮罪。即使沒有單獨形成的盜竊對象，但如果強行索取，也並非沒有盜竊罪，這與之前的說法相矛盾。有人說：最終是不完整的。如果最終是不完整的重罪，那就會變成加行罪，這與之前說的『如同加行』相矛盾，因為相似就不是真實的。有人這樣說。 那麼，這是什麼情況呢？這種情況不會導致墮罪，僅僅是盜竊的想法，但由於盜竊想法的本質不完整，所以不應該毫無顧忌地享用，因為他認為這是借來的。通過改變他人心意的秘密咒語（梵文：mantra，羅馬擬音：mantra，漢語字面意思：真言）和使人順從的藥物，讓人自願獻出財物，然後以盜竊的心態接受，這也如同加行罪一樣，與之前的說法結合，構成重罪。 這裡的藥物是使人高興的藥物還是使人順從的藥物呢？《光明經》中說：『爲了使人高興而給予的東西，如果因為貪圖回報而產生邪念，就會構成邪命的罪過，而不是盜竊罪。』 學德賢友說：如果（咒語或藥物）造成傷害，就像捆綁后強迫給予一樣；如果沒有造成傷害，就像疏忽大意后給予一樣，如果價值完整，就構成根本罪。 有人問：通過秘密咒語或者鮮花水果等手段，讓施主說：『我把這個給你』，如果比丘以『這確實是給予』的想法來享用，就會構成重罪。因為經中說『享用』，所以如果像已經完全給予一樣享用，就是重罪，但如果只是讓人獻上，就不是重罪。有人這樣說。 《釋論》和《疏鈔》說這是一種被遮止的情況，所以不會構成墮罪。因為捆綁和疏忽都是不依賴於施捨而自己拿取的，而這裡依賴於施捨，所以不相同。『具有確實給予的想法』，這意味著應該表明從這種獲得中可以合法地佔有。因此，這是佔有，而不僅僅是被遮止。這樣解釋道。這種說法應該被認為是重罪，因為盜竊想法的本質不完整，這與之前的經文的教義一致。 有些人說，這不構成具足的重罪，因為沒有盜竊的想法。那麼，這與《 टीका 》中說的『以盜竊的心態，如同加行罪一樣』相矛盾。

【English Translation】 Some say this does not constitute a root downfall. Even if there is no separately formed object of theft, if it is forcibly taken, it is not without the sin of theft, which contradicts the previous statement. Some say: Ultimately it is incomplete. If ultimately it is an incomplete major offense, then it will become an ancillary offense, which contradicts the previous statement 'like an ancillary offense', because similarity is not reality. Someone said that. So, what is the situation? This situation does not lead to downfall, just the thought of theft, but since the essence of the thought of theft is incomplete, it should not be enjoyed without scruples, because he thinks it is borrowed. Through secret mantras (藏文：གསང་སྔགས།，梵文天城體：मन्त्र，梵文羅馬擬音：mantra，漢語字面意思：真言) that change the minds of others and medicines that make people obedient, people are made to voluntarily offer property, and then accepted with the mentality of theft, this is also like an ancillary offense, combined with the previous statement, constituting a major offense. Is the medicine here a medicine to make people happy or a medicine to make people obedient? The Sutra of Light says: 'If something is given to make people happy, if evil thoughts arise because of greed for reward, it will constitute the sin of wrong livelihood, not the sin of theft.' The learned and virtuous friend said: If (the mantra or medicine) causes harm, it is like forcing someone to give after being tied up; if it does not cause harm, it is like giving after being negligent, and if the value is complete, it constitutes a root sin. Someone asked: Through secret mantras or flowers and fruits, etc., if the householder says: 'I give this to you', if the bhikshu enjoys it with the thought that 'this is indeed given', it will constitute a major offense. Because the sutra says 'enjoy', so if you enjoy it as if it has been completely given, it is a major offense, but if you just let people offer it, it is not a major offense. Someone said that. The Commentary and the Sub-commentary say that this is a case of being prohibited, so it will not constitute a downfall. Because both binding and negligence are taking it yourself without relying on charity, but here it relies on charity, so it is not the same. 'Having the thought of indeed giving' means that it should be shown that it is legitimate to possess from this acquisition. Therefore, this is possession, not just being prohibited. This is how it is explained. This statement should be considered a major offense, because the essence of the thought of theft is incomplete, which is consistent with the teachings of the previous sutra. Some people say that this does not constitute a complete major offense, because there is no thought of theft. Then, this contradicts what is said in the ṭīkā: 'With the mentality of theft, like an ancillary offense'.

---

ལོ། །ཞུ་འགྲེལ་ལས་ཀྱང་། གསང་སྔགས་ལ་སོགས་པས་དབང་དུ་བྱས་ནས་སྦྱིན་དུ་འཇུག་པ་ལ་ཉེས་པ་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་སྨོས་པ་མི་འཐད་དེ། དངོས་པོ་ཚང་ན་མཚན་ཉིད་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་ཞེས་དབང་སྡུད་ཀྱི་སྔགས་ཀྱིས་གཟིར་ནས་རང་དབང་མེད་པར་འབུལ་དུ་འཇུག་ན་ཕམ་པ་ཞེས་ 6-290b བཤད་ཀྱང་། ལུང་དང་མདོ་རྩ་འགྲེལ་ལས་སྦོམ་པོར་གསུངས་པ་ནི་ངེས་པར་བཟུང་ངོ་། །གཞན་འབའ་ཞིག་གི་དོན་ཉིད་དུ་རྐུ་ན་ཡང་དངོས་གཞིའི་རྣམ་པའི་སྦོམ་པོ་སྟེ། མཐར་ཐུག་གྲུབ་པའི་སྒོ་ནས་དངོས་གཞི་དང་རྣམ་པ་འདྲ་བས་ན་དངོས་གཞིའི་རྣམ་པ་ཞེས་བྱའོ། །རྟོག་པས་ཀྱང་ངོ་ཞེས་པ་འདི་ལ་འགྲེལ་པ་མཁན་གྱི་བཤད་ལུགས་གསུམ་ཡོད་དེ། ཞུ་འགྲེལ་ལས། རྐུན་པོ་ལ་ཞུགས་པ་འགའ་ཞིག་གིས་དངོས་གཞིའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡོངས་སུ་སྤང་བའི་ཕྱིར་འདི་སྙམ་དུ་རྟོག་པར་བྱེད་དེ། ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་བདག་མེད་པའོ། །ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་ཡོངས་སུ་གཟུང་བ་མེད་པའོ། །ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་འབྲེལ་པས་སྟོང་པ་སྟེ་བདག་པོས་ཡོངས་སུ་བཟུང་བ་མེད་པའི་འདུ་ཤེས་ངེས་པ་རྒྱུན་ཆགས་པ་སྐྱེད་པར་བྱེད་དོ། །འདུ་ཤེས་དེ་ལྟ་བུར་རྟོག་པ་དེས་ན་ཡན་ལག་གཞན་ཡོད་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ནི་མི་རིགས་ཏེ་སྲོག་གཅོད་པ་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ཧ་ཅང་ཐལ་བར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། མི་ཆུས་ཁྱེར་བ་ཕྱུང་བ་ལྟ་བུ་ལ་སོགས་སྲོག་བླུད་མ་བྱིན་པ་ལ་འདི་ཙམ་གྱི་ཚོད་ཅིག་བདག་དབང་ཞེས་ཐུག་ཐུབ་ཏུ་ནོར་འཁྱེར་ན་སྦོམ་པོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ནི་བདག་ཉིད་དབང་ངོ་སྙམ་པའི་རྟོག་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བདག་གི་ཡིན་ནོ་སྙམ་པའི་རྟོག་པ་ཞེས་པ་དེའི་ཁོངས་སུ་འདུའོ། །ཡང་ཊཱི་ཀའི་དགོངས་པ་ལ་རྟོག་པ་ནི་གཉིས་ཏེ། ཤགས་འགྱེད་པའི་དུས་ན་ཁ་བསད་ཀྱིས་གསོད་པ་ཕ་རོལ་པོའི་ཚིག་གི་སྐབས་མེད་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ལན་འདེབས་པའི་རྟོག་པ་དང་། ངེས་པའི་རྣམ་པ་ཐེ་ཚོམ་དང་བྲལ་བའི་རྟོག་པ་ཞེས་བཤད་པ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ལ་ཕམ་པ་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པར་གསུངས་ལ། གཉིས་པ་ནི་སྐབས་འདིར་བསྟན་ཏེ་འདི་ལ་གསུམ། བདག་གི་ཡིན་ 6-291a ནོ་སྙམ་པའི་རྟོག་པའམ་བདག་པོ་མེད་དོ་སྙམ་པའི་རྟོག་པའམ་བདག་ལ་བྱིན་ནོ་སྙམ་པའི་རྟོག་པས་ཀྱང་གཞན་གྱིས་ཡོངས་སུ་བཟུང་བའི་ནོར་རྫས་ཁྱེར་ན་དངོས་གཞིའི་རྣམ་པའི་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་སོ། །དོན་དེ་ལྟར་རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས་ཀྱང་གསུངས་སོ། །འདི་ནི་སྦོམ་པོ་བཏགས་པ་བ་ཡིན་གྱི། རྐུ་བའི་སྦོམ་པོ་མཚན་ཉིད་པ་མི་བསྐྱེད་དེ། བདག་ཉིད་དབང་ངོ་སྙམ་པ་ན་རྐུ་སེམས་མཚན་ཉིད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། ཊཱི་ཀ་ལས། མདོ་འདིའི་ཡུལ་ལ་འདུ་ཤེས་བཞིན་དུ་ཡིད་གཉིས་མེད་དེ། གང་ཡང་རུང་བའོ་སྙམ་པ་དེ་ལྟ་བུའི་ཡུལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པས་ནི་རྟོག་པས་ཀྱང་ངོ་ཞེས་པའི་མདོ་འདིའི་

【現代漢語翻譯】 ལོ། ། (lo) 在《釋疏》中也提到：『以秘密真言等強制他人佈施，罪過嚴重。』這種說法不合理，因為如果事物齊全，就會構成（盜戒）。如果用強制的咒語脅迫，使其不由自主地佈施，則構成墮罪。 雖然如此說，但經文和根本釋中說到的『嚴重』，必須堅持。如果僅僅是爲了自己的利益而盜取，也是根本罪的一種形態，因為最終通過成就的方式，根本和形態是相似的，所以稱為根本罪的形態。關於『通過分別念也是』，對此，註釋家有三種解釋方法。在《釋疏》中說：『有些進入盜賊行列的人，爲了完全避免根本的過失，這樣分別念：一切法都是無我的，一切法都是不可執取的，一切法都是空性的，即生起一種沒有主人執取的恒常觀念。』如果以這樣的觀念來分別念，那麼如果有其他支分，就會變成重罪。』 這種說法不合理，因為對於殺生等一切行為來說，太過分了。在《小疏》中說：『比如把被水沖走的人救起來，像這樣沒有給予生命贖金，就擅自拿走一點財物，也算是重罪。』這是認為自己有權力的分別念。在《 टीका 》中說：『認為是自己的分別念』也包含在其中。還有，《 टीका 》的觀點認為，分別念有兩種：在打賭的時候，爲了讓對方無話可說而進行反駁的分別念；以及確定的、沒有疑惑的分別念。其中，第一種被認為是產生根本墮罪的原因，第二種則是在這裡所指的，有三種情況：認為是自己的分別念，或者認為沒有主人的分別念，或者認為已經給予自己的分別念。如果拿走他人執取的財物，也是根本罪的一種形態。 事實上，在自己的論述中也是這樣說的。這是一種假立的重罪，不會產生盜竊的重罪自性，因為認為是自己的時候，就沒有盜竊的意念自性。在《 टीका 》中說：『這部經的對境是像猶豫不決的意識一樣，因為是對任何事物都無所謂的對境。』因此，這部經中『通過分別念也是』的...

【English Translation】 ལོ། ། (lo) It is also mentioned in the commentary: 'It is a serious offense to force others to give alms by means of secret mantras, etc.' This statement is unreasonable, because if the elements are complete, it becomes (the precept of stealing). If one coerces with a coercive mantra, making them give alms involuntarily, it constitutes a defeat. Although it is said so, the 'serious' mentioned in the scriptures and root commentaries must be adhered to. If one steals solely for one's own benefit, it is also a form of the root offense, because ultimately through the means of accomplishment, the root and form are similar, hence it is called the form of the root offense. Regarding 'also through discrimination,' there are three explanations for this by commentators. In the commentary, it is said: 'Some who enter the ranks of thieves, in order to completely avoid the fault of the root, discriminate in this way: all dharmas are without self, all dharmas are ungraspable, all dharmas are empty, that is, they generate a constant notion of not being possessed by a master.' If one discriminates with such a notion, then if there are other limbs, it becomes a serious offense.' This statement is unreasonable, because it is too extreme for all actions such as killing. In the minor commentary, it is said: 'For example, rescuing someone washed away by water, like this, without giving ransom for life, if one takes away a little property arbitrarily, it is also considered a serious offense.' This is the discrimination of thinking that one has the right. In the 《 टीका 》, it is said: 'The discrimination of thinking it is one's own' is also included in it. Furthermore, the view of the 《 टीका 》 is that there are two kinds of discrimination: the discrimination of refuting in order to make the other person speechless during a bet; and the certain, unwavering discrimination. Among them, the first is considered to be the cause of generating the root defeat, and the second is what is referred to here, there are three situations: the discrimination of thinking it is one's own, or the discrimination of thinking there is no owner, or the discrimination of thinking it has been given to oneself. If one takes away the property grasped by others, it is also a form of the root offense. In fact, it is also said so in one's own discourse. This is a fabricated serious offense, it will not generate the nature of the serious offense of stealing, because when one thinks it is one's own, there is no intention of stealing. In the 《 टीका 》, it is said: 'The object of this sutra is like a hesitant consciousness, because it is an object that does not matter what it is.' Therefore, in this sutra, 'also through discrimination'...

---

ཡུལ་ལ་ངེས་པའི་འདུ་ཤེས་བཞིན་དུ་ཡིད་གཉིས་ནི་འདུ་ཤེས་དང་འདྲ་ཞེས་བསྟན་པ་དེ་འདི་ལ་མེད་དེ། བདག་དབང་ངམ་གཞན་དབང་ངམ་སྙམ་དུ་ཡིད་གཉིས་ཟ་བཞིན་དུ་བརྐུ་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། དེས་ན་ངེས་པའི་རྟོག་པ་གསུམ་པོ་བདག་གི་ཡིན། བདག་པོ་མེད། བདག་ལ་བྱིན་སྙམ་པ་སྟེ་གསུམ་གང་ཡང་རུང་བའི་ཡུལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པའོ། །ནོར་མང་པོ་ཞིག་འདུག་པ་ལས་བདམས་ཏེ་གང་བཟང་པོ་དེ་རྐུ་བར་འདོད་པས་རྫས་སྔ་མ་ལ་ནོམ་ཉུག་བྱེད་པ་དེ་བདམས་པ་ལ་ཡང་དངོས་གཞིའི་རྣམ་པའི་སྦོམ་པོའོ། །གཞུང་འདི་ལྟར་བཏོན་ན་ཡང་བདེ་སྟེ། བཟང་པོ་རྐུ་བར་འདོད་པ་བདམས་པ་ལ་ཡང་ངོ་། །དེ་ཡང་དངོས་གཞིའི་རྣམ་པའི་སྦོམ་པོ་ཞེས་སྦྱར་དགོས་པ་ནི་རྫས་ཕྱི་མ་བརྐུས་པའི་སྦྱོར་སྦོམ་ལས་ཐ་དད་པར་བསྟན་པའི་ཕྱིར་དངོས་གཞིའི་རྣམ་པ་ཞེས་གསུངས་ཀྱི། མཐར་ཐུག་གི་སྦོམ་པོ་ནི་མིན་ཏེ་དེའི་ཚེ་ན་མཐར་ཐུག་མ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདིར་ཤ་ལུགས་པ་རྣམས་ནི། རྫས་དེ་རྣམས་གང་ཟག་འདེམ་པའི་ཕྱིར་རྫས་སྔ་མ་ལ་ནོམ་པའི་སྦོམ་པོ་འདི་ནི་རྫས་ཕྱི་མ་བརྐུས་པའི་སྦྱོར་སྦོམ་དང་རྫས་གཅིག་གོ་ 6-291b ཞེས་གསུངས་ཀྱང་། འདིར་ནི་རྫས་ཕྱི་མ་བརྐུས་པའི་ཕམ་པའི་སྦྱོར་སྦོམ་ལས་ཐ་དད་དེ། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། དངོས་གཞིའི་རྣམ་པའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་ཊཱི་ཀར། བརྐུ་བའི་ཕྱིར་ནོམ་པར་བྱེད་པ་ལ་སྦོམ་པོར་བསྟན་པ་དེ་ལས་ཐ་དད་པར་བསྟན་པའི་སྦོམ་པོ་གཞན་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། རིགས་པས་ཀྱང་རྫས་ཕྱི་མ་ལ་ནོམ་དུས་ན་རྫས་ཕྱི་མ་བཟང་པོ་དེ་རྐུ་བའི་འདུན་པ་མ་ལོག་ཀྱང་། རྫས་སྔ་མ་དེ་རྐུ་བའི་འདུན་པ་ལོག་པའི་ཕྱིར་རྫས་ཕྱི་མ་བརྐུས་པའི་སྦྱོར་སྦོམ་དང་རྫས་གཅིག་ཡིན་པར་མི་རིགས་སོ། །འོ་ན་ཊཱི་ཀའི་སྐབས་གཞན་ལས། ནོམ་པ་མང་པོ་དག་ལ་ཡང་ཇི་སྲིད་རྐུ་བའི་བསམ་པ་ཕྱིར་མ་ལོག་གི་བར་དུ་ནི་སྦོམ་པོ་གཅིག་ཁོ་ནའོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། མི་འགལ་ཏེ། འདི་ནི་སྤྱིར་རྐུ་བའི་བསམ་པ་ཕྱིར་མ་ལོག་ཀྱང་རྫས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་དེ་ཉིད་རྐུ་བའི་བསམ་པ་ཕྱིར་ལོག་པའི་ཕྱིར་རོ། །བདམས་ཏེ་བཟང་པོ་རྐུ་བར་འདོད་པའི་སྐབས་འདིར་སྦོམ་པ་ཐ་དད་དུ་མདོ་རྩ་འགྲེལ་ནས་བཞེད་པ་དང་། དགེ་ལེགས་བཤེས་གཉེན་ནི་སྦོམ་པོ་གཅིག་ཏུ་འདོད་པས་འདོད་ཚུལ་མི་མཐུན་ཏེ། ཞུ་འགྲེལ་ལས། བདམས་པའི་རེག་པ་ཡང་གནས་ནས་སྦེད་པའི་སྔ་རོལ་ན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་སྦྱོར་བའི་ཁོངས་སུ་འདུས་པས་སྦྱོར་བར་གཏོགས་པའི་སྦོམ་པོ་གཅིག་ཁོ་ནར་ཟད་ཀྱི། གཞན་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དེ་པཎྜི་ཏའི་འདོད་ཚུལ་ཐ་དད་པ་ཙམ་དུ་ཟད་དོ། །རྒྱན་འགྱེད་པ་ལ་དོར་ཏེ་གཡོ་བྱེད་པ་ན་གལ་ཏེ་རྒྱན་རྒྱལ་བ་ཉིད་དུ་མ་གྱུར་པའི་ཚེ་སྦྱོར་བ་སྟེ་སྦོམ་པོའོ། །རྒྱན་ལ་དོར་བྱེད་པ་ད

【現代漢語翻譯】 正如對處所的確定認知一樣，經文中說懷疑與認知相似，但在這裡並非如此。因為如果猶豫不決，心想'這是我的財產還是別人的財產？'，然後偷竊，就會犯墮罪。因此，三種確定的想法——'這是我的'、'沒有主人'、'主人給了我'——無論哪一種，都是對象。從許多財物中挑選，想要偷竊最好的，對之前的物品進行比較，這種挑選也是正行的粗罪。如果按照這種方式解釋經文，也很容易理解：想要偷竊好的，進行挑選，這也是正行的粗罪。之所以要加上'正行的'，是爲了表明它與偷竊之後物品的加行粗罪不同。但這不是最終的粗罪，因為那時還沒有完成最終的行為。在這裡，夏律派的人說：'爲了選擇物品，對之前的物品進行比較的粗罪，與偷竊之後物品的加行粗罪是相同的。' 雖然這樣說，但在這裡，它與偷竊之後物品的墮罪加行粗罪是不同的。因為在自己的解釋和註釋中都說'正行的'，並且在註釋中說：'爲了偷竊而進行比較，所顯示的粗罪，與表明不同的粗罪是不同的。'從理證上來說，當比較之後的物品時，即使偷竊之後物品的意願沒有改變，但偷竊之前物品的意願已經改變，因此與偷竊之後物品的加行粗罪相同是不合理的。那麼，如果註釋的其他地方說：'即使對許多物品進行比較，只要偷竊的想法沒有改變，就只有一個粗罪'，這是否矛盾呢？並不矛盾，因為這指的是總體的偷竊想法沒有改變，但偷竊特定物品的想法已經改變。在挑選並想要偷竊好的物品的情況下，經文根本和註釋都認為粗罪是不同的，而格勒協年則認為是一個粗罪，因此觀點不同。在《ཞུ་འགྲེལ།》中說：'挑選的觸碰也在隱藏之前就存在，因此包含在加行之中，所以只是屬於加行的粗罪，沒有其他的。'這只是班智達的觀點不同而已。在賭博中，如果下注後作弊，如果賭博沒有獲勝，那就是加行，也就是粗罪。在賭博中下注的行為……

【English Translation】 As with the definite cognition of a place, the scripture states that doubt is similar to cognition, but this is not the case here. Because if one hesitates, thinking, 'Is this my property or someone else's?' and then steals, one commits a defeat. Therefore, the three definite thoughts—'This is mine,' 'There is no owner,' 'The owner gave it to me'—whichever it may be, are the object. From many possessions, selecting and wanting to steal the best, comparing the previous items, this selection is also the gross offense of the actual deed. If the scripture is explained in this way, it is also easy to understand: wanting to steal the good, selecting, this is also the gross offense of the actual deed. The reason for adding 'of the actual deed' is to indicate that it is different from the preparatory gross offense of stealing the later item. But this is not the ultimate gross offense, because at that time the ultimate act has not been completed. Here, the Shalu school says: 'For the sake of choosing an item, the gross offense of comparing the previous items is the same as the preparatory gross offense of stealing the later item.' Although it is said so, here it is different from the preparatory gross offense of defeat for stealing the later item. Because in one's own explanation and commentary it is said 'of the actual deed,' and in the commentary it is said: 'Comparing for the sake of stealing, the gross offense that is shown, is different from the gross offense that indicates difference.' Logically speaking, when comparing the later item, even if the intention to steal the later item has not changed, the intention to steal the previous item has changed, therefore it is unreasonable to be the same as the preparatory gross offense of stealing the later item. Then, if another place in the commentary says: 'Even when comparing many items, as long as the thought of stealing has not changed, there is only one gross offense,' is this contradictory? It is not contradictory, because this refers to the overall thought of stealing has not changed, but the thought of stealing that specific item has changed. In the case of selecting and wanting to steal the good item, the root text and commentary both consider the gross offenses to be different, while Gelek Shernyen considers it to be one gross offense, therefore the views are different. In the 《ཞུ་འགྲེལ།》 it says: 'The touching of selection also exists before hiding, therefore it is included in the preparation, so it is only a gross offense belonging to the preparation, there is no other.' This is only a difference in the views of the Panditas. In gambling, if one cheats after betting, if the gambling is not won, then it is preparation, that is, a gross offense. The act of betting in gambling...

---

ེ་ལ་རྒྱལ་བ་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་དེ་ནི་བརྐུས་པའི་མཐར་ཐུག་པ་ཡིན་ནོ། །གྲངས་བརྩིས་ལ་དོར་བྱེད་ན་རྒྱལ་བ་ཉིད་དུ་མ་གྱུར་པའི་ཚེ་ནི་སྦྱོར་བ་དེའི་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་སོ། །ཊཱི་ཀར། དངོས་གཞིའི་སྦྱོར་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །བརྐུ་བའི་ཕྱིར་ཤོད་ཐབས་དང་ཁྲམ་ཐབས་ 6-292a ལ་སོགས་པ་གྲངས་ཀྱི་མཚན་མ་ཕྱིས་པ་དང་། ལྷག་མ་བསྣན་པ་གཉིས་དང་། མཚན་མ་དེ་དག་དང་པོ་འདུག་པའི་གནས་ནས་གནས་གཞན་དང་གཞན་དུ་ལྟག་འོག་བསྣོར་ཞིང་བཞག་པ་ཡང་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་དེ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འདིས་ནི་གྲངས་གཅིག་པུར་མ་ཟད་རྒྱན་དོར་བ་ལ་ཡང་མཚུངས་ཏེ། ཊཱི་ཀར། མདོ་འདི་ནི་གནས་སྐབས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་གྱི། རྒྱན་དང་གྲངས་འབའ་ཞིག་གི་དབང་དུ་བྱས་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །གྲངས་ལ་དོར་བྱེད་པ་དེ་ལ་གྲུབ་པ་སྟེ་ནོར་ཐོབ་པ་ན་བརྐུས་པའི་མཐར་ཐུག་པ་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀར། དེ་ལྟར་ན་འདིར་གྲངས་ཀྱི་སྐབས་སུ་དོར་བྱེད་པ་ནི་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ཉིད་དེ་ཉེས་བྱས་ཉིད་དོ། །ཐོབ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དེའི་འོག་ཏུ་རྩོལ་བ་ནི་སྦྱོར་བ་ཉིད་དེ་སྦོམ་པོའོ། །ཐབས་གང་ཡང་རུང་བས་ཐོབ་པའི་ཚེ་ན་ནི་བརྐུས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །འོ་ན་རྒྱན་ལ་དོར་བྱེད་ན་རྒྱན་རྒྱལ་ཙམ་ན་ཕམ་པ་བསྐྱེད་ལ། གྲངས་ལ་དོར་བྱེད་ན་ནོར་རྫས་ཐོབ་བློ་སྐྱེ་དགོས་པ་ལ་བལྟོས་པ་ནི། རྒྱན་ལ་བབ་ན་རྟ་ཤ་གློ་བ་འཚལ། །རྩིས་ནོར་ལོ་གསུམ་ཁོངས་སུ་ལྡོག །ཅེས་གྲགས། ཞེས་པ་སྟེ་རྒྱན་དང་རྩིས་གཉིས་ཡུལ་ཆོས་ཀྱིས་གཉན་མི་གཉན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་དང་། རྫས་མངོན་སུམ་ན་སྣང་མི་སྣང་གི་ཁྱད་པར་གྱིས་ཐོབ་བློ་སྐྱེ་དཀའ་སླ་ཡོད་པ་ལ་དགོངས་སོ། །རྙེད་པ་འགོད་པའི་ཚོམས་གཅིག་གི་ནང་དུ་བདག་ཉིད་བགྲངས་ནས་སླར་ཡང་བདག་ཉིད་ཚོམས་གཞན་དུ་ལུས་ཀྱིས་བགྲངས་པ་ཡང་གྲངས་ལ་དོར་བྱེད་པ་དེ་དང་ཆོས་གཉིས་ཀྱི་སྒོ་ནས་འདྲའོ་སྟེ། ཆོས་གཉིས་ནི་དཔེར་ན་གྲངས་ལ་དོར་བྱེད་པ་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །གྲུབ་པ་ན་བརྐུས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་དེ་བཞིན་དུ་ཚོམས་གཞན་དུ་བགྲངས་པ་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །གྲུབ་པ་ན་བརྐུས་པ་ཡིན་ནོ། །རྙེད་པ་འགོད་པའི་ཚོམས་སྔ་མ་ཉིད་དུ་བགྲངས་ཟིན་ 6-292b ནས་ཚོམས་ཕྱི་མ་དག་ལ་ངག་གིས་བསྙོན་ཏེ་བགྲངས་པ་དང་། ཚོམས་ཕྱི་མ་ཉིད་དུ་བདག་ཉིད་བགྲངས་ཟིན་ནས་ཚོམས་སྔ་མ་དག་ལ་ངག་གིས་བསྙོན་པ་ཡང་གྲངས་ལ་དོར་བྱེད་པ་དེ་དང་འདྲའོ་ཞེས་གོང་དུ་སྦྱར་ཏེ་འདྲ་ཆོས་གཉིས་ནི་སྔ་མ་བཞིན་ནོ། །ཚོམས་དུ་མར་བདག་ཉིད་བགྲངས་ན་དེའི་སྐལ་བ་ནི་ཚོམས་གང་ལས་བླང་ཞེ་ན། གང་དག་དེའི་སྐལ་བ་ཉིད་ནི་ཚོམས་དེ་དག་གང་དུ་དེ་ཚོམས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དང་པོར་བདག་ཉིད་བགྲངས་པ་དེར་གཏོགས་ཏེ་སྐལ་བ་ཉིད་དབང་ངོ་། །ཚོམས་གཞན་དུ་བགྲངས་པ་ཞེས་པ་དང་། སྔ་མ་ཉིད་ཕྱི

【現代漢語翻譯】 如果變成了勝利者，那就是盜竊的最終結果。如果在計數中作弊，在沒有成為勝利者時，那就是作弊的行為，是犯了罪。註釋：這不是真正的作弊行為。就像這樣。爲了盜竊，使用詭計和欺騙等手段，擦除數字的標記，或者增加剩餘的數字，或者將這些標記從最初存在的位置移動到其他位置，這也是作弊的行為。這不僅適用於數字，也適用於賭博。註釋：這段經文適用於所有情況，而不僅僅是賭博和數字。就像這樣。如果在計數中作弊併成功，獲得了財富，那就是盜竊的最終結果。註釋：因此，在數字的情況下作弊是作弊的行為，是犯罪。爲了獲得財富而在其後努力是作弊的行為，是嚴重的。無論用什麼方法獲得，都是盜竊。如果賭博中作弊，僅僅是賭博獲勝就會導致失敗。如果在計數中作弊，則需要考慮獲得財富的想法。正如俗話所說：'賭博輸了就像吃了馬肉一樣難受，計數作弊獲得的財富三年內就會消失。'這是因為賭博和計數在對像和性質上有所不同，並且由於物質的顯現與否，獲得財富的想法有難易之分。在一個記錄收益的群體中，先將自己計算在內，然後又在另一個群體中以身體計算自己，這在兩種性質上與計數作弊相似。這兩種性質是，例如，計數作弊是犯罪，成功了就是盜竊。同樣，在另一個群體中計算自己是犯罪，成功了就是盜竊。在之前的記錄收益的群體中已經計算過自己，然後在之後的群體中用語言否認並計算自己，或者在之後的群體中已經計算過自己，然後在之前的群體中用語言否認，這也與計數作弊相似，就像上面所說的那樣，兩種相似的性質與之前相同。如果在多個群體中計算了自己，那麼應該從哪個群體中獲得份額呢？那些份額屬於在所有群體中第一個計算自己的那個群體，份額由其支配。'在另一個群體中計算'和'之前之後'。

【English Translation】 If one becomes the victor, that is the ultimate result of stealing. If one cheats in counting, and does not become the victor, then that act of cheating is a transgression. Commentary: This is not the actual act of cheating. It is like this. To steal, using tricks and deceptions, erasing the marks of numbers, or adding to the remainder, or moving those marks from their original place to another, this too is the act of cheating. This applies not only to numbers but also to gambling. Commentary: This sutra applies to all situations, not just gambling and numbers. It is like this. If one cheats in counting and succeeds, obtaining wealth, that is the ultimate result of stealing. Commentary: Therefore, cheating in the case of numbers is the act of cheating, it is a transgression. To strive after it in order to obtain it is the act of cheating, it is serious. By whatever means one obtains it, it is stealing. If one cheats in gambling, merely winning at gambling causes defeat. If one cheats in counting, one must consider the idea of obtaining wealth. As the saying goes, 'Losing at gambling is as unpleasant as eating horse meat, the wealth obtained by cheating in counting vanishes within three years.' This is because gambling and counting differ in object and nature, and because of the appearance or non-appearance of the substance, the idea of obtaining wealth is easy or difficult. In a group recording gains, first counting oneself, and then again counting oneself with the body in another group, this is similar to cheating in counting in two ways. These two ways are, for example, cheating in counting is a transgression, and if successful, it is stealing. Similarly, counting oneself in another group is a transgression, and if successful, it is stealing. Having already counted oneself in the previous group recording gains, and then denying it with words and counting oneself in the later groups, or having already counted oneself in the later groups, and then denying it with words in the previous groups, this is also similar to cheating in counting, as stated above, the two similar natures are the same as before. If one counts oneself in multiple groups, from which group should one take the share? Those shares belong to the group in which one first counted oneself in all those groups, the share is governed by that group. 'Counting in another group' and 'before and after'.

---

་མ་དག་ལ་ཞེས་པ་དང་། འཆད་འགྱུར་གྱི་མི་དབང་བ་དབང་བར་སྒྲོག་པ་འདི་གསུམ་གྱི་ཁྱད་པར་གང་ཞེ་ན། སྔ་མ་ནི་ལུས་ཀྱིས་བགྲངས་པ་སྟེ། ཕྱི་མ་གཉིས་ནི་ངག་གིས་བསྙོན་པའོ། །ཕྱི་མ་གཉིས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི་སྐལ་བ་གཅིག་དབང་བ་ན་སྐལ་བ་གཉིས་ཡན་ཆད་ཐོབ་པར་འདོད་པས་བསྙོན་པ་དང་། སྐལ་བ་གཅིག་ཉིད་ཀྱང་མི་དབང་བ་ན་སྐལ་བ་གཅིག་ཡན་ཆད་ཐོབ་པར་འདོད་པས་བསྙོན་པ་སྟེ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །རྙེད་པའི་སྐལ་བ་གཏན་མི་དབང་བ་ཡང་འདིར་དབང་ངོ་ཞེས་དབང་བར་སྒྲོག་པ་ཡང་གྲངས་ལ་དོར་བྱེད་པ་དེ་དང་འདྲའོ་ཞེས་གོང་དུ་སྦྱར་ཏེ་འདྲ་ཆོས་གཉིས་ནི་སྔ་མ་བཞིན་ནོ། །ནོར་བདག་གིས་ལོང་ཞིག་ཅེས་མ་བསྒོ་བར་ནོར་བདག་དེའི་ཉེ་དུ་ལ། ཁོ་ན་རེ། ནོར་དེ་ང་ལ་བྱིན་ཅིག་ཟེར་རོ་ཞེས་སློང་བ་ཡང་དོར་བྱེད་པ་དང་འདྲའོ་ཞེས་གོང་དུ་སྦྱར་ཏེ་འདྲ་ཆོས་གཉིས་ནི་སྔ་མ་བཞིན་ནོ། །བརྙས་པ་དང་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀར། །བརྙན་པོས་ཁུགས་པའོ་ཞེས་སོ། །བསྐྱིས་པ་དང་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀར། སྦྱིན་པ་སྦྱིན་ནོ་ཞེས་སྔ་ཤུགས་སུ་ཐོབ་པའོ་ཞེས་སོ། །གཏམས་པ་ཞེས་པ་ནི་ཊཱི་ཀར། གཏད་དེ་བཞག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །རྣམས་ཞེས་པ་ནི་མང་ཚིག་གོ། དེ་དག་ལས་ངས་བརྙས་པ་མེད་དོ། །བསྐྱིས་པ་མེད་ 6-293a དོ། །ང་ལ་བཅོལ་བ་མེད་དོ་ཞེས་བསྙོན་པ་ནི་སྦྱོར་བ་སྟེ་སྦོམ་པོའོ། །བརྣོགས་པ་ནི་ཊཱི་ཀར། མི་སྦྱིན་པར་ངེས་པ་དེའི་ཚེ་ན་བརྐུས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །དེའི་ཕྱིར་བརྣོགས་པ་ལས་ཕམ་སྟེ་འདིའི་ཊཱི་ཀར། ལན་འགའ་མཐར་འགྱུར་བའང་ཡོད་དེ། དེ་གང་གི་ཚེ་བརྣོགས་པ་ནའོ་ཞེས་སོ། །གཏམས་པ་ནི་གཉིས་ཏེ། ནོར་བདག་ལ་རྒྱུས་མེད་པར་ཞལ་ཏ་པས་སྦས་པ་དང་། ཞལ་ཏ་པའི་མངོན་སུམ་དུ་ནོར་བདག་གིས་སྦས་པའོ། །དང་པོ་ནི། མདོ་སྨོས་མ་ཐག་པས་བསྟན་ལ། གཉིས་པ་ནི། ཞལ་ཏ་པའི་མངོན་སུམ་དུ་བདག་པོ་ཉིད་ཀྱིས་རང་གི་གནས་གང་དུ་གཏམས་པ་སྦས་པ་ལ་གལ་ཏེ་ཞལ་ཏ་པས་གནས་ནས་སྤོ་བ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་བརྣོགས་པར་བྱེད་ན་དེའི་ཚེ་ཕམ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །སྔར་རྫས་གནས་ནས་སྤོས་པའི་འོག་ཏུ་བརྣོགས་པའི་ཚེ་ཁོ་ན་ནི་བརྐུས་པར་འགྱུར་རོ། །དང་པོར་བརྣོགས། བར་དུ་བསྙོན། ཐ་མར་རྫས་གནས་ནས་སྤོས་ན་དེ་གསུམ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། གལ་ཏེ་རྫས་གནས་ནས་སྤོ་བའི་སྔར་བརྣོགས་ན་ནི་སྔར་བརྣོགས་པའི་ཕྱིས་བསྙོན་པ་ལས་སྦྱོར་བ་ཐ་དད་པ་གཞན་ཉིད་དེ་སྦོམ་པོ་ཐ་དད་པ་ཉིད་དོ། །དེའི་ཕྱིར་གནས་ནས་སྤོས་པ་ན་ཕམ་མོ། །ཊཱི་ཀར། གལ་ཏེ་སྔར་བརྣོགས་པར་བྱེད་ལ་ཕྱིས་བསྙོན་ན་དེ་ལྟར་ན་བརྣོགས་པ་དེ་བསྙོན་པས་བར་དུ་ཆོད་པས་སྦྱོར་བ་ཉིད་དེ། བརྣོགས་པ་ནི་དངོས་གཞིའི་རྣམ་པའི་སྦོམ་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་འབྱུང་བ་ལ། ཉེ་བ་འཁོར་གཉིས་པ་ཤེས་རབ་བཟང་པོའི་ཞ

【現代漢語翻譯】 『མ་དག་ལ་ཞེས་པ་དང་།』（『未得言得』）指未獲得卻說已獲得，『འཆད་འགྱུར་གྱི་མི་དབང་བ་དབང་བར་སྒྲོག་པ་འདི་གསུམ་གྱི་ཁྱད་པར་གང་ཞེ་ན།』（『未得自在言得自在』）指未得自在卻說已得自在，『འཆད་འགྱུར་གྱི་མི་དབང་བ་དབང་བར་སྒྲོག་པ་འདི་གསུམ་གྱི་ཁྱད་པར་གང་ཞེ་ན།』 那麼，這三種情況有什麼區別呢？ 『སྔ་མ་ནི་ལུས་ཀྱིས་བགྲངས་པ་སྟེ།』（『初是身業』）第一種是身體上的行為，『ཕྱི་མ་གཉིས་ནི་ངག་གིས་བསྙོན་པའོ།』（『后二是語業』）后兩種是語言上的狡辯。 『ཕྱི་མ་གཉིས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི་སྐལ་བ་གཅིག་དབང་བ་ན་སྐལ་བ་གཉིས་ཡན་ཆད་ཐོབ་པར་འདོད་པས་བསྙོན་པ་དང་།』（『后二差別者，一分得欲得二分等故』）後兩者的區別在於，擁有一份，卻狡辯說想要獲得兩份或更多，『སྐལ་བ་གཅིག་ཉིད་ཀྱང་མི་དབང་བ་ན་སྐལ་བ་གཅིག་ཡན་ཆད་ཐོབ་པར་འདོད་པས་བསྙོན་པ་སྟེ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ།』（『一分不得欲得一分等故，如其次第』）甚至一份都沒有，卻狡辯說想要獲得一份或更多，這就是它們的順序。 『རྙེད་པའི་སྐལ་བ་གཏན་མི་དབང་བ་ཡང་འདིར་དབང་ངོ་ཞེས་དབང་བར་སྒྲོག་པ་ཡང་གྲངས་ལ་དོར་བྱེད་པ་དེ་དང་འདྲའོ་ཞེས་གོང་དུ་སྦྱར་ཏེ་འདྲ་ཆོས་གཉིས་ནི་སྔ་མ་བཞིན་ནོ།』（『全無所得，言此是我有，如是數取想，如前說應知』）完全沒有獲得的份額，卻聲稱『這是我的』，這也類似於之前的『數取想』，應如前所述理解。這兩種相似之處與之前的情況相同。 『ནོར་བདག་གིས་ལོང་ཞིག་ཅེས་མ་བསྒོ་བར་ནོར་བདག་དེའི་ཉེ་དུ་ལ། ཁོ་ན་རེ། ནོར་དེ་ང་ལ་བྱིན་ཅིག་ཟེར་རོ་ཞེས་སློང་བ་ཡང་དོར་བྱེད་པ་དང་འདྲའོ་ཞེས་གོང་དུ་སྦྱར་ཏེ་འདྲ་ཆོས་གཉིས་ནི་སྔ་མ་བཞིན་ནོ།』（『財物主未教，近親索財物，如是棄捨想，如前說應知』）在財物主人沒有指示的情況下，向財物主人的近親索要財物，說『把那些財物給我』，這也類似於之前的『棄捨想』，應如前所述理解。這兩種相似之處與之前的情況相同。 『བརྙས་པ་དང་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀར། །བརྙན་པོས་ཁུགས་པའོ་ཞེས་སོ།』（『輕蔑者』），在註釋中解釋為『被輕蔑所折服』。 『བསྐྱིས་པ་དང་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀར། སྦྱིན་པ་སྦྱིན་ནོ་ཞེས་སྔ་ཤུགས་སུ་ཐོབ་པའོ་ཞེས་སོ།』（『乞求者』），在註釋中解釋為『給予佈施，事先就已獲得』。 『གཏམས་པ་ཞེས་པ་ནི་ཊཱི་ཀར། གཏད་དེ་བཞག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ།』（『隱藏者』），在註釋中解釋為『應該委託並放置』。 『རྣམས་ཞེས་པ་ནི་མང་ཚིག་གོ།』（『諸』）是複數形式。 『དེ་དག་ལས་ངས་བརྙས་པ་མེད་དོ། །བསྐྱིས་པ་མེད་』（『于彼等我無輕蔑，無乞求』）『對於他們，我沒有輕蔑，沒有乞求』 6-293a 『དོ། །ང་ལ་བཅོལ་བ་མེད་དོ་ཞེས་བསྙོན་པ་ནི་སྦྱོར་བ་སྟེ་སྦོམ་པོའོ།』（『於我無隱藏，如是妄語粗罪』）『我沒有隱藏』，這樣的狡辯是粗罪。 『བརྣོགས་པ་ནི་ཊཱི་ཀར། མི་སྦྱིན་པར་ངེས་པ་དེའི་ཚེ་ན་བརྐུས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ།』（『隱匿者』），在註釋中解釋為『在確定不給予時，就是偷盜』。 『དེའི་ཕྱིར་བརྣོགས་པ་ལས་ཕམ་སྟེ་འདིའི་ཊཱི་ཀར། ལན་འགའ་མཐར་འགྱུར་བའང་ཡོད་དེ། དེ་གང་གི་ཚེ་བརྣོགས་པ་ནའོ་ཞེས་སོ།』（『是故隱匿而墮，此之註釋，有說轉為數犯，於何隱匿時耶』）因此，隱匿會導致墮落，對此的註釋是『有說會轉為多次違犯，在什麼情況下隱匿呢？』 『གཏམས་པ་ནི་གཉིས་ཏེ། ནོར་བདག་ལ་རྒྱུས་མེད་པར་ཞལ་ཏ་པས་སྦས་པ་དང་། ཞལ་ཏ་པའི་མངོན་སུམ་དུ་ནོར་བདག་གིས་སྦས་པའོ།』（『隱藏有二，財物主不曉，託付者隱藏，託付者面前，財物主隱藏』）隱藏有兩種情況：財物主人不知道，受託者隱藏；在受託者面前，財物主人隱藏。 『དང་པོ་ནི། མདོ་སྨོས་མ་ཐག་པས་བསྟན་ལ། གཉིས་པ་ནི། ཞལ་ཏ་པའི་མངོན་སུམ་དུ་བདག་པོ་ཉིད་ཀྱིས་རང་གི་གནས་གང་དུ་གཏམས་པ་སྦས་པ་ལ་གལ་ཏེ་ཞལ་ཏ་པས་གནས་ནས་སྤོ་བ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་བརྣོགས་པར་བྱེད་ན་དེའི་ཚེ་ཕམ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ།』（『初者，經說已示，二者，託付者面前，自於何處隱藏，若託付者從處所移，與隱匿俱則墮，註釋，是為圓滿罪』）第一種情況，經文已經說明；第二種情況，在受託者面前，主人自己隱藏了放置財物的地方，如果受託者從該處所移動，並同時進行隱匿，那麼就會墮落。註釋中說『這是圓滿的罪』。 『སྔར་རྫས་གནས་ནས་སྤོས་པའི་འོག་ཏུ་བརྣོགས་པའི་ཚེ་ཁོ་ན་ནི་བརྐུས་པར་འགྱུར་རོ།』（『先物從處移，后隱匿之時，乃為盜』）只有在先將物品從原處移開，之後再進行隱匿時，才構成偷盜。 『དང་པོར་བརྣོགས། བར་དུ་བསྙོན། ཐ་མར་རྫས་གནས་ནས་སྤོས་ན་དེ་གསུམ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། གལ་ཏེ་རྫས་གནས་ནས་སྤོ་བའི་སྔར་བརྣོགས་ན་ནི་སྔར་བརྣོགས་པའི་ཕྱིས་བསྙོན་པ་ལས་སྦྱོར་བ་ཐ་དད་པ་གཞན་ཉིད་དེ་སྦོམ་པོ་ཐ་དད་པ་ཉིད་དོ།』（『初隱匿，中妄語，后物從處移，此三者云何，若物從處移前隱匿，則先隱匿后妄語，異方便，彼彼粗罪』）如果先隱匿，中間狡辯，最後將物品從原處移開，這三種情況會怎樣呢？如果在物品從原處移開之前進行隱匿，那麼先隱匿后狡辯，是不同的方便，是各自不同的粗罪。 『དེའི་ཕྱིར་གནས་ནས་སྤོས་པ་ན་ཕམ་མོ། །ཊཱི་ཀར། གལ་ཏེ་སྔར་བརྣོགས་པར་བྱེད་ལ་ཕྱིས་བསྙོན་ན་དེ་ལྟར་ན་བརྣོགས་པ་དེ་བསྙོན་པས་བར་དུ་ཆོད་པས་སྦྱོར་བ་ཉིད་དེ། བརྣོགས་པ་ནི་དངོས་གཞིའི་རྣམ་པའི་སྦོམ་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་འབྱུང་བ་ལ། ཉེ་བ་འཁོར་གཉིས་པ་ཤེས་རབ་བཟང་པོའི་ཞ』（『是故從處移則墮，註釋，若先隱匿后妄語，如是隱匿為妄語所斷故，是方便，隱匿是實事之粗罪故』）因此，從原處移開就會墮落。註釋中說『如果先隱匿后狡辯，那麼隱匿會被狡辯所中斷，因此是方便，隱匿是實事的粗罪』。 『是故從處移則墮，註釋，若先隱匿后妄語，如是隱匿為妄語所斷故，是方便，隱匿是實事之粗罪故』因此，從原處移開就會墮落。註釋中說『如果先隱匿后狡辯，那麼隱匿會被狡辯所中斷，因此是方便，隱匿是實事的粗罪』。

【English Translation】 'མ་དག་ལ་ཞེས་པ་དང་།' ( 'Untained say tained') refers to claiming to have attained what has not been attained, 'འཆད་འགྱུར་གྱི་མི་དབང་བ་དབང་བར་སྒྲོག་པ་འདི་གསུམ་གྱི་ཁྱད་པར་གང་ཞེ་ན།' ('Unotained freedom say tained freedom') refers to claiming to have attained freedom when it has not been attained. What is the difference between these three? 'སྔ་མ་ནི་ལུས་ཀྱིས་བགྲངས་པ་སྟེ།' ('First is body karma') The first is a physical action, 'ཕྱི་མ་གཉིས་ནི་ངག་གིས་བསྙོན་པའོ།' ('Later two are speech karma') the latter two are verbal deceptions. 'ཕྱི་མ་གཉིས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི་སྐལ་བ་གཅིག་དབང་བ་ན་སྐལ་བ་གཉིས་ཡན་ཆད་ཐོབ་པར་འདོད་པས་བསྙོན་པ་དང་།' ('Later two differences, one part obtained wanting to obtain two parts etc. therefore') The difference between the latter two is that one possesses a share but deceptively claims to want to obtain two or more shares, 'སྐལ་བ་གཅིག་ཉིད་ཀྱང་མི་དབང་བ་ན་སྐལ་བ་གཅིག་ཡན་ཆད་ཐོབ་པར་འདོད་པས་བསྙོན་པ་སྟེ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ།' ('One part not obtained wanting to obtain one part etc. therefore, in order') or even possesses nothing but deceptively claims to want to obtain one or more shares; this is their order. 'རྙེད་པའི་སྐལ་བ་གཏན་མི་དབང་བ་ཡང་འདིར་དབང་ངོ་ཞེས་དབང་བར་སྒྲོག་པ་ཡང་གྲངས་ལ་དོར་བྱེད་པ་དེ་དང་འདྲའོ་ཞེས་གོང་དུ་སྦྱར་ཏེ་འདྲ་ཆོས་གཉིས་ནི་སྔ་མ་བཞིན་ནོ།' ('No share of attainment, saying this is mine, like that counting thought, as said before should know') Claiming 'this is mine' when there is absolutely no share of attainment is similar to the previous 'counting thought' and should be understood as described before. These two similarities are the same as before. 'ནོར་བདག་གིས་ལོང་ཞིག་ཅེས་མ་བསྒོ་བར་ནོར་བདག་དེའི་ཉེ་དུ་ལ། ཁོ་ན་རེ། ནོར་དེ་ང་ལ་བྱིན་ཅིག་ཟེར་རོ་ཞེས་སློང་བ་ཡང་དོར་བྱེད་པ་དང་འདྲའོ་ཞེས་གོང་དུ་སྦྱར་ཏེ་འདྲ་ཆོས་གཉིས་ནི་སྔ་མ་བཞིན་ནོ།' ('Wealth owner not instructed, close relative asking for wealth, like that abandoning thought, as said before should know') Asking a close relative of the wealth owner for wealth without the wealth owner's instruction, saying 'give me that wealth,' is similar to the previous 'abandoning thought' and should be understood as described before. These two similarities are the same as before. 'བརྙས་པ་དང་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀར། །བརྙན་པོས་ཁུགས་པའོ་ཞེས་སོ།' ('Contemptuous one'), in the commentary, it is explained as 'overcome by contempt'. 'བསྐྱིས་པ་དང་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀར། སྦྱིན་པ་སྦྱིན་ནོ་ཞེས་སྔ་ཤུགས་སུ་ཐོབ་པའོ་ཞེས་སོ།' ('Beggar'), in the commentary, it is explained as 'giving alms, having obtained beforehand'. 'གཏམས་པ་ཞེས་པ་ནི་ཊཱི་ཀར། གཏད་དེ་བཞག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ།' ('Hiding one'), in the commentary, it is explained as 'should entrust and place'. 'རྣམས་ཞེས་པ་ནི་མང་ཚིག་གོ།' ('All') is a plural form. 'དེ་དག་ལས་ངས་བརྙས་པ་མེད་དོ། །བསྐྱིས་པ་མེད་' ('Of those I have no contempt, no begging') 'For them, I have no contempt, no begging' 6-293a 'དོ། །ང་ལ་བཅོལ་བ་མེད་དོ་ཞེས་བསྙོན་པ་ནི་སྦྱོར་བ་སྟེ་སྦོམ་པོའོ།' ('To me no hiding, such lying is a gross offense') 'I have no hiding,' such deception is a gross offense. 'བརྣོགས་པ་ནི་ཊཱི་ཀར། མི་སྦྱིན་པར་ངེས་པ་དེའི་ཚེ་ན་བརྐུས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ།' ('Concealing one'), in the commentary, it is explained as 'when determined not to give, it is stealing'. 'དེའི་ཕྱིར་བརྣོགས་པ་ལས་ཕམ་སྟེ་འདིའི་ཊཱི་ཀར། ལན་འགའ་མཐར་འགྱུར་བའང་ཡོད་དེ། དེ་གང་གི་ཚེ་བརྣོགས་པ་ནའོ་ཞེས་སོ།' ('Therefore concealing causes defeat, commentary on this, some say turns into multiple offenses, when is it concealing?') Therefore, concealing causes defeat. The commentary on this says, 'Some say it turns into multiple offenses. When is it concealing?' 'གཏམས་པ་ནི་གཉིས་ཏེ། ནོར་བདག་ལ་རྒྱུས་མེད་པར་ཞལ་ཏ་པས་སྦས་པ་དང་། ཞལ་ཏ་པའི་མངོན་སུམ་དུ་ནོར་བདག་གིས་སྦས་པའོ།' ('Hiding is two, entrusted one hiding without wealth owner knowing, wealth owner hiding in front of entrusted one') Hiding is of two types: the entrusted one hiding without the wealth owner knowing, and the wealth owner hiding in front of the entrusted one. 'དང་པོ་ནི། མདོ་སྨོས་མ་ཐག་པས་བསྟན་ལ། གཉིས་པ་ནི། ཞལ་ཏ་པའི་མངོན་སུམ་དུ་བདག་པོ་ཉིད་ཀྱིས་རང་གི་གནས་གང་དུ་གཏམས་པ་སྦས་པ་ལ་གལ་ཏེ་ཞལ་ཏ་པས་གནས་ནས་སྤོ་བ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་བརྣོགས་པར་བྱེད་ན་དེའི་ཚེ་ཕམ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ།' ('First, sutra said already shown, second, in front of entrusted one, owner himself hiding where he hid, if entrusted one moves from place, together with concealing then defeated, commentary, is complete offense') The first, the sutra has already shown. The second, in front of the entrusted one, the owner himself hides where he hid, if the entrusted one moves from that place and conceals it, then there is defeat. The commentary says, 'It is a complete offense.' 'སྔར་རྫས་གནས་ནས་སྤོས་པའི་འོག་ཏུ་བརྣོགས་པའི་ཚེ་ཁོ་ན་ནི་བརྐུས་པར་འགྱུར་རོ།' ('Before object moved from place, after concealing then only becomes stealing') Only when the object is moved from its place before concealing does it become stealing. 'དང་པོར་བརྣོགས། བར་དུ་བསྙོན། ཐ་མར་རྫས་གནས་ནས་སྤོས་ན་དེ་གསུམ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། གལ་ཏེ་རྫས་གནས་ནས་སྤོ་བའི་སྔར་བརྣོགས་ན་ནི་སྔར་བརྣོགས་པའི་ཕྱིས་བསྙོན་པ་ལས་སྦྱོར་བ་ཐ་དད་པ་གཞན་ཉིད་དེ་སྦོམ་པོ་ཐ་དད་པ་ཉིད་དོ།' ('First concealing, middle lying, last object moved from place, what happens to these three? If concealing before object moved from place, then concealing before lying, different means, each gross offense') If first concealing, then lying, and lastly the object is moved from its place, what happens to these three? If concealing occurs before the object is moved from its place, then concealing before lying is a different means, each a gross offense. 'དེའི་ཕྱིར་གནས་ནས་སྤོས་པ་ན་ཕམ་མོ། །ཊཱི་ཀར། གལ་ཏེ་སྔར་བརྣོགས་པར་བྱེད་ལ་ཕྱིས་བསྙོན་ན་དེ་ལྟར་ན་བརྣོགས་པ་དེ་བསྙོན་པས་བར་དུ་ཆོད་པས་སྦྱོར་བ་ཉིད་དེ། བརྣོགས་པ་ནི་དངོས་གཞིའི་རྣམ་པའི་སྦོམ་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་འབྱུང་བ་ལ། ཉེ་བ་འཁོར་གཉིས་པ་ཤེས་རབ་བཟང་པོའི་ཞ' ('Therefore moving from place then defeated, commentary, if first concealing then later lying, like that concealing is interrupted by lying therefore means, concealing is gross offense of actual thing') Therefore, moving from the place results in defeat. The commentary says, 'If first concealing then later lying, like that concealing is interrupted by lying, therefore it is a means, concealing is a gross offense of the actual thing.'

---

ལ་ནས། འདི་ནི་དངོས་གཞིའི་རྣམ་པར་འོང་དོན་མེད་དེ། དེར་གསུངས་པ་ནི་བཏགས་པ་བ་ཡིན་ལ། སྦྱོར་བའི་གནས་སྐབས་ཀྱི་སྦོམ་པོ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །མདོ་འདིའི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། ནོར་བདག་དེ་ཉིད་ཀྱིས་ནོར་སྦས་ཏེ་གཏམས་པ་དེ་གནས་ 6-293b གུད་དུ་མ་སྤོས་པར་མི་སྦྱིན་པར་བསམ་པས་ཕམ་པར་མི་འགྱུར་ཏེ། ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཞེས་བཤད་ཀྱང་རྫས་གནས་ནས་སྤོ་བའི་སྔ་རོལ་དུ་མི་སྦྱིན་པར་ཐག་བཅད་ན་སྦོམ་པོར་གསུངས་པ་གཙོ་བོར་བཟུང་ངོ་། །ཡང་དང་པོར་བསྙོན། བར་དུ་བརྣོགས། ཐ་མར་སྤོས་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀར། དེའི་ཚེ་བསྙོན་པ་དེ་བརྣོགས་པས་བར་དུ་ཆོད་པའི་ཕྱིར་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ཉིད་དེ་བསྙོན་པ་ནི་བརྣོགས་པའི་སྦྱོར་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །བརྣོགས་པའི་ཚེ་ན་ནི་སྦྱོར་བ་ཉིད་དེ་སྦོམ་པོའོ། །གནས་ནས་སྤགས་པའི་ཚེ་ན་ནི་བརྐུས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །བུ་ཊཱིཀ་ཏུ། ལུང་དུ་བརྐུ་བ་དུ་མཆིས། དྲུག་སྟེ་མཐུས་དང་། འབྲིད་པས་དང་། གཏམས་པས་དང་། སླར་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་དང་། འཇོམས་པས་དང་། ཆོས་རྐུ་བ་དང་དྲུག་གོ། དུས་མཐར་འགྱུར་ལུགས་ཆོས་རྐུ་བ་མ་གཏོགས་པ་ལྔས་སོ། །ཞེས་པའི་ནང་ནས་གཏམས་པ་རྐུ་བ་ནི་བགྲངས་ཏེ་གཏད་པ་གཏམས་པ་ཞེས་པ་ཡིན་ནོ། །རྒྱས་བཏབ་སྟེ་གཏམས་པ་ནི་བཅོལ་བ་ཞེས་བྱ་ཞེས་གཏམས་པའི་དོན་དེ་ལྟར་འཆད་དོ། །སློབ་དཔོན་རྒྱས། བསྙོན་པའི་སྔོན་དུ་བརྣོགས་པ་ལ་བསྙོན་པ་བརྣོགས་པ་ལས་ཐ་དད་པའི་སྦོམ་པོར་འཇོག་རྒྱུ་མེད་པར་འདོད་སྣང་སྟེ། བྱ་བརྩོན་འབར་གྱིས་ཕྱོགས་སྔར་བྱས་ཏེ་བཀག་པ་ནི། དེའི་ཊཱི་ཀར། ཁ་ཅིག་ན་རེ། བསྙོན་པ་བས་སྔ་བའི་བརྣོགས་པ་ལ་ནི་ཐ་དད་པའི་རྒྱུ་མེད་པའི་ཕྱིར་སྦོམ་པོ་ཐ་དད་པར་ནི་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །འདིར་སློབ་དཔོན་གྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་དང་བཅས་པའི་བཞེད་པ་ནི་དེ་མ་ཡིན་ཏེ། གནས་ནས་སྤོ་བའི་སྔོན་རོལ་དུ་བརྣོགས་པར་བྱེད་པ་དེའི་ཚེ་བརྣོག་པ་དེ་སྦྱོར་བ་གཞན་ཉིད་ཡིན་ཏེ། སྦོམ་པོ་ཐ་དད་པ་གཞན་ཞིག་ཡིན་པ་རིག་པར་བྱ་སྟེ་བསྙོན་པས་བར་དུ་ཆོད་པ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་ན་རེ། བདག་པོ་ཉིད་ཀྱི་ཞལ་ཏ་པས་ 6-294a མངོན་སུམ་དུ་སྦས་པ་ཆོས་ཅན། བསྙོན་པ་སྔོན་དུ་སོང་བའི་བརྣོགས་པ་ཙམ་གྱིས་བརྐུས་པར་མི་བཞག་སྟེ་གནས་གཞན་དུ་སྤོས་པ་དང་། ལྷན་ཅིག་ཏུ་བརྣོགས་པ་དང་། སྤོས་པའི་འོག་ཏུ་བརྣོགས་ན་བརྐུས་པར་འཇོག་པའི་ཕྱིར་དེ་གཉིས་ཀ་ལ་ཡང་བསྙོན་པ་སྔོན་དུ་སོང་བ་དགོས་པར་འདྲའོ་ཞེས་བྲིས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་བདག་པོ་ཉིད་ཀྱི་ཞལ་ཏ་པའི་མངོན་སུམ་དུ་སྦས་པ་བསྙོན་པ་སྔོན་དུ་སོང་བ་ཆོས་ཅན། བརྣོགས་ཙམ་གྱིས་བརྐུས་པ་གནས་གཞན་དུ་སྤོས་པ་དང་ལྷན་ཅིག་བརྣོགས་པ་དང་། སྤོས་པའི་འོག་ཏུ་བརྣོགས་ནས་བརྐུས་པར་ཐ

【現代漢語翻譯】 因此，這並非真實的顯現方式，因為那裡所說的是假立的，指的是行為過程中的粗罪。小疏中說：『財物的主人自己隱藏財物，並決定不給予，但不將其移至他處，這不會構成墮罪，只會構成惡作。』雖然這樣說，但主要強調的是，在財物從原處移開之前，如果決定不給予，則構成粗罪。如果先否認，中間猶豫，最後轉移，會怎麼樣呢？ टीका（梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）中說：『那時，否認被猶豫所中斷，因此只是行為的行為，因為否認是猶豫的行為。猶豫時，只是行為，是粗罪。從原處移開時，就是盜竊。』布札中說：『律中盜竊有幾種？有六種，即：以威力、以欺騙、以隱藏、以承諾歸還、以摧毀、以盜法。』末世的轉變方式是，除了盜法之外，其餘五種都會發生。其中，隱藏的盜竊是指清點后隱藏。蓋章后隱藏稱為委託。』這樣解釋了隱藏的含義。學者的觀點是，在否認之前猶豫，認為否認和猶豫之間沒有獨立的粗罪。但བྱ་བརྩོན་འབར་（梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）首先提出異議並阻止，在其 टीका（梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）中說：『有些人說，對於早於否認的猶豫，因為沒有獨立的理由，所以不會構成獨立的粗罪。』這裡，追隨學者及其觀點的看法並非如此，因為在從原處移開之前猶豫時，猶豫本身就是另一種行為，必須認識到是另一種獨立的粗罪，因為它表明否認已被中斷。尊者釋迦勝說：『主人自己當面隱藏的東西，如果先否認，僅僅是猶豫，不會構成盜竊，只有在移至他處、與猶豫同時發生、或轉移之後猶豫，才會構成盜竊，因此兩者都需要先有否認。』這樣寫道。因此，主人自己當面隱藏的東西，如果先否認，僅僅是猶豫，不會構成盜竊，只有在移至他處、與猶豫同時發生、或轉移之後猶豫，才會構成盜竊。

【English Translation】 Therefore, this is not the actual way it appears, because what is said there is imputed, referring to the coarse offense in the process of the action. The small commentary says: 'The owner of the property himself hides the property and decides not to give it, but does not move it to another place, this will not constitute a defeat, but will constitute a misdeed.' Although it says so, it mainly emphasizes that if the decision not to give is made before the property is moved from its original place, it constitutes a coarse offense. If one first denies, then hesitates, and finally transfers, what will happen? The ṭīkā says: 'At that time, the denial is interrupted by hesitation, therefore it is just the action of the action, because denial is the action of hesitation. At the time of hesitation, it is just the action, it is a coarse offense. At the time of moving from the place, it is theft.' The Buṭīka says: 'How many kinds of stealing are there in the Vinaya? There are six kinds, namely: by power, by deception, by hiding, by promising to return, by destroying, and by stealing the Dharma.' The way of transformation at the end of the age is that all five except stealing the Dharma will occur. Among them, hiding theft refers to counting and then hiding. Hiding after sealing is called entrusting.' This is how the meaning of hiding is explained. The scholar's view is that hesitating before denying, thinking that there is no independent coarse offense between denying and hesitating. But bya brtson 'bar first raised an objection and prevented it, saying in his ṭīkā: 'Some say that for hesitation earlier than denial, because there is no independent reason, it will not constitute an independent coarse offense.' Here, the view of following the scholar and his views is not so, because when hesitating before moving from the place, the hesitation itself is another action, it must be recognized as another independent coarse offense, because it shows that the denial has been interrupted. The venerable Śākya mchog ldan said: 'The things that the owner himself hides in person, if one denies first, merely hesitating will not constitute theft, only when moving to another place, occurring simultaneously with hesitation, or hesitating after transferring, will it constitute theft, therefore both need to have denial first.' It is written like this. Therefore, the things that the owner himself hides in person, if one denies first, merely hesitating will not constitute theft, only when moving to another place, occurring simultaneously with hesitation, or hesitating after transferring, will it constitute theft.

---

ལ། དེ་གཉིས་ལ་བསྙོན་པ་སྔོན་དུ་སོང་བ་དགོས་པ་འདྲ་བའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁས་བླངས། ཁྱབ་པ་ནི་བརྐུས་པ་མཐར་ཐུག་པ་ལ་སྦྱོར་བ་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས་ཤིང་། དེ་འགྲོ་བ་ལ་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས་པས་ཁྱབ་ན་བསྙོན་པ་སྔོན་དུ་སོང་བའི་བརྣོགས་ཙམ་གྱི་གནས་སྤོ་དང་ལྷན་ཅིག་པའམ་དེའི་འོག་གིས་བརྣོགས་ནས་བརྐུས་པར་འཇོག་པའི་ཁྱབ་པ་གྲུབ་པ་ཡིན་ལ། འདོད་ན་རང་ཚིག་དང་འགལ་བ་ཡིན་ནོ། །ཆུད་གཟན་པ་དང་ཞེས་སྔར་སྨོས་པའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། སུ་ལའང་ཕན་པར་མ་གྱུར་ཅིག་ཅེས་རྟ་དང་བ་ལང་ལ་སོགས་པའི་སྒྱིད་པ་གཅོད་པ་དང་ཞེས་པས་ཊཱི་ཀར། དཔེ་ཙམ་སྟེ་རྩིབ་མ་གཅོག་པ་ལ་སོགས་པ་གནོད་པ་བྱེད་པ་གཞན་དག་ཀྱང་དེ་བཞིན་དུ་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །རྟ་དང་བ་ལང་ལ་སོགས་པ་གསོད་པ་ནི་བདག་ཉིད་འཚོ་བའི་བསམ་པ་མེད་པར་ཆུད་གཟན་པའི་བསམ་པས་ཡིན་ན་ནི་སྦོམ་པོའོ། །གལ་ཏེ་བདག་ཉིད་ཀྱི་འཚོ་བའི་བསམ་པས་སྒྲུབ་པ་ཡོད་ན་ནི། ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་མི་རྣམས་ཀྱི་གླང་པོ་ཆེ་དང་རྟ་དང་རྔ་མོ་ལ་སོགས་པ་སྲོག་དང་བྲལ་བར་བགྱིད་ན་ཅིར་འགྱུར། གལ་ཏེ་བདག་ཉིད་ཀྱི་འཚོ་བ་སྒྲུབ་པའི་དོན་དུ་སྲོག་དང་བྲལ་བར་བྱེད་ན་དངོས་པོ་ 6-294b ཚང་ན་མཐར་འགྱུར་རོ། །ཇི་སྟེ་ཆུད་གཟན་པའི་སླད་དུ་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་ཞུ་འགྲེལ་དུ་ལུང་དྲངས་སོ། །ཤོ་གམ་གཞལ་དགོས་ཀྱི་མཚམས་ཀྱི་སྟེང་གི་ནམ་མཁའ་ལས་ལུས་ཀྱི་མདའ་འཕང་། ངག་གི་སྔགས་བཟླས། ཡིད་ཀྱི་མངོན་ཤེས་ལས་བྱུང་བ་མ་གཏོགས་རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་ཤོ་གམ་རྐུ་སེམས་ཀྱིས་འབྲལ་ན་ཡང་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ཕམ་པར་མི་འགྱུར་ཏེ། རྒྱལ་པོ་ནམ་མཁའ་ལ་མི་དབང་བས་བདག་པོའི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར། རྒྱལ་པོ་ནམ་མཁའ་ལས་མི་དབང་བས་དོན་ལ་ཤོ་གམ་གཞལ་མི་དགོས་ཀྱང་རྐུ་སེམས་བྱུང་བའི་དབང་གིས་སྦོམ་པོའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཉིད་དོ། །རྐུ་སེམས་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་ནི་ཊཱི་ཀ་ལྟར་ན་རྫུ་འཕྲུལ་དམན་པས་བྱས་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། མངོན་པར་ཤེས་པ་ལས་བྱུང་བ་མ་གཏོགས་པའི་རྫུ་འཕྲུལ་མངོན་པར་འདུ་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དག་གིས་ཤོ་གམ་གྱི་ས་ནས་ནམ་མཁའ་ལས་འདའ་བར་བྱེད་ན་ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །འོད་ལྡན་ལྟར་ན། རྐུ་སེམས་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་ནི་ནོར་རྫས་མཁའ་ལ་ཁྱེར་ཡང་བདག་ཉིད་ས་ལ་ཕྱིན་པས་བྱས་པ་སྟེ། འོད་ལྡན་ལས། ནམ་མཁའ་ལ་འདུག་ནས་ས་ལས་འདའ་བར་བྱེད་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས་གྲུབ་བོ། །ཊཱི་ཀར་ཕྱོགས་སྔར་བཞག་པའི་པཎྜི་ཏ་ཁ་ཅིག་ན་རེ། ཤོ་གམ་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་ན་འདུག་པས་ཤོ་གམ་གཞལ་དགོས་པའི་རྫས་སྔར་བསྟན་པའི་ཐབས་ཀྱིས་ནམ་མཁའ་ལས་ཤོ་གམ་འདའ་བར་བྱེད་ན་ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ལ། མཚམས་ཀྱི་ནང་ནས་གལ་ཏེ་ནམ་མཁའ་ལས་འདའ་བར་

【現代漢語翻譯】 答：因為這二者似乎都需要預先存在的否認。所以，承認這個理由。普遍性在於，盜竊最終行為必須先發生，而連線到該行為的連線也必須先發生。如果普遍性成立，那麼伴隨著或之後發生的，僅僅是預先否認的轉移位置，就被認為是盜竊，這種普遍性就成立了。如果接受這種觀點，就與自己的話相矛盾。『浪費』一詞屬於前面提到的範疇。《 टीका 》中說：『不要對任何人有益』，指的是切斷馬和牛等動物的肌腱。《 टीका 》中說，這只是一個例子，其他造成傷害的行為，如折斷肋骨等，也應同樣理解。如果殺害馬和牛等動物，不是爲了自己生存，而是出於浪費的目的，那就是重罪。如果爲了自己生存而這樣做，那麼根據《律經》的詢問：『如果比丘使人們的大象、馬和騾子等失去生命，會怎麼樣？』如果爲了自己生存而奪取生命，如果條件完備，就會構成墮罪。如果爲了浪費的目的，會怎麼樣？會構成重罪。』詢問的解釋中引用了這段經文。如果身體的投擲、語言的咒語唸誦、以及由意念的超能力所產生的（神通）之外，通過神通，以盜竊的心思移動了測量標誌，也不會構成不與取罪的墮罪，因為國王對天空沒有權力，所以不具備所有者的條件。雖然國王對天空沒有權力，實際上不需要測量標誌，但由於產生了盜竊的心思，所以被視為重罪。根據《 टीका 》，產生盜竊心思的原因是神通不足。 《 टीका 》中說：『如果通過超能力，如顯現神通等，使測量標誌從地面上消失在空中，就會構成重罪。』根據《光明論》，產生盜竊心思的原因是，即使將財物帶到空中，自己仍然在地面上。《光明論》中說：『如果停留在空中，使其從地面上消失，就沒有罪過。』這證明了這一點。有些班智達在《 टीका 》中提出了一個初步觀點，他們說：『如果測量標誌位於邊界之外，通過先前指示的方法，使需要測量的物品從空中消失，就會構成重罪。如果從邊界內，使其從空中消失，

【English Translation】 Reply: Because these two seem to require a prior denial. Therefore, the reason is accepted. The universality is that the ultimate act of stealing must occur first, and the connection to that act must also occur first. If the universality holds that merely moving the location with a prior denial, either accompanying or following it, is considered stealing, then that universality is established. If one accepts this view, it contradicts one's own words. The term 'wasteful' belongs to the category mentioned earlier. The 《 टीका 》 says: 'Do not be beneficial to anyone,' referring to cutting the tendons of horses and cattle, etc. The 《 टीका 》 says that this is just an example, and other harmful acts, such as breaking ribs, etc., should be understood in the same way. If killing horses and cattle, etc., is not for one's own survival but for the purpose of wastefulness, then it is a grave offense. If it is done for the sake of one's own survival, then according to the inquiry in the 《Vinaya Sutra》: 'If a monk causes elephants, horses, mules, etc., to lose their lives, what will happen?' If one takes life for the sake of one's own survival, if the conditions are complete, it will constitute a defeat. If it is for the purpose of wastefulness, what will happen? It will constitute a grave offense.' This passage is quoted in the explanation of the inquiry. If, apart from the throwing of the body, the recitation of mantras of speech, and what arises from the supernormal knowledge of the mind (神通, abhijñā, अभिज्ञा, direct knowledge), one moves the measuring mark with the intention of stealing through supernormal powers, it will not constitute a defeat of not giving, because the king has no power over the sky, so the conditions of ownership are not complete. Although the king has no power over the sky, and it is not actually necessary to measure the mark, it is considered a grave offense due to the arising of the intention to steal. According to the 《 टीका 》, the reason for the arising of the intention to steal is that it is done with inferior supernormal powers. The 《 टीका 》 says: 'If one causes the measuring mark to disappear from the ground into the sky through supernormal powers, such as manifesting supernormal powers, etc., other than what arises from direct knowledge, it will constitute a grave offense.' According to the 《Light Treatise》, the reason for the arising of the intention to steal is that even if one takes the property into the sky, one remains on the ground. The 《Light Treatise》 says: 'If one stays in the sky and causes it to disappear from the ground, there is no offense.' This proves it. Some scholars in the 《 टीका 》 put forward a preliminary view, saying: 'If the measuring mark is located outside the boundary, and one causes the object to be measured to disappear from the sky by the method previously indicated, it will constitute a grave offense. If from within the boundary, if one causes it to disappear from the sky,

---

བྱེད་ན་ནི་དེའི་ཚེ་ཕམ་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས་ནི་དེ་ལྟར་མི་བཞེད་དེ། རྒྱལ་པོ་དག་ནི་ས་ལ་དབང་བ་ཡིན་གྱི། ནམ་མཁའ་ལ་མ་ཡིན་པས་མཚམས་སུ་མ་ཕྱིན་ན་གཞལ་བ་ཉིད་ཀྱང་མི་འབྱུང་ན་ལྟུང་བ་འབྱུང་བར་འགྱུར་རེ་ཀན་ཞེས་བཤད་ 6-295a དེ། ཤོ་གམ་གྱི་མཚམས་སུ་མ་ཕྱིན་ན་ཤོ་གམ་གཞལ་དགོས་སུ་གཞི་མ་གྲུབ་པའི་ཐ་ཚིག་གོ། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་ཕྱིན་པས་བསྒོམ་པ་ལས་བྱུང་བའི་རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་ཤོ་གམ་གཞལ་དགོས་པའི་རྫས་ནམ་མཁའ་ལས་སམ་གང་ཡང་རུང་བས་ཤོ་གམ་གྱི་ས་ལས་འདའ་བར་བྱེད་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དེ། རྐུ་བའི་སེམས་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །འདི་ལ་རྐུ་སེམས་མེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། ཞུ་འགྲེལ་ལས། མངོན་པར་ཤེས་པའི་རང་བཞིན་གྱི་རྫུ་འཕྲུལ་ནི་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བའི་རྒྱུད་ལ་ངེས་པ་ཉིད་ཀྱིས་རྐུ་སེམས་ཀྱི་སྣོད་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །འདི་ལ་ནི་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་ཀྱང་མི་འགྱུར་རོ། །ཤོ་གམ་གྱི་མཚམས་ལས་གཞན་ཤོ་གམ་མེད་པའི་ལམ་དུ་ཤོ་གམ་མ་གཞལ་བ་ལ་ཡང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཚོང་པ་སོགས་ལ་ཤོ་གམ་དྲོལ་ཅིག་ཅེས་དགེ་སློང་གིས་བསྒོ་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ཚོང་པ་སོགས་ལ་ཤོ་གམ་འདྲལ་བའི་ལམ་གཞན་བསྟན་ན་ཡང་ཉེས་བྱས་སོ། །བསྒོ་བ་དང་ལམ་གཞན་སྟོན་པ་དེ་གཉིས་དངོས་སུ་མི་བྱེད་པར་ཐབས་ཀྱིས་བརྗོད་པ་སྟེ་ཟུར་གྱིས་བརྗོད་ན་ནི་ཉེས་བྱས་ཕྲ་མོར་འགྱུར་རོ། །དེ་ཡང་རྐུ་སེམས་ཡོད་མེད་གཉིས་ལས། རྐུ་སེམས་མེད་པར་ཐབས་ཀྱིས་བརྗོད་ན་ནི་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་ཕྲ་མོར་འགྱུར་ཏེ་ཕྲ་མོ་དེ་ཡང་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བའི་གནས་སྐབས་ནའོ། །རྐུ་སེམས་ཡོད་པས་ཐབས་ཀྱིས་བརྗོད་ན་ནི་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ཉེས་བྱས་ཕྲ་མོ་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བའི་གནས་སྐབས་ནའོ། །གལ་ཏེ་འདི་ལ་རྐུ་སེམས་ཡོད་ན་ནི་གཞན་དོན་དུ་མ་བྱིན་པར་ལེན་དུ་བཅུག་པ་ཡིན་པས་མཐར་ཐུག་ལ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ལ། སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བའི་གནས་སྐབས་སུ་ནི་ཐབས་ཀྱིས་བརྗོད་ན་ཡང་ཉེས་བྱས་རྫོགས་པར་འབྱུང་སྟེ། མ་བྱིན་ལེན་གྱི་སྦྱོར་བ་གསལ་མི་གསལ་ལ་ལྟུང་བ་ཆེ་ཆུང་ 6-295b ཁྱད་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བླ་མ་གོང་མ་རྣམས་ཀྱིས་མཐུན་པར་གསུངས་སོ། །ཤོ་གམ་གྱིས་རིས་སུ་གཏོགས་པའི་ལམ་གོལ་བ་གསེབ་ལམ་ལྟ་བུ་ནི་ལམ་དྲང་པོ་དང་འདྲ་བས། ཊཱི་ཀར། ཇི་ལྟར་ལམ་དྲང་པོ་ནས་འདའ་བར་བྱེད་པ་དང་འདྲ་བར་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་རྫོགས་པར་འགྱུར་ཞེས་སོ། །གསེར་དངུལ་ལྟ་བུ་ཁའི་ནང་དུ་བཅུག་པའམ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ལྟོར་མིད་པ་དང་ཞེས་གསུངས་པ་དང་གོས་ཀྱི་ཚེམ་བུའི་བར་དང་། སྐུངས་གཞན་སྤྲོ་བ་དང་། གལ་ཏེ་ལ་སོགས་པར་བཅུག་ནས་ཤོ་གམ་འདས་ནའང་ཕམ་པའི་ཕྱིར་འདྲའོ། །ཊཱི་ཀར། གཞན་དག་འདི་སྙམ་དུ། ཇི་ལྟར་ལུས་དང་ཚེམ་བུ་ལ་ཤོ་གམ་མེད་པ་བཞིན་ད

【現代漢語翻譯】 如果這樣做，就會失敗。』 टीका（Tika，註釋）中不這樣認為，國王統治土地，而不是天空，如果不去邊界，甚至無法測量，那麼就會犯墮罪。』 如果不去稅關邊界，那麼測量稅關的基礎就不成立，這是最後的結論。 टीका（Tika，註釋）中說：『比丘進入邊界后，憑藉禪定產生的神通，無論從天空還是任何地方，只要超越了稅關的範圍，就不會犯墮罪，因為沒有偷盜的心。』 這裡沒有偷盜心的原因是，ཞུ་འགྲེལ་（Zhu 'grel，請求解釋）中說：『神通的自性是，對於遠離貪慾的人來說，必然不是偷盜心的容器。』 因此，這也不會構成學習上的輕微過失。如果不在稅關的邊界，而在沒有其他稅關的道路上沒有測量稅關，也沒有過失。如果比丘對比丘說『請為商人等測量稅關』，則犯輕微過失。如果對比丘指示商人等其他測量稅關的道路，也犯輕微過失。如果不直接做指示和指示其他道路這兩件事，而是用委婉的方式表達，那麼就會犯更輕微的過失。 這又分為有偷盜心和沒有偷盜心兩種情況。如果沒有偷盜心，用委婉的方式表達，那麼就會犯學習上的輕微過失，而且這種輕微過失也發生在準備行為的階段。如果有偷盜心，用委婉的方式表達，那麼就會在準備行為的階段犯不予取的輕微過失。如果對此有偷盜心，那麼就是爲了他人而讓他人拿走不予取之物，最終會變得嚴重。在準備行為的階段，即使是用委婉的方式表達，也會犯完整的過失，因為不予取的準備行為無論明顯與否，過失的大小沒有區別。』這是上師們一致的說法。 稅關範圍內的歧途，如岔路，與直路相似。 टीका（Tika，註釋）中說：『就像從直路偏離一樣，會犯完整的罪過。』 如果將金銀等物放入嘴裡，或者如འགྲེལ་ཆུང་（'Grel chung，小釋）中所說：『吞入腹中』，或者放入衣服的縫隙中，或者隱藏在其他地方，然後越過稅關，也同樣會失敗。 टीका（Tika，註釋）中說：『其他人認為，就像身體和衣服沒有稅關一樣。

【English Translation】 If done, it is said that one will be defeated.' The ṭīkā (commentary) does not consider it that way, 'Kings rule the land, not the sky, and if one does not go to the border, even measuring is impossible, then one will incur a downfall.' If one does not go to the customs boundary, then the basis for measuring the customs is not established, that is the final conclusion. The ṭīkā (commentary) says, 'When a bhikṣu enters the boundary, by the magical power arising from meditation, whether from the sky or anywhere, if one crosses the customs area, there is no downfall, because there is no intention to steal.' The reason for not having the intention to steal here is, as stated in the Zhu 'grel (Request for Explanation): 'The nature of clairvoyant magical power is such that it is definitely not a vessel for the intention to steal for those who are free from attachment.' Therefore, this will not even constitute a minor offense of training. If one does not measure the customs at the boundary of the customs, but on a road where there are no other customs, there is no offense. If a bhikṣu instructs merchants etc. to 'measure the customs', it is a minor offense. If one shows merchants etc. another way to measure the customs, it is also a minor offense. If one does not directly do these two things of instructing and showing another way, but expresses it in a roundabout way, that is, expresses it indirectly, then it becomes a minor offense. This again is divided into two cases: having the intention to steal and not having the intention to steal. If one does not have the intention to steal and expresses it in a roundabout way, then one commits a minor offense of training, and that minor offense also occurs at the stage of the preparatory action. If one has the intention to steal and expresses it in a roundabout way, then one commits a minor offense of taking what is not given at the stage of the preparatory action. If one has the intention to steal in this case, then it is causing another to take what is not given for the sake of others, and it will eventually become serious. At the stage of the preparatory action, even if one expresses it in a roundabout way, a complete offense occurs, because there is no difference in the magnitude of the downfall whether the preparatory action of taking what is not given is clear or unclear.' This is what the previous lamas have unanimously said. A detour within the customs area, such as a side road, is similar to a straight road. The ṭīkā (commentary) says, 'Just as deviating from a straight road, a complete offense will occur.' If one puts gold, silver, etc. into the mouth, or as stated in the 'Grel chung (Small Commentary): 'swallows it', or puts it in the seam of a garment, or hides it in other places, and then crosses the customs, it is also similar to defeat. The ṭīkā (commentary) says, 'Others think that just as the body and the garment have no customs.

---

ུ་ལུས་དང་ཚེམ་བུའི་ནང་དུ་བཅུག་པའི་རྫས་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ་སྙམ་དུ་སེམས་པ་བཟློག་པའི་ཕྱིར་འདྲ་བར་བསྟན་པ་འདི་བརྗོད་དོ་ཞེས་སོ། །མཐར་ཐུག་པའི་དུས་སུ་རྐུ་སེམས་དང་བྲལ་ན་སྦྱོར་བའི་དུས་ན་རྐུ་སེམས་ཡོད་ཀྱང་མཐའ་ཕམ་པའི་མཐར་ཐུག་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ་སྦྱོར་བའི་ལྟུང་བ་ཉི་ཚེར་འགྱུར་རོ། །གཞན་གྱི་ཁང་པའི་ཆོས་གོས་ཀྱི་གདང་ལས་དགེ་སློང་གིས་རང་གི་ཆོས་གོས་ཡིན་པའི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་བླངས་ནས་རང་གི་ཁང་པར་གདང་ལ་བཀལ་བ་ན་དེ་གཞན་གྱི་ཆོས་གོས་ཡིན་པར་ཤེས་ནས་རྐུ་སེམས་ཀྱིས་གསངས་ནས་བདག་པོ་ལ་མི་གཏོད་པར་འཇོག་པ་ལྟ་བུ་སྦྱོར་བ་ལ་རྐུ་སེམས་དེ་མེད་ཀྱང་། དངོས་གཞིའི་དུས་ན་རྐུ་སེམས་དེ་ཡོད་ན་དངོས་གཞི་དེ་མ་བྱས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་འབྱུང་ངོ་ཞེས་སོ། །འདིར་འགྲེལ་ཆུང་ལས། རྐུ་སེམས་མེད་པར་ནོར་ཞིག་བླངས་ནས་འཕྲལ་ལ་རྐུ་སེམས་བྱུང་སྟེ་བརྐུས་ན་ཉེས་བྱས་དང་སྦོམ་པོ་ནི་མེད་དེ་ཕམ་པར་ནི་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ཁད་རིང་བའི་སྦྱོར་བ་ལ་རྐུ་སེམས་མེད་ཀྱང་ཁད་ཉེ་བའི་སྦྱོར་བ་སྟེ་མཐར་ 6-296a ཐུག་གི་སྐད་ཅིག་གི་སྔ་རོལ་ལ་སོགས་པ་ན་རྐུ་སེམས་ཡོད་པས་སྦྱོར་ལྟུང་མེད་པའི་ཕམ་པ་རྐྱང་པ་དེ་མི་རིགས་པར་སེམས་ཞེས་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་གསུངས་སོ། །རྐུའམ་རྐུར་འཇུག་པའི་སྦྱོར་བ་སྤྲིངས་ཡིག་དང་ལག་བརྡ་ལ་སོགས་པ་ལ་ནི་ཡན་ལག་གཞན་ཚང་ན་མཐར་ཐུག་གི་ལྟུང་བ་ན་སྨད་པ་མེད་དོ། ། བཞི་པ་ནི། ནན་ཁུགས་དང་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀར། མཐུས་བརྐུ་བའོ་ཞེས་སོ། །དེའི་དོན་ནི་དབང་གིས་མནན་ཅིང་ལེན་པའོ། །དངན་འཐེན་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀར། རྫས་ཁྱེར་བ་མི་སྟེར་བའོ་ཞེས་སོ། །འདིའི་འགྲེལ་ཆུང་ལས་གླར་བླངས་ཏེ་ལས་བྱེད་པ་ལ་གླ་མ་བྱིན་ན་ཕམ་མོ་ཞེས་སོ། །འདིར་གཞུང་ནི་ཞུ་བ་ལས། བཙུན་པ་རྐུ་བ་རྣམ་པ་དུ་མཆིས། ཉེ་བ་འཁོར་དྲུག་སྟེ་ནན་ཁུགས་ཀྱིས་རྐུ་བ་དང་། སྒྱུ་ཐབས་ཀྱིས་རྐུ་བ་དང་། གཏམས་པ་རྐུ་བ་དང་། ཕྱིར་བསབ་པ་རྐུ་བ་དང་། དངན་འཐེན་གྱིས་རྐུ་བ་དང་། ཆོས་རྐུ་བའོ། །དེ་ལས་དུ་ཞིག་གིས་མཐར་འགྱུར། ཆོས་རྐུ་བ་མ་གཏོགས་པ་གཞན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་མཐར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཆོས་རྐུ་བ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དེ་རྐུ་སེམས་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདི་ལྟར་མདོ་སྡེ་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་བློ་ལ་འཛིན་པའི་རང་བཞིན་ནི་འདིར་རྐུ་བ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དེ་ལ་རྐུ་སེམས་ཀྱིས་ཀུན་སློང་དུ་སྤྱོད་པ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ནན་ཁུགས་དང་དངན་འཐེན་གཉིས་འདིར་སྨོས་པ་ནི། འདི་གཉིས་ལ་འཇིག་རྟེན་ན་རྐུ་བ་ཞེས་མ་གྲགས་པས་བརྐུས་པ་མ་ཡིན་ནམ་སྙམ་དུ་དོགས་པ་བཅད་པའོ། །གཞན་རྣམས་ཀྱང་གཞུང་གོང་དུ་བསྟན་ཏེ། སྒྱུ་ཐབས་ཀྱིས་ར

【現代漢語翻譯】 爲了消除認為將物品放入衣服和針腳中也同樣是盜竊的想法，這裡說明了相似之處。如果在最終階段沒有盜竊的想法，那麼即使在準備階段有盜竊的想法，也不會完全構成失敗的最終結果，而只是準備階段的墮落。例如，比丘從他人的房屋的衣架上取走衣服，認為那是自己的衣服，然後掛在自己的房屋的衣架上，後來知道那是他人的衣服，並懷著盜竊的想法隱藏起來，不歸還給主人。雖然在準備階段沒有盜竊的想法，但在實際行動時有盜竊的想法，那麼實際行動就不能算作沒有完成。正如 टीका (ṭīkā，梵文註釋) 中所說：'實際行動的墮落會完全發生。' 在這裡，《小疏》（འགྲེལ་ཆུང་）中說：'如果無意中拿走了東西，但立即產生了盜竊的想法並偷竊了，那麼就沒有輕罪和重罪，但會變成失敗。' མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ་（Mtsho sna pa chen po，人名）說：'即使在遙遠的準備階段沒有盜竊的想法，但在接近的準備階段，即最終時刻之前等，有盜竊的想法，那麼僅僅是沒有準備階段墮落的失敗是不合理的。' 對於偷竊或教唆偷竊的準備行為，如發送信件和手勢等，如果其他條件都滿足，那麼在最終的墮落中就沒有過失。 第四，'強行奪取'， टीका (ṭīkā，梵文註釋) 中說：'通過權力偷竊。' 其含義是用權力壓制並拿走。'拖欠'， टीका (ṭīkā，梵文註釋) 中說：'拿走東西卻不給。' 在這裡的《小疏》（འགྲེལ་ཆུང་）中說：'如果受僱工作卻不支付工資，那麼就會失敗。' 在這裡，經文中說：'比丘偷竊的方式有很多種。有六種近支，即強行奪取、欺騙偷竊、隱藏偷竊、償還偷竊、拖欠偷竊和法偷竊。其中哪一些會導致最終結果？除了法偷竊之外，其他所有都會導致最終結果。' टीका (ṭīkā，梵文註釋) 中說：'法偷竊沒有過失，因為沒有盜竊的想法。像這樣，將經藏等法記在心中的行為在這裡被稱為偷竊，因為沒有以盜竊的想法作為動機。' 在這裡提到強行奪取和拖欠，是爲了消除認為這兩種行為在世間不被認為是偷竊，因此不算是偷竊的疑慮。其他的也在上面的經文中提到了，即欺騙偷竊。

【English Translation】 To dispel the thought that putting things into clothes and stitches is also the same as stealing, this analogy is shown. If there is no thought of stealing at the final stage, then even if there is a thought of stealing at the preparatory stage, it will not completely constitute the ultimate defeat, but only a partial downfall in the preparatory stage. For example, if a bhikshu (monk) takes clothes from another's house, thinking they are his own, and hangs them on his own rack, and then realizes they are someone else's clothes, and hides them with the intention of stealing, without returning them to the owner. Even though there is no intention of stealing in the preparatory stage, if there is an intention of stealing at the time of the actual act, then the actual act cannot be considered not done. As the ṭīkā (commentary) says: 'The downfall of the actual act will occur completely.' Here, the 'Minor Commentary' (འགྲེལ་ཆུང་) says: 'If one takes something without the intention of stealing, but immediately has the intention of stealing and steals it, then there is no minor or major offense, but it will become a defeat.' Mtsho sna pa chen po (a person's name) said: 'Even if there is no intention of stealing in the distant preparatory stage, but there is an intention of stealing in the near preparatory stage, such as just before the final moment, it is unreasonable to think that there is only a defeat without the preparatory downfall.' For the preparatory acts of stealing or instigating stealing, such as sending letters and gestures, if the other conditions are met, then there is no fault in the final downfall. Fourth, 'forcible seizure,' the ṭīkā (commentary) says: 'Stealing by force.' Its meaning is to suppress and take away by power. 'Default,' the ṭīkā (commentary) says: 'Taking things but not giving.' Here, the 'Minor Commentary' (འགྲེལ་ཆུང་) says: 'If one is hired to work but is not paid, then it is a defeat.' Here, the scripture says: 'There are many ways for a bhikshu (monk) to steal. There are six close branches, namely forcible seizure, deceptive stealing, concealed stealing, repayment stealing, default stealing, and Dharma stealing. Which of these will lead to the ultimate result? All except Dharma stealing will lead to the ultimate result.' The ṭīkā (commentary) says: 'There is no fault in Dharma stealing because there is no intention of stealing. Like this, the nature of memorizing the Dharma, such as the sutras, is called stealing here, because there is no intention of stealing as a motivation.' The reason for mentioning forcible seizure and default here is to dispel the doubt that these two actions are not considered stealing in the world, so they are not considered stealing. The others are also mentioned in the scripture above, namely deceptive stealing.

---

ྐུ་བ་ནི་རྐུའམ་ཞེས་པ་དང་རྒྱན་ལ་དོར་བྱེད་པ་ན་ཞེས་པའོ། །གཏམས་བརྐུ་བ་ནི་གཏམས་པ་རྣམས་བསྙོན་པ་ཡིན་ཅེས་པའོ། །ཕྱིར་བསབ་པ་རྐུ་བ་ནི་སྔར་བརྙས་པ་དང་བསྐྱིས་ 6-296b པས་ཞེས་སོ། །འོ་ན་འདི་དང་དངན་འཐེན་ལ་ཁྱད་ཅི་ཡོད་ཅེ་ན། ཁྱབ་ཆེ་ཆུང་གི་ཁྱད་ཡོད་དོ། །ཡང་གི་དོན་ནི་ཊཱི་ཀར། དེ་གཉིས་ཀྱང་མ་བརྐུས་པ་མ་ཡིན་ཏེ་བརྐུས་པ་ཁོ་ན་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །རྫས་ལྗིད་ཆེ་བས་གནས་ནས་བསྐྱོད་མི་ནུས་པ་ལྟ་བུ་གནས་དང་བཅས་པ་སྟེ་བརྐུས་པ་ཡང་མ་བརྐུས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །རྟ་ལ་སོགས་པ་བསད་པ་ཉིད་ནི་ཆུད་གཟན་པ་ཉིད་ཡིན་གྱི། བརྐུས་པའི་མཐར་ཐུག་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །འོད་ལྡན་རྩ་བ་ལས། བསད་པ་ཉིད་ནི་ནམ་ཡང་རྐུས་མིན་ཏེ། །དེ་ནི་རྐུ་བའི་སྦྱོར་བར་བསྟན་པ་ཡིན། །ཅེས་སོ། །རྟ་འདི་བསད་ལ་བརྐུའོ་སྙམ་ནས་བསད་དེ་བརྐུས་ན་རིན་ཐང་རྟ་རོ་ལ་བརྩི་བར་བྱ་སྟེ། བཤིགས་ཏེ་རྐུ་བ་ལ་ནི་ཞེས་སོ། །དོ་ཤལ་རིང་པོ་ལྟ་བུ་རྐུ་བ་ན་ཕྱོགས་གཅིག་གནས་ནས་འཕགས་ཀྱང་། ཕྱོགས་གཅིག་གནས་ནས་མ་འཕགས་པ་ཡང་བརྐུས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀར། ཕྱོགས་ཐམས་ཅད་གནས་ནས་འཕགས་ན་བརྐུས་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །ཤིང་ཏོག་སྤྲུགས་ཏེ་རྐུ་བ་ལྟ་བུ་ལྟུང་བ་ནི་ལྷུང་བའི་རྩ་བ་དེ་ལས་འོག་གཞིར་ཁྱེར་ན་སྟེ་འོག་གཞིར་ལྷུང་ན་བརྐུས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་དང་འོད་ལྡན་ལས་སོ། །འབྲུ་མར་ལ་སོགས་པ་ཙ་ར་ར་འཛག་པ་དང་། མོན་སྲན་ལ་སོགས་པ་ཕྲུ་ལུ་ལུ་འབྲུལ་བར་བྱེད་པའི་བང་བ་ལ་སོགས་པའི་བུ་གུ་ནས་ནི་རྫས་ཀྱི་ཐ་མ་བྱུང་ན་བརྐུས་པ་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀར། རྒྱུན་ལ་ནི་སྐད་ཅིག་མའི་ཚོགས་དུ་མ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཅི་སྐད་ཅིག་མ་རེ་རེ་ལ་རིན་ཐང་བརྩི་བར་བྱའམ་འོན་ཏེ་རྒྱུན་གཅིག་པའི་ཕྱིར་མཇུག་ཏུ་རིན་ཐང་བརྩི་བར་བྱ་ཞེ་ན། དེའི་ཕྱིར་ཞེས་མཚམས་སྦྱར་ནས་རྫས་རྒྱུན་གཅིག་པའི་ཐ་མ་བུ་ག་ནས་འབྱིན་པའི་སྐབས་འདིར་བུ་གུ་ནས་བྱུང་བ་ཐ་མ་དེ་ཚུན་ཆད་རྫས་ཚོམས་གཅིག་པ་ཉིད་ཡིན་གྱི། འབྲུ་རེ་རེ་ལ་ 6-297a རྫས་གཅིག་ཏུ་བྱས་ཏེ་རིན་ཐང་བརྩི་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །འོན་ཏེ་བུ་གུ་ནས་བྱུང་བའི་ཆུའི་རྒྱུན་ལ་ནི་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བས་མི་མཚུངས་ཏེ། ཊཱི་ཀར། ཆུ་རྐུ་བ་འདི་ནི་རང་གི་ལས་ཀྱི་མཐའ་འགྲུབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་མ་ཡིན་མོད་ཀྱི། འོན་ཀྱང་ཁྲུས་དང་བཏུང་བ་ལ་སོགས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེས་ན་ཆུའི་ཡུལ་གྱི་རིན་ཐང་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར་རིན་ཐང་བརྩི་བར་བྱའོ། །དེར་ནི་སཱ་ལུ་ལ་སོགས་པའིའོ། །འདིར་གཞུང་ནི་བཙུན་པ་དགེ་སློང་གིས་འབབ་ཆུ་བཀུམ་སྟེ་ཆབ་བརྐུ་ན་ལྟུང་བ་ཅིར་འགྱུར། ཆུའི་ཕུང་པོ་དང་པོ་ནས་བཟུང་སྟེ་ཐ་མའི་བར་གྱི་ཆུའི་རིན་ཐང་བརྩི་བར་བྱ་སྟེ་དངོས་པོ་ཚང་ན་ནི་མཐར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །འབྲུའི་ཕུང་པོ་ལས་ལན་དུ་མ་ཞིག་

【現代漢語翻譯】 『ཀུ་བ་ནི་རྐུའམ་ཞེས་པ་དང་རྒྱན་ལ་དོར་བྱེད་པ་ན་ཞེས་པའོ།』 的意思是『偷盜』或『捨棄裝飾』。 『གཏམས་བརྐུ་བ་ནི་གཏམས་པ་རྣམས་བསྙོན་པ་ཡིན་ཅེས་པའོ།』 的意思是『盜取言語』，即否認所說的話。 『ཕྱིར་བསབ་པ་རྐུ་བ་ནི་སྔར་བརྙས་པ་དང་བསྐྱིས་པས་ཞེས་སོ།』 的意思是『盜取償還』，即先前輕蔑或借貸的東西。 如果有人問：『那麼，這和抵賴有什麼區別呢？』 答：『在於範圍的大小。』 《註疏》中說：『那兩者並非沒有偷盜，而是完全的偷盜。』 對於因物品過重而無法從原處移動的情況，即使與原處相連，也並非沒有偷盜。 殺害馬等動物本身就是浪費，而不是徹底的偷盜。 《光明根本》中說：『殺害本身永遠不是偷盜，那只是偷盜的行為。』 如果有人心想：『殺了這匹馬然後偷走它』，殺了之後偷走，那麼價值應按馬的屍體來計算，就像拆毀后偷盜一樣。 如果偷盜像長項鍊這樣的東西，即使一端離開了原處，而另一端沒有離開原處，也不是偷盜。 《註疏》中說：『如果所有部分都離開了原處，那就是偷盜。』 如果搖動樹木偷盜果實，果實掉落後，從掉落的地方拿走，即從掉落的地方撿起，那就是偷盜。《註疏》和《光明根本》中都這樣說。 如果穀物、酥油等滴落，或者豆類等從糧倉的孔洞中漏出，當物品的末端出現時，那就是偷盜。 《註疏》中說：『對於連續不斷的事物，因為有許多瞬間，那麼是每個瞬間都計算價值呢，還是因為是連續的，所以在最後計算價值呢？』 因此，連線到物品連續的末端，從孔洞中取出時，從孔洞中出現的末端開始，都屬於同一組物品，而不是將每個穀物都視為單獨的物品來計算價值。 但是，從孔洞中流出的水流的情況則不同，因為有特殊的目的。《註疏》中說：『偷水不是爲了完成自己的行為，而是爲了洗浴和飲用等目的，因此水的價值因用途不同而不同，所以要計算價值。』 那是指稻田等的情況。 這裡，經文中說：『如果比丘切斷河流偷水，會犯什麼罪？』 答：『從第一滴水到最後一滴水都要計算價值，如果物品完整，那就是墮罪。』 從谷堆中多次...

【English Translation】 『ཀུ་བ་ནི་རྐུའམ་ཞེས་པ་དང་རྒྱན་ལ་དོར་བྱེད་པ་ན་ཞེས་པའོ།』 means 『stealing』 or 『abandoning ornaments.』 『གཏམས་བརྐུ་བ་ནི་གཏམས་པ་རྣམས་བསྙོན་པ་ཡིན་ཅེས་པའོ།』 means 『stealing words,』 which is denying what was said. 『ཕྱིར་བསབ་པ་རྐུ་བ་ནི་སྔར་བརྙས་པ་དང་བསྐྱིས་པས་ཞེས་སོ།』 means 『stealing repayment,』 which is something previously despised or borrowed. If someone asks, 『Then, what is the difference between this and denial?』 The answer is, 『It lies in the scope of the extent.』 The commentary says, 『Those two are not without stealing, but are completely stealing.』 Regarding situations where an object is too heavy to move from its place, even if it is connected to its place, it is not without stealing. Killing horses and other animals is itself a waste, not the ultimate act of stealing. The 『Root of Light』 says, 『Killing itself is never stealing; it is shown as an act of stealing.』 If someone thinks, 『I will kill this horse and then steal it,』 and kills it and then steals it, then the value should be calculated based on the horse's corpse, just like dismantling and stealing. If stealing something like a long necklace, even if one end has left its place, and the other end has not left its place, it is still not stealing. The commentary says, 『If all parts have left their place, then it is stealing.』 If shaking a tree to steal fruit, and the fruit falls, taking it from where it fell, that is, picking it up from where it fell, then it is stealing. This is what the commentary and the 『Root of Light』 say. If grains, butter, etc., are dripping, or beans, etc., are leaking from the holes of a granary, when the end of the substance appears, then it is stealing. The commentary says, 『For continuous things, because there are many moments, should the value be calculated for each moment, or because it is continuous, should the value be calculated at the end?』 Therefore, connecting to the end of the continuous substance, when taking it out from the hole, from the end that appears from the hole onwards, it belongs to the same group of substances, rather than considering each grain as a separate substance to calculate the value. However, the situation of water flowing from a hole is different because there is a specific purpose. The commentary says, 『Stealing water is not for completing one's own actions, but for bathing and drinking, etc. Therefore, the value of water differs depending on the purpose, so the value should be calculated.』 That refers to situations like rice fields, etc. Here, the scripture says, 『If a monk cuts off a river and steals water, what offense is committed?』 The answer is, 『The value should be calculated from the first drop of water to the last drop, and if the item is complete, then it is a complete offense.』 From a pile of grain many times...

---

བླངས་ཏེ་བརྐུ་ན་ལན་རེ་རེ་ཞིང་བླངས་པ་ཐ་དད་དོ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། ལྟུང་བའི་དངོས་གཞི་དག་ཀྱང་ཐ་དད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། །འདི་ལ་བྱེ་སྨྲ་ལྟར་ན་ཕམ་པས་སྡོམ་པ་མི་གཏོང་བས་བླངས་པས་ལན་རེ་རེ་ཞིང་ཕམ་པ་ཐ་དད་པར་བསྐྱེད་སྲིད་དོ། །དེ་ཡང་ཕམ་པ་སྔ་མ་ལ་འཆབ་སེམས་མ་སྐྱེས་ཤིང་བླངས་པ་ལན་རེ་རེ་ཞིང་རིན་ཐང་ཚང་ནའོ། །གལ་ཏེ་རིན་ཐང་མ་ཚང་བ་ལན་བརྒྱར་བླངས་ན་སྦོམ་པོ་ཐ་དད་བརྒྱ་བསྐྱེད་ཀྱི། ཐམས་ཅད་བསྡོམས་ནས་ཕམ་པ་གཅིག་ཏུ་འགྱུར་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །མདོ་སྡེ་པ་ལྟར་ན་ཕུང་པོ་ལས་ལན་ཅིག་བླངས་པའི་ཕམ་པས་སྡོམ་པ་བཏང་བས་བླངས་པ་ཕྱི་མ་རྣམས་ལ་ཕམ་པ་དང་སྦོམ་པོ་གང་ཡང་མི་བསྐྱེད་པར་འདོད་པ་ཡིན་ནོ། །ད་ནི་འདི་ལྟར་ཤེས་དགོས་ཏེ། གཅིག་གིས་གཅིག་ལ་རྐུ་བ་དང་། གཅིག་གིས་དུ་མ་ལ་རྐུ་བ་དང་། དུ་མས་གཅིག་ལ་རྐུ་བ་དང་། དུ་མས་དུ་མ་ལ་རྐུ་བ་དང་མུ་བཞི་ཡོད་པ་ལས། མུ་དང་པོ་ནི། སྔར་བསྟན་པའི་གཞུང་ཕལ་ཆེ་བ་རྣམས་དེའི་དབང་དུ་བྱས་པའོ། །མུ་གཉིས་པ་ནི། བགོད་རྫས་ཀྱི་འབྲུའི་ཕུང་པོ་རྐུ་བ་ལྟ་བུ་ལ་དབྲལ་བར་ 6-297b བྱ་བ་རྫས་ཀྱི་བདག་པོ་དུ་མ་ཉིད་ཡིན་ན་རྫས་ཀྱི་བདག་པོ་དུ་མ་དེའི་རིན་ཐང་གི་ཆ་སོ་སོ་ཉིད་དུ་བརྩིའོ། །རྫས་ཀྱི་བདག་པོ་དུ་མ་རྣམས་ཀྱིས་ཤོར་བའི་རིན་ཐང་སྤྱིར་མི་བརྩི་ལ་ཐ་དད་དོ་ཞེས་མདོ་སྔ་མ་ལ་བསྙེག་དགོས་པ་ནི། ཊཱི་ཀར། དངོས་གཞི་དང་སྦྱོར་བའི་བདག་ཉིད་ཐ་དད་དོ། །དེ་བས་ན་གཅིག་གི་སྐལ་བའི་ཆ་ཇི་སྙེད་བརྐུས་པ་དེ་སྙེད་ཀྱི་ལྟུང་བ་དག་འབྱུང་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །མུ་གསུམ་པ་ནི། རྐུན་པོ་རྣམས་ཀྱང་ངོ་ཞེས་པའི་ཚིག་གི་མུར་མདོ་སྔ་མའི་དུ་མ་ཉིད་ཡིན་ན་དེའི་ཆ་སོ་སོའི་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ། རྐུན་པོ་དེ་རྣམས་ཀྱིས་ཐོབ་པའི་རིན་ཐང་སྤྱིར་བསྡོམས་ཏེ་མི་བརྩིའོ། །རིན་ཐང་གི་ཆ་སོ་སོར་བརྩི་བ་འདི་ནི་འབྲུའི་ཕུང་པོ་ལྟ་བུ་སོ་སོར་བགོད་པའི་རྫས་ལའོ། །དགེ་འདུན་གྱི་ཞིང་ངམ་ཟངས་སྤྱད་ལྟ་བུ་སྤྱི་སོར་འཇོག་རྫས་ལ་ནི་རིན་ཐང་ཚང་བ་གཅིག་གིས་ཆོག་སྟེ། འོད་ལྡན་རྩ་བ་ལས། དགེ་འདུན་ཆེད་བྱས་སྐལ་བ་མི་བརྟག་སྟེ། །ཞིང་བགོ་མིན་ཕྱིར་སྡོམ་བརྩོན་མང་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །མུ་བཞི་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་དང་འོད་ལྡན་ལས་དོན་འདི་ལྟར་བཤད་དེ། བདག་པོ་བཅུ་དབང་བའི་བགོད་རྫས་འབྲུའི་ཕུང་པོ་གཅིག་ལ་དགེ་སློང་བཅུས་བགོད་རྫས་བརྐུས་ན་དགེ་སློང་རེ་རེས་བདག་པོ་རེ་རེ་ལ་བལྟོས་པའི་རིན་ཐང་ཚང་བ་རེ་རེ་ཐོབ་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་ཡིན་གྱི། ཆ་སོ་སོར་ནི་རིན་ཐང་མ་ཚང་ན་སྤྱི་བསྡོམས་ཏེ་རིན་ཐང་ཚང་བས་ནི་ཕམ་པར་མི་འགྱུར་རོ། །དཔེར་ན་རིན་ཐང་གི་ཚད་ནས་ཁལ་གཅིག་ཡིན་པར་དབང་བཙན་དུ་བྱས་ནས་བདག་པོ་བཅུས་བགོད་རྫས་སུ་བྱེད་པའ

【現代漢語翻譯】 如果盜取，每次盜取都是不同的，如 टीका (ṭīkā，註釋)所說：『墮罪的根本也是不同的』，這是它的意義。按照說一切有部（བྱེ་བྲག་སྨྲ་，Vaiśeṣika），由於缽羅夷（ཕམ་པ་，Parājika）不會捨棄律儀，因此每次盜取都可能產生不同的缽羅夷。但這需要在之前的缽羅夷沒有產生隱藏之心，並且每次盜取的價值都足夠的情況下。如果價值不足，即使盜取一百次，也會產生一百個不同的僧殘（སྦོམ་པོ་，sthūlātyaya），但不會將所有次數加起來變成一個缽羅夷。按照經部（མདོ་སྡེ་པ་，Sautrāntika），從一個物體上盜取一次的缽羅夷會捨棄律儀，因此之後的盜取不會產生缽羅夷或僧殘。現在需要這樣理解：存在四種情況，即一人盜一人，一人盜多人，多人盜一人，多人盜多人。第一種情況是：之前提到的大部分論典都是針對這種情況。第二種情況是：盜取分配的穀物堆，如果被分配的物品有多個主人，那麼每個主人的價值部分都應單獨計算。多個物品的主人所損失的價值不應被視為整體，而應視為不同的，這需要參考之前的經典。 टीका (ṭīkā，註釋)說：『根本和結合的自性是不同的。因此，盜取了一個人多少份額，就會產生多少墮罪。』第三種情況是：『盜賊們也是』這句話應與之前經典中的『如果是多個』相連，即『他們的份額各自』應與之前相連。不應將盜賊們獲得的價值總和計算在一起。這種對價值份額的單獨計算適用於單獨分配的物品，如穀物堆。對於僧團的田地或銅器等公共物品，價值足夠一次即可。如《光明根本》（འོད་ལྡན་རྩ་བ་）中說：『為僧團所做，不應考慮份額，因為不是分配田地，而是爲了努力守護戒律。』第四種情況是： टीका (ṭīkā，註釋)和《光明》（འོད་ལྡན་）中這樣解釋：如果十個主人擁有的分配物品是穀物堆，十個比丘盜取了分配的物品，如果每個比丘相對於每個主人都獲得了足夠的價值，那麼就會犯缽羅夷。如果每個份額的價值不足，那麼總和達到足夠的價值也不會犯缽羅夷。例如，假設價值的標準是一卡爾（ཁལ་，khala），十個主人分配物品。

【English Translation】 If one steals, each instance of stealing is different, as the ṭīkā (commentary) says: 'The basis of the downfall is also different,' that is its meaning. According to the Vaibhāṣika (བྱེ་བྲག་སྨྲ་), since a Parājika (ཕམ་པ་) does not relinquish vows, each instance of stealing could potentially generate a different Parājika. However, this requires that no intention to conceal arises from the previous Parājika, and that each instance of stealing meets the required value. If the value is insufficient, even if one steals a hundred times, it will generate a hundred different sthūlātyayas (སྦོམ་པོ་), but it will not add up to a single Parājika. According to the Sautrāntika (མདོ་སྡེ་པ་), since a Parājika from stealing once from an object relinquishes vows, subsequent stealing will not generate either a Parājika or a sthūlātyaya. Now, it is necessary to understand it this way: there are four possibilities, namely, one person stealing from one person, one person stealing from many, many people stealing from one person, and many people stealing from many people. The first possibility is: most of the previously mentioned texts are based on this. The second possibility is: stealing from a pile of distributed grain, if the distributed items have multiple owners, then each owner's share of the value should be calculated separately. The value lost by multiple owners of the items should not be considered as a whole, but should be considered as different, which requires referring to the previous scriptures. The ṭīkā (commentary) says: 'The nature of the basis and the combination are different. Therefore, however much of one person's share is stolen, that many downfalls will occur.' The third possibility is: the phrase 'the thieves are also' should be connected to 'if there are many' in the previous scripture, that is, 'their respective shares' should be connected to the previous one. The total value obtained by those thieves should not be calculated together. This separate calculation of value shares applies to items that are distributed separately, such as a pile of grain. For common items such as the Saṅgha's field or copper utensils, one instance of meeting the required value is sufficient. As it is said in the Root of Light (འོད་ལྡན་རྩ་བ་): 'What is done for the Saṅgha, one should not consider the share, because it is not distributing fields, but for diligently guarding the vows.' The fourth possibility is: the ṭīkā (commentary) and the Light (འོད་ལྡན་) explain this matter as follows: if the distributed items owned by ten owners are a pile of grain, and ten monks steal the distributed items, if each monk obtains enough value in relation to each owner, then they will commit a Parājika. If the value of each share is insufficient, then the total reaching the required value will not result in a Parājika. For example, suppose the standard of value is one khala (measure), and ten owners are distributing items.

---

ི་ནས་ཀྱི་ཕུང་པོ་གཅིག་ལ་དགེ་སློང་བཅུས་བགོད་རྫས་སུ་བརྐུས་ནས་ནས་ཁལ་བརྒྱ་ཐོབ་ན་ཕམ་པ་བརྒྱ་འབྱུང་སྟེ། དགེ་སློང་བཅུ་པོ་རེ་རེས་བདག་པོ་བཅུ་པོ་རེ་རེ་ལས་རིན་ཐང་ཚང་བ་རེ་རེ་ཐོབ་པ་སྟེ་དགེ་སློང་བཅུ་པོ་རེ་རེ་ལ་ 6-298a ཕམ་པ་བཅུ་བཅུ་འབྱུང་ལ། ནས་ཁལ་བརྒྱར་གཅིག་གིས་མ་ཆོག་བར་ཐོབ་ན་སྦོམ་པོ་བརྒྱ་འབྱུང་ངོ་། །འདི་ཡང་བགོད་རྫས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་གྱི། འཇོག་རྫས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ན་ནི་དེར་མི་འགྱུར་ཏེ། རྒྱ་བརྩོན་འགྲུས་འབར་གྱིས་ཡུལ་དེ་དག་གི་འཇོག་རྫས་ལ་བྱེད་པ་པོ་དག་གིས་བགོད་ན་ནི། སྔར་གཅིག་གིས་དུ་མ་ལས་རྐུ་བ་དང་དུ་མས་གཅིག་ལ་རྐུ་བ་དང་མཚན་ཉིད་མཚུངས་སོ། །ཡུལ་དེ་དག་གིས་ཀྱང་འཇོག་པར་བྱེད་ལ། རྐུ་བ་པོ་དེ་དག་གིས་ཀྱང་འཇོག་པར་བྱེད་པའི་དོན་ལ་ནི་རིན་ཐང་ཚང་བ་གཅིག་གིས་ཆོག་སྟེ་ཡུལ་གཅིག་ལས་བྱེད་པ་པོ་གཅིག་གིས་བརྐུས་པ་དང་འདྲའོ། །ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀར། གཙུག་ལག་གི་ཚིག་དྲངས་པ་ནི་དགེ་སློང་ཤིན་ཏུ་མང་པོ་དག་གིས་བརྐུས་ན་མཐར་མི་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཡོད་དེ་སྐྱེ་བོ་མང་པོ་ལས་བརྐུས་ན་ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བའོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྐྱེ་བོ་མང་པོ་རྣམས་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་བརྐུ་ན་ཡང་ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ། །རྐུན་པོ་དུ་མ་ཉིད་ཡིན་པ་འདི་ལ་རྐུན་པོ་རྣམས་བློ་གྲོས་ཏེ། བསམ་པ་མི་མཐུན་པ་དུ་མ་ཉིད་ཡིན་ནའང་དངོས་པོ་གཅིག་ལ་བྱ་རོག་དང་ཏཱ་ལའི་ཚུལ་དུ་འདུས་ནས་བརྐུ་ན། ཊཱི་ཀར། གནས་ནས་སྤགས་པས་བརྐུས་པར་མི་འགྱུར་གྱི་སྐལ་བ་ཐོབ་ན་བརྐུས་པར་འགྱུར་ཏེ་ཞེས་སོ། །འདིར་སྨྲས་པ། སྡིག་པའི་དྲི་མ་བཀྲུ་དང་དགེ་ཚོགས་བདུད་རྩི་འབབས་པར་གཅིག་ཅར་བྱེད་པོ་ནི། །མི་འཕྲོགས་ཐུགས་རྗེའི་མངའ་བདག་འགྲོ་མགོན་དྭགས་པོ་བཀའ་བརྒྱུད་ཅེས་གྲགས་སྤྲིན་སྔོན་པོ། །མངོན་པར་ལྷོངས་བའི་དབུས་ནས་དཔལ་ལྡན་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་གད་རྒྱངས་འབྱིན་བྱེད་པ། །འཇིགས་མེད་ཀླུ་དབང་རིག་པའི་ལྟ་ཟེར་ཅན་དེ་ཞྭ་ནག་ཅོད་པན་འཛིན་པ་པོ། །སྙིང་རྗེའི་ཡུལ་དུ་གྱུར་ཀྱང་བསྟན་ལ་ཕྲག་དོག་བྱེད། ། 6-298b མི་དགེའི་རང་བཞིན་གྱུར་ཀྱང་དགེ་བ་འབའ་ཞིག་ལོ། །འདོད་པའི་དབང་དུ་གྱུར་ཀྱང་བྱ་བཏང་སྐྱེས་བུར་སྐད། །ཆུང་མ་བུར་བཅས་གྱུར་ཀྱང་དགེ་སློང་ཆ་ལུགས་ཅན། །སྣ་ཚོགས་འཆོལ་བའི་གླུ་གར་བྱེད་ཅིང་མགོ་བོར་ནི། །སྣམ་རས་དོམ་ཀོ་བཞག་རྣམས་དྭགས་པོའི་བསྟན་པ་ཅི། །དེ་ལ་བདག་གིས་སངས་རྒྱས་སྒྲུབ་ཐབས་བསྟན་པ་ལས། །ཟང་ཟིང་གིས་བསྙེན་མགུ་གྱུར་དེ་ལ་ངས་ཅི་བྱ། །མ་བྱིན་པར་ལེན་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་ཞུ་བའི་སྐབས་སོ།། །། 說四調教品所有 བཞི་པ་ལ། ལྟུང་བར་འགྱུར་བའི་ཡན་ལག་བཤད། །ལྟུང་བ་ཉིད་ཀྱི་སེལ་བ་བསྟན། །བསླབ་པར་བྱ་བའི་

【現代漢語翻譯】 如果從一個倉庫里，十個比丘偷盜穀物作為分物，得到一百卡爾（khāl，古代重量單位）的穀物，就會產生一百個墮罪（pārājika，波羅夷，斷頭罪）。因為每個比丘都從每個主人那裡獲得完整的價值，所以每個比丘都會產生十個墮罪。如果獲得的一百卡爾穀物還不夠，就會產生一百個粗罪（sthūlātyaya，僧殘罪）。 這指的是作為分物的情況。如果是作為存放物的情況，就不會這樣。如果像རྒྱ་བརྩོན་འགྲུས་འབར་（rgya brtson 'grus 'bar，梵文：Mahāvirya-jvāla，大精進焰）那樣，那些管理者將那些地方的存放物分掉，那麼就和之前一個人偷多個人的東西，或者多個人偷一個人的東西的情況一樣了。那些地方也作為存放物，那些偷盜者也爲了存放的目的，那麼一個完整的價值就足夠了，就像一個人從一個地方偷東西一樣。 《根本說一切有部毗奈耶》的註釋中引用經文說：『如果非常多的比丘偷盜，最終不會有改變嗎？』『有的，如果從很多人那裡偷盜，罪過會變成粗罪。』同樣，如果和很多人一起偷盜，罪過也會變成粗罪。』這樣說的。 對於這些眾多的盜賊來說，盜賊們是聰明的，即使想法各不相同，如果像烏鴉和棕櫚樹一樣聚集在一起偷東西。《根本說一切有部毗奈耶》的註釋中說：『從住所搬走不算偷盜，如果獲得份額就算偷盜。』 這裡說到：能同時洗去罪惡的污垢，降下功德的甘露的，是不奪取他人之物的慈悲之主，眾生的怙主དྭགས་པོ་བཀའ་བརྒྱུད་（dwags po bka' brgyud，達波噶舉）。 從顯赫的光芒中，發出吉祥的大手印的歌聲，無畏的ཀླུ་དབང་རིག་པའི་ལྟ་ཟེར་ཅན་（klu dbang rig pa'i lta zer can，龍王智慧光芒者），是持有黑帽的人。 即使成為慈悲的對象，卻嫉妒佛法；即使是惡的本性，卻只接受善；即使被慾望所支配，卻被稱為苦行者；即使有妻子和孩子，卻是比丘的裝束。 做著各種混亂的歌舞，頭上戴著粗布和熊皮，這就是達波的教法嗎？對於那些我用物質來供養才能取悅的人，我能做什麼呢？這是關於偷盜未給之物會犯墮罪的情況。

【English Translation】 If ten monks steal grain from one granary as shared property, and obtain one hundred khals of grain, one hundred pārājikas will occur. Because each of the ten monks obtains full value from each of the ten owners, each of the ten monks will incur ten pārājikas. If one hundred khals of grain are not enough, one hundred sthūlātyayas will occur. This refers to the case of shared property. If it is a case of deposited property, it will not be so. If, like rgya brtson 'grus 'bar (Mahāvirya-jvāla), those managers distribute the deposited property of those places, then it is the same as before when one person steals from many people, or many people steal from one person. Those places also serve as deposited property, and those thieves also do so for the purpose of depositing, then one full value is enough, just as one person steals from one place. The commentary on the Mūlasarvāstivāda Vinaya quotes the scripture saying: 'If a very large number of monks steal, will there be no change in the end?' 'Yes, if stealing from many people, the offense becomes a sthūlātyaya.' Similarly, if stealing together with many people, the offense also becomes a sthūlātyaya,' it is said. For these many thieves, the thieves are clever, even if their thoughts are different, if they gather together like crows and palm trees to steal. The commentary on the Mūlasarvāstivāda Vinaya says: 'Moving from a dwelling does not count as stealing, but obtaining a share does count as stealing.' Here it is said: The one who can simultaneously wash away the stains of sin and cause the nectar of merit to fall is the lord of compassion who does not take what is not given, the protector of beings, Dwags po bka' brgyud (the Dagpo Kagyu). From the midst of the flourishing light, emitting the song of the glorious Mahāmudrā, the fearless klu dbang rig pa'i lta zer can (Nāgarāja-jñāna-raśmi), is the one who holds the black hat. Even though he has become an object of compassion, he is jealous of the Dharma; even though he is of an evil nature, he only accepts virtue; even though he is dominated by desire, he is called an ascetic; even though he has a wife and children, he is in the guise of a monk. Doing all kinds of chaotic songs and dances, and placing coarse cloth and bear skin on his head, is this the teaching of Dagpo? What can I do for those who are pleased by being served with material things? This is about the case of incurring a pārājika for taking what is not given.

---

གནས་སྐབས་བརྗོད། །ལྟུང་བ་མེད་པའི་ཁྱད་པར་བསྟན། ། 說成墮罪支分 དང་པོ་ལ། གནས་སྐབས་ཉིད་ཀྱི་དོགས་གཅོད་བསྟན། །མཐར་ཐུག་དེ་ཡི་བྱེ་བྲག་བརྗོད། ། 說此中疑點 དང་པོ་ནི། དགེ་འདུན་གྱི་གོས་ཀྱི་རྙེད་པ་བགོད་པའི་ཚེ་དགེ་སློང་ནད་པའི་སྐལ་བ་བླངས་ཏེ་འོངས་པ་ན། དེའི་སྔ་རོལ་དུ་ནད་པ་དེ་ཤི་ན་གོས་དེ་སུ་དབང་ཞེ་ན། སྐལ་བ་བླངས་པའི་སྔ་རོལ་དུ་ནད་པ་དེ་ཤི་བ་ཉིད་དུ་གྱུར་ན་གོས་དེ་དགེ་འདུན་གྱི་སར་བཞག་པ་དེ་དགེ་འདུན་དབང་བ་ཉིད་དོ། །ཁྱིམ་པས་ཡོན་ཕུལ་བའང་དེ་བཞིན་ནོ། །བླང་བའི་སྔ་རོལ་དུ་ཤི་བ་ལས་བཟློག་སྟེ་ཤི་བའི་སྔ་རོལ་དུ་བླངས་ཟིན་པ་ནི་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་ཉིད་དོ། །དེས་ན་ནད་གཡོག་པ་ལ་སོགས་པ་ཅི་རིགས་པས་དབང་ངོ་། །རང་གཏོགས་པའི་དགེ་འདུན་ནི་རང་དང་ནོར་མ་བགོས་པའི་ཕུ་ནུ་དང་འདྲ་བས་དེའི་ཆེད་དུ་རྐུ་བ་ནི་བདག་གིར་མི་བྱེད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །བདག་ཀྱང་དེར་གཏོགས་པས་ཕམ་སྟེ། དེ་ཡང་བགོད་རྫས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་མིན་པར་འཇོག་རྫས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱེད་ན་རིན་ཐང་ཚང་བ་གཅིག་གིས་ཕམ་པར་འགྱུར་ཏེ། ཊཱི་ཀར། དེ་བས་ན་གང་ཟག་གཅིག་གིས་དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་དུ་རྐུ་བར་བྱེད་ན་ 6-299a གང་ཟག་གཅིག་པོ་དེ་ཉིད་ཕམ་པར་འགྱུར་ཏེ་དངོས་པོ་ཚང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་དང་། འོད་ལྡན་ལས། དགེ་འདུན་ཆེད་བྱས་སྐལ་བ་མི་བརྟགས་ཏེ། །ཞིང་བགོ་མིན་ཕྱིར་སྡོམ་བརྩོན་མང་ཕྱིར་རོ། །གཞན་དུ་ལུང་ལས་རིན་ཐང་དཔྱད་མི་འགྱུར། །ཞེས་སོ། །གནས་གང་ན་འདུ་བ་གཅིག་པའི་དགེ་འདུན་རྣམས་ལ་སྦྱིན་བདག་གིས་ཕུལ་བའི་ཟོང་ལ་སོགས་པ་དེ་དབང་བའི་བདག་པོ་དགེ་འདུན་གྱི་སྡེ་ཐ་དད་པ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པ་ཞིག་དེའི་དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུ་གཏོགས་པའི་དགེ་སློང་གིས་རྐུ་བ་ལ་ནི་རང་གི་ནོར་རྐུ་བ་དང་འདྲ་བར་སྦོམ་པོའོ། །འདུ་བ་ཐ་དད་པའི་དགེ་འདུན་གྱི་ནོར་ནི་རིན་ཐང་ཚང་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་རོ། །རྐུན་པོ་མང་པོ་རྐུ་བའི་ཆེད་དུ་ཞུགས་པ་ན། དེའི་ནང་ནས་དགེ་སློང་རྐུ་བར་མི་འདོད་ནས་ཕྱིར་ལོག་གམ་ཕྱིར་མ་ལོག་ཀྱང་མ་བྱིན་པར་མི་བླང་བར་ངེས་པ་ན། དེར་རྐུན་པོ་ལྷག་པ་གཞན་རྣམས་ཀྱིས་བརྐུས་པ་ནི་ཕྱིར་ལོག་གམ་མི་བླང་བར་ངེས་པ་དེའི་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ཡན་ལག་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །དང་པོ་ཞུགས་པའི་དུས་ན་ནི་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་སོ། །རྐུ་བའི་གྲོས་ལ་གཏོགས་ན་བདག་རྐུར་མ་སོང་ཡང་སྐལ་བའི་ཆ་བདག་གིར་བྱའོ་ཞེས་ལེན་པར་འདོད་པ་ནི་མ་བྱིན་པར་མི་བླང་བའི་བསམ་པས་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ་བླངས་ན་ཕམ་མོ། །དངོས་སུ་འཕྲོག་པའམ། དངོས་སུ་རྫས་ལེན་པ་པོ་མི་བྱེད་ཀྱང་རྐུ་བའི་བྱ་བ་དེར་གཏོགས་པའི་ལས་ལམ་སྲུང་བ་ལ་སོགས་པ་རྗེས་སུ་སྒྲུབ་པ་ནི་རྐུ་བ་དེའི་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་མ་ཡིན་ནོ། །རྐུན་པོ་རྣམས་ཀྱིས་ལྷན་ཅིག་གནས་པ་དང་། ཉེ་

【現代漢語翻譯】 暫時的陳述。顯示沒有墮罪的特殊性。 說成墮罪的支分 第一部分：顯示對當下情況的疑慮的消除。陳述最終的差別。 說此中疑點 第一種情況是：在分配僧團的衣物時，如果取走了生病比丘的份額，而在此之前病人去世了，那麼這些衣物歸誰所有呢？如果在取走份額之前病人就去世了，那麼這些衣物就歸僧團所有。居士供養的財物也是如此。與取走份額之前去世的情況相反，如果在去世之前已經取走了份額，那麼這些就是死者的遺物。因此，應該由照顧病人的人等適當分配。屬於自己的僧團就像自己和沒有分家的兄弟一樣，為他們偷東西並不是不據爲己有。因為自己也屬於其中，所以會犯波羅夷罪。如果不是按照分配物的角度，而是按照放置物的角度，那麼價值完整的一件就會犯波羅夷罪。《 टीका 》中說：『因此，如果一個人爲了僧團而偷東西，那麼這個人就會犯波羅夷罪，因為物品是完整的。』《 འོད་ལྡན་ 》中說：『為僧團而做，不考慮份額，因為不是分配田地，而是因為持戒精進的人多。否則，經文中不會考慮價值。』在同一個集會場所，施主供養的財物等，其所有者是不同的僧團，如果屬於該僧團的比丘偷竊，就像偷自己的東西一樣，犯僧殘罪。如果偷竊屬於不同集會的僧團的財物，價值完整就會犯波羅夷罪。如果許多盜賊參與偷竊，其中有比丘不想偷竊而返回，或者即使沒有返回，也決定不拿不予取之物，那麼其他盜賊偷竊的行為，並不是返回或決定不拿的人的未予取之支分。最初參與的時候，是造罪的造罪。如果參與了偷竊的計劃，即使自己沒有去偷，也想把份額據爲己有，這不是不予取的想法，如果拿了就會犯波羅夷罪。即使沒有親自搶奪，或者沒有親自拿取財物，但是參與了偷竊的行為，比如守護道路等後續行為，也是偷竊行為的一部分。盜賊們一起居住，親近 （藏文，種子字，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）

【English Translation】 Temporary statement. Showing the distinction of not having committed a downfall. Describing the divisions of a downfall. First: Showing the resolution of doubts about the present situation. Stating the ultimate distinctions. Speaking of doubts herein. The first case is: when dividing the gains of the Sangha's robes, if the share of a sick Bhikshu (monk) is taken, and before that the sick person dies, then who owns those robes? If the sick person dies before the share is taken, then the robes are left in the Sangha's place, and the Sangha owns them. It is the same with the offerings made by householders. Contrary to the case of dying before taking the share, if the share has already been taken before dying, then these are the belongings of the deceased. Therefore, they should be appropriately distributed by the person attending to the sick, etc. One's own Sangha is like one's own brothers who have not divided their property, so stealing for them is not considered not taking ownership. Because one also belongs to it, one commits a Parajika (defeat). If it is not considered from the perspective of the items to be divided, but from the perspective of the items to be placed, then one complete item of value will result in a Parajika. The 《 टीका 》 says: 'Therefore, if one person steals for the sake of the Sangha, then that one person will commit a Parajika, because the item is complete.' The 《 འོད་ལྡན་ 》 says: 'Doing for the Sangha, not considering the share, because it is not dividing fields, but because there are many who strive for discipline. Otherwise, the scriptures would not consider the value.' In the same gathering place, the wealth, etc., offered by the patrons to the Sangha, whose owners are different Sanghas, if a Bhikshu belonging to that Sangha steals, it is like stealing one's own property, and it is a Sanghavasesa (formal meeting of sangha). Stealing the property of a Sangha from a different gathering, if the value is complete, will result in a Parajika. If many thieves are involved in stealing, and among them there is a Bhikshu who does not want to steal and returns, or even if he does not return, he is determined not to take what is not given, then the stealing by the other remaining thieves is not a part of the un-given taking of the one who returns or is determined not to take. At the time of initially participating, it is a misdeed of preparation. If one participates in the plan to steal, even if one does not go to steal, one wants to take the share as one's own, this is not with the intention of not taking what is not given, if one takes it, one will commit a Parajika. Even if one does not directly rob, or does not directly take the property, but participates in the act of stealing, such as guarding the road, etc., these subsequent actions are part of the act of stealing. The thieves live together, close to

---

གནས་བརྐུས་ཏེ་བདག་གིར་བྱས་ཤིང་དབང་བར་གྱུར་པ་ལས་ཕྱིས་མཁན་སློབ་ཀྱིས་འཕྲོག་པར་བྱེད་ན་ལྷན་ཅིག་གནས་པ་ཉིད་དང་། ཉེ་གནས་ཉིད་ཀྱང་བརྐུས་པར་མི་འགྱུར་བའི་རྒྱུ་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། འདིར་བརྐུས་པ་ཁོ་ནར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། ། 6-299b 分別說竟行 གཉིས་པ་ནི། ཡོངས་སུ་བསྐོར་བས་ནི་མཚམས་འབྱོར་ནའོ་ཞེས་སྔར་སྨོས་པ་ལས་གཞི་དང་ཁང་ཁྱིམ་དག་ཡོངས་སུ་བསྐོར་ཏེ་རྐུ་བ་ལ་མཚམས་ཙམ་ཉིད་གཙོ་བོའོ། །ཊཱི་ཀར། རིབ་མས་བཅད་པ་ལ་སོགས་པའི་ཡོངས་སུ་བསྐོར་བ་ལ་ནི་མི་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །མཚམས་ཉིད་གཙོ་བོ་ཡིན་པ་དེའི་ཕྱིར་ཞིང་གི་མཚམས་ཕུར་པ་བཏབ་པའམ་རྡོ་བཙུགས་པ་ལ་སོགས་པ་གནས་པ་སྤོས་པ་ཡང་ཡོངས་སུ་བསྐོར་བ་རྐུ་བ་འདིས་མ་བསྡུས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །བདག་པོའི་མངོན་སུམ་དུ་ཁྱེར་ཏེ་བླང་བ་ཡང་རྫས་དེ་ཉིད་བདག་པོའི་མིག་སྔ་ནས་མི་སྣང་བ་ཉིད་ན་བརྐུས་པ་ཡིན་ནོ། །འདིའི་ཡང་སྒྲ་ནི་ཕྱི་བཞིན་འབྲང་བ་དང་། ནང་བྱན་བྱེད་པ་གཉིས་མི་སྣང་བ་ཉིད་ན་བརྐུས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྔར་སྨོས་པར་མ་ཟད་པའི་དོན་ནོ། །སྐྱེས་པའམ་བུད་མེད་ལ་སོགས་པ་མི་མཐུས་བཟུང་སྟེ་བརྐུས་པ་ནི་དེའི་སེམས་བག་ཕེབས་ཤིང་དབང་དུ་བྱས་པ་ཉིད་མི་འབྲོས་པར་གྱུར་ན་ཕམ་པའོ། །དེས་ན་བཙོན་དུ་བཟུང་བ་ནི་མི་ཉིད་འཕྲོགས་པའོ། ། 說墮罪除離 གཉིས་པ་ལ། གཙོ་བོའི་སེལ་བ་ལྟུང་མེད་བཤད། །གཙོ་མིན་སེལ་བ་ན་སྨད་བསྟན། །སེལ་བ་ལྟུང་མེད་གཞན་ཡང་བརྗོད། །ཡན་ལག་མ་ཚང་ཉེས་བྱས་སོ། ། 說主除離非墮 དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་བདག་ཉིད་རྐུན་པོས་བརྐུས་པ་ན། དགེ་སློང་དེ་འཇིགས་པ་ལ་སོགས་པས་བདག་ཉིད་དབང་དུ་བྱས་ཏེ་རྐུ་ཐབས་ཀྱིས་ཐར་བར་བྱས་པ་དེ་ལ་ནི་བརྐུས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །གང་རྐུ་བར་བསམ་པ་རས་ངན་པ་དེ་དང་འབྲེལ་བས་རྐུ་བར་མ་བསམ་པ་དར་བཟང་པོ་ཞར་ལ་བྱུང་སྟེ་བླངས་པ་ནི་བརྐུས་པ་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ་རྐུ་བར་མ་བསམ་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 說次除離微墮 གཉིས་པ་ནི། སྦོམ་པོ་ནི་གཞན་གྱིས་བླངས་པ་མི་ཤེས་པ་ཞེས་པ་ཡན་ཆད་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པའོ། །དེ་ཡང་རྐུན་པོ་མང་པོ་རྐུར་འགྲོ་བ་ན་ལེན་པ་པོ་གང་གིས་དངོས་པོ་གང་ལེན་པའི་དངོས་པོ་དེ་ལེན་པ་པོ་དེ་ཡིན་པར་ 6-300a གྱུར་ཅིག །ཅེས་རྐུན་པོ་རྣམས་ཀྱིས་ཁྲིམས་སུ་བཅའ་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་ལ་གཞན་གྱིར་རྐུ་བ་སྟེ་གཞན་གྱི་ཆེད་དུ་བརྐུས་ན་སྦོམ་པོའོ། །ཊཱི་ཀར། སྔར་གཞན་གྱི་དོན་ཉིད་དུ་དངོས་གཞིའི་རྣམ་པའོ་ཞེས་སྨོས་པ་དེའི་སྤྲོས་པའི་ཡུལ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་དང་བཅས་པའི་དུར་ཁྲོད་ནས་ལེན་པའོ། །འདི་ལ་འཕགས་པའི་ཡུལ་ན་བཤད་ལུགས་གཉིས་ལས། འོད་ལྡན་ལྟར་ན་རྫས་དེ་དོན་ལ་རིགས་ངན་ལ་སོགས་པ་བདག་པོ་ཡོད་ཅིང་། བསམ་པས་ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་དང་བཅས་པའི་དུར་ཁྲོད་ནས་རོ་གོས་ལ་སོགས་པ་དགེ་

【現代漢語翻譯】 如果住所被盜並被佔為己有，後來被堪布（Khenpo，住持）和阿阇黎（Acharya，導師）奪回，那麼與他們同住，甚至作為侍者，也不會構成盜竊的原因。ཊཱི་ཀར（Tika，註釋）：這裡只會構成盜竊。 第二，如前所述，完全包圍可以構成邊界。完全包圍土地和房屋等，僅僅是盜竊的邊界。ཊཱི་ཀར（Tika，註釋）：不應包括被籬笆等隔開的完全包圍。因此，邊界本身至關重要，即使移動田地的邊界樁或豎立的石頭等，也不包括在盜竊的完全包圍中。如果在主人面前拿走並拿取，只有當物品從主人的視線中消失時，才構成盜竊。這裡的『也』字表示，就像之前所說的那樣，跟隨在後和進入內部，只有在消失時才構成盜竊。如果抓住男人或女人等並進行盜竊，如果他們的心平靜且被控制，以至於不會逃跑，則構成失敗。因此，監禁某人就是搶劫了這個人。 說墮罪除離 第二部分：說明主要方面的排除，即不構成墮罪；說明非主要方面的排除，即構成微墮；說明其他方面的排除，即不構成墮罪；不滿足條件則構成惡作。 說主除離非墮 第一，如果比丘（Bhikshu，佛教僧侶）被盜賊偷竊，如果比丘因恐懼等原因被控制，並通過盜竊的方式逃脫，那麼這不構成盜竊。如果打算偷竊劣質布料，卻意外地拿走了優質絲綢，這不構成盜竊，因為沒有偷竊的意圖。 說次除離微墮 第二，粗罪是指直到別人拿走也不知道的情況。也就是說，當許多盜賊一起去偷東西時，盜賊們事先約定：『無論誰拿了什麼東西，那個東西就歸那個拿東西的人』。如果盜賊們這樣約定，爲了別人而偷竊，就構成粗罪。ཊཱི་ཀར（Tika，註釋）：之前說過，這是爲了說明主要方面的擴充套件領域。從包括所有物的墓地裡拿取東西。關於這一點，在聖地（指印度）有兩種解釋。按照光明者的說法，物品實際上有主人，比如屬於低種姓的人。如果考慮到包括所有物的墓地，從那裡拿走裹屍布等，則是可以的。

【English Translation】 If a dwelling is stolen and taken as one's own, and later the Khenpo (abbot) and Acharya (teacher) reclaim it, then dwelling together with them, or even being a servant, does not constitute a cause for theft. ཊཱི་ཀར (Tika, Commentary): Here, it only constitutes theft. Second, as previously mentioned, complete enclosure can constitute a boundary. Completely enclosing land and houses, etc., is merely the boundary of theft. ཊཱི་ཀར (Tika, Commentary): It should not include complete enclosures separated by fences, etc. Therefore, the boundary itself is crucial; even moving the boundary stakes of a field or erected stones, etc., is not included in the complete enclosure of theft. If taken and acquired in the presence of the owner, it only constitutes theft when the item disappears from the owner's sight. The word 'also' here indicates that, just as previously stated, following behind and entering inside, it only constitutes theft when disappearing. If seizing a man or woman, etc., and stealing, if their mind is calm and controlled, such that they do not flee, it constitutes defeat. Therefore, imprisoning someone is robbing that person. Explanation of the Exclusion of Defilements Second part: Explaining the exclusion of the main aspects, i.e., not constituting a defilement; explaining the exclusion of non-main aspects, i.e., constituting a minor defilement; explaining other exclusions, i.e., not constituting a defilement; not fulfilling the conditions constitutes a misdeed. Explanation of the Exclusion of Primary Defilements First, if a Bhikshu (Buddhist monk) is stolen by thieves, if the Bhikshu is controlled by fear, etc., and escapes by means of theft, then this does not constitute theft. If intending to steal inferior cloth, but accidentally taking fine silk, this does not constitute theft, because there was no intention to steal. Explanation of the Exclusion of Secondary Defilements Second, a gross offense refers to the situation where one does not know that something has been taken by another. That is to say, when many thieves go to steal together, the thieves agree in advance: 'Whoever takes whatever item, that item belongs to the one who took it.' If the thieves agree in this way, stealing for the sake of another constitutes a gross offense. ཊཱི་ཀར (Tika, Commentary): It was previously said that this is to explain the expanded field of the main aspects. Taking things from a cemetery that includes all possessions. Regarding this, there are two explanations in the Holy Land (referring to India). According to the Luminous One, the items actually have owners, such as belonging to people of low caste. If considering a cemetery that includes all possessions, taking shrouds, etc., from there is permissible.

---

སློང་གིས་རྐུ་སེམས་ཀྱིས་ལེན་ན་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་པའོ། །འདི་ལ་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ཕམ་པ་མི་བསྐྱེད་དེ། དངོས་པོ་མི་དམན་པའི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་འོད་ལྡན་ལས། འཇིག་རྟེན་ན་དུར་ཁྲོད་པའི་རྫས་ཐ་ཆད་པ་ཡིན་པས་མངོན་པར་ཞེན་པ་ཤིན་ཏུ་ཞེན་པའི་ཕྱིར་དམན་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཞེས་བཤད་དོ། །འཕགས་པ་ཡོན་ཏན་འོད་དང་། སློབ་དཔོན་ཆོས་བཤེས་གཉིས་ནི་དེ་ལྟར་མི་བཞེད་དེ་རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། དུར་ཁྲོད་ནས་ལེན་པའོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འདིར་ལེན་པའི་བདག་ཉིད་ཅན་ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་དང་བཅས་པ་ཉིད་ལ་ཕམ་པར་བྱས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། ཊཱི་ཀ་ལས། དུར་ཁྲོད་འདི་ཐམས་ཅད་བདག་གིའོ་ཞེས་བདག་པོས་བདག་གིར་བྱས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་བརྐུས་ན་ནི་ཕམ་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །དེ་དང་མཐུན་པར་འགྲེལ་ཆུང་ལས་ཀྱང་། དུར་ཁྲོད་ཀྱི་རོའི་རྫས་ལ་རྣམ་པ་བཞི་སྟེ། རྒྱལ་པོས་འཚོ་བ་རོའི་རྫས་ལ་གཏད་པ་དང་། ལས་བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོའི་རྫས་ལ་གཏད་པ་དང་། དཔྱ་འབུལ་བའི་ཕྱིར་རོའི་རྫས་ལ་གཏོད་པ་དང་གསུམ་ལས་ནི་བརྐུས་ན་ཕམ་མོ། །གསོད་པའི་གཤེད་མར་བཏང་སྟེ་ 6-300b རོའི་རྫས་མ་བྱིན་པ་ལས་བརྐུས་ན་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་བཤད་དེ། ཐ་མ་ནི་ངའིའོ་ཞེས་བསམ་པས་ཡོངས་སུ་བཟུང་ཡང་དོན་ལ་མི་དབང་བས་བདག་པོ་མེད་པའི་དབང་དུ་བྱས་ལ། དང་པོ་གསུམ་ནི་དོན་ལ་དབང་བའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ་དེ་བརྐུས་ན་ཕམ་པའོ། །འོ་ན་མདོ་རྩ་བ་ལས་སྦོམ་པོར་བསྟན་པ་འདི་གང་གི་སེལ་བ་ཡིན་ཅེ་ན། བདག་པོའི་སེལ་བ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དུར་ཁྲོད་ཀྱི་རྫས་དེ་དག་ལ་བདག་པོ་ཉིད་མེད་མོད་ཀྱི། འོན་ཀྱང་བཀྲེན་པ་ལ་སོགས་པས་འདི་བདག་གིས་ཐོབ་བོ་སྙམ་དུ་དེ་ལ་བདག་གིར་བྱ་བའི་ཐོབ་བློ་སྐྱེ་བ་དེ་གལ་ཏེ་དགེ་སློང་གིས་རྐུ་སེམས་ཀྱིས་ལེན་ན་དེའི་ཚེ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ལྟར་ན། ཊཱི་ཀའི་དགོངས་པ་ལྟར་ན་ནི། རྫས་དེ་ལ་དོན་ལ་བདག་པོ་མེད་ཅིང་རིགས་ངན་གྱི་བསམ་པས་ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་དང་བཅས་པའི་དུར་ཁྲོད་ནས་རོ་གོས་ལ་སོགས་པ་དགེ་སློང་གིས་རྐུ་སེམས་ཀྱིས་ལེན་ན་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་པའོ། །འདི་ལ་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ཕམ་པ་མི་བསྐྱེད་དེ། རིགས་ངན་གྱི་བསམ་པས་ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་དང་བཅས་ཀྱང་དོན་ལ་བདག་པོ་མེད་པས་བདག་པོའི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་རོ། །ངག་དོན་རྩ་འགྲེལ་གྱི་དགོངས་པ་ནི། ཡོངས་སུ་འཛིན་པ་དང་བཅས་པའི་དུར་ཁྲོད་ཀྱི་རྫས་ལ་གནས་སྐབས་གཉིས་ཏེ། རྫས་དེ་རིགས་ངན་ལ་སོགས་པས་བསམ་པས་ཡོངས་སུ་འཛིན་ཅིང་དོན་ལ་དབང་བ་བདག་པོར་གྱུར་པ་དང་། བསམ་པས་ཡོངས་སུ་འཛིན་ཀྱང་དོན་ལ་མི་དབང་བའོ། །དང་པོའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ་བརྐུས་ན་ཕམ་ལ། གཉིས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན་སྦོམ་པོ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་བཤད་ལུགས་གཉིས་ལས། བླ་མ་རྣམས་འོད་ལ

【現代漢語翻譯】 如果比丘以盜心取物，則犯僧殘罪（Sbom po）。但此處不構成不予而取的他勝罪（pham pa），因為物品不屬於無人之物，缺少了構成要件。如《光明經》所說：『世間最下賤之物莫過於墓地之物，因其執著深重，故微小之物亦成重大之罪。』然而，聖者功德光（'Phags pa yon tan 'od）和學誠法師（Slob dpon chos bshes）不這樣認為，他們在各自的釋論中說：『從墓地取物，是指對比丘完全佔有並持有該物而判處他勝罪。』註疏中說：『如果墓地被某人視為己有，並加以盜取，則構成他勝罪。』與此相符，《小疏》中也說：『墓地之物有四種情況：國王委託管理屍體之物，或為工作而委託管理屍體之物，或為徵稅而委託管理屍體之物，這三種情況下盜取則犯他勝罪。』如果被派去殺人的劊子手盜取了未經允許的屍體之物，則犯僧殘罪。』因為最後一種情況，即使心想『這是我的』而持有，實際上並不擁有所有權，所以被視為無主之物；而前三種情況，實際上擁有所有權，所以盜取則犯他勝罪。那麼，根本經中所示的僧殘罪是針對哪種情況的消除呢？是針對有主的情況的消除。註疏中說：『即使墓地之物本身沒有主人，但如果因為貪婪等原因，心想『這是我得到的』，並因此產生佔有之心，如果比丘以盜心取之，則犯僧殘罪。』如此看來，按照註疏的觀點，如果該物實際上無主，但因惡劣的想法而被佔有，比丘以盜心從墓地盜取屍衣等物，則犯僧殘罪。此處不構成不予而取的他勝罪，因為即使因惡劣的想法而被佔有，實際上也無主，缺少了有主的構成要件。言語意義上，根本經和註釋的觀點是：對於被佔有的墓地之物，有兩種情況：該物被惡劣之人等以想法佔有，實際上擁有所有權，成為主人；或者以想法佔有，但實際上並不擁有所有權。第一種情況下盜取則犯他勝罪，第二種情況下則犯僧殘罪。』對於這兩種說法，上師們傾向於光明 If a monk takes something with the intention of stealing, he commits a Sanghavasesa offense (Sbom po). However, this does not constitute a Parajika offense (pham pa) of taking what is not given, because the item does not belong to no one, lacking the necessary element. As stated in the 'Radiant Light Sutra': 'In the world, there is nothing more base than the belongings of a cemetery, because attachment to them is extremely strong, therefore even a small thing becomes a major offense.' However, Arya Gunaprabha ('Phags pa yon tan 'od) and Acharya Dharma Friend (Slob dpon chos bshes) do not think so. In their respective commentaries, they say: 'Taking from a cemetery means that the Bhikshu is judged to have committed a Parajika offense for completely possessing and holding the item.' The commentary states: 'If a cemetery is regarded as one's own by someone, and it is stolen, then it constitutes a Parajika offense.' In accordance with this, the 'Minor Commentary' also says: 'There are four situations for the belongings of a cemetery: when the king entrusts the belongings of a corpse for maintenance, or entrusts the belongings of a corpse for work, or entrusts the belongings of a corpse for taxation, stealing in these three situations constitutes a Parajika offense.' If a executioner who is sent to kill steals the belongings of a corpse that have not been given, he commits a Sanghavasesa offense.' Because in the last case, even if one thinks 'this is mine' and holds it, one does not actually own the ownership, so it is regarded as ownerless; while in the first three cases, one actually owns the ownership, so stealing constitutes a Parajika offense. So, what kind of elimination is the Sanghavasesa offense shown in the root Sutra aimed at? It is aimed at the elimination of the case where there is an owner. The commentary says: 'Even if the belongings of the cemetery themselves have no owner, if, due to greed and other reasons, one thinks 'I have obtained this,' and thus generates a sense of ownership, if a Bhikshu takes it with the intention of stealing, then he commits a Sanghavasesa offense.' Thus, according to the commentary's view, if the item actually has no owner, but is possessed due to evil thoughts, and a Bhikshu steals corpse clothes and other items from the cemetery with the intention of stealing, he commits a Sanghavasesa offense. This does not constitute a Parajika offense of taking what is not given, because even if it is possessed due to evil thoughts, it actually has no owner, lacking the element of having an owner. In terms of linguistic meaning, the views of the root Sutra and the commentary are: For the belongings of a cemetery that are possessed, there are two situations: the item is possessed by evil people, etc., with the idea that they actually own the ownership and become the owner; or they possess it with the idea, but do not actually own the ownership. In the first case, stealing constitutes a Parajika offense, and in the second case, it is a Sanghavasesa offense.' Regarding these two statements, the Lamas tend to the Light

【English Translation】 If a monk takes something with the intention of stealing, he commits a Sanghavasesa offense (Sbom po). However, this does not constitute a Parajika offense (pham pa) of taking what is not given, because the item does not belong to no one, lacking the necessary element. As stated in the 'Radiant Light Sutra': 'In the world, there is nothing more base than the belongings of a cemetery, because attachment to them is extremely strong, therefore even a small thing becomes a major offense.' However, Arya Gunaprabha ('Phags pa yon tan 'od) and Acharya Dharma Friend (Slob dpon chos bshes) do not think so. In their respective commentaries, they say: 'Taking from a cemetery means that the Bhikshu is judged to have committed a Parajika offense for completely possessing and holding the item.' The commentary states: 'If a cemetery is regarded as one's own by someone, and it is stolen, then it constitutes a Parajika offense.' In accordance with this, the 'Minor Commentary' also says: 'There are four situations for the belongings of a cemetery: when the king entrusts the belongings of a corpse for maintenance, or entrusts the belongings of a corpse for work, or entrusts the belongings of a corpse for taxation, stealing in these three situations constitutes a Parajika offense.' If a executioner who is sent to kill steals the belongings of a corpse that have not been given, he commits a Sanghavasesa offense.' Because in the last case, even if one thinks 'this is mine' and holds it, one does not actually own the ownership, so it is regarded as ownerless; while in the first three cases, one actually owns the ownership, so stealing constitutes a Parajika offense. So, what kind of elimination is the Sanghavasesa offense shown in the root Sutra aimed at? It is aimed at the elimination of the case where there is an owner. The commentary says: 'Even if the belongings of the cemetery themselves have no owner, if, due to greed and other reasons, one thinks 'I have obtained this,' and thus generates a sense of ownership, if a Bhikshu takes it with the intention of stealing, then he commits a Sanghavasesa offense.' Thus, according to the commentary's view, if the item actually has no owner, but is possessed due to evil thoughts, and a Bhikshu steals corpse clothes and other items from the cemetery with the intention of stealing, he commits a Sanghavasesa offense. This does not constitute a Parajika offense of taking what is not given, because even if it is possessed due to evil thoughts, it actually has no owner, lacking the element of having an owner. In terms of linguistic meaning, the views of the root Sutra and the commentary are: For the belongings of a cemetery that are possessed, there are two situations: the item is possessed by evil people, etc., with the idea that they actually own the ownership and become the owner; or they possess it with the idea, but do not actually own the ownership. In the first case, stealing constitutes a Parajika offense, and in the second case, it is a Sanghavasesa offense.' Regarding these two statements, the Lamas tend to the Light

---

ྡན་གྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་ཡང་། འདིར་ནི་རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀའི་རྗེས་སུ་འབྲང་སྟེ་དུར་ཁྲོད་ནས་བྱུང་བའི་རྫས་ཡིན་པ་ཤེས་བཞིན་དུ་རིན་དུ་གསེར་ 6-301a མང་དུ་འཇལ་བ་མཐོང་བས་ན། འདི་བརྐུས་ན་དངོས་པོ་དམན་པའི་ཆ་ནས་ཕམ་པ་མི་བསྐྱེད་པར་འཆད་པ་དེ་ཡི་རིགས་སོ་སྙམ་མོ། །ཆུད་གཟན་པའི་སྦོམ་པོ་སྔར་བསྟན་ཟིན་མོད་ཀྱི། གསང་སྔགས་ཀྱིས་ཆུད་གཟོན་པ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་རྩ་བ་ལ་ཕུག་ལ་སོགས་པའི་ལྡུམ་ཞིང་དང་། སྡོང་བུ་དང་། ལོ་མ་དང་། མེ་ཏོག་དང་། འབྲས་བུའི་ཀུན་དགའ་ར་བ་ནི་ལྡུམ་རའོ་སྟེ། དེ་ལ་སོགས་པ་གསང་སྔགས་དག་གིས་སྐམ་པར་བྱེད་ན་སྦོམ་པོའོ། །སེར་བ་ཕབ་པ་ལ་སོགས་པའི་སྒོ་ནས་ཀྱང་སྦོམ་པོའོ། །དགེ་སློང་གིས་རྩྭ་ལ་སོགས་པའི་ཆས་ཀྱིས་བརྔོད་ནས་བྲིད་དེ་རྟ་བཀྲི་བ་དང་། ཞོན་ཏེ་རྟ་འདི་བརྐུ་བར་བྱའོ་སྙམ་ནས་མྱུར་དུ་གོམ་པ་འདོར་བ་ལ་སོགས་པ་ལུས་འགྱུར་བ་ཡང་སྦོམ་པོའོ། །གྲུ་འདིར་ཞུགས་ཏེ་གྲུ་འདི་བརྐུ་བར་བྱའོ་སྙམ་པ་ཡང་སྦོམ་པོའོ། །རྟའམ་གྲུ་འདི་ལས་རྟའི་ཁལ་ལམ་གྲུའི་རྫས་འདི་ལྟར་བརྐུའོ་སྙམ་ནས་ལུས་འགྱུར་བ་ཡང་སྦོམ་པོའོ། །ཊཱི་ཀར། སྔར་འདིར་སྨོས་པའི་ཚིག་གི་གནས་སུ་འདིར་འདི་ལས་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་བཅུག་པའོ་ཞེས་སོ། །རང་དང་ནོར་གཅིག་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕ་མ་དང་། ཕུ་ནུ་དང་། བུ་སྲིང་དང་། མཁན་པོ་དང་། སློབ་དཔོན་དང་། མཆོད་རྟེན་དང་། རང་ཉིད་ཁོངས་སུ་མ་གཏོགས་པའི་དགེ་འདུན་ལ་སོགས་པ་ལ་བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་བསྔོས་པའི་རྫས་ཤོ་གམ་གཞལ་དགོས་པ་གཞལ་བ་ལས་འདས་ན་སྦོམ་པོའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། སྔར་གཞན་གྱི་དོན་ཉིད་དུ་ཡང་དངོས་གཞིའི་རྣམ་པའོ་ཞེས་སྨོས་པ་དེའི་སྤྲོས་པའི་ཡུལ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །བརྙས་པ་དང་བསྐྱིས་པ་དག་མི་སྦྱིན་པར་ཐག་བཅད་པའི་སེམས་བསྐྱེད་པ་སྦོམ་པོའོ། །སེམས་བསྐྱེད་པ་ལ་བསྡམ་བྱར་ཟད་པས་ལུས་ངག་ཏུ་ཐོན་ན་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་ཁ་ཅིག་ཟེར་ཡང་། འདི་ལ་ནི་ལུས་ངག་ཏུ་ཐོན་ན་སྦོམ་པོའི་ཞེས་ 6-301b ཁ་ཅིག་ཟེར་ཡང་། འདི་ལ་ནི་ལུས་ངག་ཏུ་ཐོན་ན་ཞེས་ལུང་བསྟན་བཅོས་གང་ལས་ཀྱང་མ་གསུངས་ལ། སྔར་ན་ནི་སྦྱོར་བ་གཞན་ཉིད་དོ་ཞེས་སྔར་མི་སྦྱིན་པར་བསམ་པས་ཐག་བཅད་པ་ཉིད་ན་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་པ་དང་མཚུངས་པར་སེམས་ཞེས་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་གསུངས་སོ། །ནད་པ་ལ་སོགས་པ་དག་གིས་གཞན་དགེ་འདུན་གྱི་དོན་དུ་བྱིན་པའི་རྫས་དེ་ནད་གཡོག་ལ་སོགས་པས་འགོད་པ་ཡང་སྦོམ་པོའོ། །འདི་ལ་ཕམ་པ་མི་བསྐྱེད་པ་ནི་ཊཱི་ཀར། དགེ་འདུན་གྱིས་མ་ཚོར་བས་དེ་ལས་བདག་གིར་བྱ་བའི་སེམས་མ་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །དེ་ལ་རྩོད་པ་སྤང་བ་ནི། འོད་ལྡན་དུ་གཞན་འདོད་བཀོད་པའི་པཎྜི་ཏ་ཁ་ཅིག་ན་རེ། རྫས་དེ་ནད་པར་དབང་སྟེ། བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་མ་བཏང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། འདུལ་བྱེད

【現代漢語翻譯】 雖然遵循了《毗奈耶》，但在這裡，我遵循了自釋和註釋，因為我看到有人明知是從墳墓中取出的東西，卻用大量的黃金來支付。我認為，如果偷竊這個東西，從物品價值低的角度來說，不會導致墮落。之前已經展示過粗罪的龐大，爲了展示秘密真言如何導致粗罪，根本如挖掘等的園林，樹木，樹葉，花朵和果實的娛樂場所是園林。如果秘密真言使這些乾燥，那就是粗罪。通過降冰雹等方式也是粗罪。比丘用草等工具收割后出售，騎馬並想『我要偷這匹馬』，然後迅速邁步等身體變化也是粗罪。登上這艘船並想『我要偷這艘船』也是粗罪。想『我要從這匹馬或船上偷走這樣的貨物』，然後身體變化也是粗罪。《註釋》中說：『之前在這裡提到的詞語的位置，插入了「從這裡」這個詞。』對於不是自己和財產相同的父母、兄弟姐妹、師父、阿阇梨、佛塔和不屬於自己的僧團等，從內心深處發誓要供養的物品，如果超過了應有的份額，那就是粗罪。《註釋》中說：『之前也提到過爲了他人的利益也是實體的形式，這是爲了展示擴充套件的對象。』對於輕蔑和借來的東西，不給予而下定決心的想法是粗罪。有些人說，想法的產生已經結束，如果表現在身語上，那就是粗罪。但對於這個，沒有任何經文或論典說過『如果表現在身語上』。之前說『是另一種行為』，大海法師說，『之前因為不給予的想法而下定決心本身就等同於產生粗罪。』對於病人等，其他人爲了僧團的利益而給予的物品，如果由護理人員等挪用，也是粗罪。《註釋》中說，這不會導致墮落：『因為僧團沒有意識到，所以沒有產生據爲己有的想法。』爲了消除對此的爭議，光明中有些主張他人觀點的班智達說：『物品屬於病人，因為沒有從內心深處放棄。』《毗奈耶分別》中說：

【English Translation】 Although following the Vinaya, here I follow the self-commentary and annotations, because I see people paying a lot of gold knowing that it is something taken from the cemetery. I think that if stealing this thing, from the perspective of the low value of the item, it will not lead to defeat. The magnitude of gross offenses has been shown before, and in order to show how secret mantras lead to gross offenses, the garden of roots such as digging, trees, leaves, flowers, and fruits is a garden. If secret mantras make these dry, that is a gross offense. Causing hail and the like is also a gross offense. If a monk harvests grass and the like with tools and sells it, rides a horse and thinks, 'I will steal this horse,' and then quickly takes steps, etc., physical changes are also a gross offense. Getting on this boat and thinking, 'I will steal this boat' is also a gross offense. Thinking, 'I will steal such goods from this horse or boat,' and then physical changes are also a gross offense. The Commentary says: 'In the place of the words mentioned here before, the word "from here" is inserted.' For parents, siblings, teachers, acharyas, stupas, and sangha that do not belong to oneself and are not the same as one's property, if the items vowed to be offered from the bottom of one's heart exceed the due share, that is a gross offense. The Commentary says: 'It was also mentioned before that it is also the form of the entity for the benefit of others, this is to show the object of expansion.' For despised and borrowed things, the idea of deciding not to give is a gross offense. Some say that the generation of the idea has ended, and if it appears in body and speech, that is a gross offense. But for this, no scripture or treatise has said 'if it appears in body and speech.' Previously it was said 'it is another action,' the great Ocean Master said, 'Previously, because of the idea of not giving, the determination itself is equivalent to generating a gross offense.' For patients and the like, if items given by others for the benefit of the sangha are misappropriated by caregivers and the like, that is also a gross offense. The Commentary says that this will not lead to defeat: 'Because the sangha did not realize it, so the idea of taking possession did not arise.' In order to eliminate the controversy about this, some panditas who advocate other people's views in the Light say: 'The item belongs to the patient, because it has not been abandoned from the bottom of the heart.' The Vinaya Differentiation says:

---

་ལས། དགེ་འདུན་ལ་དབུལ་ལོ་ཞེས་ལྟོས་བཅས་ཀྱི་ཚིག་འབྱུང་བས་གྲུབ་བོ་ཞེ་ན། དེ་ནི་མ་གྲུབ་སྟེ། དགེ་འདུན་ལ་ཞེས་གཉིས་པ་ཡུལ་གྱི་སྒྲ་སྨོས་པའི་ཕྱིར་ལྟོས་མེད་ཡིན་ནོ། །གཞན་དུ་ལྟོས་བཅས་ཡིན་ན་དགེ་འདུན་གྱི་ཕྱིར་ཞེས་བཞི་པ་ཆེད་དུ་བྱ་བའི་སྒྲ་སྨོས་པར་རིགས་སོ། །ནད་པར་དབང་ན་རྫས་དེ་སོ་སོར་བགོས་པ་ལ་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པར་རིགས་པ་ལས། ལུང་ལས་སྦོམ་པོར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །ནོར་བདག་གི་སེམས་ཀྱིས་བཏང་བ་ལྟ་བུ་བདག་པོ་སུས་ཀྱང་ཡོངས་སུ་མ་བཟུང་བ་བདག་པོ་མེད་པ་ལ་མི་གཞན་གྱིས་བདག་ཏུ་ཡོངས་སུ་བཟུང་བར་དགེ་སློང་གིས་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་ཏེ་བརྐུས་པ་སྦོམ་པོའོ། །ཊཱི་ཀར། ཡན་ལག་གཅིག་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་སྦོམ་པོ་སྟེ། འདི་ལྟར་མིའི་རྒྱུད་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་བཟུང་བ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བའི་ཡན་ལག་དེ་འདི་ལ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །ཟན་དྲོན་དང་། འབྲས་ཆན་དང་། ཕྱེ་དང་། ཉ་ཤ་དང་། ཤ་དང་། ཁུར་བ་ལ་སོགས་པའི་བསོད་སྙོམས་དབང་བའི་གཞི་མེད་ 6-302a པར་མི་དབང་བ་ནོད་པ་སྦོམ་པོའོ། །འདི་གང་གི་སེལ་བ་ཡིན་ཅེ་ན། འོད་ལྡན་ལས། ཅིའི་ཕྱིར་མཐར་མི་འགྱུར་ཞེ་ན། ཁ་ཟས་ལ་ནི་མངོན་པར་ཞེན་པའི་བསམ་པ་ཞེན་པའི་ཕྱིར་ཉེས་པ་སྦོམ་པོ་ཁོ་ནར་མངོན་གྱི། རིན་ཐང་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་ནི་མ་ཡིན་ཏེ་རིན་ཐང་བརྩི་བར་བྱའོ་ཞེས་མ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། །འོ་ན་མུ་གེའི་ཚེ་ན་ཟན་དྲོན་དང་། འབྲས་ཆན་དང་། ཕྱེ་ཁལ་བརྒྱ་བརྐུས་ཀྱང་དངོས་པོ་མི་དམན་པའི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་རྐུ་བའི་ཕམ་པ་མི་བསྐྱེད་པར་འགྱུར་ཏེ་ཧ་ཅང་ཐལ་ཆེས་སོ། །དེས་ན་སྐབས་འདིར་སྦོམ་པོར་གསུངས་པ་ནི་མི་དབང་བའི་བསོད་སྙོམས་ཉུང་ཤས་ལེན་པ་སྟེ་རིན་ཐང་མ་ཚང་བའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་ལུང་ལས་སྦོམ་པོར་གསུངས་སོ་ཞེས་རིགས་སོ། ། 說別除離非墮 གསུམ་པ་ནི། རྙེད་པ་བགོད་པ་ན་དགེ་སློང་རང་གི་སྐལ་པ་གཞན་གྱིས་བླངས་ཟིན་པ་ལ་བླངས་ཟིན་པར་རྒྱུས་མི་ཤེས་པས་སླར་ཡང་རང་གི་སྐལ་བ་ལེན་པ་ནི་ལེན་པ་དེ་ཉེས་མེད་ཀྱི་གཞི་ཡོད་པ་སྟེ། ཉེས་མེད་ཀྱི་གཞི་མེད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་པས་ཉེས་པ་མེད་དེ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། སླར་ཕུལ་ན་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །རྣམ་པ་གཅིག་ཏུ་ན་རྙེད་པ་བགོད་པ་ཉིད་ན་སློབ་མ་གཉིས་ཀྱིས་མཁན་པོའི་སྐལ་བ་སོ་སོར་བླངས་པ་ལྟ་བུ་གཞན་གྱི་སྐལ་བ་གཞན་གྱིས་བླངས་ཟིན་པ་ལ། བླངས་ཟིན་པར་རྒྱུས་མི་ཤེས་པས་སླར་ཡང་གཞན་གྱི་སྐལ་བ་ལེན་པ་ནི་ལེན་པ་དེ་ཉེས་མེད་ཀྱི་གཞི་ཡོད་པ་སྟེ། ཉེས་མེད་ཀྱི་གཞི་མེད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་པས་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་ཀྱང་གཞུང་འདིས་བསྟན་ཏེ་དོན་དེ་ལྟར་ཊཱི་ཀར་བཤད་དོ། །ཁོ་བོའི་སྐལ་བ་ཁྱོད་ཀྱིས་ལོངས་ཤིག་ཅེས་མ་བཅོལ་བས་ཉེས་མེད་ཀྱི་གཞི་མེད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། ཁོ་བོའི་སྐལ་བ

【現代漢語翻譯】 問：如果根據『佈施僧眾』這樣的相關聯的詞語來推斷，是否成立呢？ 答：這並不成立。因為『佈施僧眾』中，『僧眾』是作為第二格的處所格來使用的，因此是無所依的。如果是有所依的，那麼就應該使用第四格的目的格，說『爲了僧眾』。 如果病人有權處理財物，那麼將財物分開分配會導致墮罪，這與律典中說的粗罪相違背。 如果財物的主人已經捨棄了財物，就像財物的主人沒有任何人佔有一樣，對於無主之物，其他人佔爲己有，比丘誤以為是偷盜，則犯粗罪。 《 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)》中說：因為缺少一個支分，所以是粗罪。就像『被人的相續所佔有』這樣的支分，在這裡是不存在的。 對於粥、飯、麵粉、魚、肉、包子等食物，在沒有權利的情況下，擅自取用屬於粗罪。 問：這是爲了消除什麼呢？ 答：《光明經》中說：『為什麼不是墮罪呢？因為對於食物有強烈的貪執，所以僅僅是粗罪，而不是因為價值不足，因為沒有說要計算價值。』 如果饑荒的時候，偷盜一百馱的粥、飯、麵粉，因為缺少『物品不減少』的支分，就不會犯偷盜的墮罪，這太過分了。 因此，這裡所說的粗罪，是指拿取少量無權享用的食物，這是從價值不足的角度來說的，律典中說的是粗罪。 第三，關於別除離非墮： 在分配所得財物時，如果比丘自己的份額已經被他人取走，但他不知道已經被取走，再次取走自己的份額，那麼這種取走是有無罪的基礎的，因為不是沒有無罪的基礎，所以沒有罪。《解脫經》中說：『如果再次給予，則沒有罪。』 另一種情況是，在分配所得財物時，兩個弟子各自取走了堪布（ उपध्याय，梵文天城體，梵文羅馬擬音：upādhyāya，漢語字面意思：親教師）的份額，如果他人已經取走了他人的份額，但他不知道已經被取走，再次取走他人的份額，那麼這種取走是有無罪的基礎的，因為不是沒有無罪的基礎，所以沒有罪。這部論典也是這樣闡述的， टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)中也是這樣解釋的。 『我的份額你拿去吧』，因為沒有囑託，所以不是沒有無罪的基礎。《 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)》中說：『我的份額』

【English Translation】 Question: Does it hold true based on the relative term 'giving to the Sangha'? Answer: It does not hold true. Because in 'giving to the Sangha,' 'Sangha' is used as the locative case in the second declension, therefore it is independent. If it were relative, then the dative case in the fourth declension should be used, saying 'for the Sangha.' If a sick person has the right to handle property, then dividing the property separately would lead to a downfall, which contradicts what is said in the Vinaya about gross offenses. If the owner of the property has abandoned it, just as no one possesses the property, and another person takes possession of the ownerless property, and the Bhikshu mistakenly thinks it is stealing, then it is a gross offense. The ṭīkā (commentary) says: Because one branch is incomplete, it is a gross offense. Like the branch 'possessed by the lineage of a person,' it is not present here. Taking alms such as warm porridge, rice, flour, fish, meat, and dumplings without the right to do so is a gross offense. Question: What is this eliminating? Answer: The Light Sutra says: 'Why is it not a downfall? Because there is strong attachment to food, so it is only a gross offense, not because the value is insufficient, because it is not said to calculate the value.' If during a famine, one steals a hundred loads of warm porridge, rice, and flour, because the branch of 'the item is not diminished' is incomplete, one would not commit the downfall of stealing, which is too extreme. Therefore, the gross offense mentioned here refers to taking a small amount of alms that one does not have the right to, which is based on the insufficiency of value, and the Vinaya says it is a gross offense. Third, regarding the exclusion of non-offenses: When distributing gains, if a Bhikshu's own share has already been taken by another, but he does not know it has been taken, and takes his own share again, then this taking has a basis of innocence, because it is not without a basis of innocence, so there is no offense. The Commentary says: 'If it is given again, there is no offense.' Another situation is that when distributing gains, two disciples each take the share of the Upadhyaya (teacher). If another has already taken the share of another, but he does not know it has been taken, and takes the share of another again, then this taking has a basis of innocence, because it is not without a basis of innocence, so there is no offense. This treatise also explains it this way, and the ṭīkā (commentary) also explains it that way. 'Take my share,' because there was no entrustment, it is not without a basis of innocence. The ṭīkā (commentary) says: 'My share'

---

་ཁྱོད་ཀྱིས་ལོངས་ཤིག་ཅེས་མ་བཅོལ་བར་གཞན་ཞིག་གིས་དེའི་སྐལ་བ་མི་དབང་ 6-302b བར་བླངས་ན་བདག་པོར་འགྱུར་བ་དེ་ལ་ནི་མི་དབང་བ་བླངས་པའི་ཉེས་པ་མེད་དེ། རང་གིས་མ་བླངས་པའི་ཕྱིར་དང་། གཞན་ལ་མ་བཅོལ་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ་ཆེད་དུ་བྱ་བ་དེ་ལ་ཉེས་པ་མེད་པར་བསྟན་ཏོ། །ལེན་པ་པོ་དེ་ལ་ཉེས་པ་མེད་པར་བསྟན་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། གཞན་དག་ན་རེ། ཁོ་བོའི་སྐལ་བ་ཁྱོད་ཀྱིས་ལོངས་ཤིག་ཅེས་མ་བཅོལ་བར་དགེ་སློང་གིས་གཞན་གྱི་དོན་དུ་གཞན་མི་དབང་བ་ལ་གཞན་དེ་དབང་བའི་བློས་བླངས་ན་ལེན་པ་པོ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དེ། ཉེས་མེད་ཀྱི་གཞི་ཡོད་པ་སྟེ་གཞི་མེད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཊཱི་ཀས་པཎྜི་ཏ་གཞན་གྱི་འདོད་པ་བཀོད་ནས་དེ་ལ་ཡང་ལུང་སྣང་ངོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། ། བཞི་པ་ནི། དགེ་སློང་མགྲོན་དུ་མ་བོས་པར་སྦྱིན་བདག་གི་ཟན་ཟ་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ཊཱི་ཀའི་དགོངས་པ་ནི་སྦྱིན་བདག་གིས་ཤེས་རུང་མ་ཤེས་རུང་། ཡོན་ཟོང་ཐོབ་རུང་མ་ཐོབ་རུང་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་སོ། །རྒྱ་གར་གྱི་འདུལ་འཛིན་ཁ་ཅིག་ན་རེ། མགྲོན་དུ་མ་བོས་པའི་རྙེད་པ་ནི་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ། འདི་ནི་ཁོ་བོས་མགྲོན་དུ་མ་བོས་སོ་སྙམ་དུ་སྦྱིན་བདག་གིས་རིག་པ་དང་མ་རིག་པའོ། །སྔ་མ་ནི་སྦྱིན་བདག་གིས་རིག་བཞིན་དུ་བསྟབས་པ་ལེན་པའི་ཕྱིར་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །ཕྱི་མ་ཤོས་ལ་ནི་ཡོན་ཟོང་ཡོད་མེད་གཉིས་ལས། ཡོན་ཟོང་མེད་ན་ནི་ཁ་ཟས་ངན་ངོན་ཙམ་ལེན་པའི་ཕྱིར་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ཕམ་པར་མི་འགྱུར་ལ། ཡོན་ཟོང་རིན་ཐང་ཚང་བ་ཡོད་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་ཞེས་ཟེར་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། འདི་ལ་ཁ་ཅིག་ཕམ་པར་འགྱུར་བར་སྨྲ་སྟེ་དེ་དག་གིས་ནི་ལེགས་པར་མ་བརྟགས་སོ་ཞེས་སོ། །དེས་ན་མགྲོན་དུ་མ་བོས་པར་ཟ་བ་འདི་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། མ་བྱིན་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། རྐུ་སེམས་མེད་པའི་ཕྱིར་ཕམ་པར་ཡང་མི་འགྱུར་ལ། སྦོམ་པོར་ཡང་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། ། 6-303a རྫས་ལ་ནོམ་པའི་སྔ་རོལ་གྱི་རྐུ་བའི་ཆེད་དུ་འགྲོ་བ་གོམ་པ་འདོར་བ་ཡང་ངོ་སྟེ་ཉེས་བྱས་སོ། །ནོམ་པའི་སྔ་རོལ་ནི་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ཉིད་ཅེས་པར་འདུས་མོད་ཀྱི། འོན་ཀྱང་འདིར་བསྟན་པ་ནི་ཊཱི་ཀར། མདོ་འོག་མའི་ཡུལ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་འདི་བརྩམས་ཏེ། གལ་ཏེ་མདོ་འདི་མ་བྱས་སུ་ཟིན་ན་དེའི་ཚེ་མདོ་འོག་མ་ཉིད་གང་ལས་ཐ་དད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་པ་མི་ཤེས་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །རྐུ་བའི་ཆེད་དུ་འགྲོ་བ་དེ་ལས་རྐུ་བའི་གྲོས་བྱེད་པ་ཉེས་བྱས་ཐ་དད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ། རྐུ་བའི་ཆེད་དུ་འགྲོ་བ་དང་རྐུ་བའི་གྲོས་བྱེད་པ་གཉིས་ཀ་ལ་ཉེས་བྱས་གཅིག་ཏུ་འགྱུར་བའོ། །ཊཱི་ཀར། འགྲོ་བའི་སྔོན་རོལ་དུ་གྲོས་བྱེད་པ་གང་ཡིན་པ་ཅི་དེར་འདོང་ངམ། འོན་ཏེ་འདོང་ཞེས་ངག་གི་ལས་བྱེད་པ་དང་། ལག་པ

【現代漢語翻譯】 如果未經你的允許，他人擅自取用本應屬於你的那份，那麼取用者並不算犯了『未經授權取用』的罪過，因為這並非你主動給予，也未曾委託他人代勞。這表明，對於特定的行為，並不存在罪過。至於接受者是否也有罪過，注釋中提到：『有些人認為，如果未經我的允許，僧侶為了他人的利益，擅自取用他人之物，並認為那是被允許的，那麼接受者並沒有罪過，因為存在無罪的基礎，並非毫無依據。』注釋中引用了其他班智達的觀點，並對此提供了依據。 第四，如果僧侶未經邀請就食用施主的食物，這是一種輕罪。注釋的含義是，無論施主是否知情，無論是否獲得供養，這都是一種需要學習的輕罪。一些印度的律師認為，未經邀請而獲得的供養有兩種情況：施主知道或不知道自己沒有邀請。前者，因為施主明知故犯，所以接受者並未犯下『不予而取』的重罪。對於後者，無論是否有供養，如果沒有供養，僅僅是接受少量食物，那麼不會構成『不予而取』的墮罪；但如果供養的價值足夠，則會構成墮罪。注釋中說：『有些人認為這會構成墮罪，但他們並未仔細考察。』因此，未經邀請而食用食物，注釋中說：『因為不是不予而取，也沒有偷盜的意圖，所以不會構成墮罪，也不會構成粗罪。』 在盜竊財物之前，為了盜竊而行走的每一步，都是一種輕罪。所謂『盜竊之前』，是指準備行為本身。這裡的說明來自注釋：『撰寫此處是為了說明下部經文的範圍。如果沒有這部經文，人們將無法區分這部經文與下部經文的不同之處。』為了盜竊而行走，與為了盜竊而商議，並非不同的輕罪，而是指為了盜竊而行走和為了盜竊而商議，都會構成同一種輕罪。注釋中說：『在行走之前進行商議，是否要去呢？或者說，用言語或行動表示要去。』

【English Translation】 If someone takes what is due to you without your permission, the taker is not guilty of 'taking without being authorized,' because it was not given by you, nor was it entrusted to someone else. This shows that there is no fault for that particular action. As for whether the receiver is also at fault, the commentary mentions: 'Some say that if a monk, without my permission, takes something belonging to another for the benefit of others, and thinks it is allowed, then the receiver is not at fault, because there is a basis for innocence, and it is not without basis.' The commentary quotes the views of other paṇḍitas and provides a basis for this. Fourth, if a monk eats a patron's food without being invited, it is a minor offense. The meaning of the commentary is that whether the patron knows or not, whether or not offerings are received, it is a minor offense that needs to be learned. Some Indian Vinaya masters believe that there are two types of gains without invitation: the patron knows or does not know that they have not invited. In the former case, because the patron knowingly violates the rule, the receiver does not commit the grave offense of 'taking what is not given.' In the latter case, whether there are offerings or not, if there are no offerings, merely receiving a small amount of food will not constitute a Pārājika (defeat) of 'taking what is not given'; but if the value of the offering is sufficient, it will constitute a Pārājika. The commentary says: 'Some say that this will constitute a Pārājika, but they have not examined it carefully.' Therefore, eating food without being invited, the commentary says: 'Because it is not taking what is not given, and there is no intention to steal, it will not constitute a Pārājika, nor will it constitute a Sthūlātyaya (gross offense).' Before stealing property, every step taken for the purpose of stealing is a minor offense. The so-called 'before stealing' refers to the preparatory act itself. The explanation here comes from the commentary: 'Writing this is to explain the scope of the lower scripture. If there were no this scripture, people would not be able to distinguish the difference between this scripture and the lower scripture.' Walking for the purpose of stealing and deliberating for the purpose of stealing are not different minor offenses, but rather that walking for the purpose of stealing and deliberating for the purpose of stealing both constitute the same minor offense. The commentary says: 'Before walking, deliberating, is one going or not? Or, expressing the intention to go in words or actions.'

---

་རྐྱོང་པ་དང་། མགོ་བསྒྱུར་བ་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་དེའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པས་དེ་ལ་ཉེས་བྱས་ཐ་དད་པར་མི་འགྱུར་ཏེ། འདི་ལྟར་གྲོས་བྱེད་པ་ནས་བརྩམས་ཏེ་ནོམ་པར་བྱེད་པའི་སྔ་རོལ་ཚུན་ཆད་ལ་ཉེས་བྱས་གཅིག་ཁོ་ནར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། ། 說所學學處 གསུམ་པ་ནི། ཕྱག་དར་ཁྲོད་ཀྱི་གོས་ལྟ་བུ་དགེ་སློང་གིས་ལེན་ན་རྫས་འདི་བདག་པོ་གཞན་གྱིས་ཀུན་ཏུ་བཟུང་བ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེས་བདག་པོ་ཡོད་མེད་ཞིབ་ཏུ་ལེགས་པར་སོ་སོར་བརྟག་པར་བྱས་ཏེ། བདག་པོ་མེད་པར་ངེས་པར་གྱུར་ན་བླང་བར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། དེ་ལྟར་བྱས་ན་རང་ཡང་འགྱོད་པ་མི་བསྐྱེད་ལ་གཞན་གྱི་ཚིག་གི་སྐབས་ཀྱང་མེད་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །བུ་ལོན་ཆགས་པ་ལྟ་བུའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་གིས་རང་གི་ལུས་བསྒྱེལ་ཞིང་བསྙལ་བར་མི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། འདི་ནི་དགེ་སློང་གིས་ཞིང་རྨེད་པའི་མདུན་དུ་བདག་ཉིད་བསྒྱེལ་ཏེ་ཉལ་བ་དང་། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་དགེ་སློང་གི་ལུས་བསྒྱུར་བ་རྣམ་པ་དེ་ལྟ་བུ་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་བསྡུས་པ་ 6-303b ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ཕུག་རོན་ལ་སོགས་པའི་ཚང་གཞིག་པར་མི་བྱའོ། །དེ་ཡང་དགེ་སློང་གི་གནས་ལས་གཞན་དུ་སྒོ་ང་ཡོད་མེད་གཉིས་ཀ་མི་གཞིག་ལ། དགེ་སློང་གི་གནས་སུ་སྒོ་ང་མེད་པ་གཞིག་པ་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བ་ཡིན་ནོ། །རང་གིས་དབྱར་མ་གནས་པའི་གཙུག་ལག་ཁང་དེར་དབྱར་གྱི་རྙེད་པའི་ཆོས་གོས་ཀྱི་སྐལ་བའི་ཆ་མི་བླངས་ཏེ། རྐུ་སེམས་མེད་ན་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་དང་། རྐུ་སེམས་ཀྱིས་བླངས་ན་ཕམ་མོ། །ཊཱི་ཀར། འདིར་དབྱར་གྱི་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་མཚོན་པ་སྟེ། གཞན་དུ་ཡང་རྙེད་པ་མི་དབང་བ་བླངས་པ་དགག་པ་དེ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །ཆོམ་རྐུན་པར་གྲགས་པ་ལས་འདི་ནི་སྦྱིན་བདག་གིས་སོ་སྙམ་པའི་སེམས་ཀྱིས་ལེན་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། རྫས་འདིའི་བདག་པོ་ནི་འདི་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བའི་དབང་དུ་བྱས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོ། །གང་ལས་ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པ་འོང་བའམ་བྱུང་བ་རྐུ་ཐབས་ཅན་གྱི་ཆོམ་རྐུན་པ་ཞེས་པ་ནི་ལུང་གི་ཚིག་གོ། ཚིག་དེ་ཉིད་གསལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སློབ་དཔོན་གྱིས་ཆོམ་རྐུན་པར་མ་གྲགས་པ་ཞེས་སྨོས་ཏེ། དེ་ལས་ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་བླང་བར་མི་བྱའོ་སྟེ། ནོར་དེ་བླངས་ཏེ་ནོར་བདག་གིས་ངོས་ཟིན་ན་ཁུངས་ཕྱུང་དུ་ཟིན་ཀྱང་། ཡུལ་མིས་རྐུ་བར་མ་བཅད་པར་དགེ་སློང་གཙང་བར་མི་བའི་ཕྱིར། ཊཱི་ཀར། འཇིག་རྟེན་ན་གྲགས་པར་གྱུར་པ་དེ་ལས་བླང་བར་བྱ་སྟེ། གྲགས་པར་གྱུར་པ་ལས་ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པ་འོང་བ་ནི་འཇིག་རྟེན་ན་གྲགས་པ་ཡིན་གྱི་གཞན་གྱིས་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ཆོམ་རྐུན་པར་གྲགས་པ་དེ་ལས་ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པ་བླངས་པ་ན་མཚོན་གྱིས་ཁ་ཚར་དང་ཕུན་ཚར་ལ་སོགས་པ་བཅད་པ་དང་། ཁ་དོག་ངན་པར་ཁ་བསྒྱུར

【現代漢語翻譯】 所有伸展和轉頭等動作都屬於同一範疇，因此不會構成不同的違犯。例如，從計劃到實際盜竊之前，都應被視為單一的違犯。 所學學處： 第三，如果比丘要拿取像抹布堆里的布，應仔細檢查此物是否已被他人佔有。如果確定無人佔有，則可以拿取。 टीका（梵文，ṭīkā，釋論）：這樣做，自己不會後悔，也不會引起他人的非議。 比丘不應因債務等原因而倒臥或躺臥。 टीका：這是指比丘在耕地前倒地而臥，世尊說不應以這種方式倒臥。這是對世尊所說內容的總結。 不應破壞鴿子等的巢穴。也就是說，無論比丘的住所內外，都不得破壞有蛋或無蛋的巢穴。但比丘住所內沒有蛋的巢穴可以破壞。 不應在自己未過夏安居的寺廟中拿取夏季所得的衣物份額。如果沒有盜心，則犯學習處的違犯；如果有盜心，則犯波羅夷罪。 टीका：這裡提到『夏季』只是一個例子，同樣禁止拿取其他無權獲得的財物。 如果從被認為是盜賊的人那裡拿取財物，並認為這是施主所贈，則沒有罪過。 टीका：這是因為認為此物的物主就是此人。 從盜竊者處獲得的衣物等，被稱為『盜竊手段者』，這是經文中的用語。爲了澄清這個詞語，論師說：『從不被認為是盜賊的人那裡，一點財物也不應拿取。』即使拿了財物后，物主認出了它，追查到了來源，但如果當地人沒有判定此人為盜賊，那麼比丘的名聲就會受損。 टीका：應該從世人公認的盜賊那裡拿取財物，因為從公認的盜賊那裡獲得的衣物等，是世人公認的，而不是其他人。 如果從被認為是盜賊的人那裡拿取衣物等，應該剪斷刀劍的裝飾等，並將顏色改成不好的顏色。

【English Translation】 All actions such as stretching and turning the head fall into the same category, and therefore do not constitute different offenses. For example, from the planning stage to the actual theft, it should be regarded as a single offense. The Learned Precepts: Third, if a bhikṣu (比丘，monk) wants to take cloth from a pile of rags, he should carefully examine whether the item has been possessed by others. If it is determined that no one possesses it, then it can be taken. ṭīkā (टीका，ṭīkā，commentary): By doing so, one will not regret it and will not cause criticism from others. A bhikṣu should not fall or lie down due to debts, etc. ṭīkā: This refers to a bhikṣu falling to the ground before plowing the field. The Blessed One said that one should not lie down in this way. This is a summary of what the Blessed One said. One should not destroy the nests of pigeons, etc. That is, whether inside or outside the bhikṣu's residence, one should not destroy nests with or without eggs. However, destroying nests without eggs in the bhikṣu's residence is an exception. One should not take a share of the summer robes obtained in a monastery where one has not spent the summer retreat. If there is no intention to steal, it is a violation of the training precept; if there is an intention to steal, it is a pārājika (波羅夷，defeat). ṭīkā: The mention of 'summer' here is just an example; it is also forbidden to take other property that one is not entitled to. If one takes property from someone who is considered a thief, believing it to be given by a donor, there is no offense. ṭīkā: This is because it is assumed that the owner of the item is this person. Items such as robes obtained from a thief are called 'means of theft,' which is a term from the scriptures. To clarify this term, the teacher says: 'One should not take even a small amount of property from someone who is not considered a thief.' Even if the owner recognizes the property after it is taken and the source is traced, if the locals have not judged this person to be a thief, then the bhikṣu's reputation will be damaged. ṭīkā: One should take property from someone who is publicly recognized as a thief, because items such as robes obtained from a publicly recognized thief are recognized by the world, not by others. If one takes items such as robes from someone who is considered a thief, one should cut off the decorations of swords, etc., and change the color to an undesirable color.

---

་བ་བྱས་ཏེ་བསྲེལ་ཞིང་བཅང་བར་ 6-304a བྱའོ། །མཚོན་གྱིས་བཅད་པ་དང་། ཁ་དོག་ངན་པ་དེ་ལྟར་བྱས་ཀྱང་ནོར་བདག་གིས་ངོ་ཤེས་ཏེ་སློང་ན་སྦྱིན་ནོ། །མ་བྱིན་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ཡོན་པོ་དང་གྱ་གྱུའི་རྣམ་པས་གནད་ལ་བསྒྲེ་བར་མི་བྱའོ། །འདིས་མ་བྱིན་ལེན་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། ཊཱི་ཀར། མ་བྱིན་པར་ལེན་པ་ལ་ཡང་འདི་སྦྱར་བ་ཡོད་དེ། གནད་ལ་བསྒྲེ་བས་གཏོང་བ་དང་། སྦྱིན་དུ་འཇུག་པ་ན་བརྐུས་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། ། 說非墮罪差別 བཞི་པ་ནི། རྫུ་འཕྲུལ་དང་འདྲ་བའི་ཡིད་རྣམ་པར་དག་པས་གསང་སྔགས་དག་གིས་གཡོན་ཅན་རྣམས་ཀྱིས་བརྐུས་ཏེ་བཟུང་བ་དེ་གཏོང་བ་ལ་གཡོན་ཅན་ལས་འཕྲོགས་པའི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །བདག་གི་རྫས་གཞན་གྱིས་བརྐུས་པ་ལ་ཆོས་བཤད་དེ་བླངས་ཀྱང་མི་སྟེར་ན། སྔགས་བཟླས་ཏེ་སེམས་བསྒྱུར་ལ་བདག་ལ་སྦྱིན་དུ་བཅུག་ན་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དགེ་སློང་གི་རྫས་བྱི་བས་ཁྱེར་བ་བདག་པོས་བླངས་པ་ལ་ཡང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དེས་ཁྱི་དང་བྱ་སོགས་ལའང་མཚོན་ནོ། །དགེ་སློང་གཞན་གྱི་རྫས་བྱི་བས་ཁྱེར་བ་ལ་དགེ་སློང་གཞན་གྱིས་དགེ་སློང་གཞན་དེའི་རྫས་སུ་ལེན་པར་བྱེད་ན་ཡང་བྱི་བ་ལས་འཕྲོགས་པའི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །རྔོན་པ་དག་གིས་མངོན་པར་གཙེས་པར་གྱུར་པའི་རི་དྭགས་རྨས་ཏེ་དགེ་སློང་གི་གནས་ཁང་དུ་ཞུགས་པ་བཟུང་ཞིང་བླངས་པ་ལའང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །རི་དྭགས་དེ་ཤི་ན་རྔོན་པ་དེ་དག་ལ་ཤ་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །ཊཱི་ཀར། ཤ་དེ་དག་ལ་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་ཉིད་དེ་རང་གིས་བླང་བར་བྱ་བ་ཉིད་དུ་མི་བྱའོ། །གཞན་དག་ལ་ཡང་སྦྱིན་པར་མི་བྱ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །ཤ་བདག་ཡུན་རིང་དུ་མ་འོངས་ན་བདག་གིས་ཤ་བརྐུས་ཤིང་མ་ཟོས་པར་ཤེས་པའི་སླད་དུ་རུལ་རུལ་དུ་ཀེང་རུས་མངོན་པར་བཞག་གོ། མ་བྱིན་པར་ལེན་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་འདུལ་བྱེད་ཀྱི་སྐབས་ 6-304b སོ། །མ་བྱིན་པར་ལེན་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་རྫོགས་སོ།། །། 殺生罪 གསུམ་པ་ལ། འབྱེད་ཚེགས་ཞུ་བ་འདུལ་བྱེད་བརྗོད། ། དང་པོ་ལ། བསླབ་པར་བྱ་བའི་གནས་སྐབས་བརྗོད། །ལྟུང་བ་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་པར་བཞག །བསླབ་བྱ་གཞན་ཡང་བསྟན་པའོ། ། དང་པོ་ལ། ཆོས་བཤད་འབྲེལ་བའི་བསླབ་བྱ་བསྟན། །ནད་གཡོག་རྗེས་འབྲེལ་བསླབ་བྱ་བརྗོད། །བསམ་ངན་བཟློག་འབྲེལ་བསླབ་བྱའོ། ། 說屬開示學處 དང་པོ་ནི། གཞན་གྱི་སྲོག་ལ་གནོད་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར་བསླབ་བྱ་བསྟན་པ་ན་ནད་པ་སྨོས་པ་ནི་དཔེ་ཙམ་སྟེ། མི་ན་བ་ལ་འཆི་བར་འདོད་པའི་སེམས་པ་སྐྱེ་བ་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་རྐྱེན་ཉེ་བར་བསྒྲུབ་པ་ནི་རྐྱེན་ཚོགས་པའི་བྱེ་བྲག་སྟེ། ནད་པ་ལ་ཁྱོད་ཤི་ན་ལྷར་སྐྱེ་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་ཆོས་བཤད་པ་ལྟ་བུའམ། ཁྱོད་དུག་ཟོས་པ་ནི་སླའི་ཞེས་གཏམ་བརྗོད་པ་ལྟ་བུའི་སྒོ་ནས་ཉེ་བར་བསྒྲུབ་པར་མི་བྱའོ། །དེ་བྱས་ན་བསླབ་བྱ་ལས་འདས་པའ

【現代漢語翻譯】 燒燬並持有的方式來處理。如果用刀切割，或者顏色變得難看，但失主認出並索要，則應歸還。如果不歸還，則構成違犯。不應以彎曲或扭曲的方式來估價。這也適用於不予取。在註釋中提到：『這也適用於未經允許取走的情況，因為通過估價來放棄或允許給予，就構成了盜竊。』 說非墮罪差別 第四種情況是：通過類似於神通的清凈意念，使用真言秘密咒語，那些狡猾的人偷走並拿走的東西，歸還時，沒有從狡猾者手中搶奪的罪過。如果有人偷了我的東西，我給他講法，但他不給，如果我念咒轉變他的心，讓他給我，就沒有罪過。如果僧人的東西被老鼠拿走，主人拿回來也沒有罪過。這也適用於狗和鳥等。如果其他僧人的東西被老鼠拿走，其他僧人幫助那個僧人取回他的東西，也沒有從老鼠手中搶奪的罪過。獵人殘忍地折磨受傷的野獸，野獸跑到僧人的住所，抓住並拿走它也沒有罪過。如果那隻野獸死了，應該把肉給那些獵人。註釋中提到：『應該把肉給他們，不應該自己拿走，也不應該給其他人。』如果肉的主人很久沒來，爲了讓他知道我偷了肉並且沒有吃，就把腐爛的骨頭露出來。在《調伏》中，這屬於不予取的墮罪。 不予取的墮罪結束。 殺生罪 第三部分包括：解釋、分類、請求和講述《調伏》。 第一部分包括：講述應該學習的內容、確立墮罪的性質、以及展示其他應該學習的內容。 第一部分包括：展示與講法相關的學習內容、講述與照顧病人相關的學習內容、以及與阻止惡意相關的學習內容。 說屬開示學處 第一種情況是：爲了避免傷害其他眾生的生命而展示學習內容時，提到病人只是一個例子。對於沒有生病的人，如果生起想要死亡的念頭，並且促成這種念頭的因緣，這就是因緣的集合。例如，對病人說：『你死了就會升天』，或者說：『你吃毒藥很容易』，不應該以這種方式來促成。如果這樣做，就違越了學習內容。

【English Translation】 It should be burned and held. If it is cut with a knife, or the color becomes ugly, but the owner recognizes it and asks for it, it should be returned. If it is not returned, it constitutes an offense. It should not be evaluated in a crooked or distorted manner. This also applies to taking what is not given. The commentary mentions: 'This also applies to taking without permission, because giving up or allowing to give through evaluation constitutes theft.' Saying the differences of non-falling offenses The fourth case is: Through a pure intention similar to magical powers, using secret mantras, there is no offense of robbing from the cunning when those cunning people steal and take things, and then they are returned. If someone steals my things, and I preach the Dharma to him, but he does not give them back, if I recite mantras to transform his mind and make him give to me, there is no offense. If a monk's things are taken away by a mouse, there is no offense if the owner takes them back. This also applies to dogs and birds, etc. If another monk's things are taken away by a mouse, and another monk helps that monk to retrieve his things, there is no offense of robbing from the mouse. There is also no offense in catching and taking a wounded wild animal that has been cruelly tortured by hunters and has entered a monk's residence. If that wild animal dies, the meat should be given to those hunters. The commentary mentions: 'The meat should be given to them, and should not be taken by oneself, nor should it be given to others.' If the owner of the meat does not come for a long time, in order to let him know that I stole the meat and did not eat it, the rotten bones should be exposed. In the Vinaya, this belongs to the offense of taking what is not given. The offense of taking what is not given ends. Offense of killing The third part includes: explanation, classification, request, and narration of the Vinaya. The first part includes: narrating what should be learned, establishing the nature of the offense, and showing other things that should be learned. The first part includes: showing the learning content related to Dharma teaching, narrating the learning content related to caring for the sick, and the learning content related to preventing malicious intent. Saying that it belongs to the exposition of the precepts The first case is: When showing the learning content in order to avoid harming the lives of other beings, mentioning the sick person is just an example. For people who are not sick, if the thought of wanting to die arises, and the conditions that promote this thought are gathered, this is the collection of conditions. For example, saying to a sick person: 'If you die, you will be reborn in heaven,' or saying: 'It is easy for you to take poison,' one should not promote it in this way. If you do this, you have violated the learning content.

---

ི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཏེ་འདི་ནི་གསོད་སེམས་མེད་པའི་དབང་དུ་བྱས་སོ། །གསོད་སེམས་ཡོད་ན་ནི་དེའི་ཚེ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བར་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དེ། གསོད་སེམས་ཡོད་ཅིང་མཐར་ཐུག་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་ཡང་སྲིད་དོ། །འོ་ན་སྲོག་གཅོད་པའི་གླེང་གཞི་ལས། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་མི་སྡུག་པ་སྒོམ་པའི་ཆོས་བཤད་པས་ཤི་བར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། དེ་ནི་ཆོས་བཤད་པས་ཤི་བ་མ་ཡིན་གྱི། མྱོང་ངེས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་ཤི་བ་ཡིན་ཏེ། འོད་ལྡན་ལས། བཟློག་པར་དཀའ་བར་གཟིགས་ནས་ཆོས་བསྟན་པས་ཐར་པའི་ས་བོན་བཏབ་པར་མཛད་ཅེས་བཤད་དོ། ། 說屬護理學處 གཉིས་པ་ནི། ནད་གཡོག་མི་ཤེས་པ་གླེན་པ་ལ་ནད་པ་འཆི་བའི་དགྲ་བོ་མི་འཆི་བའི་ཐབས་མ་སྨྲས་པར་ནད་པ་དེའི་ནད་གཡོག་ཏུ་གླེན་པ་མི་བཞག་གོ། ནད་གཡོག་ཏུ་བསྐོ་བའི་གནས་གཞན་ཡོད་ན་ 6-305a སྟེ། མཁས་ཤིང་མཛངས་པ་ནད་གཡོག་ཏུ་བཞག་པའི་སྐབས་ཡོད་ན་ནི་མི་ཤེས་པ་ལ་འཆི་བའི་དགྲ་བོ་སྨྲས་སུ་ཟིན་ཀྱང་གླེན་པ་ནད་གཡོག་ཏུ་མི་བཞག་གོ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། མཛངས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །འཆི་བའི་འཚོག་ཆས་དུག་དང་། མཚོན་ལ་སོགས་པ་ནད་གཡོག་གིས་ནད་པའི་དྲུང་དུ་མི་བཞག་གོ། ནད་པ་དེ་རང་ཉིད་འཆི་བའི་ཕྱིར་རྗེས་སུ་སྒྲུབ་པ་དུག་ཟ་བ་ལ་སོགས་པ་ལས་ནད་གཡོག་གིས་བཟློག་པར་བྱའོ། །དེ་ནད་གཡོག་གིས་མཐོང་བ་ན་མི་སོས་ངེས་པའི་ནད་ཀྱིས་ཡུན་རིང་དུ་མནར་བ་འདི་ལས་ནི་ཤི་བ་སླའོ་སྙམ་སྟེ་ནད་གཡོག་གིས་དེ་མ་བཟློག་པར་བཏང་སྙོམས་སུ་འཇོག་ན་ཉེས་བྱས་སོ། ། 屬離惡意學處 གསུམ་པ་ནི། གཞན་ཤི་ན་དེའི་ནོར་རྫས་བདག་གིས་ཐོབ་འོང་སྙམ་ནས་ལྷུང་བཟེད་དང་ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པ་རྫས་ཀྱི་ཕྱིར་སེམས་ཅན་གཞན་འཆི་བར་འདོད་པར་མི་བྱའོ། །བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་བྱེད་པ་ལ་ཞེས་པ་མངལ་ན་གནས་པ་རླུགས་པ་ལ་སོགས་པ་རང་ངམ་གཞན་གྱིས་ད་ལྟར་དང་། འདས་པ་དང་། མ་འོངས་པ་ན་རྗེས་སུ་སྒྲུབ་པ་ལ་སེམས་ཀྱིས་ཞེས་པ་མཚོན་པ་ཙམ་སྟེ་ལུས་ངག་གིས་ཀྱང་རྗེས་སུ་ཡི་རང་བར་མི་བྱའོ། །བྱེད་ན་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་སོ། །སྐབས་འདིའི་ཊཱི་ཀ་ལས། ལུས་ངག་གི་འཇུག་པ་སྔོན་དུ་འགྲོ་བ་ནི་སེམས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་བཀག་པས་ལུས་དང་ངག་བཀག་པར་གྲུབ་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །འདིར་ལུང་ལས། མངལ་ན་གནས་པ་རླུགས་པ་སྟེ་དེ་ལྟ་བུ་ལ་རྗེས་སུ་ཡི་རང་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་འདིས་མཚོན་པ་སྟེ། རྐུ་བ་དང་རྫུན་སྨྲ་བ་ལ་སོགས་པ་ལ་ཡི་རངས་ན་ཡང་རང་རང་གི་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་ཅི་ཡང་རུང་བ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་བསྡུས་ཏེ་སྤྱིར་མདོ་འདི་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། ། 安立墮罪 གཉིས་པ་ལ་མདོར་བསྟན། 6-305b རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། ། 說墮罪總義 དང་པོ་ལ་གླེང་གཞི། དགག་བྱ། ལྟུང་བའི་ངོ་བོ། །ཡན་ལག་བརྩི་བའོ།

【現代漢語翻譯】 如果是不小心造成的過失，這被認為是無殺生之意。如果是有殺生之意，根據註釋，那就會變成重罪。如果既有殺生之意，且最終導致死亡，則有可能構成墮罪。那麼，如果有人問，在關於殺生的討論中，世尊（Bhagavan，對佛的尊稱）曾對比丘（bhikshu，佛教出家人）們宣講修習不凈觀的法門，這與導致死亡的說法相矛盾，該如何解釋呢？答案是，那並非因宣講佛法而死，而是因必然成熟的業力而死。如《光明經》所說，『他看到難以逆轉的情況，便宣講佛法，種下了解脫的種子。』 關於護理學處： 第二，如果護理人員不瞭解病情，是個愚笨之人，就不要讓這樣的人去護理病人，除非沒有其他可以勝任的護理人員。如果有其他合適的人選，比如聰明賢能之人可以擔任護理工作，即使對愚笨之人說了避免死亡的方法，也不應讓其護理病人。正如註釋所說：『因為有賢能之人。』不要將可能導致死亡的物品，如毒藥和武器等，放在病人身邊。如果病人想要自殺，比如服毒等，護理人員應阻止。如果護理人員看到病人因無法治癒的疾病而長期受苦，認為死亡更容易，因此沒有阻止病人自殺，而是放任不管，那將構成過失。 關於離惡意學處： 第三，不要因為希望他人死亡后獲得其財物，如缽和袈裟等，就希望其他眾生死亡。對於不應做的事情，比如墮胎等，無論是自己還是他人，無論是現在、過去還是未來，都不要隨喜讚歎。『以心』僅是舉例，即使是身語的隨喜讚歎也不應做。如果做了，就會構成違犯學處的過失。此處的註釋說：『因為身語的行為都是由心所引導，所以禁止了心，就等於禁止了身語。』這裡經文說：『墮胎等行為不應隨喜讚歎』，這只是一個例子。即使是隨喜讚歎偷盜和說謊等行為，也會構成各自學處的過失。註釋說：『總而言之，這部經涵蓋了所有不應做的事情。』 安立墮罪： 第二部分包括總說和廣說。 說墮罪總義： 第一部分包括起因、應遮止的行為、墮罪的本質以及計算違犯次數。

【English Translation】 If it becomes a transgression due to negligence, it is considered without the intention to kill. If there is an intention to kill, according to the commentary, it becomes a major offense. If there is an intention to kill and it ultimately results in death, it could constitute a defeat (parajika). If one asks, in the context of discussing killing, how does the Blessed One (Bhagavan) teaching the practice of contemplating ugliness to the monks (bhikshus), which led to death, not contradict this? The answer is that they did not die because of the teaching of the Dharma, but because of the ripening of their karma. As stated in the 'Radiant One' (Od ldan): 'Seeing the situation as irreversible, he taught the Dharma, planting the seeds of liberation.' Concerning the section on nursing: Secondly, if the nurse is ignorant and does not know how to care for the sick, one should not leave the patient in the care of such a foolish person, unless there is no other suitable nurse available. If there is another qualified person, such as someone skilled and intelligent, who can be the nurse, one should not leave the patient with an ignorant person, even if one has told them how to avoid death. As the commentary states: 'Because there is a wise person.' The nurse should not leave items that could cause death, such as poison and weapons, near the patient. If the patient attempts to harm themselves, such as by taking poison, the nurse should prevent it. If the nurse sees that the patient is suffering for a long time from an incurable disease and thinks that death would be easier, and therefore does not prevent the patient from harming themselves, but remains indifferent, it is a transgression. Concerning the section on abandoning malicious intent: Thirdly, one should not wish for the death of other sentient beings in the hope of obtaining their possessions, such as their begging bowl and robes. One should not rejoice in or approve of actions that should not be done, such as abortion, whether done by oneself or others, whether in the present, past, or future. 'By mind' is just an example; one should not rejoice even with body and speech. If one does, it is a transgression of the precept. The commentary here states: 'Because the actions of body and speech are preceded by the mind, by prohibiting the mind, the body and speech are also prohibited.' Here, the scripture states: 'One should not rejoice in abortion,' which is just an example. Even if one rejoices in theft and lying, it will be a transgression of the respective precepts. The commentary states: 'In general, this sutra encompasses all actions that should not be done.' Establishing Transgressions: The second part includes a summary and a detailed explanation. Saying the General Meaning of Transgressions: The first part includes the cause, the actions to be avoided, the nature of the transgression, and counting the number of violations.

---

། དང་པོ་ནི། ཡུལ་སྤོང་བྱེད་དུ་ཆུ་ཀླུང་ཡིད་འོང་ལྡན་གྱི་འགྲམ་དུ་དགེ་སློང་རབ་ཏུ་མང་པོས་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་གསོད་པར་བྱེད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་ཕམ་པར་བཅས་སོ། །མེ་ཏོག་ཕྲེང་རྒྱུད་དང་། སོ་ཐར་གྱི་འགྲེལ་པ་ལུང་གི་རྣམ་བཤད་དང་། གངས་ཅན་གྱི་འདུལ་འཛིན་པ་ཕལ་ཆེ་བ་ན་རེ། སྲོག་གཅོད་པའི་ཕམ་པ་འདི་ནི་རི་དྭགས་ཟློག་དགེ་སྦྱོང་སྦེད་ལ་བཅས་སོ་ཞེས་འཆད་དོ། །དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། རི་དྭགས་ཟློག་དགེ་སྦྱོང་སྦེད་ཅེས་བྱ་བ་ནི་ཀུན་ཏུ་རྒྱུ་ཞིག་གི་མིང་སྟེ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། མུ་སྟེགས་ཀུན་ཏུ་རྒྱུ་ལ་བསླབ་པ་མི་འཆའ་བས། ལུང་ལས་རི་དྭགས་ཟློག་དགེ་སྦྱོང་སྦེད་ཀྱི་གཏམ་རྒྱུད་བྱུང་བ་ནི་ཞར་ལས་བྱུང་བ་ཙམ་མོ། །འདིའི་སྐབས་དོན་ནི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་ལ་རྩོལ་བར་བྱེད་ཅེས་གསུངས་པ་སྟེ། དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་གསོད་པར་བྱེད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་ཕམ་པར་བཅས་སོ། །དེ་དང་མཐུན་པར་སོ་སོར་ཐར་པའི་འགྲེལ་པ་དང་། གཞུང་འགྲེལ་དང་། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས་ཀྱང་། དགེ་སློང་རབ་ཏུ་མང་པོ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་ལེགས་བཤད་ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ནི། སྲོག་གཅོད་པའི་བྱ་བ་དང་འབྲེལ་ནས་མིའི་སྲོག་ལ་གནོད་པའོ། ། གསུམ་པ་ནི། བཅས་པའི་རྟེན་ཅན་དགེ་སློང་གིས་མི་གཞན་གསོད་སེམས་ཀྱིས་རང་ངམ་བསྐོས་པས་གསོད་པའི་སྦྱོར་བ་བྱས་པ་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་ཤི་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། ། བཞི་པ་ནི། ཐུན་མོང་གི་ཡན་ལག་སྔར་བཤད་ཟིན་ལ། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། དང་ 6-306a པོ་ལ་གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། མིའམ་མིར་ཆགས་པ་ཡིན་པ་དང་། རྒྱུད་ཀྱི་སྒོ་ནས་གཞན་ཡིན་པ་སྟེ། མིར་གྱུར་པའིའོ་ཞེས་པ་དང་། འོད་ལྡན་རྩ་འགྲེལ་ལས། མི་ལས་མི་གཞན་ཡིན་ལ་ཞེས་བཤད་པས་སོ། །སེལ་བ་མི་མ་ཡིན་བསད་ན་སྦོམ་པོ་དང་། དུད་འགྲོ་གསོད་ན་ལྟུང་བྱེད་དང་། བདག་ཉིད་གསོད་ན་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། འདུ་ཤེས་དང་། ཀུན་སློང་ངོ་། །འདུ་ཤེས་ནི་གཞིའི་ཡན་ལག་དེ་ལ་ངེས་པའམ་ཡིད་གཉིས་ཡན་ཆད་ཀྱིས་མ་འཁྲུལ་བ་སྟེ་རང་གཞིའི་རྣམ་པ་མ་དོར་བ་འཛིན་པའི་ཤེས་པའོ། །ཀུན་སློང་ནི་སྲོག་གཅོད་པའི་བསམ་པས་འཆི་བའི་ཐབས་ཤོམ་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པ་སྟེ། དེ་ལྟར་བསམ་པས་སོ་ཞེས་དང་། རྒྱུན་མ་ཆད་པ་ནི་འདུན་པ་བཟློག་པའི་འོག་ཏུ་ན་ཞེས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་གྲུབ་བོ། །གསུམ་པ་སྦྱོར་བའི་ཡན་ལག་ནི་གང་ལ་བསམ་པ་དེ་ཉིད་ལ་གསོད་པའི་སྦྱོར་བ་རང་ངམ་བསྐོས་པས་ལུས་ངག་ཏུ་གྲུབ་པ་སྟེ། བསམ་པ་ནི་དེ་ཉིད་དོ་ཞེས་དང་། གང་ཡང་རུང་བའོ་ཞེས་པ་དང་། ལུས་ངག་ཏུ་མ་གྲུབ་ན་ཡིད་ལ་བསྡམ་བྱར་མའི་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་

【現代漢語翻譯】 第一：在水流湍急、風景宜人的河邊，因眾多比丘對比丘進行殺害而導致墮罪（巴拉基卡，Parajika，斷頭罪）。花鬘論師、《別解脫經》的註釋以及大多數藏傳律宗持律者說：『這個殺生的墮罪是針對鹿護（Migaraksa，人名）外道隱瞞（罪行）而制定的。』但事實並非如此。在《律分別》的註釋中說：『鹿護外道隱瞞，是指一個遍行外道的名字。』因為不會對遍行外道制定學處，所以經文中出現鹿護外道的故事只是順帶提及。此處的要點是，《律分別》中說：『比丘對比丘進行努力。』即因比丘對比丘進行殺害而導致墮罪。與此相符，《別解脫經》的註釋、根本律和五十頌中也說：『因眾多比丘而制定』，這才是正確的解釋。 第二：與殺生行為相關，對人的生命造成危害。 第三：制定墮罪的所依是，比丘以殺害之心，通過自己或指使他人進行殺害的行為，由此導致死亡，從而構成了根本墮罪。 第四：共同的支分（因素）已在前文敘述。不共同的支分有四個，第一是所依的支分，有兩個：是人或已成胎之人；從相續的角度來說是他人，即已成為人。光明根本律中說：『從人來說是另一個人。』如果殺害非人，則犯僧殘罪；如果殺害畜生，則犯單墮罪；如果自殺，則犯僧殘罪。第二是意樂的支分，有兩個：認識和動機。認識是指對於所依的支分，沒有確定或猶豫不決的錯亂，即保持自身所依的形態而認知的心識。動機是指以殺生的想法，想要準備死亡的方法，並且持續不斷。如『以這樣的想法』，『持續不斷』是通過『在斷絕意願之後』的語氣來成立的。第三是行為的支分，即對於所想的對象，通過自己或指使他人，在身語上完成殺害的行為。如『想法就是那個』，『任何一個』，如果未能在身語上完成，則在心中以分別的方式進行壓制。

【English Translation】 Firstly: At the bank of a river with pleasant and abundant waters, due to many monks killing monks, the Parajika (defeat) was established. The Garland of Flowers commentary, the commentary on the Pratimoksha (individual liberation vow), and most Tibetan Vinaya (monastic discipline) holders say: 'This defeat of killing was established for Migaraksa (Deer Protector) concealing (the crime).' But that is not the case. In the commentary on the Vinaya-vibhanga (Disciplinary Distinctions), it says: 'Migaraksa concealing is the name of a wandering ascetic.' Since precepts are not established for wandering ascetics, the story of Migaraksa in the scriptures is merely incidental. The point here is that the Vinaya-vibhanga says: 'A monk makes an effort against a monk.' That is, the defeat was established due to monks killing monks. In accordance with this, the commentary on the Pratimoksha, the root text and commentary, and the Fifty Stanzas also say: 'Established due to many monks,' which is the correct explanation. Secondly: Related to the act of killing, causing harm to human life. Thirdly: The basis for establishing the defeat is that a monk, with the intention to kill, through his own action or by instructing others to kill, causes death, thereby constituting the fundamental defeat. Fourthly: The common factors have been described earlier. There are four uncommon factors, the first being the basis factor, which has two aspects: being a human or a being in the process of becoming human; and being other from the perspective of the continuum, that is, having become a human. The Root Text of Light says: 'From a human, being another human.' If one kills a non-human, it is a Sanghavasesa (community remnant) offense; if one kills an animal, it is a expiatory offense; if one commits suicide, it is a Sanghavasesa offense. The second is the factor of intention, which has two aspects: recognition and motivation. Recognition is the non-erroneous awareness of the basis factor, without certainty or doubt, that is, the consciousness that apprehends without abandoning the form of its own basis. Motivation is the continuous desire to prepare a method of death with the intention to kill. As in 'with such an intention,' 'continuous' is established by the implication of 'after the desire is cut off.' The third factor is the action, which is the act of killing in body or speech, either by oneself or by instructing others, in relation to the object of thought. As in 'the thought is that itself,' 'whichever it may be,' if it is not accomplished in body or speech, then it is suppressed in the mind in a discriminating manner.

---

ཊཱི་ཀ་ལས་སྔར་དྲངས་པ་བཞིན་ནོ། །བཞི་པ་མཐར་ཐུག་གི་ཡན་ལག་ནི་སྦྱོར་བ་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་མི་ཤི་བ་སྟེ། གཞི་དེས་གཞན་གྱི་ཚེ་ཤི་ནའོ་ཞེས་སོ། ། 墮罪詞義 གཉིས་པ་ཚིག་དོན་ནི། སྲོག་བཅད་ནའོ་ཞེས་པའི་སྲོག་ནི་སྲོག་གི་དབང་པོ་དང་། སྲོག་གི་རླུང་གཉིས་སུ་དབྱེ་སྟེ། དང་པོ་སྲོག་གི་དབང་པོ་ཚེ་ཡིན་ཅིང་། དྲོད་དང་རྣམ་ཤེས་རིགས་མཐུན་རྒྱུ་བའི་རྟེན་གང་ཡིན་པ་སྟེ། འཕགས་པ་དབྱིག་གཉེན་གྱིས། སྲོག་ནི་ཚེ་ཡིན་དྲོད་དང་ནི། །རྣམ་ཤེས་རྟེན་གང་ཡིན་པའོ། །ཞེས་བཤད་དོ། །བྱེ་སྨྲའི་ལུགས་ཀྱིས་ 6-306b སྲོག་དབང་ལྡན་མིན་འདུ་བྱེད་ཀྱི་རྫས་སུ་གྲུབ་པར་འདོད་དོ། །མདོ་སྡེ་པའི་ལུགས་ཀྱིས་སྲོག་གི་དབང་པོ་ནི་གསོན་པོར་གནས་པའི་གནས་སྐབས་ལ་བཏགས་ཡོད་དུ་འདོད་ཀྱང་འདིར་བྱེ་སྨྲ་ལྟར་བཟུང་ངོ་། །གཉིས་པ་ནི། མཛོད་འགྲེལ་ལས། སྲོག་ཅེས་བྱ་བ་ནི་ལུས་དང་སེམས་ལ་བརྟེན་ནས་འཇུག་པའི་རླུང་ཡིན་ཏེ། དེ་གཅོད་པར་བྱེད་དོ་ཞེས་ལུས་སེམས་ལ་བརྟེན་ནས་འཇུག་པའི་རླུང་རྒྱུ་བ་ནི་སྲོག་ཡིན་པར་གསུངས་སོ། །སྲོག་ནི་དབུགས་དབྱུང་རྔུབ་འདི་ཁོ་ན་སྲོག་ཡིན་པར་མི་རིགས་ཏེ། ཉན་ཐོས་ཀྱི་ས་ལས་མེར་མེར་པོ་ལ་དབུགས་དབྱུང་རྔུབ་མེད་པར་བཤད་ཅིང་། མངོན་པ་ལས། བསམ་གཏན་བཞི་པ་ལ་སྙོམས་པར་ཞུགས་པ་དང་། གཟུགས་མེད་པའི་ལྷ་ལ་དབུགས་དབྱུང་རྔུབ་མེད་པར་བཤད་པས། དེ་དག་ལ་སྲོག་མེད་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་དུ་འོང་བས་འདིར་ནི་སྲོག་གི་དབང་པོ་བཅད་ནའོ་ཞེས་བརྗོད་ན་ཁྱབ་ཆེ་བ་ཡིན་ནོ། །བཅད་པ་ནི་སྲོག་གི་དབང་པོའི་མ་འོངས་པའི་སྐད་ཅིག་སྐྱེ་བའི་གེགས་བྱས་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། སྲོག་དབང་སྐད་ཅིག་མ་མ་འོངས་པ་རྣམས་བཅད་པས་སྐྱེ་བ་བཀག་པའི་བྱ་བ་གསོད་པ་ཞེས་བྱ་བ་དེ་བྱས་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་ཞེས་སོ། །ཀུན་སློང་གི་ཁྱད་པར་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། མིར་འགྱུར་བ་ཡིན་པ་ལ་དེ་ལྟར་བསམས་པས་བསད་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་དང་། སེམས་མེད་ན་ནི་བྱ་བ་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་ཤི་ཡང་གསོད་པའི་ལྟུང་བ་རྣམ་བཞག་ཏུ་མི་འགྱུར་ཏེ། ཆེད་དུ་མ་བསམས་པར་གྲུབ་པ་ནི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་མ་ཡིན་པའོ་ཞེས་སོ། །མིར་གྱུར་པའིའོ་ཞེས་པ་ལ། མིའམ་མིར་ཆགས་པ་ལ་ཞེས་སོ་སོར་ཐར་པ་ལས་གསུངས་པ་ལྟ་བུས་སོ། །དེ་གཉིས་རྣམ་འབྱེད་ལས། མིར་ཆགས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་གང་གིས་མའི་མངལ་དུ་ 6-307a ལུས་དང་སྲོག་དང་ཡིད་ཀྱི་དབང་པོ་རྣམས་རྙེད་པའོ། །མི་ཞེས་བྱ་བ་ནི་གང་གིས་མིག་དང་རྣ་བ་དང་སྣ་དང་ལྕེ་དང་ལུས་དང་ཡིད་དང་དབང་པོ་རྣམས་ཚང་བར་རྙེད་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་མངལ་དུ་ཞག་བདུན་ཕྲག་བཅོ་བརྒྱད་ཡན་ཆད་མིར་ཆགས་པའོ། །བདུན་ཕྲག་བཅུ་དགུ་ནས་མི་སྟེ། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། ཞག་བདུན་ཕྲག་བཅུ་དགུ་པ་ལ་ནི་མངལ་ན་གནས་པ་དེས་དབང་པོ་བཞི་མིག་ད

【現代漢語翻譯】 如 टीका (梵文天城體：ṭīkā，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋) 中先前引述的那樣。第四個究竟的支分是不因該行為而死亡，即因該基礎而使他人死亡。 墮罪詞義 第二，詞義是：『殺』是指命根和命氣，分為兩種。第一，命根是壽命，是維繫暖、識等同類事物的所依。如聖者世親所說：『命即是壽命，以及暖和識，是所依。』毗婆沙師認為命根是無表色。 經部師認為命根是對活著狀態的假立，但此處依毗婆沙師的觀點。第二，在《俱舍論釋》中說：『所謂命，是指依賴身心而執行的氣，斷絕它。』因此，依賴身心而執行的氣息是命。但不能認為呼吸本身就是命，因為《聲聞地》中說，無想定者沒有呼吸。並且，《阿毗達磨》中說，入第四禪定者和無色界天人沒有呼吸。如果這樣，他們就沒有命了，這是不合理的。所以，這裡說斷絕命根更為周遍。 斷絕是指阻礙命根未來剎那的生起。如 टीका (梵文天城體：ṭīkā，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋) 中所說：『斷絕命根的未來剎那，阻止其生起，這種行為稱為殺，這樣做會犯他勝罪。』 動機的差別是什麼呢？如果將非人誤認為人，並因此而殺害，則會犯他勝罪。如果無意，即使因該行為而死亡，也不會構成殺生的墮罪，因為無意而為之，就不是作者本身。『變成人』是指如《別解脫經》中所說：『人或入胎者。』 《事分別》中對這兩者進行了解釋：『所謂入胎者，是指在母胎中獲得身體、命和意根者。所謂人，是指獲得眼、耳、鼻、舌、身、意等諸根齊全者。』也就是說，在母胎中十八個七日以上為入胎者，十九個七日以上為人。如《律本事》中所說：『在第十九個七日，胎兒獲得四根，即眼根、耳根、鼻根、舌根。』

【English Translation】 As previously quoted from the ṭīkā (藏文：ཊཱི་ཀ་，梵文天城體：ṭīkā，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：commentary). The fourth ultimate branch is not dying because of that action, that is, causing others to die because of that basis. Definition of Defeat Words Second, the meaning of the words is: 'Killing' refers to the life force and the life breath, divided into two types. First, the life force is life, which is the basis for maintaining warmth, consciousness, and other similar things. As the noble Vasubandhu said: 'Life is life, as well as warmth and consciousness, which is the basis.' The Vaibhashikas believe that the life force is a non-revealing form. The Sautrantikas believe that the life force is a designation for the state of being alive, but here it is according to the Vaibhashika view. Second, in the commentary on the Abhidharmakosha, it is said: 'So-called life is the breath that enters relying on the body and mind; cutting it off.' Therefore, the breath that flows relying on the body and mind is said to be life. However, it is not reasonable to think that breathing itself is life, because the Shravaka Bhumi says that those in the state of cessation of perception do not have breathing. Moreover, the Abhidharma says that those who have entered the fourth dhyana and the gods of the formless realm do not have breathing. If so, they would not have life, which is unreasonable. Therefore, it is more comprehensive to say here that the life force is cut off. Cutting off means obstructing the future moment of the life force from arising. As the ṭīkā (藏文：ཊཱི་ཀ་，梵文天城體：ṭīkā，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：commentary) says: 'Cutting off the future moments of the life force, preventing its arising, this action is called killing, and doing so will result in a parajika offense.' What is the difference in motivation? If a non-human is mistaken for a human and killed as a result, a parajika offense is committed. If it is unintentional, even if death occurs as a result of the action, it will not constitute a killing offense, because if it is unintentional, it is not the agent itself. 'Becoming a human' refers to what is said in the Pratimoksha Sutra: 'A human or one who has entered the womb.' The Vastu-Vibhanga explains these two: 'So-called one who has entered the womb is one who has obtained the body, life, and mind faculties in the mother's womb. So-called human is one who has obtained all the faculties of eye, ear, nose, tongue, body, and mind.' That is, more than eighteen weeks in the womb is one who has entered the womb, and more than nineteen weeks is a human. As the Vinaya-Ksudraka says: 'In the nineteenth week, the fetus obtains four faculties, namely the eye faculty, ear faculty, nose faculty, and tongue faculty.'

---

ང་རྣ་བ་དང་སྣ་དང་ལྕེའི་དབང་པོ་ཐོབ་པར་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་ལ། ལུས་ཀྱི་དབང་པོ་ནི་སྔར་ཐོབ་ཟིན་པའོ། །མིར་གྱུར་པ་ལ་གནས་སྐབས་བཅུར་དབྱེ་སྟེ། འོད་ལྡན་ལས། མིར་ཆགས་པ་ནི་མེར་མེར་པོ་དང་། ནུར་ནུར་པོ་དང་། ལྟར་ལྟར་པོ་དང་། མཁྲང་འགྱུར་བའི་གནས་སྐབས་རྣམས་ཡིན་ནོ། །མི་ནི་རྐང་ལག་འགྱུས་པ་དང་། བྱིས་པ་དང་། གཞོན་ནུ་དང་། དར་ལ་བབ་པ་དང་། བར་མ་དང་། རྒན་པའི་གནས་སྐབས་རྣམས་ཡིན་ནོ། །དེ་རྣམས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི་ཕ་མའི་མི་གཙང་བ་གཉིས་འཚོགས་ཤིང་། དེར་རྣམ་ཤེས་ཞུགས་ནས་ཞག་བདུན་ཕྲག་དང་པོ་ལ་མེར་མེར་པོ་སྟེ་ཕྱི་སྤྲིས་མ་ལྟ་བུས་གཡོགས་པ་ལ་ནང་བརླན་ཏེ་མེར་མེར་པོ་འདུག་པའོ། །བདུན་ཕྲག་གཉིས་པ་ལ་ནུར་ནུར་པོ་སྟེ་ཞོ་ལྟ་བུར་འདུག་ལ་ཤར་མ་གྱུར་བའོ། །བདུན་ཕྲག་གསུམ་པ་ལ་ལྟར་ལྟར་པོ་སྟེ་ཤར་ནི་གྱུར་ལ་སླ་བའོ། །བདུན་ཕྲག་བཞི་པ་ནས་ཡན་ལག་གི་མཚན་མ་བྱུང་བའི་སྔ་རོལ་ཡན་ཆད་ནི་མཁྲང་འགྱུར་ཏེ་བསྐ་བར་གྱུར་ཏེ་མནན་དུ་བཟོད་པའོ། །རྐང་ལག་འགྱུས་པ་ནི་ཤ་ལྷག་ལྟ་བུར་གྱུར་ཏེ་ཡན་ལག་གི་མཚན་མ་བྱུང་བའོ། །བྱིས་པ་ནི་ཕྱིར་སྐྱེས་ནས་འགྲོ་མི་ནུས་པ་ཡན་ཆད་དོ། །གཞོན་ནུ་ནི་འགྲོ་ནུས་ནས་འདོད་པ་སྤྱོད་མི་ནུས་པའོ། །དར་ལ་བབ་པ་ནི་འདོད་པ་སྤྱོད་ནུས་ 6-307b པ་ནས་ལོ་སུམ་ཅུ་མན་ཆད་དོ། །བར་མ་ནི་ལོ་སུམ་ཅུ་ཐལ་ནས་ལྔ་བཅུ་མན་ཆད་དོ། །རྒན་པ་ལྔ་བཅུ་ཡན་ཆད་ལོན་པ་སྟེ་དེ་རྣམས་ཕལ་ཆེ་བས་བཅོ་ལྔ་པ་ལས་བཤད་དོ། །དེ་ལྟར་ན་རྐང་ལག་འགྱུས་པའི་གནས་སྐབས་ན་མི་དང་མིར་ཆགས་པ་གཉིས་ཀ་ཡོད་དོ། །མཛད་འགྲེལ་ལས། མངལ་ན་གནས་པའི་གནས་སྐབས་ལྔ་པོ་རྐང་ལག་འགྱུས་པ་ཡན་ཆད་དག་དང་། ཕྱིར་སྐྱེས་པའི་གནས་སྐབས་ལྔ་པོ་བྱིས་པ་མན་ཆད་དག་སྟེ་དེ་ལྟར་གནས་སྐབས་བཅུའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དགའ་བོ་མངལ་འཇུག་གི་མདོ་དང་། འོད་ལྡན་ལས། མེར་མེར་པོ་དང་ནུར་ནུར་པོ། ཞེས་བཤད་པ་དང་། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་དང་། མཛོད་ཊཱིཀ་རྒྱལ་སྲས་མར། ནུར་ནུར་པོ་དང་མེར་མེར་པོ། །ཞེས་འབྱུང་བ་ནི་འགྱུར་ཁྱད་དེ་གོ་རིམ་ལྟར་ན་འགྱུར་སྔ་མ་བཟང་ངོ་། །དེ་ལྟར་སྨོས་པའི་གྲུབ་དོན་བཙུན་པ་ཤཱཀྱ་འོད་ཀྱིས། ཁ་ཅིག་མེར་མེར་པོ་བསད་པ་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་འདོད་པ་ཡོད་པར་བཤད་པ་དེ་ནི་སྡེ་པ་གཞན་གྱི་ལུགས་སོ། །འདིར་ཐམས་ཅད་ཡོད་སྨྲ་ནི་དེ་ལ་ཕམ་པར་འདོད་དེ། སོ་སོར་ཐར་པ་ལས། མིའམ་མིར་ཆགས་པ་བསད་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། གཞན་ཡང་མིར་ཆགས་པ་དེ་མི་དང་རིགས་མཐུན་དུ་གནས་པ་ཡིན་ཏེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། མངལ་གྱི་གནས་སྐབས་ཚུན་ཆད་ཀྱིས་ལོ་ཉི་ཤུ་ཁ་བསྐང་བར་གསུངས་པ་དང་། བྱེ་བྲག་བཤད་མཚོ་ལས། མེར་མེར་པོ་བསད་ན་མཐར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །འོ་ན་སེམས་ཅན་དུ་འདྲ་བ་སྲོག་དང་ཕྲལ་བར་མཚུངས

【現代漢語翻譯】 他說，我將獲得耳、鼻、舌的感官能力，而身體的感官能力早已獲得。將人分為十個階段：根據《光明經》，人的形成包括四個階段：凝結期、糊狀期、液態期和硬化期。人包括五個階段：四肢形成期、孩童期、青少年期、成年期、中年期和老年期。這些階段的區別在於，父母不凈之物結合，意識進入其中。第一個七天是凝結期，被一層薄膜覆蓋，內部濕潤。第二個七天是糊狀期，像酸奶一樣，尚未凝固。第三個七天是液態期，已經凝固但仍然稀薄。從第四個七天到四肢形成的早期階段是硬化期，變得粘稠，可以承受按壓。四肢形成期是指像肉塊一樣，四肢的跡像已經出現。孩童期是指出生後到無法行走。青少年期是指能夠行走但無法進行性行為。成年期是指能夠進行性行為到三十歲。中年期是指三十歲到五十歲。老年期是指超過五十歲。這些大部分在《十五頌》中有所解釋。因此，在四肢形成期，既有人，也有人的形成。根據《釋論》，子宮內的五個階段，直到四肢形成期，以及出生后的五個階段，直到孩童期，總共是十個階段。世尊在《入胎經》和《光明經》中說：『凝結期和糊狀期。』《律藏零星部》和《寶藏論疏·王子釋》中說：『糊狀期和凝結期。』這只是翻譯上的差異，按照順序，之前的翻譯更好。對於以上所說，尊者釋迦光說：有些人認為殺死凝結期是輕罪，這是其他宗派的觀點。在此，一切有部認為這是重罪，因為《別解脫經》中說：『殺死人或人的形成，是重罪。』此外，人的形成與人是同類的，因為《律藏分別部》中說：『從子宮內的階段開始，可以算作二十年。』《俱舍論釋·大海》中說：『殺死凝結期，最終會變成。』那麼，類似於眾生的生命和分離是相似的。 他說，我將獲得耳、鼻、舌的感官能力，而身體的感官能力早已獲得。將人分為十個階段：根據《光明經》，人的形成包括四個階段：凝結期、糊狀期、液態期和硬化期。人包括五個階段：四肢形成期、孩童期、青少年期、成年期、中年期和老年期。這些階段的區別在於，父母不凈之物結合，意識進入其中。第一個七天是凝結期，被一層薄膜覆蓋，內部濕潤。第二個七天是糊狀期，像酸奶一樣，尚未凝固。第三個七天是液態期，已經凝固但仍然稀薄。從第四個七天到四肢形成的早期階段是硬化期，變得粘稠，可以承受按壓。四肢形成期是指像肉塊一樣，四肢的跡像已經出現。孩童期是指出生後到無法行走。青少年期是指能夠行走但無法進行性行為。成年期是指能夠進行性行為到三十歲。中年期是指三十歲到五十歲。老年期是指超過五十歲。這些大部分在《十五頌》中有所解釋。因此，在四肢形成期，既有人，也有人的形成。根據《釋論》，子宮內的五個階段，直到四肢形成期，以及出生后的五個階段，直到孩童期，總共是十個階段。世尊在《入胎經》和《光明經》中說：『凝結期和糊狀期。』《律藏零星部》和《寶藏論疏·王子釋》中說：『糊狀期和凝結期。』這只是翻譯上的差異，按照順序，之前的翻譯更好。對於以上所說，尊者釋迦光說：有些人認為殺死凝結期是輕罪，這是其他宗派的觀點。在此，一切有部認為這是重罪，因為《別解脫經》中說：『殺死人或人的形成，是重罪。』此外，人的形成與人是同類的，因為《律藏分別部》中說：『從子宮內的階段開始，可以算作二十年。』《俱舍論釋·大海》中說：『殺死凝結期，最終會變成。』那麼，類似於眾生的生命和分離是相似的。

【English Translation】 He said that I would obtain the sensory faculties of ear, nose, and tongue, while the sensory faculty of the body had already been obtained. Humans are divided into ten stages: According to the 'Radiant One Sutra,' the formation of a human includes four stages: the stage of coagulation, the stage of paste, the stage of liquid, and the stage of hardening. A human includes five stages: the stage of limb formation, the stage of childhood, the stage of adolescence, the stage of adulthood, the stage of middle age, and the stage of old age. The difference between these stages is that the impure substances of parents combine, and consciousness enters into them. The first seven days are the stage of coagulation, covered by a membrane, with moisture inside. The second seven days are the stage of paste, like yogurt, not yet solidified. The third seven days are the stage of liquid, already solidified but still thin. From the fourth seven days until before the early stage of limb formation is the stage of hardening, becoming viscous and able to withstand pressure. The stage of limb formation refers to being like a piece of meat, with the signs of limbs already appearing. Childhood refers to the period from birth until being unable to walk. Adolescence refers to being able to walk but unable to engage in sexual activity. Adulthood refers to being able to engage in sexual activity up to thirty years old. Middle age refers to being from thirty to fifty years old. Old age refers to being over fifty years old. Most of these are explained in the 'Fifteen Verses.' Therefore, in the stage of limb formation, there are both humans and the formation of humans. According to the 'Commentary,' the five stages in the womb, up to the stage of limb formation, and the five stages after birth, up to childhood, are thus ten stages. The Blessed One said in the 'Entering the Womb Sutra' and the 'Radiant One Sutra': 'The stage of coagulation and the stage of paste.' The 'Vinaya Minor Sections' and the 'Treasury Commentary, Prince's Explanation' say: 'The stage of paste and the stage of coagulation.' This is just a difference in translation; according to the order, the previous translation is better. Regarding what was said above, Venerable Shakya Light said: Some people think that killing the stage of coagulation is a minor offense; this is the view of other sects. Here, the Sarvastivadins consider it a major offense because the 'Pratimoksha Sutra' says: 'Killing a human or the formation of a human is a major offense.' Furthermore, the formation of a human is of the same kind as a human because the 'Vinaya Distinctions Section' says: 'Starting from the stage in the womb, it can be counted as twenty years.' The 'Abhidharma Commentary, Ocean' says: 'Killing the stage of coagulation will eventually become.' Then, the life and separation of beings are similar. He said that I would obtain the sensory faculties of ear, nose, and tongue, while the sensory faculty of the body had already been obtained. Humans are divided into ten stages: According to the 'Radiant One Sutra,' the formation of a human includes four stages: the stage of coagulation, the stage of paste, the stage of liquid, and the stage of hardening. A human includes five stages: the stage of limb formation, the stage of childhood, the stage of adolescence, the stage of adulthood, the stage of middle age, and the stage of old age. The difference between these stages is that the impure substances of parents combine, and consciousness enters into them. The first seven days are the stage of coagulation, covered by a membrane, with moisture inside. The second seven days are the stage of paste, like yogurt, not yet solidified. The third seven days are the stage of liquid, already solidified but still thin. From the fourth seven days until before the early stage of limb formation is the stage of hardening, becoming viscous and able to withstand pressure. The stage of limb formation refers to being like a piece of meat, with the signs of limbs already appearing. Childhood refers to the period from birth until being unable to walk. Adolescence refers to being able to walk but unable to engage in sexual activity. Adulthood refers to being able to engage in sexual activity up to thirty years old. Middle age refers to being from thirty to fifty years old. Old age refers to being over fifty years old. Most of these are explained in the 'Fifteen Verses.' Therefore, in the stage of limb formation, there are both humans and the formation of humans. According to the 'Commentary,' the five stages in the womb, up to the stage of limb formation, and the five stages after birth, up to childhood, are thus ten stages. The Blessed One said in the 'Entering the Womb Sutra' and the 'Radiant One Sutra': 'The stage of coagulation and the stage of paste.' The 'Vinaya Minor Sections' and the 'Treasury Commentary, Prince's Explanation' say: 'The stage of paste and the stage of coagulation.' This is just a difference in translation; according to the order, the previous translation is better. Regarding what was said above, Venerable Shakya Light said: Some people think that killing the stage of coagulation is a minor offense; this is the view of other sects. Here, the Sarvastivadins consider it a major offense because the 'Pratimoksha Sutra' says: 'Killing a human or the formation of a human is a major offense.' Furthermore, the formation of a human is of the same kind as a human because the 'Vinaya Distinctions Section' says: 'Starting from the stage in the womb, it can be counted as twenty years.' The 'Abhidharma Commentary, Ocean' says: 'Killing the stage of coagulation will eventually become.' Then, the life and separation of beings are similar.

---

་པ་ལ། ཅིའི་ཕྱིར་ན་མི་གསོད་ན་ཕམ་པ། མི་མ་ཡིན་གསོད་ན་སྦོམ་པོ། དུད་འགྲོ་གསོད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། འོད་ལྡན་ལས། མི་རྣམས་འགྲོ་བའི་གཙོ་བོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། མི་མ་ཡིན་རྣམས་འགྲོ་བ་འབྲིང་ཡིན་པའི་ 6-308a ཕྱིར་དང་། དུད་འགྲོ་རྣམས་ནི་འགྲོ་བ་ཐ་ཆད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་ཡང་མི་རྣམས་ནི་དཀོན་མཆོག་གསུམ་གྱི་རྟེན་ཡིན་ཅིང་སྡོམ་པ་གསུམ་གྱི་རྟེན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། མི་མ་ཡིན་རྣམས་ནི་ལྷ་ལ་དགྲ་བཅོམ་པ་མང་པོ་ཡོད་ཅིང་། དེའི་རྒྱུད་ལ་ཆོས་མངའ་བས་དཀོན་མཆོག་གཉིས་ཀྱི་རྟེན་ཡིན་ཅིང་། ལྷ་ལ་བསམ་གཏན་དང་ཟག་མེད་ཀྱི་སྡོམ་པ་གཉིས་ཡོད་པས་སྡོམ་པ་གཉིས་ཀྱི་རྟེན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དུད་འགྲོ་ནི་དཀོན་མཆོག་གསུམ་དང་སྡོམ་པ་གསུམ་གང་གི་ཡང་རྟེན་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདུ་ཤེས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཅི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། མིར་གྱུར་པ་ཡིན་པ་དེ་ལྟར་མ་ནོར་བར་འདུ་ཤེས་པས་སོ། །འདིའི་རྣམ་བཅད་ཀྱིས་འགྲོ་བ་གཞན་གྱིར་འདུ་ཤེས་པ་བཅད་དོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ཊཱི་ཀར། དུག་དང་མཚོན་དང་གསང་སྔགས་ལ་སོགས་པའི་སྦྱོར་བ་དག་གིས་སྲོག་གཅོད་པ་སྲིད་པ་དེའི་ཕྱིར་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། རྣམ་པ་གང་གིས་ཞེ་ན། དེའི་ཕྱིར་ཞེས་མཚམས་སྦྱར་ནས་གང་ཡང་རུང་བས་ཕམ་པ་བསྐྱེད་ནུས་པས་སོ། ། གཉིས་པ་ལ། ལྟུང་བའི་ཡན་ལག་བསྟན་པ་དང་། །ཡན་ལག་སེལ་བ་བསྟན་པའོ། ། 說墮罪支分 དང་པོ་ལ། སྦྱོར་བའི་ཡན་ལག་བསྟན་པ་དང་། །གཞི་དོན་བྱ་བ་བསྟན་པ་དང་། མཐར་ཐུག་ཡན་ལག་བསྟན་པའོ། ། 說行為支分 དང་པོ་ནི། ཕམ་པ་སྐྱེད་ནུས་པར་བྱེད་པའི་བྱེ་བྲག་སྟེ། ཁྱད་པར་མེད་པ་ཞེས་པ་འདི་གཞི་དེས་གཞན་གྱི་ཚེ་ཞེས་པ་ཡན་ཆད་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་ནི་ཁུ་ཚུར་ལ་སོགས་པ་ལུས་ཀྱིས་བརྡེག་པ་དེ་དང་འབྲེལ་བ་རལ་གྲི་ལ་སོགས་པ་བརྡེག་པ་དང་། འཕངས་པ་དང་ཞེས་པ་འབྱུང་ལ། དེ་ཡང་ལུས་ཀྱིས་འཕངས་པ་ལག་པས་རྡོ་འཕངས་པ་ལྟ་བུ་དང་། ལུས་དང་འབྲེལ་བས་འཕངས་པ་གཞུས་མདའ་འཕངས་པ་ལྟ་བུའོ། །ཁྱོད་ཀྱིས་སོད་ཅིག་ཅེས་པ་ལྟ་བུ་གཞན་ལ་གསོད་དུ་བཅུག་པ་དང་། ཁྱོད་ 6-308b ཉིད་དུག་ཟོ་ཞིག་ཅེས་པ་ལྟ་བུ་བསད་བྱ་དེ་ཉིད་ལ་བསྒོ་བ་རྣམས་སོ། །དུག་བཟའ་བཏུང་ལ་བཏབ་སྟེ་ལྟོར་བཏང་བ་དང་ཕྱེ་མ་དང་ཞེས་པ། ལུང་ལས། དུག་གི་ཕྱེ་མ་ལུས་ལ་བསྐུ་མཉེ་དང་དྲིལ་ཕྱིས་བྱ་བ་སྦྱོར་བ་ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀར། དུག་གི་ཕྱེ་མས་བཏབ་པའི་གོས་ལ་སོགས་པ་བསྐོན་པ་ཞེས་སོ། །བརླུབས་བསྐོ་བ་ལ་སོགས་པ་དོང་དུ་འཇུག་པ་དང་ཤིང་དང་ཞེས་པ། ཊཱི་ཀར། ཤིང་གི་སྦྱོར་བ་ནི་སྡོང་པོ་སྒྱེལ་བ་ལ་སོགས་པའོ་ཞེས་སོ། །རང་བཞིན་ཉམས་པ་གཏོང་བ་དང་ཞེས་པ་ནི། ཊཱི་ཀར། མྱོས་པར་བྱས་སྟེ་དགོན་པར་གཏོང་བ་ལ་སོགས་པའོ། །ཞེས་སོ། །བྲང་དུ་འདེབས་པ་དང་ཞེས་པ་ནི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ད

【現代漢語翻譯】 尊者，為什麼殺人是墮罪，殺非人是粗罪，殺旁生是墮落之行？答：在《光明經》中說，因為人是眾生之首，非人是中等眾生，旁生是下等眾生。人是三寶的所依，是三種律儀的所依。非人有很多與天神為敵者，他們的相續中有法，是二寶的所依。天神有禪定和無漏的兩種律儀，是兩種律儀的所依。旁生不是三寶和三種律儀的所依。什麼是認識上的差別呢？對於已經轉生為人者，能夠如實不誤地認識。通過這種辨別，可以斷除將其他眾生誤認為人。行為方面，在《 टीका (梵文天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音， टीका，註釋)》中說，用毒藥、武器和秘密真言等行為來殺生是可能的，因此需要說明。以什麼方式說明呢？通過『因此』來連線，無論用哪種方式，只要能造成墮罪即可。 第二，說明墮罪的支分，以及說明如何避免墮罪的支分。 說明墮罪的支分 第一，說明行為的支分，說明所依的對境，以及說明究竟的支分。 說明行為的支分 第一，能夠造成墮罪的差別，所謂『沒有差別』，是指以這個對境，直到『其他人的生命』為止。用拳頭等身體擊打，或者用刀劍等擊打，以及投擲等。投擲又分為身體投擲，如用手扔石頭，以及與身體相關的投擲，如用弓箭射箭。『你殺了他』，是指讓別人去殺。『你自己服毒吧』，是指命令被殺者自己去死。將毒藥放入飲食中讓人吃，或者用粉末等。經文中說：『將毒藥的粉末塗抹在身上，或者用來擦拭身體』，這是一種行為。《 टीका (梵文天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音， टीका，註釋)》中說：『穿上塗有毒藥粉末的衣服等』。將人推入坑中，或者用樹木等。《 टीका (梵文天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音， टीका，註釋)》中說：『樹木的行為是推倒樹木等』。改變其自然狀態。《 टीका (梵文天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音， टीका，註釋)》中說：『使其喝醉後送到荒無人煙的地方等』。在胸前刺字等，見於《律分別》中。

【English Translation】 Venerable, why is killing a human a defeat (pāmā), killing a non-human a gross offense (sbom po), and killing an animal a downfall (ltung byed)? The answer is: In the 'Radiant One' (od ldan) it says, 'Because humans are the chief of beings, non-humans are intermediate beings, and animals are the lowest beings. Humans are the support of the Three Jewels and the support of the three vows. Non-humans have many enemies of the gods, and their lineage possesses Dharma, so they are the support of the Two Jewels. The gods have two vows of meditation and purity, so they are the support of two vows. Animals are not the support of any of the Three Jewels or the three vows.' What is the difference in perception? It is because one correctly perceives that one has become a human. This distinction cuts off the perception of other beings as humans. In terms of action, the ṭīkā (藏文，梵文天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音， टीका，commentary) says, 'Killing with poison, weapons, and secret mantras is possible, so it must be stated. In what way? By connecting with 'therefore,' whatever can cause a defeat (pāmā) is sufficient.' Secondly, explaining the limbs of downfall and explaining how to eliminate the limbs. Explaining the Limbs of Defeat First, explaining the limbs of action, explaining the object of the basis, and explaining the ultimate limb. Explaining the Limbs of Action First, the distinction that can cause defeat (pāmā), the so-called 'no distinction,' refers to the basis up to 'another's life.' Striking with the body, such as with a fist, or striking with a sword, and throwing. Throwing includes throwing with the body, such as throwing a stone with the hand, and throwing related to the body, such as shooting an arrow with a bow. 'You kill him' means causing another to kill. 'You yourself take poison' means ordering the one to be killed to die himself. Putting poison in food and drink and feeding it, or with powder. The scripture says, 'Applying poison powder to the body or using it to wipe the body' is an action. The ṭīkā (藏文，梵文天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音， टीका，commentary) says, 'Putting on clothes etc. that have been treated with poison powder.' Pushing into a pit or with trees etc. The ṭīkā (藏文，梵文天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音， टीका，commentary) says, 'The action of trees is toppling trees etc.' Changing its natural state. The ṭīkā (藏文，梵文天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音， टीका，commentary) says, 'Making them drunk and sending them to deserted places etc.' Stabbing in the chest etc. is found in the Vinaya-vibhaṅga.

---

ང་། དེའི་འགྲེལ་པ་ལས་ཤིང་ངམ་འཇིམ་པ་ལས་བྱས་པའི་འཁྲུལ་འཁོར་གྱི་མིའི་གཟུགས་ལག་ན་རལ་གྲིའམ་ཆུ་གྲི་ཐོགས་པ་དེས་དགྲ་ལ་སོགས་པ་མི་གཞན་འོང་བར་འགྱུར་བའི་བྲང་དུ་འདེབས་པ་ཡིན་པར་གསུངས་ཏེ་འདི་ནི་འཁྲུལ་འཁོར་གྱི་བྱེ་བྲག་གོ། པྲ་ཛྙཱ་ཀ་ར་ལས་ཀྱང་འཇིམ་པ་ལ་མིའི་གཟུགས་བྱས་པའི་ལག་ཏུ་མཚོན་བསྐུར་ཏེ་དགྲ་བོའི་བྲང་དུ་འདེབས་པ་ཡིན་པར་བཤད་དོ། །འཁྲུལ་འཁོར་དང་ཞེས་པ་ནི། ཊཱི་ཀར། ས་མདའ་ལ་སོགས་པ་གཟུག་པའོ་ཞེས་སོ། །སྒྱུ་ཐབས་དང་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀར་མིག་བཀབ་སྟེ་གཡང་སར་གཏོང་བ་ལ་སོགས་པའོ། །ཞེས་སོ། །རོ་ལངས་དང་ཞེས་པ་ནི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཡར་ངོའི་ཚེས་བཅུ་བཞི་ལ་དུར་ཁྲོད་ནས་རོ་མ་རྨས་པ་བླངས་ཏེ་སྔགས་བཟླས་པས་རོ་ལངས་རྦད་པ་ན་རོ་ལངས་པ་དེས་ཕ་རོལ་པོ་ལ་མཚོན་བསྣུན་ཅིང་གསོད་པ་ཡིན་པར་གསུངས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། རོ་ལངས་ཕྱེད་ཀྱང་དེ་ཉིད་ཀྱིས་བསྡུས་པ་ཉིད་དུ་རིག་པར་བྱ་སྟེ་དེས་ན་ལོགས་ཤིག་ཏུ་མ་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །དེ་གཉིས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི། རོ་ལངས་ནི་འཁོར་ལོ་གཉིས་ལྡན་གྱི་ཤིང་རྟའི་སྟེང་དུ་འཇོག་ཅིང་མགུལ་དུ་དྲིལ་བུ་ 6-309a གཉིས་འདོགས་ཏེ་ལག་ཏུ་རལ་གྲི་སོ་གཉིས་པ་སྦྱིན་པ་ཡིན་ལ། རོ་ལངས་ཕྱེད་ནི་འཁོར་ལོ་གཅིག་པའི་ཤིང་རྟ་དང་དྲིལ་བུ་གཅིག་དང་རལ་གྲི་སོ་གཅིག་པས་ཁྱད་པར་བྱས་སོ་ཞེས་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་གསུངས་སོ། །རྗེས་སུ་སྦྱོར་བ་ཞེས་པ་ནི་རྣམ་འབྱེད་གཉིས་ཀ་ལས། ཡམ་སྲེག་ཤིང་གི་སྦྱོར་བ་དང་། ཏིལ་དང་ཡུངས་ཀར་གྱི་སྦྱོར་བ་དང་། འོ་མ་དང་ཞོའི་སྦྱོར་བ་དང་། སྣམ་སྦྱར་འཚེམ་པའི་སྦྱོར་བ་དང་། རི་མོ་འདྲེན་པའི་སྦྱོར་བ་སྟེ་རྗེས་སུ་སྦྱོར་བ་ལྔ་གསུངས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། རྗེས་སུ་སྦྱོར་བ་ནི་འཆོལ་བ་ལ་སོགས་པ་སྟེ་འཆོལ་བ་ནི་དྲག་པོའི་ཕྲིན་ལས་སོ། །ཞེས་སོ། །རྣམས་སོ་ཞེས་པ་ནི་གང་གིས་བསད་ཀྱང་ཕམ་པ་བསྐྱེད་ནུས་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། དེ་དག་ཀྱང་འཆི་བ་ལ་བྱེ་བྲག་ནི་གང་ཡང་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །བསད་བྱ་གཡང་དུ་གཏོད་པའོ། །མེ་དང་ཆུར་འཇུད་པའོ། །གྲང་བ་དང་ཚ་བར་འདོགས་པའོ། །ཊཱི་ཀར། ལྷགས་ཁྲོད་དང་ཚ་ཁུངས་སུ་སྲོག་བཅད་པའི་ཕྱིར་འདོགས་པར་བྱེད་པ་ཞེས་སོ། །བསད་པའི་ཕྱིར་གཅན་གཟན་ནམ་དགྲའི་ཁྲོད་ལྟ་བུར་ཕོ་ཉར་གཏོང་བ་ལ་སོགས་པས་བསད་ན་ཕམ་པའོ། །སོགས་པའི་སྒྲས་ནི་དེར་སོང་ན་ནོར་རྙེད་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སམ་ཕ་མ་མཐོང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་འདྲིད་པས་གཏོང་བ་ལ་སོགས་པ་བསྡུས་སོ། །བསད་པ་དེ་བྱ་བ་རྗེས་སུ་སྒྲུབ་པ་ཆུང་ངུ་རྒྱ་ཤུག་གི་ཚིག་གུ་བསྣུན་པའམ། ཁབ་བཙུགས་པའམ། །ཡུངས་འབྲུ་འཕངས་པ་ལྟ་བུ་ཉིད་དེས་ཤི་ན་ཕམ་པ་འབྱུང་བར་ཡང་ངོ་། ། 說所作事 གཉིས་པ་ནི། བསད་པར་བྱ་བ་ནི་མིའི་སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་མ་ནིང་ཉིད་དོ་སྟེ་གསུམ་པོ་

【現代漢語翻譯】 我，關於它的解釋中說，用木頭或泥土製作的自動裝置的人形，手中拿著劍或水刀，刺向敵人等其他人的胸膛，這是一種自動裝置的特殊型別。Prajnakara（名稱）中也說，用泥土製作人形，手中拿著武器，刺向敵人的胸膛。'自動裝置'， टीका（梵文，ṭīkā，commentary，註釋）中說：'插入地樁等。' '幻術'， टीका中說：'矇蔽眼睛，使其墜入懸崖等。' '殭屍'，律經分別中說：'在月圓的十四日，從墓地中取出未受傷的屍體，唸誦咒語，當殭屍復活時，它會用武器攻擊並殺死對方。' टीका中說：'半殭屍也應被視為包含在其中，因此沒有單獨列出。' 兩者的區別是：殭屍被放置在有兩個輪子的木車上，脖子上掛著兩個鈴鐺，手中拿著兩刃劍。而半殭屍則以一個輪子的木車、一個鈴鐺和一把單刃劍來區分，這是律經分別中說的。'隨後結合'，兩種分別中都說：'燒焦的木頭的結合，芝麻和芥末油的結合，牛奶和酸奶的結合，縫製皮革的結合，繪製圖畫的結合，這五種是隨後結合。' टीका中說：'隨後結合是混亂等，混亂是猛烈的行為。' '等等'，無論用什麼殺死，都能造成失敗。 टीका中說：'對於死亡，沒有任何區別。' 將要殺死的人推入懸崖，投入火中或水中，置於寒冷或炎熱之中。 टीका中說：'爲了結束生命，將其置於寒冷或炎熱的地方。' 爲了殺死，將信使送到野獸或敵人之中等，如果被殺死，就是失敗。'等等'一詞包括誘騙說：'如果去那裡，就能找到財富，或者能見到父母'等。殺死後，做一些小事，比如刺入小毒針，插入針，或投擲芥菜籽，如果因此而死，也會導致失敗。 所要殺害的對象 第二，要殺害的對象是男人、女人和陰陽人，這三種。

【English Translation】 I, in its explanation, it is said that the automaton figure made of wood or clay, holding a sword or water knife in its hand, pierces the chest of enemies and other people, which is a special type of automaton. It is also said in Prajnakara (name) that the figure is made of clay, holding a weapon in its hand, and piercing the chest of the enemy. 'Automaton', in ṭīkā (Sanskrit, ṭīkā, commentary, comment): 'Insert stakes, etc.' 'Illusion', in ṭīkā: 'Blind the eyes and make them fall into cliffs, etc.' 'Zombie', in the Vinaya-vibhaṅga it is said: 'On the fourteenth day of the full moon, take an uninjured corpse from the cemetery, recite mantras, and when the zombie is resurrected, it will attack and kill the other party with weapons.' In ṭīkā it is said: 'The half-zombie should also be regarded as included in it, so it is not listed separately.' The difference between the two is: the zombie is placed on a wooden cart with two wheels, with two bells hanging around its neck, and a two-edged sword in its hand. The half-zombie is distinguished by a wooden cart with one wheel, one bell, and a single-edged sword, as stated in the Vinaya-vibhaṅga. 'Subsequently combining', both Vibhaṅgas say: 'The combination of burnt wood, the combination of sesame and mustard oil, the combination of milk and yogurt, the combination of sewing leather, the combination of drawing pictures, these five are subsequently combined.' In ṭīkā it is said: 'Subsequent combination is chaos, etc., chaos is a violent action.' 'Etc.', no matter what is used to kill, it can cause failure. In ṭīkā it is said: 'For death, there is no difference.' Pushing the person to be killed into a cliff, throwing them into fire or water, placing them in cold or heat. In ṭīkā it is said: 'In order to end life, it is placed in a cold or hot place.' In order to kill, sending a messenger to beasts or enemies, etc., if killed, it is a failure. The word 'etc.' includes the temptation to say: 'If you go there, you can find wealth, or you can see your parents', etc. After killing, doing small things, such as inserting a small poison needle, inserting a needle, or throwing mustard seeds, if they die as a result, it will also lead to failure. The object to be killed Second, the objects to be killed are men, women, and hermaphrodites, these three.

---

གང་བསད་ཀྱང་ཕམ་མོ། ། 說竟行支分 གསུམ་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། དངོས་དང་། རྩོད་པ་སྤང་བའོ། ། དང་པོ་ནི། སྲོག་གཅོད་ཕམ་པའི་ཡན་ལག་གཞན་ཐམས་ཅད་ཚང་བའི་དབང་ 6-309b དུ་བྱས་ཏེ། བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་མི་གསོད་པའི་གཞིའམ་སྦྱོར་བ་དེས་དུས་གཞན་གྱི་ཚེ་ཤི་ན་ཆོས་ཅན། སྲོག་བཅད་པའི་ཕམ་པ་འབྱུང་རུང་ཡིན་ཏེ། སྲོག་གཅོད་པའི་ཕམ་པའི་རྒྱུ་ཚོགས་ཚང་བའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་ལ། ཁྱབ་ཆུང་བར་བརྩད་པའི་སྐྱོན་སྤང་བ་དང་། ཁྱབ་ཆེས་པར་བརྩད་པའི་སྐྱོན་སྤང་བའོ། ། 遮不遍之過 དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། རྩོད་སྤང་དངོས་དང་། འཕྲོས་པའི་དོན་ནོ། ། 遮諍正行 དང་པོ་ནི། གསོད་པའི་སྦྱོར་བ་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་ཤི་བ་དེ་སྲོག་གཅོད་པའི་མཐར་ཐུག་གི་ཡན་ལག་ཏུ་ཁས་བླངས་པ་ལ། རྩོད་པ་འདི་སྐད་དུ། བྱེ་བྲག་བཤད་མཚོ་ནས་བཤད་པའི་མི་བཅུས་མི་གཅིག་གསོད་པར་བྱེད་པའི་སྔ་མ་དགུ་ལ་ཆོས་ཅན། སྲོག་གཅོད་པའི་ཕམ་པ་མི་བསྐྱེད་པར་ཐལ། སྦྱོར་བ་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་ཤི་བ་མེད་པའི་ཕྱིར། རྟགས་མ་གྲུབ་ན་བྱེ་བྲག་བཤད་མཚོ་དང་འགལ་ཏེ། གཞུང་དེ་ཉིད་ལས། འདི་ལྟར་གཅིག་གིས་ནི་ཞག་བཅུ་ན་འཆི་བར་འགྱུར་བར་མཚོན་བསྣུན་ལ། གཉིས་པས་ནི་ཞག་དགུ་ན་འཆི་བར་འགྱུར་བར་མཚོན་བསྣུན་པ་ལས། བཅུ་པས་ནི་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཉིན་པར་འཆི་བའི་མཚོན་བསྣུན་ན་དེའི་སྔ་མ་དགུ་པོ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་ཕམ་པའི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པ་བཟུང་བ་ཡིན་ལ། བཅུ་པས་ནི་ཕམ་པའི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་དང་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པ་ཡང་བཟུང་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ། །བཅུ་པ་ལ་ཕམ་པའི་སྦྱོར་བའི་རིག་བྱེད་དང་། ཕམ་པའི་རིག་བྱེད་མིན་པ་གཉིས་ཀ་ཡོད་པར་གསུངས་ལ། སྔ་མ་དགུ་ལ་ཕམ་པའི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ཡོད་པར་མ་གསུངས་པས། སྔ་མ་དགུ་ལ་སྦྱོར་བ་མེད་པར་གྲུབ་བོ། །དེས་ན་སྦྱོར་བ་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་ཤི་བ་མེད་པར་གྲུབ་བོ། །འདོད་ན། བྱེ་བྲག་བཤད་མཚོ་ལས། བཅུ་ཆར་གྱིས་ཕམ་པའི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པ་བསྡུས་སོ་ཞེས་བཤད་དོ་ཞེ་ན། རྩོད་པ་དེའི་ལན་ནི་སྔ་མ་དགུ་ལ་ 6-310a སྦྱོར་བ་མེད་པར་མ་གྲུབ་སྟེ། འོད་ལྡན་ལས། བཅུ་ཆར་གྱི་ཡང་སྦྱོར་བ་མཐུན་པའི་ཕྱིར་དང་། འབྲས་བུ་གཅིག་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །འོ་ན་སྔ་མ་དགུ་ལ་ཕམ་པའི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ཡོད་པར་མ་གསུངས་ལ། བཅུ་པ་ལ་ཡོད་པར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། བྱེ་བྲག་སྨྲ་བའི་གཞུང་ལུགས་ཀྱི་ཕམ་པའི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ཅེས་པ་དེ་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པའི་སྦྱོར་བ་ལ་ཟེར་བ་ཡིན་ཅེས་ཤ་ལུགས་པ་རྣམས་གསུང་ཡང་། དེ་ལྟར་མ་ཡིན་གྱི། ཕམ་པ་དངོས་སུ་སྐྱེད་བཞིན་པ་དང་སྐད་ཅིག་དུས་མཉམ་པའི་མཚོན་བསྣུན་བཞིན་པ་ལྟ་བུའི་ལུས་ཀྱི་རིག་བྱེད་ལ་ཟེར་བ་ཡིན་ཏེ། མཛོད་འགྲེལ་ལས། བདག་ཉིད་བྱེད་པ་ལ་

【現代漢語翻譯】 無論殺誰都失敗。 說竟行支分 第三部分分為：總義和詞義。 第一部分分為：正文和駁斥爭論。 第一部分是：假設殺人失敗的所有其他條件都已滿足，一位持戒的比丘以殺人為動機或行為，導致他人在其他時間死亡，那麼，這種情況有可能構成殺人的失敗，因為殺人失敗的所有因素都已具備。 第二部分分為：駁斥範圍過小的爭論和駁斥範圍過大的爭論。 遮不遍之過 第一部分分為兩點：駁斥爭論的正文和引申的意義。 遮諍正行 第一部分是：如果承認因殺人的行為而導致的死亡是殺人最終結果的一個條件，那麼就會產生這樣的爭論：根據《大毗婆沙論》的說法，十個人共同殺一個人，前九個人的行為不構成殺人的失敗，因為他們的行為並沒有直接導致死亡。如果認為這個論點不成立，那麼就與《大毗婆沙論》相矛盾，因為該論中說：『例如，一個人用箭射擊，預示著十天後死亡；第二個人用箭射擊，預示著九天後死亡；直到第十個人用箭射擊，預示著當天死亡。那麼，前九個人所做的只是非表色，而第十個人所做的既有表色也有非表色。』這裡說，第十個人既有導致失敗的行為，也有不導致失敗的行為；而前九個人沒有導致失敗的行為。因此，前九個人的行為不構成殺人的行為。因此，他們的行為並沒有直接導致死亡。如果有人堅持認為十個人都導致了死亡，那麼《大毗婆沙論》中說：『十個人都參與了非表色的行為。』 對於這個爭論的回答是：前九個人的行為並非不構成殺人的行為。《光明論》中說：『十個人的行為都是一致的，結果也是一樣的。』如果有人問：為什麼前九個人沒有導致失敗的行為，而第十個人有呢？一些說一切有部的人說，根據分別說者的論典，導致失敗的行為指的是導致失敗的行為。但事實並非如此，導致失敗的行為指的是與直接導致失敗的行為同時發生的身體行為，例如射箭的行為。《俱舍論釋》中說：『自己做…』

【English Translation】 Whoever is killed also fails. Speaking of the concluding part of the action. The third part is divided into: general meaning and literal meaning. The first part is divided into: the actual and refuting disputes. The first is: Assuming that all other conditions for the failure of killing are met, if a monastic with vows, with the motivation or action of killing a person, causes another to die at another time, then this situation may constitute the failure of killing, because all the factors for the failure of killing are complete. The second part is divided into: refuting the fault of arguing that the scope is too small, and refuting the fault of arguing that the scope is too large. Covering the fault of non-pervasion. The first part has two points: the actual refutation of the dispute and the extended meaning. Covering the correct conduct of dispute. The first is: If it is admitted that the death caused by the act of killing is a condition for the ultimate result of killing, then there will be this dispute: According to the Vibhasa, if ten people kill one person together, the actions of the first nine people do not constitute the failure of killing, because their actions do not directly cause death. If it is argued that this argument is not valid, then it contradicts the Vibhasa, because it says in that text: 'For example, one person shoots an arrow, predicting death in ten days; the second person shoots an arrow, predicting death in nine days; until the tenth person shoots an arrow, predicting death on the same day. Then, the first nine people have only taken non-revealing forms, while the tenth person has taken both revealing and non-revealing forms.' Here it is said that the tenth person has both the action that leads to failure and the action that does not lead to failure; while the first nine people do not have the action that leads to failure. Therefore, the actions of the first nine people do not constitute the act of killing. Therefore, their actions do not directly cause death. If someone insists that all ten people caused the death, then the Vibhasa says: 'All ten people participated in non-revealing actions.' The answer to this dispute is: the actions of the first nine people do not necessarily not constitute the act of killing. The Light Treatise says: 'Because the actions of all ten people are consistent, and the result is the same.' If someone asks: Why do the first nine people not have the action that leads to failure, while the tenth person does? Some Sarvastivadins say that, according to the Sautantrika's texts, the action that leads to failure refers to the action that causes failure. But this is not the case, the action that leads to failure refers to the physical action that occurs simultaneously with the action that directly causes failure, such as the act of shooting an arrow. The Commentary on the Abhidharmakosha says: 'Doing oneself...'

---

ནི་དུས་དེའི་ཚེ་ཤི་ན་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་དང་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པ་རྣམ་པ་གཉིས་སུ་འགྱུར་རོ། །ཕྱིས་ཤི་ན་ནི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པ་ཁོ་ན་མིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། མཛོད་ལས། དང་པོའི་རྣམ་རིག་རྣམ་རིག་མིན། །ཅེས་བཤད་པའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་བྱེ་བྲག་བཤད་མཚོ་ལས། བཅུ་པ་ལ་ཕམ་པའི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ཡོད་པར་གསུངས་པ་དེ་ནི་བཅུ་པས་མཚོན་བསྣུན་པའི་དུས་ཉིད་ན་ཤི་བའི་དབང་དུ་བྱས་པ་སྟེ། བཅུ་པས་མཚོན་ལན་ཅིག་བསྣུན་པའི་བྱ་བ་གཅིག་ལ་ཡང་དུས་མཐའི་སྐད་ཅིག་མ་བརྒྱ་ཕྲག་དུ་མ་ཡོད་པ་ལས། ཕམ་པ་དངོས་སུ་སྐྱེད་བཞིན་པའི་སྐད་ཅིག་དང་དུས་མཉམ་པའི་མཚོན་བསྣུན་བཞིན་པའི་ལུས་ཀྱི་རིག་བྱེད་དེ་ནི་ཕམ་པའི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ཡིན་ནོ། །དེའི་སྐད་ཅིག་སྔ་རོལ་ན་སྦོམ་པོ་དངོས་སུ་སྐྱེད་བཞིན་པའི་སྐད་ཅིག་དང་དུས་མཉམ་པའི་མཚོན་བསྣུན་བཞིན་པའི་ལུས་ཀྱི་རིག་བྱེད་དེ་ནི་སྦོམ་པོའི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ཡིན་ལ། ཕམ་པ་སྐྱེད་པའི་སྦྱོར་བའི་རིག་བྱེད་ཀྱང་ཡིན་གྱི། ཕམ་པའི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །འདིར་ 6-310b ཕམ་པ་བསྐྱེད་པའི་སྦྱོར་བའི་རིག་བྱེད་དང་། སྦོམ་པོའི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ནི་ངོ་བོ་གཅིག་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་བཅུ་པ་ལ་ནི་ཕམ་པའི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་དང་། ཕམ་པའི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པ་ཡོད་ཅིང་། སྔ་མ་དགུ་ལ་ནི་སྦོམ་པོའི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་དང་། ཕམ་པའི་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པ་ཡོད་དོ། །དེ་ལྟར་ན་བཅུ་ཆར་ལ་ཕམ་པའི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པ་ཡོད་ཅིང་། བཅུ་ཆར་ལ་ཡང་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པའི་སྦྱོར་བ་ཡོད་ལ། བཅུ་ཆར་ལ་སྦོམ་པོའི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ཀྱང་ཡོད་པར་བརྗོད་དོ། ། གཉིས་པ་འཕྲོས་པའི་དོན་ནི། འོད་ལྡན་ལས། བཅུ་ཆར་གྱི་ཡང་སྦྱོར་བ་མཐུན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པ་སྟེ། སྦྱོར་བ་མཐུན་ལུགས་ཅི་ལྟར་ཞེ་ན། འདི་གཏན་ལ་དབབ་པ་ལ། དང་པོ་གཞན་ལུགས་དགག་པ་ནི། རྨ་ཚོ་ན་རེ། སྦྱོར་བ་གྲོས་བྱས་སུ་མཐུན་པ་ཡིན་ཅེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མི་འཐད་དེ་རྫོགས་ལྡན་གྱི་སློབ་དཔོན་དབྱིག་གི་རྩ་ལག་གིས། དམག་ལ་སོགས་པར་དོན་གཅིག་ཕྱིར། །ཐམས་ཅད་བྱེད་པ་པོ་བཞིན་ལྡན། །ཞེས་བཤད་པ་ལྟར་གྲོས་བྱས་གཅིག་གིས་མཚོན་བསྣུན་ཏེ་ཤི་ན་བཅུ་ཆར་ལ་ཕམ་པ་བསྐྱེད་དེ། བཅུ་ཆར་གྱིས་མཚོན་བསྣུན་པ་ལ་བལྟོས་མི་དགོས་པས། བྱེ་བྲག་བཤད་མཚོ་ལས། བཅུ་ཆར་གྱིས་མཚོན་བསྣུན་པའི་གཞུང་གི་དོན་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱའོ། །གྲོས་མ་བྱས་ཤིང་གཅིག་གིས་གཅིག་ལ་མ་བསྒོ་བར་དགེ་སློང་བཅུས་མི་གཅིག་ལ་འཆི་བར་མི་ནུས་པ་རེ་རེ་བརྡེགས་ཏེ། བཅུ་པོ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ནུས་པ་མཐུ་བསྡོམས་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་ཤི་ན་དེ་དག་ལ་ཕམ་པ་བསྐྱེད་དམ་མི་བསྐྱེད་ཅེ་ན། ཤ་ལུགས་པ་ན་རེ། སྦྱོར་བ་ན

【現代漢語翻譯】 當時如果死了，就會變成有表色和無表色兩種。後來如果死了，就不僅僅是無表色，如經中所說。在《俱舍論》中，『最初的表色，非表色。』根據這個要點就明白了。這樣，在《分別論海》中，說第十個有失敗的表色，這是指第十個刺中時就死了的情況。因為第十個刺一次的動作中，也有成百上千的剎那。與真正產生失敗的剎那同時的，刺擊身體的表色，就是失敗的表色。在那之前的剎那，與真正產生粗大的剎那同時的，刺擊身體的表色，就是粗大的表色，也是產生失敗的加行表色，但不是失敗的表色。這裡，要知道產生失敗的加行表色和粗大的表色，本體是一樣的。這樣，對於第十個來說，有失敗的表色和非失敗的表色。對於前九個來說，有粗大的表色和非失敗的表色。這樣，十個都有非失敗的表色，十個都有產生失敗的加行，十個也都有粗大的表色。 第二，關於引申的意義。《光明經》中說：『十個的加行都是一致的。』那麼，加行一致的方式是怎樣的呢？爲了確定這一點。 首先，駁斥其他觀點。瑪措說：『加行是通過商議而一致的。』這是不合理的，因為圓滿次第的導師益西的根本說：『在戰爭等中，爲了一個目的，所有人都像一個人一樣。』就像這樣，通過一個商議，刺擊而死，十個都會產生失敗，不需要依賴十個都刺擊。因此，《分別論海》中說：『不是十個都刺擊的論典的意義。』應當這樣說。如果沒有商議，也沒有互相告知，十個比丘不能殺死一個人，每個人刺一下，十個人的能力加起來的力量殺死了他，那麼這些人會產生失敗嗎？夏律巴說：『加行是。』

【English Translation】 At that time, if one dies, it transforms into two types: manifest form and non-manifest form. Later, if one dies, it is not merely non-manifest form, as stated in the scriptures. In the Abhidharmakośa (Treasury of Knowledge), it says, 'The initial manifest form, non-manifest form.' This is understood through the key point explained there. Thus, in the Vibhajyavyākhyāsamudra (Ocean of Distinctions Explained), it is said that the tenth person has the manifest form of defeat, which refers to the case where the tenth person dies at the moment of stabbing. Because in the single action of the tenth person stabbing once, there are hundreds of thousands of instants. The bodily manifest form of stabbing that is simultaneous with the instant of actually generating defeat is the manifest form of defeat. In the instant before that, the bodily manifest form of stabbing that is simultaneous with the instant of actually generating grossness is the manifest form of grossness, and it is also the preparatory manifest form for generating defeat, but it is not the manifest form of defeat. Here, it should be understood that the preparatory manifest form for generating defeat and the manifest form of grossness are the same in essence. Thus, for the tenth person, there is the manifest form of defeat and the non-manifest form of defeat. For the first nine, there is the manifest form of grossness and the non-manifest form of defeat. Thus, all ten have the non-manifest form of defeat, all ten have the preparation for generating defeat, and it is said that all ten also have the manifest form of grossness. Secondly, regarding the extended meaning. In the Ālokavatī (Possessing Light), it says, 'Because the actions of all ten are consistent.' So, how is the consistency of action? To determine this. First, refuting other views. Ma-tsho says, 'The action is consistent through deliberation.' This is unreasonable because the root of the teacher Yixi of the Completion Stage says, 'In war, etc., for one purpose, all are like one actor.' Just like this, through one deliberation, stabbing and dying, all ten will generate defeat, without needing to rely on all ten stabbing. Therefore, in the Vibhajyavyākhyāsamudra, it says, 'It is not the meaning of the scripture that all ten stab.' It should be said like this. If there is no deliberation and no mutual instruction, ten monks cannot kill one person, each stabbing once, and the power of the combined strength of all ten kills him, then will these people generate defeat? Sha-lu-ba says, 'The action is.'

---

ུས་པ་མཐུ་སྡོམ་དུ་མཐུན་པ་ཡིན་ཅེས་ཟེར་རོ། །དེ་ལ་རྨ་ཚོ་རྗེས་འབྲངས་དང་བཅས་པ་དག་གིས་དགག་པ་བཞི་སྟེ། སྔ་མ་དགུ་ལ་ཕམ་པ་མི་བསྐྱེད་པར་ཐལ། སྦོམ་པོའི་རྒྱུ་ལས་ 6-311a ཕམ་པ་བསྐྱེད་པར་ཐལ། གཞན་གྱི་ཉེས་པ་གཞན་ལ་གོས་པར་ཐལ། བྱ་བ་དུ་མའི་འབྲས་བུས་ལྟུང་བ་གཅིག་ཏུ་བཞག་པར་ཐལ་བ་ལས། དགག་པ་དང་པོ་ནི། སྔ་མ་དགུས་བརྡེགས་ནས་བཅུ་པའི་སྦྱོར་བ་མེད་ན་འཆིའམ་མི་འཆི། དང་པོ་ལྟར་ན་བཅུ་ཆར་གྱི་ནུས་མཐུ་བསྡོམས་པའི་སྟོབས་ཡིན་པ་ཉམས་སོ། །གཉིས་པ་ལྟར་ན་སྔ་མ་དགུས་བརྡེགས་ཀྱང་བཅུ་པའི་སྦྱོར་བ་ཡོད་པས་འཆི་ན། སྲོག་གཅོད་ཕམ་པའི་བཅས་ལྡན་མི་བཅུས་སྔ་ཕྱིར་རིམ་གྱིས་མཚོན་བསྣུན་ཏེ་མི་གཅིག་གསོད་པར་བྱེད་པ་ཆོས་ཅན། སྔ་མ་དགུ་ལ་སྲོག་གཅོད་པའི་ཕམ་པ་མི་བསྐྱེད་པར་ཐལ། སྦྱོར་བ་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་ཤི་བ་བཅུ་པ་ཁོ་ན་ལ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་བྱེ་བྲག་བཤད་མཚོ་ལས། བཅུ་ཆར་གྱི་ཕམ་པའི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པ་བསྡུས་སོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །དགག་པ་གཉིས་པ་ནི། ཕྱི་མ་དགུའི་སྦྱོར་བ་མེད་ན་དང་པོའི་སྦྱོར་བ་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་འཆིའམ་མི་འཆི། དང་པོ་ལྟར་ན་བཅུ་ཆར་གྱི་ནུས་མཐུ་བསྡོམས་པ་ཡིན་པ་ཉམས་སོ། །གཉིས་པ་ལྟར་ན་སྲོག་གཅོད་ཕམ་པའི་བཅས་ལྡན་མི་བཅུས་མི་གཅིག་གསོད་པར་བྱེད་པ་ན་དང་པོ་དེ་ལ་ཆོས་ཅན། སྦོམ་པོའི་རྒྱུ་ལས་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པར་ཐལ། དང་པོ་པ་དེས་འཆི་མི་ནུས་སུ་མཚོན་བསྣུན་ཏེ། སྦྱོར་སྦོམ་གྱིས་རྒྱུ་བྱས་པ་ལས་འབྲས་བུ་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁས་བླངས། འདོད་ན་རྒྱུ་འབྲས་འཆོལ་བར་འགྱུར་རོ། །དགག་པ་གསུམ་པ་ནི། དང་པོ་པའི་སྦྱོར་བས་རང་སྟོབས་ཀྱིས་འཆི་བར་མི་ནུས་ཀྱང་། གཞན་དགུས་བརྡེགས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་དང་པོ་པ་ལ་ཕམ་པ་བསྐྱེད་ན་ནི། གྲོས་མ་བྱས་ཤིང་མ་བསྒོ་བར་སྲོག་གཅོད་ཕམ་པའི་བཅས་ལྡན་མི་བཅུས་མི་གཅིག་གསོད་པར་བྱེད་པ་ན་ཆོས་ཅན། གཞན་གྱི་ཉེས་པ་གཞན་ལ་གོས་པར་ཐལ། གྲོས་ 6-311b མ་བྱས་ཤིང་གཞན་ལ་མ་བསྒོ་བར་གང་ཟག་གཞན་གྱིས་བརྡེགས་སྟོབས་ཀྱིས་ཤི་བ་ལས་གང་ཟག་གཞན་ལ་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁས་བླངས། འདོད་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། གཞན་གྱི་ཉེས་པ་གཞན་ལ་མི་གོས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །དགག་པ་བཞི་པ་ནི་སྲོག་གཅོད་ཕམ་པའི་བཅས་ལྡན་མི་བཅུས་མི་གཅིག་གསོད་པར་བྱེད་པ་ན་མཚོན་སྣུན་བྱེད་དང་པོ་པ་དེའི་རྒྱུད་ལ་ཕམ་པ་གཅིག་བསྐྱེད་པ་དེ་ཆོས་ཅན། བྱ་བ་དུ་མའི་འབྲས་བུས་དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་གཅིག་ཏུ་བཞག་པར་ཐལ། མི་བཅུས་སྦྱོར་བ་ཐ་དད་བཅུའི་ནུས་པ་མཐུ་སྡོམ་ལ་བརྟེན་ནས་དང་པོ་པ་དེའི་རྒྱུད་ལ་ཕམ་པ་གཅིག་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁས་བླངས། འདོད་ན། བྱ་བ་དུ་མའི་འབྲས་བུས་ལྟུང་བ་རྣམ་པར་མི་བཞག་གོ་ཞེས་སོ། །མང་ར་བ་ན་ར

【現代漢語翻譯】 有人說，這是因為他們共同努力的結果。對此，瑪措（Rma-tsho，人名）及其追隨者提出了四個反駁：如果前九次攻擊沒有造成失敗，那麼就是因為重大的原因導致了失敗。其他人的罪過會轉移到其他人身上，以及多種行為的結果被視為單一的墮落。第一個反駁是：如果前九次攻擊沒有擊中，而第十次攻擊沒有發生，那麼這個人會死還是不會死？如果是前者，那麼十次攻擊的總和力量就會減弱。如果是後者，即使前九次攻擊擊中，但由於第十次攻擊的存在而死亡，那麼十個犯了殺人重罪的人依次用武器攻擊一個人，這難道不是因為只有第十次攻擊導致死亡，所以前九次攻擊沒有造成殺人重罪嗎？如果承認這一點，就與《毗婆沙論》（Vibhasa）中『十次攻擊的失敗行為沒有被包括在內』的說法相矛盾。 第二個反駁是：如果后九次攻擊沒有發生，那麼第一次攻擊會導致死亡還是不會導致死亡？如果是前者，那麼十次攻擊的總和力量就會減弱。如果是後者，十個犯了殺人重罪的人殺了一個人，那麼第一次攻擊難道不是因為重大的原因導致了失敗嗎？因為第一個人沒有能夠用武器殺死他，所以重大的原因導致了失敗的結果。如果承認這個論點，那麼原因和結果就會混淆。第三個反駁是：即使第一個人的攻擊本身無法導致死亡，但如果因為其他九個人的攻擊而導致第一個人犯下重罪，那麼十個沒有商議且沒有告知的犯了殺人重罪的人殺了一個人，這難道不是因為其他人的罪過轉移到了其他人身上嗎？因為在沒有商議且沒有告知的情況下，由於其他人的攻擊而導致死亡，從而導致其他人犯下重罪。如果承認這個論點，就與《 टीका 》(ṭīkā，梵文註釋)中『其他人的罪過不會轉移到其他人身上』的說法相矛盾。 第四個反駁是：十個犯了殺人重罪的人殺了一個人，那麼第一個攻擊者的相續中產生的那個重罪，難道不是因為多種行為的結果被視為單一的根本墮落嗎？因為這十個人依賴於十種不同行為的總和力量，從而導致第一個人的相續中產生了一個重罪。如果承認這個論點，那麼多種行為的結果就不會被視為單一的墮落。』曼嘎拉瓦納（Manggarawana，人名）...

【English Translation】 It is said that this is because they are united in their combined effort. To this, Rma-tsho (person's name) and his followers raise four objections: If the first nine attacks do not cause defeat, then it is because a major cause leads to defeat. The faults of others will be transferred to others, and the results of multiple actions are regarded as a single downfall. The first objection is: If the first nine attacks do not hit, and the tenth attack does not occur, will the person die or not? If the former, then the combined power of all ten attacks is diminished. If the latter, even if the first nine attacks hit, but because of the presence of the tenth attack, death occurs, then wouldn't it be the case that ten people who have committed the grave sin of killing successively strike a person with weapons, and the first nine attacks do not cause the grave sin of killing because only the tenth attack causes death? If this is admitted, it contradicts the statement in the Vibhasa that 'the non-recognition of the defeat of the ten attacks is included'. The second objection is: If the last nine attacks do not occur, will the first attack cause death or not? If the former, then the combined power of all ten attacks is diminished. If the latter, when ten people who have committed the grave sin of killing kill a person, isn't the first attack because a major cause leads to defeat? Because the first person was unable to kill him with a weapon, a major cause led to the result of defeat. If this argument is admitted, then cause and effect will be confused. The third objection is: Even if the first person's attack itself cannot cause death, but if the first person commits a grave sin because of the attacks of the other nine people, then wouldn't it be the case that ten people who have committed the grave sin of killing without consultation and without informing kill a person, and the faults of others are transferred to others? Because in the absence of consultation and without informing, death is caused by the attacks of others, thereby causing others to commit a grave sin. If this argument is admitted, it contradicts the statement in the ṭīkā (Sanskrit commentary) that 'the faults of others will not be transferred to others'. The fourth objection is: When ten people who have committed the grave sin of killing kill a person, isn't that one grave sin generated in the continuum of the first attacker regarded as a single fundamental downfall due to the results of multiple actions? Because these ten people rely on the combined power of ten different actions, thereby causing a grave sin to arise in the continuum of the first person. If this argument is admitted, then the results of multiple actions will not be regarded as a single downfall.』 Manggarawana (person's name)...

---

ེ། གཞན་ལ་མ་བལྟོས་པའི་སྦྱོར་བ་འདིས་འཆི་བ་ཡིན་ཅེས་སོ། །དེ་ལ་ཤ་ལུགས་པ་དག་དགག་པ་འདི་ལྟར་མཛད་དེ། འོ་ན་བྱེ་བྲག་བཤད་མཚོ་ནས་བཤད་པ་དེ་གང་མི་བཅུ་པོ་དེས་ཉི་མ་གཅིག་ལ་རིམ་གྱིས་བརྡེགས་ཏེ། ཚེ་ཚུར་བསྟུང་བ་ཡིན་ནམ། མི་བཅུ་པོ་དེས་ཉི་མ་བཅུ་ལ་རིམ་གྱིས་བརྡེགས་པའི་སྦྱོར་བའི་ཉག་གྲངས་ཡིན། དང་པོ་ལྟར་ན་སྲོག་གཅོད་ཕམ་པའི་བཅས་ལྡན་མི་བཅུས་སྔ་ཕྱིར་རིམ་གྱིས་མཚོན་བསྣུན་ཏེ། མི་གཅིག་གསོད་པར་བྱེད་པ་ཆོས་ཅན། སྔ་མ་དགུ་ལ་སྲོག་གཅོད་པའི་ཕམ་པ་མི་བསྐྱེད་པར་ཐལ། སྦྱོར་བ་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་ཤི་བ་དེ་བཅུ་པ་ཁོ་ན་ལ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་བཅུ་ཆར་གྱིས་ཕམ་པ་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པ་བསྡུས་སོ། །ཞེས་སོ། །ཕྱི་མ་ལྟར་ན། སྔ་མ་དགུས་བརྡེགས་པའི་སྟེང་དུ་བཅུས་བརྡེགས་པ་དེས་ཚེ་སྐད་ཅིག་གིས་ཐུང་དུ་བཏང་ངམ་མ་བཏང་། དང་པོ་ལྟར་ན་ཐལ་འགྱུར་བརྗོད་མ་ཐག་པ་བཞིན་འཇུག་གོ། གཉིས་པ་ལྟར་ན་སྲོག་གཅོད་ཕམ་པའི་བཅས་ལྡན་མི་བཅུས་མི་གཅིག་གསོད་ 6-312a པར་བྱེད་པ་ཆོས་ཅན། བཅུ་པ་དེས་སྲོག་གཅོད་པའི་ཕམ་པ་མི་བསྐྱེད་པར་ཐལ། བཅུ་པ་དེས་ཚེ་ཐུང་དུ་བཏང་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །རྩོད་པ་དེ་དག་གི་སྐྱོན་སྤོང་བར་བྱེད་པ་ཀ་བ་ན་རེ། བཅུ་པས་བརྡེགས་པ་དེས་ཚེ་སྐད་ཅིག་གིས་ཐུང་དུ་བཏང་བ་མེད་ཅིང་དུས་མཚུངས་སུ་ཐུང་དུ་བཏང་བ་ཡོད་པས་སྐྱོན་དེ་དག་མེད་དོ། །ཞེས་སྨྲས་ཏེ། ཚེ་སྐད་ཅིག་གིས་ཀྱང་ཐུང་དུ་མ་བཏང་ན་ཚེ་ཐུང་དུ་བཏང་བ་འགལ་ལོ། ། གཉིས་པ་རང་ལུགས་བཞག་པ་ནི། གྲོས་མ་བྱས་ཤིང་མ་བསྒོས་ཀྱང་བཅུ་ཆར་ལ་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པ་འདི་ནི་སྦྱོར་བ་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་ངེས་པར་འཆི་ནུས་ཀྱི་ཆ་ནས་གཞན་ལ་མ་བལྟོས་པའི་སྦྱོར་བ་འདིས་འཆི་བ་ཡིན་ལ། འཆི་དུས་སྐད་ཅིག་དེ་ཉིད་ལ་འཆི་བའི་ཆ་ནས་སྦྱོར་བ་ནུས་པ་མཐུ་སྡོམ་ཡིན་ཏེ། དཔེར་ན་རྐྱལ་པ་ཤིན་ཏུ་ཆེན་པོ་དབུགས་ཀྱིས་བཀང་བ་ལ་མི་བཅུས་རིམ་གྱིས་མདའ་བཅུ་ཐལ་མར་འབྱིན་པ་བཞིན་ནོ། །དེ་ཡང་སྦྱོར་བ་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་དེས་ཕར་གཞོམ་ནུས་ཀྱི་ཆ་ནས་གཞན་ལ་མ་བལྟོས་པའི་སྦྱོར་བ་འདིས་གཞོམ་པ་ཡིན་ལ། གཞོམ་དུས་སྐད་ཅིག་དེ་ཉིད་དུ་གཞོམ་པའི་ཆ་ནས་སྦྱོར་བ་ནུས་པ་མཐུ་སྡོམ་ཡིན་ནོ། ། གསུམ་པ་ཞར་ལས་བྱུང་བ་ནི།གསོད་བྱེད་སྔ་མས་རྒྱུ་མ་ལ་བུ་ག་གཅིག་གཏོད་པའི་སྟེང་དུ་གསོད་བྱེད་ཕྱི་མས་དེ་ལ་བུ་ག་གཉིས་པ་གཏོད་པ་ལྟ་བུ་ཕྱི་མས་ངེས་པར་འཆི་ནུས་སུ་བརྡེགས་ཀྱང་། ཕྱི་མས་བརྡེགས་པས་ཟུག་གཟེར་ཆེར་སྐྱེས་སྟོབས་ཀྱིས་ཚེ་སྐད་ཅིག་དུ་མས་རིང་དུ་སོང་ན་ཕྱི་མ་ལ་ཕམ་པར་འགྱུར་རམ་མི་འགྱུར། དང་པོ་ལྟར་ན། ཚེ་རིང་དུ་བཏང་བས་སྲོག་གཅོད་པའི་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པ་འགལ། གཉིས་པ་ལྟར་ན། བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་མི་གཞན་ལ་གསོད་སེམས་ཀྱིས་ག

【現代漢語翻譯】 那麼，這種不依賴於其他因素的行為會導致死亡。對於正量部（梵文：Vātsīputrīya，佛教部派之一）的觀點，反駁如下：如果按照《大毗婆沙論》（梵文：Abhidharma-mahāvibhāṣā）的說法，十個人依次在一天內擊打，從而縮短壽命，或者十個人在十天內依次擊打，這算作行為的累積效應嗎？如果按照第一種情況，那麼具有殺人罪過（梵文：pārājika）的十個人先後依次用武器攻擊，導致一人死亡，這是否意味著只有最後一人犯了殺人罪，而前九人沒有犯殺人罪？因為死亡是由最後一個人的行為引起的。如果承認這一點，那就意味著這十個人都沒有犯下殺人罪。如果按照后一種情況，前九個人的擊打是否縮短了壽命？如果按照第一種情況，那麼就會出現剛才所說的矛盾。如果按照第二種情況，那麼具有殺人罪過的十個人殺害一個人，是否意味著只有最後一人沒有犯殺人罪？因為最後一人沒有縮短壽命。 對於這些爭論的反駁，甲瓦（藏文：ka ba）說：『第十個人的擊打併沒有立即縮短壽命，但同時縮短了壽命，所以沒有這些錯誤。』如果說沒有立即縮短壽命，那麼縮短壽命就自相矛盾了。 第二，確立自己的觀點：即使沒有商議和安排，十個人都犯下殺人罪，這是因為這種行為必然會導致死亡，從這個意義上說，這種不依賴於其他因素的行為會導致死亡。從死亡的那一刻來說，這種行為是能量的總和。例如，一個非常大的氣球充滿了空氣，十個人依次射出十支箭一樣。也就是說，從這種行為能夠摧毀對方的意義上說，這種不依賴於其他因素的行為會導致摧毀。從摧毀的那一刻來說，這種行為是能量的總和。 第三，順便說一下：如果第一個殺手在腸子上開了一個洞，然後第二個殺手在同一個地方開了第二個洞，即使第二個殺手必然會導致死亡，但如果第二個殺手的擊打導致劇烈的疼痛，從而延長了壽命，那麼第二個殺手是否會犯下殺人罪？如果按照第一種情況，延長壽命會導致犯下殺人罪，這是矛盾的。如果按照第二種情況，一個受戒的比丘（藏文：dge slong）懷著殺人的意圖去...

【English Translation】 Then, this action that does not depend on other factors causes death. Regarding the views of the Vātsīputrīya (a Buddhist school), the refutation is as follows: If, according to the Abhidharma-mahāvibhāṣā, ten people strike in succession on one day, thereby shortening life, or ten people strike in succession over ten days, does this count as the cumulative effect of the action? If according to the first case, then do the ten people with the transgression of killing (Sanskrit: pārājika) successively attack with weapons, causing one person to die, does this mean that only the last person committed murder, while the first nine did not? Because the death was caused by the last person's action. If this is admitted, then it means that none of the ten committed murder. If according to the latter case, did the strikes of the first nine shorten the lifespan? If according to the first case, then the contradiction just mentioned will arise. If according to the second case, then do the ten people with the transgression of killing murder a person, does this mean that only the last person did not commit murder? Because the last person did not shorten the lifespan. In response to these arguments, Kawa (Tibetan: ka ba) said: 'The tenth person's strike did not immediately shorten the lifespan, but it shortened the lifespan at the same time, so there are no such errors.' If it is said that the lifespan was not shortened immediately, then shortening the lifespan is contradictory. Second, establishing one's own view: Even without consultation and arrangement, all ten people commit murder, because this action inevitably leads to death, in the sense that this action, which does not depend on other factors, causes death. From the moment of death, this action is the sum of energy. For example, it is like a very large balloon filled with air, and ten people shoot ten arrows in succession. That is to say, in the sense that this action can destroy the other party, this action, which does not depend on other factors, causes destruction. From the moment of destruction, this action is the sum of energy. Third, incidentally: If the first killer makes one hole in the intestines, and then the second killer makes a second hole in the same place, even if the second killer inevitably leads to death, but if the second killer's strike causes severe pain, thereby prolonging life, then will the second killer commit murder? If according to the first case, prolonging life leads to committing murder, which is contradictory. If according to the second case, an ordained monk (Tibetan: dge slong) with the intention to kill...

---

སོད་པའི་སྦྱོར་བ་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་འཆི་ངེས་སུ་བརྡེགས་ཏེ་ཤི་བ་ལ་ཕམ་པ་མི་བསྐྱེད་པ་ 6-312b འགལ་ལོ་ཞེ་ན། ཤིན་ཏུ་དཔྱད་དཀའ་སྟེ། འོན་ཀྱང་ཕྱི་མ་དེ་ལ་ཆོས་ཅན། སྲོག་གཅོད་པའི་ཕམ་པ་མི་བསྐྱེད་པར་རིགས་ཏེ། སྦྱོར་བ་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་སྐད་ཅིག་གིས་ཀྱང་ཚེ་ཐུང་དུ་བཏང་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སམ། ཡང་ན་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་མི་གཞན་གསོད་སེམས་ཀྱིས་གསོད་པའི་སྦྱོར་བ་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་འཆི་ངེས་སུ་བརྡེགས་ཏེ་ཤི་བ་ཡིན་པས་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པར་རིགས་སོ་ཡང་སྙམ་པས། མདོར་ན་འདི་ལས་ཕམ་པ་བསྐྱེད་དང་མི་བསྐྱེད་པ་དང་ཡང་ཁ་ཚོན་ཆོད་དཀའ་བར་སྣང་ངོ་། ། 遮過遍之過 གཉིས་པ་ཁྱབ་ཆེས་པར་བརྩད་པའི་སྐྱོན་སྤང་བ་ལ་གཉིས། རྩོད་སྤང་དངོས་དང་། འཕྲོས་པའི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ནི། མི་མ་ཡིན་དང་དུད་འགྲོ་གསོད་པའི་སྦྱོར་བ་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་མི་མིན་དང་། དུད་འགྲོ་ཤི་བ་དང་། གསད་བྱ་གསོད་བྱེད་དུས་མཉམ་དུ་ཤི་བ་དང་། གསོད་པའི་སྦྱོར་བ་བྱས་ནས་འགྱོད་པ་སྐྱེས་པའི་འོག་ཏུ་ཤི་བ་དེ་རྣམས་རེ་རེ་ནས་ཆོས་ཅན་དུ་བཀོད་ནས། སྲོག་གཅོད་པའི་ཕམ་པའི་མཐར་ཐུག་ཡིན་པར་ཐལ། གསོད་པའི་སྦྱོར་བ་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་ཤི་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདོད་ན་མི་མ་ཡིན་གསོད་པའི་སྦོམ་པོའི་མཐར་ཐུག་དང་། དུད་འགྲོ་གསོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་མཐར་ཐུག་ཡིན་པ་འགལ་ལ། ཀུན་མཁྱེན་གཉིས་པ་དབྱིག་གཉེན་གྱིས། སྔར་རམ་མཉམ་དུ་ཤི་བ་ལ། །དངོས་མེད་ལུས་གཞན་སྐྱེས་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་། འདི་ཉིད་ལས། འདུན་པ་བཟློག་པའི་འོག་ཏུ་ན་རྒྱུ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། ཁྱབ་པ་མེད་དེ། གསོད་པའི་སྦྱོར་བ་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་ཤི་བ་ནི་སྲོག་གཅོད་པ་ཙམ་གྱི་མཐར་ཐུག་གི་ཡན་ལག་ཡིན་ལ། བྱེ་བྲག་སྲོག་གཅོད་ཕམ་པའི་མཐར་ཐུག་གི་ཡན་ལག་ནི། སྲོག་གཅོད་ཕམ་པའི་ཡན་ལག་གཞན་ཚང་གི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ་མི་གསོད་པའི་སྦྱོར་བ་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་མི་ཤི་བའོ། ། གཉིས་པ་ནི། རྒྱལ་པོ་མ་སྐྱེས་དགྲས་ཕ་བསད་ 6-313a པ་ཆོས་ཅན། ཕ་བསད་པའི་མཚམས་མེད་མ་བྱུང་བར་ཐལ། ཕ་ཤི་བའི་སྔ་རོལ་དུ་འདུན་པ་ལོག་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ལུང་གི་གླེང་གཞི་དང་འོད་ལྡན་གྱིས་གྲུབ་ཅིང་། ཁྱབ་པ་ནི་འདུན་པ་ལོག་ན་ཉེས་པ་ཆུང་བར་ཁས་བླངས་པ་ཡིན་ནོ། །འདོད་ན། ལུང་ལས། མ་སྐྱེས་དགྲ་ལ་མཚམས་མེད་བྱུང་ངོ་གསུངས་སོ་ཞེ་ན། ཕ་བསད་པའི་མཚམས་མེད་རྫོགས་པར་མ་བྱུང་ཡང་མཚམས་མེད་ཆུང་ངུ་བྱུང་བ་ལ་དགོངས་ནས། ལུང་ལས་མཚམས་མེད་བྱུང་ཞེས་གསུངས་པ་སྟེ། འོད་ལྡན་ལས། མ་སྐྱེས་དགྲ་ལ་མཚམས་མེད་པ་ཆུང་བ་ཉིད་བྱུང་བའི་ཕྱིར་འགལ་བ་མེད་དོ། །དཔེར་ན་ཉེས་བྱས་ཆུང་ངུ་ལ་ཉེས་བྱས་ཞེས་བྱ་བ་དེ་བཞིན་མཚམས་མེད་ཆུང་ངུ་ལ་མཚམས་མེད་པ་ཉིད་ཅེས་བྱའོ། །

【現代漢語翻譯】 如果因為某種行為確定會致死，但實際上沒有導致死亡，是否會構成墮罪？ 如果認為這存在爭議，那確實很難判斷。然而，對於後者，可以這樣認為：不構成殺生的墮罪，因為該行為並沒有立即縮短其壽命。或者，如果一個持戒的比丘，懷著殺心，因為某種行為確定會致死，但實際上導致了死亡，那麼應該構成墮罪。總之，很難確定這是否構成墮罪。 遮過遍之過 第二，爲了消除對過於寬泛的指責，分為兩部分：直接反駁和相關內容。 第一部分：如果因為殺非人和牲畜的行為，導致非人和牲畜死亡，或者被殺者和殺人者同時死亡，或者在實施殺戮行為后產生後悔心而死亡，那麼將這些情況分別作為論題，可以得出結論：這是殺生墮罪的最終結果，因為這些死亡都是由殺戮行為引起的。如果接受這個結論，那麼就與殺非人的粗罪和殺牲畜的懺悔罪相矛盾。世親論師曾說：『先前或同時死亡，因為沒有其他身體產生。』此外，本文還說：『在改變意願之後，不是原因。』如果這樣說，那麼這個推論是不成立的。因為由殺戮行為引起的死亡只是殺生墮罪的一個部分，而殺生墮罪的最終結果，是指在其他殺生墮罪的條件下，由殺人的行為導致人死亡。 第二部分：阿阇世王殺父這件事，可以被認為沒有犯下殺父的無間罪，因為在父親死亡之前，他已經改變了意願。這個論證的基礎和光明論都已確立，並且普遍接受改變意願會減輕罪責。如果有人反駁說：經典中說阿阇世王犯下了無間罪。那麼，經典中說犯下無間罪，指的是他犯下了較小的無間罪。光明論中說：阿阇世王犯下了較小的無間罪，因此沒有矛盾。例如，較小的罪行被稱為罪行，同樣，較小的無間罪也被稱為無間罪。

【English Translation】 If an action is certain to cause death, but does not actually result in death, does it constitute a defeat? If it is argued that this is controversial, it is indeed difficult to judge. However, for the latter, it can be argued that it does not constitute the defeat of killing, because the action did not immediately shorten its life. Alternatively, if a monk with vows, with the intention to kill, strikes someone with an action certain to cause death, and it actually results in death, then it should constitute a defeat. In short, it is difficult to determine whether this constitutes a defeat or not. The fault of over-pervasion Second, to eliminate the fault of arguing for excessive pervasiveness, there are two parts: direct refutation and related content. The first part: If, due to the act of killing non-humans and animals, non-humans and animals die, or the killed and the killer die at the same time, or after committing the act of killing, remorse arises and then death occurs, then each of these situations can be taken as a topic, and it can be concluded that this is the ultimate result of the defeat of killing, because these deaths are caused by the act of killing. If this conclusion is accepted, then it contradicts the gross offense of killing non-humans and the expiatory offense of killing animals. Vasubandhu said: 'Dying earlier or at the same time, because no other body arises.' Furthermore, this text also says: 'After changing the intention, it is not the cause.' If this is said, then this inference is not valid. Because death caused by the act of killing is only a part of the ultimate result of killing, and the ultimate result of the defeat of killing specifically refers to the death of a person caused by the act of killing a person, under the condition of other elements of the defeat of killing being complete. The second part: King Ajatasatru (未生怨，a king who killed his father) killing his father can be considered not to have committed the unpardonable crime of patricide, because he had changed his intention before his father's death. The basis for this argument and the Light Treatise are established, and it is generally accepted that changing one's intention reduces the guilt. If someone argues: The sutras say that Ajatasatru committed an unpardonable crime. Then, the sutras saying that he committed an unpardonable crime refers to him committing a lesser unpardonable crime. The Light Treatise says: Ajatasatru committed a lesser unpardonable crime, therefore there is no contradiction. For example, a minor offense is called an offense, similarly, a minor unpardonable crime is also called an unpardonable crime.

---

ཞེས་བཤད་དོ། ། 6-313b དགེ་སློང་ལ་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་ངོ་། །ལུང་ལས་ནད་པ་དང་། ཚུལ་ལྡན་དང་། ཚུལ་འཆལ་དང་གསུམ་ལ་མཚོན་ཏེ་བསྟན་ཏོ། ། 動機體性除離 གཉིས་པ་ནི། དཀུ་ནི་གསུས་པ་སྟེ་སྦྲུམ་མའི་ལྟོ་བ་མཉེས་པས་མ་དང་མངལ་ན་གནས་པ་གཉིས་ལས་བུད་མེད་གསོད་སྙམ་སྟེ། ལྟོ་བ་མཉེས་པས་མངལ་གྱི་བུ་ཤི་བ་ལྟ་བུ་སྟེ། གསོད་པར་བསམ་པའི་ཤོས་མ་ཤི་བར་གང་གསོད་པར་མ་བསམ་པའི་ཤོས་དེ་ཤི་ན་སྦོམ་པོའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། གནོད་པར་བྱ་བའི་ངེས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །གང་ཤི་བ་དེའི་ཆ་ནས་སྲོག་གཅོད་པའི་སྦོམ་པོ་མཚན་ཉིད་པ་མི་བསྐྱེད་དེ། གང་ཤི་བ་དེའི་གཞི་ལ་གསོད་སེམས་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདིར་ལུང་ལས་ནི། སྦྱོར་བ་སྔ་མ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །རྣམ་འབྱེད་ལས་ཀྱང་གསུངས་ཏེ། གང་བསད་པར་བསམ་པ་ཤོས་ཀྱི་ཆ་ནས་སྦྱོར་བའི་གནས་སྐབས་ཀྱི་སྦོམ་པོ་མཚན་ཉིད་པ་དེ་སྦྱོར་བའི་རྣམ་པའི་སྦོམ་པོའོ། །བསམ་པ་ཤོས་མ་ཤི་ན་ཡང་སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོའོ། །ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། བསམ་པ་ཤོས་ཤི་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །དེས་ན་མ་བསམ་པ་བསད་པའི་ཆ་ནས་སྦོམ་པོར་འཇོག་པ་མིན་ནོ། །གཞི་དེ་ལས་ཞེས་པ་ལ་འོད་ལྡན་ལས་དང་དུ་ལེན་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། རང་ཉིད་བྱེད་པར་སྨྲ་བ་དང་དུ་ལེན་པ་དང་། གནང་བ་གསོལ་བ་དང་དུ་ལེན་པའོ། །དང་དུ་བླང་བ་དེ་གཉིས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི། ཁྱིམ་པ་རྣམས་ཀྱིས་དགྲ་བོ་གསོད་དུ་འགྲོ་བ་ན་དེ་ལ་ཆས་ཀ་ཅི་ཡང་མེད་པའི་དགེ་སློང་བསོད་སྙོམས་པ་འཁྱམ་པོ་ལྟ་བུ་ལ་ངེད་ཅག་ནི་དགྲ་བོ་གསོད་དུ་འགྲོ་ཞེས་རང་ཉིད་བྱེད་པར་སྨྲ་བ་ན་ཁྱེད་རྣམས་ཤེས་སོ་ཞེས་དགེ་སློང་གིས་དང་དུ་ལེན་པ་དང་། དབང་ཆེ་བའི་དགེ་སློང་ལ་གནང་བ་མ་ཞུས་པར་གསོད་མི་ནུས་ཏེ། གསོད་པའི་གནང་བ་གསོལ་བ་ན་ཁྱོད་ཉིད་ཀྱིས་ 6-314a ཤེས་སོ་ཞེས་དགེ་སློང་གིས་དང་དུ་ལེན་པ་སྟེ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །དང་པོ་ནི། གཞུང་འདིས་བསྟན་ཏེ། དང་དུ་ལེན་པའི་གཞི་དེ་ལས་མི་གསོད་པ་ལ་འཇུག་པ་རང་ཉིད་བྱེད་པར་སྨྲ་བ་དེ་ལུས་སམ་ངག་གིས་དང་དུ་ལེན་ན་སྲོག་གཅོད་པའི་ཕམ་པ་མི་བསྐྱེད་དེ། སྦྱོར་བ་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་ཤི་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་སྦོམ་པོའོ། །འདི་ནི་སྦོམ་པོ་བཏགས་པ་བ་ཡིན་པར་འོད་ལྡན་ལས་བཤད་དོ། །འདི་ལ་སྲོག་གཅོད་པའི་སྦོམ་པོ་མཚན་ཉིད་པ་མི་བསྐྱེད་དེ། གསོད་སེམས་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་གནང་བ་གསོལ་བ་དང་དུ་ལེན་ན་ནི་ལུས་ངག་གིས་དང་དུ་ལེན་ན་ནི་ཕམ་པར་འགྱུར་རོ། །དང་དུ་ལེན་པ་གཉིས་ཀའི་སྐབས་སུ་ཡིད་ཁོ་ནས་དང་དུ་ལེན་ན་ནི་བསྡམ་བྱར་འགྱུར་རོ། །དགེ་སློང་ངམ་དགེ་སློང་མ་ཁྱོད་ཀྱི་མིང་གིས་བསད་པར་བྱ་བའི་མི་ལ་འཆི་བའི་ཡོ་བྱད་དུག་སྦྱར་མ་སྦྱིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་བ་ཡང་དང་དུ་བླངས་ན་

【現代漢語翻譯】 如是說。 比丘不會犯墮罪。律中以病人、持戒者和破戒者三種情況為例進行了說明。 動機體性除離 第二種情況是：『腹』即肚子，撫摸孕婦的肚子，想要殺死母親和胎兒中的任何一個。比如，撫摸肚子導致胎兒死亡。如果想要殺死的那一個沒有死，而沒有想要殺死的那一個死了，則犯粗罪。』 論疏中說：『因為有傷害的確定性。』 從死亡者的角度來看，不會產生具足殺生罪的粗罪，因為對於死亡者沒有殺害的意圖。這裡律中說：『僅僅是之前的行為就會構成粗罪。』 《分別》中也說：『對於想要殺死的那一個，從行為的階段來說，具足粗罪的特徵，那是行為方式上的粗罪。』 即使想要殺死的那一個沒有死，也是行為上的粗罪。 論疏中說：『如果想要殺死的那一個死了，則犯他勝罪。』 因此，對於沒有想要殺死而被殺死的那一個，不能安立為粗罪。『從那個基礎上』，對於『接受』，光明論中有兩種：自稱去做和請求允許。這兩種接受的區別是：在家人們去殺敵時，那個比丘一無所有，像個托缽遊方僧人，（家人們）對他說：『我們是去殺敵的』，自稱去做，比丘回答說：『你們知道就好』，這是接受。如果沒有得到有權勢的比丘的允許，就不能殺人，（家人們）請求允許去殺人，（比丘回答說）『你自己知道就好』，這是比丘的接受，這是按照順序的。 第一種情況，本論典說明：從接受的基礎上，參與殺人，自稱去做，如果以身或語接受，不會產生殺生的他勝罪，因為那個行為的緣故沒有死亡，所以是粗罪。光明論中說，這是假立的粗罪。對於這種情況，不會產生具足殺生罪的粗罪，因為沒有殺害的意圖。第二種情況，如果接受請求允許，以身語接受，則會犯他勝罪。在兩種接受的情況下，如果僅僅以意接受，則會成為應呵責罪。如果（有人）對比丘或比丘尼說：『不要給你名字所指的人提供致死的物品或毒藥』，如果（比丘或比丘尼）接受了，那麼

【English Translation】 Thus it is said. A bhikshu will not incur an offense. The Vinaya illustrates this with three examples: the sick, the virtuous, and the immoral. Elimination of Motivational Nature The second case is: 'belly' means the abdomen. Stroking the belly of a pregnant woman, intending to kill either the mother or the fetus. For example, stroking the belly causes the fetus to die. If the one intended to be killed does not die, but the one not intended to be killed dies, it is a sthulatyaya offense. The Tika says: 'Because there is certainty of harm.' From the perspective of the deceased, it does not generate a complete sthulatyaya offense of killing, because there was no intention to kill the deceased. Here, the Vinaya says: 'The previous action itself becomes a sthulatyaya offense.' The Vibhanga also says: 'For the one intended to be killed, from the stage of the action, the characteristic sthulatyaya offense is the sthulatyaya offense in the manner of the action.' Even if the one intended to be killed does not die, it is a sthulatyaya offense of action. The Tika says: 'If the one intended to be killed dies, it becomes a parajika offense.' Therefore, for the one not intended to be killed who is killed, it cannot be established as a sthulatyaya offense. 'From that basis,' for 'acceptance,' the Light Treatise has two types: claiming to do it oneself and requesting permission. The difference between these two acceptances is: when laypeople go to kill an enemy, and a bhikshu has nothing, like a wandering alms-seeker, (the laypeople) say to him: 'We are going to kill the enemy,' claiming to do it themselves, and the bhikshu replies: 'You know it,' this is acceptance. If permission is not obtained from a powerful bhikshu, one cannot kill. (The laypeople) request permission to kill, (and the bhikshu replies) 'You yourself know it,' this is the bhikshu's acceptance, this is in order. The first case, this treatise explains: from the basis of acceptance, participating in killing, claiming to do it oneself, if one accepts with body or speech, it does not generate a parajika offense of killing, because no one died due to that action, so it is a sthulatyaya offense. The Light Treatise says that this is a nominal sthulatyaya offense. In this case, it does not generate a complete sthulatyaya offense of killing, because there is no intention to kill. In the second case, if one accepts the request for permission, accepting with body and speech, then it becomes a parajika offense. In both cases of acceptance, if one accepts only with the mind, then it becomes a dushkrta offense. If (someone) says to a bhikshu or bhikshuni: 'Do not give deadly items or poison to the person to be killed by your name,' if (the bhikshu or bhikshuni) accepts, then

---

སྦོམ་པོའོ། །གཞུང་སྔ་ཕྱི་འདི་གཉིས་དོན་འདྲ་ཡང་གླེང་གཞི་ཐ་དད་པ་སྟེ། སྔ་མ་ཉེ་སྡེའི་བྱུང་བ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་ནི་དགེ་སློང་མའི་བྱུང་བ་ལས་སོ། །ཞེས་སོ། ། 說所作事除離 གཉིས་པ་ནི། མི་ལས་གཞན་དུད་འགྲོ་མ་ཡིན་པ་དང་སྟེ། མི་མ་ཡིན་ལྷ་དང་། ལྷ་མ་ཡིན་དང་། དམྱལ་བ་དང་། ཡི་དྭགས་བསད་ན་ནི་སྦོམ་པོའོ། །འདི་ནི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། མི་མ་ཡིན་ཤིན་ཏུ་ཆེན་པོ་བསད་ཀྱང་སྦོམ་པོར་ཟད་དོ། །ཞེས་སོ། །མི་ཉིད་གཟུགས་གཞན་དུ་སྤྲུལ་པ་བསད་ན་མཐར་ཐུག་ལ་ཕམ་པ་འབྱུང་ཡང་། སྦྱོར་བ་ལ་སྦོམ་པོ་དང་། མི་མ་ཡིན་གཟུགས་གཞན་དུ་སྤྲུལ་པ་བསད་ན་མཐར་ཐུག་ལ་སྦོམ་པོ་འབྱུང་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། འདིར་ནི་སྤྲུལ་པ་ཞེས་སྨོས་པ་དུད་འགྲོ་མ་གཏོགས་པ་ཐམས་ཅད་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་ 6-314b སོ། །དུད་འགྲོ་གཟུགས་གཞན་དུ་སྤྲུལ་པ་ལ་དུད་འགྲོ་ཡིན་པར་འདུ་ཤེས་ཏེ་བསད་ན་ནི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། ། གཞན་ཡང་ཊཱི་ཀ་ལས། སྤྲུལ་པ་ལ་རྣམ་པ་གཉིས་སུ་བཞེད་དེ། སྲོག་ཆགས་སུ་གྱུར་པ་དང་སྲོག་ཆགས་མ་ཡིན་པའོ། །འདིར་ནི་སྲོག་ཆགས་སུ་གྱུར་པའི་སྤྲུལ་པ་བཟུང་གི། སྲོག་ཆགས་མ་ཡིན་པ་ནི་མི་བཟུང་སྟེ། དེ་ལ་སྲོག་བཅད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེས་ན་སྤྲུལ་པ་བསད་པ་ཡང་ངོ་ཞེས་པའི་གཞུང་འདིས་ནི་སྲོག་ཆགས་སུ་གྱུར་པའི་སྤྲུལ་པ་བསད་ན་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །འོན་ཀྱང་སྲོག་ཆགས་སུ་གྱུར་པ་མ་ཡིན་པའི་སྤྲུལ་པ་ལ་མིར་འདུ་ཤེས་ཏེ་གསོད་པའི་ཆེད་དུ་ཞུགས་ན་ནི་འདུ་ཤེས་ཀྱི་དབང་གིས་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཏེ། གཏམ་གྱི་གཞི་ལས། འགྲོ་བ་ཐམས་ཅད་དུ་མ་གཏོགས་པ་གང་ཡིན་པའི་སྤྲུལ་པ་བསད་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ཊཱི་ཀ་ལས་ཀྱང་སེམས་ཅན་དུ་བགྲང་བ་མ་ཡིན་པའི་སྤྲུལ་པ་ལ་མིར་འདུ་ཤེས་པས་གསོད་པར་བྱེད་པ་ལ་ནི་སྦྱོར་བ་སྦོམ་པོ་སྟེ། མིར་འདུ་ཤེས་པས་ཞུགས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། །འདུ་ཤེས་ཀྱི་དབང་གིས་སྦོམ་པོར་གསུངས་པ་གཞན་ཡང་ཡོད་དེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དུད་འགྲོའི་འགྲོ་བ་པའི་སྤྲུལ་པ་ལ་མི་རུ་འདུ་ཤེས་པས་གསོད་པར་བྱེད་པ་ལ་ནི་སྦྱོར་བ་སྦོམ་པོ་སྟེ། མིར་འདུ་ཤེས་པས་ཞུགས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོགས་དང་། ལྷའི་འགྲོ་བ་པའི་སྤྲུལ་པ་ལ་མིར་འདུ་ཤེས་པ་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ་ཞེས་སོ། །མི་ལས་གཞན་ཉིད་ཡིན་པ་ལ་མི་ཡིན་པར་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་ཏེ་གསོད་པ་ལ་སྦོམ་པོར་བཤད་པ་ཐམས་ཅད་སྦོམ་པོ་བཏགས་པ་བར་བཞེད་དེ་རྒྱས་པར་སྤྱིར་བསྟན་དུ་འཆད་དོ། །སྤྲུལ་པ་དེའང་མི་དང་མི་མིན་དང་དུད་འགྲོ་གསུམ་པོ་གང་ཡིན་བྱེ་བྲག་མ་ཕྱེད་པ་ནི་གཞི་ལ་རྣམ་པར་བཞག་གོ། གལ་ཏེ་སེམས་ཅན་དུ་བགྲང་བ་མ་ཡིན་པའི་སྤྲུལ་པ་སྒྱུ་མའི་ 6-315a སྐྱེས་བུ་ལ་སྒྱུ་མར་འདུ་ཤེས་སྐྱེས་པ་གསོད་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན།

【現代漢語翻譯】 粗罪（sbom po'o）。前後兩部論典意義相同，但討論的基礎不同。前一部論典是關於近事女的起源，如論疏所說：『那是比丘尼的起源。』 第二種情況是：殺害非人，即非人類的畜生等。如果殺害非人，如天、阿修羅、地獄眾生、餓鬼等，則犯粗罪。正如《律分別》中所說：『即使殺害非常強大的非人，也只是犯粗罪。』如果殺害變化為其他形象的人，最終會導致失敗（pham pa），但在行為上犯粗罪。如果殺害變化為其他形象的非人，最終會犯粗罪。論疏中說：『這裡所說的變化，應理解為除了畜生之外的所有情況。』如果將變化為其他形象的畜生，認為是畜生而殺害，則會犯墮罪（ltung byed）。此外，論疏中說：『變化有兩種：變成有情和變成非有情。這裡指的是變成有情的變化，不包括非有情，因為後者沒有殺生。』因此，『殺害變化之身』的論述表明，殺害變成有情的變化之身，會犯粗罪。然而，如果將非有情的變化之身認為是人，併爲了殺害而行動，那麼由於這種認知，會犯粗罪。如《故事之本》中所說：『殺害除了眾生之外的任何變化之身，都會犯粗罪。』論疏中也說，對於不被視為有情的變化之身，如果認為是人而進行殺害，那麼這種行為是粗罪，因為是基於認為是人的認知而行動的。還有其他因認知而犯粗罪的情況，如論疏所說：『如果將畜生的變化之身認為是人而進行殺害，那麼這種行為是粗罪，因為是基於認為是人的認知而行動的。』對於天人的變化之身，如果認為是人，也是如此。所有將非人誤認為人而殺害的情況，都被認為是粗罪的假立，將在共同的解釋中詳細闡述。對於變化之身是人、非人還是畜生這三種情況，如果沒有區分清楚，則取決於所依據的基礎。如果有人問，如果將不被視為有情的變化之身，即幻化的人，認為是幻化而殺害，會怎麼樣呢？

【English Translation】 A gross offense (sbom po'o). Although these two texts, earlier and later, have the same meaning, their bases for discussion differ. The former concerns the origin of the female lay devotee (nye sde), as the commentary states: 'That is from the origin of the bhikshuni.' The second case is: killing a non-human, i.e., animals other than humans. If one kills a non-human, such as a deva (lha), asura (lha ma yin), hell being (dmyal ba), or preta (yi dwags), it is a gross offense. As stated in the Vinaya-vibhanga: 'Even killing a very powerful non-human is only a gross offense.' If one kills a human who has transformed into another form, it ultimately leads to defeat (pham pa), but the act itself is a gross offense. If one kills a non-human who has transformed into another form, it ultimately results in a gross offense. The commentary states: 'Here, the term 'transformation' should be understood to include everything except animals.' If one kills an animal that has transformed into another form, believing it to be an animal, it becomes a falling offense (ltung byed). Furthermore, the commentary states: 'There are two types of transformation: transformation into a sentient being and transformation into a non-sentient being. Here, we are referring to transformation into a sentient being, not a non-sentient being, because there is no killing involved in the latter.' Therefore, the statement 'killing a transformation' indicates that killing a transformation that has become a sentient being is a gross offense. However, if one mistakes a non-sentient transformation for a human and intends to kill it, then due to that perception, it becomes a gross offense. As stated in the Root of Stories: 'Killing any transformation other than a living being results in a gross offense.' The commentary also states that if one mistakes a transformation that is not considered a sentient being for a human and proceeds to kill it, the act is a gross offense because it is based on the perception of it being a human. There are other instances where a gross offense is committed due to perception, as the commentary states: 'If one mistakes an animal's transformation for a human and proceeds to kill it, the act is a gross offense because it is based on the perception of it being a human.' The same applies to mistaking a deva's transformation for a human. All cases where one mistakenly perceives a non-human as a human and kills it are considered imputed gross offenses, which will be explained in detail in the general explanation. If the transformation is not clearly distinguished as a human, non-human, or animal, it depends on the basis upon which it is established. If someone asks, what happens if one kills a transformation that is not considered a sentient being, i.e., an illusory person, believing it to be an illusion?

---

སེམས་ཅན་གྱི་གཟུགས་སེམས་ཅན་མ་ཡིན་པ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་བྱེད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །དོགས་གཅོད་གཞན་ཡང་འདི་ལྟར་འབྱུང་སྟེ། སེམས་ཅན་དུའམ་སྲོག་ཆགས་སུ་མ་གཏོགས་པའི་སྤྲུལ་པའི་དབང་དུ་མཛད་དེ་ཊཱི་ཀར་གཏམ་གྱི་གཞི་ཁུངས་སུ་དྲངས་ནས། འགྲོ་བ་ཐམས་ཅད་དུ་མ་གཏོགས་པ་གང་ཡིན་པའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །འོ་ན་འགྲོ་བར་མ་གཏོགས་པ་ནི་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡིན་ལ། དགྲ་བཅོམ་པའི་དབང་དུ་བྱས་སོ་སྙམ་ན་མ་ཡིན་ལ། ཊཱི་ཀར། དགྲ་བཅོམ་པ་ཡིན་པར་འགྱུར་རོ་ཞེ་ནའང་མ་ཡིན་ཏེ། དེའི་ཕྱིར་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཡང་མ་ཡིན་ཅེས་གསུངས་སོ་ཞེས་སོ། །མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་འགྲོ་བའམ་སེམས་ཅན་དུ་མ་གཏོགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཕྱིར་མི་འོང་བར་འདའ་བ་དེ་སེམས་ཅན་དུ་གཏོགས་པས་སོ་སྙམ་ན། སེམས་ཅན་ནམ་འགྲོ་བ་མིན་ཏེ། སེམས་ཅན་དུ་གཏོགས་ན་དེས་སླར་རྒྱལ་བའི་བསྟན་པ་ལ་འཇུག་ནས་ཐར་པ་འཚོལ་དགོས་པ་ལས་དེས་དེ་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར། ཊཱི་ཀར། དེ་ལྟར་ན་ཕྱིར་མི་འོང་བར་མདོར་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདའ་བ་སྲིད་པ་བར་མ་ལ་གནས་པ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ། དེའི་ཕྱིར་རྒྱལ་བའི་བསྟན་པ་ལ་མི་འཇུག་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ་ཞེས་སོ། །འོ་ན་བར་འདའ་བ་དེ་ཆོས་ཅན། མྱང་འདས་ཀྱི་དབྱིངས་སུ་ཞུགས་ཟིན་པར་ཐལ། འགྲོ་བར་མ་གཏོགས་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན་མིན་ཏེ། མ་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར། ཊཱི་ཀར། དེ་ལྟར་ན་ཕུང་པོ་ལྷག་མེད་ཀྱི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་དབྱིངས་སུ་ཞུགས་པ་ཡིན་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན་མ་ཡིན་ཏེ། དེའི་ཕྱིར་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཞེས་སོ། །དེས་ན་སེམས་ཅན་དུ་མ་གཏོགས་པའི་སྤྲུལ་པ་ལ་སེམས་ཅན་དུ་འདུ་ཤེས་པ་ 6-315b མེད་ན་ལྟུང་བ་མེད་ལ། འོ་ན་སྤྲུལ་པ་དེ་གང་གིས་སྤྲུལ་ཞེ་ན། སྤྲུལ་པ་ལ་ཡང་སྤྲུལ་པ་པོ་ལྷག་བཅས་ཀྱི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་དག་ཡོད་དེ། ཊཱི་ཀར། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། སྤྲུལ་པ་དེ་སེམས་ཅན་དུ་བགྲང་བ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་སྤྲུལ་པ་ལའང་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཡོད་དོ་ཞེས་སོ། །འོ་ན་སྤྲུལ་པ་ལ་སེམས་ཅན་དུ་འདུ་ཤེས་ནས་དེར་སྦྱོར་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀར། སེམས་ཅན་དུ་བགྲང་བའི་བསམ་པ་ཡོད་ན་ནི་ཉེས་པ་སྦོམ་པོ་ཁོ་ནར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །མཐའ་གཅོད་འདི་ནི་ནེལ་པ་འདོད་ཀྱང་། གཟུར་གནས་ཁ་ཅིག་ནེལ་པའི་འདོད་པ་དེ་ནི་ངལ་བ་དོན་མེད་པའི་བཤད་པའོ་ཟེར་ལ། སྤྱིར་ཊཱི་ཀའི་དགོངས་པ་ལྟར་ན་སེམས་ཅན་དུ་གཏོགས་པ་མིན་པ་སྤྲུལ་པ་ཡིན་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ལ། སྤྲུལ་གཞི་སྒྱུ་མའི་སྔགས་ལྟ་བུ་མིན་པར་དགྲ་བཅོམ་པའི་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་མངོན་ཤེས་ལྟ་བུའི་སྤྲུལ་པ་ལ་དཔེར་མཚོན་ན། སྤྲུལ་པ་དེ་དགྲ་བཅོམ་པའི་རྒྱུད་ཀྱིས་བསྡུས་པ་ཡང་མིན་ཏེ། སྤྲུལ་པ་དེ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་མིན་པའི་ཕྱིར

【現代漢語翻譯】 如果認為非有情之色為有情，則犯輕罪。還有一種決斷如下：在並非有情或眾生的化身方面，引用《 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)》作為談話的依據，說：『凡不是一切有情者。』如果認為非有情是阿羅漢，並以阿羅漢為例，那是不對的。《 टीका 》說：『如果成為阿羅漢，那也是不對的，因此也不是涅槃。』涅槃並非非有情或非眾生，如果認為不還果者的逝去屬於有情，那也是不對的，因為如果屬於有情，他就必須再次進入勝者的教法中尋求解脫，但他不需要這樣做。《 टीका 》說：『如果是這樣，那麼不還果者完全涅槃，不是住在中陰嗎？』不對，因此他不進入勝者的教法。』如果認為中陰的逝去者，已經進入涅槃的境界，因為他不是有情，那是不對的，因為不遍。《 टीका 》說：『如果是這樣，那麼他就會陷入無餘依涅槃的境界。』不對，因此他不是完全涅槃。』因此，如果對非有情的化身沒有有情的概念，就沒有墮落。那麼，化身是誰化現的呢？化身也有化現者，即有餘依涅槃的阿羅漢。《 टीका 》說：『薄伽梵 (bhagavan，梵文，世尊) 曾說：化身不被視為有情，因此化身也具有所有這些。』如果對化身產生有情的概念，並在那裡進行結合會怎麼樣呢？《 टीका 》說：『如果存在視為有情的想法，那隻會變成重罪。』雖然內爾巴 (Nelpa) 想要這個結論，但一些公正的人說內爾巴的觀點是無意義的解釋。一般來說，按照《 टीका 》的觀點，如果以不屬於有情的化身為例，不是像幻術咒語那樣的化身，而是像阿羅漢的神通和現觀那樣的化身為例，那麼化身也不是由阿羅漢的相續所攝持，因為化身不是涅槃。

【English Translation】 If one perceives a non-sentient form as sentient, it is a minor offense. Another determination is as follows: Regarding emanations that are not sentient beings or living beings, the ṭīkā (Sanskrit, commentary) is cited as the basis for discussion, saying, 'Whatever is not all sentient beings.' If one thinks that non-sentient beings are Arhats and takes Arhats as an example, that is incorrect. The ṭīkā says, 'If it becomes an Arhat, that is also incorrect, therefore it is not Nirvana either.' Nirvana is not non-sentient or non-living beings. If one thinks that the passing away of a non-returner belongs to sentient beings, that is also incorrect, because if it belongs to sentient beings, he must enter the Victorious One's teachings again to seek liberation, but he does not need to do so. The ṭīkā says, 'If that is the case, then the non-returner who completely passes into Nirvana, is he not dwelling in the intermediate state?' No, therefore he does not enter the Victorious One's teachings.' If one thinks that the one who passes away in the intermediate state has already entered the realm of Nirvana, because he is not a sentient being, that is incorrect, because it is not pervasive. The ṭīkā says, 'If that is the case, then he will fall into the realm of Nirvana without remainder.' No, therefore he is not completely in Nirvana.' Therefore, if there is no concept of sentient beings towards the emanation that is not a sentient being, there is no downfall. Then, who emanates the emanation? There are also emanators for the emanation, namely Arhats who have Nirvana with remainder. The ṭīkā says, 'The Blessed One (bhagavan, Sanskrit, the Exalted One) said: Since the emanation is not counted as a sentient being, the emanation also has all of these.' If one has the concept of sentient beings towards the emanation and engages in union there, what will happen? The ṭīkā says, 'If there is the thought of counting as a sentient being, then it will only become a grave offense.' Although Nelpa wants this conclusion, some impartial people say that Nelpa's view is a meaningless explanation. Generally speaking, according to the ṭīkā's view, if one takes the emanation that does not belong to sentient beings as an example, not an emanation like an illusion mantra, but an emanation like the神通 (ṛddhi，梵文，神通) and 現觀 (abhisaṃbodhi，梵文，現觀) of an Arhat, then the emanation is also not included in the continuum of the Arhat, because the emanation is not Nirvana.

---

་དང་། དགྲ་བཅོམ་པའི་རྒྱུད་ནི་ལུང་དང་མངོན་པར་རྟོགས་པའི་བདག་ཉིད་ཅན་གྱི་རྒྱལ་བའི་བསྟན་པ་ཡིན་ལ། སྤྲུལ་པ་ལ་ནི་སེམས་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། དེ་རྒྱལ་བའི་བསྟན་པ་ལ་ཡང་མི་འཇུག་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་སེམས་ཅན་དུ་མ་གཏོགས་པའི་སྤྲུལ་པ་ལ་མ་གཏོགས་པར་ཤེས་ནས་བསད་ན་སྦྱོར་བ་ལ་ཉེས་བྱས་དང་། དངོས་གཞི་ལ་ལྟུང་མེད་ཀྱང་། དེ་མིར་ཤེས་པ་ལྟ་བུ་ལ་སྦྱོར་བ་ལ་སྦོམ་པོ། དངོས་གཞི་ལ་ལྟུང་མེད་ཅེས་བྱ་བ་ནི་ཁོ་བོས་ལེགས་པར་བསམ་པ་ཡིན་ནོ། །ནེལ་པ་འདོད་པའི་ལྷག་བཅས་དགྲ་བཅོམ་སེམས་ཅན་དུ་བགྲང་བར་འདོད་པ་མ་ཡིན་ཅེས་པ་དེ་ནི་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བའི་བཤད་པའི་མཚོ་ཆེན་པོ་ལ་མ་ཞུགས་པའི་གཏམ་སྟེ། དེར་ནི་ལྷག་བཅས་དགྲ་བཅོམ་པ་དག་སེམས་ཅན་ 6-316a དང་འགྲོ་བར་བགྲངས་པ་ཡིན་ཏེ། ཁམས་དང་ས་པ་དེ་དང་དེ་པར་ཞུགས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ལེགས་པར་བཤད་པ་ཡིན་ནོ། །སེམས་ཅན་དུ་གཏོགས་པའི་སྤྲུལ་པ་ལའང་སྤྲུལ་གཞི་འགྲོ་བ་རིགས་དྲུག་གང་གིས་སྤྲུལ་པའི་སྤྲུལ་པ་ལ་སྦྱོར་བ་ལ་བརྟེན་པའི་ཉེས་བྱས་དང་། སྦོམ་པོ་འདིར་འགྱུར་དང་། དེའི་དངོས་གཞི་ལ་བརྟེན་པའི་ཉེས་བྱས་ལྟུང་བྱེད་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཚུལ་སོགས་ཊཱི་ཀར་གསལ་ལ། དེ་ཡང་སྤྲུལ་པ་དེ་ལ་སྦྱོར་བའི་དུས་འདུ་ཤེས་གང་ཞུགས་ཀྱི་ལྟུང་བར་འགྱུར་ལ། དངོས་གཞིའི་དུས་སྤྲུལ་གཞི་ཇི་ལྟ་བ་དེ་བསད་པའི་ཉེས་པར་འགྱུར་ཞེས་ཆོས་བཤེས་བཞེད་ལ། སྟོན་པ་གཉིས་པ་ཉེར་སྦས་ཀྱི་ཞལ་ནས། གང་ལ་སྦྱོར་བ་བྱས་པ་དེ་ཁོ་ན་ལ་ལྟུང་བར་འགྱུར་གྱི། གཞན་ལ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྦྱོར་བ་ལ་འདུ་ཤེས་གང་ཞུགས་ཀྱི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད། དངོས་གཞི་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པར་གསུངས་ལ། ཕྱི་མ་འདི་དབང་བཙན་པར་དྭགས་སྐོར་བ་བུ་སྟོན་ཟེར་རོ། ། གསུམ་པ་ལ། ནད་པ་དང་འབྲེལ་ཞར་བྱུང་དང་། །ལག་གི་ལས་དང་རྗེས་འབྲེལ་བ། །རྐུན་པོའི་སྤ་བཀོང་དང་འབྲེལ་ཉིད། །གྲོགས་ངལ་འབྲེལ་བའི་བསླབ་བྱའོ། ། 屬病者附屬 དང་པོ་ནི། ནད་པ་ལ་སྨན་སྦྱིན་ན་དྲི་བར་བྱ་བར་འོས་པ་དེ་སྨན་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་མ་སྨྲས་པར་གྱ་ཚོམས་སུ་ནད་པ་ལ་སྨན་སྦྱིན་པར་མི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། གསོ་བ་ལ་མཁས་པས་ཚངས་པར་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པའི་ནད་གཡོག་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས། དེའི་ཕྱིར་འདི་ནི་མི་མཁས་པའི་ཡུལ་ལ་བཀག་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །ནད་པ་ལ་སྨན་སྦྱིན་པ་དྲི་བའི་སྐབས་འདིར་སྨན་དཔྱད་ཀྱི་བསྟན་བཅོས་དང་། སྦྱོར་བ་ཤེས་པའི་སྨན་པ་དང་། སྨན་པ་དེ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དང་། བཀོལ་བ་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀར། སྨན་པས་བཀོལ་བ་སྨན་པ་དང་ལྷན་ཅིག་སྤྱོད་སྤྱོད་པའི་སྨན་གཡོག་བྱ་བ་ལ་མཁས་པ་ 6-316b སྟེ། དེ་རྣམས་ལ་དྲི་བར་བྱ་བ་ཉིད་དེ་ཞེས་སོ། །ནད་པ་ཉིད་ཀྱིས་ཀྱང་བཀོལ་བ་རྣམས་ལ་དྲི་བ་ཉིད་དོ། །དགེ་སློང་གནས་བརྟན་ལ་སོགས་པ་རྒན་རབ

【現代漢語翻譯】 此外，阿羅漢（Arhat）的傳承是具備教理（agama）和現觀（abhisaṃaya）性質的佛陀教法。至於化身（nirmāṇa），因為沒有心識，並且也不屬於佛陀的教法。因此，如果知道所殺的對象不是有情而是化身，那麼在加行（prayoga）階段會有惡作（duṣkṛta），但在正行（vastu）階段沒有墮罪（āpatti）。然而，如果誤以為是人，那麼在加行階段會有粗罪（sthūlāpatti），在正行階段沒有墮罪。這是我經過深思熟慮的結論。認為涅槃後有余依的阿羅漢不應被視為有情眾生，這種說法是沒有深入研究分別說部（Vaibhāṣika）的論述。因為在分別說部中，有餘依的阿羅漢被算作有情眾生，因為他們仍然存在於界（dhātu）和地（bhūmi）之中。這個解釋是正確的。對於屬於有情眾生的化身，根據化身所依的六道眾生，在加行階段會有依於此的惡作或粗罪。至於正行階段，則會產生依於此的惡作或墮罪等情況，這些在註釋（ṭīkā）中有詳細說明。也就是說，在加行階段，根據所產生的想法，會產生相應的墮罪。在正行階段，則會根據化身所依的有情眾生而產生相應的罪過。這是法友（Dharmamitra）的觀點。而第二佛（dvitiya buddha）涅瓦巴（Nyipa）則認為，對誰進行加行，就對誰產生墮罪，對其他人則不會。也就是說，根據加行階段所產生的想法而產生墮罪，而在正行階段則沒有墮罪。達波瓦（Dwags Korwa）布敦（Bu ston）認為后一種觀點更為有力。 第三部分包括：與病人相關的附屬事項；與手工藝相關的行為；與盜賊相關的懲罰；以及與同伴相關的教誨。 首先，如果向病人施藥，應該詢問相關情況。不要在沒有諮詢醫生等專業人士的情況下，隨意給病人施藥。註釋中說：『精通醫術的人應該像梵天一樣照顧病人。』因此，這裡禁止的是不精通醫術的人。』也就是說，在給病人施藥時，應該諮詢醫藥方面的經典、精通配藥的醫生、出家的醫生以及精通使用藥物的侍者。註釋中說：『侍者是指精通與醫生一起使用藥物的人。』病人也應該諮詢侍者。對於長老等年長者…

【English Translation】 Furthermore, the lineage of Arhats is the Buddha's teaching, which possesses the nature of agama (scriptural transmission) and abhisaṃaya (realization). As for Nirmāṇa (emanation), since it has no mind and does not belong to the Buddha's teaching, if one knows that the object being killed is not a sentient being but an emanation, then in the prayoga (preparatory action) stage, there will be a duṣkṛta (wrongdoing), but in the vastu (actual action) stage, there will be no āpatti (offense). However, if one mistakes it for a human, then in the prayoga stage, there will be a sthūlāpatti (grave offense), and in the vastu stage, there will be no āpatti. This is my well-considered conclusion. The statement that an Arhat with residue after nirvāṇa should not be counted as a sentient being is a statement that has not entered the great ocean of Vaibhāṣika (the Particularists') explanation. For there, Arhats with residue are counted as sentient beings, because they still exist in the dhātu (elements) and bhūmi (grounds). This explanation is well-stated. For emanations that belong to sentient beings, depending on which of the six realms the emanation is based on, in the prayoga stage, there will be a duṣkṛta or sthūlāpatti based on that. As for the vastu stage, the manner in which a duṣkṛta or āpatti arises is explained in the ṭīkā (commentary). That is, at the time of prayoga, the offense that arises depends on the thought that is present. At the time of vastu, the offense that arises depends on the sentient being on which the emanation is based. This is the view of Dharmamitra. However, Nyipa, the Second Buddha, said that the offense arises only for the one on whom the prayoga is performed, and not for others. That is, the offense arises according to the thought that arises in the prayoga stage, and there is no offense in the vastu stage. Dwags Korwa Bu ston says that the latter view is more authoritative. The third part includes: incidental matters related to the sick; actions related to handicrafts; punishments related to thieves; and teachings related to companions. First, if giving medicine to a sick person, one should ask what is appropriate. One should not give medicine to a sick person haphazardly without consulting a doctor or other professional. The commentary says, 'One skilled in healing should attend to the sick like Brahma.' Therefore, this is a prohibition for those who are not skilled. That is, when giving medicine to a sick person, one should consult medical treatises, doctors skilled in compounding medicines, ordained doctors, and attendants skilled in using medicines. The commentary says, 'An attendant is one who is skilled in using medicines together with the doctor.' The sick person should also consult the attendants. For elder monks and so on…

---

ས་རྒན་རབས་ཏེ། ལན་གཉིས་སྨོས་པ་ནི་རྒན་རབས་དུ་མ་ལ་དྲི་བར་བསྟན་པའོ། །དེ་ཡང་རྒན་བླུན་མིན་པ་ཤེས་རབ་ཅན་རྣམས་ལ་དྲི་བ་ཡང་ངོ་། །དྲི་ཡུལ་ལྔ་པོ་དེ་དག་སྔ་མ་མེད་ན་ཕྱི་མ་ལ་དྲིའོ། །ཕན་པར་འདོད་པ་ཉིད་ཀྱིས་འཆི་བའི་ཕྱིར་སྨན་མ་ཡིན་པ་དུག་ལ་སོགས་པ་སྦྱིན་པ་དེས་ཤི་བ་ལ་ནི་ན་སྨད་པ་མེད་དོ་སྟེ་ཕམ་པ་བསྐྱེད་དོ། །འདི་ནི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ལུགས་ཀྱི་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བའོ། །གཞན་ཡང་སྙིང་རྗེས་ཀུན་ནས་བསླངས་ནས་སྲོག་བཅད་ན། ཉན་ཐོས་ཀྱི་ལུགས་ཀྱིས་ནི་རབ་ཏུ་འཇུག་བྱེད་སྙིང་རྗེ་དེ་དགེ་བ་ཡིན་ཀྱང་། རྗེས་སུ་འཇུག་བྱེད་གསོད་སེམས་དེ་མི་དགེ་བ་ཡིན་པས་སྡིག་པ་འབྱུང་སྟེ། གཏམ་གྱི་གཞི་ལས། དགེ་སློང་གིས་དགེ་བའི་སེམས་ཀྱིས་མ་སྲོག་དང་ཕྲལ་ན་ཅིར་འགྱུར། ཕམ་པའི་ཉེས་པ་ཡང་འགྱུར་ལ། མཚམས་མེད་པའི་ལས་སུ་ཡང་འགྱུར་བ་ཡོད་དེ། འདི་ལྟར་དགེ་སློང་གིས་མ་ཞིག་ནད་བུ་ཅན་ཡུན་རིང་ཞིག་ནས་སྡུག་བསྔལ་གྱིས་དྲག་ཏུ་གཟིར་ཞིང་གནོད་པ་ཆེར་འགྱུར་བ་མྱོང་བ་དེ་ལ་སྙིང་རྗེའི་བསམ་པ་དེ་ལྟ་བུའི་རྐྱེན་གྱིས་མ་སྲོག་དང་ཕྲལ་ན་ཕམ་པའི་ཉེས་པ་ཡང་འགྱུར་ལ། མཚམས་མེད་པའི་ལས་སུ་ཡང་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་ལ། དེ་ནི་དྲི་བ་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་ལས་ཀྱང་བཤད་དོ། ། 手工及所屬 གཉིས་པ་ནི། ཕ་བོང་ལ་སོགས་པ་ཁུར་འདེགས་པར་མི་ནུས་པ་ལ་གྲོགས་ཉིད་མི་བྱའོ། །དགག་དགོས་བདག་གཞན་ལ་གནོད་པས་སོ། །དམིགས་བསལ་ནི་གལ་ཏེ་ཁང་པ་ལ་མེ་ཤོར་བའམ། འདེགས་པའི་ལས་སུ་བསྐོས་པ་དེ་ལྟ་བུའི་རྐྱེན་གྱིས་འདེགས་དགོས་པ་བྱུང་ན་དངོས་པོ་ལྗིད་ཆེན་པོ་དེ་ལ་ཁྱིམ་པ་དག་མདོ་འཛིན་ཅིང་ལག་རུབ་ཏུ་རུབ་པ་ཉིད་ན་ 6-317a ད་ནི་དུས་ཅིག་ཅར་ཐེག་ཅིག་ཅེས་ཅིག་ཅར་དུས་མཉམ་པར་འདེགས་པར་སྐད་སྦྱར་ཏེ་དགེ་སློང་གིས་ཀྱང་འདེགས་པའི་གྲོགས་བྱའོ། །ཁུར་འདེགས་དཀའ་བ་དེ་བཞག་པ་ལ་ཡང་དུས་ཅིག་ཅར་ཉིད་དུ་ཞོག་ཅིག་ཅེས་སྐད་སྦྱར་རོ། །དཔེར་ན་སྤོ་བ་གསུམ་གྱི་མཐར་ཐེག་ཅིག །ཞོག་ཅིག་ཅེས་པ་ལྟ་བུའོ། །མཁར་ལས་སོགས་བྱེད་པ་ན་སོ་ཕག་མི་འཕང་ངོ་། །ཊཱི་ཀར། ལག་ནས་ལག་ཏུ་སྦྱིན་པར་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། །སོ་ཕག་བྱེ་བ་དང་གས་པ་མ་བརྗོད་པར་དེ་ཉིད་སྦྱིན་པར་མི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། ཚིག་དེ་ནི་ལེན་པ་པོ་ལ་གནོད་པར་འགྱུར་བ་སྤང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། ། 屬竊者氣餒 གསུམ་པ་ནི། རྐུན་པོའི་སྤ་བཀོང་བ་སྟེ་ཞུམ་པའི་ཕྱིར་ཚོམ་རྔམ་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། ཚོམ་རྔམ་ལུས་ཀྱི་ཕུག་ཏྲིག་དང་། །ངག་གིས་ཨག་ཙམ་ཆེར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། །ཚོམ་རྔམ་ནི་གཎྜི་ལ་སོགས་པ་མི་ཕོག་པར་འཕང་ངོ་། །སོགས་སྒྲ་ནི་ཊཱི་ཀར། ལུས་ཀྱི་ཐིག་རིད་བྱ་བ་དང་། ངག་གིས་ཁབ་ཕྲེང་འོན་ཅིག །གཟར་ཐག་འོན་ཅིག །སིལ་བྱེད་འོན་ཅིག

【現代漢語翻譯】 長老說：重複提問兩次，是爲了向眾多長老請教。而且，要向有智慧而不是愚笨的長老請教。這五個提問對象，如果前面一個不在，就向後一個提問。如果僅僅是想幫助，因為死亡的緣故，給予非藥物的毒藥等，導致死亡，這沒有責備，但會造成墮落。這是聲聞乘的自性罪。另外，如果出於慈悲心而殺生，按照聲聞乘的觀點，最初生起的慈悲心是善的，但隨後生起的殺心是不善的，因此會產生罪過。如《事源》中說：『比丘以善心使母親的生命分離會怎樣？會犯墮落罪，也可能犯無間罪。』例如，比丘的母親身患重病，長期遭受痛苦的折磨，感受著巨大的痛苦，如果因為這樣的慈悲心而使母親的生命分離，會犯墮落罪，也可能犯無間罪。』這在《廣釋問》中也有闡述。 第二，對於無法抬起石頭等重物的人，不要幫助他。因為會損害自己和他人。特殊情況是，如果房屋著火，或者因為被安排了抬舉的工作等原因必須抬舉時，如果俗人們一起抓住重物，一起用力，這時比丘也可以一起發出『現在一起抬起來』的聲音，一起抬舉。放下難以抬起的重物時，也要一起發出『現在一起放下』的聲音。例如，像移動三根柱子時說『抬起來』、『放下來』一樣。在建造房屋等工程中，不要扔磚頭。《 टीका 》中說：『意思是說要從手中傳遞。』不要說磚頭是壞的或破損的，而直接傳遞。 टीका 中說：『這句話是爲了避免對接受者造成損害。』 第三，要使盜賊感到羞愧，讓他們感到害怕。《 टीका 》中說：『使之羞愧，要用身體發出「噗」的聲音，用語言大聲呵斥。』意思是說不要敲打犍椎等，而是要扔出去。『等』字在 टीका 中解釋為：『身體做出顫抖的動作，口中唸誦「卡布串，彎曲！嘎扎塔，彎曲！西拉，彎曲！」』

【English Translation】 The elder said: Asking twice is to consult with many elders. Moreover, one should ask wise elders, not foolish ones. These five objects of inquiry, if the former is not present, then ask the latter. If it is merely to help, because of death, giving non-medicinal poisons, etc., leading to death, there is no blame for this, but it will cause a fall. This is the self-nature transgression of the Śrāvakayāna. Furthermore, if one kills out of compassion, according to the Śrāvakayāna view, the initial arising of compassion is good, but the subsequent arising of the intention to kill is not good, thus causing sin. As it is said in the 'Source of Matters': 'What happens if a bhikṣu separates his mother's life with a good intention? He will commit a transgression of defeat, and may also commit an action of immediate retribution.' For example, if a bhikṣu's mother is seriously ill, suffering greatly for a long time, experiencing great pain, if he separates his mother's life because of such compassion, he will commit a transgression of defeat, and may also commit an action of immediate retribution.' This is also explained in the 'Extensive Explanation of Questions'. Secondly, do not help those who cannot lift heavy objects such as stones. Because it will harm oneself and others. A special case is that if a house is on fire, or if it is necessary to lift because of being assigned to lifting work, etc., if laypeople grab the heavy object together and exert force together, then the bhikṣu can also make the sound 'Now lift it together' and lift it together. When putting down a heavy object that is difficult to lift, also make the sound 'Now put it down together'. For example, like saying 'Lift it' and 'Put it down' when moving three pillars. Do not throw bricks when building houses, etc. The टीका says: 'It means to pass it from hand to hand.' Do not say that the brick is bad or broken, but pass it directly. The टीका says: 'This sentence is to avoid causing harm to the receiver.' Thirdly, make the thief feel ashamed and afraid. The टीका says: 'To make him ashamed, make a 'poof' sound with the body and scold loudly with words.' It means not to hit the ghaṇṭā (bell) etc., but to throw it away. The word 'etc.' is explained in the टीका as: 'Make a trembling movement of the body and recite 'Kabphreng, bend! Gazarta, bend! Sila, bend!'

---

།ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དག་བསྡུའོ་ཞེས་སོ། །རླུང་གི་རྫི་ཕྱོགས་ནས་རྡུལ་གྱི་བུམ་པ་སྟེ་ས་རྡུལ་གྱིས་བཀང་བའི་བུམ་པ་དང་ཐལ་བས་བཀང་བའི་གྱོ་མོ་འཕང་བར་ཡང་ངོ་། །ཊཱི་ཀར། རྡུལ་དང་ཐལ་བས་ཕོག་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་འདི་བརྩམས་པ་ཡིན་གྱི། གཞན་དུ་ན་མདོ་སྔ་མ་ལ་སོགས་པ་ཞེས་སྨོས་པས་བསྡུས་ཟིན་པས་བརྩམས་པ་འདི་དོན་མེད་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་དང་། ཐལ་བའི་གྱོ་མོ་སྟེ་བར་གྱི་ཚིག་མི་མངོན་པའི་བསྡུ་བར་བྱས་ཏེ། དཔེར་ན་མར་གྱི་བུམ་པ་བཞིན་ནོ། །འདི་དག་ནི་མཚོན་པའི་ཕྱིར་ཏེ་རྡུལ་འབྱུང་བའི་རྫས་གཞན་དག་ཀྱང་དེ་བཞིན་ནོ་ཞེས་སོ། །རྐུན་པོ་སྤ་བཀོང་བའི་ཕྱིར་འུར་རྡོ་བཅང་བར་བྱའོ། ། 屬乏友學處 བཞི་པ་ནི། དགེ་སློང་ངལ་བ་མི་འཕུལ་ལོ། །ཊཱི་ཀར། 6-317b ཉེས་བྱས་ཕྲ་མོར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་ངལ་བ་དེའི་གྲོགས་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། འདིར་དགེ་སློང་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་མཚོན་པ་སྟེ་ཆོས་འདི་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིའོ་ཞེས་སོ། །གྲོགས་ཇི་ལྟར་བྱ་ན་དེ་ངལ་བསོར་གཞུག་གོ། དགེ་སློང་ངལ་བ་དེའི་སྣོད་སྤྱད་བླང་བར་བྱའོ། །གལ་ཏེ་དགེ་སློང་ངལ་བ་དེ་གྲོགས་དང་ལྷན་ཅིག་དུས་མཉམ་དུ་གཙུག་ལག་ཁང་ལྟ་བུའི་གནས་སུ་ཕྱིན་པར་མི་ནུས་ལ། སྔ་དྲོའི་དུས་ཀྱི་ཟས་དང་སྐོམ་གྱི་དུས་སུ་ནི་ངལ་བ་དེས་ཀྱང་ཕྱིན་པར་མི་ནུས་པ་མ་ཡིན་ན། དེའི་ཚེ་གྲོགས་དེས་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་ཆེས་སྔར་སོང་སྟེ་དགེ་སློང་ངལ་བ་ཕྱིས་འོང་བ་དེའི་ལྷུང་བཟེད་བཀྲུ་བ་དང་། དགེ་སློང་ངལ་བ་ཕྱིས་འོང་བ་དེའི་གྲལ་གྱི་གོ་བཞག་པ་ནི་བྱུག་རིས་བཞག་པ་དང་ཞེས་པ། ཊཱི་ཀར། བྱུག་རིས་བཞག་པ་བཀད་སར་ཆུས་བྱུགས་ཏེ་རེའུ་ཆུང་བྲི་བར་བྱ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་ངལ་བ་ཕྱིས་འོང་བ་དེའི་ཟན་སྐལ་བྱིན་ལེན་བྱས་ཏེ་བདོག་པའམ་འོངས་མི་འོངས་བརྟག་པར་བྱའོ། །གལ་ཏེ་དགེ་སློང་ངལ་བ་དེས་ཟས་སྐོམ་གྱི་དུས་སུ་ཕྱིན་པར་མི་ནུས་ན་ཟས་སྐོམ་ཁྱེར་ཏེ་བསུ་བར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། ཕྱི་དྲོ་ཡིན་ན་ནི་སྐོམ་ཁྱེར་ཏེ་བསུ་བར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །འདིར་སྨྲས་པ། བདག་ནི་བཅོམ་ལྡན་བསྟན་པ་མཐོང་གྱུར་ནས། །སྐྱོན་མེད་བདེན་པའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བར་གྱུར། །གཡོན་ཅན་བསྟན་པར་བཅོས་པའི་རུལ་པ་འགའི། །དྲི་མས་ཐར་འདོད་ཡི་ག་འཆུས་པར་གྱུར། །སྡེ་སྣོད་གསུམ་ཤེས་ཉིན་མོ་མྱུར་བར་གཤེགས། །ལོག་ཆོས་མུན་པས་འཕྲལ་ལ་ལོང་བར་བྱས། །སློབ་བུ་སྐལ་མེད་འབྱོར་བའི་མཚན་མོ་རྒྱུ། །ཉམ་ངའི་དགེ་སྦྱོང་འདི་ནི་འོག་ཏུ་ལྕི། །གསོད་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་རྣམ་པར་འབྱེད་པའོ།། །། གཉིས་པ་ལ། སྦྱོར་བ་སྦོམ་པོར་བསྟན་པ་དང་། །སྦྱོར་བ་ཕམ་པ་དང་བཅས་སོ། ། 說重前行 དང་པོ་ནི། ལག་པ་གཅོད་པ་ཙམ་གྱི་ 6-318a བསམ་པས་མིའི་འགྲོ་བ་པའི་ལག་པ་གཅོད་ན་སྦོམ་པོའོ། །འདིར་པཎྜི་ཏ་ཁ་ཅ

【現代漢語翻譯】 如是等等皆應攝集。從風所吹方向，以塵土瓶——即裝滿泥土的瓶子，以及裝滿灰燼的瓦片投擲亦可。《 टीका 》中說：『為此而作，是爲了用塵土和灰燼擊打。否則，如果說已包含在先前的經文中，那麼此作則變得毫無意義。』灰燼的瓦片，即中間的詞語不明顯地進行概括，例如酥油瓶一樣。這些是爲了象徵，其他產生塵土的物質也同樣如此。』爲了嚇退盜賊，應攜帶投石器。 屬乏友學處 第四，比丘不應拒絕幫助疲憊者。《 टीका 》中說：『應視微小罪行為重。』比丘應幫助疲憊者。《 टीका 》中說：『此處說比丘，是爲了象徵所有持此法者。』如何幫助呢？讓他休息。比丘應取走疲憊者的缽盂等用具。如果疲憊的比丘無法與同伴同時前往精舍等處，且在早上的飲食時間也無法前往，那麼同伴應先去精舍，為稍後到來的疲憊比丘清洗缽盂，並在座位上做標記，即塗上顏色。《 टीका 》中說：『做標記，即在空地上用水塗抹，畫一個小桌子。』應為稍後到來的疲憊比丘取食，並檢查是否足夠或是否會來。如果疲憊的比丘無法在飲食時間到達，應攜帶食物迎接。《 टीका 》中說：『如果是下午，則應攜帶飲料迎接。』 此處說：我見世尊之教后，便追隨無瑕真理。一些歪曲教義的腐敗之徒，其污穢使渴望解脫者厭惡。通曉三藏，白日迅速逝去，邪法之黑暗立即使人盲目。無緣的弟子在富裕的夜晚遊蕩，可憐的修行者揹負重擔。以下將分別解釋導致殺生的失敗。 第二，展示粗大的行為，以及伴隨失敗的行為。 說重前行 第一，僅以砍手之意，砍斷人的手，是粗大的行為。此處一些班智達

【English Translation】 Thus and so on should be gathered. From the direction the wind blows, one may throw a pot of dust—that is, a pot filled with earth, and a shard filled with ashes. The 《 टीका 》 says: 'This is done to strike with dust and ashes. Otherwise, if it is said to be included in the previous sutras, then this act becomes meaningless.' A shard of ashes, that is, summarizing without the intermediate words being obvious, like a pot of ghee. These are for symbolism, and other substances that produce dust are the same.' To scare away thieves, one should carry a sling. Belonging to the Exhausted Friend's Training Fourth, a bhikshu should not refuse to help the weary. The 《 टीका 》 says: 'One should regard minor offenses as serious.' A bhikshu should help the weary. The 《 टीका 》 says: 'Here, saying bhikshu is to symbolize all who hold this Dharma.' How to help? Let him rest. A bhikshu should take the weary's bowl and other utensils. If the weary bhikshu cannot go to the monastery or other places at the same time as his companion, and cannot go at the time of the morning meal, then the companion should go to the monastery earlier, wash the bowl of the weary bhikshu who comes later, and mark the seat, that is, paint it. The 《 टीका 》 says: 'Marking, that is, smearing the empty space with water and drawing a small table.' One should take food for the weary bhikshu who comes later, and check whether it is enough or whether he will come. If the weary bhikshu cannot arrive at mealtime, one should carry food to meet him. The 《 टीका 》 says: 'If it is afternoon, then one should carry a drink to meet him.' Here it is said: After seeing the teachings of the Blessed One, I follow the flawless truth. Some corrupt people who distort the teachings, their filth makes those who desire liberation disgusted. Knowing the three baskets, the day passes quickly, the darkness of false Dharma immediately blinds people. Disciples without merit wander in wealthy nights, the miserable practitioner bears a heavy burden. The following will separately explain the defeat that leads to killing. Second, showing gross actions, and actions accompanied by defeat. Saying the Preliminary First, merely with the intention of cutting off a hand, cutting off the hand of a human being is a gross action. Here some Panditas

---

ིག་ན་རེ། གསོད་པའི་སེམས་པས་མིའི་འགྲོ་བ་པའི་ལག་པ་གཅོད་ན་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་ཟེར་བ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། སྡེ་ཚན་དེ་ལ་གལ་ཏེ་དངོས་གཞི་ཡིན་ན་སྦོམ་པོའི་ཞེས་སྔར་བསྟན་པ་དང་ཟློས་པའི་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་ཞེས་ཊཱི་ཀས་དགག་པ་མཛད་དོ། །འདི་ལ་ཤ་སྦལ་ལ་སོགས་པ་ནི། སྦོམ་པོ་བཏགས་པ་བ་ཡིན་གྱི་སྦོམ་པོ་མཚན་ཉིད་པ་མི་བསྐྱེད་དེ། ལྟུང་བའི་རྣམ་བཞག་གི་ཀུན་སློང་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུང་བ་ཡང་རྟགས་མ་གྲུབ་སྟེ། ལག་པ་གཅོད་འདོད་ཀྱི་ཀུན་སློང་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལག་པ་གཅོད་པ་འདི་ལ་གསོད་འདོད་ཀྱི་ཀུན་སློང་མེད་པས་སྲོག་གཅོད་དངོས་ཀྱི་སྦོམ་པོ་མ་བསྐྱེད་ཀྱང་། སྲོག་གཅོད་པའི་ཆར་གཏོགས་པའི་སྦོམ་པོ་མཚན་ཉིད་པ་འབྱུང་ངོ་། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། སོར་མོ་བཅད་ཀྱང་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་སོ། །འོད་ལྡན་ལས། ལག་པ་གཅོད་པ་དང་། སྣ་འབུགས་པ་དག་ལ་ཡང་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱོར་བས་མིའི་མིག་འབྱིན་ན་ཡང་སྲོག་གཅོད་པའི་ཆར་གཏོགས་པའི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །ནགས་མེས་གཏོང་ནའོ་ཞེས་པ་འདི་ལ་གསུམ་དུ་དབྱེ་སྟེ། སྲོག་ཆགས་ཡོད་པར་ཤེས་པའི་ཕྱོགས་དང་། ཡོད་པར་དོགས་པའི་ཕྱོགས་དང་། མེད་པར་ཤེས་པའི་ཕྱོགས་སོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། །གསོད་སེམས་མེད་པར་སྲོག་ལ་མ་བལྟོས་པའི་བསམ་པས་ནགས་ལ་མེ་གཏོང་བ་དང་། གསོད་སེམས་ཡོད་པས་མེ་གཏོང་བའོ། །དང་པོ་གསོད་སེམས་མེད་པར་སྲོག་ལ་མ་བལྟོས་པའི་བསམ་པས་སྲོག་ཆགས་གསུམ་ཡན་ཆད་ཡོད་པའི་བློས་ནགས་མེས་གཏོང་ན་སྦོམ་པོའོ། །དེ་ཡང་བཏགས་པ་བ་ཡོན་ཏན་སྒྲའི་སྦོམ་པོའོ། །གསོད་སེམས་མེད་པར་སྲོག་ལ་མ་བལྟོས་པའི་བསམ་པས་སྲོག་ཆགས་གཅིག་གམ་གཉིས་ཡོད་པའི་བློས་ 6-318b ནགས་མེས་བཏང་ན་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། མང་བ་དང་ཉུང་བའི་བྱེ་བྲག་གིས་ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་གསོད་སེམས་ཡོད་པས་ནགས་མེས་གཏོང་ན་ནི། འོད་ལྡན་ལས། འདི་ན་གང་ཅི་ཡོད་པ་དེ་ཐམས་ཅད་བརླག་པར་གྱུར་ཅིག་སྙམ་ལ། དེ་རྣམས་ཤི་ན་སྲོག་ཆགས་ཇི་ལྟ་བ་དང་ཇི་སྙེད་པའི་ལྟུང་བ་རྣམས་ཀྱང་སོ་སོར་དེ་སྙེད་འབྱུང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ནི་ཀུན་སློང་སྤྱི་ཞུགས་ཀྱི་གཞུང་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་མིའམ་དུད་འགྲོ་སོགས་སྲོག་ཆགས་ཡོད་པར་དོགས་པའི་ཕྱོགས་ལ་མེ་གཏོང་ན་ཡང་སྲོག་ཆགས་ཡོད་པར་ཤེས་པའི་ཕྱོགས་དང་འདྲའོ། །གསུམ་པ་སྲོག་ཆགས་མེད་པར་ཤེས་པའི་ནགས་ལ་མེ་གཏོང་བ་ལ་ནི་སྐབས་འདིར་གཏོགས་ཀྱི་ལྟུང་བ་མེད་དེ། ཊཱི་ཀ་ལས་མེད་པའི་ཕྱོགས་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེ་ཡང་སྲོག་ཆགས་མེད་པ་ལ་མེད་པར་ཤེས་ནའོ། །དེ་ཡང་འོད་ལྡན་ལས། ནགས་སུ་མེ་གཏོང་བར་ཞུགས་ན་གལ་ཏེ་སྲོག་ཆགས་མེད་པར་ངེས་ན་ནི་དེའི་ཚེ་ལྟུང་བ་མེད་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ནག

【現代漢語翻譯】 如果有人說，因為殺生的念頭而砍斷人的手，會構成粗罪（藏文：སྦོམ་པོ，漢語拼音：sbom po，英語：sthūla，字面意思：粗大的），這是指人。如果這個說法是真實的，那麼『粗罪』這個詞就顯得重複了，」這是 टीका（梵文：ṭīkā，註釋）的駁斥。對於像青蛙之類的動物，它們只是被貼上了『粗罪』的標籤，但實際上並沒有構成『粗罪』的本質，因為它們缺乏構成墮落的動機。然而，這種說法並不成立，因為存在砍斷手的意圖。雖然砍斷手本身並不構成直接的殺生粗罪，因為它缺乏殺生的動機，但它仍然屬於殺生的一部分，因此會構成粗罪的本質。註釋中說：『即使只是切斷手指，也構成粗罪。』《光明論》中說：『砍斷手或割斷鼻子也會構成粗罪。』因此，如果因為同樣的原因而挖出人的眼睛，也會構成屬於殺生範疇的粗罪。 關於『放火燒森林』，可以分為三種情況：知道有生物存在、懷疑有生物存在和知道沒有生物存在。第一種情況又分為兩種：沒有殺生念頭，只是不顧及生命而放火；以及有殺生念頭而放火。第一種情況，如果沒有殺生念頭，只是不顧及生命，但明知森林裡有三個或三個以上的生物，仍然放火，那麼就構成粗罪。這是一種貼標籤的、基於屬性的粗罪。如果沒有殺生念頭，只是不顧及生命，但明知森林裡只有一兩個生物，仍然放火，那麼就構成輕罪。 टीका（梵文：ṭīkā，註釋）中說：『根據數量的多少來區分。』第二種情況，如果有殺生念頭而放火，《光明論》中說：『如果心想讓這裡的一切都毀滅，那麼只要有生物死亡，就會根據生物的數量而產生相應數量的墮落。』這是一種普遍包含所有情況的觀點。第二種情況，如果懷疑森林裡有人或動物等生物存在而放火，那麼就和知道有生物存在的情況一樣。第三種情況，如果知道森林裡沒有生物而放火，那麼在這種情況下，不會構成墮落。 टीका（梵文：ṭīkā，註釋）中說：『對於沒有生物的情況，不會構成墮落。』這是指在知道沒有生物的情況下。 《光明論》中說：『如果開始放火燒森林，但確定沒有生物，那麼就不會構成墮落。』

【English Translation】 If someone says that cutting off a person's hand with the intention to kill constitutes a gross offense (Tibetan: སྦོམ་པོ, Chinese Pinyin: sbom po, Sanskrit: sthūla, literal meaning: large), this refers to a person. If this statement is true, then the word 'gross offense' appears redundant,' this is the refutation by the ṭīkā (Sanskrit: ṭīkā, commentary). For animals like frogs, they are merely labeled as 'gross offense,' but they do not actually constitute the essence of 'gross offense' because they lack the motivation to commit a transgression. However, this argument is not valid because there is an intention to cut off the hand. Although cutting off the hand itself does not constitute a direct gross offense of killing because it lacks the intention to kill, it still belongs to the category of killing and therefore constitutes the essence of a gross offense. The commentary states: 'Even cutting off a finger constitutes a gross offense.' The 'Light Treatise' states: 'Cutting off a hand or cutting off the nose also constitutes a gross offense.' Therefore, if one gouges out a person's eyes for the same reason, it also constitutes a gross offense belonging to the category of killing. Regarding 'setting fire to a forest,' it can be divided into three situations: knowing that there are living beings, suspecting that there are living beings, and knowing that there are no living beings. The first situation is further divided into two: setting fire without the intention to kill, merely disregarding life; and setting fire with the intention to kill. In the first case, if there is no intention to kill, merely disregarding life, but knowing that there are three or more living beings in the forest, and still setting fire, then it constitutes a gross offense. This is a labeled, attribute-based gross offense. If there is no intention to kill, merely disregarding life, but knowing that there are only one or two living beings in the forest, and still setting fire, then it constitutes a minor offense. The ṭīkā (Sanskrit: ṭīkā, commentary) states: 'Distinguish according to the difference in quantity.' In the second case, if setting fire with the intention to kill, the 'Light Treatise' states: 'If one thinks of destroying everything here, then as long as living beings die, there will be a corresponding number of transgressions according to the number of living beings.' This is a view that universally includes all situations. In the second situation, if one suspects that there are living beings such as people or animals in the forest and sets fire, then it is the same as knowing that there are living beings. In the third situation, if one knows that there are no living beings in the forest and sets fire, then in this case, it does not constitute a transgression. The ṭīkā (Sanskrit: ṭīkā, commentary) states: 'For situations where there are no living beings, it does not constitute a transgression.' This refers to knowing that there are no living beings. The 'Light Treatise' states: 'If one starts to set fire to a forest, but is certain that there are no living beings, then it does not constitute a transgression.'

---

ས་དེ་ན་སྲོག་ཆགས་མེད་ཀྱང་ཡོད་པར་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་ཏེ་མེ་གཏོང་ན་ནི་འདུ་ཤེས་ཀྱི་དབང་གིས་ཉེས་པར་འགྱུར་རོ། །སྐྲ་ཅན་འཚོང་ནའོ་ཞེས་པ་སྐྲ་ཅན་མའི་འགྲོ་བ་པ་འཚོང་ན་སྲོག་གཅོད་པ་དངོས་ཀྱི་སྦོམ་པོ་མི་བསྐྱེད་དེ། སྲོག་གཅོད་པའི་ཆར་གཏོགས་པའི་སྦོམ་པོའོ། །འདིའི་དམིགས་བསལ་ནི་དགེ་འདུན་ལ་ཁྱིམ་བདག་གིས་བུ་དང་ཆུང་མ་ཕུལ་ནས་གལ་ཏེ་སླུ་བར་བྱེད་ན་ཇི་ཙམ་འདོད་པ་དེ་ཙམ་དུ་བཙོང་ངོ་། །སྐབས་འདིའི་རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། བ་ལང་འཚོང་ན་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་བཤད་པ་ནི་སྦོམ་པོ་བཏགས་པ་བ་སྟེ་ཉེས་བྱས་ཁོ་ནའོ། ། 屬他勝前行 གཉིས་པ་ནི། གང་གིས་བརྐུས་པ་རྐུན་པོ་དེ་གསོད་སེམས་མེད་དམ། གསོད་དམ་མི་གསོད་གཏོལ་མེད་པར་བླའི་གྲྭར་འབུལ་ན་སྲོག་གཅོད་པ་དངོས་ཀྱི་སྦོམ་པོ་མི་བསྐྱེད་ 6-319a ཀྱང་སྲོག་གཅོད་པའི་ཕྱོགས་སུ་གཏོགས་པའི་སྦོམ་པོའོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། གསོད་དམ་མི་གསོད་གཏོལ་མེད་པར་རྒྱལ་པོ་ལ་ཕུལ་ན་སྦོམ་པོའོ། །གསོད་པར་ཤེས་བཞིན་དུ་རྒྱལ་པོ་ལ་ཕུལ་ཏེ་བསད་ན་ནི་སྦོམ་པོ་དང་ཕམ་པ་གཉིས་ཀ་ཡོད་ཅེས་བཤད་ཅིང་། ཊཱི་ཀ་ལས་ཀྱང་། དགེ་སློང་ལ་བསད་སེམས་ཡོད་ན་རྒྱལ་པོས་བསད་པ་ན་དགེ་སློང་ལ་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པར་བཤད་དོ། །གསོད་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་ཕྲན་ཚེགས་ཀྱི་སྐབས་སོ། ། གསུམ་པ་ལ། ལྟུང་བ་རྣམ་བཞག་བསྟན་པ་དང་། །བསླབ་པར་བྱ་བའི་ཉེས་བྱས་བསྟན། །སྐབས་ཀྱི་ལྟུང་མེད་བསྟན་པའོ། ། དང་པོ་ལ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བཤད་པ་དང་། །ལྟུང་བ་ན་སྨད་བཤད་པའོ། ། དང་པོ་ནི། གསད་བྱའི་མི་ཞིག་བྲོས་ཏེ་གབ་ཅིང་གནས་པ་དགེ་སློང་གིས་མཐོང་སྟེ་གཤེད་མ་དག་དེར་འོངས་ནས་དགེ་སློང་ལ་འདྲི་བ་ན། གསོད་པའི་བསམ་པས་མི་དེ་ནི་ཕྱོགས་འདི་ན་ཡོད་དོ་ཞེས་གསད་བྱ་སྟོན་པས་བསྒོ་ན་གཤེད་མ་དག་གིས་དེ་བསད་པ་ན་དགེ་སློང་དེ་ཕམ་པར་འགྱུར་རོ། །འདི་ལ་ནི་སོད་ཅིག་ཅེས་བརྗོད་མི་དགོས་ཏེ། ཊཱི་ཀར། སྟོན་པ་ནི་བསྒོ་བའི་རང་བཞིན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། ། 說微墮罪 གཉིས་པ་ནི། མ་དང་མངལ་ན་གནས་པ་གཉིས་ལས། མ་བསམ་པ་ཤོས་ན་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་གསུངས་པ་དེ་ནི་དཔེ་མཚོན་བྱེད་ཙམ་དུ་ཟད་དེ། །དཔེ་དེས་མཚོན་པའི་དོན་ནི། ལུང་ཞུ་བ་ལས། བཙུན་པ་མི་གཉིས་ལས་གཞན་འགུམ་པར་བསམ་པ་ལས། གཞན་བཀུམ་ན་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །མ་བཀུམ་པར་འཚལ་ལ་བུད་མེད་གཞན་བཀུམ་ན་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །དགྲ་བཅོམ་པ་འགུམ་པར་འཚལ་ལ་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་བཀུམ་ན་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །བདག་ཉིད་གསོད་ན་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་ 6-319b པ་ལ། ཤ་ལུགས་པ་ན་རེ། འདི་ལ་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་ན་མཐར་ཐུག་གི་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་དམ། སྦྱོར་བ་མཚན་ཉིད་པའི་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་ད

【現代漢語翻譯】 如果在那片沒有生物的地方，錯誤地認為有生物而放火，那麼由於這種錯誤的認知，就會構成罪過。'出售毛髮者'指的是，如果出售毛髮者的生命，雖然不會構成直接殺生的重罪，但會構成屬於殺生範疇的重罪。這裡的例外情況是，如果僧團的施主將子女或妻子獻給僧團，如果他們反悔，可以按照他們想要的數量出售。在這種情況下，根據自己的解釋，'出售牛構成重罪'的說法，指的是附加的重罪，即僅僅是輕罪。 屬於他勝罪的前行。 第二種情況是：用偷來的東西供養盜賊，但沒有殺死盜賊的想法，或者不確定是否殺死，只是供養給上師，雖然不會構成直接殺生的重罪，但會構成屬於殺生範疇的重罪。《釋論小品》中說：'如果不確定是否殺死，就供養給國王，構成重罪。'如果明知會被殺死而供養給國王，導致被殺，那麼既構成重罪，也構成他勝罪。《 टीका 》中也說：'如果比丘有殺人的想法，國王殺了人，那麼比丘會構成他勝罪。'構成殺人他勝罪的情況是瑣碎的。 第三部分包括：揭示墮罪的分類，揭示應該學習的輕罪，以及揭示沒有墮罪的情況。 第一部分包括：解釋根本墮罪，以及解釋墮罪的過患。 第一部分是：如果一個應該被殺死的人逃跑並躲藏起來，比丘看到了，劊子手來問比丘，如果比丘以殺人的想法指示說：'那個人就在那個方向'，劊子手殺了那個人，那麼這個比丘就會構成他勝罪。在這種情況下，不需要說'殺了他'。《 टीका 》中說：'指示本身就是一種命令。' 說微墮罪 第二種情況是：關於母親和胎兒，在兩者中，如果想要殺死母親，根據《律分別》中所說，構成重罪，這只是一個例子。這個例子所代表的含義是：《律請問經》中說：'兩位比丘中，如果想要殺死其中一位，如果殺了另一位會怎麼樣？構成重罪。如果不殺母親，而殺了其他女人會怎麼樣？構成重罪。如果想要殺死阿羅漢，而殺了凡夫會怎麼樣？構成重罪。'等等。如果想要自殺，構成重罪。 夏魯巴說：'如果構成重罪，是構成最終的重罪，還是構成行為特徵的重罪？'

【English Translation】 If, in a place where there are no living beings, one mistakenly believes there are and sets a fire, then due to that mistaken perception, a transgression is committed. 'Selling a hairy one' refers to, if one sells the life of a hairy being, although it does not create a direct major offense of killing, it creates a major offense belonging to the category of killing. The exception here is, if a householder offers their son or wife to the Sangha, if they regret it, they can sell them for as much as they want. In this case, according to one's own explanation, the statement 'selling an ox constitutes a major offense' refers to an attached major offense, which is merely a minor offense. Belongs to the preliminary of Defeat by Others. The second case is: if one offers stolen goods to a thief, but does not have the intention to kill the thief, or is uncertain whether to kill or not, and simply offers it to the lama, although it does not create a direct major offense of killing, it creates a major offense belonging to the category of killing. The 《Commentary》 says: 'If one offers it to the king without knowing whether he will kill or not, it is a major offense.' It is said that if one knowingly offers it to the king to be killed, then it is both a major offense and a Defeat. The 《 टीका 》 also says: 'If a monk has the intention to kill, and the king kills, then the monk creates a Defeat.' The case of becoming a Defeat of killing is a trivial matter. The third part includes: revealing the classification of transgressions, revealing the minor offenses to be learned, and revealing the cases where there is no transgression. The first part includes: explaining the fundamental transgressions, and explaining the faults of transgressions. The first part is: if a person who should be killed flees and hides, and a monk sees them, and the executioners come and ask the monk, if the monk, with the intention to kill, indicates, 'That person is in that direction,' and the executioners kill that person, then that monk will incur a Defeat. In this case, it is not necessary to say 'Kill him.' The 《 टीका 》 says: 'Indicating is itself a command.' Saying Minor Offenses The second case is: regarding the mother and the fetus, among the two, if one intends to kill the mother, according to what is said in the 《Vinaya》, it constitutes a major offense, this is just an example. The meaning represented by this example is: the 《Vinaya》 says: 'Among two monks, if one intends to kill one of them, what happens if one kills the other? It constitutes a major offense. If one does not kill the mother, but kills another woman, what happens? It constitutes a major offense. If one intends to kill an Arhat, but kills an ordinary person, what happens? It constitutes a major offense,' and so on. If one intends to commit suicide, it constitutes a major offense. Shalupa said: 'If a major offense is constituted, is it the ultimate major offense, or the major offense of the characteristic of action?'

---

མ། སྦྱོར་བའི་རྣམ་པའི་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད། དང་པོ་ལྟར་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། འདིར་སྦྱོར་བ་ལས་ལྟུང་བར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅིང་། བདག་ཉིད་གསོད་ན་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་གསུངས་ཀྱི། བསད་ན་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་ནི་མ་གསུངས་པ་དང་། མཐར་ཐུག་གྲུབ་དུས་ན་བཅས་པའི་རྟེན་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་མཐར་ཐུག་གི་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་པར་མི་རིགས་སོ། །གཉིས་པ་ལྟར་ན། དགེ་སློང་གིས་བདག་གསོད་པ་ཆོས་ཅན། སྲོག་གཅོད་པའི་སྦྱོར་བ་མཚན་ཉིད་པའི་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་ན་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པ་ན་སྲོག་གཅོད་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པར་ཐལ་ལོ། །གསུམ་པ་ལྟར་ན། ཆོས་ཅན་སྔར་བཞིན་ལ་སྲོག་གཅོད་པའི་སྦྱོར་བའི་རྣམ་པའི་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་ན། སྲོག་གཅོད་ཕམ་པའི་གཞི་ཡི་ཡན་ལག་ཚང་བར་ཐལ་ལོ། །འདོད་ན། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་མི་ཡིན་པ་དང་། གཞན་ཡིན་པ་སྟེ་གཉིས་ལས། མི་ཡིན་པ་ཚང་ཡང་གཞན་ཡིན་པ་མ་ཚང་བ་དང་འགལ་ལོ། །དེས་ན་འདི་ལ་སྦོམ་པོ་མཚན་ཉིད་པ་མི་བསྐྱེད་ཀྱི། ཉེས་བྱས་ལ་མིང་སྦོམ་པོར་བཏགས་པའོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ལ་ཐལ་འགྱུར་ཕྱི་མའི་ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་ཅིང་འདུལ་བའི་ལུང་དང་། བསྟན་བཅོས་རྣམས་ལས་སྦོམ་པོར་གསུངས་བཞིན་དུ་ཉེས་བྱས་སུ་འཆད་པ་འདི་ནི་རང་གར་སྨྲ་བར་ཟད་དོ། །གཞིའི་ཡན་ལག་མི་ཡིན་པ་དང་། གཞན་ཡིན་པ་གཉིས་ཀ་ཚང་བ་གསོད་ན་སྦྱོར་བའི་གནས་སྐབས་སུ་སྦོམ་པོ་མཚན་ཉིད་པ་བསྐྱེད་པ་ལྟར་ན། གཞན་ཡིན་པ་མ་ཚང་སྟེ། བདག་ཉིད་གསོད་ན་ཡང་སྦྱོར་བའི་གནས་སྐབས་སུ་སྦོམ་པོ་མཚན་ཉིད་པ་བསྐྱེད་པ་ནི་བཅས་པའི་དབང་གིས་ཏེ། འོད་ལྡན་ལས། ལྟུང་བ་ནི་བཅས་པ་ཙམ་གྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་བའོ་ཞེས་ 6-320a གསུངས་སོ། ། 說所學作罪 གཉིས་པ་ནི། འགྲེལ་ཆུང་ལས། གསོད་སེམས་མེད་པར་རྡོ་བོར་བ་ལ་སོགས་པ་གསད་པའི་སེམས་སུ་གྱུར་པ་མེད་ཀྱང་། རྐྱེན་དེས་སྲོག་ཆད་དེ་མ་ལེགས་པ་བྱས་ན་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་ཀྱི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་དོ། །འདི་ལ་གསོད་སེམས་མེད་པས་སྲོག་གཅོད་པའི་ཉེས་པ་མི་བསྐྱེད་ཀྱང་ཤེས་བཞིན་མ་ཡིན་པ་ལ་ཞུགས་པའི་ཉེས་བྱས་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཤེས་བཞིན་མ་ཡིན་པར་ཞུགས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །སྐབས་འདིར་ཞུ་འགྲེལ་ལས་ཀྱང་། འདི་ནི་ལྟུང་བའི་སྒོར་གྱུར་པའི་འཇུག་པ་ཐམས་ཅད་ལ་དྲན་པས་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་འདིར་གཏོགས་པ་སྟེ་གསོད་པར་གཏོགས་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བཤད་དོ། ། 說此中非學處 གསུམ་པ་ནི། བཞད་གད་ཀྱི་བསམ་པས་མཚོན་འཕངས་པས་ཤི་བ་ལྟ་བུ་ཆེད་དུ་མ་བསམ་པར་སྲོག་ཆད་པ་གྲུབ་པ་ནི། སྲོག་བཅད་པའི་ལྟུང་བའི་རྣམ་བཞག་གི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ། གསོད་སེམས་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསད་བྱ་གསོད་བྱེད་དུས་མཉམ་དུ་ཤི་བའམ། གསོད་བྱེད་སྔར་ཤི་ན་ཚེ་འདིར་སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོ་བྱུང་བར་ཟད་དེ། །ཚེ་འདིར་ས

【現代漢語翻譯】 瑪：生起行為之粗罪。如第一種觀點，與《 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)》中所說『此處應知由行為而墮落』相違背，且說『自殺是粗罪』，而未說『殺他是粗罪』。並且，在最終成就時，由於不是具誓的所依，因此不應生起最終的粗罪。 如第二種觀點，比丘自殺，法性，因為生起了殺生的行為特徵的粗罪，因此最終成就時，應成為殺生墮罪。如第三種觀點，法性如前，因為生起了殺生行為特徵的粗罪，因此，應成為殺生墮罪的基礎支分圓滿。如果承認，基礎支分有『是人』和『是他』兩種，即使『是人』圓滿，也與『是他』不圓滿相違背。因此，對此不生起特徵的粗罪，而是將惡作安立為粗罪之名。對此，后一個推論的周遍沒有成立，並且，明明在《律經》和論典中都說是粗罪，卻解釋為惡作，這純粹是隨口亂說。如果基礎支分『是人』和『是他』二者都圓滿，如殺他時，在行為的階段生起特徵的粗罪一樣，『是他』不圓滿，即使自殺，也在行為的階段生起特徵的粗罪，這是因為誓言的緣故。如《光明經》所說：『墮罪是僅僅隨順誓言。』 說所學作罪 第二，在《釋小》中說：『沒有殺心而扔石頭等，即使沒有變成殺心，但如果因為那個因緣而斷命，做了不如法之事，仍然是學處惡作的作者。』對此，因為沒有殺心，所以不生起殺生的罪過，而是進入了不知情狀態的惡作。如《 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)》中所說：『因為進入了不知情狀態。』此時，在《釋疏》中也說：『這屬於所有成為墮罪之門的進入，都應以正念來成辦。』所說之事，不屬於殺生。 說此中非學處 第三，以開玩笑的心情投擲武器而致死等，並非特意想殺而斷命的情況，不是斷命墮罪的作者，因為沒有殺心。如果被殺者和殺人者同時死亡，或者殺人者先死亡，那麼此生就只是產生了行為的粗罪。此生中

【English Translation】 Ma: Generating the gross offense of the act. According to the first view, it contradicts the statement in the टीका (Sanskrit Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: ṭīkā, Chinese literal meaning: commentary) that 'here it should be understood that one falls from the act,' and it says 'suicide is a gross offense,' but it does not say 'killing others is a gross offense.' Moreover, at the time of ultimate accomplishment, since it is not a basis for vows, it is not reasonable to generate the ultimate gross offense. According to the second view, a monk committing suicide, the dharma, because it generates the gross offense characterized by the act of killing, therefore, at the time of ultimate accomplishment, it should become a defeat in killing. According to the third view, the dharma is as before, because it generates the gross offense characterized by the act of killing, therefore, it should become the complete basis for the defeat of killing. If admitted, the basis has two parts: 'being a person' and 'being another.' Even if 'being a person' is complete, it contradicts the incompleteness of 'being another.' Therefore, the characteristic gross offense is not generated for this, but the misdeed is established as the name of the gross offense. Regarding this, the pervasion of the latter inference is not established, and although it is clearly stated as a gross offense in the Vinaya Sutra and treatises, explaining it as a misdeed is purely speaking arbitrarily. If both 'being a person' and 'being another' of the basis are complete, just as when killing others, the characteristic gross offense is generated at the stage of the act, 'being another' is incomplete. Even if one commits suicide, the characteristic gross offense is generated at the stage of the act, because of the vow. As stated in the Sutra of Light: 'Defeat is merely following the vow.' Speaking of offenses committed in learning Secondly, in the Minor Commentary, it says: 'Throwing stones without the intention to kill, even if it does not become the intention to kill, if life is cut off due to that cause and an improper act is done, one is still the perpetrator of the offense of the training.' Regarding this, because there is no intention to kill, the offense of killing is not generated, but it is a misdeed of entering into an unknowing state. As stated in the टीका (Sanskrit Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: ṭīkā, Chinese literal meaning: commentary): 'Because one has entered into an unknowing state.' At this time, in the Commentary on the Explanation, it also says: 'This belongs to all entries that become the door to defeat, which should be accomplished with mindfulness.' What is said here does not belong to killing. Speaking of what is not a training in this Thirdly, throwing weapons with the intention of joking and causing death, etc., is not a case of intentionally wanting to kill and cutting off life, and is not the perpetrator of the defeat of cutting off life, because there is no intention to kill. If the person being killed and the person killing die at the same time, or if the person killing dies first, then in this life, only the gross offense of the act has occurred. In this life

---

ྦྱོར་བ་བྱས་པ་ཙམ་གྱི་དབང་གིས་ནི་ཚེ་རབས་གཞན་བར་དོ་ཕན་ཆད་དུ་ལས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་མེད་དོ། །ཊཱི་ཀར། ཚེ་རབས་གཞན་དུ་ལས་སྐྱེ་བ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་དང་། ས་མི་གཡོ་བ་ལ་བཞུགས་པ་དབྱིག་གི་གཉེན་གྱིས། སྔར་རམ་མཉམ་དུ་ཤི་བ་ལ། །དངོས་མེད་ལུས་གཞན་བསྐྱེད་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་མཐུན་ནོ། །འོན་ཀྱང་ཕམ་པའི་ལྟུང་བ་འབྱུང་བཞིན་དུ་ཤི་ན་ནི་ཤི་བས་རྒྱུན་ཆད་དམ། ཕམ་པའི་རྒྱུན་འབྱུང་བ་དཔྱད་དགོས་སོ། །གསོད་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་ཞུ་བའི་སྐབས་སོ། ། བཞི་པ་ལ། སྦོམ་པོར་བསྟན་པའི་གནས་སྐབས་དང་། །བསླབ་པར་བྱ་བའི་གནས་སྐབས་སོ། ། 說重墮 དང་པོ་ལ། སྦོམ་པོ་ནི། ཞེས་ 6-320b པ་འདི་ནས་འོག་གི་ཉོན་མོངས་པར་བྱེད་ནའོ་ཞེས་ཡན་ཆད་འདི་དག་ཐམས་ཅད་ལ་གསོད་པའི་སྦོམ་པོ་མཚན་ཉིད་པ་མི་བསྐྱེད་དེ་གསོད་སེམས་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་ལ་མིང་སྦོམ་པོར་བཏགས་པ་ཡིན་ཅེས་སྔ་རབས་པ་རྣམས་མཐུན་པར་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་ནད་པ་ན་རེ། ཁྲུས་དང་བསྐྱོད་པ་ལ་སོགས་པ་བྱས་ན་གདོན་མི་ཟ་བར་ཁོ་བོ་འཆི་བར་འོང་ངོ་ཞེས་དེ་སྐད་ཟེར་བ་ལ། དགེ་སློང་ཡིད་མི་ཆེས་ཤིང་ཁྲུས་དང་བསྐྱོད་པ་ལ་སོགས་པ་དེ་བཞིན་དུ་སྒྲུབ་པར་བྱེད་ན་ཤི་རུང་མ་ཤི་རུང་སྦོམ་པོའོ། །ནད་པ་མྱུར་དུ་ཤི་ཡང་སླའོ་སྟེ་རུང་ངོ་སྙམ་ཞེས་གཡོག་མི་བྱེད་ན་ཤི་རུང་མ་ཤི་རུང་སྦོམ་པོའོ། །ནད་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་མིད་པར་བྱ་བ་མི་འཕྲོད་པ་ཉིད་དུ་ཤེས་ནས་གསོད་སེམས་མེད་པར་སྦྱིན་ན་སྦོམ་པོའོ། །འབྲས་ཡོངས་སུ་མ་སྨིན་པར་བརྟོལ་ན་སྦོམ་པོའོ། །གསོད་སེམས་མེད་པར་སྡུག་བསྔལ་གྱིས་ཉམ་ཐག་པར་བྱ་བ་འབའ་ཞིག་གི་བསམ་པས་མི་གཞན་དོང་དུ་འཇུག་པ་དང་། སྒོ་གླེགས་ཀྱིས་འཚིར་བ་དང་། ལ་སོགས་ཀྱིས་གནོད་པ་གཞན་ཡང་བསྡུས་པས་ཉོན་མོངས་པ་སྟེ་སྡུག་བསྔལ་གྱིས་ཉམ་ཐག་པར་བྱེད་ན་སྦོམ་པོའོ། །ཊཱི་ཀར། དེ་ལས་གསོད་པའི་བསམ་པ་མ་བྱུང་བར་ཉོན་མོངས་པ་འབའ་ཞིག་བསམ་པས་དེ་སྐད་སྨྲས་པ་དེའི་ཕྱིར་དེ་ནི་ཁྲོ་བ་ཉིད་ལྷག་པར་སྤྱད་པའི་སྐབས་ཡིན་པས་སྦོམ་པོ་གཞན་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་རང་ཉིད་གཡང་ས་ནས་མཆོང་བ་དང་། ཐག་པས་འཆིང་བ་ལ་སོགས་པ་བདག་ཉིད་འཆི་བའི་དོན་དུ་སྒྲུབ་པ་སྦོམ་པོར་ཡང་ངོ་། །འདི་ཡང་བདག་ཉིད་གསོད་ན་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་སྔར་སྨོས་པ་དེའི་མཚན་ཉིད་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། ། 所學學處 གཉིས་པ་ནི། ནད་གཡོག་དང་། དེ་མིན་པས་ཀྱང་ནད་པ་ཉམ་ཐག་པ་ལ་མ་བརྟགས་པར་བབ་ཅོལ་དུ་མཚོན་དང་ཐག་པ་སྦྱིན་པར་མི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། སྔར་འཆི་བའི་འཚོགས་ཆས་མི་ 6-321a བཞག་གོ་ཞེས་སྨོས་པ་དེར་ནི་ནད་གཡོག་གི་དགག་པ་བསྟན་པ་ཡིན་གྱི། འདིར་ནི་ནད་གཡོག་མ་ཡིན་པ་ལ་ཡང་བཀག་པ་ཡིན་པར་རིག་པ

【現代漢語翻譯】 僅僅通過練習，不會在來世或中陰身中產生墮落的業力差別。註釋：因為來世不可能產生業力。正如不動地的益西寧布（藏文：དབྱིག་གི་གཉེན་，字面意思：財富之友）所說：『對於先前或同時死去的人，爲了創造一個不存在的身體。』這與上述說法相符。然而，如果在犯下墮落的同時死去，那麼死亡會中斷墮落的延續嗎？需要考察墮落的延續。這是關於請求轉變為殺害的墮落的情況。 第四個是：粗罪的階段和應該學習的階段。 說重墮 第一個是：粗罪，從『是』開始，直到下面的『如果煩惱』，所有這些都不會產生殺害的粗罪特徵，因為沒有殺害的意圖。因此，早期的人們一致認為，應該學習的罪行被稱為粗罪。例如，病人說：『如果我洗澡或走動，惡鬼不會吃我，但我會死。』如果比丘不相信，仍然進行洗澡和走動等行為，那麼無論病人是否死亡，都是粗罪。如果病人很快就死了，比丘認為『死了也好』而不提供幫助，那麼無論病人是否死亡，都是粗罪。如果知道病人等不能吞嚥食物，但在沒有殺害意圖的情況下給予食物，那麼是粗罪。如果過早地採摘未成熟的果實，那麼是粗罪。在沒有殺害意圖的情況下，僅僅因為痛苦而折磨他人，例如將人推入坑中，用門夾住，或者其他類似的傷害，如果僅僅因為煩惱而折磨他人，那麼是粗罪。註釋：因為沒有產生殺害的想法，僅僅因為煩惱而說出這樣的話，因此這是過度使用憤怒的情況，應該認識到這是另一種粗罪。比丘自己從懸崖上跳下，或者用繩子捆綁自己等，爲了自己死亡而做的事情，也是粗罪。這也在說明先前所說的『如果殺害自己，那麼是粗罪』的特徵。 所學學處 第二個是：無論是通過照顧病人還是其他方式，對於痛苦的病人，未經考慮就隨意給予刀劍或繩索是不允許的。註釋：先前所說的『不放置死亡的必需品』，是指禁止照顧病人，而這裡也禁止非病人。

【English Translation】 Merely by practicing, one does not generate a distinction of karma that leads to downfall in future lives or the bardo. Commentary: Because it is impossible for karma to arise in future lives. As Dbyig gi gnyen (藏文：དབྱིག་གི་གཉེན་，Wealth Friend) of Sa mi g.yo ba (Immovable Ground) said: 'For those who died previously or simultaneously, in order to create a non-existent body.' This is in accordance with the above statement. However, if one dies while committing a downfall, does death interrupt the continuation of the downfall? It is necessary to examine the continuation of the downfall. This is regarding the situation of requesting to be transformed into killing. The fourth is: the stage of gross offense and the stage of what should be learned. Saying Heavy Fall The first is: the gross offense, from 'is' up to 'if afflicted', all of these do not generate the characteristic of a gross offense of killing, because there is no intention to kill. Therefore, the early ones unanimously said that the offense that should be learned is called a gross offense. For example, a patient says: 'If I bathe or move around, the demon will not eat me, but I will die.' If the bhikshu does not believe and still performs bathing and moving around, etc., then whether the patient dies or not, it is a gross offense. If the patient dies quickly, and the bhikshu thinks 'it is good to die' and does not provide help, then whether the patient dies or not, it is a gross offense. If one knows that a patient, etc., cannot swallow food, but gives food without the intention to kill, then it is a gross offense. If one picks unripe fruit prematurely, then it is a gross offense. Without the intention to kill, merely tormenting others because of suffering, such as pushing someone into a pit, squeezing them with a door, or other similar harm, if one torments others merely because of affliction, then it is a gross offense. Commentary: Because the thought of killing did not arise, merely speaking like that because of affliction, therefore this is a situation of excessive anger, and it should be recognized that this is another gross offense. A bhikshu jumping off a cliff himself, or binding himself with a rope, etc., doing things for his own death, is also a gross offense. This is also explaining the characteristic of what was previously said, 'If one kills oneself, then it is a gross offense.' Learning the Precepts The second is: whether through caring for the patient or other means, it is not allowed to carelessly give swords or ropes to a suffering patient without consideration. Commentary: What was previously said, 'Do not place the necessities of death,' refers to prohibiting caring for the patient, while here it is also prohibited for non-patients.

---

ར་བྱའོ་ཞེས་དང་། ཐག་པ་ལ་སོགས་པ་ནི་དཔེ་སྟེ། ཁབ་ལ་སོགས་པ་ཡང་བཀག་པར་ཤེས་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ལག་གི་བླ་བྱེད་པའི་ཞལ་ཏ་པས་འདི་གཞན་གྱི་སྲོག་ལ་གནོད་དམ་མི་གནོད་ཅེས་བརྟགས་ཏེ་ཤེས་བཞིན་དུ་བྱའོ། །གདོན་ལས་ཐར་བའི་ཕྱིར་གསང་སྔགས་ཀྱིས་ཐལ་ལྕག་བྱ་བ་ཡང་ངོ་། །ཡང་སྒྲ་ནི་ཊཱི་ཀར། ཤེས་བཞིན་ཁོ་ནར་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བར་ཡང་སྦྱར་རོ་ཞེས་སོ། །ཟས་མིད་པ་མགུལ་དུ་ཐོགས་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་རྒྱབ་མདུན་དུ་བསྣུན་པ་ཡང་ཤེས་བཞིན་དུ་བྱའོ། །ཤེས་བཞིན་དེར་གྱུར་པས་མི་ལ་སོགས་པ་སྲོག་ཆགས་ལ་གནོད་པར་མི་འགྱུར་བ་དེ་ལྟར་ལེགས་པར་སོ་སོར་བརྟག་པར་བྱས་ཏེ། ཕ་བོང་དང་ཤིང་ལ་སོགས་པ་དག་དྲིལ་བ་སྟེ་བསྒྲིལ་བར་བྱའོ། །འདེགས་པར་བྱེད་པའི་ཚོམས་ཀྱི་ཕྱོགས་ཉུང་ངུས་ཕ་བོང་ལ་སོགས་འདེགས་པ་ལྕི་བ་འདེགས་པའི་བྱ་བ་ལ་དགེ་སློང་གིས་འབད་པར་མི་བྱའོ། །སྤྱི་ཚུགས་སུ་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་པ་ནི་ཊཱི་ཀར། སྤྱིའུ་ཚུགས་མཁན་ལྟར་རམ་སྟོབས་ལ་གོམས་པའི་གྱད་ཐབས་མཁན་བཞིན་དུ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་དང་། ཁྱི་འཚོང་བ་དག་གར་བྱེད་པའི་དུས་ན་ལག་པ་གཉིས་ས་ལ་བཙུགས་ལ་རྐང་པ་གཉིས་གནམ་དུ་བསྒྲེངས་ཏེ་སྤྱིའུ་ཚུགས་སུ་འགྲོ་བ་དེ་ལྟར་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །ཞེས་འབྱུང་བས། ཁྱི་ཤ་ཟ་བའི་རིགས་ངན་གར་བྱེད་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་པར་མཚོ་སྣ་པས་བཤད་དོ། །དགེ་སློང་གཏར་དཔྱད་ལ་སོགས་པ་མ་བསླབ་བམ། མི་མཁས་པས་བསླབ་པ་ལག་ལེན་ལ་སྦྱར་བར་མི་བྱའོ། །མདའ་ལ་སོགས་པ་འཕོངས་ཤིག་དང་བལྟའོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་མཚོན་འཕང་བ་ལ་དགེ་སློང་གིས་བསྒོ་བར་མི་བྱའོ། །ནད་པ་ལམ་ 6-321b དུ་འགྲོར་མི་ནུས་པ་ལམ་དུ་མི་བཀྲིའོ། །ཊཱི་ཀར། འདི་ནི་ལམ་གྱིས་ངལ་བས་འདིའི་སྲོག་འཆད་པ་ལ་སོགས་པ་གནོད་པར་གྱུར་ན་མི་རུང་ངོ་ཞེས་དེའི་ཕྱིར་དགག་པ་མཛད་དོ་ཞེས་སོ། །གསོད་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་འདུལ་བྱེད་དག་གོ། འདིར་སྨྲས་པ། ཚེ་རབས་དྲན་པའི་ནུ་འབུར་མངོན་པར་མཁྲེགས། །བག་ཡོད་ག་བུར་དོ་ཤལ་མགྲིན་པར་འཚེར། །འཇིགས་མེད་དར་ལ་བབ་པའི་ན་ཆུང་འབྱོར། །ཐར་པ་འདོད་པ་རྣམས་ལ་དགའ་སྟེར་ཡིན། །རྣམ་དཔྱོད་འཁྲུལ་མེད་མིག་གིས་གཞན་བློ་ཨུཏྤལ་ནགས་ཚལ་སད་པར་བྱས། །དགེ་བའི་བཞིན་བཟང་བདུད་རྩིའི་ཟེར་འདིས་རི་བོང་འཛིན་པ་ར་རིར་དམན། །ལེགས་བཤད་མཆུ་སྒྲོས་དམར་པོར་བབ་ཚེ་བྱུ་རུའི་ཡལ་འདབ་རྙིད་པར་འགྱུར། །མྱ་ངན་བྲལ་བའི་མཁུར་ཚོས་འོད་མཐོང་བིམ་པའི་མེ་ཏོག་ནགས་སུ་བྲོས། །གསོད་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་རྫོགས་སོ།། །། 妄語罪 བཞི་པ་ལ། རྣམ་འབྱེད་ཞུ་བ་འདུལ་བྱེད་བརྗོད། ། དང་པོ་ལ། ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །དེ་ཡི་བསླབ་པར་བྱ་བའོ། ། དང་པོ་ལ། མདོ་ཙམ་ཉིད་དུ་བསྟན་པ་དང་། །དེ་ཡི་རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། ། དང་པོ་ལ།

【現代漢語翻譯】 例如，說『是烏鴉』，繩索等是比喻，也要知道針等也是禁止的。用手掌擊打時，執行者應謹慎行事，判斷此舉是否會傷害他人性命。爲了從邪魔中解脫，也可以用秘密真言拍打。『又』字在註釋中，也應與『唯有知情時才可做』相連。爲了消除食物卡在喉嚨里的情況，在前後推壓也應知情而為。因為知情，所以不會對人等眾生造成傷害，像這樣好好地分別觀察后，應該包裹石頭和木頭等物。對於舉起沉重石頭等物的行為，比丘不應費力去舉起少量能舉起的部分。『不要像普通人那樣行走』，註釋中說：『不要像普通人一樣，或者像習慣於力量的巨人一樣』，這是它的意思。還有，狗販子在跳舞時，雙手撐地，雙腳朝天，像普通人一樣行走，不應那樣行走。』因此，措那瓦（Mtsho sna pa，人名）解釋說，這是指吃狗肉的惡人在跳舞時的行為。比丘沒有學習過放血療法等嗎？不應讓不精通的人將所學應用於實踐。不要像『把箭射向那裡』那樣，比丘不應指使人發射武器。病人無法行走時，不要強行帶他走。註釋中說：『如果因為道路的勞累而導致此人喪命等傷害，那是不允許的。』因此才加以禁止。會造成殺生的罪過，是調伏者們所說的。 在此處說到：前世記憶的乳房顯而易見地堅挺，謹慎的麝香香囊在頸間閃耀，無畏的青春少女已經成熟，她樂於給予那些渴望解脫的人快樂。以無誤的智慧之眼，使他人的心智如蓮花般綻放。善良美好的容顏，以甘露般的光芒，使月亮在眾山之中也黯然失色。當美妙的言辭落在紅潤的嘴唇上時，珊瑚的枝條也會枯萎。遠離憂傷的臉頰所散發的光芒，使得維姆巴（Bimba，一種紅色水果）之花逃離森林。殺生罪到此結束。 妄語罪 第四部分：講述區分之法，調伏者所說。 第一部分：罪行的分類，以及應該學習的內容。 第一部分：僅作簡要的展示，以及對此的詳細解釋。 第一部分：

【English Translation】 For example, saying 'It's a crow,' ropes and the like are metaphors, and it should also be understood that needles and the like are also prohibited. When striking with the palm of the hand, the executor should act cautiously, judging whether this action will harm another's life. In order to be liberated from demons, one can also slap with secret mantras. The word 'also' in the commentary should also be connected to 'only when knowing can it be done.' In order to eliminate the situation where food is stuck in the throat, pressing back and forth should also be done knowingly. Because of knowing, it will not cause harm to beings such as humans, and after observing separately in this way, stones and wood and the like should be wrapped. Regarding the act of lifting heavy stones and the like, a bhikshu should not exert effort to lift a small amount of the part that can be lifted. 'Do not walk like ordinary people,' the commentary says: 'Do not be like an ordinary person, or like a giant accustomed to strength,' that is its meaning. Also, when dog vendors are dancing, they put their hands on the ground and their feet in the sky, walking like ordinary people, they should not walk like that.' Therefore, Mtsho sna pa explained that this refers to the behavior of evil people who eat dog meat when they are dancing. Has the bhikshu not learned bloodletting therapy and the like? One should not let an inexperienced person apply what they have learned to practice. Do not say things like 'Shoot the arrow there,' a bhikshu should not instruct people to launch weapons. When a patient is unable to walk, do not force him to walk. The commentary says: 'If the fatigue of the road leads to the death of this person and other harm, that is not allowed.' Therefore, it is prohibited. The fault that leads to killing is what the tamers say. Here it is said: The breasts of past life memories are obviously firm, the musk sachet of caution shines around the neck, the fearless young woman has matured, she is happy to give joy to those who desire liberation. With the unerring eye of wisdom, awaken the minds of others like a lotus grove. The good and beautiful face, with nectar-like rays, makes the moon pale even among the mountains. When beautiful words fall on red lips, the coral branches will wither. The light emanating from the sorrow-free cheeks makes the Bimba flower flee into the forest. The sin of killing ends here. False speech Part Four: Explaining the method of differentiation, as spoken by the subduer. Part One: The classification of offenses, and what should be learned. Part One: Only a brief presentation, and a detailed explanation of it. Part One:

---

གླེང་གཞི་ནི་ཉ་པ་ལས་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་དགེ་སློང་ལྔ་བརྒྱས་ཉ་པའི་གྲོང་དུ་མི་ཆོས་བླ་མ་བརྫུན་དུ་སྨྲས་ནས་འོད་མ་ཅན་གྱི་གྲོང་དུ་ཕམ་པ་འདི་བཅས་སོ། །དེང་སང་གི་འདུལ་འཛིན་ཁ་ཅིག་ན་རེ། བརྫུན་སྨྲའི་ཕམ་པ་འདི་ནི་ཡུལ་ཡངས་པ་ཅན་དུ་བཅས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ཡངས་པ་ཅན་དུ་ཉ་པ་ལྔ་བརྒྱ་པོ་རབ་ཏུ་བྱུང་ཞིང་། བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་དུས་ཕྱིས་འོད་མ་ཅན་གྱི་གྲོང་དུ་བརྫུན་སྨྲ་བའི་ཕམ་པ་བཅས་པ་སྟེ། ལུང་ལས་དེ་ལྟར་གསུངས་སོ། །དགག་བྱ་ནི། རང་ཆོམ་རྐུན་པའི་གྲངས་སུ་ཆུད་པ་དང་། གཞན་བསླུས་ 6-322a པའི་སྒོ་ནས་གནོད་པ་སྟེ། རྣམ་འབྱེད་ལས། འདི་ན་གང་ཞིག་དགྲ་བཅོམ་མ་གྱུར་པ། །བདག་ཉིད་དགྲ་བཅོམ་ཡིན་ཅེས་རྗོད་བྱེད་པ། །དེ་ནི་ཚངས་བཅས་འཇིག་རྟེན་རྐུན་པོ་དག །ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བ་ཡིན་པར་བརྗོད་པར་བྱ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་། བདེན་སྨྲ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་གསུངས་ཤིང་། ཕམ་པ་འདི་ལ་བརྫུན་དུ་སྨྲས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་ལ་མི་ཆོས་བླ་མའི་ཡོན་ཏན་དང་མི་ལྡན་པ་ལས་འདུ་ཤེས་བསྒྱུར་ཏེ། རང་ལ་ཡོན་ཏན་དེ་དང་ལྡན་པར་སྨྲས་ཤིང་དོན་གོ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་ལ་སྨྲ་བའི་ཡུལ་དང་། གང་བརྗོད་པའི་དོན་ནོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་། བདག་ལས་ཐ་དད་པའོ། །དང་པོ་ནི་མི་ཡིན་པ། སྨྲ་ཤེས་པ། དོན་གོ་བ། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ། མ་ནིང་དང་མཚན་གཉིས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་ལྔའོ། །དེ་ཡང་སྤྱིར་བསྟན་ལས་མིའི་འགྲོ་བ་པ་ནི་ཐ་སྙད་དུ་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །སྨྲ་བ་པོ་ཉིད་ལ་ཡོད་པ་སྟེ་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ལ་ནི་དོན་གོ་བའོ། །རང་བཞིན་ཉམས་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །མ་ནིང་དང་མཚན་གཉིས་པ་ནི་དེ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་གོ་རིམ་བཞིན་དུ་སྦྱར་རོ། །སེལ་བ་ནི། མི་མིན་ལ་སྨྲས་ན་སྦོམ་པོ་དང་། དུད་འགྲོ་ལ་སྨྲས་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཏེ། འོག་མ་དག་གཞན་ལ་ན་སྨད་ཅེས་བཤད་པ་དང་། མི་ལ་དུད་འགྲོ་ཡང་ངོ་ཞེས་པའོ། །སྨྲ་མི་ཤེས་པ་དང་། དོན་མི་གོ་བ་ལ་སྨྲས་ན་ཡང་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཏེ་འོག་མ་དག་ལ་ན་སྨད་ཅེས་བཤད་དོ། །སྨྱོ་བ་དང་། མ་ནིང་དང་། མཚན་གཉིས་པ་ལ་སྨྲས་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཞེས་ལུང་ཞུ་བ་ལས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་ནི། ཉན་པ་ 6-322b པོ་གཟུགས་གཞན་དུ་མ་སྤྲུལ་ཅིང་ལུས་མི་སྣང་བར་བྱས་པ་མ་ཡིན་པའོ། །དེ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་ནི་སྤྱིར་བསྟན་གྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། རེག་པ་ལ་སོགས་པ་ནི་ཐ་སྙད་ཀྱི་ཕྱིར་རྣམ་པར་བཞག་ཅེས་བཤད་པ་དང་། སྤྲུལ་པ་མོ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ་ཞེས་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱ

【現代漢語翻譯】 故事的起因是，五百位由漁夫出家的比丘在漁夫的村莊妄稱自己證得了超人法，因此在光明村制定了此墮罪（Parajika，波羅夷）。 現在有些持律者說：『這個妄語的墮罪是在廣嚴城制定的。』 那不是事實。五百位漁夫在廣嚴城出家並受具足戒后，後來在光明村制定了妄語的墮罪。經文中是這樣說的。 應遮止的是：將自己列入盜賊之列，以及通過欺騙他人造成損害。《律分別》中說：『在此，若非阿羅漢，卻自稱是阿羅漢，此人是與梵天為伍的世間盜賊，應被稱為破戒之人。』 經中說，說真話也會犯墮罪，而此墮罪需要妄語作為其支分。 『恩哦底』（Ngoti，義：如是）是指，具有戒律的比丘對自己沒有超人法的功德，卻改變想法，聲稱自己具有該功德，並且理解其含義后，所犯下的根本墮罪才算圓滿。 支分有四：首先，基礎支分有二，即所說的對象和所表達的內容。 第一，對像有三：具備五種條件，身體處於正常狀態，並且與自己不同。 第一種是：是人，能說話，能理解，意識自然存在，不是陰陽人或雙性人，這五種條件。 也就是說，一般來說，人道眾生才會被稱為『人』。 能說話者才能表達，能理解者才能明白其含義。 意識沒有喪失，不是陰陽人或雙性人，才具備這些條件，應按順序對應。 應排除的是：如果對非人說，則犯粗罪；如果對畜生說，則犯惡作罪。正如後面所說『對其他人則犯輕罪』，以及『人也是畜生』。 如果對不能說話或不能理解的人說，也犯粗罪，正如後面所說『對其他人則犯輕罪』。 如果對瘋子、陰陽人或雙性人說，則犯粗罪，正如律經中所說。 第二，身體處於正常狀態是指：聽者沒有變成其他形狀，也沒有隱身。 需要此支分的理由是，一般來說，在《律》的註釋中說：『觸等是爲了方便表達而設立的』，以及『變化之身也是如此』。

【English Translation】 The origin of this is that five hundred monks who had ordained from fishermen falsely claimed to have attained superior human qualities in the village of fishermen, and therefore this Parajika (defeat) was established in the village of Light. Some Vinaya holders nowadays say: 'This Parajika of lying was established in Vaishali.' That is not true. Five hundred fishermen were ordained and fully ordained in Vaishali, and later the Parajika of lying was established in the village of Light. It is said so in the scriptures. What should be prevented is: being included in the number of self-proclaimed thieves, and causing harm through deceiving others. The Vinaya-vibhanga (Book of Discipline) says: 'Here, whoever is not an Arhat but claims to be an Arhat, that person is a thief of the world associated with Brahma, and should be called a corrupt person in morality.' It is said that telling the truth can also lead to an offense, and this Parajika requires lying as its limb. 『Ngoti』 means that a monk with precepts, who does not possess the qualities of superior human qualities, transforms his perception and claims to possess those qualities, and the actual offense is completed when he understands the meaning. There are four limbs: First, there are two limbs of the base: the object to whom one speaks and the meaning of what is said. First, there are three: possessing five characteristics, the body being in a normal state, and being different from oneself. The first is: being a human, being able to speak, being able to understand, consciousness being naturally present, and not being a hermaphrodite or a person with two genders, these are the five. That is to say, in general, beings of the human realm are indeed called 'human'. The speaker himself has it, and the one who understands the meaning is the one who is aware. The nature is not impaired, and the hermaphrodite and the person with two genders are the ones who possess it, and they should be applied in order. What should be excluded is: if one speaks to a non-human, it becomes a gross offense; if one speaks to an animal, it becomes a misdeed. As it is said later, 'For others, it is a minor offense,' and 'Humans are also animals.' If one speaks to someone who cannot speak or cannot understand, it also becomes a gross offense, as it is said later, 'For others, it is a minor offense.' If one speaks to a madman, a hermaphrodite, or a person with two genders, it becomes a gross offense, as it is said in the Vinaya Sutra. Second, the body being in a normal state means that the listener has not transformed into another form and has not made the body invisible. The reason why this is necessary as a limb is that, in general, in the commentary on the Vinaya, it is said: 'Touch and so on are established for the sake of expression,' and 'The transformed body is also the same.'

---

ར་ཞིང་ཞུ་བ་ལས། སྤྲུལ་པ་མོ་ལ་འཁྲིག་ཚིག་སྨྲ་བ་ལ་སོགས་པ་ལ་ན་སྨད་དུ་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། །གསུམ་པ་བདག་ལས་ཐ་དད་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། མནའ་འདོར་བ་ལ་དགེ་སློང་གཞན་གྱི་དྲུང་དུ་མནའ་འདོར་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ལ། རང་གཅིག་པུས་མནའ་འདོར་ན་ངག་འཁྱལ་གྱི་ཉེས་པར་བཤད་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་ཞིང་། ཞུ་བ་ལས། དབེན་པ་ལ་དབེན་པར་འདུ་ཤེས་ཏེ་སྨྲ་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཀྱང་ངོ་། །དེ་ནི་སྦོམ་པོ་བཏགས་པ་བ་ཡིན་པར་རིགས་ཏེ། དབེན་པར་རང་ཉིད་བརྫུན་ཚིག་སྨྲ་བར་བྱེད་པ་ནི་ངག་འཁྱལ་དུ་གཏོགས་པའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཞེས་རིགས་སོ། །གཉིས་པ་གང་བརྗོད་པའི་དོན་ནི། འཇིག་རྟེན་དང་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ལམ་གཉིས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཁྱད་པར་ཅན་ཡིན་པ་དང་། ད་ལྟ་བདག་ལ་མི་ལྡན་པ་སྟེ་མིའི་ཆོས་བླ་མ་དང་ཞེས་དང་། ཡོན་ཏན་དེ་ད་ལྟ་བདག་ལ་ལྡན་ན་བརྫུན་སྨྲའི་ཕམ་པར་མི་འགྱུར་གྱི། བདེན་སྨྲའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞིའི་ཡན་ལག་དེ་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་དོན་དུ་མི་ཆོས་བླ་མའི་བརྫུན་དུ་རང་ཉིད་ཀྱིས་སྨྲ་འདོད་རྒྱུན་མ་ཆད་པ་སྟེ། རང་གི་དོན་ཉིད་གཙོ་ཆེར་ཡོད་པའོ་ཞེས་པ་དང་། སེལ་བ་གཞན་དོན་དུ་སྨྲ་ན་ནི། ལུང་ཞུ་བ་ཆུང་ཤོས་ལས། གཞན་གྱི་སླད་དུ་མི་ཆོས་བླ་མ་བརྫུན་དུ་སྨྲ་ན་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་བྱ་བ་ཆེ་ཤོས་ལས་བཤད་ 6-323a དེ། སྦྱར་བའི་ཉེས་བྱས་ལ་དགོངས་པའོ་ཞེས་རིགས་སོ། །གཞན་ཟེར་རོ་ཞེས་བསྙད་འདོགས་པས་སྨྲ་ན་སྦོམ་པོར་གསུངས་པ་དང་། འདུ་ཤེས་བསྒྱུར་ཏེ་བདག་ཉིད་མིའི་ཆོས་བླ་མ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དུ་ཞེས་པ་དང་། བཏང་བ་ཡང་ངོ་ཞེས་སྦྱོར་བ་དང་། མཐར་ཐུག་གི་བར་དུ་ཀུན་སློང་གི་བསམ་པ་བཏང་སྟེ་ཀུན་སློང་རྒྱུན་ཆད་ན་ལྟུང་བ་མི་རྫོགས་པར་གསུངས་པས་ཤེས་སོ། །གསུམ་པ་སྦྱོར་བའི་ཡན་ལག་ནི། ངག་ཡན་ལག་ལྔ་ལྡན་གྱིས་བརྫུན་དུ་སྨྲ་བ་སྟེ། རང་གི་ངག་ཏུ་བདག་ཉིད་དང་འབྲེལ་བར་གང་ལ་བསམ་པའི་དོན་གསལ་པོར་སྨྲ་བའོ། །དེ་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས། རྫུན་ཕྲིན་དུ་བསྐུར་བ་ལ་སོགས་པ་གཞན་སྨྲར་བཅུག་པ་ལ་སྦོམ་པོར་གསུངས་པས་ཕམ་པ་འདི་བསྐྱེད་པ་ལ། རང་གིའོ་ཞེས། ངག་ཏུ་སྨྲས་པ་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ། །རིག་བྱེད་ནི་ངག་གིའོ་སྟེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། སྤྲིངས་ཡིག་དང་། ལག་བརྡ་ལ་སོགས་པ་ལུས་ཀྱི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་བརྫུན་གོ་བར་བྱེད་ན་སྦོམ་པོར་གསུངས་པས་ཕམ་པ་འདི་བསྐྱེད་པ་ལ་ངག་གི་རིག་བྱེད་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ། །བདག་ཉིད་དང་འབྲེལ་བར་སྨྲས་པ་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ། །བརྗོད་པ་ནོར་ན་ཡང་ངོ་ཞེས་སྦོམ་པོར་གསུངས་པས་ཕམ་པ་འདི་བསྐྱེད་པ་ལ། གང་ལ་བསམ་

【現代漢語翻譯】 關於『請求』和『與化身女性說淫穢之語』等，應結合《毗奈耶經》中關於『墮罪』的要點來理解。第三，關於『與自身不同』，根據 टीका（梵文，ṭīkā，梵文羅馬擬音，註釋）的說法，如果發誓放棄戒律時，在其他比丘面前發誓，則會犯墮罪；如果獨自發誓，則被認為是『妄語』的過失。應結合這些要點來理解。根據『請求』的說法，如果在寂靜處自認為寂靜而說話，則會犯粗罪。因此，這可以被認為是粗罪的附加情況。因為在寂靜處自己說謊，這屬於妄語的過失。 第二，關於所說之義，指的是世間和出世間兩種道路的特殊功德，以及現在自己不具備的功德，即所謂的『殊勝人法』。如果現在自己具備這些功德，就不會犯妄語的根本墮罪，而是會犯誠實語的墮罪。第二，關於意樂的支分，分為兩種。『認識』是指對於基礎的支分沒有迷惑。『動機』是指爲了自己的利益，持續不斷地想要虛假宣稱自己具有殊勝人法，即主要爲了自己的利益。如果爲了他人的利益而說，根據最小的《請求經》的說法，如果爲了他人而虛假宣稱自己具有殊勝人法，會怎麼樣呢？會犯粗罪。最大的經中說會犯過失，這指的是附加的過失。如果捏造說『別人說的』，則會犯粗罪。如果改變認識，認為自己具有殊勝人法，並且放棄這種想法，直到最終停止動機，那麼就不會構成完整的墮罪。 第三，關於加行的支分，指的是通過具備五種語言支分而說謊，即在自己的語言中，清晰地說出與自己相關的想法。根據《請求經》的說法，如果發送虛假資訊等，讓別人說謊，則會犯粗罪。因此，要構成根本墮罪，『自己說』是語言的支分。『表示』是語言的表示。根據《請求經》的說法，如果通過信件、手勢等身體的表示來傳達虛假資訊，則會犯粗罪。因此，要構成根本墮罪，語言的表示是支分。『與自己相關地說』是支分。即使表達錯誤，也會犯粗罪。因此，要構成根本墮罪，所想的...

【English Translation】 Regarding 'requests' and 'speaking obscene words to incarnate women,' it should be understood by combining the key points of 'defilements' in the Vinaya. Third, regarding 'different from oneself,' according to the ṭīkā (Sanskrit, ṭīkā, Roman transliteration, commentary), if one vows to renounce the precepts in front of other monks, it will be a defilement; if one vows alone, it is considered the fault of 'false speech.' These points should be combined for understanding. According to the 'request,' if one speaks in a quiet place, thinking it is quiet, one will commit a gross offense. Therefore, this can be considered an additional circumstance of a gross offense. Because one lies in a quiet place, this belongs to the fault of false speech. Second, regarding the meaning of what is said, it refers to the special merits of the two paths of the mundane and supramundane, and the merits that one does not currently possess, namely the so-called 'superior human dharma.' If one possesses these merits now, one will not commit the root downfall of lying, but will commit the downfall of truthful speech. Second, regarding the limbs of intention, it is divided into two types. 'Recognition' means not being confused about the basic limb. 'Motivation' means continuously wanting to falsely claim that one has superior human dharma for one's own benefit, which is mainly for one's own benefit. If one speaks for the benefit of others, according to the smallest Sutra of Request, if one falsely claims to have superior human dharma for the sake of others, what will happen? One will commit a gross offense. The largest Sutra says that one will commit a fault, which refers to an additional fault. If one fabricates and says 'someone else said it,' one will commit a gross offense. If one changes the recognition, thinking that one has superior human dharma, and abandons this idea, until the motivation finally stops, then a complete downfall will not be constituted. Third, regarding the limbs of application, it refers to lying through possessing five linguistic limbs, that is, clearly stating the thoughts related to oneself in one's own language. According to the Sutra of Request, if one sends false information, etc., and makes others lie, one will commit a gross offense. Therefore, to constitute a root downfall, 'speaking oneself' is a limb of language. 'Expression' is the expression of language. According to the Sutra of Request, if one conveys false information through letters, gestures, etc., which are bodily expressions, one will commit a gross offense. Therefore, to constitute a root downfall, the expression of language is a limb. 'Speaking in relation to oneself' is a limb. Even if the expression is wrong, one will commit a gross offense. Therefore, to constitute a root downfall, what is thought...

---

པའི་དོན་སྨྲས་པ་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ། །གཞོགས་སྨོས་ཀྱང་ངོ་ཞེས་སྦོམ་པོར་གསུངས་པས་ཕམ་པ་འདི་བསྐྱེད་པ་ལ་གསལ་པོར་སྨྲས་པ་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ། །བཞི་པ་མཐར་ཐུག་གི་ཡན་ལག་ནི། ཕ་རོལ་པོས་དོན་གོ་བ་སྟེ། རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ལ་ནི་དོན་གོ་བའོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། དོན་མ་གོ་ན་འོག་མ་དག་ལ་ནི་གཞན་ལ་ན་སྨད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། གང་བྱས་ན་སྨྲ་བའི་ཕམ་པར་འགྱུར་ཞེ་ན། བདེན་པའི་འདུ་ཤེས་བསྒྱུར་ཅིང་སྦས་ཏེ་བརྫུན་པའི་འདུ་ཤེས་བཀབ་ནས། བདག་ཉིད་མིའི་ཆོས་བླ་མ་ 6-323b དང་ལྡན་པ་ཉིད་དུ་སྨྲ་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་བའོ། །འདིར་འདུ་ཤེས་བསྒྱུར་ཏེ་ཞེས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་པ་ནི། ལུང་ལས། མངོན་པའི་ང་རྒྱལ་མ་གཏོགས་སོ་ཞེས་སོ། །བདག་ཉིད་ཅེས་སྨོས་པས་ནི་གཞན་ཉིད་མིའི་ཆོས་བླ་མ་དང་ལྡན་ནོ་ཞེས་བརྫུན་སྨྲས་ཀྱང་ཕམ་པར་མི་འགྱུར་བ་དེ་བསལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །འདིར་མི་ཆོས་བླ་མ་ཞེས་པ་ལ་བཤད་ལུགས་གཉིས་ལུང་ལས་གསུངས་ཏེ། ཐོབ་པའི་སྒོ་ནས་མིའི་ཆོས་དང་བླ་མ་གཉིས་ཡོན་ཏན་ཐ་དད་དུ་བསྟན་པ་དང་། སྤངས་པའི་སྒོ་ནས་མིའི་ཆོས་དང་བླ་མ་གཉིས་སྐྱོན་དང་ཡོན་ཏན་དུ་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ལྟར་ན། མིའི་ཆོས་ནི་མཐར་ཐུག་གི་ཡོན་ཏན་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཡིན་ལ། བླ་མ་ནི་གནས་སྐབས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཁམས་གོང་མའི་སེམས་སོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། མིའི་ཆོས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་སྟེ། དེ་མི་རྣམས་ཀྱིས་ཐོབ་ཅིང་ཟ་མ་དང་མ་ནིང་གིས་ཀྱང་མི་འཐོབ་ན་དམྱལ་བ་དང་དུད་འགྲོ་དང་ཡི་དྭགས་རྣམས་ཀྱིས་ལྟ་སྨོས་ཀྱང་ཅི་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །བླ་མ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འདོད་པའི་ཁམས་ལས་གཟུགས་ཀྱི་ཁམས་བླ་མ་ཡིན་ལ། གཟུགས་ཀྱི་ཁམས་ལས་གཟུགས་མེད་པའི་ཁམས་བླ་མ་ཡིན་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་མིའི་ཆོས་ནི་མཐར་ཐུག་དང་། བླ་མ་ནི་གནས་སྐབས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ལྟར་ན། འོད་ལྡན་ལས། མིའི་ཆོས་བླ་མ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་མིའི་ཆོས་སྒྲིབ་པ་ལྔ་སྤངས་པ་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། མིའི་ཆོས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྒྲིབ་པ་ལྔ་པོ་དག་གོ། བླ་མ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེ་དག་སྤངས་པ་གང་ཡིན་པའོ་གསུངས་སོ། །སྒྲིབ་པ་ལྔ་ནི་འདོད་འདུན་དང་། གནོད་སེམས་དང་། གཉིད་རྨུགས་དང་། རྒོད་འགྱོད་དང་། ཐེ་ཚོམ་སྟེ་ལྔའོ། །དེ་དག་ལས་འདོད་འདུན་ནི་ཕྱི་ནང་གི་འདོད་ཡོན་ལྔ་ལ་ཆགས་ཤིང་ཐོབ་པར་འདུན་པ་དང་། གནོད་སེམས་ནི་གཞན་ 6-324a ལ་གནོད་པའི་བསམ་པ་དང་། གཉིད་ནི་འཇུག་པ་རང་དབང་མེད་པར་སེམས་སྡུད་པ་དང་། རྨུགས་པ་ནི་རིག་པ་གསལ་སྣང་མེད་པར་སློང་སློང་པོ་ཉིད་དང་། རྒོད་པ་ནི་སེམས་རྣམ་པར་མ་ཞི་བ་རྣམ་པར་འཕྲོ་བ་དང་། འགྱོད་པ་ནི་ངན་པར་བྱས་པ་ཡིད་ལ་གཅགས་པ་དང་། ཐེ་ཚོམ་ནི་ཆོས་ཀྱི་དོན་ལ་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བའོ། །དེ་

【現代漢語翻譯】 說法的要件是肢體。粗略地說，即使只說了一部分，也算是說了，因此，清楚地說出導致失敗的原因是肢體。第四個最終的要件是：對方理解所說的內容。經文中說：『在表述中，理解其含義。』如果對方不理解，那麼接下來的行為就只是羞辱他人。』 第二，做什麼會導致妄語罪？如果顛倒和隱藏真實的認知，掩蓋虛假的認知，並聲稱自己具有超人的修行境界，就會犯下妄語罪。這裡，『顛倒認知』暗示了經文中的內容：『除了傲慢自大之外。』提到『自己』是爲了排除以下情況：即使謊稱他人具有超人的修行境界，也不會犯下妄語罪。這裡，關於『超人的修行境界』，經文中提到了兩種解釋：從獲得的角度來看，『人的修行』和『超人』分別表示不同的功德；從捨棄的角度來看，『人的修行』和『超人』分別表示過失和功德。按照第一種解釋，『人的修行』是最終的功德，即涅槃；而『超人』是暫時的功德，即更高層次的禪定。在《律分別》中說：『所謂『人的修行』，就是涅槃，因為只有人才可以獲得，太監和閹人也無法獲得，更不用說地獄眾生、畜生和餓鬼了。所謂『超人』，就是指從欲界到色界是超勝的，從色界到無色界是超勝的。』因此，『人的修行』是最終的，而『超人』是暫時的功德。按照第二種解釋，《光明經》中說：『人的修行是超勝的。』也就是說，人的修行是捨棄五蓋。在《律分別》中說：『所謂『人的修行』，就是指五蓋。所謂『超人』，就是指捨棄這些五蓋。』五蓋是指：貪慾、嗔恚、睡眠、掉舉惡作和懷疑。其中，貪慾是指對內外五欲的執著和渴望；嗔恚是指想要傷害他人的想法；睡眠是指不由自主地昏沉；昏沉是指沒有清晰的覺知，昏昏沉沉；掉舉是指心不平靜，散亂；惡作是指對所做錯事的後悔；懷疑是指對佛法的疑惑。

【English Translation】 The limb of speaking is the statement of the meaning. Even if only a part is spoken, it is considered spoken, so clearly stating the cause of defeat is a limb. The fourth and final limb is: the other person understands what is said. It is said in the scriptures: 'In expression, understand its meaning.' If the other person does not understand, then the following actions are just humiliating others. Secondly, what causes the defeat of lying? If one reverses and hides the true perception, covers up the false perception, and claims to possess superior human qualities, one will commit the defeat of lying. Here, 'reversing perception' implies what is stated in the scriptures: 'Except for arrogance.' Mentioning 'oneself' is to exclude the following situation: even if one falsely claims that others possess superior human qualities, one will not commit the defeat of lying. Here, regarding 'superior human qualities,' two explanations are mentioned in the scriptures: from the perspective of attainment, 'human qualities' and 'superior' indicate different merits; from the perspective of abandonment, 'human qualities' and 'superior' indicate faults and merits respectively. According to the first explanation, 'human qualities' are the ultimate merit, which is nirvana; while 'superior' is the temporary merit, which is higher levels of samadhi. In the Vinaya-vibhaṅga, it is said: 'The so-called 'human qualities' are nirvana, because only humans can attain it, and eunuchs and castrated men cannot attain it, let alone hell beings, animals, and hungry ghosts. The so-called 'superior' refers to the realm of form being superior to the realm of desire, and the realm of formlessness being superior to the realm of form.' Therefore, 'human qualities' are ultimate, while 'superior' is temporary merit. According to the second explanation, the Light Sutra says: 'Human qualities are superior.' That is to say, human qualities are the abandonment of the five hindrances. In the Vinaya-vibhaṅga, it is said: 'The so-called 'human qualities' refer to the five hindrances. The so-called 'superior' refers to the abandonment of these five hindrances.' The five hindrances are: desire, malice, sleepiness, restlessness and remorse, and doubt. Among them, desire refers to attachment to and desire for the five objects of desire, both internal and external; malice refers to the thought of wanting to harm others; sleepiness refers to involuntary drowsiness; torpor refers to the lack of clear awareness, being drowsy; restlessness refers to the mind being unpeaceful and scattered; remorse refers to regret for wrongdoings; and doubt refers to doubting the meaning of the Dharma.

---

དག་ལ་ཅིའི་ཕྱིར་སྒྲིབ་པ་ཞེས་བྱ་ཞེ་ན། ལྔ་པོ་དེ་དག་ཆོས་ཅན། སྒྲིབ་པ་ཡིན་ཏེ། བསླབ་པ་གསུམ་ལ་སྒྲིབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྤྱིར་ན་སྒྲིབ་པ་ལྔ་པོ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་བསླབ་པ་གསུམ་ཆར་ལ་སྒྲིབ་མོད་ཀྱི། བྱེ་བྲག་ཏུ་འདོད་འདུན་དང་གནོད་སེམས་ཀྱིས་ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་སྒྲིབ། གཉིད་རྨུགས་དང་རྒོད་འགྱོད་ཀྱིས་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་སྒྲིབ། ཐེ་ཚོམ་གྱིས་ཤེས་རབ་ཀྱི་བསླབ་པ་ལ་བསྒྲིབས་ཏེ་དེ་ལྟར་རྣམ་བཤད་རིག་པ་ལས་བཤད་དོ། ། གཉིས་པ་ལ། དངོས་གཞི་ན་སྨད་བཅས་ཏེ་བསྟན། ན་སྨད་དོགས་གཅོད་དང་བཅས་སོ། ། 說微正行等 དང་པོ་ལ། འབྲས་བུའི་སྒོ་ནས་བརྗོད་པ་དང་། །ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་བརྗོད་པ་དང་། །དེ་ཆོས་སྒོ་ནས་བརྗོད་པའོ། ། 說結果 དང་པོ་ལ། དངོས་གཞི་ཉིད་ཀྱི་ལྟུང་བ་དང་། །ལྟུང་བ་ཉིད་ཀྱི་ན་སྨད་དོ། ། 墮罪正行 དང་པོ་ནི། དེ་ཡང་དཔེར་ན་མེ་གང་ན་ཡོད་ཅེས་དྲིས་པ་ན། ས་ཕྱོགས་འདི་ན་དུ་བ་དྲག་ཏུ་འཕྱུར་བཞིན་པ་ཡོད་དོ་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟར་རོ། །འབྲས་བུའི་སྒོ་ནས་བརྗོད་པ་ནི། ལྷ་དང་ཀླུ་མཐོང་ངོ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་འདི་དག་ཆོས་ཅན། འབྲས་བུའི་སྒོ་ནས་བརྗོད་པ་ཡིན་ཏེ། བསམ་གཏན་གྱི་སེམས་ཐོབ་པའི་འབྲས་བུ་མངོན་ཤེས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་གྱི་སྒོ་ནས་བརྗོད་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་འོད་ལྡན་ལས། བསམ་གཏན་ལ་སོགས་པ་མི་སྲིད་པ་ལ་ནི་ལྷ་ལ་སོགས་པ་བལྟ་བ་དང་། བསྙེན་བཀུར་བྱེད་པ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་པ་ལྟར། རྒྱུ་བསམ་གཏན་གྱི་སེམས་མ་ཐོབ་པར་འབྲས་བུ་མངོན་ 6-324b ཤེས་ཀྱི་དབང་གིས་ལྷ་ལ་སོགས་པ་མཐོང་བ་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། དཔེར་ན་མེ་མེད་ན་དུ་བ་མི་འབྱུང་བ་བཞིན་ནོ། །དེའི་ཕྱིར་བདག་གིས་ལྷ་རྣམས་མཐོང་ངོ་། །ལྷ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་བདག་མཐོང་ངོ་། །བདག་གིས་ལྷ་རྣམས་ཀྱི་སྒྲ་ཐོས་སོ། །ལྷ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་བདག་གི་སྒྲ་ཐོས་སོ། །ལྷ་རྣམས་ཀྱི་དྲུང་དུ་བདག་འགྲོའོ། །ལྷ་རྣམས་བདག་གི་དྲུང་དུ་འོང་ངོ་། །ལྷ་ཅིག་ཚུར་ཤོག །འོངས་པ་ལེགས་སོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གཏམ་འདྲིའོ། །ཡིད་འབེབས་པར་བྱེད་པས་བག་ཕེབས་པར་སྨྲའོ། །ཡོན་ཏན་གྱི་ཚོགས་ལེགས་པར་བསྒྲགས་པས་ཕན་ཚུན་སོ་སོར་ཀུན་དགའོ། །ཞེས་པ་འདི་གསུམ་ལ་བདག་དང་ཞེས་སྐྱེས་བུ་བྱེད་པའི་ཚིག་སྨོས་དགོས་ཏེ་ཊཱི་ཀར། བདག་དང་ལྷན་ཅིག་གཏམ་འདྲིའོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི་ཚིག་རྣམས་དང་སྦྱོར་དུ་མི་རུང་བས་དེའི་ཕྱིར་སྐྱེས་བུ་དང་པོས་བསྒྱུར་བ་བྱས་ཏེ། བདག་དང་ལྷན་ཅིག་གཏམ་འདྲི་བར་བྱེད་ཅེས་སོགས་སོ། །ལྷ་ཀླུ་སོགས་དང་བདག་དང་རྟག་ཏུ་ཡང་ལྷན་ཅིག་གནས་པར་བྱེད་དོ་ཞེས་སྨྲ་བ་ནི་བདག་ཉིད་མི་ཆོས་བླ་མ་དང་ལྡན་པར་སྨྲ་བ་དེ་ཉིད་དོ། །དེ་ཡང་མཐོང་ངོ་། །བདག་མཐོང་ངོ་གཉིས་དང་། འགྲོ་འོང་གཉིས་དང་། ལྷན་ཅིག་གནས་པར་བྱེད་དོ་ཞེས་ལྔ་དང་། ལྷག་མ་

【現代漢語翻譯】 為什麼稱它們為『障礙』呢？這五者，作為所立宗，是障礙，因為它們障礙了三學（戒、定、慧）。一般來說，所有這五種障礙都會障礙三學，但具體來說，貪慾和嗔恚障礙戒律，睡眠和掉舉（昏沉和掉舉）障礙禪定，懷疑障礙智慧之學，正如《成唯識論》中所說。 第二部分，主要講述了過患，包括對過患的疑問解答。 宣說微細正行等 第一部分，從結果的角度宣說，從自性的角度宣說，從法性的角度宣說。 說結果 第一部分，墮罪的正行，以及墮罪的過患。 墮罪正行 第一部分是，例如，當被問到火在哪裡時，回答說：『在那個地方，濃煙滾滾。』這就像是從結果的角度來表達。從結果的角度來說，『我看到了天神和龍』等等，這些都是從結果的角度來表達的，因為這是通過獲得禪定之心所產生的神通功德來表達的。正如《光明經》中所說：『對於不可能的事情，例如觀看天神等，以及進行供養等，都是不可能的。』因此，如果沒有獲得禪定之心，就不可能通過神通的力量看到天神等，就像沒有火就不會有煙一樣。因此，我說：『我看到了諸天神。諸天神也看到了我。我聽到了諸天神的聲音。諸天神也聽到了我的聲音。我走向諸天神。諸天神來到我這裡。天神，請過來！歡迎您的到來！』等等，我會與他們交談。我會用令人愉快的話語讓他們感到安心。我會讚美他們的功德，讓他們彼此感到高興。』這三句話中需要加上『我』這個表示行為者的詞，因為在註釋中說：『與我交談』等詞語不能直接連線，因此需要用第一人稱來翻譯，例如『與我交談』等等。說『天神、龍等和我總是住在一起』，這實際上是在說自己擁有超人的能力。也就是說，『我看到了』，『我看到了我』，『我走向』，『我來到』，『住在一起』這五個，以及剩下的部分

【English Translation】 Why are they called 'obscurations'? These five, as the subject of the proposition, are obscurations because they obscure the three trainings (discipline, concentration, and wisdom). Generally, all five obscurations obscure all three trainings, but specifically, desire and hatred obscure discipline, sleepiness and agitation (lethargy and excitement) obscure concentration, and doubt obscures the training of wisdom, as explained in the Treatise on Consciousness-Only. The second part mainly discusses the faults, including answering questions about the faults. Explaining subtle correct conduct, etc. The first part explains from the perspective of results, from the perspective of nature, and from the perspective of dharma. Saying the result The first part is the correct conduct of falling into transgression, and the faults of falling into transgression. Correct conduct of falling into transgression The first part is, for example, when asked where the fire is, the answer is: 'In that place, there is a lot of smoke billowing.' This is like expressing it from the perspective of results. From the perspective of results, 'I saw gods and nagas,' etc., these are expressed from the perspective of results, because it is expressed through the qualities of clairvoyance, which are the result of obtaining the mind of meditative concentration. As it is said in the Radiant Sutra: 'For impossible things, such as seeing gods, etc., and making offerings, etc., are impossible.' Therefore, without obtaining the mind of meditative concentration, it is impossible to see gods, etc., through the power of clairvoyance, just as there is no smoke without fire. Therefore, I say: 'I saw the gods. The gods also saw me. I heard the voices of the gods. The gods also heard my voice. I go to the gods. The gods come to me. God, please come! Welcome!' etc., I will talk to them. I will make them feel at ease with pleasant words. I will praise their merits and make them happy with each other.' In these three sentences, it is necessary to add the word 'I' to indicate the actor, because in the commentary it says: 'To talk with me,' etc., cannot be directly connected, so it needs to be translated in the first person, such as 'To talk with me,' etc. Saying 'Gods, nagas, etc., and I always live together,' is actually saying that one possesses superhuman abilities. That is, 'I saw,' 'I saw me,' 'I go,' 'I come,' 'live together,' these five, and the rest

---

སྒྲ་ཐོས་པ་ལ་སོགས་པ་ལྔས་ལྷའི་མིག་དང་། ལྷའི་རྣ་བའི་མངོན་པར་ཤེས་པ་ཉིད་གོ་རིམ་བཞིན་དུ་བསྟན་ཏོ། །ལྷ་རྣམས་ཀྱིས་བདག་མཐོང་བ་དང་། བདག་གི་སྒྲ་ཐོས་པ་དང་། བདག་གི་དྲུང་དུ་འོང་ངོ་ཞེས་སྨྲས་པ་ནི་དོན་དང་མཐུན་པར་སྨྲས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདིར་བརྫུན་དུ་སྨྲས་པ་ཡིན་པར་མི་འཐད་དོ་ཞེ་ན། ལུང་གཞི་ལས། ལྷ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་བདག་མཐོང་ངོ་། །ལྷ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་བདག་གི་སྒྲ་ཐོས་སོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། ཀྱང་ཞེས་སྡུད་པའི་སྒྲ་བརྗོད་པས་བདག་ 6-325a གིས་ལྷ་རྣམས་མཐོང་བར་མ་ཟད། ལྷ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་བདག་མཐོང་ཞེས་བདག་གིས་ལྷ་མཐོང་བ་དང་། ལྷས་བདག་མཐོང་བ་ཚོགས་དོན་དང་། ཐོས་པ་ཚོགས་དོན་བསྟན་པ་ཡིན་པས་འགལ་བ་མེད་དོ། །བརྒྱ་བྱིན་སོགས་ལྷ་དང་། ཀླུ་ཕྲ་མོ་དང་། ལྷ་གནས་སུ་མཆོད་གཏོར་ལེན་པའི་གནོད་སྦྱིན་དང་། ལྷའི་དྲུང་ན་རོལ་མོ་བ་གླུ་ལེན་པའི་དྲི་ཟ་དང་། དུད་འགྲོ་མིའི་རྣམ་པ་ཅན་གཟུགས་བཟང་བ་མིའམ་ཅི་དང་། དགའ་བོ་དང་ཉེ་དགའ་བོ་སོགས་སྦྲུལ་ཆེན་པོ་ལྟོ་བས་འགྲོ་བ་ལྟོ་འཕྱེ་ཆེན་པོ་དང་། རྐང་པ་ཕྱིར་ལྟ་བ་ལྟོགས་པའི་ཡི་དྭགས་དང་། ཤ་ཁྲག་ཟ་བའི་ནག་པོ་ཆེན་པོ་སོགས་ཤ་ཟ་དང་། འབྲས་བུ་བུམ་པ་འདྲ་བས་གྲུལ་བུམ་དང་། ལུས་ཐུང་བ་དྲི་ང་བསེག་དང་རེ་ལྡེ་གྱོན་པ་ལུས་སྲུལ་པོ་དང་ངོ་། །ལུང་གཞི་དང་། ལས་ཆོག་ལས། ནམ་མཁའ་ལྡིང་གསུངས་པ་ནི་འདིར་ཀླུས་མཚོན་ཏེ་འགལ་ཟླས་འགལ་ཟློར་རྟོགས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ལ། སྲུལ་པོ་ནི་ལུས་སྲུལ་པོས་མཚོན་ཏོ། །ལྷ་དང་། གནོད་སྦྱིན། དྲི་ཟ་ནི་ལྷའི་བྱེ་བྲག །ཀླུ། མིའམ་ཅི། ལྟོ་འཕྱེ་ཆེན་པོ་ནི་དུད་འགྲོ། ལྷག་མ་བཞི་ནི་ཡི་དྭགས་སོ། །དྲི་ཟ་ནི་ལྷ་ལས་གཞན་པ་བར་སྲིད་ལ་གནས་པ་ལའང་བཤད་པས་བར་དོ་ཚེ་ཕྱི་མའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། དེ་ནི་འཕེན་པ་གཅིག་པའི་ཕྱིར། ཞེས་པས་འགྲོ་བ་ལྔ་ཅི་རིགས་པར་བསྡུའོ། །ཟླ་ཉིད་ལའོ་སྟེ། མཐོང་ཐོས་ལ་སོགས་པ་བཅུ་པོ་རེ་རེ་ཡང་། ལྷ་ཀླུ་སོགས་བཅུ་པོ་དང་སྦྱར་བས་སྦྱོར་བའི་བྱེ་བྲག་བརྒྱའོ། ། 微墮罪 གཉིས་པ་ནི། སྦོམ་པོའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཉིད་ནི་ཟླ་ཉིད་རྡུལ་ཁྲོད་ཀྱི་ཤ་ཟ་མཐོང་ངོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་བརྗོད་པའོ། །རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། རྡུལ་ཁྲོད་ཀྱི་ཤ་ཟ་ནི་ཕྱག་དར་ཁྲོད་ཀྱི་འདྲེའམ་འཚུབ་མའི་ནང་དུ་འདུག་པའི་འདྲེའོ་ཞེས་སོ། །འཚུབ་མར་ 6-325b བརྫུ་ནུས་པ་ཞིག་ཡོད་དེ་ཞེས་འགྲེལ་ཆུང་ལས་བཤད་དོ། ། 說體性 གཉིས་པ་ལ། ལྟུང་བ་ཉིད་ཀྱི་དངོས་གཞི་བཤད། །དངོས་གཞི་ཉིད་ཀྱི་ན་སྨད་བསྟན། ། དང་པོ་ནི། མི་རྟག་པ་ལ་སོགས་པའི་འདུ་ཤེས་དང་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀ་ལས། མི་རྟག་པའི་འདུ་ཤེས་ལ་སོགས་པ་འདུ་ཤེས་བཅུ་དང་། མི་སྡུག་པའི་འདུ་ཤེས་ལ་སོགས་པ་འདུ་ཤེས་བཅུ་སྟེ། མི་རྟག་པའི་འ

【現代漢語翻譯】 通過聽聲音等五種方式，依次展示了天眼和天耳的現量。諸天說『他們看見我，聽見我的聲音，來到我這裡』，這是因為他們說的是符合實際情況的。如果說這是虛假的陳述，那是不合理的。因為在根本律藏中說：『諸天也看見我，諸天也聽見我的聲音。』通過『也』這個連線詞的表達，表明不僅我看見諸天，諸天也看見我。因此，我看見諸天和諸天看見我，聽見聲音，這些都是共同的行為，所以沒有矛盾。百千眼（Indra）等天神，小龍（Nāga），在天界接受供養食子的夜叉（Yakṣa），在天神面前演奏音樂唱歌的乾闥婆（Gandharva），外形像動物但有美好形象的人非人（Kinnara），歡喜和近歡喜等用肚子行走的大蛇摩睺羅伽（Mahoraga），腳向後長的餓鬼（Preta），吃血肉的黑大等羅剎（Rakshasa），拿著像果實一樣的瓶子的甕形鬼（Kumbhanda），身體矮小散發惡臭穿著獸皮的侏儒（Pisaca）等。 在根本律藏和作事法中說到的『鵬』，在這裡用龍來代表，這是因為以對立面來理解對立面。侏儒則用身體矮小的來代表。天神、夜叉、乾闥婆是天神的不同類別。龍、人非人、摩睺羅伽是動物。剩下的四種是餓鬼。乾闥婆也可以解釋為不同於天神而存在於中陰界，因此屬於中陰和來世的範疇。正如所說：『因為那是一種投生。』因此，可以歸納為五道眾生。月亮本身也是如此。看見聽見等十種，每一種都與天、龍等十種相聯繫，因此有一百種結合方式。 微墮罪 第二，以粗大的方式來說，就是說『在塵土中的羅剎』等等。《分別釋》中說：『塵土中的羅剎是指在拂塵中的鬼，或住在塵埃中的鬼。』《釋論小品》中說：『有一種能變幻成塵埃的能力。』 說體性 第二，墮罪的真實本體進行解說。真實本體的上下兩部分進行闡述。 第一，『無常想等』，在 टीका (ṭīkā, 梵文註釋) 中說：『無常想等十種想，以及不凈想等十種想，即無常想……』

【English Translation】 Through the five senses of hearing sounds, etc., the direct perception of divine eyes and divine ears is shown in sequence. The gods say, 'They see me, hear my voice, and come to me,' because they speak in accordance with reality. It is unreasonable to say that this is a false statement. Because it is said in the Root Vinaya: 'The gods also see me, and the gods also hear my voice.' By expressing the connecting word 'also,' it shows that not only do I see the gods, but the gods also see me. Therefore, my seeing the gods and the gods seeing me, and hearing sounds, are all common actions, so there is no contradiction. Gods such as Indra (Śakra), small Nāgas, Yakṣas who receive offering cakes in the heavenly realms, Gandharvas who play music and sing in the presence of the gods, Kinnaras who have animal forms but beautiful appearances, Mahoragas, great serpents who move on their bellies like Delightful and Near Delightful, Pretas with backward-facing feet, Rakshasas such as the great black ones who eat flesh and blood, Kumbhandas who hold pot-like fruits, and Pisacas who are short, smelly, wear animal skins, and are deformed. The 'Garuda' mentioned in the Root Vinaya and the Karma Ritual is represented here by the Nāga, because it is understood as opposites countering each other. The Pisaca is represented by the short-bodied one. Gods, Yakṣas, and Gandharvas are different categories of gods. Nāgas, Kinnaras, and Mahoragas are animals. The remaining four are Pretas. Gandharvas can also be explained as existing in the intermediate state (Bardo) different from gods, therefore belonging to the category of the intermediate state and the afterlife. As it is said: 'Because that is a single rebirth.' Therefore, it can be summarized into the five realms of existence. The moon itself is also like this. Each of the ten, such as seeing and hearing, is related to the ten, such as gods and Nāgas, therefore there are a hundred ways of combining them. Minor Offense Secondly, speaking in a coarse way, it is saying 'Rakshasas in the dust,' etc. The Vibhajyavyākhyāna says: 'Rakshasas in the dust refers to ghosts in the dustpan or ghosts dwelling in the dust.' The Commentary Minor says: 'There is a power to transform into dust.' Explaining the Nature Secondly, the actual substance of the offense is explained. The upper and lower parts of the actual substance are explained. First, 'The perception of impermanence, etc.,' in the ṭīkā it says: 'The ten perceptions such as the perception of impermanence, etc., and the ten perceptions such as the perception of impurity, etc., namely the perception of impermanence...'

---

དུ་ཤེས་དང་། མི་རྟག་པ་ལ་སྡུག་བསྔལ་བའི་འདུ་ཤེས་དང་། སྡུག་བསྔལ་བ་ལ་བདག་མེད་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། ཟས་ལ་མི་མཐུན་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། འཇིག་རྟེན་ཐམས་ཅད་ལ་མངོན་པར་མི་དགའ་བའི་འདུ་ཤེས་དང་། ཉེས་དམིགས་ཀྱི་འདུ་ཤེས་དང་། སྤོང་བའི་འདུ་ཤེས་དང་། །འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བའི་འདུ་ཤེས་དང་། འགོག་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། འཆི་བའི་འདུ་ཤེས་དང་། མི་སྡུག་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། རྣམ་པར་བརྔོས་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། རྣམ་པར་རྣག་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། རྣམ་པར་བམ་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། རྣམ་པར་འབུས་གཞིགས་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། རྣམ་པར་ཟོས་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། རྣམ་པར་དམར་བའི་འདུ་ཤེས་དང་། རྣམ་པར་འཐོར་བའི་འདུ་ཤེས་དང་། རུས་གོང་གི་འདུ་ཤེས་དང་། སྟོང་པ་ཉིད་དུ་སོ་སོར་རྟོགས་པའི་འདུ་ཤེས་སོ་ཞེས་གསུངས་པས་འདུ་ཤེས་ཉི་ཤུ་དང་། ཡང་ཊཱི་ཀར། སོགས་པ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་དང་པོ་འདིས་ནི་མདོ་སྡེ་ལས་གསུངས་པའི་འདུ་ཤེས་དེ་དག་བསྡུའོ་ཞེས་སོ། །བསམ་གཏན་བཞི་པོ་རྣམས་དང་ཞེས་པ་ནི། བསམ་གཏན་དང་པོའི་ཡན་ལག་ལྔ་ལས་རྟོག་པ་དང་། དཔྱོད་པ་ནི་གཉེན་པོའི་ཡན་ལག་སྟེ། འདོད་ཁམས་ཀྱི་སྐྱོན་དང་། བསམ་གཏན་དང་པོའི་ཡོན་ཏན་ལ་རྩིང་དུ་རྟོག་པ་བྱས། ཞིབ་ཏུ་དཔྱོད་པ་ཡིན་ཏེ། མཛོད་ལས། རྟོག་དང་དཔྱོད་པ་རྩིང་ཞིབ་ཉིད། ཅེས་སོ། །དགའ་བ་དང་ 6-326a བདེ་བ་གཉིས་ཕན་ཡོན་གྱི་ཡན་ལག་སྟེ། ཡིད་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་འཁོར་དུ་སྐྱེས་པའི་དགའ་བ་དང་། ལུས་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་འཁོར་དུ་སྐྱེས་པའི་བདེ་བའོ། །སེམས་རྩེ་གཅིག་པ་ངོ་བོའི་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་མཛོད་ལས། དང་པོ་ལ་ལྔ་རྟོག་དཔྱོད་དང་། །དགའ་དང་བདེ་དང་ཏིང་འཛིན་རྣམས། །ཞེས་སོ། །བསམ་གཏན་གཉིས་པ་ནི་ཡན་ལག་བཞི་ལྡན་ཏེ། ནང་རབ་ཏུ་དྭང་བ་ནི་གཉེན་པོའི་ཡན་ལག་སྟེ། རྟོག་པ་དང་དཔྱོད་པའི་རྙོག་པ་མེད་པར་ཤེས་རྒྱུད་རབ་ཏུ་དྭང་བའོ། །དགའ་བདེ་གཉིས་ནི་ཕན་ཡོན་གྱི་ཡན་ལག་སྟེ། སེམས་རྩེ་གཅིག་པ་ནི་ངོ་བོའི་ཡན་ལག་གོ། དེ་ཡང་མཛོད་ལས། གཉིས་པ་ལ་ནི་ཡན་ལག་བཞི། །རབ་དྭང་དང་ནི་དགའ་ལ་སོགས། །ཞེས་སོ། །བསམ་གཏན་གསུམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་ལྔ་སྟེ། བཏང་སྙོམས་དྲན་པ་ཤེས་བཞིན་དང་གསུམ་ནི་གཉེན་པོའི་ཡན་ལག །ཚོར་བ་བདེ་བ་ནི་ཕན་ཡོན་གྱི་ཡན་ལག །སེམས་རྩེ་གཅིག་པ་ནི་ངོ་བོའི་ཡན་ལག་གོ། དེ་ཡང་མཛོད་ལས། གསུམ་པ་ལ་ལྔ་བཏང་སྙོམས་དང་། །དྲན་དང་ཤེས་བཞིན་བདེ་དང་གནས། །ཞེས་སོ། །བསམ་གཏན་བཞི་པ་ནི་ཡན་ལག་བཞི་ལྡན་ཏེ། དྲན་པ་ཡོངས་སུ་དག་པ་དང་བཏང་སྙོམས་ཡོངས་སུ་དག་པ་གཉིས་ནི་གཉེན་པོའི་ཡན་ལག །ཚོར་བ་བཏང་སྙོམས་ནི་ཕན་ཡོན་གྱི་ཡན་ལག །སེམས་རྩེ་གཅིག་པ་ནི་ངོ་བོའི་ཡན་ལག་གོ། དེ་ཡང་མཛོད་ལས། མཐའ་ན་བཞི་དྲན་བཏང་སྙོམས་དང་། །བདེ་མིན་སྡུག་མིན་ཏིང

【現代漢語翻譯】 了知無常想，于無常生起痛苦想，于痛苦生起無我想，于食物生起厭惡想，於一切世間生起不樂想，生起過患想，生起捨棄想，生起離欲想，生起止滅想，生起死亡想，生起不凈想，生起斷壞想，生起腐爛想，生起腫脹想，生起蟲蝕想，生起食啖想，生起血涂想，生起散壞想，生起骨鎖想，于空性中個別覺悟之想。如是宣說了二十種想。又，在《釋論》中，『等』字的第一種含義是總攝經部所說的那些想。『四禪』是指：初禪的五個支分中，尋和伺是能對治的支分，因為對欲界的過患和初禪的功德進行粗略的尋思和仔細的觀察。如《俱舍論》所說：『尋和伺即是粗和細。』喜和樂是利益的支分，喜是在意識的範圍中產生的，樂是在身識的範圍中產生的。心一境性是自性的支分。如《俱舍論》所說：『初禪有五支，尋、伺、喜、樂和定。』二禪具有四個支分，內凈是能對治的支分，因為沒有尋和伺的擾亂，所以心相續非常清凈。喜和樂是利益的支分，心一境性是自性的支分。如《俱舍論》所說：『二禪有四支，內凈以及喜等。』三禪有五個支分，舍、念、正知這三個是能對治的支分，感受樂是利益的支分，心一境性是自性的支分。如《俱舍論》所說：『三禪有五，舍以及念、正知、樂和住。』四禪具有四個支分，念清凈和舍清凈這兩個是能對治的支分，感受不苦不樂是利益的支分，心一境性是自性的支分。如《俱舍論》所說：『最後有四，念、舍以及，非樂非苦、定。』

【English Translation】 To know the idea of impermanence, to generate the idea of suffering from impermanence, to generate the idea of selflessness from suffering, to generate the idea of disagreeableness towards food, to generate the idea of non-delight in all the world, to generate the idea of faults, to generate the idea of abandonment, to generate the idea of detachment from desire, to generate the idea of cessation, to generate the idea of death, to generate the idea of ugliness, to generate the idea of dismemberment, to generate the idea of putrefaction, to generate the idea of swelling, to generate the idea of being infested with worms, to generate the idea of being eaten, to generate the idea of being smeared with blood, to generate the idea of being scattered, to generate the idea of a skeleton, and to generate the idea of individually realizing emptiness. Thus, twenty ideas are taught. Furthermore, in the commentary (ṭīkā), the first meaning of the word 'etc.' is to summarize those ideas taught in the sutras. 'The four meditations' refers to: among the five branches of the first meditation, investigation and analysis are the branches of antidote, because they involve roughly contemplating the faults of the desire realm and carefully examining the qualities of the first meditation. As the Treasury of Knowledge (Abhidharmakośa) says: 'Investigation and analysis are rough and detailed.' Joy and happiness are the branches of benefit, joy arising within the scope of mental consciousness and happiness arising within the scope of bodily consciousness. One-pointedness of mind is the branch of essence. As the Treasury of Knowledge says: 'The first has five: investigation, analysis, joy, happiness, and samādhi.' The second meditation has four branches: inner clarity is the branch of antidote, because without the disturbance of investigation and analysis, the mind-stream is extremely clear. Joy and happiness are the branches of benefit, and one-pointedness of mind is the branch of essence. As the Treasury of Knowledge says: 'The second has four branches: inner clarity and joy, etc.' The third meditation has five branches: equanimity, mindfulness, and awareness are the three branches of antidote, the feeling of happiness is the branch of benefit, and one-pointedness of mind is the branch of essence. As the Treasury of Knowledge says: 'The third has five: equanimity, mindfulness, awareness, happiness, and abiding.' The fourth meditation has four branches: complete purity of mindfulness and complete purity of equanimity are the two branches of antidote, the feeling of neither pleasure nor pain is the branch of benefit, and one-pointedness of mind is the branch of essence. As the Treasury of Knowledge says: 'The last has four: mindfulness, equanimity, neither pleasure nor pain, and samādhi.'

---

་འཛིན་རྣམས། །ཞེས་སོ། །བསམ་གཏན་རྣམས་དང་ཞེས་པའི་སྐབས་འདིར། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། བསམ་གཏན་བཞི་པོ་དག་སྟེ་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་ལས་ཡིན་གྱི། སྐྱེ་བ་ལས་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། 6-326b དེ་ཡང་རྒྱུ་སྙོམས་འཇུག་གི་བསམ་གཏན་དང་། འབྲས་བུ་སྐྱེ་བའི་བསམ་གཏན་ནི། རྒྱུ་བསམ་གཏན་གྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་། འབྲས་བུ་ཚངས་པ་སོགས་གཟུགས་ཁམས་ཀྱི་ལྷ་རྣམས་ཏེ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །སྐྱེ་བ་ལས་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་ཡང་། ང་ནི་ལྷ་ཚངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བརྫུན་དུ་སྨྲས་པ་ནི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ། ཚད་མེད་པ་རྣམས་དང་ཞེས་པ་ནི་བྱམས་པ་དང་། སྙིང་རྗེ་དང་། དགའ་བ་དང་། བཏང་སྙོམས་ཚད་མེད་པའོ། །དེ་དག་ནི་ཀྱེ་མ་སེམས་ཅན་རྣམས་བདེ་བར་གྱུར་ཅིག་སྙམ་དུ་དང་། ཀྱེ་མ་སེམས་ཅན་རྣམས་སྡུག་བསྔལ་དང་བྲལ་བར་གྱུར་ཅིག་སྙམ་དུ་དང་། ཀྱེ་མ་སེམས་ཅན་རྣམས་ཡིད་དགའ་བར་གྱུར་ཅིག་སྙམ་དུ་དང་། ཀྱེ་མ་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་སེམས་མཉམ་མོ་སྙམ་དུ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་སྟེ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །དེའང་ཀུན་མཁྱེན་དབྱིག་གཉེན་གྱིས། ཀྱེ་མ་བདེ་གྱུར་སྡུག་བསྔལ་དང་། །དགའ་གྱུར་སེམས་ཅན་རྣམས་མཉམ་པ། །ཞེས་བཤད་དོ། །ཅིའི་ཕྱིར་ཚད་མེད་པ་ཞེས་བྱ་ཞེ་ན། དམིགས་ཡུལ་སེམས་ཅན་ཚད་མེད་པ་ལ་དམིགས་པའི་ཕྱིར་དང་། བསྒོམས་ན་བསོད་ནམས་ཚད་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཟུགས་མེད་པ་རྣམས་དང་ཞེས་པ་དེའི་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་བཞི་པོ་ནི་ནམ་མཁའ་མཐའ་ཡས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་དང་། རྣམ་ཤེས་མཐའ་ཡས་ཀྱི་སྐྱེ་མཆེད་དང་། ཅི་ཡང་མེད་པའི་སྐྱེ་མཆེད་དང་། འདུ་ཤེས་མེད་འདུ་ཤེས་མེད་མིན་གྱི་སྐྱེ་མཆེད་དོ། །དེ་ཡང་ཆོས་ཐམས་ཅད་ནམ་མཁའ་ཙམ་དུ་ཡིད་ལ་བྱེད་ཅིང་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་དང་། ཆོས་ཐམས་ཅད་རྣམ་པར་ཤེས་པ་ཙམ་དུ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་དང་། ཆོས་ཐམས་ཅད་ཅི་ཡང་མེད་དོ་སྙམ་དུ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་དང་། འདུ་ཤེས་རགས་པ་མེད་ཅིང་འདུ་ཤེས་ཕྲ་བ་མེད་པ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དུ་ཡིད་ལ་བྱེད་ཅིང་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་སྟེ་གོ་རིམ་ 6-327a བཞིན་ནོ། །འབྲས་བུ་རྣམས་དང་ཞེས་པ་ནི། རྒྱུན་དུ་ཞུགས་པའི་འབྲས་བུ་དང་། ལན་ཅིག་ཕྱིར་འོང་བ་དང་། ཕྱིར་མི་འོང་བ་དང་། དགྲ་བཅོམ་པའི་འབྲས་བུ་བཞིའོ། །མངོན་པར་ཤེས་པ་ཞེས་པ་ནི་དྲུག་སྟེ། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཡུལ་ཤེས་པ་དང་། ལྷའི་རྣ་བ་དང་། གཞན་གྱི་སེམས་ཤེས་པ་དང་། སྔོན་གྱི་གནས་རྗེས་སུ་དྲན་པ་དང་། ལྷའི་མིག་གིས་འཆི་འཕོ་དང་སྐྱེ་བ་ཤེས་པ་དང་། ཟག་པ་ཟད་པའི་མངོན་པར་ཤེས་པའོ། །སྔ་མ་ལྔ་ནི་ཕྱི་རོལ་པ་དང་ཐུན་མོང་ཡིན་ལ། དྲུག་པ་ནི་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ཐུན་མོང་མིན་པའོ། །མི་རྟག་པའི་འདུ་ཤེས་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཀྱང་མངོན་པར་རྟོགས་པ་ལས་བྱུང་བར་བརྗོད་ན་ཕམ་པར

【現代漢語翻譯】 『持有者們。』這裡所說的『禪定們』，根據《律分別》中說：『四禪是來自於等持，而不是來自於生。』 這裡，作為因的等持之禪定和作為果的生之禪定，因禪定的等持是梵天等色界諸神，這是按照順序排列的。『不是來自於生』，這句話的意思是，如果有人虛假地說『我是梵天』，這不會構成墮罪。『無量們』指的是慈、悲、喜、舍四無量心。這些分別是：希望眾生快樂，希望眾生遠離痛苦，希望眾生心生歡喜，以及對眾生平等對待。這是依次在心中憶念的。正如一切知者世親所說：『愿樂、離苦、心歡喜，眾生平等愿皆得。』 為什麼稱為『無量』呢？因為所緣是無量眾生，並且修習可以獲得無量功德。『無色們』指的是四種無色界的等持，即空無邊處、識無邊處、無所有處、非想非非想處。這是通過將一切法都視為虛空，並安住于等持中；將一切法都視為識，並安住于等持中；將一切法都視為一無所有，並在心中憶念；以及不執著粗想，也不認為沒有細想，並安住于等持中，這是按照順序排列的。 『果位們』指的是入流果、一來果、不來果和阿羅漢果四種果位。『神通』指的是六種神通：神境智證通、天耳通、他心通、宿命通、天眼通和漏盡通。前五種是外道和佛教徒共有的，第六種是超世間的，不共有的。如果說所有這些無常想等都是來自於現證，那麼就不會構成墮罪。

【English Translation】 'Holders.' Here, regarding 'dhyanas,' according to the Vinayavibhanga: 'The four dhyanas arise from meditative absorption, not from birth.' Here, the dhyana of meditative absorption as the cause and the dhyana of birth as the result, the meditative absorption of the causal dhyana is the Brahma and other gods of the form realm, arranged in order. 'Not from birth,' this means that if someone falsely says 'I am Brahma,' it does not constitute defeat. 'The immeasurables' refer to the four immeasurables: loving-kindness, compassion, joy, and equanimity. These are respectively: wishing beings to be happy, wishing beings to be free from suffering, wishing beings to be joyful, and having equanimity towards beings. This is what is contemplated in the mind in order. Why are they called 'immeasurable'? Because the object of focus is immeasurable beings, and cultivating them brings immeasurable merit. 'The formless ones' refer to the four formless absorptions: the sphere of infinite space, the sphere of infinite consciousness, the sphere of nothingness, and the sphere of neither perception nor non-perception. This is through considering all phenomena as merely space and abiding in meditative absorption; considering all phenomena as merely consciousness; considering all phenomena as nothing at all and contemplating in the mind; and not clinging to coarse perception, nor thinking there is no subtle perception, and abiding in meditative absorption, arranged in order. 'The fruits' refer to the four fruits: the fruit of stream-enterer, the fruit of once-returner, the fruit of non-returner, and the fruit of Arhat. 'Abhidhijnana' refers to the six superknowledges: the knowledge of miraculous abilities, the divine ear, the knowledge of others' minds, the recollection of past lives, the divine eye that knows death and rebirth, and the superknowledge of the exhaustion of defilements. The first five are common to both outsiders and Buddhists, while the sixth is transcendental and not shared. If it is said that all these thoughts of impermanence, etc., arise from direct realization, then it does not constitute defeat.

---

་འགྱུར་གྱི། ཐོས་བསམ་གྱིས་ལུང་གི་དོན་ཤེས་སོ་ཞེས་བརྗོད་ན་ཕམ་པ་མི་བསྐྱེད་དེ། འོད་ལྡན་ལས། ཚིག་འདི་ནི་རྟོགས་པའི་རང་བཞིན་ཡིན་གྱི། །ལུང་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ལ་སོགས་པ་ཞེས་པས་མདོ་སྡེ་དང་། མཚན་ཉིད་ལས་གསུངས་པའི་ཟད་པར་དང་ཟིལ་གནོན་ལ་སོགས་པ་ཡང་བསྡུས་སོ། །དེ་ལྟ་བུའི་ཟག་བཅས་ཟག་མེད་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ཡོད་པར་བརྗོད་པ་ནི་མིའི་ཆོས་བླ་མ་སྟེ་སྨྲས་ན་ཕམ་པ་བསྐྱེད་དོ། ། 說微正行 གཉིས་པ་ནི། སྦོམ་པོའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཉིད་ནི་འདི་ལྟར་ཞི་གནས་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་ཞེས་པ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཞི་གནས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ནོ། །དེ་ཡང་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ། མོས་པ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་དང་། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཡིད་ལ་བྱེད་པའོ། །ཞེས་སོ། །དེ་ཡང་དང་པོ་ས་གཞི་ཀེང་རུས་སུ་བསྒོམ་པ་ལྟ་བུ་ཡིན་ལ། གཉིས་པ་བདག་མེད་པ་ལྟ་བུ་བསྒོམ་པའོ། །དེས་ན་བསམ་གཏན་དང་པོའི་དངོས་གཞི་ཏིང་ངེ་འཛིན་མ་སྐྱེས་ཀྱང་། སྐྱེ་བ་ལ་ཉེ་བར་ཕྱོགས་པ་སྟེ། འོད་ལྡན་ལས། དེ་ལས་འདིར་སེམས་རྩེ་གཅིག་པ་ལ་ཕྱོགས་པ་ཙམ་ཡིན་གྱི། ཞེས་བཤད་དོ། །འདི་ནི་ཡིད་ལ་བྱེད་ 6-327b པའི་ཁྱད་པར་རོ། །དེ་ནི་འདོད་ཁམས་ཀྱི་སེམས་རང་གི་མཚན་ཉིད་འཛིན་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། རང་གི་མཚན་ཉིད་འཛིན་པ་ན་སྤྱོད་པའི་ཐོས་པ་དང་། བསམ་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཤེས་པ་མི་སྡུག་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་དམིགས་པས་ཞེས་སོ། །དེའི་བྱེད་ལས་ཉོན་མོངས་པ་རྣམ་པར་གནོན་པའོ། །ཞེས་པ་སྟེ་དེ་ལྟ་བུ་བདག་ལ་ཡོད་དོ་ཞེས་བརྫུན་སྨྲ་ན་སྦོམ་པོའོ། །ཞི་གནས་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་ཐོབ་ཅེས་བརྫུན་སྨྲ་ན་ལྟུང་བ་ན་སྨད་པར་ངེས་སམ་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀར། སྒོམ་པ་ལས་བྱུང་བ་མི་ལྕོགས་མེད་པས་བསྡུས་པ་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱ་སྟེ། དེ་མ་ཐོབ་པར་འདུ་ཤེས་བསྒྱུར་ཏེ་སྨྲས་ན་ནི་ཕམ་པར་འགྱུར་ཞེས་སོ། །དེ་ཡང་མི་ལྕོགས་མེད་པའི་དོན་དཔེར་ན། ཟམ་པ་བཟང་པོ་མེད་ཀྱང་ཐག་ཟམ་ལ་བརྟེན་ནས་ཆུ་བོའི་ཕ་རོལ་དུ་འགྲོ་བར་མི་ལྕོགས་པ་མེད་དེ། དེར་འགྲོ་བ་ལྕོགས་པ་ལྟར་བསམ་གཏན་གྱི་དངོས་གཞི་མ་ཐོབ་ཀྱང་བསམ་གཏན་གྱི་ཉེར་བསྡོགས་ཞི་གནས་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་ལ་བརྟེན་ནས་འཕགས་པའི་ཆོས་ཐོབ་པ་མི་ལྕོགས་པ་མེད་དེ། ཐོབ་པར་ལྕོགས་པའི་ཕྱིར། དེ་མ་ཐོབ་པར་ཐོབ་བོ་ཞེས་སྨྲ་ན་འཕགས་པའི་ཆོས་མ་ཐོབ་པ་ཐོབ་བོ་ཞེས་སྨྲས་པས་ཕམ་པར་འགྱུར་བའོ། ། 依法說 གསུམ་པ་ནི། དེའི་ཆོས་ཀྱི་སྒོ་ནས་བརྗོད་པ་ནི། ཁྱིམ་རྣམས་སུ་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ན། སྟན་ཁྲ་བོ་ཤོམ་པ་ནི་འཕགས་པ་རྣམས་ཀྱི་ཁྱད་པར་གྱི་ཆོས་སུ་གྲགས་པ་ན། དེར་བདག་ལ་ཡང་སྟན་ཁྲ་བོ་ཤོམ་པར་བྱེད་དོ་ཞེས་ཟེར་བ་ལྟ་བུ་སྟེ། བདག་ཉིད་མིའི་ཆོས་བླ་མ་དེ་དང་ལྡན་པའི་ཆོས་ཅན་ཉིད་དུ་སྨྲ་བ་ནི་མིའི་ཆོས་བླ་མ་དེ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དུ་མ་སྨྲས་པ་མ་ཡིན་ཏེ་སྨྲས་པའ

【現代漢語翻譯】 如果說通過聽聞和思考了解了經文的意義，這不會構成墮罪。正如《光明經》所說：『這些詞語是證悟的自性，而不是經文。』 『等等』表示也包括了經部和論典中所說的耗盡和壓制等等。如果說自己具有這種有漏和無漏的功德，那就是妄稱自己證得了殊勝的人法，說了就會構成墮罪。 說微正行 第二種情況是，以粗略的方式說，例如說『這就是止觀的理由』。《 टीका 》中說：『止觀是指三摩地，它有兩種形式：信解作意和如實作意。』 第一種就像觀修地基為骨架，第二種就像觀修無我。因此，即使沒有生起初禪的真實三摩地，也接近生起的狀態。《光明經》中說：『從這裡開始，心只是趨向于專注。』 這是一種作意的差別。這是欲界的心執持自己的相狀。《 टीका 》中說：『在執持自己的相狀時，通過行持聽聞和思考而產生的智慧，專注于不凈等。』 它的作用是調伏煩惱。』 如果說自己具有這種狀態，那就是妄語，構成粗罪。如果妄稱獲得了止觀的理由，那麼一定會受到呵責嗎？《 टीका 》中說：『應當理解，這是通過修行而產生的不可或缺的部分。如果沒有獲得它，卻改變認識而說，就會構成墮罪。』 所謂不可或缺，例如，即使沒有好的橋樑，也可以依靠繩索橋渡過河流，因為可以渡過，所以不缺少渡河的能力。同樣，即使沒有獲得真實的禪定，也可以依靠禪定的近分止觀的理由來獲得聖法，因為可以獲得，所以不缺少獲得聖法的能力。如果沒有獲得，卻說獲得了，那就相當於說沒有獲得聖法卻說獲得了，因此會構成墮罪。 依法說 第三種情況是，通過法的方面來說。例如，在被邀請到別人家做客時，鋪設花色的坐墊被認為是聖者的特殊功德，如果說『我也鋪設花色的坐墊』，這就是說自己具有殊勝的人法，這與沒有說自己具有殊勝的人法並非不同，因為已經說了。

【English Translation】 If one says that they understand the meaning of the scriptures through hearing and thinking, this does not constitute a defeat. As it is said in the 'Light Sutra': 'These words are the nature of realization, not the scriptures.' 'Etc.' indicates that it also includes exhaustion and suppression, etc., as mentioned in the Sutra Pitaka and treatises. If one says that they possess such contaminated and uncontaminated qualities, it is falsely claiming to have attained superior human qualities, and saying so constitutes a defeat. Speaking of Subtle Correct Conduct The second case is, speaking in a rough manner, such as saying 'This is the reason for calm abiding.' The 《 टीका 》 says: 'Calm abiding means Samadhi, which has two forms: aspiration and mindfulness, and mindfulness of reality itself.' The first is like meditating on the foundation as a skeleton, and the second is like meditating on selflessness. Therefore, even if the actual Samadhi of the first Dhyana has not arisen, it is close to arising. The 'Light Sutra' says: 'From here, the mind is only tending towards one-pointedness.' This is a difference in mindfulness. This is the mind of the desire realm holding its own characteristics. The 《 टीका 》 says: 'When holding one's own characteristics, the wisdom arising from practicing hearing and thinking focuses on impurity, etc.' Its function is to subdue afflictions.' If one falsely claims to have this state, it is a gross offense. If one falsely claims to have obtained the reason for calm abiding, will they definitely be blamed? The 《 टीका 》 says: 'It should be understood that this is an indispensable part arising from practice. If one has not obtained it but changes their understanding and speaks, it will constitute a defeat.' The so-called indispensable, for example, even if there is no good bridge, one can rely on a rope bridge to cross the river, because one can cross, so there is no lack of ability to cross the river. Similarly, even if one has not obtained the actual Dhyana, one can rely on the preliminary calm abiding of Dhyana to obtain the noble Dharma, because one can obtain it, so there is no lack of ability to obtain the noble Dharma. If one has not obtained it but says they have obtained it, it is equivalent to saying that they have not obtained the noble Dharma but say they have obtained it, therefore it will constitute a defeat. Speaking According to the Law The third case is, speaking through the aspect of Dharma. For example, when invited to someone's house as a guest, laying out a patterned cushion is considered a special virtue of the noble ones. If one says, 'I also lay out a patterned cushion,' this is saying that one possesses superior human qualities, which is not different from not saying that one possesses superior human qualities, because it has already been said.

---

ི་ཕམ་པ་ཁོ་ན་བསྐྱེད་དོ། ། 微墮及疑點 གཉིས་པ་ནི། བདག་ཅག་གི་ནང་ན་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡོད་དོ། །ཞེས་སམ། དགེ་སློང་ལྷ་མཐོང་བ་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་ཡོད་དོ་ཞེས་བསམ་པ་ནི་རང་ལ་གོ་བར་འདོད་པས་རང་གི་བསམ་པ་དང་བཅས་པ་ཡིན་ 6-328a ལ། སྦྱོར་བ་ནི་གཞན་ལ་སྦྱོར་ཞིང་སྟོན་པ་ནི་སྦོམ་པོར་གྱུར་པ་ཉིད་དོ། །བདག་ཅག་གི་ནང་ན་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡོད་དོ་ཞེས་སྔར་སྨྲས་ནས། དེ་ནི་ང་ཉིད་དོ་ཞེས་རང་ལ་ཉེ་བར་སྦྱོར་ན་ནི་གཞན་ལ་སྦྱོར་ཞིང་སྟོན་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ལ། ལྟུང་བ་ན་སྨད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་ཡིན་ནོ། ། 其學處 གཉིས་པ་ནི། ལེགས་པར་མ་བསམ། ལེགས་པར་མ་བརྟགས་པར་འདས་པ་དང་མ་འོངས་པ་ལ་སོགས་པའི་ཡུལ་བསྟན་པར་མི་བྱའོ། །བྱས་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །ཊཱི་ཀར། ཅི་ནས་ཀྱང་ཕྱིས་འཇིག་རྟེན་དག་ཡིད་མི་ཆེས་པར་མི་འགྱུར་བ་དེ་ལྟར་བསམ་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །སྨྲ་བའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་རྣམ་པར་འབྱེད་པའོ།། །། གཉིས་པ་ཞུ་བ་ལ། དངོས་གཞི་ཉིད་ཀྱི་ལྟུང་བ་བརྗོད། །ལྟུང་བའི་ན་སྨད་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ནི། བདག་ནི་རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཐོབ་པ་ལས་ཉམས་པའོ་ཞེས་སྨྲ་བ་ལྟ་བུ་སྟེ། མིའི་ཆོས་བླ་མ་སྔོན་ཐོབ་པ་ཡོངས་སུ་ཉམས་པ་གཞན་ལ་གོ་བར་བྱེད་པ་ན་མིའི་ཆོས་བླ་མ་མ་བརྗོད་པ་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ་ཕམ་མོ། །དེ་ཡང་མཛོད་ལས། ཐོབ་དང་མ་ཐོབ་ཉེར་སྤྱད་ལས། །ཡོངས་ཉམས་རྣམ་པ་གསུམ་ཞེས་བྱ། །ཞེས་བཤད་པ་ལྟར། ཐོབ་པ་ལས་ཉམས་པར་བརྗོད་པ་ནི། རྒྱུན་ཞུགས་ཐོབ་པ་ལས་སོ་སྐྱེར་ཉམས་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཐོབ་པ་ལས་ཉམས་པའོ་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུ་བདག་ནི་མིའི་ཆོས་བླ་མ་སྔོན་ཐོབ་པ་ལས། ད་ལྟ་ཡོངས་སུ་ཉམས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གཞན་ལ་གོ་བར་བྱེད་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་རོ། །འོན་ཀྱང་བསམ་གཏན་གྱི་སེམས་སྔར་ཐོབ་པ་ལས་ཉམས་པ་ན་ཐོབ་པ་ལས་ཉམས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྨྲས་པ་ལྟ་བུའམ། ཉམས་པའི་ཆོས་ཅན་གྱིས་དགྲ་བཅོམ་པའི་འབྲས་བུ་ཐོབ་པ་ལས་ཉམས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྨྲས་ན་ནི་བརྫུན་དུ་མི་འགྱུར་བར་བདེན་པར་སྨྲ་བ་ཡང་སྲིད་དེ། མཛོད་ལས། ཉམས་གྱུར་དང་པོ་ 6-328b ལས་མ་ཡིན། །ཅེས་བཤད་དོ། །ཉམས་པའི་ཆོས་ཅན་གྱི་དགྲ་བཅོམ་པ་ཐོབ་པ་ལས་ཉམས་པ་ན། དེ་ལྟར་འདུ་ཤེས་ཏེ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཐོབ་པ་ལས་ཉམས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་ཆོས་ཅན། བརྫུན་སྨྲ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། བདེན་པར་སྨྲ་བ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འགྲེལ་ཆུང་ལས། དགྲ་བཅོམ་པ་དབང་པོ་རྟུལ་པོ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཉིད་ལས་ཡོངས་སུ་ཉམས་ན་ཕྱིར་མི་འོང་བའི་འབྲས་བུ་ལ་གནས་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འདི་ནི་བྱེ་སྨྲའི་ལུགས་ཡིན་གྱི། མདོ་སྡེ་པ་ནི་དགྲ་བཅོམ་ཐོབ་པའི་འབྲས་བུ་ལས་ཉམས་པ་མི་སྲིད་པར་འདོད་དོ། །མ་ཐོབ་པ་ཉམས་པར་བརྗོད་ན་ནི། བདག་ནི་དགྲ་བཅོམ་པ་མ་ཐོབ་པས་ཉམས་པའ

【現代漢語翻譯】 僅生起微墮和疑點。 第二種情況是：『我們之中有阿羅漢。』或者，『有見到天神的比丘等。』這樣想是爲了讓別人理解，包含了自己的想法；行為是針對他人，而表達則變得粗略。如果先前說過『我們之中有阿羅漢』，然後將此與自己聯繫起來說『那個人就是我』，那麼就不是針對他人，也不是粗略的表達。如果墮落時不是輕罪，而是根本墮（巴拉基嘎）。 其學處： 第二種情況是：未經仔細思考和考察，不應指示過去和未來等境。如果做了，就會犯輕罪。 टीका（註釋）：無論如何，都應思考，使得後來世間不會不信任。這是對說妄語導致根本墮的辨析。 第二，關於請求：陳述根本的墮落；陳述墮落的輕罪。 第一種情況是：例如說『我從預流果位退失了』。如果讓別人理解先前獲得的殊勝人法完全退失，那麼就不是沒有陳述殊勝人法，而是根本墮。如《俱舍論》所說：『得與未得近事中，完全退失有三種。』正如所說，如果說從獲得的果位退失，因為不可能從預流果位退失而成為凡夫，所以如果說『我從預流果位退失了』，讓別人理解『我先前獲得的殊勝人法，現在已經完全退失了』，就會導致根本墮。然而，如果說先前獲得的禪定之心退失了，就像說『從獲得的果位退失了』，或者說有退失之法者說『從阿羅漢果位退失了』，那麼可能不是妄語，而是說真話。如《俱舍論》所說：『退失非從最初起。』如果說有退失之法的阿羅漢從獲得的果位退失了，如果這樣理解，即阿羅漢從獲得的果位退失了，那麼，有法者，不是說妄語，因為是說真話。小釋中說：『如果鈍根的阿羅漢從阿羅漢果位完全退失，就會安住于不還果。』這是有部宗的觀點。經部宗則認為不可能從獲得的阿羅漢果位退失。如果說未獲得的退失，例如說『我因為沒有獲得阿羅漢果而退失了』

【English Translation】 Only generates minor downfalls and doubts. The second case is: 'Among us, there are Arhats.' Or, 'There are monks who see gods, etc.' Thinking this is to make others understand, including one's own thoughts; the action is directed towards others, and the expression becomes coarse. If one previously said, 'Among us, there are Arhats,' and then connects this with oneself, saying, 'That person is me,' then it is not directed towards others, nor is it a coarse expression. If the downfall is not a minor offense, but a root downfall (Parajika). Its precepts: The second case is: Without careful thought and examination, one should not indicate past and future realms, etc. If done, it will be a minor offense. Ṭīkā (commentary): In any case, one should think so that the world will not become distrustful later. This is a distinction of speaking falsehoods leading to root downfall. Secondly, regarding the request: Stating the root downfall; stating the minor offense of the downfall. The first case is: For example, saying, 'I have fallen from the stream-enterer's fruit.' If one makes others understand that the previously attained superior human Dharma has completely fallen away, then it is not that one has not stated the superior human Dharma, but it is a root downfall. As the Kośa (Treasury of Knowledge) says: 'Among the attained and unattained, there are three kinds of complete loss.' As it is said, if one says that one has fallen from the attained fruit, because it is impossible to fall from the stream-enterer's fruit and become an ordinary person, so if one says, 'I have fallen from the stream-enterer's fruit,' making others understand, 'The superior human Dharma that I previously attained has now completely fallen away,' it will lead to a root downfall. However, if one says that the previously attained meditative mind has fallen away, like saying, 'I have fallen from the attained fruit,' or if someone with the nature of falling away says, 'I have fallen from the Arhat's fruit,' then it may not be a lie, but speaking the truth. As the Kośa says: 'Falling away is not from the beginning.' If an Arhat with the nature of falling away falls from the attained fruit, if one understands it in this way, that the Arhat has fallen from the attained fruit, then, the subject, is not speaking falsehoods, because it is speaking the truth. The minor commentary says: 'If an Arhat with dull faculties completely falls from the Arhat's fruit, he will abide in the non-returner's fruit.' This is the view of the Vaibhāṣika school. The Sautrāntika school believes that it is impossible to fall from the attained Arhat's fruit. If one says that the unattained has fallen away, for example, saying, 'I have fallen away because I have not attained the Arhat's fruit.'

---

ོ་ཞེས་བརྗོད་ན་དྲང་པོར་གོ་བར་འདོད་ན་ནི་ཉེས་པ་མེད་ལ། དགྲ་བཅོམ་པ་མ་ཐོབ་བོ་ཞེས་བརྗོད་པ་ཉིད་ཀྱིས་ཐོབ་པར་གོ་བར་འདོད་ན་ནི་གཞོགས་སྨོས་ཀྱི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཏེ་དེ་ལྟར་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །ཉེ་བར་སྤྱད་པ་ལས་ཉམས་པར་བརྗོད་ན་ནི། བདག་གིས་ནི་ཤེས་བཞིན་གྱི་རྫུ་འཕྲུལ་བྱེད་བཞིན་པ་མ་ཡིན་པས་རྫུ་འཕྲུལ་དེ་ཉེ་བར་སྤྱད་པ་ལས་ཉམས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་རྫུན་སྨྲ་ལྟ་བུ་ལ་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པར་རིགས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཤིང་ཐོག་ལག་ན་ཐོགས་ཏེ། ངས་འབྲས་བུ་ཐོབ་བོ་ཞེས་སྨྲས་པ་ལྟ་བུ་སྟེ་མིའི་ཆོས་བླ་མ་གོ་བར་འདོད་པ་ནི་མེད་ཀྱང་བརྗོད་པར་འདོད་པ་ནི་ཡོད་པའི་འདུན་པས། མིའི་ཆོས་བླ་མ་དང་དོན་མི་མཐུན་ཀྱང་མིང་མཐུན་པའི་དོན་བརྗོད་ན་སྦོམ་པོའོ། །ཊཱི་ཀར། དཔེར་ན་བདག་ནི་སློབ་པ་སྟེ། སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་ལོ་མ་མི་བཅད་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་སློབ་པ་ཉིད་ལས་བསམས་ཏེ། བདག་ནི་སློབ་པའོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་བརྗོད་ན་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་སོ། །བདག་གིས་རྒྱུན་ཞུགས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཐོབ་བོ་ཞེས་བརྫུན་སྨྲ་བར་བསམ་པ་ལས་ནོར་ཏེ། བདག་གིས་ 6-329a དགྲ་བཅོམ་པ་ཐོབ་བོ་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུ་ནོར་ན་སྦོམ་པོར་འབྱུང་བ་ཡང་ངོ་། །ངས་མི་ཆོས་བླ་མ་ཐོབ་བོ་ཞེས་གསལ་པོར་མ་བརྗོད་ཀྱང་། ཟུར་གྱིས་གཞོགས་སྨོས་ཏེ་བྱེད་པས་ཀྱང་སྦོམ་པོའོ། །ཊཱི་ཀར། དཔེར་ན་ཨེ་མ་ཧོ་ཁྱོད་ཁོ་བོ་ཅི་འདྲ་བ་དེ་འདྲ་བར་འགྱུར་རོ། །ཁོ་བོ་དང་ཁྱོད་དང་ཡུ་བུ་ཅག་འདི་ལྟར་རྒྱུན་དུ་ཞུགས་པ་དང་། ལན་ཅིག་ཕྱིར་འོང་བ་དང་། ཕྱིར་མི་འོང་བ་དང་། དགྲ་བཅོམ་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །ཡང་དག་བདེན་པར་སྨྲས་པ་གཞོགས་སྨོས་ཀྱིས་རང་ཉིད་དགྲ་བཅོམ་པར་སྟོན་པའི་ཚིག་སྔར་སྨྲས་ནས། འོན་ཀྱང་ཁོ་བོ་ནི་དགྲ་བཅོམ་པ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པའི་ཚིག་ཕྱི་མ་ཉིད་ན་གཞོགས་སྨོས་ཀྱི་སྦོམ་པོའི་རྒྱུན་དེ་མི་འབྱུང་བ་མ་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀར། འདིར་གཞུང་ནི་བཙུན་པ་དགེ་སློང་འདི་སྐད་ཅེས། ཁྱིམ་སློང་མོ་སྟེར་བའི་ཁྱིམ་ཆྑེ་མོ་དགེ་སློང་གང་གི་ཡིན་པའི་དགེ་སློང་དེ་ནི་རྒྱུན་དུ་ཞུགས་པའམ་དགྲ་བཅོམ་པའི་བར་ཡིན་ནོ། །ཁྱིམ་སློང་མོ་སྟེར་བའི་ཁྱིམ་དེ་སུ་ཡི་ཡིན། དེས་སྨྲས་པ། ཁོ་བོའི་སྟེ་ཁོ་བོ་ནི་རྒྱུན་དུ་ཞུགས་པ་མ་ཡིན། དགྲ་བཅོམ་པའི་བར་ཡང་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་མཆི་ན་ལྟུང་བ་ཅིར་འགྱུར། བཀའ་སྩལ་པ། ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །གཞུང་འདི་ལྟར་འདོན་ན་བདེ་སྟེ། ཕྱི་མ་ཡང་དག་པ་ཉིད་ལ་དེ་མི་འབྱུང་བ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་འདོན་ནོ། །སྨྲ་བའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་ཞུ་བའི་སྐབས་སོ།། །། གསུམ་པ་ལ། ཡོན་ཏན་བསྔགས་པ་དང་ལེན་དང་། །བསྔགས་ཏེ་བསྙེན་བཀུར་དང་ལེན་ནོ། ། 接受讚歎功德 དང་པོ་ནི།སྦོམ་པོ་ནི་ཁྱིམ་བདག་གིས་དགེ

【現代漢語翻譯】 如果說『哦』，想要理解為誠實，就沒有過錯。如果說了『沒有獲得阿羅漢果』，卻想要理解為已經獲得，那就是覆藏罪中的粗罪，就像 टीका (ṭīkā，註釋)里所說的那樣。如果說從近修中退失，那是因為我沒有有意識地行使神通，所以那個神通是從近修中退失的。像這樣對說謊者，應該判處墮罪。 第二種情況是，手裡拿著水果，說『我得到了果實』，就像這樣，雖然沒有想要理解為殊勝人法（mānushadharma，指超凡的禪定或成就），但有想要說出來的意願。雖然與殊勝人法的意義不符，但如果說出名稱相同的意義，那就是粗罪。 टीका (ṭīkā，註釋)中說：『例如，我是有學，考慮到在別解脫戒等的學習中，沒有砍樹葉等，就想：我是有學啊，如果說出這樣的話，那就是粗罪。』如果我本想說謊說我獲得了預流果，卻錯誤地說成我獲得了 阿羅漢果，這樣的錯誤也會導致粗罪。即使我沒有清楚地說出我獲得了殊勝人法，但通過暗示和覆藏的方式來表達，也是粗罪。 टीका (ṭīkā，註釋)中說：『例如，哎瑪吙（emaho，感嘆詞），你也會變得像我一樣。我和你和這些孩子們會像這樣持續地進入預流果、一來果、不來果和阿羅漢果。』如果先說了真實語，暗示自己是阿羅漢，然後又說『然而我不是阿羅漢』，那麼覆藏罪的粗罪的延續就不會發生。 टीका (ṭīkā，註釋)中說：『這裡，律藏是說，比丘這樣說：供養食物的施主家，那個施主是哪個比丘的？那個比丘是預流果乃至阿羅漢。』如果問：『供養食物的施主家是誰的？』他回答說：『是我的，但我不是預流果，也不是阿羅漢。』會犯什麼罪？佛說：『是粗罪。』就像這樣說的。如果這樣唸誦律藏會比較容易：即使後面是真實語，那種罪的延續也不會發生。』這是關於說妄語導致墮罪的情況。 第三種是：接受讚歎功德，以及讚歎後接受供養。 接受讚歎功德 第一種是：粗罪是指施主對僧人說：

【English Translation】 If one says 'Oh,' intending to be understood as truthful, there is no offense. If one says 'I have not attained Arhatship,' but intends to be understood as having attained it, it becomes a gross offense of concealment, as stated in the ṭīkā (commentary). If one says one has declined from near-attainment, it is because I am not consciously performing miracles, so that miracle has declined from near-attainment. Like this, a liar should be subject to a defeat. The second case is like holding a fruit in hand and saying, 'I have obtained the fruit.' Although there is no intention to be understood as having attained superior human qualities (mānushadharma, referring to extraordinary meditative states or achievements), there is an intention to speak. Even if it does not accord with the meaning of superior human qualities, if one speaks of a meaning with the same name, it is a gross offense. The ṭīkā (commentary) says: 'For example, I am a trainee, considering that in the training of the Prātimoksha vows, etc., one does not cut leaves, etc., and thinks: I am a trainee. If one speaks such words, it is a gross offense.' If I intended to lie that I had attained the stream-entry fruit, but mistakenly said that I had attained Arhatship, such a mistake would also lead to a gross offense. Even if I do not clearly say that I have attained superior human qualities, but express it through innuendo and concealment, it is also a gross offense. The ṭīkā (commentary) says: 'For example, emaho (an exclamation), you will also become like me. You, I, and these children will continuously enter the stream-entry fruit, the once-returner, the non-returner, and become Arhats.' If one first speaks truthfully, implying that one is an Arhat, and then says, 'However, I am not an Arhat,' then the continuation of the gross offense of concealment will not occur. The ṭīkā (commentary) says: 'Here, the Vinaya states that a monk says this: The house of the alms-giving patron, which monk does that patron belong to? That monk is a stream-enterer or even an Arhat.' If asked, 'Whose is the house of the alms-giving patron?' He replies, 'It is mine, but I am not a stream-enterer, nor am I an Arhat.' What offense is committed? The Buddha said, 'It is a gross offense.' That is how it is said. It is easier to recite the Vinaya in this way: Even if the latter is truthful, that continuation of the offense will not occur.' This is about the situation where lying leads to a defeat. The third is: Accepting praise for qualities, and accepting offerings after praise. Accepting praise for qualities. The first is: A gross offense is when a patron says to a monk:

---

་སློང་ལ་སྨྲས་པ། བཙུན་པ་ཁྱོད་ནི་དགྲ་བཅོམ་པ་ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པ་མཆོག་འོས་པ། བྲམ་ཟེ་སྡིག་པའི་ཆོས་བསལ་བ་ཞེས་པ་ལ། བྲམ་ཟེ་ནི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ས་ལས་མིང་གི་བྲམ་ཟེ། རིགས་ཀྱི་བྲམ་ཟེ། སྒྲུབ་པའི་ 6-329b བྲམ་ཟེ་དང་གསུམ་གསུངས་པ་ལས། འདི་ནི་སྒྲུབ་པའི་བྲམ་ཟེའི་དགེ་སློང་སྟེ། སྡིག་བསལ་ནི་ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པ་ལས། སྡིག་པ་སྤངས་པས་ན་བྲམ་ཟེ་དགྲ་བཅོམ་པའོ། །ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ལྟ་བུའི་བཙུན་པའི་མིག་སོགས་དབང་པོ་དྲུག་པོ་དག་ནི་མི་སྡུག་པ་ལ་སོགས་པ་བསྒོམས་པས་ཤིན་ཏུ་དུལ་བ་ཟག་པ་མེད་པའི་ལམ་བསྐྱེད་པས་སྦས་པ་དྲན་པ་དང་། ཤེས་བཞིན་དག་གིས་བསྲུངས་པ་ཉོན་མོངས་པ་ལ་སོགས་པ་མངོན་གྱུར་པ་སྤངས་པ་བསྒོམས་པ་དག་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་བ་ལ། དགེ་སློང་གིས་ཅང་མི་སྨྲ་བས་ལུས་ཀྱི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་དང་དུ་ལེན་པར་བྱེད་ཅིང་། གཞན་གྱིས་དོན་གོ་ན་སྦོམ་པོའོ། །ཚིག་གིས་དང་དུ་ལེན་པ་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །ཡིད་ཁོ་ནས་དང་དུ་ལེན་ན་ནི་བསྡམ་བྱར་ཟད་དེ། འདུལ་བ་བསྡུས་པ་དང་། མའི་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། ཐམས་ཅད་དུ་ཡང་བསྡམ་པར་བྱ་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི། ཡིད་ཀྱིས་བསྡམ་བྱའི་ཉེས་བྱས་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། ། 接受讚歎及奉承 གཉིས་པ་ནི། ཁྱིམ་བདག་གིས་དགེ་སློང་ལ་སྨྲས་པ། བཙུན་པ་ཁྱོད་གལ་ཏེ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡིན་ན་བདག་གི་བསོད་སྙོམས་ལོང་ཞིག །ཁྱིམ་དུ་ཞུགས་ཤིག །སྟན་ལ་འདུག་ཅིག །ལག་ཆུ་ཟེད་ཅིག །བཟའ་བ་དང་སྲན་ཚོད་དང་བཅའ་བ་ལ་སོགས་ལོངས་ལ་ཟོ་ཞིག །འདིས་ནི་བྱིན་ལེན་གྱིས་ཤིག་པར་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །མཆོད་སྟོན་བྱས་པ་ལ་རྗེས་སུ་ཡི་རང་བར་བྱོས་ཤིག །ཅེས་ཟེར་བ་ནི་ཊཱི་ཀ་ལས། སེམས་ཀྱིས་རྗེས་སུ་ཡི་རང་ན་ནི་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་ཏེ་ལུས་ཀྱི་རིག་བྱེད་ཡོད་པའི་དབང་དུ་བྱས་སོ། །སེམས་ཁོ་ནས་ཡི་རང་ནི་བསྡམ་བྱར་ཟད་ཀྱི། ཚིག་གིས་ནི་ཕམ་པར་འགྱུར་རོ། །ཁྱིམ་ནས་ཕྱིར་བྱུང་ཞིག་ཅེས་པ་ལ། ཁྱིམ་བདག་ཇི་སྐད་ཟེར་བ་དེ་བཞིན་དུ་དགེ་སློང་གིས་ཅང་མི་སྨྲ་བར་ལུས་ཀྱི་རིག་བྱེད་ཅེས་བསྒྲུབས་ན་སྦོམ་པོའོ། །དེ་ 6-330a རྣམས་ལ་བརྫུན་གྱི་ཕམ་པར་མི་འགྱུར་ཏེ་ཚིག་སྨྲས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྨྲ་བའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་འདུལ་བྱེད་དག་གོ། སྨྲ་བའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་རྫོགས་སོ།། །།སྨྲས་པ། རིག་གྲོལ་འོ་མ་འཛིན་པ་ཟུང་ནི་རབ་ཟླུམ་སྲ་ཞིང་མཁྲེགས་པ་མངོན་མཚན་ཅན། །ཡོན་ཏན་རང་བཞིན་ཡིན་ཀྱང་བློ་གྲོས་བླུན་པོའི་དོ་ཤལ་དག་གི་གནས་མ་ཡིན། །རྨོངས་མེད་བཞིན་ལ་སྐལ་བཟང་བུང་བའི་ཕྲེང་བས་པདྨའི་བློ་ཡིས་གར་བྱེད་ཅིང་། །ཚུལ་གནས་ཐོས་དོན་སྒོམ་པའི་ཟུར་མིག་ལམ་ནས་ཆགས་བྲལ་ཐུབ་པ་འདྲེན་པར་བྱེད། །འདི་འདྲའི་བཞིན་གྱི་ཟླ་བ་ལས། །བདུད་རྩི་ཟགས་པའི་དགའ་བ་ནི། །སླར་ཡང

【現代漢語翻譯】 僧人說道：『尊者，您是阿羅漢，擁有殊勝的法衣等物，堪為應供。』所謂『婆羅門，斷除罪惡之法』，婆羅門是指聲聞乘中，有名號的婆羅門、種姓的婆羅門、修行的婆羅門這三種。這裡指的是修行的婆羅門僧人。『斷除罪惡』在《零星解釋》中說：『因為斷除了罪惡，所以婆羅門是阿羅漢。』像這樣的僧人，其眼等六根，通過修習不凈觀等，已經非常調伏，通過生起無漏道，隱藏起來，以正念和正知守護，捨棄了現行的煩惱等，是已經修習過的。這樣說的時候，僧人什麼也不說，只是以身體的表示來接受。如果其他人理解了這個意思，那就是粗罪。如果用語言來接受，就會犯波羅夷罪。這是《 टीका 》中所說。如果僅僅用心來接受，那就只是一個應呵責的行為。在《律藏總攝》和《母論分別》的 टीका 中說：『在任何情況下都應該呵責的行為，是指用心接受的應呵責的罪行。』 接受讚歎及奉承 第二種情況是：居士對僧人說：『尊者，如果您是阿羅漢，請接受我的供養，進入我的家，坐在座位上，洗手，享用食物、豆類和飲料等。』這表明了通過給予和接受來行乞。『請隨喜我的供養。』這樣說的時候，《 टीका 》中說：『如果用心隨喜，那就是粗罪。』這是指有身體表示的情況。如果僅僅用心隨喜，那就只是一個應呵責的行為，如果用語言隨喜，就會犯波羅夷罪。『請從我家出去。』當居士這樣說的時候，如果僧人什麼也不說，只是以身體的表示來答應，那就是粗罪。 對於這些情況，不會犯虛妄的波羅夷罪，因為沒有說話。說話才會犯波羅夷罪，這是調伏者們所說的。說話的波羅夷罪到此結束。 說道：這對如同蓮花般飽滿、堅實、豐盈、特徵明顯的乳房，雖然具有美妙的自性，卻不是愚笨之人的項鍊所能裝飾的地方。在沒有愚癡的面容上，吉祥的蜂群以蓮花般的智慧翩翩起舞，安住于正道的雙眸，通過聽聞、思惟、修習，引導著離欲的能仁。從這樣美好的面容中，滴落甘露的喜悅，再次……

【English Translation】 The monk said, 'Venerable one, you are an Arhat, possessing excellent robes and other things, worthy of offerings. 'Brahmin, who dispels sinful dharmas,' refers to the Brahmin in the Hearer Vehicle, the Brahmin by name, the Brahmin by lineage, and the Brahmin by practice. This refers to the monk who is a Brahmin by practice. 'Dispelling sin' is explained in the Minor Explanations as: 'Because he has abandoned sin, the Brahmin is an Arhat.' Such a monk, whose six senses, such as the eyes, are extremely tamed by meditating on the unattractive and other things, concealed by generating the path of no outflows, guarded by mindfulness and awareness, having abandoned the manifested afflictions and other things, is one who has meditated. When this is said, the monk does not say anything, but accepts it with a bodily gesture. If others understand the meaning, it is a gross offense. If he accepts it with words, he will commit a Parajika offense. This is what is said in the Tika. If he accepts it only with his mind, it is merely an act to be restrained. In the Compendium of Vinaya and the Tika of the Mother's Explanation, it says: 'An act to be restrained in all cases is a transgression to be restrained by the mind.' Accepting praise and flattery. The second case is: The householder says to the monk, 'Venerable one, if you are an Arhat, please accept my alms, enter my house, sit on the seat, wash your hands, and enjoy the food, beans, and drinks, etc.' This shows begging by giving and receiving. 'Please rejoice in my offering.' When this is said, the Tika says: 'If you rejoice with your mind, it is a gross offense.' This refers to the case where there is a bodily gesture. If you only rejoice with your mind, it is merely an act to be restrained, but if you rejoice with words, you will commit a Parajika offense. 'Please come out of my house.' When the householder says this, if the monk does not say anything, but agrees with a bodily gesture, it is a gross offense. For these cases, one will not commit the Parajika offense of lying, because there is no speech. Speaking will cause a Parajika offense, as the tamers say. The Parajika offense of speaking ends here. Said: These pair of breasts, like lotus buds, full, firm, solid, and with obvious marks, although possessing a beautiful nature, are not a place to be adorned by the necklaces of foolish people. On the face without ignorance, the auspicious swarm of bees dances with lotus-like wisdom, and the eyes abiding in the proper conduct, through hearing, thinking, and meditating, guide the passionless Thubpa (Buddha). From such a beautiful face, the joy of nectar drips, again...

---

་ཟླ་བའི་ངོས་ཡངས་ལ། །གདུང་བྲལ་སིམ་པ་ཉིད་དུ་གྱུར། །རྣམ་གྲོལ་སྨིན་མའི་རྣམ་འཕྲུལ་ལ། །ཤེས་རབ་དག་པའི་ཡིད་ཅན་འགའི། །མིག་གི་གེ་སར་འདུད་པ་དང་། །བློ་ཡི་ཡལ་འདབ་རངས་པར་འགྱུར། །གཡོན་ཅན་བསྟན་པར་བཅོས་ན་ཡང་། །ཇི་སྲིད་ལུས་ངག་རྣམ་རིག་ནི། །གང་གི་གསལ་པོར་འཆར་བ་ན། །དེ་སྲིད་སྙིང་དུ་སྡུག་མ་ཡིན། །རིགས་ཀྱི་བ་གམ་རྩེར་སྡོད་ཅིང་། །གཟུགས་ཀྱིས་ཟླ་བའི་དྲེགས་པ་འཕྲོག །ཡོན་ཏན་བླུན་པོ་མགུ་བར་བྱེད། །དེ་ཡི་གྲགས་པ་བསོད་ནམས་ཅི། །བདག་གི་སྤྱོད་ཚུལ་གསེར་བཙོ་མའི། །པདྨའི་གེ་སར་བཟང་པོ་ལ། །ཆགས་པའི་རྐང་དྲུག་ཚོགས་རྣམས་ཀྱང་། །ངེས་འབྱུང་འོད་ཀྱིས་སེར་པོར་བྱས། །འཁྲུལ་མེད་བསྟན་ལ་བྱི་དོར་བྱེད་པའི་ཟླ་བ་ལ། །དྲང་སྨྲས་སྐྱོན་གྱི་ཐིག་ལེ་ནག་པོ་ཡོད་དོ་ལོ། །སྙིང་པོས་སྟོང་པའི་བརྫུན་ཅན་སྦྲུལ་གདུག་ནག་པོ་ལ། །མི་སྨྲ་བཙུན་པའི་ནོར་བུ་རལ་པར་འཛིན་ནོ་སྐད། །ཚུལ་མིན་སྣ་ཚོགས་ཡིད་བྱེད་ལས་སྐྱེས་པ། །བཟློག་ཏུ་མེད་པའི་རང་བཞིན་བཀྲ་བ་ཡང་། །ཀུན་མཁྱེན་སྙིང་རྗེའི་གསུང་གི་བཅས་པ་ཡི། །རེ་ཁ་གཅིག་ 6-330b གིས་ལེགས་པར་བསུབ་ནུས་པ། །གང་ཡིན་དེ་ཡི་འབྲི་པོ་ཡོན་ཏན་འོད། །འཕགས་པ་དེ་དང་རང་བཞིན་གཅིག་པ་ཡི། །དབྱངས་ཅན་གསར་མས་རང་ལོ་ཉེར་དྲུག་ཏུ། །སྲིད་པ་བསྐམ་པའི་ཕྱིར་དུ་ངས་འདིར་འབད། །དེ་ཡི་དགེ་བས་འགྲོ་མགོན་དྭགས་པོའི་བསྟན། །མོས་གུས་མཛའ་བའི་སྙིང་ལ་རེག་གྱུར་ཅིག །རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། ཕམ་པའི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། །།༈ 僧殘罪 སྙན་གྲགས་དྲི་ནི་ག་པུར་ལས་བླངས་ཤིང་། །དྲི་མེད་ཁ་དོག་ཆ་ཤས་དུང་ལས་བཏུས། །བསྔགས་འོས་བདུད་རྩི་ཟགས་པའི་རེག་བྱ་ཅན། །སྔོན་མེད་རི་བོང་འཛིན་པ་བཀྲ་ཤིས་གཏེར། །དཔལ་ལྡན་ཀརྨ་པ་ཡི་ཕྲིན་ལས་པ། །བདེ་འབྱུང་གཙུག་ན་འཛུམ་པའི་ཟློས་གར་མཁན། །ཆ་ཤས་རངས་པ་དད་པའི་མིག་ལམ་དུ། །ནུབ་མེད་དུས་ན་ངས་འདི་དོན་ཡོད་ཡིན། །ཅེས་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་སྔོན་དུ་བཏང་ནས། ད་ནི་གཉིས་པ་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་སྡེ་ལ། དང་པོ་ལས་ནི་གྱུར་པ་དང་། །བསྒོ་བ་ལས་ནི་གྱུར་བའོ། ། 行成初事 དང་པོ་ལ། ཆགས་པས་འདོད་པ་ལས་གྱུར་དང་། །སྡང་བས་གནོད་པ་ལས་གྱུར་པའོ། ། 因貪成欲事 དང་པོ་ལ། ནང་གི་སེམས་ཅན་ལ་ཆགས་དང་། །ཕྱི་རོལ་རྫས་ལ་ཆགས་གྱུར་པའོ། ། 貪情世間 དང་པོ་ལ། རང་འདོད་བསྟེན་པའི་ལྷག་མ་དང་། །གཞན་འདོད་བསྟེན་འཇུག་ལྷག་མའོ། ། 己欲僧殘 དང་པོ་ལ། ལུས་རེག་ལ་ཆགས་ལྷག་མ་དང་། །ངག་སྨྲ་ལ་ཆགས་ལྷག་མའོ། ། 欲觸身僧殘 དང་པོ་ལ། འབྱིན་པར་གྱུར་པའི་ལྷག་མ་དང་། །རེག་པར་གྱུར་པའི་ལྷག་མའོ། ། 使泄僧殘 དང་པོ་ལ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་དང་། །ཞུ་བའི་ལུང་གིས་བསྟན་པ་དང་། །ལུང་འདུལ་བྱེད་ཀྱིས་བརྗོད་

【現代漢語翻譯】 于明月般廣闊的境界面前，一切苦痛都轉化為寧靜。 解脫之眼的奇妙之處，在於少數擁有純凈智慧的人， 他們的目光如花蕊般低垂，心智的枝葉也為之搖曳。 即使有人試圖歪曲真理，只要身語意三者清晰顯現， 那麼真理就永遠不會令人厭惡。 如同棲息于高貴血統之巔的鳥兒，其美麗奪走了月亮的光輝， 其美德使愚笨之人也感到歡喜，這樣的名聲和功德真是令人讚嘆！ 我那如純金般精煉的行為，如同蓮花般美好的花蕊， 吸引著無數貪戀的蜜蜂，最終也被出離之光染成金黃。 對於那些毫無謬誤地守護教義的人們，正直的言語中難道會有污點嗎？ 而那些內心空虛、虛偽狡詐的毒蛇，卻被誤認為是沉默寡言的聖者。 種種不如法的念頭所產生的，無法避免的鮮明習性， 即使是這些，全知者慈悲之語所設下的，僅僅一道界限， 就能完美地消除。而那位書寫者，擁有著功德之光。 與那位聖者本性無二的妙音天女，在她二十六歲時， 爲了熄滅輪迴之苦，我在此努力。愿此功德，觸及怙主達波（Dwags-po，指岡波巴大師）教法那充滿虔誠與友愛的核心！ 《廣釋·太陽之輪》中，關於墮罪的解釋到此圓滿。

僧殘罪 美名如龍腦香般芬芳，純潔的色彩如同海螺般潔白， 擁有值得讚美的甘露般的觸感，前所未有的玉兔（指月亮）是吉祥的寶藏。 尊貴的噶瑪巴（Karma-pa）的事業，是嬉戲于安樂之源頂端的舞者， 愿這美好的景象，在信徒們的眼中，永不消逝，我所做的一切都有意義。 在念誦這些偈頌之後，現在開始講述僧眾的剩餘罪過，首先分為兩種：從行為上產生的，以及從宣告上產生的。

行成初事 首先，從行為上產生的又分為兩種：由貪慾引起的，以及由嗔恨引起的。

因貪成欲事 首先，由貪慾引起的又分為兩種：對內在眾生的貪戀，以及對外在事物的貪戀。

貪情世間 首先，又分為兩種：隨順自己意願的僧殘，以及隨順他人意願的僧殘。

己欲僧殘 首先，又分為兩種：因身體接觸而產生的僧殘，以及因言語表達而產生的僧殘。

欲觸身僧殘 首先，又分為兩種：導致泄精的僧殘，以及發生性接觸的僧殘。

使泄僧殘 首先，通過《律經分別》所講述的，通過祈請文所揭示的，以及通過《律藏》所講述的。

【English Translation】 Before the vast expanse of the moon-like face, all suffering is transformed into serenity. The wondrous display of the liberated eye lies in the few who possess pure wisdom, Their gazes bowing like flower stamens, and the branches of their minds swaying in delight. Even if someone tries to distort the truth, as long as body, speech, and mind are clearly manifest, Then the truth will never be detestable. Like a bird perched atop the pinnacle of noble lineage, whose beauty steals the moon's radiance, Whose virtues delight even the foolish, such fame and merit are truly praiseworthy! My conduct, refined like pure gold, like the beautiful stamens of a lotus, Attracts countless swarms of bees, ultimately dyed golden by the light of renunciation. For those who flawlessly guard the doctrine, can there be any blemish in their honest words? While those empty-hearted, deceitful venomous snakes are mistaken for silent ascetics. The unavoidable, vivid habits born from various improper thoughts, Even these, a single boundary set by the compassionate words of the all-knowing one, Can perfectly erase. And that writer, possesses the light of merit. The goddess Saraswati, whose nature is inseparable from that noble one, at the age of twenty-six, To extinguish the suffering of samsara, I strive here. May this merit touch the heart of the teachings of Lord Dwags-po (Gampopa), filled with devotion and affection! The explanation of the defeat (Parajika) section from the 'Extensive Commentary: Wheel of the Sun' is completed.

Sanghavasesa (Monk remaining) offenses The fragrance of fame is drawn from camphor, the immaculate color is gathered from conch shells, Possessing the touch of nectar that deserves praise, the unprecedented rabbit-bearer (moon) is a treasure of auspiciousness. The activity of the glorious Karmapa, is a dancer smiling at the crown of the source of bliss, May this beautiful sight, in the eyes of the faithful, never fade, and may what I do be meaningful. Having recited these verses, now begins the explanation of the remaining offenses of the Sangha, first divided into two: those arising from actions, and those arising from declarations.

Beginning of the Act First, those arising from actions are further divided into two: those arising from attachment, and those arising from aversion.

Cause of Desire First, those arising from attachment are further divided into two: attachment to internal beings, and attachment to external objects.

Desire in the World First, they are further divided into two: Sanghavasesa following one's own desires, and Sanghavasesa following the desires of others.

Self-Desire Sanghavasesa First, they are further divided into two: Sanghavasesa arising from physical contact, and Sanghavasesa arising from verbal expression.

Desire to Touch Body Sanghavasesa First, they are further divided into two: Sanghavasesa causing ejaculation, and Sanghavasesa involving sexual contact.

Causing Emission Sanghavasesa First, as explained by the Vinaya-vibhanga, as revealed by the petitionary text, and as stated by the Vinaya.

---

པའོ། ། དང་པོ་ལ། བསམ་པའི་སེལ་བ་སྤྱིར་བསྟན་དང་། །སྐབས་དོན་བྱེ་བྲག་བསྟན་པའོ། ། 說動機總除離 དང་པོ་ལ། འབྱིན་ལྷག་གི་སྤྱི་དོན་ཞར་བྱུང་དུ་བརྗོད། 6-331a བསམ་སེལ་གྱི་ཚིག་དོན་བཤད་པའོ། ། 附說泄僧殘 དང་པོ་ལ་གླེང་གཞི་ནི། མཉན་ཡོད་དུ་འཆར་ཀས་རང་གི་ས་བོན་ཕྱུང་བ་ལས་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ས་བོན་གྱིས་བསྐྱེད་པའི་འདོད་ཆགས་འཕེལ་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་རང་གི་ཡན་ལག་ལ་དབྱུང་སེམས་ཀྱིས་འབྱིན་བྱེད་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པས་རེག་ཅིང་རྩོལ་བས་ཁུ་བ་དང་པོའི་གནས་ནས་འཕོས་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་དབྱུང་བའི་དངོས་པོ་དང་། གང་ལས་བྱུང་བའི་གཞི་དང་། གང་གིས་འབྱིན་པའི་རྫས་སོ། །དང་པོ་ནི། རང་གི་ཁུ་བ་ཡིན་པ་དང་། དང་པོའི་གནས་ནས་མ་འཕོས་པ་སྟེ། རང་གི་ཁུ་བའོ། །དང་པོ་ལའོ་ཞེས་སོ། །གང་ལས་དབྱུང་བའི་གཞི་ནི་ཡན་ལག་གི་རྣམ་པ་ཡིན་པ་དང་། རང་གི་ཡིན་པ་སྟེ་ཡན་ལག་གི་རྣམ་པ་ལའོ་ཞེས་པ་དང་། གཞན་གྱི་ལས་ཀྱང་ངོ་ཞེས་བཤད་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་གྲུབ་བོ། །གང་གིས་འབྱིན་པའི་རྫས་ནི་སྔོན་རྣམ་ཤེས་ལེན་མྱོང་ཡན་ཆད་ཡིན་པ་དང་། བསྟེན་རུང་ལ་བལྟོས་པའི་ལྷུ་ལག་མ་ཉམས་པ་ཡན་ཆད་ཡིན་པ་དང་། ཕམ་པ་བསྐྱེད་ནུས་ཀྱི་རྨའི་སྒོ་གསུམ་ལས་གཞན་ཡིན་པ་སྟེ། འདི་ཉིད་ལས། སེམས་ཅན་དུ་བགྲང་བས་སོ། །དེའི་རྣམ་པར་གནས་པས་སོ། །ཕྱུང་བ་ཐམས་ཅད་ལ་མཐའ་ཉིད་ཅེས་གསུངས་པ་དང་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ནི། འབྱིན་པ་འདི་དངོས་པོ་གཙོ་བས་འདུ་ཤེས་ཀྱི་ཡན་ལག་བརྩི་མི་དགོས་ལ། ཀུན་སློང་ནི་འབྱིན་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པ་སྟེ། དེར་འདུན་པས་སོ། །ཞེས་པ་དང་། བཏང་བས་ཡང་ངོ་ཞེས་བཤད་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་གྲུབ་བོ། །སྦྱོར་བའི་ཡན་ལག་ནི། རེག་ཅིང་རྩོལ་བར་བྱེད་པ་སྟེ་རེག་པས་སོ། །བརྩལ་བས་སོ་ཞེས་སོ། །མཐར་ཐུག་གི་ཡན་ལག་ནི། དང་པོའི་གནས་ 6-331b ནས་འཕོས་པ་སྟེ། ཕྱུང་ནའོ། །དང་པོ་ལའོ་ཞེས་བཤད་དོ། ། 說動機除離詞義 གཉིས་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། རྨི་ལམ་རྫས་སུ་ཡོད་པ་ཡིན་ཀྱང་དེ་ལྟ་མོད་ཀྱི་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཐ་སྙད་ལས་ཤིན་ཏུ་འདས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རྨི་ལམ་ནི་མེད་པ་དང་འདྲ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་འབྱུང་ལ། དེའི་ཚེ་རྨི་ལམ་རྫས་ཡོད་དུ་གསུངས་པས་རྨི་ལམ་ཉིད་གང་ལ་འཇོག་ཅེ་ན། ཊཱི་ཀར་ནི། རྨི་ལམ་ནི་རྣམ་པ་གཉིས་སུ་འདོད་དེ། ཁ་ཅིག་ནི་གཉིད་དང་མཚུངས་པར་ལྡན་པའི་སེམས་རྨི་ལམ་གྱི་སྒྲར་བརྗོད་པར་འདོད་དོ། །ཁ་ཅིག་ནི་སེམས་པ་དེའི་ཡུལ་བུད་མེད་ལ་སོགས་པ་གང་ཡིན་པ་རྨི་ལམ་གྱི་སྒྲར་བརྗོད་པར་འདོད་དེ་ཞེས་འབྱུང་ངོ་། །དེ་ཡང་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་གཉིས་ཀ་རྨི་ལམ་ཡིན་པར་བཟུང་ངོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ག་ཝང་པ་ན་རེ། ཁ་ཅིག་ཅེས་ཊཱི་ཀར་

【現代漢語翻譯】 པའོ། ། 第一，總的說動機的除離，以及具體說明場合的意義。 說動機總除離 第一，順便說一下泄僧殘的總體意義。 6-331a 解釋除離動機的詞義。 附說泄僧殘 第一，關於基礎：在舍衛城，阿遮迦取出自己的種子，因此僧團制定了泄僧殘罪。所要遮止的是由種子產生的貪慾增長。本體是，以除離之心對自己的肢體進行觸碰和努力，導致精液從最初的位置移動，這是墮罪的真實基礎。肢體有四種，基礎的肢體有三種：所除離的物體，從中產生的處所，以及用來除離的物質。第一，是自己的精液，並且沒有從最初的位置移動，即自己的精液。就是『第一』。從中除離的處所是肢體的形態，並且是自己的，即肢體的形態。通過所說的『也是其他的行為』來成立。用來除離的物質是以前經歷過意識接受，直到可以依靠，並且沒有損壞的肢體，以及能夠產生墮罪的三種創傷之門以外的。因此，從這裡說，『被認為是眾生』。『處於那種狀態』。『對於所有除離都是最終』，按照順序來說。動機的肢體是：除離這個事物主要是因為不需要計算認識的肢體，意樂是想要除離，持續不斷。因為『在那裡有慾望』。以及通過所說的『放縱也是』來成立。行為的肢體是：進行觸碰和努力，即『通過觸碰』。『通過努力』。最終的肢體是：從最初的位置移動，即『除離』。『第一』這樣說。 說動機除離詞義 第二，在 टीका (ṭīkā，梵文，解釋，註釋)中說：『夢雖然是實有的，但即使如此，也遠遠超出了世間的說法，因此夢就像不存在一樣。』那時，因為說夢是實有的，那麼夢應該安立在哪裡呢？在 टीका (ṭīkā，梵文，解釋，註釋)中說：『夢被認為是兩種，一些人認為與睡眠相關的意識被稱為夢。另一些人認為那個意識的對象，比如女人等等，被稱為夢。』據說。而且措那瓦欽波認為兩者都是夢。嘎旺巴說， टीका (ṭīkā，梵文，解釋，註釋)中『一些人』

【English Translation】 པའོ། ། Firstly, generally explaining the removal of motivation, and specifically explaining the meaning of the occasion. Speaking of the removal of motivation in general. Firstly, incidentally mentioning the general meaning of Saṃghāvaśeṣa (泄僧殘). 6-331a Explaining the meaning of the words for removing motivation. Attached is the explanation of Saṃghāvaśeṣa (泄僧殘). Firstly, regarding the basis: In Śrāvastī (舍衛城), Ācāraka (阿遮迦) extracted his own seed, therefore the Saṃgha (僧團) established the Saṃghāvaśeṣa (泄僧殘) offense. What is to be prevented is the increase of desire produced by the seed. The essence is that with the mind of removal, touching and striving on one's own limb, causing the semen to move from its initial position, this is the actual basis of the downfall. There are four limbs, and the limbs of the basis are three: the object to be removed, the place from which it arises, and the substance with which it is removed. Firstly, it is one's own semen, and it has not moved from its initial position, i.e., one's own semen. That is 'first'. The place from which it is removed is the form of the limb, and it is one's own, i.e., the form of the limb. It is established by the implication of saying 'also other actions'. The substance with which it is removed is what has previously experienced consciousness receiving, up to what can be relied upon, and the undamaged limb, and other than the three doors of wounds that can produce defeat. Therefore, from this it is said, 'being counted as sentient beings'. 'Being in that state'. 'For all removals, it is the ultimate', according to the order. The limb of motivation is: removing this thing mainly because it is not necessary to calculate the limb of cognition, the intention is to want to remove, continuously. Because 'there is desire there'. And it is established by the implication of saying 'indulgence also'. The limb of action is: doing touching and striving, i.e., 'through touching'. 'Through striving'. The final limb is: moving from the initial position, i.e., 'removing'. 'First' is said. Speaking of the meaning of removing motivation. Secondly, in the ṭīkā (टीका，梵文，ṭīkā，commentary) it says: 'Although dreams are real, even so, they are far beyond worldly speech, therefore dreams are like non-existence.' At that time, because it is said that dreams are real, then where should dreams be established? In the ṭīkā (टीका，梵文，ṭīkā，commentary) it says: 'Dreams are considered to be of two types, some consider the consciousness associated with sleep to be called a dream. Others consider the object of that consciousness, such as women, to be called a dream.' It is said. And Tsonawa Chenpo (措那瓦欽波) considered both to be dreams. Ngawangpa (嘎旺巴) said, in the ṭīkā (टीका，梵文，ṭīkā，commentary) 'some'

---

སྨོས་པའི་ཕྱི་མ་འདི་དྷརྨ་མི་ཏྲའི་རང་ལུགས་རང་མིན་པ་འདྲ་སྟེ། རྨི་ལམ་རྫས་ཡོད་དུ་ཁས་བླངས་ནས་གཉིད་ཀྱིས་བསླང་བའི་ཡུལ་རྨི་ལམ་དུ་ཁས་བླངས་ན་རང་ཚིག་དང་འགལ་ཏེ། ཡུལ་དེ་ནི་རྟོག་པའི་ཡུལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རྫས་སུ་ཅི་སྟེ་འགྲུབ་ཅེས་ཟེར་རོ། །གཞན་དག་ན་རེ། དེའི་སྐྱོན་མེད་དེ། རྨི་ལམ་གྱི་ཡུལ་དང་། དེ་རྟོགས་བྱེད་ཀྱི་ཤེས་པ་གཉིས་ཀའང་རྨི་ལམ་རྨི་བའི་ཤེས་པ་གཉིད་ཀྱིས་བསླད་པའི་བློ་གཅིག་གི་ངོར་རྫས་གཅིག་པས་འགལ་བ་མེད་དོ་ཞེས་སྨྲའོ། །རྨི་ལམ་དང་རྨི་ལམ་གྱི་འབྲས་བུ་ལ་ཁྱད་པར་ཅི་ཞེ་ན། འདིར་རྨི་ལམ་ནི་གཉིད་ལོག་པ་ན་ལུས་ངག་ཏུ་མ་གྲུབ་པ་ནང་གི་བསམ་པའི་ཆོས་སོ། །རྨི་ལམ་དེ་ཡིས་བསྐྱེད་པའི་འབྲས་བུ་ནི་ལུས་ངག་གི་རྣམ་འགྱུར་བྱུང་བ་དག་སྟེ་དེ་ནི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་བདག་ཉིད་དུ་མ་བྱས་པ་ཉིད་དོ། །འོད་ལྡན་ལས་ཀྱང་། རྨི་ལམ་ཁ་ཅིག་ལ་ལུས་དང་ངག་གི་ལས་དག་ཀྱང་ཡོད་དེ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། རྨི་ལམ་དེས་བསྐྱེད་པའི་འབྲས་བུ་ལུས་ངག་གི་ 6-332a རྣམ་འགྱུར་ཡོད་པའོ། །ཞེས་དང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས། རྨི་ལམ་ན་ཁུ་བ་ཕྱུང་བའི་སྡིག་པའི་འབྲས་བུ་ཡང་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །ཐེག་པ་གཞན་ལས། རྨི་ལམ་གྱི་རྗེས་སུ་སད་པའི་དུས། དེར་རྟོག་ཅིང་ཞེན་ནས་ལས་དེ་བདག་གིར་བྱས་ན་ནི་རྨི་ལམ་གྱི་ལས་ལས་འབྲས་བུ་བསྐྱེད་པར་ཡང་གསུངས་ཤེས་ཟེར་ལ། ཁ་ཅིག་ཐེག་པ་གཞན་གྱི་ལུགས་ལའང་དེ་མ་ཡིན་ཏེ། རྨི་ལམ་གྱི་ལས་ནི་སད་ནས་དེར་རྟོག་ཅིང་བདག་གིར་བྱས་པས་ཀྱང་རྨི་ལམ་གྱི་ལས་དེས་ནི་འབྲས་བུ་མི་འབྱིན་ལ། དེའི་ལས་ལས་འབྲས་བུ་འབྱིན་པ་ལྟར་གསུངས་པ་དེ་ནི། སད་པའི་རྗེས་ཀྱིས་རྟོག་ཅིང་བདག་གིར་བཟུང་བའི་ལས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཁོ་ན་ཡིན་ཅེས་ཟེར་ལ། གཞན་དག་དེ་ལྟར་ཡང་། བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རྨི་ལམ་དུ་བླ་བརྡོལ་བྱས་ནས་མི་གསོད་པའི་ལས་བྱས་པ་སད་པའི་རྗེས་སུ་དེར་རྟོག་ཅིང་ཞེན་ནས་བདག་གིར་བྱས་ཀྱང་སྲོག་བཅད་པའི་ཕམ་པ་མི་འབྱུང་སྟེ། སད་པའི་རྗེས་ཀྱི་རྟོག་པ་དེ་ནི་བསྡམ་བྱ་ཡིད་ཀྱི་ཉེས་བྱས་ཙམ་ལས་མ་འདས་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན་བདག་གིར་བཟུང་བའི་བསམ་པ་ཙམ་ཉེས་པའི་རྒྱུ་ལས་ལུས་ཀྱིས་བྱས་པའི་འབྲས་བུ་བསྐྱེད་ན་ཧ་ཅང་ཐལ་ཆེས་སོ། །འདོད་ན། ཐེག་པ་གཞན་གྱི་ལུགས་ལ་རྨི་ལམ་ལས་སད་ནས་དེར་རྟོག་ཅིང་བདག་གིར་བཟུང་ན་རྨི་ལམ་དུ་ལས་སྤྱད་པ་གང་ཡིན་པ་དེའི་བྱ་བ་འབྲས་བུ་དང་བཅས་པ་འབྱུང་པར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །མ་ཁྱབ་ན་སད་པའི་རྗེས་ཀྱི་བདག་གིར་བཟུང་བ་ཁོ་ན་ལས་དེའི་བྱ་བ་འབྲས་བུ་དང་བཅས་པ་འབྱུང་བའི་དམ་བཅའ་བུད་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སྨྲའོ། །ཁ་ཅིག་ཐེག་པ་ཆེན་པོར་རྨི་ལམ་དུ་ལས་བྱས་པའི་འབྲས་བུ་མི་འབྱིན་པར་གསུངས་པ་དེ་ནི། རྨི་ལམ་དེ་རྫུན་སྣང་ཡིན་པའི་ཕྱིར་སྙམ་

【現代漢語翻譯】 上述的觀點似乎並非完全是達摩彌陀（Dharma Mitra）的觀點。如果夢境被認為是實有的，並且醒來后仍然認為夢境是真實的，那麼這與他自己的觀點相矛盾，因為夢境是虛構的，怎麼可能是真實的呢？ 其他人則認為，這沒有問題。夢境的境和認知夢境的意識，這兩者在夢境中都是由睡眠所擾亂的同一個心識所產生的，因此並不矛盾。 夢境和夢境的果報有什麼區別呢？在這裡，夢境是指睡眠時未通過身語實現的內在想法。夢境所產生的果報是指身語所表現出的行為，但這些行為本身並不構成墮落的根本原因。 《光明經》中也說：『有些夢境中也有身語的行為。』這意味著夢境會產生身語的行為。 《釋論》中說：『在夢中遺精也不會有罪惡的果報。』 其他宗派認為：『在夢醒之後，如果對夢境進行思考和執著，並認為那是自己的行為，那麼夢境的行為也會產生果報。』 有些人認為，即使在其他宗派中也不是這樣。夢中的行為即使在醒來后被思考和執著，也不會產生果報。他們認為，經中說夢境的行為會產生果報，那只是指醒來后思考和執著所產生的行為的果報。 另一些人則認為，即使如此，如果一位受戒的比丘在夢中遺精並殺人，即使醒來后對此進行思考和執著，也不會犯下殺生的根本罪，因為醒來后的思考只是意念上的輕微過失。如果僅僅因為執著的想法就產生身體行為的果報，那就太過分了。 如果有人反駁說，其他宗派認為，如果在夢醒后對夢境進行思考和執著，那麼夢中所做的任何行為都會產生相應的果報，這與上述觀點相矛盾。那麼，這種觀點要麼不普遍適用，要麼就違背了醒來后的執著會產生相應果報的承諾。 有些人認為，大乘佛教中說夢中所做行為不會產生果報，是因為夢境是虛幻的。

【English Translation】 The aforementioned view seems not entirely Dharma Mitra's own. If dreams are considered real, and upon waking, one still considers the dream realm real, it contradicts his own words, as the dream realm is a product of imagination, so how can it be real? Others argue that there is no contradiction. Both the object of the dream and the consciousness that perceives it are products of the same mind, which is disturbed by sleep, so there is no contradiction. What is the difference between a dream and the result of a dream? Here, a dream refers to an inner thought that is not realized through body and speech while sleeping. The result produced by the dream refers to the actions manifested by body and speech, but these actions themselves do not constitute the root cause of a downfall. The 'Radiant Light Sutra' also states: 'Some dreams also involve actions of body and speech.' This means that dreams can produce actions of body and speech. The 'Minor Commentary' states: 'There is no sinful result from ejaculating in a dream.' Other schools of thought assert: 'After waking from a dream, if one reflects upon and clings to it, considering it one's own action, then the actions in the dream will also produce results.' Some argue that even in other schools, this is not the case. Actions in a dream do not produce results even if one reflects upon and clings to them after waking. They believe that the sutras stating that dream actions produce results refer only to the results of the actions of reflecting upon and clinging to the dream after waking. Others argue that even so, if a monk with vows ejaculates and kills someone in a dream, even if he reflects upon and clings to it after waking, he will not incur the root downfall of killing, because the reflection after waking is merely a minor mental transgression. If merely having clinging thoughts could produce the result of a physical action, it would be an extreme overreach. If someone objects that other schools of thought believe that if one reflects upon and clings to a dream after waking, then whatever actions were performed in the dream will produce corresponding results, this contradicts the above view. Then, either this view is not universally applicable, or it violates the promise that clinging after waking will produce corresponding results. Some believe that the reason the Mahayana tradition states that actions performed in a dream do not produce results is because the dream is an illusion.

---

དུ་དགོངས་པ་ཡིན་ཅེས་ཟེར་རོ། །གཞན་དག་ན་རེ། དེ་ལྟར་ན་སད་པའི་དུས་ལས་བྱས་ 6-332b ཀྱང་འབྲས་བུ་མི་འབྱིན་པར་ཐལ། སད་པ་དེའང་རྫུན་སྣང་ཀུན་རྫོབ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སྨྲའོ། །འོ་ན་རང་ལུགས་རྨི་ལམ་གྱི་ལས་ཀྱིས་འབྲས་བུ་མི་བསྐྱེད་པ་ཅི་ཞེ་ན། ཐེག་ཆེན་ཐེག་དམན་གྱི་ལུགས་གནད་གཅིག་པར་ཡང་དག་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཡུལ་དེ་ལོག་པའི་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་རྒྱུ་འབྲས་ཚད་མར་མ་སོང་བའི་དོན་གྱིས་རྨི་ལམ་གྱི་ལས་ལོག་པའི་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་རྒྱུ་ལས་ཡང་དག་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་འབྲས་བུ་མི་འབྱུང་བ་འདི་ངེས་སོ། །ཐེག་པ་ཆེན་པོ་དག་ཆོས་ཐམས་ཅད་སྒྱུ་མ་དང་རྨི་ལམ་ལྟར་མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་ན། ལས་ལམ་དེ་ལས་འབྲས་བུ་མི་འབྱིན་པར་བཤད་པ་དེ་ཅི་ཞེ་ན། དེ་ཡང་ལས་དེའི་གཞི། བསམ། སྦྱོར་བ། མཐར་ཐུག་ཐམས་ཅད་ཡང་དག་ཀུན་རྫོབ་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ལས་འདས་ཏེ་སྣང་ཙམ་ལས་གཞན་དུ་མ་དམིགས་པའི་ཕྱིར། གཞི་བསམ་སོགས་ཀྱི་ཡན་ལག་གི་རྒྱུ་ཚོགས་མ་ཚང་བའི་མཐུ་ལས་འབྲས་བུ་བསྐྱེད་མ་ནུས་པ་ཡིན་ལ། འདི་ཉིད་གཞུང་རྩ་འགྲེལ་འདིའི་ངེས་དོན་ཀྱང་ཡིན་ཏེ། རྨི་ལམ་ནི་རྫས་སུ་ཡོད་མོད་ཀྱི། འཇིག་རྟེན་གྱི་ཐ་སྙད་ལས་ཤིན་ཏུ་འདས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བྱ་བའང་འདིའི་དོན་ལས་གཞན་དུ་འཆད་རྒྱུ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། འཇིག་རྟེན་གྱི་ཐ་སྙད་ཡང་དག་པ་ཉིད་ཁས་བླངས་ནས་རྒྱུ་འབྲས་ཀྱི་རྣམ་པར་བཞག་པའི་སྐབས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཞར་ལ་འོངས་པ་ཡིན་ནོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། རྨི་ལམ་གྱི་མ་གཏོགས་ཞེས་འབྱིན་པའི་སྐབས་འདིར་གསུངས་ཀྱང་མཚོན་པ་སྟེ། འོད་ལྡན་རྩ་འགྲེལ་ལས། མི་ཤེས་རྨི་ལམ་མ་གཏོགས་དེ་བརླག་འགྱུར། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ལ། ཞུ་འགྲེལ་ལས་ཀྱང་། ཁུ་བ་འབྱིན་པ་ལ་རྨི་ལམ་གྱི་མ་གཏོགས་ཏེ་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་དཔེ་སྟེ་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ལ་སོགས་པ་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་གཞན་དག་ལ་ཡང་ཚུལ་འདི་རུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །འདིར་ནི། གླེང་གཞི་ལས་བྱུང་བའི་དབང་གིས་འདིར་བྱུང་བ་ཡིན་ནོ། ། 分別說此義 གཉིས་པ་ལ། ལྟུང་ 6-333a བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །གང་གིས་ལྟུང་བ་མེད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། དངོས་གཞི་ཉིད་ཀྱི་ལྟུང་བ་དང་། །ལྟུང་བའི་ན་སྨད་བསྟན་པ་དང་། །སེལ་བའི་ཉེས་བྱས་བསྟན་པའོ། ། 6-333b བླུགས་ཏེ་ས་བོན་བྱ་བའི་ཕྱིར་འབྱིན་པ་དང་སྟེ་དྲང་སྲོང་གཽ་ཏ་མའི་གཏམ་རྒྱུད་ལས་བྱུང་བ་ལྟ་བུའོ། །སྨན་དང་ཞེས་པ་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། ཁུ་བ་ཕྱུང་ན་ཕན་པ་ཉིད་དུ་འདོད་པའོ་ཞེས་སོ། །བརྟག་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པ་ལ་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཁུ་བ་རྣམ་པ་ལྔ་སྟེ། སྔོན་པོ་དང་། སེར་པོ་དང་། དམར་པོ་དང་། སྐ་བ་དང་། སླ་བའོ། །འཁོར་ལོས་སྒྱུར་བའི་རྒྱལ་པོ་དང་། དེའི་བུ་ཐུ་བོའི་ཁུ་བ་ནི་སྔོན་པོ་ཡིན་ནོ། །སེར་པོ་ནི་འཁོར་ལོས་སྒྱུར་བའི

【現代漢語翻譯】 有人說：『這是什麼意思呢？』另一些人說：『如果這樣，那麼即使在清醒時所造的業也不會產生果報，因為清醒時的行為也是虛假的顯現，是世俗諦。』那麼，為什麼按照自宗觀點，夢中的行為不會產生果報呢？無論是大乘還是小乘，其關鍵在於，對於真實的世俗諦之境，錯誤的世俗諦的因果並沒有成為衡量標準。因此，夢中的行為是錯誤的世俗諦之因，不會產生真實的世俗諦之果，這是確定的。如果大乘行者將一切法都視為如幻如夢，那麼為什麼說從這些行為中不會產生果報呢？這是因為，該行為的基礎、意樂、加行和究竟都超越了真實的世俗諦的自性，除了顯現之外，沒有其他可執著之處。由於基礎、意樂等支分的原因不完整，因此無法產生果報。這正是本論及其註釋的真正含義。夢雖然在名義上存在，但它遠遠超出了世間的概念。』因此，除此之外，沒有其他的解釋方式，因為只有在承認世間概念的真實性的情況下，才能建立因果關係。以上只是順便提及。 《律分別》中說：『除了夢中遺精的情況』，這裡所說的也具有代表性。《光明根本釋》中說：『不識、夢中遺精則失壞。』等等。在《律釋》中也說：『夢中遺精的情況除外』，這只是一個例子，對於其他不清凈的行為也同樣適用。這裡是因為討論的主題而提及的。 分別說此義 第二，墮罪的分類：哪些是墮罪，哪些不是墮罪。 首先，是墮罪本身，然後是墮罪的輕重，以及消除罪業的方法。 傾倒精液是爲了播種，這出自仙人喬達摩的故事。關於『藥物』，在《律分別釋》中說：『如果認為排出精液是有益的。』關於『爲了檢查』，《律分別》中說：『精液有五種：藍色、黃色、紅色、濃稠和稀薄。轉輪王及其長子的精液是藍色的。』黃色的是轉輪王的...

【English Translation】 Some say, 'What does this mean?' Others say, 'If that's the case, then even actions done while awake won't produce results, because actions while awake are also false appearances, the conventional truth.' Then, why doesn't the action of a dream produce results according to our own system? Whether it's Mahayana or Hinayana, the key point is that for the object of the accurate conventional truth, the cause and effect of the false conventional truth have not become a standard. Therefore, the action of a dream, being a cause of the false conventional truth, does not produce the result of the accurate conventional truth; this is certain. If Mahayana practitioners directly perceive all phenomena as illusion and dream, then why is it said that results do not arise from those actions? This is because the basis, intention, application, and ultimate end of that action all transcend the nature of the accurate conventional truth, and nothing other than mere appearance is perceived. Due to the incompleteness of the causal factors of the basis, intention, etc., it is unable to produce results. This itself is the definitive meaning of this root text and commentary. Although dreams nominally exist, they are far beyond worldly concepts.' Therefore, there is no other way to explain this, because the establishment of cause and effect occurs only when the truth of worldly concepts is acknowledged. This is just a side note. The Vinaya-vibhaṅga says, 'Except for dreams,' which is also representative here. The Root Commentary of Light says, 'Ignorance, nocturnal emission, will be lost.' etc. In the Vinaya Commentary, it is also said, 'Except for nocturnal emission,' which is an example, and this principle also applies to other impure behaviors. Here, it is mentioned because of the topic of discussion. Separately explain this meaning. Second, the classification of transgressions: which are transgressions, and which are not. First, the transgression itself, then the severity of the transgression, and the method of eliminating misdeeds. Pouring out semen is for the purpose of sowing seeds, which comes from the story of the sage Gautama. Regarding 'medicine,' the Vinaya-vibhaṅga commentary says, 'If it is thought that extracting semen is beneficial.' Regarding 'for examination,' the Vinaya-vibhaṅga says, 'There are five types of semen: blue, yellow, red, thick, and thin. The semen of a universal monarch and his eldest son is blue.' Yellow is that of a universal monarch...

---

་རྒྱལ་པོའི་བུ་གཞན་པ་དག་གིའོ། །དམར་པོ་ནི་སྣ་ཆེན་པོ་ལ་གཏོགས་པ་འཁོར་ལོའི་མཐའ་པའིའོ། །སྐ་བ་ནི་དབང་པོ་ཡོངས་སུ་སྨིན་པ་རྣམས་ཀྱིའོ། །སླ་བ་ནི་དབང་པོ་ཡོངས་སུ་མ་སྨིན་པ་རྣམས་ཀྱིའོ། །བུད་མེད་ཀྱིས་དུབ་པ་དང་ཁུར་གྱིས་དུབ་པ་ལ་སོགས་པ་ཡང་སླ་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་འབྱིན་པ་ལྔ་པོ་དེ་དག་ལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་གྱུར་པ་དེ་ཐམས་ཅད་བྱེ་བྲག་གམ་ཁྱད་པར་མེད་དོ། །འདི་ལའང་གཞིའི་ཡན་ལག་གཞན་མ་ཚང་ན་ལྷག་མ་དངོས་འབྱུང་བ་མ་ཡིན་ནོ། །རྣམ་པ་གང་གིས་འབྱིན་ན་ལྷག་མར་འགྱུར་ཞེ་ན། རེག་པས་སོ། །བརྩལ་བས་སོ་ཞེས་པ་ཡང་དག་པར་ཉེད་པ་ལས་སོ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། བྱ་བ་དྲུད་པ་ལ་སོགས་པས་ཡིན་གྱི། ཕྲད་པ་ཙམ་གྱིས་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །གང་ལ་རེག་ཅིང་དྲུད་པའི་དངོས་པོ་ནི་རང་གི་ཡན་ལག་གི་རྣམ་པ་ལའོ་སྟེ་ཕོའི་དབང་པོ་ལས་སོ། །གང་གི་རེག་པས་ཕྱུང་ན་ལྷག་མར་འགྱུར་ཞེ་ན། ནང་གི་དངོས་པོ་རང་གཞན་གྱི་ལག་པ་འབའ་ཞིག་ཏུ་མ་ཟད་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་གྱི་དངོས་པོ་བེམས་པོ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་ངོ་། །ཕྱི་རོལ་བེམ་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། སེམས་ཅན་དུ་བགྲང་བ་དང་། སེམས་ཅན་དུ་བགྲང་བ་མ་ཡིན་པའོ། །དེ་ཡང་གོས་ལ་སོགས་པ་སེམས་ཅན་དུ་བགྲང་བ་མ་ཡིན་པས་ཕྱུང་ཡང་ལྷག་མར་མི་འགྱུར་གྱི། ད་ལྟར་རམ་སྔོན་སེམས་ཅན་དུ་ 6-334a བགྲང་བ་སྟེ་གསོན་པོའི་ཡན་ལག་གམ་རོའི་ལག་པ་ལ་སོགས་པས་ཀྱང་ཕྱུང་བས་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པས་སོ། །སེམས་ཅན་དུ་བགྲང་བས་སོ། །དེའི་རྣམ་པར་གནས་པས་སོ། །ཞེས་སེམས་ཅན་གྱི་གཟུགས་ཡིན་པར་ཤེས་པ་ལ་བྱ་སྟེ་ལུས་དང་ཡན་ལག་གི་ཤ་དང་། རུས་པར་ཤེས་པའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འོན་ཀྱང་བྱིས་པའམ་གྲོག་སྦུར་ལྟ་བུའི་ཤ་རུས་གང་ཡིན་ངོ་ཤེས་པས་ཕྱུང་ཡང་ལྷག་མར་མི་འགྱུར་བས། སེམས་ཅན་དུ་བགྲང་བ་དེའི་རྣམ་པར་གནས་པ་ཞེས་པ་འདིས་རྟེན་རུང་གི་ཚད་དུ་ལོངས་པའི་ལུས་ལས་མ་ཉམས་པར་གནས་པར་ཕྱུང་ན་ལྷག་མ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཡན་ལག་གང་ཡང་རུང་བ་རང་གི་རྣམ་པ་ལས་མ་ཉམས་པར་རེག་པས་ཕྱུང་ན་ཡང་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་གྱི། ལག་པ་ཁོ་ནས་རེག་པས་ཕྱུང་བར་མ་ཟད་དོ། །ལུས་ཀྱི་རྣམ་པ་ལས་ཉམས་པས་ཕྱུང་ན་སྦོམ་པོ་སྟེ། ཤའི་དུམ་བུ་ནི་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །ཡན་ལག་གི་ཕྱོགས་ཀུན་རིལ་གྱིས་བཅང་བ་དང་། རིལ་གྱིས་དམ་དུ་བཅང་པ་གཉིས་མེད་པར་ཕྱོགས་གཅིག་བཅང་བ་དང་། ཕྱོགས་གཅིག་བསྡམས་པས་ཕྱུང་ན་ཡང་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ། །དང་པོ་ཕོ་མོ་སྤྲད་པའི་གནས་སྐབས་ན་རེག་པའི་བྱེ་བྲག་སྐྱེ་བར་འགྱུར་བ་ངེས་པར་མྱོང་བའི་བདེ་བ་དང་། བར་དུ་ཁུ་བ་འབྱུང་ཁའི་གནས་སྐབས་ན་ཁུ་བ་བྱུང་ལ་ཐུག་པའི་བདེ་བ་དང་། ཐ་མར་འདོད་ཆགས་ཀྱི་གདུང་བ་དང་བྲལ་བའི་གནས་སྐབས་ན་ངད་ལས་པའི་བདེ་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་

【現代漢語翻譯】 還有其他王子們。 紅色屬於偉大的種姓，是輪的邊緣。 成熟者屬於根基完全成熟的人。 不成熟者屬於根基尚未完全成熟的人。 佛陀說，被女人或負擔所困擾也屬於不成熟者。 因此，在這五種排出物中，所有成為僧團殘餘者，沒有區別或特殊之處。 如果此處的其他基礎要素不完整，則實際的殘餘物不會發生。 以何種方式排出才會變成殘餘物呢？ 通過觸控。通過摩擦，即通過完全揉搓。正如論疏中所說：'通過拖動等行為，而不僅僅是通過接觸。' 觸控和摩擦的物體是什麼呢？是自己肢體的形態，即男性的性器官。 通過觸控什麼而排出才會變成殘餘物呢？不僅是內部物體，自己或他人的手，還有外部的無生命物體。 外部無生命物體有兩種：被認為是生物的和不被認為是生物的。 因此，即使通過衣服等不被認為是生物的東西排出，也不會變成殘餘物。但是，如果通過現在或以前被認為是生物的東西，即活著的肢體或屍體的手等排出，則會產生殘餘物。 被認為是生物的。存在於其形態中。這意味著知道它是生物的身體。這意味著知道它是身體、肢體的肉和骨頭。' 然而，即使通過辨認出是兒童或螞蟻等生物的肉和骨頭排出，也不會變成殘餘物。因此，'被認為是生物的，存在於其形態中'，這意味著如果從身體中排出，而身體尚未失去其作為可依賴之物的程度，則會變成殘餘物。論疏中說：'如果通過觸控排出任何尚未失去其自身形態的肢體，也會變成僧團殘餘，而不僅僅是通過觸控手排出。如果通過失去身體形態的東西排出，則是粗大的。肉塊是粗大的。' 如果肢體的所有部分都被完全抓住，或者被完全緊緊抓住，沒有兩者，如果抓住一個部分，或者捆綁一個部分並排出，也會變成僧團殘餘。 首先，在男女交合的情況下，一定會體驗到觸控差異所產生的快樂；其次，在精液即將射出的情況下，會體驗到精液射出時的快樂；最後，在擺脫慾望痛苦的情況下，會體驗到平靜的快樂。

【English Translation】 Also, the other sons of the king. Red belongs to the great lineage, it is the edge of the wheel. The mature ones belong to those whose faculties are fully developed. The immature ones belong to those whose faculties are not yet fully developed. The Buddha said that being troubled by women or burdens also belongs to the immature. Therefore, in these five types of emission, all that becomes a Sangha residue has no distinction or particularity. If the other foundational elements are not complete here, the actual residue does not occur. In what way does emission become a residue? By touching. By rubbing, that is, by completely kneading. As stated in the commentary: 'By actions such as dragging, not merely by touching.' What is the object that is touched and rubbed? It is the form of one's own limb, that is, the male organ. By touching what does emission become a residue? Not only internal objects, one's own or another's hands, but also external inanimate objects. External inanimate objects are of two types: those considered sentient and those not considered sentient. Therefore, even if emission occurs through something not considered sentient, such as clothing, it does not become a residue. However, if it occurs through something now or previously considered sentient, such as a living limb or the hand of a corpse, it generates a residue. 'Considered sentient. Existing in its form.' This refers to knowing that it is the form of a sentient being, that is, knowing it is the flesh and bones of the body and limbs. However, even if emission occurs through recognizing the flesh and bones of a child or an ant, it does not become a residue. Therefore, 'considered sentient, existing in its form' means that if it is emitted from a body that has not lost its capacity as a basis for reliance, it becomes a residue. The commentary states: 'If any limb is touched and emitted without losing its own form, it also becomes a Sangha residue, not just by touching with the hand. If it is emitted by losing the form of the body, it is coarse. A piece of flesh is coarse.' If all parts of a limb are completely grasped, or completely tightly held, without both, if one part is grasped, or one part is bound and emitted, it also becomes a Sangha residue. Firstly, in the state of union between male and female, the pleasure arising from the difference in touch is certainly experienced; secondly, in the state just before ejaculation, the pleasure of reaching ejaculation is experienced; finally, in the state of being free from the suffering of desire, the pleasure of calmness is experienced.

---

ལ་ཡིད་གཏད་ཅིང་ཡིད་ཀྱིས་རོ་མྱོང་བ་དག་ཀྱང་མེད་པར་ཡང་ངོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ། དེ་གསུམ་གང་རུང་མེད་པའམ་གསུམ་ཀ་མེད་པར་ཕྱུང་ན་ཡང་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ། །འདི་ལ་དེ་རྣམས་གསུམ་ཀ་ཡོད་པའི་མུ་དང་། གསུམ་ཀ་མེད་པའི་མུ་དང་། གཉིས་ཡོད་དེ། རེ་རེ་མེད་པའི་མུ་དང་། གསུམ་པ་གཅིག་ 6-334b ཡོད་གཉིས་མེད་པའི་མུ་སྟེ་མུ་བརྒྱད་ཀ་ཡང་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ། །ཊཱི་ཀར། འབྱིན་པའི་སྐབས་འདི་ལ་ཡན་ལག་བཅུ་སྟེ་ཕྱུང་བ་དང་། དེར་འདུན་པ་དང་། རང་གི་ཁུ་བ་དང་། དང་པོ་དང་། རེག་པ་དང་། བརྩལ་བ་དང་། ཡན་ལག་གི་རྣམ་པ་དང་། ཕྱི་རོལ་གྱིས་དང་། སེམས་ཅན་དུ་བགྲང་བས་དང་། དེའི་རྣམ་པར་གནས་པས་ཏེ་ཡན་ལག་བཅུ་པོ་དེ་དག་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་ཞིག་མ་ཚང་ན་ནི་ཉེས་པ་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་བྱ་བའི་ལྟུང་བར་འགྱུར་ཏེ་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །དང་པོའི་གནས་ནས་མ་འཕོས་ཏེ་རྩའི་སྦུབས་སུ་མ་འོངས་པ་ཕྱུང་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཤུགས་ཀྱི་གནས་སྐབས་ནི། དང་པོའི་གནས་ནས་ཁུ་བ་འཕོས་མ་ཟིན་ཅིང་འཕོ་ལ་ཁད་པ་སྟེ། དེའི་སྐབས་སུ་ཡིད་ཀྱིས་བཏང་སྟེ་ལུས་ཀྱིས་བརྩལ་བ་བཏང་ན་སྦྱོར་བ་སྔ་མའི་དབང་གིས་ཁུ་བ་བྱུང་ཡང་ལྟུང་བ་རྫོགས་པར་མ་བྱས་པ་ཉིད་དོ་སྟེ་སྦོམ་པོའོ། །འབྱིན་པའི་བསམ་པས་དགེ་སློང་གིས་གར་བྱེད་པ་དང་། རབ་ཏུ་གར་བྱེད་པ་གཉིས་ལ་ནི་ན་སྨད་པ་ཉིད་དོ། །གར་གཉིས་སྨོས་པ་ནི་ཅུང་ཟད་དང་ཤས་ཆེར་གར་བྱེད་པའི་ཁྱད་པར་ལ་དུལ་བའི་ལྷས་བཤད་དོ། །འབྱིན་བསམ་གྱིས་ནམ་མཁའ་ལ་སྐེད་པ་བསྐྱོད་པས་ཕྱུང་ན་ན་སྨད་པའོ། །ཕོའི་དབང་པོ་ལས་ཕྱོགས་གཞན་བརླའི་ཕྱོགས་ལ་སོགས་པ་དག་ཏུ་རེག་ཅིང་མཉེད་པས་ཕྱུང་ན་ན་སྨད་པའོ། །རྒྱུན་ལས་བཟློག་པའི་ཕྱོགས་སུ་ཕོའི་དབང་པོ་གཏོད་པས་ཕྱུང་ན་ན་སྨད་པའོ། །རླུང་གི་རྫི་ཕྱོགས་མ་ཡིན་པར་དབང་པོ་གཏད་དེ་ཕྱུང་ན་ཡང་སྦོམ་པོའོ། །མདོ་འདི་གཉིས་ཀ་ལ་ན་སྨད་བསྐྱེད་པར་གསུངས་པ་ནི་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པ་ལ་དགོངས་སོ། །འཁྲིག་པའི་ལོངས་སྤྱོད་མངོན་དུ་གྱུར་པར་ངེས་པར་མྱོང་བ་བྱེ་བྲག་ངེས་པར་མྱོང་བ་དང་། བྱུང་ལ་ཐུག་པ་ལ་སོགས་པའི་བདེ་བ་ 6-335a ཉམས་སུ་མྱོང་བ་ལ་ཡིད་གཏད་ཅིང་ཡིད་ཀྱིས་རོ་མྱོང་བ་ནན་ཏན་གྱིས་བསྒྲུབ་པས་ཕྱུང་ན་ཡང་ན་སྨད་པའོ། །དང་པོའི་གནས་ལས་ཁུ་བ་འཕོས་ཏེ་རྩའི་སྦུབས་སུ་འོངས་ཟིན་པ་དབང་པོའི་སྒོར་ཕྱུང་ན་ཡང་ན་སྨད་པའོ། །ཆགས་པའི་སེམས་དང་ལྡན་པ་ཉིད་ན་ཞེས་པ་ནི་དབྱུང་བའི་སེམས་ཏེ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། ཁུ་བ་འབྱིན་པའི་འདོད་ཆགས་ཀྱིས་ཞེས་སོ། །དེས་ན་ཆགས་སེམས་དང་བཅས་ནས་གཞལ་བའི་ཚད་ཉིད་ཀྱིས་རེག་པ་ནི་ལྷག་མའི་སྦྱོར་བ་མ་ཡིན་པ་མ་ཡིན་ནོ། ། 說除離惡作 གསུམ་པ་ནི། འདོད་ཆགས་ཀྱི་སེམས་ཀྱིས་རང་ངམ་

【現代漢語翻譯】 如果依賴於（性行為的）快樂，並且以意識體驗（性行為的）滋味，或者沒有上述情況，將之前的內容附加到後面。如果缺少這三種情況中的任何一種，或者三種情況全部缺少，那麼就會構成僧殘罪。對於此罪，存在三種情況都具備的情況，三種情況都不具備的情況，以及具備兩種情況的情況，即缺少其中一種情況，以及具備第三種情況但缺少另外兩種情況。這八種情況都會構成僧殘罪。 《根本說一切有部毗奈耶》的註釋中說：『在射精的情況下，有十個因素：射精的行為，對此的意願，自身的精液，最初的階段，接觸，努力，因素的性質，外部因素，被視為有情眾生，以及處於那種狀態。如果這十個因素中的任何一個不完整，那麼就會構成粗罪，而不是僧殘罪。』也就是說，如果精液沒有從最初的位置移動，也沒有進入根部的空腔就射出，那麼就會構成僧殘罪。 第二種情況是，力量的狀態是指精液尚未從最初的位置移動，但即將移動的狀態。在這種情況下，如果通過意識放棄（性行為），並通過身體停止努力，即使由於先前的行為而產生了精液，也不會構成完整的墮落，而是粗罪。如果比丘以射精的想法跳舞或過度跳舞，那麼就會構成墮罪。杜爾瓦（調伏天）解釋說，提到兩種舞蹈是爲了區分稍微跳舞和大量跳舞的情況。如果以射精的想法在空中移動腰部而射精，那麼就會構成墮罪。如果從男性的性器官接觸或摩擦其他部位，如大腿等而射精，那麼就會構成墮罪。如果將男性的性器官插入與通常相反的方向而射精，那麼就會構成墮罪。如果將性器官插入非排氣方向而射精，那麼也會構成粗罪。這兩部經都說會產生墮罪，這是指最終完成的情況。如果依賴於體驗性行為的快樂，並且以意識體驗性行為的滋味，努力追求，或者精液已經從最初的位置移動並進入根部的空腔，然後從性器官的孔口射出，那麼也會構成墮罪。所謂『具有貪慾之心』，指的是射精的想法。在《毗奈耶分別經》的解釋中說：『由於射精的貪慾。』因此，如果帶著貪慾之心，以測量的程度進行接觸，那麼就不是僧殘罪的結合。 第三，說除離惡作。以貪慾之心，自己或……

【English Translation】 If one relies on the pleasure (of sexual activity) and experiences the taste (of sexual activity) with consciousness, or even without the aforementioned, attaching the previous content to the latter. If any of these three conditions are missing, or if all three conditions are missing, then it constitutes a Sanghavasesa offense. For this offense, there is a case where all three conditions are present, a case where all three conditions are absent, and a case where two conditions are present, i.e., one condition is missing, and a case where the third condition is present but the other two are missing. All eight of these cases constitute a Sanghavasesa offense. The commentary on the 《Mulasarvastivada Vinaya》 states: 'In the case of ejaculation, there are ten factors: the act of ejaculation, the intention for it, one's own semen, the initial stage, contact, effort, the nature of the factor, external factors, being considered a sentient being, and being in that state. If any of these ten factors are incomplete, then it constitutes a Thullaccaya offense, not a Sanghavasesa offense.' That is to say, if the semen does not move from its initial position and is not ejected into the cavity of the root, then it constitutes a Sanghavasesa offense. The second case is that the state of power refers to the state where the semen has not yet moved from its initial position but is about to move. In this case, if one abandons (sexual activity) through consciousness and stops the effort through the body, even if semen is produced due to previous actions, it will not constitute a complete downfall, but a Thullaccaya offense. If a Bhikshu dances or excessively dances with the intention of ejaculating, then it constitutes a Patayantika offense. Durva (the god of taming) explained that mentioning two types of dancing is to distinguish between dancing slightly and dancing extensively. If one moves the waist in the air with the intention of ejaculating and ejaculates, then it constitutes a Patayantika offense. If one touches or rubs other parts, such as the thighs, from the male sexual organ and ejaculates, then it constitutes a Patayantika offense. If one inserts the male sexual organ in the opposite direction to the usual and ejaculates, then it constitutes a Patayantika offense. If one inserts the sexual organ in a non-exhalation direction and ejaculates, then it also constitutes a Thullaccaya offense. Both of these sutras state that a Patayantika offense will be produced, which refers to the case of final completion. If one relies on experiencing the pleasure of sexual activity and experiences the taste of sexual activity with consciousness, striving diligently, or if the semen has already moved from its initial position and entered the cavity of the root, and then is ejected from the orifice of the sexual organ, then it also constitutes a Patayantika offense. The so-called 'having a mind of desire' refers to the thought of ejaculating. In the explanation of the 《Vinaya Vibhanga》, it says: 'Due to the desire for ejaculation.' Therefore, if one touches with a measured degree with a mind of desire, then it is not a combination of Sanghavasesa offense. Third, saying to remove evil deeds. With a mind of desire, oneself or...

---

གཞན་གྱི་ཕོ་མཚན་ལ་མིག་གིས་བལྟ་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །རྒྱུན་དང་རྫིའི་ཕྱོགས་སུ་གཏོད་པ་ཉེས་བྱས་སུ་ཡང་ངོ་། །འདིར་རྒྱུན་དང་རྫི་ཕྱོགས་སུ་གཏོད་པ་གཉིས་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་པ་ནི་མཐར་ཐུག་མ་གྲུབ་པ་ལ་དགོངས་སོ། ། 因何非罪 གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་གིས་བང་བརྒྱུགས་པ་དང་། མཆོང་བ་ལ་སོགས་པས་ཕོའི་དབང་པོ་ལ་བརླ་དང་གོས་ཀྱིས་རེག་པ་དང་། བསྲོ་ཁང་བསྟེན་པ་ན་བསྐུ་མཉེ་ལ་སོགས་པའི་ཆེད་དུ་གཞན་གྱིས་རེག་པ་དང་། གསང་གནས་ཀྱི་ཕྱོགས་སུ་གཡན་པ་ཕྲུག་པ་དག་གིས་ཆེད་དུ་མ་བསམ་པར་བབ་ཅོལ་དུ་དབྱུང་བ་དེའི་དོན་མ་ཡིན་པར་དགེ་སློང་བང་བརྒྱུགས་པ་དང་། གཡན་པ་ཕྲུག་པ་ལ་སོགས་པའི་བྱ་བ་ལ་ཞུགས་པས་ཁུ་བ་བྱུང་བ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་སྟེ་ཀུན་སློང་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་དག་ལ་རོ་མྱང་བར་བྱེད་ན་ནི། སྦྱོར་བ་མེད་པར་ཕྱུང་བ་ལ། རོ་མྱང་བ་ནི་དེ་དང་ལྡན་ཅེས་འཆད་པར་འགྱུར་བ་བཞིན་ནོ། །བུད་མེད་ཀྱི་གཟུགས་སྒྲ་དྲི་རོ་རེག་བྱ་སྟེ་ཡུལ་ལྔ་ལས་རེག་བྱ་མ་ཡིན་པ་གཟུགས་སྒྲ་དྲི་རོ་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་ལས་བབ་ཅོལ་དུ་ཁུ་བ་བྱུང་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །རེག་བྱ་ལོགས་སུ་དགར་བ་ནི་རེག་བྱ་དེ་ཆགས་པའི་ཡུལ་གྱི་གཙོ་བོ་ཡིན་པས་ 6-335b རེག་ན་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བའོ། །ཆགས་སེམས་མེད་ཀྱང་བུད་མེད་ལ་རེག་པ་བཀག་ཅིང་ཆགས་སེམས་མེད་པར་ཅུང་ཟད་ལྟ་བ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་ལས། རི་མོར་བྲིས་པའི་བུད་མེད་ལའང་། །མིག་གིས་ལྟ་བར་མི་བྱེད་དེ། །འཇིག་རྟེན་འདོད་པ་དབང་བཅོམ་པ། །དེ་ལྟ་བུ་ནི་གྲོལ་ཞེས་བྱ། །ཞེས་གསུངས་པས་ཆེད་དུ་བལྟ་བར་མི་བྱའོ། །ཆགས་སེམས་ཀྱིས་བུད་མེད་ཀྱི་གཟུགས་བལྟའོ་སྙམ་ཞིང་བབ་ཅོལ་དུ་ཁུ་བ་བྱུང་ན་ཉེས་བྱས་ཏེ། གཞི་ལ་ཆགས་པའི་སེམས་ཀྱིས་བུད་མེད་ལ་མིག་གཏད་དེ་བལྟ་བར་མི་བྱ་ན་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །སྔོན་བུད་མེད་ལ་སྤྱད་པ་ལྟ་བུའི་རེག་བྱ་དང་། རེག་བྱ་མ་ཡིན་པ་བཞི་སྟེ། བུད་མེད་ཀྱི་ཡུལ་ལྔ་པོ་སྔོན་མྱོང་བ་ཕྱིས་དྲན་པས་བབ་ཅོལ་དུ་ཁུ་བ་བྱུང་བ་དེ་ལ་ཡང་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །འབྱིན་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་རྣམ་པར་འབྱེད་པའོ།། །། གཉིས་པ། ཞུ་བ་ལས། སྐབས་གཉིས་ཁྱད་པར་ངོས་བཟུང་དང་། །སེལ་བ་ཟུར་དུ་བསྟན་པའོ། ། 決定二中差別 དང་པོ་ནི། ཤུགས་ཀྱི་གནས་སྐབས་ཞེས་པ་དང་། སྦུབས་སུ་འོངས་པའོ་ཞེས་སྔར་སྨོས་ན། དེ་གཉིས་ཀྱི་གནས་སྐབས་དེ་རང་གང་ཞེ་ན། སྐད་ཅིག་གཉིས་པ་ལ་ཁུ་བ་རང་གི་གནས་ནས་འཕོ་བར་འགྱུར་བ་དང་། རང་གི་གནས་ནས་འཕོས་མ་ཐག་པ་ནི་གོ་རིམ་བཞིན་དུ་ཤུགས་དང་། སྦུབས་སུ་འོངས་པའི་གནས་སྐབས་ཞེས་བརྗོད་དོ། །མདོ་འདི་ལྟར་འདོན་ན་བདེ་སྟེ། འཕོ་བར་འགྱུར་བ་ནི་ཤུགས་དང་། འཕོས་མ་ཐག་པ་ནི་སྦུབས་སུ་འོངས་པའོ་ཞེས་སོ། ། 另說除離 གཉི

【現代漢語翻譯】 如果用眼睛看別人的性器官，就犯了輕罪。如果持續地或朝向精液流出的方向看，也犯了輕罪。這裡說持續地或朝向精液流出的方向看是輕罪，是指最終沒有成功的情況。 什麼情況下不算犯罪？ 第二種情況是：比丘在奔跑、跳躍等活動中，大腿或衣服觸碰到性器官；或者在浴室中，爲了按摩等目的被他人觸碰；或者在抓撓私處時，無意中排出精液，這些情況都不是爲了性行為，比丘在奔跑或抓撓等活動中射精，因為沒有動機，所以不算犯戒。如果對這些行為感到快樂，就像沒有性行為而射精，卻說自己享受了性行為一樣。如果因為看到女性的形體、聲音、氣味、味道，也就是五種感官對像中除了觸覺以外的四種而無意中射精，也不算犯戒。單獨區分觸覺是因為觸覺是慾望的主要對象，如果觸碰，就會犯下學習規則中的輕罪。即使沒有慾望，觸控女性是被禁止的，但如果沒有慾望，稍微看一眼也沒有罪過。《念住經》中說：『即使是畫在圖畫上的女人，也不應該用眼睛去看，因為世間的慾望會征服他，這樣的人才能解脫。』所以不應該特意去看。如果心懷慾望地想看女性的形體，卻無意中射精，就犯了輕罪。因為經中說，不應該因為對基礎的慾望而盯著女性看。如果回憶起以前與女性的性行為，或者回憶起女性的五種感官對象，無意中射精，也不算犯戒。這是關於僧團驅逐殘餘罪的比丘的詳細解釋。 第二，關於請求：區分兩種情況的差別，並單獨指出排除的情況。 決定二中差別 第一種情況是：之前提到的『力量的狀態』和『進入管道』，這兩種狀態具體指什麼？指的是在第二個剎那，精液從自身的位置移動，以及剛從自身的位置移動的狀態，依次被稱為力量的狀態和進入管道的狀態。如果這樣唸誦經文會更方便：移動是力量，剛移動是進入管道。 另說除離 第二種情況是：

【English Translation】 Looking at another's genitals with the eyes is a minor offense. Continuously or directing the gaze towards the direction of semen emission is also a minor offense. Here, stating that continuously or directing the gaze towards the direction of semen emission is a minor offense refers to situations where the ultimate goal is not achieved. What circumstances do not constitute an offense? The second situation is: When a Bhikshu touches his genitals with his thighs or clothes while running or jumping; or when being touched by others for the purpose of massage in a bathhouse; or when scratching the genital area and unintentionally ejaculating, these situations are not for the purpose of sexual activity. If a Bhikshu ejaculates while running or scratching, it is not a transgression because there is no intention. If one feels pleasure from these actions, it is like ejaculating without sexual intercourse and claiming to have enjoyed sexual intercourse. If one unintentionally ejaculates from seeing a woman's form, sound, smell, taste, i.e., the four sensory objects other than touch, it is not a transgression. Separating touch is because touch is the main object of desire, and if touched, it becomes a minor offense in the training rules. Even without desire, touching a woman is prohibited, but if there is no desire, looking slightly is not an offense. The Sutra on Mindfulness states: 'Even a woman painted in a picture should not be looked at with the eyes, for worldly desires will conquer him; such a person is liberated.' Therefore, one should not intentionally look. If one intends to look at a woman's form with desire and unintentionally ejaculates, it is a minor offense. Because the Sutra says that one should not stare at a woman with desire for the base. If one recalls previous sexual acts with a woman, or recalls the five sensory objects of a woman, and unintentionally ejaculates, it is also not a transgression. This is a detailed explanation of the Sangha expelling a Bhikshu with residual offenses. Secondly, regarding the request: Distinguish the differences between the two situations and separately point out the excluded situations. Determining the Differences in Two The first situation is: What exactly do the previously mentioned 'state of force' and 'entering the tube' refer to? It refers to the state where, in the second instant, the semen moves from its own position, and the state immediately after moving from its own position, which are respectively called the state of force and the state of entering the tube. It would be easier to recite the Sutra like this: Moving is force, and just moving is entering the tube. Separately Explaining Exclusion The second situation is:

---

ས་པ་ནི། དབྱུང་བའི་ཆེད་དུ་ཐོག་མར་བརྩམ་པ་ཙམ་ན་སྦྱོར་བ་སྦོམ་པོ་ཉིད་མ་ཡིན་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀར། ཤུགས་ཀྱིས་གནས་སྐབས་སུ་བཏང་ན་རྫོགས་པར་མ་བྱས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་བྱ་བ་དེས་ནི། འཕོ་བར་འགྱུར་བའི་སྐབས་ལ་སྦོམ་ 6-336a པོར་བསྟན་ཏོ། །མདོ་འདི་ནི་འཕོ་བར་འགྱུར་བའི་གནས་སྐབས་དེའི་སྔ་རོལ་དུ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་སྙམ་པའི་བློ་གྲོས་དེ་བསལ་བའི་ཕྱིར་བྱས་པ་ཡིན་ཏེ་ཞེས་སོ། །གཉིད་མ་ལོག་པའི་སྦྱོར་བ་མེད་པར་གཉིད་ལོག་དུས་སུ་ཕྱུང་བ་ལ་ཁུ་བ་འབྱུང་བཞིན་གཉིད་སད་པ་ན་རོ་མྱོང་བ་དང་། བབ་ཅོལ་དུ་རོ་མྱང་བ་ནི་སྦྱོར་བ་དེ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དོ་སྟེ་སྦོམ་པོའོ། །ཞུ་འགྲེལ་ལས། རོ་མྱོང་བ་ཙམ་གྱིས་ནི་ལྟུང་བ་སྦོམ་པོར་རིག་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ལུས་དང་ངག་གི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལུས་ངག་གི་བྱེད་པ་མེད་པའི་རོ་མྱང་བ་ལ་ནི་ཡིད་ཀྱིས་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་རྣམ་པར་གནས་ཞེས་བཤད་དོ། །བླ་མ་རྣམས་ཀྱང་དེ་དང་མཐུན་པར་འདི་ལ་འབྱིན་པའི་སྦོམ་པོ་མཚན་ཉིད་པ་མི་བསྐྱེད་དེ་འབྱིན་པའི་ཀུན་སློང་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་ཕྱུང་ཟིན་རོ་མྱང་བ་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་ལ་མིང་སྦོམ་པོར་བཏགས་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །རང་གི་ཡན་ལག་གི་རྣམ་པ་ཕྱོགས་གཅིག་ཅུང་ཟད་མཉེད་པ་དང་། ཕྱོགས་ཐམས་ཅད་ནས་བསྡོམས་པས་ཡོངས་སུ་མཉེད་པ་དང་འཚིར་བ་དང་གསུམ་པོ་བདག་གིར་བྱས་ན་སྦོམ་པོའོ། །དེ་གསུམ་ལ་འདིའི་ལྟུང་བ་མི་རྫོགས་པ་ནི་བརྩལ་བ་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་རོ། །རང་གི་ཡན་ལག་གི་རྣམ་པ་དེ་ལས་སུ་རུང་བ་ལ་སེམས་ཅན་དུ་བགྲང་བ་ལག་པ་ལ་སོགས་པས་ནོམ་པ་སྦོམ་པོའོ། །འདི་ནི་སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོ་སྟེ། ལས་སུ་རུང་བའི་གནས་སྐབས་དེ་ན་ནོམ་པ་འབྱུང་ཉེ་བས་ལས་སུ་མི་རུང་བ་ལ་ནོམ་པ་ཡང་མཚོན་པའོ། །ཊཱི་ཀར། སེམས་ཅན་དུ་བགྲང་བ་མ་ཡིན་པས་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །སྨན་གྱིས་འབྱིན་ནའོ་ཞེས་པ་ལ་ཊཱི་ཀར། སྦོམ་པོའོ་ཞེས་བྱ་བར་སྦྱར་རོ། །ཞེས་སོ། །ཞུ་འགྲེལ་ལས། སྨན་ནི་ན་ན་ཀའི་འདབ་མ་ལ་སོགས་པས་ཁུ་བ་འབྱུང་བར་བྱེད་པའོ་ཞེས་བཤད་དོ། ། 6-336b དགེ་སློང་གིས་གཞན་གྱི་ཡན་ལག་གི་རྣམ་པ་ལས་ཀྱང་འབྱིན་ན་སྦོམ་པོའོ། །ཊཱི་ཀར། འགྱུར་བ་ཡོད་ཀྱང་རུང་མེད་ཀྱང་རུང་སྦོམ་པོ་སྟེ་ཤིན་ཏུ་སྨད་པར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོ། །འབྱིན་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ཞུ་བའི་སྐབས་སོ། ། 調教品所詮 གསུམ་པ་འདུལ་བྱེད་ལ། དངོས་གཞི་ཉིད་ཀྱི་ལྟུང་བ་བཤད། །ལྟུང་བའི་ན་སྨད་བསྟན་པ་དང་། །ལྟུང་བ་མེད་པའི་རྣམ་བཞག་གོ། དང་པོ་ནི། སེམས་ཅན་དུ་བགྲང་བས་སོ། །དེའི་རྣམ་པར་གནས་པས་སོ། །ཞེས་སྔར་སྨོས་པའི་སྤྲོས་པ་ནི་བུད་མེད་ལ་སོགས་པའི་རོ་རྣམ་པར་བརྔོས་པ་ལ་སོགས་དང་ཞེས་བྱ་བའི་སོགས་སྒྲས་ནི་རྣམ་པར་རྣག་པ་དང་

【現代漢語翻譯】 至於排出（精液）的情況：僅僅是爲了排出而最初開始嘗試時，並非一定是粗罪。 टीका（梵文，天城體，梵文羅馬擬音，註釋）：如果順勢而為，沒有完全完成，那麼就意味著在即將轉變的時刻，已經顯示出了粗罪。這部經是爲了消除在即將轉變的時刻之前，認為自己犯了輕罪的想法。如果沒有不睡的努力，在睡著時排出，當精液流出時醒來，體驗到性快感，或者隨意地體驗性快感，那麼就與粗罪相符。釋論中說：僅僅體驗性快感並不被認為是粗罪，因為沒有身體和語言的表意行為。對於沒有身體和語言行為的性快感體驗，據說意識中存在著罪過。上師們也一致認為，這不會產生排出（精液）的粗罪特徵，因為沒有排出的動機。因此，據說排出后體驗性快感被稱為學處的輕罪。如果自己身體的一部分被稍微愛撫，或者所有部分被加在一起完全愛撫和擠壓，這三種行為如果自己做了，就是粗罪。這三種行為沒有完成墮落，因為努力不完整。如果將自己身體的一部分視為可用的眾生，例如用手觸控，就是粗罪。這是努力的粗罪，因為在可用的情況下，觸控接近發生，這也象徵著不可用的情況下的觸控。 टीका（梵文，天城體，梵文羅馬擬音，註釋）中說：如果不是視為眾生，那就是輕罪。至於用藥物排出， टीका（梵文，天城體，梵文羅馬擬音，註釋）中說：要與粗罪結合。釋論中說：藥物是指用nānāka的葉子等使精液流出的東西。比丘如果從他人的身體部位排出（精液），也是粗罪。 टीका（梵文，天城體，梵文羅馬擬音，註釋）中說：無論是否有變化，都是粗罪，因為這是非常可恥的。這是請求恢復僧團殘罪的情況。 品所詮 第三（部分）是關於調伏的對象。主要講述了墮落本身，揭示了墮落的下部，以及沒有墮落的分類。 第一（部分）：通過視為眾生。通過存在於其狀態中。正如之前提到的，詳細的解釋是指女性等人的身體被烤制等，以及「等」字所代表的膿液等。

【English Translation】 As for the situation of discharging (semen): merely starting to try for the purpose of discharging is not necessarily a gross offense. Ṭīkā (Sanskrit, Devanagari script, Roman transliteration of Sanskrit, commentary): If it is done opportunistically, without being completely finished, then it means that at the moment of transformation, a gross offense has been shown. This sūtra is to eliminate the thought of having committed a minor offense before the moment of transformation. If there is no effort to stay awake, and one discharges while asleep, and wakes up when semen flows out, experiencing sexual pleasure, or casually experiencing sexual pleasure, then it is in accordance with a gross offense. The commentary says: Merely experiencing sexual pleasure is not considered a gross offense, because there is no expressive behavior of body and speech. For the experience of sexual pleasure without bodily and verbal actions, it is said that a transgression exists in the mind. The lamas also agree that this does not create the characteristic of a gross offense of discharging (semen), because there is no motivation to discharge. Therefore, it is said that experiencing sexual pleasure after discharging is called a minor offense of the training. If one's own body part is slightly caressed on one side, or all parts are added together and completely caressed and squeezed, if one does these three actions oneself, it is a gross offense. These three actions do not complete the downfall because the effort is incomplete. If one regards one's own body part as an available sentient being, such as touching with the hand, it is a gross offense. This is the gross offense of effort, because in the available situation, touching is close to happening, which also symbolizes touching in the unavailable situation. Ṭīkā (Sanskrit, Devanagari script, Roman transliteration of Sanskrit, commentary) says: If it is not regarded as a sentient being, then it is a minor offense. As for discharging with medicine, Ṭīkā (Sanskrit, Devanagari script, Roman transliteration of Sanskrit, commentary) says: It should be combined with a gross offense. The commentary says: Medicine refers to things that cause semen to flow out, such as the leaves of nānāka. If a bhikṣu discharges (semen) from another person's body part, it is also a gross offense. Ṭīkā (Sanskrit, Devanagari script, Roman transliteration of Sanskrit, commentary) says: Whether there is a change or not, it is a gross offense, because it is very shameful. This is the situation of requesting the remaining saṃgha offense to be restored. Subject Matter of the Chapter The third (part) is about the objects to be tamed. It mainly discusses the downfall itself, reveals the lower part of the downfall, and the classification of no downfall. The first (part): Through regarding as sentient beings. Through existing in its state. As mentioned before, the detailed explanation refers to the bodies of women, etc., being roasted, etc., and the "etc." represents pus, etc.

---

། རྣམ་པར་བམ་པ་དང་། རྣམ་པར་འབུས་གཞིགས་པ་དང་། རྣམ་པར་ཟོས་པ་དང་། རྣམ་པར་དམར་བ་རྣམས་བསྡུའོ་ཞེས་སོ། །རྣམ་པར་གཞིགས་པ་དག་དང་ཞེས་པ་ནི། ཊཱི་ཀར། རྣམ་པར་འཐོར་བ་དག་བསྡུ་སྟེ་གླང་པ་དག་བོག་པ་དང་། ཡན་ལག་དང་བྲལ་བ་ནི་རྣམ་པར་ཞིག་པ་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ཀེང་རུས་དག་དང་། མགོ་དང་། རྣ་བ་དང་། སྣ་དག་དང་། མགུལ་པའི་བར་དང་། རྩིབ་ལོགས་དང་། རྒྱབ་དང་། བྲང་དང་། གཉེར་མ་དག་དང་། སྐྲའི་གསེབ་དང་། ལག་པ་དང་། ཕྲག་པ་དང་། དཔུང་པ་དག་དང་། དཔུང་པའི་བར་དང་། རྐེད་པ་དང་། བརླ་དང་། རྐང་པ་དང་། སྒྱིད་པ་དག་དང་། སྒྱིད་པའི་བར་དུ་འབྱིན་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་དངོས་གཞིའོ། ། གཉིས་པ་ནི། སྦོམ་པོ་སྟེ། ལྭ་བ་དང་། ཕྱིང་པ་དང་། དྲེའུ་རྔོག་དང་། སྔས་ནང་ཚངས་ཅན་དང་། ཁྲི་དང་། ཁྲིའུ་དང་། སྟན་ནང་ཚངས་ཅན་དང་། ཁྲིའི་གསེབ་དང་། བུམ་པ་དང་། བུམ་བུ་དང་། བུམ་ཆུང་དང་ན་ཡམས། བུམ་པའི་བར་དང་། བྱ་མ་བུམ་དང་། ཆོལ་ཟངས་དང་། རྡོ་བ་དང་། སྐྱང་ནུལ་དང་། སྐྱང་ནུལ་གྱི་བར་དང་། སྒོ་གཏན་དང་ཞེས་ 6-337a པ་དེ་ཡན་ཆད་ནི་སེམས་ཅན་དུ་བགྲང་བས་སོ་ཞེས་པའི་སེལ་བའོ། །ཤའི་དུམ་བུ་དག་གོ་ཞེས་པ་ནི་དེའི་རྣམ་པར་གནས་པས་སོ་ཞེས་པའི་སེལ་བའོ། །རྨ་འཚིར་ནའོ་ཞེས་པ། ཊཱི་ཀར། རང་གི་ཡན་ལག་གི་རྣམ་པའི་བུ་ག་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་འདིར་རྨ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དེ་འཚིར་ན་སྦོམ་པོའོ། །གཞན་གྱི་རྨ་དེ་འཚིར་བ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། །གཞན་གྱི་ཡན་ལག་གི་རྣམ་པ་ལས་འབྱིན་ན་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་སྨྲས་པ་འདིར་ཉེས་བྱས་སུ་ཤེས་ཏེ། འདི་ནི་དེའི་སྦྱོར་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །མི་ཚངས་སྤྱོད་རྩོམ་པ་ན་བུད་མེད་ཉིད་དུ་དེས་བྱས་པའི་མོའི་དབང་པོ་འཚིར་ན་སྦོམ་པོའོ། །ཊཱི་ཀར། ལྷག་པར་སྤྱད་པ་ལ་ཞུགས་ཟིན་ནས་འཚིར་བ་ལ་ནི་མི་བྱ་སྟེ། དེའི་རྩོམ་པ་གཅིག་ཏུ་གྱུར་པའི་ཕྱིར་ལྟུང་བ་གཅིག་ཉིད་ཀྱིས་ལྷག་པར་སྤྱད་པ་ཉིད་བསྡུས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །མོ་དབང་དེར་མཐེ་བོ་འཛུད་ན་སྦོམ་པོའོ་སྟེ་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པའི་གཟུགས་བརྙན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདི་ནི་དཔེ་སྟེ་ལམ་གསུམ་དུ་ལུས་ཀྱི་ཡན་ལག་གང་འཛུད་ནའོ། །ཊཱི་ཀར། གཞུག་པར་བྱ་བ་པ་སོའི་རེང་བུ་ལ་སོགས་པའི་རྫས་གཞན་དག་ཀྱང་དེ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེས། འདི་དང་སྔ་མ་གཉིས་མི་ཚངས་སྤྱོད་ཀྱི་སྦོམ་པོ་ཡིན་གྱི་འབྱིན་པར་གཏོགས་པ་མིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པའི་དོན་དུ་དང་། དབྱུང་བའི་དོན་དུ་ཉེ་བར་འགྲོ་བ་ལ་ལམ་དུ་ཁུ་བ་ཤོར་ན་སྦོམ་པོའོ། །དེ་ཡང་མི་ཚངས་སྤྱོད་ཀྱི་ཆེད་དུ་ཉེ་བར་འགྲོ་བ་ལ་ཤོར་ན་སྦྱོར་བའི་རྣམ་པའི་སྦོམ་པོ་དང་། འབྱིན་པའི་ཆེད་དུ་ཉེ་བར་འགྲོ་བ་ལ་ཤོར་ན་དངོས་གཞིའི་རྣམ་པའི་སྦོ

【現代漢語翻譯】 被啃噬的、被蟲蛀的、被吃掉的和被損壞的都包括在內。'被損壞的'，如 टीका（梵文，ṭīkā，釋論）中所說：'被分散的包括在內，如牛被燒焦，肢體分離的被稱為被損壞的。'骨骼、頭、耳朵、鼻子、頸部、肋骨、背部、胸部、皺紋、頭髮間隙、手、肩膀、手臂、手臂間隙、腰部、大腿、腿和膝蓋，如果在這些部位之間排出，就構成了僧殘罪的基礎。 第二種情況是粗罪：如斗篷、氈子、毛毯、帶內襯的枕頭、床、小床、帶內襯的墊子、床的縫隙、瓶子、小瓶子、小罐和水壺，瓶子之間，鳥嘴壺、銅壺、石臼、濾水器和濾水器之間，門閂等等，這些都被認為是眾生，因此需要排除。'肉塊'，因為它們保持著原來的形狀。'擠壓傷口'，如 टीका（梵文，ṭīkā，釋論）中所說：'自己身體上的任何孔洞都稱為傷口，擠壓這些傷口是粗罪。擠壓別人的傷口是惡作。從別人身體的孔洞中排出是粗罪'，這裡應理解為惡作，因為這是其行為。如果爲了非梵行而觸控女性的性器官，這是粗罪。 टीका（梵文，ṭīkā，釋論）中說：'一旦開始性行為，就不應再觸控，因為性行為已經成為一個整體，一次墮落就包含了性行為本身。'如果將拇指插入女性性器官，這是粗罪，因為這是非梵行的象徵。這是一個例子，無論將身體的哪個部位插入三個孔道都是如此。 टीका（梵文，ṭīkā，釋論）中說：'其他要插入的東西，如陰莖等等，也是如此。'布敦仁波切說：'這兩個（指前文和此處）都是非梵行的粗罪，不屬於排出的範疇。'爲了非梵行的目的，或爲了排出的目的而接近，如果在途中射精，這是粗罪。也就是說，如果爲了非梵行的目的而接近時射精，這是行為上的粗罪；如果爲了排出的目的而接近時射精，這是基礎上的粗罪。

【English Translation】 'That which is gnawed, that which is bored through, that which is eaten, and that which is damaged are included.' 'That which is damaged,' as the टीका (Sanskrit, ṭīkā, commentary) says: 'That which is scattered is included, such as an ox being burned, and a limb being separated is called that which is damaged.' Bones, head, ears, nose, the space of the neck, ribs, back, chest, wrinkles, hair gaps, hands, shoulders, arms, the space of the arms, waist, thighs, legs, and knees, if one emits between these, it is the basis of a saṃghāvaśeṣa offense. The second is a gross offense: such as a cloak, felt, blanket, a pillow with lining, a bed, a small bed, a cushion with lining, the gap of a bed, a vase, a small vase, a small jar, and a kettle, between vases, a bird-beak pot, a copper pot, a stone mortar, a water filter, and between water filters, a door latch, etc., these are considered sentient beings, therefore they are excluded. 'Pieces of meat,' because they maintain their original form. 'Squeezing a wound,' as the टीका (Sanskrit, ṭīkā, commentary) says: 'Whatever hole in one's own body is called a wound, squeezing these wounds is a gross offense. Squeezing someone else's wound is a misdeed. Emitting from someone else's body's hole is a gross offense,' here it should be understood as a misdeed, because this is its action. If one touches a woman's sexual organ for the purpose of non-chastity, this is a gross offense. The टीका (Sanskrit, ṭīkā, commentary) says: 'Once one has engaged in sexual activity, one should not touch it again, because the sexual act has become a whole, and one downfall includes the sexual act itself.' If one inserts a thumb into a woman's sexual organ, this is a gross offense, because this is a symbol of non-chastity. This is an example, whatever part of the body one inserts into the three orifices is the same. The टीका (Sanskrit, ṭīkā, commentary) says: 'Other things to be inserted, such as a penis, etc., are also the same.' Butön Rinpoche said: 'These two (referring to the previous and this) are gross offenses of non-chastity, and do not belong to the category of emitting.' Approaching for the purpose of non-chastity, or approaching for the purpose of emitting, if semen is released on the way, this is a gross offense. That is to say, if semen is released when approaching for the purpose of non-chastity, this is a gross offense in the form of an action; if semen is released when approaching for the purpose of emitting, this is a gross offense in the form of a basis.

---

མ་པོའོ། །ཊཱི་ཀར། འཆགས་པ་ལ་སོགས་པའི་དོན་དུ་འགྲོ་བ་ན་ཤོར་བ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །དབྱུང་བའི་དོན་དུ་གནས་ནས་གནས་སུ་འཕོས་པ་ལ་ཁུ་བ་ལམ་དུ་ཤོར་ན་ཡང་སྦོམ་པོའོ། །འོ་ན་འབྱིན་པའི་ཆ་ནས་མདོ་སྔ་མ་དང་འདི་ལ་ 6-337b ཁྱད་པར་ཅི་ཞེ་ན། སྔ་མ་ནི་སྦྱོར་བ་བསྟན་ནས་མ་བྱས་པར་ཉེ་བར་འགྲོ་བ་ཡིན་ལ། ཕྱི་མ་ནི་འབྱིན་པའི་སྦྱོར་བ་ཅུང་ཟད་བྱས་པའི་གནས་ནས་གནས་གཞན་དུ་འཕོས་པའོ། །བྱེ་བྲག་ངེས་པར་མྱོང་བ་ལ་གཏོགས་པའི་ཚུལ་བཞིན་མ་ཡིན་པ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་ནི་རྣམ་འབྱེད་དུ་བསྟན་ཟིན་པས།སྐབས་འདིར་ནི་ཚུལ་བཞིན་མ་ཡིན་པ་སྟེ་དབྱུང་བའི་དོན་དུ་བུད་མེད་ཀྱི་བརླ་དང་། ནུ་མ་ལ་སོགས་པ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་ལས་ཁུ་བ་ཕྱུང་ན་སྦོམ་པོའོ། །འབྱིན་པའི་ལྷག་མར་མི་འགྱུར་ཏེ་རེག་ཅིང་བརྩལ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དབྱུང་བར་འདུན་པས་རང་གི་ཡན་ལག་གི་རྣམ་པ་ལ་ལག་པས་འཛིན་པ་ཙམ་ལས་ཁུ་བ་ཕྱུང་ན་སྦོམ་པོའོ། །འབྱིན་པའི་ལྷག་མར་མི་འགྱུར་ཏེ་བརྩལ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཊཱི་ཀར། ལག་པས་རེག་པ་ལ་སོགས་པས་བརྩལ་བ་མེད་པར་ཡན་ལག་གི་རྣམ་པ་འགུལ་བ་ལས་བྱུང་བ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། །ནད་ཀྱིས་ཉེན་པ་ལ་སོགས་པའི་ཆེད་དུ་ཡན་ལག་གི་རྣམ་པ་བཟུང་བ་ལས་བྱུང་བ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དེ། བབ་ཅོལ་དུ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི་རིག་པ་རྣམ་པར་གནས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོ། ། 安立非墮 གསུམ་པ་ནི། འཛག་སྣོད་ལ་དྲུད་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །འདི་ཉིད་ཀྱང་སོ་སྐྱེའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ། ཊཱི་ཀར། ཞུགས་པ་མ་ཡིན་པའི་དགེ་སློང་གིས་ཞེས་སོ། །སྔོན་གྱི་ཆུང་མས་འཁྱུད་པ་ལས་བབ་ཅོལ་དུ་ཁུ་བ་བྱུང་བ་ལ་ཡང་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །དགེ་སློང་གི་རྐང་པ་དང་། བྱིན་པ་དང་། དཔུང་པ་དང་། མཐེ་བོ་ལ་སོགས་པ་ནས་བུད་མེད་ཀྱིས་བཟུང་བ་ལས་བབ་ཅོལ་དུ་ཁུ་བ་བྱུང་བ་ལ་ཡང་ངོ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། ཡང་ངོ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་བྱ་བའི་རྗེས་བསྙེགས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །འབྱིན་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་འདུལ་བྱེད་དག་གོ། སྨྲས་པ། དཔང་གྱུར་འཇིག་རྟེན་ཚད་མར་བྱེད་པའི་མིག །འཕགས་པ་སྐྱོན་མེད་འཛུམ་པས་ཞིང་འདི་དོར། །མེ་ཏོག་ 6-338a མདའ་ཡི་འཕོང་པ་ལས་ཡིད་འབྱུང་། །བསིལ་བའི་དངོས་པོ་དོན་གཉེར་དགག་པའི་གཞི། །བྱི་བྱད་ཙམ་ཡང་གཙུག་ལག་གཞུང་ཉིད་ལས། །བཟློག་པའི་འདུན་སོགས་ཆོས་བཞིས་ཉེར་འགྲོ་བ། །དེ་དང་དེ་འདྲས་ཤཱཀྱ་སེང་གེའི་བསྟན། །འདེགས་པ་ཡིན་སྙམ་གཞན་གྱི་ཡོན་རྣམས་ལེན། །ཀྱེ་མ་འཛམ་གླིང་པ་རྣམས་བསོད་ནམས་བྲི། །སྡིག་ལྟུང་སྐྱོབ་པའི་སྡོམ་ལྡན་ངང་གིས་ཡལ། །འཁྲིག་པའི་ཆོས་ལ་སྡིག་ཅན་གཡོ་སྒྱུ་མཁས། །ངན་སོང་དར་བའི་བྱེད་པོ་དགེ་སྦྱོང་གི། མིང་དུ་བསྙད་འགའ་དབྱར་མཚོ་བཞིན་དུ་བརྡོལ། །

【現代漢語翻譯】 安立非墮。 釋：如果（精液）是爲了排泄等目的而流出，則沒有墮罪。 如果爲了排泄的目的，從一個地方移動到另一個地方，即使精液在途中流出，也是粗罪。 那麼，從排泄的角度來看，之前的經文和這個經文有什麼區別呢？ 之前的經文是顯示了行為，但在未做之前就接近了；而之後的經文是稍微做了排泄的行為，從一個地方移動到另一個地方。 對於特別屬於體驗的非如理作意，已經在分別中顯示過了。 因此，這裡是指非如理作意，即爲了排泄的目的，對女性的大腿和乳房等進行意念，如果從中排出精液，則是粗罪。 不會成為排泄的殘餘，因為沒有接觸和努力。 如果想要排泄，只是用手抓住自己身體的部位，從中排出精液，則是粗罪。 不會成為排泄的殘餘，因為沒有努力。 釋：如果不是用手觸控等方式努力，而是因為身體部位的移動而產生的，那就是惡作罪。 如果是爲了治療疾病等目的而抓住身體部位產生的，則沒有罪過，因為有『偶然』等正念存在。 第三，如果摩擦產道，則沒有墮罪。 這也適用於凡夫。 釋：對於未入定的比丘。 如果因為以前的妻子擁抱而偶然流出精液，也沒有墮罪。 如果比丘的腳、臀部、肩膀、拇指等被女性抓住而偶然流出精液，也是如此。 釋：『也是如此』的聲音是爲了追隨『沒有墮罪』的說法。 排泄的僧殘是調伏者。 說道：如同見證者，將世間作為衡量標準的眼睛。 聖者無垢，以微笑捨棄此地。 從花箭的衝擊中生起厭離。 是拒絕清涼之物的追求之基礎。 即使只是一點點，也從經藏本身中。 以違背的意願等四法接近。 像他和他們一樣，舉起釋迦獅子的教法。 我認為這是在接受他人的功德。 可悲啊，贍洲的人們福德淺薄。 守護罪墮的戒律自然消失。 對於淫慾之法，罪人擅長欺騙。 作為惡趣興盛的作者，有些沙門。 以名字稱呼，像夏天的湖水一樣氾濫。

【English Translation】 Establishing Non-Falling. Commentary: If (semen) is discharged for the purpose of excretion, etc., there is no downfall. If, for the purpose of excretion, one moves from one place to another, even if semen is discharged on the way, it is a gross offense. Then, from the perspective of excretion, what is the difference between the previous sutra and this one? The previous sutra shows the action, but approaches without doing it; while the latter sutra slightly performs the action of excretion, moving from one place to another. For non-reasoned attention that specifically belongs to experience, it has already been shown in the differentiation. Therefore, here it refers to non-reasoned attention, that is, for the purpose of excretion, contemplating on the thighs and breasts, etc., of women, if semen is discharged from it, it is a gross offense. It will not become the residue of excretion, because there is no touching or effort. If one wants to excrete, just holding one's own body parts with one's hands, and discharging semen from it, it is a gross offense. It will not become the residue of excretion, because there is no effort. Commentary: If it is not through effort such as touching with hands, but arises from the movement of body parts, that is a misdeed. If it arises from holding body parts for the purpose of treating illness, etc., there is no offense, because there is 'accidentally' and other mindfulness present. Third, if one rubs the vagina, there is no downfall. This also applies to ordinary beings. Commentary: For a monk who has not entered samadhi. If semen is accidentally discharged from being embraced by a former wife, there is also no downfall. If a monk's feet, buttocks, shoulders, thumbs, etc., are held by a woman and semen is accidentally discharged, it is also the same. Commentary: The sound 'also the same' is to follow the statement 'there is no downfall'. The remaining Sangha of excretion are the tamers. Said: Like a witness, the eyes that take the world as a measure. The noble one, without fault, abandoned this field with a smile. Aversion arises from the impact of the flower arrow. It is the basis for rejecting the pursuit of cool things. Even if it is just a little bit, it is from the scriptures themselves. Approaching with opposing intentions and other four dharmas. Like him and them, raising the teachings of the Shakya Lion. I think this is accepting the merits of others. Alas, the people of Jambudvipa have shallow merit. The precepts that protect against sin and downfall naturally disappear. For the Dharma of lust, sinners are skilled in deception. As the author of the flourishing of evil destinies, some renunciants. Are called by name, overflowing like a summer lake.

---

བློ་གྲོས་རྨོངས་པས་སྦྱར་བའི་ཀུན་སྤྱོད་ལ། །སྐྱེ་བ་ཀུན་ཏུ་ངོ་ཚ་སྤངས་པ་འགས། །ངོ་མཚར་བརྩོན་པས་ཆགས་པ་ཅི་ཡང་སྤེལ། །དེ་དག་རྣམས་ལ་སྙིང་ནས་མ་བཟོད་དེ། །དྲང་པོའི་ཚིག་གིས་ཐལ་སྦྱར་གསོལ་བ་འདེབས། །བསླབ་པ་འཁྲུལ་པར་བཅས་པའི་རྒྱུད་ཉིད་ལ། །བདེན་པ་མངོན་པར་རྟོགས་པ་མི་འབྱུང་བ། །ཆོས་ཉིད་སྟོབས་ཀྱིས་ཞུགས་པའི་དངོས་དོན་ཡིན། །བསྟན་ལ་ཞུགས་ནས་རྩ་བ་བཞི་པོ་ལ། །འཆབ་བཅས་སྐྱོན་དང་བཅས་པ་བྱུང་བ་དེ། །དངོས་ཀྱི་རྣམ་སྨིན་ངན་སོང་དུ་གཞོལ་ཅིང་། །སླད་ནས་བསྟན་དང་མཇལ་བའང་རྒྱ་མཚོ་ཆེ། །གཉའ་ཤིང་བུ་གར་མགྲིན་ཆུད་ལས་ཀྱང་དཀའ། །འདི་འདྲ་ལ་དགོངས་རིགས་ཆད་སེམས་ཅན་ཞེས། །མ་རིག་རྨོངས་པའི་དབྱིངས་འདི་ཟད་པ་མེད། །དེས་ན་ཐེག་པ་ཆེ་ཆུང་གསུང་རབས་ལས། །སེམས་ཅན་ཁམས་འདི་ཟད་པ་མེད་པ་དང་། །བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པ་ཞེས་ཡང་ཡང་གསུངས། །ལྷག་པར་རབ་བྱུང་སྡེ་ལྔར་གཏོགས་པ་དག །རྟག་ཏུ་འབྱིན་པའི་སྦྱོར་བ་འདི་བྱེད་ནས། །ཁྱིམ་པའི་དབུས་ན་བཙུན་པར་ཁས་འཆེ་བ། །མི་གཙང་དཀྱིལ་ནས་བཤང་བའི་སྲིན་བུ་བཞིན། །མངོན་མཚན་ང་རྒྱལ་བྱེད་པ་དེ་དག་ཀུན། །ཐུབ་བསྟན་བཤིག་པའི་ཆོམ་རྐུན་མིན་རེ་ཤི། དེ་ 6-338b ཡི་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་མི་བྱེད་པས། །ཚེ་ཐུང་འདི་ཉིད་ཟད་པར་གྱུར་མ་ཐག །དམྱལ་བ་དང་ནི་བྱོལ་སོང་འཇིག་རྟེན་དུ། །གྲངས་མེད་སྐྱེ་བ་བརྒྱུད་མར་མི་ལེན་རེ། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་བཀའ་ལ་ངས་ཡིད་ཆེས། །གཏི་མུག་ཅན་འགས་རང་སྤྱོད་ངན་པ་ནི། །སྡིག་པ་ཡིན་ཀྱང་དགེ་བ་ཡིན་ཅེས་ནས། །ཉོན་མོངས་སྨིན་པ་རྣམས་ལ་བགྲོ་ཞིང་གླེང་། །དེ་འདྲའི་གདོང་ནི་རྡོ་རྗེ་ཡིན་གྱུར་ཀྱང་། །ཞུ་བར་རིགས་མོད་ངན་སོང་གཞོལ་བ་རྣམས། །སྡིག་ལྟུང་སྤྱོད་ཚེ་བཞིན་ནི་ཟླ་ལྟར་རངས། །གཞན་གྱི་མཐོང་ཐོས་མེད་ན་དེ་ཡི་འབྲས། །མི་འབྱིན་སྙམ་འགའ་ཡིད་ལ་དྲན་མ་ཐག །སྒོ་གསུམ་མི་བྱ་ཅི་ཡང་ཡོད་མ་ཡིན། །བྱིས་པས་དུག་གི་མེ་ཏོག་ཁ་དོག་ལ། །ཆགས་ནས་ལྐོག་ཏུ་མངོན་པར་ཟོས་ན་ཡང་། །སྐད་ཅིག་གཉིས་པར་ལྟོ་བ་ཅིས་མི་འབིགས། །བདག་ནི་ཚངས་པའི་གོ་འཕང་འཇིག་བལྟ་ན། །འདོད་པའི་ཡོན་ཏན་འདི་དག་ཐམས་ཅད་པ། །སྡིགས་པ་རྭ་ཅན་ལས་ཀྱང་འཇིགས་པ་དང་། །མཆིལ་མའི་ཐལ་བ་ལས་ཀྱང་མི་ལོད་རི། །ཡིད་འབྱུང་བཅོས་མ་མིན་པར་མེད་རེ་ཤི། །དེས་ན་བདག་གིས་བརྗོད་པའི་ཚིག་འདི་ཉིད། །གལ་ཏེ་བདེན་ན་དེ་ཡི་བདེན་སྟོབས་ཀྱིས། །དགེ་སྦྱོང་གཟུགས་བརྙན་སྡིག་པའི་བང་མཛོད་ཅན། །ལྷག་མའི་ནོར་གྱི་བུན་སྐྱེད་བདག་པོ་རྣམས། །གཡོ་སྒྱུའི་ལོ་ཏོག་རྨེགས་ནས་བསྐམ་པ་དང་། །དེ་འདྲའི་སྡིག་པའི་འབབ་ཆུ་ཆད་པ་ནས། །བདུད་ཀྱི་རྒྱལ་མཚན་རིང་ནས་སྙོལ་གྱུར་ཅིག །ཅེས་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་འདི་ཉིད་བྲིས་པའི་དུས་སུ་རང་ཉིད་ཀྱང་ལུས་སེ

【現代漢語翻譯】 以愚昧之心所造之行為，生生世世不知羞恥地增長。 以虛假的精進，增長各種貪慾，對於這些我從內心無法容忍。 以正直之言，合掌懇切祈請。對於充滿錯誤教導的相續，真實的證悟不會生起。 這是法性力量所致的實情。進入佛門后，對於四根本戒，隱瞞過失和罪行。 這會導致直接墮入惡道，之後再想遇到佛法，比大海撈針還難。 比烏龜頸入軛木孔還難。對於這種人，應視為斷絕種姓的惡劣之人。 無明的愚癡深淵永無止境。因此，大小乘的經論中，多次提到眾生界是無盡的，不可思議的。 尤其是屬於五部僧伽的人，如果經常做出這種不如法的行為，在家人中自詡為僧人，如同不凈糞中的蛆蟲。 那些傲慢自大，炫耀自己的人，難道不是破壞佛法的盜賊嗎？ 如果不改正這些過錯，短暫的生命一旦結束，就會無數次地轉生於地獄和畜生道。 我堅信如來所說之語。愚癡之人將自己的惡行，說成是善行，並對煩惱的成熟津津樂道。 即使是金剛之面，也應被熔化，但那些沉溺於惡道的人，行惡時卻像新月般得意洋洋。 有些人認為，只要不被他人看見或聽見，就不會產生惡果。但要知道，三門之中，沒有什麼是不能做的。 如同孩童貪戀毒花的顏色，偷偷地吃下去，頃刻間就會刺破肚子。 我觀察到，即使是梵天之位也會毀滅，這些慾望的享受，比帶角的惡魔還要可怕，比唾沫灰塵還要令人厭惡。 希望這不是虛假的厭離心。因此，我所說的這些話，如果真實，就憑藉這真實的力量。 愿那些擁有僧人外表，卻是罪惡的倉庫，擁有剩餘財產，放高利貸的人，愿他們欺騙的莊稼枯萎。 愿這種罪惡的洪流斷絕，愿魔王的旗幟永遠倒下！寫下這些偈頌時，我自己也感到身體顫抖。

【English Translation】 With conduct born of ignorant mind, Shame is cast aside in every life. With wondrous zeal, all desires increase, For these, my heart cannot bear it. With honest words, I humbly beseech. In a mindstream fraught with flawed teachings, The realization of truth will not arise. This is the reality empowered by Dharma's nature. Entering the teachings, the four root vows, Concealed faults and flaws arise, The direct result is plunging into lower realms, Meeting the teachings again is a vast ocean. More difficult than a turtle's neck through a yoke's hole. Such beings are deemed lineage-breakers, The realm of ignorant delusion is endless. Thus, in the scriptures of both Great and Lesser Vehicles, It is repeatedly said that the realm of beings is endless, And beyond comprehension. Especially those belonging to the five monastic orders, If they constantly engage in such improper conduct, Claiming to be monks among householders, Like worms in the midst of filth, All those who boast with pride and arrogance, Are they not thieves who destroy the Buddha's teachings? If they do not rectify these transgressions, As soon as this short life is exhausted, They will take countless births in hell and the animal realm. I trust in the words of the Thus-Gone One. Some foolish ones claim their evil deeds, Are virtuous, and discuss and revel in the ripening of afflictions. Even if their faces were vajra, they should melt, But those who plunge into lower realms, Rejoice like the moon when committing sinful transgressions. Some think that if others do not see or hear, The result will not arise. But know that there is nothing that cannot be done by the three doors. Even if a child, attracted by the color of a poisonous flower, Secretly eats it, will it not pierce the stomach in a second? I see that even the rank of Brahma will be destroyed, All these qualities of desire are more frightening than a horned demon, And more loathsome than the ashes of spit. May this not be artificial renunciation. Therefore, if these words I speak are true, By the power of that truth, May those who have the appearance of practitioners but are storehouses of sin, Those who own the interest on remaining wealth, May their crops of deceit wither and dry up, May the flow of such sin cease, May the banner of Mara be overthrown for a long time! As I wrote these verses, my own body trembled.

---

མས་ཞིག་པ་མི་ཚོར་བའི་སྙིང་རྗེས་ཀུན་ནས་བསླང་བའི་མཆི་མ་དང་བཅས་ཏེ་བརྗོད་པ་ཡིན་ལ། ཕྱིན་ཆད་ཁོ་བོའི་ཊཱི་ཀ་འདི་ལ་སྒྲུབ་པ་ནན་ཏན་དུ་མཛད་པ་རྣམས་ཀྱིས་ང་ལ་བསམས་ནས་འབྱིན་པ་དང་པོ་དང་བཅས་བཞིན་མཁན་སློབ་སོགས་བསྟན་པའི་གྲལ་ 6-339a དུ་ཞུགས་ནས་བསྟན་པ་མི་བཤིག་པ་གལ་ཆེ་ཆེ་ཆེ། འདི་མ་མཐོང་བའི་གཡང་ས་ཆེན་པོ་གཅིག་འདུག་གོ། ཁོ་བོའི་རྗེས་སུ་འཇུག་པ་རྣམས་འདི་ལ་དམ་ཚིག་དྲན་པར་གྱིས་ཤིག །བདག་གི་ལྷག་བསམ་ལྗོན་པ་ལས། །སྐྱེས་པའི་ཞུ་ཕྲིན་མེ་ཏོག་འདིས། །བསྟན་འཛིན་ཆགས་བྲལ་རྣ་རྩེ་ཀུན། །རྣམ་འགྱུར་གཅིག་གིས་མཛེས་གྱུར་ཅིག །འབྱིན་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་རྫོགས་སོ།། །། 觸僧殘 གཉིས་པ་ལ། རྣམ་པར་འབྱེད་པའི་ལུང་གིས་བརྗོད། །ཞུ་བའི་ལུང་གིས་ཇི་ལྟར་བསྟན། །འདུལ་བྱེད་ལུང་གིས་བརྗོད་པའོ། ། 分辨品所詮 དང་པོ་ལ། བུད་མེད་བྱེད་པོ་ཐུན་མོང་བསྟན། །རེག་པའི་གནས་སྐབས་ཟུར་དུ་བརྗོད། ། 總說女人作者 女人作者總義 དང་པོ་ལ། དགོས་པའི་དོན་དང་། བསྡུས་པའི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ནི། ཚེགས་ཆུང་ཞིང་རྟོགས་པར་སླ་བ་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ལྟུང་བ་མང་པོ་ལ་དོན་གོ་དང་། བསྟེན་རུང་རེ་རེ་ལ་རེ་རེས་གསུངས་ཀྱང་། མདོ་རྩ་བར་འོག་མ་གསུམ་ལ་ལེགས་པར་སྨྲས་པ་དང་། ཉེས་པར་སྨྲས་པ་དག་གི་དོན་ཀུན་ཤེས་པ་དང་ཞེས་ཚིག་གཅིག་ཏུ་བསྡུས་པ་ལྟ་བུའོ། ། གཉིས་པ་ལ། ཡན་ལག་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། སྐབས་འདིར་ལྟུང་བ་བཅུ་པོ་འདི་ཁོ་ན་བསྡུས་པའི་འཐད་པའོ། ། 安立支分 དང་པོ་ལ། བུད་མེད་ཀྱི་མཚན་དོན་ཡོད་པའི་ཡན་ལག །རིག་པའི་སྐྱེས་བུ་མེད་པའི་ཡན་ལག །དོན་གོ་བའི་ཡན་ལག །བསྟེན་རུང་གི་ཡན་ལག །ཀུན་སློང་གི་ཡན་ལག་གོ། 具足女人相之支分 དང་པོ་ནི། བུད་མེད་ཉིད་དམ་མཚན་གཉིས་པ་བུད་མེད་ཀྱི་མཚན་ཤས་ཆེ་བ་དང་ལྡན་པའོ། །དེ་ལྟུང་བ་གང་གི་ཡན་ལག་ཡིན་ན་བུད་མེད་ལ་རེག་པ་ནས། ཁྱིམ་པ་མོ་ལ་ཆོས་སྟོན་པའི་བར་བཅུའིའོ། །མཚན་གཉིས་པ་བུད་མེད་ཀྱི་དབང་དུ་གྱུར་པ་ལ་བུད་མེད་ཀྱི་མཚན་དོན་ཡོད་པ་ཚང་ཡང་། དགེ་སློང་མའི་ 6-339b སྡོམ་པ་ཡོད་པ་མི་ཚང་བས་དབེན་པ་ན་འགྲེང་བའི་ལྟུང་བྱེད་ནི་མི་བསྐྱེད་དོ། །བཅུའི་ཡན་ལག་ཡིན་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་ནི་འདི་ལ་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ནི་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་མདོ་བདུན་ནོ། །འདིར་སེལ་བ་ནི། སྐྱེས་པ་ཉིད་དང་། མ་ནིང་ཉིད་དང་། མཚན་གཉིས་པ་བུད་མེད་ཀྱི་མཚན་དོན་མེད་པ་ཅན་རྣམས་སོ། །ཅི་ལྟར་སེལ་བར་འགྱུར་ཞེ་ན། །ཡུལ་སྐྱེས་པ་ལ་དགེ་སློང་གིས་དབེན་པར་འདུག་འགྲེང་གཉིས་དང་། གནས་གཅིག་ཏུ་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བ་དང་། ལམ་དུ་འགྲོ་བ་དང་། ཆོས་སྟོན་པ་ལྔ་པོ་བྱས་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དེ་དགག་བྱ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡུལ་སྐྱེས་པ་ལ་དགེ་སློང་གིས་རེག་པ། འཁྲིག་ཚིག །བསྙེན་བཀུར་བསྔགས

【現代漢語翻譯】 這是帶著不忍心他人受苦的慈悲心，伴隨著眼淚說出的話語。從今以後，認真修習我的這部註釋的人們，請你們想著我，像最初的堪布（Khenpo，住持）和阿阇黎（Acharya，導師）一樣，進入僧團，不要破壞佛法，這非常重要。如果看不到這一點，就會面臨巨大的危險。追隨我的人們，請記住這個誓言！愿我純潔的願望之樹上，綻放的祈願之花，以其獨特的魅力，裝飾所有不執著的持教者的耳畔！圓滿觸僧殘的剩餘部分。 第二部分：通過分辨的教證來闡述。如何通過請求的教證來展示？通過調伏的教證來闡述。 分辨品所詮 第一部分：總說女人作者。分別闡述接觸的場合。 總說女人作者 女人作者總義 第一部分：必要的意義和概括的意義。 第一部分是：容易且容易理解，如《律分別》中所說：『對於許多墮罪，理解其意義，對於每個可依賴的事物，都分別宣說，但在根本經中，對於下面的三個，都很好地說了，並且對於錯誤地說了的意義，都能完全理解』，就像這樣總結成一句話。 第二部分：安立支分，以及在此處只概括這十個墮罪的合理性。 安立支分 第一部分：具足女人相之支分，沒有智慧男人的支分，理解意義的支分，可依賴的支分，以及動機的支分。 具足女人相之支分 第一部分是：女人本身，或者具有雙重性別的，具有更多女性特徵的。那麼，這是哪個墮罪的支分呢？從接觸女人到為在家婦女說法這十個。具有雙重性別，但屬於女性，具備所有女性特徵，但沒有比丘尼的戒律，因此在隱蔽處站立不會產生墮罪。證明是這十個支分的是，『因為這裡是作者本身』等等七部經。這裡排除的是：男性本身，雙性人本身，以及不具備女性特徵的雙重性別者。如何排除呢？對於男性，比丘在隱蔽處站立和蹲伏，以及在同一個地方一起睡覺，一起走路，說法這五件事，都沒有墮罪，因為沒有需要否定的對象。對於男性，比丘觸控，說淫語，讚歎供養。

【English Translation】 These are words spoken with tears, arising from compassion that cannot bear the suffering of others. From now on, those who diligently practice this commentary of mine, please think of me, and like the original Khenpo (abbot) and Acharya (teacher), enter the Sangha and do not destroy the Dharma, this is very important. If you cannot see this, you will face great danger. Those who follow me, please remember this vow! May the flower of supplication blooming from the tree of my pure wishes, adorn the ears of all non-attached holders of the teachings with its unique charm! The remainder of the Touching a Nun's Remnants is complete. Second part: Explaining through the scriptural authority of differentiation. How is it shown through the scriptural authority of request? Explaining through the scriptural authority of taming. What is explained in the Differentiation Chapter First part: General discussion of women as agents. Separate discussion of the occasions of contact. General discussion of women as agents General meaning of women as agents First part: The necessary meaning and the summarized meaning. The first part is: easy and easy to understand, as stated in the 'Vinaya Differentiation': 'For many offenses, understand their meaning, and for each reliable thing, they are separately explained, but in the root sutra, the following three are well spoken of, and the meaning of what is wrongly spoken of can be fully understood,' like this summarized into one sentence. Second part: Establishing the branches, and the rationality of summarizing only these ten offenses here. Establishing the branches First part: Branches that possess the characteristics of a woman, branches without a wise man, branches that understand the meaning, branches that are reliable, and branches of motivation. Branches possessing the characteristics of a woman The first part is: the woman herself, or those with dual genders, possessing more female characteristics. Then, which offense is this a branch of? From touching a woman to teaching the Dharma to laywomen, these ten. Those with dual genders, but belonging to women, possessing all female characteristics, but not possessing the vows of a Bhikkhuni, therefore standing in a hidden place does not produce an offense. The proof that these are ten branches is, 'because here is the agent himself' and so on, seven sutras. What is excluded here is: the man himself, the hermaphrodite himself, and those with dual genders who do not possess female characteristics. How are they excluded? For a man, a Bhikkhu standing and squatting in a hidden place, and sleeping together in the same place, walking together, teaching the Dharma, these five things, there is no offense, because there is no object to be negated. For a man, a Bhikkhu touching, speaking obscene words, praising offerings.

---

་པ་དང་གསུམ་པོ་བྱས་པ་དང་། སྐྱེས་པ་ནང་ཉལ་པོ་བྱེད་པར་ཤོམ་པའི་ཁྱིམ་དུ་དགེ་སློང་གིས་འདུག་འགྲེང་གཉིས་བྱས་ན་རང་རང་གི་ལྟུང་བ་ན་སྨད་པ་སྟེ། གསུམ་པོ་འདི་ལ་སྐྱེས་པའོ་ཞེས་པ་དང་། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། ཉལ་ཤོམ་འདུག་འགྲེང་གི་སྐབས་སུ་གཉིས་ཀ་སྐྱེས་པ་ཡིན་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་བཤད་དོ། །རིགས་པས་ཀྱང་དགག་བྱ་མ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡུལ་མ་ནིང་ཉིད་དང་། མཚན་གཉིས་པ་བུད་མེད་ཀྱི་མཚན་དོན་མེད་པ་ཅན་ལ་རེག་པ་ལ་སོགས་བཅུ་པོ་བྱས་ན་རང་རང་གི་ལྟུང་བ་ན་སྨད་པ་སྟེ། མ་ནིང་མོ་དང་། མ་ནིང་ཕོ་དང་། སྤྲུལ་པ་མོ་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ། །བུད་མེད་ཀྱི་མཚན་ཤས་ཆེ་བའི་མཚན་གཉིས་པ་ལ་རེག་པ་ལ་སོགས་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིར་འགྱུར་རོ། ། 無他者支分 གཉིས་པ་ནི། ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་ཡུལ་རྟེན་གཉིས་ལས་གཞན་པ་ཁྲིམས་གྲོགས་སྐྱེས་པ་མེད་པའོ། །དེ་ལྟུང་བ་གང་གི་ཡན་ལག་ཡིན་ན། ལམ་དུ་འགྲོ་བ་དང་ཆོས་སྟོན་པ་གཉིས་ཀྱིའོ། །སྒྲུབ་བྱེད་ནི་རིག་པའི་སྐྱེད་པ་མེད་པའི་ཞེས་པ་དང་། སྐྱེས་པ་མེད་པར་རོ། །རིག་པའོ་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་ནི། ཁྲིམས་གྲོགས་རིག་པའི་སྐྱེས་པ་དང་ 6-340a ལྡན་པའི་དགེ་སློང་གིས་ཁྱིམ་པ་མོ་ལ་ཆོས་སྟོན་པ་དང་། བུད་མེད་དང་ལམ་དུ་འགྲོ་བ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། རིག་པའི་སྐྱེས་པ་ཉེ་བར་བཞག་སྟེ་ཅི་འདོད་པར་ཆོས་བསྟན་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །རིགས་པས་ཀྱང་དགག་བྱ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 常人支分 གསུམ་པ་ནི། བུད་མེད་དེས་ལེགས་སྨྲས་ཉེས་སྨྲས་ཀྱི་དོན་གོ་བར་ནུས་པའོ། །དེ་ལྟུང་བ་གང་གི་ཡན་ལག་ཡིན་ན་འཁྲིག་ཚིག་བསྙེན་བཀུར་ཆོས་སྟོན་པ་དང་གསུམ་གྱིའོ། །སྒྲུབ་བྱེད་ནི་འོག་མ་གསུམ་ལ་ལེགས་པར་སྨྲས་པ་དང་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་ནི། བུད་མེད་དོན་མི་གོ་བ་ལ་འཁྲིག་ཚིག་ལ་སོགས་པ་གསུམ་པོ་དེ་རྣམས་བྱས་ན་རང་རང་གི་ན་སྨད་པ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་འོག་མའིའོ་ཞེས་བཤད་དོ། ། 能依支分 བཞི་པ་ནི། ཡུལ་དེ་འཁྲིག་པ་བསྟེན་དུ་རུང་བ་སྟེ་ལམ་ཆེ་ཆུང་སྤྲད་པར་བཟོད་པའོ། །དེ་ལྟུང་བ་གང་གི་ཡན་ལག་ཡིན་ན་རེག་པ་ལ་སོགས་པ་བདུན་གྱིའོ། །སྒྲུབ་བྱེད་ནི་གཞན་ལ་འཁྲིག་པ་བསྟེན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་ནི། བུ་མོ་ཆུང་ངུ་ལྟ་བུ་འཁྲིག་པ་བསྟེན་དུ་མི་རུང་བ་ལ་རེག་པ་ལ་སོགས་པ་བདུན་པོ་དེ་རྣམས་བྱས་ན་རང་རང་གི་ན་སྨད་པ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་འོག་མའིའོ་ཞེས་བཤད་དོ། ། 動機支分 ལྔ་པ་ནི། རེག་པ་འཁྲིག་ཚིག་བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པ་དང་གསུམ་པོ་དེ་དག་གི་བདེ་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་བྱ་བའི་འདུན་པ་ཡིད་ཀུན་ཏུ་འདོད་ཆགས་དང་ལྡན་པ་སྟེ། གལ་ཏེ་དེ་དག་གི་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་ནི་གསུམ་སྟེ། རེག་པ་ལ་སོགས་པའི་བདེ་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་འདོད་ཡོད་ཀྱང་ཡིད་ཀུན་ཏུ་འདོད་ཆགས་མེ

【現代漢語翻譯】 如果比丘在三種情況下（指觸控、性交和讚歎），在準備與男子性交的房間里站立或行走，則會犯各自的墮罪（Thun）。這三種情況被稱為『男子』。在第五十卷中說：『在準備性交的站立或行走的情況下，如果兩者都是男子，則犯輕罪。』從邏輯上講，因為所禁止的對象並不完整。對於人妖自身，以及對於具有雙性特徵但女性性徵無意義者，如果進行觸控等十種行為，則會犯各自的墮罪。對於女性人妖、男性人妖和化身女性也是如此。對於女性性徵佔主導的雙性人，觸控等行為會構成真實的墮罪。 無他者支分 第二，『無他者』是指除了會引發墮罪的兩種對像之外，沒有其他持戒同伴男子。這是哪種墮罪的組成部分呢？是行走在路上和說法這兩種墮罪的組成部分。論證是『沒有智慧的』，以及『沒有男子』。排除的情況是：如果具有持戒同伴和智慧的男子比丘向在家婦女說法，或者與婦女一起行走在路上，則沒有墮罪。在《律分別》中說：『安置智慧的男子，可以隨意說法。』從邏輯上講，因為沒有被禁止的對象。 常人支分 第三，『常人』是指婦女能夠理解正確或錯誤的言語。這是哪種墮罪的組成部分呢？是性交之語、尊敬和說法這三種墮罪的組成部分。論證是『對於下面三種情況，說了正確的話』。排除的情況是：如果對不理解意義的婦女說性交之語等三種情況，則會犯各自的墮罪。否則，則屬於下面的情況。 能依支分 第四，『能依』是指該對像適合性交，即能夠承受大小便道交合。這是哪種墮罪的組成部分呢？是觸控等七種墮罪的組成部分。論證是『爲了讓對方進行性交』。排除的情況是：對於像小女孩這樣不適合性交的對象，如果進行觸控等七種行為，則會犯各自的墮罪。否則，則屬於下面的情況。 動機支分 第五，『動機』是指想要體驗觸控、性交之語、尊敬和讚歎這三種行為的快樂，內心充滿貪慾。如果想要體驗這些快樂。排除的情況有三種：雖然想要體驗觸控等快樂，但內心沒有貪慾。

【English Translation】 If a bhikshu, in three situations (referring to touching, sexual intercourse, and praising), stands or walks in a room prepared for sexual intercourse with a man, he commits the respective offense (Thun). These three situations are called 'man'. In the fiftieth volume, it is said: 'In the case of standing or walking in preparation for sexual intercourse, if both are men, a minor offense is committed.' Logically, because the prohibited object is not complete. For the hermaphrodite himself, and for those with dual sexual characteristics but meaningless female characteristics, if ten actions such as touching are performed, the respective offense is committed. The same applies to female hermaphrodites, male hermaphrodites, and incarnate women. For hermaphrodites with predominantly female characteristics, touching and other actions constitute a real offense. No Other Limb Second, 'no other' means that besides the two objects that cause the offense, there is no other monastic companion male. Which offense is this a component of? It is a component of the two offenses of walking on the road and teaching the Dharma. The argument is 'without wisdom' and 'without a man'. The exclusion is: if a bhikshu with a monastic companion and wisdom teaches the Dharma to a lay woman, or walks on the road with a woman, there is no offense. In the Vinaya Vibhanga, it is said: 'Place a man of wisdom nearby and teach the Dharma as you wish.' Logically, because there is no prohibited object. Ordinary Person Limb Third, 'ordinary person' means that the woman is able to understand correct or incorrect speech. Which offense is this a component of? It is a component of the three offenses of sexual intercourse speech, respect, and teaching the Dharma. The argument is 'for the following three situations, correct words were spoken'. The exclusion is: if the three situations such as sexual intercourse speech are spoken to a woman who does not understand the meaning, the respective offense is committed. Otherwise, it belongs to the following situation. Dependent Limb Fourth, 'dependent' means that the object is suitable for sexual intercourse, that is, able to withstand the union of the large and small paths. Which offense is this a component of? It is a component of the seven offenses such as touching. The argument is 'in order for the other party to engage in sexual intercourse'. The exclusion is: for objects that are not suitable for sexual intercourse, such as young girls, if seven actions such as touching are performed, the respective offense is committed. Otherwise, it belongs to the following situation. Motivation Limb Fifth, 'motivation' means wanting to experience the pleasure of the three actions of touching, sexual intercourse speech, respect, and praise, with the mind full of desire. If you want to experience these pleasures. There are three exclusions: although you want to experience the pleasure of touching, etc., there is no desire in your heart.

---

ད་པ་དང་། ཡིད་ཀུན་ཏུ་འདོད་ཆགས་ཡོད་ཀྱང་བདེ་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་འདོད་མེད་པ་དང་། དེ་གཉིས་ཀ་མེད་པས་རེག་པ་ལ་སོགས་པ་བྱེད་པའོ། །སེལ་བ་དང་པོ་ལ་ནི་རང་རང་གི་ན་སྨད་པ་སྟེ། འཇམ་པ་དང་། དྲོ་བ་དང་། སྙི་བའི་བསམ་པ་ཉིད་ན་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་པ་དང་། རང་བཞིན་གྱི་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་ 6-340b པས་ཞེས་བཤད་དོ། །སེལ་བ་གཉིས་པ་ནི། ཆགས་སེམས་ཙམ་པོ་དེ་གཉེན་པོས་བཟློག་ན་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དེ། གཞན་དུ་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་རྣམས་ཀྱིས་བསྒྲུབ་པར་མི་ནུས་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །གཉེན་པོས་མ་བཟློག་ན་ནི་མི་ཚངས་སྤྱོད་ཀྱི་རྒྱུར་འགྱུར་བའོ། །བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་སུ་ནི་འགྱུར་ཏེ། ཆགས་སེམས་ཙམ་པོ་དེ་ནི་གཞི་ལ་སོགས་པས་ཁྱད་པར་མ་བྱས་པའི་ཆགས་སེམས་མངོན་གྱུར་ཡིན་ལ། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ནི་ཆགས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ལུས་ལྟ་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །སེལ་བ་གསུམ་པ་ནི། བདེ་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་འདོད་དང་། ཡིད་ཀུན་ཏུ་འདོད་ཆགས་པ་གཉིས་ཀ་མེད་པས་རེག་པ་འཁྲིག་ཚིག་བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་ན་བདེ་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་འདོད་དང་། ཡིད་ཀུན་ཏུ་འདོད་ཆགས་པ་གཉིས་ཀ་མེད་པས་རེག་པ་དེ་ལ་ནི་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཏེ་བུད་མེད་ལ་ཡང་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །སྔ་མ་བཞིན་དུ་གཉིས་ཀ་མེད་པས་འཁྲིག་ཚིག་དང་བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པ་ནི་ངག་འཁྱལ་སྨྲ་བའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་རིགས་སོ། ། 此處十墮皆攝於此中 གཉིས་པ་ལ། བུད་མེད་ཀྱིས་བསྐྱེད་པའི་ལྟུང་བ་མང་དུ་ཡོད་པ་ལས། སྐབས་འདིར་ལྟུང་བ་བཅུ་པོ་འདི་ཁོ་ན་བསྡུ་བའི་འཐད་པ་ནི། ཉལ་ཤོམ་འདུག་འགྲེང་གཉིས་ནི་བུད་མེད་བྱེད་པ་པོའི་སྐབས་འདིར་བསྡུས་ལ། སྨྱན་བྱེད་པ་ནི་སྐབས་འདིར་མ་བྱུང་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཞེ་ན། དགེ་སློང་མ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་མང་དུ་ཡོད་པ་ལས། དགེ་སློང་མ་དང་འགྲེང་བ་ནི་བུད་མེད་བྱེད་པ་པོའི་སྐབས་འདིར་བསྡུས་ལ། འཁྲུར་འཇུག་དང་། མ་བསྐོས་ཉི་ནུབ་ལ་སོགས་པ་དགེ་སློང་མ་ལས་གྱུར་པ་གཞན་རྣམས་སྐབས་འདིར་མ་བསྡུས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི། སྐབས་འདིའི་ཊཱི་ཀ་ལས། ད་ནི་གང་དང་གང་ལ་བྱེད་པ་པོ་བུད་མེད་ཡིན་པ་དེ་ཐམས་ཅད་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཐམས་ཅད་བསྟན་པར་གསུངས་པ་དང་། 6-341a དགེ་སློང་མ་ལས་གྱུར་པ་འཁྲུར་འཇུག་དང་། མ་བསྐོས་ཉི་ནུབ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་སྐབས་འདིར་མ་བསྟན་པ་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། སྐབས་འདིར་ལྟུང་བ་བཅུ་པོ་འདི་བསྡུ་ལ། གཞན་མི་བསྡུ་བའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། བུད་མེད་བྱེད་པ་པོའི་སྐབས་འདིར་བསྟན་པའི་ཡན་ལག་གི་གཙོ་བོ་ནི་བུད་མེད་ཀྱི་མཚན་བསྟེན་དུ་རུང་བ་དང་། དོན་གོ་བར་ནུས་པ་གཉིས་ཡིན་ལ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། བདུན་ལ་བསྟེན་རུང་དང་། གསུམ་ལ་དོན་གོ་བ་ཡན་ལག་ཏུ་གསུངས་པས་བཅུ་པོ་འདི་ནི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་ཐད་ཀའ

【現代漢語翻譯】 現在，即使心中充滿貪慾，也不想體驗快樂；或者兩者都沒有，所以才會有觸控等行為。第一種情況的排除，是指各自貶低自己的下體，例如說：『柔軟』、『溫暖』、『光滑』的想法本身就是粗俗的，並且說出自然狀態下的惡劣行為。第二種情況的排除是：如果僅僅是貪戀之心，用對治法來阻止，就不會有墮落；否則，凡夫俗子們就無法修行了。如果不用對治法阻止，就會成為非梵行的原因。會成為違犯學處的罪過，因為僅僅是貪戀之心，是沒有以地基等區分的顯現的貪戀之心，而非梵行就像是所有貪戀的身體一樣。』這樣說的。第三種情況的排除是：既不想體驗快樂，心中也沒有貪慾，所以觸控、說淫穢之語、親近、恭敬、讚歎，如果既不想體驗快樂，心中也沒有貪慾，那麼這種觸控就會成為違犯學處的罪過，即使對女性也不應該這樣做。像前面一樣，如果兩者都沒有，那麼說淫穢之語、親近、恭敬、讚歎，就會成為妄語的罪過，可以這樣類推。 此處十種墮落都包含在其中。 第二，由女性引起的墮落有很多，但為什麼只在這裡收集這十種墮落呢？原因是：臥、坐、站、行這兩種行為，在女性作為行為者的場合中已經包含了。而作為中間人的行為，為什麼沒有包含在這裡呢？原因是：從比丘尼那裡產生的墮落有很多，比丘尼和站立的行為，在女性作為行為者的場合中已經包含了。而介紹、未經允許日落等其他從比丘尼那裡產生的墮落，為什麼沒有包含在這裡呢？本處的註釋中說：『現在，爲了展示所有以女性作為行為者的行為。』既然說了要展示所有，那麼從比丘尼那裡產生的介紹、未經允許日落等行為，沒有在本處展示，這是否矛盾呢？原因是：在這裡收集這十種墮落，而不收集其他墮落的原因是：在本處展示的女性作為行為者的場合中，主要的因素是女性的性器官可以作為依靠，並且能夠理解意義。律經中說：『七種可以依靠，三種可以理解意義作為因素。』因此，這十種墮落直接對應于律經。

【English Translation】 Now, even if there is lust in the mind, one does not want to experience pleasure; or if neither exists, then there are actions such as touching. The first exclusion refers to each disparaging their own lower body, such as saying, 'The thought of being soft, warm, and smooth is itself vulgar,' and speaking of the evil deeds of one's natural state. The second exclusion is: if it is merely a lustful thought, and it is stopped by an antidote, then there is no downfall; otherwise, ordinary people would not be able to practice. If it is not stopped by an antidote, it will become a cause of non-celibacy. It will become a transgression of the precepts, because merely a lustful thought is a manifest lustful thought without distinction of base, etc., and non-celibacy is like the body of all lusts,' it is said. The third exclusion is: if one does not want to experience pleasure and there is no lust in the mind, then touching, speaking obscene words, approaching, respecting, and praising, if one does not want to experience pleasure and there is no lust in the mind, then this touching will become a transgression of the precepts, and it should not be done even to women. As before, if neither exists, then speaking obscene words, approaching, respecting, and praising will become a transgression of lying, and it can be inferred in this way. Here, all ten downfalls are included. Second, there are many downfalls caused by women, but why are only these ten downfalls collected here? The reason is: the two actions of lying down, sitting, standing, and walking are already included in the case of women as actors. And why is the act of being a mediator not included here? The reason is: there are many downfalls arising from nuns, and the actions of nuns and standing are already included in the case of women as actors. And why are other downfalls arising from nuns, such as introducing and sunset without permission, not included here? The commentary here says: 'Now, in order to show all actions in which women are the actors.' Since it is said that all should be shown, is it contradictory that the introduction, sunset without permission, etc., arising from nuns, are not shown here? The reason is: these ten downfalls are collected here, and the reason for not collecting other downfalls is that the main elements shown in the case of women as actors are that the female sexual organ can be relied upon and that the meaning can be understood. The Vinaya Sutra says: 'Seven can be relied upon, and three can understand the meaning as elements.' Therefore, these ten downfalls directly correspond to the Vinaya Sutra.

---

ི་དོན་བསྡུས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དཔེར་ན་ལུང་གཞི་ལས། སྲ་བརྐྱང་གི་ཕན་ཡོན་བཅུ་གསུངས་ཀྱང་། རྣམ་འབྱེད་ལས། འཆང་བྲལ་འཇོག་པ་གསུམ་མི་འབྱུང་བར་གསུངས་པའི་དོན་བསྡུས་ཏེ། འདི་གསུམ་ནི་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བ་ལ་མི་འབྱུང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པ་བཞིན་ནོ། །འདི་ནི་ལྡོག་པ་ཡེ་འབྱུང་གིས་གོ་བ་རྙེད་དེ། དེའི་རྗེས་སུ་རྒྱ་དང་། ཤ་མི་དང་། ཡར་སྟོད་པ་སོགས་ཀྱང་དེ་ལྟར་སྨྲའོ། །འོ་ན་དབེན་པ་ན་འགྲེང་བ་དང་། ཉལ་ཤོམ་འདུག་འགྲེང་གཉིས་ཏེ་ལྟུང་བ་གསུམ་ལ་བསྟེན་རུང་དགོས་པ་འདི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ན་མི་སྣང་བ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཡི་གེ་ཆད་པར་གསལ་ཏེ་ལྟུང་བ་གསུམ་པོ་དེ་ལ་ཡང་བསྟེན་རུང་དགོས་པར་མདོ་རྩ་བར་ནི་བསྡུས་ལ། འགྲེལ་པས་རྩོད་སྤང་མ་བྱས་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་ལུང་ལས་མ་གསུངས་ཀྱང་མདོ་རྩ་བར་བསྟན་པ་ཡིན་ན་ནི། འགྲེལ་པས་རྩོད་སྤང་མཛད་པ་ཡིན་པ་ལ་ལུང་ལས་མ་གསུངས་ཀྱང་རང་བཟོའི་སྐྱོན་མེད་ཅེས་འགྲེལ་པས་རྩོད་སྤང་མ་བྱས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཤ་སྦལ་དག་འཆད་དོ། །དགེ་སློང་མ་དང་དབེན་པ་ན་འགྲེང་བ་མ་གཏོགས་པ་དགེ་སློང་མ་ལས་གྱུར་པ་རྣམས་སྐབས་འདིར་མ་བསྟན་ཀྱང་སྐབས་འདིའི་ཊཱི་ཀ་ལས། གང་དང་གང་ལ་བྱེད་པ་པོ་བུད་མེད་ 6-341b ཡིན་པ་དེ་ཐམས་ཅད་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་མི་རིགས་སོ་སྙམ་ན། དེ་ནི་བུད་མེད་ལས་གྱུར་པ་བསྟེན་རུང་དང་དོན་གོ་བ་གཉིས་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་དངོས་སུ་གསུངས་པ་དེ་ཐམས་ཅད་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་དགོངས་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། 女人作者詞義 གཉིས་པ་ལ། བུད་མེད་བྱེད་པོའི་དབྱེ་བ་བསྟན། །ཁྲིམས་གྲོགས་དོན་གཞན་བཅས་ཏེ་བརྗོད། །སྐབས་ལྟུང་ཐུན་མོང་སྤྱིར་བསྟན་འཆད། །དང་གསུམ་ཐུན་མོང་བྱེ་བྲག་གོ། 說女人作者類別 དང་པོ་ནི། རེག་པའི་ལྷག་མ་འདི་ལ་ཡུལ་དུ་གྱུར་པའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ནི་ཡུལ་བུད་མེད་ཀྱི་མཚན་དོན་ཡོད་པ་ཉིད་དོ། །འདིར་བྱེད་པ་པོ་ནི་མེད་ན་མི་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ནི་བུད་མེད་དེ། བུད་མེད་དེ་མེད་ན་ལྟུང་བ་འདི་འབྱུང་བར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། །བུད་མེད་ཀྱི་མཚན་དོན་ཡོད་པ་ནི། བུད་མེད་ཉིད་དང་། མཚན་གཉིས་པ་བུད་མེད་ཀྱི་མཚན་གྱི་ཆ་ནས་བྱ་བ་བྱེད་ནུས་པ་སྟེ། དེ་ལྟ་བུའི་མཚན་གཉིས་པ་ལ་རེག་ན་ཡང་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ། །དབེན་པ་ན་བུད་མེད་དང་འདུག་པ་དང་། དགེ་སློང་མ་དང་འགྲེང་བའི་ལྟུང་བྱེད་གཉིས་ཀྱིའོ། །ཉལ་པོ་བྱེད་པར་ཤོམ་པ་ཉིད་ལ་ཡང་འདུག་པ་དང་། འགྲེང་བའི་ལྟུང་བྱེད་གཉིས་ཀྱི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ནི་བུད་མེད་དོ། །བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་གནས་གཅིག་ཏུ་ཉལ་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་བྱེད་པོར་བུད་མེད་ལའོ། །རིག་པའི་ཞེས་ལུང་ལས་དངོས་སུ་མ་གསུངས་ཏེ། ཊཱི་ཀར

【現代漢語翻譯】 爲了總結其意義。例如，在《律本事》中，講述了十三種鋪設床具的利益，但在《分別》中，總結了『不發生攜帶、分離、放置』這三種情況，即這三種情況不會發生在鋪設床具上。這可以通過反向推理來理解，之後，嘉、夏米和雅托巴等人也這樣說。那麼，在寂靜處站立，以及躺臥、準備、坐立、站立這兩種墮罪，必須允許依靠，這與《律分別》中未出現相矛盾嗎？《律分別》中明確說明缺少文字，因此這三種墮罪也必須允許依靠，根本經中進行了總結，但註釋沒有進行辯駁。即使律中沒有說明，但如果根本經中已經說明，那麼註釋沒有進行辯駁，即使律中沒有說明，也沒有自創的過失，夏巴等人這樣解釋。比丘尼和在寂靜處站立的情況除外，其他比丘尼的情況在此處沒有說明，但在此處的註釋中說：『凡是作者是女性的情況，都已說明。』如果覺得這不合理，那麼這是因為需要女性所變的允許依靠和理解意義這兩個分支，這是《律分別》中明確說明的，因此才這樣認為。 第二，說明女性作者的類別：包括法律助手、其他意義，以及共同和非共同的墮罪情況。 首先，對於『觸控的殘餘』，成為對象的作者本身就是具有女性名稱意義的對象。這裡的作者是不可或缺的原因，註釋中說：『作者本身就是女性，如果沒有女性，就不會發生這種墮罪。』具有女性名稱意義是指女性本身，以及第二個名稱，即能夠從女性名稱的角度進行活動。觸控這樣的第二個名稱也會變成殘餘。在寂靜處與女性同坐，以及比丘尼站立的兩種墮罪。對於準備躺臥的情況，作者本身就是女性。與女性一起在同一處所躺臥的墮罪，作者是女性。『理智的』一詞在律中沒有明確說明，但在註釋中...

【English Translation】 In order to summarize its meaning. For example, in the Vinaya-vastu, thirteen benefits of spreading out bedding are mentioned, but in the Vibhaṅga, it summarizes that 'carrying, separating, and placing do not occur,' meaning these three do not occur when bedding is spread out. This can be understood through reverse inference, and afterwards, the Ga, Shamis, Yartopas, and others also say the same. So, standing in a secluded place, and the two types of offenses of lying down, preparing, sitting, and standing, must be allowed to rely on, does this contradict the absence in the Vinaya-vibhaṅga? It is clearly stated in the Vinaya-vibhaṅga that letters are missing, therefore these three offenses must also be allowed to rely on, it is summarized in the root sutra, but the commentary does not refute it. Even if it is not stated in the Vinaya, but if it is stated in the root sutra, then the commentary does not refute it, even if it is not stated in the Vinaya, there is no fault of self-creation, Shabal and others explain it this way. Except for the case of a Bhikṣuṇī and standing in a secluded place, other cases of Bhikṣuṇīs are not mentioned here, but in the commentary here it says: 'All cases where the author is a woman are explained.' If it is thought that this is unreasonable, then this is because the two branches of allowing reliance and understanding the meaning that are transformed from women are needed, which is clearly stated in the Vinaya-vibhaṅga, therefore it is thought this way. Second, explain the categories of female authors: including legal assistants, other meanings, and common and non-common offenses. First, for 'the remainder of touch,' the author who becomes the object is the object that has the meaning of a female name. The author here is an indispensable cause, the commentary says: 'The author itself is a woman, if there is no woman, this offense will not occur.' Having the meaning of a female name refers to the woman herself, and the second name, which is able to act from the perspective of the female name. Touching such a second name will also become a remainder. The two offenses of sitting with a woman in a secluded place, and a Bhikṣuṇī standing. For the case of preparing to lie down, the author itself is a woman. For the offense of lying down with a woman in the same place, the author is a woman. The word 'intelligent' is not explicitly stated in the Vinaya, but in the commentary...

---

། འདི་ལྟར་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་ལས་རིག་པ་ཞེས་བྱ་བ་སྨོས་པར་མ་མཛད་མོད་ཀྱི། འོན་ཀྱང་ཚིག་དྲུག་གམ་ལྔ་ལས་ལྷག་པར་ཆོས་འཆད་པའི་བསླབ་པའི་གཞིའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བས་མདོ་འདིར་རིག་པའི་ཞེས་བྱ་བ་སྨོས་སོ་ཞེས་སོ། །སྐྱེས་པ་མེད་པའི་བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་ལམ་དུ་འགྲོ་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་བྱེད་པོ་བུད་མེད་ལའོ། །རེག་པའི་ལྷག་ 6-342a མ་འོག་མ་འཁྲིག་པ་སྨྲ་བ་དང་། བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པའི་ལྷག་མ་འོག་མ་གཉིས་ཀྱི་བྱེད་པོ་བུད་མེད་ལའོ། །ཁྱིམ་པ་མོ་ལ་ཚིག་ལྔའམ་དྲུག་ལས་ལྷག་པར་ཆོས་སྟོན་པའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་བྱེད་པ་བུད་མེད་ལའོ། །ཁྱིམ་པ་མོ་ལ་ཆོས་སྟོན་པ་དེ་ཡང་ཁྲིམས་གྲོགས་སྐྱེས་པ་མེད་པར་སྟོན་པར་རོ། །སྐྱེས་པ་དེ་ནི་རིག་པ་སྟེ་བརྗོད་པ་དང་སྤྱོད་པ་དག་ཤེས་པའོ། །ཁྲིམས་གྲོགས་རིག་པའི་སྐྱེས་བུ་ཡོད་ཀྱང་བུད་མེད་མི་རུང་བ་ལའོ། །མི་རུང་བ་དེ་གང་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀར། བུད་མེད་མི་རུང་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཕྱར་མའི་སྤྱོད་པ་གང་ཡིན་པ་དག་ལ་ཆོས་ཉེ་བར་སྟོན་པར་བྱེད་པ་སྟེ། ཁྱིམ་པ་མོ་མི་རུང་བ་དེ་ལ་ཆོས་སྟོན་པ་ནི་རིག་པའི་སྐྱེས་པ་ཡོད་དུ་ཟིན་ཀྱང་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་དོ། །ཞེས་སོ། །ཊཱིཀ་ཆུང་དུ་གཡེམ་ཞིང་རྒོད་པ་ཞེས་སོ། །ཅི་དེ་ལ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་དམ་ཞེ་ན། ཡོད་ཀྱང་མི་རུང་བ་ལ་ཆོས་སྟོན་པ་དེ་ནི་ཉེས་བྱས་ཀྱི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ཡིན་གྱི། ལྟུང་བྱེད་རྫོགས་པའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་ཊཱི་ཀ་ལས། རིག་པའི་སྐྱེས་པ་ཡོད་ཀྱང་ཁྱིམ་པ་མོ་མི་རུང་བ་ལ་ཆོས་སྟོན་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཤད་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དེ་ནི་ངན་སོང་དུ་ལྟུང་བར་བྱེད་པ་ཙམ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ཅེས་མཚོ་སྣ་པས་གསུངས་ཀྱང་བརྟག་པར་བྱ་དགོས་སོ། ། 說法友及別義 གཉིས་པ་ནི། ཁྲིམས་གྲོགས་དེ་ཡང་བྱང་གི་སྒྲ་མི་སྙན་ལ་སོགས་པ་གླིང་གཞན་ནས་སྐྱེས་པ་བརྡ་སྐད་མི་མཐུན་པའི་ཕྱིར་དང་། རང་གི་གླིང་ན་སྐྱེས་ཀྱང་འགྱུར་བ་བསྟེན་པ་སྨྱོན་ཐབས་མཁན་ནམ་མ་ནིང་ལྟ་བུ་ཞེས་རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་གསུངས་པས་སྤྱོད་པའི་སྒོ་ནས་འགྱུར་བ་བསྟེན་པ་སྨྱོན་ཐབས་མཁན་ནམ། མཚན་གྱི་སྒོ་ནས་འགྱུར་བ་བསྟེན་པ་མ་ནིང་ལྟ་བུ་དེ་གཉིས་ནི་ཁྲིམས་གྲོགས་པ་ཉིད་དུ་མ་ཆོག་པ་ཉིད་དོ། །ཊཱི་ཀར། འདིར་གཞུང་ནི་ཞུ་བ་ལས། བཙུན་པ་དགེ་སློང་གིས་རེ་ཞིག་འཛམ་བུའི་ 6-342b གླིང་པའི་བུད་མེད་ལ་བྱང་གི་སྒྲ་མི་སྙན་པ་དང་ལྷན་ཅིག་ཆོས་སྟོན་ན་ལྟུང་བ་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་གླིང་གཞན་པ་དག་དང་ལྷན་ཅིག་ཆོས་སྟོན་པ་ལ་ཡང་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །ཁྲིམས་གྲོགས་རིག་པ་དེའི་ཡན་ལག་ནི་བརྡ་ཕྲད་པའམ་དོན་གོ་བར་ནུས་པ་ཉིད་དོ། །ཊཱི་ཀར། དགེ་སློང་གིས་བུད་མེད་ཁྱིམ

【現代漢語翻譯】 如此，世尊雖未在《別解脫經》中提及『明』（藏文：རིག་པ་，rikpa，智慧）一詞，但因遵循了宣講五六句以上佛法的學處，故在此經中提及『明』一詞。與無男人的女人一同行路的墮罪，其行為者是女人。觸控的剩餘是說淫語，供養恭敬讚歎的剩餘，后二者的行為者是女人。對在家女宣講五六句以上佛法的墮罪，其行為者是女人。對在家女說法，也應在沒有具明（藏文：རིག་པ་，rikpa，智慧）的男子在場的情況下進行。男子是明，即知曉言語和行為者。即使有具明的男子作為法侶，對不應理的女人說法也是不允許的。什麼是不應理呢？在《 टीका 》中說：『不應理的女人，是指對那些行為放蕩的女人宣講佛法。對不應理的在家女說法，即使有具明的男子在場，也是墮罪的行為者。』《 टीका 小釋》中說：『淫蕩且輕浮。』那麼，這是否構成了完整的根本罪呢？對不應理者說法，只是犯了惡作罪，並非構成完整的墮罪。那麼，如果《 टीका 》中說：『即使有具明的男子在場，對不應理的在家女說法，也是墮罪』，這是否矛盾呢？海源尊者說：『這只是指會導致墮入惡趣。』但仍需進一步考察。 說法友及別義 第二，法侶如果是從北方等其他地方出生，因語言不通；或者即使在本地出生，但行為怪異，如瘋子或閹人等，正如《自釋》和《 टीका 》中所說，從行為上怪異如瘋子，或從性別上怪異如閹人，這二者都不能作為合格的法侶。《 टीका 》中說：『此處經文問：比丘與北方語調難聽的女人一同說法，會犯什麼罪？答：惡作罪。同樣，與其他地方的人一同說法，也犯惡作罪。』具明法侶的條件是能夠溝通或理解意義。在《 टीका 》中說：『比丘對在家女……』

【English Translation】 Thus, although the Blessed One did not mention the term 'vidyā' (Sanskrit: vidyā, knowledge) in the Pratimoksha Sutra, it is mentioned in this sutra because it follows the precepts of teaching the Dharma in more than five or six sentences. The act of incurring a downfall by walking on the road with a woman without a man is committed by the woman. The remainder of touching is speaking of sexual matters, and the remainder of offering, respect, and praise, the latter two are committed by the woman. The act of incurring a downfall by teaching the Dharma to a laywoman in more than five or six sentences is committed by the woman. Teaching the Dharma to a laywoman should also be done without the presence of a man with vidyā. A man is vidyā, that is, one who knows speech and behavior. Even if there is a man with vidyā as a Dharma companion, it is not permissible to teach the Dharma to an improper woman. What is improper? In the Tika it says: 'An improper woman is one who teaches the Dharma to those who engage in promiscuous behavior. Teaching the Dharma to an improper laywoman, even if there is a man with vidyā present, is the actor of a downfall.' The Tika Commentary says: 'Lascivious and frivolous.' Does this then create a complete fundamental offense? Teaching the Dharma to an improper person is only committing a misdeed, not creating a complete downfall. Then, if the Tika says: 'Even if there is a man with vidyā present, teaching the Dharma to an improper laywoman is a downfall,' is this contradictory? Tsona-pa said: 'This only refers to causing a fall into the lower realms.' But it still needs to be further examined. Explanation of Dharma Friends and Other Meanings Second, if the Dharma friend is born in another place, such as the north, because the language is not understood; or even if born in the local area, but behaves strangely, such as a madman or eunuch, as stated in the Auto Commentary and the Tika, being strange in behavior like a madman, or strange in gender like a eunuch, neither of these can be a qualified Dharma friend. The Tika says: 'Here the text asks: What offense does a bhikshu commit if he teaches the Dharma together with a woman from the north whose tone is unpleasant? Answer: A misdeed. Similarly, teaching the Dharma together with people from other places also incurs a misdeed.' The condition for a Dharma friend with vidyā is the ability to communicate or understand the meaning. In the Tika it says: 'A bhikshu to a laywoman...'

---

་པ་མོ་ལ་ཀླ་ཀློའི་སྐད་དུ་ཆོས་སྟོན་ལ་རིག་པའི་སྐྱེས་པ་དེས་བརྡ་མ་ཕྲད་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །དེ་བཞིན་དུ་གཉིད་ལོག་པ་དང་། མྱོས་པ་དང་། བག་མེད་པར་གྱུར་པ་དང་། སྙོམས་པར་ཞུགས་པ་དང་། གླེན་པ་དང་། འོན་པར་གྱུར་པའི་རིག་པའི་སྐྱེས་པ་ཡོད་པས་དགེ་སློང་གིས་བུད་མེད་ཁྱིམ་པ་མོ་ལ་ཆོས་སྟོན་པར་བྱེད་པ་རིག་པའི་སྐྱེས་པ་དེ་ལ་བརྡ་ཕྲད་པ་མེད་པར་གྱུར་ན་ཉེས་བྱའི་ཁོ་ནའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །མདོ་ཚན་འདི་དག་ལས་འཕྲོས་ཏེ་ཁྲིམས་གྲོགས་ཀྱི་དོན་བཤད་ན། དགེ་སློང་མ་ལ་ནི་མཚན་མོ་འབྲལ་བ་དང་། ཉིན་མོ་འབྲལ་བ་ལ་སོགས་པ་ལ་ཡང་ཁྲིམས་གྲོགས་དགོས་ལ། དགེ་སློང་ཕ་ལ་ཁྲིམས་གྲོགས་དགོས་པའི་སྐབས་བདུན་ཡོད་པ་ལས། ཁྲིམས་གྲོགས་ཙམ་གྱིས་ཆོག་པ་ལྔ་ནི། དབེན་པར་འདུག་འགྲེང་གཉིས་ལ་ནི་ཁྲིམས་གྲོགས་བུད་མེད་ཀྱིས་ཀྱང་གོ་ཆོད་དོ། །ཉལ་ཤོམ་འདུག་འགྲེང་གཉིས་ལ་ནི་དེའི་གེགས་བྱེད་ནུས་པ་ཙམ་གྱིས་སོ། །བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བ་ལ་དེ་དང་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་བསྲུང་ནུས་པ་ཙམ་གྱིས་སོ། །ཁྲིམས་གྲོགས་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་དགོས་པ་གཉིས་ནི། ཁྱིམ་པ་མོ་ལ་ཆོས་སྟོན་པ་དང་། བུད་མེད་དང་ལམ་དུ་འགྲོ་བའོ། །དེའང་ཁྲིམས་གྲོགས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ནི་ཆོས་དགུ་ལྡན་ཏེ། མི་ཡིན། སྨྲ་ཤེས། དོན་གོ། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས། སྐྱེས་པའི་མཚན་རྐྱང་པ་དང་ལྡན། ལོང་བ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། ཁྱིམ་པ་མོ་ལ་ཆོས་སྟོན་པའི་ཁྲིམས་ 6-343a གྲོགས་ཀྱི་སྐབས་སུ་ཚིག་ལྷུག་པར་གསུངས་པ་བསྡུ་བའི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་ནི། མི་ལས་འགྲོ་བ་གཞན་དང་ལྐུགས་པ་དང་། །གླེན་འོན་ལ་སོགས་དོན་མི་གོ་བ་དང་། །སྨྱོ་དང་མཚན་གཉིས་པ་དང་དམུས་ལོང་སྟེ། །སྐབས་འདིར་ལྟུང་མེད་བྱེད་པའི་ཁྲིམས་གྲོགས་མིན། །ཅེས་བཟུང་ངོ་། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ཁྲིམས་གྲོགས་བྱས་ཤིང་བུད་མེད་ལ་ཚིག་དྲུག་ལས་ལྷག་པར་ཆོས་བཤད་ན་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པར་ལུང་ལས་གསུངས་སོ། །བུད་མེད་དང་ལམ་དུ་འགྲོ་བའི་ཁྲིམས་གྲོགས་ལ་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས། གཞན་རྣམས་སྔ་མ་བཞིན་དངོས་སུ་གསུངས་ལ། ལོང་བ་མ་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་ནི་དངོས་སུ་མ་གསུངས་ཀྱང་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་བར་བྱའོ། །མཚན་དང་སྤྱོད་པའི་སྒོ་ནས་འགྱུར་བ་མི་བསྟེན་པ་སྟེ། འགྱུར་བ་བསྟེན་པ་གཉིས་ནི་མ་ཆོག་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་། ཐོས་པའི་ཉེ་འཁོར་ན་གནས་པ་སྟེ་དེ་གཉིས་ལས་གཞན་དུ་ན་ཁྲིམས་གྲོགས་ཀྱི་དགོས་པ་རྫོགས་པར་མི་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར་དང་། ཁྲིམས་གྲོགས་ཀྱི་དགོས་པ་མི་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །མཚན་གཉིས་པ་བུད་མེད་ཀྱི་མཚན་ཤས་ཆེ་བའི་རྣམ་པ་དེ་ལྟ་བུ་ཉིད་ལ་ནི་སྐྱེས་པའི་མཚན་གཅིག་ཤོས་དོན་མེད་པ་སྟེ་བུད་མེད་ཀྱི་

【現代漢語翻譯】 如果一位比丘（梵文：bhikṣu，佛教出家男眾）以野蠻人的語言向婦女說法，如果說法者沒有得到智者的認可，那將構成違犯（梵文：āpatti，佛教戒律中的罪過）。同樣，如果一位智者處於睡眠、醉酒、放逸、入定、愚癡或耳聾的狀態，那麼比丘向在家的婦女說法，如果沒有得到那位智者的認可，那將構成違犯。從這些經文中引申出關于『法律同伴』的意義：對於比丘尼（梵文：bhikṣuṇī，佛教出家女眾），無論是夜晚還是白天，都需要法律同伴。而對於比丘，有七種情況下需要法律同伴，其中五種情況僅需要一般的法律同伴：在僻靜處站立或行走時，有女性的法律同伴也可以；睡覺、整理床鋪、站立或行走時，只要有能阻止違規行為的人即可；與婦女同睡時，只要能防止非梵行（梵文：abrahmacarya，不符合佛教戒律的性行為）即可。有兩種情況需要具備特定條件的法律同伴：向在家的婦女說法和與婦女同行。所謂法律同伴的條件是具備九種特質：是人、能說話、理解意義、智慧自然存在、具有純粹的男性特徵、不是盲人。根據律藏的說法，關於向在家的婦女說法時，總結零散語句的偈頌是：『非人、啞巴、愚癡、耳聾等，不能理解意義者，瘋癲、雙性人、盲人，在此情況下，都不是能避免違犯的法律同伴。』因此，如果這些人作為法律同伴，並且向婦女說法超過六句，那麼根據律藏的說法，將會產生違犯。關於與婦女同行的法律同伴，根據律藏的說法，其他條件與之前相同，只是沒有明確說明必須不是盲人，但應該進行總結。不應依賴於性別和行為上的變化，依賴於變化是不允許的。身體保持自然狀態，並且在聽法的附近，否則法律同伴的必要性將無法完全實現，因為法律同伴的必要性無法實現，所以要按順序進行。雙性人中，如果女性特徵占主導地位，那麼其男性特徵就沒有意義，因為她更像一個女人。 If a bhikṣu (Buddhist monk) teaches the Dharma to a woman in a barbarian language, it constitutes an offense if the learned person does not understand. Similarly, if a learned person is asleep, drunk, negligent, in meditative absorption, foolish, or deaf, and a bhikṣu teaches the Dharma to a laywoman without the learned person's understanding, it constitutes an offense. Deriving from these sutras, the meaning of a 'legal companion' is explained: For a bhikṣuṇī (Buddhist nun), a legal companion is needed both day and night. For a bhikṣu, there are seven instances where a legal companion is needed, five of which require only a basic legal companion: When standing or walking in a secluded place, a female legal companion is sufficient. When sleeping, preparing bedding, standing, or walking, anyone capable of preventing obstacles is sufficient. When sleeping with a woman, anyone capable of preventing unchastity (abrahmacarya) is sufficient. Two instances require a legal companion with specific qualities: teaching the Dharma to a laywoman and walking with a woman. The qualities of a legal companion are nine: being human, able to speak, understanding meaning, having innate wisdom, possessing pure male characteristics, and not being blind. According to the Vinaya, the verses summarizing the scattered statements regarding teaching the Dharma to a laywoman are: 'Non-humans, mutes, fools, the deaf, those who do not understand meaning, the insane, hermaphrodites, and the blind are not legal companions who can prevent offenses in this situation.' Therefore, if these individuals act as legal companions and teach the Dharma to a woman in more than six sentences, it is said in the Vinaya that an offense is incurred. Regarding a legal companion for walking with a woman, the Vinaya states that the other conditions are the same as before, but it is not explicitly stated that they must not be blind, although it should be inferred. One should not rely on changes in gender or behavior, as relying on changes is not permissible. One should remain in a natural bodily state and be in the vicinity of hearing the teachings, otherwise the necessity of a legal companion cannot be fully achieved, and because the necessity of a legal companion cannot be achieved, it should be done in order. In the case of a hermaphrodite, if the female characteristics are dominant, then the male characteristics are meaningless, as they are more like a woman.

【English Translation】 If a bhikṣu (Buddhist monk) teaches the Dharma to a woman in a barbarian language, it constitutes an offense if the learned person does not understand. Similarly, if a learned person is asleep, drunk, negligent, in meditative absorption, foolish, or deaf, and a bhikṣu teaches the Dharma to a laywoman without the learned person's understanding, it constitutes an offense. Deriving from these sutras, the meaning of a 'legal companion' is explained: For a bhikṣuṇī (Buddhist nun), a legal companion is needed both day and night. For a bhikṣu, there are seven instances where a legal companion is needed, five of which require only a basic legal companion: When standing or walking in a secluded place, a female legal companion is sufficient. When sleeping, preparing bedding, standing, or walking, anyone capable of preventing obstacles is sufficient. When sleeping with a woman, anyone capable of preventing unchastity (abrahmacarya) is sufficient. Two instances require a legal companion with specific qualities: teaching the Dharma to a laywoman and walking with a woman. The qualities of a legal companion are nine: being human, able to speak, understanding meaning, having innate wisdom, possessing pure male characteristics, and not being blind. According to the Vinaya, the verses summarizing the scattered statements regarding teaching the Dharma to a laywoman are: 'Non-humans, mutes, fools, the deaf, those who do not understand meaning, the insane, hermaphrodites, and the blind are not legal companions who can prevent offenses in this situation.' Therefore, if these individuals act as legal companions and teach the Dharma to a woman in more than six sentences, it is said in the Vinaya that an offense is incurred. Regarding a legal companion for walking with a woman, the Vinaya states that the other conditions are the same as before, but it is not explicitly stated that they must not be blind, although it should be inferred. One should not rely on changes in gender or behavior, as relying on changes is not permissible. One should remain in a natural bodily state and be in the vicinity of hearing the teachings, otherwise the necessity of a legal companion cannot be fully achieved, and because the necessity of a legal companion cannot be achieved, it should be done in order. In the case of a hermaphrodite, if the female characteristics are dominant, then the male characteristics are meaningless, as they are more like a woman.

---

མཚན་དོན་ཡོད་པ་ཉིད་དོ། །དེ་ཡང་སྐྱེས་པའི་མཚན་དེས་བུད་མེད་ཀྱི་མཚན་དོན་ཡོད་པ་ལ་གནོད་པ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་མི་བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །མཚན་གཉིས་པ་སྐྱེས་པའི་མཚན་ཤས་ཆེ་བ་ལའང་མཚན་གཅིག་ཤོས་དོན་མེད་དོ། །དེ་ཡང་ཊཱི་ཀ་ལས། མཚན་གཉིས་པ་བུད་མེད་ཀྱི་དབང་དུ་གྱུར་ན་ནི་དེའི་ཚེ་དགེ་སློང་ལ་བུད་མེད་ཀྱི་སྐབས་ཀྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་འགྱུར་རོ། །ཇི་སྟེ་སྐྱེས་པའི་དབང་དུ་གྱུར་ན་ནི་དེའི་ཚེ་དགེ་སློང་མ་ལ་སྐྱེས་པའི་སྐབས་ཀྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ 6-343b ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །འོ་ན་སྤྱིར་བསྟན་ལས་མ་ནིང་དང་། མཚན་གཉིས་པ་དག་ནི་དེ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་མཚན་གཉིས་པ་ན་སྨད་ཀྱི་ཡུལ་དུ་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། ཐག་མ་བ་ན་རེ། སྤྱིར་བཏང་དམིགས་བསལ་གྱི་སྒོ་ནས་འགལ་བ་མེད་དེ། སྤྱིར་བཏང་ལ་མཚན་གཉིས་པ་ན་སྨད་ཀྱི་ཡུལ་ཡིན་ལ། དམིགས་བསལ་རག་པ་ནི་མཚན་གཉིས་པ་ལས་ཀྱང་དངོས་གཞི་རྫོགས་པའོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། རེག་པ་ཁོ་ནས་དངོས་གཞི་རྫོགས་པ་ཡིན་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། བུད་མེད་ཀྱི་སྐབས་ཀྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སྤྱིར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅིང་། ཐུན་མོང་བ་སྟོན་པའི་སྐབས་སུ་རེག་པ་ཁོ་ནའི་དངོས་གཞི་བསྟན་ན་སྐབས་འཆོལ་བར་འགྱུར་རོ། །འོ་ན་གང་ཞེ་ན། མཚན་གཉིས་པ་ན་སྨད་ཀྱི་ཡུལ་དུ་གསུངས་པ་ནི་སྲོག་བཅད་པ་མ་གཏོགས་གནོད་པ་ལས་གྱུར་པ་བརྡེག་གཟས་ལ་སོགས་པ་རྣམས་དང་། མ་བྱིན་ལེན་མ་གཏོགས་པ་ཕྱིས་ལོངས་སྤྱོད་ལ་ཆགས་པ་ལས་གྱུར་པ་གོས་སློང་བ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ནི་མཚན་གཉིས་པ་ཡུལ་དུ་བྱས་པ་ལས་ལྟུང་བ་མི་རྫོགས་ལ། ནང་སེམས་ཅན་ལ་ཆགས་པར་གྱུར་པ་རྣམས་ནི་མཚན་གཉིས་པ་ཡུལ་དུ་བྱས་པས་ཀྱང་ལྟུང་བ་རྫོགས་པ་སྟེ། ནང་སེམས་ཅན་ལ་ཆགས་པ་འབྱུང་ཉེ་ཞིང་སྤང་དཀའ་བས་དོག་ཏུ་བཀག་པའོ། །དམིགས་གསལ་ནི། འཁྲུར་འཇུག་ལ་སོགས་པ་དགེ་སློང་མ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པའི་ལྟུང་བ་རྣམས་ནི་མཚན་གཉིས་པ་ཡུལ་དུ་བྱས་པས་ཀྱང་ལྟུང་བ་མི་རྫོགས་ཏེ་དགེ་སློང་མའི་སྡོམ་ལྡན་ཡིན་པ་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་ཡུལ་མཚན་གཉིས་པ་ལ་སོགས་པའི་ལྟུང་བ་རྫོགས་ན། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། རེག་པ་འཁྲིག་ཚིག་བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པ་གསུམ་པའི་སྐབས་སུ་སྐྱེས་པ་དང་། ཟ་མ་དང་། མ་ནིང་ 6-344a དང་། མཚན་གཉིས་པ་ལ་ཉེས་པ་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། མཚན་གཉིས་པ་སྐྱེས་པའི་མཚན་ཤས་ཆེ་བ་ལ་དགོངས་ཏེ། ཊཱི་ཀས་ཁུངས་དྲངས་པའི་ལུང་ལས་མཚན་གཉིས་པ་དེ་སྐྱེས་པའི་དབང་དུ་གྱུར་པ་ནི་རེག་པ་དེ་ལྟར་ན་ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ། །མཚན་གཉིས་པ་དེས་ཁྲིམས་གྲོགས་བྱས་ན་ཁྲིམས་གྲོགས་ཀྱི་སྐབས་འདིར་ཁྲིམས་གྲོགས་རིག་པའི་སྐྱེས་པ

【現代漢語翻譯】 這確實是有意義的。因為男性性器官的存在絲毫不會妨礙女性性器官的意義。對於第二種性器官，即男性性器官占主導地位的情況，另一種性器官是沒有意義的。正如《 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)》中所說：『如果第二種性器官屬於女性，那麼比丘將完全犯下與女性相關的罪過。如果屬於男性，那麼比丘尼將完全犯下與男性相關的罪過。』那麼，如果按照一般性的教義，『具有兩性人和雙性人等特徵』，這與雙性人在性行為方面被認為是過錯之處相矛盾嗎？塔格瑪瓦 (thag ma ba) 回答說：從一般和特殊的角度來看，這並不矛盾。一般來說，雙性人是性行為的對象，但特殊情況是，雙性人比實際的性行為更為完整。但這並不合理，如果僅僅通過觸控就能完成實際的性行為，那麼就與《 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)》中『將完全犯下與女性相關的罪過』的一般性說法相矛盾，如果在展示共同之處時，僅僅展示觸控的實際行為，那將是不恰當的。那麼，什麼是正確的解釋呢？雙性人被認為是性行為的對象，這意味著除了殺生之外，由傷害引起的毆打等行為，以及除了不予取之外，由後來享受引起的索要衣服等行為，如果以雙性人為對象，罪過並不完整。但是，如果對內部有情產生貪戀，即使以雙性人為對象，罪過也是完整的。因為對內部有情的貪戀容易產生且難以捨棄，所以被嚴格禁止。特殊情況是，對於需要比丘尼作為參與者的墮胎等罪過，即使以雙性人為對象，罪過也不完整，因為不具備比丘尼戒律的條件。那麼，如果以雙性人等為對象，罪過是完整的，那麼根據《律分別 (Vinaya-vibhaṅga)》：『在觸控、性語、奉承、讚美這三種情況下，對男性、食物、兩性人和雙性人犯有粗罪。』這是否矛盾呢？這是指男性性器官占主導地位的雙性人。正如《 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)》引用的經文所說，如果雙性人屬於男性，那麼觸控將構成粗罪。如果雙性人作為戒友，那麼在這種戒友的情況下，戒友是具有智慧的男性。

【English Translation】 This is indeed meaningful. Because the existence of male sexual organs does not in the least hinder the meaning of female sexual organs. For the second type of sexual organ, where the male sexual organ is dominant, the other sexual organ is meaningless. As the टीका (ṭīkā, Sanskrit, commentary) says: 'If the second sexual organ belongs to a woman, then the bhikṣu will completely commit the offenses related to women. If it belongs to a man, then the bhikṣuṇī will completely commit the offenses related to men.' Then, if according to the general teaching, 'having the characteristics of hermaphrodites and bisexuals, etc.,' does this contradict the fact that bisexuals are considered to be at fault in terms of sexual behavior? Thag ma ba replies: From a general and specific point of view, this is not contradictory. In general, bisexuals are the object of sexual behavior, but the special case is that bisexuals are more complete than actual sexual behavior. But this is not reasonable, if the actual sexual behavior can be completed merely by touching, then it contradicts the general statement in the टीका (ṭīkā, Sanskrit, commentary) that 'will completely commit the offenses related to women,' and if the actual behavior of touching is merely shown when showing commonalities, it would be inappropriate. So, what is the correct explanation? Bisexuals are considered to be the object of sexual behavior, which means that apart from killing, acts of beating, etc. caused by harm, and acts of asking for clothes, etc. caused by later enjoyment other than not giving, the offense is not complete if the object is a bisexual. However, if lust arises towards internal sentient beings, even if the object is a bisexual, the offense is complete. Because lust for internal sentient beings is easy to arise and difficult to abandon, it is strictly prohibited. The special case is that for offenses such as abortion that require a bhikṣuṇī as a participant, the offense is not complete even if the object is a bisexual, because the conditions of the bhikṣuṇī precepts are not met. Then, if the offense is complete with bisexuals, etc. as the object, then according to the Vinaya-vibhaṅga: 'In the three cases of touching, sexual speech, flattery, and praise, men, food, hermaphrodites, and bisexuals are guilty of gross offenses.' Is this contradictory? This refers to bisexuals in whom the male sexual organ is dominant. As the scripture quoted by the टीका (ṭīkā, Sanskrit, commentary) says, if the bisexual belongs to a man, then touching will constitute a gross offense. If a bisexual is a friend in the precepts, then in this case of a friend in the precepts, the friend in the precepts is a man of wisdom.

---

འི་ཕྱེད་ཉིད་བྱེད་པ་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་མཚན་གཉིས་པ་ལ་ཁྲིམས་གྲོགས་བྱས་ཏེ། བུད་མེད་ལ་ཆོས་སྟོན་པའམ་བུད་མེད་དང་ལམ་དུ་འགྲོ་ན་ཉེས་བྱས་སོ། ། 說此中墮罪總義 གསུམ་པ་ནི། བུད་མེད་བྱེད་པ་པོའི་ཐུན་མོང་གི་མདོ་བདུན་གྱིས་བརྗོད་པའི་ལྟུང་བ་བཅུ་པོའི་ནང་ནས་འོག་མ་འཁྲིག་ཚིག །བསྙེན་བཀུར། ཁྱིམ་པ་མོ་ལ་ཆོས་སྟོན་པ་གསུམ་ལ་ཡུལ་བུད་མེད་དེ་ལེགས་པ་སྟེ་ཆོས་དང་ལྡན་པར་སྨྲས་པ་དང་། གནས་ངན་ལེན་གྱི་ཚིག་ལྟ་བུ་ཉེས་པར་སྨྲས་པ་དག་གི་དོན་ཀུན་ཤེས་པ་དང་ཞེས་པའི་ཊཱི་ཀར། བསླབ་པའི་གཞི་གསུམ་པོ་དེ་དག་ལ་སྒྲ་དང་དོན་ཡོངས་སུ་ཤེས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་མཐུ་ཡོད་པར་གྱུར་ན་དེའི་ཚེ་བུད་མེད་དེ་བསླབ་པའི་གཞི་དེ་གསུམ་གྱི་དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། །འོག་མ་གསུམ་ལས་གཞན་ནི་གོང་མ་བདུན་ཏེ། རེག་པ་དང་། དབེན་པར་འདུག་འགྲེང་། ཉལ་ཤོམ་གཉིས། ལྷན་ཅིག་ཉལ་བ་དང་། ལམ་དུ་འགྲོ་བ་དང་བདུན་ལ་ཡུལ་བུད་མེད་དེས་འཁྲིག་པ་བསྟེན་པར་བྱ་བའི་མཐུ་ཡོད་པ་ཉིད་ཡིན་ན། རང་རང་གི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འདིར་ཡན་ལག་འཁྲུལ་མོར་སྦྱར་ཏེ་བདུན་ལ་བསྟེན་རུང་དངོས་སུ་བཤད་པས་འོག་མ་གསུམ་ལ་ཡང་བསྟེན་རུང་ཡན་ལག་ཏུ་སྦྱར་རོ། །གསུམ་ལ་དོན་གོ་བ་དངོས་སུ་བཤད་པས་རེག་པ་མ་གཏོགས་པ་དྲུག་ལ་ཡང་དོན་ 6-344b གོ་བ་ཡན་ལག་ཏུ་སྦྱར་རོ། །རེག་པ་ལ་ནི་དོན་གོ་བ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ཏེ། དོན་མི་གོ་བ་སྙོམས་པར་ཞུགས་པ་མོ་དང་། བུད་མེད་གཉིད་ལོག་པ་ན་རེག་ན་ཡང་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་བར་ཞུ་ཆེན་ལས། དགེ་སློང་གིས་སྙོམས་པར་ཞུགས་པ་མོ་ལ་རེག་ན་ཅིར་འགྱུར། དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། ཞུ་བ་ཆུང་ཤོས་ལས། དགེ་སློང་གིས་བུད་མེད་གཉིད་ལོག་པ་ལ་རེག་ན་ཅིར་འགྱུར། དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འོག་མ་གསུམ་པོ་འཁྲིག་ཚིག་དང་བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པ་དང་ཁྱིམ་པ་མོ་ལ་ཆོས་སྟོན་པ་དང་གསུམ་ལ་ནི་ཡུལ་བུད་མེད་དེས་ལེགས་སྨྲས་ཉེས་སྨྲས་ཀྱི་དོན་ཀུན་ཤེས་པ་ལས། གཞན་དོན་མི་གོ་བ་ཉིད་ཡུལ་དུ་བྱས་ན་ནི་ལྟུང་བ་རང་རང་གི་འོག་མའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་བུད་མེད་དོན་མི་གོ་བ་ལ་འཁྲིག་ཚིག་དང་། བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ལ། བུད་མེད་དོན་མི་གོ་བ་ལ་ཚིག་ལྔའམ་དྲུག་ལས་ལྷག་པར་ཆོས་སྟོན་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །འོག་མ་གསུམ་ལས་གཞན་རེག་པ་ལ་སོགས་བདུན་ལ་ནི། ཡུལ་བུད་མེད་དེ་འཁྲིག་པ་བསྟེན་པའི་མཐུ་ཡོད་པ་ལས་གཞན་འཁྲིག་པ་བསྟེན་པའི་མཐུ་མེད་པ་ཉིད་ཡུལ་དུ་བྱས་ན་ནི་ལྟུང་བ་རང་རང་གི་ཚིག་འོག་མའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ཡིན་པའོ་ཞེས་ཀྱང་བསྟན་ཏེ། དགེ་སློང་གིས་བ

【現代漢語翻譯】 因此，對於第二種情況，如果他與女性結成法律上的同盟，向女性傳法，或與女性同行，則犯下輕罪。 總而言之，以上是關於墮罪的解釋。 第三，關於女性作為行為者的共同七事經（指《七事經》中與女性相關的部分）所說的十種墮罪，其中后三者——淫穢之語、奉承、為在家女眾說法——如果對象是理解良好，即通達佛法的女性，並且理解善說與惡說的含義，那麼，正如 टीका（註釋）所說，如果她有能力完全理解這三個學處（指淫穢之語、奉承、為在家女眾說法）的詞語和含義，那麼這個女性就是這三個學處中根本墮罪的行為者。這是總結性的說法。除了后三者，其餘七者——觸控、在隱蔽處坐立、兩種躺臥方式、一同躺臥、同行——如果對象是能夠行淫的女性，那麼他就是各自根本墮罪的行為者。這裡，通過將肢體上的接觸與七事聯繫起來，明確說明了可以發生性行為，因此，后三者也可以被理解為與肢體接觸有關。對於后三者，因為明確說明了理解含義，所以除了觸控之外的六事也可以被理解為與理解含義有關。 至於觸控，不需要理解含義，因為即使觸控不理解含義的入定女性或睡著的女性，也會構成僧殘罪。如《大疏》所說：『比丘觸控入定女性會怎麼樣？會構成僧殘罪。』《小疏》也說：『比丘觸控睡著的女性會怎麼樣？會構成僧殘罪。』對於后三者——淫穢之語、奉承讚歎、為在家女眾說法——如果對象是理解善說與惡說含義的女性，那麼，如果對象是不理解含義的女性，則構成各自墮罪的下品行為者。因此，如果對比丘對不理解含義的女性說淫穢之語或奉承，則構成粗罪；如果對比丘對不理解含義的女性宣講超過五六句的佛法，則構成輕罪。對於后三者之外的觸控等七事，如果對象是能夠行淫的女性，那麼，如果對象是不能行淫的女性，則表明他只是各自墮罪的下品行為者。也就是說，比丘……

【English Translation】 Therefore, in the second case, if he forms a legal alliance with a woman, teaches the Dharma to a woman, or travels on the road with a woman, he commits a minor offense. In summary, the above is an explanation of the offenses of downfall. Third, regarding the ten offenses mentioned in the Common Seven Matters Sutra (referring to the parts of the Seven Matters Sutra related to women) where the woman is the actor, among which the latter three—obscene language, flattery, teaching the Dharma to laywomen—if the object is a woman who understands well, that is, is versed in the Dharma, and understands the meaning of good and bad speech, then, as the टीका (commentary) says, if she has the ability to fully understand the words and meanings of these three training grounds (referring to obscene language, flattery, teaching the Dharma to laywomen), then this woman is the actor of the fundamental offense in these three training grounds. This is a summary statement. Apart from the latter three, the remaining seven—touching, sitting and standing in a secluded place, two ways of lying down, lying down together, traveling together—if the object is a woman capable of engaging in sexual intercourse, then he is the actor of each fundamental offense. Here, by associating physical contact with the seven matters, it is clearly stated that sexual behavior can occur, therefore, the latter three can also be understood as being related to physical contact. For the latter three, because the understanding of meaning is clearly stated, the six matters other than touching can also be understood as being related to understanding meaning. As for touching, there is no need to understand the meaning, because even touching a woman in samadhi who does not understand the meaning or a sleeping woman constitutes a sanghavasesa offense. As the Great Commentary says: 'What happens if a bhikshu touches a woman in samadhi? It constitutes a sanghavasesa offense.' The Small Commentary also says: 'What happens if a bhikshu touches a sleeping woman? It constitutes a sanghavasesa offense.' For the latter three—obscene language, flattering praise, teaching the Dharma to laywomen—if the object is a woman who understands the meaning of good and bad speech, then, if the object is a woman who does not understand the meaning, it constitutes the lower-grade actor of each offense. Therefore, if a bhikshu speaks obscene language or flatters a woman who does not understand the meaning, it constitutes a gross offense; if a bhikshu preaches more than five or six sentences of the Dharma to a woman who does not understand the meaning, it constitutes a minor offense. For the seven matters other than the latter three, such as touching, if the object is a woman capable of engaging in sexual intercourse, then, if the object is a woman who is not capable of engaging in sexual intercourse, it indicates that he is only the lower-grade actor of each offense. That is to say, the bhikshu...

---

ུ་མོ་ཆུང་ངུ་འཁྲིག་པ་བསྟེན་དུ་མི་རུང་བ་ལ་རེག་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ལ། དེ་དང་དབེན་པར་འདུག་པར་བྱེད་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་ལྟ་བུའོ། །ཕོ་མོའི་དབང་པོ་མེད་ལ་ནུ་མ་ལ་སོགས་བུད་མེད་ཀྱི་རྣམ་པ་འདྲ་བ་མ་ནིང་མོ་དང་། ཕོ་མོའི་དབང་པོ་མེད་ལ་ཁ་སྤུ་ལ་སོགས་པ་སྐྱེས་པའི་རྣམ་པ་དང་འདྲ་བ་མ་ནིང་ཕོ་དང་། སེམས་ཅན་དུ་བགྲང་བ་ཁོ་ན་སྔགས་དང་། སྨན་ལ་སོགས་པ་གཟུགས་གཞན་དུ་བསྒྱུར་བ་སྤྲུལ་པ་མོ་ལ་རེག་པ་ལ་ 6-345a སོགས་པ་བཅུ་པོ་བྱེད་ན་ཡང་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་ཏེ། སྔར་ན་སྨད་དུ་བསྟན་པ་དེ་བཞིན་ནོ། ། 三信共別 བཞི་པ་ནི། རེག་པ་འཁྲིག་ཚིག་བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པ་གསུམ་པོ་འདི་ལ་སྐྱེས་པ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ། སྐྱེས་པ་ཕོ་ལ་དགེ་སློང་གིས་རེག་པ་དང་། འཁྲིག་ཚིག་དང་། བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་ན་རང་རང་གི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བའོ། །གསུམ་པོ་འདི་ལ་ཐུན་མོང་གི་ཆོས་འདི་ཙམ་དུ་ཟད་དམ་ཞེ་ན། གལ་ཏེ་རེག་པ་འཁྲིག་ཚིག་བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པ་དང་གསུམ་པོ་དེ་དག་རང་རང་གི་བདེ་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་བྱ་བའི་འདུན་པ་ཡིད་ཀུན་ཏུ་འདོད་ཆགས་དང་ལྡན་པས་ཀྱང་གསུམ་པོ་འདི་ལའོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ། གསུམ་པོ་འདི་ལ་ཡན་ལག་ཐུན་མོང་ངོ་ཞེས་སྦྱར་རོ། །ཀྱང་ངོ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ནི་གསུམ་པོ་འདི་ལ་ཞེས་བྱ་བའི་རྗེས་སུ་བསྙགས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །ཀུན་ཏུ་འདོད་ཆགས་དང་ལྡན་པས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འདུན་པ་དེའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་ལ། སོ་ཐར་གྱི་མདོར་ཡུན་རིང་པོ་ནས་ཆགས་པར་གྱུར་པའི་སྲེད་པའི་རྗེས་སུ་ཞུགས་པ་ཉིད་དང་། རྗེས་སུ་བྲལ་བར་གྱུར་པ་ཉིད་ཅེས་གསུངས་པའི་བྱེ་བྲག་གི་ཚིག་གཉིས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ཅན་དུ་གྱུར་པའི་འདོད་ཆགས་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་འདིར་ཀུན་ཏུ་འདོད་ཆགས་ཞེས་པའི་སྒྲས་བརྗོད་དོ། ། 分別說觸 གཉིས་པ་ལ། ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །དེ་བཟློག་བསླབ་པར་བྱ་བ་དང་། །ལྟུང་བ་མེད་པར་བསྟན་པའོ། ། དང་པོ་ལ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བསྟན་པ་དང་། །དངོས་གཞི་ན་སྨད་དོགས་གཅོད་བསྟན། །རེག་པའི་ན་སྨད་བྱེ་བྲག་བསྟན། །ཉེས་བྱས་ན་སྨད་སྤྱིར་བསྟན་ཏོ། ། དང་པོ་ལ་བཞི་ལས། གླེང་གཞི་ནི། མཉན་ཡོད་དུ་འཆར་ཀས་བུད་མེད་ལ་རེག་པ་ལས་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི། འཁྲིག་ 6-345b པའི་འདོད་ཆགས་འཕེལ་བ་སྟེ་ཀུན་ཏུ་འདོད་ཆགས་དང་ལྡན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་གསུངས་པས་སོ། །ངོ་ཏི་ནི། བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ཆགས་སེམས་ཀྱིས་བུད་མེད་ལ་རེག་ཅིང་རེག་པ་བདག་གིར་བྱས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ་གང་ལ་རེག་པའི་ཡུལ་དང་། གང་གིས་རེག་པའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་བདུན་ཏེ། བུད་མེད་ཀྱི་མཚན་དོན་ཡོད་པ་དང་། མཚན་བསྟེན་དུ་རུང་བ་དང་། ཐ

【現代漢語翻譯】 如果觸控了不應該發生性行為的幼女，會導致重罪；如果避免與她們接觸，則會構成輕罪。對於沒有男女性器官，但有乳房等女性特徵的，稱為女性陰陽人；對於沒有男女性器官，但有鬍鬚等男性特徵的，稱為男性陰陽人；僅僅被視為有情眾生的，是咒語（藏文：སྔགས，梵文天城體：मंत्र，梵文羅馬擬音：mantra，漢語字面意思：真言）；將藥物等改變成其他形態的，是幻化。接觸幻化女等十種情況，也會構成墮罪，如同之前所說的墮罪一樣。 三信共同的區別 第四點是：對於接觸、性語、奉承、讚歎這三者，男性也是如此。也就是說，比丘如果接觸男性，說性語，奉承或讚歎男性，也會構成各自的重罪。那麼，這三者只有這些共同的特點嗎？如果接觸、性語、奉承、讚歎這三者，是爲了體驗各自的快樂，並且心中充滿了貪慾，那麼這三者也具有共同的因素。『也』這個詞，是爲了強調這三者。 टीका 中解釋說，『充滿了貪慾』是這種意願的具體表現。在別解脫經中，『長期以來被貪愛所追隨，或者已經脫離了貪愛』，這兩種不同的說法，指的是具有這兩種不同特點的貪慾，而這裡『充滿了貪慾』就是指這種貪慾。 分別說觸 第二部分包括：墮罪的分類、防止墮罪應學習的內容，以及不構成墮罪的情況。 第一部分包括：說明根本墮罪、說明對根本墮罪的疑惑、說明接觸的根本墮罪的區別、總的說明輕罪的墮罪。 第一部分分為四點：起因是，在舍衛城，Charka 因為接觸女性而犯了僧殘罪。所要禁止的是，增長性慾，也就是經文中說的『充滿了貪慾』。定義是：具有戒律的比丘，以貪慾之心接觸女性，並且享受這種接觸所帶來的快樂，這就是根本墮罪。構成要素有四個，其中基礎要素有兩個：接觸的對象和接觸的主體。第一個要素有七種情況：具有女性性器官的女性，可以發生性行為的女性，以及...

【English Translation】 Touching a young girl who should not be engaged in sexual activity will result in a major offense; avoiding contact with them will constitute a minor offense. Those without male or female sexual organs but with female characteristics such as breasts are called female hermaphrodites; those without male or female sexual organs but with male characteristics such as beards are called male hermaphrodites; those who are merely regarded as sentient beings are mantras (藏文：སྔགས，梵文天城體：मंत्र，梵文羅馬擬音：mantra，漢語字面意思：true words); transforming medicines and the like into other forms is called illusion. Touching an illusionary woman and the other ten situations will also constitute a transgression, just like the transgressions mentioned earlier. Common Distinctions of the Three Faiths The fourth point is: For touching, sexual language, flattery, and praise, the same applies to men. That is, if a bhikshu touches a man, speaks sexual language, flatters, or praises a man, it will constitute their respective major offenses. Are these the only common features of these three? If touching, sexual language, flattery, and praise are for experiencing their respective pleasures, and the mind is filled with desire, then these three also have common elements. The word 'also' is to emphasize these three. The टीका explains that 'filled with desire' is a specific manifestation of this intention. In the Pratimoksha Sutra, 'followed by craving for a long time, or having been separated from craving,' these two different statements refer to the desire with these two different characteristics, and here 'filled with desire' refers to this desire. Separate Explanation of Touch The second part includes: the classification of transgressions, what should be learned to prevent transgressions, and situations that do not constitute transgressions. The first part includes: explaining the fundamental transgression, explaining the doubts about the fundamental transgression, explaining the differences in the fundamental transgression of touch, and generally explaining the transgression of minor offenses. The first part is divided into four points: The cause is that in Shravasti, Charka committed a Sanghavasesha offense by touching a woman. What is to be prohibited is the increase of sexual desire, which is what the sutra says 'filled with desire.' The definition is: a bhikshu with precepts, touching a woman with a desire mind, and enjoying the pleasure brought by this touch, this is the fundamental transgression. There are four constituent elements, of which there are two basic elements: the object of touch and the subject of touch. The first element has seven situations: a woman with female sexual organs, a woman who can engage in sexual activity, and...

---

་སྙད་ཕྱེད་དང་གཉིས་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་། ལུས་དངོས་ཡིན་པ་དང་། མ་ཉམས་པ་ཡིན་པ་དང་། ཕམ་པ་དངོས་སུ་བསྐྱེད་པའི་རྨ་སྒོ་གསུམ་ལས་གཞན་ཡིན་པའོ། །དང་པོ་ནི། འདི་ལ་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ནི་བུད་མེད་དོ་ཞེས་པས་གྲུབ་བོ། །གཉིས་པ་ནི། གཞན་ལ་འཁྲིག་པ་བསྟེན་པར་བྱ་བའི་མཐུ་ཡོད་པ་ཉིད་ཡིན་ན་ཞེས་པས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། མི་ཡིན་པ་དང་། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་སྟེ། རེག་པ་ནི་ཐ་སྙད་དང་འདྲ་ཞེས་པས་སོ། །ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་མི་གནས་པ་ཕྱེད་དུ་འཇོག་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། རེག་པའི་ཡུལ་དུ་བུད་མེད་དེ་སྨྱོ་བ། སེམས་འཁྲུགས། ཚོར་བས་གཟིར་བ་དང་། འགྲོ་བ་གཞན་གྱི་རྣམ་པ་བསྟེན་པ་ན་ཤེས་པ་གཏད་ཐུབ་ལས་ཉམས་པ་དང་བཞི་པོ་མ་ཡིན་པ་ནི་རེག་པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པའི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ལ། བུད་མེད་དེ་གཉིད་ལོག །ར་རོ། །རྫས་ཀྱིས་མྱོས་པ་དང་། སྙོམས་པར་ཞུགས་པ་དང་བཞི་པོ་མ་ཡིན་པ་ནི་རེག་པའི་ལྷག་མ་མི་བསྐྱེད་པའི་ཡན་ལག་ཏུ་མ་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཞི་པ་ནི། སྤྲུལ་པ་མོ་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ་ཞེས་པས་སོ། །ལྔ་པ་ནི། ཞུ་བ་ལས། སེན་མོ་ལ་རེག་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །སོ་ལ་རེག་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །སྤུ་ལ་རེག་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་གྲུབ་བོ། །དྲུག་པ་ནི། རེག་པར་ 6-346a བྱ་བ་ཉིད་ནི་མ་ཉམས་པའོ། །ཞེས་པ་དང་། ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་བུད་མེད་ཀྱི་ལུས་ཀྱི་དབང་པོ་ཉམས་པ་ལ་རེག་ན་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །རྨ་དང་ནད་ལ་སོགས་པས་ཉམས་པ་ཤུ་བ་དང་། གཡན་པ་ཅན་དང་། ཁྱི་རྔོ་ཅན་ཅེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །དེ་རྣམས་ནི་ལུས་ཀྱི་དབང་པོ་ལས་ཉམས་པ་ཡིན་པས་དེ་རྣམས་ལ་རེག་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །བདུན་པ་ནི། ཕྱུང་བ་ཐམས་ཅད་ལ་མཐའ་ཉིད་མ་གཏོགས་ཞེས་གསུངས་པས། རེག་པ་ཐམས་ཅད་ལ་མཐའ་ཉིད་མ་གཏོགས་ཞེས་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་ཏེ་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་གང་གིས་རེག་པའི་རྟེན་ནི་གསུམ་ལས། ལུས་དངོས་ཡིན་པ་ནི། ཞུ་བ་ལས། སེན་མོས་རེག་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །སོས་རེག་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །སྤུས་རེག་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་གྲུབ་བོ། །མ་ཉམས་པ་ཡིན་པ་ནི། ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གི་ལུས་ཀྱི་དབང་པོ་ཉམས་པས་བུད་མེད་ལ་རེག་ན་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་པོར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཕམ་པ་དངོས་སུ་བསྐྱེད་པའི་ཡན་ལག་ལས་གཞན་ཡིན་པ་ནི། ཕྱུང་བ་ཐམས་ཅད་ལ་མཐའ་ཉིད་མ་གཏོགས་ཞེས་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞིའི་ཡན་ལག་དེ་ལས་མ་འཁྲུལ་བ་སྟེ། དེ་ཡང་ངེས་པའི་འདུ་ཤེས་སམ་རང་གི་གཞིའི་རྣམ་པ་མ་དོར་བར་འཛིན་པའི་ཡིད་གཉིས་ཀྱང་རུང་སྟེ། ཕམ་པ་གཉིས་པའི་སྐབས

{ "translations": [ "具備一半和兩個條件，身體處於正常狀態，身體是真實的，沒有損壞，並且不同於直接產生失敗的三個傷口。第一個條件由『施事者本身就是女性』來證明。第二個條件由『如果她有能力與其他人發生性關係』來證明。第三個條件由『是人，並且意識自然存在，接觸類似於名稱』來證明。意識不自然存在被視為一半的原因是，當女性在接觸的境地中瘋狂、心煩意亂、被感覺折磨以及採取其他生物的形態時，意識會喪失控制。這四種情況不是產生接觸剩餘部分的必要條件。而女性睡著、醉酒、被藥物麻醉以及進入禪定這四種情況不是不產生接觸剩餘部分的必要條件。第四個條件由『對於化身女性也是如此』來證明。第五個條件由經文中說『如果接觸指甲，它會變粗。如果接觸牙齒，它會變粗。如果接觸毛髮，它會變粗』的含義來證明。第六個條件是，可以被接觸的事物本身是沒有損壞的。經文中說：『如果比丘接觸了女性身體上已經損壞的器官，會發生什麼？它會變粗。』 टीका（梵文：ṭīkā，註釋）中說，因傷口和疾病等原因造成的損壞，如潰瘍、濕疹和癬。這些都是身體器官的損壞，因此接觸它們會導致變粗。第七個條件是，經文中說『除了所有排泄物的末端』，因此，將『除了所有接觸的末端』作為關鍵連線，因為理由相同。第二，接觸的基礎有三個：身體是真實的，由經文中說『如果指甲接觸，它會變粗。如果牙齒接觸，它會變粗。如果毛髮接觸，它會變粗』的含義來證明。沒有損壞，由經文中說『如果比丘的身體器官損壞了，接觸女性會發生什麼？它會變粗』來證明。不同於直接產生失敗的肢體，通過『除了所有排泄物的末端』的關鍵來連線。關於意念的兩個方面：意識是不受基礎肢體迷惑的，也就是說，可以是確定的意識，也可以是不放棄自身基礎形態的猶豫，這是第二個失敗的情況。", " " ], "english_translations": [ "Possessing half and two conditions, the body being in a normal state, the body being real, being undamaged, and being other than the three wounds that directly cause defeat. The first condition is proven by 'the agent itself is a woman.' The second condition is proven by 'if she has the power to engage in sexual relations with others.' The third condition is proven by 'being human, and consciousness naturally exists, contact is similar to a name.' The reason why consciousness not naturally existing is considered half is that when a woman is mad, distraught, tormented by feelings, and adopts the form of other beings in the realm of contact, consciousness loses control. These four conditions are not necessary conditions for generating the remainder of contact. And the four conditions of a woman being asleep, drunk, intoxicated by drugs, and entering into samadhi are not necessary conditions for not generating the remainder of contact. The fourth condition is proven by 'it is the same for an emanation woman.' The fifth condition is proven by the implication of the scripture saying, 'If you touch a nail, it will become thick. If you touch a tooth, it will become thick. If you touch hair, it will become thick.' The sixth condition is that the thing that can be touched itself is undamaged. The scripture says, 'If a bhikshu touches a damaged organ of a woman's body, what will happen? It will become thick.' The ṭīkā (Sanskrit: ṭīkā, commentary) says that damage caused by wounds and diseases, such as ulcers, eczema, and ringworm. These are damages to the organs of the body, so touching them will cause them to become thick. The seventh condition is that the scripture says 'except for the end of all excretions,' therefore, connect 'except for the end of all contacts' as the key, because the reasons are the same. Second, there are three bases of contact: the body is real, which is proven by the implication of the scripture saying, 'If a nail touches, it will become thick. If a tooth touches, it will become thick. If hair touches, it will become thick.' Undamaged, which is proven by the scripture saying, 'If a bhikshu's body organ is damaged, what will happen if he touches a woman? It will become thick.' Other than the limb that directly causes defeat, connect through the key of 'except for the end of all excretions.' Regarding the two aspects of intention: consciousness is not deluded by the basic limb, that is, it can be a definite consciousness, or it can be a hesitation that does not abandon its own basic form, which is the case of the second defeat." " " ] }

---

་སུ་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །ཀུན་སློང་ནི་རེག་པའི་བདེ་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་བྱ་བའི་འདུན་པ་ཀུན་ཏུ་འདོད་ཆགས་དང་ལྡན་པས་བུད་མེད་ལ་རེག་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པ་སྟེའོ། །སྦྱོར་བའི་ཡན་ལག་ནི་གང་ལ་བསམ་པའི་བུད་མེད་དེ་ཉིད་ལ་རེག་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་གི་ཡན་ལག་ནི་ལུས་ཀྱི་རེག་པ་ཉམས་སུ་ 6-346b མྱོང་བའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ལུས་ཀྱི་རེག་པ་བདག་གིར་བྱེད་ནའོ་ཞེས་པས་རེག་པའི་ལྷག་མ་བསྟན་ལ། འོ་ན་བུད་མེད་ཀྱི་རོ་ལ་རེག་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། ཁ་ཅིག་ན་རེ། ལྷག་མར་འགྱུར་ཞེས་ཟེར་རོ། །འདི་ལ་གཞུང་ལྔ་སྣང་སྟེ། གཞུང་བླ་མ་ལས། བཙུན་པ་དགེ་སློང་གིས་བུད་མེད་ཀྱི་རོ་དང་ལྷན་ཅིག་རེག་ན་ཅིར་འགྱུར། དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ་ཞེས་པ་དང་། ཞུ་འགྲེལ་ལས་བུད་མེད་ཀྱི་རོ་ལ་རེག་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་གསུངས་པ་ནི། ལུས་ཚང་བ་ལ་རེག་པའི་བདེ་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་པ་དང་། སྤྱིར་བསྟན་ལས་རེག་པར་བྱ་བ་ཉིད་ནི་ཞེས་པའི་སྐབས་སུ་རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་། ཊཱི་ཀ་དང་། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་དང་གསུམ་ཀ་ལས་རེག་པའི་སྐབས་སུ་འདིར་རོ་ཉིད་ལ་ནི་ན་སྨད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། །འོན་ཀྱང་གནོད་བྱེད་གསུམ་སྟེ། ལུང་ཞུ་བ་ཆེ་ཤོས་ལས། བཙུན་པ་དགེ་སློང་གིས་བུད་མེད་ཀྱི་རོ་དང་ལྷན་ཅིག་རེག་ན་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅིང་། རོ་ལས་ཀྱང་འདིར་འགྱུར་ན་འདི་ལ་མི་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཏེ། རེག་པ་ནི་ཐ་སྙད་དང་འདྲའོ་ཞེས་རེག་པའི་ཡུལ་དེ་མི་ཡིན་པ་དང་། སྨྱོ་བ་མ་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་བཤད་པ་དང་འགལ་ལ། སྨྱོན་མ་ལ་རེག་ན་སྦོམ་པོ་ལས་མི་བསྐྱེད་པར་རོ་ལ་རེག་ན་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པར་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་བུད་མེད་ཀྱི་རོ་ལ་རེག་ན་སྦོམ་པོར་གསུངས་པའི་ལུང་དེ་གཙོ་བོར་བཟུང་ངོ་། །ལྷག་མར་གསུངས་པའི་ལུང་དེ་དག་ནི་གསོ་བའི་ལྷག་ཡོད་པ་ཙམ་ལ་དགོངས་ཞེས་རིགས་སོ། །འགྲེལ་པ་གསུམ་ལས། འདིར་རོ་ཉིད་ལ་ནི་ན་སྨད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པ་དེ་ནི། འདིར་རོ་ཉིད་ལ་ནི་སྦོམ་པོ་ལྕི་བ་ལས་ན་སྨད་མེད་པ་སྦོམ་པོ་ཡང་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་དགོངས་སོ་ཞེས་བླ་མ་རྣམས་ 6-347a གསུང་ངོ་། །རེག་པའི་ལྷག་མའི་སྐབས་འདིར་བུད་མེད་ཀྱི་ལན་བུ་སྐྲ་བསྡུས་པ་ནི་ལུས་དེ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དོ་སྟེ། ལུས་དང་འདྲ་བས་རེག་ན་དངོས་གཞིའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་ལ་འདོད་ཆགས་ལྷག་པར་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འདི་ལ་ལུང་གི་འགྲེལ་པ་གཉིས་ཀྱིས་དགག་པ་བྱས་ཏེ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། ལན་བུ་ནས་བཟུང་བ་ལ་དངོས་གཞིར་སྨྲ་བ་དེ་དག་ནི་ལྟུང་བ་བསྟན་པ་ལས་ལན་བུ་མ་སྨོས་པ་དང་ཡང་འགལ་ལ། ཞུ་བ་ལས་ཀྱང་སྤུ་ལ་རེག་པ་ལ་སྦོམ་པོར་གསུངས་པ

【現代漢語翻譯】 如前所述。動機是渴望體驗觸控的快樂，持續不斷地渴望和貪戀，想要觸控女性。結合的要素是開始觸控所想念的那個女性。最終的要素是體驗身體的觸控。 第二，'如果將身體的觸控據爲己有'，這表明了觸控的剩餘部分。那麼，如果觸控女性的屍體，會發生什麼呢？有些人說，會變成剩餘。這裡出現了五種論述。在根本論中：'比丘如果觸控女性的屍體，會發生什麼？會變成僧殘。'在註釋中說，觸控女性的屍體被認為是僧殘，因為可以體驗到觸控完整身體的快樂。在普遍論中，在'正是應該觸控'的情況下，自己的解釋、 टीका（梵文，梵文天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音，註釋）和《五十品》都說，在觸控的情況下，因為這裡對屍體本身沒有責備。然而，有三種障礙。在最大的註釋中：'比丘如果觸控女性的屍體，會發生什麼？會變成粗罪。'這與屍體也會導致粗罪相矛盾，並且與需要人作為要素相矛盾，因為觸控類似於術語，觸控的對象需要是人，並且不是瘋狂的。觸控瘋女人不會導致粗罪，但觸控屍體卻會導致僧殘，這是矛盾的。因此，觸控女性屍體導致粗罪的論述應該被採納。那些說導致僧殘的論述應該被理解為僅僅是指有復活的剩餘。在三種解釋中，'這裡對屍體本身沒有責備'，意思是，這裡對屍體本身沒有比重罪更輕的責備，也沒有更重的粗罪，這是上師們所說的。在觸控的剩餘情況下，女性的辮子和頭髮被認為是與身體相同的，因為它們與身體相似，觸控它們就像觸控身體本身。 टीका（梵文，梵文天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音，註釋）中說，這是因為會產生更多的慾望。這一點受到了兩種論述的註釋的駁斥。在區分註釋中，那些說從辮子開始是真實的人，與沒有提到辮子的墮落相矛盾，並且在註釋中，觸控頭髮被認為是粗罪。

【English Translation】 As previously stated. The motivation is the desire to experience the pleasure of touch, constantly desiring and being attached, wanting to touch a woman. The element of combination is engaging in touching the woman who is thought of. The ultimate element is experiencing the touch of the body. Second, 'if one takes possession of the touch of the body,' this indicates the remainder of touch. So, what happens if one touches the corpse of a woman? Some say it becomes a remainder. Here, five discourses appear. In the root text: 'What happens if a monk touches the corpse of a woman? It becomes a saṃghāvaśeṣa (梵文，梵文天城體，saṃghāvaśeṣa，梵文羅馬擬音，僧殘)。' The commentary says that touching the corpse of a woman is considered a saṃghāvaśeṣa (梵文，梵文天城體，saṃghāvaśeṣa，梵文羅馬擬音，僧殘) because there is the experience of pleasure in touching a complete body. In the general teaching, in the case of 'precisely what should be touched,' one's own explanation, the टीका (Sanskrit, Devanagari: टीका, Romanization: ṭīkā, meaning: commentary), and the Fiftieth Chapter all say that in the case of touch, there is no blame for the corpse itself here. However, there are three obstacles. In the largest commentary: 'What happens if a monk touches the corpse of a woman? It becomes a sthūlātyaya (梵文，梵文天城體，sthūlātyaya，梵文羅馬擬音，粗罪)。' This contradicts that even a corpse can cause a sthūlātyaya (梵文，梵文天城體，sthūlātyaya，梵文羅馬擬音，粗罪), and it contradicts the need for a person as an element, because touch is similar to a term, and the object of touch needs to be a person and not insane. Touching a madwoman does not cause a sthūlātyaya (梵文，梵文天城體，sthūlātyaya，梵文羅馬擬音，粗罪), but touching a corpse causes a saṃghāvaśeṣa (梵文，梵文天城體，saṃghāvaśeṣa，梵文羅馬擬音，僧殘), which is contradictory. Therefore, the discourse that touching the corpse of a woman causes a sthūlātyaya (梵文，梵文天城體，sthūlātyaya，梵文羅馬擬音，粗罪) should be adopted. Those discourses that say it causes a saṃghāvaśeṣa (梵文，梵文天城體，saṃghāvaśeṣa，梵文羅馬擬音，僧殘) should be understood as merely referring to having a remainder of revival. In the three commentaries, 'there is no blame for the corpse itself here' means that there is no blame for the corpse itself that is lighter than a heavy sin, nor is there a lighter sthūlātyaya (梵文，梵文天城體，sthūlātyaya，梵文羅馬擬音，粗罪), as the gurus say. In the case of the remainder of touch, a woman's braids and gathered hair are considered to be the same as the body itself, because they are similar to the body, and touching them is like touching the body itself. The टीका (Sanskrit, Devanagari: टीका, Romanization: ṭīkā, meaning: commentary) says that this is because more desire arises. This is refuted by the commentaries of two discourses. In the Differentiation Commentary, those who say that starting from the braids is real contradict the downfall that does not mention the braids, and in the commentary, touching the hair is considered a sthūlātyaya (梵文，梵文天城體，sthūlātyaya，梵文羅馬擬音，粗罪).

---

་དང་དངོས་གཞིར་མི་རུང་ངོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ཞུ་འགྲེལ་ལས་དགག་པ་འདི་ལྟར་དུ། ལུང་ཞུ་བ་ལས་ནི་སྤུ་ལ་རེག་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་པས་ལན་བུ་ཡང་སྤུའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། སྐྲ་ལ་ལུས་ཀྱི་དབང་པོ་མེད་པའི་ཕྱིར། ལན་བུ་ལ་རེག་པ་ལ་ནི་རེག་པའི་ལྷག་མ་མི་བསྐྱེད་དེ། ལུས་དངོས་ལ་རེག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ་དཔེར་ན་སེན་མོ་དང་སོ་ལ་རེག་པ་བཞིན་ནོ། །དེ་ལ་འདོད་ཆགས་ལྷག་པར་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་པ་དེ་ཡང་སྒྲུབ་བྱེད་དུ་མི་འཐད་དེ། རེག་ཅིང་རྩོལ་བ་མེད་པར་ཚུལ་བཞིན་མ་ཡིན་པ་ཡིད་ལ་བྱེད་པས་ཁུ་བ་ཕྱུང་བ་ལས་ཀྱང་འབྱིན་པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པར་ཐལ། འདོད་ཆགས་ལྷག་པར་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་མཚུངས་སོ་ཞེས་བཤད་དོ། ། གཞན་ཡང་བླ་མ་རྣམས་ཀྱི་ཞལ་སྔ་ནས། བུད་མེད་ཆུས་ཁྱེར་བ་དེ་དགེ་སློང་གིས་འཛིན་པ་ན་སྐྲ་དག་ལས་བཟུང་བར་གསུངས་ཏེ་གང་འདོད་ཆགས་ལྷག་པར་སྐྱེ་བ་དེ་ནས་བཟུང་དགོས་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་ཀྱང་གསུངས་སོ། །འོ་ན་སོ་སོར་ཐར་པ་ལས་ལག་པ་ནས་བཟུང་ངམ། དཔུང་པ་ནས་བཟུང་ངམ། ལན་བུ་ནས་བཟུང་ངམ། ཡན་ལག་དང་ཉིང་ལག་གང་ཡང་རུང་བ་ལ་ནོམ་པ་དང་ཉུག་པ་བདག་གིར་བྱེད་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ་ཞེས་གསུངས་སོ་ཞེ་ན། ཞུ་འགྲེལ་ལས། ལན་བུ་ནི་བྱུང་ 6-347b བའི་དབང་གིས་གསུངས་ཀྱི། དེའི་ཡན་ལག་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེང་སང་བླ་མ་རྣམས་ནི་ལན་བུ་རྐྱང་པ་ལ་རེག་པ་ལ་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་པ་དེ་འཐད་ཅིང་། སློབ་དཔོན་ཡོན་ཏན་འོད་ཀྱིས་སྐབས་འདིར་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པར་བཤད་པ་ནི་ལན་བུ་ཤ་དང་བཅས་པ་ལ་རེག་པ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ལན་བུ་དེ་དང་འབྲེལ་བའི་སྐུད་པ་ལ་སོགས་པ་ལན་བུའི་ཡན་ལག་ཏུ་གྱུར་པའི་གོས་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་པའང་དེ་དང་འབྲེལ་བའི་གོས་ཤ་དང་བཅས་པ་ལ་རེག་ན་དངོས་གཞིའོ་ཞེས་དགོངས་སོ། །དགེ་སློང་གིས་བུད་མེད་ལ་ནོམ་པ་དང་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀར། དང་པོ་ལན་གཅིག་ལུས་ལ་སྦྱོར་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །ཉུག་པ་དང་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀར། ཡང་ཡང་དུ་ལུས་ལ་སྦྱོར་བའོ། །ཞེས་སོ། །སྤྲོད་པ་དང་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀར། ཤ་མཐང་སྦྱར་བའི་བསམ་པས་རང་གི་ལུས་བུད་མེད་ཀྱི་ལུས་དང་བར་དུ་མ་བཅད་པར་སྤྲོད་པའོ། །ཞེས་སོ། །འཛིན་པ་དང་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀར། ལག་པ་ལ་སོགས་པ་འཆང་བའོ་ཞེས་སོ། །འདྲེན་པ་དང་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀར། ཐག་རིང་པོ་ནས་ལག་པ་ལ་སོགས་པ་ནས་བཟུང་སྟེ་འདྲེན་པའོ་ཞེས་སོ། །ཡོངས་སུ་འདྲེན་པ་དང་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀར། ཡུལ་ཐག་ཉེ་བ་ནས་ཁོར་ཡུག་ཏུ་བསྐོར་བའོ་ཞེས་སོ། །འོག་ནས་འཁྱུད་པ་དང་། སྟེང་ནས་འཁྱུད་པ་དང་། དམ་དུ་སྦྱོར་བ་རྣམས་ལ་ནི་རེག་པའི་ལྷག་མར་འགྱུར་བ་ལ་བྱེ་བྲག་མེད་པ་ཉིད་དོ། ། 說微正行疑點 གཉིས་པ་ནི། བསྟེན་པར་བྱ་བ་བུད་མེད་ཀྱིས་དགེ་སློང་ལ་རེག་པར་བྱས་པ་དགེ་སླ

【現代漢語翻譯】 因此，據說直接接觸是不允許的。在註釋中，這種反駁如下：經文中說，從經文的引用來看，觸控頭髮會變得粗大，因為辮子也是頭髮的一種，而且頭髮沒有身體的感官。因此，觸控辮子不會產生額外的觸感，因為沒有直接接觸身體，就像觸控指甲和牙齒一樣。認為這會導致更多欲望的說法也是不合理的，因為即使沒有觸控和努力，僅僅通過不正當的思考來提取精液，也會產生排出的額外感覺。據說，『因為會導致更多欲望』是相似的。此外，上師們說，當一位比丘抓住被水沖走的婦女時，應該抓住頭髮，因為如果必須抓住任何導致更多欲望的東西，就會變成必須抓住頭髮。那麼，如果從別解脫戒的角度來看，抓住手、手臂、辮子或任何肢體和附屬肢體，進行摩擦、揉捏和佔有，就會構成僧殘罪嗎？在註釋中說，提到辮子是因為它的出現，但它不是肢體。現在，上師們認為，僅僅觸控辮子就會產生粗大的感覺是合理的。導師功德光（梵文：Guṇaprabha，功德光）說，在這種情況下，說不會產生額外感覺，是指觸控帶有肉的辮子。與辮子相關的繩子等，也屬於辮子的附屬品，因此，觸控與辮子相關的帶有肉的衣服，就是直接接觸。比丘摩擦婦女等行為，在《根本說一切有部毗奈耶》（梵文：Vinaya，毗奈耶）的註釋中，『第一次接觸身體』。揉捏，在《根本說一切有部毗奈耶》的註釋中，『反覆接觸身體』。給予，在《根本說一切有部毗奈耶》的註釋中，『以肉體結合的想法，將自己的身體與婦女的身體不加分隔地給予』。抓住，在《根本說一切有部毗奈耶》的註釋中，『抓住手等』。拉，在《根本說一切有部毗奈耶》的註釋中，『從遠處抓住手等拉過來』。完全拉過來，在《根本說一切有部毗奈耶》的註釋中，『從近處環繞』。從下面擁抱、從上面擁抱和緊密結合，在產生額外觸感方面沒有區別。 關於微細正行的疑問 第二點是，應該依止的是，婦女觸控比丘，比丘應該...

【English Translation】 Therefore, it is said that direct contact is not allowed. In the commentary, this refutation is as follows: From the quotation of the scripture, it is said that touching the hair becomes coarse, because the braid is also a kind of hair, and the hair does not have the sense of the body. Therefore, touching the braid does not produce additional tactile sensation, because there is no direct contact with the body, just like touching nails and teeth. The statement that this leads to more desire is also unreasonable, because even without touching and effort, merely extracting semen through improper thinking will produce the additional sensation of discharge. It is said that 'because it leads to more desire' is similar. Furthermore, the masters say that when a bhikṣu (梵文：bhikṣu，比丘) grabs a woman who has been washed away by water, he should grab the hair, because if anything that leads to more desire must be grabbed, it would become necessary to grab the hair. So, if from the perspective of the Prātimokṣa (梵文：Prātimokṣa，別解脫戒), grabbing the hand, arm, braid, or any limb and appendage, performing rubbing, kneading, and possession, would it constitute a Saṃghāvaśeṣa (梵文：Saṃghāvaśeṣa，僧殘罪)? In the commentary, it is said that the braid is mentioned because of its appearance, but it is not a limb. Now, the masters believe that it is reasonable for merely touching the braid to produce a coarse sensation. The teacher Guṇaprabha (梵文：Guṇaprabha，功德光) said that in this case, saying that it does not produce additional sensation refers to touching a braid with flesh. The rope, etc., associated with the braid also belong to the appendages of the braid, therefore, touching clothes with flesh associated with the braid is direct contact. The behavior of a bhikṣu (梵文：bhikṣu，比丘) rubbing a woman, etc., in the commentary of the Mūlasarvāstivāda Vinaya (梵文：Vinaya，毗奈耶), 'the first contact with the body'. Kneading, in the commentary of the Mūlasarvāstivāda Vinaya (梵文：Vinaya，毗奈耶), 'repeatedly touching the body'. Giving, in the commentary of the Mūlasarvāstivāda Vinaya (梵文：Vinaya，毗奈耶), 'with the idea of physical union, giving one's own body to the woman's body without separation'. Grabbing, in the commentary of the Mūlasarvāstivāda Vinaya (梵文：Vinaya，毗奈耶), 'grabbing the hand, etc.'. Pulling, in the commentary of the Mūlasarvāstivāda Vinaya (梵文：Vinaya，毗奈耶), 'pulling from a distance by grabbing the hand, etc.'. Completely pulling, in the commentary of the Mūlasarvāstivāda Vinaya (梵文：Vinaya，毗奈耶), 'encircling from a close distance'. Embracing from below, embracing from above, and tightly joining, there is no difference in terms of producing additional tactile sensation. Doubts about Subtle Proper Conduct The second point is, what should be relied upon is, a woman touching a bhikṣu (梵文：bhikṣu，比丘), the bhikṣu (梵文：bhikṣu，比丘) should...

---

ོང་གིས་རོ་མྱང་བར་བྱེད་པ་ཉིད་ཀྱང་བྱེ་བྲག་མེད་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ་ལྷག་མར་འགྱུར་བ་ལ་བྱེ་བྲག་མེད་པ་ཉིད་དོ། །བསྟེན་པར་བྱ་བ་སྐྱེས་པའམ་མ་ནིང་གིས་དགེ་སློང་ལ་རེག་པར་བྱས་པ་དགེ་སློང་གིས་རོ་མྱང་བར་བྱེད་པ་ཉིད་ཀྱང་བྱེ་བྲག་མེད་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བ་ལ་བྱེ་བྲག་མེད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་ཀྱང་བསྟན་ཏོ། ། 6-348a 分別說微觸罪 གསུམ་པ་ནི། གོས་ཀྱིས་བར་དུ་ཆོད་པ་ལ་དགེ་སློང་གིས་རེག་པ་ལ་ནི་ལྷག་མའི་འོག་མ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །སྐྱེས་པའམ་མ་ནིང་གི་ལུས་ལ་རས་ལ་སོགས་པ་གོས་ཀྱིས་བར་དུ་ཆོད་པ་ལ་དགེ་སློང་གིས་རེག་པ་ནི་སྦོམ་པོའི་འོག་མར་འགྱུར་ཏེ་ཉེས་བྱས་སུ་བསྟན་ཏོ། །འདི་ལ་འགྲེལ་ཆུང་ལས། དར་ལྟ་བུ་སྲབ་མོས་གཡོགས་པ་ལ་བཟུང་ན་ལྷག་མར་འགྱུར་ཞེས་བཤད་ཀྱང་མི་རིགས་ཏེ། ལུས་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་རེག་པ་མེད་པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པ་འགལ་བའི་ཕྱིར་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། ལུས་ཀྱིས་རེག་པ་ཚོར་བ་ལ་ཡང་ལྟུང་བ་ལ་བྱེ་བྲག་མེད་དེ། ཐམས་ཅད་དུ་ལུས་ཀྱིས་རེག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། ། 總說微惡作 བཞི་པ་ནི། ཕམ་ལྷག་གི་ན་སྨད་ནི་སྦོམ་པོ་ཡིན་ལ། སྦོམ་པོ་དང་། ལྟུང་བྱེད་དང་། སོར་བཤགས་གསུམ་གྱི་ན་སྨད་ཉེས་བྱས་ཡིན་ན་ཉེས་བྱས་ཀྱི་ན་སྨད་ཅི་ཞེ་ན། ཉེས་བྱས་ཀྱི་ན་སྨད་པ་ནི་ཉེས་བྱས་ལས་གཞན་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ་ཉེས་བྱས་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀར། ཉེས་བྱས་ཉིད་དེ་ཉེས་བྱས་ཕྲ་མོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། ། 除其學處 གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་མ་ནི་བུད་མེད་ཀྱི་རིགས་ལས་མ་འདས་མོད་ཀྱི། འོན་ཀྱང་དགེ་འདུན་གྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པའི་ཕྱིར་རེག་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ་སྙམ་དུ་དོགས་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་ཆགས་སེམས་མེད་ཀྱང་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་ལ་རེག་པར་མི་བྱའོ། །རེག་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ཆགས་སེམས་ལ་སོགས་པ་ཡན་ལག་ཚང་བས་དགེ་སློང་མ་ལ་རེག་ན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ། །ཆགས་སེམས་མེད་ཀྱང་བུད་མེད་ལ་ཡང་རེག་པར་མི་བྱའོ། །རེག་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །དེའི་དམིགས་བསལ་ནི་བུད་མེད་ཆུར་ལྷུང་སྟེ་སྡུག་བསྔལ་གྱིས་ཉམ་ཐག་པ་བསྒྲལ་བའི་ཕྱིར་ནི་བུད་མེད་ལ་དགེ་སློང་གིས་རེག་པར་བྱའོ། །ཇི་ལྟར་རེག་པར་བྱ་ཞེ་ན། རང་གི་མ་དང་། སྲིང་མོ་དང་། བུ་མོ་ཡིན་སྙམ་པའི་འདུ་ཤེས་ཉེ་བར་བཞག་ 6-348b སྟེ་རྒན་མོ་ལ་ནི་མར་བསམ། དེ་བས་གཞོན་པ་ལ་སྲིང་མོར་བསམ། ཆུང་ངུ་ལ་བུ་མོར་བསམས་ནས་བུད་མེད་དེའི་ལག་པའམ་སྐྲ་དག་ལས་རེག་སྟེ་ཆུ་ནས་དབྱུང་ངོ་། །རོ་སྨད་ནས་མི་བཟུང་ངོ་། །བུད་མེད་ཆུས་ཁྱེར་བ་ལྟོ་བ་ཆུས་གང་སྟེ་བརྒྱལ་ན་དྲན་པ་རྙེད་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་བྱེ་མ་བརྡལ་བའི་སྟེང་དུ་ཁ་བུབ་ཏུ་བཞག་གོ། དེའི་ཚེ་ན་ཆུ་ཞུགས་པ་འཛག་པར་འགྱུར་ཞིང་། དེ་ཟགས་ན་དྲན་པ་རྙེད

【現代漢語翻譯】 即使是親自品嚐，也沒有區別。將之前的內容結合起來，對於剩餘的部分，也沒有區別。如果需要侍奉的人，無論是男性還是雙性人，觸控了比丘，比丘親自品嚐，也沒有區別。將之前的內容結合起來，對於變得粗大的部分，也沒有區別，這也是所要表達的。 6-348a 分別說微觸罪 第三，如果隔著衣服，比丘觸控，那麼剩餘的部分會變得粗大。如果男性或雙性人的身體隔著布等衣服，比丘觸控，那麼會變成粗大部分的下屬，被認為是微惡作。關於這一點，《小疏》中說：『如果用像絲綢一樣薄的布遮蓋而觸控，會變成剩餘罪』，這種說法是不合理的，因為完全沒有身體接觸而產生剩餘罪是矛盾的。而且，《 टीका 》中說：『身體接觸的感覺，在墮落方面也沒有區別，因為在任何情況下都沒有身體接觸。』 總說微惡作 第四，ཕམ་ལྷག་（墮罪和殘罪）的下屬是粗大罪，粗大罪、ལྟུང་བྱེད（墮罪）和སོར་བཤགས（懺悔罪）三種罪的下屬是微惡作，那麼微惡作的下屬是什麼呢？微惡作的下屬不是其他，就是微惡作本身。《 टीका 》中說：『就是微惡作本身，是被稱為微細惡作的同義詞。』 除其學處 第二，比丘尼雖然沒有超出女性的範疇，但因為屬於僧團的成員，所以認為觸控沒有罪過，爲了消除這種疑慮，即使沒有貪心，比丘也不應該觸控比丘尼。如果觸控，就是微惡作。如果具備貪心等條件，觸控比丘尼，就會變成剩餘罪。即使沒有貪心，也不應該觸控女性。如果觸控，就是微惡作。這方面的例外是，如果女性落入水中，因痛苦而掙扎，爲了救助她，比丘可以觸控女性。應該如何觸控呢？應該想著是自己的母親、姐妹或女兒， 6-348b 對於年長的女性，想著是母親；對於比自己年輕的，想著是姐妹；對於年幼的，想著是女兒，然後觸控那位女性的手或頭髮等，將她從水中救出。不要抓住身體的下部。如果女性被水沖走，腹部充滿水而昏厥，爲了讓她恢復意識，應該將她面朝下放在沙地上。這時，進入的水會流出，水流出后，她就會恢復意識。

【English Translation】 Even the act of personally tasting it is no different. Combining the previous content, there is no difference for the remaining part. If the person to be served, whether male or hermaphrodite, touches a bhikshu, and the bhikshu personally tastes it, there is no difference. Combining the previous content, there is no difference for the part that becomes coarse, which is also what is being expressed. 6-348a Separately explaining minor offenses of touch Third, if there is a cloth between them, and the bhikshu touches, then the remaining part will become coarse. If the body of a male or hermaphrodite is separated by cloth such as fabric, and the bhikshu touches, then it will become subordinate to the coarse part, and it is considered a minor offense. Regarding this, the 《Minor Commentary》 says: 'If touched while covered with a thin cloth like silk, it will become a residual offense,' but this statement is unreasonable, because generating a residual offense without any physical contact is contradictory. Moreover, the 《 टीका 》 says: 'The feeling of physical contact, there is no difference in terms of falling, because there is no physical contact in any case.' General explanation of minor misdeeds Fourth, the subordinates of ཕམ་ལྷག་ (Parajika and Sanghavasesa) are coarse offenses, and the subordinates of coarse offenses, ལྟུང་བྱེད (Patayantika) and སོར་བཤགས (Pratidesaniya), are minor misdeeds, then what are the subordinates of minor misdeeds? The subordinates of minor misdeeds are not other than minor misdeeds themselves, they are minor misdeeds themselves. The 《 टीका 》 says: 'It is the minor misdeed itself, which is a synonym for the so-called subtle misdeed.' Excluding its precepts Second, although a bhikshuni has not exceeded the category of women, but because she belongs to the Sangha, it is thought that there is no sin in touching, in order to eliminate this doubt, even without greed, a bhikshu should not touch a bhikshuni. If touched, it is a minor misdeed. If the conditions such as greed are met, touching a bhikshuni will become a residual offense. Even without greed, one should not touch a woman. If touched, it is a minor misdeed. The exception to this is that if a woman falls into the water and struggles in pain, in order to rescue her, a bhikshu can touch the woman. How should one touch? One should think of her as one's own mother, sister, or daughter, 6-348b For an older woman, think of her as a mother; for someone younger than oneself, think of her as a sister; for a young child, think of her as a daughter, and then touch that woman's hand or hair, etc., and pull her out of the water. Do not grab the lower part of the body. If a woman is swept away by the water and her abdomen is filled with water and she faints, in order to help her regain consciousness, she should be placed face down on the sand. At that time, the water that has entered will flow out, and when the water flows out, she will regain consciousness.

---

་པར་འགྱུར་རོ། །གནས་མལ་གྱི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་སྐབས་ལས་གདན་ཆ་དང་། ཁྲི་དང་། ཁྲིའུ་བསྲུང་བ་བཞིན་དེས་ཕ་ཚད་ཙམ་གྱི་ཕྱོགས་གཉིས་སུ་བསྡད་པར་བྱའོ། །ཁ་ཏོན་ལ་སོགས་པ་རང་གི་ལས་བྱའོ། །དེ་ལ་སེམས་གཏད་ཅིང་མིག་ཆེར་བྱ་བ་ཡང་ངོ་ཞེས་འབྱུང་བ་བཞིན་དུ་འདིར་ཡང་བསླབ་བྱ་དེ་གསུམ་དང་ལྡན་པ་བསྲུང་བར་བྱའོ། །བ་ལང་རྫི་དང་ཕྱུགས་རྫི་དག་ལ་བུད་མེད་བརྒྱལ་བ་དེ་གཏད་དེ་བསོད་སྙོམས་སམ་མཆོད་སྟོན་ལ་སོགས་པའི་ཟན་ལ་འགྲོ་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་དེས་དོན་མེད་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར་བུད་མེད་འདི་འཚོ་བའམ། འོན་ཏེ་འཚོ་བ་མ་ཡིན་ཅེས་ཡང་དང་ཡང་དུ་བརྟག་པར་བྱའོ། ། 說非墮罪 གསུམ་པ་ནི། དགེ་སློང་སེམས་དག་སྟེ་དགེ་ལེགས་ཀྱི་སེམས་དང་ལྡན་པས་དགེ་སློང་སྙིང་བརྩེ་བས་བུད་མེད་འདི་འཁྱུད་པ་བདག་གིས་བཏང་སྟེ་མ་བསྲུངས་ན་འདིའི་སྲོག་གི་བར་ཆད་དུ་འགྱུར་རོ་སྙམ་པས་བུད་མེད་འཁྱུད་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཡང་ན་ནི་བུད་མེད་སེམས་དག་པས་བུ་ལ་སོགས་པའི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་དགེ་སློང་ལ་འཁྱུད་པས་ན། དེ་ལ་དགེ་སློང་སྙིང་བརྩེ་བས་བུད་མེད་འཁྱུད་པ་ལ་དགེ་སློང་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དེ་ཡང་སྨན་གྱི་གཞི་ལས། བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་བྲན་མོ་ཀ་ཙང་ཀ་ལས་འཁྱུད་པ་གནང་ངོ་ཞེས་ཊཱི་ཀར་དྲངས་སོ། །ལུས་ཀྱི་རེག་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་རྣམ་པར་འབྱེད་པའོ། ། གཉིས་པ་ལ། བསམ་པ་སེལ་བའི་ན་སྨད་དང་། ། 6-349a ཁྱད་ཅན་སྤྱོད་པ་ལྟུང་མེད་པའོ། ། 動機除離微罪 དང་པོ་ནི། བུད་མེད་ཀྱི་ལུས་འཇམ་པ་དང་། དྲོ་བ་དང་། སྙི་བ་སྟེ་མཉེན་པའི་བསམ་པ་ཉིད་ཀྱིས་དགེ་སློང་གིས་བུད་མེད་ལ་རེག་ན་སྦོམ་པོའོ། །འདི་ལ་རེག་པའི་ལྷག་མར་མ་འགྱུར་ཏེ་འཁྲིག་པ་དང་ལྡན་པའི་རོ་མྱང་བའི་བསམ་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 有差別行為非墮 གཉིས་པ་ནི། ཉོན་མོངས་པ་ཅན་གྱི་སེམས་དང་མ་འདྲེས་པའི་སྙིང་བརྩེ་བས་མེ་དང་། ཆུ་དང་། གཡང་ས་ལ་སོགས་པའི་སྡུག་བསྔལ་ལས་ཐར་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་བུད་མེད་ལ་རེག་པ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །བུད་མེད་གཞན་ལ་ནི་ཆགས་སེམས་མེད་པར་རེག་ན་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཡང་། མ་དང་། བུ་མོ་དང་། སྲིང་མོ་དག་ལ་དེ་དག་ཏུ་འདུ་ཤེས་ཏེ་ཆགས་སེམས་མེད་པར་རེག་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །ཆགས་སེམས་ཡོད་ན་ནི་མ་སྲིང་དང་བུ་མོ་ལ་རེག་ཀྱང་དངོས་གཞི་རྫོགས་ཏེ་ཕམ་པ་བཞིན་ནོ། །འདིར་ཁ་ཅིག་ན་རེ། རེག་པའི་ལྷག་མའི་ཡུལ་བུད་མེད་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ། རང་གི་མ་སྲིང་བུ་མོ་ལ་དེ་དག་ཏུ་འདུ་ཤེས་པས་རེག་པ་ལ་ལྟུང་མེད་དུ་གསུངས་པ་འདིས་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ཡིད་ཀུན་ཏུ་འདོད་ཆགས་དང་ལྡན་པའི་བསམ་པ་སྐྱེས་ན་ནི་བུད་མེད་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལ་དམིགས་ནས་བསམ་པ་དེ་སྐྱེས་པ་དང་། མ་སྲིང་ལ་དམིགས་ནས་བསམ་པ་དེ་སྐྱེས

【現代漢語翻譯】 將如守護床具、椅子、小凳一樣，在適當的距離外，保持雙方的界限。應進行誦經等日常功課。正如經文所說，『應專注於此，睜大眼睛』，因此，此處也應守護這三項修學之處。應將昏厥的婦女託付給牧牛人或牧羊人，自己則去乞食或參加供養等活動。那位比丘應反覆觀察，爲了避免無意義的行為，這位婦女是否需要供養，或者是否不需要供養。 說非墮罪 第三種情況是：如果比丘心地清凈，懷有善良之心，對比丘心懷慈悲，心想『如果我拋棄或不守護這位昏厥的婦女，她可能會有生命危險』，那麼比丘擁抱這位婦女是沒有罪過的。或者，如果婦女心地清凈，對比丘生起兒子等的想法而擁抱比丘，那麼比丘心懷慈悲地擁抱這位婦女，比丘是沒有罪過的。此外，在醫方明（sman gyi gzhi）的根本論中，引經據典說，世尊允許侍女嘎倉嘎（ka tsang ka）擁抱。這是對身體接觸的僧殘罪的詳細解釋。 第二部分包括： 動機除離微罪 有差別行為非墮 第一種情況是：如果比丘僅僅因為婦女的身體柔軟、溫暖、光滑等觸感而觸控婦女，這是粗罪。這不構成僧殘罪，因為他沒有帶著貪慾去體驗性愛的滋味。 第二種情況是：如果爲了從火、水、懸崖等痛苦中解救婦女，以不摻雜煩惱之心的慈悲心去觸控婦女，這是沒有墮罪的。如果觸控其他婦女而沒有貪慾，會犯下違越學處的輕罪；但是，如果對比丘的母親、女兒或姐妹，以視她們為母親、女兒或姐妹的心態去觸控，而沒有貪慾，這是沒有墮罪的。如果心懷貪慾，即使觸控母親、姐妹或女兒，也會構成根本罪，如同波羅夷罪一樣。這裡有些人說，僧殘罪的對象必須是非親屬的婦女，因為經文中說，以視自己的母親、姐妹、女兒的心態去觸控她們是沒有墮罪的，由此可知，僧殘罪的對象必須是非親屬的婦女。但這種說法是不對的，因為如果生起心中充滿貪慾的想法，那麼無論是針對非親屬的婦女產生這種想法，還是針對母親、姐妹產生這種想法

【English Translation】 He should stay at a distance, maintaining the boundary between them, just as he would protect bedding, chairs, and small stools. He should engage in recitations and other daily tasks. As the scriptures say, 'One should focus on this and keep one's eyes wide open.' Therefore, here too, one should protect these three areas of training. He should entrust the unconscious woman to a cowherd or shepherd and go for alms or offerings. That bhikshu should repeatedly examine whether this woman needs support to avoid meaningless actions, or whether she does not need support. Saying non-offense The third case is: If a bhikshu has a pure mind, endowed with a virtuous heart, and out of compassion, thinks, 'If I abandon or do not protect this unconscious woman, she may be in danger of losing her life,' then there is no offense in the bhikshu embracing this woman. Or, if a woman has a pure mind and embraces a bhikshu with the thought of a son, etc., then if the bhikshu embraces this woman out of compassion, there is no offense for the bhikshu. Moreover, in the root text of medicine (sman gyi gzhi), it is quoted that the Blessed One allowed the servant girl Ka Tsang Ka (ka tsang ka) to embrace. This is a detailed explanation of the sanghavasesa of bodily contact. The second part includes: Motivation to remove minor offenses Differentiated behavior is not an offense The first case is: If a bhikshu touches a woman merely because of the feeling of the woman's body being soft, warm, and smooth, this is a gross offense. This does not constitute a sanghavasesa because he does not have the intention of experiencing the taste of sexual intercourse with desire. The second case is: If one touches a woman with compassion unmixed with afflicted mind, in order to save her from suffering such as fire, water, or cliffs, there is no offense. If one touches another woman without attachment, one will commit a minor offense of violating the precepts; however, if one touches one's mother, daughter, or sister, recognizing them as such, and without attachment, there is no offense. If there is attachment, even touching one's mother, sister, or daughter will complete the basis and be like a parajika. Here, some say that the object of sanghavasesa of touch must be a non-relative woman as a condition, because it is said that there is no offense in touching one's own mother, sister, or daughter with the recognition of them as such, which shows that the object of sanghavasesa must be a non-relative woman. But this is not correct, because if a thought full of lust arises in the mind, then whether that thought arises with a non-relative woman as the object, or that thought arises with a mother or sister as the object

---

་པ་གཉིས་དགག་བྱའི་ངོ་བོ་ལ་ཁྱད་པར་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དཔེར་ན། མི་ཚངས་པར་སྤྱད་ན་བུད་མེད་གཞན་དང་། མ་སྲིང་ཡང་དགག་བྱ་ལ་ཁྱད་པར་མེད་པ་བཞིན་ནོ། །སྤྱིར་ན་ཆགས་པའི་རྒྱུར་གྱུར་པ་དགག་བྱ་ཡིན་པ་དང་། ཆགས་པ་དངོས་དགག་བྱ་ཡིན་པ་སྟེ་གཉིས་ལས། རེག་པའི་ལྷག་མ་ལ་ནི་ཆགས་པ་དངོས་དགག་བྱ་ཡིན་པ་སྟེ་ཡིད་ཀུན་ཏུ་འདོད་ཆགས་དང་ལྡན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་ཆགས་སེམས་ཀྱིས་རེག་པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པ་ལ་ནི་ཡུལ་ཉེ་ 6-349b དུ་མིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ཏེ། ནང་སེམས་ཅན་ལ་ཆགས་པ་དངོས་དགག་བྱར་གྱུར་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་རྣམས་ནི་གནོད་བྱེད་བརྗོད་པའོ། །སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པ་ནི་རེག་པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པ་ལ་ཡུལ་ཉེ་དུ་མིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་ལ། མ་དང་བུ་མོ་དང་སྲིང་མོ་དག་ལ་དེ་དག་ཏུ་འདུ་ཤེས་པའོ་ཞེས་པ་འདི་སྒྲུབ་བྱེད་དུ་འགྱུར་ན། སྔོན་སྤྱད་པ་ཉིད་ལ་ཀུན་དགའ་བའོ་ཞེས་གསུངས་པས་རེག་པའི་ལྷག་མ་སྤྱད་པ་ལ་སྔོན་སྤྱད་པའི་བུད་མེད་མ་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་ཞེས་མཚུངས་སོ། །ཁྱིམ་པའི་དུས་ཀྱི་ཆུང་མ་ལ་སོགས་པ་སྔོན་སྤྱད་པ་ཉིད་ལ་དགེ་སློང་གིས་ཆགས་སེམས་མེད་པར་ཡིད་གཅུགས་པས་ཀུན་དགའ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རེག་པ་ལ་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་དང་། རེག་པའི་ལྟུང་བ་ལྷག་མ་དང་། སྦོམ་པོ་གང་ཡང་མི་བསྐྱེད་པའོ། །ལུས་ཀྱི་རེག་པ་ཞུ་བའི་སྐབས་སོ། ། གསུམ་པ་ལ། སེལ་བ་ན་སྨད་དུ་བསྟན་པ། །ཉེས་བྱས་བྱེ་བྲག་གཞན་ཡང་བསྟན། །སེལ་བ་ལྟུང་བ་མེད་པའོ། ། 說除離微罪 དང་པོ་ནི། བསོད་སྙོམས་ཀྱི་འབྲས་ཟས་དང་། ས་དང་། བོང་བ་ལ་སོགས་པ་མོའི་དབང་པོར་རེག་པར་འདོད་པའི་ཕྱིར་འཇུག་ན་རེག་པར་གཏོགས་པའི་སྦོམ་པོའོ། །འཁྲིག་པའི་འདོད་ཆགས་ཀྱིས་འཛུད་ན་ནི་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པའི་ཆར་གཏོགས་པའི་སྦོམ་པོའོ། ། 說惡作差別 གཉིས་པ་ལ། རྒོད་བག་གིས་རེག་ཉེས་བྱས་དང་། །ཁྱད་སྤྱོད་དང་འདྲེས་ཉེས་བྱས་སོ། །དང་པོ་ནི། རྒོད་བག་གིས་རེག་པ་ཁོ་ནར་བྱ་བས་དགེ་སློང་གིས་རྐང་པ་དང་ཕྲག་པ་ལ་སོགས་པས་བུད་མེད་ལ་འཕུལ་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །རྒོད་བག་གིས་རེག་པ་ཁོ་ནར་བྱ་བས་བུད་མེད་དེའི་སྟན་དང་ཁྲི་དང་ཁྲིའུ་ལ་སོགས་པ་བུད་མེད་དང་བཅས་པའམ་བུད་མེད་མེད་པ་ལ་ཡང་དགེ་སློང་གིས་རྐང་པ་ལ་སོགས་པས་འཕུལ་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། འདམ་རྫབ་ལ་སོགས་པ་ལས་འདྲེད་པར་འགྱེལ་བའི་བུད་མེད་ 6-350a རང་ཉིད་ལྡང་ནུས་ན་དགེ་སློང་གིས་སློང་བ་ཉེས་བྱས་སོ། ། 除離非墮罪 གསུམ་པ་ནི། བུད་མེད་ཀྱིས་རྐང་པ་དང་ཕྲག་པ་ལ་སོགས་པས་དགེ་སློང་ལ་འཕུལ་བ་དང་། དགེ་སློང་དེའི་སྟན་ལ་འཕུལ་བ་དང་། འདྲེད་པ་དང་འགྱེལ་བའི་དགེ་སློང་སློང་བ་དང་དེ་གསུམ་དགེ་སློང་མི་འདོད་བཞིན་དུ་བྱེད་པ་ལ་ནི

【現代漢語翻譯】 因為兩者（指其他女性和姐妹）在應禁止的本質上沒有區別。例如，如果行非梵行，那麼其他女性和姐妹在應禁止的事物上也沒有區別。一般來說，成為貪慾之因的是應禁止的，而貪慾本身也是應禁止的，這兩者之間，對於觸控的殘餘來說，貪慾本身是應禁止的，因為需要心中完全具有貪慾作為前提。因此，對於由貪慾心所產生的觸控殘餘，不需要鄰近的處所作為前提，因為對於內在的眾生來說，貪慾本身已經成為應禁止的。這些是關於損害的陳述。駁斥論證是，對於產生觸控的殘餘需要鄰近的處所作為前提，如果說『對於母親、女兒和姐妹，要將她們視為那些人』可以作為論證，那麼，因為佛陀曾說『僅僅是先前體驗過的就令人愉快』，那麼就會推論出，對於體驗觸控的殘餘，需要先前體驗過的女性作為前提，這是相似的。對於在家時的妻子等先前體驗過的，比丘以沒有貪慾的心專注於此，因此通過令人愉快的方式，不會產生觸控的輕罪、觸控的殘餘罪，以及重罪。這是關於身體觸控的討論。 第三部分： 說除離微罪 揭示了貶低之處。 也揭示了其他輕罪的差別。 說除離非墮罪 沒有墮罪。 第一部分：如果因為想要觸控化緣食物、土地和蜂蠟等女性的性器官而接近，那麼就屬於觸控的重罪。如果因為性慾而插入，那麼就屬於行非梵行的重罪。 說惡作差別 第二部分：因放逸而觸控是輕罪，混合觸控也是輕罪。第一種情況是：僅僅因為放逸而觸控，如果比丘用腳或肩膀等推女性，就是輕罪。僅僅因為放逸而觸控，如果比丘用腳等推女性的床、座位等，無論女性在不在，都是輕罪。第二種情況是：如果女性在泥濘等地方滑倒，自己能夠站起來，比丘幫助她站起來是輕罪。 除離非墮罪 第三部分：如果女性用腳或肩膀等推比丘，或者推比丘的座位，或者幫助滑倒或跌倒的比丘，這三種情況都是在比丘不願意的情況下發生的，那麼...

【English Translation】 Because there is no difference in the essence of what should be prohibited between the two (referring to other women and sisters). For example, if one engages in non-celibacy, there is no difference between other women and sisters in what should be prohibited. Generally, that which becomes the cause of desire is what should be prohibited, and desire itself is also what should be prohibited. Between these two, for the remainder of touch, desire itself is what should be prohibited, because it requires having complete desire in the mind as a prerequisite. Therefore, for the remainder of touch produced by a mind of desire, a nearby place is not required as a prerequisite, because for sentient beings within, desire itself has become what should be prohibited. These are statements about harm. Refuting the argument is that, for producing the remainder of touch, a nearby place is required as a prerequisite. If saying 'For mothers, daughters, and sisters, one should regard them as those people' can serve as an argument, then, because the Buddha said 'Merely what has been previously experienced is pleasant,' then it would be inferred that, for experiencing the remainder of touch, a woman who has been previously experienced is required as a prerequisite, which is similar. For a wife, etc., from the time of being a householder, who has been previously experienced, a bhikkhu focuses on her without desire, and therefore, through a pleasant manner, does not generate a minor offense of touch, a remaining offense of touch, or a major offense. This is the discussion about physical touch. Third part: Saying to remove minor offenses Reveals the places of degradation. Also reveals other differences in minor offenses. Saying to remove non-defeating offenses There is no defeating offense. First part: If one approaches because of wanting to touch the sexual organs of women, such as alms food, land, and beeswax, then it belongs to the major offense of touch. If one inserts because of sexual desire, then it belongs to the major offense of engaging in non-celibacy. Saying the difference of wrongdoings Second part: Touching out of carelessness is a minor offense, and mixed touching is also a minor offense. The first situation is: merely touching out of carelessness, if a bhikkhu pushes a woman with his foot or shoulder, etc., it is a minor offense. Merely touching out of carelessness, if a bhikkhu pushes the woman's bed, seat, etc., with his foot, etc., whether the woman is present or not, it is a minor offense. The second situation is: if a woman slips and falls in mud, etc., and is able to stand up on her own, it is a minor offense for the bhikkhu to help her stand up. Removing non-defeating offenses Third part: If a woman pushes a bhikkhu with her foot or shoulder, etc., or pushes the bhikkhu's seat, or helps a bhikkhu who has slipped or fallen, these three situations all occur against the bhikkhu's will, then...

---

་དགེ་སློང་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །དགེ་སློང་མི་འདོད་བཞིན་དུ་བུད་མེད་ཀྱིས་ལག་པ་ལ་སོགས་པ་ནས་བཟུང་བ་ལ་ཡང་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །དེ་འདོད་ཆགས་མ་གཡོས་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་མི་འདོད་བཞིན་དུ་མས་འཁྱུད་པ་ལ་ཡང་རོ་མྱོང་བ་མེད་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །དགེ་སློང་གི་པང་པར་སྔོན་དགེ་སློང་ཁྱིམ་པའི་དུས་ཀྱི་བུ་མོ་འདུག་པ་ལ་ཡང་རོ་མྱང་བ་མེད་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །བུད་མེད་འཁྲུལ་པ་དགེ་སློང་གི་སྟེང་དུ་འགྱེལ་ནས་རང་དབང་མེད་པར་རེག་པ་ལ་ཡང་ཉེས་པ་མེད་དེ། ཊཱི་ཀར། མི་འདོད་པར་སྐྱེ་བོ་མང་པོ་རྡོས་པའི་དུས་དག་ཏུ་དབང་མེད་པར་རེག་པ་དང་སྦྱར་རོ་ཞེས་སོ། །ལུས་ཀྱི་རེག་པ་འདུལ་བྱེད་དག་གོ། འདིར་སྨྲས་པ། བག་ཡོད་དོ་ཤལ་གཉེན་པོའི་ཅོད་པན་ཅན། །ངོ་ཚ་ཁྲེལ་ལྡན་གདུགས་དང་རྔ་ཡབ་ནི། །དཀར་པོར་འཛུམ་པའི་མཆོག་གི་ལོངས་སྤྱོད་ཀྱིས། །ཐུབ་བསྟན་ས་ཆེན་འཚོ་བའི་ལེགས་བྱས་ཡིན། །ཆོས་ཀྱི་འབྱོར་པས་རྒྱས་པ་ལ། །བླ་མའི་ཡམས་ནད་བྱུང་བ་འགས། །རིང་ནས་སྡང་བར་མཐོང་ན་ཡང་། །དེ་ལ་བསྟན་པའི་གཟི་བྱིན་མེད། །ཅེས་སོ། །ལུས་ཀྱི་རེག་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ།། །། 貪語僧殘 གཉིས་པ་ལ། འཁྲིག་ཚིག་སྨྲ་བའི་ལྷག་མ་དང་། །བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པའི་ལྷག་མའོ། ། 鄙語僧殘 དང་པོ་ལ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་དང་། །ཞུ་བའི་སེལ་བ་བརྗོད་པ་དང་། །འདུལ་བྱེད་ལུང་གིས་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །ལྟུང་བ་དེ་ཡི་ན་སྨད་བསྟན། །དེ་ཡི་ 6-350b ལྟུང་བ་མེད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་འཆར་ཀས་བུད་མེད་ལ་འཁྲིག་ཚིག་སྨྲས་པ་ལས་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་འཁྲིག་པའི་འདོད་ཆགས་འཕེལ་བ་དང་ཕམ་པ་དང་པོའི་རྒྱུར་འགྱུར་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི། བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ཆགས་སེམས་ཀྱིས་བུད་མེད་ལ་འཁྲིག་པ་གསལ་པོར་སྨྲས་ཏེ་དོན་གོ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་ལ་སྨྲ་བའི་ཡུལ་དང་། གང་བརྗོད་པའི་དོན་ནོ། །དང་པོ་ལ་ལྔ་སྟེ། བུད་མེད་ཀྱི་མཚན་དོན་ཡོད་པ་དང་། མཚན་བསྟེན་དུ་རུང་བ་དང་། ཐ་སྙད་བཞི་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ཅན་མ་ཡིན་པའོ། །དང་པོ་གཉིས་དང་བཞི་པ་ནི་རེག་པའི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་དང་འདྲའོ། །ཐ་སྙད་བཞི་དང་ལྡན་པ་ནི་ཐ་སྙད་ལྔ་ལས་མ་ནིང་དང་མཚན་གཉིས་པ་མ་ཡིན་ཅེས་མ་གཏོགས་པ་དང་བཞིའོ། །ལྔ་པ་ནི། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ཅན་ཉིད་མ་ཡིན་པ་ནི་རེག་པ་མ་ཡིན་པའི་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་གང་བརྗོད་པའི་དོན་ནི། ཡུལ་དུས་དེ་ན་འཁྲིག་པ་གསལ་པོར་གྲགས་པ་སྟེ། རྒྱ་ལ་སོགས་པའི་དོན་ག

【現代漢語翻譯】 比丘不犯戒。如果比丘不情願，婦女抓住他的手等，也不犯戒。這是因為他沒有生起貪慾。如果比丘不情願，被母親擁抱，如果沒有感受到任何快感，也不犯戒。如果比丘的膝蓋上坐著以前做俗家弟子時的女兒，如果沒有感受到任何快感，也不犯戒。如果婦女迷迷糊糊地倒在比丘身上，無意中接觸到他，也沒有罪過。ཊཱི་ཀར（梵文：ṭīkā，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語意思：註釋）：在擁擠的人群中，不情願地被推搡接觸也是允許的。這些是關於身體接觸的戒律。這裡說到：具有正念、以友愛為裝飾、具有羞恥心和慚愧心，以白色微笑為莊嚴，以至高的享受來滋養佛陀的教法，這是偉大的善行。對於那些擁有豐富佛法的人來說，如果上師生病了，即使他們長期以來被視為敵人，也不會失去教法的光輝。這是關於身體接觸的僧殘罪。 第二部分：談論性行為的僧殘罪和接受奉承讚美的僧殘罪。 第一部分：通過《律藏分別》（梵文：Vinayavibhaṅga，梵文羅馬擬音：Vinayavibhaṅga，漢語意思：律藏分別）的引述，通過請求的拒絕，以及通過《調伏論》（梵文：Vinaya，梵文羅馬擬音：Vinaya，漢語意思：調伏）的引述。 第一部分：罪行的確定，罪行的優缺點，以及無罪的情況。 第一部分：總的意義和詞語的意義。 第一部分：故事的起源是，在舍衛城，阿遮迦（梵文：Ācāraka，梵文羅馬擬音：Ācāraka，漢語意思：行為者）對一名婦女說了性暗示的話，因此制定了僧殘罪。要禁止的是增長性慾，成為第一個失敗的原因。定義：如果一位持戒的比丘，帶著慾望，清楚地對一位婦女說了性暗示的話，並且她理解了意思，這就是實際的罪行。分支有四個，基礎分支有兩個：說話的對象和所說的內容。第一個有五個：婦女的性器官是存在的，可以被提及的，具有四個特徵的，身體處於正常狀態的，以及不是具有神通能力的人。前兩個和第四個與接觸的情況類似。具有四個特徵是指，除了不是雙性人和雌雄同體之外，具有五個特徵中的四個。第五個：不是具有神通能力的人，這是非接觸的分支。因此，第二個，所說的內容是：在那個地方和時間，性行為是衆所周知的，例如印度等。

【English Translation】 A monk does not commit an offense. If a monk is unwilling, and a woman grabs his hand, etc., he does not commit an offense. This is because he has not aroused desire. If a monk is unwilling and is embraced by his mother, he does not commit an offense if he does not experience any pleasure. If a daughter from his former lay life sits on the monk's lap, he does not commit an offense if he does not experience any pleasure. If a confused woman falls on a monk and touches him involuntarily, there is no fault. Ṭīkā (Sanskrit: ṭīkā, Romanized Sanskrit: ṭīkā, meaning: commentary): In crowded gatherings, involuntary contact due to being pushed is also permissible. These are the precepts regarding physical contact. Here it is said: 'With mindfulness, adorned with loving-kindness, possessing shame and embarrassment, with a white smile as adornment, nourishing the Buddha's teachings with supreme enjoyment, this is a great virtuous act. For those who are rich in Dharma, if the guru becomes ill, even if they have long been regarded as enemies, they will not lose the glory of the teachings.' This is about the Saṃghāvaśeṣa (Sanskrit: Saṃghāvaśeṣa, Romanized Sanskrit: Saṃghāvaśeṣa, meaning: remaining of the community) offense of physical contact. Second part: The Saṃghāvaśeṣa offense of speaking about sexual acts and the Saṃghāvaśeṣa offense of accepting flattery and praise. First part: Through the quotation of the Vinayavibhaṅga (Sanskrit: Vinayavibhaṅga, Romanized Sanskrit: Vinayavibhaṅga, meaning: Distinctions of the Vinaya), through the rejection of requests, and through the quotation of the Vinaya (Sanskrit: Vinaya, Romanized Sanskrit: Vinaya, meaning: Discipline). First part: The determination of the offense, the merits and demerits of the offense, and the circumstances of non-offense. First part: The general meaning and the meaning of the words. First part: The origin of the story is that in Śrāvastī, Ācāraka (Sanskrit: Ācāraka, Romanized Sanskrit: Ācāraka, meaning: one who practices) spoke sexually suggestive words to a woman, and therefore the Saṃghāvaśeṣa offense was established. What is to be prohibited is the increase of sexual desire, which becomes the cause of the first defeat. Definition: If a monk who holds the precepts, with desire, clearly speaks sexually suggestive words to a woman, and she understands the meaning, this is the actual offense. There are four branches, and the basic branches are two: the object to whom the words are spoken and the content of what is said. The first has five: the woman's sexual organs exist, can be mentioned, possess four characteristics, the body is in a normal state, and is not a person with magical powers. The first two and the fourth are similar to the situation of contact. Possessing four characteristics means possessing four of the five characteristics, except for not being a hermaphrodite or an androgynous person. Fifth: not being a person with magical powers, this is a branch of non-contact. Therefore, the second, what is said is: in that place and time, sexual acts are well known, such as in India, etc.

---

ྱིས་སོ་ཞེས་པས་སོ། །སེལ་བ་ནི་འཁྲིག་པ་མི་གསལ་བར་སྨྲས་ན་སྦོམ་པོའོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞིའི་ཡན་ལག་དག་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི། རང་དོན་དུ་འཁྲིག་པ་སྨྲ་བའི་བདེ་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་བྱ་བའི་འདུན་པ་ཀུན་ཏུ་འདོད་ཆགས་དང་ལྡན་པས་བུད་མེད་ལ་འཁྲིག་པ་སྨྲ་འདོད་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བའི་ཡན་ལག་ནི། གང་ལ་བསམ་པ་དེ་ཉིད་ལ་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་འཁྲིག་པ་སྨྲ་བར་ཞུགས་པ་སྟེ་སྦྱོར་བ་འཁྱོགས་པ་སེལ་ལོ། །མཐར་ 6-351a ཐུག་གི་ཡན་ལག་ནི། སྦྱོར་བ་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་དོན་གོ་བའོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་གིས་བུད་མེད་ལ་འཁྲིག་པ་སྨྲས་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ། །འདིར་སྒྲ་དང་དོན་གཉིས་སུ་དབྱེ་སྟེ། སྒྲ་ཇི་ལྟ་བུས་སྨྲ་ན་ཞེ་ན། རྒྱ་རྣ་རུ་དང་འཁྲིག་པ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ནི་སྒྲའོ། །སྒྲ་དེའི་དོན་ནི་གཉིས་ཀྱིས་གཉིས་སྤྲོད་པ་དེ་གསལ་བར་བརྗོད་པ་ཉིད་ཀྱིས་སོ། །རྒྱ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི་དོན་བརྗོད་པ་ན་ཚིག་གང་ལ་ཉན་པོས་དོན་གོ་བར་བྱ་བ་འབྱུང་བ་ཉིད་དེ་བརྡ་ཕྲད་པ་ན་མཐར་ཐུག་པ་དངོས་གཞིའོ། ། 說此微墮罪 གཉིས་པ་ནི། རྒྱ་ལ་སོགས་པ་དངོས་གཞིའི་ཚིག་དེ་དང་འབྲེལ་བའི་དོན། སྲུ་ཁྱོད་ཀྱི་རྨའི་སྒོ་གསུམ་པོ་དེ་ནི་ལེགས་པར་དོད་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་འབྲེལ་བ་སྨྲས་པ་ནི་སྦྱོར་བ་མ་ཡིན་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ལྷག་མའི་སྦྱོར་བ་ཡིན་པས་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བ་ཡིན་ནོ། །སྲུ་ཁྱོད་ཀྱི་རྨའི་སྒོ་གསུམ་པོ་དག་ནི་ལེགས་པར་དོད་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པའི་ཚིག་སྔར་བརྗོད་ནས་དེའི་རྗེས་སུ། རྒྱ་ལ་སོགས་པའི་དངོས་གཞིའི་ཚིག་བརྗོད་ན་སྔོན་འགྲོའི་ཚིག་དེ་སྨྲས་པ་དེའི་ཚེ་ན་ནི་རྒྱ་ལ་སོགས་པ་དང་དངོས་གཞིའི་ཚིག་བརྗོད་པར་མི་བྱེད་ན། ཅིའི་ཕྱིར་སྦྱོར་བ་ཡིན་སྙམ་དུ་དོགས་པ་བསལ་བ་སྟེ་དོན་དེ་ལྟར་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །སྲུ་ཁྱོད་ཀྱི་རྨའི་སྒོ་གསུམ་པོ་དག་ནི་ལེགས་པར་དོད་པ། ལེགས་པར་གནས་པ། ལེགས་པར་འགྱུར་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བསྟོད་པ་སྟེ་བསྔགས་པ་དང་། དེ་ལས་བཟློག་པ་བསྔགས་པ་མ་ཡིན་པ་བརྗོད་པ་དང་། སྲུ་ཚུར་ཤོག་དེ་དང་དེ་བྱའོ་ཞེས་གསོལ་བ་ནི་དངོས་སུ་གསོལ་བ་དང་། བུད་མེད་དང་སྐྱེས་པ་དེ་དང་དེ་བྱེད་པ་ནི་དགའ་བ་དང་ཡིད་དུ་འོང་བ་ཡིན་གྱི། སྲུ་བདག་ཅག་ཀྱང་དེ་དང་དེ་བྱས་ན་དགའ་བ་དང་ཡིད་དུ་འོང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་ཉེ་བར་གསོལ་བ་ནི་དངོས་སུ་མི་སྨོས་པར་ 6-351b གསོལ་བར་བྱེད་པ་དང་། སྲུ་སྐྱེས་པ་གང་བུད་མེད་གང་ལ་དེ་བྱེད་པ་ནི་དགའ་བ་དང་ཡིད་དུ་འོང་བར་འགྱུར་ན་ཁོ་བོས་ཀྱང་སྲུ་ལ་དེ་དང་དེ་བྱས་ན་དགའ་བ་དང་ཡིད་དུ་འོང་བར་འགྱུར་རམ་ཞེས་འདྲི་བ་ནི་སྐབས་འདྲི་བ་དང་། སྲུ་སྐྱེས་པ་གང་བུད་མེད་གང་ལ་དེ་དང་དེ་བྱེ

【現代漢語翻譯】 說此微墮罪（通過說這些話犯了微小的墮罪）。 如果說得不清楚，那就是粗罪。 關於意樂的支分，有二：想，即對於基礎的支分沒有錯亂；作意，即爲了自己的利益，想要體驗說淫語的快樂，總是充滿貪慾，不斷地想要對女性說淫語。 加行的支分是：對於所想的，以具有五種特徵的語言開始說淫語，這就是避免歪曲的加行。究竟的支分是：通過那個加行而理解意義。 第二，比丘對比丘尼說淫語，是僧殘罪。這裡分為聲音和意義兩種。什麼樣的聲音呢？如說『རྒྱ་རྣ་རུ་』（藏文），『kāraṇḍa』（梵文天城體），『karanda』（梵文羅馬擬音），『陰莖』（漢語字面意思）和『འཁྲིག་པ་』（藏文），『maithuna』（梵文天城體），『maithuna』（梵文羅馬擬音），『交合』（漢語字面意思）等，這些是聲音。那個聲音的意義是，清楚地說出二者交合之事。 說『རྒྱ་』（藏文），『kāra』（梵文天城體），『kara』（梵文羅馬擬音），『做』（漢語字面意思）等詞的意義時，聽者能夠理解詞語的意義，這就是最終的、真實的意義。 第二，與『རྒྱ་』（藏文），『kāra』（梵文天城體），『kara』（梵文羅馬擬音），『做』（漢語字面意思）等真實詞語相關的意義是：『姐姐，你那三個傷口都很好』等等，說這些相關的話語不是加行，而是僧殘的加行，因此會變成粗罪。 如果先說『姐姐，你那三個傷口都很好』等等，然後說『རྒྱ་』（藏文），『kāra』（梵文天城體），『kara』（梵文羅馬擬音），『做』（漢語字面意思）等真實詞語，如果說了前面的話語時，沒有說『རྒྱ་』（藏文），『kāra』（梵文天城體），『kara』（梵文羅馬擬音），『做』（漢語字面意思）等真實詞語，那麼為什麼要認為是加行呢？這是爲了消除疑惑， टीका（梵文，註釋）中就是這樣說的。 讚美說『姐姐，你那三個傷口都很好，很棒，會變得更好』，以及說與此相反的不是讚美的話語；請求說『姐姐，過來，我們做這個那個』，這是直接的請求；男女做這個那個是令人高興和滿意的；接近著請求說『姐姐，如果我們也做這個那個，也會令人高興和滿意』，這是不直接說出的請求；詢問說『姐姐，哪個男人和哪個女人做這個那個會令人高興和滿意，如果我也和姐姐做這個那個，會令人高興和滿意嗎？』，這是伺機詢問；姐姐，哪個男人和哪個女人做這個那個

【English Translation】 Saying this is a minor offense. If the meaning is not clear, it is a gross offense. Regarding the branches of intention, there are two: perception, which is not mistaken about the branches of the basis; and motivation, which is the desire to experience the pleasure of speaking about sexual intercourse for one's own benefit, always filled with desire, constantly wanting to speak about sexual intercourse to women. The branch of application is: starting to speak about sexual intercourse with language that has five characteristics for what is intended, which avoids distorted application. The ultimate branch is: understanding the meaning through that application. Second, if a monk speaks about sexual intercourse to a nun, it is a sanghavasesa offense. Here, it is divided into sound and meaning. What kind of sound? For example, saying 『རྒྱ་རྣ་རུ་』 (Tibetan), 『kāraṇḍa』 (Sanskrit Devanagari), 『karanda』 (Sanskrit Romanization), 『penis』 (literal Chinese meaning) and 『འཁྲིག་པ་』 (Tibetan), 『maithuna』 (Sanskrit Devanagari), 『maithuna』 (Sanskrit Romanization), 『intercourse』 (literal Chinese meaning), etc., these are sounds. The meaning of that sound is to clearly state the matter of two people having intercourse. When expressing the meaning of words such as 『རྒྱ་』 (Tibetan), 『kāra』 (Sanskrit Devanagari), 『kara』 (Sanskrit Romanization), 『do』 (literal Chinese meaning), the listener can understand the meaning of the words, which is the ultimate and true meaning. Second, the meaning related to the real words such as 『རྒྱ་』 (Tibetan), 『kāra』 (Sanskrit Devanagari), 『kara』 (Sanskrit Romanization), 『do』 (literal Chinese meaning) is: 'Sister, those three wounds of yours are very good,' etc. Saying these related words is not an application, but a sanghavasesa application, so it becomes a gross offense. If you first say, 'Sister, those three wounds of yours are very good,' etc., and then say the real words such as 『རྒྱ་』 (Tibetan), 『kāra』 (Sanskrit Devanagari), 『kara』 (Sanskrit Romanization), 『do』 (literal Chinese meaning), if you did not say the real words such as 『རྒྱ་』 (Tibetan), 『kāra』 (Sanskrit Devanagari), 『kara』 (Sanskrit Romanization), 『do』 (literal Chinese meaning) when you said the previous words, then why consider it an application? This is to eliminate doubts, as explained in the टीका (Sanskrit, commentary). Praising by saying, 'Sister, those three wounds of yours are very good, great, and will become even better,' and saying words that are the opposite of praise; requesting by saying, 'Sister, come here, let's do this and that,' which is a direct request; men and women doing this and that is pleasing and satisfying; closely requesting by saying, 'Sister, if we also do this and that, it will also be pleasing and satisfying,' which is a request not directly stated; asking by saying, 'Sister, which man and which woman doing this and that is pleasing and satisfying, if I also do this and that with you, will it be pleasing and satisfying?', which is asking for an opportunity; Sister, which man and which woman doing this and that

---

ད་པ་ལ་ནི་དགའ་བ་དང་ཡིད་དུ་འོང་བར་འགྱུར་ན། ཁོ་བོས་ཀྱང་སྲུ་ལ་དེ་དང་དེ་བྱས་ན་དགའ་བ་དང་ཡིད་དུ་འོང་བར་འགྱུར་རམ། འོན་ཏེ་མ་ཡིན་ཅེས་ཡོངས་སུ་འདྲི་བ་ནི་སྐབས་དང་སྐབས་མ་ཡིན་པ་འདྲི་བ་དང་། སྲུ་ཁོ་བོ་ནི་ཁྱོད་ལ་དགའ་བ་དང་ཡིད་དུ་འོང་བ་བདེན་ན་ཁྱོད་དེ་ལ་ཅི་ལྟར་ཞེས་བརྗོད་པ་ནི་བདག་ཉིད་དགའ་བའི་སྐབས་བརྗོད་པ་དང་། སྲུ་ནམ་ཞིག་ན་ཁོ་བོ་ཁྱོད་དང་ལྷན་ཅིག་དེ་དང་དེ་ལྟར་བྱེད་པར་འགྱུར་ཞེས་སྨོན་པ་དང་། གཤེ་བ་སྟེ་ཁྱོད་ལ་བོང་བུ་དག་དེ་ལྟར་བྱེད་པར་གྱུར་ཅིག །ཁྱོད་ཀྱི་དེར་འགལ་དུམ་ཆུག་ཅིག་ལ་སོགས་བརྗོད་པ་དང་། བསྔགས་པ་དང་བསྔགས་པ་མ་ཡིན་པ་ལ་སོགས་པ་དེ་རྣམས་བུད་མེད་ཀྱིས་དགེ་སློང་ལ་སྔར་སྨྲས་པ་ལ། དེའི་ལན་འདེབས། དགེ་སློང་གིས་ཀྱང་ཚིག་དེ་དག་ཉིད་ཕྱིར་སྨྲ་བ་སྒྲུབ་པ་དག་ལ་ནི་རྒྱ་ན་རུ་ཞེས་བྱ་བའི་མིང་རྗོད་པར་མི་བྱེད་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བ་ལ་དེ་ཐམས་ཅད་བྱེ་བྲག་མེད་པ་ཡིན་ནོ། ། 此非墮罪 གསུམ་པ་ནི། ཡུལ་དབུས་ན་ཆུ་སྣོད་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ལ་ཀུནྡི་ཀ་ཟེར་ལ། ཡུལ་ཀོ་ས་ལ་ན་མོའི་དབང་པོ་ལ་ཀུནྡི་ཀ་ཟེར་ཏེ། ཡུལ་དབུས་པའི་དགེ་སློང་ཀོ་ས་ལར་སོང་སྟེ། དོན་གཞན་ཆུ་སྣོད་ལ་བསམ་པས་ཀུནྡི་ཀ་བརྙའོ། །ཞེས་བུད་མེད་ལ་སྨྲས་ན་ཡུལ་དེ་ན་གནས་ངན་ལེན་གྱི་ཚིག་ཡིན་ཀྱང་། ལྗོངས་ཀྱི་ངེས་པའི་ཚིག་ཡུལ་གྱི་སྐད་རིགས་ཐ་དད་པ་དག་གི་དབང་གིས་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ་སྟེ་བསམ་པ་དག་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཊཱི་ཀར། འདིར་མཚོན་དཔེར་བཀོད་པ་ལ་ཡོན་ཏན་འོད་མར་གླེང་གཞིར་བྱས་ཏེ་ནོར། དེ་ 6-352a བཞིན་དུ་བོད་ཀྱི་འདུལ་འཛིན་རྣམས་ཀྱང་མཚོན་དཔེ་ལ་གླེང་གཞིར་འཁྲུལ་བཤད་བྱས་འདུག་གོ། རྒྱ་གར་སྐད་དུ་ཡ་བ་ཞེས་ནས་ཀྱི་མིང་དེ། ཡ་བྷ་ཞེས་འཁྲིག་པའི་མིང་སྟེ་དགེ་སློང་གིས་ནས་ཀྱི་མིང་ཡ་བ་ཞེས་བརྗོད་པར་འདོད་པ་ལས་དྲག་ཏུ་བརྗོད་པའི་དབང་གིས་ཡ་བྷ་ཞེས་པར་སོང་བ་ལྟ་བུ་འཁྲིག་པ་དང་མིང་གི་ཆ་ཉིད་འདྲ་བར་བརྗོད་པས་འདོད་པ་འཁྲིག་པའི་མིང་བརྗོད་པ་ལ་ཡང་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། མདོ་སྔ་མ་ལ་ནི་སྨྲ་བར་འདོད་པའི་སྒྲ་ཉིད་བརྗོད་ཀྱང་ཡུལ་གྱི་སྐད་དོན་གཞན་ལ་སེམས་པ་དང་ཐ་དད་པས་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །མདོ་ཕྱི་མ་འདི་ནི་ཡུལ་གྱི་སྐད་རིགས་གཅིག་ཉིད་ཀྱི་སྒྲ་ནོར་བར་བརྗོད་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་པའོ། ། གཞན་ཡང་ཊཱི་ཀར། བོད་སྐད་ལ་ཡང་རྒྱོངས་ཞེས་བྱ་བ་དང་། རྒྱོབ་ཅེས་བྱ་བ་དང་། རྒྱུའོ་ཞེས་བྱ་བའི་བསམ་པས་དོན་དེ་དག་ཉིད་བརྗོད་པར་འདོད་པ་ལས་ཟུར་ཆག་པའི་དབང་གིས་རྒྱོས་ཞེས་བྱ་བ་དང་། རྒྱོ་བ་ཞེས་བྱ་བ་དང་། རྒྱོའོ་ཞེས་བྱ་བར་བརྗོད་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། དེ་ལ་ནི་དེ་སྨྲ་བར་མི་འདོད་པའི་དོན་ལ་ཟུར་ཆག་པའི་དབང་གིས་སྨྲས་པའི་ཕྱིར་མིང་ཆ་མཐུན

【現代漢語翻譯】 如果她因某些行為而感到快樂和滿意，那麼我如果對她也做同樣的事情，她也會感到快樂和滿意嗎？或者不是這樣呢？像這樣反覆詢問，有時問得合適，有時不合適。如果我對你感到快樂和滿意是真的，你對此有什麼看法？像這樣表達自己快樂的時候。還有，『我什麼時候才能和你一起做那樣的事情呢？』像這樣表達願望。或者辱罵她，比如『愿你像驢子一樣做那樣的事！』，『愿你的那裡被堵住！』等等。或者讚美或不讚美等等。這些都是女人以前對僧侶說過的話。對此的迴應是，如果僧侶也用同樣的話語回覆，並且正在進行性行為，那麼就不會被稱作犯戒，否則，所有這些都會變得非常嚴重，沒有任何區別。 這不是墮罪。 第三種情況是：在印度中部，有一種水器的名稱叫做『昆迪卡』（Kundi-ka，水罐）。而在科薩拉地區，『昆迪卡』（Kundi-ka）指的是男性的性器官。如果一個來自印度中部的僧侶去了科薩拉地區，因為他心裡想的是水器，所以對一個女人說：『昆迪卡（Kundi-ka）被找到了！』，即使在那個地區這是個令人不快的詞語，但因為這是地方性的詞語，並且各地的語言習慣不同，所以不算犯戒，因為他的意圖是純潔的。在註釋中，這裡引用了一個例子，但永敦歐瑪（Yonton-od-ma）卻把它當成了爭論的焦點，這是錯誤的。同樣，西藏的持律者們也把這個例子誤解為爭論的焦點。在印度語中，『亞瓦』（Yava）是大麥的意思，而『亞瓦巴』（Yabha）是性行為的意思。如果一個僧侶想說大麥的名稱『亞瓦』（Yava），但因為發音過重，說成了『亞瓦巴』（Yabha），就像這樣，雖然性行為和名稱的一部分相似，但因為他想表達的是大麥的意思，所以說出性行為的名稱也不算犯戒。在註釋中說：『在前面的經文中，即使說出了想要表達的聲音，但因為心裡想的是地方性的其他含義，並且含義不同，所以沒有過錯。』後面的經文說的是，即使在同一個地方，因為發音錯誤而說錯了話，也沒有過錯。 另外，在註釋中說：在藏語中，想要表達『窮』（gyongs），『搶』（gyob），『要』（gyuo）這些意思，但因為口音的偏差，說成了『窮死』（gyos），『搶劫』（gyoba），『要死』（gyoo），像這樣也沒有過錯。因為他不想說那些意思，只是因為口音的偏差而說錯了，所以名稱的一部分相似也沒有關係。

【English Translation】 If she becomes happy and pleased by certain actions, will she also become happy and pleased if I do the same things to her? Or is it not so? Asking repeatedly like this, sometimes appropriately and sometimes inappropriately. If it is true that I am happy and pleased with you, what do you think about it? Expressing oneself when one is happy. Also, 'When will I be able to do such and such things with you?' Expressing a wish like this. Or scolding her, such as 'May you do such things like a donkey!', 'May your there be blocked!' and so on. Or praising or not praising, and so on. These are things that women have said to monks before. The response to this is that if the monk also replies with the same words and is engaging in sexual activity, then it will not be called an offense; otherwise, all of this will become very serious without any distinction. This is not a downfall. The third case is: In central India, a type of water vessel is called 'Kundi-ka' (water pot). In the Kosala region, 'Kundi-ka' refers to the male sexual organ. If a monk from central India goes to the Kosala region, thinking of a water vessel, and says to a woman, 'Kundi-ka (the water pot) has been found!', even though it is an unpleasant word in that region, it is not an offense because it is a local term and the language habits of different regions are different, because his intention is pure. In the commentary, an example is given here, but Yonton-od-ma mistakenly took it as a point of contention, which is wrong. Similarly, the Vinaya holders of Tibet have also mistakenly interpreted this example as a point of contention. In the Indian language, 'Yava' means barley, while 'Yabha' means sexual intercourse. If a monk wants to say the name of barley, 'Yava', but because of heavy pronunciation, says 'Yabha', like this, even though sexual intercourse and part of the name are similar, it is not an offense to say the name of sexual intercourse because he wants to express the meaning of barley. The commentary says: 'In the previous sutra, even if the sound that one wants to express is spoken, there is no fault because one is thinking of other local meanings and the meanings are different.' The latter sutra says that even if one speaks wrongly due to mispronunciation in the same local language, there is no fault. In addition, the commentary says: In Tibetan, wanting to express the meanings of 'poor' (gyongs), 'rob' (gyob), 'want' (gyuo), but because of accent deviation, saying 'poor to death' (gyos), 'robbery' (gyoba), 'want to die' (gyoo), like this, there is no fault. Because he does not want to say those meanings, but speaks wrongly due to accent deviation, it does not matter if part of the name is similar.

---

་པར་སྨྲས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཞེས་སོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ནས་ཀྱི་མིང་དང་། རྩྭའི་མིང་དང་། ཡོལ་བའི་མིང་གིས་བརྗོད་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་ནི། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པར། ནས་ལ་ནི་ཡ་བ་ཞེས་བྱ། རྩྭ་ལ་ནི་ཡ་བ་པ་ཞེས་བྱ། ཡོལ་བ་ལ་ཡ་བ་ནི་ཀ་ཞེས་བྱ། འཁྲིག་པ་ལ་ནི་ཡ་བྷ་ཞེས་བྱ་སྟེ་མིང་ཆ་འདྲ་བའོ། །ཞེས་སོ། །འཁྲིག་པ་དང་ལྡན་པ་སྨྲ་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་རྣམ་པར་འབྱེད་པའོ། ། 說請問除離 གཉིས་པ་སེལ་བ་བཤད་པ་ནི། བསམ་པ་ནི་གནས་ངན་ལེན་ལ་བསམས་ཏེ་བུད་མེད་ལ་ཁྱོད་ནི་མཛེས་པ་སྡུག་གུ་ཡིན་ནོ། །སྡིག་ཅན་ཡིན་ནོ། །རྨའི་སྒོ་མཛེས་པའམ་སྡིག་ཅན་ཡིན་ནོ། ། 6-352b བསམ་པས་ནི་གནས་ངན་ལེན་ལ་བསམས་ཏེ། ངག་གིས་ནི་བགོ་བཤའ་གྱིས་ཤིག །ཁོ་བོ་ལ་བགོ་བཤའ་གྱིས་ཤིག །ཁོ་བོ་དང་ལྷན་ཅིག་ཉོལ་ཅིག །ཕྲད་པར་གྱིས་ཤིག་ཅེས་སྨྲ་ན་སྦོམ་པོའོ། །ཊཱི་ཀར། ཐ་ན་རྒོད་བག་ཙམ་གྱིས་སྨྲ་ན་ཡང་ཐམས་ཅད་དུ་སྦོམ་པོར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །དེ་ཐམས་ཅད་གསལ་པོར་སྨྲས་པའི་སེལ་བའོ། །འཁྲིག་པ་དང་ལྡན་པ་སྨྲ་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ཞུ་བའི་སྐབས་སོ། ། གསུམ་པ་འདུལ་བྱེད་ལ། ཡུལ་གྱི་སེལ་བའི་ན་སྨད་བསྟན། །སྦྱོར་བའི་སེལ་བའི་ན་སྨད་བརྗོད། །བསམ་པའི་སེལ་བའི་ན་སྨད་དོ། ། 說境除離微墮 དང་པོ་ནི། སྦོམ་པོའོ་ཞེས་སྔར་བསྟན་ནས་དེ་བཞིན་དུ་བུད་མེད་རྫུ་འཕྲུལ་ནི། རྫུ་ཞེས་པས་ལུས་ཀྱི་ཆོས་དང་། འཕྲུལ་གྱིས་སེམས་ཀྱི་ཆོས་བསྟན་ལ། དེའི་རྣམ་པར་འཕྲུལ་པའི་ཆོས་ཅན་མཁའ་ལ་འགྲོ་བ་ན་དགེ་སློང་གིས་འཁྲིག་པ་སྨྲ་ན་སྦོམ་པོའོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། བདག་ཉིད་རྫུ་འཕྲུལ་བྱས་ཏེ་ནམ་མཁའ་ལ་འདུག་ནས་བུད་མེད་ལ་འཁྲིག་ཚིག་དང་། ཀུན་སྤྱོད་བསྔགས་པ་ནི་བདག་གི་དབང་དུ་འགྱུར་བས་ལྷག་མར་འགྱུར་ཞེས་བཤད་དོ། ། 說行為除離微墮 གཉིས་པ་ནི། སྲུ་ཞེས་ཆགས་པའི་ཡུལ་དུ་འོས་པའི་མིང་གིས་བོས་ནས་ཁོ་བོ་ལ་འཁྲིག་པ་བྱིན་ཅིག་ཅེས་གོ་བར་འདོད་ནས། ངག་ཏུ་ནས་བྱིན་ཅིག་ཅེས་རྒྱ་སྐད་འཁྲིག་པའི་མིང་དང་། ནས་ཀྱི་མིང་བརྗོད་ཚུལ་ལ་གོ་ནོར་འབྱུང་བས་མཚོན་པ་ཡིན་ནོ། །སྲུ་ཁྱོད་ལ་བདག་གིས་ཅི་མཐོང་བ་དེ་བྱིན་ཅིག །སྲུ་ཁྱོད་ཀྱི་མདུན་ན་མོ་གང་ཡིན་པ་དེ་བྱིན་ཅིག །སྲུ་ཁྱོད་ཀྱི་ཡིད་དུ་འོང་བ་གང་ཡིན་པ་དེ་བྱིན་ཅིག་ཅེས་དང་། དགེ་སློང་ལ་བུད་མེད་ཀྱིས་སྨྲས་པ། བཙུན་པ་ཁྱོད་ཅི་ལ་དགའ་བ་བྱིན་ཅིག་ཅེས་ཁྱིམ་ཐབས་ཀྱིས་བདག་ལ་སྨྲས་པ་དེས་ན་དགེ་སློང་ཁྱོད་ཅི་ལ་དགྱེས་པ་དེ་གསུངས་ཤིག །ཁྱོད་ཅི་ལ་དགའ་ཞེས་བུད་མེད་དེ་སྐད་ཟེར་བ་ལ། དགེ་སློང་ 6-353a གིས་སྲུ་ཁྱོད་ལ་ཁོ་བོ་དགའོ་ཞེས་སྨྲས་ན་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་བྱ་བ་དང་། རྣམ་གྲངས་གཞན་ཡང་དགེ་སློང་གིས་བུད་མེད་ལ་ཁྱོད་ཅི་ལ་དགའ་བ་བྱིན་ཅིག་ཅེས་སྨྲས

【現代漢語翻譯】 即使說了也沒有罪過。就像《律分別》中所說：『用大麥的名字、草的名字、簾子的名字來表達，沒有墮落。』《律分別釋》中說：『大麥叫做雅瓦(yawa)，草叫做雅瓦巴(yawapa)，簾子叫做雅瓦尼嘎(yavanika)，性行為叫做雅巴(yabha)，這些名字很相似。』這是對說性行為的僧侶剩餘罪的辨別。 第二，解釋排除：思考是指思考惡處，對女人說：『你很美麗，很可愛，你是有罪的，你傷口的門很美麗或是有罪的。』 以思考來思考惡處，以言語來分配，給我分配，和我一起睡，和我相遇，這樣說就是粗罪。』《 टीका 》中說：『即使只是隨便說說，也要知道都是粗罪。』以上是對所有明確說出的排除。這是請求對說性行為的僧侶剩餘罪的場合。 第三，在調伏方面：說明了境的排除的微墮，說了行為的排除的微墮，思考的排除的微墮。 說境除離微墮 首先：像之前所說的是粗罪，同樣，女人有神通，『神通』，『神』表示身體的法，『通』表示心的法，具有變化之法，在空中行走時，僧侶說性行為就是粗罪。《釋》中說：『自己變化神通，在空中坐著，對女人說性行為的話，讚美行為，因為變成自己的控制，所以變成剩餘罪。』 說行為除離微墮 第二：用適合情慾對象的稱呼『姐姐』來稱呼，想要表達『給我性行為』的意思，口中說『給我大麥』，用印度的性行為的名字和大麥的名字來表達，因為容易產生誤解來暗示。『姐姐，你看到我的什麼就給我什麼，姐姐，你面前有什麼就給我什麼，姐姐，你喜歡什麼就給我什麼。』女人對僧侶說：『尊者，你喜歡什麼就給我什麼。』在家的人對我說，所以僧侶你說你喜歡什麼，你說你喜歡什麼，那個女人這樣說，僧侶 對姐姐說『我喜歡你』，這就是粗罪。還有其他情況，僧侶對女人說『你喜歡什麼就給我什麼』。

【English Translation】 Even if said, there is no fault. As it is said in the Vinaya-vibhaṅga: 'There is no downfall in expressing with the name of barley, the name of grass, and the name of curtain.' In the Vinaya-vibhaṅga commentary, it says: 'Barley is called yawa, grass is called yawapa, curtain is called yavanika, and sexual intercourse is called yabha, these names are similar.' This is the distinction of the Saṃghāvaśeṣa (remainder) of a monk who speaks of sexual intercourse. Second, explaining the exclusion: Thinking means thinking of the bad place, saying to a woman: 'You are beautiful, you are lovely, you are sinful, the door of your wound is beautiful or sinful.' Thinking of the bad place with thought, distributing with words, distribute to me, sleep with me, meet with me, saying so is a gross offense.' In the Ṭīkā, it says: 'Even if just said casually, it should be known as a gross offense in all cases.' The above is the exclusion of all that is clearly stated. This is the occasion for requesting the Saṃghāvaśeṣa (remainder) of a monk who speaks of sexual intercourse. Third, in taming: The subtle downfall of the exclusion of the object is shown. The subtle downfall of the exclusion of the action is spoken. The subtle downfall of the exclusion of the thought. Saying the subtle downfall of the exclusion of the object First: As it was previously shown as a gross offense, similarly, a woman has miraculous powers. 'Miraculous powers', 'miracle' indicates the dharma of the body, 'power' indicates the dharma of the mind, having the dharma of transformation, when walking in the sky, if a monk speaks of sexual intercourse, it is a gross offense. In the commentary, it says: 'Having transformed oneself with miraculous powers, sitting in the sky, speaking words of sexual intercourse to a woman, praising the conduct, because it becomes one's own control, it becomes a Saṃghāvaśeṣa (remainder).' Saying the subtle downfall of the exclusion of the action Second: Addressing with the name 'sister', which is suitable for an object of desire, wanting to express 'give me sexual intercourse', saying 'give me barley' in the mouth, using the name of sexual intercourse and the name of barley in India, implying because it is easy to cause misunderstanding. 'Sister, give me whatever you see of mine, sister, give me whatever is in front of you, sister, give me whatever you like.' The woman said to the monk: 'Venerable, give me whatever you like.' The householder said to me, so monk, you say what you like, you say what you like, that woman said so, the monk said to the sister, 'I like you', this is a gross offense. There are other situations, the monk said to the woman, 'Give me whatever you like.'

---

་པ་དང་། བུད་མེད་དེས་སྨྲས་པ་ཁྱོད་ཅི་ལ་དགའ་བ་བྱིན་ཅིག་ཅེས་དགེ་སློང་ཁྱོད་ཀྱིས་བདག་ལ་སྨྲས་པ་དེ་དགེ་སློང་ཁྱོད་ཉིད་ལ་དྲི་བར་བྱ་སྟེ། ཁྱོད་ཅི་ལ་དགའ་ཞེས་བུད་མེད་དེ་སྐད་ཟེར་བ་ལ། དགེ་སློང་གིས་སྲུ་ཁྱོད་ལ་ཁོ་བོ་དགའོ་ཞེས་སྨྲ་ན་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་ཊཱི་ཀར་བཤད་དོ། །སྲུ་ཁོ་བོ་ལ་ཏུ་དང་། བཅའ་བ་དང་། ཐུག་པ་དང་། བཟའ་བ་བྱིན་ཅིག །ཁྱོད་ཉིད་ཆུ་དང་བཅའ་བ་དང་བཟའ་བ་དེ་དག་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སྨྲ་བ་དག་ལ་སྦོམ་པོའོ། །དེ་རྣམས་གསལ་པོར་སྨྲས་པའི་སེལ་བའོ། །བུད་མེད་ལ་ཁྲོ་ཚིག་ཏུ་ཁྱོད་ལ་བོང་བུ་དག་དེ་བྱེད་པར་གྱུར་ཅིག །སྲུ་ཁྱོད་སྐྱེས་བུ་འཕྱོན་མ་པ་འཇོ་སྒེག་ཅན་དག་ལ་འཁྲིག་པའི་བསམ་པ་བསྐྱེད་དེ་བསོད་སྙོམས་སྤྱོད་དམ་ཞེས་སྨྲས་ན་སྦོམ་པོར་ཡང་ངོ་། །ཊཱི་ཀར། དགེ་སློང་མ་ཞིག་ནངས་པར་སྔར་ལངས་ཏེ་ཁྲུས་བྱས། མིག་ཏུ་མིག་སྨན་གྱིས་བྱུགས། མགོ་བསྐུས་ནས་གོས་ངུར་སྨྲིག་གསར་པ་བགོས་ཏེ་མཉན་ཡོད་དུ་བསོད་སྙོམས་ལ་ཞུགས་པ་ན་དགེ་སློང་ཞིག་ཀྱང་བསོད་སྙོམས་ལ་སོང་ནས་དེས་དེ་མཐོང་བ་དང་འདི་སྐད་ཅེས། སྲུ་ཁྱོད་སྐྱེས་བུ་འཕྱོན་མ་བདག་ལ་བསོད་སྙོམས་སྤྱོད་དམ་ཞེས་སྨྲས་ནས། དགེ་སློང་དེ་འགྱོད་པ་སྐྱེས་པ་དང་། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །མོའི་དེར་འགལ་དུམ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། ཤིང་ཕྱེད་ཚིག་པའོ་ཞེས་པ་དེ་དག་ཆུག་ཅིག་ཅེ་ན་སྦོམ་པོར་ཡང་ངོ་། ། 動機除離微墮 གསུམ་པ་ནི། དགེ་སློང་དེ་རང་བཞིན་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པ་ལ་ཚེ་རབས་གཞན་ནས་གོམས་པས་གནས་ངན་ལེན་རྒྱ་ལ་སོགས་པའི་ཚིག་བུད་མེད་ལ་ དང་པོ་ནི། གང་བྱས་ན་འབྱིན་པའི་ལྷག་མར་འགྱུར་ཞེ་ན། ཁུ་བ་ཕྱུང་ནའོ། །བསམ་པ་འབྱིན་པ་དེར་འདུན་པས་སོ། །ཊཱི་ཀར། རྒྱུག་པ་ལ་སོགས་པའི་སེམས་ཀྱིས་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀར། རྫས་གཞན་ཡང་དབྱུང་བ་སྲིད་པས་གང་བྱུང་ཞེ་ན། དེའི་ཕྱིར་ཞེས་སྨོས་ནས་རང་གི་ཁུ་བའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཁུ་བ་ཕྱུང་བ་ནི་མང་དུ་ཡོད་དེ། འདི་ལྟ་སྟེ། གནས་ནས་ཕྱུང་བ་དང་། རྩ་སྦུབས་སུ་འོངས་པ་ལས་ཕྱུང་བ་དང་། དབང་པོའི་མཐའ་ནས་ཕྱུང་བའོ་ཞེས་སོ། །གསུམ་པོ་དེ་ལས་གང་ལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་ཞེ་ན། དང་པོ་ལའོ་ཞེས་པས་དང་པོའི་གནས་ཉིད་ནས་བཟུང་ངོ་། །དང་པོའི་གནས་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། ལུས་འདི་ལ་ཁུ་བའི་གནས་སུ་གྱུར་པ་ལོགས་ཤིག་ན་མཁྲིས་པ་ལྟ་བུ་མེད་དོ། །འོན་ཀྱང་དེ་ནི་ཤིང་ངམ་ཞོ་བཞིན་ལུས་ཐམས་ཅད་དག་ལས་འབྱུང་སྟེ། དཔེར་ན་བུ་རམ་ཤིང་ལས་ཁུ་བ་དང་འབྲུ་ལས་འབྲུ་མར་བཞིན་ནོ་ཞེས་སོ། །འོ་ན་དང་པོའི་གནས་ནས་ཕྱུང་བར་ཅིས་ཤེས་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་མྱོང་བའི་གནས་སྐབས་དེ་ན་འདོད་ཆགས་ཤས་ཆེར་རབ་ཏུ་འབྱུང

【現代漢語翻譯】 然後，那個女人說：『給我你所喜歡的。』如果比丘對她說：『我要你。』這就被稱為粗罪（sthūlātyaya）。註釋中說：『我要你。』請給我食物、飲料和水。』如果你就是水、飲料和食物。』這樣說也是粗罪。這些都是明確說明的例子。如果對比丘尼惡語相向，說：『愿驢子對你做那樣的事！』或者說：『你這個妓女，你是否爲了性慾而接近那些風流倜儻的男人，以此來乞食？』這也是粗罪。註釋中說：『一位比丘尼早上早起，洗漱完畢，塗上眼藥，梳好頭髮，穿上新的赭色僧衣，前往舍衛城乞食。一位比丘也去乞食，看到她后說：『你這個妓女，你是否爲了我而乞食？』之後，這位比丘感到後悔。世尊說：『這是粗罪。』註釋中說：『她的行為是違背戒律的。』註釋中說：『如果有人說：『把那些半焦的木頭拿走！』這也是粗罪。 動機除離微墮 第三個問題是：如果比丘因為本性或習慣而說出淫穢之語，因為前世的習慣，對比丘尼說出與性、生殖器等相關的詞語，這是否構成墮罪？ 第一個問題是：做什麼會導致捨棄的殘餘？答案是：射精。這是因為想要射精的意願。註釋中說：『不是因為棍棒等引起的想法。』註釋中說：『因為也可能排出其他物質，所以排出什麼？因此，說是自己的精液。』註釋中說：『射精有很多種方式，例如：從根源處排出，從尿道中排出，從陰莖末端排出。』在這三種方式中，哪一種會導致僧團的殘餘？答案是：第一種。』這意味著從最初的根源處開始。最初的根源是：註釋中說：『在這個身體中，沒有像膽囊那樣的精液儲存之處。然而，它像樹液或酸奶一樣，從身體的各個部分產生，就像從甘蔗中提取汁液，從穀物中提取油一樣。』那麼，如何知道是從最初的根源處排出的呢？註釋中說：『當體驗到那種狀態時，強烈的慾望會更加強烈地產生。』

【English Translation】 Then, the woman said, 'Give me what you like.' If the monk said to her, 'I like you.' This is called a gross offense (sthūlātyaya). The commentary says, 'Give me food, drink, and water.' 'Are you those water, drink, and food?' Saying this is also a gross offense. These are examples of clear statements. If one speaks harshly to a nun, saying, 'May donkeys do that to you!' Or, 'You prostitute, do you approach those handsome men for sexual desire, and beg for alms?' This is also a gross offense. The commentary says, 'A nun got up early in the morning, washed herself, applied eye medicine, combed her hair, put on new ochre robes, and went to Shravasti to beg for alms. A monk also went to beg for alms, and when he saw her, he said, 'You prostitute, do you beg for alms for me?' After that, the monk felt remorse. The Blessed One said, 'This becomes a gross offense.' The commentary says, 'Her actions are against the precepts.' The commentary says, 'If someone says, 'Take away those half-burnt pieces of wood!' This is also a gross offense. Motivation to remove subtle downfalls The third question is: If a monk speaks obscene words due to his nature or habit, because of past habits, saying words related to sex, genitals, etc., to a nun, does this constitute a downfall? The first question is: What causes the remainder of abandonment? The answer is: Ejaculation. This is because of the desire to ejaculate. The commentary says, 'Not because of thoughts caused by sticks, etc.' The commentary says, 'Because other substances may also be discharged, so what is discharged? Therefore, it is said to be one's own semen.' The commentary says, 'There are many ways to ejaculate, such as: discharging from the source, discharging from the urethra, discharging from the end of the penis.' Of these three ways, which one causes the remainder of the Sangha? The answer is: The first one.' This means starting from the very first source. The first source is: The commentary says, 'In this body, there is no place like the gallbladder for storing semen. However, it arises from all parts of the body like sap or yogurt, just as juice is extracted from sugarcane and oil from grain.' So, how do you know that it is discharged from the very first source? The commentary says, 'When experiencing that state, intense desire arises even more strongly.'

---

་བ་དང་། བདེ་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་ཆེན་པོ་སྐྱེ་བ་དང་། སྙིང་འདར་བ་ལ་སོགས་པ་ལུས་འགྱུར་བ་འབྱུང་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །དེར་འདུན་པ་ལས་སོ་ཞེས་འདུན་པའི་ཀུན་སློང་གི་བྱེ་བྲག་བསྟན་པའི་ཕྱིར། ཊཱི་ཀར། འབྱིན་པར་འདུན་པ་ནི་རྣམ་པ་མང་དུ་སྣང་སྟེ་ཞེས་སྨོས་སོ། །དེ་ཡང་ཁུ་བ་བསྐྱོད་པའི་བདེ་བ་འདོད་པའི་ཕྱིར་འབྱིན་པར་འདུན་པ་དང་། རིག་སྔགས་བསྒྲུབ་པའི་རྫས་སུ་དགོས་པའི་ཕྱིར་འབྱིན་པ་དང་། ཁུ་བ་ཕྱུང་ནས་བུད་མེད་ཀྱི་མངལ་དུ་ 6-353b སྨྲས་ནར་སྦོམ་པོར་ཡང་ངོ་། །ཊཱི་ཀར། སྦོམ་པོ་ཁོ་ན་འགྱུར་ཏེ། ཀུན་ཏུ་འདོད་ཆགས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། གལ་ཏེ་འདོད་ཆགས་དང་ལྡན་པའི་སེམས་ཀྱིས་སྨྲ་ན་ནི། དེའི་དངོས་གཞིར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །འཁྲིག་པ་དང་ལྡན་པ་སྨྲ་བ་འདུལ་བྱེད་དག་གོ། སྨྲས་པ། ཚུལ་བཞིན་ཡིད་བྱེད་བསམ་པས་དུས་འདའ་ཞིང་། །གནས་ངན་ལེན་གྱི་བརྗོད་པ་རྒྱུན་ཆད་ནས། །རྟག་ཏུ་བདག་གཞན་འཁྲུལ་པ་སྤང་བ་ཡི། །སྟོན་པའི་དགེ་སྦྱོང་དེ་ནི་བསྟན་འཛིན་ཡིན། །ཅེས་སོ། །འཁྲིག་པ་དང་ལྡན་པ་སྨྲ་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ།། །། 贊供語僧殘 གཉིས་པ་ལ། དངོས་གཞི་ཉིད་ཀྱི་ལྟུང་བ་བཤད། །ལྟུང་བ་དེ་ཡི་ན་སྨད་བསྟན། །ལྟུང་བའི་ན་སྨད་ཆེས་བསྟན་ཏོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་འཆར་ཀས་བུད་མེད་ལ་འཁྲིག་པའི་བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པ་ལས་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྔ་མ་བཞིན་ནོ། །ངོ་ཏི་ནི། བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ཆགས་སེམས་ཀྱིས་བུད་མེད་ལ་འཁྲིག་པས་བདག་ཉིད་ལ་བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་ཏེ་དོན་གོ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །འདི་ལ་མང་རབ་ན་རེ། བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པ་ལ་འཁྲིག་ཚིག་གསལ་པོར་བརྗོད་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཞེས་ཟེར། དེ་དང་མཐུན་པར་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས་ཀྱང་། འདི་ལ་ཡན་ལག་དྲུག་གིས་དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བར་འགྱུར་ཏེ། ཀུན་ཏུ་འདོད་ཆགས་དང་ལྡན་པ་དང་། བུད་མེད་ཉིད་དང་། ལེགས་སྨྲས་ཉེས་སྨྲས་ཀྱི་དོན་ཀུན་ཤེས་པར་ནུས་པ་དང་། དོན་གོ་བ་དང་། བདག་གི་ཕྱིར་དང་། རྒྱ་ལ་སོགས་པའི་དོན་གྱིས་བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པའོ། །དེ་དག་ལས་ཡན་ལག་མ་ཚང་ན་ཅི་རིགས་པར་ན་སྨད་དོ་ཞེས་བཤད་དེ། བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པའི་ 6-354a འགྲེལ་ཆུང་ལས་ཀྱང་། བདག་ལ་བསྟོད་པ་དང་འཁྲིག་པ་གསལ་པོར་བརྗོད་པའི་ཚིག་དང་ལྡན་པར་བུད་མེད་ལ་སྨྲས་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་ལ། བདག་གམ་འཁྲིག་པ་གསལ་པོར་བརྗོད་པའི་ཚིག་གང་ཡང་རུང་བ་མ་ཕྱུང་ན་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་སོ། །དེ་ནི་མི་འཐད་དེ། ཊཱི་ཀ་ལས། རྒྱ་ལ་སོགས་པའི་དོན་གྱི་སྒྲས་བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པར་བྱེད་ན་ནི་འཁྲིག་པ་དང་ལྡན་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་ཡང་འགྱུར་རོ། །གལ་ཏེ་བསྙེན་བཀུར་ཉི་ཚེ་བ་བསྔགས་པར་བྱེད་ན་

【現代漢語翻譯】 並且會產生極大的快樂體驗，以及因恐懼等原因導致的身體變化。』因此，『從慾望出發』是爲了表明慾望的動機的特殊性。《疏鈔》中說：『想要排出精液的念頭會呈現出多種形式。』這是因為想要享受精液流動的快樂，或者因為需要精液作為修持明咒的材料，或者因為排出精液后想要將其放入女人的子宮中。 如果說得很粗俗露骨，那也是重罪。《疏鈔》中說：『只有粗俗露骨才會構成重罪，因為沒有普遍的貪慾。如果以充滿貪慾的心來說，那就會成為根本罪。』那些談論性愛的人是調伏的對象。有人說：『以如理作意之心度過時光，斷絕惡趣的言論，永遠捨棄自他的迷惑，這樣的導師沙門才是教法的守護者。』這是關於談論性愛的僧眾的僧殘罪。 贊供語僧殘 第二部分包括：解釋根本罪本身，展示罪行的輕重程度，以及展示罪行的最嚴重程度。 第一部分：故事起源於釋迦牟尼佛在舍衛城時，阿遮迦讚美女性的性行為，因此制定了僧殘罪。需要禁止的內容與之前相同。定義：如果一位持戒比丘因貪慾而讚美女性的性行為，從而導致了對自己的供養和讚美，這就是根本罪。對此，許多人說：『要產生供養和讚美的剩餘，需要明確地說出性愛之語，這才是必要的條件。』與此相符的是，《五十頌》中也說：『有六個條件會導致根本罪：普遍的貪慾，女性本身，能夠理解善說和惡說的含義，理解其含義，爲了自己，以及因為原因等而進行供養和讚美。』如果這些條件不完整，則會根據情況構成輕罪。』《供養讚美釋》中也說：『如果對比丘尼說出讚美自己和明確表達性愛的言語，就會構成僧殘罪。如果省略了讚美自己或明確表達性愛的言語中的任何一個，那就是重罪。』但這並不合理，《疏鈔》中說：『如果因為原因等而進行供養和讚美，那也可能構成與性愛相關的僧殘罪。如果只是進行少許的供養和讚美，那麼』

【English Translation】 And it will produce great experiences of pleasure, as well as physical changes due to fear and other reasons.』 Therefore, 『from desire』 is to show the particularity of the motivation of desire. The 《Subcommentary》 says: 『The thought of wanting to ejaculate will appear in many forms.』 This is because one wants to enjoy the pleasure of the flow of semen, or because semen is needed as a material for practicing mantras, or because after ejaculating, one wants to put it into a woman's womb. If it is said very vulgarly and explicitly, that is also a major offense. The 《Subcommentary》 says: 『Only vulgar and explicit language constitutes a major offense, because there is no universal greed. If one speaks with a mind full of greed, then it will become a root offense.』 Those who talk about sexual love are objects of taming. Someone said: 『Spending time with a mind of proper attention, cutting off the words of evil destinies, and forever abandoning the delusions of oneself and others, such a teacher Shramana is the guardian of the Dharma.』 This is about the Sangha remnant offense of monks who talk about sexual love. Sanghavasesa of Praise and Offerings The second part includes: explaining the root offense itself, showing the severity of the offense, and showing the most serious degree of the offense. The first part: The story originates from when Shakyamuni Buddha was in Shravasti, and Ajaka praised the sexual behavior of women, hence the Sanghavasesa offense was established. The content that needs to be prohibited is the same as before. Definition: If a monk who upholds the precepts praises the sexual behavior of women out of greed, thereby leading to offerings and praise for himself, this is the root offense. On this, many say: 『To generate the remainder of offerings and praise, it is necessary to explicitly say words of sexual love, which is a necessary condition.』 Consistent with this, the 《Fifty Verses》 also says: 『There are six conditions that lead to a root offense: universal greed, the woman herself, being able to understand the meaning of good and bad words, understanding its meaning, for oneself, and making offerings and praise because of reasons, etc.』 If these conditions are not complete, then it will constitute a minor offense depending on the situation.』 The 《Commentary on Praise and Offerings》 also says: 『If one speaks to a nun with words that praise oneself and explicitly express sexual love, it will constitute a Sanghavasesa offense. If one omits any of the words that praise oneself or explicitly express sexual love, then it is a major offense.』 But this is not reasonable. The 《Subcommentary》 says: 『If one makes offerings and praise because of reasons, etc., then it may also constitute a Sanghavasesa offense related to sexual love. If one only makes a little offering and praise, then』

---

ནི་བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་འབའ་ཞིག་ཏུ་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །རིགས་པས་ཀྱང་བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པའི་ལྷག་མ་འདི་ལ་འཁྲིག་པ་གསལ་པོར་སྨྲས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ན་ནི་དེའི་སྟེང་དུ་བདག་ཉིད་དང་སྦྱར་བའང་འདི་ལ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པས་འདི་དང་སྔ་མ་དགག་བྱ་ཁྱད་མེད་པའི་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་ལ། དེ་ལྟར་ན་ལྷག་མ་གཅིག་ཏུ་ཐལ་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཀྱི། གང་ལ་བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པ་བརྗོད་པའི་ཡུལ་ནི་བུད་མེད་ཆོས་ལྔ་ལྡན་ཏེ་འཁྲིག་ཚིག་གི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་དང་འདྲའོ། །གང་གིས་བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པ་བརྗོད་པའི་དངོས་པོ་ནི། འཁྲིག་པས་བདག་ཉིད་ལ་བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པ་སྟེ་བདག་ཉིད་ལ་འཁྲིག་པ་ཞེས་སོ། །བསམ་པ་དང་སྦྱོར་བ་དང་མཐར་ཐུག་པ་རྣམས་སྔ་མ་བཞིན་ཏེ་སྐབས་འདིར་བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པས་ཁྱད་པར་དུ་བྱས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། བུད་མེད་ཀྱི་མདུན་དུ་དགེ་སློང་གིས་བདག་ལྟ་བུའི་དགེ་སློང་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པ་ལ་འཁྲིག་པས་བསྙེན་བཀུར་བྱས་ན། བསྙེན་བཀུར་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྨྲས་ཏེ་དགེ་སློང་བདག་ཉིད་དང་འཁྲིག་པ་ཀུན་ཏུ་སྤྱོད་པ་བསྔགས་པར་ 6-354b བརྗོད་པ་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ང་ལྟ་བུ་དགེ་སློང་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པ། དགེ་བའི་ཆོས་ཅན། ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ལ་འཁྲིག་པ་འདིས་བསྙེན་བཀུར་བྱས་ན་བསྙེན་བཀུར་བ་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་བཅོ་བརྒྱད་གསུངས་ཏེ། མཆོག་དང་ཕུལ་བྱུང་ཁྱད་པར་འཕགས། །བཟང་མཛེས་དགེ་དང་མཆོད་པར་འོས། །བསྟོད་འོས་རྒྱ་ཆེ་རྣམ་པ་དགུ། །ཆེས་མཆོག་ལ་སོགས་རྣམ་པ་དགུ། །ཞེས་བཟུང་ངོ་། །དགེ་སློང་གི་བསླབ་པ་གསུམ་བརྗོད་པ་འདི་ནི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པ་ནི། ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ཇི་སྐད་བསྟན་པ་དང་ལྡན་པའོ། །དགེ་བའི་ཆོས་ཅན་ནི། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་ཕུང་པོ་ཇི་སྐད་བསྟན་པ་དང་ལྡན་པའོ། །ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ནི། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕུང་པོ་ཇི་སྐད་བསྟན་པ་དང་ལྡན་པའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་གསུམ་གྱི་གཉིས་པ་ནི། དགེ་བའི་ཆོས་ཅན་ཅེས་སྤྱི་མིང་བྱེ་བྲག་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་བཏགས་པ་ཡིན་ལ། གསུམ་པ་ནི། རྒྱུ་ཚངས་པར་སྤྱོད་པའི་མིང་འབྲས་བུ་ཤེས་རབ་ལ་བཏགས་པའོ། །བསྔགས་པ་བརྗོད་ཚུལ་བཅོ་བརྒྱད་པོ་དེ་རྣམས་ནི། མཆོག་ལ་སོགས་པ་བཅོ་བརྒྱད་པོ་དེ་དེ་ལ་འབྲུ་གནོན་རེ་རེ་སློབ་དཔོན་ཁྱད་པར་བཤེས་གཉེན་གྱིས་མཛད་ཀྱང་། སློབ་དཔོན་དུལ་བའི་ལྷས་ནི་མཆོག་ལ་སོགས་པ་དགུ་པོ་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་སུ་བཤད་པས་རྣམ་གྲངས་ཡིན་ཏེ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། མཆོག་ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་བཅོ་བརྒྱད་པོ་ནི་བསྔགས་པ་སྨྲ་བའི་རྣམ་གྲངས་སུ་གྲགས་པ་ཡིན་པས

【現代漢語翻譯】 這與所說的『只會變成受尊敬和讚美的僧團殘餘』相矛盾。從理性的角度來看，如果對這個受尊敬和讚美的殘餘明確地談論性行為是必要的組成部分，那麼將自己與性行為結合也必須是它的組成部分，這將導致此罪和前一個罪沒有區別的錯誤。如果那樣，就會變成一個殘餘罪。』他這樣說。組成部分有四個，其中基礎的組成部分有兩個。尊敬、尊重和讚美所針對的對象是具備五種特性的女性，這與性行為的章節中所描述的相似。尊敬、尊重和讚美所使用的東西是：通過性行為來尊敬、尊重和讚美自己，即稱自己為性行為。動機、行為和最終結果與之前相同，只是這裡通過尊敬、尊重和讚美來區分。 第二種情況是：在女性面前，比丘說，像我這樣的持戒比丘受到性行為的尊敬，這是所有尊敬中最殊勝的，因此讚美比丘自己和性行為的結合是僧團殘餘罪。《律分別》中說：『像我這樣的持戒比丘，具有善法，過梵行生活的人，如果受到這種性行為的尊敬，那就是所有尊敬中最殊勝的。』等等，說了十八種。即殊勝、卓越、特殊、優越、美好、莊嚴、善良、值得供養、值得讚揚、廣闊等九種，以及最殊勝等九種。』這樣理解。這裡所說的比丘的三種學處，在《律分別》中說：『持戒是指具備如所宣說的戒蘊。具有善法是指具備如所宣說的定蘊。過梵行生活是指具備如所宣說的慧蘊。』這樣說。這三者中的第二種，將『具有善法』這個通用名稱賦予了特殊的『禪定』。第三種，將原因『過梵行生活』的名稱賦予了結果『智慧』。這十八種讚美的方式，雖然每一種都由個別的導師，特別是善知識來解釋其含義，但導師調伏天卻將殊勝等九種解釋為名稱的同義詞，因為《分別釋》中說：『殊勝等十八種被稱為讚美的同義詞。

【English Translation】 This contradicts what was said, 'It will only become a Saṃghāvaśeṣa (community residue) of reverence and praise.' Rationally, if explicitly talking about sexual intercourse is a necessary component for this residue of reverence and praise, then combining oneself with sexual intercourse must also be a component of it, which would lead to the fault of this and the previous offense being indistinguishable. If that were the case, it would become one residue offense.' He said. There are four components, of which the base component has two. The object to whom reverence, respect, and praise are directed is a woman with five qualities, which is similar to what is described in the context of sexual intercourse. The thing with which reverence, respect, and praise are expressed is: revering, respecting, and praising oneself through sexual intercourse, that is, calling oneself sexual intercourse. The motivation, action, and ultimate result are the same as before, except that here it is distinguished by reverence, respect, and praise. The second case is: in front of a woman, a bhikṣu (monk) says, 'A bhikṣu like me who is virtuous is revered by sexual intercourse, which is the best of all reverence,' thus praising the combination of the bhikṣu himself and sexual intercourse is a Saṃghāvaśeṣa. The Vinayavibhaṅga (Book of Discipline) says: 'A bhikṣu like me who is virtuous, possessing good qualities, living a life of celibacy, if revered by this sexual intercourse, that is the best of all reverence,' and so on, eighteen kinds were said. That is, 'excellent, outstanding, special, superior, beautiful, magnificent, good, worthy of offering, worthy of praise, vast,' nine kinds, and 'most excellent,' etc., nine kinds. Thus it is understood. These three trainings of a bhikṣu, the Vinayavibhaṅga says: 'Virtuous means possessing the aggregate of virtue as it has been taught. Possessing good qualities means possessing the aggregate of samādhi (meditative concentration) as it has been taught. Living a life of celibacy means possessing the aggregate of prajñā (wisdom) as it has been taught.' Thus it is said. Of these three, the second, the general name 'possessing good qualities' is attributed to the specific 'samādhi'. The third, the name of the cause 'living a life of celibacy' is attributed to the result 'wisdom'. These eighteen ways of praising, although each one is explained in meaning by individual teachers, especially spiritual friends, the teacher Dulva Lha (Taming God) explained the nine, such as 'excellent,' as synonyms of the name, because the Vibhaṅga commentary says: 'The eighteen, such as 'excellent,' are known as synonyms of praise.'

---

་ཞེས་སོ། །སྐབས་འདིར་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། བསླབ་པ་གསུམ་ཀ་བརྗོད་པ་ཚན་གཅིག་དང་། རེ་རེ་བརྗོད་པ་ཚན་པ་གསུམ་དང་། གཉིས་གཉིས་བརྗོད་པ་ཚན་པ་དྲུག་སྟེ་བཅུ་པ་དེ་རྣམས་ལ་བཅོ་བརྒྱད་པ་ཚན་པ་རེ་རེ་སྦྱར་ 6-355a བས་བཅོ་བརྒྱད་པ་ཚན་པ་བཅུ་གསུངས་ཤིང་། ལུང་ལས་བསླབ་པ་གཉིས་གཉིས་བརྗོད་པ་ལ་ཚན་པ་དྲུག་ཏུ་ཇི་ལྟར་འགྱུར་ཞེ་ན། ཆོས་གཉིས་སྔ་ཕྱི་བསྒྱུར་བས་སོ་སོར་བགྲངས་ཏེ་ཚུལ་ལྡན་དགེ་ཆོས་ཅན་དང་། དགེ་ཆོས་ཚུལ་ལྡན་ཅེས་མུ་གཉིས་དང་། ཚུལ་ལྡན་ཚངས་སྤྱོད་དང་། ཚངས་སྤྱོད་ཚུལ་ལྡན་ཅེས་མུ་གཉིས་དང་། དགེ་ཆོས་ཅན་ཚངས་སྤྱོད་དང་། ཚངས་སྤྱོད་དགེ་ཆོས་ཅན་ཅེས་མུ་གཉིས་གསུངས་པས་བཅོ་བརྒྱད་པ་ཚན་པ་དྲུག་ཏུ་འགྱུར་བ་དང་བཅས་པའི་བཅོ་བརྒྱད་ཚན་པ་བཅུའོ། །གཉིས་གཉིས་བརྗོད་པ་ཚན་པ་དྲུག་པོ་དེ་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པས། བསླབ་པ་གསུམ་ཀ་བརྗོད་པ་ལ་ཡང་ཆོས་གསུམ་སྔ་ཕྱི་བསྒྱུར་བས་སོ་སོར་བགྲང་ན་བཅོ་བརྒྱད་པ་ཚན་པ་དྲུག་འབྱུང་སྟེ། ཚུལ་ལྡན་ཐོག་མར་སྨོས་ནས་གཞན་གཉིས་སྔ་ཕྱི་བསྒྱུར་ནས་བརྗོད་པ་མུ་གཉིས་དང་། དགེ་ཆོས་ཐོག་མར་སྨོས་ནས་གཞན་གཉིས་སྔ་ཕྱི་བསྒྱུར་ནས་བརྗོད་པ་མུ་གཉིས་དང་། ཚངས་སྤྱོད་ཐོག་མར་སྨོས་ནས་གཞན་གཉིས་སྔ་ཕྱི་བསྒྱུར་ནས་བརྗོད་པའི་མུ་གཉིས་ཏེ་དྲུག་གོ། དེ་དང་སྔ་མའི་བཅོ་བརྒྱད་པ་ཚན་པ་བཅུ་བསྡོམས་པས་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་བཅོ་བརྒྱད་པ་ཚན་པ་བཅུ་དྲུག་སྟེ་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ཉིས་བརྒྱ་དང་བརྒྱད་ཅུ་གྱ་བརྒྱད་དོ། །བསླབ་པ་གསུམ་ཀ་མ་བརྗོད་པའི་ཚན་པ་གཅིག་ནི་ལུང་ལས་གསུངས་ཀྱང་དོན་གྱིས་ཐོབ་མོད། འདིར་མ་བགྲངས་པ་ཡིན་ལ། བདག་ཉིད་དང་ཞེས་པའི་མདོ་འདི་ལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་བཅོ་བརྒྱད་པ་ཚན་པ་བཅུ་དྲུག་པ་ཞིག་སྲིད་དོ། །ཁྱོད་ལྟ་བུའི་དགེ་སློང་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པ་ལ་འཁྲིག་པའི་བསྙེན་བཀུར་བྱས་ན་བསྙེན་བཀུར་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་ཡིན་ནོ་ཞེས་བུད་མེད་དེས་བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པ་ལ། དགེ་སློང་དེས་སྲུ་དེ་བཞིན་ནོ་ཞེས་རྗེས་སུ་ཡི་རང་བའི་དོན་གྱི་ཚིག་ནི་བདག་ཉིད་ཀྱིས་བསྔགས་པ་ 6-355b དེ་དང་འདྲ་སྟེ་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ། ། འདིའི་སྐབས་སུ་ཡང་སྔར་བཞིན་ལྷག་མ་བཅོ་བརྒྱད་པ་ཚན་པ་བཅུ་དྲུག་སྲིད་དོ། །ཁྱོད་ལྟ་བུའི་དགེ་སློང་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པ་ལ་འཁྲིག་པས་བསྙེན་བཀུར་བྱས་ན་བསྙེན་བཀུར་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་ཡིན་ནོ་ཞེས་བུད་མེད་ཀྱིས་སྨྲས་པའི་ཚིག་དེ་ཉིད་དགེ་སློང་གིས་ཀྱང་ཚིག་དེ་ཁོ་ན་བསྐྱར་ཏེ། ཕྱིར་བཟླས་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ། །འདིའི་སྐབས་སུ་ཡང་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་བཅོ་བརྒྱད་པ་ཚན་པ་བཅུ་དྲུག་སྲིད་དོ། །དེ་ལྟར་ན་དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བཅོ་བརྒྱད་པ་ཚན་པ་བཅུ་དྲུག་ཕྲག་གསུམ་སྲིད་པ་ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་ཚུལ་ཁྲིམས་ད

【現代漢語翻譯】 如是說。此處，在《律分別》（Vinayavibhaṅga）中說，完整講述三種學處（三學，triśikṣā）為一組，分別講述每一種為三組，兩種兩種講述為六組，總共十組，將十八事罪（saṃghāvaśeṣa）分別與這十組結合，則宣說了十三組十八事罪。如果有人問，律藏中兩種兩種講述學處為何會變成六組？答：因為將兩種法的前後順序顛倒，分別計數，如『具戒德者』（śīlavant）和『具善法者』（dharmavant），這是兩種組合；『具戒德者』和『梵行者』（brahmacārin），這是兩種組合；『具善法者』和『梵行者』，這是兩種組合，因此十八事罪就變成了六組，加上之前的十組，總共有十組十八事罪。兩種兩種講述的六組與此原因相同，如果將三種學處全部講述，將三種法的前後順序顛倒，分別計數，也會出現六組十八事罪：先說『具戒德者』，然後將其他兩種的前後順序顛倒來說，這是兩種組合；先說『具善法者』，然後將其他兩種的前後順序顛倒來說，這是兩種組合；先說『梵行者』，然後將其他兩種的前後順序顛倒來說，這是兩種組合，總共六種。將這六種與之前的十組十八事罪相加，總共有十六組十八事罪，即二百八十八條僧殘罪。 律藏中雖然說有一種未講述三種學處的組合，但實際上已經包含在其他組合中，因此這裡沒有計數。而對於這部名為『自身』（bdag nyid）的經文來說，可能會有十六組十八事罪。如果一位婦女讚歎一位像你這樣具有戒律的比丘，說以性行為來供養是最殊勝的供養，而這位比丘回答說：『是的，就是這樣。』這種隨喜讚歎的行為，就如同自己讚歎自己一樣，犯僧殘罪。在這種情況下，也可能出現十六組十八事罪。如果一位婦女對比丘說：『以性行為來供養像你這樣具有戒律的比丘，是最殊勝的供養。』比丘也重複說同樣的話，那麼這種重複也是犯僧殘罪。在這種情況下，也可能出現十六組十八事罪。這樣看來，根本的墮罪可能會出現三種十六組十八事罪。 第二種情況是，比丘具有戒律……

【English Translation】 Thus it is said. Here, in the Vinayavibhaṅga, it is said that stating all three trainings (triśikṣā) together is one set, stating each one separately is three sets, stating two at a time is six sets, making a total of ten sets. By combining the eighteen offenses (saṃghāvaśeṣa) with each of these ten sets, thirteen sets of eighteen offenses are taught. If one asks, how do stating two trainings at a time become six sets in the Vinaya? The answer is: because the order of the two dharmas is reversed and counted separately, such as 'one with moral conduct' (śīlavant) and 'one with good dharma' (dharmavant), these are two combinations; 'one with moral conduct' and 'one with pure conduct' (brahmacārin), these are two combinations; 'one with good dharma' and 'one with pure conduct', these are two combinations, thus the eighteen offenses become six sets. Adding these to the previous ten sets, there are a total of ten sets of eighteen offenses. The six sets of stating two at a time are for the same reason. If all three trainings are stated, reversing the order of the three dharmas and counting them separately, six sets of eighteen offenses will also appear: first stating 'one with moral conduct', then reversing the order of the other two, these are two combinations; first stating 'one with good dharma', then reversing the order of the other two, these are two combinations; first stating 'one with pure conduct', then reversing the order of the other two, these are two combinations, making a total of six. Adding these six to the previous ten sets of eighteen offenses, there are sixteen sets of eighteen offenses, which is two hundred and eighty-eight saṃghāvaśeṣa offenses. Although the Vinaya says there is one set where the three trainings are not stated, it is actually included in the other sets, so it is not counted here. And for this sutra called 'Oneself' (bdag nyid), there may be sixteen sets of eighteen offenses. If a woman praises a monk who has moral conduct like you, saying that offering with sexual intercourse is the most excellent offering, and the monk replies, 'Yes, that is so,' this act of rejoicing in the praise is like praising oneself, and it is a saṃghāvaśeṣa offense. In this case, there may also be sixteen sets of eighteen offenses. If a woman says to a monk, 'Offering with sexual intercourse to a monk who has moral conduct like you is the most excellent offering,' and the monk repeats the same words, then this repetition is also a saṃghāvaśeṣa offense. In this case, there may also be sixteen sets of eighteen offenses. Thus, the root offenses may appear in three sets of sixteen sets of eighteen offenses. The second case is, a monk with moral conduct...

---

ང་ལྡན་པ་ལ་འཁྲིག་པས་བསྙེན་བཀུར་བྱས་ན་བསྙེན་བཀུར་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྨོས་ཏེ། བདག་ལྟ་བུ་ཞེས་མ་སྨོས་ན་འཁྲིག་པ་དང་ཉེ་བར་སྦྱར་ཡང་བདག་ཉིད་དང་ཉེ་བར་མ་སྦྱར་ན་སྦོམ་པོ་བཅོ་བརྒྱད་པ་ཚན་པ་བཅུ་དྲུག་ཕྲག་གསུམ་སྲིད་དེ། དངོས་གཞིའི་གྲངས་དང་མཉམ་མོ། །བདག་ལྟ་བུའི་དགེ་སློང་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པ་ལ་བསྙེན་བཀུར་བྱས་ན་བསྙེན་བཀུར་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྨྲས་ཏེ། འཁྲིག་པ་ཞེས་མ་སྨོས་ན་བདག་ཉིད་དེ་དང་ཉེ་བར་སྦྱོར་ཡང་། འཁྲིག་པ་དང་ཉེ་བར་མ་སྦྱར་ན་སྦྱོར་བ་དང་འདྲ་བ་ཉིད་དོ་སྟེ་སྦོམ་པོར་བསྐྱེད་པའི་ཆ་ནས་སྦྱོར་བ་དང་འདྲ་ཞེས་མིང་བཏགས་ཀྱང་། དེ་རྣམས་ཐམས་ཅད་ལ་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པའི་སྦོམ་པོར་བསྐྱེད་པའོ། །འདིར་ཡང་སྦོམ་པོ་བཅོ་བརྒྱད་པ་ཚན་པ་བཅུ་དྲུག་ཕྲག་གསུམ་སྲིད་དེ་དངོས་གཞི་དང་གྲངས་མཉམ་མོ། ། 說極微墮罪 གསུམ་པ་ནི། དགེ་སློང་ཚུལ་ཁྲིམས་ལྡན་པ་ལ་བསྙེན་བཀུར་བྱས་ན་བསྙེན་བཀུར་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྨྲས་ཏེ། བདག་ཉིད་དང་འཁྲིག་པ་གཉིས་ཀ་དང་མ་སྦྱར་བར་བརྗོད་ན་ནི་སྦྱོར་བ་དེའི་སྦྱོར་བའོ་ཞེས་པ་སྟེ། སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་དང་འདྲ་བས་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ 6-356a ཞེས་མིང་བཏགས་ཀྱང་དེ་རྣམས་ཐམས་ཅད་ལ་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པའི་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པའོ། །འདིར་ཉེས་བྱས་བཅོ་བརྒྱད་ཚན་པ་བཅུ་དྲུག་ཕྲག་གསུམ་སྲིད་དེ་དངོས་གཞིའི་གྲངས་དང་མཉམ་མོ། །དེས་ན་སྐབས་འདིའི་ལྷག་མ་ལ་བརྒྱད་བརྒྱ་དྲུག་བཅུ་རྩ་བཞི་དང་། སྦོམ་པོ་ནི་སྟོང་ཕྲག་གཅིག་དང་བདུན་བརྒྱ་ཉི་ཤུ་རྩ་བརྒྱད་ཡོད་ལ། ཉེས་བྱས་ཡན་གར་བ་ལ་བརྒྱད་བརྒྱ་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞི་དང་། སྦོམ་པོའི་སྦྱོར་བ་དང་བཅས་ན་ཉིས་སྟོང་ལྔ་བརྒྱ་གོ་གཉིས་སོ། །བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ།། །། 依他欲行僧殘 གཉིས་པ་ལ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་དང་། །ཞུ་བའི་ལུང་གིས་བསྟན་པ་དང་། །འདུལ་བྱེད་ལུང་གིས་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། མདོར་བསྡུས་ནས་ནི་བསྟན་པ་དང་། །དེ་ཡི་རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། ། 攝說 དང་པོ་ནི། གླེང་གཞི་ལ་གཉིས་ལས། བྱུང་ལ་མ་བཅས་པའི་གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་རི་དྭགས་འཛིན་གྱི་བུ་ནག་པོས་སྨྱན་བྱས་པའི་བྱུང་བ་སྟེ་བཅས་པ་མ་མཛད་དོ། །བྱུང་ལ་བཅས་པའི་གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དྲུག་སྡེས་སྐྱེས་པ་དང་། བུད་མེད་ཆུང་མ་ཉིད་དང་། མཛའ་ན་མོ་ཉིད་དུ་སྨྱན་བྱེད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་གཞན་ཆགས་ཤིང་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་དང་། རང་ཕམ་པ་དང་པོའི་རྒྱུར་འགྱུར་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པའི་སྒོ་ནས་མཐུན་པ་སྒྲུབ་པའི་ཆེད་དུ་ཕྲིན་གསུམ་མམ། དེ་དང་འདྲ་བའི་སྦྱོར་བ་དེའི་རྐྱེན་གྱ

【現代漢語翻譯】 他說，如果我（指佛陀）受到性行為的尊敬，那就是所有尊敬中最殊勝的。如果沒說『像我這樣』，即使與性行為接近，但如果沒有與自性接近，那麼就會產生十八根本罪、十六支分、三千之多，與實際數量相等。他說，如果像我這樣的持戒比丘受到尊敬，那就是所有尊敬中最殊勝的。如果沒說『性行為』，即使與自性接近，但如果沒有與性行為接近，那就像性行為本身一樣，從增長的角度來說，雖然命名為『像性行為』，但所有這些最終都會增長成根本罪。這裡也會產生十八根本罪、十六支分、三千之多，與實際數量相等。 說極微墮罪 第三種情況是，他說，如果持戒比丘受到尊敬，那就是所有尊敬中最殊勝的。如果既不與自性也不與性行為結合而說，那就是『性行為的性行為』，因為類似於性行為的性行為，所以命名為『性行為的性行為』，但所有這些最終都會產生墮罪。這裡會產生十八墮罪、十六支分、三千之多，與實際數量相等。因此，在這種情況下，剩餘的是八百六十四，根本罪是一千七百二十八，單獨的墮罪是八百六十四，加上根本罪的結合，總共是兩千五百九十二。這是讚歎尊敬的僧團僧殘。 依他欲行僧殘 第二部分包括：《律分別》所說、請求的律所指示、以及《調伏律》所說。 第一部分包括：簡略地指示，以及詳細地解釋。 攝說 第一部分是：在故事的開端，有兩個方面：未制定戒律的故事開端是，在舍衛城，黑色的獵人兒子充當媒人，但沒有制定戒律。制定戒律的故事開端是，在舍衛城，六群比丘為男子、已婚婦女和未婚女子充當媒人，因此制定了僧殘戒律。應禁止的是，對他人產生貪戀和煩惱，以及成為自己第一個根本罪的原因。『ངོ་ཏི』（藏文），bīja（梵文天城體），bija（梵文羅馬擬音），種子，是指持戒比丘爲了促成男子和婦女之間的不凈行為，傳遞三次資訊或類似的行為。

【English Translation】 He said that if I (referring to the Buddha) am honored with sexual intercourse, that is the most supreme of all honors. If it is not said 'like me,' even if one is close to sexual intercourse, but if one is not close to self-nature, then eighteen root sins, sixteen branches, and three thousand will arise, equal to the actual number. He said that if a monastic who observes morality like me is honored, that is the most supreme of all honors. If 'sexual intercourse' is not said, even if one is close to self-nature, but if one is not close to sexual intercourse, then it is just like sexual intercourse itself. From the perspective of growth, although it is named 'like sexual intercourse,' all of these will eventually grow into root sins. Here, too, eighteen root sins, sixteen branches, and three thousand will arise, equal to the actual number. Saying extremely minor offenses The third case is that he said that if a monastic who observes morality is honored, that is the most supreme of all honors. If it is said without combining with either self-nature or sexual intercourse, then it is 'sexual intercourse of sexual intercourse.' Because it is similar to sexual intercourse of sexual intercourse, it is named 'sexual intercourse of sexual intercourse,' but all of these will eventually generate offenses. Here, eighteen offenses, sixteen branches, and three thousand will arise, equal to the actual number. Therefore, in this case, the remainder is eight hundred and sixty-four, the root sins are one thousand seven hundred and twenty-eight, the separate offenses are eight hundred and sixty-four, and with the combination of root sins, the total is two thousand five hundred and ninety-two. This is the Sanghavasesa of the Sangha praising honor. Depending on the desires of others Sanghavasesa The second part includes what is stated in the Vinaya-vibhanga, what is indicated by the Vinaya of request, and what is stated by the Vinaya of discipline. The first part includes: indicating briefly, and explaining in detail. Compendium The first part is: At the beginning of the story, there are two aspects: The story beginning without the establishment of precepts is that in Shravasti, the son of the black hunter acted as a matchmaker, but no precepts were established. The story beginning with the establishment of precepts is that in Shravasti, the group of six monks acted as matchmakers for men, married women, and unmarried women, and therefore Sanghavasesa precepts were established. What should be prohibited is generating attachment and affliction towards others, and becoming the cause of one's first root sin. 『ངོ་ཏི』（藏文），bīja（梵文天城體），bija（梵文羅馬擬音），seed, refers to a monastic who, in order to facilitate impure behavior between men and women, conveys three messages or similar actions.

---

ིས་དེ་གཉིས་ཕྲད་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་དག་སྤྲད་པའི་ཡུལ་དང་། གང་ལ་གོ་བྱའི་ཡུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ་བདུན་ཏེ། སྐྱེས་པ་བུད་མེད་གཉིས་ཀའི་མཚན་ 6-356b དོན་ཡོད་པ་དང་། གཉིས་ཀའི་མཚན་བསྟེན་དུ་རུང་བ་དང་། གཉིས་ཀའི་ཐ་སྙད་བཞི་དང་ལྡན་པ་དང་། གཉིས་ཀ་ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་། གཉིས་ཀ་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ཅན་མ་ཡིན་པ་དང་ལྔ་ནི། སྔར་འཁྲིག་ཚིག་གི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་དང་འདྲ་སྟེ། འདིར་སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་གཉིས་ཀ་ཞེས་པས་ཁྱད་པར་དུ་བྱས་སོ། །རང་ལས་ཐ་དད་ཅིང་དེ་གཉིས་ཀྱང་ཐ་དད་པ་སྟེ། གཞན་དང་ངོ་། །གཞན་དུའོ་ཞེས་པས་སོ། །མཐུན་པར་གནས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། མི་མཐུན་པ་མཐུན་པར་བསྒྲུབ་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་གང་ལ་གོ་བྱའི་ཡུལ་ལ་གསུམ་ལས། ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་ནི། སྔར་བརྫུན་སྨྲའི་ཕམ་པའི་སྐབས་སུ་བཤད་ཟིན་ལ། དེ་གཉིས་ལ་དབང་བྱེད་པོ་ཉིད་དུ་གནས་པ་སྟེ་དེ་གཉིས་ཀྱི་བདག་པོ་དག་ནི་ཞེས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞིའི་ཡན་ལག་དེ་དག་ལས་མ་འཁྲུལ་པའོ། །ཀུན་སློང་ནི་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པའི་སྒོ་ནས་མི་མཐུན་པ་མཐུན་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རང་ངམ་བསྐོས་པས་ཕྲིན་གསུམ་མམ་དེ་དང་འདྲ་བར་བྱེད་པར་ཞུགས་པའོ། །དེ་དང་འདྲ་བ་ནི་ཕྱང་ཡར་ཐོས་པ་ཉིད་ན་དེ་བྱས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །མཐར་ཐུག་ནི་སྦྱོར་བ་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་དེ་གཉིས་ཕྲད་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། གང་གི་ཚེ་སྨྱན་བྱེད་པའི་ཚེ་ལྷག་མར་འགྱུར་ཞེ་ན། གཉིས་ཀྱི་གཉིས་ཕྲད་ནའོ། །སུ་དང་ཕྲད་ཅེ་ན། བདག་ཉིད་ལས་གཞན་ཕོའི་དབང་པོ་དང་ལྡན་པ་དང་ངོ་། །སུར་ཕྲད་ཅེ་ན། བདག་ཉིད་ལས་གཞན་དུའོ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བུད་མེད་ལ་སོགས་པ་བསྟེན་པར་བྱ་བའི་རྨའི་སྒོ་དང་ལྡན་པར་རོ་ཞེས་སོ། །དེ་ལ་བརྟེན་ནས། མེར་ན་རེ། སྐྱེས་པ་དང་སྐྱེས་པ་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པའི་སྨྱན་བྱས་ནའང་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ 6-357a ལས། བུད་མེད་ལ་སོགས་པ་ཞེས་པའི་སོགས་ཁོངས་སུ་སྐྱེས་པ་བསྡུས་པ་སྟེ། སྐྱེས་པ་མ་བསྡུས་ན་བསྡུ་རྒྱུ་གཞན་མེད་པས། ལ་སོགས་ཀྱི་སྒྲ་ལ་བསྡུ་རྒྱུ་མེད་ན་བསྟན་བཅོས་རྩོམ་པ་པོ་རྟོགས་ལྡན་གྱི་ངག་ཡིན་པ་དང་འགལ་བར་འགྱུར་ཏེ། སོ་ཐར་གྱི་འགྲེལ་པ་དགའ་བ་བསྐྱེད་པ་ལས་སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་སྤྲད་པ་ལས་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་ན། སྐྱེས་པ་དང་སྐྱེས་པ་སྤྲད་པ་ལས་ཆེས་འགྱུར་ཏེ། ཆེས་སྡིག་ལྕི་བའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། སོ་སོར་ཐར་པ་དང་རྣམ་འབྱེད་ལས། བུད་མེད་ལ་སྐྱེས་པའི་ཚིག་དང་། སྐྱེས་པ་ལ་བུད་མེད་ཀྱི་ཚིག་གིས་སྨྱན་བྱེད་ན་ཞེས་གསུངས་པ་དང

【現代漢語翻譯】 是那二者交合所造成的根本墮罪。分支有四，其中基礎的分支有二：即所交合的對境，以及所告知的對境。第一種有七：男女二者名 6-356b 根俱全，二者名根可受用，二者具備四種名稱，二者安住于常態之身，二者非具神通之法者，這五點與之前行淫之語的章節中所述相同，此處以『男女二者』來作區分。與自身相異，且二者也相異，即『他人』和『異處』。『異處』是指不和合而使其和合。第二種，所告知的對境有三：具備五種名稱，安住于常態之身，這在之前妄語的失敗章節中已經講過。處於對二者的支配地位，即『二者的主人』。意樂的分支有二：即對於基礎分支不迷惑。動機是不斷地希望通過非梵行的方式使不和合者和合。加行是自己或指派他人進行三次傳話或類似的行為。類似的行為是指聽到『就這樣做』。究竟是由於加行的緣故，二者交合。 第二，何時成為媒介會導致剩餘？答：二者交合時。與誰交合？答：與自身之外具有男根者。與何處交合？答：與自身之外的『異處』。ཊཱི་ཀ་ (梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思) 中說：『與可受用的婦女等瘡門相合』。因此，有人說，即使為男女行非梵行做媒介，也會導致僧殘。ཊཱི་ཀ་ (梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思) 中說：『婦女等』中的『等』字包含了男子。如果不包含男子，就沒有其他可包含的了。如果『等』字沒有可包含的，就與論典作者是智者的說法相矛盾。因為在《別解脫經》的註釋《生喜》中說：『男女交合會導致僧殘，那麼男男交合就更會導致僧殘，因為罪過更重』。但這是不合理的，因為在《別解脫經》和《分別》中說：『如果以男人的話語為女人做媒介，或者以女人的話語為男人做媒介』。

【English Translation】 It is the fundamental transgression resulting from the union of those two. There are four branches, of which the base has two branches: the object of union and the object to be informed. The first has seven: both male and female having complete names 6-356b and organs, both having usable names and organs, both possessing four terms, both abiding in a normal body, and both not possessing miraculous powers. These five are similar to what was said in the section on words of sexual intercourse, with the distinction here being 'both male and female.' Different from oneself, and the two are also different, namely 'another' and 'another place.' 'Another place' refers to making the non-harmonious harmonious. The second, the object to be informed, has three: possessing five terms, abiding in a normal body, which has already been discussed in the section on the defeat of lying. Being in a position to control the two, namely 'the masters of the two.' There are two branches of intention: not being confused about the base branches. The motivation is the continuous desire to harmonize the non-harmonious through non-chaste conduct. The action is oneself or someone appointed to convey three messages or similar actions. Similar actions refer to hearing 'do it like this.' The ultimate result is the union of the two due to the action. Second, when does becoming a mediator lead to a remainder? Answer: When the two unite. With whom does one unite? Answer: With someone other than oneself who possesses a male organ. Where does one unite? Answer: With 'another place' other than oneself. The Ṭīkā (Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, Chinese literal meaning) says: 'Uniting with the vulva, etc., of a woman, etc., to be enjoyed.' Therefore, some say that even mediating for male and female non-chaste conduct leads to a saṃghāvaśeṣa. The Ṭīkā (Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, Chinese literal meaning) says: 'The 'etc.' in 'woman, etc.' includes men. If it does not include men, there is nothing else to include. If the 'etc.' has nothing to include, it would contradict the statement that the author of the treatise is wise. Because in the commentary on the Prātimokṣa, 'Generating Joy,' it says: 'If male and female unite, it leads to a saṃghāvaśeṣa, then male and male uniting would lead to even more, because the sin is heavier.' But this is unreasonable, because in the Prātimokṣa and the Vibhaṅga, it says: 'If one mediates with the words of a man for a woman, or with the words of a woman for a man.'

---

་། མེ་ཏོག་ཕྲེང་རྒྱུད་ལས་ཀྱང་། རང་ངམ་གཞན་བྱེད་འཇུག་ཀྱང་རུང་། །བུད་མེད་སྐྱེས་པ་ཕྲད་ན་ནི། །དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་རལ་གྲི་ཡིས། །རང་གི་མགོ་བོ་གཅོད་པ་ཡིན། །ཅེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། །བུད་མེད་དང་སྐྱེས་པ་ཞེས་གསུངས་པ་གླེང་གཞིའི་དབང་གིས་མཚོན་བྱེད་དུ་བསྟན་པ་ཡིན་གྱི། ངེས་བཟུང་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེ་ན། མི་རིགས་སྟེ། གཞུང་འགྲེལ་དང་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པའི་སྨྱན་བྱེད་པའི་ལྷག་མའི་སྐབས་ལས། འདིའི་བྱེད་པ་པོ་ནི་མིའི་འགྲོ་བར་གཏོགས་པའི་སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་ཅེས་བཤད་ཅིང་། བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ནི་མེད་ན་མི་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་ཡིན་ཏེ། བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ནི་བུད་མེད་དོ། །ཞེས་པའི་ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་མེད་ན་ལྟུང་བ་འདི་འབྱུང་བར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་བཤད་དོ། །གཞན་ཡང་ཁྱེད་ལྟར་ན་དགེ་སློང་གིས་བུད་མེད་ལས་ཕྲིན་བླངས་ནས་བསྐྱལ་བ་དང་། བུད་མེད་དེ་སྐྱེས་པར་གྱུར་ཏེ་སྐྱེས་པ་གཞན་དེ་དང་ཕྲད་པར་བྱས་པ་ལས་ཀྱང་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་བ་ལས། ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་ཕྲིན་བླངས་ནས་བསྐྱལ་བ་དང་། བུད་མེད་དེ་མཚན་འཕོས་བཞིན་དུ་ལན་ 6-357b སླར་བསྐྱལ་ན་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །རིགས་པས་ཀྱང་། སྐྱེས་པ་དང་སྐྱེས་པ་སྨྱན་བྱས་པ་ཆོས་ཅན། སྨྱན་གྱི་ལྷག་མ་མི་བསྐྱེད་པར་ཐལ། འབྱུང་རིང་། འབྲེལ་ཆུང་། དགག་བྱ་གནས་སྐབས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར། དཔེར་ན་དགེ་སློང་མས་ཡང་ཡང་ཟ་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་མི་བསྐྱེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་དུ། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ནི་ཤས་ཆེར་མཆོད་པར་བྱ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་དག་ལ་དེ་འབྱུང་དཀའ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་པ་དང་མགོ་མཚུངས་སོ། །སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། བུད་མེད་ལ་སོགས་པ་ཞེས་སོགས་ཁོངས་སུ་བསྡུ་བ་ནི་མཚན་གཉིས་པ་བུད་མེད་ཀྱི་ཤས་ཆེ་བ་ཅན་བསྡུ་བར་བྱ་སྟེ། རྣམ་པ་དེ་ལྟ་བུ་ཉིད་ལ་ནི་མཚན་གཅིག་ཤོས་དོན་མེད་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། མཚན་གཉིས་པ་བུད་མེད་ཀྱི་དབང་དུ་གྱུར་ན་ནི་དེའི་ཚེ་དགེ་སློང་ལ་བུད་མེད་ཀྱི་སྐབས་ཀྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་པས་སོ། །འགྲེལ་པ་དགའ་བ་བསྐྱེད་པ་ལས་བཤད་ཟེར་བ་དེ་ཡང་མི་འཐད་དེ། སྡིག་པ་ཆེ་བ་ཙམ་གྱིས་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པར་མ་ངེས་ཏེ། དབྱེན་གྱི་མཚམས་མེད་བྱས་ན་ཆེས་སྡིག་པ་ལྕི་ཡང་ལྟུང་བ་ན་སྨད་དུ་གསུངས་པ་བཞིན་ནོ། །ཕྲད་པ་དེའི་དོན་དུ་དེ་གཉིས་སྔར་མི་མཐུན་པ་སྟེ་གཅུགས་པར་མ་གྱུར་པ་ལ་སླར་མཐུན་པ་སྟེ་འཁྲིག་པའི་སྒོ་ནས་བཅུག་པ་དང་། ཕན་ཚུན་བག་ཕེབས་པར་བསྒྲུབ་པའི་ཕྱིར་སྦྱོར་བ་ཕྲིན་གསུམ་ལས། ཕྲིན་དང་པོ་ནི་སྤྲད་པར་བྱ་བ་སྐྱེས་པ་ལས་ཕྲིན་སྤྲིང་བ་མནོས་

【現代漢語翻譯】 此外，《花鬘經》中說：『無論是自己做還是讓他人做，如果與女性或男性發生性關係，那麼就用僧殘罪的利劍斬斷自己的頭顱。』這與上述說法相矛盾。如果說提到『女性和男性』只是爲了說明討論的主題，並非特指，那麼這是不對的。因為在經文的註釋和《五十品》的僧殘罪章節中說：『此罪的作者是屬於人類的男性和女性。』而作者本身是不可或缺的原因，作者本身就是女性。』在註釋中說：『如果沒有她，就不會發生這種墮落。』這就是其含義。此外，如果按照你的說法，比丘從女性那裡接受資訊並傳遞，然後那個女性變成男性，並與另一個男性發生性關係，那麼也會導致產生僧殘罪。但這與《律經》中說的：『比丘接受資訊並傳遞，如果那個女性在變性過程中再次傳遞資訊，會怎麼樣？會犯粗罪。』相矛盾。從理證上講，男性和男性作為媒介，不應產生媒介的僧殘罪，因為其來源遙遠、關係微弱，並且從否定對象的角度來看並不完整。例如，比丘尼反覆食用食物不會導致墮落，註釋中說：『因為比丘尼通常不是供養的對象，所以對她們來說很難發生這種情況。』這與上述情況類似。駁斥論證是，註釋中說：『將女性等包括在內，是爲了包括那些具有更多女性特徵的雙性人，因為對於這種人來說，另一種性別是沒有意義的。』註釋中還說：『如果雙性人受女性支配，那麼此時比丘就會完全犯下女性方面的罪過。』因此，說這是從《生喜釋》中引用的說法也是不合理的，因為僅僅是罪惡重大並不一定導致僧殘罪，例如，製造分裂的無間罪非常嚴重，但經典中說這只是下品罪。『發生性關係』指的是，如果兩人之前不和，即沒有發生性關係，然後通過性行為使他們重新和好，或者爲了使雙方都感到滿意，通過三種方式進行結合，即資訊。第一個資訊是，從要給予的男性那裡接受資訊

【English Translation】 Furthermore, the Flower Garland Sutra states: 'Whether done by oneself or caused by others, if sexual relations occur with a woman or a man, then one should cut off one's own head with the sword of the Sanghavasesa offense.' This contradicts the aforementioned statement. If it is said that mentioning 'woman and man' is merely to illustrate the topic of discussion and is not specific, then that is incorrect. Because in the commentary on the scripture and in the Sanghavasesa chapter of the Fifty Sections, it is said: 'The perpetrator of this offense is a man or a woman belonging to the human realm.' And the perpetrator itself is the indispensable cause, the perpetrator itself is a woman.' In the commentary, it is said: 'Without her, this downfall will not occur.' That is its meaning. Furthermore, if according to your view, a bhikshu (monk) receives a message from a woman and transmits it, and then that woman transforms into a man and engages in sexual relations with another man, then it would also lead to the generation of a Sanghavasesa offense. But this contradicts what is said in the Vinaya Sutra: 'If a bhikshu receives a message and transmits it, and if that woman, in the process of changing gender, transmits the message again, what happens? It becomes a gross offense.' Logically, a man and a man acting as intermediaries should not generate the Sanghavasesa offense of mediation, because its source is distant, the relationship is weak, and it is incomplete from the perspective of the object being negated. For example, a bhikshuni (nun) repeatedly consuming food does not lead to a downfall, and the commentary states: 'Because bhikshunis are generally not the object of offerings, it is difficult for this to occur to them.' This is similar to the above situation. Refuting the argument is that the commentary states: 'Including women and so on, is to include hermaphrodites who have more female characteristics, because for such individuals, the other gender is meaningless.' The commentary also states: 'If a hermaphrodite is dominated by the female aspect, then at that time, the bhikshu will completely commit the offense related to women.' Therefore, saying that this is quoted from the Joyful Commentary is also unreasonable, because merely having a great sin does not necessarily lead to a Sanghavasesa offense, for example, creating a schism (anantarika-karma) is extremely serious, but the scriptures state that it is only a minor offense. 'Sexual relations' refers to, if the two were previously not in harmony, i.e., had not engaged in sexual relations, and then through sexual activity they are reconciled, or in order to make both parties feel satisfied, through three means of union, i.e., information. The first information is receiving information from the man to be given

---

པའི་དགེ་སློང་གིས། ཕྲིན་གཉིས་པ་ནི་གཞན་བུད་མེད་དེ་ལ་འཕྲིན་དེ་དགེ་སློང་གིས་གོ་བར་བྱས་ཤིང་། ཕྲིན་གསུམ་པ་ནི་གཞན་དེས་ཕྲིན་གྱི་ལན་སྨྲས་པ་སྟེ་དེ་སུ་ལ་བརྗོད་ཅེ་ན། སྤྲད་པར་བྱ་བ་སྔ་མ་སྐྱེས་པ་ལ་དགེ་སློང་ 6-358a དེས་བརྗོད་ནའོ། །ཡང་ན་སྤྲད་པར་བྱ་བ་བུད་མེད་ལས་ཕྲིན་སྤྲིང་བ་མནོས་པས་གཞན་སྐྱེས་པ་དང་དེ་ལ་གོ་བར་བྱས་ཤིང་གཞན་དེ་སྨྲས་པ་དེ་སྔ་མ་བུད་མེད་ལ་བརྗོད་ན་དེ་གཉིས་ཕྲད་ན་ལྷག་མའོ། །ཕྲིན་ཐ་མ་དེ་མནོས་པ་ཉིད་ན་ཕྲིན་ལན་དེ་བསྐྱལ་བར་འཇུག་པ་སྟེ་སྐྱེལ་བར་འོས་པའོ། །བར་མ་དེ་ཕྲིན་མནོས་པ་དང་། ཚུར་སྐྱེལ་བ་གཉིས་ཀྱི་བར་ན་གནས་པའི་ཕྲིན་ལན་དེ་དགེ་སློང་གིས་མ་བསྐྱལ་ཀྱང་འཕྱང་ཡར་ཏེ་གཏམ་རྣམ་པར་འཁྱམས་པ་ལ་སོགས་པ་ཐོས་པ་ཉིད་ན། སྔ་མ་བརྗོད་ནའོ་ཞེས་པ་དེ་བྱས་པ་ཉིད་དོ། །འདི་ནི་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། ཕྲིན་མནོས་ཏེ་ཕར་བསྐྱལ་ལ། ཕྲིན་ལན་མ་བསྐྱལ་ཀྱང་རྣམ་པ་གཞན་གྱིས་ཐོས་ཏེ་ཕྲད་པ་ལ་ན་སྨད་པ་མེད་དོ། །ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ལ། སྦྱོར་དང་གཞི་ཡི་བྱེད་པ་བསྟན། །བྱེད་པོ་བདག་སྦྱོར་དོགས་པ་བཅད། །མི་མཐུན་དབྱེ་བ་འབྱེད་པ་བསྟན། །ཡན་ལག་མ་ཚང་ཉེས་བྱས་སོ། ། 說前行與正行事 དང་པོ་ནི། ཕྲིན་ནོད་པ་དང་། གོ་བར་བྱེད་པ་དང་། ཕྲིན་ལན་བརྗོད་པ་དང་གསུམ་པོ་དེ་དག་གི་བྱ་བའི་འབྲས་བུ་སྦྱོར་ལྟུང་ཉིད་ནི་ཐ་དད་དེ་སྦོམ་པོ་གསུམ་བསྐྱེད་པ་ཉིད་དོ། །འདི་ནི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་གཉིས་ཀྱིས་སྤྲིང་བ་མནོས་ནས་དེ་གཉིས་ལས་གང་ཕྲིན་ཕར་ཡང་སྐྱེལ་བར་མི་བྱེད། ཚུར་ཡང་སྐྱེལ་བར་མི་བྱེད་ལ་དེ་ལ་ནི་སྦོམ་པོ་གཅིག་ཏུ་འགྱུར་རོ། །གང་ཕྲིན་ཕར་སྐྱེལ་བར་ནི་བྱེད་ལ། ཚུར་སྐྱེལ་བར་མི་བྱེད་པ་དེ་ལ་ནི་སྦོམ་པོ་གཉིས་སུ་འགྱུར་རོ། །གང་ཕྲིན་ཕར་ཡང་སྐྱེལ་བར་བྱེད། ཚུར་ཡང་སྐྱེལ་བར་བྱེད་པ་དེ་ལ་ནི་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པའོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། ལན་བརྒྱ་ཞིག་བསྐྱལ་ཏེ་བྱས་ན་སྦོམ་པོ་བརྒྱའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འོ་ན་འཐབ་ཚིག་ཐ་དད་ཀྱི་སྐབས་ཀྱི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་དང་། རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པ་ལས། 6-358b སྨྱན་བྱེད་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་གཅིག་གི་སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོ་གཅིག་ཏུ་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། སྐབས་འདིར་སྦྱོར་སྦོམ་ཐ་དད་དུ་བསྐྱེད་པར་གསུངས་པ་དང་། སྐབས་འོག་ནས་སྦྱོར་སྦོམ་གཅིག་ཏུ་གསུངས་པའི་འགལ་སྤོང་འདི་ལ། ཤ་མི་ན་རེ། གསུམ་པོ་དེ་དག་གི་བྱ་བ་ཉིད་ཐ་དད་ཅེས་པ་འདི་ཕྲིན་གསུམ་ཐ་དད་པ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི། སྦྱོར་སྦོམ་ཐ་དད་མ་ཡིན་ཏེ། འཐབ་ཚིག་ཐ་དད་ཀྱི་སྐབས་ཀྱི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་དང་། རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པ་ལས། སྨྱན་བྱེད་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་གཅིག་གི་སྦྱོར་སྦོམ་གཅིག་ཏུ་གསུངས་པས་གྲུབ་བོ། །རིགས་པས་ཀྱང་

【現代漢語翻譯】 如果比丘讓另一位女性聽到這封信，並且第三封信是另一個人回覆的信件，那麼應該告訴誰呢？如果比丘告訴應該首先告知的男性，或者從應該告知的女性那裡收到信件，並讓另一位男性聽到，然後告訴之前的女性，那麼他們兩個相遇就會犯僧殘罪。收到最後一封信時，就應該發送回信，也就是應該發送的。在收到信件和回信之間，如果比丘沒有發送回信，即使他聽到了閑聊等，也應該告訴之前的人，這已經是既成事實了。這是第五十卷的內容：收到信件併發送出去，即使沒有發送回信，但其他人聽到了並相遇，也不會受到責備。 第二部分：說明預備行為和根本行為，斷除對行為者的懷疑，說明不一致之處的區別，以及不完整的肢體所犯的罪過。 說明前行與正行之事 第一點是：收到信件、讓對方聽到以及回覆信件這三件事的行為結果，其結合的罪過是不同的，會產生三種粗罪。這是《律分別》中所說：『兩位比丘收到信件后，其中一位既不發送也不回覆，那麼就會犯一種粗罪。如果發送但不回覆，那麼就會犯兩種粗罪。如果既發送又回覆，那麼就會犯僧殘罪。』《小疏》中說：『如果發送一百次回覆，就會犯一百種粗罪。』那麼，在爭論不同的情況下，《律分別》和《廣釋》中說：『作為調解人的比丘，一種僧殘罪有一種結合的粗罪』，這是否矛盾呢？在這種情況下，結合的粗罪被認為是不同的，而在下一種情況下，結合的粗罪被認為是一種。爲了消除這種矛盾，夏彌那說：『這三件事的行為本身是不同的』，這意味著三封信是不同的，但結合的粗罪不是不同的。在爭論不同的情況下，《律分別》和《廣釋》中說：『作為調解人的比丘，一種僧殘罪有一種結合的粗罪』，這已經證明了。從邏輯上講也是如此。

【English Translation】 If a bhikshu makes another woman hear the letter, and the third letter is the reply from the other person, then who should it be told to? If the bhikshu tells the man who should be informed first, or receives the letter from the woman who should be informed, and makes another man hear it, and then tells the previous woman, then if the two meet, they commit a sanghavasesa offense. When the last letter is received, the reply should be sent back, which is what should be sent. In between receiving the letter and the reply, if the bhikshu does not send the reply, even if he hears gossip etc., he should tell the previous person, which is already a done deal. This is the content of the fiftieth volume: having received the letter and sent it out, even if the reply is not sent, but others hear it and meet, there is no blame. Second part: Explaining the preparatory and fundamental actions, cutting off doubts about the agent, explaining the differences in inconsistencies, and the offenses committed by incomplete limbs. Explaining the preliminary and main actions The first point is: the results of the actions of receiving the letter, making the other person hear it, and replying to the letter, the combination of these offenses are different, and will generate three kinds of sthulatyaya offenses. This is what is said in the Vinaya-vibhanga: 'When two bhikshus receive a letter, if one of them neither sends nor replies, then one sthulatyaya offense is committed. If one sends but does not reply, then two sthulatyaya offenses are committed. If one both sends and replies, then a sanghavasesa offense is committed.' The Sub-commentary says: 'If one sends a hundred replies, then a hundred sthulatyaya offenses are committed.' Then, in the case of different disputes, the Vinaya-vibhanga and the Extensive Commentary say: 'For a bhikshu who acts as a mediator, one sanghavasesa offense has one combined sthulatyaya offense', is this contradictory? In this case, the combined sthulatyaya offenses are considered different, while in the next case, the combined sthulatyaya offense is considered one. In order to eliminate this contradiction, Shami says: 'The actions of these three things themselves are different', which means that the three letters are different, but the combined sthulatyaya offenses are not different. In the case of different disputes, the Vinaya-vibhanga and the Extensive Commentary say: 'For a bhikshu who acts as a mediator, one sanghavasesa offense has one combined sthulatyaya offense', which has been proven. It is also logical.

---

འཐད་དེ། མ་བྱིན་ལེན་ལ་ནོམ་ཉུག་ལན་གསུམ་བྱས་པ་ལྟ་བུ་ནོམ་ཉུག་ལན་མང་པོ་བྱས་ཀྱང་སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོ་གཅིག་ལས་མི་བསྐྱེད་པར། ཊཱི་ཀར། འདིར་ནོམ་པ་མང་པོ་དག་ལ་ཡང་ཇི་སྲིད་དུ་རྐུ་བའི་བསམ་པ་ཕྱིར་མ་ལོག་གི་བར་དུ་ནི་སྦོམ་པོ་གཅིག་ཁོ་ནའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། སྨྱན་གྱི་སྦྱོར་བའི་ཕྲིན་གསུམ་ཆོས་ཅན། སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོ་ཐ་དད་པ་གསུམ་བསྐྱེད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་གཅིག་སྐྱེས་པའི་སྦྱོར་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དཔེར་ན་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ནོམ་ཉུག་ལན་གསུམ་བྱས་ཀྱང་སྦོམ་པོ་གཅིག་བསྐྱེད་པ་བཞིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །རང་ལུགས་ནི་སྨྱན་གྱི་ཕྲིན་གསུམ་ལ་སྦོམ་པོ་ཐ་དད་གསུམ་བསྐྱེད་པ་སྟེ། སྐབས་འདིའི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། འདི་ལ་སྦོམ་པོ་ཐ་དད་དུ་གསུངས་པ་དང་། མདོ་རྩ་འགྲེལ་ལས། གསུམ་པོ་དེ་དག་གི་བྱ་བ་ཉིད་ནི་ཐ་དད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་པའི་གཞུང་གིས་གྲུབ་ཅིང་། རིགས་པས་ཀྱང་འཐད་དེ། སྦོམ་པོ་ཐ་དད་གསུམ་བསྐྱེད་པ་ཉིད་ནི་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་བཅས་པ་ལས་འདས་པའི་ཕྱིར་སྦོམ་པོ་ཐ་དད་པ་བསྐྱེད་པའི་ལུང་གིས་ཤེས་སོ། །འོ་ན་འཐབ་ཚིག་དྲིལ་བསྒྲགས་པའི་ 6-359a སྐབས་ཀྱི་ལུང་དང་། རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པ་ལས། སྨྱན་བྱེད་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་གཅིག་གི་སྦྱོར་སྦོམ་གཅིག་ཏུ་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། སྤྱིར་བཏང་དང་དམིགས་བསལ་གྱི་དབྱེ་བས་འགལ་བ་མེད་དེ། སྤྱིར་བཏང་ལ་སྔར་མཐུན་པ་མ་ཐོབ་པའི་སྨྱན་བྱེད་པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པ་ལ་སྦྱོར་བ་ཕྲིན་གསུམ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ། གཞན་དུ་ན་སྦྱོར་བའི་ཚད་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་འདི་ནི་སྦྱོར་བ་མ་གནང་ཚད་བཟུང་གི་ལྟུང་བའོ། །དམིགས་བསལ་ནི་སྔར་མཐུན་པ་ཐོབ་པ་ལས་ཉམས་པའི་སྨྱན་བྱེད་ན་སྡུམ་བྱེད་པའི་སྦྱོར་བ་ལན་གཅིག་བྱེད་པ་ལས་ཕྲད་ན་ཡང་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་བ་ནི་བཅས་པའི་དབང་གིས་ཏེ། གནས་སྐབས་འདིར་ནི་སྨྱན་བྱེད་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་གཅིག་གི་སྦྱོར་སྦོམ་གཅིག་ཏུ་ལུང་ལས་གསུངས་པའོ་ཞེས་བརྗོད་ན། །ལུང་ལ་རང་བཟོ་མ་བྱས་པར་ལུང་བཞིན་བཤད་པ་ཡིན་ཅེས་མཚོ་སྣ་པས་གསུངས་སོ། །སོག་པ་ན་རེ། སྨྱན་བྱེད་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་གཅིག་གི་སྦྱོར་སྦོམ་གཅིག་ཏུ་གསུངས་པ་དེ་ནི་ཕྲིན་གཅིག་གིས་ཕྲད་ན་ཡང་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པས་ཕྲིན་གཅིག་གིས་ཕྲད་ན་སྦྱོར་སྦོམ་གཅིག་ལས་མི་བསྐྱེད་ཟེར་རོ། །སྔར་མཐུན་པ་མ་ཐོབ་བའི་སྨྱན་བྱེད་པ་ན་ཕྲིན་ལན་གཅིག་བྱས་པས་ཕྲད་ན་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པར་སྨྲ་བ་དེ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། ཞུ་འགྲེལ་ལས། ལེན་པ་དང་། སྐྱེལ་བ་དང་། ཕྱིར་སྐྱེལ་བ་རྣམས་ཀྱང་བྱས་ལ་ཕྲད་པ་ཡང་གྱུར་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་གྱི། གཞན་དུ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཡང་དེ་ཉིད་ལས་ལེན་པ

【現代漢語翻譯】 如果未經允許拿取財物，即使像偷盜三次那樣多次嘗試，也只會產生一個根本罪。正如《 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)》中所說：『即使偷盜很多次，只要偷盜的念頭沒有停止，就只有一個根本罪。』原因是一樣的。關於調解行為的三次差使，並非產生了三個不同的根本罪，因為這是產生一個墮罪的行為。例如，就像未經允許拿取財物，即使偷盜三次也只會產生一個根本罪一樣。這是他們的觀點。 而我們自己的觀點是，三次差使產生了三個不同的根本罪。因為此時的《律分別》中說：『這裡說了不同的根本罪。』並且《根本律釋》中說：『這三者的行為本身就是不同的。』這些經文證明了這一點，而且從道理上也講得通。產生三個不同的根本罪，這超越了世尊的戒律，因此通過產生不同根本罪的經文可以得知這一點。那麼，如果有人問，在爭端調解的情況下，經文和《廣釋》中說：『一個僧團的調解行為只有一個根本罪』，這是否矛盾呢？這並不矛盾，因為有一般情況和特殊情況的區別。一般來說，對於尚未獲得同意的調解行為，需要三次差使作為其組成部分，否則行為的程度就不完整。因此，這屬於未完成行為的墮罪。特殊情況是，如果已經獲得同意，但調解行為失敗，那麼即使只進行一次調解行為，也會構成僧殘罪，這是戒律的規定。在這種情況下，經文中說一個僧團的調解行為只有一個根本罪。措那瓦（Mtsho sna pa）說：『這只是按照經文所說的，沒有進行任何篡改。』 索巴（Sog pa）說：『經文中說一個僧團的調解行為只有一個根本罪，這意味著即使只進行一次差使，也會構成僧殘罪，因此一次差使只會產生一個根本罪。』如果有人說，對於尚未獲得同意的調解行為，進行一次差使就會構成僧殘罪，這是不合理的。因為《釋疏》中說：『即使進行了拿取、傳遞和送回，並且已經完成，才會構成僧殘罪，否則就不會。』並且，同樣在《釋疏》中說，拿取……

【English Translation】 If one takes what is not given, even if one attempts it many times like stealing three times, it only generates one root offense. As stated in the ṭīkā (藏文：ཊཱི་ཀར།，梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：commentary): 'Even if one steals many times, as long as the intention to steal does not cease, there is only one root offense.' The reason is the same. Regarding the three missions of mediation, they do not generate three different root offenses, because it is an action that generates one downfall. For example, just as taking what is not given, even if one steals three times, it only generates one root offense. That is what they say. Our own view is that the three missions generate three different root offenses. Because the Vinaya-vibhaṅga (律分別) at this point says: 'Here it speaks of different root offenses.' And the Mūlasarvāstivāda-vinaya (根本律) says: 'The actions of these three are different.' This is proven by these texts, and it is also reasonable. Generating three different root offenses, this transcends the precepts of the Blessed One, therefore it is known through the texts that generate different root offenses. Then, if someone asks, in the case of dispute resolution, if the text and the commentary say: 'One saṃgha's act of mediation has only one root offense,' is this contradictory? It is not contradictory, because there is a distinction between general and specific cases. Generally, for mediation that has not yet obtained agreement, three missions are needed as its components, otherwise the extent of the action is not complete. Therefore, this belongs to the offense of incomplete action. The specific case is that if agreement has been obtained but the mediation fails, then even performing the act of mediation once constitutes a saṃghādisesa (僧殘), which is the rule of the precepts. In this case, the text says that one saṃgha's act of mediation has only one root offense. Mtsho sna pa said: 'This is just as the text says, without any fabrication.' Sog pa says: 'The text says that one saṃgha's act of mediation has only one root offense, which means that even if one performs one mission, it constitutes a saṃghādisesa, therefore one mission only generates one root offense.' If someone says that for mediation that has not yet obtained agreement, performing one mission constitutes a saṃghādisesa, that is unreasonable. Because the commentary says: 'Even if taking, delivering, and returning have been done, and it is completed, it becomes a saṃghādisesa, otherwise it is not.' And again, in the same commentary, taking...

---

་དང་། ཕྱིར་སྐྱེལ་བ་མེད་ན་སྨྱན་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། །གནོད་བྱེད་གཞན་ཡང་སྔར་མཐུན་པ་མ་ཐོབ་པའི་སྨྱན་བྱེད་པ་ན་ཕྲིན་ལན་གཅིག་བྱས་པས་ཕྲད་པ་དེ་ལ་སྨྱན་བྱེད་པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པ་མི་འཐད་དེ། སྦྱོར་ 6-359b བ་མ་གནང་ཚད་བཟུང་གི་སྦྱོར་བའི་ཚད་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར། དཔེར་ན་བསྒོ་གྱུར་གྱི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པ་ལ་བསྒོ་བའི་ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་མ་ཚང་ན་ལྟུང་བ་མི་རྫོགས་པ་དང་མཚུངས་སོ། །སྔར་མཐུན་པ་མ་ཐོབ་པའི་སྨྱན་བྱེད་པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པ་ལ་སྦྱོར་བ་ཕྲིན་གསུམ་ཚང་བ་མི་དགོས་ན་ཡན་ལག་གཞན་ཚང་གི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ། ཆོས་ཀྱི་ཕུང་པོ་སྔོན་དུ་བཏང་སྟེ་བོས་པ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པས་ཀྱང་སྨྱན་གྱི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་རོ། །མི་ཉིད་ལ་ཞེས་པ་འདི་ལ་ལུང་རྣམ་འབྱེད་དང་། ཞུ་བའི་ལུགས་གཉིས་ལས། དང་པོ་ལྟར་ན། ཁྱིམ་ཐབས་དམ་པ་གསུམ་པོ་གང་རུང་གི་དབང་དུ་བྱས་ནས་རྡེའུ་གསུམ་གཏོར་བ་དང་། ཆོ་ག་བཏང་བའི་མི་ཉིད་ལ་སྨྱན་བྱས་ཏེ་ཕྲད་པ་ཆོས་ཅན། མཐའ་སྨྱན་གྱི་ལྷག་མ་དངོས་སུ་བསྐྱེད་པའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ། མི་མཐུན་པ་མཐུན་པར་བསྒྲུབ་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་ན་ཡང་སྦྱོར་བ་དང་འདྲ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་པ་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ་དངོས་གཞིའི་རྣམ་པའི་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་དོ། །གཉིས་པ་ལྟར་ན། མངལ་ན་གནས་པ་དང་ཟ་མའི་མི་ཉིད་ལ་སྨྱན་བྱེད་པ་ཆོས་ཅན། མཐར་སྨྱན་གྱི་ལྷག་མ་དངོས་སུ་བསྐྱེད་པའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ། མི་མཐུན་པ་མཐུན་པར་བསྒྲུབ་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་ན་ཡང་སྦྱོར་བའི་གནས་སྐབས་དངོས་ཉིད་མ་ཡིན་པ་མ་ཡིན་ཏེ། སྦྱོར་བའི་རྣམ་པའི་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་དོ། །ཊཱི་ཀར། འདི་ལྟར་ལུང་དེ་གཉིས་ལ་ཡང་ཕྲད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། མི་མཐུན་པ་མཐུན་པར་བསྒྲུབ་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་མཐའ་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ་སྦྱོར་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། ། 斷作者之行疑 གཉིས་པ་ནི། སྨྱན་བྱེད་པའི་འབྲས་བུ་ཕྲད་པ་གཅིག་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་རམ། ཆེད་དུ་དགེ་སློང་བཅུས་ཕོ་མོ་ཟུང་གཅིག་གི་སྨྱན་བྱེད་ན། སྨྱན་བྱེད་པ་པོ་དགེ་སློང་བཅུ་པོ་སོ་སོ་ལ་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པའི་བྱ་བ་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་ 6-360a མེད་པ་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ་བཅུ་པོ་ཐམས་ཅད་ལ་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པའོ། །ཊཱི་ཀར། བྱ་བ་ཐ་དད་པ་དེ་ལས་དེ་ན་དགེ་སློང་བྱེད་པ་པོ་ཇི་སྙེད་ཡོད་པ་དེ་དག་སོ་སོའི་རྒྱུད་ལ་ཉེས་བྱས་དང་། སྦོམ་པོ་དང་། དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ཞེས་བྱ་བའི་ལྟུང་བ་ཡང་ཐ་དད་པར་འགྱུར་ཏེ། འདི་ལྟར་གང་ཟག་སོ་སོའི་རང་རང་གི་བྱ་བ་རྫོགས་པའི་དབང་གིས་ལྟུང་བ་རྣམས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །སྨྱན་བྱེད་པའི་སྐབས་འདིར་དགེ་སློང་གིས་གཞན་ལ་མངགས་ཏེ་སྨྱན་བྱེད་དུ་བཅུག་པ་ནི་དགེ་སློང་རང་ཉིད་ཀྱིས

【現代漢語翻譯】 如果不存在返回，那麼就與不具備完整媒介的說法相矛盾。另一個反駁是，在尚未獲得先前同意的情況下進行調解時，如果只做了一次回覆，那麼繼續進行調解是不合理的，因為結合的程度尚未完成。例如，如果未完成三個勸誡行為的陳述，則墮落不會完成。如果不需要在尚未獲得先前同意的情況下進行調解的剩餘部分，則需要完成三個結合的信件，那麼在其他部分完成的情況下，通過首先發送法蘊並呼叫等方式，也可能會導致調解的剩餘部分。關於『人本身』，有兩種解釋：根據《律分別》，如果以任何一種家庭方式，扔掉三顆石子並進行儀式，那麼對這個人進行調解並相遇，就其性質而言，不是真正創造媒介剩餘部分的行動者，因為沒有實現不一致的統一。即使那樣，它也並非不像結合本身，而是創造了實際形式的粗大。根據第二種解釋，對子宮中的人和食物的人進行調解，就其性質而言，不是真正創造媒介剩餘部分的行動者，因為沒有實現不一致的統一。即使那樣，它也並非不像結合的實際情況本身，而是創造了結合形式的粗大。《 टीका 》中說，『就像在這兩種解釋中，因為沒有相遇，也沒有實現不一致的統一，所以最終不是行動者本身，而是結合本身。』 斷作者之行疑 第二點是：因為調解的結果是相同的相遇，或者專門由十個比丘為一對男女進行調解，那麼調解者十個比丘各自完成創造剩餘部分的行為並非不完整，而是所有十個人都創造了剩餘部分。《 टीका 》中說，『由於不同的行為，因此有多少比丘是行動者，那麼在他們各自的相續中，罪行、粗大和僧殘等墮落也會變得不同，因為墮落是由於每個人完成自己行為的緣故而產生的。』在這個調解的情況下，如果比丘命令他人進行調解，那麼比丘自己...

【English Translation】 If there is no return, then it contradicts the statement that the medium is not complete. Another refutation is that when mediating without obtaining prior consent, if only one reply is made, then it is unreasonable to continue mediating, because the extent of the combination is not complete. For example, if the statement of three exhortation actions is not completed, then the fall will not be completed. If it is not necessary to complete the remaining part of the mediation without obtaining prior consent, then it is necessary to complete the three letters of combination, then in the case where other parts are completed, it may also lead to the remaining part of the mediation by first sending the Dharma and calling, etc. Regarding 'the person himself', there are two explanations: According to the Vinaya-vibhaṅga, if in any of the three family ways, three pebbles are thrown and a ritual is performed, then mediating and meeting with this person, by its nature, is not the actor who truly creates the remaining part of the medium, because there is no realization of the unification of the inconsistent. Even so, it is not unlike the combination itself, but creates the grossness of the actual form. According to the second explanation, mediating for the person in the womb and the person of food, by its nature, is not the actor who truly creates the remaining part of the medium, because there is no realization of the unification of the inconsistent. Even so, it is not unlike the actual situation of the combination itself, but creates the grossness of the form of the combination. The 《 टीका 》 says, 'Just as in these two explanations, because there is no encounter and no realization of the unification of the inconsistent, the ultimate is not the actor himself, but the combination itself.' Doubt about the actions of the author The second point is: Because the result of mediation is the same encounter, or specifically when ten monks mediate for a couple, then the mediators, the ten monks, each completing the act of creating the remaining part is not incomplete, but all ten people create the remaining part. The 《 टीका 》 says, 'Because of the different actions, therefore how many monks are actors, then in their respective continuums, offenses, grossness, and Saṃghāvaśeṣa, etc., will also become different, because the falls are produced due to each person completing their own actions.' In this case of mediation, if a monk orders others to mediate, then the monk himself...

---

་བྱས་པ་དང་འདྲའོ། །འདིར་ཞེས་པ་དགར་ཚིག་སྟེ། འཁྲིག་ཚིག་ལ་སོགས་པ་ནི་མངགས་པས་ལྟུང་བ་མི་རྫོགས་པ་ལས་དགར་བ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀར། ཇི་ལྟར་གནས་ངན་ལེན་སྨྲ་བ་ལ་སོགས་པ་ལྟ་བུ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། དེར་ནི་མངགས་པས་བྱས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་རང་གིས་བྱས་པ་དང་འདྲ་བ་མ་ཡིན་ནོ། །སྨྱན་བྱེད་པ་འདིར་ནི་མངགས་པ་དང་། མངགས་པའི་མངགས་པས་ཀྱང་བྱས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་རང་གིས་བྱས་པ་དང་འདྲ་བར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་དེ་གཉིས་ཀྱི་བདག་པོ་ཕ་མ་ལ་སོགས་པ་དག་ནི་སྤྲད་པར་བྱ་བ་སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་དེ་དག་ཉིད་དང་འདྲའོ་སྟེ་དེ་གཉིས་ཀྱི་བདག་པོ་ལ་ཕྲིན་མནོས་ཤིང་བསྐྱལ་བ་ལས་དེ་གཉིས་ཕྲད་ན་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པའོ། །དེ་ཡང་དེ་གཉིས་ལ་དབང་བྱེད་པ་ཉིད་དུ་གནས་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཕ་ནི་བསྒོ་བ་དང་བཟློག་པ་ལ་བདག་པོ་ཉིད་ཡིན་ལ། མ་ནི་སྦྱིན་པ་དང་ཕྲོགས་པ་ལ་བདག་པོ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་པས་ནི་མེས་པོ་དང་མིང་པོ་ལ་སོགས་པ་ཡང་མཚོན་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཡུལ་ཆོས་བཞིན་དུ་ཡང་སྦྱར་ཞེས་སོ། །དེ་གཉིས་ལས་ཀྱང་གཞན་དེ་གཉིས་ཀྱི་བདག་པོ་ལས་ཀྱང་གཞན་པ་ལམ་ཀའི་མི་འཁྱམས་ལྟ་བུ་གཞན་ལ་ཕྲིན་བསྐྱལ་བར་བྱས་པ་ཉིད་ནི་ 6-360b ཉེས་བྱས་སོ། །འོ་ན་མངགས་པ་ནི་རང་ཉིད་དང་འདྲ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། མི་འགལ་ཏེ། ལམ་ཀའི་མི་འཁྱམས་ལྟ་བུ་ཕྲིན་བྱེད་དུ་འཇུག་པའི་ཡུལ་དུ་བྱས་ན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་ལ། ལམ་ཀའི་མི་འཁྱམས་ལྟ་བུ་ལ་ཕྲིན་བསྐྱལ་བར་བྱས་ན་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པ་ཙམ་ཡུལ་གྱི་ཁྱད་པར་གྱིས་སོ། །ཐག་རིང་པོ་ལ་སོགས་སུ་སྤྲིང་ཡིག་དང་། མངོན་སུམ་དུ་བྲིས་ཏེ་ལག་ནས་ལག་ཏུ་གཏོད་པའི་ལག་ཡིག་དང་གཉིས་ནི་ཕྲིན་གསུམ་ཀ་ལ་ཚིག་ཉིད་དང་འདྲའོ། །ཡུལ་ཕྱོགས་སྐྱེད་མོས་ཚལ་ལ་སོགས་པས་ཚིགས་འདིར་ཤོག་ཅིག་ཅེས་དང་། སྔ་དྲོ་ལ་སོགས་པའི་ཡུན་འདི་ཙམ་དུ་ཤོག་ཅིག་ཅེས་བརྡ་དུས་དང་། དུད་བརྡ་བཏུལ་བའམ། བ་དན་བསྒྲེངས་པ་ན་དོན་གྲུབ་པར་གྱིས་ཤིག་ཅེས་པ་རྟགས་སམ་མཚན་མ་དང་གསུམ་པོ་རྣམས་ནི་ཕྲིན་ཐ་མ་ཚུར་སྐྱེལ་བ་ལ་ཚིག་ཉིད་དང་ལྷག་མར་བསྐྱེད་པར་འདྲའོ། །ཕྲིན་དང་པོ་གཉིས་ལ་ནི་མི་འདྲ་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། རྒྱུ་གསུམ་གྱིས་ཕྲིན་ཚུར་སྐྱེལ་ལ་ཕར་ནི་མི་སྐྱེལ་ཏེ། ཡུལ་ཕྱོགས་དང་། བརྡ་དང་། མཚན་མས་སོ་ཞེས་གསུངས་ལ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། སྔར་གོ་བར་མ་བྱས་པ་ལ་ཡུལ་ཕྱོགས་ལ་སོགས་པས་བརྡ་ཕྲད་པ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། ། 說不合類別 གསུམ་པ་ལ། མཐུན་མ་ཐོབ་པའི་མི་མཐུན་པ། །དོགས་གཅོད་སྒོ་ནས་བསྟན་པ་དང་། །མཐུན་པ་ཐོབ་ལས་ཉམས་པ་ཡིས། མི་མཐུན་བྱེད་པ་དང་བཅས་སོ། ། 說斷未能促合之不合疑 དང་པོ་ནི། སྨད་འཚོང་མ་ནི་སྐྱེས་པ་ཐམས་ཅད་དང་མཐུན་ཅེས་གྲགས་པས་དེ་དང་སྐྱེས་པ

【現代漢語翻譯】 如同自己做的一樣。'此處'是區分詞，與性行為等因指使而未完成墮落的情況不同。如《根本說一切有部毗奈耶》所說，如同惡處論者等，在那裡，指使所做之事與自己所做之事並不相同。在此，通過指使和指使的指使所做之事，應被理解為與自己所做之事相同。男女二者的主人，如父母等，與應交付的男女相同，即如果二者的主人接受並傳遞資訊，則二者相遇會產生剩餘的墮落。這也仍然是支配二者的行為。《根本說一切有部毗奈耶》中說：'父親是命令和禁止的主人，母親是給予和剝奪的主人。'這表明祖父和兄弟等也包括在內。《根本說一切有部毗奈耶》中說：'也應像對待地方習俗一樣對待。'除了這二者之外，除了這二者的主人之外，像在路上的遊蕩者一樣，僅僅是為他人傳遞資訊，就是惡作。如果有人問：'那麼，指使與自己相同'，這與之前所說的是否矛盾？並不矛盾。如果像路上的遊蕩者一樣，被用作傳遞資訊的對象，則會產生剩餘的墮落；如果像路上的遊蕩者一樣，僅僅是傳遞資訊，則只會產生惡作，這是對象的區別。對於遙遠的地方等，書面信件和親自書寫並手遞手的信件，這兩種信件對於三種資訊來說，都與語言本身相同。對於地點，如花園等，說'來這裡'，對於時間，如早晨等，說'在這個時間來'，這些是時間訊號；或者煙霧訊號，或者升起旗幟時，說'完成任務'，這些是標誌或象徵。這三者對於傳遞最後的資訊來說，與語言本身相同，並且會產生剩餘的墮落。對於前兩個資訊則不同。《律分別》中說：'通過三種方式傳遞資訊，但不向外傳遞：地點、訊號和象徵。'《律分別釋》中說：'因為之前沒有理解，所以不可能通過地點等來傳遞訊號。' 說不合類別 第三，未獲得一致的不一致，通過斷除疑惑的方式來展示，以及從獲得一致中退失，從而產生不一致。 說斷未能促合之不合疑 第一，妓女被稱為與所有男人一致，因此她與男人

【English Translation】 It is the same as doing it yourself. 'Here' is a distinguishing word, different from cases where falling is not completed due to ordering sexual acts, etc. As stated in the Mūlasarvāstivāda Vinaya, it is not like the evil-speaking ones, etc., where what is done by ordering is not the same as what is done by oneself. Here, it should be understood that what is done through ordering and ordering's ordering is the same as what is done by oneself. The owners of the two, male and female, such as parents, etc., are the same as the male and female who should be handed over, that is, if the owners of the two receive and transmit information, the meeting of the two will produce the remaining downfall. This remains the act of dominating the two. The Mūlasarvāstivāda Vinaya says: 'The father is the master of commanding and forbidding, and the mother is the master of giving and taking away.' This indicates that grandfathers and brothers, etc., are also included. The Mūlasarvāstivāda Vinaya says: 'It should also be applied like local customs.' Apart from these two, apart from the owners of these two, like a wanderer on the road, merely transmitting information for others is a misdeed. If someone asks: 'Then, ordering is the same as oneself,' does this contradict what was said before? It does not contradict. If, like a wanderer on the road, it is used as an object for transmitting information, it will produce the remaining downfall; if, like a wanderer on the road, it is merely transmitting information, it will only produce a misdeed, which is the difference of the object. For distant places, etc., written letters and letters written in person and handed over by hand, these two letters are the same as the language itself for the three kinds of information. For places, such as gardens, etc., saying 'Come here,' for times, such as morning, etc., saying 'Come at this time,' these are time signals; or smoke signals, or when raising a flag, saying 'Complete the task,' these are signs or symbols. These three are the same as the language itself for transmitting the last information, and will produce the remaining downfall. It is different for the first two pieces of information. The Vinaya-vibhaṅga says: 'Information is transmitted in three ways, but not outwards: place, signal, and symbol.' The Vinaya-vibhaṅga commentary says: 'Because it has not been understood before, it is impossible to transmit signals through places, etc.' Saying it does not belong to the category Third, the disagreement that has not obtained agreement is shown through the way of cutting off doubts, and the loss from obtaining agreement, thereby creating disagreement. Saying to cut off the doubt of not being able to promote harmony First, a prostitute is said to be consistent with all men, so she and a man

---

་སྨྱན་བྱས་ན་མཐུན་པའི་སྨྱན་བྱེད་པའི་སྦོམ་པོ་ལས་ལྷག་མར་མི་འགྱུར་རམ་སྙམ་པའི་དོགས་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་སྨད་འཚོང་མ་ཉིད་ནི་མི་མཐུན་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་ཏེ་གླའི་དབང་གིས་ཕྲད་པ་ཙམ་ཡིན་གྱི། གཅུག་པའི་དབང་གིས་ 6-361a མཐུན་པ་མ་ཡིན་པས། ཊཱི་ཀ་ལས། སྔོན་དང་ཕྱིས་མི་མཐུན་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །དེའི་ཕྱིར་དེ་དང་སྐྱེས་པ་སྨྱན་བྱས་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། སྨད་འཚོང་མའི་ཕྱིར་མདོ་བརྩམས་པ་ནི་དོན་དང་བཅས་པ་ཁོ་ན་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་ནི། སྨད་འཚོང་མ་དང་སྐྱེས་པ་སྨྱན་བྱས་ན་མཐུན་པའི་སྨྱན་བྱེད་པའི་སྦོམ་པོར་ཟད་ཀྱི། དགེ་འདུན་ལྷག་མར་མི་འགྱུར་རམ་སྙམ་པའི་དོགས་པ་བསལ་བའི་དོགས་པ་ཡོད་དོ་ཞེས་པའོ། །འོན་ཀྱང་བཤད་ཚོད་དང་། སྲིད་ཚོད་གཉིས་ལས། སྲིད་ཚོད་ནི་སྨད་འཚོང་མ་དང་སྐྱེས་པ་འགའ་ཞིག་ནི་གླ་ལ་མི་བལྟོས་པར་གཅུགས་པའི་དབང་གིས་མཐུན་པར་གྱུར་པ་ཡང་སྲིད་པས། དེ་གཉིས་ཀྱི་ཕྲིན་བྱས་པས་ནི་མཐུན་པའི་སྨྱན་བྱེད་པའི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་གྱི་ལྷག་མར་མི་འགྱུར་རོ། །སྐབས་འདིར། ཊཱི་ཀ་ལས། ཆུང་མ་བདུན་པོ་ཆུ་ཚིགས་ཀྱིས་བྱིན་པ་དང་། རིན་ཆས་ཉོས་པ་དང་། བཙན་ཕྲོགས་སུ་ཐོབ་པ་དང་། དངས་མ་དུ་འདུས་པ་དང་། གོས་ཟས་ཀྱིས་འཚོ་བ་དང་། ཁ་དུམ་པ་རྣམས་ལ་ཡང་མི་མཐུན་པ་ཉིད་སྲིད་ལ། ཐང་འགའ་ཕྲད་པ་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །དེའི་ཕྱིར་སྨད་འཚོང་མ་ནི་ཐང་འགའ་ཕྲད་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ་ཞེས་སོ། །བདག་པོར་གྱུར་པའི་ཆུང་མ་ནི་དྲུག་ཉིད་དོ། །བདག་པོར་མ་གྱུར་ཀྱང་ཐང་འགའ་ཕྲད་པ་ལ་ཡང་ཆུང་མར་མིང་བཏགས་ནས། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཆུང་མ་བདུན་ཅེས་གསུངས་ཏེ། དམ་པ་གསུམ་དང་དམན་པ་བཞིའོ། །དམ་པ་གསུམ་ལ་ཆུ་ཚིགས་ཀྱིས་བྱིན་པ་ནི། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། སྔར་ཆུ་བྱིན་ནས་དེའི་རྗེས་སུ་བུ་མོ་ཡང་བྱིན་པའོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། དགེ་སློང་ཕའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཕ་མ་དག་གིས་སྐྱེས་པ་ལ་འདི་ཁྱོད་ཀྱི་ཆུང་མ་བྱོས་ཤིག་ཅེས་ཆུ་ཚིགས་ཀྱིས་ 6-361b བྱིན་ཅིང་། བུ་མོ་དེ་སྐྱེས་པ་དེའི་ཆུང་མར་གྱུར་པའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ལག་ཆུ་བྱིན་པ་དང་ཞེས་སོ། །མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། སྐྱོར་ཆུ་བྱིན་ཅིང་ཞེས་གསུངས་ཏེ། བྲམ་ཟེས་དམ་ཚིག་གི་ཆུ་ཁྱོར་བའི་ནང་ནས་བྱིན་ཅིང་འཐུང་དུ་བཅུག་ནས། བྲམ་ཟེའི་རིལ་བ་སྤྱི་བླུགས་ཀྱི་ཆུའི་རྒྱུན་གྱིས་སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་དེ་གཉིས་ལ་བསྐོར་ཞིང་བྲམ་ཟེས་ཆོ་ག་བྱས་པ་སྟེ། ཚེ་དེ་ལ་བྱེ་བྲལ་བྱས་ན་རིགས་ལད་པར་བྱེད་ཅིང་། ཤི་བ་ན་ཡང་རོ་བསྲེགས་པ་ན་བྲམ་ཟེ་དང་སླར་སྐྱེ་བར་གྱུར་ཅིག་ཅེས་བརྗོད་པ་བཞིན་ནོ། །རིན་ཆས་ཉོས་པ་ནི་ཕ་མ་དག་པས་རིན་ཆས་ཉོས་པའོ། །བཙན་ཕྲོགས་སུ་ཐོབ་པ་ནི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། རྒྱལ་པོ་རྒྱལ་མཚན་དུ་བྱ

【現代漢語翻譯】 爲了消除這種疑慮，即如果通過媒人介紹，妓女不會比『促成一致的媒人』更進一步，妓女本身就是不一致的。也就是說，僅僅因為報酬而相遇，並非因為親密關係而一致。正如 टीका (ṭīkā，註釋) 中所說：『先前和之後都會變得不一致。』因此，如果她和男人通過媒人介紹，就會構成僧殘罪 (saṃghāvaśeṣa，僧團殘餘)。 टीका (ṭīkā，註釋) 中說：『為妓女制定戒律是有意義的。』這是爲了消除這種疑慮，即如果妓女和男人通過媒人介紹，只會構成『促成一致的媒人』，而不會構成僧殘罪 (saṃghāvaśeṣa，僧團殘餘)。然而，根據推測和可能性兩種情況，在可能性方面，有些妓女和男人可能不考慮報酬，而是因為親密關係而一致。如果他們兩人通過媒人介紹，只會構成『促成一致的媒人』，而不會構成僧殘罪 (saṃghāvaśeṣa，僧團殘餘)。在這種情況下， टीका (ṭīkā，註釋) 中說：『七種妻子，包括通過水時 (chu tshigs，水滴計時) 給予的、用財物購買的、強行奪取的、自願結合的、靠衣食供養的以及口頭承諾的，也可能存在不一致的情況，偶爾相遇也是如此。因此，妓女被稱為偶爾相遇。』成為主人的妻子只有六種。即使沒有成為主人，偶爾相遇也被稱為妻子。正如《律分別》(Vinaya-vibhaṅga) 中所說：『有七種妻子』，分為三種高貴的和四種低賤的。三種高貴的妻子中，通過水時 (chu tshigs，水滴計時) 給予的妻子，正如《分別釋》(rnam 'byed 'grel pa，分別的解釋) 中所說：『先給予水，然後給予女兒。』《比丘父分別》(dge slong pha'i rnam 'byed，比丘父分別) 中說：『父母用水時 (chu tshigs，水滴計時) 將女兒給予男子，說：『讓她做你的妻子』，女兒就成了那個男子的妻子。』《釋小》(grel chung，小釋) 中說：『給予手水。』《母分別》(ma'i rnam 'byed，母分別) 中說：『給予傾倒之水』，婆羅門從誓言之水中傾倒，讓其飲用，然後用婆羅門共同傾倒的水流環繞男子和女子，婆羅門舉行儀式，說：『如果今生分離，就會被視為異類，死後火化時，愿與婆羅門一起重生。』用財物購買的妻子，是指父母用財物購買的妻子。強行奪取的妻子，正如《律分別》(Vinaya-vibhaṅga) 中所說：『國王作為勝利的旗幟……』 爲了消除這種疑慮，即如果通過媒人介紹，妓女不會比『促成一致的媒人』更進一步，妓女本身就是不一致的。也就是說，僅僅因為報酬而相遇，並非因為親密關係而一致。正如 टीका (ṭīkā，註釋) 中所說：『先前和之後都會變得不一致。』因此，如果她和男人通過媒人介紹，就會構成僧殘罪 (saṃghāvaśeṣa，僧團殘餘)。 टीका (ṭīkā，註釋) 中說：『為妓女制定戒律是有意義的。』這是爲了消除這種疑慮，即如果妓女和男人通過媒人介紹，只會構成『促成一致的媒人』，而不會構成僧殘罪 (saṃghāvaśeṣa，僧團殘餘)。然而，根據推測和可能性兩種情況，在可能性方面，有些妓女和男人可能不考慮報酬，而是因為親密關係而一致。如果他們兩人通過媒人介紹，只會構成『促成一致的媒人』，而不會構成僧殘罪 (saṃghāvaśeṣa，僧團殘餘)。在這種情況下， टीका (ṭīkā，註釋) 中說：『七種妻子，包括通過水時 (chu tshigs，水滴計時) 給予的、用財物購買的、強行奪取的、自願結合的、靠衣食供養的以及口頭承諾的，也可能存在不一致的情況，偶爾相遇也是如此。因此，妓女被稱為偶爾相遇。』成為主人的妻子只有六種。即使沒有成為主人，偶爾相遇也被稱為妻子。正如《律分別》(Vinaya-vibhaṅga) 中所說：『有七種妻子』，分為三種高貴的和四種低賤的。三種高貴的妻子中，通過水時 (chu tshigs，水滴計時) 給予的妻子，正如《分別釋》(rnam 'byed 'grel pa，分別的解釋) 中所說：『先給予水，然後給予女兒。』《比丘父分別》(dge slong pha'i rnam 'byed，比丘父分別) 中說：『父母用水時 (chu tshigs，水滴計時) 將女兒給予男子，說：『讓她做你的妻子』，女兒就成了那個男子的妻子。』《釋小》(grel chung，小釋) 中說：『給予手水。』《母分別》(ma'i rnam 'byed，母分別) 中說：『給予傾倒之水』，婆羅門從誓言之水中傾倒，讓其飲用，然後用婆羅門共同傾倒的水流環繞男子和女子，婆羅門舉行儀式，說：『如果今生分離，就會被視為異類，死後火化時，愿與婆羅門一起重生。』用財物購買的妻子，是指父母用財物購買的妻子。強行奪取的妻子，正如《律分別》(Vinaya-vibhaṅga) 中所說：『國王作為勝利的旗幟……』

【English Translation】 To dispel the doubt that a prostitute, if introduced by a matchmaker, would not go beyond being a 'mediator who facilitates agreement,' the prostitute herself is inherently discordant. That is, meeting merely for the sake of payment is not concordant due to intimacy. As the ṭīkā (commentary) says: 'Before and after, it becomes discordant.' Therefore, if she and a man are introduced by a matchmaker, it constitutes a saṃghāvaśeṣa (community remnant) offense. The ṭīkā (commentary) says: 'Formulating precepts for prostitutes is meaningful.' This is to dispel the doubt that if a prostitute and a man are introduced by a matchmaker, it would only constitute a 'mediator who facilitates agreement' and not a saṃghāvaśeṣa (community remnant) offense. However, according to speculation and possibility, in terms of possibility, some prostitutes and men may not consider payment but be concordant due to intimacy. If those two are introduced by a matchmaker, it would only constitute a 'mediator who facilitates agreement' and not a saṃghāvaśeṣa (community remnant) offense. In this context, the ṭīkā (commentary) says: 'The seven types of wives, including those given by water clock (chu tshigs, water timing), bought with valuables, forcibly taken, voluntarily united, sustained by clothing and food, and those with verbal promises, may also have discordance, and occasional encounters are the same. Therefore, a prostitute is called an occasional encounter.' Wives who have become masters are only six. Even if not having become a master, occasional encounters are also named as wives. As the Vinaya-vibhaṅga says: 'There are seven types of wives,' divided into three noble and four inferior. Among the three noble wives, the one given by water clock (chu tshigs, water timing), as the rnam 'byed 'grel pa (explanation of distinctions) says: 'First giving water, then giving the daughter.' The dge slong pha'i rnam 'byed (father's distinction of monks) says: 'Parents give the daughter to a man with a water clock (chu tshigs, water timing), saying: 'Let her be your wife,' and the daughter becomes that man's wife.' The grel chung (small explanation) says: 'Giving hand water.' The ma'i rnam 'byed (mother's distinction) says: 'Giving pouring water,' the Brahmin pours from the water of vows, lets them drink, and then circles the man and woman with the stream of water commonly poured by the Brahmin, and the Brahmin performs the ritual, saying: 'If separated in this life, they will be considered of a different kind, and when cremated after death, may they be reborn with the Brahmin.' The wife bought with valuables refers to the wife bought by the parents with valuables. The wife forcibly taken, as the Vinaya-vibhaṅga says: 'The king as a banner of victory...' To dispel the doubt that a prostitute, if introduced by a matchmaker, would not go beyond being a 'mediator who facilitates agreement,' the prostitute herself is inherently discordant. That is, meeting merely for the sake of payment is not concordant due to intimacy. As the ṭīkā (commentary) says: 'Before and after, it becomes discordant.' Therefore, if she and a man are introduced by a matchmaker, it constitutes a saṃghāvaśeṣa (community remnant) offense. The ṭīkā (commentary) says: 'Formulating precepts for prostitutes is meaningful.' This is to dispel the doubt that if a prostitute and a man are introduced by a matchmaker, it would only constitute a 'mediator who facilitates agreement' and not a saṃghāvaśeṣa (community remnant) offense. However, according to speculation and possibility, in terms of possibility, some prostitutes and men may not consider payment but be concordant due to intimacy. If those two are introduced by a matchmaker, it would only constitute a 'mediator who facilitates agreement' and not a saṃghāvaśeṣa (community remnant) offense. In this context, the ṭīkā (commentary) says: 'The seven types of wives, including those given by water clock (chu tshigs, water timing), bought with valuables, forcibly taken, voluntarily united, sustained by clothing and food, and those with verbal promises, may also have discordance, and occasional encounters are the same. Therefore, a prostitute is called an occasional encounter.' Wives who have become masters are only six. Even if not having become a master, occasional encounters are also named as wives. As the Vinaya-vibhaṅga says: 'There are seven types of wives,' divided into three noble and four inferior. Among the three noble wives, the one given by water clock (chu tshigs, water timing), as the rnam 'byed 'grel pa (explanation of distinctions) says: 'First giving water, then giving the daughter.' The dge slong pha'i rnam 'byed (father's distinction of monks) says: 'Parents give the daughter to a man with a water clock (chu tshigs, water timing), saying: 'Let her be your wife,' and the daughter becomes that man's wife.' The grel chung (small explanation) says: 'Giving hand water.' The ma'i rnam 'byed (mother's distinction) says: 'Giving pouring water,' the Brahmin pours from the water of vows, lets them drink, and then circles the man and woman with the stream of water commonly poured by the Brahmin, and the Brahmin performs the ritual, saying: 'If separated in this life, they will be considered of a different kind, and when cremated after death, may they be reborn with the Brahmin.' The wife bought with valuables refers to the wife bought by the parents with valuables. The wife forcibly taken, as the Vinaya-vibhaṅga says: 'The king as a banner of victory...'

---

ས་ནས་འཕྲོགས་པ་དང་། རང་མགོ་རྒྱལ་མཚན་དུ་བྱས་ནས་འཕྲོགས་པ་དང་ཞེས་གསུངས་སོ། །དམན་པ་བཞི་ནི། མེ་ཏོག་ཕྲེང་རྒྱུད་ལས། གང་དག་ཁྱོད་ནོར་ང་ཡི་ནོར། །དེ་ཡིས་སྲོག་ནི་འཚོ་བྱ་ཞེས། །དེ་སྐད་བརྗོད་ནས་ཞུགས་པ་ནི། །དེ་ནི་དངས་མ་འདུས་པའོ། །ཟས་དང་གོས་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས། །ཞུགས་པ་གོས་ཟས་འཚོ་བ་ཡིན། །ང་ནི་ཁྱོད་ཀྱི་ཉེར་གནས་ཞེས། །ཁ་དུམ་པར་ནི་ཤེས་པར་བྱ། །སྐད་ཅིག་ཙམ་ཡིན་གཏན་དུ་མིན། །དེ་ལས་ཐང་འགའ་ཕྲད་ཅེས་བྱ། །ཞེས་བཤད་དོ། །འོན་ཀྱང་དངས་མ་འདུས་པ་དང་། ཁ་དུམ་པ་གཉིས་ནི་དེ་ལས་གོ་བརྗེས་ཏེ་ལུང་རྣམ་འབྱེད་གཉིས་ཀ་ལས་གསུངས་སོ། །བདག་པོ་ཉིད་མ་ཡིན་པས་བཞི་པ་མན་ཆད་ཞུགས་ཞེས་པ་འདི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། མཛའ་ན་མོ་བཅུའི་སྨྱན་བྱེད་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་གསུངས་པ་བསྡུས་ཏེ། དེ་ཡང་། ཕ་མ་མིང་པོ་ཕུ་ནུ་མོ། །ཆུང་མའི་ཕ་མ་གྱོས་སྒྱུག་ཉེ་དུ་ཞང་པོ་ལྟ་བུ་རིགས་རྒྱལ་རིགས་དང་བྲམ་ཟེ་ལྟ་བུ་རུས་བྱེ་བྲག་གཽ་ཏམ་ལྟ་བུ་དང་། །རྣམ་པར་འཁྲུག་པ་མེད་དང་བཅུ། །ཚངས་སྤྱོད་ཀྱི་ 6-362a བརྟུལ་ཞུགས་འཛིན་པའོ། །གཏན་གྱི་ཆུང་མར་མི་བྱེད་ཀྱང་། །རེ་ཞིག་མཛའ་ན་མོ་ཉིད་དུ། །ལན་གཅིག་ཉིད་དམ་གཉིས་གསུམ་མམ། །བཞི་པར་ཕྲད་ན་ལྷག་མ་སྟེ། །ལྔ་པར་ཕྲད་ན་སྦོམ་པོ་ཉིད། །ཅེས་སྨྲས་ཏེ། འདིར་ལན་གསུམ་ཞུགས་པའི་མཛའ་ན་མོ་དང་ལན་བཞི་པར་སྤྲད་ན་མཐུན་པའི་སྨྱན་བྱེད་པའི་སྦོམ་པོར་ཟད་དམ་སྙམ་དུ་དོགས་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར། བདག་པོ་ཉིད་མ་ཡིན་པས་ལན་བཞི་པ་ལ་མན་ཆད་ལན་གསུམ་ཞུགས་པ་མི་མཐུན་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ། ལན་བཞི་པར་སྤྲད་ན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ། །ལན་བཞི་པར་ཞུགས་ན་མཐུན་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏེ། སྔར་ལན་བཞི་པར་ཞུགས་ཟིན་པ་ལས་ལྔ་པར་སྤྲད་ན་ནི་མཐུན་པའི་སྨྱན་བྱེད་པའི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བའོ། ། 失促合事而使不合 གཉིས་པ་ལ། མཐུན་པ་ཐོབ་ལས་ཉམས་པ་དངོས། །ཉམས་བྱེད་འཐབ་ཚིག་དབྱེ་བ་བསྟན། །འཐབ་ཚིག་ཐ་དད་བྱེད་པའོ། ། 失促合事正 དང་པོ་ནི། དངས་མ་འདུས་པ་ལ་སོགས་པ་དམན་པ་བཞིའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ནི་སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་གཉིས་འཐབས་པ་ཙམ་ཉིད་ན་མཐུན་པ་ལས་ཉམས་པ་ཉིད་དོ། །དེའི་སྡུམ་བྱེད་ཅིང་མཐུན་པར་གྱུར་ན་ལྷག་མར་གྱུར་རོ། །ཆུ་ཚིགས་ཀྱིས་བྱིན་པ་ལ་སོགས་ཏེ། དམ་པ་གསུམ་གྱི་དབང་དུ་བྱས་ནས་གལ་ཏེ་དེ་དབང་བ་ཆུང་མ་མ་ཡིན་པར་བསྒྲགས་པ་ཉིད་ཀྱང་མཐུན་པ་ལས་ཉམས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ། དེའི་སྨྱན་བྱས་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །འདིའི་ལུང་ཁུངས་ནི། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཆུང་མ་མ་ཡིན་པར་བསྒྲགས་པའི་སྡུམ་བྱེད་ཅིང་མཐུན་པར་གྱུར་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འོ་ན་ལུང་འདུལ་བྱེད་ལས། རྡེའུ་གསུམ་བོ

【現代漢語翻譯】 如經中所說，有從地上奪取，有以自身為旗幟而奪取。四種下品是：如《花鬘經》所說：『凡說汝財即我財，因此而活命者，此乃非真誠之結合。』以衣食為理由而加入，是爲了衣食而活命。『我乃汝之近侍』，應知此為口頭承諾，僅為一時而非永久，從中可獲得少許利益。』然而，非真誠之結合與口頭承諾二者，在《律分別》中順序顛倒。第四種以下，非自主而加入，此句出自《律分別》，其中總結了十位媒人的情況，若為僧殘罪。即：父母、兄弟、姐妹、妻子的父母、公婆、親戚、舅舅等，以及種姓（如國王種姓和婆羅門種姓），或姓氏（如瞿曇姓），以及無有錯亂者共十種，皆應守護梵行。即使不作為永久的妻子，暫時作為媒人，一次、兩次、三次或四次相遇，則為僧殘罪；五次相遇，則為粗罪。』因此，爲了消除在此三次相遇的媒人與四次相遇是否構成粗罪的疑慮，故說非自主，則三次相遇即為不合，四次相遇則成僧殘罪。四次加入即為相合，暗示先前已四次加入，若第五次相遇，則成為促成相合的粗罪。 促合不成之事 第二，失去已成之和諧是事實，顯示了導致失去和諧的爭端之差別，爭端即是製造不和。 失去促合事之正 第一，以非真誠結合等四種下品為例，男女雙方僅是爭吵，即已失去和諧。若調解並促成和諧，則構成僧殘罪。以水時（水漏）為例，若以三寶為名義，即使宣佈並非夫妻，也已失去和諧，因此，若調解則構成僧殘罪。此處的依據是《律分別》：『若調解已宣佈非夫妻之人，則構成僧殘罪。』那麼，《律經》中說：

【English Translation】 As stated in the scriptures, there is seizing from the land, and seizing by making oneself the banner. The four inferior ones are: As stated in the 'Garland of Flowers Sutra': 'Whoever says your wealth is my wealth, and lives by this, this is not a genuine union.' Joining for the sake of food and clothing is living for food and clothing. 'I am your attendant,' one should know this is a verbal promise, only temporary and not permanent, from which one can obtain little benefit.' However, the order of non-genuine union and verbal promise is reversed in the 'Vinaya-vibhanga'. The fourth and below, joining without autonomy, this sentence comes from the 'Vinaya-vibhanga', which summarizes the ten types of mediators, which constitute a Sanghavasesa offense. Namely: parents, brothers, sisters, parents-in-law, relatives, uncles, etc., as well as caste (such as the royal caste and the Brahmin caste), or clan (such as the Gautama clan), and those without confusion, totaling ten, all of whom should uphold celibacy. Even if not as a permanent wife, temporarily as a mediator, meeting once, twice, three times, or four times, it is a Sanghavasesa offense; meeting five times, it is a Thullaccaya offense.' Therefore, in order to eliminate the doubt whether the mediator who meets three times and meets four times constitutes a Thullaccaya offense, it is said that without autonomy, the three meetings are discordant, and the four meetings constitute a Sanghavasesa offense. Joining four times is harmonious, implying that having joined four times previously, if meeting for the fifth time, it becomes a Thullaccaya offense that promotes harmony. Loss of Uniting Matters Second, the loss of already achieved harmony is a fact, showing the difference of disputes that lead to the loss of harmony, dispute is creating discord. Loss of the Right of Uniting Matters First, taking the four inferior ones such as non-genuine union as an example, the mere quarrel between a man and a woman is already a loss of harmony. If mediating and promoting harmony, it constitutes a Sanghavasesa offense. Taking the water clock as an example, if in the name of the Three Jewels, even announcing that they are not husband and wife, harmony has already been lost, therefore, if mediating, it constitutes a Sanghavasesa offense. The basis here is the 'Vinaya-vibhanga': 'If mediating for those who have been announced not to be husband and wife, it constitutes a Sanghavasesa offense.' Then, the 'Vinaya Sutra' says:

---

ར་བའམ་ཤགས་བཀྱེ་སྟེ་ཆུང་མ་མ་ཡིན་པར་བསྒྲགས་པ་དེ་དག་གི་སྨྱན་བྱས་ན་ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་། མེ་ཏོག་ཕྲེང་རྒྱུད་ལས་ 6-362b ཀྱང་། འཐབ་ཚིག་བདུན་པ་དེ་དག་རྣམས་ལས་གཅིག་གཉིས་གསུམ། །ཉེས་བྱས་ལ་སོགས་འགྱུར་བ་ཡིན། །གཞི་ལ་གཅིག་དང་ལྔ་ལ་གཉིས། །དྲུག་ལ་སྦོམ་པོ་རྣམ་གསུམ་ཡིན། བདུན་པའི་སྡུམ་བྱས་བརྟུལ་ཞུགས་ཅན། །དགེ་འདུན་གྱིས་ནི་ལྷག་མ་ཐོབ། །ཅེས་ཆུང་མ་མིན་པར་བསྒྲགས་པའི་སྨྱན་བྱས་ན་སྦོམ་པོར་བཤད་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། སྦོམ་པོར་གསུངས་པ་དེ་དག་གི་དགོངས་པ་བཙལ་བར་བྱ་ཞིང་། དགེ་འདུན་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པའི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་དང་མདོ་རྩ་འགྲེལ་གཙོ་བོར་བཟུང་ངོ་། །ཆུང་མ་མ་ཡིན་པར་བསྒྲགས་པ་ཉིད་ཀྱང་ངོ་ཞེས་དངོས་སུ་སྨོས་པས་དྲིལ་བསྒྲགས་ན་ལྟ་ཅི་སྨོས་ཞེས་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏོ། ། 說令失之諍語 གཉིས་པ་ནི། འཐབ་ཚིག་དུ་ཡོད་ཅེ་ན། ཁྱོ་ཤུག་འཐབས་པ་ཉིད་ཀྱི་མོད། ད་ལྟ་འཐབ་བཞིན་པ་ཉིད་ལ་དད་སྟེ། དུལ་བའི་ལྷས་ད་ལྟར་འཐབ་པ་ཉིད་ཀྱི་མོད་དོ་ཞེས་སོ། །འོག་ཏུ་དང་ཞེས་པ་དུལ་ལྷས་འཐབ་པའི་དུས་འདས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །དུམ་པ་བཅད་པ་ཉིད་དང་ཞེས་པ་ལ་དུལ་ལྷས་རྩྭའི་བསྣུན་པ་དག་གིས་འཐབ་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །དང་པོ་ནི་ཤིང་སྐེད་པར་བཅགས་ནས་འདི་གཉིས་འབྱོར་བ་མེད་པ་བཞིན་འོ་ཅག་གཉིས་ཀྱང་དེ་བཞིན་ནོ་ཞེས་སྨྲས་པའི་སྒོ་ནས་འཐབས་པའོ། །རྡེའུ་གསུམ་གཏོར་བ་ཉིད་དང་། ཞེས་པ་དུལ་ལྷས། བོང་བ་མང་པོ་དག་གིས་བསྣུན་པའོ་ཞེས་སོ། །དང་པོ་ནི་རྡེའུ་གསུམ་ཕྱོགས་སུ་གཏོར་ནས་རྡེའུ་འདི་གསུམ་ཕྲད་པ་མེད་པ་དེ་བཞིན་དུ་ཡུ་བུ་ཅག་གཉིས་ཀྱང་དེ་བཞིན་ནོ་ཞེས་པ་འཐབ་ཚིག་ཏུ་བཞག་གོ། དུམ་པ་བཅད་པ་དང་། རྡེའུ་གསུམ་གཏོར་བའི་དོན་ལ་རྩྭ་ལ་སོགས་ཀྱི་དབྱུག་པས་བརྡེགས་པའི་སྒོ་ནས་ཁྱོ་ཤུག་འཐབས་པ་དང་། བོང་བ་ལ་སོགས་ཀྱིས་བརྡེགས་པའི་སྒོ་ནས་ཁྱོ་ཤུག་འཐབས་པ་ལྟ་བུ་ལ་འཆད་སྣང་བས། འདི་ལ་ཡང་ལེགས་པར་བརྟག་དགོས་ 6-363a པ་དུ་མ་སྣང་ངོ་། །ཆོ་ག་བཏང་བ་ཉིད་དང་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀ་ལས། ཁྱིམ་གྱི་ལས་སམ་ཁྱིམ་ཐབས་ཀྱི་རྐང་པ་བཀྲུ་བ་ལ་སོགས་པ་འཕྲལ་གྱི་བྱ་བ་བཏང་བ་ནི་ཆོ་ག་དེ་བཏང་བའོ་ཞེས་སོ། །རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། ཆོ་ག་བཏང་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཤགས་བཀྱེ་བར་གྱུར་པའོ་ཞེས་སོ། །དེའི་དོན་ཡང་ཕན་ཚུན་མཚང་ཀློག་སྟེ་འཐབ་པའོ། །ཆུང་མ་མ་ཡིན་པར་བསྒྲགས་པ་ཉིད་དང་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀར། དེ་གཉིས་ཀྱིས་ཁྱོ་ཤུག་མ་ཡིན་པར་བསྒྲགས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །དྲིལ་བསྒྲགས་པ་ཉིད་དག་ནི་ཞེས་པ་དུལ་ལྷས། ལྷའི་གནས་ལ་སོགས་པར་དྲིལ་བསྒྲགས་པས་བྲན་དུ་གཞུག་པ་ཉིད་ཅེས་སོ། །བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། འཐབ་པ་ཉིད་ཀྱི་མོད་ཅེས་བྱ་བ་ནི་འཐབ་མོ་ཉིད་ཀྱི་རྩོམ་པ་ཡོངས་སུ་མ་རྫོགས་པ་སྟེ

【現代漢語翻譯】 有人說，如果為宣佈解除夫妻關係（離婚）的人調解，會犯重罪。而且，在《花鬘經》中也說：『七種諍語中，一二三，犯輕罪等。基礎上，一和五是二，六是三種重罪。第七種調解，苦行者，僧團獲得剩餘。』既然如此，為宣佈解除夫妻關係的人調解會犯重罪，這是否矛盾呢？應該探尋說犯重罪的意圖，主要依據《僧殘律》的分別解釋和根本經釋。因為已經明確說了宣佈解除夫妻關係，那麼公開宣佈更不用說了，這是暗示。 第二，有多少種諍語呢？就是夫妻爭吵本身。現在正在爭吵，因為調伏天神現在正在爭吵。下面說的『和』，是指調伏天神爭吵的過去時。『斷絕』是指調伏天神用草擊打。第一種是折斷樹幹，說『就像這二者無法結合一樣，我們二人也一樣』，以此方式爭吵。『投擲三顆石子』，是指調伏天神用許多土塊擊打。第一種是向三個方向投擲石子，說『就像這三顆石子無法相遇一樣，我們二人也一樣』，這被認為是諍語。關於斷絕和投擲三顆石子的意義，似乎解釋為用草等棍棒擊打的方式夫妻爭吵，以及用土塊等擊打的方式夫妻爭吵。因此，對此需要仔細研究，有很多需要注意的地方。 『放棄儀式』，在《 टीका 》中說：『放棄家務或家庭事務，如洗腳等，就是放棄了儀式。』在《分別解釋》中說：『放棄儀式，就是解除關係。』其含義是互相揭短爭吵。『宣佈解除夫妻關係』，在《 टीका 》中說：『他們二人宣佈解除夫妻關係。』『公開宣佈』，調伏天神說：『在天界等地公開宣佈，使其成為奴隸。』在《五十品》中說：『爭吵，就是爭吵的開始尚未完全結束』

【English Translation】 It is said that mediating for those who declare the dissolution of a marital relationship (divorce) incurs a grave offense. Moreover, in the 'Garland of Flowers Sutra', it also states: 'Among the seven disputes, one, two, three, commit minor offenses, etc. On the basis, one and five are two, six are three kinds of grave offenses. The seventh mediation, the ascetic, the Sangha obtains the remainder.' Given this, is there a contradiction in saying that mediating for those who declare the dissolution of a marital relationship incurs a grave offense? The intention behind saying it incurs a grave offense should be sought, mainly based on the 'Vinaya-vibhaṅga' (analysis of monastic rules) for generating Sangha remnants and the root text commentaries. Since it has been explicitly stated that declaring the dissolution of a marital relationship, what more needs to be said about publicly announcing it, this is an implication. Second, how many kinds of disputes are there? It is the quarrel between husband and wife itself. It is now quarreling, because the Subduer God is now quarreling. The 'and' below refers to the past time when the Subduer God quarreled. 'Severing' refers to the Subduer God striking with grass. The first is breaking the tree trunk, saying 'Just as these two cannot be joined, so are we two', quarreling in this way. 'Throwing three pebbles' refers to the Subduer God striking with many clods of earth. The first is throwing three pebbles in different directions, saying 'Just as these three pebbles cannot meet, so are we two', this is considered a dispute. Regarding the meaning of severing and throwing three pebbles, it seems to be explained as husband and wife quarreling by striking with sticks of grass, etc., and husband and wife quarreling by striking with clods of earth, etc. Therefore, this needs to be carefully studied, there are many things to pay attention to. 'Abandoning the ritual', in the 'Tika' it says: 'Abandoning household chores or household affairs, such as washing feet, etc., is abandoning the ritual.' In the 'Detailed Explanation' it says: 'Abandoning the ritual means dissolving the relationship.' Its meaning is quarreling by exposing each other's faults. 'Declaring the dissolution of the marital relationship', in the 'Tika' it says: 'The two of them declared the dissolution of the marital relationship.' 'Publicly announcing' the Subduer God says: 'Publicly announcing in the heavenly realms, etc., making them slaves.' In the 'Fiftieth Chapter' it says: 'Quarreling, that is, the beginning of the quarrel has not completely ended'

---

་དེ་ལྟར་འཐབ་པ་ཉིད་ན་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། །འཐབ་པ་ཉིད་ལ་མོད་འོག་གཉིས་ཡོད་པ་བཞིན་དུ་དུམ་པ་བཅད་པ་ལ་སོགས་པ་ལྔ་ལ་ཡང་མོད་འོག་གཉིས་གཉིས་ཡོད་དེ། འཐབ་ཚིག་དང་པོ་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར། མཐུན་པ་ཉམས་བྱེད་འཐབ་ཚིག་དེས་ཀྱང་མཚོན་པ་ཙམ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། གལ་ཏེ་ཕྲ་མ་ལ་སོགས་པས་མཛའ་གཅུགས་ཉམས་པར་གྱུར་པ་དེ་ནི་མཐུན་པ་ཉིད་ཉམས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། ། 諍語使離合 གསུམ་པ་ནི། སྲོག་དང་ལྡན་པ་ཕོ་མོ་ཟུང་བདུན་གྱི་སྨྱན་བྱས་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་བདུན་འབྱུང་བ་ཉིད་དག་བཞིན་དུ་འཐབ་ཚིག་བདུན་པོ་དེ་དག་བྱས་པའི་སྡུམ་བྱེད་ཅིང་མཐུན་པར་གྱུར་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་བདུན་འབྱུང་ངོ་། །དེས་ན་ཊཱི་ཀར། སྲོག་ཡོད་པ་དེ་དག་ནི་སྲོག་དང་ལྡན་པ་སྟེ་དེའི་དངོས་པོ་ནི་དེ་ཉིད་དོ། །སྲོག་ཆགས་དང་འདྲ་བར་གྱུར་པ་ནི་སྲོག་དང་ལྡན་པ་དག་བཞིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །དེ་ཡང་ཆུང་མ་དམན་པ་བཞི་པོ་གང་རུང་གཞིར་བྱས་ནས་འཐབ་ཚིག་བདུན་པོ་ 6-363b བྱས་པ་ལ་སྨྱན་བྱས་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་བདུན་འབྱུང་བའོ། །ཆུང་མ་དམ་པ་གསུམ་པོ་གང་རུང་གཞིར་བྱས་ནས་ནི་འཐབ་ཚིག་བདུན་བྱས་པ་ལས་སྨྱན་བྱས་ན་ལྷག་མ་བདུན་མི་འབྱུང་ཡང་། མཐར་ཐུག་གྲུབ་པའི་ལྟུང་བ་བདུན་འབྱུང་སྟེ་ཉེས་བྱས་གསུམ་དང་། སྦོམ་པོ་གཉིས་དང་། དགེ་འདུན་ལྷག་མ་གཉིས་སོ། །དེ་ཡང་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་གིས་ཆུང་མ་དང་པོ་གསུམ་པོ་འཐབ་པ་ཉིད་ཀྱི་མོད་དང་། འཐབ་པའི་འོག་དང་། དུམ་པ་བཅད་པ་དང་། རྡེའུ་གསུམ་གཏོར་བ་དང་། ཆོ་ག་བཏང་བ་དང་། ཆུང་མ་མ་ཡིན་པར་བསྒྲགས་པ་དང་། དྲིལ་བསྒྲགས་པ་དག་ནི་སྡུམ་བྱེད་ཅིང་མཐུན་པར་གྱུར་ན་ཉེས་བྱས་གསུམ་དང་། སྦོམ་པོ་བཞི་དང་། དགེ་འདུན་ལྷག་མ་གཉིས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །དེ་ཡང་འཐབ་ཚིག་དང་པོ་གསུམ་གྱི་སྡུམ་བྱས་པའི་ཉེས་བྱས་གསུམ་དང་། བཞི་པ་དང་ལྔ་པའི་སྡུམ་བྱས་པའི་སྦོམ་པོ་གཉིས་དང་། དྲུག་པ་དང་བདུན་པའི་སྡུམ་བྱས་པའི་ལྷག་མ་གཉིས་དང་། དེ་གཉིས་ཀྱི་སྦྱོར་སྦོམ་རེ་རེ་སྟེ་སྦོམ་པོ་གཉིས་སོ། །སྐབས་འདིར་སོག་པ་ན་རེ། སྲོག་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དག་བཞིན་ཅེས་པའི་དོན་ནི་འཐབ་ཚིག་བདུན་པོ་བྱས་པ་ལས་སྨྱན་ལན་གཅིག་བྱས་ཏེ་ཕྲད་པ་ལ་ལྟུང་བ་བདུན་འབྱུང་སྟེ་འཐབ་ཚིག་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་སྨྱན་ལན་གཅིག་བྱས་པ་ཡིན་པར་ཅིས་ཤེས་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། རྗེས་སུ་སྒྲུབ་པ་གཅིག་ཁོ་ན་ཡིན་དུ་ཟིན་ཀྱང་འཐབ་ཚིག་ཐ་དད་ལ་ལྟུང་བ་ཐ་དད་པ་བྱས་པ་བཞིན་དུ་ཞེས་བཤད་པས་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་དགག་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། གནོད་བྱེད་བརྗོད་པ་དང་། སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པའོ། །དང་པོ་ལ། གཞུང་གི་གནོད་བྱེད་ནི་སོ་སོར་ཐར་པའི་འགྲེལ་པ་ལུང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། འདི་རྣམས་ལན་བདུན་འཐབ་པ་ལས་ལན་བདུན་

【現代漢語翻譯】 因此，術語'爭鬥本身'指的是這個詞。就像爭鬥本身有上下兩部分一樣，分割部分等五種情況也各有上下兩部分，因為它們與第一個爭鬥詞的原因相同。破壞和諧的爭鬥詞也僅僅是象徵性的，如 टीका (ṭīkā，梵文，註釋) 中所說：'如果由於誹謗等原因導致友誼破裂，那就是和諧本身的破壞。' 諍語使離合 第三，如果以七對有生命的男女作為媒介，就像比丘僧團剩餘罪產生七個一樣，如果做了這七個爭鬥詞的調解並達成一致，也會產生七個比丘僧團剩餘罪。因此，在 टीका (ṭīkā，梵文，註釋) 中說：'那些有生命的，就是有生命的，它的實體就是它本身。像有情眾生一樣，就是像有生命的。'也就是說，以任何四個較差的妻子為基礎，做了七個爭鬥詞作為媒介，就會產生七個比丘僧團剩餘罪。如果以任何三個較好的妻子為基礎，做了七個爭鬥詞作為媒介，雖然不會產生七個剩餘罪，但最終會產生七個墮落，即三個應懺悔罪，兩個粗罪，以及兩個比丘僧團剩餘罪。正如在《律分別》中所說：'如果比丘與前三個妻子爭鬥的本身，爭鬥的下部，分割部分，扔三個石子，放棄儀式，宣佈不是妻子，以及宣佈等達成一致，就會變成三個應懺悔罪，四個粗罪，以及兩個比丘僧團剩餘罪。'也就是說，前三個爭鬥詞的調解產生三個應懺悔罪，第四個和第五個的調解產生兩個粗罪，第六個和第七個的調解產生兩個剩餘罪，以及這兩個的結合各產生一個粗罪，即兩個粗罪。在這裡，索巴說：'有生命本身就像的意思是，做了七個爭鬥詞后，調解一次就會產生七個墮落，因為爭鬥詞是不同的。怎麼知道是調解了一次呢？因為在 टीका (ṭīkā，梵文，註釋) 中說：'即使只有一個後續的成就，但就像做了不同的爭鬥詞而產生不同的墮落一樣。'這是他們說的。爲了反駁這一點，有兩點：表達損害和摧毀論證。第一點，論證的損害在於《別解脫經》的解釋《律的分別》中說：'這些爭鬥七次，因此七次……'

【English Translation】 Therefore, the term 'the very act of quarreling' refers to this word. Just as the very act of quarreling has two parts, upper and lower, similarly, the five instances such as dividing sections also have two parts each, because they share the same reason as the first word of quarrel. The word of quarrel that undermines harmony is also merely symbolic, as stated in the ṭīkā (ṭīkā, Sanskrit, commentary): 'If affection is ruined by slander etc., that is the ruin of harmony itself.' Quarrelsome words cause separation. Third, if seven pairs of living beings, male and female, are used as intermediaries, just as the remaining Saṅgha generates seven, if the reconciliation of those seven words of quarrel is done and they are in harmony, then seven remaining Saṅghas will arise. Therefore, in the ṭīkā (ṭīkā, Sanskrit, commentary) it says: 'Those that have life, are those that have life, its entity is that itself. Like beings with life, are like those with life.' That is, if any of the four inferior wives are taken as a basis, and the seven words of quarrel are made as intermediaries, then seven remaining Saṅghas will arise. If any of the three superior wives are taken as a basis, and the seven words of quarrel are made, although seven remaining Saṅghas will not arise, ultimately seven falls will arise, namely three offenses to be confessed, two sthūlātyayas (serious offenses), and two remaining Saṅghas. As it is said in the Vinayavibhaṅga: 'If a bhikṣu reconciles with the first three wives regarding the very act of quarreling, the lower part of quarreling, dividing sections, throwing three pebbles, abandoning the rite, declaring not a wife, and announcing, then it will become three offenses to be confessed, four sthūlātyayas, and two remaining Saṅghas.' That is, the reconciliation of the first three words of quarrel results in three offenses to be confessed, the reconciliation of the fourth and fifth results in two sthūlātyayas, the reconciliation of the sixth and seventh results in two remaining Saṅghas, and the combination of these two results in one sthūlātyaya each, i.e., two sthūlātyayas. In this context, Sogpa says: 'The meaning of 'the very act of having life' is that if one reconciliation is made after the seven words of quarrel have been made, then seven falls will arise because the words of quarrel are different. How do we know that only one reconciliation was made? Because the ṭīkā (ṭīkā, Sanskrit, commentary) says: 'Even if there is only one subsequent accomplishment, it is like making different falls for different words of quarrel.' That is what they say. To refute this, there are two points: expressing harm and destroying the argument. The first point, the harm to the text, is stated in the explanation of the Prātimokṣa, the Vinayavibhaṅga: 'These quarrel seven times, therefore seven times...'

---

བསྡུམས་ན་ཞེས་སྨྱན་ལན་བདུན་བྱས་པ་ཡིན་པར་བཤད་ 6-364a པ་དང་འགལ་ལོ། །རིགས་པས་ཀྱང་སྨྱན་ལན་གཅིག་བྱས་པས་ལྷག་མ་བདུན་བསྐྱེད་པ་མི་འཐད་དེ། དང་པོ་ནས་མཐུན་པ་མ་ཐོབ་པས་མི་མཐུན་པ་ཉིད་དུ་གནས་པ་དང་། འཐབ་ཚིག་བདུན་གྱིས་མཐུན་པ་ཐོབ་པ་ལས་ཉམས་ཏེ་མི་མཐུན་པ་ཉིད་དུ་གནས་པ་གཉིས་མི་མཐུན་པའི་ངོ་བོར་གནས་ཙམ་དུ་ཁྱད་པར་མེད་པ་ལ། སྔ་མ་ལ་སྨྱན་ལན་གཅིག་བྱས་པས་ལྷག་མ་གཅིག་འབྱུང་ལ། ཕྱི་མ་ལ་སྨྱན་ལན་གཅིག་བྱས་པས་ལྷག་མ་བདུན་འབྱུང་བ་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། རྗེས་སུ་སྒྲུབ་པ་གཅིག་ཁོ་ན་ཡིན་དུ་ཟིན་ཀྱང་ཞེས་པ་ལྡོག་མཚུངས་ཀྱི་གཅིག་ཡིན་པ་ལ་དགོངས་ཞེས་བླ་མ་རྣམས་གསུང་ངོ་། །འཐབ་ཚིག་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཁྱེད་ཀྱིས་སྒྲུབ་བྱེད་དུ་བཀོད་པ་དེ་མ་ངེས་ཏེ། འཐབ་ཚིག་ཐ་དད་ཀྱང་ལྷག་མ་ཐ་དད་བདུན་མི་བསྐྱེད་ན་ཅིས་འགལ་ཏེ། དཔེར་ན་མ་བྱིན་ལེན་ནོམ་ཉུག་ཐ་དད་ཀྱང་སྦོམ་པོ་གཅིག་ཏུ་གསུངས་ཏེ་སྦོམ་པོ་བདུན་མི་བསྐྱེད་པ་བཞིན་ནོ། །དེས་ན་སྲོག་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དག་བཞིན་ཅེས་པའི་སྐབས་འདིར་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བདུན་འབྱུང་བར་གསུངས་པ་ནི་འཐབ་ཚིག་བདུན་གྱི་འཐབ་ཚིག་རེ་རེ་ལ་སྨྱན་ལན་རེ་རེ་བྱེད་པ་ལ་དགོངས་ཏེ། དེ་ལྟར་ལུང་གི་རྣམ་བཤད་ལས་གསུངས་པ་དེ་འཐད་ལྡན་དུ་བཟུང་ངོ་། ། བཞི་པ་ནི། ཆུ་ཚིགས་ཀྱིས་བྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་དམ་པ་གསུམ་གྱི་དབང་དུ་བྱས་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། དེའི་འཐབ་ཚིག་དང་པོ་ཉིད་ཀྱི་མོད་དང་། འོག་དང་། དུམ་པ་བཅད་པ་གསུམ་ལ་ནི་སྡུམ་བྱེད་ཅིང་མཐུན་པར་གྱུར་ན་ཉེས་བྱས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །འོ་ན་རྡེའུ་གཏོར་བ་དང་ཆོ་ག་བཏང་བའི་སྨྱན་བྱས་ན་ཅིར་འགྱུར་ན། སྔར་མི་ཉིད་ལ་མཐའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་མ་ཡིན་ཀྱང་ཞེས་སྦོམ་པོར་གསུངས་ལ། འཐབ་ཚིག་སྔ་མ་གཉིས་ལ་སྨྱན་བྱས་ན་ 6-364b ལྷག་མར་འགྱུར་ཏེ་ཆུང་མ་མིན་པར་བསྒྲགས་པ་ཉིད་ཀྱང་ངོ་། །ཞེས་པར་སྔར་བཤད་ཟིན་ཏོ། །དེ་རྣམས་ལ་ལྟུང་བ་ཆེ་ཆུང་རིམ་པ་གསུམ་འོང་བའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་མཐུན་པ་ཉམས་པའི་བྱེ་བྲག་སྟེ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་ལ་གཅུགས་པ་གསུམ་ཡོད་པ་ལས། གཅུགས་པ་ནི་རྣམ་པ་གསུམ་སྟེ། ཡིད་དུ་འོང་བའི་གཅུགས་པ་དང་། བྱ་བ་གཅིག་པའི་གཅུགས་པ་དང་། སྤྲོད་པ་ལ་ཕྱོགས་པའི་གཅུགས་པའོ། །འཐབ་ཚིག་དང་པོ་གསུམ་བྱས་པ་ན་ཡིད་དུ་འོང་བ་ཙམ་རྒྱུན་ཆད་པར་ཟད་ཀྱི་གཅུགས་པ་གཞན་མ་ཉམས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་དག་གི་སྡུམ་བྱས་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །རྡེའུ་གསུམ་གཏོར་བ་དང་། ཆོ་ག་བཏང་བ་ན་ཡིད་དུ་འོང་བ་དང་བྱ་བ་གཅིག་པ་གཉིས་ཀ་རྒྱུན་ཆད་པའི་ཕྱིར་དེ་དག་གིས་སྡུམ་བྱས་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །ཆུང་མ་མིན་པར་བསྒྲགས་པ་དང་། དྲིལ

【現代漢語翻譯】 如果說『調解』做了七次爭端解決，這與之前所說的相矛盾。從理智上講，做一次爭端解決，剩餘七個爭端解決是不合理的。因為從一開始就沒有達成一致，所以仍然處於不一致的狀態。通過七次爭端解決達成一致，然後又退回到不一致的狀態，這兩種情況僅僅是在不一致的本質上沒有區別。對於前者，做一次爭端解決，會產生一個剩餘；對於後者，做一次爭端解決，會產生七個剩餘，這是矛盾的。第二，駁斥論證：在《 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音，ṭīkā，註釋)》中，『即使後來只有一個論證』，上師們說，這是指相反的『一』。你提出的『爭端解決不同』作為論證是不確定的。即使爭端解決不同，如果不產生七個不同的剩餘，又有什麼矛盾呢？例如，即使不給予、拿取和偷聽不同，也被說成是一個『粗罪』，而不是產生七個『粗罪』。因此，在『具有生命』等情況下，據說會產生七個剩餘的墮落，這是指對七個爭端解決中的每一個都進行爭端解決。因此，從經文的解釋中可以看出，這是合理的。 第四，如果以『水時』給予等三種誓言為準，那麼在《 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音，ṭīkā，註釋)》中說：『如果對第一個爭端解決的瞬間、之後和分割的部分進行調解並達成一致，那麼這本身就是一種過失』。那麼，如果扔石頭和舉行儀式來進行爭端解決，會怎麼樣呢？之前已經說過，『即使以前不是最終的作者』，這也是一種『粗罪』。如果對前兩個爭端解決進行爭端解決，就會變成剩餘，即宣佈不是妻子。對於這些，產生三種不同程度的墮落的原因是誓言破裂的差異。在《分別解脫經釋》中說：『對於男人和女人，有三種依戀，即令人愉悅的依戀、行為一致的依戀和傾向於給予的依戀。』如果做了前三個爭端解決，只會斷絕令人愉悅的依戀，而其他依戀沒有破裂。如果對這些進行調解，就會變成過失。如果扔三個石頭和舉行儀式，令人愉悅的依戀和行為一致的依戀都會斷絕，因此對這些進行調解就會變成粗罪。宣佈不是妻子和...

【English Translation】 It is said that 'mediation' was done seven times, which contradicts what was said before. Logically, doing one mediation and generating seven remaining mediations is unreasonable. Because there was no agreement from the beginning, it remains in a state of disagreement. Achieving agreement through seven mediations and then reverting to a state of disagreement, there is no difference between these two situations merely in the essence of disagreement. For the former, doing one mediation produces one remainder; for the latter, doing one mediation produces seven remainders, which is contradictory. Second, refuting the argument: In the टीका (Tibetan, Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, meaning commentary), 'Even if there is only one subsequent argument,' the lamas say that this refers to the 'one' of opposition. Your argument that 'different mediations' is uncertain. Even if the mediations are different, what contradiction is there if it does not generate seven different remainders? For example, even though not giving, taking, and eavesdropping are different, they are said to be one 'gross offense,' not generating seven 'gross offenses.' Therefore, in the case of 'having life,' etc., it is said that seven remaining transgressions arise, which refers to doing one mediation for each of the seven mediations. Therefore, it is reasonable to hold that what is said in the explanation of the scripture is valid. Fourth, if we take the three vows of giving by 'water clock,' etc., as the standard, then in the टीका (Tibetan, Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, meaning commentary) it says: 'If mediation and agreement are reached on the moment, after, and divided parts of the first mediation, then it is itself a transgression.' Then, what happens if mediation is done by throwing stones and performing rituals? It has been said before that 'even if one was not the ultimate actor before,' it is a 'gross offense.' If mediation is done on the first two mediations, it becomes a remainder, that is, declaring that one is not a wife. The reason why these produce three different degrees of transgression is the difference in the breaking of vows. In the Explanation of the Pratimoksha Sutra, it says: 'For men and women, there are three attachments: pleasing attachment, attachment of consistent behavior, and attachment inclined to giving.' If the first three mediations are done, only the pleasing attachment is severed, and the other attachments are not broken. If these are mediated, it becomes a transgression. If three stones are thrown and rituals are performed, both the pleasing attachment and the attachment of consistent behavior are severed, so mediating these becomes a gross offense. Declaring that one is not a wife and...

---

་བསྒྲགས་པ་ན་ཡིད་དུ་འོང་བ་དང་བྱ་བ་གཅིག་པ་དང་སྤྲོད་པ་ལ་མངོན་པར་ཕྱོགས་པ་དང་གསུམ་ཀ་རྒྱུན་ཆད་པའི་ཕྱིར་དེ་དག་གི་སྡུམ་བྱས་ན་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་འགྱུར་རོ། །ཅིའི་ཕྱིར་སྐྱེས་པ་འདི་མི་སྤྲད་ཅེའམ། ཅིའི་ཕྱིར་བུད་མེད་འདི་མི་སྤྲད། ཅིའི་ཕྱིར་སྐྱེས་པ་འདི་གྱོས་པོའི་གན་དུ་ཕར་ལ་མི་འགྲོ། ཅིའི་ཕྱིར་བུད་མེད་འདི་གྱོས་པོའི་གན་དུ་ཚུར་ལ་མི་དཀྲི་ཞེས་ཟེར་བ་དག་ཀྱང་ཉེས་བྱས་སོ། །སྨྱན་བྱེད་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་རྣམ་པར་འབྱེད་པའོ། ། གཉིས་པ་ལ། སེལ་བ་སྦོམ་པོར་བསྟན་པ་དང་། །སེལ་བ་ཉེས་བྱས་སུ་བསྟན་ཏོ། ། 說重墮除離 དང་པོ་ནི། མངལ་ན་གནས་པ་དང་ཞེས་པ་སྦྲུམ་མའི་མངལ་ན་ཡོད་པ་གཉིས་ལ་དེ་གཉིས་ཕོ་དང་མོ་ཡིན་ན་ཁྱོ་ཤུག་ཏུ་སྡུས་ཤིག །ཅེས་པའོ། །མེད་པ་དང་ཞེས་པ་བུས་པ་མངལ་ན་ཡང་མེད་པ་ལ་ད་གཟོད་བུ་ཕོ་དང་བུ་མོ་བྱུང་ན་སྡུས་ཤིག །ཅེས་པའོ། །ངེས་པ་དང་ཞེས་པ་དགེ་སློང་མ་འཁྲིག་པ་སྤང་བར་ངེས་པ་ལྟ་བུའོ། །མི་བསྟེན་པ་དང་ཞེས་པ་ཕོ་མོའི་དབང་པོ་མེད་པ་སྟེ་ཟ་མ་དང་མ་ནིང་འཁྲིག་པ་བསྟེན་མི་ནུས་པའོ། །ཉོས་པ་ 6-365a དང་ཞེས་པ་འགྲེལ་ཆུང་ལས། བྲན་དུ་ཉོས་ཏེ་རིན་བྱིན་པ་ལས་བསྡུས་པར་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཉོས་པ་ནི་རིན་གྱིས་ཐོབ་པ་སྟེ་དེ་དག་གི་སྨྱན་བྱེད་པ་ཡང་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་བཤད་དེ། ཆུང་མ་ཉིད་དུ་རིན་ཆས་ཉོས་ཟིན་ཀྱང་ལུས་མ་སྤྲད་པའི་སྨྱན་བྱེད་ན་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་རིགས་སོ། །བི་མ་ལས། བྲན་དུ་ཉོས་ཏེ་རིན་བྱིན་པ་ལས་བསྡུས་པའང་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་སོ། །རིན་ཆས་ཉོས་ཤིང་ལུས་ཀྱང་ཕྲད་ན་ནི་རིན་ཆེས་ཉོས་པའི་ཆུང་མ་ལ་འཐབ་སྟེ། དགག་བྱ་ཆེར་གྱུར་པ་ན་ཡང་དེའི་སྨྱན་བྱས་པ་ཉེས་བྱས་ལས་མི་འབྱུང་སྟེ། དེའི་དང་པོ་གསུམ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །འདི་ཡང་དམ་པ་གསུམ་གྱི་དབང་དུ་བྱས་པའོ། །མཐུན་པ་དང་། ཞེས་བདག་པོ་ཉིད་མ་ཡིན་པས་མཛའ་ན་མོ་ཉིད་དུ་ལན་བཞི་ཕྲད་པ་མཐུན་པར་གྱུར་པའི་སྨྱན་བྱས་ན་སྦོམ་པོ་སྟེ། ཊཱི་ཀས་ཁུངས་སུ་དྲངས་པའི་ལུང་ཞུ་བ་ལས། ལན་གྲངས་མང་པོ་ལས་ལྷག་པ་ལ་སྤྲིང་བ་མནོས་ཏེ་ཕྲིན་ཕར་སྐྱེལ་ཚུར་སྐྱེལ་བགྱིས་ན་ལྟུང་བ་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ལན་གྲངས་མང་པོ་ལས་ལྷག་པ་ནི་ལན་གྲངས་བཞི་ཡན་ཆད་དེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ལན་གྲངས་གསུམ་ལས་ལྷག་པ་ནི་བཞི་པ་སྟེ་ཞེས་བཤད་པ་དང་། གསུམ་ལ་མང་པོའི་སྒྲ་འཇུག་ཅིང་གསུམ་ལས་ལྷག་པ་བཞི་ཡན་ཆད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གསུམ་ལ་མང་པོའི་སྒྲ་འཇུག་པ་ནི་བསྔོས་བསྒྱུར་གྱི་སྐབས་ཀྱི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། གཅིག་ལ་བསྔོས་པར་བསྒྱུར་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ། །གཉིས་ལ་བསྔོས་པ་ལ་ནི་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ། །མང་པོ་ལ་བསྔོས་པ་བསྒྱུར་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་ད

【現代漢語翻譯】 當宣告時，由於悅意、行為一致和給予這三者都已中斷，因此如果對它們進行調解，根本罪就會完成。為什麼要說『這個人不給』呢？為什麼要說『這個女人不給』呢？為什麼要說『這個人不往岳父家去』呢？為什麼要說『這個女人不來岳父家』呢？』這些也都是輕罪。這是對調解者的僧殘罪的辨別。 第二部分包括：顯示粗略的排除，以及顯示排除是輕罪。 說重墮除離 第一部分是：『住在胎中』是指對於住在孕婦胎中的兩個生命，如果這兩個是男性和女性，就把他們撮合為夫妻。『沒有』是指即使胎中沒有生命，如果後來生了男孩和女孩，就把他們撮合為夫妻。『確定』是指比如比丘尼確定要斷絕性行為。『不依止』是指沒有男女性器官，即黃門和非男非女不能依止性行為。『買』，根據《釋論》，『作為奴隸買來並支付了價錢，從中撮合是粗罪』。《 टीका 》中說：『買是指用價格獲得，對他們的調解也是粗罪』。即使已經用價格買來了妻子，但如果還沒有交付身體就進行調解，也是粗罪。在《毗奈耶經》中說：『作為奴隸買來並支付了價錢，從中撮合也是粗罪』。如果用價格買了並且身體也結合了，那麼與用價格買來的妻子發生爭執，當成為更大的遮止對像時，對其進行調解也不會產生輕罪，因為前面三種情況都說是輕罪。這也要從三位聖者的角度來理解。『同意』，因為不是自己的主人，如果作為朋友四次相遇並達成一致，對其進行調解是粗罪。正如《 टीका 》引用的經文中所說：『如果多次傳遞資訊，傳遞來傳遞去，會犯什麼罪？會犯粗罪』。多次是指四次以上。正如《 टीका 》中所說：『超過三次就是第四次』，並且三包含多重含義，超過三就是四次以上。三包含多重含義，這在《發願迴向分別論》中有提到：『如果迴向給一個人，會犯捨墮罪。如果迴向給兩個人，會犯捨墮罪。如果迴向給很多人，會犯捨墮罪』。

【English Translation】 When it is proclaimed, because the agreeable, the acting alike, and the giving are all cut off, therefore if one mediates for them, the root offense will be completed. Why say, 'This man does not give'? Why say, 'This woman does not give'? Why say, 'This man does not go to the father-in-law's house'? Why say, 'This woman does not come to the father-in-law's house'?' These are also minor offenses. This is the distinction of the Sanghadisesa offense for mediators. The second part includes: showing the gross exclusion, and showing that the exclusion is a minor offense. Saying heavy fall removal separation The first part is: 'Residing in the womb' refers to the two lives residing in the womb of a pregnant woman, if these two are male and female, then bring them together as husband and wife. 'Not existing' means that even if there is no life in the womb, if a boy and a girl are born later, then bring them together. 'Certain' refers to, for example, a Bhikshuni being certain to abstain from sexual intercourse. 'Not relying' refers to those who do not have male or female sexual organs, that is, eunuchs and hermaphrodites cannot rely on sexual intercourse. 'Buying', according to the commentary, 'Buying as a slave and paying the price, mediating from this is a gross offense'. The 《 टीका 》 says: 'Buying means obtaining with a price, mediating for them is also a gross offense'. Even if a wife has already been bought with a price, but if the body has not yet been handed over, mediating is a gross offense. In the 《 Vinaya 》 it says: 'Buying as a slave and paying the price, mediating from this is also a gross offense'. If one buys with a price and the body is also united, then arguing with the wife bought with a price, when it becomes a greater object of prohibition, mediating for it will not produce a minor offense, because the first three situations are said to be minor offenses. This should also be understood from the perspective of the three noble ones. 'Agreeing', because one is not one's own master, if as friends they meet four times and reach an agreement, mediating for it is a gross offense. As the scripture quoted by the 《 टीका 》 says: 'If one repeatedly sends messages, sending them back and forth, what offense will be committed? A gross offense will be committed'. Repeatedly means more than four times. As the 《 टीका 》 says: 'More than three times is the fourth time', and three contains multiple meanings, more than three is four times or more. Three contains multiple meanings, as mentioned in the 《 Dedication and Transference Differentiation 》: 'If one dedicates to one person, one commits a Nissaggiya Pacittiya offense. If one dedicates to two people, one commits a Nissaggiya Pacittiya offense. If one dedicates to many people, one commits a Nissaggiya Pacittiya offense'.

---

ོ། །དགེ་འདུན་ལ་བསྔོས་པ་བསྒྱུར་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འོ་ན་ཞུ་འགྲེལ་དུ་ཁུངས་དྲངས་པའི་ལུང་ཞུ་བ་ལས་ནི། ལན་གསུམ་ཕྲད་པ་ལ་ཕྲིན་སྐྱེལ་ཅིང་ཕྱིར་སྐྱེལ་ 6-365b བར་བགྱིད་ན་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། ཕྲིན་སྐྱེལ་བ་ཙམ་ན་སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བ་ལ་དགོངས་ཞེས་བརྗོད་དོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས་ནི་ལན་གསུམ་ནི་སྔར་ཕྲད་ཟིན་ལ་ལན་བཞིའི་ཚེ་དགེ་སློང་གིས་སྨྱན་བྱས་ཏེ་བསྡུས་པ་ནི་སྦོམ་པོའོ། །ཞེས་སོ། །དེ་ནི་བཞི་པ་ཡན་ཆད་ལན་གསུམ་ཞུགས་པ་མི་མཐུན་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །བདག་གི་སྨྱན་བྱེད་པ་ནི་སྦོམ་པོའོ། །དེ་ཡང་བདག་གི་སྨྱན་བྱས་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་མི་བསྐྱེད་པ་ནི་སྤྲད་པར་བྱ་བ་དེ་བདག་ལས་ཐ་དད་པ་ཞིག་དགོས་པ་ལས་དེ་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར། བདག་གི་སྨྱན་བྱེད་པ་ལ་ནི་ཕྲིན་གསུམ་མི་ཚང་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། འདི་ལ་ནི་ཕར་བསྐྱལ་བ་འབའ་ཞིག་ཡོད་ཀྱི་ནོད་པ་དང་ཚུར་བསྐྱལ་བ་ནི་མེད་དོ། །ཞེས་སོ། །ཕྲད་ན་ནི་འདི་ལ་ཕམ་པར་འགྱུར་རོ། །ཕམ་པའི་དུས་ན་སྨྱན་བྱེད་དེའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་གོ་སྐབས་མེད་པས་སྦོམ་པོ་འདི་གསུངས་སོ་ཞེས་ཞུ་འགྲེལ་ལས་བཤད་དོ། །སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་བརྡ་སྐད་སྦྱར་ཟིན་པ་ཉིད་ན་དེས་དེ་མཐོང་ནས་བུད་མེད་ཅིག་མཐོང་ངམ་ཞེས་དགེ་སློང་ལ་འདྲི་བ་ལ། རྩིག་པ་འདིའི་དྲུང་ན་འདུག་གོ་ཞེས་སྟོན་ན་སྦོམ་པོའོ། །ཁྱོད་ཀྱིས་དར་འཐབ་ཀྲོལ་གྱིས་ཤིག །ཁོ་བོས་བུ་མོ་དབྲོག་གོ་ཞེས་ཟེར་བའི་ཕྲིན་དགེ་སློང་གིས་བསྐྱལ་ཏེ་འཐབ་ཀྲོལ་གྱིས་བུ་མོ་འཕྲོག་ཏུ་འཇུག་ན་སྦོམ་པོའོ། །ཆུང་མ་འདི་ཉོས་ཤིག་ཅེས་པའམ། མིང་ནས་སྨོས་ཏེ་བུད་མེད་ཆེ་གེ་མོ་ཞིག་ཉོས་ཤིག་ཅེས་ཟེར་ན་སྦོམ་པོའོ། །འདི་དང་མདོ་གོང་མ་གཉིས་ཀྱང་ལྷག་མ་མི་བསྐྱེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཕྲིན་གསུམ་མ་ཚང་བ་ལས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། མིང་ནས་མ་སྨོས་པར་བུད་མེད་ཉོས་ཤིག་ཅེས་ཟེར་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །འདི་དང་འདིའི་མདོ་གོང་མ་གཉིས་སྦྱོར་བ་གསལ་མི་གསལ་གྱིས་ལྟུང་བ་ཆེ་ཆུང་དུ་གྱུར་པ་འདྲ་བར་སྣང་ཡང་ 6-366a དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ཏེ། བརྡ་དང་མཚན་མ་རྣམས་ནི་ཚིག་ཉིད་དང་འདྲའོ་ཞེས་གསུངས་པས། སྨྱན་བྱེད་པ་ལ་སྦྱོར་བ་གསལ་མི་གསལ་གཉིས་དགག་བྱ་ལ་ཁྱད་པར་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདིར་སྨྱན་བྱེད་པའི་ཀུན་སློང་ཡོད་མེད་ཀྱིས་ལྟུང་བ་ཆེ་ཆུང་དུ་བཞག་སྟེ། སྨྱན་བྱེད་པའི་ཀུན་སློང་ཡོད་ན་ཆུང་མའམ་བུད་མེད་ཆེ་གེ་མོ་ཞིག་ཉོས་ཤིག་ཅེས་ཟེར་ན་སྦོམ་པོའོ། །སྨྱན་བྱེད་པའི་ཀུན་སློང་མེད་པར་བུད་མེད་ཉོས་ཤིག་ཅེས་ཟེར་ན་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་སོ། །ཞུ་འགྲེལ་ལས། བུད་མེད་ཆེ་གེ་མོ་ཞིག་ཉོས་ཤིག་ཅེས་ཟེར་ན་སྦོམ་པོར་གསུངས་པ་ནི་སྤྲད་པར་བྱ་བའི་ཆེ

【現代漢語翻譯】 如果將（財物）奉獻給僧團卻被挪用，這屬於墮落行，佛是這麼說的。如果像《釋經》中引用的那樣，請求三次，傳遞資訊並來回傳遞，會怎麼樣呢？會變成粗罪。這是否矛盾呢？（答：）僅僅是傳遞資訊，指的是促成結合的粗罪。在《小疏》中說：『三次是指之前已經接觸過，如果第四次由比丘從中調解而結合，那就是粗罪。』這與『第四次以上，三次介入是不一致的』相矛盾。我親自調解是粗罪。而且，如果我親自調解，就不會產生僧殘罪，因為需要一個與我不同的對象來促成結合，但這個條件不滿足。對於我親自調解的情況，三次資訊傳遞是不完整的。正如《 टीका 》中所說：『對於這種情況，只有單方面的傳遞，沒有接受和返回。』如果結合，就會犯波羅夷罪。在犯波羅夷罪時，沒有調解者產生僧殘罪的機會，所以才說了這個粗罪，這是《釋經》中說的。如果男女雙方已經約定好，比丘看到后問：『你看到一個女人了嗎？』如果（男子）回答說：『她在墻邊。』這就是粗罪。『你用武力搶奪吧！我來搶走那個女孩。』如果比丘傳遞這樣的資訊，並促成用武力搶走女孩，那就是粗罪。『買下這個妻子吧！』或者指名道姓地說：『買下某個女人吧！』這就是粗罪。這一個例子和前面的兩個例子，都因為三次資訊傳遞不完整，所以沒有產生僧殘罪。 第二種情況是：如果沒有指名道姓，只是說『買個女人吧！』這就是惡作罪。這種情況和前面的兩種情況，似乎因為促成結合的明顯與否而導致罪行的大小不同，但事實並非如此。因為約定和暗示與語言本身沒有區別。因此，對於調解行為，促成結合的明顯與否，對於需要禁止的行為來說，沒有區別。在這裡，根據是否有調解的意圖來區分罪行的大小。如果有調解的意圖，說『買個妻子吧！』或者『買某個女人吧！』這就是粗罪。如果沒有調解的意圖，只是說『買個女人吧！』這就是學習戒律的惡作罪。《釋經》中說，『說買某個女人吧！』是粗罪，指的是需要促成結合的。

【English Translation】 It is said that if one dedicates (property) to the Sangha (community of monks) and it is misappropriated, it is a downfall. If, as quoted in the commentary, one requests three times, conveys messages back and forth, what will happen? It will become a gross offense. Does this contradict? (Answer:) Merely conveying messages refers to the gross offense of facilitating union. In the 'Small Commentary,' it says: 'Three times refers to having already been in contact before; if a bhikshu (monk) mediates and unites them on the fourth time, that is a gross offense.' This contradicts 'From the fourth time onwards, three interventions are inconsistent.' My own mediation is a gross offense. Moreover, if I mediate myself, a Sanghadisesa (formal meeting of the Sangha) offense will not arise, because there needs to be an object different from myself to facilitate the union, but this condition is not met. For my own mediation, the three messages are incomplete. As the Tika (commentary) says: 'In this case, there is only a one-way transmission; there is no receiving and returning.' If there is union, it will become a Parajika (defeat). When a Parajika offense is committed, there is no opportunity for a mediator to create a Sanghadisesa offense, so this gross offense is spoken of, as said in the commentary. If a man and woman have already agreed, and the bhikshu sees it and asks, 'Did you see a woman?' If (the man) replies, 'She is by the wall,' that is a gross offense. 'You seize her by force! I will steal the girl.' If the bhikshu conveys such a message and facilitates the forceful seizure of the girl, that is a gross offense. 'Buy this wife!' or naming her, 'Buy such and such a woman!' that is a gross offense. This example and the previous two examples do not result in a Sanghadisesa offense because the three messages are incomplete. The second case is: If one does not name her but simply says, 'Buy a woman!' that is a Dukkrata (wrongdoing). This case and the previous two cases seem to differ in the severity of the offense depending on whether the facilitation of union is clear or unclear, but that is not the case. Because agreements and hints are no different from language itself. Therefore, for the act of mediation, whether the facilitation of union is clear or unclear makes no difference for the actions that need to be prohibited. Here, the severity of the offense is distinguished by whether there is an intention to mediate. If there is an intention to mediate, saying 'Buy a wife!' or 'Buy such and such a woman!' that is a gross offense. If there is no intention to mediate, simply saying 'Buy a woman!' that is a Dukkrata of the training precepts. The commentary says that 'Saying to buy such and such a woman!' is a gross offense, referring to the need to facilitate union.

---

ད་དུའོ། །བུད་མེད་ཉོས་ཤིག་ཅེས་ཟེར་ན་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་པ་ནི་སྤྲད་པར་བྱ་བའི་བསམ་པ་མེད་ན་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱ་སྟེ་ཞེས་བཤད་དོ། །རྙེད་མོད་ཅེས་ཟེར་བ་ཡང་ཉེས་བྱས་སོ། །དེ་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ཁ་ཅིག་ལས། སྐྱེས་པས་བུད་མེད་དང་བརྡ་བགྱིས་པ་ན་དགེ་སློང་དེར་འོངས་ནས་འདི་སྐད་ཅེས། རྙེད་མོད་ཅེས་མཆི་ན་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཞེས་བཤད་དོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་ནི་ལུང་གི་ཡི་གེ་ནོར་བ་འདྲ་སྟེ་ཉེས་བྱས་སུ་རིགས་པར་སྣང་ནས་སློབ་དཔོན་གྱིས་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་མདོར་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །འོན་ཀྱང་ལུང་ཡི་གེ་མ་ནོར་ཏེ། སྨྱན་བྱེད་པ་ལ་སྦྱོར་བ་གསལ་མི་གསལ་གཉིས་དགག་བྱ་ལ་ཁྱད་པར་མེད་པས་ན་སྨྱན་བྱེད་པའི་ཀུན་སློང་ཡོད་ན་ལུང་ལས་སྦོམ་པོར་གསུངས་པ་དེ་འཐད་ཀྱི། མདོ་རྩ་བར་ཉེས་བྱས་སུ་བསྟན་པ་ནི་སྨྱན་བྱེད་པའི་ཀུན་སློང་མེད་པར་རྙེད་མོད་ཅེས་སྨྲ་ན་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པ་ལ་དགོངས་སོ་ཞེས་བླ་མ་རྣམས་གསུང་ངོ་། །སྨྱན་བྱེད་པ་ཞུ་བའི་སྐབས་སོ། ། གསུམ་པ་ལ། སྐབས་འདིར་གཏོགས་ཀྱི་སྦོམ་པོ་བསྟན། །སྐབས་གཞན་གཏོགས་པའི་སྦོམ་པོ་བརྗོད། ། 6-366b སྐབས་གཞན་གཏོགས་པའི་ཉེས་བྱས་སོ། ། 說此中重罪 དང་པོ་ནི། སྔར་བུ་མོ་བྱིན་ཟིན་པ་ལས་ཕྱིས་དོར་བྱས་པ་དེ་གཡོ་བྱས་ཏེ་མ་བྱིན་པར་དགེ་སློང་གིས་ཕྲིན་བྱས་ཏེ་སྤྲད་པས་ནི་ཕྲད་ན་སྦོམ་པོའོ། །དགེ་འདུན་ལ་མཆོད་སྟོན་གསོལ་བ་ལ་སོགས་པ་ཆོས་ཀྱི་ཕུང་པོ་བསོད་ནམས་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་སྔོན་དུ་བཏང་སྟེ། དགེ་སློང་གིས་བུད་མེད་ཀྱི་གན་དུ་ཁྱིམ་བདག་བོས་པས་ཕྲད་ན་སྦོམ་པོའོ། །ཊཱི་ཀར། འདིར་གཞུང་ནི་འཕགས་པ་ཁྱིམ་བདག་ཆེ་གེ་མོ་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་ཚུར་ཤོག་ཅེས་སྨྲ་ནུས་སམ། དེས་སྨྲས་པ། གལ་ཏེ་ཁྱོད་དགེ་འདུན་ལ་ཆོས་སྟོན་བྱེད་པར་ལྟ་ན་ནུས་ཏེ་དེས་དེ་འབོད་དོ། །དེས་དེ་ལ་རྒྱུ་བྱིན་པ་དང་། རྒྱུ་ནི་གཡོ་སྒྱུའི་རྒྱུའོ། །དགེ་སློང་དེས་མཆོད་སྟོན་བཤམས་ནས་ཁྱིམ་བདག་དེ་འབོད་པ་བཏང་བ་དང་། དེ་གཉིས་ཕྲད་པར་གྱུར་ནས་དགེ་སློང་དེ་འགྱོད་པ་སྐྱེས་པ་དང་། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། ། 說屬別重罪 གཉིས་པ་ནི། ཆོས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ལས་དོན་གཞན་བདག་ཉིད་ཀྱི་ཟན་སྦྱོར་བ་ལ་སོགས་པའི་ཆེད་དང་ལྡན་པས་ཀྱང་སྦོམ་པོའོ། །མདོ་འདི་དང་གོང་མ་གཉིས་ཀྱིས་ལྷག་མ་མི་བསྐྱེད་པ་ནི་ཕྲིན་གསུམ་མ་ཚང་བས་སོ། ། 屬別惡作 གསུམ་པ་ནི། རྡེག་པའི་སྐབས་ལས་གཞན་ལ་ཡང་བརྡེག་པར་མི་བྱའོ། །རྡེག་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བྱ་བས་ཞེ་སྡང་དང་། རྒོད་བག་གི་བསམ་པ་དང་། སྨྱན་བྱེད་པར་འདོད་པའི་སྐྱོན་ཆགས་པ་མེད་པར་དགེ་སློང་གིས་ཁྱིམ་བདག་གི་རྒྱབ་ཏུ་ཁུ་ཚུར་བསྣུན་པ་ལྟ་བ་ལྟ་བུ་

【現代漢語翻譯】 再說，如果說『買個女人來』，說是違犯學處的罪過，要知道這是指沒有給予的意圖。如果說『找到了』，也是一種罪過。有些律經中說：如果男子與女子約定，比丘來到他們那裡說：『找到了嗎？』會怎麼樣？答：會犯重罪。論疏中說：這似乎是律經的文字有誤，因為看起來像是犯了罪過，所以阿阇梨簡略地說這是罪過。然而，律經的文字沒有錯誤，因為為他人作媒，無論是否明確表達意圖，在禁止的行為上沒有區別，所以如果存在作媒的動機，律經中說犯重罪是合理的。而在根本律中說犯輕罪，是指在沒有作媒的動機下說『找到了』，這是指產生了違犯學處的罪過，上師們是這麼說的。這是關於作媒的情況。 第三部分： 說此中重罪 第一種情況是：先前已經給予的女子後來被拋棄，這是欺騙行為，沒有給予，比丘作為使者促成此事，如果發生關係，則犯重罪。爲了供養僧眾、舉辦宴請等，以佛法和功德為理由，比丘邀請施主到女子那裡，如果發生關係，則犯重罪。論疏中說：這裡，經文是說，『尊貴的施主，你能否這樣說：過來吧？』他說：『如果爲了你向僧眾說法，我就可以說。』於是他邀請了那個人。他給了那個人財物，而財物是欺騙的手段。比丘準備了供養和宴請，並派人邀請了那位施主，兩人相遇后，比丘感到後悔，世尊說：『會犯重罪。』 說屬別重罪 第二種情況是：爲了佛法之外的其他目的，例如爲了自己的食物等，也犯重罪。這部經和前面的兩部經沒有產生殘罪，是因為三個使者的條件不完備。 屬別惡作 第三種情況是：除了毆打的情況外，也不應該毆打他人。如果毆打，則會犯輕罪。也就是說，在沒有嗔恨、掉舉和想要作媒等過失的情況下，比丘用拳頭推施主的背部等行為。

【English Translation】 Furthermore, if one says, 'Buy a woman,' it is said to be a transgression of the training, and it should be understood that this refers to when there is no intention to give. If one says, 'Found one,' that is also a transgression. Some Vinaya texts say: If a man and a woman make an agreement, and a bhikshu comes to them and says, 'Have you found one?' what happens? Answer: It becomes a grave offense. The commentary says: It seems that the text of the Vinaya is mistaken, because it seems like a transgression, so the acharya briefly said it was a transgression. However, the text of the Vinaya is not mistaken, because there is no difference in the prohibited actions for acting as an intermediary, whether the intention is expressed clearly or not. Therefore, if there is a motive for acting as an intermediary, it is reasonable that the Vinaya says it is a grave offense. But when the root Sutra says it is a minor offense, it refers to saying 'Found one' without the motive of acting as an intermediary, which means generating a transgression of the training, so the lamas say. Third part: Saying grave offenses in this context The first case is: If a girl who was previously given away is later abandoned, which is a deceptive act, and not given, and the bhikshu acts as a messenger to facilitate this, if they meet, it is a grave offense. In order to make offerings to the Sangha, hold feasts, etc., using Dharma and merit as reasons, if a bhikshu invites a householder to a woman's place, if they meet, it is a grave offense. The commentary says: Here, the text says, 'Venerable householder, can you say, Come here?' He says, 'If it is for you to teach the Dharma to the Sangha, I can say it.' So he invites that person. He gives that person wealth, and the wealth is a means of deception. The bhikshu prepares offerings and feasts and sends an invitation to that householder, and after the two meet, the bhikshu feels regret, and the Blessed One says, 'It becomes a grave offense.' Saying grave offenses of a different category The second case is: For purposes other than Dharma, such as for one's own food, etc., it is also a grave offense. This Sutra and the previous two do not generate residual offenses because the three messenger conditions are not complete. Minor offenses of a different category The third case is: One should not strike others except in the case of striking. If one strikes, it becomes a minor offense. That is to say, without faults such as anger, agitation, and wanting to act as an intermediary, if a bhikshu pushes a householder's back with his fist, etc.

---

སེམས་ཅན་ལ་བསྣུན་པ་ཡང་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བར་མ་འཕངས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་འཕངས་པ་ཡིན་ནོ། །མདོ་འདི་འདིར་འབྱུང་བ་ནི་ཇི་སྐད་དུ། ཁྱིམ་བདག་གིས་བུད་མེད་ལ་སྨྲས་པ་ཁོ་བོ་ལ་སྐབས་ཕྱེས་ཤིག །དེས་སྨྲས་པ་ཁོ་མོ་མ་ཁོམ་མོ། །སྨྲས་ 6-367a པ་ཁྱོད་དུས་གང་གི་ཚེ་ཁོམ་པར་འགྱུར་བ་དེ་ཁོ་བོས་ཇི་ལྟར་ཤེས་པར་བྱ། སྨྲས་པ་ཁོ་མོའི་ཁྱིམ་ན་དགེ་སློང་ཁྱིམ་དུ་ཉེ་བར་འགྲོ་བ་ཡོད་དེ། དེས་ཁྱོད་ཀྱི་རྒྱབ་ཏུ་ཁུ་ཚུར་བསྣུན་པར་བྱེད་པ་ནའོ། །དེ་ནས་དགེ་སློང་དེ་ཁྱིམ་དེར་ཞུགས་པ་ན་དེ་ལ་བུད་མེད་དེས་སྨྲས་པ། འཕགས་པའི་ཁྱིམ་བདག་ཆེ་གེ་མོའི་རྒྱབ་ཏུ་ཁུ་ཚུར་བསྣུན་ནུས་སམ། དེ་ནུས་སོ་ཞེས་སྨྲས་ཏེ། དེ་སོང་ནས་ཁྱིམ་བདག་དེའི་རྒྱབ་ཏུ་ཁུ་ཚུར་བསྣུན་པ་དང་། དེས་སྨྲས་པ་བཙུན་པ་ལེགས་སོ་ལེགས་སོ་དོན་གྲུབ་བོ། །དེས་སྨྲས་པ་འདི་ཅི་ཞིག་ཡིན། སྨྲས་པ་བརྡའོ། །དགེ་སློང་དེ་འགྱོད་པ་སྐྱེས་པ་དང་། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། དགེ་འདུན་ལྷག་མར་མི་འགྱུར་ཏེ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །སྨྱན་བྱེད་པ་འདུལ་བྱེད་དག་གོ། འདིར་སྨྲས་པ། གང་ཤར་དེས་ཆོག་འདི་ནི་སྐར་མདའི་གཡོག་འཁོར་དང་། །མཚུངས་པར་གདུང་བ་དྲག་པོའི་གྲོགས་ཡིན་རིང་ནས་དོར། །འཁྲུལ་པ་ཆོས་སྐུར་ལྟ་བའི་དུག་སྦྲུལ་གྱིས་འཁྱུད་པའི། །ཡོངས་འཛིན་གྲིབ་བསིལ་རྩུབ་མོ་ངེས་པར་སྤོང་བར་གྱིས། །བདག་གིས་འདུལ་བའི་ཆོས་འདི་གཏིང་ནས་ལྷོངས། །མདོ་སྡེའི་ཚུལ་ལ་བློ་གྲོས་ཤིན་ཏུ་བཟང་། །མ་མོ་གཙུག་ལག་རྣམས་ལ་སྤོབས་པ་བརླིང་། །དེ་ཚེ་ཆོས་ཀྱི་མུ་གེ་བྱུང་བ་འགས། །ཕྲག་དོག་མེལ་ཚེའི་ཀུ་ཅོ་འབྱིན་ན་ཡང་། བླུན་པོའི་བློས་མྱོས་སྙིང་རྗེའི་གནས་ཉིད་ཡིན། །སྨྱན་བྱེད་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ།། །། 貪于外物 གཉིས་པ་ཕྱི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་ཆགས་པ་ལ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་དང་། ཞུ་བའི་ལུང་གིས་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། ཐུན་མོང་ཁང་པ་མཚོན་ཏེ་བསྟན། །ཐུན་མོང་མིན་པའི་ཁང་ཆེན་བརྗོད། ། 說一般房為例 དང་པོ་ལ། ཉེས་པ་མེད་པའི་གནས་ཀྱི་ཚད། ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །རྩིག་ཏུ་གནང་བའི་ཚད་བཟུང་བསྟན། །ཇི་ལྟར་བསླབ་ 6-367b པར་བྱ་བ་བརྗོད། །ལྟུང་བ་མེད་པ་བསྟན་པའོ། ། 無過處之量 དང་པོ་ལ་སྐབས་ཀྱི་དོན་ལ་སྦྱོར་བ་དང་། འདིས་མཚོན་ནས་གནས་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་རྣམས་སྤྱིར་གཏན་ལ་དབབ། ཞར་བྱུང་ནུབ་ལྷག་པར་ཉལ་བའི་ས་ཐག་གི་ཚད་གཏན་ལ་དབབ། ཁང་པ་ཁང་ཆེན་གྱི་ཁྱད་པར་གཏན་ལ་དབབ་པའོ། ། 依此中義 དང་པོ་ནི། སྤྱོད་ལམ་བཞི་པོ་འགྲེང་འཆག་ཉལ་འདུག་བཞི་ཤོང་བའི་སྣོད་མ་ཡིན་པ་བརྩིགས་པ་ཉིད་ལ་ནི་ཆོས་ཅན། འདི་ལ་ཁང་པ་ཁང་ཆེན་གྱི་བཅས་པ་ལས་འདས་པའི་ཉེས་ལྟུང་བསྐ

【現代漢語翻譯】 傷害眾生也會變成過失，這並非沒有影響，而是確實會變成過失。正如經中記載：一位戶主對一位婦女說：『請你給我一個機會。』她說：『我沒空。』戶主說：『我怎麼知道你什麼時候有空呢？』婦女說：『我家有個比丘經常來，他會朝你的背上打拳。』之後，那位比丘進入那戶人家，那婦女對他說：『尊者，你能朝某某戶主的背上打拳嗎？』比丘說：『我能。』然後他就去朝那位戶主的背上打了一拳。戶主說：『尊者，好極了，好極了，事情辦成了。』比丘問：『這是什麼意思？』戶主說：『這是暗號。』那位比丘感到後悔。世尊開示說：『不會構成僧殘罪，但會構成過失罪。』這就是（經文）所說的。調解者是調伏者。這裡說到：無論出現什麼，都以此為滿足，這就像彗星的侍從，是劇烈痛苦的朋友，應該遠遠拋棄。將錯覺視為法身的毒蛇所纏繞的上師，其陰影粗糙，必須捨棄。我所調伏的法，要從深處領會。對於經部的道理，智慧要非常敏銳。對於所有論典，要有堅定的信心。那時，法義的饑荒就會消除。即使嫉妒的火焰發出喧囂，被愚癡麻醉的心也是可憐憫的對象。調解者的僧殘罪啊！ 貪著外物 第二，對於外在享樂的貪著，通過律部的解釋和祈請的經文來闡述。 首先，展示共同的房屋，然後講述非共同的大房屋。 以一般房為例 首先，說明無過失之處的限度，以及犯戒的形態，然後說明允許建造的限度，以及如何學習，最後說明無犯戒的情況。 無過處之量 首先，將意義與具體情況結合起來，並通過此例，將所有由處所引起的犯戒行為普遍地確定下來。順便確定夜晚剩餘時間睡覺的距離限度，以及房屋和大型房屋的區別。 依此中義 首先，對於能夠容納行、住、坐、臥四種行為的場所，如果建造了不符合房屋和大型房屋規定的建築物，就會構成犯戒。

【English Translation】 Harming sentient beings also becomes a transgression; it is not without consequence, but indeed becomes a transgression. As it is stated in the Sutra: A householder said to a woman, 'Please give me an opportunity.' She said, 'I am not free.' The householder said, 'How will I know when you are free?' The woman said, 'There is a Bhikshu who often comes to my house, and he will punch you in the back.' Then, that Bhikshu entered that house, and the woman said to him, 'Venerable one, can you punch the householder so-and-so in the back?' The Bhikshu said, 'I can.' Then he went and punched that householder in the back. The householder said, 'Venerable one, excellent, excellent, the matter is accomplished.' The Bhikshu asked, 'What does this mean?' The householder said, 'It is a signal.' That Bhikshu felt remorse. The Blessed One declared, 'It will not constitute a Sanghavasesa offense, but it will constitute a transgression offense.' That is what (the text) says. Mediators are those who subdue. Here it is said: Whatever arises, be content with it; this is like the attendants of a comet, a friend of intense suffering, to be abandoned from afar. The Guru embraced by the poisonous snake of illusion, which views illusion as Dharmakaya, its rough shade must be abandoned. The Dharma that I have subdued, understand it from the depths. For the principles of the Sutras, wisdom should be very sharp. For all the Shastras, have unwavering confidence. At that time, the famine of Dharma will be eliminated. Even if the flames of jealousy make a clamor, the mind intoxicated by foolishness is an object of compassion. The Sanghavasesa of the mediator! Attachment to External Objects Second, regarding attachment to external enjoyments, it is explained through the explanation of the Vinaya and the Sutras of request. First, show the common house, then speak of the uncommon large house. Taking a general house as an example First, explain the limit of the place without fault, and the form of transgression, then explain the limit allowed for construction, and how to learn, and finally explain the situation without transgression. The Measure of No Fault First, combine the meaning with specific situations, and through this example, universally determine all transgressions arising from the place. Incidentally, determine the distance limit for sleeping during the remaining time of the night, and the difference between a house and a large house. According to this meaning First, for a place that can accommodate the four behaviors of walking, standing, sitting, and lying down, if a building is constructed that does not conform to the regulations of a house and a large house, it will constitute a transgression.

---

ྱེད་པ་མེད་དེ། འདི་ལ་ཁང་པ་ཁང་ཆེན་གྱི་ལྟུང་བར་མ་བཅས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་ས་གཞི་ལ་སྲོག་ཆགས་ཕྲ་མོ་ཡོད་པའམ་གཞན་གྱི་ལམ་སྲང་དོག་པ་ཉིད་དུ་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་སྤྱོད་ལམ་བཞིའི་སྣོད་མ་ཡིན་པའི་ཁང་པ་བརྩིགས་པ་ཆོས་ཅན། བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ཁང་པ་བརྩིགས་པ་ལ་བརྟེན་པའི་ཉེས་པ་ཡོད་པར་ཐལ། བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ཁང་པ་བརྩིགས་པ་དེ་གཞན་ལ་གནོད་པའི་དགག་བྱ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། ཁང་པ་བརྩིགས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་སྐབས་འདིར་གཏོགས་ཀྱི་ཉེས་པ་ཡོད་པར་ཐལ་ཟེར་རམ། ཁང་པ་བརྩིགས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་སྐབས་གཞན་དུ་གཏོགས་པ་གཞན་ལ་གནོད་འཚེ་བྱེད་པའི་ཉེས་པ་ཡོད་པར་ཐལ་ཟེར། དང་པོ་ལྟར་ན་ཁྱབ་པ་མེད་ཅིང་། གཉིས་པ་ལྟར་ན་འདོད་པ་ཡིན་ཏེ། རབ་ཏུ་བྱུང་བས་གཞན་ལ་གནོད་འཚེ་བྱེད་པ་དེ་སྐབས་གཞན་དུ་བཀག་པ་སྟེ། གཞན་ལ་མི་བདེ་བ་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། 此舉為例安立處所立總墮罪 གཉིས་པ་ནི། གནས་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་རྣམས་ཀྱི་སྐབས་སུ་གནས་དེ་སྤྱོད་ལམ་བཞིའི་སྣོད་མ་ཡིན་པ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། ལྟུང་མེད་དུ་འགྱུར་བ་གསུམ་སྟེ། སྤྱོད་ལམ་བཞིའི་སྣོད་མ་ཡིན་པ་བརྩིགས་པ་ལ་ཁང་པ་ཁང་ཆེན་གཉིས་ཀྱི་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བ་བཤད་ཟིན་ལ། 6-368a དེ་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་ན་རིམ་པ་ལྷག་པར་རྩིག་པ་ལ་ཡང་ལྟུང་བ་མེད་དེ། རིམ་པ་ལྷག་པར་རྩིག་པའི་སྐབས་ལས་སྤྱོད་ལམ་བཞི་ཤོང་བའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དེའི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། སྤྱོད་ལམ་བཞི་ཤོང་བ་མན་ཆད་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་བཤད་དེ། དེ་གཉིས་ལས་གཞན་པའི་སྐབས་སུ་ནི་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་རྩྭ་དང་ལོ་མའི་གདིང་བ་མ་བསྡུས་པར་འགྲོ་བ་དང་། གཙུག་ལག་ཁང་ནས་སྐྲོད་པ་ལ་སོགས་པ་དང་། གནས་གཅིག་ཏུ་ནུབ་ལྷག་པར་ཉལ་བ་ལ་སོགས་པ་སྟེ། གནས་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་རྣམས་ཀྱི་སྐབས་སུ་སྤྱིར་བཏང་དང་། དམིགས་བསལ་གཉིས་ལས། སྤྱིར་བཏང་ལ། སྤྱོད་ལམ་བཞི་མི་ཤོང་བའི་གནས་སུ་ནི་རང་གི་ལྟུང་བ་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་ཏེ། ནུབ་ལྷག་པར་ཉལ་བ་ལ་སོགས་ལ་ཤིང་ལྗོན་པའི་དྲུང་དང་། རྩིག་པའི་བར་དང་། ཚང་ཚིང་གི་དྲུང་དག་ནི་ཕྱེད་ཉིད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཐིབས་པོ་དང་བཅས་པ་དག་ཏུ་བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བ་ལ་ཡང་ངོ་། །ཞེས་གནས་མཚན་ཉིད་དང་མི་ལྡན་ན་ལྟུང་བ་ན་སྨད་དུ་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་སོ། །ནུབ་ལྷག་པར་ཉལ་བའི་སྐབས་སུ། ཊཱི་ཀ་ལས། དབྱེ་དགོན་པར་ནི་ལྷན་ཅིག་ཉལ་ཡང་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་དངོས་གཞིའི་ཉེས་མེད་དུ་བཤད་པའི་གནད་ཀྱིས་ཀྱང་ངོ་། །རིགས་པས་ཀྱང་ལྟུང་བ་འདི་རྣམས་ན་གནས་ལས་གྱུར་པ་ཡིན་ལ། སྤྱོད་ལམ་བཞི་མ་ཤོང་ན་དེར་ནུབ་ལྷག་ལ་སོགས་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་མི་བསྐྱེད་དེ། གནས་ཚད་དང་ལྡན་པའི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར། གལ་ཏེ་གནས་ད

【現代漢語翻譯】 因為這裡沒有犯下建造房屋或大房屋的墮罪。那麼，如果地面上有小動物，或者道路狹窄，持戒比丘建造的不是四種行為的容器的房屋，這是否意味著持戒比丘建造房屋是有罪的？是否因為持戒比丘建造房屋會對他人造成傷害，所以應該禁止？建造房屋是否意味著會犯下與此時相關的罪過？或者建造房屋是否意味著會犯下與彼時相關的、傷害他人的罪過？如果是前者，則不遍及；如果是後者，則是承認的，因為出家人傷害他人是被禁止的，即不能讓別人不舒服。』 以這個例子來安立處所立總墮罪。 第二，在因處所改變而產生的墮罪的情況下，如果處所不是四種行為的容器，會怎麼樣呢？會有三種情況不會導致墮罪：已經解釋過，建造不是四種行為容器的建築物，不會產生建造房屋或大房屋的墮罪。 6-368a 由於與此原因相同，即使是額外地建造墻壁也不會導致墮罪，因為在額外建造墻壁時，據說『可以容納四種行為』。在它的註釋中，『少於可以容納四種行為的程度是沒有罪過的』。在其他兩種情況下，例如在寺廟中未經收集就進入草和樹葉的墊子，以及從寺廟中驅逐等等，以及在一個地方過夜等等。在因處所改變而產生的墮罪的情況下，一般而言和特殊而言，一般而言，在不能容納四種行為的處所，自己的墮罪會減半，例如在樹下過夜，在墻壁之間，在灌木叢中，這些都是一半。』據說，在茂密的地方與婦女同睡也是如此。』因此，如果處所不具備條件，就會知道墮罪會減半的關鍵。在過夜的情況下，在 टीका (梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)中，『在偏僻的寺廟裡，即使一起睡覺也沒有罪過』，通過解釋主要內容沒有罪過的關鍵也可以知道。從邏輯上講，這些墮罪都是因處所改變而產生的，如果不能容納四種行為，就不會完全產生過夜等主要墮罪，因為不具備處所的條件。如果處所...

【English Translation】 Because there is no transgression of building a house or a large house here. So, if there are small animals on the ground, or the road is narrow, does it mean that a disciplined monk who builds a house that is not a container for the four conducts is guilty? Is it because a disciplined monk building a house causes harm to others, so it should be prohibited? Does building a house mean committing a transgression related to this time? Or does building a house mean committing a transgression related to another time that harms others? If it is the former, it is not pervasive; if it is the latter, it is admitted, because it is forbidden for a renunciate to harm others, that is, not to make others uncomfortable.』 This example is used to establish the general transgression based on the place. Second, in the case of transgressions arising from a change of place, what happens if the place is not a container for the four conducts? There are three situations where there is no transgression: it has already been explained that building a building that is not a container for the four conducts does not give rise to the transgression of building a house or a large house. 6-368a Because the reason is the same as this, there is no transgression even in building walls additionally, because when building walls additionally, it is said that 『it can accommodate the four conducts』. In its commentary, 『There is no fault for less than the extent that can accommodate the four conducts』. In the other two cases, such as entering a mat of grass and leaves in a temple without collecting it, and expelling from the temple, etc., and staying overnight in one place, etc. In the case of transgressions arising from a change of place, generally and specifically, generally, in a place that cannot accommodate the four conducts, one's own transgression is halved, such as staying overnight under a tree, between walls, in bushes, these are all half.』 It is said that it is also the same for sleeping with a woman in a dense place.』 Therefore, if the place does not meet the conditions, one will know the key to the transgression being halved. In the case of staying overnight, in the टीका (Tibetan: ཊཱི་ཀ་, Sanskrit Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: ṭīkā, Chinese literal meaning: commentary), 『In a remote temple, there is no fault even if sleeping together』, one can also know through the key of explaining that the main content is not guilty. Logically, these transgressions all arise from a change of place, and if it cannot accommodate the four conducts, it will not completely generate the main transgressions such as staying overnight, because it does not have the conditions of the place. If the place...

---

ོག་པར་གཞན་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་ན་འཆག་པ་ལ་སོགས་པའི་དགག་བྱ་ཆེ་བ་ལ་ལྟུང་བ་ན་སྨད་ལས་མི་བསྐྱེད་ལ། གནས་ཡངས་པར་ནི་དགག་བྱ་དེ་དག་ཆུང་བ་ལ་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་པ་འགལ་ཏེ། སྤྱོད་ལམ་བཞིའི་སྣོད་མ་ཡིན་པ་ 6-368b ཉིད་དུ་ནུབ་ལྷག་པར་ཉལ་བ་ལ་སོགས་དེ་དག་ལ་ཆོས་ཅན། ལྟུང་བ་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་བ་མི་འཐད་པར་ཐལ། དགག་བྱ་ཆེ་བའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། བྱ་བ་དེ་འབྲེལ་གྱི་དགག་བྱ་ཆེ་བའི་ཕྱིར་ཟེར་རམ། བཅས་པ་རྣམ་འཇོག་གི་དགག་བྱ་ཆེ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར། དང་པོ་ལྟར་ན་ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་ཅིང་། གཉིས་པ་ལྟར་ན་གཏན་ཚིགས་མ་གྲུབ་སྟེ། སྤྱོད་ལམ་བཞིའི་སྣོད་མ་ཡིན་པའི་ནང་དུ་ནུབ་ལྷག་པ་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་བྱེད་པ་འབྱུང་རིང་བས་དགག་བྱ་གནས་སྐབས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དམིགས་བསལ་ནི། སྤྱོད་ལམ་བཞི་མི་ཤོང་ཡང་མི་གཉིས་ཉལ་དུ་ཤོང་ཙམ་གྱི་ཚད་དང་ལྡན་པའི་ཁང་བུར་བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་ན་ནི་ལྟུང་བྱེད་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་དོ་ཞེས་རིགས་ཏེ། སྐབས་འདི་ཉིད་ཀྱི་དགག་བྱ་ཤིན་ཏུ་ཆེ་བའི་ཕྱིར་རོ། །མི་གསུམ་ཤོང་བ་ཙམ་གྱི་གནས་ཆུང་ངུར་ཉལ་ཤོམ་འདུག་འགྲེང་གཉིས་ཀྱང་དེ་བཞིན་ནོ། །འོ་ན་གནས་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་རྣམས་ཀྱི་སྐབས་སུ་སྤྱོད་ལམ་བཞི་ཤོང་ཙམ་གྱི་གནས་ཡིན་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། ཁང་པ་ནི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་གྱི་དངོས་གཞིར་མི་འགྱུར་ཏེ་ཚད་ལས་ལྷག་པའི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར། ཁང་ཆེན་ལ་སོགས་པ་གནས་ལས་གྱུར་པ་གཞན་རྣམས་ནི་གནས་ཚད་ལས་ལྷག་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་པས། སྤྱོད་ལམ་བཞི་ཤོང་ཙམ་གྱི་གནས་ལས་ཀྱང་ཁང་ཆེན་ལ་སོགས་ཀྱི་གནས་ལས་གྱུར་པ་རང་རང་གི་ལྟུང་བ་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་དེ་ཡན་ལག་གཞན་ཚང་ནའོ། ། 安立附屬過夜宿距離 གསུམ་པ་ཞར་བྱུང་ནུབ་ལྷག་ཉལ་དག་གིས་ཚད་གཏན་ལ་དབབ་པ་འདི་ལ། ཉེས་པ་མེད་པའི་ས་ཐག་གི་ཚད་གཏན་ལ་དབབ་པ་དང་། དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པའི་ས་ཐག་གི་ཚད་གཏན་ལ་དབབ་པའོ། ། 安立無過之距離 དང་པོ་ནི། ནུབ་ལྷག་གི་སྐབས་ལས། ཇི་སྐད་དུ། ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་དང་བཅས་པ་ནས་གནས་ཁང་ 6-369a ཙམ་ཁྲུ་ཕྱེད་ལྔ་ཙམ་གྱི་ཕ་རོལ་ན་ཐ་དད་པར་གྱུར་ཅིང་གནས་པ་སྟེ་ནུབ་ལྷག་གི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པས་བསྟན་ཏོ། །གཞུང་དེའི་དོན་གཏན་ལ་དབབ་པ་ལ་གསུམ་ལས། དང་པོ་གཞན་གྱི་ལུགས་བརྗོད་པ་ནི། མང་ར་བ་ན་རེ། ཁྲུ་ཕྱེད་དང་བཅོ་ལྔ་སྟེ། ཉེ་འཁོར་དང་བཅས་པ་ཞེས་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་ཙམ་དང་བཅས་ཞེས་བཤད་པས་ཁྲུ་བཞིའོ། །ཡང་མཛོད་ལས། འཛམ་བུ་གླིང་པ་རྣམས་ཀྱི་ཚད། །ཁྲུ་བཞི་པ་དང་ཕྱེད་དང་བཞི། །ཞེས་གསུངས་པས་དེའི་རིང་ཤོས་ཁྲུ་བཞི་བརྩིའོ། །གནས་ཁང་ཙམ་ཞེས་པ་འདི་གནས་ཆུང་ཚད་བཟུང་སྟེ་སྤྱོད་ལམ་བཞི་ཤོང་བ་ཙམ་མོ། །དེ་འགྲེང་བ་

【現代漢語翻譯】 如果和其他人一起睡覺，會犯下諸如遺精等較大的違禁行為，因此不會產生墮罪。然而，在寬敞的地方，會犯下較小的違禁行為，並且會圓滿產生根本墮罪，這是矛盾的，因為不是四種威儀的容器。 對於那些在非四威儀的場所過夜等行為，可以這樣推理：認為墮罪不會導致墮落是不合理的，因為存在較大的違禁行為。如果有人說：'因為該行為涉及較大的違禁行為'，那麼這是指與該行為相關的違禁行為較大，還是指違犯戒律的違禁行為較大？如果是前者，則不成立；如果是後者，則理由不成立，因為在非四威儀的場所中進行過夜等行為時，違禁行為不會因場所的限制而圓滿。這是（宗喀巴）如是說的。例外情況是：即使容不下四種威儀，但如果房間足夠容納兩個人睡覺，那麼與女性一起睡覺會圓滿產生墮罪，因為此時的違禁行為非常嚴重。同樣，如果狹小的空間僅能容納三個人，那麼睡覺、坐著、站立和行走也是如此。那麼，在與場所相關的墮罪情況下，如果場所足夠容納四種威儀，會發生什麼呢？房屋會變得粗大，但不會成為根本墮罪，因為缺少超出尺寸的組成部分。對於大房子等其他與場所相關的墮罪，不需要超出場所尺寸的組成部分。因此，即使場所僅能容納四種威儀，如果其他組成部分齊全，也會圓滿產生大房子等各自與場所相關的墮罪。 安立附屬過夜宿距離 第三，關於確定過夜等行為的距離標準，包括確定無過失的距離標準和確定產生根本墮罪的距離標準。 安立無過之距離 首先，關於過夜的情況，《律經》中說：'從包含一箭道遠（約四肘）的近處，到距離住所約五肘半遠的地方，如果分開居住，則不會產生過夜的墮罪。' 這表明了這一點。確定該經文的含義分為三點： 首先，陳述他人的觀點：曼饒瓦（Mangrawa）說：'十五肘半，即包含近處'，根據《 टीका 》的解釋，'包含約一箭道遠的近處'，即四肘。此外，《俱舍論》中說：'贍部洲人的尺寸，四肘半。' 因此，取其最長尺寸四肘。'住所'指的是小住所，即僅能容納四種威儀的地方。那裡站立……

【English Translation】 If one sleeps together with others, one will fall into greater prohibitions such as ejaculation, so one will not generate a downfall. However, in a spacious place, one will fall into smaller prohibitions, and it is contradictory to fully generate the main downfall, because it is not a vessel for the four postures. Regarding those who spend the night in a place that is not suitable for the four postures, it is unreasonable to say that the downfall does not lead to a fall, because there are greater prohibitions. If someone says, 'Because the action involves greater prohibitions,' does this refer to the greater prohibitions related to the action, or does it refer to the greater prohibitions of violating the precepts? If it is the former, then it is not established; if it is the latter, then the reason is not established, because when performing actions such as spending the night in a place that is not suitable for the four postures, the prohibitions are not fully realized due to the limitations of the place. This is what (Tsongkhapa) said. The exception is: even if it cannot accommodate the four postures, if the room is large enough to accommodate two people sleeping, then sleeping with a woman will fully generate a downfall, because the prohibitions in this case are very serious. Similarly, if a small space can only accommodate three people, then sleeping, sitting, standing, and walking are also the same. Then, in the case of downfalls related to places, what happens if the place is large enough to accommodate the four postures? The house will become coarse, but it will not become a fundamental downfall, because it lacks the components that exceed the size. For other downfalls related to places, such as large houses, it is not necessary to have components that exceed the size of the place. Therefore, even if the place can only accommodate the four postures, if the other components are complete, it will fully generate the respective downfalls related to places, such as large houses. Establishing the subsidiary overnight stay distance Third, regarding the determination of the distance standards for overnight stays, including the determination of the distance standard for no fault and the determination of the distance standard for generating the fundamental downfall. Establishing the distance of no fault First, regarding the case of overnight stays, the Vinaya Sutra states: 'From the vicinity of one arrow-shot distance (approximately four cubits), to a place about five and a half cubits away from the dwelling, if one lives separately, then one will not generate the downfall of overnight stay.' This indicates this point. Determining the meaning of this sutra is divided into three points: First, stating the views of others: Mangrawa says: 'Fifteen and a half cubits, including the vicinity,' according to the commentary of the ṭīkā, 'including the vicinity of about one arrow-shot distance,' which is four cubits. Furthermore, the Abhidharmakośa states: 'The size of the people of Jambudvipa, four and a half cubits.' Therefore, take its longest size of four cubits. 'Dwelling' refers to a small dwelling, that is, a place that can only accommodate the four postures. There standing……

---

མགོ་མ་བཏུད་པར་ཤོང་བའོ། །འགྲོ་བ་གོམ་པ་ཐ་མལ་པ་གསུམ་དོར་བ་ཤོང་བ་སྟེ་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་བཞིའོ། །ཉལ་བ་ན་རྐང་བརྐྱང་ལག་བརྐྱང་ཤོང་བ་སྟེ་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་ལྔའོ། །འདུག་ན་རྒྱར་སྐྱིལ་མོ་ཀྲུང་ཤོང་བ་སྟེ་ཁྲུང་གང་ངོ་། །དེ་ཡང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དང་། མ་རྫོགས་པ་གཉིས་ཀྱིས་ཉལ་བའི་བར་གྱི་ས་ཐག་ཐད་ཀར་ཕན་ཚུན་དུ་བརྩི་བ་ན། འགྲེང་བའི་སྤྱོད་ལམ་ནི་ཡན་མན་གྱི་དཔངས་སུ་ཡིན་པས་ཐད་ཀར་བརྩི་བའི་སྐབས་འདིར་མི་བརྩིའོ། །བར་དེར་གནས་ཁང་ཙམ་དགའ་དགུར་ཤོང་དགོས་པས་ཞེང་ཤོང་བ་ཙམ་གྱིས་མི་ཆོག་གི། དཀྱུས་ཤོང་དགོས་པས་ཉལ་བ་ན་རྐང་བརྐྱང་ལག་བརྐྱང་ཤོང་བ་སྟེ་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་ལྔ་ཤོང་བའོ། །ཉལ་བ་དང་འགྲོ་བའི་སྤྱོད་ལམ་ནི་རིང་ཤོས་ཀྱི་ཁོངས་སུ་ཐུང་ཤོས་བསྡུ་ཡི། ཉལ་བའི་སྤྱོད་ལམ་ཤོང་བའི་གནས་ལས་འགྲོ་བའི་སྤྱོད་ལམ་ཤོང་བ་དེ་གུད་དུ་མི་བརྩི་སྟེ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཁང་བུའི་མཆུར་གོམ་པ་གསུམ་དོར་བའམ་ལུས་ཕྲེད་ནས་ཤོང་བ་དང་ཞེས་ཐ་དད་པར་བརྟགས་པའི་དོན་དུ་གསུངས་པ་དང་། རིགས་པས་བརྟགས་ན་ཡང་གནས་ཁང་ཙམ་དེའི་ཞེང་ 6-369b ལ་ཁྲུ་གང་ལས་མེད་པར་དཀྱུས་ལ་ཉལ་བའི་སྤྱོད་ལམ་དང་འགྲོ་བའི་སྤྱོད་ལམ་གུད་དུ་བརྩིས་ན་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་བརྒྱད་དུ་འགྲོ་བས་ཤིན་ཏུ་མི་རིགས་ཏེ། ཁང་པའི་ཞེང་དཀྱུས་ཧ་ཅང་མི་འཚམ་པ་ཉིད་དུ་ཡིད་ལ་སྣང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་གནས་ཁང་ཙམ་དེའི་ནང་གི་དཀྱུས་ལ་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་ལྔ་ཤོང་བའོ། །རྩིག་ཞེང་གི་ཚད་ནི། སོ་སོར་ཐར་པའི་འགྲེལ་པ་ལུང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། རྩིག་ཞེང་གི་ཚད་ཁྲུ་གང་དུ་བཤད་པས་གནས་ཁང་ཙམ་དེའི་རྩིག་པའི་ཞེང་ཁྲུ་གང་སྟེ། ཕྱོགས་གཉིས་ཀྱི་རྩིག་ཞེང་གཉིས་ཡོད་པས་གནས་ཁང་ཙམ་ལ་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་བདུན་ནོ། །གནས་དེའི་ཉེ་འཁོར་ལ་ཚད་ཇི་ཙམ་བརྩི་ན། གནས་ཁང་དེ་ལ་དགེ་སློང་ངོས་ཀྱི་ཉེ་འཁོར་གཞུང་ནས་བཤད་བྱུང་བས་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ངོས་ཀྱི་ཉེ་འཁོར་ཡང་ཡོད་པར་གྲུབ་སྟེ། རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་དུ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ངོས་ཀྱི་ཉེ་འཁོར་མེས་ཚིག་གམ། ཆུས་ཁྱེར་རམ། རུལ་བར་གྱུར་ཏམ་ཅི། དེས་ན་ཕྱོགས་གཉིས་ཀའི་ཉེ་འཁོར་བརྩིས་པའི་ཁྲུ་བཞི་ལན་གཉིས་དང་། གནས་ཁང་ཙམ་ལ་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་བདུན་ཏེ། ཁྲུ་ཕྱེད་དང་བཅོ་ལྔས་བར་དུ་བཅད་ན་ནུབ་ལྷག་གི་ཉེས་པ་མེད་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་འཆད་དོ། །དེ་ལ་ཤ་ན་རེ། གཞན་དེ་ལྟར་ཡིན་ཀྱང་སྐབས་འདིར་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ངོས་ཀྱི་ཉེ་འཁོར་བརྩི་བ་ནི་མི་འཐད་དེ། གནས་ཁང་ཙམ་ཞེས་ཙམ་སྒྲས་ལྷག་པ་འགོག་པའི་སྒྲ་ཉིད་དུ་གསུངས་པའི་གཞུང་དང་འགལ་ཏེ། ཁྱེད་ལྟར་ན་ཉེ་འཁོར་དང་བཅས་པ་ནས་གནས་ཁང་དང་། དེའི་ཡང་ཉེ་འཁོར་གྱི་ཕ་རོལ་ན་ཐ་དད་པར་གྱུར་ཅིང་གནས་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་བར་རིགས་པ་ལས། ག

【現代漢語翻譯】 不彎腰就能進入（房間）。行走時，捨棄普通的三步，能容納（的空間）是四又二分之一肘（khru）。躺下時，能容納伸直手腳的空間，是五又二分之一肘。坐著時，能容納盤腿而坐的空間，是一肘。而且，對於受比丘戒者和未受比丘戒者兩人之間躺臥的直線距離的計算，站立的姿勢是上下高度，因此在計算直線距離時不算在內。該處需要能容納九個小房間，因此僅僅寬度足夠是不行的，長度也需要足夠，所以躺下時，能容納伸直手腳的空間，是五又二分之一肘。躺臥和行走的姿勢，是將最短的包含在最長的之中。能容納躺臥姿勢的地方，就不單獨計算能容納行走姿勢的地方。正如《釋論小品》中所說：『小屋的檐口能容納捨棄的三步或身體橫臥的空間』，這是爲了區分不同情況而說的。如果用理智來分析，那個小房間的寬度只有一肘，如果長度上分別計算躺臥和行走的姿勢，就會達到八又二分之一肘，這是非常不合理的，因為房間的寬長比例會顯得非常不協調。這樣看來，那個小房間的長度能容納五又二分之一肘。墻壁的寬度是：在《別解脫經釋·律義釋》中說：『墻壁的寬度說成是一肘』，因此那個小房間的墻壁寬度是一肘，兩邊的墻壁寬度加起來，小房間總共是七又二分之一肘。那個地方的周圍要計算多少呢？因為經文中說，那個房間是比丘一方的近處，所以可以推斷出未受比丘戒者一方也有近處，因為理由相同。否則，未受比丘戒者一方的近處是被火燒了嗎？被水沖走了嗎？還是腐爛了呢？因此，計算雙方的近處，四肘乘以二，加上小房間的七又二分之一肘，總共是十五又二分之一肘，如果用這個距離來隔開，就不會有西北方剩餘的過失，是這樣解釋的。對此，夏納瓦（Śāṇavāsin，舍那婆斯）說：即使那樣，在這種情況下計算未受比丘戒者一方的近處也是不合理的，因為『小房間』這個『小』字本身就具有排除多餘的含義，這與經文相矛盾。按照你的說法，從包含近處的小房間，到那個近處的另一邊，是不同的，並且不是在那裡居住，這是有道理的。但是 不屈身而能容納。行走時，捨棄普通的三步，能容納的空間是四肘半。躺臥時，能容納伸直手腳的空間是五肘半。坐著時，能容納盤腿而坐的空間，是一肘。而且，對於具足戒者和未具足戒者兩人之間躺臥的直線距離的計算，站立的姿勢是上下高度，因此在計算直線距離時不算在內。該處需要能容納九個小房間，因此僅僅寬度足夠是不行的，長度也需要足夠，所以躺下時，能容納伸直手腳的空間，是五肘半。躺臥和行走的姿勢，是將最短的包含在最長的之中。能容納躺臥姿勢的地方，就不單獨計算能容納行走姿勢的地方。正如《釋論小品》中所說：『小屋的檐口能容納捨棄的三步或身體橫臥的空間』，這是爲了區分不同情況而說的。如果用理智來分析，那個小房間的寬度只有一肘，如果長度上分別計算躺臥和行走的姿勢，就會達到八肘半，這是非常不合理的，因為房間的寬長比例會顯得非常不協調。這樣看來，那個小房間的長度能容納五肘半。墻壁的寬度是：在《別解脫經釋·律義釋》中說：『墻壁的寬度說成是一肘』，因此那個小房間的墻壁寬度是一肘，兩邊的墻壁寬度加起來，小房間總共是七肘半。那個地方的周圍要計算多少呢？因為經文中說，那個房間是比丘一方的近處，所以可以推斷出未受比丘戒者一方也有近處，因為理由相同。否則，未受比丘戒者一方的近處是被火燒了嗎？被水沖走了嗎？還是腐爛了呢？因此，計算雙方的近處，四肘乘以二，加上小房間的七肘半，總共是十五肘半，如果用這個距離來隔開，就不會有西北方剩餘的過失，是這樣解釋的。對此，舍那婆斯（Śāṇavāsin）說：即使那樣，在這種情況下計算未受比丘戒者一方的近處也是不合理的，因為『小房間』這個『小』字本身就具有排除多餘的含義，這與經文相矛盾。按照你的說法，從包含近處的小房間，到那個近處的另一邊，是不同的，並且不是在那裡居住，這是有道理的。但是

【English Translation】 It can be accommodated without bending over. When walking, discarding the ordinary three steps, the space that can be accommodated is four and a half cubits (khru). When lying down, the space that can accommodate stretching arms and legs is five and a half cubits. When sitting, the space that can accommodate sitting cross-legged is one cubit. Moreover, when calculating the straight-line distance between the lying positions of a fully ordained monk and a non-ordained person, the standing posture is vertical height, so it is not counted when calculating the straight-line distance. That place needs to accommodate nine small rooms, so it is not enough to have just enough width, but also enough length, so when lying down, the space that can accommodate stretching arms and legs is five and a half cubits. The lying and walking postures include the shortest within the longest. The place that can accommodate the lying posture does not separately calculate the place that can accommodate the walking posture. As it is said in the Commentary on the Vinaya: 'The eaves of the small house can accommodate the discarded three steps or the space for lying sideways,' this is said to distinguish different situations. If analyzed with reason, the width of that small room is only one cubit, and if the lying and walking postures are calculated separately in length, it would reach eight and a half cubits, which is very unreasonable, because the width-to-length ratio of the room would appear very uncoordinated. Thus, the length of that small room can accommodate five and a half cubits. The width of the wall is: In the Explanation of the Pratimoksha Sutra: 'The width of the wall is said to be one cubit,' so the width of the wall of that small room is one cubit, and the width of the walls on both sides adds up to a total of seven and a half cubits for the small room. How much should be calculated around that place? Because the sutra says that the room is near the side of the monk, it can be inferred that there is also a near side for the non-ordained person, because the reason is the same. Otherwise, was the near side of the non-ordained person burned by fire? Was it washed away by water? Or did it rot? Therefore, calculating the near sides of both parties, four cubits multiplied by two, plus the seven and a half cubits of the small room, totals fifteen and a half cubits, and if this distance is used to separate, there will be no fault of the northwest remaining, this is how it is explained. To this, Śāṇavāsin said: Even so, it is unreasonable to calculate the near side of the non-ordained person in this case, because the word 'small' in 'small room' itself has the meaning of excluding excess, which contradicts the sutra. According to your statement, from the small room that includes the near side, to the other side of that near side, it is different, and it is not living there, this is reasonable. But

---

ནས་ཁང་ཙམ་གྱི་ཕ་རོལ་ན་ཐ་དད་པར་གྱུར་ཅིང་གནས་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །དེ་ 6-370a ལྟར་ན་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་བཅོ་ལྔ་པོ་དེ་ལས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ངོས་ཀྱི་ཉེ་འཁོར་ཁྲུ་བཞི་ཕྲི་བས་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཅིག་གིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དང་མ་རྫོགས་པའི་བར་དུ་བཅད་ན་ནུབ་ལྷག་གི་ཉེས་པ་མེད་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་འཆད་དོ། ། 自宗依錯那瓦大師所述 གཉིས་པ་རང་ལུགས་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོའི་བཞེད་པ་ལྟར་བཀོད་པར་བྱ་སྟེ། དེ་ཡང་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཅིག་པོ་དེ་ལས་རྩིག་ཞེང་ཁྲུ་དོ་ཕྲི་བ་སྟེ། རྡུལ་ཁྲུ་ནས་བརྩིས་པའི་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་དགུས་བར་དུ་ཆོད་པ་ལ་ནུབ་ལྷག་ཉལ་གྱི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་སྟེ། རྩིག་ཞིང་ཁྲུ་དོ་བརྩི་མི་དགོས་པར་གང་གིས་གྲུབ་ནས་ཁྱིམ་པ་དང་རྡོ་ཁྱིམ་པས་ཀྱང་ཀོ་ཁྱིམ་པ་དང་རེ་ཁྱིམ་པ་མང་ཞེས་འཇིག་རྟེན་ན་གྲགས་པ་བཞིན། རེ་ཁྱིམ་མམ་ཀོ་ཁྱིམ་གྱི་གནས་ཁང་ཙམ་གྱིས་བར་དུ་ཆོད་ན་ཡང་གནས་ཁང་ཙམ་གྱིས་བར་དུ་ཆོད་པ་ཡིན་པར་གྲུབ་བོ། །དཔལ་མར་མེ་མཛད་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཞལ་སྔ་ནས། ཐམས་ཅད་ཡོད་སྨྲའི་ལུགས་ཀྱི་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་དགུས་བར་དུ་ཆོད་ན་ནུབ་ལྷག་གི་ཉེས་པ་མེད་པ་ཡིན་ཅེས་གསུངས་པ་དང་ཡང་མཐུན་ནོ། ། གསུམ་པ་རྩོད་པ་སྤངས་བ་ནི། དགེ་སློང་དང་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་གནས་ཁང་ཙམ་གྱི་ས་ཐག་གིས་བར་དུ་བཅད་པ་ཆོས་ཅན། ས་ཐག་གི་དབང་གིས་ནུབ་ལྷག་པར་ཉལ་བའི་ཉེས་མེད་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཉེ་འཁོར་དང་བཅས་པའི་གནས་ཁང་ཙམ་གྱིས་བར་དུ་བཅད་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མ་ཁྱབ་ན་ཉེ་འཁོར་དང་བཅས་དགོས་པ་ཉམས་སོ། །འདོད་ན་ནུབ་ལྷག་གི་སྐབས་ཀྱི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཁང་མོ་ཆེ་ཞིག་ན་བདག་ཉལ་བ་ནས་བདག་གིས་གནས་ཁང་གཅིག་ཙམ་གྱི་སས་བར་དུ་བཅད་དེ། དེ་ཕན་ཆད་དགེ་ཚུལ་བསྙལ་བ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། ཁང་མོ་ཆེ་ཞིག་ན་ཉལ་བ་ན་ཉེ་འཁོར་དང་བཅས་པ་ནས་བདག་གི་གནས་ 6-370b ཁང་གཅིག་གིས་བར་དུ་བཅད་དེ་ཞེས་ཉེ་འཁོར་དང་བཅས་པས་ཁ་བསྐང་དགོས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ཀྱི། གཞན་དུ་མདོ་རྩ་བ་ལས། ཉེ་འཁོར་དང་བཅས་པ་ནས་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། ། 安立成正行之距離 དེས་ན་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པའི་ས་ཐག་གི་ཚད་གཏན་ལ་དབབ་པ་ནི། གངས་ཅན་གྱི་འདུལ་འཛིན་སྔ་རབས་པ་རྣམས་གསུང་མཐུན་པར་འདི་སྐད་དུ། དགེ་སློང་དང་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་འདོམ་གང་གིས་ནི་བར་དུ་ཆོད་ཅིང་། ཉེས་པ་མེད་པའི་ས་ཐག་གིས་བར་དུ་མ་ཆོད་པའི་ནང་ཁོངས་སུ་ཉལ་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ལ། ནུབ་ལྷག་གི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པ་ལ་ནི་རྫོགས་པ་དང་མ་རྫོགས་པ་དེ་གཉིས་འདོམ་གང་གི་ནང་ཁོངས་སུ་ཉལ་བ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཐང་ངམ་གཡེ་ལ་འདོམ་གང་ཚུན་ཆད་དུ་ཉལ་བ་ན་ཉེས་བྱས་ཞེས་བཤད་པས་གནས་ཁང་དུ་འདོམ་གང་ཚུན་ཆད་དུ་ཉལ་ན་ལྟུང

【現代漢語翻譯】 與此相悖的是，（經文）說，在房屋大小的遠處，如果變得不同且存在，那就不是了。這樣一來，從那十五個半庫魯（kuru）中，減去受比丘戒者住所周圍的四個庫魯，剩下的十一個半庫魯，如果將受比丘戒者和未受比丘戒者隔開，就不會有犯夜宿罪的過失。這是依錯那瓦大師（Yixuonawa dashi）的自宗觀點所述。 第二，按照自宗措那瓦大師（Cuonawa dashi）的觀點進行闡述。也就是，從那十一個半庫魯中，減去墻壁的寬度兩個庫魯，也就是從塵庫魯（chen kuru）算起的九個半庫魯的間隔，就不會產生夜宿的過失。因為不需要計算墻壁的寬度，就像世間流傳的，用什麼建成，在家眾和石匠也比木匠和泥瓦匠多一樣。即使只用泥瓦匠或木匠的房屋大小的距離隔開，也成立只用房屋大小的距離隔開。吉祥燃燈智（Baimarmiyizhi）尊者也說過，按照一切有部（Sarvastivada）的觀點，用九個半庫魯的距離隔開，就不會有犯夜宿罪的過失，這與他的觀點也是一致的。 第三，消除爭論。比丘和未受比丘戒者之間，用房屋大小的距離隔開，作為所立宗，因為不是用包括住所周圍的房屋大小的距離隔開，所以不應成立因為距離的原因而犯夜宿罪的過失。如果不周遍，那麼必須包括住所周圍的要求就失效了。如果承認，那麼就與夜宿罪的註釋書中說的相悖：『在一個大房間里，我睡覺的地方與我用一個房屋大小的距離隔開，此後讓沙彌睡覺就沒有過失』。如果這樣說，那麼在一個大房間里睡覺時，必須用包括住所周圍的一個房屋大小的距離隔開，這是爲了彌補包括住所周圍的要求，否則就與根本律經中說的『從包括住所周圍』相悖。 因此，確定實際產生夜宿罪的距離的標準是：雪域（Gangjian，指西藏）的早期持律者們一致認為，比丘和未受比丘戒者之間，如果用一弓（adom，量詞，約等於一臂長）的距離隔開，就沒有過失，如果在沒有過失的距離內睡覺，就會有過失。而對於實際產生夜宿罪的情況，受比丘戒者和未受比丘戒者都需要在一弓的距離內睡覺，這是作為支分存在的。註釋書中說：『在空曠的地方或田野里，在一弓的距離內睡覺就會有過失』，因此在房屋裡，在一弓的距離內睡覺就會犯墮罪。

【English Translation】 It contradicts the statement that 'if it becomes different and exists beyond the size of a house, then it is not.' Therefore, from those fifteen and a half kuru, subtracting the four kuru around the dwelling of the fully ordained monk, the remaining eleven and a half kuru, if separating the fully ordained and the non-fully ordained, there would be no fault of incurring the night transgression. This is according to the self-view of Master Yixuonawa. Secondly, it will be arranged according to the view of the great Tsonawa. That is, from those eleven and a half kuru, subtracting the width of the wall, two kuru, that is, the interval of nine and a half kuru counting from the dust kuru, the fault of the night transgression will not occur. Because it is not necessary to calculate the width of the wall, just as it is said in the world that there are more householders and stonemasons than carpenters and mud plasterers, depending on what it is made of. Even if it is separated by the size of a house of a mud plasterer or a carpenter, it is established that it is separated by the size of a house. The venerable Pal Marmeize Yeshe also said that according to the Sarvastivada school, if it is separated by a distance of nine and a half kuru, there is no fault of the night transgression, which is also consistent with his view. Thirdly, refuting the argument. The fact that a monk and a non-fully ordained person are separated by the distance of a house is the subject. It should not be established that there is no fault of incurring the night transgression due to the distance, because it is not separated by the size of a house including the vicinity. If it is not pervasive, then the requirement to include the vicinity is invalidated. If you admit it, then it contradicts the commentary on the occasion of the night transgression, which says: 'In a large room, from where I sleep, I am separated by the space of one house, and from then on, there is no fault in having a novice sleep.' If you say so, then when sleeping in a large room, it is necessary to supplement the requirement of including the vicinity by saying that it is separated by one house including the vicinity, otherwise it contradicts the root Sutra which says 'from including the vicinity'. Therefore, the standard for determining the distance at which the actual basis is created is: The early Vinaya holders of the Snowy Land (Tibet) unanimously say that if a monk and a non-fully ordained person are separated by a dom (a unit of measurement, approximately one arm's length), there is no fault, and if they sleep within the faultless distance, it becomes a transgression. For the actual creation of the night transgression, both the fully ordained and the non-fully ordained need to sleep within the distance of one dom, which is required as a limb. The commentary says: 'In an open space or field, sleeping within one dom is a transgression,' therefore, sleeping within one dom in a house incurs a downfall.

---

་བྱེད་དུ་གྲུབ་པར་འཆད་དོ། །འདི་དགག་པ་ལ་དང་པོ་སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པ་ནི། འགྲེལ་ཆུང་ལས་བཤད་པ་དེ་ནི་གཞན་གནས་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ལ་ནི་ན་སྨད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དེའི་འབྲུ་གནོན་བཤད་པ་ཡིན་ཏེ། གཡེ་སྒོ་དྲུང་ཐད་ཀའི་སྟེང་ན་ཡོད་པའི་ཁང་བུ་སྒོ་མ་བཅད་པའི་ནང་ན་དགེ་སློང་ཉལ་ཏེ། ཁང་བུ་དེའི་ཉེ་འཁོར་ཐང་ངམ་གཡེ་ལ་འདོམ་གང་ཚུན་ཆད་དུ་དགེ་ཚུལ་ཉལ་ན་དགེ་སློང་ལ་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་ཅེས་བསྟན་པ་སྟེ་འགྲེལ་ཆུང་ཉིད་ལས་དོན་དེ་ལྟར་བཤད་དོ། །སྐབས་འདིར་འགྲེལ་ཆུང་ལས། འདོམ་གང་ཚུན་ཆད་དུ་ཞེས་སྨོས་དགོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཡང་། ཉེ་འཁོར་ནི་ཁོ་ར་ཁོར་ཡུག་ཏུ་འདོམ་རེ་རེ་ཡིན་ལ། འདོམ་གང་བས་ཐག་རིང་བ་ནི་གནས་དེའི་ཉེ་འཁོར་མ་ཡིན་པས། དེར་དགེ་ཚུལ་ཉལ་ཡང་དགེ་སློང་ལ་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། ཡོན་ཏན་འོད་མར། ར་མོ་ཆེས་བསྐོར་བའི་ནང་ 6-371a ཉལ་ན་འདོམ་གང་ཕན་ཆད་དུ་དགེ་ཚུལ་བསྙལ་བ་ནི་ཉེས་པ་མེད་ཅེས་བཤད་དོ། །དེས་ན་ཕྱོགས་བཞིའི་རྩིག་པས་བསྐོར་བའི་ནང་ན་ཉལ་ན་འདོམ་གང་ཕན་ཆད་དུ་དགེ་ཚུལ་བསྙལ་བ་ལ་ཉེས་པ་མེད་ཅེས་བསྟན་ཏོ། །གཉིས་པ་གནོད་བྱེད་བརྗོད་པ་ནི། ཁང་པ་གསུམ་རྒྱུད་ནང་གཅིག་ཏུ་རྒྱུ་ཞིང་བར་ན་གནས་གཞན་ཡོད་པའི་གནས་ཁང་གཡས་གཡོན་གཉིས་པོ་རེ་རེ་ན་དགེ་སློང་དང་དགེ་ཚུལ་ཉལ་བ་ཆོས་ཅན། ནུབ་ལྷག་ཉལ་གྱི་ལྟུང་བྱེད་ཁེགས་པར་ཐལ། ནུབ་ལྷག་པར་ཉལ་བའི་ཡུལ་རྟེན་གཉིས་ལ་འདོམ་གང་གིས་བར་དུ་ཆོད་པས་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདོད་ན། ནང་གཅིག་ཏུ་རྒྱུ་ཞིང་བར་ན་གནས་གཞན་མེད་པ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ལ་ནི་གཡོགས་པ་ཐམས་ཅད་གཅིག་པ་ཉིད་དེ་ཞེས་དང་། དེའི་ཊཱི་ཀ་ལས། གནས་གཞན་འགའ་ཞིག་ན་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བར་བྱེད་ན་དངོས་གཞིར་གྱུར་པ་ཡང་བཤད་དོ། ། གཞན་ཡང་རྫོགས་མ་རྫོགས་ཀྱི་བར་འདོམ་གང་གིས་ཆོད་ཀྱང་ཉེ་འཁོར་དང་བཅས་པ་ནས་གནས་ཁང་ཙམ་གྱིས་ཐག་གིས་བར་དུ་མ་ཆོད་པའི་གནས་གཅིག་ཏུ་ཉལ་བ་ན་ཆོས་ཅན། ཐལ་རྟགས་སྔ་མ་བཞིན་ནོ། །འདོད་ན། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་གནས་གཅིག་ཏུ་མཚན་མོ་གསུམ་པ་ལ་ཉལ་ནའོ་ཞེས་པས་གནོད་དོ། །དེས་ན་འདོམ་གང་གིས་བར་དུ་ཆོད་ཀྱང་ཁྲུ་ཕྱེད་དགུས་མ་ཆོད་ན་ནུབ་ལྷག་ཉལ་གྱི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་དོ། ། 安立大房差別 བཞི་པ་ཁང་པ་དང་ཁང་ཆེན་གྱི་ཁྱད་པར་གཏན་ལ་དབབ་པ་ལ་གཉིས་ཏེ་དགོས་པའི་དོན་དང་། ཁྱད་པར་དངོས་ཀྱི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ནི། ཁང་པ་དང་ཁང་ཆེན་གྱི་ཁྱད་པར་མ་ཤེས་ན་ནི་དེ་གཉིས་ཀྱི་གནང་བ་གང་སྟེར་ཆ་མི་ཕྱེད་ཅིང་། དེ་གཉིས་ཀྱི་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་གང་བྱེད་ཆ་མི་ཕྱེད་པ་ལས་ཁང་པ་ཡིན་ནམ་ཁང་ 6-371b ཆེན་ཡིན་ཤེས་པ་ལ་བརྟེན་ནས། དེ་གཉིས་རང་རང་གི་གནང་བ་བྱིན་པས་གནང་བ་འཆགས་ཤིང་ལྟུང་བ་ཁེགས་པ་དང་། ད

【現代漢語翻譯】 解釋說，這成爲了行為的依據。爲了反駁這一點，首先摧毀論證，即《釋論小疏》中所說的『這並非獨立存在，而是依賴於他者』，這是對該論點的強調。例如，在門廊上方有一個小屋，沒有門，一個比丘睡在裡面。如果一個沙彌睡在小屋附近，大約一尋的距離內，就會對比丘造成違規，這就是《釋論小疏》所說的內容。在這裡，《釋論小疏》中必須提到『一尋之內』的原因是，附近是指周圍一尋的範圍，超過一尋的距離就不是附近了。因此，即使沙彌睡在那裡，也不會對比丘造成違規。《功德光》中說，如果睡在繞拉摩且寺的圍墻內，沙彌睡在一尋之內，就沒有違規。因此，它表明，如果睡在四面墻壁的圍墻內，沙彌睡在一尋之內就沒有違規。 第二，陳述損害。假設有三個相連的房屋，中間有其他場所，比丘和沙彌分別睡在左右兩邊的房屋裡，這是有爭議的。可以肯定的是，他們避免了通宵同寢的墮落，因為通宵同寢的處所和所依之間有一尋的距離。如果接受這個觀點，那麼所有不相連的房屋都不是同一個住所。此外，在它的註釋中說，如果在某個地方與未受比丘戒者同睡，也會陳述實際情況。此外，即使受戒者和未受戒者之間有一尋的距離，只要他們靠近，並且住所之間沒有墻壁阻隔，他們睡在同一個地方，這是有爭議的。論證方式與之前相同。如果接受這個觀點，那麼『與未受比丘戒者在同一個地方睡三個晚上』就會造成損害。因此，即使有一尋的距離，只要沒有九個半手掌的距離，就會造成通宵同寢的實際墮落。 安立房屋的差別 第四，確定房屋和大型房屋的區別，分為兩個方面：必要的意義和實際區別的意義。 首先，如果不瞭解房屋和大型房屋的區別，就無法區分兩者之間的許可，也無法區分兩者之間的墮落補救措施。因此，必須瞭解是房屋還是大型房屋，通過給予各自的許可來建立許可，並避免墮落。與此相關，

【English Translation】 It is explained that this becomes the basis for action. To refute this, first, the argument is destroyed, namely, what is stated in the 'Smaller Commentary' that 'this is not independent, but dependent on others,' which is an emphasis on that point. For example, there is a small house above the porch, without a door, and a bhikshu sleeps inside. If a shramanera sleeps near that small house, within a fathom's distance, it will cause an offense to the bhikshu, which is what the 'Smaller Commentary' states. Here, the reason why the 'Smaller Commentary' must mention 'within a fathom' is that the vicinity is a fathom around. If it is more than a fathom away, it is not the vicinity. Therefore, even if the shramanera sleeps there, it will not cause an offense to the bhikshu. In 'Virtue Light,' it is said that if one sleeps inside the wall surrounding the Ra mo che Temple, there is no offense if a shramanera sleeps within a fathom. Therefore, it shows that if one sleeps inside a wall surrounded by four walls, there is no offense if a shramanera sleeps within a fathom. Second, stating the harm. Suppose there are three connected houses, with other places in between, and a bhikshu and a shramanera sleep in the houses on the left and right, respectively, this is debatable. It is certain that they avoid the downfall of sleeping together overnight, because the place and support of sleeping together overnight are separated by a fathom. If this view is accepted, then all unconnected houses are not the same dwelling. Furthermore, in its commentary, it says that if one sleeps with someone who is not fully ordained in a certain place, the actual situation is also stated. Furthermore, even if there is a fathom's distance between the ordained and the unordained, as long as they are close and there is no wall separating the dwellings, they sleep in the same place, which is debatable. The argument is the same as before. If this view is accepted, then 'sleeping in the same place for three nights with someone who is not fully ordained' will cause harm. Therefore, even if there is a fathom's distance, as long as it is not separated by nine and a half hand-spans, it will cause the actual downfall of sleeping together overnight. Establishing the Difference of Houses Fourth, determining the difference between a house and a large house, which is divided into two aspects: the meaning of necessity and the meaning of actual difference. First, if one does not understand the difference between a house and a large house, one cannot distinguish between the permissions of the two, nor can one distinguish between the remedial measures for the downfalls of the two. Therefore, one must know whether it is a house or a large house, and by giving their respective permissions, the permission is established and the downfall is avoided. In relation to this,

---

ེ་གཉིས་ཀྱི་ལྟུང་བ་གང་བྱུང་ཤེས་ཤིང་ལྟུང་བ་རང་རང་གི་ཕྱིར་བཅོས་བྱས་པས་དག་པའི་ཕན་ཡོན་ཐོབ་བོ། ། 差別事 གཉིས་པ་ཁྱད་པར་དངོས་ཀྱི་དོན་ལ་གསུམ་ལས། དང་པོ་གཞན་ལུགས་དགག་པ་ནི། བ་རང་བ་ཆེན་པོ་ན་རེ། ཁང་པ་དང་ཁང་ཆེན་གྱི་ཁྱད་པར་ནི་གཅིག་དོན་དང་། ཚོགས་དོན་ཡིན་ཏེ། གཅིག་གི་དོན་དུའོ། །ཚོགས་ཀྱི་དོན་དུའོ་ཞེས་བཤད་པས་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་དགག་པ་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་གནོད་བྱེད་བརྗོད་པ་ནི། སངས་རྒྱས་ཞལ་བཞུགས་པའི་ཚེ་ན་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཁོ་ན་བཞུགས་པའི་དོན་དུ་བཞུགས་གནས་བརྩིགས་ན། གནས་དེ་ཆོས་ཅན། ཁང་ཆེན་མ་ཡིན་པར་ཐལ། བཞིར་ལོངས་ཚོགས་དོན་དུ་བརྩིགས་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་ཁས་བླངས། འདོད་ན། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཁང་ཆེན་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྦྱིན་པར་བྱ་བས་ཆེན་པོ་ཡིན་གྱི། ཚད་ཀྱིས་ཆེ་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། འོད་ལྡན་ལས། ཁང་པ་དང་ལྷ་ཁང་དུ་གཏོགས་པ་དག་སྟེ་ཞེས་ཁང་ཆེན་དེ་ལ་ལྷ་ཁང་ཞེས་བཤད་དེ། སངས་རྒྱས་ནི་རྣམ་པར་དག་པའི་ལྷ་ཡིན་ལ། ལྷ་དེའི་བཞུགས་གནས་ནི་ལྷ་ཁང་ཡིན་པ་དང་འགལ་ལོ། །གཞན་ཡང་སྡིག་བྱེད་པའི་ཁྱིམ་པ་བཞིའི་དོན་དུ་དགེ་སློང་གིས་ཁང་པ་བརྩིགས་ན། ཁང་པ་དེ་ཆོས་ཅན། ཁང་ཆེན་ཡིན་པར་ཐལ། བཞིར་ལོངས་ཚོགས་དོན་དུ་བརྩིགས་པའི་གནས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་ཁས་བླངས་སོ། །འདོད་ན། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཁང་ཆེན་དེ་སྦྱིན་པར་བྱ་བའི་ཆོས་ཀྱིས་ཆེ་བ་ཡིན་པར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །གཞན་ཡང་གཉིས་ཁོ་ནའམ་གསུམ་ཁོ་ནའི་དོན་དུ་གནས་ 6-372a བརྩེགས་པ་དེ་ཆོས་ཅན། ཁང་པ་དང་ཁང་ཆེན་གང་ཡང་མ་ཡིན་པར་ཐལ། གཅིག་དོན་དང་ཆོགས་དོན་གང་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདོད་ན། ཞུ་བའི་སྐབས་ལས། དུ་མའི་དོན་དུའོ་ཞེས་ཁང་པ་ཁང་ཆེན་གྱི་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་པར་གསུངས་སོ། །དེང་སང་ཤས་ཆེ་བས་མཚན་ཉིད་དག་རབ་ཏུ་དབྱེ་ཞེས་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་བས། གཉིས་ནི་གཅིག་ལ་ཉེ་བས་གཉིས་དོན་དུ་བྱེད་པ་དེ་ཁང་པ་ཡིན་ལ། གསུམ་ནི་བཞི་ལ་ཉེ་བས་གསུམ་དོན་དུ་བྱེད་པ་དེ་ཁང་ཆེན་ཡིན་ལོ། །འོ་ན་གསུམ་དོན་དུ་བྱེད་པ་དེ་ཁང་ཆེན་ཡིན་ནས་ཁང་ཆེན་དུ་བྱེད་དམ། ཁང་ཆེན་མ་ཡིན་ནས་ཁང་ཆེན་དུ་བྱེད། དང་པོ་ལྟར་ན་ཚོགས་དོན་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་ཁང་ཆེན་ཡིན་པ་བུད་དོ། །གཉིས་པ་ལྟར་ན་ཧ་ཅང་ཐལ་ཆེས་སོ། །གཉིས་པ་སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པ་ནི། གཅིག་གི་དོན་དུའོ། །ཚོགས་ཀྱི་དོན་དུའོ་ཞེས་པ་སྟེ་རང་རང་གི་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པའི་ཡན་ལག་ཡིན་པར་བསྟན་པ་ཡིན་གྱི། རང་གི་ངོ་བོའི་ཁྱད་པར་བསྟན་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཁང་པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པ་ལ་བཙལ་བ་དང་ཚད་ལས་ལྷག་པ་གཉིས་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཀྱང་། དེ་གཉིས་ནི་ཁང་ཆེན་གྱི་ལྷག་མའི་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་པ་བཞིན་ནོ། །རྒྱུ་ཡན་ལག་གི་ཁྱད་པར་དེ་ཉིད

【現代漢語翻譯】 如果瞭解了兩種墮落的根源，並且對各自的墮落進行懺悔和補救，就能獲得清凈的利益。 差別事 第二，關於實際差別的意義，分為三部分。 第一，駁斥他宗觀點：有人說，『房屋』和『大房屋』的區別在於它們是『為一』之義和『為眾』之義，即爲了一個人的目的，爲了大眾的目的。』通過這種說法可以理解。』 爲了駁斥這種觀點，分為兩部分。第一，陳述妨害：如果世尊在世時，爲了僅僅是世尊居住的目的而建造住所，那麼這個住所，作為所立宗，不應是大房屋，因為不是爲了四眾的目的而建造的。遍（周遍）被承認。如果承認，那麼與《律分別》中『所謂大房屋，是因為佈施而大，而不是因為尺寸大』的說法相矛盾。並且與《光明經》中『屬於房屋和寺廟等』，將大房屋稱為寺廟的說法相矛盾，因為佛是完全清凈的天神，而天神的住所是寺廟。 此外，如果比丘爲了四個作惡的在家人的目的而建造房屋，那麼這個房屋，作為所立宗，應是大房屋，因為是為四眾的目的而建造的住所。遍（周遍）被承認。如果承認，那麼與《律分別》中『大房屋是因為佈施的功德而大』的說法相矛盾。此外，如果僅僅爲了兩個人或僅僅爲了三個人而建造住所，那麼這個住所，作為所立宗，既不是房屋也不是大房屋，因為它既不是『為一』之義也不是『為眾』之義。如果承認，那麼與請求時所說的『爲了許多人的目的』而建造房屋和大房屋的說法相矛盾。 現在，大多數人通過『徹底區分特徵』的關鍵點來解釋說，接近於一的二，是爲了兩個人的目的而建造的，那是房屋；接近於四的三，是爲了三個人的目的而建造的，那是大房屋。那麼，爲了三個人的目的而建造的，是因為它已經是大房屋才成為大房屋呢？還是因為它不是大房屋才成為大房屋呢？如果是前者，那麼需要以大眾的目的作為組成部分的大房屋就消失了。如果是後者，那麼就太過分了。 第二，摧毀能立：『爲了一個人的目的』，『爲了大眾的目的』，這表明了各自實際建造的組成部分，而不是表明了各自本質的區別。例如，建造房屋的剩餘部分需要尋找和超出標準這兩個組成部分，但這兩個組成部分不是大房屋剩餘部分的組成部分。原因在於組成部分的差別。

【English Translation】 If one understands the root of the two transgressions and purifies them by rectifying each transgression, one will gain the benefit of purification. Distinctions Second, regarding the meaning of actual distinctions, there are three parts. First, refuting other views: Someone says, 'The difference between a 'house' and a 'large house' is that they are for the meaning of 'for one' and the meaning of 'for many,' that is, for the purpose of one person, for the purpose of the assembly.' This can be understood through this statement. To refute this view, there are two parts. First, stating the harm: If, when the Bhagavan was alive, a dwelling was built for the purpose of the Bhagavan alone residing there, then that dwelling, as the subject of the proposition, should not be a large house, because it was not built for the purpose of the four assemblies. The pervasion is accepted. If accepted, it contradicts the statement in the Vinaya-vibhanga that 'a large house is large because of giving, not because of its size.' And it contradicts the statement in the Light Sutra that 'belonging to houses and temples, etc.,' calling a large house a temple, because the Buddha is a completely pure deity, and the dwelling of a deity is a temple. Furthermore, if a monk builds a house for the purpose of four householders who commit sins, then that house, as the subject of the proposition, should be a large house, because it is a dwelling built for the purpose of the four assemblies. The pervasion is accepted. If accepted, it contradicts the statement in the Vinaya-vibhanga that 'a large house is large because of the merit of giving.' Furthermore, if a dwelling is built for the purpose of only two people or only three people, then that dwelling, as the subject of the proposition, is neither a house nor a large house, because it is neither for the meaning of 'for one' nor the meaning of 'for many.' If accepted, it contradicts the statement in the context of requesting that 'for the purpose of many' houses and large houses are built. Now, most people explain through the key point of 'thoroughly distinguishing characteristics' that two, which is close to one, is built for the purpose of two people, that is a house; three, which is close to four, is built for the purpose of three people, that is a large house. Then, is something built for the purpose of three people a large house because it is already a large house? Or is it a large house because it is not a large house? If the former, then the large house that needs the purpose of the assembly as a component disappears. If the latter, then it is too extreme. Second, destroying the proof: 'For the purpose of one person,' 'for the purpose of the assembly,' this indicates the components of each actual construction, not the difference in their essence. For example, building the remainder of a house requires the two components of searching and exceeding the standard, but these two components are not components of the remainder of a large house. The reason lies in the difference in the components.

---

་ཀྱིས་ངོ་བོའི་ཁྱད་པར་དུ་ཡང་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན་མ་ཡིན་ཏེ། དཔེར་ན་དངོས་པོ་འདི་བུ་རམ་དང་སྦྲང་རྩི་གང་ཡིན་མ་ཤེས་པ་ན། རྒྱུ་མེ་ཏོག་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་དེ་སྦྲང་རྩི་ཡིན་ལ། རྒྱུ་བུ་རམ་གྱི་ཤིང་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་དེ་བུ་རམ་ཡིན་ཅེས་བརྗོད་པས་རྒྱུ་ཡན་ལག་གི་ཁྱད་པར་བསྟན་ཀྱང་། ངོ་བོའི་ཁྱད་པར་མི་ཕྱེད་པས་ངོ་བོའི་ཁྱད་པར་མ་བསྟན་པ་བཞིན་ནོ། །ཡང་སོག་པ་ན་རེ། དཀོན་མཆོག་གཞན་གཉིས་ཀྱི་དོན་དུ་བྱེད་པའི་གནས་དེ་ཡིན་ན་ཁང་ཆེན་དུ་བྱ་ལ། གང་ཟག་གི་དོན་དུ་བྱེད་པའི་གནས་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་དོན་དུ་བྱེད་པའི་ཚང་མང་ 6-372b ལྟ་བུ་ནི་ཁང་པ་ཡིན་ཏེ། ཞུ་བ་མང་ཤོས་ལས། གཙུག་ལག་ཁང་ཆེན་པོ་ལས་གཞན་དགེ་འདུན་གྱི་དངོས་པོ་ཞིག་བརྩིགས་ཏེ། རིམ་པ་གཉིས་སམ་གསུམ་ལས་ལྷག་པར་བརྩིགས་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་པས་ཤེས་སོ། །དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་ཀྱི་གནས་དེ་ལ་ལུང་ལས་གཙུག་ལག་ཁང་ཆེན་པོ་ལས་གཞན་ཅེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། གནས་དེ་ནི་གཙུག་ལག་ཁང་ཡིན་ན་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་པར་བརྩིགས་ན་ལྟུང་བྱེད་པ་བསྐྱེད་དགོས་པ་ལས་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་པས་དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་ཀྱི་གནས་དེ་ཁང་ཆེན་མ་ཡིན་པར་དེས་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་མིན་ཏེ་ཚང་མང་ལྟ་བུ་དགེ་འདུན་སྤྱིའི་ཆེད་ཀྱི་གནས་དེ་ཁང་ཆེན་མ་ཡིན་ན། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་ཁང་ཆེན་དེ་སྦྱིན་པར་བྱ་བའི་ཆོས་ཀྱི་ཆེ་བ་ཡིན་པར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལ། ཞུ་འགྲེལ་ལས། དགེ་འདུན་གྱི་གཙུག་ལག་ཁང་བྱེད་པ་ལ་གཙུག་ལག་ཁང་གི་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པ་དང་འགལ་ལོ། ། གཞན་ཡང་ཁང་པའི་ཚད་ནི་ནང་ལ་ཁྲུ་བཅོ་བརྒྱད་ལས་ལྷག་པ་མ་གནང་བས་དགེ་འདུན་བརྒྱ་སྟོང་གི་ཚང་མང་ཁྲུ་བཅོ་བརྒྱད་ལས་མ་གནང་ན་འགལ་བའི་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་རོ། །དགེ་འདུན་སྤྱིའི་དོན་དུ་དགེ་འདུན་གྱི་ཚང་མང་ལྟ་བུ་བརྩིག་པ་ཆོས་ཅན། དགེ་འདུན་ལ་འདོད་ཆེས་ཀྱི་དགག་བྱ་ཡོད་པར་ཐལ། དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་དུ་བརྩིགས་པ་དེ་ཁང་པ་ཡིན་ཅིང་། ཁང་པ་བརྩིགས་པའི་དགག་བྱ་དེ་འདོད་ཆེས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཟུར་སྔ་མ་ཁས་བླངས་ཀྱིས་གྲུབ། ཕྱི་མ་ནི་ས་གཞི་དང་ཡོ་བྱད་བཙལ་བ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་གསུངས་པས་གྲུབ། འདོད་ན། དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་དུ་བུན་སྐྱེད་དང་ཉོ་ཚོང་གནང་ཞིང་། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། དགེ་འདུན་ལ་ལོངས་སྤྱོད་དང་ལོངས་སྤྱོད་ཀྱི་མཆོག་རྣམས་གནང་གི། གང་ཟག་ལ་ནི་མ་ཡིན་ཅེས་གསུངས་ 6-373a པས་ལོངས་སྤྱོད་ནི་གྲོང་དང་ཞིང་རྣམས་སོ། །ལོངས་སྤྱོད་ཀྱི་མཆོག་ནི་བ་ལང་དང་མ་ཧེ་དང་ར་ལུག་རྣམས་སོ་ཞེས་འབྱུང་བས་ལུང་དེ་རྣམས་དང་འགལ་ལོ། ། གཞན་ཡང་དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་དུ་གནས་པ་རྩིག་པ་དེ་ཆོས་ཅན། གནས་དེའི་ཆ་ནས་ཕ་བུའི་མ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་པར་བརྩིགས་པའི་ལྟུ

【現代漢語翻譯】 如果說因為作用的不同而導致本體的差別，那是不對的。例如，不知道這個東西是紅糖還是蜂蜜時，需要花作為因的是蜂蜜，需要紅糖樹的枝幹作為因的是紅糖，這樣說了作用上的差別，但本體的差別沒有區分，所以沒有顯示本體的差別。還有人說，為其他二寶（指佛寶和法寶）而建的地方是大的殿堂，為個人而建的地方和為僧眾而建的僧房等是房屋，因為請求最多。如果除了大經堂之外，還為僧眾建造其他東西，建造兩層或三層以上會怎麼樣？會犯輕罪，這樣就知道。因為經典里說，為僧眾而建的地方，除了大經堂之外。如果那個地方是經堂，建造三層以上會犯墮罪，但經典里說是輕罪，所以就知道為僧眾而建的地方不是大殿堂。他們這樣說。那是不對的，如果像僧房那樣為僧眾共同而建的地方不是大殿堂，就和《律分別》里說的大殿堂是佈施的功德之大相矛盾。和《律疏》里說，為僧眾建造經堂，是經堂的剩餘僧眾相矛盾。另外，房屋的尺寸是不允許超過內部十八肘的，如果為成百上千的僧眾建造的僧房不允許超過十八肘，就會有矛盾的過失。為僧眾共同的利益而建造的僧眾僧房，有對僧眾的貪求的遮止，因為為僧眾而建造的是房屋，而建造房屋的遮止是貪求。前一個論點成立，因為已經承認。后一個論點成立，因為經典里說需要尋找土地和用具作為條件。如果承認，那麼為僧眾進行借貸和貿易，並且《律藏零星》里說，給予僧眾享用和享用的殊勝之物，而不是個人。享用是村莊和土地，享用的殊勝之物是牛、水牛、山羊和綿羊，這樣就和那些經典相矛盾。另外，為僧眾而建造的住所，從住所的角度來說，建造超過父母和兒子三輩的墮罪。 如果說因為作用的不同而導致本體的差別，那是不對的。例如，不知此物為紅糖或蜂蜜時，需花為因者乃蜂蜜，需紅糖樹枝為因者乃紅糖，雖說作用之別，本體之別未分，故未顯本體之別。又有人言，為其他二寶（佛寶、法寶）而建之處乃大殿堂，為個人而建之處及為僧眾而建之僧房等乃房屋，因請求最多。若除大經堂外，更為僧眾建他物，建二三層以上將如何？將犯輕罪，由此可知。因經典有云，為僧眾而建之處，除大經堂外。若彼處為經堂，建三層以上當生墮罪，然經典云爲輕罪，故知為僧眾而建之處非大殿堂。彼等如是說。不然，若如僧房般為僧眾共建之處非大殿堂，則與《律分別》所云大殿堂乃佈施之功德大相矛盾。與《律疏》所云，為僧眾建經堂，乃經堂之剩餘僧眾相矛盾。另，房屋之尺寸不得超過內十八肘，若為成百上千僧眾所建之僧房不得超過十八肘，則有過失之矛盾。為僧眾共同利益而建之僧眾僧房，有對僧眾之貪求之遮止，因其為僧眾而建者乃房屋，而建房屋之遮止乃貪求。前一論點成立，因已承認。后一論點成立，因經典有云需尋土地及用具為條件。若承認，則為僧眾行借貸與貿易，且《律藏零星》有云，予僧眾享用及享用之殊勝物，而非個人。享用乃村莊與土地，享用之殊勝物乃牛、水牛、山羊與綿羊，故與彼等經典相矛盾。另，為僧眾而建之住所，就住所而言，建超父母與兒子三代之墮罪。

【English Translation】 If it is said that the difference in essence is also changed due to the difference in function, that is not the case. For example, when it is not known whether this thing is brown sugar or honey, what is needed as a cause is honey when flowers are needed as a branch, and what is needed as a branch of a brown sugar tree is brown sugar. Although the difference in the cause branch is shown by saying this, the difference in essence is not distinguished, so the difference in essence is not shown. Also, some say that the place that is done for the sake of the other two jewels (referring to the Buddha Jewel and the Dharma Jewel) is a large hall, and the place that is done for the sake of individuals and the Sangha, such as the Tshamang (僧房, monks' quarters), is a house, because there are the most requests. If, in addition to the great Tsuglagkhang (經堂, main temple), something else is built for the Sangha, what will happen if it is built more than two or three stories high? It is known that a minor offense will be committed. Because the Vinaya says that for the place for the Sangha, other than the great Tsuglagkhang. If that place is a Tsuglagkhang, building more than three stories will cause a downfall, but the Vinaya says it is a minor offense, so it is known that the place for the Sangha is not a large hall. They say that. That is not right. If a place like Tshamang that is built for the common benefit of the Sangha is not a large hall, it contradicts what the Vinaya-vibhanga says that the great hall is the greatness of the Dharma of giving. It contradicts what the Vinaya-commentary says that building a Tsuglagkhang for the Sangha is the remaining Sangha of the Tsuglagkhang. Furthermore, the size of a house is not allowed to exceed eighteen cubits inside. If the Tshamang built for hundreds of thousands of Sangha is not allowed to exceed eighteen cubits, there will be a fault of contradiction. Building a Sangha Tshamang for the common benefit of the Sangha is a phenomenon. There is a prohibition of greed for the Sangha, because what is built for the Sangha is a house, and the prohibition of building a house is greed. The former argument is established because it has been admitted. The latter is established because it is said that it is necessary to find land and equipment as a condition. If you admit it, then lending and trading are done for the Sangha, and the Vinaya-ksudraka says that the Sangha is given enjoyment and the best of enjoyment, but not individuals. Enjoyment is villages and fields. The best of enjoyment is cattle, buffalo, goats, and sheep, so it contradicts those Vinayas. Furthermore, building a residence for the Sangha is a phenomenon. From the point of view of the residence, building more than three generations of parents and children is a downfall. If it is said that the difference in essence is also changed due to the difference in function, that is not the case. For example, when it is not known whether this thing is brown sugar or honey, what is needed as a cause is honey when flowers are needed as a branch, and what is needed as a branch of a brown sugar tree is brown sugar. Although the difference in the cause branch is shown by saying this, the difference in essence is not distinguished, so the difference in essence is not shown. Also, some say that the place that is done for the sake of the other two jewels (Buddha Jewel and Dharma Jewel) is a large hall, and the place that is done for the sake of individuals and the Sangha, such as the Tshamang, is a house, because there are the most requests. If, in addition to the great Tsuglagkhang, something else is built for the Sangha, what will happen if it is built more than two or three stories high? It is known that a minor offense will be committed. Because the Vinaya says that for the place for the Sangha, other than the great Tsuglagkhang. If that place is a Tsuglagkhang, building more than three stories will cause a downfall, but the Vinaya says it is a minor offense, so it is known that the place for the Sangha is not a large hall. They say that. That is not right. If a place like Tshamang that is built for the common benefit of the Sangha is not a large hall, it contradicts what the Vinaya-vibhanga says that the great hall is the greatness of the Dharma of giving. It contradicts what the Vinaya-commentary says that building a Tsuglagkhang for the Sangha is the remaining Sangha of the Tsuglagkhang. Furthermore, the size of a house is not allowed to exceed eighteen cubits inside. If the Tshamang built for hundreds of thousands of Sangha is not allowed to exceed eighteen cubits, there will be a fault of contradiction. Building a Sangha Tshamang for the common benefit of the Sangha is a phenomenon. There is a prohibition of greed for the Sangha, because what is built for the Sangha is a house, and the prohibition of building a house is greed. The former argument is established because it has been admitted. The latter is established because it is said that it is necessary to find land and equipment as a condition. If you admit it, then lending and trading are done for the Sangha, and the Vinaya-ksudraka says that the Sangha is given enjoyment and the best of enjoyment, but not individuals. Enjoyment is villages and fields. The best of enjoyment is cattle, buffalo, goats, and sheep, so it contradicts those Vinayas. Furthermore, building a residence for the Sangha is a phenomenon. From the point of view of the residence, building more than three generations of parents and children is a downfall.

---

ང་བྱེད་བསྐྱེད་པ་ཁེགས་པར་ཐལ། གང་བརྩིག་པའི་གནས་དེ་ཁང་ཆེན་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁས་བླངས་སོ། །ཁྱབ་པ་ནི། གཙུག་ལག་ཁང་ནི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་དོ། །ཞེས་པས་གྲུབ་བོ། །འདོད་ན། ཞུ་བ་ཉུང་ཤོས་ལས། གཙུག་ལག་ཁང་ཆེན་པོ་ལས་གཞན་པ་དགེ་འདུན་གྱི་དངོས་པོ་ཞིག་བརྩིགས་ཏེ། རིམ་པ་གཉིས་སམ་གསུམ་ལས་ལྷག་པ་བརྩིགས་ན་ཅིར་འགྱུར། ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེས་སོ། །དེའང་གཙུག་ལག་ཁང་ཆེན་པོ་ལས་གཞན་ཅེས་གསུངས་པ་དེས་ནི་དཀོན་མཆོག་གཞན་གཉིས་ཀྱི་ཆེད་དུ་བྱེད་པའི་གཙུག་ལག་ཁང་ཆེན་པོ་ལས་གཞན་ཅེས་བསྟན་པ་ཡིན་གྱི། དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་དུ་བྱས་པའི་གཙུག་ལག་ཁང་ཆེན་པོ་ལས་གཞན་ཅེས་བསྟན་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་དུ་བརྩིགས་པ་ནི། ལུང་ཞུ་བ་མང་ཤོས་ལས། རིམ་པ་ལྷག་པར་བརྩིགས་པ་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་པས་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པ་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་ཀྱང་། སྦྱོར་བའི་སྐབས་ན་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པ་ལ་དགོངས་སོ། །རིམ་པ་ལྷག་པར་བརྩིགས་པའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། གཙུག་ལག་ཁང་ནི་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་བྱེད་པོ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། དགེ་འདུན་དབང་བ་འབའ་ཞིག་ཏུ་མ་ཟད་ཀྱི། གང་ཟག་དང་ཁྱིམ་པ་དབང་བ་ཡང་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས་དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་དུ་བརྩིགས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པར་ཤིན་ཏུ་གྲུབ་བོ། ། གཉིས་པ་རང་ལུགས་བཞག་པ་ནི། ཆེད་དུ་བྱ་བ་ཁྱིམ་པའམ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་གང་ཟག་གི་དོན་དུ་བྱེད་པའི་གནས་ནི་ཁང་ 6-373b པ་ཡིན་ལ། ཆེད་དུ་བྱ་བ་དཀོན་མཆོག་གསུམ་གང་རུང་གི་དོན་དུ་རྩིག་པར་བྱེད་ནའང་གནས་དེ་ཁང་ཆེན་ཡིན་ཏེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཁང་ཆེན་ནི་སྦྱིན་པར་བྱ་བའི་ཆོས་ཀྱི་ཆེ་བ་ཞེས་པས་གྲུབ་བོ། །ཁྱད་པར་དུ་ཡང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆེད་དུ་བྱས་པའི་གནས་དེ་ཁང་ཆེན་ཡིན་པ་ཅིས་འགྲུབ་ཅེ་ན། འོད་ལྡན་ལས། ཁང་པ་དང་ལྷ་ཁང་དུ་གཏོགས་པ་དག་སྟེ་ཞེས་ཁང་ཆེན་ལ་ལྷ་ཁང་ཞེས་བཤད་པས་གྲུབ་སྟེ། སངས་རྒྱས་ནི་རྣམ་པར་དག་པའི་ལྷ་ཡིན་ལ། ལྷ་དེའི་བཞུགས་གནས་ནི་ལྷ་ཁང་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆོས་ཀྱི་ཆེད་དུ་བྱས་པའི་གནས་ཁང་དེ་ཁང་ཆེན་ཡིན་པར་ཅིས་འགྲུབ་ཅེ་ན། འདི་ཉིད་ལས། གཙུག་ལག་ཁང་གི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ཞེས་གསུངས་པས་གྲུབ་སྟེ། ལུང་གི་ཆོས་དང་གཙུག་ལག་ནི་དོན་གཅིག་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་དུ་བྱས་པའི་གནས་དེ་ཁང་ཆེན་ཡིན་པར་གང་གིས་འགྲུབ་ན། རིམ་པ་ལྷག་པར་བརྩིགས་པའི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པ་ལ་གཙུག་ལག་ཁང་ནི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་དོ་ཞེས་དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་དུ་གནས་བརྩིག་པ་ལ་རིམ་པ་གསུམ་ལྷག་པའི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པར་ལུང་ཞུ་བ་ལས་གསུངས་པས་གྲུབ་བོ། །དེ་ལྟར་ན་དྲི་གཙང་ཁང་ལྟ་བུ་ཆེད་དུ་བྱ་བ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆེད་དང་། མངོན་གྱུར་བདག་པོ་གཅིག་

【現代漢語翻譯】 因此，建造者不會犯戒，因為所建造的地方不是大房屋。這個論點被接受。普遍性在於，寺院本身就是建造者。』這句話證明了這一點。如果有人爭辯說，根據最少的規定，建造一個不同於大寺院的僧團財產，如果建造超過兩三層，會發生什麼？會犯墮罪。』這也是說，『不同於大寺院』，指的是為其他兩個珍寶建造的大寺院，而不是為僧團建造的大寺院。為僧團建造的，根據最多的規定，建造額外的樓層會犯輕罪，因此最終完成時會犯墮罪，但在建造過程中會犯輕罪。關於建造額外樓層犯墮罪的註釋中說，『寺院是所有人的建造者，不僅是僧團的財產，個人和在家人的財產也是建造者。』因此，為僧團建造會犯墮罪是完全成立的。 第二，確立自己的觀點：為個人，無論是出家人還是在家人，建造的地方是房屋。如果爲了三個珍寶中的任何一個而建造，那麼這個地方就是大房屋。根據《律分別》，『大房屋是佈施的偉大之處』，證明了這一點。特別是，為佛陀建造的地方如何成為大房屋呢？根據《光明經》，『屬於房屋和寺廟』，將寺廟稱為大房屋，因為佛陀是完全清凈的天神，而這位天神的住所是寺廟。為佛法建造的地方如何成為大房屋呢？根據同一部經，『寺院的剩餘僧團』，證明了這一點，因為經文的佛法和寺院是同一意義的不同名稱。為僧團建造的地方如何成為大房屋呢？因為建造額外樓層會犯墮罪，『寺院本身就是建造者』，根據經文，為僧團建造住所，建造超過三層會犯墮罪。 因此，像廁所這樣的地方是爲了佛陀而建造的，並且有一個明確的所有者。

【English Translation】 Therefore, the builder does not incur an offense because the place being built is not a large house. This argument is accepted. The universality lies in the fact that the monastery itself is the builder. This is proven by the statement, 'The monastery itself is the builder.' If someone argues that, according to the minimum provision, if one builds a monastic property different from a large monastery, and if one builds more than two or three stories, what happens? One incurs a downfall. This also says, 'Different from a large monastery,' refers to a large monastery built for the sake of the other two jewels, but not a large monastery built for the sake of the sangha. Building for the sake of the sangha, according to the maximum provision, building additional floors incurs a minor offense, so ultimately, when it is completed, it incurs a downfall, but during the process of building, it incurs a minor offense. In the commentary on incurring a downfall for building additional floors, it says, 'The monastery is the builder of all, not only is it the property of the sangha, but the property of individuals and householders are also the builders.' Therefore, it is completely established that building for the sake of the sangha incurs a downfall. Second, establishing one's own view: The place built for the sake of an individual, whether a monastic or a layperson, is a house. If it is built for the sake of any of the three jewels, then that place is a large house. According to the Vinayavibhaṅga (律分別), 'A large house is the greatness of the Dharma to be given,' which proves this. In particular, how is it established that a place built for the sake of the Buddha is a large house? According to the Light Sutra (光明經), 'Belonging to houses and temples,' calling a temple a large house, because the Buddha is a completely pure deity, and the abode of this deity is a temple. How is it established that a place built for the sake of the Dharma is a large house? According to the same sutra, 'The remaining sangha of the monastery,' which proves this, because the Dharma of the scriptures and the monastery are different names for the same meaning. How is it established that a place built for the sake of the sangha is a large house? Because incurring a downfall for building additional floors, 'The monastery itself is the builder,' according to the scriptures, building a residence for the sangha, building more than three floors incurs a downfall. Therefore, a place like a toilet is built for the sake of the Buddha, and there is a clear owner.

---

གི་དོན་དུ་བརྩིགས་ན་ཁང་ཆེན་གྱི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་གྱི་ལྷག་མར་མི་འགྱུར་ཏེ། ཚོགས་དོན་གྱི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར། གྲོང་གི་ཁང་པ་ལྟ་བུ་ཆེད་དུ་བྱ་བ་ཁྱིམ་པའི་ཆེད་དུ་བདག་པོ་ཁྱིམ་པ་བཞིར་ལོངས་པའི་ཚོགས་དོན་དུ་དགེ་སློང་གིས་བརྩིགས་ན་ཡང་ཁང་པའི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་གྱི། ཁང་པའི་ལྷག་མར་མི་འགྱུར་ཏེ། གཅིག་དོན་གྱི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ཞར་ལ་བྱུང་བ་ནི། གནས་གཅིག་ཉིད་ཀྱི་དེང་སྟོད་ལྟ་བུ་ཆ་གཅིག་ནི་དཀོན་མཆོག་གི་དོན་དུ་བྱེད་ལ། 6-374a དེང་སྨད་ལྟ་བུ་ཆ་གཅིག་ནི་དཀོན་མཆོག་ལས་གཞན་པའི་དོན་དུ་བྱེད་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། ལྡེའུ་མིག་འཛིན་པ་པོ་ལྟ་བུ་མངོན་གྱུར་གྱི་བདག་པོ་གཅིག་གི་དོན་དུ་བརྩིགས་ན་ཁང་ཆེན་གྱི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ལ། ཡན་ལག་གཞན་ཚང་ན་ཁང་པའི་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ། །མངོན་གྱུར་གྱི་བདག་པོ་ཚོགས་ཀྱི་དོན་དུ་བརྩིགས་ན་ཁང་པའི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ལ་ཁང་ཆེན་གྱི་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ། །གནས་གཅིག་ཉིད་བརྩིགས་པ་ལ་ཁང་པ་དང་ཁང་ཆེན་གཉིས་ཀའི་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པ་ནི་མིན་ཏེ། གནས་གཉིས་པོ་ཡན་ལག་འགལ་བའི་ཕྱིར་ཏེ། གཅིག་དོན་ཡིན་ན་ཚོགས་དོན་ཡིན་པ་དང་འགལ་ཅིང་། ཚོགས་དོན་ཡིན་ན་གཅིག་དོན་ཡིན་པར་འགལ་བའི་ཕྱིར། མངོན་གྱུར་གྱི་བདག་པོ་གཉིས་སམ་གསུམ་གྱི་དོན་དུ་བརྩིགས་ན་ནི་ཁང་ཆེན་གྱི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ལ། གཞན་དུ་ན་ཁང་པའི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། སྤྱོད་ལམ་བཞིའི་སྣོད་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ། ། གཉིས་པ་ལ། རྩིག་པ་པོ་ཡི་ལྟུང་བ་བསྟན། །བསྐོ་བ་པོ་ཡི་ལྟུང་བ་བརྗོད། །སྦྱོར་དང་གཞི་ཡི་བྱེད་པ་བསྟན། །ལྟུང་བའི་ཡན་ལག་བརྗོད་པའོ། ། 說建者墮罪 དང་པོ་ནི། གཞན་གྱི་ཆེད་དུ་དགེ་སློང་གིས་ཁང་པ་བརྩིགས་ན་གཞན་དེས་བསྐོས་པ་ཉིད་དང་། མ་བསྐོས་པ་ཉིད་དག་ནི་ཡན་ལག་གི་གཙོ་བོ་ངེས་བཟུང་གི་ཡན་ལག་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ། གཞན་དེས་བསྐོས་རུང་མ་བསྐོས་རུང་རྩིག་པ་པོ་དགེ་སློང་ལ་ལྷག་མར་འགྱུར་བ་ཡིན་ནོ། ། 說設計者墮罪 གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་གིས་གཞན་ལ་བསྐོས་ཏེ་ཁང་པ་དང་ཁང་ཆེན་བརྩིགས་པ་ནི་རང་ཉིད་ཀྱིས་བརྩིགས་པ་དང་འདྲ་སྟེ་བསྐོ་བ་པོའི་དགེ་སློང་ལ་ལྷག་མར་འགྱུར་བ་ཡིན་ནོ། །ཐམས་ཅད་དུ་འདྲའམ་ཞེ་ན། ཉེས་པ་མེད་པའི་ས་གཞིར་རྩིགས་ཤིག་ཅེས་བསྒོ་ཡང་། ཇི་སྐད་བསྒོ་བ་བཞིན་དུ་རྩིག་པ་པོ་ 6-374b མི་བྱེད་པ་ལ་ནི་མི་འདྲའོ། །འོན་ཀྱང་དགེ་སློང་གི་ལུས་ཀྱིས་སོ་ཕག་བྱིན་པ་དང་། ངག་གིས་ལེགས་སོ་ཞེས་བརྗོད་པ་དང་དུ་ལེན་ཅིང་ནོད་ན་འདྲའོ་ཞེས་པ་སྟེ་རང་ཉིད་ཀྱིས་བརྩིགས་པ་དང་འདྲ་སྟེ་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པའོ། ། གསུམ་པ་ནི། ཁང་པ་བརྩིག་པའི་སྦྱོར་བ་བྱས་པ་ནི་ལོ་མང་དུ་ངལ་བསོ་བྱས་ཀྱང་སྦྱོར་བའི་ལྟུང་བ་ནི་གཅིག་ཉིད

【現代漢語翻譯】 如果爲了某個目的而建造，它會變成大房間的粗坯，而不是剩餘部分，因為集體目的的組成部分不完整。例如，如果僧侶爲了村莊的房屋等特定目的，爲了擁有四個所有者的家庭的集體目的而建造，它也會變成房屋的粗坯，而不是房屋的剩餘部分，因為單一目的的組成部分不完整。 第三種情況是附帶發生的：如果像同一地點的上半部分一樣，一部分是爲了佛法（藏文：དཀོན་མཆོག་，梵文天城體：रत्न，梵文羅馬擬音：ratna，漢語字面意思：寶）的目的而做， 如果像下半部分一樣，一部分是爲了佛法（藏文：དཀོན་མཆོག་，梵文天城體：रत्न，梵文羅馬擬音：ratna，漢語字面意思：寶）以外的目的而做，會變成什麼呢？如果像持有鑰匙的人一樣，爲了一個顯現的所有者的目的而建造，它會變成大房間的粗坯，如果其他部分完整，它會變成房屋的剩餘部分。如果爲了顯現的所有者的集體目的而建造，它會變成房屋的粗坯，而不是大房間的剩餘部分。建造同一個地方不會產生房屋和大房間兩者的實體，因為這兩個地方的組成部分是矛盾的，如果是一個目的，就與集體目的相矛盾，如果是集體目的，就與單一目的相矛盾。如果爲了兩個或三個顯現的所有者的目的而建造，它會變成大房間的粗坯，否則會變成房屋的粗坯。 第二，對於不是四種行為的容器本身，沒有過錯。 第二部分包括：說明建造者的墮罪，講述設計者的墮罪，說明準備和基礎的行為，講述墮罪的組成部分。 說建造者墮罪 第一，如果僧侶爲了他人建造房屋，無論是否被他人委託，都不是組成部分的主要或確定的組成部分，因為無論是否被他人委託，建造者僧侶都會產生剩餘部分。 說設計者墮罪 第二，僧侶委託他人建造房屋和大房間，就像自己建造一樣，設計者的僧侶會產生剩餘部分。是否在所有方面都相同呢？即使指示在沒有過錯的土地上建造，如果建造者不按照指示去做，則不相同。然而，如果僧侶用身體遞磚，用語言說『好』，接受並認可，則相同，就像自己建造一樣，會產生剩餘部分。 第三，建造房屋的準備行為，即使經過多年的休息，準備行為的墮罪仍然只有一個。

【English Translation】 If it is built for a certain purpose, it will become the rough of a large room, not the remainder, because the components of the collective purpose are incomplete. For example, if a monk builds for a specific purpose such as a village house, for the collective purpose of a family with four owners, it will also become the rough of the house, not the remainder of the house, because the components of the single purpose are incomplete. The third case is incidental: If, like the upper part of the same place, one part is done for the purpose of the Dharma (Tibetan: དཀོན་མཆོག་, Sanskrit Devanagari: रत्न, Sanskrit Romanization: ratna, Chinese literal meaning: jewel), If, like the lower part, one part is done for a purpose other than the Dharma (Tibetan: དཀོན་མཆོག་, Sanskrit Devanagari: रत्न, Sanskrit Romanization: ratna, Chinese literal meaning: jewel), what will happen? If, like the person holding the key, it is built for the purpose of one manifest owner, it will become the rough of a large room, and if the other parts are complete, it will become the remainder of the house. If it is built for the collective purpose of the manifest owner, it will become the rough of the house, not the remainder of the large room. Building the same place will not produce the entity of both the house and the large room, because the components of the two places are contradictory, and if it is one purpose, it contradicts the collective purpose, and if it is the collective purpose, it contradicts the single purpose. If it is built for the purpose of two or three manifest owners, it will become the rough of a large room, otherwise it will become the rough of a house. Second, there is no fault in the container itself that is not a container of the four behaviors. The second part includes: explaining the downfall of the builder, narrating the downfall of the designer, explaining the actions of preparation and foundation, and narrating the components of the downfall. Saying the builder's downfall First, if a monk builds a house for others, whether or not he is commissioned by others, it is not the main or definite component of the components, because whether or not he is commissioned by others, the builder monk will produce the remainder. Saying the designer's downfall Second, a monk commissions others to build a house and a large room, which is the same as building it himself, and the designer monk will produce the remainder. Is it the same in all aspects? Even if instructed to build on land without fault, it is not the same if the builder does not follow the instructions. However, if the monk hands bricks with his body, says 'good' with his mouth, accepts and acknowledges, it is the same, just like building it himself, it will produce the remainder. Third, the preparatory act of building a house, even after many years of rest, the downfall of the preparatory act is still only one.

---

་དོ། །ས་གཞི་བཙལ་བ་དང་། མི་རུང་བ་ཉིད་དང་། རྩོད་པ་དང་བཅས་པ་ལ་སོགས་ཡན་ལག་རེ་རེ་ལ་བལྟོས་པའི་ལྟུང་བ་ཐ་དད་པ་རེ་རེ་བསྐྱེད་དམ་ཞེ་ན། ས་གཞི་བཙལ་བ་ལ་སོགས་པ་ཡན་ལག་རྣམས་ནི་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་གཅིག་སྐྱེད་པར་བྱེད་པ་ཡིན་གྱི། ལྷག་མ་སྐྱེད་པའི་བྱེད་པོ་ཐ་དད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ས་གཞི་མ་དག་པ་དང་། ཚད་ལས་འདས་པ་དང་། དགེ་འདུན་ལ་མ་གསོལ་བ་ལ་སོགས་ཡན་ལག་རེ་རེ་ལ་སྦོམ་པོ་རེ་རེ་མི་འགྱུར་ཞེས་འགྲེལ་ཆུང་ལས་སོ། ། བཞི་པ་ལ། ལྟུང་བའི་ཡན་ལག་མདོ་ཙམ་བསྟན། །གཞི་མ་དག་པའི་བྱེ་བྲག་བརྗོད། ། 略說墮罪支分 དང་པོ་ལ། ཁང་པ་ཁང་ཆེན་ཡན་ལག་བརྗོད། །ཁང་ཆེན་ཡན་ལག་བྱེ་བྲག་བསྟན། །ཁང་པ་ཁོ་ནའི་ཡན་ལག་གོ། 說大房支分 6-375a དུ་མངོན་གྱུར་གྱི་བདག་པོ་གཅིག་གི་དོན་དུ་ཁང་པ་ཚད་ལས་ལྷག་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་དུ་བརྩིག་པའི་ས་གཞི་དང་། གང་བརྩིག་པའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གིས་བརྩིག་པའི་ཡོ་བྱད་དོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ་ས་གཞི་བཙལ་བ་ཡིན་པ་དང་། ས་གཞི་མ་དག་པ་གསུམ་ལྡན་ཡིན་པའོ། །དེ་ཡང་སྲོག་ཆགས་ཕྲ་མོའི་གནས་དང་ལྡན་པ་དང་། རྩོད་པ་དང་བཅས་པ་དང་། རྩོམ་དུ་མི་རུང་བའོ། །དང་པོ་ས་གཞི་བཙལ་བ་ནི། བཙལ་པ་ལའོ་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་ནི། ས་གཞི་དེ་མ་བཙལ་བར་དང་པོ་ནས་རང་ཉིད་དབང་བའི་ས་གཞིར་བརྩིགས་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཏེ་མ་བསྐོས་ས་གཞི་ཚོལ་བ་ཞེས་པར་རོ་ཞེས་སོ། །ས་གཞི་མ་དག་པ་གསུམ་ལྡན་ནི། སྐྱེ་བོ་ཕྲ་མོའི་གནས་དང་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པས་བསྟན་ཏོ། །སེལ་བ་ནི་དེ་དག་རེ་རེ་མ་ཚང་ན་མཐར་ཐུག་ལ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཏེ། འོག་ཏུ་རྒྱས་པར་འཆད་པར་འགྱུར་རོ། །གཉིས་པ་གང་བརྩིག་པའི་དངོས་པོ་ལ་བཞི་སྟེ། གནས་ཀྱི་ངོ་བོར་གྲུབ་པ་དང་། སྤྱོད་ལམ་བཞི་ཤོང་བ་དང་། ཚད་ལས་ལྷག་པ་དང་། བྱེད་འཕྲོ་གཞིའི་སེལ་བར་གཏོགས་པ་མ་ཡིན་པའོ། །དེ་ཡང་ཕལ་ཆེར་གཡོགས་པ་དང་བསྐོར་བ་ནི་གནས་ཀྱི་མཐའ་ཡིན་ནོ། །སྤྱོད་ལམ་བཞིའི་སྣོད་མ་ཡིན་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཚད་ལས་ལྷག་པའོ། །འཕྲོ་ཟིན་པར་བྱེད་ན་ཡང་ངོ་ཞེས་པས་གྲུབ་སྟེ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །སེལ་བ་ནི་གནས་ཀྱི་ངོ་བོར་གྲུབ་པ་མ་ཚང་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཏེ། མ་གཡོགས་པ་བྱེད་དུ་བཅུག་པའི་མཐའ་ཡང་དེ་དང་འདྲའོ་ཞེས་སོ། །ཚད་ལས་ལྷག་པ་མ་ཚང་ན་ཡང་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །ཚད་ལས་ལྷག་པ་ཞེས་སྨོས་པས་སྤྱོད་ལམ་བཞི་ཤོང་བ་འདུས་སོ་སྙམ་ན་ཚད་ལས་ལྷག་ཀྱང་སྤྱོད་ལམ་ 6-375b བཞི་ཤོང་བ་མ་ཡིན་པ་སྲིད་དེ། ཐོག་དཔངས་ཤིན་ཏུ་དམའ་བས་འགྲེང་བར་མི་ནུས་པ་ལྟ་བུའོ། །གསུམ་པ་གང་གིས་བརྩིག་པའི་ཡོ་བྱད་ནི་ཡོ་བྱད་བཙལ་བ་ཡིན་པ་སྟེ། རྣམ་པ་དེ་ལྟ་བུས་སོ་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་ནི་ཡོ་བྱད་མ་བཙལ་བར་གང་ཟ

【現代漢語翻譯】 如果尋找土地，以及不合適，以及爭端等，是否對每個支分都產生不同的墮罪呢？答：尋找土地等支分，是產生剩餘的墮罪，而不是產生剩餘墮罪的不同作者。如果土地不乾淨，以及超過限度，以及沒有稟告僧團等，每個支分都不會變成粗罪，這是《釋論》中的說法。 第四，略說墮罪支分，講述基礎不凈的差別。 第一，講述房屋大房的支分，顯示大房支分的差別，只是房屋的支分。 對於一個顯現的主人，建造超過限度的房屋，是真實的墮罪。支分有四，其中基礎的支分有三：在哪裡建造的土地，建造什麼東西，用什麼工具建造。第一，有兩種情況：尋找土地，以及土地不乾淨具備三種情況。也就是具有微小生物的住所，具有爭端，以及不適合建造。第一，尋找土地，就是尋找土地。避免的方法是：如果沒有尋找土地，而是從一開始就在自己擁有的土地上建造，就會變成粗罪，也就是在沒有指定的土地上尋找。土地不乾淨具備三種情況，由『微小生物的住所』等來表示。避免的方法是：如果這些不齊全，最終會變成粗罪，下面會詳細解釋。第二，建造什麼東西有四種：成為住所的自性，能夠容納四種行為，超過限度，以及不屬於正在進行的排除基礎。也就是大部分覆蓋和環繞是住所的邊緣。不能容納四種行為沒有罪過。超過限度。即使正在進行也可以，這是按照順序完成的。避免的方法是：如果成為住所的自性不齊全，就會變成粗罪，允許不覆蓋的邊緣也一樣。如果超過限度不齊全，也會變成粗罪。如果說了超過限度，就認為包含了能夠容納四種行為，但有可能超過限度卻不能容納四種行為，比如屋頂非常低矮無法站立。第三，用什麼工具建造，就是尋找工具，就是以這樣的方式。避免的方法是沒有尋找工具，而是某人

【English Translation】 If searching for land, and what is unsuitable, and disputes, etc., does each branch generate different transgressions? Answer: Searching for land and other branches generate a remaining transgression, but not different authors generating the remaining transgression. If the land is not clean, and exceeds the limit, and has not been reported to the Sangha, etc., each branch will not become a grave offense, according to the commentary. Fourth, briefly explaining the branches of transgression, and discussing the distinctions of impure foundations. First, discussing the branches of houses and large houses, showing the distinctions of the branches of large houses, which are only branches of houses. For the sake of a manifest owner, building a house exceeding the limit is the actual transgression. There are four branches, of which the foundation has three branches: the land where it is built, what is built, and the tools used to build. First, there are two situations: searching for land, and the land being unclean with three qualities. That is, possessing the dwelling of tiny creatures, possessing disputes, and being unsuitable for building. First, searching for land is searching for land. The way to avoid it is: if the land is not searched for, but is built on land owned from the beginning, it becomes a grave offense, that is, searching for land that has not been designated. The three qualities of unclean land are indicated by 'the dwelling of tiny creatures' and so on. The way to avoid it is: if these are not complete, it will eventually become a grave offense, which will be explained in detail below. Second, what is built has four qualities: becoming the nature of a dwelling, being able to accommodate four activities, exceeding the limit, and not belonging to the ongoing exclusion of the foundation. That is, most of the covering and surrounding is the edge of the dwelling. There is no fault in not being able to accommodate the four activities. Exceeding the limit. Even if it is in progress, it can be done, which is completed in order. The way to avoid it is: if the nature of becoming a dwelling is not complete, it becomes a grave offense, and allowing the uncovered edge is the same. If exceeding the limit is not complete, it also becomes a grave offense. If exceeding the limit is mentioned, it is thought to include being able to accommodate the four activities, but it is possible to exceed the limit but not be able to accommodate the four activities, such as a roof that is too low to stand up. Third, what tools are used to build is searching for tools, that is, in this way. The way to avoid it is that the tools are not searched for, but someone

---

ག་རང་གི་ཡོ་བྱད་ཀྱིས་བརྩིགས་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཏེ། གང་ཟག་གིས་སོ་ཞེས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞིའི་ཡན་ལག་དེ་དག་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་དཀོན་མཆོག་ལས་གཞན་པའི་ཆེད་དུ་མངོན་གྱུར་གྱི་བདག་པོ་གཅིག་གི་དོན་དུ་ཁང་པ་ཚད་ལས་ལྷག་པ་བརྩིག་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་གང་ལ་བསམ་པ་དེ་ཉིད་ལ་རང་ངམ་བསྐོས་པས་ཁང་པ་བརྩིག་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ཐོག་ཕལ་ཆེར་གཡོགས་ཟིན་པ་སྟེ། མཐར་རོ་ཞེས་པ་དང་། དེའི་དོན་ནི་ཕལ་ཆེར་བྱས་པ་ཉིད་ན་བྱས་པ་ཡང་ངོ་ཞེས་སྦྱར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། བཙལ་བ་ལའོ་ཞེས་པ་སྟེ་གང་གིས་ཁང་པའི་ལྷག་མར་འགྱུར་ཞེ་ན། བརྩིག་པའི་ས་གཞི་གཞན་ལས་བསླང་བ་སྟེ། བཙལ་བའི་ཡུལ་ནི་ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན་ཅིང་རང་ལས་ནོར་གྱི་སྒོ་ནས་ཐ་དད་པ་ལ། སྦྱོར་བ་ངག་གི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་བཙལ་བ་སྟེ་སྤྱིར་བསྟན་དང་སྦྱར་རོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། བདག་གིས་བསླངས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འདུན་པ་བྱུང་བའི་སློང་མོ་བས་བསླངས་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཞི་ཁྱིམ་པ་ལས་བཙལ་བར་མ་ཟད། ཊཱི་ཀ་ལས། གལ་ཏེ་གཞི་དེ་ཆོས་འདི་པ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལས་ཀྱང་བཙལ་ནའོ། །སུས་བཙལ་ཅེ་ན། དེ་ནི་འདིར་སྐབས་ཡིན་པས་ལྟུང་བ་འབྱིན་པ་པོས་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་གིས་གཞན་བསྐོས་ཏེ་ཁང་པ་བརྩིགས་ན་ནི་ཁྱོད་ཀྱིས་ས་གཞི་ཚོལ་ཅིག་ཅེས་དགེ་སློང་ལྟུང་བ་འབྱིན་པ་པོ་དེས་ས་གཞི་བཙལ་བ་རྗེས་སུ་གནང་བ་ལ་བརྩིགས་ན་ཁང་པའི་ 6-376a ལྷག་མ་བསྐྱེད་པའོ་ཞེས་བསྟན་ཏེ། རྣམ་པ་དེ་ལྟ་བུས་སོ་ཞེས་པའི་ཊཱི་ཀ་ལས། ལྟུང་བ་འབྱིན་པ་པོས་རྗེས་སུ་གནང་བའི་སློང་བ་པོས་བཙལ་བ་ཡིན་པས་དེའི་ཕྱིར་ཇི་ལྟར་ས་གཞི་བཙལ་བ་བཞིན་ཅེས་པའི་སྐབས་ནས་བཤད་དོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། དེས་བསྒོ་ནའོ་ཞེས་གཞན་སློང་དུ་བཅུག་ཀྱང་རུང་བར་བཤད་པས་དགེ་སློང་ལྟུང་བ་འབྱིན་པ་པོ་དེས་རྗེས་སུ་གནང་བ་ལ་ཞེས་འཆད་དགོས་སོ། །བླ་མ་རྣམས་ནི་ས་གཞིའི་བདག་པོ་དེས་རྗེས་སུ་གནང་བ་ལའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་ལ་སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་གཞུང་མེད་དོ། །འདི་ནི་ཁང་པ་ཁོ་ནའི་ཐུན་མོང་མིན་པའི་ཡན་ལག་ཡིན་ལ། འདིའི་འོག་ནས་མདོ་ལྔས་ཁང་ཆེན་གྱི་ཡན་ལག་བསྟན་ཏོ། །ཁང་པ་བརྩིག་པའི་ཡོ་བྱད་ཤིང་དང་། སོ་ཕག་དང་། གླ་རྔན་ལ་སོགས་པ་དག་ཀྱང་རྣམ་པ་དེ་ལྟ་བུས་དེ་བཙལ་བ་དང་། དེ་རྗེས་སུ་གནང་བས་སོ། །ཁང་པ་དང་ཁང་ཆེན་བརྩིག་པའི་ས་གཞི་མ་དག་པ་གསུམ་ལྡན་ལ་བརྩིགས་ན་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པའོ། །གཞི་དེ་དགེ་འདུན་ལ་མ་བསྟན་པ་ལ་བརྩིགས་ན་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པའོ། །གནས་བརྩིགས་པ་བདག་གིར་བྱེད་དམ། གཞན་བྱེད་དུ་བཅུག་ན་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པའོ། །སྒོ་མ་གཏོགས་པ་ཕྱོགས་ཀུན་ནས་བསྐོར་ཞིང་ཐོག་བཀབ་པའི་མཐར་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ། །

【現代漢語翻譯】 如果用自己的東西建造，就會變成剩餘物，這是某人說的。關於意樂的支分，有兩種：認識是對基礎支分不混淆。發心是爲了除了三寶之外，爲了一個顯現的主人，不斷地想要建造超過限度的房屋。加行是對所想之事，自己或通過他人開始建造房屋。究竟是屋頂大部分已經覆蓋完畢，稱為完成，其意義是大部分完成就等同於完成。 第二，稱為尋找，即什麼會成為房屋的剩餘物呢？是從其他地方尋求建造的地基。尋找的對境是具備五種名稱，並且通過財物與自己不同的事物。加行是通過語言的行為來尋找，這是與總的說明相結合。在《律分別》中說：『我所尋求的』，是指生起慾望的乞丐所尋求的。不僅從在家居士那裡尋求地基，而且在《 टीका 》中說：『如果從出家的僧人那裡尋求地基也可以。』誰來尋找呢？這在此處是相關的，應該由懺罪者來了解。如果比丘委託他人建造房屋，那麼『你去找地基吧』，如果比丘懺罪者允許尋找地基，那麼建造房屋就會產生剩餘物。 टीका 中解釋說：『以這種方式』，因為是懺罪者允許的乞丐所尋找的，所以從如何尋找地基開始說明。在《小疏》中說：『即使讓他人去乞討也可以』，因此必須解釋為比丘懺罪者允許。上師們說『是地基的主人允許』，但對此沒有論證的依據。這是房屋獨有的支分，從這之後，五部經說明了建造大房屋的支分。建造房屋的材料，如木材、磚瓦和工錢等，也是以同樣的方式尋找和允許的。如果在地基不凈的三種情況下建造房屋或大房屋，就會產生剩餘物。如果建造的地基沒有告知僧團，就會產生剩餘物。建造的住所是自己擁有，還是讓別人擁有，都會產生剩餘物。除了門之外，四面環繞並覆蓋屋頂，最終會變成剩餘物。

【English Translation】 If one builds with one's own materials, it becomes a residue, so it is said. Regarding the limbs of intention, there are two: recognition is not being confused about the basic limbs. Motivation is, for the sake of a manifest master other than the Three Jewels, constantly wanting to build a house beyond measure. Application is, for the matter intended, oneself or through others beginning to build the house. Completion is when the roof is mostly covered, called 'completion,' and its meaning is that mostly done is the same as done. Second, it is called seeking, that is, what becomes the residue of the house? It is seeking the foundation for construction from elsewhere. The object of seeking is something that possesses five names and is different from oneself through wealth. Application is seeking through the action of speech, which is combined with the general explanation. In the Vinayavibhaṅga it says: 'What I have sought' refers to what is sought by a beggar who has arisen with desire. Not only is the foundation sought from a householder, but in the Ṭīkā it says: 'If that foundation is sought even from a renunciant monk.' Who seeks it? This is relevant here, and it should be understood by the confessor. If a bhikṣu commissions another to build a house, then 'You go and find a foundation,' if the bhikṣu confessor permits the seeking of the foundation, then building the house will produce a residue. The Ṭīkā explains: 'In this way,' because it is sought by a beggar permitted by the confessor, therefore it explains from the point of how to seek the foundation. In the Minor Commentary it says: 'Even if he commissions another to beg is also acceptable,' therefore it must be explained as permitted by the bhikṣu confessor. The lamas say 'It is permitted by the owner of the foundation,' but there is no scriptural basis for this. This is a unique limb of the house alone, and from this point onwards, the five sūtras explain the limbs of building a large house. The materials for building a house, such as wood, bricks, and wages, etc., are also sought and permitted in the same way. If one builds a house or a large house on a foundation that possesses three impure qualities, it produces a residue. If the foundation that is built is not shown to the Saṅgha, it produces a residue. Whether the dwelling that is built is owned by oneself or commissioned to another, it produces a residue. Except for the door, if it is surrounded on all sides and covered with a roof, it will eventually become a residue.

---

分別說大房支分 གཉིས་པ་ནི། ཁང་པའི་འོག་མ་ཁང་ཆེན་ལ་ཡང་སྤྱོད་ལམ་བཞིའི་སྣོད་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ལ་ཞེས་པ་ནས། མཐར་རོ་ཞེས་པ་ཡན་ཆད་དེ་དག་ཐུན་མོང་བ་ཉིད་དོ། །འོན་ཏེ་མ་བཙལ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་པས་ནི་ཊཱི་ཀར། བཙལ་བ་ཉིད་མ་གཏོགས་སོ་ཞེས་བྱ་བ་དང་། ཡང་གཙུག་ལག་ཁང་ལས་ནི་གླེང་གཞིའི་དབང་གི་བདག་པོ་དང་བཅས་པ་ཞེས་སྨོས་པར་ཟད་ཀྱི། དེའི་ཡན་ལག་ནི་མ་ཡིན་ཏེ་བདག་པོ་མེད་པ་ལ་ཡང་ས་གཞི་ཉོ་བ་ལ་སོགས་པ་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོ། ། 唯房支分 གསུམ་པ་ནི། ཁང་ 6-376b པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པ་ལ་ནི་གཅིག་གི་དོན་དུའོ། །ཚད་ལས་ལྷག་པའོ། ། 分別說非處 གཉིས་པ་གཞི་མ་དག་པ་ལ། མདོ་ཙམ་ཉིད་དུ་བསྟན་པ་དང་། །དེ་ཡི་རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། ། དང་པོ་ནི། གཞི་མ་དག་པ་ལའོ་ཞེས་སྔར་སྨོས་ནས། མ་དག་པ་དེ་གང་ཞེ་ན། སྲོག་ཆགས་ཕྲ་མོའི་གནས་དང་ལྡན་པས་མི་རུང་བ་ཉིད་དང་། གཞན་ལ་རྩོད་པ་དང་བཅས་པ་ཉིད་དང་། གནས་བརྩིག་པ་ལེགས་པ་ཙམ་དུ་མི་རུང་བ་ཉིད་དང་གསུམ་ནི་གཞི་མ་དག་པའོ། ། གཉིས་པ་ལ། མི་རུང་བ་ཡི་བྱེ་བྲག་བསྟན། །རྩོད་དང་བཅས་པའི་བྱེ་བྲག་བརྗོད། །བརྩམ་དུ་མི་རུང་བྱེ་བྲག་གོ། 分別說不適 དང་པོ་ནི། སྐྱེ་བ་པོ་ཕྲ་མོ་དེ་ཡང་གནས་དེ་ཉིད་དུ་སྐྱེས་པ་གྲངས་གཅིག་ཡན་ཆད་ཀྱི་གནས་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དང་ཞེས་འབྱུང་བས་སྐྱེ་བ་པོ་རགས་པ་དང་། ཕྲ་བའི་ཚད་ནི་བོངས་ཆེ་བ་དང་ཆུང་བ་ལ་བལྟོས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ལུང་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། སྦྲུལ་དང་སྡིག་པ་ལ་སོགས་པའི་གནས་དང་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། གཞན་ཡང་ཊཱི་ཀར། དེ་དག་ནི་དཔེ་ཙམ་སྟེ་གྲོག་སྦུར་ལ་སོགས་པ་སྐྱེ་བ་པོ་ཕྲ་མོ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་བཟུང་ངོ་ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་སྦྲུལ་ལ་ལུས་ཆེན་པོ་ཡང་ཡོད་ལ། དེའི་ཕྱིར་ལུས་བོངས་ཆེ་ཆུང་གང་ཡང་རུང་སྟེ། འབྲོས་འོལ་ཆུང་བས་མཁར་ལས་ཀྱི་ཞར་ལ་འཆི་བར་འགྱུར་བ་ནི་ཕྲ་བ་ཡིན་ལ་བཟློག་པ་ནི་རགས་པའོ། །སྲོག་ཆགས་དེའི་གྲངས་ཀྱང་གཅིག་ཡན་ཆད་ཀྱིས་ཏེ་སྲོག་ཆགས་དང་ལྡན་པ་ཞེས་སྤྱི་ཙམ་དུ་བརྗོད་པའོ། །དེ་ཡང་སྲོག་ཆགས་གློ་བུར་བས་ནི་དེར་མི་འགྱུར་ཏེ། གནས་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དང་ཞེས་གསུངས་པས་རྟོགས་ཞེས་བླ་མ་དག་གསུང་ངོ་། ། 分別說辯論等 གཉིས་པ་ནི། རྒྱལ་པོའི་གནས་ལ་བརྟེན་པ་ཉིད་དང་། འཇིག་རྟེན་པའི་ལྷའི་གནས་ལ་བརྟེན་པ་ཉིད་དང་། མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་འདུག་གནས་ལ་བརྟེན་པ་ཉིད་དང་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀར། དེ་དག་དང་ཉེ་བར་གྱུར་ 6-377a པ་ཉིད་དེ། དེ་ནི་སྐྱེ་བོ་ཕལ་པོ་ཆེ་དང་། གླང་པོ་ཆེ་དང་། རྟ་དང་། རྔ་མོ་ལ་སོགས་པ་དག་དང་། དེ་དག་གི་སྒྲ་དག་གིས་གནོད་པར་འགྱུར་བའི་སྐྱོན་ཡོད་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ཤིང་ལྗོན་པ་བཅད་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དང་ཞེས་པའི་ཊཱི་ཀར། དེར་ཞེས་བྱ་བར་ཚིག་རྣམ་པར་སྦྱར་ཏེ་དེ་ནི་སྐྱེ་བོ་ཕལ་མོ་ཆེ་ལ་མཁོ་བ་ཡི

【現代漢語翻譯】 分別說大房支分 第二部分是：關於房屋的附屬部分，對於大房間來說，它本身並不是四種行為的容器，直到最後的『結束』，這些都是共同的。然而，『沒有尋找』指的是《根本慧論》的註釋，意思是『除了尋找之外』。此外，寺廟僅僅是因為討論的主題而與所有者相關，但它不是寺廟的附屬部分，因為即使沒有所有者，購買土地等也是可能的。 唯房支分 第三部分是：房屋的剩餘部分是爲了一個目的而產生的，超過了限度。 分別說非處 第二部分關於不凈的基地，分為簡略地說明和詳細地解釋。 首先是：之前提到的不凈的基地，那麼什麼是不凈呢？與微小生物的住所相關是不允許的，與他人爭論是不允許的，建造住所不完善也是不允許的，這三種情況是不凈的基地。 第二部分是：說明不允許的差別，陳述爭論的差別，以及不完善的差別。 分別說不適 首先是：微小生物也出現在住所中，與一個或多個生物的住所相關。《根本慧論》及其註釋中說，粗大和微小的程度不是取決於體積的大小，例如，蛇和蝎子等的住所。此外，《根本慧論》的註釋中說，這些只是例子，螞蟻等所有微小生物也包括在內。因此，蛇也有很大的身體，所以無論身體大小，因為逃跑困難而在建造過程中死亡的生物是微小的，反之則是粗大的。生物的數量是一個或多個，即籠統地說與生物相關。此外，偶然出現的生物不會導致不凈，因為經文中說『與住所相關』，上師們這樣說。 分別說辯論等 第二部分是：依賴於國王的住所，依賴於世間神靈的住所，依賴於外道修行者的住所。《根本慧論》的註釋中說，靠近這些住所會導致問題，因為會受到普通人、大象、馬、騾子等以及它們的聲音的干擾。關於『不應該砍伐樹木』，《根本慧論》的註釋中說，應該將詞語連線到『那裡』，因為那裡是大多數人需要的地方。

【English Translation】 Separately explaining the divisions of a large house The second part is: Regarding the subsidiary parts of a house, for a large room, it itself is not a container for the four types of conduct, up to the final 'end,' these are common. However, 'not seeking' refers to the commentary on the Mulamadhyamakakarika, meaning 'other than seeking.' Furthermore, a temple is only related to the owner because of the topic of discussion, but it is not a subsidiary part of the temple, because even without an owner, purchasing land, etc., is possible. Solely the divisions of a house The third part is: The remaining part of the house is produced for one purpose, exceeding the limit. Separately explaining inappropriate places The second part is about impure bases, divided into briefly explaining and explaining in detail. First is: The previously mentioned impure base, then what is impure? Being associated with the dwelling of tiny creatures is not allowed, arguing with others is not allowed, and building a dwelling that is not perfect is also not allowed, these three situations are impure bases. The second part is: Explaining the differences of what is not allowed, stating the differences of arguing, and the differences of what is not perfect. Separately explaining unsuitability First is: Tiny creatures also appear in the dwelling, being associated with the dwelling of one or more creatures. The Mulamadhyamakakarika and its commentary say that the degree of coarse and fine does not depend on the size of the volume, for example, the dwelling of snakes and scorpions, etc. Furthermore, the commentary on the Mulamadhyamakakarika says that these are just examples, and all tiny creatures such as ants are also included. Therefore, snakes also have large bodies, so regardless of body size, creatures that die during construction because they have difficulty escaping are tiny, and the opposite is coarse. The number of creatures is one or more, that is, generally speaking, associated with creatures. Furthermore, accidentally appearing creatures do not cause impurity, because the scripture says 'associated with the dwelling,' the lamas say so. Separately explaining debates, etc. The second part is: Relying on the dwelling of the king, relying on the dwelling of worldly deities, relying on the dwelling of heretical practitioners. The commentary on the Mulamadhyamakakarika says that being close to these dwellings causes problems, because it is disturbed by ordinary people, elephants, horses, mules, etc., and their sounds. Regarding 'trees should not be cut down,' the commentary on the Mulamadhyamakakarika says that the words should be connected to 'there,' because that is where most people need it.

---

ན་པའི་ཕྱིར་འཇིག་རྟེན་དག་ལ་ཁ་མཆུ་འབྱུང་བས་དེས་ན་རྩོད་པ་དང་བཅས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །སྨོས་པ་འདི་དག་གིས་མཚོན་ནས་རྩོད་བཅས་གཞན་པ་ཡང་བསྡུས་སོ། ། 不適行類 གསུམ་པ་ནི། ཕྱི་རོལ་ནི་གནས་ཀྱི་ར་བའི་ཕྱི་རོལ་ནས་སོ། །འདོམ་གང་གི་ཞེས་པ་ནི་ཁྲུ་བཞིའོ། །དེའི་མཐའི་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འདོམ་གང་གི་མཚམས་སོ། །དེའི་ཉེ་ཁོར་གྱི་སྟེ་དེ་དང་ཉེ་བ་ཉིད་དེའི་ཉེ་ཁོར་ཏེ་འདོམ་གང་གི་མཐའ་ཞེས་བྱ་བའི་ཕ་མཐའི་ཆའོ། །ནང་རོལ་ན་ཞེས་ཕ་མཐའི་ཆ་དེའི་ཚུ་རོལ་ཏེ་འདོམ་གང་གི་ནང་ཉིད་དོ། །ནང་རོལ་དེའི་དབུས་སམ་མཐའི་ཕྱོགས་གང་ཡང་རུང་བ་དེ་ན་ཆུ་ཀླུང་ངམ། ངམ་གྲོག་གམ། ཁྲོན་པ་དང་འདམ་སྟེ་ཐུག་པ་ཉིད་ནི་རྩོམ་དུ་མི་རུང་བའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་རྒྱལ་པོ་དང་ཞེས་པ་ནས་འདིའི་བར་ནི་གོ་རིམ་བཞིན་དུ་མི་རུང་བ་དང་། རྩོད་པ་དང་བཅས་པ་དང་། རྩོམ་དུ་མི་རུང་བ་གསུམ་པོ་དེ་དག་ཡིན་ནོ། །འདིར་དཀའ་བའི་གནས་ཡོད་དེ། ཆུ་ཀླུང་། ངམ་གྲོག །ཁྲོན་པ་དང་གསུམ་ཀ་ཚོགས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་དག་ལས་གཅིག་དང་འདོམ་ན་ཡང་གནས་ཚེ་ཐུང་བར་འགྱུར་པས་བརྩམ་དུ་མི་རུང་ཞེས་སོ། །ཆུ་ཀླུང་དང་ངམ་གྲོགས་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་གིས་ཕྱོགས་བཞིའི་མཐའ་འཁོར་བ་ནི་མི་དགོས་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཕྱོགས་ཐམས་ཅད་དུ་ཁོ་ར་ཁོར་ཡུག་ཀུན་ན་ཆུ་ཀླུང་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་དང་འདོམ་པ་ལ་ནི་མི་བསྙེགས་སོ་ཞེས་སོ། །འདིར་འདི་ 6-377b ལྟ་བུ་ཞིག་ཤེས་དགོས་ཏེ། འོ་ན་ས་གཞི་བཙལ་བ་དང་གཞི་མ་དག་པ་གསུམ་སྟེ། ས་གཞིའི་སྐྱོན་བཞི་པོ་ལ་གཙོ་མི་གཙོ་ཡོད་དམ་མེད་ཅེ་ན། འཕགས་པ་བེ་ཤ་ཀ་ནི། ས་གའི་ལྷས། ས་གཞིའི་སྐྱོན་བཞི་པོ་ལ་གཙོ་ཆེ་ཆུང་མེད་དེ་བཞི་པོ་གང་མ་ཚང་ཡང་མཐར་ཐུག་ལ་སྦོམ་པོར་བཞག་གོ། སློབ་དཔོན་དྷརྨ་མི་ཏྲ་ཆོས་བཤེས་ནི་བཙལ་བ་གཙོ་ཆེ་སྟེ། ས་གཞིའི་སྐྱོན་བཞི་པོ་དེ་ཡང་ས་གཞི་བཙལ་བ་ཡོད་ན་གཞན་གསུམ་པོ་མ་ཚང་ཡང་སྦྱོར་བ་ལ་ཉེས་བྱས་དང་། མཐར་ཐུག་ལ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །བཙལ་བ་མེད་ན་གཞན་གསུམ་པོ་ཡོད་ཀྱང་སྦྱོར་བ་དང་མཐར་ཐུག་གཉིས་ཀ་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །བཙལ་བ་གཙོ་བོ་ཡིན་པར་ཅིས་ཤེས་ན། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་གིས་ཁང་པ་བྱེད་དུ་འཇུག་ཅིང་མི་རུང་བར་བྱེད་དུ་འཇུག་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །རྩོད་པ་དང་བཅས་པ་བྱེད་དུ་འཇུག་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །བརྩམ་དུ་མི་རུང་བར་བྱེད་དུ་འཇུག་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །མ་བསྟན་པར་བྱེད་དུ་འཇུག་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །ཚད་ལས་ལྷག་པར་བྱེད་དུ་འཇུག་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །ཐམས་ཅད་ལས་འདས་པར་བྱེད་དུ་འཇུག་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། བཙལ་བ་ནི་ལུང་གི་སྐབས་དེར་དངོས་སུ་མ་གསུངས་པས་ཡན་ལག་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཁོང་

【現代漢語翻譯】 由於不適宜，世間會發生爭端，因此它是有爭端的。以上所說的這些，也包括了其他的爭端。 不適行類 第三種情況是：『外』指的是住所圍墻的外面。『一弓』指的是四肘。『其盡頭』指的是一弓的邊界。『其附近』指的是非常靠近的地方，即一弓邊界的盡頭部分。『內』指的是盡頭部分的裡面，即一弓的內部。在內部的中央或邊緣的任何地方，如果有河流、懸崖、水井或沼澤等障礙物，那就是不適宜建造的特殊情況。 從『如國王』到『此處』，分別對應著不適宜、有爭端和不適宜建造這三種情況。 這裡有一個難點：河流、懸崖和水井這三者不需要全部作為集合的組成部分。根據論典的說法，『如果其中之一與住所相鄰，住所就會變得短命，因此不適宜建造。』河流和懸崖等不需要環繞四周。根據論典的說法，『不需要在所有方向都被河流等完全環繞。』 這裡需要了解這樣一種情況：如果尋找土地和不純凈的土地有三種情況，那麼土地的四種過失是否有主次之分呢？阿毗達磨俱舍論中說：土地的四種過失沒有主次之分，任何一種不完整都會導致最終的重罪。法友導師則認為，尋找土地是最重要的，即使土地的四種過失中其他三種不完整，也會因違犯誓言而導致最終的重罪。如果沒有尋找土地，即使其他三種過失都存在，也會因違犯誓言而導致違犯行為和最終的重罪。為什麼說尋找土地是最重要的呢？根據《律分別》的說法：『如果比丘允許建造房屋，並允許建造不適宜的房屋，就會犯下重罪。如果允許建造有爭端的房屋，就會犯下重罪。如果允許建造不適宜建造的房屋，就會犯下重罪。如果允許建造未指示的房屋，就會犯下重罪。如果允許建造超出限度的房屋，就會犯下重罪。如果允許建造超出一切的房屋，就會犯下僧殘罪。』尋找土地在律文中沒有明確說明，因此是所有組成部分的內部。'

【English Translation】 Because of unsuitability, disputes arise in the world, therefore it is contentious. These mentioned above also include other contentions. Unsuitable Categories The third case is: 'Outside' refers to the outside of the enclosure of the residence. 'One bow' refers to four cubits. 'Its end' refers to the boundary of one bow. 'Its vicinity' refers to the very close area, that is, the end part of the boundary of one bow. 'Inside' refers to the inside of the end part, that is, the inside of one bow. In the center or any side of the inside, if there is an obstacle such as a river, cliff, well, or swamp, that is a special case of being unsuitable for construction. From 'like a king' to 'here', they correspond to the three cases of unsuitable, contentious, and unsuitable for construction respectively. There is a difficulty here: the three, river, cliff, and well, do not need to be all parts of the collection. According to the commentary, 'If one of them is adjacent to the residence, the residence will become short-lived, therefore it is unsuitable for construction.' Rivers and cliffs, etc., do not need to surround all sides. According to the commentary, 'It is not necessary to be completely surrounded by rivers, etc., in all directions.' Here, one needs to understand something like this: If there are three cases of searching for land and impure land, then do the four faults of the land have primary and secondary importance? In the Abhidharmakosha, it says: The four faults of the land do not have primary and secondary importance, and any one that is incomplete will ultimately lead to a grave offense. Dharma Mitra, the spiritual friend, believes that searching for land is the most important, and even if the other three of the four faults of the land are incomplete, it will lead to a grave offense due to violating the vow. If there is no searching for land, even if the other three faults exist, it will lead to offenses and ultimate grave offenses due to violating the vow. How do we know that searching for land is the most important? According to the Vinayavibhanga, 'If a monk allows the construction of a house and allows the construction of an unsuitable house, he will commit a grave offense. If he allows the construction of a contentious house, he will commit a grave offense. If he allows the construction of a house unsuitable for construction, he will commit a grave offense. If he allows the construction of an uninstructed house, he will commit a grave offense. If he allows the construction of a house exceeding the limit, he will commit a grave offense. If he allows the construction of a house exceeding everything, he will commit a sanghavasesa offense.' Searching for land is not explicitly mentioned in that passage of the Vinaya, therefore it is the interior of all the components.'

---

ན་ཡོད་པར་གསལ་ཏེ། བཙལ་བ་དེ་ཡན་ལག་གཞན་རྣམས་ཀྱི་གཞི་བྱེད་པའི་གཙོ་བོ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ལྟར་ན་པཎྜི་ཏའི་བཤད་ལུགས་དེ་གཉིས་ལ། རྒྱ་ཚ་ན་རེ། པཎྜི་ཏ་གཞན་གྱི་འདོད་པ་དེ་འཐད་ཀྱི། རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པའི་བཤད་ལུགས་དེ་མི་འཐད་དེ། བཙལ་བ་ཡན་ལག་གི་གཙོ་བོ་ཡིན་ན་བཙལ་བའི་དགག་བྱ་འདོད་པ་ཆེས་པ་ཡིན་པས་འདོད་པ་ཆེས་པ་དགག་བྱའི་གཙོ་བོ་ཡིན་དགོས་ལ། དེ་ལྟར་ན་དགེ་སློང་གིས་གཞན་དོན་དུ་ཁང་པ་བརྩིག་པ་ 6-378a ཆོས་ཅན། ཁང་པའི་ལྷག་མ་མི་བསྐྱེད་པར་ཐལ། འདོད་ཆེས་ཀྱི་དགག་བྱ་མེད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་བསྐོས་པ་ཉིད་དང་། མ་བསྐོས་པ་ཉིད་དག་ནི་གཙོ་བོ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །ཞེས་འཆད་དོ། །དེ་ལ་རོག་ཁྲི་བཟང་ན་རེ། རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པའི་ལུགས་དེ་འཐད་དེ། ཁྱེད་ཀྱི་ཐལ་འགྱུར་དེ་ལ་མགོ་མཚུངས་ཀྱི་ཐལ་འགྱུར་འདི་སྐད་དུ། ཁང་པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པ་ལ་བརྩམ་དུ་མི་རུང་བ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པའི་གནད་ཀས་དོན་དང་བྱ་བ་མང་བ་དགག་བྱ་ཡིན་པས། དགེ་སློང་གིས་གཞན་བསྐོས་ཏེ་ཁང་པ་བརྩིགས་པ་ཆོས་ཅན། ཁང་པའི་ལྷག་མ་མི་བསྐྱེད་པར་ཐལ། དོན་དང་བྱ་བ་མང་བའི་དགག་བྱ་མེད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། བསྐོས་པ་ནི་རང་ཉིད་དང་འདྲའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །འོན་ཀྱང་ཐལ་འགྱུར་དེ་ཕན་ཚུན་གཉིས་ཀའི་རྟགས་དང་ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་བོ། །དེ་ཡང་བྱ་བ་དེ་འབྲེལ་གྱི་དགག་བྱ་མེད་པ་ལ་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་མི་བསྐྱེད་པས་མ་ཁྱབ་སྟེ། སྐྱོན་ནས་སྨྲ་བ་ལ་མི་དགའ་བའི་བསམ་པ་མ་སྐྱེས་ཀྱང་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པའམ། སྲོག་ཆགས་མེད་པའི་ས་བརྐོས་ན་སྲོག་ཆགས་ལ་གནོད་པའི་དགག་བྱ་མེད་ཀྱང་ས་བརྐོས་པའི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པ་བཞིན་ནོ། །འོ་ན་པཎྜི་ཏ་དེ་གཉིས་ཀྱི་འདོད་པ་དེ་གང་འཐད་ཅེ་ན། མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ་ན་རེ། པཎྜི་ཏ་སྔ་མའི་འདོད་པ་ལྟར་ས་གཞི་མ་དག་པའི་ཆོས་གསུམ་རེ་རེ་ལས་ཀྱང་མཐར་འགྱུར་བ་དེ་འཐད་པར་སེམས་ཏེ། སྔར་དྲངས་པའི་རྣམ་འབྱེད་ལས་སྦོམ་པོར་གསུངས་པ་དང་མཐུན་ལ། བཙལ་བ་དངོས་སུ་མ་གསུངས་ཀྱང་། དངོས་སུ་མ་གསུངས་པ་ཙམ་གྱིས་ཡན་ལག་གི་གཙོ་བོ་ཡིན་པའི་ངེས་པ་མེད་དེ། བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པ་ལ་ཡུལ་བུད་མེད་རྫུ་འཕྲུལ་ཅན་མ་ཡིན་པ་དངོས་སུ་མ་གསུངས་ཀྱང་ཡན་ལག་གི་ 6-378b གཙོ་བོ་མ་ཡིན་པ་བཞིན་ནོ། །ཚད་ལས་ལྷག་པ་དང་ས་གཞི་བཙལ་བ་ལ་སོགས་པ་ལ་ཡང་གཙོ་མི་གཙོ་མེད་དེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བཙལ་བ་ལ་སོགས་པ་གཞིའི་ཡན་ལག་གཞན་རྣམས་མ་ཚང་ཡང་ཚད་ལས་ལྷག་པར་བྱེད་ན་མཐར་ནི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བར་བཤད་དོ། །ཞེས་འཆད་པ་ལེགས་པར་གོའོ། ། 說為建所開許範圍 གསུམ་པ་བརྩིག་ཏུ་གནང་བ་ལ། བརྩིག་པར་གནང་བའི་ཁང་ཚད་བསྟན། །གནང་ཕྱིར་དགེ་འདུན་ཉིད་ལ་ཞུ། ། 說開許建房大小 དང་པོ་ནི། ཚད་ལས་ལྷག་པའོ་ཞེ

【現代漢語翻譯】 很明顯，尋找是作為其他分支的基礎的主要因素。因此，在兩位班智達的解釋中，嘉察那認為：『其他班智達的觀點是合理的，但《廣大釋論》的解釋是不合理的。如果尋找是分支的主要因素，那麼尋找的對治就是強烈的慾望，因此強烈的慾望必須是對治的主要因素。如果是這樣，那麼比丘爲了他人建造房屋，其法相是：房屋的剩餘部分不會產生，因為沒有強烈慾望的對治。如果承認，那麼已指定和未指定都不是主要的。』他這樣解釋道。 對此，若克·赤增說：『《廣大釋論》的觀點是合理的，你的反駁可以這樣說：建造房屋的剩餘部分是不允許開始的，因為需要作為分支的關鍵是意義和行為的眾多是對治。因此，比丘在他人指定下建造房屋，其法相是：房屋的剩餘部分不會產生，因為沒有意義和行為眾多的對治。如果承認，那麼指定就像自己一樣。』他這樣說道。 然而，這兩個反駁都沒有成立其理由和周遍性。也就是說，如果行為沒有相關的對治，就不會產生墮罪的根本，因為沒有周遍性。例如，即使沒有產生不喜歡說謊的想法，也會產生墮罪；或者，如果挖掘沒有生物的土地，即使沒有傷害生物的對治，也會產生挖掘土地的墮罪。 那麼，這兩位班智達的觀點哪個是合理的呢？措那瓦欽波說：『我認為按照前一位班智達的觀點，即使是三種不凈的土地，每一種都會導致最終的墮罪是合理的，這與之前引用的《分別論》中粗略的說法相符。雖然沒有直接提到尋找，但僅僅因為沒有直接提到，並不能確定它是分支的主要因素。例如，雖然沒有直接提到供養讚頌的對象不是具有神通的婦女，但它不是分支的主要因素。』 對於超過限度、尋找土地等，也沒有主要和非主要之分。正如《 टीका 》中所說：『即使尋找等作為基礎的其他分支不完整，如果超過限度，最終也會導致墮罪。』理解這一點是很好的。 第三，關於允許建造，展示了允許建造的房屋大小，爲了允許，需要向僧團請求。 首先是超過限度。

【English Translation】 It is clear that searching is the main factor that forms the basis of other branches. Therefore, in the explanations of the two Panditas, Gyatsa says: 'The view of the other Pandita is reasonable, but the explanation of the 《Great Commentary》 is unreasonable. If searching is the main factor of the branch, then the antidote to searching is strong desire, so strong desire must be the main factor of the antidote. If so, then the Bhikshu builds a house for the sake of others, its Dharma characteristic is: the remainder of the house will not be produced, because there is no antidote to strong desire. If admitted, then both designated and undesignated are not the main ones.' He explained it this way. To this, Rok Tri Sang said: 'The view of the 《Great Commentary》 is reasonable, your rebuttal can be said like this: it is not allowed to start building the remainder of the house, because the key to needing it as a branch is that the multitude of meanings and actions is the antidote. Therefore, the Bhikshu builds a house under the designation of others, its Dharma characteristic is: the remainder of the house will not be produced, because there is no antidote to the multitude of meanings and actions. If admitted, then designation is like oneself.' He said it this way. However, neither of these two rebuttals established their reasons and pervasiveness. That is, if the action does not have a related antidote, it will not produce the root of the downfall, because there is no pervasiveness. For example, even if the thought of disliking lying is not produced, a downfall will be produced; or, if digging land without creatures, even if there is no antidote to harming creatures, the downfall of digging land will be produced. So, which of these two Panditas' views is reasonable? Tsonawa Chenpo said: 'I think it is reasonable to follow the view of the former Pandita that even each of the three impure lands will lead to the final downfall, which is consistent with the rough statement in the 《Differentiation》 quoted earlier. Although searching is not directly mentioned, it is not certain that it is the main factor of the branch just because it is not directly mentioned. For example, although it is not directly mentioned that the object of offering praise is not a woman with supernatural powers, it is not the main factor of the branch.' There is also no distinction between main and non-main for exceeding the limit, searching for land, etc. As the 《 टीका 》 says: 'Even if other branches of the foundation such as searching are incomplete, if it exceeds the limit, it will eventually lead to downfall.' It is good to understand this. Third, regarding the permission to build, the size of the house allowed to be built is shown, and in order to allow it, it is necessary to request the Sangha. The first is exceeding the limit.

---

ས་སྔར་སྨོས་པའི་ཁང་པའི་ཚད་ནི་གང་ཞེ་ན། ལུང་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ནས་བརྩིས་པའི་ཁྲུ་ལ་གསུངས་ལ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། མི་འབྲིང་པོའི་ལུས་ཚད་དང་ལྡན་པའི་ཁྲུ་ཞེས་ཏེ་འཛམ་བུ་གླིང་པའི་ཚེ་ལོ་བརྒྱ་པའི་ཁྲུའི་ཚད་ནི་དེ་གཉིས་ཀའི་གཞི་མཐུན་ཡིན་ལ། དེས་ན་ཚད་དང་ལྡན་པའི་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་དོ་ནི་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་མཐེའུ་ཆུང་གི་མཐོ་གང་སྟེ། ཁང་པའི་ནང་རོལ་དུ་གཞལ་ནས་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་མཐོ་དེ་ཁང་པའི་དཀྱུས་སུ་བཅུ་གཉིས་དང་ཞེས་པ་མིའི་ཁྲུ་བཅོ་བརྒྱད་དང་། ཞེང་དུ་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་མཐོ་བདུན་གྱི་ཚད་དོ་ཞེས་མིའི་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་བཅུ་གཅིག་གོ། 請僧眾開許 གཉིས་པ་ནི། མ་བསྟན་པ་ལའོ་ཞེས་སྔར་སྨོས་ན་བསྟན་པ་དེ་ནི་གང་ཞེ་ན། ཁང་པ་ཁང་ཆེན་བརྩིག་པའི་ས་གཞི་དགེ་འདུན་ལས་བསྟན་པ་གནང་བ་ཐོབ་པ་ཉིད་ནི་བསྟན་པ་ཉིད་ཡིན་གྱི། ས་གཞི་དགེ་འདུན་གྱི་སྤྱན་སྔར་བསྟན་པ་ཙམ་གྱིས་མ་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་ཁང་པ་ཁང་ཆེན་གྱི་གནང་བ་བྱིན་ན་གནང་བ་དེ་ཐོབ་པའི་དགེ་སློང་གིས་ཁང་པ་ཁང་ཆེན་ཚུལ་བཞིན་དུ་བརྩིག་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དེའི་ཕྱིར་ཊཱི་ཀར་གཞི་གང་ལ་བསྟན་པའི་རྣམ་པ་དེ་ཉིད་གང་ལས་ཐོབ་པ་དེ་ནི་འདིར་བསྟན་པ་ཡིན་པར་དགོངས་སོ། །ཞེས་སོ། ། བཞི་པ་བསླབ་བྱ་ལ། སྐབས་ 6-379a ཀྱི་བསླབ་པར་བྱ་བ་དང་། དེའི་ཞར་ལས་བྱུང་བའོ། ། 此中所學處 དང་པོ་ནི། ས་གཞི་དག་པ་སྟེ། གནང་བ་ཆགས་པའི་གཞི་ཡིན་ན་ནི་གནང་བ་མ་བྱིན་པར་བརྩིགས་ཀྱང་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་མི་འབྱུང་བས། གནང་བ་སྦྱིན་དགོས་པ་དེས་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་འགོག་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་གང་ཞེ་ན། གནང་བ་ཆགས་པའི་གཞི་ཡིན་ན་ཡང་གནང་བ་མ་བྱིན་པར་བརྩིགས་ན་དགེ་སློང་ལ་སྦོམ་པོ་འབྱུང་བ་ལས། གནང་བ་བྱིན་པས་སྦོམ་པོ་ཁེགས་པ་དང་། ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་བྱིན་པས་བཅས་པའི་ས་མཚམས་ཟིན་པའོ། །གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་ལྔ་ལས། དང་པོ་ཡུལ་གང་ལ་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ནི་ཆོས་བཅུ་ལྡན་ཏེ། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་གསོ་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་ཅེས་པ་ལ་སོགས་པ་བརྒྱད་ཐུན་མོང་བ་སྟེ། ལས་ཀྱི་གཞིར་འཆད་ཅིང་ས་གཞི་དག་པ་དང་ལྡན་པ་སྟེ་མ་དག་པ་གསོལ་བར་མི་བྱ་ཞེས་པ་དང་། གཞན་དུ་ན་ས་གཞི་སྲོག་ཆགས་ཅན་རྩོད་པ་ཅན་ཡིན་ན་ཆོས་མ་ཡིན་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །སྔར་གནང་བ་བྱིན་པ་དང་མ་འབྲེལ་བ་སྟེ། སྔར་གནང་བ་མ་ཐོབ་པ་ལ་ཞེས་པའི་གནད་ཀྱིས་དང་། གཞན་དུ་ན་གནང་བའི་ཆོ་ག་རྫས་གཞན་གྱི་སྟེང་དུ་དེ་དང་རིགས་འདྲ་གནང་བའི་ཆོ་ག་རྫས་གཞན་མི་འཆགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བ་ཡང་ཡོད་དེ། དགེ་སློང་མའི་ཆོས་གོས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་སྔ་མའི་སྟེང་དུ་ཕྱི་མ་འཆགས་སོ། །མཚམས་པོ་ཆེའི་ཆོ་ག་བྱས་པའི་སྟེང་དུ་མི་འབྲལ་བའི

【現代漢語翻譯】 先前所說的房屋尺寸是多少呢？根據經文和註釋，是以從極微塵開始計算的肘來衡量的。而在《小釋》中說：'與中等身材的人的身體尺寸相符的肘'，即贍部洲百歲人的肘的尺寸，這兩者是相同的。因此，符合標準的半肘和一個指節，是善逝（梵文：Sugata，含義：佛陀）小指的高度。在房屋內部測量，善逝的那個高度是房屋長度的十二倍，即十八人肘；寬度是善逝高度的七倍，即十一人半人肘。 請僧眾開許 第二，關於'未開許'，先前所說的開許是什麼呢？建造房屋或大房屋的地基，從僧團獲得開許才是真正的開許，僅僅在地基上向僧團稟告是不夠的。因此，如果僧團通過兩次祈請的羯磨給予建造房屋或大房屋的許可，那麼獲得該許可的比丘如法建造房屋或大房屋是沒有罪過的。因此，《註疏》中認為，從何處獲得開許的形式，此處所說的就是那個開許。 第四，關於應學之處，包括當下的應學之處和由此產生的附帶內容。 此處所學處 第一，地基的清凈，如果是開許成立的基礎，那麼即使在未給予開許的情況下建造，也不會產生僧殘罪。因此，必須給予開許來阻止僧殘罪，但並非如此。那麼是什麼呢？即使是開許成立的基礎，如果在未給予開許的情況下建造，比丘會犯粗罪，而給予開許則可以避免粗罪，通過羯磨儀式可以確定所劃定的界限。 第二，總結的意義有五點：第一，給予開許的地方必須具備十種條件，即具備直到可以恢復比丘戒的戒律等等八種共同條件，作為羯磨的基礎來講解，並且地基必須清凈，即不能在不潔凈的地方祈請。否則，如果地基上有生物或有爭議，就會變得不合法。必須與先前的開許無關，即先前未獲得開許是關鍵。否則，開許的儀式不會在其他物質上重複，因為不會形成與此類似的開許儀式。也有例外情況，即比丘尼的法衣加持可以在先前的基礎上進行。進行了大界的儀式后，不會分離。

【English Translation】 What is the measurement of the house mentioned earlier? According to the scriptures and commentaries, it is measured in cubits, starting from the smallest particle. In the 'Small Commentary,' it says: 'The cubit that corresponds to the body size of a person of medium stature,' that is, the cubit of a Jambudvipa (Sanskrit: Rose-apple Continent, the continent where we live) person who lives to be a hundred years old, and these two are the same. Therefore, half a cubit and a finger joint that meet the standard are the height of the Sugata's (Sanskrit: Sugata, meaning: Buddha) little finger. Measuring inside the house, that height of the Sugata is twelve times the length of the house, which is eighteen human cubits; the width is seven times the height of the Sugata, which is eleven and a half human cubits. Please grant permission to the Sangha. Second, regarding 'not permitted,' what is the permission mentioned earlier? The foundation for building a house or a large house, obtaining permission from the Sangha is the real permission, it is not enough to just report to the Sangha on the foundation. Therefore, if the Sangha grants permission to build a house or a large house through the karma of two requests, then there is no fault for the Bhikshu who has obtained that permission to build a house or a large house according to the Dharma. Therefore, in the 'Commentary,' it is considered that the form of permission obtained from where, what is mentioned here is that permission. Fourth, regarding what should be learned, it includes what should be learned at the moment and the incidental content arising from it. What is to be learned here First, the purity of the ground, if it is the basis for the establishment of permission, then even if it is built without giving permission, there will be no Sanghavasesa (a type of monastic offense). Therefore, it is necessary to give permission to prevent Sanghavasesa, but it is not so. So what is it? Even if it is the basis for the establishment of permission, if it is built without giving permission, the Bhikshu will commit a gross offense, and giving permission can avoid the gross offense, and the boundaries set can be determined through the Karma ritual. Second, there are five points to the summary meaning: First, the place where permission is given must have ten conditions, that is, it must have eight common conditions such as having the precepts up to the restoration of Bhikshu vows, which are explained as the basis of Karma, and the ground must be pure, that is, it must not be requested in an impure place. Otherwise, if the ground has living beings or is contentious, it will become illegal. It must be unrelated to the previous permission, that is, the key is that permission has not been obtained previously. Otherwise, the ritual of permission will not be repeated on other substances, because a similar ritual of permission will not be formed. There are also exceptions, that is, the blessing of the Bhikshuni's robes can be done on the previous basis. After the ritual of the great boundary is performed, it will not be separated.

---

་གནང་བའི་ཆོ་ག་འཆགས་སོ། །དགེ་ཚུལ་གྱི་ཁང་པ་བརྩིག་ན་ཡང་གནང་བ་སྦྱིན་དགོས་ཏེ་བསྡམ་བྱའི་ཉེས་བྱས་སུ་འབྱུང་བ་དེ་དགག་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་ཚུལ་གྱིས་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་དེ་ཐོས་སུ་མི་རུང་བས་ཆོ་ག་རྗེས་སུ་བསྒྲགས་པའི་ཚུལ་གྱིས་སོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་ 6-379b གནང་སྦྱིན་པ་ནི། དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་བཞི་ལྡན་སྔར་ལས་ཀྱི་གནས་པ་སྦྱིན་པའི་སྐབས་སུ་བཤད་ཟིན་ཏོ། །གསུམ་པ་གཞི་གང་ལ་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ནི། ས་གཞི་དག་པ་ལ་སྟེ་མ་དག་པ་གསོལ་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །བཞི་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ནི། སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་སྟེ། སྦྱོར་བའི་ཆོ་ག་ནི་གཉིས་ལས། གང་ཟག་གིས་བྱ་བ་ནི་འདུལ་བའི་སྐབས་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་དང་། ཕྱག་འཚལ་ཞིང་སྤྱོད་ལམ་བསྟུན་པ་དང་། གསོལ་བ་ལན་གསུམ་བཏབ་པའོ། །དགེ་འདུན་གྱི་བྱ་བ་ནི་དགེ་འདུན་རང་གིས་ས་གཞི་བརྟག་པའམ་དགེ་འདུན་གྱིས་བསྐོས་པའི་དགེ་སློང་གིས་ས་གཞི་བརྟགས་ཏེ་དགེ་འདུན་ལ་བརྗོད་པའོ། །དངོས་གཞིའི་ཆོ་ག་ནི་གསོལ་བ་དང་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་སོ། །མཇུག་གི་ཆོ་ག་ལ་ནི་ལས་ཀྱི་མཇུག་སྡུད་བརྗོད་པའོ། །ལྔ་པ་གནང་བ་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ནི། གཞི་མ་དག་པར་འཕོས་ན་འཇིག་སྟེ་གནང་བ་འཆགས་པའི་གཞི་ཉིད་མ་ཡིན་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་སློང་དེ་ཁྱིམ་པར་བབས་པའམ། ཤི་བའམ། མཚན་གཉིས་གཅིག་ཅར་བྱུང་ངམ། མཚན་ལན་གསུམ་དུ་གྱུར་ན་འཇིག་སྟེ་རྟེན་ཞིང་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྟེན་མཚན་གྱུར་ན་ཡང་འཇིག་སྟེ་འདི་ལ་ཆོ་ག་རྣམས་གྱུར་ཏོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གོ་སླ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་འཇིག་རྒྱུ་ཞེས་བརྗོད་ཀྱང་ཞིག་པ་དངོས་ཉིད་ཡིན་ཏེ། འཇིག་རྒྱུ་ཞེས་བརྗོད་པ་ཐམས་ཅད་དེ་བཞིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ནི། གོང་དུ་སྨོས་པའི་ས་གཞི་མ་དག་པ་གསུམ་པོ་གང་ཡང་རུང་བ་ཡིན་ན་དགེ་འདུན་ལ་གསོལ་བར་མི་བྱའོ་སྟེ་བྱས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །དགེ་སློང་དེས་གང་ལ་གསོལ་བ་བཏབ་པའི་དགེ་འདུན་རང་དག་གཞི་དེ་ཉེས་མེད་ཡིན་མིན་རྟོག་ཏུ་འདོང་བར་བྱའོ། །ཡང་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་དགེ་སློང་བརྐོས་པ་དག་གོ་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀར། བསྐོས་པ་ 6-380a དག་རྟོག་ཏུ་བཏང་བར་བྱའི་གཞན་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། ལོ་དྲུག་སྟན་གྱི་གནང་བ་གསོལ་བ་ན་སྟན་སྔ་མ་རྙིངས་ཤིང་བཅོས་དཀའ་བ་ཉིད་ཡིན་ནམ་བརྟགས་ལ། ཡང་རང་དག་རྟོག་ཏུ་འདོང་བར་བྱའོ། །ཡང་ན་དགེ་སློང་བསྐོས་པ་དག་གོ་ཞེས་པ་མདོ་སྔ་མ་དེ་བཞིན་ནོ། །བཞིན་ནོ་ཞེས་འདྲ་ཆོས་གཉིས་ཀྱིས་འདྲ་བར་སྐབས་འདི་ཉིད་ཀྱི་རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་ཅིང་། ལོ་དྲུག་སྟན་གྱི་གནང་བ་གསོལ་ན་ཡང་མ་དག་པ་གསོལ་བར་མི་བྱའོ། །ཡང་ན་དགེ་སློང་བསྐོས་པ་དག་གོ་ཞེས་འདྲ་ཆོས་གསུམ་སྟེ། ཁང་པ་ཁང་ཆེན་གྱི་གནང་བ་དང་འདྲ་ཆོས་གསུམ་

【現代漢語翻譯】 儀軌完成。如果建造比丘住所，也必須給予許可，因為必須防止違犯戒律的行為。由於比丘不能聽聞羯磨儀軌，所以要以宣佈儀軌的方式進行。 第二，由誰給予許可：具有四種功德的僧團，如先前在給予羯磨處所時所說。 第三，在何處給予許可：在清凈的土地上，不要在不清凈的土地上祈請。 第四，以何種儀軌給予許可：包括加行、正行和結行三個部分。加行儀軌包括兩部分：個人所為是隨順律藏，頂禮並遵循行爲規範，以及祈請三次。僧團所為是僧團親自勘察土地，或由僧團委派的比丘勘察土地並告知僧團。正行儀軌是通過祈請和兩次羯磨完成。結行儀軌是宣說羯磨的結束語。 第五，許可失效的原因：如果地基轉移到不清凈的地方，許可就會失效，因為這會導致許可成立的基礎本身發生改變。如果比丘還俗、死亡、出現雙重性別，或改變三次戒名，許可也會失效，因為這會導致所依對境不再是合格的對境。如果所依對境的名稱改變，許可也會失效，因為經中說，這會導致所有儀軌都發生改變。爲了便於理解，雖然說是失效的原因，但實際上就是失效本身。所有被稱為失效原因的事物都是如此。 第二，如果上述三種不清凈的土地中的任何一種存在，就不要向僧團祈請，否則會犯下罪過。那位祈請的比丘應該親自去調查他所祈請的僧團的土地是否清凈無罪。或者由僧團委派的比丘去調查，這是 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音，ṭīkā，註釋) 中所說的。委派的人應該去調查，其他人則不然。 第二，在祈請六年臥具許可時，要檢查舊的臥具是否已經破舊且難以修復。也要親自去調查。或者由僧團委派的比丘去調查，這與之前的經文相同。通過兩個『相同』之處，說明與此時此地自身的解釋和 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音，ṭīkā，註釋) 中的解釋相似。即使在祈請六年臥具許可時，也不要在不清凈的地方祈請。或者由僧團委派的比丘去調查，這是第三個『相同』之處，與房屋和大型房屋的許可有三個相似之處。

【English Translation】 The ritual is completed. If a Bhikshu's residence is to be built, permission must also be granted, because the offense of restraint must be prevented. Since a Bhikshu is not allowed to hear the Karma ritual, it is done in the manner of announcing the ritual. Second, by whom is the permission granted: The Sangha with four qualities, as previously stated when giving the Karma place. Third, where is the permission granted: On pure land, do not petition on impure land. Fourth, by what ritual is the permission granted: It consists of three parts: preliminary, main, and concluding. The preliminary ritual consists of two parts: the individual's actions are to follow the Vinaya, prostrate and follow the code of conduct, and make the request three times. The Sangha's actions are that the Sangha itself examines the land, or a Bhikshu appointed by the Sangha examines the land and informs the Sangha. The main ritual is completed through the petition and two Karmas. The concluding ritual is to state the conclusion of the Karma. Fifth, the causes of the permission becoming invalid: If the foundation is moved to an impure place, the permission becomes invalid, because this causes the very basis of the permission to change. If the Bhikshu disrobes, dies, has both genders appear at once, or changes his name three times, the permission becomes invalid, because this causes the support to no longer be a qualified object. If the name of the support changes, the permission also becomes invalid, because it is said in the Sutra that this causes all the rituals to change. To make it easier to understand, although it is said to be the cause of invalidity, it is actually the invalidity itself. All things that are called causes of invalidity are the same. Second, if any of the three impure lands mentioned above exist, do not petition the Sangha, otherwise a transgression will be committed. The Bhikshu who petitions should personally go to investigate whether the land of the Sangha he is petitioning is pure and without fault. Or a Bhikshu appointed by the Sangha should go to investigate, as stated in the ṭīkā (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，ṭīkā，commentary). The appointed person should go to investigate, not others. Second, when requesting permission for a six-year mat, check whether the old mat is already worn out and difficult to repair. Also, go and investigate yourself. Or a Bhikshu appointed by the Sangha should go, as in the previous Sutra. Through the two 'same' points, it is explained that it is similar to the explanation in its own commentary and the ṭīkā (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，ṭīkā，commentary) in this very context. Even when requesting permission for a six-year mat, do not petition in an impure place. Or a Bhikshu appointed by the Sangha should go, this is the third 'same' point, there are three similarities with the permission for a house and a large house.

---

གྱི་འདྲ་བར་ལོ་དྲུག་སྟན་གྱི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དེ་ཕྱི་མ་དེ་ཁྱབ་ཆེ་བས་ལེགས་སོ། ། ལྔ་པ་ནི། གནས་གཞན་གྱིས་བྱས་ཟིན་པ་རྙེད་པ་བདག་གིས་གཏན་ཐོབ་པ་དང་། བྱས་པ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པ་དག་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །གནས་རྙིང་པ་ལེགས་སུ་འཆོས་པ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀར། གནས་རྙིང་པ་འཆོས་ཤིང་བྱི་དོར་བྱེད་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །རྙིང་པ་ཞེས་བྱ་བ་སྨོས་པ་ནི་དཔེ་སྟེ། གསར་པ་འཆོས་ཤིང་བྱི་དོར་བྱེད་པ་ལའང་ལྟུང་བ་མེད་པ་ཁོ་ནའོ། །ཞེས་སོ། །རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། བྱས་པ་རྙེད་པ་ནི་གཞན་གྱིས་བྱས་ཟིན་པ་བདག་གིས་གཏན་ཐོབ་པའོ། །བྱས་པ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པ་ནི་གཞན་གྱིས་བྱས་ཟིན་པ་ལ་རེ་ཞིག་ལོངས་སྤྱོད་པའོ་ཞེས་སོ། །སྨྲས་པ། ཀྱེ་མ་གཙུག་ལག་རིགས་པར་ཞུགས་ཚེ་བློ་གྲོས་བརྒྱལ་ན་ཡང་། །གཟུ་བོར་མི་སྤྱོད་པ་ན་ཕྲག་དོག་སྨྲེ་སྔགས་འདོན། །དཀའ་བའི་གནས་ལ་ཐེ་ཚོམ་དང་བཅས་ཟོལ་ལྷུར་ལེན། །བླུན་ལ་མི་འཇིགས་སྤོབས་པར་རློམ་དེར་ངས་ཅི་བྱ། །སྡུག་བསྔལ་གོ་འཕང་གཞན་ལ་སྦྱིན་བརྩོན་ཅིང་། ། 6-380b རང་ལ་ལྟོས་བཅས་ཆགས་སྡང་ལ་སྦྱོར་ནས། །རྟག་ཏུ་ཟང་ཟིང་འབའ་ཞིག་སྒྲུབ་བྱེད་པ། །དེ་འདྲས་བསླབ་ཚུལ་འཛིན་ཅེས་འདོད་ལྡན་སྒྲོག །རྒྱལ་བ་ཁྱོད་ཀྱི་གསུང་གི་བུ་མོ་ཡི། །འཛུམ་པ་འབྱེད་པའི་ཚིག་དོན་རེ་ལ་ཡང་། །དབང་པོ་དྲུག་དོན་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་ན། །བསྐལ་པར་སྤྱད་ཀྱང་ཆོག་ཤེས་གནས་སྐབས་ཅི། །འདི་འདྲ་འབྱོར་པ་ཐོབ་པ་དག །ཆོས་མིན་དུད་འགྲོ་མོ་བཞིན་མཐོང་། །དེ་ཕྱིར་ཆེན་པོའི་བསྟན་པ་ལ། །སྙིང་སྟོབས་ཆེན་པོས་འཇུག་པར་སྤྲོ། །ཁང་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་རྣམ་པར་འབྱེད་པའོ།། །། 說不共大房 གཉིས་པ་ཐུན་མོང་མིན་པའི་ཁང་ཆེན་བྱེ་བྲག་ཏུ་བསྟན་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་ཡུལ་ཀཽ་ཤཱམྦྷིར་འདུན་པ་ལ་སོགས་པ་དྲུག་སྡེས་གཙུག་ལག་ཁང་བརྩིགས་པ་ལས་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྲོག་ཆགས་ལ་གནོད་པ་དང་། རྩོད་པ་རྒྱས་པ་དང་། དོན་དང་བྱ་བ་མང་བའོ། །སྐྱེ་བ་པོ་ཕྲ་མོའི་གནས་དང་། རྩོད་པ་དང་བཅས་པ་ཉིད་དང་། རྩོམ་དུ་མི་རུང་བ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་གསུངས་པས་གྲུབ་སྟེ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །འདོད་པ་ཆེས་པ་ནི་དགག་བྱ་མིན་ཏེ་བཙལ་བ་དང་རང་དོན་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ས་གཞི་མ་དག་པར་དཀོན་མཆོག་གསུམ་གང་ཡང་རུང་བའི་ཆེད་དུ་མངོན་གྱུར་གྱི་བདག་པོ་ཚོགས་ཀྱི་དོན་དུ་གནས་བརྩིགས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་དུ་བརྩིག་པའི་གཞི། གང་བརྩིག་པའི་དངོས་པའོ། །དང་པོ་ནི། ས་གཞི་བཙལ་བ་ནི་འདིར་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ལ། ས་གཞི་

【現代漢語翻譯】 關於六年墊子的描述和註釋類似於圖畫，但後者更為廣泛，因此更好。 第五，對於他人已經完成的住所，我獲得了永久所有權，並且享受了已經完成的住所，這些都沒有墮落。註釋中說，修復舊住所也是如此。修復和清理舊住所沒有墮落。提到『舊』這個詞是一個例子，修復和清理新住所也沒有墮落。在《區分解釋》中，獲得已完成的住所是指我獲得了他人已完成住所的永久所有權。享受已完成的住所是指暫時享受他人已完成的住所。 我說，唉，即使進入學術領域時智慧昏聵，如果不公正行事，就會嫉妒抱怨。對於困難的地方，帶著懷疑採取虛偽的態度。對於愚蠢無畏的自誇，我又能做什麼呢？努力將痛苦的地位給予他人， 6-380b 將自己與依賴的貪嗔聯繫起來，總是隻做世俗的事情，像這樣宣稱掌握了學習的方法。至尊者，您話語的女兒，即使只是開啟笑容的詞語和意義，體驗六根的意義，即使花費數劫也足夠了，更何況是暫時的狀態呢？獲得這種財富的人，我認為他們就像非法的動物。因此，對於偉大的教法，我渴望以偉大的勇氣進入。這是對房屋中剩餘僧眾的區分。 說不共大房 第二，詳細展示了非共同的大房，包括 общей смысл 和 詞的意義。 首先，故事發生在拘睒彌國，六群比丘建造精舍，從而構成了僧殘罪。要否定的包括傷害眾生、爭端擴大以及事務和工作繁多。小生物的住所、爭端以及不應創作但需要作為分支的部分，這些都被證實了，並且是按照順序排列的。過度的慾望不是應該否定的，因為尋找和為自己著想不需要作為分支。ངོ་ཏི་（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）是指擁有戒律的比丘在不潔凈的土地上，爲了三寶中的任何一個，爲了顯現的施主團體的利益而建造住所，從而產生的根本墮落。分支包括四個部分，其中基礎分支包括兩個部分：建造的基礎和建造的物體。首先，尋找土地在這裡不需要作為分支，土地

【English Translation】 The description and commentary on the six-year cushion are similar to the picture, but the latter is more extensive, so it is better. Fifth, for a dwelling that has already been made by others, I have obtained permanent ownership, and there is no downfall for enjoying a dwelling that has already been made. The commentary says that it is also the same for repairing an old dwelling. There is no downfall for repairing and cleaning an old dwelling. Mentioning 'old' is an example, and there is also no downfall for repairing and cleaning a new dwelling. In the 'Distinguishing Explanation', obtaining a completed dwelling means that I have obtained permanent ownership of a dwelling that has already been made by others. Enjoying a completed dwelling means temporarily enjoying a dwelling that has already been made by others. I say, alas, even if wisdom is confused when entering the academic field, if one does not act justly, one will be jealous and complain. For difficult places, one takes a hypocritical attitude with doubt. For the fearless boasting of the foolish, what can I do? Striving to give the position of suffering to others, 6-380b Connecting oneself with dependent attachment and aversion, always only doing worldly things, proclaiming like this that one has mastered the method of learning. Supreme One, even just the words and meanings that open the smile of your daughter of speech, experiencing the meaning of the six senses, even if spent for kalpas, is enough, let alone a temporary state? Those who obtain such wealth, I see them as illegal animals. Therefore, for the great Dharma, I am eager to enter with great courage. This is the distinction of the remaining Sangha in the house. Saying the Uncommon Great House Second, the uncommon great house is shown in detail, including the общей смысл and the 詞的意義. First, the story takes place in Kausambi, where the Six Groups of monks built a monastery, thus constituting a Sanghavasesa offense. What should be negated includes harming sentient beings, expanding disputes, and numerous affairs and works. The dwelling of small creatures, disputes, and what should not be composed but is needed as a branch, these are all confirmed, and they are arranged in order. Excessive desire is not what should be negated, because seeking and thinking for oneself are not needed as a branch. ངོ་ཏི་（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，meaning）refers to the fundamental downfall arising from a monk with precepts building a dwelling on unclean land for the sake of any of the Three Jewels, for the benefit of the manifest community of donors. The branches include four parts, of which the foundational branches include two parts: the foundation on which to build and the object to be built. First, seeking land is not needed here as a branch, the land

---

མ་དག་པ་གསུམ་ལྡན་སྔར་དང་འདྲའོ། །གཉིས་པ་ནི། ཚད་ལས་ལྷག་པ་འདིར་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ལ་གནས་ 6-381a ཀྱི་ངོ་བོར་གྲུབ་པ་དང་། སྤྱོད་ལམ་བཞི་ཤོང་བ་དང་། བྱེད་འཕྲོ་གཞིའི་སེལ་བར་གཏོགས་པ་མ་ཡིན་པ་དང་གསུམ་པོ་སྔར་ཁང་པའི་སྐབས་དང་འདྲའོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞིའི་ཡན་ལག་དེ་དག་ལས་མ་འཁྲུལ་པའོ། །ཀུན་སློང་ནི། དཀོན་མཆོག་གསུམ་ཀའི་དེ་གསུམ་གང་རུང་གི་ཆེད་དུ་མངོན་གྱུར་གྱི་བདག་པོ་བཞི་ཡན་ཆད་ཚོགས་ལོངས་ཀྱི་དོན་དུ་གནས་བརྩིག་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི། གང་ལ་བསམ་པ་དེ་ཉིད་ལ་རང་ངམ་བསྐོས་པས་གནས་བརྩིག་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི། ཐོག་ཕལ་ཆེར་གཡོགས་ཟིན་པ་སྔར་དང་འདྲའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཁང་ཆེན་གྱི་སྐབས་འདིར་སྔོན་གྱི་འདུལ་བ་འཛིན་པ་རྣམས་ལ་འདི་ལྟར་གྲགས་ཏེ། བཙལ་དང་ཚད་ལས་ལྷག་པ་འདིར་མི་དགོས། །གཅིག་དོན་གནས་སུ་འདིར་ནི་ཚོགས་དོན་ཏེ། །དེ་དག་ལས་གཞན་ཁང་པའི་སྐབས་ཀྱི་གཞུང་། །དེ་དག་ཁང་ཆེན་གྱི་ཡང་ཐུན་མོང་ཡིན། །ཅེས་པ་ལྟར། སྔར་ནི་གཅིག་གི་དོན་དུའོ་ཞེས་བསྟན་པ་དེ་ལས་འདིར་ཁང་ཆེན་གྱི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པ་ལ་ཚོགས་ཀྱི་དོན་དུའོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། འདིར་ཁྱིམ་པ་ཡན་ཆད་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དང་། རབ་ཏུ་མ་བྱུང་བ་ཡང་རུང་སྟེ་གང་ཟག་བཞི་ཡན་ཆད་ལ་ཚོགས་ཞེས་བྱ་བར་དགོངས་སོ། །ཞེས་སོ། །འོ་ན་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཚོགས་ཀྱི་ཕྱིར་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་དགེ་འདུན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་ནི་གླེང་གཞིའི་དབང་གིས་ཏེ་དཔེ་ཙམ་དུ་ཟད་པ་འདི་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཞེས་སོ། །དེས་ན་འདིར་ཁྱད་པར་ལྔ་ལས། བདག་པོའི་གྲངས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི། ཁང་པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པ་ལ་ནི་ 6-381b མངོན་གྱུར་གྱི་བདག་པོ་གཅིག་གི་དོན་དུ་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ལ། ཁང་ཆེན་གྱི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པ་ལ་ནི་མངོན་གྱུར་གྱི་བདག་པོ་ཚོགས་དོན་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པའོ། །ཆེད་དུ་བྱ་བའི་ཁྱད་པར་ནི། དཀོན་མཆོག་ལས་གཞན་པའི་ཆེད་དུ་བརྩིགས་པའི་གནས་ནི་ཁང་པ་ཡིན་ལ། དཀོན་མཆོག་གི་ཆེད་དུ་བརྩིགས་པའི་གནས་ནི་ཁང་ཆེན་ཡིན་ནོ། །བཙལ་བ་དགོས་མི་དགོས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི། ཁང་པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པ་ལ་ནི་ས་གཞི་དང་ཡོ་བྱད་བཙལ་བ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ལ། ཁང་ཆེན་ལ་ནི་དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ཏེ། བཙལ་རུང་མ་བཙལ་རུང་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ། །ཚད་ལས་ལྷག་པ་དགོས་མི་དགོས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི། ཁང་པ་ལ་ནི་ཚད་ལས་ལྷག་པ་དངོས་གཞི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ལ། ཁང་ཆེན་ལ་མི་དགོས་སོ། །གནས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི། སྤྱོད་ལམ་བཞི་ཤོང་ཙམ་གྱི་གནས་བརྩིགས་ན་ཁང་པའི་ལྷག་མར་མི་འགྱུར་ཏེ། ཚད་ལས་ལྷག་པའི་ཡན་ལག་མ་

【現代漢語翻譯】 與之前一樣，具備三種不凈。第二種情況是：超過標準的，在這裡不需要作為支分，而是作為處所的自性而成立；能夠容納四種威儀；不屬於未完成之事的排除之基。這三點與之前的房屋情況相同。關於意樂的支分，有兩種：認識是不迷惑于處所的那些支分。發心是：爲了三寶中任何一個，爲了現前的四位或更多施主，爲了聚集享用的目的，想要持續不斷地建造處所。加行是：自己或委託他人開始建造處所，爲了意樂所想之事。究竟是：大部分已經覆蓋完成，與之前相同。 第二種情況是：關於大房屋的情況，以前的持律者們是這樣說的：『尋找和超過標準的，在這裡不需要。一者是爲了個人的目的，這裡是爲了大眾的目的。除了這些之外，房屋情況的論述，那些也是大房屋所共有的。』就像這樣，之前說的是爲了一個人的目的，而這裡說的是爲了建造大房屋的剩餘部分，是爲了大眾的目的。在自己的論釋和 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)中說：『這裡，無論是出家人還是非出家人，只要是四個人以上，就被認為是僧團。』那麼，律經中說：『爲了僧團，指的是如來聲聞的僧伽。』這是否矛盾呢？自己的論釋和 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)中說：『這是根據話題而說的，只是一個例子，沒有過失。』因此，這裡有五個差別：施主數量的差別是：建造房屋的剩餘部分，需要爲了一個現前施主的目的作為支分；而建造大房屋的剩餘部分，則需要爲了大眾的目的作為支分。目的的差別是：爲了三寶之外的目的而建造的處所是房屋；爲了三寶的目的而建造的處所是大房屋。尋找必要與否的差別是：建造房屋的剩餘部分，需要尋找土地和用具作為支分；而建造大房屋則不需要這樣，無論是否尋找，都會成為剩餘部分。超過標準必要與否的差別是：房屋需要超過標準作為正行支分；而大房屋則不需要。處所的差別是：如果建造的處所只能容納四種威儀，就不會成為房屋的剩餘部分，因為沒有超過標準的支分。

【English Translation】 Similar to before, it possesses three impurities. The second case is: exceeding the standard is not needed here as a limb, but it is established as the nature of the place; it can accommodate the four postures; it does not belong to the basis of eliminating unfinished matters. These three points are the same as in the previous case of the house. Regarding the limbs of intention, there are two: cognition is not being mistaken about those limbs of the place. Motivation is: for the sake of any of the Three Jewels, for the sake of four or more manifest patrons, wanting to continuously build a place for the purpose of gathering and enjoying. Application is: oneself or someone commissioned begins to build a place for the very thing intended. Completion is: most of it has been covered, the same as before. The second case is: regarding the case of the large house, the previous Vinaya holders said this: 'Searching and exceeding the standard are not needed here. One is for individual purposes, here it is for the purpose of the Sangha. Other than these, the discussion of the house situation, those are also common to the large house.' Like this, previously it was said to be for the purpose of one person, but here it is said that building the remainder of the large house is for the purpose of the Sangha. In one's own commentary and ṭīkā (ṭīkā, Sanskrit, commentary) it says: 'Here, whether it is a householder or an ordained person, as long as there are four or more people, it is considered a Sangha.' Then, is it contradictory to what is said in the Vinaya Sutra: 'For the sake of the Sangha, it refers to the Sangha of the Buddha's Shravakas'? In one's own commentary and ṭīkā (ṭīkā, Sanskrit, commentary) it says: 'This is said according to the topic, it is just an example, there is no fault.' Therefore, here there are five differences: the difference in the number of patrons is: building the remainder of the house requires the purpose of one manifest patron as a limb; while building the remainder of the large house requires the purpose of the Sangha as a limb. The difference in purpose is: a place built for a purpose other than the Three Jewels is a house; a place built for the purpose of the Three Jewels is a large house. The difference in whether searching is necessary is: building the remainder of the house requires searching for land and utensils as a limb; while building the large house does not require this, whether searching or not, it will become the remainder. The difference in whether exceeding the standard is necessary is: the house requires exceeding the standard as the main limb; while the large house does not need it. The difference in the place is: if the built place can only accommodate the four postures, it will not become the remainder of the house, because there is no limb that exceeds the standard.

---

ཚང་བའི་ཕྱིར་རོ། །སྤྱོད་ལམ་བཞི་ཤོང་ཙམ་གྱི་གཙུག་ལག་ཁང་བརྩིགས་ན་ཁང་ཆེན་གྱི་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ། །འདི་ལ་ནི་ཚད་ལས་ལྷག་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། གཙུག་ལག་ཁང་ལ་ནི་ཚད་ངེས་པ་མེད་དོ། །ཞེས་སོ། །སྨྲས་པ། བདག་པོའི་གྲངས་དང་ཆེད་དུ་བྱ། །བཙལ་དང་ཚད་ལས་ལྷག་པ་དང་། །གནས་ཀྱི་མཐའ་ཚང་ཁྱད་པར་ཏེ། །ཁང་པ་ཁང་ཆེན་ཁྱད་པར་ལྔ། །ཞེས་བཟུང་ངོ་། །གཙུག་ལག་ཁང་གི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་རྣམ་པར་འབྱེད་པའོ།། །། གཉིས་པ་ལ། ལྟུང་བ་ན་སྨད་བསྟན་པ་དང་། །བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་བསྟན་པའོ། ། དང་པོ་ནི། ཁང་པ་དང་ཁང་ཆེན་བརྩིག་པར་རྩོམ་པ་རྨངས་འདིངས་པ་ལྟ་བུ་ནི་སྦྱོར་བ་ཉིད་དོ་སྟེ་ལྷག་མར་བསྐྱེད་ནུས་ཀྱི་སྦྱོར་བའི་རིག་བྱེད་ཡིན་པ་དང་། སྦྱོར་བ་མཚན་ཉིད་པ་སྦོམ་ 6-382a པོ་བསྐྱེད་པ་དང་། འདུན་པ་ལོག་ན་སྦྱོར་བའི་རྣམ་པའི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བ་སྟེ། དོན་གསུམ་མོ། །ཁང་པའམ་གཙུག་ལག་ཁང་སྟེང་མ་གཡོགས་པར་བྱེད་དུ་གཞུག་གོ་སྙམ་པའི་བསམ་པས་བྱེད་དུ་འཇུག་པའི་མཐའ་ཡང་སྦྱོར་བ་དེ་དང་འདྲ་སྟེ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །ཊཱི་ཀར། དེ་ཡང་དེ་དང་འདྲ་སྟེ། སྦྱོར་བ་དང་འདྲ་བར་བལྟ་བར་བྱ་སྟེ། སྦོམ་པོའོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ། །ཞེས་སོ། །འདི་ལ་ཡང་མ་གཡོགས་པ་དེ་ཟིན་ན་སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ལ། ཕྱིས་སྟེང་གཡོགས་བྱ་བའི་བློ་སྐྱེས་ཏེ་ཐོག་བཀབ་ན་ནི་དངོས་གཞིའི་རྣམ་པའི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །གང་ཟག་དུ་མ་གཉིས་སམ་གསུམ་གྱི་དོན་དུ་བརྩིགས་པ་ན་སྦོམ་པོའོ། །ཁང་པ་དང་ཁང་ཆེན་གྱི་ལྷག་མར་མི་འགྱུར་ཏེ་གཅིག་དོན་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་དང་། ཚོགས་དོན་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་རོ། །མ་བསྐོས་པར་རོ་ཞེས་པ་འདི་ལ། བྲབ་ཤི་ན་རེ། གཞན་ཆེད་དུ་བརྩིགས་པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པ་ལ་གཞན་དེས་བསྐོས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ལ། བསྐོས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མ་ཚང་བས་སྦོམ་པོའོ་ཞེ་ན། བསྐོས་པ་ཉིད་དང་མ་བསྐོས་པ་ཉིད་དག་ནི་གཙོ་བོ་མ་ཡིན་པ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལ། བསྐོས་པའི་ཡན་ལག་མ་ཚང་ནས་སྦོམ་པོར་བཞག་པ་ཉིད་ཡིན་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། དངོས་གཞིར་ཡང་མི་འགྱུར་ཏེ་བཙལ་བའི་ཡན་ལག་ཉིད་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅིང་མི་རིགས་སོ། །ཞེས་སོ། །འོ་ན་མདོ་འདིའི་དོན་རང་ལུགས་ནི་རྩིག་པ་པོ་ལ་ཁང་པ་བརྩིག་པའི་ས་གཞི་ཚོལ་ཅིག་ཅེས་མ་བསྐོས་པར་རང་ཉིད་དབང་བའི་ས་གཞིར་ཁང་པ་བརྩིགས་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་གྱི། ཁང་པའི་ལྷག་མར་མི་འགྱུར་ཏེ་ས་གཞི་བཙལ་བའི་ཡན་ལག་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དངོས་གཞིར་ཡང་མི་འགྱུར་ཏེ་བཙལ་བའི་ཡན་ལག་མེད་པའི་ཕྱིར། ཞེས་སོ། །དེས་ན་ས་གཞི་ཚོལ་བར་མ་བསྐོས་ 6-382b པ་ཞེས་པ་འདི་ནི་ས་གཞི་བཙལ་བ་ལའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དེའི་སེལ་བ་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་མདོ་འདིས་ཁང་པ་འབའ་ཞིག་ག

【現代漢語翻譯】 爲了完整性。如果建造的寺廟只有四種行為那麼大，就會變成大廈的剩餘部分。對於這個，不需要超過限制的部分，如 टीका (ṭīkā，梵文，commentary，註釋)中所說：『寺廟沒有固定的尺寸。』有人說：『所有者的數量和目的，尋找和超過限制，地點的完整性，特殊性，房屋和大廈的區別有五個。』這樣理解。這是對寺廟僧團剩餘部分的區分。 第二部分包括：指出墮落的過失，以及指出應學習的錯誤。 第一部分是：開始建造房屋或大廈，比如挖掘地基，這本身就是一種行為，是能夠產生剩餘物的行為的知識，並且產生了一個完整的行為。如果意圖錯誤，就會變成一種完整的行為形式，這是三種含義。如果認為可以建造房屋或寺廟的屋頂，那麼允許建造的最終結果也與該行為相同，會變得完整。 टीका (ṭīkā，梵文，commentary，註釋)中說：『那也與此相同，應該被視為與行為相同，被稱為完整。』對於這個，如果完成了未覆蓋的部分，就會變成完整的行為。如果後來產生了建造屋頂的想法並蓋上了屋頂，那麼就會變成實際的完整形式。如果為兩三個人建造，那就是完整的。不會變成房屋或大廈的剩餘部分，因為一個目的不完整，並且團體的目的不完整。對於『未經授權』，བྲབ་ཤི་ན་ (brab shi na，音譯，人名)說：『爲了他人而產生的剩餘物，需要他人的授權作為一部分。如果授權的部分不完整，那就是完整的。』如果授權本身和未經授權本身不是主要的，那麼就與所說的相矛盾。如果授權的部分不完整而被認為是完整的，那麼 टीका (ṭīkā，梵文，commentary，註釋)中說：『也不會變成實際的，因為尋找的部分不存在。』這與所說的相矛盾，不合理。』那麼，這部經的含義是，如果建造者沒有被授權去尋找建造房屋的土地，而是在自己擁有的土地上建造房屋，那麼就會變得完整，但不會變成房屋的剩餘部分，因為沒有尋找土地的部分。 टीका (ṭīkā，梵文，commentary，註釋)中說：『也不會變成實際的，因為沒有尋找的部分。』因此，『沒有被授權尋找土地』是對『尋找土地』的否定。因此，這部經只適用於房屋。

【English Translation】 For the sake of completeness. If a temple is built that is only the size of four actions, it will become the remainder of a large building. For this, no additional parts beyond the limit are needed, as stated in the ṭīkā (ṭīkā, Devanagari: टीका, IAST: ṭīkā, meaning: commentary): 'Temples have no fixed size.' It is said: 'The number of owners and the purpose, searching and exceeding the limit, the completeness of the location, the distinction, the difference between a house and a large building, there are five.' This is how it is understood. This is the distinction of the remaining part of the monastic community of the temple. The second part includes: pointing out the faults of falling, and pointing out the errors to be learned. The first part is: starting to build a house or a large building, such as digging the foundation, this itself is an action, it is the knowledge of the action that can produce the remainder, and it produces a complete action. If the intention is wrong, it will become a complete form of action, these are three meanings. If one thinks that the roof of a house or temple can be built, then the final result of allowing the construction is also the same as that action, it will become complete. The ṭīkā (ṭīkā, Devanagari: टीका, IAST: ṭīkā, meaning: commentary) says: 'That is also the same as this, it should be regarded as the same as the action, it is called complete.' For this, if the uncovered part is completed, it will become a complete action. If later the idea of building a roof arises and the roof is covered, then it will become the actual complete form. If it is built for two or three people, then it is complete. It will not become the remainder of a house or a large building, because one purpose is incomplete, and the purpose of the group is incomplete. For 'unauthorized', Brab Shi Na (brab shi na, transliteration, person's name) says: 'For the remainder produced for others, the authorization of others is needed as a part. If the authorized part is incomplete, then it is complete.' If the authorization itself and the unauthorized itself are not the main ones, then it contradicts what is said. If the authorized part is incomplete and is considered complete, then the ṭīkā (ṭīkā, Devanagari: टीका, IAST: ṭīkā, meaning: commentary) says: 'It will not become actual either, because the part of searching does not exist.' This contradicts what is said and is unreasonable.' Then, the meaning of this sutra is that if the builder is not authorized to search for the land to build a house, but builds a house on the land he owns, then it will become complete, but it will not become the remainder of the house, because there is no part of searching for the land. The ṭīkā (ṭīkā, Devanagari: टीका, IAST: ṭīkā, meaning: commentary) says: 'It will not become actual either, because there is no part of searching.' Therefore, 'not being authorized to search for land' is the negation of 'searching for land'. Therefore, this sutra only applies to houses.

---

ི་དོན་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་སྐབས་འདིའི་ཊཱི་ཀ་ལས། དངོས་པོ་ཚང་ན་ཡང་ཕམ་པར་མི་འགྱུར་ཏེ། གཞི་དེ་གང་དབང་བ་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་གཙུག་ལག་ཁང་བརྩིག་ཏུ་འཇུག་པའི་ཕྱིར། ཞེས་གསུངས་པ་དེ་དང་འགལ་ཅེ་ན། གཙུག་ལག་ཁང་བརྩིག་ཏུ་འཇུག་པ་ལ་མཚོན་པ་དེ་ཞར་བྱུང་དུ་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་ཊཱི་ཀ་ལས། ཞུ་བའི་སྐབས་འདི་ཐམས་ཅད་ཁང་པ་དང་། གཙུག་ལག་ཁང་གི་བསླབ་པའི་གཞི་གཉིས་ཀའི་དབང་དུ་བྱས་པར་རིག་པར་བྱ་བ་ལས་གང་ཟག་གིས་སོ། །ཞེས་བྱ་བ་འདི་འབའ་ཞིག་མ་གཏོགས་ཏེ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། མ་བསྐོས་པར་རོ་ཞེས་པ་འདི་ཡང་ས་གཞི་གང་ཟག་རང་ཉིད་དབང་བ་བསྟན་པ་ཡིན་པས་ས་གཞི་གང་ཟག་གིས་སོ་ཞེས་བྱ་བར་འགྱུར་བས་ཊཱི་ཀ་དང་འགལ་བ་མེད་དོ་ཞེས་སོག་པས་གསུངས་སོ། །ཡོ་བྱད་རྣམ་པ་དེ་ལྟ་བུའོ་ཞེས་གསུངས་པའི་སེལ་བ་ནི། ཡོ་བྱད་གཞན་ལས་མ་བཙལ་བར་གང་ཟག་རང་གི་ཡོ་བྱད་དག་གིས་ཁང་པ་བརྩིགས་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །རྒྱ་ཆེ་འགྲེལ་པ་ཆེ་ཤོས་ཀྱི་རྩ་བ་ལས། རང་བཞིན་མི་མཐུན་པ་ཡང་ངོ་། །ཞེས་པ་དང་། རྒྱ་ཆེ་འགྲེལ་བ་ཆུང་ཤོས་ཀྱི་རྩ་བ་ལས་འཕྲོ་ཟིན་པར་བྱེད་ན་ཡང་ངོ་ཞེས་སྔ་མ་ཚིག་འགྱུར་དང་། ཕྱི་མ་དོན་འགྱུར་ཏེ་གནད་གཅིག་པས་སྔ་ཕྱི་གཉིས་ཀ་ལ་འབྲུ་མནན་པར་བྱ་སྟེ། དེ་ཡང་གཞན་གྱིས་ཁང་པ་ཁང་ཆེན་གྱི་ཕྱེད་བརྩིགས་པའི་འཕྲོ་དགེ་སློང་གིས་ཟིན་པར་བྱེད་ན་ཡང་སྦོམ་པོའོ། །ཡང་ན་སྔར་གཞན་གྱིས་ཕྱེད་བྱས་པ་དང་དེའི་འཕྲོ་ཟིན་པར་རང་གིས་བྱེད་པ་གཉིས་རང་བཞིན་མི་མཐུན་པར་ཟིན་པར་བྱེད་ན་ཡང་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་འཆད་དོ། ། 說所學惡罪 གཉིས་པ་ནི། དགེ་འདུན་ལ་གནང་བ་གསོལ་བའི་འོག་ཏུ་མ་གྲུབ་ 6-383a ན་དགེ་འདུན་གྱི་གནང་བ་དོན་མེད་དུ་བྱས་པའི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས། ཉེས་བྱས་འདི་ནི་ཁང་པ་ཁང་ཆེན་གཉིས་ཀའི་ཐུན་མོང་ངོ་། །ས་གཞི་བདག་པོ་ལ་གནང་བ་གསོལ་བའི་འོག་ཏུ་མ་གྲུབ་ན་ས་གཞི་བདག་པོས་གནང་བ་དོན་མེད་དུ་བྱས་པའི་ཉེས་བྱས་སོ། །ཞེས་པ་འདི་ནི་ཁང་ཆེན་ཁོ་ནའི་ཡིན་གྱི། ཁང་པའི་སྐབས་ས་གཞི་བདག་པོ་ལ་གསོལ་བའི་འོག་ཏུ་ཁང་པ་བརྩིགས་པ་མ་གྲུབ་ན་ཉེས་བྱས་འདི་བསྐྱེད་ན་མི་འགལ་བར་འགྱུར་ཏེ། ཁང་པའི་ས་གཞི་བཙལ་བ་ལས་བརྩིགས་ན་མཐར་ཐུག་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བས་ཉེས་པ་སྦོམ་པོ་མ་འགྲུབ་ན་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པ་མི་རིགས་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་ཊཱི་ཀ་ལས། ཞུ་བའི་སྐབས་འདི་ཐམས་ཅད་ཁང་པ་དང་གཙུག་ལག་ཁང་གི་བསླབ་པའི་གཞི་གཉིས་ཀའི་དབང་དུ་བྱས་པར་རིགས་པར་བྱ་བ་ལས་གང་ཟག་གིས་སོ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་འབའ་ཞིག་མ་གཏོགས་ཏེ་ཞེས་འཆད་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། དགེ་འདུན་ལ་གནང་བར་གསོལ་བའི་འོག་ཏུ་མི་འགྲུབ་ན་ཉེས་བྱས་ཞེས་བསྟན་པ་དེ་ཁང་པ་དང་ཁང་ཆེན་གཉིས་ཀའི་ཐུན་མོང་ཡང་ཡིན་པས་འགལ་བའི་སྐྱོན་མེད་དོ། །ཁང་པ་

【現代漢語翻譯】 這是在說明意義。那麼，如果按照本處的註釋，即使物品齊全也不會犯墮罪，因為那是屬於誰的領地，爲了允許建造寺廟。如果有人問這是否矛盾，那麼允許建造寺廟只是順帶提及。那麼，如果註釋中說：『所有這些請求的情況，都應理解為房屋和寺廟兩種學處的基礎，而不是個人。』這是否與『除了這個之外』的說法相矛盾呢？索巴尊者說：『未經允許』也說明了土地屬於個人，因此會變成『土地屬於個人』，所以與註釋沒有矛盾。像這樣的用具就是這樣。』尊者這樣說的解釋是：如果不從其他地方尋找用具，而是用自己個人的用具建造房屋，就會犯粗罪。廣釋的根本頌中說：『性質不相同也是如此。』廣釋的小釋的根本頌中說：『如果完成剩餘部分也是如此。』前者是詞語上的改變，後者是意義上的改變，但要點是一樣的，所以前後兩者都要強調。也就是說，如果別人建造了房屋或大房屋的一半，僧人完成了剩餘部分，也會犯粗罪。或者，如果之前別人做了一半，然後自己完成了剩餘部分，這兩種性質不相同的情況，如果完成了剩餘部分，也會犯粗罪。 說所學惡罪 第二種情況是：如果在請求僧眾允許之後沒有完成，就會犯下使僧眾的允許變得毫無意義的惡作罪。這個惡作罪是房屋和大型房屋共有的。如果在請求土地所有者允許之後沒有完成，就會犯下使土地所有者的允許變得毫無意義的惡作罪。這只是大型房屋的情況。在房屋的情況下，如果在請求土地所有者允許之後建造房屋沒有完成，那麼產生這個惡作罪並不矛盾，因為如果建造房屋的土地是從尋找中獲得的，最終會犯下粗罪，因為沒有完成粗罪，所以不應該產生惡作罪。那麼，如果註釋中說：『所有這些請求的情況，都應理解為房屋和寺廟兩種學處的基礎，而不是個人。』這是否矛盾呢？如果請求僧眾允許之後沒有完成，就會犯惡作罪，這表明這是房屋和大型房屋共有的，所以沒有矛盾的過失。房屋

【English Translation】 This is to explain the meaning. So, if according to the commentary here, even if the items are complete, there will be no defeat, because it is the land of whoever owns it, in order to allow the construction of the temple. If someone asks if this is contradictory, then allowing the construction of the temple is only mentioned incidentally. So, if the commentary says: 'All these situations of request should be understood as the basis of the two disciplines of houses and temples, not individuals.' Does this contradict the statement 'except for this'? Sogpa said: 'Without permission' also indicates that the land belongs to the individual, so it will become 'the land belongs to the individual', so there is no contradiction with the commentary. Such utensils are like this.' The explanation of what the venerable said is: If you do not look for utensils from other places, but build a house with your own personal utensils, you will commit a gross offense. The root verse of the Extensive Commentary says: 'Different nature is also the same.' The root verse of the Small Commentary of the Extensive Commentary says: 'If you complete the remaining part, it is also the same.' The former is a change in words, and the latter is a change in meaning, but the point is the same, so both the former and the latter must be emphasized. That is to say, if someone else has built half of a house or a large house, and the monk completes the remaining part, he will also commit a gross offense. Or, if someone else did half before, and then you completed the remaining part yourself, these two different natures, if you complete the remaining part, you will also commit a gross offense. Saying the learned evil sin The second case is: if it is not completed after requesting permission from the Sangha, you will commit the evil deed of making the Sangha's permission meaningless. This evil deed is common to both houses and large houses. If it is not completed after requesting permission from the land owner, you will commit the evil deed of making the land owner's permission meaningless. This is only the case for large houses. In the case of houses, if building a house after requesting permission from the land owner is not completed, then generating this evil deed is not contradictory, because if the land for building the house is obtained from searching, you will eventually commit a gross offense, because the gross offense is not completed, so the evil deed should not be generated. So, if the commentary says: 'All these situations of request should be understood as the basis of the two disciplines of houses and temples, not individuals.' Is this contradictory? If you do not complete after requesting permission from the Sangha, you will commit an evil deed, which indicates that this is common to both houses and large houses, so there is no fault of contradiction. House

---

དང་གཙུག་ལག་ཁང་གི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ཞུ་བའི་སྐབས་ཏེ་ཁང་པ་དང་གཙུག་ལག་ཁང་གི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་གཉིས་སོ།། །། 憎恨起惡業 གཉིས་པ་གནོད་པ་ལས་གྱུར་པ་ལ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་དང་། །ཞུ་བའི་ལུང་གིས་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། ཐུན་མོང་གཞི་མེད་མཚོན་ཏེ་བསྟན། །བག་ཙམ་ཐུན་མོང་མིན་པ་བརྗོད། ། 說無根據之例 དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ཏུ་མཛའ་བོ་དང་ས་ལས་སྐྱེས་གཉིས་ཀྱིས་གྱད་བུ་ནོར་ལ་གཞི་མེད་པར་སྦྱོར་བ་གསལ་པོའི་སྒོ་ནས་ཕམ་པས་སྐུར་བ་བཏབ་པས་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྡོམ་ལྡན་ལ་སྐུར་བ་བཏབ་པའི་སྒོ་ནས་རང་རིས་ལ་གནོད་པའོ། ། 6-383b ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ལྟ་བ་རང་ཕྱོགས་ཡིན་ན་མཚན་མཐུན་རུང་མི་མཐུན་རུང་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་གསོ་རུང་ཡན་ཆད་ལྡན་པ་དང་། ལྟ་བ་གཞན་ཕྱོགས་པ་ཡིན་ན། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཕམ་པས་མ་གོས་པ་དང་ལྡན་པ་ལ་བསམ་པ་ཉམས་འདུན་གྱིས་སྦྱོར་བ་གསལ་པོར་ཕམ་པས་སྐུར་བ་བཏབ་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་ལ་སྐུར་བ་བཏབ་པའི་ཡུལ། གང་གིས་སྐུར་བ་བཏབ་པའི་དངོས་པོ། གང་ལ་གོ་བར་བྱ་བའི་ཡུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ་བཞི་སྟེ། ལྟ་བ་རང་ཕྱོགས་པ་ཡིན་ན་མཚན་མཐུན་རུང་མི་མཐུན་རུང་སྟེ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་གསོ་རུང་ཡན་ཆད་ལྡན་པའམ། ལྟ་བ་གཞན་ཕྱོགས་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཕམ་པས་མ་གོས་པ་དང་ལྡན་པ་དང་། ཐ་སྙད་གསུམ་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་། བདག་ལས་ཐ་དད་པའོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་ཉམས་པ་ལའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། ལྟ་བ་ཁས་མི་ལེན་པ་ལ་སྐུར་པ་འདེབས་པ་ལ་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་འགྱུར་ཏེ་ཕམ་པར་མ་གྱུར་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དགེ་སློང་ལྟ་བ་ཆོས་མིན་ཕྱོགས་སུ་སོང་ཞིང་ཕམ་པ་བྱུང་ན་ནི་དེ་ལ་སྐུར་བ་བཏབ་ཀྱང་དགག་བྱ་མི་རྫོགས་པའོ། །གཉིས་པ་ཐ་སྙད་གསུམ་ལྡན་ནི། སྨྲ་ཤེས། དོན་གོ། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་སྟེ། སྨྲ་བ་པོ་ཉིད་ལ་ཡོད་པས་ཏེ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ལ་ནི་དོན་གོ་བའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་སྨྱོན་པ་ལ་སྐུར་བ་བཏབ་ན་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །དེ་བཞིན་དུ་སེམས་འཁྲུགས་པ་དང་། ཚོར་བས་གཟིར་བ་ལ་སྐུར་བ་བཏབ་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པས། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དགོས་པར་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏོ། ། 6-384a གསུམ་པ་ནི། རེག་པའི་སྐབས་སུ་བཤད་ཟིན་ཏོ། །བཞི་པ་ནི། དགེ་སློང་ཕ་རོལ་པོ་ཞེས་བརྡེག་པ་ལ་སོགས་པའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་སོ། །གཉིས་པ་གང་གིས་སྐུར་བ་བཏབ་པའི་དངོས་པོ་ནི། ཕམ་པའི་དངོས་གཞིས་སྐུར་བ་བཏབ་པ་མ་ཡིན་

【現代漢語翻譯】 以及僧伽剩餘的寺院，即房屋和寺院的僧伽剩餘兩種。 憎恨會引發惡業。 第二，由損害所致，分為《律分別》所說和《請白律》所說。 首先，普遍無根據地指責，略微提及不普遍的情況。 講述無根據的例子。 首先，故事的起因是，在王舍城，朋友和薩拉斯迦（Salasaka）兩人無根據地指責強壯的諾爾（Nor），以明顯的失敗來誹謗，因此制定了僧伽剩餘罪。所要禁止的是，通過誹謗持戒者來損害自己的派別。 昂提（Ngoti）是指，如果持戒比丘的觀點與自己相同，無論是否一致，都持有具足戒直到可以恢復，如果觀點與他人相同，則指持有未被失敗染污的具足戒者，以貪婪之心明顯地以失敗來誹謗，這是根本墮罪。分支有四，根本的分支有三：被誹謗的對象，誹謗的事物，以及被理解的對象。首先有四種情況：如果觀點與自己相同，無論是否一致，都持有具足戒直到可以恢復；如果觀點與他人相同，則持有未被失敗染污的具足戒；具備三種名稱；身體處於正常狀態；與自己不同。第一種情況是，如經中所說：『對於墮落的比丘』。ཊཱི་ཀ་（Tika，註釋）中說：『誹謗不接受觀點者，會完全構成罪過，因為沒有失敗。』如果比丘的觀點走向非佛法，並且已經失敗，那麼即使誹謗他，所要禁止的對象也不完整。第二種情況是具備三種名稱：能說話，理解意義，以及知識處於自然狀態，因為存在於說話者自身。如經中所說：『對於能識別者』。在《請白律》中說：『如果比丘誹謗瘋狂的比丘會怎樣？會犯僧殘罪。同樣，如果誹謗精神錯亂者和被感覺折磨者，也會犯僧殘罪。』因此，間接表明需要知識處於自然狀態。 第三種情況在觸覺的章節中已經解釋過了。第四種情況是，通過『比丘是他人』等關鍵點來理解。第二，誹謗的事物不是以失敗的根本來誹謗。

【English Translation】 And the Sangha remaining of the monastery, that is, the Sangha remaining of the house and the monastery. Hatred gives rise to evil deeds. Secondly, arising from harm, it is divided into what is stated by the Vinaya-vibhaṅga and what is stated by the Petition Vinaya. First, generally and groundlessly accuse, and slightly mention what is not general. Speaking of unfounded examples. First, the origin of the story is that in Rājagṛha, two friends, Mdz'a-bo and Sa-las-skyes, groundlessly accused the strong Nor, and defamed him with obvious defeat, so the Sangha-remnant was established. What is to be prohibited is harming one's own faction by defaming the holder of vows. Ngoti means that if a Bhikṣu who holds vows has the same view as himself, whether or not he agrees, he holds the full ordination up to the point where it can be restored, and if the view is different from others, he holds the full ordination that is not contaminated by defeat, and defames him with obvious defeat with greed, which is the root of the downfall. There are four branches, and the branches of the root are three: the object of defamation, the object of defamation, and the object to be understood. First, there are four cases: if the view is the same as one's own, whether or not it agrees, one holds the full ordination up to the point where it can be restored; if the view is different from others, one holds the full ordination that is not contaminated by defeat; one possesses three names; the body is in a normal state; and is different from oneself. The first case is, as the Sutra says, 'For the fallen Bhikṣu'. The Ṭīkā (commentary) says, 'Defaming one who does not accept the view will completely constitute a sin, because it has not failed.' If a Bhikṣu's view goes to non-Dharma and has failed, then even if he is defamed, the object to be prohibited is not complete. The second case is that one possesses three names: being able to speak, understanding the meaning, and knowledge being in a natural state, because it exists in the speaker himself. As the Sutra says, 'For the one who can recognize'. In the Petition Vinaya, it says, 'What happens if a Bhikṣu defames a mad Bhikṣu? He will commit a Sangha-remnant sin. Similarly, if he defames a mentally disturbed person or a person tormented by feelings, he will also commit a Sangha-remnant sin.' Therefore, it indirectly shows that knowledge needs to be in a natural state. The third case has already been explained in the chapter on touch. The fourth case is understood by the key points such as 'the Bhikṣu is another person'. Second, the object of defamation is not defamed by the root of defeat.

---

པ་དང་། མཐོང་ཐོས་དོགས་གསུམ་གྱི་གཞི་མེད་པ་སྟེ། ཕམ་པར་འགྱུར་བ་ལྷག་པར་སྤྱོད་ཅེས་གསུངས་པ་དང་། གཞི་མེད་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ཞེས་གསུངས་པས་གྲུབ་བོ། །གསུམ་པ་གང་ལ་གོ་བྱའི་ཡུལ་ནི། ཐ་སྙད་ལྔ་ལྡན་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་། བདག་ལས་ཐ་དད་པ་སྟེ་བརྫུན་སྨྲའི་ཕམ་པའི་སྐབས་སུ་སྔར་བཤད་ཟིན་པ་བཞིན་ནོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་མ་དག་པའི་ཕྱོགས་གཅིག་མ་གཏོགས་པ་གཞིའི་ཡན་ལག་དེ་དག་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །མ་དག་པའི་ཕྱོགས་གཅིག་ལ་ནི་འཁྲུལ་ཏེ་ཕམ་པས་མ་དག་པ་ལ་དག་པར་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་ཏེ་སྐུར་བ་བཏབ་ན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ། །ཀུན་སློང་ནི་ཉམས་འདུན་གྱིས་ཕམ་པས་སྐུར་བ་འདེབས་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་གང་ལ་བསམ་པ་དེ་ཉིད་ལ་ངག་གི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་ཕམ་པས་སྐུར་བ་འདེབས་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ཕ་རོལ་པོས་དོན་གོ་བ་སྟེ་གོ་བར་བྱས་ནའོ་ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ལ། ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །གཞི་ཡི་དོགས་གཅོད་བསྟན་པའོ། ། དང་པོ་ནི། ཕམ་པར་འགྱུར་བ་ལྷག་པར་སྤྱོད་པས་ཡུལ་དགེ་སློང་ཕ་དང་མ་འཆབ་མེད་ཀྱི་ཕམ་པས་ཉམས་པ་ལ་ཡང་སྐུར་བ་བཏབ་ན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ། །དེ་ཡང་རང་གི་རྣམ་བཤད་ཀྱི་དགེ་སློང་ཕའི་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་སྐབས་ལས་ཉམས་པ་ལ་ཡང་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་ནི་དགེ་སློང་ཕ་དང་དགེ་སློང་མ་ཉིད་ཉམས་པ་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ལ་སྐུར་བ་འདེབས་པའི་དོན་དུའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །མཚན་དང་ལྟ་ 6-384b བའི་ཕྱོགས་ལས་རང་ཉིད་ནི་སྐུར་འདེབས་ཀྱི་སྐབས་འདིར་ཡན་ལག་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་དགེ་སློང་ཕ་མ་ལས་གྱུར་པ་གཞན་རྣམས་ལ་ཡུལ་ཕ་རོལ་པོ་དེ་ཕམ་པས་མ་ཉམས་པ་དང་། མཚན་མཐུན་པ་དང་། ལྟ་བ་མཐུན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཀྱང་དམིགས་བསལ་སྐུར་འདེབས་ཀྱི་སྐབས་འདིར་དེ་རྣམས་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། སྐུར་འདེབས་འདི་སྡིག་ཤིན་ཏུ་ཆེ་བས་དོག་ཏུ་བཀག་སྟེ་ལུང་གཅིག་ལས་འཕྲོས་པ་ལས། གང་ཟག་ལས་བྱུང་བའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ནང་ནས་སྐུར་བ་བཏབ་པ་གཅིག་པུ་ཉེས་པ་ཆེ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འོ་ན་སྐུར་འདེབས་འདི་གང་ལ་སྐུར་བ་གདབ་པའི་ཡུལ་སྨྲ་ཤེས་དོན་གོ་དགོས་སམ་མི་དགོས་ཞེ་ན། རྒྱ་གར་ན་བཤད་ལུགས་གཉིས་ལས། སློབ་དཔོན་ཡོན་ཏན་འོད་དང་ཆོས་ཀྱི་བཤེས་གཉེན་ནི། གང་ལ་སྐུར་བ་བཏབ་པའི་ཡུལ་དེ་སྨྲ་ཤེས་དོན་གོ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་བཞེད་དེ། སྨྲ་བ་པོ་ཉིད་ལ་ཡོད་པ་སྟེ་ཞེས་པ་དང་། རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ལ་ནི་དོན་གོ་བའོ་ཞེས་པའི་རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་ལས། ལྐུགས་པ་ལ་གཞི་མེད་པ་དང་། བག་ཙམ་པ་ངག་གིས་སྐུར་བ་འདེབས་པ་ལ་ནི་སྦོམ་པོའོ། །གླེན་པ་དང་འོན་པ་དག་ལ་གཞི་མེད་པ་དང་། བག་ཙམ་གྱིས་སྐུར་བ་འདེབས་པ་ལ་ཡང་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ད

【現代漢語翻譯】 並且，沒有基於所見、所聞、所疑三者的指責，即如經中所說『犯墮罪后更加放縱』，以及『無根據的僧團殘餘罪』，由此可以成立。第三，所針對的對象：需要具備五種名稱，身體處於普通狀態，並且與自己不同，如同誹謗罪的情況中先前所說的那樣。關於意樂的支分，有兩種：關於認識，對於那些基礎的支分沒有迷惑，除了不純凈的一面。對於不純凈的一面則會迷惑，因為犯墮罪后，會將不純凈的視為純凈，從而進行誹謗，這樣就會成為殘餘罪。動機是持續不斷地想要通過貶低來誹謗犯墮罪者。行為是開始通過語言行為來誹謗自己想要誹謗的對象。究竟是對方理解了意思，即讓對方理解。 第二部分，分為：墮罪的分類和基礎的疑問的斷除的闡述。 第一部分是：犯墮罪后更加放縱，如果對犯了根本戒的比丘或比丘尼進行誹謗，也會成為殘餘罪。這在自己的《釋論》中，關於比丘根本戒的分別時，『也』這個詞的意思是對已經犯了比丘根本戒和比丘尼根本戒的人進行誹謗。在戒律和見解方面，自己不是誹謗罪的支分。也就是說，對於其他不是比丘或比丘尼的人，需要對方沒有犯墮罪，戒律相同，見解相同，這些是作為支分所需要的，但特別是在誹謗罪的情況下，這些不需要作為支分的原因是：因為誹謗罪的罪過非常嚴重，所以被嚴格禁止，出自一部經的引申，在所有由人引起的罪過中，誹謗罪的罪過最大。那麼，這種誹謗罪，所誹謗的對象需要能說話並且理解意思嗎？在印度有兩種說法：論師功德光和法友認為，被誹謗的對象需要能說話並且理解意思，如『存在於說話者自身』以及『對於表述需要理解意思』，在自己的《釋論》和《廣大釋》中說：對於啞巴，沒有基礎；對於稍微用語言誹謗的人，是粗罪；對於愚蠢和耳聾的人，沒有基礎；對於稍微誹謗的人，也是粗罪。

【English Translation】 Furthermore, there is no basis for accusations based on what is seen, heard, or suspected, as it is said in the scriptures, 'Especially indulging after committing a Pārājika offense,' and 'The remaining Sangha offense without basis,' thus it is established. Third, the object to be understood: it needs to possess five characteristics, the body is in an ordinary state, and it is different from oneself, as previously explained in the case of the Pārājika offense of false claims. Regarding the limbs of intention, there are two: Regarding perception, there is no confusion about those basic limbs, except for the impure aspect. There is confusion about the impure aspect, because after committing a Pārājika offense, one perceives the impure as pure, and thus makes accusations, which becomes a remaining offense. The motivation is the continuous desire to accuse those who have committed a Pārājika offense through disparagement. The action is to begin to accuse the object one intends to accuse through verbal actions. The ultimate result is that the other person understands the meaning, that is, to make the other person understand. The second part is divided into: the classification of offenses and the explanation of the elimination of doubts about the basis. The first part is: especially indulging after committing a Pārājika offense, if one accuses a Bhikshu or Bhikshuni who has committed a root offense, it will also become a remaining offense. This is in one's own 'Commentary,' in the section on the distinction of the Bhikshu's root precepts, the word 'also' means to accuse those who have committed the Bhikshu's root precepts and the Bhikshuni's root precepts. In terms of discipline and views, oneself is not a limb of the accusation. That is to say, for others who are not Bhikshus or Bhikshunis, it is necessary for the other party not to have committed a Pārājika offense, to have the same discipline, and to have the same views, these are required as limbs, but especially in the case of accusation, the reason why these are not required as limbs is: because the fault of accusation is very serious, it is strictly prohibited, derived from a single sutra, among all the faults caused by people, the fault of accusation is the greatest. So, for this accusation, does the object being accused need to be able to speak and understand the meaning? There are two views in India: Master Guṇaprabha and Dharmamitra believe that the object being accused needs to be able to speak and understand the meaning, such as 'existing in the speaker himself' and 'for expression, it is necessary to understand the meaning,' in one's own 'Commentary' and 'Extensive Commentary' it is said: For a mute person, there is no basis; for a person who slightly accuses with words, it is a gross offense; for a foolish and deaf person, there is no basis; for a person who slightly accuses, it is also a gross offense.

---

ེ་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས། ལྐུགས་པ་དང་གླེན་པ་དང་འོན་པ་ལ་སྐུར་བ་བཏབ་ན་ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་སོ། །སློབ་དཔོན་དགེ་ལེགས་བཤེས་གཉེན་ནི་ལུང་དེ་ཡི་གེ་ལྷག་པར་བཞེད་དེ། ཞུ་འགྲེལ་ལས། གལ་ཏེ་ལྐུགས་པ་ལ་སྐུར་བ་བཏབ་པ་སྦོམ་པོར་འདོད་ན། ལོང་བ་དང་འཐེང་པོ་ལ་སོགས་པ་ལ་ཡང་དེ་དང་འདྲ་བར་ཐལ་བར་འགྱུར་བས་དེ་ལྟ་བས་ན་འདི་ནི་འདོན་པར་མི་བྱའོ། །དེ་བས་ན་འདི་ལ་ 6-385a སྐུར་བ་བཏབ་ན་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཞེས་བཤད་དོ། །དེའི་བསམ་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་འདོད་ཀྱི་ལྷག་མའི་སྐབས་འདིར་ཡུལ་ཕམ་པས་མ་ཉམས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ཤིང་། མཚན་མཐུན་ལྟ་བ་མཐུན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་པ་བཞིན་དུ་ཡུལ་སྨྲ་ཤེས། དོན་གོ། ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་པར་ཡང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་སྙམ་དུ་བསམ་པའོ། །འོན་ཀྱང་སློབ་དཔོན་ཡོན་ཏན་འོད་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་བར་བྱའོ། །ཕམ་པ་བྱུང་བ་བདེན་པར་སྨྲ་བས་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པའམ་སྐྱོན་ནས་སྨྲ་བའི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་ཀྱང་སྐུར་འདེབས་ཀྱི་ལྟུང་བ་འདི་མི་བསྐྱེད་ཀྱི། བདེན་པའི་འདུ་ཤེས་བསྒྱུར་ཏེ་བརྫུན་དུ་སྨྲས་པས་སོ། །དེ་ཡང་མཐོང་ཐོས་དོགས་གསུམ་གྱི་གཞི་ལ་མེད་པར་བདག་གིས་མཐོང་ངོ་། །ཐོས་སོ། །དོགས་སོ་ཞེས་སྨྲ་ནའོ། །ཐོས་སོ་ཞེས་སྨྲ་བ་དེ་ཡང་ཕམ་པའི་སྦྱོར་བ་བྱེད་པའི་སྒྲ་བདག་གིས་ཐོས་སོ་ཞེས་བརྗོད་ན་ལྷག་མར་འགྱུར་ལ། ཕམ་པ་བྱུང་ངོ་ཞེས་གཞན་ཟེར་བའི་གཏམ་བདག་གིས་ཐོས་སོ་ཞེས་བརྗོད་པས་ནི་ལྷག་མར་མི་འགྱུར་ཏེ། ཞུ་བ་ལས། གཞན་ཟེར་བ་དང་གཅིག་ནས་གཅིག་ཏུ་བརྒྱུད་དེ་སྐུར་བ་བཏབ་ན་ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་། སྤྱིར་བསྟན་པ་ལས། གཞན་ཟེར་རོ་ཞེས་གཞན་ལ་བསྙད་འདོགས་པས་མ་ཡིན་གྱི་བདག་ཉིད་དང་འབྲེལ་བར་རོ། །འོག་མ་དག་ལ་གཞན་ལ་ན་སྨད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་བཤད་པས་གྲུབ་བོ། །དེ་དང་མཐུན་པར་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། ཐོས་པ་ནི་གཞན་ལས་གཏམ་ཐོས་པ་མ་ཡིན་གྱི། ཡོལ་བ་ལ་སོགས་པས་བསྒྲིབས་པའི་ཕག་ན་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ལ་སོགས་པ་བྱེད་པའི་སྒྲ་བདག་ཉིད་ཀྱི་རྣ་བས་ཐོས་པའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ཐ་སྙད་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་དུ་གནས་པ་དང་། བདག་ 6-385b ལས་ཐ་དད་པ་སྟེ་ཆོས་གསུམ་ལྡན་གྱི་མིའི་འགྲོ་བ་པ་གང་ཡང་རུང་བ་ལ་གོ་བར་བྱས་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ། །བསམ་པ་ནི་དགེ་སློང་ཕ་རོལ་པོ་དེ་ཉམས་པར་འདུན་པས་སོ། །འདིའི་ཁུངས་ནི་སོ་སོར་ཐར་པ་དང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཅི་ནས་ཀྱང་འདི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་དང་འབྲལ་ལོ་སྙམ་ནས་ཞེས་གསུངས་ནས། ཊཱི་ཀ་ལས། ཉམས་པར་བྱ་བ་བསྐྱེད་པའི་བསམ་པས་ཡིན་གྱི། ཁྲོས་པར་གྱུར་པའམ་རྒོད་བག་གམ་བྱུང་རྒྱལ་གྱིས་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བཤད་དོ། །འོ་

【現代漢語翻譯】 此外，根據《律經》所說，誹謗聾啞人和白癡會犯下重罪。格雷格西涅大師認為該經文有多餘之處，並在註釋中說：『如果誹謗聾啞人被認為是重罪，那麼誹謗盲人和瘸子等也應被視為重罪，因此不應引用此經文。因此，要知道誹謗他們會犯下完整的墮罪。』他的想法是，在誹謗的剩餘情況下，不需要受害者因失敗而未受損害，也不需要與自己觀點相同的同類作為條件。同樣，受害者是否能說話和理解也不需要作為條件，原因相同。然而，我們應該遵循功德光大師的觀點。說真話導致失敗，說出令人不快的事實或批評會產生墮罪，但不會產生誹謗的墮罪，因為他們改變了真實的認知並說了謊。也就是說，在看到、聽到或懷疑的基礎上，說自己看到了、聽到了或懷疑了。如果說『聽到了』，如果說自己聽到了導致失敗的行為的聲音，就會犯下剩餘罪。但如果說自己聽到了別人說失敗已經發生，就不會犯下剩餘罪。因為《律經》中說：『通過傳遞別人的話來誹謗會犯下重罪。』一般來說，經文中說：『不是通過指責別人說別人說了，而是與自己有關。』經文說，在下面的段落中，這本身就是誹謗他人。與此相符的是，《分別解脫經》的註釋中說：『聽到不是指聽到別人的話，而是指自己的耳朵聽到了被帷幕等遮擋的後面正在發生不凈行為的聲音。』如果理解為具有名稱、身體正常且與自己不同的三種條件的人，就會犯下僧殘罪。想法是希望那個比丘失敗。這出自《別解脫經》和《律分別解脫經》，其中說：『無論如何，希望這個人與梵行分離。』註釋中說：『這是因為產生了導致失敗的想法，而不是因為憤怒、傲慢或偶然。』 問：是嗎？

【English Translation】 Furthermore, according to the Vinaya Sutra, defaming the deaf, mute, and idiots results in a grave offense. Master Gelek Shenyen considers that scripture to have superfluous elements, stating in his commentary: 'If defaming the mute is considered a grave offense, then defaming the blind and lame, etc., should also be considered grave offenses, therefore this scripture should not be cited. Therefore, know that defaming them incurs a complete downfall.' His thought is that in the remaining cases of defamation, it is not necessary for the victim to be unharmed by failure, nor is it necessary to have a like-minded person with the same view as a condition. Similarly, whether the victim can speak and understand is also not necessary as a condition, for the same reason. However, we should follow the view of Master Yönten Ö. Speaking the truth leads to failure, and uttering unpleasant facts or criticisms generates a downfall, but it does not generate the downfall of defamation, because they alter the true perception and speak falsely. That is, based on seeing, hearing, or suspecting, saying that one has seen, heard, or suspected. If one says 'heard,' if one says that one has heard the sound of an act leading to failure, it becomes a remaining offense. But if one says that one has heard others saying that failure has occurred, it does not become a remaining offense. Because the Vinaya Sutra says: 'Defaming by transmitting the words of others incurs a grave offense.' Generally, the scripture says: 'It is not by accusing others of saying that others have said, but it is related to oneself.' The scripture says that in the following paragraphs, this itself is defaming others. Consistent with this, the commentary on the Pratimoksha Sutra says: 'Hearing does not refer to hearing the words of others, but refers to one's own ears hearing the sound of impure conduct occurring behind a screen, etc.' If it is understood as referring to any human being who possesses the three conditions of having a name, being in a normal physical state, and being different from oneself, it becomes a Sanghavasesa offense. The thought is the desire for that other monk to fail. This comes from the Pratimoksha Sutra and the Vinaya Vibhanga Sutra, which say: 'In any way, wishing that this person be separated from the Brahmacharya.' The commentary says: 'This is because of generating the thought of causing failure, not because of anger, arrogance, or accident.' Q: Is it?

---

ན་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་ལས། ཁྲོས་འཁྲུགས་པས་སྐུར་བ་འདེབས་ན་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་ཇི་ལྟར་ཡིན་ཅེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་ནི་གླེང་གཞིའི་དབང་ཁོ་ནས་གསུངས་པ་ཡིན་གྱི་ཡན་ལག་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། འདིར་སྐུར་བ་གདབ་པའི་བསམ་པའི་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། ། 說事疑點 གཉིས་པ་ནི། གང་ཐོས་པ་དེ་ནི་ཐོས་པ་ལས་གཞི་གཞན་པ་མཐོང་བ་མ་ཡིན་པས། ཐོས་པ་ལ་མཐོང་ངོ་ཞེས་སྨྲས་ན་གཞི་མེད་པར་སྐུར་འདེབས་ཀྱི་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ། །དོགས་པ་ལ་མཐོང་ངོ་ཞེས་སྨྲས་པ་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། གང་མཐོང་བ་དེ་ནི་ཐོས་པ་མ་ཡིན་དོགས་པ་ཡང་མ་ཡིན་ལ། གང་ཐོས་པ་དེ་མཐོང་བ་མ་ཡིན་དོགས་པ་ཡང་མ་ཡིན་ཅིང་། གང་དོགས་པ་དེ་མཐོང་བ་ཡང་མ་ཡིན། ཐོས་པ་ཡང་མ་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །འདི་སྐད་བསྟན་ཏེ་གཞི་གཞན་ཡོད་དུ་ཟིན་ཀྱང་གཞི་གང་ལས་གླེང་བའི་གཞི་དེ་གལ་ཏེ་མེད་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ཁོ་ནར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །འདིའི་ཁུངས་ནི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཐོས་པ་ལ་ཡིད་ཆེས་ནས་བདག་གིས་མཐོང་ངོ་ཟེར་བ་དང་། དོགས་པ་ལ་བདག་གིས་མཐོང་ངོ་ཞེས་ཟེར་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །སྔོན་ཕམ་པའི་ཉེས་སྤྱོད་བྱེད་པ་མཐོང་སྟེ། 6-386a བརྗེད་ནས་མཐོང་ངོ་ཞེས་སྐུར་བ་འདེབས་ན་བརྗེད་པ་ནི་གཞི་ཡོད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་པས་གཞི་མེད་པའི་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ། །ཐོས་ཏེ་བརྗེད་བཞིན་དུ་ཐོས་སོ་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། དོགས་ཏེ་བརྗེད་བཞིན་དུ་དོགས་སོ་ཞེས་ཟེར་ན་ཡང་གཞི་མེད་ཀྱི་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ། །གལ་ཏེ་མཐོང་སྟེ་བརྗེད་བཞིན་དུ་མཐོང་ངོ་ཞེས་སྨྲས་པ་ཆོས་ཅན། བརྫུན་ཡིན་པ་མི་འཐད་པར་ཐལ། དོན་དང་མཐུན་པར་སྨྲས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། དོན་གྱིས་མཐོང་ཐོས་དོགས་གསུམ་ཡོད་པ་དེ་ཉིད་ནི་མི་བརྫུན་པ་བདེན་པར་སྨྲ་བ་ཉིད་ཀྱི་རྒྱུ་མ་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། བརྫུན་པ་དང་བདེན་པ་གཉིས་ནི་འདུ་ཤེས་དང་འབྲེལ་བ་ཡིན་གྱི། དོན་དེ་ཉིད་དང་འབྲེལ་བ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོ། །དེ་ཡང་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། གང་ཟག་མ་དག་པ་ལ་སྐུར་བ་འདེབས་པ་ལ་ནི་གཞི་བཅུ་གཅིག་གི་ལྟུང་བར་འགྱུར་ཏེ་མ་མཐོང་བ་ལ་མཐོང་ངོ་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། མ་ཐོས་པ་ལ་ཐོས་སོ་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། མི་དོགས་ལ་དོགས་སོ་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། མཐོང་སྟེ་བརྗེད་བཞིན་དུ་མཐོང་ངོ་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། ཐོས་ཏེ་བརྗེད་བཞིན་དུ་ཐོས་སོ་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། དོགས་ཏེ་བརྗེད་བཞིན་དུ་དོགས་སོ་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། །ཐོས་པ་ལ་ཡིད་ཆེས་ནས་བདེན་ངེས་སྙམ་དུ་མཐོང་ངོ་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། ཐོས་པ་ལ་ཡིད་མ་ཆེས་པར་མི་བདེན་ངེས་སྙམ་པའི་ཐེ་ཚོམ་ཟ་སྟེ་མཐོང་ངོ་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། ཐོས་པ་ལ་དོགས་ཏེ་ཐེ་ཚོམ་ཟ་སྟེ་མཐོང་ངོ་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། ཐོས་པ་ལ་མི་དོགས་ཏེ་བདེན་ངེས་སྙམ་དུ་མཐོང་ངོ་ཞེ

【現代漢語翻譯】 《別解脫經》中說：『因憤怒而誹謗』，這是什麼意思呢？ 註釋中說：『這只是根據討論的基礎而說的，不是指構成要素，因為這裡誹謗的意圖才是構成要素。』 關於說事疑點： 第二點是：所聽到的與所見到的不是同一基礎，如果說聽到就是見到，那就成了無根據的誹謗的殘餘。 如果對懷疑的事情說見到，也是同樣的道理。 註釋中說：『所見到的不是聽到的，也不是懷疑的；所聽到的不是見到的，也不是懷疑的；所懷疑的不是見到的，也不是聽到的，應當這樣理解。』 這樣說明了，即使存在其他基礎，如果討論的基礎不存在，那就成了僧殘罪。 這裡的出處是《律分別》：『聽到后相信，說我見到了；懷疑后說我見到了，就會犯僧殘罪。』等等。 以前見到有人犯了失敗罪， 忘記后說見到了，因為忘記本身不是存在的基礎，所以成了無根據的僧殘罪。 聽到后忘記了，卻說聽到了；懷疑后忘記了，卻說懷疑了，也成了無根據的僧殘罪。 如果見到后忘記了，卻說見到了，這種情況，不應成為虛假，因為說的是符合事實的。 事實上，見到、聽到、懷疑這三者存在，本身就是不說謊、說真話的原因。 註釋中說：『虛假和真實與認識有關，與事實本身無關。』 這也是《律分別》中說的：『對不清凈的人進行誹謗，會犯十一種根本罪，即沒見到說見到了；沒聽到說聽到了；不懷疑說懷疑了；見到后忘記了，卻說見到了；聽到后忘記了，卻說聽到了；懷疑后忘記了，卻說懷疑了； 聽到后相信，認為是真實的，說見到了；聽到后不相信，懷疑是不真實的，猶豫不決，說見到了；聽到后懷疑，猶豫不決，說見到了；聽到后不懷疑，認為是真實的，說見到了；』

【English Translation】 In the Vinaya Sutra, it says: 'To slander out of anger,' what does this mean? The commentary says: 'This is only said based on the basis of discussion, not referring to the constituent elements, because here the intention to slander is the constituent element.' Regarding the doubtful points of the matter: The second point is: what is heard is not the same basis as what is seen. If one says that hearing is seeing, then it becomes a remnant of unfounded slander. If one says 'seen' about something suspected, the same applies. The commentary says: 'What is seen is not what is heard, nor is it what is suspected; what is heard is not what is seen, nor is it what is suspected; what is suspected is not what is seen, nor is it what is heard, this should be understood.' This explains that even if there are other bases, if the basis of the discussion does not exist, then it becomes a Sanghavasesa offense. The source here is the Vinayavibhanga: 'After hearing, believing, and saying 'I have seen'; after suspecting and saying 'I have seen', one will commit a Sanghavasesa offense,' and so on. Previously, it was seen that someone committed a Parajika offense, After forgetting and saying 'seen', because forgetting itself is not an existing basis, it becomes an unfounded Sanghavasesa offense. After hearing and forgetting, but saying 'heard'; after suspecting and forgetting, but saying 'suspected', it also becomes an unfounded Sanghavasesa offense. If, after seeing and forgetting, one says 'seen', this should not be false, because what is said is in accordance with the facts. In fact, the existence of seeing, hearing, and suspecting is the reason for not lying and telling the truth. The commentary says: 'Falsehood and truth are related to cognition, not to the facts themselves.' This is also what is said in the Vinayavibhanga: 'To slander an impure person will result in eleven root offenses, namely, saying 'seen' when not seen; saying 'heard' when not heard; saying 'suspected' when not suspected; after seeing and forgetting, but saying 'seen'; after hearing and forgetting, but saying 'heard'; after suspecting and forgetting, but saying 'suspected'; After hearing and believing, thinking it is true, saying 'seen'; after hearing and not believing, suspecting it is not true, hesitating, saying 'seen'; after hearing and suspecting, hesitating, saying 'seen'; after hearing and not suspecting, thinking it is true, saying 'seen';'

---

ས་ཟེར་བ་དང་། མ་ཐོས་ཀྱང་དོགས་པ་ལ་མཐོང་ངོ་ཞེས་ཟེར་ན་བརྗོད་དོ་ཅོག་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་ཏེ་ཞེས་གསུངས་ལ། དང་པོ་གསུམ་ནི་བརྫུན་དུ་སྨྲ་བས་སོ་ཞེས་པས་བསྡུས་ལ། དེའི་འོག་མ་གསུམ་ནི་བརྗེད་པ་ནི་ཡོད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ཅེས་པས་བསྡུས་ཤིང་། དེའི་འོག་མ་ལྔ་ནི་དེ་ནི་གཞི་གཞན་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པས་ 6-386b བསྡུས་སོ། ། གཞན་ཡང་ཊཱི་ཀར། དེ་ནི་གཞི་གཞན་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བ་དང་། བརྗེད་པ་ནི་ཡོད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བའི་མདོ་དེ་གཉིས་ནི་ཉམས་པའི་ཡུལ་མ་དག་པ་ལ་སྐུར་བ་འདེབས་པ་ལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་བའི་ཁུངས་ཡིན་ལ། ཁུངས་དེ་གཉིས་སྒྲུབ་པར་བྱེད་ན་ནི་དོན་གྱི་དེ་ཉིད་ནི་མི་བརྫུན་པར་སྨྲ་བ་ཉིད་ཀྱི་རྒྱུ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བ་མདོ་འདི་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །འདིར་སྨྲས་པ། དཔལ་ལྡན་མཐོན་པོའི་གནས་སུ་སྒྲུབ་པའི་བདེ་གཤེགས་བསྟན་པའི་གཏམ། །ས་གཞིའི་པདྨར་ལྷུན་པོའི་ཟེའུ་འབྲུ་རྣམ་པར་དགོད་པ་ལས། །རབ་ཏུ་མཛེས་པའི་ལེགས་བྱས་ཚིག་དོན་མ་འདྲེས་སྤོབས་པའི་འབྲས། །བདེ་ཆེན་འཇོ་བའི་དབྱངས་ཅན་མགྲིན་པའི་ལྗོན་པས་འདི་སྤྲུལ་ཏོ། །མཆོག་ཏུ་ཟབ་པའི་ལམ་གྱི་བློ་བཟང་བཞིན། །རྣམ་པར་དད་བྱས་མོད་ལ་བཅོམ་ལྡན་གྱི། །རྟོགས་པ་བསྡུས་པའི་བུ་མོས་ལེགས་བཟུང་བ། །ཆོས་ཚུལ་རྨ་བྱའི་གདུགས་དེ་འདི་ན་འཁོར། །དགེ་བའི་དགྲ་སྡེའི་ཁང་པར་གདུང་བའི་ཁུར། །མི་བཟད་དྲག་པོས་འཇིགས་ཀྱང་དཔོགས་དཀའ་ཡི། །ཤིན་ལྐོག་སྟོན་པའི་ཁྱུ་མཆོག་ཆེ་རྣམས་ལ། །དུག་ཅན་སྙིང་པོའི་ཡིད་ཅན་ཐར་གྱུར་ཅིག །གཞི་མེད་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་རྣམ་པར་འབྱེད་པའོ།། །། 說不共假根 གཉིས་པ་བག་ཙམ་ནི། ད་ནི་བག་ཙམ་གྱིས་སྐུར་བ་འདེབས་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་འཆད་པར་འདོད་དེ། གླེང་གཞི་ནི་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ཏུ་མཛའ་བོ་དང་། ས་ལས་སྐྱེས་གཉིས་ཀྱིས་དགེ་སློང་གྱད་བུ་ནོར་དང་། དགེ་སློང་མ་ཨུཏྤ་ལའི་མདོག་དག་ཀྱང་མཐོང་། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ཡང་མཐོང་ཞེས་གྱད་བུ་ནོར་ལ་བྱེད་པ་པོ་དང་། བྱ་བ་མ་སྦྱར་བར་ཕམ་པས་སྐུར་བ་བཏབ་པ་ལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྔ་མ་བཞིན་ནོ། །ངོ་ཏི་དང་ཡན་ལག་བརྩི་བ་ནི་ 6-387a སྔར་གཞི་མེད་ཀྱི་ཇི་སྐད་བསྟན་པ་དེ་དག་སྟེ། འདིར་ནི་བྱེད་པ་པོ་དང་བྱ་བ་མ་སྦྱར་བས་ཁྱད་པར་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ནོ། །ཡན་ལག་གི་དོན་ནི། སྔར་གཞི་མེད་ཀྱི་སྐབས་སུ་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་ལྷག་པར་སྤྱོད་པ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་སྔར་བསྟན་པ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་འདིར་ཁས་བླངས་ནས་བརྫུན་དུ་སྨྲ་བས་སོ་ཞེས་སྨོས་པས་དེའི་བྱེ་བྲག་འགའ་ཞིག་འདིར་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ་ཞེས་ཊཱི་ཀས་མཚམས་སྦྱར་བ་བཀོད་ནས། བརྗོད་པར་བྱ་བ་ནི་ཕམ་པ་སྟེ། དོན་གསལ་བ་ལས་གཞན་དོན་མི་གསལ་བ་ལ་གནས་པའི་ཚིག་དེ་བྱེད་པ་པོ་དང་བྱ་བ་མ་ས

【現代漢語翻譯】 經中說：『如果說『土地』，或者雖然沒有聽到，但因為懷疑而說『我看到了』，那麼所有這些言論都會變成僧殘。』前三種情況被『因為說謊』所概括，接下來的三種情況被『遺忘不是存在』所概括，再接下來的五種情況被『那不是其他基礎』所概括。 此外，在釋論中說：『『那不是其他基礎』和『遺忘不是存在』這兩部經是由於對不清凈的衰損之處進行誹謗，從而導致僧殘的來源。如果想要確立這兩個來源，那麼真實的意義就是不說謊的原因。』這部經就是這樣說的。 在此我說：在吉祥高處的修行之地，講述著殊勝逝者的教法；從大地的蓮花中，雄偉的花蕊綻放；以無比美麗的善行，詞句和意義不混淆的自信之果；這是大樂的妙音天女從喉嚨的樹木中幻化出來的。 如同極其深奧的道路的賢善智慧，以完全的虔誠，世尊的證悟被聚集的少女完美地掌握；這如孔雀羽毛般的法幢在此旋轉。愿那些在善行的敵人群體的房屋中，揹負著痛苦重擔，即使被難以忍受的強烈恐懼所威脅，也難以估量；愿那些揭示隱秘之事的偉大導師們，那些心中懷有毒素的人們，獲得解脫！這是對無根據的僧殘的詳細辨析。 第二，略說：現在想要講述略微誹謗的僧殘。起因是在王舍城，朋友和薩拉迦（從土地而生）兩人看到了比丘巨富和比丘尼蓮花色，也看到了他們行不凈行。對巨富沒有加上作者和行為，就以波羅夷罪進行誹謗，因此制定了僧殘罪。所要否定的和之前一樣。計算罪名和支分是之前無根據中所說的那些，這裡不同之處在於沒有加上作者和行為。支分的意思是：之前在無根據的情況下，成為波羅夷罪的過度行為等等，之前所說的那些全部在此承認，然後說『因為說謊』，因此要在這裡講述其中的一些差別，釋論中這樣連線。要講述的是波羅夷罪，對於意義清楚的地方，對於意義不清楚的地方，沒有加上作者和行為的言辭……

【English Translation】 It is said in the sutra: 'If one says 'land,' or although not having heard, but because of suspicion says 'I saw it,' then all these statements will become Sanghavasesa.' The first three cases are summarized by 'because of lying,' the next three cases are summarized by 'forgetting is not existence,' and the next five cases are summarized by 'that is not another basis.' Furthermore, in the commentary, it is said: 'The two sutras 'that is not another basis' and 'forgetting is not existence' are the sources of Sanghavasesa due to slandering impure places of decline. If one wants to establish these two sources, then the true meaning is the cause of not lying.' This is what the sutra says. Here I say: In the place of practice at the glorious high place, the teachings of the Sugata are told; from the lotus of the earth, the magnificent stamens bloom; with incomparably beautiful virtuous deeds, the fruit of confidence where words and meanings are not confused; this is the emanation of the goddess of great bliss, Saraswati, from the trees of the throat. Like the wise intellect of the extremely profound path, with complete devotion, the enlightenment of the Bhagavan is perfectly grasped by the gathered maiden; this peacock feather-like Dharma banner revolves here. May those who bear the burden of suffering in the houses of the enemy groups of virtue, even threatened by unbearable intense fear, be difficult to estimate; may those great teachers who reveal hidden things, those with poisonous hearts, be liberated! This is a detailed analysis of the groundless Sanghavasesa. Second, briefly: Now I want to explain the Sanghavasesa of slight slander. The cause is that in Rajagriha, two friends and Salajaka (born from the earth) saw the monk Gyatso Norbu and the nun Utpalavarna, and also saw them engaging in impure conduct. Without adding the agent and action to Gyatso Norbu, he was slandered with Parajika, therefore Sanghavasesa was established. What is to be negated is the same as before. The calculation of the offenses and limbs is the same as what was shown before in the groundless case, the difference here is that the agent and action are not added. The meaning of the limbs is: before in the groundless case, the excessive behavior that becomes Parajika, etc., all those that were said before are all acknowledged here, and then it is said 'because of lying,' therefore some of the differences should be explained here, the commentary connects in this way. What is to be explained is Parajika, for places where the meaning is clear, for places where the meaning is not clear, words without adding the agent and action...

---

ྦྱར་བའི་ཚིག་གིས་བདེན་པའི་འདུ་ཤེས་བསྒྱུར་ཏེ། བརྫུན་དུ་སྨྲས་ན་བག་ཙམ་གྱི་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ། །བག་ཙམ་ཞེས་བྱ་བའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་གླེང་གཞིའི་སྐབས་སུ་རི་དྭགས་ཕོ་མོ་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་མཐོང་བས་གདགས་གཞི་བག་ཙམ་ཞེས་བྱ་སྟེ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། འདི་ནི་བག་ཙམ་གྱི་གཞི་ཡོད་པ་ལས་སྐུར་བ་འདེབས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །གཞན་གྱི་ཆ་དང་མཐུན་པའི་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀར། གཞི་མེད་པའི་སྐུར་བ་འདེབས་པ་དོན་གསལ་བར་གོ་བར་བྱེད་པ་ལས་གཞན་དོན་མ་གསལ་བ་གོ་བར་བྱེད་པའི་ཚིག་གཞན་གྱི་ཆ་དང་མཐུན་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ཞེས་སོ། །རྣམ་འབྱེད་ལས། གཞན་གྱི་ཆ་མ་ཡིན་པ་དང་མཐུན་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་སྟེ་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་ནི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། གཞན་ཞེས་བྱ་བ་ནི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའོ། །མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་ཆ་མ་ཡིན་པ་དང་མཐུན་པ་ནི་ཕམ་པར་འགྱུར་བའོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། གཞན་ནི་འཁོར་བ་ལས་གཞན་པའི་དོན་དང་། ཆ་མིན་པ་ནི་ཉོན་མོངས་པའི་ཆ་རྣམས་ལ་འགྲེལ་པར་བཤད་དོ། ། གཞན་ཡང་གཞན་གྱི་ཆ་མ་ཡིན་པ་དང་མཐུན་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བའི་ཆོས་ཀྱིས་སྐུར་འདེབས་ཞེས་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་ 6-387b གསུངས་སོ། །གཞན་གྱི་ཆ་དང་མཐུན་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་རྣམ་པར་འབྱེད་པའོ། ། གཉིས་པ་ཞུ་བ་ལ། ལྟུང་བ་ན་སྨད་བསྟན་པ་དང་། །དེ་ལས་ཆེས་ཀྱི་ན་སྨད་པའོ། ། དང་པོ་ནི། མི་བསྟེན་པས་ཞེས་པ་འཁྲིག་པ་བསྟེན་དུ་མི་རུང་བ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཁ་དང་བཤང་བའི་ལམ་གྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བཤད་པས་ལམ་དེ་གཉིས་ལས་ནི་ལྟུང་བ་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་པའོ། །ཕོ་མོའི་དབང་པོ་མེད་པར་མི་ཚངས་པར་སྤྱད་དོ་ཞེས་སྐུར་བ་འདེབས་ན་སྦོམ་པོའོ། །འདིར་ཤ་སྦལ་ན་རེ། འདི་ནི་མིང་སྦོམ་པོ་ཞེས་བཏགས་ཀྱང་ཉེས་བྱས་ཡིན་ཏེ། མི་བསྟེན་པའི་མཚན་མར་མི་ཚངས་པར་སྤྱད་པའི་ལྟུང་བ་ནི་སྦོམ་པོ་ཡིན་ལ། སྦོམ་པོས་སྐུར་བ་བཏབ་ན་ཉེས་བྱས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེའང་ལུང་ཞུ་བ་ལས། ཉེས་པ་སྦོམ་པོས་སྐུར་བ་བཏབ་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། ཕམ་པས་སྐུར་ན་ནི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ། །དགེ་འདུན་ལྷག་མས་སྐུར་ན་ནི་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ལྟུང་བ་གཞན་གྱིས་སྐུར་ན་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། །ཞེས་ཕམ་ལྷག་ལས་གཞན་གྱིས་སྐུར་བ་བཏབ་ན་ཉེས་བྱས་སུ་བཤད་པས་གྲུབ་བོ། །སྦོམ་པོ་རྣམས་ཀྱི་ནང་ན་སྡིག་ལྕི་བ་ངན་སེམས་ཀྱིས་ཁྲག་ཕྱུང་བ་དང་། དབྱེན་བྱས་པ་སྟེ་འདི་གཉིས་ཀྱིས་སྐུར་བ་བཏབ་ན་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་ཀྱང་ངོ་། །གལ་ཏེ་སྦོམ་པོས་སྐུར་བ་བཏབ་པས་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་ན་ཕམ་པས་སྐུར་བ་བཏབ་པས་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པར་ཐལ་ཅེས་མཚུངས་སོ་ཞེས་འཆད་དོ། །དེ་དང་མཐུན་པར་ཞུ་འགྲེལ་ལས་ཀྱང་། གཞན་དག་ན་རེ། ཕོ་དང་མོའི

【現代漢語翻譯】 如果用虛假的言辭歪曲真實的認知，謊稱事實，就會構成輕微的僧殘罪。之所以稱為『輕微』，是因為在事件的起因中，有人看到雄性和雌性動物發生不正當性行為，因此稱其基礎為『輕微』。《律分別釋》中說：『這是基於輕微的基礎而進行誹謗。』所謂『與他人相似』，在《 टीका (ṭīkā，註釋)》中解釋為：『誹謗沒有根據的事情，是爲了清楚地理解意義，而不是爲了理解不清楚的意義，這種言辭就是與他人相似的僧殘罪。』《律分別》中說：『與他人不相似的僧殘罪』，在《律分別》中解釋為：『所謂『他人』，是指涅槃。與涅槃不相似的就是墮罪。』『他人』是指輪迴之外的意義，『不相似』是指煩惱的各個方面。 此外，《律分別》中說，『以與他人不相似的墮罪之法進行誹謗。』這是對與他人相似的僧殘罪的詳細解釋。 第二，關於請求：揭示墮落之處是責備，比這更嚴重的是責備。 第一種情況：『不應依賴』是指不應依賴性行為。《 टीका (ṭīkā，註釋)》中說：『這不是指口和排泄的途徑。』因此，從這兩個途徑會導致完整的墮落。如果誹謗說沒有男女生殖器卻行不正當性行為，則構成粗罪。這裡 Śā Sbal 說：『即使稱其為粗罪，也只是惡作劇，因為對不應依賴的性器官行不正當性行為是粗罪，而用粗罪進行誹謗是惡作劇。』正如《律請問》中所說：『用粗罪進行誹謗會變成惡作劇。』《 टीका (ṭīkā，註釋)》中說：『用他勝罪進行誹謗是僧殘罪，用僧殘罪進行誹謗是墮罪，用其他墮罪進行誹謗是惡作劇。』因此，用他勝罪和僧殘罪之外的罪行進行誹謗，結果就是惡作劇。』在所有粗罪中，最嚴重的罪過是用惡意使人流血和製造分裂，如果用這兩種罪行進行誹謗，也會構成惡作劇。如果用粗罪進行誹謗會導致粗罪，那麼用他勝罪進行誹謗也會導致他勝罪。』與此類似，在《請問釋》中也說：『其他人說，男女的……』

【English Translation】 If one distorts the true perception with false words and speaks falsely, it becomes a minor Saṃghāvaśeṣa (僧殘罪, a class of serious offenses in monastic discipline requiring confession and penance). The reason for calling it 'minor' is that in the beginning of the incident, someone saw male and female animals engaging in improper sexual behavior, hence the basis is called 'minor'. The Vinayavibhaṅga Commentary (律分別釋) says: 'This is a slander based on a minor foundation.' The term 'similar to others' is explained in the Ṭīkā (टीका, Commentary): 'Slandering something without a basis is to clearly understand the meaning, not to understand the unclear meaning; such words are Saṃghāvaśeṣa similar to others.' The Vinayavibhaṅga (律分別) says: 'Saṃghāvaśeṣa that is not similar to others.' In the Vinayavibhaṅga (律分別), it is explained: 'The term 'others' refers to Nirvāṇa (涅槃). What is not similar to Nirvāṇa is Pārājika (墮罪, defeat). 'Others' refers to the meaning beyond Saṃsāra (輪迴), and 'dissimilar' refers to the various aspects of afflictions. Furthermore, the Vinayavibhaṅga (律分別) states, 'Slandering with a Pārājika (墮罪) Dharma (法) that is dissimilar to others.' This is a detailed explanation of Saṃghāvaśeṣa similar to others. Secondly, regarding the request: Revealing the place of downfall is blame, and what is more serious than that is blame. The first case: 'Should not rely on' means that one should not rely on sexual activity. The Ṭīkā (टीका, Commentary) says: 'This does not refer to the path of the mouth and excretion.' Therefore, from these two paths, a complete downfall is generated. If one slanders by saying that someone without male or female genitalia engages in improper sexual behavior, it constitutes a Sthūlātyaya (粗罪, a serious offense). Here, Śā Sbal says: 'Even if it is called a Sthūlātyaya (粗罪), it is only a prank, because engaging in improper sexual behavior with a sexual organ that should not be relied upon is a Sthūlātyaya (粗罪), and slandering with a Sthūlātyaya (粗罪) is a prank.' As stated in the Vinayapṛcchā (律請問): 'Slandering with a Sthūlātyaya (粗罪) will become a prank.' The Ṭīkā (टीका, Commentary) says: 'Slandering with a Pārājika (墮罪) is a Saṃghāvaśeṣa (僧殘罪), slandering with a Saṃghāvaśeṣa (僧殘罪) is a Prāyaścittika (墮罪), and slandering with other Prāyaścittika (墮罪) is a Duskṛta (惡作劇).' Therefore, slandering with offenses other than Pārājika (墮罪) and Saṃghāvaśeṣa (僧殘罪) results in a Duskṛta (惡作劇).' Among all Sthūlātyaya (粗罪), the most serious sins are drawing blood with malice and creating division. If one slanders with these two sins, it also constitutes a Duskṛta (惡作劇). If slandering with a Sthūlātyaya (粗罪) leads to a Sthūlātyaya (粗罪), then slandering with a Pārājika (墮罪) will also lead to a Pārājika (墮罪).' Similarly, in the Pṛcchā Commentary (請問釋), it is also said: 'Others say, male and female...'

---

་དབང་པོ་དང་བྲལ་བ་དང་། སྐུར་བ་འདེབས་པ་དེ་ནི་ཕམ་པར་གཏོགས་པའི་སྦོམ་པོས་སྐུར་བ་བཏབ་པ་ཡིན་ལ། སྦོམ་པོས་སྐུར་བ་བཏབ་པ་ལ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བ་ཡང་བརྗོད་མི་ནུས་ 6-388a ཏེ། ཉེས་པ་སྦོམ་པོས་སྐུར་བ་བཏབ་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟ་བས་ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་སྨོས་པ་ནི་འགའ་ཞིག་གིས་སྒྲོ་བཏགས་ཡིན་པས་འདིར་ཉེས་བྱས་སུ་བཤད་པ་ཉིད་བཟུང་ངོ་ཞེས་ཟེར་རོ་ཞེས་ཞུ་འགྲེལ་ལས་བཤད་དོ། །མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ་ནི་སྦོམ་པོས་སྐུར་བ་བཏབ་པ་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་བསྟན་པ་སྤྱིར་བཏང་ཡིན་ལ། དགེ་སློང་ལ་མི་ཚངས་སྤྱོད་ཀྱི་སྐུར་བ་འདེབས་པ་མཚང་ཆེ་བ་ལ་བལྟོས་ནས་མི་བསྟེན་པས་སྐུར་བ་འདེབས་ན་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ནི་དམིགས་བསལ་ཡིན་ནོ། །ཕམ་པའི་དངོས་གཞི་ཡོངས་རྫོགས་ཀྱིས་སྐུར་བ་བཏབ་ན་ལྷག་མའི་དངོས་གཞི་ཡོངས་རྫོགས་བསྐྱེད་པ་ལྟར། ཕམ་པའི་སྡེ་སྦོམ་པོས་སྐུར་བ་བཏབ་ནའང་ལྷག་མའི་སྡེའི་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་པ་ལ་འགལ་བ་ཅི་ཞིག་ཡོད་དེ། དེས་ན་ལུང་དང་མདོ་རྩ་འགྲེལ་ལས་སྦོམ་པོར་གསུངས་པས་འདི་ཉེས་བྱས་མ་ཡིན་གྱི་སྦོམ་པོ་ཉིད་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །འགའ་ཞིག་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་དོ་ཞེས་ཟེར་བ་ལྟ་བུ་སྐུར་བ་གདབ་བྱའི་མིང་མ་སྨོས་པར་སྐུར་བ་འདེབས་པ་ཡང་སྦོམ་པོའོ། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལ་ངན་སེམས་ཀྱིས་ཁྲག་ཕྱུང་བ་དང་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱས་པའི་སྡིག་པ་ནི་མཚམས་མེད་པ་དང་། ལྟུང་བ་ནི་སྦོམ་པོ་སྟེ། འདིའི་ཊཱི་ཀར། མཚམས་མེད་པ་འདི་གཉིས་ནི་སྦོམ་པོའོ། །ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ཡང་མི་གསོད་པའི་སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོ་དང་། དབྱེན་བྱེད་པའི་ལྷག་མའི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པའི་སྦོམ་པོ་སྟེ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །འོ་ན་མཚམས་མེད་པ་དེ་གཉིས་ཀྱིས་སྐུར་བ་བཏབ་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། འདི་ལ་བཤད་ལུགས་མི་འདྲ་བ་གསུམ་སྣང་སྟེ། ལྷག་མ་དང་། སྦོམ་པོ་དང་། ཉེས་བྱས་སུ་བཤད་པའོ། །དེ་ཡང་བསྡུས་པ་ལས། དགེ་སློང་གིས་མཚམས་མེད་པས་སྐུར་བ་བཏབ་ 6-388b ན་དེ་དག་ཐམས་ཅད་དགེ་སློང་མ་ཡིན་པར་འགྱུར་བས་དངོས་གཞིའོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྦོམ་པོའི་ལྟུང་བས་གླེང་ན་ཡང་དགེ་སློང་མ་ཡིན་པས་གླེང་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ་ཞེས་བཤད་ལ། དེ་ཡང་དེ་བཞིན་དུ་ཞེས་པས་མའམ་ཕ་བསད་པའི་མཚམས་མེད་ཀྱི་སྐུར་བ་བཏབ་ན་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པ་དེ་བཞིན་དུ་སྦོམ་པོའི་ལྟུང་བས་ཞེས་པ་ངན་སེམས་ཀྱིས་ཁྲག་དབྱུང་བ་དང་དབྱེན་གྱི་མཚམས་མེད་པ་དང་སྦྱར་རོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཡང་དག་པར་གཤེགས་པ་ལ་ངན་སེམས་ཀྱིས་ཁྲག་ཕྱུང་ངོ་ཞེས་སྐུར་བ་བཏབ་པ་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱས་སོ་ཞེས་སྐུར་བ་ནི་རྩ་བ་མེད་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་སོ། །རྩ་བ་མེད་པ་ནི་གཞི་མེད་པའི་ལྷག་མའི་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་པའི་དོན་དུ

【現代漢語翻譯】 如果失去權威並且進行誹謗，這就是屬於僧殘罪的粗罪誹謗。對於粗罪誹謗，也不能說會變成粗罪。如果用粗罪進行誹謗，則被認為是輕罪。因此，提到粗罪誹謗是因為有些人捏造事實，所以這裡只採納說是輕罪的說法。這是在註釋中解釋的。偉大的措納巴（Mtshona pa，人名）說，粗罪誹謗被認為是輕罪是一種普遍的說法。對於比丘（Dge slong，佛教出家男眾）進行不凈行（Mi tshangs spyod，梵文：abrahmacarya）的誹謗，考慮到其嚴重性，如果不依止，那麼誹謗就是粗罪，這是一種特殊的說法。如果用完整的根本罪（Pham pa，巴利文：parajika，四重罪）進行誹謗，就像產生完整的殘餘罪（Lhag ma，巴利文：sanghadisesa，十三僧殘）一樣。如果用根本罪的粗罪進行誹謗，那麼產生殘餘罪的粗罪又有什麼矛盾呢？因此，從律藏（Lung，Vinaya）、經藏（Mdo，Sutra）和根本註釋中都說是粗罪，所以應該知道這不是輕罪，而是粗罪。有人說，『某人行不凈行』，這樣不指名道姓地進行誹謗也是粗罪。同樣，以惡意使如來（De bzhin gshegs pa，梵文：Tathāgata，如來）出血，以及製造僧團（Dge 'dun，Sangha）分裂的罪過是無間罪（Mtshams med pa，梵文：ānantarika-karma，五逆罪），而墮罪（Ltung ba，梵文：āpatti）是粗罪。對此的註釋說，『這兩個無間罪是粗罪』。也就是說，殺人的行為是粗罪，分裂僧團的行為是與殘餘罪相一致的粗罪，這是按照順序說的。那麼，如果用這兩個無間罪進行誹謗會怎麼樣呢？對此有三種不同的說法：說是殘餘罪、粗罪和輕罪。其中，《事類聚》（bsdus pa）中說，『如果比丘用無間罪進行誹謗，那麼所有這些都會使他不再是比丘，這是根本罪。同樣，如果用粗罪來指責，那麼他也不是比丘，如果指責，那就是僧殘罪』。這裡，『同樣』的意思是，如果誹謗殺父或殺母的無間罪會產生殘餘罪，同樣，用粗罪來指責，指的是惡意使佛出血和分裂僧團的無間罪。在《小疏》（'grel chung）中說，『如果誹謗說，以惡意使如來出血，或者誹謗說，製造了僧團分裂，這就是無根的僧殘罪的粗罪』。無根的意思是沒有基礎的殘餘罪的粗罪。 如果失去權威並且進行誹謗，這就是屬於僧殘罪的粗罪誹謗。對於粗罪誹謗，也不能說會變成粗罪。如果用粗罪進行誹謗，則被認為是輕罪。因此，提到粗罪誹謗是因為有些人捏造事實，所以這裡只採納說是輕罪的說法。這是在註釋中解釋的。偉大的措納巴（Mtshona pa，人名）說，粗罪誹謗被認為是輕罪是一種普遍的說法。對於比丘（Dge slong，佛教出家男眾）進行不凈行（Mi tshangs spyod，梵文：abrahmacarya）的誹謗，考慮到其嚴重性，如果不依止，那麼誹謗就是粗罪，這是一種特殊的說法。如果用完整的根本罪（Pham pa，巴利文：parajika，四重罪）進行誹謗，就像產生完整的殘餘罪（Lhag ma，巴利文：sanghadisesa，十三僧殘）一樣。如果用根本罪的粗罪進行誹謗，那麼產生殘餘罪的粗罪又有什麼矛盾呢？因此，從律藏（Lung，Vinaya）、經藏（Mdo，Sutra）和根本註釋中都說是粗罪，所以應該知道這不是輕罪，而是粗罪。有人說，『某人行不凈行』，這樣不指名道姓地進行誹謗也是粗罪。同樣，以惡意使如來（De bzhin gshegs pa，梵文：Tathāgata，如來）出血，以及製造僧團（Dge 'dun，Sangha）分裂的罪過是無間罪（Mtshams med pa，梵文：ānantarika-karma，五逆罪），而墮罪（Ltung ba，梵文：āpatti）是粗罪。對此的註釋說，『這兩個無間罪是粗罪』。也就是說，殺人的行為是粗罪，分裂僧團的行為是與殘餘罪相一致的粗罪，這是按照順序說的。那麼，如果用這兩個無間罪進行誹謗會怎麼樣呢？對此有三種不同的說法：說是殘餘罪、粗罪和輕罪。其中，《事類聚》（bsdus pa）中說，『如果比丘用無間罪進行誹謗，那麼所有這些都會使他不再是比丘，這是根本罪。同樣，如果用粗罪來指責，那麼他也不是比丘，如果指責，那就是僧殘罪』。這裡，『同樣』的意思是，如果誹謗殺父或殺母的無間罪會產生殘餘罪，同樣，用粗罪來指責，指的是惡意使佛出血和分裂僧團的無間罪。在《小疏》（'grel chung）中說，『如果誹謗說，以惡意使如來出血，或者誹謗說，製造了僧團分裂，這就是無根的僧殘罪的粗罪』。無根的意思是沒有基礎的殘餘罪的粗罪。

【English Translation】 If one loses authority and engages in slander, this is a coarse offense of slander belonging to the sanghadisesa (Lhag ma, Sanghadisesa, a class of offenses requiring a meeting of the Sangha). For coarse slander, it cannot be said that it becomes a coarse offense. If one slanders with a coarse offense, it is considered a minor offense. Therefore, mentioning coarse slander is because some people fabricate facts, so here we only adopt the statement that it is a minor offense. This is explained in the commentary. The great Tsonapa (Mtshona pa, a person's name) said that considering coarse slander as a minor offense is a general statement. Slandering a bhikshu (Dge slong, Buddhist monk) for unchaste conduct (Mi tshangs spyod, Sanskrit: abrahmacarya), considering its severity, if one does not rely on him, then the slander is a coarse offense, which is a special statement. If one slanders with a complete root offense (Pham pa, Pali: parajika, the four root vows), it is like generating a complete residual offense (Lhag ma, Pali: sanghadisesa, the thirteen sanghadisesa). If one slanders with a coarse offense of a root offense, what contradiction is there in generating a coarse offense of a residual offense? Therefore, it is said to be a coarse offense in the Vinaya (Lung, Vinaya), Sutra (Mdo, Sutra), and root commentary, so it should be known that this is not a minor offense, but a coarse offense. Someone says, 'So-and-so engages in unchaste conduct,' and slandering in this way without naming the person being slandered is also a coarse offense. Similarly, the sins of maliciously causing a Tathagata (De bzhin gshegs pa, Sanskrit: Tathāgata, Thus Gone) to bleed and causing division in the Sangha (Dge 'dun, Sangha) are the five heinous crimes (Mtshams med pa, Sanskrit: ānantarika-karma, the five heinous crimes), while the offense (Ltung ba, Sanskrit: āpatti) is a coarse offense. The commentary on this says, 'These two five heinous crimes are coarse offenses.' That is to say, the act of killing is a coarse offense, and the act of causing division in the Sangha is a coarse offense consistent with the residual offense, which is said in order. So, what happens if one slanders with these two five heinous crimes? There are three different statements about this: it is said to be a residual offense, a coarse offense, and a minor offense. Among them, the Compendium (bsdus pa) says, 'If a bhikshu slanders with a five heinous crime, then all of these will make him no longer a bhikshu, this is a root offense. Similarly, if one accuses with a coarse offense, then he is also not a bhikshu, if one accuses, then it is a sanghadisesa.' Here, 'similarly' means that if slandering the five heinous crime of killing one's father or mother will generate a residual offense, similarly, accusing with a coarse offense refers to maliciously causing the Buddha to bleed and the five heinous crime of division. In the Minor Commentary ('grel chung) it says, 'If one slanders saying, maliciously caused the Tathagata to bleed, or slanders saying, caused division in the Sangha, this is a rootless coarse offense of sanghadisesa.' Rootless means the coarse offense of sanghadisesa without a basis. If one loses authority and engages in slander, this is a coarse offense of slander belonging to the sanghadisesa (Lhag ma, Sanghadisesa, a class of offenses requiring a meeting of the Sangha). For coarse slander, it cannot be said that it becomes a coarse offense. If one slanders with a coarse offense, it is considered a minor offense. Therefore, mentioning coarse slander is because some people fabricate facts, so here we only adopt the statement that it is a minor offense. This is explained in the commentary. The great Tsonapa (Mtshona pa, a person's name) said that considering coarse slander as a minor offense is a general statement. Slandering a bhikshu (Dge slong, Buddhist monk) for unchaste conduct (Mi tshangs spyod, Sanskrit: abrahmacarya), considering its severity, if one does not rely on him, then the slander is a coarse offense, which is a special statement. If one slanders with a complete root offense (Pham pa, Pali: parajika, the four root vows), it is like generating a complete residual offense (Lhag ma, Pali: sanghadisesa, the thirteen sanghadisesa). If one slanders with a coarse offense of a root offense, what contradiction is there in generating a coarse offense of a residual offense? Therefore, it is said to be a coarse offense in the Vinaya (Lung, Vinaya), Sutra (Mdo, Sutra), and root commentary, so it should be known that this is not a minor offense, but a coarse offense. Someone says, 'So-and-so engages in unchaste conduct,' and slandering in this way without naming the person being slandered is also a coarse offense. Similarly, the sins of maliciously causing a Tathagata (De bzhin gshegs pa, Sanskrit: Tathāgata, Thus Gone) to bleed and causing division in the Sangha (Dge 'dun, Sangha) are the five heinous crimes (Mtshams med pa, Sanskrit: ānantarika-karma, the five heinous crimes), while the offense (Ltung ba, Sanskrit: āpatti) is a coarse offense. The commentary on this says, 'These two five heinous crimes are coarse offenses.' That is to say, the act of killing is a coarse offense, and the act of causing division in the Sangha is a coarse offense consistent with the residual offense, which is said in order. So, what happens if one slanders with these two five heinous crimes? There are three different statements about this: it is said to be a residual offense, a coarse offense, and a minor offense. Among them, the Compendium (bsdus pa) says, 'If a bhikshu slanders with a five heinous crime, then all of these will make him no longer a bhikshu, this is a root offense. Similarly, if one accuses with a coarse offense, then he is also not a bhikshu, if one accuses, then it is a sanghadisesa.' Here, 'similarly' means that if slandering the five heinous crime of killing one's father or mother will generate a residual offense, similarly, accusing with a coarse offense refers to maliciously causing the Buddha to bleed and the five heinous crime of division. In the Minor Commentary ('grel chung) it says, 'If one slanders saying, maliciously caused the Tathagata to bleed, or slanders saying, caused division in the Sangha, this is a rootless coarse offense of sanghadisesa.' Rootless means the coarse offense of sanghadisesa without a basis.

---

འོ། །མཚམས་མེད་དེ་གཉིས་ཀྱིས་སྐུར་བ་བཏབ་ན་ཉེས་བྱས་སུ་ལུང་དང་། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་། ཊཱི་ཀ་གསུམ་ལས་བཤད་དོ། །འོ་ན་མཚམས་མེད་པ་དེ་གཉིས་ཀྱིས་སྐུར་བ་བཏབ་ན་ལྷག་མ་དང་། སྦོམ་པོ་དང་། ཉེས་བྱས་ཏེ་ལྟུང་བ་ཆེ་ཆུང་གསུམ་བཤད་པ་དེ་གང་གི་རྗེས་སུ་འབྲང་ཞེ་ན། དང་པོ་འདུལ་བ་བསྡུས་པར་ལྷག་མར་བཤད་པ་དེ་མི་རིགས་ཏེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་དང་། ངན་སེམས་ཀྱིས་ཁྲག་ཕྱུང་བས་སྐུར་བ་བཏབ་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། འདུལ་བ་བསྡུས་པ་ལས། དེ་དག་ཐམས་ཅད་དགེ་སློང་མ་ཡིན་པར་འགྱུར་བས་ཞེས་བརྗོད་པ་དེའང་མི་རིགས་ཏེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་དང་། ངན་སེམས་ཀྱི་ཁྲག་ཕྱུང་བས་སྐུར་བ་དེ་ནི་ཉེས་པ་སྦོམ་པོས་སྐུར་བ་སྟེ། ཉེས་པ་སྦོམ་པོས་ནི་དགེ་སློང་མ་ཡིན་པར་མི་འགྱུར་གྱི། དེ་ནི་བཤགས་པར་འོས་སོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །གཉིས་པ་འགྲེལ་ཆུང་ལས། སྦོམ་པོར་བཤད་པ་དེ་སྦོམ་པོ་བཏགས་ 6-389a པ་བ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་རིགས་སོ། །གསུམ་པ་ལུང་མ་མོ་ལས་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་པ་དེ་རྣམས་ལེགས་བཤད་ཡིན་ཏེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་པ་དེ་དང་མཐུན་པར་ཉིད་བཤད་ལས། དེ་ཉིད་ཀྱིས་སྐུར་བ་འདེབས་ན་ཉེས་བྱས་སུ་རྣམ་པར་གནས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་ལ། སྤྱིར་བསྟན་གྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། མཚམས་མེད་པ་གཉིས་པོ་དེ་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པ་དང་། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལ་ངན་སེམས་ཀྱིས་ཁྲག་ཕྱུང་བ་དག་གིས་སྐུར་བ་འདེབས་པ་དེ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །དེ་གཉིས་སྦོམ་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སྦོམ་པོས་སྐུར་བ་བཏབ་པའི་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་སོ། ། 極微墮罪 གཉིས་པ་ནི། བསམ་པ་ནི་སྐུར་བ་འདེབས་པར་འདོད་པས་སྦྱོར་བ་ནི་བདག་གིས་བསམས་ཏེ་སྨྲས་སོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ལུང་ཚིག་ཟུར་སྨོས་པ་སྟེ། ཚིག་ཟུར་སྨོས་པ་དེའི་ཚིག་གི་འཕྲོས་ལྷག་མ་ནི་ལ་སོགས་ཞེས་པས་བསྡུས་ཏེ། དགེ་སློང་སྟན་ལས་ལངས་ཏེ་སོང་ངོ་ཞེས་ཟུར་གྱིས་གཞོགས་སྨོས་བྱེད་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །འདི་ནི་ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་སྟན་ལས་ལངས་ཏེ་བདག་གིས་བསམས་ཏེ་སྨྲས་སོ་ཞེས་ཟེར་ཅིང་། སྐྱེ་བོ་ཐམས་ཅད་པ་ལས་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ཞུ་འགྲེལ་ལས། བསམས་ཏེ་སྨྲས་པ་ནི་དོན་གཞན་ལ་བསམས་ཏེ་སྨྲས་པའོ། །སྐྱེ་བོ་ཐམས་ཅད་པ་ནི་སྐྱེ་བོ་མང་པོའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ་གཞུག་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། །སྐབས་འདིར་འགྲེལ་ཆུང་ལས། དགེ་སློང་མང་ཞིག་གི་ཁྲོད་དུ་ཕམ་པ་ཡང་བྱེད་པ་པོ་ཡོད་པ་ལྟ་ཞིག་ཅེས་ཚིག་ཟུར་སྨྲས་པ་སྟེ། དགེ་སློང་གི་གྲངས་སུ་འཁྲིག་ཏུ་བཅུག་པ་བཞིན་དུ་ཉེས་བྱས་རེ་རེར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །གཞི་མེད་པ་དང་བག་ཙམ་གྱི་ཞེས་པའི་བག་ཙམ་ནི། དུལ་བའི་ལྷས། འདི་ནི་བག

【現代漢語翻譯】 哦！如果以兩種無間罪（指弒父、弒母）來誹謗，根據律、自釋和 टीका（梵文，天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋） 三部論典的說法，會犯下墮罪。那麼，如果以兩種無間罪來誹謗，會犯下殘罪、粗罪和墮罪這三種輕重不同的罪過，應該遵循哪一種說法呢？首先，《律藏總攝》中說犯殘罪是不合理的，因為在律經中說：『如果以僧團分裂和惡意出血來誹謗，會犯下墮罪。』這與律經的說法相違背。《律藏總攝》中說：『所有這些人都會變成非比丘尼』也是不合理的，因為律經中說：『以僧團分裂和惡意出血來誹謗，這是以粗罪來誹謗，以粗罪來誹謗不會變成非比丘尼，而是應該懺悔。』這與律經的說法相違背。 其次，《釋論小品》中說犯粗罪，這可以理解為並非真正的粗罪。第三，律經母本中說犯墮罪，這些都是正確的解釋，與律經中說犯墮罪的說法相符。自釋中說：『如果以這些罪行來誹謗，就會安住于墮罪之中。』總的來說， टीका 中說：『如果以兩種無間罪，即僧團分裂和惡意使如來出血來誹謗，會犯下墮罪。』因為這兩種罪行都是粗罪。因此，以粗罪來誹謗會犯下墮罪。 極微墮罪 第二種情況是：意圖是想要誹謗，行為是『我思已說』，這是律經中的引言。引言中『等』字包含了剩餘的內容，即比丘起身離開座位，如果暗示性地說出這些話，就會犯下墮罪。這是因為律經中說：『比丘起身離開座位，說「我思已說」，這樣對所有的人都會犯下墮罪。』釋經中說：『思已說，是指思考其他事情而說。』『所有的人』是指考慮到眾多的人而說的。在這種情況下，《釋論小品》中說：『在眾多比丘中，也有犯波羅夷罪的人，就像這樣暗示性地說，就像把比丘的數量混淆一樣，每說一次就會犯下一個墮罪。』 『無根據』和『少許』中的『少許』是指《調伏天》中說：『這就像……』

【English Translation】 Oh! If one slanders with the two unforgivable sins (referring to patricide and matricide), according to the three treatises of Vinaya, Self-Explanation, and Ṭīkā (Sanskrit, Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: ṭīkā, Chinese literal meaning: commentary), one commits a transgression. So, if one slanders with the two unforgivable sins, committing the three major and minor transgressions of residual sin, gross sin, and transgression, which statement should be followed? First, it is unreasonable to say that one commits a residual sin in the 'Compendium of Vinaya', because it is said in the Vinaya Sutra: 'If one slanders with schism in the Sangha and malicious bloodshed, one will commit a transgression.' This contradicts the statement in the Vinaya Sutra. It is also unreasonable to say in the 'Compendium of Vinaya' that 'all these people will become non-bhikshunis', because it is said in the Vinaya Sutra: 'Slandering with schism in the Sangha and malicious bloodshed is slandering with a gross sin, and slandering with a gross sin will not turn one into a non-bhikshuni, but one should confess.' This contradicts the statement in the Vinaya Sutra. Secondly, it is said in the 'Small Commentary' that one commits a gross sin, which can be understood as not being a true gross sin. Thirdly, it is said in the Vinaya Sutra Mother that one commits a transgression, and these are all correct explanations, which are consistent with the statement in the Vinaya Sutra that one commits a transgression. It is said in the Self-Explanation: 'If one slanders with these sins, one will abide in the transgression.' In general, it is said in the Ṭīkā: 'If one slanders with the two unforgivable sins, namely causing schism in the Sangha and maliciously causing the Tathagata to bleed, one will commit a transgression.' Because these two sins are gross sins. Therefore, slandering with a gross sin will commit a transgression. Extremely Minor Offenses The second case is: the intention is to slander, and the action is 'I thought and spoke', which is a quote from the Vinaya Sutra. The word 'etc.' in the quote includes the remaining content, that is, the bhikshu gets up and leaves the seat, and if these words are spoken suggestively, one will commit a transgression. This is because it is said in the Vinaya Sutra: 'The bhikshu gets up and leaves the seat, saying "I thought and spoke", and in this way, one will commit a transgression against all people.' It is said in the commentary: 'Thought and spoke refers to thinking about other things and speaking.' 'All people' refers to speaking with consideration for many people. In this case, it is said in the 'Small Commentary': 'Among the many bhikshus, there are also those who commit Parajika sins, just like saying this suggestively, just like confusing the number of bhikshus, one will commit a transgression for each time one speaks.' The 'little' in 'unfounded' and 'a little' refers to what is said in 'Taming the Gods': 'This is like...'

---

་ཙམ་གྱི་གཞི་ཡོད་པ་ལ་སྐུར་བ་འདེབས་ 6-389b པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ཞུ་བའོ། ། 所教之事 གཉིས་པ་བསྒོ་གྱུར་ལ། སྐབས་ཀྱི་སྦོམ་པོ་སྨོས་པ་དང་། །བསྒོ་གྱུར་རྣམས་ཀྱི་ཐུན་མོང་བསྟན། །བསྒོ་གྱུར་སོ་སོར་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ནི། གཞན་གྱི་འཁོར་ཁ་འདྲེན་ན་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་འབྱུང་བ་ལ་དཀའ་བའི་གནས་ཡོད་དེ། མ་བྱིན་ལེན་གྱི་སྐབས་ན་གཞན་དབང་བར་གྱུར་པའི་ལྷན་ཅིག་གནས་པ་དང་། ཉེ་གནས་རང་གི་སར་ཁ་འདྲེན་ཅིང་འབྲོས་སུ་བཅུག་ན་ཕམ་པར་གསུངས་པ་དང་། གཞིའི་སྐབས་ནས་ཕ་མས་མ་གནང་བའི་བུ་རབ་ཏུ་འབྱིན་ན་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་པ་དང་། མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས་ཁྱིམ་ཐབས་ཀྱིས་མ་གནང་བའི་བུད་མེད་རབ་ཏུ་འབྱིན་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་གསུངས་པ་དང་། སྐབས་འདིར་འཁོར་ཁ་འདྲེན་ན་སྦོམ་པོར་གསུངས་པ་སྟེ། བཞི་པོ་དེ་རྣམས་གཞན་དབང་བའི་མི་རང་ཕྱོགས་སུ་འཇོག་པར་མཚུངས་པ་ལ། ལྟུང་བ་ཆེ་ཆུང་ཐ་དད་དུ་བསྐྱེད་པ་མི་རིགས་སོ་སྙམ་ན་དེ་བཞི་ལས་གཞན་གསུམ་ལ་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ཕམ་པར་མི་འགྱུར་ཏེ་རྐུ་སེམས་མེད་པའི་ཕྱིར། རབ་ཏུ་འབྱིན་པ་གཉིས་ལ་དབྱེན་དུ་གཏོགས་པའི་སྦོམ་པོར་མི་འགྱུར་ཏེ། ཁྱིམ་འཁོར་བའི་རྒྱ་མཚོ་ལས་བསྒྲལ་སྙམ་པའི་བསམ་པས་ཞུགས་ཀྱི། བྱ་བ་སྤྱོད་པ་ཐ་དད་ཀྱི་སྒོ་ནས་འབྱེད་པར་ཞུགས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །རབ་ཏུ་འབྱིན་པ་གཉིས་ལ་ལྟུང་བ་ཆེ་ཆུང་དུ་འགྱུར་བ་ནི་གཏན་བྲལ་དུ་འགྱུར་བ་དང་མི་འགྱུར་བའི་ཁྱད་པར་ལས་ཡུལ་ལ་གནོད་པ་ཆེ་ཆུང་གིས་སོ། །འདིར་ནི་ལུང་ལས། དབྱེན་དང་ཉེ་བའི་ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འཆད་དོ། ། 總說所教 གཉིས་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། རྒྱ་བོད་ཀྱི་བསྟན་འཛིན་གྱི་ལུགས་འགོད་པ་དང་། ཕྱི་རབས་པ་དག་གི་འདོད་པ་གླེང་བའོ། ། 說聖域與雪域諸大師所述 དང་པོ་བསྒོ་གྱུར་ཐུན་མོང་དུ་དགོས་པའི་དོན་ནི། 6-390a ཚིག་ཚོགས་དོན་མེད་དུ་བྱ་བ་སྟེ། ལུང་ལས་གཞམས་བསྒོ་ལ་སོགས་པ་ཐུན་མོང་གི་ཆོས་འདི་རྣམས་བསྒོ་གྱུར་གྱི་ལྟུང་བ་རེ་རེ་ལ་རེ་རེ་གསུངས་པས་ཚིག་ཚོགས་ཆེ་ལ། མདོ་རྩ་བར་ཐུན་མོང་དུ་བསྡུས་པའི་ཚིག་ཚོགས་ཆུང་བའོ། ། གཉིས་པ་ལ། བསྒོ་བ་ལས་གྱུར་པ་རྣམས་ཀྱི་དབྱེ་བ་ཙམ་དང་། བསྒོ་གྱུར་ཐུན་མོང་གི་ཆོས་རྣམས་གཏན་ལ་དབབ་པའོ། ། 所教之事類別 དང་པོ་ནི། ལུང་རྣམ་འབྱེད་དང་ཀར་ཤ་ལས་དགེ་ཚུལ་སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བ་ལ་ཡང་གཞམས་བསྒོ་དང་། གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བསྒོ་བ་གསུངས་པས། དགེ་ཚུལ་ལ་ཡང་སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བའི་བསྒོ་གྱུར་གྱི་བསྡམ་བྱའི་ཉེས་བྱས་འབྱུང་ལ། མདོར་བསྡུས་སྦྱར་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་གསུམ་ནི་གཞི་སྨད་དུ་འཆད་པར་འགྱུར་བ་ལྟ་བུ་ཡོད་པས་བསྒོ་གྱུར་ཙམ་གྱི་དབང་དུ་བྱས་ན། བསྒོ་གྱུར་གྱི་ལྟུང་བ་བཅུར་གྲངས་མ་ངེས་ཀྱང་། རྟེན་དགེ་ས

【現代漢語翻譯】 對僅僅擁有基礎的事物進行誹謗，如是說。是關於僧眾殘罪的懺悔。 所教之事 第二部分是關於違犯（教規）的，包括：說明特定情況下的重罪；闡述所有違犯（教規）的共同點；以及分別陳述每一種違犯（教規）。 第一點是：如果引誘他人加入僧團，就會犯下重罪。這裡存在一個難點：在不予取與（偷盜）的情況下，如果與受他人控制者一同居住，或者引誘侍者到自己處並使其逃跑，則會被判為墮罪；在根本戒的情況下，如果允許未經父母允許的兒子出家，則會被判為惡作；在《母戒分別》中，如果允許未經丈夫允許的婦女出家，則會被判為墮罪；而在此處，引誘他人加入僧團則會被判為重罪。這四種情況都是將受他人控制的人置於自己一方，但所判罪行的輕重卻各不相同，這似乎不合理。然而，在這四種情況中，其他三種不會構成不予取與的墮罪，因為沒有偷盜的意圖。對於允許出家的兩種情況，不會構成導致分裂的重罪，因為其意圖是爲了將他們從家庭的苦海中解救出來，而不是通過不同的行為方式來製造分裂。允許出家的兩種情況之所以罪行輕重不同，是因為是否導致永久分離，以及對所屬（家庭）造成的損害程度不同。而在這裡，經文中說：『接近分裂的罪過被解釋為重罪。』 總說所教 第二部分包括：總的意義和詞句的意義。 第一部分包括：記載印度和西藏的持教大師的觀點，以及討論後世之人的想法。 說聖域與雪域諸大師所述 第一點是，違犯（教規）共同需要的意義是： 6-390a 避免詞句堆砌而無意義，經文中說：『遮止、勸誡等共同的法，在每一種違犯（教規）的罪過中都分別說明，導致詞句繁多，而在根本律經中，共同歸納后詞句就簡略了。』 第二部分包括：僅僅是違犯（教規）的各種分類，以及確定違犯（教規）共同的法。 所教之事類別 第一點是：根據《律經分別》和《羯磨書》，即使對於不放棄邪見的沙彌，也有遮止和勸誡，並通過四羯磨法進行勸誡。因此，即使對於沙彌，也會出現因不放棄邪見而違犯（教規）的應守護的惡作。簡略歸納的三個僧眾殘罪，將在根本戒的下部進行解釋。像這樣，如果僅僅從違犯（教規）的角度來看，違犯（教規）的罪過數量不確定，即使是依靠善...

【English Translation】 To slander something that only has a basis is what is being said. This is about the confession of Saṅghāvaśeṣa (monk's transgression requiring initial and subsequent meetings of the Sangha). Matters to be Taught The second part concerns transgression, including: mentioning the grave offense in specific cases; explaining the commonalities of all transgressions; and stating each transgression individually. The first point is: if one leads others to join the Saṅgha, it is said to be a grave offense. There is a difficult point here: in the case of ungiven taking (theft), if one lives together with someone under the control of others, or if one leads an attendant to one's own place and causes them to flee, it is said to be a Pārājika (defeat); in the case of the basis, if one ordains a son without the permission of his parents, it is said to be a Duḥkṛta (misdeed); in the Mātr̥ Vibhaṅga (Mother's Analysis), if one ordains a woman without the permission of her husband, it is said to be a Prāyশ্চittika (offense entailing expiation); and here, leading others to join the Saṅgha is said to be a grave offense. These four cases are similar in that they place people under the control of others on one's own side, but the severity of the offenses is different, which seems unreasonable. However, of these four cases, the other three would not constitute Pārājika for ungiven taking, because there is no intention to steal. The two cases of ordination would not constitute Saṅghāvaśeṣa involving dissension, because the intention is to liberate them from the ocean of household life, not to engage in separation through different modes of conduct. The severity of the offenses in the two cases of ordination differs because of the difference between causing permanent separation and not causing it, and because of the degree of harm to the place (family). Here, the Vinaya states: 'An offense close to dissension is explained as Saṅghāvaśeṣa.' General Explanation of What is to be Taught The second part includes: the general meaning and the meaning of the words. The first part includes: recording the views of the Dharma-holding masters of India and Tibet, and discussing the ideas of later generations. Explanation of What Was Said by the Masters of the Holy Land and the Land of Snows The first point is that the meaning of what is commonly needed for transgression is: 6-390a To avoid piling up words without meaning, the Vinaya states: 'These common Dharmas of prohibition, admonition, etc., are explained separately for each transgression, resulting in many words, while in the root Sūtra, they are summarized together, resulting in fewer words.' The second part includes: merely the distinctions of transgressions, and establishing the common Dharmas of transgression. Categories of What is to be Taught The first point is: according to the Vinaya Vibhaṅga and the Karmaśataka, even for a Śrāmaṇera (novice monk) who does not abandon wrong views, there is prohibition and admonition, and admonition through the four Karmas. Therefore, even for a Śrāmaṇera, there arises a Duḥkṛta of transgression to be guarded against for not abandoning wrong views. The three Saṅghāvaśeṣas that are briefly summarized will be explained in the lower part of the root Vinaya. Like this, if one considers only the aspect of transgression, the number of transgressions is uncertain, even if relying on virtue...

---

ློང་ཕ་མའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་དངོས་སུ་གསུངས་པའི་བསྒོ་གྱུར་གྱི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་བཅུ་སྟེ། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པ་དང་། དེའི་རྗེས་སུ་ཕྱོགས་པ་དང་། ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་པ་དང་། བཀའ་བློ་མི་བདེ་བ་སྟེ། དགེ་འདུན་ལྷག་མ་བཞི་དང་། སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དང་ལྔའོ། །དགེ་སློང་མའི་ཟློག་པའི་ཕམ་པ་དང་། དཀོན་མཆོག་གཏོང་བའི་ལྷག་མ་དང་། འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་པའི་ལྷག་མ་དང་། བདེ་ཞིང་གནས་པའི་ལྷག་མ་དང་། བདེ་ཞིང་གནས་སུ་འཇུག་པའི་ལྷག་མ་དང་ལྔའོ། །དེ་ཡང་དང་པོ་ལྔ་ནི་དགེ་སློང་ཕ་མ་གཉིས་ཀའི་ཐུན་མོང་བ་ཡིན་ལ། ཕྱི་མ་ལྔ་ནི་དགེ་སློང་མའི་བསྒོ་གྱུར་ཐུན་མོང་མིན་པའོ། །ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་ཏུ་སོང་སྟེ་བཟོད་པ་གསོལ་དུ་བཅུག་ནས་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་འདུག་པར་བྱེད་ན་ཐམས་ཅད་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ 6-390b རོ། །གཞམས་ཏེ་བསྒོ་བ་ན་གཏོང་བར་མི་བྱེད་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །ལས་བརྗོད་པ་དང་པོ་དང་གཉིས་པའི་ཚིག་རྫོགས་པར་གྱུར་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་པའི་ཚིག་རྫོགས་པ་ལ་གཞི་དེ་གཏོང་བར་མི་བྱེད་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་ཏུ་བཟོད་པ་གསོལ་དུ་འཇུག་པའི་ལྷག་མ་ཡང་བསྒོ་གྱུར་ཡིན་པར་བཤད་དོ། །དེ་ནི་ལུང་ཡི་གེ་ལྷག་པ་ཡིན་ཅེས་རིགས་ཏེ། དགེ་སློང་མའི་སོ་སོར་ཐར་པ་ལས། མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་ཏུ་ཁྲིད་དེ་བཟོད་པར་གསོལ་དུ་འཇུག་ན་ཆོས་འདི་ཡང་དང་པོའི་ལྟུང་བར་འགྱུར་ལ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པ་ལས། ཆོས་འདི་ཡང་དང་པོས་ལྟུང་བར་འགྱུར་ལ་ཞེས་གསུངས་པ་དེའི་དོན་ནི་སྤྱད་པ་ཙམ་གྱིས་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འདིར་འགྱུར་གྱི། ཡང་ཡང་ཕྱིར་བཟློག་ཅིང་མི་གཏོང་བ་ལས་མ་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་བཤད་པ་དེ་ངེས་པར་བཟུང་ངོ་། །མདོ་རྩ་འགྲེལ་ལས་འདི་བསྒོ་གྱུར་མ་ཡིན་པར་གསུངས་པས་ཀྱང་ཤེས་སོ། ། 安立所教共法 གཉིས་པ་བསྒོ་གྱུར་ཐུན་མོང་གི་ཆོས་བསྟན་པ་ལ། བསྒོ་གྱུར་ཐུན་མོང་གི་ཡན་ལག་བསྟན་པ་དང་། བསྒོ་གྱུར་ལྟུང་བའི་གྲངས་བསྟན་པ་དང་། བསྒོ་གྱུར་གྱི་སྦྱོར་ལྟུང་དང་པོ་ངོས་བཟུང་བ་དང་། བསྒོ་གྱུར་གྱི་དངོས་གཞི་རྫོགས་དུས་ངོས་བཟུང་བའོ། ། 說所教共支分 དང་པོ་ནི། དབྱེན་བྱེད་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ཆོས་ཅན། བཟློག་པའི་ཡན་ལག་ལྔ་ལ་རག་ལས་ཏེ་བྱུང་བ་ཡིན་ཏེ། བསྒོ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དཔེར་ན་རྗེས་སུ་ཕྱོགས་པ་ལ་སོགས་གཞན་དགུ་པོ་བཞིན་ནོ། །བསྒོ་གྱུར་གྱི་དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བཅུ་པོ་འདི་དག་བསྐྱེད་པ་ལ་བཟློག་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་ནི་ཐུན་མོང་གི་ཆོས་ཡིན་ནོ། །ཟློག་པ་ལྔ་ནི། གཞམས་བསྒོ། 6-391a གསོལ་བ། ལས་བརྗོད་པ་དང་གསུམ་མོ།

【現代漢語翻譯】 關於違犯教誡的根本罪，根據父母比丘的規定，實際宣說的有十條：製造僧團分裂，隨從分裂者，譭謗在家眾，製造不悅（即讓僧團不悅），這四條屬於僧殘罪；以及不放棄邪見的墮罪五條。比丘尼的遮罪、捨棄財物的僧殘罪、爭鬥的僧殘罪、安樂住的僧殘罪、使安樂住的僧殘罪，這五條。其中前五條是比丘和比丘尼共有的，后五條是比丘尼違犯教誡的非共同罪。《律藏·比丘尼分別》中說：『如果到界外去，讓其請求忍罪，並與之同住，則一切皆成惡作。』如果加以呵責而不捨棄，則成粗罪。如果第一次和第二次羯磨的詞句說完，則成粗罪。如果第三次羯磨的詞句說完，還不捨棄那個根本，則成僧殘罪。』到界外去請求忍罪的僧殘罪也被說是違犯教誡。這可以推斷是律藏文字的遺漏，因為在《比丘尼別解脫經》中說：『如果帶到界外，讓其請求忍罪，此法亦成最初的墮罪。』《廣大釋》中說：『此法亦成最初的墮罪』，其意思是說，僅僅是實行就會犯下這個罪過，要知道不是因為反覆勸誡而不捨棄。』這個說法必須確定。從《根本經釋》中說這不是違犯教誡也可以知道。 安立所教共法 第二，宣說違犯教誡的共同法，包括：宣說違犯教誡的共同支分、宣說違犯教誡的墮罪數量、確定違犯教誡的加行墮罪的最初階段、確定違犯教誡的根本罪的完成時間。 說所教共支分 第一點是：製造分裂的僧殘罪，其法性依賴於五種遮罪支分而產生，因為它是違犯教誡的根本罪的完成。例如，隨從分裂者等其他九種罪過一樣。生起這十種違犯教誡的根本墮罪，需要遮罪作為支分，這是共同的法。五種遮罪是：呵責、請求、羯磨，共三次。

【English Translation】 Regarding the fundamental offenses of transgression, according to the regulations for both Bhikshu (monk) and Bhikshuni (nun), there are ten actually proclaimed: creating division within the Sangha (monastic community), siding with those who cause division, denigrating laypeople, causing displeasure (i.e., making the Sangha unhappy), these four belong to the Sanghavasesa (remaining of the Sangha) offenses; and the five Parajika (defeat) offenses of not abandoning wrong views. The Bhikshuni's (nun's) Parajika (defeat), Sanghavasesa (remaining of the Sangha) of abandoning property, Sanghavasesa (remaining of the Sangha) of quarreling, Sanghavasesa (remaining of the Sangha) of peaceful dwelling, Sanghavasesa (remaining of the Sangha) of causing peaceful dwelling, these five. Among these, the first five are common to both Bhikshu and Bhikshuni, while the latter five are non-common offenses of transgression for Bhikshuni. In the Vinaya-Bhikshuni Vibhanga (Disciplinary Rules-Nuns' Distinctions), it says: 'If one goes outside the boundary, has them request forgiveness, and dwells with them, then everything becomes an offense of wrong-doing.' If one rebukes but does not abandon, it becomes a gross offense. If the words of the first and second Karmas (formal acts) are completed, it becomes a gross offense. If the words of the third Karma are completed, and one does not abandon that basis, it becomes a Sanghavasesa offense.' The Sanghavasesa of going outside the boundary to request forgiveness is also said to be a transgression. This can be inferred as an omission of the Vinaya text, because in the Bhikshuni Pratimoksha (Nuns' Code of Discipline), it says: 'If one leads them outside the boundary and has them request forgiveness, this Dharma also becomes the initial Parajika offense.' The 'Extensive Commentary' says: 'This Dharma also becomes the initial Parajika offense,' meaning that merely practicing it incurs this offense, and it should be understood that it is not because of repeated admonitions without abandonment.' This statement must be confirmed. It can also be known from the Root Sutra Commentary saying that this is not a transgression. Establishing the Common Teachings of What is to be Taught Secondly, explaining the common Dharma of transgression, including: explaining the common branches of transgression, explaining the number of transgression offenses, identifying the initial stage of the preparatory transgression offense, and determining the completion time of the fundamental transgression offense. Explaining the Common Branches of What is to be Taught The first point is: the Sanghavasesa offense of creating division, its nature depends on the arising of five obscuration branches, because it is the completion of the fundamental offense of transgression. For example, like the other nine offenses such as following the division. The need for obscuration as a branch for generating these ten fundamental transgression offenses is a common Dharma. The five obscurations are: rebuke, request, and Karma, three times in total.

---

།གཞམས་ཏེ་བསྒོ་བ་ནི་ཚིག་འཇམ་པོས་བསྒོ་ནས་གྲོས་གདབ་པ་སྟེ། ཁྱོད་ཀྱིས་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་འདི་མ་བྱེད་ཅིག་ཅེས་དངོས་སུ་བཟློག་པ་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་གཞམས་བསྒོ་འདི་དགེ་འདུན་གྱིས་བྱེད་དམ། གང་ཟག་གིས་བྱེད་སྙམ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་འདུན་གྱིས་གཞམས་ཏེ་བསྒོ་ཞེས་དགེ་སློང་མའི་སྐབས་ནས་བཤད་ཅིང་། སྐབས་འདི་ཉིད་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། གཞམས་ཏེ་བསྒོ་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འདིར་དགེ་འདུན་དུ་མ་གྱུར་པའི་དགེ་སློང་ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པས་གཅུགས་པར་ཕན་ཚུན་ཟློག་པར་བྱེད་པ་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དགེ་འདུན་གྱིས་བསྐོས་ནས་གང་ཟག་གིས་དངོས་སུ་བཟློག་པ་སྟེ་བསྡུ་བ་ལས། གཞམས་ཏེ་བསྒོ་བར་བྱ་སྟེ། དགེ་འདུན་ནམ་དགེ་འདུན་གྱིས་བསྐོས་པའི་དགེ་སློང་གཅིག་གིས་གཅིག་བཏང་བའི་ཚིག་གིས་བཟློག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །གསོལ་བ་ནི་ཊཱི་ཀ་ལས། དངོས་སུ་བཟློག་པ་ཉིད་མ་ཡིན་གྱི་བཟློག་པའི་ཐབས་ཡིན་པས་ཞེས་གསུངས་ཏེ། ལས་ཀྱིས་བསྒོ་བ་མཛད་དོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ་ཞེས་དགེ་འདུན་རྣམས་ལ་ཞུ་བ་ནི་གསོལ་བ་ཞེས་བྱའོ། །ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་ནི་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་ལན་གསུམ་བརྗོད་པའི་སྒོ་ནས་དགེ་འདུན་གྱིས་དངོས་སུ་བཟློག་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་ན་དངོས་སུ་བཟློག་པ་བཞི་ལས་མེད་ཀྱང་། གསོལ་བ་ནི་བཟློག་པ་དང་འདྲ་བ་ཡང་བགྲངས་ཏེ་བཟློག་པ་ལྔ་ཞེས་ཐ་སྙད་བཏགས་སོ། ། 說所教墮罪數 གཉིས་པ་བསྒོ་གྱུར་ལྟུང་བའི་གྲངས་ཚད་བསྟན་པ་ནི།དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པ་ལྟ་བུ་ལ་བསྒོ་གྱུར་གྱི་ལྟུང་བ་དུ་བསྐྱེད་ཅེ་ན། དགག་བཞག་སྤང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི། བྱ་དང་ནེལ་པ་ན་རེ། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པ་ལ་བསྒོ་གྱུར་གྱི་ལྟུང་བ་ལྔ་བསྐྱེད་དེ། གཞམས་བསྒོ་དང་། གསོལ་བ་དང་། ལས་བརྗོད་པ་དང་ 6-391b པོ་དང་། བརྗོད་པ་གཉིས་པ་སྟེ་དེ་རྣམས་རེ་རེའི་མཐར་སྦོམ་པོ་རེ་རེ་སྟེ་སྦོམ་པོ་བཞི་དང་། ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་པའི་མཐར་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་གཅིག་དང་ལྟུང་བ་ལྔ་བསྐྱེད་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བཟློག་པ་དང་འབྲེལ་བ་ཡིན་པ་དེའི་ཕྱིར་བཟློག་པ་ཇི་སྙེད་བྱེད་པ་ལྟུང་བ་ཡང་དེ་སྙེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་པས་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །འོ་ན་ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་ལ་བལྟོས་པའི་ལྟུང་བ་གཅིག་ལས་མི་བསྐྱེད་ན། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་པ་བརྗོད་པ་ནི་མ་རྫོགས་པར་གཞི་དེ་གཏོང་ན་དེ་ལྟར་ན་ལེགས། གལ་ཏེ་མི་གཏོང་ན་ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །རྫོགས་པར་བརྗོད་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། ། གཉིས་པ་ནི། ལུང་གི་རྗེས་སུ་འབྲངས་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པ་ལྟ་བུ་ལ་སྦྱོར་ལྟུང་ལྔ་དངོས་གཞི་གཅིག་སྟེ་བསྒོ་གྱུར་གྱི་ལྟུང་བ་དྲུག་བསྐྱེད་དོ། །དེ་ཡང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་འདུན་མཐུན་པ་དབ

【現代漢語翻譯】 何謂『以威懾教誡』？即以柔和之語教誡並勸告，直接阻止對方：『你不要做不該做的事！』 那麼，這種『以威懾教誡』是由僧團來做，還是由個人來做呢？ 註釋書中說：『僧團以威懾教誡』，這是在比丘尼的戒律中提到的。而在此處的註釋書中說：『所謂以威懾教誡，是指未成為僧團的，行為如梵行者一般的比丘，互相勸誡阻止。』應當這樣理解。 由僧團指派，然後由個人直接阻止。如《律攝》中說：『應當以威懾教誡，由僧團或僧團指派的一位比丘，以勸誡之語互相阻止。』 關於『祈請』，註釋書中說：『並非直接阻止，而是阻止的一種方法。』意思是，通過羯磨（karma，行為，業力）來教誡。向僧團稟告，這稱為『祈請』。 『三次羯磨』是指通過三次宣讀羯磨儀軌，僧團直接阻止。 這樣看來，雖然只有四種直接阻止的方式，但『祈請』也類似於阻止，因此也被算作一種，稱為『五種阻止』。 第二，說明所教墮罪的數量：如果有人做出分裂僧團的行為，會產生多少種『以威懾教誡』的墮罪呢？ 在『遮止、安立、捨棄』這三種情況中： 第一種情況，嘉和內巴認為，分裂僧團的行為會產生五種『以威懾教誡』的墮罪，即：『以威懾教誡』、『祈請』、『第一次羯磨』、『第二次羯磨』。 在每次羯磨結束時，會產生一個粗罪，因此共有四個粗罪。在第三次羯磨結束時，會產生一個僧殘罪，總共產生五種墮罪。 註釋書中說：『因為與阻止有關，所以做了多少次阻止，就會產生多少種墮罪。』 那麼，如果相對於三次羯磨只產生一種墮罪，那麼《律分別》中說：『第三次羯磨未完成時放棄，這樣就好。如果不放棄，就會犯粗罪。如果完成宣讀，就會犯僧殘罪。』，這不就矛盾了嗎？ 第二種情況，根據律典，分裂僧團的行為會產生五種加行罪和一種根本罪，總共產生六種『以威懾教誡』的墮罪。 《律分別》中說：『破壞和合僧團……』

【English Translation】 What is 'admonishing with intimidation'? It means admonishing and advising with gentle words, directly preventing the other party: 'You must not do what you should not do!' Then, is this 'admonishing with intimidation' done by the Sangha or by an individual? The commentary says: 'The Sangha admonishes with intimidation,' which is mentioned in the Vinaya of Bhikshunis. And here in the commentary, it says: 'So-called admonishing with intimidation refers to Bhikshus who have not become a Sangha, behaving like Brahmacharis, mutually advising and preventing each other.' This should be understood. Appointed by the Sangha, and then directly prevented by an individual. As it says in the Vinaya Samgraha: 'One should admonish with intimidation, by the Sangha or a Bhikshu appointed by the Sangha, mutually preventing each other with words of advice.' Regarding 'petition', the commentary says: 'It is not a direct prevention, but a method of prevention.' It means admonishing through karma. Reporting to the Sangha is called 'petition'. 'Three karmas' refers to the Sangha directly preventing through reciting the karma ritual three times. In this way, although there are only four ways of direct prevention, 'petition' is also similar to prevention, so it is also counted as one, called 'five preventions'. Second, explaining the number of offenses to be taught: If someone commits the act of dividing the Sangha, how many types of 'admonishing with intimidation' offenses will be produced? In the three cases of 'prohibition, establishment, abandonment': The first case, Jia and Neipa believe that the act of dividing the Sangha will produce five types of 'admonishing with intimidation' offenses, namely: 'admonishing with intimidation', 'petition', 'first karma', 'second karma'. At the end of each karma, a gross offense will be produced, so there are a total of four gross offenses. At the end of the third karma, a Sanghavasesa offense will be produced, for a total of five offenses. The commentary says: 'Because it is related to prevention, as many times as prevention is done, that many types of offenses will be produced.' Then, if only one offense is produced relative to the three karmas, then the Vinaya Vibhanga says: 'If you give up before the third karma is completed, that's good. If you don't give up, you will commit a gross offense. If you complete the recitation, you will commit a Sanghavasesa offense.', isn't this contradictory? In the second case, according to the Vinaya, the act of dividing the Sangha will produce five preparatory offenses and one fundamental offense, for a total of six 'admonishing with intimidation' offenses. The Vinaya Vibhanga says: 'Destroying the harmonious Sangha...'

---

ྱེ་བའི་ཕྱིར་རྟུལ་བར་བྱེད་ན་ཐམས་ཅད་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །གཞམས་ཏེ་བསྒོ་བ་ན་གཞི་དེ་གཏོང་ན་དེ་ལྟར་ན་ལེགས། གལ་ཏེ་མི་གཏོང་ན་ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །གསོལ་བ་བྱས་པ་ན་ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །ལས་བརྗོད་པ་དང་པོ་བརྗོད་པ་ན་གལ་ཏེ་མི་གཏོང་ན་རྫོགས་པར་བརྗོད་པ་ན་ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །ལས་བརྗོད་པ་གཉིས་པ་བརྗོད་པ་ན་གལ་ཏེ་མི་གཏོང་ན་རྫོགས་པར་བརྗོད་པ་ན་ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་པ་བརྗོད་པ་ན་མ་རྫོགས་པར་གཞི་དེ་གཏོང་ན་ལེགས། གལ་ཏེ་མི་གཏོང་ན་ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །རྫོགས་པར་བརྗོད་པ་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པ་ལ་གཞམས་བསྒོ་དང་། གསོལ་བ་དང་། ལས་བརྗོད་པ་དང་པོ་དང་། བརྗོད་པ་གཉིས་པ་ལ་ 6-392a མི་གཏོང་ན་སྦོམ་པོ་རེ་རེ་སྟེ་སྦོམ་པོ་བཞི་དང་། ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་པ་མ་རྫོགས་པ་ན་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་ཅིང་རྫོགས་པ་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་པས་གྲུབ་བོ། །བཟླས་པ་ནི་ཐ་དད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་དེ་དག་གི་སྦོམ་པོ་ཐ་དད་དུ་བཤད་པས་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་དང་ཐ་དད་པ་ལྟ་ཅི་སྨོས་སོ། །དེ་ཡང་ཤ་ལུགས་པ་ན་རེ། སྦོམ་པོ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་རྫས་གཅིག་ཅིང་དངོས་གཞི་དང་ཡང་རྫས་གཅིག་གོ་ཞེས་ཟེར་བ་ནི་གྱི་ནའོ། ། གསུམ་པ་ལ། གྲངས་ཉུང་བར་དོགས་པ་སྤང་། གྲངས་མང་བར་སྒྲོ་འདོགས་སྤང་བའོ། ། 遮過少之疑 དང་པོ་ནི། གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པ་ལྟ་བུ་ལ་བསྒོ་གྱུར་གྱི་ལྟུང་བ་དྲུག་བསྐྱེད་ཅིང་། ཁྱད་པར་དུའང་ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་པ་ལ་ཡང་སྦོམ་ལྷག་གི་ལྟུང་བ་གཉིས་བསྐྱེད་ན་འགལ་བ་གསུམ་སྟེ། ཚིག་གི་སྐད་ཅིག་མ་ནི་གཅིག་ཉིད་དོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ཅིང་། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། བརྗོད་པ་གསུམ་པ་ལ་ནི་མཐའ་ལ་མི་གཏོང་བའི་དངོས་གཞི་ཁོ་ན་གསུངས་ཀྱི། བརྗོད་པ་གསུམ་པ་མ་རྫོགས་པའི་སྦོམ་པོ་མ་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལ། གཞམས་བསྒོ་ལ་སོགས་བཟློག་པ་ལྔ་ལ་མི་གཏོང་ན་ལྟུང་བ་དྲུག་བསྐྱེད་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། བཟློག་པ་ཇི་སྙེད་པ་ལྟུང་བ་ཡང་དེ་སྙེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། ཚིག་གི་སྐད་ཅིག་མ་ནི་གཅིག་ཉིད་དོ་ཞེས་བཤད་པ་དེ་སྦྱོར་ལྟུང་གི་ཆ་ནས་བསྟན་པ་སྟེ་གསོལ་བ་དང་། ལས་བརྗོད་པ་དང་པོ་དང་། གཉིས་པ་ལ་རང་རང་གི་སྐབས་སུ་སྦྱོར་ལྟུང་གཅིག་བསྐྱེད་ཅིང་། བརྗོད་པ་གསུམ་པ་ལ་སྦྱོར་བའི་གནས་སྐབས་སུ་སྦྱོར་ལྟུང་གཅིག་བསྐྱེད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་པ་མ་རྫོགས་པའི་སྦོམ་པོ་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས་མ་བཤད་ཀྱང་། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ལུང་ལས་གསུངས་པ་དེ་གཙོ་བོར་བཟུང་ངོ་། །ཊཱི་ཀ་ལས། 6-392b བཟློག་པ་ཇི་སྙེད་བྱེད་པ་ལྟུང་བ་ཡང་དེ་སྙེད་དུ་འག

【現代漢語翻譯】 如果爲了遮止而呵責，那麼一切都將變成惡作（ཉེས་བྱས，a minor offense）。如果加以勸誡，放棄那個根本是好的。如果不放棄，就會變成粗罪（སྦོམ་པོ，sthulatyaya）。如果祈求，就會變成粗罪。在宣說第一個羯磨時，如果不放棄，在圓滿宣說時，就會變成粗罪。在宣說第二個羯磨時，如果不放棄，在圓滿宣說時，就會變成粗罪。在宣說第三個羯磨時，如果不圓滿，放棄那個根本是好的。如果不放棄，就會變成粗罪。如果圓滿宣說，就會變成僧殘（དགེ་འདུན་ལྷག་མ，sanghavasesa），這樣說道。對於製造僧團分裂的人，加以勸誡，祈求，宣說第一個羯磨，宣說第二個羯磨， 如果不放棄，每一個都是粗罪，也就是四個粗罪。宣說第三個羯磨不圓滿時，產生粗罪，圓滿時，就變成僧殘，這樣說道，因此成立。重複是各別的，這樣說道，因為那些粗罪被說成是各別的，更不用說與僧殘各別了。而且，說一切有部（ཤ་ལུགས་པ，Sarvastivadins）的人說：『所有那些粗罪都是一個實體，與本體也是一個實體。』這是不對的。 第三，斷除對數量少的懷疑，斷除對數量多的虛構。 遮過少之疑 第一，如果對於製造僧團分裂之類的事情，產生六種勸誡罪（བསྒོ་གྱུར，exhortation offense），特別是在第三個羯磨中，也產生粗罪和僧殘兩種罪，那麼就有三種相違：與『詞語的剎那是一個』的說法相違，與《五十卷經》中『第三個羯磨只說了不放棄根本的本體，沒有說第三個羯磨不圓滿的粗罪』相違，如果對於勸誡等五種遮止不放棄，就會產生六種罪，那麼與論典中『遮止多少，罪也變成多少』的說法相違。如果這樣說，那麼『詞語的剎那是一個』的說法是從結罪（སྦྱོར，Prayoga）的角度來顯示的，也就是說，祈求，宣說第一個羯磨，第二個羯磨，在各自的情況下，產生一個結罪，對於第三個羯磨，在結罪的情況下，產生一個結罪，這樣說道。《五十卷經》中沒有說第三個羯磨不圓滿的粗罪，但是世尊（བཅོམ་ལྡན་འདས，Bhagavan）在經中說過的，那個是主要的。論典中『遮止多少，罪也變成多少』

【English Translation】 If one rebukes for the sake of preventing (disunity), then all will become minor offenses. If one admonishes and abandons that basis, then that is good. If one does not abandon it, then it will become a sthulatyaya (serious offense). If one makes a request, it will become a sthulatyaya. When reciting the first karma statement, if one does not abandon it, and recites it completely, it will become a sthulatyaya. When reciting the second karma statement, if one does not abandon it, and recites it completely, it will become a sthulatyaya. When reciting the third karma statement, if one does not complete it and abandons that basis, it is good. If one does not abandon it, it will become a sthulatyaya. If one recites it completely, it will become a sanghavasesa (formal meeting of the Sangha is required), it is said. For one who causes dissension in the Sangha, if one does not abandon the admonishment, the request, the first karma statement, and the second statement, each one is a sthulatyaya, so there are four sthulatyayas. When the third karma statement is not completed, it generates a sthulatyaya, and when it is completed, it becomes a sanghavasesa, it is said, thus it is established. Repetition is distinct, it is said, because those sthulatyayas are explained as distinct, let alone being distinct from sanghavasesa. Moreover, the Sarvastivadins say, 'All those sthulatyayas are one substance, and the basis is also one substance.' This is not right. Third, abandon the doubt of being too few, and abandon the fabrication of being too many. Preventing the Suspicion of Too Few First, if for something like causing dissension in the Sangha, six exhortation offenses are generated, and especially in the third karma statement, two offenses of sthulatyaya and sanghavasesa are also generated, then there are three contradictions: it contradicts the statement that 'the moment of a word is one,' and it contradicts the fact that the Fiftieth Chapter Sutra only speaks of the substance of not abandoning the end in the third statement, and does not speak of the sthulatyaya of the third statement not being completed, and if one does not abandon the five preventions such as admonishment, then six offenses will be generated, then it contradicts the statement in the commentary that 'however many preventions there are, that many offenses will also occur.' If one says this, then the statement that 'the moment of a word is one' is shown from the aspect of the prayoga (preparatory) offense, that is, the request, the first karma statement, and the second, each generates one prayoga offense in its own case, and for the third statement, one prayoga offense is generated in the case of prayoga, it is said. Although the Fiftieth Chapter Sutra does not speak of the sthulatyaya of the third karma statement not being completed, the Bhagavan's words in the sutra are taken as the main point. In the commentary, 'however many preventions are done, that many offenses will also occur.'

---

ྱུར་རོ་ཞེས་པ་དེ་ནི་སྦྱོར་ལྟུང་གི་ཆ་ནས་བསྟན་པ་སྟེ། བཟློག་པ་ཇི་སྙེད་བྱེད་པ་སྦྱོར་བའི་ལྟུང་བ་ཡང་དེ་སྙེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་དགོངས་སོ་ཞེས་བརྗོད་དོ། ། 遮過多之增益 གཉིས་པ་ནི། སྐྱོར་ལུང་པ་ཁ་ཅིག་ན་རེ། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པ་ལྟ་བུ་ལ་བསྒོ་གྱུར་གྱི་ལྟུང་བ་བདུན་བསྐྱེད་དེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་འདུན་མཐུན་པ་དབྱེ་བའི་ཕྱིར། རྟུལ་བར་བྱེད་ན་ཐམས་ཅད་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ནས། དེའི་རྗེས་སུ་གཞམས་བསྒོ་ལ་སོགས་ལ་མི་གཏོང་བའི་ལྟུང་བ་དྲུག་གསུངས་པས་གྲུབ་བོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །འོན་ཀྱང་གཞམས་བསྒོའི་སྔ་རོལ་གྱི་ཉེས་བྱས་དེ་ནི་བསྒོ་བ་ལས་གྱུར་པ་མ་ཡིན་ཏེ་བསྒོ་བ་གཏན་མ་བྱས་པའི་ཕྱིར། ལུང་ལས། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པའི་ལྟུང་བ་བདུན་གསུངས་ཀྱང་། དང་པོ་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་དེ་ནི་བསྒོ་བ་ལས་གྱུར་པ་མ་ཡིན་པས། བསྒོ་བ་ལས་གྱུར་པ་ནི་གཞམས་བསྒོ་མན་ཆད་དང་དགེ་འདུན་གྱི་བསྒོ་བ་ལས་མི་གཏོང་བ་ཡན་ཆད་ཀྱི་ལྟུང་བ་དྲུག་ཉིད་དོ། ། 決定所教前行墮罪 གསུམ་པ་བསྒོ་གྱུར་གྱི་སྦྱོར་ལྟུང་གི་དང་པོ་ངོས་བཟུང་བ་ལ་དགག་བཞག་སྤང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི། སྣུབས་འདུལ་ཆེན་ན་རེ། གསོལ་བ་བྱས་པ་ན་སྦྱོར་ལྟུང་དང་པོ་བསྐྱེད་ལ། གཞམས་བསྒོ་བྱས་པ་ན་ནི་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་སོ། །དེ་ཡང་དགྲ་བཅོམ་པ་ས་ག་ལྷའི་ཞལ་ནས། གཞམས་ཏེ་བསྒོ་ན་མི་གཏོང་ན། །ཉེས་བྱས་ཉིད་དུ་རྣམ་པར་བཞག །གསོལ་བའི་ལས་ནི་དང་པོ་སྟེ། །བརྗོད་ཚེ་མི་གཏོང་སྦོམ་པོའོ། །བརྗོད་པ་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་ཏེ། །མཐར་ནི་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར། །ཞེས་བཤད་པ་དང་། བསྡུས་པ་ལས། དབྱེན་བྱེད་པའི་ལྷག་མའི་སྐབས་འདིར་གཞམས་ཏེ་བསྒོ་བའི་ཚེ་མི་གཏོང་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །གསོལ་བ་དང་། ལས་བརྗོད་པ་དང་པོ་དང་། བརྗོད་པ་གཉིས་པ་དག་རྫོགས་པ་ན་ 6-393a སྦོམ་པོ་རེ་རེའོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། གཞམས་བསྒོའི་སྐབས་ནས་འཇུག་པ་འདི་ནི་མི་གཏོང་བའི་བདག་ཉིད་ཀྱི་འཇུག་པ་བས་ཤས་ཆུང་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པས་ཉེས་བྱས་སུ་བཤད་པ་དང་། གསོལ་བ་ནི་བཟློག་པ་དང་འདྲ་ཞེས་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་པར་དོགས་པ་བཅད་པས་ཀྱང་གཞམས་བསྒོ་ལ་སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོ་མི་བསྐྱེད་པར་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་མི་འཐད་པ་ལ་གནོད་པ་མཐོང་། སྒྲུབ་བྱེད་མ་མཐོང་བའོ། །དང་པོ་ནི། ལུང་རྩ་འགྲེལ་དང་། མདོ་རྩ་འགྲེལ་གྱི་གཞུང་དྲུག་དང་འགལ་ཏེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། གཞམས་ཏེ་བསྒོ་བ་ན་གཞི་དེ་གཏོང་བ་ན་ལེགས། གལ་ཏེ་མི་གཏོང་ན་ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ལུང་དེའི་འགྲེལ་པ་ལས། གང་ཟག་གིས་ཚིག་གིས་གཞམས་ཏེ་ཕྱིར་བཟློག་པ་ན་མི་གཏོང་ན་ཡང་ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བ་སྟེ། གང་ཟག་གིས་བསྒོ་བ་དེ་དགེ་འདུན་གྱིས་བསྒ

【現代漢語翻譯】 『轉變』一詞，是從結罪的角度來解釋的，意思是說，做了多少次遮止，結罪也會相應地增加多少。 第二種觀點是，有些『སྐྱོར་ལུང་པ』（人名）認為，對於製造僧團分裂等行為，會產生七種『བསྒོ་གྱུར』（由勸誡而生）的墮罪。《律分別》（LUNG NAM 'BYED）中說：『爲了分裂和諧的僧團，如果粗暴行事，一切都會變成惡作。』接著又說了六種不聽從『གཞམས་བསྒོ』（緩勸誡）等的墮罪，由此可以證明。然而，『གཞམས་བསྒོ』（緩勸誡）之前的惡作並非由勸誡而生，因為根本沒有進行勸誡。律中說，製造僧團分裂有七種墮罪，但最初結罪的惡作並非由勸誡而生，因此，由勸誡而生的只有從『གཞམས་བསྒོ』（緩勸誡）開始，直到不聽從僧團勸誡為止的六種墮罪。 第三，關於確定『བསྒོ་གྱུར』（由勸誡而生）的結罪之初，有破、立、舍三種觀點。 第一種觀點是，『སྣུབས་འདུལ་ཆེན』（人名）認為，進行祈請時，會產生最初的結罪，而進行『གཞམས་བསྒོ』（緩勸誡）時，則是結罪的惡作。正如阿羅漢『ས་ག་ལྷ』（人名）所說：『緩勸誡而不聽從，即是惡作。祈請是最初的行為，說出而不聽從，即是粗罪。』說出也是如此，最終會導致僧殘。』《略釋》（BSDUS PA）中說：『在製造分裂的僧殘情況下，緩勸誡時不聽從，即是惡作。祈請、第一次宣告和第二次宣告完成時，各有一次粗罪。』《 टीका》（梵文，梵文羅馬擬音：ṭīkā，註釋）中說：『從緩勸誡開始的介入，比不聽從的介入程度要輕，因此說是惡作。』祈請類似於遮止，因此打消了產生粗罪的疑慮，由此可知，緩勸誡不會產生結罪的粗罪。』 這種說法不合理，因為看到了過失，沒有看到成立的理由。首先，它與《律根本釋》（LUNG TSA 'GREL）和《經根本釋》（MDO TSA 'GREL）的六部論典相違背。《律分別》（LUNG RNAM 'BYED）中說：『緩勸誡時，如果放棄基礎則好，如果不放棄，則會變成粗罪。』該律的註釋中說：『如果有人用言語緩勸誡而不聽從，也會變成粗罪，因為僧團勸誡了那個人。』

【English Translation】 The term 'transformation' is explained from the perspective of incurring offenses, meaning that the more one obstructs, the more offenses one incurs. The second view is that some 'སྐྱོར་ལུང་པ' (Kyorlungpa, a name) believe that for acts such as causing division in the Sangha, seven 'བསྒོ་གྱུར' (bgyo gyur, arising from admonishment) offenses are generated. The Vinaya-vibhaṅga (LUNG NAM 'BYED) states: 'To disrupt the harmonious Sangha, if one acts harshly, everything becomes a misdeed.' It then mentions six offenses for not heeding 'གཞམས་བསྒོ' (gzham bgo, gentle admonishment), etc., which proves this point. However, the misdeed before 'གཞམས་བསྒོ' (gzham bgo, gentle admonishment) does not arise from admonishment, because no admonishment has been given at all. Although the Vinaya states that there are seven offenses for causing division in the Sangha, the initial misdeed of incurring an offense does not arise from admonishment. Therefore, the offenses arising from admonishment are only the six offenses from 'གཞམས་བསྒོ' (gzham bgo, gentle admonishment) onwards, up to not heeding the Sangha's admonishment. Third, regarding the initial identification of the 'བསྒོ་གྱུར' (bgyo gyur, arising from admonishment) offense, there are three views: refutation, establishment, and abandonment. The first view is that 'སྣུབས་འདུལ་ཆེན' (Snubs 'dul chen, a name) believes that when a request is made, the initial offense is generated, and when 'གཞམས་བསྒོ' (gzham bgo, gentle admonishment) is given, it is a misdeed of incurring an offense. As the Arhat 'ས་ག་ལྷ' (Sa ga lha, a name) said: 'If one does not heed gentle admonishment, it is a misdeed. The request is the initial action; if one speaks and does not heed, it is a sthulatyaya (coarse offense). The same applies to speaking; ultimately, it becomes a Sanghavasesa (remaining offense).' The Abhidharmasamuccaya (BSDUS PA) states: 'In the case of a Sanghavasesa (remaining offense) for causing division, if one does not heed gentle admonishment, it is a misdeed. When the request, the first announcement, and the second announcement are completed, each is a sthulatyaya (coarse offense).』 The ṭīkā (Sanskrit, Devanagari: टीका, Sanskrit transliteration: ṭīkā, meaning: commentary) states: 'The involvement from the time of gentle admonishment is less serious than the involvement of not heeding, therefore it is described as a misdeed.' The doubt that a sthulatyaya (coarse offense) is generated by the request is dispelled because it is similar to obstruction, thus it is known that gentle admonishment does not generate a sthulatyaya (coarse offense) of incurring an offense. This statement is unreasonable because the faults are seen, but the reasons for establishment are not seen. First, it contradicts the six treatises of the Vinaya-mūla-ṭīkā (LUNG TSA 'GREL) and the Sutra-mūla-ṭīkā (MDO TSA 'GREL). The Vinaya-vibhaṅga (LUNG RNAM 'BYED) states: 'When gently admonishing, it is good to abandon the basis; if one does not abandon it, it becomes a sthulatyaya (coarse offense).' The commentary on that Vinaya states: 'If someone gently admonishes with words and does not heed, it also becomes a sthulatyaya (coarse offense), because the Sangha has admonished that person.'

---

ོ་བ་ལ་འཇུག་པ་ཉིད་ཡིན་པས་སྦྱོར་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། འཇུག་པ་ནི་སྦྱོར་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱ་བ་ལ་རྩོམ་པ་ལ་སོགས་པའི་འཇུག་པ་ནི་སྦྱོར་བ་ཉིད་དེ་སྦོམ་པོ་ཡིན་ནོ། །འཇུག་པ་ཞེས་བྱ་བའི་གནས་སྐབས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་མ་བསྟན་པས་ན་གཞམས་ཏེ་བསྒོ་བ་དང་ཞེས་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། ཐ་མ་མ་གཏོགས་པའི་མི་གཏོང་བ་ནི་སྦྱོར་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་དང་གཞུང་འགྲེལ་ལས་ཀྱང་། གཞམས་ཏེ་བསྒོ་བ་ན་མི་གཏོང་ན་སྦོམ་པོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། །གཉིས་པ་ནི། བེ་ཤ་ཀ་དང་། ཁྱད་པར་བཤེས་གཉེན་གྱིས་གཞམས་བསྒོ་ལ་མི་གཏོང་ན་ཉེས་བྱས་སུ་བཤད་ཀྱང་ལུང་དང་མི་མཐུན་པའི་ཕྱིར་རྗེས་སུ་མི་འབྲང་སྟེ། ཀུན་མཁྱེན་གཉིས་པ་དབྱིག་གཉེན་གྱིས། བསྟན་བཅོས་དང་འགལ་ 6-393b བ་ནི་སླའི། མདོ་དང་འགལ་བ་ནི་དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཤས་ཆུང་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་དེས་ནི་སྦོམ་པོ་ཡང་བ་ཞེས་བསྟན་པ་ཡིན་ལ། གསོལ་བ་ནི་བཟློག་པ་དང་འདྲ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། གསོལ་བ་ནི་དངོས་སུ་བཟློག་པ་མིན་པས་བཟློག་པ་དང་མི་འདྲའམ་སྙམ་དུ་དོགས་པ་བཅད་པ་ཡིན་གྱི། གཞམས་བསྒོ་ལ་མི་གཏོང་ན་ཉེས་བྱས་སུ་བསྟན་པ་མིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ནི། གཞམས་བསྒོ་ལ་མི་གཏོང་ན་སྦྱོར་ལྟུང་དང་པོ་བསྐྱེད་དེ་གཞུང་དྲུག་པོ་དེས་ཀྱང་གྲུབ་བོ། ། གསུམ་པ་ནི། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པ་ལ་གཞམས་བསྒོས་བཟློག་པ་དང་། ལས་བརྗོད་པ་དང་པོས་བཟློག་པ་ཆོས་ཅན། རྒྱུ་བཟློག་པ་དོད་ཐུབ་ཡིན་པར་ཐལ། བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་ན་འབྲས་བུ་སྦོམ་པོ་དོད་ཐུབ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་གཞམས་བསྒོ་དེ་ནི་གང་ཟག་གི་ཚིག་ཐ་མལ་པ་ཡིན་ལ། ལས་བརྗོད་པ་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་ཆོ་ག་ཁྱད་པར་ཅན་ཡིན་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། སྦོམ་པོ་དོད་ཐུབ་བསྐྱེད་པའི་རྟགས་མ་གྲུབ་སྟེ། སྦོམ་པོ་ཙམ་དུ་འདྲ་ཡང་། སྦོམ་པོ་ལ་ལྕི་ཡང་གི་ཁྱད་པར་ཡོད་པའི་ཕྱིར། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། གཞམས་ཏེ་བསྒོ་བ་ལས་བཟློག་པ་ན་མི་གཏོང་བ་ནི་སྦོམ་པོ་ཡང་བ་ཡིན་ལ། ལས་བརྗོད་པ་དང་པོ་དང་། གཉིས་པས་བཟློག་པ་ན་མི་གཏོང་བའི་སྦོམ་པོ་ནི་ལྕི་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། 決定成所教正行時 བཞི་པ་བསྒོ་གྱུར་གྱི་དངོས་གཞི་རྫོགས་དུས་ངོས་བཟུང་བ་ནི། དེའི་མཐའ་ལ་མི་གཏོང་ནའོ་ཞེས་གསུངས་པས་འདིའི་དོན་རྒྱས་པར་འོག་ཏུ་འཆད་དོ། ། དང་པོ་ནི། གླེང་གཞི་མཉན་ཡོད་དུ་དགེ་སློང་རབ་ཏུ་མང་པོས་ཁང་པ་བརྩིགས་པ་ལས་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་འདོད་པ་ཆེས་པ་དང་། སྲོག་ཆགས་ལ་གནོད་པ་དང་། རྩོད་པ་རྒྱས་པ་དང་། དོན་དང་བྱ་བ་མང་བ་སྟེ་ས་གཞི་དང་ཡོ་བྱད་གཞན་ལས་བཙལ་བ་ཡན་ལག་ཏུ་གསུངས་པ་དང་། སྐྱེ་བ་པོ་ཕྲ་མོ་གནས་

【現代漢語翻譯】 如經中說，'進入即是結合，因為是結合的緣故。' 又說，'進入即是結合。' ཊཱི་ཀ་（ṭīkā，註釋）中說：'對於僧團的破和合行為，開始等進入就是結合，是粗罪。' 因為沒有指出進入這個詞的具體情況，所以是勸誡不捨棄。' ཊཱི་ཀ་（ṭīkā，註釋）中說：'除了最後，不捨棄就是結合。' 五十頌和經釋中也說：'勸誡不捨棄就是粗罪。' 這就矛盾了。 第二種觀點是，鄔波離（Upāli，人名）和特別是善知識說，勸誡不捨棄是惡作罪，但這與經文不符，所以不應遵循。全知第二的世親（Vasubandhu，人名）說：'與論典相違背是容易的，與經相違背則不然。' ཊཱི་ཀ་（ṭīkā，註釋）中說：'因為是較輕的罪。' 這表明也是較輕的粗罪。又說：'勸請類似於遮止。' 勸請並非直接遮止，這斷除了是否與遮止不同的疑惑，並非表明勸誡不捨棄是惡作罪。 第二種觀點是，勸誡不捨棄會產生第一個結合墮罪，這也可以通過六部律藏來證明。 第三種觀點是，對於僧團的破和合行為，以勸誡遮止和以第一次羯磨（karma，業）宣說遮止，其法性是，因為遮止也不捨棄，所以能產生粗罪的等同結果。如果承認，那麼勸誡是普通人的話語，而羯磨（karma，業）宣說是僧團的特殊儀軌，這是否矛盾呢？ 答：產生粗罪的理由不成立，雖然都是粗罪，但粗罪也有輕重之分。五十頌中說：'從勸誡遮止而不捨棄是較輕的粗罪，而第一次和第二次羯磨（karma，業）宣說遮止而不捨棄的粗罪是較重的。' 確定成所教正行的時機 第四，確定勸誡轉變的實際完成時間，經中說：'在其結束時不捨棄。' 這句話的詳細含義將在後面解釋。 首先，故事的起因是，在舍衛城（Śrāvastī，古印度城市）有許多比丘建造房屋，導致僧團犯了增罪。需要禁止的是過度的慾望、傷害眾生、爭論擴大、事務繁多，以及從土地和其他用具中尋找，這些都被認為是分支。以及微小生命的住所。

【English Translation】 As it is said in the scriptures, 'Entering is joining, because it is joining.' And it is said, 'Entering is joining.' Ṭīkā (commentary) says: 'For the act of dividing the Sangha, the entry of starting, etc., is joining, which is a gross offense.' Because the specific circumstances of the word 'entry' are not indicated, it is an exhortation not to abandon.' Ṭīkā (commentary) says: 'Except for the last, not abandoning is joining.' The Fifty Verses and the scripture commentary also say: 'Exhorting not to abandon is a gross offense.' This is contradictory. The second view is that Upāli (name of a person) and especially the virtuous friend say that exhorting not to abandon is a misdeed, but this is not in accordance with the scriptures, so it should not be followed. The second omniscient Vasubandhu (name of a person) said: 'It is easy to contradict the treatises, but it is not so to contradict the scriptures.' Ṭīkā (commentary) says: 'Because it is a minor offense.' This shows that it is also a minor gross offense. It is also said: 'Exhortation is similar to prohibition.' Exhortation is not a direct prohibition, which eliminates the doubt of whether it is different from prohibition, and does not indicate that exhorting not to abandon is a misdeed. The second view is that exhorting not to abandon will generate the first joining downfall, which can also be proved by the six Vinaya texts. The third view is that for the act of dividing the Sangha, the nature of exhortation to prevent and the first karma (業) declaration to prevent is that because prevention does not abandon, it can produce the same result of gross offense. If it is admitted, is it contradictory that exhortation is the words of ordinary people, while karma (業) declaration is a special ritual of the Sangha? Answer: The reason for generating gross offense is not established, although they are all gross offenses, there are differences in the severity of gross offenses. The Fifty Verses say: 'Not abandoning from exhortation to prevent is a minor gross offense, while the gross offense of not abandoning from the first and second karma (業) declarations to prevent is a major one.' Determining the time of accomplishing the teaching of the right conduct Fourth, determining the actual completion time of the exhortation transformation, the scripture says: 'Not abandoning at its end.' The detailed meaning of this sentence will be explained later. First, the cause of the story is that in Śrāvastī (ancient Indian city), many monks built houses, which caused the Sangha to commit an increasing offense. What needs to be prohibited are excessive desires, harming sentient beings, expanding disputes, numerous affairs, and searching from land and other utensils, which are considered branches. And the dwelling place of tiny lives.

---

པ་དང་། རྩོད་པ་དང་། བརྩམ་དུ་མི་རུང་བ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་གསུངས་པས་གྲུབ་སྟེ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ས་གཞི་དང་ཡོ་བྱད་བཙལ་བས་ས་གཞི་མ་དག་པར་དཀོན་མཆོག་ལས་གཞན་པའི་ཆེད་ 6-394a དབང་ཕྱུག་སྤྱོད་པ་ཡིན། །ཞེས་པར་དོགས་སོ། ། གཉིས་པ་ལ། རྫོགས་པར་བྱེད་རྐྱེན་ཐུན་མོང་བསྟན། །སྦྱོར་བའི་གནས་སྐབས་དམིགས་བསལ་བརྗོད། །དགེ་འདུན་རྣམས་ཀྱི་བསླབ་བྱ་བསྟན། །རྫོགས་བྱེད་མཐར་ཐུག་ཐུན་མོང་ངོ་། ། 總說能成之緣 དང་པོ་ནི།གཞམས་བསྒོ་དང་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བཟློག་པའི་ཚུལ་གྱིས་བཟློག་པ་ན། བསམ་པས་མི་གཏོང་བར་ལུས་ངག་གིས་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པའི་རང་བཞིན་དབྱེན་བྱེད་པ་ལ་སོགས་པའི་ལྷག་མ་བཞི་པོ་འདི་དག་ཆོས་ཅན། བཟློག་པའི་ཚུལ་གྱིས་རྗེས་སུ་མཐུན་པ་ཡིན་ཏེ། བསྒོ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཊཱི་ཀ་ལས། མི་གཏོང་བར་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པའི་རང་བཞིན་དེ་ནི་བཟློག་པའི་ཚུལ་གྱིས་རྗེས་སུ་མཐུན་པ་ཡིན་ཏེ། ཞེས་བཤད་དོ། །འོ་ན་བཟློག་པའི་ཚུལ་གྱིས་མཐུན་ཅེས་པ་དེའི་དོན་ཅི་ཡིན་ཅེ་ན། བཟློག་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་མཐུན་པ་དང་། བཟློག་པའི་གྲངས་དང་སྦྱོར་ལྟུང་གི་གྲངས་མཐུན་པ་དང་། བཟློག་པའི་གནས་སྐབས་དང་ལྟུང་བའི་གནས་སྐབས་མཐུན་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། བཟློག་པ་དང་འབྲེལ་བ་དེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། ། 分別說前行之時 གཉིས་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། བཟློག་པ་ཇི་སྙེད་པ་ལྟུང་བ་ཡང་དེ་སྙེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པས་སྦྱོར་ལྟུང་དེ་སྙེད་དུ་འགྱུར་བའོ། ། 說僧眾學處 གསུམ་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། བཟློག་པ་སྦྱོར་བར་གྱུར་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་ཡང་སྦྱོར་བར་གྱུར་པ་ཉིད་དོ། །མཐར་ཐུག་པར་གྱུར་པ་ལ་ནི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ཞེས་བྱའི་མཐར་ཐུག་པར་གྱུར་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། རྗེས་སུ་འགྲོ་བ་དང་འདྲ་བར་མཚུངས་པར་རིགས་པར་བྱའོ་ཞེས་པ་འདི་རྣམས་བཟློག་པ་དང་རྗེས་སུ་འགྲོ་བ་དང་། བཟློག་པའི་གྲངས་དང་སྦྱོར་ལྟུང་གི་གྲངས་འདྲ་བ་དང་། བཟློག་པའི་གནས་སྐབས་དང་ལྟུང་བའི་གནས་སྐབས་ 6-394b མཚུངས་པའོ། །བཟློག་པར་བྱའོ་ཞེས་དགེ་འདུན་ལ་ཞུ་ཞིང་གསོལ་བ་ནི་དངོས་སུ་བཟློག་པ་མ་ཡིན་ཀྱང་། དངོས་སུ་བཟློག་པ་དང་འདྲ་བ་ཉིད་དོ་སྟེ་ལས་བརྗོད་པ་དང་པོ་དང་སྦྱོར་ལྟུང་སྐྱེད་པའི་བྱེད་པ་པོར་འདྲ་བས། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པ་ལ་འཇུག་པ་དེ་གསོལ་བ་ལ་མི་གཏོང་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བ་ལྟ་བུའོ། །འདིར་རུ་ན་རེ། གསོལ་བ་ལ་མི་གཏོང་བའི་སྦོམ་པོ་དེ་ནི་ལས་བརྗོད་པ་དང་པོ་བྱས་པ་ན་བསྐྱེད་པ་སྟེ། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། འདིར་གཞུང་ནི་གསོལ་བར་བྱེད་པ་ན་གཞི་དེ་གཏོང་ན་དེ་ལྟར་ན་ལེགས། གལ་ཏེ་མི་གཏོང་ན་ལས་བརྗོད་པར

【現代漢語翻譯】 並且，爭論和不應該開始作為必要條件被提及，因此按照順序成立。如果比丘擁有財產，尋找土地和物品，那麼土地是不純潔的，除了三寶（Triratna）之外，還爲了其他有權勢的人使用。 對此表示懷疑。 第二部分：共同展示完成的條件，特別說明結合的情況，展示僧眾的學處，最終共同完成。 總說能成之緣 第一部分：通過遮止的方式，即通過勸誡和四次羯磨（Karma，業）來遮止，如果思想不放棄，身體和語言跟隨，那麼分離的自性等其餘四者，這些法，以遮止的方式是隨順的，因為是勸誡所導致的墮罪的真實完成。正如 टीका（ṭīkā，註釋）中所說：『不放棄而跟隨的自性，是以遮止的方式隨順的。』那麼，以遮止的方式隨順是什麼意思呢？就是遮止作為必要條件隨順，遮止的數量和結合墮罪的數量一致，遮止的情況和墮罪的情況一致。第一點，正如 टीका（ṭīkā，註釋）中所說：『因為與遮止相關。』 分別說前行之時 第二部分：正如 टीका（ṭīkā，註釋）中所說：『有多少遮止，就有多少墮罪。』因此，結合墮罪的數量也是如此。 說僧眾學處 第三部分：正如 टीका（ṭīkā，註釋）中所說：『遮止成為結合，那麼墮罪也成為結合。成為最終，那麼就是名為僧殘（Saṃghāvaśeṣa，僧團止住）的最終。』正如 टीका（ṭīkā，註釋）中所說：『就像跟隨一樣，應該相似地理解。』這些都是遮止和跟隨，遮止的數量和結合墮罪的數量相同，遮止的情況和墮罪的情況相同。向僧眾請求遮止和祈求，雖然不是真正的遮止，但與真正的遮止相似，因為與第一次羯磨和產生結合墮罪的作用者相似。如果進入僧眾的分裂，如果不放棄祈求，就會變成粗罪（Sthūlātyaya，粗罪）。在這裡，有人說：不放棄祈求的粗罪，是在進行第一次羯磨時產生的。正如他自己的解釋和 टीका（ṭīkā，註釋）中所說：『這裡，如果進行祈求時放棄基礎，那麼這樣就好。如果不放棄，那麼就進行羯磨。』

【English Translation】 And, arguing and not starting should be mentioned as necessary conditions, so it is established in order. If a Bhiksu (Buddhist monk) possesses property, searching for land and items, then the land is impure, and besides the Three Jewels (Triratna), it is for the use of other powerful people. There is doubt about this. Second part: Commonly showing the conditions for completion, specifically stating the situation of combination, showing the precepts of the Sangha (Buddhist monastic community), and finally completing together. General discussion on the causes of accomplishment First part: Through the method of prevention, that is, preventing through admonition and four Karmas (actions), if the mind does not give up, and the body and speech follow, then the remaining four of the nature of separation, these Dharmas (teachings), are in accordance with the method of prevention, because they are the real completion of the downfall caused by admonition. As the ṭīkā (commentary) says: 'The nature of following without giving up is in accordance with the method of prevention.' So, what does it mean to be in accordance with the method of prevention? It means that prevention is in accordance as a necessary condition, the number of preventions is consistent with the number of combined downfalls, and the situation of prevention is consistent with the situation of downfall. The first point, as the ṭīkā (commentary) says: 'Because it is related to prevention.' Separate discussion on the time of preliminary practice Second part: As the ṭīkā (commentary) says: 'However many preventions there are, there will be that many downfalls.' Therefore, the number of combined downfalls is also the same. Discussion on the monastic discipline of the Sangha Third part: As the ṭīkā (commentary) says: 'Prevention becomes combination, then downfall also becomes combination. Becoming ultimate, then it is the ultimate called Saṃghāvaśeṣa (formal meeting of the Sangha).' As the ṭīkā (commentary) says: 'Just like following, it should be understood similarly.' These are prevention and following, the number of preventions is the same as the number of combined downfalls, and the situation of prevention is the same as the situation of downfall. Requesting prevention and praying to the Sangha, although it is not real prevention, it is similar to real prevention, because it is similar to the first Karma and the agent that produces combined downfalls. If entering into the division of the Sangha, if not giving up the prayer, it will become a Sthūlātyaya (serious offense). Here, someone says: The Sthūlātyaya of not giving up the prayer is produced when performing the first Karma. As his own explanation and the ṭīkā (commentary) say: 'Here, if the basis is abandoned when making the prayer, then that is good. If not abandoned, then perform the Karma.'

---

་བྱས་པ་ན་ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །ལུང་དེ་ནི་གསོལ་བའི་ལས་ཉིད་ངག་ཏུ་བརྗོད་པར་བྱས་པ་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཞེས་བསྟན་པ་ཡིན་གྱི། གསོལ་བ་ལ་མི་གཏོང་ན་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་པ་སྟེ། ལས་བརྗོད་པ་དང་པོ་བྱས་པ་ལ་བལྟོས་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། གསོལ་བ་བྱས་པ་ན་ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས་ཀྱང་། གསོལ་བ་བྱས་པའི་མཐར་ཉེས་པ་སྦོམ་པོ་གཅིག་གོ་ཞེས་བཤད་པས་ཤེས་སོ། །སྐད་ཅིག་མ་ལ་དུས་མཐའ་དང་། བྱ་རྫོགས་གཉིས་ཡོད་པ་ལས་གསོལ་བ་མགོ་བརྩམས་ནས་གསོལ་བ་མ་རྫོགས་ཀྱི་བར་དུ་ཚིག་གི་བྱ་བ་རྫོགས་པའི་སྐད་ཅིག་མ་ནི་ཚིག་གཅིག་ཉིད་དོ་སྟེ། སྦྱོར་ལྟུང་གཅིག་བསྐྱེད་པ་ཉིད་ཡིན་གྱི། གསོལ་བའི་སྟོད་སྨད་བར་གསུམ་ལ་སྦྱོར་ལྟུང་ཐ་དད་པ་གསུམ་བསྐྱེད་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཆ་ཤས་རེ་རེ་ཡང་མ་ཡིན། རྩ་བ་རེ་རེ་ཡང་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་ནི། ངོ་བོ་དང་། བྱ་བ་དང་། བྱེད་པ་བརྗོད་པའི་དོན་གྱི་ཆ་ཤས་རེ་རེ་ལ་བལྟོས་པའི་ལྟུང་བ་ཐ་དད་རེ་བསྐྱེད་པ་མ་ཡིན་ལ། ཚིག་གི་རྩ་བ་ནི་ཚིག་གི་རྐང་པ་རེ་རེ་ལ་བལྟོས་པའི་ལྟུང་བ་ཐ་ 6-395a དད་རེ་བསྐྱེད་པ་མ་ཡིན་ཅེས་པའོ། །དེ་བཞིན་དུ་ལས་བརྗོད་པ་དང་པོ་དང་། གཉིས་པ་ལ་ཡང་རང་རང་གི་ཚིག་གི་སྐད་ཅིག་མ་ནི་གཅིག་ཉིད་དོ་ཞེས་ཀྱང་མདོ་འདིས་བསྟན་ཏེ། ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་པའི་སྐབས་སུ་ནི་བརྗོད་པ་གཉིས་ལ་བལྟོས་པའི་ལྟུང་བ་གཉིས་བསྐྱེད་པར་ལུང་ལས་གསུངས་ཏེ་སྔར་བཤད་ཟིན་ཏོ། །འོ་ན་བརྗོད་པ་ལན་གསུམ་ག་ལ་ཡང་ལྟུང་བ་གཅིག་བསྐྱེད་དམ་ཞེ་ན། བརྗོད་པ་ལན་གསུམ་བཟླས་པ་ནི་བཟློག་པ་ཐ་དད་པ་ཉིད་ཡིན་པས་ལྟུང་བ་ཐ་དད་པ་བསྐྱེད་པ་ཉིད་དོ། །འོ་ན་འཇུག་སྡུད་བརྗོད་པ་ལས་ཀྱང་ལྟུང་བ་ཐ་དད་པ་བསྐྱེད་དམ་ཞེ་ན། མཇུག་སྡུད་བརྗོད་པ་ནི། ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་ལས་ཐ་དད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་ཡང་བཟླས་པ་ཐ་མའི་ནང་དུ་གཏོགས་པར་རིགས་སོ་ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། འཇུག་པ་ནི་གཉིས་ཏེ། ཐོག་མར་རྩོམ་པ་ལ་འཇུག་པ་དང་། བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བའི་བདག་ཉིད་ཀྱིས་འཇུག་པའོ། །དང་པོ་ནི། སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་སྟེ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བའོ། །གཉིས་པ་ནི། སྦྱོར་བ་ཉིད་ཡིན་ཏེ་བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བའི་བདག་ཉིད་ཀྱིས་འཇུག་པ་ནི་སྦྱོར་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་པས་དེ་ཡང་གཞམས་བསྒོ་ལ་སོགས་པས་བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བའི་བདག་ཉིད་ཀྱིས་འཇུག་པ་སྟེ། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པ་ལྟ་བུ་ལས་བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བར་ལུས་ངག་གིས་འཇུག་པའམ་བསམ་པས་མི་གཏོང་བར་འཇུག་པ་ནི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་སྦྱོར་བ་ཉིད་ཡིན་པས་སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་པ་ཉིད་དོ། །འདིར་འགྲེལ་ཆུང་ལས། བསྒོ་བ་ལན་རེའི་ཚེ

【現代漢語翻譯】 有人說：『經文中說，做了羯磨，就會犯下重罪。』這是因為經文表明，羯磨的祈請在口中說出就會變成重罪。如果不用於祈請，就會產生重罪。這並非取決於第一次羯磨的陳述。在《律分別》中說：『做了祈請，就會犯下重罪。』在第五十卷中也說：『做了祈請之後，就會犯下一個重罪。』由此可知。一個剎那有時間的終結和行為的完成兩種情況。從開始祈請到祈請結束，詞語的行為完成的剎那，就是一個詞語，即產生一個結合墮罪。而不是說祈請的開頭、中間、結尾產生三個不同的結合墮罪。《 टीका 》中說：『不是每個部分，也不是每個根本。』意思是說，不是根據本體、行為和作用的意義的每個部分，產生不同的墮罪；也不是根據詞語的根本，即詞語的每個部分，產生不同的墮罪。 同樣，經文也表明，第一次和第二次羯磨的陳述，其各自的詞語剎那也是一個。至於第三次羯磨的陳述，經文中說，相對於前兩次陳述，會產生兩個墮罪，這在前面已經說過了。那麼，是否三次陳述都會產生一個墮罪呢？重複三次陳述，每次重複都是不同的，因此會產生不同的墮罪。那麼，從開始到結束的陳述也會產生不同的墮罪嗎？從開始到結束的陳述，與三次羯磨的陳述並沒有不同。《 टीका 》中說：『這也應該屬於最後的重複之中。』第二種是進入，進入有兩種：最初開始進入，以及以不放棄的自性進入。第一種是結合的結合，即變成惡作。第二種是結合本身，即以不放棄的自性進入，這本身就是結合。也就是說，即使通過勸誡等方式勸阻也不放棄，比如製造僧團分裂，即使勸阻也不放棄，身體和語言上進入，或者思想上不放棄地進入，這本身就是僧殘的結合，因此會產生結合的重罪。這裡《釋論小疏》中說：『每次勸誡的時候……』

【English Translation】 Some say, 'It is said in the scriptures that performing a karma incurs a grave offense.' This is because the scriptures indicate that uttering the invocation of the karma becomes a grave offense. If it is not used for invocation, it generates a grave offense. This does not depend on the first statement of the karma. In the Vinaya-vibhaṅga, it says, 'Performing an invocation incurs a grave offense.' In the fiftieth fascicle, it also says, 'After performing an invocation, one incurs one grave offense.' This is known from this. A moment has two aspects: the end of time and the completion of action. From the beginning of the invocation to the end of the invocation, the moment of completion of the action of the words is just one word, that is, it generates one saṃyoga-āpatti (conjunction offense). It is not that the beginning, middle, and end of the invocation generate three different saṃyoga-āpattis. The Ṭīkā says, 'Not each part, nor each root.' This means that it is not that each part of the meaning of the essence, action, and function generates a different offense; nor is it that each root of the word, that is, each part of the word, generates a different offense. Similarly, the scriptures also indicate that the moment of the words of the first and second statements of the karma is also one. As for the third statement of the karma, the scriptures say that two offenses are generated relative to the previous two statements, which has already been said. So, does each of the three statements generate one offense? Repeating the three statements, each repetition is different, so it generates different offenses. Then, does the statement from beginning to end also generate different offenses? The statement from beginning to end is not different from the three statements of the karma. The Ṭīkā says, 'This should also belong to the last repetition.' The second is entering. There are two types of entering: initially beginning to enter, and entering with the nature of not giving up. The first is the conjunction of conjunctions, that is, it becomes a duḥkṛta (misdeed). The second is the conjunction itself, that is, entering with the nature of not giving up, which is the conjunction itself. That is to say, even if one is dissuaded by admonishments, etc., one does not give up, such as creating dissension in the Saṅgha. Even if one is dissuaded, one does not give up, entering physically and verbally, or entering without giving up mentally, this itself is a saṃgha-avaśeṣa (formal meeting offense), so it generates a grave saṃyoga-āpatti. Here, the Commentary says, 'Each time of admonishment...'

---

་གཏོང་དུ་མི་བཏུབ་ཅིང་ལྷག་མ་བྱེད་པར་འགྱུར་བ་ནི་སྦོམ་པོ་རེ་རེར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བར་འཇུག་པ་དེ་གནས་སྐབས་གང་གི་ཚེ་འཇུག་པ་ན་སྦྱོར་བ་ཉིད་ཡིན་ཅེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། འཇུག་པ་ཞེས་བྱ་བའི་གནས་སྐབས་ 6-395b ཀྱི་བྱེ་བྲག་མ་བསྟན་པས་ན་གཞམས་ཏེ་བསྒོ་བ་དང་། གསོལ་བ་ལ་སོགས་པ་དག་གི་འོག་དང་། སྔ་རོལ་ཡང་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །སྔ་རོལ་ཞེས་པ་དེ་ནི་གསོལ་བ་ལ་སོགས་པ་དག་གིས་སྔ་རོལ་ཀྱང་ཡིན་པ་ཞེས་པ་སྟེ་གཞམས་བསྒོའི་སྔ་རོལ་ནི་སྦྱོར་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ། སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ཉིད་ཡིན་པས་རྩོམ་པ་ལ་འཇུག་པའི་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པ་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་གཞམས་བསྒོའི་སྔ་རོལ་གྱི་སྐབས་ལས། དགེ་འདུན་མཐུན་པ་དབྱེ་བའི་ཕྱིར་རྟུལ་བར་བྱེད་ན་ཐམས་ཅད་དུ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཉིད་བཤད་ལས། འཇུག་པ་ནི་སྦྱོར་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱ་བ་ལ་རྩོམ་པ་ལ་སོགས་པའི་འཇུག་པ་ནི་སྦྱོར་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་བཤད་དེ། རྩོམ་པ་ལ་འཇུག་པ་ནི་སྦྱོར་བ་བཏགས་པ་བ་ཉིད་དོ། །འཇུག་པ་ཐམས་ཅད་སྦྱོར་བ་ཉིད་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། ཁྱིམ་སུན་ཕྱུང་བ་ལ་བསྐྲད་པ་མ་བྱས་པ་ན་དགེ་འདུན་ལ་འགྲོ་བ་བཞིས་སྐུར་པ་འདེབས་པ་དང་། གླེང་བ་དང་། དྲན་པར་མ་བྱས་པ་ན་བཀའ་བློ་མི་བདེ་བའི་ཚིག་སྨྲ་བ་ལ་འཇུག་པ་མི་སྦྱོར་བ་དེའི་སྦྱོར་བ་སྟེ་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པའོ། །ལུང་ཞུ་བ་ལས། བསྐྲད་པའི་ལས་མ་བགྱིས་པར་དགེ་འདུན་ལ་འདུན་པས་མཆིའོ། །ཞེ་སྡང་དང་། གཏི་མུག་དང་། འཇིགས་པས་མཆིའོ་ཞེས་མཆི་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །གླེང་བར་མ་བགྱིས། དྲན་པར་མ་བགྱིས་པར་བདག་ཉིད་དག་མི་ཉན་པ་ཉིད་དུ་བགྱིས་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །དེ་ལ་བསྒོ་བར་བགྱིའམ། བསྒོ་བར་མི་བྱའོ། །བསྒོ་བ་འཆགས་པ་ལགས་སམ། བསྒོ་བ་མི་འཆགས་སོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ལུང་འདི་ནི་མདོ་འོག་མའི་ཁུངས་ཡིན་ནོ། །གལ་ཏེ་བསྐྲད་པ་དང་། གླེང་བ་དང་། དྲན་པར་བྱས་པ་ན་འཇུག་པ་ནི་སྦྱོར་བ་ཉིད་དེ་གཞམས་བསྒོའི་སྔ་ 6-396a རོལ་དུ་ཉེས་པ་སྦོམ་པར་འགྱུར་རོ། །འདི་ལ་སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་གཞུང་བཞི་ཡོད་དེ། བསྐྲད་པ་དང་། གླེང་བ་དང་། དྲན་པར་མ་བྱས་པ་ནི་དེའི་འོ་ཞེས་དངོས་སུ་བསྟན་པས་བསྐྲད་པ་དང་། གླེང་བ་དང་། དྲན་པར་བྱས་པ་ན་འཇུག་པ་ནི་སྦྱོར་བའོ་ཞེས་མདོ་རྩ་བའི་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏོ། །དེ་དང་མཐུན་པར་ཞུ་འགྲེལ་དུ་ཁུངས་དྲངས་པའི་ལུང་ཞུ་བ་ལས། བཙུན་པ་བསྐྲད་པའི་ལས་བགྱིས་ན་འདུན་པས་འགྲོ་བའོ། །ཞེ་སྡང་དང་གཏི་མུག་དང་འཇིགས་པས་འགྲོ་བའོ་ཞེས་མཆིས་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །གླེངས་ཤིང་དྲན་པར་བགྱིས་པ་ལས་བདག་ཉིད་བཀའ་བློ

【現代漢語翻譯】 『不應捨棄，且不留餘地，而是變成粗罪。』如是說。如果不停留而進入，那麼在什麼情況下進入才是結合呢？答：論疏中說：『因為沒有指出進入的具體情況，所以要知道，在呵責、祈請等之後和之前都可以。』所謂『之前』，是指在祈請等之前也可以，即在呵責之前並非結合，因為是結合的結合，會產生開始的過失。律分別的呵責之前的情況中說：『爲了分裂僧團而粗暴行事，則一切都會變成過失。』《事釋》中說：『進入即是結合』，是指開始分裂僧團等行為的進入即是結合。開始進入就是結合的假立。是否所有的進入都是結合呢？答：驅逐還未被驅逐者，對僧團進行四種誹謗，以及在未被告知和憶念的情況下，開始說不悅耳之語，這種不結合的結合會產生過失。律請問中說：『在未進行驅逐之業的情況下，以貪慾、嗔恨、愚癡和恐懼之心接近僧團，會怎麼樣？答：會犯下過失。在未告知和憶念的情況下，自己做了不聽勸告的行為，會怎麼樣？答：會犯下過失。對此應該呵責嗎？不應該呵責。呵責會成立嗎？呵責不會成立。』如是說。此律是出自根本律藏。如果已經驅逐、告知和憶念，那麼進入就是結合，即在呵責之前會犯下粗罪。對此有四個論證：未驅逐、未告知、未憶念是直接指出的，驅逐、告知、憶念後進入就是結合，這是根本律的暗示。與此相符，在《律請問釋》中引用的律請問中說：『如果比丘在進行驅逐之業后，以貪慾、嗔恨和恐懼之心接近僧團，會怎麼樣？答：會犯下粗罪。告知和憶念后，自己不聽勸告……』 （藏文：種子字和咒語，梵文天城體：種子字和咒語，梵文羅馬擬音：種子字和咒語，漢語字面意思：種子字和咒語）

【English Translation】 'It should not be abandoned, and there should be no remainder, but it becomes a gross offense.' Thus it is said. If one enters without stopping, then under what circumstances is entering a combination? Answer: The commentary says, 'Because the specific circumstances of entering are not indicated, it should be known that it can be after and before scolding, requesting, and so on.' The so-called 'before' means that it can also be before requesting, etc., that is, before scolding is not a combination, because it is a combination of combinations, which will generate the fault of starting. In the case before the scolding in the Vinaya-vibhanga, it says, 'If one acts rudely to divide the Sangha, then everything will become an offense.' The Explanation of Matters says, 'Entering is a combination,' which means that entering into actions such as starting to divide the Sangha is a combination. Starting to enter is merely a designation of combination. Is all entering a combination? Answer: Expelling someone who has not been expelled, making four accusations against the Sangha, and starting to speak unpleasant words when not informed or reminded, this non-combination combination will generate an offense. The Vinaya Inquiry says, 'If one approaches the Sangha with desire, hatred, ignorance, and fear without having performed the act of expulsion, what will happen? Answer: An offense will be committed. If one does not listen to advice after not being informed or reminded, what will happen? Answer: An offense will be committed. Should one scold about this? One should not scold. Will scolding be established? Scolding will not be established.' Thus it is said. This Vinaya is from the Root Vinaya. If one has already expelled, informed, and reminded, then entering is a combination, that is, a gross offense will be committed before scolding. There are four arguments for this: not expelled, not informed, not reminded are directly indicated, and entering after expelling, informing, and reminding is a combination, which is the implication of the Root Vinaya. In accordance with this, the Vinaya Inquiry quoted in the Explanation of Vinaya Inquiry says, 'If a monk approaches the Sangha with desire, hatred, and fear after performing the act of expulsion, what will happen? Answer: A gross offense will be committed. After informing and reminding, one does not listen to advice...' (Tibetan: seed syllables and mantras, Sanskrit Devanagari: seed syllables and mantras, Sanskrit Roman transliteration: seed syllables and mantras, Chinese literal meaning: seed syllables and mantras)

---

་མི་བདེ་བ་ལ་གནས་པར་བགྱིས་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། དེ་དང་མཐུན་པར་མདོ་རྩ་བའི་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པ་ལས་ཀྱང་། དྲན་པར་བྱས་པའི་གནས་སྐབས་ན་ནི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་དྲན་དུ་ཟིན་ཀྱང་ཡོངས་སུ་མི་གཏོང་བས་མངོན་པར་ཞེན་པ་དམ་པ་ཉིད་དང་། སྡིག་པའི་བསམ་པ་ཡང་ཆེས་ལྕི་བ་ཉིད་ཡིན་པས་དེའི་ཚེ་ན་སྦོམ་པོར་གསུངས་སོ། །ཞེས་བཤད་ཅིང་། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས་ཀྱང་། གླེང་བ་དང་དྲན་པ་དང་བསྐྲད་པའི་ལས་བྱས་པ་ཕྱིན་ཆད་ཀྱི་འཇུག་པ་ནི་སྦྱོར་བ་ཉིད་དེ་ཉེས་པ་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །གཞམས་བསྒོའི་སྔ་རོལ་གྱི་སྦོམ་པོ་དེ་གཉིས་ནི་ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་པའི་ལྷག་མའི་སྦྱོར་སྦོམ་དང་། བཀའ་བློ་མི་བདེ་བའི་ལྷག་མའི་སྦྱོར་སྦོམ་ཡིན་ཀྱང་བསྒོ་གྱུར་གྱི་སྦོམ་པོ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ་བསྒོ་བ་གཏན་ནས་མ་བྱས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། གཞམས་བསྒོའི་སྔ་རོལ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་ནི། ཁྱིམ་སུན་ཕྱུང་བ་ལ་བསྐྲད་པར་མ་བྱས་པ་དེ་དང་། བཀའ་བློ་མི་བདེ་བ་ལ་གླེང་དྲན་མ་བྱས་པ་དེ་ལ་ནི་བསྒོ་བར་མི་བྱ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས། ཁྱིམ་སུན་ཕྱུང་བ་ལ་བསྐྲད་པ་དང་བཀའ་བློ་མི་བདེ་བ་ལ་གླེང་དྲན་བྱས་ནས་བསྒོ་ 6-396b ཞེས་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏོ། །དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པ་དང་། དེའི་རྗེས་སུ་ཕྱོགས་པར་བྱེད་པ་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་ལ་གཞམས་པ་དང་བསྒོ་བ་དང་ལས་ཀྱིས་མི་བསྒོ་བར་མི་བྱའོ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་དགེ་འདུན་རྣམས་ཐུགས་རྗེ་ཆུང་བར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། 能成竟事共 བཞི་པ་ནི། གང་གི་ཚེ་ན་དབྱེན་བྱེད་པ་ལ་སོགས་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་འགྱུར་ཞེ་ན། རང་ལ་བསྒོ་བ་ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་པ་དངོས་ཉིད་རྫོགས་པ་དེའི་མཐའ་ལ་མི་གཏོང་ནའོ་སྟེ་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་བའོ། །འདིར་གཞུང་རྣམས་ཀྱི་བཤད་ལུགས་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི།དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པའི་ལྷག་མ་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པའི་ཡན་ལག་གཞན་ཚང་གི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་རྗེས་སུ་སྒྲུབ་པ་ཆོས་ཅན། རང་ལ་བསྒོ་བའི་ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་པའི་མཐའི་སྔ་རོལ་དུ་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པའི་ལྷག་མ་དངོས་གཞི་མི་བསྐྱེད་པར་ཐལ། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པའི་ལྷག་མ་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པ་དེ་རང་ལ་བསྒོ་བའི་ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་པ་དེའི་མཐའ་ལ་མི་གཏོང་བ་ལ་བལྟོས་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་པ་ཕལ་ཆེར་བྱས་པ་དེའི་མཐའ་ལ་མི་གཏོང་ནའོ་ཞེས་བརྗོད་དེ། ཊཱི་ཀ་ལས། སྐད་ཅིག་མ་གང་ལ་ཚེ་དང་ལྡན་པ་ལྷས་བྱིན་ཁྱོད་དགེ་འདུན་འབྱེད་པར་བྱེད་པའི་དངོས་པོ་འདི་ལྟ་བུ་འདི་ཐོང་ཞིག་ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་བརྗོད་པ་ན་ཚིག་ཕལ་ཆེར་བྱས་པ་ཉིད་ཡིན་པས་དེ་ནི་འདིར་དངོས་གཞིའི་དུས་ཡིན་ཅེས་བཤད་དོ། །ཉིད་བཤད་ལས་ཀྱང་། སྐད་ཅི

【現代漢語翻譯】 如果安住于不悅意中會怎樣？會變成重罪。』正如所說的那樣，並且與此相符，《根本經廣釋》中也說：『在憶念的狀態中，即使憶起了罪過，也不會完全放棄，因此是堅固的執著，而且罪惡的想法也極其強烈，所以在那個時候說是重罪。』並且說道。在第五十品中也說：『一旦做了談論、憶念和驅逐的行為，那麼接下來的行為就是結合，是重罪。』說道。在驅擯宣告之前的兩種重罪，是破壞家庭的殘餘結合重罪和令人不悅意的殘餘結合重罪，但不是宣告之後的重罪，因為根本沒有進行宣告，因為是在驅擯宣告之前。第三種情況是：對於破壞家庭而沒有驅逐的情況，以及對於令人不悅意而沒有談論憶念的情況，不應該進行宣告。』正如所說的那樣，暗示了對於破壞家庭進行驅逐，以及對於令人不悅意進行談論憶念之後，才進行宣告。 對於製造僧團分裂以及隨順分裂者等等，不應該不進行驅擯、宣告和羯磨，否則僧團會變得缺乏慈悲。第四個問題是：在什麼時候，製造分裂等墮罪的實際行為才算完成？那就是，對於自己進行的宣告，在三次陳述的最後階段不放棄，也就是變成僧殘罪。在這裡，各種論典有三種解釋方法。第一種是：以製造僧團分裂的僧殘罪實際行為產生的其他支分圓滿為前提，認為隨順僧團分裂者，就其性質而言，在對自己進行宣告的三次陳述結束之前，不會產生製造僧團分裂的僧殘罪的實際行為。因為產生製造僧團分裂的僧殘罪的實際行為，依賴於對自己進行宣告的三次陳述的最後階段不放棄。如果承認，那麼就應該說在幾乎完成了三次陳述的最後階段不放棄。正如《 टीका 》中所說：『在陳述「具壽 ལྷས་བྱིན་ (Lhasbyin，天授) ，你放棄這種導致僧團分裂的事物吧」等等時，因為幾乎已經說完了，所以那時是實際行為的時候。』《ཉིད་བཤད་》中也說：『在瞬間……』

【English Translation】 What happens if one dwells in unpleasantness? It becomes a grave offense.' As it is said, and in accordance with this, the Extensive Commentary on the Root Text also says: 'In the state of remembrance, even if one remembers a transgression, one does not completely abandon it, therefore it is a firm attachment, and the thought of sin is also extremely heavy, so at that time it is said to be a grave offense.' And it is said. In the Fiftieth Chapter it is also said: 'Once the actions of speaking, remembering, and expelling have been done, then the subsequent action is combination, it is a grave offense.' it is said. The two grave offenses before the expulsion declaration are the remaining combination grave offense of destroying a family and the remaining combination grave offense of causing displeasure, but it is not a grave offense after the declaration, because no declaration has been made at all, because it is before the expulsion declaration. The third case is: For the case of destroying a family without expulsion, and for the case of causing displeasure without speaking or remembering, one should not make a declaration.' As it is said, it implies that after expelling for destroying a family, and after speaking and remembering for causing displeasure, then one should make a declaration. For those who cause division in the Sangha and those who follow them, etc., one should not fail to expel, declare, and perform actions; otherwise, the Sangha will become less compassionate. The fourth question is: When does the actual act of falling into offenses such as causing division become complete? That is, for the declaration made to oneself, if one does not abandon the end of the third statement, then it becomes a Sanghavasesa (僧殘). Here, there are three ways of explaining the texts. The first is: Assuming that the other limbs that generate the actual Sanghavasesa of causing division in the Sangha are complete, the follower of the division of the Sangha, by its nature, does not generate the actual Sanghavasesa of causing division in the Sangha before the end of the three statements of declaration to oneself. Because the generation of the actual Sanghavasesa of causing division in the Sangha depends on not abandoning the end of the three statements of declaration to oneself. If one admits this, then one should say that one does not abandon the end of almost completing the three statements. As it is said in the ཊཱི་ཀ་ (ṭīkā, 梵文註釋): 'When stating "Venerable Lhasbyin (ལྷས་བྱིན་, 天授), abandon this thing that causes division in the Sangha," etc., because one has almost finished speaking, that is the time of the actual act.' The ཉིད་བཤད་ (nyid bshad, 自釋) also says: 'In an instant...'

---

ག་མ་གང་ལ་ཕལ་ཆེར་བྱས་པ་ཉིད་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་འདིར་དངོས་གཞིའི་དུས་སུ་ཤེས་པར་བྱའོ་ཞེས་བཤད་དེ། ཕལ་ཆེར་བྱས་པ་ཉིད་ན་བྱས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་དང་མཐུན་ནོ། །བཤད་ལུགས་གཉིས་པ་ནི། ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་པ་དངོས་གཞི་ཉིད་རྫོགས་པ་ན་དེའི་མཐའ་ལ་མི་གཏོང་ནའོ་ 6-397a ཞེས་ལུང་གི་རྗེས་སུ་འབྲང་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་པ་མ་རྫོགས་པར་གཞི་དེ་གཏོང་ན་དེ་ལྟར་ན་ལེགས། གལ་ཏེ་མི་གཏོང་ན་ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །རྫོགས་པར་བརྗོད་པ་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ཊཱི་ཀ་ལས་ཀྱང་། བརྗོད་པ་གསུམ་པ་རྫོགས་པར་བརྗོད་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ལུང་དྲངས་སོ། །བཤད་ལུགས་གསུམ་པ་ནི། ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་པའི་མཇུག་སྡུད་བརྗོད་པ་རྫོགས་པ་དེའི་མཐའ་ལ་མི་གཏོང་ནའོ་ཞེས་པས་མཇུག་སྡུད་ལ་བལྟོས་པའི་ཕྱིར། དེའི་སྔ་རོལ་དུ་བསྐྱེད་པ་ཁེགས་པ་ཡིན་ནོ། །དེའང་ཞུ་འགྲེལ་དང་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་པ་ལ་མཇུག་སྡུད་པ་དང་བཅས་པ་རྫོགས་པའི་མཐར་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ཞེས་བཤད་དེ། རྩ་བར་མཇུག་སྡུད་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། དེའང་བཟླས་པ་ཐ་མའི་ནང་དུ་གཏོགས་པར་རིགས་སོ་ཞེས་བཤད་པས། མཇུག་སྡུད་བརྗོད་པ་རྫོགས་པའི་མཐའ་ནི་བརྗོད་པ་གསུམ་པ་རྫོགས་པའི་མཐའ་ཡིན་པས་ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་པའི་མཇུག་སྡུད་བརྗོད་པ་རྫོགས་པ་ན་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པའོ། །དེ་ལྟར་བཤད་ལུགས་གསུམ་ལས་བར་མ་ཉིད་མཆོག་སྟེ་ལུང་གི་རྗེས་སུ་འབྲང་བའི་ཕྱིར་རོ། །འདིར་སྨྲས་པ། རྒྱལ་བའི་དབང་པོས་བསྒྲུབས་པའི་རྣམ་རྒྱལ་གྱི། །ལྟོ་བ་ནོར་བུས་བརྟེན་པའི་གཙུག་ལག་གཞུང་། །རྟོགས་པ་སྨྲས་པའི་འཁོར་ལོ་འདི་འཕགས་པས། །ས་སྐྱོང་གཟུ་ལུམ་ཐིག་ལེའི་ཟེར་གར་སོང་། །སྐྱེ་བར་ཚུལ་ཁྲིམས་སྦྱངས་པའི་རྒྱུ་ཉིད་ལས། །ཚེ་འདིར་མཐོ་རིས་དབང་པོའི་ལུས་ཐོབ་འབྲས། །བསྐལ་པར་ཚོགས་ཆེན་བསགས་པའི་གཟི་བྱིན་ལས། །མཐོང་བའི་ཆོས་ལ་བློ་གྲོས་ཟླ་མེད་དར། །ཆོས་མིན་འཆད་ལ་ཟོལ་གྱིས་ 6-397b དུབ་པ་ནས། །རང་གཞན་མི་དགེའི་ལྷག་མ་སྐོང་བྱེད་པ། །དེ་འདྲས་རྒྱལ་བའི་གཏམ་གྱི་སྙན་ངག་འདི། །དུག་སྦྲུལ་ནག་པོས་འོ་མ་སྤངས་བཞིན་གྱུར། །ཐོས་པས་མི་ངོམས་སྐྲ་ཚོགས་སྣུམ་ཞིང་ལི། །བསམ་པས་ཆོག་མེད་འགྲམ་པ་ཤིན་ཏུ་འཇམ། །སྒོམ་པས་མི་ངལ་སྨིན་འཁྱོགས་གར་བྱེད་པ། །དེ་འདྲའི་མཛའ་མོ་དགུག་པར་ནུས་པ་ན། །དུག་ཅན་ཚེར་མས་ཁྱབ་པ་གྱ་གྱུའི་ཡིད། །འཁྲི་ཤིང་སྐམ་པོའི་མཁར་བར་འཆེལ་བ་ཅན། །ཡི་དྭགས་མོ་འདྲ་བླ་མར་མཚོན་པ་དེ། གཏི་མུག་གིས་བསླད་སྡང་བ་ཐོབ་ཅེས་གྲགས། །ངོ་ཚའི་གནས་ལ་སྤྱོད་འདི་བདག་ཅག་རྣམ་གྲོལ་ཐོབ་པའི་རྟགས་ཡིན་ལོ། །ཐོས་དང་

【現代漢語翻譯】 有人說，在何處幾乎完成，那處就應被視為實際完成之時。這與『幾乎完成即是完成』的說法相符。 第二種說法是，根據經文，在第三次羯磨陳述（las brjod pa gsum pa）完成時，不應放棄。如《律分別》（lung rnam 'byed）中說：『在第三次羯磨陳述未完成時放棄，那樣做是好的。如果不放棄，就會犯下重罪。如果完整陳述，則會成為僧殘（dge 'dun lhag ma）。』《 टीका 》中也引用說：『如果完整陳述第三次陳述，則會成為僧殘。』 第三種說法是，因為第三次羯磨陳述的總結陳述（mjug sdud brjod pa）的完成依賴於總結，所以在其之前的產生被排除。在《請問疏》（zhu 'grel）和《五十品》（bam po lnga bcu pa）中說：『第三次羯磨陳述，連同總結，在完成時被稱為僧殘，但在根本上沒有總結。』《 टीका 》中說：『那也應被視為屬於最後的重複。』因此，總結陳述的完成是第三次陳述的完成，所以第三次羯磨陳述的總結陳述完成時，根本墮罪（ltung ba dngos gzhi）就完成了。 在三種說法中，中間的說法最好，因為它遵循經文。 在此我說： 由勝者所成就的勝利幢， 其腹部由寶珠支撐的論典， 這由覺悟所說的法輪， 尊貴的持地者，你們的智慧之光去了哪裡？ 來世從戒律的修習之因中， 今生獲得天界自在者的身體之果。 從劫中積累的廣大福德中， 在可見的法中，無與倫比的智慧增長。 從虛偽地厭倦于宣講非法中， 完成自己和他人的不善之餘。 這樣的人，將勝者的言語之詩， 變得像黑毒蛇放棄牛奶一樣。 聽聞不厭足，頭髮濃密而油亮， 思考不滿足，臉頰非常柔滑， 禪修不疲倦，眉毛彎曲而舞動， 這樣的人能夠吸引愛人。 充滿毒刺的荊棘，彎曲的心， 纏繞在枯萎的藤蔓之間。 像餓鬼一樣的上師， 被稱為被愚癡所染污，獲得憎恨。 在羞恥之處行事，這難道是我們獲得解脫的標誌嗎？ 聽聞和……

【English Translation】 It is said that wherever it is almost done, that should be known here as the time of actual completion. This is in accordance with the saying 'almost done is done'. The second way of explaining is that, following the scriptures, one should not abandon at the end when the third karma statement (las brjod pa gsum pa) is completed. As it says in the Vinaya-vibhaṅga (lung rnam 'byed): 'If you abandon the basis before the third karma statement is completed, that is good. If you do not abandon it, it will become a grave offense. If you state it completely, it will become a saṃghāvaśeṣa (dge 'dun lhag ma).' The ṭīkā also quotes: 'If you state the third statement completely, it will become a saṃghāvaśeṣa.' The third way of explaining is that because the completion of the concluding statement (mjug sdud brjod pa) of the third karma statement depends on the conclusion, the generation before it is excluded. In the Explanation of Questions (zhu 'grel) and the Fiftieth Chapter (bam po lnga bcu pa), it says: 'The third karma statement, together with the conclusion, is said to be a saṃghāvaśeṣa at the end of completion, but there is no conclusion in the root.' The ṭīkā says: 'That should also be considered to belong to the last repetition.' Therefore, the completion of the concluding statement is the completion of the third statement, so when the concluding statement of the third karma statement is completed, the fundamental downfall (ltung ba dngos gzhi) is completed. Among the three ways of explaining, the middle one is the best because it follows the scriptures. Here I say: The victory banner accomplished by the Victorious One, The treatise whose belly is supported by jewels, This wheel of speech spoken by realization, Where has the light of wisdom of you noble earth-holders gone? In future lives, from the cause of practicing discipline, In this life, the result of obtaining the body of the lord of the gods. From the glory of accumulating great merit for eons, In the visible dharma, incomparable wisdom flourishes. From feigning weariness in expounding non-dharma, Completing the remainder of non-virtue for oneself and others. Such a person, the poetry of the Victorious One's words, Becomes like a black venomous snake abandoning milk. Not satisfied with hearing, hair thick and oily, Not content with thinking, cheeks very smooth, Not tired of meditating, eyebrows curved and dancing, Such a person is able to attract a lover. Thorns covered with poison, a crooked mind, Entwined between withered vines. A guru like a hungry ghost, Is said to be stained by ignorance, obtaining hatred. Acting in a place of shame, is this a sign that we have attained liberation? Hearing and...

---

སྒྲུབ་པ་བྲལ་གང་དུ་མ་རོ་གཅིག་རྟོགས་པའི་རང་བཞིན་ཟེར། །གུས་པས་བཏུད་ཅིང་སྡང་བས་བརྩད་ཀྱང་ཤེས་པ་འདི་ཉིད་ཆོས་སྐུ་ཞེས། །སྒྲོག་པ་ལས་གཞན་མི་འབྱུང་འགྱུར་ཏེ་བདག་ལ་གནོད་པའི་རྒྱུ་རྐྱེན་ཅི།། །། 分別說所教 གསུམ་པ་ལ། དགེ་འདུན་དབྱེན་གྱི་ལྷག་མ་བསྟན། །དེ་རྗེས་ཕྱོགས་པའི་ལྷག་མ་བརྗོད། །ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་པའི་ལྷག་མ་བཤད། བཀའ་བློ་མི་བདེའི་ལྷག་མའོ། ། 說破僧合僧殘 དང་པོ་ལ་གླེང་གཞི་ནི། རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ཏུ་ལྷས་བྱིན་གྱིས་དགེ་འདུན་འབྱེད་པར་བྱེད་པ་ལས་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི། རང་རིས་ཀྱི་དགེ་འདུན་ལ་གནོད་པ་སྟེ་ཆོས་མ་ཡིན་པ་ལ་སྦྱོར་བ་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བ་ལ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པས་ཤེས་སོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་འདུན་ཆོས་ལས་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་སུ་འབྱེད་པ་ལ་གཞམས་བསྒོ་དང་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། ཡན་ལག་བརྩི་བ་དངོས་དང་། སྐབས་ཀྱི་དོན་ཁྱད་པར་དུ་གཏན་ལ་དབབ་པའོ། ། 6-398a དང་པོ་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། སྦྱོར་བ་བརྩམ་པར་བྱ་བའི་གཞི་དང་། རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་རྐྱེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་ལྔ་ལས། གང་དུ་དབྱེ་བའི་གནས། གང་དག་དབྱེ་བའི་ཡུལ། གང་གི་ཚེ་འབྱེད་པའི་དུས་དང་། གང་ལ་དབྱེ་བའི་དོན་དང་བཞི་ནི་སྔར་མཚམས་མེད་ཀྱི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་རྣམས་འདིར་ཡང་སྦྱར་ཞེས་ཤ་ལུགས་པ་རྣམས་གསུང་ངོ་། །དེ་རྣམས་འདིར་ཡན་ལག་ཡིན་པའི་གཞུང་ནི། འགྲེལ་ཆུང་ལས། འཁོར་ལོའི་དབྱེན་རྩོམ་པ་བྱས་ཏེ་དབྱེན་མ་བྱེད་ཅེས་དགེ་འདུན་གྱིས་བསྒོས་ཏེ་མ་ཉན་ནས་ལྡོག་ཏུ་མ་བཏུབ་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་ཞེས་བཤད་དོ། །འོན་ཀྱང་དམིགས་བསལ་གང་གིས་འབྱེད་པའི་རྟེན་ནི་དགེ་འདུན་གྱིས་དབྱེན་ཆགས་པ་དང་། འདིའི་མཚམས་མེད་བསྐྱེད་པ་ལ་འབྱེད་པ་པོ་ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཀྱང་། འདིར་ནི་དེ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ཏེ། དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་ལུང་ཞུ་བའི་དབྱེན་བྱེད་པའི་ལྷག་མའི་སྐབས་ལས། དགེ་སློང་ལ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་དང་། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་ཡང་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ལུང་དེ་ནི་ཞུ་བའི་འགྲེལ་པ་ལས་ཀྱང་བཤད་དོ། །རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་རྐྱེན་ནི་གཞམས་བསྒོ་ལ་སོགས་པས་བཟློག་པ་ལྔའོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞིའི་ཡན་ལག་དེ་དག་ལས་མ་འཁྲུལ་བ་སྟེ་དེའི་དོན་ནི་སྔར་བཤད་ཟིན་ཏོ། །ཀུན་སློང་ནི་དགེ་འདུན་རྣམས་ཆོས་ལས་ཆོས་མིན་དུ་འབྱེད་པར་འདོད་པ་དང་། བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་གང་གིས་དགེ་འདུན

【現代漢語翻譯】 遠離世俗，於何處證悟諸法一味之自性？以恭敬之心頂禮，以憎恨之心辯駁，此覺知即是法身。除此宣說之外，別無他法，於我又有何損害之因緣？ 分別說所教 第三部分：闡述破僧的殘餘部分。 之後，講述隨從的殘餘部分。 講述毀壞家庭的殘餘部分。 以及令人不悅的殘餘部分。 說破僧合僧殘 第一部分，開端：在王舍城，提婆達多（Devadatta，天授）試圖分裂僧團，因此制定了破僧的殘餘罪。 應遮止的是：損害自己派系的僧團，將非佛法之事強加於僧團。即使僧團勸阻也不放棄，因此需要了解其分支。 實際的罪行是：具足戒的比丘將僧團從佛法引向非佛法，即使通過諫諍和四羯磨（羯磨，梵文：karma，行為）勸阻也不放棄，由此產生的墮罪是實際的罪行。 分支有兩個：計算分支本身，以及特別確定具體情況的意義。 6-398a 第一部分有四個：基礎的分支有兩個：發起行為的基礎，以及完成的條件。 第一個有五個：在何處分裂的地點，分裂的對象，何時分裂的時間，以及為何分裂的目的。這四個在之前闡述不容中斷的場合已經說過，此處也應適用，這是夏魯巴（Shalupa）的觀點。 這些是此處分支的依據：《小疏》（'grel chung）中說：『發起分裂法輪的行為，但不要分裂。』如果僧團勸誡而不聽從，無法阻止，則會構成破僧的殘餘罪。 然而，特別的是，通過何種所依來分裂，即僧團產生分裂，以及在此基礎上產生不容中斷的情況，需要由分裂者來補充行為，但這在此處並非必要。因為具足比丘戒，直到可以恢復爲止，即在請求教導的分裂殘餘罪的情況下，『如同比丘一樣給予教導，對於比丘尼也會構成破僧的殘餘罪。』 這個教導也在請求教導的解釋中闡述過。 完成的條件是：通過諫諍等五種方式來勸阻。 意樂的分支有兩個：認識是基礎的分支沒有錯誤，其意義之前已經闡述過。 動機是：想要將僧團從佛法引向非佛法，並且即使勸阻也不放棄，持續不斷。 行為是：通過何種方式將僧團...

【English Translation】 Where does one realize the nature of oneness, devoid of practice? I bow with reverence and argue with hatred, this very awareness is the Dharmakaya (chos sku, 法身，法性身). There is no other proclamation than this, what cause or condition harms me? Separately speaking of the teachings Thirdly: Showing the remainder of the Sangha division. After that, stating the remainder of the followers. Explaining the remainder of destroying families. The remainder of unpleasant commands. Speaking of breaking the Sangha and the remaining offenses. Firstly, the basis is: In Rajagriha (rgyal po'i khab, 王舍城), Devadatta (lhas byin, 天授) caused the Sangha to split, hence the remaining offenses of the Sangha were established. What should be prevented is: harming one's own faction of the Sangha, applying what is not Dharma (chos, 法) to the Sangha. Even if the Sangha dissuades, not abandoning it, therefore it is necessary to know the branches. The actual offense is: a Bhikshu (dge slong, 比丘) who possesses the precepts divides the Sangha from Dharma to non-Dharma, even if dissuaded by admonishment and the four Karmas (las, 羯磨), not abandoning it, the resulting downfall is the actual offense. There are two branches: counting the branches themselves, and specifically establishing the meaning of the special case. 6-398a The first has four: Of the branches of the base, there are two: the base for initiating the action, and the condition for completing it. The first has five: the place where the division occurs, the objects of the division, the time when the division occurs, and the purpose for which the division occurs. These four were previously explained in the context of uninterrupted offenses, and should also be applied here, as the Shalupas (sha lugs pa) say. The scripture that these are branches here is: In the Minor Commentary ( 'grel chung): 'Having initiated the division of the wheel, but do not divide.' If the Sangha admonishes and does not listen, and cannot be turned back, it becomes a remaining offense of the Sangha. However, specifically, the basis by which one divides is that division arises in the Sangha, and to generate uninterruptedness, it is appropriate for the divider to supplement the action as a branch, but here it is not necessary as a branch. Because one possesses the Bhikshu's precepts up to the point where they can be restored, that is, in the case of the remaining offense of dividing by requesting teachings, 'Just as teachings are given to Bhikshus, it also becomes a remaining offense of the Sangha for Bhikshunis (dge slong ma, 比丘尼).' That teaching is also explained in the commentary on requesting teachings. The condition for completion is the five ways of dissuading, such as admonishment. There are two branches of intention: The cognition is that the branches of the base are not mistaken, and their meaning has already been explained. The motivation is: wanting to divide the Sangha from Dharma to non-Dharma, and not abandoning it even if dissuaded, continuously. The action is: by what means does one...

---

་ཆོས་མིན་ཕྱོགས་སུ་འབྱེད་པར་ཞུགས་ཤིང་བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་རང་ལ་བསྒོ་བའི་ལས་བརྗོད་པ་ 6-398b གསུམ་པ་དངོས་ཉིད་རྫོགས་པ་དེའི་མཐའ་ལ་མི་གཏོང་ནའོ། །གཉིས་པ་སྐབས་ཀྱི་དོན་ཁྱད་པར་དུ་གཏན་ལ་དབབ་པ་ནི། འདིར་རྒྱ་ལུགས་པ་ན་རེ། དབྱེན་བྱེད་པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པ་ལ་ནི་སངས་རྒྱས་ཞལ་བཞུགས་དུས་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ཏེ། སངས་རྒྱས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་འོག་ཏུ་དེང་སང་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་ན་ཡང་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་ཞེས་འཆད་དོ། །དེ་ནི་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། འདི་ལ་ཡན་ལག་ལྔས་དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བར་འགྱུར་ཏེ་སྟོན་པ་བཞུགས་པ་དང་། དགེ་འདུན་དུ་ལོངས་པ་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་ལ་རྟུལ་བར་བྱེད་པ་ཉིད་དང་། ཆོས་དང་མཐུན་པས་བཟློག་པ་དང་། ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་པའི་མཐར་མི་གཏོང་བའོ། །དེ་དག་ལས་ཡན་ལག་མ་ཚང་ན་ཅི་རིགས་པར་ན་སྨད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་ན་རེ། འོ་ན་བསྟན་པ་འདི་ལ་དབྱེན་གྱི་ལྷག་མ་མི་སྲིད་པར་ཐལ་ཅེས་འཕེན་པར་བྱེད་མོད། དེའང་རྟོག་གེའི་གནས་ལ་མ་བྱང་བའི་ཐལ་བ་ཡིན་ཏེ། ཐལ་བ་འཕེན་པ་ལ་ཚད་མའི་བསལ་བ་ཞུགས་པ་ཞིག་འཕེན་དགོས་པ་ལས། དེ་ལ་ནི་ཚད་མའི་བསལ་བ་ཞུགས་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། སྐྱོན་དང་བཅས་པ་ཡིན་ནོ། །ཡང་ཤ་ལུགས་པ་ན་རེ། དབྱེན་བྱེད་པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པ་ལ་འབྱེད་པ་པོ་ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་སོ། །དབྱེན་ལ་ཡང་འོས་པ་མ་ཡིན་པས་ཞེས་པ་དང་། དབྱེན་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་ནི་གསོལ་བ་དང་འདྲའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །འོན་ཀྱང་གཞན་དེ་དག་ནི་དབྱེན་ཆགས་པའི་ཡན་ལག་དང་། དེའི་མཚམས་མེད་བསྐྱེད་པའི་ཡན་ལག་བསྟན་པ་ཡིན་ལ། དབྱེན་བྱེད་པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པ་ལ་ནི་འབྱེད་པ་པོ་ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ཏེ། ལུང་ལས། བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་ 6-399a དབྱེན་བྱེད་པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པར་གསུངས་པ་དང་། སྤྱིར་བསྟན་པའི་ཊཱི་ཀ་ལས། བསླབ་པ་བྱིན་པ་ནི་ཐམས་ཅད་དུ་ལྟུང་བ་ལ་སྦྱོར་བ་དགེ་སློང་དང་འདྲ་བ་ཉིད་དུ་རིག་པར་བྱ་ཞེས་གསུངས་ལ། འདིའི་དམིགས་བསལ་དུ་འཇོག་པའི་རྒྱུ་མ་དམིགས་པའི་ཕྱིར་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་དང་། དབྱེན་བྱས་པའི་མཚམས་མེད་དང་། དབྱེན་བྱེད་པའི་ལྷག་མ་དང་གསུམ་པོ་ངོ་བོ་ཐ་དད་ཅིང་ཡན་ལག་ཐ་དད་དེ། འདི་སྐད་དུ། ངོ་བོ་ལྡན་པ་དང་པོས་དགེ་སློང་མ། །ཕྱེད་པར་གྱུར་དང་བཟློག་དང་མཐར་ཐུག་དང་། །འབྱེད་པ་པོ་སྟེ་ཁྱད་པར་བརྒྱད་ཀྱིས་ནི། །དབྱེན་དང་མཚམས་མེད་ལྷག་མའི་ཁྱད་པར་དབྱེ། །ཞེས་སྨྲས་ཏེ། ངོ་བོའི་ཁྱད་པར་ནི་དཔེར་ན་ཤིང་གཤགས་འཕྲོ་ཕན་ཚུན་གཉིས་ཀྱི་བར་དུ་ཁྱེའུ་བཅུག་པ་ན་ཤིང་ཕན་ཚུན་དེ་གཉིས་མི

【現代漢語翻譯】 進入並執著于區分非佛法，不放棄。 最終，是對自己訓誡的行為的陳述。 第三，不放棄事物本身的圓滿之終結。 第二，專門確定目前情況的特殊含義：在此，印度學者說，製造分裂的殘餘不需要佛陀在世的時候作為條件，即使在佛陀涅槃之後，現在僧團發生分裂，也會成為僧團的殘餘。這是《五十品》中所說的：『通過五個條件，它成為根本墮落：導師在世，僧團圓滿，對僧團的分裂感到遲鈍，通過符合佛法來阻止，以及不放棄三次行為陳述的終結。』如果這些條件不完整，那麼根據情況，它會受到譴責。』這與（上述經文）相矛盾。 吉祥釋迦勝賢說：『那麼，這個教義中不可能存在分裂的殘餘，』他這樣反駁。但這只是一個不熟悉邏輯之地的反駁，因為反駁必須包含有效的理由，但它不包含有效的理由。因此，它是有缺陷的。此外，夏派學者說，製造分裂的殘餘需要分裂者適合完成行為作為條件。因為經文中說：『對於分裂，不適合』以及『追隨分裂類似於祈求。』然而，其他那些是分裂產生的條件，以及展示了製造無間罪的條件。製造分裂的殘餘不需要分裂者適合完成行為作為條件。因為經文中說：『在給予戒律時，會製造僧團分裂的殘餘。』一般來說，在教義的註釋中說：『給予戒律類似於將比丘與所有墮落聯繫起來。』並且沒有理由將此作為例外。因此，僧團的分裂、製造的無間罪和製造的殘餘這三者在本質上是不同的，條件也是不同的。正如所說：『具有本質的第一個是比丘尼，成為兩半、阻止和最終，分裂者，通過八種不同之處，區分分裂、無間罪和殘餘。』正如所說，本質的區別就像將一個孩子放在兩塊劈開的木頭之間，這兩塊木頭彼此...

【English Translation】 Entering into and clinging to distinguishing non-Dharma, without abandoning it. Ultimately, it is the statement of the action of admonishing oneself. Third, not abandoning the end of the completeness of the thing itself. Second, specifically determining the special meaning of the current situation: Here, the Indian scholars say that creating the remainder of division does not require the Buddha's presence as a condition, even after the Buddha's Nirvana, if the Sangha is divided now, it will become the remainder of the Sangha. This is what is said in the 'Fiftieth Chapter': 'Through five conditions, it becomes a fundamental downfall: the teacher is present, the Sangha is complete, being dull to the division of the Sangha, preventing it by conforming to the Dharma, and not abandoning the end of the three statements of action.' If these conditions are not complete, then according to the situation, it will be condemned.' This contradicts (the above scripture). Glorious Shakya Chokden says: 'Then, it is impossible for there to be a remainder of division in this doctrine,' he refutes. But this is just a refutation that is not familiar with the place of logic, because the refutation must contain valid reasons, but it does not contain valid reasons. Therefore, it is flawed. Also, the Shar scholars say that creating the remainder of division requires the divider to be suitable to complete the action as a condition. Because the scripture says: 'For division, it is not suitable' and 'Following division is similar to begging.' However, those others are the conditions for the arising of division, and the conditions for creating the sin of immediate retribution are shown. Creating the remainder of division does not require the divider to be suitable to complete the action as a condition. Because the scripture says: 'When giving precepts, the remainder of the division of the Sangha is created.' In general, in the commentary on the doctrine, it says: 'Giving precepts is similar to connecting a Bhikshu with all downfalls.' And there is no reason to make this an exception. Therefore, the division of the Sangha, the sin of immediate retribution created, and the remainder created are different in nature and different in conditions. As it is said: 'The first with essence is the Bhikshuni, becoming half, preventing, and ultimate, the divider, through eight differences, distinguish division, sin of immediate retribution, and remainder.' As it is said, the difference in essence is like placing a child between two pieces of wood that are split, these two pieces of wood are...

---

་འཕྲོད་པར་བྱེད་པའི་ཁྱེའུ་དང་འདྲ་སྟེ། དབྱེན་དེ་ནི་དགེ་འདུན་ཕྱོགས་གཉིས་ཀྱི་བར་ན་ཕན་ཚུན་ཐུགས་རྩེ་མི་འཕྲོད་པའི་རྫས་ལུང་མ་བསྟན་མིག་གིས་མ་མཐོང་བའི་རྫས་བེམས་པོ་དགེ་འདུན་ཕྱོགས་གཉིས་ཀྱི་བར་ན་ཁྱེའུ་བཅུག་པ་ལྟར་ཡོད་པ་ཡིན་ཏེ། མཛོད་ལས། དགེ་འདུན་དབྱེན་ནི་མི་འཕྲོད་པའི། །རང་བཞིན་ལྡན་པ་མ་ཡིན་ཆོས། །ཉོན་མོངས་ཅན་མིན་ལུང་བསྟན་མིན། །དེ་དང་དགེ་འདུན་ཡང་དག་ལྡན། །ཅེས་སོ། །ངག་དོན་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་ནི་མི་འཕྲོད་པ་ལྡན་མིན་འདུ་བྱེད་ངོ་བོ་ལུང་མ་བསྟན་ཡིན་ལ། དབྱེན་བྱས་པའི་མཚམས་མེད་ནི་དགེ་འདུན་ཕྱེད་པ་ལས་གྱུར་པའི་སྡིག་པ་སྟེ་ཚེ་ཕྱི་མ་མནར་མེད་དུ་སྐྱེ་བའི་ལས་ཀྱི་དངོས་གཞི་ཡིན་ནོ། །དབྱེན་བྱེད་པའི་ལྷག་མ་ནི་སྐབས་འདིའི་བཅས་པ་ལས་འདས་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་སྟེ་དགེ་འདུན་ཕྱེད་པ་ལ་མི་བལྟོས་སོ། །ལྡན་པའི་ཁྱད་པར་ནི། མཛོད་ལས། དེ་དང་དགེ་འདུན་ཡང་དག་ལྡན། །ཅེས་བཤད་པས་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་ནི་དགེ་འདུན་ 6-399b ལ་ལྡན་ཅིང་། དབྱེན་བྱེད་པའི་མཚམས་མེད་དང་། དབྱེན་བྱེད་པའི་ལྷག་མ་ནི་འབྱེད་པ་པོ་ལ་ལྡན་ཏེ། མཛོད་ལས། དེ་ཡི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བརྫུན། །དེ་དང་འབྱེད་པོ་ཡང་དག་ལྡན། །ཅེས་པའོ། །ལས་དང་པོ་པ་ལ་འབྱུང་མི་འབྱུང་གི་ཁྱད་པར་ནི། ལས་དང་པོ་པ་ལྷས་བྱིན་གྱིས་དགེ་འདུན་ཕྱེ་བ་ལས་དབྱེན་དང་། དེའི་མཚམས་མེད་འབྱུང་བར་འཁོར་ལོའི་དབྱེན་གྱི་གླེང་གཞི་ལས་གསུངས་སོ། །དེ་ལ་དབྱེན་བྱེད་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ནི་མི་འབྱུང་སྟེ། ལས་དང་པོ་པ་ལ་ལྟུང་བར་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། དགེ་སློང་མ་ལ་འབྱུང་མི་འབྱུང་གི་ཁྱད་པར་ནི། དགེ་སློང་མ་ལ་དབྱེན་བྱེད་པའི་ལྷག་མ་འབྱུང་བ་སོ་ཐར་དང་མའི་རྣམ་འབྱེད་དང་མདོ་རྩ་འགྲེལ་ལས་གསུངས་ལ། ལས་ཀྱི་དབྱེན་ཡང་འབྱུང་བར་བསྟན་ཅིང་། འཁོར་ལོའི་དབྱེན་དང་དབྱེན་བྱས་པའི་མཚམས་མེད་གཉིས་ནི་མི་འབྱུང་སྟེ། འབྱེད་པ་པོ་དགེ་སློང་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་ལས་དེ་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར། མཛོད་འགྲེལ་ལས། དགེ་སློང་གིས་འབྱེད་ཀྱི་དགེ་སློང་མ་ལ་སོགས་པས་ཀྱང་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་ལ། མཛོད་ཀྱི་འགྲེལ་བཤད་ལས། སངས་རྒྱས་ནི་དགེ་སློང་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། འབྱེད་པ་པོ་ཡང་དེ་ལ་བསྡོ་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །འོན་ཀྱང་དགེ་སློང་མ་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པའི་མཚམས་མེད་ལྡན་སྲིད་དེ། དགེ་འདུན་གྱི་མཚམས་མེད་བྱས་པའི་དགེ་སློང་དེ་དགེ་སློང་མར་གྱུར་ནའོ། །དེ་ཡང་མཚན་གྱུར་པས་མཚམས་མེད་ཀྱི་སྡིག་པ་མི་འདག་པས་དགེ་སློང་མ་ལ་ཡང་དགེ་འདུན་དབྱེན་བྱེད་ཀྱི་མཚམས་མེད་ཀྱི་རྒྱུན་འབྱུང་བ་སྲིད་པ་ཁོ་ནའོ། །དགེ་འདུན་འབྱེད་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་མི་དགོས་དང་། བཟློག་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་མི་དགོས་ཀྱི

【現代漢語翻譯】 就像一個不聽話的孩子一樣，這種分裂就像是在僧團兩派之間放置了一個彼此不和的、未被說明的、肉眼看不見的物質，就像在僧團兩派之間放了一個孩子一樣。《俱舍論》中說：『僧團分裂是不和合的自性，不是法，不是煩惱，未被說明，它與僧團真實相應。』從字面上看，僧團的分裂是不和合的、非相應的、造作的自性，是未被說明的。分裂僧團的近罪是由於分裂僧團而產生的罪惡，是導致來世墮入無間地獄的業的根本。分裂的殘餘是此時超越戒律的根本墮落，不依賴於僧團的分裂。相應的差別是，《俱舍論》中說：『它與僧團真實相應。』因此，僧團的分裂與僧團相應，而分裂的近罪和分裂的殘餘與分裂者相應。《俱舍論》中說：『他的虛妄語是罪過，它與分裂者真實相應。』 對於初學者來說，是否會發生分裂的差別是，根據《轉法輪分裂事》的開端所述，提婆達多分裂僧團時，初學者會產生分裂和分裂的近罪。然而，分裂僧團的殘餘不會發生在初學者身上，因為初學者不會發生墮落。對於比丘尼來說，是否會發生分裂的差別是，比丘尼會發生分裂的殘餘，這在《別解脫經》和《母分別經》以及《根本說一切有部律》中都有說明，並且也說明了會發生業的分裂。然而，不會發生轉法輪分裂和分裂的近罪，因為分裂者必須是比丘作為必要條件，而這是不完整的。在《俱舍論釋》中說：『比丘會分裂，但比丘尼等不會。』《俱舍論》的解釋中說：『因為佛陀是比丘，並且分裂者也與他作對。』然而，比丘尼可能會具有分裂僧團的近罪，如果做了分裂僧團近罪的比丘變成了比丘尼。即使改變了性別，近罪的罪惡也不會消除，因此比丘尼也可能會有分裂僧團近罪的延續。分裂僧團是否需要作為必要條件，以及阻止分裂是否需要作為必要條件的問題。

【English Translation】 Like a disobedient child, this division is like placing a mutually disagreeable, unstated, invisible substance between the two factions of the Sangha, just as a child is placed between the two factions of the Sangha. The Abhidharmakośa says: 'The division of the Sangha is the nature of discord, not Dharma, not affliction, unstated, it truly corresponds with the Sangha.' Literally, the division of the Sangha is a discordant, non-corresponding, fabricated nature, which is unstated. The nyer-sdom (near transgression) of dividing the Sangha is the sin arising from dividing the Sangha, which is the root of the karma that leads to rebirth in the Avīci hell in the next life. The remainder of the division is the fundamental downfall that transcends the precepts at this time, which does not depend on the division of the Sangha. The difference in correspondence is that, as the Abhidharmakośa says: 'It truly corresponds with the Sangha.' Therefore, the division of the Sangha corresponds with the Sangha, while the nyer-sdom of division and the remainder of division correspond with the divider. The Abhidharmakośa says: 'His false speech is a transgression, it truly corresponds with the divider.' The difference in whether division occurs for a novice is that, according to the beginning of the Discourse on the Division of the Wheel, when Devadatta divided the Sangha, the novice would generate division and the nyer-sdom of division. However, the remainder of dividing the Sangha does not occur for a novice, because a downfall does not occur for a novice. The difference in whether division occurs for a bhikṣuṇī (nun) is that the remainder of division occurs for a bhikṣuṇī, which is explained in the Prātimokṣa and the Mothers' Analysis, as well as the Mūlasarvāstivāda Vinaya, and it is also explained that the division of karma occurs. However, the division of the wheel and the nyer-sdom of division do not occur, because the divider must be a bhikṣu (monk) as a necessary condition, and this is incomplete. In the Abhidharmakośa Commentary, it says: 'A bhikṣu will divide, but a bhikṣuṇī, etc., will not.' The explanation of the Abhidharmakośa says: 'Because the Buddha is a bhikṣu, and the divider also opposes him.' However, a bhikṣuṇī may have the nyer-sdom of dividing the Sangha, if a bhikṣu who committed the nyer-sdom of dividing the Sangha becomes a bhikṣuṇī. Even if the gender is changed, the sin of the nyer-sdom will not be eliminated, so a bhikṣuṇī may also have the continuation of the nyer-sdom of dividing the Sangha. The question of whether dividing the Sangha is necessary as a condition, and whether preventing division is necessary as a condition.

---

་ཁྱད་པར་ནི། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པ་དང་དབྱེན་བྱས་པའི་མཚམས་མེད་ལ་ནི་དགེ་འདུན་ཕྱོགས་གཉིས་ 6-400a སུ་ཕྱེད་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ལ། གཞམས་བསྒོ་སོགས་ཀྱི་ཟློག་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་སོ། །དབྱེན་བྱེད་པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པ་ལ་ནི་ཟློག་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ལ། དགེ་འདུན་ཕྱེད་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་སོ། །དགེ་འདུན་ཕྱེད་ཟིན་ན་ནི་དེ་ལ་བཟློག་པ་མི་བྱ་སྟེ། བྱས་ཀྱང་དོན་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དཔེར་ན་ནད་པ་ཤི་ཟིན་ནས་སྨན་མི་གཏོང་བ་བཞིན་ནོ། །དེས་ན་དགེ་འདུན་ཕྱེད་ཟིན་པ་ན་དེ་ལ་ཟློག་པར་མི་བྱེད་པར་དབྱེན་ཟླུམ་པར་བྱེད་དེ། ལུང་ལས། མཆོག་ཟུང་གཅིག་གིས་དབྱེན་བསྡུམས་པར་གསུངས་པ་བཞིན་ནོ། །མཐར་ཐུག་གི་ཁྱད་པར་ནི། དབྱེན་དང་དེའི་མཚམས་མེད་པའི་མཐར་ཐུག་ནི་དགེ་འདུན་ཕྱེད་པར་གྱུར་པ་ཡིན་ལ། དབྱེན་བྱེད་པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པའི་མཐར་ཐུག་ནི་དགེ་འདུན་ཕྱེད་པ་ལ་མི་བལྟོས་ཀྱི། དགེ་འདུན་འབྱེད་པར་བྱེད་པ་ན་ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་པོ་དངོས་ཉིད་རྫོགས་པ་དེའི་མཐའ་ལ་མི་གཏོང་ནའོ། །བསྡུས་པ་ལས། དགེ་འདུན་འབྱེད་པའི་སྦྱོར་བ་མ་བཏང་བར་ལྟུང་བ་བཞག་པ་ལ་དགེ་འདུན་བྱེ་ཟིན་ནས་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། དུས་དེ་ལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་མི་བཞག་གོ་ཞེས་སོ། །འབྱེད་པ་པོའི་ཁྱད་པར་ནི། དབྱེན་དང་དེའི་མཚམས་མེད་བསྐྱེད་པ་ལ་འབྱེད་པ་པོ་ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ལ། དབྱེན་བྱེད་པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པ་ལ་ནི་དེ་ལྟར་མིན་པར་བཤད་ཟིན་ཏོ། །འཁོར་ལོའི་དབྱེན་དང་དབྱེན་བྱས་པའི་མཚམས་མེད་གཉིས་ནི་རྒྱུ་ཚོགས་པ་གཅིག་ལས་སྐྱེས་པ་ཡིན་ཏེ་ཁ་ནང་གི་བུ་རམ་གྱི་རོ་གཟུགས་བཞིན་ནོ། །ལས་ཀྱི་དབྱེན་བྱས་པས་ནི་མཚམས་མེད་དུ་མི་འགྱུར་ཏེ། ལྟུང་བ་སྦོམ་པོ་ཙམ་དུ་ཟད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། གང་མི་གཏོང་ན་དབྱེན་བྱེད་པའི་ལྷག་མར་འགྱུར་ཞེ་ན། རྟུལ་བ་སྟེ་རྩོལ་བར་བྱེད་པ་ཉིད་དོ་སྟེ། དེའི་མཐའ་ལ་མི་གཏོང་ནའོ་ཞེས་སྔ་མ་དང་ 6-400b སྦྱར་རོ། །ཡུལ་གང་ལ་རྟུལ་བར་བྱེད་ཅེ་ན་དབྱེན་ལའོ། །གང་གིས་དབྱེན་བྱེད་པ་ལ་ཞེ་ན། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པ་ལའོ། །དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ། ། 說隨順能破僧殘 དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ཏུ་ལྷས་བྱིན་གྱི་ནང་འཁོར་དགེ་སློང་ཀོ་ཀ་ལི་ཀ་ལ་སོགས་འཁོར་བཞིས་ལྷས་བྱིན་གྱིས་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པའི་གྲོགས་བྱས་པ་ལས་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྔ་མ་དང་འདྲའོ། །ངོ་ཏི་ནི་དགེ་སློང་ཕ་རོལ་པོ་དེ་དབྱེན་བྱེད་པའི་ལྷག་མ་འབྱུང་རུང་ངམ། ཕྱེད་ན་མཚམས་མེད་པ་འབྱུང་རུང་གི་དབྱེན་བྱེད་པ་ན་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དེའི་གྲོགས་བྱེད་ཅིང་གཞམས་བསྒོ་དང་། གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོ

【現代漢語翻譯】 特殊之處在於：製造僧團分裂和已分裂的無間罪，需要僧團分裂成兩部分作為必要條件，而阻止羯磨等則不需要作為必要條件。對於製造分裂的剩餘部分，阻止羯磨是必要條件，而僧團分裂則不是必要條件。如果僧團已經分裂，則不應阻止，因為這樣做沒有意義。例如，就像病人已經死了，就不再給他用藥一樣。因此，當僧團已經分裂時，不應阻止，而應彌合分裂，正如經文所說：'至尊佛陀以一人之力彌合了分裂'。最終的區別在於：分裂及其無間罪的最終結果是僧團分裂，而製造分裂的剩餘部分的最終結果則不依賴於僧團分裂，而是在分裂僧團時，三個羯磨的實際完成，不放棄其終結。在《攝頌》中說：'在沒有放棄分裂僧團的努力時，安立墮罪，但僧團已經分裂后則不然，因為那時不再有僧團剩餘。'分裂者的區別在於：製造分裂及其無間罪，需要適合完成羯磨的分裂者作為必要條件，而製造分裂的剩餘部分則並非如此，如前所述。車輪的分裂和已分裂的無間罪兩者都源於相同的因緣集合，就像甘蔗糖的內部味道一樣。通過羯磨造成的分裂不會變成無間罪，只會是粗罪。 第二，什麼不放棄就會變成製造分裂的剩餘部分呢？是努力，也就是努力本身，不放棄其終結，這與前面所說的相聯繫。在什麼地方努力呢？在分裂上。用什麼來分裂呢？用僧團的分裂。是僧團分裂的僧團剩餘。 說隨順能破僧殘 第一，起因是在王舍城，提婆達多（Lhas-byin，天授）的內部眷屬，包括比丘俱迦離迦（Ko-ka-li-ka）等四人，幫助提婆達多分裂僧團，因此安立了僧殘。所要遮止的與之前相同。含義是：其他比丘是否可能產生分裂的剩餘部分？如果分裂，是否可能產生無間罪？在製造分裂時，具戒比丘幫助他，並通過羯磨阻止，但不放棄。

【English Translation】 The special feature is that: Creating schism in the Sangha (Dge-'dun, Community) and the immediate consequence of having created schism requires the Sangha being split into two factions as a necessary condition, while preventing actions such as expulsions does not need to be a necessary condition. For generating the remainder of creating schism, preventing actions is a necessary condition, while the Sangha being split is not a necessary condition. If the Sangha has already been split, then it should not be prevented, because doing so is meaningless. For example, it is like not giving medicine to a patient who is already dead. Therefore, when the Sangha has already been split, one should not prevent it, but rather reconcile the schism, as the scriptures say: 'The Supreme Buddha reconciled the schism with one person's effort.' The ultimate difference is that: The ultimate result of schism and its immediate consequence is the Sangha being split, while the ultimate result of generating the remainder of creating schism does not depend on the Sangha being split, but when splitting the Sangha, the actual completion of the three karmas, not abandoning its end. In the Compendium it says: 'When the effort of splitting the Sangha has not been abandoned, establishing the downfall, but after the Sangha has already been split, it is not so, because at that time there is no longer a Sangha remaining.' The difference of the splitter is that: For creating schism and its immediate consequence, a splitter suitable for completing the karma is required as a necessary condition, while for generating the remainder of creating schism, it is not so, as has been said before. The schism of the wheel and the immediate consequence of having created schism both arise from the same collection of causes, like the taste of the inside of sugarcane. Second, what is it that if not abandoned, it will become the remainder of creating schism? It is effort, that is, the effort itself, not abandoning its end, which is related to what was said before. Where is the effort made? On schism. With what is the schism created? With the schism of the Sangha. It is the remainder of the Sangha that creates the schism of the Sangha. Saying that following leads to Sanghavasesa First, the basis is that in Rajagriha (Royal city), the inner circle of Devadatta (Lhas-byin, Given by the gods), including the monks Kokalika (Ko-ka-li-ka) and others, helped Devadatta to create schism in the Sangha, therefore Sanghavasesa was established. What is to be prevented is the same as before. The meaning is: Is it possible for the other monk to generate the remainder of creating schism? If split, is it possible to generate immediate consequence? When creating schism, a monk with vows helps him, and prevents it through karma, but does not give up.

---

ང་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། སྦྱོར་བ་བརྩམ་པར་བྱ་བའི་གཞི་དང་། རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་རྐྱེན་ནོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་དགེ་སློང་ཕ་རོལ་པོ་དེ་དབྱེན་བྱེད་པའི་ལྷག་མ་འབྱུང་རུང་ངམ། ཕྱེད་ན་མཚམས་མེད་འབྱུང་རུང་གི་དབྱེན་བྱེད་པ་ལ་ཞུགས་པ་སྟེ་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པ་དེའི་གྲོགས་ཉིད་ཅེས་པས་སོ། །དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་གྱི་དམིགས་བསལ་ནི་དགེ་སློང་བསླབ་པ་བྱིན་པས་ཀྱང་དབྱེན་བྱེད་ནའོ། །རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་རྐྱེན་ནི་གཞམས་བསྒོ་ལ་སོགས་བཟློག་པ་ལྔའོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞིའི་ཡན་ལག་དེ་དག་ལ་མ་འཁྲུལ་བ་སྟེ། དེའི་དོན་ནི་སྔར་བཤད་ཟིན་ཏོ། །ཀུན་སློང་ནི་དབྱེན་བྱེད་པ་དེའི་གྲོགས་བྱེད་པའི་ཚིག་སྨྲ་བར་འདོད་པ་དང་། བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པ་ 6-401a དེའི་གྲོགས་བྱེད་པའི་ཚིག་སྨྲ་ཞིང་མི་གཏོང་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་སྔ་མ་དང་འདྲའོ། ། གཉིས་པ་ནི། གང་བྱས་ན་རྗེས་སུ་ཕྱོགས་པའི་ལྷག་མར་འགྱུར་ཞེ་ན། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པ་དེའི་གྲོགས་ཉིད་རྗེས་སུ་སྒྲུབ་པར་བྱེད་ནའོ། །འདིའི་ཡན་ལག་གི་མཐའ་དཔྱོད་སྔ་མ་དང་འདྲ་བས་སྤྲོས་པས་ཆོག་གོ། དབྱེན་བྱེད་པའི་རྗེས་སུ་ཕྱོགས་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ།། །། 說污在家僧殘 དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི། མཉན་ཡོད་དུ་ནབས་སོ་དང་འགྲོ་མགྱོགས་གཉིས་ཀྱིས་ཁྱིམ་སུན་ཕྱུང་སྟེ་དགེ་འདུན་གྱིས་བསྐྲད་པ་ན་དགེ་འདུན་ལ་སྐུར་བ་འདེབས་པ་དེ་བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བ་ལས་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཁྱིམ་པའི་སྡིག་རྐྱེན་བྱས་པས་ཁྱིམ་པ་ལ་གནོད་པ་དང་། དགེ་འདུན་ལ་སྐུར་བ་བཏབ་པས་དགེ་འདུན་གྱི་ཐུགས་བདེ་བ་ལ་གནོད་ཅིང་སྐུར་བ་བཏབ་པས་སྡིག་པ་ཆེན་པོ་ཐོབ་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ཁྱིམ་སུན་ཕྱུང་སྟེ་དགེ་འདུན་གྱིས་བསྐྲད་པ་ན། དགེ་འདུན་ལ་སྐུར་བ་འདེབས་པ་དེ་གཞམས་བསྒོ་དང་། གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། སྦྱོར་བ་བརྩམ་པར་བྱ་བའི་གཞི་དང་། རྫོགས་པར་བྱ་བའི་རྐྱེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་ལྔ་སྟེ། གང་སུན་དབྱུང་བའི་ཡུལ་དང་། གང་གིས་སུན་འབྱིན་པའི་ཉེས་པ་དང་། གང་ལ་སྐུར་བ་འདེབས་པའི་ཡུལ་དང་། གང་གིས་སྐུར་བ་འདེབས་པའི་རྟེན་དང་། གང་ལ་གོ་བར་བྱ་བའི་ཡུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། ཁྱིམ་པ་གཅིག་ཡན་ཆད་ཡིན་པ་སྟེ་འདི་ཉིད་ལས་ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་ཅེས་པའོ། །གཉིས་པ་ནི། རང་གི་ཉེས་སྤྱོད་བསྟན་པའམ་གཞན་གྱི་ཉེས་པ་བསྒྲགས་པ་སྟེ

【現代漢語翻譯】 這是由違犯而導致的根本墮罪。分支有四。其中，基礎的分支有兩個：開始造作的基礎和完成的因緣。首先，如果比丘具備六法，那麼對比丘進行離間，是否會產生殘罪？如果進行分裂，即使只完成一半，也會產生無間罪，即參與僧團分裂的行為，成為分裂僧團者的同夥。對比丘具備六法的特殊情況是，即使是受過具足戒的比丘進行分裂也會構成犯罪。完成的因緣是五種遮止，如勸誡等。意樂的分支有兩個：認識是指對基礎的分支沒有錯亂，其含義已在前面解釋過。動機是指想要說出幫助分裂者的言辭，並且不放棄勸阻，持續不斷。行為是指說出幫助分裂僧團者的言辭，並且不放棄勸阻。究竟與之前相同。 第二，做什麼會導致隨順的殘罪？如果隨順支援分裂僧團者，就會構成犯罪。此處的各分支的分析與之前相同，因此不再贅述。隨順分裂者的僧團殘罪。 說污在家僧殘 首先，事件的起因是：在舍衛城，納布索和卓覺兩人誹謗僧團，僧團勸阻他們，但他們不聽從，因此制定了僧殘罪。所要禁止的是：在家眾做出罪惡行為會損害在家眾，誹謗僧團會損害僧團的安樂，並且誹謗會獲得巨大的罪過。根本是：具戒比丘誹謗被逐出僧團的在家眾，僧團通過勸誡和羯磨（四種羯磨）勸阻他們，但他們不聽從，由此產生的根本墮罪。分支有四。其中，基礎的分支有兩個：開始造作的基礎和完成的因緣。首先有五個方面：所要誹謗的對象，導致誹謗的過失，所要誹謗的對象，誹謗的依據，以及所要理解的對象。首先，所誹謗的對象是一個或多個在家眾，即此處所說的『誹謗在家眾』。第二，揭示自己的過錯或宣揚他人的過失。

【English Translation】 This is the fundamental offense arising from transgression. There are four branches. Among them, the branches of the basis are two: the basis for initiating the action and the condition for completion. First, if a bhikkhu possesses the six qualities, will causing discord among bhikkhus result in a saṃghāvaśeṣa offense? Engaging in division, even if only halfway completed, will result in an anantarika-karma (unpardonable crime), that is, participating in the division of the Saṃgha, being an accomplice to the divider of the Saṃgha. The special case of a bhikkhu possessing the six qualities is that even a bhikkhu who has received full ordination can cause division. The condition for completion is the five preventions, such as admonishment. There are two branches of intention: recognition refers to not being mistaken about the branches of the basis, the meaning of which has been explained earlier. Motivation refers to the desire to speak words that help the divider, and not abandoning dissuasion, continuously. Action refers to speaking words that help the divider of the Saṃgha, and not abandoning dissuasion. The ultimate is the same as before. Second, what actions will result in a following saṃghāvaśeṣa offense? If one follows and supports the divider of the Saṃgha, it constitutes an offense. The analysis of the branches here is the same as before, so there is no need to elaborate. The saṃghāvaśeṣa offense of following the divider. Saying Defilement of Householders Saṃghāvaśeṣa First, the origin of the incident is: In Śrāvastī, Nabso and Trogyok slandered the Saṃgha, and the Saṃgha dissuaded them, but they did not listen, so the saṃghāvaśeṣa offense was established. What is to be prohibited is: householders committing sinful acts will harm the householders, slandering the Saṃgha will harm the peace of mind of the Saṃgha, and slandering will incur great sin. The root is: a bhikkhu with precepts slanders householders who have been expelled from the Saṃgha, and the Saṃgha dissuades them through admonishment and karma (four karmas), but they do not listen, resulting in the fundamental offense. There are four branches. Among them, the branches of the basis are two: the basis for initiating the action and the condition for completion. First, there are five aspects: the object to be slandered, the fault that leads to slander, the object to be slandered, the basis for slander, and the object to be understood. First, the object of slander is one or more householders, that is, what is said here as 'slandering householders'. Second, revealing one's own faults or proclaiming the faults of others.

---

། ཞུ་འགྲེལ་ལས། བདག་ཉིད་ཀྱང་སྡིག་པ་སྤྱོད་པས་ཁྱིམ་ 6-401b དག་སུན་ཕྱུང་ལ། གཞན་དག་ལ་ཡང་མི་སྙན་པར་སྨྲས་པའི་ཕྱིར་སྤྱོད་པ་ངན་པས་ཁྱིམ་དག་སུན་འབྱིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །རང་གི་ཉེས་སྤྱོད་བསྟན་པ་དང་། གཞན་གྱི་ཉེས་སྤྱོད་བསྟན་པ་དེ་དག་ལས་གཞན་པའི་བྱ་བ་ནི་ཁྱིམ་པ་མ་དད་པར་གྱུར་ཀྱང་སྐབས་འདིར་གཏོགས་ཀྱི་ལྟུང་བར་མི་འགྱུར་ཏེ། སྐབས་འདིར་གཏོགས་ཀྱི་དགག་བྱ་མེད་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་ནི། དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་གྱི་དང་པོ་ལྔའི་སྟེང་དུ་རང་སྐྲོད་པའི་ཆོས་ལྡན་ལ་ཞུགས་པ་དང་། བཞི་ཡན་ཆད་ཀྱི་ཚོགས་སུ་ལོངས་པ་སྟེ་རང་བསྐྲད་པར་བྱ་བའི་ཞེས་པ་དང་། དགེ་འདུན་ལ་ཞེས་པས་སོ། །བཞི་པ་ནི། རང་ལ་བསྐྲད་པའི་ལས་བྱས་པ་དང་འབྲེལ་བ་སྟེ་རང་སྐྲོད་པར་བྱེད་ཅེས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་གྲུབ་བོ། །རང་ལ་བསྐྲད་པའི་ལས་མ་བྱས་པར་དགེ་འདུན་ལ་སྐུར་བ་འདེབས་ན་ཉེས་བྱས་ཏེ། བསྐྲད་པ་མ་བྱས་པ་ནི་དེའོ་ཞེས་སོ། །ལྔ་པ་ནི། ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས། བདག་ལས་ཐ་དད་པ་སྟེ་སྔར་བརྫུན་སྨྲའི་ཕམ་པའི་སྐབས་སུ་བཤད་ཟིན་པ་བཞིན་ནོ། །རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་རྐྱེན་ནི་གཞམས་བསྒོ་ལ་སོགས་པས་བཟློག་པ་ལྔའོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞིའི་ཡན་ལག་དེ་དག་ལ་མ་འཁྲུལ་བ་སྟེ་དེའི་དོན་ནི་སྔར་བཤད་ཟིན་ཏོ། །ཀུན་སློང་ནི་ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་པ་པོ་རང་ལ་སྐྲོད་པའི་ལས་བྱས་པར་གྱུར་པའི་དགེ་འདུན་ལ་སྐུར་པ་འདེབས་པའི་ཚིག་སྨྲ་བར་འདོད་པ་དང་། བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་ཅིང་དགེ་འདུན་ལ་ལུས་ངག་གིས་སྐུར་པ་འདེབས་པ་དེ་བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་དབྱེན་བྱེད་པའི་མཐར་ཐུག་དང་འདྲའོ། ། གཉིས་པ་ནི། གང་བྱས་ན་ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་པའི་ལྷག་མར་འགྱུར་ཞེ་ན། ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་པར་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་རང་གནས་ 6-402a དེ་ནས་ཕྱིར་སྐྲོད་པར་བྱེད་པ་སྟེ། རང་བསྐྲད་པར་བྱས་པའི་དགེ་འདུན་ལ་དགེ་འདུན་ཁྱེད་རྣམས་ཀྱིས་ལོག་པའི་བསམ་པས་ཏེ། འདུན་པ་དང་། ཞེ་སྡང་དང་། གཏི་མུག་དང་། འཇིགས་པའི་བསམ་པས་དགེ་འདུན་དེ་རང་བསྐྲད་པའི་ལས་དེ་ལ་ལོག་པ་དེ་ལྟར་ཞུགས་སོ་སྟེ་འདུན་པ་དང་། ཞེ་སྡང་དང་། གཏི་མུག་དང་། འཇིགས་པའི་དབང་གིས་བདག་བསྐྲད་པའི་ལས་བྱས་པའོ་ཞེས་བདེན་པའི་འདུ་ཤེས་བསྒྱུར་ཏེ་བརྫུན་དུ་སྨྲས་པ་ཉིད་དོ། །ཉིད་དོ་ཞེན་པ་དེའི་མཐའ་ལ་མི་གཏོང་ནའོ་ཞེས་པ་ལ་བསྙེགས་སོ། །ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ།། །། 不樂法諫僧殘 བཞི་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི། ཀོ་ཤཱམྦྷིར་གདངས་ཅན་གྱི་ཀུན་དགའ་ར་བ་ན་འདུན་པས་བཀའ་བློ་མི་བདེ་བའི་ཚིག་སྨྲས་པ་ལ

【現代漢語翻譯】 在註釋中說：『因為自己也行惡，所以破壞了僧團；又因為說別人的壞話，所以用惡行破壞了僧團。』顯示了自己的過錯，也顯示了別人的過錯，除此之外的行為，即使居士不信，也不屬於這裡的墮罪，因為這裡沒有禁止的內容。第三種情況是：比丘具備六種法，在前五種的基礎上，加上加入驅逐自己的法，以及四人以上的僧團集會，即『將被驅逐』，以及『僧團』。第四種情況是：與對自己進行驅逐業有關，即通過『驅逐自己』的暗示來成立。如果沒有對自己進行驅逐業，就指責僧團，則有罪，因為沒有進行驅逐業。第五種情況是：具備五種名稱，身體處於普通狀態，與自己不同，就像之前在妄語的失敗案例中說的那樣。完成的條件是五種阻止，如勸誡等。在思想的組成部分中，有兩種：認知是對基礎組成部分沒有錯誤的理解，其含義之前已經說過。動機是想要說破壞僧團者指責對自己進行驅逐業的僧團的話語，並且不放棄阻止，持續不斷。行為是對於破壞僧團並用身語指責僧團的人，不放棄阻止而參與其中。最終結果與製造分裂的最終結果相似。 第二，如果做了什麼會導致破壞僧團的剩餘罪？答：正在破壞僧團的比丘從自己的住所被驅逐出去，即對於被驅逐的僧團說：『你們這些僧團以錯誤的思想，即貪慾、嗔恨、愚癡和恐懼的思想，參與了那個僧團的驅逐業。』即因為貪慾、嗔恨、愚癡和恐懼，而做了驅逐我的行為。』這樣改變了真實的認知，說了謊。如果堅持那個錯誤的認知，就不放棄。這就是破壞僧團的剩餘罪。 不樂法諫僧殘 第四個僧殘，分為總義和詞義。 首先是總義：故事發生在憍賞彌，在歌唱堂的精舍里，因為僧團說了不悅耳的話。

【English Translation】 The commentary says: 'Because one's own actions are evil, the Sangha is ruined; and because one speaks ill of others, the Sangha is ruined by evil actions.' Showing one's own faults and showing the faults of others, other actions, even if a layman does not believe, do not belong to the downfall here, because there is nothing forbidden here. The third case is: a Bhikshu with six qualities, on top of the first five, plus joining the Dharma of expelling oneself, and a gathering of four or more Sanghas, that is, 'to be expelled', and 'Sangha'. The fourth case is: related to the act of expelling oneself, which is established by the implication of 'expelling oneself'. If one does not perform the act of expelling oneself and accuses the Sangha, then there is a fault, because the expulsion has not been done. The fifth case is: possessing five names, the body is in a normal state, different from oneself, as has been said before in the case of the defeat of lying. The conditions for completion are five preventions, such as exhortation. In the components of thought, there are two: cognition is not mistaken about the basic components, and its meaning has been said before. The motivation is to want to say the words of the one who destroys the Sangha accusing the Sangha who has performed the act of expelling oneself, and not to give up the prevention, continuously. The action is that for the one who destroys the Sangha and accuses the Sangha with body and speech, one participates without giving up the prevention. The final result is similar to the final result of creating division. Second, what actions would cause a remaining offense of destroying the Sangha? Answer: A Bhikshu who is destroying the Sangha is expelled from his own residence, that is, to the expelled Sangha, 'You Sanghas, with wrong thoughts, that is, thoughts of greed, hatred, delusion, and fear, participated in that Sangha's act of expulsion.' That is, because of greed, hatred, delusion, and fear, you did the act of expelling me.' Thus changing the true cognition and telling a lie. If one insists on that wrong cognition, one does not give up. This is the remaining offense of destroying the Sangha. Displeased with the Law, Admonishing the Sangha, Remaining Offense The fourth Sanghavasesa is divided into general meaning and literal meaning. First is the general meaning: The story takes place in Kaushambi, in the Kundga monastery of the singing hall, because the Sangha spoke unpleasant words.

---

ས་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི། རང་རིས་ཀྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་སེམས་བདེ་བ་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་ལ་ལྟུང་བ་གླེང་བ་ན་དགེ་སློང་མཐའ་དག་གིས་བདག་ཉིད་ཀྱི་བསླབ་པའི་གཞི་མཐའ་དག་ལ་བདག་ལ་སུས་ཀྱང་ཉེས་པ་མ་གླེང་ཞིག་ཅེས་གླེང་པ་འགོག་ཅིང་གཞམས་བསྒོ་དང་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། སྦྱོར་བ་བརྩམ་པར་བྱ་བའི་གཞི་དང་། རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་རྐྱེན་ནོ། །དང་པོ་ལ། གླེང་བ་པོ་གང་སྤང་བ་དང་། གཞི་གང་ལ་གླེང་བ་སྤང་བ་དང་། སྤོང་བའི་ཚིག་གང་ལ་བརྗོད་པའི་ཡུལ་དང་། གང་གིས་སྤོང་བར་བྱེད་པའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ནི། བདག་ལ་དགེ་སློང་སུས་ཀྱང་མ་གླེང་ཞིག་ཅེས་ཕྱོགས་བཅུ་ན་གནས་པའི་དགེ་སློང་མཐའ་དག་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་ཐམས་ཅད་བདག་གིས་བརྗོད་པར་མི་བྱ་ 6-402b བ་ཉིད་དུ་བྱེད་པ་དེ་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་ནི་ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་ཇི་སྙེད་ཁ་ཅིག་གིས་རྒྱུད་དུ་གཏོགས་པ་དག་གིས་བརྗོད་པར་མི་བྱ་བར་བྱེད་པའི་ཚིག་གིས་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། བདག་ལ་ཕམ་པ་ནས་བསྡམ་བྱ་ཡན་ཆད་གང་གིས་ཀྱང་མ་གླེང་ཞིག་ཅེས་བདག་ཉིད་ཀྱི་བསླབ་པའི་གཞི་མཐའ་དག་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བདག་ཉིད་ཀྱི་རྒྱུད་དུ་གཏོགས་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཞེས་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འདིར་འདུལ་བའི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་ནི་སྤང་ལྟུང་གིས་བདག་ལ་མ་གླེང་ཞེས་ཟེར་བ་ལྟ་བུ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བསླབ་པའི་གཞི་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བ་ཁ་ཅིག་གིས་བདག་ལ་བརྗོད་པར་མི་བྱ་བ་བྱེད་ན་ཡང་ཉེས་བྱས་ཁོ་ནའོ། །ཞེས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་བདག་ལ་གླེང་བ་པོ་ཡིན་པ་སྟེ་གླེང་བ་ཉིད་ན་ཞེས་སོ། །གཏན་ནས་མ་གླེངས་པ་ལ་བཀའ་བློ་མི་བདེ་བའི་ཚིག་སྨྲ་ན་ནི་ཉེས་བྱས་ཏེ། གླེང་བ་དང་དྲན་པར་མ་བྱས་པ་ནི་དེའིའོ་ཞེས་སོ། །བཞི་པ་ནི། གླེང་དྲན་བྱས་པ་དང་འབྲེལ་བ་སྟེ། གླེང་བ་ཉིད་ན་ཞེས་པས་སོ། །སེལ་བ་ནི་གླེང་བ་དང་དྲན་པར་མ་བྱས་པ་ན་དེའིའོ་ཞེས་སོ། །རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་རྐྱེན་ནི་གཞམས་བསྒོ་ལ་སོགས་ལྔའོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞིའི་ཡན་ལག་དེ་དག་ལ་མ་འཁྲུལ་བ་སྟེ་དེའི་དོན་ནི་སྔར་བཤད་ཟིན་ཏོ། །ཀུན་སློང་ནི་བཀའ་བློ་མི་བདེ་བའི་ཚིག་སྨྲ་ཞིང་གོ་བར་འདོད་པ་དང་། བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་བཀའ་བློ་མི་བདེ་བའི་ཚིག་སྨྲས་ཤིང་བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་དབྱེན་བྱེད་པའི་མཐར་ཐུག་དང་འདྲའོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་གིས་ལྷག་པའི་ཚ

【現代漢語翻譯】 以及僧眾。應禁止的是：損害自身戒律和內心安寧的行為。'昂底'（Ngoti，梵文：अवति，Avati，不順從）是指，當一位持戒具足的比丘被指控犯戒時，所有比丘阻止他宣稱'任何人不得指責我所持的所有戒律'，並且即使通過勸誡和羯磨（karma，業）也拒絕放棄這種行為，由此產生的根本墮罪。其分支有四。 根本墮罪的分支有兩個：預備階段的基礎和完成的條件。首先，有四個方面：誰在阻止指責，阻止在什麼基礎上指責，阻止的言辭針對的對象，以及依靠什麼來阻止。首先，'任何比丘都不得指責我'，指的是十方所有的比丘。如 टीका (ṭīkā，註釋) 中所說：'使所有比丘都不能指責自己。'排除的情況如 टीका 中所說：'如果一些屬於同一傳承的比丘用阻止指責的言辭，則應知會犯輕罪。' 第二，'不得以任何罪名指責我，從波羅夷（Parajika，斷頭罪）到應呵責'，指的是自身所持的所有戒律。如 टीका 中所說：'屬於自身傳承的戒律'，'戒律'在此表示所有的調伏。排除的情況如說'不得以僧殘罪（Sanghavasesa，僧殘罪）指責我'等。如 टीका 中所說：'如果明確排除某些應學的戒條，而阻止他人指責，也只是犯輕罪。' 第三，比丘以具足六法（六種條件）的身份，成為指責者的對象，即正在指責之時。如果根本沒有指責，只是說了令人不悅的話，則犯輕罪。如'沒有指責和憶念'。第四，與指責和憶念相關聯，即通過'正在指責之時'。排除的情況如'沒有指責和憶念'。 完成的條件有五種，即勸誡等。意樂的分支有兩個：不迷惑于根本墮罪的分支，其含義已在前文闡述。動機是說令人不悅的話並希望被理解，以及即使勸誡也不放棄的持續意願。加行是說了令人不悅的話，並開始即使勸誡也不放棄。究竟與破僧（Sangha，僧團）的究竟相似。 第二是，比丘以增上意樂

【English Translation】 and the Sangha (community). What should be prohibited is: actions that harm one's own discipline and inner peace. 'Ngoti' (Sanskrit: Avati, meaning 'non-compliance') refers to the fundamental transgression that occurs when a fully ordained monk, upon being accused of violating precepts, prevents all monks from declaring 'No one should accuse me of all the precepts I hold,' and refuses to abandon this behavior even through admonition and karma (action), thus resulting in a fundamental offense. It has four branches. The branches of the fundamental offense are two: the basis of the preparatory stage and the condition of completion. First, there are four aspects: who is preventing the accusation, on what basis is the accusation being prevented, the object to whom the words of prevention are directed, and what is relied upon to prevent. First, 'No monk should accuse me,' refers to all monks residing in the ten directions. As stated in the ṭīkā (commentary): 'Making it so that all monks cannot accuse oneself.' The exclusion is as stated in the ṭīkā: 'If some monks belonging to the same lineage use words to prevent accusation, it should be known that a minor offense is committed.' Second, 'Do not accuse me of any offense, from Parajika (defeat) to that which should be reproached,' refers to all the precepts held by oneself. As stated in the ṭīkā: 'The discipline belonging to one's own lineage,' and 'discipline' here indicates all aspects of the Vinaya (monastic discipline). The exclusion is like saying 'Do not accuse me of Sanghavasesa (formal meeting offense).' As stated in the ṭīkā: 'If certain precepts to be learned are explicitly excluded, and others are prevented from accusing, only a minor offense is committed.' Third, the monk, being in the state of possessing the six dharmas (six conditions), becomes the object of the accuser, that is, at the time of accusation. If there is no accusation at all, but unpleasant words are spoken, a minor offense is committed. As in 'There is no accusation or recollection.' Fourth, it is associated with accusation and recollection, that is, through 'at the time of accusation.' The exclusion is as in 'There is no accusation or recollection.' The conditions of completion are five, namely admonition, etc. The branches of intention are two: not being confused about the branches of the fundamental offense, the meaning of which has been explained earlier. The motivation is to speak unpleasant words and desire to be understood, and the continuous intention not to give up even when admonished. The application is to speak unpleasant words and begin not to give up even when admonished. The ultimate is similar to the ultimate of causing division in the Sangha (community). Second, the monk with increased intention

---

ུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཉེས་པ་ཕམ་པ་ནས་བསྡམ་ 6-403a བྱ་ཡན་ཆད་གང་རུང་ཉིད་ཀྱིས་གླེང་བ་ཉིད་ན་ཞེས་འབྱུང་ལ། འོ་ན་སྐབས་འབྱེད་དུམ་བཅུག་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་སྐབས་མི་བྱའོ་ཞེས་སྐབས་མི་འབྱེད་པ་ལ་གླེང་བར་མི་བྱ་བར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དང་པོར་ཉེས་པ་གླེང་བའི་སྐབས་བྱེ་བ་ལ་དགེ་སློང་གི་ལྷག་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱིས་གླེང་བ་ཉིད་ན་བར་སྐབས་སུ་འགྱུར་ཏེ། བཀའ་བློ་མི་བདེ་བའི་ཚིག་སྨྲ་བའི་དབང་དུ་བྱས་སོ། །དེ་ཡང་བདག་ཉིད་ཀྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་དེ་ལ་ཕྱོགས་བཅུ་ན་གནས་པའི་དགེ་སློང་མཐའ་དག་གིས་བདག་ལ་སུས་ཀྱང་ཉེས་པ་མ་གླེང་ཞིག་ཅེས་ལྟུང་བ་གླེང་བའི་ཚིག་བརྗོད་པར་མི་བྱ་བ་ཉིད་དུ་བྱེད་པའོ། །ཉིད་དུའི་སྒྲ་ནི་མཐའ་ལ་མི་གཏོང་ནའོ་ཞེས་པ་ལས་བསྙེགས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བ་ཁ་ཅིག་གིས་བརྗོད་པར་མི་བྱ་བ་ཉིད་དུ་བྱེད་པ་དང་། བསླབ་པའི་གཞི་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བ་ཁ་ཅིག་གིས་བདག་ལ་བརྗོད་པར་མི་བྱ་བ་བྱེད་ན་ཡང་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་སོ། །བཀའ་བློ་མི་བདེ་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ། །དགེ་འདུན་ལྷག་མ་རྫོགས་སོ།། །།ད་ནི་དགེ་ལེགས་སུ་བྱ་བའི་མཇུག་སྡུད་པར་བྱ་སྟེ། སྨྲས་པ། དབྱངས་ཅན་ཟླ་བོར་གྲགས་པའི་གསུང་རབས་མཁན་དེས་སངས་རྒྱས་བསྟན་པ་ཡི། །འདོད་རྒུ་འབྱུང་བའི་འདུལ་བའི་སྤྲིན་ཆེན་བསྟན་པ་རྫོགས་ལྡན་བྱེད་པའི་དཔལ། །བློ་གྲོས་ཡངས་པའི་བསོད་ནམས་སྒྲུབ་པའི་གཉེར་བྱ་མང་པོ་དག་གིས་བྱས། །དགེ་བ་འདི་ཡིས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་དཔལ་ལྡན་དྭགས་པོའི་རྗེས་འཇུག་ཅིང་། །སྒོམ་ངན་ལམ་དུ་ལུས་ཤིང་འཁྲིག་པའི་ཆང་གིས་མྱོས་འཛིན་ལ། །ལོག་བློར་འཕྱན་པའི་མུན་པ་སྟུག་པོས་མིག་ཟུམ་ཆགས་སྡང་གིས། །གླགས་ཅོར་མྱུར་པོར་འདྲེན་པའི་རྗེ་བོར་ཁས་འཆེས་སྐྱོན་རྣམས་ཀྱང་། ། 6-403b མ་ལུས་འཇོམས་མཛད་ཀརྨ་པ་ཡི་ཕྲིན་ལས་པ་དེ་རྒྱལ། །ཁྱོད་ལ་བདག་ནི་ལན་གཅིག་མིན་པར་ཀུན་དགའི་ཡིད། །ཟླ་ཚེས་ལས་ཀྱང་དཀར་བ་འདི་ནི་ཁྱོད་དྲིན་ལ། །བསམ་པའི་ཕྱོགས་ལྷུང་དབང་གིས་མ་ཡིན་ལེགས་བཤད་ཀྱི། །སྙིང་པོ་གཅིག་གྱུར་བདག་འདྲ་སྐྱེད་བྱེད་དེར་ཕྱག་འཚལ། །ཡབ་རྗེ་སྤྱན་རས་གཟིགས་དབང་ཆོས་ཀྱི་རྗེ། །ཆོས་གྲགས་རྒྱ་མཚོ་ཞེས་པའི་བླ་མ་དེས། །བདག་གི་སྐལ་བར་བསྟན་པའི་འཚོ་བ་འདི། ཡོངས་རྫོགས་སྲུང་བའི་ཆ་ཤས་ཅི་ཡང་མཛད། དཔལ་ལྡན་རང་བྱུང་རོལ་པའི་རྡོ་རྗེ་ཡིས། །མཁྱེན་རབ་གསེར་གྱི་མེ་ལོང་ངོས་ཡངས་པོར། །དབྱངས་ཅན་དགའ་མའི་པིར་གྱིས་ཐུབ་དབང་སྐུ། །ཆོས་གྲགས་རྒྱ་མཚོས་བཞེད་བཞིན་ལེགས་པར་བྲིས། །བྱང་སེམས་རིགས་གྲུབ་པདྨའི་ངང་ཚུལ་གྱི། །ཀ་ལ་པིངྐའི་དབྱངས་ལྟར་སྔོན་བསྒྱུར་མོད། །སྙིང་རྗེའི་མིག་དཀྱུས་ཉག་མ་རིང་པོ་ཅན། །གང་ཡིན་དེ་ཡིས་བུང་བའི་གླུ་རུ་ལེན། །སྐྱེ་བ་ཀུ

【現代漢語翻譯】 從違犯別解脫戒的失敗之處開始約束， 6-403a 直到任何一種罪過，你親自談論這些罪過，』這樣說。那麼，『不要允許插入間隔，』如果說不要允許間隔，那麼不應該談論不允許間隔的情況，這是否矛盾呢？首先，在談論罪過的時候，如果比丘以剩餘的戒律來談論，那麼就會變成中間狀態。這是因為說了令人不悅的話。也就是說，對於自己的戒律，十方所有的比丘都說：『誰也不要指責我。』不要說指責墮落的言辭。『ཉིད་དུའི་』這個詞並不表示結束。從註釋中可以看出：有些特別指定的比丘不應該說，有些特別指定的學習基礎也不應該對我講，即使說了也有罪過。令人不悅的僧團剩餘罪。僧團剩餘罪結束。 現在要作吉祥的結尾， 說道：名為妙音月亮的論師，爲了使佛陀的教法， 如意寶珠出現的律藏大云，成為圓滿興盛的榮耀， 以廣闊的智慧，做了許多積累福德的事業。 愿以此善根，一切眾生都能追隨具德達波， 沉溺於惡劣的禪修歧途，沉醉於淫慾之酒， 在邪惡思想中徘徊，被濃厚的黑暗遮蔽雙眼，被貪嗔所矇蔽， 迅速被引入過錯的領地，自詡為主人，這些過失， 6-403b 全部摧毀，愿噶瑪巴的事業勝利！ 我對你不僅僅一次，而是無數次地感到歡喜。 這比月亮還要潔白的心意，都是你的恩德。 並非出於思想的偏袒，而是對善說之 精華的統一，向我這樣的造就者頂禮。 怙主觀世音菩薩法王， 名為卻扎嘉措的上師， 對於我來說，是圓滿守護教法命脈的任何一部分。 具德讓雄多吉， 在智慧黃金鏡子的廣闊表面上， 用妙音天女的筆，將能仁的形象， 如卻扎嘉措所愿，完美地描繪出來。 以菩薩種姓成就的蓮花姿態， 如迦陵頻伽鳥的聲音般，早已翻譯完畢。 愿那擁有慈悲目光的長者， 唱出蜜蜂般的歌聲。 生生世世...

【English Translation】 Starting from the defeat of the Vinaya precepts, 6-403a Up to any offense, you yourself speak of these offenses,' it says. Then, 'Do not allow the insertion of intervals,' if it says do not allow intervals, then it should not be discussed in situations where intervals are not allowed, is this contradictory? First, when discussing offenses, if a Bhikshu speaks with the remaining precepts, then it becomes an intermediate state. This is because unpleasant words are spoken. That is to say, regarding one's own precepts, all the Bhikshus in the ten directions say: 'Let no one accuse me.' Do not speak words that accuse of downfall. The word 'ཉིད་དུའི་' (nyid du'i) does not indicate an end. From the commentary, it can be seen that: Some specifically designated Bhikshus should not speak, and some specifically designated foundations of learning should not speak to me, even if they do, there is an offense. The Sangha's remaining offense of displeasure. The Sangha's remaining offense is ended. Now, a auspicious conclusion should be made, Saying: The teacher known as Melodious Moon, in order to make the Buddha's teachings, The great cloud of the Vinaya, from which wish-fulfilling jewels arise, become a glorious state of perfect prosperity, With vast wisdom, many deeds of accumulating merit were done. May all sentient beings, through this virtue, follow the glorious Dakpo, Be drowned in the evil path of meditation, intoxicated by the wine of lust, Wandering in evil thoughts, with eyes closed by thick darkness, blinded by attachment and aversion, Quickly led into the realm of faults, claiming to be the master, may these faults, 6-403b Be completely destroyed, may the activity of Karmapa be victorious! I am pleased with you not just once, but countless times. This mind, which is whiter than the moon, is all due to your kindness. Not out of ideological bias, but towards the unity of the essence of good speech, I prostrate to the one who creates beings like me. Lord Avalokiteshvara, the Dharma King, The Lama named Chokyi Gyatso, For me, completely protects every part of the sustenance of the teachings. The glorious Rangjung Dorje, On the vast surface of the golden mirror of wisdom, With the pen of Saraswati, the image of the Sage, As Chokyi Gyatso wished, perfectly depicted. With the lotus posture of the Bodhisattva lineage, Like the voice of the Kalaviṅka bird, it has already been translated. May the one with the long, compassionate eyes, Sing the song of the bee. In all lifetimes...

---

ན་ཏུ་དོན་ཡོད་ཀྱི། །མེ་ཏོག་གསར་པ་བཀོད་པའི་ཚེ། །གྲགས་པའི་དྲི་བསུང་སྔོན་མེད་རེ། །སྤྲོ་བའི་བྱེད་པོ་མ་ཡིན་ནམ། །སེམས་ལ་ཐོས་པ་མི་ཕྱེད་ཕྱག་རྒྱས་བཅིངས། །ལུས་ལ་བསླབ་པའི་རིག་བྱེད་སྐྱོན་མེད་བསྒྲུབས། །བར་ཆད་གྲོལ་བའི་རྟགས་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་སྤྲས། །མྱ་ངན་མེད་པའི་དཔྱིད་ཀྱི་ཕུན་ཚོགས་བརྟས། །དེ་ཚེ་སིན་དྷཱུ་ཝཱ་རའི་མེ་ཏོག་ནི། །ཡ་མཚན་ཐོས་པས་རྒོད་པའི་རྣམ་པར་གྱུར། དེ་ལ་ལྟ་སླད་ལྗོན་པའི་ན་ཆུང་རྣམས། མེ་ཏོག་ཕྲེང་བ་དང་བཅས་མངོན་པར་ལྷགས། །ཐར་འདོད་འགུགས་པའི་མིག་ཡངས་པོས། །དུད་པས་དལ་གྱིས་བལྟས་པ་ན། །ཕན་ཚུན་ཡིད་ཀྱི་མཚམས་སྦྱོར་བའི། །ཕོ་ཉ་མོ་ཡི་སྦྱོར་ཐབས་ཤེས། །དམ་པའི་རྒྱན་ལ་ཕན་པར་འགྱུར་སྙམ་ནས། །གཟུ་བོར་བསྟན་བཅོས་མུ་ཏིག་ 6-404a ཕྲེང་འདི་བཀོད། །རབ་མཐོའི་གྲོགས་ཟླས་དབེན་ཏེ་གཤེགས་པ་ན། ཁ་ན་མ་ཐོ་བྲལ་བའི་རྒྱན་འདིས་བརླན། །དེ་ལྟར་མཛེས་སྡུག་དགའ་སྟེར་གྱི། །རི་བོང་འཛིན་པའི་མཚན་མ་གང་། །ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་ལེགས་བྱས་འདི། །ཐུབ་དབང་ཞབས་ཀྱི་སྟེགས་གྱུར་ཅིག །རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། ལྷག་མའི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། །།༈ 墮罪部 རྣམ་གྲོལ་མུ་ཏིག་བཀོད་པའི་དོག་པ་ཡིས། །ཐར་འདོད་རེ་བའི་ཟུར་ཕུད་མཛེས་བྱེད་པ། །ཐུབ་བསྟན་ཟླ་བཞིན་རྫོགས་པ་མངོན་མཐོའི་དཔལ། །ཡོངས་འཛིན་ཕྲིན་ལས་མཆོད་སྡོང་དེར་ཕྱག་འཚལ། །ཆགས་ཐོགས་མེད་པའི་ཡིད་ཀྱི་རྐང་འཐུང་ལས། །འཕགས་པ་དགྱེས་པའི་མཆོད་སྤྲིན་སྟུག་པོ་རོལ། །དེ་ནང་དགོས་འདོད་རྩོལ་བ་བྱ་བའི་ཁུར། །བྱེད་པོའི་ལྷ་རྫས་བསྟན་བཅོས་འདི་སྤྲུལ་ཏོ། །གསུམ་པ་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་སྡེ་ལ། ཞག་ཆད་དང་འབྲེལ་སྤང་ལྟུང་བཤད། །བཤགས་ཙམ་དང་འབྲེལ་ལྟུང་བྱེད་བཤད། ། 說屬宿罰捨墮 དང་པོ་ལ། སྤང་ལྟུང་རྣམས་ཀྱི་ཐུན་མོང་བརྗོད། །སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་སོ་སོར་བཤད། ། 說捨墮總 དང་པོ་ལ། ཐུན་མོང་བ་ལུང་གང་ནས་བསྡུས་པ་དང་། ཐུན་མོང་དུ་བསྡུས་པ་དགོས་པའི་དོན་དང་། ཐུན་མོང་བ་ལྔའི་བསྡུས་པའི་དོན་ནོ། ། 總義所攝經 དང་པོ་ནི། སྤང་ལྟུང་ཐུན་མོང་བ་འདི་ལ་མདོ་བཅུ་བདུན་ཡོད་ལ། ལུང་ཀོ་ལྤགས་ཀྱི་གཞི་ལས་གཙོ་ཆེར་བསྡུས་པའི་མདོ་གཉིས་ཡོད་དེ། སྤང་བ་ལ་ནི་ཞེས་པ་དང་། དེའི་འོག་མའོ། །གཙོ་ཆེར་བསྡུས་ཞེས་པ་ནི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་དང་། ཞུ་བ་ལས་བསྡུས་པའི་ཆ་ཡང་ཡོད་པ་སྟེ་འོག་ཏུ་རྒྱས་པར་སྟོན་པར་འགྱུར་རོ། །ལུང་ཞུ་བ་ལ་བལྟོས་པའི་མདོ་ལྔ་ཡོད་དེ། ལས་ལ་ནི་ཞེས་པ་དང་། རང་བཞིན་ལས་ཞེས་པ་དང་། ཕྱིར་བཅོས་ 6-404b དང་འབྲེལ་བའི་མདོ་གསུམ་སྟེ་ལྔའོ། །ཆུང་བ་ཉིད་ཅེས་དང་། དེའི་འོག་མའི་མདོ་གཉིས་སོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། བསྡུས་པ་ནི་དེ་དག་ལས་གཞན་པའི་མདོ་བཅུ་པོ་རྣམས་སོ། །ད

【現代漢語翻譯】 在那有意義的地方！當擺放新鮮的花朵時，會散發出前所未有的美名芬芳！難道不是令人愉悅的行動嗎？ 內心以不可動搖的誓言束縛，身體力行毫無瑕疵的戒律，以解除障礙的象徵裝飾壇城，培育無憂無慮的春天繁榮。 那時，sindhūvāra（梵文，sindhūvāra，sindhuvara，海濱黃荊）的花朵，以驚奇的聽聞而變得興高采烈。爲了觀看它，年輕的樹木們帶著花環顯現出來。 渴望解脫者以寬廣的眼睛引誘，當帶著愛慕緩緩注視時，知曉了彼此心靈交匯的使者，那女性結合的方法。 心想這能利益神聖的裝飾，便撰寫了這公正的論著，如珍珠串般。當至高的朋友獨自離去時，愿這無瑕的裝飾滋潤他。 如此這般，美麗帶來喜悅，那月亮的象徵又是什麼呢？愿這圓滿的善行，成為thub dbang（釋迦牟尼佛）足下的蓮座！ 廣釋日輪中，剩餘部分的闡釋圓滿了。 墮罪部 以解脫珍珠的裝飾，美化渴望解脫者的髮髻，如同圓滿的thub bstan（釋迦牟尼佛的教法）之月，至高無上的榮耀！向圓滿導師的事業，那功德之柱頂禮！ 從無執著的意念甘露中，享受令聖者喜悅的濃厚供云！其中，爲了成就所需所愿，化現了這作者的天物論著！ 第三部分，關於墮罪，講述與過夜有關的捨墮，講述與懺悔有關的墮罪。 說屬宿罰捨墮 第一部分，講述捨墮的共同之處，分別講述捨墮。 說捨墮總 第一部分，共同之處從何處收集，共同收集的必要意義，以及共同五者的收集意義。 總義所攝經 第一點是，關於捨墮的共同之處，有十七部經，主要從律藏皮革事中收集了兩部經，即『捨棄是』和其下一部。『主要收集』意味著也有從律分別和律破中收集的部分，這將在下文詳細說明。相對於律破，有五部經，即『業是』、『自性是』，以及與『回遮』相關的三部經，共五部。『小』和其下一部經。從律分別中收集的是除了這些之外的其餘十部經。

【English Translation】 In that meaningful place! When fresh flowers are arranged, a fragrance of unprecedented fame spreads! Isn't it a delightful action? The mind is bound by an unwavering vow, the body perfectly performs flawless discipline, the mandala is adorned with symbols of dissolving obstacles, and the abundance of a carefree spring is cultivated. At that time, the flowers of sindhūvāra (Tibetan, སིན་དྷཱུ་ཝཱ་ར，梵文，sindhūvāra，sindhuvara，Vitex trifolia) became elated with wondrous hearing. To behold it, the young trees appeared with garlands of flowers. The one desiring liberation allures with wide eyes, and when gazing slowly with affection, knows the messenger of mutual heart connection, the method of female union. Thinking this would benefit the sacred adornment, this impartial treatise, like a string of pearls, was composed. When the supreme friend departs alone, may this flawless adornment moisten him. Thus, beauty brings joy, but what is the sign of the moon? May this perfect virtuous deed become a seat at the feet of thub dbang (Buddha Shakyamuni)! In the extensive explanation of the solar orb, the explanation of the remaining part is complete. Section on Defeats With the adornment of liberation pearls, beautifying the hair knot of those desiring liberation, like the full moon of thub bstan (Buddha Shakyamuni's teachings), supreme glory! Homage to the activity of the perfect teacher, that pillar of merit! From the nectar of unattached mind, enjoy the dense clouds of offerings that please the noble ones! Within that, to accomplish what is needed and desired, this treatise, the celestial substance of the author, is manifested! The third part, concerning defeats, explains the expiation of offenses involving overnight stays, and explains the expiation of offenses involving confession. Explaining offenses entailing expiation and forfeiture The first part, explaining the commonalities of offenses entailing expiation, and separately explaining the offenses entailing expiation. Explaining the generalities of offenses entailing expiation The first point is, from where are the commonalities collected, the necessary meaning of collecting them in common, and the meaning of collecting the five commonalities. Sutra Collected in General Meaning The first point is that regarding the commonalities of offenses entailing expiation, there are seventeen sutras, and two sutras are mainly collected from the Vinaya-kṣudrakavastu, namely 'Abandoning is' and the one following it. 'Mainly collected' means that there are also parts collected from the Vinaya-vibhaṅga and the Vinaya-vastu, which will be explained in detail below. Relative to the Vinaya-vastu, there are five sutras, namely 'Action is', 'Nature is', and three sutras related to 'Reversal', totaling five. 'Small' and the sutra following it. What is collected from the Vinaya-vibhaṅga are the remaining ten sutras other than these.

---

ེ་རྣམས་ལས་མདོར་བསྡུས་རྟོགས་པར་བྱེད་པའི་ཆ་ནས་ནི་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས་བསྡུས་པའི་ཆ་ཡང་ཡོད་དེ། མདོར་བསྡུས་ནི་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 總攝之意 གཉིས་པ་ལ་གསུམ། མདོར་བསྡུས་རྟོགས་པར་བྱེད་པ་དང་། ཚིག་ཚོགས་བསྐྱུང་བ་དང་། གཉིས་ཀ་སྟོན་པའི་དགོས་པའོ། ། 解攝略 དང་པོ་ལ། མདོ་བདུན་ཡོད་པ་ལས།ཉིན་མཚན་བསྡུས་པ་དེའི་དང་པོ་ནི་སྐྱ་རེངས་དང་པོའི་ཞེས་སྐྱ་རེངས་གསུམ་གྱི་དང་པོར་སྨོས་པ་དེ་ནི་རྣམ་འབྱེད་ལས། འཆང་འབྲལ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ཀྱི་སྐབས་སུ་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་ཞེས་སྤྱི་ཙམ་དུ་གསུངས་ཀྱི། སྐྱ་རེངས་དང་པོ་ཤར་ན་ཞེས་དངོས་སུ་མ་གསུངས་ཀྱང་རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་དུ་འགྲོ་བའི་སྐབས་ལས། དོན་འདི་ལ་ནི་སྐྱ་རེངས་ཐ་མ་ཡིན་པར་དགོངས་སོ་ཞེས་དམིགས་ཀྱིས་བཀར་བའི་གནད་ཀྱིས། གཞན་རྣམས་ལ་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་དེའོ་ཞེས་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་བ་སྟེ། འོད་ལྡན་ལས། སྒོ་གཏན་གྱི་བསླབ་པའི་གཞི་ལས་དོན་འདི་ལ་ནི་སྐྱ་རེངས་ཐ་མ་ཡིན་པར་དགོངས་སོ་ཞེས་གསུངས་པ་དེའི་ཕྱིར་སྒོ་གཏན་ལས་གཞན་དུ་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་ཁོ་ནར་བཞེད་པ་ཡིན་པས་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་ཞེས་སྨོས་པ་ཡིན་ནོ། །ཚེས་གྲངས་ངེས་པ་དང་འབྲེལ་བའི་ལས་ལ་ནི་འདས་ན་ཉི་མ་ཤར་བའིའོ་ཞེས་འདས་པ་ཡོལ་བའི་དོན་དུ་འཆད་ཅིང་། མདོ་འདི་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་དག་གིས་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་ན་བདག་ཅག་གིས་གསོ་སྦྱོང་མ་བྱས་སོ་སྙམ་དུ་དྲན་པ་སྔར་རྙེད་པར་གྱུར་ནས་དེ་དག་དེའི་ཚེ་ན་གསོ་སྦྱོང་བགྱིད་ན་གསོ་སྦྱོང་བགྱིད་པ་ཞེས་བགྱིའམ། ཉེ་བ་འཁོར་དགེ་སློང་ 6-405a དེ་དག་གིས་གསོ་སྦྱོང་བྱས་པ་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་པ་དང་། དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་ན་དྲན་པར་གྱུར་ན་དགེ་སློང་དག་གིས་ཇི་ལྟར་དགག་དབྱེ་བགྱིད། ཚིག་གསུམ་པས་དགག་དབྱེ་བྱས་ན་དགག་དབྱེ་བྱས་པ་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་གཉིས་ལ་དངོས་སུ་གསུངས་པས་དབྱར་ཁས་ལེན་པའི་སྦྱོར་ཆོག་ལ་སོགས་པའི་ཚེས་གྲངས་ངེས་པ་དང་འབྲེལ་བའི་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་གཞན་རྣམས་ལ་ཡང་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་བའོ། །ཤ་མི་སྦལ་ཏི་ཀླུབས་དཀར་ལ་སོགས་སྔ་མ་རྣམས་ནི་དགག་དབྱེ་ལ་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་གསུང་ཡང་ནོར་ཏེ། ལུང་ལས་དགག་དབྱེ་ལ་དངོས་སུ་གསུངས་སོ། །རབ་ཏུ་འབྱུང་བའི་དོན་དུ་ངེས་པར་བྱས་པ་ཡང་དེ་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་ནི། རྣམ་འབྱེད་ལས། རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་དོན་དུ་བསྲེལ་བར་བྱེད་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་ལྷུང་བཟེད་འཆང་བ་ལ་གསུངས་པས་གོས་འཆང་བ་ལ་སོགས་པ་བདག་པོ་དང་འབྲེལ་བ་གཞན་རྣམས་ལ་ཡང་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་བའོ། །རང་བཞིན་ལས་ཉམས་ན་ཡང་ངོ་ཞེས་པ་ནི་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་ཆོས་གོས་རྙེད་ནས་དགུང་ལྔ་ལགས་ནས་སེམས་རྣམ་པར་འཁྲུགས་པར་གྱུར་ན་དེའི་དགུང་སླད་མ་བཅུ་པོ་གང་ཕན་ཚུན་ནས

【現代漢語翻譯】 總攝之意：從這些內容中，爲了便於理解而進行的概括，也包含了從小部經中總結的部分。概括是因為它從小部經中闡述。 解攝略：第二部分分為三個方面：概括理解，縮減詞句，以及闡述兩者的必要性。 第一部分：在七部經中，《晝夜合集》的第一部，即『初曉』，提到三個曉光中的第一個，這在《分別》中，關於『持離』等情況下，只是泛泛地說『曉光出現時』，並沒有明確說『初曉出現時』。但在去王宮的情況下，特別強調『這個意思指的是最後的曉光』。因此，對於其他情況，則概括地應用『初曉』。如《光明》中，關於關門的學處基礎，說『這個意思指的是最後的曉光』。因此，除了關門之外，都認為是初曉，所以提到了『初曉』。對於與日期相關的事務，則解釋為『過去之後太陽升起』，意為過去。在這部經的請問中，『比丘們，曉光出現時，如果想起我們沒有做布薩，如果他們那時能夠憶起，就做布薩』，或者『近住比丘們做了布薩』，以及『如果所有僧眾在曉光出現時憶起，比丘們如何作羯磨？如果用三個詞作羯磨，就說是做了羯磨』。因為明確提到了布薩和羯磨，所以對於夏季安居的預備儀式等其他與日期相關的事務，也概括地應用。關於『夏彌、斯巴爾蒂、克魯布斯卡』等之前的說法，雖然說要概括地應用於羯磨，但這是錯誤的，因為經文中明確提到了羯磨。關於『爲了出家的目的而確定』，也是如此。在《分別》中，『爲了出家的目的而使用，沒有墮罪』，這是關於持缽的說法，所以對於持衣等其他與所有者相關的事務，也概括地應用。關於『如果從自性中退失』，在請問中，『比丘得到法衣后，過了五年，如果心煩意亂，那麼他的十個僧臘中，互相有幫助的』

【English Translation】 The meaning of summarizing: From these contents, the summarization for the purpose of easy understanding also includes the part summarized from the minor scriptures. Summarization is because it is explained in the minor scriptures. Explanation of the summary: The second part is divided into three aspects: summarizing understanding, reducing words and sentences, and explaining the necessity of both. The first part: Among the seven scriptures, the first part of 'Combined Day and Night', that is, 'First Dawn', mentions the first of the three dawns, which in 'Distinction', in the case of 'holding and separating', etc., only generally says 'when the dawn appears', and does not explicitly say 'when the first dawn appears'. However, in the case of going to the royal palace, it is specifically emphasized that 'this meaning refers to the last dawn'. Therefore, for other situations, the 'first dawn' is generally applied. For example, in 'Brightness', regarding the basis of learning to close the door, it says 'this meaning refers to the last dawn'. Therefore, except for closing the door, it is considered only the first dawn, so 'first dawn' is mentioned. For affairs related to the date, it is explained as 'the sun rises after the past', meaning the past. In the question of this scripture, 'Monks, when the dawn appears, if you remember that we have not done the Posadha, if they can remember at that time, they will do the Posadha', or 'the nearby monks have done the Posadha', and 'if all the Sangha remember when the dawn appears, how do the monks do the Karma? If the Karma is done with three words, it is said to have done the Karma'. Because Posadha and Karma are explicitly mentioned, other affairs related to the date, such as the preparatory ceremony for the summer retreat, are also generally applied. Regarding the previous statements such as 'Shami, Spalti, Klubska', although it is said to be generally applied to Karma, this is wrong, because the scriptures explicitly mention Karma. Regarding 'determining for the purpose of ordination', it is also the same. In 'Distinction', 'using for the purpose of ordination, there is no transgression', this is about holding the bowl, so other affairs related to the owner, such as holding clothes, are also generally applied. Regarding 'if one deviates from one's nature', in the question, 'after a monk obtains a Dharma robe, after five years, if the mind is disturbed, then among his ten seniorities, those who help each other'

---

་བགྲང་བར་བགྱི། ཉེ་བ་འཁོར་རང་གི་སེམས་ཕྱིར་རྙེད་པ་ནས་སོ་ཞེས་ཞག་སྔ་མ་ལྔ་པོ་མི་བགྲང་བས་ན་ཞག་ལྔ་པོའི་རྐྱེན་གྱིས་གོས་འཆང་བའི་རང་སྟོབས་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བར་བསྟན་པས་དེའི་ཤན་མི་འབྱུང་བར་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་ཅིང་། ཟླ་འཇོག་ལ་སོགས་གཞན་རྣམས་ཀྱི་དངོས་དང་ཤན་གཉིས་ཀ་མི་འབྱུང་བར་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་བའོ། །ཤ་མི་དང་སྦལ་ཏི་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ནི་རང་བཞིན་ལས་ཉམས་ན་ཡང་ངོ་ཞེས་པ་འདི་རང་སྟོབས་ཀྱི་ཆ་ནས་ལུང་ལས་ཞག་ཤན་དང་འབྲེལ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྐབས་ 6-405b སུ་ཞག་ཚོགས་པའི་བར་དུ་གཅོད་པར་བཤད་པ་ཚིག་ཚོགས་བསྐྱུངས་སོ་ཞེས་གསུང་ཡང་། ཞག་ཚོགས་པའི་བར་དུ་རང་བཞིན་ཉམས་པ་ནི་འཆང་བའི་ཞུ་བ་ལས་གསུངས་ཀྱི། གཞན་ལ་གསུངས་པ་ལུང་དུ་མི་སྣང་ཞེས་མཚོ་སྣ་པས་གསུངས་སོ། །ཞག་བདུན་པ་ལ་ནི་རིགས་མཐུན་པ་ལའོ་ཞེས་རིགས་མི་མཐུན་ལ་ཤན་མི་འབྱུང་བ་འདི་དེང་སང་ལུང་ན་མི་བཞུགས་ལ། དེང་སང་ལུང་རྣམ་འབྱེད་གཉིས་ཀ་ལས། ཚེས་གཅིག་ལ་ན་བའི་སྨན་ཞིག་རྙེད་ལ། ཚེས་གཉིས་ལ་ན་བའི་སྨན་གཞན་ཞིག་ཀྱང་རྙེད་ན་ཞེས་ན་བའི་སྨན་སྤྱི་ཚིག་ཏུ་གསུངས་མོད། །བྱེ་བྲག་རིགས་མཐུན་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཞེས་པའོ། །འོན་ཀྱང་ཉིད་བཤད་ལས། མདོ་འདི་ནི་རྣམ་པར་འབྱེད་པའི་གཞུང་འགའ་ཞིག་ལས་བསྡུས་པའོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེ་ཡང་དགེ་སློང་གིས་ཚེས་གཅིག་ལ་མར་རྙེད་ལ། དེས་ཚེས་གཉིས་ལ་མར་གཞན་ཞིག་ཀྱང་རྙེད་པར་གྱུར་ན་སྔ་མ་ཤོས་ཞག་བརྒྱད་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་འབྲུ་མར་གྱིས་འབྲུ་མར་ལའོ། །སྦྲང་རྩིས་ནི་སྦྲང་རྩི་ལའོ། །ཧྭགས་ཀྱིས་ནི་ཧྭགས་ལའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་འདིར་བསྡུས་ཏེ་མར་དང་། འབྲུ་མར་དང་སྦྲང་རྩི་དང་ཧྭགས་བཅས་དངོས་པོ་དུ་མ་ཡོད་ཀྱང་ཞག་བདུན་པའི་བཅས་པ་གཅིག་གིས་བསྡུས་པ་ཡིན་པས་ཚིག་ཚོགས་བསྐྱུངས་པར་མ་བགྲངས་པ་ཡིན་ལ། བུ་རམ་དང་ཞག་དང་ལྷའི་བདུད་རྩི་ལ་སོགས་པ་གཞན་ལ་ཡང་གཞི་རིགས་མཐུན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་བར་བྱའོ། །ཤ་མི་སྦལ་ཏི་ཀླུབས་དཀར་ལ་སོགས་སྔ་མ་རྣམས་ནི་མདོ་འདི་ལ་མདོར་བསྡུས་རྟོགས་པ་དང་། ཚིག་ཚོགས་བསྐྱུང་བ་གཉིས་ཀ་མེད་གསུང་ཡང་བུ་རམ་ལ་སོགས་པ་ལ་མདོར་བསྡུས་རྟོགས་པར་བྱེད་པ་སྟེ་རྟོགས་པར་བྱེད་ 6-406a ཚུལ་བཤད་མ་ཐག་པ་དེའོ། །ཆུང་བ་ཉིད་ཀྱི་དུམ་བུ་དེ་ནི་མི་འགྱུར་ཞེས་པ་ནི། ཤ་མི་སྦལ་ཏི་ཀླུབས་དཀར་ལ་སོགས་པ་སྔ་མ་རྣམས་ནི་འབྲལ་བའི་ཞུ་བ་ལས་བཤད་ཅེས་གསུང་ཡང་ཁུངས་ནོར་ཏེ་དེ་ལས་ཡེ་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། འདི་ནི་ཆོས་གོས་འཆང་བའི་ཞུ་བ་ལས་ཆོས་གོས་སྤང་བ་ཚིག་གམ་སྲོག་ཆགས་དག་དང་། སྲིལ་དག་གིས་འཚལ་བར་གྱུར་ནས་དེ་ལ་དམ་དུམ་གང་དག་མཆིས་པ་དག་སྤང་བར་བགྱིའམ། ཉེ་བ་འཁོར་སྤང་བར་མི་བྱ་སྟེ་

【現代漢語翻譯】 應如是計數。阿難陀，從自己尋得的（食物）起，不計數前五日，因此，顯示了由於這五日的緣故，持衣的自力不會墮落，故作簡略合併，不生彼之影響。對於月施等其他事物，總合簡略，令其事物與影響二者皆不生起。至於肉米、巴爾蒂（Balti）等，即使從自性上退失亦可，此乃從自力方面而言，經中說，在與宿食影響相關的所有情況下， 6-405b 應斷絕直至宿食聚集之時，雖說省略了詞句，但措那巴（Mtshona-pa）說，在宿食聚集之前，自性退失僅在持衣的請問中有所提及，在其他情況中經中未見。至於第七日，則應與同類事物相關，此不同類事物不生影響之說，如今經中已無。如今在兩種《分別》經中，若於初一尋得醫治疾病之藥，于初二又尋得其他醫治疾病之藥，如是泛指醫治疾病之藥。需要特別說明的是，必須是同類事物。然而，《自身釋》中說，此經是從一些《分別》論典中彙集而來。例如，比丘于初一尋得酥油，若於初二又尋得其他酥油，則最早的酥油在第八日黎明到來時，犯捨墮罪。同樣，穀物油對應穀物油，蜂蜜對應蜂蜜，糖蜜對應糖蜜。此處彙集了酥油、穀物油、蜂蜜和糖蜜等多種事物，但以一個七日戒條概括，因此不算省略詞句。對於紅糖、油脂和天人的甘露等其他事物，也應簡略合併，使其根本是同類事物，作為分支。至於肉米、巴爾蒂、白線等前述事物，雖說此經既無簡略理解，也無省略詞句，但對於紅糖等事物，則應作簡略理解，即理解 6-406a 的方式如前所述。『小塊亦不應變』，意為肉米、巴爾蒂、白線等前述事物，是在《離別》的請問中宣說的，但此乃錯誤之源，因為其中根本沒有出現。此乃在持衣的請問中，若衣物因詞句或生物、絲線等而損壞，其中有任何破損，應捨棄否？阿難陀，不應捨棄。

【English Translation】 It should be counted as such. Ānanda, from the finding of one's own (food), the first five days are not counted, therefore, it shows that due to these five days, the self-power of holding robes will not fall, so it is briefly combined, and that influence does not arise. For other things such as monthly offerings, it is briefly combined so that both the thing and the influence do not arise. As for meat rice, Balti, etc., even if they are lost from their own nature, it is okay, this is from the aspect of self-power, the sutra says, in all cases related to the influence of overnight food, 6-405b it should be cut off until the time of the overnight food gathering, although it is said that the words are omitted, Tsonapa (Mtshona-pa) said that before the overnight food gathering, the loss of self-nature is only mentioned in the question of holding robes, and it is not seen in the sutra in other cases. As for the seventh day, it should be related to similar things, this saying that dissimilar things do not produce influence is no longer in the sutra today. Now in both of the two 《Differentiation》 sutras, if one finds medicine to cure the disease on the first day, and finds another medicine to cure the disease on the second day, it is a general term for medicine to cure the disease. It needs to be specifically stated that it must be the same kind of thing. However, in 《Self-Explanation》, it is said that this sutra is compiled from some 《Differentiation》 treatises. For example, if a bhikṣu finds butter on the first day, and if he finds another butter on the second day, then the earliest butter will commit a sin of abandonment when the dawn of the eighth day arrives. Similarly, grain oil corresponds to grain oil, honey corresponds to honey, and molasses corresponds to molasses. Here, many things such as butter, grain oil, honey, and molasses are gathered, but they are summarized by one seven-day precept, so it is not counted as omitting words. For other things such as brown sugar, grease, and the nectar of the gods, it should also be briefly combined so that the root is the same kind of thing, as a branch. As for the aforementioned things such as meat rice, Balti, and white thread, although it is said that this sutra has neither brief understanding nor omission of words, for things such as brown sugar, a brief understanding should be made, that is, understanding 6-406a in the way just described. 'The small piece should not change', meaning that the aforementioned things such as meat rice, Balti, and white thread are said in the question of 《Separation》, but this is a mistake, because it does not appear in it at all. This is in the question of holding robes, if the robes are damaged by words or creatures, silk threads, etc., and there are any damages in them, should they be abandoned? Ānanda, they should not be abandoned.

---

ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་བཤགས་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས་གཞན་རྣམས་ལ་ཡང་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་བའོ། །དགེ་འདུན་གྱི་ཡང་ངོ་ཞེས་པ་ནི། ཞུ་བ་ལས། དགེ་འདུན་གྱི་ཆོས་གོས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས་མཚམས་ཀྱི་སླད་རོལ་དུ་འབྲལ་བར་བགྱིད་ན་ཆོས་གོས་དང་འབྲལ་བར་བགྱིའམ། བཀའ་སྩལ་པ། ཆོས་གོས་དང་བྲལ་བ་ཞེས་བྱའོ། །ཆོས་གོས་དེ་སྤང་བར་བགྱིའམ། ཉེ་བ་འཁོར་ཆོས་གོས་དེ་སྤང་བར་མི་བྱ་སྟེ་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པ་བཤགས་པར་བྱའོ་ཞེས་པ་དང་། དགོན་པ་བས་དགེ་འདུན་གྱི་ཆོས་གོས་བྱིན་གྱི་བརླབས་ནས་ཞག་དྲུག་ལས་འདས་པར་འབྲལ་བར་བགྱིད་ན། ཆོས་གོས་དང་བྲལ་བ་ཞེས་བྱའོ། །ཆོས་གོས་དེ་སྤང་བར་མི་བྱའོ། །ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་བཤགས་པར་བྱའོ་ཞེས་འབྲལ་བ་གཉིས་ལ་དངོས་སུ་གསུངས་པས་དེ་དང་འདྲ་བར་གཞན་རྣམས་ལ་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་རོ། །ཤ་མི་སྦལ་ཏི་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་ཡང་ངོ་ཞེས་པ་འདི་ལུང་ལས་ཞག་གཅིག་འབྲལ་བ་ལ་དངོས་སུ་གསུངས་པས་གཞན་རྣམས་ལ་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་ཞེས་གསུང་ཡང་། དགོན་པའི་འབྲལ་བ་ལ་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་བ་ན་ནོར་ཏེ། ལུང་ལས། དགོན་པ་བའི་འབྲལ་བ་ལ་དངོས་སུ་གསུངས་པ་མ་གཟིགས་པར་གསལ། 略過繁詞 གཉིས་པ་ 6-406b ཚིག་ཚོགས་བསྐྱུང་བའི་མདོ་གསུམ་ཡོད་པ་དེ་ལ། ཆོས་གོས་ལས་ཀྱང་རུང་བར་བྱས་ནའོ། །འདི་ལ་རྗེས་སུ་ཞུགས་པ་ཉིད་ཀྱང་ཉམས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་གཉིས་ནི་རྣམ་འབྱེད་ལས་གོས་དང་ལྷུང་བཟེད་འཆང་བ་གཉིས་དང་། ཟླ་འཇོག་གི་སྐབས་སུ་རྣམ་པར་བརྟག་པར་བྱའོ་ཞེས་རྣམ་པར་བརྟགས་ན་ལྟུང་བ་མི་བྱུང་བ་རེ་རེ་ལ་གསུངས་པ་ལས་རང་སྟོབས་ཀྱི་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བའི་ཆ་ནི་མདོ་སྔ་མས་བསྡུས་ཤིང་། ཤན་སྟོབས་ཀྱིས་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བའི་ཆ་ནི་མདོ་ཕྱི་མས་བསྡུས་སོ། །འདི་གསུམ་ནི་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བ་ལ་མི་འབྱུང་ངོ་ཞེས་པ་ནི། རྣམ་འབྱེད་ལས། འཆང་བྲལ་འཇོག་གསུམ་གྱི་སྐབས་སུ་ཆོས་གོས་ཟིན་པ་སྲ་བརྐྱང་ཕྱུང་ན་ཞེས་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་ན་ལྟུང་བ་འདི་གསུམ་མི་འབྱུང་བར་རེ་རེ་ལས་གསུངས་པ་རྣམས་འདིར་ཚིག་གཅིག་ཏུ་བསྡུས་པའོ། ། 說二意義 གསུམ་པ་མདོར་བསྡུས་དང་ཚིག་ཚོགས་བསྐྱུང་པ་གཉིས་ཀ་སྟོན་པ་ནི། ཉིན་མཚན་གྱི་དང་པོ་མ་ཡིན་པ་ལ་ཐ་མ་མ་ཡིན་པ་མེད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་ནི་ཞག་འདས་པ་དང་འབྲེལ་བ་རྣམས་ལ་མཚན་མོ་མཐའི་སྐད་ཅིག་ཡན་ལག་ཡིན་གྱི། ཐུན་ཚོད་སྔ་མ་རྣམས་ཡན་ལག་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་སྟེ། དེའང་དགེ་སློང་ཕའི་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་སྐབས་ནས་ཞག་འདས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པའི་ལྟུང་བ་བཅོ་ལྔ་ཡོད་པ་ལས། ཇི་སྐད་དུ། འཆང་གཉིས་འབྲལ་གཉིས་ཟླ་འཇོག་གསོག་འཇོག་བྱེད། །ལྟུང་འཆབ་ནུབ་ལྷག་སྤངས་བསྙིལ་ལྷན་ཅིག་ཉལ། །ཞེས་དེ་ལྟར་ལྟུང་བ་བཅུ་གཅིག་གི་སྐབས་སུ་ཐོག་མར་རྩོམ་པའི་ཐུན་ཚོད་ངེས་པར་མ་སྨོས་པར་རང་

【現代漢語翻譯】 『應僅懺悔墮罪』，意味著對其他罪行也應作簡要概括。 關於『僧伽亦然』，在請示中提到：『如果比丘受持僧伽的法衣併爲了結界而暫時離開，是否會與法衣分離？』佛陀回答：『會與法衣分離。』『是否應捨棄此法衣？』阿難，不應捨棄此法衣，而應僅懺悔墮罪。』此外，如果比丘受持僧伽的法衣並離開寺院超過六夜，是否會與法衣分離？』『會與法衣分離。』『不應捨棄此法衣，而應僅懺悔墮罪。』因為對兩種分離情況有明確說明，所以對其他情況也應作簡要概括。 至於肉、米、斯巴爾蒂等，有人說『僧伽亦然』這句話在律藏中明確指出離開一夜的情況，因此對其他情況也應作簡要概括。但將寺院的離開情況作簡要概括是錯誤的，因為律藏中沒有明確說明寺院的離開情況。 第二，有三個經文用於縮減詞句，即『法衣亦可』。『即使是隨行者也會失落』。這兩個經文出自《分別》，分別對應于持有衣和缽兩種情況。在放置月的章節中，應進行觀察。如果觀察后沒有犯墮罪，則每個經文都對此進行了說明。因此，第一個經文涵蓋了不因自身力量而犯墮罪的情況，而第二個經文涵蓋了不因他人力量而犯墮罪的情況。 『這三種情況不會發生在堅固伸展鋪設時』。出自《分別》：『在持有、分離、放置三種情況下，如果法衣被堅固伸展取出』，意味著如果堅固伸展鋪設，就不會犯這三種墮罪，因為每個經文都對此進行了說明，這裡將其概括為一個詞。 第三，說明簡要概括和縮減詞句兩者：『非日夜之初，亦無非末』，意味著與過夜有關的情況，夜晚的最後一剎那是一個組成部分，但之前的時辰不是組成部分。也就是說，在比丘父的《分別》中，有十五種需要過夜作為組成部分的墮罪。正如所說：『持二離二置月儲，隱墮損余棄損眠。』因此，在這十一種墮罪的情況下，沒有必要明確說明最初開始的時辰，因為...

【English Translation】 'Only the downfall should be confessed,' which means that other offenses should also be briefly summarized. Regarding 'the Sangha is also the same,' it is mentioned in the request: 'If a bhikkhu holds the robes of the Sangha and temporarily leaves for the sake of demarcation, will he be separated from the robes?' The Buddha replied: 'He will be separated from the robes.' 'Should the robes be abandoned?' Ananda, the robes should not be abandoned, but only the downfall should be confessed.' Furthermore, if a bhikkhu holds the robes of the Sangha and leaves the monastery for more than six nights, will he be separated from the robes?' 'He will be separated from the robes.' 'The robes should not be abandoned, but only the downfall should be confessed.' Because there are clear instructions for the two types of separation, other situations should be briefly summarized accordingly. As for meat, rice, Sbalti, etc., some say that the phrase 'the Sangha is also the same' explicitly states in the Vinaya that leaving for one night is the case, so other situations should be briefly summarized. However, it is wrong to briefly summarize the case of leaving the monastery, because the Vinaya does not explicitly state the case of leaving the monastery. Secondly, there are three sutras used to reduce phrases, namely 'robes are also acceptable.' 'Even the follower will be lost.' These two sutras come from the Vibhanga, corresponding to the two cases of holding robes and bowls respectively. In the chapter on placing the month, observation should be made. If no downfall is committed after observation, each sutra explains this. Therefore, the first sutra covers the situation where no downfall is committed due to one's own power, while the second sutra covers the situation where no downfall is committed due to the power of others. 'These three situations will not occur when firmly stretched and laid out.' From the Vibhanga: 'In the three cases of holding, separating, and placing, if the robes are firmly stretched and taken out,' it means that if firmly stretched and laid out, these three downfalls will not be committed, because each sutra explains this, and here it is summarized into one word. Thirdly, explaining both brief summary and reduction of phrases: 'Not the beginning of day and night, nor the non-end,' means that in situations related to overnight stays, the last moment of the night is a component, but the previous hours are not components. That is to say, in the Bhikkhu Father's Vibhanga, there are fifteen downfalls that require overnight stays as components. As it is said: 'Holding two, leaving two, placing the month, storing, concealing downfall, damaging remainder, abandoning damage, sleeping together.' Therefore, in the case of these eleven downfalls, it is not necessary to explicitly state the initial starting hour, because...

---

རང་གི་ཞག་གྲངས་འདས་པའི་སྐྱ་རེངས་ཀྱི་དུས་སུ་དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བར་འགྱུར་བ་རེ་རེ་ལ་གསུངས་པས། རང་རང་གི་མཚན་མོ་མཐའི་སྐད་ཅིག་ཡན་ལག་ཡིན་པར་དོན་གྱིས་བསྟན་པ་དེ་རྣམས་འདིར་ཚིག་གཅིག་ཏུ་བསྡུས་པ་ཡིན་ 6-407a ལ། ཇི་སྐད་དུ། རས་ཆེན་བཞག་འཕྱིས་བརྟད་བྱུང་བགོ་འཕྱིས་དང་། །དམག་གནས་སྣང་བར་བཅས་ལ་མདོར་བསྡུས་སྦྱར། །ཞེས་སོ། །འདི་ལ་ཤ་མི་སྦལ་ཏི་ཀླུབས་དཀར་ལ་སོགས་པ་སྔ་མ་རྣམས་ནི་སྤང་ལྟུང་ཐུན་མོང་བའི་མདོ་དང་པོ་འདི་ནི་ཚིག་ཚོགས་བསྐྱུང་བ་འབའ་ཞིག་ཡིན་ཏེ། རྣམ་འབྱེད་ལས། ཞག་དང་འབྲེལ་བ་ཐམས་ཅད་ལ་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་ཞེས་འབྱུང་བས་བསྡུས་སོ། །ཞེས་གསུངས་འདུག་ཀྱང་ནོར་བ་སྟེ་ལུང་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ནི་ཞག་དང་འབྲེལ་བའི་ལུང་ཆེ་བ་ལས་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་ཞེས་འབྱུང་བ་མཐོང་བ་ལ་བརྟེན་ནས་འོལ་སྤྱིར་བཏགས་ཏེ་ཞག་དང་འབྲེལ་བ་ཐམས་ཅད་ལ་བཤད་དོ་ཞེས་ཟེར་བ་ཡིན་གྱི། རས་ཆེན་བཞག་འཕྱིས་དང་། བརྟད་བྱུང་བགོ་འཕྱིས་དང་། དམག་གི་ནང་གནས་དང་། སྣང་བ་ལ་ཉལ་བ་སྟེ་བཞི་ལ་ནི་ལུང་དུམ་བུ་བཞི་གང་ལས་ཀྱང་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་ཞེས་དངོས་སུ་གསུངས་པ་མི་སྣང་ངོ་། །བཞི་པོ་དེ་རྣམས་ལ་ནི་མདོ་རྩ་འགྲེལ་གྱིས་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་རོ། །དེས་ན་དགེ་སློང་མའི་དབང་དུ་བྱས་ན་འཆབ་པའི་ཕམ་པ་དང་། མཚན་མོ་འབྲལ་བ་ལ་སོགས་པ་ཁ་ཅིག་ལ། ལུང་ལས། སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་ཞེས་གསུངས་ལ། གནོད་འགྱུར་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་ལ་སོགས་པ་ཁ་ཅིག་ལ་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་རོ། །གནས་པ་ལ་ནི་སྦྱོར་བའི་སྣོད་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་ནི་རྣམ་འབྱེད་ལས། གནས་ངན་ལེན་འཆབ་པ་དང་། ནུབ་ལྷག་དང་། བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བ་སྟེ་གསུམ་གྱི་སྐབས་སུ་སྐྱ་རེངས་མ་ཤར་གྱི་བར་དུ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་རེ་རེ་ལ་གསུངས་པ་དེ་རྣམས་འདིར་ཚིག་གཅིག་ཏུ་བསྡུས་ཤིང་དམག་གི་ནང་ན་གནས་པ་དང་། སྣང་བ་ལ་ཉལ་བ་དང་། སྤངས་པ་དང་ཉལ་བ་དང་། བསྙིལ་བ་དང་ཉལ་བ་བཞི་པོ་ལ་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་བར་བྱའོ། །ཤ་མི་སྦལ་ཏི་ཀླུབས་དཀར་ལ་སོགས་ 6-407b པ་སྔ་མ་རྣམས་ནི། གནས་པ་ལ་ནི་སྦྱོར་བའི་སྣོད་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་འདི་ཚིག་ཚོགས་བསྐྱུང་བ་འབའ་ཞིག་ཡིན་ཏེ། ལུང་ལས། གནས་པ་དང་འབྲེལ་བ་ཐམས་ཅད་ལ་མདུན་རོལ་དུ་ཉེས་བྱས་ཞེས་འབྱུང་བས་བསྡུས་སོ་ཞེས་གསུང་ཡང་ནོར་བ་སྟེ། དམག་གི་ནང་གནས་དང་། སྣང་བ་ལ་ཉལ་བ་དང་། སྤངས་པ་རྗེས་ཕྱོགས་དང་། བསྙིལ་བ་སྡུད་པ་སྟེ་བཞི་ལ་ནི་མདུན་རོལ་གྱི་ཉེས་བྱས་སུ་ལུང་ལས་དངོས་སུ་གསུངས་པ་མི་སྣང་ངོ་། །མདོར་ན་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་གི་སྐབས་ཀྱི་མདོ་རྩ་བ་ལས། དམག་གི་ནང་གནས་ལ་སོགས་བཞི་པོ་དེ་དག་ལ་མདུན་རོལ་དུ་ནི་ཉེས་བྱས་དངོས་སུ་མ་གསུངས་པ་དེ་རྣམས་ལུང་དུ་ཡང་མདུན་རོལ་གྱི་ཉེས་བྱས་དངོས་སུ་མ་གས

【現代漢語翻譯】 對於那些在各自的夜晚結束時，于黎明時分轉為實際墮落的情況，這裡將它們歸納為一個詞，正如所說：'放置大衣延遲，縫補衣物延遲，駐紮軍隊，露天而臥，這些都應簡要地總結在一起。' 對於這些，如肉、小米、巴爾蒂斯坦白布等，前者是共同墮落的根本。這僅僅是對詞語的縮減，因為《律藏》中說：'與夜晚相關的一切，黎明時分...'，所以進行了總結。雖然這樣說，但這是錯誤的，因為它與《律藏》相悖。這是因為看到了與夜晚相關的《律藏》中說'黎明時分...'，所以普遍地認為與夜晚相關的一切都這樣解釋。然而，對於放置大衣延遲，縫補衣物延遲，駐紮軍隊，露天而臥這四種情況，在任何一段《律藏》中都沒有明確地說'黎明時分...'。對於這四種情況，根本經和註釋進行了簡要的總結。因此，如果從比丘尼的角度來看，對於一些如隱瞞墮落和夜晚分離等情況，《律藏》中說'黎明時分...'，而對於一些如捨棄損害墮落等情況，則進行了簡要的總結。對於居住，則是結合的容器。正如《律分別》中說：'隱瞞惡行，剩餘的夜晚，與女人同睡'這三種情況，在黎明到來之前會犯下罪過，這些在這裡被歸納為一個詞，並且對於駐紮軍隊，露天而臥，捨棄后而臥，推倒后而臥這四種情況，應該進行簡要的總結。肉、小米、巴爾蒂斯坦白布等前者，對於居住，則是結合的容器。這僅僅是對詞語的縮減，因為《律藏》中說：'與居住相關的一切，前方有過失...'，所以進行了總結。雖然這樣說，但這是錯誤的。對於駐紮軍隊，露天而臥，捨棄後跟隨，推倒后聚集這四種情況，在《律藏》中並沒有明確地說前方有過失。總之，在僅僅是墮落的根本經中，對於駐紮軍隊等四種情況，並沒有明確地說前方有過失，因此在《律藏》中也沒有明確地說前方有過失。 Regarding those instances where, upon the dawn following the lapse of their respective nights, they transform into actual transgressions, these are here condensed into a single term, as it is said: 'Delaying the placement of the robe, delaying the mending of garments, stationing in the army, and sleeping in the open—these should be briefly combined.' For these, such as meat, millet, Balti white cloth, etc., the former is the root of common transgressions. This is merely an abbreviation of words, for the Vinaya states, 'For all that is related to the night, at dawn...'—thus, it is summarized. Although it is said thus, it is incorrect, for it contradicts the Vinaya. This is because, having seen that the Vinaya related to the night states, 'At dawn...', it is generally assumed that everything related to the night is explained in this way. However, for the four instances of delaying the placement of the robe, delaying the mending of garments, stationing in the army, and sleeping in the open, in none of the Vinaya sections is it explicitly stated, 'At dawn...'. For these four instances, the root text and commentary have made a brief summary. Therefore, if considered from the perspective of a Bhikshuni (nun), for some instances such as concealing transgressions and separation at night, the Vinaya states, 'At dawn...'; while for some instances such as abandoning harmful transgressions, a brief summary has been made. For dwelling, it is the vessel of combination. As the Vinayavibhaṅga states: 'Concealing misdeeds, the remaining night, and sleeping with a woman'—for these three instances, until dawn arrives, one will commit an offense; these are here condensed into a single term, and for the four instances of stationing in the army, sleeping in the open, following abandonment, and gathering after being overthrown, a brief summary should be made. The former, such as meat, millet, Balti white cloth, etc., for dwelling, it is the vessel of combination. This is merely an abbreviation of words, for the Vinaya states, 'For all that is related to dwelling, there is an offense ahead...'—thus, it is summarized. Although it is said thus, it is incorrect. For the four instances of stationing in the army, sleeping in the open, following abandonment, and gathering after being overthrown, the Vinaya does not explicitly state that there is an offense ahead. In short, in the root text of merely transgressions, for the four instances such as stationing in the army, it is not explicitly stated that there is an offense ahead; therefore, in the Vinaya, it is also not explicitly stated that there is an offense ahead.

【English Translation】 Regarding those instances where, upon the dawn following the lapse of their respective nights, they transform into actual transgressions, these are here condensed into a single term, as it is said: 'Delaying the placement of the robe, delaying the mending of garments, stationing in the army, and sleeping in the open—these should be briefly combined.' For these, such as meat, millet, Balti white cloth, etc., the former is the root of common transgressions. This is merely an abbreviation of words, for the Vinaya states, 'For all that is related to the night, at dawn...'—thus, it is summarized. Although it is said thus, it is incorrect, for it contradicts the Vinaya. This is because, having seen that the Vinaya related to the night states, 'At dawn...', it is generally assumed that everything related to the night is explained in this way. However, for the four instances of delaying the placement of the robe, delaying the mending of garments, stationing in the army, and sleeping in the open, in none of the Vinaya sections is it explicitly stated, 'At dawn...'. For these four instances, the root text and commentary have made a brief summary. Therefore, if considered from the perspective of a Bhikshuni (nun), for some instances such as concealing transgressions and separation at night, the Vinaya states, 'At dawn...'; while for some instances such as abandoning harmful transgressions, a brief summary has been made. For dwelling, it is the vessel of combination. As the Vinayavibhaṅga states: 'Concealing misdeeds, the remaining night, and sleeping with a woman'—for these three instances, until dawn arrives, one will commit an offense; these are here condensed into a single term, and for the four instances of stationing in the army, sleeping in the open, following abandonment, and gathering after being overthrown, a brief summary should be made. The former, such as meat, millet, Balti white cloth, etc., for dwelling, it is the vessel of combination. This is merely an abbreviation of words, for the Vinaya states, 'For all that is related to dwelling, there is an offense ahead...'—thus, it is summarized. Although it is said thus, it is incorrect. For the four instances of stationing in the army, sleeping in the open, following abandonment, and gathering after being overthrown, the Vinaya does not explicitly state that there is an offense ahead. In short, in the root text of merely transgressions, for the four instances such as stationing in the army, it is not explicitly stated that there is an offense ahead; therefore, in the Vinaya, it is also not explicitly stated that there is an offense ahead.

---

ུངས་སོ། །མདོ་རྩ་བ་ལས། མདུན་རོལ་དུ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་དངོས་སུ་གསུངས་པ་རྣམས་ལ་ལུང་ལས་ཀྱང་དངོས་སུ་གསུངས་སོ། །གནས་པ་ལ་ནི་སྦྱོར་བའི་སྣོད་ཉིད་དོ་ཞེས་པའི་མདོ་འདིས་ནི་སྤང་ལྟུང་གི་ཐུན་མོང་གི་ཞར་བྱུང་ཡིན་གྱི། སྤང་ལྟུང་ཐུན་མོང་བ་དངོས་མ་ཡིན་གྱི་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་དོན་གང་ཡང་མ་བསྟན་པའི་ཕྱིར། སྤང་བ་ལས་ནི་འདུ་ཤེས་ལས་གཙོ་ཆེར་རང་གི་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་ནི། ཀོ་ལྤགས་ཀྱི་གཞི་ལས། དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་ལ་ཆོས་གོས་དག་བསྐུར་ཞིང་འདི་ནས་བཏང་བ་དེར་མ་ཕྱིན་པ་དག་གང་ལ་ཡང་སྤང་བར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་བསྡུས་ཏེ། དེ་ཡང་གོས་བསྐུར་བྱ་ལ་འཆང་བའི་སྤང་བར་མི་འགྱུར་བ་ནི་དབང་བའི་འདུ་ཤེས་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་ནི་སྤང་བ་ལས་ནི་འདུ་ཤེས་ལས་གཙོ་ཆེར་ཞེས་པ་འདིས་བསྡུས་ལ། སྐུར་བྱེད་ལ་འཆང་བའི་སྤང་བར་མི་འགྱུར་བ་ནི་རང་གི་ཉིད་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་ནི་རང་གི་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་འདིས་བསྡུས་སོ། །རྣམ་འབྱེད་ལས་ཀྱང་། འཆང་བ་གཉིས་དང་། ཟླ་འཇོག་དང་གསོག་འཇོག་དང་བཞིའི་ 6-408a སྐབས་སུ་གཞན་ལ་སྦྱིན་པར་བྱ་ཞེས། གཞན་ལ་བྱིན་ན་ལྟུང་མེད་དུ་བཤད་པ་དང་། ཞུ་བ་ལས་ཀྱང་། གཞན་གྱི་ལྷུང་བཟེད་འཆང་བ་ལ་ལྟུང་མེད་དུ་བཤད་ཅིང་། འཁྲུར་འཇུག་དང་། རྨེལ་འཇུག་གཉིས་ལས། དངོས་པོ་དེ་གཞན་ཉིད་དབང་བ་ཡིན་ན་ལྟུང་བ་ན་སྨད་དུ་ལུང་ཞུ་བ་ལས་གསུངས་པ་དང་། འཁྲུར་འཇུག་རྨེལ་འཇུག་འཐག་འཇུག་དང་། །རས་ཆེན་བརྟད་བྱུང་ཉིད་དང་ལྔ། །དེ་ལྟར་ལྔ་ལས། དངོས་པོ་དེ་རང་གཞན་ཐུན་མོང་དུ་དབང་བ་ཡིན་ན་ལྟུང་བ་ན་སྨད་དུ་ལུང་ཞུ་བ་ལས་གསུངས་པ་དང་། དེ་རྣམས་ཀྱི་ཤུགས་ཀྱིས་ལྟུང་བ་ལྔ་པོ་དེ་རྣམས་ཀྱི་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པ་ལ་རང་འབའ་ཞིག་གི་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་བསྟན་པ་དེ་རྣམས་ཀྱང་རང་གི་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་འདིས་བསྡུས་ཤིང་། བདག་པོ་དང་འབྲེལ་བ་གཞན་རྣམས་ལ་ཡང་རང་གི་ཡིན་པ་དང་། རང་འབའ་ཞིག་གི་ཡིན་པ་ཅི་རིགས་པ་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་བའོ། །དེ་ནི་བསྔོས་པ་ཉིད་ན་བྲལ་ཅེས་པ་ནི། ཀོ་ལྤགས་ཀྱི་གཞི་ལས། གང་གིས་གོས་བསྐུར་བ་དེ་ལ་སྤང་བ་མི་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། རྣམ་འབྱེད་ལས་ཀྱང་། འཆང་བ་གཉིས་དང་། ཟླ་འཇོག་དང་། གསོག་འཇོག་དང་བཞིའི་སྐབས་སུ་གཞན་ལ་བཏང་བར་བྱའོ་ཞེས་པ་བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་གཞན་ལ་བཏང་ན་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བར་གསུངས་པས། དེ་རྣམས་ནི་འདིར་ཚིག་གཅིག་ཏུ་བསྡུས་ཤིང་བདག་པོ་དང་འབྲེལ་བ་གཞན་རྣམས་ལ་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་བར་བྱའོ། །དེ་ཡོད་ན་དངོས་པོ་དེ་ལྟ་བུ་ཞེས་པ་ནི། རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་གིས་ཚེས་གཅིག་ལ་ཆོས་གོས་རྙེད་ནས་དེས་ཚེས་གཉིས་ལ་ཆོས་གོས་གཞན་ཞིག་ཀྱང་རྙེད་ན་ཞེས་བྱ་བ་ནས། ཞག་བཅུ་གཅིག་པའི་སྐྱ་རེངས་འཆར་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེ

【現代漢語翻譯】 因此，在根本律經中，對於那些明確說到『已經犯了罪』的情況，律經中也有明確的說明。至於『安住』，經中說『只是結合的容器』，這只是捨墮罪的共同附帶情況，並非真正的捨墮罪共同點，因為它沒有說明任何關於捨棄墮罪的意義。至於『捨棄』，經中說『主要是從認知出發』。在皮革事中說：『比丘將僧衣託付給比丘，從這裡送走，未到達彼處，對任何事物都不會變成捨棄。』這是總結性的說法。也就是說，對於接受僧衣的人來說，不會變成持有僧衣的捨棄，因為沒有支配的認知。這被總結為『捨棄主要是從認知出發』。對於託付僧衣的人來說，不會變成持有僧衣的捨棄，因為不是自己的。這被總結為『是自己的』。在《分別》中也說：『在持有二衣、過月、積聚四種情況下，應當佈施給他人。』如果佈施給他人，就沒有墮罪。在《請問》中也說：『持有他人的缽，沒有墮罪。』在『染污』和『腐爛』兩種情況下，如果那個事物是他人所擁有的，那麼在《請問》中說，墮罪是可恥的。『染污、腐爛、紡織，以及粗布和損壞的五種情況。』在這五種情況下，如果那個事物是自己和他人共同擁有的，那麼在《請問》中說，墮罪是可恥的。這些情況暗示了，產生這五種墮罪的基礎，在於完全屬於自己的所有物，這些也被總結為『是自己的』。對於與所有者相關的其他事物，也應根據情況，簡要地結合自己所有和完全屬於自己的所有物。至於『在奉獻時分離』，在皮革事中說：『誰託付了僧衣，就不會變成捨棄。』在《分別》中也說：『在持有二衣、過月、積聚四種情況下，應當佈施給他人。』意思是，如果從內心深處決定佈施給他人，就不會發生墮罪。這些在這裡被總結為一句話，對於與所有者相關的其他事物，也應簡要地結合起來。至於『如果存在，就是那樣的東西』，在《分別》中說：『如果比丘在初一得到僧衣，然後在初二又得到另一件僧衣……』直到『十一日的黎明升起，就犯了捨墮罪。』

【English Translation】 Therefore, in the Root Sutra, for those cases where it is explicitly stated 'has committed a sin', there are also explicit explanations in the Vinaya. As for 'abiding', the sutra says 'it is merely a container for combination', which is only a common incidental circumstance of expiation-involving-forfeiture, not a true commonality of expiation-involving-forfeiture, because it does not explain any meaning regarding the sin of abandoning. As for 'abandoning', the sutra says 'mainly from perception'. In the Leather Matter it says: 'If a bhikshu entrusts a monastic robe to a bhikshu, and sends it from here, it will not become abandonment for anything that has not reached there.' This is a summary statement. That is, for the person receiving the monastic robe, it will not become abandonment of holding the robe, because there is no perception of dominion. This is summarized as 'abandoning is mainly from perception'. For the person entrusting the robe, it will not become abandonment of holding the robe, because it is not one's own. This is summarized as 'is one's own'. In the Vibhanga it also says: 'In the cases of holding two robes, exceeding the month, and accumulating four, one should give to others.' If one gives to others, there is no offense. In the Inquiry it also says: 'Holding another's alms bowl, there is no offense.' In the two cases of 'defiling' and 'decaying', if that object is owned by another, then in the Inquiry it says that the offense is shameful. 'Defiling, decaying, weaving, and coarse cloth and damaged five cases.' In these five cases, if that object is owned jointly by oneself and another, then in the Inquiry it says that the offense is shameful. These situations imply that the basis for generating these five offenses lies in the fact that the object is entirely one's own, which is shown as a branch, and these are also summarized as 'is one's own'. For other things related to the owner, one should briefly combine what is one's own and what is entirely one's own, as appropriate. As for 'separation at the time of dedication', in the Leather Matter it says: 'Whoever entrusts the monastic robe will not become abandonment.' In the Vibhanga it also says: 'In the cases of holding two robes, exceeding the month, and accumulating four, one should give to others.' Meaning, if one decides from the bottom of one's heart to give to others, no offense will occur. These are summarized here in one sentence, and for other things related to the owner, one should briefly combine them. As for 'if it exists, it is such a thing', in the Vibhanga it says: 'If a bhikshu obtains a monastic robe on the first day, and then obtains another monastic robe on the second day... ' until 'the dawn of the eleventh day rises, then one commits an offense involving forfeiture.'

---

ད་དོ་ཞེས་པ་དང་། དེ་བཞིན་དུ་ཟླ་འཇོག་དང་། ལྷུང་བཟེད་འཆང་བ་དང་། ཞག་བདུན་པའི་ 6-408b གསོག་འཇོག་སྟེ་བཞི་ལ་ཞག་ཤན་འབྱུང་བ་རེ་རེ་ལ་གསུངས་པ་ཚིག་གཅིག་ཏུ་བསྡུས་པ་ཡིན་ལ། དགེ་སློང་མའི་ཆོས་གོས་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཅིང་བྱིན་གྱིས་མི་རློབ་པ་ནི་མདོར་བསྡུས་རྟོགས་པར་བྱའོ། །ལྟུང་བ་དེ་ཡོད་ན་ཡོ་བྱད་ཙམ་ཞེས་པ་ནི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་ཆོས་གོས་འཆང་བའི་སྐབས་ལས་དགེ་སློང་གི་ཆོས་གོས་སྤང་བ་དེ་མ་སྤངས་ཤིང་བྲལ་བར་མ་བྱས་ལ། ལྟུང་བ་དེ་ཡང་མ་བཤགས་པར་ལྷུང་བཟེད་དམ། ཆོས་གོས་སམ། དྲ་བའམ། ཕོར་བུའམ། སྐ་རགས་སམ། དགེ་སྦྱོང་གི་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་གང་ཡང་རུང་བ་ཉེ་བར་འཇོག་ན་དེ་ཡང་སྔ་མའི་རྒྱུད་ཀྱིས་སྤང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་སྤང་ལྟུང་བཅུ་ཚན་དང་པོའི་སྐབས་སུ་འཁྲུར་འཇུག་དང་། ལེན་པ་དང་། གོས་སློང་བ་སྟེ་གསུམ་མ་གཏོགས་བདུན་དང་། བཅུ་ཚན་ཐ་མའི་ཐོག་མཐའ་ལྷུང་བཟེད་འཆང་བ་དང་། གསོག་འཇོག་གཉིས་ཏེ་དགུ་པོ་རེ་རེ་པོ་རེ་རེ་ལ་གསུངས་པ་ཚིག་གཅིག་ཏུ་བསྡུས་པ་ཡིན་ལ། བདག་པོ་དང་འབྲེལ་བ་འཁྲུར་འཇུག་ལ་སོགས་པ་གཞན་རྣམས་ལ་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་བའོ། །ཤ་མི་དང་སྦལ་ཏི་ཀླུབས་དཀར་ལ་སོགས་པ་སྔ་མ་རྣམས་ནི་སྤང་ལྟུང་བཅུ་ཚན་དང་པོའི་བཅུ་པོ་ཐམས་ཅད་ལ་ལུང་ལས་སྤང་ཤན་དངོས་སུ་བཤད་ཅེས་ཟེར་བ་ཕལ་ཆེར་ལ་བཤད་པ་མཐོང་ནས་ཐམས་ཅད་ལ་བཤད་ཅེས་ཞར་ལ་ཤོར་བར་ཟད་ཀྱི། འཁྲུར་འཇུག་ལེན་སློང་གསུམ་གྱི་སྤང་ཤན་ནི་ལུང་དུམ་བུ་བཞི་གང་ལས་ཀྱང་གསུངས་པ་མི་སྣང་ངོ་། །འདི་ལ་མེད་པ་དེ་ཉིད་གཙོ་བོ་ཞེས་པ་ནི་ཤ་མི་སྦལ་ཏི་ཀླུབས་དཀར་ལ་སོགས་པ་སྔ་མ་རྣམས་ནི་མདོ་འདི་ལ་མདོར་བསྡུས་རྟོགས་པ་དང་། ཚིག་ཚོགས་བསྐྱུང་བ་གཉིས་ཀ་མེད་གསུང་ཡང་ནོར་བ་སྟེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། ཆོས་གོས་དང་ལྷུང་བཟེད་དང་སྨན་གསུམ་ལ་རེ་རེ་ནས་གསུངས་པ་འདིར་ཚིག་གཅིག་ཏུ་བསྡུས་པ་དང་འགལ་བས་སོ། །དེ་ཡང་ 6-409a ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་ཆོས་གོས་སྤང་བ་ཉམས་པར་གྱུར་ན་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་བཤགས་པར་བགྱིའམ། ཉེ་བ་འཁོར་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་བཤགས་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་བཞིན་དུ་ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་ལྷུང་བཟེད་དང་སྤང་བ་སྟོར་བར་གྱུར་ན་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་བཤགས་པར་བགྱིའམ། ཨུ་པ་ལི་བཤགས་པར་བྱའོ། །ནོངས་པ་བཤགས་ནས་སླར་རྙེད་ན་སྤང་བར་བགྱིའམ། ཨུ་པ་ལི་མ་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་གི་སྨན་སྤང་བ་སྟོར་བར་གྱུར་ན་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་བཤགས་པར་བགྱིའམ། ཨུ་པ་ལི་བཤགས་པར་བྱའོ། །ལྟུང་བ་བཤགས་ནས་སླར་རྙེད་ན་སྤང་བར་བགྱིའམ། ཨུ་པ་ལི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ལྷུང་བཟེད་དང་། སྨན་གསུམ་རེ་རེ་ནས་གསུངས་པ་ཚིག་གཅིག་ཏུ་བསྡུས་པ་ཚིག་ཚོགས་བསྐྱུངས་པ་ཡིན་ལ། གསེར་དངུལ་ལ་སོགས་པ་གཞན་ལ་ཡང་མདོར་

【現代漢語翻譯】 現在，關於『現在』（da do zhes pa）這個詞，以及『同樣地』（de bzhin du），還有『放置缽』（zla 'jog）和『持缽』（lhung bzed 'chang ba），以及『七日儲蓄』（zhag bdun pa'i gsog 'jog），這四種情況，每一種情況都分別說明了『過夜』（zhag shan）的產生，這裡將這些話語彙整合一句。比丘尼的法衣如果破損，且未加持，則應理解為簡略的總結。如果存在墮落，僅僅是生活用品，這意味著根據《律分別》（lung rnam 'byed）中關於持有法衣的章節，如果比丘沒有捨棄或遠離他所放棄的法衣，也沒有懺悔墮落，那麼如果他放置缽、法衣、濾水器、碗、腰帶或任何比丘的生活用品，那麼由於先前的因緣，這些物品也會被捨棄。在第一組十個捨墮的章節中，除了『使之染色』（'khrur 'jug）、『接受』（len pa）和『乞求衣服』（gos slong ba）這三個之外，其餘的七個，以及最後一組十個中的開頭和結尾，即『持缽』和『儲蓄』這兩個，總共九個，都是分別說明的，這裡將這些話語彙整合一句。與所有者相關的『使之染色』等其他情況，也應簡略地應用。 關於夏米（sha mi）、斯巴爾蒂（sbal ti）、白色棉布（klubs dkar）等前述情況，大多數人認為在第一組十個捨墮的所有章節中，《律經》（lung las）都明確說明了捨棄的界限，因此錯誤地認為所有章節都說明了這一點。然而，在《律經》的四個部分中，並沒有說明『使之染色』、『接受』和『乞求』這三個的捨棄界限。所謂『這裡沒有的才是主要的』（'di la med pa de nyid gtso bo zhes pa），指的是夏米、斯巴爾蒂、白色棉布等前述情況，認為這部經中既沒有簡略的理解，也沒有縮減詞句，這是錯誤的。因為根據《律釋》（lung zhu ba），對於法衣、缽和藥物這三者，分別說明的情況與這裡彙集成一句的情況相矛盾。此外，《律釋》中說：『如果比丘捨棄的法衣損壞了，應該只懺悔墮落嗎？』『近處的人應該只懺悔墮落。』同樣，《律釋》中說：『如果比丘丟失了缽和捨棄之物，應該只懺悔墮落嗎？』『優波離（Upali）應該懺悔。』『懺悔后如果再次找到，應該捨棄嗎？』『優波離不應該。』『如果比丘丟失了捨棄的藥物，應該只懺悔墮落嗎？』『優波離應該懺悔。』『懺悔后如果再次找到，應該捨棄嗎？』『優波離不應該。』因此，將缽和三種藥物分別說明的情況彙集成一句，就是縮減詞句。對於金銀等其他情況，也應該簡略地應用。

【English Translation】 Now, concerning the term 'now' (da do zhes pa), and similarly, 'in the same way' (de bzhin du), as well as 'placing the bowl' (zla 'jog) and 'holding the bowl' (lhung bzed 'chang ba), and 'seven-day storage' (zhag bdun pa'i gsog 'jog), these four situations, each of which separately explains the occurrence of 'overnight' (zhag shan), here these statements are condensed into one sentence. If a Bhikshuni's robe is damaged and not blessed, it should be understood as a brief summary. If there is a transgression, merely the necessities of life, this means that according to the chapter on holding robes in the Vinaya-vibhanga (lung rnam 'byed), if a Bhikshu has not abandoned or separated from the robe he has renounced, and has not confessed the transgression, then if he places the bowl, robe, water filter, bowl, belt, or any of the Bhikshu's necessities of life, then due to the previous causes, these items will also be forfeited. In the first set of ten Nissaggiya Pacittiya, except for 'causing to be dyed' ('khrur 'jug), 'receiving' (len pa), and 'begging for clothes' (gos slong ba), the remaining seven, and the beginning and end of the last set of ten, namely 'holding the bowl' and 'storing', a total of nine, are each explained separately, and here these statements are condensed into one sentence. Other situations related to the owner, such as 'causing to be dyed', should also be applied briefly. Regarding the aforementioned situations such as Shami (sha mi), Sbalti (sbal ti), white cotton cloth (klubs dkar), most people believe that in all chapters of the first set of ten Nissaggiya Pacittiya, the Vinaya (lung las) explicitly states the boundaries of forfeiture, thus mistakenly believing that all chapters state this. However, in the four parts of the Vinaya, the boundaries of forfeiture for 'causing to be dyed', 'receiving', and 'begging' are not mentioned. The so-called 'what is not here is the main thing' ('di la med pa de nyid gtso bo zhes pa) refers to the aforementioned situations such as Shami, Sbalti, white cotton cloth, believing that this sutra has neither a brief understanding nor a reduction of words, which is incorrect. Because according to the Vinaya commentary (lung zhu ba), the situations explained separately for the robe, bowl, and medicine contradict the situation where they are condensed into one sentence here. Furthermore, the Vinaya commentary says: 'If a Bhikshu's forfeited robe is damaged, should only the transgression be confessed?' 'The person nearby should only confess the transgression.' Similarly, the Vinaya commentary says: 'If a Bhikshu loses the bowl and the forfeited item, should only the transgression be confessed?' 'Upali should confess.' 'If it is found again after confession, should it be forfeited?' 'Upali should not.' 'If a Bhikshu loses the forfeited medicine, should only the transgression be confessed?' 'Upali should confess.' 'If it is found again after confession, should it be forfeited?' 'Upali should not.' Therefore, condensing the situations explained separately for the bowl and the three medicines into one sentence is a reduction of words. For other situations such as gold and silver, it should also be applied briefly.

---

བསྡུས་སྦྱར་བ་ཡིན་ནོ། ། 攝共五之義 གསུམ་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་ལྔ་ལས། དུས་དང་འབྲེལ་བའི་ཐུན་མོང་ནི། ཉིན་མཚན་གྱི་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་མདོ་དང་པོ་བཞིས་བསྟན་ཏོ། །བདག་པོ་དང་འབྲེལ་བའི་ཐུན་མོང་ནི། སྤང་བ་ལ་ནི་ཞེས་པ་ལ་སོགས་མདོ་བཞིས་སོ། །ཤན་དང་འབྲེལ་བའི་ཐུན་མོང་ནི། འདི་ལ་རྗེས་སུ་ཞུགས་པ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་མདོ་ལྔས་སོ། །ཕྱིར་བཅོས་དང་འབྲེལ་བའི་ཐུན་མོང་ནི། ཆུང་བ་ཉིད་ཀྱི་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་མདོ་གསུམ་གྱིས་སོ། །དང་པོ་གསུམ་གྱི་ཐུན་མོང་དུ། འདི་གསུམ་ནི་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བ་ལ་ཞེས་པས་བསྟན་ཏོ། །ད་ནི་དེ་དག་སོ་སོའི་དོན་ལ་ལྔ་ལས། 屬共時 དང་པོ་དུས་དང་འབྲེལ་བའི་ཐུན་མོང་ངོ་། །འདི་ལ་གཉིས་ལས། སྤྱིའི་དོན་ལ་ལྔ་སྟེ། ཡན་ལག་གི་ཁྱད་པར་དང་། ཡན་ལག་རང་གི་ངོ་བོ་དང་། སེལ་བ་དང་། ཅིར་འགྱུར། རྒྱུ་མཚན་ནོ། ། 支分差別 6-409b པོ་ནི། དགེ་སློང་ཕའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས་གསུངས་ཚོད་བཅོ་ལྔ་སྟེ། གོས་དང་ལྷུང་བཟེད་འཆང་གཉིས་འབྲལ་གཉིས་ཞག་གཅིག་བྲལ་བ་དང་དགོན་པའི་ཟླ་འཇོག་དང་། །བཞག་འཕྱིས་རས་ཆེན་བརྟད་བྱུང་བགོ་འཕྱིས་དང་གསོག་འཇོག་དང་། དམག་གནས་གནས་ངན་ལེན་འཆབ་དང་ནུབ་ལྷག་དང་། མར་མེ་ལ་སོགས་པའི་སྣང་བཅས་སྤངས་པ་དང་ཉལ་བ་བསྙིལ་བ་དང་བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ། །ཅེས་བསྡུ་བའི་ཚིགས་བཅད་དོ། །དགེ་སློང་མའི་དབང་དུ་བྱས་ན་ནི་འཆབ་པའི་ཕམ་པ་ལ་གཏམ་གྱི་གཞི་ལས་གསུངས་ཤིང་། མཚན་མོའི་འབྲལ་བ་ལ་སོགས་ཁ་ཅིག་ལ་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས་གསུངས་སོ། །དེ་དག་གི་གནད་ཀྱིས་གནས་མེད་ཀྱི་ཉེས་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་ཡང་སྦྱར་རོ། ། 支分體性 གཉིས་པ་ནི། རང་རང་གི་ཞག་གྲངས་ཐ་མའི་མཚན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་གོ། དེའི་དོན་གཏན་ལ་དབབ་པ་ལ་གཉིས་ལས། ཞག་གྲངས་ཀྱི་ཐ་མ་གཏན་ལ་དབབ་པ་དང་། མཚན་མོའི་མཐའ་སྐད་ཅིག་གཏན་ལ་དབབ་པའོ། ། 安立日數 དང་པོ་ལ་གཉིས་ལས། རང་ལུགས་ནི་ཟླ་འཇོག་ལ་ཞག་སུམ་ཅུའི་མཚན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་དང་། རས་ཆེན་བཞག་འཕྱིས་དང་། དགག་དབྱེ་བྱས་ནས་ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་། གོས་དང་ལྷུང་བཟེད་འཆང་བ་གཉིས་ལ་ཞག་བཅུ་དང་། ཞག་བདུན་པའི་གསོག་འཇོག་ལ་ཞག་བདུན་དང་། དགོན་པ་པའི་འབྲལ་བ་ལ་ཞག་དྲུག་དང་། ནུབ་ལྷག་ལ་མཚན་མོ་གསུམ་དང་། དེ་དག་ལས་གཞན་པ་རྣམས་ལ་ཞག་གཅིག་གི་མཚན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་གོ། གཉིས་པ་ཞར་ལ་གཞན་ལུགས་དགག་པ་ནི། ཞང་ཞུང་རྒྱལ་ཤེ་ན་རེ། དེ་རྣམས་ལ་ཞག་རེ་རེས་ལྷག་པ་དགོས་ཏེ། ཁྱེད་ཞག་བཅུ་ཟེར་ཡང་། བསྡུས་པ་ལས། ཞག་བཅུ་གཅིག་འདས་ན་འཆང་བའི་སྤང་བའོ། །ཞེས་པ་དང་། ཁྱེད་ཞག་དྲུག་ཟེར་ཡང་མདོ་ཉིད་ལས། ཞག་བདུན་ན་འབྲལ་ 6-410a བའི་སྤང་བའོ་ཞེས་པ་དང་། ཁྱེད་ཞག་བདུན་ཟེར་ཡང་སྐྱ་རེངས་བརྒྱད་པ་ཤར་ནའོ་ཞེས་པས་ཞག་རེ་རེས་ལྷག་པར་གྲུབ་སྟེ། དེ་

【現代漢語翻譯】 總共有五種含義。 第三，關於總攝的意義有五點：與時間相關的共同點，如『日夜』等，由前四部經說明。與所有者相關的共同點，如『放棄』等，由四部經說明。與界限相關的共同點，如『隨此行者』等，由五部經說明。與修改相關的共同點，如『小者』等，由三部經說明。前三者的共同點，由『此三者堅固』等說明。現在，關於它們各自的意義有五點： 屬於共同的時間。 這有兩點： 一般的意義有五種：支分的差別、支分自身的體性、排除、變成什麼、理由。 支分的差別 是指比丘以父親的權力來做，根據 टीका（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）的說法，大約有十五種：衣服和缽的持有、分離、過夜分離、寺院的月供、放置延遲、大布縫補、分配延遲、儲存、戰爭地點、惡劣處境的隱瞞、剩餘的夜晚、燈等的光明遮蔽、睡眠傾倒、與婦女同睡。 這是總結的偈頌。如果是比丘尼，那麼關於隱瞞的墮罪，在談話的基礎中已經說明。關於夜晚的分離等，在一些情況下，在母親的分別中已經說明。這些要點也適用於無處可去的罪過等。 支分的體性 第二，是各自天數最後的夜晚的剎那。爲了確定其意義，有兩點：確定天數的最後，確定夜晚的最後剎那。 安立天數 首先，有兩點：自己的觀點是，月供是三十天夜晚的最後剎那，大布縫補延遲，在結夏安居之後是半個月，衣服和缽的持有是十天，第七天的儲存是七天，寺院的分離是六天，剩餘的夜晚是三天，其他的是一天的夜晚的最後剎那。第二，順便駁斥其他觀點：象雄嘉謝說，這些都需要每天增加一天，即使你說十天，但在《總攝》中說：『如果超過十一天，就是持有的墮罪。』即使你說六天，但在經中說：『第七天是分離的墮罪。』即使你說七天，但第八天黎明出現時，就意味著每天增加一天。 因此，

【English Translation】 It is a compilation of five meanings. Third, regarding the meaning of compilation, there are five points: The commonality related to time, such as 'day and night,' etc., is explained by the first four Sutras. The commonality related to the owner, such as 'abandonment,' etc., is explained by four Sutras. The commonality related to boundaries, such as 'those who follow this,' etc., is explained by five Sutras. The commonality related to modification, such as 'the small one,' etc., is explained by three Sutras. The commonality of the first three is explained by 'these three are firm,' etc. Now, regarding the individual meanings of each, there are five points: Belongs to the common time. There are two aspects to this: The general meaning has five aspects: the difference of the limbs, the nature of the limbs themselves, exclusion, what it becomes, and the reason. Difference of Limbs It refers to a Bhikshu (monk) acting under the authority of his father, and according to the ṭīkā (टीका，ṭīkā，commentary) there are about fifteen: holding robes and alms bowls, separation, overnight separation, monastic monthly offerings, delayed placement, large cloth patching, delayed distribution, storage, war locations, concealment of bad situations, remaining nights, obscuring lights such as lamps, overturning sleep, and sleeping with women. This is a summarizing verse. In the case of a Bhikshuni (nun), the defeat of concealment is explained in the basis of speech, and some aspects such as nightly separation are explained in the mother's differentiation. These points also apply to offenses such as having nowhere to stay. Nature of Limbs Second, it is the moment at the end of the last night of each number of days. To determine its meaning, there are two aspects: determining the end of the number of days, and determining the last moment of the night. Establishing the Number of Days First, there are two aspects: According to our own system, the monthly offering is the last moment of the night of thirty days, the large cloth patching is delayed, half a month after the summer retreat, holding robes and alms bowls is ten days, the storage on the seventh day is seven days, the separation from the monastery is six days, the remaining nights are three days, and the others are the last moment of the night of one day. Second, incidentally refuting other systems: Zhangxiong Jiashe said that each of these needs to be increased by one day, even if you say ten days, but in the Compendium it says: 'If eleven days have passed, it is the defeat of holding.' Even if you say six days, but in the Sutra itself it says: 'The seventh day is the defeat of separation.' Even if you say seven days, but when the eighth day dawns, it is established that each day is increased by one day. Therefore,

---

རྣམས་བཞག་རེ་རེས་ལྷག་པར་བྱུང་བའི་གནད་ཀྱིས་གཞན་རྣམས་ཀྱང་ཞག་རེ་རེས་ལྷག་པར་འོང་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཞག་བཅུ་འདས་པ་དང་། ཞག་དྲུག་འདས་པ་དང་། ཞག་བདུན་འདས་པ་དང་ཞེས་མཚན་ཉིད་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་གཏན་ལ་དབབ་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །འདི་མི་འཐད་པ་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་གནོད་བྱེད་བརྗོད་པ་ནི། མདོ་ཉིད་ལས། གཞན་ཉི་མའི་དང་པོ་ལའོ་ཞེས་ཞག་བཅུ་ལས། གཞན་ཞག་བཅུ་གཅིག་པའི་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་ལ་སྤང་ལྟུང་དུ་གསུངས་པ་དང་། རྣམ་འབྱེད་ལས། ཉི་མ་བཅུ་གཅིག་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་ཡང་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། དེ་ཉིད་ལས། ཞག་བཅུ་པ་དེ་ཉིད་ཀྱི་ནང་རོལ་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཏེ། ཁྱེད་ལྟར་ན་ཞག་བཅུ་གཅིག་པ་དེ་ཉིད་ཀྱི་ནང་རོལ་དུ་ཞེས་གསུང་བར་རིགས་པས་སོ། །གཞན་ཡང་འཆང་ལྟུང་ཞག་བཅུ་གཅིག་འདས་པ་ལ་བལྟོས་ནས་འཆང་བའི་ཞག་ཚོགས་པའི་སུམ་འགྱུར་ཟླ་འཇོག་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཟླ་བ་གཅིག་པའི་སྤང་བ་འདི་ལ་ཞག་བཅུ་པ་དང་། གཉིས་པ་དང་། གསུམ་པ་དག་ནི་ཤན་གྱི་ཕྱིར་ཕན་ཚུན་བལྟོས་པ་ནི་མེད་དོ་ཞེས་བཤད་པས་སུམ་འགྱུར་ཡིན་པར་གྲུབ་བོ། །དེས་ན་ཟླ་འཇོག་ཞག་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་བཟླས་པ་ལ་བལྟོས་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་བས་ན། རྣམ་འབྱེད་ལས། ཉི་མ་སུམ་ཅུ་གཅིག་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །གཉིས་པ་སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པ་ནི། བསྡུས་པ་ལས། ཞག་བཅུ་གཅིག་འདས་ན་ཞེས་བཤད་པ་དེ་ནི་ལོ་ཙཱ་བ་ཞང་ཞུང་རྒྱལ་ཤེའི་འདོད་པ་བཀོད་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ 6-410b ཤ་མི་རྗེས་འབྲངས་དང་བཅས་པ་རྣམས་གསུང་ཡང་མ་ཡིན་ཏེ། བསྡུས་པ་འགྱུར་རྙིང་སྔ་དར་གྱི་དཔེ་རྙིང་ལས་ཀྱང་། ཞག་བཅུ་གཅིག་འདས་ན་ཞེས་བཤད་དོ། །འདི་ནི་འཆང་ལྟུང་ནག་འབྱམ་དུ་འབྱུང་བ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །མདོ་རྩ་བ་ལས། ཞག་བདུན་ན་འབྲལ་ཅེས་བཤད་པ་དེའང་ཞག་བདུན་འདས་པ་ན་འབྲལ་བ་མ་ཡིན་གྱི། ཞག་བདུན་པའི་ངོ་མཐོང་ན་འབྲལ་བའི་སྤང་བའོ་ཞེས་བཤད་པ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཞག་བདུན་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་ན་འབྲལ་བའི་ལྟུང་བ་འབྱུང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པས་གྲུབ་བོ། །སྐྱ་རེངས་བརྒྱད་པ་ཤར་ནའོ་ཞེས་པ་ཡང་སྐྱ་རེངས་ཀྱི་ངོ་བོ་བརྒྱད་ཤར་བ་མ་ཡིན་གྱི། ཞག་བརྒྱད་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་སྟེ། མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཞག་བརྒྱད་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཕའི་རྣམ་འབྱེད་ལས་ཀྱང་། ཉི་མ་བརྒྱད་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་ནའོ་ཞེས་སོ། །སྐྱ་རེངས་བརྒྱད་པ་ཤར་ནའོ་ཞེས་པ་འདི་ལ་འགྲེལ་ཆུང་གི་མདོ་རྩ་བ་ལས། བརྒྱད་པའི་སྐྱ་རེངས་བྱུང་ནའོ་ཞེས་བཤད་པ་དེ་ལེགས་བཤད་ཡིན་ནོ། །ཡང་འཇིམ་པ་ཤེས་རབ་འོད་ན་རེ། སྨན་ཞག་བདུན་པ་ལ་ཞག་གཅིག་ལྷག་དགོས་ཏེ། སྐྱ་རེང

【現代漢語翻譯】 每過一天，其他事物也會隨之增加。正如 टीका (ṭīkā，註釋) 中所說：'過了十天'、'過了六天'、'過了七天'，這是爲了確定一個方面的特徵。'這種說法是不合理的，原因有二。第一，指出其危害：經文中說：'在下一個太陽的第一道光芒中'，即過了十天，在第十一天第一道曙光出現時，就犯了捨墮罪。在《分別》（rnam 'byed，區分）中也說：'第十一天的曙光出現時，也犯了捨墮罪。' 同樣，經文中還說：'應該在第十天之內加持。'如果按照你的說法，就應該說'在第十一天之內'。此外，持有物捨墮罪取決於過了十一天，持有物的積累是放置月的三個週期。 टीका (ṭīkā，註釋) 中說：'對於這一個月的捨棄，第十天、第二天和第三天之間沒有相互依賴，因為它們是分開的。'因此，可以確定是三個週期。因此，必須重複三十三天才能放置月，這與《分別》（rnam 'byed，區分）中所說：'第三十一天的曙光出現時，就犯了捨墮罪'相矛盾。第二，駁斥論證：在《彙集》（bsdus pa，摘要）中說：'過了十一天'，這只是譯師象雄嘉謝的觀點，甚至不是夏彌及其追隨者的觀點。因為在早期翻譯的《彙集》（bsdus pa，摘要）舊版本中也說：'過了十一天'。據說這是指黑色的持有物捨墮罪。經根本戒中說：'七天後分離'，這並不是說過了七天後才分離，而是說在第七天看到時就犯了分離的捨墮罪。 टीका (ṭīkā，註釋) 中說：'第七天的曙光出現時，就犯了分離的墮罪。'這也證明了這一點。'第八道曙光出現時'，並不是說第八道曙光的本質出現，而是說第八天的曙光出現。在《母分別》（ma'i rnam 'byed，母區分）中說：'第八天的曙光出現時，就犯了捨墮罪。'在《父分別》（pha'i rnam 'byed，父區分）中也說：'第八天的太陽升起時。'對於'第八道曙光出現時'，《小釋》（'grel chung，小注釋）的經根本戒中說：'第八道曙光出現時'，這是很好的解釋。此外，堅巴謝饒沃（'jim pa shes rab 'od，名稱）說，第七天的藥需要多一天，因為曙光...

【English Translation】 Each passing day, other things also increase accordingly. As stated in the ṭīkā (commentary): 'After ten days,' 'after six days,' 'after seven days,' this is to determine the characteristic of one aspect.' This statement is unreasonable for two reasons. First, pointing out its harm: In the sūtra itself, it says: 'In the first light of the next sun,' meaning after ten days, when the first light of the eleventh day appears, one commits the saṃghāvaśeṣa (捨墮) offense. In the Vinaya-vibhaṅga (rnam 'byed, distinction) it also says: 'When the dawn of the eleventh day appears, one also commits the saṃghāvaśeṣa (捨墮) offense.' Similarly, it also says in the same text: 'It should be blessed within the tenth day.' If according to your statement, it should be said 'within the eleventh day.' Furthermore, the saṃghāvaśeṣa (捨墮) of holding depends on the passing of eleven days, and the accumulation of holdings is three cycles of placing the month. The ṭīkā (commentary) states: 'For this one month of abandonment, the tenth day, the second, and the third do not depend on each other because they are separate.' Therefore, it can be determined that it is three cycles. Thus, it would be necessary to repeat thirty-three days to place the month, which contradicts what is said in the Vinaya-vibhaṅga (rnam 'byed, distinction): 'When the dawn of the thirty-first day appears, one commits the saṃghāvaśeṣa (捨墮) offense.' Second, refuting the argument: In the Abhidharmasamuccaya (bsdus pa, summary) it says: 'After eleven days,' this is merely stating the view of the translator Zhangzhung Gyalshe, and it is not even the words of Śamī and his followers. Because even in the old versions of the early translation of the Abhidharmasamuccaya (bsdus pa, summary) it says: 'After eleven days.' It is said that this refers to the saṃghāvaśeṣa (捨墮) of black holdings. In the Root Sūtra it says: 'Separate after seven days,' this does not mean that one separates after seven days have passed, but rather that one commits the saṃghāvaśeṣa (捨墮) of separation when one sees it on the seventh day. The ṭīkā (commentary) states: 'When the dawn of the seventh day appears, one commits the offense of separation.' This also proves it. 'When the eighth dawn appears,' this does not mean that the essence of the eighth dawn appears, but rather that the dawn of the eighth day appears. In the Mātṛka-vinaya-vibhaṅga (ma'i rnam 'byed, Mother Vinaya-vibhaṅga) it says: 'When the dawn of the eighth day appears, one commits the saṃghāvaśeṣa (捨墮) offense.' In the Pitṛka-vinaya-vibhaṅga (pha'i rnam 'byed, Father Vinaya-vibhaṅga) it also says: 'When the sun of the eighth day rises.' Regarding 'When the eighth dawn appears,' the Root Sūtra of the Minor Commentary ('grel chung, Minor Commentary) says: 'When the eighth dawn appears,' this is a good explanation. Furthermore, Jimpa Sherab Wo ('jim pa shes rab 'od, name) says that the seventh-day medicine needs one more day because the dawn...

---

ས་བརྒྱད་པ་ཤར་ནའོ་ཞེས་པ་དང་། བསྡུས་པ་ལས། ཞག་བརྒྱད་ལོན་ན་སྤང་བའོ་ཞེས་པ་དང་། རིགས་པས་ཀྱང་གྲུབ་སྟེ། དཔེར་ན་དབྱར་ཞག་བདུན་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ནི་ཞག་བདུན་གནང་ནས་ཞག་བརྒྱད་འདས་པ་ན་ཉེས་པ་འབྱུང་བ་ལྟར། སྨན་ཞག་བདུན་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ཡང་ཞག་བདུན་གནང་ནས་ཞག་བརྒྱད་འདས་པ་ན་ལྟུང་བ་འབྱུང་སྟེ། ཞག་བདུན་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པར་འདྲ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ཞག་བདུན་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ཙམ་དུ་འདྲ་བའི་ཕྱིར་རམ། 6-411a དོན་ཁྱད་པར་མེད་པར་འདྲ་བའི་ཕྱིར་ཟེར། སྔ་མ་ལྟར་ན་ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་སྟེ་དོན་ཐ་དད་པས་སོ། །ཕྱི་མ་ལྟར་ན་རྟགས་མ་གྲུབ་སྟེ། དབྱར་ཞག་བདུན་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ནི་ཞག་བདུན་གནང་ནས་ཞག་བརྒྱད་འདས་པ་ན་ལྟུང་བ་འབྱུང་བར་བཅས་པ་ཡིན་ཏེ། ཞག་བདུན་འདས་པ་ཉིད་ན་དབྱར་འཇིག་ན་ཞག་གཅིག་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ལ་ཡང་ཞག་གཅིག་འདས་པ་ན་འཇིག་པར་འགྱུར་བ་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པས་དེ་ལྟར་ན། ལུང་ཞུ་བ་ལས། དབྱར་ཞག་གཅིག་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པར་གསུངས་པ་དེ་དོན་མེད་དུ་འགྱུར་བའོ། །སྨན་ཞག་བདུན་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ནི་ཞག་བདུན་འདས་པ་ཉིད་ན་ལྟུང་བ་འབྱུང་བར་བཅས་པ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཞག་བདུན་འདས་ནས་སྤང་བར་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ། །འོ་ན་བསྡུས་པ་ལས། ཞག་བདུན་ཚུན་ཆད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ལ་བཟའ་བར་བྱའོ། །ཞག་བརྒྱད་ལོན་ན་སྤང་བའོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། དེ་ནི་ཞག་བརྒྱད་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་ན་ཞག་བརྒྱད་པའི་ངོ་མཐོང་བའི་ཕྱིར་ཞག་བརྒྱད་ལོན་ཅེས་བརྗོད་པ་ཡིན་གྱི། ཞག་བརྒྱད་འདས་པ་ལ་བལྟོས་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཞག་བརྒྱད་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ། །གལ་ཏེ་དགེ་སློང་མས་གོས་རྙེད་མ་ཐག་ཉིད་ན་ཆོས་གོས་ཉི་མ་དང་པོ་ལ་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པའི་ལྟུང་བ་བྱུང་ཟིན་པར་ཐལ། དགེ་སློང་ཆོས་གོས་ཉི་མ་དང་པོ་ཉིད་ལ་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་ཞག་གཅིག་གི་སྐྱ་རེངས་ཤར་ཟིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེའི་ཁྱབ་པ་གཞུང་གིས་གྲུབ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་མས་ཆོས་གོས་ཉི་མ་དང་པོ་དེ་ཉིད་ལ་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་ན་ཞག་གཅིག་གི་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་ཤར་ན་སྤང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་པས་སོ། །དེའི་ལྟུང་བ་བྱུང་ཟིན་པར་ཐལ་བར་འདོད་ན་ལྟུང་བའི་སྤོང་ 6-411b བསྒྲུབ་མི་ནུས་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན། ཁྱབ་པ་མེད་དེ། ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་པ་དེ་ནི་ཞག་གཅིག་འདས་པའི་སྐྱ་རེངས་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི། ཞག་གཅིག་གི་མགོ་རྩོམ་པའི་སྐྱ་རེངས་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཆོས་གོས་རྙེད་པའི་ནངས་པར་གྱི་སྐྱ་རེངས་ཕན་ཆད་ནི་གྲངས་སུ་མི་བརྩིའོ་ཞེས་བཤད་པ་དེ་ལེགས་བཤད་ཡིན་ནོ། །

【現代漢語翻譯】 關於『第八日破曉』的說法，以及《攝略》中『第八日到來時捨棄』的說法，都可以通過理證來成立。例如，夏季雨安居七日加持的規定是，允許七日後，第八日到來時會犯戒。同樣，藥物七日加持的規定也是，允許七日後，第八日到來時會犯墮罪。因為與七日加持相似。有人會這樣說。但這是不對的。僅僅是因為與七日加持相似嗎？ 還是因為在意義上沒有差別而相似呢？如果按照前一種說法，周遍關係不成立，因為意義不同。如果按照后一種說法，理由不成立。夏季雨安居七日加持的規定是，允許七日後，第八日到來時會犯戒。如果七日結束時夏季結束，那麼即使加持一日，一日結束后也會結束，理由相同。如果是這樣，那麼經文中說『夏季加持一日』就變得沒有意義了。藥物七日加持的規定是，七日結束後會犯墮罪。正如《 टीका (梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，ṭīkā，註釋)》中所說：『七日結束后就會捨棄』。如果這樣，那麼《攝略》中說：『七日之內可以加持並食用，第八日到來時捨棄』，這不就矛盾了嗎？這是因為在第八日的曙光出現時，看到了第八日的面貌，所以才說第八日到來，而不是指第八日已經過去。正如律典《比丘尼分別》中所說：『第八日的曙光出現時，犯捨墮罪』。如果比丘尼剛得到衣服，在第一天沒有加持，就已經犯了墮罪，因為比丘尼在第一天沒有加持，一天的曙光就已經出現了。這個周遍關係可以通過論典來成立。正如《 टीका (梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，ṭīkā，註釋)》中所說：『如果比丘尼在第一天沒有加持衣服，那麼第一天的曙光出現時，就會犯捨墮罪』。如果認為已經犯了墮罪，那麼就無法進行懺悔。這是因為周遍關係不成立。正如《 टीका (梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，ṭīkā，註釋)》中所說，指的是一天結束時的曙光，而不是指一天開始時的曙光。正如《釋論小疏》中所說：『得到衣服的第二天早晨的曙光不算在內』，這是很好的解釋。

【English Translation】 The statement 'the dawn of the eighth day' and the statement in the Compendium 'abandon when the eighth day arrives' can both be established by reason. For example, the rule of blessing for seven days during the summer retreat is that after seven days are allowed, an offense occurs when the eighth day arrives. Similarly, the rule of blessing medicine for seven days is that after seven days are allowed, a downfall occurs when the eighth day arrives, because it is similar to blessing for seven days. Some might say this. But this is not correct. Is it merely because it is similar to blessing for seven days? Or is it similar because there is no difference in meaning? If according to the former, the pervasion is not established because the meanings are different. If according to the latter, the reason is not established. The rule of blessing for seven days during the summer retreat is that after seven days are allowed, an offense occurs when the eighth day arrives. If the summer ends when the seven days end, then even if one day is blessed, it will end after one day, for the same reason. If that is the case, then the scripture saying 'blessing for one day during the summer' becomes meaningless. The rule of blessing medicine for seven days is that a downfall occurs when the seven days end. As the टीका (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary) says, 'After seven days have passed, it will be abandoned.' If so, then the Compendium says, 'Within seven days, it should be blessed and eaten; when the eighth day arrives, it should be abandoned.' Does this not contradict? This is because when the dawn of the eighth day appears, the face of the eighth day is seen, so it is said that the eighth day arrives, not that the eighth day has passed. As the Vinaya Sutra 'Bhikkhuni Vibhanga' says, 'When the dawn of the eighth day appears, a downfall of abandonment is committed.' If a Bhikkhuni obtains robes and has already committed the downfall of not blessing on the first day, because the Bhikkhuni has not blessed on the first day, and the dawn of one day has already appeared. This pervasion can be established by the treatise. As the टीका (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary) says, 'If a Bhikkhuni does not bless the robes on the first day, then when the first dawn of one day appears, a downfall will be committed.' If it is thought that the downfall has already been committed, then it will not be possible to confess the downfall. This is because the pervasion is not established. As the टीका (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary) says, it refers to the dawn at the end of one day, not the dawn at the beginning of one day. As the Sub-commentary says, 'The dawn of the morning after obtaining the robes is not counted,' this is a good explanation.

---

གཞན་ཡང་ཁྱེད་ལྟར་ན་མཚན་མོ་གཉིས་ཉལ་བ་ན་ནུབ་ལྷག་གི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པར་ཐལ། ཞག་གསུམ་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་བའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་སྟེ། མཚན་མོ་གསུམ་པར་ཉལ་བ་ན་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་ལྟུང་འབྱེད་དུ་རྣམ་འབྱེད་ལས་གསུངས་ཀྱི། ཞག་གསུམ་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་ཞེས་པ་ནི་གཞུང་གང་ལས་ཀྱང་མ་བཤད་དོ། །གལ་ཏེ་ཟླ་འཇོག་ཞག་གཅིག་ལྷག་པ་མ་ཡིན་ན་ནི་གོས་རྙེད་ནས་ཟླ་བ་གཅིག་ལོན་ནས་སྲ་བརྐྱང་བཏིངས་པ་དེས་ཟླ་འཇོག་གི་ལྟུང་བ་མི་ཁེགས་པར་ཐལ། ཟླ་འཇོག་གི་ལྟུང་བ་བྱུང་ཟིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་ཟླ་འཇོག་གི་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་དགུང་ཟླ་དྲུག་ཏུ་ཆོས་གོས་བཞག་ཀྱང་ལྟུང་བར་མི་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཉེ་བ་འཁོར་ཡོད་དེ། ཆོས་གོས་དེ་རྙེད་ནས་ཞག་སུམ་ཅུ་ལོན་པ་དང་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་ནའོ་ཞེས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། དེ་ནི་ཞག་སུམ་ཅུའི་ཉིན་པར་སུམ་ཅུའི་ངོ་མཐོང་བས་ཞག་སུམ་ཅུ་ལོན་པ་ཞེས་གསུངས་ཀྱི། ཟླ་བ་གཅིག་འདས་པར་གྱུར་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། ། 安立后夜 གཉིས་པ་མཚན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་གཏན་ལ་དབབ་པ་ནི། མཚན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་ནི་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་ཤར་བའི་སྔ་ལོགས་ཀྱི་སྐད་ཅིག་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཉིན་མོའི་དང་པོ་ནི་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་ཡིན་པར་གསུངས་ལ། དེའི་མདུན་རོལ་ནི་མཚན་མཐའ་ཡིན་པར་རྣམ་པར་བཞག་ཅེས་སོ། །འོ་ན་མཐའི་སྐད་ཅིག་དང་སྐྱ་རེངས་ཤར་བའི་སྐད་ཅིག་ངོ་བོ་གཅིག་པར་བཤད་པའི་གཞུང་བཞི་དང་འགལ་ཏེ། དམག་གི་ནང་ན་གནས་པའི་སྐབས་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ 6-412a ལས། ཉིན་མཚན་གཉིས་ཀྱི་མཐའི་སྐད་ཅིག་ཅེས་བྱ་བ་ནི་ཉིན་མཚན་གསུམ་པའི་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་ཤར་ན་ཞེས། ཞག་སྔ་མའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་དང་། ཞག་ཕྱི་མའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་གཅིག་ཡིན་པར་གསུངས་པ་དང་། སྤངས་པ་རྗེས་ཕྱོགས་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། མཚན་མོའི་མཐར་རོ་ཞེས་བྱ་བ་སྨྲས་ཏེ། སྐྱ་རེངས་ཤར་ནའོ་ཞེས་གསུངས་པས་མཚན་མོའི་མཐའ་དང་། སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་གཅིག་ཡིན་པར་གྲུབ་ཅིང་། འཆབ་པའི་ཕམ་པའི་ཊཱི་ཀ་ལས། ཉིན་མཚན་གྱི་མཐར་ནི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་རྫོགས་པར་འགྱུར་ཏེ། འདིར་གཞུང་ནི་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས། མཐའི་སྐད་ཅིག་དང་སྐྱ་རེངས་གཉིས་དོན་གཅིག་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་སུ་བཤད་པ་དང་། རྩ་བ་ལས། ཉིན་མཚན་གྱི་ཐ་མའི་ཆ་མ་ཡིན་པ་ལ་འཆབ་པ་མི་འབྱུང་ངོ་ཞེས་གསུངས་ནས་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་ནི་འཆབ་པ་འབྱུང་བ་ཁོ་ནར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་པས། ཉིན་མཚན་གྱི་ཐ་མའི་ཆ་དང་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་སྟེ་དེ་གཉིས་དོན་གཅིག་པར་གྲུབ་སྟེ། དེ་ཡང་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་ནི་མཚན་མོའི་མཐའ་ཡང་ཡིན་ལ། ཉིན་མོའི་དང་པོ་ཡང་ཡིན་ཏེ་ཕྲེང་བའི་མདུད་འཛིན་བཞིན་ནོ། །མདུད་འཛིན་དེ་ཕྱོགས་གཅིག་ངོས་ཀྱི་མཐའ་ཡང་ཡིན་ལ། ཕྱོགས་གཅིག་ངོས་

【現代漢語翻譯】 此外，按照你的說法，如果晚上睡兩次，就會產生過夜的墮落，因為第三天的黎明升起。如果這樣說，那是不周遍的。因為在晚上睡三次，黎明升起時，在《分別解脫經》中說會犯墮落，但『第三天的黎明升起』這句話在任何經論中都沒有說過。如果說，如果放置衣物超過一天，那麼即使得到衣服后一個月才縫製，也不能阻止放置衣物的墮落，因為放置衣物的墮落已經產生。如果承認，那麼與《放置衣物》的經文相矛盾，經文中說：『比丘放置過夜衣物六個月也不會犯墮落嗎？』阿難回答說：『是的，如果得到那件衣服后三十天縫製。』這與經文相矛盾。因為那是三十天的白天看到三十天的面容，所以說是三十天，而不是一個月過去了。 確定后夜 第二，確定夜晚結束的剎那。夜晚結束的剎那是黎明初升之前的剎那。正如 टीका (ṭīkā，梵文，ṭīkā，註釋)中所說：『白天的開始是黎明升起。』並且確定它的前面是夜晚的結束。那麼，這與四部經論相矛盾，這些經論說結束的剎那和黎明升起的剎那本體相同。在《軍隊中的住處》的 टीका (ṭīkā，梵文，ṭīkā，註釋)中說：『所謂的白天和夜晚結束的剎那，是指第三天黎明初升時。』這說明前一天的結束剎那和后一天的黎明升起是相同的。在《斷除后隨》的 टीका (ṭīkā，梵文，ṭīkā，註釋)中說：『在夜晚結束時』，意思是『黎明升起時』，這證明夜晚的結束和黎明升起是相同的。在《隱瞞失敗》的 टीका (ṭīkā，梵文，ṭīkā，註釋)中說：『在白天和夜晚結束時，罪過就完成了。這裡經文說，黎明升起時就會失敗。』這說明結束的剎那和黎明是同一件事，只是名稱不同。根本經中說：『在白天和夜晚的最後一部分，不會發生隱瞞。』並且在那部經的 टीका (ṭīkā，梵文，ṭīkā，註釋)中說：『黎明升起時，就一定會發生隱瞞。』這說明白天和夜晚的最後一部分與黎明升起是同一件事。也就是說，黎明初升既是夜晚的結束，也是白天的開始，就像念珠的結一樣。結既是一側的結束，也是另一側的開始。

【English Translation】 Furthermore, according to you, if one sleeps twice in the night, one incurs the fault of staying overnight, because the dawn of the third day rises. If you say that, it is not pervasive. Because if one sleeps three times in the night, when dawn rises, the Vinaya states that one commits a fault, but the statement 'the dawn of the third day rises' is not mentioned in any scripture. If you say that if the keeping of robes exceeds one day, then even if one gets the robe and sews it after a month, it will not prevent the fault of keeping the robe, because the fault of keeping the robe has already occurred. If you accept that, then it contradicts the Vinaya text on keeping robes, which says: 'Does a bhikshu not incur a fault even if he keeps a Dharma robe for six months?' Ananda replied: 'Yes, if he gets that robe and sews it after thirty days.' This contradicts that. Because that is seeing the face of thirty days during the thirty days, so it is said to be thirty days, not that a month has passed. Establishing the Later Night Second, determining the moment of the end of the night. The moment of the end of the night is the moment before the first light of dawn appears. As the ṭīkā (ṭīkā, Sanskrit, ṭīkā, commentary) says: 'The beginning of the day is the rising of dawn.' And it is established that what is before that is the end of the night. So, this contradicts the four scriptures that say that the moment of the end and the moment of the rising of dawn are the same entity. In the ṭīkā (ṭīkā, Sanskrit, ṭīkā, commentary) of 'Dwelling in the Midst of Armies' it says: 'What is called the moment of the end of day and night is when the first light of the third day rises.' This says that the moment of the end of the previous day and the rising of dawn of the next day are the same. In the ṭīkā (ṭīkā, Sanskrit, ṭīkā, commentary) of 'Abandoning Following' it says: 'At the end of the night,' meaning 'when dawn rises,' which proves that the end of the night and the rising of dawn are the same. In the ṭīkā (ṭīkā, Sanskrit, ṭīkā, commentary) of 'Concealing Defeat' it says: 'At the end of day and night, the offense is completed. Here the scripture says that defeat occurs when dawn rises.' This explains that the moment of the end and dawn are the same thing, just different names. The root text says: 'Concealment does not occur in the last part of day and night.' And in the ṭīkā (ṭīkā, Sanskrit, ṭīkā, commentary) of that it says: 'When dawn rises, concealment will definitely occur.' This proves that the last part of day and night and the rising of dawn are the same thing. That is, the first light of dawn is both the end of the night and the beginning of the day, like the knot of a rosary. The knot is both the end of one side and the beginning of the other side.

---

ཀྱི་དང་པོ་ཡང་ཡིན་པ་དང་འདྲའོ་ཞེས་སྣར་ཐང་པ་ཁ་ཅིག་ཟེར། ལུང་དེ་རྣམས་དེའི་དོན་དུ་མ་སོང་བའི་ཚུལ་ནི། གཞུང་དང་པོ་ནི་ཉིན་མཚན་གཉིས་ཀྱི་མཐའི་སྐད་ཅིག་འདས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ཉིན་མཚན་གསུམ་པའི་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་ཤར་ན་ཞེས་དགོངས་སོ། །གཞུང་གཉིས་པ་ནི་མཚན་མོའི་མཐར་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞིང་། སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་གྱུར་པ་ལ་དགོངས་སོ། །གཞུང་ཕྱི་མ་དེ་གཉིས་ནི་མཚན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་ལ་འཆབ་པའི་ལྟུང་བ་འབྱུང་བ་ཡིན་ཅིང་། སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་ནི་འཆབ་ 6-412b པའི་ལྟུང་བ་བྱུང་ཟིན་པ་ལ་འབྱུང་འགྱུར་གྱི་སྒྲས་བརྗོད་པ་ཡིན་ཏེ། དཔེར་ན་ཕམ་པར་གྱུར་ཟིན་པ་ལ་བསླབ་པ་སྦྱིན་པ་ཡིན་ཀྱང་། ཊཱི་ཀ་ལས། ཕམ་པར་འགྱུར་བའི་ལྟུང་བ་ལ་ལས་ཀྱིས་བསླབ་པ་སྦྱིན་ཅེས་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །དེ་ལྟར་མ་ཡིན་པར་མཚན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་དང་སྐྱ་རེངས་ཤར་བའི་སྐད་ཅིག་ངོ་བོ་གཅིག་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། ཉིན་མོའི་དང་པོ་ནི་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་ཡིན་པར་གསུངས་ལ། དེའི་མདུན་རོལ་ནི་མཚན་མོའི་མཐའ་ཡིན་པར་རྣམ་པར་བཞག་ཅེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅིང་། ཊཱི་ཀ་ལས། ཉིན་མཚན་གྱི་དང་པོ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་མཐའི་སྐད་ཅིག་མའོ་ཞེས་པ་དང་ཡང་འགལ་ལོ། །དེས་ན་མཚན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་དང་སྐྱ་རེངས་ཤར་བའི་སྐད་ཅིག་ནི་སྔ་ཕྱི་ཐ་དད་པ་ཡིན་ནོ། །འོན་ཀྱང་མཚན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་འདས་པ་དང་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་ནི་ངོ་བོ་གཅིག་ཅིང་། མཚན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་དང་སྐྱ་རེངས་འཆར་བ་ངོ་བོ་གཅིག་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱའོ། ། 除離 གསུམ་པ་སེལ་བ་ནི་སྔ་རོལ་གྱི་དུས་རྣམས་སོ། ། 不定分 བཞི་པ་ཅིར་འགྱུར་ནི་གཉིས་ཏེ། སྤང་བ་རྣམས་ལ་སྦྱོར་ལྟུང་མེད་པ་དང་། གནས་པ་དང་འབྲེལ་བ་རྣམས་ལ་ན་སྨད་པར་འགྱུར་བའོ། །དང་པོ་ནི། རྣམ་འབྱེད་ལས། གོས་དང་ལྷུང་བཟེད་ཞག་བཅུའི་བར་དུ་བཅང་བར་བྱའོ། །གོས་དེ་ཟླ་བ་གཅིག་གི་མཐར་བཞག་པར་བྱའོ། །ཞག་དྲུག་གི་མཐའ་ཚུན་ཆད་དུ་འབྲལ་བར་བྱའོ། །དབྱར་ཟད་ནས་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཀྱི་བར་དུ་རས་ཆེན་བཅང་བར་བྱའོ། །བརྟད་པ་ལས་བྱུང་བའི་གོས་དེ་བླངས་ནས་གོས་སྦྱིན་པའི་དུས་ཀྱི་བར་དུ་བཅང་བར་བྱ་བའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཞུ་བ་ལས། ཞག་བདུན་མ་ལོན་པ་ལ་མ་ལོན་པ་ཉིད་དུ་ཤེས་ན་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། ཞག་གཅིག་འབྲལ་བའི་སྦྱོར་ལྟུང་མེད་པ་ནི་དགོན་པ་བའི་འབྲལ་བའི་གནད་ཀྱིས་སོ། །གལ་ཏེ་དེ་དག་ལ་ 6-413a སྦྱོར་ལྟུང་མེད་ན་འདུལ་བ་ཀུན་ལས་བཏུས་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། འཆང་བ་དང་འབྲལ་བའི་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་སྦྱོར་བ་བརྩམས་ནས་དངོས་གཞི་ལ་མ་ཐུག་གི་བར་དུ་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། བསྡུས་པ་ལས། ཉིན་རེ་ཉེས་བྱས་རེ་རེའོ་ཞེས་འཆང་བ་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་བཤད་པ་དང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས་ཀྱང་། འཆང་བའི་སྤ

【現代漢語翻譯】 有些納塘巴人說，'ཀྱི་'（藏文，無對應梵文，無對應梵文羅馬擬音，無字面意思）是第一個。但這些引文並沒有表達這個意思。第一條引文指的是白天和夜晚結束時的瞬間，意思是第三天早晨的第一縷曙光出現。第二條引文指的是夜晚結束時會犯墮罪，而曙光出現時也會犯墮罪。後面兩條引文指的是夜晚結束時的瞬間會發生隱瞞的墮罪，而曙光出現時，隱瞞的墮罪已經發生，用將來的語氣來表達。例如，即使已經失敗了，仍然給予教導。正如 टीका（梵文天城體，ṭīkā，ṭīkā，註釋） 中所說，對於即將失敗的墮罪，通過行為給予教導。如果不是這樣，夜晚結束時的瞬間和曙光出現的瞬間本質相同，那麼就與 टीका（梵文天城體，ṭīkā，ṭīkā，註釋） 中所說的'白天開始於曙光出現'，並且'在此之前是夜晚的結束'相矛盾。也與 टीका（梵文天城體，ṭīkā，ṭīkā，註釋） 中所說的'不是白天和夜晚的開始，而是結束時的瞬間'相矛盾。因此，夜晚結束時的瞬間和曙光出現的瞬間是先後不同的。然而，夜晚結束時的瞬間過去和曙光出現是同一本質，夜晚結束時的瞬間和曙光出現被認為是同一本質。 除離 第三個是除離，指的是之前的時期。 不定分 第四個是什麼變化，分為兩種：對於捨棄之物，沒有結罪，對於保留和相關之物，會變成衰損。第一種情況，在《分別》中說：'衣服和缽可以持有十天。這件衣服可以在一個月後放置。可以在六天結束前分離。夏季結束到半個月之間可以持有大布。從損壞的衣服中取出后，可以持有到佈施衣服的時候。'在《請問》中說：'如果知道沒有滿七天，就沒有罪過。'分離一天沒有結罪，是因為寺院分離的關鍵。如果這些沒有結罪，那麼在《律藏總集》第五十卷中說：'開始持有和分離的捨棄墮罪的結罪，直到沒有遇到正行之前，都是惡作。'在《總集》中說：'每天都是一個惡作。'持有被說成是惡作。在《小疏》中也說：'持有的捨棄。'

【English Translation】 Some Narthangpas say that 'ཀྱི་' is the first. However, these quotes do not convey that meaning. The first quote refers to the moment at the end of day and night, meaning the first ray of dawn on the third morning. The second quote refers to committing a downfall at the end of the night, and also committing a downfall when dawn appears. The latter two quotes refer to the occurrence of a concealing downfall at the moment at the end of the night, and when dawn appears, the concealing downfall has already occurred, expressed in the future tense. For example, even after one has failed, instruction is still given. As stated in the ṭīkā, instruction is given through action for a downfall that is about to occur. If this were not the case, and the moment at the end of the night and the moment when dawn appears were of the same essence, it would contradict what is stated in the ṭīkā that 'the beginning of the day is when dawn appears,' and 'before that is the end of the night.' It also contradicts what is stated in the ṭīkā that 'it is not the beginning of day and night, but the moment at the end.' Therefore, the moment at the end of the night and the moment when dawn appears are different in sequence. However, the passing of the moment at the end of the night and the appearance of dawn are of the same essence, and the moment at the end of the night and the arising of dawn should be understood as being of the same essence. Separation The third is separation, which refers to the previous times. Indefinite Division The fourth is what changes, which is twofold: for abandoned objects, there is no offense, and for retained and related objects, they will become diminished. The first case, in the Vinaya-vibhaṅga, it says: 'Clothes and bowls may be kept for ten days. That garment may be placed at the end of one month. It may be separated up to the end of six days. A large cloth may be kept from the end of summer to half a month. Having taken that garment from the damaged ones, it may be kept until the time of giving garments.' In the Petition, it says: 'If one knows that it has not been seven days, there is no fault.' There is no offense for separating for one day because of the key to separation in the monastery. If there is no offense for these, then in the fiftieth volume of the Collected Vinaya, it says: 'Having begun the offense of holding and separating the abandoned, until one encounters the actual object, it is a misdeed.' In the Collection, it says: 'Each day is a misdeed.' Holding is described as a misdeed. In the Minor Commentary, it also says: 'Holding the abandoned.'

---

ང་བ་ནི་ཞག་བཅུར་སྔགས་མ་བཏབ་ན་ཉེས་བྱས་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། དེ་དག་ནི་རང་གར་འཇོག་པ་སྦྱོར་བ་ལྷོད་པ་བསླབ་པའི་ཉེས་བྱས་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ནོ། །གལ་ཏེ་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་ཡིན་ན། ཞུ་བ་ལས། ཞག་བཅུ་མ་ལོན་པ་ལ་མ་ལོན་པར་ཤེས་ན་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། རྣམ་འབྱེད་ལས། ཞག་བཅུའི་བར་དུ་བཅང་བར་བྱའོ་ཞེས་སྔར་དྲངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །གཉིས་པ་གནས་པ་དང་འབྲེལ་བ་རྣམས་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་བ་ནི། གནས་པ་ལ་ནི་སྦྱོར་བའི་སྣོད་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། ། 正理 ལྔ་པ་རྒྱུ་མཚན་ནི། སྤང་བ་དེ་རྣམས་ལ་སྦྱོར་ལྟུང་མི་བསྐྱེད་པ་ནི་ལྟུང་བ་རྣམ་བཞག་གི་སྦྱོར་ལྟུང་བཅས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། གནས་པ་དང་འབྲེལ་བ་ལ་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་བ་ནི། གནས་པ་དང་འབྲེལ་བའི་སྦྱོར་ལྟུང་གི་བཅས་པ་ལས་འདས་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྨྲས་པ། འགྲོ་མགོན་དྭགས་པོའི་བཞེད་དོན་འདུལ་བ་ཡི། །བསྟན་པ་མ་ཉམས་ཡོངས་རྫོགས་ན་ཆུང་མ། །གང་ཡིན་དེ་དག་བདེ་བར་འདིར་བོས་ཀྱི། །ཐར་འདོད་སྐྱེ་བོའི་ཚོགས་ཀྱང་དེང་འདིར་སྤྱོན། །རྡོ་རྗེ་བདེ་གྲུབ་ས་འཛིན་དཀར་པོའི་རྩེར། །རྣལ་འབྱོར་གཏུམ་མོ་དགའ་བའི་རི་མོ་དང་། །དགའ་རྣོན་ཉི་ཟེར་སྤྲོ་ཚུལ་ཅི་ཡང་ཤེས། །དེ་ཚེ་ཉོན་མོངས་མཚན་མོའི་ལང་ཚོ་ཉམས། །བུང་བ་ལས་གནག་རལ་པའི་དོ་ཀེར་ལ། །དགའ་བ་བཅུ་དྲུག་རྫོགས་པའི་དྲི་མེད་ཟླ། །འབུམ་ཕྲག་སྡུག་བསྔལ་མུན་པ་འགོག་པའི་སླད། །རྣལ་ 6-413b འབྱོར་གདུགས་ནས་རོལ་པ་འདི་ལྟ་བུས། །མཉམ་མེད་དྭགས་པོའི་བསྟན་པ་མ་འཛིན་ན། །ཁ་ནས་བཀླག་ལུང་ཙམ་ལས་འདོན་མེད་ཅིང་། །ཁྲིད་ཡིག་རྗེས་གནང་ཙམ་དེ་ལྷུར་བྱེད་ནས། །འགྲོ་ལ་འཚེ་དེས་བསྟན་པ་ཇི་ལྟར་འཛིན། །༈ གཉིས་པ་ཚིག་གི་དོན་ལ། དུས་དང་འབྲེལ་བའི་ཐུན་མོང་བཤད། །བདག་པོ་དང་འབྲེལ་ཐུན་མོང་བསྟན། །ཤན་དང་འབྲེལ་བའི་ཐུན་མོང་བརྗོད། །ཕྱིར་བཅོས་དང་འབྲེལ་ཐུན་མོང་བསྟན། །དང་པོ་གསུམ་གྱི་ཐུན་མོང་ངོ་། ། 總說屬時 དང་པོ་ནི། ཆོས་གོས་ཞག་བཅུ་འཆང་བ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ཀྱི་ཞག་གྲངས་ཐོག་མའི་ཞག་གཅིག་གི་ཚད་ཅི་ཙམ་ཞེ་ན། ཚེས་གཅིག་ལ་ཆོས་གོས་རྙེད་ནས་ཚེས་གཅིག་གི་ཉིན་མཚན་གྱི་དང་པོ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ཚེས་གཅིག་གི་མཚན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་ཉིད་ལ་ཞག་གྲངས་དང་པོའི་ཞག་གཅིག་ཏུ་བརྩི་བ་དེ་ལ། མཚན་མོའི་སྐད་ཅིག་ཐ་མ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་ཐུན་ཚོད་སྔ་མ་རྣམས་ནི་ངེས་བཟུང་གི་ཡན་ལག་ཏུ་མེད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་བསྟན་ཏེ། ཉིན་མཚན་དང་པོ་ནི་ཞག་གྲངས་དང་པོ་སྟེ་ཚེས་གཅིག་ལྟ་བུའོ། །དེ་ཡང་ཊཱི་ཀ་ལས། ཉིན་མཚན་དང་པོའི་མཐར་གྱུར་པའི་སྐད་ཅིག་མ་གང་ཡིན་པ་དེ་ལ་ཉིན་མཚན་ཅེས་བྱ་བའི་མིང་ཐོབ་པས་སྤང་བ་ལ་ཡང་དེ་ཉིད་ཡན་ལག་ཡིན་པར་རིགས་པར་བྱའི། སྐད་ཅིག་མ་ལྷག་མ་རྣམས་ནི་སྤང་བ་རྣམ་པར་བཞག

【現代漢語翻譯】 如果有人問：『如果嘎瓦（袈裟）沒有在十日內進行加持，就被認為是違犯，這與之前的說法相矛盾。』那麼，這些違犯指的是隨意放置嘎瓦，修行鬆懈的違犯。如果說是修行的違犯，那麼《請問經》中說：『如果未滿十日，並且知道未滿十日，則沒有違犯。』以及《辨別經》中說：『應在十日內持有。』這與之前引用的經文相矛盾。第二，與持有相關的行為會導致墮落，因為經中說：『持有是修行的容器。』 第五個理由是：對於那些放棄的行為，不會產生修行的墮落，因為沒有墮落分類中包含的修行墮落。與持有相關的行為會導致墮落，因為超過了與持有相關的修行墮落的限制。有人說：『愿一切追隨卓袞·達波（འགྲོ་མགོན་དྭགས་པོ，protector of beings Dakpo，岡波巴大師）意願的持律者，使正法不衰，圓滿無缺。我在此呼喚那些渴望解脫的人們，今天聚集於此。在金剛持樂成就之地，白地之巔，瑜伽士拙火自在歡舞，深諳喜樂之光芒。此時，煩惱之夜的青春消逝。如蜜蜂般聚集的黑髮之上，十六喜樂圓滿的無垢之月。爲了消除百萬痛苦的黑暗，瑜伽士如傘般庇護，享受這般景象。如果不守護無等達波的教法，只是口頭誦讀經文，專注于儀軌和隨許，以此傷害眾生，又怎能守護教法呢？』 第二，關於詞義：共同闡述與時間相關的，共同展示與所有者相關的，共同陳述與區分相關的，共同展示與修改相關的。前三者是共同的。 首先是：關於法衣持有十日等，最初一日的長度是多少？如果在初一獲得法衣，那麼初一的白天不是最初，而是初一夜晚的最後一剎那，被認為是第一日的長度。因此，夜晚的最後一剎那不是最初，之前的時辰不屬於必要的組成部分。這表明，最初的日夜是第一日，例如初一。此外，在註釋中說：『在最初日夜的最後一剎那，獲得了日夜之名，因此也應認為它是放棄的組成部分。其餘的剎那不屬於放棄的範疇。』

【English Translation】 If someone asks, 'It is said that if a gawa (robe) is not blessed within ten days, it is considered a transgression, which contradicts the previous statement.' Then, these transgressions refer to the transgression of leaving the gawa unattended and being lax in practice. If it is said to be a transgression of practice, then the Zhuba Sutra says, 'If it is not full ten days, and one knows it is not full ten days, there is no transgression.' And the Discernment Sutra says, 'It should be held for ten days.' This contradicts the previously quoted scripture. Second, actions related to holding lead to downfall, because the scripture says, 'Holding is the container of practice.' The fifth reason is: For those abandoned actions, no transgression of practice arises, because there is no transgression of practice included in the classification of transgressions. Actions related to holding lead to downfall, because they exceed the limitations of the transgression of practice related to holding. Someone said: 'May all the Dulwa (Vinaya) followers who follow the intention of Drogon Dakpo (འགྲོ་མགོན་དྭགས་པོ, protector of beings Dakpo, Gampopa) preserve the Dharma without decline, complete and flawless. I call upon those who desire liberation to gather here today. On the summit of Vajra Blissful Accomplishment Land, the White Earth, the yogi's tummo (inner heat) dances freely, fully understanding the joy of light. At this time, the youth of the night of afflictions fades away. Upon the black hair gathered like bees, the immaculate moon of sixteen complete joys. In order to dispel the darkness of a hundred thousand sufferings, the yogi shelters like an umbrella, enjoying such a sight. If one does not uphold the teachings of the unequaled Dakpo, but only recites scriptures and focuses on rituals and permissions, harming beings in this way, how can one uphold the teachings?' Second, regarding the meaning of the words: Common explanations related to time, common demonstrations related to the owner, common statements related to distinction, common demonstrations related to modification. The first three are common. First: Regarding holding a Dharma robe for ten days, etc., what is the length of the first day of the initial number of days? If one obtains a Dharma robe on the first day, then the daytime of the first day is not the beginning, but the last moment of the night of the first day is considered the first day's length. Therefore, the last moment of the night is not the beginning, and the previous hours do not belong to the necessary components. This shows that the first day and night is the first day, such as the first day of the month. Furthermore, in the commentary it says: 'The last moment of the first day and night is given the name day and night, therefore it should also be considered a component of abandonment. The remaining moments do not belong to the category of abandonment.'

---

་པ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ཉིན་མཚན་དང་པོའི་ཐུན་ཚོད་ཀྱི་ཚིགས་ནི་ངེས་པ་མེད་དེ་མཐའི་སྐད་ཅིག་མ་དེ་ཉིད་ཉིན་མཚན་དང་པོ་གཅིག་ཏུ་བརྩི་སྟེ། དེ་ཚུན་ཆད་ནས་ཉིན་ཞག་བརྩི་ཞིང་ཞག་བཅུ་འདས་ནས་སྤང་བར་འགྱུར་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། འདིར་ལུང་ནི་འཆང་བའི་བསླབ་པའི་གཞི་ལས་དགེ་སློང་གིས་ཚེས་གཅིག་ལ་ཆོས་གོས་རྙེད་དམ། ཚེས་ལ་ལྷུང་བཟེད་རྙེད་ན་ཞེས་གསུངས་པས་ཚེས་དེའི་དང་པོའི་ཐུན་ཚོད་ངེས་པར་མ་སྨོས་པས་ཚེས་བཅུ་ 6-414a གཅིག་གི་ཉིན་པར་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བར་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། །གལ་ཏེ་མཐའི་སྐད་ཅིག་མ་མ་གཏོགས་པའི་སྐད་ཅིག་མ་ལྷག་མ་རྣམས་ཀྱང་ཡན་ལག་ཡིན་པར་གྱུར་ན་དེའི་ཚེ་ན་འདི་སྐད་ཅེས། ཚེས་ཀྱི་སྔ་དྲོ་ནས་ཚེས་བཅུ་གཅིག་གི་སྔ་དྲོས་སོ་ཞེའམ། དེ་བཞིན་དུ་ཚེས་ཀྱི་དགུང་ཚིགས་སམ། ཕྱི་དྲོ་ནས་ཚེས་བཅུ་གཅིག་གི་དགུང་ཚིགས་སམ། ཕྱི་དྲོ་ལ་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུང་བར་འགྱུར་བ་ཞིག་ན་དེ་སྐད་མ་གསུངས་ཏེ་ཞེས་སོ། ། གཞན་ཡང་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། གོས་སམ་ལྷུང་བཟེད་དང་པོ་རྙེད་པའི་ཐུན་ཚོད་ངེས་པར་མ་སྨོས་པར་ཚེས་བཅུ་གཅིག་གི་ཉིན་པར་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ་དང་པོ་རྙེད་པའི་ཐུན་ཚོད་སྔ་དྲོ་ལ་སོགས་པ་ངེས་པར་མ་སྨོས་པས་ན། ཞག་གྲངས་ཐོག་མའི་ཡ་མཐའི་སྐད་ཅིག་དེ་ཉིད་ནས་ཞག་གཅིག་ཏུ་བརྩི་བར་གྲུབ་བོ། །ཉིན་མཚན་གྱི་དང་པོ་མ་ཡིན་པ་ཞེས་པ་འདི་ནི་འགྲེལ་ཆུང་གི་མདོ་རྩ་བ་ལས་སྔ་མ་མེད་པའི་ཉིན་ཞག་ཅེས་བཤད་པ་དེ་འགྱུར་ཤིན་ཏུ་ལེགས་ཏེ། དེ་ལྟར་ན། སྔ་མ་མེད་པའི་ཞག་ལ་ནི་ཐ་མ་མ་ཡིན་པ་མེད་དོ་ཞེས་པ་སྟེ། ཞག་བཅུ་འཆང་བ་ལྟ་བུའི་ཞག་གྲངས་དང་པོ་ནི་སྔ་མ་མེད་པའི་ཞག་གཅིག་ཡིན་ལ། ཞག་གཅིག་འབྲལ་བ་ལྟ་བུའི་ཞག་གཅིག་པོ་དེ་ཉིད་ཀྱང་སྔ་མ་མེད་པའི་ཞག་གཅིག་ཡིན་ནོ། །མདོ་འདི་ལ་བླ་མ་རྣམས་ནི་ཆོས་གོས་ཞག་བཅུ་འཆང་བ་ལྟ་བུ་ཞག་གྲངས་ཐ་མའི་ཉིན་མཚན་གྱི་དང་པོ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། མཐའི་སྐད་ཅིག་མཐར་ཐུག་གི་ཡན་ལག་ཡིན་ལ། ཐ་མ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་ཐུན་ཚོད་སྔ་མ་རྣམས་ནི་མཐར་ཐུག་གི་ཡན་ལག་ཏུ་མེད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་ཀྱང་འཆད་དོ། །དེ་དང་མཐུན་པར་ཉིན་མཚན་གྱི་དང་པོ་མ་ཡིན་པ་ལ་ཐ་མ་མ་ཡིན་པ་མེད་ཅེས་པ་འདི་ལ། 6-414b བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། མདོར་ན་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་ཤར་ན་སྤང་བར་འགྱུར་གྱི། སྐྱ་རེངས་དང་པོ་མ་ཤར་བའི་མདུན་རོལ་གྱི་ཐུན་རྣམས་ལ་ཞག་ཏུ་མི་བརྩི་བས་སྤང་བར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་སྤྱིར་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་འཆད་དོ། །ཐ་མ་མ་ཡིན་པའི་འབྲུ་གནོན་ཊཱི་ཀར། ཐ་མ་མ་ཡིན་པའི་ཐུན་ཚོད་བཅུ་སྟེ་ཞེས་པ་ནི། ལུང་གཞི་ལས། སྔ་དྲོ་དང་། གུང་དང་། ཕྱི་དྲོ་དང་། མཚན་མོའི་ཐུན་དང་པོ་དང་།

【現代漢語翻譯】 『不是第一』這樣說。晝夜的第一時段是不確定的，最末的剎那被認為是晝夜的第一，從那時起計算日夜，十日過後就會捨棄。在 टीका (ṭīkā，註釋) 中說：『此處，律是依據持衣的學處，比丘在初一獲得法衣嗎？在某日獲得缽嗎？』因為沒有明確說明那天的第一時段，所以說十一日的白天，當曙光升起時，就會犯捨墮罪。如果除了最末的剎那之外，其餘的剎那也是支分，那麼就應該這樣說：從初一的早晨到十一日的早晨，或者同樣地，從初一的午時或下午到十一日的午時或下午，就會犯捨墮罪。但並沒有這樣說。此外，在律分別中說：『沒有明確說明最初獲得衣服或缽的時段，當十一日的白天，曙光升起時，就會犯捨墮罪。』因為沒有明確說明最初獲得的時段是早晨等等，所以可以確定，從最初的日數的最後剎那起，就算作一日。所謂『不是晝夜的第一』，這在《釋小》的根本經文中說『沒有前者的日夜』，這個翻譯非常好。這樣的話，對於沒有前者的日夜來說，就沒有不是最後的。例如，持十日衣的情況，最初的日數是沒有前者的第一日，而舍一日衣的情況，那一日也是沒有前者的第一日。對於這部經，上師們解釋說，例如持十日衣的情況，最後日數的不是晝夜的第一，是最末剎那的支分，而不是最後的，即之前的時段，不是最末的支分。與此相符，對於『不是晝夜的第一就沒有不是最後的』這句話， 在第五十卷中說：『總之，當第一道曙光升起時，就會捨棄，在第一道曙光升起之前的時段，不算作日，所以不會捨棄。』這是普遍的說法。在『不是最後的』的釋文中，『不是最後的十個時段』，這是根據律藏的說法：早晨、中午、下午和夜晚的第一個時段。

【English Translation】 『Not the first』 is said. The first period of day and night is uncertain; the final moment is considered the first of day and night, and from then on, days and nights are counted, and after ten days, it is abandoned. In the ṭīkā (commentary), it says: 『Here, the Vinaya is based on the precept of holding robes; does a bhikṣu obtain a Dharma robe on the first day? Does he obtain a bowl on a certain day?』 Because the first period of that day is not explicitly stated, it is said that on the eleventh day, when the dawn rises, one will commit the offense of abandonment. If the remaining moments other than the final moment are also limbs, then it should be said: From the morning of the first day to the morning of the eleventh day, or similarly, from the noon or afternoon of the first day to the noon or afternoon of the eleventh day, one will commit the offense of abandonment. But it is not said that way. Furthermore, in the Vinaya-vibhaṅga, it says: 『Without explicitly stating the period of first obtaining the robe or bowl, when the dawn rises on the eleventh day, one will commit the offense of abandonment.』 Because it is not explicitly stated that the period of first obtaining is morning, etc., it is established that from the very last moment of the initial number of days, it is counted as one day. The so-called 『not the first of day and night,』 this is said in the root text of the Lesser Commentary as 『day and night without a prior,』 and this translation is excellent. In that case, for a day without a prior, there is no non-final. For example, in the case of holding robes for ten days, the first number of days is the first day without a prior, and in the case of abandoning robes for one day, that one day is also the first day without a prior. Regarding this sūtra, the lamas explain that, for example, in the case of holding robes for ten days, the non-first of the last day's day and night is a limb of the final moment, and the non-final, that is, the previous periods, are not limbs of the final moment. In accordance with this, regarding the statement 『there is no non-final for the non-first of day and night,』 In the fiftieth fascicle, it says: 『In short, when the first dawn rises, it will be abandoned; the periods before the first dawn rises are not counted as days, so it will not be abandoned.』 This is a general statement. In the commentary on 『not the final,』 『the ten periods that are not the final,』 this is according to the Vinaya-vastu: morning, noon, afternoon, and the first period of night.

---

ཐུན་དང་པོའི་ཕྱེད་དང་། གུང་ཐུན་དང་། གུང་ཐུན་གྱི་ཕྱེད་དང་། ཐུན་ཐ་མ་དང་། ཐུན་ཐ་མའི་ཕྱེད་དང་། སྐྱ་རེངས་མ་ཤར་བ་དང་ཞེས་གསུངས་ཏེ་སྐྱ་རེངས་ཤར་བའི་གོང་དུ་ཐུན་ཚོད་བཅུ་པོ་དེ་རྣམས་གསུངས་སོ། །བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེས་འགྲེལ་པ་ནས་གསུངས་པའི་ཞག་བཅུའམ་ཟླ་བ་གཅིག་གམ་ཞག་དྲུག་གམ་བདུན་འདས་ནས་ཞེས་འབྱུང་ལ། དེའི་ཁར་ཁ་ཅིག་འབྲལ་བ་དང་། རས་ཆེན་དང་། དབྱར་གྱི་རྙེད་པ་བཞག་འཕྱིས་པ་དང་ཡང་སྦྱོར་ལ་དེ་དག་ལ་མཚན་མོ་མཐའི་མདུན་རོལ་གྱི་ཐུན་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དེ། ཐུན་ནང་ལ་ཚད་བཟུང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་འཆད་དོ། །མདོར་ན་མཚན་མཐའི་སྐད་ཅིག་མ་གཅིག་པུ་དེ་ཞག་ཏུ་བརྩི་ཞིང་ཞག་གི་ངོ་བོ་ཡང་ཡིན་པས་འཆང་སྤང་ལྟ་བུ་ལ་གོས་རྙེད་ནས་ཐུན་ཚོད་གཞན་མ་འདས་ཀྱང་སྐད་ཅིག་མ་དེ་འདས་ན་ལྟུང་བའི་ཕྱིར་ཞག་ལོན་པར་བརྩི་བ་སྟེ། དཔེར་ན་ལོ་མཇུག་ལ་སྐྱེས་པའི་བུ་ཆུང་གིས་ཟླ་བ་གཅིག་ལས་མ་ལོན་ཀྱང་ལོ་གཅིག་ལོན་པར་བརྩི་བ་བཞིན་ནོ། །བོད་ཕྱི་རབས་པའི་འདུལ་འཛིན་ཁ་ཅིག །དུས་དང་འབྲེལ་བའི་ཆོས་ཅན་ལ་སྤྱིར། འཆང་གཉིས། འཇོག་གཉིས། འཕྱིས་རྣམ་གཉིས། འབྲལ་རྣམ་གཉིས། ཉལ་བ་ལྔ། དམག་ནང་དུ་གནས་པ། གནས་ངན་ལེན་འཆབ་པ་སྟེ་དུས་དང་འབྲེལ་བའི་ལྟུང་བ་བཅོ་ལྔ་ལས་མདོ་འདིས་ཊཱི་ཀར་གསུངས་པའི་འཆང་འཇོག་བཞི། དགོན་པ་བའི་འབྲལ་བ་སྟེ་ལྔ་དང་། གནད་ཀས་ 6-415a སྦྱར་བ་འབྲལ་སྤང་སྟེ་དྲུག་གི་སྐབས་སུ་སྦྱར་བ་ཡིན་ཏེ། ཤེས་རབ་བྱེད་པར། ནམ་རྙེད་པ་ནས་མགོ་བཙུགས་ཏེ། ཞེས་པས་འདི་ཡང་ཆོས་ཅན་གྱི་བར་དུ་དབྱེ་བ་གཞན་དགུ་ལ་ནི་མི་སྦྱར་བར་མངོན་ཏེ། འདིས་ཞག་དང་པོ་ལ་དོགས་པ་བཅད་ལ། འཕྱིས་རྣམ་གཉིས་ལ་ཞག་དང་པོ་ལ་དོགས་པ་བཅད་མི་དགོས་སོ་ཞེས་ཀྱང་འཆད་པར་གདའོ། །མཐའི་སྐད་ཅིག་གི་སྔ་རོལ་དུ་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། ཡུལ་རྟེན་ལྷན་ཅིག་ཏུ་གནས་པ་དང་འབྲེལ་པ་བདུན་ལ་ནི་མཐའི་སྐད་ཅིག་སྔ་རོལ་རྣམས་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་ཀྱི་སྣོད་དམ་རྟེན་ཉིད་དོ། །དེ་ཡང་བདུན་པོ་ནི། དམག་གནས་འཆབ་དང་ནུབ་ལྷག་དང་། །སྣང་བཅས་སྤངས་བསྙིལ་ལྷན་ཅིག་ཉལ། །ཅེས་པ་དག་སྟེ་ཊཱི་ཀ་མང་ཤོས་ལས་བདུན་པོ་ཐམས་ཅད་སྨོས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ཉུང་ཤོས་ལས་ནི་གནས་ངན་ལེན་འཆབ་པ་མི་གནང་ཡང་ཡི་གེ་ཆད་པར་གསལ་ལོ། །གལ་ཏེ་ཉིན་པར་གནས་ན་སྦྱོར་ལྟུང་བསྐྱེད་དམ་མི་བསྐྱེད་ཅེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། དམག་གི་ནང་ན་གནས་པ་ནི་ཉིན་པར་གནས་ན་ཡང་སྦྱོར་བའི་སྣོད་ཉིད་དུ་འགྱུར་ཏེ། དེར་གནས་པ་ཙམ་ཉིད་ཉེས་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། །གནས་པ་དང་འབྲེལ་བ་གཞན་རྣམས་དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དམག་གི་ནང་ན་འདུག་པ་མ་གཏོགས་པ་གནས་པའི་བསླབ་པའི་གཞི་གཞན་དག་ལ་ནི་མཚན་མོར་གཏོགས་པའི་དུས་ཁོ་ན་སྦྱོར་བའི་སྣོད་ཉིད་ཡིན་གྱི་ཉིན་པར་གནས་

【現代漢語翻譯】 第一時段的二分之一，中午時段，中午時段的二分之一，最後時段，最後時段的二分之一，以及黎明未出現之時，這些都是在黎明出現之前所說的十個時段。 布頓仁波切在註釋中說，經過十天或一個月，或六天或七天之後會出現一些情況，例如與人分離，持有衣物，以及延遲放置夏季所得之物。對於這些情況，在夜晚結束前的時段里沒有墮落，因為時段內有時間限制。 總而言之，夜晚結束的剎那被視為一天，並且也是一天的本質。因此，對於持有和放棄等情況，如果在獲得衣服后，其他時段尚未過去，但那個剎那已經過去，那麼就會被視為墮落，因為已經過了一天。例如，年底出生的小孩，即使只過了一個月，也被視為過了一年。 一些後期的藏族持律者認為，一般來說，對於與時間相關的法，有持物兩種，放置兩種，延遲兩種，分離兩種，睡眠五種，住在軍隊中，以及隱藏罪行等十五種與時間相關的墮落。其中，這部經的註釋中提到的持物和放置四種，以及僧院的分離，共五種，加上關鍵的結合分離和放棄，共六種情況。因為《智慧行》中說：『從何時獲得開始』，所以很明顯，這不適用于其他九種情況。這部經斷除了對第一天的疑惑，並且也解釋說，對於延遲兩種情況，不需要斷除對第一天的疑惑。 如果在最後的剎那之前會發生什麼呢？對於與處所相關的七種情況，最後的剎那之前都是結合的過失之容器或所依。這七種情況是：隱藏軍隊住所，剩餘的夜晚，連同光明一起，放棄，遺忘，一起睡覺。大多數註釋都提到了所有這七種情況。少數註釋沒有提到隱藏罪行，但很明顯有文字缺失。如果在白天居住，會產生結合的墮落嗎？註釋中說：『住在軍隊中，即使在白天居住，也會成為結合的容器，因為僅僅住在那裡就會變成過失。』其他與居住相關的情況並非如此。註釋中說：『除了住在軍隊中之外，其他居住的學處，只有屬於夜晚的時間才是結合的容器，白天居住』

【English Translation】 Half of the first period, the noon period, half of the noon period, the last period, half of the last period, and before dawn appears—these ten periods were spoken of before dawn. Butön Rinpoche said in the commentary that after ten days or a month, or six or seven days, there will be some situations, such as separation from people, holding robes, and delaying the placement of summer acquisitions. For these situations, there is no falling in the period before the end of the night, because there is a time limit within the period. In short, the single moment at the end of the night is considered a day, and it is also the essence of a day. Therefore, for situations such as holding and abandoning, if after obtaining clothes, other periods have not passed, but that moment has passed, then it is considered a fall, because a day has passed. For example, a young child born at the end of the year, even if only one month has passed, is considered to have passed one year. Some later Tibetan Vinaya holders believe that, in general, for phenomena related to time, there are two types of holding, two types of placing, two types of delaying, two types of separating, five types of sleeping, residing in the army, and concealing offenses—fifteen types of falls related to time. Among them, the four types of holding and placing mentioned in the commentary of this sutra, and the separation of the monastery, a total of five, plus the crucial combination of separation and abandonment, a total of six situations. Because the Wisdom Practice says: 'Starting from when it is obtained,' it is clear that this does not apply to the other nine situations. This sutra cuts off doubts about the first day, and it is also explained that for the two types of delaying, there is no need to cut off doubts about the first day. What happens before the last moment? For the seven situations related to the place, the moments before the last moment are all containers or supports of the fault of combination. These seven situations are: concealing the army's residence, the remaining night, together with light, abandoning, forgetting, sleeping together. Most commentaries mention all seven of these situations. A few commentaries do not mention concealing offenses, but it is clear that there are missing words. If one resides during the day, does it generate the fall of combination? The commentary says: 'Residing in the army, even if one resides during the day, it will become a container of combination, because merely residing there becomes a fault.' Other situations related to residing are not like that. The commentary says: 'Except for residing in the army, other bases of training for residing, only the time belonging to the night is the container of combination, residing during the day'

---

པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་རྣམས་གནས་པ་དང་འབྲེལ་བར་མཚུངས་པ་ལ་དེ་ལྟར་ཁྱད་འོང་བའི་རྒྱུ་མཚན་དམག་གི་ནང་ན་གནས་པ་ནི་དགག་བྱ་ཆེ་བས་ཉིན་མོ་ཡང་སྦྱོར་ལྟུང་བསྐྱེད་པར་བཅས་ལ། གཞན་རྣམས་ལ་ཉིན་མོ་སྦྱོར་ལྟུང་མི་བསྐྱེད་པར་བཅས་པའོ། །ཊཱི་ཀར། དེ་དག་གིས་དེ་མཚན་མོ་གསུམ་པ་ལ་འདྲོན་པ་དག་གི་ཕྱི་རོལ་དུ་ 6-415b དགར་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལས་མཚན་མོ་ཞེས་བྱ་བ་སྨོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་འདྲོན་པ་དགར་བ་ནི་ནུབ་ལྷག་སྤང་བའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ལ། མཚན་མོ་ཞེས་དགར་བ་ནི་དེ་དག་ལ་དེའི་ཉིན་མོའི་སྦྱོར་ལྟུང་བསལ་བ་ཡིན་ན། དེ་ལྟར་ན་མདོ་འདི་ཉིད་ལས་ཉིན་མོ་ཐ་དད་པ་ཉིད་ཀྱང་ངོ་ཞེས་ནུབ་ལྷག་ལ་སོགས་པ་ལ་ཡང་ཉིན་མོ་ཉེས་བྱས་སུ་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། དེ་ནི་སྦྱོར་ལྟུང་ལས་ཐ་དད་པའི་ཉེས་བྱས་ཏེ་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་ཡིན་པས་འགལ་བ་མེད་དོ། །ཉིན་ཉལ་མཚན་ཉལ་ཉེས་བྱས་ཐ་དད་མེད་ཅེས་རྒྱ་འདུལ་འཛིན་གྱིས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་ཉིན་མོ་ཐ་དད་པ་ཉིད་ཀྱང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅིང་། དེ་ཡང་སྦྱོར་ལྟུང་ལས་ཐ་དད་པའི་རྒྱུ་མཚན་དུ་མཐར་ཐུག་ཐ་དད་ཀྱིས་བར་དུ་ཆོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་ཡང་ཉིན་མོའི་ཉེས་བྱས་ཐ་དད་པ་དེ་ནི་ཉིན་མོ་དང་འབྲེལ་བ་ཡིན་ལ། མདོ་ཉིད་ལས། ཉི་མ་ནུབ་པའི་མཐའ་ནི་ཉིན་མོའི་མཐའ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཉིན་མོའི་འབྲལ་བའི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །ཉིན་ཞག་གི་དང་པོ་ངོས་བཟུང་བ་ནི་ཉིན་མཚན་དེའི་དང་པོ་ནི་སྐྱ་རེངས་དང་པོའི་སྐད་ཅིག་དེའོ། །འདི་ལས་འཕྲོས་པའི་དོན་ཅུང་ཟད་ཅིག་བཤད་ན། སྐྱ་རེངས་དང་པོ་འཆར་དུས་གཏན་ལ་དབབ་པ་དང་། །ཞག་དང་འབྲེལ་བ་རྣམས་ཀྱི་མཐར་ཐུག་དང་། དངོས་གཞི་རྫོགས་དུས་ངོས་བཟུང་བ་དང་། ཉིན་ཞག་གི་འཕོ་མཚམས་གཏན་ལ་དབབ་པའོ། ། 安立破曉時 དང་པོ་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནམ་གྱི་ཆའི་སྒོ་ནས་སྐྱ་རེངས་འཆར་དུས་ངོས་བཟུང་བ་ནི། སྲོད་དང་། གུང་དང་། ཐོ་རངས་ཏེ་ནམ་ལ་ཆ་གསུམ་དུ་བྱས་པའི་ཐོ་རེངས་ཀྱི་ཐུན་ལ་འཆར་ལ། དེ་གསུམ་རེ་རེ་ལ་ཡང་ཆ་གསུམ་གསུམ་སྟེ་ཆ་དགུར་བྱས་པའི་ཆ་བདུན་པའི་ཕྱེད་ན་འཆར་ཏེ། དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཐུན་ཐ་མའི་ཐུན་དང་པོའི་ཕྱེད་ན་རྔ་བརྡུང་དུ་ཉེ་བའི་མཚན་མོ་སྐྱ་ 6-416a རེངས་འཆར་བའི་དུས་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས། ཐོ་རེངས་ལ་ཆ་གསུམ་དུ་བྱས་པའི་ཆ་དང་པོའི་ཕྱེད་ན་འཆར་རོ། །སྡེ་པ་ཁ་ཅིག་ན་རེ། མཚན་མོའི་ལྔ་ཆ་ལུས་པ་ན་འཆར་ཏེ་བྱེ་བྲག་བཤད་མཚོ་ལས་དེ་ལྟར་བཤད་པས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །འོན་ཀྱང་འོད་ལྡན་དུ། བྱེ་བྲག་བཤད་མཚོ་ནི་ལུང་གི་འགྲེལ་པ་ཡིན་ལ། ལུང་ལས་ནི་ལྔ་ཆ་ལུས་པ་དེ་སྐད་མ་གསུངས་ཤིང་། སྐྱ་རེངས་འཆར་བའི་མངོན་རྟགས་མཚན་མ་ནམ་མཁའ་ལ་མངོན་སུམ་དུ་སྣང་བའི་ཚེ་བརྩད་དུ་མེད་པ་ཁ

【現代漢語翻譯】 據說並非如此。雖然它們在所處位置和關聯上是相似的，但之所以有這樣的區別，是因為駐紮在軍隊中需要防範的（罪過）更大，因此即使在白天也會因結合（性行為）而產生墮罪，而其他情況下，白天不會因結合而產生墮罪。《 टीका 》中說：『因為他們說了，在第三個晚上，那些被驅逐的人應該被排除在外。』因此，提到了『夜晚』一詞。驅逐那些被驅逐者，是考慮到放棄剩餘的夜晚。之所以提到『夜晚』，是爲了消除他們在白天的結合墮罪。如果這樣說，那麼這部經中也說『白天也是不同的』，這與將剩餘的夜晚等也說成是白天的罪過相矛盾。』答：那是一種與結合墮罪不同的罪過，是學習的罪過，因此沒有矛盾。印度持律者說：『白天的睡眠和夜晚的睡眠，罪過沒有區別。』如果這樣說，那麼與『白天也是不同的』這句話相矛盾，而且，作為與結合墮罪不同的理由，最終是因為徹底的差異而中斷。也就是說，白天的罪過與白天有關，正如經中所說：『太陽落山是白天的結束。』就像在描述白天結束的時候說的那樣。確定晝夜的開始，是指晝夜的第一個時刻，即第一個破曉的瞬間。 確立破曉之時 分為兩部分，第一部分是從天空的角度來確定破曉之時：黃昏、正午和黎明，將夜晚分為三個部分，破曉發生在黎明的時段。而這三個部分又各自有三個小部分，總共分為九個部分，破曉發生在第七個部分的中間。在《比丘尼分別經》中說：『在最後一個時段的第一個時段的中間，接近敲鼓的夜晚，是破曉之時。』因此，在黎明分為三個部分的情況下，破曉發生在第一個部分的中間。有些部派說：『在夜晚還剩下五分之一的時候破曉。』《分別說海》中是這麼說的。然而，在《光明論》中說：《分別說海》是經文的註釋，而經文中並沒有說剩下五分之一的時候。當破曉的明顯跡像在天空中顯現時，這是無可爭辯的。

【English Translation】 It is said that it is not so. Although they are similar in terms of location and association, the reason for such a difference is that residing in the army requires greater prevention (of transgressions), so even during the day, engaging in union (sexual activity) will generate a downfall, whereas in other situations, engaging in union during the day will not generate a downfall. The 《 टीका 》 says: 'Because they said that on the third night, those who are expelled should be excluded.' Therefore, the word 'night' is mentioned. Expelling those who are expelled is done considering abandoning the remaining night. The reason for mentioning 'night' is to eliminate the downfall of union during the day for them. If it is said that this sutra also says 'daytime is also different,' which contradicts saying that the remaining night, etc., are also daytime transgressions. Answer: That is a transgression different from the downfall of union, it is a transgression of learning, so there is no contradiction. The Indian Vinaya master said: 'Daytime sleep and nighttime sleep, there is no difference in transgression.' If it is said that this contradicts the statement 'daytime is also different,' and as a reason for being different from the downfall of union, it is ultimately interrupted by thorough difference. That is to say, the daytime transgression is related to daytime, just as the sutra says: 'Sunset is the end of the day.' Just as it is said when describing the end of the day. Determining the beginning of day and night refers to the first moment of day and night, which is the instant of the first dawn. Establishing the Time of Dawn Divided into two parts, the first part is to determine the time of dawn from the perspective of the sky: dusk, noon, and dawn, dividing the night into three parts, dawn occurs during the dawn period. And each of these three parts has three smaller parts, totaling nine parts, dawn occurs in the middle of the seventh part. The 《Bhikshuni Vibhanga》 says: 'In the middle of the first part of the last period, the night approaching the drumbeat is the time of dawn.' Therefore, in the case of dividing dawn into three parts, dawn occurs in the middle of the first part. Some schools say: 'Dawn occurs when one-fifth of the night remains.' The 《Vibhasha Sea》 says so. However, the 《Light Treatise》 says: 'The 《Vibhasha Sea》 is a commentary on the sutra, and the sutra does not say that one-fifth remains. When the clear signs of dawn appear manifestly in the sky, it is indisputable.'

---

ོ་ན་ཡིན་ཅེས་བཤད་དོ། །འོན་ཀྱང་བྱེ་བྲག་བཤད་མཚོ་དགག་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་ཏེ། ནམ་རིང་ཐུང་གིས་ཉི་མའི་འོད་ཟེར་རྒྱང་རིང་ཐུང་དུ་འགྱུར་བ་མི་རིགས་པས། ནམ་རིང་དུས་སུ་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་ཤར་ནས་ནམ་ལངས་པའི་བར་དང་ནམ་ཐུང་དུས་སུ་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་ཤར་ནས་ནམ་ལངས་བའི་བར་ནི་ཡུན་མཉམ་པར་རིགས་སོ། །དེས་ན་ནམ་ཐུང་དུས་སུ་ནི་ནམ་གྱི་སུམ་ཆ་ཉེ་བ་ལུས་པ་ན། སྐྱ་རེངས་དང་པོ་འཆར་བ་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལྟར་དོན་ལ་གནས་ལ། ནམ་རིང་པོའི་དུས་སུ་ནམ་གྱི་ལྔ་ཆ་ལུས་པ་ན་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་འཆར་བ་བྱེ་བྲག་བཤད་མཚོ་དོན་ལ་གནས་པར་སེམས་སོ་ཞེས་མཚོ་སྣ་པས་སོ། །གཉིས་པ་མཚན་མ་གསལ་བའི་སྒོ་ནས་སྐྱ་རེངས་འཆར་བ་ངོས་བཟུང་བ་ནི།རྣམ་འབྱེད་ལས། སྐྱ་རེངས་དང་པོ་ནི་སྔོན་པོར་སྣང་ངོ་། །སྐྱ་རེངས་བར་པ་ནི་སེར་པོར་སྣང་ངོ་། །སྐྱ་རེངས་ཐ་མ་ནི་དམར་པོར་སྣང་བའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། འོད་ལྡན་ལས་ཀྱང་སྐར་མའི་བསྟན་བཅོས་ཁུངས་སུ་དྲངས་ནས། སྐྱ་རེངས་དང་པོ་ཤར་ན་ནི། ཤར་ཕྱོགས་སུ་ནི་སྔོར་སྣང་ཞིང་། །སྐར་མའི་གདོང་གི་འོད་ཉམས་ལ། །ནམ་མཁའ་སྔོ་སྐྱར་འགྱུར་བ་ཡིན། །སྐྱ་རེངས་བར་པ་ཤར་ན་ནི། །དེ་ནས་ཤར་ཕྱོགས་སྐྱ་ཞིང་དམར། །རྒྱུ་སྐར་འོད་ནི་ཆུང་བ་དང་། །ནམ་མཁའ་སེར་སྐྱར་འགྱུར་བ་ཡིན། །སྐྱ་རེངས་ཐ་མ་ཤར་ནས་ནི། །རྒྱུ་སྐར་འོད་ 6-416b ནི་མེད་པ་དང་། །སྐྱ་རེངས་ཐ་མའི་འོ་ཟེར་བཤད། །འོ་ཟིའང་ཉི་མ་ཤར་བར་དུའོ། །ཞེས་བཤད་དོ། །ཁ་དོག་དེ་ལྟར་འོང་བའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། འགྲེལ་ཆུང་ལས། སྐྱ་རེངས་གསུམ་ཡོད་དེ། སྔོ་རེངས་ནི་ཉི་མ་ཤར་ནས་ཤིང་ཛམྦུའི་གློར་བབས་པ་དང་། ཛམྦུའི་ལོ་མའི་འོད་ཀྱང་སྔོན་པོར་འབྱུང་ངོ་། །དམར་རེངས་ནི་ཤིང་ཛམྦུ་ལ་ཉི་མ་འཕགས་པ་དང་། འོད་དམར་པོར་འབྱུང་ངོ་། །སེར་རེངས་ནི་ཉི་མ་ནམ་མཁའ་ལ་མངོན་པར་བྱུང་ནས་འོད་སེར་པོ་བྱུང་བ་ལ་བྱ་ཞེས་བཤད་དེ། འདི་ཐམས་ཅད་ལའང་དཔྱད་པ་མང་དུ་འཇུག་པའི་གཞིར་སྣང་ངོ་། ། 決定屬日竟成與圓正時 གཉིས་པ་ཞག་དང་འབྲེལ་བ་རྣམས་ཀྱི་མཐར་ཐུག་དང་དངོས་གཞི་རྫོགས་པའི་དུས་འདི་ལ་གཉིས་ཏེ། མཐར་ཐུག་དང་དངོས་གཞི་རྫོགས་དུས་ངོས་བཟུང་བ་དང་། གཞུང་ཕན་ཚུན་མི་འགལ་བར་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ཞག་དང་འབྲེལ་བ་རྣམས་ཀྱི་མཐར་ཐུག་ནི། རང་རང་གི་མཚན་མོ་མཐའི་སྐད་ཅིག་སྟེ་གནས་ངན་ལེན་འཆབ་པ་དང་། ནུབ་ལྷག་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ཀྱི་སྐབས་སུ་མདོ་རྩ་བ་ལས། མཐར་རོ་ཞེས་ལན་མང་དུ་གསུངས་པས་ཤེས་སོ། །གལ་ཏེ་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་མཐར་ཐུག་ཡིན་ན་དང་པོར་རོ་ཞེས་མ་གསུངས་པར་མཐར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །གཉིས་པ་ཞག་དང་འབྲེལ་བ་རྣམས་ཀྱི་དངོས་གཞི་རྫོགས་དུས་ནི། སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་ན་ཞག་དང་འབྲེལ་བ་རྣམས་ཀྱི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་

【現代漢語翻譯】 有人說這是如此。然而，《大毗婆沙論》（Byebdrag Bshadmtsho，解釋論之海）不應被駁斥，因為太陽的光芒不會因白天長短而改變遠近。白天長時，破曉（skyarengs）初現到天亮之間，與白天短時，破曉初現到天亮之間，時間應該是一樣的。因此，在白天短的時候，當夜晚還剩下近三分之一時，破曉初現，這與比丘尼的《分別》（rnam 'byed，區分）相符。而在白天長的時候，當夜晚還剩下五分之一時，破曉初現，我認為《大毗婆沙論》是符合實際的，這是措納巴（Mtshona Pa）的觀點。 第二，通過明顯的特徵來確定破曉的出現。《分別》中說：『最初的破曉顯現為藍色，中間的破曉顯現為黃色，最後的破曉顯現為紅色。』《光明論》（'od ldan）也引用星象學的經典說：『最初的破曉出現時，東方顯現為藍色，星辰的光芒減弱，天空變為藍灰色。中間的破曉出現時，東方變為灰紅色，星辰的光芒變小，天空變為黃灰色。最後的破曉出現時，星辰的光芒消失，出現最後的破曉之光，直到太陽升起。』 至於出現這些顏色的原因，《釋論小疏》（'grel chung）中說：『有三種破曉：藍色的破曉是太陽升起后照到閻浮樹（shing dzambu）的樹葉上，閻浮樹葉的光也是藍色的。紅色的破曉是太陽照到閻浮樹上，光是紅色的。黃色的破曉是太陽出現在天空中，光是黃色的。』所有這些都似乎有很多可以研究的地方。 決定與晝夜相關的究竟和正行圓滿之時 第二，與晝夜相關的究竟和正行圓滿之時分為兩種：確定究竟和正行圓滿之時，以及說明經論之間沒有矛盾。第一種又分為兩種：第一，與晝夜相關的究竟是指各自夜晚的最後時刻，即隱藏罪惡（gnas ngan len 'chab pa）之時，以及在日落後剩餘時間（nub lhag）等情況下，根本經（mdo rtsa ba）中多次提到『結束』（mthar ro）一詞，由此可知。如果破曉出現是究竟，那麼與最初不說『最初』（dang po）而說『結束』相矛盾。 第二，與晝夜相關的正行圓滿之時是指，當破曉出現時，與晝夜相關的罪行的正行

【English Translation】 It is said to be so. However, the 'Great Vibhasha' (Byebdrag Bshadmtsho, Ocean of Explanations) should not be refuted, because the sun's rays do not change in distance due to the length of the day. When the day is long, the time from the first appearance of dawn (skyarengs) to sunrise, and when the day is short, the time from the first appearance of dawn to sunrise, should be the same. Therefore, when the day is short, when nearly one-third of the night remains, the first dawn appears, which is in accordance with the Bhikshuni's 'Differentiation' (rnam 'byed, Distinction). And when the day is long, when one-fifth of the night remains, the first dawn appears, I think the 'Great Vibhasha' is in accordance with reality, this is the view of Tsonapa (Mtshona Pa). Second, identifying the appearance of dawn through clear signs. The 'Differentiation' says: 'The first dawn appears blue, the middle dawn appears yellow, and the last dawn appears red.' The 'Radiant One' ('od ldan) also quotes the astrological classics, saying: 'When the first dawn appears, the east appears blue, the light of the stars diminishes, and the sky turns blue-gray. When the middle dawn appears, the east turns gray-red, the light of the stars becomes smaller, and the sky turns yellow-gray. When the last dawn appears, the light of the stars disappears, and the light of the last dawn is spoken of, until the sun rises.' As for the reason for these colors, the 'Small Commentary' ('grel chung) says: 'There are three dawns: the blue dawn is when the sun rises and shines on the leaves of the Jambu tree (shing dzambu), and the light of the Jambu leaves is also blue. The red dawn is when the sun shines on the Jambu tree, and the light is red. The yellow dawn is when the sun appears in the sky, and the light is yellow.' All of this seems to have much room for research. Determining the ultimate and actual completion time related to day and night Second, the ultimate and actual completion time related to day and night is divided into two: determining the ultimate and actual completion time, and explaining that there is no contradiction between the scriptures. The first is divided into two: first, the ultimate related to day and night is the last moment of each night, that is, the time of concealing sins (gnas ngan len 'chab pa), and in the case of remaining time after sunset (nub lhag), etc., the root sutra (mdo rtsa ba) repeatedly mentions the word 'end' (mthar ro), which is known from this. If the appearance of dawn is the ultimate, then it contradicts saying 'end' instead of saying 'beginning' (dang po) at first. Second, the actual completion time related to day and night is when the dawn appears, the actual act of offenses related to day and night

---

རྫོགས་པ་ཡིན་ཏེ། ཞག་ཤན་གྱི་ཊཱི་ཀ་ལས་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཁུངས་སུ་དྲངས་ནས། ཞག་བཅུ་གཅིག་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། འཆང་བའི་སྐབས་སུ་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཉི་མ་བཅུ་གཅིག་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་གཞུང་ཕན་ཚུན་མི་འགལ་བར་བསྟན་པ་ནི། གལ་ཏེ་ཞག་དང་འབྲེལ་བའི་ 6-417a ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་དེ་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་ལ་བལྟོས་ན་ནི་ཆོས་གོས་འཆང་བའི་སྐབས་སུ་ཊཱི་ཀ་ལས། ཞག་བཅུ་གཅིག་པའི་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་འཆར་བའི་ཚེ་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཏེ། སྐྱ་རེངས་འཆར་བ་དང་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་སྔ་ཕྱི་ཐ་དད་པས་སོ་ཞེ་ན། སྐྱ་རེངས་འཆར་བ་ན་དངོས་གཞིར་འགྱུར་བ་དང་། སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་ན་དངོས་གཞིར་གྱུར་པས་མི་འགལ་ལོ། ། གཞན་ཡང་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་ན་དངོས་གཞིར་གྱུར་ཟིན་ན་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་ན་དངོས་གཞིར་འགྱུར་བར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཏེ། སྤང་ལྟུང་ཐུན་མོང་བའི་མདོ་དང་པོའི་ཊཱི་ཀ་ལས། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཁུངས་སུ་དྲངས་ནས། ཚེས་བཅུ་གཅིག་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། དགེ་སློང་ཕའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཉི་མ་བཅུ་གཅིག་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ་ཞེ་ན། དགེ་སློང་ཕའི་རྣམ་འབྱེད་ལས་དེ་ལྟར་གསུངས་པ་ཡོད་ཀྱང་། མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། དེ་དག་གི་སྐབས་སུ་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་བྱུང་བ་བཞིན་ལེགས་ལ། སྤྱིར་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིར་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་པའི་ལུང་ཐམས་ཅད་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིར་གྱུར་ཟིན་པ་ལ་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིར་འགྱུར་ཞེས་བཏགས་པའམ། སྐད་ཅིག་གཉིས་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིར་འགྱུར་བ་ལ་དགོངས་སོ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །གཞན་ཡང་ཞག་དང་འབྲེལ་བའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་དེ་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་ལ་བལྟོས་ན་ནི་གནོད་འགྱུར་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་གསུམ་གྱི་རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པ་ལས། བསླབ་པའི་གཞི་འདི་གསུམ་ལ་མཚན་མོ་མཐའི་སྐད་ཅིག་ལ་ནི་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། དེ་ནི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བ་ལ་དགོངས་ཏེ། ལྟུང་བྱེད་དེ་གསུམ་ཡང་སྐྱ་ 6-417b རེངས་ཤར་བ་ལ་བལྟོས་པར་འཆང་འབྲལ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ཀྱི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་སོ། ། 安立日轉際 གསུམ་པ་ཉིན་ཞག་གི་འཕོ་མཚམས་གཏན་ལ་དབབ་པ་ལ་གཉིས་ལས། སྤྱིར་བཏང་ནི། སྐྱ་རེངས་དང་པོ་ཤར་བ་ན་ཉིན་ཞག་འཕོས་ཤིང་ཞག་ཕྱི་མའི་ཉིན་མོར་གཏོགས་པ་ཡིན་ཏེ། དེའི་དང་པོ་ནི་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་དེའོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། འོད་ལྡན་ལས་ཀྱང་། ཉི་མ་མ་ཤར་ཡང་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་ནི་ཉིན་མོར་ཐ་སྙད་གདགས་ཏེ་སྣང་བ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེ

【現代漢語翻譯】 這是圓滿的。在《油的釋論》中，引用《律分別》作為依據，說：『當第十一天的曙光升起時，就犯了捨墮。』在持有的章節中，《比丘尼分別》中說：『當第十一天的曙光升起時，就犯了捨墮。』 第二，闡述經論之間不相違背。如果與油相關的根本墮罪取決於曙光升起，那麼在受持法衣的章節中，《釋論》中說：『當第十一天的第一道曙光出現時，就成了捨墮。』這與曙光出現和曙光升起有先後之別相矛盾。如果說曙光出現時成為根本墮罪，曙光升起時也成為根本墮罪，那麼就不矛盾了。此外，如果曙光升起時已經成為根本墮罪，那麼與曙光升起時成為根本墮罪的說法相矛盾，因為在共同捨墮的最初的經的《釋論》中，引用《律分別》作為依據，說：『當第十一天的曙光升起時，就成了捨墮。』在《比丘分別》中說：『當第十一天的曙光升起時，就犯了捨墮。』如果這樣說，雖然《比丘分別》中是這樣說的，但《比丘尼分別》中說：『在那些情況下，曙光升起時就犯了捨墮。』這樣說是很好的。一般來說，所有說曙光升起時成為根本墮罪的經文，都是指已經成為根本墮罪的情況，而將成為根本墮罪稱為根本墮罪，或者是指第二剎那成為根本墮罪的情況。 此外，如果與油相關的根本墮罪取決於曙光升起，那麼《損變捨墮》三種的自釋和廣釋中說：『這三種學處在夜晚的最後剎那犯墮罪。』難道不是這樣說的嗎？那是就成為墮罪而言的，那三種墮罪也取決於曙光升起，通過受持和捨棄等關鍵點來理解。 安立日轉際 第三，確定日夜交替的界限，分為兩部分。一般來說，當第一道曙光升起時，日夜交替，屬於后一天的白天。因為第一道曙光就是那天的開始。在《光明經》中也說：『即使太陽沒有升起，但當曙光升起時，就被稱為白天，因為有光明。』

【English Translation】 This is complete. In the 'Commentary on Oil,' the 'Vinaya-vibhaṅga' is cited as the source, saying, 'When the dawn of the eleventh day rises, one commits a saṃghāvaśeṣa.' In the section on holding, the 'Bhikṣuṇī-vibhaṅga' says, 'When the dawn of the eleventh day rises, one commits a saṃghāvaśeṣa.' Second, demonstrating that the scriptures do not contradict each other. If the actual transgression related to oil depends on the rising of dawn, then in the section on holding robes, the commentary says, 'When the first light of the eleventh day appears, it becomes a saṃghāvaśeṣa.' This contradicts the difference between the appearance of dawn and the rising of dawn. If it is said that becoming a fundamental transgression occurs at the appearance of dawn, and becoming a fundamental transgression also occurs at the rising of dawn, then there is no contradiction. Furthermore, if it has already become a fundamental transgression at the rising of dawn, then it contradicts the statement that it becomes a fundamental transgression at the rising of dawn, because in the commentary on the first sūtra of common saṃghāvaśeṣas, the 'Vinaya-vibhaṅga' is cited as the source, saying, 'When the dawn of the eleventh day rises, it becomes a saṃghāvaśeṣa.' In the 'Bhikṣu-vibhaṅga,' it says, 'When the dawn of the eleventh day rises, one commits a saṃghāvaśeṣa.' If this is said, although the 'Bhikṣu-vibhaṅga' says so, the 'Bhikṣuṇī-vibhaṅga' says, 'In those cases, when the dawn rises, one commits a saṃghāvaśeṣa.' This is good. In general, all the scriptures that say becoming a fundamental transgression occurs at the rising of dawn refer to the situation where it has already become a fundamental transgression, and becoming a fundamental transgression is called a fundamental transgression, or it refers to the second moment of becoming a fundamental transgression. Furthermore, if the actual transgression related to oil depends on the rising of dawn, then the self-commentary and extensive commentary on the three 'Harm-changing Saṃghāvaśeṣas' say, 'For these three precepts, one commits a transgression at the last moment of the night.' Is this not what is said? That refers to becoming a transgression, and those three transgressions also depend on the rising of dawn, which is understood through the key points of holding and abandoning, etc. Establishing the Boundary of Day and Night Third, determining the boundary between day and night is divided into two parts. Generally speaking, when the first light of dawn rises, day and night alternate, belonging to the daytime of the following day. Because the first light of dawn is the beginning of that day. In the 'Radiant Sutra,' it also says, 'Even if the sun has not risen, when the dawn rises, it is called daytime because there is light.'

---

ས་སོ། །འོ་ན་མཛོད་འགྲེལ་ལས། མུན་པའི་གནས་སྐབས་ནི་མཚན་མོ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། མི་འགལ་ཏེ། འོད་ལྡན་ལས། སྣང་བ་ཡང་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་ལ་སོགས་པ་དེ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་། སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་དེ་ནི་བསྟན་བཅོས་ལས་གྲགས་པའི་ཉིན་མོའོ། །ཞེས་དང་། འཇིག་རྟེན་གྱི་ཐ་སྙད་འགའ་ཞིག་དང་ཡང་མཐུན་ཏེ། དེ་རིང་ཉི་མ་སྔ་མོ་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་ནས་འོང་བ་ཡིན་ཟེར་བ་ལྟར་རོ། །དམིགས་བསལ་ནི་གསུམ་སྟེ། གསོ་སྦྱོང་ལ་སོགས་པའི་ལས་ལ་འདས་པ་དང་། ཆུ་བརྟག་པའི་ཉིན་ཞག་གི་རུང་བ་དང་། རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་དུ་ནུབ་མོར་འགྲོ་བའོ། །དེ་གསུམ་ལ་ནི་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་གཉིས་ཤར་ཡང་ཞག་སྔ་མའི་མཚན་མོར་གཏོགས་པར་བཅས་ཏེ། མདོ་ཉིད་ལས། ལས་ལ་ནི་འདས་ན་ཉི་མ་ཤར་བའིའོ་ཞེས་དང་། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ཀྱི་ཆུའི་སྲོག་ཆགས་བརྟག་པའི་སྐབས་ལས། ཉིན་མོར་བརྟག་པར་བྱ་ཞིང་སྐྱ་རེངས་ཀྱི་དུས་དེ་སྲིད་དུ་ཡོངས་སུ་སྤྱད་པར་བྱ་ཞིང་ཞེས་གསུངས་ལ། སྐབས་འདིར་སྐྱ་རེངས་ཐ་མ་ཡིན་པར་དགོངས་ཏེ། ཉི་མ་འཆར་ཀ་ཚུན་ཆད་བརྟག་པ་ཉིད་ཀྱི་རྗེས་སུ་འཇུག་གོ། འོན་ཏེ་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་དེ་སྲིད་དུ་ལོངས་སྤྱད་པ་ཡིན་ན་ནི་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་ཤར་བ་ན་ཐོ་རེངས་ཀྱི་དུས་དེར་ཆུའི་སྲོག་ཆགས་ཕྲ་མོ་ཡོད་ཀྱང་ཐ་མལ་པའི་མིག་གིས་མི་མཐོང་བའི་ཕྱིར། སྐབས་དེར་ཆུ་ 6-418a བརྟག་མི་སྲིད་ན་སྐབས་དེར་ཆུ་བརྟག་པ་ལོངས་སྤྱད་པ་མི་སྲིད་པའི་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་འོད་ལྡན་ལས་བཤད་དོ། །དེ་སྐད་དུ། འདིར་ནི་སྐྱ་རེངས་ཐ་མ་ཤར་བ་དེ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འཇིག་རྟེན་པ་ཕལ་པ་དག་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་གཉིས་ཤར་ཡང་མཚན་མོའི་ཐ་སྙད་དུ་བརྗོད་པ་དང་ཡང་མཐུན་ཏེ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། སྐྱ་རེངས་ཐ་མ་མ་ཤར་ན་འཇིག་རྟེན་ཕལ་ཆེར་མཚན་མོའི་ཐ་སྙད་མི་ཆད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ལྟར་ན་འདུལ་བ་ལས་ཉིན་ཞག་འཕོ་མཚམས་སྐྱ་རེངས་ཁོ་ནས་བཞག་གོ། འོད་ལྡན་ལས། ཚོད་ལ་སོགས་པས་མཚོན་པར་མ་མཛད་པ་ནི་ཐམས་ཅད་དུ་ཆུ་ཚོད་ལ་སོགས་པ་རྙེད་པར་དཀའ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་ཆུ་ཚོད་ནི་གསེར་ཞོ་གང་ལས་བྱས་པའི་སྣོད་ཀྱིས་བརྩམས་པ་སྟེ་གཞུང་གཞན་དུ་ཤེས་པར་བྱའོ། །བླ་མ་རྣམས་ནི་ཞག་གཅིག་ལ་ཆུ་ཚོད་སུམ་ཅུ་སོ་གཉིས་ཡོད་གསུང་ཡང་དེ་ནི་འདུལ་མངོན་གྱི་ཚེ་ཤིན་ཏུ་མ་དག་ལ། ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པར་ཡུད་ཙམ་ནི་ཆུ་ཚོད་གཉིས་ལ་གྲགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་ཅིང་། མཛོད་འགྲེལ་ལས། ཡུད་ཙམ་སུམ་ཅུ་ལ་ཉིན་ཞག་གཅིག་གོ་ཞེས་བཤད་པས་ཞག་གཅིག་ལ་ཆུ་ཚོད་དྲུག་ཅུ་སྟེ། དེའང་ཕྱི་ནང་གི་རྒྱུད་དུ་ཉིན་ཞག་གི་འཁོར་ལོ་ལ་ཆུ་ཚོད་དྲུག་ཅུ་ཡོད་པར་བཤད་དོ། །དེ་ལྟར་བཤད་པས་གྲུབ་པའི་དོན་ཉིན་མཚན་ཞག་གཅིག་ཏུ་བསྡུ་བའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ། སྐྱ་རེངས་ཤར

【現代漢語翻譯】 那麼，如果問到，這是否與《俱舍論釋》（mDzod 'grel）中說'黑暗的時刻是夜晚'相矛盾呢？ 並不矛盾。因為《光明論》（'Od ldan）中說：'顯現也是最初的曙光等等。'而且，曙光出現是經論中著名的白天。 這也與世俗的一些說法相符，比如'今天早上天剛亮就來了'。 有三種特殊情況：接受齋戒等行為的逾越；檢查水的晝夜適宜性；以及夜晚進入王宮。 對於這三種情況，即使出現了最初的兩次曙光，也算作前一天的夜晚。正如經部本身所說：'對於行為來說，如果逾越了，太陽就升起了。'而且，在《律藏零星釋》（Lung phran tshegs）中關於檢查水中生物的章節中說：'應該在白天檢查，並且應該一直用到曙光時分。'這裡指的是最後的曙光，直到太陽升起都可以進行檢查。但是，如果一直用到最初的曙光，那麼當最初的曙光出現時，即使在黎明時分有微小的水中生物，肉眼也無法看到。如果在那個時候無法檢查水，那麼在那個時候檢查水就變得不可能了。《光明論》中這樣說道。 因此，這裡說，（晝夜交替的時刻）是最後的曙光出現之時。 普通世俗之人即使在最初的兩次曙光出現時，也仍然用夜晚這個詞來稱呼。正如《分別釋》（rNam 'byed 'grel pa）中所說：'如果最後的曙光沒有出現，那麼大多數世俗之人不會停止使用夜晚這個詞。' 這樣看來，律藏中晝夜交替的界限僅僅由曙光來確定。《光明論》中說：'沒有用時間等來標示，是因為在所有地方都難以找到時鐘等。'時鐘是用一兩黃金製成的容器製作的，這應該在其他論典中瞭解。有些上師說一個晝夜有三十二個時辰，但這在律藏和對法藏中非常不準確。在《零星釋》中說：'須臾被稱為兩個時辰。'《俱舍論釋》中說：'三十須臾為一日一夜。'因此，一個晝夜有六十個時辰。內外續部中也說晝夜的輪轉有六十個時辰。這樣說來，將晝夜歸納為一個晝夜的意義在於，曙光出現...

【English Translation】 Then, if asked, does this contradict what is said in the 'Commentary on the Treasury of Knowledge' (mDzod 'grel), which states that 'the state of darkness is night'? It does not contradict. Because the 'Luminous One' ('Od ldan) says: 'The appearance is also the first dawn and so on.' Moreover, the appearance of dawn is the day well-known in the scriptures. This also corresponds to some worldly sayings, such as 'I came early this morning when it just dawned'. There are three special cases: transgression of actions such as observing the sojong (Gso sbyong, Uposatha, Observance Day, day of fasting and special observance); the suitability of day and night for examining water; and entering the royal palace at night. For these three cases, even if the first two dawns have appeared, it is still counted as the night of the previous day. As the Sutra itself says: 'For actions, if there is transgression, the sun has risen.' Moreover, in the chapter on examining aquatic creatures in the 'Minor Sections of the Vinaya' (Lung phran tshegs), it says: 'It should be examined during the day, and it should be fully utilized until the time of dawn.' Here, it refers to the last dawn, and examination can follow until sunrise. However, if it is used until the first dawn, then when the first dawn appears, even if there are tiny aquatic creatures at dawn, they cannot be seen by ordinary eyes. If it is not possible to examine the water at that time, then it becomes impossible to utilize the examination of water at that time. This is what is said in the 'Luminous One'. Therefore, here it is said that (the moment of transition between day and night) is the very appearance of the last dawn. Ordinary worldly people still use the term 'night' even when the first two dawns have appeared. As it is said in the 'Commentary on Differentiation' (rNam 'byed 'grel pa): 'If the last dawn has not appeared, then most worldly people will not stop using the term 'night'.' Thus, in the Vinaya, the boundary between day and night is determined solely by dawn. The 'Luminous One' says: 'It is not marked by time etc., because it is difficult to find clocks etc. everywhere.' The clock is made from a vessel made of one sho of gold, which should be understood in other treatises. Some lamas say that there are thirty-two hours in one day and night, but this is very inaccurate in the Vinaya and Abhidharma. In the 'Minor Sections Commentary' it says: 'A moment (yud tsam) is known as two hours.' The 'Commentary on the Treasury of Knowledge' says: 'Thirty moments are one day and night.' Therefore, there are sixty hours in one day and night. It is also said in the inner and outer tantras that the cycle of day and night has sixty hours. In this way, the meaning of summarizing day and night into one day is that when dawn appears...

---

་བ་ཉིན་མོ་དང་པོའི་དབང་དུ་བྱས་ལ། ཉིན་མཚན་སོ་སོར་དབྱེ་བའི་དབང་དུ་བྱས་ན་ནི་ཉིན་མོའི་དང་པོ་ནི་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་དེ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཉིན་མོའི་དང་པོ་ནི་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་ཡིན་པར་གསུངས་ཞེས་བཤད་ཅིང་། མཚན་མོའི་དང་པོ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། ཉི་མ་ནུབ་པའི་འོག་ཏུ་འོད་དམར་པོ་ཆགས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་འདས་པར་གྱུར་པ་ནི་མཚན་མོའི་དང་པོ་ཡིན་ཅེས་བཤད་དོ། ། 6-418b ཉིན་མོའི་དང་པོ་ལ་དམིགས་བསལ་གསུམ་ཡོད་པ་ནི་རྒྱལ་བའི་ཕོ་བྲང་དུ་འགྲོ་བའི་ཊཱི་ཀ་ལས། འདིར་ཉིན་མོའི་དང་པོ་ནི་སྐྱ་རེངས་ཐ་མ་ཞེས་བྱ་བ་དམར་རེངས་ཤར་བ་ཡིན་ཅེས་པ་ལ་སོགས་པ་དམིགས་བསལ་གསུམ་པོ་གོང་དུ་བཤད་ཟིན་ཏོ། །དེའི་དང་པོ་ནི་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་དེའོ་ཞེས་སྨོས་ན་ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། ལས་ལ་ནི་འདས་ན་ཞེས་སྨོས་ཏེ། གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་ལ་སོགས་ཚེས་གྲངས་ངེས་པ་དང་འབྲེལ་བའི་ལས་ལ་ནི་བརྗེད་པ་སྟེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་ན་གསོ་སྦྱོང་མ་བྱས་སོ་སྙམ་དུ་དྲན་ནས་གསོ་སྦྱོང་བྱས་ནས་ཞེས་གསུངས་པས་བརྗེད་པས་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་ཡང་རུང་བར་ཤེས་པའི་ཕྱིར། བརྗེད་པའི་དུས་འདས་ཤིང་དུས་ཡོལ་བར་གྱུར་ན་ཉི་མ་ཤར་བའི་སྐད་ཅིག་ནི་ཉིན་ཞག་དེའི་དང་པོ་དེའོ། །འདི་ནི་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་གཉིས་ཤར་ཡང་ཉི་མ་མ་ཤར་ན་དེའི་ཚེ་གསོ་སྦྱོང་ལ་སོགས་པ་བྱས་ན་རང་རང་གི་དགོས་པ་འགྲུབ་པར་བསྟན་ཏོ། །གལ་ཏེ་ཚེས་བཅོ་ལྔའི་ཐོ་རེངས་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་ཤར་བ་ན་གསོ་སྦྱོང་བྱས་པ་དེས་ཆོས་ཅན། གསོ་སྦྱོང་མ་བྱས་པའི་ཉེས་པ་མི་ཁེགས་པར་ཐལ། གསོ་སྦྱོང་མ་བྱས་པའི་ཉེས་པ་བྱུང་ཟིན་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། རྐྱེན་མ་བྱུང་ན་ནི་དེའི་ཚེ་ན་ཉེས་པ་དེ་བྱུང་ཟིན་མོད། རྐྱེན་བྱུང་ན་ནི་དེའི་ཚེ་ཉེས་པ་བྱུང་ཟིན་པའི་རྟགས་མ་གྲུབ་སྟེ། ཟླ་ཕྱེད་གདམས་ངག་ནོད་པའི་ཊཱི་ཀ་ལས། རྐྱེན་མ་བྱུང་བར་གསོ་སྦྱོང་གི་ཉི་མ་ལས་འདས་ན་སྐྱ་རེངས་ཤར་བའི་དུས་ན་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འདིར་འགྱུར་རོ། །རྐྱེན་བྱུང་ན་ནི་ཉི་མ་འཆར་ཀའི་དུས་སུ་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འདིར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་པ་ལས། འདི་ནི་རྐྱེན་བྱུང་བའི་དབང་དུ་བྱས་པའོ། །གལ་ཏེ་སྐྱ་རེངས་ཤར་ནས་གསོ་སྦྱོང་བྱས་པས་དེ་མ་བྱས་པའི་ཉེས་པ་ཁེགས་ན། ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་དག་གིས་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་ན་གསོ་སྦྱོང་མ་བྱས་སོ་སྙམ་དུ་དྲན་ནས་གསོ་སྦྱོང་བྱས་ན་དགེ་སློང་དེ་དག་གིས་གསོ་ 6-419a སྦྱོང་བྱས་མོད་ཀྱི། འདས་པ་དང་བཅས་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། དེ་ནི་སྦྱོར་བ་ལྷོད་པ་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི། གསོ་སྦྱོང་མ་བྱས་པའི་ཉེས་བྱས་ནི་མ་ཡིན་པས་འགལ་བ་མེད་དོ། ། 說屬作者共有 དང་པོ་ལ་ལྔ་ལས། ཡན་ལག་གི་ཁྱད་པར། ཡན་ལག་རང་གི་ངོ་བོ། སེལ་བ། ཅིར་འགྱུར། རྒྱུ་མཚན་ན

【現代漢語翻譯】 如果以白天的第一部分來劃分，那麼區分白天和黑夜的第一部分就是第一縷曙光。正如註釋書中所說：『白天的第一部分是曙光初現。』黑夜的第一部分，正如註釋書中所說：『太陽落山後出現的紅色光芒消逝之時，就是黑夜的第一部分。』 白天的第一部分有三個特殊之處，正如《進入王宮》的註釋書中所說：『這裡所說的白天的第一部分，是指被稱為最後曙光的紅色曙光出現之時。』等等，這三個特殊之處在前面已經講過。如果說第一部分就是第一縷曙光，那麼是否在所有情況下都是如此呢？對於與業相關的，則說是已經過去。對於與齋戒、懺悔等與日期相關的業來說，如果忘記了，正如《律經》中所說：『當曙光出現時，比丘們如果想到還沒有進行齋戒，然後進行齋戒……』因此，即使曙光出現也可以。如果忘記的時間已經過去，錯過了時間，那麼太陽升起的那一刻就是那一天一夜的第一部分。這表明，即使出現了兩次曙光，只要太陽沒有升起，那時進行齋戒等，就能實現各自的目的。如果十五齋日的黎明，第一縷曙光出現時進行了齋戒，那麼這不能消除沒有進行齋戒的過失，因為沒有進行齋戒的過失已經產生。如果因緣沒有出現，那麼那時過失已經產生。如果因緣出現，那麼那時過失已經產生的說法不成立。正如《半月教誡》的註釋書中所說：『如果因緣沒有出現，齋戒日過去，那麼在曙光出現時，就會產生罪過。如果因緣出現，那麼在太陽升起時，才會產生罪過。』這指的是因緣出現的情況。如果曙光出現後進行齋戒，就能消除沒有進行齋戒的過失，那麼《律經》中說：『比丘們，當曙光出現時，如果想到還沒有進行齋戒，然後進行齋戒，那麼這些比丘們雖然進行了齋戒，但會變成已過時。』這與此相矛盾。這指的是懈怠的學處罪，而不是沒有進行齋戒的罪過，因此沒有矛盾。 作者共有部分有五點：分支的差別、分支自身的體性、遣除、變成什麼、理由。

【English Translation】 If we divide according to the first part of the day, then the first part that distinguishes day and night is the first light of dawn. As the commentary says: 'The first part of the day is when the dawn arises.' The first part of the night, as the commentary says: 'When the red light that appears after the sun sets disappears, that is the first part of the night.' There are three special aspects to the first part of the day, as the commentary 'Entering the Royal Palace' says: 'Here, the first part of the day refers to the appearance of the red dawn, which is called the last light of dawn.' These three special aspects have already been discussed above. If it is said that the first part is the first light of dawn, is this always the case? For actions related to karma, it is said to be past. For actions related to specific dates, such as fasting and confession, if one forgets, as the Vinaya says: 'When the dawn arises, if monks remember that they have not performed the fasting, and then perform the fasting...' Therefore, it is acceptable even if the dawn has arisen. If the time of forgetting has passed and the time has elapsed, then the moment the sun rises is the first part of that day and night. This shows that even if two dawns have appeared, if the sun has not risen, then performing fasting etc. at that time will achieve their respective purposes. If on the dawn of the fifteenth day, the first light of dawn appears and one performs the fasting, then this does not eliminate the fault of not performing the fasting, because the fault of not performing the fasting has already arisen. If the condition has not arisen, then the fault has already arisen at that time. If the condition arises, then the sign that the fault has already arisen at that time is not established. As the commentary on 'Half-Month Precepts' says: 'If the condition does not arise and the fasting day passes, then a transgression occurs at the time of dawn. If the condition arises, then a transgression occurs at the time of sunrise.' This refers to the case where the condition has arisen. If performing the fasting after the dawn has arisen eliminates the fault of not performing it, then the Vinaya says: 'Monks, when the dawn arises, if they remember that they have not performed the fasting, and then perform the fasting, then those monks have performed the fasting, but it becomes outdated.' This contradicts this. This refers to the fault of lax practice, not the fault of not performing the fasting, so there is no contradiction. The part shared by the author has five points: the difference of branches, the nature of the branch itself, elimination, what it becomes, and the reason.

---

ོ། ། 說後者所述 གཉིས་པ་ནི། དབང་ཕྱུག་གི་སྤྱོད་པ་ཤཱཀྱ་འགའ་ཞིག་བོད་སྔ་མའི་འདོད་པ་ལ་བསྒོ་གྱུར་གྱི་ལྟུང་བ་ལྔ་པོ་ལ་སྦྱོར་དངོས་ཀྱི་ལྟུང་བ་བཅོ་ལྔ་འབྱུང་བར་འདོད་པ་ཡིན་ཟེར་བ་ནི། དཔལ་ཆོས་ཀྱི་གྲགས་པས། ནན་གྱིས་ཁྱོད་འདི་འདོད་ཅེས་པ། །གསལ་བར་ 6-419b བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དང་བྲལ་ན་འབྲལ་བའི་སྤང་བར་ནི་མི་བྱ་ལ། ལྟུང་བྱེད་དུ་ནི་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་པས་གྲུབ་བོ་ཞེ་ན། དངོས་པོ་སྤང་མི་དགོས་པ་ཙམ་གྱིས་སྤང་ལྟུང་མ་ཡིན་པའི་ཁྱབ་པ་མེད་དེ། གཞན་དུ་ན་སྙིམ་པ་བཅངས་ཏེ་གྲོལ་དུ་འཇུག་པའི་སྤང་ལྟུང་ཆོས་ཅན། སྤང་ལྟུང་མ་ཡིན་པར་ཐལ། དངོས་པོ་སྤང་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར། གཞན་ཡང་དངོས་པོ་སྤང་དགོས་པ་ཉིད་ཀྱིས་སྤང་ལྟུང་དུ་རྣམ་པར་འཇོག་ན། གང་ཟག་ཁྱད་པར་ཅན་ལ་སྤང་ལྟུང་མེད་པར་ཐལ། དངོས་པོ་སྤང་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། འདུལ་བ་ཀུན་ལས་བཏུས་ལས། ངོ་ཚ་དང་ལྡན་པ་དང་། མདོ་སྡེ་འཛིན་པ་དང་། འདུལ་བ་འཛིན་པ་དང་། མ་མོ་འཛིན་པ་དང་། ཤེས་ནས་ནི་གཅིག་གི་མདུན་དུ་བཤགས་པ་ལས་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་ལས་ལྡང་སྟེ་དངོས་པོ་སྤང་བ་དང་བྲལ་བར་བྱ་མི་དགོས་སོ། །ཞེས་སྤང་མི་དགོས་ཀྱང་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཤད་དོ། །དེས་ན་གཞན་གྱི་ཆོས་གོས་དང་འབྲལ་ལྟུང་དངོས་གཞི་རྫོགས་པ་བྱུང་ན་དངོས་པོ་དེ་སྤང་མི་དགོས་ཀྱང་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཡིན་ཏེ། སྡེ་ཚན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་གཏོགས་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ཡན་ལག་གི་ངོ་བོ་ནི། དངོས་པོ་རང་ཉིད་དབང་ཞིང་དབང་བར་ཤེས་པ་སྟེ་རང་གི་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་དང་། འདུ་ཤེས་ལས་གཙོ་ཆེར་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་ངེས་པར་མ་ཟད་ཡིད་གཉིས་ཀྱིས་ཀྱང་འགྱུར་ཏེ། ཡིད་གཉིས་ནི་འདུ་ཤེས་དང་འདྲའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། གསུམ་པ་སེལ་བ་ནི་གསུམ་སྟེ། གཞན་གྱི་ལ་གཞན་གྱིར་ཤེས་པ་དང་། རང་གི་ལ་གཞན་གྱིར་འཁྲུལ་བ་དང་། གཞན་གྱི་ལ་རང་གིར་འཁྲུལ་པའོ། ། བཞི་པ་ཅིར་འགྱུར་ལ་གསུམ་ལས། དང་པོ་གཞན་གྱི་ལ་གཞན་གྱིར་ཤེས་པ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ནི་ཚན་གསུམ་སྟེ། ལྟུང་བ་མེད་པར་ 6-420a འགྱུར་བ་ལྔ་དང་། ལྟུང་བ་གཞན་དུ་འགྱུར་བ་གཅིག་དང་། ལྟུང་བ་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་བ་བཅུ་གཉིས་སོ། །དང་པོ་ནི། ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པའི་དངོས་པོ་དེ་གཞན་འབའ་ཞིག་དབང་བ་ཡིན་ན། འཆང་གཉིས་དང་། ཟླ་འཇོག་དང་། རས་ཆེན་བཞག་འཕྱིས་དང་། བརྟད་བྱུང་བགོ་འཕྱིས་དང་ལྔ་ལ་ལྟུང་མེད་དུ་འགྱུར་ཏེ། ཞུ་བ་ལས། གཞན་གྱི་ལྷུང་བཟེད་ཡུན་རིང་པོར་བཅངས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། རྣམ་འབྱེད་ལས། གོས་དང་ལྷུང་བཟེད་ཞག་བཅུའི་ནང་རོལ་དུ་གཞན་ལ་བཏང་བར་བྱ། གོས་དེ་ཟླ་བའི་ནང་རོལ་དུ་གཞན་ལ་བཏང་བར་བྱ་ཞེས་གསུངས་པས་གཞན་གྱི་ལ་ལྟུང་མེད་དུ་མངོན་ཏེ། ལ

【現代漢語翻譯】 第二部分是關於後者所述： 有人說，在早期的藏傳佛教中，一些釋迦族人認為，與自在天的行為相關的五個墮罪，會引發十五個墮罪，包括根本墮罪和隨墮罪。對此，吉祥法稱（Dpal Choskyi Drakpa）說：『如果不是通過清晰的加持而強烈地想要這個，就不應該放棄，否則會變成墮罪。』這能證明嗎？ 回答是：僅僅因為不需要放棄某物，並不意味著它就不是放棄墮罪。否則，持有缽並允許其解脫的放棄墮罪，就不應是放棄墮罪，因為它不需要放棄某物。此外，如果僅僅因為需要放棄某物才被認為是放棄墮罪，那麼對於特殊的人來說，就不應該有放棄墮罪，因為他們不需要放棄某物。《律藏總集》（'Dul ba kun las btus）中說：『有羞恥心的人，持經者，持律者，持母者，以及知道后在一個人面前懺悔的人，可以從放棄墮罪中站起來，而不需要放棄該物。』因此，即使不需要放棄，也被稱為放棄墮罪。 因此，如果發生了與他人衣物分離的根本墮罪，即使不需要放棄該物，也是放棄墮罪，因為這是屬於放棄墮罪類別的根本墮罪的完成。 第二部分是關於支分（yan lag）的本質： 知道該物屬於自己並被自己所擁有，即是『自己的』。並且，意識（'du shes）是最重要的。這不僅是確定的，也可能是不確定的，因為不確定類似於意識。 第三部分是關於區分： 有三種區分：知道某物屬於他人；將自己的東西誤認為他人的；將他人的東西誤認為自己的。 第四部分是關於會變成什麼： 有三種情況。首先，知道某物屬於他人會變成什麼？有三種情況：五種情況不會變成墮罪；一種情況會變成其他墮罪；十二種情況會變成下品墮罪。 第一種情況是：如果衣物等物品完全屬於他人所有，那麼持有兩個衣物、存放一個月、用大布擦拭、穿著破舊的衣物等五種情況不會變成墮罪。《毗奈耶經》（Zhu ba）中說：『即使長時間持有他人的缽，也沒有過錯。』《分別》（Rnam 'byed）中說：『衣服和缽應在十天內交給他人，衣服應在一個月內交給他人。』因此，很明顯，他人的東西不會變成墮罪。

【English Translation】 The second part is about what the latter said: Some Shakyas in early Tibetan Buddhism believed that the five downfall offenses related to the actions of Ishvara (Dbang phyug, a deity) would lead to fifteen downfall offenses, including fundamental and secondary downfall offenses. In response, Dpal Choskyi Drakpa said: 'If you strongly desire this without clear blessings, you should not abandon it, otherwise it will become a downfall offense.' Can this prove it? The answer is: Just because it is not necessary to abandon something does not mean that it is not an abandonment downfall offense. Otherwise, the abandonment downfall offense of holding a bowl and allowing it to be released should not be an abandonment downfall offense, because it is not necessary to abandon something. Furthermore, if something is considered an abandonment downfall offense only because it needs to be abandoned, then there should be no abandonment downfall offense for special people, because they do not need to abandon something. The 'Dul ba kun las btus (Compendium of Vinaya)' says: 'A person with shame, a holder of sutras, a holder of Vinaya, a holder of mothers, and one who confesses before someone after knowing, can rise from the abandonment downfall offense without having to abandon the object.' Therefore, even if it is not necessary to abandon, it is called an abandonment downfall offense. Therefore, if the fundamental downfall offense of separation from another's clothing occurs, even if it is not necessary to abandon the object, it is an abandonment downfall offense, because it is the completion of the fundamental downfall offense belonging to the category of abandonment downfall offenses. The second part is about the nature of the limbs (yan lag): Knowing that the object belongs to oneself and is owned by oneself, that is 'one's own.' And consciousness ('du shes) is the most important. This is not only certain, but may also be uncertain, because uncertainty is similar to consciousness. The third part is about distinguishing: There are three distinctions: knowing that something belongs to another; mistaking one's own thing for another's; mistaking another's thing for one's own. The fourth part is about what it will become: There are three situations. First, what will happen if you know that something belongs to another? There are three situations: five situations will not become downfall offenses; one situation will become other downfall offenses; twelve situations will become inferior downfall offenses. The first situation is: If clothing and other items are completely owned by others, then holding two garments, storing for a month, wiping with a large cloth, wearing worn-out garments, etc., will not become downfall offenses. The Vinaya Sutra (Zhu ba) says: 'Even if you hold another's bowl for a long time, there is no fault.' The Rnam 'byed (Distinction) says: 'Clothes and bowls should be given to others within ten days, and clothes should be given to others within a month.' Therefore, it is clear that other people's things will not become downfall offenses.

---

ྟུང་བ་བྱུང་ན་གཞན་ལ་བཏང་བ་དོན་མེད་པའི་ཕྱིར། རས་ཆེན་བཞག་འཕྱིས་ཀྱང་ལྟུང་བ་མེད་པ་ནི་རས་ཆེན་སྦེད་པ་ལ་གཏད་ན་ལྟུང་མེད་དུ་གསུངས་པས་ཤེས་ཏེ། གཞན་གྱི་ཡིན་ཀྱང་ལྟུང་བ་འབྱུང་བ་ཡིན་ན་གཏད་པ་དོན་མེད་པའི་ཕྱིར། དངོས་པོ་དེ་གཞན་གྱི་ཡིན་ན་བརྟད་བྱུང་བགོ་འཕྱིས་ཀྱི་ལྟུང་བ་མེད་པ་ནི་དགག་བྱ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། འདིའི་དགག་བྱ་ནི་རང་གི་ཡོ་བྱད་ཆུད་ཟོས་པ་ཡིན་པ་ལ་གཞན་གྱི་ཡིན་ན་དགག་བྱ་དེ་མེད་པའི་ཕྱིར། ཐམས་ཅད་དུ་གཞན་གྱི་ཡོ་བྱད་ཆུད་ཟོས་པ་སྤོང་དགོས་ན་བསྒྲུབ་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ལྟུང་བ་གཞན་དུ་འགྱུར་བ་ནི། རིན་པོ་ཆེ་ལ་རེག་པ་ནི་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པར་འགྱུར་ཏེ། མདོ་ཉིད་ལས། རིན་པོ་ཆེ་རང་གི་མ་ཡིན་པ་དང་དེར་སྨོས་པ་ལ་རེག་གམ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གསུམ་པ་ལྟུང་བ་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་བ་ནི། དེ་དག་ལ་འཁྲུར་འཇུག་ལ་སོགས་བཅུ་གཉིས་ལ་ནི་རང་རང་གི་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་ཏེ། ཞུ་བ་ལས། གཞན་དབང་བའི་ཆོས་གོས་འཁྲུར་རྩོལ་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་ 6-420b སོ། །གལ་ཏེ་དེ་ལྟར་བཅུ་གཉིས་ལ་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་ན་འདུལ་བ་ཀུན་ལས་བཏུས་པའི་མཐོ་གང་གི་སྤང་བའི་སྐབས་ལས། གཞན་གྱིས་བྱས་པ་ལོངས་སྤྱོད་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དེ་ནི་དངོས་གཞི་ལྟུང་བ་མེད་པ་ལ་དགོངས་ཏེ། གལ་ཏེ་ལྟུང་བ་གཏན་མེད་ཡིན་ན་མཐོ་གང་གི་སྤང་བའི་ཞུ་བ་ལས། གདིང་བ་གཞན་དབང་བ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་གཞན་ལས་གདིང་བ་གསར་པ་བགྱིད་དུ་རྩོལ་ཅིང་སྤྱོད་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །ཤ་མི་དང་སྦལ་ཏི་ལ་སོགས་པའི་ཞལ་ནས། དགེ་སློང་གིས་གཞན་གྱི་གདིང་བ་གསར་པ་ལ་རྙིང་པ་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་མཐོ་གང་གིས་མ་གླན་པ་ལ་སྤྱོད་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་ཅེས་གསུང་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་པ་སྔར་བཤད་མ་ཐག་པ་དེ་དང་འགལ་ཅིང་། གཞན་གྱི་གདིང་བ་ཁྲ་བོ་ལ་སྤྱོད་པ་ལྟར། འདི་ཡང་གཞན་གྱི་གདིང་བ་ཚུལ་དང་མི་མཐུན་པ་ལ་ལོངས་སྤྱད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཉེས་མེད་དུ་མི་རིགས་སོ། །མཐོ་གང་གིས་མ་གླན་པའི་གདིང་བ་གཞན་གྱིས་བྱས་པ་ལ་སྤྱོད་ན་གདིང་བ་གཞན་གྱིས་བྱས་ཀྱང་གདིང་བ་རང་དབང་བའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་ནི་སྤང་ལྟུང་དུ་གསུངས་ཏེ། ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་གདིང་བ་གསར་པ་བགྱིད་དུ་རྩོལ་ཅིང་སྤྱོད་ན་ཅིར་འགྱུར། སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སྔར་གྱི་བཅུ་གཉིས་པོ་དེ་དག་ལས་གསོག་འཇོག་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་ན། རྒྱ་ནི་དངོས་པོ་དེ་གཞན་གྱི་ཡིན་ན་གསོག་འཇོག་གི་ཉེས་པ་མེད་ཅེས་འཆད་ཅིང་། ཤ་མི་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ནི་དེ་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བར་འཆད་ལ། མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ་ནི་གཞན་ག

【現代漢語翻譯】 如果發生墮落，將其轉移給他人是沒有意義的。即使擦拭大布，也不會有墮落，因為據說將大布藏起來就不會有墮落。如果屬於他人的東西也會導致墮落，那麼轉移就沒有意義了。如果物品屬於他人，那麼分享或擦拭使用過的東西不會導致墮落，因為沒有需要禁止的東西。這裡需要禁止的是浪費自己的物品，如果物品屬於他人，那麼就沒有需要禁止的東西。據說，如果必須避免在所有情況下浪費他人的物品，那將是無法實現的。第二，墮落會變成另一種情況：接觸珍寶會變成單純的墮落之因，正如經中說：『接觸不屬於自己的珍寶以及其中提到的東西嗎？』第三，墮落會變成過失：對於那些事情，例如讓他人洗滌等十二件事，每件事都會變成各自的過失。正如請問經中說：『如果努力洗滌屬於他人的法衣，會變成什麼？會變成過失。』等等。如果這十二件事會變成過失，那麼是否與《毗奈耶總集》中關於高一拃的捨棄物的部分所說『使用他人制作的東西沒有墮落』相矛盾呢？那是指沒有根本墮落。如果根本沒有墮落，那麼是否與高一拃的捨棄物的請問經中說『如果以屬於他人的坐墊為條件，努力製作新的坐墊並使用，會變成什麼？會變成過失』相矛盾呢？夏彌和斯巴爾蒂等人的說法是：『比丘使用他人制作的、沒有用如來高一拃來縫補的新坐墊，沒有過失。』但這與經中請問經所說的過失相矛盾，正如之前所說。就像使用他人的花色坐墊一樣，這也是因為使用了不符合規範的他人的坐墊，所以不應該沒有過失。如果使用他人制作的、沒有用高一拃縫補的坐墊，即使坐墊是他人制作的，也是以坐墊屬於自己的條件來說的，所以說是捨棄墮落。正如請問經中說：『如果比丘努力製作新的坐墊並使用，會變成什麼？會變成捨棄墮落。』如果詳細解釋之前的十二件事中的儲存和保留，有些人解釋說，如果物品屬於他人，那麼儲存和保留就沒有過失。而夏彌等人則解釋說，這會變成過失。措納巴大師則認為，如果是他人的東西，那麼儲存和保留就沒有過失。 If a transgression occurs, transferring it to another is meaningless. Even wiping with a large cloth does not incur a transgression, as it is said that concealing the large cloth avoids transgression. If a transgression arises even from something belonging to another, then entrusting it is pointless. If the item belongs to another, there is no transgression in sharing or wiping away what has been used, as there is nothing to be prohibited. What needs to be prohibited here is wasting one's own belongings; if it belongs to another, there is nothing to prohibit. It is said that if one had to avoid wasting another's belongings in all circumstances, it would be impossible to accomplish. Secondly, a transgression transforms into another: touching precious substances becomes solely a cause for transgression, as the sutra itself states: 'Touching precious substances that are not one's own and those mentioned therein?' Thirdly, a transgression transforms into a minor offense: For those, such as causing others to wash, etc., the twelve each transform into their respective minor offenses. As the 'Zhuba' (Inquiry Sutra) states: 'If one strives to wash robes belonging to another, what does it become? It becomes a minor offense,' and so forth. If these twelve transform into minor offenses, does this contradict what is said in the section on relinquishing a span in the 'Compendium of Vinaya', 'There is no transgression in using what has been made by another'? That refers to the absence of a fundamental transgression. If there is absolutely no transgression, does it contradict what is said in the 'Inquiry Sutra' on relinquishing a span, 'If, under the condition of another's mat, one strives to make a new mat and use it, what does it become? It becomes a minor offense'? Shami and Balti and others say, 'A bhikshu using a new mat made by another, without patching it with the Sugata's span, incurs no offense.' However, this contradicts what is said as a minor offense in the 'Inquiry Sutra', as mentioned earlier. Just as with using another's patterned mat, this too is because one is using another's mat that is not in accordance with the rules, so it should not be without offense. If one uses a mat made by another without patching it with a span, even though the mat is made by another, it is said to be a relinquishing transgression under the condition that the mat is one's own. As the 'Inquiry Sutra' states: 'If a bhikshu strives to make a new mat and use it, what does it become? It becomes a relinquishing transgression.' If we explain the accumulation and storage specifically from the previous twelve, some explain that if the item belongs to another, there is no offense of accumulation and storage. While Shami and others explain that it becomes a minor offense. The great Tsonapa, however, considers that if it belongs to another, there is no offense of accumulation and storage.

【English Translation】 If a transgression occurs, transferring it to another is meaningless. Even wiping with a large cloth does not incur a transgression, as it is said that concealing the large cloth avoids transgression. If a transgression arises even from something belonging to another, then entrusting it is pointless. If the item belongs to another, there is no transgression in sharing or wiping away what has been used, as there is nothing to be prohibited. What needs to be prohibited here is wasting one's own belongings; if it belongs to another, there is nothing to prohibit. It is said that if one had to avoid wasting another's belongings in all circumstances, it would be impossible to accomplish. Secondly, a transgression transforms into another: touching precious substances becomes solely a cause for transgression, as the sutra itself states: 'Touching precious substances that are not one's own and those mentioned therein?' Thirdly, a transgression transforms into a minor offense: For those, such as causing others to wash, etc., the twelve each transform into their respective minor offenses. As the 'Zhuba' (Inquiry Sutra) states: 'If one strives to wash robes belonging to another, what does it become? It becomes a minor offense,' and so forth. If these twelve transform into minor offenses, does this contradict what is said in the section on relinquishing a span in the 'Compendium of Vinaya', 'There is no transgression in using what has been made by another'? That refers to the absence of a fundamental transgression. If there is absolutely no transgression, does it contradict what is said in the 'Inquiry Sutra' on relinquishing a span, 'If, under the condition of another's mat, one strives to make a new mat and use it, what does it become? It becomes a minor offense'? Shami and Balti and others say, 'A bhikshu using a new mat made by another, without patching it with the Sugata's span, incurs no offense.' However, this contradicts what is said as a minor offense in the 'Inquiry Sutra', as mentioned earlier. Just as with using another's patterned mat, this too is because one is using another's mat that is not in accordance with the rules, so it should not be without offense. If one uses a mat made by another without patching it with a span, even though the mat is made by another, it is said to be a relinquishing transgression under the condition that the mat is one's own. As the 'Inquiry Sutra' states: 'If a bhikshu strives to make a new mat and use it, what does it become? It becomes a relinquishing transgression.' If we explain the accumulation and storage specifically from the previous twelve, some explain that if the item belongs to another, there is no offense of accumulation and storage. While Shami and others explain that it becomes a minor offense. The great Tsonapa, however, considers that if it belongs to another, there is no offense of accumulation and storage.

---

ྱི་ལ་གཉིས་སུ་ཕྱེས་ནས་འཆད་པར་སྣང་སྟེ། འདི་ལྟར་གསོག་འཇོག་གི་སྐབས་སུ་རང་དང་འདྲ་བའི་དགེ་སློང་ 6-421a གཞན་གྱི་སྨན་ལ་རང་གིས་གསོག་འཇོག་བྱས་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་གྱི། ལྟུང་མེད་མ་ཡིན་ཏེ་རང་རིགས་ཀྱིས་ལོངས་སྤྱད་དུ་རུང་བ་ལས་མི་རུང་བའི་དགག་བྱ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དཔེར་ན་གཞན་གྱི་སྨན་ལག་ཉར་བླངས་པ་བཞིན་ནོ། །བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པའི་སྨན་ལ་དེར་འདུ་ཤེས་ཏེ་དགེ་སློང་གིས་འཇོག་པར་བྱེད་ཀྱང་གསོག་འཇོག་གི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་སྟེ། དགེ་ཚུལ་གྱི་སྨན་ལ་དགེ་སློང་གིས་རེག་ཀྱང་ལག་ཉའི་ཉེས་བྱས་སུ་མི་འགྱུར་བའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་སོ། །ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པ་དངོས་པོ་དེ་རང་གཞན་གཉིས་ཀ་ཐུན་མོང་བ་དབང་བ་ཡིན་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། རང་གཞན་གཉིས་ཀ་སྤྱིར་དབང་ན་ཊཱི་ཀ་ལས། སྒོ་རིས་སུ་ཆད་པའི་དགེ་འདུན་དབང་བའི་ཆོས་གོས་འཆང་འཇོག་བྱེད་ན་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པར་གསུངས་པས། ལྷུང་བཟེད་འཆང་བ་ཡང་དེ་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པར་སྦྱར་རོ། །རང་གཞན་ཐུན་མོང་དུ་དབང་བའི་གསེར་དངུལ་ལ་རེག་ན་ཡང་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པར་རིགས་ཏེ། སྤང་ལྟུང་འདི་ལ་རང་གི་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་གསུངས་པས་རང་གཞན་གཉིས་ཀ་ཐུན་མོང་དུ་དབང་བ་དེ་ལ་རང་གི་ཡིན་པའི་ཡན་ལག་ཚང་བའི་ཕྱིར་རོ། །སྤང་ལྟུང་བཞི་པོ་དེ་དག་མ་གཏོགས་པ་བདག་པོ་དང་འབྲེལ་བ་གཞན་རྣམས་ལ་ཅིར་འགྱུར་ནི། ཞུ་བ་ལས། རང་གཞན་ཐུན་མོང་དུ་དབང་ན་འཁྲུར་འཇུག་ལ་སོགས་ལྔ་ལ་ན་སྨད་དུ་དངོས་སུ་གསུངས་པ་དང་། དེ་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པར་གཞན་རྣམས་ལ་ཡང་ན་སྨད་དུ་ཤེས་པར་བྱའོ། །གཉིས་པ་རང་གི་ལ་གཞན་གྱིར་འཁྲུལ་པ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། གོས་དང་ལྷུང་བཟེད་འཆང་བ་གཉིས་དང་། ཟླ་འཇོག་དང་། རས་ཆེན་བཞག་འཕྱིས་དང་། བརྟད་བྱུང་བགོ་འཕྱིས་ཏེ་ལྔ་ལ་ལྟུང་མེད་དུ་འགྱུར་ཏེ། དངོས་པོ་དེ་གཞན་འབའ་ཞིག་དབང་བར་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་ན་ལྟུང་མེད་ཀྱི་ཡུལ་དུ་བཟུང་བས་ལྟུང་མེད་ཀྱི་ཀུན་ 6-421b སློང་དྲངས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དཔེར་ན་མེ་ལ་ཤིང་སྐམ་དུ་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་ན་བཅད་པ་བཞིན་ནོ། །རིན་པོ་ཆེ་ལ་རེག་པ་ནི་ལོངས་པ་གཞིར་གཏོགས་ཀྱི་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་ཏེ། ལོངས་པ་གཞིར་གཏོགས་ཀྱི་ཀུན་སློང་དྲངས་པའི་ཕྱིར་ལོངས་པ་གཞིར་གཏོགས་ཀྱི་ལྟུང་བར་འགྱུར་ལ། འདིའི་ལྟུང་བ་ལ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་མི་བསྐྱེད་དེ་བསམ་པའི་དོན་དང་ཕྲད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འཁྲུར་འཇུག་ལ་སོགས་བཅུ་གཉིས་ལ་ནི་རང་རང་གི་ཆེས་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་ཏེ། ན་སྨད་ཀྱི་ཀུན་སློང་དྲངས་པའི་ཕྱིར་དང་། ན་སྨད་ཀྱང་རྫོགས་པར་མི་བསྐྱེད་དེ་ན་སྨད་ཀྱི་དོན་དང་ཕྲད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། གསུམ་པ་གཞན་གྱི་ལ་རང་གིར་འཁྲུལ་པ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། བཅོ་བརྒྱད་པོ་ཀུན་ལ་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། རང་ག

【現代漢語翻譯】 將此分為兩部分來講解。在儲蓄方面，如果與自己一樣的比丘為他人儲存藥物，則會犯下惡作罪，但並非墮罪，因為有禁止享用自己同類之物的禁令。例如，就像拿走別人的藥物一樣。對於未受具足戒者的藥物，如果比丘知道並存放，也不會犯下儲蓄的罪過。就像比丘觸控沙彌的藥物也不會犯下拿取的惡作罪一樣。如果袈裟等物品為雙方共有，那會怎麼樣呢？如果雙方都有權，根據 टीका（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：註釋）的說法，如果持有或存放屬於僧團的袈裟，則會產生捨墮罪。因此，持有缽也應作同樣的推理。如果觸控雙方共有的金銀，也可能產生捨墮罪，因為捨墮罪中說『屬於自己的』是其組成部分，而雙方共有的東西也具備『屬於自己的』這一組成部分。除了這四種捨墮罪之外，與其他所有與所有者相關的情況會怎麼樣呢？根據《請問經》的說法，如果雙方共有，則對於『使之混淆』等五種情況，明確說是『輕微罪』。與其他情況也應作同樣的理解。第二，將自己的東西誤認為他人的東西會怎麼樣呢？持有袈裟和缽，以及『月儲』、『大布擦拭』和『換穿舊衣』這五種情況不會犯墮罪，因為如果誤認為該物品完全屬於他人，則會將其視為無罪的對象，從而產生無罪的意圖。例如，就像將火誤認為干木頭而砍伐一樣。觸控珍寶會犯下基於享用的輕微罪，因為產生了基於享用的意圖，所以會犯下基於享用的墮罪。但這種墮罪不會完全構成，因為它與意圖不符。對於『使之混淆』等十二種情況，會犯下各自最輕微的罪過，因為產生了輕微罪的意圖，但輕微罪也不會完全構成，因為它與輕微罪的含義不符。第三，將他人的東西誤認為自己的東西會怎麼樣呢？對於所有十八種情況，都會犯下輕微罪。根據 टीका（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：註釋）的說法，『自己的』

【English Translation】 This can be explained in two parts. In terms of storage, if a Bhikshu (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：monk) stores medicine for another Bhikshu (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：monk) who is similar to himself, it becomes an offense of wrong-doing, but it is not a Patayantika (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：lapse into expiation), because there is a prohibition against enjoying things that are of one's own kind. For example, like taking another's medicine. If a Bhikshu (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：monk) knows and stores medicine for someone who has not taken full ordination, there is no offense of storage, just as a Bhikshu (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：monk) touching a Shramanera's (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：novice monk) medicine does not become an offense of taking. If robes and other items are jointly owned by both parties, what happens? If both parties have general rights, according to the Tika (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：commentary), if one holds or stores robes belonging to the Sangha (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：community) that are designated for distribution, it is said to generate a Nissaggiya Pacittiya (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：forfeiture entailing expiation). Therefore, holding a bowl should be treated with the same reasoning. If one touches gold and silver that are jointly owned, it is also likely to generate a Nissaggiya Pacittiya (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：forfeiture entailing expiation), because it is said that 'belonging to oneself' is a component of a Nissaggiya Pacittiya (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：forfeiture entailing expiation), and something jointly owned by both parties also possesses the component of 'belonging to oneself'. What happens to all other situations related to ownership besides these four Nissaggiya Pacittiya (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：forfeiture entailing expiation)s? According to the 'Request Sutra', if both parties jointly own something, then for the five situations such as 'causing confusion', it is explicitly stated as a 'minor offense'. Other situations should also be understood in the same way. Second, what happens if one mistakes one's own things for those of others? Holding robes and bowls, as well as 'monthly storage', 'wiping with a large cloth', and 'changing into old clothes' - these five situations do not incur an offense, because if one mistakenly believes that the item belongs entirely to another, it is regarded as an object without offense, thus generating a faultless intention. For example, like cutting down a tree when mistaking fire for dry wood. Touching precious jewels becomes a minor offense based on enjoyment, because an intention based on enjoyment is generated, thus incurring an offense based on enjoyment. However, this offense does not fully materialize because it does not coincide with the intention. For the twelve situations such as 'causing confusion', the slightest offense of each kind is incurred, because an intention of a minor offense is generated, but the minor offense is not fully realized because it does not coincide with the meaning of the minor offense. Third, what happens if one mistakes another's things for one's own? For all eighteen situations, a minor offense is incurred. According to the Tika (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：commentary), 'one's own'

---

ི་མ་ཡིན་པ་ལ་རང་གིར་འདུ་ཤེས་པ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །དེ་དག་ལ་དངོས་གཞིར་མི་འགྱུར་བ་ནི་བསམ་པའི་དོན་དང་ཕྲད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། ལྔ་པ་རྒྱུ་མཚན་ནི་ཞར་ལ་ཅི་རིགས་པར་བསྟན་ཟིན་ཏོ། ། གཉིས་པ་ནི། བདག་པོ་དང་འབྲེལ་བའི་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་བཅོ་བརྒྱད་པོ་ལ་ནི་རང་གི་ཡིན་པའི་འདུ་ཤེས་ལས་གཙོ་ཆེར་གྱུར་པ་དང་། དངོས་པོ་རང་གི་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཉིད་དོ། །དངོས་པོ་རང་དབང་ཞིང་རང་དབང་བར་ཤེས་པ་ཡོད་མེད་ཀྱི་རྗེས་སུ་འགྲོ་ལྡོག་བྱེད་པ་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ནི་ཞེས་པ་ནི་མ་བྱིན་པར་ལེན་པའི་བདག་པོ་ཙམ་དུ་འགྱུར་བ་དང་། ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་གང་དབང་བ་གཉིས་ནི་དངོས་པོ་གཙོ་བས་དེ་གཉིས་ལས་དགར་བ་སྟེ། དེ་ལྟར་ཊཱི་ཀ་ལས། མ་བྱིན་པར་ལེན་པ་དང་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་གཉིས་ལ་ནི་དངོས་པོ་ལས་གཙོ་ཆེ་བ་ཉིད་ཡིན་གྱི། འདུ་ཤེས་ལས་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ། །སྐབས་འདིར་ཊཱི་ཀ་ལས། བསྐུར་བའི་དངོས་པོ་དེ་ཉིད་ལས་བརྐུས་ན་ཡང་གང་ལ་བསྐུར་བ་དེ་ལས་བརྐུས་པར་མི་འགྱུར་གྱིས། གང་གིས་བསྐུར་བ་དེ་ལ་ 6-422a བརྐུས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་ཇི་ལྟར་ཡིན་ཅེ་ན། དེ་ནི་བསྐུར་བྱ་དང་སྐུར་བྱེད་གཉིས་ཀས་སྤངས་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་སྟེ། མདོ་འོག་མའི་ཊཱི་ཀར། བསྐུར་བྱ་སྐུར་བྱེད་གཉིས་ཀས་སྤངས་པར་གྱུར་ན་ཞེས་བཤད་པ་ལྟར་རོ། །དེས་ན་སྐབས་འདིར་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པ་ལ་དོན་དང་འདུ་ཤེས་གཉིས་ཀ་ངེས་བཟུང་དུ་དགོས་ཀྱང་། འདུ་ཤེས་གཙོ་ཆེ་བའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་དོན་བས་འདུ་ཤེས་སྟོབས་ཆེ་བ་སྟེ་དོན་ལ་ལྟུང་མེད་ཀྱི་གཞི་ཡིན་ཀྱང་། འདུ་ཤེས་ཀྱིས་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་གཞིར་བཟུང་ན་ལྟུང་བ་ན་སྨད་ཙམ་ཞིག་བསྐྱེད་པར་ནུས་ལ། དོན་ལ་ལྟུང་བཅས་ཀྱི་གཞི་ཡིན་ཀྱང་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་ལྟུང་མེད་ཀྱི་གཞིར་བཟུང་བ་ལ་ལྟུང་མེད་དུ་འགྱུར་བའོ། །རང་གི་ཉིད་དེ་ནི་གཞན་ལ་བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་བསྔོས་པ་ཉིད་ན་རང་དབང་བ་དང་བྲལ་བ་ཉིད་དོ། །དེས་ན་འཆང་བའི་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བསྔོས་པ་ཉིད་ནི་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་སམ་རྣམ་པར་མ་བརྟགས་སུ་ཟིན་ཀྱང་རང་གི་ཉིད་དང་བྲལ་བ་ཉིད་དེ་རང་གི་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ལྷུང་བཟེད་ལ་སོགས་པ་གང་རབ་ཏུ་འབྱུང་བ་གང་ཡང་རུང་བའི་དོན་དུ་སྦྱིན་པར་ངེས་པར་བྱས་པ་ཡང་དེ་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀ་ལས། བསྔོས་པ་ཡང་དེ་ཉིད་དེ་ཞེས་བཤད་དོ། །རང་དབང་དང་བྲལ་བ་དེ་ཉིད་དོ་ཞེས་ཀྱང་རུང་ངོ་། །མདོ་སྔ་མ་དེ་ནི་བསྔོས་པ་ཉིད་ན་ཞེས་པ་དང་ཟློས་སྐྱོན་མེད་དེ་ཁྱབ་ཆེ་ཆུང་གི་བྱེ་བྲག་གིས་སོ། །སྔ་མ་ནི་ཁྱིམ་པའམ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་གང་ཡང་རུང་བ་ལ་བསྔོ་བ་དེ་ཁྱབ་ཆེ་བ་ཡིན་ལ། ཕྱི་མ་ནི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཁོ་ན་ལ་བསྔོས་པས་ཁྱབ་ཆུང་བའོ། །ཆོས་གོས་ལས་ཀྱང་ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་ལ་སོགས་

【現代漢語翻譯】 如果認為不屬於自己的東西是自己的，那就是一種罪過。之所以不會構成根本罪，是因為它沒有與意圖相符。 第五，原因已經在順便提及的時候儘可能地說明了。 第二方面，與所有者相關的十八種捨墮罪，主要是基於認為某物是自己的，而物品本身是次要因素。因為物品會根據是否知道它是自主的而決定是否採取行動。'尼'字表示僅僅成為不予取物的擁有者，以及死者的遺物由誰支配，這兩者都因物品是主要因素而與上述情況區分開來。正如 टीका (梵文，天城體，ṭīkā，註釋)中所說：'不予取物和死者的遺物，物品本身是主要的，而不是基於認知。' 在這裡， टीका (梵文，天城體，ṭīkā，註釋)中說：'即使偷竊的是被委託的物品，也不是從被委託者那裡偷竊，而是從委託者那裡偷竊。' 這是什麼意思呢？這是指委託者和被委託者都放棄了該物品的情況。正如《下部經》的 टीका (梵文，天城體，ṭīkā，註釋)中所說：'如果委託者和被委託者都放棄了該物品。' 因此，在這種情況下，要構成根本罪，必須同時具備意圖和認知。然而，意圖更重要的原因是，意圖比物品本身更強大。即使物品本身是無罪的基礎，但如果意圖將其視為有罪的基礎，也只能構成輕微的罪過。反之，即使物品本身是有罪的基礎，但如果意圖將其視為無罪的基礎，那麼就不會構成罪過。將某物視為自己的，意味著已經完全將其奉獻給他人，不再具有自主權。因此，不會構成持有罪。正如 टीका (梵文，天城體，ṭīkā，註釋)中所說：'即使已經奉獻，但尚未加持或完全分析，它仍然不再屬於自己，不是自己的。' 缽等任何爲了出家人的利益而明確給予的東西也是如此。 टीका (梵文，天城體，ṭīkā，註釋)中說：'奉獻的東西也是如此。' 也可以說：'不再具有自主權的東西也是如此。' 前面的經文與'奉獻時'並不矛盾，因為它們的範圍大小不同。前者指的是奉獻給在家居士或出家人，範圍更廣；後者指的是僅僅奉獻給出家人，範圍更小。對於袈裟之外的額外物品等。

【English Translation】 To perceive something that does not belong to oneself as one's own is a transgression. It does not become a fundamental offense because it does not coincide with the intention. Fifth, the reasons have already been shown as much as possible in passing. Secondly, regarding the eighteen sthūlātyayas (梵文，天城體，sthūlātyaya，gross transgression) of abandonment related to the owner, the perception of something being one's own is the primary factor, while the object itself is a secondary factor. This is because the object follows whether or not one knows it to be autonomous. The word 'ni' indicates that merely becoming the owner of something taken without being given, and who has control over the belongings of the deceased, are distinguished from the above two because the object is the primary factor. As stated in the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary): 'For taking what has not been given and the belongings of the deceased, the object itself is the primary factor, not the perception.' In this context, the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary) states: 'Even if one steals the entrusted object, it is not stealing from the one to whom it was entrusted, but from the one who entrusted it.' How is this so? This is referring to a situation where both the entruster and the entrusted have abandoned the object. As stated in the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary) of the lower sūtra (梵文，天城體，sūtra，經): 'If both the entruster and the entrusted have abandoned it.' Therefore, in this case, both intention and perception are necessary to create the basis for the fundamental offense. However, the reason why intention is more important is that intention is more powerful than the object itself. Even if the object is the basis for non-offense, if the intention takes it as the basis for offense, it can only create a slight offense. Conversely, even if the object is the basis for offense, if the intention takes it as the basis for non-offense, it becomes non-offensive. Considering something as one's own means that it has been completely dedicated to another, and one is no longer autonomous. Therefore, it does not become an offense of possession. As stated in the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary): 'Even if it has been dedicated, but not yet blessed or fully analyzed, it is no longer one's own, it is not one's own.' Whatever is definitely given as alms for the sake of any renunciant, such as a begging bowl, is also the same. The ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary) states: 'What has been dedicated is also the same.' It can also be said: 'That which is no longer autonomous is also the same.' The previous sūtra (梵文，天城體，sūtra，經) does not contradict 'when dedicated' because of the difference in the scope of generality. The former, dedicating to either a householder or a renunciant, is more general; the latter, dedicating only to a renunciant, is less general. Regarding extra items beyond the monastic robe, etc.

---

པ་རྣམ་པར་བརྟགས་ཏེ་རུང་བར་བྱས་ནའོ་སྟེ་དེ་དང་རང་ཉིད་བྲལ་ཡང་སྤང་ལྟུང་མི་བསྐྱེད་དོ། །ཡང་སྒྲས་ལྷུང་བཟེད་ཀྱང་བསྡུས་པ་ཡིན་ནོ། །རྣམ་པར་བརྟགས་ 6-422b ནའོ་ཞེས་པའི་ཊཱི་ཀར། ཆོས་གོས་ལྷག་པ་རྣམ་པར་མ་བརྟགས་པ་རྣམ་པར་བརྟག་པར་འོས་པ་ཞེས་འབྱུང་ལ། དེས་ནི་མཚོན་པ་ཙམ་སྟེ་མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའང་བསྡུས་སོ། ། 說屬雜染共有 དང་པོ་ལ། ཞག་ཤན་བཅས་པའི་དགོས་པ། སྤང་ཤན་བཅས་པའི་དགོས་པའོ། །དང་པོ་ནི། ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བའི་ཐབས་ལ་བརྩོན་པར་འགྱུར་བ་སྟེ། ཤན་ལྟུང་ལ་འཇིགས་ནས་བྱིན་རླབས་ལ་སོགས་ལ་འཇུག་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། ལྟུང་བ་དག་པའི་ཐབས་ལ་བརྩོན་པར་འགྱུར་བ་སྟེ། སྤང་ཤན་ལ་འཇིགས་ནས་མྱུར་དུ་ཕྱིར་འཆོས་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་ལ། ཤན་གྱིས་ཁྱབ་པ། དབྱེ་བ། མཚན་ཉིད། བརྡེག་དུས། ངོ་བོ། སྒྲ་བཤད་དང་དྲུག་གོ། 雜染差別 དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཞག་ཤན་གྱིས་ཁྱབ་པ་དང་། སྤང་ཤན་གྱིས་ཁྱབ་པའོ། ། 日染差別 དང་པོ་ནི། གོས་འཆང་བ་དང་། ཟླ་འཇོག་དང་། ལྷུང་བཟེད་འཆང་བ་དང་། སྨན་ཞག་བདུན་པའི་གསོག་འཇོག་དང་། དགེ་སློང་མའི་ཆོས་གོས་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཅིང་བྱིན་གྱིས་མི་རློབ་པ་དང་ལྔ་ལ་སྦྱར་ཏེ། ཞག་ཚོགས་པ་ཐལ་བ་ལས་གྱུར་པ་ཡིན་ཅིང་། ཡོ་བྱད་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་བཅས་པ་དེ་ཉིད་ཀྱི་ལྟུང་བ་ཁེགས་པའི་རིགས་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞག་ཚོགས་པ་ཞེས་པས་རིན་པོ་ཆེ་ལ་རེག་པའི་སྤང་ལྟུང་སེལ་ལོ། །ཡོ་བྱད་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་ཞེས་པས་དབྱར་ཞག་བདུན་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་སེལ་ལོ། །རིགས་ཅན་ཞེས་པས་དགོན་པ་པའི་འབྲལ་བ་སེལ་ལོ། །ཁ་ཅིག་འབྲལ་བ་ལའང་ཞག་ཤན་གྱིས་ཁྱབ་པ་སྦྱར་ཏེ། འདུལ་བ་ཀུན་ལས་བཏུས་ལས། འབྲལ་བར་གཏོགས་པའི་ཞག་ཤན་ཉིད་ཀྱང་འབྲལ་བར་གཏོགས་པ་གཞན་ཅི་ལ་འགྱུར་ཞེས་བཤད་ 6-423a པས་སོ་ཞེ་ན། དེ་ནི་ཡི་གེ་ལྷག་པར་སེམས་སོ། །གལ་ཏེ་སྨན་ཞག་བདུན་པ་ལ་ནི་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་བཅས་པ་དེ་ཉིད་ཀྱི་ལྟུང་བ་ཁེགས་པའི་རིགས་ཅན་ཡིན་པར་མ་གྲུབ་སྟེ། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཅས་པ་དེ་ཉིད་ཀྱི་ལྟུང་བ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་སྟེ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་ཞག་བདུན་འདས་པའི་སྔ་རོལ་གྱི་གསོག་འཇོག་གི་ལྟུང་བ་ཁེགས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། མདོ་ཉིད་ལས། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ལ་གསོག་འཇོག་མི་འབྱུང་ངོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། 舍染差別 གཉིས་པ་སྤང་ཤན་གྱིས་ཁྱབ་པ་ནི། སྤང་ལྟུང་ཐམས་ཅད་ལ་སྦྱར་གསུང་ཡང་མི་འཐད་པར་སྣང་སྟེ། དམན་པའི་གང་ཟག་གི་སྤང་ལྟུང་ཐམས་ཅད་ལ་སྦྱར་གྱི། གང་ཟག་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་སྤང་ལྟུང་ལ་ནི་མི་སྦྱར་ཏེ་སྤང་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར། 雜染類別 གཉིས་པ་ཤན་གྱི་དབྱེ་བ་ལ། རྒྱ་ན་རེ། ཤན་གྱི་དབྱེ་བ་ནི་གསུམ་སྟེ། ཞག་ཤན་དང་། སྤང

【現代漢語翻譯】 如果詳細檢查后認為合適，即使它與自己分離，也不會產生墮落。'又'字也包括缽。關於'詳細檢查'的註釋：'法衣剩餘部分未經詳細檢查，適合詳細檢查'。這僅是象徵，也包括了加持為所需物品的情況。 共有雜染的分類 第一類：與留存相關的必要性，與捨棄相關的必要性。第一種情況是：努力防止墮落，因為害怕留存的墮落，所以會進行加持等行為。第二種情況是：努力凈化墮落，因為害怕捨棄，所以會迅速糾正。 第二類：留存的遍及性，分類，定義，擊打時間，本質，詞源，共六個方面。 雜染的差別 第一類分為兩種：留存雜染的遍及性和捨棄雜染的遍及性。 日染的差別 第一種情況是：與持衣、留存月、持缽、七日藥的儲存、比丘尼的法衣半月不加持這五種情況相關。留存集合是由灰燼轉化而來，並且具備加持過的物品，因此能夠避免墮落。'留存集合'避免了接觸珍寶的捨棄墮落。'加持過的物品'避免了夏季七日的加持。'能夠避免'避免了寺院的離別。有些人將留存雜染的遍及性與離別聯繫起來，因為在《律藏總集》中說：'屬於離別的留存雜染本身會變成其他的離別嗎？'我認為這是多餘的。如果七日藥沒有被加持，就不能避免墮落，因為依賴於加持會產生墮落。這種遍及性是不成立的，因為加持可以避免七日之前的儲存墮落。經文中說：'加持不會產生儲存。' 舍染的差別 第二種情況是捨棄雜染的遍及性，雖然說適用於所有的捨棄墮落，但似乎不合理，因為它適用於低等之人的所有捨棄墮落，但不適用于特殊之人的捨棄墮落，因為不需要捨棄。 雜染的類別 第二類是雜染的分類。有人說：雜染的分類有三種：留存雜染和捨棄雜染。

【English Translation】 If, after thorough examination, it is deemed suitable, even if it is separated from oneself, it will not generate a downfall. The word 'also' includes the alms bowl. Regarding the commentary on 'thorough examination': 'The remaining part of the Dharma garment, which has not been thoroughly examined, is suitable for thorough examination.' This is merely symbolic and also includes the case of blessing it as a necessary item. The classification of shared defilements The first category: the necessity related to retention, the necessity related to abandonment. The first case is: striving to prevent downfall, because of fear of the downfall of retention, one will engage in activities such as blessing. The second case is: striving to purify downfall, because of fear of abandonment, one will quickly correct it. The second category: the pervasiveness of retention, classification, definition, striking time, essence, etymology, a total of six aspects. The difference of defilements The first category is divided into two types: the pervasiveness of retention defilement and the pervasiveness of abandonment defilement. The difference of daily defilements The first case is: related to holding robes, retaining for a month, holding an alms bowl, storing seven-day medicine, and the Dharma garment of a Bhikkhuni not being blessed for half a month. The retention collection is transformed from ashes and possesses blessed items, therefore it can avoid downfall. 'Retention collection' avoids the downfall of abandoning contact with precious jewels. 'Blessed items' avoids the blessing of the seven summer days. 'Can avoid' avoids the separation of the monastery. Some people associate the pervasiveness of retention defilement with separation, because in the 'Compendium of Vinaya' it says: 'Does the retention defilement belonging to separation itself become another separation?' I think this is redundant. If the seven-day medicine is not blessed, it cannot avoid downfall, because relying on blessing will cause downfall. This pervasiveness is not established, because blessing can avoid the downfall of storage before the seven days have passed. The sutra says: 'Blessing does not produce storage.' The difference of abandonment defilements The second case is the pervasiveness of abandonment defilement, although it is said to apply to all abandonment downfalls, it does not seem reasonable, because it applies to all abandonment downfalls of inferior people, but does not apply to the abandonment downfalls of special people, because there is no need to abandon. The category of defilements The second category is the classification of defilements. Some say: there are three types of defilements: retention defilement and abandonment defilement.

---

་ཤན་དང་། ལང་ཤན་ནོ། །ཐ་མ་ནི་གོས་གཉིས་ཞག་གཅིག་ལ་དུས་མཉམ་དུ་རྙེད་ནས་གོས་གཅིག་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཀྱང་གོས་གཅིག་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པའི་ཤན་རྡེག་པ་དེ་ནི་གོས་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་ལྟུང་བ་འབྱུང་བའི་ཤན་གོས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ལ་བརྡེག་པ་ནས་ལྟུང་བའི་ཤན་ཡིན་གྱི། ཞག་ཤན་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། གོས་དེ་གཉིས་ཀྱི་ཞག་གྲངས་མཉམ་པོ་ཡིན་པས་ཞག་མ་ལོན་པ་ལ་ལོན་པར་བྱས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མི་རིགས་ཏེ་རང་སྟོབས་ཀྱིས་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་ཞག་མ་ལོན་པ་དེ་ཤན་སྟོབས་ཀྱིས་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་ཞག་ལོན་པར་བྱས་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་དེ་གཉིས་ཞག་འདས་པ་ཙམ་པོའི་ཞག་གྲངས་མཉམ་ཡང་བརྡེག་བྱ་ནི་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ཡིན་པས་རང་སྟོབས་ཀྱིས་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་ཞག་ལོན་པ་མེད་པ་དེ། རྡེག་བྱེད་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པའི་ཤན་ 6-423b སྟོབས་ཀྱིས་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་ཞག་ལོན་པར་བྱས་པ་ཤིན་ཏུའང་ཡོད་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་གང་ཞེ་ན། ཤན་ནི་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ། ཞག་གི་ཤན་དང་། སྤང་བའི་ཤན་ནོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཞག་ཤན་ཁྱད་པར་ཅན་མ་ཡིན་པ་དང་། ཞག་ཤན་ཁྱད་པར་ཅན་ནོ། །དེ་གཉིས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི་སྔོན་གྱི་བགྲེས་པོ་ལ་ལ་ན་རེ་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པས་བརླབས་པ་ལ་བརྡེག་པ་ནི་ཁྱད་པར་ཅན་ཡིན་ལ། མ་བརླབས་པས་མ་བརླབས་པ་ཉིད་ལ་བརྡེག་པ་ནི་ཁྱད་པར་ཅན་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ་སྨན་ཞག་བདུན་པ་ནི་ཁྱད་པར་ཅན་ཡིན་ལ། དེ་ནི་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་བརླབས་པ་ལའང་བརྡེག་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་གང་ཞེ་ན། དེ་ཡང་སྔ་མ་ཁྱད་པར་ཅན་མ་ཡིན་པ་ནི་བརྡེག་བྱ་བྱིན་རླབས་མེད་པ་ལ་བརྡེག་པ་ཡིན་ལ། ཕྱི་མ་ཁྱད་པར་ཅན་ནི་བརྡེག་བྱ་བྱིན་རླབས་དང་ལྡན་པ་ལ་བརྡེག་པའོ། །ཞག་ཤན་ཁྱད་པར་ཅན་མ་ཡིན་པ་ལ་གཉིས། གོས་ཀྱི་ཞག་ཤན་ཁྱད་པར་ཅན་མ་ཡིན་པ་དང་། ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཞག་ཤན་ཁྱད་པར་ཅན་མ་ཡིན་པའོ། །ཞག་ཤན་ཁྱད་པར་ཅན་ལ་གསུམ་སྟེ། གོས་ཀྱི་ཞག་ཤན་ཁྱད་པར་ཅན་དང་། ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཞག་ཤན་ཁྱད་པར་ཅན་དང་། སྨན་ཞག་བདུན་པའི་ཞག་ཤན་ཁྱད་པར་ཅན་ནོ། །སྨན་གཞན་གསུམ་ལ་ནི་ཞག་ཤན་མེད་དེ་རང་སྟོབས་ཀྱི་གསོག་འཇོག་འབའ་ཞིག་ཏུ་ཟད་དོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཞག་སྔ་ཕྱིར་རྙེད་པ་དང་། ཞག་གཅིག་ལ་རྙེད་པའོ། །དེ་བཞིན་དུ་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཞག་ཤན་ལའང་གཉིས་སུ་དབྱེའོ། །དེའང་གོས་དང་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཞག་ཤན་རྡེག་བྱེད་ལ་ནི་སྔར་རྙེད་པའམ་དུས་མཉམ་དུ་རྙེད་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ། ཕྱིས་ལས་གཞན་པའི་ཚེ་རྙེད་པའོ། །གོས་དང་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཞག་ཤན་བརྡེག་བྱ་ལ་ནི་ཕྱིས་རྙེད་པའམ་དུས་མཉམ་དུ་རྙེད་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ་སྔར་ལས་གཞན་པའི་ཚེ་རྙེད་པའོ། །སྨན་ཞག་བདུན་ 6-424a པའི་ཞག་ཤན་ར

【現代漢語翻譯】 『沾』（shan，影響），『浪沾』（lang shan，剩餘影響）。最後一種情況是，同時獲得兩件衣服，一件加持過，一件未加持，那麼對未加持的衣服進行『沾』（shan，影響）的打擊，是因為未加持的衣服導致墮落的『沾』（shan，影響），是從打擊加持過的衣服而導致墮落的『沾』（shan，影響）；但不是『ཞག་』（zhag，過夜）的『沾』（shan，影響），因為這兩件衣服的過夜數相同，沒有將未過夜的變成過夜的情況。』他們這樣說。這是因為，憑藉自身力量產生墮落的未過夜，被『沾』（shan，影響）的力量變成了產生墮落的過夜。即使這兩者僅僅是過夜數相同，但打擊的對象是加持過的，因此憑藉自身力量沒有產生墮落的未過夜，被打擊者未加持的『沾』（shan，影響）的力量變成了產生墮落的過夜，這種情況非常多。那麼，什麼是『沾』（shan，影響）呢？『沾』（shan，影響）有兩種：過夜的『沾』（shan，影響）和放棄的『沾』（shan，影響）。第一種又分為兩種：非特殊過夜『沾』（shan，影響）和特殊過夜『沾』（shan，影響）。這兩種的區別在於，以前的老人們說，用未加持的打擊加持過的，是特殊的；用未加持的打擊未加持的，是非特殊的。』他們這樣說。但不是這樣，因為七藥過夜是特殊的，因為它是用加持過的打擊加持過的。那麼，什麼是『沾』（shan，影響）呢？這是因為，前者非特殊的是打擊對像沒有加持，後者特殊的是打擊對像具有加持。非特殊過夜『沾』（shan，影響）有兩種：衣服的非特殊過夜『沾』（shan，影響）和缽的非特殊過夜『沾』（shan，影響）。特殊過夜『沾』（shan，影響）有三種：衣服的特殊過夜『沾』（shan，影響），缽的特殊過夜『沾』（shan，影響）和七藥過夜的特殊過夜『沾』（shan，影響）。其他三種藥物沒有過夜『沾』（shan，影響），因為它們僅僅是憑藉自身力量的儲存而已。第一種又分為兩種：過夜前後獲得和同一過夜獲得。同樣，缽的過夜『沾』（shan，影響）也分為兩種。衣服和缽的過夜『沾』（shan，影響），打擊者必須是先前獲得或同時獲得，因為是在之後不同的時候獲得。衣服和缽的過夜『沾』（shan，影響），打擊對像必須是之後獲得或同時獲得，因為是在先前不同的時候獲得。七藥過夜的『沾』（shan，影響）...

【English Translation】 'Shan' (influence), 'Lang Shan' (remaining influence). The last case is that, at the same time, two pieces of clothing are obtained, one blessed and one not blessed, then the 'shan' (influence) strike on the unblessed clothing is because the unblessed clothing leads to the 'shan' (influence) of falling, which is the 'shan' (influence) of falling from striking the blessed clothing; but it is not the 'zhag' (overnight) 'shan' (influence), because the number of overnights of these two pieces of clothing is the same, and there is no case of turning the non-overnight into overnight.' They say so. This is because the non-overnight that produces falling by its own power is turned into the overnight that produces falling by the power of 'shan' (influence). Even if these two are only the same number of overnights, the object of the strike is blessed, so the non-overnight that does not produce falling by its own power is turned into the overnight that produces falling by the power of the unblessed 'shan' (influence), which is very common. So, what is 'shan' (influence)? There are two kinds of 'shan' (influence): overnight 'shan' (influence) and abandonment 'shan' (influence). The first is divided into two kinds: non-special overnight 'shan' (influence) and special overnight 'shan' (influence). The difference between these two is that the old people used to say that striking the blessed with the unblessed is special; striking the unblessed with the unblessed is non-special.' They say so. But it is not so, because the seven-medicine overnight is special, because it is striking the blessed with the blessed. So, what is 'shan' (influence)? This is because the former non-special is that the object of the strike is not blessed, and the latter special is that the object of the strike has blessing. Non-special overnight 'shan' (influence) has two kinds: non-special overnight 'shan' (influence) of clothing and non-special overnight 'shan' (influence) of bowl. Special overnight 'shan' (influence) has three kinds: special overnight 'shan' (influence) of clothing, special overnight 'shan' (influence) of bowl, and special overnight 'shan' (influence) of seven-medicine overnight. The other three medicines have no overnight 'shan' (influence), because they are only storage by their own power. The first is divided into two kinds: obtained before and after overnight and obtained in the same overnight. Similarly, the overnight 'shan' (influence) of the bowl is also divided into two kinds. For the overnight 'shan' (influence) of clothing and bowl, the striker must be obtained earlier or at the same time, because it is obtained at a different time later. For the overnight 'shan' (influence) of clothing and bowl, the object of the strike must be obtained later or at the same time, because it is obtained at a different time earlier. The 'shan' (influence) of the seven-medicine overnight...

---

ྡེག་བྱེད་ལ་ནི་ཞག་གཅིག་ཡན་ཆད་ཀྱི་སྔར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ལ། དེའི་བརྡེག་བྱ་ལ་ནི་ཞག་གཅིག་ཡན་ཆད་ཀྱིས་ཕྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་སོ། །རྙེད་པའི་དུས་ནི་ཕྱིས་རྙེད་ཀྱང་རུང་སྟེ་ཕྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ན་བརྡེག་བྱར་རུང་ངོ་། ། 雜染定義 གསུམ་པ་མཚན་ཉིད་ལ་གཉིས་ཏེ། ཞག་ཤན་གྱི་མཚན་ཉིད་དང་། སྤང་ཤན་གྱི་མཚན་ཉིད་དོ། ། 日染定義 དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། མཚན་ཉིད་དངོས་དང་། ཞར་ལས་བྱུང་བའོ། ། 定義正分 དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཞག་ཤན་ཁྱད་པར་ཅན་མ་ཡིན་པའི་མཚན་ཉིད་དང་། ཞག་ཤན་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་མཚན་ཉིད་དོ། ། 非不共日染定義 དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། གོས་ཀྱི་ཞག་ཤན་ཁྱད་པར་ཅན་མ་ཡིན་པའི་མཚན་ཉིད་དང་། ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཞག་ཤན་ཁྱད་པར་ཅན་མ་ཡིན་པའི་མཚན་ཉིད་དོ། ། 非不共衣日染定義 དང་པོ་ལ་གཉིས་ལས། གོས་ཀྱི་ཞག་ཤན་ཁྱད་པར་ཅན་མ་ཡིན་པའི་རྡེག་བྱེད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ནི། ལྟུང་བ་སྐྱེད་བྱེད་ཀྱི་ཞག་ལོན་པའི་ཆོས་གཞན་ལ་འདྲེས་པར་བྱེད་པ་པོ་གང་ཞིག་བརྡེག་བྱ་གོས་བྱིན་རླབས་མེད་པ་ལ་བརྡེག་པའི། འདིའི་ཟུར་གང་ཞིག་གིས་ཞག་ཤན་རྡེག་བྱེད་མ་ཡིན་པ་རྣམས་སེལ། གོས་ཀྱི་ཞེས་པས་ལྷུང་བཟེད་དང་སྨན་ཞག་བདུན་པའི་རྡེག་བྱེད་སེལ། བྱིན་རླབས་མེད་པ་ལ་ཞེས་པས་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་རྡེག་བྱེད་སེལ་ལོ། །གོས་ཀྱི་ཞག་ཤན་ཁྱད་པར་ཅན་མ་ཡིན་པའི་ཤན་བརྡེག་བྱའི་མཚན་ཉིད་ནི། གོས་བྱིན་རླབས་མེད་པ་གང་ཞིག །ལྟུང་བ་སྐྱེད་བྱེད་ཀྱི་ཞག་ལོན་པའི་ཆོས་འདྲེས་པར་བྱ་བའོ། །གཉིས་པ་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཞག་ཤན་ཁྱད་པར་ཅན་མ་ཡིན་པའི་མཚན་ཉིད་ལ་གཉིས་ལས། ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཞག་ཤན་ཁྱད་པར་ཅན་མ་ཡིན་པའི་རྡེག་བྱེད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ནི། ལྟུང་བ་སྐྱེད་བྱེད་ཀྱི་ཞག་ལོན་པའི་ཆོས་དང་གཞན་དང་འདྲེས་པར་བྱེད་པ་པོ་གང་ཞིག །བརྡེག་བྱ་ལྷུང་ 6-424b བཟེད་བྱིན་རླབས་མེད་པ་ལ་བརྡེག་པའོ། །ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཞག་ཤན་ཁྱད་པར་ཅན་མ་ཡིན་པའི་ཤན་བརྡེག་བྱའི་མཚན་ཉིད་ནི། ལྷུང་བཟེད་བྱིན་རླབས་མེད་པ་གང་ཞིག །ལྟུང་བ་སྐྱེད་བྱེད་ཀྱི་ཞག་ལོན་པའི་ཆོས་འདྲེས་པར་བྱ་བའོ། ། ༈ ག་ཤན་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་མཚན་ཉིད། གཉིས་པ་ཞག་ཤན་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་མཚན་ཉིད་ལ་གསུམ་ལས། དང་པོ་གོས་ཀྱི་ཞག་ཤན་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་མཚན་ཉིད་འཆད་དོ། །དེ་ལ་གཉིས་ལས། གོས་ཀྱི་ཞག་ཤན་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་ཤན་རྡེག་བྱེད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ནི། ལྟུང་བ་སྐྱེད་བྱེད་ཀྱི་ཞག་ལོན་པའི་ཆོས་གཞན་ལ་འདྲེས་པར་བྱེད་པ་པོ་གང་ཞིག །བརྡེག་བྱ་གོས་བྱིན་རླབས་དང་ལྡན་པ་ལ་བརྡེག་པའོ། །གོས་ཀྱི་ཞག་ཤན་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་ཤན་བརྡེག་བྱའི་མཚན་ཉིད་ནི། གོས་བྱིན་རླབས་དང་ལྡན་པ་གང་ཞིག །ལྟུང་བ་སྐྱེད་བྱེད་ཀྱི་ཞག་ལོན་པའི་ཆོས་འདྲེས་པར་བྱ་བའོ། །གཉིས་པ་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཞག་

【現代漢語翻譯】 對於滌除者來說，需要具備提前一天以上加持過的工具。對於被滌除物來說，需要具備之後一天以上加持過的工具。獲得的時間，即使之後獲得也可以，之後加持過就可以作為被滌除物。 雜染的定義 第三，關於相狀，分為兩種：日染的相狀和舍染的相狀。 日染的定義 第一，分為兩種：相狀本身和伴隨產生的。 定義的正分 第一，分為兩種：非不共日染的相狀和不共日染的相狀。 非不共日染的定義 第一，分為兩種：衣服的非不共日染的相狀和缽的非不共日染的相狀。 非不共衣日染的定義 第一，分為兩種。衣服的非不共日染的滌除者的相狀是：能夠使沾染了導致墮落的油污的其他事物混合在一起的，滌除沒有加持過的衣服。這裡的『衣服』二字，是爲了去除缽和七種藥油的滌除者。『沒有加持過的』，是爲了去除特殊的滌除者。衣服的非不共日染的被滌除物的相狀是：沒有加持過的衣服，是會被沾染導致墮落的油污的事物所混合的。 第二，缽的非不共日染的相狀分為兩種。缽的非不共日染的滌除者的相狀是：能夠使沾染了導致墮落的油污的事物和其他事物混合在一起的，滌除沒有加持過的缽。缽的非不共日染的被滌除物的相狀是：沒有加持過的缽，是會被沾染導致墮落的油污的事物所混合的。 不共日染的定義 第二，不共日染的相狀分為三種。首先，解釋衣服的不共日染的相狀。分為兩種。衣服的不共日染的滌除者的相狀是：能夠使沾染了導致墮落的油污的事物混合在一起的，滌除加持過的衣服。衣服的不共日染的被滌除物的相狀是：加持過的衣服，是會被沾染導致墮落的油污的事物所混合的。 第二，缽的日染

【English Translation】 For the cleanser, it is necessary to have a tool that has been blessed for more than one day in advance. For the object to be cleansed, it is necessary to have a tool that has been blessed for more than one day afterward. The time of acquisition, even if acquired later, is acceptable; if blessed afterward, it can be used as an object to be cleansed. Definition of Impurities Third, regarding characteristics, there are two types: characteristics of daily defilement and characteristics of abandonment defilement. Definition of Daily Defilement First, there are two types: the characteristic itself and what arises concomitantly. Definition of the Main Division First, there are two types: the characteristic of non-uncommon daily defilement and the characteristic of uncommon daily defilement. Definition of Non-Uncommon Daily Defilement First, there are two types: the characteristic of non-uncommon daily defilement of clothing and the characteristic of non-uncommon daily defilement of a bowl. Definition of Non-Uncommon Clothing Daily Defilement First, there are two types. The characteristic of the cleanser of non-uncommon daily defilement of clothing is: that which is capable of mixing other things that have been stained with oil that causes downfall, cleansing unblessed clothing. The word 'clothing' here is to remove the cleanser of bowls and seven medicinal oils. 'Unblessed' is to remove the special cleanser. The characteristic of the object to be cleansed of non-uncommon daily defilement of clothing is: unblessed clothing, which is to be mixed with things stained with oil that causes downfall. Second, the characteristic of non-uncommon daily defilement of a bowl is divided into two types. The characteristic of the cleanser of non-uncommon daily defilement of a bowl is: that which is capable of mixing things stained with oil that causes downfall with other things, cleansing an unblessed bowl. The characteristic of the object to be cleansed of non-uncommon daily defilement of a bowl is: an unblessed bowl, which is to be mixed with things stained with oil that causes downfall. Definition of Uncommon Daily Defilement Second, the characteristic of uncommon daily defilement is divided into three types. First, the characteristic of uncommon daily defilement of clothing is explained. There are two types. The characteristic of the cleanser of uncommon daily defilement of clothing is: that which is capable of mixing things stained with oil that causes downfall, cleansing blessed clothing. The characteristic of the object to be cleansed of uncommon daily defilement of clothing is: blessed clothing, which is to be mixed with things stained with oil that causes downfall. Second, daily defilement of a bowl

---

ཤན་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་མཚན་ཉིད་ལ་གཉིས་ལས།ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཞག་ཤན་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་ཤན་རྡེག་བྱེད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ནི། ལྟུང་བ་སྐྱེད་བྱེད་ཀྱི་ཞག་ལོན་པའི་ཆོས་གཞན་ལ་འདྲེས་པར་བྱེད་པ་པོ་གང་ཞིག །བརྡེག་བྱ་ལྷུང་བཟེད་བྱིན་རླབས་དང་ལྡན་པ་ལ་བརྡེག་པའོ། །ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཞག་ཤན་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་ཤན་བརྡེག་བྱའི་མཚན་ཉིད་ནི། ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དང་ལྡན་པ་གང་ཞིག །ལྟུང་བ་སྐྱེད་བྱེད་ཀྱི་ཞག་ལོན་པའི་ཆོས་འདྲེས་པར་བྱ་བའོ། །གསུམ་པ་སྨན་ཞག་བདུན་པའི་ཞག་ཤན་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་མཚན་ཉིད་ལ་གཉིས་ལས། སྨན་ཞག་བདུན་པའི་ཞག་ཤན་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་ཤན་རྡེག་བྱེད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ནི། ལྟུང་བ་སྐྱེད་བྱེད་ཀྱི་ཞག་ལོན་པའི་ཆོས་གཞན་ལ་འདྲེས་པར་བྱེད་པ་པོ་གང་ཞིག །བརྡེག་བྱ་སྨན་བྱིན་རླབས་དང་ལྡན་པ་ལ་བརྡེག་པའོ། །སྨན་ཞག་བདུན་པའི་ཞག་ཤན་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་ཤན་བརྡེག་བྱའི་མཚན་ཉིད་ནི། སྨན་ཞག་བདུན་པ་བྱིན་ 6-425a རླབས་དང་ལྡན་པ་གང་ཞིག །ལྟུང་བ་སྐྱེད་བྱེད་ཀྱི་ཞག་ལོན་པའི་ཆོས་འདྲེས་པར་བྱ་བའོ། ། ཞར་བྱུང་དགེ་སློང་གིས་ཆོས་གོས་གསར་དུ་རྙེད་པ་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་རང་གི་སྔ་ནས་ཡོད་པའི་ཆོས་གོས་བྱིན་རླབས་ཕྱུང་ན་དེ་ལ་ཤན་འབྱུང་མི་འབྱུང་ཞེ་ན། ཤ་སྦལ་ཀླུབས་དཀར་ན་རེ། ཤན་འབྱུང་སྟེ། གཞན་ལས་བྱུང་བའི་གོས་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་གཞུང་དང་མི་མཐུན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། འདིར་གཞན་ལས་བྱུང་བའི་ཆོས་གོས་ཕྱིས་རྙེད་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དང་འབྲེལ་བ་དེ་ལ་སྔ་མ་ཤོས་ཀྱི་ཤན་གྱི་ལྟུང་བ་འདི་རྣམ་པར་བཞག་གི། ཕྱི་མ་ཤོས་དེ་བདག་ཉིད་ལས་བྱུང་བ་ཡིན་ན་དེ་ལ་ལྟུང་བ་འདི་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །གཞན་ཡང་དེ་ལྟར་ན་སྔ་ནས་ཡོད་པའི་ཆོས་གོས་ལ་གསར་དུ་རྙེད་པའི་ཤན་བརྡེག་པའི་ཕྱིར་སྔར་རྙེད་ལ་ཕྱིས་རྙེད་ཀྱི་ཤན་བརྡེག་པར་ཐལ་བ་ལས། འདོད་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། སྔ་མའི་ཤན་གྱི་དབང་གིས་ཕྱི་མ་ལ་ཤན་འདྲེས་པར་འགྱུར་གྱི། ཕྱི་མའི་ཤན་གྱི་དབང་གིས་ནི་སྔ་མ་ལ་ཤན་འདྲེས་པར་མི་འགྱུར་བར་ཤེས་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པ་ཡང་མ་གྲུབ་སྟེ། གཞན་ལས་གསར་དུ་བྱུང་བ་དེ་དང་རང་གི་སྔ་ན་ཡོད་པ་སྟེ་གོས་དེ་གཉིས་ཕྱིས་རྙེད་ཡིན་མིན་གྱི་ཁྱད་པར་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་དེ་ལ་ཤན་མི་འབྱུང་བར་རྒྱ་ལ་སོགས་བོད་ཀྱི་འདུལ་འཛིན་སྔ་རབས་པ་རྣམས་བཞེད་ཅིང་ཊཱི་ཀ་ལས་ཀྱང་བཤད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་གོས་གཉིས་ཞག་སྔ་ཕྱིར་རྙེད་ཅིང་། དེ་ཞག་བརྒྱད་དམ་དགུ་ཙམ་ན་སྔར་རྙེད་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ན་དེ་ལ་ཕྱིས་རྙེད་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པའི་ཤན་མི་འབྱུང་སྟེ། སྔར་རྙེད་ལ་ཕྱིས་རྙེད་ཀྱི་ཤན་མི་བརྡེག་པ་ཤན་གྱི་སྤྱ

【現代漢語翻譯】 關於特殊遮染的特徵，有兩點：關於缽的特殊遮染之遮染施加者的特徵是：任何使產生墮落的遮染與其它事物混合者。所施加的對象是具有加持的缽。關於缽的特殊遮染之遮染施加對象的特徵是：任何具有加持的缽，是產生墮落的遮染所混合的對象。 第三，關於七藥遮染的特殊遮染，有兩點：關於七藥遮染的特殊遮染之遮染施加者的特徵是：任何使產生墮落的遮染與其它事物混合者。所施加的對象是具有加持的藥物。關於七藥遮染的特殊遮染之遮染施加對象的特徵是：任何具有加持的七藥，是產生墮落的遮染所混合的對象。 順便說一下，如果比丘新獲得一件僧衣，在沒有加持的情況下，如果他取出自己原有的僧衣的加持，那麼這會產生遮染嗎？夏薩巴·克魯布·嘎瓦（Shasbal Klubs Dkar）說：『會產生遮染，因為這件衣服與從他人處獲得的衣服具有相同的理由。』 這與論典不符，因為《 टीका (ṭīkā)》（梵文，天城體，ṭīkā，註釋）中說：『在這裡，從他人處獲得的僧衣，後來獲得的，與加持相關聯，因此，最早的遮染之墮落被安立。如果後來的那件是從自己處獲得的，那麼就沒有這個墮落。』這與上述說法相矛盾。此外，如果那樣的話，因為將新獲得的遮染施加到原有的僧衣上，那麼就會導致將後來獲得的遮染施加到先前獲得的僧衣上。如果承認這一點，那麼《 टीका (ṭīkā)》（梵文，天城體，ṭīkā，註釋）中說：『由於先前的遮染的力量，後來的遮染會混合。但是，應該知道，由於後來的遮染的力量，先前的遮染不會混合。』這與上述說法相矛盾。『具有相同的理由』這一說法也不成立，因為從他人處新獲得的衣服與自己原有的衣服之間存在差異，即這件衣服是後來獲得的還是先前獲得的。 因此，嘉（Gya）等藏地的早期持律者認為不會產生遮染，並且《 टीका (ṭīkā)》（梵文，天城體，ṭīkā，註釋）中也這樣解釋。同樣，如果兩件衣服在不同的日子獲得，並且在大約八九天後加持先前獲得的衣服，那麼這不會產生後來獲得的未加持的遮染，因為先前獲得的不會施加後來獲得的遮染，這是遮染的通常情況。

【English Translation】 Regarding the characteristics of special stains, there are two aspects: Regarding the characteristic of the stain applier of the special stain of the bowl, it is: anyone who mixes the stain that causes downfall with other things. The object to be stained is the bowl that possesses blessings. Regarding the characteristic of the stain application object of the special stain of the bowl, it is: any bowl that possesses blessings, is the object to be mixed with the stain that causes downfall. Third, regarding the special stain of the seven medicinal stains, there are two aspects: Regarding the characteristic of the stain applier of the special stain of the seven medicinal stains, it is: anyone who mixes the stain that causes downfall with other things. The object to be stained is the medicine that possesses blessings. Regarding the characteristic of the stain application object of the special stain of the seven medicinal stains, it is: any seven medicines that possess blessings, is the object to be mixed with the stain that causes downfall. Incidentally, if a monk newly obtains a monastic robe, and without blessing it, if he removes the blessing from his previously existing monastic robe, will that produce a stain? Shasbal Klubs Dkar says: 'It will produce a stain, because this robe has the same reason as a robe obtained from someone else.' This is inconsistent with the texts, because the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary) says: 'Here, the monastic robe obtained from someone else, obtained later, is associated with the blessing, therefore, the downfall of the earliest stain is established. If the later one is obtained from oneself, then there is no this downfall.' This contradicts the above statement. Furthermore, if that were the case, because the newly obtained stain is applied to the original monastic robe, then it would lead to applying the later obtained stain to the previously obtained monastic robe. If this is admitted, then the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary) says: 'Due to the power of the earlier stain, the later stain will mix. However, it should be known that due to the power of the later stain, the earlier stain will not mix.' This contradicts the above statement. The statement 'having the same reason' is also not established, because there is a difference between the newly obtained robe from someone else and one's own original robe, namely whether the robe was obtained later or previously. Therefore, Gya and other early Vinaya holders of Tibet believe that a stain will not be produced, and the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary) also explains this. Similarly, if two robes are obtained on different days, and if the previously obtained robe is blessed about eight or nine days later, then this will not produce the stain of the later obtained unblessed robe, because the previously obtained robe will not apply the later obtained stain, which is the usual case of stains.

---

ི་གཞུང་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 舍染定義 གཉིས་པ་སྤང་ཤན་གྱི་མཚན་ཉིད་ལ་ 6-425b གཉིས་ཏེ། རྡེག་བྱེད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དང་། བརྡེག་བྱའི་མཚན་ཉིད་དོ། ། 能染定義 དང་པོ་ལ། གཞན་ལུགས་དགག་པ་ནི། ཤ་སྦལ་ན་རེ། སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་དངོས་གཞི་ཡིན། བདག་གི་རྒྱུད་དང་འབྲེལ་བར་ཡོད། ངོ་བོ་ཤེས་ཤིང་དྲན་པར་ནུས་པའོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་གང་ཟག་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་སྤང་ལྟུང་ལའང་མཚན་ཉིད་དེ་ཞུགས་པའི་ཕྱིར་སྤང་ཤན་རྡེག་བྱེད་ཡིན་པར་ཐལ་བ་ལས། འདོད་ན། འདུལ་བ་ཀུན་ལས་བཏུས་པ་ལས་སྤང་མི་དགོས་པར་བཤད་པ་སྔར་དྲངས་པ་དང་འགལ་ཅིང་། གང་ཟག་ཁྱད་པར་ཅན་དེའི་ལྷག་མ་ཕྱིར་འཆོས་པ་ལ་སྤོ་མགུ་དབྱུང་བ་མི་དགོས་པའི་གནད་དང་ཡང་འགལ་ལོ། །འོ་ན་གང་ཞེ་ན། རང་ལུགས་བཞག་པ་ནི། སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དངོས་གཞི་ཡིན། སྤང་ལྟུང་ཕྱིར་བཅོས་འཆགས་རུང་གི་གང་ཟག་ཁྱད་པར་ཅན་མ་ཡིན་པ་དེ་དག་གི་རྒྱུད་དང་འབྲེལ་བར་ཡོད། ངོ་བོ་ཤེས་ཤིང་དྲན་པར་ནུས་པའོ། །འདི་ལ་རྩོད་པ་སྤང་བར་འདོད་དེ། འོ་ན་སྤང་ལྟུང་མ་ཡིན་པ་ལ་སྤང་ལྟུང་དུ་འཁྲུལ་པ་ཆོས་ཅན། སྤང་མི་དགོས་པར་ཐལ། སྤང་ཤན་རྡེག་བྱེད་ཀྱི་མཚན་ཉིད་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དངོས་གཞི་ཡིན་དགོས་པར་འདོད་པ་བུད། འདོད་ན། མདོ་ཉིད་ལས། ལྟུང་བ་བྱུང་བ་ལ་ནི་འདུ་ཤེས་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། སྤྱིར་ན་སྤང་དགོས་པ་རྣམ་པ་གསུམ་ཡོད་དེ། སྤང་ལྟུང་བྱུང་བ་རང་སྟོབས་ཀྱིས་སྤང་བ་དང་། སྤང་ཤན་བརྡེག་པ་ཤན་སྟོབས་ཀྱིས་སྤང་དགོས་པ་དང་། སྤང་ལྟུང་དུ་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་སྟོབས་ཀྱིས་སྤང་བའོ། །དེས་ན་རྩོད་པ་དེའི་ལན་ནི། སྤང་བ་དང་པོ་གཉིས་ནི་འདིར་མི་དགོས་པ་འདོད་ཅིང་། སྤང་བ་གསུམ་པའི་སྐབས་སུ་ཁྱབ་པ་མ་བཅས་སོ། ། 所染定義 གཉིས་པ་བརྡེག་བྱའི་མཚན་ཉིད་ནི། སྤང་ལྟུང་བྱུང་བའི་ཕྱི་ནས་རྙེད་ཅིང་ད་ལྟ་ 6-426a སྤང་བར་འོས་པའོ། །དེའི་ཟུར་སྔ་མས་ནི་སྤང་ལྟུང་བྱུང་བ་རང་སྟོབས་དང་། སྤང་ལྟུང་དུ་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་སྟོབས་ཀྱིས་སྤང་བར་འོས་པ་གཉིས་སེལ་ལོ། །ཟུར་ཕྱི་མས་ནི་ཚད་དུ་མ་ཆོག་པ་དང་། མི་རུང་བ་དང་། གཞན་དབང་བར་གྱུར་པ་ལ་སོགས་པ་སྤང་མི་དགོས་པ་ཐམས་ཅད་སེལ་ཏེ། རྣམ་འབྱེད་ལས། སྤང་བ་རྣམས་ཀྱི་གོས་ཐ་མ་ནི་ཁྲུ་གང་ཁོ་ར་ཁོར་ཡུག་ཏུའོ་ཞེས་པ་དང་། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། ཡོ་བྱད་རུང་བ་བདག་གིར་བྱས་པ་དག་སྤང་ཞེས་བཤད་དོ། ། 雜染時期 བཞི་པ་ཤན་རྡེག་པའི་དུས་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ཞག་ཤན་རྡེག་པའི་དུས་ནི། རང་རང་གི་ཞག་གྲངས་ཐ་མའི་མཚན་མོ་མཐའི་སྐད་ཅིག་ལ་བརྡེགས་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཞག་བཅུ་པའི་སྤང་བ་ལ་ཐུག་པ་ན་དེའི་ཤུགས་ཀྱིས་གཞན་ལས་བྱུང་བའི་གོས་ཕྱིས་རྙེད་པ་དེ་ཡང་འཆང་བའི་སྤང

【現代漢語翻譯】 因為是正法。 舍染定義 第二，關於舍染的定義， 分為兩種：能染的定義和所染的定義。 能染定義 首先，駁斥他宗觀點：夏薩巴（藏文：ཤ་སྦལ་ན，含義：人名）說：『是捨墮的實物，與我的相續相關聯，能夠認識和憶念其自性。』如果這樣，那麼對於補特伽羅（梵文：Pudgala，含義：人）特殊的捨墮也具有該定義，因此成了能染捨墮，如果承認，則與《毗奈耶集》（梵文：Vinaya-samgraha，含義：律藏總集）中所說的不需要捨棄相違背，這與之前所引用的內容相矛盾。並且，對於該補特伽羅特殊的剩餘物進行贖罪，也不需要取出捨墮物。那麼什麼是能染捨墮呢？自宗觀點是：是捨墮的實物，與那些能夠贖罪的補特伽羅特殊的捨墮物無關，與他們的相續相關聯，能夠認識和憶念其自性。』這裡想要避免爭論，如果對於不是捨墮的事物誤認為是捨墮，那麼就不需要捨棄，因為不具備能染捨墮的定義。如果不成立，那麼就必須認為是捨墮的實物。如果承認，則與經部中所說『對於已經發生的墮罪，應當如實地懺悔』相矛盾。一般來說，需要捨棄的有三種情況：發生捨墮后，依靠自身力量捨棄；能染捨墮，依靠能染的力量必須捨棄；誤認為捨墮，依靠錯誤的認識而捨棄。因此，對於該爭論的回答是：前兩種捨棄在這裡是不需要的，第三種捨棄的情況下，並不普遍適用。 所染定義 第二，所染的定義是：在發生捨墮之後獲得，並且現在 應當捨棄的。前面的部分排除了依靠自身力量捨棄的，以及誤認為捨墮而應當捨棄的兩種情況。後面的部分排除了不合格的、不適用的、被他人控制的等等所有不需要捨棄的情況。《律分別》（梵文：Vinaya-vibhanga，含義：律藏分別）中說：『所有捨棄物的下限是周圍一肘。』《律分別釋》（梵文：Vinaya-vibhanga-vrtti，含義：律藏分別的註釋）中說：『應當捨棄可以使用的屬於自己的物品。』 雜染時期 第四，關於能染的時期，分為兩種。首先，關於隔夜能染的時期是：在各自隔夜數的最後一天晚上，在最後的剎那進行。在《 टीका 》中說：『當達到十夜的捨棄物時，由於它的力量，後來獲得的衣服也應當捨棄。』

【English Translation】 Because it is the true Dharma. Definition of Staining and Abandoning Secondly, regarding the definition of what is to be abandoned, There are two: the definition of what can stain and the definition of what is to be stained. Definition of What Can Stain Firstly, refuting other views: Shasbal (Tibetan: ཤ་སྦལ་ན, meaning: a personal name) says: 'It is the actual object of abandonment, related to my continuum, and capable of knowing and remembering its nature.' If so, then even the special abandonment of a Pudgala (Sanskrit: Pudgala, meaning: person) would have that definition, thus becoming what can stain the abandonment. If accepted, it contradicts what is said in the Vinaya-samgraha (Sanskrit: Vinaya-samgraha, meaning: Collection of Vinaya) that it is not necessary to abandon, which contradicts what was previously quoted. Furthermore, for the atonement of the remainder of that special Pudgala, it is not necessary to remove the abandoned object. So what is it that can stain? The self-view is: it is the actual object of abandonment, unrelated to the special abandoned objects of those Pudgalas who can atone, related to their continuum, and capable of knowing and remembering its nature.' Here, we want to avoid disputes. If something that is not an abandonment is mistaken for an abandonment, then it is not necessary to abandon it, because it does not possess the definition of what can stain the abandonment. If it is not established, then it must be considered the actual object of abandonment. If accepted, it contradicts what is said in the Sutra itself, 'For a transgression that has occurred, one should confess as it is understood.' Generally speaking, there are three situations in which abandonment is necessary: when an abandonment occurs, one abandons it by one's own power; when something can stain the abandonment, one must abandon it by the power of what can stain; and when one mistakenly believes something to be an abandonment, one abandons it due to the power of the mistaken belief. Therefore, the answer to that dispute is: the first two abandonments are not needed here, and in the case of the third abandonment, it is not universally applicable. Definition of What Is To Be Stained Secondly, the definition of what is to be stained is: obtained after an abandonment has occurred, and now Should be abandoned. The former part excludes the two situations of abandoning by one's own power and abandoning due to the mistaken belief that it is an abandonment. The latter part excludes all situations where abandonment is not necessary, such as being unqualified, unsuitable, controlled by others, etc. The Vinaya-vibhanga (Sanskrit: Vinaya-vibhanga, meaning: Vinaya Analysis) says: 'The lower limit for all abandoned objects is one cubit in circumference.' The Vinaya-vibhanga-vrtti (Sanskrit: Vinaya-vibhanga-vrtti, meaning: Commentary on the Vinaya Analysis) says: 'One should abandon usable possessions that belong to oneself.' Time of Staining Fourth, regarding the time of staining, there are two types. Firstly, the time of overnight staining is: at the last moment of the last night of each respective number of nights. The टीका says: 'When reaching the abandonment of ten nights, due to its power, the clothes obtained later should also be abandoned.'

---

་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེས་ན་ཤན་བརྡེག་པ་ན་སྤང་བར་འགྱུར་བ་ཡིན་གྱི་སྤང་བར་གྱུར་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་ཡང་ཤན་བརྡེགས་པས་ནི་ཞག་མ་ལོན་པ་ལ་ལོན་པར་བྱས་ཏེ་ཤན་གྱི་ལྟུང་བའི་རྒྱུ་ཚང་བར་བྱས་པ་ཡིན་ལ། ཤན་བརྡེགས་པའི་སྐད་ཅིག་གཉིས་པ་ལ་ཤན་གྱི་ལྟུང་བ་དངོས་སུ་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་རོ། །བཅུ་གཅིག་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་ན་ཤན་བརྡེག་པ་མ་ཡིན་ཏེ་ཞག་གི་ཚོགས་པ་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལ་ཤན་མི་བརྡེགས་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཞག་བཅུ་པ་དང་པོ་དང་། གཉིས་པ་དང་། གསུམ་པོ་དག་ནི་ཤན་གྱི་ཕྱིར་ཕན་ཚུན་ལ་བལྟོས་པ་མེད་དོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འདིར་གཙང་གི་བྱ་ལུགས་པ་ཁ་ཅིག་ན་རེ། གོས་ཕྱི་མ་རྙེད་པའི་དུས་ཉིད་དུ་ཤན་བརྡེགས་ཏེ། དེ་ཡང་གོས་སྔ་མ་རྙེད་ནས་ཞག་ལྔ་ལོན་པ་ན་གོས་ཕྱི་མ་རྙེད་ན་གོས་ཕྱི་མ་རྙེད་མ་ཐག་པའི་དུས་དེ་ཉིད་དུ་ཞག་ཤན་བརྡེགས་ཏེ། ཞག་ལྔ་ལྔ་མཉམ་པར་བྱས་ནས་ཤན་བརྡེགས་པ་དེ་ཚུན་ཆད་ནས་རང་སྟོབས་ཀྱིས་ཞག་རེ་རེ་ཞིང་བགྲངས་ 6-426b པས་ཞག་བཅུ་འདས་ནས་འཆང་བའི་ལྟུང་བར་འགྱུར་ཏེ། ཇི་སྐད་དུ། འདི་ལ་གཞན་ཡོད་ན་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པ་དེའི་ཤན་ཚུན་ཆད་ནས་སོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། དེའི་ཊཱི་ཀ་ལས། གོས་སྔར་རྙེད་པ་དེ་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པའི་ཤན་ཞག་དུ་ཡོད་པ་ཚུན་ཆད་ནས་བགྲངས་ཏེ་ཞག་བཅུ་འདས་པའི་སྤང་བ་ཞེས་བཤད་པས་ཤེས་སོ། །འདི་ལྟར་ཤེས་རབ་བྱེད་པ་ལས་ཀྱང་བཤད་དོ། །ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ཡང་རྩིང་པོ་ཡིན་ཏེ། ཤན་ཚུན་ཆད་ནས་སོ་ཞེས་པ་ནི་ཤན་འདྲེས་པར་འགྱུར་བའི་ཞག་དུ་ཡོད་པ་ཚུན་ཆད་ནས་བགྲངས་ཏེ་ཞག་བཅུ་འདས་པའི་སྤང་བ་ཞེས་བསྟན་གྱི། ཤན་འདྲེས་ཟིན་པའི་ཞག་གཅིག་ཏུ་ཡོད་པ་ཚུན་ཆད་ནས་བགྲངས་ཏེ་ཞེས་བསྟན་པ་མ་ཡིན་ཏེ། གཞན་དུ་གོས་ཕྱི་མ་རྙེད་མ་ཐག་ཤན་འདྲེས་པར་གྱུར་ཟིན་པ་དེ་ལྟར་ཡིན་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། ཕྱིས་རྙེད་པ་དེ་སྤང་ཤན་འདྲེས་པར་འགྱུར་བར་བྱས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། ། གཞན་ཡང་ཁྱེད་ལྟར་ན་གོས་ཕྱི་མ་ཤོས་རྙེད་མ་ཐག་པ་ན་ཞག་ཤན་བརྡེགས་ཟིན་པའི་ཕྱིར་དང་། མཐར་ཐུག་གི་སྔ་རོལ་དུ་སྔ་མ་ཤོས་བརླག་སྟེ་མེད་པར་གྱུར་ན་ཡང་ཤན་ལྟུང་འབྱུང་རུང་དུ་ཐལ་བ་ལས། འདོད་ན། མདོ་ཉིད་ལས། དེ་ཡོད་ན་དངོས་པོ་དེ་ལྟ་བུ་གཞན་ལ་ཡང་འབྱུང་བ་ཉིད་ཅེས་གསུངས་ཏེ། དེ་ཡོད་ན་ཞེས་ཞག་ཤན་རྡེག་བྱེད་ཡོད་པ་དེ་ཤན་གྱི་ལྟུང་བ་འབྱུང་བའི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། །གཉིས་པ་སྤང་ཤན་བརྡེག་པའི་དུས་ནི། བརྡེག་བྱ་རྙེད་པའི་དུས་ཉིད་ནས་སྤང་དགོས་པ་ཉིད་དུ་བརྡེག་གོ། 雜染體性 ལྔ་པ་ཤན་གྱི་ངོ་བོ་ལ་གཉིས་ལས། ཞག་ཤན་གྱི་ངོ་བོ་ནི་བརྡེག་བྱའི་གཞི་ལས་ལྟུང་བར་འགྱུར་ལ་སྤང་དགོས་པར་ཡང་འགྱུར་བའོ། །འོ་ན་དགེ་སློང་མའི་སོ་ཐར་འགྲེལ་པ་ལས། སྔ་ཕྱིར་གོས

【現代漢語翻譯】 據說，因此，『混合』是指即將被捨棄，而不是已經被捨棄。這是因為『混合』是指將未滿期的衣物當作滿期的衣物，從而使捨墮的因緣具足。在『混合』的第二個剎那，捨墮的罪過才會真正產生。當十一天的曙光升起時，就不再是『混合』了，因為時限的集合已經不同了。因此，不應『混合』。正如 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋) 中所說：『第十天的第一、第二、第三天，對於捨墮而言，彼此之間沒有依賴關係。』 在此，一些衛藏地區的行為者說：『在獲得后一件衣物時，就立即進行混合。』也就是說，如果獲得前一件衣物后已經過了五天，當獲得后一件衣物時，就在獲得后一件衣物的那一刻立即進行時限的混合，將五個五個時限混合起來，從那時起，依靠自身的力量，每天每天地數，經過十天後，就會犯下持有的罪過。正如經文所說：『如果還有其他的，就從那個未加持的混合開始算起。』而 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋) 中說：『從先前獲得的未加持的混合時限開始數，經過十天後就捨棄。』由此可知。』他們也這樣在《智慧行事》中說道。他們這樣說。 但這是粗糙的，『從混合開始算起』，是指從即將混合的時限開始數，經過十天後就捨棄，而不是指從已經混合的一個時限開始數。否則，如果在獲得后一件衣物時就已經混合完畢，那麼 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋) 中所說：『因為後來獲得的衣物被混合為捨棄。』就矛盾了。 此外，按照你們的說法，在獲得最後一件衣物時，時限就已經混合完畢，即使在最終期限之前，最早的一件衣物丟失了，也仍然會犯下捨墮的罪過，這是不合理的。如果你們這樣認為，那麼經文字身就說：『如果它存在，那麼類似的事物也會發生在其他事物上。』也就是說，經文中說，『如果它存在』，那麼混合時限的存在是捨墮罪過產生的必要條件，這與經文相矛盾。第二，混合捨棄時限的時間：從獲得需要混合的衣物時起，就必須混合需要捨棄的衣物。 雜染的體性 第五，關於混合的自性，分為兩點：時限混合的自性是指從需要混合的基礎中產生罪過，並且也需要捨棄。那麼，《比丘尼戒律註釋》中說：『前後衣物』

【English Translation】 It is said that, therefore, 'mixing' means that which is about to be abandoned, not that which has already been abandoned. This is because 'mixing' means treating an immature garment as a mature garment, thereby fulfilling the conditions for a Nissaggiya offense. In the second moment of 'mixing', the Nissaggiya offense actually arises. When the dawn of the eleventh day rises, it is no longer 'mixing' because the collection of time limits is different. Therefore, one should not 'mix'. As the टीका (Tibetan, Devanagari: टीका, Romanization: टीका, Meaning: commentary) says: 'The first, second, and third days of the tenth day are not dependent on each other for the sake of Nissaggiya.' Here, some practitioners of the U-Tsang region say: 'One should mix immediately upon obtaining the later garment.' That is, if five days have passed since obtaining the earlier garment, when the later garment is obtained, one should mix the time limits immediately at the moment of obtaining the later garment, mixing five and five time limits together. From that point on, counting each day by one's own power, after ten days have passed, one will commit the offense of holding. As the scripture says: 'If there is another, then from that unblessed mixture onwards.' And the टीका (Tibetan, Devanagari: टीका, Romanization: टीका, Meaning: commentary) says: 'Counting from the time limit of the previously obtained unblessed mixture, after ten days have passed, one should abandon it.' This is known from this.' They also say this in 'Wise Conduct.' They say so. But this is crude. 'Counting from the mixture onwards' means counting from the time limit that is about to be mixed, and after ten days, one should abandon it, not counting from one time limit that has already been mixed. Otherwise, if the mixing is already completed as soon as the later garment is obtained, then the टीका (Tibetan, Devanagari: टीका, Romanization: टीका, Meaning: commentary) says: 'Because the later obtained garment is mixed for abandonment.' This is contradictory. Furthermore, according to your view, since the time limit is already mixed as soon as the last garment is obtained, even if the earliest garment is lost before the final deadline, it is still unreasonable to commit the Nissaggiya offense. If you think so, then the scripture itself says: 'If it exists, then similar things will happen to other things as well.' That is, the scripture says that 'if it exists', then the existence of the mixing time limit is necessary for the Nissaggiya offense to arise, which contradicts the scripture. Second, the time to mix the abandonment time limit: from the time of obtaining the garment that needs to be mixed, one must mix the garment that needs to be abandoned. The nature of defilement Fifth, regarding the nature of mixing, it is divided into two points: the nature of time limit mixing refers to the arising of an offense from the basis that needs to be mixed, and it also needs to be abandoned. Then, in the 'Commentary on the Bhikkhuni Vinaya' it says: 'Earlier and later garments'

---

་རེ་རེ་ཞིག་རྙེད་ན་སྔར་རྙེད་པ་རུང་བ་མ་བྱས་ལ་ཕྱིས་ནས་རྙེད་པ་སྔགས་ཀྱིས་བཏབ་སྟེ་རུང་ 6-427a བར་བྱས་ཤིང་། ཞག་བཅུ་འདས་ན་སྔ་མ་སྤང་དགོས་ཀྱི། ཕྱི་མ་རུང་བར་བྱས་པ་ནི་སྤང་མི་དགོས་སོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། དེའི་རྗེས་སུ་མི་འབྲང་སྟེ་མདོ་ཉིད་ལས། འབྲེལ་ཡང་རྗེས་སུ་ཞུགས་པ་དང་བཅས་པ་ལའོ་ཞེས་ཕྱིས་རྙེད་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ལ་ཡང་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པར་གསུངས་པས་སོ། །སྤང་ཤན་གྱི་ངོ་བོ་ནི་བརྡེག་བྱའི་གཞི་ལས་ལྟུང་བར་ནི་མི་འགྱུར་ལ་སྤང་དགོས་པ་ཙམ་དུ་འགྱུར་བ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། གང་ལ་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཡོད་པའི་དགེ་སློང་དེས་གལ་ཏེ་ཕྱིས་རིགས་མཐུན་པའམ། རིགས་མི་མཐུན་པའི་ཡོ་བྱད་ཙམ་རྙེད་ན་བཤགས་པའི་དུས་ན་དེ་ཡང་སྤང་བར་བྱའོ། །དེའི་ཕྱིར་ལྟུང་བ་ནི་བཤགས་པར་བྱ་མི་དགོས་ཏེ་དེའི་གཞི་ལས་ལྟུང་བ་མ་བྱུང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། ། 雜染名義 དྲུག་པ་ཤན་གྱི་སྒྲ་བཤད་ནི། གཞན་གྱི་ཉེས་པ་གཞན་ལ་གོས་པའི་ཚུལ་དུ་བཅས་པས་ན་ཤན་ཅེས་བྱ་བ་སྟེ་འདྲེས་པའི་དོན་ལ་བརྗོད་པའི་ཕྱིར། གྲུབ་མཐའི་ཤན་འབྱེད་ཅེས་པ་བཞིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ཚིག་གི་དོན་ནི། བསྔོས་པའམ་རྣམ་པར་བརྟགས་པ་འདི་ལ་སྔར་རྙེད་ཀྱི་ཞག་གྲངས་དེའི་རྗེས་སུ་ཞུགས་པ་སྟེ་ཕྱིས་རྙེད་ལ་ཞག་ཤན་བརྡེགས་པ་ཉིད་ཀྱང་ཉམས་པ་ཡིན་ནོ། །ཀྱང་སྒྲ་ནི་ཊཱི་ཀར། འབྲེལ་བ་ཉིད་ཀྱང་ཉམས་པ་ཡིན་པར་རིགས་པར་བྱའི། རང་གི་ཉིད་འབའ་ཞིག་ཉམས་པར་མ་ཟད་དོ་ཞེས་འབྱུང་བས་རང་སྟོབས་ཀྱིས་ཉམས་པར་མ་ཟད་དོ་ཞེས་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །ཞག་ཚོགས་པའི་བར་སྐབས་སུ་ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་ལས་ཉམས་ཏེ་སྨྱོ་བ་ལ་སོགས་པར་གྱུར་ན་ཡང་ངོ་སྟེ། རྗེས་སུ་ཞུགས་པ་ཉིད་ཀྱང་ཉམས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ། རང་སྟོབས་ཀྱིས་ལྟུང་བ་འབྱུང་བ་དེ་ཉམས་པར་མ་ཟད་ཀྱི། གཞན་ལ་ཤན་འབྱུང་བ་ཡང་ཉམས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །དེ་ཡང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་ 6-427b ཆོས་གོས་རྙེད་ནས་དགུང་ལྔ་ལགས་ནས་སེམས་རྣམ་པར་འཁྲུགས་པར་གྱུར་ན་དེའི་སླད་མ་བཅུ་པོ་གང་ཚུན་ཆད་ནས་བགྲང་བར་བགྱི། ཉེ་བ་འཁོར་གང་གི་ཚེ་སེམས་ཕྱིར་རྙེད་པ་ནས་སོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཤན་མི་འབྱུང་བ་ན་དེའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་བ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཞག་ལྔ་པོ་སྔ་མ་དག་མ་བགྲང་བ་ལས་ན་རྗེས་སུ་ཞུགས་པའི་རྒྱུན་འབྲེལ་བ་ཡང་ཉམས་པར་མངོན་ཅེས་བཤད་དོ། །དེ་ཡང་རྒྱ་ནི་སྨྱོས་པ་དེ་ཡང་ཞག་གཅིག་ཡན་ཆད་ལོན་པ་དགོས་གསུང་ཡང་མི་འཐད་དེ། ཡུད་ཙམ་ཞིག་སྨྱོས་པར་གྱུར་ན་ཡང་རང་སྟོབས་དང་ཤན་འབྱུང་བ་ལས་ཉམས་པ་ཡིན་ཏེ། བཅས་པའི་རྟེན་མ་ཡིན་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་སྨྱོས་པ་ལ་སོགས་པ་རང་བཞིན་མི་གནས་པ་གཙོ་བོར་གྱུར་པ་དག་གིས་ཉམས་པ་ཡིན་གྱི། གཉིད་ལོག་པ་ལ་སོགས་པ་གཙོ་བོ་མ་ཡ

【現代漢語翻譯】 如果找到新的，不要使之前找到的無效，而是通過咒語加持之後找到的，使其有效。 如果過了十天，必須捨棄之前的，而使之後有效的，則不必捨棄。如果有人說這與之前的說法相矛盾，那麼不要遵循那個說法，而是要遵循經文字身。經文中說：『與聯繫也包括隨後的』，因此，對於後來找到的並加持過的，也說會產生捨墮。捨墮的性質是，不會從應擊打的基礎變成墮落，而只是變成必須捨棄。如 टीका (梵文，天城體，ṭīkā，註釋) 中所說：『如果擁有捨墮的僧侶後來找到同類或不同類的物品，那麼在懺悔時也必須捨棄它。』因此，墮落不必懺悔，因為墮落不是從它的基礎上產生的。 第六，『舍』的詞義解釋是：因為將他人的過失以沾染他人的方式安立，所以稱為『舍』，意思是混合。如『區分宗派的混合』。 第二，詞的意義是：對於這個佈施或分別，之前找到的齋戒日數會隨之消失，也就是說，後來找到的齋戒的混合也會消失。『也』這個詞在 टीका (梵文，天城體，ṭīkā，註釋) 中說：『應該認為聯繫本身也會消失，而不僅僅是自己的消失。』因此，這表明不僅僅是依靠自己的力量消失。在齋戒聚集的間隙，如果知識從自然狀態消失，變成瘋狂等狀態，也是如此，也就是說，隨後的也會消失，與之前的結合起來。這表明，不僅僅是依靠自己的力量產生墮落會消失，而且對他人的影響也會消失。』 此外，在《律經》中說：『如果比丘在獲得法衣后，過了五年，心變得混亂，那麼從哪個十個開始計算呢？從哪個親近的眷屬重新獲得心的時候開始呢？』因此，如果沒有混合，就用它的要點來結合。如 टीका (梵文，天城體，ṭīkā，註釋) 中所說：『如果之前的五個齋戒沒有計算，那麼隨後的連續聯繫也會消失。』 此外，關於瘋狂的原因，有人說必須超過一天才行，但這是不合理的。即使只瘋狂一會兒，也會因為依靠自己的力量和產生混合而消失，因為會變成不是安立的基礎。因此，主要是因為瘋狂等不穩定的狀態而消失，而不是因為睡覺等不重要的狀態而消失。

【English Translation】 If a new one is found, do not invalidate the previously found one, but consecrate the newly found one with a mantra to make it valid. If ten days have passed, the previous one must be abandoned, but the one made valid later does not need to be abandoned. If someone says this contradicts the previous statement, do not follow that statement, but follow the scripture itself. The scripture says: 'The connection also includes the subsequent,' therefore, it is said that even for the later found and consecrated one, a Saṃghāṭiseṣa (藏文：སྤང་ལྟུང་，梵文，天城體，saṃghāṭiseṣa，梵文羅馬擬音，saṃghāṭiseṣa，僧殘) is produced. The nature of Saṃghāṭiseṣa (藏文：སྤང་ལྟུང་，梵文，天城體，saṃghāṭiseṣa，梵文羅馬擬音，saṃghāṭiseṣa，僧殘) is that it does not change from the basis of being struck into a fall, but only becomes something that must be abandoned. As stated in the ṭīkā (梵文，天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音，ṭīkā，commentary): 'If a monk who has a Saṃghāṭiseṣa (藏文：སྤང་ལྟུང་，梵文，天城體，saṃghāṭiseṣa，梵文羅馬擬音，saṃghāṭiseṣa，僧殘) later finds similar or dissimilar items, then at the time of confession, he must also abandon them.' Therefore, the fall does not need to be confessed, because the fall did not arise from its basis. Sixth, the explanation of the word 'mixture' (藏文：ཤན་) is: because it establishes the faults of others in a way that contaminates others, it is called 'mixture,' meaning mixing. Like 'distinguishing the mixture of sects.' Second, the meaning of the word is: for this offering or distinction, the number of days of fasting of the previously found one will disappear, that is, the mixture of fasting of the later found one will also disappear. The word 'also' in the ṭīkā (梵文，天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音，ṭīkā，commentary) says: 'It should be considered that the connection itself will also disappear, not just one's own disappearance.' Therefore, this shows that it is not only disappearing by one's own power. In the interval of the gathering of fasts, if knowledge disappears from its natural state and becomes madness, etc., it is also the case that the subsequent will also disappear, combining with the previous one. This shows that not only will the fall arising from one's own power disappear, but also the influence on others will disappear.' Furthermore, in the Vinaya Sutra it says: 'If a monk, after obtaining a Dharma garment, becomes mentally confused after five years, from which ten should he count? From when which close relative regains his mind?' Therefore, if there is no mixture, combine it with its essence. As stated in the ṭīkā (梵文，天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音，ṭīkā，commentary): 'If the previous five fasts are not counted, then the subsequent continuous connection will also disappear.' Furthermore, regarding the cause of madness, some say that it must be more than one day, but this is unreasonable. Even if one is only mad for a moment, it will disappear because of relying on one's own power and producing a mixture, because it will become not the basis of establishment. Therefore, it mainly disappears because of unstable states such as madness, not because of unimportant states such as falling asleep.

---

ིན་པ་དག་གིས་ནི་མི་ཉམས་སོ། །ཆོས་གོས་སམ་ལྷུང་བཟེད་སྔར་རྙེད་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པ་ལྟ་བུ་ཞག་ཤན་རྡེག་བྱེད་དེ་ཡོད་ན་ཕྱིས་རྙེད་པའི་དངོས་པོ་དེ་ལྟ་བུ་ཞག་ཤན་རྡེག་བྱེད་ལས་གཞན་ཞག་ཤན་བརྡེག་བྱ་ལ་བལྟོས་ནས་སྤང་ཤན་གྱི་ལྟུང་བ་དགེ་སློང་ལ་འབྱུང་བ་ཉིད་དོ། །འབྲུ་མར་ལ་སོགས་པ་ཞག་བདུན་པ་ཉིད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ལ་ནི་གཞི་རིགས་མཐུན་པ་ལའོ་སྟེ་ཤན་འབྱུང་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱོར་རོ། །དེས་ན་གཞི་རིགས་མི་མཐུན་པ་ལ་ནི་ཤན་མི་འབྱུང་ངོ་། །དེ་ཡང་ཊཱི་ཀ་ལས། འབྲུ་མར་དུ་གཏོགས་པའི་ནི་འབྲུ་མར་ཕྱིས་རྙེད་པ་ལ་འབྱུང་བ་ཉིད་ཡིན་གྱི། མར་ལ་སོགས་པ་དག་ལ་མི་འབྱུང་བ་ལྟ་བུའོ་ཞེས་སོ། །འོ་ན་སྨན་ཞག་བདུན་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དང་མ་བརླབས་པ་ཕན་ཚུན་ཞག་ཤན་བརྡེག་མི་བརྡེག་ཅེ་ན། མི་བརྡེགས་ཏེ་དེ་གཉིས་ནི་ཆོ་གའི་སྒོ་ནས་གཞི་རིགས་མ་མཐུན་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དེ་ནི་ནད་པ་ལ་སོགས་པ་རྐྱེན་ལྡན་གྱིས་ 6-428a བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་གཞི་ཡིན་པ་དང་། བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པ་དེ་ནི་རྐྱེན་ལྡན་གྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་གཞི་གཏན་ནས་མ་ཡིན་པའི་ཁྱད་པར་གྱིས་སོ། །འདིར་ཁ་ཅིག་ན་རེ། སྨན་ཞག་བདུན་པའི་ཤན་ནི་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པས་མ་བརླབས་པ་ལ་བརྡེགས་པ་ཡིན་ཏེ། ཤན་རྡེག་བྱེད་ཞག་བདུན་འདས་པ་ན་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་འཕེན་པ་ཟད་པས་བྱིན་རླབས་ཞིག་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ་ཤན་བརྡེག་པའི་དུས་ནི་ཞག་བདུན་པའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་ཡིན་ལ། དེ་ནི་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་དུས་ཀྱི་མཐའ་ཡིན་གྱི། བྱིན་རླབས་ཞིག་པའི་དུས་མ་ཡིན་ཏེ། མདོ་ཉིད་ལས། རང་གི་དུས་ཀྱི་མཐའི་བར་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སྤང་ཤན་ནི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་དེ་ཡོད་ན་རིས་མཐུན་པའམ་རིས་མི་མཐུན་པའི་ཡོ་བྱད་ཙམ་ཕྱིས་རྙེད་ཅིང་བདག་གིར་བྱས་པ་ལ་སྤང་བར་བྱ་དགོས་པ་ཉིད་དོ། །ཙམ་ཞེས་པ་ནི་ཊཱི་ཀ་ལས། རིགས་མཐུན་པའམ་མི་མཐུན་པའི་ཡོ་བྱད་ཙམ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དངོས་པོ་རིགས་མི་མཐུན་པ་ལའང་སྤང་ཤན་བརྡེགས་ཏེ། རྣམ་འབྱེད་ལས། གོས་འཆང་བའི་སྤང་ལྟུང་བྱུང་ན་ལྷུང་བཟེད་རྙེད་ནའང་སྤང་དགོས་པར་གསུངས་ཏེ། སྔར་དགོས་དོན་གྱི་སྐབས་སུ་ལུང་དྲངས་པ་བཞིན་ནོ། །ཙམ་ཞེས་པ་འདི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། སྐུད་པ་ཙམ་ཡན་ཆད་ཀྱང་སྤང་དགོས་སོ་ཞེས་སོ། །དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་ཟླ་འཇོག་གི་སྐབས་ལས་སྤང་བ་རྣམས་ཀྱི་གོས་ཐ་མ་ནི་ཁྲུ་གང་ཁོ་ར་ཁོར་ཡུག་ཏུ་གསུངས་པ་དང་། རང་སྟོབས་ཀྱི་སྤང་པའི་སྐབས་སུ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཁྲུ་གང་ཁོར་ཡུག་བས་ཆུང་བའི་ཕྱིར་དང་། ཆུང་བ་ནི་སྤང་བར་འོས་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞེས་བཤད་པའི་གནད་དང་ཡང་དངོས་

【現代漢語翻譯】 那些（戒律）不會衰退。 如果僧人的衣物或缽等先前獲得的物品未經加持，並且有殘餘的油脂污漬，那麼後來獲得的類似物品，如果與有油脂污漬的物品相關聯，則會因捨棄的罪過而導致比丘犯戒。 對於酥油等七日內加持過的物品，如果屬於同一類別，則會產生關聯，即產生影響。這應與前述情況結合理解。 因此，對於不同類別的物品，不會產生關聯。 此外，在註釋中說：『屬於酥油類的物品，只有在後來獲得的酥油類物品上才會產生影響，而對於黃油等其他物品則不會產生影響。』 那麼，對於加持過的和未加持過的七日藥用酥油，它們之間是否會相互影響呢？ 不會相互影響，因為這兩者在儀軌上屬於不同的類別。加持過的酥油是為病人等有需要的人加持的基礎，而未加持的酥油則根本不是為有需要的人加持的基礎，這就是它們之間的區別。 這裡有些人說：『七日藥用酥油的影響是未加持的酥油影響未加持的酥油，因為當七日過去後，加持的力量耗盡，加持也就消失了。』 但事實並非如此，因為產生影響的時間是七日結束的瞬間，那是加持時間的結束，而不是加持消失的時間。正如經文中所說：『應在自身時間結束之前進行加持。』 捨棄的罪過是指，如果存在根本罪，那麼無論後來獲得的物品是同類還是不同類的，都必須捨棄。 『僅僅』一詞在註釋中解釋為：『同類或不同類的物品。』 不同類別的物品也會產生捨棄的影響。在《毗奈耶分別經》中說：『如果發生了與衣物相關的捨棄罪，即使獲得了缽也必須捨棄。』正如之前在需要時引用的經文一樣。 『僅僅』一詞在小釋中解釋為：『即使是一根線也必須捨棄。』 但事實並非如此。根據《毗奈耶分別經》中關於確定捨棄物品的章節，被捨棄的衣服的最小尺寸是周圍一肘。並且，在關於自行捨棄的情況下，註釋中說：『因為它小於一肘，而小的東西不適合捨棄。』這也與實際情況相符。

【English Translation】 Those (precepts) will not decline. If a monk's robes or alms bowl, etc., previously acquired, are unblessed and have residual grease stains, then later acquired items of a similar nature, if associated with the greasy items, will cause the Bhikshu to transgress due to the offense of relinquishment. For clarified butter and other items blessed within seven days, if they belong to the same category, an association will occur, that is, an influence will arise. This should be understood in conjunction with the previous situation. Therefore, for items of different categories, no association will occur. Furthermore, in the commentary, it says: 'Items belonging to the category of sesame oil will only have an influence on later acquired items of sesame oil, but not on butter and other such items.' Then, regarding blessed and unblessed seven-day medicinal clarified butter, do they influence each other? They do not influence each other, because these two belong to different categories in terms of ritual. The blessed clarified butter is the basis for blessing for sick people and others in need, while the unblessed clarified butter is not at all the basis for blessing for those in need, and that is the difference between them. Here, some say: 'The influence of seven-day medicinal clarified butter is that unblessed clarified butter influences unblessed clarified butter, because when seven days have passed, the power of the blessing is exhausted, and the blessing disappears.' But that is not the case, because the time of influence is the moment at the end of the seven days, which is the end of the time of blessing, not the time of the blessing's disappearance. As the Sutra itself says: 'One should bless until the end of one's own time.' The offense of relinquishment means that if there is a fundamental offense, then whatever items are later acquired, whether of the same or different kind, must be relinquished. The word 'merely' is explained in the commentary as: 'Items of the same or different kind.' Items of different categories also produce the effect of relinquishment. In the Vinaya-vibhanga, it says: 'If an offense of relinquishment related to clothing occurs, even if an alms bowl is acquired, it must be relinquished.' As in the scripture quoted earlier when needed. The word 'merely' is explained in the minor commentary as: 'Even a thread must be relinquished.' But that is not the case. According to the chapter on determining relinquished items in the Vinaya-vibhanga, the smallest size of the clothes to be relinquished is one cubit all around. And, in the case of self-relinquishment, the commentary says: 'Because it is smaller than one cubit, and small things are not suitable for relinquishment.' This also corresponds to the actual situation.

---

སུ་འགལ་བ་ཡིན་ནོ།། །། 總說屬改作事 བཞི་པ་ཕྱིར་བཅོས་དང་འབྲེལ་བའི་ 6-428b ཐུན་མོང་ལ་གཉིས་ལས། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ་དགོས་པའི་དོན་དང་། བསྡུས་པའི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ནི། སྤངས་ཏེ་ཕྱིར་བཅོས་པས་དག་པར་འགྱུར་བའོ། ། གཉིས་པ་ལ། ཡུལ་གང་ལ་སྤང་བ་དང་། རྟེན་གང་གིས་སྤང་བ་དང་། དངོས་པོ་གང་སྤང་བ་དང་། གནས་གང་དུ་སྤང་བ་དང་། ཡུན་ཇི་སྲིད་དུ་སྤང་བའོ། ། 所舍境 དང་པོ་ལ། དགེ་འདུན་ལ་སྤང་བ་དང་། གང་ཟག་ལ་སྤང་བ་གཉིས་ལས། ལྷུང་བཟེད་ལྷག་པ་བཙལ་བ་ནི་དགེ་འདུན་ལ་སྤངས་ཏེ། མདོ་ཉིད་ལས། འདི་ནི་དགེ་འདུན་ལས་སྤང་ངོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལས་གཞན་པ་ཐམས་ཅད་ནི་དགེ་སློང་གི་གང་ཟག་ལས་སྤངས་ཏེ། མདོ་ཉིད་ལས། དགེ་སློང་ལ་སྤང་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་འདུན་ལ་ཡང་མི་སྤངས་ལ། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་ཡང་མི་སྤངས་ལ། ཞེས་བཤད་དོ། །འོ་ན་བསྡུས་པ་ལས། གསེར་ལ་སོགས་པ་དང་ཞག་བདུན་པ་ནི་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་སྤང་ངོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དེ་ནི་གསེར་ལ་སོགས་པ་རིན་པོ་ཆེ་དང་། ཞག་བདུན་ལ་གསོག་འཇོག་ཏུ་གྱུར་པ་ནི་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་མི་རུང་བའི་དངོས་པོ་ཡིན་པས། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་བཙོང་བའམ་སྦྱིན་པར་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི། ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཆེད་དུ་སྤོང་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་ཡང་མི་སྤང་ངོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། གཞན་དུ་ན་བདག་ཉིད་ཀྱི་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་སློང་གང་ཟག་དེ་ཡང་ཤ་མི་སོགས་ན་རེ། ཆོས་བདུན་ལྡན་ཟེར་ཡང་ཆོས་བརྒྱད་ལྡན་ལས་སྤངས་ཏེ། དེ་ཡང་ཆོ་ག་རྣམ་བཞག་གི་དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་སྔར་བཤད་པའི་སྟེང་དུ་ལྟུང་བ་མིང་རིགས་མཐུན་པ་མ་བྱུང་བ་སྟེ། འདུལ་བ་ཀུན་ལས་བཏུས་ལས། ལྟུང་བ་མིང་ 6-429a རིགས་མི་མཐུན་པ་གཅིག་ལ་སྤངས་ཏེ་བཞག་པར་བྱ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སྤངས་པ་དང་མ་སྤངས་པའི་བྱེ་བྲག་ཤེས་པ་སྟེ། མདོ་ཉིད་ལས། མི་གསལ་བ་ལ་ཡང་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །དེ་ལ་སྤངས་ནའང་སྤངས་པ་ཙམ་དུ་ནི་འགྱུར་རོ། །དགེ་སློང་མཚམས་ཀྱི་ནང་ན་གནས་པ་ལ་སྤང་དགོས་གསུང་ཡང་། འདུལ་བ་ཀུན་ལས་བཏུས་ལས། བྲལ་བ་སྔོན་དུ་བཏང་བ་ནི་རྫས་དེ་དགེ་སློང་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ། ལྟ་བ་དང་མཚན་མཐུན་པ། ལྟུང་བ་མིང་རིགས་མི་མཐུན་པ། མཚམས་ཀྱི་ནང་ན་འདུག་ཀྱང་རུང་ཕྱི་རོལ་ན་འདུག་པ་ཡང་རུང་བ་གཅིག་ལ་བཞག་པར་བྱ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། ། 舍者 གཉིས་པ་ནི། རྟེན་ཆོས་ལྔ་ལྡན་གྱིས་སྤོང་སྟེ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པ་དང་། གནས་ནས་མ་ཕྱུང་བ་དང་། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་། གང་ཟག་ཁྱད་པར་ཅན་མ་ཡིན་པ་སྟེ་གཞན་ནི་སྔར་བས

【現代漢語翻譯】 與誰相違背。 總說屬於改作之事 第四，關於與改作相關的共同部分，分為兩類： общей части, связанной с переделкой, делится на две части: общей части и смыслу слов. 第一部分包括必要的意義和簡略的意義。 第一，通過捨棄並改作而變得清凈。 第二部分包括：在何處捨棄，依靠什麼捨棄，捨棄什麼事物，在何處捨棄，以及捨棄多久。 所舍之境 第一部分包括：向僧團捨棄和向個人捨棄兩種情況。例如，尋找多餘的缽盂是向僧團捨棄的。《律經》中說：『這應從僧團中捨棄。』所有其他情況都是向比丘個人捨棄的。《律經》中說：『應向比丘捨棄。』《 टीका 》中說：『也不向僧團捨棄，也不向未受具足戒者捨棄。』那麼，如果《略釋》中說：『金等物和七日藥應向未受具足戒者捨棄。』這是否矛盾呢？這指的是金等珍寶，以及儲存超過七日的藥物，這些是比丘不應持有的物品，所以是考慮到出售或佈施給未受具足戒者，而不是爲了改作而捨棄。《 टीका 》中說：『也不向未受具足戒者捨棄。』否則，就會犯下自述過失的罪行。那個比丘，即使有人說他是『具足七法者』，也應從『具足八法者』中捨棄。這裡的『具足六法』的比丘，是指在之前所說的『儀軌差別』的比丘的基礎上，沒有犯下名稱和種類相同的墮罪。在《律藏總集》中說：『對於名稱 種類不同的墮罪，應捨棄並安置。』瞭解捨棄與未捨棄的區別。《律經》中說：『也不應在不清楚的情況下進行。』即使捨棄了，也只是捨棄而已。雖然有人說需要在比丘的界限內捨棄，但《律藏總集》中說：『事先派遣離開者，是指該物品保持比丘的自性，觀點和特徵相同，沒有犯下名稱和種類不同的墮罪，無論在界限內還是界限外，都應安置在一個地方。』這與之前的說法相矛盾。 舍者 第二，依靠具足五法的法者進行捨棄，即具足能夠恢復具足戒戒體者，沒有被驅逐出住處者，保持清醒者，身體保持正常者，以及不是特殊之人。其他內容在之前已經說過。

【English Translation】 Who is against it. General discussion belongs to the matter of alteration Fourth, regarding the common part related to alteration, it is divided into two categories: the general meaning and the meaning of words. The first part includes the necessary meaning and the abbreviated meaning. First, it becomes pure by abandoning and altering. The second part includes: where to abandon, by what to abandon, what object to abandon, where to abandon, and for how long to abandon. The object to be abandoned The first part includes: abandoning to the Sangha and abandoning to an individual. For example, seeking extra alms bowls is abandoning to the Sangha. The Sutra itself says: 'This should be abandoned from the Sangha.' All other situations are abandoning to an individual Bhikshu. The Sutra itself says: 'It should be abandoned to the Bhikshu.' The ṭīkā says: 'It is not abandoned to the Sangha, nor is it abandoned to one who has not received full ordination.' Then, if the Summary says: 'Gold and other things and seven-day medicine should be abandoned to one who has not received full ordination.' Is this contradictory? This refers to gold and other precious things, and medicine stored for more than seven days, which are items that Bhikshus should not possess, so it is considering selling or giving to one who has not received full ordination, not abandoning for the purpose of alteration. The ṭīkā says: 'It is also not abandoned to one who has not received full ordination.' Otherwise, one would commit the offense of confessing one's own faults. That Bhikshu, even if someone says he is 'endowed with seven qualities,' should be abandoned from 'one endowed with eight qualities.' The 'Bhikshu endowed with six qualities' here refers to the one based on the previously mentioned 'ritual differences' of Bhikshus, who has not committed a downfall of the same name and kind. The Compendium of Vinaya says: 'For a downfall of different name and kind, it should be abandoned and placed.' Knowing the difference between abandoning and not abandoning. The Sutra itself says: 'It should also not be done in obscurity.' Even if abandoned, it is only abandoned. Although some say it is necessary to abandon within the boundary of the Bhikshu, the Compendium of Vinaya says: 'One who is sent away in advance refers to the substance that maintains the nature of the Bhikshu, has the same view and characteristics, has not committed a downfall of different name and kind, and should be placed in one place whether inside or outside the boundary.' This contradicts the previous statement. The abandoner Second, abandoning is done by a Dharma practitioner endowed with five qualities, that is, one who is endowed with the ability to restore the full ordination vows, has not been expelled from the residence, remains conscious, the body remains normal, and is not a special person. Other content has been said before.

---

ྟན་ལ། ཐ་མ་ནི་གང་ཟག་ཁྱད་པར་ཅན་ཡིན་ན་སྤང་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 所舍事 གསུམ་པ་ནི། སྤང་ལྟུང་བྱུང་བའི་གཞིའི་དངོས་པོའམ་སྤང་ཤན་བརྡེགས་པ་ཡིན་པ་དང་། ད་ལྟར་སྤང་བར་འོས་པའོ། །གལ་ཏེ་སྤང་ལྟུང་བྱུང་བའི་གཞིའི་དངོས་པོ་དེ་སྤང་དགོས་ན། སྲ་བརྐྱང་འབྱིན་པའི་སྤང་ལྟུང་གི་ཊཱི་ཀར། སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པ་དེ་ཡང་བགོས་པ་ལ་ནི་སྤང་བར་བྱས་པ་ཉིད་མེད་དེ་རྙེད་པའི་དངོས་པོ་གང་ཟག་གིར་གྱུར་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེའི་ཚེ་ནི་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་བཤགས་པར་བྱའོ་ཞེས་སྤང་ལྟུང་འབྱུང་བའི་གཞིའི་དངོས་པོ་དེ་སྤང་མི་དགོས་པར་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། དེ་ནི་སོ་སོར་བགོས་པས་ཚད་དང་མི་ལྡན་པར་གྱུར་པ་ལ་དགོངས་སོ་ཞེས་རིགས་སོ། །སྤང་ཤན་བརྡེགས་ན་ནི་ཡོ་བྱད་ཙམ་བདག་གིར་བྱས་པ་ལ་སྤང་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་ 6-429b གསུངས་ལ། ད་ལྟར་སྤང་བར་འོས་པ་ནི་སྔར་སྤང་ཤན་བརྡེག་བྱའི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། ། 所舍處 བཞི་པ་ནི། གནས་ཁང་ཐ་དད་དུ་སྤངས་ཏེ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། བྲལ་བར་མ་བྱས་པ་ནི་གནས་གཞན་དུ་ཞག་ལོན་པར་མ་བྱས་པའོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་གྲུབ་བོ། །ཚ་རོད་པ་ན་རེ། བླ་གབ་ཐ་དད་པ་ཙམ་དུ་སྤངས་པས་གྲུབ་ཅེས་ཟེར་བ་ནི་སྤངས་ཤིང་བྲལ་བ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། མདོ་རྩ་བ་ཉིད་ལས། མཛོད་ནི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་བླ་གབ་ཐ་དད་ཀྱང་གནས་གཅིག་ཏུ་གསུངས་ལ། གནས་གཅིག་ཏུ་སྤངས་ཀྱང་བྲལ་བའི་ཐ་སྙད་མེད་དོ། ། 所舍期 ལྔ་པ་ནི། གཏན་དུ་སྤང་བ་དང་། རེ་ཞིག་པའི་སྤང་བ་གཉིས་ལས། ལྷུང་བཟེད་ཚོལ་བའི་ཕྱོགས་གཅིག་དང་། བྱིན་འཕྲོག་ནི་གཏན་དུ་སྤང་བ་སྟེ། མདོ་འདི་ཉིད་ལས། གཞན་ནི་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཐམས་ཅད་དུ་སྤང་ཞེས་བཤད་པ་དང་། དེ་ནི་ཕྱིར་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་གཉིས་ལས་གཞན་ནི་རེ་ཞིག་པའི་སྤང་བ་སྟེ་རེ་ཞིག་སྤངས་པ་དེ་དང་གནས་ཐ་དད་དུ་ཞག་གཅིག་བྲལ་བར་བྱ་བའོ། །དེ་ཡང་ཊཱི་ཀ་ལས། ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཕྱིར་བཞག་པ་ཡིན་གྱི་སྦྱིན་པའི་ཕྱིར་བཞག་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་ཅིང་། ཊཱི་ཀ་ལས། སྤངས་པ་དེ་ཞག་གཅིག་བྲལ་བར་བྱ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ཚིག་གི་དོན་ནི། གོས་ཁྲུ་གང་ཁོར་ཡུག་ལས་ཆུང་བ་ཉིད་ཀྱི་དུམ་བུ་དེ་ནི་སྤང་དགོས་པ་ཉིད་དུ་མི་འགྱུར་རོ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། སྤང་བར་འོས་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཟས་ཁམ་དུ་མ་ལོངས་པ་དང་། སྣོད་སྤྱད་ཕོར་བུ་ལ་སོགས་པའི་བྱ་བ་མི་འགྲུབ་པ་དང་། རིན་པོ་ཆེ་གོས་ཁྲུ་གང་རི་བར་མ་ལོངས་པའམ་སྤང་མི་དགོས་པ་ཉིད་དུ་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་སྦྱར་རོ། །འདིར་ཤ་སྦལ་ན་རེ། སྣོད་སྤྱད་ཕུལ་དགུ་མི་ཤོང་ན་སྤང་ 6-430a མི་དགོས་ཟེར་ཡང་། རྣམ་འབྱེད་ལས། ཕོར་བུ་རྙེད་ནའང་སྔ་མའི་རྒྱུད་ཀྱིས་སྤང་བར་འག

【現代漢語翻譯】 至於所舍之事，如果最後是特殊之人，則無需捨棄。 所舍之事 第三，是產生捨墮之事的物品，或是捨墮之物，是現在應該捨棄的。如果產生捨墮之事的物品需要捨棄，那麼在『堅硬伸展』捨墮的註釋中，『堅硬伸展』的獲得物在分配時也不應捨棄，因為獲得之物已成為個人之物。那時只需懺悔墮罪即可。』這樣說與產生捨墮之事的物品無需捨棄相矛盾。對此，可以解釋為這是指因分配而變得不符合標準的情況。如果捨墮之物只是被擁有，那麼就應該捨棄。正如之前在捨墮之物的情況下所說的那樣，現在應該捨棄。 所舍之處 第四，在不同的住所捨棄。在《分別解脫經》的解釋中，『未分離』是指『未在其他地方過夜』，這從字裡行間可以得知。察熱巴說，『僅僅在不同的屋檐下捨棄即可』，這是不捨棄也不分離。因為在根本律藏中說，『倉庫屬於其中』，即使屋檐不同，也被認為是在同一個地方。在同一個地方捨棄，也沒有分離的說法。 所舍之期 第五，分為永久捨棄和暫時捨棄兩種。乞食缽的尋找和奪取是永久捨棄。正如本經所說，『其他人應該在任何時候都捨棄一切』，並且說『那應該被歸還』。除了這兩種情況，其他都是暫時捨棄，即暫時捨棄之後，要與該物在不同的地方隔離一夜。對此，註釋中說，『這是爲了歸還而放置，而不是爲了施捨而放置』。註釋中說，『捨棄之物要隔離一夜』。 第二，詞義的解釋：小於一塊整布的碎片，不一定要捨棄。註釋中說，『因為那是不應該捨棄的』。同樣，沒有吃完的食物，以及碗等無法使用的器皿，還有價值不足一塊整布的珍寶，也不一定要捨棄。在此，夏薩巴說，『如果器皿裝不下九捧，就不需要捨棄』。但在《分別解脫經》中說，『即使得到了碗，也要按照之前的規定捨棄』。

【English Translation】 As for the things to be abandoned, if the last one is a special person, then there is no need to abandon it. Things to be abandoned Third, it is the object that caused the downfall of abandonment, or the object of abandonment, which should be abandoned now. If the object that caused the downfall of abandonment needs to be abandoned, then in the commentary on the 'hard stretch' downfall of abandonment, 'the gain of the hard stretch should not be abandoned even when it is distributed, because the object of gain has become the property of the individual. At that time, only the downfall should be confessed.' This contradicts the statement that the object that caused the downfall of abandonment does not need to be abandoned. In response, it can be explained that this refers to the situation where it becomes substandard due to distribution. If the object of abandonment is merely possessed, then it should be abandoned. Just as it was said before in the case of the object of abandonment, it should be abandoned now. Place of abandonment Fourth, abandon it in different residences. In the explanation of the Pratimoksha Sutra, 'not separated' means 'not having spent the night in another place', which can be inferred from the lines. Tsaropa said, 'It is enough to abandon it under different eaves', which is neither abandoning nor separating. Because in the root Vinaya, it is said, 'The warehouse belongs to it', even if the eaves are different, it is considered to be in the same place. Even if it is abandoned in the same place, there is no term for separation. Time of abandonment Fifth, there are two types of abandonment: permanent abandonment and temporary abandonment. Seeking an alms bowl and taking away are permanent abandonment. As this sutra says, 'Others should abandon everything at all times', and it says 'That should be returned'. Other than these two, the others are temporary abandonment, that is, after temporary abandonment, it must be separated from the object in a different place for one night. In response, the commentary says, 'This is placed for return, not placed for almsgiving'. The commentary says, 'The abandoned object must be separated for one night'. Second, the explanation of the meaning of the words: a piece of cloth smaller than a whole cloth does not necessarily have to be abandoned. The commentary says, 'Because that is not something that should be abandoned'. Similarly, unfinished food, and utensils such as bowls that cannot be used, and treasures that are not worth a whole cloth, do not necessarily have to be abandoned. Here, Shasbal said, 'If the utensil cannot hold nine handfuls, it does not need to be abandoned'. But in the Pratimoksha Sutra, it says, 'Even if you get a bowl, you must abandon it according to the previous regulations'.

---

ྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །དཔེར་ན་སྣམ་སྦྱར་གྱི་ཐ་ཚད་མ་ལོངས་ཀྱང་ཁྲུ་གང་པ་སྤང་དགོས་པ་ལྟར་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཐ་ཚད་མ་ལོངས་ཀྱང་ཕོར་བུའམ་སྨན་ཕོར་གྱི་དགོས་པ་གྲུབ་ན་སྤང་དགོས་པས་སོ། །སྒོ་རིས་སུ་བཅད་པའི་དགེ་འདུན་དང་། སྒོ་རིས་སུ་མ་བཅད་པའི་དགེ་འདུན་གཉིས་ལས། སྒོ་རིས་སུ་མ་བཅད་པའི་དགེ་འདུན་གྱི་དངོས་པོ་ཡང་ངོ་སྟེ་སྤང་དགོས་པ་ཉིད་དུ་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་སྦྱར་རོ། །དེའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་ཊཱི་ཀ་ལས། བདག་གིར་བྱ་བ་མི་འབྱུང་བས་ཞེས་བཤད་དོ། །སྒོ་རིས་སུ་བཅད་པའི་དགེ་འདུན་གྱི་དངོས་པོ་ཡང་སྤང་མི་དགོས་ཞེས་ཤ་མི་ལ་སོགས་པ་གསུང་ཡང་། དེ་ནི་སྤང་དགོས་ཏེ་སྲ་བརྐྱང་འབྱིན་པའི་སྤང་ལྟུང་གི་ཊཱི་ཀ་ལས། སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པ་དེ་ཡང་དགེ་འདུན་ལས་མ་བགོས་པའི་གནས་སྐབས་ཁོ་ན་ན་སྤང་བར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ཅེས་བཤད་ཅིང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས་ཀྱང་། ཕྱོགས་བཅུའི་དགེ་འདུན་གྱི་ནི་སྤང་དུ་མི་དབང་ལ་མཚམས་གཅིག་གི་དགེ་འདུན་གྱིས་ནི་སྤང་དགོས་སོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འོ་ན་དགེ་འདུན་དབང་བའི་དངོས་པོ་ལས་འཆང་འཇོག་གི་ཉེས་པ་འབྱུང་མི་འབྱུང་ཞེ་ན། སྒོ་རིས་སུ་བཅད་པའི་དགེ་འདུན་དབང་བའི་དངོས་པོ་ལས་ནི་འཆང་འཇོག་གི་ཉེས་པ་འབྱུང་ལ། སྒོ་རིས་སུ་མ་བཅད་པ་ཕྱོགས་བཅུའི་དགེ་འདུན་དབང་བའི་དངོས་པོ་ལས་ནི་འཆང་འཇོག་གི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་འདུན་མངའ་བའི་དངོས་པོ་ནི་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ། དགེ་འདུན་མངའ་བ་གང་ཟག་གི་བདག་རིས་སུ་བཅད་པ་དང་། དགེ་འདུན་མངའ་རིས་སུ་མ་བཅད་པའོ། །དེ་ལ་དགེ་འདུན་མངའ་བ་གང་ཟག་གི་བདག་ཉིད་ཀྱི་རིས་སུ་བཅད་པའི་དངོས་པོ་ལ་ནི་འཆང་བ་དང་། 6-430b འབྲལ་བ་དང་། འཇོག་པའི་རྒྱུས་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དག་བྱུང་སྟེ། དེ་ལ་ཐམས་ཅད་གང་ཟག་གི་དང་འདྲ་བར་བདག་གིར་བྱ་བ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། དགེ་འདུན་མངའ་བ་རིས་སུ་མ་བཅད་པ་ལ་ནི་གང་ཟག་གཞན་གྱི་དང་འདྲ་བར་བདག་གིར་བྱ་བ་མི་འབྱུང་བས་དེ་ལ་ནི་སྔར་བསྟན་པ་ཐམས་ཅད་མི་འབྱུང་ངོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཤ་སྦལ་ལ་སོགས་པ་ན་རེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་འདུན་མངའ་བ་གང་ཟག་གི་བདག་ཉིད་དུ་རིས་སུ་བཅད་པ་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་ནི་གང་ཟག་སོ་སོར་བགོས་པ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི། སྒོ་རིས་སུ་བཅད་པའི་དགེ་འདུན་ལ་ཡང་འཆང་འཇོག་གི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་སྟེ། དགེ་འདུན་ལ་འཆང་འཇོག་གི་ཉེས་པ་འབྱུང་ན་འཆང་འཇོག་གི་དགག་བྱ་འདོད་པ་ཆེས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དགེ་འདུན་ལ་འདོད་ཆེས་ཀྱི་དགག་བྱ་ཡོད་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་ལ། འདོད་ན། དགེ་འདུན་ལ་འདོད་ཆེས་ཀྱི་དགག་བྱ་མེད་པར་གསུངས་ཏེ། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། གྲོང་དང་ཞིང་ལོངས་སྤྱོད་དང་ལོངས་སྤྱོད་ཀྱི་མཆོག་བ་ལང་མ་ཧེ་ར་ལུག་དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་དུ་བླང་དུ་རུང་ངོ་ཞེས་དང་། དཀོན་

【現代漢語翻譯】 這與'應當捨棄'的說法相矛盾。例如，即使僧衣的尺寸不夠，也必須捨棄一肘長的布；同樣，即使缽的尺寸不夠，如果能滿足碗或藥碗的需求，也必須捨棄。對於劃定界限的僧團和未劃定界限的僧團，未劃定界限的僧團的物品也同樣需要捨棄，不會變成不需要捨棄的情況。原因在於《 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)》中說：'因為不會產生佔有的情況'。雖然有人說劃定界限的僧團的物品不需要捨棄，比如肉等，但這是需要捨棄的。在關於捨墮罪的《 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)》中說：'即使是堅硬食物的所得，也只有在尚未從僧團分配出去的情況下才需要捨棄'。《釋論小品》中也說：'十方僧團的物品不能捨棄，但一個區域的僧團的物品則需要捨棄'。那麼，對於僧團擁有的物品，是否會產生持有和放置的過失呢？對於劃定界限的僧團擁有的物品，會產生持有和放置的過失；而對於未劃定界限的十方僧團擁有的物品，則不會產生持有和放置的過失。在《 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)》中說：'僧團擁有的物品有兩種：僧團擁有的、劃歸個人所有的，以及僧團擁有的、未劃歸個人所有的。對於僧團擁有的、劃歸個人所有的物品，會因為持有、分離和放置而產生捨墮罪，因為所有這些都像個人的一樣可以被佔有。而對於僧團擁有的、未劃歸個人所有的物品，則像其他個人的一樣不能被佔有，因此之前所說的一切都不會發生'。夏薩巴等人說，《 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)》中說'僧團擁有的、劃歸個人所有的'，指的是分配給個人的情況。即使是劃定界限的僧團，也不會產生持有和放置的過失。如果僧團會產生持有和放置的過失，那麼就會導致對僧團貪婪的禁止，這是非常不合理的。如果承認這一點，就會導致對僧團貪婪的禁止是不存在的，因為《律藏零星事》中說：'爲了僧團的利益，可以接受村莊、田地、財產、最好的財產、牛、水牛、綿羊等'。此外，《寶積部總說》中也說：'僧眾不應積累'。 This contradicts the statement 'it should be discarded'. For example, even if the size of the monastic robe is not enough, one must discard a cubit-length of cloth; similarly, even if the size of the alms bowl is not enough, if it can fulfill the need for a bowl or medicine bowl, it must be discarded. Regarding the monastic community with boundaries and the monastic community without boundaries, the possessions of the monastic community without boundaries also need to be discarded, and will not become something that does not need to be discarded. The reason is that the ṭīkā (Sanskrit, commentary) states: 'Because the act of possession does not occur'. Although some say that the possessions of the monastic community with boundaries do not need to be discarded, such as meat, etc., this needs to be discarded. In the ṭīkā (Sanskrit, commentary) on expiatory offenses involving relinquishment, it states: 'Even the gains from solid food are only to be relinquished when they have not yet been distributed from the monastic community'. The Explanation of Minor Points also states: 'The possessions of the ten-direction monastic community cannot be relinquished, but the possessions of a single-area monastic community must be relinquished'. So, regarding possessions owned by the monastic community, do offenses of holding and placing occur or not? Offenses of holding and placing do occur with possessions owned by a monastic community with boundaries, but offenses of holding and placing do not occur with possessions owned by a ten-direction monastic community without boundaries. The ṭīkā (Sanskrit, commentary) states: 'Possessions owned by the monastic community are of two types: those owned by the monastic community that are allocated to individual ownership, and those owned by the monastic community that are not allocated. Among these, for possessions owned by the monastic community that are allocated to individual ownership, expiatory offenses involving relinquishment occur due to the act of holding, separating, and placing, because all of these can be possessed just like those of an individual. But for possessions owned by the monastic community that are not allocated, the act of possession does not occur just like those of another individual, so all the previously mentioned offenses do not occur'. Shasbal and others say, 'The ṭīkā (Sanskrit, commentary) states 'owned by the monastic community that are allocated to individual ownership', which refers to the case where they are distributed to individual persons. Even for a monastic community with boundaries, offenses of holding and placing do not occur. If offenses of holding and placing occur for the monastic community, then it would lead to the prohibition of greed for the monastic community, which is very unreasonable. If this is admitted, it would lead to the prohibition of greed for the monastic community not existing, because the Vinaya Minor Matters states: 'For the sake of the monastic community, it is permissible to accept villages, fields, property, the best of property, cows, buffaloes, sheep, etc.'. Furthermore, the General Collection of Jewels also states: 'The monastic community should not accumulate'.

【English Translation】 This contradicts the statement 'it should be discarded'. For example, even if the size of the monastic robe is not enough, one must discard a cubit-length of cloth; similarly, even if the size of the alms bowl is not enough, if it can fulfill the need for a bowl or medicine bowl, it must be discarded. Regarding the monastic community with boundaries and the monastic community without boundaries, the possessions of the monastic community without boundaries also need to be discarded, and will not become something that does not need to be discarded. The reason is that the ṭīkā (Sanskrit, commentary) states: 'Because the act of possession does not occur'. Although some say that the possessions of the monastic community with boundaries do not need to be discarded, such as meat, etc., this needs to be discarded. In the ṭīkā (Sanskrit, commentary) on expiatory offenses involving relinquishment, it states: 'Even the gains from solid food are only to be relinquished when they have not yet been distributed from the monastic community'. The Explanation of Minor Points also states: 'The possessions of the ten-direction monastic community cannot be relinquished, but the possessions of a single-area monastic community must be relinquished'. So, regarding possessions owned by the monastic community, do offenses of holding and placing occur or not? Offenses of holding and placing do occur with possessions owned by a monastic community with boundaries, but offenses of holding and placing do not occur with possessions owned by a ten-direction monastic community without boundaries. The ṭīkā (Sanskrit, commentary) states: 'Possessions owned by the monastic community are of two types: those owned by the monastic community that are allocated to individual ownership, and those owned by the monastic community that are not allocated. Among these, for possessions owned by the monastic community that are allocated to individual ownership, expiatory offenses involving relinquishment occur due to the act of holding, separating, and placing, because all of these can be possessed just like those of an individual. But for possessions owned by the monastic community that are not allocated, the act of possession does not occur just like those of another individual, so all the previously mentioned offenses do not occur'. Shasbal and others say, 'The ṭīkā (Sanskrit, commentary) states 'owned by the monastic community that are allocated to individual ownership', which refers to the case where they are distributed to individual persons. Even for a monastic community with boundaries, offenses of holding and placing do not occur. If offenses of holding and placing occur for the monastic community, then it would lead to the prohibition of greed for the monastic community, which is very unreasonable. If this is admitted, it would lead to the prohibition of greed for the monastic community not existing, because the Vinaya Minor Matters states: 'For the sake of the monastic community, it is permissible to accept villages, fields, property, the best of property, cows, buffaloes, sheep, etc.'. Furthermore, the General Collection of Jewels also states: 'The monastic community should not accumulate'.

---

མཆོག་གི་དོན་དུ་བུན་བསྐྱེད་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། གང་ཟག་སོ་སོར་བགོས་པ་ཡིན་ན། ཊཱི་ཀ་ཉིད་ལས། གང་ཟག་གི་དང་འདྲ་བར་བདག་གིར་བྱ་བ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བཤད་པས། འདྲ་བའི་ཕྱིར་ན་དངོས་མ་ཡིན་པ་དང་འགལ་ཅིང་། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་འདུན་མངའ་བའི་དངོས་པོ་ནི་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ་ཞེས་དགེ་འདུན་དབང་བར་གསུངས་པ་དང་ཡང་འགལ་ལོ། །འཆང་འཇོག་གི་དགག་བྱ་འདོད་ཆེས་ཡིན་ཀྱང་། དགེ་འདུན་ལ་འདོད་ཆེས་ཀྱི་དགག་བྱ་ཡོད་པར་ཐལ་བར་ཡང་མི་འགྱུར་ཏེ་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་ལ་བྱ་བ་དེ་འབྲེལ་གྱི་དགག་བྱ་ཡོད་པས་མ་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་ཏེ། མི་དགའ་བའི་བསམ་པ་མ་ 6-431a སྐྱེས་ཀྱང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པ་བཞིན་ནོ། །སྤང་བར་བྱ་བ་འདི་ལ་དངོས་པོ་དེ་ཚིག་གམ་སྟོར་བས་གང་ཟག་དེ་ལ་མེད་པ་དེ་ཉིད་སྤངས་པའི་གཙོ་བོའོ། །བཙོངས་པའམ་བརྗེས་པས་སྤངས་པའི་གོ་ཆོད་ལ། གནས་སྐབས་དབང་བྱར་མེད་པ་ཙམ་གྱིས་ནི་སྤངས་པའི་གོ་མི་ཆོད་ལ། དང་པོ་དེས་མེད་པ་ཉིད་དུ་གྱུར་ན་ཞག་འདས་པ་ལ་བལྟོས་མི་དགོས་ཏེ། བརླག་པར་ཤེས་པ་ཙམ་གྱིས་ཐམས་ཅད་དུ་བདག་གིར་བྱས་པ་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འོན་ཀྱང་བྱིན་འཕྲོག་གི་སྐབས་སུ། འདུལ་བ་ཀུན་བཏུས་ལས། ཕྱིར་སྦྱིན་པ་འདི་ནི་སྤངས་ཤིང་བྲལ་བར་བྱ་བའི་ཆོ་ག་ཡིན་ལ། དེའི་འོག་ཏུ་ཞག་གཅིག་ལ་སོགས་པ་ལོན་ན་ལྟུང་བ་དེ་ཕྱིར་བཅོས་པར་བྱའོ་ཞེས་དེ་ཡང་ཞག་འདས་པ་ལ་བལྟོས་པར་བཤད་དོ། ། 首三共有 ལྔ་པ་དང་པོ་གསུམ་གྱི་ཐུན་མོང་ནི། ཆོས་གོས་གསུམ་པོ་ཚང་བར་སྲ་བརྐྱང་དུ་བཏིང་བ་ལ་བཏིང་བར་ཤེས་ལ། འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་ཅིང་ཆོས་གོས་གསུམ་པོ་ལ་སྲ་བརྐྱང་གི་བྱིན་རླབས་ཆགས་པ་མ་ཞིག་པ་དང་ལྡན་པའི་དགེ་སློང་ཆོས་ཅན། འཆང་འབྲལ་འཇོག་པའི་ལྟུང་བ་འདི་གསུམ་གྱི་རྒྱུན་དང་པོ་ནི་མི་འབྱུང་ངོ་སྟེ་འཆང་འབྲལ་འཇོག་པའི་བཅས་པ་བག་ཡངས་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་སྲ་བརྐྱང་འདིངས་པའི་དགེ་འདུན་གྱི་གྲངས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བྱས་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་འདི་གསུམ་མི་འབྱུང་བར་མ་ངེས་ཏེ། མདོ་ཉིད་ལས། མི་འབྱུང་བ་ཉིད་ཀྱིས་ཁ་སྐོང་དུ་མི་འབྱུང་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས། དབྱར་ཁས་མ་བླངས་པ་ལ་སོགས་པ་སྲ་བརྐྱང་མི་འབྱུང་བ་ཉིད་ཀྱིས་སྲ་བརྐྱང་འདིངས་བའི་དགེ་འདུན་གྲངས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་དུ་རུང་ཡང་སྲ་བརྐྱང་མི་འབྱུང་བ་དེས་འཆང་འབྲལ་མི་འབྱུང་བ་ལ་སོགས་པ་སྲ་བརྐྱང་གི་ཕན་ཡོན་མི་ཐོབ་བའི་ཕྱིར། སྲ་བརྐྱང་བཏིང་ཡང་ཆོས་གོས་སྲ་བརྐྱང་དེ་ཉིད་དང་བྲལ་ན་ནི་འབྲལ་ལྟུང་འབྱུང་སྟེ། 6-431b ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་འགའ་ཞིག་སྲ་བརྐྱང་གི་གནས་སུ་བཞག་པར་བྱ་སྟེ། གཞན་དུ་སྐྱ་རེངས་འཆར་བའི་དུས་སུ་སྲ་བརྐྱང་རང་འཇུག་པ་དང་བྲལ་བར་འགྱུར་བ་དང་། འབྲལ་བའི་ཉེ

【現代漢語翻譯】 如果有人問，『您說爲了至高之目的而借貸是不允許的，這是否矛盾呢？』答案並非如此。這是因為它是針對不同個體的分配。正如《ཊཱི་ཀ་》（Tika，註釋）中所說：『因為像對待個人財產一樣對待它。』既然是相似，就與非真實相矛盾。而且，《ཊཱི་ཀ་》中說：『僧團擁有的物品有兩種』，這與您所說的僧團擁有所有權相矛盾。即使『持有和存放』的禁止對象是貪婪，但這並不意味著僧團也存在貪婪的禁止對象，因為產生墮落的行為與禁止對像之間沒有必然聯繫。正如您所說：『即使沒有產生不悅之念也是如此。』 對於應該放棄之物，當物品因言語或遺失而不再屬於某人時，這本身就是放棄的主要方式。出售或交換也能達到放棄的效果，但僅僅是暫時失去控制權並不能算作放棄。如果最初就失去了所有權，那麼就不需要考慮過夜的問題了，因為僅僅知道它已經丟失，就意味著完全失去了所有權。』 然而，在歸還佈施的情況下，《འདུལ་བ་ཀུན་བཏུས་》（Dulwa Kuntus，律藏總集）中說：『歸還佈施是放棄和分離的儀式，此後如果過了一夜或更長時間，那麼墮落應該被糾正。』因此，這也需要考慮過夜的問題。 首三共有 前五個中的前三個的共同之處在於：知道將三件法衣完全平鋪展開，並且意識清晰，擁有三件法衣的加持力沒有消失的比丘，這三種『持有、分離、存放』的墮落的最初原因不會發生，因為『持有、分離、存放』的戒律是與放逸相關的。即使通過增加平鋪展開的僧團人數來彌補，也不能確定這三種墮落不會發生，因為《མདོ་》（經）中說：『僅僅通過不發生本身並不能彌補不發生。』因此，即使沒有承諾夏季安居等，不發生平鋪展開本身可以彌補平鋪展開的僧團人數，但由於不發生平鋪展開，就無法獲得不發生『持有、分離』等平鋪展開的利益。即使已經平鋪展開，但如果法衣與平鋪展開本身分離，那麼就會發生分離的墮落。 《ཊཱི་ཀ་》中說：『有些比丘應該被安置在平鋪展開的地方，否則在黎明時分，他們會與平鋪展開的自我進入分離，以及分離的危險。』

【English Translation】 If someone asks, 'You said borrowing for the supreme purpose is not allowed, doesn't that contradict?' The answer is no. This is because it is allocated to individual persons. As the 'Tika' (Commentary) says: 'Because it is treated like personal property.' Since it is similar, it contradicts being non-real. Moreover, the 'Tika' says: 'The possessions owned by the Sangha are of two types,' which contradicts what you said about the Sangha having ownership. Even though the object of prohibition for 'holding and storing' is greed, it does not necessarily mean that the Sangha also has a prohibition against greed, because the act of generating downfall is not necessarily related to the prohibition. As you said: 'Even if an unpleasant thought has not arisen.' Regarding what should be abandoned, when the item no longer belongs to someone due to words or loss, that itself is the main way of abandoning. Selling or exchanging can also achieve the effect of abandoning, but merely temporarily losing control does not count as abandoning. If ownership is lost from the beginning, then there is no need to consider the overnight issue, because merely knowing that it has been lost means that ownership has been completely relinquished.' Shared by the First Three The commonality of the first three of the first five is: a Bhikshu who knows that the three Dharma robes are fully spread out, and whose consciousness is clear, and who possesses the blessing of the three Dharma robes that has not disappeared, the initial cause of these three downfalls of 'holding, separation, and storing' will not occur, because the precepts of 'holding, separation, and storing' are related to negligence. Even if it is compensated by increasing the number of the Sangha who have spread out, it is not certain that these three downfalls will not occur, because the 'Sutra' says: 'Merely through not occurring itself, it cannot compensate for not occurring.' Therefore, even if not committing to the summer retreat, etc., not occurring the spreading out itself can compensate for the number of the Sangha who have spread out, but because of not occurring the spreading out, the benefits of the spreading out, such as not occurring 'holding, separation,' etc., cannot be obtained. Even if it has been spread out, but if the Dharma robe is separated from the spreading out itself, then the downfall of separation will occur. The 'Tika' says: 'Some Bhikshus should be placed in the place of spreading out, otherwise at the time of dawn, they will become separated from the self-entering of the spreading out, and the danger of separation.'

---

ས་པར་ཡང་འགྱུར་རེ་ཞེས་འབྲལ་ལྟུང་འབྱུང་བ་སྲ་བརྐྱང་འཇིག་པ་དང་དུས་མཉམ་པར་བཤད་དོ། །དེས་ན་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བ་ལ་འབྲལ་ལྟུང་འབྱུང་ལ། སྲ་བརྐྱང་དང་ལྡན་པ་ལ་མི་འབྱུང་ངོ་ཞེས་རིགས་པར་བྱའོ། །ཡང་ཡང་ཟ་བ་ལ་སོགས་ཀྱི་ལྟུང་བའང་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བ་ལ་མི་འབྱུང་བར་ལུང་གཞི་ལས་གསུངས་ན་ཅིའི་ཕྱིར་འདི་གསུམ་ཁོ་ན་སྨོས་ཞེ་ན། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་འདི་གསུམ་མི་འབྱུང་བར་གསུངས་པས་དེའི་དོན་འདིར་བསྡུས་པ་ཡིན་ནོ། །འདིར་སྨྲས་པ། ལེགས་བྱས་བཞིན་ལ་འདུལ་དོན་ཟླ་བ་བརྒྱ། །ཚོགས་པའི་ལྷུན་པོ་ཁ་ན་མ་ཐོ་མེད། །ཤེས་བྱ་མདོ་མངོན་ལྟ་བའི་མིག་གཉིས་པོ། །ཨུཏྤལ་སྔོན་པོའི་ནགས་ལས་ཇེ་ཇེར་མཐིང་། །སྟོང་ཉིད་སྙིང་རྗེའི་ལག་པ་གཞོན་ནུ་ནི། །པདྨའི་རྩ་བ་ལས་ཀྱང་རབ་མཉེན་པ། །ཐོས་པའི་རྒྱ་མཚོས་མི་ངོམས་ནུ་མ་ནི། །ཆེད་དུ་བྱ་བའི་སྦྱོར་བས་དམ་དུ་བཟུང་། །འདོད་པའི་ཚ་གདུང་ཐུང་ངུར་བྱེད་པ་ནི། །ཁོ་བོའི་ལེགས་བཤད་མ་ལ་ཡ་ཡི་རླུང་། །སྔ་རབས་མཁས་པའི་ས་འཛིན་འོངས་པ་ལས། །དྲི་མཆོག་བཅོས་མའི་གསར་བུ་འདིར་སྣང་ན། །ཐར་དོན་གཉེར་བའི་དྲི་ལ་མངོན་དགའ་བ། །གཞོན་ནུ་གཡེམ་མས་འདིར་ཡིད་འབྱུང་བར་རིགས། །ཐུབ་བསྟན་ཡི་ག་གསོས་པའི་དྲི་ངད་འདི། །བདག་གིས་སྦྱོར་ཚུལ་ཤེས་ནས་རིང་ཞིག་ལོན།། །། གཉིས་པ་ལ། བཅུ་ཚན་དང་པོ་རྣམ་པར་བཤད། །བཅུ་ཚན་བར་པ་ལེགས་པར་སྤྲོ། །བཅུ་ཚན་ཐ་མ་ཡང་དག་བསྟན། ། 說初十條類 དང་པོ་ལ་བཅུ་ལས། 持余衣 དང་པོ་གོས་ལྷག་འཆང་བ་ལ། རང་སྟོབས་ཀྱིས་བསྐྱེད་ལྟུང་བ་དང་། །ཤན་སྟོབས་ཀྱིས་བསྐྱེད་ལྟུང་བའོ། ། 自成墮罪 6-432a དང་པོ་ལ་བཞི་ལས། གླེང་གཞི་ལ་གཉིས་ཀྱི་སྔར་བཅས་ནི། མཉན་ཡོད་དུ་དགེ་སློང་རྣམས་ཆོས་གོས་མང་པོ་འཆང་བར་བྱེད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་དགེ་སློང་གིས་ཆོས་གོས་གསུམ་ལས་ལྷག་པ་འཆང་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་བསླབ་པའི་གཞི་བཅའ་བར་མཛད་དོ། །རྗེས་བཅས་ནི་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ཏུ་འོད་སྲུང་ཆེན་པོའི་བྱུང་བ་ལ་བརྟེན་ནས་དགེ་སློང་གིས་ཆོས་གོས་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་ཞག་བཅུ་ལས་འདས་པར་འཆང་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་འདོད་པ་ཆེ་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་དབང་བའི་གོས་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་རང་ངམ་ཤན་སྟོབས་ཀྱིས་ཞག་བཅུ་འདས་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་དགེ་སློང་གིས་འཆང་བའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གིས་འཆང་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་བདུན་ལས་གོས་ཡིན་པ་སྟེ། གོས་ལའོ་ཞེས་སོ། །རུང་བ་དང་ཁྲུ་གང་དུ་ལོངས་པ་ཡན་ཆད་ཀྱི་ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་སྤྱིར་བསྟན་པ་ལས། རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་རྫས་དག་ལ་ནི་རུང་བ་ཉིད་དང་ཚད་དང་ལྡན་པ་ཞེས་པ་དང་། རུང་བ་ཁྲུ་གང་ཡན་ཆད་ཀྱང་ཆོག་པ་དང་འ

【現代漢語翻譯】 據說，即使是大地也會發生變化，這意味著當誓言崩潰時，它會與堅固的誓言瓦解和毀滅同時發生。因此，當誓言崩潰時，堅固的誓言就會瓦解；而擁有堅固誓言的人則不會瓦解，這應該從邏輯上理解。此外，如果經文中說，即使是反覆進食等過失也不會發生在建立了堅固誓言的人身上，那麼為什麼只提到這三個呢？因為《律分別》中說這三個不會發生，所以這裡的意義被總結了。這裡說：如同精心製作的雕像，擁有百個月的戒律意義；如同一個完美無瑕的集會山峰；如同洞察經和論的雙眼；比藍色蓮花叢更深邃；如同空性和慈悲的年輕手臂；比蓮花的根莖還要柔軟；如同永不滿足於博學的乳房；被奉獻的努力緊緊抓住；如同瑪拉雅之風，短暫地平息慾望的火焰；如果古代智者的土地上出現這種人造的芬芳；那麼，尋求解脫的人們會非常喜歡這種芬芳；年輕的蕩婦可能會因此而感到厭惡。我知道如何混合這種滋養佛陀教義的香味已經很久了。 第二部分： 解釋最初的十條類 很好地闡述中間的十條類 正確地展示最後的十條類 說最初的十條類 在最初的十條類中有十條： 持有剩餘的衣服 第一條是關於持有剩餘的衣服：自力產生的墮落和依賴他人產生的墮落。 自成墮罪 在第一條中有四種情況：根本和後續。根本是：在舍衛城，由於比丘們持有過多的袈裟，佛陀制定了戒律，如果比丘持有超過三件袈裟，就會犯捨墮罪。後續是：在王舍城，由於大迦葉的事件，佛陀制定了戒律，如果比丘沒有凈施（加持）的袈裟超過十天，就會犯捨墮罪。應該避免的是貪婪。本體是：一個擁有戒律的比丘，沒有凈施自己的衣服，無論是自己還是依賴他人，超過十天，就會犯下真實的墮落。分支有四種：基礎的分支有兩種：比丘持有的物品，以及持有者的所依。第一種有七種，是衣服：是衣服。是允許的，並且符合一肘或更小的尺寸：一般性的陳述是：對於出家人的物品，必須是允許的並且符合尺寸。允許的尺寸是一肘或更小。

【English Translation】 It is said that even the earth changes, which means that when a vow collapses, it occurs simultaneously with the solid vow disintegrating and being destroyed. Therefore, when a vow collapses, the solid vow disintegrates; and one who possesses a solid vow does not disintegrate, which should be understood logically. Furthermore, if it is said in the scriptures that even transgressions such as repeated eating do not occur to one who has established a solid vow, then why are only these three mentioned? Because the Vinaya-vibhaṅga says that these three do not occur, so the meaning here is summarized. Here it says: Like a well-made statue, possessing a hundred months of Vinaya meaning; like a flawless mountain of assembly; like the two eyes of insight into the Sutras and Abhidharma; deeper than a grove of blue lotuses; like the youthful arms of emptiness and compassion; softer than the roots of a lotus; like breasts that are never satisfied with learning; held tightly by dedicated effort; like the wind of Malaya, briefly calming the fire of desire; if this artificial fragrance appears here from the land of ancient sages; then those who seek liberation will greatly rejoice in this fragrance; a young harlot might well be disgusted by it. I have known for a long time how to mix this fragrance that nourishes the Buddha's teachings. Second part: Explaining the first ten categories Elaborating well on the middle ten categories Correctly showing the last ten categories Saying the first ten categories In the first ten categories, there are ten: Holding extra robes The first is about holding extra robes: downfall arising from one's own power and downfall arising from dependence on others. Self-caused downfall In the first, there are four cases: the root and the subsequent. The root is: In Śrāvastī, because the monks were holding too many robes, the Buddha established the precept that if a monk holds more than three robes, he commits a Nissaggiya Pācittiya offense. The subsequent is: In Rājagṛha, because of the event of Mahākāśyapa, the Buddha established the precept that if a monk holds a robe that has not been blessed (adhisthita) for more than ten days, he commits a Nissaggiya Pācittiya offense. What should be avoided is greed. The actual offense is: a monk who possesses the precepts, without blessing his own robe, whether by himself or relying on others, if more than ten days pass, commits the actual downfall. There are four branches: the branches of the basis are two: the object that the monk holds, and the support of the holder. The first has seven, being a robe: it is a robe. It is permissible and conforms to a size of one cubit or less: the general statement is: for the objects of the ordained, it must be permissible and conform to the size. The permissible size is one cubit or less.

---

དྲའོ་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་ནི་མི་རུང་བ་དང་ཚད་དུ་མ་ཆོག་པ་ལས་ནི་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་ཏེ། འོག་མ་དག་ལ་ནི་གཞན་ལ་ན་སྨད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །གནས་སྐབས་དབང་བྱར་ཡོད་པ་སྟེ་ཡོད་ནའོ་ཞེས་སོ། །གཞན་དུ་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །རང་ཉིད་དབང་བ་ཡིན་པ་སྟེ། རང་གི་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །གཞན་འབའ་ཞིག་དབང་བའི་གོས་ཡིན་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དང་མ་འབྲེལ་ལམ་འབྲེལ་ཡང་ཤན་རྗེས་སུ་ཞུགས་པ་སྟེ་གཞུང་འདི་ཉིད་ན་གསལ་ལོ། །ཟླ་འཇོག་གི་གོས་ཁ་སྐོང་བ་ལ་རེ་བ་དང་བཅས་ཏེ་བཞག་པའི་ཁ་གསོག་གི་གོས་མ་ཡིན་པ་སྟེ་ཟླ་འཇོག་གི་སྐབས་ནས་གཞན་དུ་ 6-432b ན་དེ་ནི་ཞག་སུམ་ཅུ་འདས་ནའོ་ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་གང་གིས་འཆང་བའི་རྟེན་ནི་སྲ་བརྐྱང་དང་མི་ལྡན་པ་སྟེ། འདི་གསུམ་ནི་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བ་ལ་མི་འབྱུང་ཞེས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞིའི་ཡན་ལག་དེ་དག་ལ་མ་འཁྲུལ་བ་སྟེ། དེ་ཡང་ངེས་པའི་འདུ་ཤེས་སམ་རང་གི་གཞིའི་རྣམ་པ་མ་དོར་བར་འཛིན་པའི་ཡིད་ཀྱིས་ཀྱང་རུང་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཡིད་གཉིས་ཟ་བའི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་སྤྱད་ནའོ་ཞེས་སོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་དོན་དུ་གོས་འཆང་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་གོས་དེ་བྱིན་རླབས་མི་བྱེད་པར་འཇོག་པ་ཉིད་ཡིན་གྱི། ལུས་ངག་ཏུ་ཐོན་པ་མི་དགོས་ཏེ་བྱ་བ་མི་བྱེད་པའི་སྦྱོར་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཀླུབས་དཀར་ནི་འཆང་བ་གཉིས་དང་ཟླ་འཇོག་ལ་སྦྱོར་བ་མེད་ཅེས་ཟེར་ཡང་། འདུལ་བ་བསྡུས་པ་ལས། སྦྱོར་བ་ཡང་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ། བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་བྱེད་པའི་སྦྱོར་བ་དང་། བྱ་བ་མི་བྱེད་པའི་སྦྱོར་བའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །མཐར་ཐུག་ནི་རང་ངམ་ཤན་སྟོབས་ཀྱིས་ཞག་བཅུའི་མཚན་མོར་མཐའི་སྐད་ཅིག་གོ། གཉིས་པ་ཚིག་གི་དོན་ནི། ཡོད་ནའོ་ཞེས་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ལ་རང་དབང་དུ་ཡོད་ན་སྟེ། གོས་དེ་གཞན་གྱི་མཛོད་དམ་པོར་ཚུད་ཅིང་ལྡེའུ་མིག་ཡུལ་གཞན་དུ་ཁྱེར་བའམ་གོས་དེ་ཡུལ་གཞན་དུ་ལུས་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་ནི་བྱིན་རླབས་མེད་པར་ཞག་བཅུ་འདས་ཀྱང་འཆང་ལྟུང་མི་འབྱུང་སྟེ། རང་དབང་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བླ་མ་དག་འཆད་དོ། །ཁ་ཅིག་ན་རེ། དེ་ལ་ཡང་ཞག་བཅུ་འདས་ན་འཆང་ལྟུང་འབྱུང་སྟེ་བསྔོ་བ་ལ་རང་དབང་དུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །འོན་ཀྱང་གཞན་གྱི་མཛོད་དུ་ཆུད་པའི་གོས་དེ་གཞན་ལ་བསྔོས་ན་བྱིན་མ་བྱིན་གཉིས་ལས། བསྔོས་པ་མ་སྦྱིན་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ལ། གོས་དེ་གང་ལ་བསྔོས་པ་དེ་ལ་བྱིན་ན་ཡང་བདག་ཉིད་ཆོས་གོས་ཀྱིས་ 6-433a ཕོངས་པར་འགྱུར་མི་འགྱུར་གཉིས་ལས། གཉིས་པ་ལྟར་ན་ནི་གོས་དེ་གཞན་ལ་མ་བསྔོས་པར་ཞག་བཅུ་འདས་ན་འཆང་ལྟུང་དུ་འགྱུར་བ་བདེན་ཡང་། དང་པོ་ལྟར་ན་ཆོས་གོས་དེ་བྱིན་རླབས་མེད་ཅིང་གཞན་ལ་མ

【現代漢語翻譯】 『འདྲའོ་ཞེས་སོ (dra'o zhes so)』 means 『it is said thus.』 『སེལ་བ (sel ba)』 means 『to separate.』 It changes to 『ན་སྨད (na smad)』 from what is impermissible and immeasurable. For those below, it is 『ན་སྨད་པ (na smad pa)』 to others, it is said thus. 『གནས་སྐབས་དབང་བྱར་ཡོད་པ (gnas skabs dbang byar yod pa)』 means 『having power temporarily,』 that is, 『ཡོད་ནའོ (yod nao)』 it is said thus. Otherwise, there is no transgression. 『རང་ཉིད་དབང་བ་ཡིན་པ (rang nyid dbang ba yin pa)』 means 『being in one's own power,』 that is, 『རང་གི་ཉིད་དོ (rang gi nyid do)』 it is said thus. If it is a garment solely under the power of another, there is no transgression. Whether it is blessed or not, or even if it is related, the influence follows, which is clear in this very text. Garments for monthly offering, with the hope of replenishing, are not supplementary garments. From the context of monthly offering, otherwise, 『ན་དེ་ནི་ཞག་སུམ་ཅུ་འདས་ནའོ (na de ni zhag sum cu 'das nao)』 it is said thus, meaning 『if thirty days have passed.』 Secondly, the basis on which one holds it is not firm or extended. These three do not occur when firmness and extension are laid down. Among the branches of thought, there are two. 『འདུ་ཤེས (』du shes)』 (cognition) means not being mistaken about those basic branches. That is, whether it is a definite cognition or a mind that holds without abandoning its own basic aspect. As the ཊཱི་ཀ (Tika, commentary) says, 『ཡིད་གཉིས་ཟ་བའི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་སྤྱད་ནའོ (yid gnyis za ba'i 'du shes kyis spyad nao)』 it is said thus, meaning 『if one uses it with the cognition of eating two minds.』 『ཀུན་སློང (kun slong)』 (motivation) is the uninterrupted desire to hold the garment for one's own sake. 『སྦྱོར་བ (sbyor ba)』 (application) is simply placing the garment without blessing it; it does not need to manifest in body or speech, because it is an application of not doing an action. Although it is said that there is no application for 『ཀླུབས་དཀར (klubs dkar)』 (white covering), which is holding two and monthly offering, the 『འདུལ་བ་བསྡུས་པ (』dul ba bsdus pa)』 (Compendium of Vinaya) says, 『Application is also of two kinds: the application of doing what is not to be done and the application of not doing what is to be done,』 which contradicts it. 『མཐར་ཐུག (mthar thug)』 (ultimate) is the final moment of the tenth night, either by oneself or by the force of influence. Secondly, the meaning of the words: 『ཡོད་ནའོ (yod nao)』 (if it exists) means if one has the power to bless. If the garment is in another's treasury or strongbox, and the key is taken elsewhere, or if the garment is left elsewhere, etc., then even if ten days pass without blessing, there is no transgression of holding, because one does not have the power to bless it oneself, so the lamas explain. Some say that even then, if ten days pass, there is a transgression of holding, because one has the power to dedicate it. However, if that garment, which is in another's treasury, is dedicated to another, then regarding whether it is given or not given, if the dedication is not given, it becomes a misdeed. And regarding whether one becomes impoverished of Dharma garments or not, if it is the second case, then it is true that if ten days pass without dedicating the garment to another, there is a transgression of holding. But in the first case, the Dharma garment is not blessed and not given to another.

【English Translation】 『འདྲའོ་ཞེས་སོ (dra'o zhes so)』 means 『it is said thus.』 『སེལ་བ (sel ba)』 means 『to separate.』 It changes to 『ན་སྨད (na smad)』 from what is impermissible and immeasurable. For those below, it is 『ན་སྨད་པ (na smad pa)』 to others, it is said thus. 『གནས་སྐབས་དབང་བྱར་ཡོད་པ (gnas skabs dbang byar yod pa)』 means 『having power temporarily,』 that is, 『ཡོད་ནའོ (yod nao)』 it is said thus. Otherwise, there is no transgression. 『རང་ཉིད་དབང་བ་ཡིན་པ (rang nyid dbang ba yin pa)』 means 『being in one's own power,』 that is, 『རང་གི་ཉིད་དོ (rang gi nyid do)』 it is said thus. If it is a garment solely under the power of another, there is no transgression. Whether it is blessed or not, or even if it is related, the influence follows, which is clear in this very text. Garments for monthly offering, with the hope of replenishing, are not supplementary garments. From the context of monthly offering, otherwise, 『ན་དེ་ནི་ཞག་སུམ་ཅུ་འདས་ནའོ (na de ni zhag sum cu 'das nao)』 it is said thus, meaning 『if thirty days have passed.』 Secondly, the basis on which one holds it is not firm or extended. These three do not occur when firmness and extension are laid down. Among the branches of thought, there are two. 『འདུ་ཤེས (』du shes)』 (cognition) means not being mistaken about those basic branches. That is, whether it is a definite cognition or a mind that holds without abandoning its own basic aspect. As the ཊཱི་ཀ (Tika, commentary) says, 『ཡིད་གཉིས་ཟ་བའི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་སྤྱད་ནའོ (yid gnyis za ba'i 'du shes kyis spyad nao)』 it is said thus, meaning 『if one uses it with the cognition of eating two minds.』 『ཀུན་སློང (kun slong)』 (motivation) is the uninterrupted desire to hold the garment for one's own sake. 『སྦྱོར་བ (sbyor ba)』 (application) is simply placing the garment without blessing it; it does not need to manifest in body or speech, because it is an application of not doing an action. Although it is said that there is no application for 『ཀླུབས་དཀར (klubs dkar)』 (white covering), which is holding two and monthly offering, the 『འདུལ་བ་བསྡུས་པ (』dul ba bsdus pa)』 (Compendium of Vinaya) says, 『Application is also of two kinds: the application of doing what is not to be done and the application of not doing what is to be done,』 which contradicts it. 『མཐར་ཐུག (mthar thug)』 (ultimate) is the final moment of the tenth night, either by oneself or by the force of influence. Secondly, the meaning of the words: 『ཡོད་ནའོ (yod nao)』 (if it exists) means if one has the power to bless. If the garment is in another's treasury or strongbox, and the key is taken elsewhere, or if the garment is left elsewhere, etc., then even if ten days pass without blessing, there is no transgression of holding, because one does not have the power to bless it oneself, so the lamas explain. Some say that even then, if ten days pass, there is a transgression of holding, because one has the power to dedicate it. However, if that garment, which is in another's treasury, is dedicated to another, then regarding whether it is given or not given, if the dedication is not given, it becomes a misdeed. And regarding whether one becomes impoverished of Dharma garments or not, if it is the second case, then it is true that if ten days pass without dedicating the garment to another, there is a transgression of holding. But in the first case, the Dharma garment is not blessed and not given to another.

---

་བསྔོས་པར་ཞག་བཅུ་འདས་ཀྱང་འཆང་ལྟུང་མི་བསྐྱེད་དེ། ལོངས་སྤྱོད་ཀྱི་བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་རོ། །རང་མི་དབང་བའི་གོས་འཆང་བ་ལས་ཀྱང་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་དམ་ཞེ་ན། སྤང་ལྟུང་འདི་བསྐྱེད་པ་ལ་བདག་པོ་རང་གི་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཉིད་དོ། །ཞག་གྲངས་ཇི་ཙམ་སྤང་བར་འགྱུར་ཞེ་ན། བདག་པོ་རང་ཉིད་ཡིན་པ་དེ་ཞག་བཅུར་སྔ་མའི་རྗེས་སུ་ཕྱི་མ་རྒྱུན་མ་ཆད་པར་རྗེས་སུ་ཞུགས་པ་སྟེ། ཞག་སྔ་མའི་རྗེས་སུ་ཞག་ཕྱི་མ་རྒྱུན་ཆགས་སུ་ཞུགས་པ་ཡན་ལག་ཉིད་དོ། །འོ་ན་གོས་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་ཞག་བརྒྱ་ལ་སོགས་པས་འདས་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། འདི་ལ་སྔ་རབས་ཀྱི་འདུལ་འཛིན་རྣམས་ལ་འདོད་ལུགས་བཞི་བྱུང་སྟེ། བ་རང་བ་ན་རེ། འཆང་ལྟུང་ཁྲ་བོ་ཡིན་ཏེ་ཕྱིན་ཆད་ཞག་བཅུ་བཅུ་ན་སྤང་ལྟུང་རེ་རེ་འབྱུང་བ་ཡིན་ནོ། །དེའི་ཕྱིར་ཊཱི་ཀར། ཟླ་བ་གཅིག་པའི་སྤང་བ་འདི་ལ་ཞག་བཅུ་པ་དང་པོ་དང་། གཉིས་པ་དང་། གསུམ་པ་དག་ནི་ཤན་གྱི་ཕྱིར་ཕན་ཚུན་བལྟོས་པ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུང་ཡང་། འདི་ནི་དེའི་ཤེས་བྱེད་མིན་ཏེ་འདི་ལ་ཞེས་དང་ཤན་གྱི་ཕྱིར་ངེས་པར་བཟུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །རྡོ་རྗེ་གཞོན་ནུ་སོགས་ཁ་ཅིག་དཀར་འབྱམ་དུ་འདོད་དེ་དེ་ཕྱིན་ཆད་ལྟུང་བ་དེ་མ་བཤགས་བར་དུ་ལྟུང་བ་དེ་གཏན་ནས་མེད་དེ། ཁོ་ཉིད་ཀྱིས་གཉེན་པོ་བཏང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ་ལྟུང་བ་གཉེན་པོའི་ལྟུང་བྱེད་མིན་པའི་ཕྱིར་དང་། ཕོ་བྲང་དུ་ནུབ་གཅིག་ལ་འཇུག་ཐེང་ཇི་སྙེད་བྱས་པའི་ལྟུང་བ་འབྱུང་བར་གསུངས་པ་དང་། རྩྭ་རེ་རེ་ལ་ལྟུང་བ་རེ་རེ་འབྱུང་བར་གསུངས་སོ། །དེས་ན་ནག་འབྱམ་ཆུང་ངུར་འདོད་པ་དང་། ནག་འབྱམ་ཆེན་མོར་འདོད་པ་ 6-433b དང་ངོ་། །ཤ་མི་དང་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ་སོགས་ནག་འབྱམ་ཆེན་མོར་བཞེད་དེ། དེ་ཡང་ཞག་བཅུ་ནས་ཞག་རེ་རེ་ལ་སྤང་ལྟུང་རེ་རེ་འབྱུང་སྟེ། གྲོང་དུ་རྒྱུ་བའི་ཊཱི་ཀ་ལས། ཁྱིམ་རེ་རེར་སོང་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་རེ་རེར་འགྱུར་ཞེས་ནག་འབྱམ་དུ་གསུངས་པ་དང་། པུ་ནྱ་ཤྲཱིའི་གདམས་ངག་ལས་ཀྱང་ནུབ་ལྷག་པར་ཉལ་བ་ལ་མཚན་མོ་གསུམ་པ་ནས་ནུབ་རེ་རེ་ན་ལྟུང་བྱེད་རེ་རེ་འབྱུང་བར་ནག་འབྱམ་དུ་གསུངས་པ་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར། རིགས་པས་ཀྱང་ཞག་རེ་རེ་ལ་དགག་བྱ་སྔ་མའི་རྒྱུན་གནས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་སྤངས་པའི་ནུབ་མོ་ཡང་འཆད་པའི་སྤང་ལྟུང་འབྱུང་བར་འགྱུར་ཞེ་ན། དེའི་ཚེ་ན་འཆང་ལྟུང་མི་འབྱུང་སྟེ་གནས་སྐབས་དབང་བྱར་མེད་པའི་ཕྱིར། དུས་གང་གི་ཚེ་ན་སྤང་བར་འགྱུར་ཞེ་ན། ཞག་བཅུ་ལས་གཞན་ཞག་བཅུ་གཅིག་པའི་ཉི་མའི་སྐད་ཅིག་དང་པོ་ལ་སྟེ་ཞག་བཅུ་གཅིག་པའི་སྐྱ་རེངས་དང་པོའི་སྐད་ཅིག་ལ་སྤང་བར་འགྱུར་རོ། །དངོས་པོ་གང་འཆང་བ་ལ་ཞེ་ན། གོས་ལའོ། །ལྷུང་བཟེད་དང་སྨན་ལའོ། །

【現代漢語翻譯】 如果供養的衣物超過十天，也不會產生墮罪，因為存在享受的障礙。如果持有自己不擁有的衣物，會產生墮罪嗎？答：產生這種墮罪的條件是，衣物的所有者必須是自己。超過多少天會產生墮罪呢？答：所有者是自己，並且在之前的十天之後，沒有中斷地持續持有，即在之前的每一天之後，都持續持有。那麼，如果沒有加持的衣物，超過一百天會怎麼樣呢？答：對此，早期的持律者有四種觀點。巴讓巴說：是嚴重的墮罪，以後每過十天就會產生一次墮罪。因此，《 टीका 》中說：『對於一個月的捨棄，第一個十天、第二個十天和第三個十天之間沒有相互依賴的關係。』但這並不是它的證據，因為這裡有『對於這個』和『因為區分』的限定。多吉雄努等人認為這是白色的，也就是說，在沒有懺悔之前，這個墮罪根本不存在，因為他自己已經採取了對治。但這是不對的，因為墮罪不是對治的對象，而且經中說在王宮中一夜之間可以多次犯墮罪，還說每一根草上都會產生墮罪。因此，有人認為這是輕微的黑墮罪，也有人認為是嚴重的黑墮罪。 夏彌和措那巴大師等人認為這是嚴重的黑墮罪。也就是說，從第十天開始，每過一天就會產生一次墮罪。正如《 ग्रामानुगामिका टीका 》中說：『每去一家都會產生一次墮罪。』普賢吉祥的教誨中也說，晚上睡過頭，從第三個晚上開始，每過一個晚上就會產生一次墮罪，原因是一樣的。從理智上講，每一天都存在著先前禁止的延續。那麼，捨棄的晚上也會產生持有的墮罪嗎？答：那時不會產生持有的墮罪，因為暫時失去了控制。什麼時候會產生捨棄呢？答：在十天之後，第十一天太陽升起的第一剎那，也就是第十一天黎明的第一剎那會產生捨棄。持有什麼東西呢？答：是衣物、缽和藥物。

【English Translation】 If the offered garment exceeds ten days, it will not generate a downfall, because there are obstacles to enjoyment. If one holds a garment that one does not own, does it generate a downfall? Answer: The condition for generating this downfall is that the owner of the garment must be oneself. After how many days does it generate a downfall? Answer: The owner is oneself, and after the previous ten days, it is continuously held without interruption, that is, after each of the previous days, it is continuously held. Then, if an unblessed garment exceeds one hundred days, what happens? Answer: On this, the early Vinaya holders had four views. Barangba said: It is a serious downfall, and from then on, every ten days will generate a downfall. Therefore, it is said in the 《 टीका 》: 'For the abandonment of a month, the first ten days, the second ten days, and the third ten days have no interdependent relationship because of the distinction.' But this is not its evidence, because there are limitations of 'for this' and 'because of distinction'. Dorje Shönnu and others think it is white, that is, until that downfall is confessed, that downfall does not exist at all, because he himself has taken the remedy. But this is not correct, because the downfall is not the object of the remedy, and it is said in the sutra that one can commit downfalls many times in one night in the palace, and it is also said that a downfall will occur on every blade of grass. Therefore, some think it is a minor black downfall, and some think it is a major black downfall. Shami and the great Tsonapa, etc., consider it a major black downfall. That is, from the tenth day, every day that passes will generate a downfall. As it is said in the 《 ग्रामानुगामिका टीका 》: 'Every house one goes to will generate a downfall.' It is also said in Punyashri's teachings that if one sleeps late at night, from the third night onwards, every night that passes will generate a downfall, for the same reason. Logically, the continuation of the previous prohibition exists every day. Then, will the night of abandonment also generate the downfall of holding? Answer: At that time, the downfall of holding will not occur, because one temporarily loses control. When will abandonment occur? Answer: After ten days, at the first moment of the sun rising on the eleventh day, that is, at the first moment of dawn on the eleventh day, abandonment will occur. What things are held? Answer: It is garments, bowls, and medicine.

---

གོས་དེ་ཡང་ཚད་ཇི་ཙམ་ལོངས་ན་ཟླ་འཇོག་ཏུ་མི་འགྱུར་བར་འཆང་བའི་སྤང་བ་ཉིད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། འཁོར་ལོ་གསུམ་པུས་མོའི་འཁོར་ལོ་གཉིས་དང་། ལྟེ་བའི་འཁོར་ལོ་སྟེ་འཁོར་གསུམ་ཁེབས་པའི་མཐའི་ཚད་ཡན་ཆད་ལའོ། །མདོ་འདི་དང་། ཆུང་བ་ཁྲུ་གང་ཡན་ཆད་ཀྱང་ཆོག་པ་དང་འདྲའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། ཆུང་བ་ཁྲུ་གང་ཡན་ཆད་ལས་ཀྱང་འཆང་བའི་སྤང་ལྟུང་དུ་འགྱུར་མོད་ཀྱི། ཁ་སྐོང་བ་ལ་རེ་བ་ཡོན་ཀྱང་ཟླ་འཇོག་གི་སྤང་ལྟུང་དུ་མི་འགྱུར་བར་འཆད་ལྟུང་དུ་འགྱུར་བའི་གོས་ཀྱི་ཐ་ཚད་བསྟན་པའི་ཕྱིར། འཁོར་གསུམ་ཁེབས་པ་ཐ་ཚད་ལའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། འཁོར་གསུམ་ཁེབས་པའི་ཐ་ཚད་འདི་ནི་ཆོས་གོས་གསུམ་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་བའི་ཚད་ཅེས་བཤད་དེ། ཚད་ 6-434a དེ་ལ་ཆོས་གོས་གསུམ་གྱི་བྱིན་རླབས་འཆགས་པས་ཟླ་འཇོག་ཏུ་མ་གནང་ངོ་། །གོས་དེ་ཡང་རང་ངམ་གཞན་གྱིས་རུང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དང་མ་འབྲེལ་བའི་གོས་འཆང་བ་ལ་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པའོ། ། 染力成墮罪 གཉིས་པ་ནི། གོས་དེ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དང་འབྲེལ་ཡང་འཆང་བའི་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པ་ཡོད་དེ། གོས་གཞན་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པའི་ཤན་རྗེས་སུ་ཞུགས་པ་དང་བཅས་པ་ལ་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པའོ། །འདི་ལ་གཉིས་ཏེ། གོས་སྔར་རྙེད་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་ན་གོས་ཕྱིས་རྙེད་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཀྱང་ཤན་གྱི་ལྟུང་བ་འབྱུང་བ་དང་། གོས་གཉིས་དུས་གཅིག་ཏུ་རྙེད་ན་གོས་གཅིག་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་ན་གོས་གཅིག་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཀྱང་ཤན་གྱི་ལྟུང་བ་འབྱུང་ངོ་། །གོས་སྔར་རྙེད་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་ན་དེའི་ཤན་གྱིས་གོས་ཕྱིས་རྙེད་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་འཆང་བའི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་དེ་ཕྱིས་རྙེད་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་ཞག་བཅུ་འདས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་སམ། སྔར་རྙེད་ཀྱིས་ཞག་བཅུ་འདས་པ་ན་ལྟུང་བར་འགྱུར་ཞེ་ན། གོས་ཕྱིས་རྙེད་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་འདི་ལ་གཞན་སྔར་རྙེད་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པ་ཡོད་ན་སྔར་རྙེད་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པ་དེའི་ཤན་ཞག་གྲངས་དུ་ཡོད་པ་ཚུན་ཆད་ནས་བགྲངས་ཏེ་ཞག་བཅུ་འདས་པས་སོ། །ཊཱི་ཀར། སྔ་མའི་ཤན་གྱི་དབང་གིས་ནི་ཕྱི་མ་ལ་ཡང་ཤན་འདྲེས་པར་འགྱུར་གྱི། ཕྱི་མའི་ཤན་གྱི་དབང་གིས་ནི་ཕྱི་མ་ཡང་ཤན་འདྲེས་པར་མི་འགྱུར་བར་ཤེས་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །འཆང་བའི་སྤང་བའོ།། །། 離衣捨墮 གཉིས་པ་འབྲལ་བ་ལ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་དང་། །ཞུ་བའི་ལུང་གིས་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། ལྟུང་བ་མེད་པའི་བསླབ་བྱ་བསྟན། །བསླབ་པར་བྱ་བའི་གནས་སྐབས་བརྗོད། །ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་འཆད། །གནས་དང་ཉེ་འཁོར་ཚད་བསྟན་པའོ། ། 說非墮學處 དང་པོ་ནི། ལུང་ཕྲན་ 6-434b ཚེགས་ལས། དགེ་སློང་རྣམས་གདིང་བ་མེད་པར་ཕྱིན་པ་ན་དེ་རྣམས་འགྱོད་པ

【現代漢語翻譯】 那麼，這件衣服要達到什麼尺寸，才不會因為儲存過久而犯捨墮罪，而是屬於持有的懺悔罪呢？答：要達到遮蓋三個輪，即兩個膝蓋輪和一個肚臍輪的邊緣以上的尺寸。如果有人問：這與經中說『小到一肘也可以』是否矛盾？答：小到一肘以下也會犯持有的懺悔罪，但這是爲了說明衣服的最低限度，即爲了補充而希望擁有的衣服，不會犯儲存過久的捨墮罪，而是犯穿著的懺悔罪。因此說，遮蓋三個輪是最低限度。在《釋論小品》中說：『遮蓋三個輪的最低限度，是可以加持為三法衣的尺寸。』因為這個尺寸可以形成三法衣的加持力，所以不允許儲存過久。這件衣服，無論是自己還是他人制作的，持有與加持無關的衣服，都會產生懺悔罪。 染力成墮罪 第二種情況是：這件衣服與加持有關，但持有也會產生懺悔罪，即持有其他未經加持的衣服的痕跡。這又分為兩種情況：如果先得到的衣服未經加持，那麼即使後來得到的衣服經過加持，也會產生痕跡的墮罪；如果兩件衣服同時得到，一件未經加持，另一件經過加持，也會產生痕跡的墮罪。如果先得到的衣服未經加持，那麼它的痕跡會導致後來得到的經過加持的衣服，在持有後產生墮罪，那麼後來得到的經過加持的衣服，是否需要超過十天才能成為墮罪的條件呢？還是先得到的衣服超過十天就會成為墮罪呢？答：如果後來得到的經過加持的衣服，有其他先得到的未經加持的衣服，那麼就要從先得到的未經加持的衣服的痕跡存在的天數開始計算，超過十天就會成為墮罪。在《 टीका (梵文天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音， टीका，註釋)》中說：『由於先前的痕跡的影響，後來的也會混入痕跡，但由於後來的痕跡的影響，後來的也不會混入痕跡，應該這樣理解。』這是持有的懺悔罪。 離衣捨墮 第二部分是關於離衣的：分為經文的敘述和請問的敘述。 第一部分包括：說明沒有墮罪的學處、敘述應該學習的情況、解釋墮罪的形態、說明地點和周圍的範圍。 說非墮學處 第一部分是：在《律藏零星事》中說：『比丘們沒有鋪墊就行走，他們感到後悔……』

【English Translation】 How much should the size of a robe be so that it does not become a 'giving up due to keeping it for too long' (捨墮, she duo) offense, but rather a 'confession of possession' offense? Answer: It should be up to the size that covers the three wheels: the two knee wheels and the navel wheel. If someone asks: Does this contradict the statement in the sutra that 'even a small one of one cubit is acceptable'? Answer: Even smaller than one cubit will result in a 'confession of possession' offense, but this is to explain the minimum size of the robe, that is, for a robe that is hoped to be owned for supplementation, it will not result in a 'giving up due to keeping it for too long' (捨墮, she duo) offense, but rather a 'confession of wearing' offense. Therefore, it is said that covering the three wheels is the minimum size. In the 《釋論小品》 (Shi Lun Xiao Pin, Commentary on Minor Matters), it is said: 'This minimum size of covering the three wheels is the size that can be blessed as the three Dharma robes.' Because the blessing of the three Dharma robes can be formed at this size, it is not allowed to be kept for too long. This robe, whether made by oneself or others, possessing a robe that is unrelated to blessing will generate an offense of confession. 染力成墮罪 (Ran Li Cheng Duo Zui, Offense of Tainted Power) The second situation is: Even if the robe is related to blessing, possessing it will still generate an offense of confession, that is, possessing it with the traces of other unblessed robes. This is further divided into two situations: If the robe obtained earlier was not blessed, then even if the robe obtained later was blessed, it will still generate the offense of traces; if two robes are obtained at the same time, if one robe is not blessed, then even if one robe is blessed, it will still generate the offense of traces. If the robe obtained earlier was not blessed, then its traces will cause the robe obtained later, which was blessed, to generate an offense of possession after being possessed. Does the blessed robe obtained later need to exceed ten days to become a condition for the offense? Or will the robe obtained earlier become an offense after exceeding ten days? Answer: If the blessed robe obtained later has another unblessed robe obtained earlier, then it should be counted from the number of days that the traces of the unblessed robe obtained earlier existed, and exceeding ten days will result in the offense. In the 《 टीका (藏文， टीका，梵文羅馬擬音， टीका，commentary)》, it is said: 'Due to the influence of the previous traces, the later ones will also be mixed with traces, but due to the influence of the later traces, the later ones will not be mixed with traces, this should be understood.' This is the offense of confession of possession. 離衣捨墮 (Li Yi She Duo, Giving Up Due to Separation from Robe) The second part is about separation from the robe: It is divided into the narration of the sutra and the narration of the inquiry. The first part includes: Explaining the precepts without offenses, narrating the situations that should be learned, explaining the forms of offenses, and explaining the location and surrounding area. 說非墮學處 (Shuo Fei Duo Xue Chu, Explaining the Precepts Without Offenses) The first part is: In the 《律藏零星事》 (Lu Zang Ling Xing Shi, Miscellaneous Matters of the Vinaya Pitaka), it is said: 'When the monks walk without mats, they feel regret...'

---

ར་གྱུར་པ་ལ། དགེ་སློང་དག་ངས་ཆོས་གོས་གསུམ་དང་འབྲལ་བ་ནི་གསུངས་ཀྱི། གདིང་བ་དང་ནི་མ་ཡིན་ཏེ་ཞེས་གསུངས་པའང་འདིར་བསྡུས་ལ། དགེ་སློང་གིས་གདིང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དང་བྲལ་བ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ལྷུང་བཟེད་དང་འབྲལ་བ་ལ་ཡང་ཉེས་པ་མེད་དེ། འདི་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར། ཤ་ལུགས་པ་ནི་འདིར་མི་རྒྱབ་ནག་པོའི་གླེང་གཞི་འདྲེན་ཏེ་ནོར་རོ། ། གཉིས་པ་ལ། གདིང་བ་དང་འབྲེལ་བསླབ་བྱ་དང་། །རས་ཆེན་དང་འབྲེལ་བསླབ་བྱ་དང་། །སྣམ་སྦྱར་དང་འབྲེལ་བསླབ་བྱ་དང་། །གོས་གསུམ་སོ་སོའི་བསླབ་བྱ་དང་། །སྣམ་སྦྱར་བསླབ་བྱ་གཞན་ཡང་བསྟན། ། 屬敷具學處 དང་པོ་ནི། ཅི་ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། དགེ་སློང་གནས་གཞན་དུ་འགྲོ་བའི་ཚེ་གལ་ཏེ་དགོང་ཀ་ལྟ་བུ་དེང་ཉིད་ཕྱིར་བཟློག་ཅིང་གནས་འདིར་གནས་པར་བྱའོ་སྙམ་པའི་བསམ་པ་མེད་ན་གདིང་བ་བཞག་སྟེ་གནས་གཞན་དུ་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །ཞག་ལོན་པར་འགྲོ་ན་གདིང་བ་ཁྱེར་ཏེ་འགྲོ་བར་བྱའོ། །དེ་རིང་ཕྱིར་བཟློག་པར་བྱའོ་སྙམ་པ་དེ་ལྟར་བསམས་ཏེ་སོང་ནས་བར་ཆད་ཀྱི་དབང་གིས་ཕྱིར་བཟློག་པའི་དུས་མ་འབྱོར་ན་གདིང་བ་དེ་གྲོགས་དག་ལ་བརྙས་ཏེ་གནས་གཞན་དེར་གནས་པར་བྱའོ། །གདིང་བ་བརྙར་མ་རྙེད་ན་བླ་གོས་སྣམ་ཕྲན་བདུན་པ་བཞི་བལྟབ་ཏུ་བྱས་པའི་སྟེང་དུ་མཚན་ཐོག་ཐག་ཏུའམ་ཞེ་ན། ཡུན་རིང་དུ་མི་ཉལ་ཏེ་ཡུན་ཐུང་ངུ་ཉིད་དུ་ཉལ་བར་བྱའོ། །དེས་ན་གདིང་བ་མེད་པར་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་མལ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པར་མ་གནང་སྟེ་གདིང་བ་མི་འཁྱེར་བའི་རྒྱུར་འགྲོ་བ་འགེགས་པའོ། ། 屬雨衣學處 གཉིས་པ་ནི། སྣམ་སྦྱར་བཞག་པར་མི་འོས་པ་དགེ་སློང་མེད་ཅིང་སྒོ་གླེགས་མེད་པའི་གནས་སུ་དབྱར་གྱི་རས་ཆེན་ཡང་བཞག་པར་མི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། གནས་གང་ 6-435a ན་དགེ་སློང་མེད་པ་དང་སྒོ་གླེགས་མེད་པ་གཉིས་ཀ་འདོམ་པ་དེར་བཞག་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ། གང་ཡང་རུང་བ་ཞིག་མེད་པར་བཞག་ན་ཉེས་བྱས་ཕྲ་མོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །ཆར་བབ་པ་ན་སྣམ་སྦྱར་ནི་བཞག་པ་ཡིན་ཀྱང་ཆར་བབ་ན་དབྱར་གྱི་རས་ཆེན་མི་བཞག་གོ། ཊཱི་ཀར། དེ་ནི་དེ་སྐྱོབ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །བགྲོད་པར་བྱ་བའི་གནས་ཆུ་ཀླུང་གིས་ཆོད་པར་གནས་གཞན་དུ་འགྲོ་བ་ལ་ཡང་རས་ཆེན་མི་བཞག་གོ། ཆར་འབབ་པ་དང་ཆུ་ཀླུང་གིས་ཆོད་པ་དེ་གཉིས་དོགས་པར་ཡང་རས་ཆེན་མི་བཞག་པར་བསྐུར་རོ། ། 屬祖衣學處 གསུམ་པ་ནི། སྣམ་སྦྱར་བཞག་པའི་གནས་དེ་ན་དགེ་སློང་དང་བཅས་པ་ཉིད་དང་། སྒོ་གླེགས་དང་བཅས་པ་ཉིད་དུ་བཅས་པའི་གནས་དང་། ཆར་འབབ་པ་དང་། ཆར་འབབ་ཏུ་དོགས་པ་དང་། བགྲོད་པར་བྱ་བ་ཆུ་ཀླུང་གིས་ཆོད་པ་ཉིད་ལྟ་བུ་མེད་ན་སྣམ་སྦྱར་མེད་པར་གར་ཡང་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་སྦྱར་རོ། །ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། སྣམ་སྦྱར་དང་མི་འབྲལ་བའི་གན

【現代漢語翻譯】 關於敷具學處 關於比丘們，我說過要捨棄三法衣，但不是坐墊。』這也包括在這裡。比丘捨棄加持過的坐墊沒有罪過。捨棄缽也沒有罪過，因為這和上述原因相同。這裡不應引用殺生者的黑業，這是錯誤的。 第二，與坐墊相關的學處，與大布相關的學處，與祖衣相關的學處，以及三法衣各自的學處，還宣說了其他的祖衣學處。 關於敷具學處 第一，是否在所有情況下都這樣呢？比丘前往其他地方時，如果像傍晚一樣，沒有『今天就返回並住在這裡』的想法，就不應放下坐墊而前往其他地方。如果過夜，則應帶著坐墊前往。如果心想『今天就返回』，但由於障礙而未能及時返回，則應將坐墊託付給道友，住在那個地方。如果沒有找到可以託付的坐墊，則應在將袈裟或七條小布四折后鋪在上面睡覺，是整夜都睡在上面嗎？不應長時間睡覺，而應短時間睡覺。因此，不允許在沒有坐墊的情況下使用僧團的床鋪，這是爲了阻止不攜帶坐墊的行為。 關於雨衣學處 第二，不應放置祖衣的地方：在沒有比丘且沒有門閂的地方，也不應放置夏季的大布。 टीका（梵文註釋）：無論在哪個地方，既沒有比丘也沒有門閂，都不應放置，這是總的說法。如果缺少其中任何一個而放置，則會犯輕微的罪過。下雨時，即使放置了祖衣，下雨時也不應放置夏季的大布。 टीका（梵文註釋）：因為它是用來遮蔽雨水的。對於需要渡河才能到達的地方，也不應放置大布。下雨和需要渡河這兩種情況，即使是擔心，也不應放置大布。 關於祖衣學處 第三，放置祖衣的地方，必須是有比丘在的地方，必須是有門閂的地方，沒有下雨，沒有下雨的擔憂，沒有需要渡河的情況，如果沒有這些條件，則不應在沒有祖衣的情況下前往任何地方。是否在所有情況下都這樣呢？不應與祖衣分離。

【English Translation】 Concerning the training in bedding 'Concerning the monks, I have said to abandon the three Dharma robes, but not the mat.' This is also included here. There is no fault for a monk to abandon a blessed mat. There is also no fault in abandoning the alms bowl, because the reason is the same as above. Here, one should not cite the black karma of a butcher; that is wrong. Second, the training related to the mat, the training related to the large cloth, the training related to the Saṃghāṭī (outer robe), and the respective trainings of the three Dharma robes, and other trainings of the Saṃghāṭī are also taught. Concerning the training in bedding First, is it always the case? When a monk goes to another place, if, like in the evening, there is no thought of 'I will return today and stay here,' one should not leave the mat and go to another place. If staying overnight, one should take the mat and go. If one thinks 'I will return today,' but due to obstacles, the time to return does not arrive, then one should entrust the mat to friends and stay in that place. If one cannot find a mat to entrust, then one should sleep on top of the Kāṣāya (robe) or seven small cloths folded four times. Is it all night long? One should not sleep for a long time, but only for a short time. Therefore, it is not allowed to use the Saṃgha's bedding without a mat, which is to prevent the act of not carrying a mat. Concerning the training in rain-cloth Second, a place where the Saṃghāṭī should not be placed: in a place where there is no monk and no door latch, one should not place the large summer cloth either. Ṭīkā (Sanskrit commentary): Wherever there is neither a monk nor a door latch, one should not place it there; this is the general statement. If one places it without either of them, one will commit a minor offense. When it rains, even if the Saṃghāṭī is placed, one should not place the large summer cloth when it rains. Ṭīkā (Sanskrit commentary): Because it is to protect it. For a place that needs to be crossed by a river to go to another place, one should not place the large cloth either. In the two cases of raining and needing to cross a river, even if one is worried, one should not entrust the large cloth. Concerning the training in Saṃghāṭī Third, the place where the Saṃghāṭī is placed must be a place where there is a monk, a place where there is a door latch, where there is no rain, no fear of rain, and no need to cross a river. If these conditions are not met, one should not go anywhere without the Saṃghāṭī. Is it always the case? One should not be separated from the Saṃghāṭī.

---

ང་བ་མ་ཕྱིན་པ་སྟེ་གནང་བ་མ་ཐོབ་པ་དང་། སྲ་བརྐྱང་མ་བཏིང་བས་སྣམ་སྦྱར་མེད་པར་གར་ཡང་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་དང་བཅས་ཤིང་སྒོ་གླེགས་དང་བཅས་པ་ཡོད་ན་ནི་སྣམ་སྦྱར་མེད་པར་འགྲོ་བ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དགེ་སློང་དང་སྒོ་གླེགས་གང་རུང་གཅིག་མེད་ན་ནི་ཉེས་བྱས་ཕྲ་མོའོ། །ཆར་འབབ་པ་དང་དེར་དོགས་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། །དགེ་སློང་དང་བཅས་པ་ཉིད་དང་། སྒོ་གླེགས་དང་བཅས་པ་ཉིད་ན་ཡང་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པའི་ལག་ཏུ་སྣམ་སྦྱར་གཏམས་པ་ཡང་རུང་བར་སྣང་ངོ་། །འདིར་ལུང་གོས་ཀྱི་གཞི་ལས། སྣམ་སྦྱར་བཞག་ཏུ་རུང་བ་ནི་ལྔ་སྟེ། དགེ་སློང་དང་བཅས་པའི་གནས་སྒོ་གླེགས་དང་བཅས་པ་དང་། ཆར་འབབ་པ་དང་། འབབ་ཏུ་དོགས་པ་དང་། འབབ་ཆུའི་ 6-435b ཕ་རོལ་དུ་འགྲོ་བར་འདོད་པ་དང་། སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བའི་གནས་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བ་བྱིན་པར་གྱུར་པའོ་ཞེས་གནང་བ་ལྔ་གསུངས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་དགག་པ་ལྔ་བསྟན་པ་རྣམས་མདོ་འདིར་བསྡུས་པའོ། །སྐབས་འདིར་མུ་བཞི་སྲིད་དེ། སྣམ་སྦྱར་ཆུད་འཛའ་བྱེད་ཆར་འབབ་པ་དང་། འབབ་ཏུ་དོགས་པ་དང་། ཆུ་ཀླུང་གིས་ཆོད་པར་འགྲོ་བ་ཡོད་པ་དང་། ཆུད་འཛའ་བ་སྲུང་བྱེད་དགེ་སློང་དང་བཅས་པ་དང་། སྡོམ་བྱེད་སྒོ་གླེགས་དང་བཅས་པ་ཡོད་པ་སྟེ་ཆུད་འཛའ་བ་སྲུང་བྱེད་གཉིས་ཀ་ཡོད་པ་དང་། གཉིས་ཀ་མེད་པ་དང་། ཆུད་འཛའ་བྱེད་ཡོད་ལ་དེ་སྲུང་བྱེད་མེད་པ་དང་། ཆུད་འཛའ་བྱེད་མེད་ལ་ཆུད་འཛའ་བ་སྲུང་བྱེད་ཡོད་པའོ། །མུ་དང་པོ་ལ་སྣམ་སྦྱར་ཁྱེར་ཏེ་འགྲོ་ན་ཉེས་བྱས་དང་། མུ་གཉིས་པ་དང་གསུམ་པ་ལ་སྣམ་སྦྱར་མ་ཁྱེར་བར་གཞི་ལ་བཞག་སྟེ་འགྲོ་བ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་ནི། གནང་བ་ཐོབ་རུང་མ་ཐོབ་རུང་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་རུང་མ་བཏིང་རུང་གང་ཟག་ཐམས་ཅད་ལའོ། །མུ་གསུམ་པ་འདིར་ཆར་འབབ་པ་ལ་སོགས་ཡོད་ཀྱང་སྣམ་སྦྱར་མ་ཁྱེར་བར་བཞག་སྟེ་འགྲོ་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་ནི་ཆུད་ཟོས་པ་བས་གཏན་བརླག་དགག་བྱ་ཆེ་བའི་ཕྱིར་རོ། །མུ་བཞི་པ་ལ་སྣམ་སྦྱར་མ་ཁྱེར་བར་གཞི་ལ་བཞག་སྟེ་འགྲོ་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་ནི་གང་ཟག་གི་བྱེ་བྲག་ལ་སྟེ། གནང་བ་མ་བྱིན་པ་དང་། སྲ་བརྐྱང་མ་བཏིང་བའི་དགེ་སློང་ལ་ཉེས་བྱས་འདི་བསྐྱེད་ཀྱི། གནང་བ་བྱིན་པ་དང་། སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ། ། 三衣分別學處 བཞི་པ་ནི།ཆར་འབབ་པ་ལ་སོགས་པའི་རྐྱེན་གྱིས་དགེ་སློང་སྣམ་སྦྱར་མེད་པར་གྲོང་གཞན་དུ་འགྲོ་བ་ལྟ་བུ་ལ་ཉིན་མཚན་དེ་ཉིད་ལ་ཆོས་གོས་ཀྱི་གན་དུ་ཕྱིར་འོང་བར་མི་ནུས་ན་ཇི་ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། ལུང་ལས་ཆོས་གོས་གསུམ་གྱི་གནས་སུ་ཕྱིན་པར་མི་འགྱུར་གནས་གཞན་ན་འདུག་པའི་ 6-436a ཆོས་གོས་ཀྱི་བྱིན་རླབས་ཕྱུང་སྟེ་གོས་གཞན་ཁྱིམ་པ་ཡན་ཆད་ཀྱི་གོས་སམ། གཞན་ལ་བརྙས་པ་ལ་ཆོས་གོས་བྱིན་གྱིས་

【現代漢語翻譯】 未經允許，即未獲得許可，且未鋪設臥具的情況下，不得在沒有僧衣的情況下前往任何地方。如果與比丘同行，且有門閂，則沒有僧衣也可以前往，沒有過失。如果缺少比丘或門閂其中之一，則犯輕微罪。如果下雨或擔心下雨等情況，則犯輕微罪。即使與比丘同行，且有門閂，似乎也可以將僧衣交給未受具足戒者保管。 在此，《律本事》的根本中說：『允許放置僧衣的情況有五種：與比丘同行的處所，有門閂，下雨，擔心下雨，想要渡過河水，鋪設臥具的處所，以及僧團給予許可。』通過所說的五種允許，暗示了五種禁止，這些都包含在本經中。此時有四句：有使僧衣潮濕的情況，如下雨，擔心下雨，以及被河流阻隔；有保護僧衣免於潮濕的情況，如與比丘同行，以及有防止（僧衣被盜）的門閂，即有兩種保護僧衣免於潮濕的情況，以及兩種情況都沒有，以及有使僧衣潮濕的情況但沒有保護它的情況，以及沒有使僧衣潮濕的情況但有保護它的情況。 第一句，如果帶著僧衣去，則犯輕微罪；第二句和第三句，如果沒有帶著僧衣，而是放在原地離開，則會犯輕微罪，無論是否獲得許可，無論是否鋪設臥具，對所有人都一樣。第三句，即使有下雨等情況，如果沒有帶著僧衣，而是放在原地離開，則會犯輕微罪，因為與浪費相比，完全失去（僧衣）更應該禁止。第四句，如果沒有帶著僧衣，而是放在原地離開，則會犯輕微罪，這取決於個人的不同：對於未獲得許可和未鋪設臥具的比丘，會產生這種輕微罪；對於獲得許可和鋪設臥具的比丘，則沒有過失。 第四，如果因為下雨等原因，比丘在沒有僧衣的情況下去了其他村莊，但當天無法返回放置三衣的地方，該怎麼辦？《律》中說，如果無法前往放置三衣的地方，可以在其他地方取出放置三衣的加持，然後將其他衣服，甚至是俗人的衣服，或者給予他人（作為）輕蔑的衣服，進行加持。

【English Translation】 Without permission, that is, without obtaining permission, and without laying out bedding, one should not go anywhere without the monastic robe. If accompanied by a bhikshu (monk) and there is a door latch, then it is permissible to go without the monastic robe, and there is no fault. If either the bhikshu or the door latch is missing, then a minor offense is committed. If it is raining or there is concern about rain, etc., then a minor offense is committed. Even if accompanied by a bhikshu and there is a door latch, it seems permissible to entrust the monastic robe to the care of one who has not received full ordination. Here, in the root of the Vinaya-vastu (the basis of the monastic discipline), it is said: 'There are five situations in which it is permissible to leave the monastic robe: a place accompanied by a bhikshu, a place with a door latch, when it is raining, when there is concern about rain, when one wishes to cross a river, a place where bedding has been laid out, and when permission has been granted by the Sangha (monastic community).' Through the five permissions that are mentioned, five prohibitions are implied, and these are all included in this sutra. At this time, there are four possibilities: there are situations that cause the monastic robe to get wet, such as rain, concern about rain, and being blocked by a river; there are situations that protect the monastic robe from getting wet, such as being accompanied by a bhikshu and having a door latch to prevent theft, that is, there are two situations that protect the monastic robe from getting wet, and there are situations where neither is present, and there are situations where there is something that causes the monastic robe to get wet but there is nothing to protect it, and there are situations where there is nothing that causes the monastic robe to get wet but there is something to protect it. In the first case, if one goes with the monastic robe, one commits a minor offense; in the second and third cases, if one does not take the monastic robe but leaves it in place and departs, one commits a minor offense, regardless of whether permission has been obtained or not, and regardless of whether bedding has been laid out or not, for everyone. In the third case, even if there is rain, etc., if one does not take the monastic robe but leaves it in place and departs, one commits a minor offense, because completely losing the monastic robe is a greater prohibition than wasting it. In the fourth case, if one does not take the monastic robe but leaves it in place and departs, one commits a minor offense, depending on the individual: for a bhikshu who has not obtained permission and has not laid out bedding, this minor offense will arise; for a bhikshu who has obtained permission and has laid out bedding, there is no fault. Fourth, if due to rain or other reasons, a bhikshu goes to another village without the monastic robe, but cannot return to the place where the three robes are kept on the same day, what should be done? The Vinaya says that if one cannot go to the place where the three robes are kept, one can take out the blessing of the three robes in another place, and then bless other clothes, even the clothes of a layman, or clothes given to others as a sign of contempt.

---

བརླབས་པ་ནི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་བའི་ཆོ་གའི་རྣམ་པའོ། །དེ་ཡང་ཆོས་གོས་ཀྱི་ཕྱུང་བ་ནི་འབྲལ་བའི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་བའི་ཆོ་གའི་རྣམ་པ་ཡིན་ལ། གཞན་ལ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ནི་ཆོས་གོས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་མེད་པའི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་བའི་ཆོ་གའི་རྣམ་པ་ཡིན་ནོ། །འདིར་བྱིན་རླབས་དབྱུང་བ་ལ། ཕྲན་ཚེགས་ལས། སྔ་མ་རང་གི་སེམས་ཀྱིས་ཕྱུང་སྟེ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཆོས་གོས་དེ་ལག་ན་འདུག་པ་ཙམ་དུ་བསམས་ཏེ་གྲོགས་པོ་གཅིག་གི་གན་དུ་དབྱུང་བའི་སྔགས་བྱས་པ་ཞེས་སོ། །ཕྱི་མ་ནི་དགེ་སློང་གཞན་ཡོད་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་དང་། སྔ་མ་ནི་དགེ་སློང་གཞན་མེད་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་སྟེ། ཆོས་གོས་དབྱུང་བ་དང་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ནི་ཉེ་བར་མི་གནས་ན་ཡིད་ཀྱིས་རྣམ་པར་བརྟགས་པས་འཆགས་སོ། །ཞེས་འབྱུང་བས་སོ། ། 開許不捨祖衣 ལྔ་པ་སྣམ་སྦྱར་དང་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། དགོས་དོན་དང་བསྡུས་དོན་ནོ། ། 要義 དང་པོ་ནི། སྣམ་སྦྱར་དང་བྲལ་ཡང་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བ་དང་། ལས་ཀྱི་ཆོ་གས་བྱིན་པ་དང་། བཅས་པའི་ས་མཚམས་ཟིན་པའོ། ། 略義 གཉིས་པ་ལ་ལྔ་ལས། དང་པོ་ཡུལ་གང་ལ་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ནི་ཆོས་བཅུ་ལྡན་ཏེ། ཐུན་མོང་བ་བརྒྱད་ནི་ལས་ཀྱི་གཞིར་འཆད་ཅིང་། རྒན་པའམ་ནད་པ་ཡིན་པ་དེ་གཉིས་ཚོགས་པ་དང་། སྔར་གནང་བ་སྦྱིན་པ་དང་ཡང་མ་འབྲེལ་བ་སྟེ། རྒན་པོ་དང་ནད་པ་དག་ལ་ཞེས་པ་དང་། སྔར་གནང་བ་མ་ཐོབ་པ་ལའོ་ཞེས་འཁོར་དང་། འཁོར་མང་འཇོག་པ་ལ་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་བར་བྱའོ། །གཉིས་པ་ལ་རྟེན་གང་གིས་གནང་ 6-436b བ་སྦྱིན་པ་ནི་དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་བཞི་ལྡན་གྱིས་སོ། །གསུམ་པ་གཞི་གང་ལ་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ནི་སྣམ་སྦྱར་ལྕི་བ་ཉིད་ཡིན་ན་ཞེས་སོ། །སྣམ་སྦྱར་ཡང་བ་དང་བླ་གོས་དང་མཐང་གོས་གཉིས་ལ་ནི་གནང་བ་འདི་མི་འཆགས་ཏེ། སྣམ་སྦྱར་ཡང་བ་ཡིན་ན་གནང་བ་འཆགས་པའི་རྐྱེན་མེད་པའི་ཕྱིར། བླ་གོས་དང་མཐང་གོས་གཉིས་མ་ཁྱེར་ན་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་རྟགས་ཙམ་ཉམས་པར་འགྱུར་བས་དགག་བྱ་ཆེ་བའི་ཕྱིར་རོ། །བཞི་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ནི་སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་ལས། སྦྱོར་བའི་ཆོ་ག་ནི་བཞི་སྟེ་འདུལ་བའི་སྐབས་རྗེས་སུ་སྒྲུབ་པ་དང་། ཕྱག་འཚལ་ཅིང་སྤྱོད་ལམ་བརྟེན་པ་སྟེ། ལུང་ལས། ཙོག་པུར་འདུག་སྟེ་ཐལ་མོ་སྦྱར་བའོ་ཞེས་སོ། །ལུང་ལས་དགེ་འདུན་ལ་སྣམ་སྦྱར་ཉེ་བར་བསྟན་པ་དང་། གསོལ་བ་ལན་གསུམ་གདབ་པའོ། །དངོས་གཞིའི་ཆོ་ག་ནི་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་སོ། །མཇུག་གི་ཆོ་ག་ནི་ལས་ཀྱི་མཇུག་སྡུད་དོ། །ལྔ་པ་གནང་བ་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ནི། རྟེན་མཚན་གྱུར་པ་དང་། བབས་པ་དང་། ཤི་བ་དང་། ནད་སོས་པར་གྱུར་བ་ལ་སོགས་ཏེ་མཚན་གྱུར་གྱི་

【現代漢語翻譯】 加持是一種避免過失的儀式形式。其中，袈裟的授予是一種避免分離過失的儀式形式；而給予他人加持，則是一種避免沒有袈裟加持過失的儀式形式。關於在此授予加持，在《零星品》中說：『先以自己的心授予，然後進行加持。』在《小釋》中說：『僅僅是想著那件袈裟在手中，然後唸誦咒語，授予給一位朋友。』前者是針對沒有其他比丘的情況，後者是針對有其他比丘的情況。授予袈裟和加持，如果不是近處居住，則會因心中的分別念而產生過失。』 開許不捨祖衣 第五，給予不離僧衣的開許，分為總義和詞義。 第一，分為必要和略義。 要義 第一，即使離開僧衣也不會犯戒，通過羯磨儀式給予，並且確定了規定的界限。 略義 第二，分為五點：第一，在何處給予開許，需要具備十種功德，即八種共同的羯磨基礎，以及年老或生病兩種情況，這些都與僧團有關，並且以前沒有給予過開許。如『對於年老和生病的人』，以及『對於以前沒有獲得開許的人』，這些都需要結合僧團和安置眾多僧團的關鍵點來理解。第二，依靠什麼給予開許，需要具備四種功德的比丘僧團。第三，在什麼基礎上給予開許，即『如果僧衣很重』。如果僧衣很輕，或者上衣和下裙，則不給予這種開許，因為如果僧衣很輕，就沒有給予開許的理由。如果不攜帶上衣和下裙，則僅僅是出家的標誌也會消失，因此需要極力避免。第四，通過什麼儀式給予開許，分為加行、正行和結行三個部分。加行儀式有四種，即隨順調伏藏的規定，頂禮和依止行為。如律經中說：『蹲坐併合掌。』律經中還說：『向僧團展示僧衣，並祈請三次。』正行儀式是兩次祈請的羯磨。結行儀式是羯磨的結束。第五，開許失效的原因有：所依的身份改變、降職、死亡、疾病痊癒等等，即身份改變的...

【English Translation】 Blessing is a form of ritual to avoid faults. Among them, the giving of a monastic robe is a form of ritual to avoid the fault of separation; and giving a blessing to others is a form of ritual to avoid the fault of not having a blessed monastic robe. Regarding giving blessings here, it is said in the 'Miscellaneous Items': 'First give with your own mind, and then bless.' In the 'Small Commentary' it says: 'Just thinking that the monastic robe is in hand, and then reciting the mantra to give it to a friend.' The former is for the case where there are no other monks, and the latter is for the case where there are other monks. Giving and blessing the monastic robe, if not living nearby, will cause faults due to mental discrimination. Permission not to abandon the ancestral robe Fifth, giving permission not to be separated from the monastic robe, divided into general meaning and literal meaning. First, divided into necessity and summary meaning. Essentials First, even if separated from the monastic robe, there will be no transgression, given through the karma ritual, and the prescribed boundaries are determined. Summary Second, divided into five points: First, where to give permission, it needs to have ten merits, that is, eight common karma bases, and the two situations of being old or sick, these are related to the Sangha, and permission has not been given before. Such as 'for the old and sick', and 'for those who have not obtained permission before', these need to be understood in conjunction with the key points of the Sangha and the placement of many Sanghas. Second, relying on what to give permission, it needs a Bhikshu Sangha with four merits. Third, on what basis to give permission, that is, 'if the monastic robe is heavy'. If the monastic robe is light, or the upper and lower skirts, then this permission is not given, because if the monastic robe is light, there is no reason to give permission. If the upper and lower skirts are not carried, then only the sign of renunciation will disappear, so it needs to be avoided as much as possible. Fourth, through what ritual to give permission, divided into three parts: preparation, main practice, and conclusion. There are four kinds of preparatory rituals, that is, following the regulations of the Vinaya, prostration and relying on behavior. As it is said in the Vinaya Sutra: 'Squat and join palms.' It is also said in the Vinaya Sutra: 'Show the monastic robe to the Sangha and pray three times.' The main ritual is the karma of two prayers. The concluding ritual is the end of the karma. Fifth, the reasons for the permission to fail are: the change of the identity of the dependent, demotion, death, recovery from illness, etc., that is, the change of identity...

---

སྐབས་ལས། འདི་ལ་ཆོ་ག་རྣམས་གྱུར་ཏོ་ཞེས་དང་། གནང་བ་འདི་འཆགས་པའི་ཞིང་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པའི་ཕྱིར་ཏེ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ནི། སྣམ་སྦྱར་རིན་གྱི་སྒོ་ནས་ལྕི་རུང་ཡང་རུང་དེ་ལྕིད་ཀྱི་སྒོ་ནས་ལྕི་བ་ཉིད་ཡིན་ན་སུ་ལ་ཞེ་ན། རྒན་པོ་དང་ནད་པ་དག་ལ་སྣམ་སྦྱར་དེ་དང་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་སྦྱིན་ནོ། །གཞུང་འདི་ལྟར་འདོན་ན་བདེ་སྟེ། སྣམ་སྦྱར་ལྕི་བ་ཉིད་ཡིན་ན་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་རྒན་པོ་དང་ནད་པ་དག་ལ་སྦྱིན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དགེ་སློང་རབ་ཏུ་མང་པོ་ལ་ཆོས་གོས་དང་འབྲལ་བར་བྱེད་པ་ལ་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་བསྙེན་ 6-437a རྫོགས་ཀྱི་རྟགས་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ཉམས་པ་དང་ཆོས་གོས་གསུམ་ཆུད་ཟོས་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་གི་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་ཆོས་གོས་གང་ཡང་རུང་བ་དང་མཚམས་ཐ་དད་དུ་འབྲལ་བར་བྱེད་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་དང་འབྲལ་བའི་དངོས་པོ་དང་། གང་དུ་འབྲལ་བའི་གནས་དང་། གང་གིས་འབྲལ་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་ལྔ་ལས། ཆོས་གོས་གསུམ་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་ཡིན་པ་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཆོས་གོས་གསུམ་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་དང་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྣམ་སྦྱར་དང་བླ་གོས་དང་མཐང་གོས་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་དང་ངོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་གསུམ་ལས་གཞན་གདིང་བ་ལ་སོགས་པ་དང་བྲལ་ཡང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །རང་གི་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་བྱིན་རླབས་ཡོངས་རྫོགས་ལྡན་པ་སྟེ། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དང་གནང་བ་མ་ཐོབ་པ་ནི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་དོ་ཞེས་པས་སོ། །མཁོ་བ་དང་ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དང་། བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པའི་ཆོས་གོས་དང་བྲལ་བ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །གནས་སུ་ཕྱིན་པར་མི་འགྱུར་ན་ཆོས་གོས་ཀྱི་ཕྱུང་སྟེ་ཞེས་བཤད་པས་སོ། །རུང་བ་དང་ཆོས་གོས་རང་རང་གི་ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་སྤྱིར་བཏང་བ་ལས་སོ། །དགོན་པ་བས་འཇིགས་པའི་དབང་གིས་ཆོས་གོས་གཅིག་གྲོང་དུ་བཞག་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། དགོན་པ་གཅིག་པའི་ཆོས་གོས་གཅིག་ལ་ནི་ཞེས་པས་སོ། །གཉིས་པ་གང་དུ་འབྲལ་བའི་གནས་ནི། ཆོས་གོས་ཀྱི་གནས་ཉེ་འཁོར་དང་བཅས་པ་ལས་གཞན་ཡིན་པ་སྟེ། དེའི་གནས་ཉེ་འཁོར་དང་བཅས་པ་ནས་གཞན་ན་ཞེས་སོ། །གསུམ་པ་གང་གིས་འབྲལ་བའི་རྟེན་ནི། སྲ་བརྐྱང་དང་མི་ལྡན་པ་དང་། སྣམ་སྦྱར་གྱི་ཆ་ནས་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་མ་ཐོབ་པ་ 6-437b དང་། འཇིགས་པའི་དབང་གིས་ཆོས་གོས་གཅིག་གྲོང་དུ་བཞག་པའི་ཆ་ནས་དགོན་པའི་ཡི་དམ་དང་མི་ལྡན་པའོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་པའོ། །ཀུན་སློང་ནི་ཆོས་གོས་དང་མཚམས་ཐ་དད་དུ་བྲལ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་

【現代漢語翻譯】 關於此，經文中說：'這些規定已經制定'，並且'此授權並非爲了破壞（戒律）的領域'，這是按照順序排列的。 第二種情況是：無論袈裟因價值而貴重還是輕賤，如果它因重量而沉重，那麼應該允許誰呢？對於年老和生病的人，可以給予不離袈裟的許可。如果按照這種方式來讀誦經文會更方便：如果袈裟本身很重，那麼就允許年老和生病的人不離袈裟。 首先，討論的基礎是：在舍衛城（梵文：Śrāvastī，漢語意思：豐德），對於許多比丘（梵文：bhikṣu，漢語意思：乞士）來說，將衣物分開是一種墮落的行為，因此制定了戒律。需要禁止的是：失去圓具戒（梵文：upasampadā，漢語意思：近圓）的共同標誌以及浪費三衣（梵文：tricīvara，漢語意思：三件袈裟）。動機是：一位持戒的比丘，將任何他已經加持過的衣物作為自己生活的必需品，並將其與居住地分開，這是一種實際的墮落行為。分支有四個，其中基礎分支有三個：與什麼分離的物品，在何處分離的地點，以及通過什麼分離的依據。首先，關於與什麼分離的物品有五種情況：可以是三衣中的任何一件。正如《律藏分別》（Vinayavibhaṅga）中所說：'三衣中的任何一件'指的是袈裟、上衣和下裙中的任何一件。如果與這三件之外的坐墊等物品分離，則沒有罪過。必須完全具備作為自己生活必需品的加持：'加持和未獲得許可的人是行為者本身'。如果與作為必需品或多餘物品而加持過的物品，或者與未加持的衣物分離，則沒有罪過。如果未到達目的地，則如經文所說：'衣物的邊緣'。必須是合適的並且符合衣物自身的尺寸，這是通常的情況。如果不是因為害怕寺院而將一件衣物留在村莊里：'對於同一寺院的一件衣物'。 第二，關於在何處分離的地點：必須是遠離衣物所在之處及其附近的地方：'從其所在之處及其附近的地方'。 第三，關於通過什麼分離的依據：必須是不堅固的，並且未獲得不離袈裟的許可，並且不是因為害怕而將一件衣物留在村莊里，因此不具備寺院的誓言。關於意樂的分支有兩個：認識是對於基礎沒有錯誤的認識。動機是希望衣物與居住地分離，並且這種願望沒有中斷。行為……

【English Translation】 Regarding this, the scriptures say: 'These rules have been established,' and 'This authorization is not for the purpose of destroying the field (of discipline),' which is in order. The second case is: Whether the robe is valuable or cheap in terms of price, if it is heavy in terms of weight, then who should be allowed? For the elderly and the sick, permission may be given not to be separated from the robe. It would be easier to recite the scriptures in this way: If the robe itself is heavy, then the elderly and the sick are allowed not to be separated from the robe. First, the basis of the discussion is: In Śrāvastī (Sanskrit: Śrāvastī, meaning: Abundance of Virtue), for many monks (Sanskrit: bhikṣu, meaning: Beggar), separating from clothing is a cause of downfall, so precepts were established. What needs to be prohibited is: losing the common signs of full ordination (Sanskrit: upasampadā, meaning: approaching completeness) and wasting the three robes (Sanskrit: tricīvara, meaning: three robes). The motivation is: a monk who observes the precepts, separating any of the robes he has blessed as necessities for his life from his dwelling place, is an actual act of downfall. There are four branches, of which the basic branch has three: the object from which to separate, the place where to separate, and the basis by which to separate. First, regarding the object from which to separate, there are five cases: it can be any of the three robes. As stated in the Vinayavibhaṅga: 'Any of the three robes' refers to any of the robes, upper garments, and lower skirts. If separated from items other than these three, such as cushions, there is no offense. It must fully possess the blessing of being a necessity for one's life: 'The one who blesses and the one who has not obtained permission is the actor himself.' If separated from robes that have been blessed as necessities or extras, or from unblessed robes, there is no offense. If the destination is not reached, then as the scripture says: 'the edge of the robe.' It must be suitable and conform to the size of the robe itself, which is the usual case. If it is not because of fear of the monastery that one robe is left in the village: 'For one robe of the same monastery'. Second, regarding the place where to separate: it must be away from the place where the robe is located and its vicinity: 'From its place and its vicinity'. Third, regarding the basis by which to separate: it must be unstable, and not have obtained permission not to be separated from the robe, and not have left a robe in the village out of fear, therefore not possessing the vows of the monastery. Regarding the branches of intention, there are two: the recognition is that there is no error in the basis. The motivation is the desire for the robe to be separated from the dwelling place, and this desire is uninterrupted. Action...

---

བ་ནི་ཆོས་གོས་དང་མཚམས་ཐ་དད་དུ་འབྲལ་བར་བྱེད་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ཞག་གཅིག་གི་མཚན་མོ་མཐའི་སྐད་ཅིག་གོ། དང་པོ་ནི། སྤང་ལྟུང་བཅོ་བརྒྱད་ལ་སྦྱར་ཏེ། སྨྲས་པ། འཆང་འཇོག་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་ལ་ཆོས་གོས་འཁྲུར་འཇུག་བཅུ་ཚན་བར་པ་དང་། །སྣོད་ལྷུང་བཟེད་འཆང་འཐག་འཇུག་རས་ཆེན་བཞག་འཕྱིས་དང་བརྟད་དང་བྱུང་བ་གོ་འཕྱིས་དང་མཐའོ། །སྤང་ལྟུང་ཐ་མ་གསོག་འཇོག་གི་སྤང་བའོ། །ཞེས་དབྱེའོ། །འདི་ལ་རྒྱ་ན་རེ། འབྲལ་ལྟུང་དངོས་གཞི་ཙམ་ལ་རང་གི་ཡིན་པ་མི་དགོས་ཀྱང་འབྲལ་བའི་སྤང་ལྟུང་ལ་རང་གི་ཡིན་པ་དགོས་ཏེ། གཞན་གྱི་ཡིན་ན་སྤང་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར་སྤང་ལྟུང་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། དགེ་འདུན་གྱི་ལ་ཡང་ངོ་། །དེ་ལས་འབྲལ་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། འབྲལ་བའི་རྒྱུ་ནི་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ཡིན་གྱི། རང་གི་ཉིད་ནི་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། །གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་ཆོས་གོས་དང་འབྲལ་བའི་ཉེས་པ་དེ་ནི་འབྲལ་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཡིན་གྱི། འབྲལ་བའི་སྤང་ལྟུང་ནི་མ་ཡིན་ཏེ་དངོས་པོ་སྤང་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་དང་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་ལས། དགེ་འདུན་གྱི་ཆོས་གོས་གང་ཟག་གིས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས་འབྲལ་བར་བྱེད་ན་ཆོས་གོས་དེ་སྤང་བར་མི་བྱ་སྟེ་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་བཤགས་པར་བྱའོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། འདུལ་བ་ཀུན་ལས་བཏུས་ལས། དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་མངའ་བའི་ཆོས་གོས་གང་ཟག་གི་བདག་ཉིད་དུ་རིས་སུ་མ་བཅད་པ་རང་གིས་ 6-438a ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས་ཀྱང་། སྐྱ་རེངས་བྱུང་བ་ན་ཆོས་གོས་དང་འབྲལ་བའི་སྤང་བའི་ལྟུང་བར་གྱུར་ཏོ་ཞེས་སོ། ། 說處所及周圍量 བཞི་པ་ལ། གནས་ཀྱི་དབྱེ་བ་བསྟན་པ་དང་། །དེ་ཡི་ཉེ་འཁོར་ཚད་བསྟན་པ། །དེ་གཉིས་གཅིག་པར་བསྟན་པའོ། ། 說處所類別 དང་པོ་ལ། མངོན་པར་བསྒྲུབ་པའི་གནས་ཉིད་དང་། །བདག་པོས་བྱེ་བྲག་བྱས་པའི་གནས། །སྐྱེ་བས་གྲུབ་པའི་གནས་དང་ནི། །བསྐྱོད་པར་ནུས་པའི་གནས་གང་དང་། །མཚམས་མེད་པ་ཡི་གནས་ཉིད་དོ། ། 索取處所 དང་པོ་ནི། ཡོལ་བ་དང་རྩིག་པས་བསྐོར་བ་ལྟ་བུ་སྟེ་ལུས་ཀྱིས་མཚམས་བྱས་པ་ལ་ནི་ཡོལ་བའམ་རྩིག་པའི་མཚམས་གནས་ཀྱི་མཐའོ། །གལ་ཏེ་མཚམས་པོ་ཆེའམ་དཀྱིལ་འཁོར་བཅད་པ་ལྟ་བུ་དག་གིས་མཚམས་བྱས་པ་ལ་ནི་ཕ་བོང་དང་ཤིང་ལྗོན་པ་ལ་སོགས་པ་མཚམས་ཀྱི་མུར་ཐུག་གནས་ཀྱི་མཐའོ། །མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་པའི་ནང་དུ་ཆོས་གོས་བཞག་ན་མུར་ཐུག་ཚུན་ཆད་ཆོས་གོས་ཀྱི་གནས་གཅིག་ཏུ་བརྩི་བ་དེ་ནི་མཚམས་པོ་ཆེར་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་བྱས་ན་དེ་ལྟར་ཡིན་གྱི་གཞན་དུ་ན་མ་ཡིན་ནོ། ། 有主處所 གཉིས་པ་ནི། ཁང་པ་གཅིག་ལ་བདག་པོ་ཐ་དད་དུ་མ་ཡོད་ན་ཁང་པའི་བདག་པོ་གཅིག་ཉིད་མ་ཡ

【現代漢語翻譯】 將袈裟與界限分開。最終是指一夜的最後一刻。 首先，結合十八種墮落，說道：『持有、放置，比丘讓比丘尼洗袈裟，中間是十件；缽、墮落的缽、持有、紡織、放置大塊布料、擦拭、縫補、獲得、知道、擦拭和結束。』最後一種墮落是儲存的墮落。』這樣區分。 對此，有人說：『僅僅是分離的墮落本身不需要是自己的，但分離的墮落需要是自己的，因為如果是別人的，則不需要放棄，因此不是墮落。』這不是真的，因為僧團的也是如此。』它將從那裡分離』，以及《 टीका 》中說：『分離的原因是加持，而不是自己的。』這與所說的相矛盾。如果與僧團的袈裟分離的罪過是分離的墮落，而不是分離的墮落，因為不需要放棄物品。』此外，在《律經》和《廣釋》中說：『如果有人加持僧團的袈裟並使其分離，則不應放棄該袈裟，而應懺悔墮落。』在《律藏總集》中說：『如果比丘沒有將僧團擁有的袈裟分割為個人的所有物，那麼就是放棄的墮落。』在《小釋》中也說：『當黎明到來時，就變成了與袈裟分離的放棄的墮落。』 說處所及周圍量 第四部分包括：顯示處所的分類；顯示其周圍的量；顯示這兩者是一樣的。 說處所類別 第一部分包括：實現的處所；所有者區分的處所；由生而成就的處所；能夠移動的處所；以及沒有界限的處所。 索取處所 首先，像用帷幔和墻壁圍起來一樣，身體作為界限，帷幔或墻壁的界限就是處所的盡頭。如果像用大界限或壇城劃分一樣作為界限，那麼石頭和樹木等就是界限的盡頭，也是處所的盡頭。如果在劃分的大界限內放置袈裟，直到盡頭都算作袈裟的一個處所，如果允許不離開大界限，則如此，否則就不是。 有主處所 第二，如果一個房子有多個不同的所有者，那麼房子的一個所有者不是唯一。

【English Translation】 Separating the robes from the boundary. Ultimately, it refers to the last moment of a night. Firstly, combining the eighteen lapses, it is said: 'Holding, placing, a Bhikshu allows a Bhikshuni to wash the robes, the middle is ten items; bowl, fallen bowl, holding, weaving, placing a large cloth, wiping, mending, obtaining, knowing, wiping and ending.' The last type of lapse is the lapse of storing.' Thus distinguishing. To this, some say: 'Merely the lapse of separation itself does not need to be one's own, but the lapse of separation needs to be one's own, because if it is someone else's, then it does not need to be abandoned, therefore it is not a lapse.' This is not true, because the Sangha's is also the case. 'It will be separated from there,' and in the 《 टीका 》 it says: 'The reason for separation is blessing, not one's own.' This contradicts what is said. If the sin of separating from the Sangha's robes is the lapse of separation, not the lapse of separation, because there is no need to abandon the object.' Furthermore, in the 《Vinaya Sutra》 and 《Extensive Commentary》 it says: 'If someone blesses the Sangha's robes and separates them, then the robes should not be abandoned, but the lapse should be confessed.' In the 《Collected Vinaya》 it says: 'If a Bhikshu does not divide the robes owned by the Sangha into individual possessions, then it is the lapse of abandonment.' In the 《Small Commentary》 it also says: 'When dawn comes, it becomes the lapse of abandonment of separating from the robes.' Saying the place and the surrounding quantity The fourth part includes: showing the classification of places; showing the quantity of its surroundings; showing that these two are the same. Saying the category of places The first part includes: the place of realization; the place distinguished by the owner; the place accomplished by birth; the place that can be moved; and the place without boundaries. Requesting a place Firstly, like being surrounded by curtains and walls, the body as the boundary, the boundary of the curtain or wall is the end of the place. If it is used as a boundary like dividing with a large boundary or mandala, then stones and trees etc. are the end of the boundary, and also the end of the place. If the robes are placed within the divided large boundary, it is counted as one place for the robes until the end, if it is allowed not to leave the large boundary, then it is so, otherwise it is not. Place with an owner Secondly, if a house has multiple different owners, then one owner of the house is not the only one.

---

ིན་པའི་བར་གྱི་མཚམས་རྣམས་ཞེས་མང་པོའི་སྒྲ་སྨོས་པ་ནི་སེག་དང་རེ་ལྡེ་ལ་སོགས་པའི་གནས་ཐ་དད་པ་ཡིན་པས་བདག་པོ་ཐ་དད་ན་ཁང་པ་གཅིག་གི་དེང་སྟོད་དང་དེང་སྨད་དུ་ཡང་ཆོས་གོས་འབྲལ་བ་ཉིད་དོ། །ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་གནས་གཅིག་ལ་སྟེང་གཡོགས་ཀྱང་གཅིག་པར་གནས་པ་དེ་ཉིད་དུ་ཆོས་གོས་ཀྱང་བཞག་ན་དེ་ཆོས་གོས་དང་འབྲལ་བར་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཡོད་དེ་གནས་དེར་མུ་སྟེགས་ཅན་སྣ་ཚོགས་དང་། དགེ་སྦྱོང་དང་། བྲམ་ཟེ་དང་། སྤྱོད་པ་བ་ཀུན་ཏུ་རྒྱུ་རྣམས་དང་། སྤུན་སོ་སོར་བགོས་པ་རྣམས་སོ་ 6-438b ཞེས་གསུངས་སོ། །ནོར་ཐ་དད་ཀྱང་གནས་ཁང་སོ་སོར་མ་བགོས་ན་མི་འབྲལ་ཏེ། ཊཱི་ཀར། བདག་པོ་ནོར་སོ་སོར་གསོག་པའི་སྤུན་མང་པོ་དོན་ཁང་པ་དབང་བའི་གཅིག་པ་དག་ཁང་པའི་ཆ་སོ་སོར་བགོས་པ་མ་ཡིན་པར་ཁྱིམ་གཅིག་པའི་ཚུལ་གྱིས་གནས་པ་དེ་ན་ནི་ཁང་ཁྱིམ་གྱི་སྒོ་དང་ར་བ་ལ་སོགས་པའི་བར་གྱི་མཚམས་རྣམས་ཐ་དད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ། ཁང་པ་མ་བགོས་པའི་ཁྱིམ་གཅིག་པའི་སྤུན་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ཁྱིམ་གྱི་རྗེ་དཔོན་ཏེ་གཙོ་བོ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཁྱིམ་གཙོ་བ་ཉིད་ཡིན་པར་བསྟན་ཏོ། །སྐབས་འདིར་ཊཱི་ཀ་ལས། མདོ་འདི་ལ་དགག་པ་བསྡུ་བར་ནི་མི་འགྱུར་ཏེ། དེ་ནས་མདོ་འོག་མའི་རྗེས་སུ་ཡང་སྦྱར་རོ་ཞེས་པ་ནི། བདག་པོ་གཅིག་པ་ཉིད་མ་ཡིན་པའི་བར་གྱི་མཚམས་རྣམས་ནི་ཐ་དད་དོ་ཞེས་དངོས་སུ་སྨོས་པས། བདག་པོ་གཅིག་པ་ཉིད་ཀྱི་བར་མཚམས་རྣམས་ནི་ཐ་དད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏེ། ཐ་དད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པའི་དགག་པ་དེ་ནི་མདོ་རྩ་བར་དངོས་སུ་བསྡུས་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། དགག་པ་དེ་ནི་མདོ་འོག་མའི་རྗེས་མཐུན་དུ་སྦྱར་ཏེ་སྐབས་འདིའི་ཊཱི་ཀ་ལས། ཡང་ན་མདོ་སྔ་མ་ཤོས་དེ་འདི་ལྟར་ཡང་བཤད་དེ་བདག་པོ་གཅིག་ཉིད་ཀྱི་མཚམས་རྣམས་ནི་ཐ་དད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བར་ཡང་མདོའི་ཚིག་རྣམ་པར་སྦྱར་བར་བྱ་སྟེ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ད་ནི་མདོ་བརྩམས་པའི་འབྲས་བུ་བསྟན་པར་བྱ་སྟེ་ཞེས་པ་ནི་འབྲས་བུ་ཞེས་བྱ་བ་མཚོན་པའི་དོན་ཏེ། སྐབས་འདིར་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཁྱིམ་གཅིག་དང་ནི་ཁྱིམ་གཉིས་དང་། །ཁྱིམ་གྱི་ཚོགས་དང་ལྡན་པ་དང་། །རྩིག་པ་རིབ་མ་འོབས་བསྐོར་དང་། །རྣམ་བཞིར་བྱ་བ་གྲོང་དང་ཁྱིམ། །རྟེན་འགྲོ་མུ་སྟེགས་ཚོང་རྡལ་དང་། །ཚོང་ཁང་དགྲ་ཁང་གཡུལ་དུ་ནི། །གཡུལ་ཚོམས་གྲུ་དང་ཤིང་རྟ་དང་། །ལྗོན་ཤིང་ཀུན་དགའ་ 6-439a ར་བ་ཡིན། །ལམ་དུ་འགྲོ་སྡོད་འདུག་ཉལ་དང་། །ཐད་ཀར་ཡང་ནི་དེ་བཞིན་ཏེ། །མཚམས་གཞན་ཉལ་བ་ཐ་མ་ཡི། །སྡེ་ཚན་ཡང་དག་བསྡུས་པ་ཡིན། །ཅེས་སོ། །རྣམ་བཞིར་བྱ་བ་གྲོང་ཞེས་པ་ནི་གྲོང་ཁྱེར་ཉེ་འཁོར་གཅིག་པ་དང་། གྲོང་ཁྱེར་ཉེ་འཁོར་ཐ་དད་པ་དང་། གྲོང་རབ་ཏུ་མང་པོ་ཉེ་འཁོར

【現代漢語翻譯】 『之間的界限』一詞使用了複數形式，因為存在諸如塞格和熱德等不同的地方。如果所有者不同，即使在同一棟房子的上半部分和下半部分，袈裟也會分開。經文中說：『如果比丘住在同一個地方，只有一個屋頂，並且把袈裟放在那裡，那麼袈裟會和比丘分開嗎？』『會的，因為那裡有各種各樣的外道、修行者、婆羅門、流浪者和分家的人。』 如果財產不同，但住所沒有分開，則不會分開。在《 टीका 》中說：『許多兄弟各自積累財產，但對房屋的權利是相同的，如果他們沒有將房屋的各個部分分開，而是以一個家庭的方式居住，那麼房屋的門和圍墻等之間的界限就不是不同的。』因為對於所有未分割房屋的家庭成員來說，戶主是主人。』這裡表明了戶主的重要性。在這種情況下，《 टीका 》中說：『這個經文不能被否定所包含，然後可以應用於下一個經文。』因為明確地說『所有者不同的界限是不同的』，這意味著『所有者相同的界限不是不同的』。否定並沒有直接包含在根本經文中，而是與下一個經文相一致。在這種情況下，《 टीका 》中說：『或者，也可以這樣解釋之前的經文，即所有者相同的界限不是不同的。』 《 टीका 》中說：『現在將展示創作經文的成果』，這裡『成果』一詞表示意義。在這種情況下，《律分別》中說：『一戶和兩戶，以及擁有許多戶，有墻壁、籬笆和溝渠環繞，城鎮和房屋有四種用途。』住所、旅行者、外道、商業塵埃和商店、敵人的住所、戰場，戰場聚集地、船隻和車輛，樹木、花園是圍欄。在路上行走、停留、坐臥，直接或間接，其他睡眠的界限是最後的，類別被正確地收集。』 『城鎮有四種用途』是指城市附近相同的地方，城市附近不同的地方，以及許多城市附近的地方。

【English Translation】 The word 'boundaries between' is used in the plural because there are different places such as Seg and Rede. If the owners are different, even if the robes are placed in the upper and lower parts of the same house, they will be separated. It is said in the scriptures: 'If a Bhikshu lives in the same place with only one roof, and keeps his robes there, will the robes be separated from the Bhikshu?' 'Yes, because there are various kinds of heretics, ascetics, Brahmins, wanderers, and divided families there.' If the properties are different, but the residences are not separated, they will not be separated. In the Tika, it is said: 'Many brothers each accumulate property, but the rights to the house are the same. If they do not divide the various parts of the house, but live as one family, then the boundaries between the doors and fences of the house are not different.' Because for all family members who have not divided the house, the head of the household is the master. Here, the importance of the head of the household is shown. In this case, it is said in the Tika: 'This sutra cannot be included by negation, and then it can be applied to the next sutra.' Because it is explicitly said that 'the boundaries of different owners are different,' it means that 'the boundaries of the same owner are not different.' The negation is not directly included in the root sutra, but is consistent with the next sutra. In this case, it is said in the Tika: 'Or, the previous sutra can also be explained in this way, that the boundaries of the same owner are not different.' It is said in the Tika: 'Now the result of creating the sutra will be shown.' Here, the word 'result' indicates the meaning. In this case, it is said in the Vinaya-vibhanga: 'One house and two houses, and having many houses, surrounded by walls, fences, and ditches, towns and houses have four uses.' Residences, travelers, heretics, commercial dust and shops, the residences of enemies, battlefields, battlefield gatherings, boats and vehicles, trees, gardens are fences. Walking, staying, sitting, and lying on the road, directly or indirectly, the boundaries of other sleep are the last, and the categories are correctly collected.' 'Towns have four uses' refers to the same place near the city, different places near the city, and many places near the city.

---

་གཅིག་པ་དང་། ཉེ་འཁོར་ཐ་དད་པའོ། །རྣམ་བཞིར་བྱ་བའི་ཁྱིམ་ཡང་དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་རོ། །རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། རྟེན་འགྲོ་ནི་རོལ་མོ་མཁན་གྱི་བྱེ་བྲག་གོ། ཚོང་རྡལ་ནི་ཟོང་འཚོང་བར་བྱེད་པའི་གནས་སོ། །ཚོང་ཁང་ནི་ཟོང་བཅེར་བའི་གནས་སོ། །དགྲ་ཁང་ནི་དགྲ་བསྲུང་བའི་གནས་སོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ཡང་ཚོང་རྡལ་ནི་ཉིན་མོར་ཟོང་ཁྱེར་བའི་གནས་སོ། །ཚོང་ཁང་ནི་དེར་མཚན་མོར་ཡང་ཟོང་བཞག་པ་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། གཡུལ་ནི་ལོ་ཏོག་བཅགས་པའི་གཞིའོ། །ཞེས་སོ། །གཡུལ་ཚོམས་ནི་དེའི་ཚོམས་སོ་སོ་སྟེ་དེ་དག་རང་རང་གི་ཐུན་མོང་གི་གནས་དང་མི་འབྲལ་ལོ། །ཡང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དེ་བཞིན་དུ་དགྲ་ཁང་ལ་ནི་ཡ་གད་ཐུན་མོང་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ་གཡུལ་ལ་ནི་དཀྱིལ་ཐུན་མོང་ཡིན་ཏེ་གཡུལ་ཅེས་བྱ་བ་ནི་ལོ་ཏོག་བཅག་པའི་གཞིའོ། །དཀྱིལ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྟེན་གནས་ཏེ་གང་དུ་གཏོར་མ་འབུལ་བ་ལ་སོགས་བྱེད་པའམ་གང་དུ་འབྲུ་སྤུང་བར་བྱེད་པའི་གནས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་རོལ་མོ་མཁན་གྱི་ཁྱིམ་ལ་ཡང་ནི་རོལ་མོའི་ཆ་བྱད་བཞག་པའི་གནས་ཐུན་མོང་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཤིང་རྟ་ལ་ནི་ཁ་ལོ་པའི་གནས་ཐུན་མོང་ཡིན་ཏེ། ཁ་ལོ་པའི་གནས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཁ་ལོ་པ་གང་དུ་འདུག་ནས་གླང་ལ་སོགས་པ་ཤིང་རྟ་དང་ལྡན་པ་དག་དེད་པའོ། །དེ་བཞིན་དུ་གྲུ་ལ་ནི་གྲུ་གདོང་ཐུན་མོང་ཡིན་ཏེ་གྲུ་གདོང་ཞེས་བྱ་བ་ནི་གྲུ་པ་གང་དུ་འདུག་ནས་སྐྱོད་པར་བྱེད་པའོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཀུན་དགའ་ར་བ་ 6-439b ལ་ནི་ཁྲོན་པ་ཐུན་མོང་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ཁང་པ་གློ་གཤིབས་གཉིས་སྤུན་ནོར་མ་བགོས་པ་གཉིས་དབང་བ་ལྟ་བུ་ནོར་ལས་དད་པ་ཐ་དད་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། མུ་སྟེགས་ཅན་ལྟ་བ་མཐུན་པ་གཉིས་དབང་བའི་གནས་ལྟ་བུའམ་དགེ་སློང་ལྟ་བ་མཐུན་པ་གཉིས་དབང་བའི་གནས་ལྟ་བུ་ལྟ་བ་ལས་དད་པ་ཐ་དད་པ་མ་ཡིན་པའི་གནས་ཀྱི་བར་མཚམས་རྣམས་ཀྱང་ཐ་དད་པ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྦྱར་ཏེ། གནས་ཐ་དད་པ་མ་ཡིན་པ་དེར་ཆོས་གོས་དང་མི་འབྲལ་ལོ། །འདིར་དད་པ་ཞེས་པ་ནི་ཁྱིམ་པ་ནི་ནོར་ལྷུར་བྱེད་ལ། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ནི་ལྟ་བ་ལྷུར་བྱེད་པའོ། །ཡང་ངོ་ཞེས་པ་འདི་ནི་མདོ་སྔ་མ་ལ་སྦྱར་བ་མ་ཡིན་གྱི། མདོ་འདི་ཉིད་ཀྱི་ཚིག་གི་ཆ་ཤས་སྔ་མ་ཐ་དད་པ་མ་ཡིན་ཅེས་པ་ལ་བསྙེགས་སོ། ། 與生處所 གསུམ་པ་ནི། ཤིང་ལྗོན་པ་གཅིག་ཁོ་ནའི་ཡལ་ག་དང་ཡལ་ག་ཕྲ་མོ་དག་ཕན་ཚུན་མ་རེག་པ་ནི་རྩ་བ་གཅིག་ཀྱང་གནས་ཐ་དད་པ་ཉིད་དོ། །དེའི་ཕྱིར་ཡལ་ག་གཅིག་ཏུ་ཆོས་གོས་བཞག་ལ་ཡལ་ག་ཕྲ་མོར་དགེ་སློང་གནས་ན་འབྲལ་ལོ། །ཡལ་ག་དེ་དག་གི་རྩ་བ་ནི་ཐུན་མོང་ངོ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། གང་ཕན་ཆད་ནས་ཡལ་ག་དག་གྱེས་པ་དེ་ནི་དེ་དག་གི་རྩ་བའོ། །དེ་ལྟ་བས་ན་དགེ་སློང་གིས་རྩ་བ་ལ་ཆོས་གོས་འཇོག་ཅིང་ཡལ་ག་གང་ཡང་རུང་བར་སྐྱ་རེངས་འཆར་བར་བྱེད་པ

【現代漢語翻譯】 相同，但鄰近區域不同。對於需要進行四種活動的房屋，也應如此理解。在《區分解釋》中提到：'依靠者'是指音樂家的一個類別。'商業街'是指進行商品交易的地方。'商舖'是指儲存商品的地方。'敵房'是指防禦敵人的地方。' 也就是說，商業街是指白天攜帶商品的地方，而商舖是指晚上也存放商品的地方。在《 टीका 》中說：'戰場'是指收割莊稼的場所。'戰場集合'是指這些場所各自的集合，它們不會脫離各自共同的場所。此外，在《區分》中說：同樣，敵房也有共同的入口。同樣，戰場也有共同的中心，戰場被稱為收割莊稼的場所，中心是指支撐物，即進行供奉朵瑪等活動或堆放穀物的地方。同樣，音樂家的房屋也有放置樂器的共同場所。同樣，車輛也有駕駛員的共同場所，駕駛員的場所是指駕駛員坐在那裡駕駛牛等與車輛相連的地方。同樣，船隻也有船頭的共同部分，船頭是指船伕坐在那裡劃船的地方。同樣，寺院也有水井是共同的。' 就像兩間相鄰的房屋，兄弟未分家產，財產上的信仰不同，或者像外道信仰相同的人所擁有的地方，或者像僧侶信仰相同的人所擁有的地方，對於這些信仰上的差異不大的地方之間的界限，也應理解為沒有差異。因此，對於沒有差異的地方，袈裟不會分離。這裡所說的'信仰'是指在家人專注于財富，而出家人專注于見解。 此外，這個'也'字不是與前面的經文相連，而是與這篇經文字身的前一部分'沒有差異'相連。 第三，即使同一棵樹的樹枝和細枝互不接觸，由於根相同，所以住所也是不同的。因此，如果在一根樹枝上放置袈裟，而在另一根細枝上居住著僧侶，則會分離。這些樹枝的根是共同的。在《 टीका 》中說：'從哪裡開始樹枝分叉，哪裡就是它們的根。' 因此，僧侶應該將袈裟放在根部，並在任何樹枝上等待天亮。

【English Translation】 Same, but different neighboring areas. The same applies to houses where four activities need to be carried out. In the 'Distinguishing Explanation' it is said: 'Dependents' refers to a category of musicians. 'Commercial street' refers to the place where goods are traded. 'Shop' refers to the place where goods are stored. 'Enemy house' refers to the place where enemies are defended.' That is, the commercial street is the place where goods are carried during the day, and the shop is the place where goods are also kept at night. In the 《 टीका 》 it says: 'Battlefield' refers to the place where crops are harvested. 'Battlefield assembly' refers to the respective assemblies of these places, which do not separate from their common places. Furthermore, in the 'Distinction' it says: Similarly, the enemy house also has a common entrance. Similarly, the battlefield also has a common center, the battlefield is called the place where crops are harvested, and the center refers to the support, that is, the place where offerings such as tormas are made or where grains are piled up. Similarly, the house of musicians also has a common place for placing musical instruments. Similarly, vehicles also have a common place for drivers, the driver's place refers to the place where the driver sits and drives cattle and other things connected to the vehicle. Similarly, boats also have a common part of the bow, the bow refers to the place where the boatman sits and rows. Similarly, monasteries also have wells in common.' It is like two adjacent houses, brothers who have not divided their property, and the faith in property is different, or like the place owned by two people with the same heretical beliefs, or like the place owned by two monks with the same beliefs, for the boundaries between these places where the differences in faith are not large, it should also be understood that there is no difference. Therefore, for places where there is no difference, the monastic robe will not be separated. Here, 'faith' refers to householders focusing on wealth, while renunciants focus on views. Furthermore, this word 'also' is not connected to the previous sutra, but to the previous part of this sutra itself, 'no difference'. Third, even if the branches and twigs of the same tree do not touch each other, the dwelling places are different because the roots are the same. Therefore, if a monastic robe is placed on one branch and a monk lives on another twig, they will be separated. The roots of these branches are common. In the 《 टीका 》 it says: 'From where the branches diverge, that is their root.' Therefore, the monk should place the monastic robe at the root and wait for dawn on any branch.

---

་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཡལ་ག་གང་ཡང་རུང་བར་ཆོས་གོས་འཇོག་ཅིང་། རྩ་བར་སྐྱ་རེངས་འཆར་བར་བྱེད་ནའང་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །ཡལ་ག་དང་ཡལ་ག་ཕྲ་མོ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཐུན་མོང་ནི་རྩ་བའི་རྩ་བ་ལ་སོགས་ཡིན་ལ། ད་ནི་འགྲེལ་པ་མཁན་པོའི་དགོངས་པ་སྒྲ་ཇི་བཞིན་པར་འཆད་དེ། ཊཱི་ཀར། རྩ་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཤིང་ལྗོན་པའི་སྟེང་གི་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཕྱོགས་གང་ནས་ཡལ་ག་དུ་མ་གྱེས་པར་འགྱུར་བ་དེའི་མདོ་ཁོ་ནའི་འོག་ནས་ཡལ་ག་མེད་པའི་ཤིང་ལྗོན་པའི་ 6-440a སྡོང་པོའི་ཕྱོགས་ལ་བྱ་སྟེ་དེ་ནི་རྩ་བའོ། །རྩ་བའི་རྩ་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྟེང་གི་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྩ་བར་གྱུར་པའི་ཤིང་ལྗོན་པའི་ཕྱོགས་དེ་ནས་ཡལ་ག་མེད་པའི་འོག་གི་ཆ་ལས་ཡལ་ག་གཅིག་ཏུ་གྱུར་ཏམ། ཡལ་ག་དུ་མར་གྱུར་པའི་ཡལ་ག་ཇི་སྙེད་གྱེས་པ་དེའི་མདོ་ཁོ་ནའི་འོག་ན་ཡལ་ག་མེད་པའི་ཕྱོགས་ཀྱི་ཆ་ཡོད་པ་ལ་བྱ་སྟེ། དེ་ནི་རྩ་བའི་རྩ་བའོ། །ལ་སོགས་པ་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་དེ་མན་ཆད་ནས་ས་གཞི་ལ་ཐུག་པ་ཡན་ཆད་ཀྱི་བར་བཟུང་སྟེ་སོགས་པའི་སྒྲས་བསྡུས་ལ། ཤིང་ལྗོན་པ་དང་འབྲེལ་བའི་ས་གཞི་ཡན་ཆད་ནས་རྩ་བའི་རྩ་བ་ལ་ཐུག་པ་མན་ཆད་ཀྱི་བར་དེ་ནི་རྩ་བའི་རྩ་བ་དང་། རྩ་བ་དང་འབྲེལ་བའི་ཡལ་ག་དང་། ཡལ་ག་ཕྲ་མོ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཐུན་མོང་ཡིན་ནོ། །རྩ་བའི་རྩ་བ་ནི་རང་དང་། རྩ་བ་དང་འབྲེལ་བའི་ཡལ་ག་དང་། ཡལ་ག་ཕྲ་མོ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཐུན་མོང་ཡིན་ནོ། །རྩ་བ་ནི་དེ་ཉིད་དང་འབྲེལ་བའི་ཡལ་ག་དང་། ཡལ་ག་ཕྲ་མོ་རྣམས་ནི་ཉི་ཚེའི་ཐུན་མོང་ཡིན་ནོ། །དེ་དག་གི་ཡལ་ག་ཕྲ་མོ་མ་རེག་པ་རྣམས་ན་ཕན་ཚུན་ཐ་དད་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ཡང་ངོ་ནི་རྩ་བའི་རྩ་བ་ནི་རྩ་བ་དང་སོགས་པའི་ཡལ་ག་དང་། ཡལ་ག་ཕྲ་མོ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དེ་ཐུན་མོང་ཡིན་ནོ་ཞེས་མདོ་སྔ་མའི་ཐུན་མོང་ངོ་ཞེས་པ་ལ་བསྙེགས་སོ། །ཤིང་ལྗོན་པ་གང་དག་གི་ཡལ་ག་དང་། ལོ་མ་མེ་ཏོག་དང་། འབྲས་བུ་ནི་དེའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པའི་རེག་པའི་ཤིང་ལྗོན་པ་རྣམས་ནི་རྩ་བ་ཐ་དད་ཀྱང་གནས་གཅིག་པ་སྟེ། ནགས་ཚལ་བདག་པོ་གཅིག་ན་དབུས་ནས་རྒྱང་གྲགས་ཀྱི་མཐའ་ཚུན་ཆད་གནས་གཅིག་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དབུས་ནས་རྒྱང་གྲགས་ཀྱི་མཐའ་ཕན་ཆད་ནི་ཐ་དད་པ་ཉིད་དོ། །ལྗོན་ཤིང་གི་ཡལ་ག་ཐ་དད་པ་རྣམས་ཀྱི་རྩ་བ་ཐུན་མོང་དང་། གཙུག་ལག་ཁང་ངམ་གནས་ཁང་ཐ་དད་པ་རྣམས་ཀྱི་ལྕགས་རི་ཐུན་མོང་གི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འདྲ་ཡང་། 6-440b གཙུག་ལག་ཁང་གི་གནས་ཁང་ཐ་དད་ནི་མ་རེག་ཀྱང་མི་འབྲལ་ལ། ཤིང་ལྗོན་པའི་ཡལ་ག་ཕན་ཚུན་མ་རེག་ན་འབྲལ་བའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་ཡལ་ག་ཕན་ཚུན་མ་རེག་པ་དེ་ལ་ཉེ་འཁོར་འབྲེལ་བ་མེད་དེ། ནམ་མཁའ་མཚམས་གཞན་གྱིས་བར་དུ་ཆོད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཤིང་ལྗོན་པ་དེའི་སྟེང་གི་ཆ་འོག་མའི་ཡལ་ག་ལ་ཆོས་གོས་དཔྱངས། དེའི་འོག་གི་ས་གཞ

【現代漢語翻譯】 沒有罪過。同樣，在任何樹枝上放置袈裟，並在樹根處進行早晨的沐浴也是沒有罪過的。所有樹枝和細枝的共同之處在於根部的根等。現在，我將按照字面意思解釋註釋者的意圖。《根本分別》中說：『根』是指樹木的所有部分，從樹木的哪個方向分出許多樹枝，那個地方的下方，沒有樹枝的樹幹部分，那就是根。『根的根』是指作為所有部分的根的樹木部分，從那個沒有樹枝的下方部分，變成一個樹枝或多個樹枝，無論分出多少樹枝，那個地方的下方，存在沒有樹枝的部分，那就是根的根。』提到『等等』，是指從那以下到地面的範圍，用『等』字來概括。與樹木相連的地面以上到根的根以下的範圍，是根的根、與根相連的樹枝和所有細枝的共同之處。根的根是自身、與根相連的樹枝和所有細枝的共同之處。根是自身和與之相連的樹枝和細枝的部分共同之處。那些沒有接觸到的細枝彼此之間是不同的。』還有，根的根是根和等等的樹枝以及所有細枝的共同之處，這與前面經文的共同之處相一致。哪些樹木的樹枝、樹葉、花朵和果實屬於其範圍內的接觸到的樹木，即使根不同，但位置相同，在一個森林主人的領地內，從中心到一由旬的盡頭都是相同的位置。從中心到一由旬的盡頭是不同的。不同樹木的樹枝有共同的根，不同寺廟或住所的共同圍墻在墮落方面是相似的， 寺廟的不同住所即使沒有接觸也不會分離，樹木的樹枝彼此沒有接觸就會分離的原因是，樹枝彼此沒有接觸，因為沒有鄰近的聯繫，因為天空被其他邊界隔開。』經中說：將袈裟懸掛在那棵樹的上部下方的樹枝上，在那之下的地面上。

【English Translation】 There is no fault. Similarly, there is no fault in placing the monastic robe on any branch and performing the morning ablutions at the root. The commonality of all branches and twigs is the root of the root, etc. Now, I will explain the commentator's intention according to the literal meaning. In the Mūlasarvāstivāda-vinaya, it says: 'Root' refers to the part of the tree from which many branches diverge, and the part of the trunk without branches below that point, that is the root. 'Root of the root' refers to the part of the tree that is the root of all parts, and from that part below without branches, whether it becomes one branch or many branches, however many branches diverge, the part below that point that has no branches, that is the root of the root. 'Etc.' is mentioned to include the range from there down to the ground, summarized by the word 'etc.' The range from the ground connected to the tree up to the root of the root is the commonality of the root of the root, the branches connected to the root, and all the twigs. The root of the root is the commonality of itself, the branches connected to the root, and all the twigs. The root is the partial commonality of itself and the branches and twigs connected to it. Those twigs that have not touched each other are different from each other.' Also, the root of the root is the commonality of the root and the branches, etc., and all the twigs, which is consistent with the commonality of the previous sutra. Which trees whose branches, leaves, flowers, and fruits belong to the touching trees within its scope, even if the roots are different, the location is the same, and within the territory of one forest owner, from the center to the end of a yojana is the same location. From the center to the end of a yojana is different. The different branches of different trees have a common root, and the common walls of different temples or residences are similar in terms of downfall, but the different residences of the temple do not separate even if they do not touch, and the reason why the branches of trees separate if they do not touch each other is that the branches do not touch each other because there is no neighboring connection, because the sky is separated by other boundaries.' It is said in the sutra: Hanging the monastic robe on the branch below the upper part of that tree, on the ground below that.

---

ིར་དགེ་སློང་འདུག་ཅིང་སྐྱ་རེངས་འཆར་བར་བྱེད་པ་ནི། ཁང་པའི་སྟེང་གཡོགས་ལ་ཆོས་གོས་དཔྱངས་ཏེ་དེའི་ས་གཞི་ལ་དགེ་སློང་གནས་པ་དང་འདྲའོ། །འདི་དག་རྟོགས་པར་སླ་བའི་དཔེའུ་རིས་མཚོ་སྣ་བ་ཆེན་པོས་མཛད་མོད། དེས་ནི་བདེ་བླག་ཏུ་ཁོང་དུ་ཆུད་པར་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར། ཁོ་བོའི་དཔེའུ་རིས་མཐོང་བ་དོན་ལྡན་དུ་ལྟོས་ཤིག ། 能居處所 བཞི་པ་ནི། ཐོག་ཕུབ་པའི་གྲུ་དང་། ཐོག་ཕུབ་པའི་ཤིང་རྟ་དག་གི་ཡང་སྟེང་གི་ཆ་འོག་མར་དཔྱངས་པ་ནི་སྟེང་གཡོགས་དང་འདྲ་བར་སྔར་བཞིན་ནོ། །ངག་དོན་གྲུ་དང་ཤིང་རྟ་ཐོག་ཕུབ་པའི་ཆ་འོག་མར་ཆོས་གོས་དཔྱངས་ཏེ་བཞག་པ་དེའི་འོག་གི་གཞི་ལ་དགེ་སློང་ཉལ་ན་མི་འབྲལ་ལོ། ། 無際處所 ལྔ་པ་ནི། ལུས་ངག་གིས་མངོན་པར་བསྒྲུབས་པའི་མཚམས་མེད་པ་ཐང་སྟོང་པ་ལྟ་བུ་ལ་དགེ་སློང་ཉལ་ན་ནི་དགེ་སློང་གི་རྐང་ལག་ལ་སོགས་པའི་ཡན་ལག་གིས་ཇི་ཙམ་དུ་ཁྱབ་པའི་མཐའ་དེ་གནས་དེའི་མཐའོ། །གནས་ཀྱི་མཐའ་དེ་ནས་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་ཚུན་ཆད་དུ་ཆོས་གོས་དང་མི་འབྲལ་ལོ། །ཊཱི་ཀར། མཚམས་གཞན་པ་ལ་ལུས་ཀྱིས་ནོན་པ་ཉིད་ཚེ་གནས་ཉིད་ཡིན་པར་གསུངས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། ། 說其範圍 གཉིས་པ་ལ། ཉེ་འཁོར་དངོས་ཀྱི་ཚད་ཉིད་བཤད། །དེ་ཡི་དོགས་གཅོད་བསྟན་པའོ། ། 說正範圍 དང་པོ་ལ། བརྩམ་དུ་རུང་བའི་ཉེ་འཁོར་དང་། །ཉེ་བར་སྤྱོད་པའི་ཉེ་འཁོར་དང་། །ལམ་དུ་འགྲོ་བའི་ཉེ་འཁོར་རོ། ། 能居範圍 དང་པོ་ལ། ཉེ་འཁོར་ཚད་ཀྱི་མདོར་བསྟན་དང་། །གྲོང་ 6-441a ཁྱེར་གསུམ་གྱི་དམིགས་བསལ་ལོ། ། 略說範圍 དང་པོ་ནི། ཊཱི་ཀར། གནས་བསྟན་ནས་ད་ནི་གནས་དེའི་ཉེ་འཁོར་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ་ཞེས་སྦྱར་ནས། ཉེ་འཁོར་ནི་སྟེང་དང་འོག་དང་ཕྱོགས་ཐམས་ཅད་ནས་ཁོ་ར་ཁོར་ཡུག་ཏུ་འདོམ་རེ་རེའོ། ། 三城另論 གཉིས་པ་ནི། རྩིག་པས་བསྐོར་བའི་གྲོང་ལ་ནི་ཉེ་འཁོར་དུ་འཇོག་བྱེད་ཅི་ཞེ་ན། ཇི་ཙམ་དུ་བ་ལང་དྲུག་དང་ལྡན་པའི་ཤིང་རྟ་ཞེས་པ་ནི་བ་ལང་དྲུག་གིས་དྲང་དགོས་པའི་ཤིང་རྟའི་ལམ་གྱི་ཞེང་ཚད་ནི་འདོམ་དགུ་སྟེ། དེའང་བ་ལང་དྲུག་ལ་གཉའ་ཤིང་གཏད་དེ་གྲལ་བྱས་པ་ན། བ་ལང་དྲུག་གི་བར་ལྔ་པོ་ལ་འདོམ་ལྔ་དང་། བ་ལང་རེ་རེའི་ངོས་ལ་འདོམ་ཕྱེད་ཕྱེད་དེ་འདོམ་གསུམ་དང་། མཐའ་གཉིས་སུ་འདོམ་ཕྱེད་ཕྱེད་དེ་འདོམ་གང་དང་བཅས་པས་འདོམ་དགུའོ། །སྨྱིག་མ་ཅན་གྱི་ཞེས་པ་ཤིང་རྟ་སྨྱིག་མའི་ཤུར་བུར་བཀང་བས་ལམ་ག་ཁྱབ་པའམ་ཞེས་སྦྱར་རོ། །བྱ་གག་སྟེ་ཁྱིམ་བྱ་དེ་ཕོ་སྤར་ནས་འཕུར་དུ་བཅུག་སྟེ་ས་ལ་བབས་ཏེ་འདུག་པའི་ལམ་གྱིས་ཇི་ཙམ་དུ་ཁྱབ་པ་ཉེ་འཁོར་ཡིན་ནོ། །དེ་ལ་འདོམ་དགུའོ། །རིབ་མས་བསྐོར་བའི་གྲོང་ལ་ནི་ར་ལུག་རིབ་མའི་དྲུང་ན་འགྲོ་བ་དག་གི་རྨིག་པས་བསླང་བའི་རྡུལ་གྱི་སའམ། མི་ཤེད་བྱེ་བས་རང་བཞིན་གྱིས་ངོ་ཚ་བ་ཤེས་པ་དང་ལྡ

【現代漢語翻譯】 如果比丘居住在某處，並在黎明時分升起太陽，就像將袈裟懸掛在房屋的屋頂上，比丘安住于其地面一樣。這些是容易理解的例子，由偉大的མཚོ་སྣ་བ་（Lake Born）所作。然而，由於它們不容易理解，請看我所作的例子，它們更有意義。 能居住的處所 第四種是：屋頂覆蓋的船隻和屋頂覆蓋的車輛，其上部的部分懸掛在下方，就像屋頂一樣，與之前相同。意思是，在船隻和車輛屋頂覆蓋的部分下方懸掛袈裟，如果比丘睡在下面的地面上，就不會分離。 無邊際的處所 第五種是：如果比丘睡在身語所證的無間之處，就像空曠的平原一樣，那麼比丘的腿腳等肢體所能延伸到的範圍，就是該處所的邊界。從該處所的邊界開始，直到附近一箭之遙的範圍內，都不會與袈裟分離。《ཊཱི་ཀ་（釋論）》中說：『身體壓在其他邊界上，就是壽命存在的處所。』 說明其範圍 第二部分：說明了附近實際的範圍，並展示了對它的疑問的解答。 說明正範圍 第一部分：可開始的附近範圍，可使用的附近範圍，可行走的附近範圍。 能居住的範圍 第一部分：簡要說明附近範圍的尺度，以及三個城市的特殊性。 簡要說明範圍 第一部分：《ཊཱི་ཀ་（釋論）》中說：『在說明了處所之後，現在將要說明該處所的附近範圍。』附近範圍是指從上方、下方和所有方向，周圍一箭之遙的範圍。 三城的另論 第二部分：如果用墻壁環繞的城市，為什麼要設定附近範圍呢？因為『六牛之車』，意思是六頭牛拉動的車輛的道路寬度是九箭。也就是說，六頭牛並排套上軛，六頭牛之間的五個間隔是五箭，每頭牛的寬度是半箭，六頭牛共三箭，加上兩邊的半箭共一箭，總共九箭。『竹子』的意思是，車輛用竹子的縫隙填滿，道路被覆蓋。『家雞』，意思是將家雞雄性放飛，讓它落在地上，它所覆蓋的範圍就是附近範圍。那是九箭。對於用籬笆環繞的城市，是指綿羊和山羊在籬笆旁邊行走時，蹄子揚起的塵土的範圍，或者人天生就知道羞恥。

【English Translation】 If a monk dwells in a place and the dawn arises, it is like hanging a monastic robe on the roof of a house, and the monk abides on its ground. These are easy-to-understand examples made by the great mtsho sna ba (Lake Born). However, since they are not easily understood, look at my examples, which are more meaningful. Abode of Habitation The fourth is: the upper part of a roofed boat and a roofed vehicle hanging downwards is like a roof, as before. The meaning is that if a monastic robe is hung under the roofed part of a boat and a vehicle, and a monk sleeps on the ground underneath, he will not be separated. Boundless Abode The fifth is: if a monk sleeps in an uninterrupted place manifestly accomplished by body and speech, like an empty plain, then the extent to which the monk's limbs, such as legs and feet, extend is the boundary of that place. From that boundary of the place, up to a bow-shot's distance in the vicinity, he will not be separated from the monastic robe. The ṭīkā (commentary) says: 'The very act of pressing the body against another boundary is the very place where life abides.' Explanation of the Scope Second part: Explains the actual extent of the vicinity and shows the resolution of its doubts. Explanation of the Correct Scope First part: The vicinity that can be initiated, the vicinity that can be used, and the vicinity that can be walked. Habitable Scope First part: A brief explanation of the measure of the vicinity and the special characteristics of the three cities. Brief Explanation of the Scope First part: The ṭīkā (commentary) says: 'Having explained the place, now the vicinity of that place will be discussed.' The vicinity is one arrow-shot in all directions, above, below, and all around. Separate Discussion of the Three Cities Second part: For a city surrounded by walls, why is a vicinity established? Because 'a chariot with six oxen,' which means the width of the road for a chariot that must be pulled by six oxen, is nine arrows. That is, when six oxen are yoked side by side, the five spaces between the six oxen are five arrows, and the width of each ox is half an arrow, making three arrows for the six oxen, plus half an arrow on each end, making one arrow, for a total of nine arrows. 'Bamboo' means that the chariot is filled with bamboo slits, covering the road. 'Domestic fowl,' meaning a male domestic fowl is released and lands on the ground, the area it covers is the vicinity. That is nine arrows. For a city surrounded by a fence, it refers to the area of dust raised by the hooves of sheep and goats walking near the fence, or people who naturally know shame.

---

ན་པའི་བཤང་བ་བྱེད་དུ་འགྲོ་བ་ན་རིབ་མ་དེའི་དྲུང་ནས་ཐག་ཇི་སྲིད་དུ་འགྲོ་བའི་ལམ་གྱིས་ཇི་ཙམ་དུ་ཁྱབ་པ་དེ་ཚུན་ཆད་ཉེ་འཁོར་འདོམ་དྲུག་ཡིན་ནོ། །འོབས་ཀྱིས་བསྐོར་བའི་གྲོང་ལ་ནི་སྐས་གདང་བུ་བཅུ་གཉིས་པའི་སྲིད་ཀྱིས་ཇི་ཙམ་དུ་སླེབས་པའི་ལམ་གྱིས་ཁྱབ་པའམ་ཞེས་སྦྱར་ལ། འདིའི་སྐས་གདང་རེ་ལ་ཁྲུ་རེ་ཞེས་འདུལ་བ་བསྡུས་པ་དང་སོ་ཐར་འགྲེལ་པ་ལས་སོ། །ཕྱགས་དར་བོར་བའི་བོང་བ་རགས་པ་ཤུགས་ཀྱིས་འདྲིལ་བའི་ལམ་གྱིས་ཇི་ཙམ་དུ་ཁྱབ་པའི་འདོམ་གསུམ་ཚུན་ཆད་ཉེ་འཁོར་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་ཉེ་འཁོར་གསུམ་ 6-441b ནི་འདོམ་དགུ་དང་དྲུག་དང་གསུམ་སྟེ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །དེ་ལྟར་ཉེ་འཁོར་ཆེ་འབྲིང་ཆུང་གསུམ་འོང་བའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་ལོངས་སྤྱོད་ཆེ་འབྲིང་ཆུང་གསུམ་ཡོད་པའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ། གོ་རིམ་བཞིན་དུ་ཤིང་རྟ་དང་། ར་ལུག་དང་། ཕྱགས་དར་གྱིས་མཚོན་པ་བྱུང་བས་ཤེས་ཞེས་འགམ་ཟེར་རོ། །འདིར་རྗེ་བླ་མའི་ཞལ་སྔ་ནས། མི་ངོ་ཚ་དང་ལྡན་པའི་བཤང་བ་གནས་ནས་འདོམ་དྲུག་ཏུ་བྱེད་ཟེར་བ་འདི་དཔྱད་དགོས་པར་སྣང་ཞེས་བཀའ་སྩལ་ཏོ། །གྲོང་གཅིག་ལ་རྩིག་པ། རིབ་མ། འོབས་དང་གསུམ་ཀས་བསྐོར་བ་ནི་ཉེ་འཁོར་རིང་ཤོས་ཀྱི་ཁོངས་སུ་ཐུང་ཤོས་གཉིས་བསྡུས་ཏེ། སྤོ་བ་སྤྱོད་པ་ན་འཆབ་ཡུན་རིང་ཤོས་ཀྱི་ཁོངས་སུ་ཐུང་ཤོས་སྡུད་པར་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། རྩིག་པས་བསྐོར་བའི་གྲོང་གི་ཉེ་འཁོར་རྣམ་གཉིས་དང་། འོབས་ཀྱིས་བསྐོར་བའི་གྲོང་གི་ཉེ་འཁོར་གཉིས་ཀྱི་དང་པོ་ཤོས་བསམ་པས་ནི་རིས་སུ་བཅད་པའི་ཉེ་འཁོར་ཡིན་ནོ། །རིབ་མས་བསྐོར་བའི་གྲོང་གི་ཉེ་འཁོར་རྣམ་གཉིས་དང་། འོབས་ཀྱིས་བསྐོར་བའི་གྲོང་གི་འོ་མ་ཤོས་བྱ་བ་ནི་སྒྲུབ་པའི་ཉེ་འཁོར་ཡིན་ཏེ་ཞེས་པ་ནི། བསམ་པས་རིས་སུ་བཅད་པ་དང་། བྱ་བ་བསྒྲུབ་པ་ལ་བལྟོས་པ་སྟེ། བྱ་བ་ནི་བཤང་བ་དང་། ཕྱགས་དར་བོར་བ་ལྟ་བུའི་བྱ་བ་བསྒྲུབ་པ་ལ་བལྟོས་ནས་ཉེ་འཁོར་དུ་བཞག་གོ། 起居周圍 གཉིས་པ་ནི། ཉེ་བར་སྤྱོད་པའི་ཉེ་འཁོར་ནི་གནས་དེའི་འཕྲལ་གྱི་བྱ་བ་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། འབྲས་དྲུ་བར་བྱེད་པ་དང་། རྡོ་བར་བྱེད་པ་དང་། འཐག་པར་བྱེད་པ་དང་། ཁྱེའུ་སུས་བྱེད་པ་དང་། འབྲུ་འཕྱར་བར་བྱེད་པ་དང་། ཉོ་ཚོང་བྱེད་པ་དང་། འཇལ་བར་བྱེད་པ་དང་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཞན་དུ་འགྲོ་བའི་ཚེ་ཁལ་འགེལ་བ་ལྟ་བུ་དང་། འདུག་པའི་ཕྱིར་འོང་བ་ན་ཁལ་འབོགས་པ་ལྟ་བུ་དང་། བྱ་བ་དེ་རྣམས་ཀྱི་རྡུལ་དག་གིས་མཚམས་དེར་གཏོགས་པ་ 6-442a ཇི་ཙམ་དུ་ཁྱབ་པ་དེ་ཉེ་འཁོར་ཡིན་པས་སོ། །ཉེ་བར་སྤྱོད་པ་འདི་ནི་གྲོང་ཁྱེར་གྱི་སྒོ་མོའི་དྲུང་ལྟ་བུ་ཕྱོགས་གཅིག་ན་ཡོད་ཀྱི་ཕྱོགས་ཐམས་ཅད་དུ་འཁོར་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ལོངས་སྤྱོད་ཆེ་ཆུང་གི་ཁྱད་པར་གྱིས་ཉེ་བར་སྤྱོད་

【現代漢語翻譯】 當去排便時，從城墻處開始，直到排泄物氣味所能到達的距離，或者周圍六肘的範圍內，都算是近處（ཉེ་འཁོར།）。對於被壕溝環繞的城鎮，梯子十二個梯級的長度所能到達的範圍也算作近處。根據《律經彙編》和《別解脫經釋》的說法，這裡的每個梯級都有一肘長。丟棄掃帚時，粗大的掃帚被用力滾動所能到達的距離，或者周圍三肘的範圍內，都算是近處。因此，三種近處分別是九肘、六肘和三肘，依次排列。之所以有大、中、小三種近處，是因為根據擁有大、中、小三種受用而定。依次用車輛、山羊綿羊和掃帚來象徵，這應該理解為『འགམ་ཟེར』的說法。在此，杰喇嘛（རྗེ་བླ་མ།，Tsongkhapa）的尊前曾說：『說有羞恥心的人排便的地方要離六肘遠，這似乎需要考察。』對於一個同時被城墻、城墻和壕溝環繞的城鎮，最短的兩種近處應包含在最長的近處範圍內。正如在移動時，最短的遮蔽時間應包含在最長的遮蔽時間內一樣。在《 टीका 》中說：『被城墻環繞的城鎮有兩種近處，被壕溝環繞的城鎮也有兩種近處，第一種是經過思考而劃分的近處。被城墻環繞的城鎮有兩種近處，被壕溝環繞的城鎮的第一種近處是需要完成的近處。』這是因為要考慮到經過思考而劃分和需要完成的事情。需要完成的事情是指排便和丟棄掃帚等行為，根據這些行為來確定近處。 第二種是，實際使用的近處是指該地點的直接行為。在《律分別》中說：『碾米、磨石、紡織、兒童嬉戲、揚穀、買賣、測量』等等。例如，當去其他地方時，馱執行李；當回來坐下時，卸下行李。這些行為所產生的灰塵所能到達的範圍，都屬於該範圍，因此是近處。這種實際使用只存在於像城鎮門口這樣的一個方向，而不是環繞所有方向。實際使用的近處取決於受用的大小。

【English Translation】 When going to defecate, the distance from the wall up to which the smell of the excrement can reach, or within a radius of six cubits, is considered 'near' (ཉེ་འཁོར།). For a town surrounded by a moat, the distance that can be reached by the length of twelve rungs of a ladder is also considered near. According to the 'Compendium of Vinaya' and the 'Commentary on the Pratimoksha,' each rung of the ladder is one cubit long. When discarding a broom, the distance that a large broom can be rolled forcefully, or within a radius of three cubits, is considered near. Therefore, the three types of 'near' are nine cubits, six cubits, and three cubits, respectively. The reason for having large, medium, and small 'near' is determined by having large, medium, and small enjoyments. These are symbolized by vehicles, goats and sheep, and brooms, respectively. This should be understood as the saying of 'འགམ་ཟེར'. Here, Je Lama (རྗེ་བླ་མ།, Tsongkhapa) once said: 'The statement that a person with a sense of shame should defecate six cubits away seems to require examination.' For a town surrounded by a wall, a wall, and a moat, the shortest two 'near' should be included within the longest 'near.' Just as when moving, the shortest time of concealment should be included within the longest time. In the ' टीका ,' it says: 'A town surrounded by a wall has two types of 'near,' and a town surrounded by a moat also has two types of 'near,' the first of which is the 'near' that is divided after consideration. A town surrounded by a wall has two types of 'near,' and the first 'near' of a town surrounded by a moat is the 'near' that needs to be accomplished.' This is because consideration should be given to what is divided after consideration and what needs to be accomplished. What needs to be accomplished refers to actions such as defecating and discarding brooms, and the 'near' is determined based on these actions. The second type is the 'near' of actual use, which refers to the direct actions of that place. In the 'Vinaya-vibhanga,' it says: 'Milling rice, grinding stones, weaving, children playing, winnowing grain, trading, measuring,' and so on. For example, when going to other places, loading luggage; when returning to sit down, unloading luggage. The extent to which the dust from these actions reaches is considered part of that area, and therefore is 'near.' This actual use exists only in one direction, such as at the gate of a town, and does not surround all directions. The 'near' of actual use depends on the size of the enjoyment.

---

པའི་ཉེ་འཁོར་དེ་ཡང་ཆེ་ཆུང་དུ་འགྱུར་ཏེ་ཚད་ངེས་པ་མེད་དོ། ། 途中周圍 གསུམ་པ་ནི། ངག་གིས་མཚམས་བཅད་པ་མེད་ཅིང་། ལུས་ཀྱིས་བརྩིགས་པ་ལ་སོགས་ཀྱི་མཚམས་མེད་པ་ཐང་སྟོང་པ་ལྟ་བུའི་ལམ་དུ་དགེ་སློང་བདག་ཉིད་དང་ལམ་ཐ་དད་པར་མ་ཡིན་པར་འགྲོ་བའི་མི་དགེ་སློང་གི་ཆོས་གོས་ཁྱེར་བ་དེ་ལ་མི་ཞེས་པ་ནི་མཚོན་པ་སྟེ། སྔ་ཕྱིར་ཆོས་གོས་ཐལ་བ་དང་ལུས་པ་ནི། ལུས་ཀྱིས་ནོན་པའི་ཕྱོགས་ཉིད་ནས་བརྩམས་ཏེ་འདོམ་བཞི་བཅུ་རྩ་དགུ་ཚུན་ཆད་ཉེ་འཁོར་ཡིན་ནོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་གི་ཆོས་གོས་དགེ་སློང་ལ་གཏད་དེ་ལམ་དུ་འགྲོ་ན་དེའི་ཉེ་འཁོར་གང་ལགས། ངས་བྲམ་ཟེ་གྲོ་བཞིན་སྐྱེས་ལ་ཨ་མྲའི་སྡོང་པོ་མེ་ཏོག་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་འབྲས་བུ་དང་ཡལ་གའི་ཚོགས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་འདོམ་བདུན་གྱིས་བར་དུ་ཆོད་པའི་ཨ་མྲ་བདུན་པོ་དེ་དག་ལ་འདོམ་བཞི་བཅུ་རྩ་དགུ་ཡོད་པར་བསྟན་པ་དེ་དག་གི་ནི་དགེ་སློང་ལམ་དུ་འགྲོ་བའི་ཆོས་གོས་ཀྱི་ཉེ་འཁོར་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། དགེ་སློང་ཉིད་ཀྱི་མདུན་རོལ་དང་རྒྱབ་རོལ་གཉིས་ཀར་འདོམ་བཞི་བཅུ་རྩ་དགུར་ཤེས་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། བར་དུ་ཆུ་དང་གྲོག་པོས་མ་ཆོད་ན་འདོམ་བཞི་བཅུ་ཚུན་ཆད་ནི་འབྲལ་བར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །འོ་ན་འདོམ་བཞི་བཅུ་རྩ་དགུ་ཉེ་འཁོར་ཡིན་ན་ལམ་གྱི་འགྲམ་གཡས་གཡོན་ནས་ཐད་ཀར་འགྲོ་བའི་ཉེ་འཁོར་ཇི་ཙམ་ཞེ་ན། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཐད་ཀར་ཡང་ནི་དེ་བཞིན་ཏེ། ཞེས་གསུངས་ནས་འགྲོ་བའི་ཉེ་འཁོར་ཡང་འདོམ་གང་ཁོ་ར་ཁོར་ཡུག་གོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། 6-442b འདོམ་གང་ནི་མཚོན་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། སྐྱེ་བོ་དག་གིས་ལམ་གཅིག་ཏུ་གཏོགས་པ་ཉིད་དུ་ཤེས་པ་དེ་ཙམ་ཚུན་ཆད་ནི་འདིར་ཞེང་ལས་ལམ་གཅིག་ཏུ་གཏོགས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་དང་། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས་ཀྱང་། གློར་ནི་ལམ་གྱི་འགྲམ་ཚུན་ཆད་ཀྱི་ཇི་ཙམ་ཡོད་པ་དང་སྦྱར་གྱི། འདོམ་བཞི་བཅུ་རྩ་དགུར་ངེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །མཚམས་མེད་པའི་ལམ་དུ་ཡང་། རྣམ་འབྱེད་ལས། འགྲེང་བ་དང་འདུག་པ་དང་ཉལ་བའི་ཉེ་འཁོར་ནི་འདོམ་གང་ཁོ་ར་ཁོར་ཡུག་གོ་ཞེས་སོ། ། 說疑點 གཉིས་པ་དོགས་གཅོད་ནི། གནས་ཀྱི་བདག་པོ་ཐ་དད་པའི་མཚམས་གཞན་ནམ་ནམ་མཁའམ་ཆུས་བར་དུ་ཆོད་པའི་མཚམས་གཞན་ནི་དྲུང་ན་འདུག་ཀྱང་ཉེ་འཁོར་མ་ཡིན་ནོ། །ཁང་པ་གཅིག་ལ་བདག་པོ་ཐ་དད་པའི་མཚམས་སྲབ་མོས་བར་དུ་བཅད་ནས་སྲབ་མོའི་ནང་ངོས་སུ་དགེ་སློང་ཉལ་ཏེ། ཕྱི་ངོས་སུ་ཆོས་གོས་བཞག་ན་དགེ་སློང་དང་ཆོས་གོས་ཀྱི་བར་དུ་སོར་བཞིས་མ་ཆོད་ཀྱང་འབྲལ་བའི་ཉེས་པར་འགྱུར་རོ། ། 說其二相同 གསུམ་པ་གཅིག་པར་བསྟན་པ་ནི། བདག་པོ་གཅིག་པའི་གྲོང་ཁྱེར་ཐོག་འབྲེལ་བ་ལྟ་བུའམ། ཡལ་ག་ལོ་འདབ་འབྲེལ་བའི་ནགས་ཚལ་དེ་ཆུས་བར་དུ་

【現代漢語翻譯】 途中周圍也因大小而變化，沒有固定的尺寸。 第三，沒有用語言劃定界限，也沒有用身體堆砌等方式設定的界限，在空曠的道路上，比丘自身與道路沒有區別，穿著非比丘的法衣，這個『人』代表著：前後法衣被灰塵覆蓋和破損，從身體接觸的一側開始，直到四十九肘的範圍內都算是近處。《律分別》中說：『比丘將法衣交給比丘，在路上行走，他的近處在哪裡？我告訴婆羅門格魯巴辛哈，芒果樹鮮花盛開，果實和樹枝繁茂，被七肘隔開的七棵芒果樹，它們有四十九肘，這些就是比丘在路上行走的法衣的近處。』《分別釋》中說：『比丘自身的前後都應知道有四十九肘。』《釋小》中說：『如果中間沒有水和溪流隔斷，那麼四十九肘之內就不會分離。』那麼，如果四十九肘是近處，從道路的左右兩側直接行走的近處有多遠呢？《律分別》中說：『直接也是一樣。』因此，行走的近處也是一肘的範圍。《一肘》代表著：《 टीका》中說：『人們認為屬於同一條道路的範圍，在這裡就是指寬度上屬於同一條道路的範圍。』《分別釋》中也說：『與道路邊緣的寬度相加，不一定是四十九肘。』在沒有界限的道路上，《分別》中說：『站立、坐著和躺臥的近處都是一肘的範圍。』 說疑點 第二，疑問的解決：住所的主人不同，或者被天空或水隔斷的其他界限，即使在旁邊也不是近處。如果一個房間有不同的主人，用薄墻隔開，比丘睡在薄墻的內側，法衣放在外側，即使比丘和法衣之間沒有四指的距離，也會犯分離的罪過。 說其二相同 第三，說明相同：主人相同的城市，如樓房相連，或者樹枝樹葉相連的森林，被水隔斷。

【English Translation】 The surrounding area also varies in size, without a fixed dimension. Third, there are no boundaries defined by speech, nor boundaries set by physical constructions, etc. On an empty road, the bhikshu (比丘) himself is no different from the road. Wearing the robes of a non-bhikshu, this 'person' represents: the robes being covered in dust and worn out, both before and after. Starting from the side where the body touches, up to forty-nine dom (肘，肘) away is considered nearby. The Vinaya-vibhanga (律分別) states: 'If a bhikshu entrusts the robes to another bhikshu and walks on the road, where is his vicinity? I told the Brahmin Gro-bzhin skyes, the mango tree is full of flowers, fruits, and branches, and the seven mango trees separated by seven dom, which have forty-nine dom, these are the vicinity of the robes of the bhikshu walking on the road.' The Vibhanga-vritti (分別釋) states: 'One should know that the bhikshu's own front and back are both forty-nine dom.' The Vritti-laghu (釋小) states: 'If there is no water or stream in between, then within forty-nine dom there will be no separation.' So, if forty-nine dom is nearby, how far is the vicinity of walking directly from the left and right sides of the road? The Vinaya-vibhanga states: 'Directly is also the same.' Therefore, the vicinity of walking is also one dom all around. 'One dom' represents: The Tika ( टीका) states: 'The extent to which people know that it belongs to the same road is what is meant here as belonging to the same road in width.' The Vibhanga-vritti also states: 'Add it to how much there is up to the edge of the road; it is not necessarily forty-nine dom.' Even on a road without boundaries, the Vibhanga states: 'The vicinity of standing, sitting, and lying down is one dom all around.' Saying doubtful points Second, the resolution of doubts: If the owner of the dwelling is different, or if there is another boundary separated by the sky or water, even if it is next to it, it is not nearby. If a room has different owners, separated by a thin wall, and the bhikshu sleeps on the inner side of the thin wall, and the robes are placed on the outer side, even if there is no four-finger distance between the bhikshu and the robes, he will be guilty of separation. Saying the two are the same Third, explaining the sameness: A city with the same owner, such as connected buildings, or a forest with connected branches and leaves, separated by water.

---

མ་ཆོད་ཅིང་བདག་པོ་གཅིག་ན་དབུས་ནས་བཅལ་ཏེ་ཕྱོགས་ཐམས་ཅད་དུ་རྒྱང་གྲགས་ཀྱི་མཐའ་ཚུན་ཆད་ནི་མཚམས་གཅིག་པ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། གནས་ཀྱང་དེ་ཡིན་ལ་ཉེ་འཁོར་ཡང་དེ་ཡིན་པས། དེ་ཕན་ཆད་ན་གནས་དང་ཉེ་འཁོར་ཐ་དད་པ་ཉིད་ཡིན་པས་དེར་ཆོས་གོས་དང་འབྲལ་བའི་ཉེས་པར་འགྱུར་རོ། །འབྲལ་བའི་སྤང་བ་རྣམ་པར་འབྱེད་པའོ། །འདིར་སྨྲས་པ། བུ་རམ་ཤིང་པའི་བསྟན་དེ་ལེགས་བཤད་ཀྱི། །རི་མོས་གདུལ་བྱའི་ས་འཛིན་རྩེ་མོ་ལ། །རི་བོང་ཅན་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་བྲིས་པའི་ཚེ། །ཐར་འདོད་ཀུནྡའི་བུ་མོ་སྤུ་ལོང་ངམ། ། གཉིས་པ་ཞུ་བས་བརྗོད་པ་ལ། །གང་དང་བྲལ་བའི་དངོས་པོ་བསྟན། ། 6-443a གང་ནས་བྲལ་བའི་གནས་སོགས་བརྗོད། ། 說所舍物 དང་པོ་ནི། ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དེ་དམ་དུམ་དུ་གྱུར་པ་རང་རང་གི་བྱིན་རླབས་འཆགས་པའི་མཐའ་ཚད་དུ་ཆོག་པ་ལ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་མེད་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་ཡང་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ་ཆོས་གོས་གསུམ་གང་རུང་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དམ་དུམ་དུ་གྱུར་ཏེ། འཁོར་གསུམ་ཁེབས་པ་ཡན་ཆད་དུ་ལོངས་ན་གཅིག་ཉིད་ལ་བྱིན་རླབས་ཡོད་ཅིང་། དེ་ལས་གཞན་པ་ལ་ནི་བྱིན་རླབས་མེད་དེ་བག་ཡངས་ཀྱི་གོས་ཀྱི་སྲ་བརྐྱང་ལས་གཞན་པའི་སྐབས་སུ་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་རེ་རེ་བར་ངེས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆོས་གོས་ཕྱེད་ཚལ་དུ་གྱུར་ཏེ་བཟང་ངན་མ་ཕྱེད་ན། དོན་ལ་ནི་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་རེ་རེ་བར་ངེས་པའི་ཕྱིར། ཚལ་པ་གཅིག་ལ་བྱིན་རླབས་ཡོད། གཅིག་ལ་བྱིན་རླབས་མེད་ཀྱང་འབྲལ་བ་ལ་ནི་གཉིས་ཀ་བསྲུང་དགོས་ཏེ། མ་བསྲུང་ན་བྱིན་རླབས་མེད་པ་དེ་དང་བྲལ་བ་ལས་ཀྱང་ཡིད་གཉིས་ནི་འདུ་ཤེས་དང་འདྲ་བའི་ལྟུང་བ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །འཁོར་གསུམ་ཁེབས་པའི་ཚད་ལས་ཆུང་བའི་དམ་དུམ་དུ་གྱུར་ན་ནི་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་བྱིན་རླབས་མེད་པར་གྱུར་པ་སྟེ། འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་བྱིན་རླབས་འཆགས་པའི་གཞིའམ་ཞིང་མ་ཡིན་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། མཚན་གཉིས་ཅིག་ཅར་བྱུང་བས་སྡོམ་པ་བཏང་བ་བཞིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཤམ་ཐབས་དང་ཤམ་ཐབས་ཀྱི་གཟན་ལ་སོགས་པ་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་གཞན་ལའང་ཅི་རིགས་པར་སྦྱར་རོ། །ཤ་མི་དང་ཡར་སྟོད་པ་ན་རེ། ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་དང་མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་དར་ཡུག་ཁ་ཉི་ཤུར་བསེལ་བ་ལྟ་བུ་གོས་དེ་དམ་དུམ་དུ་གྱུར་ཏེ། ཁྲུ་གང་ཡན་ཆད་པ་ཚལ་པ་དུ་མར་གྱུར་ན་གོས་ཀྱི་ཚལ་བ་ཐམས་ཅད་ལ་བྱིན་རླབས་ཡོད་དེ། ལྷག་པ་དང་མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་རེ་རེ་བར་མ་ངེས་པའི་ཕྱིར་དང་། གོས་ཁྲུ་གང་ཡན་ 6-443b ཆད་དུ་ལོངས་ན་ལྷག་པ་དང་མཁོ་བའི་བྱིན་རླབས་དེ་འཆགས་པའི་ཞིང་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྲུ་གང་བས་ཆུང་བའི་དུམ་བུར་གྱུར་ན་ནི་བྱིན་རླབས་མེད་པར་འགྱུར་ཏེ་བྱིན་རླབས་འཆགས་པའི་ཞི

【現代漢語翻譯】 如果未劃定界限且只有一個所有者，則從中心測量，直到四面八方一由旬的距離都是同一個區域。因為地點和近處是同一個地方。超過這個範圍，地點和近處就不同了，因此會犯與袈裟分離的過失。這是對分離的懺悔的辨別。 這裡說到：『布拉瑪辛哈的教義是善說，如同在適合調伏者的山頂上，畫上兔子的圖案。想要解脫的昆達的女兒會迷惑嗎？』 第二，通過提問來表達，說明與何物分離的事物，以及從何處分離的地點等。 所舍之物 第一，加持過的袈裟等物，如果變成碎片，各自的加持力只能維持到其形成的極限。超過這個極限，加持力就會消失。這是就生活用具而言的。如果加持過的三衣中的任何一件變成碎片，只要能覆蓋三圈，就只有一件有加持力，其他的就沒有加持力。因為除了寬鬆的衣服外，生活用具必須是單獨的一件衣服。如果袈裟變成半塊，好壞不分，實際上生活用具必須是單獨的一件衣服，所以一塊有加持力，一塊沒有加持力。但是，在分離時，兩塊都必須保護，如果不保護，就會因為與沒有加持力的一塊分離而產生猶豫，這種猶豫類似於一種墮落。如果變成小於覆蓋三圈的碎片，那麼生活用具的加持力就會消失，因為這不再是生活用具的加持力形成的場所或田地。就像同時出現兩種罪過而放棄戒律一樣。同樣，下裙和下裙的襯裙等其他生活用具也應作類似處理。夏彌和雅托巴說，如果加持過的剩餘用具和必需用具的綢緞被撕成二十塊，如果這件衣服變成碎片，只要超過一肘，變成多塊，那麼衣服的所有碎片都有加持力，因為不一定是剩餘用具和必需用具。如果衣服超過一肘，那麼剩餘用具和必需用具的加持力就是形成的田地。如果變成小於一肘的碎片，那麼加持力就會消失，因為不是加持力形成的田地。

【English Translation】 If a boundary is not demarcated and there is only one owner, then measuring from the center, up to the distance of one yojana in all directions is the same area. Because the location and the vicinity are the same place. Beyond that range, the location and the vicinity are different, so there will be the fault of separation from the monastic robe. This is the discernment of the abandonment of separation. Here it is said: 'The teaching of Buramashingpa is a good explanation, like drawing a picture of a rabbit on the summit of a mountain that is suitable for taming. Would the daughter of Kundaa, who desires liberation, be confused?' Secondly, expressing through questioning, it shows the object that is separated from what, and the place from where it is separated, etc. Things to be abandoned First, if the blessed monastic robe and other items are broken into pieces, their respective blessings can only be maintained up to the limit of their formation. Beyond this limit, the blessing will disappear. This is in terms of livelihood items. If any of the three blessed robes is broken into pieces, as long as it can cover three circumferences, only one will have blessing, and the others will not have blessing. Because apart from loose clothing, livelihood items must be a single piece of clothing. If the monastic robe becomes half a piece, and good and bad are not distinguished, in reality, livelihood items must be a single piece of clothing, so one piece has blessing and one piece does not have blessing. However, in separation, both pieces must be protected, and if they are not protected, hesitation will arise from separating from the piece without blessing, and this hesitation is similar to a downfall. If it becomes a fragment smaller than covering three circumferences, then the blessing of the livelihood item will disappear, because it is no longer the place or field where the blessing of the livelihood item is formed. It is like abandoning the precepts because two faults occur at the same time. Similarly, the lower skirt and the lining of the lower skirt and other livelihood items should be treated similarly. Shami and Yartopa said that if the blessed surplus items and necessary items of silk are torn into twenty pieces, if this piece of clothing becomes fragments, as long as it exceeds one cubit, becoming multiple pieces, then all the fragments of the clothing have blessing, because it is not necessarily surplus items and necessary items. If the clothing exceeds one cubit, then the blessing of the surplus items and necessary items is the field of formation. If it becomes a fragment smaller than one cubit, then the blessing will disappear, because it is not the field where the blessing is formed.

---

ང་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པ་སྤང་ལྟུང་བྱུང་བའི་དངོས་པོ་ལ་ནི་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་མི་འཆགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ་འཆགས་པ་ཡིན་ནོ། །འོན་ཀྱང་དེ་ལ་སྲ་བརྐྱང་གི་བྱིན་རླབས་ནི་མི་འཆགས་པར་ལུང་བྲམ་ཟེའི་བུ་མོ་ལས་བཤད་ལ། ཞུ་བ་ལས་འཆགས་པར་བཤད་ཀྱང་དགོངས་པ་བཙལ་ལོ། །དགེ་འདུན་གྱི་ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་པ་དེ་ལ་གང་ཟག་གི་བྱིན་རླབས་ཀྱང་འཆགས་སོ། །དགེ་འདུན་གྱི་ཆོས་གོས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དེ་ལས་འབྲལ་བར་འགྱུར་རོ། །ཊཱི་ཀར། འབྲལ་བའི་རྒྱུ་ནི་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ཡིན་གྱི་རང་གི་ཉིད་ནི་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། ། 說舍處等 གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་གཙུག་ལག་ཁང་ན་གནས་ཏེ་དེ་དང་ཉེ་འཁོར་གཅིག་པའི་གནས་ཁང་མུ་སྟེགས་པ་ལ་སོགས་པ་དང་དགེ་སློང་ཐུན་མོང་དུ་དབང་བ་དེར་ཆོས་གོས་བཞག་ན་མི་འབྲལ་ཏེ། ཐུན་མོང་གི་གནས་དེ་ན་དགེ་སློང་ལས་གཞན་མུ་སྟེགས་ལ་སོགས་པ་ལྟ་བ་མི་མཐུན་པ་དང་། མཚན་མི་མཐུན་པ་གཞན་གནས་པས་མུ་སྟེགས་ལ་སོགས་པ་ལས་གཞན་དགེ་སློང་གི་གནས་ཡིན་པ་དེ་མི་ཉམས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་ཊཱི་ཀ་ལས། ཇི་སྲིད་དུ་དགེ་སློང་དེ་གནས་དེ་ལ་འཇོག་པ་དང་། འབྱུང་བ་དང་། འཇུག་པ་ལ་སོགས་པའི་དབང་ཡོད་པ་དེ་སྲིད་དུ་ནི་གནས་དེ་མི་ཉམས་ཏེ་འབྲལ་བར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །མདོ་འདིའི་ཁུངས་ནི། ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་གནས་སུ་ཆོས་གོས་བཞག་སྟེ་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་ཉེ་འཁོར་གཅིག་པར་གནས་པར་བགྱིད་ན་ལྟུང་བར་མི་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། བཀའ་སྩལ་པ། ཡོད་དེ་མུ་སྟེགས་ཅན་དང་ལྷན་ཅིག་བསྐོས་པར་གྱུར་ 6-444a པར་རོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། འདིར་བསྐོས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་གནས་གཅིག་ལ་གཉིས་དབང་བར་བྱས་པ་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ཆོས་གཞན་པ་མུ་སྟེགས་ལ་སོགས་པ་དང་། ཆོས་འདི་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཉན་ཐོས་དག་ནི་སྔར་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་ལྟ་བ་ལས་ཐ་དད་པ་མ་ཡིན་པའི་གནས་ནི་ཐ་དད་པ་མ་ཡིན་ལ། ལྟ་བ་ལས་ཐ་དད་པ་རྣམས་ཀྱིས་གནས་ནི་ཐ་དད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་བྱ་བས་མ་འཕངས་པ་མ་ཡིན་ཏེ་འཕངས་པ་ཡིན་ནོ། །ཆོས་གཞན་པའི་གནས་དང་ཆོས་འདི་པའི་གནས་ཕན་ཚུན་དུ་ནི་ཆོས་གོས་དང་འབྲལ་ལོ། །སྔར་ལུང་རྣམ་འབྱེད་དུ་སྒོ་ལ་སོགས་པ་ཐུན་མོང་ངོ་ཞེས་བསྟན་པ་དག་གིས་ནི་སྒོ་ཁང་ཡང་མ་འཕངས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་སྒོ་ཁང་དང་མཚམས་ནང་དེའི་གནས་གཞན་རྣམས་སུ་ཆོས་གོས་དང་མི་འབྲལ་ལོ། །སྔར་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ནོར་ལས་ཐ་དད་པ་མ་ཡིན་པ་རྣམས་ཀྱི་གནས་ནི་ཐ་དད་པ་མ་ཡིན་ལ། ནོར་ལས་ལྟ་བ་ཐ་དད་པ་རྣམས་ཀྱི་གནས་ནི་ཐ་དད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་བྱ་བས་ནི་ཕ་དང་བུ་དག་ཀྱང་མ་འཕངས་པ་མ་ཡིན་ཏེ་འཕངས་པ་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་ཕ་སྤད་ནོར་ཐ་དད་ནི་ཕ་དང་བུའི་ཁྱིམ་ཕན་ཚུན་དུ་

【現代漢語翻譯】 因為我不是（指：並非是佛陀或僧團的受用）。對於僧衣等因違犯墮罪而產生的物品，加持並非不生效力，而是生效力的。然而，對於這些物品，堅固的加持不會生效力，正如《律藏·婆羅門女》中所說。雖然經文中說通過請求可以生效力，但也需要尋求其真實意圖。對於僧團的僧衣等物品，『也』這個詞表示個人的加持也會生效力。僧團加持過的僧衣會因此而分離（失去加持）。 《 टीका 》(梵文，羅馬轉寫：ṭīkā，漢語意思：註釋)：分離的原因是加持，而不是物品本身。 關於舍處等 第二，如果比丘住在寺院中，並將僧衣放置在與寺院相鄰的、由外道等和比丘共同擁有的房間里，僧衣不會因此而分離。因為在這個共同的場所中，除了比丘之外，還住著見解不同的外道等，以及戒律不同的其他人，所以外道等無法破壞比丘的住所。 《 टीका 》(梵文，羅馬轉寫：ṭīkā，漢語意思：註釋)中說：『只要比丘對這個住所擁有放置、出現和進入等的權力，這個住所就不會被破壞，也不會分離。』 這個經文的來源是《律藏·請求》：『如果比丘將僧衣放置在外道住所中，並住在與僧團住所相鄰的地方，是否不會犯墮罪？』佛陀回答說：『是的，如果與外道共同指定（住所），就不會犯墮罪。』 《 टीका 》(梵文，羅馬轉寫：ṭīkā，漢語意思：註釋)中說：『這裡所說的「指定」是指將一個住所指定給兩個人使用。』 其他宗教的外道等，以及這個宗教的如來聲聞弟子，正如之前在《律分別》中所說，見解不同的住所不是同一個住所，見解相同的人的住所才是同一個住所。因此，這並非沒有受到影響，而是受到了影響。其他宗教的住所和這個宗教的住所之間，僧衣會分離。 之前在《律分別》中說，門等是共同的，這並非沒有影響到門房。因此，在門房和界限內的其他地方，僧衣不會分離。 之前在《律分別》中說，財產不同的住所不是同一個住所，財產相同的人的住所才是同一個住所。因此，這並非沒有影響到父子，而是受到了影響。因此，財產不同的父子，在父子各自的家中

【English Translation】 Because I am not (referring to not being the Buddha or the Sangha's property). For items such as monastic robes that have arisen from violating the Pratimoksha, the blessing is not ineffective, but effective. However, for these items, a firm blessing will not be effective, as stated in the Vinaya-Brahmin's Daughter. Although it is said in the scriptures that it can be effective through request, its true intention needs to be sought. For the Sangha's monastic robes and other items, the word 'also' indicates that personal blessings will also be effective. The monastic robes blessed by the Sangha will therefore be separated (lose the blessing). Ṭīkā (Sanskrit, Roman transliteration: ṭīkā, Chinese meaning: commentary): The reason for separation is the blessing, not the item itself. Regarding the place of abandonment, etc. Secondly, if a Bhikshu resides in a monastery and places his monastic robes in a room adjacent to the monastery that is jointly owned by heretics and Bhikshus, the robes will not be separated. Because in this common place, in addition to the Bhikshu, there are also heretics with different views and others with different precepts, so the heretics cannot destroy the Bhikshu's residence. The Ṭīkā (Sanskrit, Roman transliteration: ṭīkā, Chinese meaning: commentary) says: 'As long as the Bhikshu has the power to place, appear, and enter, etc., in this residence, the residence will not be destroyed and will not be separated.' The source of this sutra is the Vinaya-Request: 'If a Bhikshu places his monastic robes in a heretic's residence and resides in a place adjacent to the Sangha's residence, will he not commit a Pratimoksha offense?' The Buddha replied: 'Yes, if it is jointly designated with the heretic (residence), he will not commit a Pratimoksha offense.' The Ṭīkā (Sanskrit, Roman transliteration: ṭīkā, Chinese meaning: commentary) says: 'Here, the word 'designated' means designating one residence for two people to use.' Heretics of other religions, and the Shravakas of the Tathagata of this religion, as stated earlier in the Vinaya-Vibhanga, residences with different views are not the same residence, and residences of people with the same views are the same residence. Therefore, this is not unaffected, but affected. Between the residences of other religions and the residences of this religion, the monastic robes will be separated. Previously, it was said in the Vinaya-Vibhanga that the doors, etc., are common, which has not affected the gatehouse. Therefore, in the gatehouse and other places within the boundary, the monastic robes will not be separated. Previously, it was said in the Vinaya-Vibhanga that residences with different properties are not the same residence, and residences of people with the same properties are the same residence. Therefore, this has not affected the father and son, but has been affected. Therefore, fathers and sons with different properties, in the respective homes of the father and son

---

ཆོས་གོས་དང་འབྲལ་ཏེ། ཁང་པ་གཅིག་གི་དེང་སྟོད་ནི་ཕ་དབང་ལ། དེང་སྨད་ནི་བུ་དབང་བ་ལྟ་བུ་ཡང་ཕན་ཚུན་ཆོས་གོས་དང་འབྲལ་ལོ། །སྤངས་པ་གཉིས་ཏེ་ཆད་པའི་ལས་ཀྱིས་སྤངས་པ་ལྷུང་བཟེད་ཁ་སྦུབས་པ་དང་། ཁྲིམས་སུ་བྱ་བས་སྤངས་པ་ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་བྱིན་པ་ཉིད་ཀྱང་འབྲལ་བ་བསྟན་པ་དེ་དང་འདྲ་སྟེ། ཕ་སྤད་ནོར་ཐ་དད་ན་ནི་ཕ་སྤངས་པས་བུ་སྤངས་པར་མི་འགྱུར་ལ། ནོར་གཅིག་ན་ནི་ཕ་སྤངས་པས་བུ་སྤངས་པར་འགྱུར་རོ། །ཉལ་པོ་བྱེད་པར་ཤོམ་པའི་ཁྱིམ་ན་འདུག་པ་དང་འགྲེང་བ་ཉིད་ཀྱང་དེ་དང་འདྲའོ་ཞེས་པ་སྟེ། ནོར་གཅིག་པ་དང་ 6-444b ཐ་དད་པའི་དབང་གིས་ལྟུང་བ་གཅིག་དང་ཐ་དད་དུ་འབྱུང་ལ། ཁྱིམ་གཅིག་ན་ཉལ་པོ་ཤོམ་པ་དུ་མ་ཡོད་ཀྱང་སྐྱེས་པ་དེ་དག་ནོར་གཅིག་ན་ནི་དེར་དགེ་སློང་འདུག་ན་ཉལ་པོ་བྱེད་པར་ཤོམ་པའི་ཁྱིམ་གཅིག་ན་འདུག་པའི་ལྟུང་བ་གཅིག་ཏུ་འགྱུར་ལ། གནས་ཁང་གཅིག་ན་ཉལ་པོ་བྱེད་པའི་སྐྱེས་པ་དེ་དག་ནོར་ཐ་དད་ན་ནི་ཉལ་པོ་ཤོམ་པའི་གྲངས་ཇི་སྙེད་པའི་ལྟུང་བ་དུ་མར་གྱུར་ཏོ། །གཙུག་ལག་ཁང་དང་གྲོང་གི་བར་ན་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་ལྟ་བུ་ཡོད་ན་དེ་གང་གི་ཉེ་འཁོར་ཡིན་ཅེ་ན། གྲོང་ལ་ཉེ་འཁོར་དེ་ཡོད་པ་ནི་གཙུག་ལག་ཁང་གི་ཉེ་འཁོར་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀར། ཁྱིམ་པ་མི་བགྲུངས་པ་དག་ལྷག་པར་གནས་པ་ཉིད་ཡིན་པས་ཐ་དད་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། དེ་བཞིན་དུ་གྲོང་གི་ཉེ་འཁོར་ཡང་གཙུག་ལག་ཁང་གི་ཉེ་འཁོར་དུ་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ཅེས་སོ། །འབྲལ་བའི་སྤང་བ་ཞུ་བའི་སྐབས་སོ། །འབྲལ་བའི་སྤང་བའོ།། །། 月畜衣捨墮 གསུམ་པ་ཟླ་འཇོག་ལ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་དང་། །ཞུ་བའི་ལུང་གིས་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། ཡན་ལག་ཉམས་ལས་གཞན་འགྱུར་བཤད། །སྐབས་ཀྱི་ལྟུང་བའི་རྣམ་གཞག་བསྟན། །ཆོས་གོས་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་ཚུལ་ལོ། ། 說缺支分異轉 དང་པོ་ནི། འཁོར་གསུམ་ཁེབས་པའི་ཐ་ཚད་ལའོ་ཞེས་སྔར་སྨོས་ན། ཚད་དེ་བས་ཆུང་ན་ཞག་བཅུ་འདས་ཀྱང་འཆང་བའི་སྤང་བར་མི་འགྱུར་རམ་ཞེ་ན། ཁ་བསྐངས་པ་སྟེ་འཁོར་གསུམ་ཁེབས་པའི་ཐ་ཚད་དུ་ཆོག་པར་ཁ་སྐོང་བའི་གོས་ལ་རེ་བ་མེད་ན་འཁོར་གསུམ་ཁེབས་པ་བས་ཆུང་བ་ཁྲུ་གང་ཡན་ཆད་ཀྱང་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་ཞག་བཅུ་འདས་ན་འཆང་བའི་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་དེ། དཔེར་ན་འཁོར་གསུམ་ཁེབས་པའི་ཚད་དུ་ཆོ་ག་ཞག་བཅུ་འདས་ན་འཆང་བའི་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པ་དང་འདྲའོ། །ཁ་སྐོང་ལ་རེ་བ་ཡོད་ཀྱང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་བའི་ཆོས་གོས་གསུམ་ཚང་ 6-445a བར་ཡོད་པ་ཉིད་ན་ཡང་ཆུང་བ་ཁྲུ་གང་ཡན་ཆད་ཀྱང་ཆོག་པ་དང་འདྲའོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ། ཆོས་གོས་གསུམ་ཚང་བར་ཡོད་བཞིན་དུ་ཆུང་བ་ཁྲུ་གང་ཡན་ཆད་པའི་གོས་ལ་རེ་བ་ཡོད་ཀྱང་གོས་དེ་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་ཞག་བཅུ་འདས་ན་འཆང་བའི་སྤང་ལྟུ

【現代漢語翻譯】 如同衣服和身體分離，如同房屋的上半部分屬於父親，下半部分屬於兒子，（父子）之間也會互相分離。有兩種放棄：因違背戒律而放棄，比如將缽倒扣；因法律行為而放棄，比如給予在家居士的戒律，這也類似於分離。如果父子財產不同，父親放棄財產不會導致兒子也放棄；如果財產相同，父親放棄則兒子也放棄。如同準備行淫的家庭，居住和站立也與此類似。也就是說，根據財產相同或不同的情況，會產生相同或不同的墮落。如果一個家庭中有多個準備行淫的男子，如果這些男子財產相同，那麼僧侶住在那裡，就會構成居住在準備行淫的家庭中的一種墮落；如果一個住所中準備行淫的男子財產不同，那麼就會構成與準備行淫者數量相同的多種墮落。如果寺院和村莊之間有大約一庹（古代長度單位）的距離，那麼這屬於誰的近處呢？如果村莊有近處，那麼就不是寺院的近處。 टीका（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）：因為不貞潔的在家眾特別居住在那裡，所以會變得不同。同樣，村莊的近處也不會成為寺院的近處。』這樣說的。這是關於請求分離的放棄的情況。分離的放棄。 月畜衣捨墮 第三，關於儲存月分。通過律經的分別解釋來說明，通過請求的律經來說明。 首先，說明由於支分殘缺而產生的變化。展示了墮落的分類。如何製作袈裟。 說缺支分異轉 首先：之前說過，覆蓋三輪是最低限度。如果小於這個限度，即使過了十天也不會構成持有（過期的衣服）的墮落嗎？如果補足，也就是說，如果沒有希望補足到覆蓋三輪的最低限度的衣服，那麼即使小於覆蓋三輪的尺寸一拃（古代長度單位）以上，如果沒有加持而過了十天，也會產生持有（過期衣服）的捨墮。例如，如同達到覆蓋三輪的尺寸，如果過了十天，就會產生持有（過期衣服）的捨墮一樣。即使有希望補足，並且有完整的需要加持的三件袈裟，也如同小於一拃的尺寸一樣。與前面結合起來，即使有完整的三件袈裟，但對於小於一拃以上的衣服有希望補足，如果沒有加持這件衣服而過了十天，也會產生持有（過期衣服）的捨墮。

【English Translation】 Like clothes separating from the body, like the upper part of a house belonging to the father and the lower part belonging to the son, (father and son) can also separate from each other. There are two kinds of abandonment: abandonment due to violating the precepts, such as turning the alms bowl upside down; abandonment due to legal actions, such as giving the precepts of a householder, which is also similar to separation. If the father and son have different properties, the father's abandonment of property does not lead to the son's abandonment; if the properties are the same, the father's abandonment leads to the son's abandonment. Like a family preparing for adultery, residing and standing are also similar to this. That is to say, depending on whether the properties are the same or different, the same or different falls occur. If there are multiple men in a family preparing for adultery, if these men have the same property, then if a monk lives there, it constitutes one fall of residing in a family preparing for adultery; if the men preparing for adultery in a residence have different properties, then it constitutes multiple falls equal to the number of those preparing for adultery. If there is a distance of about one fathom (an ancient unit of length) between a monastery and a village, then whose vicinity is this? If the village has a vicinity, then it is not the vicinity of the monastery. ṭīkā (Sanskrit, Devanagari script, Sanskrit Romanization, literal meaning in Chinese): Because unchaste laypeople especially reside there, it becomes different. Similarly, the vicinity of the village does not become the vicinity of the monastery.' This is what is said. This is about the situation of requesting separation and abandonment. Separation and abandonment. Month, Livestock, Clothing, Dwelling, Fall Third, regarding storing for a month. It is explained through the separate explanations of the Vinaya Sutra, and explained through the requesting Vinaya Sutra. First, explain the changes that occur due to the deficiency of limbs. Show the classification of falls. How to make a monastic robe. Saying Deficiency, Branches, Different, Transformation First: It was previously said that covering the three wheels is the minimum limit. If it is smaller than this limit, even if ten days have passed, will it not constitute the fall of possessing (expired clothes)? If it is supplemented, that is, if there is no hope of supplementing the clothes to the minimum limit of covering the three wheels, then even if it is smaller than the size of covering the three wheels by more than one span (an ancient unit of length), if ten days have passed without blessing, it will generate the fall of possessing (expired clothes). For example, it is like reaching the size of covering the three wheels, if ten days have passed, it will generate the fall of possessing (expired clothes). Even if there is hope of supplementing, and there are complete three monastic robes that need to be blessed, it is like a size smaller than one span. Combining with the previous, even if there are complete three monastic robes, but there is hope of supplementing the clothes that are more than one span smaller, if ten days have passed without blessing this garment, it will generate the fall of possessing (expired clothes).

---

ང་འབྱུང་ངོ་། །ཊཱི་ཀར། འདིར་གཞུང་ནི་མདོའི་ཚིག་ལས་ཕྱུང་ན་ཁ་བསྐང་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། དེའི་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་ནི་འདི་ཡིན་ཏེ། སྣམ་སྦྱར་གྱིའམ། བླ་གོས་ཀྱིའམ། མཐང་གོས་ཀྱིའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། ། 說此中墮罪 དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དགེ་སློང་རབ་ཏུ་མང་པོས་ཁ་གསོག་གི་གོས་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་ཟླ་བ་གཅིག་ལས་འདས་པར་འཇོག་པ་ལས་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་འདོད་པ་ཆེ་བ་སྟེ་འཆང་བ་དང་འདྲའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་བའི་ཆོས་གོས་གསུམ་མ་ཚང་བ་ན་ཁ་སྐོང་བའི་གོས་ལ་རེ་བ་དང་བཅས་ཏེ་ཁ་གསོག་གི་གོས་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་བཞག་པ་ལས་རང་ངམ་ཤན་སྟོབས་ཀྱིས་ཞག་སུམ་ཅུ་འདས་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཁ་གསོག་གི་གོས་དང་ཁ་སྐོང་བའི་གོས་གཉིས་བློ་ཡུལ་དུ་མ་འདྲེས་པར་བྱའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་བཞག་པའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གིས་འཇོག་པའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་བདུན་ཏེ། གོས་ཡིན་པ་དང་། རུང་བ་དང་། ཁྲུ་གང་ཡན་ཆད་ཀྱི་ཚད་དང་ལྡན་པ་དང་། གནས་སྐབས་དབང་བྱར་ཡོད་པ་དང་། རང་ཉིད་ཀྱི་ཡིན་པ་དང་། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དང་མ་འབྲེལ་ལམ་འབྲེལ་ཀྱང་ཤན་རྗེས་སུ་ཞུགས་པ་དང་བཅས་པ་དང་དྲུག་ནི་འཆང་བའི་སྐབས་སུ་སྔར་བཤད་པ་དང་འདྲ་བ་ལས་ཚད་དང་ལྡན་པ་ལ་ཁྱད་པར་ཡོད་དེ། འཆང་བའི་ 6-445b སྐབས་སུ་ཆུང་ཚད་ཁྲུ་གང་ཡན་ཆད་ནས་ཡ་མཐའ་དཔག་ཏུ་མེད་པའོ། །ཟླ་འཇོག་གི་སྐབས་སུ་ནི་ཆུང་ཚད་ཁྲུ་གང་ཡན་ཆད་ནས་འཁོར་གསུམ་ཁེབས་པར་མ་ལོངས་པའོ། །འཁོར་གསུམ་ཁེབས་པར་ལོངས་པ་ནི་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་བཞག་ན་འཆང་ལྟུང་དུ་འགྱུར་གྱི་ཟླ་འཇོག་ཏུ་མི་འགྱུར་རོ། །ཁ་སྐོང་བའི་གོས་ལ་རེ་བ་དང་བཅས་ཏེ་བཞག་པའི་ཁ་གསོག་གི་གོས་ཡིན་པ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་དེ་ནི་ཞེས་པས་སོ། །གཉིས་པ་གང་གིས་འཇོག་པའི་རྟེན་ནི། སྲ་བརྐྱང་དང་མི་ལྡན་པ་དང་། བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་བའི་ཆོས་གོས་གསུམ་ཚང་བ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། འདི་གསུམ་ནི་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བ་ལ་མི་འབྱུང་ཞེས་པ་དང་། གཞན་དུ་ན་ཞེས་པའི་དོན་ཆོས་གོས་གསུམ་ཚང་བར་ཡོད་པ་ལས་གཞན་པའི་དོན་ཏེ་དེ་ལྟ་བུ་མ་ཡིན་པའོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་པའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་དོན་དུ་ཟླ་བ་ལས་འདས་པར་འཇོག་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་གོས་དེ་བྱིན་རླབས་མེད་པར་འཇོག་པ་ཉིད་ཡིན་གྱི། ལུས་ངག་ཏུ་ཐོན་པ་ནི་མི་དགོས་ཏེ་བྱ་བ་མི་བྱེད་པའི་སྦྱོར་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མཐར་ཐུག་ནི་ཞག་སུམ་ཅུའི་མཚན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་གི་མཐའོ། ། གཉིས་པ་ནི། གང་ལ་ཟླ་འཇོག་གི་སྤང་ལྟུང་འབྱུང་ཞེ་ན། སྔར་བསྟན་མ་ཐག་པ་དེ་གཉིས་ལ

【現代漢語翻譯】 我（指作者）開始講述墮罪。 टीका（梵文，ṭīkā，註釋）：這裡，經文說，如果從經文的詞語中提取，就應該補充完整。區分其形態是這樣的：『是僧裙嗎？是上衣嗎？是下裙嗎？』這樣說的。 關於此中墮罪： 第一，起因是，在舍衛城（梵文：Śrāvastī， শ্রবণস্তী，śrāvastī，豐德），眾多比丘（梵文：bhikṣu，भिक्षु，bhikṣu，乞士）未經加持的補衣放置超過一個月，因此制定了捨墮罪。 所禁止的是貪婪，類似於積蓄。本體是，具戒的比丘，在加持的三法衣不齊全時，期望得到補衣，未經加持的補衣放置，自己或通過他人，超過三十個晝夜的真實墮罪。補衣和補缺衣二者不要混淆。 分支有四，基礎分支有二：所放置的物品，以及放置的所依。 首先，有七種：是衣服，是允許的，具有一肘以上的尺寸，暫時可以支配，是自己的，與加持無關或有關但已失去效力。這六種與積蓄的情況相似，但尺寸上有區別。積蓄的情況下，最小尺寸是一肘以上，最大尺寸無法衡量。放置一個月的尺寸，最小尺寸是一肘以上，不能覆蓋三圈（指身體的三分之一）。如果能覆蓋三圈，未經加持放置，則會變成積蓄罪，而不是放置一月罪。是期望得到補缺衣而放置的補衣，否則，就是『那』。 第二，放置的所依是：不具備堅硬的支撐物，以及不具備加持的三法衣。這三種情況不會出現在堅硬的支撐物上。否則，『那』的意思是，三法衣齊全的情況之外，不是那樣的。 意樂分支有二：認識是對基礎沒有混淆。動機是，爲了自己，想要持續不斷地放置超過一個月。 加行是，將那件衣服未經加持地放置。不需要身語的表達，因為是不作為的加行。究竟是，三十個晝夜的夜晚結束的剎那。 第二，誰會犯放置一月的捨墮罪呢？就是之前提到的那兩種人。

【English Translation】 I (the author) begin to speak of the offenses of downfall. Ṭīkā (Sanskrit, टीका, commentary): Here, the text says that if it is extracted from the words of the scripture, it should be supplemented completely. Distinguishing its form is like this: 'Is it a monastic skirt? Is it an upper garment? Is it a lower skirt?' That's what it says. Regarding the offense of abandonment here: First, the cause is that in Śrāvastī (Sanskrit: श्रावस्ती, শ্রবণস্তী, śrāvastī, Abundance of Virtue), many bhikṣus (Sanskrit: bhikṣu, भिक्षु, bhikṣu, Beggar) placed unblessed patching robes for more than a month, so the offense of abandonment was established. What is prohibited is greed, similar to hoarding. The substance is that a monk with vows, when the three Dharma robes to be blessed are not complete, expects to receive a patching robe, and places the unblessed patching robe, himself or through others, for more than thirty days and nights, which is the real offense. The patching robe and the robe for filling the gap should not be confused. There are four branches, and the basic branches are two: the object placed, and the support of the placement. First, there are seven: it is clothing, it is permissible, it has a size of one cubit or more, it can be temporarily controlled, it is one's own, it is unrelated to blessing or related but has lost its effect. These six are similar to the case of hoarding, but there is a difference in size. In the case of hoarding, the minimum size is one cubit or more, and the maximum size cannot be measured. In the case of placing for a month, the minimum size is one cubit or more, and it cannot cover three circles (referring to one-third of the body). If it can cover three circles, placing it without blessing will become the offense of hoarding, not the offense of placing for a month. It is a patching robe placed in the hope of receiving a robe to fill the gap, otherwise, it is 'that'. Second, the support of the placement is: it does not have a hard support, and it does not have the three Dharma robes to be blessed. These three situations will not appear on a hard support. Otherwise, 'that' means that it is other than the case where the three Dharma robes are complete, it is not like that. There are two branches of intention: the recognition is that there is no confusion about the basis. The motivation is that for oneself, one wants to continuously place it for more than a month. The action is to place that garment without blessing. There is no need for physical or verbal expression, because it is an inaction. The ultimate is the moment at the end of the thirtieth night. Second, who will commit the offense of abandonment for placing for a month? It is the two types of people mentioned earlier.

---

ས་གཞན་ཁ་སྐོང་བ་ལ་རེ་བ་ཡོད་ཅིང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་བའི་ཆོས་གོས་གསུམ་ཚང་བར་མེད་པ་ཉིད་དུ་ན་ཆུང་བ་ཁྲུ་གང་ཡན་ཆད་ཀྱི་གོས་དེ་ནི་ཞག་སུམ་ཅུ་འདས་ན་ཟླ་འཇོག་གི་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པའོ། །དེ་ནི་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབ་པར་ཞག་བཅུ་འདས་པར་འཆང་དུ་གནང་ཡང་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་ཞག་སུམ་ཅུ་འཇོག་པར་མ་གནང་བའོ། །གོས་སེར་པོ་གཞིར་བཞག་སྟེ་ཁ་སྐོང་ 6-446a བའི་གོས་སྔོན་པོ་རྙེད་པ་རེ་བ་ལྟ་བུ་ཁ་དོག་རིགས་མི་མཐུན་ལ་སོགས་པའི་སྒྲས་ནི་རྒྱུ་རིགས་མི་མཐུན་པ་བསྡུས་ཏེ། བལ་གོས་གཞིར་བཞག་སྟེ་ཁ་སྐོང་བའི་གོས་རས་གོས་རྙེད་པ་རེ་བ་ལྟ་བུ་སྟེ། རྒྱུ་ལས་རིགས་མི་མཐུན་པ་ནི་ཁ་སྐོང་བའི་གོས་སུ་ཆོག་པ་ཉིད་མ་ཡིན་པས་རིགས་མི་མཐུན་པ་དེ་ལ་རེ་བས་རེ་བའི་གོ་མི་ཆོད་དེ། ཊཱི་ཀ་ལས། རིགས་མི་མཐུན་པ་འགྲུབ་པ་ཉིད་དུ་རེ་བ་གང་ཡིན་པས་ནི་ཞག་སུམ་ཅུར་བཞག་ཏུ་མི་རུང་ཞེས་སོ། །རིགས་མི་མཐུན་པ་དེ་རྙེད་པས་རྙེད་པའི་གོ་མི་ཆོད་དེ། ཊཱི་ཀ་ལས། རིགས་མི་མཐུན་པ་ནི་མ་རྙེད་པ་དང་འདྲ་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །དེའི་དམིགས་བསལ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་དཀར་པོ་ཉིད་ནི་སྔོན་པོ་ལ་སོགས་པ་དང་རིགས་མི་མཐུན་པ་མ་ཡིན་ཏེ་ཁ་དོག་ཐམས་ཅད་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། གོས་དཀར་པོ་ནི་ཁ་དོག་ཐམས་ཅད་དུ་བསྒྱུར་དུ་རུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཊཱི་ཀར། གལ་ཏེ་གོས་ཀྱི་ཁ་གསོག་ཟླ་བ་གཅིག་ཏུ་བཞག་པ་ལས་བར་དུ་ཁ་སྐོང་བ་འཁོར་གསུམ་ཁེབས་པའི་ཚད་གཅིག་རྙེད་པར་གྱུར་ན་ཅི། འོན་ཀྱང་ཟླ་བ་གཅིག་གི་བར་དུ་བཞག་པར་བྱའམ་སྙམ་དུ་དོགས་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་དོགས་པ་བསུས་ནས་དེའི་དོན་འཆད་པ་ལ། དེ་རྙེད་ན་ཞེས་སྨོས་པ་འདི་ལ་མུ་བཞི་སྲིད་དེ། ཟླ་འཇོག་གི་རིགས་ལས་འཆང་ལྟུང་དུ་རིགས་ཀྱང་ལྡོག་ལ་ཤན་འབྱུང་བ་དང་། རིགས་མི་ལྡོག་ལ་ཤན་འབྱུང་བ་དང་། རིགས་ལྡོག་ལ་ཤན་མི་འབྱུང་བ་དང་། རིགས་ཀྱང་མི་ལྡོག་ལ་ཤན་ཡང་མི་འབྱུང་བའོ། །མུ་དང་པོ་ནི། ཆོས་གོས་གསུམ་ཚང་བར་མེད་པའི་དགེ་སློང་གིས་ཆོས་གོས་མི་ལོངས་པའི་གོས་རྙེད་ནས་ཁ་སྐོང་བའི་གོས་ལ་རེ་བ་དང་བཅས་ཏེ། གོས་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་བཞག་པ་ལས་ཟླ་བ་གཅིག་གི་ནང་རོལ་དུ་ཁ་སྐོང་བའི་གོས་རིགས་མཐུན་པ་དེ་རྙེད་ཅིང་། ཁ་སྐོང་གི་གོས་ལ་རེ་བ་མེད་པར་གྱུར་ན་ 6-446b ཞག་བཅུ་ཚན་གསུམ་པའི་རིས་གང་ལ་རྙེད་པའི་ཞག་བཅུ་པོ་དེའི་ཞག་གྲངས་དང་པོ་ལ་གོས་སྔ་མ་དེའི་ཞག་གྲངས་ཀྱི་བག་ཞད་ལ་སློན་པ་སྟེ་ཞག་ཤན་འབྱུང་བ་ཉིད་དོ། །བག་ལ་སློན་པ་ནི་གོས་ཞག་གྲངས་ཉུང་ཤོས་ཀྱི་ཞག་གྲངས་དེ་གོས་ཞག་གྲངས་མང་ཤོས་ཀྱི་བག་ཞད་ལ་སློན་པ་སྟེ་ཞག་ཤན་འབྱུང་བའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། སྔར་བཞག་པ་དེའི་ཤན་གྱི་དབང་གིས་ཕྱི་མ་དེ་སྔ་མའི་བག་ལ་སློན་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྤྱིར་བསྟན

【現代漢語翻譯】 如果希望補足其他衣物，並且沒有加持過的三件袈裟，那麼對於年輕的比丘來說，超過一拃長的衣物，如果放置三十天，就會產生月捨墮罪。雖然允許未經加持的衣物持有十天，但不允許未經加持的衣物放置三十天。 以黃色衣物為基礎，找到藍色補丁衣物的情況，類似於希望（補足）。'顏色種類不同'等詞語概括了材質種類不同。例如，以羊毛衣物為基礎，找到棉布補丁衣物的情況。材質種類不同，不能作為補丁衣物，因此希望（找到同類材質）的希望無法實現。 टीका (ṭīkā，梵文，註釋，釋論)中說：'對於希望成就種類不同的衣物，不允許放置三十天。' 找到種類不同的衣物，也不能算作找到。 टीका (ṭīkā，梵文，註釋，釋論)中說：'種類不同的衣物，如同未找到一樣。' 爲了顯示其特例，白色本身與藍色等顏色種類不同，因為白色是所有顏色。白色衣物可以轉換成所有顏色。 टीका (ṭīkā，梵文，註釋，釋論)中說：'如果放置衣物一個月，期間找到一塊足夠覆蓋三圈的補丁，那該怎麼辦？' 爲了消除是否仍然需要放置一個月的疑慮，先提出疑問，然後解釋其含義。'如果找到'這句話有四種可能性：從月捨墮罪轉為持有罪，種類改變且有殘餘；種類不改變但有殘餘；種類改變但沒有殘餘；種類不改變且沒有殘餘。 第一種可能性是：沒有三件袈裟的比丘，找到不夠用的衣物，希望補足，在沒有加持衣物的情況下放置，在一個月內找到了同類的補丁衣物，並且不再希望補足衣物。那麼，在第三個十天中的任何一天找到，這十天中的第一天，就要將之前衣物的剩餘天數補上，即產生天數殘餘。補上是指將衣物天數最少的天數補到衣物天數最多的剩餘天數上，即產生天數殘餘。 टीका (ṭīkā，梵文，註釋，釋論)中說：'由於之前放置的殘餘影響，後來的衣物需要補上之前的剩餘天數。' 這是總體的說明。

【English Translation】 If there is a hope to replenish other clothes, and there are no three robes that have been blessed, then for a young bhikkhu, if a piece of cloth longer than a span is kept for thirty days, it will generate a month-long saṃghāṭiseṣa (community expiation) offense. Although it is allowed to hold unblessed clothes for ten days, it is not allowed to keep unblessed clothes for thirty days. Taking yellow clothes as a base and finding blue patch clothes is like hoping (to replenish). The phrase 'different kinds of colors' summarizes different kinds of materials. For example, taking wool clothes as a base and finding cotton patch clothes. Different kinds of materials cannot be used as patch clothes, so the hope (to find the same kind of material) cannot be realized. The ṭīkā (Sanskrit, commentary, explanation) says: 'For those who hope to achieve different kinds of clothes, it is not allowed to keep them for thirty days.' Finding different kinds of clothes cannot be counted as finding. The ṭīkā (Sanskrit, commentary, explanation) says: 'Different kinds of clothes are like not finding them.' To show its special case, white itself is not a different kind from blue and other colors, because white is all colors. White clothes can be transformed into all colors. The ṭīkā (Sanskrit, commentary, explanation) says: 'If clothes are kept for a month, and during that time a patch large enough to cover three circles is found, what should be done?' To eliminate the doubt of whether it is still necessary to keep them for a month, the question is raised first, and then its meaning is explained. The phrase 'if found' has four possibilities: changing from a month-long saṃghāṭiseṣa offense to a holding offense, the kind changes and there is residue; the kind does not change but there is residue; the kind changes but there is no residue; the kind does not change and there is no residue. The first possibility is: a bhikkhu without three robes finds insufficient clothes, hopes to replenish them, keeps them without blessing them, and within a month finds a patch of the same kind, and no longer hopes to replenish the clothes. Then, on any day of the third ten days, the first day of those ten days, the remaining days of the previous clothes must be added, that is, a residue of days is generated. Adding means adding the fewest number of days of the clothes to the remaining days of the most number of days of the clothes, that is, a residue of days is generated. The ṭīkā (Sanskrit, commentary, explanation) says: 'Due to the influence of the previous residue, the later clothes need to be added to the previous remaining days.' This is a general explanation.

---

་ནས། དེ་ཡང་བྱེ་བྲག་ཏུ་བརྗོད་ན་གསུམ་ལས། དང་པོ་བཅུ་ཚན་དང་པོ་ལ་ཁ་སྐོང་བའི་གོས་རྙེད་པ་ནི་ཚེས་གཅིག་ལ་ཁ་གསོག་གི་གོས་རྙེད་ནས། ཁ་སྐོང་བའི་གོས་དེ་ཚེས་ལྔ་ལ་རྙེད་ན། ཞག་བཅུ་ཚན་དེའི་དང་པོ་ཚེས་གཅིག་གི་ཞག་གྲངས་ལ་གོས་ཕྱི་མ་དེ་བག་ཞད་ལ་སློན་པ་སྟེ་ཞག་ཤན་འབྱུང་བ་ཉིད་དོ། །དེ་ཡང་གོས་སྔར་རྙེད་ལས་ནི་རང་སྟོབས་ཀྱིས་ཞག་བཅུ་པའི་འཆང་ལྟུང་བསྐྱེད་ཅིང་། གོས་ཕྱིས་རྙེད་དེ་ཡང་གོས་སྔར་རྙེད་དེའི་ཞག་གྲངས་ཀྱི་བག་ཞད་ལ་བསླན་ཏེ་ཤན་བརྡེགས་པས་ཞག་བཅུ་པའི་འཆང་ལྟུང་བསྐྱེད་དོ། །གཉིས་པ་བཅུ་ཚན་བར་པ་ལ་ཁ་སྐོང་བའི་གོས་རྙེད་པ་ནི་ཚེས་གཅིག་ལ་ཁ་གསོག་གི་གོས་རྙེད་ནས་ཁ་སྐོང་བའི་གོས་དེ་ཚེས་བཅོ་ལྔ་ལ་རྙེད་ན་ཞག་བཅུ་ཚན་བར་པ་དེའི་དང་པོ་ཚེས་བཅུ་གཅིག་སྟེ། ཚེས་བཅུ་གཅིག་ནས་བརྩིས་པའི་ཞག་གྲངས་ལ་གོས་ཕྱི་མ་དེ་བག་ཞད་ལ་སློན་པ་སྟེ་ཞག་ཤན་འབྱུང་བ་ཉིད་དོ། །དེ་ཡང་གོས་སྔ་ཕྱི་གཉིས་ཀ་ལས་ཞག་བཅུ་པའི་འཆང་ལྟུང་བསྐྱེད་དེ་རང་སྟོབས་དང་ཤན་སྟོབས་སྔ་མ་བཞིན་ནོ། །གསུམ་པ་བཅུ་ཚན་གསུམ་པ་ལ་ཁ་སྐོང་བའི་གོས་རྙེད་པ་ནི་ཚེས་གཅིག་ལ་ཁ་གསོག་གི་གོས་རྙེད་ནས་ཁ་སྐོང་བའི་གོས་དེ་ཚེས་ཉི་ཤུ་ལྔ་ལ་རྙེད་ན་ཞག་བཅུ་ཚན་གསུམ་པ་དེའི་དང་པོ་ཚེས་ཉི་ཤུ་རྩ་གཅིག་ནས་བརྩིས་པའི་ཞག་གྲངས་ལ་གོས་ཕྱི་མ་དེ་བག་ཞད་ལ་སློན་པ་སྟེ་ཞག་ཤན་འབྱུང་བ་ཉིད་དོ། །དེ་ 6-447a ཡང་གོས་སྔ་ཕྱི་གཉིས་ཀ་ལ་ཞག་བཅུ་པའི་འཆང་ལྟུང་བསྐྱེད་དེ་རང་སྟོབས་དང་ཤན་སྟོབས་སྔ་མ་བཞིན་ནོ། །བག་ལ་སློན་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་ནི་རིགས་ལོག་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སྔ་རབས་པ་ཁ་ཅིག་འཆད་མོད། མ་ཡིན་ཏེ་བག་ལ་སློན་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་ནི་ཤན་འབྱུང་བའི་དོན་དུ་འཆད་དགོས་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། སྔར་བཞག་པ་དེའི་ཤན་གྱི་དབང་གིས་ཕྱི་མ་དེ་སྔ་མའི་བག་ལ་སློན་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །འདི་ལ་ཚུལ་ཁྲིམས་བླ་མ་ན་རེ། ཟླ་བ་གཅིག་འདས་པའི་ལྟུང་བ་དེ་ཟླ་འཇོག་གི་ལྟུང་བ་ཡིན་གྱི། ཞག་བཅུ་པའི་འཆང་ལྟུང་མ་ཡིན་ཏེ་ཟླ་གཅིག་འདས་པ་ལ་ཞག་བཅུ་པ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ་ཁ་སྐོང་བའི་གོས་དེ་ཚེས་ཉི་ཤུ་ལྔ་ལ་རྙེད་ནས། ཁ་སྐོང་ལ་རེ་བ་མེད་པར་ཞག་སུམ་ཅུ་འདས་པའི་ལྟུང་བ་དེ་ཆོས་ཅན། ཟླ་འཇོག་གི་སྤང་ལྟུང་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཟླ་འཇོག་གི་སྤང་ལྟུང་གི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་ཏེ་ཟླ་འཇོག་གི་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པ་ལ་ཁ་སྐོང་བ་ལ་རེ་བ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ལ། ཡན་ལག་དེ་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར། འདོད་ན་དམ་བཅའ་ཉམས། གཞན་ཡང་ཟླ་བ་གཅིག་འདས་པ་ལ་ཞག་བཅུ་པའི་འཆང་ལྟུང་མི་སྲིད་ན་ཞག་ཉི་ཤུ་འདས་པ་ལ་ཡང་ཞག་བཅུ་པའི་འཆང་ལྟུང་མི་སྲིད་པར་འགྱུར་ཞེས་མགོ་སྙོམས་ལ། དེ་འདོད་ན་ཁ་སྐོང་བའི་གོས་ཞག་བཅུ་ཚན་བར་པ་ལ་

【現代漢語翻譯】 現在，具體來說，有三種情況：第一種情況，在第一個十日內獲得補充的布料，如果在初一獲得需要補充的布料，然後在初五獲得補充的布料，那麼這個十日的前半部分，也就是初一到初五之間的天數，會被后獲得的布料所影響，產生影響。也就是說，如果先獲得布料，就會因為自己的原因而產生十日的持有墮罪；如果后獲得布料，也會因為后獲得的布料影響了之前獲得的布料的天數，從而產生影響，也會產生十日的持有墮罪。第二種情況，在中間的十日內獲得補充的布料，如果在初一獲得需要補充的布料，然後在十五日獲得補充的布料，那麼這個十日的中間部分，也就是從十一日開始，從十一日算起的天數，會被后獲得的布料所影響，產生影響。也就是說，無論是先獲得的布料還是后獲得的布料，都會產生十日的持有墮罪，其原因和影響與之前相同。第三種情況，在第三個十日內獲得補充的布料，如果在初一獲得需要補充的布料，然後在二十五日獲得補充的布料，那麼這個十日的後半部分，也就是從二十一日開始，從二十一日算起的天數，會被后獲得的布料所影響，產生影響。也就是說，無論是先獲得的布料還是后獲得的布料，都會產生十日的持有墮罪，其原因和影響與之前相同。 6-447a 關於『產生影響』，一些早期的人認為這意味著『不同類』。但並非如此，『產生影響』應該解釋為『產生影響』的意思。正如 टीका (梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)中所說：『因為之前放置的東西的影響，後來的東西自然會受到之前的影響。』對此，戒律上師說：『超過一個月的墮罪是棄捨墮罪，而不是十日的持有墮罪，因為一個月不可能有十日。』但這是不對的，如果在二十五日獲得補充的布料，並且不期望補充，那麼超過三十日的墮罪，並非是棄捨墮罪，因為棄捨墮罪的條件不完整，因為產生棄捨墮罪需要期望補充，而這個條件不完整。如果承認，那就是違背了誓言。此外，如果一個月不可能有十日的持有墮罪，那麼超過二十日也不可能有十日的持有墮罪，這是不合理的。如果承認這一點，那麼在中間的十日內獲得補充的布料也會……

【English Translation】 Now, specifically speaking, there are three situations: The first situation is obtaining supplementary cloth within the first ten days. If one obtains cloth needing supplementation on the first day, and then obtains the supplementary cloth on the fifth day, then the first half of that ten-day period, that is, the days from the first to the fifth, will be influenced by the later obtained cloth, creating an impact. That is to say, if the cloth is obtained earlier, it will cause a ten-day holding offense due to one's own actions; if the cloth is obtained later, it will also cause a ten-day holding offense because the later obtained cloth influences the number of days of the previously obtained cloth, thereby creating an impact. The second situation is obtaining supplementary cloth within the middle ten days. If one obtains cloth needing supplementation on the first day, and then obtains the supplementary cloth on the fifteenth day, then the middle part of that ten-day period, that is, starting from the eleventh day, the days counted from the eleventh day, will be influenced by the later obtained cloth, creating an impact. That is to say, whether the cloth is obtained earlier or later, it will cause a ten-day holding offense, and the reasons and impact are the same as before. The third situation is obtaining supplementary cloth within the third ten days. If one obtains cloth needing supplementation on the first day, and then obtains the supplementary cloth on the twenty-fifth day, then the latter part of that ten-day period, that is, starting from the twenty-first day, the days counted from the twenty-first day, will be influenced by the later obtained cloth, creating an impact. That is to say, whether the cloth is obtained earlier or later, it will cause a ten-day holding offense, and the reasons and impact are the same as before. 6-447a Regarding 'creating an impact,' some early people thought this meant 'different kind.' But this is not the case, 'creating an impact' should be interpreted as meaning 'creating an influence.' As the ṭīkā (藏文，梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：commentary) says: 'Because of the influence of what was placed earlier, the later thing will naturally be influenced by the earlier.' To this, the Vinaya master said: 'An offense that has passed one month is a relinquishment offense, not a ten-day holding offense, because it is impossible to have ten days in a month.' But this is not correct, if the supplementary cloth is obtained on the twenty-fifth day, and there is no expectation of supplementation, then the offense that has passed thirty days is not a relinquishment offense, because the conditions for a relinquishment offense are incomplete, because generating a relinquishment offense requires the expectation of supplementation as a condition, and that condition is incomplete. If you admit it, then you have broken your vow. Furthermore, if it is impossible to have a ten-day holding offense in one month, then it will also be impossible to have a ten-day holding offense in twenty days, which is unreasonable. If you admit this, then obtaining supplementary cloth in the middle ten days will also...

---

རྙེད་ནས་ཞག་ཉི་ཤུ་འདས་པའི་ལྟུང་བ་དེ་འཆང་ལྟུང་དང་ཟླ་འཇོག་གང་དུ་ཡང་མ་གཏོགས་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་ལ། དེ་ཡང་འདོད་ན་འདུལ་བའི་སྡེ་སྣོད་ལ་རྒྱུས་མེད་པར་འཁུམས་ལགས་སོ། །ཚེས་ཉི་ཤུ་རྩ་ལྔ་ལ་ཁ་སྐོང་བའི་གོས་དེ་རྙེད་ན་ཁྱེད་ལྟར་ན་ཞག་བཅུ་པ་ཡང་བར་གྱི་དང་པོ་ལ་སླན་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་ཏེ་འདོད་པ་དེའི་ཕྱིར་དང་། ཡང་ཟླ་གཅིག་འདས་པ་ཙམ་གྱིས་ཟླ་འཇོག་ཏུ་འགྱུར་ན་ཟླ་གཅིག་འདས་པ་ལས་འཆང་ལྟུང་ནག་འབྱམ་དུ་བསྐྱེད་པ་དེ་ཡང་ཟླ་འཇོག་ཏུ་ 6-447b ཐལ་བར་འགྱུར་ཏེ། གོས་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་ཟླ་བ་གཅིག་འདས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་རིགས་མི་ལྡོག་ལ་ཤན་འབྱུང་བ་ནི། ཚེས་གཅིག་ལ་ཁ་གསོག་གི་གོས་རྙེད་ནས་ཁ་སྐོང་བའི་གོས་དེ་ཚེས་གཉིས་སམ་གསུམ་ལ་རྙེད་ཅིང་། དེ་གཉིས་ཀ་བསྡོམས་ཀྱང་འཁོར་གསུམ་ཁེབས་པར་མ་ཆོག་ན་ཁ་སྐོང་བའི་གོས་གཞན་ལ་རེ་བ་དང་བཅས་ཏེ་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་ཟླ་གཅིག་འདས་ན་གོས་སྔ་མ་ལས་ནི་རང་སྟོབས་ཀྱི་ཟླ་འཇོག་དང་། གོས་ཕྱི་མ་ལས་ཤན་སྟོབས་ཀྱི་ཟླ་འཇོག་གི་སྤང་ལྟུང་འབྱུང་ངོ་། །གསུམ་པ་རིགས་ལྡོག་ལ་ཤན་མི་འབྱུང་བ་ནི། ཁ་སྐོང་བའི་གོས་དེ་མེ་ལ་སོགས་པས་ཉམས་ཏེ་རེ་བ་མེད་པར་གྱུར་པ་དང་། ཁ་སྐོང་བའི་གོས་ལ་རེ་བ་དེ་འགྲུབ་པར་མ་གྱུར་ཏེ་རེ་བ་མེད་པར་གྱུར་པ་དང་། ཁ་སྐོང་བའི་གོས་ལ་རེ་བའི་བསམ་པ་རང་བཞིན་གྱིས་ལོག་པ་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཁ་བསྐང་བའི་གོས་ལ་རེ་བ་བྱེད་པ་དེ་ཉམས་གྱུར་གོས་ལ་རེ་བ་གང་ཡིན་པ་དེ་གྲུབ་པར་མ་གྱུར་དང་། །རྒྱུན་ཆད་གོས་ལ་རེ་བ་གང་ཡིན་པ་དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཐམས་ཅད་དུ་ཞེས་གསུངས་སོ། །བཞི་པ་རིགས་ཀྱང་མི་ལྡོག་ལ་ཤན་ཡང་མི་འབྱུང་བ་ནི། ཚེས་གཅིག་གི་སྔ་དྲོ་ཁ་གསོག་གི་གོས་རྙེད་ནས། ཁ་སྐོང་བའི་གོས་དེ་ཡང་ཚེས་གཅིག་གི་ཕྱི་ཆ་ལྟ་བུ་ལ་རྙེད་ཅིང་། དེ་གཉིས་ཀ་བསྡོམས་ཀྱང་འཁོར་གསུམ་ཁེབས་པར་མ་ཆོག་ནས་ཁ་སྐོང་བའི་གོས་གཞན་ལ་རེ་བ་དང་བཅས་ཏེ་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་ཟླ་བ་གཅིག་འདས་ན་གོས་གཉིས་ཀ་ལ་རང་སྟོབས་ཀྱི་ཟླ་འཇོག་གི་སྤང་ལྟུང་འབྱུང་ངོ་། །སྐབས་འདིར་དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་ན་རེ། རིགས་ལྡོག་ཤན་མི་འབྱུང་བའི་མུ། །ཤན་འབྱུང་རིགས་མི་ལྡོག་པའི་མུ། །གཉིས་ཀ་འབྱུང་བའི་མུ། གཉིས་ཀ་མི་འབྱུང་བའི་མུའོ། །དང་པོ་ནི། ཁ་གསོག་གི་གོས་ཀྱི་སྔ་དྲོ་དེ་ཉིད་དམ། དེ་ནས་བགྲངས་པའི་ཞག་བཅུ་གཅིག་པའམ་ཉེར་གཅིག་པའམ་ཉེར་གཅིག་པའི་ཉིན་ཁ་བསྐངས་པའི་གོས་རིགས་ 6-448a མཐུན་ཚད་དུ་ཆོག་པའམ། རིགས་མི་མཐུན་ཆོས་གོས་ལྡང་བ་གཅིག་རྙེད་དམ། རེ་བ་ཆད་པར་གྱུར་ན་ཁ་གསོག་གི་གོས་ཆོས་ཅན། རིགས་ལོག་པ་ཡིན་ཏེ་སྔར་ཟླ་བ་པ་ཡི་རིགས་ལས་ལོག་ནས་ཞག་བཅུ་པའི་རིགས་སུ་སོང་བའི་ཕྱིར། ཤན་མི་འབྱུང་སྟེ་ཤན་རྡེག་བྱ

【現代漢語翻譯】 如果找到（替換的）衣服后，經過了二十天，那麼這個墮落會變成墮落之灰，既不屬於持有墮落，也不屬於月捨墮。如果有人這樣認為，那就是假裝精通律藏。如果在二十五號找到補充的衣服，按照你的說法，那麼第十天也會變成最初的中間狀態，因為你這樣認為。此外，僅僅過了一個月就變成月捨墮，那麼超過一個月，積累了大量的持有墮落，也會變成月捨墮，因為衣服沒有加持就過了一個月。第二種情況是類別不改變但產生影響：在初一找到補充的衣服，然後在初二或初三找到補充的衣服，如果這兩件衣服加起來還不夠覆蓋三衣，那麼在期待其他補充衣服的情況下，如果沒有加持就過了一個月，那麼從之前的衣服來說，會產生自力的月捨墮，從之後的衣服來說，會產生他力的月捨墮的捨墮罪。 第三種情況是類別改變但不產生影響：補充的衣服被火等燒燬，變得沒有希望，或者對補充衣服的期望沒有實現，變得沒有希望，或者對補充衣服的期望的想法自然消失。《律分別》中說：『對補充衣服的期望消失了，對破損衣服的期望沒有實現，對斷絕衣服的期望在任何情況下都沒有。』第四種情況是類別不改變也不產生影響：在初一的早上找到補充的衣服，然後在初一的下午找到補充的衣服，如果這兩件衣服加起來還不夠覆蓋三衣，那麼在期待其他補充衣服的情況下，如果沒有加持就過了一個月，那麼這兩件衣服都會產生自力的月捨墮的捨墮罪。在這種情況下，尊者釋迦勝賢說：類別改變但不產生影響的情況，產生影響但類別不改變的情況，兩者都產生的情況，兩者都不產生的情況。第一種情況是：在補充衣服的當天早上，或者從那天算起的第十一天、第二十一天，或者第二十一天那天，找到足夠同類的補充衣服，或者找到一件足夠的三衣，即使種類不同，或者期望斷絕，那麼補充的衣服，就其法性而言，類別已經改變，因為它從之前的月衣類別變成了十日衣類別。不產生影響，因為沒有施加影響。

【English Translation】 If twenty days pass after finding the (replacement) garment, that transgression becomes ashes, belonging neither to holding transgression nor to monthly abandonment. If someone thinks so, it is pretending to be familiar with the Vinaya Pitaka. If a supplementary garment is found on the twenty-fifth, according to you, the tenth day would also become the first intermediate state because of that desire. Furthermore, if merely one month passing turns it into a monthly abandonment, then accumulating a large amount of holding transgression after one month also becomes a monthly abandonment, because the garment has not been blessed for a month. The second case is that the category does not change but influence arises: if a supplementary garment is found on the first day, and then a supplementary garment is found on the second or third day, and if the sum of these two garments is not enough to cover the three robes, then, while expecting other supplementary garments, if one month passes without blessing, then from the previous garment, a self-powered monthly abandonment arises, and from the later garment, an other-powered monthly abandonment of expiation arises. The third case is that the category changes but influence does not arise: the supplementary garment is damaged by fire, etc., and becomes hopeless, or the expectation of the supplementary garment is not fulfilled and becomes hopeless, or the thought of expecting the supplementary garment naturally disappears. The Vinaya-vibhanga says: 'The expectation of a supplementary garment has disappeared, the expectation of a damaged garment has not been fulfilled, and the expectation of a continuous garment is in all of all cases.' The fourth case is that neither the category changes nor does influence arise: if a supplementary garment is found on the morning of the first day, and then a supplementary garment is found on the afternoon of the first day, and if the sum of these two garments is not enough to cover the three robes, then, while expecting other supplementary garments, if one month passes without blessing, then both garments will incur a self-powered monthly abandonment of expiation. In this case, the Venerable Shakya Chokden said: The case where the category changes but influence does not arise, the case where influence arises but the category does not change, the case where both arise, and the case where neither arises. The first case is: on the same morning of the supplementary garment, or on the eleventh or twenty-first day counted from that day, or on the twenty-first day, a supplementary garment of sufficient similarity is found, or a sufficient three-piece robe is found even if the type is different, or the expectation is cut off, then the supplementary garment, in terms of its nature, has changed category, because it has changed from the previous category of monthly garment to the category of ten-day garment. Influence does not arise because influence is not applied.

---

ེད་ཀྱི་དངོས་པོ་དེས་ཤན་དུ་འཇོག་པའི་ཞག་མ་ལོན་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་ཞག་བཅུ་གཅིག་པ་དང་ཉེར་གཅིག་པའི་ཉིན་ཞག་མ་ལོན་པ་ཅི་ཞེ་ན། དེའི་ཚེ་སྤྱིར་ཞག་ལོན་ཀྱང་སྤང་ཤན་རྡེག་བྱེད་དུ་མ་བཅས་པ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཟླ་བ་པའི་སྤང་བ་འདི་ལ་ཞག་བཅུ་པ་དང་པོ་དང་། གཉིས་པ་དང་། གསུམ་པ་དག་ནི་ཤན་གྱི་ཕྱིར་ཕན་ཚུན་བལྟོས་པ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། །མུ་གཉིས་པ་ནི། ཁ་གསོག་བཞག་པའི་ཉིན་ནས་བགྲངས་པའི་ཞག་གཉིས་པ་ནས་བཅུ་པའི་བར་དང་། བཅུ་གཉིས་པ་ནས་ཉི་ཤུ་པའི་བར་དང་། ཉེར་གཉིས་པ་ནས་སུམ་ཅུ་པའི་བར་གང་རུང་ལ། ཁ་སྐོང་གི་གོས་རེ་བའི་ཚད་དུ་མ་ཆོག་པ་གཅིག་རྙེད་པ་ལྟ་བུའོ། །འདི་ལ་ནི་ཁ་གསོག་གི་གོས་ཀྱིས་ཞག་སུམ་ཅུ་འདས་པའི་ཚེ་ཁ་སྐོང་གི་གོས་ཀྱིས་ཞག་བཅུ་ལས་མ་འདས་པར་སྲིད། དེའི་ཚེ་སྔ་མ་ལ་ཟླ་བའི་སྤང་བ་བྱུང་ཡང་ཕྱི་མ་ལ་དེ་བྱུང་བ་མིན་ཏེ། ཕྱི་མ་དེས་རང་སྟོབས་ཀྱིས་ཞག་སུམ་ཅུ་མ་ལོན་ཅིང་། ཤན་སྟོབས་ཀྱིས་ཀྱང་མ་ལོན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་གཉིས་པ་གྲུབ་སྟེ། ཞག་བཅུ་ཚན་གསུམ་པོ་ཤན་གྱི་ཕྱིར་ཕན་ཚུན་བལྟོས་པ་མེད་དོ། །འོ་ན་ཁ་སྐོང་གི་གོས་ཕྱི་མ་དེ་གོས་སྔ་མ་ལ་ལྟུང་བ་བྱུང་རྗེས་སུའང་ཞག་ཉི་ཤུ་ལ་ཐུག་པའི་བར་དུ་བཅད་དུ་རུང་ངམ་ཞེ་ན། འདི་ལ་སྔོན་ཆད་དཔྱད་པ་ཞུགས་པ་མ་མཐོང་ངོ་། །མུ་གསུམ་པ་ནི། ཁ་གསོག་གི་གོས་བཞག་པའི་ཉིན་མོ་ནས་བགྲངས་པའི་གཉིས་པ་ནས་བཅུ་པའི་བར་ཚན་པ་གསུམ་པོ་གང་རུང་ལ་ཁ་སྐོང་གི་གོས་རིགས་མཐུན་པ་རེ་བའི་ཚད་དུ་ཆོག་པའམ། རིགས་མི་ 6-448b མཐུན་པ་ཚོན་ཅན་གོས་ལྡང་བ་གཅིག་རྙེད་པ་ལྟ་བུའོ། །མུ་བཞི་པ་ནི། ཁ་གསོག་གི་གོས་གང་ལ་བཞག་པའི་ཉི་མ་དེ་ཉིད་དམ། བཅུ་གཅིག་པའམ་ཉེར་གཅིག་པ་ལྟ་བུ་ལ་ཁ་སྐོང་རེ་བའི་ཚད་དུ་མ་ཆོག་པ་གཅིག་རྙེད་པའམ་རེ་བ་ཆད་པའོ་ཞེས་བྲིས་གདའོ། །འདི་ལ་མུ་དང་པོ་དང་གསུམ་པ་དང་བཞི་པ་ལ་སྐྱོན་ཆེར་མ་ཆགས་ཀྱང་། མུ་གཉིས་པ་ལ་ནི་སྐྱོན་འགའ་ཞིག་སྣང་སྟེ། ཁས་བླངས་ནང་འགལ་བ་དང་། ལུང་དང་འགལ་བ་དང་། ལུང་གི་དགོངས་པ་མ་ལོན་པ་དང་། རྣམ་རྟོག་གི་གཏིང་མ་ཚུགས་པའོ། །དང་པོ་ནི། ས་བཅད་དུ་ཤན་འབྱུང་བ་ལ་རིགས་མི་བཟློག་པར་བཤད་པའི་གོ་བས་ཁ་གསོག་གི་གོས་དེ་རང་སྟོབས་ཟླ་འཇོག་གི་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་ལ། ཁ་སྐོང་གི་གོས་དེས་ཤན་སྟོབས་ཀྱི་ཟླ་འཇོག་གི་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པར་འཆད་དགོས་རྒྱུ་ལ། ཁྱེད་ཀྱིས་དེའི་ཚེ་སྔ་མ་ལ་ཟླ་བའི་སྤང་བ་བྱུང་ཡང་ཕྱི་མ་ལ་དེ་བྱུང་བ་མ་ཡིན་ཏེ། ཕྱི་མ་དེ་རང་སྟོབས་ཀྱིས་ཞག་སུམ་ཅུ་མ་ལོན་ཅིང་ཤན་སྟོབས་ཀྱིས་ཀྱང་མ་ལོན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་པས་ནང་འགལ་ལོ། །གཉིས་པ་ནི། གོས་དེ་ཤན་སྟོབས་ཀྱིས་ཟླ་འཇོག་གི་སྤང་བ་མི་བསྐྱེད་པ་ཁྱེད་ཀྱིས་རྩ་གྲུབ་ཏུ་བྱེད་པ་ལྟར་ན། ཊཱི་ཀ་ལས།

【現代漢語翻譯】 因為舊衣物本身沒有達到可以作為『替代』的標準。那麼，為什麼第十一日和第二十一日不算達到標準呢？因為那時通常雖然時間到了，但沒有設定『替代』的界限。正如 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋) 中所說：『對於月布的捨棄，第一個十日、第二個十日和第三個十日之間，爲了替代的目的，彼此之間沒有依賴關係。』第二個情況是：從放置備用衣物的那天算起，第二日到第十日之間，第十二日到第二十日之間，第二十二日到第三十日之間的任何一天，找到了一件不夠作為補充衣物標準的衣物。在這種情況下，備用衣物放置三十天後，補充衣物可能還不到十天。那時，雖然前一個衣物產生了月的捨棄，但后一個衣物沒有產生，因為后一個衣物本身沒有達到三十天，而且也沒有達到替代的標準。第二個論點成立，因為三個十天之間，爲了替代的目的，彼此之間沒有依賴關係。那麼，如果在替換了舊衣物之後，新的補充衣物在達到二十天之前可以中斷嗎？對於這個問題，以前沒有見過相關的研究。第三個情況是：從放置備用衣物的那天算起，第二日到第十日之間的三個階段中的任何一個階段，找到了一件足夠作為補充衣物的同類衣物，或者找到了一件不同類的彩色衣物。第四個情況是：在放置備用衣物的那一天，或者第十一日或第二十一日，找到了一件不夠作為補充衣物標準的衣物，或者失去了希望。這裡寫道。對於第一種、第三種和第四種情況，沒有太大的問題，但是對於第二種情況，存在一些問題，即承諾內部矛盾、與經文矛盾、沒有理解經文的意圖以及推理的根基不穩固。首先是：在章節中，爲了產生替代，解釋了不能逆轉種類，這意味著備用衣物本身會產生月捨棄的墮落，而補充衣物會產生替代力量的月捨棄的墮落，但是您說：『那時，雖然前一個衣物產生了月的捨棄，但后一個衣物沒有產生，因為后一個衣物本身沒有達到三十天，而且也沒有達到替代的標準。』這與內部矛盾。第二是：如果像您所做的那樣，衣物不會通過替代的力量產生月的捨棄，那麼， टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋) 中說：

【English Translation】 Because the old object itself has not reached the standard to be considered a 'replacement'. Then, why are the eleventh and twenty-first days not considered to have reached the standard? Because at that time, although the time has generally arrived, the boundary of 'replacement' has not been set. As stated in the टीका (Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization: ṭīkā, Literal Chinese meaning: commentary): 'For the abandonment of the lunar cloth, the first ten days, the second ten days, and the third ten days do not depend on each other for the purpose of replacement.' The second situation is: from the day the spare cloth is placed, from the second to the tenth day, from the twelfth to the twentieth day, and from the twenty-second to the thirtieth day, one finds an object that is not sufficient as a standard for supplementary clothing. In this case, after the spare cloth has been placed for thirty days, the supplementary clothing may not have reached ten days. At that time, although the previous cloth produced the lunar abandonment, the latter cloth did not produce it, because the latter cloth itself did not reach thirty days, and it did not reach the standard of replacement. The second argument is established, because the three ten-day periods do not depend on each other for the purpose of replacement. Then, if the new supplementary clothing can be interrupted before it reaches twenty days after replacing the old clothing? I have not seen any relevant research on this issue before. The third situation is: from the day the spare cloth is placed, in any of the three stages from the second to the tenth day, one finds a similar object that is sufficient as a supplementary clothing, or one finds a different colored cloth. The fourth situation is: on the day the spare cloth is placed, or on the eleventh or twenty-first day, one finds an object that is not sufficient as a standard for supplementary clothing, or loses hope. It is written here. For the first, third, and fourth situations, there are no major problems, but for the second situation, there are some problems, namely, internal contradictions in the commitment, contradictions with the scriptures, failure to understand the intention of the scriptures, and unstable foundations of reasoning. The first is: in the chapter, in order to generate replacement, it is explained that the type cannot be reversed, which means that the spare cloth itself will generate the fall of lunar abandonment, and the supplementary cloth will generate the fall of lunar abandonment by the power of replacement, but you said: 'At that time, although the previous cloth produced the lunar abandonment, the latter cloth did not produce it, because the latter cloth itself did not reach thirty days, and it did not reach the standard of replacement.' This is internally contradictory. The second is: if, as you do, the cloth does not generate the abandonment of the moon by the power of replacement, then, टीका (Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization: ṭīkā, Literal Chinese meaning: commentary) says:

---

ཇི་སྟེ་དེ་གཉིས་བསྡངས་ཀྱང་འཁོར་གསུམ་ཁེབས་པའི་ཚད་དུ་མ་ཆོག་པ་ཉིད་ཡིན་ན་ནི་དེའི་ཚེ་ན་ཕྱིས་རྙེད་པ་དེ་ཡང་སྔར་བཞག་པ་དང་འདྲ་བར་ཟླ་བ་གཅིག་པའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱ་སྟེ། སྔར་བཞག་པ་དེའི་ཤན་གྱི་དབང་གིས་ཕྱི་མ་དེ་སྔ་མའི་བག་ལ་སློན་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཕྱི་མ་དེ་ལ་ཡང་ཟླ་བ་གཅིག་པ་དེ་ཉིད་རྣམ་པར་བཞག་པར་རིགས་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །གསུམ་པ་ནི། ཊཱི་ཀར། ཟླ་བ་གཅིག་པའི་སྤང་བ་འདི་ལ་ཞག་བཅུ་པ་དང་པོ་དང་། གཉིས་པ་གསུམ་པ་དག་ནི་ཤན་གྱི་ཕྱིར་ཕན་ཚུན་བལྟོས་པ་མེད་དོ་ཞེས་པ་འདིས་ཟླ་ 6-449a འཇོག་གི་ནང་དུ་ཁ་གསོག་དང་ཁ་སྐོང་གི་གོས་བཅུ་ཚན་དང་པོ་དང་། བར་པ་གསུམ་པ་རྣམས་ཕན་ཚུན་མི་འདྲ་བའི་དོན་ཡིན་ཟེར་བ་ནི་མུན་སྤྲུལ་ཏེ། དེའི་དོན་ནི་ཤན་བརྡེག་པ་ནི་རྡེག་བྱེད་ཀྱིས་བརྡེག་བྱ་ལ་མཚན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་ལ་བརྡེག་པ་ཡིན་ལ། སྐྱ་རེངས་ཤར་ནས་བརྡེག་པ་མ་ཡིན་པར་མདོ་འདིས་འཆད་པ་ཡིན་གྱི། ཟླ་འཇོག་གི་སྤང་ལྟུང་ཤན་སྟོབས་ཀྱིས་མི་བསྐྱེད་པའི་ལུང་དུ་འདོན་ན་ཆེས་ནོར་རོ། །ཡང་ན་ཟླ་གཅིག་དེའི་ཁོངས་སུ་ཟླ་འཇོག་གི་ལྟུང་བའི་རིགས་ལོག་ན་ཟླ་འཇོག་གི་སྤང་ལྟུང་མི་བསྐྱེད་པ་ལ་དགོངས་ཏེ། དེ་ལྟར་འཆད་པའམ། ཡང་ན་རིགས་མ་ལོག་ཀྱང་འཁོར་གསུམ་ཁེབས་ན་ཟླ་འཇོག་གི་ཤན་མི་བརྡེག་གི། འཆང་སྤང་གི་ཤན་བརྡེག་པའི་དོན་དུ་ལུང་འདི་བྱུང་བ་ཡིན་གྱི། ཁྱེད་ལྟར་ཟླ་འཇོག་ལ་ཤན་སྟོབས་མི་བསྐྱེད་པའི་ལུང་མ་ཡིན་ཏེ། དེའི་ཐད་ཀྱི་བུ་ཊཱིཀ་ཏུ། རིགས་ལོག་པ་ནས་བརྩམས་པའམ་ཞག་བཅུ་ན་ལྟུང་བར་འགྱུར་གྱི། དེའི་གོང་དུ་རིགས་མ་ལོག་པའི་དུས་ཀྱི་ཤན་མི་འདྲེ་ཞེས་པ་སྟེ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེའི་ཐད་ཀྱི་བྱ་ཊཱིཀ་ཏུ། ཕན་ཚུན་བལྟོས་པ་མེད་པར་བཤད་པ་ནི་བཅུ་པ་གཉིས་པ་དང་། གསུམ་པ་ལ་རིགས་ལོག་པས་ཞག་བཅུ་པའི་སྤང་ལྟུང་ཟླ་བར་འཇོག་པ་ལ་ཤན་མི་འདྲེ་བའམ་ཆོས་གོས་གསུམ་ལ་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ལྟ་བས་ན་ཁ་སྐོང་གི་གོས་འཁོར་གསུམ་དུ་ཁེབས་པར་མ་ཆོག་པ་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་ཟླ་འཇོག་ཏུ་བྱས་ན་ཤན་སྟོབས་ཀྱི་དབང་གིས་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པ་འདི་གྲུབ་བོ། །བཞི་པ་ནི། ཟླ་འཇོག་གི་ལྟུང་བ་བྱུང་རྗེས་ཁ་སྐོང་གི་གོས་འཁོར་གསུམ་དུ་མ་ཆོག་པ་ཞག་ཉི་ཤུར་བཞག་ན་རིགས་མི་བཟློག་ཤན་འབྱུང་བའི་རིགས་པས་སྔ་མའི་ཞག་བཅུའི་བག་ལ་སློན་པས་ཟླ་འཇོག་གི་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པ་མ་གོ་བས་གནད་འདི་ལ་སྔོན་ཆད་དཔྱད་པ་ཞུགས་པ་མ་ 6-449b མཐོང་ངོ་། །ཞེས་སྨྲ་དགོས་པ་བྱུང་བ་ཡིན་འདུག་གོ། 如何取法衣 གསུམ་པ་ལ། རིམ་པའི་གྲངས་ཚད་ཞར་བྱུང་བསྟན། །སྣམ་ཕྲན་གླེགས་བུའི་གྲངས་ངེས་བརྗོད། །རྒྱ་ཁྱོན་ཚད་དང་བསླབ་བྱའོ། ། 附說次序數量 དང་པོ་ནི། བྱས་

【現代漢語翻譯】 如果將這兩者（指新獲得的衣物和原有的衣物）合併，仍然不足以覆蓋三衣的範圍，那麼新獲得的衣物應被視為與之前保留的衣物屬於同一個月（指同一個月的結夏安居期）。因為之前保留的衣物的影響，后獲得的衣物會受到先前衣物的影響。因此，后獲得的衣物也應被視為屬於同一個月，這是合理的。這與之前所說的相悖。 第三點是，在註釋中提到：『對於這一個月的捨墮，最初的十天，以及第二和第三個十天，因為影響的緣故，彼此之間沒有依賴關係。』這表明在結夏安居期間，補充和新增的衣物，第一個、中間和第三個十天彼此之間沒有差異，這是一種誤解。其含義是，影響的施加是指施加者在夜晚結束的瞬間施加於被施加者。經文中解釋說，黎明時分不施加影響。如果將結夏安居的捨墮說成是不由影響的力量產生的，那就大錯特錯了。或者，可以理解為，如果在一個月內，結夏安居的墮落種類發生了變化，那麼結夏安居的捨墮就不會產生。或者，即使種類沒有改變，但如果覆蓋了三衣的範圍，那麼結夏安居的影響就不會施加。持有和捨棄的影響施加才是這段經文的真正含義。按照你的理解，結夏安居不會產生影響的力量，這不是經文的本意。在相關的子註釋中，有這樣的解釋：『從種類改變開始，或者在十天後會發生墮落。在此之前，種類沒有改變的時候，影響不會混合。』在相關的行為註釋中，有這樣的解釋：『之所以說彼此之間沒有依賴關係，是因為第二個和第三個十天，由於種類的改變，將十天的捨墮歸於一個月時，影響不會混合，或者專門針對三件法衣。』因此，如果補充的衣物不足以覆蓋三衣的範圍，並且沒有經過加持就作為結夏安居的衣物，那麼由於影響的力量，就會產生捨墮。 第四點是，如果在結夏安居的墮落髮生后，補充的衣物不足以覆蓋三衣的範圍，並且放置了二十天，那麼按照種類不會改變，影響會產生的邏輯，先前的十天會受到影響，從而產生結夏安居的捨墮。這一點沒有被理解，因此以前沒有看到對這個問題的研究。 因此，不得不這樣說。 如何獲得法衣 第三，附帶說明次序的數量，說明小墊子的數量，以及大小和應學習的內容。 首先，已經（完成）。

【English Translation】 If these two (referring to the newly acquired robes and the original robes) are combined and still not enough to cover the scope of the three robes, then the newly acquired robes should be regarded as belonging to the same month as the previously kept robes (referring to the same month of the summer retreat period). Because of the influence of the previously kept robes, the later acquired robes will be affected by the previous robes. Therefore, the later acquired robes should also be regarded as belonging to the same month, which is reasonable. This contradicts what was said before. The third point is that the commentary mentions: 'For this month's Nissaggiya Pacittiya, the first ten days, and the second and third ten days, because of the influence, there is no dependency between them.' This shows that during the summer retreat, the first, middle, and third ten days of the supplemented and added robes are no different from each other, which is a misunderstanding. Its meaning is that the application of influence refers to the applier applying it to the applied at the moment of the end of the night. The sutra explains that the influence is not applied at dawn. It would be a big mistake to say that the Nissaggiya Pacittiya of the summer retreat is not produced by the power of influence. Alternatively, it can be understood that if the type of downfall of the summer retreat changes within a month, then the Nissaggiya Pacittiya of the summer retreat will not be produced. Or, even if the type does not change, but if it covers the scope of the three robes, then the influence of the summer retreat will not be applied. The application of the influence of holding and abandoning is the true meaning of this passage. According to your understanding, the summer retreat will not produce the power of influence, which is not the original intention of the sutra. In the relevant sub-commentary, there is this explanation: 'It will become a downfall starting from the change of type, or after ten days. Before that, when the type has not changed, the influences will not mix.' In the relevant behavioral commentary, there is this explanation: 'The reason why it is said that there is no dependency between them is because the second and third ten days, due to the change of type, when attributing the Nissaggiya Pacittiya of ten days to a month, the influences will not mix, or it is specifically for the three robes.' Therefore, if the supplemented robes are not enough to cover the scope of the three robes, and they are made as the robes of the summer retreat without being blessed, then due to the power of influence, Nissaggiya Pacittiya will be produced. The fourth point is that if, after the downfall of the summer retreat has occurred, the supplemented robes are not enough to cover the scope of the three robes, and they are placed for twenty days, then according to the logic that the type will not change and the influence will occur, the previous ten days will be affected, thereby producing the Nissaggiya Pacittiya of the summer retreat. This point has not been understood, so no research on this issue has been seen before. Therefore, it is necessary to say this. How to Obtain Dharma Robes Third, incidentally explain the order and quantity, state the definite number of small mats, as well as the size and what should be learned. First, it has been (completed).

---

པས་གསར་པ་དང་། རྙེད་པས་གསར་པ་གཉིས་ལས་བྱས་པས་གསར་པ་སྟེ་ཟླ་བ་བཞི་རངས་པར་ལོངས་མ་སྤྱད་པའི་གསར་པ་ལས་སྣམ་སྦྱར་གྱི་རིམ་པའི་ཚད་ཀྱི་མཐའ་ནི་ཉིས་རིམ་མོ། །རིམ་པ་ལྷག་པ་གཞན་མི་བྱའོ། །འདིའི་ཊཱི་ཀ་ལས། གོས་ཇི་ལྟ་བུ་དག་ལ་དང་། ཚད་ཇི་ཙམ་ལ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་འཆགས་པར་འགྱུར་བ་དང་། དེ་ལས་བཟློག་པ་ལ་སྤང་བར་འགྱུར་བ་དེ་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ་ཞེས་པ་དང་། གཞན་ཡང་ཊཱི་ཀ་ལས། རིམ་པ་ལྷག་པར་སྦྱར་བ་གང་ཡིན་པ་དེ་སྤང་བར་འགྱུར་གྱི། རིམ་པ་ཇི་སྐད་བསྟན་པ་དག་ནི་སྤང་བར་མི་འགྱུར་ཞེས་བསྟན་པ་ལ་བརྟེན་ནས་ཐས་སྟོན་ན་རེ། གོས་ཚད་ལས་ལྷག་པ་ལ་ཚད་དང་ལྡན་པ་ཚུན་ཆད་ལ་བྱིན་རླབས་འཆགས་ཤིང་། དེ་ཕན་ཆད་ལྷག་པའི་ཆ་ལ་བྱིན་རླབས་མི་འཆགས་པས་སྤང་བར་འགྱུར་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། གོས་ཟླ་མེད་ཀྱི་གཅིག་ལ་དུས་གཅིག་ཏུ་བྱིན་རླབས་ཡོད་མེད་འགལ་བའི་ཕྱིར་བཤལ་ཏེ་རྐུ་བའི་སྐབས་ལས་དངོས་པོ་ཕྱེད་བརྐུས་ཕྱེད་མ་བརྐུས་པ་དང་འགལ་ཅེས་གསུངས་པ་དང་མཚུངས་པ་དང་། ཞེང་དུ་ཚད་དང་ལྡན་ལ་དཀྱུས་སུ་ཁྲུ་བཅུ་ཡོད་པའི་གོས་གཅིག་ལ་ཕྱོགས་རེ་རེར་སྣམ་སྦྱར་དང་། མཐང་གོས་ཀྱི་བྱིན་རླབས་གཉིས་ཀ་འཆགས་པར་ཐལ། དེ་གཉིས་ཀྱི་བྱིན་རླབས་འཆགས་པའི་ཚད་དང་ལྡན་པའི་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདོད་ན། ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་འགལ་བ་དུ་མ་འདུ་བར་འགྱུར་ཏེ། མི་གཙང་བའི་བྱ་བ་ལ་འཇུག་པའི་ཚེ་ན་སྣམ་སྦྱར་གྱོན་པ་བཀག་ལ། མཐང་གོས་གྱོན་པ་གནང་བ་དང་། ཆར་འབབ་པ་དང་ 6-450a འབབ་ཏུ་དོགས་པའི་ཚེ་ན་སྣམ་སྦྱར་ཁྱེར་བ་བཀག་ལ། མཐང་གོས་གྱོན་པ་བསྒྲུབ་དགོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཊཱི་ཀ་ལས། གོས་ཚད་ལས་ལྷག་པ་ལ་སྤང་བར་འགྱུར་ཞེས་པ་དེ་ནི་ཚད་ལས་ལྷག་པ་ནི་གོས་རིལ་པོ་ཉིད་ཚད་ལས་ལྷག་པ་སྟེ་འཇིག་རྟེན་ན་ལུས་བོངས་ལྷག་པ་ལུས་ཀྱི་ཆ་སོ་སོ་ནས་ལྷག་པ་བཞིན་ཡིན་གྱི། ལུས་ལ་ཚད་འདི་ལས་མ་བཤད་པས་སྟོད་ནས་ལྷག་འདུག་གམ་སྨད་ནས་ལྷག་འདུག་ཅེས་བརྗོད་མི་ཐུབ་པ་བཞིན་ནོ། །གསར་པ་ལས་གདིང་བ་ཡང་ཉིས་རིམ་མོ། །རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། སྣམ་སྦྱར་དང་གདིང་བ་ཡང་ཉིས་རིམ་བྱ་བ་ནི་ལས་ཆེ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་ཀྱང་། སྣམ་སྦྱར་ནི་ལས་ཆེ་བར་མ་གྲུབ་སྟེ་བགོ་བའི་གནས་བདུན་ལས་མ་གསུངས་པའི་ཕྱིར། ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པ་ལས། ཆོས་གོས་ཀྱི་མཆོག་སྟེ་སྣམ་སྦྱར་ཞེས་བཤད་དེ་ཉིས་རིམ་དུ་བྱ་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཡང་སྣམ་སྦྱར་ནི་ཆོས་གོས་ཀྱི་གཙོ་བོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། གདིང་བ་ནི་ལས་ཆེ་བའི་ཕྱིར་རོ། །གསར་པ་ལས་བླ་གོས་དང་མཐང་གོས་གཉིས་ཀྱི་རིམ་པའི་ཚད་ཀྱི་མཐའ་ནི་ཆིག་རྐྱང་ངོ་། །དུས་ཚིགས་ཟླ་བ་བཞི་རངས་པར་ལོངས་སུ་སྤྱད་པའི་གོས་ལས་ནི་རིམ་པ་སྔར་ལས་ཉིས་འགྱུར་ཏེ་སྣམ་སྦྱར་དང་གདིང་བ་བཞི་རིམ། བླ་གོས་

【現代漢語翻譯】 從新制和已得兩種來源中，新制指的是四個月內未使用的。對於袈裟的層數限制是兩層。不得增加額外的層數。對此的註釋中說：『應該說明什麼樣的衣服，多大的尺寸會被加持，以及相反的會被捨棄。』另外，註釋中還說：『任何增加的層數都應該捨棄，而按照指示的層數則不應捨棄。』根據這些，塔斯頓說：『超過衣服尺寸的部分，直到符合尺寸的部分都會被加持，而超過的部分則不會被加持，因此應該捨棄。』這並不合理，因為一件無與倫比的衣服，同時存在加持與否是矛盾的。這就像在盜竊的情況下，一半被盜，一半未被盜一樣矛盾。』如果寬度符合尺寸，而長度有十肘的衣服，那麼每一邊都應該同時具有袈裟和下裙的加持。因為它們符合加持的尺寸的理由是相同的。如果接受這種說法，那麼就會產生許多與戒律相違背的情況。例如，在從事不凈行為時，禁止穿袈裟，但允許穿下裙。當下雨或懷疑要下雨時，禁止攜帶袈裟，但必須穿下裙。註釋中說：『超過尺寸的部分應該捨棄』，指的是整個衣服超過了尺寸，就像世間上身體的體積超過了尺寸，身體的各個部分都超過了尺寸一樣。因為身體沒有超過這個尺寸的說法，所以無法說上半身超過了，還是下半身超過了。新制的坐墊也是兩層。分別解釋中說：『袈裟和坐墊都做成兩層，是因為工作量大』，但袈裟的工作量大並沒有成立，因為在七種穿著的情況下沒有提到。瑣事解釋中說：『法衣中的上品是袈裟』，做成兩層的原因是袈裟是法衣的主要部分，而坐墊是因為工作量大。新制的上衣和下裙的層數限制是一層。使用了四個月的衣服，層數是之前的兩倍，即袈裟和坐墊是四層，上衣

【English Translation】 From the two sources of newly made and obtained, newly made refers to those not used within four months. The limit for the number of layers of a snam sbyar (袈裟, patchwork robe) is two layers. No additional layers should be added. The commentary on this says: 'It should be stated what kind of clothes and what size will be blessed, and conversely, what will be discarded.' Furthermore, the commentary also says: 'Any additional layers should be discarded, while the layers as instructed should not be discarded.' Based on these, Thaston says: 'The part exceeding the size of the clothes, up to the part that meets the size, will be blessed, while the exceeding part will not be blessed, so it should be discarded.' This is not reasonable, because it is contradictory for an unparalleled garment to have both blessing and non-blessing at the same time. This is like the contradiction in the case of theft, where half is stolen and half is not stolen.' If the width meets the size, and the length is ten cubits, then each side should have both the blessing of the snam sbyar and the lower skirt. Because the reasons for them meeting the size for blessing are the same. If this is accepted, then many violations of the precepts will occur. For example, when engaging in impure activities, it is forbidden to wear the snam sbyar, but it is allowed to wear the lower skirt. When it is raining or suspected of raining, it is forbidden to carry the snam sbyar, but it is necessary to wear the lower skirt. The commentary says: 'The part exceeding the size should be discarded,' which refers to the entire garment exceeding the size, just as in the world, the volume of the body exceeds the size, and each part of the body exceeds the size. Because there is no saying that the body exceeds this size, it cannot be said that the upper body exceeds or the lower body exceeds. The newly made gding ba (坐墊, sitting mat) is also two layers. The separate explanation says: 'The snam sbyar and the gding ba are both made of two layers because of the large workload,' but the large workload of the snam sbyar is not established, because it is not mentioned in the seven cases of wearing. The minor explanation says: 'The best of the Dharma garments is the snam sbyar,' the reason for making it two layers is that the snam sbyar is the main part of the Dharma garments, and the gding ba is because of the large workload. The limit for the number of layers of the newly made bla gos (上衣, upper garment) and mthang gos (下裙, lower skirt) is one layer. For clothes that have been used for four months, the number of layers is twice the previous one, that is, the snam sbyar and the gding ba are four layers, and the bla gos

---

དང་མཐང་གོས་ཉིས་རིམ་དུ་བྱའོ། །བོར་བའི་ཕྱགས་དར་ཁྲོད་ལས་བྱས་པའི་ཆོས་གོས་དག་ལ་ནི་མཐའི་རིམ་པའི་ཚད་ངེས་པ་མེད་དོ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། འདིར་གཞུང་ནི་ཕྱགས་དར་ཁྲོད་པ་ལ་ནི་ཇི་ཙམ་འདོད་པར་བྱ་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །རྙིང་པ་ལོའི་བུན་ཟོས་པའམ་རང་ཟད་པ་ཉིད་དང་། དེངས་པ་ནི་བཙན་ཟད་དེ་སྒོ་སྐྱེས་ཀྱིས་བཤུར་བས་སྲབ་པར་གྱུར་པ་ཉིད་ལ་ནི་རིམ་པ་ཅི་ཙམ་དགོས་པ་རིམ་པའི་ཚད་སྔར་བསྟན་པ་ལས་ལྷག་པར་ལྡན་པ་དག་སྦྱར་རོ། །སྣམ་སྦྱར་ལ་སོགས་ཀྱི་རིམ་པའི་ 6-450b ཚད་སྔར་བསྟན་པ་ལས་རིམ་པ་ལྷག་པར་སྦྱར་བ་ཉིད་དུ་མི་བྱའོ། །བྱས་ན་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་སོ། །ཉེས་བྱས་དེར་མ་ཟད་ཀྱི་རིམ་པ་ལྷག་པ་སྦྱར་ན་བྱིན་རླབས་མི་འཆགས་པས་ཞག་བཅུ་འདས་ན་འཆང་བའི་སྤང་བར་འགྱུར་བ་ཉིད་ཀྱང་ཡིན་ནོ། །བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་འོས་ཡིན་པས་རིགས་པ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་རིགས་པ་ཅན་ཞེས་གསུངས་པ་སྟེ། རིམ་པ་རིགས་པ་ཅན་སྣམ་སྦྱར་ཉིས་རིམ་ལྟ་བུ་དེ་བྱི་དོར་བྱ་བར་འདོད་ན་རིམ་པ་ཕོག་སྟེ་ཇི་སྲིད་དུ་བཅག་པ་ལ་སོགས་པའི་བྱི་དོར་བྱས་ནས་ཆོས་གོས་འདི་ཉིད་དུ་ཞག་བཅུའི་ནང་རོལ་དུ་སྦྱར་བར་བྱའོ་སྙམ་པའི་སེམས་བསྐྱེད་པར་བྱའོ། །སེམས་དེ་མ་བསྐྱེད་པར་དཔོག་པར་མི་བྱའོ། །ལོགས་སུ་ཕོག་པ་དེ་ལ་བྱིན་རླབས་མེད་པས་འཆང་ལྟུང་གི་རྒྱུར་འགྱུར་བ་དགག་པའི་བསླབ་བྱའོ། །དེ་ལྟར་སེམས་བསྐྱེད་པ་དང་མ་བསྐྱེད་པ་གང་ཡང་རུང་བས་ཆོས་གོས་ཀྱི་རིམ་པ་ལོགས་སུ་ཕོག་པ་མ་སྦྱར་བའི་སྔ་རོལ་དུ་ཞག་བཅུ་འདས་ན་རིམ་པ་ལོགས་སུ་ཕོག་པ་དེ་འཆང་བའི་སྤང་བར་གྱུར་པ་ཉིད་དོ། །སྦྱར་ན་ནི་གཅིག་པ་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་ཡིན་པས་ཉེས་པ་མེད་དོ། ། 說法衣條幅數量 གཉིས་པ་ནི། སྣམ་སྦྱར་གྱི་སྣམ་ཕྲན་དག་གི་གྲངས་ནི་དགུ་ཡན་ཆད། ཉི་ཤུ་རྩ་ལྔ་མན་ཆད་དེ་བཅུ་དང་བཅུ་གཉིས་ལ་སོགས་པ་ཟུང་མ་གཏོགས་པ་རྣམས་སོ། །གཞུང་འདི་ནས་བཤད་པ་བཞིན་ལུང་ལས་ཀྱང་གསུངས་སོ། །འོ་ན་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ས་ལས། ཆོས་གོས་ཆེན་པོ་དུམ་བུ་བདུན་པའམ། དུམ་བུ་དགུ་པ་ཉིས་སྦྱར་དུ་བཙེམས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་སྣམ་སྦྱར་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་སྙམ་ན། དེ་ནི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་སྡེ་པ་གཞན་གྱི་ལུགས་ཡིན་པར་སེམས་སོ། །སྣམ་ཕྲན་ཉེར་ལྔ་པ་དེ་ཡན་ཆད་ནི་ཚེམ་བུའོ་སྟེ་དེ་ལས་ལྷག་པར་མི་བྱའོ། །འདི་ལ་འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཚེམ་བུ་པའི་ཆོས་གོས་ཀྱི་སྔགས་ནི་འཆགས་སོ་ཞེས་ 6-451a བཤད་ཀྱང་མི་འཐད་དེ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། སྣམ་ཕྲན་ཉི་ཤུ་ལྔ་པ་གླེགས་བུ་ཕྱེད་དང་ལྔ་པ་ཡན་ཆད་ནི་ལྷན་པ་མཐར་ཆགས་སུ་གྱུར་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཧྲལ་ཧྲུལ་ཡིན་གྱི། སྣམ་སྦྱར་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དེ། སྣམ་སྦྱར་མ་ཡིན་པས་དེའི་བྱིན་རླབས་མི་འཆགས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། བླ་གོས་དང་མཐ

【現代漢語翻譯】 並且外層再加一層布。對於從丟棄的抹布中製作的僧衣，邊緣的層數沒有固定的限制。ཊཱི་ཀར（Tika，註釋）：這裡經文說的是，對於抹布製成的衣服，可以根據需要來製作。舊的、破損的或已經磨損的，以及那些因頻繁使用而變薄的，可以增加層數，超過之前規定的數量。對於用碎布等製成的衣服，不要超過之前規定的層數。如果超過了，就犯了違戒罪。不僅如此，如果增加過多的層數，加持力就不會穩固，超過十天就會變成需要捨棄的物品。因為它是應該被加持的，所以被稱為『有道理的』，即『有道理的層數』。如果想要清理像兩層碎布製成的衣服，應該拆開，儘可能地清洗，然後在十天內重新縫製成這件僧衣。不要在沒有這種想法的情況下進行測量。如果分開處理，就沒有加持力，會成為違犯捨棄戒律的原因。這是爲了防止這種情況而設立的戒律。無論是否產生這種想法，如果僧衣的層數在拆開后超過十天沒有縫合，那麼這些拆開的層數就變成了需要捨棄的物品。如果縫合了，就變成了一體的，沒有罪過。 說法衣條幅數量 第二，碎布製成的衣服的碎布數量應該在九塊以上，二十五塊以下，比如十塊、十二塊等雙數除外。正如經文中所說，律藏中也有記載。那麼，如果有人認為這與《聲聞地論》中『大衣是由七塊或九塊布縫製而成的，這被稱為碎布衣』的說法相矛盾，那麼這可能是其他聲聞部派的觀點。如果超過二十五塊碎布，那就是補丁衣，不能超過這個數量。雖然《釋論》中說『補丁衣的加持力會穩固』，但這並不合理。《律分別》中說，『二十五塊碎布或二十五塊半以上的衣服，因為是徹底的補丁，所以是破爛的，不是碎布衣』。因為它不是碎布衣，所以沒有加持力。ཊཱི་ཀར（Tika，註釋）：上衣和邊緣……

【English Translation】 And add another layer of cloth to the outer layer. For robes made from discarded rags, there is no fixed limit to the number of edge layers. ཊཱི་ཀར (Tika, Commentary): Here the scripture says that for clothes made of rags, it can be made as much as desired. Old, worn, or worn out, and those that have become thin due to frequent use, can be added with more layers than previously specified. For clothes made of rags, etc., do not add more layers than previously specified. If it exceeds, it is a violation of the precepts. Not only that, if too many layers are added, the blessing will not be stable, and after ten days it will become an item that needs to be discarded. Because it is worthy of being blessed, it is called 'reasonable', that is, 'reasonable layers'. If you want to clean clothes made of two layers of rags, you should disassemble them, wash them as much as possible, and then sew them back into this robe within ten days. Do not measure without this thought. If handled separately, there is no blessing and it will become a cause of violating the abandonment precepts. This is a precept established to prevent this from happening. Regardless of whether this idea is generated or not, if the layers of the robe are not sewn together for more than ten days after being disassembled, then these disassembled layers become items that need to be discarded. If it is sewn together, it becomes one and there is no sin. Number of strips of the Dharma robe Second, the number of small pieces of cloth in a robe made of rags should be more than nine and less than twenty-five, such as ten, twelve, etc., excluding even numbers. As stated in this scripture, it is also recorded in the Vinaya. So, if someone thinks that this contradicts the statement in the Yogacarabhumi-sastra that 'a large robe is sewn from seven or nine pieces of cloth, which is called a rag robe', then this may be the view of other Sravaka schools. If there are more than twenty-five pieces of cloth, it is a patched robe, and this number cannot be exceeded. Although the Commentary says that 'the blessing power of the patched robe will be stable', this is not reasonable. The Vinaya-vibhanga says that 'clothes with twenty-five pieces of cloth or more than twenty-five and a half pieces, because they are thorough patches, are ragged and not rag robes'. Because it is not a rag robe, there is no blessing. ཊཱི་ཀར (Tika, Commentary): Upper garment and edge...

---

ང་གོས་གཉིས་ཀྱི་སྣམ་ཕྲན་གྱི་ཚད་ནི་སྣམ་སྦྱར་གྱི་ཚད་ལྟར་གང་དུ་ཡང་བཀའ་མ་སྩལ་ཏོ། །ཞེས་བཤད་པ་ནི་མཚན་ཉིད་གཏན་ལ་འབེབས་པའི་སྐབས་གང་དུ་ཡང་བཀའ་མ་སྩལ་ཏོ་ཞེས་པའོ། །ཆོ་ག་བསྟན་པའི་སྐབས་སུ་ནི། ལུང་གཞི་ལས། ཆོས་གོས་ཀྱི་རྒྱུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་སྐབས་སུ་བླ་གོས་དང་མཐང་གོས་ལ་སྣམ་ཕྲན་དང་གླེགས་བུའི་ཚད་གསུངས་སོ། །འདིར་བྱང་བརྩོན་ན་རེ། བླ་གོས་དང་མཐང་གོས་ལའང་སྣམ་ཕྲན་དང་གླེགས་བུ་མེད་ན་རྒྱུའི་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བྱའི་ཆོས་གོས་དངོས་ཀྱི་བྱིན་རླབས་མི་འཆགས་ཞེས་ཟེར་ཏེ། དེ་ཡང་ཀར་ཤ་འགྱུར་རྙིང་ལས། བླ་གོས་ཀྱི་སྐབས་སུ་འཚལ་ལ་བར་ཆད་མ་བྱུང་ན་སྣམ་ཕྲན་བདུན་བར་བགྱིས་ཏེ་གླེགས་བུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་པར་བགྱིའོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། མཐང་གོས་ཀྱི་སྐབས་སུའང་འཚལ་ལ་བར་ཆད་མ་བྱུང་ན་སྣམ་ཕྲན་ལྔ་པར་བགྱིས་ཏེ་གླེགས་བུ་ཕྱེད་དང་གཉིས་པར་བགྱིའོ་ཞེས་བཤད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་སོ། །དཔལ་མཚོ་སྣ་པས་དེ་ནི་འགྱུར་སྐྱོན་ཏེ། ལུང་གཞི་ལས། ཆོས་གོས་ཀྱི་རྒྱུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ན་བླ་གོས་ཀྱི་སྐབས་སུ་འཚལ་ན་སྣམ་ཕྲན་བདུན་པར་བགྱིས་ཏེ། གླེགས་བུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་པར་བགྱིའོ། །བར་ཆད་མ་བྱུང་ན་བཀྲུའོ་ཞེས་སོགས་དང་། མཐང་གོས་ཀྱི་སྐབས་སུའང་འཚལ་ན་ཞེས་དང་། སྐད་གསར་བཅད་ཀྱིས་གཏན་ལ་ཕབ་པའི་ཀར་ཤ་ལས་ཀྱང་། བླ་གོས་མཐང་གོས་ཀྱི་སྐབས་སུ་འཚལ་ན་ཞེས་འབྱུང་བས་སྣམ་སྦྱར་བྱིན་རླབས་ལ་འཚལ་ལ་ཞེས་ངེས་བཟུང་ 6-451b སྦྱར་གྱི། གཞན་གཉིས་ལ་འཚལ་ན་ཞེས་འདོམ་གའི་ཚིག་སྦྱར་དགོས་ཏེ། དེའི་ཕྱིར་ལུང་མ་མོ་ལས། སྣམ་སྦྱར་ནི་ངེས་པས་དྲས་ཏེ་བྱའོ། །བླ་གོས་མཐང་གོས་ནི་ངེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་ལ། མེ་ཏོག་ཕྲེང་རྒྱུད་ལས་ཀྱང་། སྣམ་སྦྱར་ངེས་པར་དྲས་ཏེ་བཅད། །གཞན་དག་མ་ངེས་གང་གི་ཕྱིར། །འདོད་ཆུང་རང་གི་ཆོས་གོས་ཀྱི། །ལས་ཀྱིས་སྡུག་བསྔལ་འགྱུར་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བཤད་དོ་ཞེས་འཆད་ཀྱང་། དེ་ལ་ཁོ་བོ་ལྟར་ན་ཕྱོགས་སྔའི་འཁྲུལ་གཞི་དེ་ཡིན་མིན་ཡང་གདགས་མི་ནུས་ཏེ་བོད་སྐད་ཀྱི་བརྡར་ལའི་སྒྲས་ངེས་བཟུང་མཐའ་གཅིག་ཏུ་སྟོན་པ་མ་ཡིན་ཏེ། མ་ངེས་པ་ལ་འཇུག་པར་མཐོང་བའི་ཕྱིར། བརྒྱ་ལ་བྱ་རོག་དཀར་པོར་སྲིད་ན་ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །མཚོ་སྣ་པ་ཉིད་ཀྱི་དེའི་སྐབས་ཀྱི་འཚལ་ལ་འགྱུར་སྐྱོན་ཅན་དང་། འཚལ་ན་སྐྱོན་མེད་དུ་འཆད་པ་ནི་བརྡ་སྤྲོད་པའི་ཕྱོགས་མ་འཚལ་བའི་བབ་ཅོལ་ལོ། །སྣམ་ཕྲན་དགུ་པ་དང་། བཅུ་གཅིག་པ་དང་། བཅུ་གསུམ་པ་སྟེ་དང་པོ་གསུམ་ལ་ནི་དང་པོ་གསུམ་པོ་དེ་དག་གི་གླེགས་བུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་པ་ཉིད་དོ། །སྣམ་ཕྲན་བཅོ་ལྔ་པ་དང་། བཅུ་བདུན་པ་དང་། བཅུ་དགུ་པ་སྟེ་གཉིས་པ་གསུམ་ལ་ནི་གླེགས་བུ་ཕྱེད་དང་བཞི་པ་ཉིད་དོ། །སྣམ་ཕྲན་ཉེར་གཅིག་པ་དང་། ཉེར་གསུམ་པ་དང་། ཉ

【現代漢語翻譯】 關於兩件僧衣（指：上衣和下裙）的布片尺寸，任何地方都沒有像桑杰（藏語：སྣམ་སྦྱར།，指：三衣之一，特指僧伽黎）那樣規定尺寸。這句話的意思是說，在確定其特性的情況下，任何地方都沒有規定尺寸。而在展示儀軌的情況下，根據根本律藏（藏語：ལུང་གཞི།）：『在加持法衣的材料時，對上衣和下裙規定了布片和布塊的尺寸。』這裡，嘉絨·絳央（藏語：བྱང་བརྩོན་）說：『即使是上衣和下裙，如果沒有布片和布塊，就無法形成對材料的加持，也無法真正加持法衣。』這是因為在噶瓦·巴擦（藏語：ཀར་ཤ་འགྱུར་རྙིང་）的舊譯本中說：『在上衣的情況下，如果裁剪時沒有障礙，就做成七塊布片，三塊半布塊。』在下裙的情況下也說：『如果裁剪時沒有障礙，就做成五塊布片，兩塊半布塊。』嘉絨·絳央是根據這些說法來主張的。班智達·措那瓦（藏語：དཔལ་མཚོ་སྣ་པ）說，那是翻譯錯誤。因為根據根本律藏：『如果加持法衣的材料，在上衣的情況下，如果裁剪時，就做成七塊布片，三塊半布塊。如果沒有障礙，就清洗。』等等。在下裙的情況下也說『如果裁剪時』。根據新修訂的噶瓦·巴擦，在上衣和下裙的情況下，也說『如果裁剪時』，因此，對於桑杰的加持，必須加上『如果裁剪時』。對於另外兩件僧衣，則必須加上『裁剪時』這樣的詞語。因此，在根本律藏中說：『桑杰必須確定尺寸后裁剪製作，上衣和下裙則不一定。』在《花鬘經》（藏語：མེ་ཏོག་ཕྲེང་རྒྱུད།）中也說：『桑杰必須確定尺寸后裁剪，其他則不一定，因為少欲者的法衣，會因製作而受苦。』雖然這樣解釋，但在我看來，甚至無法確定那是否是先前錯誤的根源，因為在藏語的表達中，『ལ་』這個詞並不一定表示確定，我認為它也可以表示不確定，就像『一百隻鳥中可能有白烏鴉』一樣。措那瓦自己解釋說，在那種情況下，『裁剪時』是翻譯錯誤，而『裁剪時』沒有錯誤，這完全是不瞭解語法規則的胡說八道。九塊布片、十一塊布片和十三塊布片這前三種情況，它們的布塊都是三塊半。十五塊布片、十七塊布片和十九塊布片這第二種情況，它們的布塊都是四塊半。二十一塊布片、二十三塊布片和二十

【English Translation】 Regarding the size of the patches for the two robes (referring to the upper robe and the lower skirt), there is no specification anywhere like that for the Saṃghāṭī (Tibetan: སྣམ་སྦྱར།, referring to one of the three robes, specifically the Saṃghāṭī). This statement means that in the context of defining its characteristics, there is no specification anywhere. However, in the context of demonstrating the ritual, according to the Vinaya-vastu (Tibetan: ལུང་གཞི།): 'When blessing the material for the Dharma robes, the sizes of the patches and sections are specified for the upper robe and the lower skirt.' Here, Jiarong Jiangyang (Tibetan: བྱང་བརྩོན་) says: 'Even for the upper robe and the lower skirt, if there are no patches and sections, the blessing of the material cannot be formed, and the Dharma robe itself cannot be truly blessed.' This is because in the old translation of Karsha Gyur-nying (Tibetan: ཀར་ཤ་འགྱུར་རྙིང་), it says: 'In the case of the upper robe, if there is no obstacle during cutting, it should be made with seven patches and three and a half sections.' In the case of the lower skirt, it also says: 'If there is no obstacle during cutting, it should be made with five patches and two and a half sections.' Jiarong Jiangyang bases his argument on these statements. Pandit Tsonawa (Tibetan: དཔལ་མཚོ་སྣ་པ) says that it is a translation error. Because according to the Vinaya-vastu: 'If blessing the material for the Dharma robes, in the case of the upper robe, if cutting, it should be made with seven patches and three and a half sections. If there is no obstacle, then wash it.' and so on. In the case of the lower skirt, it also says 'if cutting.' According to the newly revised Karsha, in the case of the upper robe and the lower skirt, it also says 'if cutting,' therefore, for the blessing of the Saṃghāṭī, it is necessary to add 'if cutting.' For the other two robes, it is necessary to add words like 'when cutting.' Therefore, in the Vinaya-vastu, it says: 'The Saṃghāṭī must be cut and made after determining the size, while the upper robe and the lower skirt are not necessarily so.' In the Garland of Flowers Sutra (Tibetan: མེ་ཏོག་ཕྲེང་རྒྱུད།), it also says: 'The Saṃghāṭī must be cut after determining the size, while others are not necessarily so, because the Dharma robe of a person with few desires will suffer from the work of making it.' Although explained in this way, in my opinion, it is not even possible to determine whether that is the source of the previous error, because in Tibetan expression, the word 'ལ་' does not necessarily indicate certainty, I think it can also indicate uncertainty, just like 'there may be a white crow among a hundred birds.' Tsonawa himself explains that in that case, 'when cutting' is a translation error, while 'if cutting' is not an error, which is completely nonsense without understanding the rules of grammar. For the first three cases of nine patches, eleven patches, and thirteen patches, their sections are all three and a half. For the second three cases of fifteen patches, seventeen patches, and nineteen patches, their sections are all four and a half. For twenty-one patches, twenty-three patches, and twenty

---

ེར་ལྔ་པ་སྟེ་གསུམ་པ་གསུམ་ལ་ནི་གླེགས་བུ་ཕྱེད་དང་ལྔ་པ་ཉིད་དོ། ། 面積及學處 གསུམ་པ་ནི། སྣམ་སྦྱར་དང་བླ་གོས་མཐང་གོས་གསུམ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་བ་ཆེན་པོ་དག་ནི་ཚད་གཅིག་སྟེ། ཞེང་དུ་རང་གི་ཁྲུ་གསུམ་དང་ཆུར་ཁྲུ་ལྔ་དག་གོ །མཐང་གོས་ལ་ཞེང་དུ་ཁྲུ་གསུམ་བྱས་པ་དེ་གྱོན་ན་ནི་ཆོས་གོས་དང་ཤམ་ཐབས་ཀྱི་མ་མཐའ་ལོང་བུ་ལ་རེག་ན་ཧ་ཅང་འཇོལ་བའི་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་བའི་མཐང་གོས་ཀྱི་ཚད་དང་། གྱོན་དུ་རུང་བའི་མཐང་གོས་ཀྱི་ཚད་དེ་ 6-452a གཉིས་ལས། མཐང་གོས་ཀྱི་ཞེང་དུ་ཁྲུ་གསུམ་གསུངས་པ་འདི་ནི་སྔ་མ་སྟེ། བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་བ་ཞེས་སོ། །ཆོས་གོས་གསུམ་ཆུང་ངུ་དག་གི་ཚད་ནི་ཞེང་དང་ཆུ་གཉིས་ཀ་རབ་ཚད་ལས་ཁྲུ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཕྲི་བའོ། །ཆོས་གོས་གསུམ་འབྲིང་རྣམས་ཀྱི་ཚད་ནི་དེ་དག་གི་བར་མའོ་སྟེ་ཞེང་དུ་ཁྲུ་ཕྱེད་དོ་དང་། ཆུར་ཁྲུ་ཕྱེད་གསུམ་མོ། །མཐང་གོས་ཀྱི་ཚད་ནི་དམིགས་བསལ་ཡོད་དེ། ཞེང་དུ་ཁྲུ་དོ་དང་། ཆུར་ཁྲུ་ལྔ་ཡང་ཡིན། ཞེང་དུ་ཁྲུ་དོ་དང་ཆུར་ཁྲུ་བཞི་ཡང་ཡིན་ནོ། །མ་འབྱོར་ན་མཐང་གོས་འཁོར་གསུམ་ཁེབས་པ་ཉིད་ཡན་ཆད་ཀྱང་རུང་ངོ་། །ཁྲུ་ལ་འདུལ་བའི་གཞུང་ལས་གསུམ་སྟེ། རྡུལ་ཁྲུ། ལུས་ཁྲུ། ལག་ཁྲུའོ། །དང་པོ་ནི། བལ་འཁུར་བའི་གནས་སུ་འཆད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། ཁྲུའི་དོན་ནི་རང་གི་ལུས་ཀྱི་ཆ་མཉམ་པ་བདུན་དུ་ཕྱེ་བ་ལས་ཆ་གཉིས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། ཟླ་འཇོག་གི་སྐབས་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། གྲུ་མོ་ནས་གུང་མོའི་རྩེ་མོའི་བར་ཞེས་སོ། །མཚོ་སྣ་པ་ནི་ཚིགས་བཅད་འདི་ལྟར་དུ་འདོན་ཏེ། རྡུལ་ཁྲུ་ལུས་ཁྲུ་ལག་ཁྲུ་སྟེ། །ཁྲུ་གསུམ་རྣམ་དབྱེ་ཤེས་པར་བྱ། །རྡུལ་ཁྲུས་གཞལ་བར་བྱ་བ་ནི། །ཁང་པའི་ཚད་དང་ཁྲི་རྐང་ཚད། །གདིང་བ་གཡན་དགབ་རས་ཆེན་པོ། །དེ་དག་ལས་གཞན་ཆོས་གོས་རྣམས། །ལུས་ཁྲུའམ་ལག་ཁྲུས་གཞལ་བ་སྟེ། །ལུས་རིང་ཧ་ཅང་ལག་ཐུང་དང་། །དེ་ལས་བཟློག་པས་ཆོས་གོས་རྣམས། སྣམ་སྦྱར་ལ་སོགས་པ། །རང་གི་ལུས་ཁྲུ་ཁོ་ནས་གཞལ། ལུང་སིལ་བུ་ལས་བཤད། །ལུས་ཚད་ལག་ཚད་འཚམས་པ་ཡི། ལག་ཁྲུས་ཀྱང་ནི་གཞལ་དུ་རུང་། །ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད། ཞེས་བཟུང་ངོ་། །དགེ་སློང་རྒན་པོ་དང་། ལོ་བདུན་ལོན་པའི་དགེ་ཚུལ་གཉིས་ལུས་བོངས་ཆེ་ཆུང་མི་སྙོམས་ཀྱང་གདིང་བ་ནི་ཚད་མཉམ་སྟེ། གཡན་པ་དགབ་པ་དང་རས་ཆེན་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །དེའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། གདིང་བ་གཡན་དགབ་རས་ཆེན་ 6-452b དང་གསུམ་གྱི་ཚད་ནི་རྡུལ་ཁྲུས་གཞལ་བར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་གྱི། རང་གི་ལུས་ཁྲུའམ་ལག་ཁྲུས་གཞལ་བར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འོན་ཀྱང་གདིང་བ་ནི་མི་ཆོག་ན་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་དོ་མན་ཆད་བཀྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས། ལུས་བོངས་ཧ་ཅང་རིང་ཐུང་གིས་གདིང་བའི་དཀྱུས་ཀྱི་ཚད་མི་མཉམ་

【現代漢語翻譯】 面積及學處 第三，袈裟、上衣、下裙這三者，凡是能夠加持的大的，尺寸都是一樣的：寬度為自己的三肘尺，長度為五肘尺。如果下裙的寬度做了三肘尺，穿上后，裙邊至少會碰到脛骨，這樣是否與所說的會產生非常輕微的罪過相違背呢？這是因為能夠加持的下裙的尺寸，和能夠穿的下裙的尺寸，這兩者不同。所說的下裙寬度為三肘尺，指的是前者，即能夠加持的尺寸。小號的三件法衣的尺寸，是在寬度和長度上都比最大尺寸減少半肘尺。中號的三件法衣的尺寸，是介於兩者之間的，即寬度為二肘半，長度為四肘尺半。下裙的尺寸有特殊規定：寬度為二肘尺，長度為五肘尺；或者寬度為二肘尺，長度為四肘尺。如果條件不允許，下裙能夠遮蓋住腰部三圈也可以。關於肘尺，根據律典有三種：土尺、身尺、手尺。第一種，在紡織羊毛的地方講解。第二種，肘尺的含義是將自己的身體分成相等的七份，取其中的兩份。第三種，在放置月亮石的章節的註釋中說：從肘關節到中指尖的距離。མཚོ་སྣ་པ་（Mtsho sna pa，地名）按照這樣的偈頌來念誦：土尺、身尺、手尺，這三種肘尺的差別要了解。用土尺來測量的是：房屋的尺寸和床腿的尺寸，坐墊、屋檐、大塊的布，除了這些之外的法衣，用身尺或手尺來測量。身體過長而手臂過短，或者相反的情況，法衣、袈裟等等，用自己的身尺來測量。《律本事》中說：身體尺寸和手臂尺寸相符的，也可以用手尺來測量。《註釋》中說。這樣理解。年老的比丘和七歲的沙彌，即使身材大小不一致，坐墊的尺寸也是一樣的，屋檐和大的布也是如此。這是因為，坐墊、屋檐、大的布這三者的尺寸，是用土尺來測量的，而不是用自己的身尺或手尺來測量的。但是，如果坐墊不夠用，可以展開半肘尺或二肘尺以下。身材過長或過短會導致坐墊的長度不一致。

【English Translation】 Area and Learning Third, the three items of robes, the saṃghāṭī (outer robe), uttarāsaṅga (upper robe), and antarvāsa (lower garment), those that are large enough to be blessed, are of the same size: three cubits in width and five cubits in length. If the lower garment is made three cubits wide, and when worn, the hem touches at least the shin, does this contradict the statement that it would create a very slight offense? This is because there are two different sizes for the lower garment: the size that can be blessed and the size that can be worn. The statement that the lower garment is three cubits wide refers to the former, that is, the size that can be blessed. The size of the small three robes is half a cubit less in both width and length than the maximum size. The size of the medium three robes is in between these, that is, two and a half cubits in width and four and a half cubits in length. The size of the lower garment has a special provision: two cubits in width and five cubits in length; or two cubits in width and four cubits in length. If conditions do not allow, it is also acceptable for the lower garment to cover three rounds of the waist. Regarding the cubit, according to the Vinaya, there are three types: the dust cubit, the body cubit, and the hand cubit. The first is explained in the place where wool is spun. The second, the meaning of the cubit is two parts out of seven equal parts of one's own body. The third, in the commentary on the chapter on placing the moon stone, it says: the distance from the elbow to the tip of the middle finger. Mtsho sna pa recites according to this verse: dust cubit, body cubit, hand cubit, the distinctions of these three cubits should be understood. What is to be measured with the dust cubit is: the size of the house and the size of the bed legs, cushions, eaves, large cloths, other than these, the Dharma robes are measured with the body cubit or the hand cubit. If the body is too long and the arms are too short, or vice versa, the Dharma robes, saṃghāṭī etc., are measured only with one's own body cubit. It is explained in the Lung sil bu: If the body size and hand size are compatible, it is also permissible to measure with the hand cubit. It is explained in the Ṭīkā. This is how it is understood. An elderly bhikṣu (fully ordained monk) and a seven-year-old śrāmaṇera (novice monk), even if their body sizes are not the same, the size of the cushion is the same, and so are the eaves and the large cloth. The reason for this is that the size of the cushion, eaves, and large cloth are to be measured with the dust cubit, and not with one's own body cubit or hand cubit. However, if the cushion is not enough, it is said that it can be extended by half a cubit or less than two cubits. If the body is too long or too short, the length of the cushion will not be the same.

---

པ་ཡང་ཡོད་དོ། །ལུས་ཆེས་པས་མཐང་གོས་ཀྱི་ཚད་ཅི་ཙམ་གྱིས་མི་གཡོགས་ན་ལུས་དང་འཚམས་པའི་རལ་ཁ་དཔུང་ཆད་བྱས་ཏེ་ཁེབས་པར་གཡོགས་པར་བྱའོ། །དེ་ཡང་སྣ་གཉིས་སྒྲོག་གུས་གདགས་ཤིང་སྤྲད་པའམ་བཙེམས་ཏེ་སྤྲད་པར་བྱའོ། །ཟླ་བའི་སྤང་བ་རྣམ་པར་འབྱེད་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཆུང་བ་ཁྲུ་གང་བ་དེ་བས་ཀྱང་དམན་པ་སྟེ་གོས་ཁྲུ་གང་ལས་ཆུང་བ་ནི་ཆུང་བ་ཁྲུ་གང་བ་དང་འདྲ་སྟེ། འཁོར་གསུམ་ཁེབས་པ་བས་ཆུང་བ་ཁྲུ་གང་བ་དང་འཆང་འཇོག་གི་ཉེས་པ་བསྐྱེད་པ་འདྲའོ། །དེ་ཡང་གོས་ཁྲུ་གང་བ་ལས་ཆུང་བ་སྟེ། ཁ་སྐོང་ལ་རེ་བ་མེད་པར་འཆང་ན་འཆང་བའི་ཉེས་བྱས་དང་། རེ་བ་དང་བཅས་ཏེ་འཇོག་ན་ཟླ་འཇོག་གི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་ཉིད་དོ། །འཆང་འཇོག་གི་སྤང་ལྟུང་དུ་མི་འགྱུར་ཏེ་ཚད་དང་ལྡན་པའི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཁ་སྐོང་ལ་རེ་བ་མེད་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་བསྟན་པ་ནི་ཆུ་དང་ཞེང་གིས་འཁོར་གསུམ་གྱི་ཕྱེད་མི་ཁེབས་པའི་གོས་ཁ་སྐོང་བ་ལ་རེ་བ་མེད་པ་ནི་ཟླ་འཇོག་ཏུ་གཏོགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ་ཁ་སྐོང་བ་ལ་རེ་བ་མེད་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་འཆད་པའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་ཉིད་དོ། །འཁོར་གསུམ་གྱི་ཕྱེད་མི་ཁེབས་པ་དེ་ཡང་ཁ་སྐོང་ལ་རེ་བ་དང་བཅས་ཏེ་བཞག་ན་ཟླ་འཇོག་གི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཞེས་མདོ་སྔ་མས་བསྟན་ཟིན་ཏོ། །ཁྲུ་གང་ལས་ཆུང་བ་དེ་ལ་ནི་སེམས་ཀྱིས་བརྟག་པར་བྱ་སྟེ་ཡོ་བྱད་འདི་དང་འདི་བྱའོ་སྙམ་དུ་བསམ་པས་སོ། །འོ་ན་མེ་ཏོག་ཕྲེང་རྒྱུད་ལས། ཁྲུ་ཡི་ཚད་ལས་ཆུང་བ་ལ། །བྱིན་རླབས་ 6-453a ཡིད་བརྟན་མི་དགོས་སོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དེ་ནི་མཁན་པོ་ལ་ཡིད་བརྟན་ཏེ་ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་མི་དགོས་པ་ལ་དགོངས་སོ། །གོས་རུང་བ་མ་ཡིན་པ་རྔ་བལ་ལ་སོགས་པ་ཡང་རེ་བ་མེད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སྔ་མ་བཞིན་སྦྱར་རོ། །ཞུ་བ་ལས། གོས་ཇི་ལྟ་བུ་བཞག་པར་བགྱི། རུང་བ་གང་ཡིན་པའོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ་གོས་མི་རུང་བ་ནི་ཁ་སྐོང་བ་ལ་རེ་བ་དང་བཅས་ཏེ་འཇོག་པ་བཀག་གོ། བཀག་ཀྱང་མི་ཉན་པར་རེ་བ་དང་བཅས་ཏེ་བཞག་ན་ནི་ཟླ་འཇོག་གི་ཞུ་བ་ལས། གོས་མི་རུང་བ་ནི་ཟླ་བ་གཅིག་ལས་ལྷག་པར་བཞག་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གདོང་ཕྱིས་ཀུན་ནས་ཁྲུ་གང་པ་དང་། ཆུ་ཚགས་ཀུན་ནས་ཁྲུ་གང་པ་དང་། སྟན་འཇམ་སྟན་ནང་ཚངས་ཅན་མིན་པའི་སྟན་ལིང་པོ་དང་། དྲེའུ་རྔོག །ཐགས་མ་ཁྲ་བོ་ལ་སོགས་པ་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས། ཕོངས་པའི་དུས་སུ་མཁོ་བའི་གོས་རིན་ཆེན་པོ་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པ་དག་རེ་བ་མེད་པ་ཉིད་ཅེས་གོང་དུ་བསྙེགས་སོ། །ཇི་ལྟར་བསྙེགས་ན་གོས་དེ་རྣམས་ནི་དགེ་སློང་གིས་ཁ་སྐོང་བ་ལ་རེ་བ་དང་བཅས་ཏེ་བཞག་ཀྱང་ཞག་བཅུ་འཆང་བའི་ཉེས་པར་འགྱུར་གྱི། ཟླ་འཇོག་ཏུ་མི་འགྱུར་ཏེ་དགེ་སློང་ཕའི་ཟླ་འཇོག་ནི

【現代漢語翻譯】 還有。如果身體過於肥胖，無法用適當尺寸的裙子遮蓋，則應使用裁剪成肩部大小的布料遮蓋身體。這塊布料應該用兩種方式縫合或連線起來。這是對月布的區分。 第二種情況是：小於一肘的布料，比一肘還小的布料，與一肘的布料相同。小於覆蓋三衣的布料，與一肘的布料一樣，會產生持有和放置的過失。也就是說，小於一肘的布料，如果沒有任何期望地持有，就會犯持有的罪過；如果帶有期望地放置，就會犯月布放置的罪過。不會構成持有和放置的墮罪，因為它不具備完整的尺寸。這裡指的是沒有期望的情況，即寬度和長度都無法覆蓋三衣一半的布料，如果沒有任何期望，就不屬於月布放置，因為它沒有任何期望。因此，會構成墮罪。如果無法覆蓋三衣的一半，但帶有期望地放置，就會構成月布放置的罪過，正如之前的經文所說。對於小於一肘的布料，應該用心去衡量，思考應該做什麼用具。那麼，如果有人問：『在花鬘經中，對於小於一肘的尺寸，不需要加持和信任。』這是否矛盾呢？答案是：這是指不需要信任堪布（Khenpo， དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན།，善知識，spiritual friend）來加持額外的用具。對於不合適的布料，如粗羊毛等，也同樣適用沒有期望的情況，如前所述。在請問中說：『應該如何放置布料？什麼是合適的？』這意味著禁止放置不合適的布料，並帶有期望。即使禁止，如果不聽從，仍然帶有期望地放置，那麼在月布放置的請問中說：『不合適的布料，如果放置超過一個月，就會構成墮罪。』擦臉布總是要一肘長，濾水器總是要一肘長，柔軟的墊子，沒有內芯的薄墊子，騾子的鬃毛，粗糙的編織物等等用具的布料，在貧困時期需要的貴重布料，如果沒有加持，都屬於沒有期望的情況，如上所述。如何如上所述呢？也就是說，這些布料，即使比丘（Bhiksu，དགེ་སློང་，比丘，Buddhist monk）帶有期望地放置，也只會構成十夜持有的罪過，不會構成月布放置的罪過，因為比丘的月布放置是……

【English Translation】 Also, if the body is too obese to be covered by a skirt of appropriate size, then a cloth cut to shoulder size should be used to cover the body. This cloth should be sewn or joined together in two ways. This is the distinction of the lunar cloth. The second case is: a cloth smaller than one cubit, even smaller than one cubit, is the same as a cloth of one cubit. A cloth smaller than covering the three robes, like a cloth of one cubit, will generate the fault of holding and placing. That is, a cloth smaller than one cubit, if held without any expectation, will commit the sin of holding; if placed with expectation, it will become the sin of placing the lunar cloth. It will not constitute the downfall of holding and placing, because it does not have the complete size. This refers to the case of no expectation, that is, a cloth whose width and length cannot cover half of the three robes, if there is no expectation of supplementing it, it does not belong to the lunar cloth placement, because there is no expectation. Therefore, it will constitute the sin of falling. If half of the three robes cannot be covered, but placed with expectation, it will constitute the sin of lunar cloth placement, as the previous sutra has stated. For a cloth smaller than one cubit, it should be measured with the mind, thinking about what kind of utensils should be made. Then, if someone asks: 'In the Garland of Flowers Sutra, for a size smaller than one cubit, there is no need for blessing and trust.' Is this contradictory? The answer is: this refers to not needing to trust the Khenpo (དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན།, spiritual friend) to bless additional utensils. For unsuitable cloths, such as coarse wool, the same applies to the case of no expectation, as mentioned before. In the inquiry, it says: 'How should the cloth be placed? What is suitable?' This means prohibiting the placement of unsuitable cloths with expectation. Even if prohibited, if one does not listen and still places it with expectation, then in the inquiry of lunar cloth placement, it says: 'An unsuitable cloth, if placed for more than one month, will constitute a sin.' A face cloth should always be one cubit long, a water strainer should always be one cubit long, a soft cushion, a thin cushion without an inner core, a mule's mane, coarse weaves, etc., cloths for utensils, precious cloths needed in times of poverty, if not blessed, all belong to the case of no expectation, as mentioned above. How as mentioned above? That is, these cloths, even if a Bhiksu (དགེ་སློང་, Buddhist monk) places them with expectation, will only constitute the sin of holding for ten nights, and will not constitute the sin of lunar cloth placement, because the Bhiksu's lunar cloth placement is...

---

་ཆོས་གོས་གསུམ་པོ་མ་ལོངས་པ་ཁོ་ན་ལ་བཅས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། གདོང་ཕྱིས་ལ་སོགས་པ་དེ་གསུམ་ནི་ཆོས་གོས་གསུམ་པོ་གང་ཡང་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་ཞུ་བ་ལས། ཆོས་གོས་གསུམ་ཚང་ན་གོས་གཞན་རྙེད་པ་ནི་ལོངས་ཀྱང་རུང་མ་ལོངས་ཀྱང་རུང་སྟེ། དེ་ཐམས་ཅད་ནི་ཞག་བཅུ་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས། གདོང་ཕྱིས་དང་། ཆུ་ཚགས། སྟན་འཇམ་གསུམ་ནི་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་ཞག་བཅུ་འདས་ན་འཆང་བའི་སྤང་བར་འགྱུར་ལ། དྲེའུ་རྔོག་ནི་སྟན་ཁྲ་བོ་རིང་པོ་སྟེ་ཞག་བཅུ་འདས་པ་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་གྱི་ 6-453b འཆང་བའི་སྤང་ལྟུང་དུ་མི་འགྱུར་ཏེ་སྟན་ཁྲ་བོ་ཡིན་པས་ཁ་དོག་རུང་བའི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར། ཟླ་བའི་སྤང་བ་ཞུ་བའོ། །ཟླ་བའི་སྤང་བའོ།། །། 使浣法衣捨墮 བཞི་པ་འཁྲུར་འཇུག་ལ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་དང་། །ཞུ་བའི་ལུང་གིས་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། སྐབས་ནས་བྱུང་བའི་བསླབ་བྱ་དང་། །ཉེ་དུ་དག་གི་ཐུན་མོང་བསྟན། །ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་དངོས། །འདུ་ཤེས་གཙོ་བའི་ཐུན་མོང་དང་། །བསླབ་བྱ་གཞན་ཡང་བསྟན་པའོ། ། དང་པོ་ནི། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་སྦྲུམ་མ་དབེན་པར་བཞག་གོ། ཊཱི་ཀར། གཞན་དུ་འདུག་ན་དེ་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །དབེན་པ་དེར་དགེ་སློང་མ་དེ་འདུག་ན་དགེ་སློང་མ་གཞན་རྣམས་ཀྱིས་ཡལ་བར་མི་འདོར་རོ། །དགེ་སློང་མ་སྦྲུམ་མ་དེ་ལ་དགེ་སློང་མ་གཞན་དག་གིས་ཟན་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །ལུང་ལས། དབེན་པར་བཞག་སྟེ་བསོད་སྙོམས་ཀྱིས་བྲེལ་བ་མེད་པར་གྱིས་ཤིག་ཅེས་སོ། །སྦྲུམ་མ་འདི་ལ་རབ་བྱུང་མོ་དང་། དགེ་སློང་མོ་གཉིས་ཀ་ལ་ཊཱིཀ་བྱེད་ཀྱིས་སྦྱར་ཏེ་བཤད་པས་འདི་དག་ཉིད་ཡལ་བར་མི་འདོར་བ་ནན་ཏན་དུ་བྱའོ། ། 總說親屬 དང་པོ་ནི། ལུང་ལས། རེ་རེ་ལ་རེ་རེ་གསུངས་པས་འདིར་ཚིག་གཅིག་ཏུ་བསྡུས་པས་ཚིག་ཚོགས་བསྐྱུང་བ་དང་། མདོར་བསྡུས་རྟོགས་པའོ། ། གཉིས་པ་ལ་ལྔ་ལས། 說支分差別事 དང་པོ་ཡན་ལག་གི་ཁྱབ་པ་སྦྱར་བ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཁྱབ་པ་སྦྱོར་བ་དངོས་དང་། དེའི་སྒྲོ་འདོགས་སྤང་བའོ། །དང་པོ་ནི།ལུང་ལས་དངོས་སུ་གསུངས་པ་ཉི་ཤུ་དང་། བསྟན་བཅོས་ནས་བཤད་པ་ལྔ་དང་། དེ་རྣམས་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པ་མདོར་བསྡུས་གང་ཡང་རུང་བ་སྟེ་ཉི་ཤུ་རྩ་དྲུག་གོ། དེ་ཡང་ལུང་ལས་དངོས་སུ་གསུངས་པ་ཉི་ཤུ་ནི། འཁྲུར་འཇུག་པ་དང་ལེན་པ་དང་། །སློང་དང་སྟོད་ 6-454a གཡོག་སྨད་གཡོགས་བཅས། །རིན་ཐང་སོ་སོར་སྨེལ་འཇུག་དང་། །མངོན་མཚན་ཉོ་ཚོང་ལྷུང་བཟེད་འཚོལ། །ཐ་ག་གཉིས་དང་ཆོས་གོས་གཉིས། །འདུག་གནས་ཟ་དང་བསོད་པ་ཉིད། །གཅེར་བུ་མགྲོན་གཉེར་གྲོང་དང་ནི། །ཁྱིམ་གཞན་ཉིད་དང་ཉི་ཤུའོ། །དེ་ཡང་ལྷུང་བཟེད་ཚོལ་བ་ལ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་དེང་སང་ལུང་ན་མི་སྣང་ལ། ལུང་ཡི་གེ་ཆད་པར་འོང་སྟེ་མདོ་

【現代漢語翻譯】 因為只規定了沒有三件法衣的情況，而面巾等三件物品都不是三件法衣中的任何一件。此外，經文中說：『如果三件法衣齊全，得到其他衣服，可以享用也可以不享用，所有這些都是十日衣。』因此，面巾、濾水器、軟墊這三樣物品，如果沒有加持，超過十日就會成為捨棄之物。而騾鬃長毛毯是一種長長的花毯，超過十日只會構成惡作，不會成為捨棄墮罪，因為它是花毯，不具備顏色的所有條件。這是關於月捨墮罪的說明。 月捨墮罪！ 第四，關於使浣洗。有《律分別》的教證和《請問》的教證。 首先，包括：從上下文中出現的學處；親屬們的共同教導；墮罪的真實安立；以意樂為主的共同部分；以及其他學處。 首先：比丘尼懷孕后應被安置在僻靜處。《 टीका 》中說：『如果住在其他地方，就會構成惡作。』如果比丘尼住在那個僻靜處，其他比丘尼不應拋棄她。其他比丘尼應供養食物給懷孕的比丘尼。律中說：『安置在僻靜處，不要因乞食而忙碌。』 टीका 的作者將此應用於沙彌尼和比丘尼，因此應努力不拋棄她們。 總說親屬 首先，律中說：『對每個人都分別說了。』這裡總結成一句話，是爲了減少詞句，並能簡要理解。 第二，分為五部分： 說支分差別事 首先，將支分的範圍結合起來，分為兩部分：結合範圍的真實情況，以及消除對此的懷疑。第一：律中明確說了二十種，論典中說了五種，以及任何與這些原因相同的情況，總共有二十六種。律中明確說了二十種是：使浣洗、接受、乞求、上衣、下衣、包括上衣和下衣、分別估價、允許交易、買賣、尋找缽、兩種織布、兩種法衣、住處、食物、佈施、裸體、招待客人、村莊、其他家、自身，共二十種。現在律中沒有看到尋找缽需要非親屬作為支分的情況，可能是律的文字有所缺失。

【English Translation】 Because it is only prescribed when one does not have the three robes, and the face cloth and the like are not any of the three robes. Moreover, it is said in the request: 'If one has the three robes complete, obtaining other clothes, one may or may not use them, all of which are ten-day items.' Therefore, the face cloth, water strainer, and soft cushion, if not blessed, will become objects of abandonment after ten days. The mule-hair blanket is a long, patterned blanket, and after ten days it will only become a misdeed, not an abandonment falling, because it is a patterned blanket and does not meet all the conditions for a permissible color. This is the explanation of the monthly abandonment. Monthly abandonment! Fourth, regarding causing to wash. There is the statement of the Vinaya-vibhaṅga and the statement of the request. First, it includes: the precepts arising from the context; the common teachings of relatives; the actual establishment of offenses; the common part that is mainly intention; and other precepts. First: A pregnant renunciate should be placed in a secluded place. The ṭīkā says: 'If she stays elsewhere, it will constitute a misdeed.' If that bhikṣuṇī stays in that secluded place, the other bhikṣuṇīs should not abandon her. The other bhikṣuṇīs should give food to the pregnant bhikṣuṇī. The Vinaya says: 'Place her in a secluded place and do not be busy with alms.' The author of the ṭīkā applies this to both śrāmaṇerīs and bhikṣuṇīs, so effort should be made not to abandon them. General discussion of relatives First, the Vinaya says: 'Each was spoken to individually.' Here, it is summarized into one sentence to reduce words and to understand concisely. Second, divided into five parts: Speaking of the differences in branches First, combining the scope of the branches, divided into two parts: the actual combination of the scope, and the elimination of doubts about it. First: The Vinaya explicitly states twenty, the treatises state five, and any summary of these with the same reasons, totaling twenty-six. The twenty explicitly stated in the Vinaya are: causing to wash, accepting, begging, upper garment, lower garment, including upper and lower garments, separate valuation, allowing trade, buying and selling, searching for a bowl, two kinds of weaving, two kinds of robes, dwelling place, food, alms, nakedness, entertaining guests, village, other family, oneself, totaling twenty. Now, it is not seen in the Vinaya that a non-relative is needed as a branch for searching for a bowl, perhaps the text of the Vinaya is missing.

---

རྩ་བ་ལས་ལུང་གི་དོན་ཙམ་སྡུད་པའི་སྐབས་སུ། ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལས་ཞེས་གསུངས་ལ། ལུང་ལས་མ་གསུངས་ཀྱང་རང་བཟོའི་སྐྱོན་མེད་ཅེས་འགྲེལ་པས་རྩོད་སྤང་མ་བྱས་པའི་ཕྱིར་རོ། །བསྟན་བཅོས་ནས་བཤད་པ་ལྔ་ནི་དབེན་པར་འདུག་འགྲེང་གཉིས་ལ་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། ཉེ་དུ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་བཤད་དོ། །སྦྱོར་དུ་བཅུག་པ་ཟ་བ་ལ་ནི་སོ་སོར་བཤགས་པ་གཉིས་ལས། གལ་ཏེ་དེའི་ཚིག་གིས་སམ་དེའི་ཉེ་དུས་མགྲོན་དུ་བོས་པ་མ་ཡིན་ཅེས་པའི་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་ཏེ། བསྡུས་པ་ལས། དགེ་སློང་མ་ལ་དད་པའི་ཁྱིམ་པའམ་དགེ་སློང་མ་དེའི་ཁྱིམ་ཡིན་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ཡང་ཡང་ཟ་བ་ལ་ནི་ཀུན་ཏུ་ལྟ་བ་པོ་ཞེས་ཡང་ཡང་ཟ་བའི་ལྟུང་མེད་དུ་བསྟན་པའི་ཊཱི་ཀ་ལས། འཇིག་རྟེན་གྱི་ཐ་སྙད་ཀྱི་དབང་ངམ་བཤེས་པའི་དབང་གིས་ཉེ་བར་ལྟ་བ་ནི་ཀུན་ཏུ་ལྟ་བ་སྟེ་ཞེས་སྦྱིན་བདག་ཉེ་དུ་ཡིན་ན་ལྟུང་བ་མེད་པར་གསུངས་སོ། །ལྷུང་བཟེད་དོ་གསུམ་ལས་ལྷག་པར་ལེན་པ་ལ་ནི། མེ་ཏོག་ཕྲེང་རྒྱུད་ལས། ཕན་སེམས་ཉེ་དུའི་ཁྱིམ་ལས་ནི། །ལེན་པ་ལ་ཡང་ལྟུང་བ་མེད། །ཅེས་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་སྒྲོ་འདོགས་སྤང་བ་ནི། ཤ་ན་རེ། བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བ་ལ་ཡང་བུད་མེད་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ། དགེ་སློང་རང་གི་ཉེ་དུ་མོ་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བ་ལ་ཉེས་པ་མེད་པའི་མདོར་བསྡུས་ 6-454b སྦྱར་བར་བྱའོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མི་འཐད་དེ། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། དགེ་སློང་མས་རང་གི་བུ་ཆུང་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བའི་གནང་བ་བྱིན་པ་ལས་དུས་ཕྱིས་དགེ་སློང་མས་རང་གི་བུ་དེ་ཆེན་པོར་གྱུར་པ་དེའི་ཚེ་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་ཁང་པ་གཅིག་ཏུ་ཉལ་བར་མི་རུང་སྟེ། དགེ་སློང་མ་སྐྱེས་པ་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བ་བཀག་པ་ཇི་ལྟར་བསླབ་པ་བཅས་པ་བཞིན་སློབས་ཤིག་ཅེས་འབྱུང་ལ། འདིར་དྲངས་པ་ནི་ལུང་གི་དོན་བརྗོད་པའོ། །དེ་བཞིན་དུ་དགེ་སློང་གིས་ཁྲིམས་གྲོགས་མེད་པར་རང་གི་བུ་མོ་དང་ལྷན་ཅིག་གནས་གཅིག་ཏུ་ཉལ་ན་ཡང་ལྟུང་བར་འགྱུར་ཏེ། སྔ་མ་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདི་ལ་ཤ་ན་རེ། བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་ལམ་དུ་འགྲོ་བ་དང་། ཁྱིམ་པ་མོ་ལ་ཆོས་སྟོན་པ་དང་། རས་ཆེན་བཙལ་སྔས་པ་ཡང་ཡུལ་ཉེ་དུ་ཡིན་ན་གནང་ཞེས་ཟེར་ཏེ། གནང་བར་དངོས་སུ་མ་གསུངས་པ་ལ་གནང་བར་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་ན་ཡང་མི་རིགས་ཏེ། གནང་བར་དངོས་སུ་གསུངས་པ་གང་དང་ཡང་རྒྱུ་མཚན་མི་མཚུངས་པའི་ཕྱིར། ཡོན་ཏན་འོད་མར། སྲིན་བལ་འབའ་ཞིག་ཆ་གཉིས་བསྲེ་བ་ལ་ཡང་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ཁྱིམ་པ་ལས་སློང་བ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཟེར་ཏེ། ལུང་དང་མདོ་རྩ་བ་ལས་གཞན་ལས་བླངས་པ་དང་། དང་པོ་ནས་རང་གི་ཡིན་པ་ཁྱད་པར་མ་ཕྱེད་པར་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །མདོ་རྩ་བ་ལས། གཞན་དག་ལའོ་ཞེས་ཐ་ག་པ་གཉིས་ཀྱི་

【現代漢語翻譯】 在根本律中收集意義的章節中，經文中說『非親屬』，雖然經文中沒有明確說明，但註釋中說自創沒有過失，因為沒有進行辯駁。經論中提到的五種情況是：在寂靜處，對於坐和站兩種姿勢，《五十品》中說：『對於親屬沒有墮罪。』允許混合食用時，在兩種懺悔中說：『如果不是因為他的話語，或者不是他的親屬邀請，』將經文的要點總結在一起。在總結中說：『如果比丘尼是信徒的家人，或者那個比丘尼的家人，就沒有墮罪。』對於反覆食用，在《普觀者》中，對於反覆食用沒有墮罪的註釋中說：『以世俗的說法或朋友的關係來親近觀看，就是普觀，』意思是如果施主是親屬，就沒有墮罪。在缽、刀、針三種物品中，對於額外接受，在《花鬘經》中說：『從有益之心的親屬家，接受也沒有墮罪。』 第二，駁斥虛構的說法：夏納惹說，與婦女同睡也需要非親屬婦女作為條件，因為與比丘自己的親屬婦女同睡沒有罪過，應該總結經文的要點。這是不合理的，因為在《律藏零星事》中說：比丘尼允許與自己的小兒子同睡，但後來當比丘尼的兒子長大后，不允許與他在同一個房間睡覺，就像禁止比丘尼與男子同睡一樣，應該這樣學習。這裡引用的是經文的意義。同樣，如果比丘沒有法律同伴，與自己的女兒在同一個地方睡覺，也會犯墮罪，因為與之前的原因相同。對此，夏納惹說，與婦女一起走在路上，為女施主說法，以及尋找大塊布料和枕頭，如果是親屬地區，就允許。即使沒有明確允許，總結經文要點也是不合理的，因為與明確允許的情況原因不相同。功德光說，將絲和羊毛混合，也需要從非親屬的在家居士那裡乞討作為條件，這與從律藏和根本律之外獲取，以及最初就是自己的東西沒有區分，就產生墮罪的說法相矛盾。在根本律中說：『對於其他人』，意思是兩個紡織工的...

【English Translation】 In the section on collecting the meaning from the root text, the scriptures say 'non-relatives,' and although it is not explicitly stated in the scriptures, the commentary says that self-creation is not a fault because there is no refutation. The five situations mentioned in the treatises are: in a secluded place, for both sitting and standing postures, the 'Fifty Sections' says: 'There is no offense for relatives.' When allowed to mix and eat, in the two confessions it says: 'If it is not because of his words, or if his relatives did not invite,' summarize the main points of the scriptures together. In the summary it says: 'If the Bhikshuni is a member of the believer's family, or that Bhikshuni's family, there is no offense.' For repeated eating, in 'The All-Seeing One,' in the commentary on no offense for repeated eating, it says: 'To approach and view with worldly terms or friendship is to be all-seeing,' meaning if the benefactor is a relative, there is no offense. Among the three items of bowl, knife, and needle, for extra acceptance, the 'Garland of Flowers Sutra' says: 'From the home of a relative with beneficial intentions, there is no offense in accepting.' Second, refuting fabricated claims: Shana Ra says that sleeping with a woman also requires a non-relative woman as a condition, because there is no offense in sleeping with a Bhikshu's own relative woman, and the main points of the scriptures should be summarized. This is unreasonable, because the 'Vinaya Miscellaneous Matters' says: The Bhikshuni allowed to sleep with her young son, but later when the Bhikshuni's son grew up, it is not allowed to sleep with him in the same room, just as it is forbidden for a Bhikshuni to sleep with a man, and should be learned in this way. What is quoted here is the meaning of the scriptures. Similarly, if a Bhikshu does not have a legal companion and sleeps with his daughter in the same place, he will also commit an offense, because the reason is the same as before. To this, Shana Ra says that walking on the road with a woman, teaching the Dharma to a female patron, and looking for large pieces of cloth and pillows, if it is a relative area, it is allowed. Even if it is not explicitly allowed, summarizing the main points of the scriptures is unreasonable, because the reasons are not the same as the cases that are explicitly allowed. Virtue Light says that mixing silk and wool also requires begging from a non-relative householder as a condition, which contradicts the statement that taking from outside the Vinaya and the root text, and not distinguishing between what was originally one's own, creates an offense. In the root text it says: 'For others,' meaning the two weavers...

---

ཕོ་ཉ་བ་དེ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དང་། ཁྱིམ་པ་ཉིད་ཡིན་ན་ཞེས་མདོ་རྩ་འགྲེལ་ལས་བཤད་ཀྱང་། དེ་ནི་གླེང་གཞི་ལས་བྱུང་བ་ཙམ་གཞུང་དུ་བཀོད་པ་ཡིན་གྱི། ཡན་ལག་མ་ཡིན་པ་སྟེ་ཕོ་ཉ་བ་ཉེ་དུ་ཡིན་མིན་དང་། ཁྱིམ་པ་ཡིན་མིན་ལ་དགག་བྱ་ཁྱད་པར་མེད་པའི་ཕྱིར། 支分體性為非親屬 གཉིས་པ་ཡན་ལག་གི་ངོ་བོ་ནི་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པའོ། །དེ་ཡང་གཞུང་ལས་བདུན་བརྒྱུད་ལ་ས་ 6-455a མཚམས་གསུངས་ཀྱང་། ཕྱི་ལོངས་སྤྱོད་དང་འབྲེལ་བ་དང་། ནང་སེམས་ཅན་ལ་ཆགས་པ་རྒྱུར་གྱུར་གཉིས་ལས། ཕྱི་ལོངས་སྤྱོད་དང་འབྲེལ་བའི་སྐབས་ཀྱི་གཞུང་ནས་གསུངས་པ་ལྟར་ཡིན་ལ། ནང་སེམས་ཅན་ལ་ཆགས་པ་རྒྱུར་འགྱུར་དགག་བྱར་གྱུར་པ་རྣམས་ཀྱི་སྐབས་སུ་ནི་ཡུལ་དུས་དེ་ན་ངོ་ཚ་བའི་ཡུལ་དུ་མི་བྱེད་པ་ཡན་ལག་ཡིན་ཏེ་དགག་བྱའི་གནད་ཀྱིས་སོ། །དེ་ལ་སྣུབས་ན་རེ། ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་ཐམས་ཅད་ལ་གཞུང་ནས་བསྟན་པ་བདུན་བརྒྱུད་དུ་གཏོགས་པ་ཡིན་མིན་གྱིས་ཕྱེ་བ་བཞིན་ཡིན་ལ། གཞན་དུ་ན་གཞུང་ལ་རང་བཟོ་བྱས་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་མིའི་སྤུན་ཟླ་ལ་ངོ་ཚ་བའི་ཡུལ་དུ་མི་བྱེད་པའི་ཡུལ་ངེས་པ་འགའ་ཞིག་ཏུ་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་མའི་སྤུན་ཟླ་དགེ་སློང་མ་ལ་ཆོས་གོས་འཁྲུར་བཅུག་པ་ཆོས་ཅན། འཁྲུར་འཇུག་གི་ལྟུང་མེད་མ་ཡིན་པར་ཐལ། བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ཆོས་གོས་འཁྲུར་འཇུག་པ་ལ་བརྟེན་ནས་ཆགས་པའི་རྒྱུར་འགྱུར་གྱི་དགག་བྱ་རྫོགས་པར་ཡོད་པའི་ཕྱིར། གཏན་ཚིགས་ནི་གཞི་དེ་ལ་ངོ་ཚ་བའི་ཡུལ་དུ་མི་བྱེད་པའི་ཡུལ་ངེས་པ་གཞིར་བཞག་པས་གྲུབ་བོ། །ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་ན་འགལ་ཅིང་། འདོད་ན་བདུན་བརྒྱུད་ཀྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པའི་ཉེ་དུ་ལ་འཁྲུར་བཅུག་པ་ལ་ལྟུང་མེད་དུ་འདོད་པ་བུད། གཞན་ཡང་ཊཱི་ཀ་ལས། བལ་དཀར་ནག་གོ་ཟློག་ལ་དགག་བྱ་ཞུགས་ན་ལྟུང་བ་འབྱུང་བར་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་བདུན་བརྒྱུད་དུ་གཏོགས་མ་གཏོགས་གོ་ཟློག་ལ་དགག་བྱ་ཞུགས་ན་ཡང་ལྟུང་བ་འབྱུང་པར་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་སོ། །དེས་ན་སྔར་བཞིན་རིགས་སོ། ། 支分除離 གསུམ་པ་ཡན་ལག་གི་སེལ་བ་ནི། ཡན་ལག་དེ་ལས་བཟློག་པ་ནི། གོས་སློང་བ་ལ་སོགས་པ་ཕྱི་ལོངས་སྤྱོད་དང་འབྲེལ་བ་རྣམས་ཀྱི་སྐབས་སུ་ནི་བདུན་བརྒྱུད་ཀྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་ 6-455b པ་དེ་སེལ་བ་ཡིན་ལ། འཁྲུར་འཇུག་ལ་སོགས་པ་ནང་སེམས་ཅན་ལ་ཆགས་པ་རྒྱུར་འགྱུར་གྱི་དགག་བྱར་གྱུར་པ་རྣམས་ཀྱི་སྐབས་སུ་ནི། མ་དང་སྲིང་མོ་ལྟ་བུ་ཡུལ་དུས་དེ་ན་ངོ་ཚ་བའི་ཡུལ་དུ་བྱེད་པ་དེ་སེལ་བ་ཡིན་ནོ། ། 除離所轉 བཞི་པ་སེལ་བ་ཅིར་འགྱུར་ལ། དངོས་དང་། རྩོད་པ་སྤང་བའོ། །དང་པོ་ནི། མངོན་མཚན་ཉོ་ཚོང་གཉིས་དང་། ལྷུང་བཟེད་འཚོལ་བ་དང་། འདུག་གནས་ཟ་བ་དང་བཞི་ནི་ཡུལ་ཉེ་དུ་ཡིན་ན་རང་རང་གི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །བཞི་

【現代漢語翻譯】 雖然在根本律和註釋中說，『使者不是親屬，而是居家者』，但這只是在討論中提出的，並被記錄在文字中。這不是一個分支，因為使者是否是親屬，是否是居家者，並沒有特別的禁止。 支分體性為非親屬 第二，支分的自性是非親屬。雖然文字中說了七代以內的範圍，但這是指與外在受用相關的，以及內在對眾生的貪執作為原因的兩種情況。對於與外在受用相關的情況，如文字中所說。對於內在對眾生的貪執作為原因而成為禁止對象的情況，在那個地點和時間，不作為羞恥的對象就是支分，因為這是禁止的關鍵。索南說：『需要非親屬作為支分的所有情況，都像文字中所示，通過是否屬於七代以內來區分。否則，就成了對文字的篡改。』如果是這樣，那麼對於某些確定地點，不將人的兄弟姐妹作為羞恥對象的具戒比丘，讓母親的姐妹比丘尼洗衣服，這不應是無罪的。因為具戒比丘讓洗衣服的行為，是成為貪執之因的完整禁止對象。理由是，在那個基礎上，已經確定了不作為羞恥對象的地點。如果不能成立，那就是矛盾。如果承認，那麼讓屬於七代以內的親屬洗衣服，就被認為是無罪的，這是不合理的。此外，在 टीका 中說，如果黑白羊毛的交換涉及禁止，就會犯戒。因此，即使不屬於七代以內，如果交換涉及禁止，也會因同樣的理由而犯戒。因此，情況和之前一樣。 支分除離 第三，支分的排除是：與支分相反的是，在乞求衣服等與外在受用相關的情況下，排除的是屬於七代以內的親屬。在讓洗衣服等內在對眾生的貪執作為原因而成為禁止對象的情況下，排除的是像母親和姐妹這樣，在那個地點和時間被認為是羞恥對象的。 除離所轉 第四，排除會變成什麼？是事物本身和避免爭論。第一種情況是：如果進行公開的買賣和交易，以及尋找缽和食物，以及居住地和食物這四種情況，如果對象是親屬，那麼就會犯下各自的罪過。這四種情況。

【English Translation】 Although it is said in the root text and commentary, 'The messenger is not a relative, but a householder,' this is merely something that arose in the discussion and was recorded in the text. It is not a branch, because there is no particular prohibition regarding whether the messenger is a relative or not, or whether he is a householder or not. The nature of the branch is non-relative. Second, the nature of the branch is non-relative. Although the text speaks of a range within seven generations, this refers to the two situations of being related to external enjoyment and of having attachment to sentient beings as a cause. For situations related to external enjoyment, it is as stated in the text. For situations where attachment to sentient beings is the cause and becomes an object of prohibition, not treating it as an object of shame in that place and time is the branch, because this is the key to the prohibition. Sonam said, 'All situations where a non-relative is needed as a branch are distinguished by whether or not they belong to within seven generations, as shown in the text. Otherwise, it would be a fabrication of the text.' If that is the case, then for a fully ordained monk who does not treat human siblings as objects of shame in certain fixed places, having his mother's sister, a fully ordained nun, wash his robes should not be without fault. Because the act of having the robes washed by the fully ordained monk is a complete object of prohibition that becomes a cause of attachment. The reason is that, on that basis, the place where it is not treated as an object of shame has been established. If it cannot be established, then it is contradictory. If it is admitted, then having a relative who belongs to within seven generations wash the robes is considered faultless, which is unreasonable. Furthermore, in the टीका, it is said that if the exchange of black and white wool involves a prohibition, an offense will occur. Therefore, even if it does not belong to within seven generations, if the exchange involves a prohibition, an offense will occur for the same reason. Therefore, the situation is the same as before. The exclusion of the branch. Third, the exclusion of the branch is: what is contrary to the branch is that, in the case of begging for clothes and other things related to external enjoyment, what is excluded is a relative who belongs to within seven generations. In the case of having clothes washed and other things where attachment to sentient beings is the cause and becomes an object of prohibition, what is excluded is someone like a mother or sister who is considered an object of shame in that place and time. What the exclusion turns into. Fourth, what does the exclusion turn into? It is the thing itself and avoiding disputes. The first case is: if one engages in open buying and selling and trading, and seeking alms bowls and food, and dwelling places and food, if the object is a relative, then one will commit one's own offense. These four cases.

---

པོ་དེ་དག་ལས་གཞན་པ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་རྣམས་ཀྱི་སྐབས་སུ། ཡུལ་ཉེ་དུ་ལ་ཉེ་དུར་འདུ་ཤེས་ཏེ་ཞུགས་ན་རང་རང་གི་ལྟུང་བ་མེད་དེ། ཉེ་དུ་ལས་ནི་བསྐྱེད་དང་ལྷུང་བཟེད་གཉིས་མ་གཏོགས་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་མངོན་མཚན་ཉོ་ཚོང་གཉིས་ལ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། ཉེ་དུ་དང་ལྷན་ཅིག་སྤྱོད་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དེ་བཞིན་དུ་ཉིད་བཤད་ལས། ལྷུང་བཟེད་ལ་ཡང་ན་སྨད་པ་ཉིད་དང་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ནོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ཉེ་དུས་ཀྱང་ངོ་ཞེས་མདོ་རྩ་འགྲེལ་དུ་ཉེ་དུའི་འདུག་གནས་སུ་ཟ་བ་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་སོ། །བཞི་པོ་དེ་དག་ལས་གཞན་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པའི་ལུང་ཁུངས་ནི་ཆོས་གོས་འཁྲུར་འཇུག་པ་ལ། ཞུ་བ་ལས། ཉེ་དུར་ཤེས་ན་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཐ་ག་པ་ཉེ་དུ་ལ་གོས་འཐག་ཏུ་འཇུག་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཞུ་བ་ལས། ཉེ་དུ་ལ་བསོད་པའི་ཟས་བླངས་ཏེ་འཚལ་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། གཅེར་བུ་ལ་སྦྱིན་པ་ལ་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཉེ་དུ་ཡིན་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུང་སོ། །གཉིས་པ་རྩོད་པ་སྤང་བ་ནི། ཤ་མི་ན་རེ། ཉེ་དུའི་འདུག་གནས་སུ་ཟ་བ་ལ་ཡང་ལྟུང་བ་མེད་དེ། ཉེ་དུ་ལས་ནི་བསྐྱེད་པ་ 6-456a དང་ལྷུང་བཟེད་གཉིས་མ་གཏོགས་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། འདུག་གནས་སུ་ཟ་བའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཉེ་དུའི་དང་སྦྱིན་བདག་ན་རེ། དེ་ཉིད་དུ་འདུག་ཅིག་ཅེས་ཟེར་བ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་ཟེར་རོ། །དེ་དང་མཐུན་པར་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། ཉེ་དུའི་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཉེ་དུས་བྱེད་དུ་བཅུག་པའི་འདུག་གནས་ཏེ། དེ་ལས་ནི་མི་མཐུན་པར་མི་འགྱུར་བའི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། མེ་ཏོག་ཕྲེང་རྒྱུད་ལས་ཀྱང་། གཞན་གནས་དེར་ཟ་ན་ཡང་ལྟུང་། །ཉེ་དུའི་འབྲེལ་པ་ཁོ་ན་ལ། །ལན་བརྒྱ་བཟའ་བ་ཟོས་ཀྱང་ནི། །ལྟུང་བའི་དྲི་མ་ཡོད་མ་ཡིན། །ཅེས་བཤད་དོ། །འོན་ཀྱང་རྣམ་འབྱེད་ལ་སོགས་པ་ལས་ལྟུང་མེད་དུ་གསུངས་པ་དེ་རྣམས་ཐམས་ཅད་དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་མེད་པ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི། ལྟུང་བ་གཏན་མེད་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། འདུག་གནས་དེ་བདག་པོ་ཉེ་དུས་བགྱིད་དུ་བརྩལ་བ་ལགས་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཉེ་དུས་ཀྱང་ངོ་ཞེས་མདོ་རྩ་ལས་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་ཤིང་། ཉེ་དུས་ཀྱང་ངོ་ཞེས་པ་འདིའི་རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས་ཀྱང་ཉེས་བྱས་ཀྱི་བྱེད་པ་པོར་འགྱུར་རོ། །ཁ་ཅིག་འདི་ལ་ལྟུང་བ་མེད་ཅེས་ཟེར་ཏེ་དེ་ནི་མི་རིགས་སོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །རིགས་པས་ཀྱང་ཉེ་དུའི་འདུག་གནས་སུ་ཟ་བ་ལ་ལྟུང་བ་གཏན་མེད་དུ་མི་འཐད་དེ། བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གཞན་དང་རྩོད་པ་རྒྱས་པར་འགྱུར་བའི་དགག་བྱ་ཡོད་པའི་ཕྱིར

【現代漢語翻譯】 在那些非親屬但需要在肢體上有所幫助的情況下，如果將某個地方視為親屬住所而進入，那麼各自沒有墮落。經文中說，除了生殖和缽之外，對親屬沒有過錯。此外，對於虛假陳述和貿易，在《律經》中說：'如果與親屬一起使用，則有惡作。' 同樣，在《自釋》中說：'對於缽，也有責備。' 經文中說，在根本律和註釋中，在親屬的住所吃飯是有惡作的。對於這四種情況之外的其他情況沒有墮落的經文依據是，在洗衣服方面，《律經》中說：'如果知道是親屬，則沒有過錯。' 在《律分別》中說：'讓親屬織布沒有墮落。' 在《律經》中說：'如果從親屬那裡獲得食物來維持生計會怎樣？沒有過錯。' 對於裸體者的佈施，《律分別》中說：'如果是親屬，則沒有墮落。' 第二，駁斥爭論。有人說：即使在親屬的住所吃飯也沒有墮落，經文中說，除了生殖和缽之外，對親屬沒有過錯。並且，在關於在住所吃飯的《分別》中說：'親屬和施主說：就住在這裡吧。' 據說知道這些就沒有墮落。與此相符，《分別釋》中說：'親屬'是指允許親屬居住的住所，因此，沒有與此不符的墮落。在《花鬘經》中也說：'在其他地方吃飯會有墮落，只有親屬關係，吃一百次也不會有墮落的污點。' 然而，在《分別》等經文中說沒有墮落，這都是指沒有根本的墮落，而不是完全沒有墮落。因為在《律經》中說：'如果住所是親屬允許建造的，會怎樣？有惡作。' 經文中說，在根本律中也有惡作，並且在對'親屬'的自釋中也說會成為惡作的作者。有些人說這沒有墮落，這是不合理的。經文說。從理智上講，在親屬的住所吃飯完全沒有墮落也是不合理的，因為會與持戒的比丘發生爭論，存在被駁斥的可能性。

【English Translation】 In situations other than those, where relatives are not involved but assistance is needed, if one enters a place considering it a relative's dwelling, there is no transgression for each individual. It is said in the scriptures that apart from procreation and the alms bowl, there is no fault concerning relatives. Furthermore, regarding false accusations and trade, it is stated in the Vinaya Sutra: 'If one engages with a relative, there is wrongdoing.' Similarly, in the 'Self-Commentary,' it is said: 'Even regarding the alms bowl, there is blame.' It is mentioned in the root text and commentary that eating in a relative's dwelling is considered a wrongdoing. The scriptural basis for not incurring transgressions in situations other than these four is found in the context of having clothes washed. The Vinaya Sutra states: 'If one knows it is a relative, there is no fault.' The Vinaya-vibhanga states: 'There is no transgression in having a weaver who is a relative weave clothes.' The Vinaya Sutra also asks: 'What happens if one takes food from a relative for sustenance?' The answer is: 'There is no fault.' Regarding giving alms to a naked person, the Vinaya-vibhanga states: 'If it is a relative, there is no transgression.' Secondly, refuting arguments: Someone says: 'Even eating in a relative's dwelling does not incur a transgression, as it is said that apart from procreation and the alms bowl, there is no fault concerning relatives.' And in the Vibhanga concerning eating in a dwelling, it is said: 'If a relative and benefactor say, 'Stay right here,' there is no transgression.' It is said that one knows this and there is no transgression. In accordance with this, the Vibhanga commentary states: 'A 'relative's dwelling' refers to a dwelling allowed to be used by a relative, and therefore, there is no transgression that is inconsistent with this.' In the 'Garland of Flowers' it is also said: 'Eating in another's place incurs a transgression, but only in a relative's connection, even if one eats a hundred times, there is no stain of transgression.' However, all those instances where the Vibhanga and other texts state that there is no transgression refer to the absence of a fundamental transgression, not that there is absolutely no transgression. Because the Vinaya Sutra states: 'If the dwelling is allowed to be built by a relative who is the owner, what happens? There is wrongdoing.' The scriptures state that there is wrongdoing in the root text, and the self-commentary on 'relative' also states that one becomes the doer of wrongdoing. Some say there is no transgression in this, but that is unreasonable, the scriptures say. Logically, it is also unreasonable to say that eating in a relative's dwelling incurs absolutely no transgression, because there is the possibility of being refuted by a disciplined monk, and there is an object to be refuted.

---

། ལྔ་པ་རྒྱུ་མཚན་ནི། མངོན་མཚན་ཉོ་ཚོང་ལ་སོགས་པ་བཞི་པོ་དེ་རྣམས་ལས་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་གྱི། ལྟུང་མེད་དུ་མི་འགྱུར་བ་ནི་མངོན་མཚན་ཉོ་ཚོང་གཉིས་ནི་འཇིག་རྟེན་ན་ཕོ་སྒོ་བཟང་བར་བྱེད་ཀྱི། བྱ་བ་དམན་པར་མི་བྱེད་པས་འབྱུང་ཉེ་ཞིང་སྤང་དཀའ་བའི་ཕྱིར། ལྷུང་བཟེད་གཅིག་གིས་དགོས་པ་འགྲུབ་བཞིན་དུ་ལྷུང་བཟེད་ལྷག་པ་འཚོལ་ 6-456b པ་ཧ་ཅང་མི་རིགས་པའི་ཕྱིར་དང་། མུ་སྟེགས་པའི་འདུག་གནས་སུ་རྩོད་པ་རྒྱས་པར་འགྱུར་བའི་དགག་བྱ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གོས་སློང་བ་ལ་སོགས་པ་ཉེ་དུ་ཡིན་ན་ལྟུང་བ་མི་བསྐྱེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་གོས་སློང་བ་ལ་སོགས་པ་ཕྱི་ལོངས་སྤྱོད་དང་འབྲེལ་བ་རྣམས་ཀྱི་སྐབས་སུ། ཤ་ཚ་དང་བསྲི་བ་མེད་པར་སློང་བ་ལ་སོགས་པ་དང་འབྲེལ་ནས་གཞན་གྱི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་གནོད་པ་དང་། མ་དད་པ་སྐྱེ་བ་དང་། རང་འདོད་པ་ཆེས་པ་དགག་བྱ་ཡིན་པ་དང་། ཉེ་དུ་ལ་ནི་དགག་བྱ་དེ་དག་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། གཅེར་བུ་པ་ལ་སྦྱིན་པ་ལ་ནི་ཁྱིམ་པ་རྣམས་ཀྱི་མཆོད་ཡུལ་ནི་དགེ་སློང་ཡིན་ལ། དགེ་སློང་གི་མཆོད་ཡུལ་ནི་མུ་སྟེགས་ཡིན་ནོ་ཞེས་མཆོད་པའི་གནས་སུ་བྱེད་པ་དགག་བྱ་ཡིན་པ་ལས། ཉེ་དུ་ལ་སྦྱིན་པ་ལ་ནི་ཉེ་དུ་ཡིན་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་སྦྱིན་པར་གསལ་གྱི། མཆོད་འོས་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་སྦྱིན་པར་མི་གསལ་བས་ཆེས་མཆོད་པའི་གནས་སུ་བྱེད་པའི་དགག་བྱ་དེ་མེད་པའི་ཕྱིར། འཁྲུར་འཇུག་ལ་སོགས་པ་ནང་སེམས་ཅན་ལ་ཆགས་པའི་རྒྱུར་འགྱུར་བའི་དགག་བྱར་གྱུར་པ་རྣམས་ལ་ནི། ཡུལ་དུས་དེ་ན་ནི་ངོ་ཚ་བའི་ཡུལ་དུ་བྱེད་པའི་ཉེ་དུ་མའམ་སྲིང་མོ་ལྟ་བུ་ལ་ནི་དགག་བྱ་དེ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཡུལ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ན་ནི་ཉེ་དུ་ཡིན་མིན་གྱི་ཁྱད་པར་གང་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། ཉེ་དུའི་མཚན་ཉིད་བརྗོད་པར་འདོད་ནས། རང་གི་ཕ་མ་དག་ནས་བདུན་པ་ཚུན་ཆད་ཉེ་དུ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྦྱར་རོ། །བདུན་པ་ཚུན་ཆད་དེ་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་སྟེ་ཕའི་རྒྱུད་མའི་ཡན་ལག་དང་བཅས་པ་དང་། མའི་རྒྱུད་ཕའི་ཡན་ལག་དང་བཅས་པ་གང་ཡང་རུང་བ་སྟེ་ཉེ་དུ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྦྱར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཕའི་ཕ་དང་དེའི་ཡང་ཕ་ལ་སོགས་པ་ནི་ཕའི་རྒྱུད་དོ། །ཕའི་མ་དང་དེའི་ཡང་མ་ལ་སོགས་པ་ནི་ཕ་རྒྱུད་མའི་ཡན་ལག་དང་བཅས་པའོ། །མའི་མ་དང་དེའི་ཡང་མ་ལ་སོགས་པ་ནི་མ་ 6-457a རྒྱུད་དོ། །མའི་ཕ་དང་དེའི་ཡང་ཕ་ལ་སོགས་པ་ནི་མའི་རྒྱུད་ཕའི་ཡན་ལག་དང་བཅས་པའོ་ཞེས་སོ། །འདི་ལ་ཤ་ལུགས་སུ་སྨྲ་བ་ན་རེ། ཁུ་བོ་དང་ཞང་པོ་ནས་བརྩིས་པའི་བདུན་པ་ཚུན་ཆོད་དུ་ཉེ་དུ་ཡིན་ཅེས་ཟེར་ཡང་། ཁུ་བོ་དང་ཞང་པོ་ནས་བརྩིས་པའི་ལྔ་པ་ཚུན་ཆད་ཉེ་དུ་ཡིན་ཏེ། ཕ་མ་ནས་བརྩམས་པའི་བདུན་བརྒྱུད་ཀྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་ཁུ་བོ་དང་ཞང་

【現代漢語翻譯】 第五個原因是：顯相買賣等四種行為會構成輕罪，但不會構成墮罪。顯相和買賣之所以不會構成墮罪，是因為它們在世俗中被認為是體面的行為，不會被視為卑劣之舉，因此難以避免和捨棄。如果一個缽已經足夠滿足需求，再去尋求額外的缽是非常不合理的。此外，在其他宗教的場所進行辯論會導致爭論擴大，因此應該避免。 向親屬乞討衣物等不會導致墮罪的原因是，在乞討衣物等與外在享用相關的場合，如果毫不顧忌地乞討，可能會損害他人的利益，引起不信任，以及助長個人的貪慾，這些都是應該避免的。然而，對於親屬來說，這些弊端並不存在。此外，供養外道之人，是因為在家人以僧人為供養的對象，而僧人以外道為供養的對象，將外道作為供養的對象是應該避免的。然而，供養親屬是因為親屬關係而供養，而不是因為他們是值得供養的對象。因此，將親屬作為供養對象的弊端並不存在。至於讓別人洗浴等行為，會成為內心貪戀的根源，因此應該避免。然而，在特定的時間和地點，對於像姐妹這樣的親屬，將她們視為羞恥的對象，這種弊端是不存在的。 第二，如果需要在非親屬的地方獲得幫助，那麼親屬和非親屬的區別是什麼呢？在註釋中，爲了說明親屬的定義，寫道：『從自己的父母算起，七代以內都是親屬。』七代以內，無論是父系還是母系，只要與父系或母系有聯繫，都是親屬。 註釋中寫道：『父親的父親以及更遠的祖先是父系。父親的母親以及更遠的祖母是父系母系的旁支。母親的母親以及更遠的祖母是母系。母親的父親以及更遠的祖父是母系父系的旁支。』 對於這個問題，持沙律觀點的人說：『從伯父和舅舅算起，七代以內都是親屬。』但實際上，從伯父和舅舅算起，五代以內才是親屬，因為他們屬於從父母算起的七代血親之內。因此，伯父和舅舅...

【English Translation】 The fifth reason is: The four actions of obvious signs, trading, etc., will become minor offenses, but will not become downfall offenses. The reason why obvious signs and trading do not become downfall offenses is that they are considered decent behaviors in the world and are not regarded as inferior actions, so they are difficult to avoid and abandon. If one bowl is enough to meet the needs, it is very unreasonable to seek additional bowls. In addition, debating in the places of other religions will lead to the expansion of disputes, so it should be avoided. The reason why begging for clothes, etc., from relatives does not cause downfall offenses is that in the case of begging for clothes, etc., which are related to external enjoyment, if one begs without any scruples, it may harm the interests of others, cause distrust, and foster personal greed, which should be avoided. However, for relatives, these drawbacks do not exist. In addition, offering to non-Buddhists is because laypeople take monks as objects of offering, and monks take non-Buddhists as objects of offering. Taking non-Buddhists as objects of offering should be avoided. However, offering to relatives is because of the kinship relationship, not because they are worthy of offering. Therefore, the drawback of taking relatives as objects of offering does not exist. As for letting others bathe, etc., it will become the root of inner attachment, so it should be avoided. However, at a specific time and place, for relatives such as sisters who are regarded as objects of shame, this drawback does not exist. Second, if it is necessary to obtain help in a non-relative place, what is the difference between relatives and non-relatives? In the commentary, in order to explain the definition of relatives, it is written: 'Counting from one's own parents, within seven generations are relatives.' Within seven generations, whether it is the paternal or maternal line, as long as there is a connection with the paternal or maternal line, they are relatives. The commentary writes: 'The father's father and more distant ancestors are the paternal line. The father's mother and more distant grandmothers are the collateral branches of the paternal line. The mother's mother and more distant grandmothers are the maternal line. The mother's father and more distant grandfathers are the collateral branches of the maternal line.' Regarding this question, those who hold the Sharira view say: 'Counting from uncles and maternal uncles, within seven generations are relatives.' But in fact, within five generations from uncles and maternal uncles are relatives, because they belong to the seven generations of blood relatives starting from parents. Therefore, uncles and maternal uncles...

---

པོའི་རྒྱུད་ལ་ཡང་རང་གི་ཕ་མ་ནས་བདུན་བརྒྱུད་དུ་བརྩིས་ཏེ་ཕ་མ་དག་ནས་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །སྔ་མ་ཕའམ་མ་གཅིག་ལས་སྐྱེས་པ་སྟེ་ཕ་གཅིག་པའི་སྤུན་ཟླའམ་མ་གཅིག་པའི་སྤུན་ཟླ་ཡང་ཉེ་དུ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བསྟན་ཏེ། ཉིད་བཤད་ལས། ཕ་མ་དེ་དག་ལས་གཉིས་ཀ་དག་ཉིད་ཀྱིས་ནི་མ་ཡིན་ཏེ་སྔ་མ་གཅིག་ལས་སྐྱེས་པ་ཉིད་དེ། མ་གཅིག་ལས་སྐྱེས་པ་ཉིད་དང་། ཕ་གཅིག་ལས་སྐྱེས་པ་ཉིད་གང་ལ་ཡོད་པ་དེ་ནི་གཉེན་ཞེས་ཀྱང་བྱ། ཉེ་དུ་ཞེས་ཀྱང་བྱ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཡང་ཞེས་པས་ནི་ཕྱིས་ནས་སྐྱེས་པ་བསྡུས་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཡང་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲས་ནི་གཉིས་པོ་ལས་སྔ་ནས་སྐྱེས་པ་འབའ་ཞིག་ཉེ་དུ་ཡིན་པར་མ་ཟད་པའོ་ཞེས་དང་། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། འོག་རོལ་ཏུ་བུ་དང་བུ་མོ་ཁྱིམ་བདུན་པ་ཚུན་ཆད་ནས་བཟུང་སྟེ། རྒྱུད་གཅིག་ནས་སྐྱེས་པའི་འབྲེལ་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ཉེ་དུ་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །སྔོན་གྱི་ཆུང་མར་གྱུར་པའི་བུད་མེད་དེ་ཉེ་དུ་ཡིན་ནམ་མ་ཡིན། དེ་ལས་གོས་བླངས་ན་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་དམ་མི་བསྐྱེད་ཅེ་ན། ཞུ་འགྲེལ་ལས། ཁྱོ་ཤུག་དག་ནི་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་ཏེ་ཉེ་དུའི་མཚན་ཉིད་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། །འོན་ཀྱང་སྔོན་སྐྱེས་པའི་དུས་རང་གི་བུ་སྐྱེས་པ་ཡིན་ན་སྔོན་གྱི་ཆུང་མ་རང་དང་ནོར་ཐ་དད་དུ་གྱུར་ན་ཡང་དགེ་སློང་གི་ཉེ་དུ་ཡིན་ཏེ། བུ་ནི་ཉེ་དུ་ཡིན་ལ་དེའི་མ་ཉིད་ཡིན་པས་བདུན་བརྒྱུད་ཀྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པའི་ 6-457b ཕྱིར་རོ། ། 安立墮罪正分 དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་འཆར་ཀས་མཉན་ཡོད་དུ་དགེ་སློང་མ་སྦེད་མ་ལ་ཤམ་ཐབས་འཁྲུར་བཅུག་པ་ལས་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པའི་རྒྱུ་བྱས་ཏེ་རང་རིས་ཀྱི་བསླབ་པ་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་ཉེ་དུ་མིན་པ་ལ་ཆོས་གོས་སམ་གདིང་བ་འཁྲུ་བ་ལ་སོགས་བྱེད་དུ་འཇུག་ཅིང་ཕྱོགས་ལ་འོན་ཅིག་ཅེས་བསྒོས་ཏེ་དེས་ལས་དེ་བྱས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་ལ་འཁྲུ་འཚེད་འཆག་ཏུ་འཇུག་པའི་ཡུལ། གང་འཁྲུ་འཚེད་འཆག་ཏུ་འཇུག་པའི་དངོས་པོའོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་མ་ཆོས་བདུན་ལྡན་ནོ། །དེའང་དགེ་སློང་མའི་སྡོམ་པ་ཕམ་པས་མ་ཉམས་པ་དང་ལྡན་པ་སྟེ། དགེ་སློང་མ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཅན་མ་ཉམས་པ་ཉིད་ནི་ཞེས་སོ། །ལྟ་བ་མཐུན་པ་སྟེ། ཁས་བླངས་པ་དག་ནི་རང་གི་ཕྱོགས་ཉིད་ཀྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ཞེས་སོ། །ཐ་སྙད་གསུམ་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་སྟེ་སྔར་བཤད་ཟིན་ཏོ། །ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལའོ་ཞེས་སོ། །རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ཅན་མ་ཡིན་པ་སྟེ། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ཅན་མ་ཡིན་པ་ནི་ཞེས་སོ། །མཚན་བསྟེན་དུ་རུང་བ་སྟེ། བསྟེན་པའི་ཕྱིར་མཐུ་དང་ལྡན་པ་ཉ

【現代漢語翻譯】 此外，關於血統，從自己的父母算起，上溯七代，都包括在『父母等』之中。前面提到的是從同一父親或同一母親所生的，即同父異母或同母異父的兄弟姐妹也算是親屬。正如《根本說一切有部毗奈耶·尼陀那目得迦》中說：『並非父母雙方所生，而是從一方所生，無論是同母所生，還是同父所生，都可以稱為親屬或近親。』『又』字包含了後來出生的親屬。《律藏根本論釋》中說：『「又」字表明，不僅是兩者之前出生的才是親屬。』《毗奈耶分別釋》中說：『從兒子和女兒，直到第七代，凡是從同一血統所生的關係，都稱為親屬。』那麼，以前的妻子是否算是親屬？從她那裡拿取衣物是否會構成墮罪？《毗奈耶事釋》中說：『夫妻不是親屬，因為他們不具備親屬的特徵。』然而，如果在以前結婚時生了兒子，即使以前的妻子與自己財產分離，她仍然是比丘的親屬，因為兒子是親屬，而她是兒子的母親，屬於七代血親之內。 安立墮罪正分 第一部分，故事起源於世尊在舍衛城時，闡陀比丘讓匿母比丘尼洗裙子，因此制定了捨墮罪。所要禁止的是以貪慾為動機，損害自己戒律的行為。正行是，具戒比丘讓非親屬的比丘尼洗僧衣或坐墊等，並指定地點，讓她完成這些工作，由此產生的罪過就是根本罪。分支包括所依分支和所洗衣物分支。首先，所依分支是具備七法的比丘尼。也就是，比丘尼的戒律沒有因犯波羅夷罪而喪失，即『比丘尼具足圓滿戒，且未曾毀犯』。觀點相同，即『發誓者屬於同一陣營』。具備三種稱謂，身體健康如常，這些之前已經說過。不是親屬，即『對於非親屬』。不是具有神通者，即『不是具有神通者』。可以作為依止的對象，即『爲了依止而具有能力』。

【English Translation】 Furthermore, regarding lineage, counting from one's own parents, going back seven generations, all are included in 'parents, etc.' What was mentioned earlier refers to those born from the same father or the same mother, that is, half-brothers or half-sisters are also considered relatives. As stated in the Mūlasarvāstivāda Vinaya Nidānamātṛkā: 'It is not born of both parents, but born of one side, whether born of the same mother or born of the same father, can be called a relative or close relative.' The word 'also' includes relatives born later. The Vinaya Mūla Commentary says: 'The word "also" indicates that not only those born before the two are relatives.' The Vinaya Vibhaṅga Commentary says: 'From sons and daughters, up to the seventh generation, any relationship born from the same lineage is called a relative.' So, is a former wife considered a relative? Does taking clothes from her constitute a transgression? The Vinaya Affair Commentary says: 'Husbands and wives are not relatives because they do not possess the characteristics of relatives.' However, if a son was born at the time of the previous marriage, even if the former wife is separated from one's property, she is still a relative of the bhikṣu, because the son is a relative, and she is the son's mother, belonging to the seven generations of blood relatives. Establishing the Correct Division of Offences The first part, the story originates when the Buddha was in Śrāvastī, and Chanda Bhikṣu made the Bhikṣuṇī Nigmā wash a skirt, hence the Saṅghādisesa offense was established. What is to be prohibited is the act of harming one's own precepts with greed as the motivation. The main act is that a bhikṣu with precepts makes a non-relative bhikṣuṇī wash robes or cushions, etc., and specifies a location, and she completes these tasks, the offense arising from this is the root offense. The branches include the base branch and the branch of the washed items. First, the base branch is a bhikṣuṇī who possesses seven qualities. That is, the bhikṣuṇī's precepts have not been lost due to committing a Pārājika offense, that is, 'the bhikṣuṇī is complete with full precepts and has not violated them.' The views are the same, that is, 'those who have sworn belong to the same camp.' Possessing three terms, and being in normal physical condition, these have been said before. Not a relative, that is, 'for a non-relative.' Not possessing magical powers, that is, 'not possessing magical powers.' Can be relied upon, that is, 'having the ability for reliance.'

---

ིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་གང་འཁྲུ་འཚེད་ཆགས་སུ་འཇུག་པའི་དངོས་པོ་ལ་བདུན་ཏེ། ཆོས་གོས་རྣམས་དང་། གདིང་བ་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་ཡིན་པ་དང་། རང་གི་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་བྱིན་རླབས་དང་ལྡན་པ་དང་། དགེ་སློང་རང་ཉིད་ཀྱི་ཡིན་པ་དང་། འཁྲུར་འཇུག་པ་ལ་སོགས་པར་འོས་པ་ཡིན་པ་དང་། བྱེད་འཕྲོའི་གཞི་སེལ་བར་གཏོགས་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། རུང་བ་དང་ཚད་དང་ལྡན་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཆོས་ 6-458a གོས་དང་གདིང་བ་དག་ལས་འགའ་ཞིག་ཅེས་སོ། །སེལ་བ་སྔས་ནང་ཚངས་ཅན་འཁྲུར་འཇུག་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་པའོ། །གཉིས་པ་ནི། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དང་། བྱིན་རླབས་མེད་པ་འཁྲུར་འཇུག་ན་ནི་རུང་བར་བྱས་པ་དང་། སྤངས་པ་འཁྲུར་འཇུག་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། རང་གི་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་གཞན་གྱི་ཆོས་གོས་དང་། རང་གཞན་ཐུན་མོང་གི་ཆོས་གོས་འཁྲུར་འཇུག་པ་ནི། ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་གཞན་དབང་བའི་ཆོས་གོས་འཁྲུར་རྩོལ་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་ལ། རང་གཞན་ཐུན་མོང་བ་དགེ་འདུན་གྱི་རྣམས་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །བཞི་པ་ནི། འཁྲུར་གཞུག་པར་འོས་པ་ཞེས་སོ། །གོས་དྲི་མ་མེད་པ་འཁྲུར་འཇུག་པ་ནི་འབྱུང་རིང་བས་དགག་བྱ་གནས་སྐབས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་ཉེས་བྱས་ཙམ་དུ་ཟད་དེ། རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། འཁྲུར་འཇུག་པར་འོས་པ་མ་ཡིན་པའི་རྙིང་པ་འཁྲུ་བ་ལ་སོགས་པ་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ལྔ་པ་ནི། ཕྱེད་བྱས་པ་ལ་བྱེད་པ་ནི་ཕྱེད་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །རུང་བ་ཚད་དང་ལྡན་པ་ནི་སྤྱིར་བསྟན་པ་ལས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་དོན་དུ་འཁྲུ་བ་ལ་སོགས་པ་འཆོལ་བར་འདོད་པའི་ཚིག་སྨྲ་བར་འདོད་པ་དང་། གོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་འཆོལ་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་སྦྱོར་བ་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་ཕྱོགས་ལ་ལས་བྱས་པ་སྟེ། ཕྱོགས་ལས་བྱས་པ་ཡང་ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། འཁྲུར་འཇུག་པའི་སྤང་བའི་བྱེད་པ་པོ་གང་ཞེ་ན། འདུ་ཤེས་གཙོ་ཆེར་ལྟུང་བ་སྐྱེད་པའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །མིང་ཅན་ 6-458b འདུ་ཤེས་གཙོ་ཆེར་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ཡིན་པས་དེ་ནི་མིང་ཤེས་གཙོའོ་ཞེས་བྱའོ། །ཡི་གེ་ཉུང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་མིང་དང་མིང་ཅན་དུ་བསྡེབས་པའོ། །འདི་ལ་ཊཱི་ཀ་ལས་མུ་བཞི་ལས་མ་གསུངས་ཀྱང་། ལུང་ལས་མུ་དྲུག་སྟེ། དངོས་གཞི་མུ་གཉིས། ན་སྨད་མུ་གཉིས། ལྟུང་མེད་མུ་གཉིས་སོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་མ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པར་འདུ་ཤེས་ཏེ། འཁྲུར་འཇུག་པ་དང་། ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལ་ཉེ་དུ་ཡིན་མིན་ཡིད་གཉིས་ཟ་ས

【現代漢語翻譯】 是這樣的。第二，使清洗之物成為可欲之物有七種：法衣等；臥具中的任何一種；具有自己生活用品的加持；是比丘自己的；適合清洗等；不屬於未完成之事的消除；是如法且符合標準的。第一種是：法衣和臥具等中的一些。消除的是，如果清洗裝有棉花的枕頭，則犯墮罪。第二種是：加持過的。消除的是，加持為剩餘物品，以及未加持的清洗，則是允許的；如果清洗放棄之物，則犯墮罪。第三種是：自己的。消除的是，清洗他人的法衣，以及自己與他人共有的法衣。律經中說：『比丘如果努力清洗屬於他人的法衣，會怎麼樣？會犯墮罪。』自己與他人共有的，對於僧眾的物品，則犯墮罪。第四種是：適合清洗的。清洗沒有污垢的衣服，因為時間長久，所要禁止的情況不完整，所以只是犯墮罪而已。自己的論釋中說：『對於不適合清洗的舊物進行清洗等，應知是犯墮罪。』第五種是：對於做了一半的事情，繼續做就是一半。如法且符合標準，這是總的說明。關於意樂的支分，有二：認識是不迷惑于對境。動機是想要爲了自己的利益而清洗等，想要說出混亂的言辭，想要理解，持續不斷。加行是以具有五種特徵的語言開始混亂。究竟是由於該加行的緣故，在一方做了事情，即在一方做了事情。 第二，什麼是使清洗之物成為可棄之物的作者呢？主要是生起墮罪的作者。有名稱的，主要是作者，所以稱為名識為主。爲了減少文字，所以將名稱和有名稱的放在一起。關於這一點，論釋中沒有說四句，但律經中有六句：正文二句，下品二句，無墮罪二句。第一句是：對比丘尼不是親屬，認為是親屬，進行清洗；對不是親屬的人，是親屬還是非親屬，心存疑惑。

【English Translation】 It is so. Secondly, there are seven things that make the object of washing desirable: Dharma robes, etc.; any of the bedding; having the blessings of one's own living utensils; being one's own bhikkhu's; being suitable for washing, etc.; not belonging to the elimination of unfinished matters; being lawful and meeting the standards. The first is: some of the Dharma robes and bedding, etc. What is eliminated is that if you wash a pillow filled with cotton, you commit a transgression. The second is: blessed. What is eliminated is that blessing as surplus items, and washing without blessing, is permissible; if you wash what has been abandoned, you commit a transgression. The third is: one's own. What is eliminated is washing other people's Dharma robes, and Dharma robes shared by oneself and others. The Vinaya Sutra says: 'If a bhikkhu tries to wash Dharma robes belonging to others, what will happen? He will commit a transgression.' For those shared by oneself and others, for the Sangha's items, he commits a transgression. The fourth is: suitable for washing. Washing clothes without stains, because of the long time, the situation to be prohibited is incomplete, so it is only a transgression. One's own commentary says: 'For washing old things that are not suitable for washing, etc., it should be known that it is a transgression.' The fifth is: for something that has been half done, continuing to do it is half. Lawful and meeting the standards, this is a general explanation. Regarding the branches of intention, there are two: cognition is not confused about the object. The motivation is wanting to wash, etc. for one's own benefit, wanting to speak confused words, wanting to understand, continuously. The action is starting confusion with language that has five characteristics. The ultimate is that because of that action, something has been done on one side, that is, something has been done on one side. Secondly, what is the agent that makes the object of washing abandonable? It is mainly the agent that generates transgression. The one with a name is mainly the agent, so it is called name-consciousness as the main thing. In order to reduce the words, the name and the one with a name are put together. Regarding this, the commentary does not say four sentences, but the Vinaya Sutra has six sentences: two sentences of the main text, two sentences of the lower grade, and two sentences of no transgression. The first sentence is: for a bhikkhuni who is not a relative, thinking that she is a relative, washing; for someone who is not a relative, whether she is a relative or not, having doubts.

---

ྟེ་འཁྲུར་འཇུག་ནའོ། །གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་མ་ཉེ་དུ་ཡིན་པ་ལ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པར་འདུ་ཤེས་ཏེ་འཁྲུར་འཇུག་པ་དང་། ཉེ་དུ་ལ་ཉེ་དུ་ཡིན་མིན་ཐེ་ཚོམ་ཟ་སྟེ་འཁྲུར་འཇུག་ནའོ། །གསུམ་པ་ནི། དགེ་སློང་མ་ཉེ་དུ་ལ་ཉེ་དུར་འདུ་ཤེས་ཏེ་འཁྲུར་འཇུག་ན་ལྟུང་མེད་དང་། ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལ་ཉེ་དུར་འདུ་ཤེས་ཏེ་འཁྲུར་འཇུག་ན་ལྟུང་མེད་དོ། །དང་པོ་ལུང་རྣམ་འབྱེད་དང་། ཐ་མ་གཉིས་ལུང་ཞུ་བ་ལས་གསུངས་སོ། །བསྡུས་པ་ལས་ཀྱང་འདུ་ཤེས་རྣམ་པ་དྲུག་སྦྱར་ཏེ་ལན་མང་དུ་གསུངས་སོ། །འཁྲུར་འཇུག་པའི་ཡུལ་གང་ལ་ཤེས་གཙོ་ཞེ་ན། ཡུལ་དགེ་སློང་མ་ཉིད་དང་། དགེ་སློང་མ་དེ་དགེ་སློང་རང་གི་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དག་ལ་ཤེས་གཙོའོ། །འཁྲུར་འཇུག་གི་འོག་མ་ལེན་པའི་སྤང་བ་ལ་ཡང་ཤེས་གཙོའོ། །དགེ་སློང་མ་ཉིད་དང་། དེ་ཉེ་དུ་མིན་པ་ཉིད་དག་ལའོ་ཞེས་ལུང་ལས་དངོས་སུ་བྱུང་ངོ་། །གང་བྱས་ན་འཁྲུར་འཇུག་པའི་སྤང་བར་འགྱུར་ཞེ་ན། རང་གི་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དགེ་སློང་རང་གི་ཆོས་གོས་རྙིང་པ་ནི་མཚོན་པ་སྟེ། མི་གཙང་བ་ལ་སོགས་པས་གོས་པ་འཁྲུར་འཇུག་པར་འོས་པ་ཆོས་གོས་གསུམ་མམ། གསུམ་པོ་དང་འདྲ་བའི་ཆོས་གོས་དང་། གདིང་བ་དག་ལས་འགའ་ཞིག་རང་གི་ངག་གིས་བསྒོ་བས་དགེ་སློང་མ་ལ་འཁྲུར་འཇུག་གམ། ཚོས་ 6-459a ཀྱིས་འཚེད་དུ་བཅུག་གམ། འཆགས་སམ་འཆགས་སུ་འཇུག་པ་དག་ན་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པའོ། །ཆོས་གོས་དང་གདིང་བ་དག་ལས་ཞེས་པའི་ཊཱི་ཀ་ལས། ཆོས་གོས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་བདུན་པོ་དག་ལས་གང་ཡང་རུང་བའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །བདུན་པོ་གང་ཞེས་འདྲི་ན། དེ་ནི་རྒྱུ་རུང་བ་བདུན་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་ཡིན་པར་རྣམ་འབྱེད་ལས་གསུངས་ཏེ་གོས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་བདུན་པོ་བལ་གོས་དང་། ཤ་ནའི་གོས་དང་། ཟར་མའི་གོས་དང་། རས་བལ་གྱི་གོས་དང་། དུ་ཀུ་ལའི་གོས་དང་། ཀོ་ཏམ་པའི་གོས་དང་། ཉི་འོག་པའི་གོས་དག་ལས་གོས་གང་ཡང་རུང་བའོ་ཞེས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས་ནི་ཆོས་གོས་གསུམ་དང་། གདིང་བ་ཡང་ཡིན་པ་དང་ཞེས་སོ། །ཆོས་གོས་གསུམ་ཞེས་ལུང་དང་བསྟན་བཅོས་གཞན་ལས་མ་གསུངས་ཤིང་། ལུང་གི་གླེང་གཞི་ལས་ཤམ་ཐབས་འཁྲུར་འཇུག་པ་ལས་སྤང་ལྟུང་འདི་བཅས་པས་ན་ཆོས་གོས་གསུམ་ངེས་བཟུང་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་ན་ཆོས་གོས་གསུམ་དང་། ཤམ་ཐབས་དང་། ཤམ་ཐབས་ཀྱི་གཟན་དང་། དེ་དག་དང་མཚུངས་པའི་ཆོས་གོས་གཞན་འཁྲུར་བཅུག་ན་ཡང་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བར་ཤེས་པར་བྱའོ། །སོ་སོར་ཐར་པ་དང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་དང་། མདོ་རྩ་བ་དང་། རང་འགྲེལ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས་ཀྱང་ཆོས་གོས་འཁྲུར་འཇུག་ན་ཞེས་སྤྱིར་གསུངས་ཀྱི། བྱེ་བྲག་ནི་ཆོས་གོས་གསུམ་འཁྲུར་འཇུག་ན་ཞེས་ནི་མ་གསུངས་སོ། །ཆོས་གོས་ཀྱི་ཕྱོགས་གཅིག་ལ་འཁྲུ་བ་ལ་སོགས་པའི་ལས་བྱས་པ་ལ་ཡང་ལྟུང

【現代漢語翻譯】 或者讓她洗滌。第二種情況是：認為比丘尼是親屬，但實際上不是親屬，讓她洗滌；或者對比丘尼是否是親屬感到懷疑，讓她洗滌。第三種情況是：如果認為比丘尼是親屬，並且確實是親屬，讓她洗滌，則沒有墮落；如果認為不是親屬的比丘尼是親屬，讓她洗滌，也沒有墮落。第一種情況出自《律分別》，后兩種情況出自《律攝》。在《攝頌》中也結合了六種認識狀態，多次提到。洗滌的對象，以知曉什麼為主要呢？以比丘尼本身，以及比丘尼不是比丘自己親屬這件事為主要。接受洗滌的物品時，捨棄也以知曉為主要。即比丘尼本身，以及她不是親屬這件事。《律》中明確這樣說。做什麼會導致接受洗滌而捨棄呢？將自己受加持的生活用具，比如比丘自己的舊法衣（象徵），用不凈物等弄髒，適合洗滌的三件法衣，或者與三件法衣相似的法衣，以及坐墊等中的某一件，通過自己的語言吩咐比丘尼洗滌，或者讓她染色，或者縫補，或者讓她縫補，就會產生捨墮罪。關於『法衣和坐墊等』的註釋中說：『法衣是指七種材料中的任何一種。』如果有人問：『七種是什麼？』《律分別》中說，是指七種可用作材料的任何一種，即『法衣是指七種材料，包括毛織品、夏布、麻布、棉毛織品、杜古拉布、考曇波布和尼奧迦布中的任何一種。』《小疏》中說：『也包括三件法衣和坐墊。』《律》和其他論典中沒有提到『三件法衣』，而且《律》的緣起中，因為洗滌下裙而制定了這個捨墮罪，因此三件法衣不是確定的。這樣，三件法衣、下裙、下裙的襯裙，以及與它們相似的其他法衣，如果讓她洗滌，也應知會變成捨棄的墮落罪。在《別解脫》、《律分別》、《根本律》、《自釋》和《 टीका》中，都泛泛地說『洗滌法衣』，沒有特指『洗滌三件法衣』。即使只洗滌法衣的一部分，也會犯墮落罪。 或者讓她洗滌。第二種情況是：認為比丘尼是親屬，但實際上不是親屬，讓她洗滌；或者對比丘尼是否是親屬感到懷疑，讓她洗滌。第三種情況是：如果認為比丘尼是親屬，並且確實是親屬，讓她洗滌，則沒有墮落；如果認為不是親屬的比丘尼是親屬，讓她洗滌，也沒有墮落。第一種情況出自《律分別》，后兩種情況出自《律攝》。在《攝頌》中也結合了六種認識狀態，多次提到。洗滌的對象，以知曉什麼為主要呢？以比丘尼本身，以及比丘尼不是比丘自己親屬這件事為主要。接受洗滌的物品時，捨棄也以知曉為主要。即比丘尼本身，以及她不是親屬這件事。《律》中明確這樣說。做什麼會導致接受洗滌而捨棄呢？將自己受加持的生活用具，比如比丘自己的舊法衣（象徵），用不凈物等弄髒，適合洗滌的三件法衣，或者與三件法衣相似的法衣，以及坐墊等中的某一件，通過自己的語言吩咐比丘尼洗滌，或者讓她染色，或者縫補，或者讓她縫補，就會產生捨墮罪。關於『法衣和坐墊等』的註釋中說：『法衣是指七種材料中的任何一種。』如果有人問：『七種是什麼？』《律分別》中說，是指七種可用作材料的任何一種，即『法衣是指七種材料，包括毛織品、夏布、麻布、棉毛織品、杜古拉布、考曇波布和尼奧迦布中的任何一種。』《小疏》中說：『也包括三件法衣和坐墊。』《律》和其他論典中沒有提到『三件法衣』，而且《律》的緣起中，因為洗滌下裙而制定了這個捨墮罪，因此三件法衣不是確定的。這樣，三件法衣、下裙、下裙的襯裙，以及與它們相似的其他法衣，如果讓她洗滌，也應知會變成捨棄的墮落罪。在《別解脫》、《律分別》、《根本律》、《自釋》和《 टीका》中，都泛泛地說『洗滌法衣』，沒有特指『洗滌三件法衣』。即使只洗滌法衣的一部分，也會犯墮落罪。

【English Translation】 Or have her wash them. The second case is: thinking that a Bhikshuni (female monastic) is a relative when she is not, having her wash them; or doubting whether a Bhikshuni is a relative, having her wash them. The third case is: if thinking that a Bhikshuni is a relative, and she is indeed a relative, having her wash them, there is no transgression; if thinking that a Bhikshuni who is not a relative is a relative, having her wash them, there is no transgression. The first case is from the 'Vinaya-vibhaṅga' (律分別), and the latter two cases are from the 'Vinaya-saṅgraha' (律攝). In the 'Compendium' (攝頌), combining the six states of perception, it is mentioned many times. Regarding the object of washing, what is the main thing to know? It is mainly about the Bhikshuni herself, and the fact that the Bhikshuni is not a relative of the Bhikshu (male monastic) himself. When accepting items for washing, renunciation is also mainly about knowing. That is, the Bhikshuni herself, and the fact that she is not a relative. This is explicitly stated in the 'Vinaya' (律). What action leads to renunciation by accepting washing? Having one's own blessed necessities of life, such as the Bhikshu's own old robes (symbolic), soiled by impurities, etc., the three robes suitable for washing, or robes similar to the three robes, and one of the mats, etc., instructing the Bhikshuni to wash them through one's own words, or having her dye them, or mend them, or having her mend them, will generate a Saṅghādisesa (捨墮) offense. Regarding the commentary on 'robes and mats, etc.': 'A robe refers to any of the seven materials.' If someone asks: 'What are the seven?' The 'Vinaya-vibhaṅga' (律分別) states that it refers to any of the seven materials that can be used, that is, 'a robe refers to any of the seven materials, including woolen cloth, linen, hemp cloth, cotton cloth, Dukula cloth, Kautamba cloth, and Nioca cloth.' The 'Small Commentary' (小疏) states: 'It also includes the three robes and mats.' The 'Vinaya' (律) and other treatises do not mention 'three robes,' and in the origin story of the 'Vinaya' (律), this Saṅghādisesa (捨墮) offense was established because of washing the lower garment, so the three robes are not definitive. Thus, the three robes, the lower garment, the undergarment of the lower garment, and other robes similar to them, if she is allowed to wash them, it should be known that it will become an offense of renunciation. In the 'Prātimokṣa' (別解脫), the 'Vinaya-vibhaṅga' (律分別), the 'Root Sutra' (根本律), the 'Self-Commentary' (自釋), and the ' टीका', it is generally said 'washing robes,' but it is not specifically said 'washing three robes.' Even if only a part of the robe is washed, an offense is committed. Or have her wash them. The second case is: thinking that a Bhikshuni (female monastic) is a relative when she is not, having her wash them; or doubting whether a Bhikshuni is a relative, having her wash them. The third case is: if thinking that a Bhikshuni is a relative, and she is indeed a relative, having her wash them, there is no transgression; if thinking that a Bhikshuni who is not a relative is a relative, having her wash them, there is no transgression. The first case is from the 'Vinaya-vibhaṅga' (律分別), and the latter two cases are from the 'Vinaya-saṅgraha' (律攝). In the 'Compendium' (攝頌), combining the six states of perception, it is mentioned many times. Regarding the object of washing, what is the main thing to know? It is mainly about the Bhikshuni herself, and the fact that the Bhikshuni is not a relative of the Bhikshu (male monastic) himself. When accepting items for washing, renunciation is also mainly about knowing. That is, the Bhikshuni herself, and the fact that she is not a relative. This is explicitly stated in the 'Vinaya' (律). What action leads to renunciation by accepting washing? Having one's own blessed necessities of life, such as the Bhikshu's own old robes (symbolic), soiled by impurities, etc., the three robes suitable for washing, or robes similar to the three robes, and one of the mats, etc., instructing the Bhikshuni to wash them through one's own words, or having her dye them, or mend them, or having her mend them, will generate a Saṅghādisesa (捨墮) offense. Regarding the commentary on 'robes and mats, etc.': 'A robe refers to any of the seven materials.' If someone asks: 'What are the seven?' The 'Vinaya-vibhaṅga' (律分別) states that it refers to any of the seven materials that can be used, that is, 'a robe refers to any of the seven materials, including woolen cloth, linen, hemp cloth, cotton cloth, Dukula cloth, Kautamba cloth, and Nioca cloth.' The 'Small Commentary' (小疏) states: 'It also includes the three robes and mats.' The 'Vinaya' (律) and other treatises do not mention 'three robes,' and in the origin story of the 'Vinaya' (律), this Saṅghādisesa (捨墮) offense was established because of washing the lower garment, so the three robes are not definitive. Thus, the three robes, the lower garment, the undergarment of the lower garment, and other robes similar to them, if she is allowed to wash them, it should be known that it will become an offense of renunciation. In the 'Prātimokṣa' (別解脫), the 'Vinaya-vibhaṅga' (律分別), the 'Root Sutra' (根本律), the 'Self-Commentary' (自釋), and the ' टीका', it is generally said 'washing robes,' but it is not specifically said 'washing three robes.' Even if only a part of the robe is washed, an offense is committed.

---

་བ་འདི་བསྐྱེད་པའི་ལས་བྱས་པ་ཉིད་དོ། །ལུང་ཞུ་བ་ལས། ཆོས་གོས་དེ་ཡང་ལུས་ལས་མ་ཕུད་པར་དེ་སྤང་བར་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཡོད་དེ་ཆོས་གོས་མི་གཙང་བས་གོས་པར་གྱུར་པ་དེ་དགེ་སློང་མ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལ་འཁྲུར་བཅུག་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་ 6-459b གསུངས་སོ། །བྱ་བའི་ཕྱོགས་གཅིག་ལ་བྱས་པ་ལ་ཡང་ལྟུང་བ་འདི་བསྐྱེད་པའི་ལས་བྱས་པ་ཉིད་དོ། །འཁྲུ་བའི་ཐ་ན་ཆུར་སྨྱུག་པར་བྱེད་དུ་འཇུག་པའམ། འཚེད་པའི་ཐ་ན་ཚོན་དུ་སྨྱུག་པར་བྱེད་དུ་འཇུག་པའམ། འཆག་པའི་ཐ་ན་ཐལ་མོ་རྡེབ་པར་བྱེད་དུ་འཇུག་ན་ཡང་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པར་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་གསུངས་སོ། །བསྐོས་པའི་དགེ་སློང་མ་དེས་ཆོས་གོས་བཀྲུ་བ་ལ་སོགས་པའི་ལས་དེ་བྱས་པ་མཐར་ཐུག་པ་ཉིད་ན་བྱེད་དུ་བཅུག་པའི་ལྟུང་བ་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་པ་ཉིད་ཡིན་གྱི། བསྐོས་པ་ཙམ་ཁོ་ནས་མ་ཡིན་ནོ། །བྱེད་དུ་བཅུག་པ་ཐམས་ཅད་ལ་དེ་བཞིན་ནོ། །འཁྲུར་འཇུག་པ་ལ་སོགས་པ་བསམ་པའི་འབྲས་བུ་གྲུབ་པའི་མཐའ་མན་ཆད་ནི་ལུས་ཀྱི་རིག་བྱེད་དུ་མ་ཡོད་ཀྱང་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་གཅིག་པ་ཉིད་དོ། །འཁྲུ་འཚེད་འཆག་གསུམ་གང་རུང་གཅིག་བྱེད་ན་འབྲས་བུ་མཐའ་མན་ཆད་གཅིག་པ་ཉིད་ཡིན་ཀྱང་འཁྲུ་འཚེད་འཆག་པ་གསུམ་ཀ་བྱེད་ན་ཡང་སྤང་ལྟུང་གཅིག་ཏུ་མི་འགྱུར་རམ་སྙམ་ན། ཚིགས་སུ་གྱུར་པ་གསུམ་ལ་འཁྲུ་འཚེད་འཆག་པ་ཉིད་ལ་འབྲས་བུ་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་རྣམས་གཅིག་པ་ཉིད་དོ། །མས་ཞེས་མང་པོའི་སྒྲ་དང་། གཅིག་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་དང་འགལ་སྙམ་ན། མང་པོ་རིགས་བསྡུ་བའི་ཚིག་ཡིན་པས་མི་འགལ་ལོ། །དེས་ན་གཞུང་འདི་ལྟར་དུ་འདོན་ན་བདེ་སྟེ། ཚིགས་སུ་གྱུར་པ་རྣམས་ལ་འབྲས་བུ་གཅིག་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་འདོན་ཏོ། །འགྲེལ་ཆུང་གི་མདོ་རྩ་བ་ལས། ཚིགས་རྣམས་ཀྱི་འབྲས་བུ་གཅིག་གོ་ཞེས་བཤད་པ་དེ་འགྱུར་ལེགས་སོ། ། 共有動機為主 བཞི་པ་ནི། འཁྲུར་འཇུག་པ་དང་སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པའི་ཆུ་ལ་སྤྱོད་པ་ལ་སོགས་པ་འདུ་ཤེས་གཙོ་བོ་ཉིད་གང་ཡིན་པ་རྣམས་ལ་དོན་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དོན་དང་འདུ་ཤེས་ཕྲད་པ་ཉིད་ལ་ནི་རང་རང་གི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་པའོ། །དགེ་སློང་མ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལ་ 6-460a མ་ཡིན་པར་ཤེས་ཏེ། འཁྲུར་བཅུག་པའམ་ཆུ་སྲོག་ཆགས་ཡོད་པ་ལ་ཡོད་པར་ཤེས་ཏེ་སྤྱད་ན་དངོས་གཞི་རྫོགས་པ་ལྟ་བུའོ། །དོན་ཇི་ལྟ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་པ་དོན་དང་འདུ་ཤེས་མ་ཕྲད་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་དང་ཉེ་བའི་ན་སྨད་པའོ། །དགེ་སློང་མ་ཉེ་དུ་ལ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པར་འདུ་ཤེས་ཏེ་འཁྲུར་བཅུག་པའམ་སྲོག་ཆགས་མེད་པ་ལ་ཡོད་པར་འདུ་ཤེས་ཏེ་ལོངས་སྤྱད་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་ལྟ་བུའོ། །རང་རང་གི་གཞིའི་རྣམ་པ་མ་དོར་བའི་ཡིད་གཉིས་ནི་འདུ་ཤེས་དང་འདྲའོ། །ད་ནི་འདི་དག་ལ་དོགས་པ་དཔྱད་པར་བྱ་སྟེ། ད

【現代漢語翻譯】 這正是產生罪行的行為。根據律經的說法，如果僧尼的衣服因不潔而沾染污垢，允許非親屬的比丘尼清洗，是否會犯墮罪？答：會的。如果允許非親屬的比丘尼清洗不潔的衣服，就會犯捨墮罪。律經中如是說。即使只做了一部分工作，也算是做了產生罪行的行為。即使只是讓別人把衣服浸在水裡，或者只是讓別人把衣服放在染料里，或者只是讓別人拍打灰塵，根據《律分別》的說法，也會產生捨墮罪。被指定的比丘尼，一旦徹底完成了清洗衣服等工作，就完全產生了讓他人做的罪行，而不僅僅是被指定。所有讓他人做的事情都是如此。讓他人清洗等，在達到意圖的結果之前，即使有很多身體行為，也只有一個捨墮罪。如果做清洗、煮染、拍打中的任何一個，在結果完成之前都是一樣的，但如果清洗、煮染、拍打三個都做了，是否不會變成一個捨墮罪呢？對於三個階段，清洗、煮染、拍打本身，其結果都是一樣的捨墮罪。『瑪』是複數，與『一樣』相矛盾嗎？不矛盾，因為複數是集合的詞語。因此，按照這個文字來讀誦會更方便：對於各個階段，結果都是一樣的。小疏的根本經文中說：各個階段的結果是一樣的。這個翻譯很好。 以共同動機為主 第四，對於使他人清洗和使用有生物的水等，凡是以認知為主的情況，如果意義與認知相符，就會完全產生各自的根本罪行。例如，明知對方是非親屬的比丘尼，卻讓她清洗，或者明知水中含有生物，卻使用，就像是犯了根本罪。如果意義與認知不符，就會犯接近根本罪的罪過。例如，對比丘尼認為是親屬，卻讓她清洗，或者認為水中沒有生物，卻使用，就會犯惡作。對於沒有捨棄各自基礎形態的猶豫，類似於認知。現在要對這些進行疑問和分析。

【English Translation】 This is precisely the act of generating the offense. According to the Vinaya Sutra, if a nun's robes become soiled due to impurity, and a non-relative Bhikshuni is allowed to wash them, will it incur a Patayantika (offense entailing expiation)? Yes, it will. If a non-relative Bhikshuni is allowed to wash unclean robes, it will incur a Nissaggiya Patayantika (offense entailing forfeiture and expiation). Thus it is stated in the Vinaya Sutra. Even if only a part of the work is done, it is still considered an act of generating the offense. Even if it's just allowing someone to soak the robes in water, or just allowing someone to put the robes in dye, or just allowing someone to beat off the dust, according to the Vinaya Vibhanga, it will generate a Nissaggiya Patayantika. The designated Bhikshuni, once she has completely finished the work of washing the robes, etc., has fully generated the offense of causing another to do it, and not merely by being designated. This is the same for all acts of causing another to do something. Causing another to wash, etc., until the end result of the intention is achieved, even if there are many physical actions, there is only one Nissaggiya Patayantika. If one does any one of washing, dyeing, or beating, it is the same until the end result, but if all three of washing, dyeing, and beating are done, does it not become one Nissaggiya Patayantika? For the three stages, washing, dyeing, and beating themselves, the results are the same Nissaggiya Patayantikas. Is 'mas' (many) a plural, and does it contradict 'the same'? It does not contradict, because the plural is a collective term. Therefore, it is easier to recite according to this text: For each stage, the results are the same. In the root text of the Smaller Commentary, it is said: The results of each stage are the same. This translation is good. With Shared Motivation as Primary Fourth, regarding allowing others to wash and using water with living beings, etc., in all cases where cognition is primary, if the meaning corresponds with the cognition, then each respective fundamental offense is fully generated. For example, knowingly allowing a non-relative Bhikshuni to wash, or knowingly using water containing living beings, is like committing the fundamental offense. If the meaning does not correspond with the cognition, then it is a secondary offense close to the fundamental offense. For example, thinking that a Bhikshuni is a relative and allowing her to wash, or thinking that there are no living beings in the water and using it, it becomes a Dukkata (offense of wrong-doing). Hesitation without abandoning the respective basic form is similar to cognition. Now, let us examine and analyze these doubts.

---

ོན་ཇི་ལྟ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་པ་ལ་ནི་དངོས་གཞི་དང་ཉེ་བའོ་ཞེས་པའི་དམིགས་བསལ་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་མ་དག་པ་ལ་དག་པར་འཁྲུལ་ཏེ་སྐུར་པ་འདེབས་པ་དང་། ཆོས་གོས་དེ་གཞན་དབང་བ་ལ་རང་ཉིད་དབང་བར་འཁྲུལ་ཏེ་འཕྲོགས་པ་དང་། བར་དུ་གཅོད་པ་ལ་བར་དུ་མི་གཅོད་པར་འཁྲུལ་ཏེ། སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་ན་ལྟུང་བ་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་པ་ལྟ་བུའོ། །ཡིད་གཉིས་འདུ་ཤེས་དང་འདྲ་ན་ནི་ཡིད་གཉིས་ཆོས་ཅན། འདུ་ཤེས་དང་འདྲ་བའི་ཕྱིར་འདུ་ཤེས་དངོས་ཉིད་མ་ཡིན་པར་ཐལ་བ་ལས། ཊཱི་ཀ་ལས། སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ལ་ཡིད་གཉིས་ཟ་བའི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་སྤྱད་ན་ནི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་འདུལ་བའི་ཆོས་སྐད་ལྟར་ན་ཡིད་གཉིས་ཟ་བ་དེ་འདུ་ཤེས་ཡིན་པར་བཤད་དོ། །དེ་ལྟར་ན་འདུ་ཤེས་ལ་གཉིས་ཏེ། ངེས་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། ཡིད་གཉིས་ཟ་བའི་འདུ་ཤེས་སོ། །གཞིའི་རྣམ་པ་མ་དོར་བའི་ཡིད་གཉིས་ནི་ངེས་པའི་འདུ་ཤེས་དང་འདྲ་སྟེ། ཞེས་པ་ཡིད་གཉིས་གྱུར་ན་ངེས་ཤེས་དང་འདྲ་བར་བཞག་ཅེས་འོད་ལྡན་གྱི་རྩ་བ་ལས་གསུངས་པ་བཞིན་ནོ། །གལ་ཏེ་ཡིད་གཉིས་ཟ་བ་འདུ་ཤེས་ཡིན་ན་ཡིད་གཉིས་ཟ་བའི་ཐེ་ཚོམ་གྱི་བློ་ཆོས་ཅན། འདུ་ཤེས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདུ་ཤེས་ལས་དོན་གཞན་འདུ་ཤེས་མ་ཡིན་པར་ཐལ་བ་ 6-460b ལས། མཛོད་ལས། ཐེ་ཚོམ་དེ་འདུ་བྱེད་ཡིན་པར་བཤད་དོ་ཞེ་ན། ཡིད་གཉིས་འདུ་ཤེས་ཡིན་མིན་འདི་ལ་ནི་འདུལ་བ་དང་། མངོན་པ་ཆོས་སྐད་ཐ་དད་པའི་ཁྱད་པར་རོ། །དེ་ཡང་སྲ་བ་ཐམས་ཅད་ས་ཡིན་པར་མངོན་པ་ལས་བཤད་ཀྱང་། འདུལ་བ་ལས་འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པའི་ས་བརྐོ་ན་ས་རྐོ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་གྱི། སྲ་བ་རྡོ་བརྐོ་བ་ལ་ནི་ས་རྐོའི་ལྟུང་བ་མི་བསྐྱེད་དེ། དེ་བཞིན་དུ་ཆུ་ལ་རྩེ་བ་དང་། མེ་ལ་རེག་པའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱང་འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པའི་ཆུ་ལ་རྩེ་བ་དང་། མེ་ལ་རེག་པའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཤད་ཀྱི། མངོན་པ་ལས་བཤད་པའི་ཆུ་དང་མེ་ལས་རྣམ་པར་བཞག་པ་ནི་མ་ངེས་སོ། ། ལྔ་པ་ནི། དགེ་འདུན་གྱི་ཁྲིམས་སུ་བྱ་བ་གང་བྱས་པ་དེ་གང་ཟག་གིས་ཀྱང་བསྲུང་བར་བྱའོ། །གློ་བུར་དུ་འོངས་པས་ཀྱང་དགེ་འདུན་གཉུག་མར་གནས་པའི་ཁྲིམས་སུ་བྱ་བ་དེ་ལས་མི་འགལ་བ་ཉིད་དུ་བསྲུང་བར་བྱའོ། །མ་བསྲུངས་ན་ལྷུང་བཟེད་ཁ་སྦུབས་པའི་ཁྱིམ་དུ་འགྲོ་བ་ལ་སོགས་པ་སྤྱིར་བཏང་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །མ་བསྲུངས་ན་ཟློག་པའི་ཕམ་པ་དང་། སྤངས་པ་རྗེས་ཕྱོགས་ཀྱི་ལྟུང་བྱེད་དང་། བསླབ་པ་དྲལ་ཏེ་ཁྱིམ་དུ་འཇུག་པའི་སོ་སོར་བཤགས་པར་འགྱུར་བ་ཡོད་དེ་དམིགས་བསལ་ཡིན་ནོ། །དེར་ཁྲིམས་སུ་བཅས་པ་ཡོད་དམ་མེད་པ་ཉིད་དང་། ཡོད་ན་ཇི་ལྟ་བུ་ཡོད་པ་ཡོངས་སུ་ཤེས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གློ་བུར་དུ་འོངས་པ་དེས་ཁྲིམས་སུ་བྱ་བ་ཡོད་དམ་མེད། ཡོད་ན་ཇི་ལྟ་བུ་ཡོད་པ་དེ་གཉུག་མར་གནས་པ་ལ་འདྲི་བར་བྱའོ

【現代漢語翻譯】 至於不如實知見者，有就近之特例，即誤以為不凈戒為凈戒而加以誹謗；誤以為他物之法衣為己有而搶奪；誤以為阻斷為非阻斷，如不放棄惡見則會圓滿犯墮罪等。若猶豫不決之心識與想蘊相似，則猶豫不決之心識，因與想蘊相似，應成非想蘊之自性。然《 टीका 》中雲：『若以猶豫不決之心識食用含生物之物，則成墮罪。』依律藏之術語，猶豫不決之食用即是想蘊。如是，想蘊有二：決定之想蘊與猶豫不決之食用想蘊。未捨棄基之相狀之猶豫不決，與決定之想蘊相似。如《光明根本論》所云：『若轉為猶豫不決，則安立為與決定識相似。』若猶豫不決之食用是想蘊，則猶豫不決之食用懷疑心，因是想蘊，應成想蘊之外的他物非想蘊。然《俱舍論》云：『懷疑是行蘊。』若問：猶豫不決是否為想蘊，此乃律藏與俱舍論術語之差別。如俱舍論中說一切堅硬之物皆為地，然律藏中說，挖掘世間所稱之地，則成挖掘地之墮罪，若挖掘堅硬之石，則不生挖掘地之墮罪。如是，嬉戲水與觸碰火之墮罪，亦指世間所稱之嬉戲水與觸碰火之墮罪，而非俱舍論中所說之水與火之分別，此乃不定。第五，僧團之戒律中，無論作何事，個人亦應守護。突來者亦應守護，不違背僧團常住之戒律。若不守護，則通常會犯下缽倒覆之家等之惡作罪。若不守護，則有退還之他勝罪，捨棄隨順之墮罪，以及毀壞學處而進入俗家之別解脫罪等特例。因此，為完全瞭解彼處有無戒律，以及若有，其為何種，突來者應詢問常住者，此處有無應守之戒律？若有，其為何種？ As for those who do not know the true nature, there is a special case of being close to it, that is, mistakenly thinking that impure precepts are pure precepts and slandering them; mistakenly thinking that the Dharma robe of another is one's own and robbing it; mistakenly thinking that obstruction is non-obstruction, such as if one does not abandon evil views, one will completely commit the sin of falling, etc. If the mind of hesitation is similar to the aggregate of perception, then the mind of hesitation, because it is similar to the aggregate of perception, should become the nature of non-aggregate of perception. However, the 《 टीका 》 says: 'If one eats things containing living beings with a hesitant mind, it will become a sin of falling.' According to the terminology of the Vinaya, hesitant eating is the aggregate of perception. Thus, there are two kinds of perception: definite perception and hesitant eating perception. Hesitation that does not abandon the characteristics of the base is similar to definite perception. As the 《Radiant Root》 says: 'If it turns into hesitation, it is established as similar to definite consciousness.' If hesitant eating is the aggregate of perception, then the hesitant eating doubt mind, because it is the aggregate of perception, should become a non-aggregate of perception other than the aggregate of perception. However, the 《Abhidharma-kosa》 says: 'Doubt is the aggregate of formation.' If asked: Is hesitation the aggregate of perception? This is the difference between the terminology of the Vinaya and the Abhidharma. For example, the Abhidharma-kosa says that all hard things are earth, but the Vinaya says that digging what is called earth in the world will become the sin of digging earth, and if digging hard stone, it will not produce the sin of digging earth. Similarly, the sin of playing with water and touching fire also refers to the sin of playing with water and touching fire as it is called in the world, and the distinction between water and fire as described in the Abhidharma-kosa is uncertain. Fifth, in the precepts of the Sangha, whatever is done should also be guarded by the individual. Those who come suddenly should also guard, not violating the precepts of the Sangha's permanent residence. If one does not guard, one will usually commit the sin of evil deeds such as going to a house with an overturned bowl. If one does not guard, there are special cases such as the defeat of returning, the sin of abandoning and following, and the sin of individual confession of breaking the vows and entering the secular life. Therefore, in order to fully understand whether there are precepts there, and if so, what kind, the sudden comer should ask the permanent resident, are there any precepts to be observed here? If so, what kind?

【English Translation】 As for those who do not know the true nature, there is a special case of being close to it, that is, mistakenly thinking that impure precepts are pure precepts and slandering them; mistakenly thinking that the Dharma robe of another is one's own and robbing it; mistakenly thinking that obstruction is non-obstruction, such as if one does not abandon evil views, one will completely commit the sin of falling, etc. If the mind of hesitation is similar to the aggregate of perception, then the mind of hesitation, because it is similar to the aggregate of perception, should become the nature of non-aggregate of perception. However, the 《 टीका 》 says: 'If one eats things containing living beings with a hesitant mind, it will become a sin of falling.' According to the terminology of the Vinaya, hesitant eating is the aggregate of perception. Thus, there are two kinds of perception: definite perception and hesitant eating perception. Hesitation that does not abandon the characteristics of the base is similar to definite perception. As the 《Radiant Root》 says: 'If it turns into hesitation, it is established as similar to definite consciousness.' If hesitant eating is the aggregate of perception, then the hesitant eating doubt mind, because it is the aggregate of perception, should become a non-aggregate of perception other than the aggregate of perception. However, the 《Abhidharma-kosa》 says: 'Doubt is the aggregate of formation.' If asked: Is hesitation the aggregate of perception? This is the difference between the terminology of the Vinaya and the Abhidharma. For example, the Abhidharma-kosa says that all hard things are earth, but the Vinaya says that digging what is called earth in the world will become the sin of digging earth, and if digging hard stone, it will not produce the sin of digging earth. Similarly, the sin of playing with water and touching fire also refers to the sin of playing with water and touching fire as it is called in the world, and the distinction between water and fire as described in the Abhidharma-kosa is uncertain. Fifth, in the precepts of the Sangha, whatever is done should also be guarded by the individual. Those who come suddenly should also guard, not violating the precepts of the Sangha's permanent residence. If one does not guard, one will usually commit the sin of evil deeds such as going to a house with an overturned bowl. If one does not guard, there are special cases such as the defeat of returning, the sin of abandoning and following, and the sin of individual confession of breaking the vows and entering the secular life. Therefore, in order to fully understand whether there are precepts there, and if so, what kind, the sudden comer should ask the permanent resident, are there any precepts to be observed here? If so, what kind?

---

། །གང་གི་ཚེ་དྲི་ཞེ་ན། ཧ་ཅང་ཡུན་མི་རིང་བར་དྲི་བར་བྱ་སྟེ་ཡུན་རིང་པོ་འདའ་བ་མ་བྱས་པར་རོ། །འཇུག་པའི་གནས་བཙལ་བ་དང་། རྫས་བཞག་པ་དང་། རེ་ཞིག་བསྡད་ལ་དྲི་བར་བྱའོ། །དབྱར་ཟླ་བ་གསུམ་དུ་དགེ་སློང་སུས་ཀྱང་བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་བལྟར་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་དགེ་འདུན་གྱིས་ཁྲིམས་བཅས་པ་ལ་དགེ་སློང་ཉེ་ 6-461a སྡེ་ལ་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་གནང་བ་མཛད་པ་ལྟ་བུ་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་གསུངས་པ་དང་དགེ་འདུན་གྱི་གསུང་འགལ་ན་གང་གཙོ་ཆེ་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་འདུན་གྱི་ཁྲིམས་སུ་བྱ་བ་བསྲུང་བར་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བ་དེའི་དམིགས་བསལ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཉེ་སྡེས་དགེ་འདུན་གྱི་ཁྲིམས་སུ་བཅའ་བ་བྲལ་ཡང་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་ལྟུང་མེད་དུ་གསུངས་པ་ཆོས་ཅན། དགེ་འདུན་གྱི་ཁྲིམས་སུ་བཅའ་བ་ལས་གཡོ་ཞིང་འདའ་བའི་ལྟུང་བ་མེད་དེ་ལས་དང་པོ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གང་ཟག་གང་ཡང་རུང་བས་ལྷུང་བཟེད་དང་། ཆོས་གོས་དང་། ལྷུང་བཟེད་བཞག་པའི་སྣོད་དྲ་བ་དང་། ཕོར་བུ་སྟེ་སྐོམ་གྱི་སྣོད་དང་། སྐ་རགས་ལྷག་པ་འབུལ་བ་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་ཉེ་བར་བཞག་པའི་དོན་དུ་སྟེ་དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་དུ་གང་ཟག་གིས་ཀྱང་བསླང་བར་བྱའོ། །ལུང་ལས། ལོངས་ལ་བསླངས་ནས་ཀྱང་གཙུག་ལག་ཁང་ཆེན་པོ་ཞིག་ཏུ་སྤུངས་ཏེ་ཞོག་ལ་གང་དེས་བྲེལ་བའི་དགེ་འདུན་ལ་སྦྱིན་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་དག་གིས་ཡོ་བྱད་པག་པ་འདིས་ཕོངས་པ་ཅི་བདེར་ཁྱེར་ཅིག་ཅེས་དགེ་འདུན་གྱི་སྤྱིར་སྤུངས་ཏེ་བཞག་པ་དེ་ལྟར་ཉེ་བར་བཞག་པ་ནི་ལྷུང་བཟེད་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་མེད་པའི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དག་གིས་ཅི་དགར་བསྐུར་རོ། །ཊཱི་ཀར། ཇི་བདེར་བླང་བར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །འཁྲུར་འཇུག་པའི་སྤང་བ་རྣམ་པར་འབྱེད་པའོ། ། གཉིས་པ་ལ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་དང་། །དེ་ཡི་ན་སྨད་བསྟན་པའོ། ། 成墮罪正行 དང་པོ་ནི། བཤང་བ་དང་། གཅི་བ་དང་། ལྗན་ལྗིན་ནི་གཏོར་ཁུང་དུ་གཏོགས་པའི་མི་གཙང་བར་ཞུ་བ་ནས་བཤད་པ་དེ་དང་འདམ་རྫབ་ལ་སོགས་པས་མ་རུངས་པར་གྱུར་པ་བཀྲུ་བར་འོས་པར་གྱུར་པར་འཁྲུར་འཇུག་པ་ལ་ཡན་ལག་གཞན་ཚང་ན་མཐར་ཐུག་གི་ལྟུང་བ་ན་སྨད་པ་མེད་དོ་སྟེ་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། རུང་བའི་སེལ་བ་ནི་དྲེའུ་རྔོག་དང་། ཁྱིམ་ 6-461b པའི་གོས་དང་། ཆོས་གོས་གསུམ་དང་། གདིང་བ་མ་ཡིན་པའི་སེལ་བ་ནི་སྔས་ནང་ཚངས་ཅན་དང་། འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་སེལ་བ་ནི་ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་དུ་སྔགས་ཀྱིས་རུང་བར་བྱས་པ་དང་། ཞུ་ཊཱིཀ་ལས། བྱིན་རླབས་མེད་པའི་ཕྱིར་སྤངས་པ་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་ཆོས་གོས་རྣམས་འཁྲུར་འཇུག་པ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། །ཞེས་སོ། །འདིར་སྨྲས་པ། སྐལ་ལྡན་རྐང་དྲུག་ཕྱག་རྒྱ་སྟུག་པོ་ཡིས། །ཟོལ་མེད་ཆོས་ཀྱིས་མ་ཕོངས་གེ་སར་ཁུར། །ལེགས་བྱས་བ

【現代漢語翻譯】 問：何時提問？答：不要拖延太久，應該儘快提問。應該尋找合適的地點，放下物品，稍作休息后再提問。例如，僧團規定夏季三個月內，任何比丘都不得去拜見世尊（Bhagavan，具有 благословенный 的含義）。如果比丘尼（bhikkhuni，比丘的女性形式）違背僧團的規定，世尊開許其無罪。那麼，佛陀的教誨和僧團的規定相沖突時，哪個更重要呢？ टीका（梵文，ṭīkā，註釋）中說：『應該遵守僧團的規定。』這是爲了說明一個特例，即比丘尼雖然違背了僧團的規定，但佛陀開許其無罪，因為她是初犯，違背僧團的規定並無罪過。任何人供養缽、法衣、放置缽的網、飲水杯、腰帶等剩餘物品時，僧團也應該爲了僧團的利益而接受。律藏（Vinaya，佛教戒律的總稱）中說：『接受供養后，堆放在大寺廟中，然後分發給有需要的僧眾。』比丘們，這些物品很多，你們可以隨意取用。』像這樣，將物品堆放在僧團中，然後分發給沒有這些物品的出家人，讓他們隨意取用。 टीका（梵文，ṭīkā，註釋）中說：『可以隨意取用。』以上是關於洗滌衣物的捨墮罪的解釋。 第二部分： 正行生起根本墮罪，以及說明其輕重。 第一部分：大小便、垃圾等不凈之物，以及被泥漿等弄髒的衣物，如果洗滌時其他條件都滿足，則會犯根本墮罪，沒有輕重之分，即生起捨墮罪。 第二部分：允許的例外情況包括：騾子的毛、在家人的衣服、三件法衣。不允許的例外情況包括：裝有棉花的枕頭。作為生活用品加持過的例外情況包括：用咒語加持過的剩餘物品。註釋中說：『未經加持的物品應該捨棄。』洗滌僧團的法衣會犯惡作罪。這裡說：有緣之人，六足蜜蜂，以濃密的印記，用真實的佛法，不辜負蓮花的芬芳。善行圓滿。

【English Translation】 Q: When should one ask questions? A: One should ask questions without much delay, not letting a long time pass. One should seek a suitable place to enter, put down one's belongings, rest for a while, and then ask questions. For example, if the Sangha (community of monks) has made a rule that no bhikshu (monk) should go to see the Bhagavan (Blessed One) during the three months of summer, and the Bhagavan has granted permission to a bhikshuni (nun) who violated this rule, which is more important if the Buddha's words and the Sangha's rules conflict? The ṭīkā (commentary) says: 'The rules of the Sangha should be observed.' This is to show an exception, that even though the bhikshuni violated the Sangha's rule, the Buddha said she was without fault because she was a first-time offender and had no transgression in violating the Sangha's rule. When anyone offers leftover items such as a bowl, robes, a net for placing the bowl, a drinking cup, or a belt, the Sangha should also accept them for the benefit of the Sangha. The Vinaya (monastic discipline) says: 'Having received the offerings, pile them up in a large monastery and then give them to the Sangha members who are in need.' Monks, take whatever you need from this pile of goods.' In this way, the items are piled up for the Sangha in general, and then those renunciates who do not have these items are allowed to take whatever they need. The ṭīkā (commentary) says: 'One should take as one pleases.' The above is the explanation of the Nissaggiya Pacittiya (forfeiture entailing expiation) concerning washing clothes. Second part: The actual act of generating a root offense, and showing its severity. First part: If one washes impure things such as excrement, urine, and garbage, as well as clothes soiled by mud, etc., and all other conditions are met, then one commits a root offense, without any distinction of severity, i.e., generating a Nissaggiya Pacittiya. Second part: Permissible exceptions include: mule hair, the clothes of laypeople, and the three robes. Impermissible exceptions include: pillows filled with cotton. Exceptions that have been blessed as necessities include: leftover items that have been blessed with mantras. The commentary says: 'Items that have not been blessed should be discarded.' Washing the Sangha's robes incurs a dukkaṭa (wrongdoing). Here it is said: Fortunate one, six-legged bee, with dense markings, with genuine Dharma, not failing the fragrance of the lotus. Accomplished virtue.

---

ླ་མའི་བཀའ་དྲིན་པཱ་ལ་ཤའི། ཡོན་ཏན་དཔྱིད་དུ་བབ་ཚེ་འབྲས་འདི་སྨིན། །འདི་བཤད་དོན་རྣམས་མ་ལ་ཡར་སྐྱེས་པའི། །སྒེག་ལྡན་འཁྲི་ཤིང་ལུས་ལས་ཤིན་ཏུ་ཕྲ། །ཁུངས་མེད་ཉུག་རུམ་རྒན་པོས་མ་བསྲུངས་པའི། །ལུང་རིགས་བཟང་པོའི་ལུས་ལས་དགོས་རྒུ་ལོངས། །ལེ་ལོ་གོམས་པའི་སྣང་མུན་དྲུངས་ཕྱུང་ནས། །མངོན་འདོད་དད་པའི་ཟླ་ཚེས་རབ་བསིལ་བ། །ངོ་མཚར་སེམས་ཀྱི་བཻ་ཌཱུར་མཁའ་རིས་སུ། །ལན་མང་བགྲོད་དེས་འདིར་བཤད་རྒྱུས་ཤེས་སམ། །འཁྲུར་འཇུག་པའི་སྤང་བ་ཞུ་བའི་སྐབས་སོ། །འཁྲུར་འཇུག་གི་སྤང་བའོ།། །།འདུལ་བའི་མདོ་བམ་པོ་གསུམ་པ།། །། 受衣捨墮 ལྔ་པ་གོས་ལེན་པ་ལ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་དང་། །ཞུ་བའི་ལུང་གིས་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། བསླབ་པར་བྱ་བའི་གནས་སྐབས་དང་། །ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་གཞག་པ་བསྟན། །དེ་ཡིས་ལྟུང་བ་མེད་པའོ། ། དང་པོ་ནི། བསླབ་པར་བྱ་བ་ནི་དགེ་སློང་མས་གོས་རིན་པོ་ཆེ་ཀརྵ་པ་ཎ་ཉི་ཤུ་ཡན་ཆད་རི་བ་ལོངས་སྤྱོད་པའི་ཕྱིར་བསླང་བར་མི་བྱ་ལ། ཡང་གཞན་དང་བཟང་ངན་བརྗེ་བའི་ཕྱིར་བསླང་བར་བྱའོ། །འདི་ནི་གོས་ལྕི་བ་བསྟན་པའི་སྦྱོར་བའི་ཉེས་པར་འགྱུར་རམ་སྙམ་དུ་དོགས་པ་བཅད་པའོ། །དགེ་སློང་མས་གོས་རིན་པོ་ཆེ་དང་བརྗེ་བའི་ཕྱིར་སྦྱིན་བདག་ལ་བསླངས་པ་ན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་ 6-462a མ་དང་ལྷན་ཅིག་གོས་བཟང་ངན་བརྗེ་བར་བྱའོ། །འདི་ནི་རྒྱལ་མཚན་བརྗེ་བའི་ཉེས་པ་སྟེ་དགེ་སློང་མ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དང་། དགེ་སློང་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་བསྐྱེད་པར་འགྱུར་རམ་སྙམ་པ་དང་། དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་ལ་གོས་ལེན་པའི་ཉེས་པ་བསྐྱེད་པར་འགྱུར་རམ་སྙམ་དུ་དོགས་པ་བཅད་པའོ། །དགེ་སློང་མའི་གོས་གཅིག་ལ་ཀརྵ་པ་ཎ་ཉི་ཤུ་རི་བ་དེ་ལ་དགེ་སློང་གི་གོས་གཉིས་པ་ལ་ཀརྵ་པ་ཎ་ཉི་ཤུ་རི་བ་ལྟ་བུ་གོས་ཀྱི་གྲངས་མི་མཉམ་ཡང་རིན་མཉམ་པས་སོ། །རིན་མི་མཉམ་ཡང་ཡང་ན་དགེ་སློང་མ་དེ་དགའ་བར་གྱུར་པ་ཉིད་ཀྱིས་སོ་ཞེས་པ་འདི་ནི་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། རིན་ཆུང་ངུས་ཀྱང་དགེ་སློང་མ་དེས་དགའ་བར་འགྱུར་བས་སོ། །ཞེས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས་ནི། དགེ་སློང་མ་མི་དགའ་བ་མེད་པར་མགུ་བར་བྱས་ཏེ་བརྗེའོ་ཞེས་ཀྱང་བཤད་དོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་ཉེ་དགས་ཨུཏྤ་ལའི་མདོག་ལས་གོས་བསླངས་པ་ལ་སྤང་ལྟུང་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པས་རྒྱུར་བྱས་ཏེ་རང་རིས་ཀྱི་བསླབ་པ་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལ་གོས་བསླངས་ཏེ་ཐོབ་པར་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་ལ་སློང་བའི་ཡུལ་དང་། གང་སློང་བའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གིས་ལེན་པའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་མ་ཆོས་བརྒྱད་ལྡན་ཏེ་འཁྲ

【現代漢語翻譯】 喇嘛的恩德如巴拉夏花般盛開，功德的春天降臨時，便結出這成熟的果實。所說的這些道理，比生長在馬拉雅山上的婀娜藤蔓還要纖細。 如同未經世事的老人，守護著毫無根據的傳言，應從精妙的論證中汲取所需。驅散懶惰帶來的愚昧，讓渴望和信仰如皎潔的月亮般清涼。 在奇妙的心識所呈現的藍天中，多次遨遊，你是否理解我在此講述的緣由？這是請求允許犯錯的時刻，是請求允許犯錯的懺悔。 《律經》第三卷。 受衣捨墮 第五，關於接受衣服，經由《律分別》闡述，以及經由祈請文闡述。 首先，展示了應學習之處和墮罪的分類，由此可知無墮罪。 首先，應學習的是，比丘尼不應爲了享受而索取價值二十喀爾沙巴拿（Karshapanas，古印度貨幣單位）或以上的珍貴衣服，但可以爲了交換好壞衣服而索取。這打消了認為衣服過重會構成罪過的疑慮。 比丘尼爲了交換珍貴衣服而向施主索取時，比丘應與比丘尼一起交換好壞衣服。這打消了認為交換旗幟會構成罪過，即對比丘尼構成墮罪，對比丘構成惡作，以及比丘為比丘尼接受衣服會構成罪過的疑慮。 比丘尼的一件衣服價值二十喀爾沙巴拿，而比丘的兩件衣服也價值二十喀爾沙巴拿，即使衣服數量不相等，但價值相等。即使價值不相等，也因為那位比丘尼感到高興。這是《律分別釋》中的說法：即使價值很小，那位比丘尼也會感到高興。小釋中也說：要讓比丘尼高興，不讓她不高興，然後進行交換。 首先，故事的起因是，在舍衛城，難陀（Nanda，歡喜）爲了優缽羅色（Utpala，青蓮花色）的衣服而索取，因此制定了捨墮罪。應禁止的是，以貪慾為根源，損害自己宗派的戒律。 根本是，已制定戒律的比丘從非親屬的比丘尼處索取衣服並獲得，這是真實的墮罪。分支有四，其中基礎分支有三：索取的對象、索取的物品和接受的主體。 首先是，具備八法的比丘尼，即不應......

【English Translation】 The kindness of the Lama is like the blossoming of the Palasha flower, and when the spring of merit arrives, this fruit ripens. These reasons that are spoken of are more slender than the graceful vines growing on the Malaya mountains. Like an inexperienced old man guarding unfounded rumors, one should draw what is needed from excellent reasoning. Uprooting the darkness of habitual laziness, let the desire and faith be as cool as the bright moon. Having traveled many times in the sky-like expanse of the wondrous mind, do you understand the reasons I speak of here? This is the moment to ask for permission to err, it is the confession of asking for permission to err. Vinaya Sutra, Volume 3. Received garment falling Fifth, regarding receiving clothes, it is stated by the Vinaya Vibhanga, and it is stated by the prayer. First, it shows the occasion for learning and the classification of transgressions, by which there is no transgression. First, what is to be learned is that a Bhikshuni should not ask for precious clothes worth twenty Karshapanas or more for the sake of enjoyment, but she should ask for the sake of exchanging good and bad clothes. This dispels the doubt that heavy clothes will become a fault. When a Bhikshuni asks a donor for the sake of exchanging precious clothes, the Bhikshu should exchange good and bad clothes together with the Bhikshuni. This dispels the doubt that exchanging banners will become a fault, that is, it will constitute a transgression for the Bhikshuni and a misdeed for the Bhikshu, and that the Bhikshu will incur the fault of receiving clothes for the Bhikshuni. One garment of a Bhikshuni is worth twenty Karshapanas, and two garments of a Bhikshu are worth twenty Karshapanas, like that, even if the number of garments is not equal, the value is equal. Even if the value is not equal, it is because that Bhikshuni is happy. This is from the Vinaya Vibhanga commentary: Even with a small value, that Bhikshuni will be happy. In the small commentary, it is also said: Make the Bhikshuni happy without making her unhappy, and then exchange. First, the basis of the discussion is that in Shravasti, Nanda asked for clothes of Utpala color, so the Nishiddha Patana offense was established. What should be prohibited is harming the precepts of one's own lineage, with attachment as the cause. The root is that a Bhikshu who has established precepts asks for clothes from a Bhikshuni who is not a relative and obtains them, this is the actual transgression. There are four branches, of which there are three basic branches: the object of the request, the object of the request, and the basis of the acceptance. First, the Bhikshuni who possesses the eight dharmas, that is, should not...

---

ུར་འཇུག་པའི་སྐབས་སུ་སྔར་བཤད་པའི་ཐུན་མོང་བ་བདུན་གྱི་སྟེང་དུ་དད་པ་དང་། སེམས་ཡངས་ཆེ་བ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། དད་རྫས་བརྗོད་དེ་ཞེས་པ་དང་། རྒྱ་ཆེ་བ་དང་ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་གང་སློང་བའི་དངོས་པོ་ལ་ལྔ་ལས། གོས་ཡིན་པ་སྟེ་གོས་སོ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་མ་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཡིན་པ་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་མ་ལ་གོས་ལེན་ན་ཞེས་དང་། དགེ་སློང་མ་དེ་ 6-462b ལས་གཞན་དབང་བ་ཡིན་ན་དགེ་སློང་མ་དེ་ལ་ལེན་པ་འབྱུང་རིང་བས་དགག་བྱ་གནས་སྐབས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་སློང་མ་དེ་དང་འབྲེལ་བར་གནས་པ་སྟེ། ཉེ་བར་མ་གྱུར་པ་ནོད་པ་ནི་ཞེས་པ་དང་། གཞན་དུ་དགག་བྱ་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །རུང་བ་ཚད་དང་ལྡན་པ་ནི་སྤྱིར་བཏང་ལས་སོ། །གསུམ་པ་གང་གིས་ལེན་པའི་རྟེན་ལ་བཞི་སྟེ། དགེ་འདུན་ལ་གོས་འབུལ་བའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། ཆོས་ལེགས་པར་སྨྲ་བ་པོ་མ་ཡིན་པ་དང་། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་པོ་མ་ཡིན་པ་དང་། ཆོས་གོས་ཚང་བར་ཡོད་པ་སྟེ་དགེ་འདུན་ལ་གོས་འབུལ་བ་དང་། ལེགས་པར་སྨྲ་བ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་དང་། བོར་བརླག་བྱུང་བ་དག་ལའོ་ཞེས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་བཟང་ངན་བརྗེ་བ་ལས་གཞན་པ་རང་དོན་དུ་གོས་ལེན་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་གི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་གོས་ལེན་པར་ཞུགས་པ་སྟེ། རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ཀྱིས་སོ་ཞེས་སོ། །མཐར་ཐུག་ལག་ཏུ་འོངས་པ་ན་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པ་ཉིད་དོ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དོན་གྲུབ་པའི་བློ་སྐྱེ་བས་ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། གང་བྱས་ན་ལེན་པར་འགྱུར་ཞེ་ན། དགེ་སློང་མ་ལ་ལེན་ན་སྟེ་བདག་གིར་བྱེད་ནའོ། །ཇི་ལྟར་ལེན་ཞེ་ན། ངག་གི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ཀྱིས་སོ། །ཊཱི་ཀར། ཚིག་ལས་གཞན་པའི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ཀྱིས་ཀྱང་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ཅི་ཞིག་ལེན་ཞེ་ན་གོས་སོ། །ཊཱི་ཀར། ལྷུང་བཟེད་དང་སྨན་ལ་སོགས་པ་དག་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། ། 其非墮罪 གསུམ་པ་ནི། དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་ཕའི་དགེ་འདུན་ལ་གོས་འབུལ་བ་ལེན་པ་དང་། དགེ་སློང་མ་ལ་དགེ་སློང་གིས་ཆོས་ལེགས་པར་སྨྲས་པ་ལ་དགེ་སློང་མས་ཡོན་དབུལ་བ་ཕུལ་ནས་གོས་བསླངས་ཀྱང་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །དགེ་སློང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་དགེ་ཚུལ་ 6-463a ཕ་ཞིག་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་ཚེ་དེའི་ཡོ་བྱད་དུ་དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་ལ་གོས་བྱིན་པ་དང་། ཆོས་གོས་བོར་བརླག་བྱུང་བའི་དགེ་སློང་དེ་དག་གིས་དགེ་སློང་མ་ལ་གོས་ལེན་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །དགེ་སློང་མས་གོས་འབུལ་བ་ན་དགེ་སློང་གིས་མི་ལེན་ནོ་ཞེས་ཕྱིར་སྤོང་བ་ལ་དགེ་སློང་མ་དེས་བདག་ལ་དད་རྫས་འདི་ལྟ་བུ་མཆིས་ཀྱིས་

【現代漢語翻譯】 在接受（衣服）時，除了前面所說的七種共同條件外，還需要具備信心和寬廣的心量，即所謂的『信物』和『廣大』。第二，關於所求之物，有五種情況：是衣服，即所謂的『衣服』；是比丘尼自己的，如《律分別》中所說：『如果為比丘尼取衣服』；如果比丘尼受制於他人，那麼為她取衣服是不合適的，因為從暫時的角度來看，遮止的對象並不完整。與比丘尼相關聯，即所謂的『接受未成為親屬之人的供養』，否則遮止的對象並不完整。符合標準的，一般而言是這樣。第三，關於接受者的依據，有四種情況：不屬於供養僧團的範圍；不是善於說法者；不是授比丘戒者；擁有完整的法衣，即所謂的『供養僧團』，『善於說法者沒有墮罪』，『授比丘戒者』，『對於遺失物品者也是如此』。關於意樂的支分，有兩種：認識是指對基礎沒有混淆；動機是指除了交換好壞之外，想要爲了自己的利益而接受衣服，並且這種意願沒有中斷。行為是指通過語言的表達來開始接受衣服，即所謂的『通過表達』。最終，當東西到手時，就會產生獲得的念頭，如《 टीका （梵文：ṭīkā，註釋）》中所說：『因為產生了成就的念頭』。 第二，如果做了什麼會導致接受（衣服）呢？如果為比丘尼接受，即佔爲己有。如何接受呢？通過語言的表達。《 टीका 》中說：『不是通過語言之外的表達』。接受什麼呢？衣服。《 टीका 》中說：『不是缽和藥物等』。 其非墮罪（不是墮罪的情況）： 第三，比丘尼接受比丘贈送給僧團的衣服，或者比丘尼向善于說法的比丘供養財物后請求衣服，都沒有墮罪。在比丘授比丘戒時，比丘尼將衣服贈送給比丘作為資具，或者遺失法衣的比丘向比丘尼接受衣服，都沒有墮罪。當比丘尼供養衣服時，比丘拒絕接受，如果比丘尼說：『我有這樣的信物』。

【English Translation】 When receiving (robes), in addition to the seven common conditions mentioned earlier, it is necessary to have faith and a broad mind, namely 'faith object' and 'vastness'. Secondly, regarding the object being requested, there are five situations: it is a robe, namely 'robe'; it belongs to the Bhikṣuṇī herself, as stated in the Vinaya-vibhaṅga: 'If one takes a robe for a Bhikṣuṇī'; if the Bhikṣuṇī is under the control of others, then taking a robe for her is not appropriate, because from a temporary perspective, the object of prohibition is not complete. Being associated with the Bhikṣuṇī, namely 'accepting offerings from someone who has not become a relative', otherwise the object of prohibition is not complete. Meeting the standards, generally speaking, it is like this. Thirdly, regarding the basis of the receiver, there are four situations: not belonging to the scope of offering to the Saṅgha; not being a good speaker of Dharma; not being an ordainer of Bhikṣus; having complete Dharma robes, namely 'offering to the Saṅgha', 'there is no offense for a good speaker', 'an ordainer of Bhikṣus', 'it is also the same for those who have lost items'. Regarding the limbs of intention, there are two: recognition refers to not being confused about the basis; motivation refers to wanting to accept robes for one's own benefit other than exchanging good and bad, and this intention is not interrupted. Action refers to starting to accept robes through verbal expression, namely 'through expression'. Finally, when the item comes into hand, the thought of having obtained it arises, as stated in the ṭīkā: 'Because the thought of accomplishment arises'. Secondly, what actions lead to acceptance (of robes)? If accepting for a Bhikṣuṇī, namely taking possession. How to accept? Through verbal expression. The ṭīkā says: 'Not through expressions other than words'. What to accept? Robes. The ṭīkā says: 'Not bowls and medicines, etc.' 其非墮罪 (qí fēi duò zuì, na aparādha, na aparadha, Not a downfall) Thirdly, there is no offense if a Bhikṣuṇī accepts robes offered by a Bhikṣu to the Saṅgha, or if a Bhikṣuṇī offers wealth to a Bhikṣu who is good at speaking Dharma and then requests robes. There is no offense if a Bhikṣuṇī gives robes to a Bhikṣu as requisites when the Bhikṣu ordains a Bhikṣu, or if Bhikṣus who have lost their Dharma robes accept robes from a Bhikṣuṇī. When a Bhikṣuṇī offers robes and the Bhikṣu refuses to accept, if the Bhikṣuṇī says: 'I have such an object of faith'.

---

བཞེས་ཤིག་ཅེས་བརྗོད་དེ། རྫས་དེ་མདུན་དུ་བཞག་ནས་མི་བལྟོས་པར་སོང་བ་ལ་བསླངས་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །དད་རྫས་ཞེས་པ་ནི་ཁ་ཅིག་ན་རེ། བདག་ཉིད་ཀྱི་དད་པའི་རྫས་ཡིན་ཏེ་འཕགས་པའི་ནོར་བདུན་གྱི་ནང་ནས་དད་པ་ཉིད་ནོར་རྫས་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ཁ་ཅིག་ན་རེ། རྫས་ནི་ནོར་རྫས་ཏེ་དད་པས་སྦྱིན་པའི་རྫས་རས་ཡུག་ལྟ་བུའོ་ཞེས་འཆད་དེ་ལུགས་དེ་གཉིས་ཀ་ཡང་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །ལེན་པའི་སྤང་བ་རྣམ་པར་འབྱེད་པའོ། ། གཉིས་པ་ལ། ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྣམ་པར་གཞག །ལྟུང་བ་ན་སྨད་བསྟན་པ་དང་། །ལྟུང་བ་མེད་པ་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ནི། མཐར་ཐུག་ནི་གོས་དེ་ལག་ཏུ་འོངས་པ་ཉིད་ན་དོན་ལ་གྲུབ་པའི་བློ་སྐྱེ་བས་ཐོབ་པ་ཉིད་དོ། །གོས་ཁྱེར་ཏེ་འོངས་པ་དེ་བདག་གི་མིག་གིས་ལྟ་བའི་ཉེ་འཁོར་དུ་འོངས་པར་གྱུར་པ་ནི་ལག་ཏུ་འོངས་པ་དེའི་དང་པོའོ་སྟེ་གོས་སློང་བ་ལ་སོགས་པའི་མཐར་ཐུག་ཀྱང་དེ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་མ་དང་གོས་དེ་ཐག་རིང་སྟེ་ཉེ་བར་མ་གྱུར་པ་དགེ་སློང་གིས་ནོད་པ་སྟེ་ལེན་པ་ནི་སྦྱོར་བ་སྟེ་ཉེས་བྱས་སུ་གྱུར་པ་ཉིད་དོ། །ཐོབ་པ་ན་ཡང་ཉེས་བྱས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། དགེ་སློང་མ་དེ་སེམས་ཡངས་ཆེ་བ་སྟེ་བློ་རྒྱ་ཆེ་བ་ཡིན་པ་དང་། ཉོ་ཚོང་གི་ཐ་སྙད་ཀྱི་དབང་མ་ཡིན་པ་སྟེ་རིན་མི་འཚལ་བར་འབུལ་གྱི། བདག་ལ་བསོད་ནམས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་ཟེར་བ་ལྟ་བུ་ཉིད་ཡིན་པ་སྟེ། དེ་གཉིས་ཀ་ཚོགས་པ་ནི་གོས་སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་པས་ལྷུང་བཟེད་སྦྱིན་པ་བསྡུ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པའི་སྦྱིན་བདག་གི་ 6-463b གཙོ་བོ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལ་བསླངས་ཀྱང་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །དགེ་སློང་མས་ནི་རེ་ཞིག་སེམས་ཀྱིས་གཏན་དུ་བྱིན་པའི་སེམས་ཀྱིས་སྦྱིན་ཀྱང་རུང་སྟེ་དགེ་སློང་གིས་རེ་ཞིག་གི་གཡང་པོའི་སེམས་ཀྱིས་གོས་ལེན་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་ལ་གོས་ཀྱི་རིན་བསླངས་ནས་རིན་ཕྱིས་སྦྱིན་པ་བརྗེད་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །དེ་ལ་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་ལ་གོས་ཀྱི་རིན་མ་བྱིན་པར་གོས་བསླངས་པ་ནི་ཡོད་མོད་ཀྱི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །ལེན་པའི་སྤང་བ་ཞུ་བའོ། །ལེན་པའི་སྤང་བའོ།། །། 乞衣捨墮 དྲུག་པ་གོས་སློང་བ་ལ། ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་གཞག་པ་བསྟན། །ལྟུང་བ་མེད་པར་འགྱུར་ཚུལ་བརྗོད། །ལྟུང་བའི་ན་སྨད་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་ཉེ་དགས་ཁྱིམ་པ་ལས་གོས་བསླངས་པ་ལས་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་གཞན་གྱི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་གནོད་པ་དང་། རང་འདོད་པ་ཆེས་པའོ། །དང་པོ་ནི། ཉེ་དུ་ལས་བླངས་ཀྱང་ལྟུང་མེད་དུ་གསུངས་པས་ཤེས་ལ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་ཆོས་གོས་མ་ཚང་བས་སློང་དུ་གནང་བས་ཤེས་སོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་ལ་ཆོས་གོས་ཚང་བར་ཡོད་བཞིན་དུ་ཁྱིམ་པ་ཉ

【現代漢語翻譯】 如果（比丘）說『請拿來』，然後把東西放在面前就走開，再去索要，就沒有墮罪。關於『信物』，有些人說：『這是屬於自己的信物，是聖者七財（ārya-dhana）中的信仰，信仰本身就是財物。』另一些人說：『信物是財物，是通過信仰佈施的物品，比如布匹。』這兩種說法在註釋中都有解釋。這是關於接受的捨墮的辨析。 第二部分：確立墮罪的本體。包括：說明墮罪的輕重；說明沒有墮罪的情況。 第一部分：最終獲得是指衣服真正到手時，生起『事情已經完成』的念頭，這就是獲得。拿著衣服過來，進入我的視線範圍，這是到手的第一步，索要衣服等行為的最終結果也是如此。 第二部分：如果比丘尼和衣服距離很遠，沒有靠近，比丘接受（衣服），這個接受的行為是加行，會構成惡作。即使已經獲得，也會構成惡作。 第三部分：如果比丘尼心胸寬廣，不以買賣的說法來施捨，而是說『爲了我自己能獲得福德』之類的話，這兩種情況都滿足時，佈施衣服等物，甚至佈施缽，對於接受佈施的比丘來說，這位施主就是主要的沒有墮罪的施主。即使向她索要，也沒有墮罪。比丘尼暫時以心來施捨，或者以永遠施捨的心來佈施都可以，如果比丘暫時以貪婪的心來接受衣服，就沒有墮罪。如果比丘向比丘尼索要衣服的價錢，之後忘記給錢，沒有墮罪。即使比丘沒有給比丘尼衣服的價錢就索要了衣服，也是允許的，沒有墮罪。以上是關於接受的捨墮的說明。這是關於接受的捨墮。 關於乞衣捨墮 第六，關於索要衣服：說明確立墮罪的方式；說明不會構成墮罪的情況；說明墮罪的輕重。 第一部分：起因是在舍衛城，因為向親屬居士索要衣服，所以制定了捨墮罪。所要禁止的是損害他人的利益和過於貪求。第一點，從經中說向親屬索要沒有墮罪就可以知道。第二點，因為允許比丘在缺少法衣時索要衣服就可以知道。如果具足戒律的比丘，自己已經擁有全套的法衣，卻向在家人索要衣服，

【English Translation】 If (a monk) says, 'Please bring it,' and then puts the item in front and walks away, there is no offense in asking for it again. Regarding 'articles of faith,' some say: 'These are one's own articles of faith, and faith itself is a treasure among the seven noble treasures (ārya-dhana).' Others say: 'Articles are wealth, items given through faith, such as cloth.' Both of these explanations are found in the commentaries. This is a distinction regarding the relinquishment of acceptance. Second part: Establishing the substance of the offense. Includes: Explaining the severity of the offense; Explaining the circumstances under which there is no offense. First part: The ultimate attainment is when the clothes truly arrive, and the thought arises that 'the matter is completed,' this is the attainment. Bringing the clothes over, coming into my field of vision, this is the first step of arrival, and the ultimate result of requesting clothes and other actions is the same. Second part: If the bhikkhuni and the clothes are far away, not close, the bhikkhu accepting (the clothes), this act of acceptance is an effort, which constitutes a misdeed. Even if it has been obtained, it will constitute a misdeed. Third part: If the bhikkhuni is broad-minded and does not give alms in terms of trade, but says something like 'for myself to gain merit,' when both of these conditions are met, giving clothes and other things, even giving a bowl, for the bhikkhu who receives the alms, this donor is the main donor without offense. Even if asked of her, there is no offense. The bhikkhuni may give temporarily with the mind, or give with the mind of giving forever, if the bhikkhu temporarily accepts the clothes with a greedy mind, there is no offense. If the bhikkhu asks the bhikkhuni for the price of the clothes and then forgets to pay, there is no offense. Even if the bhikkhu asks the bhikkhuni for the clothes without paying the price of the clothes, it is allowed, there is no offense. The above is an explanation of the relinquishment of acceptance. This is about the relinquishment of acceptance. Regarding the Nissaggiya Pācittiya on Asking for Clothes Sixth, regarding asking for clothes: Explaining the way to establish the offense; Explaining the circumstances under which it will not constitute an offense; Explaining the severity of the offense. First part: The cause is in Savatthi, because of asking for clothes from relatives who are householders, the Nissaggiya Pācittiya was established. What is to be prohibited is harming the interests of others and being too greedy. First point, it can be known from the sutra that there is no offense in asking from relatives. Second point, it can be known because bhikkhus are allowed to ask for clothes when they lack robes. If a bhikkhu who is fully ordained, even though he already has a full set of robes, asks for clothes from a householder,

---

ེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལ་གོས་བསླངས་ཏེ་ཐོབ་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་ལ་སློང་བའི་ཡུལ་དང་། གང་སློང་བའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གིས་སློང་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ནི། ཁྱིམ་པ་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ནོ། །དེ་ཡང་ཁྱིམ་པ་ཡིན་པ་དང་། ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་དང་། རང་ལས་རྫས་ཀྱི་སྒོ་ནས་ཐ་དད་པ་དང་། མ་བསླངས་ཀྱང་ཅི་བདེར་སྟོབ་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་བཞི་དང་། ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་གཉིས་ཏེ། བརྫུན་སྨྲའི་ཕམ་པའི་སྐབས་སུ་སྔར་བསྟན་ཟིན་པ་དག་གོ། དང་པོ་ནི། ཁྱིམ་པར་གྱུར་པ་ 6-464a ཞེས་སོ། །ཁྱིམ་པ་ཞེས་པ་ནི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམ་གཉིས་ཀྱི་ཆ་ལུགས་དང་། སྡོམ་པ་གང་དང་ཡང་མི་ལྡན་པ་ནི་ཁྱིམ་པ་སྟེ། ཆུང་མ་བསླངས་པ་ཁོ་ནས་ཁྱད་པར་དུ་བྱས་པ་ནི་མ་ཡིན་ཅེས་སྤྱིར་བསྟན་གྱི་སྐབས་སུ་འཆད་དོ། །དམིགས་བསལ་ནི། རབ་བྱུང་རྣམ་གཉིས་ཀྱི་རྟགས་སྡོམ་གང་དང་ཡང་མི་ལྡན་པར་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་བར་མ་ཁོ་ན་དང་ལྡན་པ་ནི་སྒྲེན་མོར་གནས་ན་ཡང་ཁྱིམ་པ་མ་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་ཕམ་པས་སྡོམ་པ་མ་བཏང་བ་དེ་གོས་དཀར་པོ་གྱོན་ཅིང་ཆུང་མ་བསླངས་ན་ཁྱིམ་པ་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་པར་མི་རིགས་ཏེ་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་ལྡན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །སེལ་བ་ནི་ཕྱི་རོལ་པའི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དང་། མ་ཆགས་པ་དང་། ཉམས་པ་དག་ནི་ཕྱེད་ཉིད་ཉམས་པའོ་ཞེས་གསུངས་པས། དེ་རྣམས་ལ་གོས་བསངས་ན་ནི་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་ལ། དགེ་སློང་ཕ་མ་རྣམ་དག་ལ་བསླངས་ན་ཆེས་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་ཏེ་དགག་བྱ་ཆེས་མ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ནི་ལྟུང་བའི་བྱེད་པ་པོ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་ཉེ་དུ་ལ་ཉེ་དུར་འདུ་ཤེས་ཏེ་གོས་སློང་བ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དེ་ཉེ་དུའི་ཐུན་མོང་གི་སྐབས་སུ་སྔར་བཤད་ཟིན་ཏོ། །གསུམ་པ་ནི། མངོན་མཚན་ཉོ་ཚོང་གི་སྐབས་སུ་ཕ་རོལ་པོ་ཞེས་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། །སེལ་བ་རང་དང་ནོར་གཅིག་པའི་ཁྱིམ་པ་ལ་གོས་བསླངས་ཀྱང་ལྡང་པ་མེད་དེ། ཉེ་དུ་ལ་བསླངས་ཀྱང་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་སོ། །བཞི་པ་ནི། བསོད་པ་སློང་པ་ལ། ཅི་བདེར་བསྟབས་པ་མ་བྱས་པ་ལའོ་ཞེས་བཤད་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། །སེལ་བ་ནི་མ་བསླངས་ཀྱང་སྦྱིན་བདག་གིས་ཅི་བདེར་གོས་འབུལ་བ་ལེན་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །གཉིས་པ་གང་སློང་བའི་དངོས་པོ་ལ་བཞི་ལས། གོས་ཡིན་པ་དེ་ཆོས་གོས་སོ་ཞེས་སོ། །སྦྱིན་བདག་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཡིན་པ་སྟེ་སྦྱིན་བདག་དེ་ཉིད་དབང་བའི་གོས་དང་། 6-464b གཞན་དབང་བའི་གོས་ནོར་ཏེ་བསླངས་ན་ལྟུང་བ་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། རུང་བ་ཚད་དང་ལྡན་པ་ནི་སྤྱིར་བཏང་བ་ལས་སོ། །གསུམ་པ་གང་གིས་སློང་བའི་རྟེན་ནི། སྲ་བརྐྱང་མ་བཏིང་བ་དང་། ཆོས་གོས་ཚང

【現代漢語翻譯】 這是通過向非親屬乞討衣物而產生的根本墮罪。分支有四種。基礎分支有三種：向誰乞討的對象、乞討的物品，以及乞討的依據。 首先，是具備六種條件的在家人。也就是，是在家人、非親屬、在財物方面與自己不同、不乞討也能隨意獲得（供養）這四點，以及具備五種名稱，身體處於正常狀態這兩種。關於說謊的墮罪，之前已經闡述過了。首先，是『成為在家人』。 『在家人』指的是不具備兩種出家人的裝束和戒律的身份，僅僅因為娶妻而有所區別，這在一般情況下會進行解釋。特殊情況是，不具備兩種出家人的標誌和戒律，僅僅具備中間出家人的身份，即使裸體也並非在家人。如果比丘犯了墮罪但沒有捨棄戒律，他穿著白衣並娶妻，也不能算是符合條件的在家人，因為他仍然持有比丘的戒律。 排除的情況是，外道的出家人、無慾者和退失者，經文中說他們是『半數退失』。因此，向這些人乞討衣物會構成輕罪。如果向清凈的比丘乞討，則會構成更重的輕罪，因為所禁止的對象並不完整。第二，『非親屬』是墮罪的作者。 排除的情況是，如果將親屬視為非親屬，那麼乞討衣物就沒有墮罪，因為在親屬的共同情況下已經說過了。第三，可以通過『顯現、交易』的情況來推斷。排除的情況是，向與自己財產相同的在家人乞討衣物沒有墮罪，因為經文中說向親屬乞討沒有墮罪。第四，可以通過『乞討食物』的情況來推斷。 排除的情況是，即使不乞討，施主也會隨意供養衣物，接受這些衣物沒有墮罪。第二，乞討的物品有四種，是衣物，也就是法衣。是那個施主自己的，也就是施主擁有的衣物，以及他人擁有的衣物。如果乞討這些，會構成輕罪。符合標準的衣物，是從一般情況來說的。第三，乞討的依據是，沒有堅硬地伸展，沒有鋪開，法衣齊全。

【English Translation】 This is the root downfall that arises from begging for clothes from non-relatives. There are four branches. The basic branches are three: the object to whom one begs, the object that is begged for, and the basis for begging. First, it is a householder who possesses six qualities. That is, being a householder, not being a relative, being different from oneself in terms of possessions, not being able to obtain (offerings) at will even without begging—these four, and possessing five terms, and the body being in a normal state—these two. Regarding the downfall of lying, it has been explained before. First, it is 'becoming a householder'. 'Householder' refers to the status of not possessing the attire and precepts of the two types of renunciates, being distinguished only by marrying a wife, which will be explained in general terms. A special case is that not possessing the signs and precepts of the two types of renunciates, but only possessing the status of an intermediate renunciate, even if naked, is not a householder. If a bhikshu commits a downfall but does not abandon the precepts, and he wears white clothes and marries a wife, he cannot be considered a qualified householder, because he still holds the precepts of a bhikshu. The excluded cases are the renunciates of other religions, the desireless, and the degenerated, who are said to be 'half-degenerated' in the scriptures. Therefore, begging for clothes from these people constitutes a minor offense. If one begs from pure bhikshus, it will constitute a more serious minor offense, because the object being prohibited is not complete. Second, 'non-relative' is the author of the downfall. The excluded case is that if one regards a relative as a non-relative, then there is no downfall in begging for clothes, because it has been said before in the common case of relatives. Third, it can be inferred from the case of 'manifestation, transaction'. The excluded case is that begging for clothes from a householder whose property is the same as one's own does not constitute a downfall, because the scriptures say that begging from relatives does not constitute a downfall. Fourth, it can be inferred from the case of 'begging for food'. The excluded case is that even if one does not beg, the patron will offer clothes at will, and accepting these clothes does not constitute a downfall. Second, there are four types of objects to be begged for, which are clothes, that is, Dharma robes. It is that patron's own, that is, the clothes owned by that patron, and the clothes owned by others. If one begs for these, it will constitute a minor offense. Qualified clothes are from the general case. Third, the basis for begging is that it is not stretched out firmly, not spread out, and the Dharma robes are complete.

---

་བར་ཡོད་པ་སྟེ། སྲ་བརྐྱང་བཏིང་ན་གོས་སློང་བ་ལ་ཡང་ཉེས་པ་མེད་ལ་ཞེས་བཤད་པ་དང་། གོས་འཕྲོགས་པ་དང་བརླག་པ་དང་ཞེས་བཤད་དོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་པའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གི་དོན་དུ་གོས་སློང་བའི་ཚིག་སྨྲ་བར་འདོད་ཅིང་གོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་གོས་སློང་བ་ལ་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་གོས་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། གོས་སློང་བའི་སྤང་བ་འདི་ལ་བྱེད་པ་པོ་གང་ཞེ་ན། གོས་སློང་བའི་ཡུལ་མིའི་འགྲོ་བར་གཏོགས་པ་ནི་ལྟུང་བའི་བྱེད་པ་པོ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྦྱར་ཏེ། མི་མ་ཡིན་པ་ལ་གོས་བསླངས་ཏེ་ཐོབ་ནའང་ཉེས་བྱས་སུ་ཟད་དོ། །གོས་སློང་བའི་ཡུལ་ཁྱིམ་པར་གྱུར་པ་ལྟུང་བའི་བྱེད་པོར་སྦྱོར་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཁྱིམ་པར་གྱུར་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་མ་ཡིན་པའོ་ཞེས་སོ། །དེའི་ཕྱིར་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལ་གོས་བསླངས་ཏེ་ཐོབ་ནའང་ཉེས་བྱས་སུ་ཟད་དོ། །གོས་སློང་བའི་ཡུལ་དེ་ཡང་སྦྱོར་བ་དང་མཐར་ཐུག་གཉིས་ཀའི་དུས་ན་སྲོག་དང་ལྡན་པ་ནི་ལྟུང་བའི་བྱེད་པོར་སྦྱར་ཏེ། སྦྱོར་བའི་དུས་ན་སྲོག་དང་ལྡན་ཀྱང་མཐར་ཐུག་གི་དུས་ན་སྲོག་དང་མི་ལྡན་ན་ནི་གོས་སློང་བ་དང་ཐོབ་ན་ཉེས་བྱས་སུ་ཟད་དོ། །གོས་སློང་བའི་ཡུལ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ནི་ལྟུང་བའི་བྱེད་པ་པོ་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་རང་གི་ཉེ་དུ་ལ་ཉེ་དུར་འདུ་ཤེས་ཏེ་གོས་སློང་བ་དང་ཐོབ་ན་ཡང་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །དེའི་འོག་མ་སློང་བར་རིགས་པ་དང་། སྤགས་པ་སློང་བ་དང་། སོ་སོ་ནས་སྤགས་པ་སློང་བ་གསུམ་ལ་ཡང་མིའི་འགྲོ་བར་གཏོགས་པའི་ཁྱིམ་པར་གྱུར་པ་སྲོག་དང་ 6-465a ལྡན་པ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ནི་ལྟུང་བའི་བྱེད་པ་པོ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྦྱར་རོ། །དགེ་སློང་ཇི་ལྟ་བུ་ལ་ལྟུང་བ་འདིར་འགྱུར་ཞེ་ན། གོས་འཕྲོགས་པ་དང་། གོས་བརླག་པ་དང་། གོས་མེས་འཚིག་པ་དང་། གོས་རླུང་གིས་ཁྱེར་བ་དང་། གོས་ཆུས་ཁྱེར་བར་གྱུར་ནས་ལྟུང་བ་མེད་པ་ལྔ་པོ་དེར་མ་གྱུར་པའི་དགེ་སློང་ལ་ལྟུང་བར་འགྱུར་བའོ། །གོས་བསླངས་ན་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་ཀྱི་བྱེད་པ་པོའོ། །ཐོབ་ན་དངོས་གཞིའི་སྤང་ལྟུང་གི་བྱེད་པ་པོའོ། །ཅི་ཞིག་ཐོབ་ཅེ་ན་ཆོས་གོས་སོ། །མི་ཆུང་བའོ་ཞེས་སྨོས་ཏེ། ཆོས་གོས་གསུམ་གང་ཡང་རུང་བ་ཚད་དང་ལྡན་པ་ལའོ་ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། མི་ཆུང་བའོ་ཞེས་བྱ་བ་སྨྲས་ཏེ་ཆོས་གོས་རང་གི་ཚད་དང་ལྡན་པ་ཞེས་གསུངས་ཀྱང་། རང་ཚད་དང་ལྡན་པ་དེ་ལ་ནི་མཚོན་པ་སྟེ་ཁྲུ་གང་གི་ཚད་ལས་མི་ཉུང་བའོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཁྲུ་གང་ཡན་ཆད་ཡིན་པ་དང་ཞེས་པའང་ངེས་པར་བཟུང་དགོས་སོ། །རིན་ཐང་ལས་རྣམ་པ་གང་བསླངས་པ་དེ་ཐོབ་ནའོ་ཞེས་པ་ནི་རིན་ཐང་ཀརྵ་པ་ཎ་ལྔ་རི་བ་བསླངས་ན་བཅུ་རི་བ་ཐོབ་ཀྱང་དངོས་ག

【現代漢語翻譯】 如果堅硬地伸展開來，索要布匹也沒有罪過』，以及『布匹被搶奪和遺失』等說法。關於意樂的支分，有兩點：認識是指對所緣境沒有錯亂。動機是指爲了自己的利益，想要說出索要布匹的話語，並且想要理解，持續不斷。加行是指以具備五種特徵的語言開始索要布匹。究竟是指獲得布匹並生起滿足感。 第二，關於索要布匹的捨墮，誰是作者呢？索要布匹的對象屬於人類，那麼他就是墮落的作者。如果向非人索要布匹並獲得，也只是惡作而已。索要布匹的對象如果是俗人，那麼他就是墮落的作者。在 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)中說：『所謂俗人，就是非出家人』。因此，如果向出家人索要布匹並獲得，也只是惡作而已。索要布匹的對象，在加行和究竟兩個階段都具有生命，那麼他就是墮落的作者。如果在加行階段具有生命，但在究竟階段沒有生命，那麼索要布匹並獲得也只是惡作而已。索要布匹的對象如果不是親屬，那麼他就是墮落的作者。如果比丘認為對方是自己的親屬，並向其索要布匹並獲得，那麼就沒有墮落。在其後的『不索要零碎布』、『索要補丁』和『分別索要補丁』這三種情況下，也同樣適用，即屬於人類的俗人，具有生命，不是親屬，那麼他就是墮落的作者。 什麼樣的比丘會犯這種墮落呢？如果布匹是被搶奪、遺失、被火燒、被風颳走或被水沖走，那麼就不會有墮落，如果不是這五種情況，那麼比丘就會犯墮落。如果索要布匹，那麼他就是加行階段的惡作的作者。如果獲得布匹，那麼他就是根本的捨墮的作者。獲得什麼呢？就是法衣。『不太小』，這意味著任何一件具足尺寸的三法衣。在 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)中說：『說不太小，意味著法衣本身具足尺寸』，但具足尺寸是指不小於一肘的尺寸。在 འགྲེལ་ཆུང་ (梵文天城體，梵文羅馬擬音：'grel chung，漢語字面意思：小釋)中說：『必須確定在一肘以上』。如果索要的價值和獲得的價值不同，那麼就是說如果索要價值五個喀爾沙巴納，但獲得價值十個喀爾沙巴納，那麼實際上...

【English Translation】 It is said that 'there is no fault in asking for cloth if it is stretched out firmly,' and 'the cloth is robbed and lost.' Regarding the divisions of intention, there are two points: Recognition means not being mistaken about the object. Motivation means wanting to speak the words of asking for cloth for one's own benefit, and wanting to understand, continuously. Effort means engaging in asking for cloth with language that possesses five characteristics. Completion means obtaining the cloth and generating satisfaction. Second, regarding the abandonment of asking for cloth, who is the agent? If the object of asking for cloth belongs to the human realm, then he is the agent of downfall. If one asks for cloth from a non-human and obtains it, it is only a misdeed. If the object of asking for cloth is a householder, then he is the agent of downfall. In the टीका (Sanskrit Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: ṭīkā, Chinese literal meaning: commentary) it says: 'A householder is one who is not ordained.' Therefore, if one asks for cloth from an ordained person and obtains it, it is only a misdeed. If the object of asking for cloth has life at both the stage of effort and the stage of completion, then he is the agent of downfall. If he has life at the stage of effort but not at the stage of completion, then asking for cloth and obtaining it is only a misdeed. If the object of asking for cloth is not a relative, then he is the agent of downfall. If a bhikshu considers the other person to be his relative and asks for cloth and obtains it, then there is no downfall. The same applies to the three cases that follow: 'not asking for scraps of cloth,' 'asking for patches,' and 'asking for patches separately,' that is, a householder belonging to the human realm, having life, and not being a relative is the agent of downfall. What kind of bhikshu will incur this downfall? If the cloth has been robbed, lost, burned by fire, carried away by the wind, or carried away by water, then there will be no downfall. If it is not one of these five situations, then the bhikshu will incur a downfall. If one asks for cloth, then he is the agent of misdeed in the stage of effort. If one obtains the cloth, then he is the agent of the fundamental abandonment. What is obtained? It is the Dharma garment. 'Not too small' means any of the three Dharma garments that meet the standard size. In the टीका (Sanskrit Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: ṭīkā, Chinese literal meaning: commentary) it says: 'Saying not too small means that the Dharma garment itself meets the standard size,' but meeting the standard size means not being less than one cubit in size. In the འགྲེལ་ཆུང་ (Sanskrit Devanagari: འགྲེལ་ཆུང་, Sanskrit Romanization: 'grel chung, Chinese literal meaning: small commentary) it says: 'It must be determined to be one cubit or more.' If the value of what is asked for and the value of what is obtained are different, then it means that if one asks for five karshapanas in value, but obtains ten karshapanas in value, then in reality...

---

ཞིར་མི་འགྱུར་གྱི། ལྔ་རི་བ་དེ་ཐོབ་ན་དངོས་གཞི་དང་། ཀརྵ་པ་ཎ་གསུམ་རི་བ་བསླངས་ན་གསུམ་རི་བ་ཐོབ་ན་དངོས་གཞི་དང་། དེ་བཅུ་རི་བ་བསླངས་ན་བཅུ་རི་བ་ཐོབ་ཀྱང་དངོས་གཞིའོ། །ཁ་དོག་ལས་རྣམ་པ་གང་བསླངས་བ་དེ་ཐོབ་ནའོ་ཞེས་པ་ནི་ཁ་དོག་སྔོན་པོ་བསླངས་ནས་སེར་པོ་ཐོབ་ན་དངོས་གཞིར་མི་འགྱུར་གྱི་སྔོན་པོ་ཐོབ་ན་དངོས་གཞི་དང་། སེར་པོ་བསླངས་ན་སེར་པོ་དེ་ཐོབ་ན་དངོས་གཞི་དང་། ཁ་དོག་གཞན་དེས་མཚོན་ནོ། །ཁྲུ་ཚད་ལས་རྣམ་པ་གང་བསླངས་པ་ཐོབ་ནའོ་ཞེས་པ་ནི་ཁྲུ་ལྔ་པ་བསླངས་ན་ཁྲུ་བཅུ་པ་ཐོབ་པ་ནི་དངོས་གཞིར་མི་འགྱུར་གྱི་ཁྲུ་ལྔ་པ་ཐོབ་ན་དངོས་གཞི་དང་། ཁྲུ་གསུམ་པ་སོགས་དེས་ཤེས་ལ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཁ་དོག་ལ་སོགས་པའི་དབྱེ་བ་མ་བྱས་པར་སྤྱིར་བསླངས་པ་ན་གང་ཡང་རུང་བ་ཞིག་ཐོབ་ན་ 6-465b ཡང་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་སོ། ། 說轉非墮罪分 གཉིས་པ་ནི། འོ་ན་གོས་སྔོན་པོ་བསླངས་པས་སེར་པོ་ཐོབ་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། གོས་སྔོན་པོ་བསླངས་པས་གོས་ངོ་བོ་ཐ་དད་པ་གཞན་སེར་པོ་ཐོབ་པ་ལ་ནི་ཆོས་ཅན། གོས་སེར་པོ་ཐོབ་པའི་ཆ་ནས་གོས་བསླངས་པའི་ལྟུང་བ་གཏན་མེད་དོ་སྟེ་གོས་སེར་པོ་གཏན་ནས་མ་བསླངས་པའི་ཕྱིར། སྔོན་པོ་སློང་བའི་ཆ་ནས་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་ཏེ། དེ་ནི་ཐམས་ཅད་དུ་སྦྱོར་བ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སྔར་བསྟན་པ་དེར་འདུས་སོ། །སེར་པོ་བསླངས་པས་སྔོན་པོའམ་དམར་པོ་ཐོབ་ན་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །ཀརྵ་པ་ཎ་ལྔ་རི་བ་བསླངས་པས་བཅུ་རི་བ་ཐོབ་པའམ་ཁྲུ་ལྔ་པ་བསླངས་པས་ཁྲུ་བཅུ་པ་ཐོབ་པ་ལྟ་བུ་གང་བསླངས་པ་དེ་ལས་གོས་ངོ་བོ་ཐ་དད་པ་གཞན་གོས་ལྷག་པ་ཐོབ་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །དེའང་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། ལྷག་པ་ཐོབ་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ལྷག་པ་བསླངས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །དར་ཡུག་ཆུང་ངུ་བསླངས་པ་དེ་མ་ཐོབ་པར་གོས་ཡུག་ཆེན་པོ་ཐོབ་པ་ལྟ་བུ་སྟེ་ལྷག་པ་ཐོབ་པ་དེ་ལ་ཆོས་ཅན། གོས་ཡུག་བསླངས་པའི་ལྟུང་བ་མེད་དེ། གོས་ཡུག་མ་བསླངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པའོ། །རས་མ་དང་ཁ་ཚར་དག་སློང་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །ཁ་ཚར་བསླངས་པས་རས་མ་ཐོབ་ན་ཡང་ལྟུང་བ་མེད་དོ། ། གསུམ་པ་ནི། སྐུད་པའི་གྲུ་གུ་ལྟ་བུ་རྒྱུ་དང་སྤུན་ལ་ནི་ན་སྨད་པ་ཉེས་བྱས་ཉིད་དོ། །རྒྱུ་སྤུན་དེའི་རྒྱུའི་རང་བཞིན་བལ་དང་རས་ལ་སོགས་པ་ནི་རྒྱུ་སྤུན་དེ་དང་འདྲ་སྟེ་བལ་དང་རས་བལ་བསླངས་ན་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པའོ། །གོས་ཁྲུ་གང་གི་རྒྱུར་ལོངས་པ་ལྟ་བུའི་བལ་བསླངས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །བལ་ཉུང་ངུ་ཅུང་ཟད་སློང་བ་ནི་རས་མ་དང་ཁ་ཚེར་དག་སློང་ན་ལྟུང་མེད་དུ་གསུངས་པ་མཚུངས་པར་སེམས་སོ་ཞེས་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་གསུངས་སོ། །སློང་བའི་སྤང་བའོ།། །། 所乞類捨墮 བདུན་པ་སློང་བར་རིགས་པ་ལ། སློང་དུ་ 6-466a གནང་བའི་ཚད་ཉིད་བཤད།

【現代漢語翻譯】 如果改變了，就不構成墮罪。如果請求五梨巴（一種重量單位），得到五梨巴，這是原本的；如果請求三喀夏巴拏（一種貨幣單位），得到三梨巴，這是原本的；如果請求十梨巴，得到十梨巴，這也是原本的。如果請求顏色，得到所請求的顏色，這才是原本的。例如，如果請求藍色，卻得到黃色，這不構成原本的，只有得到藍色才是原本的；如果請求黃色，得到黃色才是原本的，其他的顏色也是同樣的道理。如果請求長度，得到所請求的長度，這才是原本的。例如，如果請求五肘，卻得到十肘，這不構成原本的，只有得到五肘才是原本的；三肘等等，依此類推。按照 टीका（梵文，Devanagari：टीका，IAST：ṭīkā，註釋）的說法，如果沒有區分顏色等，只是籠統地請求，那麼得到任何一種都可以 6-465b 也構成捨墮罪。 說轉非墮罪分 第二種情況是：如果請求藍色的布，卻得到黃色的布，會怎麼樣呢？如果請求藍色的布，卻得到本質不同的黃色布，那麼，從得到黃色布的角度來看，根本沒有請求布的墮罪，因為根本沒有請求黃色布。從請求藍色的角度來看，犯了行為的惡作，因為之前已經說過，一切行為都會導致惡作。如果請求黃色，卻得到藍色或紅色，也是同樣的道理。如果請求五梨巴的貨幣，卻得到十梨巴，或者請求五肘的布，卻得到十肘的布，像這種情況，得到與所請求的本質不同的額外的布，那麼就沒有墮罪。這也是因為《釋論》中說：『如果得到額外的，就沒有墮罪，因為額外的是被請求的。』例如，請求一小塊絲綢，卻沒有得到，反而得到一大塊布，像這種情況，得到額外的，那麼，就沒有請求布的墮罪，因為沒有請求布。請求粗布和粗糙的布，沒有墮罪。如果請求粗糙的布，卻得到粗布，也沒有墮罪。 第三種情況是：像線團之類的東西，在材料和種類上，都屬於惡作。材料和種類，指的是材料的本質，如羊毛和棉花等，與材料和種類相同，例如，請求羊毛或棉花，會產生惡作。如果請求像一塊布的材料一樣的羊毛，會產生惡作。請求少量羊毛，類似於之前所說的請求粗布和粗糙的布沒有墮罪的情況，我是這麼認為的，措那巴欽波（人名）如是說。以上是關於請求的捨墮罪。 所乞類捨墮 第七，關於允許請求的範圍，將要講述允許請求的限度。

【English Translation】 If it changes, it does not constitute a downfall. If one requests five ri-ba (a unit of weight), and receives five ri-ba, that is the original; if one requests three karsha-pana (a unit of currency), and receives three ri-ba, that is the original; if one requests ten ri-ba, and receives ten ri-ba, that is also the original. If one requests a color, and receives the requested color, that is the original. For example, if one requests blue, but receives yellow, that does not constitute the original; only receiving blue is the original. If one requests yellow, receiving yellow is the original, and other colors are the same principle. If one requests a length, receiving the requested length is the original. For example, if one requests five cubits, but receives ten cubits, that does not constitute the original; only receiving five cubits is the original; three cubits, etc., are understood in the same way. According to the Tika (Sanskrit, Devanagari: टीका, IAST: ṭīkā, commentary), if one does not distinguish between colors, etc., but requests generally, then receiving any one is 6-465b also a downfall of abandonment. Explanation of Non-Downfall Cases The second case is: if one requests blue cloth, but receives yellow cloth, what happens? If one requests blue cloth, but receives yellow cloth of a different essence, then, from the perspective of receiving yellow cloth, there is absolutely no downfall of requesting cloth, because yellow cloth was never requested. From the perspective of requesting blue, one commits an act of wrongdoing, because it has been previously stated that all actions lead to wrongdoing. If one requests yellow, but receives blue or red, it is the same principle. If one requests five ri-ba of currency, but receives ten ri-ba, or if one requests five cubits of cloth, but receives ten cubits, like this kind of situation, receiving additional cloth that is different in essence from what was requested, then there is no downfall. This is also because the Explanation of Distinctions says: 'If one receives more, there is no downfall, because the extra was requested.' For example, requesting a small piece of silk, but not receiving it, and instead receiving a large piece of cloth, like this kind of situation, receiving more, then there is no downfall of requesting cloth, because cloth was not requested. Requesting coarse cloth and rough cloth, there is no downfall. If one requests rough cloth, but receives coarse cloth, there is also no downfall. The third case is: like a ball of yarn, in terms of material and type, it is only an act of wrongdoing. Material and type refer to the essence of the material, such as wool and cotton, etc., which are the same as the material and type, for example, requesting wool or cotton will generate an act of wrongdoing. If one requests wool like the material for a piece of cloth, it is an act of wrongdoing. Requesting a small amount of wool is similar to the previously stated situation where requesting coarse cloth and rough cloth has no downfall, I think so, said Tsonapa Chenpo (a person's name). The above is about the downfall of abandonment regarding requests. Category of Requested Objects: Downfall of Abandonment Seventh, regarding the scope of what is permissible to request, the limits of what is permissible to request will be explained.

---

།ཚད་ལས་འདས་པའི་ལྟུང་བའོ། ། 說開許能乞量 དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་བསམ་གཏན་པ་བཞི་བཅུས་སྦྱིན་བདག་སྒོ་རེ་རེ་ནས་གོས་ཟུང་གཅིག་གི་ཚད་ལས་ལྷག་པར་བསླངས་པ་སྟེ། སྦྱིན་བདག་རེ་རེ་ལ་ཆོས་གོས་བཅུ་གསུམ་རེ་བསླངས་པ་ལས་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྦྱིན་བདག་གི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་གནོད་པ་སྟེ་གོས་ཟུང་གཅིག་ལས་ལྷག་པ་བསླངས་པ་དང་། ལྷག་པ་མི་སྦྱིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་གསུངས་པས་ཤེས་སོ། །ངོ་ཏི་ནི་ཁ་ཅིག་ན་རེ། སློང་བར་རིགས་པ་སློང་བའི་སྤང་བ་འདི་ལ་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་བཅུ་གསུམ་པོ་ཐམས་ཅད་མ་ཚང་བ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ། བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་བ་ཐམས་ཅད་མེད་ན་སློང་བར་རིགས་པ་ཉིད་དོ། །དེ་ནི་ལྟུང་བའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ཅེས་བཤད་པས་གྲུབ་བོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་དགག་པ་ལ་གཉིས་ལས་གནོད་བྱེད་བརྗོད་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་དག་གི་ནང་ནས་གང་དང་གང་མེད་པ་དེ་དང་དེ་ཉིད་སློང་བར་རིགས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །གནོད་བྱེད་གཞན་ཡང་ཆོས་གོས་གསུམ་མ་ཚང་བའི་དགེ་སློང་གིས་ཁྱིམ་པ་གཅིག་ལ་གོས་ཟུང་ལས་ལྷག་པ་སློང་དུ་གནང་ངམ་མ་གནང་། གནང་ན་ནི་ཚད་དེ་ལས་ལྷག་པ་ནི་བསླང་བར་བྱ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ཅེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །མ་གནང་ན་ནི་མ་གནང་བཞིན་དུ་བསླངས་པའི་ལྟུང་བ་དེ་གང་ཡིན་ཏེ་གོས་སློང་བའི་ལྟུང་བ་གང་དུ་ཡང་མ་གཏོགས་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་རོ། །དེ་ཡང་ཁྱེད་ལྟར་ན་སློང་བར་རིགས་པ་སློང་བའི་ལྟུང་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ་ཁྱེད་ལྟར་ན་སློང་བར་རིགས་པ་སློང་བའི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་ལ་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་བཅུ་གསུམ་པོ་ཐམས་ཅད་མ་ཚང་བ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་ལས་དེ་ 6-466b མ་ཚང་བའི་ཕྱིར། གོས་སློང་བའི་ལྟུང་བ་མ་ཡིན་ཏེ་གོས་སློང་བའི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་ལ་ཆོས་གོས་ཚང་བ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་ལས་ཆོས་གོས་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར། སྤགས་པ་སློང་བ་དང་སོ་སོ་ནས་སྤགས་པ་སློང་བའི་ལྟུང་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ་སྤགས་པ་དང་མ་འབྲེལ་བའི་ཕྱིར། འབེར་ན་རེ། འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་གཅིག་མེད་པའམ་གཉིས་མེད་པ་ལ་ཡང་སློང་བར་རིགས་པའི་ལྟུང་བ་འབྱུང་ཟེར་ཡང་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་གཅིག་མེད་པའམ་གཉིས་མ་ཚང་བ་ལ་ནི་སློང་བར་མི་རིགས་པ་སློང་བའི་ལྟུང་བ་འདི་མི་བསྐྱེད་དེ། ཟུང་བསླང་བར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ལ། ཟུང་ཐོབ་པ་ན་ཆོས་གོས་ཚང་བས་ཆོས་གོས་མེད་པའི་ཡན་ལག་དེ་མི་ཚང་བའི་ཕྱིར། དེས་ན་འདི་ལ་ཆོས་གོས་གསུམ་ཡན་ཆད་མ་ཚང་བ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་སོ། །རང་གི་ལུགས་མཚོ་སྣ་པ་དང་མཐུན་པར་འཆད་དེ། སྐབས་འདིར་ངོ་ཏི་རྣམ་པ་ལྔ་སྟེ། ལྷག་པ་སློང་བའི་ལྟུང་བ་གསུམ་དང་། ལྷག་པ་མི་སྦྱིན་པའི་ལྟུང་བ་གཉིས་སོ། །དེ་ཡང་དང་པོ་གསུམ་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་ཆོས་གོས་གསུམ་ཡན་ཆད་མ་ཚང་བས་སླ

【現代漢語翻譯】 超過限度的墮落。 說開許能乞量 第一，緣起是，在舍衛城，四十位禪定者從每位施主處乞討超過一套僧衣的量，每位施主被乞討了十三件法衣，因此制定了捨棄墮罪。所要遮止的是損害施主的受用，即乞討超過一套僧衣，以及不施予多餘的部分，從支分中可以得知。有些論師說，對於這種合宜乞討的捨棄，需要所有十三種生活必需品都不齊全作為支分，如果所有應該加持的都沒有，才是合宜的乞討。他們說，這說明了是墮落的作者。爲了反駁這一點，從兩方面來說，首先是陳述妨害：從 टीका（梵文，羅馬轉寫：ṭīkā，註釋）中說，『在那些之中，缺少哪個，就合宜乞討哪個』，這與此相違背。另一個妨害是，對於缺少三件法衣的比丘，允許或不允許他向一位在家眾乞討超過一套僧衣？如果允許，那麼就與『超過那個限度就不是應該乞討的』相違背。如果不允許，那麼不允許卻乞討的墮落是什麼呢？那將導致不屬於任何乞討僧衣的墮落。而且，按照你們的說法，這不是合宜乞討的墮落，因為按照你們的說法，產生合宜乞討的墮落需要所有十三種生活必需品都不齊全作為支分，而這是不齊全的緣故。這不是乞討僧衣的墮落，因為產生乞討僧衣的墮落需要法衣齊全作為支分，而這是法衣不齊全的緣故。這不是乞討缽和分別乞討缽的墮落，因為與缽無關。འབེར（音譯：俄貝）說，缺少一件或兩件生活必需品的衣服也會產生合宜乞討的墮落，但是缺少一件或兩件生活必需品的衣服不會產生這種不合宜乞討的墮落，因為應該乞討一套，而且得到一套后，法衣就齊全了，缺少法衣的支分就不齊全了。因此，對於這種情況，需要缺少三件或更多法衣作為支分。自己的宗派與མཚོ་སྣ་པ（音譯：措那巴）的觀點一致，解釋說，在這種情況下，有五種情況：三種是乞討多餘的墮落，兩種是不施予多餘的墮落。那前三種是，具足戒的比丘缺少三件或更多法衣，因此乞討。

【English Translation】 A transgression exceeding the limit. Speaking of allowing to beg for quantity Firstly, the basis is that in Shravasti (舍衛城), forty meditators begged from each patron more than the limit of one pair of robes. Each patron was begged for thirteen Dharma robes, hence the transgression of expiation was established. What is to be refuted is the harm to the patron's enjoyment, i.e., begging for more than one pair of robes, and not giving the excess, as known from the limbs. Some say that for this expiation of begging what is appropriate, it is necessary that all thirteen necessities of life are incomplete as a limb, for if all that is to be blessed is absent, then it is appropriate to beg. It is said that this proves that it is the doer of the transgression. To refute this, from two aspects, first is stating the hindrance: From the ṭīkā (commentary), it is said, 'Among those, whichever is missing, it is appropriate to beg for that,' which contradicts this. Another hindrance is, for a bhikshu (比丘) lacking three Dharma robes, is he allowed or not allowed to beg from a householder for more than one pair of robes? If allowed, then it contradicts 'exceeding that limit is not what should be begged for.' If not allowed, then what is the transgression of begging without being allowed? That would lead to not belonging to any transgression of begging for robes. Moreover, according to your view, this is not the transgression of begging what is appropriate, because according to your view, generating the transgression of begging what is appropriate requires all thirteen necessities of life to be incomplete as a limb, and this is incomplete. This is not the transgression of begging for robes, because generating the transgression of begging for robes requires the Dharma robes to be complete as a limb, and this is because the Dharma robes are incomplete. This is not the transgression of begging for a bowl and separately begging for a bowl, because it is unrelated to the bowl. འབེར (transliteration: 'Ber) says that even lacking one or two necessities of life, the transgression of begging what is appropriate occurs, but lacking one or two necessities of life does not generate this transgression of begging what is inappropriate, because a pair should be begged for, and upon obtaining a pair, the Dharma robes are complete, so the limb of lacking Dharma robes is incomplete. Therefore, for this situation, it is necessary to lack three or more Dharma robes as a limb. One's own school explains in accordance with the view of མཚོ་སྣ་པ (transliteration: Tsonapa), saying that in this case, there are five situations: three are transgressions of begging for excess, and two are transgressions of not giving excess. The first three are that a fully ordained bhikshu (比丘) lacks three or more Dharma robes, therefore he begs.

---

ོང་བའི་ཡུལ་ཁྱིམ་པ་གཅིག་ལ་ཞེས་ལྔ་པོ་འདི་དག་གཞིར་བྱས་ནས། སྣམ་སྦྱར་ལྟ་བུ་ཆོས་གོས་དྲས་པ་བྱ་སྙམ་པའི་བསམ་པས་བསླངས་ན་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་གོས་སྟོད་གཡོགས་སྨད་གཡོགས་རབ་ཚད་གཉིས་ཐོབ་ཅིང་། དེ་ལས་ལྷག་པ་བསླངས་ན་ལྷག་པ་ཁྲུ་གང་ཡན་ཆད་ཐོབ་ན་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པ་དང་། རྔུལ་གཟན་ནམ་ཤམ་ཐབས་ལྟ་བུ་གོས་མ་དྲས་པ་བྱ་སྙམ་པའི་བསམ་པས་བསླངས་ན་ཁྱིམ་པའི་གོས་སྟོད་གཡོགས་དང་སྨད་གཡོགས་རབ་ཚད་གཉིས་ཐོབ་ཅིང་། དེ་ལས་ལྷག་པ་བསླངས་ན་ལྷག་པ་ཁྲུ་གང་ཡན་ཆད་ཐོབ་ན་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པ་སྟེ། དེའི་ཕྱིར་ཟུང་བསླང་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །ཚད་དེ་ལས་ལྷག་པ་ནི་བསླང་བར་བྱ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །གོས་མ་དྲས་པ་བྱ་སྙམ་པའི་བསམ་པས་ 6-467a བླངས་ན་ཁྱིམ་པའི་སྟོད་གཡོགས་སྨད་གཡོགས་ཐ་ཚད་ཐོབ་ཅིང་། འབྲིང་ཚད་དམ་རབ་ཚད་དུ་ཁ་སྐོང་བའི་གོས་སློང་ཞིང་། ཐོབ་པའམ་འབྲིང་ཚད་ཐོབ་ཅིང་རབ་ཚད་དུ་ཁ་སྐོང་བའི་གོས་སློང་ཞིང་ཐོབ་ན་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་དེ། སྔར་མ་ཐོབ་ན་ཁ་སྐོང་བ་ཡང་ངོ་ཞེས་བྱ་བ་སྨྲས་ཏེ་བསླང་བར་བྱ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་པའི་ཞེས་སོ། །ལྷག་པ་མི་སྦྱིན་པའི་ལྟུང་བ་གཉིས་ནི་སྣམ་སྦྱར་ལྟ་བུ་ཆོས་གོས་དྲས་པ་བྱ་སྙམ་པའི་བསམ་པས་བསླངས་ནས་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་གོས་སྟོད་གཡོགས་དང་སྨད་གཡོགས་རབ་ཚད་ལས་ལྷག་པ་ཐོབ་ན། ཁྲུ་གང་ཡན་ཆད་ཀྱི་ལྷག་པ་དེ་སྦྱིན་དགོས་པ་ལས་ལྷག་པ་མི་སྦྱིན་ན་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པ་དང་། ཤམ་ཐབས་ལྟ་བུ་གོས་མ་དྲས་པ་བྱ་སྙམ་པའི་བསམ་པས་བསླངས་ན་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་གོས་སྟོད་གཡོགས་སྨད་གཡོགས་རབ་ཚད་གཉིས་ལས་ལྷག་པ་ཐོབ་ན་ཡང་སྔ་མ་བཞིན་ལྷག་པ་མ་སྦྱིན་ན་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པ་སྟེ། ལྷག་པ་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་ལས་སློང་བའི་ཡུལ་དང་། སློང་བའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གིས་སློང་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ནི། ཁྱིམ་པ་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ཏེ་གོས་སློང་བའི་སྐབས་སུ་སྔར་བཤད་ཟིན་ཏོ། །གཉིས་པ་ནི། གོས་ཡིན། སྦྱིན་བདག་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཡིན། རུང་བ་ཡིན་པ་དང་གསུམ་སྔར་གོས་སློང་བའི་སྐབས་དང་འདྲ་ལ། འདིར་ལྷག་པ་ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་བཞིའོ། །ལྷག་པ་ཚད་དང་ལྡན་པ་ནི་ཟུང་གཅིག་ལས་ལྷག་པའི་ཆ་དེ་ཁྲུ་གང་ཡན་ཆད་ཀྱི་ཚད་དང་ལྡན་པའོ། །གསུམ་པ་གང་གིས་སློང་བའི་རྟེན་ནི། སྲ་བརྐྱང་མ་བཏིང་བ་དང་། ཆོས་གོས་གསུམ་ཡན་ཆད་མ་ཚང་བ་སྟེ། ཆོས་གོས་གསུམ་ཡན་ཆད་ཚང་བ་ནི། ཇི་སྐད་དུ། དེ་ནི་ལྟུང་བའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །བསམ་པའི་ 6-467b ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་དོན་དུ་ལྷག་པ་སློང་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་ལྷག་པ་སློང་བར་ཞུགས་པའ

【現代漢語翻譯】 如果以在家人的身份，基於這五種情況，想要縫製類似百衲衣的法衣，那麼可以獲得比丘的上衣和下裙兩種尺寸的最高限度。如果索要超過這個限度，超過一肘的長度，就會犯捨墮罪。如果想要製作像內衣或裙子這樣未縫製的衣服，那麼可以獲得在家人的上衣和下裙兩種尺寸的最高限度。如果索要超過這個限度，超過一肘的長度，也會犯捨墮罪。因此，應該成雙地索要。超過這個限度的尺寸是不應該索要的。 如果想要製作未縫製的衣服，那麼可以獲得在家人的上衣和下裙的最低限度。如果索要衣服來補充到中等或最高限度，並且獲得了；或者獲得了中等限度，又索要衣服來補充到最高限度，並且獲得了，那麼就會犯捨墮罪。如果之前沒有獲得，那麼補充也是不允許的。也就是說，不應該索要。 兩種不給予剩餘之物的墮罪是：如果想要縫製類似百衲衣的法衣，索要比丘的上衣和下裙的最高限度后，獲得了超過一肘的剩餘之物，那麼必須給予剩餘之物，如果不給予剩餘之物，就會犯捨墮罪。如果想要製作像內衣一樣的未縫製的衣服，索要比丘的上衣和下裙的兩種最高限度后，如果獲得了剩餘之物，也像之前一樣，如果不給予剩餘之物，也會犯捨墮罪。因此，應該給予剩餘之物。 支分有四，其中，基礎的支分有三：從何處索要的對象、索要的物品、以及依靠什麼索要的所依。 第一，具有六種功德的在家人，在索要衣服的時候已經說過了。 第二，是衣服。是施主自己的。是如法的。這三點與之前索要衣服的情況相同。這裡增加了符合剩餘之物的尺寸，共四點。 符合剩餘之物的尺寸是指，超過一套的剩餘部分，其長度符合超過一肘的尺寸。 第三，依靠什麼索要的所依是：沒有鋪設硬席，以及沒有具備三件以上的法衣。如果具備三件以上的法衣，正如所說：『那就是墮罪的作者。』 意樂的支分有二：不混淆對基礎的認知。動機是持續不斷地想要為自己索要剩餘之物。 加行是通過具備五種特徵的語言開始索要剩餘之物。

【English Translation】 If a householder, based on these five situations, intends to sew a Dharma garment like a patchwork robe, then they can obtain the maximum limit of two sizes for a Bhikshu's upper and lower robes. If they ask for more than this limit, exceeding one cubit in length, they will commit a Nissaggiya Pacittiya offense. If they intend to make an unsewn garment like an undergarment or skirt, then they can obtain the maximum limit of two sizes for a householder's upper and lower robes. If they ask for more than this limit, exceeding one cubit in length, they will also commit a Nissaggiya Pacittiya offense. Therefore, they should ask for them in pairs. It is not appropriate to ask for more than that limit. If they intend to make an unsewn garment, then they can obtain the minimum limit of a householder's upper and lower robes. If they ask for clothes to supplement to the medium or maximum limit, and obtain them; or if they obtain the medium limit and ask for clothes to supplement to the maximum limit, and obtain them, then they will commit a Nissaggiya Pacittiya offense. If they have not obtained them before, then supplementing is also not allowed. That is to say, it is not appropriate to ask. The two offenses of not giving the excess are: if they intend to sew a Dharma garment like a patchwork robe, and after asking for the maximum limit of a Bhikshu's upper and lower robes, they obtain an excess of more than one cubit, then they must give the excess. If they do not give the excess, they will commit a Nissaggiya Pacittiya offense. If they intend to make an unsewn garment like an undergarment, and after asking for the two maximum limits of a Bhikshu's upper and lower robes, they obtain an excess, then just as before, if they do not give the excess, they will also commit a Nissaggiya Pacittiya offense. Therefore, they should give the excess. There are four limbs, of which the limbs of the basis are three: the object from whom to ask, the object to be asked for, and the support on which to rely to ask. First, the householder with six qualities has already been discussed in the context of asking for clothes. Second, it is the clothes. It belongs to the donor himself. It is lawful. These three points are the same as in the previous situation of asking for clothes. Here, the size that meets the excess is added, making four points. The size that meets the excess refers to the excess part exceeding one set, the length of which meets the size of more than one cubit. Third, the support on which to rely to ask is: not having a hard mat laid out, and not having three or more Dharma garments. If one has three or more Dharma garments, as it is said: 'That is the doer of the offense.' There are two limbs of intention: not confusing the cognition of the basis. The motivation is the continuous desire to ask for the excess for oneself. The application is to begin asking for the excess through language possessing five characteristics.

---

ོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ལྷག་པ་ལ་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པའོ། །ལྷག་པ་མི་སྦྱིན་པ་ལ་ནི་གོས་དེ་རང་གིས་ཐོབ་ཟིན་པ་དང་། ཀུན་སློང་ནི་ལྷག་པ་མི་སྦྱིན་པར་འདོད་པ་དང་། སྦྱོར་བ་ནི་མི་སྦྱིན་པ་ཉིད་དང་། མཐར་ཐུག་ནི་མི་སྦྱིན་པར་ཐག་བཅད་པ་ལས་ཁྱད་པར་དུ་བྱས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཆོས་གོས་མེད་པ་ཉིད་ལ་ཡོད་པའི་བློ་ཅན་མ་ཡིན་ཅིང་ཆོས་གོས་ཉོ་བའི་རིན་མེད་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་བའི་ཆོས་གོས་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་བཅུ་གསུམ་པོ་ཐམས་ཅད་མེད་ན་དགེ་སློང་གིས་གོས་སློང་བའི་ཚད་ལས་མ་ལྷག་པར་སློང་བ་ཆོས་ཅན། ཆོས་གོས་སློང་བའི་ལྟུང་བ་མི་བསྐྱེད་དེ། ཆོས་གོས་སློང་བར་རིགས་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞུང་འདིའི་དོན་ནི་ཐམས་ཅད་མེད་ན་ཞེས་གསུངས་པ་ནི་མཚོན་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་དག་གི་ནང་ནས་གང་དང་གང་མེད་པ་དེ་དང་དེ་ཉིད་སློང་བར་རིགས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་ཆོས་གོས་བཅུ་གསུམ་པོ་ནི་གོས་གཞིར་གཞུང་ཉིད་ལས་འབྱུང་ངོ་། །འདིར་ཊཱི་ཀ་ལས་རྣག་གཟན་མ་སྨོས་པར་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་སྨོས་སོ། །ལུང་མ་མོ་ལས་ནི་དབྱར་གྱི་རས་ཆེན་མ་གསུངས་པར་ཁྲུས་རས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་བའི་གོས་གསུམ་ཡན་ཆད་མ་ཚང་བའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་ཆོས་གོས་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་གསུམ་པོ་དེ་ནི་ལྟུང་བ་འདི་སྐྱེད་པའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་དོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཆོས་གོས་ནི་མ་ཡིན་ཏེ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་པ་ནི་ཆོས་གོས་ཐམས་ཅད་ཚང་བར་ཡོད་པ་ནི་སྤང་ལྟུང་འདིའི་བྱེད་པ་པོ་མ་ཡིན་ཏེ། ཆོས་གོས་ཐམས་ཅད་ཚང་བས་གོས་སློང་ 6-468a བ་དེ་ལ་སྤང་ལྟུང་འདི་བསྐྱེད་པ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །འོག་གི་མདོ་ལས། ཟུང་བསླང་བར་བྱས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་འབྱུང་བ་ལས་ཟུང་དེའི་ཚད་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཁྱིམ་པའི་སྟོད་གཡོགས་ཆེ་ཚད་ནི་རས་ཡུག་ཆེན་སྲིད་དུ་ཁྲུ་བཅུ་གཉིས་པའོ། །ཊཱི་ཀར། ཞེང་དུ་ནི་ཤུགས་ཀྱིས་ན་ཁྲུ་གསུམ་པ་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ཁྱིམ་པའི་སྨད་གཡོགས་ཆེ་ཚད་ནི་རས་ཡུག་ཕྲན་སྲིད་དུ་ཁྲུ་བདུན་པ་དང་། ཞེང་དུ་ཁྲུ་དོ་པའོ། །ཁྱིམ་པའི་སྟོད་གཡོགས་ཆུང་ཚད་ནི་ཆུ་ཞེང་དུ་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་ལྔ་དང་ཕྱེད་གསུམ་པ་ཡིན་ལ། ཁྱིམ་པའི་སྨད་གཡོགས་ཆུང་ཚད་ནི་འཁོར་གསུམ་ཁེབས་པར་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །དགེ་སློང་གི་སྟོད་གཡོགས་དང་སྨད་གཡོགས་ཀྱི་ཆེ་ཚད་ནི་སྣམ་སྦྱར་དང་ཤམ་ཐབས་ཀྱི་ཚད་ཀྱི་རིམ་པ་སྔར་ཟླ་འཇོག་གི་སྐབས་སུ་ཇི་སྐད་བསྟན་པ་དེའོ། །སྔར་ཟླ་འཇོག་གི་སྐབས་སུ་མཐང་གོས་ཀྱི་ཚད་བསྟན་པ་ལ། སྐབས་འདིར་ཤམ་ཐབས་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་མཐང་གོས་ལ་ཤམ་ཐབས་ཀྱི་མིང་གིས་བཏགས་པ་སྟེ། བཏགས་པའི་དགོས་པ་ནི་མཐང་གོས་དང་ཤམ་ཐབས་རྒྱ་ཁྱོན་གྱི་ཚད་མཉམ་པར་གོ་བའི་ཕྱིར་རོ

【現代漢語翻譯】 最終的目的是生起不給予剩餘之物的想法。不給予剩餘之物的行為是自己已經獲得了那件東西，動機是不想給予剩餘之物，行為就是不給予，最終的目的是下定決心不給予，並且與衆不同。 第二種情況是：假設比丘沒有袈裟，並且沒有購買袈裟的錢，如果用於加持的十三種生活必需品中的袈裟都沒有，那麼比丘乞求袈裟的程度沒有超過規定的限度，這在法理上是不構成墮落的，因為乞求袈裟是合理的。本論的含義是，『如果沒有全部』是一種象徵。正如 टीका (梵文註釋) 中所說：『在這些東西中，缺少哪個就合理地乞求哪個。』十三種生活必需品中的袈裟在根本律中有所說明。這裡 टीका (梵文註釋) 中沒有提到膿爛衣，而是提到了必需品的衣服。在根本律中，沒有提到夏季的大布，而是提到了浴巾。假設用於加持的三件或更多袈裟不齊全，那麼這三種生活必需品就是產生這種墮落的原因。 टीका (梵文註釋) 中說：『不是袈裟，因為不可能。』意思是說，如果所有的袈裟都齊全，那麼就不會產生這種墮落，因為所有的袈裟都齊全，乞求袈裟不可能產生這種墮落。下面的經文中說：『已經要求成雙。』爲了說明成雙的尺寸，在家居士的上衣的尺寸是：大塊布料的長度為十二肘。 टीका (梵文註釋) 中說：『寬度應該知道是三肘。』在家居士的下衣的尺寸是：小塊布料的長度為七肘，寬度為兩肘。在家居士的小號上衣的尺寸是：寬度為五肘半或三肘半。 टीका (梵文註釋) 中說，家居士的小號下衣應該能遮蓋三個輪。比丘的上衣和下衣的尺寸，也就是僧裙和裙子的尺寸，與之前在放置月的章節中描述的順序相同。之前在放置月的章節中描述了下裙的尺寸，這裡提到裙子，是用裙子的名稱來稱呼下裙，這樣稱呼的目的是爲了理解下裙和裙子的尺寸是相同的。

【English Translation】 The ultimate aim is to generate the thought of not giving away the excess. The act of not giving away the excess is that one has already obtained that item, the motivation is the desire not to give away the excess, the action is not giving, and the ultimate aim is to make a firm decision not to give away, and to be different. The second case is: Assuming that a Bhikshu (monk) does not have a Kasaya (robe), and does not have the money to buy a Kasaya, if all thirteen necessities of life for blessing, including the Kasaya, are not available, then the extent to which the Bhikshu begs for a Kasaya does not exceed the prescribed limit, which is not a cause of downfall in terms of Dharma, because it is reasonable to beg for a Kasaya. The meaning of this treatise is that 'if all are not available' is a symbol. As stated in the Tika (Sanskrit commentary): 'Among these things, whichever is missing, it is reasonable to beg for that.' The thirteen Kasayas of the necessities of life are explained in the root text itself. Here, the Tika (Sanskrit commentary) does not mention the pus-robe, but mentions the necessary clothing. In the root text, the large summer cloth is not mentioned, but the bathing cloth is mentioned. Assuming that three or more Kasayas for blessing are incomplete, then these three necessities of life are the cause of generating this downfall. The Tika (Sanskrit commentary) says: 'It is not a Kasaya, because it is impossible.' This means that if all the Kasayas are complete, then this downfall will not be generated, because all the Kasayas are complete, and begging for a Kasaya cannot generate this downfall. The following sutra says: 'It has been requested in pairs.' In order to explain the size of the pair, the size of the upper garment of a householder is: the length of a large piece of cloth is twelve cubits. The Tika (Sanskrit commentary) says: 'The width should be known to be three cubits.' The size of the lower garment of a householder is: the length of a small piece of cloth is seven cubits, and the width is two cubits. The size of the small upper garment of a householder is: the width is five and a half cubits or three and a half cubits. The Tika (Sanskrit commentary) says that the small lower garment of a householder should be able to cover three wheels. The size of the upper and lower garments of a Bhikshu (monk), that is, the order of the sizes of the Samghati (robe) and the Antarvasa (undergarment), is the same as described earlier in the chapter on placing the month. Earlier, in the chapter on placing the month, the size of the lower skirt was described. Here, the skirt is mentioned, and the lower skirt is called by the name of the skirt. The purpose of this naming is to understand that the sizes of the lower skirt and the skirt are the same.

---

། །སྦྱིན་བདག་སྒོ་གཅིག་ལ་གོས་ཅི་ཙམ་སློང་དུ་གནང་ཞེ་ན། སྟོད་གཡོགས་དང་སྨད་གཡོགས་ཟུང་གཅིག་བསླང་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །ཟུང་བསླང་བར་བྱ་བ་དེའང་ཁྱིམ་པའི་ཟུང་ངམ་དགེ་སློང་གི་ཟུང་གང་ཡང་རུང་བའོ། ། 過量墮罪 གཉིས་པ་ནི། སློང་དུ་གནང་བའི་ཚད་གོས་ཟུང་གཅིག་པོ་དེ་ལས་ལྷག་པ་ནི་སྦྱིན་བདག་སྒོ་གཅིག་ལ་བསླང་བར་བྱ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །འདིར་སྔ་མ་ཐོབ་ན་ཞེས་པ་ནི་དགེ་སློང་གི་སྟོད་གཡོགས་དང་སྨད་གཡོགས་སྔར་བསྟན་པ་ནས་སྔ་མ་སྟེ་ཁྱིམ་པའི་སྟོད་གཡོགས་སྨད་གཡོགས་ཆུང་ཚད་དང་འབྲིང་ཐོབ་ནའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཁྱིམ་པའི་སྟོད་གཡོགས་ 6-468b ཆུང་ཚད་ནི་ཞེང་དུ་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་པ་དང་། སྲིད་དུ་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་ལྔ་པ་ཡིན་ཅིང་། ཁྱིམ་པའི་སྨད་གཡོགས་ཆུང་ཚད་ནི་འཁོར་གསུམ་ཁེབས་པར་བཤད་དོ། །གོས་མ་དྲས་པ་རྡུལ་གཟན་ནམ་ཤམ་ཐབས་ལྟ་བུ་བྱ་སྙམ་པའི་བསམ་པས་བསླངས་ན་སྔ་མ་ཐོབ་ན་སྟེ། ཁྱིམ་པའི་གོས་ཆུང་ཚད་ཐོབ་ན་འབྲིང་ཚད་དམ་རབ་ཚད་དུ་ཁ་སྐོང་བ་ཡང་བསླང་བར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་ཞེས་སྦྱར་རོ། །ཁ་སྐོང་བ་དེ་བསླངས་ན་ལྷག་པ་སློང་བའི་སྤང་བའི་ལྟུང་བར་འགྱུར་ཏེ། བསམ་པའི་དོན་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་ཐོབ་པ་ལས་ལྷག་པར་བསླངས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། འདིར་བསམ་པའི་དོན་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་ཐོབ་པ་ཅིའི་ཕྱིར་སྙམ་ན། གོས་མ་དྲས་པ་རྔུལ་གཟན་ནམ་ཤམ་ཐབས་ལྟ་བུ་བྱ་སྙམ་པའི་བསམ་པས་བསླངས་པ་ལས། ཁྱིམ་པའི་སྟོད་གཡོགས་སྨད་གཡོགས་ཆུང་ཚད་ཐོབ་ན་བསམ་པའི་དོན་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་ཐོབ་པ་སྟེ། རྡུལ་གཟན་དང་ཤམ་ཐབས་ལྟ་བུའི་ཆོས་གོས་ཀྱི་བྱིན་རླབས་ཡོངས་རྫོགས་འཆགས་པའི་ཕྱིར། ཊཱི་ཀ་ལས། འདོད་ལ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་མེད་པར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་སྟེ་མ་དྲས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །འོན་ཀྱང་ཁ་སྐོང་བ་སློང་དུ་རུང་བའི་སྐབས་གཉིས་ཡོད་དེ། ཁྱིམ་པའི་སྟོད་གཡོགས་དང་སྨད་གཡོགས་ཆུང་ཚད་དེ་བས་ཀྱང་ཆུང་བ་ཞིག་ཐོབ་ན་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་བས་ཆེས་ཆུང་བ་ཞིག་ཐོབ་ན་ནི་དེའི་ཁ་སྐོང་བ་བསླང་བར་བྱ་སྟེ་ཆེས་ཆུང་བ་ལ་ནི་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་མི་རུང་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །གལ་ཏེ་གོས་དྲས་པ་སྣམ་སྦྱར་ལྟ་བུ་བྱ་སྙམ་པའི་བསམ་པས་བསླངས་པ་ལ་དགེ་སློང་གི་སྟོད་གཡོགས་སྨད་གཡོགས་ཆུང་ཚད་དམ་འབྲིང་ཚད་དུ་ཐོབ་པ་ལ་ནི་རབ་ཚད་དུ་ཁ་སྐོང་བ་སློང་བ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དེ། བསམ་པའི་དོན་ཐོབ་པ་ལས་ལྷག་པར་བསླངས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 6-469a ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་གི་སྟོད་གཡོགས་སྨད་གཡོགས་དང་བཅས་བསླངས་པས་དགེ་སློང་གི་སྟོད་གཡོགས་སྨད་གཡོགས་དང་བཅས་པ་ཐོབ་ན་གལ་ཏེ་ཆུང་ན་བསླང་བར་བྱ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དགེ་སློང་གི་སྟོད་གཡོགས་སྨད་གཡོགས་རབ་ཚད་ལས་མ་ལྷག་ན། ཁྱིམ་པའི་སྟོད་གཡོགས་སྨད་གཡོགས་རབ་ཚད་ལས

【現代漢語翻譯】 施主，允許向一家索要多少衣服呢？ 應當索要一套上衣和下衣。 索要一套，無論是居士的還比丘的都可以。 過量墮罪 第二，允許索要的量，超過一套衣服，就不允許向一家施主索要了。這裡『如果得到前者』是指，比丘的上衣和下衣，從之前所說的，如果得到居士的上衣下衣的小等或中等量。 《 टीका 》中說：居士的上衣小等量是，寬度為三又二分之一肘，長度為五又二分之一肘。居士的下衣小等量是能遮蓋三圈（腰、臀、腿）。 如果想要未裁剪的衣服，像糞掃衣或裙子一樣，如果得到前者，即居士的小等衣服，那麼補充到中等或高等量也是不允許索要的。要這樣理解。 如果索要了補充的部分，就會犯過量索取的墮罪，因為已經得到了完全滿足意願的量，還索要了更多。這裡會想，為什麼說得到了完全滿足意願的量呢？因為想要未裁剪的衣服，像糞掃衣或裙子一樣，如果得到了居士的上衣下衣的小等量，就得到了完全滿足意願的量，因為糞掃衣和裙子一樣的法衣的加持已經完全具備了。《 टीका 》中說：即使沒有『想要』這個詞，也可以加持，因為是未裁剪的。 然而，有兩種情況可以索要補充的部分：如果得到的居士的上衣和下衣比小等量還小。《 टीका 》中說：如果得到的比那更小，就可以索要補充的部分，因為太小了就不能加持。 如果想要裁剪的衣服，像疊衲衣一樣，如果得到比丘的上衣下衣的小等或中等量，那麼補充到高等量是沒有罪過的，因為沒有索要超過意願的量。 《律分別》中說：如果索要了比丘的上衣和下衣，得到了比丘的上衣和下衣，如果小了，就可以索要。如果比丘的上衣下衣沒有超過高等量，那麼居士的上衣下衣的高等量……

【English Translation】 Donor, how much clothing are you allowed to ask for from one household? It should be to ask for one set of upper and lower garments. Asking for a set, whether it is a layman's or a monk's is fine. Excessive Solicitation Offense Secondly, regarding the amount allowed to be requested, it is not permissible to request more than one set of clothing from a single donor. Here, 'if the former is obtained' refers to the monk's upper and lower garments, from what was previously stated, if the small or medium amount of the layman's upper and lower garments is obtained. The 《 टीका 》 says: The small amount of the layman's upper garment is three and a half cubits in width and five and a half cubits in length. The small amount of the layman's lower garment is said to cover three circles (waist, hips, and legs). If one intends to use the uncut cloth as a rag or skirt, and obtains the former, i.e., the small amount of layman's clothing, then supplementing it to a medium or large amount is also not allowed. This is how it should be understood. If the supplemented portion is requested, it will result in an offense of abandoning excessive solicitation, because more than the amount that fully satisfies the intention has been requested. Here, one might wonder, why is it said that the amount that fully satisfies the intention has been obtained? Because if one intends to use the uncut cloth as a rag or skirt, and obtains the small amount of the layman's upper and lower garments, then the amount that fully satisfies the intention has been obtained, because the blessings of the Dharma garment like a rag or skirt are fully complete. The 《 टीका 》 says: Even without the word 'wanting', it can be blessed because it is uncut. However, there are two situations in which it is permissible to request a supplement: if the layman's upper and lower garments obtained are even smaller than the small amount. The 《 टीका 》 says: If something even smaller than that is obtained, then a supplement should be requested, because the very small cannot be blessed. If one intends to make a cut garment, like a patchwork robe, and obtains the small or medium amount of the monk's upper and lower garments, then there is no fault in supplementing it to a large amount, because no more than the intended amount has been requested. The 《Vinaya-vibhaṅga》 says: If one requests the monk's upper and lower garments and obtains the monk's upper and lower garments, if they are small, they should be requested. If the monk's upper and lower garments do not exceed the large amount, then the layman's upper and lower garments' large amount...

---

་ལྷག་པར་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ། བསམ་པའི་དོན་ལས་ལྷག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། འདིར་ཁྱིམ་པའི་སྟོད་གཡོགས་སྨད་གཡོགས་རབ་ཚད་ལས་དགེ་སློང་གི་སྟོད་གཡོགས་སྨད་གཡོགས་རབ་ཚད་ཆེ་བར་བསྟན་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཞེ་ན། སྔ་མའི་རབ་ཚད་དེས་ཕྱི་མའི་རབ་ཚད་སྣམ་སྦྱར་ཉིས་རིམ་ཚལ་བུ་དང་བཅས་པ་མི་ལྡང་བའི་ཕྱིར། གོས་དྲས་པ་བྱ་སྙམ་པའི་བསམ་པས་བསླངས་ཀྱང་རུང་། གོས་མ་དྲས་པ་བྱ་སྙམ་པའི་བསམ་པས་བསླངས་ཀྱང་རུང་སྟེ། ཕྱི་མ་དགེ་སློང་གི་སྟོད་གཡོགས་དང་སྨད་གཡོགས་རབ་ཚད་ལས་ལྷག་པ་ཐོབ་ན་ལྷག་པ་སྦྱིན་བདག་ལ་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་ཉིད་དོ་སྟེ་དེ་བསམ་པའི་དོན་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་ལས་ལྷག་པའི་ཕྱིར། དེའང་ཊཱི་ཀ་ལས། དོན་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་དེ་ལས་ལྷག་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཊཱི་ཀར། བསླངས་བར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་བསླང་བར་མི་འོས་པའི་གོས་རྔ་བལ་ལ་སོགས་པ་བསླངས་ན་སྦྱོར་བར་གྱུར་པའི་ཉེས་བྱས་སོ། །ཐོབ་ན་དངོས་གཞིའོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རུང་བ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ་དངོས་གཞི་ནི་ཉེས་བྱས་ལྕི་བའོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། དེ་དང་མཐུན་པར་རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས་ཀྱང་ཞེས་གསུངས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། བཙོས་པ་ལ་སོགས་པ་མ་བརྟགས་པར་བསླངས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །བཙོས་པ་ལ་སོགས་པ་མ་བརྟགས་པར་ཐོབ་ན་ཉེས་བྱས་ལྕི་བའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ལྟར་རྔ་བལ་དང་རི་དྭགས་ཀྱི་པགས་པ་ལ་སོགས་པ་ 6-469b རུང་བ་མ་ཡིན་པ་བསླངས་ཏེ་ཐོབ་ན་ཉེས་བྱས་སུ་བསྟན་པས། རུང་བ་བསླངས་ཏེ་ཐོབ་ན་སྤང་ལྟུང་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་ཅེས་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏོ། །བླང་བར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་བསླངས་ན་ཞེས་པའི་མདོ་འདི་གཉིས་ལ་འགྲེལ་ཆུང་ལས། ལྷག་པར་སློང་བ་ནི་ཉེས་བྱས་ཚད་ལས་འདས་པར་བསླངས་པ་ནི་སྤང་བའི་ལྟུང་བ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། དེ་དང་མཐུན་པར་ཤེས་རབ་བྱེད་པར། བཤད་ལུགས་དེ་ལྟར་ན་འདི་སྐད་བསྟན་ཏེ། ཚད་དེ་ལས་ལྷག་པ་ནི་བསླང་བར་བྱ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྨོས་ན་དེ་བསླངས་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། བསླང་བར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་གོས་ཟུང་གཅིག་ལས་ལྷག་པ་བསླངས་ན་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་སོ། །གོས་ཟུང་གཅིག་ལས་ལྷག་པ་དེ་ཐོབ་ན་སྤང་ལྟུང་གི་དངོས་གཞིའོ་ཞེས་སྐབས་ཀྱི་དོན་ཡིན་ནོ། །ཚད་ལས་ལྷག་པ་ཐོབ་པ་ན་ལྷག་མ་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་མི་སྦྱིན་ན་ཡང་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཡང་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་དངོས་གཞིའོ་ཞེས་པའི་ཚིག་ལ་བསྙགས་པའི་ཕྱིར་ཡིན་གྱི། དོན་ནི་མ་ཡིན་ཏེ་སྔ་མའི་དངོས་གཞི་ནི་ཉེས་བྱས་ཀྱི་དངོས་གཞི་ཡིན་ལ། འདི་ནི་སྤང་ལྟུང་གི་དངོས་གཞི་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །སློང་བ་རིགས་པའི་སྤང་བའོ་ཞེས་པ། ཊཱི་ཀར། སློང་བར་རིགས་པ་ལས་ལྷག་པ་ལེན་པའི་སྤང་བའོ་ཞེས་སོ།། །། 辦衣價捨墮 བརྒྱད་པ་སྤགས་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི

【現代漢語翻譯】 尤其不應該接受過多的佈施，因為沒有超過意願的必要。這裡，如果有人問，為什麼比丘的上下衣的最高限額比在家人高？原因是，前者的最高限額不足以滿足後者包括雙層褶邊的衲衣。無論是出於縫製衣服的想法而乞討，還是出於不縫製衣服的想法而乞討都可以。如果比丘獲得的超過了上下衣的最高限額，就應該將多餘的部分佈施給施主，因為這超過了意願的圓滿。對此， टीका（梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）中說：『因為超過了意願的圓滿』。 टीका（ṭīkā）中說：『不應該乞討，如果乞討不適合乞討的羊毛等物品，就會犯下結罪。如果獲得了，那就是根本罪』，因為這是不允許的，根本罪比結罪更重。自己的釋論中也與此相符。 लघुटीका（梵文天城體：लघुटीका，梵文羅馬擬音：laghuṭīkā，漢語字面意思：小注釋）中說：『如果沒有檢查是否染色等就乞討，就會犯下結罪。如果沒有檢查是否染色等就獲得，就會犯下更重的罪』。因此，如果乞討並獲得了羊毛和動物皮革等不允許的物品，就會被指出犯下結罪。這意味著，如果乞討並獲得了允許的物品，就會產生捨墮的根本罪。 लघुटीका（laghuṭīkā）中解釋這兩條經文『不應該接受』時說：『過度乞討是結罪，超過限度乞討是捨墮』。與此相符，智者說：『如果按照這種說法，這意味著，超過限度是不應該乞討的』。如果乞討了會怎麼樣呢？如果乞討了超過一件雙衣，就會犯下結罪。如果獲得了超過一件雙衣，那就是捨墮的根本罪，這是目前情況的含義。如果獲得了超過限度的物品，即使不佈施多餘的部分，也會犯下捨墮罪。再次提到『根本罪』是爲了強調『根本罪』這個詞，但意思並非如此，因為前者的根本罪是結罪的根本罪，而後者是捨墮的根本罪。』 『乞討是理應捨棄的』。 टीका（ṭīkā）中說：『接受超過理應乞討的物品是捨棄』。 第八 僧殘法之衣物篇：分為總義和詞義兩部分。 第一部分：開端是

【English Translation】 Especially, one should not accept excessive offerings, as there is no need beyond the intention. Here, if someone asks, what is the reason that the maximum limit for a monk's upper and lower garments is higher than that of a householder? The reason is that the former's maximum limit is not sufficient to meet the latter's requirements, including a double-layered patched robe. It is permissible whether one begs with the intention of sewing clothes or with the intention of not sewing clothes. If a monk obtains more than the maximum limit for upper and lower garments, the excess should be given to the donor, as it exceeds the fulfillment of the intention. Regarding this, the टीका (ṭīkā, commentary) states: 'Because it exceeds the fulfillment of the intention.' The टीका (ṭīkā) states: 'One should not beg; if one begs for items such as wool that are not suitable for begging, one will commit an offense. If one obtains them, that is the root offense,' because it is not allowed, and the root offense is heavier than the offense. One's own commentary also agrees with this. The लघुटीका (laghuṭīkā, small commentary) states: 'If one begs without checking whether it is dyed, etc., one will commit an offense. If one obtains it without checking whether it is dyed, etc., one will commit a heavier offense.' Therefore, if one begs for and obtains impermissible items such as wool and animal skins, it is pointed out that one commits an offense. This implies that if one begs for and obtains permissible items, it will generate the root offense of expiation. The लघुटीका (laghuṭīkā) explains these two sutras, 'One should not accept,' by saying: 'Excessive begging is an offense, and begging beyond the limit is an offense of expiation.' In agreement with this, the wise one says: 'If according to this statement, it means that exceeding the limit is not something one should beg for.' What would happen if one begged for it? If one begs for more than one pair of robes, one will commit an offense. If one obtains more than one pair of robes, that is the root offense of expiation, which is the meaning of the current situation. If one obtains more than the limit, even if one does not give away the excess, one will commit an offense of expiation. Mentioning 'root offense' again is to emphasize the word 'root offense,' but the meaning is not the same, because the former's root offense is the root offense of offense, while the latter is the root offense of expiation.' 'Begging is something that should be abandoned.' The टीका (ṭīkā) states: 'Accepting more than what one should beg for is abandonment.' Eighth: The Chapter on Robes in the Nissaggiya Pacittiya: Divided into general meaning and word meaning. First part: The beginning is

---

་མཉན་ཡོད་དུ་ཉེ་དགའ་ལ་ཁྱིམ་བདག་གིས་གོས་འབུལ་བར་བསམས་པས་སྤགས་པ་ལས་གང་བྱིན་པ་དེས་མི་མགུ་བར་ལྷག་པར་བསླངས་པ་ལས་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་གཞན་གྱི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་གནོད་པ་དང་། རང་འདོད་པ་ཆེས་པ་སྟེ་གོས་སློང་བ་བཞིན་ནོ། །ངོ་ཏི་ནི་ལོ་ཆེན་ན་རེ། སྤགས་པ་ལྔ་ཚོམས་སུ་སློང་བའི་ལྟུང་བ་ཡིན་ཅེས་འཆད་ཀྱང་། དེ་ནི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་ 6-470a སློང་གིས་ཀརྵ་པ་ཎ་ལྔ་རི་བའི་གོས་ཐོབ་པ་ན་དེ་ལས་ལྷག་པ་སློང་ཞིང་ཐོབ་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །སྔ་མ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅིང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་དང་། དེའི་འགྲེལ་པ་དང་། ཞུ་འགྲེལ་དང་གསུམ་ཀ་ལས། སྤགས་པ་ལས་ལྷག་པ་སློང་བའི་སྤང་བའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་གླེང་གཞི་ལས་ཀྱང་། གང་བྱིན་པ་དེ་མི་ལེན་པར་ལྷག་པོ་སློང་བར་བྱེད་དོ། །གང་བྱིན་པས་མི་མགུ་ཞིང་ལྷག་པར་སློང་བ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་ཡང་འགལ་ལོ། །རང་ལུགས་ཀྱི་ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་ལ་ཁྱིམ་པས་གོས་སྦྱིན་པར་བསམས་པས་སྤགས་པ་དེ་ལས་ལྷག་པའི་གོས་བསླངས་ཏེ་ལྷག་པ་ཐོབ་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་ལ་སློང་བའི་ཡུལ་དང་། གང་སློང་བའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གིས་སློང་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ནི། ཁྱིམ་པ་ཆོས་དྲུག་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་དགེ་སློང་ལ་གོས་དེ་སྤགས་པར་བྱེད་པ་པོ་ཡིན་པ་དང་། སྦྱིན་བདག་སྤུངས་ཆུང་བ་སྟེ་སྤུངས་ཆེ་ན་ལྟུང་བ་འོག་མར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། དངོས་པོ་ཆོས་བཞི་ལྡན་ཏེ་སློང་བར་རིགས་པའི་སྐབས་དང་འདྲའོ། །གསུམ་པ་ནི། རྟེན་ཆོས་གཉིས་ལྡན་ཏེ་གོས་སློང་བའི་སྐབས་དང་འདྲའོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་པའོ། །ཀུན་སློང་ནི་སྤགས་པ་དེ་ལས་ལྷག་པའི་གོས་རང་དོན་དུ་ངག་གིས་སློང་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་སློང་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ལྷག་པའི་གོས་ལ་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། གོས་འདི་དགེ་སློང་ལ་སྦྱིན་ནོ་ཞེས་སྦྱིན་བདག་གི་བསམ་པས་སྤགས་ཏེ་བསྔོས་པ་དགེ་སློང་ལ་དངོས་སུ་མ་ 6-470b ཕུལ་བར། རང་ལ་སྤགས་པ་དགེ་སློང་གིས་ཤེས་པ་ནི་མ་སྤགས་པའི་གོས་སློང་བ་སྔར་བསྟན་པ་དང་འདྲ་སྟེ། སློང་བ་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ལ་ཐོབ་ན་དངོས་གཞིའོ། །སྤགས་པ་དགེ་སློང་གིས་མི་ཤེས་པ་དེ་ཉིད་སློང་ན་སྤགས་པ་སློང་བ་ལས་གཞན་གོས་སློང་བ་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། གོས་སློང་བའི་ཉེས་བྱས་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་བཤད་དེ། གོས་སློང་བའི་དངོས་གཞི་མི་བསྐྱེད་པ་ནི་དོན་དང་འདུ་ཤེས་མ་ཕྲད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་གོས་དགེ་སླ

【現代漢語翻譯】 在舍衛城，如果居士打算供養比丘衣物，但比丘因所施與的布料不足而額外索取，這便構成了捨墮罪。應避免的是損害他人的財物，以及過於貪求，就像索要衣物一樣。關於『ངོ་ཏི』（Ngo ti，註釋），大譯師說：『索要五堆布料會犯捨墮罪。』但這種說法與《律分別》（藏文：ལུང་རྣམ་འབྱེད་）相矛盾。《律分別》中說：『如果比丘獲得價值五個喀爾沙巴拿（藏文：ཀརྵ་པ་ཎ་，梵文天城體：कर्षपण，梵文羅馬擬音：karṣapaṇa，古代印度貨幣單位）的衣物，又索取更多，如果得到，就會犯捨墮罪。』這與之前所說的沒有墮罪相矛盾。而且，《律分別》及其註釋和釋疏三者都說：『索取超過布料的量會犯捨墮罪。』《律分別》的開篇也說：『不接受所施與的，反而索取更多。』這與『因所施與的不滿足而額外索取』的說法也相矛盾。按照我自己的觀點，如果具足戒律的比丘，居士打算供養衣物，比丘索取超過布料的衣物，並得到額外的衣物，這便是根本罪。其支分有四，其中，基礎的支分有三：索取的對象、索取的物品和索取的依據。首先，索取的對象是，居士具有六種功德，並且是為比丘準備布料的人，而且是小施主，因為如果是大施主，就會犯更重的罪。其次，索取的物品具有四種功德，類似於可以索取衣物的情況。第三，索取的依據具有兩種功德，類似於索取衣物的情況。意樂的支分有兩個：一是認知，即對基礎沒有混淆；二是動機，即爲了自己的利益，不斷地用語言索取超過布料的衣物。行為是開始用具有五種特徵的語言進行索取。最終結果是，對比丘索取的衣物生起獲得的想法。 第二種情況是，如果施主打算將衣物供養給比丘，並用布料做了標記，但沒有實際交給比丘。如果比丘知道自己被標記了布料，那麼索取未標記的衣物與之前所說的情況相同，索取會犯輕罪，得到則犯根本罪。如果比丘不知道自己被標記了布料，那麼索取就不是索取標記過的布料，而是索取其他衣物。《 टीका》（ṭīkā，註釋）中說：『應該知道這是索取衣物的輕罪。』因為沒有產生索取衣物的根本罪，這是因為意義和認知不一致。也就是說，衣物是比丘的。

【English Translation】 In Śrāvastī (舍衛城), if a householder intends to offer clothes to a monk, but the monk, dissatisfied with the cloth given, asks for more, this constitutes a Saṃghāṭiśeṣa (捨墮罪). What should be avoided is harming others' possessions and being overly greedy, like asking for clothes. Regarding 『ངོ་ཏི』 (Ngo ti, commentary), the great translator says: 『Asking for five heaps of cloth constitutes a Saṃghāṭiśeṣa.』 However, this statement contradicts the Vinayavibhaṅga (律分別). The Vinayavibhaṅga states: 『If a monk obtains clothes worth five Karshapanas (藏文：ཀརྵ་པ་ཎ་，梵文天城體：कर्षपण，梵文羅馬擬音：karṣapaṇa，ancient Indian currency unit), and asks for more, if he obtains it, he will commit a Saṃghāṭiśeṣa.』 This contradicts the previous statement that there is no offense. Moreover, the Vinayavibhaṅga, its commentary, and its sub-commentary all state: 『Asking for more than the cloth constitutes a Saṃghāṭiśeṣa.』 The introduction to the Vinayavibhaṅga also states: 『Not accepting what is given, but asking for more.』 This also contradicts the statement 『being dissatisfied with what is given and asking for more.』 According to my own view, if a monk with vows, when a householder intends to offer clothes, the monk asks for clothes exceeding the cloth, and obtains the additional clothes, this is the root offense. Its limbs are four, among which, the limbs of the base are three: the object of the request, the object requested, and the basis of the request. First, the object of the request is that the householder has six qualities and is the one preparing the cloth for the monk, and is a small donor, because if he is a large donor, a heavier offense will be committed. Second, the object requested has four qualities, similar to the case where clothes can be requested. Third, the basis of the request has two qualities, similar to the case of requesting clothes. The limbs of intention are two: one is cognition, that is, there is no confusion about the base; the other is motivation, that is, for one's own benefit, continuously requesting clothes exceeding the cloth with language. The action is starting to request with language that has five characteristics. The final result is that the monk has the thought of obtaining the requested clothes. The second case is, if the donor intends to offer clothes to the monk and marks them with cloth, but does not actually give them to the monk. If the monk knows that he has been marked with cloth, then asking for unmarked clothes is the same as what was said before, asking will commit a minor offense, and obtaining will commit a root offense. If the monk does not know that he has been marked with cloth, then asking is not asking for marked cloth, but asking for other clothes. The ṭīkā ( टीका, commentary) says: 『It should be known that this is a minor offense of asking for clothes.』 Because the root offense of asking for clothes is not produced, this is because the meaning and cognition are not consistent. That is to say, the clothes belong to the monk.

---

ོང་ལ་བསྔོས་ཟིན་པས་དགེ་སློང་དབང་ཡང་ཁྱིམ་པ་དབང་སྙམ་དུ་དགེ་སློང་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྤགས་པ་སློང་བའི་སྤང་པའོ།། །། 乞各辦衣價捨墮 དགུ་པ་སོ་སོ་ནས་སྤགས་པ་སློང་བ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི། དགག་བྱ། ངོ་ཏི་དང་གསུམ་ནི་སྔར་སྤགས་པ་སློང་བ་དང་འདྲ་བ་ལས་ཁྱད་པར་ནི་སྔར་ཁྱིམ་པ་ཕོ་མོ་གཉིས་ཀྱི་གོས་གཅིག་སྤགས་པ་ཡིན་ལ། འདི་ནི་ཁྱིམ་པ་ཕོ་མོ་གཉིས་ཀྱི་གོས་རེ་རེ་སོ་སོ་ནས་སྤགས་པས་ཁྱད་པར་དུ་བྱས་སོ། །ཡན་ལག་ལའང་གཞན་ཐམས་ཅད་སྔ་མ་སྤགས་པ་སློང་བ་དང་འདྲ་བ་ལས། འདིར་ཁྱད་པར་ནི་དགེ་སློང་ལ་གོས་དེ་དག་སོ་སོ་ནས་སྤགས་པ་བྱེད་པ་པོ་ཡིན་པ་དང་། སྦྱིན་བདག་སྤུངས་ཆེ་བ་སྟེ་སྤུངས་ཆེ་བ་ཡང་ངོ་ཞེས་སོ། །ཀུན་སློང་ནི་སོ་སོ་ནས་སྤགས་པ་དེ་ལས་ལྷག་པའི་གོས་སློང་བར་འདོད་པས་ཁྱད་པར་དུ་བྱས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཁྱིམ་བདག་ཕོ་མོ་གཉིས་ཀྱིས་གོས་གཉིས་སོ་སོ་ནས་སྤགས་པར་ནུས་པ་སྦྱིན་པར་བྱེད་པ་སྤུངས་ཆེ་བ་ཡང་ངོ་། །ཞེས་ཡང་སྒྲ་སྤགས་པ་མ་ཕུལ་བར་ཤེས་པ་ནི་མ་སྤགས་པ་དང་འདྲའོ། །དེ་ཉིད་གཞན་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་རོ། །སྤུངས་ཆེ་བའི་ཚད་ནི་འདིར་ཁྱིམ་པ་ཕོ་མོ་གཉིས་ཀྱིས་གོས་སོ་སོ་ནས་སྤགས་པར་ནུས་པའོ། །སྦྱོར་བའི་འཇུག་ཡུལ་ 6-471a གཅིག་ཅིང་སྦྱོར་བ་གཅིག་པའི་ཕྱིར་ན་ཆོས་གོས་སོ་སོ་བ་ཞིག་ཐོབ་ནའང་སྤང་བའི་ལྟུང་བ་གཅིག་ཉིད་དོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། གོས་སློང་བ་དང་། སློང་བར་རིགས་པ་དང་། སྤགས་པ་སློང་བ་ལ་སྦྱོར་བ་གཅིག་གིས་གོས་དུ་མ་ཐོབ་པ་དེ་དག་ལ་ལྟུང་བ་གཅིག་ཁོ་ནར་འགྱུར་རོ། །ལྷུང་བཟེད་དང་རས་ཆེན་ཐོབ་པ་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ་ཞེས་སོ། །གླེང་གཞི་ལས། ཁྱིམ་བདག་ཕོ་མོ་གཉིས་ཀྱིས་རས་ཡུག་རེ་རེ་སོ་སོ་ནས་སྤགས་པ་སློང་བའི་ཞེས་པ་ལ་ལྷག་པ་སྨོས་དགོས་པར་རྣམ་འབྱེད་དང་དེའི་འགྲེལ་པ་དང་ཞུ་འགྲེལ་དང་བཅས་པ་ལས་བྱུང་ལ། དེའི་སྤང་པའོ།། །། 囑託捨墮 བཅུ་པ་བསྐུར་བ་ལ། ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །གོས་རུང་བསྒྲུབ་པའི་ཚུལ་ཉིད་བཤད། །དངོས་གཞི་ལྟུང་བ་བསྟན་པ་དང་། །ཉེས་བྱས་དབྱེ་བ་བསྟན་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་ཉེ་དགའ་ལ་བྲམ་ཟེ་དབྱར་ཚུལ་གྱིས་གོས་ཀྱི་རིན་ཀརྵ་པ་ཎ་བསྐུར་བ་དེས་སྤོས་འཚོང་གི་ཁྱེའུ་ལ་གཏད་ཅིང་ཧ་ཅང་བརྟུན་ངས་པས་བསླངས་པ་ལས་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཧ་ཅང་བརྟུན་ངས་པས་གཞན་ལ་གནོད་པ་དང་། རང་འདོད་པ་ཆེས་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་གོས་སམ་གོས་ཀྱི་རིན་རྙེད་པ་སྦྱིན་བདག་གིས་ཕོ་ཉ་བ་ལ་བསྐུར་ཞིང་། ཕོ་ཉ་བས་ཞལ་ཏ་པ་ལ་གཏད་པའི་དངོས་པོ་དེ་བསྐུལ་བསྡད་དྲུག་ལས་ལྷག་པར་བླངས་པའམ་མ་ལྷག་ཀྱང་སྦྱིན་བདག་གིས་སེམས་བསྡུ་བར་ཁས་མི

【現代漢語翻譯】 因為已經獻給僧團，所以比丘認為可以像在家人一樣支配，因此對比丘的認知產生了錯誤。這是關於乞求布料的捨墮。 第九，關於分別乞求布料。分為總義和詞義。 首先是總義。包括緣起、遮止和因緣三部分，與之前乞求布料相似，區別在於之前是從在家的男女二人處乞求一塊布，而這次是從在家的男女二人處分別乞求一塊布，以此作為區別。在支分方面，其他都與之前乞求布料相同，區別在於這裡是比丘分別從他們那裡乞求布料，施主是『普策瓦』（藏語，意思是堆積很多），也就是『普策瓦』。動機是想要乞求比分別乞求更多的布料，以此作為區別。 第二是詞義。在家的男女二人能夠分別給予兩塊布，這被稱為『普策瓦』。『也』字表示知道沒有供養布料，就和沒有乞求一樣。『那個本身是其他的』，與前面相連。『普策瓦』的程度是指在家的男女二人能夠分別給予布料。結合的對境 6-471a 相同，結合的方式也相同，即使得到不同的法衣，也只有一種捨墮罪。《 टीका 》(梵文，梵文羅馬擬音：ṭīkā，註釋)中說：乞求布料，適合乞求，以及乞求布料，通過一種結合得到多件布料，這些都只算一種墮罪。得到缽和大幅布料也是如此。緣起中說：從在家的男女二人處分別乞求一塊布，需要特別說明，這在《 rnam 'byed 》(藏文，分別解脫經)及其註釋、《 zhu 'grel 》(藏文，補註)等中都有記載。這是關於囑託的捨墮。 第十，關於囑託。包括確定墮罪、說明製作如法衣服的方式、展示實際的墮罪以及區分惡作罪。 首先是第一部分。緣起是，在舍衛城， ब्राह्मण (藏文，梵文天城體：ब्राह्मण，梵文羅馬擬音：brāhmaṇa，婆羅門) 雅措將衣服的價值，即喀爾沙巴拿，委託給近喜，近喜又將其交給賣香的男孩，因為過於急切地索要，所以制定了捨墮罪。遮止是過於急切地損害他人，以及過於追求自己的慾望。因緣是，持戒的比丘得到衣服或衣服的價值，施主委託給信使，信使又交給侍者，如果索要超過六次，或者即使沒有超過六次，但施主已經收回了心意

【English Translation】 Because it has been dedicated to the Sangha, the Bhikshu mistakenly believes he can dispose of it like a layman, hence the error in perception regarding the Bhikshu. This is the Nissaggiya Pacittiya concerning requesting cloth. Ninth, concerning separately requesting cloth. It is divided into general meaning and literal meaning. First is the general meaning. It includes the introduction, prohibition, and occasion, which are similar to the previous request for cloth, the difference being that previously one piece of cloth was requested from a lay man and woman, while this time one piece of cloth is requested separately from a lay man and woman, which is the distinction. In terms of limbs, everything else is the same as the previous request for cloth, the difference being that here the Bhikshu separately requests those cloths from them, and the donor is 'Puntsewa' (Tibetan, meaning a large pile), which is 'Puntsewa'. The motivation is to want to request more cloth than by requesting separately, which is the distinction. Second is the literal meaning. The lay man and woman are able to separately give two pieces of cloth, which is called 'Puntsewa'. The word 'also' indicates knowing that the cloth has not been offered, which is the same as not requesting. 'That itself is other', is connected to the previous. The extent of 'Puntsewa' refers to the lay man and woman being able to separately give cloth. The object of combination 6-471a is the same, and the method of combination is also the same, even if different robes are obtained, there is only one Nissaggiya offense. The 《 टीका 》(Sanskrit, Sanskrit Romanization: ṭīkā, commentary) says: Requesting cloth, being suitable to request, and requesting cloth, obtaining multiple pieces of cloth through one combination, these all count as only one offense. Obtaining a bowl and a large cloth is also the same. The introduction says: Requesting one piece of cloth separately from a lay man and woman requires special explanation, which is recorded in the 《 rnam 'byed 》(Tibetan, Pratimoksha Sutra) and its commentaries, 《 zhu 'grel 》(Tibetan, subcommentary), etc. This is the Nissaggiya Pacittiya concerning entrusting. Tenth, concerning entrusting. It includes determining the offense, explaining the method of making a proper robe, showing the actual offense, and distinguishing the Dukkata offense. First is the first part. The introduction is that in Shravasti, ब्राह्मण (Tibetan, Sanskrit Devanagari: ब्राह्मण, Sanskrit Romanization: brāhmaṇa, Brahmin) Yatsa entrusted the value of the cloth, which is Karshapana, to Nede Ga, who then gave it to the incense-selling boy, and because he demanded it too eagerly, the Nissaggiya Pacittiya was established. The prohibition is harming others by being too eager, and pursuing one's own desires too much. The occasion is that a virtuous Bhikshu obtains cloth or the value of cloth, the donor entrusts it to the messenger, and the messenger gives it to the attendant, if he demands the object more than six times, or even if it is not more than six times, but the donor has withdrawn his intention

---

་ལེན་པ་ལས་བསླངས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་སྦྱོར་བ་བརྩམ་པར་བྱ་བའི་གཞི་ལ་བཞི་སྟེ། སྦྱིན་བདག་དང་། ཕོ་ཉ་བ་དང་། ཞལ་ཏ་བ་དང་གསུམ་ཆར་ཁྱིམ་པ་ཡིན་པ་དང་། གསུམ་ཆར་ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན་ 6-471b པ་དང་། གསུམ་ཆར་ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་། ཞལ་ཏ་པས་སྦྱིན་བདག་གི་སེམས་བསྡུ་བར་ཁས་མི་ལེན་པའོ། །གསུམ་ཆར་མི་ཉིད་དང་། ཁྱིམ་པ་ཉིད་ཡིན་ནའོ་ཞེས་སོ། །དེ་གསུམ་གང་རུང་གཅིག་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཡིན་ཀྱང་ཉེས་བྱས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། གསུམ་ཆར་མི་ཉིད་ཡིན་ནའོ་ཞེས་སོ། །སྨྲ་ཤེས་ལ་སོགས་པ་ནི་བསྒོ་ཞིང་སྨྲས་པ་ཞེས་པ་དང་། སྨྲ་བ་པོ་ཉིད་ལ་ཡོད་པ་སྟེ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་སྤྱིར་བསྟན་པ་ལས་སོ། །བསྐུར་བའི་སྤང་བའི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཕོ་ཉའི་ལག་ཏུ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་དང་མ་ནིང་གིའོ་ཞེས་གསུངས་པའི་མ་ནིང་ན་སྨད་ཀྱི་ཡུལ་ཞར་བྱུང་དུ་བསྟན་ཅེས་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་གསུངས་ལ། དེ་འཐད་དེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། ཞལ་ཏ་པའི་སྐབས་སུ་མ་ནིང་དང་མ་ནིང་མོ་ཐམས་ཅད་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། སྤྱིར་བསྟན་པ་ལས་མ་ནིང་དང་། མཚན་གཉིས་པ་དག་ནི་དེ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་བཤད་དོ། །གསུམ་པ་ནི། རེག་པ་ལ་སོགས་པ་ནི་ཐ་སྙད་ཀྱི་ཕྱིར་རྣམ་པར་བཞག་ཅེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་བའོ། །བཞི་པ་ནི། སྦྱིན་པར་བྱེད་པའི་སེམས་བསྡུ་བར་ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་གང་བསླང་བའི་དངོས་པོ་ནི། གོས་སམ་དེའི་རིན་གང་ཡང་རུང་བ་ཡིན་པ་དང་། ཕལ་ཆེར་རུང་བ་དང་། ཚད་དང་ལྡན་པ་དང་། སྦྱིན་བདག་གི་ཕོ་ཉ་བ་ལ་བསྐུར་ཞིང་། ཕོ་ཉ་བས་ཞལ་ཏ་པ་ལ་གཏད་པ་ཡིན་པ་སྟེ། བསྐུར་བ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་དོན་དུ་བསྐུལ་བསྡད་དྲུག་ལས་ལྷག་པར་བྱེད་འདོད་པའམ། སྦྱིན་བདག་གི་སེམས་བསྡུ་བར་ཁས་མི་ལེན་པ་ལས་ལེན་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་དངོས་པོ་དེ་ལེན་པ་ལ་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ 6-472a ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། ཅི་ཞིག་བྱས་ན་བསྐུར་བའི་སྤང་བར་འགྱུར་ཞེ་ན། བསྐུར་བ་དེ་སྦྱིན་བདག་གི་ཕོ་ཉའི་ལག་ཏུ་བསྐུར་བ་གསེར་ལ་སོགས་པ་དགེ་སློང་གིས་རེག་རུང་བ་མ་ཡིན་པ་དགེ་སློང་གི་ཆོས་གོས་ཀྱི་རིན་སྤངས་ནས་གོས་རུང་བ་དུས་སུ་རྙེད་ན་ནི་ལེན་མོད་ཀྱི། རིན་པོ་ཆེ་ལེན་དུ་མི་རུང་ངོ་ཞེས་སྤངས་ནས། འོ་ན་དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱི་ཞལ་ཏ་བྱེད་པ་འགའ་མཆིས་སམ་ཞེས་ཕོ་ཉ་དེས་དགེ་སློང་ལ་ཡོངས་སུ་དྲི་བ་སྔོན་དུ་བཏང་ཞིང་། དགེ་སློང་དེས་ཕོ་ཉ་ལ་ཞལ་ཏ་བྱེད་པ་ནི་མི་འདི་ཡིན་ནོ་ཞེས་བསྟན་ཏེ། དེ་ནས་ཕོ

【現代漢語翻譯】 這是通過請求而產生的根本墮落。分支有四個，其中基礎分支有兩個。首先，作為開始準備的基礎有四個方面：施主（sbyin bdag，donor）、信使（pho nya ba，messenger）、中間人（zhal ta ba，intermediary），這三者都是在家人；這三者都具備五種特徵；這三者都保持正常的身體狀態；中間人不承諾促成施主的心意。這三者都是人，而且都是在家人。如果這三者中任何一個是出家人，也會構成輕罪。第二點是，這三者都是人。關於『能說』等，是指在普遍的指示中，存在『命令和說話』以及『說話者本身』等情況。在《捨棄所託付之物分別論》中，『在信使手中』指的是男人、女人和陰陽人。Mtsosna chenpo 認為，其中陰陽人指的是下半身的情況。這是合理的，因為在請求經典中，『在中間人的情況下，所有陰陽人和陰陽人女性都會構成輕罪』。在普遍的指示中，『陰陽人和雙性人本身就具備這些特徵』。第三點是，『觸控』等是通過 टीका（ṭīkā，註釋）中所說的『爲了名稱而進行區分』的關鍵來連線的。第四點是，促成佈施的心意。 第二，所請求的物品是衣服或其價值，任何一種都可以；大部分是可以接受的；符合標準；已經委託給施主的信使；信使已經交給中間人。正如所說的『委託』等。意樂的分支有兩個：認知是對基礎沒有錯誤的認知。動機是想要超過爲了自己而進行的六種勸說和請求，或者是不間斷地想要接受那些不承諾促成施主心意的東西。行為是開始接受該物品。最終是生起獲得的念頭。 第二點是，在自釋和 टीका（ṭīkā，註釋）中提到：『做什麼會導致捨棄所託付之物呢？』如果將所託付之物委託給施主的信使，比如黃金等比丘不能觸控的東西，如果比丘放棄了比丘法衣的價值，並且在適當的時候找到了合適的衣服，那麼可以接受，但是不能接受珍寶。然後，信使事先詢問比丘：『是否有比丘擔任中間人？』然後，比丘指示信使：『這個人是中間人。』

【English Translation】 This is the fundamental transgression arising from solicitation. There are four branches, of which the base branch has two. First, the basis for initiating the arrangement has four aspects: the donor (sbyin bdag), the messenger (pho nya ba), and the intermediary (zhal ta ba), all three of whom are householders; all three possess the five characteristics; all three remain in a normal physical state; and the intermediary does not agree to gather the donor's mind. All three are human beings and are householders. Even if any one of the three is an ordained person, it is still a minor offense. The second point is that all three are human beings. Regarding 'knowing how to speak' and so on, it is from the general instruction that there is 'commanding and speaking' and that it exists in 'the speaker himself' and so on. In the Vinaya analysis of abandoning what has been entrusted, 'in the hand of the messenger' refers to men, women, and hermaphrodites, and Mtsosna chenpo says that the mention of hermaphrodites is incidental to the lower part of the body. This is reasonable because in the Sutra of Requesting, 'in the case of the intermediary, all hermaphrodites and female hermaphrodites will incur a minor offense.' In the general instruction, 'hermaphrodites and bisexuals themselves possess these characteristics.' The third point is that 'touching' and so on are connected by the key point in the ṭīkā (commentary) that 'they are distinguished for the sake of names.' The fourth point is to gather the mind for giving. Secondly, the object requested is either a robe or its value, whichever is acceptable; mostly acceptable; meets the standards; has been entrusted to the donor's messenger; and the messenger has handed it over to the intermediary. As it is said, 'entrusted' and so on. There are two branches of intention: cognition is the non-erroneous cognition of the basis. Motivation is the desire to exceed the six solicitations and requests made for oneself, or the uninterrupted desire to accept what does not promise to gather the donor's mind. The action is engaging in taking that object. The ultimate is the arising of the thought of having obtained it. The second point is mentioned in the auto-commentary and the ṭīkā (commentary): 'What causes the abandonment of what has been entrusted?' If the entrusted object is entrusted to the donor's messenger, such as gold and other things that a bhikṣu cannot touch, if the bhikṣu abandons the value of the bhikṣu's robe and finds a suitable robe at the appropriate time, then it can be accepted, but precious jewels cannot be accepted. Then, the messenger asks the bhikṣu beforehand: 'Are there any bhikṣus who act as intermediaries?' Then, the bhikṣu instructs the messenger: 'This person is the intermediary.'

---

་ཉ་དེ་ཞལ་ཏ་བྱེད་པ་ག་ལ་བ་དེར་ཕྱིན་ནས་ཁྱོད་ཀྱིས་གོས་ཀྱི་རིན་འདི་དག་གིས་གོས་རུང་བ་ཉོས་ལ། དགེ་སློང་ལ་དུས་སུ་སྐོན་ཅིག་ཅེས་བསྒོ་ཞིང་། དེ་ནས་ཕོ་ཉ་དེས་དགེ་སློང་ག་ལ་བ་དེར་འོངས་ནས། དགེ་སློང་ལ་སྨྲས་པ། ཇི་སྐད་སྨྲས་ཞེ་ན། སྔར་བྱུང་བའི་མཐའི་ལོ་རྒྱུས་རྗེས་སུ་བརྗོད་པ་སྟེ་བདག་གིས་གོས་ཀྱི་རིན་རྣམས་ཞལ་ཏ་བྱེད་པ་ལ་ལེགས་པར་གཏད་ཟིན་གྱི། དེའི་གན་དུ་བཞུད་ཅིག་དང་། དེས་ཁྱོད་ལ་གོས་རུང་བ་དུས་སུ་བསྐོན་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །སྔར་བྱས་པ་ནི་ཡོངས་སུ་འདྲི་བ་སྔོན་དུ་བཏང་ཞིང་བསྟན་ཏེ་བསྒོ་ཞིང་སྨྲས་པ་བྱུང་མཐའ་བརྗོད་པ་དང་། དེ་རྣམས་སྔོན་དུ་སོང་བའི་ཞལ་ཏ་བྱེད་པ་ལ་དགེ་སློང་གིས་འདོད་དོ་ཞེས་བསྐུལ་བར་གྱུར་ན་ལན་དྲུག་ལས་ལྷག་པ་དང་ལྡན་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་འགྲེལ་ཆུང་ལས་སོ། །འདིར་གཞུང་འདི་ལྟར་འདོན་ཏེ། ཆོས་གོས་ཀྱི་རིན་བསྐུར་བ་རུང་བ་མ་ཡིན་པ་སྤངས་ནས་ཞེས་འདོན་ན་བདེ་བ་ཡིན་ནོ། །གཞུང་འདིས་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པའི་མདོ་གསུམ་ཡོད་དེ། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། ཅི་ཞིག་བྱས་ན་བསྐུར་བའི་སྤང་བར་འགྱུར་ཞེ་ན། དེའི་ཕྱིར་བསྐུར་བ་རུང་ 6-472b བ་མ་ཡིན་པ་ཆོས་གོས་ཀྱི་རིན་སྤངས་ནས་ཡོངས་སུ་དྲི་བ་སྔོན་དུ་བཏང་ཞིང་བསྟན་ཏེ། བསྒོ་ཞིང་སྨྲས་པ་བྱུང་བའི་མཐའ་རྗེས་སུ་བརྗོད་པ་སྔར་བྱས་པའི་ཞལ་ཏ་བྱེད་པ་ལ་བསྐུལ་ནའོ་ཞེས་བཤད་དོ། ། 說取可衣 གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་གིས་བསྐུལ་བའི་ཚིག་སྨྲས་ཀྱང་ཞལ་ཏ་བ་དེ་ཉིད་ལོག་པའམ་ར་རོ་བའམ་འོན་པ་ལ་སོགས་པའི་རྐྱེན་གྱིས་བརྡ་མ་ཕྲད་ཅིང་། གོ་བ་སྟེ་གྲོས་བྱ་བར་མ་ནུས་ཏེ་གོ་བར་བྱེད་མ་ནུས་པ་ཉིད་ན་བསྐུལ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བསྐུལ་བའི་སྒོ་དྲུག་གསུངས་པ་དེ་ཡང་མངོན་པར་སྨྲ་བའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ན་གཉིས་ཏེ། ཁྱོད་འོངས་སམ་ཞེས་ཟེར་བ་ལ་ང་ནི་གོས་འདོད་པ་དེའི་ཕྱིར་ཏེ། ཊཱི་ཀར། ལེགས་པར་འོངས་སོ་ཞེས་སོ། །འོངས་པ་ལེགས་སོ་ཞེས་ཟེར་བ་ལ་དེའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་ཟེར་བའོ། །ལེགས་པར་སྦྱོར་བའི་དབང་དུ་བྱས་པ་གཉིས་ནི། སྟན་འདི་ལ་འདུག་ཅིག་ཅེས་ཟེར་བ་ལ་དེའི་ཕྱིར་རོ། །རྐང་པ་ཁྲུས་ཤིག་ཅེས་ཟེར་བ་ལ་དེའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་བའོ། །ཟས་སྐོམ་གྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་གཉིས་ནི་བཟའ་བ་ཟོ་ཞིག་ཅེས་ཟེར་བ་ལ་དེའི་ཕྱིར་རོ། །བཏུང་བ་འཐུང་ཞིག་ཅེས་ཟེར་བ་ལ་དེའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་ཟེར་བའོ། །དྲུག་པོ་དེ་རྣམས་ལུང་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་གསུངས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། བསྐུལ་བའི་སྒོ་དྲུག་པོ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་སྦྱོར་བ་གཅིག་གིས་བྱས་ན་ནི་བསྐུལ་བ་གཅིག་ཁོ་ནར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །སྦྱོར་བ་ཐ་དད་པས་ཞུགས་ན་ནི་བསྐུལ་བ་ཐ་དད་དུ་འགྱུར་རོ། །ལན་གཅིག་བསྐུལ་བས་གོས་ཐོབ་པར་མ་གྲུབ་ན་ལ

【現代漢語翻譯】 那個負責處理事務的人到達后，你用這些布料的錢買合適的布料，及時給比丘做衣服。』然後，信使到達比丘那裡，對比丘說：『正如所說的那樣，我已將布料的錢妥善地交給了負責人。你去他那裡，他會及時給你做合適的衣服。』如果事先詢問、指示、勸告和告知，並重復過去發生的事情，然後勸說先前指定的負責人，如果比丘接受了超過六次的請求，就會構成墮落罪。這是《小疏》中的說法。在這裡，我們應該這樣讀：『放棄不適合委託的購買僧衣的錢』，這樣讀起來更順暢。這部經文有三個關於產生墮落罪的根本經文。根據自己的解釋和註釋，『做什麼會導致委託的墮落？』因此，經文中說：『放棄不適合委託的購買僧衣的錢，事先詢問、指示、勸告和告知，並勸說先前指定的負責人。』 說取可衣（請求接受衣物） 第二種情況是，即使比丘說了請求的話，但由於負責人神志不清、精神錯亂或耳聾等原因，無法理解，無法進行溝通或商議，那麼這就不算是請求。世尊所說的六種請求方式，實際上是指明確表達意願的情況，有兩種：當對方說『你來了嗎？』時，回答說『我是爲了得到衣服而來。』註釋中說：『來得好。』當對方說『來得好』時，回答說『我是為此而來。』有兩種是關於良好行為的：當對方說『請坐在這個座位上』時，回答說『我是為此而來。』當對方說『請洗腳』時，回答說『我是為此而來。』有兩種是關於食物和飲料的：當對方說『請吃東西』時，回答說『我是為此而來。』當對方說『請喝東西』時，回答說『我是為此而來。』這六種方式在經文和註釋中都有說明。註釋中說：『如果用一種方式完成所有這六種請求，那麼就只算作一次請求。』如果使用不同的方式，那麼就會被認為是不同的請求。如果一次請求無法獲得衣服，那麼就應該……

【English Translation】 After that person in charge of the matter arrived, 'You use this money for cloth to buy suitable cloth and make clothes for the bhikshu in time.' Then, the messenger arrived at the bhikshu and said to the bhikshu: 'As it was said, I have properly handed over the money for the cloth to the person in charge. You go to him, and he will make suitable clothes for you in time.' If one inquires beforehand, instructs, advises, and informs, and repeats what happened in the past, and then persuades the previously designated person in charge, if the bhikshu accepts more than six requests, it will constitute a downfall offense. This is according to the 《Minor Commentary》. Here, we should read it like this: 'Abandoning the money for buying monastic robes that is not suitable for entrusting,' it is easier to read this way. This scripture has three root scriptures about generating downfall offenses. According to one's own explanation and commentary, 'What causes the downfall of entrusting?' Therefore, the scripture says: 'Abandoning the money for buying monastic robes that is not suitable for entrusting, inquiring beforehand, instructing, advising, and informing, and persuading the previously designated person in charge.' Saying 'Take the Acceptable Robe' The second case is that even if the bhikshu says the words of request, but because the person in charge is unconscious, mentally deranged, or deaf, etc., they cannot understand, cannot communicate or consult, then this is not considered a request. The six ways of requesting spoken by the Blessed One actually refer to the situation of clearly expressing one's intention, there are two: when the other person says 'Have you come?', answer 'I have come for the sake of getting clothes.' The commentary says: 'It is good to come.' When the other person says 'It is good to come,' answer 'I have come for this.' There are two that are about good behavior: when the other person says 'Please sit on this seat,' answer 'I have come for this.' When the other person says 'Please wash your feet,' answer 'I have come for this.' There are two that are about food and drink: when the other person says 'Please eat something,' answer 'I have come for this.' When the other person says 'Please drink something,' answer 'I have come for this.' These six ways are explained in the scripture and commentary. The commentary says: 'If all these six requests are done in one way, then it will only be counted as one request.' If different ways are used, then it will be considered different requests. If one request cannot obtain the clothes, then one should...

---

ན་གཉིས་སུ་ཡང་བསྐུལ་བར་བྱའོ། །ལན་གཉིས་སུ་བསྐུལ་བ་དེས་ཀྱང་མ་གྲུབ་ན་ལན་གསུམ་དུ་བསྐུལ་བར་བྱ་བ་ཡང་ངོ་། །ཚིག་གིས་ལན་གསུམ་བསྐུལ་བ་ལས་གོས་ཀྱི་རྙེད་པ་དེ་མ་གྲུབ་ན་དེའི་འོག་ཏུ་གོས་འདོད་དུ་འོངས་པ་གོ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་དེས་ལན་གསུམ་གྱི་བར་དུ་ཞལ་ཏ་བྱེད་པ་དེ་གང་ན་འདུག་པའི་གནས་ 6-473a ཀྱི་ཕྱོགས་སུ་ཅང་མི་སྨྲ་བར་བསྡད་པར་བྱའོ། །འོ་ན་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ལན་དྲུག་གི་བར་དུ་ཅང་མི་སྨྲ་བར་ཕྱོགས་སུ་བསྡད་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ་སྙམ་ན། དེ་ནི་བསྐུལ་བ་གསུམ་དང་བཅས་པའི་གྲངས་དྲུག་ཏུ་གསུངས་པ་ཡིན་ལ། འདི་ནི་བསྡད་པ་ཉེ་ཚེ་ལན་གསུམ་ཡིན་པས་འགལ་བ་མེད་དོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། བསྐུལ་བ་དང་བསྡད་པ་དེ་དག་ལ་གོ་རིམ་ནི་མེད་དོ། །སྔར་ཕྱོགས་ན་སྡོད་པར་བྱེད་ལ་ཕྱིས་སྐུལ་བར་བྱེད་ན་དེ་ལྟར་ན་ཡང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །སྐུལ་བ་གཉིས་བྱེད་ཅིང་སྡོད་པ་བཞི་བྱེད་ན་ཡང་ཉེས་པ་མེད་དེ། བསྐུལ་བ་ལས་སྡོད་པ་གནས་སྐབས་དམན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལས་བཟློག་པ་ནི་མི་བྱའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །བསྐུལ་བསྡད་དྲུག་པོ་དེ་དག་གིས་གོས་ཀྱི་རྙེད་པ་མ་གྲུབ་ཅིང་རེ་བ་མེད་པར་གྱུར་ན། སྦྱིན་པར་བྱེད་པའི་སྦྱིན་བདག་དེ་ལ་ཞལ་ཏ་བྱེད་པས་བདག་ལ་ཅི་ཡང་མ་བྱིན་གྱི། ཁྱོད་ཉིད་ཤེས་པར་གྱིས་ཤིག་ཅེས་བསྒྲག་པར་བྱའོ། །སྦྱིན་པར་བྱེད་པ་ལ་བསྒྲགས་པ་དེ་ལྟར་སྦྱིན་བདག་ལ་གོས་ཀྱི་རྙེད་པ་དེ་སྤངས་པར་གྱུར་ཟིན་པ་ན་ཞལ་ཏ་བྱེད་པས་དགེ་སློང་ལ་གོས་འབུལ་བར་བྱེད་ན་ཁོ་བོས་སྦྱིན་བདག་ལ་བསྒྲགས་ཟིན་ཏོ་ཞེས། གོས་ཀྱི་རྙེད་པ་དེ་སྤངས་ཟིན་པ་སྨྲས་ཏེ་དེའི་འོག་ཏུ་ཞལ་ཏ་བྱེད་པས་སྨྲས་པ་གོས་འདི་ལོངས་ཤིག །བདག་གིས་སྦྱིན་པར་བྱེད་པའི་སེམས་བསྡུ་བར་བྱའོ་ཞེས་སེམས་བསྡུ་བར་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པར་ཁས་ལེན་པ་ལས་དགེ་སློང་དེས་གོས་དེ་བསླང་བར་བྱའོ། ། གསུམ་པ་ནི། གང་བྱས་ན་བསྐུར་བའི་སྤང་བར་འགྱུར་ཞེ་ན། བསྐུལ་བ་གསུམ་དང་། བསྡད་པ་གསུམ་སྟེ་བསྐུལ་བསྡད་དྲུག་ལས་ལྷག་སྟེ་བསྐུལ་བ་གསུམ་དང་། བསྡད་པ་བཞི་བྱས་སམ། བསྐུལ་བ་བཞི་དང་བསྡད་པ་གསུམ་ལ་སོགས་པ་བྱས་པ་དག་གམ། མ་ལྷག་ཀྱང་ཁས་མ་བླངས་ཏེ་ཞལ་ཏ་པས་སྦྱིན་བདག་གི་སེམས་བསྡུ་བར་ཁས་མ་བླངས་ནའོ། །བསྐུལ་བསྡད་དྲུག་ལས་ལྷག་པ་དེ་ཙམ་གྱིས་སྤང་བར་འགྱུར་རམ་ཞེ་ན། 6-473b མ་ཡིན་ཏེ། སེམས་མི་སྡུད་པར་ཁས་མ་བླངས་པ་ན་གོས་དེ་བསླངས་ཏེ་ཐོབ་ན་ལྟུང་བའོ། །སྦྱིན་བདག་དང་། ཕོ་ཉ་དང་། ཞལ་ཏ་བྱེད་པ་སྟེ་གསུམ་ཆར་མི་ཉིད་དང་ཞེས་པ་ལ་མུ་བརྒྱད་ལུང་རྣམ་འབྱེད་དུ་ཚིག་ལྷུག་པར་གསུངས་པ་ལས་རང་གི་རྣམ་བཤད་དུ་ཚིགས་བཅད་དུ་བསྡུས་པ་ཊཱི་ཀར་དྲངས་པ་ནི། མི་མ་ཡིན་པ་གསུམ་གཅིག་དང་། །གཉིས་པ་གསུམ་དུ་བྱས་པ་ཡིན། །མིའ

【現代漢語翻譯】 也要再次勸請兩次。如果勸請兩次仍然不成功，那麼也要勸請三次。如果通過言語勸請三次仍然無法獲得衣物，爲了讓施主明白想要佈施衣物，那麼那位侍者應該在三次勸請之間，保持沉默，坐在他所在的地方，一言不發。 如果有人認為這與《律分別》中『保持沉默，坐在原地，最多六次』的說法相矛盾，那麼這指的是包括三次勸請在內的總數六次。而這裡指的是接近靜坐的三次，因此沒有矛盾。《 टीका 》中說：『勸請和靜坐之間沒有固定的順序。如果先靜坐，然後勸請，也沒有過失。如果勸請兩次，靜坐四次，也沒有過失，因為靜坐比勸請的地位低。』但反過來則不行。』 如果通過這六次勸請和靜坐仍然無法獲得衣物，並且沒有希望，那麼應該向施主宣告：『侍者什麼也沒給我，你自己知道吧！』這樣向施主宣告之後，如果施主已經放棄了給予衣物的念頭，而侍者卻要向比丘供養衣物，那麼侍者應該說：『我已經向施主宣告過了，他已經放棄了給予衣物的念頭。』然後侍者說：『請接受這件衣物，我將收回施主的心意。』在承諾收回施主的心意之後，比丘應該接受那件衣物。 第三，如果做了什麼會導致放棄勸請呢？那就是超過三次勸請和三次靜坐，也就是超過六次的勸請和靜坐。例如，勸請三次，靜坐四次；或者勸請四次，靜坐三次等等。或者即使沒有超過六次，但侍者沒有承諾收回施主的心意。 如果僅僅是超過了六次勸請和靜坐就會導致放棄嗎？不是的，如果在沒有承諾收回施主心意的情況下接受了衣物，那就會犯墮罪。施主、信使和侍者這三者都是人，關於這一點，《律分別》中有詳細的解釋，而《 टीका 》中引用了我自己將這些內容總結成偈頌：『非人三合一，二次合為三，人』

【English Translation】 One should also urge twice more. If urging twice still does not succeed, then one should also urge three times. If the acquisition of the robe is not accomplished by urging three times with words, then in order for the donor to understand that he wants to donate the robe, that attendant should remain silent between the three urgings, sitting in the direction of the place where he is, without saying anything. If one thinks that this contradicts the statement in the Vinaya-vibhaṅga (律分別), 'One should remain silent, sitting in place, up to six times,' then that refers to the number six including the three urgings. And this refers to the three times of approaching sitting, so there is no contradiction. The Ṭīkā ( टीका ) says: 'There is no fixed order for urging and sitting. If one sits first and then urges later, there is no fault in doing so. If one urges twice and sits four times, there is also no fault, because sitting is of a lower status than urging.' But the reverse should not be done.' If the acquisition of the robe is not accomplished by those six urgings and sittings, and there is no hope, then one should proclaim to the donor who is giving: 'The attendant has not given me anything, may you know it yourself!' After proclaiming to the donor in that way, if the donor has already abandoned the acquisition of the robe, then if the attendant offers the robe to the monk, he should say, 'I have already proclaimed to the donor that he has abandoned the acquisition of the robe.' Then the attendant says, 'Please accept this robe, I will gather the mind of the donor.' After promising to gather the mind, the monk should accept that robe. Third, what actions cause the abandonment of urging? That is, exceeding three urgings and three sittings, that is, exceeding six urgings and sittings. For example, urging three times and sitting four times; or urging four times and sitting three times, and so on. Or even if it does not exceed six, if one does not promise, that is, if the attendant does not promise to gather the mind of the donor. If merely exceeding the six urgings and sittings causes abandonment, is that so? No, if one accepts the robe without promising to gather the mind, then it is a downfall. The donor, the messenger, and the attendant, all three are human beings, and the eightfold Mu (མུ་) is explained in detail in the Vinaya-vibhaṅga (律分別), and the verses in my own commentary are quoted in the Ṭīkā ( टीका ): 'Non-human three in one, second combined into three, human.'

---

མ་གཉིས་པ་གསུམ་དག་དང་། །གསུམ་གཅིག་དེ་དག་མུ་བརྒྱད་དོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས་ཁུངས་སུ་དྲངས་པའི་ཚིགས་བཅད་དེ་ནི་ལུང་ལས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་སྙམ་དུ་འཁྲུལ་པ་མང་ཡང་། ཚིགས་བཅད་དེ་ནི་ལུང་ལས་མ་གསུངས་ཀྱི་རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས་གསུངས་སོ། །གསུམ་ཆར་ཁྱིམ་པ་ཉིད་ཡིན་ན་སྤང་ལྟུང་རྫོགས་པར་འགྱུར་བའོ། །ཊཱི་ཀར། གཞན་དུ་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །འདི་ལ་མུ་བརྒྱད་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པར་ཚིག་ལྷུག་པར་གསུངས་ལ། མཚོ་སྣ་པས་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་མཛད་པ་ནི། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་གསུམ་དག་དང་། །གཉིས་པ་གསུམ་དུ་བྱས་པ་ཡིན། །ཁྱིམ་པའི་གཉིས་པ་གསུམ་དག་དང་། །གསུམ་གཅིག་དེ་དག་མུ་བརྒྱད་དོ། །ཞེས་སྨྲས་སོ། ། 說惡作類 བཞི་པ་ནི། སྨྲས་པ་བྱུང་བའི་མཐའ་རྗེས་སུ་བརྗོད་པ་ཞེས་སྨོས་ན་མ་སྨྲས་པར་བསྐུལ་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། དགེ་སློང་ལ་ཕོ་ཉས་བྱུང་མཐའ་རྗེས་སུ་བརྗོད་པར་མ་སྨྲས་པར་དགེ་སློང་གིས་ཞལ་ཏ་བྱེད་པ་ལ་བསྐུལ་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །མ་སྨྲས་ན་ཞེས་པ་དང་མ་དྲིས་པར་སྟོན་ན་ཞེས་པ་དང་། རེ་བ་མེད་པ་ཉིད་ན་མ་སྦྲན་ན་ཞེས་མདོ་གསུམ་གྱིས་ཉེས་བྱས་རེ་རེ་བསྟན་ཅིང་། མ་སྤངས་པ་ལའོ་ཞེས་པས་ཉེས་བྱས་གཉིས་བསྟན་ཏེ་རྩ་བས་ཟིན་པའི་ཉེས་བྱས་ལྔ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། སྤྱིར་བསྐུལ་བསྡད་དྲུག་ལས་མ་ལྷག་ཀྱང་། བསྐུལ་བ་བཞི་བྱེད་ཅིང་སྡོད་པ་གཉིས་བྱེད་ན་ཉེས་བྱས་སུ་བཤད་པས་ཉེས་བྱས་དྲུག་གོ། མ་སྤངས་པ་ལའོ་ཞེས་པའི་མདོ་འདིས་ཉེས་བྱས་གཅིག་ཁོ་ན་སྟོན་ཅེས་བླ་མ་རྣམས་གསུང་ཡང་ནོར་ཏེ། མདོ་འདིས་ཉེས་ 6-474a བྱས་གཅིག་བསྟན་ནམ་གཉིས་བསྟན། ཊཱི་ཀ་ནི་མ་གསལ་ཡང་ཉེས་བྱས་གཉིས་བསྟན་པ་ཡིན་པར་རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས་གསུངས་ཏེ། བསྐུར་བ་རུང་བ་མ་ཡིན་པར་ཆོས་གོས་ཀྱི་རིན་མ་སྤངས་པར་ལེན་ན་ཉེས་བྱས་དང་། དེ་ལྟར་སྤངས་པར་གྱུར་ཟིན་པ་ན་ཞལ་ཏ་བྱེད་པས་འབུལ་བར་བྱེད་ན་མ་སྤངས་པར་ལེན་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །དེ་ཡང་ཉིད་བཤད་ལས། མ་སྤངས་པ་ལའོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རུང་བ་མ་ཡིན་པ་ཆོས་གོས་ཀྱི་རིན་དག་སློང་དུ་ནི་རུང་སྟེ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི་ཚིག་གིས་མ་སྤངས་པ་དང་། ཞལ་ཏ་བྱེད་པས་གོས་སྦྱིན་པར་བྱེད་པ་མ་སྤངས་པར་ལེན་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འདིའི་ཊཱི་ཀར། ཁ་ཅིག་འདི་སྐད་དུ་གོས་ཀྱི་རིན་གསེར་ལ་སོགས་པ་ལ་རུང་བ་བྱས་པ་དང་། མ་བྱས་པ་གཉིས་སུ་གསུངས་པ་ལས། དང་པོ་ནི། ཞལ་ཏ་པ་ལ་གཏད་ཅིང་མ་གྲུབ་ན་བསྐུལ་བ་ལ་སོགས་པ་འདི་དག་བྱའོ། །གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་གིས་བསླངས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། བསླང་བར་བྱ་ཞིང་བསླངས་ནས་ཀྱང་སྦྱིན་བདག་དེ་ཉིད་ལ་ཡིད་བརྟན་ཏེ་བཅང་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །ཁོ་བོ་ནི་སྦྱིན་བདག་གི་གོས་ཀྱི་རིན་བསམ་པས་སྦྱིན་པ

【現代漢語翻譯】 『二者三清凈，三一彼等八聚。』如是說。 टीका（梵文，羅馬擬音：ṭīkā，漢語意思：註釋）中引用的詩句，許多人誤以為是出自經文，但此詩句並非出自經文，而是出自 टीका（梵文，羅馬擬音：ṭīkā，漢語意思：註釋）的自釋。如果三者都是在家居士，則會犯下墮罪。 टीका（梵文，羅馬擬音：ṭīkā，漢語意思：註釋）中說：『否則會犯下惡作罪。』關於這一點，在五十卷的《根本說一切有部毗奈耶》中有詳細的闡述，མཚོ་སྣ་པ（人名）所作的偈頌是：『完全出家三清凈，二者作三亦如是，在家之二三清凈，三一彼等為八聚。』如是說。 說惡作類 第四，如果說『講述已發生之事的結尾』，那麼如果勸說不說會怎樣呢？如果比丘勸說信使不要講述已發生之事的結尾，比丘會犯下惡作罪。『如果不說』、『如果不問就說』、『在沒有期望時不說』，這三個根本戒通過三個 सूत्र（梵文，羅馬擬音：sūtra，漢語意思：經）各自揭示了一個惡作罪。『對於未捨棄者』揭示了兩個惡作罪，因此根本戒涵蓋了五個惡作罪。 टीका（梵文，羅馬擬音：ṭīkā，漢語意思：註釋）中說：『一般來說，勸說和靜止不超過六個，但如果進行四種勸說和兩種靜止，則會犯下惡作罪，因此有六個惡作罪。』雖然上師們說『對於未捨棄者』的 सूत्र（梵文，羅馬擬音：sūtra，漢語意思：經）只揭示了一個惡作罪，但這是錯誤的。這個 सूत्र（梵文，羅馬擬音：sūtra，漢語意思：經）揭示了一個還是兩個惡作罪？ टीका（梵文，羅馬擬音：ṭīkā，漢語意思：註釋）雖然不清楚，但自釋中說揭示了兩個惡作罪：如果不允許勸說，卻接受了未捨棄的袈裟價格，則犯下惡作罪；如果已經捨棄，卻因勸說而接受供養，接受未捨棄之物，則犯下惡作罪。自釋中說：『所謂「對於未捨棄者」，是指不允許索要袈裟的價格等，』等等語句表示未捨棄，『因勸說而施捨袈裟，接受未捨棄之物，則犯下惡作罪。』 टीका（梵文，羅馬擬音：ṭīkā，漢語意思：註釋）中說：『有些人說，對於袈裟的價格，有允許和不允許兩種情況。第一種情況是：如果交給勸說者但未完成，則應進行勸說等。第二種情況是：即使比丘索要也沒有罪過，因為《律分別》中說：應索要，索要后應信任施主並持有。』他們這樣說。我認為，考慮到施主的袈裟價格，施捨是……

【English Translation】 'Two with three pure, three one those eight clusters.' Thus it is said. The verse quoted from the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari: टीका, Romanization: ṭīkā, meaning: commentary) is often mistaken as being from the scriptures, but this verse is not from the scriptures, but from the ṭīkā's (Sanskrit, Devanagari: टीका, Romanization: ṭīkā, meaning: commentary) own explanation. If all three are householders, then a transgression is committed. The ṭīkā (Sanskrit, Devanagari: टीका, Romanization: ṭīkā, meaning: commentary) says: 'Otherwise, a misdeed is committed.' Regarding this, it is explained in detail in the fifty-volume Mūlasarvāstivāda Vinaya. The verses composed by mtsho sna pa (person's name) are: 'Fully ordained three pure, two made three also thus, householder's two three pure, three one those are eight clusters.' Thus it is said. Category of Wrongdoings Fourth, if it is said 'narrating the end of what has happened,' then what happens if one is urged not to speak? If a bhikṣu (Sanskrit, Devanagari: भिक्षु, Romanization: bhikṣu, meaning: monk) urges a messenger not to narrate the end of what has happened, the bhikṣu (Sanskrit, Devanagari: भिक्षु, Romanization: bhikṣu, meaning: monk) commits a misdeed. 'If one does not speak,' 'if one speaks without being asked,' and 'if one does not speak when there is no expectation,' these three root precepts each reveal one misdeed through three sūtras (Sanskrit, Devanagari: सूत्र, Romanization: sūtra, meaning: scripture). 'For those who have not abandoned' reveals two misdeeds, thus the root precept covers five misdeeds. The ṭīkā (Sanskrit, Devanagari: टीका, Romanization: ṭīkā, meaning: commentary) says: 'Generally, urging and remaining silent do not exceed six, but if four urgings and two silences are performed, then a misdeed is committed, thus there are six misdeeds.' Although the lamas say that the sūtra (Sanskrit, Devanagari: सूत्र, Romanization: sūtra, meaning: scripture) 'for those who have not abandoned' only reveals one misdeed, this is incorrect. Does this sūtra (Sanskrit, Devanagari: सूत्र, Romanization: sūtra, meaning: scripture) reveal one or two misdeeds? Although the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari: टीका, Romanization: ṭīkā, meaning: commentary) is unclear, the self-explanation says that it reveals two misdeeds: if it is not permissible to urge, but one accepts the price of unabandoned robes, then one commits a misdeed; if one has already abandoned, but accepts offerings due to urging, accepting what has not been abandoned, then one commits a misdeed. The self-explanation says: 'The so-called 'for those who have not abandoned' refers to not being allowed to ask for the price of robes, etc.,' and so on, indicating non-abandonment, 'if one donates robes due to urging, accepting what has not been abandoned, then one commits a misdeed.' The ṭīkā (Sanskrit, Devanagari: टीका, Romanization: ṭīkā, meaning: commentary) says: 'Some say that regarding the price of robes, there are two situations: permissible and not permissible. The first situation is: if it is entrusted to the urger but not completed, then urging, etc., should be performed. The second situation is: even if the bhikṣu (Sanskrit, Devanagari: भिक्षु, Romanization: bhikṣu, meaning: monk) asks, there is no fault, because the Vinaya-vibhaṅga says: one should ask, and after asking, one should trust the donor and hold it.' They say this. I think that considering the donor's robe price, giving is...

---

ར་བྱེད་ཅིང་དགེ་སློང་ལ་ཡང་གོས་ཀྱི་དགོས་པ་ཡོད་ན་ཞལ་ཏ་པ་ལ་གཏད་ཅིང་མ་གྲུབ་ན་བསྐུལ་བ་ལ་སོགས་པ་འདི་དག་ཏུ་བྱའོ། །སྤྱིའི་བསམ་པས་སྦྱིན་པར་བྱེད་ཅིང་དགེ་སློང་ལ་ཡང་སངས་རྒྱས་མཆོད་པ་དང་། དགེ་འདུན་ལ་མཆོད་སྟོན་གསོལ་བ་ལ་སོགས་པའི་དགོས་པ་ཡོད་ན་ནི། གསེར་དངུལ་དེ་རུང་བར་བྱས་ནས་བདག་གིར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །འདི་ལ་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་པཎྜི་ཏ་གཞན་གྱི་འདོད་པ་དེ་ལེགས་ཏེ། སྤྱིར་ཆོས་ལྡན་ལ་རུང་བ་གསུམ་ཆར་ཆགས་པ་ལ། བྱེ་བྲག་གོས་ཀྱི་རིན་ 6-474b ལ་རུང་བ་མི་ཆགས་པ་འགལ་ཅིང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་རྣམས་གོས་ཀྱི་ཀརྵ་པ་ཎ་དག་མི་ལེན་ནས། ཁྱིམ་བདག་དད་པ་ཅན་དག་ཀྱང་གོས་ཀྱི་རིན་དག་སྦྱིན་པར་བྱེད་ལ། ངའི་ཉན་ཐོས་རྣམས་ཀྱང་གོས་ཀྱི་རིན་དག་འདོད་ཀྱིས་རུང་བར་བྱ་བ་ཅུང་ཞིག་གནང་བར་བྱའོ། །བསླང་བར་བྱ་ཞིང་བསླངས་ནས་ཀྱང་སྦྱིན་བདག་དེ་ཉིད་ལ་ཡིད་བརྟན་ཏེ་བཅང་བར་བྱའོ་ཞེས་བཤད་པས་ཤེས་སོ་ཞེས་འཆད་དོ། །ཡོངས་སུ་དྲི་བ་སྔོན་དུ་བཏང་ཞེས་སྨོས་ནས་མ་དྲིས་པར་སྟོན་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། ཕོ་ཉ་དེས་དགེ་སློང་དེ་ལ་འོ་ན་དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱི་ཞལ་ཏ་བྱེད་པ་འགའ་མཆིས་སམ་ཞེས་མ་དྲིས་པར་དགེ་སློང་གིས་ཕོ་ཉ་ལ་ཞལ་ཏ་བྱེད་པ་སྟོན་ན་ཡང་ཉེས་བྱས་འབྱུང་ངོ་། །མ་གྲུབ་ན་སྦྱིན་པར་བྱེད་པོ་ལ་བསྒྲག་པར་བྱའོ་ཞེས་སྨོས་ནས། མ་བསྒྲགས་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། ཞལ་ཏ་བྱེད་པའི་ལག་ནས་གོས་ཐོབ་པའི་ཕྱིར་རེ་བ་མེད་པ་ཉིད་ན་སྦྱིན་པར་བྱེད་པ་ལ་མ་སྦྲན་ན་ཡང་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །འདིར་སྨྲས་པ། ལྷག་བསམ་ཀཱ་ཤིའི་འདབ་མ་དང་མཚུངས་པ། །སྲིད་པའི་ནགས་ཀླུང་འདིར་ནི་རྟག་ཏུ་བརྟན། །མ་རྣམས་སྒྲོལ་བའི་སྙིང་རྗེའི་ང་རོ་ནི། །དོན་གཉིས་གྲུབ་པའི་འབྲས་བུའི་ནང་ནས་འཁྲོལ། །རྡོ་རྗེའི་མྱུ་གུར་ཟླ་བའི་བུ་མོ་ནི། །བཅུ་དྲུག་ལང་ཚོ་རྫོགས་པའི་བདེན་དོན་ཅན། །རྡོ་རྗེའི་པདྨར་ཉི་མའི་སྐྱེས་བུ་ནི། །བཅུ་གཉིས་ལང་ཚོ་རྫོགས་པ་ཐུགས་རྗེའི་གཏེར། །ཟུང་འཇུག་མུན་པ་སྤངས་པའི་གཞལ་ཡས་སུ། །སྟེང་འོག་མཉམ་པར་དགྱེས་ན་གདུང་བ་འཕྲོག །འདི་འདྲས་རྡོ་རྗེས་ཐེག་དང་འདུལ་བའི་གཞུང་། །གསེར་གྱི་ཁུ་བས་ཁྱབ་པ་ལྟ་བུར་བྱས། །སྤྱོད་པ་འདུལ་བའི་ནང་ན་མི་སྣང་ཞིང་། །ལྟ་བ་མངོན་པའི་ཆོས་ཉིད་ཉིད་དང་འགལ། །ཉམས་སུ་ལེན་ཚུལ་མདོ་སྡེ་དག་ལས་བཟློག །འཁྲུལ་ 6-475a པའི་གཏེར་འདིས་བསྟན་པའི་ཁུར་ཆེན་ཁྱེར། །ཀྱེ་མ་འཆོལ་བར་སྤྱོད་པས་ཀྱི་ཧུད་པའི། །བླ་མར་རློམ་འགས་ངེས་འབྱུང་སྐྱེས་པ་སྐད། །རྟག་པར་ཆོ་ངེའི་སྒྲ་དང་མ་བྲལ་བར། །རྡོ་རྗེ་འཛིན་རློམ་བོང་བུའི་སེང་གེ་བཞིན། །འཆད་ན་ཡི་གེ་འདོན་པས་བྱ་བ་གྲུབ། །རྩོམ་ན་རང་བཟོ་འབའ་ཞིག་ལྷུར་བྱེད་པ། །རྩོ

【現代漢語翻譯】 如果比丘需要衣服，應交給侍者，如果侍者沒有辦好，就催促他。以共同的想法佈施，如果比丘需要供養佛陀、齋僧等，可以把金銀換成需要的物品。Mchog-sna-pa 大師說，其他班智達的觀點是正確的，因為一般情況下，三種財物都可以接受，但特別情況下，衣服的價格不能接受，這是矛盾的。在《律分別》中說：『比丘們不接受衣服的卡爾沙帕納（karṣāpaṇa，古印度貨幣單位，此處指錢），居士們也佈施衣服的價格，我的聲聞弟子們也應該允許接受衣服的價格。應該乞討，乞討后也要信任施主。』由此可知。如果先問了再展示，如果沒有問就展示會怎麼樣呢？如果信使沒有問比丘『是否有侍者』，比丘就向信使展示侍者，也會犯墮罪。如果說『沒有辦好就告訴施主』，如果沒有告訴會怎麼樣呢？在 टीका (ṭīkā，註釋) 中說：『因為從侍者那裡得到了衣服，所以沒有期望，即使不告訴施主，也會犯墮罪。』 在此處說： 勝妙菩提心猶如迦濕彌羅的樹葉， 在這輪迴的森林中恒常穩固。 救度眾生的慈悲之聲， 從成就二利（自利利他）的果實中發出。 金剛的幼苗是月亮的女兒， 具有十六歲圓滿青春的真諦。 金剛的蓮花是太陽的兒子， 具有十二歲圓滿青春的慈悲寶藏。 在遠離雙運黑暗的宮殿中， 上下平等歡喜就能消除痛苦。 像這樣用金剛乘來調伏的教義， 如同被黃金的精華所覆蓋。 行為在律藏中不明顯， 見解與俱舍的法性相違背。 修持的方式與經部相違背， 這個錯誤的寶藏承擔著佛法的重擔。 唉！以放蕩的行為自詡為 上師的人，據說生起了出離心。 總是與悲鳴的聲音不分離， 自詡為金剛持的驢子像獅子一樣。 講解時只是唸誦文字就能完成任務， 寫作時只是專注于自己的創作。 停止！

【English Translation】 If a monk needs clothes, he should entrust it to the attendant, and if the attendant does not do it well, he should urge him. Giving with a common thought, if a monk needs to make offerings to the Buddha, offer a feast to the Sangha, etc., he can exchange gold and silver for the necessary items. Mchog-sna-pa Master said that the view of other paṇḍitas (scholars) is correct, because in general, all three types of wealth can be accepted, but in special cases, the price of clothes cannot be accepted, which is contradictory. In the Vinaya-vibhaṅga (律分別) it says: 'Monks do not accept the karṣāpaṇa (ancient Indian currency unit, here referring to money) for clothes, and lay people also give the price of clothes, and my Śrāvaka (聲聞) disciples should also be allowed to accept the price of clothes. One should beg, and after begging, one should also trust the donor.' This is known from this. If you ask first and then show, what will happen if you show without asking? If the messenger does not ask the monk 'are there any attendants', and the monk shows the attendant to the messenger, he will also commit a sin. If it is said 'if it is not done well, tell the donor', what will happen if you do not tell? In the ṭīkā (commentary) it says: 'Because the clothes were obtained from the attendant, there is no expectation, and even if you do not tell the donor, you will commit a sin.' Here it is said: The excellent Bodhicitta (菩提心) is like the leaves of Kashmir, It is always stable in this forest of Saṃsāra (輪迴). The sound of compassion that saves sentient beings, Comes from the fruit of accomplishing the two benefits (self-benefit and benefiting others). The sprout of Vajra (金剛) is the daughter of the moon, Having the truth of sixteen years of perfect youth. The lotus of Vajra (金剛) is the son of the sun, Having the treasure of compassion of twelve years of perfect youth. In the palace away from the darkness of Yuganaddha (雙運), If the top and bottom are equally happy, suffering can be eliminated. Like this, the doctrine of taming with Vajrayana (金剛乘), Is like being covered with the essence of gold. The behavior is not obvious in the Vinaya (律藏), The view is contrary to the Dharma nature of Abhidharma (俱舍). The way of practice is contrary to the Sutra (經部), This treasure of error carries the heavy burden of the Dharma. Alas! Boasting of being a Lama (上師) with dissolute behavior, it is said that renunciation has arisen. Always inseparable from the sound of wailing, The donkey who boasts of being Vajradhara (金剛持) is like a lion. When explaining, just reciting the words can complete the task, When writing, just focus on your own creation. Stop!

---

ད་ན་ཆགས་དང་སྡང་བས་རྣམ་པར་གཡེང་། །འདི་འདྲ་རྣམས་ཀྱིས་བསྟན་པ་ཇི་ལྟར་འཛིན། །བསྐལ་པའི་དོན་རྣམས་འཕགས་པ་ཉིད་ལ་ཞུ། །མངོན་གྱུར་གནས་རྣམས་རྟོགས་བཞིན་འཆད་པར་བྱེད། །ཐེ་ཚོམ་གནས་ལ་བདེན་བདེན་ལྟར་མི་འཆད། །དེ་འདྲའི་དམ་པས་བདག་གི་ཚུལ་འདི་མཁྱེན། །བསྐུར་བའི་སྤང་བའོ།། །། 善說中十條 བཅུ་ཚན་གཉིས་པ་ལ། 作綿敷具捨墮 དང་པོ་སྲིན་བལ་གྱི་སྟན་བྱེད་པ་ལ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་དང་། ཞུ་བའི་ལུང་གིས་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། བསླབ་པར་བྱ་བའི་གནས་སྐབས་བརྗོད། །ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་བསྟན། །གང་གིས་ལྟུང་བ་མེད་པའོ། ། དང་པོ་ནི། སྟན་བཅང་བར་བྱའོ་ཞེས་པ་ནི་གྲང་བ་བསྐྱབ་པའི་དོན་དུ་ཅི་བདེར་གནང་བའོ། །རྣམ་འབྱེད་ལས། སྟན་ནི་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ། ནང་ཚངས་ཅན་དང་ལྷིངས་པའོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ་ལྷིངས་པ་ཉིད་ནི་ཕྱིང་པའི་རྣམ་པ་ལྟ་བུའོ་ཞེས་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པར་གསུངས་ཏེ་འདིར་གཉིས་ཀ་བཟུང་བ་ཉིད་དོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ནང་ཚངས་ཅན་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་གིས་ཕྱི་ཤུན་གྱི་རྫས་ཀྱང་སྟན་ཉིད་ཀྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། དེའི་ཕྱིར་སྟན་དེ་ཉིད་དུ་ཕྱི་ཤུན་གྱི་རྫས་འཆང་བ་ལ་ནི་སྤང་བ་ཉིད་དུ་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །སྟན་གྱི་ནང་ཚངས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ན་ཕྱི་ཤུན་ཡང་དེའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་ལ། ཕྱི་ཤུན་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ན་ཡང་ནང་ཚངས་དེའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པའོ། །འོ་ན་སྟན་དང་གདིང་བ་གཅིག་གམ་ཞེ་ན། མི་ 6-475b གཅིག་སྟེ་རྣམ་པ་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར་དང་། དགོས་པ་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར་དང་། གནང་བཀག་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར་དང་། ཚད་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དང་པོ་ནི། གདིང་བ་ལ་ཉིས་རིམ་དང་། གླེགས་བུའི་འཕྲོ་དགོས་པའི་ཕྱིར་དང་། སྟན་ལ་ནི་དེ་དག་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། སྟན་གྱི་དགོས་པ་གྲང་བ་སྐྱོབ་པ་དང་། གདིང་བའི་དགོས་པ་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་མལ་སྐྱོབ་པ་དང་། གང་ཟག་གི་གནས་མལ་ཁྲ་བོ་ཕལ་ཆེར་ཉམས་པ་སྐྱོབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་ནི། ཊཱི་ཀས་ཁུངས་སུ་དྲངས་པ་ནི་མདོ་སྡེ་ལས་གདིང་བ་ཕྲག་པར་བླངས་ནས་ཞེས་གསུངས་ལ། ཊཱི་ཀ་ལས། སྟན་ཕྲག་པས་བླངས་ནས་ཁྱེར་བ་ནི་ཚུལ་མ་ཡིན་པས་ཞེས་སོ། །བཞི་པ་ནི། གདིང་བ་ཆུང་ཚད་སྲིད་དུ་ཁྲུ་གསུམ་དང་། ཞེང་དུ་ཁྲུ་དོ་དང་སོར་དྲུག་སྟེ་གཞུང་ན་གསལ་ཞིང་། སྟན་གྱི་ཚད་ནི་ལུང་ཞུ་བ་ཆུང་ཤོས་དང་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་ལས། སྟན་ཆེན་པོ་ནི་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་ལྔའོ། །ཆུང་ངུ་ནི་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་མོ། །འབྲིང་ནི་དེ་གཉིས་ཀྱི་བར་རོ། །ཞེང་ཚད་ནི་གདིང་བའི་ཚད་དང་མཉམ་མོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་ཊཱི་ཀ་ལས། གདིང་བ་ནི་སྟན་མ་ཡིན་ཏེ། འདི་ལྟར་གདིང་བ་ནི་གོས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་ཅེས་བཤད་པས། སྲིན་བལ་ལས་གདིང་བ་བྱས་པ་ལ་ལྟུང་བར་མི་འགྱུར་རོ།

【現代漢語翻譯】 如今被貪婪和憎恨搞得心神不寧，這樣的人如何維護佛法？關於劫波（Kalpa）的意義，去問神聖的聖者（Arya），我將在領悟實相后講解顯現之境。對於疑惑之處，不以似是而非的態度講解。這樣的聖者瞭解我的行爲準則，這是對錯誤行為的捨棄。 善說中十條 第二組十條 關於製作絲棉坐墊而犯捨墮 首先，關於製作絲棉坐墊，通過《律分別》（Vinaya-vibhaṅga）的引證和請求的引證來闡述。 首先，闡述應學習之處，展示墮落之相，以及不墮落的情況。 首先：『應持有坐墊』，這是爲了抵禦寒冷，可以隨意使用。在《律分別》中說：『坐墊有兩種，一種是空心的，一種是實心的。』實心的就像氈子的形狀。』《律分別釋》中說，這裡兩種都可以持有。在《 टीका 》中說：『空心的』這個詞也表示外皮的材料也屬於坐墊的範疇，因此，持有外皮的材料作為坐墊不會構成捨棄。如果加持了坐墊的內芯，外皮也屬於其中；如果加持了外皮，內芯也屬於其中。那麼，坐墊和墊子是一樣的嗎？不一樣，因為形狀不同，用途不同，允許和禁止不同，尺寸不同。第一，墊子需要雙層和縫邊，而坐墊不需要這些。第二，坐墊的用途是抵禦寒冷，墊子的用途是保護僧團的住所，以及保護個人住所免受粗糙表面的磨損。第三，《 टीका 》引用的經典中說：『把墊子放在肩膀上』。《 टीका 》中說：『把坐墊放在肩膀上攜帶是不合適的。』第四，墊子的小尺寸在經文中明確說明，長三肘，寬二肘六指。坐墊的尺寸在《律請求》和《廣大釋》中說：『大坐墊是五肘半，小坐墊是三肘半，中等的是兩者之間，寬度與墊子的尺寸相同。』因此，《 टीका 》中說：『墊子不是坐墊，因為墊子是布料的性質。』所以，用絲棉製作墊子不會構成墮落。

【English Translation】 Now, being distracted by attachment and hatred, how can such individuals uphold the Dharma? Regarding the meaning of Kalpas, inquire from the noble Arya; I will explain the manifested realms while comprehending the reality. Regarding points of doubt, I do not explain them in a seemingly truthful manner. Such holy beings understand my conduct; this is the abandonment of faults. Ten Topics in Well-Spoken Words Second Set of Ten Concerning the Forfeiture Arising from Making Silk and Cotton Cushions Firstly, regarding the making of silk and cotton cushions, it is explained through citations from the Vinaya-vibhaṅga and citations of requests. Firstly, the points to be learned are explained, the aspects of downfall are shown, and the circumstances under which there is no downfall. Firstly: 'One should hold a cushion,' which is permitted as needed to protect against the cold. In the Vinaya-vibhaṅga, it is said: 'There are two types of cushions: one with an inner space and one that is solid.' The solid one is like the shape of felt. The Vinaya-vibhaṅga commentary says that both can be held here. In the Ṭīkā, it is said: 'The term 'with an inner space' also indicates that the material of the outer skin is included in the category of the cushion itself; therefore, holding the material of the outer skin as a cushion does not constitute abandonment.' If the inner core of the cushion is blessed, the outer skin also belongs to it; if the outer skin is blessed, the inner core also belongs to it. Then, are the cushion and the mat the same? They are not the same because the shapes are different, the purposes are different, the permissions and prohibitions are different, and the sizes are different. First, the mat requires double layers and hems, while the cushion does not need these. Second, the purpose of the cushion is to protect against the cold, and the purpose of the mat is to protect the dwelling of the Sangha and to protect the personal dwelling from the wear and tear of rough surfaces. Third, the scripture quoted by the Ṭīkā says: 'Having taken the mat on the shoulder.' The Ṭīkā says: 'Carrying the cushion on the shoulder is inappropriate.' Fourth, the small size of the mat is clearly stated in the scripture, being three cubits in length and two cubits and six fingers in width. The size of the cushion is stated in the Vinaya Request and the Extensive Commentary: 'The large cushion is five and a half cubits, the small one is three and a half cubits, and the medium one is in between the two. The width is the same as the size of the mat.' Therefore, the Ṭīkā says: 'The mat is not a cushion, because the mat is of the nature of cloth.' Therefore, making a mat from silk and cotton does not constitute a downfall.

---

།དེ་ཡང་གོས་ནི་སྲིན་བལ་ལ་བྱར་རུང་སྟེ། གོས་ཀྱི་གཞི་ལས། སྲིན་བལ་གྱི་དང་། བལ་གྱི་དང་། ཤ་ནའི་དང་། ཟར་མའིའང་རུང་ངོ་ཞེས་སོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི། མཉན་ཡོད་དུ་དགེ་སློང་རབ་ཏུ་མང་པོས་སྲིན་བལ་གྱི་སྟན་བྱས་པ་ལས་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི། འདོད་པ་ཆེས་པ་སྟེ་དངོས་པོ་དཀོན་ཅིང་རིན་ཆེ་བ་དང་། རང་དོན་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་ཞེས་པས་ཤེས་སོ། །དོན་དང་བྱ་བ་ 6-476a མང་བ་སྟེ། ལུང་ལས། བྱ་བ་མང་བ་དང་བྱེད་པ་མང་བར་གྱུར་ཅིང་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཕྱེད་བྱས་པའི་འཕྲོ་བྱེད་པ་ལ་ལྟུང་བ་མི་རྫོགས་པར་གསུངས་པས་ཤེས་སོ། །ངོ་ཏི་ནི། བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་དབང་བའི་སྲིན་བལ་གྱི་སྟན་བྱས་སམ་བྱེད་དུ་བཅུག་སྟེ། བྱེད་པ་མཐར་ཐུག་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་བརྒྱད་དེ། དེ་ཡང་སྲིན་བལ་ཡིན་པ་སྟེ་སྲིན་བལ་གྱི་སྟན་ཞེས་སོ། །དཀོན་ཅིང་རིན་ཆེ་བ་ཡིན་པ་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། སྲིན་བལ་དཀོན་ཅིང་རིན་ཆེ་བས་ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཡུལ་གང་ན་སྲིན་བལ་རིན་ཆུང་ཞིང་ཤིན་ཏུ་མོད་པ་དེར་ནི་སྲིན་བལ་གྱི་གནས་སུ་བལ་དཀར་པོ་རིག་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་སྲིན་བལ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །ཉུང་ངུ་གཞན་དང་མ་འདྲེས་པ་སྟེ། ཉུང་ངུ་དང་བསྲེས་པ་ཉིད་ན་ཞེས་སོ། །གསར་པ་ཡིན་པ་སྟེ་སྟན་གྱི་ལྟུང་བ་བཞི་ཀའི་སྐབས་སུ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། གསར་པས་གསར་པ་ཡིན་པར་དགོངས་སོ་ཞེས་སོ། །དེ་ཡང་གསར་པས་གསར་པ་དང་། རྙེད་པས་གསར་པ་སྟེ་སྔ་མའི་དབང་དུ་བྱས་པའོ། །སེལ་བ་ནི་རྫས་ཉམས་པ་ཉིད་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་སོ། །བདག་པོ་རང་གི་ཉིད་ཡིན་པ་སྟེ། འདུ་ཤེས་ལས་གཙོ་ཆེར་རང་གི་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །བྱེད་འཕྲོ་གཞིའི་སེལ་བར་གཏོགས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་ཕྱེད་བྱས་པ་ལས་བྱེད་པ་ནི་ཞེས་སོ། །གཞན་གྱི་སྒོ་ནས་རུང་བ་ཡིན་པ་དང་སྟེ་སྲིན་བལ་དེ་གཏན་གྱི་རྒྱུ་མི་རུང་བ་ཉིད་ཡིན་ཀྱང་དབྱིབས་དང་ཁ་དོག་རུང་བ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ། དབྱིབས་གྲུ་གསུམ་པ་དང་ཁ་དོག་ཁྲ་བོ་ལ་སོགས་སེལ་བར་འགྱུར་རོ། །ཚད་དང་ལྡན་པའོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞིའི་ཡན་ལག་དེ་དག་ལ་ 6-476b མ་འཁྲུལ་བ་སྟེ་གོས་འཆང་བའི་སྐབས་སུ་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་དོན་དུ་སྲིན་བལ་གྱི་སྟན་བྱེད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི། རང་གིས་སམ་གཞན་ལ་ངག་གིས་བསྐོས་པས་སྟན་བྱེད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི། བཀྲམ་པ་རྫོགས་པ་སྟེ་བཀྲམ་པ་ཉིད་བྱེད་པ་མཐར་ཐུག་པ་ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། གང་བྱས་ན་སྲིན་བལ་གྱི་སྤང་བར་འགྱུར་ཞེ་ན། སྲིན་བལ་ནི་ལུང་ལས། སྲིན་བུ་ལས་བྱུང་བའི་བལ་ཞེས་འབྱུང་བས་དེའི་བལ་གྱི་སྟན་དགེ་སློང་རང་ག

【現代漢語翻譯】 此外，關於衣物，可以使用蠶絲和羊毛。在衣物的基礎上，可以使用蠶絲、羊毛、麻和粗毛等材料。 首先，討論的基礎是：在舍衛城（梵文：Śrāvastī，釋迦牟尼傳教的主要城市之一）有許多比丘（梵文：bhikṣu，佛教僧侶）製作蠶絲坐墊，因此佛陀制定了戒律，禁止這種行為，違者將受到懲罰。 禁止的原因是：過於貪婪，因為蠶絲坐墊稀有且昂貴，並且是爲了滿足個人需求。這一點可以通過以下內容得知。 涉及的事務和行為很多。正如律藏（Vinaya）中所說：'涉及的事務很多，行為也很多。'而且，如果只完成了一半，則不會構成完整的墮落。 違規行為是：一位受戒的比丘，自由地製作或讓人制作蠶絲坐墊，最終完成製作，這構成了實際的墮落。 關於構成要素，有四個方面。其中，基礎的構成要素有八個：即它是蠶絲，也就是所謂的蠶絲坐墊。它是稀有且昂貴的。正如律藏中所說：'蠶絲稀有且昂貴。' 論疏（ṭīkā）中說：'在蠶絲便宜且非常普遍的地方，應將白色羊毛視為蠶絲。' 因此，在蠶絲方面沒有墮落。 它是少量且未與其他材料混合的。正如所說：'如果只是少量混合。' 它是新的。在所有四種坐墊的墮落情況下，律藏中說：'新的意味著它是新的。' 也就是說，新的意味著新的，獲得意味著新的，這是指前者的情況。消除是指物質本身的損壞。 所有權是自己的。正如所說：'意識主要在於它是自己的。' 正在進行的行為不屬於基礎的消除，正如所說：'從完成一半開始的行為。' 通過他人允許它是可以的，即使蠶絲本身不是永久允許的材料，但形狀和顏色是允許的，這需要作為構成要素。例如，三角形的形狀和雜色的顏色等將被消除。 它符合標準。 關於意圖的構成要素，有兩個方面：意識是對基礎的構成要素沒有混淆，就像之前在穿衣方面所說的那樣。動機是持續不斷地想要爲了自己的利益而製作蠶絲坐墊。行為是：自己或通過語言指示他人開始製作坐墊。完成是：展開完成，也就是說，展開本身就是行為的完成。 第二，如果製作了什麼會導致蠶絲的禁止呢？蠶絲在律藏中被描述為：'從蠶中獲得的羊毛'，因此比丘自己製作蠶絲坐墊。

【English Translation】 Furthermore, regarding clothing, silk and wool can be used. Based on clothing, silk, wool, hemp, and coarse hair can be used. Firstly, the basis of discussion is: In Śrāvastī (one of the main cities where Śākyamuni preached), many bhikṣus (Buddhist monks) made silk cushions, so the Buddha established a precept prohibiting this behavior, and those who violate it will be punished. The reason for the prohibition is: being too greedy, because silk cushions are rare and expensive, and it is to satisfy personal needs. This can be known through the following. There are many affairs and actions involved. As it is said in the Vinaya: 'There are many affairs and many actions.' Moreover, if only half is completed, it does not constitute a complete fall. The violation is: an ordained bhikṣu, freely making or having others make silk cushions, and finally completing the making, which constitutes the actual fall. Regarding the constituent elements, there are four aspects. Among them, the basic constituent elements are eight: that is, it is silk, which is the so-called silk cushion. It is rare and expensive. As it is said in the Vinaya: 'Silk is rare and expensive.' The ṭīkā says: 'In places where silk is cheap and very common, white wool should be regarded as silk.' Therefore, there is no fall in terms of silk. It is a small amount and not mixed with other materials. As it is said: 'If it is just a small amount mixed.' It is new. In all four cases of cushion falls, the Vinaya says: 'New means it is new.' That is, new means new, obtaining means new, which refers to the former situation. Elimination refers to the damage of the substance itself. The ownership is one's own. As it is said: 'Consciousness mainly lies in it being one's own.' The ongoing behavior does not belong to the elimination of the basis, as it is said: 'The behavior starting from completing half.' Allowing it through others is okay, even if silk itself is not a permanently allowed material, but the shape and color are allowed, which needs to be a constituent element. For example, a triangular shape and a variegated color will be eliminated. It meets the standards. Regarding the constituent elements of intention, there are two aspects: consciousness is that there is no confusion about the constituent elements of the basis, just like what was said before in terms of clothing. The motivation is the continuous desire to make silk cushions for one's own benefit. The action is: oneself or through language instructing others to start making cushions. Completion is: unfolding is completed, that is, unfolding itself is the completion of the action. Second, what would cause the prohibition of silk if it is made? Silk is described in the Vinaya as: 'Wool obtained from silkworms', therefore the bhikṣu makes silk cushions himself.

---

ིས་བཟོ་བྱས་སམ་གཞན་ལ་བཅོལ་ཏེ་བྱེད་དུ་བཅུག་ནའོ། །དེ་དང་འདྲ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་ནི་འདྲ་བ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་པ་དང་། དེའི་ཊཱི་ཀར། སྲིན་བལ་འབའ་ཞིག་ལས་སྟན་བྱེད་པ་ལ་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བ་དེ་བཞིན་དུ་མོན་དར་དང་། དུ་ཀུ་ལའི་རས་ལ་སྟན་བྱེད་པ་ལ་སྤང་བ་ཁོ་ནར་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །མོན་དར་སྲིན་བལ་དང་འདྲ་ན། དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། མོན་དར་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྲིན་བལ་ལ་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། མོན་དར་ལ་གཉིས་ཏེ། སྲིན་བལ་ལས་བྱས་པ་དང་། ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པ་ལས། མོན་དར་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྩྭའི་རིགས་ཀྱི་ཤུན་པ་ལས་བྱས་པའི་གོས་ཡིན་ཅེས་བཤད་དོ། །སྟན་ལ་ནི་དེར་དགོས་པའི་སྲིན་བལ་མཐའ་དག་བཀྲམ་པ་སྟེ་བཏིང་བ་ཉིད་འདི་ཙམ་བྱས་པ་ལ་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པའོ་ཞེས་རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །དེ་ལྟར་བཀྲམ་པ་ཉིད་དེ་ནི་སྟན་བྱེད་པ་མཐར་ཐུག་སྟེ་བྱས་ཟིན་པའི་དང་པོ་ཡིན་ནོ། །མདོ་འདིས་ནི་སྲིན་བལ་འབའ་ཞིག་ཆ་གཉིས་དང་། ལོ་དྲུག་སྟན་དང་བཞིའི་མཐར་ཐུག་གི་ཐུན་མོང་དུ་བསྟན་ཏེ། སྐབས་འདི་ཉིད་ཀྱི་རང་འགྲེལ་ལས། གདིང་བ་ཉིད་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དང་པོའོ་ཞེས་སོ། ། གསུམ་པ་ནི། སྲིན་བལ་གྱི་སྟན་ 6-477a གཞན་གྱིས་བྱས་ཟིན་པ་རྙེད་པ་དང་། བདག་གིར་བྱེད་པ་དང་། ཡོངས་སུ་ལོངས་སྤྱོད་པ་དང་། རྙིང་པ་བྱི་དོར་མངོན་པར་འདུ་བྱེད་པ་སྟེ་རྙིང་པ་བྱི་དོར་བྱེད་པ་དག་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །སྲིན་བལ་གྱི་སྤང་བ་རྣམ་པར་འབྱེད་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི།སྲིན་བལ་དེ་བལ་དཀར་པོའམ་ཤ་ནའི་རས་སམ་གསོ་བལ་ལ་སོགས་པའི་རྫས་ཉུང་ངུ་ཐ་དད་བྱར་རུང་དང་བསྲེས་ཏེ་སྟན་བྱེད་པ་ཉིད་ན་ན་སྨད་པ་ཉིད་དོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་ནི་སྟན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །འོ་ན་ཆ་གཉིས་བསྲེ་བའི་སྤང་ལྟུང་དངོས་གཞི་དེ་ཆོས་ཅན། བལ་ནག་པོའི་སྟན་བྱེད་པའི་ལྟུང་བའི་ན་སྨད་ཡིན་པར་ཐལ། སྟན་བལ་གྱི་རྒྱུ་ནག་པོ་དེ་བལ་དཀར་པོ་ཉུང་ངུ་དང་བསྲེས་ཏེ་སྟན་བྱས་པའི་ལྟུང་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ནི་ཆ་གཉིས་བསྲེ་བའི་གཞུང་གིས་གྲུབ་ལ། ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་ན་བལ་དཀར་པོ་ཉུང་ངུ་དང་བསྲེས་པའི་ན་སྨད་དེ་སྟན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ཞེ་ན། དཀར་པོ་ཉུང་ངུ་དང་བསྲེས་པ་ཉིད་ན་སྨད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་དེ་བལ་ནག་པོའི་སྟན་བྱེད་པའི་ཡང་ན་སྨད་ཡིན་པའི་དམ་བཅའ་ཉམས་སོ། །འདོད་ན། ཆ་གཉིས་བསྲེ་བའི་སྤང་ལྟུང་དངོས་གཞི་ཡིན་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། གསོ་བལ་ཉུང་ངུ་དང་བསྲེས་ན་ན་སྨད་པ་དེ་སྟན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་གྱི། བལ་ནག་གི་སྟན་བྱེད་པ་ལ་བལ་དཀར་པོ་དང་འཁོབ་བལ་ཉུང་ངུ་དང་བསྲེས་པ་བལ་ནག་གི་སྟན་བྱེད་པའི་ན་སྨད་དུ་མི་འགྱུར་གྱི། ཆ་གཉིས་བསྲེས་པའི་སྤང་ལྟུང་དུ་འག

【現代漢語翻譯】 或者自己製作，或者委託他人制作。與此類似的行為所導致的墮落，也同樣適用於類似的情況。就像其註釋中所說的那樣：『僅僅用蠶絲製作坐墊會導致捨墮，同樣，用門達（藏文）、都古拉（藏文）的布料製作坐墊也只會導致捨墮。』如果門達（藏文）與蠶絲相似，那麼與比丘尼的分別部中『門達（藏文）指的是蠶絲』的說法相矛盾嗎？門達（藏文）有兩種：一種是用蠶絲製作的，另一種如《瑣事釋》中所說：『門達（藏文）指的是用草類植物的皮製作的衣服。』對於坐墊來說，鋪設所有需要的蠶絲，即鋪設本身，僅僅做到這一點就構成了根本。』這是根據自釋和註釋所說。這樣鋪設本身就是製作坐墊的最終完成，是最初的步驟。此經文共同指出了純蠶絲（分成兩部分）、六年坐墊和四年坐墊的最終完成。正如本次的自釋中所說：『鋪設是所有（坐墊製作）的第一步。』 第三，蠶絲坐墊： 獲得他人已經制作好的蠶絲坐墊，或者佔爲己有，或者完全享用，或者對舊的進行清潔整理，即對舊的進行清潔，這些都不會導致墮落。這是對捨棄蠶絲的分別。 第二，將蠶絲與少量的白羊毛、夏納（藏文）布料或棉花等材料混合製作坐墊，這本身就是減損。註釋中說：『這是就所有坐墊而言的。』那麼，混合兩種材料的捨墮根本，是否可以這樣推理：製作黑羊毛坐墊的墮落是減損？因為製作坐墊的黑色材料與少量白色羊毛混合後製作坐墊會導致墮落。理由由混合兩種材料的經文成立。如果不成立，那麼與少量白色羊毛混合的減損是就所有坐墊而言的嗎？如果說『與少量白色羊毛混合本身就是減損』，那麼製作黑羊毛坐墊的減損的承諾就失敗了。如果承認，那麼就與混合兩種材料的捨墮根本相矛盾。如果與少量棉花混合是減損，那麼這是就所有坐墊而言的。但是，用黑羊毛製作坐墊時，如果與少量白色羊毛或劣質羊毛混合，並不會導致製作黑羊毛坐墊的減損，而是會導致混合兩種材料的捨墮。

【English Translation】 Or making it oneself, or entrusting others to make it. The downfall resulting from actions similar to this also applies to similar situations. Just as it is said in its commentary: 'Making a cushion solely from silk results in a Nissaggiya Pacittiya, similarly, making a cushion from Monda (Tibetan) or Dukula (Tibetan) cloth only results in a Nissaggiya Pacittiya.' If Monda (Tibetan) is similar to silk, does it contradict the statement in the Bhikkhuni Vibhanga that 'Monda (Tibetan) refers to silk'? There are two types of Monda (Tibetan): one made from silk, and another as stated in the 'Minor Matters Commentary': 'Monda (Tibetan) refers to clothing made from the bark of grass-like plants.' For a cushion, spreading all the necessary silk, i.e., the spreading itself, merely doing this constitutes the basis. This is according to the auto-commentary and commentary. Thus, the spreading itself is the ultimate completion of making the cushion, the very first step. This sutra commonly points out the ultimate completion of pure silk (divided into two parts), a six-year cushion, and a four-year cushion. As the auto-commentary of this very occasion says: 'Spreading is the first of all (cushion making).' Third, silk cushions: Obtaining a silk cushion already made by others, or claiming it as one's own, or fully enjoying it, or cleaning and tidying up an old one, i.e., cleaning an old one, these do not lead to downfall. This is the distinction of abandoning silk. Second, mixing silk with a small amount of white wool, Shana (Tibetan) cloth, or cotton, etc., to make a cushion, this itself is a lessening. The commentary says: 'This is in reference to all cushions.' Then, can it be inferred that the fundamental Nissaggiya Pacittiya of mixing two materials is a lessening of the downfall of making a black wool cushion? Because making a cushion with black material mixed with a small amount of white wool leads to downfall. The reason is established by the sutra on mixing two materials. If it is not established, is the lessening of mixing with a small amount of white wool in reference to all cushions? If it is said that 'mixing with a small amount of white wool itself is a lessening,' then the promise of the lessening of making a black wool cushion fails. If admitted, then it contradicts the fundamental Nissaggiya Pacittiya of mixing two materials. If mixing with a small amount of cotton is a lessening, then this is in reference to all cushions. However, when making a black wool cushion, if it is mixed with a small amount of white wool or inferior wool, it does not lead to the lessening of making a black wool cushion, but rather leads to the Nissaggiya Pacittiya of mixing two materials.

---

ྱུར་རོ། །སྲིན་བལ་གྱི་རྫས་གསར་པ་ལས་ཉམས་པ་སྲིན་བལ་རྙིང་པ་ཉིད་ལ་སྟན་བྱེད་ན་ཡང་ན་སྨད་པ་ཉིད་དོ། །ཊཱི་ཀར། དེ་དང་བསྲེས་ཏེ་བྱེད་ན་ཡང་ན་སྨད་པ་ཉིད་དེ་ཉེས་བྱས་སོ། །ཞེས་སོ། །སྲིན་བལ་གྱི་སྤང་བ་ཞུ་བའོ། ། 6-477b སྲིན་བལ་གྱི་སྤང་བའོ།། །། 作黑羊毛敷具捨墮 གཉིས་པ་བལ་ནག་འབའ་ཞིག་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི། དགག་བྱ། ངོ་ཏི་ཡན་ལག་རྣམས་གཞན་སྔར་སྲིན་བལ་དང་འདྲ་བ་ལས། སྲིན་བལ་ཞེས་པའི་གནས་སུ་ལུག་གི་བལ་ནག་པོ་འབའ་ཞིག་ཅེས་གཞུག་གོ། ཁྱད་པར་གཞན་ཡང་སྲིན་བལ་གྱི་སྟན་བྱེད་པའི་སྐབས་སུ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། སྟན་གཉིས་ཏེ། ནང་ཚངས་ཅན་དང་ལྷིངས་པ་སྟེ་དོན་འདི་ནི་གཉིས་ཀ་ཡིན་པར་དགོངས་སོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དེའི་བལ་ནག་གི་སྐབས་ལས་དོན་འདིར་ནི་ལྷིངས་པ་ཡིན་པར་དགོས་སོ་ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། སྲིན་བལ་གྱི་སྐབས་སུ་སྔར་ཇི་སྐད་བསྟན་པ་འདིར་ཡང་ཁས་བླངས་ནས། འདིར་ཁྱད་པར་ནི་ལུག་གི་བལ་ནག་པོ་འབའ་ཞིག་དག་ལས་སྟན་བྱེད་དུ་བཅུག་ན་སྤང་བར་འགྱུར་རོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། འབའ་ཞིག་གི་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ནག་པོ་བཞི་སྟེ་རང་བཞིན་གྱིས་གནག་པ་དང་། སྔོ་བས་གནག་པ་དང་། འདམ་ཁ་དང་། ཁམ་པའོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེ་དག་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་སྔོན་པོ་དང་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པས་བསྟན་ཏོ། །ནག་སིང་སིང་པོ་ནི་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ཏེ་ལུག་གི་བལ་སྔོན་པོ་དང་སྟེ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། སྔོ་བས་གནག་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཕྱིས་སྔོན་པོས་ཁ་བསྒྱུར་བ་གང་ཡིན་པའོ་ཞེས་བཤད་ཀྱང་། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། རང་བཞིན་གྱིས་སྔོ་བ་དང་ཞེས་བཤད་པ་དེ་ངེས་པར་བཟུང་ངོ་། །ནག་སིང་སིང་པ་ངེས་བཟུང་དུ་མི་དགོས་ཏེ། འདམ་ཁ་དང་། ཁམ་པ་དག་ཀྱང་ཞེས་སོ། །དེ་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་ནི་ནག་པོར་གཏོགས་པ་དེ་ཉིད་དོ་ཞེས། ལུང་ལས། ནག་པོ་བཞི་སྟེ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་མཐུན་ལ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། སྔོན་པོ་དང་། འདམ་ཁ་དང་། ཁམ་པ་ 6-478a དག་ཀྱང་ནག་པོའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ནག་པོ་དང་འདྲ་བ་དེ་ཉིད་དོ་ཞེས་པའི་བཤད་པ་དེ་བལ་ནག་པོ་འབའ་ཞིག་དང་འདྲ་བར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པ་ལས་བཤད་དོ། །སྐབས་འདིར་གཞི་ལྡོག་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་ནི། ཡུལ་གང་ན་བལ་དཀར་པོ་དཀོན་ཅིང་རིན་ཆེ་ལ། བལ་ནག་པོ་མོད་ཅིང་རིན་ཆུང་བ་དེར་ནི་རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། བལ་ནག་པོ་འབའ་ཞིག་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དེ། དཀར་པོ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་ཡོད་ཅེས་བྱ་བ་གོ་ལྡོག་ནས་བརྗོད་དོ་ཞེས་གསུངས་ལ། སྤྱིར་བསྟན་གྱི་རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། བལ་དཀར་པོའི་སྟན་བྱེད་པ་ལ་ཡང་སྤང་བ་ཁོ་ནར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །བལ་ནག་པོ་འབའ་ཞིག་གི་སྤང་བའོ།། །། 作混合敷具捨墮 གསུམ་པ་ཆ་གཉིས་བསྲེ་བ་ལ། དང

【現代漢語翻譯】 即使是用新的絲棉製品來修補舊的絲棉製品，也是一種墮落的行為。《 टीका (ṭīkā, 梵文註釋)》中說：『如果將新舊絲棉混合使用，也是一種墮落的行為，這是一種罪過。』以上是關於捨棄絲棉的說明。 捨棄絲棉。 作黑羊毛敷具捨墮 第二，關於純黑羊毛的情況，分為總義和詞義。 首先，關於總義，包括緣起、應遮止之法和分支等，這些都與之前的絲棉情況類似，只是將『絲棉』替換為『純黑羊毛』。此外，在製作絲棉坐墊的情況下，《律分別》中說：『坐墊有兩種，一種是內里有填充物的，一種是平整的。』意思是這兩種情況都包括在內。但在黑羊毛的情況下，這裡指的是平整的坐墊。 其次，關於詞義，與之前絲棉的情況相同，這裡也承認之前所說的。但這裡的特殊之處在於，如果用純黑羊毛製作坐墊，就會構成墮落。《律分別》中說：『所謂純黑，指的是四種黑色，即天然黑、染黑、泥色和暗紅色。』這些可以通過『天然藍黑色』等來表示。純黑色不需要作為分支，因為有藍色羊毛。在《律分別釋》中說：『所謂染黑，指的是後來染成藍色的。』但在《五十頌》中說：『天然藍色』，這需要確定。純黑色不需要確定，因為還有泥色和暗紅色。『就是那個』指的是屬於黑色的那個。《律》中說：『四種黑色』，這與《律分別》中說：『藍色、泥色和暗紅色也是黑色的分支』相符，因此『就是那個』的解釋應理解為與純黑羊毛相同，這是在《自釋》和《廣釋》中說的。在這種情況下，由於基礎顛倒而產生的墮落是：在白色羊毛稀少且昂貴，而黑色羊毛豐富且廉價的地方，《自釋》中說：『純黑羊毛沒有墮落，但白色羊毛有墮落。』這是反過來說的。一般來說，《自釋》中說：『製作白色羊毛坐墊也會構成捨墮。』以上是關於純黑羊毛的捨棄。 作混合敷具捨墮 第三，關於混合兩種材料的情況

【English Translation】 Even using new silken wool to repair old silken wool is an act of downfall. The ṭīkā (ṭīkā, Sanskrit commentary) says: 'If new and old silken wool are mixed, it is also an act of downfall, a transgression.' The above is the explanation of abandoning silken wool. Abandoning silken wool. Nidanas for Making a Black Wool Seat: Nissaggiya Pacittiya Secondly, regarding the case of pure black wool, there are general and specific meanings. Firstly, regarding the general meaning, it includes the basis, what should be prohibited, and branches, which are similar to the previous case of silken wool, except that 'silken wool' is replaced with 'pure black wool.' Furthermore, in the case of making a silken wool seat, the Vinaya-vibhaṅga says: 'There are two types of seats: one with filling and one that is flat.' This means that both cases are included. However, in the case of black wool, it refers to a flat seat. Secondly, regarding the specific meaning, it is acknowledged here as stated before in the case of silken wool. However, the special point here is that if a seat is made purely from black sheep's wool, it becomes an object of abandonment. The Vinaya-vibhaṅga states: 'The term 'purely black' refers to four types of black: naturally black, dyed black, mud-colored, and dark red.' These are indicated by terms such as 'naturally blue-black.' Pure black is not needed as a branch because there is blue sheep's wool. The Vinaya-vibhaṅga commentary states: 'What is called dyed black is what has been later turned blue.' However, the Fiftieth Chapter states: 'Naturally blue,' which must be determined. Pure black does not need to be determined because there are also mud-colored and dark red. 'That itself' refers to that which belongs to black. The Vinaya states: 'Four types of black,' which is in accordance with the Vinaya-vibhaṅga's statement that 'blue, mud-colored, and dark red are also branches of black,' so the explanation of 'that itself' should be understood as being the same as pure black wool, as stated in the Svavyākhyāna and the Mahāvyākhyāna. In this case, the downfall arising from the reversal of the basis is: in a place where white wool is scarce and expensive, and black wool is abundant and cheap, the Svavyākhyāna states: 'There is no downfall for pure black wool, but there is downfall for white wool.' This is stated in reverse. Generally, the Svavyākhyāna states: 'Making a white wool seat also becomes an object of abandonment.' The above is about the abandonment of pure black wool. Nidanas for Making a Mixed Seat: Nissaggiya Pacittiya Thirdly, regarding the case of mixing two materials

---

ོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །བསླབ་པར་བྱ་བ་གཞན་ཡང་བརྗོད། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་དང་དགག་བྱ་སྔར་སྲིན་བལ་གྱི་སྐབས་དང་འདྲ་ལ། འདིའི་ཆ་གཉིས་བསྲེ་བས་ཁྱད་པར་དུ་བྱས་སོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གི་སྟན་གྱི་རྒྱུ་བཞི་ཆ་གཉིས་བལ་ནག་པོ་དང་། བཞི་ཆ་གཉིས་བལ་དཀར་པོ་འཁོབ་བལ་བསྲེ་བའི་སྟན་བྱེད་པ་གནང་བ་ལས་བལ་ནག་པོ་སྲང་ཕྱེད་ཡན་ཆད་ལས་ལྷག་པར་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་བརྒྱད་དེ། སྔར་སྲིན་བལ་གྱི་སྐབས་ཀྱི་བརྒྱད་པོ་ལས་སྲིན་བལ་གྱི་ཤུལ་དུ་ཆ་གཉིས་བསྲེ་བ་ཡིན་པ་དང་། ཚད་དང་ལྡན་པ་ཞེས་པ་བལ་ཆ་གཉིས་བསྲེ་བ་དེ་སྟན་གྱི་ཚད་དང་ལྡན་ཅིང་། བྱེ་བྲག་ཏུ་བལ་ནག་པོ་དེ་སྲང་ཕྱེད་ཡན་ཆད་ཀྱིས་ལྷག་པ་ཚད་དང་ལྡན་པ་ཞེས་ཁྱད་པར་དུ་བྱས་པའོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་ 6-478b གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་པའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་དོན་དུ་ཆ་གཉིས་བསྲེ་བ་བལ་ནག་ཕྱེད་ལས་ལྷག་པ་ལྷིངས་པའི་སྟན་བྱེད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རང་གིས་སམ་གཞན་ལ་ངག་གིས་བསྐོས་པས་ལྷིངས་པའི་སྟན་བྱེད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་བཀྲམ་པ་རྫོགས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་གིས་སྟན་གསར་པ་བྱེད་ན་ཕྱེད་ནི་བལ་ནག་པོ་ལས་བྱ། ཕྱེད་ནི་དཀར་པོ་དང་འཁོབ་བལ་ལས་བྱའོ་ཞེས་དེ་ལྟར་བསྲེས་པའི་སྟན་ནི་གནང་བ་ལས་བལ་ནག་པོ་དེ་དག་སྟན་རིལ་པོའི་ཕྱེད་ལས་ལྷག་པ་ཉིད་ཆ་གཉིས་བསྲེ་བའི་སྤང་བའོ། །འདིར་ལྷག་པའི་ཚད་ནི་སྲང་ཕྱེད་ལྷག་པ་ཡན་ཆད་དེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དཀར་པོ་དང་འཁོབ་བལ་སྲང་གཅིག་གམ་སྲང་ཕྱེད་ཕྲི་སྟེ། ལུག་གི་བལ་ནག་པོ་ལས་སྟན་གསར་པ་བྱེད་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །བལ་ནག་པོ་དེ་བཀག་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ལུག་བལ་ནག་པོ་དཀོན་ཅིང་རིན་ཆེ་བས་ཞེས་གསུངས་ལ། བལ་ནག་པོ་འབའ་ཞིག་མོད་པ་དང་། བལ་དཀར་ནག་གཉིས་ཀ་མོད་པས་རིན་མཉམ་པ་དང་། དཀར་པོ་དང་འཁོབ་བལ་དཀོན་པ་དང་། རིན་ཆེ་བར་གྱུར་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་ཀྱང་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་གསུངས་སོ། །ལྷག་པ་ཉིད་ནའོ་ཞེས་པ་འདི་ལ་བཤད་པའི་རྣམ་གྲངས་ལས་སོར་ཕྱེད་ལྷག་པ་ཡང་འཆད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཕྱེད་དཀར་པོ་དང་འཁོབ་བལ་དག་ལས་ཆ་མཉམ་པ་ཉིད་དུ་བྱའོ། །བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། སྤྱིར་བསྲེས་ཏེ་ལྷིང་བར་བྱའོ། །འོན་ཀྱང་སྟན་ཕྱེད་ནག་པོ། བཞི་ཆ་དཀར་པོ། བཞི་ཆ་འཁོབ་བལ་གྱི་ཁ་དོག་ལས་ཁྲ་བོར་བྱ་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །དཀར་པོ་དང་འཁོབ་བལ་ཆ་མཉམ་པ་ཉིད་ 6-479a དུའོ། །འོ་ན་དེ་གཉིས་ཆ་མི་མཉམ་པར་བྱས་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། དཀར་པོ་བས་འཁོབ་བལ་ལྷག་པ་བྱེད་ན་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དེ། མོ

【現代漢語翻譯】 關於根本墮罪的陳述，以及其他需要學習的內容。 首先，討論的基礎和應避免的事項與之前的羊毛案例相似。不同之處在於將這兩部分混合在一起。'Ngoti'是指比丘的坐墊材料，其中四分之二的黑色羊毛和四分之二的白色羊毛與粗羊毛混合製成坐墊是被允許的，但如果黑色羊毛超過一半的重量，則構成根本墮罪。有四個分支。基礎分支有八個，與之前的羊毛案例中的八個相同，只是將絲綢羊毛替換為混合兩部分，並且'符合標準'意味著混合的兩部分羊毛符合坐墊的標準，特別是黑色羊毛超過一半的重量，這被特別定義為'符合標準'。思想分支有兩個：意識是指對基礎沒有混淆。動機是爲了自己的利益，想要製作一個黑色羊毛超過一半的重量的豪華坐墊，並且持續不斷。行為是指自己或通過語言指示他人開始製作豪華坐墊。最終結果是完成鋪設。 其次，《律藏分別》中說：'如果比丘製作新坐墊，一半應由黑色羊毛製成，一半應由白色和粗羊毛製成。'因此，混合的坐墊是被允許的，但如果黑色羊毛超過整個坐墊的一半，則構成混合兩部分的墮罪。這裡超過的量是一半的重量或更多。《律藏分別》中說：'減少一兩或半兩的白色和粗羊毛，用黑色羊毛製作新坐墊，則會犯下墮罪。'禁止使用黑色羊毛的原因是，《律藏分別》中說：'黑色羊毛稀有且昂貴。'如果只有大量的黑色羊毛，或者黑色和白色羊毛都很多且價格相等，或者白色和粗羊毛稀有且昂貴，則沒有墮罪。《律藏分別》中也這樣說。'超過'這個詞也有解釋，即超過一半的重量。 其次，白色和粗羊毛應保持相等。《五十品》中說：'通常，混合在一起使其豪華。'然而，一半的坐墊是黑色的，四分之一是白色的，四分之一是粗羊毛的顏色，這不應該做成雜色的。'白色和粗羊毛應保持相等。'如果這兩者不相等會怎麼樣呢？《 टीका 》中說：'如果粗羊毛多於白色羊毛，則沒有墮罪。'

【English Translation】 Statement of the root downfall, and other things to be learned. Firstly, the basis of discussion and what should be avoided are similar to the previous case of wool. The difference is made by mixing these two parts together. 'Ngoti' refers to the material of a Bhikshu's cushion, where two-fourths of black wool and two-fourths of white wool mixed with coarse wool to make a cushion is permitted, but if the black wool exceeds half the weight, it constitutes a root downfall. There are four branches. The basis branch has eight, the same as the previous eight in the case of wool, except that silk wool is replaced by mixing two parts, and 'meeting the standard' means that the mixed two parts of wool meet the standard of the cushion, especially the black wool exceeding half the weight, which is specifically defined as 'meeting the standard'. The mind branch has two: awareness refers to not being confused about the basis. The motivation is for one's own benefit, wanting to make a luxurious cushion with black wool exceeding half the weight, and it is continuous. The action is to start making a luxurious cushion oneself or by verbally instructing others. The final result is the completion of the laying out. Secondly, the Vinaya Vibhanga says: 'If a Bhikshu makes a new cushion, half should be made of black wool, and half should be made of white and coarse wool.' Therefore, a mixed cushion is permitted, but if the black wool exceeds half of the entire cushion, it constitutes the downfall of mixing two parts. The amount exceeding here is half the weight or more. The Vinaya Vibhanga says: 'Reducing one or half a tael of white and coarse wool, and making a new cushion from black sheep's wool, one commits a downfall.' The reason for prohibiting black wool is that the Vinaya Vibhanga says: 'Black sheep's wool is rare and expensive.' If there is only a lot of black wool, or both black and white wool are plentiful and the price is equal, or white and coarse wool are rare and expensive, there is no downfall. The Vinaya Vibhanga also says this. The word 'exceeding' also has an explanation, which is exceeding half the weight. Secondly, white and coarse wool should be kept equal. The Fiftieth Chapter says: 'Generally, mix them together to make it luxurious.' However, half of the cushion is black, a quarter is white, and a quarter is the color of coarse wool, which should not be made into a variegated color. 'White and coarse wool should be kept equal.' What if these two are not equal? The Ṭīkā says: 'If coarse wool is more than white wool, there is no downfall.'

---

ད་པ་དང་ནི་རིན་ཆུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །འཁོབ་བལ་བས་དཀར་པོ་ལྷག་པར་བྱེད་ན་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། བདག་ཉིད་ཅུང་ཟད་བཟང་བ་ལ་ཕྱེད་བལ་ནག་པོ་དང་བཅས་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྣམ་གྲངས་གཞན་ཡང་ཆ་གཉིས་བསྲེ་བ་དང་ཆ་མཐུན་ཅིང་འདྲ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་ནི་སྲིན་བལ་དང་ཆ་གཉིས་བསྲེ་བ་ལ་ཡང་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཏེ། སྤྱིར་བསྟན་པ་ལས། འདྲ་བ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། སྐབས་དེའི་ཊཱི་ཀ་ལས། མོན་དར་དང་སྲིན་བལ་ལ་སོགས་པ་བསྲེས་པ་ལས་སྟན་བྱེད་པ་དང་། བལ་དཀར་པོའི་ཚད་ཉུང་ངུ་དག་དང་བསྲེས་པ་ལས་སྟན་བྱེད་པ་ལ་ཡང་སྤང་བ་ཁོ་ནར་འགྱུར་བ་ལྟ་བུའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འདི་ནི་ཉུང་ངུ་དང་བསྲེས་པ་ཉིད་ན་ན་སྨད་པ་ཉིད་ཅེས་གསུངས་པའི་དམིགས་བསལ་ཡིན་པར་བརྗོད་དོ། ། གཞན་ཡང་ཊཱི་ཀ་ལས། སྲིན་བལ་དང་། བལ་ནག་པོ་ཆ་མཉམ་པར་བསྲེས་ཏེ་སྟན་བྱེད་ན་སྤང་བ་ཁོ་ནར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འདིར་ནི་དངོས་པོ་ཁྱད་པར་ཅན་གཉིས་བསྲེས་ཀྱི་སྤང་ལྟུང་སྟེ་དཔེར་ན་གསེར་དངུལ་གཉིས་མཉམ་དུ་བསྲེས་པའི་དོང་རྩེ་ལ་རེག་པའི་སྤང་ལྟུང་བཞིན་ནོ། །དཀར་པོ་དང་འཁོབ་བལ་གྱི་ཁྱད་པར་གང་ཞེ་ན། ལུག་གི་གློ་དང་། རྒྱབ་དང་། གཉའ་བ་ནས་སྐྱེས་པ་ཁ་དོག་དཀར་པོར་འདུག་ན་ནི་སྔ་ནི་བལ་དཀར་པོའོ། །ལུག་གི་མགོ་དང་། རྐང་པ་དང་། ལྟོ་བ་ནས་སྐྱེས་པ་ནི་ཕྱི་མ་འཁོབ་བལ་ཞེས་བྱའོ། །བདག་གི་བླ་མས་འཁོབ་བལ་གྲོ་བོའི་དོན་ཡིན་པའང་གསུངས་ལ། ལ་ལ་ལུས་ཀྱི་མཐར་ཡོད་པ་ལ་བསམ་པ་ཡིན་ཅེས་ཀྱང་ཟེར་ཏེ་རྒྱ་དཔེ་ལ་གཏུག་གོ ། 6-479b བཞི་ཆ་གཉིས་བལ་ནག་དང་། བཞི་ཆ་གཉིས་དཀར་པོ་དང་འཁོབ་པ་ལ་བསྲེས་པ་སྟེ་ཆ་གཉིས་བསྲེ་བ་ལས་བལ་ནག་ཕྱེད་ལས་ལྷག་པའི་སྤང་པའོ།། །། 六年二敷具捨墮 བཞི་པ་ལོ་དྲུག་སྟན་གྱི་སྤང་བ་ལ། བསླབ་པར་བྱ་བའི་གནས་སྐབས་བརྗོད། །ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་བསྟན། །གང་གིས་ལྟུང་བ་མེད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། དགོས་པའི་དོན་ནི་ལོ་དྲུག་སྟན་གྱི་ལྟུང་བ་ཁེགས་པ་དང་། ལས་ཀྱི་ཆོ་གས་བྱིན་པས་བཅས་པའི་ས་མཚམས་ཟིན་པའོ། །གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་བཞི་ལས། ཡུལ་གང་ལ་སྦྱིན་པ་ནི། ཆོས་བཅུ་ལྡན་ཏེ། ཐུན་མོང་བ་བརྒྱད་ནི་ལས་གཞིར་འཆད་ཅིང་། སྟན་སྔ་མ་བྱས་ནས་ལོ་དྲུག་མ་ལོན་པ་དང་། སྔར་གནང་བ་བྱིན་པ་དང་མ་འབྲེལ་བའོ། །གཉིས་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ནི། སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་སྟེ་སྦྱོར་བའི་ཆོ་ག་ནི་གཉིས་ལས། གང་ཟག་གི་བྱ་བ་ནི་འདུལ་བའི་སྐབས་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་དང་། ཕྱག་འཚལ་ཞིང་སྤྱོད་ལམ་བསྟེན་པ་དང་། གསོལ་བ་ལན་གསུམ་བཏབ་པའོ། །དགེ་འདུན་གྱི་བྱ་བ་ནི་དགེ་འདུན་རང་གི་སྟན་དེ་བརྟགས་པའམ། དགེ་འདུན་གྱིས་བསྐོས་པའི་དགེ་སློང་གི་སྟན་དེ་བརྟགས་ཏེ་དགེ་འདུན་ལ་བརྗོད་པར

【現代漢語翻譯】 因為價格低廉的緣故。如果粗毛織工特別喜歡白色，那就會構成罪行。因為我擁有一點點好的東西，所以有一半是黑色的羊毛。其他情況，混合兩種成分或由相似和相同成分製成的墮落，例如混合蠶絲和羊毛，也會構成捨墮。一般來說，經文中說：『對於相似的也是如此。』當時的註釋中說：『用門達（一種粗厚的布料）和蠶絲等混合製成墊子，或者用少量白色羊毛混合製成墊子，也同樣會構成捨墮。』據說，這與『即使與少量混合也是可恥的』這一例外情況有關。此外，註釋中說：『如果將蠶絲和黑色羊毛以相等的比例混合製成墊子，那就會構成捨墮。』這裡指的是混合兩種特殊物品的捨墮，例如觸控混合金銀的頂端所構成的捨墮。白色和粗毛的區別是什麼呢？如果羊的肺、背和頸部生長的毛是白色的，那就是白色羊毛。如果羊的頭、腳和腹部生長的毛，那就是粗毛。我的上師還說粗毛的意思是『蕎麥』，也有人說指的是身體末端的毛，這要參考梵文原本。 四分之二是黑色羊毛，四分之二是白色和粗毛混合，也就是說，混合兩種成分，黑色羊毛超過一半，就會構成捨墮。 六年二敷具捨墮 第四個是六年墊子的捨墮，講述了應該學習的內容，展示了墮落的形式，以及什麼情況下不會墮落。 首先，必要的意義在於避免六年墊子的墮落，以及通過羯磨（佛教儀式）給予的邊界的確定。第二，總結的意義有四個方面：給予的地點是具備十種功德的地方，八種共同點將在羯磨的基礎中解釋，之前製作的墊子未滿六年，並且與之前的給予無關。第二，通過何種羯磨給予呢？有準備、正行和結尾三個部分。準備階段的羯磨有兩個方面：個人的行為是遵循戒律，頂禮和遵循行爲規範，以及祈請三次。僧團的行為是檢查僧團自己的墊子，或者由僧團指定的比丘檢查墊子，然後告知僧團。

【English Translation】 Because of the low price. If a coarse wool weaver particularly favors white, then it will constitute an offense. Because I have a little bit of good, so half of it is black wool. In other cases, the downfall of mixing two ingredients or made of similar and identical ingredients, such as mixing silk and wool, will also constitute a Nissaggiya Pacittiya. Generally, the scriptures say: 'For similar ones as well.' The commentary at the time said: 'Making mats by mixing Munda (a type of coarse cloth) and silk, etc., or making mats by mixing with a small amount of white wool, will also only constitute Nissaggiya Pacittiya.' It is said that this is related to the exception that 'even mixing with a small amount is shameful.' In addition, the commentary says: 'If silk and black wool are mixed in equal proportions to make a mat, then it will only constitute Nissaggiya Pacittiya.' Here, it refers to the Nissaggiya Pacittiya of mixing two special objects, such as the Nissaggiya Pacittiya constituted by touching the top of a mixture of gold and silver. What is the difference between white and coarse wool? If the wool growing from the lungs, back, and neck of a sheep is white, then it is white wool. If the wool growing from the head, feet, and abdomen of a sheep, then it is called coarse wool. My guru also said that the meaning of coarse wool is 'buckwheat', and some say that it refers to the wool at the end of the body, which should be referred to the Sanskrit original. Two-fourths are black wool, and two-fourths are mixed with white and coarse wool, that is, mixing two ingredients, and more than half of the black wool will constitute a Nissaggiya Pacittiya. Nissaggiya Pacittiya of Six Years and Two Seat Coverings The fourth is the Nissaggiya Pacittiya of the six-year mat, which describes what should be learned, shows the form of downfall, and what does not constitute a downfall. First, the necessary meaning is to avoid the downfall of the six-year mat, and the determination of the boundary given by the Karma (Buddhist ritual). Second, the meaning of the summary has four aspects: the place of giving is a place with ten virtues, and eight common points will be explained in the basis of the Karma, the previously made mat is less than six years old, and it is not related to the previous giving. Second, through what kind of Karma is the giving given? There are three parts: preparation, main practice, and conclusion. The Karma of preparation has two aspects: the individual's behavior is to follow the precepts, prostrate and follow the code of conduct, and pray three times. The Sangha's behavior is to check the Sangha's own mat, or the Bhikshu designated by the Sangha checks the mat, and then informs the Sangha.

---

་བྱའོ། །དངོས་གཞི་ནི་ཆོ་ག་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་སོ། །མཇུག་ཆོག་ནི་ལས་ཀྱི་མཇུག་སྡུད་བརྗོད་པའོ། །གསུམ་པ་རྟེན་གང་གིས་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ནི། དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་བཞི་ལྡན་གྱིས་སོ། །བཞི་པ་གནང་བ་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ནི། རྟེན་མཚན་གྱུར་པ་དང་། མཚན་གཉིས་ཅིག་ཅར་དུ་བྱུང་བ་དང་། བབས་པ་ལ་སོགས་པ་རྟེན་ཞིང་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པའོ། །སྔར་སྟན་བྱས་ནས་ལོ་དྲུག་ལོན་ན་ཡང་གནང་བ་འཇིག་སྟེ། དེའི་ཚེ་གནང་བ་དོན་མེད་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། རང་ 6-480a འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་མ་དག་པ་གསོལ་བར་མི་བྱའོ། །རང་དག་རྟོག་ཏུ་འདོང་བར་བྱའོ། །སྟན་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ་ཞེས་སྔར་ཁང་པའི་སྐབས་སུ་འདྲ་བར་བསྟན་པ་དག་འདིར་ཡང་འདྲ་བར་བྱ་སྟེ། ལོ་དྲུག་སྟན་གྱི་གནང་བ་ཞུ་པོའི་སྟན་དེ་ལ་རྟོག་པར་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་དག་གིས་གང་བྱ་བ་དེ་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། ཆུར་དང་ཞེང་གཉིས་ཀར་སྟན་གྱི་ཚད་ལས་ལྷག་པ་ཉིད་ན་དགེ་སློང་གིས་བཅད་པར་བྱའོ། །སྟན་གྱི་ཚད་ལས་ཆུང་སྟེ་ཆུར་ཐུང་བ་ཉིད་དང་། ཞེང་དུ་དོག་པ་ཞེང་ཆུང་བ་ཉིད་དག་ནི་ཚད་དུ་ལོངས་པ་བཀྱེད་པར་བྱའོ། །སྟན་དེ་རལ་ན་བཙེམ་པར་བྱའོ། །སྟན་དེ་བུག་རྡོལ་དུ་གྱུར་ཏམ། ཤ་ཟད་པས་སྲབ་མོར་གྱུར་པོ་དག་ནི་ལྷན་པ་སྦྱར་བས་གླན་པར་བྱའོ། །སྟན་ཧ་ཅང་ཧྲུལ་དྲགས་ཏེ་བཅོས་དཀའ་བས་ཕྱིར་བཅོས་མི་ནུས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་ལོ་དྲུག་སྟན་གྱི་གནང་བ་གསོལ་གཉིས་ཀྱིས་སྦྱིན་ནོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་ལག་གི་བླ་གང་ལ་ལོ་དྲུག་ཚུན་ཆད་སྟན་གྱི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འདིར་ལག་གི་བླ་ངེས་དོན་དུ་བཞེད་པ་དང་། མཚོན་དོན་དུ་བཞེད་པ་སྟེ་ལུགས་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། དུལ་བའི་ལྷས། ལག་གི་བླ་སྨོས་པ་ནི་དགེ་འདུན་ལ་གཅེས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ངེས་པ་མེད་པར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། ལག་གི་བླའི་ཕྱིར་གསུངས་པ་ནི་གླེང་གཞིའི་དབང་གི་ཕྱིར་ཡིན་གྱི། གཞན་ལ་ཡང་ཉེ་བར་སྦྱར་དུ་རུང་བའི་ཕྱིར་སྤྱིར་མདོར་བྲིས་སོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་བཟུང་ངོ་། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དགེ་སློང་རབ་ཏུ་མང་པོས་སྟན་མང་པོ་བྱེད་དུ་བཅུག་པ་ལས་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆོག་མི་ཤེས་པ་དང་། དོན་ 6-480b དང་བྱ་བ་མང་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་སྟན་སྔ་མ་བྱས་ནས་ལོ་དྲུག་མ་ལོན་པར་ལྷིངས་པའི་སྟན་རང་ངམ་བསྐོས་པས་ཟིན་པར་བྱས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་ལ་བསྒྲུབ་པའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གིས་བསྒྲུབ་པའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་དྲུག་ལས། སྟན་གྱི་རྒྱུ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་ཡིན་པ་སྟེ་སྐབས་ཀྱིས་གྲུབ་བོ། །གསར་པ་ཡིན་པ་དང་།

【現代漢語翻譯】 應如是行持。正行是兩次祈請的羯磨。結行是陳述羯磨的結束語。第三，依何種所依而佈施？由具足四種功德的僧伽。第四，何為破壞佈施之因？所依成為破戒者，或兩種破戒同時發生，或墮落等，所依不再是凈地。即使先前已作為坐墊使用了六年，佈施也會被破壞，因為那時佈施將變得毫無意義。 第二，不應從自釋和註疏中祈請不正確之處。應前往自凈之地。對於坐墊也是如此，如先前在房屋的情況下所展示的那樣，這裡也應同樣對待。對於六年坐墊的佈施，應由負責觀察該坐墊的比丘們說明應如何做：如果長度和寬度都超過了坐墊的尺寸，比丘應將其裁剪。如果坐墊的尺寸較小，長度較短，寬度較窄，則應將其擴充套件至合適的尺寸。如果坐墊破裂，應將其縫補。如果坐墊出現孔洞或因磨損而變薄，則應通過縫補來修補。如果坐墊過於破舊，難以修復，無法進行修補，則應通過兩次祈請來佈施六年坐墊。根據《律藏分別》，比丘在獲得六年坐墊佈施之前，應持有手杖。這裡有兩種觀點：一種認為手杖是字面意思，另一種認為是象徵意義。第一種觀點認為，根據《調伏天》，提到手杖是因為它對於僧伽來說是珍貴的，因此應毫無疑問地理解。第二種觀點認為，根據自釋和註疏，提到手杖是爲了引出話題，但它也可以應用於其他情況，因此通常會簡要地寫出來。 首先，話題是，在舍衛城，許多比丘被允許製作許多坐墊，因此制定了墮罪。應禁止的是不瞭解羯磨，以及事務和工作繁多。'ངོ་ཏི'（藏文），（梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）是指已受具足戒的比丘，在先前的坐墊使用未滿六年時，通過自己或指定的方式獲得了新的坐墊，由此產生的根本墮罪。分支有四種，其中根本分支有兩種：所要成就的事物，以及成就所依的所依。第一種有六種：坐墊的理由是具足功德，這是由上下文決定的。是新的。

【English Translation】 One should act accordingly. The main part is the karma of two requests. The concluding part is stating the conclusion of the karma. Third, by what basis is the giving granted? By the Sangha possessing four qualities. Fourth, what are the causes for the destruction of the grant? The basis becoming a transgressor, or two transgressions occurring simultaneously, or falling, etc., the basis no longer being a pure land. Even if it has been used as a cushion for six years, the grant is destroyed, because at that time the grant becomes meaningless. Secondly, one should not request what is incorrect from the self-commentary and sub-commentary. One should go to a self-purified place. It is the same for the cushion, as shown previously in the case of the house, it should be treated the same here. For the giving of a six-year cushion, the monks who are responsible for observing that cushion should state what should be done: if both the length and width exceed the size of the cushion, the monk should cut it. If the size of the cushion is small, the length is short, and the width is narrow, then it should be extended to the appropriate size. If the cushion is torn, it should be sewn. If the cushion has holes or has become thin due to wear, then it should be repaired by patching. If the cushion is too worn out and difficult to repair, and cannot be repaired, then the six-year cushion should be given through two requests. According to the Vinaya-vibhanga, a monk should hold a staff until he receives the giving of a six-year cushion. There are two views here: one considers the staff to be literal, and the other considers it to be symbolic. The first view is that, according to the Dulva Lha, the mention of the staff is because it is precious to the Sangha, so it should be understood without doubt. The second view is that, according to the self-commentary and sub-commentary, the mention of the staff is to introduce the topic, but it can also be applied to other situations, so it is usually written briefly. Firstly, the topic is that in Shravasti, many monks were allowed to make many cushions, so a downfall was established. What should be prohibited is not knowing the karma, and having many affairs and works. 'ངོ་ཏི' (Tibetan), (梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思) refers to a fully ordained monk who, before the previous cushion has been used for six years, obtains a new cushion by himself or by designation, resulting in a fundamental downfall. There are four branches, of which there are two fundamental branches: the thing to be accomplished, and the basis on which to accomplish it. The first has six: the reason for the cushion is possessing qualities, which is determined by the context. It is new.

---

བདག་པོ་རང་གི་ཉིད་ཡིན་པ་དང་། བྱེད་འཕྲོ་གཞིའི་སེལ་བར་གཏོགས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་དེ་གསུམ་ནི་སྔར་སྲིན་བལ་གྱི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །རུང་བ་ཚད་དང་ལྡན་པའོ། །གཉིས་པ་གང་གིས་བསྒྲུབ་པའི་རྟེན་ལ་གསུམ་སྟེ། ལོ་དྲུག་སྟན་གྱི་གནང་བ་མ་ཐོབ་པ་དང་། སྟན་གཞན་ཡོད་དམ་མེད་ཀྱང་རང་གར་བཏང་བ་དང་། སྟན་སྔ་མ་བྱས་ནས་ལོ་དྲུག་མ་ལོན་པ་སྟེ། གནང་བ་མ་ཐོབ་པ་གཞན་ཡོད་པའམ་རང་གར་བཏང་བས་ལོ་དྲུག་མ་ལོན་པར་ཞེས་གསུངས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་དོན་དུ་སྟན་ཕྱི་མ་བྱེད་འདོད་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རང་གིས་སམ་གཞན་ལ་ངག་གིས་བསྐོས་པས་ལྷིངས་པའི་སྟན་ཕྱི་མ་བྱེད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་བཀྲམ་པ་རྫོགས་པའོ། ། གཉིས་པ་ལ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག །ལྟུང་བ་དེ་ཡི་ན་སྨད་བརྗོད། ། 安立墮罪正行 དང་པོ་ནི། ལོ་དྲུག་སྟན་གྱི་གནང་བ་མ་ཐོབ་པ་དེས་སྟན་སྔ་མ་གཞན་ཡོད་པའམ་མེད་ཀྱང་རང་གར་བཏང་བ་སྟེ། སྟན་སྔ་མ་དེ་སྤངས་པས་ལོ་དྲུག་མ་ལོན་པར་སྟན་གཞན་ཟིན་པར་བྱས་པ་ཉིད་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། སྟན་གཉིས་ཏེ་ནང་ཚངས་ཅན་དང་ལྷིངས་པ་ 6-481a སྟེ་དོན་འདིར་ནི་ལྷིངས་པ་ཡིན་པར་དགོངས་སོ། །གསར་པ་གཉིས་ཏེ། གསར་པས་གསར་པ་དང་། རྙེད་པས་གསར་པ་སྟེ་དོན་འདིར་ནི་གསར་པས་གསར་པ་ཡིན་པར་དགོངས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ལོ་དྲུག་པ་ལ་སྟན་བྱེད་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཞུ་འགྲེལ་ལས་ཀྱང་། འདི་ནི་ལོ་ལྔ་པོ་དག་ལ་དགག་པ་ཡིན་གྱི་དྲུག་པ་ལ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། སྟན་སྔ་མའི་ཕྱེད་བརྩམས་ཏེ་འཕྲོ་ལུས་པ་ཉིད་ན་ཕྱིས་སྟན་བྱེད་པར་མགོ་བརྩམས་ན་ནི་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཏེ། དཔེར་ན་སྟན་སྔ་མ་རྫོགས་པར་ཟིན་ནས་སྟན་གཞན་མགོ་བརྩམས་ན་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པ་དང་འདྲའོ། །བརྩམས་པ་ཉིད་ན་རྩོམ་པ་དེ་ལ་ཕྱིས་བརྩམས་པ་སྔར་མཐར་ཐུག་སྟེ་ཟིན་པར་གྱུར་ན་སྦྱོར་བའི་ལྟུང་བ་ཉེས་བྱས་ཉིད་དུ་མི་འགྱུར་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ་ཉེས་བྱས་ཉིད་དུ་སོ་ན་གནས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཕྱིས་བརྩམས་པ་སྔར་ཟིན་པར་བྱེད་ན་དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བར་མི་འགྱུར་ཏེ། སྟན་གཉིས་པ་ཟིན་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །འོ་ན་སྔར་བརྩམས་ཏེ་ཕྱིས་ཟིན་པར་བྱས་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། གང་ཁོ་ན་ལས་སྦྱོར་བའི་ལྟུང་བར་འགྱུར་བ་དེ་ཁོ་ན་ལས་དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བར་འགྱུར་བ་དེ་ལྟར་ནི་རིག་པར་མི་བྱ་སྟེ། སྟན་གཉིས་པ་ཟིན་པའི་གནས་སྐབས་ལ་དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སྟན་ཕྱི་མ་བཙེམས་པ་ལ་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་ཅིང་སྔར་བརྩམས་ཕྱིས་མཐར་ཐ

【現代漢語翻譯】 這三個方面，即主宰者是自己，以及不屬於正在進行的基礎的排除，與之前關於絲棉的討論相同。『合適』指的是具備了適當的條件和標準。 第二，關於憑藉什麼來完成的基礎，有三種情況：未獲得六年墊子的許可；無論是否有其他墊子，都隨意丟棄；以及使用之前的墊子未滿六年。這意味著，未獲得許可，有其他墊子，或者隨意丟棄，未滿六年。 關於意樂的支分，有兩個方面：『不迷惑』指的是對基礎沒有混淆。『意樂』指的是爲了自己的利益，想要持續不斷地製作新的墊子。『加行』指的是自己或通過言語指示他人，開始製作舒適的新墊子。『究竟』指的是完全鋪設完成。 第二部分： 安立墮罪正行 宣說彼之上下品 第一：未獲得六年墊子的許可，並且無論是否有其他墊子，都隨意丟棄了之前的墊子，即捨棄了之前的墊子，未滿六年就使用了其他的墊子，這本身就構成了捨墮罪。《律分別》中說：『有兩種墊子，即內潔凈的和舒適的。』這裡指的是舒適的墊子。『有兩種新的，即用新的做新的，以及用舊的做新的。』這裡指的是用新的做新的。《律分別》中說：『六年時製作墊子，沒有墮罪。』《釋疏》中也說：『這是對前五年的禁止，而不是對第六年。』 第二：如果之前的墊子只完成了一半，剩餘的部分，之後開始製作新的墊子，那麼就構成了加行的惡作罪。例如，如果之前的墊子已經完全完成，然後開始製作新的墊子，這類似於產生了加行的惡作罪。一旦開始製作，那麼之後完成之前的製作，就變成了究竟，即完成了，那麼加行的墮罪就不會變成惡作罪，而是仍然是惡作罪。《 टीका 》中說：『如果之後完成之前的製作，就不會變成正行的墮罪，因為沒有完成第二個墊子。』那麼，如果之前開始製作，之後完成，會怎麼樣呢？《 टीका 》中說：『僅僅從哪裡會變成加行的墮罪，就不要認為會從那裡變成正行的墮罪，因為在完成第二個墊子的情況下，會變成正行的墮罪。』縫製新的墊子會產生加行的惡作罪，之前開始製作，之後完成。

【English Translation】 These three aspects, namely, the master being oneself, and not belonging to the elimination of the basis in progress, are the same as discussed earlier in the context of silk cotton. 'Suitable' means possessing the appropriate conditions and standards. Second, regarding the basis by which it is accomplished, there are three situations: not having received permission for the six-year mat; discarding it at will, whether or not there is another mat; and not having completed six years since using the previous mat. This means that not having received permission, having another mat, or discarding it at will, not having completed six years. Regarding the limbs of intention, there are two aspects: 'Non-confusion' refers to not being confused about the basis. 'Intention' refers to the continuous desire to make new mats for one's own benefit. 'Application' refers to oneself or through verbal instruction to others, beginning to make a comfortable new mat. 'Ultimate' refers to the complete spreading. Second part: Establishing the Actual Offense Speaking of its Superiority and Inferiority First: Not having received permission for the six-year mat, and discarding the previous mat at will, whether or not there is another mat, that is, abandoning the previous mat, and taking another mat before six years have passed, this itself becomes an offense of abandonment. The Vinaya-vibhaṅga says: 'There are two mats, namely, the inner clean one and the comfortable one.' Here, it refers to the comfortable mat. 'There are two new ones, namely, making a new one with a new one, and making a new one with an old one.' Here, it refers to making a new one with a new one. The Vinaya-vibhaṅga says: 'If one makes a mat in the sixth year, there is no offense.' The commentary also says: 'This is a prohibition for the first five years, but not for the sixth year.' Second: If the previous mat is only half finished, and the remaining part, then starting to make a new mat, then it constitutes an offense of application. For example, if the previous mat has been completely finished, and then starting to make a new mat, this is similar to generating an offense of application. Once started, then completing the previous production, it becomes ultimate, that is, completed, then the offense of application will not become an offense of wrongdoing, but will still be an offense of wrongdoing. The 《 टीका 》 says: 'If you complete the previous production later, it will not become an actual offense, because the second mat has not been completed.' So, what happens if you start making it before and complete it later? The 《 टीका 》 says: 'Do not think that just from where it will become an offense of application, it will become an actual offense, because in the case of completing the second mat, it will become an actual offense.' Sewing a new mat will produce an offense of application, starting to make it before, and completing it later.

---

ུག་པ་ན་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པ་དེ་ནི་སྟན་སྔ་མ་ཅུང་ཟད་ཙམ་ཞིག་བརྩམས་ནས་དེ་རྗེས་སུ་སྟན་ཕྱི་མ་བཙེམས་ཏེ་ཟིན་པར་བྱས་ན་དེའི་རྗེས་སུ་སྔ་མ་ཕྱིས་ཟིན་པར་བྱེད་པ་དེ་སྟན་གྱི་ཕྱེད་བྱེད་པར་མ་ཟད་ཀྱི། སྔར་ཅུང་ཟད་བརྩམས་པ་དེ་ལ་མ་ 6-481b བལྟོས་པའི་སྟན་གྱི་ཚད་རྫོགས་པ་ལ་དགོངས་སོ་ཞེས་ཤ་མི་ལ་སོགས་པ་རྣམས་འཆད་དོ། །སྔར་ནི་སྟན་གྱི་ཕྱེད་བརྩམས་ཏེ། ཕྱིས་སྟན་གཞན་ཟིན་པར་བྱས་ནས་སྔར་སྟན་ཕྱེད་བརྩམས་པའི་འཕྲོ་སྟན་ཕྱེད་ཟིན་པར་བྱས་ན་སྔ་ཕྱིར་སྟན་ཕྱེད་ཕྱེད་བྱས་པ་གཉིས་བསྡོམས་ནས་སྟན་གྱི་ཚད་རྫོགས་པ་ལ་ཡང་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་རིགས་ཏེ། ལོ་དྲུག་སྟན་གྱི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟངས་ཆེན་པ་གསུང་ངོ་། ། གསུམ་པ་ནི། ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གི་སྟན་བྱས་ནས་ལོ་དྲུག་གི་མདུན་རོལ་དུ་བབས་ཤིང་དེ་ཡང་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་སྟན་བྱེད་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་འདིར་བསྡུས་པ་ནི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་བསླབ་རྒྱུན་སྔ་ཕྱི་ཐ་དད་གཞན་གྱི་སྟན་གཉིས་པ་བྱེད་པ་ནི་ལོ་དྲུག་སྟན་གྱི་ལྟུང་བར་མི་འགྱུར་ཏེ། ལུང་ལས། སྟན་སྔ་ཕྱི་གཉིས་ཀྱི་རྟེན་བསླབ་རྒྱུན་ཐ་དད་པ་ཉིད་དུ་ངེས་པའི་ཕྱིར་དོན་དེ་ལྟར་ལུང་དང་། རང་འགྲེལ་དང་། ཊཱི་ཀ་གསུམ་ཆར་ལས་བཤད་དོ། །སྟན་སྔ་མ་ལོ་དྲུག་ཏུ་བཅང་ཞིང་སྟན་ཕྱི་མ་བྱ་བ་ལས་འདས་པའི་སྤང་བའོ།། །། 一卡敷具捨墮 ལྔ་པ་མཐོ་གང་གི་སྤང་བ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དགེ་སློང་རབ་ཏུ་མང་པོས་གདིང་བ་གསར་པ་ལ་གདིང་བ་རྙིང་པ་སྟོན་པའི་མཐོ་གང་གིས་མ་གླན་པར་ལོངས་སྤྱད་པ་ལས་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ང་རྒྱལ་དང་། དྲེགས་པ་སྐྱེ་བ་དང་། རང་གི་ཡོ་བྱད་ཆུད་ཟོས་པར་འགྱུར་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་གདིང་བ་གསར་པ་ལ་གདིང་བ་རྙིང་པ་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་མཐོ་གང་གིས་མ་གླན་པའི་གདིང་བ་གསར་པ་ལོངས་སྤྱད་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ 6-482a ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་སྤྱད་པའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གིས་སྤྱད་པའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་དྲུག་ལས། གདིང་བ་ཡིན་པ་དང་། བྱས་པས་གསར་པ་ཡིན་པ་སྟེ། གདིང་བ་གསར་པ་སྤྱོད་ནའོ་ཞེས་གདིང་བ་དེ་ཟླ་བ་བཞི་རྒྱུན་ཆགས་སུ་ལོངས་སྤྱད་ན་ནི་གསར་པ་ལས་ཉམས་ཏེ། དུས་ཚིགས་སུ་སྤྱད་པའི་ཕྱགས་དར་ཁྲོད་ཀྱི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་སོ་ཞེས་འཆད་དོ། །གདིང་བ་རྙིང་པ་ཡིན་ན་ལྟུང་བ་མེད་དེ་དགག་བྱ་མེད་པའི་ཕྱིར་གདིང་བ་རྙིང་པ་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་མཐོ་གང་གིས་མ་གླན་པ་ཡིན་པ་སྟེ། མ་གླན་པར་ཞེས་གཞན་དུ་ན་ཉེས་པ་མེད་དོ། །བདག་པོ་རང་གི་ཉིད་ཡིན་པ་སྟེ། འདུ་ཤེས་ལས་གཙོ་ཆེར་རང་གི་ཉིད་དོ་ཞེས་

【現代漢語翻譯】 如果比丘先稍微製作舊坐具，然後縫製完成新的坐具，之後再拆掉舊的坐具，這不僅不算完成了一半的坐具，而且是指不依賴於先前稍微製作的部分，而是考慮完成整個坐具的尺寸，這是夏彌等人所解釋的。 先前製作了一半的坐具，之後完成了另一個坐具，然後將先前製作一半的坐具的剩餘部分完成，這樣前後兩部分加起來就完成了整個坐具的尺寸，這在實質上也算是完成了，因為六年坐具的組成部分沒有絲毫欠缺，這是銅器匠所說的。 第三種情況，經文中說：『比丘製作坐具后，在六年之前損壞，並且受具足戒後製作坐具，沒有墮罪。』這裡總結說，出家者前後受戒的傳承不同，製作第二個坐具不會構成六年坐具的墮罪，因為律經中說：『前後兩個坐具的所依是不同的受戒傳承。』因此，律經、自釋和 टीका（梵文，Devanagari：टीका，梵文羅馬轉寫：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）三者都這樣解釋。 先前的坐具已經用了六年，之後的坐具是超越了限制的捨墮。 第五個是關於高一拃（約20釐米）的捨墮，分為總義和詞義。 首先是總義，起因是舍衛城中許多比丘使用新的臥具，但沒有用舊臥具上的一拃來縫補，因此制定了捨墮罪。 要防止的是生起我慢和傲慢，以及浪費自己的資具。 正行是持戒比丘使用新的臥具，但沒有用如來的一拃從舊臥具上縫補，因此觸犯了捨墮罪。 組成部分有四個，首先是所依的組成部分有兩個：所使用的物品和使用者的所依。 首先有六個方面：是臥具，並且是新制作的，即使用新的臥具。如果連續四個月使用該臥具，它就會從新的變成舊的，這可以從季節性使用的掃帚中的要點得知。 如果是舊的臥具，則沒有墮罪，因為沒有要防止的。沒有用如來的一拃從舊臥具上縫補，即沒有縫補，否則就沒有過失。是自己的，即主要是自己的。

【English Translation】 If a monk first makes a small portion of an old seat, and then sews and completes a new seat, and then dismantles the old one, this not only does not count as completing half of the seat, but it refers to not relying on the previously made small portion, but considering completing the entire size of the seat, as explained by Shami and others. Previously, half of the seat was made, and then another seat was completed, and then the remaining part of the half-made seat was completed, so that the two halves added together completed the entire size of the seat, which in essence is also considered complete, because there is no lack of any component of the six-year seat, as said by the coppersmith. Thirdly, in the Sutra, it is said: 'If a monk makes a seat and it is damaged before six years, and he makes a seat after receiving full ordination, there is no offense.' Here it is summarized that the lineage of ordination is different before and after the ordination of a renunciate, and making a second seat will not constitute the offense of a six-year seat, because the Vinaya Sutra says: 'The basis of the two seats before and after is definitely a different lineage of ordination.' Therefore, the Vinaya Sutra, the auto-commentary, and the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: ṭīkā, Chinese literal meaning: commentary) all explain it in this way. The previous seat has been used for six years, and the subsequent seat is a Nishiddha that exceeds the limit. The fifth is about the Nishiddha of one span (about 20 centimeters), which is divided into general meaning and literal meaning. First of all, the general meaning is that in Shravasti, many monks used new bedding, but did not mend it with one span from the old bedding, so the Nishiddha offense was established. What needs to be prevented is the arising of pride and arrogance, and the waste of one's own resources. The actual practice is that a monk who observes the precepts uses new bedding, but does not mend the new bedding with one span of the Tathagata from the old bedding, and therefore commits the Nishiddha offense. There are four components, the first is that the components of the basis have two: the item used and the basis of the user. First of all, there are six aspects: it is bedding, and it is newly made, that is, using new bedding. If the bedding is used continuously for four months, it will change from new to old, which can be known from the key points in the seasonal broom. If it is old bedding, there is no offense, because there is nothing to prevent. It is not mended with one span of the Tathagata from the old bedding, that is, it is not mended, otherwise there is no fault. It is one's own, that is, mainly one's own.

---

སོ། །གཞན་གྱི་ལ་སྤྱོད་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །རུང་བ་དང་ཚད་དང་ལྡན་པའོ། །གཉིས་པ་གང་གིས་སྤྱད་པའི་རྟེན་ནི། གདིང་བ་རྙིང་པ་དེ་ཙམ་ཡོད་ནའམ་དེ་ཙམ་མེད་ཀྱང་རང་གར་བཏང་བ་སྟེ། གལ་ཏེ་ཡོད་ནའོ་ཞེས་པ་དང་། རང་གར་བཏང་བས་ཞེས་བཤད་པའི་གནད་ཀྱིས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་པའོ། །ཀུན་སློང་ནི་གདིང་བ་རྙིང་པ་དེ་ཙམ་གྱིས་མ་གླན་པའི་གདིང་བ་གསར་པ་ལོངས་སྤྱད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི། གདིང་བ་གསར་པ་དེ་ལོངས་སྤྱོད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ལོངས་སྤྱོད་པ་རྫོགས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། གང་བྱས་ན་མཐོ་གང་གི་སྤང་བར་འགྱུར་ཞེ་ན། རང་གི་གདིང་བ་རྙིང་པ་ལས་ལྷན་པར་བྱས་ཏེ་གདིང་བ་གསར་པ་ལ་མ་གླན་ནའོ། །དེའི་ཚད་ནི་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་མཐོ་གང་གིས་ཏེ། ལུང་ལས། ཚད་དང་ལྡན་པའི་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་དོ་ཕྱོགས་ཀུན་ནས་འཁོར་བས་གདིང་བ་གསར་པ་ལ་མ་གླན་པའི་རང་གི་གདིང་བ་གསར་པས་གསར་པ་དང་། རྙེད་པས་གསར་པ་གཉིས་ 6-482b ལས། འདི་ནི་གསར་པས་གསར་པ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བར་བཤད་ཅིང་། སོ་སོར་ཐར་པ་དང་ལུང་རྣམ་འབྱེད་གཉིས་ལས། དགེ་སློང་གིས་གདིང་བ་གསར་པ་བྱེད་ན་གསར་པ་ཁ་དོག་མི་སྡུག་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གདིང་བ་རྙིང་པ་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་མཐོ་གང་འཁོར་བས་གླན་པར་བྱའོ། །མ་གླན་པར་གདིང་བ་གསར་པ་སྤྱོད་པ་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གལ་ཏེ་གདིང་བ་རྙིང་པ་ཡོད་ན་སྟེ་ཡོད་བཞིན་དུ་མ་གླན་པར་སྤྱད་ན་ལྟུང་བར་འགྱུར་རོ། །གདིང་བ་རྙིང་པ་རིལ་གྱིས་མི་བདོག་ཀྱང་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་མཐོ་གང་དེ་ཙམ་ཞིག་ཡོད་ན་ཡང་དེས་མ་གླན་པར་སྤྱོད་ན་ལྟུང་བར་འགྱུར་རོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དེ་ཙམ་མེད་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །སྲ་བ་དེ་ཙམ་ཞིག་ཡོད་ནའམ་ཞེ་ན། བཅོས་པར་ནུས་ན་ཡང་དེས་མ་གླན་པར་སྤྱོད་ན་ལྟུང་བ་འདི་འབྱུང་ངོ་། །བཅོས་པར་ནུས་པའི་ཚད་ནི་དམ་དུམ་མཐུད་ཅིང་སྦྱར་དུ་རུང་བས་ཀྱང་དེས་མ་གླན་པར་སྤྱོད་ན་ལྟུང་བ་འབྱུང་ངོ་། །ལུང་ལས། བཅོས་སུ་མི་རུང་བ་ཡིན་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །མཐོ་གང་གི་སྤང་བའོ།། །། 路途擔羊毛捨墮 དྲུག་པ་བལ་ཁུར་བ་ལ། ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །གང་གི་ལྟུང་བ་མེད་པ་བརྗོད། །ཞར་ལ་ལམ་གྱི་ཚད་ཉིད་བསྟན། །བསླབ་པར་བྱ་བ་གཞན་ཡང་བརྗོད། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དྲུག་སྡེ་ལས་འཆར་ཀ་མ་གཏོགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་བལ་ཁུར་ཏེ་འོངས་པ་ལས་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་མ་དད་པ་སྐྱེ་བ་དང་དོན་དང་བྱ་བ་མང་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ཁུར་ཚ་བ་མེད་ན་དཔག་ཚད་གསུམ་དང་རྒྱང་གྲགས་གཅིག་ལས་འདས་པར་བལ་ཁུར་ཁྱེར་བ་དང་། ཁུར་ཚ་བ་ཡོད

【現代漢語翻譯】 索！如果使用他人的物品，就會犯墮罪。必須是合適的且符合標準的。 第二，關於使用物品的依據：即使只有舊的坐墊，或者即使沒有，也可以隨意使用。關鍵在於，如果存在舊坐墊，或者可以隨意使用。 關於意樂的組成部分，有兩點：一是認知，即對所依據的事物沒有混淆。二是動機，即持續希望使用新的坐墊，而不是用舊的坐墊來修補。三是行為，即開始使用新的坐墊。四是究竟，即完成使用。 第二，如果做了什麼會導致捨墮罪？如果用自己的舊坐墊修補，而不是用新的坐墊來替換。 其標準是如來的一拃（藏文：མཐོ་གང་，梵文天城體：vitasti，梵文羅馬擬音：vitasti，漢語字面意思：一拃），如律藏所說：『符合標準的半肘（藏文：ཁྲུ་ཕྱེད་，梵文天城體：aratni，梵文羅馬擬音：aratni，漢語字面意思：半肘）加上四面圍繞，如果不用自己的舊坐墊來修補新的坐墊，而是用新的坐墊來替換新的坐墊。』 在《別解脫經》和《律分別》中說：『比丘如果要做新的坐墊，爲了使新的坐墊顏色不鮮艷，應該用如來的一拃圍繞舊的坐墊來修補。如果不修補就使用新的坐墊，就會犯捨墮罪。』 如果存在舊的坐墊，即明明有卻不修補就使用，就會犯墮罪。即使沒有完整的舊坐墊，但如果有一拃那麼大的一塊，不用它來修補就使用，也會犯墮罪。《律分別》中說：『如果沒有那麼大的一塊，就不會犯墮罪。』 如果有一拃那麼硬的材料，如果能夠修補，卻不用它來修補就使用，也會犯這種墮罪。能夠修補的標準是，可以縫合連線，如果不用它來修補就使用，也會犯墮罪。律藏中說：『如果不能修補，就不會犯墮罪。』 這是關於一拃的捨墮罪。 路途擔羊毛捨墮 第六，關於攜帶羊毛：講述犯墮罪的情況，以及不犯墮罪的情況。順便說明道路的標準，以及其他應該學習的內容。 首先，故事的起因是，在舍衛城，除了六群比丘中的迦留陀夷之外，其他比丘攜帶羊毛而來，因此制定了捨墮罪。要避免的是不信仰的產生以及事務繁多。條件是，持戒的比丘如果不感到疲勞，攜帶羊毛超過三 Yojana（藏文：དཔག་ཚད་，梵文天城體：yojana，梵文羅馬擬音：yojana，漢語字面意思：由旬）和一個 Gavyūti（藏文：རྒྱང་གྲགས་，梵文天城體：gavyūti，梵文羅馬擬音：gavyūti，漢語字面意思：一俱盧舍），或者感到疲勞

【English Translation】 So! If one uses another's belongings, it is a downfall. It must be suitable and meet the standards. Second, regarding the basis for using the item: even if there is only an old mat, or even if there isn't, it can be used freely. The key is that if there is an old mat, or it can be used freely. Regarding the components of intention, there are two points: one is cognition, which is not being confused about the basis. The second is motivation, which is the continuous desire to use a new mat instead of patching it with the old one. The third is action, which is starting to use the new mat. The fourth is the ultimate, which is completing the use. Second, what actions lead to a Nissaggiya Pacittiya offense? If one patches with one's own old mat instead of replacing it with a new one. The standard is the span of the Sugata (T：མཐོ་གང་, S：vitasti, E: span), as stated in the Vinaya: 'Half a cubit (T：ཁྲུ་ཕྱེད་, S：aratni, E: cubit) that meets the standard, plus surrounding all four sides, if one does not patch the new mat with one's own old mat, but replaces the new mat with a new one.' In the Pratimoksha Sutra and the Vinaya-vibhanga, it is said: 'If a Bhikshu is to make a new mat, in order to make the new mat less attractive in color, one should patch it with the old mat, surrounding it with the span of the Sugata. If one uses the new mat without patching it, it is a Nissaggiya Pacittiya offense.' If there is an old mat, that is, if one has it but does not patch it and uses it, it is a downfall. Even if there is no complete old mat, but if there is a piece that is the size of a span, if one does not use it to patch it and uses it, it is also a downfall. The Vinaya-vibhanga says: 'If there is not that much, there is no downfall.' If there is a material that is as hard as a span, if it can be repaired, but one does not use it to repair it and uses it, this downfall will occur. The standard for being able to repair is that it can be sewn and connected, if one does not use it to repair it and uses it, a downfall will occur. The Vinaya says: 'If it cannot be repaired, there is no downfall.' This is about the Nissaggiya Pacittiya offense of a span. Wool Carrying on the Road, Nissaggiya Sixth, regarding carrying wool: stating the circumstances of committing a downfall, and the circumstances of not committing a downfall. Incidentally, explaining the standard of the road, and other things that should be learned. First, the origin of the story is that in Shravasti, except for Kaludayi of the Group of Six, other Bhikshus carried wool and came, therefore the Nissaggiya Pacittiya offense was established. What should be avoided is the arising of disbelief and having many affairs. The condition is that if a disciplined Bhikshu does not feel tired, carrying wool exceeding three Yojanas (T：དཔག་ཚད་, S：yojana, E: yojana) and one Gavyuti (T：རྒྱང་གྲགས་, S：gavyūti, E: gavyuti), or feeling tired

---

་བཞིན་དུ་དགེ་སློང་ 6-483a རང་གིས་ཁུར་ན་རྒྱང་གྲགས་གཅིག་འདས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་ཁུར་བའི་དངོས་པོ་དང་། གང་དུ་ཁུར་བའི་ལམ་མོ། །དང་པོ་ལ་ལྔ་ལས། གོས་ཀྱི་རྒྱུ་བལ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་བལ་ཁྱེར་ནའོ་ཞེས་སོ། །དེའང་ལུག་གི་བལ་ནི་མཚོན་པ་སྟེ། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། རས་བལ་ལ་ན་སྨད་པ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །ངོས་མ་སྤོས་པ་སྟེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་ལམ་དུ་ཞུགས་པ་ཞིག་གིས་ལུག་གི་བལ་ཞིག་རྙེད་ནས་དེས་དེ་དཔག་ཚད་གསུམ་གྱི་བར་དུ་རང་གིས་ཁྱེར་བ་དང་། དེས་ལུག་གི་བལ་གཞན་ཞིག་རྙེད་ནས་དེས་སྔ་མ་བོར་ཏེ་ཕྱི་མ་ཁྱེར་སོང་བ་སྟེ་དེ་ལྟར་ན་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེའང་དངོས་གཞིའི་ཉེས་པ་མེད་པ་སྟེ། ཞུ་བ་ཆུང་ཤོས་ལས། དེ་ལྟར་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །བདག་པོ་རང་གི་ཉིད་ཡིན་པ་སྔ་མ་བཞིན་ནོ། །རུང་བ་དང་ཁུར་དུ་ལོངས་པའི་ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ། གཞན་དུ་ན། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། ཞྭ་ལ་སོགས་པའི་དོན་དུ་དེ་ཙམ་དག་ཁྱེར་བ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པ་ནི་དེ་ལ་ཁུར་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་གང་དུ་ཁུར་བའི་ལམ་ནི། ས་ལ་བརྟེན་པའི་ལམ་ཡིན་པ་དང་། རྒྱང་གྲགས་ཀྱི་མཐའ་པ་ཡིན་པ་སྟེ་ནམ་མཁའ་ལ་འགྲོ་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་པའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་དོན་དུ་བལ་ཁུར་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་སྦྱོར་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཉི་མ་ཐ་དད་ཀྱིས་བར་དུ་བཅད་པ་མ་ཡིན་པར་སྦྱོར་བ་གཅིག་གིས་རྒྱང་གྲགས་ལས་འདས་པར་བལ་ཁུར་ཏེ་འགྲོ་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་རྒྱང་གྲགས་ལས་འདས་པའོ། ། གཉིས་པ་ལ། ལྟུང་བའི་དངོས་གཞི་ 6-483b བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་བའི་ན་སྨད་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ནི། ལུག་གི་བལ་དག་རྙེད་ལ་ཁུར་ཁྱེར་བ་མེད་ན་དཔག་ཚད་གསུམ་གྱི་མཐའི་བར་དུ་རང་གིས་བསྐུར་བའོ། །ཞེས་གནང་བར་གསུངས་སོ། །དཔག་ཚད་གསུམ་པོ་དེ་ལས་འདས་ཏེ་རྒྱང་གྲགས་ཀྱི་མཐར་ཕྱིན་པར་ལུག་གི་བལ་ཁྱེར་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཁྱོར་བ་མེད་ན་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཁུར་ཚ་བ་མེད་ནའོ་ཞེས་ཞུ་འགྲེལ་ལས་སོ། །ཁུར་ཁྱེར་བ་ཡོད་ན་ཡང་ངོ་སྟེ་འདས་པར་ལུག་གི་བལ་ཁྱེར་ནའོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་གྱི། དཔག་ཚད་གསུམ་ལ་ནི་མི་སྦྱོར་བར་བཞེད་དོ། །དེ་དང་མི་མཐུན་པར་ཞུ་འགྲེལ་ལས་ནི། ཁུར་ཚ་བ་ཡོད་ཀྱང་རུང་མེད་ཀྱང་རུང་སྟེ། དཔག་ཚད་གསུམ་ལས་འདས་པར་ལུག་བལ་ཁྱེར་ཏེ་རྒྱང་གྲགས་འདས་ན་ལྟུང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ཞུ་འགྲེལ་དང་མཐུན་པར་འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཁུར་ཚ་བ་ཡོད་དམ་མེད་ཀྱང་རུང་སྟེ་དཔག་ཚད་གསུམ་ལས་འདས་པར་ལུག་བལ་ཁྱེར་ནའོ། །དགེ་སློང་གིས་བལ་རྙེད་དེ

【現代漢語翻譯】 同樣地，比丘 如果自己搬運，超過一『俱盧舍』（藏語：རྒྱང་གྲགས་，梵文：krośa，英文：krosha，漢語字面意思：呼喊所及之處）就會構成根本墮罪。此墮罪有四個支分，其中基礎的支分有兩個：所搬運的物品，以及搬運的道路。第一項有五個方面：具有羊毛屬性的衣物，也就是搬運羊毛。這裡的羊毛特指綿羊毛。《五十頌》中說：『麻棉沒有過失。』沒有改變形狀，如《律經請問》中說：『一位比丘走在路上，撿到一塊綿羊毛，自己攜帶了三『踰繕那』（藏語：དཔག་ཚད，梵文：yojana，英文：yojana，漢語字面意思：軛的長度）的距離。他又撿到另一塊綿羊毛，於是丟棄了之前的，拿走了後面的，這樣就沒有罪過。』這裡指的是沒有根本墮罪，如《小請問》中說：『這樣就犯了輕罪。』所有者是自己，與之前相同。具有可以搬運和能夠承受的量，否則，在《分別釋》中說：『爲了帽子等目的而攜帶那麼多，沒有墮罪，因為那沒有負擔。』第二，搬運的道路是：在陸地上的道路，並且是一『俱盧舍』的盡頭，如果在空中行走，就會犯輕罪。意樂的支分有兩個：認識上沒有對基礎產生錯亂。動機是想要爲了自己的利益而搬運羊毛，並且沒有中斷。行為是：不是以一半一半、被不同日子隔開的方式，而是以一個行為，搬運羊毛超過一『俱盧舍』的距離。究竟是超過一『俱盧舍』。 第二部分包括： 宣說墮罪的根本，以及宣說墮罪的減損。 第一部分是：如果撿到綿羊毛並搬運，如果沒有負擔，允許自己揹負到三『踰繕那』的盡頭。如果超過了那三『踰繕那』，攜帶綿羊毛到達一『俱盧舍』的盡頭，就會構成捨墮。《律經釋》中說，『沒有負擔』的意思是沒有沉重的負擔。即使有負擔也可以，攜帶綿羊毛超過了（一『俱盧舍』），與之前的情況相同。但是不與三『踰繕那』結合。與此不同的是，《律經釋》中說：無論是否有沉重的負擔，攜帶羊毛超過三『踰繕那』，超過一『俱盧舍』就會構成墮罪。《小釋》與《律經釋》一致，說：無論是否有沉重的負擔，攜帶羊毛超過三『踰繕那』。比丘撿到了羊毛……

【English Translation】 Similarly, a Bhikshu, If he carries it himself, exceeding one 'krośa' (རྒྱང་གྲགས་, krośa, krosha, the distance at which a shout can be heard) will constitute a fundamental offense. This offense has four branches, of which the basic branches are two: the object being carried, and the road on which it is carried. The first has five aspects: clothing with the characteristic of wool, that is, carrying wool. Here, wool specifically refers to sheep's wool. The 'Fifty Verses' states: 'Flax and cotton have no fault.' Without changing its shape, as the 'Vinaya Inquiry' states: 'A Bhikshu walking on the road, finds a piece of sheep's wool, and carries it himself for a distance of three 'yojana' (དཔག་ཚད, yojana, yojana, the length of a yoke). He then finds another piece of sheep's wool, so he discards the previous one and takes the latter, in this way there is no offense.' Here it refers to not having a fundamental offense, as the 'Small Inquiry' states: 'In this way, a minor offense is committed.' The owner is oneself, the same as before. Having the amount that can be carried and endured, otherwise, in the 'Separate Explanation' it says: 'Carrying that much for the purpose of hats, etc., there is no offense, because there is no burden on it.' Second, the road on which it is carried is: a road on land, and it is the end of one 'krośa', if walking in the sky, a minor offense is committed. The branches of intention are two: in perception, there is no confusion about the basis. The motivation is wanting to carry wool for one's own benefit, and without interruption. The action is: not in a half-and-half manner, separated by different days, but with one action, carrying wool exceeding one 'krośa'. The ultimate is exceeding one 'krośa'. The second part includes: Declaring the root of the offense, and declaring the reduction of the offense. The first part is: if one finds sheep's wool and carries it, if there is no burden, it is allowed to carry it oneself to the end of three 'yojana'. If it exceeds those three 'yojana', carrying sheep's wool to the end of one 'krośa', it will constitute a Nissaggiya Pacittiya. The 'Vinaya Explanation' says that 'without burden' means without a heavy burden. Even if there is a burden, it is okay, carrying sheep's wool exceeding (one 'krośa'), the same as before. But it is not combined with three 'yojana'. Different from this, the 'Vinaya Explanation' says: whether there is a heavy burden or not, carrying sheep's wool exceeding three 'yojana', exceeding one 'krośa' will constitute an offense. The 'Small Explanation' agrees with the 'Vinaya Explanation', saying: whether there is a heavy burden or not, carrying sheep's wool exceeding three 'yojana'. A Bhikshu finds wool...

---

་ཁུར་ཚ་བ་ཡོད་བཞིན་དུ་བདག་གིས་བླངས་ཏེ་ཁྱེར་ན་ཐོག་མ་ཁྱེར་བའི་ཚེ་ཉེས་བྱས། དཔག་ཚད་གསུམ་དང་རྒྱང་གྲགས་ཕྱེད་དུ་ཕྱིན་ནའང་ཉེས་བྱས་གཅིག །དཔག་ཚད་གསུམ་དང་རྒྱང་གྲགས་གཅིག་འདས་ནའང་སྤང་བའི་ལྟུང་བའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འགྲེལ་ཆུང་གི་ཚིག་དེ་ལ་ཡང་ནང་འགལ་དུ་མ་སྣང་བར་མ་ཟད། སྤྱིར་ཡང་དེའི་རྗེས་སུ་མི་འབྲང་སྟེ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པར། འཁྱེར་བ་ཡོད་བཞིན་དུ་བདག་ཉིད་ཀྱིས་ཁྱེར་ན་ནི་རྩོམ་པའི་དུས་ཁོ་ན་ནི་ཉེས་བྱས་གཞན་ཞིག་གོ། རྒྱང་གྲགས་ཕྱེད་དུ་ཕྱིན་ན་ཉེས་བྱས་གཞན་ཞིག་གོ། རྒྱང་གྲགས་ཀྱི་མཐར་ཕྱིན་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ཀྱི། དཔག་ཚད་གསུམ་ཞེས་མ་གསུངས་སོ། །འདས་པར་ལུག་གི་བལ་ཁྱེར་ནའོ་ཞེས་ 6-484a གསུངས་པ་ན་འདས་པའི་ཚད་ཅི་ཙམ་ཞེ་ན། ལམ་དུ་འགྲོ་བ་ནི་རྒྱང་གྲགས་ཀྱི་བདག་ཉིད་དོ་སྟེ་དེ་རྒྱང་གྲགས་ཀྱི་མཐར་ཕྱིན་ན་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་དོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ལམ་དུ་འགྲོ་བ་རྣམ་པ་གཉིས་སུ་གསུངས་ཏེ། ལྟུང་བ་དང་བཅས་པ་དང་ལྟུང་བ་མེད་པའོ། །ལྟུང་བ་དང་བཅས་པའི་ལམ་དུ་འགྲོ་བ་ནི་བལ་ཐོགས་པ་དང་། དགེ་སློང་མ་དང་ལམ་དུ་དང་། དགེ་སློང་མ་དང་ལྷན་ཅིག་གྲུར་འགྲོ་བ་དང་། བུད་མེད་དང་ལམ་དུ་འགྲོ་བ་དང་། རྐུན་མ་དང་ལམ་དུ་འགྲོ་བའོ། །ལྟུང་བ་མེད་པའི་ལམ་དུ་འགྲོ་བ་ནི་ཡང་ཡང་ཟ་བ་དང་། འདུས་ཤིང་ཟ་བ་དང་། ཁྲུས་བྱེད་པའོ། །དེ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པའི་ལམ་དུ་འགྲོ་བ་ནི་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དོ། །ཞེས་འོག་ནས་འབྱུང་ངོ་། །དེས་ན་ལྟུང་བ་དང་བཅས་པ་རྣམས་ཀྱི་ལམ་གྱི་ཚད་སྤྱིར་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ལམ་དུ་འགྲོ་བ་ནི་རྒྱང་གྲགས་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཅེས་པའི་མདོ་འདི་སྨོས་པ་ཡིན་ནོ། །སྔ་མའི་དམིགས་བསལ་ནི། དབྱར་གནས་པའི་འོག་ཏུ་ལྗོངས་རྒྱུར་མི་འགྲོ་བའི་ཉེས་པ་དགེ་སློང་གི་ཉེས་བྱས། དགེ་སློང་མའི་ལྟུང་བྱེད་འགེགས་པའི་ལམ་དུ་འགྲོ་བ་ཡང་རྒྱང་གྲགས་གཅིག་གོ། གཉིས་པ་ནི། རྒྱང་གྲགས་ཀྱི་ཕྱེད་ཀྱི་བདག་ཉིད་དུ་སོང་ན་སྦྱོར་བར་འགྱུར་ཏེ། དེ་ཙམ་དུ་སོང་ན་སྦྱོར་བ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཞུ་བ་ལས། རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་ཁྱེར་ན་ཡང་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །ཞུ་འགྲེལ་ལས། མངོན་པར་ཤེས་པའི་རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་ཁྱེར་བ་ནི་དགེ་བའི་སེམས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་ལ། རྫུ་འཕྲུལ་ལས་གཞན་སྔགས་བཟླས་པ་ལ་སོགས་པས་ནམ་མཁའ་ལ་བལ་འགྲོ་བར་བྱེད་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ས་གཞི་ལ་ཁྱེར་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་བལ་ཐོགས་པའི་སྤང་ལྟུང་དུ་མི་འགྱུར་གྱི་ཉེས་བྱས་སོ། །སྤྲུལ་པས་ཀྱང་ཉེས་བྱས་ 6-484b སོ། །འདི་ནི་ལུང་ཞུ་བ་ལས། རུང་བ་བགྱིད་པ་སྤྲུལ་པས་དཔག་ཚད་གསུམ་ལས་འདས་པར་བལ་འཚལ་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཞུ་འགྲེལ་ལས། རུང་བར་བག

【現代漢語翻譯】 如果明明知道有主人，我還是拿走並攜帶，那麼最初拿的時候就犯了輕罪。走了三俱盧舍（dpag tshad gsum）和半由旬（rgyang grags phyed）也只犯一個輕罪。走了三俱盧舍和一由旬，就犯了捨墮罪，是這樣說的。《小疏》（'grel chung）的說法不僅沒有內在矛盾，而且通常也不遵循它。在《分別疏》（rnam 'byed 'grel pa）中說：『明明知道有主人，自己拿走，那麼僅僅在開始拿的時候就犯了另一種輕罪。走了半由旬，就犯了另一種輕罪。走到由旬的盡頭，就成了捨墮罪。』這樣說，但沒有說三俱盧舍。經中說：『拿走屬於過去的羊毛』，那麼過去的量是多少呢？在路上行走就是由旬的自性，走到由旬的盡頭就會產生墮罪。《 टीका 》(ṭīkā)中說：『在路上行走分為兩種，有墮罪的和沒有墮罪的。有墮罪的在路上行走是拿著羊毛，和比丘尼一起走，和比丘尼一起乘船，和女人一起走，和盜賊一起走。沒有墮罪的在路上行走是反覆吃東西，聚在一起吃東西，洗澡。』其中沒有墮罪的在路上行走是半俱盧舍。這在後面會講到。因此，爲了普遍顯示有墮罪的那些人行走的道路的量，所以說了『在路上行走就是由旬的自性』這個經文。之前的特例是：在雨安居之後，不去遊歷的過失是比丘的輕罪。阻止比丘尼犯墮罪的道路也是一由旬。 第二種情況是：如果走到半由旬的自性，就會成為加行，走到那裡就完全是加行圓滿了。《請問經》（zhu ba）中說：『如果用神通拿走，就沒有墮罪。』《請問經疏》（zhu 'grel）中說：『用神通拿走是因為是善心，所以沒有墮罪。』除了神通之外，如果用唸咒等方法使羊毛在空中飛行，就犯了輕罪。因為沒有在地面上拿走，所以不會成為拿走羊毛的捨墮罪，而是輕罪。用化身也是輕罪。這是《律經請問》（lung zhu ba）中說的：『允許做的事情，用化身走了超過三俱盧舍的距離去取羊毛，會怎麼樣？犯輕罪。』《請問經疏》（zhu 'grel）中說：『允許做的事情，用化身』

【English Translation】 If, knowing it has an owner, I take and carry it away, then committing an offense at the initial taking. Even if one goes three kroshas (dpag tshad gsum) and half a yojana (rgyang grags phyed), it is still only one offense. If one goes three kroshas and one yojana, then it is a nissyagiya-patayantika, so it is said. The words of the 'Lesser Commentary' ('grel chung) not only do not seem to have internal contradictions, but also generally do not follow it. In the 'Distinguishing Commentary' (rnam 'byed 'grel pa) it says: 'Knowing it has an owner, if one takes it oneself, then only at the time of starting to take it is another offense. If one goes half a yojana, then it is another offense. If one goes to the end of a yojana, then it becomes a nissyagiya-patayantika.' It says so, but it does not say three kroshas. In the sutra it says: 'Taking wool that belongs to the past,' then what is the measure of the past? Walking on the road is the nature of a yojana, and going to the end of a yojana will generate a downfall. In the 《 टीका 》(ṭīkā) it says: 'Walking on the road is said to be of two types, with downfall and without downfall. Walking on the road with downfall is holding wool, walking with a bhikshuni, traveling on a boat together with a bhikshuni, walking with a woman, and walking with a thief. Walking on the road without downfall is eating repeatedly, eating together, and bathing.' Among them, walking on the road without downfall is half a krosha. This will be discussed later. Therefore, in order to generally show the measure of the road walked by those with downfall, this sutra saying 'walking on the road is the nature of a yojana' is spoken. The previous exception is: after the summer retreat, the fault of not going on pilgrimage is a minor offense for a bhikshu. The road that prevents a bhikshuni from committing a nissyagiya-patayantika is also one yojana. The second case is: if one goes to the nature of half a yojana, it will become an application, and going there is the complete perfection of the application. In the 'Inquiry Sutra' (zhu ba) it says: 'If one takes it with supernatural power, there is no downfall.' In the 'Inquiry Sutra Commentary' (zhu 'grel) it says: 'Taking it with the supernatural power of clairvoyance is because it is a virtuous mind, so there is no downfall.' Other than supernatural power, if one makes the wool fly in the sky by reciting mantras, etc., one commits a minor offense. Because it is not taken on the ground, it will not become a nissyagiya-patayantika for taking wool, but a minor offense. Using a manifestation is also a minor offense. This is what is said in the 'Vinaya Inquiry Sutra' (lung zhu ba): 'If one takes wool beyond three kroshas with a manifestation for something permissible, what will happen? One commits a minor offense.' The 'Inquiry Sutra Commentary' (zhu 'grel) says: 'For something permissible, using a manifestation'

---

ྱིད་པ་ནི་ཉེ་གནས་ལ་སོགས་པ་ཁུར་ཚ་བ་སྤྲུལ་པ་སྟེ་ཞེས་སོ། །བླ་མ་རྣམས་ནི་དགེ་སློང་བདག་ཉིད་དུད་འགྲོ་ལ་སོགས་པར་སྤྲུལ་པས་བལ་ཁུར་བས་ཀྱང་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། 說因何無罪 གཉིས་པ་ནི། ཞྭ་དང་། ལྷྭམ་སྒྲོག་གུ་ཅན་དང་། སྟོད་ཀོར་ནང་ཚངས་ཅན་ནི་རྔུལ་གཟན་བར་ཚངས་ཅན་དང་། རྒྱ་ཅང་དང་། ལྕག་པོད་དང་། ཤུར་བུ་ཕྲའུ་སྟེ་དེ་གསུམ་ནི་སྐ་རགས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་གོ། དེ་ལྟ་བུ་ལ་སོགས་པའི་དོན་དུ་ཞྭ་ལ་སོགས་པ་ལྡང་བ་དེ་ཙམ་ཁྱེར་ཏེ་འགྲོ་བ་དག་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དུལ་བའི་ལྷས། ཁུར་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། ། 附說道途 གསུམ་པ་ནི། རྒྱང་གྲགས་ཀྱི་བདག་ཉིད་དོ་ཞེས་སྔར་སྨོས་ན། རྒྱང་གྲགས་དེའི་ཚད་ཅི་ལྟར་བརྩི་ཞེ་ན། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པར། རྡུལ་ཕྲ་རབ་དང་ནི་ཉི་མའི་ཟེར་གྱི་རྡུལ་བཞི་བཅུ་རྩ་དགུའི་ཆ་གཅིག་ལ་རྡུལ་ཕྲ་རབ་གཅིག་གོ་ཞེས་བཤད་ཀྱང་། དྲུག་འགྱུར་དུ་བརྩི་ན་ཉི་ཟེར་གྱི་རྡུལ་གཅིག་ལ་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཁྲི་ཕྲག་ཉི་ཤུ་རྩ་བརྒྱད་ལ་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞི་ཆད་པ་ཡོད་ཅེས་མཚོ་སྣ་པ་འཆད་དོ། །འདིའི་བརྩི་ལུགས་ནི་ཕྲ་རབ་དྲུག་ལ་རྡུལ་ཕྲན་གཅིག །དེ་དྲུག་གིས་བསྒྱུར་བའི་ཆུ་རྡུལ་གཅིག་ལ་རྡུལ་ཕྲ་རབ་སོ་དྲུག །དེ་བཞིན་དུ་ལྕགས་རྡུལ་གཅིག་ལ་ཉིས་བརྒྱ་བཅུ་དྲུག །རི་བོང་རྡུལ་གཅིག་ལ་ཆིག་སྟོང་ཉིས་བརྒྱ་གོ་དྲུག །ལུས་རྡུལ་གཅིག་ལ་བདུན་སྟོང་བདུན་བརྒྱ་དོན་དྲུག །གླང་རྡུལ་གཅིག་ལ་བཞི་ཁྲི་དྲུག་སྟོང་དྲུག་བརྒྱ་ང་དྲུག །ཉི་ཟེར་གྱི་རྡུལ་གཅིག་ལ་ཕྲ་རབ་ཉིས་འབུམ་བདུན་ཁྲི་དགུ་སྟོང་དགུ་བརྒྱ་སོ་དྲུག་སྟེ་བཤད་མ་ཐག་པ་ཉིད་དུ་འབྱུང་ངོ་། །བདུན་འགྱུར་དུ་བརྩི་བ་ནི། མཛོད་ལས། 6-485a སྐད་ཅིག་ཕྲ་རབ་རྡུལ་དང་ནི། །རྡུལ་ཕྲན་དང་ནི་དེ་བཞིན་དུ། །ལྕགས་ཆུ་རི་བོང་ལུག་དང་གླང་། །ཉི་ཟེར་རྡུལ་དང་སྲོ་མ་དང་། །དེ་ལས་བྱུང་དང་དེ་བཞིན་དུ། །སོར་ཚིགས་ཞེས་བྱ་གོང་བདུན་བསྒྱུར། །སོར་མོ་ཉི་ཤུ་བཞི་ལ་ཁྲུ། །ཁྲུ་བཞི་ལ་ནི་གཞུ་གང་ངོ་། །དེ་དག་ལྔ་བརྒྱ་རྣམས་ལ་ནི། །རྒྱང་གྲགས་དེ་ལ་དགོན་པར་འདོད། །དེ་བརྒྱད་དཔག་ཚད་ཅེས་བྱའོ། །ཞེས་བཤད་དོ། །རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། འདུལ་བ་ལས་དྲུག་འགྱུར་དུ་བསྒྲེ་བ་ནི་མར་བྲི་བའི་དུས་ཀྱི་ཚེ་མི་ཉམ་ཆུང་བའི་སོར་མོ་རྣམ་པར་བཞག་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆོས་མངོན་པ་ལས་བདུན་འགྱུར་དུ་བསྒྲེ་བ་ནི་བསྐལ་པ་དང་པོའི་མི་ཉམ་ཆེ་བའི་སོར་མོ་རྣམ་པར་བཞག་པའི་ཕྱིར་ཞེས་འཆད་པ་ལ། བུ་འདུལ་འཛིན་ན་རེ། འདིར་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ནས་བརྩམས་པའི་སོར་ཡིན་གྱི། བསྐལ་པ་དང་པོ་དང་། ད་ལྟའི་མིའི་དབང་དུ་བྱས་པ་མ་ཡིན་ཏེ་ཡིན་ན་དེ་བས་ཁྱད་པར་ཆེ་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་འཆད་དེ། འདུལ་བ་ལས་ཆུ་དང་ལྕགས་དང་ཞེས་གསུངས་ན་མངོན་པ་ལས་ལྕགས་ཆུ་ཞེས་གསུ

【現代漢語翻譯】 關於無罪的原因： 瑜伽行者可以化現為近事（藏文：ཉེ་གནས་，指親近善知識，承侍師長的人）等承擔重負的形象。上師們可以化現為比丘（藏文：དགེ་སློང་，佛教出家男眾）、牲畜等形象來搬運貨物，這樣做也是有罪的。 關於行路： 帽子、帶扣的鞋子、內里有襯裡的上衣，以及汗巾、腰帶、鞭子、細繩等，這些都是腰帶的種類。爲了這些東西而攜帶帽子等物品是可以的，沒有罪過。因為《律經》中說：『沒有負擔』。 關於道途： 之前已經提到過『遙遠的呼喊』，那麼如何計算『遙遠的呼喊』的距離呢？ 在《辨別論釋》（梵文：Vibhajyavyākhyāna）中說：『極微塵和太陽光線的微塵的四十九分之一是一個微塵。』如果按照六倍計算，那麼一個太陽光線的微塵包含兩萬七千九百九十六個極微塵。措那巴（藏文：མཚོ་སྣ་པ，人名）是這樣解釋的。 這裡的計算方法是：六個極微塵是一個微塵。六個微塵是一個水塵，包含三十六個極微塵。同樣，一個鐵塵包含兩百一十六個極微塵。一個兔塵包含一千兩百九十六個極微塵。一個羊塵包含七千七百七十六個極微塵。一個牛塵包含四萬六千六百五十六個極微塵。一個太陽光線的微塵包含二十七萬九千九百三十六個極微塵，正如前面所說的那樣。 如果按照七倍計算，那麼《俱舍論》中說： 『剎那、極微塵、微塵，以及鐵、水、兔、羊、牛，太陽光塵和虱子，以及由此產生的，還有指節，都是前者的七倍。二十四個指節是一肘，四個肘是一弓。五百弓是「遙遠的呼喊」，寺院就建在這個距離上。八個「遙遠的呼喊」是一由旬。』 《辨別論釋》中說：『《律經》中按照六倍計算，是爲了在書寫酥油的時候，不減少弱者的指節。』《阿毗達磨》中按照七倍計算，是爲了分別計算劫初時期強者的指節。』 布敦持律師（藏文：བུ་འདུལ་འཛིན，人名）說：『這裡是從極微塵開始計算的指節，而不是根據劫初時期和現在的人來計算的，因為如果是那樣，差別會更大。』《律經》中說水和鐵，而《阿毗達磨》中說鐵和水。

【English Translation】 On why there is no offense: Yogis can transform into attendants (Tibetan: ཉེ་གནས་, refers to those who are close to virtuous teachers and serve them) and other forms to bear heavy burdens. Lamas can transform into monks (Tibetan: དགེ་སློང་, Buddhist ordained men), animals, etc., to carry goods, but doing so is also an offense. On traveling: Hats, shoes with buckles, lined tops, as well as sweat cloths, belts, whips, thin ropes, etc., these are all types of belts. It is permissible to carry hats, etc., for the sake of these items, and there is no offense. Because the Vinaya Sutra says: 'Without burden'. On the path: It has been mentioned before about 'distant shout', so how is the distance of 'distant shout' calculated? In the Vibhajyavyākhyāna (a commentary), it says: 'One forty-ninth of an atom and a ray of sunlight is a minute particle.' If calculated by six times, then one ray of sunlight contains twenty-seven thousand nine hundred and ninety-six minute particles. Tsonapa (Tibetan: མཚོ་སྣ་པ, a person's name) explains it this way. The calculation method here is: six minute particles are one atom. Six atoms are one water particle, containing thirty-six minute particles. Similarly, one iron particle contains two hundred and sixteen minute particles. One rabbit particle contains one thousand two hundred and ninety-six minute particles. One sheep particle contains seven thousand seven hundred and seventy-six minute particles. One ox particle contains forty-six thousand six hundred and fifty-six minute particles. One ray of sunlight contains two hundred and seventy-nine thousand nine hundred and thirty-six minute particles, just as mentioned earlier. If calculated by seven times, then the Abhidharmakośa says: 'A kshana, a minute particle, an atom, as well as iron, water, rabbit, sheep, ox, sunlight particle, and louse, and what arises from these, and a finger joint, are all seven times the previous one. Twenty-four finger joints are a cubit, and four cubits are a bow. Five hundred bows are a 'distant shout', and monasteries are built at this distance. Eight 'distant shouts' are a yojana.' The Vibhajyavyākhyāna says: 'The Vinaya Sutra calculates by six times in order not to reduce the finger joints of the weak when writing ghee.' The Abhidharma calculates by seven times in order to separately calculate the finger joints of the strong in the first kalpa.' Buton Dulzin (Tibetan: བུ་འདུལ་འཛིན, a person's name) says: 'Here, the finger joint is calculated from the minute particle, not based on the people of the first kalpa and the present, because if it were, the difference would be even greater.' The Vinaya Sutra mentions water and iron, while the Abhidharma mentions iron and water.

---

ངས་པ་དང་འགལ་སྙམ་ན། རྡུལ་ཕྲ་རབ་ལ་དྲུག་འགྱུར་ལྟ་བུ་ལན་གཉིས་སུ་བསྒྲེས་པ་ལ་འདུལ་བ་ལས་ཆུ་རྡུལ་ཞེས་མིང་བཏགས་ལ། མངོན་པ་ལས་ལྕགས་རྡུལ་ཞེས་མིང་བཏགས་ཏེ། མིང་འདོགས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཏེ་ས་ཡ་བྱེ་བའི་མིང་འཆོལ་བ་ལྟ་བུའོ། །འཇིག་རྟེན་བཞག་པ་དང་གདགས་པ་ལས། རྡུལ་ཕྲ་རབ་བདུན་ལ་ནི་རྡུལ་ཕྲ་མོ་གཅིག་གོ། རྡུལ་ཕྲ་མོ་བདུན་ལ་ནི་ཉི་ཟེར་གྱི་རྡུལ་གཅིག་གོ། ཉི་ཟེར་གྱི་རྡུལ་བཞི་བཅུ་རྩ་དགུའི་ཆ་གཅིག་ནི་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དེ་གཞུང་ལུགས་རྣམ་གྲངས་གཞན་ཡིན་ནོ། །ཉི་ཟེར་གྱི་རྡུལ་ནི་སྣང་བའི་རྡུལ་ལོ། །ལྕགས་རྡུལ་ནི་ཞུན་བྱས་པའི་རྡུལ་ལོ། །རི་བོང་གི་རྡུལ་སོགས་ 6-485b ཀྱི་ངོས་འཛིན་དཔྱད་དགོས་ཞེས་རྗེ་བླ་མས་བཀའ་སྩལ་ཏོ། །དེས་ན་རྡུལ་ཕྲ་མོ་དང་། ཆུ་དང་། ལྕགས་དང་། རི་བོང་དང་། ལུག་དང་། གླང་དང་། ཉི་ཟེར་གྱི་རྡུལ་དང་། སྲོ་མ་དང་། ཤིག་དང་། ནས་དང་། སོར་རྣམས་ནི་སྔ་མ་དྲུག་ལ་ཕྱི་མའོ་ཞེས་པ་ནི་གོ་སླའོ། །སོར་བཞི་ཕྲག་དྲུག་ལ་ཁྲུ་གང་ངོ་། །ཁྲུ་ཕྱེད་དང་བཞི་ལ་འཛམ་གླིང་པའི་མིའི་སྲིད་དོ། །ཁྲུ་བཞི་ལ་གཞུའོ། །གཞུ་དེ་ལྔ་བརྒྱ་ལ་རྒྱང་གྲགས་གཅིག་གོ། ལུང་ལས། རྒྱང་གྲགས་བརྒྱད་ལ་དཔག་ཚད་གཅིག་གོ་ཞེས་སོ། །ཞར་ལ་དགོན་པའི་ཚད་བསྟན་པ་ནི། དགོན་པའི་དང་པོ་ནི་རྒྱང་གྲགས་དེའི་མཐའ་སྟེ་གྲོང་ལས་རྒྱང་གྲགས་ཡན་ཆད་ཀྱིས་བར་ཆོད་པའོ། ། བཞི་པ་ནི། རྐྱེན་མེད་པའི་ཚེ་ལུས་ཀྱིས་ཁུར་མི་བསྐུར་རོ། །ཞེས་པ་ལུས་ཀྱི་ཁུར་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། ཕྲག་གདང་གི་ཁུར་ལ་བྱ་སྟེ་ཕྲག་གདང་གིས་ཁུར་བསྐུར་བར་མི་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །གློ་དང་རྒྱབ་དང་རྐེད་པ་ཡིས་དང་། མགོ་བོ་དག་གི་ཁུར་གང་ཡང་མི་བསྐུར་རོ། །དགེ་སློང་མ་ལ་བལ་འཁུར་བའི་སྤང་ལྟུང་མ་བཅས་པས་ཁུར་བསྐུར་བའི་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་ཀྱང་དགེ་སློང་མ་ལ་མི་བསྐྱེད་དམ་སྙམ་ན། ཁུར་བསྐུར་བ་བཀག་པའི་སྐབས་འདིར་དགེ་སློང་གི་བསླབ་པའི་གཞི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དུ་དགེ་སློང་མས་ཀྱང་དོགས་པར་མི་བྱ་སྟེ། དགེ་སློང་ཕ་མ་གང་གིས་ཁུར་བསྐུར་ན་ཡང་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བའོ། །ཁུར་ཕྱེད་ལས་ལྷག་པར་བསྐུར་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་པ་ནི། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཁྱིམ་པ་གཅིག་གི་ཁུར་གང་ཡིན་པ་དེ་དགེ་སློང་གཉིས་ཀྱིས་འདེགས་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། ཁྱིམ་པ་གཅིག་གི་ཁུར་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྲང་ཉིས་སྟོང་ངོ་ཞེས་སོ། །བལ་ཐོགས་པའི་སྤང་བའོ།། །། 令擘溜羊毛捨墮 བདུན་པ་རྨེལ་དུ་འཇུག་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་ 6-486a དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་འཆར་ཀས་དགེ་སློང་མ་ལ་བལ་རྨེལ་དུ་བཅུག་པ་ལས་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྔར་འཁྲུར་འཇུག་གི་དང་འདྲ

【現代漢語翻譯】 如果有人認為這與我的觀點相悖，那麼將最小的微塵連續乘以兩次六倍，在《律經》中稱之為『水微塵』，在《俱舍論》中稱之為『鐵微塵』。命名的差異就像隨意使用數百萬和數十億的名字一樣。《世界安立》和《施設論》中說：『七個極微塵組成一個微塵，七個微塵組成一個陽光微塵，四十九分之一的陽光微塵是一個極微塵。』這說明了另一種不同的理論體系。陽光微塵是可見的微塵，鐵微塵是冶煉后的微塵。杰尊喇嘛（宗喀巴）說，兔子微塵等的識別需要研究。因此，微塵、水、鐵、兔子、綿羊、牛、陽光微塵、虱子、跳蚤、大麥和手指，前六個是後者的基礎，這很容易理解。四個六指（二十四指）是一肘。二又四分之一肘是贍部洲人的身高。四肘是一弓。五百弓是一俱盧舍（རྒྱང་གྲགས་）。經文中說：八俱盧舍是一逾繕那（དཔག་ཚད།）。順便提一下，寺院的範圍是：寺院的最初範圍是俱盧舍的邊界，即與村莊至少相隔一俱盧舍的地方。 第四條是：在沒有特殊情況下，不要讓別人分擔身體的負擔。』關於身體的負擔，《 टीका 》中說：『這是指肩膀上的負擔，不應該讓別人分擔肩膀上的負擔。』不要讓別人分擔你的肩膀、背部、腰部或頭部的負擔。如果有人認為，既然比丘尼戒律中沒有關於揹負羊毛的捨墮罪，那麼讓別人分擔負擔的學處過失是否不會對比丘尼產生影響？不應該這樣認為，因為在此禁止分擔負擔的情況下，比丘的學處並非比丘尼所共有，即使是比丘尼也不應懷疑，因為無論是比丘還是比丘尼讓別人分擔負擔，都會構成過失。經文中說：『不要讓別人分擔超過一半的負擔。』《律分別》中說：『一個在家人所能負擔的重量，應該由兩個比丘來承擔。』《律分別釋》中說：『一個在家人所能負擔的重量是兩千སྲང་。』這是揹負羊毛的捨墮罪。 第七，關於讓人梳理羊毛，分為總義和詞義。 首先，關於總義，故事發生在舍衛城，阿難陀讓比丘尼梳理羊毛，因此制定了捨墮罪。禁止的行為與之前讓人紡紗的行為相同。

【English Translation】 If someone thinks this contradicts my view, then multiplying the smallest particle by six twice in succession, in the 'Vinaya' it is called 'water particle', and in the 'Abhidharma' it is called 'iron particle'. The difference in naming is like randomly using the names of millions and billions. In 'Lokasthapana' and 'Prajnapati', it says: 'Seven subtle particles make one gross particle, seven gross particles make one sunbeam particle, and one forty-ninth of a sunbeam particle is a subtle particle.' This explains another different theoretical system. The sunbeam particle is the visible particle, and the iron particle is the smelted particle. Je Tsongkhapa said that the identification of rabbit particles, etc., needs to be studied. Therefore, dust, water, iron, rabbit, sheep, cattle, sunbeam dust, lice, fleas, barley, and fingers, the first six are the basis of the latter, which is easy to understand. Four six-fingers (twenty-four fingers) are one cubit. Two and a quarter cubits is the height of a Jambudvipa person. Four cubits is a bow. Five hundred bows is one krosa (རྒྱང་གྲགས་). The scriptures say: Eight krosa is one yojana (དཔག་ཚད།). By the way, the extent of the monastery is: the initial extent of the monastery is the boundary of the krosa, that is, separated from the village by at least one krosa. The fourth is: 'In the absence of special circumstances, do not let others share the burden of the body.' Regarding the burden of the body, the 《 टीका 》 says: 'This refers to the burden on the shoulders, and one should not let others share the burden on the shoulders.' Do not let others share the burden of your shoulders, back, waist, or head. If someone thinks that since there is no sanghadisesa offense regarding carrying wool in the Bhikshuni precepts, will the offense of the training in letting others share the burden not affect the Bhikshunis? It should not be thought so, because in this case of prohibiting sharing the burden, the Bhikkhu's training is not common to the Bhikkhunis, and even the Bhikkhunis should not doubt, because whether it is a Bhikkhu or a Bhikkhuni who lets others share the burden, it constitutes an offense. The scriptures say: 'Do not let others share more than half of the burden.' The 《Vinaya-vibhanga》 says: 'The weight that one householder can bear should be carried by two Bhikkhus.' The 《Vinaya-vibhanga Commentary》 says: 'The weight that one householder can bear is two thousand srangs.' This is the sanghadisesa offense of carrying wool. Seventh, regarding having someone comb wool, it is divided into general meaning and literal meaning. First, regarding the general meaning, the story took place in Sravasti, where Ananda had a Bhikkhuni comb wool, and therefore the sanghadisesa offense was established. The prohibited behavior is the same as the previous behavior of having someone spin yarn.

---

་སྟེ་ཆགས་པས་རྐྱེན་བྱས་ཏེ་རང་རིས་ཀྱི་བསླབ་པ་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལ་བལ་རྨེལ་དུ་འཇུག་གམ། འཁྲུར་འཇུག་གམ། འཚེད་དུ་འཇུག་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་ལ་རྨེལ་བ་ལ་སོགས་པ་བཅོལ་བའི་ཡུལ་དང་། གང་རྨེལ་བ་ལ་སོགས་པའི་དངོས་པོའོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་མ་ཆོས་བདུན་ལྡན་ཏེ་འཁྲུར་འཇུག་པ་ལ་སྔར་བཤད་པ་དང་འདྲའོ། །གཉིས་པ་ལ་དྲུག་ལས། གོས་ཀྱི་རྒྱུ་བ་ལ་ཡིན་པ་སྟེ་ལུག་གི་བལ་དག་གོ་ཞེས་སོ། །དེས་མཚོན་པ་སྟེ་རས་བལ་ལ་སོགས་པ་ཡང་རུང་ངོ་། །བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། འདྲ་བ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་སོ། །རྨེལ་བ་ལ་སོགས་པ་འོས་པ་ཡིན་པ་སྟེ། འཆག་པར་རྨེལ་བའིའོ་ཞེས་གསུངས་པས་འཁྲུར་འཇུག་པར་འོས་པ་ཞེས་སྔར་སྨོས་པའི་གནས་སུ་རྨེལ་བ་ལ་སོགས་པར་འོས་པ་ཞེས་བསྒྱུར་བའོ། །དགེ་སློང་རང་ཉིད་ཀྱི་ཡིན་པ་དང་། བྱེད་འཕྲོ་གཞིའི་སེལ་བར་གཏོགས་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། རུང་བ་དང་། ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་སྔར་བཤད་ཟིན་ཏོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་དོན་དུ་རྨེལ་བ་ལ་སོགས་པ་འཆོལ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་འཆོལ་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ཕྱོགས་ལ་ལས་བྱས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཕ་མ་དག་ནས་བདུན་པ་ཞེས་པ་ 6-486b ནས་ཡིད་གཉིས་ནི་འདུ་ཤེས་དང་འདྲའོ་ཞེས་པ་ཡན་ཆད་འཁྲུར་འཇུག་གི་སྐབས་སུ་སྔར་བསྟན་པ་རྣམས་འདིར་ཡང་ཐུན་མོང་ཡིན་ནོ། །ཁྱད་པར་ནི་སྔར་འཁྲུར་འཇུག་གི་སྐབས་སུ་ཆོས་གོས་རྙིང་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ཞེས་སྨོས་པའི་གནས་སུ་འདིར་ལུག་གི་བལ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་མེད་པ་དག་གཞུག་གོ། ཆོས་གོས་འཆགས་སུ་འཇུག་པ་དག་ནའོ་ཞེས་པར་བལ་རྨེལ་དུ་བཅུག་ན་སྤང་བའོ་ཞེས་སྦྱར་ཏེ། བལ་འཁྲུར་བཅུག་གམ། འཚེད་དུ་བཅུག་གམ། རྨེལ་དུ་བཅུག་པ་དག་ནའོ་ཞེས་སོ། །འདིར་སྨྲས་པ། འགྲོ་བ་ཀུན་ལ་སྙིང་རྗེས་དྲངས་པའི་ཡིད། །འཇིག་རྟེན་དབང་ཕྱུག་མཛོད་སྤུའི་ཐིག་ལེ་ལས། །རབ་དཀར་སྐྱེ་རྒུའི་སྙིང་ལ་འགོད་པར་བྱས། །འདིས་ཀྱང་བསྟན་པའི་མེ་ལོང་མ་ཕྱིས་སམ། །སྐྱེ་རྒུ་ངན་སོང་ཉིད་དུ་འདེད་བྱེད་པའི། །ཡིད་སྲུབས་གདུལ་བྱའི་ཁྱུ་མཆོག་བྱེད་རློམ་པ། །དེ་འདྲའི་སྙིང་ལས་ཁྲག་རྒྱུན་འབྱིན་བྱེད་པོ། །རྡོ་རྗེ་ཧཱུཾ་མཛད་གནྜིའི་སྒྲ་འདི་ཉོན། །ཚངས་པའི་མདངས་འཕྲོག་སངས་རྒྱས་གཟི་སྤེལ་བ། །བསྟན་འཛིན་ཟླ་ཕྲེང་འཁོར་བའི་དབུས་ཉིད་དུ། །ལེགས་བྱས་འོད་ཟེར་འབུམ་གྱིས་མི་དམན་པའི། །མི་འཇིགས་སྦྱིན་པའི་ཉི་མ་དེ་རིང་ཞུགས། །ཉོན་མོངས་གཉེན་པོར་དལ་གྱིས་འབབ་བྱེད་པ། །བདག་ཡིད་སྔོ་བསང་ཛ་ཧྣུའི་བ

【現代漢語翻譯】 因此，貪著會妨礙自身的學修。『諾底』是指具足戒的比丘讓非親屬的比丘尼從事紡織、洗滌或煮染等工作所犯的根本墮罪。其分支有四，根本分支有二：所託之人和所託之物。首先，所託之人是指具足七法的比丘尼，如同之前洗滌的描述。其次，所託之物有六種，即作為衣物原料的羊毛等。這可以代表棉花等物。《五十卷》中說：『相似的也可以。』適合紡織等物，如經中所說：『適合紡織的。』之前所說的適合洗滌，應改為適合紡織等。必須是比丘自己的，不屬於正在製作的基礎材料，是允許的，且符合標準，這些之前已經說過。意樂分支有二：認知上沒有對所託對像產生錯亂。動機是想要爲了自己的利益而持續不斷地進行紡織等活動。加行是開始用具足五相的語言進行紡織。究竟是完成了一部分工作。 第二部分，從『父母等第七』到『二念與認知相同』，這些在洗滌部分已經講過，這裡也通用。不同之處在於，之前洗滌部分提到『加持舊法衣』，而這裡則改為『沒有加持的羊毛』。如果在縫製法衣時紡織，則應懺悔。如果紡織、洗滌或煮染羊毛，也應懺悔。這裡說到：以慈悲心引導一切眾生。從世間自在（觀音）眉間白毫相中，將潔白的光芒注入眾生的心中。這難道不是在擦拭教法的明鏡嗎？將眾生驅趕到惡趣的，那些自以為是的調伏者，從他們的心中流出鮮血。聽著，金剛吽的法器之聲！奪取梵天光彩，增長佛陀威光的，在持教者的蓮花座中央，以無量功德之光，今天升起了無畏佈施的太陽。緩慢地流淌著，作為煩惱的對治，我的心如碧綠的恒河。

【English Translation】 Therefore, attachment hinders one's own practice. 'Nodi' refers to the fundamental offense of a fully ordained monk who causes a non-relative nun to engage in spinning, washing, or dyeing, etc. It has four branches, and the fundamental branches are two: the person entrusted and the object entrusted. First, the person entrusted refers to a nun who possesses the seven qualities, as described earlier in the context of washing. Second, the object entrusted has six aspects, namely, the wool of sheep, etc., which is the raw material for clothing. This can represent cotton, etc. The 'Fiftieth Volume' says: 'Similar things are also acceptable.' It is suitable for spinning, etc., as stated in the sutra: 'Suitable for spinning.' What was previously said to be suitable for washing should be changed to suitable for spinning, etc. It must be the monk's own, not belonging to the basic materials being made, is permissible, and meets the standards, which have been mentioned before. The branch of intention has two aspects: the cognition is not confused about the object entrusted. The motivation is the desire to continuously engage in spinning, etc., for one's own benefit. The action is to begin spinning with language that possesses five characteristics. The completion is when a portion of the work has been done. The second part, from 'parents, etc., the seventh' to 'the two thoughts are the same as cognition,' these things that have been said in the washing section are also common here. The difference is that previously, in the washing section, it was mentioned 'blessing the old Dharma robes,' while here it is changed to 'wool that has not been blessed.' If spinning while sewing Dharma robes, one should confess. If spinning, washing, or dyeing wool, one should also confess. Here it is said: Guiding all beings with a mind of compassion. From the white hair curl between the eyebrows of the Lord of the World (Avalokiteśvara), pure white light is poured into the hearts of beings. Isn't this wiping the mirror of the Dharma? Those self-proclaimed tamers who drive beings to evil destinies, blood flows from their hearts. Listen to the sound of the Vajra Hum instrument! Seizing the splendor of Brahma, increasing the radiance of the Buddha, in the center of the circle of Dharma holders, with immeasurable light of merit, today rises the sun of fearless giving. Flowing slowly, as an antidote to afflictions, my mind is like the green Jahnu River.

---

ུ་མོ་ཁྱོད། །སྒྲིབ་པ་བཀྲུ་བའི་ཆོ་ག་བརྟུལ་བསྐྱེད་ནས། །མཆོག་གི་མཐོ་རིས་ཁྲི་ལ་ནམ་ཞིག་འཛེགས། །བལ་རྨེལ་དུ་འཇུག་པའི་སྤང་བའོ།། །། 觸寶捨墮 བརྒྱད་པ་གསེར་དངུལ་ལ་རེག་པ་ལ། ལྟུང་བའི་རྣམ་གཞག་མདོ་ཙམ་སྨོས། །སེལ་བའི་ཡན་ལག་རྒྱས་པར་སྤྲོས། ། 略說墮罪 དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དྲུག་སྡེས་གསེར་དངུལ་ལ་རེག་པ་ལས་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། ། 6-487a དགག་བྱ་ནི་ནོར་གྱི་སྲེད་པ་འཕེལ་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་གི་རིན་པོ་ཆེ་རུང་བ་མ་བྱས་པ་ལ་རང་ངམ་བསྐོས་པས་རེག་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་བདུན་ཏེ། དེ་ཡང་རིན་པོ་ཆེ་ཡིན་པ་སྟེ་རིན་པོ་ཆེ་བདག་གིར་བྱས་ན་ཞེས་སོ། །ཐོབ་པར་ལྕོགས་པ་ན་གནས་པ་སྟེ། ལྕོགས་པ་ཉིད་ན་དེ་རྫོགས་སོ་ཞེས་སོ། །རང་གི་ཡིན་པ་དང་། རུང་བ་མ་བྱས་པ་སྟེ། རང་གི་རུང་བར་མ་བྱས་པ་ཡང་ངོ་ཞེས་སོ། །ཐ་སྙད་གདགས་སུ་རུང་བ་ཡིན་པ་སྟེ་ཐ་སྙད་གདགས་སུ་མི་རུང་བ་ལ་ནི་ན་སྨད་པའི་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །རུང་བ་བྱེད་པའི་དུས་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། རུང་བ་བརྗོད་པའི་ཕྱིར་རེག་ན་ལྟུང་བར་ཡང་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །ཆུད་འཛའ་བའི་རྐྱེན་དང་མི་ལྡན་པ་སྟེ། འཇིག་པར་གྱུར་ན་རང་གི་ལ་མི་གནོད་ན་ཞེས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་དོན་དུ་རེག་འདོད་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རང་གིས་རེག་གམ་གཞན་ལ་ངག་གིས་བསྒོས་པས་རེག་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་རེག་པ་རྫོགས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཊཱི་ཀར། ཅི་ཞིག་བྱས་ན་གསེར་དངུལ་གྱི་སྤང་བར་འགྱུར་ཞེ་ན། དེའི་ཕྱིར་མཚམས་སྦྱར་ནས་རིན་པོ་ཆེ་བསམ་པས་བདག་གིར་བྱས་ནའོ། །གནས་སྐབས་གང་ལ་བདག་གིར་བྱེད་པ་རྫོགས་པར་འགྱུར་ཞེ་ན། །ཐོབ་པར་ལྕོགས་པ་སྟེ་ཐག་ཉེ་བ་མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་པ་ཉིད་ན་བདག་གིར་བྱ་བ་དེ་རྫོགས་སོ། །མངོན་སུམ་དུ་ན་དེ་རྫོགས་ཏེ་འགྲེལ་ཆུང་ལས་མངོན་སུམ་དུ་ན་དེ་རྫོགས་སོ། །མིག་སྔར་མཐོང་བ་ཡན་ལག་གོ་ཞེས་སོ། །ལུང་ཞུ་བ་ལས་ཀྱང་། གསེར་དང་དངུལ་མངོན་སུམ་དུ་ལེན་དུ་བརྩལ་ན་ཅིར་འགྱུར། སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། ། 6-487b དགེ་སློང་གིས་གསེར་དངུལ་ལེན་དུ་བཅུག་ཀྱང་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་མི་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ལྐོག་གི་ཕྱོགས་ནས་ལེན་དུ་འཇུག་ནའོ་ཞེས་སོ། །ཞུ་འགྲེལ་ལས། ལེན་དུ་འཇུག་པ་ནི་རང་གི་མིག་སྔར་གཞན་ལེན་དུ་འཇུག་ནའོ། །ལྐོག་གི་ཕྱོགས་ནི་སྨྲ་བ་པོའི་ལྐོག་ཏུ་གྱུར་པ་སྟེ་རང་གི་མིག་སྔར་བབས་པ་དེ་མེད་པས་ཉེས་བྱས་ཁོ་ནར་རྣམ་པར་བཞག་གོ་ཞེས་སོ། །འོ་ན་ལྕོགས་པ་ཉིད་ན་ཞེས་པའི་རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། ལྕོགས་པ་ཉིད་

【現代漢語翻譯】 啊，你呀！通過精進地進行凈化罪障的儀式，何時才能登上至高無上的天界寶座？這是進入羊毛氈的捨棄之處啊。 觸寶捨墮 第八，關於接觸金銀，略說墮罪的形態，廣述斷除的支分。 略說墮罪 首先，緣起是，在舍衛城，六群比丘因接觸金銀而被制定為捨墮罪。 所應遮止的是對財物的貪戀增長。本體是，具戒比丘，對於未經允許的金銀，自己或通過指派的人接觸而產生的真實墮罪。支分有四，其中，基的支分有七，即：是珍寶，意為『如果擁有珍寶』。能夠獲得時存在，意為『在能夠獲得時，它就完成了』。是自己的，且未經允許，意為『自己的未經允許也是』。是可以施設名稱的，意為『對於不可施設名稱的，則是呵責之處』。不是允許的時間， टीका（梵文，羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）中說：『爲了說明允許而接觸，也不會成為墮罪』。不具備損壞的因緣，意為『如果損壞，對自己沒有損害』。 意的支分有二，其中，認識是對基沒有錯亂。動機是爲了自己而持續不斷地想要接觸。加行是自己接觸或通過語言指派他人接觸。究竟是接觸完成。 第二， टीका（梵文，羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）中說：『做什麼會成為捨棄金銀呢？』因此，連線說『如果以意念擁有珍寶』。在什麼情況下擁有會完成呢？在能夠獲得時，即靠近且顯現時，擁有就會完成。顯現時就完成了，འགྲེལ་ཆུང་（藏文，梵文天城體未知，梵文羅馬擬音未知，漢語字面意思：小釋）中說，顯現時就完成了。眼前見到是支分。』律經中也說：『如果允許接受金銀，會怎麼樣？會成為捨墮罪。』 比丘允許接受金銀，也有不成為捨墮罪的情況嗎？如果允許在隱蔽的地方接受。』ཞུ་འགྲེལ་（藏文，梵文天城體未知，梵文羅馬擬音未知，漢語字面意思：請教解釋）中說：『允許接受是指在自己眼前允許他人接受。隱蔽的地方是指在說話者看不到的地方，因為自己眼前沒有出現，所以只是犯了惡作。』那麼，『在能夠獲得時』的自己的解釋，以及 टीका（梵文，羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）中說『在能夠獲得時』

【English Translation】 Ah, you! Through diligently performing the ritual of purifying obscurations, when will you ascend to the supreme throne of the heavens? This is the place of abandonment for entering the wool felt. Touch Treasure Abandonment Eighth, regarding touching gold and silver, briefly explain the forms of downfall, and extensively describe the branches of severance. Brief Explanation of Downfall Firstly, the origin is that in Shravasti, the six groups of monks were prescribed the abandonment downfall due to touching gold and silver. What should be prevented is the increasing attachment to wealth. The essence is that a monk with vows, regarding unpermitted gold and silver, the actual downfall arises from touching it himself or through an appointed person. There are four branches, among which, the base has seven branches, namely: it is a precious gem, meaning 'if one possesses a precious gem'. It exists when it can be obtained, meaning 'when it can be obtained, it is completed'. It is one's own and unpermitted, meaning 'one's own unpermitted is also'. It is something to which a name can be applied, meaning 'for something to which a name cannot be applied, it is a place of reproach'. It is not the time for permission, टीका（Sanskrit, Devanagari: टीका, Romanization: ṭīkā, Literal meaning: commentary） says: 'Touching for the sake of explaining permission will also not become a downfall'. It does not possess the cause of damage, meaning 'if it is damaged, it does not harm oneself'. There are two branches of mind, among which, the recognition is that there is no confusion about the base. The motivation is the continuous desire to touch for oneself. The action is touching oneself or instructing others to touch through language. The ultimate is the completion of touching. Secondly, टीका（Sanskrit, Devanagari: टीका, Romanization: ṭīkā, Literal meaning: commentary） says: 'What action will cause the abandonment of gold and silver?' Therefore, connecting, it says 'If one possesses a precious gem with intention'. Under what circumstances will possession be completed? When it can be obtained, that is, when it is close and manifest, possession will be completed. When it is manifest, it is completed, འགྲེལ་ཆུང་（Tibetan, Sanskrit Devanagari: Unknown, Romanization: Unknown, Literal meaning: Small Commentary） says, when it is manifest, it is completed. Seeing it before one's eyes is a branch.' The Vinaya Sutra also says: 'If one allows the acceptance of gold and silver, what will happen? It will become an abandonment downfall.' Is there also a situation where a monk allows the acceptance of gold and silver and it does not become an abandonment downfall? If one allows it to be accepted in a hidden place.' ཞུ་འགྲེལ་（Tibetan, Sanskrit Devanagari: Unknown, Romanization: Unknown, Literal meaning: Asking for Explanation） says: 'Allowing acceptance means allowing others to accept it before one's own eyes. A hidden place means a place hidden from the speaker, because it does not appear before one's own eyes, so it is only a misdeed.' Then, the explanation of 'when it can be obtained' and टीका（Sanskrit, Devanagari: टीका, Romanization: ṭīkā, Literal meaning: commentary） says 'when it can be obtained'

---

ན་ཞེས་པ་ལག་ཏུ་འོང་བར་རུང་བ་ཉིད་ན་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དེ་ནི་ལེན་པའི་སྤང་བའི་ཊཱི་ཀ་ལས། ལྟ་བའི་ཉེ་འཁོར་དུ་འོངས་པར་གྱུར་པ་ནི་ལག་ཏུ་འོངས་པ་དེའི་དང་པོ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་བཞིན་ནོ། །ཐོབ་པར་ལྕོགས་པ་དེ་བས་ཕ་ཟད་ན་འདུག་པ་བདག་གིར་བྱེད་ན་ནི་ཕྱེད་ཉིད་དོ་སྟེ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །བདག་གིར་བྱེད་པ་གཅིག་པུ་ལྟུང་བའི་བྱེད་པ་པོ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། རིན་པོ་ཆེ་དེ་དགེ་སློང་རང་གི་ཡིན་པ་དང་། རུང་བ་མ་བྱས་པ་ཡང་ངོ་། །ཡང་སྒྲ་ནི། ཊཱི་ཀར། དེ་བས་ན་རིན་པོ་ཆེ་ལ་སོགས་པ་རུང་བ་མ་བྱས་པ་ནི་ལྟུང་བའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །རང་གི་ཞེས་པའི་ཊཱི་ཀ་ལས་རང་གི་ཞེས་ལུང་ལས་དངོས་སུ་མ་གསུངས་ཀྱང་ཤུགས་ཀྱིས་དེ་ཡིན་པར་མངོན་ཏེ། གཞན་གྱི་རིན་པོ་ཆེ་ལ་རེག་ན་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་ཏུ་བསྟན་པས། རང་གི་ལ་ནི་སྤང་བའི་ཆོ་གར་མཛད་དེ་གཞན་གྱི་ལ་སྤང་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །བདག་གིར་བྱས་པ་ཙམ་གྱིས་སྤང་བར་འགྱུར་རམ་ཞེ་ན། རང་གིས་རེག་གམ་གཞན་རེག་ཏུ་བཅུག་ནའོ། །ངག་གི་རིག་བྱེད་གང་ཡང་རུང་བས་རེག་ཏུ་བཅུག་ན་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཚིག་གིས་ཀྱང་བྱེད་ལ། སྤྲིང་ཡིག་ལ་སོགས་པས་ཀྱང་བྱེད་ན་དེ་དག་འདིར་རེག་པ་གང་ཡིན་པ་རིག་ 6-488a པར་བྱ་ཞེ་ན། དེའི་ཕྱིར་གང་ཡང་རུང་བས་སོ་ཞེས་བྱ་བ་སྨྲས་ཏེ་ཞེས་བཤད་དེ། དེ་ནི་ཚིག་དང་སྤྲིང་ཡིག་ལ་སོགས་པ་གང་ཡང་རུང་བས་སོ། །ཞེས་བསྟན་པ་འདྲ་ཡང་དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ཏེ། འདིར་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱི་དབང་དུ་བྱས་ནས་ངག་གི་རིག་བྱེད་གང་ཡང་རུང་བས་སོ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །དེས་ན་རེག་ཏུ་འཇུག་པས་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པ་ནི་ངག་ཏུ་སྨྲས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཀྱི། སྤྲིང་ཡིག་ལ་སོགས་པ་ལུས་ཀྱི་རིག་བྱེད་ནི་ཡན་ལག་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན་སྨད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། ། 廣說除離支分 གཉིས་པ་ལ། གང་ལ་རེག་ཡུལ་སེལ་བ་བསྟན། །རེག་བྱེད་རྟེན་གྱི་སེལ་བ་བཤད། །གནས་སྐབས་སེལ་བ་ཞར་བྱུང་བརྗོད། །གཞི་ཡི་ཡན་ལག་དབྱེ་བ་བསྟན། །གཞི་ཡི་སེལ་བ་བརྗོད་པའོ། ། 說所觸境除離 དང་པོ་ནི། ཞུ་འགྲེལ་ལས། ཉེ་བ་ལ་སོགས་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཐ་སྙད་གདགས་སུ་རུང་བའི་དོང་རྩེ་དང་པ་ཎ་ལ་སོགས་པའི་མཚན་མ་བྱས་པའི་ཟངས་མ་ལ་ནི་རེག་གམ་རེག་ཏུ་བཅུག་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །སྙད་གདགས་སུ་རུང་བ་ལས་གཞན་དོང་རྩེ་དང་པ་ཎ་ལ་སོགས་པའི་མཚན་མ་མ་བྱས་པ་ཟངས་མ་ལ་ནི་རེག་ཀྱང་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །ཟངས་མ་ནི་ཟོག་གོ། ཞ་ཉེ་དང་ཁྲོ་ཆུ་དང་རོ་ཉེ་དང་ལྕགས་དག་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་པ་ནི་ཉེས་བྱས་དང་། ལྟུང་མེད་གཉིས་ཀ་སྦྱར་ཏེ་དངོས་པོ་དེ་དག་སྙད་གདགས་སུ་རུང་བ་ལ་རེག་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །སྙད་གདགས་སུ་རུང་བ་ལས་གཞན་ལ་རེག་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །ད

【現代漢語翻譯】 如果有人問，『那』（指金錢）是否可以拿到手，這與『那』的說法相矛盾嗎？答：不矛盾。正如《取捨論》的註釋中所說：『靠近觀看就等於已經拿到手。』如果能夠獲得，卻據爲己有，那就犯了半墮罪。如果僅僅是據爲己有，就會成為墮罪的作者嗎？答：是的。如果珍寶是比丘自己的，並且沒有進行如法處理，也會犯墮罪。『也』字的含義，在註釋中說：『因此，對於珍寶等未進行如法處理，就是墮罪的作者。』關於『自己的』，註釋中說，雖然經文中沒有明確說『自己的』，但暗示了這一點。因為接觸他人的珍寶，只會犯惡作罪，而對於自己的珍寶，則需要進行捨墮儀式，因為他人的珍寶無法捨棄。』僅僅是據爲己有就會導致捨墮嗎？答：自己接觸或讓他人接觸都可以。通過任何語言的表達讓他人接觸，都會產生捨墮罪。註釋中說：『通過語言或書信等方式也可以，那麼這些接觸應該如何理解呢？』因此，說了『任何方式都可以』。這表明可以通過語言、書信等任何方式。但這並非如此，這裡是指具備五種特徵的語言，因此才說通過任何語言的表達都可以。因此，通過讓他人接觸而產生捨墮罪，需要口頭表達作為條件，而書信等身體的表達不是條件，因此應該受到譴責。 廣說除離支分 第二部分：說明所接觸的對境的排除；闡述接觸者所依賴的基礎的排除；順便提及狀態的排除；說明基礎的各個組成部分；闡述基礎的排除。 說所觸境除離 第一部分：在《釋論》中說：『對於可以進行世俗命名的銅器，如帶柄的尖錐和碗等，如果接觸或讓他人接觸，就會犯惡作罪。』對於不能進行命名的銅器，如沒有帶柄的尖錐和碗等，即使接觸也不會犯墮罪。銅器就是器皿。對於鉛、錫、鐵等也是如此。』這裡將惡作罪和無墮罪兩種情況結合起來，表明接觸可以進行命名的物品會犯惡作罪，而接觸不能進行命名的物品則不會犯墮罪。

【English Translation】 If someone asks, 'Is it permissible to have 'that' (referring to money) in hand, does this contradict the statement of 'that'?' The answer is no. As stated in the commentary of 'Taking and Abandoning': 'Coming close to viewing is the beginning of having it in hand.' If one is capable of obtaining it but takes possession of it, then one commits a half-fallen offense. If merely taking possession makes one the author of a fallen offense? The answer is yes. If the precious jewel belongs to the Bhikshu himself and has not been properly handled, he will also commit a fallen offense. The meaning of 'also' is stated in the commentary: 'Therefore, not properly handling precious jewels, etc., is the very act of committing a fallen offense.' Regarding 'one's own,' the commentary states that although the sutra does not explicitly say 'one's own,' it implies it. Because touching another's precious jewel only results in a misdeed, while for one's own, a relinquishment ceremony is required, as another's cannot be relinquished.' Does merely taking possession lead to relinquishment? The answer is yes, whether one touches it oneself or causes another to touch it. Causing another to touch it through any verbal expression generates a relinquishment offense. The commentary states: 'It can also be done through words or letters, etc., so how should these touches be understood here?' Therefore, it is said that 'any means is acceptable.' This indicates that it can be done through any means such as words or letters. However, this is not the case; here it refers to language with five characteristics, hence it is said that it can be done through any verbal expression. Therefore, causing another to touch it and generating a relinquishment offense requires verbal expression as a condition, while physical expressions such as letters are not conditions and should be condemned. Extensive Explanation of Excluding Branches The second part: Explains the exclusion of the objects touched; elaborates on the exclusion of the basis upon which the toucher relies; incidentally mentions the exclusion of states; explains the divisions of the components of the basis; elaborates on the exclusion of the basis. Explaining the Exclusion of Objects Touched The first part: In the commentary, it says: 'For copperware that can be given worldly names, such as pointed cones with handles and bowls, touching or causing another to touch them results in a misdeed.' For copperware that cannot be named, such as pointed cones and bowls without handles, even touching them does not result in a fallen offense. Copperware refers to utensils. The same applies to lead, tin, iron, etc.' Here, the two situations of misdeed and no offense are combined, indicating that touching objects that can be named results in a misdeed, while touching objects that cannot be named does not result in a fallen offense.

---

ེ་ཡང་སྔ་མའི་ཁུངས་ནི། ཞུ་བ་ཉུང་ཤོས་ལས། ཁར་བའི་མ་ཤ་ལེན་ནམ་ལེན་དུ་བརྩལ་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་པ་དང་། ཞུ་བ་མང་ཤོས་ལས། ལྕགས་ཀྱི་མ་ཤ་བླང་ངམ་ལེན་དུ་བཅུག་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །ཕྱི་མའི་ཁུངས་ནི་ཞ་ཉེ་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་ལ་དོང་རྩེ་དང་པ་ཎའི་ 6-488b དབྱིབས་སུ་མ་བྱས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་རེག་ཀྱང་ལུང་དང་། རྣམ་འབྱེད་དང་། རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་ལས་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། 說觸者除離 གཉིས་པ་ནི། དགེ་ཚུལ་ཕ་མ་གཉིས་ཀྱིས་ཀྱང་ངོ་ཞེས་པ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་པ་དང་། ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གཉིས་ཀར་སྦྱར་ཏེ་རང་གི་གསེར་དངུལ་ལ་རེག་ན་ཉེས་བྱས་དང་། གཞན་གྱི་གསེར་དངུལ་ལ་རེག་ན་ལྟུང་བ་མེད་པའོ། ། 附說此中除離 དང་པོ་ལ། དགོས་དོན་ནི། རིན་པོ་ཆེ་ལ་རེག་པའི་ལྟུང་བ་ཁེགས་པ་དང་། རུང་བའི་བརྟག་པ་བྱས་པས་བཅས་པའི་ས་མཚམས་ཟིན་པའོ། །གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་ལྔ་ལས། དང་པོ་དངོས་པོ་གང་ལ་རུང་བ་བྱ་བ་ལ་བཞི་སྟེ། རིན་པོ་ཆེའམ་དེ་དང་འདྲ་བ་ཡིན་པ་དང་། རང་གི་ཡིན་པ་དང་། སྔར་རུང་བ་བྱས་པ་དང་མ་འབྲེལ་བ་དང་། མངོན་སུམ་དུ་ཡོད་པའོ། །དང་པོ་ནི།གསེར་དངུལ་ལ་སོགས་པ་རིན་པོ་ཆེ་དང་། དེ་དང་འདྲ་བ་གཡུ་རྡོག་དང་ཁྲབ་རྙིང་མ་ལྟ་བུ་སྟེ་དགེ་སྦྱོང་གི་ཡོ་བྱད་བྱེད་པ་ན་བརྟག་པའི་ཆོ་ག་གནང་ཞིང་། དངོས་པོ་བཟང་བས་ནོར་གྱི་སྲེད་པ་འཕེལ་བའི་དགག་བྱ་དགག་དགོས་པའི་ཕྱིར། འོ་ན་རྟ་བཟང་པོ་དང་ཞིང་བཟང་པོ་ལ་ཡང་རུང་བའི་ཆོ་ག་བྱའམ་སྙམ་ན་མ་ཡིན་ཏེ། རྟ་ལ་སོགས་པ་མ་བརྟགས་པའི་དངོས་པོ་ཡིན་པས་གང་ཟག་གིས་འཆང་བ་བཀག་ཅིང་། རྟ་ལ་སོགས་པ་ལ་རེག་པ་ལ་རིན་པོ་ཆེ་ལ་རེག་པའི་ཉེས་པ་མེད་ལ། ཞིང་ཁང་ལ་རེག་པ་ལ་རིན་པོ་ཆེ་ལ་རེག་པའི་ཉེས་པ་མེད་དེ་དགག་བྱ་མེད་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། གཞན་གྱི་རྫས་ལ་ནི་རུང་བ་རྣམ་པ་གསུམ་མ་བསྟན་ཏེ་ཞེས་གསུངས་པས་གྲུབ་བོ། །གསུམ་པ་ནི། སྔར་རུང་བ་བྱས་པ་དང་འབྲེལ་ན་རུང་བ་གཞན་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར། བཞི་པ་ནི། མངོན་སུམ་ན་མེད་ན་ཆོ་ 6-489a གའི་འཇུག་ཡུལ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་རུང་བར་བྱ་བ་ནི། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་སྡེ་ལྔ་གང་ཡང་རུང་བའི་སྡོམ་པ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པ་དང་། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་། ནོད་པའི་རྐྱེན་ཅན་ཆོས་གོས་སོགས་མེད་པ་ལ་ཟེར་ཡིན་པ་སྟེ་ཐ་མ་ནི་སྐབས་དོན་གྱིས་གྲུབ་བོ། །གསུམ་པ་ཆེད་དུ་བྱ་བ་ནི། ཆོས་ལྡན་གྱི་ཆེད་དུ་སྟེ། ཆོས་དང་ལྡན་པའི་དོན་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། གཞན་པ་ལ་མི་ཆགས་སོ་ཞེས་སོ། །བཞི་པ་རུང་བ་གང་བྱ་བ་ནི། སྦྱིན་བདག་བདག་པོ་ཉིད་དུ་མོས་སུ་གཞུག་པ་ལ་སོགས་པ་གསུམ་སྟེ་གཞུང་དུ་འཆད་དོ། །རུང་བ་གསུམ་གྱི་ནང་ནས་ཁྱད་པར་དུ་ཡང

【現代漢語翻譯】 此外，關於前者的來源：在最少的請求中，如果允許拿取或使用皮革製品，會有什麼後果？答：構成違犯。在最多的請求中，如果允許拿取或使用鐵製品，也會構成違犯。後者的來源是，對於鉛等物品，如果未製成容器或碗的形狀，觸控它們，根據《律經》、《分別經》和《廣釋》，不會構成墮罪。 說觸者除離 第二，即使是沙彌的父母，也會構成違犯。『構成違犯』和『不構成墮罪』這兩種情況都適用：觸控自己的金銀會構成違犯，觸控他人的金銀則不構成墮罪。 附說此中除離 第一點，必要性在於：避免了觸控珍寶的墮罪，並且通過進行允許的檢查，確定了戒律的界限。第二點，總結的意義有五方面：第一，對於什麼物品可以進行允許的行為，有四點：是珍寶或類似珍寶的物品；是自己的物品；以前未進行過允許的行為；是實際存在的物品。第一點：金銀等珍寶，以及類似珍寶的玉石和舊盔甲等，在製作僧侶的用具時，允許進行檢查的儀式，因為物品貴重，爲了防止對財富的貪戀，必須禁止。那麼，對於好馬和好田地，也要進行允許的儀式嗎？不是的，因為馬等是未經檢查的物品，禁止個人持有。觸控馬等不會構成觸控珍寶的罪過，觸控田地房屋也不會構成觸控珍寶的罪過，因為沒有需要禁止的。第二點：在《 टीका 》中說：『對於他人的物品，沒有說明三種允許的方式』，由此可以證明。第三點：如果以前進行過允許的行為，則不需要其他的允許行為。第四點：如果不是實際存在的物品，則無法進行儀式。 第二，依靠什麼進行允許的行為呢？是已經受過比丘五類戒律中任何一種，並且能夠恢復戒律的人；是心識處於自然狀態的人；是身體處於正常狀態的人；是沒有接受供養的因緣，例如沒有法衣等的人。最後一點是通過上下文得出的。第三，爲了什麼目的而做呢？爲了符合佛法的目的，如經文所說：『爲了符合佛法的目的』，以及『不貪戀其他事物』。第四，要做什麼允許的行為呢？有三種，例如讓施主認可自己是主人，這將在正文中解釋。在三種允許的行為中，特別要強調的是

【English Translation】 Furthermore, regarding the source of the former: In the fewest requests, what would happen if one were allowed to take or use leather goods? Answer: It constitutes an offense. In the most requests, if one were allowed to take or use iron goods, it would also constitute an offense. The source of the latter is that for items such as lead, if they are not made into the shape of containers or bowls, touching them, according to the Vinaya Sutra, the Vibhanga, and the Extensive Commentary, does not constitute a transgression. Saying 'touching' excludes separation. Second, even the parents of a novice monk would constitute an offense. Both 'constitutes an offense' and 'does not constitute a transgression' apply: touching one's own gold and silver constitutes an offense, while touching others' gold and silver does not constitute a transgression. Attached saying excludes separation in this. The first point, the necessity is: to avoid the transgression of touching precious jewels, and by conducting a permissible examination, to define the boundaries of the precepts. The second point, the summarized meaning has five aspects: First, regarding what items can be subject to permissible actions, there are four points: it is a precious jewel or an item similar to a precious jewel; it is one's own item; it has not been subject to a permissible action before; it is an actually existing item. The first point: precious jewels such as gold and silver, and items similar to precious jewels such as jade and old armor, when making utensils for monks, it is permissible to conduct an examination ritual, because the items are valuable, and to prevent greed for wealth, it must be prohibited. Then, for good horses and good fields, should a permissible ritual also be conducted? No, because horses and the like are unexamined items, and personal possession is prohibited. Touching horses and the like does not constitute the offense of touching precious jewels, and touching fields and houses does not constitute the offense of touching precious jewels, because there is nothing to prohibit. The second point: In the 《 टीका 》 it is said: 'For others' items, three kinds of permissible ways are not shown,' which proves it. The third point: If a permissible action has been conducted before, then no other permissible action is needed. The fourth point: If it is not an actually existing item, then the ritual cannot be performed. Second, what does one rely on to perform the permissible action? It is someone who has received any of the five classes of Bhikshu vows and is able to restore the vows; someone whose mind is in a natural state; someone whose body is in a normal state; someone who does not have the conditions for receiving offerings, such as not having robes. The last point is derived from the context. Third, for what purpose is it done? For a purpose that is in accordance with the Dharma, as the scripture says: 'For a purpose that is in accordance with the Dharma,' and 'not being attached to other things.' Fourth, what permissible action should be done? There are three, such as letting the donor acknowledge that they are the owner, which will be explained in the text. Among the three permissible actions, what should be particularly emphasized

---

་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ལ་བཞི་ལས། ཡུལ་ཆོ་ག་རྣམ་གཞག་གི་དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་མཚམས་ཀྱི་ནང་ན་གནས་པ་དང་བདུན་ལྡན་པའི་དགེ་སློང་གི་མདུན་དུ། རྟེན་བཤད་མ་ཐག་པའི་ཆོས་བཞི་ལྡན་གྱིས་དངོས་པོ་ཆོས་བཞི་ལྡན་སྔར་བཤད་པ་དེ་ལ་ཆོ་ག་སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་གྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རིན་པོ་ཆེ་དེ་མདུན་དུ་བཞག་སྟེ། ཡུལ་དེ་བསླབ་པ་རྒན་ན་དེ་ལ་ཕྱག་བྱས་ཏེ་དངོས་གཞི་ནི་ཡུལ་རྟེན་གཉིས་ཀ་འགྲེང་སྟེ་འདུད་པ་དང་བཅས་པས་རིན་པོ་ཆེའི་སྟེང་ཐད་དུ་གཉིས་ཀའི་ལག་པ་བརྐྱངས་ཏེ་སྔགས་ལན་གསུམ་བརྗོད་པའོ། །མཇུག་བསྡུ་ལ་ཐབས་ཡིན་ནོ། །ལེགས་སོ་ཞེས་བརྗོད་པའོ། །གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ལ་ནི་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་ཡུལ་མེད་པའི་ཕྱིར་རང་གཅིག་པུས་ཀྱང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་བར་འོང་སྟེ། རང་གཅིག་པུས་ཆོས་གོས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་བཞིན་ནོ། །ལྔ་པ་རུང་བ་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ནི། དངོས་པོ་ཞིང་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པ་མུ་ཏིག་མེས་འཚིག་པར་གྱུར་བ་ལྟ་བུ་དང་། རྟེན་ཞིང་མ་ཡིན་པར་ 6-489b གྱུར་པ་དགེ་སློང་བབས་པ་ལྟ་བུ་དང་། ནོར་གྱི་མངོན་ཞེན་རྒྱུན་དུ་བྱུང་ཞིང་གཉེན་པོས་མ་བཟློག་ན་ཡང་འཇིག་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། གང་ལ་བདག་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་བདག་གིར་བྱེད་པ་ཡོད་པ་དེ་ལ་ནི་རང་གིས་ཀྱང་རེག་པར་མི་བྱ་ལ། གཞན་ཡང་རེག་ཏུ་གཞུག་པར་མི་བྱ་སྟེ། དེ་ལ་རུང་བ་གསུམ་ཆར་མི་འཆགས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །རིན་པོ་ཆེ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་འདི་ལ་བྱིན་རླབས་དབྱུང་བ་ནི་གསུངས་པ་མེད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། རུང་བ་མ་བྱས་པ་ཡང་ངོ་ཞེས་སྨོས་ན་རུང་བ་དེ་ནི་གང་ཞེ་ན། གང་གིས་ཕུལ་བའི་སྦྱིན་བདག་དེ་ཉིད་བདག་པོ་ཉིད་ཡིན་ནོ་སྙམ་དུ་དགེ་སློང་རང་གི་བསམ་པས་མོས་སུ་གཞུག་པ་གསེར་དངུལ་ལ་སོགས་པ་རུང་བ་མ་ཡིན་པའི་དངོས་པོ་འདིས་རུང་བའི་དངོས་པོ་ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པ་མ་ཉོས་ཀྱི་བར་དུ་ནི་དངོས་པོ་འདི་ང་མི་དབང་གི། སྦྱིན་བདག་དེ་ཉིད་དབང་ངོ་སྙམ་དུ་བསམ་པར་བྱ་སྟེ། ལུང་ལས། སྦྱིན་བདག་དེ་ཉིད་ལ་ཡིད་བརྟན་ཏེ་བཅང་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། དགེ་སློང་གིས་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་རིན་པོ་ཆེ་གང་རྙེད་པ་དེ་ཐམས་ཅད་ཞལ་ཏ་པ་ཁྱོད་ཀྱིས་བདག་གཉེར་གྱིས་ཤིག་ཅེས་བཅོལ་ཏེ། ཞལ་ཏ་སྟེ་གཉེར་ཀ་བྱེད་པ་དགེ་བསྙེན་ལ་སོགས་པ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་སྤྲོ་བར་བྱས་ཏེ། བདག་པོ་ཉིད་དུ་ཁས་ལེན་དུ་གཞུག་ཅིང་། དུས་ཕྱིས་དགེ་སློང་གི་གསེར་དངུལ་ལྟ་བུ་རྙེད་པ་ན་དངོས་པོ་འདིས་ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པ་མ་ཉོས་ཀྱི་བར་དུ་ནི་དངོས་པོ་འདི་ང་མི་དབང་གི་ཞལ་ཏ་བྱེད་པ་དེ་དབང་སྙམ་དུ་སེམས་པ་དང་། སྔགས་ལན་གསུམ་བརྗོད་པས་རིན་པོ་ཆེ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ཞེས་བྱ་བ་སྟེ་དེ་གསུམ་ནི་རང་གིས་རིན་པོ་ཆེ་ལ་རེག་ཏུ

【現代漢語翻譯】 加持分為四種：在具備六種功德的比丘（Dge slong，比丘）所居住的戒律儀軌完整的處所內，面對具備七種功德的比丘，以具備四種功德的所依物（Rten，所依物），對之前所說的具備四種功德的物品，通過預備、正行、結行三個階段進行加持。預備階段是將珍寶放置於前方，向年長的上師（Bla ma，上師）頂禮。正行階段是所依物和處所都豎立起來，以恭敬之心，將雙手伸向珍寶的上方，唸誦三次真言（Sngags，咒語）。結行階段是說『是方法』，並說『好』。從處所取出時，因為沒有加持的處所，所以自己一個人也可以加持，就像自己一個人加持法衣一樣。第五，毀壞加持的原因是：物品不再是福田（Zhing，福田），比如珍珠被火燒燬；所依物不再是福田，比如比丘還俗；如果對財物的執著持續不斷，且無法通過對治來阻止，也會毀壞加持。如《 टीका 》中所說：『對於自己擁有的東西，自己也不應該觸控，也不應該讓別人觸控，因為這樣三種加持都不會產生。』對於加持過的珍寶，沒有提到取出加持的方法。 第二，如果說沒有進行『如法』處理，那麼什麼是『如法』呢？就是供養者（Sbyin bdag，施主）自己認為是主人。在尚未用金銀等不如法的物品購買如法的物品（如法衣）之前，應該認為這些物品不是我所能支配的，而是供養者所能支配的。如經文所說：『應該信任並持有供養者。』比丘可以將自己一生中獲得的珍寶全部委託給侍者（Zhal ta pa，侍者）保管，讓侍者（如居士）高興地接受，並讓他承認自己是主人。之後，當比丘獲得金銀等財物時，在尚未用這些財物購買法衣等物品之前，應該認為這些物品不是我所能支配的，而是侍者所能支配的。唸誦三次真言來加持珍寶，這三種情況是自己觸控珍寶。

【English Translation】 Blessing is divided into four types: In a place where a monk (Dge slong, Bhikshu) with six virtues resides with complete monastic discipline, facing a monk with seven virtues, using a support (Rten, support) with four virtues, the previously mentioned object with four virtues is blessed through three stages: preparation, main practice, and conclusion. The preparation stage is to place the treasure in front and prostrate to the elder Lama (Bla ma, Guru). The main practice stage is to erect both the support and the place, with reverence, extend both hands above the treasure, and recite the mantra (Sngags, Mantra) three times. The concluding stage is to say 'It is the method' and say 'Good'. When taking it out of the place, because there is no place for blessing, one can bless it alone, just like blessing a Dharma robe alone. Fifth, the reasons for destroying the blessing are: the object is no longer a field of merit (Zhing, field of merit), such as a pearl being burned by fire; the support is no longer a field of merit, such as a monk disrobing; if attachment to wealth continues and cannot be prevented by antidotes, the blessing will also be destroyed. As stated in the 《 टीका 》: 'One should not touch what one owns for oneself, nor should one allow others to touch it, because all three blessings will not arise.' There is no mention of how to remove the blessing from a blessed treasure. Second, if it is said that 'lawful' treatment has not been done, then what is 'lawful'? It is that the donor (Sbyin bdag, donor) himself thinks he is the owner. Before using gold, silver, and other unlawful objects to buy lawful objects (such as Dharma robes), one should think that these objects are not under my control, but under the control of the donor. As the scripture says: 'One should trust and hold the donor.' The monk can entrust all the treasures he has obtained in his life to the attendant (Zhal ta pa, attendant) for safekeeping, and let the attendant (such as a layperson) happily accept it and let him admit that he is the owner. Later, when the monk obtains wealth such as gold and silver, before using these objects to buy Dharma robes and other objects, one should think that these objects are not under my control, but under the control of the attendant. Reciting the mantra three times to bless the treasure, these three situations are when one touches the treasure.

---

་རུང་བའི་ཐབས་དག་ཡིན་ནོ། །རུང་བར་བྱས་པ་ལ་རེག་གམ་རེག་ཏུ་བཅུག་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །ཆོས་དང་ལྡན་པ་ཆོས་དང་མི་འབྲལ་ 6-490a བའི་དོན་རང་གི་ལྷུང་བཟེད་དང་། ཆོས་གོས་དང་། སྨན་ལ་སོགས་པ་ཡོ་བྱད་མི་བདོག་པ་དེ་སྒྲུབ་པའི་རྐྱེན་གྱི་གསེར་དངུལ་ལ་སོགས་པ་ལ་རུང་བ་དེ་དག་འཆགས་ཀྱི། དེ་སྒྲུབ་པའི་རྐྱེན་ལས་གཞན་པའི་གསེར་དངུལ་ལ་སོགས་པ་ལ་རུང་བ་མི་འཆགས་སོ། །དགེ་སློང་ཡུལ་གཞན་དུ་འདོང་བའམ་དགེ་སློང་གང་ལ་ཡིད་བརྟན་པའི་བདག་པོ་སྦྱིན་བདག་གམ་ཞལ་ཏ་བྱེད་པ་དེ་ཡུལ་ཐག་རིང་བ་རྒྱ་མཚོའི་ཕ་རོལ་དུ་སོང་བ་ཉིད་ཡིན་ན་ཡང་རུང་བ་དག་ལ་ཉམས་པ་མེད་དོ། །ལུང་ལས། སྦྱིན་བདག་དེ་ཇི་སྲིད་གསོན་པའི་བར་དུ་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །བདག་ཉིད་ཀྱི་ལུས་འཚོ་བར་བྱ་བའི་དོན་དུ་བཟའ་བཏུང་སྦྱོར་དུ་བཅུག་ན་ཡང་དེས་ལྟོ་འདུན་ཆེ་བར་མི་འགྱུར་ཏེ་བཟའ་བ་དང་བཏུང་བ་བྱེད་དུ་གཞུག་ཏུ་རུང་ངོ་། །བཟའ་བ་དེ་བྱེད་པ་བྱན་པོ་ལ་སོགས་པའི་གང་ཟག་དེ་ལ་བཟའ་བའི་རིན་དུ་དབུལ་བའི་ཕྱིར་སྦྱིན་བདག་ལ་ཀརྵ་པ་ཎ་དངུལ་ལས་བྱས་པའི་གཟུགས་ཁྱད་པར་ཅན་བླང་བ་ཡང་རུང་ངོ་། །ཊཱི་ཀར། རུང་བར་བྱས་ཏེ་བླང་བར་བྱའི། རུང་བ་མེད་པར་ནི་བླང་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ལམ་རྒྱགས་ལ་ནི་རིན་པོ་ཆེ་མན་ཆད་བཟའ་བར་སྨོས་པ་ཡན་ཆད་ལས་བསྐུར་དུ་རུང་བའོ། །རིན་པོ་ཆེ་ལྔ་ནི། གསེར། སྭ་ན། དངུལ། རུ་པ། བཻ་ཌཱུཪྻ། སྥ་ཐཱ་ག ཤེལ། མུཀྟི་ཀ །མུ་ཏིག་གོ། རིན་པོ་ཆེར་སྨོས་པ་ལྔ་ནི། ཟངས། ཏུ་སྦ། ཞ་ཉེ། ཤི་ཤ ཁྲོ། ག་རྐ། རོ་ཉེ། ང་ས། ལྕགས་སོ། །ལོ་ཧ། བཟའ་བ་ལྔ་ནི། འབྲས་ཆན་དང་། ཟན་དྲོན་དང་། ཤ་དང་། ཉ་ཤ་དང་། སྣུམ་ཁུར་རོ། །བཟའ་བར་སྨོས་པ་ལྔ་ནི། ཁྲེ་དང་། ཁྲེ་རྒོད་དང་། བྲ་རྒོད་དང་། རྒྱ་སྲན་དང་། ཙི་ཚེའོ། །དེ་རྣམས་ལམ་རྒྱགས་སུ་བསྐུར་བར་ལུང་ལས་གསུངས་པ་འདིར་བསྡུས་པའོ། །དགེ་སློང་གིས་མེའི་དོན་དུ་རིན་པོ་ཆེ་ 6-490b མེ་ཤེལ་ནོར་བུ་མེ་ཤེལ་ཏེ་ཉི་མའི་འོད་དང་འབྱོར་པ་ན་མེ་འབྱིན་པའི་ཕྱིར་ཉེ་བར་བཞག་པར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། འདི་ཡང་ཆོས་དང་ལྡན་པའི་དགོས་པ་ཡིན་པས་རུང་བ་འཆགས་སོ་ཞེས་སོ། །མེ་ཤེལ་དེ་མ་སྦས་པར་བཞག་པར་མི་བྱའོ། །མེ་ཤེལ་དེ་མ་བྱིན་པར་ལེན་པ་རྐུན་པོ་ལ་བསྟན་པར་མི་བྱའོ། །མེ་ཤེལ་དེའི་འབྲས་བུ་མེ་ཕྱུང་ནས་རྐུན་པོ་དེ་ལ་མེ་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །དགེ་སློང་གིས་ཆུའི་དོན་དུ་ཆུ་ཤེལ་ཡང་ཉེ་བར་བཞག་གོ། ཆུ་ཤེལ་བསྲུང་བའི་ཆོ་ག་ནི་མེ་ཤེལ་ལ་བརྗོད་པ་དང་འདྲའོ། །དེ་ཡང་ཆུ་ཤེལ་དེ་མ་སྦས་པར་བཞག་པར་མི་བྱའོ། །མ་བྱིན་པར་ལེན་པ་ལ་བསྟན་པར་མི་བྱའོ། །ཆུ་ཤེལ་དེའི་འབྲས་བུ་ཆུ་ཕྱུང་ནས་རྐུན་པོ་དེ་ལ་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །རྒྱ་དང་ཁབ་ལ་སོགས་པའི་ཡོ་བྱད་རྗེས་སུ་གནང་བར་གས

【現代漢語翻譯】 是允許的方法。允許之後，觸控或允許他人觸控，沒有墮落。與法相應、不離於法的，爲了成就自己的缽、法衣、醫藥等資具，允許使用金銀等物；爲了成就這些之外的金銀等物，是不允許的。比丘前往他處，或有可信賴的施主或侍者，即使前往遙遠的地方，甚至到海外，允許的事物也不會喪失。律中說：『只要施主活著，就沒有罪過。』爲了維持自己的身體，即使讓人準備飲食，也不會因此變得貪吃，可以允許食用。準備食物的人，如廚師等，爲了報答他們的辛勞，可以接受施主用銀製作的特殊形狀的卡爾沙帕納（Karshapanas，古印度貨幣單位）。論疏中說：『允許之後才能接受，不允許則不能接受。』路上的資糧，從珍寶到食物，都可以請求。五種珍寶是：金（藏文：གསེར།，梵文天城體：स्वर्ण，梵文羅馬擬音：svarna，漢語字面意思：金）、銀（藏文：དངུལ།，梵文天城體：रूप्य，梵文羅馬擬音：rūpya，漢語字面意思：銀）、硨磲（藏文：བཻ་ཌཱུཪྻ།，梵文天城體：वैडूर्य，梵文羅馬擬音：vaiḍūrya，漢語字面意思：硨磲）、水晶（藏文：སྥ་ཐཱ།，梵文天城體：स्फटिक，梵文羅馬擬音：sphaṭika，漢語字面意思：水晶）、珍珠（藏文：མུཀྟི་ཀ，梵文天城體：मुक्ति，梵文羅馬擬音：mukti，漢語字面意思：解脫）。五種被認為是珍寶的是：銅（藏文：ཟངས།，梵文天城體：ताम्र，梵文羅馬擬音：tāmra，漢語字面意思：銅）、鉛（藏文：ཞ་ཉེ།，梵文天城體：सीस，梵文羅馬擬音：sīsa，漢語字面意思：鉛）、錫（藏文：ཁྲོ།，梵文天城體：त्रपु，梵文羅馬擬音：trapu，漢語字面意思：錫）、銻（藏文：རོ་ཉེ།，梵文天城體：अंजन，梵文羅馬擬音：anjana，漢語字面意思：銻）、鐵（藏文：ལྕགས།，梵文天城體：लोह，梵文羅馬擬音：loha，漢語字面意思：鐵）。五種食物是：米飯、熱粥、肉、魚、油餅。五種被認為是食物的是：大麥、青稞、蕎麥、大豆、芝麻。這些都是律中提到的可以作為路糧的，這裡進行了總結。比丘爲了取火，可以隨身攜帶火石（藏文：མེ་ཤེལ།，梵文天城體：अग्नि मणि，梵文羅馬擬音：agni maṇi，漢語字面意思：火寶），即一種能聚集陽光並生火的寶珠，應放置在附近。論疏中說：『這也是與法相應的需要，因此是允許的。』火石不應隱藏起來。不應將火石展示給未經允許的人，以免被盜。應利用火石生火，並將火給予盜賊。比丘爲了取水，也可以隨身攜帶水精（藏文：ཆུ་ཤེལ།，梵文天城體：जल मणि，梵文羅馬擬音：jala maṇi，漢語字面意思：水寶）。保護水精的方法與火石類似。也不應隱藏水精。不應將水精展示給未經允許的人，以免被盜。應利用水精取水，並將水給予盜賊。針和線等用具也被允許使用。

【English Translation】 These are permissible methods. After it has been made permissible, there is no downfall if one touches it or allows others to touch it. Those that are in accordance with the Dharma, not separate from the Dharma, such as gold and silver, are permissible for the sake of acquiring one's own alms bowl, Dharma robes, medicine, and other necessities. However, gold and silver that are for purposes other than acquiring these are not permissible. If a bhikshu goes to another place, or if there is a reliable patron or attendant, even if they go to a distant place or even overseas, the permissible things will not be lost. The Vinaya says: 'As long as the patron is alive, there is no fault.' Even if one has food and drink prepared for the sake of sustaining one's own body, one will not become gluttonous because of it, and it is permissible to have it prepared and consumed. For the person who prepares the food, such as a cook, it is also permissible to receive a special Karshapana (an ancient Indian currency unit) made of silver from the patron as payment for their labor. The commentary says: 'It should be accepted after it has been made permissible; it should not be accepted if it is not permissible.' For provisions on the road, it is permissible to request anything from jewels down to the mentioned foods. The five jewels are: gold (Skt: svarna), silver (Skt: rūpya), lapis lazuli (Skt: vaiḍūrya), crystal (Skt: sphaṭika), and pearl (Skt: mukti). The five that are considered jewels are: copper (Skt: tāmra), lead (Skt: sīsa), tin (Skt: trapu), antimony (Skt: anjana), and iron (Skt: loha). The five foods are: rice, hot porridge, meat, fish, and oil cakes. The five that are considered food are: barley, buckwheat, millet, soybeans, and sesame. These are summarized here from what is said in the Vinaya about what can be given as provisions for the road. For the sake of fire, a bhikshu should keep a firestone (Skt: agni maṇi), a jewel that emits fire when sunlight is gathered, nearby. The commentary says: 'This is also a need that is in accordance with the Dharma, so it is permissible.' The firestone should not be left hidden. The firestone should not be shown to a thief who takes it without permission. The fruit of the firestone is that fire should be produced and given to the thief. For the sake of water, a bhikshu should also keep a water crystal nearby. The method of protecting the water crystal is similar to what was said about the firestone. The water crystal should also not be left hidden. It should not be shown to someone who takes it without permission. The fruit of the water crystal is that water should be drawn and given to the thief. Utensils such as needles and thread are also permitted.

---

ེར་ལས་བྱས་པའི་རྒྱ་དང་། གསེར་གྱི་ཁབ་དང་། གསེར་གྱི་སྨན་ཕོར་ལ་སོགས་པ་རྒྱུ་རིན་པོ་ཆེ་ལས་བྱས་པ་བདག་གིར་བྱ་བའི་ཤན་བསྲེ་བར་ཏེ། གནང་བའི་ཡོ་བྱད་དེ་དག་འཆང་བར་བསྙད་བཏགས་ནས་རིན་པོ་ཆེ་འཆང་ཞིང་བདག་གིར་མི་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །ར་གན་དང་། ཟངས་དང་། འཁར་བ་དང་། ཤིང་གི་ལྷུང་བཟེད་བདག་གིར་མི་བྱའོ། །དེ་དག་བླང་དུ་རུང་སྟེ། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། ར་གན་གྱི་ལྷུང་བཟེད་ལ་སོགས་པ་བཞི་པོ་དེ་དག་མ་བླངས་པ་ནི་བླང་བར་བྱ་ཞིང་། བླངས་པ་ནི་སྨན་ཕོར་དུ་ལོངས་སྤྱད་པས་སྤྱད་པར་བྱའོ། །ར་གན་ལ་སོགས་པའི་ལྷུང་བཟེད་དེ་དག་སྔར་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པའི་ཚེ་ན་བདག་གིར་བྱས་པའམ་དེ་ལས་གཞན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་ཚེ་ན་རྙེད་ཅིང་བདག་གིར་མ་བྱས་པ་ཡང་རུང་སྟེ། གལ་ཏེ་ཡོངས་སུ་སྤྱད་དགོས་པར་གྱུར་ན་སྨན་ཕོར་གྱིས་ཡོངས་སུ་སྤྱད་པས་སོ་ཞེས་པ། ཡོན་ཏན་འོད་མར། ཁ་ཟས་ནི་སྨན་ཡིན། སྣོད་སྤྱད་དེ་ནི་སྨན་གྱི་སྣོད་དོ་སྙམ་དུ་ 6-491a བསམ་པས་སོ་ཞེས་སོ། །ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་བ་ནི་གཉིས་ཁོ་ན་ཡིན་ཏེ། ལྕགས་ལས་བྱས་པ་དང་། ས་ལས་བྱས་པའོ། །འདི་ལ་བསྡུས་པ་ལས། རྡོ་ལས་བྱས་པ་ནི་ས་ལས་བྱས་པའི་ནང་དུ་བསྡུའོ། །གཞན་དུ་ན་ཅིའི་ཕྱིར་བཅོམ་ལྡན་འདས་མི་རུང་བ་འཆང་ཞེས་བཤད་ཀྱང་། ལུང་ལྔ་ཚན་པ་ལས། ལྷུང་བཟེད་འདི་ལྔ་འཆང་བར་མ་བྱེད་ཅིག །རྡོའི་ལྷུང་བཟེད་དང་ཞེས་གསུངས་ལ། མ་མོ་ལས་ཀྱང་། ལྷུང་བཟེད་བརྒྱད་ནི་མི་གནང་བ་སྟེ། རྡོ་ལས་བྱས་པ་དང་ཞེས་སོགས་གསུངས་སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་སྤྱད་པ་ཙམ་གྱིས་ནི་ཉན་ཐོས་ལ་གནང་བའི་ཁུངས་སུ་མི་ཆེ་སྟེ། བདག་ཉིད་ཆེན་པོ་ཤཱཀྱ་འོད་ཀྱིས་གུར་གུམ་གྱི་མདོག་དང་མཐུན་པ་མེ་ཏོག་ཤེ་བ་ལི་ཀས་ཁ་བསྒྱུར་བ་ལྟ་བུའི་ན་བཟའ་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་གདུལ་བྱའི་དབང་གིས་གསོལ་ཡང་། དེ་ཉན་ཐོས་རྣམས་ལ་མི་རུང་བར་གསུངས་པ་བཞིན་ནོ། ། 說事支分類 བཞི་པ་ནི། རིན་པོ་ཆེ་བདག་གིར་བྱས་ནའོ་ཞེས་སྔར་སྨོས་ན་རིན་པོ་ཆེ་དེ་ནི་གང་དང་གང་ཞེ་ན། ནོར་བུ་དང་སྟེ་ཕྲན་ཚེགས་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། ནོར་བུ་ནི་སྣང་བའི་བདག་ཉིད་ཅན་དང་། དུག་འཇོམས་པར་བྱེད་པའོ་ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ནོར་བུ་ཞེས་པས་ནི་ཆུ་ཤེལ་དང་མེ་ཤེལ་དག་འཕངས་སོ། །ནོར་བུ་ཁབ་ལེན་ཀྱང་འཕངས་ཀྱི། རྡོ་ཁབ་ལེན་ནི་མ་ཡིན་ཏེ་དེ་ལ་ནི་རིན་པོ་ཆེ་ཉིད་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །མུ་ཏིག་དང་ཞེས་པ་ལྗོན་པ་དང་སྲོག་ཆགས་ལས་འབྱུང་ཞེས་གསོ་དཔྱད་ལས་གསུངས་སོ། །རི་བཻ་ཌཱུཪྻ་ལས་བྱུང་བའི་བཻ་ཌཱུཪྻ་དང་ཞེས་པ་ནི་རིན་པོ་ཆེ་སྔོན་པོར་སྣང་བའོ་ཞེས་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས་བཤད་ཅིང་། ལུང་གཞི་ལས། བཻ་ཌཱུཪྻ་ཟུར་བརྒྱད་པ་དྭང་པ་གསལ་བ་དྲི་མ་མེད་པའོ་ཞེས་སོ། །མན་ཤེལ་དཀར་པོ་དང

【現代漢語翻譯】 不允許擁有黃金製成的篩子、金針、金藥缽等貴重物品。不允許以持有允許的物品為借口，持有和佔有貴重物品。不允許擁有黃銅、紫銅、枴杖和木製缽。這些是可以接受的。在《律藏·雜事》中說：『黃銅缽等四種物品，未接受的應該接受，已接受的應該用作藥缽。』如果黃銅等缽在受具足戒之前被佔有，或者在受具足戒之後獲得但未佔有，都是可以的。如果必須使用，就用作藥缽。』功德光說：『食物是藥，器皿是藥器，應該這樣想。』缽只能加持兩種：鐵製和土製。在《攝事品》中，石製缽包含在土製缽中。否則，為什麼世尊會被說成持有不合適的缽呢？在《律五聚》中說：『不要持有這五種缽，即石缽等。』在《母經》中也說：『不允許持有八種缽，即石製缽等。』世尊僅僅使用過，並不能作為聲聞弟子可以使用的依據。例如，大德釋迦光尊者穿著顏色與藏紅花相似，用鮮花裝飾的衣服，世尊爲了調伏眾生而穿，但這並不允許聲聞弟子穿。 第四，如果之前提到過『佔有貴重物品』，那麼這些貴重物品是什麼呢？是寶珠。在《雜事》和《 टीका 》中說：『寶珠具有光芒，能消除毒素。』《 टीका 》中說：『寶珠指的是水晶和火水晶。』磁石也算寶珠，但磁石礦石不算，因為它本身不具備寶珠的價值。』珍珠是從樹木和動物中產生的，這是醫書中說的。』毗琉璃是由山中產出的毗琉璃製成的，呈現藍色的光澤，』這是《分別釋》中解釋的。《律藏根本分別》中說：『毗琉璃有八個棱角，清澈透明，沒有瑕疵。』白色的雄黃等等。

【English Translation】 It is not allowed to possess sieves made of gold, gold needles, gold medicine bowls, and other valuable items. It is not allowed to hold and possess valuable items under the pretext of holding permitted items. It is not allowed to possess brass, copper, canes, and wooden bowls. These are acceptable. In the Vinaya-ksudraka (Minor Matters), it says: 'The four items such as brass bowls, those not accepted should be accepted, and those already accepted should be used as medicine bowls.' If brass and other bowls are possessed before ordination, or obtained after ordination but not possessed, that is also acceptable. If it is necessary to use them, they should be used as medicine bowls.' Gunaprabha (Virtue of Light) says: 'Food is medicine, and utensils are medicine containers, one should think in this way.' Only two types of bowls can be blessed: those made of iron and those made of earth. In the Compendium, stone bowls are included within earth bowls. Otherwise, why would the Blessed One be said to hold an unsuitable bowl? In the Vinaya-pañcavarga (Five-Part Vinaya), it says: 'Do not hold these five bowls, namely stone bowls, etc.' In the Mother Sutra, it also says: 'Eight types of bowls are not allowed, namely stone bowls, etc.' The fact that the Blessed One merely used them does not serve as a basis for allowing them to be used by Sravakas (listeners or disciples). For example, the great Sakya-prabha (Sakya Light) wore robes similar in color to saffron, adorned with flowers, which the Blessed One wore to tame beings, but this is not allowed for Sravakas. Fourth, if it was previously mentioned 'possessing valuable items,' what are these valuable items? They are jewels. In the Ksudraka (Minor Matters) and the Tika (Commentary), it says: 'Jewels possess radiance and can eliminate toxins.' The Tika says: 'Jewels refer to crystals and fire crystals.' Magnets are also considered jewels, but not magnetic ore, because it does not possess the value of a jewel itself.' Pearls are produced from trees and animals, as stated in medical texts.' Beryl is made from beryl produced in the mountains, appearing with a blue luster,' this is explained in the Vyakhyana-vibhanga (Explanatory Differentiation). The Mula-sarvastivada-vinaya (Root of All Existing Vinaya) says: 'Beryl has eight edges, is clear and transparent, and without impurities.' White arsenic, etc.

---

་ 6-491b ཞེས་པ་ནི་ཤངྑ་ཤི་ལ་ཞེས་བྱ་སྟེ། རིན་པོ་ཆེ་དུང་གི་རྣམ་པ་ལྟར་མཆོག་ཏུ་དཀར་པོའོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པ་ལས། མན་ཤེལ་ནི་རིན་པོ་ཆེའི་ཁྱད་པར་ཡིན་ཏེ། ཁྱིམ་གང་ན་དེ་ཡོད་པ་དེར་འབྱོར་བ་ཐམས་ཅད་རྒྱས་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །བྱུ་རུ་དང་ཞེས་པ་བྱེ་མ་ལས་སྐྱེས་པའི་རྡོ་བའོ། །དངུལ་སྐྱ་དང་། གསེར་ས་ལེ་སྦྲམ་དང་། རྡོའི་སྙིང་པོ་ནི་མ་རྒད་ཅེས་དུལ་ལྷས་བཤད་དོ། །སྤུག་དང་ཞེས་པ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། རིན་པོ་ཆེའི་རིགས་ཤིན་ཏུ་གཙོ་བོ་སྔོན་པོ་དང་། སེར་པོ་དང་། དཀར་པོར་སྣང་སྟེ་ཁྲ་བོའོ་ཞེས་སོ། །བོད་རྣམས་སྤུག་གཟི་ཡིན་ཟེར་བ་ནི་མ་དག་གོ། དམར་པོ་དང་ཞེས་པ། ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པ་ལས། པདྨ་རཱ་ག་ཡིན་པར་འཆད་དོ། །དུང་གཡས་སུ་འཁྱིལ་བ་ནི་རིན་པོ་ཆེའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་ཏེ། གང་ན་དེ་ཡོད་པ་དེར་དཔལ་དང་འབྱོར་པ་ལ་རྟག་ཏུ་གནས་པར་འགྱུར་ཞེས་ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པ་ལས་སོ། །ལ་སོགས་པ་ཞེས་པས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་གདུང་ལ་སོགས་པ་བསྡུའོ། །དེ་རྣམས་ནི་རིན་པོ་ཆེའོ། ། 說事除離 ལྔ་པ་ནི། ཞུ་འགྲེལ་ལས། ཉོ་བ་ལ་སོགས་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཐ་སྙད་གདགས་སུ་ཉོ་ཚོང་བྱར་མི་རུང་བ་རིན་པོ་ཆེ་གས་པ་དང་། ཆག་པ་དང་། དུམ་བུ་དང་། འཚིག་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་རེག་གམ་རེག་ཏུ་བཅུག་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་ན་སྨད་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །བསླབ་པའི་གཞི་འདིའི་འོག་མ་མངོན་མཚན་གྱི་སྤྱོད་པ་ལ་ཡང་སྙད་གདགས་སུ་མི་རུང་བ་ལ་ནི་ན་སྨད་པ་ཉིད་དོ། །སྙད་གདགས་སུ་མི་རུང་བ་དེ་ནི་ནོར་བུ་དང་། མུ་ཏིག་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་སེར་ཀ་གས་པ་འབྱར་རུང་བ་དང་མི་རུང་བ་དང་། དུང་གཡས་འཁྱིལ་ལྟ་བུ་ཆག་པ་དང་། རིན་པོ་ཆེའི་དུམ་བུ་ཕྱོགས་གཅིག་མེད་པ་དང་། མེས་འཚིག་པས་རིན་པོ་ཆེ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ 6-492a དུ་གྱུར་ཏེ་ཉོ་ཚོང་བྱར་མི་རུང་བར་གྱུར་པའོ། །པ་ཎ་ནི་མངོན་མཚན་ལྷག་མ་ཡོད་པ་ཙམ་དུ་ཉམས་པ་ཡིན་གྱི། ཐལ་བར་གྱུར་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ་དེ་ལེན་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དངུལ་ལ་སོགས་པ་ལ་པ་ཎ་དང་དོང་རྩེ་ལྟ་བུ་ལས་གཞན་པའི་དབྱིབས་དང་རི་མོའི་ཁྱད་པར་འགའ་ཞིག་བྱས་ཀྱང་། སྔོན་རྒྱལ་པོ་གང་གི་རིང་ལ་ཡང་ཉོ་ཚོང་གི་གཞི་ཉིད་དུ་མ་སྤྱད་པ་སྟེ་སྔོན་ཉོ་ཚོང་བྱས་པ་ཙམ་ཡང་མི་དྲན་པའི་མངོན་མཚན་ཅན་པ་ཎ་དང་། དོང་རྩེ་ལྟ་བུའི་དབྱིབས་དང་། རི་མོའི་ཁྱད་པར་མ་བྱས་པ་དངུལ་གྱི་ཕྱེ་མ་ལྟ་བུ་དང་། པ་ཎའམ་དོང་རྩེ་ལྟ་བུའི་མངོན་མཚན་ཅན་དེ་དྲུད་པ་ལ་སོགས་པའི་ཉེས་པས་མཚན་མ་དང་བྲལ་ཏེ། མཚན་དང་མི་ལྡན་པ་དང་། རིན་པོ་ཆེ་མ་ཡིན་པའི་རྫས་ལས་རིན་པོ་ཆེ་འདྲ་བར་བཅོས་པའོ། །གསེར་དང་དངུལ་ལ་སོགས་པ་རིན་པོ་ཆེ་ལ་རེག་པའི་སྤང་བ་སྟེ། ཞུ་འགྲེལ་ལས། གསེར་དངུལ་འདི་གཉིས་ཀྱང་ནོར

【現代漢語翻譯】 『ཤངྑ་ཤི་ལ་』 (shankha shila)被稱為『海螺之頂』，意為像珍貴的海螺一樣，極其潔白。在《ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པ་》 (Phran tshegs 'grel pa，細部釋)中提到，『曼謝』是一種珍貴的寶物，哪個家庭擁有它，所有的財富都會增長。『བྱུ་རུ་』 (byu ru，珊瑚)是指從沙中生出的石頭。『དངུལ་སྐྱ་』 (dngul skya，白銀)和『གསེར་ས་ལེ་སྦྲམ་』 (gser sa le sbram，純金)，『རྡོའི་སྙིང་པོ་』 (rdo'i snying po，石髓)即綠寶石，如杜拉哈所說。『སྤུག་』 (spug，縞瑪瑙)，在《རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་》 (rnam 'byed 'grel pa，辨別釋)中說，是一種非常珍貴的寶石，呈現藍色、黃色和白色，顏色斑斕。西藏人所說的『སྤུག་གཟི་』 (spug gzi，瑪瑙珠)是不正確的。『དམར་པོ་』 (dmar po，紅色)在《ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པ་》 (Phran tshegs 'grel pa，細部釋)中解釋為紅蓮寶。右旋海螺是一種珍貴的寶物，哪裡有它，哪裡就會永遠擁有榮耀和財富，這是《ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པ་》 (Phran tshegs 'grel pa，細部釋)中所說。『ལ་སོགས་པ་』 (la sogs pa，等等)包括佛陀的遺物等等。這些都是珍寶。 第五，關於捨棄： 在《ཞུ་འགྲེལ་》 (zhu 'grel，請釋)中說，對於不能進行購買等世俗交易的珍寶，如破裂、損壞、斷裂、燒燬等，如果觸控或允許他人觸控，就會犯下墮落罪，即產生過失。這條戒律的下一條是關於隱瞞跡象的行為，對於不能進行交易的物品，也會犯下墮落罪。不能進行交易的物品包括：珍珠等，無論裂開的珍珠是否可以修復；右旋海螺等斷裂的物品；珍寶缺少一部分；以及被火燒燬而失去珍寶價值，不能進行交易的物品。『པ་ཎ་』 (paNa，貝幣)只是在有剩餘跡象時才算損失，如果完全變成灰燼，則不算損失，因為拿取灰燼沒有罪過。對於白銀等物品，即使製作了與『པ་ཎ་』 (paNa，貝幣)和『དོང་རྩེ་』 (dong rtse，銅幣)不同的形狀和圖案，只要在任何國王統治時期都沒有作為交易媒介使用過，即不記得曾經交易過，那麼這種帶有『པ་ཎ་』 (paNa，貝幣)和『དོང་རྩེ་』 (dong rtse，銅幣)形狀的物品，或者沒有圖案的銀粉等，以及帶有『པ་ཎ་』 (paNa，貝幣)或『དོང་རྩེ་』 (dong rtse，銅幣)跡象但因磨損等原因而失去特徵，即沒有特徵的物品，以及用非珍寶材料製成類似珍寶的物品，都屬於禁止觸控的金銀等珍寶。在《ཞུ་འགྲེལ་》 (zhu 'grel，請釋)中說，金銀也是財物。

【English Translation】 『ཤངྑ་ཤི་ལ་』 (shankha shila) is called 『Top of the Conch,』 meaning it is supremely white like a precious conch. In the Phran tshegs 'grel pa (Detailed Explanation), it is said that 『Man She』 is a special precious gem; in whichever home it is present, all wealth will increase. 『བྱུ་རུ་』 (byu ru, Coral) refers to stones that grow from sand. 『དངུལ་སྐྱ་』 (dngul skya, Silver) and 『གསེར་ས་ལེ་སྦྲམ་』 (gser sa le sbram, Pure Gold), 『རྡོའི་སྙིང་པོ་』 (rdo'i snying po, Stone Essence) is emerald, as Dulha said. 『སྤུག་』 (spug, Agate), in the rnam 'byed 'grel pa (Discernment Explanation), it is said to be a very important type of precious gem, appearing blue, yellow, and white, being mottled in color. The 『སྤུག་གཟི་』 (spug gzi, Agate Bead) that Tibetans speak of is incorrect. 『དམར་པོ་』 (dmar po, Red) is explained in the Phran tshegs 'grel pa (Detailed Explanation) as Padma Raga. A right-spiraling conch is a special type of precious gem; wherever it is, glory and wealth will always abide, as it is said in the Phran tshegs 'grel pa (Detailed Explanation). 『ལ་སོགས་པ་』 (la sogs pa, And so forth) includes the relics of the Buddha and so on. These are precious gems. Fifth, regarding renunciation: In the zhu 'grel (Request Explanation), it is said that for precious gems that cannot be used for worldly transactions such as buying, like those that are cracked, broken, fragmented, or burned, if one touches them or allows others to touch them, one commits a downfall, which is to generate a fault. The next precept under this is about the practice of concealing signs; for things that cannot be used for transactions, one also commits a downfall. Things that cannot be used for transactions include: pearls and so on, whether cracked pearls can be repaired or not; things like right-spiraling conches that are broken; precious gems missing a part; and precious gems that have been burned by fire and lost their value, becoming unusable for transactions. 『པ་ཎ་』 (paNa, Coin) is only considered lost when there are remaining signs; if it is completely turned to ashes, it is not considered lost, because there is no fault in taking the ashes. For things like silver, even if some differences in shape and pattern are made other than 『པ་ཎ་』 (paNa, Coin) and 『དོང་རྩེ་』 (dong rtse, Copper Coin), as long as they have not been used as a basis for trade during the reign of any king, i.e., one does not remember ever having traded with them, then such things with the shape of 『པ་ཎ་』 (paNa, Coin) and 『དོང་རྩེ་』 (dong rtse, Copper Coin), or silver powder without patterns, and those with the signs of 『པ་ཎ་』 (paNa, Coin) or 『དོང་རྩེ་』 (dong rtse, Copper Coin) but have lost their characteristics due to wear and tear, i.e., things without characteristics, and things made from non-precious materials that resemble precious gems, are all prohibited from touching gold, silver, and other precious gems. In the zhu 'grel (Request Explanation), it is said that gold and silver are also wealth.

---

་བུ་ལ་སོགས་པ་རིན་པོ་ཆེ་གཞན་གྱི་དཔེ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ།། །། 納質捨墮 དགུ་པ་མངོན་མཚན་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པ་ལ། ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་གཞག་པ་བརྗོད། །དེ་ཡི་ལྟུང་བ་མེད་པ་བསྟན། །བསླབ་པར་བྱ་བའི་གནས་སྐབས་བརྗོད། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དྲུག་སྡེས་མངོན་མཚན་ཅན་གྱི་སྐྱེད་འགྱེད་པར་བྱེད་པ་ལས་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་འདོད་པ་ཆེས་པ་དང་། མ་བྱིན་ལེན་གྱི་རྒྱུར་འགྲོ་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་སྐྱེད་ཀྱི་གཞི་གསེར་དངུལ་ལ་སོགས་པའི་དངོས་པོ་ཁྱིམ་པ་ལ་བསྐྱེད་དུ་བཏང་སྟེ། ཡུལ་དུས་དེ་ན་སྐྱེད་གང་ཡོད་པ་ཐོབ་ཅིང་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་ 6-492b ལ་བསྐྱེད་པའི་ཡུལ་དང་། གང་བསྐྱེད་པའི་དངོས་པོའོ། །དང་པོ་ནི། ཁྱིམ་པ་ཆོས་ལྔ་ལྡན་ཏེ། གོས་སློང་བའི་སྐབས་སུ་བཤད་པའི་ཁྱིམ་པ་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ལས་ཅི་བདེར་སྟོབ་པ་མ་ཡིན་པ་ནི་འདིར་མི་བགྲང་ངོ་། །གཉིས་པ་ལ་བཞི་ལས། གསེར་དངུལ་ལ་སོགས་པའི་དངོས་པོ་ཡིན་པ་སྟེ་རིན་པོ་ཆེ་སྤྱོད་པ་ལ་སོགས་ཞེས་གསུངས་ཤིང་དེས་འབྲུ་ལ་སོགས་པ་ཡང་མཚོན་པའོ། །དངོས་པོ་དེ་རིན་པོ་ཆེ་ཡིན་ན་སྙད་གདགས་སུ་རུང་བ་སྟེ། འོག་མ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་སོ། །བདག་པོ་རང་ཉིད་ཀྱི་ཡིན་པ་སྟེ། འདུ་ཤེས་ལས་གཙོ་ཆེར་རང་གི་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་དེ་ཡང་རས་ཁྲུ་གང་གི་རིན་དུ་ཆོག་པའོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་དོན་དུ་བསྐྱེད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་བསྐྱེད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་བསྐྱེད་ཕྱིན་ཅིང་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། གང་ལ་ལྟུང་བ་འདི་འབྱུང་བར་འགྱུར་ཞེ་ན། རྙེད་པ་ཁེ་སྤོགས་དང་། བུན་དུ་གཏོང་ཞིང་ལྷག་འདོད་པ་ལ་ལྟུང་བ་འདི་འབྱུང་ངོ་། །ཁེ་འདོད་པ་མ་ཡིན་ན། ལུང་ཞུ་བ་ལས། འདྲ་བས་འདྲ་བ་བརྗེས་ན་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །བུན་སྐྱེད་བཏང་བའི་ཡུལ་ལྟ་བུ་སྟེ་གང་ལ་བསྐྱེད་པའི་ཡུལ་ཕ་རོལ་པོ་དེ་ཁྱིམ་པ་ཉིད་དང་། དགེ་སློང་རང་གི་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ཡིན་ན་སྤང་ལྟུང་དངོས་གཞིའོ། །ཕ་རོལ་པོ་རབ་བྱུང་དང་ཉེ་དུ་ལ་བསྐྱེད་ན་ནི་ཉེས་བྱས་ཙམ་དུ་ཟད་དོ། །བསྐྱེད་ཕྱིན་ཏེ་ཁེ་ཐོབ་ན་དངོས་གཞིའོ། །ཊཱི་ཀར། སྐྱེད་མེད་ན་ནི་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་ཙམ་དུ་ཟད་དོ། །ཞེས་དང་། བཤགས་པའི་དུས་ན་ཡང་སྐྱེད་ཉིད་སྤང་བར་འོས་པ་ཉིད་ཡིན་གྱི་རྩ་བར་གྱུར་པའི་རྫས་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །སྐྱེད་དང་རྩ་བའི་ངོ་བོ་ཐ་དད་མེད་ཅིང་བྱེ་བྲག་མ་ཕྱེད་ན་ཐམས་ཅད་སྤང་ངོ་། ། 6-493a མངོན་མཚན་ཅན་འདིའི་འོ

【現代漢語翻譯】 例如，'兒子等其他珍寶的比喻'。 納質捨墮 第九，關於具有明顯特徵的行為，講述墮落的方式，展示沒有墮落的情況，講述應該學習的階段。 首先，起因是在舍衛城，六群比丘從事具有明顯特徵的牟利活動，因此制定了捨墮罪。應禁止的是過度的慾望和導致不予取（偷盜）的行為。定義是：具戒的比丘將牟利的基礎——金銀等財物——借給在家眾，在特定的時間和地點獲得利息，並且產生獲得利息的想法，由此產生的墮落是真實的。分支有四，其中基礎的分支有二：借給誰的處所，以及借出的是什麼財物。首先，借給的對象是具有五種條件的在家眾，即在乞求衣物時所說的具有六種條件的在家眾，這裡不包括隨意增加的情況。第二，有四種情況：是金銀等財物，即說是珍寶的使用等，這也代表了穀物等。如果該財物是珍寶，則可以進行虛假陳述，下面的情況也是如此。所有權是自己所有，即意識主要在於自己所有。具有一定的價值，即價值足以抵得上一塊布的價錢。想法的分支有二：意識是沒有弄錯對象。動機是希望爲了自己的利益而牟利，並且持續不斷。行為是使用具有五種特徵的語言開始牟利。結果是牟利完成並且產生了獲得利息的想法。 第二，如果發生這種墮落，那麼在哪裡會發生呢？在獲得利潤和利息，以及放債並希望獲得更多的情況下，會發生這種墮落。如果不是爲了獲得利潤，根據律藏的說法，'以相同的東西交換相同的東西，沒有罪過'。例如，放債取息的對象，即借給的對象是其他在家眾，並且不是比丘自己的親屬，那麼這就是真實的捨墮罪。如果借給其他出家人或親屬，那麼僅僅是惡作。如果利息已經獲得，那麼就是真實的罪過。 टीका (註釋): 如果沒有利息，那麼僅僅是行為上的惡作。並且，在懺悔的時候，也應該捨棄利息，而不是作為根本的物品。如果利息和本金的性質沒有區別，並且沒有區分，那麼就應該全部捨棄。 這個具有明顯特徵的...

【English Translation】 For example, 'the metaphor of sons and other precious jewels'. Naisargika Prayascittika Ninth, regarding the practice with obvious signs, it speaks of the manner of downfall, shows the absence of downfall, and speaks of the stages to be learned. First, the basis is that in Shravasti, the group of six engaged in usury with obvious signs, hence the rule of expiation involving forfeiture was established. What should be prohibited is excessive desire and actions that lead to taking what is not given (stealing). The definition is: a fully ordained monk who is endowed with the precepts lends the basis of usury—gold, silver, and other valuables—to a householder, and at that time and place, gains whatever interest there is, and the thought of gaining arises, the resulting downfall is the actual one. There are four branches, of which the branches of the basis are two: the place to whom it is lent, and the object that is lent. First, the one to whom it is lent is a householder with five qualities, that is, the householder with six qualities spoken of at the time of begging for robes, and here we do not count the arbitrary additions. Second, there are four aspects: it is an object such as gold and silver, that is, it is said to be the use of jewels, etc., and this also represents grains, etc. If the object is a jewel, then it can be falsely stated, and the same applies to the following. The ownership is one's own, that is, the consciousness is mainly one's own. It has a certain value, that is, it is worth enough to be the price of a piece of cloth. There are two branches of thought: the consciousness is not mistaken about the basis. The motivation is the continuous desire to profit for one's own sake. The action is to engage in usury with language that has five characteristics. The result is that the usury is completed and the thought of gaining interest arises. Second, where will this downfall occur? This downfall will occur in gaining profit and interest, and in lending and desiring more. If it is not for gaining profit, according to the Vinaya, 'If one exchanges like for like, there is no fault.' For example, the object of lending interest, that is, the object to whom it is lent is another householder, and is not a relative of the monk himself, then this is the actual expiation involving forfeiture. If it is lent to another ordained person or a relative, then it is only a misdeed. If the interest has been obtained, then it is the actual fault. ṭīkā (commentary): If there is no interest, then it is only a misdeed of the action. And, at the time of confession, it is the interest itself that should be forfeited, not the substance that is the root. If the nature of the interest and the principal are not different and are not distinguished, then everything should be forfeited. This obvious sign of...

---

ག་མ་ཉོ་ཚོང་བྱེད་པ་ལ་ཡང་མདོ་གསུམ་པོ་དེ་ཐུན་མོང་ངོ་། །གཞི་གང་ལས་བསྐྱེད་ཕྱིན་ན་མངོན་མཚན་ཅན་གྱི་སྤང་བར་འགྱུར་ཞེ་ན། པ་ཎའམ་རིན་པོ་ཆེ་སྤྱོད་པ་ལས་སོ། །པ་ཎ་དང་དོང་རྩེ་ནི་རྣམ་པ་འདྲ་བ་ཡིན་གྱི་གཅིག་པ་ནི་མིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས་དེ་གཉིས་ཐ་དད་དུ་བཤད་དོ། །དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། མངོན་མཚན་ཅན་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དབྱིག་གམ་གསེར་རོ། །མངོན་མཚན་ཅན་སྤོང་ན་ཞེས་བྱ་བ་ནི་གསེར་རམ་དངུལ་ལོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། མངོན་མཚན་ཅན་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཐ་སྙད་དུ་བྱ་བའི་མཚན་མ་ཅན་དེ་ཟླུམ་པོ་ལ་སོགས་པའི་དབྱིབས་ལ་མི་ལ་སོགས་པའི་རྟགས་བྱས་པའོ་ཞེས་བཤད་དེ། གསེར་རམ་དངུལ་ལ་དོང་རྩེ་དང་། པ་ཎའི་གཟུགས་ཀྱི་ཁྱད་པར་བྱས་པ་ནི་མངོན་མཚན་ཅན་ནོ། །འདིར་མངོན་མཚན་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པ་ཞེས་གསུངས་པ་ནི་ཕྱོགས་གཅིག་ལ་མཚོན་པ་སྟེ། ནས་ལ་སོགས་པ་བུན་སྐྱེད་བྱས་པ་ལ་ཡང་ལྟུང་བ་འདིར་འགྱུར་ཏེ། སྐབས་འདི་ཉིད་ཀྱི་ལུང་དགེ་སློང་གི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ནས་དང་འབྲུའི་བུན་སྐྱེད་འགྱེད་པར་བྱེད་ཅིང་རྙེད་པ་བདག་གིར་བྱེད་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། སྐབས་འདིའི་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས་ཀྱང་། ནས་དང་གྲོ་གསར་ཐོག་གི་ཕྱིར་བུན་དགྱེ་བར་གཞལ་བའི་སྣོད་ཀྱིས་གྲོ་དང་ནས་བསྐྱེད་དུ་གཏོང་བ་སྟེ་རྙེད་པ་བདག་གིར་བྱེད་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་སྐབས་འདི་ཉིད་ལས། ནས་དང་འབྲུ་རྙིང་པ་གསར་ཕྱེད་དང་གཉིས་སྡེའི་ཕྱིར་གཏོང་བ་ཞེས་པའི་འགྲེལ་པར། རྙིང་པ་ཁལ་གཅིག་བཏང་ན་གསར་ཁལ་ཕྱེད་དང་གཉིས་ལེན་པ་ལ་སོགས་པ་བཤད་དོ། །ལུང་ཞུ་བའི་འགྲེལ་པར། མངོན་མཚན་ཅན་ཏེ་ཀརྵ་པ་ཎ་ལ་སོགས་པའོ་ཞེས་སོ། །འདིའང་ 6-493b ནས་དང་འབྲས་ལ་སོགས་པའི་དཔེ་སྟེ། རྣམ་པར་འབྱེད་པ་ལས། ནས་དང་འབྲས་སྐྱེད་འགྱེད་ཅིང་འབྲས་བུ་སྤྱོད་ན་ཡང་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྦྱོར་བ་ལས་ནི་ལུས་ངག་གི་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་མང་པོ་ཡོད་ཀྱང་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་གཅིག་པ་ཉིད་དོ། ། 說此非墮罪 གཉིས་པ་ནི། སྐབས་གཞན་དུ་ནི་གཙུག་ལག་ཁང་ལ་ཀུན་དགའ་ར་བ་ཞེས་བརྗོད་ཅིང་། སྐབས་འདིར་ནི་ནགས་ཀྱི་ལྡུམ་ར་ལ་མིང་ཀུན་རར་བརྗོད་དེ། ནགས་ཀྱི་ཀུན་དགའ་ར་བ་བསྲུང་བ་ནི་ལྡུམ་རའི་ཤིང་ཏོག་ལ་སོགས་བསྲུང་བའི་མི་འམ་དགེ་བསྙེན་གཏན་ཁྲིམས་ལྔ་དང་ལྡན་པ་དག་དགེ་འདུན་གྱི་འཁོར་ན་ཡོད་ན་དེ་གཉིས་བསྐོ་བས་དཀོན་མཆོག་གསུམ་གྱི་དོན་དུ་བུན་སྐྱེད་བཏང་བས་བསྐྱེད་པར་བྱའོ། ། གསུམ་པ་ནི། དཀོན་མཆོག་གསུམ་གང་གི་དོན་དུ་བུན་སྐྱེད་བཏང་ཡང་རུང་སྟེ། དཀོར་ཆུད་མི་གཟན་པའི་ཕྱིར་གཏའ་མ་ཉིས་རིར་བླང་བར་བྱའོ། །དེ་གསུམ་གྱི་དོན་དུ་བསྐྱེད་ན་ཇི་

【現代漢語翻譯】 關於進行貿易，這三者（指前文提到的三種情況）也是共同的。如果從什麼基礎上進行增殖，會導致觸犯『有表相之物』的捨墮罪呢？是從使用『班』（paṇa，古印度的一種貨幣單位）或珍寶開始的。『班』和『東孜』（dong rtse，另一種貨幣單位）外形相似，但並非完全相同，因為在註釋（Ṭīkā）中，兩者被區分開來。在《比丘尼分別》（Bhikṣuṇī-vibhaṅga）中，『有表相之物』指的是黃金或白銀。『如果捨棄有表相之物』，指的是黃金或白銀。在《分別解說》（Nirdeśa）中，『有表相之物』指的是具有世俗名稱的標記，即具有圓形等形狀，並帶有米粒等標記。黃金或白銀，如果具有『東孜』和『班』的形狀特徵，那就是『有表相之物』。這裡說『使用有表相之物』，只是指一個方面，即使對青稞等收取利息，也會觸犯此墮罪。正如《比丘分別》（Bhikṣu-vibhaṅga）中說：『如果收取青稞和穀物的利息，並將所得據爲己有，就會觸犯捨墮罪。』《比丘尼分別》（Bhikṣuṇī-vibhaṅga）中也說：『爲了獲得新青稞和大麥，用量具來放貸青稞和大麥，並將所得據爲己有，就會觸犯捨墮罪。』在《分別》（Vibhaṅga）的這段經文中，『將新舊青稞和穀物以二比一半的比例貸出』的註釋中說：『如果借出一『卡爾』（khal，古代的容量單位）舊的，收取一卡爾半新的』等等。在《律經釋》（Vinayasūtra-vṛtti）中，『有表相之物』指的是『卡爾沙巴拿』（karṣāpaṇa，古印度的一種貨幣單位）等等。這也類似於青稞和大米的情況，因為在《分別》（Vibhaṅga）中說：『如果收取青稞和大米的利息，並使用其果實，也會觸犯捨墮罪。』從行為上來說，雖然有很多身語的後續行為，但行為的罪過只有一種。 說此非墮罪 第二，在其他情況下，寺院被稱為『僧園』（kun dga' ra ba，saṃghārāma），而在這裡，森林的園林被稱為『名稱僧園』。守護森林的僧園，是指守護園林中的水果等的人，或者具有五條根本戒的居士，如果他們都在僧團中，那麼任命他們兩個，爲了三寶的利益而放貸收取利息，從而增殖。 第三，無論爲了三寶中的哪一個放貸收取利息，爲了不浪費財物，都要收取雙倍的抵押品。如果爲了這三者增殖，會怎麼樣呢？

【English Translation】 Regarding engaging in trade, these three (referring to the three situations mentioned earlier) are also common. If one engages in proliferation from what basis, it will lead to the Pārājika offense of 'tangible objects'? It is from using 'paṇa' (an ancient Indian currency unit) or precious jewels. 'Paṇa' and 'dong rtse' (another currency unit) are similar in appearance, but not exactly the same, because in the commentary (Ṭīkā), the two are distinguished. In the Bhikṣuṇī-vibhaṅga, 'tangible objects' refers to gold or silver. 'If one renounces tangible objects' refers to gold or silver. In the Nirdeśa, 'tangible objects' refers to marks with worldly names, that is, shapes such as circles, with marks such as rice grains. Gold or silver, if it has the shape characteristics of 'dong rtse' and 'paṇa', that is 'tangible objects'. Here, saying 'using tangible objects' only refers to one aspect, even if one charges interest on barley, etc., one will commit this Pārājika offense. Just as the Bhikṣu-vibhaṅga says: 'If one charges interest on barley and grains and takes the proceeds as one's own, one will commit a Pārājika offense.' The Bhikṣuṇī-vibhaṅga also says: 'In order to obtain new barley and wheat, lending out barley and wheat with measuring containers, and taking the proceeds as one's own, one will commit a Pārājika offense.' In this passage of the Vibhaṅga, the commentary on 'lending out new and old barley and grains in a ratio of two and a half to one' says: 'If one lends out one 'khal' (an ancient unit of capacity) of old, one receives one and a half 'khal' of new,' and so on. In the Vinayasūtra-vṛtti, 'tangible objects' refers to 'karṣāpaṇa' (an ancient Indian currency unit), etc. This is also similar to the case of barley and rice, because the Vibhaṅga says: 'If one charges interest on barley and rice and uses its fruits, one will also commit a Pārājika offense.' From the perspective of action, although there are many subsequent actions of body and speech, the offense of the action is only one. Saying this is not a Pārājika offense. Second, in other cases, a monastery is called a 'saṃghārāma' (kun dga' ra ba), while here, a forest garden is called a 'name saṃghārāma'. Protecting the forest saṃghārāma refers to people who protect the fruits, etc., in the garden, or lay practitioners who possess the five precepts. If they are all in the Saṅgha, then appointing the two of them to lend out money for the benefit of the Three Jewels and collect interest, thereby increasing it. Third, no matter for which of the Three Jewels one lends out money and collects interest, in order not to waste the property, one must take double the collateral. If one increases it for the sake of these three, what will happen?

---

ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། དགུ་པོ་འདི་རྣམས་ཡི་གེར་བྲིས་ཏེ་དཔང་པོ་དང་། ལོ་དང་། ཟླ་བ་དང་། ཉི་མ་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་གནས་བརྟན་དང་། དགེ་བསྐོས་ཏེ་གཙུག་ལག་ཁང་སྐྱོང་དང་། ལེན་པ་པོ་དང་། རྫས་དང་། བསྐྱེད་དེ་ཚད་འདི་ཙམ་དུ་ཆད་དོ་ཞེས་པ་རྣམས་ཡི་གེར་བྲིས་ཏེ་ཡིད་ཆེས་པའི་དཔང་པོ་དང་། མི་འགྱུར་བའི་རྟགས་སམ་རྒྱར་ཡི་གེ་བྲིས་ནས་ཕྱིས་རྫས་ཏེ་བཏང་བར་བྱའོ། །དཀོན་མཆོག་གི་དོན་དུ་བསྐྱེད་བཏང་བ་ན་བུན་དེའི་བྱུང་མཐའི་རྒྱུས་ཤེས་པའི་དགེ་སློང་དེས་བུ་ལོན་བདའ་བའི་རྒྱུས་དེ་རྒྱུས་མི་ཤེས་པའི་དགེ་སློང་གཞན་ལ་ཡང་བཤད་ཅིང་ཁོང་དུ་ཆུད་པར་བྱའོ། །གསེར་དངུལ་ལ་སོགས་པ་ནི་རྫས་གྲགས་པ་ཅན་ཡིན་པས་རྫས་མངོན་མཚན་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པའི་སྤང་བ་སྟེ། འགྲེལ་ཆུང་གི་གཞུང་རྩ་བ་ལས། དངུལ་འཚོང་བའི་སྤང་བའོ་ཞེས་སོ།། །། 6-494a 買賣捨墮 བཅུ་པ་ཉོ་ཚོང་གི་སྤང་བ་ལ། ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་གཞག་པ་བརྗོད། །དེ་ཡི་ལྟུང་བ་མེད་པ་བསྟན། །བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་བའི་གཞི་གང་ཞེ་ན། མཉན་ཡོད་དུ་དྲུག་སྡེས་ཉོ་ཚོང་རྣམ་པ་སྣ་ཚོགས་བྱས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་འདོད་ཆེས་དང་། མ་བྱིན་ལེན་གྱི་རྒྱུར་འགྲོ་ཚུལ་སྔ་མ་དང་འདྲའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ནས་དང་འབྲས་ལ་སོགས་པའི་དངོས་པོ་ཁྱིམ་པ་དང་ཉོ་ཚོང་བྱས་ཏེ། ཁེ་ཐོབ་ཅིང་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་དང་ཉོ་ཚོང་བྱ་བའི་ཡུལ་དང་། གང་ཉོ་ཚོང་བྱ་བའི་དངོས་པོའོ། །དང་པོ་ནི། ཁྱིམ་པ་ཆོས་ལྔ་ལྡན་ཏེ་སྔ་མ་དང་འདྲ་བའོ། །གཉིས་པ་ལ་བཞི་ལས། འབྲས་ལ་སོགས་པའི་དངོས་པོ་ཡིན་པ་སྟེ། གཞན་གྱིས་སོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། དེས་དེ་དང་མཚུངས་པ་གཞན་ཡང་མཚོན་པའོ། །བདག་པོ་རང་གི་ཉིད་ཡིན་པ་དང་། ཕལ་ཆེར་རུང་བ་དང་། ཚད་དང་ལྡན་པའོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་དོན་དུ་ཚོང་ཁེ་བསྒྲུབ་པའི་ཕྱིར་ཉོ་ཚོང་བྱེད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་ཉོ་ཚོང་བྱེད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ཚོང་ཁེ་ཐོབ་ཅིང་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཉོ་ཚོང་གི་སྤང་ལྟུང་འདི་གཞི་གང་གིས་བསྐྱེད་ཅེ་ན། སྔར་སྨོས་པའི་པ་ཎའམ་རིན་པོ་ཆེ་ལས་གཞན་འབྲས་དང་གོས་ལ་སོགས་ཀྱིས་བསྐྱེད་པས་སོ། །འོ་ན་པ་ཎའམ་རིན་པོ་ཆེས་སྤྱོད་པ་ལས་སོ་ཞེས་སྔར་སྨོས་པ་དང་། གཞན་གྱིས་སོ་ཞེས་འདིར་སྨོས་པ་དེ་གཉིས་སོ་ 6-494b སོར་ངེས་དོན་ཡིན་ནམ། ཕན་ཚུན་མཚོན་དོན་ཡིན་ཅེ་ན། སྔར་པ་ཎའམ་རིན་པོ་ཆེ་སྨོས་པ་ནི་མཚོན་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། པ་ཎ་དང་རིན་པོ་

【現代漢語翻譯】 如果需要這樣做，就把這九件事寫在紙上作為證據：年份、月份、日期、僧團的住持、指定管理寺院的執事、施捨者、物品、以及所承諾的數額。這些都應寫在紙上，作為可信的證據和不可更改的標誌或印章。之後，物品應被髮送出去。如果爲了三寶（藏文：དཀོན་མཆོག་，梵文天城體：रत्नत्रय，梵文羅馬擬音：ratnatraya，漢語字面意思：三顆寶石）的目的而進行施捨，那麼知道該佈施的來龍去脈的比丘，也應將追討債務的經過告知其他不瞭解情況的比丘，並讓他們理解。黃金、白銀等是著名的物品，因此應避免使用明顯的物品進行交易。《釋論》的根本經文中說：『應避免買賣白銀。』 買賣捨墮 第十，關於買賣的捨墮，將講述墮落的方式，揭示沒有墮落的情況，以及應該學習的內容。 首先，什麼是討論的基礎？在舍衛城，六群比丘從事各種買賣，因此制定了捨墮罪。應禁止的是貪婪和導致不予取（偷盜）的行為，這與之前的情況類似。『ངོ་ཏི』指的是持戒的比丘與在家人進行稻米等物品的買賣，從中獲利併產生貪得無厭的想法，這是根本的墮落。分支有四個，其中基礎的分支有兩個：與誰進行買賣的對象，以及買賣的物品。首先，在家人應具備五種條件，這與之前的情況相同。其次，物品有四種：應是稻米等物品，經文中說『其他的』，這也代表了其他類似的東西。應是自己擁有的，大部分是允許的，並且是符合標準的。 想法的分支有兩個：認知方面，不應在基礎上產生錯誤。動機方面，爲了自己的利益而進行貿易，持續不斷地想要進行買賣。行為是開始用具備五種特徵的語言進行買賣。最終結果是獲得貿易利潤併產生貪得無厭的想法。 其次，這種買賣的捨墮是由什麼引起的呢？是由之前提到的『པ་ཎ』（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：貨幣）或珍寶之外的稻米和布匹等引起的。那麼，之前提到用『པ་ཎ』（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：貨幣）或珍寶進行交易，以及這裡提到的『其他的』，這兩者是 指完全不同的含義，還是指相互代表的含義呢？之前提到『པ་ཎ』（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：貨幣）或珍寶是指代表，『ཊཱི་ཀ་』（梵文：ṭīkā，註釋）中說，『པ་ཎ』（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：貨幣）和珍寶

【English Translation】 If it is necessary to do so, these nine things should be written down as evidence: the year, month, date, the abbot of the Sangha, the appointed administrator of the monastery, the donor, the item, and the amount promised. These should all be written down as credible evidence and an unchangeable mark or seal. Afterwards, the items should be sent. If the donation is made for the purpose of the Three Jewels (Tibetan: དཀོན་མཆོག་, Sanskrit Devanagari: रत्नत्रय, Sanskrit Romanization: ratnatraya, Chinese literal meaning: three gems), then the monk who knows the origin and end of that donation should also explain the process of recovering the debt to other monks who do not know the situation, and make them understand. Gold, silver, etc., are famous items, so one should avoid using obvious items for transactions. The root text of the commentary states: 'One should avoid trading silver.' Relinquishment-Fall of Buying and Selling Tenth, regarding the relinquishment-fall of buying and selling, the ways of falling will be discussed, the situations without falling will be revealed, and what should be learned will be stated. First, what is the basis of discussion? In Shravasti, the Six Groups of monks engaged in various buying and selling activities, so the relinquishment-fall offense was established. What should be prohibited is greed and the behavior that leads to not giving (stealing), which is similar to the previous situation. 'ངོ་ཏི' refers to a monk who observes the precepts engaging in buying and selling items such as rice with laypeople, profiting from it, and generating insatiable thoughts, which is the fundamental fall. There are four branches, of which the basic branches are two: the object with whom the buying and selling is done, and the item being bought and sold. First, the layperson should possess five conditions, which is the same as before. Second, the items should be four types: it should be items such as rice, the sutra says 'others', which also represents other similar things. It should be owned by oneself, mostly permissible, and meet the standards. There are two branches of thought: in terms of cognition, there should be no error in the basis. In terms of motivation, one continuously wants to engage in buying and selling in order to pursue trade profits for one's own benefit. The action is to begin buying and selling using language that possesses five characteristics. The final result is obtaining trade profits and generating insatiable thoughts. Second, what causes this relinquishment-fall of buying and selling? It is caused by rice and cloth, etc., other than the 'པ་ཎ' (Tibetan, Sanskrit Devanagari: रत्नत्रय, Sanskrit Romanization: ratnatraya, Chinese literal meaning: currency) or precious jewels mentioned earlier. So, is the previous mention of trading with 'པ་ཎ' (Tibetan, Sanskrit Devanagari: रत्नत्रय, Sanskrit Romanization: ratnatraya, Chinese literal meaning: currency) or precious jewels, and the 'others' mentioned here, referring to completely different meanings, or referring to mutually representative meanings? The previous mention of 'པ་ཎ' (Tibetan, Sanskrit Devanagari: रत्नत्रय, Sanskrit Romanization: ratnatraya, Chinese literal meaning: currency) or precious jewels is referring to representation, the 'ཊཱི་ཀ་' (Sanskrit: ṭīkā, commentary) says, 'པ་ཎ' (Tibetan, Sanskrit Devanagari: रत्नत्रय, Sanskrit Romanization: ratnatraya, Chinese literal meaning: currency) and precious jewels

---

ཆེ་ལ་སོགས་པ་སྤྱོད་པ་ལས་སོ་ཞེས་ཏེ་ལ་སོགས་པ་ཞེས་སྨོས་པ་དང་། མངོན་མཚན་གྱི་སྤྱོད་པའི་སྐབས་ཀྱི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་གཉིས་ཀ་ལས། ནས་དང་འབྲུའི་བུན་སྐྱེད་འགྱེད་པ་ལས་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་གསུངས་པ་དང་། དེ་ཁོ་ན་ལྟར་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་དང་ཞུ་འགྲེལ་ལས་ཀྱང་བཤད་དོ། །གཞན་གྱིས་སོ་ཞེས་འདིར་སྨོས་པ་དེ་ཡང་མཚོན་པ་སྟེ། རིན་པོ་ཆེ་ཉོ་ཚོང་བྱེད་ན་ཡང་ཉོ་ཚོང་གི་སྤང་བར་འགྱུར་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། གང་ཡང་རུང་བས་རྙེད་པ་འདོད་ཅིང་ཉོ་ཚོང་ལ་སོགས་པ་སྤྱོད་པ་ལས་ཕྱིན་ན་ལྟུང་བ་འདིར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །མངོན་མཚན་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པའི་སྐབས་ཀྱི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། འདི་གཞི་གཅིག་ལ་འདུག་ཅིང་བུན་དང་བེད་དང་བསྐྱེད་དུ་གཏོང་བ་ལའོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། ཉོ་ཚོང་བྱེད་པའི་སྐབས་ཀྱི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། གསེར་དངུལ་འབའ་ཞིག་ཏུ་མ་ཟད་ཀྱི་ནོར་རྫས་དང་། ཕྱུགས་གཟན་དང་། མི་ལ་སོགས་པ་ཡུལ་གཞན་དུའམ། ལམ་རིང་པོར་ཚོང་སྤོགས་བྱེད་ན་ལྟུང་བར་འགྱུར་ཞེས་བཤད་དེ། གཞི་ན་འདུག་པ་དང་ཡུལ་གཞན་ནི་ཕན་ཚུན་མཚོན་པ་ཡིན་པར་ཤེས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཚོང་པ་ལྟ་བུས་དགེ་འདུན་ལ་ཆོས་སྟོན་འདྲེན་པའི་འབྲས་དགེ་འདུན་ལ་ཉོར་བྱུང་ན་དགེ་འདུན་གྱི་བཤོས་ཀྱི་ཕྱིར་དགེ་འདུན་གྱི་འབྲས་རིན་གྱིས་ཉོ་བ་ལ་ཉོར་སྦྱིན་པར་བྱ་སྟེ། ཉོ་ཚོང་གི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཊཱི་ཀར། འབྲས་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་མཚོན་པ་སྟེ། འབྲུ་ཐམས་ཅད་དང་རས་བལ་ལ་སོགས་ཐམས་ཅད་ལ་དེ་བཞིན་ནོ་ཞེས་སོ། །གལ་ཏེ་འབྲས་ཀྱི་བདག་པོ་དགེ་འདུན་དེ་ཉིད་ཀྱི་བཤོས་ཀྱི་ཕྱིར་ཉོ་ན་རིན་ཐང་མཉམ་པར་མི་བྱའི། འབྲས་ཀྱི་རིན་ལས་ལྷག་པའི་འཐེབ་དང་བཅས་པ་རིན་ཆེར་བསྐྱེད་དེ་སྦྱིན་ 6-495a པར་རོ་ཞེས་པའི་ཤུགས་ལས་དགེ་འདུན་གྱི་ཕྱིར་ཉོ་ན་ནི་རིན་ཐང་མཉམ་པ་སྟེའོ་ཞེས་ཐོབ་བོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། དགེ་འདུན་གཞན་གྱི་ཕྱིར་ཉོ་ན་ནི་ཅི་རི་བ་ཙམ་གྱི་རྒྱུ་སྦྱིན་ནོ་ཞེས་སོ། །དགེ་འདུན་གྱི་འབྲས་ལ་སོགས་པ་ཟད་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་ཀྱང་འབྲས་ལ་སོགས་པ་ཉོ་བར་བྱའོ། །ལས་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་གིས་ཉོ་བའོ། །མ་ཟད་ཀྱང་དགེ་འདུན་གྱིས་འབྲས་ལ་སོགས་པ་འབྲུ་གསར་པ་ཡང་ཉོ་བར་བྱའོ། །སྟོན་ཉོ་ན་རིན་ཆུང་བ་དང་སྲོག་ཆགས་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གལ་ཏེ་འབྲས་ལ་སོགས་པ་རྙིང་པ་ལ་སྲོག་ཆགས་ཡོད་ན་ནི་བཙོང་དུ་མི་རུང་ཞེས་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏོ། །མེད་ན་རྙིང་པ་བཙོང་ཞིང་གསར་པ་ཉོ་བར་བྱ་སྟེ་ཉོ་བཙོང་གི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །རྙིང་ན་ནད་དུ་འགྱུར་ཞིང་སྲོག་ཆགས་འཇུག་པ་དང་། རུལ་བར་འགྱུར་བས་བཙོངས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ། ། གསུམ་པ་ནི། དགེ་སློང་གིས་ཕ་རོལ་ཚོང་བྱེད་པའི་རྫས་ལ་རིན་འདི་ཙམ་རི་ཞེས་རིན་ཐང་མི་གདབ་བོ། །ཁྱིམ་པའི་ཉོ་ཚོང་བྱེད་པ་དག་ཏུ་དགེ་སློང་གིས་ལག

【現代漢語翻譯】 關於使用『等』字，例如『大』等，在提及顯相行為時，根據《律分別》中的兩種情況，如果放貸穀物並收取利息，則犯墮罪。正如《律分別釋》和《律分別補釋》中所說。這裡提到『他人』也具有代表性意義。如果進行珠寶交易，也會構成交易墮罪。如《 टीका 》所說：『無論以何種方式，只要爲了獲利而進行交易等行為，就會犯此墮罪。』在顯相行為的《釋小》中說：『這是指在同一地點放貸、借貸和收取利息。』在關於交易的《釋小》中說：『不僅是金銀，還有財物、牲畜、飼料、人口等，如果運到其他地方或長途販運，就會犯墮罪。』因此，要知道居住在同一地點和運到其他地方是相互代表的。 第二，如果商人等爲了僧團而引導講法，並將獲得的糧食供養僧團，爲了僧團的飲食，可以用僧團的錢購買糧食並供養，這樣就沒有交易的過失。《 टीका 》說：『提到糧食是爲了代表所有穀物、棉花、羊毛等。』如果糧食的所有者爲了僧團的飲食而購買糧食，則不應以等價交換，而應增加額外的價值，提高價格后再供養。由此可知，如果爲了僧團而購買，則應以等價交換。 《釋小》說：『如果爲了其他僧團而購買，則應儘可能多地供養。』如果僧團的糧食等用完，僧團也應購買糧食等，由負責事務的比丘購買。不僅如此，僧團還應購買新糧食等。秋收時購買，因為價格便宜且沒有蟲子。如果舊糧食等有蟲子，則不能出售，這是暗示。如果沒有蟲子，則可以出售舊糧食並購買新糧食，這樣就沒有交易的過失。舊糧食容易變質、生蟲、腐爛，即使出售也沒有過失。 第三，比丘不應為他人交易的物品估價，說『這個值多少錢』。比丘不應參與在家人的交易。

【English Translation】 Regarding the use of 'etcetera,' such as 'great' etcetera, in mentioning manifest conduct, according to both instances in the Vinaya-vibhaṅga concerning manifest conduct, it is said that incurring a downfall occurs if one lends grains and collects interest. Just as stated in the Vinaya-vibhaṅga commentary and sub-commentary. The mention of 'others' here is also representative. If one engages in jewelry trading, it also constitutes a downfall of trading. As the Ṭīkā states: 'By whatever means, if one desires gain and engages in trading etcetera, this downfall will occur.' In the sub-commentary on manifest conduct, it is said: 'This refers to lending, borrowing, and collecting interest while residing in the same place.' In the sub-commentary on trading, it is said: 'Not only gold and silver, but also wealth, livestock, fodder, people, etcetera, if transported to other places or traded over long distances, a downfall will occur.' Therefore, know that residing in the same place and transporting to other places are mutually representative. Secondly, if merchants etcetera guide the teaching of Dharma for the Sangha and the resulting grains are offered to the Sangha, for the Sangha's sustenance, one may purchase grains with the Sangha's money and offer them, thus there is no fault of trading. The Ṭīkā states: 'The mention of grains is representative of all grains, cotton, wool, etcetera.' If the owner of the grains purchases them for the Sangha's sustenance, one should not exchange them at equal value, but should add additional value, increase the price, and then offer them. From this, it is understood that if purchasing for the Sangha, one should exchange at equal value. The sub-commentary states: 'If purchasing for another Sangha, one should offer as much wealth as possible.' If the Sangha's grains etcetera are exhausted, the Sangha should also purchase grains etcetera, purchased by the monastic official. Moreover, the Sangha should also purchase new grains etcetera. Purchasing during the harvest season is preferable because the price is low and there are no insects. If old grains etcetera have insects, they should not be sold, this is implied. If there are no insects, one may sell the old grains and purchase new grains, thus there is no fault of trading. Old grains are prone to spoilage, infestation, and decay, even if sold, there is no fault. Thirdly, a bhikṣu should not appraise the value of goods traded by others, saying 'this is worth so much.' A bhikṣu should not participate in the trading activities of laypeople.

---

་གཞུག་པར་གཏོགས་འདོད་དང་བར་ཚངས་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་གིས་ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པའི་ཡོ་བྱད་དག་ཉོ་ན་ཁྱིམ་པ་སྒྲིམ་པོ་ལ་བཅོལ་ཏེ་ཉོར་གཞུག་གོ །རང་གིས་ནི་མི་བྱའོ། །འོད་ལྡན་ལས། ཉོ་བར་བྱེད་པའི་ཁྱིམ་པ་སྒྲིམ་པོ་མེད་ན་དགེ་སློང་རང་གིས་རྫས་དེའི་རིན་ཐང་བཅང་བར་བྱ་ཞིང་རིན་འདི་ཙམ་བྱིན་ཅིག་ཅེས་ལན་གསུམ་གྱི་བར་དུ་དྲི་བའི་ཚིག་བརྗོད་པར་བྱ། ནོར་བདག་གིས་ནོར་མི་རི་བ་ལ་རིན་ཆེར་བཏབ་ན་དགེ་སློང་གིས་ཅི་རི་གཤེར་ཏེ་ལན་གསུམ་དུ་དད་པ་དྲིས་ནས་ཕ་རོལ་དད་ན་ཚོང་བྱས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཟོང་ལ་རྩེག་པ་ནི་ཉོ་བའི་ཚེ་ན་ཅུང་ཟད་བསྐྱེད་པ་དང་། འཚོང་བའི་ཚེ་ན་ཅུང་ཟད་འབྲི་བར་བྱེད་པ་སྟེ་དེ་ནི་ཟོང་ལ་རྩེག་པར་བྱེད་པ་ཡིན་པར་གྲགས་སོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དེ། དགེ་ 6-495b སློང་ལ་གཞན་གྱིས་ཉོ་བ་དང་འཚོང་བའི་ཚེ་ནའོ། །དེ་ནི་གཞན་གྱི་དོན་དུ་ཡང་མི་བྱ་སྟེ་རང་དོན་དུ་ལྟ་ཅི་སྨོས་སོ། །དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བ་དཀོན་མཆོག་གསུམ་གྱི་དོན་དུ་ནི་ཟོང་ལ་རྩེག་པར་བྱེད་དེ་དེ་མི་བྱ་བ་ལ་མ་གཏོགས་སོ། །དེ་ཁོ་ན་ལྟར་མ་ཡིན་ན་ངས་ཀརྵ་པ་ཎ་ལྔ་སྦྱིན་ནོ་ཞེས་ཏེ་ཡལ་བ་ན། ཞྭ་ལ་སོགས་པ་དེའི་གཏར་འཇོག་པ་དེ་ལྟ་བུའི་གཏའ་གཞུག་པའམ་ཡལ་བཟུང་བར་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་རང་གི་གདེང་མེད་པར་རྒྱལ་འགྱེད་ཅིང་སྐུགས་བཙུགས་ཏེ་ནོར་ཐོབ་ཀྱང་ཉེས་བྱས་སོ། །དགེ་འདུན་གྱི་གསེར་ལ་སོགས་པའི་རྫས་དེ་གཏད་དོ་ཞེས་སྦྱར་རོ། །སུ་ལ་གཏད་ན་དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་དུ་ཁེ་སྤོགས་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་ལ་གཏད་དོ། །ཇི་ལྟར་གཏད་ན་དགེ་འདུན་གྱི་དམ་བཞག་པ་ལ་སོགས་པ་དགེ་འདུན་གྱི་རྫས་ཀྱི་གཉེར་ཀའི་ལས་བྱེད་པ་ལས་བླངས་ཏེ་གཏད་དོ་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །འདི་མན་ཆད་ནི་དགེ་སློང་སྤོགས་པ་དེའི་བྱ་བ་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། དགེ་སློང་དེ་དགེ་སློང་རྒན་རབས་རྒན་རབས་དག་ཅེས་ལན་གཉིས་སྨོས་པ་ནི་གཅིག་ལ་ཞུས་པས་མི་ཆོག་གི། དུ་མ་ལ་མ་ཞུས་པར་དགེ་འདུན་གྱི་དོན་དུ་དེའི་རྫས་ལ་ཁེ་སྤོགས་བསྒྲུབ་པ་ལ་བརྩོན་པར་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་སྤོགས་པ་དེས་དགེ་འདུན་གྱི་རྫས་བླངས་པ་དེའི་ཚེ་དེ་མ་ཐག་ཁོ་ནར་རྫས་མནོས་པ་དང་། བསབ་པ་དེའི་ཚིག་དུས་དང་། རྫས་དང་། རིན་ཐང་ལ་སོགས་པ་ཡི་གེ་བྲི་བའི་དམ་བཞག་ལ་དགེ་སློང་སྤོགས་པ་དེས་ནན་ཏན་བྱས་ཏེ་གཞན་གྱི་འཆར་ཀའི་སྐབས་བསལ་བའི་ཕྱིར་དང་། བདག་ཉིད་ཀྱིས་དྲན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དང་། འགྱོད་པ་མི་སྐྱེ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རོ། །འདིར་སྨྲས་པ། འདི་ན་ལ་ལ་མཐོང་སྤང་མ་མ་ཡིས། །ལེགས་པར་བསྐྲུན་པའི་དུཿཁ་གཞོན་ནུ་དག །བསྟན་ལས་ཕྱི་རོལ་གྱུར་པའི་སོ་ཡིས་ནི། །མན་ཤེལ་དཀར་པོའི་འོད་ཀྱང་ཟིལ་གྱིས་ 6-496a གནོན། །གང་ཞིག་མཐོ་རིས་སྲོག་ནི་མལ་ནས་འཕོ་ལ་ཉེ། །མི་བཟ

【現代漢語翻譯】 不得有貪圖之心，也不得中斷（交易）。如果比丘要購買法衣等物品，應委託精明的在家人代為購買，自己不要親自去做。《光明經》中說：『如果沒有精明的在家人幫忙購買，比丘應自己拿著物品的價值，並詢問三次『請付這麼多錢』。如果物主索要高價，比丘應詢問清楚，並三次詢問對方是否誠心，如果對方誠心，即使交易也不算有罪。』所謂『抬高價格』，就是在購買時稍微抬高價格，出售時稍微降低價格，這就是所謂的『抬高價格』，這是註釋中所說的。對比丘來說，無論是購買還是出售，都不應這樣做。即使是爲了他人也不應這樣做，更何況是爲了自己呢？特別允許的是爲了三寶（佛，法，僧）的緣故可以抬高價格，但不能過度。如果不是這樣，就說『我捐五卡爾沙帕納』，或者抵押帽子等物品，像這樣抵押或持有是不允許的。比丘如果沒有把握，參與賭博或設立賭局來獲取財物，也是一種過失。應將僧團的金銀等財物委託給他人保管。委託給誰呢？委託給能為僧團謀取利益的比丘。如何委託呢？從負責僧團事務，如管理僧團財產的人那裡領取並委託，這就是所說的。從這以下，將要講述這位比丘的職責。這位比丘應向年長的比丘請示，重複兩次『年長的比丘』，意思是隻請示一位是不夠的。如果沒有請示多位，就不能爲了僧團的利益而努力獲取財物。這位比丘在接受僧團的財物時，應立即記錄下接受財物的時間、數量、價值等，並認真記錄在案，以避免他人質疑，方便自己記憶，避免日後後悔。這裡說到：『有些人用貪婪的眼睛，精心編織著年輕的痛苦。用背離佛法的牙齒，連純潔的珍珠之光也能壓制。』那些接近死亡，即將從高處墜落的人，是難以忍受的。 不得有貪圖之心，也不得中斷（交易）。如果比丘要購買法衣等物品，應委託精明的在家人代為購買，自己不要親自去做。《光明經》中說：『如果沒有精明的在家人幫忙購買，比丘應自己拿著物品的價值，並詢問三次『請付這麼多錢』。如果物主索要高價，比丘應詢問清楚，並三次詢問對方是否誠心，如果對方誠心，即使交易也不算有罪。』所謂『抬高價格』，就是在購買時稍微抬高價格，出售時稍微降低價格，這就是所謂的『抬高價格』，這是註釋中所說的。對比丘來說，無論是購買還是出售，都不應這樣做。即使是為了他人也不應這樣做，更何況是為了自己呢？特別允許的是為了三寶（佛，法，僧）的緣故可以抬高價格，但不能過度。如果不是這樣，就說『我捐五卡爾沙帕納』，或者抵押帽子等物品，像這樣抵押或持有是不允許的。比丘如果沒有把握，參與賭博或設立賭局來獲取財物，也是一種過失。應將僧團的金銀等財物委託給他人保管。委託給誰呢？委託給能為僧團謀取利益的比丘。如何委託呢？從負責僧團事務，如管理僧團財產的人那裡領取並委託，這就是所說的。從這以下，將要講述這位比丘的職責。這位比丘應向年長的比丘請示，重複兩次『年長的比丘』，意思是隻請示一位是不夠的。如果沒有請示多位，就不能為了僧團的利益而努力獲取財物。這位比丘在接受僧團的財物時，應立即記錄下接受財物的時間、數量、價值等，並認真記錄在案，以避免他人質疑，方便自己記憶，避免日後後悔。這裡說到：『有些人用貪婪的眼睛，精心編織著年輕的痛苦。用背離佛法的牙齒，連純潔的珍珠之光也能壓制。』那些接近死亡，即將從高處墜落的人，是難以忍受的。

【English Translation】 One should not have a greedy mind, nor should one interrupt (the transaction). If a bhikshu wants to buy robes or other items, he should entrust a clever layman to buy them for him; he should not do it himself. The Light Sutra says: 'If there is no clever layman to help with the purchase, the bhikshu should hold the value of the item himself and ask three times, 'Please give this much money.' If the owner asks for a high price, the bhikshu should inquire clearly and ask the other party three times if they are sincere. If the other party is sincere, even if the transaction is made, it is not a sin.' The so-called 'raising the price' means slightly raising the price when buying and slightly lowering the price when selling. This is the so-called 'raising the price,' as stated in the commentary. For a bhikshu, whether buying or selling, he should not do this. Even for the sake of others, he should not do this, let alone for himself? It is specially permitted to raise the price for the sake of the Three Jewels (Buddha, Dharma, Sangha), but it should not be excessive. If it is not like this, say, 'I donate five karshapanas,' or mortgage hats and other items. It is not allowed to mortgage or hold them like this. If a bhikshu is not sure, it is also a fault to participate in gambling or set up gambling games to obtain wealth. The gold, silver, and other properties of the Sangha should be entrusted to others for safekeeping. To whom should they be entrusted? Entrust them to a bhikshu who can seek benefits for the Sangha. How should they be entrusted? Take them from the person responsible for Sangha affairs, such as managing Sangha property, and entrust them. This is what is said. From this point on, the duties of this bhikshu will be described. This bhikshu should consult with senior bhikshus, repeating twice 'senior bhikshus,' meaning that it is not enough to consult with only one. If he has not consulted with many, he should not strive to obtain wealth for the benefit of the Sangha. When this bhikshu receives the property of the Sangha, he should immediately record the time, quantity, value, etc., of the received property and carefully record it in order to avoid questioning by others, to facilitate his own memory, and to avoid future regrets. Here it is said: 'Some people use greedy eyes, carefully weaving young suffering. With teeth that deviate from the Dharma, even the light of pure pearls can be suppressed.' Those who are close to death and about to fall from a high place are unbearable.

---

ད་ངན་སོང་རྒྱ་མཚོས་མདུན་ནས་མཆོད་སྤྲིན་སྤེལ། །ལས་དང་ཉོན་མོངས་སྐྱེལ་བསུའི་དཔུང་ནི་ཤིན་ཏུ་མང་། །ལམ་དང་ལམ་དུ་སྡིག་ལྟུང་འབྲས་བུའི་སྤྱ་ཁྲལ་འདུས། །འདི་འདྲའི་སྡུག་བསྔལ་སྣོད་གཅིག་པུས། །སྐྱོན་རྣམས་མ་ལུས་གཞལ་བྱས་ཏེ། །ཕྱོགས་བཅུར་ཉེས་པ་གཏོང་བྱེད་པ། །བླ་མར་གྲགས་པ་རྣམས་ཀྱི་ལུགས། །དེས་ན་གཉེན་གཤིན་བྱམས་པའི་བློས། །སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་རྗེས་བརྩེ་བ། །བདག་གིས་དམ་ཆོས་འདུལ་བ་བསླབས། །དེ་ཡི་འབྲས་བུར་འཆད་རྩོམ་བྱས། །ཉོ་ཚོང་བྱེད་པའི་སྤང་བའོ།། །། 后十條 བཅུ་ཚན་ཐ་མ་ལས། 持余缽捨墮 དང་པོ་ལྷུང་བཟེད་ལྷག་པོ་འཆང་བ་ལ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །དེ་ཡི་ལྟུང་བ་མེད་པ་བཤད། །ལྟུང་བའི་ན་སྨད་གང་ཡིན་དང་། །ལྟུང་མེད་གཞན་ཡང་བསྟན་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་གཉིས་ལས། བྱུང་ལ་མ་བཅས་པ་ནི་ཉེ་དགའ་ལས་སོ། །བྱུང་ལ་བཅས་པའི་གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དྲུག་སྡེས་ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པ་འཆང་བ་ལས་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་འདོད་པ་ཆེ་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་དབང་བའི་ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་རང་ངམ་ཤན་སྟོབས་ཀྱིས་ཞག་བཅུ་འདས་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་བདུན་ལས། ལྷུང་བཟེད་ཡིན་པ་སྟེ། ལྷུང་བཟེད་ཀྱིའོ་ཞེས་སོ། །འབྲེལ་མེད་མ་ཡིན་པ་སྟེ། བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་མི་བྱ་བ་དག་གོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། རང་གི་རྣམ་བཤད་ཀྱི་ལྷུང་བཟེད་འབྲེལ་མེད་ཀྱི་སྐབས་ལས། འདིར་འཆང་བའི་ཉེས་པ་བསྐྱེད་པ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །རུང་བ་དང་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཚད་དང་ 6-496b ལྡན་པ་སྟེ། རུང་བ་ཉིད་དང་། ཚད་དང་ལྡན་པ་ཞེས་སོ། །གནས་སྐབས་དབང་བྱར་ཡོད་པ་དང་། རང་ཉིད་དབང་བ་ཡིན་པ་དང་། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དང་མ་འབྲེལ་བའམ་འབྲེལ་ཡང་ཤན་རྗེས་སུ་ཞུགས་པ་ཡིན་པ་དང་གསུམ་ནི་གོས་འཆང་བའི་སྐབས་སུ་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་པའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་དོན་དུ་ལྷུང་བཟེད་ལྷག་པོ་འཆང་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ལྷུང་བཟེད་དེ་བྱིན་རླབས་མ་བྱེད་པར་འཇོག་པ་ཉིད་ཡིན་གྱི། ལུས་ངག་ཏུ་ཐོན་པ་མི་དགོས་ཏེ། བྱ་བ་མི་བྱེད་པའི་སྦྱོར་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །མཐར་ཐུག་ནི་རང་ངམ་ཤན་སྟོབས་ཀྱིས་ཞག་བཅུའི་མཚན་མོ་མཚན་སྐད་ཅིག་མའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཡོད་ནའོ། །རང་གི་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་གོས་འཆང་བའི་སྐབས་སུ་སྔར་ཇི་སྐད་བསྟན་པ་དེ་རྣམས་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཡུལ་ལ་སྦྱར་བར་བྱའོ། །གོས་ལའོ། །འཁོར་གསུམ་ཁེབས་པའི་མཐའི་ཚད་ལའོ་ཞེས་མ་གཏོགས་ཏེ་དེ་བཞིན་དུ་ལྷུང་བཟེད་ལའོ། །ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་བའི་མཐའི

【現代漢語翻譯】 如今，從惡趣的海洋涌現出供養的雲朵，業和煩惱的迎送隊伍極其眾多，道路上充斥著罪惡和墮落果報的稅收。像這樣的痛苦，我獨自承受，衡量所有的過錯，向十方傳播罪惡，這就是那些被稱為『上師』的人的行徑。 因此，以親友慈悲之心，對一切眾生懷有憐憫，我學習了神聖的調伏之法，並以其果實進行講說和寫作，這是捨棄買賣的行為。 后十條 從最後十條中： 持余缽捨墮 第一條，關於持有剩餘缽盂，講述了實際的墮落，以及沒有墮落的情況。說明了墮落的輕重，以及其他沒有墮落的情況。 第一條，起因有二：未經允許的起因來自近喜（一位比丘的名字）。允許的起因是，在舍衛城，六群比丘（一組比丘的名字）持有未經加持的缽盂，因此制定了捨棄墮罪。 所禁止的是貪慾過大。本體是，具備戒律的比丘，在沒有加持自己的缽盂的情況下，自己或在他人強迫下，超過十天持有缽盂，這是實際的墮落。 構成要素有四，基礎要素有七：是缽盂，即『是缽盂』。不是無關聯的，如『不應加持』，以及自己的註釋中關於缽盂無關情況的說明，『此處不會產生持有的過錯』。 符合條件和缽盂的尺寸，即『符合條件』和『符合尺寸』。處於可支配的狀態，是自己可以支配的，與加持無關，或者即使有關聯，也是被迫的，這三種情況與之前關於持衣的說明相同。 意樂的要素有二：認知是沒有錯誤的。動機是，爲了自己的利益，想要持續持有剩餘的缽盂。行為是，不加持缽盂就放置，不需要身語的表達，因為這是不作為的行為。究竟是，自己或在他人強迫下，超過十天的夜晚，即十個剎那。

【English Translation】 Now, from the ocean of evil destinies, clouds of offerings arise, and the welcoming parties of karma and afflictions are extremely numerous. The roads are filled with the taxes of sin and the fruits of downfall. Such suffering, I alone endure, measuring all the faults, and spreading evil in all directions, which is the practice of those called 'gurus'. Therefore, with the compassionate heart of a friend, having compassion for all sentient beings, I have learned the sacred Dharma of discipline, and with its fruits, I engage in teaching and writing, which is the abandonment of trade. The Last Ten From the Last Ten: Holding Extra Alms Bowl Parajika The first, regarding holding an extra alms bowl, speaks of the actual downfall and the absence of downfall. It explains the severity of the downfall and other situations where there is no downfall. The first, the cause has two aspects: the unprescribed cause comes from Nanda (a monk's name). The prescribed cause is that in Shravasti, the group of six monks (a group of monks' name) held unblessed alms bowls, hence the Parajika of relinquishment was prescribed. What is prohibited is excessive greed. The substance is that a monk with vows, without blessing his own alms bowl, either himself or under duress, holds the bowl for more than ten days, which is the actual downfall. There are four elements, and seven elements of the basis: it is an alms bowl, that is, 'it is an alms bowl'. It is not unrelated, such as 'should not be blessed', and the explanation in one's own commentary about unrelated situations of the alms bowl, 'here there is no generation of the fault of holding'. It meets the requirements and the size of the alms bowl, that is, 'meets the requirements' and 'meets the size'. Being in a state of control, being able to control oneself, being unrelated to blessing, or even if related, being forced, these three situations are the same as the previous explanation about holding robes. There are two elements of intention: the cognition is without error. The motivation is, for one's own benefit, wanting to continuously hold the extra alms bowl. The action is placing the alms bowl without blessing it, without the need for physical or verbal expression, because it is an action of non-action. The ultimate is, oneself or under duress, exceeding ten nights, that is, ten moments.

---

་ཚད་ལའོ་ཞེས་སྦྱར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཕྱིས་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལ་རེ་ཞིང་བལྟོས་པའི་དགེ་ཚུལ་ཕྱིས་འབྱུང་བར་འགྱུར་བའི་དོན་ཉིད་དུ་ལྷུང་བཟེད་དེ་སྦྱིན་པར་ངེས་པར་བྱས་པ་ནི་ཞག་བཅུ་འཆང་ལྟུང་མི་བསྐྱེད་དེ་བདག་གིར་བྱས་པ་སྤངས་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་སྦྱིན་པར་བསྔོས་པ་ལས་ཕྱིས་མི་སྦྱིན་དུ་མི་རུང་ངོ་། ། གསུམ་པ་ནི། ལྷུང་བཟེད་ཁ་དོག་སྐྱ་བ་དང་། དཀར་བ་དང་ཚད་པས་ཆེ་བ་རྣམས་ནི་ཞག་བཅུ་འདས་པར་འཆང་བའི་སྤང་ལྟུང་མི་བསྐྱེད་ཅིང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་ཏེ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་བ་ཉིད་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ལུང་དང་ཊཱི་ཀར། དེ་དག་འཆང་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ཞེས་སོ། །སའི་ལྷུང་བཟེད་སོ་མ་མ་ཚོས་པ་ཡང་རུང་བ་ཉིད་མ་ 6-497a ཡིན་ནོ་ཞེས་སྔ་མའི་རྗེས་སུ་བསྙེག་གོ། འཆང་ན་ཉེས་བྱས་ཏེ་ལྷུང་བཟེད་ཆུང་ངུ་ཉིད་དང་འདྲ་བ་ཡིན་ནོ། །ཞུ་བ་ལས། ལྷུང་བཟེད་མ་ཚོས་པ་འཆང་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ཞེས་སོ། ། 說非墮罪別 བཞི་པ་ནི། སྨན་ཕོར་དུ་སྤྱད་པའི་བསམ་པས་ལྷུང་བཟེད་ཚད་པས་ཆུང་ངུ་གཅིག་ལྷག་པར་འཆང་བ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་པ་ཉིད་དོ། །ལྷུང་བཟེད་འཆང་བའི་སྤང་བའོ།། །། 求缽捨墮 གཉིས་པ་ལྷུང་བཟེད་འཚོལ་བ་ལ། བསླབ་པར་བྱ་བའི་གནས་སྐབས་བརྗོད། །ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་གཞག་པ་དང་། །ཕྱིར་བཅོས་པ་ཡི་ཁྱད་པར་རོ། ། དང་པོ་ནི། ཉེ་དགས་གཙུག་ལག་ཁང་གཉིས་ཀྱི་རྙེད་པ་ཐོབ་པར་འདོད་པ་ལ་བརྟེན་ནས། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་གིས་སྤྱིར་དངོས་པོ་ཐམས་ཅད་ལ་ཧ་ཅང་ཆགས་པར་མི་བྱའོ། །བྱེ་བྲག་ཏུ་ལྷུང་བཟེད་ལ་སོགས་པ་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ཡོ་བྱད་ལ་ཧ་ཅང་ལྷག་པར་ཆགས་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། གཞན་གྱི་ལ་ཧ་ཅང་ཆགས་པར་མི་བྱ། བདག་གི་ཡོ་བྱད་ལ་ཧ་ཅང་ཆགས་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་བཤད་དེ། ཡོ་བྱད་ལ་ཞེས་པའི་རང་འགྲེལ་ལས་ཀྱང་རང་གི་ཞེས་བྱ་བར་སྦྱར་བར་གྱུར་པ་ཉིད་ཀྱིས་ཤེས་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ལྷུང་བཟེད་ལ་སོགས་པ་གང་ལ་ཞེན་པ་དེ་བཅང་བར་མི་བྱའོ་སྟེ་འཆང་ན་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་དེ། ལུང་ལས། དངོས་པོ་གང་ལ་ཧ་ཅང་ལྷག་པར་ཆགས་པ་འབྱུང་བ་དེ་ཡོངས་སུ་སྤང་བར་བྱ་སྟེ། མི་སྤང་ན་འགལ་ཚབས་ཅན་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །ལྷུང་བཟེད་མེད་པ་ཉིད་ལ་ཡོད་པའི་བློ་ཅན་མ་ཡིན་པའི་དགེ་སློང་ལྷུང་བཟེད་དེས་ཉོ་བའི་རིན་མེད་ཅིང་ལྷུང་བཟེད་ཀྱང་མེད་ན་ལྷུང་བཟེད་སློང་ལྟུང་མི་བསྐྱེད་དེ་ལྷུང་བཟེད་བསླང་བར་བྱའོ། །དེས་ན་ཆོས་གོས་མེད་ན་སློང་དུ་གནང་བར་མ་ཟད་དོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་མཉན་ཡོད་དུ་ཉེ་ 6-497b དགས་ལྷུང་བཟེད་བསླངས་པ་ལས་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྦྱིན་བདག་གི་ཡོ་བྱད་ལ་གནོད་པ་དང་། རང་འདོད་པ་ཆེ་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་ལ་ལྷུང་བཟ

【現代漢語翻譯】 應附加『量』字。 第二，對於後來期望出家的沙彌，如果確定將缽施捨給將來會成為比丘的人，那麼持有超過十天的缽不會構成墮罪，因為已經放棄了對缽的佔有。一旦發願施捨，就不能反悔。 第三，顏色灰暗、白色或尺寸過大的缽，即使超過十天也不構成墮罪，且不應加持，因為它們不適合加持。根據律藏和註釋，持有這些缽會犯惡作罪。律藏中說，未完全染色的土缽也是不合適的，這與之前的觀點一致。持有未染色的土缽會犯惡作罪，因為它類似於小缽。律藏中說，持有未染色的缽會犯惡作罪。 說非墮罪別 第四，如果爲了用作藥缽而額外持有一個尺寸較小的缽，則沒有罪過。以上是關於持有缽的捨墮。 求缽捨墮 第二，關於尋找缽，分為：應學之處的陳述、墮罪的分類以及補救方法的區別。 第一，依靠尼達和扎倉這兩個寺院來獲得供養。註釋中說：『比丘不應過度執著於一切事物，尤其不應過度執著于缽等出家人的用具。』小釋中說：『不應過度執著於他人的物品，也不應過度執著于自己的用具。』在『用具』的自釋中也應理解為『自己的』。』對於缽等任何執著之物，都不應持有，否則會犯惡作罪。律藏中說：『對於任何產生過度執著的事物，都應完全捨棄，如果不捨棄，就會構成重罪。』如果一個沒有缽的比丘，既沒有購買缽的錢，也沒有缽，那麼乞求缽不會構成墮罪，因為應該乞求缽。因此，如果沒有法衣，也允許乞求。 第一，在尼延城，因為尼達乞求缽而制定了捨墮罪。所要避免的是損害施主的財物和過於貪求。關於『哦滴』，如果具戒比丘自己沒有缽

【English Translation】 The word 'measure' should be added. Secondly, for a novice who later hopes to become a monk, if it is determined to give the bowl to someone who will become a bhikshu in the future, then holding the bowl for more than ten days will not constitute a downfall offense, because the possession of the bowl has been abandoned. Once vowed to give, it cannot be repented. Thirdly, bowls that are gray, white, or too large in size do not constitute a downfall offense even after ten days, and should not be blessed, because they are not suitable for blessing. According to the Vinaya and commentaries, holding these bowls will incur a misdeed. The Vinaya says that uncolored clay bowls are also not suitable, which is consistent with the previous view. Holding an uncolored clay bowl will incur a misdeed, because it is similar to a small bowl. The Vinaya says that holding an uncolored bowl will incur a misdeed. Saying the difference between non-downfall offenses Fourthly, if one holds an extra small bowl with the intention of using it as a medicine bowl, there is no offense. The above is about the abandonment of holding a bowl. Seeking a Bowl of Abandonment Secondly, regarding seeking a bowl, it is divided into: a statement of what should be learned, a classification of downfall offenses, and the difference in remedies. First, relying on the two monasteries of Nida and Tsang to obtain offerings. The commentary says: 'A bhikshu should not be overly attached to all things in general, and especially not overly attached to the utensils of monks such as bowls.' The small commentary says: 'One should not be overly attached to the belongings of others, nor should one be overly attached to one's own utensils.' In the self-explanation of 'utensils,' it should also be understood as 'one's own.' For anything to which one is attached, such as a bowl, one should not hold it, otherwise one will commit a misdeed. The Vinaya says: 'Anything that gives rise to excessive attachment should be completely abandoned; if it is not abandoned, it will constitute a serious offense.' If a bhikshu who does not have a bowl has neither the money to buy a bowl nor a bowl, then begging for a bowl will not constitute a downfall offense, because one should beg for a bowl. Therefore, if one does not have robes, it is also allowed to beg. First, in Nyenan, the downfall offense of abandonment was established because Nida begged for a bowl. What should be avoided is damaging the property of the benefactor and being too greedy. Regarding 'Oti,' if a bhikshu with precepts does not have a bowl himself

---

ེད་ཡོད་བཞིན་དུ་ཁྱིམ་པ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལས་ལྷུང་བཟེད་བསླངས་ཏེ་ཐོབ་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་ལས་བསླང་བའི་ཡུལ་དང་། གང་སློང་བའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གིས་སློང་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ནི། ཁྱིམ་པ་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ཏེ་གོས་སློང་བའི་ཡུལ་སྔར་བཤད་པ་དང་འདྲའོ། །གཉིས་པ་ལ་བཞི་སྟེ། ལྷུང་བཟེད་ཡིན་པ་དང་། སྦྱིན་བདག་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཡིན་པ་དང་། རུང་བ་དང་། ཚད་དང་ལྡན་པའོ། །དེ་ཡང་ལྷུང་བཟེད་ཚོལ་བའི་སྤང་བ་ཞེས་པ་དང་། སྦྱིན་བདག་དེ་ཉིད་དབང་བའི་ལྷུང་བཟེད་དང་། གཞན་དབང་བའི་ལྷུང་བཟེད་ནོར་ཏེ་བསླངས་ན་ལྟུང་བ་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་དང་། ཐ་མ་གཉིས་ནི་སྤྱིར་བསྟན་པ་ལས་སོ། །གསུམ་པ་རང་ལ་ལྷུང་བཟེད་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་ཡོད་པ་སྟེ། དེ་ཡོད་པ་ཉིད་ནའོ་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་ནི། ལྷུང་བཟེད་ཀྱང་མེད་ན་བསླང་བར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་དོན་དུ་ལྷུང་བཟེད་སློང་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་སློང་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ལྷུང་བཟེད་ཐོབ་ཅིང་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པའོ། ། གཉིས་པ་ལ། ལྟུང་བའི་ཡན་ལག་ཞར་བྱུང་བརྗོད། །སྦྱོར་བ་དངོས་གཞིའི་ན་སྨད་དོ། ། དང་པོ་ནི། རང་ལ་ལྷུང་བཟེད་དེ་ཡོད་བཞིན་དུ་བསླངས་ཏེ་ཐོབ་པ་ཉིད་ན་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པའོ། །ལྷུང་བཟེད་ཅི་ལྟ་བུ་ཡོད་ན་ཡོད་པ་ཉིད་ཡིན་ཅེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། ལྷུང་བཟེད་སྐྱོན་མེད་པ་ཚུན་ཆད་ 6-498a ནས་ལྷན་པ་བཞི་མན་ཆད་གླན་ཟིན་པ་ཡོད་ནས་ཏེ། གླན་པ་བཞི་མན་ཆད་དེ་དག་གླན་དུ་རུང་ཞིང་ལྷན་པ་ཡོད་ལ་ལོངས་སྤྱོད་དུ་མི་བཟོད་ན་ཡང་ལྷུང་བཟེད་ཡོད་པའི་གོ་མི་ཆོད་པས་ཡོངས་སུ་སྤྱད་བཟོད་པའི་ལྷུང་བཟེད་དེ་ཡོད་པ་ཉིད་ནའོ། །ལྷུང་བཟེད་ལྷན་པ་ལྔས་གླན་པར་འོས་པ་ཡིན་ན་དེས་གླན་ཀྱང་རུང་མ་གླན་ཀྱང་རུང་སྟེ། ལྷུང་བཟེད་གཞན་ཚོལ་བ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་སོ། །ལྷན་པ་གཅིག་ཡོད་ལ་སྤྱད་དུ་མི་བཟོད་ན་བཙལ་ཡང་ཉེས་པ་མེད་ཅེས་འགྲེལ་ཆུང་ལས་སོ། །བསླང་བའི་ཡུལ་དེ་ཁྱིམ་པ་ཡིན་ཅིང་དགེ་སློང་རང་གི་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལས་ངག་གི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་ལྷུང་བཟེད་སློང་བས་ཡོངས་སུ་བཙལ་ན་ལྷུང་བཟེད་ཚོལ་བའི་ཉེས་པ་བསྐྱེད་པའོ། །ཞར་བྱུང་གི་མདོ་གསུམ་འཆད་པ་ནི། ཁྱིམ་པ་ཡིན་པ་དང་། ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་དེ་གཉིས་ནི་འདིའི་འོག་མ་འཐག་ཏུ་འཇུག་པ་དང་། འཐག་པ་བསྐྱེད་པ་གཉིས་ལ་ཡང་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ། །འོག་མ་གཉིས་ཀྱི་ཡུལ་གང་དང་གང་ཁྱིམ་པ་ཡིན་པ་དང་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཤེ་ན། འཐག་འཇུག་འཐག་སྐྱེད་གཉིས་ཀའི་ཐ་ག་པ་དང་འཐག་སྐྱེད་ཀྱི་སྦ

【現代漢語翻譯】 這是在擁有缽的情況下，向非親屬的在家眾乞討而獲得的根本墮罪。分支有四，其中基礎分支有三：從何處乞討的處所，乞討的物品，以及用什麼乞討的所依。第一，在家眾需具足六法，即乞討衣物的處所，如前所述。第二有四：是缽，是施主自己的，是如法的，且具足量。也就是，『捨棄尋找缽』，以及『施主自己擁有的缽』，若錯將他人擁有的缽當作自己的來乞討，則會構成染污罪。最後兩個從總的方面來說明。第三，自己擁有具足缽的特徵的缽，即『在擁有它的情況下』。排除的情況是：『如果沒有缽，則應當乞討』。意樂分支有二：認識是不迷惑于基礎。動機是：爲了自己的利益，想要持續不斷地乞討缽。加行是以具足五相的語言進行乞討。究竟是獲得缽，並且生起獲得之想。 第二，講述墮罪的支分和伴隨發生的情況。加行本身是染污罪。 第一，在自己擁有缽的情況下，乞討並獲得，這本身就會產生應捨墮罪。如果擁有什麼樣的缽才算是擁有呢？在 टीका (梵文天城體: टीका，梵文羅馬擬音: टीका，漢語字面意思: 註釋)中說：從沒有瑕疵的缽，到縫補少於四個補丁的缽。如果少於四個補丁的缽可以縫補，並且有補丁但不能使用，也不能算作擁有缽，因此必須是完全可以使用的缽才算是擁有。如果缽適合用五個補丁來縫補，那麼縫補與否都可以，尋找其他的缽也沒有墮罪，這是出自《律分別》。《釋論》中說，如果有一個補丁但不能使用，那麼尋找其他的缽也沒有罪過。如果乞討的對象是在家眾，並且不是比丘自己的親屬，通過語言的表達來乞討缽，那麼完全尋找就會產生尋找缽的罪過。解釋伴隨發生的三個經文是：在家眾和非親屬這兩個，也是接下來的『使之紡織』和『產生紡織』這兩個的支分。如果接下來的兩個的處所，即在家眾和非親屬需要作為支分，那麼使之紡織的紡織工和產生紡織的施主...

【English Translation】 This is the fundamental offense of relinquishment arising from begging for a bowl from a householder who is not a relative, despite having one's own bowl. There are four branches, and among them, the basic branches are three: the place from which one begs, the object of begging, and the basis with which one begs. First, the householder must possess the six qualities, that is, the place for begging for robes, as previously described. Second, there are four: it is a bowl, it belongs to the donor himself, it is proper, and it possesses the measure. That is, 'abandoning the search for a bowl,' and 'the bowl owned by the donor himself,' if one mistakenly begs for a bowl owned by another as one's own, it will constitute a defiled offense. The last two are explained in general terms. Third, one possesses a bowl that possesses the characteristics of a bowl, that is, 'in the very possession of it.' The exclusion is: 'if there is no bowl, then one should beg.' There are two branches of intention: the recognition is not being confused about the basis. The motivation is: for one's own benefit, wanting to continuously beg for a bowl. The application is to engage in begging with language possessing five characteristics. The ultimate is obtaining the bowl and generating the thought of having obtained it. Second, the branches of the offense and the accompanying circumstances are discussed. The application itself is a defiled offense. First, in the very act of begging and obtaining while possessing one's own bowl, this itself generates an offense of relinquishment. If one possesses what kind of bowl is considered possession? In the टीका (Tibetan: ཊཱི་ཀ་，Sanskrit Devanagari: टीका，Sanskrit Romanization: टीका，Chinese literal meaning: Commentary) it says: From a flawless bowl, up to having fewer than four patches sewn. If a bowl with fewer than four patches can be sewn, and has patches but cannot be used, it cannot be considered possessing a bowl, therefore it must be a fully usable bowl to be considered possession. If a bowl is suitable for sewing with five patches, then whether it is sewn or not is fine, there is no offense in seeking another bowl, this is from the 《Vinayavibhaṅga》. The 《Subcommentary》 says that if there is one patch but it cannot be used, then there is no fault in seeking another. If the object of begging is a householder and is not a relative of the bhikṣu himself, and one begs for a bowl through verbal expression, then completely searching will generate the fault of searching for a bowl. Explaining the three accompanying sutras is: the householder and non-relative, these two are also branches of the following two: 'causing to weave' and 'generating weaving'. If the place of the following two, that is, the householder and non-relative, are needed as branches, then the weaver of causing to weave and the donor of generating weaving...

---

ྱིན་བདག་དང་། འཐག་འཇུག་འཐག་སྐྱེད་གཉིས་ཀའི་ཕོ་ཉ་གཞན་དག་ཁྱིམ་པ་དང་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལའོ། །དེ་ལྟར་འཐག་འཇུག་འཐག་སྐྱེད་གཉིས་ཀྱི་ཕོ་ཉ་བ་དེ་ཁྱིམ་པ་ཡིན་པ་དང་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་འདི་ནི་གླེང་གཞི་ལས་ཕོ་ཉ་བ་དེ་རྒྱལ་པོའི་བློན་པོ་ཡིན་པར་བཤད་པས་ཁྱིམ་པ་ཡིན་པར་གྲུབ་ཅིང་། ཉེ་དགའི་ཆུང་གྲོགས་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་ཀྱི། ཉེ་དུ་ཡིན་ཅེས་མ་གསུངས་པས་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པར་གྲུབ་བོ། །དེས་ན་གླེང་གཞི་ལས་བྱུང་བ་གཞུང་དུ་བཀོད་པ་ཙམ་ཡིན་གྱི། ངེས་བཟུང་གི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། འཐག་འཇུག་འཐག་སྐྱེད་གཉིས་ཀྱི་ཕོ་ཉ་བ་དེ་ཁྱིམ་པ་ཡིན་མིན་དང་ཉེ་དུ་ 6-498b ཡིན་མིན་ལ་དགག་བྱ་ཁྱད་པར་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། བཅོལ་བས་རྫོགས་པའི་ལྟུང་བ་གཞན་རྣམས་ལ་བཅོལ་ཡུལ་དེ་ཁྱིམ་པ་ཡིན་པ་དང་། ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ངེས་བཟུང་གི་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ལ། དེ་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འཁྲུར་འཇུག་ལ་སོགས་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྐབས་སུ་ཡུལ་ཉེ་དུ་ལས་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། མི་མཐུན་པའི་དཔེ་ཉིད་དུ་མ་ཡིན་པའི་ཡུལ་ལས་ཉེས་པ་བསྐྱེད་པ་ལྟར་ཡུལ་ཉེ་དུ་ལས་ནི་བསྐྱེད་པ་མངོན་མཚན་དང་ཉོ་ཚོང་གཉིས་དང་ལྷུང་བཟེད་ཚོལ་བ་དང་གཉིས་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ལ། དེ་དག་མ་གཏོགས་པ་གཞན་ཐམས་ཅད་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། །འོ་ན་དགེ་སློང་དེས་ཉེ་དུས་བརྩིག་ཏུ་བཅུག་པའི་འདུག་གནས་སུ་ཟོས་པ་ལས་ཉེས་བྱས་ཀྱང་ངོ་། །ཞེས་འབྱུང་བ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དེ་ནི་སྔ་མའི་དམིགས་བསལ་ཡིན་ནོ། ། གཞན་ཡང་དམིགས་བསལ་ཡོད་དེ། སྐྱེད་གཉིས་དང་ལྷུང་བཟེད་མ་གཏོགས་པ་ལས་ཡུལ་དེ་ལ་ཉེས་པ་མེད་ན་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་གི་ཉེ་དུ་ཡིན་པའི་དགེ་སློང་མ་ལ་ཆོས་གོས་འཁྲུར་འཇུག་པ་ཆོས་ཅན། ཆོས་གོས་འཁྲུར་འཇུག་གི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་ཁེགས་པར་ཐལ། འཁྲུར་འཇུག་གི་ལྟུང་བ་གང་ཡང་མི་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར། རྟགས་མ་གྲུབ་ན་དམ་བཅའ་བུད་ཅིང་། འདོད་ན་ཆོས་ཅན་སྔར་བཞིན། ཆོས་གོས་འཁྲུར་འཇུག་གི་ལྟུང་བ་ན་སྨད་བསྐྱེད་པ་ཁེགས་པར་ཐལ། ཆོས་གོས་འཁྲུར་འཇུག་གི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་ཁེགས་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་དགེ་སློང་མ་ལ་ཆོས་གོས་འཁྲུར་འཇུག་གི་ལུང་ཞུ་བ་ལས། ཉེ་དུ་ལ་ཉེ་དུ་མིན་པར་འཁྲུལ་ཏེ་འཁྲུར་བཅུག་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། མདོ་རྩ་བ་ལས་ཀྱང་། དོན་ཇི་ལྟ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་པ་ལ་ནི་དངོས་གཞི་དང་ཉེ་བའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། 所作微正行 གཉིས་པ་ནི། གོང་དུ་ཁྱིམ་པ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལས་ 6-499a སློང་བ་ཡོངས་སུ་བཙལ་ནའོ་ཞེས་སྔར་སྨོས་ན་བཙལ་བ་དེའི་ཚེ་ཉེས་པ་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། བཙལ་བ་ཙམ་ནི་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་སོ། །ཁྱིམ་པ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་དེ་ལས་བསླངས་པས་ལྷུང་བཟེད་གྲུབ་སྟེ་ཐོབ་ན་སྤང་ལ

【現代漢語翻譯】 對於施主，以及負責紡織和染色的工匠，如果他們的使者不是親屬或非親屬的在家人，那麼就這樣，紡織和染色的使者，如果他是出家人或者不是親屬，根據故事，使者是國王的大臣，所以確定他是出家人。經文中說他是『親近的友人』，但沒有說他是親屬，所以確定他不是親屬。因此，故事中出現的內容只是經文的引用，並非必須作為確定的條件。因為對於紡織和染色的使者是否是出家人或者是否是親屬，並沒有特別的限制。對於其他因委託而導致的墮落，委託的對象是否是出家人或者不是親屬，並不需要作為確定的條件，因為原因相同。所有需要非親屬作為條件的委託等情況，如果對像變成了親屬，會發生什麼呢？就像從非友善的對象那裡產生過失一樣，從親屬那裡產生過失的情況有：顯現、買賣、乞討缽盂和兩者兼有，這些會變成惡作。除了這些之外，其他所有情況都沒有過失。那麼，如果比丘讓親屬建造的住所里食用食物，也會有過失嗎？如果這樣問，這與之前的規定相悖。那是因為這是之前的特例。此外，還有其他的特例。除了染色和缽盂之外，如果對像沒有過失，那麼持戒的比丘讓自己的親屬比丘尼洗滌僧衣，這可以被認為是阻止了洗滌僧衣的墮落，因為根本不會產生洗滌僧衣的墮落。如果這個論點不成立，那麼承諾就會落空。如果承認這個論點，那麼情況和之前一樣。可以認為阻止了洗滌僧衣的墮落，因為阻止了洗滌僧衣的墮落。如果承認這個論點，那麼從比丘尼那裡請求洗滌僧衣的許可，如果誤以為親屬不是親屬而讓他們洗滌，就會有過失。經文中說：『對於不像真實情況的事物，是接近真實的。』 所作微正行 第二，如果像之前所說，從非親屬的在家人那裡乞討，那麼在乞討的時候會發生什麼過失呢？僅僅是乞討的行為，是行為上的惡作。如果從非親屬的在家人那裡乞討，得到了缽盂，那麼就應該捨棄。

【English Translation】 For the benefactor, and the messengers of both weaving and dyeing artisans, if they are not relatives or non-relatives who are householders, then so it is. The messengers of weaving and dyeing, if they are renunciates or not relatives, according to the story, the messenger is the minister of the king, so it is determined that he is a renunciate. The text says he is a 'close friend,' but does not say he is a relative, so it is determined that he is not a relative. Therefore, what appears in the story is merely a quotation from the text, and it is not necessary as a definite condition. Because there is no particular restriction on whether the messenger of weaving and dyeing is a renunciate or whether he is a relative. For other downfalls caused by entrustment, whether the object of entrustment is a renunciate or not a relative does not need to be a definite condition, because the reason is the same. In all cases where non-relatives are required as conditions for entrustment, etc., what happens if the object becomes a relative? Just as faults arise from unfriendly objects, the situations where faults arise from relatives are: manifestation, trade, begging for alms bowls, and both. These will become misdeeds. Apart from these, there are no faults in all other situations. Then, if a bhikshu eats food in a residence built by a relative, will there also be a misdeed? If you ask this, it contradicts the previous rule. That is because this is a special case from before. Furthermore, there are other special cases. If there is no fault in the object other than dyeing and alms bowls, then a bhikshu who observes the precepts allows his relative bhikshuni to wash his robes. This can be considered to prevent the downfall of washing robes, because the downfall of washing robes will not arise at all. If this argument does not hold, then the promise will fail. If you admit this argument, then the situation is the same as before. It can be considered to prevent the downfall of washing robes, because it prevents the downfall of washing robes. If you admit this argument, then ask the bhikshuni for permission to wash the robes. If they mistakenly think that a relative is not a relative and let them wash, there will be a misdeed. The text says: 'For things that are not like the real situation, they are close to the real.' 所作微正行 (Suǒ zuò wēi zhèng xíng): The deed of subtle virtuous conduct. Second, if, as mentioned before, one begs from a non-relative householder, then what fault will occur at the time of begging? The mere act of begging is a misdeed in action. If one begs from a non-relative householder and obtains an alms bowl, then it should be discarded.

---

ྟུང་དངོས་གཞིའོ། །ལྷུང་བཟེད་མེད་པ་ཉིད་ལ་ཡོད་པའི་བློ་ཅན་སློང་བ་དང་ཐོབ་པ་ལ་ནི་སྦྱོར་བ་སྦྱོར་བའི་ཐད་ཀར་ན་སྨད། དངོས་གཞི་དངོས་གཞིའི་ཐད་ཀར་ན་སྨད་ཅེས་གསུངས་ལ། སྦྱོར་བའི་སྐབས་སུ་སྦྱོར་ལྟུང་ལས་ན་སྨད་པ་དང་། མཐར་ཐུག་གི་སྐབས་སུ་དངོས་གཞི་ལས་ན་སྨད་པ་སྟེ་དེ་ལྟར་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །ལྷུང་བཟེད་མ་བསླངས་ཀྱང་ལྷུང་བཟེད་ཚོལ་བའི་ཉེས་པ་བསྐྱེད་པ་ཡོད་དེ། དགེ་སློང་རང་ལ་ལྷུང་བཟེད་ཡོད་བཞིན་དུ་རང་གི་ཡོ་བྱད་དག་གིས་ལྷུང་བཟེད་ཉོ་ན་ཡང་ལྟུང་བ་ན་སྨད་དོ། །ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་རིན་དུ་གྱུར་པ་རང་གི་ཡོ་བྱད་དེ་དག་ཡོད་པ་ཉིད་ན་ལྷུང་བཟེད་ཀྱང་དེ་མི་ཉོ་བར་བསླངས་ན་ན་སྨད་དོ་ཞེས་པའི་ཊཱི་ཀ་ལས། ཆོས་གོས་ལའང་རིགས་པ་འདི་ཉིད་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ལྷུང་བཟེད་བཟང་པོ་མཛེས་པ་འདོད་པས་གཞན་དང་ལྷུང་བཟེད་བརྗེ་ན་ལྟུང་བ་ན་སྨད་པའོ། ། 改作差別 གསུམ་པ་ལ། ལྷུང་བཟེད་སྤང་བའི་ཁྱད་པར་བསྟན། །ལྷུང་བཟེད་འབྲེལ་མེད་ཆོ་ག་བཤད། །འབྲེལ་མེད་མནོས་པའི་བསླབ་པའོ། ། 說舍缽差別 དང་པོ་ནི། ལྷུང་བཟེད་ལྷག་པ་བསླངས་པ་འདི་ནི་དགེ་འདུན་ཁོ་ན་ལ་སྤང་བར་བྱ་སྟེ། ལྷུང་བཟེད་འབྲེལ་མེད་ནི་དགེ་འདུན་ཁོ་ན་ལས་ཐོབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྤྱིར་བཏང་ལ་དགེ་སློང་གང་ཟག་ལ་སྤང་བ་སྤྱིར་བསྟན་པ་ཡིན་གྱི། དགེ་འདུན་ལ་སྤང་བ་ནི་དམིགས་ཀྱིས་བཀར་བ་ཡིན་ནོ། །ལྷུང་བཟེད་དྲུག་བདུན་ལ་སོགས་པ་བསླངས་ན་དེ་དག་ཐམས་ཅད་དགེ་འདུན་ལ་སྤང་ངམ་ཞེ་ན། བསླངས་པའི་ལྷུང་བཟེད་དུ་མ་ཉིད་ཡིན་ན་དེ་དག་གི་ནང་ནས་མཆོག་ཏུ་འདོད་པ་གང་ 6-499b བཟང་བ་བདམ་པ་གཅིག་དགེ་འདུན་ལ་སྤང་ཞེས་སྦྱར་རོ། །ལྷུང་བཟེད་མཆོག་ཏུ་འདོད་པ་དེ་ལས་གཞན་ལྷུང་བཟེད་ངན་ཤོས་རྣམས་ནི་དུས་ཀྱི་སྤྱི་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དུས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ཐམས་ཅད་དུ་སྤང་བར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཡང་ཕྱིར་བསླང་བར་བྱ་བ་ཉིད་ཀྱིས་སྤང་བར་བྱ་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཐམས་ཅད་དུ་སྤང་བ་དེ་སུ་ལ་སྤང་ཞེ་ན། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་འདི་པ་སྡེ་ལྔ་ཆར་ལའོ། །ཊཱི་ཀར། འདིར་གཞུང་ནི་ལྷུང་བཟེད་ལྷག་པ་རྣམས་ནི་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་བགོ་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། ། 說無關缽儀軌 གཉིས་པ་ནི། ལྟུང་བ་འབྱིན་པ་པོ་དགེ་སློང་དེ་ལ་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ལྷུང་བཟེད་དག་གི་ནང་ནས་ལྷུང་བཟེད་ཐ་ཆད་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །རང་བཞིན་གྱི་མཚམས་གཅིག་གི་ནང་ན་ཡོད་པའི་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ལྷུང་བཟེད་ཐ་ཆད་ཡིན་གྱི། མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་གྱི་དགེ་འདུན་མ་ཡིན་ནོ། །ཐབས་གང་གིས་ལྷུང་བཟེད་ཐ་ཆད་དེ་བསྙིགས་པར་བྱ་ཞེ་ན། སྤང་བའི་ལྷུང་བཟེད་དེ་དགེ་འདུན་ལ་གྲལ་དུ་བྲིམ་པས་ལྷུང་བཟེད་ཐ་ཆད་བསྙིགས་པར་བྱའོ། །བྲིམ་པས་བསྙིགས་པ་དེ་དགེ་

【現代漢語翻譯】 是墮罪的根本。對於沒有缽卻想要獲得缽的人來說，在尋求和獲得的過程中，如果直接進行交易，則會犯下墮罪。經典中說，在根本上直接進行交易也會犯下墮罪。在尋求的過程中，比墮罪更輕微；在最終獲得時，比根本罪更輕微。 टीका 中是這樣解釋的。即使沒有乞討到缽，也會產生尋找缽的過失。如果比丘自己有缽，卻用自己的物品購買缽，也會犯下輕微的墮罪。 टीका 中說，如果自己有可以用來購買缽的物品，卻不去購買而乞討，也會犯下輕微的墮罪。 टीका 中說，對於僧衣也應理解為同樣的道理。如果想要好的、漂亮的缽，而與他人交換缽，則會犯下輕微的墮罪。 改作差別 第三，顯示捨棄缽的差別。說明捨棄缽的儀軌。是關於接受無關缽的學處。 說舍缽差別 第一，乞討多餘的缽，只能捨棄給僧團，因為無關缽只能從僧團獲得。一般來說，捨棄給比丘個人是普遍的說明，而捨棄給僧團則是特別指定的。如果乞討了六個、七個等缽，是否都要捨棄給僧團呢？如果乞討了多個缽，那麼從這些缽中選擇自己最喜歡的、最好的一個捨棄給僧團。除了自己最喜歡的缽之外，其餘最差的缽在所有的時間、所有的特定時間都應該捨棄。 टीका 中說，不能因為還要再次乞討而捨棄。那麼，在所有的時間都捨棄給誰呢？是捨棄給五種部類的出家人。 टीका 中說，這裡的經文是說，多餘的缽應該分給比丘們。 說無關缽儀軌 第二，對於犯墮罪的比丘，僧團應該從所有的缽中給予他最差的缽。在同一自性戒律範圍內的所有僧團都應該給予他最差的缽，而不是戒律範圍外的僧團。用什麼方法使最差的缽破損呢？通過在僧團中分發捨棄的缽，使最差的缽破損。分發使之破損的僧團

【English Translation】 It is the basis of downfall. For those who do not have a bowl but want to obtain one, if they directly trade in the process of seeking and obtaining, they will commit a downfall. It is said in the scriptures that directly trading on the basis will also commit a downfall. In the process of seeking, it is less severe than a downfall; in the final acquisition, it is less severe than the root sin. This is how it is explained in the ṭīkā. Even if one does not beg for a bowl, the fault of seeking a bowl will arise. If a bhikṣu has a bowl himself, but buys a bowl with his own belongings, he will also commit a minor downfall. The ṭīkā says that if one has belongings that can be used to buy a bowl, but does not buy it and begs, he will also commit a minor downfall. The ṭīkā says that the same principle should be understood for robes. If one wants a good, beautiful bowl and exchanges it with others, he will commit a minor downfall. Modification Difference Third, the difference of abandoning the bowl is shown. The ritual of abandoning the bowl is explained. It is about the precepts of accepting unrelated bowls. Explanation of the Difference of Abandoning the Bowl First, begging for extra bowls should only be abandoned to the sangha, because unrelated bowls can only be obtained from the sangha. Generally speaking, abandoning to an individual bhikṣu is a general explanation, while abandoning to the sangha is specifically designated. If one begs for six, seven, etc. bowls, should all of them be abandoned to the sangha? If one begs for multiple bowls, then from these bowls, choose the one you like the most and the best one to abandon to the sangha. Apart from the bowl you like the most, the rest of the worst bowls should be abandoned at all times, at all specific times. The ṭīkā says that one should not abandon because one still wants to beg again. Then, to whom should one abandon at all times? It is to be abandoned to the renunciants of the five classes. The ṭīkā says that the scripture here says that the extra bowls should be distributed to the bhikṣus. Explanation of the Ritual of Unrelated Bowls Second, for the bhikṣu who commits a downfall, the sangha should give him the worst bowl from all the bowls. All the sanghas within the same nature of discipline should give him the worst bowl, not the sanghas outside the discipline. What method should be used to damage the worst bowl? By distributing the abandoned bowl in the sangha, the worst bowl is damaged. The sangha that distributes and damages

---

སློང་སུས་བྱ་ཞེ་ན། དགེ་འདུན་གྱི་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་བསྐོས་པས་སོ། །འདི་ལ་འཕྲོས་པའི་དོན་བརྗོད་ན་དགོས་པའི་དོན་ནི་མ་བསྐོས་པའི་ཉེས་པ་ཁེགས་པ་དང་། ལས་ཀྱིས་བསྐོས་པས་བཅས་པའི་ས་མཚམས་ཟིན་པའོ། །དེའང་ཡུལ་གང་ལ་བསྐོ་བ་ནི། དགེ་སློང་ཆོས་བཅུ་བཞི་དང་ལྡན་པ་སྟེ། སྤོང་བ་པའི་ཞལ་ཏ་པ་བསྐོ་བའི་སྐབས་སུ་འོག་ཏུ་འཆད་པར་འགྱུར་རོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་བསྐོ་བ་ནི། དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་བཞི་ལྡན་གྱིས་སོ། །གསུམ་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་བསྐོ་བ་ནི། གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་བསྐོ་བའོ། །བཞི་པ་བསྐོས་པ་དེའི་བྱ་བ་ནི། ཚོགས་པ་ལ་བརྗོད་པ་ལ་སོགས་པ་སྟེ་གཞུང་ལས་ཤེས་ 6-500a པར་འགྱུར་རོ། །བསྐོས་པའི་དགེ་སློང་དེས་སང་ཕྱི་དེ་ཉིན་པར་ལྷུང་བཟེད་བྲིམ་པ་དེ་བྱེད་པར་འགྱུར་བ་ན་མཆོད་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་དགོང་ཀ་ཚུན་ཆད་དགེ་འདུན་གནས་གཅིག་ཏུ་ན་མ་ཚོགས་པའི་དུས་སུ་དགེ་འདུན་ལ་མཇལ་བ་སྟེ་བརྡ་གོ་བར་བྱའོ། །ཇི་སྐད་མཇལ་བར་བྱ་ཞེ་ན། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་ཅེས་བོས་ནས། བདག་སང་ལྷུང་བཟེད་འབྲེལ་བ་མེད་པ་ཞེས་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། ཨུན་ཧ་ན་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འབྲེལ་བ་མེད་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། འདི་ལྟར་ན་ཧ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ན་ཧ་བནྡྷན་ཞེས་བྱ་བ་སྟེ་འབྲེལ་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྐད་ཀྱི་བྱིངས་ལས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཨུན་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཨུངྒ་ཏ་ཞེས་བྱ་སྟེ། མེད་པའི་དོན་ཡིན་པས་ལྷུང་བཟེད་དང་འབྲེལ་པ་མེད་པའམ་འབྲེལ་བ་དང་བྲལ་བ་ཡིན་པས་ན་དེའི་ཕྱིར་དེའི་མིང་འབྲེལ་པ་མེད་པ་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་སོ། །དེས་ན་འབྲེལ་པ་མེད་པ་ནི་གཉིས་ཏེ། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་འབྲེལ་བ་མེད་པ་དང་། གཞན་ལ་སྤང་བའི་འབྲེལ་པ་མེད་པའོ། །དེ་གཉིས་ནི་རང་གཞན་གྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་མི་བྱ་བ་ཉིད་དང་། གཞན་ལ་སྦྱིན་བཙོང་མི་བྱ་བ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་ནི་བྲན་གནམ་ཁོལ་དུ་བྱུང་བ་དང་འདྲ་སྟེ། གནམ་ཁོལ་དུ་བྱུང་བས་བྲན་གྱི་ལས་སུ་མི་བསྐོ་བ་དང་། ཡོངས་སུ་མི་བཏང་བར་བྱ་བ་དང་། བཟའ་བཏུང་ལ་སོགས་པ་སྦྱིན་དགོས་པ་དེ་བཞིན་དུ་ལྷུང་བཟེད་འདི་ཡང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་མི་བྱ་ཞིང་། དེ་ལ་ཁ་བསྒྱུར་བ་དང་། སྲེག་པ་དང་། བྱི་དོར་ལ་སོགས་པ་བྱའོ། །གནམ་ཁོལ་གྱི་དོན། རྗེ་བླ་མས་བྲན་ལས་ཐར་དུ་བཅུག་སྟེ་གོ་འཕང་བཏོད་པ་ལྟ་བུའོ་ཞེས་བཀའ་སྩལ་ཏོ། །དེས་ན་ལྷུང་བཟེད་འབྲེལ་བ་མེད་པ་དེ་འབྲིམ་པར་འགྱུར་གྱིས། དགེ་འདུན་ཁྱོད་ཅག་རང་རང་གི་ལྷུང་བཟེད་དག་ཐོགས་ལ་སང་དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུ་གཤེགས་པར་མཛོད་ཅིག་ཅེས་སོ། །ལྷུང་ 6-500b བཟེད་འབྲིམ་པའི་གནས་དེར་དགེ་སློང་རྣམས་འཁོད་པའི་དོན་དུ་ཆག་ཆག་དང་། ཕྱགས་དར་དང་། སྟན་གདིང་པ་དང་། གཎྜི་བརྡུང་བ་ལ་སོགས་པ་ནི་ལྷུང་བཟེད་འབྲིམ་པ་པོར་བསྐོས་པའི་དགེ

【現代漢語翻譯】 誰來執行這項任務呢？由僧團通過羯磨法（Karma，佛教中的行為、業力）中的如是白二羯磨（Gsol Gnyis Kyi Las，通過兩次陳述請求的羯磨）來指派。如果對此進行進一步闡述，那麼其必要性在於避免未經指派的過失，並且通過羯磨的指派來確定所規定的範圍。那麼，指派的地點在哪裡呢？指派給具備十四種功德的比丘，這將在指派阿阇梨（Acharya，導師）時在下文闡述。第二，依靠什麼來指派呢？依靠具備四種功德的僧團。第三，通過什麼儀軌來指派呢？通過如是白二羯磨來指派。第四，被指派者的職責是什麼呢？是向僧眾陳述等等，這將在經文中瞭解。 被指派的比丘在第二天負責分發缽，在那天，直到傍晚，如果僧團沒有聚集在一個地方，就應該向僧團告知，讓他們明白。如何告知呢？稱呼『諸位具壽』，然後說：『我明天將分發無系缽。』關於『無系』，在《 टीका (ṭīkā，註釋)》中說：『उन्हन (unhana)被稱為無系，因為ह (ha)是नहनबन्धन (nahanabandhana)，意思是繫縛。』उ (u)是उद्गत (udgata)，意思是無，所以與缽沒有繫縛或脫離繫縛，因此被稱為無系。』因此，無繫有兩種：加持的無系和捨棄的無系。這兩種無系分別指自己和他人不應加持，以及不應施捨或出售。在《 टीका 》中說：『這就像奴隸變成天生自由人一樣，天生自由人不會被指派為奴隸，也不會被完全釋放，但必須給予食物等。同樣，這個缽也不應被加持，但應該進行清潔、擦拭等。』關於『天生自由人』的含義，宗喀巴大師說：『就像將奴隸從奴役中解放出來並賦予地位一樣。』因此，將分發無系缽，請諸位僧眾拿起各自的缽，明天進入僧團。』 爲了讓比丘們在分發缽的地方就座，需要準備坐具、掃帚、墊子和敲擊犍稚（Gaṇḍī，報時器）等，這些都是被指派分發缽的比丘應該做的。

【English Translation】 Who should perform this task? It is assigned by the Saṅgha (community of monks) through the Karma (action, law of cause and effect in Buddhism) of Gsol Gnyis Kyi Las (羯磨法，formal act of the Sangha), which is a Karma with two statements of request. If we elaborate on this further, the necessity lies in avoiding the fault of not being assigned, and in determining the prescribed scope through the assignment of Karma. So, where is the place of assignment? It is assigned to a Bhikṣu (monk) who possesses fourteen qualities, which will be explained below when assigning an Acharya (阿阇梨，teacher). Second, by what is it assigned? By a Saṅgha possessing four qualities. Third, through what ritual is it assigned? It is assigned through the Karma of Gsol Gnyis. Fourth, what is the duty of the assigned person? It is to state to the assembly, etc., which will be understood from the scriptures. The assigned Bhikṣu will distribute the bowls the next day. On that day, until evening, if the Saṅgha has not gathered in one place, he should inform the Saṅgha so that they understand. How should he inform them? By calling out 'Venerable ones,' and then saying, 'I will distribute the unattached bowl tomorrow.' Regarding 'unattached,' it says in the ṭīkā ( टीका , commentary): 'उन्हन (unhana) is called unattached, because ह (ha) is नहनबन्धन (nahanabandhana), which means binding.' उ (u) is उद्गत (udgata), which means without, so there is no binding with the bowl or it is free from binding, therefore it is called unattached.' Therefore, there are two types of unattached: the unattached of blessing and the unattached of abandonment. These two unattached refer to not blessing by oneself or others, and not giving or selling to others, respectively. It says in the ṭīkā : 'This is like a slave becoming a freeborn; a freeborn is not assigned to be a slave, nor is he completely released, but must be given food, etc. Similarly, this bowl should not be blessed, but it should be cleaned, wiped, etc.' Regarding the meaning of 'freeborn,' Je Tsongkhapa (宗喀巴大師) said: 'It is like freeing a slave from servitude and giving him a position.' Therefore, the unattached bowl will be distributed, so please all of you Saṅgha take your respective bowls and enter the Saṅgha tomorrow.' In order for the Bhikṣus to be seated in the place where the bowls are distributed, it is necessary to prepare seats, brooms, cushions, and strike the Gaṇḍī (犍稚，timekeeping instrument), etc., which are the duties of the Bhikṣu assigned to distribute the bowls.

---

་སློང་དེས་ནན་ཏན་བྱའོ། །ལྷུང་བཟེད་འབྲིམ་པ་པོར་བསྐོས་པའི་དགེ་སློང་དེས་ལྷུང་བཟེད་དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱི་མདུན་དུ་བཟུང་ཞིང་ལྷུང་བཟེད་དེའི་ཡོན་ཏན་བསྔགས་པ་བརྩམ་ཞིང་སྟེ་བསྔགས་པ་བརྗོད་ཅིང་གྲལ་མགོ་ནས་རིམ་གྱིས་དབུལ་བར་བྱའོ། །བི་མ་ལས། སྤང་ལྟུང་བྱུང་བའི་དགེ་སློང་དེ་དགེ་འདུན་གྱི་མདུན་དུ་ཐལ་མོ་སྦྱར་ཏེ་བཞག་ལ་ཞེས་སོ། །བསྔགས་པ་ཅི་ལྟ་བུ་བརྗོད་ཅེ་ན། གནས་བརྟན་ཅེས་དགེ་སློང་རྒན་རིམ་ནས་འབོད་པའོ། །ལྷུང་བཟེད་འདི་ནི་ཁ་དོག་ཤིན་ཏུ་གསལ་བ་ནི། ཊཱི་ཀར། ཁ་དོག་ནག་ནོག་མེད་པའོ་ཞེས་འཆད་ལ། དོན་ནི་ཚོན་བཟང་ཞིང་བྱད་ལྟར་སྣང་བའོ། །དབྱིབས་ལེགས་པ་ནི་ཊཱི་ཀར་ཚད་ལྡན་དང་། བི་མ་ལས་ཆེ་ཆུང་དུ་མ་གྱུར་པ་ལ་འཆད་དོ། །ལོངས་སྤྱད་པར་བཟོད་པ་བུ་གུ་དང་ཆག་གྲུམ་ལ་སོགས་པའི་སྐྱོན་མེད་པའོ། །དེས་ན་འདི་ལྟར་ལགས་ཀྱི་གལ་ཏེ་བཞེད་ན་སྟེ་ལེན་པར་འདོད་ན་སྣོམས་ཤིག་ཅེས་སོ། །ལྷུང་བཟེད་ཐམས་ཅད་ལ་དེ་སྐད་བརྗོད་དམ་ཞེ་ན། ཡོན་ཏན་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུའོ། །གནས་བརྟན་མན་ཆད་ཀྱིས་བདག་གི་ལྷུང་བཟེད་དང་བརྗེ་བར་འདོད་ན་ལྷུང་བཟེད་བྲིམ་པ་དེ་བླང་བར་བྱའོ། །དེ་ཡང་རང་གི་ལྷུང་བཟེད་འབྲིམ་པ་པོ་དེ་ལ་གཏད་པར་བྱའོ། །དེས་གཏད་པའི་ལྷུང་བཟེད་དེ་གྲལ་འོག་མ་ལ་བྲིམ་པར་བྱའོ། །གྲལ་འོག་མ་དེས་ཀྱང་བརྗེ་བར་འདོད་ན་བརྗེ་བར་བྱ་སྟེ་གྲལ་རྫོགས་ཀྱི་བར་དུ་དེ་བཞིན་བྱའོ། །བི་མ་ལས། བདག་གི་ལྷུང་བཟེད་བཟང་སྟེ་བརྗེ་བར་མ་དད་དམ་ཆོག་ཤེས་པ་གཅིག་སྟེ་ལྷུང་བཟེད་མ་བརྗེས་ཀྱང་ཉེས་པ་ 6-501a མེད་དོ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་རང་ལ་ལྷུང་བཟེད་བསྟབས་པ་ན་མ་བླངས་པར་རང་གི་གྲལ་འོག་གི་དགེ་སློང་གཅིག་གམ་དུ་མས་བར་དུ་ཆོད་པའི་གྲལ་འོག་ན་གནས་པས་བླངས་ཟིན་པ་ན་ཁོ་བོ་འདོད་དོ་ཞེས་བླང་བར་མི་བྱའོ། །བར་དུ་ཆོད་པས་བླངས་ཟིན་ནས་སློང་དུ་བྱུང་ན་སློང་བའི་ཚིག་ལན་གཉིས་པ་ལ་ལྷུང་བཟེད་འབྲིམ་པ་པོས་ནི་མི་སྦྱིན་ཅིང་ཚིག་གཉིས་པའི་འོག་མ་ཚིག་གསུམ་པ་ལ་ནི་མི་སྦྱིན་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ལྷུང་བཟེད་བསྙིགས་ནས་དགེ་སློང་དེ་ལས་སྦྱིན་པ་ན་ལྟུང་བ་བྱུང་བའི་དགེ་སློང་དེ་ལ་ལྷུང་བཟེད་འབྲེལ་མེད་འདི་ནི་གཞན་ལ་སྤང་བར་མི་བྱ་བ་སྟེ། གཞན་ལ་རང་གར་སྦྱིན་བཙོང་མི་བྱ་བ་ཉིད་དང་། རང་གིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་མི་བྱ་བ་ཉིད་དང་། གཞན་གྱིས་ཀྱང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་མི་བྱ་བ་ཉིད་དག་དགེ་སློང་བསྐོས་པ་དེས་བསྒོ་བར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། མ་ཆག་གི་བར་དུ་ཆོངས་ཤིག་ཅེས་ཀྱང་བསྒོ་བར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ལྷུང་བཟེད་ཐ་ཆད་འདི་བྱིན་གྱིས་མི་བརླབ་པར་འཇོག་པའི་ཆ་ནས་ཞག་བཅུ་འདས་པ་ན་ལྷུང་བཟེད་འཆང་བའི་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་རིགས་ལ། ཡང་ན་ལྷུང་བཟེད་འབྲེལ་མེད་ཀྱི་ཆོ་ག་འདི་ཡིས་བྱེད་པ་ད

【現代漢語翻譯】 比丘應努力去做。被指派為分發缽的比丘，應手持缽，站在比丘們面前，開始讚頌缽的功德，從上座開始依次分發。毗瑪拉（Bimala）說：『犯了捨墮的比丘，應合掌站在僧團面前。』那麼，應如何讚頌呢？稱呼『長老』，即從年長的比丘開始稱呼。這個缽顏色非常鮮亮。』ཊཱི་ཀ་（Tika）解釋說：『顏色沒有雜質。』意思是顏色好，看起來像塗過油一樣。形狀好，ཊཱི་ཀ་（Tika）解釋為尺寸標準，毗瑪拉（Bimala）解釋為大小合適。可以使用，沒有破損等缺陷。因此，就這樣，如果想要，即想要接受，就請拿吧。』難道所有的缽都這樣說嗎？根據功德如何而定。如果長老及以下的人想要交換我的缽，分發缽的人應該接受。然後將自己的缽交給分發缽的人。分發缽的人將那個缽分發給下一排的人。如果下一排的人也想交換，就交換，直到分發完為止。毗瑪拉（Bimala）說：『我的缽很好，不相信可以交換嗎？或者知足常樂，即使不交換缽也沒有罪過。』如果比丘被遞缽時沒有接受，自己那一排下面的一個或多個比丘，被隔開的那一排下面的人已經接受了，這時他說『我想要』，也不應該接受。被隔開的人已經接受了，如果來乞討，在乞討的第二句話時，分發缽的人不給，第二句話的下一句，即第三句話時，也不是不給。缽被弄髒后，從那個比丘那裡施捨，犯了墮落的比丘的這個無關聯的缽，不應該舍給別人，即不能隨意施捨或出售，自己不能加持，別人也不能加持，被指派的比丘應該告知。ཊཱི་ཀ་（Tika）說：『直到損壞為止都可以使用。』也應該這樣告知。這個最差的缽，從不加持的角度來說，過了十天後，可能會產生持缽的捨墮，或者用這個無關聯的缽的儀式來做。 比丘應努力去做。被指派為分發缽的比丘，應手持缽，站在比丘們面前，開始讚頌缽的功德，從上座開始依次分發。毗瑪拉（Bimala）說：『犯了捨墮的比丘，應合掌站在僧團面前。』那麼，應如何讚頌呢？稱呼『長老』，即從年長的比丘開始稱呼。這個缽顏色非常鮮亮。』ཊཱི་ཀ་（Tika）解釋說：『顏色沒有雜質。』意思是顏色好，看起來像塗過油一樣。形狀好，ཊཱི་ཀ་（Tika）解釋為尺寸標準，毗瑪拉（Bimala）解釋為大小合適。可以使用，沒有破損等缺陷。因此，就這樣，如果想要，即想要接受，就請拿吧。』難道所有的缽都這樣說嗎？根據功德如何而定。如果長老及以下的人想要交換我的缽，分發缽的人應該接受。然後將自己的缽交給分發缽的人。分發缽的人將那個缽分發給下一排的人。如果下一排的人也想交換，就交換，直到分發完為止。毗瑪拉（Bimala）說：『我的缽很好，不相信可以交換嗎？或者知足常樂，即使不交換缽也沒有罪過。』如果比丘被遞缽時沒有接受，自己那一排下面的一個或多個比丘，被隔開的那一排下面的人已經接受了，這時他說『我想要』，也不應該接受。被隔開的人已經接受了，如果來乞討，在乞討的第二句話時，分發缽的人不給，第二句話的下一句，即第三句話時，也不是不給。缽被弄髒后，從那個比丘那裡施捨，犯了墮落的比丘的這個無關聯的缽，不應該舍給別人，即不能隨意施捨或出售，自己不能加持，別人也不能加持，被指派的比丘應該告知。ཊཱི་ཀ་（Tika）說：『直到損壞為止都可以使用。』也應該這樣告知。這個最差的缽，從不加持的角度來說，過了十天後，可能會產生持缽的捨墮，或者用這個無關聯的缽的儀式來做。

【English Translation】 The monk should diligently do it. The monk who is appointed to distribute the alms bowl should hold the alms bowl in front of the monks and begin to praise the merits of the alms bowl, and distribute it in order from the senior. Bimala said: 'The monk who has committed a Nissaggiya Pacittiya should stand in front of the Sangha with his palms together.' So, how should one praise? Call 'Elder', that is, call from the older monks. This alms bowl is very bright in color.' Tika explains: 'The color is free of impurities.' It means that the color is good and looks like it has been oiled. The shape is good, Tika explains as standard size, and Bimala explains as appropriate size. It can be used without defects such as damage. Therefore, that's it, if you want, that is, want to accept, please take it. 'Do you say that to all the alms bowls? It depends on the merits. If the elder and below want to exchange my alms bowl, the person distributing the alms bowl should accept it. Then hand over your alms bowl to the person distributing the alms bowl. The person distributing the alms bowl distributes that alms bowl to the next row of people. If the next row of people also want to exchange, exchange it until it is distributed. Bimala said: 'My alms bowl is very good, don't you believe you can exchange it? Or be content and happy, even if you don't exchange the alms bowl, there is no sin.' If the monk is not accepted when the alms bowl is handed over, one or more monks below his row, the person below the row who is separated has already accepted it, and he says 'I want it', he should not accept it. If the separated person has already accepted it, if he comes to beg, the person distributing the alms bowl will not give it at the second sentence of begging, and the next sentence of the second sentence, that is, the third sentence, is not not giving it. After the alms bowl is soiled, giving alms from that monk, this unrelated alms bowl of the monk who has committed a fall should not be given to others, that is, it cannot be given or sold at will, one cannot bless oneself, and others cannot bless, the appointed monk should inform. Tika said: 'You can use it until it is damaged.' It should also be informed like this. This worst alms bowl, from the perspective of not blessing, after ten days, there may be a Nissaggiya Pacittiya of holding the alms bowl, or it can be done with the ritual of this unrelated alms bowl. The monk should diligently do it. The monk who is appointed to distribute the alms bowl should hold the alms bowl in front of the monks and begin to praise the merits of the alms bowl, and distribute it in order from the senior. Bimala said: 'The monk who has committed a Nissaggiya Pacittiya should stand in front of the Sangha with his palms together.' So, how should one praise? Call 'Elder', that is, call from the older monks. This alms bowl is very bright in color.' Tika explains: 'The color is free of impurities.' It means that the color is good and looks like it has been oiled. The shape is good, Tika explains as standard size, and Bimala explains as appropriate size. It can be used without defects such as damage. Therefore, that's it, if you want, that is, want to accept, please take it. 'Do you say that to all the alms bowls? It depends on the merits. If the elder and below want to exchange my alms bowl, the person distributing the alms bowl should accept it. Then hand over your alms bowl to the person distributing the alms bowl. The person distributing the alms bowl distributes that alms bowl to the next row of people. If the next row of people also want to exchange, exchange it until it is distributed. Bimala said: 'My alms bowl is very good, don't you believe you can exchange it? Or be content and happy, even if you don't exchange the alms bowl, there is no sin.' If the monk is not accepted when the alms bowl is handed over, one or more monks below his row, the person below the row who is separated has already accepted it, and he says 'I want it', he should not accept it. If the separated person has already accepted it, if he comes to beg, the person distributing the alms bowl will not give it at the second sentence of begging, and the next sentence of the second sentence, that is, the third sentence, is not not giving it. After the alms bowl is soiled, giving alms from that monk, this unrelated alms bowl of the monk who has committed a fall should not be given to others, that is, it cannot be given or sold at will, one cannot bless oneself, and others cannot bless, the appointed monk should inform. Tika said: 'You can use it until it is damaged.' It should also be informed like this. This worst alms bowl, from the perspective of not blessing, after ten days, there may be a Nissaggiya Pacittiya of holding the alms bowl, or it can be done with the ritual of this unrelated alms bowl.

---

ང་། ལྷུང་བཟེད་འདིའང་སྐྱོང་བའི་ཚུལ་ལྷུང་བཟེད་བྱིན་རླབས་ལྷན་པ་དང་། འདྲ་བར་སྐྱོང་དགོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་ཞག་དེ་འདས་ཀྱང་ལྷུང་བཟེད་འཆང་བའི་སྤང་ལྟུང་ཁེགས་སམ་སྙམ་དུ་དཔྱད་དགོས་པ་ཡིན་ནམ་ཞེས་བརྟགས་ན། བརྟགས་པ་དེ་གཉིས་ཀ་ལྟར་མིན་ཏེ་ལྷུང་བཟེད་འབྲེལ་མེད་ཀྱི་ཆོ་གས་ལྷུང་བཟེད་འདི་བཅང་རུང་བ་ཙམ་ཡིན་གྱི། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་ལྷུང་བཟེད་གཞན་ཡོད་མེད་གང་ཡིན་ཀྱང་འདྲ། འདིའི་གཞི་ལས་ལྷུང་བཟེད་འཆང་བའི་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་ཁེགས་གང་གིའང་གཞི་མིན་ནོ། །ལྷུང་བཟེད་དེ་ཉེ་བར་ལོངས་སྤྱོད་པ་པོ་ལྟུང་བ་བྱུང་བའི་དགེ་སློང་ 6-501b དེ་ལ་ལྷུང་བཟེད་འབྲེལ་མེད་འདི་ངང་གིས་མ་ཆག་གི་བར་དལ་བུ་དལ་བུས་སྤྱོད་ཅིག་ཅེས་གོ་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་བསྐོས་པ་དེས་དེ་སྐད་བསྒོ་བར་བྱའོ། ། 受無關學處 གསུམ་པ་ནི། སྤང་ལྟུང་བྱུང་བའི་དགེ་སློང་དེས་ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དང་། ལྷུང་བཟེད་འབྲེལ་མེད་གཉིས་ཀས་བསོད་སྙོམས་ལ་འགྲོ་བ་ལ་སོགས་ཏེ་སྤྱད་ཅིང་བྱའོ། །ཀུན་ཏུ་སྟེ་རྒྱུན་དུ་སྤྱད་པར་བྱའོ། །ལྷུང་བཟེད་འབྲེལ་མེད་དེ་ལ་སྣོད་ཁ་གཡོགས་ལ་སོགས་པ་ཡོ་བྱད་ཆེས་བཟང་པོ་ངེས་པར་སྦྱར་བར་བྱའོ། །ཡོ་བྱད་དམན་ཤོས་རྣམས་ནི་ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ལ་སྦྱར་རོ་ཞེས་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ལ། ལུང་ལས་ནི་དངོས་སུ་གསུངས་སོ། །བསོད་སྙོམས་སློང་བ་ལ་སོགས་པ་ལོངས་སྤྱད་པ་ན་ཕྱེ་ལ་སོགས་པ་ཆེས་ཡང་བ་ལྷུང་བཟེད་འབྲེལ་མེད་དེར་བླུག་པར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། ཆེས་ལྕི་བ་ནི་ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དེར་བླུག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ལྷུང་བཟེད་འབྲེལ་མེད་དེ་ཟས་ཟ་བ་ཉིད་ཀྱི་བྱ་བ་བསྒྲུབ་པའི་སྣོད་ཉིད་ལ་ནི་སྦྱར་བར་མི་བྱ་བ་ཁོ་ནའོ། །ཊཱི་ཀར། དེའི་ནང་ནས་ཟས་བཟའ་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །འདིའི་ཤུགས་ཀྱིས་ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པར་བཟའ་བར་བྱའོ་ཞེས་པ་སྟེ་ལུང་ལས་དངོས་སུ་གསུངས་སོ། །ལྷུང་བཟེད་འབྲེལ་མེད་དེའི་བྱི་དོར་ཡང་ལྷུང་བཟེད་གཞན་བྱི་དོར་བྱེད་པའི་དང་པོར་བྱའོ། །རྣམ་པ་འདི་རྣམས་ལྟར་བྱ་བ་ནི་ལྷུང་བཟེད་ངན་པ་དང་ཐ་ཆད་དེ་ཡུན་རིང་ཐུབ་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བི་མ་ལས་སོ། །རང་ལ་ལྷུང་བཟེད་ཡོད་བཞིན་དུ་ལྷུང་བཟེད་ཚོལ་བའི་སྤང་བའོ།། །། 令織作捨墮 གསུམ་པ་འཐག་འཇུག་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་ཉེ་དགས་ཐ་ག་པ་ལ་རྔན་པ་མེད་པར་ཐགས་འཐག་ཏུ་བཅུག་པ་ལས་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཐ་ག་པའི་ 6-502a ལོངས་སྤྱོད་ལ་གནོད་པ་དང་། རང་འདོད་པ་ཆེ་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ཐ་ག་པ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལ་རྔན་པ་མེད་པར་གོས་འཐག་ཏུ་བཅུག་སྟེ། ཁྲུ་གང་ཡན་ཆད་བཏགས་ཟིན་ཅིང་། རྔན་པ

【現代漢語翻譯】 我思考道：即使已經過了那段時間，是否需要考慮，因為持有缽的捨墮罪是否會被阻止，因為持有缽的方式與加持過的缽相同，並且必須以同樣的方式持有？經過檢查，這兩種情況都不是，因為無關的學處僅僅允許持有這個缽。無論是否存在其他加持過的缽，這都不是產生或阻止持有缽的捨墮罪的基礎。對於因使用缽而犯下墮落的比丘，應該理解為，在缽沒有自然損壞之前，應該慢慢地使用這個無關的缽。被任命的比丘應該這樣教導。 受無關學處 第三，犯了捨墮罪的比丘，應該使用加持過的缽和無關的缽兩者來乞食等。應該一直使用。對於無關的缽，必須配備最好的用具，如蓋子等。經文中暗示，最差的用具應該配備給加持過的缽，並且經文中明確說明了。在乞食等使用時，應該將最輕的食物，如麵粉等，放入無關的缽中。 टीका (ṭīkā，註釋)：最重的食物應該放入加持過的缽中。無關的缽不應該用於吃飯。 टीका (ṭīkā，註釋)：不應該從裡面吃東西。這暗示了應該在加持過的缽中吃東西，經文中明確說明了。無關的缽的清潔也應該首先進行，然後再清潔其他缽。以這些方式行事是爲了讓不好的和劣等的缽能夠持久使用，正如 विमल (Vimala) 所說。即使自己有缽，尋找缽也是一種捨棄。 令織作捨墮 第三，關於讓織布。分為總義和詞義。 首先，故事發生在舍衛城，近護讓織布工 बिना (binā，沒有) 報酬地織布，因此制定了捨墮罪。應該避免的是損害織布工的利益和自己的貪婪。 वस्तु (vastu，事物) 是持戒的比丘讓非親屬的織布工 बिना (binā，沒有) 報酬地織布，織了一 हाथ (hātha，手) 以上，並且沒有報酬。

【English Translation】 I pondered: Even after that time has passed, is it necessary to consider whether the pārājika (捨墮罪, pārājika, pārājika, offense entailing expulsion) of holding a bowl would be prevented because the way of holding the bowl is the same as that of a blessed bowl, and it must be held in the same way? Upon examination, neither of these is the case, because the unrelated śikṣāpada (學處, śikṣāpada, śikṣāpada, precept) merely allows holding this bowl. Whether or not there is another blessed bowl, this is not the basis for generating or preventing the pārājika (捨墮罪, pārājika, pārājika, offense entailing expulsion) of holding a bowl. For a bhikṣu (比丘, bhikṣu, bhikṣu, monk) who has committed a pārājika (捨墮罪, pārājika, pārājika, offense entailing expulsion) by using the bowl, it should be understood that until the bowl is naturally damaged, this unrelated bowl should be used slowly. The ordained bhikṣu (比丘, bhikṣu, bhikṣu, monk) should teach in this way. Receiving Unrelated Śikṣāpada (學處, śikṣāpada, śikṣāpada, precept) Third, a bhikṣu (比丘, bhikṣu, bhikṣu, monk) who has committed a pārājika (捨墮罪, pārājika, pārājika, offense entailing expulsion) should use both the blessed bowl and the unrelated bowl for alms-gathering, etc. It should be used constantly. For the unrelated bowl, the best equipment, such as a lid, etc., must be provided. It is implied in the scriptures that the worst equipment should be provided for the blessed bowl, and it is explicitly stated in the scriptures. When using it for alms-gathering, etc., the lightest food, such as flour, etc., should be put into the unrelated bowl. टीका (ṭīkā, commentary): The heaviest food should be put into the blessed bowl. The unrelated bowl should not be used for the very act of eating. टीका (ṭīkā, commentary): One should not eat from it. This implies that one should eat from the blessed bowl, which is explicitly stated in the scriptures. The cleaning of the unrelated bowl should also be done first, before cleaning other bowls. Acting in these ways is for the sake of making the bad and inferior bowls last longer, as विमल (Vimala) said. Even though one has a bowl, seeking a bowl is an abandonment. Causing Weaving, Nissaggiya Pācittiya (捨墮, nissaggiya pācittiya, nissaggiya pācittiya, offense entailing forfeiture and expiation) Third, regarding causing weaving. It is divided into general meaning and literal meaning. First, the story takes place in Śrāvastī (舍衛城, śrāvastī, śrāvastī, a major city in ancient India), where Nye Dag (近護, nye dag, nye dag, a person's name) had a weaver weave cloth बिना (binā, without) reward, and therefore the Nissaggiya Pācittiya (捨墮, nissaggiya pācittiya, nissaggiya pācittiya, offense entailing forfeiture and expiation) was established. What should be avoided is harming the interests of the weaver and one's own greed. वस्तु (vastu, object) is that a bhikṣu (比丘, bhikṣu, bhikṣu, monk) who observes the vows has a weaver who is not a relative weave cloth बिना (binā, without) reward, and more than one हाथ (hātha, hand) has been woven, and there is no reward.

---

་ལ་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་ལ་འཐག་ཏུ་འཇུག་པའི་ཡུལ་དང་། གང་འཐག་ཏུ་འཇུག་པའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གིས་འཐག་ཏུ་འཇུག་པའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ནི། ཐ་ག་པ་ཐགས་གླ་ཅི་བདེར་སྟོབ་པ་མ་ཡིན་པ་བགྲངས་པའི་ཁྱིམ་པ་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། གོས་ཀྱི་རྒྱུ་ཡིན་པ་དང་། རང་ཉིད་དབང་བ་ཡིན་པ་དང་། བྱེད་འཕྲོ་གཞིའི་སེལ་བར་གཏོགས་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། རུང་བ་དང་། ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་ལྔའོ། །གསུམ་པ་གང་གིས་འཐག་ཏུ་འཇུག་པའི་རྟེན་ནི། དགེ་སློང་གིས་རྔན་པ་མེད་པ་སྟེ་རིན་མེད་པར་ཞེས་སོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། གླ་རྔན་གྱིས་འཐག་ཏུ་འཇུག་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་ཡིད་གཅུགས་ཁྱད་པར་ཅན་མ་ཡིན་པར་རང་དོན་དུ་ཐགས་གླ་མེད་པར་འཐག་ཏུ་འཇུག་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །ཡིད་གཅུགས་ཁྱད་པར་ཅན་ཡིན་ན་ནི་གླ་རྔན་མེད་པར་འཐག་ཏུ་བཅུག་ཀྱང་ལྟུང་བ་མེད་དེ། ཡིད་གཅུགས་པའི་སེམས་དག་གིས་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ལྟུང་མེད་དུ་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་སོ། །གལ་ཏེ་ཐགས་གླ་ལ་རྐུ་སེམས་བྱུང་ན་ནི་དངན་འཐེན་ཀྱང་མ་བརྐུས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། ལས་བྱེད་པ་ལ་གླ་མ་བྱིན་ན་ཕམ་མོ་ཞེས་བཤད་དེ། རྐུ་སེམས་བྱུང་ན་མ་བྱིན་ལེན་དང་འཐག་འཇུག་གཉིས་ཀའི་ལྟུང་བ་འབྱུང་སྟེ། གཞི་ 6-502b གཅིག་ལ་དུ་མ་ཉིད་བཅས་པ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རང་ངམ་བསྐོས་པས་ངག་གི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་འཐག་ཏུ་འཇུག་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ཁྲུ་གང་ཡན་ཆད་བཏགས་ཟིན་ཅིང་ཐགས་གླ་ལ་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཐ་ག་པ་ཁྱིམ་པ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ཞེས་སྔར་བསྟན་པ་དེ་ལ་རིན་རྔན་པ་མེད་པར་དགེ་སློང་རང་གི་ངག་གིས་བསྒོ་བས་སམ། དགེ་སློང་གིས་བསྐོས་པའི་ཕོ་ཉ་ལ་སོགས་པ་གཞན་གྱིས་ཀྱང་འཐག་ཏུ་བཅུག་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །འོ་ན་སོ་སོར་ཐར་པ་ལས་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལས་རང་གིས་བསླངས་པའི་སྐུད་པ་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་མདོ་རྩ་བ་འདིར་མ་སྨོས་པ་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། དེ་ནི་གླེང་གཞིའི་དབང་གིས་གསུངས་ཀྱི། ལྟུང་བ་འདིའི་ཡན་ལག་མ་ཡིན་ཏེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་གིས་ཉེ་དུ་ལ་སྐུད་པ་བླངས་ནས་ཐག་པ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལ་འཐག་ཏུ་འཇུག་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས་ཀྱང་། འདིར་སྐུད་པ་སློང་བ་ནི་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་རྒྱུར་འགྱུར་བ་མ་ཡིན་གྱི་ཞེས་སོ། །ལུང་ལས། ཐ་ག་པ་ཉེ་དུ་དང་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལ་གོས་འཐག་ཏུ་འཇུག་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་ན

【現代漢語翻譯】 這是由獲得認可后產生的根本墮落。分支有四個方面。基礎分支有三個方面：委託紡織的對象，委託紡織的物品，以及委託紡織的依據。首先，紡織工（thā ga pa）不是隨意增加紡織工資的六種居士。其次，作為布料的材料，自己可以支配，不屬於正在進行的基地清除，合適，並且符合標準，這五個方面。第三，委託紡織的依據是比丘不索取報酬，即無償。在《律藏分別》（lung rnam 'byed）中說：『以工資報酬委託紡織沒有墮落。』意樂的分支有兩個方面：認知是對基礎沒有錯誤的認知。動機不是特別的貪戀，而是爲了自己的利益無償地委託紡織，並且持續不斷。如果存在特別的貪戀，即使無償委託紡織也沒有墮落，因為通過貪戀之心不會有墮落，這可以從《不予取》（ma byin len）中關於沒有墮落的關鍵點得知。如果對紡織工資產生偷盜之心，那麼即使拉線也算是偷盜。在《小疏》（'grel chung）中說：『如果不給工人報酬，就會失敗。』這意味著如果產生偷盜之心，就會產生《不予取》和委託紡織兩種墮落，因為在一個基礎上包含了多種罪過。行為是自己或委託他人通過語言行為委託紡織。最終完成是紡織完成一肘以上，並且對紡織工資產生認可。 第二種情況是，如前所述，紡織工不是親屬，如果比丘自己用語言勸說無償紡織，或者通過比丘委託的信使等其他人委託紡織，就會犯捨墮罪（spang ba'i ltung byed）。那麼，《別解脫經》（so sor thar pa）中說『從非親屬處索要的線』與此根本經文（mdo rtsa ba）中未提及相矛盾嗎？這是因為那是根據開端的緣故說的，而不是此墮落的組成部分。在《律藏分別》中說：『比丘從親屬處獲得線，然後委託非親屬紡織，就會犯捨墮罪。』這可以從關鍵點得知。在《 टीका》（ṭīkā）中也說：『在此索要線不是成為捨墮罪的原因。』經文中說：『委託親屬和非親屬紡織布匹，就會犯捨墮罪。』

【English Translation】 This is the fundamental transgression arising from having an approving thought upon receiving it. There are four aspects to the branches. The base branch has three aspects: the object to whom the weaving is entrusted, the item to be woven, and the basis by which the weaving is entrusted. First, the weaver (thā ga pa) is a householder who does not arbitrarily increase the weaving wages, possessing the six qualities. Second, the material for the cloth, being self-owned, not belonging to the ongoing clearing of the base, being suitable, and meeting the standards, these are the five aspects. Third, the basis by which the weaving is entrusted is that the bhikshu does not take a reward, that is, without payment. In the Vinaya-vibhaṅga (lung rnam 'byed), it is said: 'There is no transgression in entrusting weaving with wages as a reward.' There are two aspects to the branch of intention: the cognition is the non-erroneous cognition of the base. The motivation is not a special attachment, but the continuous desire to entrust weaving without wages for one's own benefit. If there is a special attachment, even entrusting weaving without wages does not result in transgression, because there is no transgression through the mind of attachment, which can be understood from the key point in the 'Not Giving' (ma byin len) regarding the absence of transgression. If a stealing thought arises regarding the weaving wages, then even pulling the thread is considered stealing. In the 'Small Commentary' ('grel chung), it is said: 'If wages are not given to the worker, there is defeat.' This means that if a stealing thought arises, both the transgression of 'Not Giving' and entrusting weaving occur, because multiple offenses are included on one basis. The action is entrusting weaving through verbal action, either by oneself or by an appointed person. The final completion is when one cubit or more has been woven and an approving thought has arisen regarding the weaving wages. The second case is that, as previously stated, the weaver is not a relative. If the bhikshu himself persuades them with words to weave without payment, or if he entrusts weaving through another, such as a messenger appointed by the bhikshu, it becomes an expiatory offense of relinquishment (spang ba'i ltung byed). Then, does the statement in the Prātimokṣa (so sor thar pa), 'thread obtained by oneself from a non-relative,' contradict the fact that it is not mentioned in this root text (mdo rtsa ba)? This is because it was said due to the beginning circumstances, and it is not a component of this transgression. In the Vinaya-vibhaṅga, it is said: 'If a bhikshu obtains thread from a relative and then entrusts a non-relative to weave, it becomes an expiatory offense of relinquishment.' This can be understood from the key point. In the Ṭīkā (ṭīkā) it is also said: 'Here, obtaining thread does not become a cause for an expiatory offense of relinquishment.' The scripture says: 'Entrusting relatives and non-relatives to weave cloth results in an expiatory offense of relinquishment.'

---

ི། ཐ་ག་པ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལས་གཞན་ཉེ་དུ་ཉིད་དང་བཅས་པ་ལ་ནི་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པས་འཐག་པ་དེ་ལ་བྱས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པའི་དབང་གིས་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །ཐ་ག་པ་གཉིས་ཀྱི་གཅིག་ལ་རིན་བྱིན། གཅིག་ལ་རིན་མ་བྱིན་པ་གཉིས་ཀ་ལས་འཐག་ཏུ་བཅུག་ན་ཡང་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །གལ་ཏེ་ཐ་ག་པ་ཉེ་དུ་དང་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལ་འཐག་ཏུ་བཅུག་ན། ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པས་བཏགས་པ་དེ་ཁྲུ་གང་ཡན་ཆད་ཚད་རྫོགས་ཡོད་ན་དངོས་གཞིར་འགྱུར་གྱི། 6-503a ཐ་ག་པ་ཉེ་དུ་དང་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པས་ཁྲུ་ཕྱེད་ཕྱེད་བཏགས་པ་ལ་ནི་ན་སྨད་དོ། །རས་ཡུག་ཁྲུ་བཅུ་པ་ཉེ་དུ་དང་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པས་ཁྲུ་རེ་རེ་སྤེལ་མར་བཏགས་ན་ནི་ཉེ་དུས་བཏགས་པ་ཐམས་ཅད་ལྟུང་མེད་ཕྱོགས་གཅིག་དང་། ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པས་བཏགས་པ་ཐམས་ཅད་ལྟུང་བ་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་བསྡོམས་ཏེ་འདྲེས་པ་ནི་གཉིས་ཆར་སྡོམ་མོ་ཞེས་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་སོ། །ཉེ་དུ་དང་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པས་ཁྲུ་ཕྱེད་ཕྱེད་སྤེལ་མར་བཏགས་ཏེ་དར་ཡུག་གཅིག་བཏགས་ན་ལྟུང་བ་ཅིར་འགྱུར་ནི་དཔྱད་པར་བྱའོ། །གོས་འཐག་འཇུག་གི་གནད་ཀྱིས་རྔན་པ་མ་བྱིན་པར་ལྷུང་བཟེད་འཆོས་སུ་འཇུག་ན་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པ་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་བར་བྱའོ། །རྔན་པ་མེད་པར་གོས་འཐག་ཏུ་འཇུག་པའི་སྤང་བའོ།། །། 給織酬捨墮 བཞི་པ་འཐག་པ་བསྐྱེད་པ་ལ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །དེ་ཡི་ལྟུང་བ་ན་སྨད་དོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་ཉེ་དགས་འཐག་པ་བསྐྱེད་པ་ལ་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྦྱིན་བདག་དང་ཐ་ག་པའི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་གནོད་པ་དང་། རང་གི་འདོད་པ་ཆེ་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་ལ་བསྔོས་པའི་གོས་སྦྱིན་བདག་གིས་འཐག་ཏུ་འཇུག་པ་དེ་ཞེང་དང་དཀྱུས་ཆེར་བསྐྱེད་པའམ་ཐགས་བཟང་དུ་བསྐྱེད་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་གིས་འཐག་ཏུ་འཇུག་པའི་སྦྱིན་བདག་དང་། གང་གིས་འཐག་པའི་ཐ་ག་པ་དང་། གང་འཐག་པ་བསྐྱེད་པའི་དངོས་པོའོ། །དང་པོ་ནི། སྦྱིན་བདག་བདོག་པ་ལ་སོགས་པ་ཅི་བདེར་སྟོབ་པ་མ་ཡིན་པ་བགྲངས་པའི་ཁྱིམ་པ་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། རྔན་པ་མ་བྱིན་ན་ལྟུང་བ་ 6-503b བསྐྱེད་པའི་ཆ་ནས་ཐ་ག་པ་ཐགས་གླ་ཅི་བདེར་སྟོབ་པ་མ་ཡིན་པ་བགྲངས་པའི་ཁྱིམ་པ་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ནོ། །གང་འཐག་པར་སྐྱེད་པའི་དངོས་པོ་ནི། གོས་རྒྱུ་ཡིན་པ་དང་། སྦྱིན་བདག་དེ་ཉིད་ཀྱི་རྒྱུ་ཡིན་པ་དང་། བྱེད་འཕྲོ་གཞིའི་སེལ་བར་གཏོགས་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། རང་ལ་སྦྱིན་བདག་གིས་བསྔོས་པ་ལས་ལྷག་པ་ཡིན་པ་དང་། རུང་བ་དང་། ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་དྲུག་གོ། བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས།

【現代漢語翻譯】 如果不是親戚的織工，而是與親戚一起的織工，那麼不是親戚的織工所織的布就不是已經完成的。註釋中說：『因為不是親戚的緣故，會成為應捨墮罪。』如果給兩個織工中的一個報酬，而不給另一個報酬，即使讓兩個人一起織布，也會成為應捨墮罪。如果讓親戚和非親戚的織工一起織布，如果非親戚織的布超過一肘的長度，那麼就會成為根本罪。 如果親戚和非親戚的織工各織半肘的布，那麼就是減罪。如果一塊十肘長的布，由親戚和非親戚的織工交替各織一肘，那麼親戚織的所有布都沒有墮罪，而非親戚織的所有布都有墮罪，將兩部分加在一起就是兩者都有墮罪，從所說的要點中可以得知。如果親戚和非親戚的織工交替各織半肘，織成一塊布，那麼會成為什麼樣的墮罪，需要進一步研究。關於讓織布的關鍵在於，如果沒有給予報酬就讓人縫製缽，那麼應該簡要地合併產生應捨墮罪的情況。這是沒有報酬就讓人織布的應捨墮罪。 給織酬捨墮 第四，關於產生織布（罪）：說明根本罪，以及該罪的減罪。 第一，起因是在舍衛城，因為讓親戚織布而被制定為應捨墮罪。需要避免的是對施主和織工的利益造成損害，以及自己的慾望過大。所謂『恩賜』，是指具戒比丘讓施主織為自己奉獻的布，如果擴大寬度和長度，或者織得更好，那麼就會產生根本罪。分支有四個，首先是基礎分支有三個：讓誰織布的施主，誰來織布的織工，以及織布的對象。 第一，施主擁有財產等，按照各自的情況，不是按照增加的方式，而是按照列舉的方式，具備六種德行的在家人。第二，如果沒有給予報酬，就會產生墮罪 從產生墮罪的角度來看，織工的報酬，按照各自的情況，不是按照增加的方式，而是按照列舉的方式，具備六種德行的在家人。織布的對象是：是布料，是施主自己的材料，不是屬於未完成的基礎材料，超過了施主為自己奉獻的部分，是允許的，並且符合標準，這六點。關於意樂的分支有兩個：

【English Translation】 If it is not a relative weaver, but a weaver who is with a relative, then what is woven by the non-relative weaver is not considered completed. The commentary states: 'Because of the non-relative, it becomes an offense of expiation.' If one of the two weavers is given compensation, and the other is not, even if both are allowed to weave together, it will become an offense of expiation. If a relative and a non-relative weaver are allowed to weave together, if the cloth woven by the non-relative is more than one cubit in length, then it will become a fundamental offense. If a relative and a non-relative weaver each weave half a cubit of cloth, then it is a minor offense. If a ten-cubit-long cloth is woven alternately by a relative and a non-relative weaver, each weaving one cubit, then all the cloth woven by the relative has no offense, and all the cloth woven by the non-relative has an offense. Adding the two parts together means that both have offenses, which can be understood from the key point mentioned. If a relative and a non-relative weaver alternately weave half a cubit each, and weave a piece of cloth, then what kind of offense will it be? This needs further investigation. Regarding the key to allowing weaving, if one is allowed to mend a bowl without giving compensation, then the situation of generating an offense of expiation should be briefly combined. This is the offense of expiation for allowing weaving without compensation. Nissaggiya Pacittiya on Weaving Fourth, regarding the generation of weaving (offense): Explaining the fundamental offense, and the minor offense of that offense. First, the origin is in Sravasti, because allowing a relative to weave was established as an offense of expiation. What needs to be avoided is harming the interests of the benefactor and the weaver, and having excessive desires of one's own. The so-called 'gift' refers to a fully ordained monk allowing a benefactor to weave cloth dedicated to himself. If the width and length are increased, or if it is woven better, then a fundamental offense will be generated. There are four branches, the first being that the basic branches have three: the benefactor who allows the weaving, the weaver who weaves, and the object that is woven. First, the benefactor possesses property, etc., according to their respective situations, not in an increasing manner, but in a listed manner, possessing six virtues as a householder. Second, if compensation is not given, an offense will be generated. From the perspective of generating an offense, the weaver's compensation, according to their respective situations, not in an increasing manner, but in a listed manner, possessing six virtues as a householder. The object to be woven is: it is cloth material, it is the benefactor's own material, it does not belong to unfinished basic materials, it exceeds the portion dedicated to oneself by the benefactor, it is permissible, and it meets the standards, these six points. Regarding the branches of intention, there are two:

---

འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་དོན་དུ་འཐག་པ་བསྐྱེད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རང་ངམ་བསྐོས་པས་ངག་གི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་འཐག་པ་བསྐྱེད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་འཐག་པ་བསྐྱེད་པའི་གོས་དེ་ཐོབ་ཅིང་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ལྟུང་བ་འབྱིན་པ་པོ་དགེ་སློང་དེའི་ཕྱིར་ཏེ་དེའི་ཆེད་དུ་བཏགས་པར་བྱ་བའི་གོས་འདི་དགེ་སློང་དེ་ལ་སྦྱིན་ནོ་སྙམ་དུ་སྦྱིན་བདག་གི་བསམ་པ་ལས་བྱུང་བ་ནི་འཐག་པ་བསྐྱེད་པའི་ལྟུང་བའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་དོ། །བྱེད་པ་པོ་དེ་ཁོ་ནར་ཟད་དམ་ཞེ་ན། ཁོ་ལག་ཆེ་བ་སྟེ་ཞེང་ཆེ་བ་དང་། ཁྲུན་རིང་བ་ཉིད་དང་། འབྲས་བཟང་བ་མཐར་གྱིས་ཞག་པ་དང་ཐགས་རན་བཟང་བ་ཉིད་ལ་ཐ་ག་པ་དེ་དགེ་སློང་གིས་ངེས་པར་སྦྱར་བའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་དོ། །གལ་ཏེ་འཐག་པ་བསྐྱེད་པས་སྦྱིན་བདག་གི་བདོག་པ་ལ་སོགས་པ་བསྔོས་ཚོད་ལས་ལྷག་པ་ཟད་ན་སྦྱིན་བདག་ལ་གནོད་པའི་ཆ་ནས་འཐག་པ་བསྐྱེད་པའི་དངོས་གཞིར་འགྱུར་བའོ། །རྔན་པ་མ་བྱིན་ན་ཡང་ངོ་ཞེས་པ་འདི་ལ་རྒྱ་ན་རེ། འཐག་ཏུ་བཅུག་པའི་ཉེས་བྱས་ཀྱི་དངོས་གཞིའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ནི་ནོར་ཏེ། འཐག་པ་བསྐྱེད་པའི་སྟོབས་ཀྱིས་ཐ་ག་པའི་ལས་ཆེར་སྐྱེས་པ་དེའི་རྔན་པ་སྦྱིན་བདག་གམ་དགེ་སློང་གིས་མ་བྱིན་ན་ཡང་ངོ་སྟེ་འཐག་པ་བསྐྱེད་པའི་སྤང་ལྟུང་དངོས་གཞིར་འགྱུར་རོ། །ཐ་ག་པ་ལ་རྔན་ 6-504a པ་མ་བྱིན་པ་འདི་ནི་སྦྱིན་བདག་གི་དོག་པ་ལ་སོགས་པ་མ་ཟད་ན་ཡང་འཐག་པ་བསྐྱེད་པའི་སྟོབས་ཀྱི་ཐ་ག་པ་ལས་ཆེར་བསྐྱེད་པ་ན་འཐག་པ་བསྐྱེད་པས་ཐ་ག་པ་ལ་གནོད་པའི་ཆ་ནས་འཐག་པ་བསྐྱེད་པའི་སྤང་ལྟུང་དངོས་གཞིར་འགྱུར་ཏེ། དོན་དེ་ལྟར་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །སྦྱིན་པར་བྱེད་པའི་དོག་པ་ལ་སོགས་པ་ཟད་པ་དང་། ཐ་ག་པ་ལ་རྔན་པ་མ་བྱིན་པ་གཉིས་ཀ་ཡང་སོ་སོར་ལྟུང་བ་བྱེད་པ་པོའི་གཙོ་བོ་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་དེ་གཉིས་གང་ཡང་རུང་བ་གཅིག་ཡོད་ན་ཡང་འདིར་དངོས་གཞིར་འགྱུར་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །འཐག་པ་བསྐྱེད་པའི་སྐབས་འདིར་སྤང་ལྟུང་དངོས་གཞིར་འགྱུར་ཞེས་བསྟན་པའོ། །འདིར་རྔན་པ་སྟེར་བར་ཁས་བླངས་པ་མ་བྱིན་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། ཁས་བླངས་པ་མ་བྱིན་ན་ནི་མ་བྱིན་པར་ལེན་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བར་འགྱུར་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །སྦྱིན་པར་བྱེད་པས་ཁོ་ལག་ཆེ་བ་དང་། འབྲས་བཟང་བ་དེའི་དོན་དུ་ཁྱོད་ཅི་དགའ་བར་གོས་བྱེད་དུ་ཆུག་ཅེས་དགེ་སློང་ལ་རྗེས་སུ་མ་གནང་བ་ལྟ་བུ་ནི་ལྟུང་བ་འདི་སྐྱེད་པའི་བྱེད་པ་པོ་དག་ཡིན་ནོ། །ལྟ་བུ་ཞེས་པ་ནི་ཐ་ག་པས་ཐགས་གླ་རྗེས་སུ་མ་གནང་བ་མཚོན་པ་སྟེ་རྔན་པ་མ་བྱིན་ན་ཡང་ངོ་ཞེས་པའི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་ཡིན་ནོ། །འཐག་པ་བསྐྱེད་པའི་གོས་གྲུབ་སྟེ་ཐོབ་ན་དངོས་གཞིའི་བྱེད་པ་པོའོ།

【現代漢語翻譯】 認識（འདུ་ཤེས）：是不對基礎產生誤解。 動機（ཀུན་སློང་）：是想要爲了自己的利益而不斷地進行紡織。 行為（སྦྱོར་བ）：是自己或通過他人，以語言的行為開始進行紡織。 究竟（མཐར་ཐུག）：是獲得紡織的衣服，併產生獲得的念頭。 第二，犯戒者，爲了那位比丘（དགེ་སློང་）的緣故，爲了他的目的而製作的這件衣服，施主（སྦྱིན་བདག་）心想將它給予那位比丘，這種想法所產生的行為，就是紡織犯戒的行為者。 僅僅是行為者嗎？不是的。還有更大的部分，即寬度更寬，長度更長，質量更好，逐漸變得光滑，紡織得更好，這些都需要紡織工匠（ཐ་ག་པ་）由比丘來決定。 如果因為紡織，超過了施主所承諾的財產等，造成了施主的損失，那麼從損害施主的那部分來說，就變成了紡織的根本。 即使沒有給予報酬也是如此。對此，有人說，『這是使人紡織的罪行的根本』，這是錯誤的。即使紡織的力量使得紡織工匠的工作量大大增加，但施主或比丘沒有給予報酬，那麼也會變成紡織的墮罪根本。 即使沒有耗盡施主的財產等，但紡織的力量使得紡織工匠的工作量大大增加，那麼因為紡織對紡織工匠造成了損害，從這個角度來說，也會變成紡織的墮罪根本。 टीका（梵文：ṭīkā，註釋）中就是這樣解釋的。 爲了讓人們知道，耗盡施捨的財產等，以及不給紡織工匠報酬，這兩者分別是犯戒的主要原因。 因此， टीका（梵文：ṭīkā，註釋）中說，如果兩者中任何一個存在，那麼這裡就會變成根本。 這裡顯示的是，在紡織的情況下，會變成墮罪的根本。 這裡，如果承諾給予報酬卻沒有給， टीका（梵文：ṭīkā，註釋）中說：『如果承諾了卻沒有給，那麼就會變成未給予而拿取的罪過。』 施主爲了更大的部分和更好的質量，對比丘說：『你喜歡什麼就做什麼衣服吧』，像這樣沒有允許，就是產生這種墮罪的行為者。 『像這樣』指的是沒有允許紡織工匠的紡織費用，即使沒有給予報酬，也會產生墮罪。 如果紡織的衣服完成了，獲得了，那就是根本的行為者。

【English Translation】 Recognition (འདུ་ཤེས): is not being mistaken about the basis. Motivation (ཀུན་སློང་): is the continuous desire to weave for one's own benefit. Action (སྦྱོར་བ): is oneself or through others, engaging in weaving through verbal actions. Ultimate (མཐར་ཐུག): is obtaining the woven cloth and generating the thought of having obtained it. Secondly, the transgressor, for the sake of that monk (དགེ་སློང་), for his purpose, this cloth that is to be woven, the thought arising from the donor's (སྦྱིན་བདག་) mind to give it to that monk, that action is the agent of the transgression of weaving. Is it only the agent? No. There is also the larger part, that is, the wider width, the longer length, the better quality, gradually becoming smoother, and the better weaving, all of which require the weaver (ཐ་ག་པ་) to be determined by the monk. If, because of weaving, the promised property of the donor, etc., is exceeded, causing harm to the donor, then from the aspect of harming the donor, it becomes the basis of weaving. Even if no reward is given, it is still so. To this, some say, 'This is the basis of the transgression of causing weaving,' which is wrong. Even if the power of weaving greatly increases the workload of the weaver, if the donor or monk does not give a reward, then it will become the basis of the downfall of weaving. Even if the donor's property, etc., is not exhausted, but the power of weaving greatly increases the workload of the weaver, then because the weaving causes harm to the weaver, from this perspective, it will become the basis of the downfall of weaving. This is how it is explained in the ṭīkā (Sanskrit: टीका, commentary). To make people aware that exhausting the donated property, etc., and not giving a reward to the weaver are each the main cause of transgression. Therefore, the ṭīkā (Sanskrit: टीका, commentary) says that if either of the two exists, then it becomes the basis here. What is shown here is that in the case of weaving, it becomes the basis of downfall. Here, if a reward is promised but not given, the ṭīkā (Sanskrit: टीका, commentary) says: 'If it is promised but not given, then it becomes the fault of taking without giving.' The donor, for the sake of the larger part and better quality, says to the monk: 'Make whatever clothes you like,' like this without permission, these are the agents of generating this downfall. 'Like this' refers to not allowing the weaving fee of the weaver, even if no reward is given, it will generate a downfall. If the woven cloth is completed, obtained, then that is the agent of the basis.

---

། 此微墮罪 གཉིས་པ་ནི། གོས་གྲུབ་པའི་མདུན་རོལ་དུ་དགེ་སློང་གིས་འཐག་པ་བསྐྱེད་པ་དེའི་ཕྱིར་འཐག་པ་བསྐྱེད་པའི་བསམ་པ་ལས་བྱུང་བ་ལུས་ངག་གིས་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་ཐ་དད་པ་ཐ་ག་པ་ལ་ཧྭགས་ཀྱི་ལ་དུ་སྟེར་བ་དང་། གཅམ་གསག་སྨྲ་ཞིང་འཐག་རན་བཟང་བར་གྱིས་ཤིག་སྨྲ་བ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ནི་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་གཅིག་ཉིད་ཀྱི་བྱེད་པ་པོའོ། །ཁྱོད་ཀྱི་ཕྱིར་གོས་འཐག་ཏུ་གཞུག་གིས་བཞུད་ལ་གོས་འཐག་པ་གཟིགས་ཤིག་ཅེས་ 6-504b སྦྱིན་བདག་གིས་དགེ་སློང་ལ་མ་བསྒོ་བར་འཐག་པ་བསྐྱེད་པའི་བསམ་པས་ཐ་ག་པའི་དྲུང་དུ་དགེ་སློང་ཉེ་བར་འགྲོ་བ་ནི་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་དེ་ཉིད་ཀྱི་བྱེད་པ་པོའོ། །ཊཱི་ཀར། ཅུང་ཟད་ཀྱང་མི་སྨྲ་མོད་ཀྱི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །འདིར་སྨྲས་པ། རྗེ་བཙུན་ཕྲིན་ལས་དབང་པོའི་མཛེས་སྐུ་ནི། །ནམ་ཡང་ཡིད་ཀྱི་ཡུལ་དུ་གཡོ་མེད་པར། །འབིགས་བྱེད་དད་པའི་རླུང་བཞོན་མྱུར་པོ་ཡིས། །དང་བའི་མིག་གི་གེ་སར་ནང་ཞུགས་ནས། །མོས་པ་རབ་ཏུ་འཕེལ་བའི་སྦྲང་རྩིའི་རྒྱུན། ཛ་ཧུའི་བུ་མོ་ལས་ཀྱང་རྒྱུན་རིང་བ། །རྟག་པར་གཞོལ་བྱེད་ཡ་མཚན་རྒྱས་པ་འདི། །བདག་གི་ལེགས་བྱས་བཞད་པའི་དོན་པོ་ཡིན། །རང་ལ་བསྔོས་པའི་གོས་འཐག་པ་ཐགས་བཟང་བ་དང་རྒྱ་ཆེར་བསྐྱེད་པའི་སྤང་བའོ།། །། 奪回已給物捨墮 ལྔ་པ་འཕྲོག་པ་ལ། ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །ཕྱིར་བཅོས་པ་ཡི་ཁྱད་པར་བརྗོད། །ཆེད་དུ་བྱ་བའི་དོགས་གཅོད་བསྟན། །ཡན་ལག་དག་གི་སེལ་བ་སྨོས། །འཕྲོག་པའི་དབྱེ་བ་བསྟན་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དགའ་བོས་ཆོས་གོས་བྱིན་འཕྲོག་བྱས་པ་ལས་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་རིས་ཀྱི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་གནོད་པ་དང་། མ་བྱིན་པར་ལེན་པའི་རྒྱུར་འགྲོ་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་གོས་སམ་ལྷུང་བཟེད་དེ་གཞན་དབང་བ་ལ་རང་གིར་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་པས་རྐུ་སེམས་མེད་པར་འཕྲོག་སྟེ་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་བཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་ལས་འཕྲོག་པའི་ཡུལ་དང་། གང་འཕྲོག་པའི་དངོས་པོའོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ནོ། །དེ་ཡང་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་རྣམ་པར་དག་པ་དང་། མཚན་མཐུན་པ་དང་། ལྟ་བ་མཐུན་པ་དང་། ཐ་སྙད་གསུམ་དང་ 6-505a ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་། བདག་ལས་ཐ་དད་པའོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་ཕམ་པས་མ་གོས་པ་སྟེ། སྤྱིར་བསྟན་པ་ལས། བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཅན་མ་ཉམས་པ་ཉིད་ནི་བསླབ་པ་དག་ལ་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་ནི་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་བླངས་ཀྱང་མ་སྐྱེས་པ་དང་། ཕམ་པས་ཉམས་པའི་ཆོས་གོས་འཕྲོག་ན་ཉེས་བྱས་ཏེ་འོག་མ་དག་ལས་གཞན་ལ་ན་སྨད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་ས

【現代漢語翻譯】 此微墮罪 第二，比丘在縫製衣服之前，爲了縫製衣服而生起意念，並通過身語去執行，例如，給織工送去紡織材料，說些奉承話，說『請把衣服織好』等等，這些都是預備階段的單罪行為者。如果施主沒有吩咐比丘，比丘爲了縫製衣服而生起意念，前往織工處，這也是預備階段的單罪行為者。《 टीका 》中說：『即使一言不發，也會構成罪過。』 在此處說道：至尊ཕྲིན་ལས་དབང་པོ། (Trinle Wangpo)（事業自在）的美麗身姿，永不從心中消逝，如利器般穿透的虔誠之風，迅速吹入純凈之眼的蓮蕊之中，使渴慕之心增長的甘露之流，比ཛ་ཧུའི་བུ་མོ། (dzahi bu mo)（一種長壽藥）還要長久。這恒常專注，奇妙增長之景，乃是我善行綻放的精華。 放棄為自己縫製精美、寬大的衣服，是為捨墮。 奪回已給物捨墮 第五，關於奪取：講述墮罪的分類，以及返還的差別，揭示行為的目的，說明支分，闡述奪取的類別。 首先：事件起因是，在舍衛城，དགའ་བོ། (dga' bo)（歡喜）奪取了已施予的法衣，因此制定了捨墮罪。 禁制的對象是：損害自己的受用，以及成為不予取的因緣。 ངོ་ཏི། (ngo ti)：具戒比丘，對於屬於他人的衣服或缽，因錯認而生起據爲己有的想法，在沒有偷盜之心的情況下奪取，併產生獲得之念，由此構成四種真實的墮罪。 支分有四，其中，基礎支分有二：從何處奪取，以及奪取何物。 首先：是具有六種功德的比丘。即：具足清凈的具足戒，與自己戒律相同，見解相同，具備三種名稱，安住于平常之身，以及與自己不同。 首先：比丘的戒律未被他勝罪所染污。總的來說，如經文所說：『具足且未失壞者，是為學處之支分。』 排除的情況是：比丘受戒后未生起戒體，以及被他勝罪染污者，如果奪取其法衣，則構成單墮罪，與其他罪行相比，這僅僅是輕微的呵責。

【English Translation】 This minor offense Secondly, before the completion of the robe, if a bhikshu initiates weaving with the intention of having a robe woven, and then follows through with actions of body and speech, such as giving weaving materials to the weaver, speaking flatteringly, saying 'Please weave the robe well,' etc., these are all preparatory acts of a single offense. If the donor does not instruct the bhikshu, and the bhikshu, with the intention of having a robe woven, approaches the weaver, this is also a preparatory act of the same offense. The 《 टीका 》 says: 'Even if one does not say a word, it becomes an offense.' Here it is said: The beautiful form of Jetsun Trinle Wangpo (Lord of Activity), never wavers from the realm of my mind. The wind of piercing faith, swift as a weapon, enters the lotus heart of my pure eye. The stream of nectar that increases longing, is longer than that of the Dzahui Bumo (a kind of longevity medicine). This constant devotion, this wondrous increase, is the essence of my blossoming virtue. Renouncing the weaving of fine and large robes for oneself is a sanghavasesa. Sanghavasesa for reclaiming what has been given Fifth, regarding taking back: Explain the classification of offenses, the difference in returning, reveal the purpose of the action, state the limbs, and explain the types of taking back. First: The basis of the story is that in Shravasti, Gawa (Joyful) took back a Dharma robe that had been given, and therefore the sanghavasesa was established. The object of prohibition is: harming one's own enjoyment and becoming a cause for taking what has not been given. Ngo ti: A bhikshu who possesses the precepts, due to a mistaken perception that a robe or bowl belonging to another is his own, takes it without the intention of stealing, and the thought of obtaining it arises, resulting in four actual offenses. There are four limbs, of which the basic limbs are two: from whom it is taken, and what is taken. First: It is a bhikshu who possesses six qualities. That is, possessing pure full ordination, being of the same discipline, having the same view, possessing three terms, abiding in an ordinary body, and being different from oneself. First: The bhikshu's precepts are not defiled by defeat. In general, as the text says: 'One who is fully ordained and not impaired is a limb of the training.' The excluded cases are: if the bhikshu has taken the precepts but has not generated the precepts, or if he is defiled by defeat, if he takes back his Dharma robe, it is a minor offense, and compared to other offenses, it is only a slight rebuke.

---

ོ། །གཉིས་པ་དང་གསུམ་པ་ནི་ཡུལ་རྟེན་མཚན་མཐུན་པ་དང་། ལྟ་བ་མཐུན་པ་ནི་བར་དུ་གཅོད་པའི་གཞི་ལ་བར་དུ་གཅོད་པའི་གཞིར་འདོད་པ་མཐུན་པ་སྟེ། སྤྱིར་བསྟན་པ་ལས་མཚན་མཐུན་པ་དང་། ལྟ་བ་མཐུན་པ་སྟེ་ལྟ་བ་ཁས་བླངས་པ་དག་གིས་ནི་རང་གི་ཕྱོགས་ཉིད་ཀྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་སོ། །ཞེས་སོ། །སེལ་བ་ནི་མཚན་མི་མཐུན་པ་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མའི་ཆོས་གོས་འཕྲོག་པ་དང་། དགེ་སློང་ལྷ་སྦྱིན་ལྟ་བུ་ལྟ་བ་མི་མཐུན་པའི་ཆོས་གོས་འཕྲོག་ན་ཉེས་བྱས་ཏེ་འོག་མ་དག་ལས་གཞན་ལ་ན་སྨད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །བཞི་པ་ནི། སྨྲ་ཤེས། དོན་གོ། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་སྟེ། སྤྱིར་བསྟན་པ་ལས་སྨྲ་བ་པོ་ཉིད་ལ་ཡོད་པ་སྟེ་རྣམ་པར་རིག་པར་བྱེད་པ་ལས་ནི་དོན་གོ་བའོ། །རང་བཞིན་ཉམས་པ་ལ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་ནི་འོག་མ་དག་ལས་གཞན་ལ་ན་སྨད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །ལྔ་པ་ནི། སྤྱིར་བསྟན་གྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། རེག་པ་ལ་སོགས་པ་ནི་ཐ་སྙད་ཀྱི་ཕྱིར་རྣམ་པར་བཞག་ཅེས་གསུངས་སོ། །དྲུག་པ་ནི། དགེ་སློང་ཕ་རོལ་པོ་ཞེས་བརྡེག་པའི་ལྟུང་བྱེད་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། །སེལ་བ་ནི་རང་གི་གོས་རང་གིས་འཕྲོག་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ཅེས་ལྟུང་བའི་ཡན་ལག་ཙམ་འོག་ནས་འཆད་པ་རྣམས་སུ་ཡང་དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་དགོས་པས་དྲན་པར་བྱ་བ་ 6-505b གལ་ཆེ་ཆེ་ཆེ། གཉིས་པ་གང་འཕྲོག་པའི་དངོས་པོ་ནི་བཞི་ལས། གོས་སམ་ལྷུང་བཟེད་ཡིན་པ་སྟེ། གོས་ཉིད་ནའོ་ཞེས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། འདིར་གོས་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་མཚོན་པ་སྟེ། དགེ་སྦྱོང་གི་ཡོ་བྱད་གཞན་ཡང་འཕྲོག་ན་དངོས་གཞིའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པས་ལྷུང་བཟེད་ལ་ཡང་སྦྱར་རོ། །དགེ་སློང་གཞན་དེ་ཉིད་དབང་བ་ཡིན་པ་སྟེ་འཕྲོག་པར་བྱ་བ་རང་གི་ཉིད་མ་ཡིན་ནའོ་ཞེས་སོ། །རུང་བ་ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་གཞིའོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་བདག་པོའི་ཆ་མ་གཏོགས་པ་གཞིའི་ཡན་ལག་དེ་དག་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །བདག་པོའི་ཆ་ནས་ནི་དངོས་པོ་དེ་གཞན་གྱི་ཡིན་པ་ལ་རང་གི་ཡིན་པར་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ། བསྡུས་པ་ལས། རང་གི་ཡིན་པར་འདུ་ཤེས་ནས་འཕྲོག་པའོ། །རྣམ་པ་གཞན་དུ་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །ཀུན་སློང་ནི་རྐུ་སེམས་མེད་པར་གོས་སམ་ལྷུང་བཟེད་འཕྲོག་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འདི་ནི་རྐུ་སེམས་མེད་པའི་ཡིན་གྱི། རྐུ་སེམས་ཡོད་ན་ནི་མ་བྱིན་པར་ལེན་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བར་ཡང་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རང་ངམ་བསྐོས་པས་ལུས་སམ་ངག་གིས་འཕྲོག་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པའོ། །ལུས་ལས་ཐ་དད་པའི་དངོས་པོར་གྱུར་པ་མཐར་ཐུག་པ་ན་མཐའིའོ་ཞེས་པ་མཚོན་པ་ཙམ་ཡིན་ཏེ། གཞན་དུ་ན་ཆོས་

【現代漢語翻譯】 第二和第三種情況是，行為的對象和依據相同，觀點相同，即對於構成障礙的基礎，認為其是障礙的基礎的觀點相同。一般來說，教義中觀點和名稱相同，即持有相同觀點的人，屬於同一陣營。這是總的說明。排除的情況是，名稱不同，比如比丘搶奪比丘尼的法衣；或者像提婆達多比丘那樣，觀點不同而搶奪法衣，則構成輕罪，即與其他情況不同，屬於中等罪過。這是排除的情況。 第四種情況是，能說話，理解意義，並且知識自然存在。一般來說，教義中只有能說話者才具備，即通過識別才能理解意義。對於自性喪失的情況，則不然。這是總的說明。排除的情況是，與其他情況不同，屬於中等罪過。這是排除的情況。 第五種情況是，總的教義的註釋中說：『觸等是爲了方便表達而設立的。』 第六種情況是，通過『比丘毆打他人』的墮罪來類比。排除的情況是，如果自己搶奪自己的法衣，則構成輕罪。比丘具備六種條件，這只是墮罪的組成部分，在下面要講解的內容中也同樣需要類比，因此務必記住這一點。 第二，所搶奪的物品有四種：法衣或缽。『法衣本身』，註釋中說：『這裡提到法衣只是一個例子，如果搶奪比丘的其他用具，也會構成根本罪。』因此，缽也同樣適用。必須是其他比丘擁有的，即所搶奪的物品不能是自己的。必須是符合標準的，即是依據。意樂的組成部分有兩個：一是認知，即對於除了所有者之外的其他基礎組成部分沒有混淆。從所有者的角度來說，必須錯誤地認為他人的物品是自己的，這才是意樂的組成部分。在《攝頌》中說：『認為是自己的而搶奪。』否則，就會犯波羅夷罪。二是動機，即在沒有偷盜之心的情況下，想要搶奪法衣或缽，並且這種想法持續不斷。註釋中說：『這種罪過是在沒有偷盜之心的情況下犯下的，如果懷有偷盜之心，則會構成不予取的罪過。』行為是自己或指使他人，通過身體或語言進行搶奪。最終結果是產生獲得的念頭。『身體之外的物品成為最終結果時，才是最終』，這只是一個例子，否則教義……

【English Translation】 The second and third are that the object and basis of the action are the same, and the view is the same, that is, the view that the basis of obstruction is considered the basis of obstruction is the same. Generally speaking, those who have the same view and name in the doctrine, that is, those who hold the same view, belong to the same camp. This is a general explanation. The exclusion is that the names are different, such as a bhikshu robbing a bhikshuni's robe; or like the bhikshu Devadatta, if he robs a robe with a different view, it constitutes a minor offense, that is, different from other situations, it is a medium offense. This is the exclusion. The fourth is that one can speak, understand the meaning, and knowledge exists naturally. Generally speaking, only those who can speak in the doctrine possess it, that is, one can understand the meaning through identification. This is not the case for those who have lost their nature. This is a general explanation. The exclusion is that it is a medium offense, different from other situations. This is the exclusion. The fifth is that the commentary on the general doctrine says: 'Touch, etc., are established for the sake of convenience of expression.' The sixth is to draw an analogy through the Patimokkha of 'a bhikshu beating another'. The exclusion is that if one robs one's own robe, it constitutes a minor offense. A bhikshu has six conditions, which is only a component of the Patimokkha, and the same analogy needs to be made in the content to be explained below, so be sure to remember this. Second, there are four kinds of items to be robbed: robes or bowls. 'The robe itself', the commentary says: 'Here, mentioning the robe is just an example. If other utensils of the bhikshu are robbed, it will also constitute a fundamental crime.' Therefore, the bowl also applies. It must be owned by another bhikshu, that is, the item to be robbed cannot be one's own. It must meet the standard, that is, it is the basis. There are two components of intention: one is cognition, that is, there is no confusion about the other basic components other than the owner. From the owner's point of view, one must mistakenly think that other people's items are one's own, which is a component of intention. In the Compendium it says: 'Robbing because one thinks it is one's own.' Otherwise, one will commit Parajika. The second is the motivation, that is, wanting to rob robes or bowls without the intention of stealing, and this idea is continuous. The commentary says: 'This sin is committed without the intention of stealing. If one has the intention of stealing, it will also constitute the sin of taking what is not given.' The action is to rob oneself or to instruct others to rob through body or language. The final result is the generation of the thought of obtaining. 'When an item outside the body becomes the final result, it is the final', this is just an example, otherwise the doctrine...

---

གོས་གདང་ལ་བཀལ་ཏེ་འདུག་པ་འཕྲོག་ན་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པ་མི་འཐད་པར་འགྱུར་རོ། ། གཉིས་པ་ལ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བར་འགྱུར་ཚུལ་བཤད། །ལྟུང་བ་དེ་ཡི་ན་སྨད་བརྗོད། ། 說轉墮罪正行 དང་པོ་ནི། འཕྲོག་པའི་སྤང་བ་འདི་ལ་བྱེད་པ་པོ་གང་ཞེ་ན། གང་ལས་དབྲལ་བར་བྱ་བའི་བདག་པོ་དགེ་སློང་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཉིད་དོ། །དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་དང་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལས་ 6-506a འཕྲོག་ཀྱང་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཞེས་ཞུ་བ་ལས་སོ། །སུ་དབང་བ་ལ་འཕྲོག་ཅེ་ན། གོས་ལྟ་བུ་དབྲོག་པར་བྱ་བའི་དངོས་པོ་དེ་དགེ་སློང་ལྟུང་བ་འབྱིན་པ་པོ་རང་གི་ཉིད་མ་ཡིན་གྱི། གང་ལ་འཕྲོག་པའི་ཡུལ་དགེ་སློང་གཞན་དེ་དབང་བ་ཉིད་ཡིན་ནའོ། །དེ་ལྟར་ན་དབྲོག་པར་བྱ་བའི་གོས་དེ་རང་གིས་བལྟོས་པ་མེད་པའི་སེམས་ཀྱིས་བྱིན་པ་ཡིན་ཀྱང་རུང་། གཞན་གྱིས་བྱིན་པ་ཡིན་ཀྱང་རུང་། བདག་པོ་ཁོ་ཉིད་དང་པོ་ནས་དབང་བ་ཡང་རུང་སྟེ། འཕྲོག་ན་ལྟུང་བ་འདིར་འགྱུར་རོ། །འོ་ན་སོ་སོར་ཐར་པ་ལས། དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་ལ་གོས་བྱིན་ནས་དེའི་འོག་ཏུ་སླར་འཕྲོག་ན་ཞེས་གསུངས་སོ་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། གླེང་གཞིའི་དབང་གིས་དེ་སྐད་གསུངས་པ་ཡིན་ཏེ། འདིར་རང་གིས་བྱིན་པ་འཕྲོག་ན་ཉེས་པར་འགྱུར་བ་ལས་གཞན་གྱིས་བྱིན་པ་འཕྲོག་ན་ཆེས་ཉེས་པར་འགྱུར་བར་ཤེས་པར་བྱའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེའི་གོས་ཉིད་ཡིན་ནའོ་ཞེས་པའི་ཊཱི་ཀ་ལས། འདིར་གོས་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་མཚོན་པ་སྟེ། དགེ་སློང་གི་ཡོ་བྱད་གཞན་འཕྲོག་ན་ཡང་དངོས་གཞིའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་པ་ནི། ལྷུང་བཟེད་འཕྲོག་ནའོ། །ལྟུང་བ་འབྱིན་པ་པོའི་དགེ་སློང་དེ་ཡིའམ། དགེ་སློང་དེས་གཞན་ལ་བསྐོས་ནས་བསྐོས་པ་གཞན་དེས་ལུས་དང་ངག་གཉིས་ཀ་བསྡུས་པ་ལུས་ངག་གཉིས་ཀ་ཚོགས་པས་འཕྲོག་པའམ། ལུས་དང་ངག་ཐ་དད་པ་ལུས་རྐྱང་པའམ་ངག་རྐྱང་པ་དག་གིས་དབྲོག་པའི་དོན་དུ་ཞུགས་པ་འདི་ནི་སྤང་ལྟུང་སྐྱེད་པའི་བྱེད་པ་པོ་དག་ཡིན་ནོ། །དབྲལ་བར་བྱ་བའི་དགེ་སློང་དེའི་ལུས་ལས་ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པ་དེ་འབྲེལ་མོད། ཐ་དད་པའི་དངོས་པོར་གྱུར་པ་མཐར་ཐུག་པའི་དུས་ན་མཐའ་སྤང་ལྟུང་དངོས་གཞིའི་བྱེད་པ་པོའོ། ། གཉིས་པ་ནི། མཐར་ཐུག་གྲུབ་པའི་སྔ་རོལ་སྦྱོར་བ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་ཀྱི་བྱེད་པ་པོའོ། ། 說改作差別 གཉིས་པ་ནི། གོས་ 6-506b འཕྲོག་པ་དེ་ནི་བདག་པོ་དེ་ལ་ཕྱིར་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །ཞེས་པ་འདི་ལ་ཕྱིར་བྱིན་མ་ཐག་བཤགས་པར་བྱའི། ཞག་ལོན་པ་མི་དགོས་སོ་ཞེས་ཟེར་ཡང་། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། ཕྱིར་སྦྱིན་པ་འདི་ནི་སྤང་ཞིང་དབྲལ་བར་བྱ་བའི་ཆོ་ག་ཡིན་ལ། དེའི་འོག་ཏུ་ཞག་གཅིག་ལ་སོགས་པ་ལོན་ན་ལྟུང་བ་དེ་ཕྱིར་བཅོས་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། ། 說有所為之疑點 གསུམ་པ་ནི། འཕྲོག་པའི་སྤང་ལྟུང་འདི་ལ་རང་གི་དོན་ཉིད་ནི་ངེ

【現代漢語翻譯】 如果把掛在衣架上的衣服搶走，最終完成就不合理了。 第二，講述成為根本墮罪的方式。說墮罪的初末。 說轉墮罪正行 第一，搶奪的捨墮，誰是作者呢？誰是被剝奪的主人，比丘是其組成部分。比丘從比丘尼和未受具足戒者處搶奪，也會犯下惡作罪，這是從請問中得知的。從誰那裡搶奪呢？像衣服這樣要被剝奪的物品，不是墮罪的比丘自己的，而是被搶奪的對象，其他比丘所擁有的。這樣，要被剝奪的衣服，無論是自己無條件給予的，還是別人給予的，只要主人一開始就擁有，搶奪就會構成此墮罪。那麼，在別解脫經中，『比丘給予比丘衣服后，又搶回來』是怎麼說的呢？ टीका（梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）中說，這是根據語境說的，這裡要知道，搶奪自己給予的會犯惡作罪，搶奪別人給予的罪過更大。『是他的衣服』 टीका（梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）中說，這裡提到衣服只是舉例，搶奪比丘的其他用具，也會構成根本罪。比如，搶奪缽。是墮罪比丘自己，還是比丘指使他人，被指使者身語兼備，身語一起搶奪，或者身語分離，僅用身體或語言參與搶奪，這些都是產生捨墮的作者。要被剝奪的比丘的身體上的法衣等，雖然相關聯，但成為不同的事物，最終成為捨墮根本的作者。 第二，在最終完成之前的行為，是惡作罪的作者。 說改作差別 第二，搶奪的衣服應該歸還給主人。雖然有人說，歸還后立即懺悔，不需要過夜。但是，《五十品》中說，歸還是捨棄和剝奪的儀式，之後過了一夜等，就要彌補這個墮罪。 說有所為之疑點 第三，搶奪的捨墮，自己的意圖是確定的。

【English Translation】 If you snatch clothes hanging on a clothes rack, the final completion will be unreasonable. Second, explain how it becomes a fundamental offense. Describe the beginning and end of the offense. Explanation of the Act of Falling into Offense First, regarding the relinquishment offense of stealing, who is the perpetrator? The owner from whom something is to be taken, the bhikshu (比丘，梵文：bhikṣu，梵文羅馬音：bhikṣu，乞士) is an integral part of it. If a bhikshu steals from a bhikshuni (比丘尼，梵文：bhikṣuṇī，梵文羅馬音：bhikṣuṇī， female mendicant) or someone who has not taken full ordination, it also becomes a duṣkṛta (惡作，梵文：duḥkṛta，梵文羅馬音：duhkrita，badly done) offense, as stated in the inquiry. From whom is the stealing done? The object to be stolen, such as clothing, does not belong to the bhikshu who is causing the offense, but to the other bhikshu who is the object of the stealing. Thus, even if the clothing to be stolen was given unconditionally by oneself or given by another, as long as the owner initially possessed it, stealing will constitute this offense. So, in the Pratimoksha (別解脫經，梵文：Prātimokṣa，梵文羅馬音：Prātimokṣa，individual liberation) it is said, 'If a bhikshu gives clothing to another bhikshu and then steals it back'? The ṭīkā ( टीका，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思) says that this is said according to the context. Here, it should be understood that stealing what one has given oneself results in a minor offense, while stealing what another has given results in a greater offense. The ṭīkā ( टीका，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思) regarding 'it is his clothing' says that mentioning clothing here is just an example. Stealing other belongings of a bhikshu also constitutes a fundamental offense. For example, stealing a begging bowl. Is it the bhikshu who is causing the offense himself, or does the bhikshu instruct another, and the instructed person, combining both body and speech, steals with both body and speech, or separates body and speech, engaging in the act of stealing with only the body or only the speech? These are the perpetrators who generate the relinquishment offense. Although the Dharma garment, etc., on the body of the bhikshu to be deprived is related, it becomes a separate object, and ultimately becomes the fundamental perpetrator of the relinquishment offense. Second, the action before the final completion is the perpetrator of the duṣkṛta (惡作，梵文：duḥkṛta，梵文羅馬音：duhkrita，badly done) offense. Explanation of the Difference in Modification Second, the stolen clothing should be returned to the owner. Although some say that one should confess immediately after returning it and does not need to wait overnight, the Fiftieth Chapter says that returning it is the ritual of relinquishing and depriving, and if a night or more passes after that, the offense should be remedied. Explanation of Points of Doubt Third, regarding the relinquishment offense of stealing, one's own intention is certain.

---

ས་བཟུང་དུ་དགོས་པའི་ཡན་ལག་མ་ཡིན་ཏེ། གཞན་དོན་དུ་འཕྲོག་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་དེ་ལྟར་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། །བྱིན་འཕྲོག་བྱེད་པའི་སྤང་ལྟུང་གི་སྐབས་འདིར་ཆོས་ཅན། གཞན་གྱི་དོན་སེལ་བར་འགྱུར་བ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། རང་གི་དོན་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར། མ་གྲུབ་ན་དམ་བཅའ་བུད། མ་ངེས་ན་འགལ། འདོད་ན་ལུང་ཞུ་བ་ལས། གཞན་གྱི་ཕྱིར་འཕྲོག་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། སྐབས་འདིར་སྦྱོར་བའི་གནས་སྐབས་ཐམས་ཅད་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་ལ་དགོངས་སོ་ཞེས་རིགས་ཏེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་ལ་གོས་བྱིན་པ་དེའི་འོག་ཏུ་དགེ་སློང་གཞན་འཕྲོག་ཏུ་འཇུག་ན་གོས་ཀྱི་གྲྭ་ལུས་ལས་བྲལ་བར་བྱེད་ན་དགེ་སློང་གཉིས་ཀ་ལ་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེ་ལྟར་འཕྲོག་པར་བྱེད་པ་པོས་གཞན་གྱི་དོན་དུ་འཕྲོགས་ན་ཡང་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པར་གསུངས་པ་དང་། མདོ་རྩ་འགྲེལ་ལས་འདི་ལ་རང་གི་དོན་ཉིད་ནི་ཡན་ལག་མ་ཡིན་ཅེས་པ་འདི་གཙོ་བོར་བཟུང་ངོ་། ། 說支分除離 བཞི་པ་ནི། འཕྲོག་པའི་རྟེན་དང་། ཡུལ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་ནི་སྐྲོད་པ་དང་རྣམ་པ་གསུམ་གྱི་སྒོ་ནས་འདྲ་སྟེ། དགེ་སློབ་མ་དང་དགེ་ཚུལ་དང་དགེ་ཚུལ་མ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་དགེ་སློང་གི་གོས་འཕྲོག་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །གསུམ་པོ་དེ་དག་ 6-507a གི་གོས་དགེ་སློང་གིས་འཕྲོག་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །དགེ་སློང་གི་གོས་འཕྲོག་པ་པོ་ཁྱིམ་པ་རྣམས་ལ་ནི་བསོད་ནམས་མ་ཡིན་པ་མང་ངོ་། །ཞེས་དོན་རྣམ་པ་གསུམ་དུ་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་གསུངས་སོ། ། 說所奪類 ལྔ་པ་ལ། རང་གི་སེལ་གྱུར་འཕྲོག་པ་དང་། །བློ་གྲོས་ངན་བྱས་འཕྲོག་པ་དང་། །རིགས་དོན་དབང་གིས་འཕྲོག་པའོ། ། 奪回己除物 དང་པོ་ནི། བདག་པོ་ལ་གཏན་དུ་དབྲལ་བར་འདོད་པའི་བསམ་པས་འཕྲོག་པ་ལ་ནི་སྐབས་འདིར་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ་ཞེས་བསྟན་པའི་ཕྱིར་བདག་པོ་རང་གི་ཉིད་ལས་གཏན་དུ་སེལ་བར་འདོད་པ་སྟེ། གཏན་དུ་དབྲལ་བར་འདོད་པར་གྱུར་པའི་བསམ་པས་འཕྲོག་པ་ནི་འཕྲོག་པའི་སྤང་ལྟུང་གི་སྐབས་འདིར་ཡན་ལག་ཏུ་བསྡུས་པ་ཡིན་ཏེ། རེ་ཤིག་འཕྲོག་ལ་ཕྱིར་སྦྱིན་པར་བྱའོ་སྙམ་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། ། 惡意奪回 གཉིས་པ་ནི། བློ་གྲོས་ངན་པ་སྟེ་བསམ་པ་ངན་པས་བྱས་པ་སྟེ། གོས་འདི་རེ་ཞིག་འཕྲོག་ལ་དུས་ཅུང་ཟད་གཅིག་བདག་པོའི་སེམས་གདུང་བར་བྱའོ། །ཡི་ཆད་པར་བྱའོ་ཞེས་ཅོ་འདྲི་བར་བྱའོ་སྙམ་པ་ལ་སོགས་པས་འཕྲོག་པར་བྱས་པ་ནི་འཕྲོག་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འཕྲོད་པ་སྟེ་རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་སུ་གྱུར་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འདི་ལ་འཕྲོག་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་ཉིད་ནི་མི་བསྐྱེད་དེ་བདག་པོ་རང་གི་ཉིད་ལས་སེལ་བའི་བསམ་པ་མེད་པའི་ཕྱི

【現代漢語翻譯】 若需土地，則非為支分，若為他利而奪取，則成捨墮，如是《律分別》中所說。于奪取之捨墮場合，此法，非為遣除他人之利益，何以故？因自利非為必要之支分故。若不成立，則違背誓言；若不確定，則相違。若承認，則與經文相矛盾，經云：『若為他人而奪取，則成惡作。』若問：『此與經文相矛盾嗎？』答：『此處指所有奪取之情況皆成惡作。』如是應知。如《律分別》云：『比丘施衣與比丘，其後若使他比丘奪取，使衣與僧眾分離，則二比丘皆成捨墮。』如是說，行奪取者，若為他利而奪取，亦生捨墮。經部根本釋中，『此中自利非為支分』之說，應以此為主。 說支分除離 第四，奪取之所依與未受近圓戒者，以驅逐與三種方式相同。沙彌、沙彌尼若奪取比丘之衣，則成惡作。此三者之衣，比丘若奪取，則成惡作。奪取比丘之衣者，于在家人而言，則非福德，如是三種意義于《律分別》中所說。 說所奪類 第五，分為：奪回己除物、惡意奪取、因種姓之故而奪取。 奪回己除物 第一，對於想從所有者處永久分離之想法而奪取，於此場合，為顯示此為支分，故欲從所有者自身處永久分離，即以欲永久分離之想法而奪取，則于奪取之捨墮場合，此被包含于支分中。若想暫時奪取，之後歸還，則非。 惡意奪回 第二，以惡劣之智慧，即以惡念所為，暫時奪取此衣，使所有者心生痛苦，使其失望，或以戲弄之意而奪取，此為與奪取之根本罪相順應，即與隨順之學處之惡作相應。此不生奪取之根本罪，因無從所有者自身處分離之想法故。

【English Translation】 If land is needed, it is not a branch. If it is taken for the benefit of others, it becomes a Nissaggiya Pacittiya, as stated in the Vinaya-vibhaṅga. In the case of taking away a Nissaggiya Pacittiya, this Dharma is not to eliminate the benefit of others. Why? Because self-interest is not a necessary branch. If it is not established, then it violates the oath; if it is uncertain, then it contradicts. If it is admitted, then it contradicts the scriptures, which say, 'If it is taken for the benefit of others, it becomes an evil deed.' If asked, 'Does this contradict the scriptures?' The answer is, 'Here, it refers to all cases of taking away, which become evil deeds.' Thus, it should be known. As the Vinaya-vibhaṅga says, 'If a Bhikṣu gives a robe to a Bhikṣu, and then makes another Bhikṣu take it away, causing the robe to be separated from the Sangha, then both Bhikṣus become Nissaggiya Pacittiya.' It is said that even if the taker takes it for the benefit of others, it still generates a Nissaggiya Pacittiya. In the root commentary of the Sutra Pitaka, the saying 'Here, self-interest is not a branch' should be taken as the main point. Saying the branch is separated Fourth, the basis of taking away and those who have not received the Upasampadā ordination are the same in terms of expulsion and three ways. If a Śrāmaṇera or Śrāmaṇerī takes away the robe of a Bhikṣu, it becomes an evil deed. If a Bhikṣu takes away the robe of these three, it becomes an evil deed. For lay people who take away the robe of a Bhikṣu, it is not meritorious. These three meanings are stated in the Vinaya-vibhaṅga. Saying what is taken away Fifth, it is divided into: taking back what has been removed, taking away with malicious intent, and taking away because of lineage. Taking back what has been removed First, for taking away with the intention of permanently separating from the owner, in this case, to show that this is a branch, it is intended to permanently separate from the owner himself, that is, taking away with the intention of permanently separating, then in the case of taking away a Nissaggiya Pacittiya, this is included in the branch. If you want to take it temporarily and then return it, then it is not. Taking back with malicious intent Second, with bad wisdom, that is, done with bad thoughts, temporarily taking this robe, causing the owner to suffer, making him disappointed, or taking it away with the intention of teasing, this is in accordance with the fundamental crime of taking away, that is, it corresponds to the evil deed of the training rule that follows. This does not generate the fundamental crime of taking away, because there is no intention to separate from the owner himself.

---

ར་ཏེ། རེ་ཞིག་འཕྲོག་ལ་ཕྱིར་སྦྱིན་པར་བྱའོ་སྙམ་དུ་སེམས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 因權奪回 གསུམ་པ་ནི། ཚེ་འདིར་གནོད་པ་སྟེ། སྟག་དང་ཆོམ་རྐུན་ཡོད་པའི་ས་ཕྱོགས་སུ་འགྲོ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། ཚེ་ཕྱི་མར་མི་ཕན་པ་དང་འགྲོགས་ཏེ་ཡུལ་གཞན་དུ་འགྲོ་བ་ལྟ་བུ་མི་དགེ་བ་བྱེད་པ་ལ་འཇུག་པའི་གེགས་བྱ་བའི་ཕྱིར་ནི་ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པ་འཕྲོག་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །འདི་ཡང་རེ་ཞིག་འཕྲོག་ལ་ཕྱིར་སྦྱིན་པར་བྱའོ་སྙམ་པའི་བསམ་པ་ཅན་ཡིན་ནོ། །བྱིན་ 6-507b འཕྲོག་ཅེས་སོ་སོར་ཐར་པ་ལས་གསུངས་ཀྱང་གླེང་གཞིའི་དབང་གིས་ཏེ། བྱིན་རུང་མ་བྱིན་རུང་དགེ་སློང་གཞན་གྱི་གོས་ལ་བདག་ཉིད་དབང་བར་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་ནས་འཕྲོག་པའི་སླང་བའོ།། །། 出寺離衣捨墮 དྲུག་པ་དགོན་པ་བའི་འབྲལ་བ་ལ། གནང་བའི་བསླབ་བྱ་བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་བརྗོད། །དེ་ཡི་ལྟུང་བ་མེད་པ་བརྗོད། ། 說開許學處 དང་པོ་ལ། སྐབས་སྒྲུབ་པ་དང་། དངོས་ཀྱི་དོན་གཉིས་ལས། 當作 དང་པོ་ནི། གལ་ཏེ། བྱིན་འཕྲོག་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་དང་། །དགོན་པ་བ་དང་རས་ཆེན་དང་། །ཞེས་སོ་སོར་ཐར་པ་དང་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་བརྟད་པ་ལས་བྱུང་བའི་སྤང་ལྟུང་གི་འོག་ཏུ་དགོན་པ་པའི་འབྲལ་བ་འདི་གསུངས་པ་ལ། འཕྲོག་པའི་སྤང་བའི་འོག་འདིར་བསྟན་པའི་རྒྱུ་མཚན་གང་ཞེ་ན། དྷརྨ་མི་ཏྲས། ལུང་ཞུ་བ་ཁུངས་སུ་དྲངས་ནས་འདི་སྐད་བཤད་དེ། ཞུ་བ་ལས་འཕྲོག་པའི་སྤང་བའི་འོག་ཏུ་ཞག་བདུན་ན་འབྲལ་བའི་སྤང་བ་འབྱུང་བས་ཞུ་བའི་གཞུང་ཁས་བླངས་ཏེ། ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །འོ་ན་སྐབས་འདིར་གོ་རིམ་ལུང་རྣམ་འབྱེད་དང་མ་བསྟུན་པར་ལུང་ཞུ་བ་དང་མཐུན་པར་བཀོད་པའི་དགོས་པ་ནི་གང་ཞེ་ན། དབྱར་དང་འབྲེལ་བའི་ལྟུང་བ་རས་ཆེན་དང་བརྟད་བྱུང་གཉིས་དགོན་པ་པའི་འབྲལ་བས་བར་དུ་མ་བཅད་པར་ལྷན་ཅིག་ཏུ་བསྟན་ན་རྟོགས་པར་སླ་བའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་དེང་སང་གི་ལུང་ཞུ་བ་ལས་ལུང་རྣམ་འབྱེད་དང་གོ་རིམ་མཐུན་པར་འབྱུང་བ་དང་འགལ་སྙམ་ན། སྐབས་འདིར་རྒྱ་གར་བ་འགའ་ཞིག་གིས་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་གོ་རིམ་དང་མཐུན་པར་ལུང་ཞུ་བའི་གོ་རིམ་བསྒྱུར་བར་གསལ་ཏེ། གཞན་དུ་ན་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་ནས། ལུང་རྣམ་འབྱེད་དང་ལུང་ཞུ་བ་གཉིས་གོ་རིམ་མི་མཐུན་པར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། ། གཉིས་པ་ལ། གནང་བའི་བསླབ་བྱ་ནི། དགོན་ 6-508a པ་པའི་ཆོས་གོས་གསུམ་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་གཅིག་ཅེས་པ་འདི་ལ་ཤ་ན་རེ། སྣམ་སྦྱར་ཁོ་ན་བཞག་ཏུ་གནང་བ་སྟེ། རྒན་པོ་དང་ནད་པ་ལ་སྣམ་སྦྱར་ཁོ་ན་དང་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་གསུངས་པ་དང་། ཆར་བབ་པ་དང་། ཆར་འབབ་ཏུ་དོགས་པ་ན་སྣམ་སྦྱར་བཞག་ཏུ་རུང་བ་དང་། བླ་གོས་དང་མཐང་གོས་བཞག་ཏུ་མ་གནང་བ་དང་། སྲ་བརྐྱང་བཏིང་ན་སྣམ་སྦྱར་མེད་པར་གྲོང་དུ་འཇུག་པ་ལ་སོགས་པ་གནང་ཡང་། བླ་གོས་དང་

【現代漢語翻譯】 因此，（比丘）心中想的是暫時奪取，之後再歸還。 三者，是現世的損害：前往有老虎和盜賊的地方等等；以及與對來世無益的人交往，前往其他地方等等，爲了阻止從事不善業，奪取袈裟等沒有墮罪。這也是因為心中想著暫時奪取，之後再歸還。雖然《別解脫經》中說了『給予』和『奪取』，但這是根據話題而說的。無論是給予還是不給予，（比丘）因為錯誤地認為自己可以支配其他比丘的衣服而奪取，這是墮罪的緣由。 第六，關於離開寺院：講述開許的學處，講述墮罪的形態，講述沒有墮罪的情況。 說開許學處 第一部分，分為建立緣起和正文兩部分。 當作 第一部分：如果說，『給予奪取、秋季末月、寺院住者、大塊布』，這是在《別解脫經》和《律分別》中，從取決於（季節）的墮罪之下講述的關於寺院住者的離開。那麼，為什麼在奪取的捨墮之下講述這個呢？達摩彌陀羅引用律經的請求，這樣說道：從請求中，在奪取的捨墮之下，有七日內離開的捨墮，因此接受了請求的論典。那麼，為什麼這裡不按照《律分別》的順序，而是按照請求的論典來安排呢？因為如果將與夏季相關的墮罪，即大塊布和取決於（季節）的兩種墮罪，不被寺院住者的離開所隔斷，而一起講述，就容易理解。那麼，是否與現在《律經請求》中按照《律分別》的順序出現相矛盾呢？因為很明顯，這裡的一些印度人已經將《律經請求》的順序改為與《律分別》的順序一致。否則，在廣泛解釋后，就會與《律分別》和《律經請求》的順序不一致的說法相矛盾。 第二部分，關於開許的學處：寺院住者的三件法衣中的任何一件，對於這件事，允許只留下割截衣。對於年老和生病的人，允許不離開割截衣。下雨或者擔心下雨時，允許留下割截衣，但不允許留下上衣和裙子。如果鋪設硬物，允許沒有割截衣而進入村莊等等。雖然允許留下上衣和

【English Translation】 Therefore, (the monk) thinks of temporarily taking it back and then returning it. Third, it is the harm in this life: going to places where there are tigers and thieves, etc.; and associating with people who are not beneficial for the next life, going to other places, etc. In order to prevent engaging in non-virtuous deeds, there is no offense in taking away the robes, etc. This is also because one has the thought of temporarily taking it back and then returning it. Although the Pratimoksha Sutra says 'giving' and 'taking', it is according to the topic. Whether giving or not giving, (the monk) takes it away because he mistakenly thinks that he can control the clothes of other monks, which is the reason for the offense. Sixth, regarding leaving the monastery: stating the precepts of permission, stating the aspects of the offense, stating the absence of offense. Saying the permitted precepts The first part has two parts: establishing the occasion and the actual meaning. To be done The first part: If it is said, 'Giving and taking, the last month of autumn, the monastery dweller, the large cloth,' this is in the Pratimoksha Sutra and the Vinaya-vibhanga, under the offenses that depend on (the season), the departure of the monastery dweller is mentioned. So, why is this mentioned under the expiation of taking? Dharmamitra, quoting the request of the Vinaya Sutra, said this: From the request, under the expiation of taking, there is the expiation of leaving within seven days, so the treatise of the request is accepted. So, why is it that here the order is not in accordance with the Vinaya-vibhanga, but arranged in accordance with the treatise of the request? Because if the offenses related to summer, that is, the large cloth and the two offenses that depend on (the season), are not separated by the departure of the monastery dweller, but are mentioned together, it is easy to understand. So, is it contradictory to the fact that the order in the current Vinaya Sutra request is in accordance with the Vinaya-vibhanga? Because it is clear that here some Indians have changed the order of the Vinaya Sutra request to be in accordance with the order of the Vinaya-vibhanga. Otherwise, after extensive explanation, it would contradict the statement that the order of the Vinaya-vibhanga and the Vinaya Sutra request are not consistent. The second part, regarding the precepts of permission: any one of the three robes of the monastery dweller, for this matter, it is permitted to leave only the samghati. For the elderly and the sick, it is permitted not to leave the samghati. When it is raining or worried about raining, it is allowed to leave the samghati, but it is not allowed to leave the upper robe and the skirt. If a hard object is laid down, it is allowed to enter the village without the samghati, etc. Although it is allowed to leave the upper robe and

---

མཐང་གོས་མེད་པར་མི་གནང་བའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་གཞུང་དང་འགལ་ཏེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཆོས་གོས་གསུམ་ལས་ཆོས་གོས་གང་ཡང་རུང་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྣམ་སྦྱར་དང་། བླ་གོས་དང་། མཐང་གོས་ལས་གང་འདོད་པ་ཁྱིམ་གཞན་དུ་བཞག་པར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པས། སྣམ་སྦྱར་གྲོང་དུ་བཞག་ཏུ་གནང་བར་མ་ཟད་ཀྱི། དགེ་སློང་དགོན་པ་པའི་སྣམ་སྦྱར་དང་མཐང་གོས་ཧྲལ་ཧྲུལ་ཉིད་ཡིན་ལ། བླ་གོས་བཟང་ཞིང་རིན་ཆེ་བ་དེ་ཆོམ་རྐུན་པས་འཕྲོག་པས་འཇིགས་ན་ནི་བླ་གོས་གྲོང་དུ་བཞག་པ་གནང་བ་ལྟ་བུ་སྟེ། སྣམ་སྦྱར་དགོན་པར་བཞག་སྟེ་བླ་གོས་སམ་མཐང་གོས་གྲོང་དུ་བཞག་པར་འདོད་ན་ཡང་གང་ཡང་རུང་བ་གཅིག་བཞག་ཏུ་གནང་བའོ། །འོ་ན་སྟོད་གཡོགས་དང་སྨད་གཡོགས་མེད་ན་ནི་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་རྟགས་ཉམས་པར་འགྱུར་རོ་སྙམ་ན། བླ་གོས་གྲོང་དུ་བཞག་ན་སྟོད་གཡོགས་ནི་སྐྲ་བཟེད་དང་། རྔུལ་གཟན་དང་། རྔུལ་གཟན་གྱི་གཟན་ནམ། དབྱར་ཡིན་ན་རས་ཆེན་སྟོད་གཡོགས་སུ་བསྟེན་ཅིང་། མཐང་གོས་གྲོང་དུ་བཞག་ན་ཡང་སྨད་གཡོགས་ནི་ཤམ་ཐབས་སམ་ཤམ་ཐབས་ཀྱི་གཟན་བསྟེན་པའོ། །འཇིགས་པ་དང་བཅས་པ་ཉིད་ན་གྲོང་ཡང་རང་གི་གནས་དང་འདྲ་སྟེ། ཆོས་གོས་གཅིག་གྲོང་དུ་བཞག་ཅིང་དགེ་སློང་དགོན་པར་ 6-508b གནས་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། ཞག་དྲུག་ཚུན་ཆད་དུ་འབྲལ་བའི་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཞག་དྲུག་ནི་མཚོན་པ་སྟེ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། རྟག་ཏུ་འཇིགས་པའི་རྐྱེན་ཡོད་ན་ཚུལ་ནས་བྱུང་བྱུང་གི་བར་དུ་བྲལ་ཡང་ཉེས་པ་མེད་ཅེས་བཤད་དོ། །དེར་མ་ཟད་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་ཡང་འབྲལ་བའི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཞེས་བླ་མ་རྣམས་གྲོང་ཡང་རང་གི་གནས་དང་འདྲ་ཞེས་གསུངས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་འཆད་དོ། །གལ་ཏེ་འདི་སྐད་དུ། སོ་སོར་ཐར་པ་ལས་དབྱར་ཕྱི་མར་གྱུར་ལ་དགེ་སློང་དགོན་པ་པས་འདོད་ན་ཆོས་གོས་གསུམ་ལས་ཆོས་གོས་གང་ཡང་རུང་བ་ཁྱིམ་གཞན་དུ་བཞག་པར་བྱའོ། །ཞེས་པ་ལ་འདིར་དབྱར་གྱི་ཁྱད་པར་དུ་མ་བྱས་པ་འགལ་ཅེ་ན། རང་འགྲེལ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས་འདི་ལྟར་གསུངས་ཏེ། དབྱར་ཕྱི་མ་ཞེས་གསུངས་པ་ནི་གླེང་གཞིའི་དབང་གིས་ཏེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལྟུང་བ་བསྟན་པ་ལས། དགེ་སློང་དགོན་པ་བས་ཆོས་གོས་གསུམ་ལས་ཆོས་གོས་གང་ཡང་རུང་བ་དང་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་བྲལ་ན་ཐམས་ཅད་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་དབྱར་ཕྱི་མ་ལ་མ་བརྟེན་པར་སྤྱིར་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། །གྲོང་གཞན་ན་འདུག་པ་དེ་ལས་ཞག་དྲུག་ཚུན་ཆད་དུ་འབྲལ་བར་བྱའོ། །ཞེས་ཉེས་པ་མེད་པར་གསུངས་པའི་དམིགས་བསལ་འདུ་ཤེས་ཀྱི་དབང་གིས་ཉེས་པར་འགྱུར་བ་ནི་འདི་ལྟ་སྟེ། འཇིགས་པ་དང་བཅས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་དགེ་སློང་དགོན་པ་བས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་ཆོས་གོས་གཅིག་གྲོང་དུ་བཞག་ན་དེ་ལས་ཞག་དྲུག་ཚུན་ཆད་དུ་བྲལ་བ

【現代漢語翻譯】 有人說，『因為不允許不穿下裙，所以知道這個道理。』 這與經論相違背。《律分別》中說：『三法衣中，任何一件法衣，即僧裙、上衣、下裙中，隨意將一件寄放在別處。』 因此，不僅允許將僧裙放在村落里，而且對於住在寺院的僧人來說，僧裙和下裙通常是破舊的，如果害怕強盜搶走貴重的好上衣，就像允許將上衣放在村落里一樣，如果想將僧裙放在寺院裡，而將上衣或下裙放在村落里，也是允許的。 如果認為沒有上衣和下衣，就會失去出家人的標誌，那麼，如果將上衣放在村落里，可以用頭髮覆蓋物、拭汗布或拭汗布的覆蓋物作為上衣，如果是夏天，可以用粗布作為上衣；如果將下裙放在村落里，可以用裙子或裙子的覆蓋物作為下衣。 如果處於恐懼之中，村落也如同自己的住所一樣。如果一位住在寺院的僧人將一件法衣放在村落里， 《 टीका 》中說：『在六天之內分離，不會構成過失。』 六天只是一個例子，《釋論小疏》中說：『如果一直有恐懼的原因，即使一直分離也不會有過失。』 不僅如此，即使直到生命結束也不會有過失。』 上師們依據『村落也如同自己的住所』的說法來解釋。 如果有人這樣說：在《別解脫經》中，『在夏安居結束后，如果住在寺院的僧人願意，可以將三法衣中的任何一件寄放在別處。』這裡沒有區分夏安居，是否矛盾呢？ 《自釋》和《 टीका 》中這樣說：說『夏安居結束后』，是根據開端的緣起，因為《律分別·墮罪篇》中說：『住在寺院的僧人，如果與三法衣中的任何一件分離，或者在結界的外面分離，就會犯捨墮罪。』 這裡沒有依賴夏安居，而是普遍地說的。住在其他村落里，在六天之內分離是可以的。 因為有不構成過失的特殊情況，由於誤解而構成過失的情況是這樣的：如果處於恐懼之中，住在寺院的僧人將一件加持過的法衣放在村落里，那麼在六天之內與它分離

【English Translation】 Some say, 'Because it is not allowed to not wear the lower garment, it is known that this is the reason.' This contradicts the scriptures. The Vinaya-vibhaṅga (律分別) says: 'Among the three robes, any one of the robes, that is, the saṃghāṭī (僧裙), the uttarāsaṅga (上衣), and the antarvāsa (下裙), may be left in another place as desired.' Therefore, not only is it allowed to leave the saṃghāṭī in the village, but for a monk living in a monastery, the saṃghāṭī and antarvāsa are usually worn out. If one fears that a thief will steal a good and valuable uttarāsaṅga, it is like allowing the uttarāsaṅga to be left in the village. If one wants to leave the saṃghāṭī in the monastery and the uttarāsaṅga or antarvāsa in the village, it is allowed to leave any one of them. If it is thought that without the uttarāsaṅga and antarvāsa, the signs of a renunciant will be lost, then if the uttarāsaṅga is left in the village, the hair covering, sweat cloth, or the covering of the sweat cloth can be used as the uttarāsaṅga. If it is summer, coarse cloth can be used as the uttarāsaṅga. If the antarvāsa is left in the village, the śamthab (裙子) or the covering of the śamthab can be used as the antarvāsa. If one is in fear, the village is like one's own dwelling. If a monk living in a monastery leaves one robe in the village, The ṭīkā ( टीका ) says: 'Separation within six days does not constitute a fault.' Six days is just an example. The commentary says: 'If there is always a cause for fear, even if one is separated continuously, there is no fault.' Moreover, there is no fault even until the end of life.' The lamas explain based on the saying that 'the village is like one's own dwelling.' If someone says this: In the Prātimokṣa (別解脫經), 'After the summer retreat, if a monk living in a monastery wishes, he may leave any one of the three robes in another place.' Is there a contradiction here because there is no distinction of the summer retreat? The Svavyākhyāna (自釋) and the ṭīkā say this: Saying 'after the summer retreat' is according to the beginning cause, because the Vinaya-vibhaṅga, the chapter on offenses, says: 'A monk living in a monastery, if he separates from any one of the three robes, or separates outside the boundary, will commit a pācattika (捨墮罪) offense.' Here, it is not dependent on the summer retreat, but is said generally. Living in another village, it is permissible to separate within six days. Because there are special circumstances where it does not constitute a fault, the situation where a fault is constituted due to misunderstanding is this: If one is in fear, and a monk living in a monastery leaves one blessed robe in the village, then separating from it within six days

---

ར་བྱེད་པ་ཆོས་ཅན། ཞག་དྲུག་མ་འདས་པར་འབྲལ་བ་ལ་དགོན་པ་བའི་འབྲལ་ལྟུང་བསྐྱེད་པ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ཞག་དྲུག་ཚུན་ཆད་དུ་འབྲལ་བར་བྱ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁས་བླངས། ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་ན་ཕན་ཚུན་འགལ་ལོ། །འདོད་ན་ཆོས་ཅན་སྔར་བཞིན། ཞག་ 6-509a དྲུག་མ་འདས་པར་འབྲལ་བ་ལ་དགོན་པའི་འབྲལ་ལྟུང་ན་སྨད་བསྐྱེད་པ་ཁེགས་པར་ཐལ། ཞག་དྲུག་མ་འདས་པར་འབྲལ་བ་ལ་དགོན་པའི་འབྲལ་ལྟུང་བསྐྱེད་པ་ཁེགས་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁས་བླངས། ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་ན་དམ་བཅའ་བུད་ཅིང་། འདོད་ན་དགོན་པ་པའི་འབྲལ་བའི་ལུང་ཞུ་བ་ལས། ཞག་དྲུག་མ་འདས་པ་ལ་འདས་པར་འདུ་ཤེས་ཏེ་བྲལ་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འདི་ལ་དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་ན་རེ། སྤྱོད་ཡུལ་གྱི་གྲོང་དེར་ཆོས་གོས་བཞག་ཀྱང་དགེ་སློང་མ་ལ་འབྲལ་བར་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། ཡུན་ཇི་ཙམ་གྱི་བར་དུ་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས་ཞག་བདུན་ཚུན་ཆད་དུའོ། །ཞེས་གསུངས་ཀྱང་འགྱུར་ནོངས་པ་ཡིན་ཏེ་ཞེས་སྨྲའོ། །དེ་ལྟར་ན་ནི་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་མ་མཐོང་བར་ཟད་དེ། འདིའི་ཐད་ཀྱི་ཊཱི་ཀར། ཞག་དྲུག་པའི་མཐར་ཐུག་ཅིང་ཞག་བདུན་པའི་སྐྱ་རེངས་མ་ཤར་ཚུན་ཆད་དུའོ། །ཞེས་གསལ་བར་སྣང་བའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་བ་དགོན་པ་པའི་ཆོས་གོས་གསུམ་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་སྣམ་སྦྱར་དང་། བླ་གོས་དང་། མཐང་གོས་ལས་གང་འདོད་པ་གཅིག་ལ་ནི་དགོན་པ་དེ་ཆོམ་རྐུན་ལ་སོགས་པའི་འཇིགས་པ་དང་བཅས་པ་ཉིད་ཡིན་ན། དགོན་པ་དེའི་སྤྱོད་ཡུལ་གྱི་གྲོང་ཡང་དགེ་སློང་དགོན་པ་བ་རང་གི་གནས་དགོན་པ་དེ་དང་འདྲ་སྟེ། དེ་ལྟར་ཆོས་གོས་གྲོང་དེར་བཞག་ཅིང་དགེ་སློང་དགོན་པར་གནས་ན་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་འབྲལ་བའི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཞེས་འཆད་དོ། །སོ་སོར་ཐར་པ་དང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་དགོན་པ་པས་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་འགྲོ་དགོས་པའི་རྐྱེན་ཞིག་བྱུང་ན། དགེ་སློང་དགོན་པ་བ་དེས་ཆོས་ལྡན་གྱི་དོན་གྱི་དབང་གིས་ཆོས་གོས་གཅིག་གྲོང་སྟེ་དགོན་པའི་སྤྱོད་ཡུལ་གྱི་གྲོང་ཡང་འཇིགས་པ་དང་བཅས་ན་ནི་གྲོང་གཞན་ན་འདུག་པའམ་རང་གི་ 6-509b གནས་སུ་འདུག་པ་དེ་ལས་ཞག་དྲུག་པའི་མཚན་མོའི་མཐའ་ཚུན་ཆད་དུ་མཚམས་ཐ་དད་དུ་འབྲལ་བར་བྱའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དྲུག་སྡེས་ཆོས་གོས་གྲོང་དུ་བཞག་པ་དེ་ལས་ཞག་བདུན་དུ་འབྲལ་བར་བྱས་པ་ལས་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་དགེ་སློང་གི་ཆ་ལུགས་ཁྱད་པར་ཅན་ཉམས་པ་དང་། ཡོ་བྱད་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཆུད་ཟོས་པར་འགྱུར་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་དགོན་པ་པས་འཇིགས་པའི་དབང་གིས་ཆོས་གོས་གསུམ་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་གཅིག་སྤྱོད་ཡུལ་གྱི་གྲོང་དུ་བཞག་སྟེ་བྱ་བ་ཆོས་ལྡན་གྱི་ཆེད་དུ་དགོན་པ་དང་། ཆོས་གོས་དེའི་གནས་

【現代漢語翻譯】 問：如果比丘是阿蘭若住者（梵文：āraṇyaka，森林修行者），在六夜未滿之前離開，是否會犯阿蘭若住者的離衣墮罪？ 答：不會，因為必須在六夜之內離開。 問：如果比丘是阿蘭若住者，在六夜未滿之前離開，是否可以避免犯阿蘭若住者的離衣墮罪？ 答：可以，因為可以避免犯阿蘭若住者的離衣墮罪。 如果比丘是阿蘭若住者，從阿蘭若住者的戒律來看，如果認為六夜未滿而離開，會怎麼樣？ 答：會犯輕罪。 對此，丹巴·釋迦秋丹（藏文：དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན།）說：即使將法衣放在村落中，也不會對比丘尼造成離衣罪。至於時間長短，律疏中說：在七夜之內。但這是翻譯錯誤，因為沒有看到廣釋。律疏中明確指出：在第六夜結束，第七夜黎明未升起之前。 第二點是：如果比丘是阿蘭若住者，他的三衣中的任何一件，即僧伽梨（梵文：saṃghāṭī，大衣），郁多羅僧（梵文：uttarāsaṅga，上衣），安陀會（梵文：antarvāsa，下衣）中的任何一件，如果阿蘭若住處有盜賊等危險，那麼阿蘭若住處的村落也和比丘阿蘭若住者自己的住所一樣。如果將法衣放在村落中，比丘住在阿蘭若住處，那麼直到生命結束也不會有離衣的罪過。 《別解脫經》（梵文：Prātimokṣa）和《分別》（梵文：Vibhaṅga）中說：如果比丘阿蘭若住者有事必須離開邊界，如果比丘阿蘭若住者因為佛法的原因，將一件法衣放在村落中，如果村落也有危險，那麼住在其他村落或自己的住所，直到第六夜結束，都可以離開不同的邊界。 首先，故事的起因是：在舍衛城（梵文：Śrāvastī），六群比丘將法衣放在村落中，七夜后離開，因此制定了捨墮罪。 要否定的內容是：比丘的特殊裝束被破壞，資具的特殊性被浪費。 需要注意的是：持戒的比丘阿蘭若住者，因為恐懼，將三衣中的任何一件放在村落中，爲了佛法的事情，阿蘭若住處和法衣的所在地。

【English Translation】 Question: If a monk is an araṇyaka (forest dweller), does leaving before six nights have passed incur the araṇyaka's offense of separation from robes? Answer: No, because one must leave within six nights. Question: If a monk is an araṇyaka, does leaving before six nights have passed prevent incurring the araṇyaka's offense of separation from robes? Answer: Yes, because it prevents incurring the araṇyaka's offense of separation from robes. If a monk is an araṇyaka, according to the araṇyaka's precepts, what happens if he leaves thinking six nights have not passed? Answer: He commits a minor offense. To this, Denba Shakya Chokden (Tibetan: དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན།) says: Even if the robes are placed in a village, it does not cause a nun to commit the offense of separation from robes. As for the duration, the commentary says: Within seven nights. But this is a translation error, because the extensive commentary has not been seen. The commentary clearly states: Until the end of the sixth night, and before the dawn of the seventh night. The second point is: If a monk is an araṇyaka, and any one of his three robes, namely the saṃghāṭī (great robe), uttarāsaṅga (upper robe), or antarvāsa (lower robe), if the araṇyaka dwelling is in danger from thieves, etc., then the village of the araṇyaka dwelling is the same as the monk araṇyaka's own dwelling. If the robes are placed in the village and the monk stays in the araṇyaka dwelling, then there is no offense of separation from robes until the end of life. The Prātimokṣa (individual liberation sutra) and the Vibhaṅga (division) say: If a monk araṇyaka has a reason to leave the boundary, if the monk araṇyaka, for the sake of the Dharma, places one robe in the village, and if the village is also in danger, then staying in another village or one's own dwelling, one must separate from the different boundary until the end of the sixth night. First, the origin of the story is: In Śrāvastī, the group of six monks placed the robes in the village and left after seven nights, thus establishing the offense of expiation. What is to be negated is: The special attire of the monk is destroyed, and the specialness of the requisites is wasted. It should be noted that: A monk araṇyaka who upholds the precepts, out of fear, places any one of the three robes in the village, for the sake of Dharma matters, the araṇyaka dwelling and the location of the robes.

---

ཉེ་འཁོར་དང་བཅས་པ་ལས་ཕྱི་རོལ་དུ་གནས་ཏེ་བར་ཆད་ཀྱི་དབང་མ་གཏོགས་པར་ཞག་དྲུག་འདས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་དང་འབྲལ་བའི་དངོས་པོ་དང་། གང་དུ་འབྲལ་བའི་ཡུལ་དང་། གང་གིས་འབྲལ་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་ལྔ་ལས། ཆོས་གོས་གསུམ་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་གཅིག་ཡིན་པ་དང་། འཇིགས་པའི་དབང་གིས་ཆོས་གོས་གྲོང་དུ་བཞག་པ་ཡིན་པ་སྟེ། ཆོས་གོས་གཅིག་ལ་ནི་ཞེས་པ་དང་། འཇིགས་པ་དང་བཅས་པ་ཡིན་ན་གྲོང་ཡང་ཞེས་བཤད་ཅིང་། གྲོང་གཞན་ན་འདུག་པ་དེ་ལས་ཞེས་སོ། །རང་གི་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་བྱིན་རླབས་ཡོངས་རྫོགས་དང་ལྡན་པ་དང་། རུང་བ་དང་། ཚད་དང་ལྡན་པ་གསུམ་ནི་སྔར་བཤད་ཟིན་ཏོ། །གཉིས་པ་གང་དུ་འབྲལ་བའི་གནས་ནི། དགོན་པ་བ་དང་གོས་དེའི་གནས་ཉེ་འཁོར་དང་བཅས་པ་ལས་གཞན་ཡིན་པ་སྟེ། ཞུ་འགྲེལ་ལས། དགོན་པའི་གནས་དང་ཆོས་གོས་ཀྱི་གནས་དེའི་ཉེར་སྤྱོད་འདོམ་གང་ལ་སོགས་ 6-510a པ་གང་ཡིན་པ་དེའི་ཕྱི་རོལ་དུ་གྱུར་པ་དེར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཆོས་གོས་ཀྱི་གནས་དེར་ཉལ་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་བཀག་པས། དེར་ཉལ་ན་དགོན་པར་མ་གནས་པའི་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཡང་འབྲལ་བའི་ལྟུང་བར་ནི་མི་འགྱུར་རོ། །གསུམ་པ་གང་འབྲལ་བའི་རྟེན་ལ་བཞི་ལས། དགོན་པ་བའི་ཡི་དམ་དང་ལྡན་པ་དང་། བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་དང་མི་ལྡན་པ་སྟེ་དགོན་པ་བའི་ཞེས་པ་དང་། བར་ཆད་ཀྱི་དབང་གིས་ཞེས་སོ། །སྲ་བརྐྱང་མ་བཏིང་བ་དང་། སྣམ་སྦྱར་གྱི་ཆ་ནས་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་མ་ཐོབ་པ་སྟེ་དེ་གཉིས་ནི་ཞག་གཅིག་གི་འབྲལ་བའི་སྐབས་སུ་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་དོན་དུ་དགོན་པའི་གནས་དང་ཆོས་གོས་ཀྱི་གནས་ལས་མཚམས་ཐ་དད་པར་གནས་འདོད་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་གནས་དེ་གཉིས་ལས་མཚམས་ཐ་དད་དུ་འབྲལ་བར་བྱེད་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ཞག་དྲུག་གི་མཚན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་མའོ། །དེའི་སྐད་ཅིག་གཉིས་པ་ལ་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཞག་བདུན་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་ནི་འབྲལ་བ་ཞེས་བྱ་བའི་ལྟུང་བ་འབྱུང་ངོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཞག་དྲུག་ལས་ལྷག་པ་ཞག་བདུན་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་ལ་ནི་རྐྱེན་གཞན་མ་བྱུང་ན་བག་ཡངས་མེད་དེ་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་དོ། ། གསུམ་པ་ལ། ལྟུང་མེད་དངོས་ཉིད་བརྗོད་པ་དང་། །གཞན་པའི་འདོད་པ་དགག་པའོ། ། 說非墮罪正分 དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་དགོན་པ་བ་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་ཏུ་སོང་བ་དེ་ལ་ཆོམ་རྐུན་ལ་སོགས་པ་བར་ཆད་ཀྱི་དབང་གིས་ཆོས་གོས་ཀྱི་གནས་སམ་དགོན་པའི་གནས་སུ་མ་འོངས་པ་ལ་ཞག་དྲུག་ལས་ལྷག་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཊཱི་ཀར། ཞག་བདུན་ལ་སོ

【現代漢語翻譯】 根本罪是指，離開包括附近區域的住所，除了障礙的原因外，超過六個晚上所犯下的墮罪。分支有四部分。基礎的分支有三個，即所分離的物品，所分離的處所，以及憑藉什麼而分離的所依。第一部分有五種情況：三件法衣中的任何一件；因恐懼而將法衣留在村莊里，即『一件法衣』，『如果伴隨恐懼，也包括村莊』，以及『住在其他村莊』。完全具備自己生活所需的加持，以及如法和具量這三點，之前已經闡述過了。第二，所分離的處所，是指不同於寺院僧人及其法衣住所（包括附近區域）的地方。如《釋疏》中所說：『寺院的處所和法衣的處所，其附近的用具，如一拃等，無論是什麼，如果超出那個範圍，就是那裡。』《律分別》中禁止『不要在法衣的處所睡覺』，因此，如果在那裡睡覺，會犯下不居住在寺院的學處罪，但不會構成分離的墮罪。第三，憑藉什麼而分離的所依有四種情況：寺院僧人具有誓言，且沒有障礙的因緣，即『寺院僧人』和『因障礙的原因』。沒有鋪設硬墊，以及沒有獲得不分離僧伽衣一部分的允許，這兩種情況在之前關於分離一個晚上的情況下已經闡述過了。意樂的分支有兩個：認識上，對基礎沒有錯亂。動機上，爲了自己的利益，想要從寺院的處所和法衣的處所分離，並且持續不斷。加行是，從這兩個處所分離。究竟是，第六個夜晚結束時的剎那。在那個剎那的第二個瞬間，就構成了根本罪。如《 टीका 》中所說：『第七天黎明時，就會產生稱為分離的墮罪。』 第二，超過六個晚上，即第七天黎明時，如果沒有其他因緣，就沒有放逸，會產生捨墮罪。 第三部分包括： 說明非墮罪的正分 以及駁斥其他觀點。 首先，如果比丘住在寺院裡，因為盜賊等障礙的原因，沒有回到法衣的處所或寺院的處所，即使超過六個晚上也沒有罪過。如《 टीका 》中所說：

【English Translation】 The root offense is dwelling outside of one's residence, including the vicinity, for more than six nights due to unavoidable obstacles. It has four branches. The base has three branches: the object from which one is separated, the place to which one is separated, and the basis by which one is separated. The first has five aspects: any one of the three Dharma robes; leaving the Dharma robe in a village due to fear, i.e., 'one Dharma robe,' 'if accompanied by fear, also the village,' and 'dwelling in another village.' Fully possessing the blessings of one's livelihood, as well as being suitable and having measure, these three have been explained before. Second, the place to which one is separated is other than the residence of the monastic and the place of his robes, including the vicinity. As stated in the commentary, 'The place of the monastery and the place of the Dharma robe, whatever is near to it, such as a span, if it is outside of that, that is it.' The Vinaya-vibhaṅga prohibits 'Do not sleep in the place of the Dharma robe,' so if one sleeps there, one will commit the offense of not dwelling in the monastery, but it will not constitute the offense of separation. Third, the basis by which one is separated has four aspects: the monastic possessing vows and not having the cause of obstacles, i.e., 'the monastic' and 'due to the cause of obstacles.' Not spreading a firm mat, and not obtaining permission to not separate from a portion of the Saṃghāṭī robe, these two have been explained before in the context of separating for one night. The branch of intention has two aspects: in terms of cognition, there is no confusion about the base. In terms of motivation, for one's own benefit, wanting to separate from the place of the monastery and the place of the Dharma robe, and continuously. The application is separating from those two places. The culmination is the moment at the end of the sixth night. In the second moment of that moment, the root offense is constituted. As stated in the ṭīkā, 'When the dawn of the seventh day arises, the offense called separation will occur.' Second, exceeding six nights, i.e., when the dawn of the seventh day arises, if there is no other cause, there is no negligence, and a Nissaggiya Pācittiya offense is generated. The third part includes: Explaining the correct division of non-offenses And refuting other views. First, if a bhikṣu dwelling in a monastery, due to obstacles such as thieves, does not return to the place of his Dharma robe or the place of the monastery, even if it exceeds six nights, there is no offense. As stated in the ṭīkā:

---

གས་པར་ཐལ་བ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། ། 6-510b ནི། ཁ་ཅིག་ཞག་དྲུག་ན་ལྡོག་པར་བྱའོ་སྙམ་དུ་བརྣགས་པར་བྱས་ཏེ་སོང་ན་ཉེས་པ་མེད་པ་ཡིན་གྱི། ཞག་དྲུག་གི་གོང་དུ་ལྡོག་པའི་བརྣག་པ་བྱས་ཏེ་སོང་བའམ་བརྣག་པ་གཏན་མ་བྱས་པར་སོང་ན་བར་ཆད་བྱུང་ཡང་ཞག་དྲུག་འདས་ན་ཉེས་པར་འགྱུར་ཞེས་ཟེར་བ་དགག་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། བསླབ་པའི་གཞི་འདིར་ཞག་དྲུག་ཏུ་འགྲོ་བ་བར་ཆད་ཀྱི་དབང་གིས་ཞག་དྲུག་ལས་ཧ་ཅང་ཐལ་བ་ཉིད་ལ་ནི་ཞག་དྲུག་ལས་ལྡོག་པའི་བརྣག་པ་ནི་ཉེས་པ་མེད་པས་ཡན་ལག་མ་ཡིན་ལ། ཞག་གཅིག་ནས་ལྡོག་པར་བརྣག་པ་ལྟ་བུ་ཞག་དྲུག་གི་གོང་དུ་ལྡོག་པར་བརྣག་པ་ནི་ཉེས་པར་འགྱུར་བའི་ཡན་ལག་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ། བརྣག་པ་བྱས་ཀྱང་རུང་མ་བྱས་ཀྱང་རུང་བར་ཆད་ཀྱི་དབང་གིས་མ་འོངས་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་པ་ཡིན་ནོ། །ཞག་བདུན་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་འབྲལ་བའི་སྤང་བའོ།། །། 求雨浴衣捨墮 བདུན་པ་རས་ཆེན་སྤང་བ་ལ། བཙལ་དང་བཅང་པ་གནང་བའི་དུས། །ཚོལ་དང་འཆང་བ་བཀག་པའི་དུས། །བཀག་པ་ལས་འདས་ལྟུང་བ་དང་། །དབྱར་འབྲེལ་སྔ་ཕྱིའི་དུས་དག་གོ། 開許尋求與持有期 དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་བདག་ཉིད་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པའི་ཉི་མ་གང་ཡིན་པ་དེའི་ཉིན་མོ་སྟེ། དབྱར་སྔ་མ་ཁས་བླངས་པ་སྔ་མའི་ཉིན་མོ་ནི་དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ནས་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་ཕྱི་མའི་ཉིན་མོ་དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་གི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་གོ། དེ་ནི་བདག་ཉིད་གནས་པར་ཁས་བླངས་པའི་ཉིན་མོའོ། །དེའི་ཟླ་བ་སྔ་མ་ནི་དབྱར་ཟླ་ར་བའི་ཉ་ནས་དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ཉའི་བར་རམ་དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ཉ་ནས་དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཉའི་བར་རོ། །དེ་གཉིས་ཀྱི་ཉི་མའི་དང་པོ་ནི་དབྱར་ཟླ་ར་བའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་གམ་དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་གོ། ཚུན་ཆད་ནས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཉི་མ་དང་པོ་དེ་གཉིས་དང་པོར་བྱས་ནས་དེ་ཚུན་ཆད་ནས་སོ། །དབྱར་གྱི་རས་ཆེན་བཙལ་བར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་ 6-511a བ་ནི་གལ་ཏེ་དགེ་སློང་དབྱར་གྱི་གོས་རས་ཆེན་ཚོལ་བར་བྱེད་ན། གང་གི་ཚེ་དབྱར་སྔ་ཕྱི་ཁས་ལེན་ནི་དབྱར་ཟླ་ར་བའམ་འབྲིང་པོའི་བཅུ་དྲུག་ནས་བརྩམས་ཏེ་ཇི་སྲིད་དབྱར་གྱི་གོས་རས་ཆེན་འཆང་བར་གནང་བའི་དུས་ཀྱི་དང་པོ་ཚུན་ཆད་ཀྱི་བར་དུ་དབྱར་གྱི་རས་ཆེན་བཙལ་བར་བྱ་སྟེ། མདོ་འདིས་ནི་དབྱར་གྱི་རས་ཆེན་དང་པོ་བཙལ་བའི་དུས་སྟོན་ཏོ། །རས་ཆེན་འཆང་བའི་དུས་ནི་དགེ་སློང་བདག་ཉིད་ཀྱི་དབྱར་གྱི་ཚུལ་འཇུག་སྔ་ཕྱི་གང་ཡིན་གྱི་ཟླ་བ་གསུམ་རྫོགས་པའི་འོག་གི་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཀྱི་མཚན་མོའི་མཐའ་སྐད་ཅིག་གི་བར་དུ་རས་ཆེན་བཅང་བར་བྱའོ་སྟེ་བཅངས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །གཞུང་འདིའི་དབྱར་གྱི་འོག་གི་ཞེས་པ་ལ། ཊཱི་ཀར། དབྱར་སྔ་མའི་ཕྱི་མ་རྣམ་པར་གཞག་པ་གང་ཡིན་པ་དེའི་འོག་མར་གྱུར་པ་ཞེས་པ་ཙམ་

【現代漢語翻譯】 因此，如果超過六天，則不算違規。' 有些人認為，如果計劃六天後返回，則不算違規。如果計劃在六天前返回，或者根本沒有計劃就離開，即使發生了意外，超過六天也算違規。爲了反駁這種說法，註釋中說：'在這個學處中，由於意外情況，即使超過了六天，只要計劃在六天後返回，就不算違規，不算犯支。如果計劃一天後返回，或者類似地計劃在六天前返回，就算違規，算犯支。無論是否計劃，由於意外情況，未來都不會有違規。第七天的黎明升起時，就應該捨棄。' 求雨浴衣捨墮 第七個是捨棄大布。允許尋找和持有時，禁止尋找和持有時，超過禁止期會犯墮罪，以及與夏季相關的早晚時間。 開許尋求與持有期 第一種情況是：比丘發誓要安居的當天，即發誓要安居的早期的那一天，是夏季中月的十六日；發誓要安居的晚期的那一天，是夏季小月的十六日。那是發誓要安居的那一天。在那之前的月份，是從夏季首月的滿月到夏季中月的滿月，或者從夏季中月的滿月到夏季小月的滿月。那兩個月的第一個日子是夏季首月的十六日或夏季中月的十六日。'直到'的意思是，從那兩個第一個日子開始，直到允許持有夏季大布的第一個時間為止，都可以尋找夏季大布。這段經文顯示了第一次尋找夏季大布的時間。持有大布的時間是：比丘進入夏季安居的早晚，無論哪種情況，三個月圓滿后的半個月的夜晚結束前的瞬間，都可以持有大布，持有也不算違規。關於這段經文中的'夏季之後'，註釋中說：'夏季早期之後的分別，就是指那個之後。'

【English Translation】 Therefore, exceeding six days is not considered a transgression.' Some think that if one plans to return after six days, it is not a transgression. If one plans to return before six days, or leaves without any plan, even if an accident occurs, exceeding six days is considered a transgression. To refute this, the commentary says: 'In this training rule, due to unforeseen circumstances, even if it exceeds six days, as long as there is a plan to return after six days, it is not a transgression, not a branch offense. If one plans to return after one day, or similarly plans to return before six days, it is considered a transgression, not a branch offense. Whether planned or not, due to unforeseen circumstances, there will be no transgression in the future. When the dawn of the seventh day rises, it should be abandoned.' Rain Bathing Cloth Nissaggiya The seventh is abandoning the large cloth. The time when seeking and holding are allowed, the time when seeking and holding are prohibited, exceeding the prohibited period results in a downfall, and the early and late times related to summer. Period of Allowing Seeking and Holding The first case is: the day when a bhikshu vows to dwell in summer, that is, the day of the early vow to dwell in summer, which is the sixteenth day of the middle month of summer; the day of the late vow to dwell in summer is the sixteenth day of the small month of summer. That is the day of vowing to dwell. The previous month is from the full moon of the first month of summer to the full moon of the middle month of summer, or from the full moon of the middle month of summer to the full moon of the small month of summer. The first day of those two months is the sixteenth day of the first month of summer or the sixteenth day of the middle month of summer. 'Until' means that from those two first days, until the first time when holding the large summer cloth is allowed, one can seek the large summer cloth. This sutra shows the time for the first seeking of the large summer cloth. The time for holding the large cloth is: whether a bhikshu enters the early or late summer retreat, in either case, until the moment before the end of the night of the half month after the completion of three months, one can hold the large cloth, and holding it is not considered a transgression. Regarding 'after summer' in this text, the commentary says: 'The distinction after the early summer is what is meant by after that.'

---

ལས་མ་སྨོས་ཀྱང་། དབྱར་སྔ་ཕྱིའི་ཚུལ་འཇུག་གང་ཡིན་པའི་ཟླ་བ་གསུམ་རེ་རྫོགས་ནས་རང་རང་གི་དགག་དབྱེའི་འོག་ཏུ་ཟླ་བ་ཕྱེད་བཅང་དུ་རུང་བ་ནི་གཞུང་གི་དངོས་བསྟན་ཡིན་ལ། ཊཱི་ཀར། གལ་ཏེ་དགེ་སློང་དེ་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་སྔ་མར་ཁས་ལེན་པར་འདོད་ན་ནི་དེའི་ཚེ་དབྱར་ཟླ་ར་བའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ནས་བརྩམས་ནས་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཚེས་ཀྱི་བར་དུ་ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་ལྔར་དབྱར་གྱི་གོས་རས་ཆེན་དེ་བཅང་བའི་དུས་ཡིན་ནོ། །གལ་ཏེ་དགེ་སློང་དེས་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླང་བ་ཕྱི་མར་ཁས་ལེན་པར་འདོད་ན་ནི་དེའི་ཚེ་དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ནས་བརྩམས་ནས་དགུན་ཟླ་ར་བའི་ཚེས་ཀྱི་བར་དུ་ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་ལྔར་དབྱར་གྱི་གོས་རས་ཆེན་དེ་བཅང་བའི་དུས་ཡིན་ཏེ། དེ་ལས་ཐལ་བར་འཆང་དུ་མི་གནང་ངོ་། །དེ་ལྟ་བས་ན་འདིར་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཚེས་གཅིག་གམ། དབྱར་ཟླ་ར་བ་ཚེས་གཅིག་གི་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་ཤར་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་ན་དབྱར་སྔ་ཕྱི་གང་ཁས་བླངས་པས་ཀྱང་ 6-511b དབྱར་གྱི་ཚུལ་ཟླ་བ་གསུམ་པོ་དང་། སོ་སོའི་དགག་དབྱེའི་འོག་ཏུ་ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་གཉིས་རེ་སྟེ། མདོར་ན་དབྱར་ཁས་བླངས་པ་ནས་བཟུང་སྟེ་ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་ལྔར་འཆང་བར་སྣང་ལ། གཞུང་ཉིད་ལྟར་ན་དབྱར་ཁས་ལེན་གྱི་ཟླ་བ་སྔོན་མའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལྟ་བུ་ལ་རས་ཆེན་བཙལ་ནས་དགག་དབྱེའི་འོག་ཏུ་ཟླ་ཕྱེད་ཀྱི་བར་དུ་འཆང་བ་སྟེ། འདི་ལྟར་ན་རྩ་འགྲེལ་དགོངས་པ་ཐ་དད་པ་ཞིག་སྟེ་རྒྱུ་མཚན་དཔྱད་པར་འོས་སོ། །མདོ་འོག་མ་འདིའི་དམིགས་བསལ་ནི། འདུ་ཤེས་ཀྱི་དབང་གིས་ཉེས་པར་འགྱུར་བ་ཡོད་དེ། བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་བདག་ཉིད་དབྱར་གནས་ཟླ་བ་གསུམ་རྫོགས་ནས་རས་ཆེན་འཆང་བ་ཆོས་ཅན། བདག་ཉིད་ཀྱི་དབྱར་གནས་ཟླ་བ་གསུམ་རྫོགས་ནས་ཟླ་བ་ཕྱེད་མ་འདས་པ་ལ་རས་ཆེན་བཅང་བའི་ལྟུང་བ་ཁེགས་པར་ཐལ། བདག་ཉིད་ཀྱི་དབྱར་གནས་ཟླ་བ་གསུམ་རྫོགས་ནས་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཀྱི་མཐའི་བར་དུ་རས་ཆེན་བཅང་བར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁས་བླངས། ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་ན་འགལ། འདོད་ན་ཆོས་ཅན་སྔར་བཞིན་ལ། བདག་ཉིད་ཀྱིས་དབྱར་གནས་ཟླ་བ་གསུམ་རྫོགས་ནས་ཟླ་བ་ཕྱེད་མ་འདས་པར་རས་ཆེན་བཅང་བའི་ལྟུང་བ་ན་སྨད་བསྐྱེད་པ་ཁེགས་པར་ཐལ། སྔར་གྱི་ཆོས་ཅན་ནི་རྟགས་སོ། །འདོད་ན་རས་ཆེན་བཞག་འཕྱིས་ཀྱི་སྐབས་ལུང་ཞུ་བ་ལས། ཚུལ་ནས་འབྱུང་བ་ལས་ཟླ་བ་ཕྱེད་མ་འདས་པ་ལ་འདས་པར་འདུ་ཤེས་ཏེ་དབྱར་གྱི་རས་ཆེན་བཅང་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། 遮止令求與持有期 དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དབྱར་གྱི་གོས་རས་ཆེན་ཧ་ཅང་མྱུར་བར་འཚོལ་བ་དང་། ཧ་ཅང་ཡུན་རིང་དུ་འཆང་བ་ལས་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་བཙལ་སྔས་ཀྱི་དགག་བྱ་ཆེ་བ་དང་།

【現代漢語翻譯】 關於（夏季安居）的規定和持有時間，即使沒有明確說明，按照經典原文，無論是早安居還是晚安居，在各自結束三個月后，允許持有半個月的時間。而根據註釋書（Ṭīkā）：『如果比丘承諾進行夏季安居，並且想要提前承諾，那麼從夏季第一個月的十六日開始，到秋季最後一個月的結束，有五個半月的時間可以持有夏季的雨衣。如果比丘想要承諾晚安居，那麼從夏季第二個月的十六日開始，到冬季第一個月的結束，有五個半月的時間可以持有夏季的雨衣，超過這個時間是不允許持有的。』因此，如果秋季最後一個月的第一天，或者夏季第一個月的第一天黎明升起，就會犯下捨墮罪。正如所說，無論承諾早安居還是晚安居，夏季的三個月，以及各自結束后的半個月，總共從承諾安居開始算起，可以持有五個半月的時間。按照經典原文，如果在承諾安居的月份之前的十六日尋找雨衣，並在結束后的半個月內持有。這樣看來，根本論和註釋書的觀點有所不同，值得研究原因。 這部經（指《律藏》）的特殊之處在於，由於錯誤的認知會導致過失。例如，一位持戒的比丘，在自己夏季安居三個月結束后持有雨衣，這屬於一種情況。如果他在自己夏季安居三個月結束后，半個月還沒有結束時就持有雨衣，那麼就可以避免犯下墮罪，因為他應該在自己夏季安居三個月結束后，到半個月結束時再持有雨衣。這個論證是可以接受的。如果不同意，那麼情況仍然如前，如果他在自己夏季安居三個月結束后，半個月還沒有結束時就持有雨衣，那麼就可以避免產生下品罪。之前的情況仍然是論據。如果不同意，那麼在請求允許放置雨衣時，根據戒律的規定，如果因為錯誤的認知，認為半個月還沒有結束就已經結束了，而持有夏季的雨衣，就會犯下惡作罪。' 遮止令求與持有期 首先，故事的起因是在舍衛城，比丘們過早地尋找夏季的雨衣，以及過長時間地持有雨衣，因此佛陀制定了捨墮罪。 需要遮止的是過早尋找雨衣和持有時間過長。

【English Translation】 Regarding the rules and duration of holding (the summer retreat garment), even if not explicitly stated, according to the original text, whether it is an early or late summer retreat, after each completes three months, it is permissible to hold it for half a month under their respective disallowances. According to the Ṭīkā (commentary): 'If a bhikṣu vows to observe the summer retreat and wishes to make an earlier vow, then from the sixteenth day of the first summer month until the end of the last autumn month, there are five and a half months to hold the great summer robe. If a bhikṣu wishes to make a later vow to observe the summer retreat, then from the sixteenth day of the middle summer month until the end of the first winter month, there are five and a half months to hold the great summer robe; it is not permitted to hold it beyond that time.' Therefore, if the first day of the last autumn month or the first dawn of the first summer month rises, one will commit a saṃghāvaśeṣa offense. As it is said, regardless of whether one vows to observe an early or late summer retreat, the three months of summer, and half a month under their respective disallowances, in short, from the time of vowing to observe the summer retreat, it seems that one can hold it for five and a half months. According to the original text, if one searches for the great robe on the sixteenth day of the month before vowing to observe the summer retreat, and holds it until half a month under the disallowance. In this way, the views of the root text and the commentary differ, and it is worth investigating the reasons. The special feature of this sūtra (referring to the Vinaya) is that faults can occur due to incorrect perception. For example, a bhikṣu who observes the precepts, holding the rain garment after completing three months of his summer retreat, this is a case. If he holds the rain garment before half a month has passed after completing three months of his summer retreat, then he can avoid committing a saṃghāvaśeṣa offense, because he should hold the rain garment from the time of completing three months of his summer retreat until the end of half a month. This argument is acceptable. If one disagrees, then the situation remains the same, if he holds the rain garment before half a month has passed after completing three months of his summer retreat, then he can avoid generating a lower-grade offense. The previous situation remains the argument. If one disagrees, then when requesting permission to put down the rain garment, according to the rules of the Vinaya, if due to incorrect perception, one perceives that half a month has already passed when it has not, and holds the summer rain garment, one will commit a duṣkṛta offense.' Prohibiting premature seeking and regulating the duration of holding. Firstly, the origin of the story is in Śrāvastī, where bhikṣus were seeking the summer rain garment too early and holding it for too long, therefore the Buddha established the saṃghāvaśeṣa offense. What needs to be prohibited is seeking the rain garment too early and holding it for too long.

---

སྦྱིན་བདག་གི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་ 6-512a གནོད་པ་ཡིན་ལ། བཞག་འཕྱིས་ཀྱི་དགག་བྱ་ནི། འདོད་པ་ཆེ་བ་དང་། རང་གི་ཡོ་བྱད་ཆུད་ཟོས་པ་སྟེ། རས་ཆེན་སྦེད་པ་པོ་ལ་གཏད་ན་ལྟུང་བ་མེད་པར་གསུངས་པས་ཤེས་སོ། །བཙལ་སྔས་པའི་ལྟུང་བའི་ངོ་ཏི་ནི། བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གི་དབྱར་གྱི་རས་ཆེན་བཙལ་བའི་དུས་ཀྱི་སྔ་རོལ་དུ་བླངས་ཏེ་ཐོབ་པར་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་ལས་བསླང་བའི་ཡུལ་དང་། གང་བསླང་བའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གི་ཚེ་ན་སློང་བའི་དུས་སོ། །དང་པོ་ནི། ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་། མ་བསླངས་པའི་སྔ་རོལ་ནས་ཅི་བདེར་སྟོབ་པ་མ་ཡིན་པ་དང་གསུམ་སྟེ། མ་བསླང་པར་ཕུལ་ན་དེ་བླངས་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །གཉིས་པ་གང་སློང་བའི་དངོས་པོ་ལ་དྲུག་ལས། དབྱར་གྱི་རས་ཆེན་ཡིན་པ་སྟེ། རས་ཆེན་གྱི་སྤང་བ་ཞེས་སོ། །རྙང་རྙིང་མ་ཡིན་པ་སྟེ། རྙང་རྙིང་ལ་ནི་ན་སྨད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་པས་སོ། །ཆར་ཆུ་སྐྱོབ་པའི་བྱ་བ་བྱེད་ནུས་པ་ཡིན་ཏེ། ཞུ་བ་ལས། སེང་རས་ཀྱི་རས་ཆེན་ཤིན་ཏུ་མྱུར་བར་བཙལ་ཏམ། ཤིན་ཏུ་རིང་བར་བཅངས་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ། །ཞེས་སོ། །རིགས་པས་ཀྱང་ཆར་ཆུ་སྐྱོབ་པའི་བྱ་བ་བྱེད་མི་ནུས་པའི་རས་ཆེན་སློང་བ་འབྱུང་རིང་བས་དགག་བྱ་གནས་སྐབས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྦྱིན་བདག་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཡིན་པ་དང་། རུང་བ་དང་། ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་དྲུག་གོ། གསུམ་པ་གང་གི་ཚེ་སློང་བའི་དུས་ནི། དབྱར་གནས་ཁས་ལེན་རན་པའི་དུས་ལས་ཟླ་བ་གཅིག་པས་སྔ་བ་ཡིན་པ་སྟེ། སྔོན་དང་ཞེས་པ་ནས་སོ། །སྐབས་འདིར། འབལ་ཚད་པ་ན་རེ། རས་ཆེན་བཙལ་སྔས་ཀྱི་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པ་ལ་དགེ་སློང་བདག་ཉིད་ཀྱི་དབྱར་གནས་པར་ཁས་ལེན་པ་ཡན་ 6-512b ལག་ཏུ་དགོས་ཞེས་འཆད་དོ། །དེ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། དབྱར་གནས་པར་ཁས་ལེན་པའི་ཟླ་བ་གཅིག་གི་སྔ་རོལ་དུ་རས་ཆེན་བཙལ་སྔས་ཀྱི་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པ་ལ་དུས་ཕྱིས་དབྱར་གནས་པར་ཁས་ལེན་བྱེད་རྒྱུར་དགོས་ན་འབྲས་བུ་སྔར་གྲུབ་ནས་རྒྱུ་ཕྱིས་འབྱུང་བར་འགྱུར་ཏེ། རྒྱུ་འབྲས་ཀྱི་སྔ་ཕྱི་འཆོལ་བར་འགྱུར་རོ། །དེའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་དབྱར་གྱི་ཚུལ་འཇུག་གཏན་ནས་མི་བྱེད་ན་ཡང་དེས་རས་ཆེན་བཙལ་སྔས་ཏེ་ཐོབ་ན་རས་ཆེན་བཙལ་སྔས་ཀྱི་སྤང་ལྟུང་འབྱུང་ངོ་། །འོ་ན་དགེ་སློང་དབྱར་གྱི་ཚུལ་འཇུག་གཏན་ནས་མི་བྱེད་པ་ལ་རས་ཆེན་བཙལ་བའི་དུས་དང་བཅང་བའི་ས་མཚམས་གང་གིས་བཟུང་ཞེ་ན། ལག་ལེན་དོག་མཐའ་བཟུང་སྟེ་བཙལ་བའི་དུས་ནི་དབྱར་ཕྱི་མ་ལ་བལྟོས་ཏེ་བཙལ་ཞིང་། བཅང་བའི་དུས་ན་དབྱར་སྔ་མ་ལ་བལྟོས་ནས་བཅང་བའམ་ཡངས་མཐའ་བཟུང་ན་དེ་ལས་གོ་བཟློག་པ་ཡིན་ཅེས་ཁོ་བོ་སྨྲའོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས།

【現代漢語翻譯】 對施主（Sbyin bdag）的受用造成損害。對於延遲放置的遮擋是：貪慾過大和浪費自己的用具。經文中說，交給縫紉師隱藏起來就沒有墮落，由此可知。尋找雨披的墮落之本體是：具足戒的比丘在夏季雨披尋找時間之前取得，由此而獲得的真實墮落。支分有四，其中，基礎的支分有三：從何處乞求的對境，乞求的何物，以及何時乞求的時間。 第一，具備五種名稱，身體處於正常狀態，未乞求之前沒有隨意施捨這三者。如果未乞求就給予，接受它就沒有墮落。第二，乞求的何物有六種：是夏季的雨披，即雨披的捨棄。不是舊的，因為對於舊的，經文中說：『是呵責』。能夠起到遮擋雨水的作用。經文中說：『僧眾的雨披非常迅速地尋找，或者非常長久地持有會怎麼樣？』回答是：『輕罪』。從理智上講，不能起到遮擋雨水作用的雨披，因為乞求會產生長期的遮擋，所以從暫時的角度來說是不圓滿的。是施主自己的，合適的，以及具備尺寸這六種。第三，何時乞求的時間是：比承諾安居的時間提前一個月。從『之前』開始。在此處，額巴·擦巴（'Bal tshad pa）說：產生尋找雨披的捨棄墮落，比丘自己承諾安居是支分中需要的。這是不合理的，因為在承諾安居的一個月之前，產生尋找雨披的捨棄墮落，如果之後需要承諾安居，那麼結果先產生，原因后出現，這樣會導致因果顛倒。因此，如果比丘根本不進入夏季安居的狀態，如果他獲得尋找雨披，也會產生尋找雨披的捨棄墮落。那麼，如果比丘根本不進入夏季安居的狀態，尋找雨披的時間和持有的界限如何確定呢？採取狹隘的實踐方式，尋找的時間是參照之後的夏季來尋找，持有的時間是參照之前的夏季來持有，或者採取寬泛的方式，與此相反，我這樣說。意樂的支分有二。

【English Translation】 It harms the enjoyment of the benefactor (Sbyin bdag). The prohibitions for delayed placement are: great desire and wasting one's own utensils. It is said in the scriptures that there is no downfall if it is entrusted to a seamstress to hide, from which it is known. The essence of the downfall of seeking a rain-cloth is: a fully ordained monk obtaining it before the time of seeking the summer rain-cloth, which is the actual downfall obtained thereby. There are four branches, of which the basis has three branches: the object from which one begs, the thing begged for, and the time when one begs. First, possessing five names, the body being in a normal state, and not giving alms arbitrarily before begging, these three. If it is given without begging, there is no downfall in accepting it. Second, the thing begged for has six aspects: it is a summer rain-cloth, which is the abandonment of the rain-cloth. It is not old, because for the old, it is said in the scriptures: 'It is reprehensible.' It should be able to perform the function of sheltering from rain. It is said in the scriptures: 'If the sangha's rain-cloth is sought very quickly, or held for a very long time, what will happen?' The answer is: 'A minor offense.' Logically speaking, a rain-cloth that cannot perform the function of sheltering from rain, because begging would produce a long-term obstruction, so from a temporary perspective, it is not complete. It belongs to the benefactor himself, is suitable, and possesses the proper size, these six. Third, the time when one begs is: one month earlier than the time when one promises to dwell in summer. Starting from 'before.' Here, 'Bal tshad pa says: To generate the abandonment downfall of seeking a rain-cloth, the monk himself promising to dwell in summer is necessary as a branch. This is unreasonable, because one month before promising to dwell in summer, to generate the abandonment downfall of seeking a rain-cloth, if it is necessary to promise to dwell in summer later, then the result would arise first, and the cause would arise later, which would lead to the inversion of cause and effect. Therefore, even if a monk does not enter the state of summer dwelling at all, if he obtains seeking a rain-cloth, the abandonment downfall of seeking a rain-cloth will occur. Then, if a monk does not enter the state of summer dwelling at all, how are the time of seeking the rain-cloth and the boundary of holding it determined? Taking a narrow practical approach, the time of seeking is sought in relation to the later summer, and the time of holding is held in relation to the earlier summer, or taking a broad approach, it is the opposite of this, I say. The branch of intention has two.

---

འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་དོན་དུ་རས་ཆེན་སློང་བའི་ཚིག་སྨྲ་ཞིང་གོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་རས་ཆེན་སློང་བ་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་རས་ཆེན་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པའོ། །རས་ཆེན་བཞག་འཕྱིས་པའི་ལྟུང་བའི་ངོ་ཏི་ནི། བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དབྱར་ཟླ་བ་གསུམ་པའི་དགག་དབྱེ་རན་པའི་དུས་ལས་ཟླ་བ་ཕྱེད་འདས་པར་དབྱར་གྱི་རས་ཆེན་འཆང་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། དང་པོ་གང་འཆང་བའི་དངོས་པོ་ནི་རས་ཆེན་ཆོས་དྲུག་ལྡན་སྔར་དང་འདྲ་བ་ལས་སྦྱིན་བདག་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཡིན་པ་ཕྲི་སྟེ་དགེ་སློང་རང་གི་ཡིན་པ་ཞེས་ཁྱད་པར་རོ། །གཉིས་པ་གང་གི་ཚེ་འཆང་བའི་དུས་ནི་དབྱར་ཟླ་བ་གསུམ་རྫོགས་ནས་ 6-513a ཟླ་བ་ཕྱེད་འདས་པ་སྟེ་ཕྱི་མ་ཞེས་པ་ནས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་འདུ་ཤེས་སྔར་དང་འདྲ་ལ། ཀུན་སློང་ནི་རང་དོན་དུ་རས་ཆེན་འཆང་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རས་ཆེན་འཆང་བར་བྱེད་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ཟླ་ཕྱེད་ཀྱི་མཚན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་གོ། གཉིས་པ་ནི། རས་ཆེན་གྱི་སྤང་བ་འདིའི་བྱེད་པ་པོ་གང་ཞེ་ན། སྔོན་བཙལ་དུ་གནང་བའི་དུས་དང་། ཕྱི་མ་བཅང་དུ་གནང་བའི་དུས་གཉིས་ལས། གནང་བའི་དུས་གཉིས་པོ་དེ་མ་ཡིན་པའི་དུས་གཉིས་བཙལ་དུ་གནང་བ་བས་སྔ་རོལ་གྱི་དུས་དང་། བཅང་དུ་གནང་བ་བས་འོག་རོལ་གྱི་དུས་གཉིས་ནི་རས་ཆེན་བཙལ་སྔས་པ་དང་། བཞག་འཕྱིས་པའི་ལྟུང་བའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་དོ། ། 過遮止墮罪 གསུམ་པ་ལ། བཞག་འཕྱིས་པའི་ཡི་ལྟུང་བ་བསྟན། །བཙལ་སྔས་པ་ཡི་ལྟུང་བ་བརྗོད། །ཐུན་མོང་གྱུར་པའི་ན་སྨད་དོ། ། 說晚立墮罪 དང་པོ་ནི། གོང་དུ་བདག་ཉིད་ཀྱི་དབྱར་གྱི་འོག་གི་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཀྱི་མཐའི་བར་དུ་བཅང་བར་བྱའོ། །ཞེས་སྨོས་ན་ཟླ་བ་ཕྱེད་ལས་འདས་པར་འཆང་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། བཅང་དུ་གནང་བའི་དུས་དེ་ལས་གཞན་དུ་དབྱར་ཟླ་བ་གསུམ་རྫོགས་ནས་ཟླ་བ་ཕྱེད་འདས་པ་ཉིད་ན་རས་ཆེན་འཆང་བ་ལ་དེ་བཞག་འཕྱིས་ཀྱི་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པའོ། །དེ་ན་བྱ་ན་རེ། དབྱར་ནི་དུས་ངེས་པས་རས་ཆེན་ལ་དུས་མ་ཡིན་པའི་བཅའ་བ་མཛད་ལ། གཡན་པ་ལ་སོགས་པ་ནི་དུས་ནམ་འབྱུང་མ་ངེས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་པ་ཡང་ལེགས་པར་བཤད་པ་ཡིན་ལ། ལེགས་པར་འདོན་པ་ལ་མ་གོམས་པ་ཁ་ཅིག །རས་ཆེན་ཞེས་འདོན་པ་ཡང་ཤིན་ཏུ་མ་དག་པ་ཡིན་ཏེ། འདིར་ནི་ཆེན་པོའི་སྒྲ་བཟང་པོ་ལ་སྦྱར་བ་ཡིན་ནོ། ། 說早尋墮罪 གཉིས་པ་ནི། སྔར་དབྱར་ཀྱི་རས་ཆེན་བཙལ་བར་བྱའོ་ཞེས་སྨོས་ན་དེའི་སྔ་རོལ་དུ་བཙལ་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། བཙལ་དུ་གནང་བའི་དུས་དེ་ལས་སྔར་རས་ 6-513b ཆེན་བཙལ་བ་ལ་ནི་བཙལ་བ་ཙམ་ལ་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་ཀྱི་བྱེད་པ་པོའོ། །བཙལ་དུ

【現代漢語翻譯】 『辨識』是不混淆基礎。（『འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ།』） 『意圖』是持續不斷地說出爲了自己而請求大布的言辭，並渴望被理解。（『ཀུན་སློང་ནི་རང་དོན་དུ་རས་ཆེན་སློང་བའི་ཚིག་སྨྲ་ཞིང་གོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ།』） 『行為』是以具備五種特徵的語言來請求大布。（『སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་རས་ཆེན་སློང་བ་ཞུགས་པའོ།』） 『究竟』是生起獲得大布的念頭。（『མཐར་ཐུག་ནི་རས་ཆེན་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པའོ།』） 關於放置和延遲大布的墮罪之實質： 具足戒的比丘在夏季三個月結夏安居，在適合結夏安居的時間過去半個月后，持有夏季大布所導致的真實墮罪。（『བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དབྱར་ཟླ་བ་གསུམ་པའི་དགག་དབྱེ་རན་པའི་དུས་ལས་ཟླ་བ་ཕྱེད་འདས་པར་དབྱར་གྱི་རས་ཆེན་འཆང་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ།』） 關於四個分支，基礎的分支有兩個： 第一，所持有的事物是大布，具備與之前相同的六種功德，但減少了施主是其所有者的部分，增加了比丘自己是其所有者的區別。（『དང་པོ་གང་འཆང་བའི་དངོས་པོ་ནི་རས་ཆེན་ཆོས་དྲུག་ལྡན་སྔར་དང་འདྲ་བ་ལས་སྦྱིན་བདག་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཡིན་པ་ཕྲི་སྟེ་དགེ་སློང་རང་གི་ཡིན་པ་ཞེས་ཁྱད་པར་རོ།』） 第二，持有它的時間是夏季三個月結束后的半個月，即從『之後』開始。（『གཉིས་པ་གང་གི་ཚེ་འཆང་བའི་དུས་ནི་དབྱར་ཟླ་བ་གསུམ་རྫོགས་ནས་ཟླ་བ་ཕྱེད་འདས་པ་སྟེ་ཕྱི་མ་ཞེས་པ་ནས་སོ།』） 關於意樂的分支，辨識與之前相同，意圖是持續不斷地想要爲了自己而持有大布。（『བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་འདུ་ཤེས་སྔར་དང་འདྲ་ལ། ཀུན་སློང་ནི་རང་དོན་དུ་རས་ཆེན་འཆང་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ།』） 行為是正在持有大布。（『སྦྱོར་བ་ནི་རས་ཆེན་འཆང་བར་བྱེད་པའོ།』） 究竟是半個月的夜晚的最後一個剎那。（『མཐར་ཐུག་ནི་ཟླ་ཕྱེད་ཀྱི་མཚན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་གོ།』） 第二，誰是這個捨棄大布的作者呢？ 在先前允許尋找的時間和之後允許持有的時間這兩種時間中，不是這兩種允許的時間，而是比允許尋找的時間更早的時間，以及比允許持有的時間更晚的時間，這兩種時間是尋找大布過早和放置延遲的墮罪的作者。（『སྔོན་བཙལ་དུ་གནང་བའི་དུས་དང་། ཕྱི་མ་བཅང་དུ་གནང་བའི་དུས་གཉིས་ལས། གནང་བའི་དུས་གཉིས་པོ་དེ་མ་ཡིན་པའི་དུས་གཉིས་བཙལ་དུ་གནང་བ་བས་སྔ་རོལ་གྱི་དུས་དང་། བཅང་དུ་གནང་བ་བས་འོག་རོལ་གྱི་དུས་གཉིས་ནི་རས་ཆེན་བཙལ་སྔས་པ་དང་། བཞག་འཕྱིས་པའི་ལྟུང་བའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་དོ།』） 過遮止墮罪 第三，顯示放置延遲的墮罪，講述過早尋找的墮罪，共同的是那（『ན་』）的下部。（『གསུམ་པ་ལ། བཞག་འཕྱིས་པའི་ཡི་ལྟུང་བ་བསྟན། །བཙལ་སྔས་པ་ཡི་ལྟུང་བ་བརྗོད། །ཐུན་མོང་གྱུར་པའི་ན་སྨད་དོ།』） 說晚立墮罪 第一，如果在上面說『應當持有到自己夏季之後的半個月的末尾』，那麼如果超過半個月持有會怎麼樣呢？在允許持有的時間之外，夏季三個月結束後半個月的時候持有大布，會產生放置延遲的捨棄墮罪。（『དང་པོ་ནི། གོང་དུ་བདག་ཉིད་ཀྱི་དབྱར་གྱི་འོག་གི་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཀྱི་མཐའི་བར་དུ་བཅང་བར་བྱའོ། །ཞེས་སྨོས་ན་ཟླ་བ་ཕྱེད་ལས་འདས་པར་འཆང་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། བཅང་དུ་གནང་བའི་དུས་དེ་ལས་གཞན་དུ་དབྱར་ཟླ་བ་གསུམ་རྫོགས་ནས་ཟླ་བ་ཕྱེད་འདས་པ་ཉིད་ན་རས་ཆེན་འཆང་བ་ལ་དེ་བཞག་འཕྱིས་ཀྱི་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པའོ།』） 那麼有人會說，夏天是固定的時間，所以對大布做了非時的規定，而疥瘡等疾病出現的時間不確定。（『དེ་ན་བྱ་ན་རེ། དབྱར་ནི་དུས་ངེས་པས་རས་ཆེན་ལ་དུས་མ་ཡིན་པའི་བཅའ་བ་མཛད་ལ། གཡན་པ་ལ་སོགས་པ་ནི་དུས་ནམ་འབྱུང་མ་ངེས་པའི་ཕྱིར་རོ།』） 這也是很好的解釋，但是有些不習慣正確發音的人，把『རས་ཆེན་』念成『རས་ཆེན་』，這是非常不正確的，因為這裡的『ཆེན་པོ་』（chenpo）的聲音是與美好相關的。（『ཞེས་པ་ཡང་ལེགས་པར་བཤད་པ་ཡིན་ལ། ལེགས་པར་འདོན་པ་ལ་མ་གོམས་པ་ཁ་ཅིག །རས་ཆེན་ཞེས་འདོན་པ་ཡང་ཤིན་ཏུ་མ་དག་པ་ཡིན་ཏེ། འདིར་ནི་ཆེན་པོའི་སྒྲ་བཟང་པོ་ལ་སྦྱར་བ་ཡིན་ནོ།』） 說早尋墮罪 第二，如果之前說『應當尋找夏季的大布』，那麼如果在那個時間之前尋找會怎麼樣呢？在允許尋找的時間之前尋找大布，僅僅是尋找的行為就會導致造作惡作的罪過。（『གཉིས་པ་ནི། སྔར་དབྱར་ཀྱི་རས་ཆེན་བཙལ་བར་བྱའོ་ཞེས་སྨོས་ན་དེའི་སྔ་རོལ་དུ་བཙལ་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། བཙལ་དུ་གནང་བའི་དུས་དེ་ལས་སྔར་རས་ཆེན་བཙལ་བ་ལ་ནི་བཙལ་བ་ཙམ་ལ་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་ཀྱི་བྱེད་པ་པོའོ།』） 尋找的時候

【English Translation】 'Identification' is not confusing the basis. 'Intention' is to continuously speak words requesting the great cloth for oneself and desiring to be understood. 'Action' is requesting the great cloth with language possessing five characteristics. 'Ultimate' is the arising of the thought of obtaining the great cloth. Regarding the essence of the transgression of placing and delaying the great cloth: A fully ordained monk who, having spent three months of summer in retreat, holds the summer great cloth after half a month has passed from the appropriate time for the summer retreat, incurs a real transgression. Regarding the four branches, there are two branches of the basis: First, the object held is the great cloth, possessing the same six qualities as before, but subtracting the part where the donor is its owner and adding the distinction that the monk himself is its owner. Second, the time of holding it is half a month after the completion of the three months of summer, i.e., from 'afterward'. Regarding the branch of intention, identification is the same as before, and the intention is to continuously want to hold the great cloth for oneself. The action is the act of holding the great cloth. The ultimate is the last instant of the half-month night. Second, who is the author of this abandoning of the great cloth? Among the two times of previously allowing to search and afterward allowing to hold, the two times that are not these allowed times, but the time earlier than the allowed time to search and the time later than the allowed time to hold, these two times are the authors of the transgression of searching for the great cloth too early and placing it too late. Transgression of Over-Prohibition Third, showing the transgression of placing too late, speaking of the transgression of searching too early, common is the lower part of 'na'. Saying the Transgression of Establishing Late First, if it is said above, 'One should hold it until the end of half a month after one's own summer,' then what happens if one holds it for more than half a month? Outside the allowed time to hold, holding the great cloth after half a month has passed since the end of the three months of summer will generate the transgression of abandoning by placing too late. Then someone might say that summer is a fixed time, so a non-seasonal rule was made for the great cloth, while the time of occurrence of scabies and other diseases is uncertain. This is also a good explanation, but some people who are not accustomed to correct pronunciation pronounce 'རས་ཆེན་' (ras chen) as 'རས་ཆེན་' (ras chen), which is very incorrect, because the sound of 'ཆེན་པོ་' (chenpo) here is related to goodness. Saying the Transgression of Searching Early Second, if it was previously said, 'One should search for the summer great cloth,' then what happens if one searches before that time? Searching for the great cloth before the allowed time to search, the mere act of searching will cause the sin of committing a misdeed. When searching

---

་གནང་བའི་དུས་ཀྱི་སྔ་རོལ་དུ་བཙལ་བས་བཙལ་དུ་གནང་བའི་དུས་ཀྱི་སྔ་རོལ་དུ་རས་ཆེན་དེ་གྲུབ་སྟེ་ཐོབ་ན། མཐའ་རས་ཆེན་བཙལ་སྔས་པའི་སྤང་ལྟུང་སྐྱེད་པའི་བྱེད་པ་པོའོ། ། 共有微罪 གསུམ་པ་ནི།རས་ཆེན་རྙང་རྙིང་ལ་ནི་བཙལ་སྔས་པ་དང་བཞག་འཕྱིས་གཉིས་པོ་རང་རང་གི་ན་སྨད་པ་ཉིད་དོ། །རྙང་རྙིང་ལ་ནི་ཟླ་བ་བཞིར་ལོངས་སྤྱོད་པ་ཡན་ཆད་དེ་ཟླ་འཇོག་གི་སྐབས་སུ། དུས་ཚིགས་སུ་བཅད་པའི་ཕྱགས་དར་ཁྲོད་ཀྱི་ཚད་ཟླ་བ་བཞིར་ལོངས་སྤྱོད་པ་ཡིན་པར་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་སོ། །འོ་ན་རས་ཆེན་ཟླ་བ་བཞི་ལོན་པའི་རྙང་རྙིང་བཞག་འཕྱིས་པ་ལ་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་ན་རས་ཆེན་བཙལ་དུ་གནང་བའི་དུས་ནས་བཞག་འཕྱིས་ཀྱི་བར་ལ་ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་ལྔ་ཡོད་པས། ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་ལྔ་ལས་འདས་པར་བཞག་པ་ན་རྙང་རྙིང་འཆང་བའི་ན་སྨད་ཁོ་ནར་འགྱུར་གྱི། རས་ཆེན་བཞག་འཕྱིས་ཀྱི་སྤང་ལྟུང་མི་སྲིད་པར་ཐལ་ཅེ་ན། ཚུལ་ཁས་ལེན་པའི་ཟླ་བ་གཅིག་གི་སྔར་ནས་བཙལ་ཀྱང་དབྱར་ཁས་བླངས་པའི་ཕྱིས་ཐོབ་སྟེ་བཞག་འཕྱིས་པ་སྲིད་ཅིང་། ཚུལ་ཁས་ལེན་པའི་ཟླ་བ་གཅིག་གི་སྔར་ཐོབ་ཀྱང་རས་ཆེན་ཟླ་བ་བཞིར་ལོངས་མི་སྤྱད་པར་བཞག་འཕྱིས་པ་སྲིད་པས། རས་ཆེན་བཞག་འཕྱིས་ཀྱི་སྤང་ལྟུང་མི་སྲིད་པར་ཐལ་བའི་སྐྱོན་མེད་དོ་ཞེས་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་འཆད་དོ། །འདི་ལ་ཁོ་བོའི་རྗེ་བླ་མའི་ཞལ་ནས། རས་ཆེན་ནི་ཆར་གྱི་དུས་ཟླ་བ་ཕྱེད་ལྔར་འཆང་དགོས་པ་ལ་ཁྱད་པར་མེད་པའི་ཕྱིར་བཙལ་དུས་མི་འཆང་བ་མ་ཡིན་ཏེ་ཆར་གྱི་དུས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཁྱབ་པ་ཡོད་དེ། རས་ཆེན་གྱི་དགོས་པ་ནི་ཆར་སྐྱོབ་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་ཆར་མེད་པའི་དགུན་དུས་ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་ལྔ་འཆང་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། དེའི་སྔར་སྤང་ལྟུང་བྱུང་ཟིན་པ་ལ་བསམས་ནས། 6-514a ཊཱི་ཀར། དེ་ལྟར་འདིར་གཞུང་ནི་བཙུན་པ་རེ་ཞིག་དགེ་སློང་གིས་དབྱར་གྱི་རས་ཆེན་རུང་བ་མ་ལགས་པ་དགུན་ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་ལྔ་ལས་འདས་པར་འཆང་ན་ལྟུང་བ་ཅིར་འགྱུར། ཉེ་བ་འཁོར་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །སྤྱིར་ཟླ་བ་བཞི་ལོན་པར་རྙིང་པར་འགྱུར་བ་ནི་ལུས་ལ་རྒྱུན་མར་གོན་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ཅིང་། རས་ཆེན་ནི་ཆར་བྱུང་བའི་ལན་རེ་ཙམ་གོན་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་པས། དེ་ལྟར་ན་ཟླ་བ་བཞི་ལས་ལྷག་པར་སྤྱད་ཀྱང་རྙིང་པར་མི་འགྱུར་བའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་སོ། ། 屬夏前後期 བཞི་པ་ནི། དབྱར་ཁས་བླང་བ་དེའི་རྗེས་སུ་འགྲོ་བ་ནི་དེའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་སྟེ་རས་ཆེན་བཙལ་བ་དང་། དེ་བཅང་བའི་དུས་དང་། དགག་དབྱེའི་དུས་སུ་བྱ་བ་ཉིད་དང་། མཐའི་ཞག་བཅུ་ལ་བརྟད་པ་ལས་བྱུང་བའི་གོས་བླང་བ་དང་། མཐའི་ཞག་དྲུག་ལ་དབྱར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་མི་འཆགས་པ་རྣམས་ཏེ། དེ་རྣམས་ཀྱི་དུས་ཚོད་ནི་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་

【現代漢語翻譯】 如果在允許尋找雨衣的時間之前就尋找，並在允許尋找的時間之前就完成了雨衣並獲得了它，那麼，尋找雨衣過早就會產生墮落。 共有微罪 第三，對於破舊的雨衣來說，過早尋找和延遲放置都是各自的過失。對於破舊的雨衣來說，最多可以使用四個月，這是在解除結夏的時候。從『季節性的拂塵』中的標準，可以知道可以使用四個月。那麼，如果四個月的舊雨衣被延遲放置會變成過失，而從允許尋找雨衣的時間到延遲放置之間有五個半月，如果放置超過五個半月，只會變成持有舊雨衣的過失，而不可能有延遲放置雨衣的墮落。』如果這樣說，可以接受這樣的情況：即使在承諾的一個月前尋找，也可能在承諾的後期獲得並延遲放置；即使在承諾的一個月前獲得，也可能不使用雨衣四個月就延遲放置。因此，沒有『不可能有延遲放置雨衣的墮落』的過失，Mtsoshna pa chen po 這樣解釋道。對此，我的上師說：雨衣必須在雨季持有五個半月，因為沒有區別，所以不是因為不是尋找的時間而不持有，而是因為是雨季。這是普遍的，因為雨衣的需要是用來遮擋雨水。那麼，如果在沒有雨的冬季持有五個半月會怎麼樣呢？考慮到之前已經發生了墮落。 6-514a टीका (梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思): 如此，這裡的根本文是說，如果比丘暫時，比丘在雨季的雨衣不合適，在冬季持有超過五個半月，會發生什麼墮落？近處的人會犯下惡作（梵文：दुष्कृत，梵文天城體：दुष्कृत，梵文羅馬擬音：duṣkṛta，漢語字面意思：惡作）』這樣說的。一般來說，使用四個月會變舊，這是指一直穿在身上的情況。而雨衣是指偶爾在下雨時穿的情況。因此，即使使用超過四個月，也不會變舊。 屬於結夏安居的前期和後期 第四，隨順結夏安居之後的事情，就是跟隨它，即尋找雨衣，以及持有它的時間和解除結夏的時間的行為本身，以及依靠最後的十天而產生的接受衣服，以及最後的六天不進行結夏的加持等等。這些時間都是在承諾結夏安居的時候。

【English Translation】 If one searches for the rain cloth before the time allowed for searching, and if the rain cloth is completed and obtained before the time allowed for searching, then searching for the rain cloth too early will generate a downfall. There are minor offenses in common. Third, for an old and worn rain cloth, both searching too early and delaying its disposal are faults in themselves. For an old and worn rain cloth, it can be used for up to four months, which is during the time of the summer retreat release. From the standard in the 'seasonal sweeping', it can be known that it can be used for four months. So, if an old rain cloth that has been used for four months is delayed in disposal, it will become a fault. And from the time allowed for searching for the rain cloth to the delayed disposal, there are five and a half months. If it is left for more than five and a half months, it will only become the fault of holding an old rain cloth, and it is impossible to have the downfall of delaying the disposal of the rain cloth.' If one says this, it can be accepted that even if one searches a month before the commitment, it is possible to obtain it later than the commitment and delay its disposal; even if one obtains it a month before the commitment, it is possible to delay its disposal without using the rain cloth for four months. Therefore, there is no fault of 'it is impossible to have the downfall of delaying the disposal of the rain cloth', as Mtsoshna pa chen po explained. To this, my guru said: The rain cloth must be held for five and a half months during the rainy season, because there is no difference, so it is not that one does not hold it because it is not the time to search, but because it is the rainy season. This is universal, because the need for the rain cloth is to protect from rain. So, what would happen if one holds it for five and a half months in the winter season when there is no rain? Considering that the downfall has already occurred before. 6-514a टीका (Sanskrit, Devanagari, Romanized Sanskrit, Chinese literal meaning): Thus, here the root text says, if a monk temporarily, if a monk's rain cloth is not suitable for the rainy season, and he holds it for more than five and a half months in the winter, what downfall will occur? A nearby person will commit a दुष्कृत (duṣkṛta, duṣkṛta, duṣkṛta, misdeed)' so it is said. Generally, using it for four months will make it old, which refers to the case of wearing it all the time. And the rain cloth refers to the case of wearing it only occasionally when it rains. Therefore, even if it is used for more than four months, it will not become old. Belongs to the early and late periods of the summer retreat Fourth, following the things after committing to the summer retreat is to follow it, that is, searching for the rain cloth, and the actions themselves of holding it and releasing the summer retreat, and accepting clothes arising from relying on the last ten days, and not performing the blessing of the summer retreat for the last six days, etc. These times are all when committing to the summer retreat.

---

པ་སྔ་ཕྱི་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་གྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་ཡིན་ནོ། །དབྱར་གྱི་རས་ཆེན་སྤང་བའོ།། །། 過期蓄衣捨墮 བརྒྱད་པ་བརྟད་པ་ལས་བྱུང་བ་ལ། བདག་གིར་བྱ་བ་སྔས་པ་དང་། །བསྒོ་བ་སྔས་པ་བརྗོད་པ་དང་། །བཞག་པ་འཕྱིས་པ་བརྗོད་པའོ། ། 己作過早 དང་པོ་ལ། ལྟུང་བ་རྣམ་པར་གཞག་པ་དང་། །དེ་ཡི་ལྟུང་བ་མེད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དྲུག་སྡེས་དབྱར་གྱི་རྙེད་པ་དབྱར་གྱི་ནང་ལོགས་སུ་བདག་གིར་བྱས་པ་དང་། སོ་སོར་བགོས་པ་ལས་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་དབྱར་འབྲལ་བའི་རྒྱུར་འགྱུར་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དབྱར་གྱི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བ་ཟས་ལས་གཞན་པའི་རྙེད་པ་དབྱར་གྱི་ནང་ལོགས་སུ་སྦྱིན་བདག་ 6-514b ལས་ལེན་ཅིང་དགེ་འདུན་གྱི་སྤྱི་ཚོམས་སུ་བདག་གིར་བྱས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་དང་། རྙེད་པ་དེ་སོ་སོར་བགོས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །འདིར་ཡན་ལག་བརྩི་བ་ལ་གཉིས་ཏེ། བདག་གིར་བྱ་སྔས་པའི་ཡན་ལག་བརྩིས་དང་། བགོ་སྔས་པའི་ཡན་ལག་བརྩིས་སོ། །དང་པོ་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་ལས་བདག་གིར་བྱ་བའི་སྦྱིན་བདག་དང་། གང་བདག་གིར་བྱ་བའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གི་ཚེ་བདག་གིར་བྱ་བའི་དུས་སོ། །དང་པོ་ནི། ཁྱིམ་པ་ཡིན་པ་དང་། ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པའོ། །གཉིས་པ་ནི་ལྔ་ལས། དབྱར་གྱི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བའི་རྙེད་པ་ཡིན་པ་སྟེ། དབྱར་གྱི་རྙེད་པ་ནི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །ཟས་ཀྱི་རྙེད་པ་ལས་གཞན་ཡིན་པ་སྟེ། དབྱར་གྱི་ནང་ལོགས་སུ་ཡང་ཟས་ཀྱི་རྙེད་པ་ནི་འཕྲལ་དུ་ལོངས་སྤྱད་པར་བྱ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། བརྟད་པའི་རྙེད་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། བརྟད་པའི་དབང་གིས་ཞེས་སོ། །རུང་བ་དང་ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་ལྔའོ། །གསུམ་པ་གང་གི་ཚེ་བདག་གིར་བྱ་བའི་དུས་ནི། དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་ནས་ཚུལ་ནས་བྱུང་བའི་དགག་དབྱེའམ། རྐྱེན་དབང་གིས་དགག་དབྱེ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའམ། འཐབ་ཀྲོལ་ཅན་གྱི་རྐྱེན་གྱིས་དགག་དབྱེའམ། དུས་སུ་གསོ་སྦྱོང་བྱ་བ་གསུམ་པོ་གང་ཡང་མ་བྱས་པའི་དུས་ཡིན་པ་སྟེ། དབྱར་གྱི་ནང་ལོགས་སུ་བདག་གིར་བྱེད་ནའོ་ཞེས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་དོན་དུ་བདག་གིར་བྱེད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་བདག་གིར་བྱེད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་བདག་གིར་བྱེད་པ་རྫོགས་པའོ། ། གཉིས་པ་བགོ་སྔས་པའི་ཡན་ལག་ལ། གཞན་རྣམས་བདག་གིར་བྱ་སྔས་ 6-515a པ་དང་འདྲ་བ་ལས། འདིར་སོ་སོར་བགོས་པ་ཞེས་ཁྱད་པར་དུ་བྱ་ཞིང་། བརྟད་པའི་རྙེད་པ་མ་ཡིན་པ་ནི་འདིར་ཡན་ལག་ཏུ་མི་བགྲང་སྟེ། བརྟད་པའི་རྙེད་པ་ཡིན་ཀྱང་རུང་མ་ཡིན་ཀྱང་རུང་དངོས

【現代漢語翻譯】 就像過去和未來一樣遵循。夏天的粗布被丟棄。 過期蓄積的衣服被丟棄。 第八，關於因囤積而產生的罪過：佔爲己有在前，分配在前，講述，放置，擦拭，講述。 自己做了過早的事情。 第一，關於：安立罪過，以及沒有罪過。 第一，關於：故事的起因是，在ཉན་ཡོད（舍衛城）的六群比丘在夏天獲得的財物，在夏天期間佔爲己有並私自分配，因此制定了捨棄墮罪。應遮止的是成為離開夏季的原因。ངོ་ཏི（定義）是：持戒的比丘從夏季的因緣中獲得的，除了食物之外的財物，在夏季期間從施主那裡接受，並在僧團的公共場所佔為己有，由此產生的真實罪過；以及將該財物私自分配，由此產生的真實罪過。這裡計算支分有兩個：佔爲己有在前的支分計算，以及分配在前的支分計算。第一，有四個方面：基礎的支分有三個：從誰那裡佔爲己有的施主，佔爲己有的物品，以及何時佔爲己有的時間。第一是：是俗家人，具有五種名稱，身體處於正常狀態。第二是五種：是夏季的因緣所產生的財物，即夏季的財物就是作者本身。不同於食物的財物，因為即使在夏季期間，食物的財物也應該立即享用。不是囤積的財物，即由於囤積的緣故。具備如法和適量，這是五種。第三，何時佔爲己有的時間是：承諾安居之後，從如法中產生的解界，或者由於因緣而加持的解界，或者由於爭鬥的因緣而解界，或者沒有做三種布薩中的任何一種的時間，即在夏季期間佔爲己有。意樂的支分有兩個：認識是不迷惑于基礎。動機是想要爲了自己的利益而佔爲己有，並且持續不斷。行為是開始佔爲己有。究竟是完成佔爲己有。 第二，關於分配在前的支分：其他都與佔爲己有在前相同，但這裡要特別說明是私自分配。不是囤積的財物，這裡不被算作支分，因為無論是囤積的財物還是非囤積的財物，都是真實的。

【English Translation】 It follows just as the past and future are. The summer coarse cloth is discarded. Expired accumulated clothes are discarded. Eighth, regarding the offense arising from hoarding: Taking possession first, distributing first, speaking, placing, wiping, speaking. One has done too early. First, regarding: Establishing offenses, and the absence of offenses. First, regarding: The origin of the story is that in ཉན་ཡོད (Śrāvastī), the group of six monks, having acquired gains during the summer, took possession of them during the summer and distributed them separately, thus establishing the offense of relinquishment. What should be prevented is becoming a cause for leaving the summer. ངོ་ཏི (Definition) is: A monastic who possesses vows, having acquired gains other than food from the cause of summer, receiving them from a donor during the summer and taking possession of them in the common gathering of the Sangha, the actual offense arising from this; and the actual offense arising from distributing those gains separately. Here, there are two aspects to consider: the aspect of taking possession first, and the aspect of distributing first. First, there are four aspects: The basis has three aspects: the donor from whom the possession is taken, the object that is taken possession of, and the time when the possession is taken. The first is: being a householder, possessing five names, and the body being in a normal state. The second is five: being gains arising from the cause of summer, that is, the gains of summer are the doer itself. Other than the gains of food, because even during the summer, the gains of food should be enjoyed immediately. Not being hoarded gains, that is, due to the reason of hoarding. Possessing what is permissible and appropriate, these are five. The third, the time when possession is taken is: after vowing to reside for the summer, the 解界 (resolution of boundaries) arising from the proper manner, or the 解界 (resolution of boundaries) blessed due to circumstances, or the 解界 (resolution of boundaries) due to the cause of strife, or the time when none of the three observances have been done, that is, taking possession during the summer. There are two aspects of intention: The recognition is not confused about the basis. The motivation is wanting to take possession for one's own benefit, and it is continuous. The action is entering into taking possession. The ultimate is completing the taking of possession. Second, regarding the aspect of distributing first: The others are the same as taking possession first, but here it should be specifically stated as distributing separately. Not being hoarded gains, this is not counted as an aspect here, because whether it is hoarded gains or non-hoarded gains, it is real.

---

་གཞི་བསྐྱེད་པར་རུང་ངོ་། ། གཉིས་པ་ནི། འདི་ལ་བྱེད་པ་པོ་གང་ཞེ་ན། དབྱར་གནས་པའི་ཕྱིར་གྱི་རྙེད་པ་ཟས་ལས་གཞན་པ་ནི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ཡིན་གྱི། འཕྲལ་གྱི་མཆོད་སྟོན་ལ་སོགས་པའི་ཕྱིར་རྙེད་པ་གཞན་ནི་བྱེད་པ་པོ་མ་ཡིན་ནོ། །དབྱར་གྱི་རྙེད་པ་དེ་དབྱར་གནས་པ་ཟླ་བ་གསུམ་གྱི་ནང་ལོགས་དབྱར་ཁས་བླངས་ནས་དགག་དབྱེ་མ་བྱས་པའི་དུས་སུ་དགེ་འདུན་སྤྱི་ཚོམས་སུ་བདག་གིར་བྱེད་ན་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པའོ། །སྦྱིན་བདག་གིས་དབྱར་གྱི་ནང་དུ་འབུལ་ན་ཡང་དེའི་ཚེ་མི་བླང་གི། རྫས་ཀྱི་དགག་དབྱེ་བྱས་ནས་འབུལ་དུ་གཞུག་གོ། 說過早教訓 གཉིས་པ་ནི། དེའི་དམིགས་བསལ་ནི་ནད་པ་ལ་སོགས་གློ་བུར་གྱི་རྐྱེན་བྱུང་སྟེ་བརྟད་པ་སྟེ། རིངས་པའི་དབང་གིས་དབྱར་གནས་ཟླ་བ་གསུམ་གྱི་མཐའི་ཞག་བཅུ་ནི་ཞག་བཅུ་ན་དགག་དབྱེ་འབྱུང་བའི་དབང་དུ་བྱས་ན། ཞག་བཅུ་པོ་དེ་ལ་དབྱར་གྱི་རྙེད་པ་ཕུལ་བ་ནི་བདག་གིར་བྱས་ཀྱང་ཉེས་པ་བསྐྱེད་པ་མ་གཏོགས་སོ། །དེ་ཡང་རལ་གྲི་མཐུ་ཅན་པས་ཕུལ་བ་ལྟ་བུ་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། བརྟད་པ་ལས་བྱུང་བའི་གོས་ལྔ་པོ་ནད་པའི་རྐྱེན་དབང་ལ་སྦྱིན་པ་ནད་པ་བདག་གིས་ཕུལ་བ་དང་། ནད་པའི་ཕྱིར་སྦྱིན་པ་གཉེན་གྱིས་ཕུལ་བ་དང་། འཆི་བའི་རྐྱེན་དབང་ལ་སྦྱིན་པ་སྟེ་ཤི་ལ་ཐུག་པ་ཞིག་གིས་རང་གི་ལག་ནས་འབུལ་བ་དང་། ཤི་བའི་ཕྱིར་སྦྱིན་པ་ཤི་བའི་འོག་ཏུ་གཉེན་པོས་འབུལ་བ་དང་། འགྲོ་བར་ཆས་པའི་རྐྱེན་དབང་ལ་སྦྱིན་པའོ་དམག་ལམ་རིང་པོར་འགྲོ་བས་ཕུལ་བའི་ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ལྔ་པོ་དེ་ནི་དཔེ་ཙམ་དུ་ཟད་དེ། རྒྱལ་པོ་དང་། ཆོམ་རྐུན་དང་། རིགས་རྒྱུད་དང་། ཆུ་ལ་སོགས་པས་ཁྱེར་དུ་དོགས་ 6-515b པ་དང་། མཆོད་གནས་བགོ་སྐལ་ལ་གཏོགས་པ་འཆིར་དོགས་པ་ལ་སོགས་པ་དག་ཀྱང་བསྡུའོ་ཞེས་སོ། །མཐའི་ཞག་བཅུ་ནི་གླེང་གཞིའི་དབང་གིས་མཚོན་པ་སྟེ། མཐའི་ཞག་དགུ་དང་མཐའི་ཞག་ཉི་ཤུ་ཡང་མཚུངས་པར་སྦྱར་རོ། །ཞེས་མཚོ་སྣ་པ་འཆད་དོ། །གཉིས་པ་ནི།བརྟད་པའི་དབང་གིས་དགེ་འདུན་གྱི་སྤྱི་ཚོམས་སུ་བདག་གིར་བྱེད་པ་གནང་ཡང་སོ་སོར་འགོད་པ་ནི་མི་གནང་ངོ་། །ཞེས་སྟོན་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། བརྟད་པ་ལས་བྱུང་བའི་རྙེད་པ་ནི་དེ་དབྱར་གྱི་ནང་ལོགས་སུ་སོ་སོར་བགོས་ན་ཡང་སྤང་ལྟུང་གི་བྱེད་པོ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། བྱུང་བའི་རྙེད་པ་དེ་དབྱར་གྱི་ནང་ལོགས་སུ་བགོས་ན་ཡང་ལྟུང་བའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ཡིན་པའོ་ཞེས་སོ། །བརྟད་པ་ལས་བྱུང་བའི་རྙེད་པ་ནི་མཚོན་པ་སྟེ། བརྟད་པ་ལས་བྱུང་རུང་མ་བྱུང་རུང་དབྱར་གྱི་རྙེད་པ་དབྱར་གྱི་ནང་ལོགས་སུ་སོ་སོར་བགོས་ནའོ། །དེ་ཡང་ཊཱི་ཀ་ལས། དབྱར་གྱི་ནང་ལོགས་སུ་བྱུང་བའི་རྙེད་པ་བགོད་ན་ཡང་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། 說過晚立 གསུམ་པ་ལ། བ

【現代漢語翻譯】 可以積累墮罪。 第二，誰是施主呢？除了爲了安居而獲得的食物之外的供養，才是施主。爲了臨時的供養和齋會等而獲得的供養，則不是施主。安居期間獲得的供養，在安居的三個月內，承諾安居且未作分別的情況下，如果僧團共同擁有，則會積累墮罪。如果施主在安居期間供養，當時也不接受，而是經過對物品的分別之後才允許供養。 關於早期的教誨 第二，其特殊情況是，對於病人等突發情況造成的延誤，或者由於緊急情況，安居三個月的最後十天（假設這十天可以進行分別），在這十天里供養安居的供養，即使共同擁有也不會有罪過。這就像有權勢的劍士供養一樣。《律分別》中說：『因延誤而產生的五種衣物，因病人而施捨給病人，病人自己供養，或者爲了病人而由親屬供養，或者因死亡而施捨，臨死之人從自己手中供養，或者爲了死亡而施捨，死後由親屬供養，或者因出行而施捨，即將遠行的人供養。』《 टीका 》中說：『這五種只是舉例而已，國王、盜賊、種姓、水等可能奪走，或者供養處所屬於分配之列，擔心死亡等等，也包括在內。』最後的十天是由於討論的主題而提出的，最後的九天和最後的二十天也同樣適用。』措那巴如是說。 第二，由於延誤，允許僧團共同擁有，但不允許單獨分配。《 टीका 》中說：『因延誤而獲得的供養，如果在安居期間單獨分配，也會成為墮罪的製造者。』《 टीका 》中說：『獲得的供養如果在安居期間分配，也會成為墮罪的製造者。』因延誤而獲得的供養只是一個例子，無論是因延誤而獲得還是未獲得，安居期間獲得的供養如果在安居期間單獨分配也是如此。同樣，《 टीका 》中說：『如果在安居期間分配獲得的供養，也會變成墮罪。』 關於晚期的確立 第三，關於...

【English Translation】 It is permissible to accumulate a downfall. Secondly, who is the giver? Other than the gains from food for the sake of dwelling in the summer, that itself is the giver. Other gains for the sake of immediate offerings and feasts, etc., are not the giver. If the gains of the summer are owned by the general assembly of the Sangha during the three months of dwelling in the summer, having vowed to dwell in the summer and without making distinctions, then accumulating a downfall. Even if the patron offers during the summer, it is not accepted at that time, but after making distinctions of the substance, it is allowed to be offered. Said early teachings Secondly, the exception to that is when a sudden cause occurs, such as a sick person, causing a delay. Or, due to urgency, the last ten days of the three months of the summer retreat (assuming that distinctions can be made in those ten days), offering the gains of the summer during those ten days, even if owned collectively, does not incur fault. This is like being offered by a powerful swordsman. The Vinaya-vibhaṅga says: 'The five robes arising from delay, given to the sick due to the cause of sickness, offered by the sick person himself, or given by relatives for the sake of the sick person, or given due to the cause of death, offered by someone near death from his own hand, or given for the sake of the dead, offered by relatives after death, or given due to the cause of going, offered by someone going on a long military journey.' The Ṭīkā says: 'Those five are merely examples. Kings, thieves, lineage, water, etc., are feared to be taken away, or the place of offering belongs to the share, fearing death, etc., are also included.' The last ten days are indicated due to the topic of discussion. The last nine days and the last twenty days are also applied similarly, says Tsonapa. Secondly, due to the delay, although it is permitted to be owned collectively by the Sangha, it is not permitted to allocate separately. The teacher says: The Ṭīkā says: 'The gains arising from delay, even if allocated separately during the summer, are the very cause of downfall.' The Ṭīkā says: 'The gains that arise, even if allocated during the summer, are the very cause of downfall.' The gains arising from delay are merely an example. Whether arising from delay or not, if the gains of the summer are allocated separately during the summer. Similarly, the Ṭīkā says: 'If the gains that arise during the summer are allocated, they will become a cause of downfall.' Said late establishment Third, regarding...

---

ཞག་འཕྱིས་དངོས་ཉིད་བཤད་པ་དང་། །དེ་ཡི་བསླབ་པར་བྱ་བའོ། ། 說晚立正分 དང་པོ་ལ། ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་གཞག་པ་དང་། །དེ་ཡི་ལྟུང་བ་མེད་པ་བརྗོད། །ལྟུང་བའི་ཡན་ལག་བསྟན་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དབྱར་ཟླ་བ་གསུམ་གྱི་ནང་ལོགས་སུ་དགེ་འདུན་རྣམས་ལ་རལ་གྲི་མཐུ་ཅན་པ་རྣམས་ཀྱིས་གོས་ཀྱི་རྙེད་པ་ཆོས་གོས་མང་པོ་ཕུལ་བ་ན། དབྱར་གྱི་ནང་དུ་བདག་ཅག་མི་ལེན་ནོ་ཞེས་ཟེར་ནས་སྦྱིན་བདག་གིས་ཆོས་གོས་དེ་གནས་ཁང་དུ་བཅུག་སྟེ་སོང་ངོ་། །དེ་དགེ་འདུན་རྣམས་ཀྱིས་གཉེར་ཀ་མ་བྱས་པར་བཞག་སྟེ་ཆོས་གོས་དེ་རྣམས་སྲིལ་གྱིས་རྨུགས་ནས་རྡུལ་དུ་བརླག་སྟེ་འདུག་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་རིས་ཀྱི་ཡོ་བྱད་ཆུད་ཟོས་པར་འགྱུར་ 6-516a བའོ། །ངོ་ཏི་ནི། བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གི་དབྱར་གྱི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བའི་རྙེད་པ་རང་དབང་བ་དེ་གོས་སྦེད་པ་པོ་མ་བསྐོས་པས་གོས་འགྱེད་པའི་དུས་སུ་མ་བགོས་པར་བཞག་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་བཞི་སྟེ། གང་གིས་བཞག་པའི་སྦྱིན་བདག་ནི་སྔ་མ་གཉིས་དང་འདྲའོ། །གང་བཞག་པའི་དངོས་པོ་ནི། སྔར་བགོ་སྔས་པའི་སྐབས་སུ་ཇི་སྐད་བཤད་པའི་དབྱར་གྱི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བའི་རྙེད་པ་ཡིན་པ། ཟས་ཀྱི་རྙེད་པ་ལས་གཞན་ཡིན་པ། རུང་བ་དང་ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་བཞི་པོའི་སྟེང་དུ་རང་གི་ཡིན་པ་བསྣན་པ་སྟེ་ལྔའོ། །གང་གིས་བཞག་པའི་རྟེན་ནི་གོས་སྦེད་པ་པོ་མ་བསྐོས་པ་དང་། སྦྱིན་བདག་གིས་དབང་མེད་མིན་པ་སྟེ། དེ་སྦེད་པ་མ་བསྐོས་པ་རྣམས་ལའོ་ཞེས་དང་། སྦྱིན་བདག་གི་ཚིག་གིས་དབང་མེད་ནའོ་ཞེས་སོ། །གང་གི་ཚེ་བཞག་པའི་དུས་ནི་སྲ་བརྐྱང་མ་བཏིང་ན་དགག་དབྱེའི་ཕྱི་དེ་ཉིན་པར་རམ། སྲ་བརྐྱང་བཏིང་ན་དཔྱིད་ཟླ་འབྲིང་པོ་ཉ་ལ་མ་བགོས་ན་ལྟུང་བ་འདི་བསྐྱེད་པ་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་དེ་ལྟར་གསུངས་སོ། །དཔྱིད་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ཉ་ཞེས་ལུང་ལས་གསུངས་པ་དེ་ནི་ཊཱི་ཀ་ལས་དབྱར་ཕྱི་མ་ཁས་བླངས་པ་ལ་གསུངས་སོ། །དབྱར་སྔ་མར་ཁས་བླངས་ན་ནི་དཔྱིད་ཟླ་ར་བའི་ཉའི་ཉིན་མོ་ལ་བགོས་ནའོ། །མང་དུ་མ་གསན་པ་ཁ་ཅིག་དབྱར་ཕྱི་མ་ཁས་བླངས་ན་ཟླ་བ་གཉིས་ལ་ཞག་གཅིག་གིས་མ་ཆོག་པ་ལས་གནས་རྒྱུ་མེད་ཅེས་ཟེར་རོ། །དེ་ཡིད་ལ་བཞག་ནས། ཅི་དབྱར་སྔ་ཕྱིའི་དགག་དབྱེ་ལ་སྟོན་འབྲིང་དང་། སྟོན་ཐའི་ཉ་ལ་དགག་དབྱེ་འབྱུང་བ་ཅི་ཡིན་སྙམ་སྟེ། མགོ་རྨོངས་པར་འགྱུར་བ་དག་སྲིད་ལ། དེའི་ཕྱིར་བརྗོད་ན་དབྱར་སྔ་ཕྱི་གང་ཡིན་ཀྱང་ཟླ་བ་གསུམ་གནས་དགོས་པ་ལ་འདྲ་བས། ལུང་དུ་དབྱར་ཟླ་བ་བཞིར་གནས་དགོས་པ་ཡང་དོན་འདི་ལ་དགོངས་ཤིང་། དེའི་ཕྱིར་དབྱར་ཕྱི་མ་ལ་ནི་ཟླ་བ་གསུམ་ལ་ 6-516b ཞག་གཅིག་གིས་མ་ཆོག་པའོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་

【現代漢語翻譯】 說晚立正分 第一，講述犯墮之相；講述不犯墮；展示犯墮之支分。 第一，故事的起因是，在舍衛城（梵文：Śrāvastī，釋迦牟尼佛傳教的主要地點之一）的雨季三個月期間，一些擁有神力的比丘（梵文：bhikṣu，佛教僧侶）向僧團供養了許多衣物，即功德衣。然而，僧團說：『雨季期間我們不接受。』於是施主將衣物放入僧房后離開了。僧團沒有妥善保管，導致衣物受潮發黴，最終化為塵土。因此，應避免浪費自己的財物。 真實情況是：持戒比丘（梵文：bhikṣu，佛教僧侶）因雨季獲得的財物，由於沒有指定衣物管理者，導致在分發衣物時未能及時分配，從而導致了真實的墮落。支分有四。基礎支分有四：供養的施主與前兩種情況相同。所供養的物品是：如先前在分配坐墊時所說，由雨季的財物所得，而非食物所得，且符合規定和數量，加上屬於自己的，共五種。放置的基礎是：沒有指定衣物管理者，且並非施主強迫。即對那些沒有指定管理者的人說：『如果施主以言語強迫，則不犯。』放置的時間是：如果未鋪設堅硬的坐墊，則在解夏（梵文：pravāraṇā，雨季安居結束時的儀式）后的白天；如果鋪設了堅硬的坐墊，則在春季第二個月的最後一天（梵文：pūrṇimā，滿月日）未分配，就會產生這種墮落。律藏（梵文：Vinaya，佛教戒律）中如此記載。律藏中提到的『春季第二個月的最後一天』，註釋中說是指接受了后雨季安居的情況。如果接受了前雨季安居，則應在春季第一個月的最後一天分配。一些未廣泛學習的人說，如果接受了后雨季安居，兩個月差一天就無法滿足，因此無法安住。記住這一點，思考：如果對前後雨季安居進行區分，那麼在秋季第二個月和秋季最後一個月的最後一天進行解夏有什麼意義呢？這可能會讓人感到困惑。因此，要說的是，無論前後雨季安居，都需要安住三個月這一點是相同的。經典中說需要安住雨季四個月，也是指這個意思。因此，對於后雨季安居來說，三個月差一天是不夠的。意樂的支分有二：想的是基礎。

【English Translation】 Explanation of Delayed Possession and What to Learn from It Firstly, the aspects of transgression are explained; the absence of transgression is stated; the limbs of transgression are shown. Firstly, the basis of the story is that in Śrāvastī (one of the main places where Śākyamuni Buddha preached) during the three months of the rainy season, the Sangha (Buddhist monastic community) was offered many robes, i.e., merit robes, by powerful monks. However, the Sangha said, 'We do not accept during the rainy season.' So the donors put the robes in the monastery and left. The Sangha did not take care of them, and the robes became damp and moldy, eventually turning to dust. Therefore, one should avoid wasting one's own possessions. The actual situation is: a disciplined bhikṣu (Buddhist monk) who has obtained possessions from the rainy season, due to not appointing a robe manager, fails to distribute them in time for the robe distribution, thus leading to a real transgression. There are four limbs. The basic limbs are four: the donors who made the offering are the same as in the previous two cases. The objects offered are: as previously stated when distributing cushions, obtained from the wealth of the rainy season, not from food, and in accordance with regulations and quantity, plus belonging to oneself, making five in total. The basis of placement is: not appointing a robe manager, and not being forced by the donor. That is, to those who have not appointed a manager, it is said: 'If the donor forces with words, then there is no transgression.' The time of placement is: if a hard cushion is not laid out, then on the day after the pravāraṇā (the ceremony marking the end of the rainy season retreat); if a hard cushion is laid out, then failing to distribute on the last day (pūrṇimā, full moon day) of the second month of spring will generate this transgression. This is recorded in the Vinaya (Buddhist code of conduct). The 'last day of the second month of spring' mentioned in the Vinaya is said in the commentary to refer to the case of accepting the later rainy season retreat. If the earlier rainy season retreat is accepted, then it should be distributed on the last day of the first month of spring. Some who have not studied widely say that if the later rainy season retreat is accepted, two months lacking one day are not sufficient, so there is no basis for staying. Remembering this, consider: if a distinction is made between the earlier and later rainy season retreats, then what is the meaning of having the pravāraṇā on the last day of the second month of autumn and the last month of autumn? This may cause confusion. Therefore, what should be said is that whether it is the earlier or later rainy season retreat, the requirement to stay for three months is the same. The scriptures also say that it is necessary to stay for four months during the rainy season, which also refers to this meaning. Therefore, for the later rainy season retreat, three months lacking one day is not sufficient. There are two limbs of intention: the thought is the basis.

---

མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་དབྱར་གྱི་རྙེད་པ་དེ་མི་བགོད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རྙེད་པ་བགོད་པའི་བྱ་བ་མི་བྱེད་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་སྲ་བརྐྱང་མ་བཏིང་ན་ཚེས་བཅུ་དྲུག་གི་མཚན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་གོ། སྲ་བརྐྱང་བཏིང་ན་ནི་དཔྱིད་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ཉའམ་དཔྱིད་ཟླ་ར་བའི་ཉའི་མཚན་མོའི་མཐའ་སྐད་ཅིག་གོ། གཉིས་པ་ནི། དེ་ཞེས་བྱ་བའི་རྗེས་སུ་སྦྱོར་ཞེས་རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་གསུངས་པས་བརྟད་པ་ལས་བྱུང་བའི་རྙེད་པ་དེ་གོས་འགྱེད་པའི་དུས་སུ་མ་བགོས་པར་བཞག་ན་ཡང་སྤང་ལྟུང་གི་བྱེད་པ་ཉིད་དོ། །བརྟད་པ་ལས་བྱུང་བའི་རྙེད་པ་ནི་མཚོན་པ་སྟེ། བརྟད་པ་ལས་བྱུང་རུང་མ་བྱུང་རུང་དབྱར་གྱི་རྙེད་པ་གོས་འགྱེད་པའི་དུས་སུ་མ་བགོས་ནའོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དབྱར་གྱི་རྙེད་པ་གོས་འགྱེད་པའི་དུས་ལས་འདས་པར་འཆང་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་ཀྱང་བཤད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། དེའི་དམིགས་བསལ་ནི། སྦྱིན་བདག་གི་ཚིག་གིས་ཁོ་བོ་མ་འོངས་ཀྱི་བར་དུ་རེ་ཞིག་ཁྱོད་ཅག་གིས་མ་བགོ་ཞིག །བདག་འོངས་ནས་རང་གི་ལག་གིས་འབུལ་ལོ་ཞེས་ཟེར་ཏེ་སོ་སོར་བགོ་བའི་དབང་མེད་ན་མ་གཏོགས་སོ་ཞེས་གོང་དུ་བསྙེགས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ། ། གསུམ་པ་ནི། མ་བགོས་ན་ཡང་ངོ་ཞེས་སྨོས་ན་དུས་གང་གི་ཚེ་མ་བགོས་ན་ཞེ་ན། དགག་དབྱེའི་ཉིན་མོའི་ཕྱི་དེ་ཉིན་པར་ཏེ། ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལ་མ་བགོས་ན་སྤང་ལྟུང་དུ་འགྱུར་ལ། དེ་ཡང་སུ་ལ་འགྱུར་ཞེ་ན། གོས་དེ་སྦེད་ཅིང་གཉེར་ཀ་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་མ་བསྐོས་པའི་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་ནི་ལྟུང་བར་འགྱུར་བའོ། །གོས་སྦེད་པའི་དགེ་སློང་བསྐོས་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། གོས་སྦེད་པ་དེ་དགེ་འདུན་གྱིས་མི་བསྐོ་བར་མི་བྱའོ། །དེ་ཡང་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་ 6-517a བསྐོ་ལ། མ་བསྐོས་ན་དགེ་འདུན་ཀུན་ཉེས་བྱས་ཞེས་འགྲེལ་ཆུང་ལས་སོ། །དེའི་ཚེ་གོས་ཀྱི་རྙེད་པ་སོ་སོར་བགོས་པར་བྱེད་ན་ནི་གོས་སྦེད་པའི་དགེ་སློང་བསྐོ་མི་དགོས་སོ། །བརྟད་པ་ནི་རིངས་པའོ། །དེ་ལས་བྱུང་བ་ནི་གླེང་གཞིའི་དབང་གིས་མཚོན་པ་སྟེ་བརྟད་པ་ལས་བྱུང་རུང་མ་བྱུང་རུང་སྟེ་དབྱར་གྱི་རྙེད་པ་དང་འབྲེལ་བའི་སྤང་བའོ།། །། 迴向轉余捨墮 དགུ་པ་བསྔོས་བསྒྱུར་ལ། ལྟུང་བ་ལྟུང་མེད་བཅས་ཏེ་བརྗོད། །ཆ་མཐུན་ཉེས་བྱས་ཞར་བྱུང་བརྗོད། །བསླབ་བྱའི་དོགས་གཅོད་བཅས་ཏེ་བསྟན། །ལྟུང་མེད་དམིགས་བསལ་བསྟན་པའོ། ། 說墮罪及非墮罪 དང་པོ་ལ། དངོས་གཞི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་བ་དེ་ཡི་ན་སྨད་བསྟན། །ལྟུང་བ་མེད་པ་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་སྦྱིན་བདག་གིས་དགེ་འདུན་ལ་བསྔོས་པ་ཉེ་དགས་རང་ལ་བསྒྱུར་བ་ལས་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་

【現代漢語翻譯】 無誤之處在於：動機是希望不分夏季所得，並且持續不斷。行為是不進行分配所得的行為。究竟是，如果未鋪設硬席，則為十六夜晚的最後剎那；如果鋪設了硬席，則是春季中月或春季首月的夜晚的最後剎那。 第二點是，正如自釋和註疏中所說，『在那之後連線』，即使將通過爭鬥獲得的財物在佈施衣服時未分配而擱置，也是捨墮的行為。通過爭鬥獲得的財物是象徵性的，無論是否通過爭鬥獲得，如果在佈施衣服時未分配夏季所得。《律分別》中說：『如果將夏季所得超過佈施衣服的時間而持有，則會變成捨墮罪。』註疏中也這樣解釋。 第二點是，對此的例外是：施主說：『在未來一段時間內，你們暫時不要分配，我來之後會親自供養。』如果無法各自進行分配，那麼即使向上推遲也不會有過錯。 第三點是，即使不分配也行，那麼在什麼時候不分配呢？在遮止日的第二天，也就是十六日不分配，就會變成捨墮罪。那麼，這又會是誰的罪過呢？對於那些藏匿衣服並負責管理的未被指派的比丘們來說，就會變成墮罪。如果指派了藏匿衣服的比丘，則沒有墮罪。 第二點是，不能不讓僧團指派藏匿衣服者。這也要通過兩次羯磨來指派。如果不指派，整個僧團都會有過失，正如《小釋》中所說。如果那時將衣服的所得各自進行分配，那麼就不需要指派藏匿衣服的比丘。爭鬥是爭端。從那而來的是通過爭端而來，是象徵性的，無論是否通過爭端而來，都與夏季所得相關的捨棄。 迴向轉余捨墮 第九、迴向轉讓，說墮罪及非墮罪，兼說隨順之惡作，並示學處之疑斷，亦說非墮之特例。 說墮罪及非墮罪 第一、於此，先說真實之墮罪，次示彼之輕重，后說無墮。 第一、起因是，在舍衛城，施主迴向僧眾的財物，被親近者轉為己用，因此制定了捨墮罪。

【English Translation】 The infallibility lies in: The motivation is the continuous desire not to divide the summer gains. The action is not performing the act of dividing the gains. The ultimate is, if the hard seat is not laid, it is the last moment of the sixteenth night; if the hard seat is laid, it is the last moment of the night of the middle month of spring or the first month of spring. The second point is, as stated in the auto-commentary and commentary, 'connecting after that,' even if the property obtained through strife is left undivided at the time of distributing robes, it is still an act of abandonment and forfeiture. Property obtained through strife is symbolic, whether obtained through strife or not, if the summer gains are not divided at the time of distributing robes. The Vinaya-vibhaṅga states: 'If the summer gains are held beyond the time of distributing robes, it will become an abandonment and forfeiture offense.' The commentary also explains this. The second point is, the exception to this is: The donor says, 'For the time being, do not divide it until I come and offer it myself.' If it is not possible to divide it individually, then there is no fault even if it is postponed upwards. The third point is, even if it is not divided, when is it not divided? If it is not divided on the day after the prohibition day, that is, the sixteenth, it will become an abandonment and forfeiture offense. Then, whose offense will it be? For those unappointed monks who hide the robes and are responsible for managing them, it will become an offense. If a monk is appointed to hide the robes, there is no offense. The second point is, one should not fail to have the Sangha appoint a hider of robes. This should be appointed through two karmas. If it is not appointed, the entire Sangha will be at fault, as stated in the Minor Commentary. If the gains from the robes are divided individually at that time, then there is no need to appoint a hider of robes. Strife is contention. What comes from that, coming through contention, is symbolic, whether it comes through contention or not, it is the abandonment related to summer gains. Returning and Transferring Expiation Ninth, in dedication and transformation, speak of offenses and non-offenses, also speak of incidental misdeeds, and show the resolution of doubts about precepts, and also show the special cases of non-offenses. Speaking of Offenses and Non-Offenses First, here, first speak of the real offenses, then show their severity, and then speak of non-offenses. First, the cause is that in Shravasti, the property dedicated to the Sangha by the donor was transformed for personal use by close relatives, and therefore the offense of abandonment and forfeiture was established.

---

བྱ་ནི་རང་རིས་ཀྱི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་གནོད་པ་དང་། རང་འདོད་པ་ཆེ་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་སྦྱིན་བདག་གིས་དགེ་སློང་གཞན་ལ་བསྔོས་པའི་གོས་སམ་ལྷུང་བཟེད་དེ་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་བདག་ཉིད་ལ་བསྒྱུར་ཏེ་ཐོབ་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་བཞི་སྟེ། དང་པོ་གང་གིས་བསྔོས་པའི་སྦྱིན་བདག་ནི། ཆོས་གསུམ་ལྡན་ལས་བསྔོ་བའི་ཡུལ་དེ་ལ་བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་བསྔོ་བ་པོ་ཡིན་པ་སྟེ། དགེ་འདུན་ལ་བསྔོས་པའི་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་སྟེ། དེ་གཉིས་ནི་གོས་སློང་བའི་སྐབས་སུ་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་གང་ལ་བསྔོས་པའི་ཡུལ་ནི་དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ནོ། །གསུམ་པ་གང་བསྔོས་པའི་དངོས་པོ་ནི། ཆོས་བཞི་ལྡན་ལས་གོས་སམ་ 6-517b ལྷུང་བཟེད་ཡིན་པ་སྟེ། བསྔོས་པའི་གོས་ཞེས་གསུངས་པས་ལྷུང་བཟེད་ཀྱང་མཚོན་པ་སྟེ། གོས་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་བསྔོས་ཟིན་པ་སྟེ་བསྔོས་པའི་ཞེས་སོ། །རུང་བ་དང་ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་བཞིའོ། །བཞི་པ་གང་ལ་བསྒྱུར་བའི་ཡུལ་ནི། བདག་ཉིད་ལ་བསྒྱུར་བ་སྟེ། བདག་ཉིད་ལ་བསྒྱུར་ཏེ་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་ནི་འདིར་གཞན་ལ་ཡང་ངོ་། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་དོན་དུ་རང་ལ་བསྒྱུར་བའི་ཚིག་སྨྲ་ཞིང་གོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་རང་ལ་བསྒྱུར་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་དངོས་པོ་དེ་ཐོབ་ཅིང་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། བདག་ཉིད་ལས་གཞན་ཡོན་བདག་གིས་གང་ཟག་དགེ་སློང་གཞན་ལ་བསྔོས་ཟིན་ནམ་དགེ་འདུན་ལ་ཡིད་ཀྱིས་བསྔོས་ཟིན་པའི་གོས་དེ་ལྟར་བསྔོས་པར་རང་གིས་ཤེས་བཞིན་དུ་དགེ་སློང་བདག་ཉིད་ལ་བསྒྱུར་ཏེ། གོས་དེ་ཐོབ་ན་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པའོ། །གཞན་གྱི་ཞེས་པ་ལ་ཤ་ལུགས་པ་ན་རེ། སྦྱིན་བདག་ཁྱིམ་པ་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ། སྦྱིན་བདག་རབ་བྱུང་གིས་གཞན་ལ་བསྔོས་པ་བདག་ཉིད་ལ་བསྒྱུར་ཏེ་ཐོབ་པས་ནི་འདིར་དངོས་གཞིར་མི་འགྱུར་ཏེ། ཕྱི་རོལ་པ་དང་ཆོས་འདི་པའི་རབ་བྱུང་རྣམ་གཉིས་ཀྱི་ཡོ་བྱད་ལ་སོགས་པ་ནི་རང་རང་གི་སྟོན་པས་བཀག་པས་གཞན་ལ་ཡོ་བྱད་བསྔོས་པ་འབྱུང་རིང་བའི་ཕྱིར་ཟེར་བ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། རིགས་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་ནི་མ་ངེས་མ་གྲུབ་པ་སྟེ། ཁྱིམ་པས་ལྷུང་བཟེད་གཞན་ལ་བསྔོས་པ་བས་རབ་བྱུང་གིས་ལྷུང་བཟེད་གཞན་ལ་བསྔོས་པ་འབྱུང་རིང་བའི་རྟགས་མ་གྲུབ་བོ། །གནོད་བྱེད་ནི་གཞུང་འདི་ཉིད་ལས། གཞན་གྱིས་སོ། །ཞེས་སྤྱིར་བརྗོད་དུ་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅིང་། 6-518a བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། སྦྱིན་བདག་ཉེ་དུ་དང་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ཁྱིམ་པ་དང་། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་མཚན་དང་

【現代漢語翻譯】 『བྱ་ནི་རང་རིས་ཀྱི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་གནོད་པ་དང་། རང་འདོད་པ་ཆེ་བའོ། །』——鳥類會損害自身群體的利益，並且貪得無厭。 『ངོ་ཏི་ནི་སྦྱིན་བདག་གིས་དགེ་སློང་གཞན་ལ་བསྔོས་པའི་གོས་སམ་ལྷུང་བཟེད་དེ་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་བདག་ཉིད་ལ་བསྒྱུར་ཏེ་ཐོབ་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །』——『ངོ་ཏི་』（ngoti，音譯，指將供施之物轉為自用）是指施主供養其他比丘的衣物或缽，持戒比丘將其轉為己用而獲得的根本墮罪。 『ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་བཞི་སྟེ། དང་པོ་གང་གིས་བསྔོས་པའི་སྦྱིན་བདག་ནི། ཆོས་གསུམ་ལྡན་ལས་བསྔོ་བའི་ཡུལ་དེ་ལ་བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་བསྔོ་བ་པོ་ཡིན་པ་སྟེ། དགེ་འདུན་ལ་བསྔོས་པའི་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་སྟེ། དེ་གཉིས་ནི་གོས་སློང་བའི་སྐབས་སུ་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །』——其分支有四。基礎分支也有四：第一，供養的施主，必須具備三種條件，並且從內心深處將物品供養出去。正如經文所說，『供養僧眾』。此外，還要具備五種稱謂，並且身體保持正常狀態。這兩種情況與之前討論的乞衣情況相同。 『གཉིས་པ་གང་ལ་བསྔོས་པའི་ཡུལ་ནི་དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ནོ། །』——第二，接受供養的對象是具備六種條件的比丘。 『གསུམ་པ་གང་བསྔོས་པའི་དངོས་པོ་ནི། ཆོས་བཞི་ལྡན་ལས་གོས་སམ་ལྷུང་བཟེད་ཡིན་པ་སྟེ། བསྔོས་པའི་གོས་ཞེས་གསུངས་པས་ལྷུང་བཟེད་ཀྱང་མཚོན་པ་སྟེ། གོས་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་བསྔོས་ཟིན་པ་སྟེ་བསྔོས་པའི་ཞེས་སོ། །རུང་བ་དང་ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་བཞིའོ། །』——第三，供養的物品必須具備四種條件，是衣物或缽。經文中說『供養的衣物』，這也代表了缽，因為缽和衣物的理由相同。必須從內心深處供養出去，即『供養的』。此外，還必須是適宜的、符合標準的，這四種條件。 『བཞི་པ་གང་ལ་བསྒྱུར་བའི་ཡུལ་ནི། བདག་ཉིད་ལ་བསྒྱུར་བ་སྟེ། བདག་ཉིད་ལ་བསྒྱུར་ཏེ་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་ནི་འདིར་གཞན་ལ་ཡང་ངོ་། །』——第四，轉變的對象是自己，即轉為己用。正如經文所說，『轉為己用』。這裡排除的是其他情況。 『བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་དོན་དུ་རང་ལ་བསྒྱུར་བའི་ཚིག་སྨྲ་ཞིང་གོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་རང་ལ་བསྒྱུར་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་དངོས་པོ་དེ་ཐོབ་ཅིང་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པའོ། །』——意樂的分支有兩個：一是認知，即對基礎沒有誤解；二是動機，即爲了自己的利益，不斷地說出並理解將物品轉為己用的話語。行為是開始用具備五種特徵的語言將物品轉為己用。結果是獲得該物品併產生獲得之想。 『གཉིས་པ་ནི། བདག་ཉིད་ལས་གཞན་ཡོན་བདག་གིས་གང་ཟག་དགེ་སློང་གཞན་ལ་བསྔོས་ཟིན་ནམ་དགེ་འདུན་ལ་ཡིད་ཀྱིས་བསྔོས་ཟིན་པའི་གོས་དེ་ལྟར་བསྔོས་པར་རང་གིས་ཤེས་བཞིན་དུ་དགེ་སློང་བདག་ཉིད་ལ་བསྒྱུར་ཏེ། གོས་དེ་ཐོབ་ན་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པའོ། །』——第二種情況是，施主將衣物供養給其他比丘，或者在心中供養給僧眾，自己明知已被如此供養，卻將其轉為己用，獲得該衣物，就會產生捨墮。 『གཞན་གྱི་ཞེས་པ་ལ་ཤ་ལུགས་པ་ན་རེ། སྦྱིན་བདག་ཁྱིམ་པ་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ། སྦྱིན་བདག་རབ་བྱུང་གིས་གཞན་ལ་བསྔོས་པ་བདག་ཉིད་ལ་བསྒྱུར་ཏེ་ཐོབ་པས་ནི་འདིར་དངོས་གཞིར་མི་འགྱུར་ཏེ། ཕྱི་རོལ་པ་དང་ཆོས་འདི་པའི་རབ་བྱུང་རྣམ་གཉིས་ཀྱི་ཡོ་བྱད་ལ་སོགས་པ་ནི་རང་རང་གི་སྟོན་པས་བཀག་པས་གཞན་ལ་ཡོ་བྱད་བསྔོས་པ་འབྱུང་རིང་བའི་ཕྱིར་ཟེར་བ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། རིགས་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་ནི་མ་ངེས་མ་གྲུབ་པ་སྟེ། ཁྱིམ་པས་ལྷུང་བཟེད་གཞན་ལ་བསྔོས་པ་བས་རབ་བྱུང་གིས་ལྷུང་བཟེད་གཞན་ལ་བསྔོས་པ་འབྱུང་རིང་བའི་རྟགས་མ་གྲུབ་བོ། །གནོད་བྱེད་ནི་གཞུང་འདི་ཉིད་ལས། གཞན་གྱིས་སོ། །ཞེས་སྤྱིར་བརྗོད་དུ་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅིང་།』——關於『其他的』，夏律巴（音譯）說，施主必須是居士，因為如果施主是出家人，將其供養他人的物品轉為己用，則不構成根本墮罪。因為外道和佛教的出家人，他們的導師都禁止他們將自己的物品供養他人，所以他們很少會將自己的物品供養他人。這種說法是不合理的，因為這種推理是不確定且不成立的。出家人將缽供養他人的情況並不比居士少。這種說法與經文字身相矛盾，因為經文中說的是『其他的』，是普遍性的說法。 『བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། སྦྱིན་བདག་ཉེ་དུ་དང་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ཁྱིམ་པ་དང་། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་མཚན་དང་』——第五十卷中說，施主可以是親戚或非親戚，可以是居士或出家人。

【English Translation】 『བྱ་ནི་རང་རིས་ཀྱི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་གནོད་པ་དང་། རང་འདོད་པ་ཆེ་བའོ། །』——Birds harm the interests of their own kind and are very greedy. 『ངོ་ཏི་ནི་སྦྱིན་བདག་གིས་དགེ་སློང་གཞན་ལ་བསྔོས་པའི་གོས་སམ་ལྷུང་བཟེད་དེ་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་བདག་ཉིད་ལ་བསྒྱུར་ཏེ་ཐོབ་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །』——『Ngoti』 (transliteration, referring to converting offerings for personal use) refers to the fundamental transgression of a disciplined monk who converts robes or alms bowls offered by a donor to another monk for his own use. 『ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་བཞི་སྟེ། དང་པོ་གང་གིས་བསྔོས་པའི་སྦྱིན་བདག་ནི། ཆོས་གསུམ་ལྡན་ལས་བསྔོ་བའི་ཡུལ་དེ་ལ་བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་བསྔོ་བ་པོ་ཡིན་པ་སྟེ། དགེ་འདུན་ལ་བསྔོས་པའི་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་སྟེ། དེ་གཉིས་ནི་གོས་སློང་བའི་སྐབས་སུ་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །』——There are four branches. There are also four basic branches: First, the donor who makes the offering must meet three conditions and sincerely offer the item from the bottom of their heart. As the scripture says, 『offering to the Sangha』. In addition, they must have five designations and be in a normal physical state. These two conditions are the same as previously discussed in the context of requesting robes. 『གཉིས་པ་གང་ལ་བསྔོས་པའི་ཡུལ་ནི་དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ནོ། །』——Second, the recipient of the offering is a monk who meets six conditions. 『གསུམ་པ་གང་བསྔོས་པའི་དངོས་པོ་ནི། ཆོས་བཞི་ལྡན་ལས་གོས་སམ་ལྷུང་བཟེད་ཡིན་པ་སྟེ། བསྔོས་པའི་གོས་ཞེས་གསུངས་པས་ལྷུང་བཟེད་ཀྱང་མཚོན་པ་སྟེ། གོས་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་བསྔོས་ཟིན་པ་སྟེ་བསྔོས་པའི་ཞེས་སོ། །རུང་བ་དང་ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་བཞིའོ། །』——Third, the item offered must meet four conditions and be a robe or alms bowl. The scripture says 『offered robe』, which also represents the alms bowl, because the reasons for the robe and alms bowl are the same. It must be offered sincerely from the bottom of the heart, i.e., 『offered』. In addition, it must be suitable and meet the standards, these are the four conditions. 『བཞི་པ་གང་ལ་བསྒྱུར་བའི་ཡུལ་ནི། བདག་ཉིད་ལ་བསྒྱུར་བ་སྟེ། བདག་ཉིད་ལ་བསྒྱུར་ཏེ་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་ནི་འདིར་གཞན་ལ་ཡང་ངོ་། །』——Fourth, the object of transformation is oneself, i.e., converting it for one's own use. As the scripture says, 『converting it for one's own use』. This excludes other situations. 『བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་དོན་དུ་རང་ལ་བསྒྱུར་བའི་ཚིག་སྨྲ་ཞིང་གོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་རང་ལ་བསྒྱུར་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་དངོས་པོ་དེ་ཐོབ་ཅིང་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པའོ། །』——There are two branches of intention: one is cognition, i.e., not being mistaken about the basis; the other is motivation, i.e., continuously speaking and understanding the words of converting the item for one's own benefit. The action is to begin converting the item for one's own use with language that has five characteristics. The result is obtaining the item and generating the thought of having obtained it. 『གཉིས་པ་ནི། བདག་ཉིད་ལས་གཞན་ཡོན་བདག་གིས་གང་ཟག་དགེ་སློང་གཞན་ལ་བསྔོས་ཟིན་ནམ་དགེ་འདུན་ལ་ཡིད་ཀྱིས་བསྔོས་ཟིན་པའི་གོས་དེ་ལྟར་བསྔོས་པར་རང་གིས་ཤེས་བཞིན་དུ་དགེ་སློང་བདག་ཉིད་ལ་བསྒྱུར་ཏེ། གོས་དེ་ཐོབ་ན་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པའོ། །』——The second situation is that if a donor offers a robe to another monk, or mentally offers it to the Sangha, and one knows that it has been offered in this way, but converts it for one's own use, obtaining the robe will result in a Nissaggiya Pacittiya. 『གཞན་གྱི་ཞེས་པ་ལ་ཤ་ལུགས་པ་ན་རེ། སྦྱིན་བདག་ཁྱིམ་པ་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ། སྦྱིན་བདག་རབ་བྱུང་གིས་གཞན་ལ་བསྔོས་པ་བདག་ཉིད་ལ་བསྒྱུར་ཏེ་ཐོབ་པས་ནི་འདིར་དངོས་གཞིར་མི་འགྱུར་ཏེ། ཕྱི་རོལ་པ་དང་ཆོས་འདི་པའི་རབ་བྱུང་རྣམ་གཉིས་ཀྱི་ཡོ་བྱད་ལ་སོགས་པ་ནི་རང་རང་གི་སྟོན་པས་བཀག་པས་གཞན་ལ་ཡོ་བྱད་བསྔོས་པ་འབྱུང་རིང་བའི་ཕྱིར་ཟེར་བ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། རིགས་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་ནི་མ་ངེས་མ་གྲུབ་པ་སྟེ། ཁྱིམ་པས་ལྷུང་བཟེད་གཞན་ལ་བསྔོས་པ་བས་རབ་བྱུང་གིས་ལྷུང་བཟེད་གཞན་ལ་བསྔོས་པ་འབྱུང་རིང་བའི་རྟགས་མ་གྲུབ་བོ། །གནོད་བྱེད་ནི་གཞུང་འདི་ཉིད་ལས། གཞན་གྱིས་སོ། །ཞེས་སྤྱིར་བརྗོད་དུ་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅིང་།』——Regarding 『others』, Shyalupa (transliteration) says that the donor must be a householder, because if the donor is a renunciate, converting what they have offered to others for one's own use does not constitute a fundamental transgression. Because the teachers of both non-Buddhists and Buddhists forbid them from offering their own items to others, they rarely offer their items to others. This statement is unreasonable, because this reasoning is uncertain and unproven. There is no proof that renunciates offer alms bowls to others less often than householders. This statement contradicts the scripture itself, because the scripture says 『others』, which is a general statement. 『བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། སྦྱིན་བདག་ཉེ་དུ་དང་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ཁྱིམ་པ་དང་། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་མཚན་དང་』——The fiftieth volume says that the donor can be a relative or non-relative, a householder or a renunciate.

---

ལྟ་བ་མཐུན་པ་དང་། མི་མཐུན་པ་གང་ཡང་རུང་བ་ལ་ན་སྨད་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། །སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་ལས། དགེ་འདུན་ལ་བསྔོས་པ་ཞེས་གསུངས་ཀྱི། གང་ཟག་གཞན་ནམ་ཞེས་མ་གསུངས་ཀྱང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། གང་ཟག་གཅིག་ལ་བསྔོས་པ་དང་གཉིས་སམ་གསུམ་ལ་བསྔོས་པ་བདག་ཉིད་ལ་བསྒྱུར་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་གསུངས་པའི་ཕྱིར། འདིར་གང་ཟག་གཞན་ནམ་ཞེས་སྨོས་སོ། །གོས་ཞེས་སྨོས་པས་ལྷུང་བཟེད་ཀྱང་མཚོན་ཏེ། གོས་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཟས་ཀྱི་རྙེད་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ཞེས་ཟས་འབའ་ཞིག་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བའི་ཕྱིར། གཞུང་ལས་གོས་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་གླེང་གཞིའི་དབང་གིས་གོས་ལ་མཚོན་པའོ། ། 6-518b བ་སྟེ། སྦྱིན་པར་བྱ་བ་གཉིས་ཀ་སེམས་ཅན་དུ་བགྲང་བ་ཉིད་མ་ཡིན་པ་གཞན་ལ་བསྔོས་པ་གཞན་ལ་བསྒྱུར་བ་ལ་ཡང་ཉེས་བྱས་སུ་འབྱུང་ངོ་། །སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་གཟུགས་དང་མཆོད་རྟེན་གཞན་ལ་བསྔོས་པ་གཞན་ལ་བསྒྱུར་བ་དང་། གནས་ཁང་ལ་བསྔོས་པ་ཁྱམས་ལ་བསྒྱུར་བ་དང་། ཀ་བ་གཞན་ལ་བསྔོས་པ་ཀ་བ་གཞན་ལ་བསྒྱུར་བ་ལ་ཉེས་བྱས་སོ། །ཞེས་ལུང་ལས་སོ། །མཆོད་རྟེན་གཅིག་ཉིད་ལྟ་བུའི་ཕྱོགས་གཅིག་ཉིད་ལ་བསྔོས་པ་ཕྱོགས་གཅིག་ཤོས་ལ་བསྒྱུར་བ་ལ་ཡང་ཉེས་བྱས་སུ་འབྱུང་ངོ་། །མཆོད་རྟེན་གྱི་ཐེམ་སྐས་ཀྱི་རིམ་པ་གཅིག་ལ་བསྔོས་པ་ཐེམ་སྐས་ཀྱི་རིམ་པ་གཞན་ལ་བསྒྱུར་བ་དང་། བང་རིམ་གྱི་བུམ་པ་ལ་བསྒྱུར་བ་ལ་སོགས་པ་ལ་ཉེས་བྱས་སོ། །ཞེས་ལུང་ལས་སོ། ། ༆ གསུམ་པ་ནི། ལྷག་མ་ཉིད་ཟ་བ་དུད་འགྲོ་ལ་སོགས་པའི་སྒྲས་བསྡུས་པ་མུ་ཏོ་བ་བཙལ་ཏེ་མ་རྙེད་པ་ལྷག་མ་ཟ་བ་གཞན་ལ་བསྒྱུར་བ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །མ་རྙེད་པའི་ཚད་ནི་གང་ལ་བསྔོས་པ་དེ་ལ་བཞག་ན་ཟས་དེ་ཆུད་ཟ་བར་འགྱུར་ཏེ། དུལ་བའི་ལྷས། རྫས་ཆུད་ཟ་བ་སྤང་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་སྐུ་གཟུགས་གཞན་གྱི་རྒྱན་ལ་སོགས་པ་དག་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་སྐུ་གཟུགས་གཞན་ལ་ནི་མཆོད་པའི་ཕྱིར་རེ་ཞིག་གཡར་པོར་སྦྱིན་དུ་རུང་ངོ་། ། 附說順惡作分 ༆ གཉིས་པ་ནི། རང་གིས་གཞན་ལ་གོས་ལ་སོགས་སྦྱིན་པར་བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་བསྔོས་པ་མི་སྦྱིན་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་ལ་སོགས་པ་མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་བྱིན་གྱིས་རློབ་དགོས་པ་ལས། དགེ་སློང་ཁ་ཅིག་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་སོང་སྟེ་དགེ་འདུན་གྱི་རྙེད་པ་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་ལ་སོགས་པ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པར་བྱེད་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །བརྒྱས་དབང་བའི་རྙེད་པ་དེ་དགེ་སློང་བཅུས་འགོད་པ་ལྟ་བུ་སྟེ་སྐལ་པ་དབང་བ་མ་ཚོགས་པ་དག་གིས་བཀོད་ 6-519a ན་ཡང་ཉེས་བྱས་སོ། །རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་ལ་སོགས་པ་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་ཡང་བགོད་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །དབྱར་གྱི་རྙེད་པ་ལ་སོགས་པ་དགེ་འདུ

【現代漢語翻譯】 如果贊同或不贊同某種觀點，都會受到責備。這與之前所說的相矛盾。《別解脫經》中說：『供養僧眾』，但沒有說『供養其他人』。然而，《律分別》中說：『供養一個人、兩個人或三個人，如果轉為自己所有，則犯捨墮。』因此，這裡才提到『其他人』。提到『衣服』也代表了缽，因為衣服和缽的理由相同。《 टीका 》中說：『不是食物的利養』，因為特別排除了食物。經文中提到『衣服』，是因為話題的緣故而以衣服為例。 因為佈施的兩者都被視為有情眾生，所以供養給其他非有情眾生的東西，如果轉為他用，也會犯惡作罪。將佛像和佛塔供養給他人後又轉為他用，將房屋供養后改為走廊，將柱子供養后換成其他柱子，都會犯惡作罪。經文中就是這麼說的。即使是同一個佛塔，如果供養給其中一面，又轉到另一面，也會犯惡作罪。將佛塔的臺階供養給其中一級，又轉到其他臺階，或者轉為寶瓶等等，都會犯惡作罪。經文中就是這麼說的。 第三種情況是：剩餘的食物，被家畜等詞語所包括的『मुतोबा』（藏文，梵文天城體，मुतोबा，梵文羅馬擬音，mutoba，漢語字面意思：剩餘物）尋找后沒有找到，將剩餘的食物轉為他用，則沒有墮罪。沒有找到的標準是：如果將食物放在供養的對象那裡，食物就會浪費。正如《調伏天》中所說：『爲了避免浪費物品』。 世尊的佛像，其他的裝飾品等，爲了供養其他如來的佛像，可以暫時借用。 附說順惡作分 第二種情況是：自己打算將衣服等佈施給他人，從下定決心到供養之間，如果沒有佈施，則犯惡作罪。死者的遺物等需要在結界內加持，但有些比丘走到結界外，加持僧眾的利養，如死者的遺物等，則犯惡作罪。比如十位比丘管理一百份利養，如果未集齊有權分配的人員就進行分配，也會犯惡作罪。《自釋》和《 टीका 》中說：死者的遺物等，如果沒有加持就進行分配，也會犯惡作罪。夏季的利養等，僧眾...

【English Translation】 It is blameworthy to either agree or disagree with a certain view. This contradicts what was said before. The Vinaya Sutra says: 'Offering to the Sangha (community of monks)', but it does not say 'offering to other individuals'. However, the Vinaya-vibhanga (Exegesis of the Vinaya) says: 'If one offers to one, two, or three individuals, and then converts it to one's own use, it is a Nissaggiya Pacittiya (an offense requiring expiation involving forfeiture)'. Therefore, 'other individuals' is mentioned here. Mentioning 'clothes' also represents the alms bowl, because the reasons for clothes and the alms bowl are the same. The Ṭīkā (commentary) says: 'It is not the gain of food', because it specifically excludes food. The scripture mentions 'clothes' because it is an example due to the topic. Because both things to be given are counted as sentient beings, offering to other non-sentient beings and converting it to other uses also results in a Dukkritta (wrongdoing). Converting a Buddha statue and stupa (reliquary mound) offered to others to other uses, converting a house offered to others into a corridor, and converting a pillar offered to others into another pillar all result in a Dukkritta. This is what the scripture says. Even if it is the same stupa, offering to one side and converting it to the other side also results in a Dukkritta. Offering the steps of a stupa to one level and converting it to another level, or converting it to a vase, etc., all result in a Dukkritta. This is what the scripture says. The third case is: the remaining food, included by words such as livestock, the 'मुतोबा' (Tibetan, Devanagari, मुतोबा, Romanized Sanskrit, mutoba, literal meaning: leftovers) after searching and not finding it, converting the remaining food to other uses, there is no offense. The standard for not finding it is: if the food is placed where it was offered, the food will be wasted. As the Dulwa Lha (Deity of Discipline) says: 'In order to avoid wasting things'. The Buddha's statue, other ornaments, etc., can be temporarily lent to other Sugata (Buddha) statues for the purpose of offering. Supplementary Explanation of the Section on Consequential Misdeeds The second case is: if one intends to give clothes, etc., to others, from the moment of making the decision to the offering, if one does not give, one commits a Dukkritta. The belongings of the deceased, etc., need to be blessed within the boundary, but if some monks go outside the boundary and bless the gains of the Sangha, such as the belongings of the deceased, etc., they commit a Dukkritta. For example, if ten monks manage one hundred shares of gains, if those who do not have the authority to allocate gather and allocate, they also commit a Dukkritta. The Svavrtti (self-commentary) and the Ṭīkā say: if the belongings of the deceased, etc., are distributed without being blessed, one also commits a Dukkritta. The summer gains, etc., the Sangha...

---

ན་ཀུན་དབང་བའི་རྙེད་པ་དགེ་འདུན་ལས་ལོགས་སུ་དགེ་སློང་གཅིག་གམ། གཉིས་སམ། གསུམ་གྱིས་ལེན་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ཞེས་ཉེས་བྱས་ལྔ་པོ་འདི་རྣམས་བསྔོས་བསྒྱུར་གྱི་ཆར་གཏོགས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། གཞན་དབང་བ་མི་དབང་བར་བྱེད་པ་ལ་ཞུགས་པའི་ཆ་ནས་བསྔོས་སྒྱུར་དང་རྣམ་པ་འདྲ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ལེན་པ་པོ་དེ་དག་ཀྱང་དབང་ན་ཅིའི་ཕྱིར་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཞེ་ན། རྙེད་པ་བླངས་པ་དེ་ལ་ལེན་པ་པོ་ལས་གཞན་དག་གི་དབང་བའི་ཆ་ཤས་ཉིད་དང་མ་བྲལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །མདོ་འདིས་ནི་མདོ་སྔ་མ་བཞིའི་རྒྱུ་མཚན་བསྟན་པ་ཡིན་ལ། ཁྱད་པར་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་ཡང་ངོ་ཞེས་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་བགོད་ན་ཉེས་པར་འགྱུར་བའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། དེ་ལ་གཞན་གྱིས་ཤས་དབང་བས་དབང་བ་ལྟར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་དགོས་པ་ནི་བཅས་དབང་གིས་ཡིན་ཏེ། ལུང་གོས་ཀྱི་གཞི་ལས། གསོལ་བའམ་ཐོག་མ་ནས་ཐ་མ་མ་བྱས་པའི་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སློབ་མ་ཐམས་ཅད་དབང་བ་ཡིན་ཅེས་གསུངས་ལ། སློབ་དཔོན་ཤཱཀྱ་འོད་ཀྱང་དེ་ལྟར་འཆད་དོ། །སློབ་དཔོན་དབྱིག་གཉེན་གྱིས་ཀྱང་། ཤི་བའི་རྫས་འཕྲོག་ན་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་ལས་བྱས་པ་ཞིག་ཡིན་ན་ནི་མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་གཏོགས་པ་རྣམས་ལས་སོ། །མ་བྱས་པ་ཞིག་ཡིན་ན་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སློབ་མ་ཐམས་ཅད་ལས་འཕྲོགས་སོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ལྟར་བསྔོས་པ་མི་སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་ལྔ་བསྔོས་སྒྱུར་དངོས་དང་དྲུག་པོ་དེ་ཐམས་ཅད་ལ་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ལྟུང་བ་ནི་མེད་དེ་རྐུ་སེམས་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གལ་ཏེ་རྐུ་སེམས་ཡོད་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། རྐུ་ 6-519b སེམས་ཀྱིས་ནི་གཞི་ཇི་ལྟ་བ་ལས་མ་བརྐུས་པ་མ་ཡིན་གྱི། ཕམ་པ་མི་བསྐྱེད་པ་དེ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས། ཉིད་བཤད་ལས་གསུངས་ཏེ་ཡན་ལག་གཞན་ཚང་ནའོ། ། 說學處及疑點 ༆ གསུམ་པ་ནི། རྐྱེན་མེད་པར་གྱ་ཚོམས་སུ་གཙུག་ལག་ཁང་སྟོང་པར་དོར་ཏེ་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །སྦྱིན་བདག་བཙོན་རར་ཆུད་པ་ལ་སོགས་པས་འཕོངས་པར་གྱུར་ནས་དགེ་སློང་རྣམས་འགྲོ་ན་ཡང་དགེ་སློང་དེ་གཙུག་ལག་ཁང་དེ་ལ་རྗེས་སུ་ཆགས་པ་ཤས་ཆེན་པོ་དང་བཅས་པའི་དགེ་སློང་དེ་གཙུག་ལག་ཁང་དེར་སྲུང་མར་བཞག་གོ། གཙུག་ལག་ཁང་དེར་སྡོད་པའི་དགེ་འདུན་མ་ལྷགས་ན་སྲུང་མ་དེས་གཙུག་ལག་ཁང་དེ་ཉིད་བསྲུང་ཞིང་ལོ་བཅུར་འདའ་བར་བྱའོ། །ཇི་ལྟར་འདའ་བར་བྱ་ཞེ་ན། ལོ་ལྔ་ནི་བསོད་སྙོམས་ཀྱིས་འདའ་བར་བྱའོ། །གཙུག་ལག་ཁང་དེར་ལོ་ལྔ་པོ་འདས་པའི་དུས་སུ་གཙུག་ལག་ཁང་དེ་སྐྱོང་བའི་སྦྱིན་བདག་བཙོན་ར་ནས་མ་ཐར་པ་ལ་སོགས་པས་མ་བྱུང་ན། ལོ་གཞན་ལྔའི་ནང་གཙུག་ལག་ཁང་དེའི་ཉེ་འཁོར་གྱི་གཙུག་ལག་ཁང་དང་འཚོ་བ་ལྷན་ཅིག་ཐུན་མོང་དུ་བྱས་པས་འདའ་བར་བྱའོ། །གཙུག་ལག་ཁང་དེ་གཉིས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་སྔར་ནས་ཐ་ད

【現代漢語翻譯】 此外，如果僧團的財物被一個、兩個或三個比丘私自拿走，則犯墮罪。之所以說這五種情況屬於『挪用』，是因為它們在某種程度上類似於將不屬於自己的東西據爲己有。如果拿取者有權這樣做，為什麼還會犯墮罪呢？因為拿取的財物並非完全屬於拿取者個人。這段經文解釋了前四種情況的原因。特別是，未經加持的亡者遺物如果被分掉，也會犯墮罪。原因是，亡者遺物需要加持，因為其他人也對其有所有權。這是戒律規定的。根據《律本事》，未經祈請或從頭到尾未完成的亡者遺物屬於所有佛陀的弟子。夏迦光尊者也是這樣解釋的。世親論師也說：『如果盜取亡者之物，如果已經進行了加持儀式，則屬於從僧團內部盜取；如果未進行，則屬於從所有佛陀的弟子處盜取。』因此，挪用不施捨之物等五種情況，以及第六種情況，都不構成不予而取的罪過，因為沒有盜心。如果存在盜心會怎樣呢？《自身釋》中說：『盜心不會改變事物的本質，但不會導致波羅夷罪，除非其他條件也滿足。』 關於學處和疑點： 第三，不得無緣無故地捨棄空曠的寺廟。如果施主入獄等原因導致寺廟衰敗，比丘們要離開，那麼對比丘對該寺廟有強烈依戀，應留下一位比丘守護寺廟。如果有比丘尼僧團住在寺廟裡，守護者應守護寺廟並度過十年。如何度過呢？前五年靠乞食度日。如果五年過去後，寺廟的施主仍未從監獄獲釋等原因而沒有出現，那麼接下來的五年應與寺廟附近的寺廟共同生活，共同維持生計。這兩座寺廟的布薩儀式應該分開舉行。

【English Translation】 Furthermore, if the possessions of the Sangha are taken privately by one, two, or three bhikshus, it is a sin of expiation. The reason why these five cases are categorized as 'appropriation' is that they resemble appropriation in that they involve taking what is not one's own. If those who take have the right to do so, why is it still a sin of expiation? Because the possessions taken are not entirely the property of the taker alone. This sutra explains the reasons for the previous four sutras. In particular, it is also a sin to divide the unblessed belongings of the dead without blessing them. The reason is that the belongings of the dead need to be blessed because others also have ownership rights over them. This is prescribed by the Vinaya. According to the Vinaya-vastu, the belongings of the dead that have not been requested or completed from beginning to end belong to all the disciples of the Buddha. Master Shakya Light also explains it this way. Master Vasubandhu also said: 'If one steals the property of the dead, if a blessing ceremony has been performed, then it is stealing from within the Sangha; if it has not been performed, then it is stealing from all the disciples of the Buddha.' Therefore, the five cases of appropriating what is not given, etc., and the sixth case, do not constitute the fault of taking what is not given, because there is no intention to steal. What if there is an intention to steal? The 'Self-Commentary' says: 'The intention to steal does not change the nature of things, but it does not lead to a Parajika offense unless other conditions are also met.' Concerning the training precepts and doubts: Third, one should not abandon an empty monastery without a reason. If the patron is imprisoned or for other reasons the monastery declines, and the bhikshus are to leave, then a bhikshu who has a strong attachment to that monastery should be left to guard the monastery. If a community of bhikshunis lives in the monastery, the guardian should guard the monastery and spend ten years there. How should one spend it? The first five years should be spent begging for alms. If after five years the patron of the monastery has not appeared due to not being released from prison, etc., then the next five years should be spent living together with the monastery near the monastery, maintaining a common livelihood. The Posadha ceremony of these two monasteries should be held separately.

---

ད་པར་རང་སོར་འཇོག་པ་དང་། གཙུག་ལག་ཁང་དེ་གཉིས་ཀྱི་རྙེད་པ་ཐུན་མོང་པའི་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་བྱའོ། །གནས་གཉིས་ཀྱི་རྙེད་པ་ཐུན་མོང་དུ་བཞག་ཀྱང་གནས་གཞན་གྱི་རྙེད་པ་གནས་གཞན་དུ་བསྒྱུར་བའི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་བའི་ཆོ་གའོ། །ལས་ཅི་ལྟར་བྱ་ན་དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། །གཙུག་ལག་ཁང་འདིའི་གཙུག་ལག་ཁང་གི་བདག་པོ་བཅོམ་མམ། བཅིངས་སམ། གུམ་མམ། སྤྱུགས་ན། གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱིས་དུས་ལ་བབ་ཅིང་བཟོད་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བར་མཛོད་ཅིག་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་གཙུག་ལག་ཁང་འདི་དང་ཕ་བི་ལོ་ལྔར་རྙེད་པ་ནི་ཐུན་མོང་ལ་ 6-520a གསོ་སྦྱོང་ཐ་དད་པར་མཛད་དོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ། །དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་གསོལ། །གཙུག་ལག་ཁང་འདིའི་གཙུག་ལག་ཁང་གི་བདག་པོ་བཅོམ་པའམ། བཅིངས་སམ། གུམ་མམ། སྤྱུགས་ཏེ་དེའི་སླད་དུ་དགེ་འདུན་གྱིས་གཙུག་ལག་ཁང་འདི་དང་ཕ་བི་ལོ་ལྔར་རྙེད་པ་ནི་ཐུན་མོང་ལ། གསོ་སྦྱོང་ཐ་དད་དུ་མཛད་ཀྱི། ཚེ་དང་ལྡན་པ་གང་དག་གཙུག་ལག་ཁང་འདི་དང་ཕ་བི་ལོ་ལྔ་རྙེད་པ་ནི་ཐུན་མོང་ལ། གསོ་སྦྱོང་ཐ་དད་དུ་མཛད་པར་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་ཅང་མ་གསུང་ཞིག །གང་དག་མི་བཟོད་པ་དེ་དག་ནི་གསུངས་ཤིག །དགེ་འདུན་གྱིས་བཟོད་ཅིང་གནང་ནས་དགེ་འདུན་གྱི་གཙུག་ལག་ཁང་འདི་དང་ཕ་བི་ལོ་ལྔ་རྙེད་པ་ནི་ཐུན་མོང་ལ། གསོ་སྦྱོང་ནི་ཐ་དད་དུ་མཛད་ལགས་ཏེ། འདི་ལྟར་ཅང་མི་གསུང་བས་དེ་དེ་བཞིན་དུ་འཛིན་ཏོ། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་གསོལ་བ་དང་གཉིས་ཀྱི་ལས་སོ། །སྲུང་མ་ཡང་འགྲོ་ན་གཙུག་ལག་ཁང་དེའི་མལ་སྟན་དང་སྣོད་སྤྱད་ལ་སོགས་པའི་དངོས་པོ་རྣམས་ཉེ་འཁོར་གྱི་གཙུག་ལག་ཁང་དག་ཏུ་གདམས་པ་སྟེ་བཅོལ་ཏེ་བཞག་པར་བྱའོ། །གཙུག་ལག་ཁང་པ་དེར་དགེ་སློང་དག་ཕྱིས་འོངས་ཏེ་གཉུག་མར་གནས་ན་མལ་སྟན་དང་སྣོད་སྤྱད་ལ་སོགས་བཅོལ་བ་དེ་རྣམས་ཁུངས་སུ་ཕྱིར་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །དགེ་འདུན་དུ་གྱུར་པའི་དགེ་སློང་དག་གིས་ཀྱང་གནས་གཞན་གྱི་རྫས་མལ་སྟན་དང་། སྣོད་སྤྱད་ལ་སོགས་གནས་གཞན་དུ་ནི་མི་སྦྱིན་ནོ། །འདི་ནི་མདོ་འོག་མ་རྣམས་ཀྱི་ཡུལ་བསྟན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། རྙེད་པ་ནི་ཇི་ལྟར་རྣམ་པར་ངེས་པ་བྱས་པ་ལྟར་རྣམ་པར་བཞག་གོ། ཞེས་མདོ་འོག་མ་ནས་འབྱུང་བ་དེ་བཟླས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །གཙུག་ལག་ཁང་གཞན་དུ་བཅོལ་ཏེ་བཞག་པའི་རྫས་དེ་རྣམས་བདག་པོ་ལ་ཕྱིར་མི་ 6-520b སྟེར་ན། གནས་གཞན་དེར་རྫས་དེ་དང་པོ་བཅོལ་ཏེ་འཇོག་པར་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་དེ་དག་གིས་ཕྱིར་བསྐུར་ཏེ་ཁུངས་སུ་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཁྱིམ་བདག་གཅིག་གིས་གཙུག་ལག་ཁང་ཐ་དད་པ་གཉིས་བརྩིགས་ཏེ། གཙུག་ལག་ཁང་གཅིག་ཏུ་སྔར་ཕུལ་ཟིན་པའི་རྫས་དེ་དག་གཙུག་ལག་ཁང་གཞན་དུ་ཁྱིམ་བདག་དེ་ཉིད་ཀྱིས་ཕྱིས་ཕུལ་ན་དགེ་སློང་

【現代漢語翻譯】 現在保持原樣，這兩座寺院的收入應作為共同的齋飯費用。即使兩處的收入共同使用，也不會發生將一處的收入轉移到另一處寺院的過失。 應該如何做呢？僧眾們請聽：這座寺院的寺主是被打敗了嗎？被囚禁了嗎？去世了嗎？被驅逐了嗎？如果僧團認為時機成熟且可以接受，請僧團允許。僧團將這座寺院和未來五年內的收入共同用於供養，並分別舉行布薩。 這是祈請。僧眾們請聽：這座寺院的寺主是被打敗了嗎？被囚禁了嗎？去世了嗎？被驅逐了嗎？因此，僧團將這座寺院和未來五年內的收入共同用於供養，並分別舉行布薩。哪位具壽贊同將這座寺院和未來五年內的收入共同用於供養，並分別舉行布薩，請保持沉默。哪位不贊同，請說出來。僧團已經贊同並允許，僧團將這座寺院和未來五年內的收入共同用於供養，並分別舉行布薩。既然大家都不說話，就視為同意。這被稱為祈請和羯磨。 如果需要守護，那麼這座寺院的床墊、器皿等物品應寄存在附近的寺院中。如果後來有比丘來到這座寺院居住，那麼應將寄存的床墊、器皿等物品歸還。成為僧團的比丘也不應將其他寺院的物品，如床墊、器皿等，轉移到其他寺院。 這是爲了說明下部經的範圍。收入應按照已經確定的方式進行分配。正如《下部經》所說，這是一種重複，如 टीका (ṭīkā，梵文天城體，ṭīkā，註釋)中所說。 如果寄存在其他寺院的物品沒有歸還給主人，那麼最初將物品寄存在該寺院的比丘應將其送回原處。如果一位施主建造了兩座不同的寺院，並將已經供養給一座寺院的物品後來又供養給另一座寺院，那麼比丘...

【English Translation】 Now, let it remain as it is, and the income of these two monasteries should be used as common alms expenses. Even if the income of the two places is used in common, there will be no fault of transferring the income of one place to another. How should it be done? Venerable Sangha, please listen: Is the owner of this monastery defeated? Imprisoned? Deceased? Expelled? If the Sangha deems it timely and acceptable, please allow the Sangha. The Sangha will use the income of this monastery and the next five years in common for offerings and hold separate Posadha. This is the petition. Venerable Sangha, please listen: Is the owner of this monastery defeated? Imprisoned? Deceased? Expelled? Therefore, the Sangha will use the income of this monastery and the next five years in common for offerings and hold separate Posadha. Those venerable ones who approve of using the income of this monastery and the next five years in common for offerings and holding separate Posadha, please remain silent. Those who do not approve, please speak up. The Sangha has approved and allowed it, and the Sangha will use the income of this monastery and the next five years in common for offerings and hold separate Posadha. Since everyone is silent, it is considered agreed. This is called the petition and the Karma. If protection is needed, then the bedding, utensils, and other items of that monastery should be entrusted to nearby monasteries. If monks later come to reside in that monastery, then the entrusted bedding, utensils, and other items should be returned to their origin. Monks who have become part of the Sangha should also not transfer items from other monasteries, such as bedding and utensils, to other monasteries. This is to explain the scope of the lower Sutras. The income should be distributed according to the determined manner. As stated in the Lower Sutras, this is a repetition, as stated in the ṭīkā (ṭīkā, Devanagari, ṭīkā, commentary). If the items entrusted to other monasteries are not returned to the owner, then the monks who initially entrusted the items to that monastery should send them back to their origin. If a householder builds two different monasteries and later offers the items that have already been offered to one monastery to another monastery, then the monks...

---

རྣམས་ཇི་ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། གཙུག་ལག་ཁང་གཉིས་ཀྱི་བདག་པོ་ཁྱིམ་བདག་གཅིག་པོ་དེ་ཉིད་ཡིན་ཀྱང་སྔར་ཕུལ་ཟིན་པའི་ངེས་པར་བྱས་པ་ལ་གཞིག་པ་མེད་དོ། །སྦྱིན་བདག་དེས་དངོས་པོ་དེ་དག་གནས་གཞན་དུ་ཕྱིས་ཕུལ་ཡང་རྫས་དེ་དག་ནི་གཙུག་ལག་ཁང་གང་དུ་སྔར་ཕུལ་ཟིན་པ་དེ་ཉིད་དུ་སྤྱད་པར་བྱ་བ་ཡིན་ཏེ། དང་པོ་ཉིད་ནས་གནས་སྔ་མ་ཤོས་དེ་ཉིད་དུ་བྱིན་ཟིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྫས་དེ་ཕྱིས་ཕུལ་བའི་གཙུག་ལག་ཁང་དེ་ན་གནས་པའི་དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱིས་སྔར་གྱི་བདག་པོ་རྣམས་ལ་རྫས་དེ་མི་སྟེར་ན་རྫས་དེ་སྔར་ཕུལ་བའི་གཙུག་ལག་ཁང་དེ་ན་གནས་པའི་དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱིས་མཐུས་བཟུང་སྟེ་ཞེས་པ་མཐུས་བླང་བར་བྱའོ། །གནས་གཞན་གྱི་རྫས་གནས་གཞན་དུ་གཡར་པོ་ཉིད་དུ་ནི་སྦྱིན་པར་བྱའོ། ། 分別說非墮罪 ༆ བཞི་པ་ནི། ཕྱོགས་གཅིག་ཉིད་ལ་ཡང་ངོ་། །ཞེས་སྨོས་ན་ཐམས་ཅད་དུ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རམ་ཞེ་ན། མཆོད་རྟེན་གཞན་ལ་བསྔོས་པའི་རྙེད་པ་གང་ལ་བསྔོས་པ་དེ་ལ་འབུལ་བ་མ་གྲུབ་སྟེ། མཆོད་རྟེན་གཞན་ལ་བསྒྱུར་བ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དེ། མ་ག་དྷའི་བྱང་ཆུབ་ཆེན་པོའི་མཆོད་རྟེན་གྲུ་བཞི་བང་རིམ་བཞི་པ་དང་། ཝཱ་རཱ་ཎ་སཱིའི་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོའི་མཆོད་རྟེན་ཟླུམ་པོ་དང་། མཉན་ཡོད་ཀྱི་ཆོ་འཕྲུལ་ཆེན་པོའི་མཆོད་རྟེན་གཅིག་ལ་སྔར་གནང་བ་དང་། ལུང་སྨན་གྱི་གཞི་ལས། གྲོང་ཁྱེར་གསལ་བར་ལྷ་ལས་བབས་པའི་མཆོད་རྟེན་ 6-521a སྐས་ཀྱི་གདང་བུ་འདྲ་བ་ཅན་རྣམས་ཀྱི་རྙེད་པ་ནི་མཆོད་རྟེན་བཞི་པོ་དེ་དག་ཕན་ཚུན་བསྒྱུར་རུང་བ་ལས། གཞན་མཆོད་རྟེན་ཕལ་པ་ལ་བསྒྱུར་བ་ནི་ཉེས་པ་མེད་པ་ལ་མ་གཏོགས་ཏེ་ཉེས་བྱས་སོ། །གང་ལ་བསྔོས་པ་དེ་ཉིད་ལ་འབུལ་བར་མ་གྲུབ་ན་བཞི་པོ་གང་ཉེ་བ་ལ་བསྒྱུར་དུ་རུང་ངོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །བསྔོས་པ་ལས་བསྒྱུར་བའི་སྤང་བའོ།། །། 積蓄捨墮 ༆ བཅུ་པ་གསོག་འཇོག་ལ། བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་བསྟན། །ལྟུང་བ་མེད་པ་བརྗོད་པའོ། ། ༆ དང་པོ་ནི། འབྲུ་མར་ལ་སོགས་པ་ཞག་བདུན་པར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་རྫས་ཉི་མ་འདས་སོ་ཅོག་ཉི་མ་དང་པོ་འདས་ཏེ། དེས་ནི་ཉི་མ་གཉིས་པ་ལགས་སོ་ཞེས་དགེ་སློང་ལ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །བརྗོད་ན་གསོག་འཇོག་ཏུ་འགྱུར་བ་སྤང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དབྱར་ཞག་བདུན་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་ཉི་མ་འདས་སོ་ཅོག་དགེ་སློང་ལ་བརྗོད་ཅེས་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་བ་ནི་མི་བྱ་སྟེ། མདོར་བསྡུས་སྦྱར་བ་ལ་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་དགོས་པ་ལས་ཡངས་དོག་མི་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དབྱར་ཞག་བདུན་གནང་ནས་ཞག་བརྒྱད་ན་དབྱར་རལ་བའི་ཉེས་པ་འབྱུང་ལ། སྨན་ཞག་བདུན་པར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ནི་ཞག་བདུན་ན་གསོག་འཇོག་གི་ཉེས་པ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། ། ༆ གཉིས་པ་ལ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་

【現代漢語翻譯】 如果問應該如何處理呢？即使兩座寺院（gTsug lag khang，寺廟）的施主（khyim bdag，戶主）是同一個人，之前已經供奉的東西也不應該改變其既定用途。 即使施主後來將這些物品供奉到其他地方，這些物品也應該用於之前供奉的寺院，因為最初就是供奉給原來的地方的。 如果後來接受供奉的寺院的僧侶不將這些物品交給原來的主人，那麼原來供奉的寺院的僧侶應該憑藉勢力取回，即應該通過勢力取回。 其他地方的物品應該以借用的形式供奉到其他地方。 分別說非墮罪 如果說『即使只對一個方向』，那麼是否會全部構成惡作（nyes byas，輕罪）呢？供奉給其他佛塔（mchod rten，佛塔）的供養，如果不對其供奉，則無法完成供養。但是，如果轉移到其他佛塔，則沒有罪過。例如，摩揭陀（ma ga dha）菩提伽耶（byang chub chen po，大菩提）大佛塔（mchod rten）的四方形四層佛塔，以及瓦拉納西（wA rA Na sI）法輪（chos kyi 'khor lo，法輪）佛塔的圓形佛塔，以及舍衛城（mnyan yod）大神變（cho 'phrul chen po，神變）佛塔，之前已經給予了一個，以及律經的根本中說：光明城（grong khyer gsal ba）天降（lha las babs pa）佛塔， 像梯子橫木一樣的那些佛塔的供養，可以在這四個佛塔之間互相轉移，但是轉移到其他普通的佛塔，如果沒有罪過，則會構成惡作。如果不對其供奉，則無法完成供養，那麼可以轉移到四個佛塔中最近的一個，這是 टीका（梵文，天城體，Tika，註釋）中所說的。這是從供奉中轉移的捨棄。 積蓄捨墮 關於第十條積蓄，有應該學習的內容的敘述，以及墮罪（ltung ba，墮罪）的分類的闡述，以及沒有墮罪的敘述。 首先，對於穀物、油等經過七天加持（byin gyis brlabs pa，加持）的物品，應該對僧侶說：『太陽已經過去了，今天就是第一天，所以今天是第二天。』 如果說了，是爲了避免構成積蓄。對於夏季七天加持的太陽已經過去了，應該對僧侶說，這種簡略的組合是不應該做的，因為簡略的組合需要理由相同，但是寬窄不一致。因為夏季允許七天，如果過了第八天，就會犯夏季損壞的罪過。而對於七天加持的藥物，如果過了七天，就會犯積蓄的罪過。 第二，關於這一點，有正文的墮罪的敘述，以及墮罪

【English Translation】 If asked how should it be done? Even if the owner (khyim bdag, householder) of the two monasteries (gTsug lag khang, temple) is the same person, the previously offered things should not change their intended use. Even if the donor later offers these items to another place, these items should be used in the monastery where they were previously offered, because they were originally offered to the original place. If the monks of the monastery that later received the offering do not give these items to the original owners, then the monks of the monastery where the items were originally offered should take them back by force, that is, they should be taken back by force. Items from other places should be offered to other places in the form of a loan. Separate explanation of non-offenses If it is said 'even to one direction', will it all become a misdeed (nyes byas, minor offense)? The offerings dedicated to other stupas (mchod rten, stupa), if not offered to the one dedicated to, the offering cannot be completed. However, there is no offense in transferring to other stupas. For example, the square four-tiered stupa of the Mahabodhi (byang chub chen po, Great Awakening) stupa in Magadha (ma ga dha), and the round stupa of the Dharma Wheel (chos kyi 'khor lo, Dharma Wheel) stupa in Varanasi (wA rA Na sI), and the Great Miracle (cho 'phrul chen po, Great Miracle) stupa in Shravasti (mnyan yod), which was previously given to one, and from the root of the Vinaya Sutra: the stupa of the Descent from Heaven (lha las babs pa) in the city of Light (grong khyer gsal ba), the offerings of those stupas that are like the rungs of a ladder can be transferred between these four stupas, but transferring to other ordinary stupas, unless there is no offense, it will constitute a misdeed. If it is not offered to the one dedicated to, the offering cannot be completed, then it can be transferred to the nearest of the four stupas, as stated in the टीका (Sanskrit, Tika, commentary). This is the abandonment of transferring from the dedication. Accumulation of Expiation Regarding the tenth accumulation, there is the narration of what should be learned, and the explanation of the classification of offenses (ltung ba, offense), and the narration of no offense. First, for grains, oils, etc. that have been blessed (byin gyis brlabs pa, blessed) for seven days, one should say to the monks: 'The sun has passed, today is the first day, so today is the second day.' If said, it is to avoid constituting accumulation. For the summer seven-day blessed sun has passed, it should be said to the monks, this abbreviated combination should not be done, because the abbreviated combination requires the same reason, but the width and narrowness are inconsistent. Because summer allows seven days, if it passes the eighth day, it will commit the offense of summer damage. And for the seven-day blessed medicine, if it passes seven days, it will commit the offense of accumulation. Second, regarding this, there is the narration of the main text's offense, and the offense

---

བའི་ན་སྨད་བརྗོད་པའོ། ། ༆ དང་པོ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། ༆ དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ཏུ་པི་ལིན་དའི་བུའི་ལྷན་ཅིག་གནས་པ་དང་། ཉེ་གནས་ཀྱི་སྨན་གང་དག་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་རུལ་ཞིང་མྱགས་པར་གྱུར་པ་ལས་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཟས་ལ་བརྟེན་པའི་འདོད་པ་ཆེ་བ་དང་། ཟས་ལ་སྲེད་པ་ཆེ་བའི་སྒོ་ནས་མ་དད་པ་སྐྱེ་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ 6-521b སྨན་བཞི་པོ་གང་ཡང་རུང་བ་བཟའ་བའི་ཆེད་ཀྱི་བྱིན་ལེན་ཡོད་བཞིན་དུ་སྤྱི་དུས་སམ་རང་དུས་འདས་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་འཆང་བའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གིས་འཆང་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་དྲུག་ལས། སྨན་བཞི་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་སྟེ་རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། གསུངས་ཞེས་འོག་ཏུ་འཆད་དོ། །ལག་ཉ་འགེགས་པའི་བྱིན་ལེན་ལས་གཞན་བཟའ་བའི་ཆེད་ཀྱི་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་དང་འབྲེལ་བ་སྟེ། བཟའ་བའི་ཕྱིར་འཆང་ནའོ། །ཞེས་པ་དང་། སྨན་གྱི་གཞིའི་ཊཱི་ཀ་ལས། བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པ་ལ་གསོག་འཇོག་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་རང་གི་ཉིད་ཡིན་པ་སྟེ་འདུ་ཤེས་ལས་གཙོ་ཆེར་རང་གི་ཉིད་དོ། །ཞེས་སོ། །སྨན་གྱི་ངོ་བོ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་སྟེ་ལན་ཚ་ལ་སོགས་པ་ཚྭ་ཆུ་དང་། འགྱུར་བྱེད་ཀྱི་ཆུ་དང་། རྙོག་ཆུར་གྱུར་པ་ནི་ཕྱེད་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །རུང་བ་དང་ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་དྲུག་གོ། གཉིས་པ་གང་གིས་འཆང་བའི་རྟེན་ནི། ཁྱད་པར་དུ་ཡང་སྨན་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་འཆང་བ་ལ་ནི་རྟེན་ནད་པའམ་ནད་པ་དང་འདྲ་བ་ཡིན་པ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་སྨན་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་མི་འཆགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་བྱིན་ལེན་མ་བཤིགས་པར་རང་དོན་དུ་བཟའ་བའི་ཆེད་དུ་འཆང་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་བྱིན་ལེན་མ་བཤིགས་པར་འཇོག་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་སྨན་དེ་ལ་བྱིན་རླབས་མེད་ན་སྤྱི་དུས་ལས་འདའ་བར་བྱེད་པ་དང་། བྱིན་རླབས་ཡོད་ན་རང་དུས་ལས་འདའ་བར་བྱེད་པའོ། །སྤྱི་དུས་ལས་འདས་པ་ནི། སྔ་དྲོ་བྱིན་ལེན་བྱས་ན་སྨན་བཞི་པོ་གང་ཡིན་ཀྱང་སྤྱི་དུས་ཉི་མ་གུང་ཚིགས་ཡོལ་ན་གསོག་འཇོག་གི་སྤང་བའོ། །ཕྱི་དྲོ་བྱིན་ལེན་བྱས་ན་སྨན་བཞི་པོ་གང་ཡིན་ཀྱང་ཕྱི་དུས་དགོང་ 6-522a མོ་ཐུན་ཚོད་ཀྱི་མཐའ་ལས་འདས་ན་གསོག་འཇོག་གི་སྤང་བའོ། །སྲོད་ལ་བྱིན་ལེན་བྱས་ན་སྨན་བཞི་པོ་གང་ཡིན་ཀྱང་སྤྱི་དུས་མཚན་མོ་མཐའི་སྐད་ཅིག་ལས་འདས་ན་གསོག་འཇོག་གི་སྤང་བའོ། །རང་དུས་ལ་འདས་པ་ནི། ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ན་དགོང་མོ་ཐུན་ཚོད་ཀྱི་མཐའ་ལས་འདས་པ་དང་། ཞག་བདུན་པར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ན་ཞག་བ

【現代漢語翻譯】 關於儲存藥物的墮落。 第一部分包括：總義和詞義。 第一部分包括：開端是，在王舍城，比林達之子與他人一同居住，以及近侍給予的任何藥物，如果腐爛變質，則制定了捨棄墮落。所要禁止的是，由於對食物的慾望和貪戀，導致不信任的產生。定義是，持戒的比丘，對於四種藥物中的任何一種，爲了食用而接受，無論是在共同時限還是自身時限過後，都會構成真實的墮落。分支有四，其中基礎分支有二：所持之物和持物之所依。第一部分有六：四種藥物中的任何一種，即在自己的解釋和註釋中，『已說』將在下文闡述。與用手遮擋的給予不同，爲了食用而給予，並與之相關聯，即爲了食用而持有。如《藥物基礎註釋》中所說：『因為沒有給予，所以不可能儲存。』比丘自己，主要是自己的認知。藥物的性質完全具備，例如鹽水等鹹味物質，以及轉化之水和渾濁之水，只有一半。適合且具備標準，共有六種。第二，持物之所依：特別是，對於已經加持的藥物，持有者必須是病人或類似病人，否則，加持過的藥物無法持有。意樂分支有二：認知是對基礎沒有混淆。動機是，在沒有破壞給予的情況下，爲了自己的利益，想要持續不斷地持有以供食用。行為是，在沒有破壞給予的情況下放置。最終結果是，如果藥物沒有加持，則超過共同時限；如果已經加持，則超過自身時限。超過共同時限是指：如果在早上接受，無論四種藥物中的哪一種，如果超過中午，就會構成儲存的捨棄。如果在下午接受，無論四種藥物中的哪一種，如果超過傍晚時分，就會構成儲存的捨棄。如果在晚上接受，無論四種藥物中的哪一種，如果超過午夜的最後一刻，就會構成儲存的捨棄。超過自身時限是指：如果加持為適合時限的藥物，則超過傍晚時分；如果加持為七日藥，則超過七日。

【English Translation】 On the downfall of storing medicine. The first part includes: general meaning and word meaning. The first part includes: The beginning is that in Rajagriha, the son of Pilinda lived together with others, and any medicine given by the attendant, if it rotted and deteriorated, then the downfall of abandonment was established. What is to be prohibited is the arising of distrust due to great desire and craving for food. The definition is that a monk who holds vows, for any of the four medicines, having received it for the purpose of eating, whether it is past the general time limit or the individual time limit, constitutes the actual downfall. There are four branches, of which the basic branches are two: the object held and the basis on which it is held. The first part has six: any of the four medicines, that is, in one's own explanation and commentary, 'has been said' will be explained below. Other than giving by blocking the hand, giving for the purpose of eating and being related to it, that is, holding for the purpose of eating. As stated in the 'Commentary on the Basis of Medicine': 'Because there is no giving, storage is not possible.' The monk himself, mainly his own cognition. The nature of the medicine is fully complete, such as salty substances like salt water, and transforming water and turbid water are only half. Suitable and possessing standards, there are six in total. Second, the basis on which it is held: especially, for medicine that has been blessed, the holder must be a patient or similar to a patient, otherwise, blessed medicine cannot be held. The branches of intention are two: cognition is not confused about the basis. The motivation is the continuous desire to hold for one's own benefit for the purpose of eating without breaking the giving. The action is placing without breaking the giving. The final result is that if the medicine is not blessed, it exceeds the general time limit; if it has been blessed, it exceeds the individual time limit. Exceeding the general time limit means: if received in the morning, whatever of the four medicines, if it passes noon, it constitutes the abandonment of storage. If received in the afternoon, whatever of the four medicines, if it passes the end of the evening twilight, it constitutes the abandonment of storage. If received at night, whatever of the four medicines, if it passes the last moment of midnight, it constitutes the abandonment of storage. Exceeding the individual time limit means: if blessed as medicine suitable for a period of time, it exceeds the end of the evening twilight; if blessed as a seven-day medicine, it exceeds seven days.

---

དུན་གྱི་མཚན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་ལས་འདས་པ་དང་། འཚོ་བའི་བར་དུ་བཅང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ན་ནད་སོས་ནས་ཐུན་ཚོད་ཀྱི་ཚིགས་ལས་འདས་ན་གསོག་འཇོག་གི་སྤང་བའོ། ། ༆ གཉིས་པ་ནི། ལག་ཉ་འགེགས་པའི་ཕྱིར་བྱིན་ལེན་བྱས་ཏེ་འཆང་ན་ཡང་ལྟུང་བ་མེད་ལ། བཟའ་བའི་ཕྱིར་བྱིན་ལེན་བྱས་ཏེ་བཟའ་བའི་ཕྱིར་འཆང་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བ་ཡིན་གྱི། བཟའ་བའི་ཕྱིར་བྱིན་ལེན་བྱས་ཏེ་རྐང་པ་བསྐུ་བ་ལ་སོགས་པའི་ཕྱིར་འཆང་ན་ཡང་ལྟུང་བ་མེད་དེ་བཟའ་བའི་ཕྱིར་འཆང་ན་ཞེས་སྨོས་པའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། འཆང་བ་ལ་ལྟུང་བ་འདི་རྣམ་པར་གཞག་གི། ལོངས་སྤྱོད་པར་བྱེད་པ་ལ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ་གསོག་འཇོག་བྱས་པ་ཟ་བ་ལ་ལྟུང་མེད་འབའ་ཞིག་ཏུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །འོ་ན་སྐབས་འདིར་སོ་སོར་ཐར་པ་ལས་ཡོངས་སུ་ལོངས་སྤྱོད་པར་བྱེད་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། འཆང་བ་ལ་མཚོན་པའི་དོན་དུ་ལོངས་སྤྱོད་པར་བྱེད་ན་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ཏེ། འཆང་བ་མེད་པར་ལོངས་སྤྱོད་པར་བྱེད་པ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལྟུང་བ་བསྟན་པ་ལས་ཀྱང་། ཉི་མ་བརྒྱད་པ་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་འཆང་བ་ལས་ལྟུང་བར་གསུངས་ཀྱི། ལོངས་སྤྱད་པ་ལས་ལྟུང་བར་མ་གསུངས་སོ། །གང་འཆང་ན་སྤང་བར་འགྱུར་ཞེ་ན། 6-522b ཞག་བདུན་པར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དེ་འཆང་ནའོ། །དེ་ལ་བརྟེན་ནས། ཁ་ཆེ་ཆོས་གྲགས་ན་རེ། ཞག་བདུན་པ་ཁོ་ན་ལས་གསོག་འཇོག་གི་སྤང་ལྟུང་འབྱུང་ཞེས་ཟེར་ཏེ། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། སྔོན་གྱི་འདུལ་བ་འཛིན་པ་དབུས་འགྱུར་གྱི་བྱེ་བྲག་སྨྲ་བའི་སློབ་དཔོན་ཆོས་བཤེས་ཀྱི་འདུལ་བའི་མདོ་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པ་ལས་ནི། དགེ་སློང་གིས་སྨན་ཞག་བདུན་པར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དང་། དུས་སུ་རུང་བའི་ཟས་དང་། ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བའི་ལྟུང་བ་དག་བཟའ་བའི་ཕྱིར་འཆང་ན་གསོག་འཇོག་གི་སྤང་བའོ། །ཞེས་པ་དང་། བར་གྱི་འདུལ་བ་འཛིན་པ་ཁ་ཆེ་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བའི་སློབ་དཔོན་དགེ་ལེགས་བཤེས་གཉེན་ལ་སོགས་པའི་བཤད་པ་ལས་ནི། སྨན་ཞག་བདུན་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་བཟའ་བའི་ཕྱིར་འཆང་བ་སྐྱ་རེངས་བརྒྱད་པ་ཤར་ན་གསོག་འཇོག་གི་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་དངོས་གཞིར་འགྱུར་ལ། དུས་སུ་རུང་བ་དང་། ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་དང་། འཚོ་བའི་བར་དུ་བཅང་བ་གསོག་འཇོག་ཏུ་གྱུར་པ་ནི་གསོག་འཇོག་གི་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་དངོས་གཞིར་མི་འགྱུར་ཏེ། སྐབས་འདིའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བར་གསུངས་པའི་གཞུང་དང་སྦྱར་ཏེ། འདིར་སློབ་དཔོན་དགེ་ལེགས་བཤེས་གཉེན་གྱིས་བཤད་པའི་ལུགས་བཞིན་དུ་བྲིས་སོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འོན་ཀྱང་དེའི་རྗེས་སུ་མི་འབྲང་སྟེ། གསོག་འཇོག་གི་སྤང་བའི་སྐབས་ཀྱ

【現代漢語翻譯】 如果超過了夜晚的最後一刻，或者爲了維持生命而持有（藥品），經過加持后疾病痊癒，超過了規定的時間，那就是儲存的捨墮罪。 第二，爲了防止手被弄髒而接受並持有（物品），不算犯戒。但如果是爲了食用而接受並持有，併爲了食用而持有，就會構成捨墮罪。如果是爲了食用而接受，但爲了擦腳等目的而持有，也不算犯戒，因為這裡特別強調了『爲了食用而持有』。在註釋中說：『持有會構成犯戒，但享用則不然，因為儲存后食用只會構成無罪。』那麼，這裡與《別解脫經》中『如果享用，則構成捨墮罪』的說法相矛盾嗎？註釋中說：『這裡說享用是爲了說明持有的情況，因為不持有就無法享用。』在《律分別·墮罪品》中也說：『第八天黎明升起時，就會構成捨墮罪。』這裡說的是因為持有而犯戒，而不是因為享用而犯戒。那麼，持有何物會構成捨墮罪呢？ 持有加持過的七日藥就會構成捨墮罪。因此，喀什米爾的法稱說：『只有七日藥才會產生儲存的捨墮罪。』在第五十卷中說：『以前的持律者，來自中土的說一切有部論師法友的廣律註釋中說：比丘如果爲了食用而持有加持過的七日藥、適合時宜的食物和適合時宜的墮罪物，就會構成儲存的捨墮罪。』中間的持律者，來自喀什米爾的說一切有部論師善賢等人的說法是：爲了食用而持有加持過的七日藥，第八天黎明升起時，就會構成儲存的捨墮罪的根本。而對於適合時宜的食物、適合時宜的墮罪物和爲了維持生命而持有的物品，如果儲存起來，不會構成儲存的捨墮罪的根本，只會構成此時的惡作罪。』結合這些論述，這裡是按照論師善賢的說法來寫的。然而，我們不應遵循他的觀點，因為在儲存的捨墮罪的情況中

【English Translation】 If one exceeds the last moment of the night or holds (medicine) for the sake of sustaining life, and after being blessed, the illness is cured, exceeding the prescribed time, that is the abandonment of storage. Secondly, if one accepts and holds (an object) to prevent one's hands from getting dirty, there is no transgression. However, if one accepts and holds it for the purpose of eating, and holds it for the purpose of eating, it will constitute a transgression of abandonment. If one accepts it for the purpose of eating, but holds it for the purpose of wiping one's feet, etc., there is no transgression, because it is specifically emphasized here that 'holding it for the purpose of eating.' In the commentary, it says: 'Holding constitutes a transgression, but enjoying does not, because eating after storing only constitutes no transgression.' So, does this contradict the statement in the Pratimoksha Sutra that 'if one enjoys, it constitutes a transgression of abandonment?' The commentary says: 'Saying 'enjoying' here is to illustrate the situation of holding, because one cannot enjoy without holding.' In the Vinaya-vibhanga-apattidesana, it also says: 'When the dawn of the eighth day rises, it will constitute a transgression of abandonment.' Here, it is said that one transgresses because of holding, not because of enjoying. So, what constitutes a transgression if one holds it? Holding the blessed seven-day medicine constitutes a transgression of abandonment. Therefore, Dharmatrāta of Kashmir says: 'Only the seven-day medicine will give rise to the transgression of abandonment of storage.' In the fiftieth volume, it says: 'The former Vinaya holders, the Sarvastivadin teachers of Central Tibet, in their extensive commentary on the Vinaya Sutra by Dharma Friend, say: If a bhikshu holds the blessed seven-day medicine, suitable food, and suitable transgressions for the purpose of eating, it will constitute the abandonment of storage.' The intermediate Vinaya holders, the Sarvastivadin teachers of Kashmir, such as Kalyanamitra, say: Holding the blessed seven-day medicine for the purpose of eating, when the dawn of the eighth day rises, it will constitute the basis of the transgression of abandonment of storage. As for suitable food, suitable transgressions, and items held for the sake of sustaining life, if they are stored, they will not constitute the basis of the transgression of abandonment of storage, but will only constitute a misdeed at this time.' Combining these discussions, it is written here according to the teachings of the teacher Kalyanamitra. However, we should not follow his view, because in the case of the abandonment of storage

---

ི་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་བཤད་ལས། དུས་སུ་རུང་བ་དང་། ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་དང་། འཚོ་བའི་བར་དུ་འཆང་བ་རྣམས་ལ་སྐྱོན་གྱིས་རུང་བ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་ལ་ཞག་བདུན་པ་ལས་བྱེ་བྲག་འགའ་ཡང་མེད་དོ། །འདིར་ཞག་བདུན་པ་ཞེས་པ་ནི་དཔེ་ཙམ་དུ་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ཊཱི་ཀ་ལས་ཀྱང་། ཞག་བདུན་པ་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་དཔེ་ཙམ་དུ་ཟད་པར་རིག་པར་བྱའོ། །དུས་སུ་རུང་བ་དང་། 6-523a ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་དང་། ཞག་བདུན་པ་དང་། འཚོ་བའི་བར་དུ་འཆང་བ་གསོག་འཇོག་བྱས་པ་དེ་ཐམས་ཅད་ནི་ཇི་ལྟར་ཟོས་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བ་བཞིན་འཆང་ན་ཡང་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཏེ། ཞེས་གསུངས་པ་དེ་གཙོ་བོར་བཟུང་བར་བྱའོ། །གང་གི་ཚེ་སྤང་བར་འགྱུར་ཞེ་ན། སྐྱ་རེངས་ཀྱི་ངོ་བོ་བརྒྱད་ཤར་བ་མ་ཡིན་གྱི། ཞག་བརྒྱད་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་སྟེ། ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཞག་བརྒྱད་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལ། བརྒྱད་པའི་སྐྱ་རེངས་བྱུང་ནའོ་ཞེས་འགྲེལ་ཆུང་གི་མདོ་རྩ་བ་ལས་བཤད་པ་དེ་འགྱུར་ལེགས་པར་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ་འཆད་དོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པ་ནི་ཞག་བདུན་ལས་འདས་པར་འཆང་དུ་ཟིན་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དེ་ཞེས་པ་ནི། བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པ་ཞེས་པ་དེས་རྒྱུ་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པ་དེ་མཚོན་པ་སྟེ། བྱིན་རླབས་འཆགས་པ་ལ་རྒྱུ་བྱིན་ལེན་དགོས་པ་ལས། རྒྱུ་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་ཤིང་འབྲས་བུ་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པ་ནི་ཞག་བདུན་ལས་འདས་པར་འཆང་དུ་ཟིན་ཀྱང་གསོག་འཇོག་གི་ཉེས་པ་མེད་དེ་བྱིན་ལེན་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་སློང་གིས་བུ་རམ་ལྟ་བུ་ཞག་བདུན་པའི་སྨན་རྙེད་ན་བརྟགས་པ་མ་བྱས་པར་འཆང་ན་མ་བརྟགས་པར་འཆང་བའི་ཉེས་པ་མེད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། རུང་བའི་ཕྱིར་གསེར་ལ་སོགས་པ་དང་འདྲའོ། །ཞེས་པས་བུ་རམ་ལྟ་བུ་ཞག་བདུན་པའི་སྨན་རྙེད་ན་ཡང་རུང་བ་གསུམ་གང་ཡང་རུང་བ་བྱ་སྟེ། དཔེར་ན་གསེར་དངུལ་ལ་རུང་བ་གསུམ་བྱ་བ་བཞིན་ནོ། །སྐབས་འདིར་དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་ན་རེ། འཚོ་བཅང་གི་སྨན་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཤིང་མ་ཞིག་པ་ལ་ནི་གསོག་འཇོག་གི་སྤང་བ་འབྱུང་མི་སྲིད་དོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །ཞིབ་མོར་མ་བསམ་ན་བདེན་ཀྱང་། གཞན་དུ་འཚོ་བཅང་ལ་ནད་ 6-523b ལས་མ་གྲོལ་བར་དུ་འཆང་གནང་དུ་རུང་ལ། གྲོལ་ནས་འཆང་ན་གསོག་འཇོག་གི་སྤང་བ་བསྐྱེད་པ་མ་དྲན་པར་སྣང་བའི་ཕྱིར་རོ། ། ༆ གཉིས་པ་ནི། བཟའ་བར་བྱ་བ་ནང་དུ་ཞག་ལོན་པ་ལ་སོགས་པ་རུང་བ་མ་ཡིན་པ་དེ་དག་བྱིན་ལེན་བྱས་ཏེ། ཉིན་མཚན་འདས་པར་བཞག་པ་ནི་གསོག་འཇོག་གི་སྐབས་འདིར་དེ་དག་གསོག་འཇོག་བྱས་པ་ཟས་ན་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པ་དང་འདྲ་སྟེ། དེ་དག་གསོག་འཇོག་བྱས་ན་ཡང་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པར་རྣམ་པར་བཞག་གོ། འདི་ལ་གསོག་འཇོག་

【現代漢語翻譯】 在《毗奈耶經釋》中說：『對於適合時宜、適合時間以及維持生計的持有物，如果它們沒有變成不適合的，那麼就與七日藥沒有區別。』這裡說『七日藥』，應理解為只是一個例子。在《 टीका 》中也說：『提到七日藥，應理解為只是一個例子。』適合時宜、適合時間、七日藥以及爲了維持生計而持有和儲存的物品，如果像食用它們會犯墮罪一樣，持有它們也會犯捨墮罪。』這段話應該作為主要依據。什麼時候會犯捨墮罪呢？不是在第八個黎明出現之前，而是在第八日的黎明出現時。在《律藏·比丘尼分別》中說：『第八日的黎明出現時，會犯捨墮罪。』對此，《釋論小品》的根本經文中說：『第八個黎明出現時。』大譯師措那瓦對此作了很好的解釋。在《 टीका 》中說：『未加持的物品，即使持有超過七日，也沒有罪過。』這裡『未加持』指的是沒有進行給予和接受的儀式。因為加持的形成需要給予和接受的儀式，所以沒有進行給予和接受的儀式，也沒有得到加持的物品，即使持有超過七日，也沒有儲存的罪過，因為沒有給予和接受的儀式。如果比丘得到像紅糖一樣的七日藥，如果沒有經過檢查就持有，並不是沒有未經檢查就持有的罪過。在《 टीका 》中說：『因為是允許的，所以與黃金等相同。』因此，如果得到像紅糖一樣的七日藥，也應該進行三種允許中的任何一種，就像對金銀進行三種允許一樣。在這裡，帕·釋迦喬丹說：『對於已經加持且未損壞的維持生計的藥物，不可能產生儲存的捨墮罪。』如果考慮不周，這可能是正確的。但在其他情況下，對於維持生計的藥物，在疾病未痊癒之前可以允許持有，如果痊癒后還持有，就會產生儲存的捨墮罪，這似乎沒有被記住。 第二，對於可以食用但已經過期等不適合的食物，如果經過給予和接受的儀式，並放置過夜，那麼在這種儲存的情況下，儲存這些食物就像吃了會犯惡作一樣，儲存它們也會被判定為犯惡作。對於這種儲存……

【English Translation】 In the commentary of the Vinaya, it says, 'For things that are suitable for the time, suitable for the occasion, and held for the sake of livelihood, if they have not become unsuitable, then there is no difference from the seven-day medicine.' Here, 'seven-day medicine' should be understood as just an example. In the Tika, it also says, 'Mentioning seven-day medicine should be understood as just an example.' Things that are suitable for the time, suitable for the occasion, seven-day medicine, and things that are held and stored for the sake of livelihood, if holding them is like eating them and incurring a downfall, then holding them will also incur a relinquishment downfall.' This passage should be taken as the main basis. When does one incur a relinquishment downfall? Not before the eighth dawn has arisen, but when the dawn of the eighth day has arisen. In the 'Vinaya-Bhikshuni Analysis,' it says, 'When the dawn of the eighth day has arisen, one incurs a relinquishment downfall.' To this, the root text of the 'Commentary Minor' says, 'When the eighth dawn has arisen.' The great translator Tsonawa explains this very well. In the Tika, it says, 'Unblessed items, even if held for more than seven days, are without fault.' Here, 'unblessed' refers to not having undergone the giving and receiving ceremony. Because the formation of a blessing requires the giving and receiving ceremony, so items that have not undergone the giving and receiving ceremony and have not been blessed, even if held for more than seven days, there is no fault of storage, because there is no giving and receiving ceremony. If a Bhikshu obtains a seven-day medicine like brown sugar, if he holds it without examination, it is not that there is no fault of holding it without examination. In the Tika, it says, 'Because it is permissible, it is the same as gold and so on.' Therefore, if one obtains a seven-day medicine like brown sugar, one should also perform any of the three allowances, just as one performs the three allowances for gold and silver. Here, Pal Shakya Chokden says, 'For medicine for livelihood that has been blessed and not spoiled, it is impossible for a relinquishment downfall of storage to arise.' If one does not consider carefully, this may be true. But in other cases, for medicine for livelihood, it is permissible to hold it until one is free from illness, but if one holds it after being free, one seems to have forgotten that it generates a relinquishment downfall of storage. Secondly, for food that is edible but unsuitable due to being stale, etc., if it has undergone the giving and receiving ceremony and has been left overnight, then in this case of storage, storing these foods is like eating them and incurring a misdeed, and storing them will also be judged as incurring a misdeed. For this storage...

---

གི་སྤང་ལྟུང་མི་བསྐྱེད་དེ་རུང་བའི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་རོ། ། ༆ གསུམ་པ་ནི། འབྲུ་མར་ལ་སོགས་པ་ཞག་བདུན་པ་དེ་རྐང་པ་བསྐུ་བ་ལ་སོགས་པ་དགོས་པའི་དོན་གང་གི་ཕྱིར་བསམ་པས་བརྟགས་པ་དེའི་ཕྱིར་ནི་འཆང་བ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ་སྟེ་བྱིན་ལེན་མ་བཤིག་པར་བཞག་ཀྱང་གསོག་འཇོག་གི་ལྟུང་བ་མེད་པའོ། །སྐབས་འདིར་ཊཱི་ཀ་ལས། བློས་ཡོངས་སུ་མ་བཅད་པར་འཆང་བ་ལ་ཡང་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འདྲ་སྟེ། སྤྱི་ནི་བྱེ་བྲག་གི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་པ་ནི་མར་ལ་སོགས་པ་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་དེ་བདག་ཉིད་ཟ་བ་དང་། གཞན་ལ་སྦྱིན་པ་དང་། རྐང་པ་ལ་བསྐུ་བ་ལ་སོགས་པའི་བྱེ་བྲག་འདི་བྱའོ་ཞེས་བློས་ཡོངས་སུ་མ་བཅད་པར་གང་མཁོ་བར་བྱའོ་སྙམ་དུ་སྤྱིའི་བསམ་པས་འཆང་བ་ལ་ཡང་གསོག་འཇོག་གི་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་དོ། །སྤྱིས་བྱེ་བྲག་ལ་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པ་སྟེ། སྤྱིའི་བསམ་པ་དེས་བྱེ་བྲག་བཟའ་བའི་ཚད་ཀྱི་བསམ་པ་ལ་ཡང་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་པའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་ལྟ་བས་ན་བག་མེད་པ་དང་དྲན་པ་ཉམས་པས་འཆང་བ་ནི། བཟའ་བའི་ཕྱིར་ཡིད་ཀྱིས་མ་བསྡུས་པའི་ཕྱིར་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འདྲའོ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། ཡིད་ཀྱིས་མ་བསྡུས་པ་ནི་མི་བཟའ་སྙམ་པའི་བརྟག་པ་མ་བྱས་པའོ། །འབྲུ་མར་ལ་སོགས་ 6-524a པ་སྣར་བླུག་པ་དང་། བཟའ་བའི་ཆེད་བྱིན་ལེན་བྱས་པའི་མར་གྱི་ལྷག་ལྟ་བུ་དེས་ལུས་ལ་བསྐུ་མཉེ་བྱ་བའི་ཆེད་འཆང་བ་དག ནི་བྱིན་ལེན་མ་བཤིག་པར་བཞག་སྟེ་གསོག་འཇོག་ཏུ་འཇོག་པ་འི་ཉེས་པ་མི་བསྐྱེད་པར་བྱས་ཀྱང་རུང་ངོ་། །ཊཱི་ཀ་ལས། གསོག་འཇོག་ཏུ་བྱར་རུང་བའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གསོག་འཇོག་བྱས་པ་དེ་སྣར་བླུག་ཏུ་རུང་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པར་སྣར་བླུག་ཏུ་རུང་བའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་སོ། །ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། བྱིན་ལེན་བྱས་ནས་སྣར་བླུག་པར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པས། སྣར་བླུག་པ་ལ་ནི་བྱིན་ལེན་དགོས་ཀྱང་བསྐུ་མཉེ་བྱ་བ་ལ་ནི་བྱིན་ལེན་མི་དགོས་ཏེ། མེ་ཏོག་ཕྲེང་རྒྱུད་ལས། མགུལ་དུ་མིད་པ་མ་ཡིན་པ། །འདི་ལ་བྱིན་ལེན་མི་དགོས་སོ། །ཞེས་བཤད་དོ། །གསོག་འཇོག་གི་སྤང་བའོ། །སྤང་བ་རྣམས་རྫོགས་སོ།། །།འདིར་སྨྲས་པ། མི་ཟད་གསུང་རབ་འོ་མའི་རྒྱ་མཚོ་ཆ་དེ་རྣམ་དཔྱོད་ལག་པས་བསྲུབས་པ་ལས། །སྔོན་མེད་ཆོས་ཀྱི་ལྦུ་ཕྲེང་དཀར་པོ་སྤྲིན་ཕུང་ལྷོངས་པ་ལས་ཀྱང་ནི། །མཐོར་བཅས་དེ་ཡི་གྲགས་པས་ས་ཆེན་རྒྱ་མཚོ་དང་བཅས་འདར་བའི་མཐུ་ལས་ཀྱང་། །བསྟན་པ་ཡོངས་འདུ་ས་བརྟོལ་དག་གི་འབྲས་བུ་བསླབ་གསུམ་རོ་ལྡན་འདི་ན་ལྷུངས། །འཛམ་བུའི་གླིང་པའི་བྱང་རོལ་ན། །དཔལ་ལྡན་དྭགས་པོ་ཤིང་རྟ་ཆེ། །བཞུགས་པའི་སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་ཞིག །ས་ཡི་རྒྱན་དུ་གྱུར་དེ་སུ། །གང་དུ་སྡིག་ཕྲོག་མེ་ཏོག་དཀར། །གཞན་ཕན་སྙིང་པོའི་འབྲས་བུ་བ

【現代漢語翻譯】 因為不產生墮落，而且支分不完整。 第三，酥油等七日之物，因為考慮需要用它來塗抹腳等，所以持有它沒有墮落，即使不破壞給予和接受，也不會有積蓄的墮落。此處 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)中說：『如果心意沒有完全決定，持有也好像有過失，因為總的包含在個別之中。』這是說，對於已經給予和接受的酥油等物，如果心意沒有完全決定要做什麼，比如自己食用、佈施他人、塗抹腳等，只是想著『需要時就用』這樣總的想法來持有，也會產生積蓄的墮落。因為總的遍及個別，也就是說，總的想法也遍及食用的量。 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)中說：『因此，不謹慎和失去正念地持有，因為沒有用心來攝持食用，所以好像有過失。』這是說，沒有用心攝持，就是沒有考慮『不食用』。酥油等物 如果爲了滴入鼻孔或食用而給予和接受的酥油剩餘，爲了塗抹身體而持有，即使不破壞給予和接受，也可以不產生積蓄的罪過。 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)中說：『可以積蓄。』 積蓄之物不能用於滴入鼻孔，因為沒有給予和接受就不能滴入鼻孔。 लघु विनय (laghu vinaya，梵文，小戒律)中說：『給予和接受后才能滴入鼻孔。』因此，滴入鼻孔需要給予和接受，但塗抹身體不需要給予和接受。 花鬘經 (me tog phreng rgyud，鮮花鬘經)中說：『不是吞入喉嚨的，對此不需要給予和接受。』這是關於積蓄的捨墮。捨墮全部結束。 在此說道：無盡的佛語乳海，以智慧之手攪動，從中涌出前所未有的妙法白蓮，其聲名遠播，震動大地海洋，使得包含一切教義的 अवतंश (avatansha，梵文，華嚴)之果，具足三學之味的甘露，降臨於此。 在贍部洲的北方，有殊勝的དྭགས་པོ (dwags po，地名)大車，住持有法藏的賢者，成為大地的莊嚴。何處有奪取罪惡的白蓮，利益他人的精華之果。

【English Translation】 Because it does not generate downfall, and the branch is incomplete. Third, as for the seven-day items such as butter, there is no downfall in holding them because one contemplates for what purpose they are needed, such as applying them to the feet. Even if the giving and receiving are not broken, there is no downfall of hoarding. Here, the ṭīkā (Sanskrit, commentary) says: 'If the mind has not fully decided, holding is also like a fault, because the general is included in the particular.' This means that for butter and other items that have been given and received, if the mind has not fully decided what to do, such as eating it oneself, giving it to others, or applying it to the feet, but only thinks 'I will use it when needed' with a general intention, it will also generate the downfall of hoarding. Because the general pervades the particular, that is, the general intention also pervades the intention of the amount to be eaten. The ṭīkā (Sanskrit, commentary) says: 'Therefore, holding with carelessness and loss of mindfulness, because it is not gathered by the mind for eating, is like a fault.' This means that not gathering by the mind is not contemplating 'not eating'. Butter and other items If the remaining butter is given and received for the purpose of dripping into the nostrils or eating, it can be held for the purpose of applying to the body, even if the giving and receiving are not broken, without generating the fault of hoarding. The ṭīkā (Sanskrit, commentary) says: 'It can be hoarded.' Hoarded items cannot be used for dripping into the nostrils, because dripping into the nostrils cannot be done without giving and receiving. The Laghu Vinaya (Sanskrit, Small Discipline) says: 'It should be dripped into the nostrils after giving and receiving.' Therefore, giving and receiving are necessary for dripping into the nostrils, but not for applying to the body. The Flower Garland Sutra (me tog phreng rgyud) says: 'What is not swallowed into the throat does not require giving and receiving.' This is about the relinquishment of hoarding. All relinquishments are finished. Here it is said: The endless ocean of the Buddha's words, churned by the hand of wisdom, from which emerges the unprecedented white lotus of Dharma, its fame spreads far and wide, shaking the earth and the ocean, so that the fruit of the Avatamsaka (Sanskrit, Flower Garland), containing all the teachings, the nectar with the taste of the three learnings, descends here. In the north of Jambudvipa, there is the auspicious Dwags po (place name) great chariot, the virtuous one who holds the Dharma treasury, becoming the adornment of the earth. Where is the white lotus that takes away sins, the fruit of the essence of benefiting others?

---

ཟང་། །ཕུན་ཚོགས་སྦྱིན་པའི་སྐྱེད་ཚལ་ནི། །དྭགས་པོ་བརྒྱུད་པའི་ནོར་གཅིག་པུ། །སྡོམ་གསུམ་གྲོང་ཁྱེར་གསུམ་པོ་འཇིག་བྱེད་པའི། །འདོད་པའི་ཡོན་ཏན་འབའ་ཞིག་གིས་མྱོས་ནས། །དྲེགས་པའི་ཁྱུ་མཆོག་ཞེན་ནས་བགྲོད་པ་ 6-524b ཡི། །ལྷ་ཆེན་བླ་མའི་གཟུགས་བརྙན་ཤིན་ཏུ་བྲེལ། །སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་གསེར་གྱི་ཕྲེང་བའི་དབུས། །ཞུམ་མེད་སྤོབས་པ་དགེ་བའི་མུ་ཏིག་ནི། །རབ་འབར་གསེར་རི་བདུན་གྱི་རྩེ་མོ་ནས། །རྒྱུ་སྐ་ར་རྒྱས་པའི་འོད་ཟེར་འཕྲོ་བ་བཞིན། །སྐྱེས་བུ་ཆེན་པོའི་ལུས་ལ་ཡོན་ཏན་གྱི། །དམ་པའི་དཔལ་དག་ཉི་བཞིན་སྐྱེད་པ་ལ། །དེ་མཐོང་པདྨའི་ཚོགས་ཀྱི་འདབ་མ་རྣམས། །རབ་ཏུ་བཟུམ་པའི་ཕྱག་རྒྱ་སྤྱི་བོར་བཅིངས། །བླ་ན་གཞན་པས་ཕྲག་དོག་གདུང་འཛིན་ཅིང་། །མང་དུ་མ་ཐོས་ཅོད་པཎ་ལེགས་པར་འཕྱུར། །གཞན་ལ་སྨོད་པའི་དོ་ཤལ་འཆང་བ་ནི། །ཐུབ་བསྟན་བྱི་དོར་བྱེད་ལ་རྩོད་པ་འགྱེད། །བདག་ནི་ངན་ལྟ་འཁྱོག་པོའི་ལམ་ནས་མ་སོང་ཞིང་། །ཕུན་ཚོགས་གཡོ་བའི་ཁྱུ་ཆེན་བདག་ཏུ་མ་ཞུགས་པར། །ཐར་པའི་མཆོད་སྦྱིན་བྱེད་གནས་རྟ་བབས་ཡངས་པོ་ལ། །མཐའ་སྤངས་ 6-525a དབུ་མར་གནས་ནས་ལུས་ཅན་དགེ་ལ་སྦྱར། །ཆོས་གྲུབ་གྲགས་པའི་ཤེས་རབ་བ་དན་གྱིས། །འདུལ་བའི་ཆུ་གཏེར་ཆེ་ལས་སྤང་ལྟུང་གི །རྣམ་བཤད་གྲུ་གཟིངས་འདི་དག་དྲངས་པའི་དགེས། །ཞྭ་ཁྲ་ཅན་གྱི་སྒྲུབ་བརྒྱུད་རྒྱལ་གྱུར་ཅིག། །།རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། སྤང་ལྟུང་གི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། །།དོན་ཀུན་གྲུབ་པའི་བསྟན་པའི་མཚན་གཞི་ནི། །དམ་ཆོས་བསྟན་རྩ་འདུལ་བའི་སྡེ་སྣོད་དེ། །ངུར་སྨྲིག་འཛིན་པས་འཛམ་གླིང་ཀུན་ཁྱབ་ནས། །ཡངས་པའི་འཇིག་རྟེན་ཀུན་གྱི་རྒྱན་གྱུར་ཅིག །ཅེས་པ་འདི་ནི་མཁན་ཆེན་བླ་མ་མངྒ་ལའི་གསུང་ངོ་།། །།དགེའོ།། །།

【現代漢語翻譯】 藏！ 圓滿佈施的園林， 是達波傳承的唯一珍寶。 沉溺於毀滅三律儀、三界城的， 唯有慾望的妙欲之中， 傲慢的群體執著不放。 大成就上師的身影如此忙碌， 于持藏者黃金之鏈的中央， 無畏的勇氣是善妙的珍珠， 如七座燃燒的金山之頂， 散發著因陀羅藍寶石般的光芒。 偉大之人的身上，功德的， 神聖光輝如太陽般增長。 見此情景，蓮花瓣們， 在頭頂結成緊閉的手印。 他人因嫉妒而心懷痛苦， 博學者的頭飾高高飄揚。 佩戴著誹謗他人的項鍊， 與修飾佛法者爭論不休。 我未曾行於邪見的歧途， 也未曾加入圓滿動搖的群體， 在通往解脫的寬廣祭祀之地， 處於離邊中道，使眾生行善。 以證法聞名的智慧之幡， 從調伏之大海中， 引出這些關於捨墮的論述之船，以此善行， 愿黑帽傳承興盛！ 《廣釋·太陽輪》中，捨墮品釋義圓滿。 成就一切意義的教法之根本， 乃是正法之根本——律藏。 愿持袈裟者遍佈閻浮提， 成為廣闊世界的一切莊嚴！ 此乃堪布上師曼嘎拉之語。 善哉！

【English Translation】 Treasure! The garden of perfect giving, Is the sole treasure of the Dagpo lineage. Intoxicated by the sole qualities of desire, Which destroy the three vows and the three cities, Clinging to the arrogant crowd. The image of the great accomplished Lama is extremely busy, In the center of the golden chain of the holders of the Vinaya, Fearless courage is a virtuous pearl, Like the light radiating from the peaks of seven burning golden mountains. On the body of the great being, the virtues', Sacred glory increases like the sun. Seeing this, the lotus petals, Bind a tightly closed mudra on their crowns. Others hold the pain of jealousy, The headdress of the learned flutters well. Wearing a necklace of slandering others, They argue with those who adorn the Buddha's teachings. I have not gone astray on the path of wrong views, Nor have I joined the great crowd of perfect wavering, In the vast place of offering for liberation, Staying in the Middle Way, free from extremes, I apply beings to virtue. With the banner of wisdom famed for Dharma accomplishment, From the great ocean of discipline, May the Kagyü tradition of the Black Hat flourish! In the 'Extensive Commentary, Wheel of the Sun,' the explanation of the chapter on abandonment is complete. The basis of the teachings that accomplish all meanings, Is the Vinaya Pitaka, the root of the Dharma. May those who hold the saffron robes spread throughout Jambudvipa, And become the adornment of the entire vast world! This is the word of Khenchen Lama Mangala. Good!

---