8thkarmapa05律經根本律廣疏辨總義與攝義課判及詞義等俱全之照明贍部莊嚴日輪論（2）.g2.0f
第八世噶瑪巴教言集8KM4律經根本律廣疏辨總義與攝義課判及詞義等俱全之照明贍部莊嚴日輪論 7-1b ༄༅༅། །བློ་གྲོས་བཟང་པོའི་ཟླ་ཚེས་གསོ་བ་ཡི། །ཚེ་ཡི་རིག་པ་ཀློག་པའི་དོ་ར་ནས། །དྲི་མེད་གཡས་སུ་འཁྱིལ་བ་ཆོས་ཀྱི་དུང་། །ཕྲིན་ལས་དབང་པོའི་སྒྲ་ལྡན་ཤིས་གྱུར་ཅིག །བདག་བློ་གསེར་གྱི་སྙིང་པོའི་ཆུ་གཏེར་ལ། །འདུལ་བ་འབུམ་སྡེའི་ནོར་འཛིན་ཁྱབ་པར་བདལ། །རྣམ་འབྱེད་ལ་སོགས་ལུང་ཆེན་སྡེ་བཞི་པོའི། །ཆུ་ཆེན་བཞི་པོ་ཕྱོགས་བཞིར་དལ་གྱིས་གཞོལ། །དེ་འགྲེལ་བྱེད་པའི་གྲུ་གཟིངས་ཆེན་པོ་རྣམས། །གྲུབ་པ་རྣམས་ཀྱི་ཉི་མའི་དུམ་བུ་བཞིན། །བཀོད་པ་ཉམས་མེད་དྲན་པས་ངས་འདིར་འབད། །རྣམ་གྲོལ་ནོར་བུ་འདོད་རྣམས་དང་དུ་ལོངས། །འཁོར་བའི་ལམ་དུ་སྐྱེ་བ་ཟློས་པའི་ལམ་དུ་ནི། །སྐྱོན་ལ་མངོན་ཞེན་ཁ་ཅིག་སྒྲ་ཡི་བསྟན་བཅོས་དང་། །རིག་བྱེད་དང་ནི་རྟོག་ 7-2a གེའི་སྒྱུ་རྩལ་སོགས་ལ་བརྩོན། །བསིལ་བ་ཐོབ་བྱེད་ཐུབ་པའི་གསུང་འདི་རྨོངས་རྣམས་དོར། །ཆགས་སྡང་རིམས་ཀྱིས་གནོད་པའི་ལུས་ནི་ངན་འགྲོའི་ཕུང་པོ་དག་གི་གནས། །བླུན་ཆེན་ལས་གྱུར་འཁོར་བ་རབ་རྩུབ་བགྲོད་དཀའི་ཐང་ལ་མིག་རྩ་རིད། །མཐའ་ལ་ཞེན་ཅིང་སྲེད་པའི་ལྕགས་སྒྲོག་གིས་བསྡམས་བླ་མའི་གཡོན་འགྲོས་ཅན། །དེ་ལྟར་གདུང་བའི་གཏེར་ཆེན་འདི་ལ་གང་གིས་ཕན་པའི་རི་མོར་བྱེད། །གསེར་གྱི་རི་ལས་དུག་གི་ཆུ་བྱུང་ན། །གང་གིས་དེ་ཉིད་བདུད་རྩིར་སུ་ཡིས་འཁྲུལ། །ཆེན་པོའི་ཞལ་ནས་སྡིག་པའི་མཆིད་ཐོབ་ན། །དེ་ལ་བླ་མའི་འབྲེལ་བར་ཅི་སྟེ་འཁྲུལ། །ཀྱེ་མ་དེང་སང་དུས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་རྣམས། །རང་བློས་བཅད་ནས་ཆོ་ག་འཁྲུགས་པ་ཡི། །ལག་ལེན་བསྟན་དང་འགལ་བ་དུ་མ་བྱེད། །དེ་ཡི་སློབ་དཔོན་འབྲེལ་བ་བྱེད་པར་མཐོང་། །ཅི་སླད་བྱིས་པས་བྱེ་མའི་ཁང་བུ་ལ། །རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་ 7-2b ཡིན་ཅེས་བསྒྲུབས་པ་ལྟར། །ལང་ཚོ་སྡིག་པའི་ངང་དུ་ཡལ་བ་འགས། །སངས་རྒྱས་བསྟན་པ་རང་སྤྱོད་འདི་ཡིན་ལོ། །བདག་ནི་བཤེས་གཉེན་ཞལ་པད་དཀར་པོ་ལ། །སྡེ་སྣོད་གསུམ་གྱི་དྲི་བཟང་རྒྱས་གྱུར་ཅིང་། །དེ་ཡི་ལག་ལེན་འཁྲུལ་མེད་གེ་སར་འཁྲིགས། །དེས་གསུངས་ལེགས་ལམ་སྦྲང་རྩི་ཐོབ་པས་ཚིམ། །ཞེས་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་སྔོན་དུ་བཏང་ནས། ༈ ད་ནི་སྐབས་ཀྱི་དོན་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། 分別說捨墮 གཉིས་པ་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པའི་སྡེ་ཚན་རྣམ་པ་དགུ་པོ་ལས། 第一項類 སྡེ་ཚན་དང་པོའི་ 妄言墮罪 དང་པོ་ལ། །སྐབས་སུ་རྫུན་གཞན་བསྟན་པ་དང་། །ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་བརྗོད། །བསླབ་པར་བྱ་བ་གཞན་ཡང་བསྟན། ། 此處說別妄言 དང་པོ་ནི། སྤྱིར་ནི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། བརྫུན་བཅུ་གཅིག་ནས་གཉིས་ཀྱི་བར་གསུངས་ཏེ། གཞི་མེད་སྐུར་འདེབས་ཀྱི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། གང་ཟག་མ་དག་པ་ལ་སྐུར་པ་འདེབས་པ་ལ་ནི་གཞི་བཅུ་གཅིག་གིས་ལྟུང
【現代漢語翻譯】
第八世噶瑪巴教言集8KM4律經根本律廣疏辨總義與攝義課判及詞義等俱全之照明贍部莊嚴日輪論 7-1b 具慧妙音增盛時， 于壽命明智研習場， 無垢右旋之法螺， 愿具事業自在之妙音，吉祥圓滿！ 我心如金藏水淵， 律藏百部廣佈世間。 別解脫等四部大論， 四條大河緩緩流向四方。 註釋此等之大舟， 如成就者之日輪。 以不退之憶念，我於此精勤。 愿解脫珍寶滿足諸愿。 于輪迴道中，生死流轉之路， 於過失顯現執著，或耽於聲論之典籍， 或熱衷於吠陀及臆測之技藝等。 捨棄此等迷惑，聽聞能得清涼之能仁教誨。 為貪嗔疫病所害之身，乃惡趣之淵藪。 愚者因業所困，于艱辛輪迴曠野中耗盡眼力。 為執著與貪慾之枷鎖所縛，步入歧途。 如是，誰能助益此痛苦之淵？ 若金山流出毒水， 誰能將其轉為甘露？ 若從大德之口，流出罪惡之語， 又怎能迷信其為上師之關聯？ 嗚呼！當今時代之導師們， 隨己臆斷，儀軌錯亂， 行持多與教義相悖。 卻仍見有人與之結師徒之緣。 此豈非如孩童于沙堆上， 築起沙堡，妄稱是王宮？ 青春于罪惡中虛度， 竟將此等惡行視作佛陀之教法！ 我于善知識之白蓮妙口中， 聞得三藏之芬芳， 且於其無謬之行持中，採擷精華。 以此，我滿足於其所宣說之甘露妙道。 如是，於前行中略作讚頌后， 現在開始闡述正文之義： 分別說捨墮 第二，于唯犯墮罪之九類中： 第一項類 于第一類中： 講述妄語之境， 以及犯墮之方式。 亦宣說其他應學之處。 此處說別妄言 首先，總的來說，于《律分別》中，宣說了十一至二種妄語。于無根據誹謗之《律分別》中，對不清凈之人進行誹謗，有十一種情況會犯墮罪。
【English Translation】
Collected Teachings of the Eighth Karmapa, 8KM4, A Treatise on the Root Text of the Vinaya, A Comprehensive and Concise Explanation of the Meaning, Categorization of Topics, Definitions of Terms, and a Luminous Sun Wheel Adorning Jambudvipa. 7-1b When the moon of excellent wisdom waxes, From the arena of studying the science of life, May the conch shell of Dharma, swirling to the immaculate right, Be auspicious with the sound of powerful activity! May the treasure of a hundred thousand Vinaya sections spread throughout My mind, the golden essence's water source. May the four great rivers of the four great canons, including the Pratimoksha, Gently flow in the four directions. May the great boats that explain them, Like fragments of the sun of the accomplished ones, I strive here with unfailing mindfulness to arrange. Enjoy the wish-fulfilling jewel of liberation! On the path of samsara, on the path of repeated births, Some, with manifest attachment to faults, are devoted to treatises on sound, Or to the arts of the Vedas and speculation. Abandoning these delusions, listen to the teachings of the Able One, which bring coolness. The body harmed by the plague of attachment and aversion is the abode of the heaps of bad migrations. The great fool, transformed by karma, exhausts his eyes on the difficult plain of harsh samsara. Bound by the iron shackles of attachment and craving, he goes astray. Thus, who can help this great treasure of suffering? If poisonous water flows from a golden mountain, Who will transform it into nectar? If sinful words are obtained from the mouth of a great one, Why be deluded by the connection with a lama? Alas! Nowadays, the teachers of the times, Deciding with their own minds, confuse the rituals, And do many things that contradict the teachings. Yet they are seen to form connections with such teachers. Is it not like a child building a sandcastle, And claiming it to be a royal palace? Youth vanishes in the state of sin, And this self-serving conduct is mistaken for the Buddha's teaching! I, in the white lotus mouth of the spiritual friend, Have the fragrance of the Three Baskets flourish, And in its unerring practice, gather the essence. Thus, I am satisfied by obtaining the nectar of the excellent path he speaks. Having placed these verses at the beginning, Now, let us state the meaning of the subject at hand: Separate Explanation of Expiations Involving Forfeiture Second, among the nine categories of offenses involving forfeiture only: First Category In the first category: The occasion for speaking falsehoods is shown, And the manner of establishing the offense is stated. Other things to be learned are also taught. Here, a Specific Falsehood is Explained First, in general, in the Vinayavibhanga, eleven to two kinds of falsehoods are taught. In the Vinayavibhanga on unfounded accusations, there are eleven grounds for incurring an offense by accusing an impure person.
་བར་འགྱུར་ལ། མ་མཐོང་བ་ལ་མཐོང་ངོ་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། མ་ཐོས་པ་ལ་ཐོས་སོ་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། མི་དོགས་པ་ལ་དོགས་སོ་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། མཐོང་ནས་བརྗེད་བཞིན་དུ་མཐོང་ངོ་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། ཐོས་ཏེ་བརྗེད་བཞིན་དུ་ཐོས་སོ་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། དོགས་ཏེ་བརྗེད་བཞིན་དུ་དོགས་སོ་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། ཐོས་པ་ལ་ཡིད་ཆེས་ནས་མཐོང་ངོ་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། ཐོས་པ་ལ་ཡིད་མ་ཆེས་པར་མཐོང་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། ཐོས་པ་ལ་དོགས་ཏེ་མཐོང་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། ཐོས་པ་ལ་མི་དོགས་ཏེ་མཐོང་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། མ་ཐོས་ཀྱང་དོགས་པ་ལ་མཐོང་ཞེས་ཟེར་བ་བཅུ་གཅིག་སྟེ་བཅུ་གཅིག་པོ་གང་བརྗོད་ན་ཡང་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ། །གང་ཟག་དག་པ་ལ་སྐུར་པ་འདེབས་པ་ལ་གཞི་བཅུས་ལྟུང་བར་འགྱུར་ཏེ། བཅུ་གཅིག་པོ་དེ་ལས་མཐོང་སྟེ་བརྗེད་བཞིན་པ་མ་གཏོགས་པ་བཅུས་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་བར་གསུངས་ 7-3a ལ། ཤེས་བཞིན་བརྫུན་སྨྲ་འདི་ཉིད་ཀྱི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། བརྫུན་དུ་སྨྲ་བ་དགུ་སྟེ། ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་ཉམས་པ་དང་། ལྟ་བ་དང་། ཆོ་ག་དང་། འཚོ་བ་ཉམས་པས་སྐུར་པ་འདེབས་པའོ། །བརྫུན་དུ་སྨྲ་བ་བརྒྱད་དེ། ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་དང་མཐོང་ཐོས་དོགས་པས་སྐུར་པ་འདེབས་པའོ། །བདུན་ཏེ། ཉམས་པ་བཞི་དང་མཐོང་ཐོས་དོགས་པས་སྐུར་པ་འདེབས་པའོ། །དྲུག་སྟེ། བརྫུན་སྨྲ་བར་འདོད་པ་ན། བརྫུན་སྨྲ་བར་བྱའོ་སྙམ་པ་དང་། བརྫུན་སྨྲ་བ་ན་བརྫུན་སྨྲའོ་སྙམ་པ་དང་། བརྫུན་སྨྲས་པ་ན་བརྫུན་སྨྲས་སོ་སྙམ་པ་དང་། མཐོང་ཐོས་དོགས་པས་བརྫུན་དུ་སྨྲ་བའོ། །ལྔ་སྟེ། ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔས་སྐུར་བ་འདེབས་པའོ། །བཞི་སྟེ། ཉམས་པ་བཞིས་སྐུར་པ་འདེབས་པའོ། །གསུམ་སྟེ། མཐོང་ཐོས་དོགས་གསུམ་གྱིས་སྐུར་པ་འདེབས་པའོ། །བརྫུན་དུ་སྨྲ་བ་གཉིས་ཏེ། བརྫུན་སྨྲ་བ་ན་བརྫུན་སྨྲའོ་སྙམ་པ་དང་། བརྫུན་སྨྲས་པ་ན་བརྫུན་སྨྲས་སོ་སྙམ་པའོ། །བརྫུན་དུ་སྨྲ་བ་ལ་རྣམ་པ་གཅིག་པུ་འབའ་ཞིག་ནི་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །བརྫུན་སྨྲ་གཅིག་པུ་འབའ་ཞིག་མེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། ལན་འགའ་ནི་སྦྱོར་བ་དང་བཅས་པའི་དངོས་གཞི་ཡིན་ལ། ལན་འགའ་ནི་དངོས་གཞི་མཇུག་དང་བཅས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འོ་ན་བརྫུན་སྨྲའོ་སྙམ་པ་མེད་པར་དོན་དང་མི་མཐུན་པའི་ཚིག་སྨྲས་སོ་སྙམ་ན། ཚིག་སྨྲས་ཟིན་པའི་མཇུག་ཉི་ཚེ་ལ་བརྫུན་དུ་འགྱུར་བ་ཡོད་དམ་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། བརྫུན་དུ་སྨྲ་བ་མཇུག་ཉི་ཚེ་ལ་ནི་མེད་དེ་ཚིག་ཐལ་ཟིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་ཏེ། བརྫུན་གྱི་ཀུན་སློང་མེད་པར་ཚིག་སྨྲས་ཟིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པའོ། །ཡང་རྣམ་འབྱེད་ལས། བརྫུན་དུ་སྨྲ་བ་ནི་ལྔ་སྟེ། ཕམ་པར་འགྱུར་བའི་བརྫུན་དང་། དགེ་འདུན་ལྷག་མ་དང་། སྦོམ་པོ་དང་། ཉེས་བྱས་དང་། ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའི་བརྫུན་
【現代漢語翻譯】 會墮落（dge 'dun lhag ma）為僧殘，若說未見為見，未聞為聞，不疑為疑，見而忘為見，聞而忘為聞，疑而忘為疑，信聞為見，不信聞為見，疑聞為見，不疑聞為見，未聞疑為見，此十一者，無論說何者，皆墮落為僧殘。對清凈者加以誹謗，以十事為基礎而墮落，此十一事中，除了見而忘之外，其餘十事皆墮落為僧殘。 《別解脫經》（lung rnam 'byed）中，關於明知故妄語有如下闡述：妄語有九種，即以五種墮落（lTung ba sde lnga）——戒律（tshul khrims）退失、見解（lta ba）退失、儀軌（cho ga）退失、生計（'tsho ba）退失來誹謗他人。妄語有八種，即以五種墮落和見、聞、疑來誹謗他人。妄語有七種，即以四種退失和見、聞、疑來誹謗他人。妄語有六種，即想要說妄語時，心想『我要說妄語』；正在說妄語時，心想『我在說妄語』；說完妄語后，心想『我說了妄語』；以及以見、聞、疑來說妄語。妄語有五種，即以五種墮落來誹謗他人。妄語有四種，即以四種退失來誹謗他人。妄語有三種，即以見、聞、疑三種來誹謗他人。妄語有兩種，即正在說妄語時，心想『我在說妄語』；說完妄語后，心想『我說了妄語』。經中說，妄語並非只有唯一一種情況。 妄語並非只有唯一一種情況的原因在於，《 टीका》（TIka，梵文註釋）中說：『有時是包含準備階段的正行，有時是包含正行和結尾。』那麼，如果沒有說妄語的想法，只是說了不符合事實的話，那麼在說完話的結尾階段，會有變成妄語的情況嗎？《 टीका》中說：『妄語不存在於結尾階段，因為話已經說完了。』也就是說，在沒有說妄語的動機下，話已經說完了。另外，《別解脫經》中說：妄語有五種，即導致他勝罪（pham par 'gyur ba）的妄語、導致僧殘（dge 'dun lhag ma）的妄語、導致粗罪（sBom po）的妄語、導致惡作罪（nyes byas）的妄語、導致墮罪（lTung byed）的妄語。
【English Translation】 It will result in Saṃghāvaśeṣa (dge 'dun lhag ma), if one says 'I have seen' when one has not seen, 'I have heard' when one has not heard, 'I doubt' when one does not doubt, 'I see' while forgetting what one has seen, 'I hear' while forgetting what one has heard, 'I doubt' while forgetting what one has doubted, 'I see' because I believe what I have heard, 'I see' without believing what I have heard, 'I see' because I doubt what I have heard, 'I see' without doubting what I have heard, 'I see' because I doubt even though I have not heard. Whichever of these eleven one speaks, it results in Saṃghāvaśeṣa. Accusing a pure person will lead to downfall based on ten grounds. Except for 'forgetting what one has seen' among these eleven, the other ten will lead to Saṃghāvaśeṣa. In the Vinaya-vibhaṅga (lung rnam 'byed) regarding knowingly telling lies, it is explained: There are nine kinds of lying, which are accusing others based on the five kinds of downfall (lTung ba sde lnga) - moral discipline (tshul khrims) deterioration, view (lta ba) deterioration, ritual (cho ga) deterioration, and livelihood ('tsho ba) deterioration. There are eight kinds of lying, which are accusing others based on the five kinds of downfall and seeing, hearing, and doubting. There are seven kinds, which are accusing others based on the four kinds of deterioration and seeing, hearing, and doubting. There are six kinds, which are: when one intends to lie, thinking 'I will lie'; while lying, thinking 'I am lying'; after lying, thinking 'I have lied'; and lying based on seeing, hearing, and doubting. There are five kinds of lying, which are accusing others based on the five kinds of downfall. There are four kinds of lying, which are accusing others based on the four kinds of deterioration. There are three kinds of lying, which are accusing others based on seeing, hearing, and doubting. There are two kinds of lying, which are thinking 'I am lying' while lying, and thinking 'I have lied' after lying. It is said in the sutra that there is not only one kind of lying. The reason why there is not only one kind of lying is explained in the Ṭīkā (TIka, Sanskrit commentary): 'Sometimes it is the main action including the preparation, and sometimes it is the main action including the conclusion.' So, if there is no intention to lie, but one speaks words that do not match the truth, will it become a lie at the end of speaking? The Ṭīkā says: 'Lying does not exist at the end, because the words have already been spoken.' That is, the words have already been spoken without the motivation to lie. Also, in the Vinaya-vibhaṅga, it is said: There are five kinds of lying, which are lying that leads to Pārājika (pham par 'gyur ba), lying that leads to Saṃghāvaśeṣa (dge 'dun lhag ma), lying that leads to Sthūlātyaya (sBom po), lying that leads to Duṣkṛta (nyes byas), and lying that leads to Prāyশ্চittika (lTung byed).
7-3b ལྔའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །བརྫུན་ལྔ་པོ་དེའི་དང་པོ་གཉིས་ནི་ཕམ་ལྷག་གི་སྐབས་སུ་སྔར་བཤད་ཟིན་ལ། ཕྱི་མ་གསུམ་ནི་སྐབས་འདིར་བསྟན་ཏེ། དེ་ཡང་སྦོམ་པོ་དང་། ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་འདི་གཉིས་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་སྐབས་འདིར་བསྟན་པའི་རྒྱུ་མཚན་གང་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། བརྫུན་གྱི་སྐབས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། བརྗོད་པར་བྱ་བ་ཉུང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། །འོ་ན་བག་ཙམ་གྱིས་སྐུར་པ་འདེབས་པའི་སྐབས་སུ་སྦོམ་པོ་དང་། ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བའི་བརྫུན་འདི་གཉིས་སྟོན་རིགས་པར་ཐལ། བརྫུན་གྱི་སྐབས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། བརྗོད་པར་བྱ་བ་ཉུང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་བརྗོད་དོ། །དེའི་ལན་ལ་སྤྱི་ཁྱབ་ལ་དེ་ལྟར་ཡིན་ཀྱང་བྱེ་བྲག་གི་ཁྱབ་པ་ལ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། སྐབས་འདིར་བརྫུན་འདི་གཉིས་བསྟན་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། གཞན་སེལ་གྱི་སྒོ་ནས་ཤེས་བཞིན་གྱི་བརྫུན་བདེ་བླག་ཏུ་རྟོགས་པར་བྱ་བའི་དོན་དུ་བསྟན་པ་སྟེ་དེ་གཉིས་དང་། ཕམ་པར་འགྱུར་བ་དང་། དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་བ་གཉིས་ལས་གཞན་པའི་བརྫུན་དུ་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ། །དེ་ལྟར་སྐབས་བསྒྲུབས་ནས། དངོས་ཀྱི་དོན་ལ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བའི་བརྫུན་ནི། དགེ་འདུན་འདུས་པ་ལ་ཆོས་མིན་ལ་ཆོས་མིན་དུ་ཤེས་བཞིན་དང་། ཆོས་ལ་ཆོས་སུ་ཤེས་བཞིན་དུ་ཆོས་མ་ཡིན་པ་ལྷས་བྱིན་གྱི་བསླབ་ཚིག་ལྔ་ལྟ་བུ་ལ་ཆོས་ཡིན་ནོ་ཞེས་སུ་བརྗོད་པ་དང་། ཆོས་བསླབ་པ་གསུམ་ལྟ་བུ་ལ་ནི་ཆོས་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པར་སྟོན་པ་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པའི་ཆར་གཏོགས་པའི་ཉེས་པ་སྦོམ་པོའོ། །སྦོམ་པོ་འདི་ནི་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པའི་ཚེ་དགེ་འདུན་འདུས་པ་ལ་ཤེས་བཞིན་དུ་ཆོས་མ་ཡིན་པ་ཆོས་སུ་སྟོན་པ་དང་། ཆོས་ཆོས་མིན་པར་སྟོན་པ་སྟེ་བརྫུན་དུ་སྨྲ་བའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བའི་སྐབས་ཀྱི་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་བཤད་སྣང་སྟེ་མི་རིགས་སོ་ཞེས་མཚོ་སྣ་པ་འཆད་ལ། 7-4a སྦོམ་པོ་འདི་ནི་དབྱེན་བྱེད་པའི་ལྷག་མའི་ཆར་གཏོགས་པའི་སྦོམ་པོ་སྟེ། བསྒོ་བ་མ་བྱས་ཀྱང་དགེ་འདུན་བྱེད་པས་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བ་སྟེ། དཔེར་ན་འཁོར་ལོའི་དབྱེན་གྱི་མཚམས་མེད་བྱས་ན་བསྒོ་བ་མ་བྱས་ཀྱང་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བ་བཞིན་ནོ། །ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བའི་བརྫུན་ནི། གསོ་སྦྱོང་ལ་ཚོགས་པ་ན་ཅི་གསོ་སྦྱོང་འདི་ལ་ཁྱོད་ཡོངས་སུ་དག་གམ། ལྟུང་བ་མེད་དམ་ཞེས་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་འདོན་པར་བྱེད་པོས་ལན་གསུམ་གྱི་བར་དུ་དྲིས་པ་ལས། བདག་ཉིད་མ་དག་པར་ཤེས་བཞིན་དུ་ཅང་མི་སྨྲ་བས་བདག་ཉིད་ཡོངས་སུ་དག་པར་སྟོན་ཅིང་དྲི་བ་གསུམ་པའི་དུས་འདའ་བར་བྱེད་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །གཞུང་འདིའི་དོན་ཅུང་ཟད་ཅིག་གཏན་ལ་དབབ་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། ལན་གསུམ་དྲི་བའི་ཚུལ་དང་། ལན་གསུམ་དྲི་བའི་དུས་དང་། དེ་ལས་འཕྲོས་པའི་དོན་ནོ།
【現代漢語翻譯】 他說：『有五種。』前兩種虛妄已經在勝殘（Pham lhak）的情況下討論過了，后三種是在這裡展示的。那麼，為什麼粗罪（sbom po）和惡作（nyes byas）這兩種罪過要在這個墮罪（ltung byed）的情況下展示呢？ टीका（ṭīkā，梵文註釋）中說：『因為這是虛妄的情況，而且要說的事情很少。』那麼，在稍微誹謗的情況下，也應該展示粗罪和惡作這兩種虛妄吧？因為這是虛妄的情況，而且要說的事情很少。對此的回答是，總的來說是這樣，但具體來說並非如此。在這裡展示這兩種虛妄的原因是，爲了通過排除其他情況，容易地理解明知故犯的虛妄。也就是說，要理解這兩種虛妄不同於導致失敗（pham par 'gyur ba）和導致僧殘（dge 'dun lhag mar 'gyur ba）的兩種虛妄。』因此，在確定了情況之後，就實際意義而言，導致粗罪的虛妄是：對於僧團集會，明知非正法認為是正法，明知正法認為是非正法，例如，將提婆達多（lhas byin）的五個學處視為正法，或者將三學視為非正法，這屬於製造僧團分裂的過錯，是粗罪。這粗罪在第五十卷中說：『在製造僧團分裂時，對於僧團集會，明知故犯地將非正法說成是正法，將正法說成是非正法，這是說謊的導致失敗的情況下的粗罪。』措那瓦（mtsho sna pa）解釋說，這似乎是不合適的。 這粗罪是屬於製造分裂的僧殘罪的一部分，即使沒有勸誡，僧團的行為也會導致粗罪。例如，如果犯了破壞法輪的無間罪，即使沒有勸誡，也會導致粗罪。導致惡作的虛妄是：在布薩（gso sbyong）時，當集會時，主持誦戒者三次提問：『你們在此布薩中是否清凈？沒有墮罪嗎？』如果明知自己不清凈，卻保持沉默，表明自己清凈，並且讓第三次提問的時間過去，那就是惡作。爲了稍微確定一下這個論典的意義，有三點：提問三次的方式，提問三次的時間，以及由此延伸的意義。
【English Translation】 He said, 'There are five.' The first two falsehoods have already been discussed in the context of Pham Lhak (defeats and remainders), and the latter three are shown here. So, why are these two offenses, Sbompo (serious offense) and Nyesbyas (wrongdoing), shown in the context of these offenses that cause downfall (ltung byed)? The ṭīkā (commentary) says, 'Because it is a situation of falsehood, and there is little to be said.' Then, in the case of slight slander, shouldn't these two falsehoods, Sbompo and Nyesbyas, also be shown? Because it is a situation of falsehood, and there is little to be said. The answer to this is that it is so in general, but not in particular. The reason for showing these two falsehoods here is to easily understand deliberate falsehood by excluding other cases. That is, to understand that these two falsehoods are different from the two falsehoods that lead to defeat (pham par 'gyur ba) and remaining assembly (dge 'dun lhag mar 'gyur ba).' Therefore, after determining the situation, in terms of actual meaning, the falsehood that leads to Sbompo is: for the assembled Sangha, knowingly considering what is not Dharma as Dharma, and knowingly considering Dharma as not Dharma, for example, considering Devadatta's five precepts as Dharma, or considering the three trainings as not Dharma, which belongs to the fault of creating division in the Sangha, is a Sbompo. This Sbompo is stated in the fiftieth volume: 'When creating division in the Sangha, knowingly showing what is not Dharma as Dharma and Dharma as not Dharma to the assembled Sangha is a Sbompo in the case of falsehood that leads to defeat.' Tsonawa explains that it seems inappropriate. This Sbompo is part of the remaining Sangha offense of creating division, and even without admonishment, the actions of the Sangha will lead to Sbompo. For example, if one commits the uninterrupted offense of destroying the wheel, even without admonishment, it will lead to Sbompo. The falsehood that leads to Nyesbyas is: during the Sojong (confession ceremony), when assembled, the one who recites the Pratimoksha (monastic code) asks three times: 'Are you pure in this Sojong? Are there no offenses?' If one knowingly remains silent when one is not pure, indicating that one is pure, and allows the time for the third question to pass, that is a Nyesbyas. To slightly determine the meaning of this text, there are three points: the manner of asking three times, the time of asking three times, and the meaning derived from it.
། 問三次分 དང་པོ་ནི། སྐབས་འདིར་ཤ་ལུགས་སྨྲ་བ་རྣམས་ན་རེ། ཚིག་གི་བརྗེད་བྱང་ལས་ཅི་འདི་ལ་ཁྱོད་ཡོངས་སུ་དག་གམ་ཞེས་ལན་གསུམ་དུ་དྲིའོ་ཞེས་བརྗོད་པས་ལན་གསུམ་དྲིས་པའི་གོ་ཆོད་པ་ཡིན་གྱི། ལན་གསུམ་དུ་བསྐྱར་ཏེ་དྲི་མི་དགོས་པར་བཤད་ཅེས་གསུངས་སོ། །དེ་ནི་ཚིག་གི་བརྗེད་བྱང་གི་དོན་མ་གོ་བར་ཟད་དོ། །འོ་ན་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་དང་། ཚིག་གི་བརྗེད་བྱང་ལས་ལན་གཉིས་ལན་གསུམ་དུ་དྲིའོ་ཞེས་པ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་ལན་གསུམ་དུ་བསྒྲགས་པར་བྱས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པའི་དོན་གང་ཞེ་ན། དེ་ནི་སོ་སོར་ཐར་པ་ལས། དགེ་སློང་གི་འཁོར་འདི་ལྟ་བུ་ཡང་ལན་གཉིས་ལན་གསུམ་གྱི་བར་དུ་བསྒྲག་པར་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་རྣམ་པར་བཤད་པ་སྟེ་གླེང་གཞི་རྣམ་པར་བཞག་པའི་ཐབས་བསྟན་པའི་མཇུག་ཚིག་ལན་གཉིས་ལན་གསུམ་གྱི་བར་དུ་བསྒྲག་པར་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གཞུང་བཞིན་དུ་ལན་གཅིག་གཉིས་བཀླག་པ་ཡིན་གྱི། ཚིག་དེ་ལན་ 7-4b གསུམ་བཟླས་པར་ནི་མི་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དེའི་འོག་ཏུ་ཅི་འདི་ལ་ཁྱོད་ཡོངས་སུ་དག་གམ་ཞེས་དྲི་བ་ལ་ནི་ལན་གསུམ་བསྐྱར་ཏེ་དྲི་བར་བྱ་སྟེ། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་དང་ཚིག་གི་བརྗེད་བྱང་ལས་ལན་གསུམ་དུ་དྲིའོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ལན་གསུམ་ཁོ་ནར་དྲི་བར་བྱ་དགོས་པས་ལན་གསུམ་དུ་ཞེས་སྨོས་ཏེ། ཉུང་ན་ཡང་ལ་ལས་མི་ཐོས། མང་ན་ཡང་དུས་ཡོལ་བར་འགྱུར་བས་དེའི་ཕྱིར་ལན་གསུམ་ནི་རན་པར་དགོངས་ཏེ་ཞེས་བཤད་དོ། ། 問三次時 གཉིས་པ་ནི། འདིར་ནེའུ་པ་ན་རེ། འདི་ལ་ཁྱེད་ཡོངས་སུ་དག་གམ་ཞེས་ལན་གསུམ་འདྲི་བ་འདི་ནི་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་ལས། ལན་གཉིས་ལན་གསུམ་གྱི་བར་དུ་བསྒྲག་པར་བྱ་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པའི་སྐབས་དེར་གོང་དུ་སྤར་ཏེ་འདྲི་བ་ཡིན་ཏེ། དེའི་འོག་ན་གཞུང་གི་ཚིག་ཚོགས་མང་ཞིག་ཡོད་པ་རྣམས་འདོན་རིང་ལ་ལྟུང་བ་དྲན་ནས་ཕྱིར་བཅོས་ལ་འཇུག་པའི་དགོས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །མཚོ་སྣ་པའི་གསུང་གིས་དེ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་དང་ཚིག་གི་བརྗེད་བྱང་ལས། གོང་དུ་སྤར་ཏེ་བསྒྲག་པར་བྱ་བ་ཡང་མ་ཡིན་ཅེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པ་ནི། དགོས་པ་ལྟུང་བ་དྲན་པ་དེ་ཙམ་ཞིག་ཡོད་ཀྱང་། གོང་དུ་སྤར་ཏེ་མི་འདྲི་ན་ཅིས་འགལ་ཏེ་ཁྱབ་པ་གང་ལས་གྲུབ་བོ། །དེའི་ཕྱིར་གསུང་རྒྱུན་ལས་བྱ་བ་དེ་འབྲེལ་གྱི་དགག་དགོས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་བའི་ངེས་པ་མེད་དེ། དཔེར་ན་རྣམ་པར་དག་པའི་ཁྱད་པར་བཞིན་ནོ་ཞེས་གསུང་ངོ་། །དེ་ཡང་ཕམ་པས་མ་གོས་པ་ཙམ་དང་། ཉེས་པས་གཏན་མ་གོས་པའི་རྣམ་དག་གཉིས་ལ་བརྡེག་གཟས་ལྟ་བུ་བྱས་ན་བྱ་བ་དེ་འབྲེལ་གྱི་དགག་བྱ་ཆེ་ཆུང་ཡོད་ཀྱང་ལྟུང་བ་ཆེ་ཆུང་ཁྱད་པར་མེད་པ་བཞིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། 附義 གསུམ་པ་ནི། མ་དག་པར་ཤེས་བཞིན་དུ་ཅང་མི་སྨྲ་བས་འདའ་
【現代漢語翻譯】 關於三次提問： 第一種觀點：有些宗派認為，在羯磨儀軌中，當問到『你對此清凈嗎？』時，提問三次就足夠了，不需要重複提問三次。這是因為他們沒有理解羯磨儀軌的真正含義。那麼，《五十頌》和羯磨儀軌中提到的『提問兩次或三次』是什麼意思呢？這指的是在《別解脫經》中，僧團需要宣佈兩次或三次。這是對儀軌的解釋，表明在儀軌結束時，需要宣佈兩次或三次。因此，按照儀軌，只需宣讀一次或兩次即可，不需要重複三次。在提問『你對此清凈嗎？』時，需要重複提問三次。之所以在《五十頌》和羯磨儀軌中說『提問三次』，是因為必須提問三次。如果提問次數太少，有些人可能聽不到；如果提問次數太多，時間可能會過去。因此，提問三次是合適的。 關於三次提問： 第二種觀點：紐巴認為，提問『你對此清凈嗎？』三次，是爲了在《別解脫經》中宣佈兩次或三次。這樣做是爲了在誦讀大量經文時，如果想起自己犯了錯誤，可以及時糾正。措那巴的觀點是錯誤的，因為《五十頌》和羯磨儀軌中說，不需要提前宣佈。即使有想起自己犯了錯誤的需要，如果不提前提問，又有什麼衝突呢？因此，行為不一定需要遵循傳統，就像清凈的差別一樣。例如，沒有被失敗玷污和完全沒有被罪過玷污的兩種清凈，就像擊打一樣，即使行為有大小之分，但墮落的輕重並沒有區別。 附義： 第三種觀點：如果明知不清凈卻保持沉默，那就是違犯。
【English Translation】 Regarding the Three Questions: First view: Some sects believe that in the Karma ritual, when asked 'Are you pure in this?', asking three times is sufficient, and there is no need to repeat the question three times. This is because they do not understand the true meaning of the Karma ritual. So, what does 'asking twice or three times' mentioned in 'Fifty Verses' and the Karma ritual mean? This refers to the Sangha needing to announce twice or three times in the Pratimoksha Sutra. This is an explanation of the ritual, indicating that at the end of the ritual, it needs to be announced twice or three times. Therefore, according to the ritual, it only needs to be recited once or twice, and there is no need to repeat it three times. When asking 'Are you pure in this?', it is necessary to repeat the question three times. The reason why 'Fifty Verses' and the Karma ritual say 'asking three times' is because it is necessary to ask three times. If the number of questions is too small, some people may not hear it; if the number of questions is too large, the time may pass. Therefore, asking three times is appropriate. Regarding the Three Questions: Second view: Neu-pa believes that asking 'Are you pure in this?' three times is to announce twice or three times in the Pratimoksha Sutra. Doing so is to allow for timely correction if one remembers making a mistake while reciting a large amount of scripture. Tso-na-pa's view is wrong because 'Fifty Verses' and the Karma ritual say that there is no need to announce in advance. Even if there is a need to remember making a mistake, what conflict is there if you don't ask in advance? Therefore, behavior does not necessarily need to follow tradition, just like the difference in purity. For example, the two types of purity, not being defiled by failure and being completely free from sin, are like hitting, even if the behavior has differences in size, the severity of the fall does not differ. Additional Meaning: Third view: If one knowingly remains silent when one is impure, that is a violation.
བར་བྱེད་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ཞེས་པ་འདི་ནི་ཡིད་འབའ་ཞིག་གི་ཉེས་པ་ཉིད་དུ་མཛོད་འགྲེལ་ལས། 7-5a ལུས་ཀྱིས་ཀྱང་མི་བྱེད། ངག་གིས་ཀྱང་མི་བྱེད་ན་ཁ་ན་མ་ཐོ་བས་རེག་པར་འགྱུར་བ་ཡོད་དམ་ཞེ་ན་ཡོད་དེ། གསོ་སྦྱོང་དཔེར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །མཛོད་ཀྱི་འགྲེལ་བཤད་དོན་གསལ་ལས། གསོ་སྦྱོང་དཔེར་བྱའོ་ཞེས་པ་ནི་དགེ་སློང་གི་གསོ་སྦྱོང་ལ་ཅི་འདི་ཁྱོད་ཡོངས་སུ་དག་གམ་ཞེས་བསྒྲགས་པ་ལས་དགེ་སློང་འབའ་ཞིག་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་ཡིན་བཞིན་དུ་ཅང་མི་ཟེར་བ་འདུག་པར་བྱེད་ན་བརྫུན་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་མོད་ཀྱི། ཆོས་ཀྱི་བཤེས་གཉེན་ལྟར་ན་བདག་ཉིད་མ་དག་པ་ལ་དག་པ་ཉིད་དུ་ལུས་ཀྱི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་གོ་བར་བྱས་པས་ངག་ཏུ་སྨྲས་པའི་སེལ་བ་སྟེ་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་འཆད་ལ། འདི་ནི་ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་ནི་ཉེས་བྱས་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་ཡིན་གྱི། ཡིད་ཀྱིས་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ཁ་རྣམ་པར་འགྱུར་བ་ལ་སོགས་པའི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་དེ་ལ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀའི་ཚིག་དེ་ལ་བརྟེན་ནས་འབྲི་མཚམས་པ་ཡེ་ཤེས་བླ་མ་ན་རེ། ལུས་ངག་ཏུ་མ་ཐོན་པའི་ལྟུང་བ་ཐམས་ཅད་བསྡམ་བྱ་ཡིན་གྱི། བཤགས་དགོས་ཡན་ཆད་ཀྱི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་ལ་ལུས་ངག་ཏུ་ཐོན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ། འདུལ་བ་བསྡུས་པ་ལས། སེམས་འབའ་ཞིག་གིས་ནི་བཤགས་པར་བྱ་དགོས་པའི་ལྟུང་བ་ཀུན་ནས་སློང་བ་མེད་ཀྱི། བདག་ཉིད་ཀྱིས་བསྡམ་པར་བྱ་བ་ཁོ་ན་ཡིན་ཅེས་གསུངས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། ཐམས་ཅད་དུ་ཡང་བསྡམ་པར་བྱ་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཡིད་ཀྱི་ཉེས་བྱས་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་དང་། ཤཱཀྱ་འོད་ཀྱིས་གཏམ་གྱི་གཞིའི་ལུང་དྲངས་པ་ལས། ལྟུང་བ་ནི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ཉིད་དང་། གཟུགས་ཅན་ཉིད་དུ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་ཏེ། ལྟུང་བ་གཟུགས་ཅན་ནི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་མ་ཡིན་པའི་གཟུགས་ཡིན་ལ། དེ་ལ་ལུས་ངག་གི་རིག་བྱེད་སྔོན་དུ་འགྲོ་བས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་དང་། གཏམ་གྱི་གཞི་དང་། འོད་ལྡན་ལས། སེམས་ 7-5b ལས་བྱུང་བ་འབའ་ཞིག་གིས་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་ལ། གཅིག་ལས་འཕྲོས་པ་ལས་ཀྱང་། ལྟུང་བ་ནི་གཉིས་ཏེ། ལུས་ཀྱི་དང་ངག་གིའོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་དགག་པ་ལ་གཉིས་ལས། གནོད་བྱེད་བརྗོད་པ་ནི་ལུས་ངག་ཏུ་མ་ཐོན་ན་བཤགས་དགོས་ཡན་ཆད་ཀྱི་ལྟུང་བ་མི་བསྐྱེད་ན། གཏམ་གྱི་གཞི་ལས། ཚིག་ཏུ་ཡང་མི་སྨྲ། ལུས་ཀྱིས་ཀྱང་མ་བཙལ་ཀྱང་དགེ་སློང་མར་མི་རུང་བ་མཆིས་སམ། ཡོད་དེ། དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་མ་ལ་ཕམ་པའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་མཐོང་ལ་བཅབས་ཏེ་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །ལུང་དེ་ཉིད་ལས། སེམས་ལས་བྱུང་བའི་ཉེས་པ་གང་ཞེ་ན། དགེ་སློང་གཅིག་པུ་དགོན་པ་ན་གནས་ན་དེ་གསོ་སྦྱོང་ལ་སེམས་མི་བསྐྱེད། ཚིག་ཏུ་ཡང་མི་སྨྲ་བ་ད
【現代漢語翻譯】 如果這樣做，就會犯下罪過。』這句話在《俱舍論釋》中被認為是僅僅是意業的罪過。 如果身體和語言都沒有造作，那麼是否會被罪障所觸及呢？答：會的。以布薩為例。』《俱舍論釋·義明》中說：『以布薩為例』，指的是在比丘的布薩儀式上，當宣告『你們是否清凈？』時，如果某個比丘犯了墮罪卻保持沉默，就會變成妄語。但按照法友的觀點，如果自己不清凈，卻通過身體的表示讓人認為自己清凈，這就是語言上的隱瞞，即犯了罪過。而《 टीका 》中說：『那是完全的罪過，但不是意業，因為有口形變化等表示。』根據《 टीका 》的這句話，止貢巴·耶謝喇嘛說：『所有未通過身語表達的墮罪都是需要防護的，而產生需要懺悔的墮罪，則需要通過身語表達。』《律經彙集》中說：『僅僅通過意念，不會引發需要懺悔的墮罪，只能自己防護。』《 टीका 》中說：『所有需要防護的，都應理解為是意業的罪過。』釋迦光引用《 कथावस्तु 》中的話：『墮罪被認為是表色和有色。』墮罪的有色是指非表色的色，並且通常伴隨著身語的表色。《 कथावस्तु 》和《光明論》中說：『僅僅由意念產生的，沒有墮罪。』《 एकोत्तरिकagam 》中也說：『墮罪有兩種：身業和語業。』由此可知。 爲了反駁這些觀點，下面分兩點進行闡述。首先，如果身語沒有表達，就不會產生需要懺悔的墮罪，那麼《 कथावस्तु 》中說：『即使不說話，身體也沒有尋求，難道就沒有不合格的比丘尼嗎？有。如果比丘尼看到其他比丘尼犯了波羅夷罪，隱瞞不報，直到天亮，就會犯波羅夷罪。』這與上述觀點相矛盾。同一部經中還說：『什麼是意業的罪過？如果一個比丘獨自住在寂靜處，不發願進行布薩，也不說話，』
【English Translation】 If one does so, it is a transgression.' This is considered a fault of mind only, according to the commentary on the Abhidharmakośa. If one does not act with the body or speak with the tongue, is there any contact with offenses? Yes, there is. An example is the Uposatha.' In the commentary 'Meaningful Explanation' of the Abhidharmakośa, it says, 'An example is the Uposatha,' which refers to the Uposatha of monks. When it is proclaimed, 'Are you all pure?' if a monk has committed a transgression but remains silent, it becomes a lie. However, according to a spiritual friend, if one is not pure but makes it understood through bodily gestures that one is pure, then the concealment in speech is a transgression. The Ṭīkā says, 'That is a complete transgression, but not of the mind, because there is a form of expression such as the changing of the mouth.' Based on that statement in the Ṭīkā, Drigungpa Yeshe Lama says, 'All transgressions that do not manifest in body and speech are to be restrained. To generate a transgression that requires confession, it is necessary for it to manifest in body and speech. The Compendium of Vinaya says, 'The mind alone does not cause all transgressions that require confession, but only what one restrains oneself.' The Ṭīkā says, 'In all cases, what is to be restrained should be understood as a transgression of the mind.' Shakyawo quoted from the base of the discourse, 'Transgressions are shown to be expressive and corporeal.' A corporeal transgression is a form that is not expressive, and it is always preceded by the expressions of body and speech. The base of the discourse and the Light One say, 'There is no transgression from what arises from the mind alone.' The Ekottarikāgama also says, 'There are two transgressions: of the body and of the speech.' Thus it is known. To refute these, there are two points. First, stating the harm: if a transgression that requires confession is not generated unless it manifests in body and speech, then the base of the discourse says, 'Even if one does not speak or seek with the body, are there unqualified nuns? Yes. If a nun sees another nun commit a pārājika offense and conceals it until dawn, she will commit a pārājika offense.' This contradicts the above statement. In the same scripture, it also says, 'What is the offense arising from the mind? If a monk dwells alone in a solitary place and does not generate the intention for Uposatha, nor does he speak,'
ེའི་ཉེས་པ་དེའི་སེམས་ལས་བྱུང་བའི་ཉེས་པ་སྟེ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་ཡང་འགལ་ལོ། །རིགས་པས་ཀྱང་བྱ་བ་མི་བྱེད་པའི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་ལ་ཆོས་ཅན། ལུས་ངག་ཏུ་ཐོན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་པར་ཐལ། ལུས་ངག་ཏུ་ཐོན་པ་དང་མ་ཐོན་པ་ལ་དགག་བྱ་ཁྱད་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པ་ནི། སྤྱིར་ན་ལྟུང་བ་ལ་རིགས་གཉིས་ལས། མི་བྱ་བ་བྱེད་པའི་ལྟུང་བ་ནི་སྲོག་གཅོད་པའི་ལྟུང་བ་ལྟ་བུའོ། །བྱ་བ་མི་བྱེད་པའི་ལྟུང་བ་ནི་གསོ་སྦྱོང་མི་བྱེད་པའི་ལྟུང་བ་ལྟ་བུ་སྟེ། ཁྱོད་ཀྱིས་ལུང་དྲངས་པ་དེ་ཐམས་ཅད་ནི་མི་བྱ་བ་བྱེད་པའི་ལྟུང་བ་ལ་དགོངས་སོ། །དེས་ན་མི་བྱ་བ་བྱེད་པའི་ལྟུང་བ་བཤགས་དགོས་ཡན་ཆད་བསྐྱེད་པ་ལ་ནི་ཆོས་ཅན། ལུས་ངག་ཏུ་ཐོན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ། ལུས་ངག་ཏུ་མ་ཐོན་ན་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་བྱས་པའི་ཐ་སྙད་རང་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བླ་མ་རྣམས་གསུང་ངོ་། །སྤྱིར་བཏང་ལ་དེ་ལྟར་ཡིན་ཀྱང་། དམིགས་བསལ་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་བྱེད་པའི་སྐབས་སུའང་བསམ་པ་ 7-6a འབའ་ཞིག་ལས་སྦོམ་པོར་གསུངས་པ་གཉིས་ཡོད་དེ། གལ་ཏེ་སྔར་ན་ནི་སྦྱོར་བ་གཞན་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་དང་། བརྙས་པ་དང་། བསྐྱིས་པ་དག་མི་སྦྱིན་པར་སེམས་པའོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། འདི་གཉིས་ལ་ལུས་ངག་ཏུ་ཐོན་པར་དགོས་པ་ནི་འདུལ་བའི་ལུང་དང་བསྟན་བཅོས་ལས་མ་གསུངས་སོ། །གཞན་ཡང་བསམ་པ་འབའ་ཞིག་གིས་སྡོམ་པ་གཏོང་བ་གཉིས་ཡོད་དེ་ཤེས་ན་ནི་དེ་ཞིག་གོ། ཞེས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། བསམ་པ་ཙམ་གྱི་དབང་གིས་ཀྱང་སྡོམ་པ་གཏོང་བ་སྣང་སྟེ། དཔེར་ན་དགེ་བའི་རྩ་བ་ཆད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བྱ་བ་ལྟ་བུའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། 說安立墮罪 གཉིས་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། 總義 དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ལ་གཉིས་ལས། བྱུང་ལ་མ་བཅས་པའི་གླེང་གཞི་ནི། སྒྲ་གཅན་ཟིན་གྱིས་ཤེས་བཞིན་དུ་བརྫུན་དུ་སྨྲས་པའི་བྱུང་བ་སྟེ་བཅས་པ་མ་མཛད་དོ། །བྱུང་ལ་བཅས་པའི་གླེང་གཞི་ནི། མཉན་ཡོད་དུ་ཤཱཀྱའི་བུ་དགེ་སློང་ལག་རྒྱུད་ཀྱིས་ཤེས་བཞིན་དུ་བརྫུན་དུ་སྨྲས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་གཞན་བསླུས་པའི་སྒོ་ནས་གཞན་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གི་བརྫུན་བཞི་ལས། གཞན་པ་ཤེས་བཞིན་གྱིས་བརྫུན་ངག་ཏུ་སྨྲས་ཏེ་དོན་གོ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་ལ་སྨྲ་བའི་ཡུལ་ནི། ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ། བདག་ལས་ཐ་དད་པ་སྟེ་སྔར་མི་ཆོས་བླ་མའི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་དང་འདྲའོ། །གང་སྨྲ་བའི་དངོས་པོ་ནི་བརྫུན་བཞི་ལས་གཞན་དུ་སྨྲ་བ་སྟེ། དེ་གཉིས་དང་ཕམ་ལྷག་ཏུ་འགྱུར་བ་གཉིས་ལས་གཞན་པའི་བརྫུན་དུ་སྨྲ་བའོ། །ཞེས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞིའི་ཡན་ལག་དེ
【現代漢語翻譯】 這與『由罪惡之心所生的罪惡』之說相矛盾。從理證上講，對於產生不作為之墮罪，可以這樣推論：不需要身語的表達作為必要條件，因為無論身語是否表達，其遮遣的對象沒有區別。駁斥立宗：一般來說，墮罪有兩種，一種是不應做而做的墮罪，如殺生之墮罪；另一種是應做而不做的墮罪，如不作布薩之墮罪。你所引用的經文都指的是不應做而做的墮罪。因此，對於需要懺悔的不應做而做之墮罪，身語的表達是必要條件，因為如果沒有身語的表達，就不會有『做了不應做之事』的說法。這是上師們的觀點。一般來說是這樣，但特殊情況下，即使是做不應做之事，也僅僅是意念上的罪過，經中也明確指出了兩種情況：『如果以前是其他的行為』，以及『輕蔑和吝嗇而不佈施』。這兩種情況，律經和論典中都沒有說需要身語的表達。此外，僅僅是意念就能捨棄戒律的情況也有兩種，如『如果知道，那就捨棄了』，以及《 टीका 》中所說：『僅僅憑藉意念也能捨棄戒律，例如斷絕善根的情況』。 安立墮罪 第二，分為總義和詞義。 總義 第一，分為兩種開端：未制定的開端是：羅睺羅（藏文：སྒྲ་གཅན་ཟིན་，梵文天城體：राहु，梵文羅馬擬音：Rāhu，漢語字面意思：羅睺）明知故犯地說謊，但未制定戒律。已制定的開端是：在舍衛城，釋迦族的比丘手工業者明知故犯地說謊，因此制定了墮罪。遮遣的對象是通過欺騙他人來損害他人。ངོ་ཏི་（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）是具戒比丘的四種謊言中，明知故犯地說謊，導致對方理解錯誤而產生的根本墮罪。支分有四，第一是所依支分，分為兩種：說話的對象是具備五種條件的人，身體處於正常狀態，並且與自己不同，這與之前關於殊勝人法時所說的相同。所說的事物是四種謊言之外的謊言，即不同於導致波羅夷和僧殘的兩種謊言。這是所說的。意樂支分分為兩種：想是認為所依支分是真實的。
【English Translation】 This contradicts the statement that 'sins arise from the mind of sin.' Logically, for generating a transgression of not doing what should be done, it can be inferred that physical and verbal expression are not necessary conditions, because there is no difference in the object of negation whether physical and verbal expression are present or not. Refuting the thesis: Generally, there are two types of transgressions. One is the transgression of doing what should not be done, such as the transgression of killing. The other is the transgression of not doing what should be done, such as the transgression of not performing the Uposatha. All the scriptures you cited refer to the transgression of doing what should not be done. Therefore, for generating the transgression of doing what should not be done, which requires confession, physical and verbal expression are necessary conditions, because without physical and verbal expression, there would be no term for 'doing what should not be done.' This is the view of the Lamas. Generally, this is the case, but in special cases, even in the case of doing what should not be done, there are two cases where it is said to be solely based on intention: 'If it was a different action before,' and 'Despising and being stingy and not giving.' In these two cases, the Vinaya Sutras and Shastras do not say that physical and verbal expression are necessary. Furthermore, there are two cases where vows are abandoned solely by intention, such as 'If one knows, then it is abandoned,' and as stated in the Ṭīkā: 'It appears that vows can be abandoned solely by intention, such as in the case of severing the root of virtue.' Establishing Transgressions Second, it is divided into general meaning and literal meaning. General Meaning First, it is divided into two beginnings: The unestablished beginning is: Rāhula (藏文：སྒྲ་གཅན་ཟིན་，梵文天城體：राहु，梵文羅馬擬音：Rāhu，漢語字面意思：羅睺) knowingly lied, but no precept was established. The established beginning is: In Shravasti, the Shakya son, the monk craftsman, knowingly lied, and therefore a transgression was established. The object of negation is harming others by deceiving them.ངོ་ཏི་ (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思) is the root transgression of a monk with vows who knowingly speaks a lie, causing the other person to misunderstand. There are four branches, the first is the basis branch, divided into two: The object of speech is a person with five conditions, whose body is in a normal state, and who is different from oneself, which is the same as what was said earlier about the superior human Dharma. The object of speech is a lie other than the four lies, that is, a lie other than the two that lead to Parajika and Sanghavasesa. This is what is said. The branch of intention is divided into two: The thought is that the basis branch is true.
་དག་ལས་མ་འཁྲུལ་བ་ 7-6b སྟེ། དེ་ཡང་ངེས་པའི་འདུ་ཤེས་སམ། རང་གི་གཞིའི་རྣམ་པ་མ་དོར་བར་འཛིན་པའི་ཡིད་གཉིས་ཀྱང་རུང་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཡིད་གཉིས་ཟ་བའི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་སྤྱད་ནའོ་ཞེས་སོ། །ཀུན་སློང་ནི་ཤེས་བཞིན་གྱིས་བརྫུན་དུ་སྨྲ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །འདུ་ཤེས་བསྒྱུར་ཏེ་བརྫུན་དུ་སྨྲའོ་སྙམ་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པས། ཊཱི་ཀ་ལས། བརྫུན་དུ་སྨྲ་བ་ནི་འདུ་ཤེས་ཀྱི་དབང་གིས་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཡིན་གྱི། དངོས་པོའི་དབང་གིས་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་ལ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། བརྫུན་དུ་སྨྲའོ་སྙམ་པའི་སེམས་ཀྱིས་མ་བསླངས་པར་བརྫུན་དུ་སྨྲ་བ་མི་རིགས་པས་ཞེས་བཤད་དོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་ཤེས་བཞིན་བརྫུན་དུ་སྨྲ་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ཉན་པ་པོས་དོན་གོ་བའོ། ། 詞義 གཉིས་པ་ནི། སྦོམ་པོར་འགྱུར་བའི་བརྫུན་དང་། ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བའི་བརྫུན་དེ་གཉིས་དང་། མི་ཆོས་བླ་མ་བརྫུན་དུ་སྨྲ་བའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་དང་། གཞི་མེད་བག་ཙམ་གྱི་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་བ་གཉིས་ཏེ། བརྫུན་བཞི་པོ་དེ་དག་ལས་གཞན་པའི་བརྫུན་དུ་སྨྲ་བ་རྣམས་ནི་ཤེས་བཞིན་དུ་བརྫུན་དུ་སྨྲ་བའི་ལྟུང་བར་འགྱུར་བའོ་ཞེས་སྤྱིར་བཏང་བའོ། །དེའི་དམིགས་བསལ་ནི། ལྷག་མས་སྐུར་པ་འདེབས་པའི་ལྟུང་བྱེད་ལ་སོགས་པའོ། །འོ་ན་བཤེས་ངོར་བྱས་སོ་ཞེས་སྐུར་པ་འདེབས་པ་ལ་སོགས་པ་སྟེ། ཟས་ཅུང་ཟད་ཙམ་གྱི་ཕྱིར་དགེ་སློང་མ་ལ་ཆོས་སྟོན་ཏོ་ཞེས་སྐུར་པ་འདེབས་པ་དག་དང་། འབྲས་ཆན་གྱིས་ཚོད་མ་འགེབས་པའི་ལུས་ཀྱི་བརྫུན་ཆོས་ཅན། ཤེས་བཞིན་གྱི་བརྫུན་ཡིན་པར་ཐལ། བརྫུན་བཞི་པོ་དེ་དག་ལས་གཞན་པའི་བརྫུན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། སྐུར་འདེབས་དེ་རྣམས་ཀྱི་དམིགས་བསལ་ཡིན་ལ། ཁྱད་པར་དུའང་འབྲས་ཆན་གྱིས་ཚོད་མ་འགེབས་པ་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བའི་བརྫུན་གྱིས་ 7-7a བསྡུས་སོ། །དང་པོ་བརྫུན་སྨྲའི་ཀུན་སློང་མེད་པས་བརྫུན་དུ་མི་འགྱུར་རམ་སྙམ་པའི་དོགས་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་སྨྲ་བཞིན་པའི་ཚེ་ཉིད་ན་ཡང་འདུ་ཤེས་བསྒྱུར་ཏེ་སྨྲ་འདོད་བྱུང་ན་བརྫུན་དུ་སྨྲ་བ་དེ་ཀུན་ནས་སློང་བ་ཡིན་ཏེ། བརྫུན་སྨྲའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིར་འགྱུར་བ་ཡིན་ནོ། ། འདིར་གཞུང་ནི་རྣམ་འབྱེད་ལས། བརྫུན་སྨྲ་བ་གཉིས་གང་ཞེ་ན། བརྫུན་གྱི་ཚིག་སྨྲ་བ་ན་འདི་སྙམ་དུ། བརྫུན་གྱི་ཚིག་སྨྲའོ་སྙམ་པ་དང་། སྨྲས་པའི་འོག་ཏུ་འདི་སྙམ་དུ་བརྫུན་གྱི་ཚིག་སྨྲས་སོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ་འདིར་ཁུངས་ཡིན་ནོ། ། 說別學處 གསུམ་པ་ནི། མནའ་དོར་བར་དགེ་སློང་གིས་མི་བྱའོ། །དེ་ཡང་ཁོ་བོས་སྨྲས་པ་འདི་མི་བདེན་ན་སངས་རྒྱས་སྤང་བར་དམ་བཅས་པའམ། ཡང་ན་སྨྲས་པ་འདི་མི་བདེན་ན་རང་གི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་གཏོང་བར་དམ་བཅས་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། དེས་ན་ག
【現代漢語翻譯】 因此，無論是確定的想法，還是不捨棄自身基礎形態而執取的二念，都可以。正如論疏中所說：『用吞噬二唸的想法來行事。』動機是明知故犯地想要說謊的念頭持續不斷。需要將想法轉變為『我要說謊』作為要素。正如論疏中所說：『說謊是根據想法來確立的，而不是根據事物本身。』並且在《辨別論》的解釋中說：『如果沒有想要說謊的心來驅動，那麼說謊是不合理的。』行為是具備五種特徵的語言，明知故犯地開始說謊。最終結果是聽者理解了意思。 詞義 第二種是：變成粗大妄語和變成惡作的妄語這兩種，以及犯下妄稱自己獲得超人法的墮罪，和犯下無根據的僧殘罪這兩種。除了這四種妄語之外的其他說謊行為，通常會變成明知故犯的說謊罪。其特例是：以僧殘罪來誹謗他人等。例如，爲了少許食物而教導比丘尼佛法等誹謗行為，以及用米飯掩蓋蔬菜的身體妄語，應是明知故犯的妄語，因為它們是這四種妄語之外的妄語。但這些誹謗行為是特例，特別是用米飯掩蓋蔬菜的行為，被歸類為變成惡作的妄語。 首先，爲了消除『因為沒有說謊的動機，所以不會變成說謊』的疑慮，即使在說話的時候，如果想法轉變，產生了想要說謊的念頭，那麼說謊就是從那時開始產生的，會變成真正的說謊罪。這裡的依據是《辨別論》：『什麼是兩種說謊？』當說謊時，心想：『我要說謊。』以及說完之後，心想：『我說了謊。』這裡是依據。 說別學處 第三種是：比丘不應發誓。例如，『如果我說的不真實，我發誓放棄佛』，或者『如果我說的不真實，我發誓放棄自己的梵行』等等。因此，
【English Translation】 Therefore, it can be either a definite thought or a dualistic mind that grasps without abandoning the form of its own basis. As the commentary says, 'It is used by the thought of devouring duality.' The motivation is the continuous desire to knowingly lie. It is necessary to transform the thought into 'I want to lie' as an element. As the commentary says, 'Lying is established according to thought, not according to the thing itself.' And in the explanation of the Discrimination, it is said, 'If it is not driven by the mind of wanting to lie, then lying is unreasonable.' The action is language with five characteristics, knowingly engaging in lying. The final result is that the listener understands the meaning. Meaning of words The second is: the two types of lies that become gross lies and those that become misdeeds, as well as the defeat of falsely claiming to have attained superhuman qualities, and the two that become baseless Sanghavasesa. All lies other than these four lies generally become sins of knowingly lying. The exception to this is: accusing others with Sanghavasesa, etc. For example, accusing of teaching the Dharma to nuns for a small amount of food, and the physical lie of covering vegetables with rice, should be a knowing lie, because they are lies other than these four lies. However, these accusations are exceptions, and in particular, covering vegetables with rice is classified as a lie that becomes a misdeed. First, in order to dispel the doubt that 'because there is no motivation to lie, it will not become a lie,' even at the time of speaking, if the thought changes and the desire to lie arises, then lying arises from that moment and becomes a real sin of lying. The basis here is the Discrimination: 'What are the two types of lying?' When lying, thinking: 'I want to lie.' And after speaking, thinking: 'I lied.' This is the basis. Explanation of the Separate Training The third is: a Bhikshu should not take an oath. For example, 'If what I say is not true, I vow to abandon the Buddha,' or 'If what I say is not true, I vow to abandon my Brahmacharya,' and so on. Therefore,
ལ་སྲིད་སྨྲས་པ་མི་བདེན་ཅིང་དམ་བཅའ་འདི་ལྟ་བུ་ལས་འདས་ན་མནའ་ཟོས་པས་ལྟུང་བྱེད་ཆར་གཏོགས་ཀྱི་ཉེས་བྱས་འབྱུང་ལ། སྨྲས་པ་བདེན་ཏེ་དམ་བཅའ་དེ་ལས་མ་འདས་ན་མནའ་མ་ཟོས་པ་ཡིན་ཀྱང་། སྟོན་པ་སངས་རྒྱས་སྤངས་ནས་མུ་སྟེགས་པར་འགྱུར་བ་དང་། ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་སྤངས་ན་དགེ་སློང་གི་དངོས་པོ་ལས་ཉམས་པར་འགྱུར་བ་ཡིན་པས་འདིའི་རིགས་པས་མཚུངས་པའི་ཕྱིར། མདོར་ན་མནའ་དོར་བ་ཉིད་བསླབ་པའི་ཉེས་བྱས་ཡིན་ནོ། །མདོར་ན་མནའི་དོན་ངས་སྨྲས་པ་འདི་བདེན་ཐག་ཆོད་ཀྱི། འདི་ལྟར་མིན་ན་སྲིད་མཐའ་མ་བཀག་པའི་ལས་མི་རིགས་པའི་བྱ་བ་ལ་ཁོ་བོ་ཅག་འཇུག་པ་ཡིན་ཅེས་དམ་བཅའ་ནས་མངོན་པའི་ང་རྒྱལ་བྱེད་པ་ཡིན་ནོ། །མང་དུ་མ་གསན་པ་ཁ་ཅིག་མནའི་དོན་དམོད་པ་བོར་བ་ཡིན་ཅེས་པ་དང་། ལ་ལ་དཀོན་མཆོག་ལྟ་བུ་དཔང་པོར་གསོལ་བ་ཡིན་ཅེས་ཟེར་རོ། །མནའ་འདོར་བའི་དགག་དགོས་ནི། ཊཱི་ཀར། ཁོ་བོ་དོན་ 7-7b ཐམས་ཅད་ལ་བདེན་པར་ཞུགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། གང་ལ་མནའ་དོར་བ་དེ་དག་ལ་མནའི་དབང་གིས་ཁོ་བོ་བདེན་པར་ཞུགས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བསྒྲགས་པའི་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་བས་དེའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་གིས་མནའ་དོར་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །བརྫུན་སྨྲ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 譭譽墮罪 གཉིས་པ་སྐྱོན་སྨྲ་ལ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་བའི་ན་སྨད་བསྟན་པའོ། ། 說墮罪正行 དང་པོ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དྲུག་སྡེས་དགེ་སློང་གཞན་གྱི་སྐྱོན་སྨྲས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་རིས་ཀྱི་སེམས་བདེ་བ་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་གཞན་ལ་དུས་དེ་ན་སྐྱོན་དུ་གྲགས་པ་གང་ཡང་རུང་བ་ངག་ཏུ་སྨྲས་ཏེ་དོན་གོ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། ཡུལ་གང་གིས་སྐྱོན་ནས་སྨྲ་བ་དང་། གང་སྨྲ་བའི་དངོས་པོའོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ཏེ། སྔར་བྱིན་འཕྲོག་གི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་དང་འདྲའོ། །དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་གཞན་གྱི་སྐྱོན་དགེ་ཚུལ་ལ་སྨྲས་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། སྐྱོན་སྨྲའི་ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་ལ་སྨྲས་ན་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འདིར་འགྱུར་གྱི། དགེ་ཚུལ་ལ་སོགས་པ་གཞན་ལ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་དག་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་ནི། ཡུལ་དུས་དེ་ན་སྐྱོན་དུ་གྲགས་པ་གང་ཡང་རུང་བ་སྟེ། རུང་བ་མ་ཡིན་པའི་བསམ་པ་གང་ཡང་རུང་བས་སྨྲས་པ་ནའོ་ཞེས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་སྐྱོན་སྨྲ་ཞིང་གོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱི་སྐྱོན་སྨྲ་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་
【現代漢語翻譯】 如果發誓不真實，並且違背誓言，那麼違犯誓言就會構成墮罪中的惡作罪。如果發誓是真實的，並且沒有違背誓言，即使沒有發誓，但如果捨棄佛陀而皈依外道，或者捨棄梵行，就會失去比丘的身份，因為這與上述情況類似。總之，違背誓言本身就是應學的惡作罪。總之，我所說的誓言內容是絕對真實的。如果不是這樣，我們就參與了沒有禁止邊際的非法行為，併發起增上慢。 有些人因為沒有廣泛聽聞，認為誓言就是放棄詛咒，有些人則說這是請三寶等作為見證。必須駁斥違背誓言的觀點。《釋論》中說：『我並非在所有事情上都真實，而是因為違背了誓言，我才在誓言的約束下真實。』因此，比丘不應違背誓言。』這是說妄語的墮罪。 譭譽墮罪 第二，關於說人過失。分為正行的墮罪陳述和墮罪的差別顯示。 說墮罪正行 第一，分為總義和詞義。 第一，事件起因是，在僧祇城，六群比丘宣說其他比丘的過失，因此制定了墮罪。所要禁止的是損害自宗的安樂。定義是，具戒比丘對其他比丘，在當時被認為是過失的任何事情，以言語說出，並因此理解其含義，這就是正行的墮罪。分支有四，首先是基礎的分支，分為二：從哪個對像說出過失，以及所說的內容。第一，對象是具有六法（與之前盜取已施物的情況相同）的比丘。如果比丘對比丘說其他比丘的過失，會對沙彌造成什麼影響？《說罪釋》中說：『比丘對比丘說，會構成此罪，但對沙彌等其他人則不然，因為對他們說是惡作罪。』第二，對象是在當時被認為是過失的任何事情，以任何不如法的想法說出。想法的分支有二：認識是對基礎沒有錯亂。動機是持續不斷地說人過失並希望對方理解。行為是開始以具備五種特徵的言語說人過失。最終
【English Translation】 If the vow is untrue and the oath is violated, then violating the oath constitutes a Dushta Kritya (evil deed) among the downfall offenses. If the vow is true and the oath is not violated, even if no oath was taken, abandoning the Buddha and converting to non-Buddhists, or abandoning celibacy, would result in losing the status of a Bhikshu (monk), because this is similar to the above situation. In short, breaking the oath itself is a Shiksha Kritya (training evil deed). In short, what I said in the oath is absolutely true. If it is not so, we are involved in illegal activities without prohibiting boundaries and initiate arrogance. Some, because they have not heard widely, think that the oath is to abandon curses, and some say that it is to invite the Three Jewels (Buddha, Dharma, Sangha) as witnesses. The view of breaking the oath must be refuted. The commentary says: 'I am not truthful in all things, but because I have broken the oath, I am truthful under the constraints of the oath.' Therefore, a Bhikshu should not break the oath.' This is about the downfall offense of lying. Downfall Offenses of Defamation Second, regarding speaking of others' faults. It is divided into the statement of the actual downfall offense and the display of the differences of the downfall offense. Statement of the Actual Downfall Offense First, it is divided into the general meaning and the literal meaning. First, the origin of the event is that in Sravasti, the group of six Bhikshus spoke of the faults of other Bhikshus, and therefore the downfall offense was established. What is to be prohibited is harming the happiness of one's own school. The definition is that a Bhikshu with vows speaks to other Bhikshus about anything that is considered a fault at that time, and understands its meaning, which is the actual downfall offense. There are four branches, the first being the branch of the basis, divided into two: from which object the fault is spoken, and what is said. First, the object is a Bhikshu with six qualities (similar to the previous case of stealing what has been given). If a Bhikshu speaks of the faults of other Bhikshus to a Shramanera (novice monk), what will be the effect? The commentary on 'Speaking of Faults' says: 'If a Bhikshu speaks to a Bhikshu, this offense will be constituted, but not to Shramaneras or others, because it is said to be a Dushta Kritya (evil deed) to them.' Second, the object is anything that is considered a fault at that time, spoken with any improper thought. There are two branches of thought: the recognition is that there is no confusion about the basis. The motivation is to continuously speak of others' faults and hope that the other party understands. The action is to begin speaking of faults with words that possess five characteristics. Finally
ཐུག་ནི་ཉན་པ་པོས་དོན་གོ་ 7-8a ནའོ། ། གཉིས་པ་ནི། གང་གི་སྐྱོན་ནས་སྨྲ་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། ཡུལ་དགེ་སློང་གི་སྐྱོན་སྨྲས་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་དང་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྐྱོན་སྨྲས་པ་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་ཟད་དོ། །འོག་མ་ཕྲ་མ་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་ལ་ཡང་དགེ་སློང་གིའོ་ཞེས་སྦྱར་ཏེ། དགེ་སློང་གིས་ཕྲ་མ་བྱེད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འབྱུང་ངོ་། །བསམ་པ་ནི་སེམས་དག་པས་མ་ཡིན་གྱི་སྐྱོན་ཉིད་བརྗོད་པར་འདོད་པས་སྨྲས་ན་སྐྱོན་སྨྲ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །སྦྱོར་བ་ནི་སྐྱོན་ནས་སྨྲ་བའི་ཚིག་འཇམ་པོར་བྱས་ཀྱང་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པར་རུང་ལ། ཚིག་རྩུབ་པོས་བྱས་ཀྱང་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པར་རུང་ངོ་། །རུང་བ་མ་ཡིན་པར་གྲགས་པའམ་བསམ་པ་སྐྱོན་གང་ཡང་རུང་བས་ཏེ་རིགས་ཀྱི་སྐྱོན་དང་། ལུས་ཀྱི་སྐྱོན་ནམ། ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་སྐྱོན་ལ་སོགས་པ་སྨྲས་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །འདི་ནི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། རིགས་དང་བཟོ་དང་ལས་དང་ནི། །རྟགས་ནད་ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་དང་། །ཉེ་བའི་ཉོན་མོངས་རྣམས་དང་ནི། །སྦྱོར་བར་བྱེད་པ་ཐ་མ་ཡིན། །ཅེས་གསུངས་པ་དང་སྦྱར་རོ། །སྐྱོན་ནས་སྨྲས་པས་དགེ་སློང་ཕ་རོལ་པོ་དེ་མི་དགའ་བ་ཉིད་དུ་མ་གྱུར་ན་ཡང་ལྟུང་བྱེད་དུ་འབྱུང་ངོ་། ། 說微墮罪 གཉིས་པ་ནི། རུང་བ་མ་ཡིན་པར་གྲགས་པ་ལས་གཞན་ཆེ་བ་རྒྱལ་རིགས་ཉིད་དང་བཙུན་པ་བྲམ་ཟེའི་རིགས་ཉིད་ནི་ཁྱོད་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྨྲས་པའམ། ལ་སོགས་པ་ནི་ཁྱོད་ཀྱིས་རྒྱལ་རིགས་དང་བྲམ་ཟེའི་རིགས་ཀྱི་བཟོ་བསླབ་དགོས་སོ། །ལས་བྱ་དགོས་སོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་སྨྲས་པ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། །དེ་ཡང་སྐྱོན་ནས་སྨྲ་འདོད་པས་བཟང་པོར་གྲགས་པའི་ཚིག་སྨྲ་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །སྐྱོན་ནས་སྨྲ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 惱僧墮罪 གསུམ་པ་ཕྲ་མ་བྱེད་པ་ལ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་བའི་ན་སྨད་བསྟན་པའོ། ། དང་ 7-8b པོ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དྲུག་སྡེས་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་ཕྲ་མ་བྱས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་རིས་ཀྱི་མཛའ་བའི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་གཞན་གཉིས་ཡན་ཆད་དབྱེ་བའི་བསམ་པས་ཕྲ་མའི་ཚིག་ངག་ཏུ་སྨྲས་ཏེ། དོན་གོ་བར་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ནི་སྔར་བཤད་པའི་དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་གཉིས་ཡན་ཆད་ཡིན་པ་དང་། ཐམས་ཅད་དུ་བྱེ་ཟིན་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་ཕྲ་མ་བྱས་ཀྱང་དགག་བྱ་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་ཕྲ་མ་བྱེད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦ
【現代漢語翻譯】 聽者理解其含義。 第二，從何種過失而言說會導致墮罪？如果說出比丘的過失，則會導致墮罪。比丘說比丘尼和沙彌的過失，僅構成惡作罪。對於下文挑撥離間的墮罪，也應加上『比丘的』，即比丘挑撥離間會導致墮罪。意樂是指並非出於清凈心，而是想要說出過失而說，則構成說人過失的墮罪。加行是指即使以柔和的語言說出過失，也可能導致墮罪；即使以粗暴的語言說出，也可能導致墮罪。無論是公認的不如法之處，還是任何意樂上的過失，如種姓的過失、身體的過失或戒律的過失等，說出都會導致墮罪。這在《律分別》中說：『種姓與工巧，以及業和相，疾病墮罪五種事，近分的煩惱等，造作這些都不是最後。』應與此結合起來理解。說了過失，即使沒有使對方比丘不悅，也會導致墮罪。 說微墮罪 第二，除了公認的不如法之處，如果說：『你是高貴的剎帝利種姓』，或者說：『你是婆羅門種姓』，或者說：『你應該學習剎帝利和婆羅門種姓的工巧，應該做他們的事業』等等，這些都構成惡作罪。即使想要從過失的角度來說，說了聽起來好的話，也構成惡作罪。這是從過失的角度來說的墮罪。 惱僧墮罪 第三，關於挑撥離間，分為正行墮罪和指出墮罪的過失兩部分。 第一部分，分為總義和詞義兩部分。 第一部分，緣起是：在舍衛城，六群比丘對其他比丘進行挑撥離間，因此佛陀制定了此墮罪。所要遮止的是損害自己派系的友善關係。『ངོ་ཏི』（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）是指具足戒的比丘，以離間其他兩位或兩位以上比丘的意樂，口中說出挑撥離間的言語，並且對方理解了其含義，這就是正行墮罪。支分有四：基礎支分是指如前所述的具足六法（指戒臘、智慧、精進等六種功德）的兩位或兩位以上的比丘，並且不是完全分離的，否則即使挑撥離間，也無法完成所要遮止的目的。意樂支分有二：想是指對基礎沒有錯亂。動機是指想要持續不斷地進行挑撥離間。
【English Translation】 The listener understands the meaning. Secondly, from what fault does speaking lead to a downfall? If one speaks of the faults of a bhikshu (monk), it becomes a downfall. If a bhikshu speaks of the faults of a bhikshuni (nun) or a shramanera (novice monk), it is merely a misdeed. The downfall of undermining others should also be attributed to the bhikshu, meaning that if a bhikshu undermines, it results in a downfall. Intention means that it is not out of a pure mind, but rather spoken with the desire to express faults, which leads to the downfall of speaking of faults. The action is that even speaking softly about faults can cause a downfall, and speaking harshly can also cause a downfall. Whether it is something known to be improper or any fault in intention, such as faults of lineage, physical faults, or faults of discipline, speaking of them leads to a downfall. This is stated in the Vinaya-vibhanga (Book of Discipline): 'Lineage, crafts, and actions, as well as signs, diseases, the five groups of transgressions, and the afflictions of proximity, engaging in these is not the end.' This should be understood in conjunction with that. Speaking of faults, even if it does not make the other bhikshu unhappy, still results in a downfall. Saying Minor Offenses Secondly, apart from what is known to be improper, saying something greater like 'You are of noble Kshatriya lineage' or 'You are of Brahmin lineage,' or saying things like 'You should learn the crafts of the Kshatriya and Brahmin lineages, you should do their work,' these constitute misdeeds. Even if one intends to speak from the perspective of faults, speaking words that sound good constitutes a misdeed. This is a downfall from the perspective of speaking of faults. Annoying the Sangha (Community) Offense Thirdly, regarding undermining, it is divided into stating the actual downfall and pointing out the faults of the downfall. The first part is divided into the general meaning and the meaning of the words. The first part, the origin is: In Shravasti (a major city in ancient India), the group of six bhikshus undermined other bhikshus, therefore the Buddha established this downfall. What is to be prevented is harming the friendly relations of one's own faction. 『ངོ་ཏི』（Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, Literal Chinese meaning）refers to a bhikshu with full ordination, who, with the intention of separating two or more other bhikshus, speaks words of undermining, and the other party understands the meaning, this is the actual downfall. There are four branches: The base branch refers to two or more bhikshus with the six qualities (referring to the six virtues of seniority, wisdom, diligence, etc.) as mentioned earlier, and they are not completely separated, otherwise, even if undermining occurs, the purpose of prevention cannot be achieved. There are two branches of intention: The perception is that there is no confusion about the base. The motivation is the continuous desire to undermine.
ྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱི་ཕྲ་མའི་ཚིག་སྨྲ་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ཕ་རོལ་པོས་དོན་གོ་བའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཕྲ་མ་བྱེད་པར་འདོད་པ་སྟེ་གཞན་དབྱེ་བར་འདོད་པས། ལུང་ལས། ཁྱོད་ཀྱིས་རིགས་ཀྱི་སྐྱོན་བརྗོད་པ་ལ་སོགས་པའང་ཚིག་ཆེ་གེ་མོ་ཞིག་ཟེར་རོ་ཞེས་སྨྲ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །དགེ་སློང་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ་ན་རེ། ཁྱོད་ལ་འདི་སྐད་ཟེར་རོ་ཞེས་གལ་ཏེ་མིང་ནས་སྨོས་པས་སོ། །གང་གིས་མིང་ནས་སྨོས་པ་དེ་ཡང་དགེ་སློང་ཉིད་ཡིན་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཡང་ཞེས་པ་ནི་གང་ལ་བཟླ་བར་བྱ་བ་དེ་དགེ་སློང་ཡིན་པར་སྔར་བསྟན་པར་མ་ཟད་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། མིང་ནས་སྨོས་པ་ལས་གཞན་དུ་མིང་ནས་མ་སྨོས་པར་ཕྲ་མ་བྱས་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་གསུངས་སོ། །ཡང་ན་ལུང་ཞུ་བ་ལྟར་ན་ནི་ཡུལ་དགེ་སློང་ཉིད་ཡིན་པ་ལས་གཞན་དུ་སྟེ་དགེ་ཚུལ་ལ་སོགས་པའི་ཕྲ་མ་བྱས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ཕྲ་མ་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 兩舌墮罪 བཞི་པ་སྐྱོ་སྔོགས་ལ། 7-9a དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་ན་སྨད་བསྟན། །འདུ་ཤེས་དོགས་དཔྱོད་གཞི་སེལ་བརྗོད། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དྲུག་སྡེས་དགེ་སློང་དག་གི་རྩོད་པ་དགེ་འདུན་གྱིས་ཞི་བར་བྱས་པ་ལ་སྐྱོ་སྔོགས་བྱས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་རིས་ཀྱི་མཛའ་བའི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་གཉིས་ཡན་ཆད་ཀྱི་རྩོད་པ་དགེ་འདུན་གྱིས་ལེགས་པར་ཞི་བར་བྱས་པ་ལ་ངག་གིས་སྐྱོ་སྔོགས་འཁྲུག་ལོང་བྱས་ཏེ། དོན་གོ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་དེ་ལ་བཞི་སྟེ། དང་པོ་ཡུལ་གང་དག་རྩོད་པར་བྱེད་པ་པོ་ནི་དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ལས་ལྟུང་བྱེད་འདིའི་ཡུལ་ནི་ལྟ་བ་མཐུན་རུང་། མི་མཐུན་རུང་སྟེ་དགག་བྱ་ཁྱད་པར་མེད་པའི་ཕྱིར་ལྟ་བ་མཐུན་པ་མ་གཏོགས་ཆོས་ལྔ་ཚང་བའི་སྟེང་དུ་རྩོད་པར་བྱེད་པ་པོའི་དགེ་སློང་གཉིས་ཡན་ཆད་ཡིན་པ་སྟེ་དགེ་སློང་གཉིས་ཀྱི་རྩོད་པ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་གང་ལ་སྐྱོ་སྔོགས་བྱ་བའི་ཡུལ་ནི། དགེ་སློང་གཉིས་ཡན་ཆད་ཀྱི་རྩོད་པ་ཡིན་པ་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་ལེགས་པར་ཞི་བར་བྱས་པ་ཡིན་པ་སྟེ། དགེ་སློང་གཉིས་ཀྱི་རྩོད་པ་ཉིད་དགེ་འདུན་གྱིས་ལེགས་པར་ཞི་བར་བྱས་པ་ཉིད་ལའོ་ཞེས་སོ། །གསུམ་པ་གང་གིས་སྐྱོ་སྔོགས་བྱེད་པའི་རྟེན་ནི། རང་ཞི་བྱེད་དེ་ལ་གཏོགས་པ་ཡིན་པ་སྟེ། གཉུག་མར་གནས་པ་དང་། ལས་བྱེད་པ་དང་། དད་པ་འབུལ་བ་ཞེས་སོ། །བཞི་པ་གང་ལ་གོ་བར་བྱ་བའི་ཡུལ་ནི། དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ནོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རྩོད་པ་ཞི་བར་བྱས་ཟིན་པ་དེ་ལ་སྐྱོ་སྔོགས་བྱེད་པར་འད
【現代漢語翻譯】 饒益（藏文：ཕྲ་མ，漢語拼音：phra ma）：是指開始說具有五種特徵的誹謗之語。最終目的是讓對方理解其含義。 第二種是想要進行誹謗，即想要區分他人。律經中說：『如果你說出指責他人種姓等過失的話語，說出某個詞語，就會犯墮罪。』如果比丘說：『某某比丘這樣說你』，如果指名道姓，並且被指名道姓的人也是比丘，那麼就會犯墮罪。『又』是指，必須是之前已經指出的比丘。 第二種是，如果不是指名道姓，而是進行誹謗，則會犯輕罪。律經中說，如果誹謗的對象不是比丘，而是沙彌等，也會犯輕罪。進行誹謗會犯墮罪。 兩舌墮罪 第四，關於責難。 7-9a 正行墮罪是指責備。認知、懷疑、基礎消除都要說明。 首先，起因是，在舍衛城，六群比丘對僧團平息比丘們的爭端進行責難，因此制定了墮罪。所要禁止的是損害自己一方的友誼和利益。行為是，持戒比丘對兩個或兩個以上比丘的爭端，僧團已經妥善平息，卻用語言進行責難和擾亂，從而導致理解其含義，這就是正行墮罪。分支有四，首先是基礎的分支，有四種：第一，爭論的主體，是具有六種不合規行為的比丘，此墮罪的對象可以是觀點相同，也可以是觀點不同，因為沒有禁止的對象，除了觀點相同之外，還必須具備五種條件，爭論的主體必須是兩個或兩個以上的比丘，即『兩個比丘的爭端』。第二，被責難的對象是，兩個或兩個以上比丘的爭端，並且僧團已經妥善平息，即『兩個比丘的爭端，僧團已經妥善平息』。第三，進行責難的依據是，屬於自己一方的人，即常住者、辦事者和供養者。第四，要讓對方理解的對象是，具有六種不合規行為的比丘。意樂的分支有兩種：認知是沒有混淆基礎。動機是想要對已經平息的爭端進行責難。
【English Translation】 'Phra ma' (Tibetan: ཕྲ་མ, Sanskrit: , Romanized Sanskrit: , meaning: slander) is to begin speaking words of slander with five characteristics. The ultimate purpose is for the other party to understand its meaning. The second is wanting to slander, that is, wanting to distinguish others. The Vinaya Sutra says: 'If you speak words that accuse others of faults such as lineage, saying a certain word, you will commit a downfall.' If a Bhikshu says: 'So-and-so Bhikshu said this to you,' if naming names, and the person named is also a Bhikshu, then a downfall will be committed. 'Also' means that it must be a Bhikshu who has been pointed out before. The second is, if not naming names, but slandering, then a minor offense will be committed. The Vinaya Sutra says that if the object of slander is not a Bhikshu, but a Shramanera, etc., a minor offense will also be committed. Committing slander will lead to a downfall. Downfall of Divisive Speech Fourth, regarding blame. 7-9a The actual downfall is to show blame. Cognition, doubt, and elimination of the basis must be stated. First, the cause is that in Shravasti, the Six Groups of Bhikshus blamed the Sangha for settling the disputes of the Bhikshus, so the downfall was established. What is to be prohibited is harming the friendship and interests of one's own side. The action is that a Bhikshu who upholds the precepts verbally blames and disturbs the disputes of two or more Bhikshus that the Sangha has properly settled, thereby causing understanding of its meaning, which is the actual downfall. There are four branches, the first is the branch of the basis, which has four: First, the subject of the dispute is a Bhikshu with six non-compliant behaviors, the object of this downfall can be the same view or a different view, because there is no prohibited object, in addition to the same view, it must also have five conditions, the subject of the dispute must be two or more Bhikshus, that is, 'the dispute of two Bhikshus.' Second, the object of blame is the dispute of two or more Bhikshus, and the Sangha has properly settled it, that is, 'the dispute of two Bhikshus, the Sangha has properly settled.' Third, the basis for blaming is that it belongs to one's own side, that is, the permanent resident, the worker, and the donor. Fourth, the object to be understood is a Bhikshu with six non-compliant behaviors. There are two branches of intention: cognition is not confusing the basis. The motivation is to blame the dispute that has been settled.
ོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ 7-9b ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་སྐྱོ་སྔོགས་བྱེད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ཕ་རོལ་པོས་དོན་གོ་ནའོ། ། གཉིས་པ་ནི། སྐྱོ་སྔོགས་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་འདི་ནི་འདུ་ཤེས་གཙོའོ། །ཡུལ་གང་ལ་ཤེས་གཙོ་ཞེ་ན། དགེ་སློང་གཉིས་ཡན་ཆད་ཀྱི་རྩོད་པ་བཞི་པོ་གང་ཡང་རུང་བ་ཉིད་ཞི་བར་བྱེད་པ་པོ་དགེ་འདུན་གྱིས་ལེགས་པར་ཞི་སྟེ། ཆོས་ཕྱོགས་སུ་ཞི་བར་བྱས་ཟིན་པ་ཉིད་ལ་ཤེས་གཙོའོ་ཞེས་སྦྱར་ཏེ། ཡུལ་དེ་ལ་བསམ་པས་དེར་འདུ་ཤེས་པ་ནི་ཡན་ལག་གི་གཙོ་བོའོ། །གང་བྱས་ན་འདིའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། སྐྱོ་སྔོགས་བྱེད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། སྐྱོ་སྔོགས་བྱེད་པ་ནི་འཁྲུག་ལོང་བྱེད་པ་སྟེ་ཞེས་སོ། །སྐྱོ་སྔོགས་བྱེད་པ་ནི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། རྩོད་པ་ཞི་བར་མི་རིགས་ཀྱི། ད་དུང་རྩོད་པར་རིགས་སོ་ཞེས་ཟེར་ནའོ་ཞེས་བཤད་ལ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། རྩོད་པ་འདི་ནི་ཉེ་བར་ཞི་བ་མ་ཡིན་གྱི། ཡང་ཉེ་བར་ཞི་བར་བྱའོ་ཞེས་སྐྱོ་སྔོགས་བྱེད་དེ་ཞེས་སོ། །སྐྱོ་སྔོགས་བྱེད་པ་པོ་གཉུག་མར་གནས་པ་དང་སྟེ། རྩོད་པ་དེའི་ཐོག་མཐའ་དབུས་གསུམ་ཤེས་པའོ་ཞེས་ལུང་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དེ། རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་ཀྱི་ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་དག་གོ། རྩོད་པ་དེ་ཞི་བར་བྱ་བའི་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་བྱེད་པ་པོ་དང་། རྩོད་པ་དེ་ཞི་བར་བྱ་བའི་ལས་ལ་དད་པས་འདུན་པ་འབུལ་བ་དག་ཁོ་ན་ལ་ལྟུང་བྱེད་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པའོ། །ང་ནི་འདི་ལྟར་སེམས་ཞེས་ལྟ་བ་སྨྲ་བ་སྟེ། ང་ནི་རྩོད་པ་འདི་མ་ཞི་བ་ཡིན་པར་སེམས་སོ་ཞེས་སྨྲ་བ་དང་། ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། སྐྱོ་སྔོགས་བྱེད་པ་པོ་གློ་བུར་དུ་འོང་བ་དག་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་འབྱུང་སྟེ། ཉེས་བྱས་ཁོ་ནའི་བྱེད་པ་པོ་སྟེ། རྣལ་དུ་མ་ཕེབས་པའི་ཕྱིར་དང་། རྒྱུས་མི་ཤེས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དེ། གོ་རིམ་བཞིན་དུ་སྦྱར་རོ། ། 辨動機疑點說除事 གཉིས་པ་ནི། འཐབ་པའི་ཕྱིར་རྩོད་པ་ལ་ལྟུང་བའི་ཕྱིར་རྩོད་པ་ཡིན་ 7-10a པར་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་པ་ལྟ་བུ། རྩོད་པ་གཞན་ཉིད་ལ་རྩོད་པ་གཞན་དུ་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་ཏེ་སྐྱོ་སྔོགས་བྱེད་པ་ནི་རྩོད་པ་གང་ཡིན་དེ་ཉིད་དུ་འདུ་ཤེས་པ་དེ་དང་འདྲ་སྟེ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འདི་ཡང་ཀུན་སློང་སྤྱི་ཞུགས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ཞེས་གསུངས་སོ། །གསོལ་བ་ལ་སོགས་པའི་ལས་ཀྱི་འབྲས་བུ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལ་གནས་པའམ་སྤོ་མགུ་ལ་སོགས་པ་ལ་གནས་པ་ལ་ལས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ལ་གནས་པ་དེ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། བསླབ་པ་སྦྱིན་པའི་ལས་མ་ཆགས་པས་ཁྱོད་བསླབ་པ་བྱིན་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་ཟེར་བ་ལ་སོགས་པ་ཉིད་ཀྱི་ཀུན་ཏུ་སྤྱོད་པས་སྐྱོ་སྔོགས་བྱེད་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་ཕྱེད་ཉེས་བྱས་ཉིད་དོ། །འདི་ལ་སྐྱོ་སྔོགས་བྱེད་པའ
【現代漢語翻譯】 不間斷地進行調解。結合是指以具備五種特徵的言語開始進行調解。最終是指對方理解了意思。 第二，這種調解的墮罪主要是基於認知。在何處認知是主要的呢？對於兩個或兩個以上僧侶之間的任何爭端，僧團妥善地平息了爭端，並且在佛法方面已經平息了爭端，認知是主要的。因此，對於那個地方，以思想在那裡認知是主要因素。如果做了什麼會導致墮罪呢？如果進行調解，就會導致墮罪。如 टीका (梵文，天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音，註釋)中所說：'調解就是製造混亂。' 在《小釋》中說：'不應該平息爭端，還應該繼續爭論。' 在《律分別》中說：'這個爭端沒有平息，還應該再次平息。' 這就是調解。調解者必須是常住者，並且瞭解爭端的始末和中間。這是律和 टीका (梵文，天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音，註釋)中所說的，是平息爭端之事的補充。對於進行平息爭端之事的儀式者，以及對於以信心供養平息爭端之事者，才會產生真正的墮罪。'我認為是這樣'，這是說出觀點，即'我認為這個爭端沒有平息'。在《比丘尼律分別》中說：'對於突然到來的調解者，會產生惡作，只是惡作的製造者，因為他們沒有完全到來，並且不瞭解原因。' टीका (梵文，天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音，註釋)中這樣說，按照順序進行結合。 辨別動機疑點說除事 第二，因為爭鬥而爭論，因為墮罪而爭論，例如錯誤地認為這是爭論。錯誤地認為另一個爭論是另一個爭論，進行調解，就像認知到哪個爭論就是那個爭論一樣，這會導致墮罪。據說這也是基於共同動機的影響。對於祈請等行為的果報，安住于給予學處，或者安住于施捨等，這不是安住於行為的果報，因為沒有形成給予學處的行為，所以說'你沒有給予學處'。對於像這樣以普遍行為進行調解，會導致墮罪的一半，即惡作。對於這個調解者
【English Translation】 Mediation is continuous. Combination means engaging in mediation with speech that possesses five characteristics. The ultimate is when the other party understands the meaning. Secondly, this transgression of mediation is mainly based on cognition. Where is cognition the main thing? For any dispute between two or more monks, the Sangha properly pacifies the dispute, and it has already been pacified in terms of the Dharma, cognition is the main thing. Therefore, for that place, cognizing there with thought is the main factor. What if something is done that leads to transgression? If mediation is done, it leads to transgression. As it says in the टीका (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, IAST: commentary): 'Mediation is creating confusion.' In the Minor Commentary, it says: 'It is not appropriate to pacify the dispute, it is still appropriate to argue.' In the Vinaya-vibhaṅga, it says: 'This dispute is not pacified, it should be pacified again.' That is mediation. The mediator must be a permanent resident and know the beginning, end, and middle of the dispute. This is what is said in the Vinaya and टीका (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, IAST: commentary), it is a supplement to the act of pacifying the dispute. For those who perform the ritual of pacifying the dispute, and for those who offer desire with faith in the act of pacifying the dispute, the actual transgression is generated. 'I think like this,' this is stating a view, that is, 'I think this dispute has not been pacified.' In the Bhikṣuṇī-vibhaṅga, it says: 'For those mediators who come suddenly, a duṣkṛta arises, they are merely doers of duṣkṛta, because they have not fully arrived and do not know the reason.' This is what is said in the टीका (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, IAST: commentary), combine them in order. Distinguishing the Motive, Doubts, and Removal of Objections Secondly, arguing because of fighting, arguing because of transgression, such as mistakenly thinking that this is an argument. Mistakenly thinking that another argument is another argument, mediating, just like recognizing which argument is that argument, this leads to transgression. It is said that this is also based on the influence of common motivation. For the result of actions such as supplication, abiding in giving training, or abiding in alms, etc., this is not abiding in the result of actions, because the act of giving training has not been formed, so it is said 'you have not given training.' For mediating with such universal behavior, it leads to half of the transgression, that is, a duṣkṛta. For this mediator
ི་ལྟུང་བྱེད་མི་བསྐྱེད་པ་ནི་རྩོད་པ་ལ་སྐྱོ་སྔོགས་བྱས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ་གཞི་རྩོད་པ་ཡིན་པ་མ་ཚང་བའོ། །སྐྱོ་སྔོགས་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 在家女說法墮罪 ལྔ་པ་ཁྱིམ་པ་མོ་ལ་ཆོས་སྟོན་པ་ལ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །དེ་ཡི་ལྟུང་མེད་བསྟན་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་འཆར་ཀས་ཁྱིམ་པ་མོ་ལ་ཆོས་བསྟན་ཅིང་དེའི་རྗེས་སུ་དྲུག་སྡེས་ཚིག་དྲུག་ལས་ལྷག་པར་བསྟན་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པའི་རྒྱུར་འགྱུར་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ཁྲིམས་གྲོགས་སྐྱེས་པ་མེད་པར་ཁྱིམ་པ་མོ་ལ་ཆོས་ཚིག་ལྔའམ་དྲུག་ལས་ལྷག་པར་བསྟན་ཏེ། དོན་གོ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་གཞིའི་ཡན་ལག་གོ། དེ་ལ་བཞི་སྟེ། གང་ལ་བསྟན་པའི་ཡུལ་དང་། གང་བསྟན་པའི་ཆོས་དང་། གང་དུ་བསྟན་པའི་གནས་དང་། གང་གིས་སྟོན་པའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་བརྒྱད་དེ། སྔར་འཁྲིག་ཚིག་གི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་ལྔའི་སྟེང་དུ་ཁྱིམ་པ་མོ་ཡིན་ 7-10b པ་སྟེ་ཁྱིམ་པ་མོ་ལ་སྟོན་པ་ལའོ་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་རབ་བྱུང་མོ་ལ་ཁྲིམས་གྲོགས་མེད་པར་ཆོས་སྟོན་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །བུད་མེད་མཁས་པའི་རང་བཞིན་ཅན་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། བུད་མེད་མཁས་པའི་རང་བཞིན་ཅན་གྱིས་གོང་ནས་གོང་དུ་དྲིས་པ་གཏན་ལ་དབབ་པར་བྱས་པ་དང་ཞེས་ལྟུང་མེད་དུ་གསུངས་སོ། །ངོ་མ་སྤོས་པ་སྟེ་བལ་ཁུར་བ་ལ་བཤད་པའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་སོ། ། འདིར་བླ་མ་རྣམས་ནི་འདི་ལ་ཉི་མ་གཅིག་གི་དུས་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ། ཉི་མ་ཐ་དད་དུ་ཚིག་རེ་རེ་བསྟན་པ་རྣམས་བསྡོམས་པས་ཚིག་དྲུག་ལས་ལྷག་ཀྱང་ལྟུང་བར་མི་འགྱུར་ཞེས་འཆད་དོ། །འོ་ན་ཉི་མ་གཅིག་གི་དུས་ཡིན་པ་དེ་མེད་པའི་ཕྱིར། མཚན་མོ་བུད་མེད་ལ་ཚིག་དྲུག་ལས་ལྷག་པར་ཆོས་བསྟན་ཀྱང་ལྟུང་བྱེད་འདི་མི་བསྐྱེད་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་བ་ལས། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། ཉིན་མཚན་གྱི་ཆ་ལ་ན་སྨད་པ་མེད་ཅེས་བཤད་དོ། །ཞག་གཅིག་དུས་ཡིན་ནོ་ཞེས་བརྗོད་ན་ཡང་མི་རིགས་ཏེ། ཐོ་རངས་བུད་མེད་ལ་ཆོས་ཚིག་དྲུག་ལས་ལྷག་པར་སྟོན་པ་ན་བར་སྐབས་སུ་སྐྱ་རེངས་ཤར་ཏེ་ཞག་འཕོས་ནས། དེའི་ཚེ་ཆོས་ཀྱི་ཚིག་རྒྱུན་ཆགས་སུ་ཚིག་དྲུག་ལས་ལྷག་པར་སྟོན་པ་དེ་ལ་ལྟུང་བྱེད་འདི་མི་བསྐྱེད་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་ཏེ། ཞག་གཅིག་གི་དུས་ཡིན་པ་དེ་མེད་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་ཆོས་སྟོན་པའི་སྦྱོར་བ་གཅིག་གིས་ཚིག་ལྔའམ་དྲུག་ལས་ལྷག་པར་ཆོས་སྟོན་ནའོ། །ཞེས་སྦྱོར་བའི་ཡན་ལག་གི་སྐབས་སུ་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་གང་བསྟན་པའི་ཆོས་ལ་བཞི་ལས། སངས་རྒྱས་ཀྱི་བཀའམ་བསྟན་བཅོས་ཡིན་པ་སྟེ། ཆོས་སོ་ཞེས་པ་དང་། རྣམ་འབྱེད་ལས། ཆོས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་གསུངས་པའམ་སངས་རྒྱ
【現代漢語翻譯】 不產生墮罪的原因是沒有進行爭論的悔悟，因為爭論的基礎不完整。進行悔悟會導致墮罪。
在家女說法墮罪 第五，關於向在家女說法：包括陳述實際的墮罪和說明沒有墮罪的情況。 首先，事件起因是，在舍衛城，阿迦向在家女說法，之後六群比丘說了超過六個詞語，因此制定了墮罪。所禁止的是成為貪慾之因。定義是，具戒比丘在沒有男性法律同伴的情況下，向在家女說了超過五個或六個詞語的佛法，這是由於理解上的偏差而導致的實際墮罪。分支有四個，首先是基礎分支。它有四個方面：向誰說法、所說的法、在哪兒說以及由誰來說。首先有八個方面：在之前關於性行為的討論中已經解釋了五個，再加上是在家女，即向在家女說法。排除的情況是，如果比丘尼在沒有法律同伴的情況下說法，則會犯輕罪。不是指那些具有聰明才智的女性。根據《律分別》，『具有聰明才智的女性會不斷地提出問題並進行解答』，因此沒有墮罪。不是指被替換的，可以通過對揹負棉花者（指其他情況）的解釋來理解。這裡的上師們認為，需要在一天之內完成，否則，如果每天說一個詞，即使總數超過六個詞也不會構成墮罪。如果一天之內沒有完成，那麼晚上向女性說超過六個詞的佛法也不會產生墮罪，因為《五十頌》中說：『白天和夜晚沒有區別』。如果說是在一天之內，那也是不合理的，因為如果在黎明時向女性說了超過六個詞的佛法，中間天亮了，一天就過去了，那時繼續說超過六個詞的佛法就不會產生墮罪，因為一天之內沒有完成。因此，在說法的過程中，如果一次性說了超過五個或六個詞的佛法，就會產生墮罪。這在關於行為分支的部分已經解釋過了。第二，關於所說的法，有四個方面：是佛陀的教言或論著，即所謂的『法』。根據《律分別》，『法』指的是佛陀所說或佛陀允許的。
【English Translation】 Not generating an offense is because there is no remorse for the dispute, as the basis of the dispute is incomplete. Generating remorse leads to an offense.
Offense of a nun teaching Dharma to a laywoman Fifth, regarding teaching Dharma to a laywoman: it includes stating the actual offense and explaining the absence of offense. First, the origin of the incident is that in Shravasti, A迦 taught Dharma to a laywoman, and afterwards the Six Groups of monks spoke more than six words, hence the offense was established. What is prohibited is becoming a cause of attachment. The definition is that a fully ordained monk, without a male legal companion, taught more than five or six words of Dharma to a laywoman, which is the actual offense resulting from a misunderstanding. There are four branches, the first being the base branch. It has four aspects: to whom it is taught, what Dharma is taught, where it is taught, and by whom it is taught. First, there are eight aspects: the five that were explained in the previous discussion on sexual intercourse, plus being a laywoman, i.e., teaching to a laywoman. The exclusion is that if a nun teaches Dharma without a legal companion, she commits a minor offense. It does not refer to women who are naturally intelligent. According to the Vinaya-vibhaṅga, 'Women who are naturally intelligent will continuously ask questions and provide answers,' therefore there is no offense. It does not refer to being replaced, which can be understood through the explanation of the one carrying cotton. Here, the lamas believe that it is necessary to be within one day, otherwise, if one word is spoken each day, even if the total exceeds six words, it will not constitute an offense. If it is not completed within one day, then teaching more than six words of Dharma to a woman at night will not generate an offense, because the Fiftieth Verse states: 'There is no difference between day and night.' If it is said to be within one day, that is also unreasonable, because if more than six words of Dharma are taught to a woman at dawn, and in the meantime it dawns and the day passes, then continuing to teach more than six words of Dharma at that time will not generate an offense, because it is not completed within one day. Therefore, if more than five or six words of Dharma are taught in one act of teaching, an offense is generated. This has been explained in the section on the branch of action. Second, regarding the Dharma being taught, there are four aspects: it is the Buddha's teachings or treatises, i.e., what is called 'Dharma.' According to the Vinaya-vibhaṅga, 'Dharma' refers to what the Buddha has spoken or what the Buddha has permitted.
ས་ཀྱི་ཉན་ཐོས་ཀྱིས་བཤད་པའོ་ཞེས་སོ། །དོན་བཤད་པ་ཡིན་པ་སྟེ་དོན་མི་འཆད་པར་ཚིག་འདོན་པ་ 7-11a ཡིན་ན་ལྟུང་མེད་དུ་གསུངས་པས་ཤེས་ཏེ། དུས་ཁྲིམས་འབོགས་པ་དང་ཡོན་བཤད་པས་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ཚིག་ལྔའམ་དྲུག་ལས་ལྷག་པ་ཚིགས་སུ་བཅད་པར་ལོངས་པ་སྟེ་ཚིག་དྲུག་ལས་ལྷག་པར་རོ་ཞེས་པ་དང་། མ་རྣམས་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། ཚིགས་སུ་བཅད་པ་ཙམ་འདོན་ན་ཡང་ངོ་ཞེས་གླུ་ལེན་པ་ལ་བཤད་པའི་གནད་ཀྱིས་སོ། །སྔར་ཤེས་ལས་གཞན་ཡིན་པ་སྟེ། སྔར་ཤེས་ཟིན་ཡིན་ན་ནི་སློབ་གཉེར་བསོད་པ་དང་ཞེས་ལྟུང་མེད་དུ་གསུངས་སོ། །གསུམ་པ་གང་དུ་བསྟན་པའི་གནས་ནི། གནས་གཅིག་ཡིན་པ་སྟེ་གནས་གཞན་དུ་ནི་སྔ་མ་བྱས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བཞི་པ་གང་གིས་སྟོན་པའི་རྟེན་ནི། ཁྲིམས་གྲོགས་དང་མི་ལྡན་པ་སྟེ་སྐྱེས་པ་མེད་པར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་ཆོས་ཚིག་ལྔའམ་དྲུག་ལས་ལྷག་པར་སྨྲ་ཞིང་གོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་ཆོས་སྟོན་པའི་སྦྱོར་བ་གཅིག་གིས་ཚིག་ལྔའམ་དྲུག་ལས་ལྷག་པར་ཆོས་སྟོན་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་བུད་མེད་དེས་དོན་གོ་བའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཁྱིམ་པ་མོ་ལ་སྟོན་པ་ལའོ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་སྔར་སྨོས་པ་ལྟར་རིག་པའི་སྐྱེས་པ་མེད་པར་ཁྱིམ་པ་མོ་ལ་སྟོན་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཅི་ཞིག་སྟོན་པ་ལ་ཞེ་ན། ཆོས་སྟོན་པ་ལས་སོ། །དེའང་དགེ་སློང་གིས་ཁྱིམ་པ་མོ་ལ་ཆོས་ཚིག་དྲུག་ལས་ལྷག་པར་སྟོན་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཚིག་དྲུག་ལས་མ་ལྷག་པ་ལ་མ་ལྷག་པ་ཉིད་དུ་འདུ་ཤེས་ཏེ་ཆོས་སྟོན་པ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཚིག་དྲུག་ལས་ལྷག་པ་ལ་ལྷག་པ་ཉིད་དུ་ཤེས་པའི་དགེ་སློང་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཚིག་དྲུག་ལས་ལྷག་ཀྱང་མ་ལྷག་པར་འདུ་ཤེས་ན་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ། ། 7-11b ཚིག་དྲུག་ལས་ལྷག་དགོས་པར་དེའི་དམིགས་བསལ་ནི། ཚིག་ལྔ་ཁོ་ན་ཡོད་པ་ཕུང་པོ་ལྔ་འཆད་པ་ལྟ་བུ་ལ་ནི་ཚིག་ལྔར་བརྩམས་པའི་རྩོམ་པ་ལྔ་པ་ལས་ལྷག་པར་སྟོན་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་མི་འགྱུར་ཏེ། ཚིག་དྲུག་ལས་ལྷག་པ་མི་དགོས་སོ། །ཊཱི་ཀར། འདིར་ཚིག་ཅེས་བྱ་བ་ནི་སྨྲ་བར་འདོད་པ་དོན་གཅིག་གོ་བར་བྱེད་པའི་ཚིག་ལ་བྱ་བ་སྟེ། དཔེར་ན་སྨྲ་བར་འདོད་པའི་དབང་གིས་གཟུགས་མི་རྟག་པ་བྱེ་བྲག་དང་བཅས་པ་ནི་ཚིག་གཅིག་ཅེས་བྱ་བ་ལྟ་བུའོ། །གཟུགས་ཙམ་རྗེས་སུ་བཤད་པ་སྨྲ་བར་འདོད་པ་ལ་ཕུང་པོ་ནི་ལྔ་སྟེ། གཟུགས་དང་། ཚོར་བ་དང་། འདུ་ཤེས་དང་། འདུ་བྱེད་དང་། རྣམ་པར་ཤེས་པའོ་ཞེས་བྱ་བ་དག་ནི་ཐ་དད་པ་ཉིད་དོ། །མདོར་བསྟན་པ་ནི། རྒྱས་པར་བཤད་པ་གཙོ་བོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་མདོར་བསྟན་པ་སྟེ་རྒྱས་པར་བཤད
【現代漢語翻譯】 這是由聲聞（Nyan Thös，指聽聞佛陀教誨而證悟的修行者）所說的。這是在解釋其含義，如果只是唸誦詞句而不解釋含義，經中說沒有墮罪。但如果是爲了判決罪行或爲了供養而宣說，則不是這種情況。』經中這樣說到。超過五六個詞的頌文才算完整，意思是超過六個詞。在母本的註釋中說：『即使只是唸誦頌文，也沒有問題。』這是通過歌唱的方式來解釋其要點。這與之前已經知曉的內容不同，如果之前已經知曉，那麼學習和行善就不會有墮罪。第三，關於在何處宣說的地點：地點必須是同一個，如果在其他地方，那麼就和之前做過的事情一樣。』經中這樣說到。第四，關於由誰來宣說的所依：必須是沒有法律同伴，也就是說沒有男性。』經中這樣說到。關於意樂的支分，有兩點：『認識』是指對基礎沒有誤解。『意圖』是指持續不斷地想要說和理解超過五六個詞的佛法。『加行』是指以具備五種特徵的語言來宣說佛法，通過一次宣說的加行，開始宣說超過五六個詞的佛法。『究竟』是指女性理解了其含義。 第二種情況是，對在家的女性宣說佛法。如前所述，如果沒有具備智慧的男性在場，對在家的女性宣說佛法，就會構成墮罪。那麼，宣說的是什麼呢？是宣說佛法。如果比丘對在家的女性宣說超過六個詞的佛法，就會構成墮罪。如果對比丘來說，沒有超過六個詞，並且他認為沒有超過，那麼宣說佛法就沒有罪過。如果比丘知道超過了六個詞，並且認為超過了，那麼就會構成墮罪。如果超過了六個詞，但他認為沒有超過，那麼就沒有罪過。 如果必須超過六個詞，那麼它的例外情況是：只有五個詞，比如解釋五蘊（Phungpo Nga），如果宣說超過五個詞的五蘊，就不會構成墮罪，因為不需要超過六個詞。《註釋》中說：『這裡所說的「詞」，是指想要表達一個意思的詞語，例如，想要表達「色是無常的」這個概念，那麼「色是無常的」就是一個詞。』如果只是簡單地提到「色」，那麼在想要表達的情況下，五蘊是不同的，即色（Zug）、受（Tshorwa）、想（Dushe）、行（Duche）、識（Nampar Shepa）。』簡略的說明是因為詳細的解釋才是主要的，所以先簡略說明，然後再詳細解釋。
【English Translation】 This is spoken by the Shravakas (Nyan Thös, referring to practitioners who attain enlightenment by hearing the Buddha's teachings). This is explaining its meaning; if one only recites the words without explaining the meaning, the sutra says there is no transgression. However, this is not the case if it is for judging offenses or for making offerings.' Thus it is said in the sutra. A verse is complete when it exceeds five or six words, meaning more than six words. In the commentary of the root text, it says: 'Even if one only recites the verse, there is no problem.' This is to explain the key points through singing. This is different from what was previously known; if it was already known, then learning and doing good deeds will not incur transgression. Third, regarding the place where it is taught: the place must be the same; if it is in another place, then it is the same as what was done before.' Thus it is said in the sutra. Fourth, regarding the basis of who is teaching: there must be no legal companion, that is, no male.' Thus it is said in the sutra. Regarding the limbs of intention, there are two points: 'Recognition' means that there is no misunderstanding of the basis. 'Intention' means continuously wanting to speak and understand the Dharma that exceeds five or six words. 'Application' means teaching the Dharma with language that possesses five characteristics, and through one application of teaching, beginning to teach the Dharma that exceeds five or six words. 'Ultimate' means that the woman understands its meaning. The second case is teaching the Dharma to a laywoman. As mentioned before, if there is no man of wisdom present, teaching the Dharma to a laywoman constitutes a transgression. So, what is being taught? It is teaching the Dharma. If a Bhikshu teaches a laywoman the Dharma that exceeds six words, it constitutes a transgression. If, for the Bhikshu, it does not exceed six words, and he thinks it does not exceed, then there is no offense in teaching the Dharma. If the Bhikshu knows that it exceeds six words, and he thinks it exceeds, then it constitutes a transgression. If it exceeds six words, but he thinks it does not exceed, then there is no offense. If it is necessary to exceed six words, then its exception is: there are only five words, such as explaining the five Skandhas (Phungpo Nga), if one teaches more than five words of the five Skandhas, it will not constitute a transgression, because it is not necessary to exceed six words. The commentary says: 'Here, the word "word" refers to a word that intends to express a meaning, for example, wanting to express the concept that "form is impermanent," then "form is impermanent" is one word.' If one simply mentions "form," then in the case of wanting to express, the five Skandhas are different, namely form (Zug), feeling (Tshorwa), perception (Dushe), mental formations (Duche), and consciousness (Nampar Shepa).' The brief explanation is because the detailed explanation is the main thing, so first a brief explanation, and then a detailed explanation.
་པ་ལས་ཐ་མི་དད་དེ། དཔེར་ན་ཕུང་པོ་ནི་ལྔ་སྟེ་ཞེས་བྱ་བ་དེ་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ལས་ཐ་མི་དད་པ་ལྟ་བུའོ་ཞེས་སོ་སྟེ། དེ་དག་གི་ངག་དོན་ནི་ཕུང་པོ་ལྔ་ལྟ་བུའི་མདོར་བསྟན་ཤླཽ་ཀ་གཅིག་ལས་རྒྱས་བཤད་ཤླཽ་ཀ་ཁྲི་ཡོད་པ་ལྟ་བུ་ཡང་ཚིག་ལྔ་པའི་ཁོངས་སུ་འདུས་པ་ཡིན་ནོ། ། 說此非墮罪 གཉིས་པ་ནི། བུད་མེད་མཁས་པས་གོང་ནས་གོང་དུ་དྲིས་པ་ནི། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། དོན་གྱི་ཐེ་ཚོམ་བཅད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། །གཏན་ལ་དབབ་པར་བྱས་པ་དང་། གཞན་ཡང་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། སློབ་གཉེར་བསོད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྔར་ལུང་ཕོག་པའོ་ཞེས་བཤད་པས། དོན་སྔར་ནས་ཤེས་ཟིན་པ་དེ་ངེས་ཤིང་བྱང་བར་བྱེད་པའོ། །རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། ཁ་ཏོན་ཞུ་བ་དང་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཁ་ཏོན་འདོན་པའོ་ཞེས་བཤད་པས། ཚིག་སྔར་ནས་བཟུང་ཟིན་པ་དེ་མི་བརྗེད་ཅིང་བྱང་བར་བྱ་བའི་ཆེད་དུ་ཚིག་ཁ་ཏོན་དུ་འདོན་པའོ། །དམིགས་ཀྱིས་དྲི་བ་དང་ཞེས་པ་ནི། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། ཚིག་ལ་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བའི་ 7-12a གནས་རྣམ་པར་ངེས་པར་བྱེད་པའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དུས་ཁྲིམས་བསྙེན་གནས་འབོགས་པ་དང་། ཡོན་བཤད་པ་ནི་ཡོན་བསྔོ་བ་སྟེ། སྨན་གྱིས་གཞིའི་ཊཱི་ཀ་ལས། ཡོན་བཤད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དགེ་བའི་རྩ་བ་སྔོ་ཞིང་སྨོན་ལམ་འདེབས་པའོ་ཞེས་བཤད་ལ། མདོར་ཡོན་ཞེས་པའི་དོན་དགེ་བའི་རྩ་བའི་ཕན་ཡོན་བཤད་པ་དང་། ཕན་ཡོན་དེ་བྱང་ཆེན་དུ་བསྔོ་བ་དང་། སྦྱིན་སོགས་ཀྱི་ཕན་ཡོན་ཆེན་པོ་འབྱུང་བའི་བསོད་ནམས་བསགས་ཡུལ་སངས་རྒྱས་ལྟ་བུ་ལ་ཡོན་གནས་དང་། དེ་ལྟ་བུའི་ཡོན་གནས་དེས་སྦྱིན་བདག་གི་དགེ་ཚོགས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ལེགས་པར་སྦྱང་བའམ་བསྐྱེད་པ་དང་འཕེལ་བར་འགྱུར་བྱེད་ནུས་པའི་ཕྱིར་ཡོན་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བར་ནུས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་རྗེ་བཙུན་ཕྲིན་ལས་ཀྱི་དབང་ཕྱུག་གསུང་ངོ་། །བཤད་མ་ཐག་པ་དེ་དག་ནི་ཚིག་དྲུག་ལས་ལྷག་ཀྱང་ལྟུང་བ་འདི་བསྐྱེད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །སྔར་གནས་ཁང་དུ་ཚིག་བཞི་བསྟན་ནས་ཕྱིས་ཁྱམས་སུ་ཚིག་གསུམ་བསྟན་པ་ལྟ་བུ་གནས་ཐ་དད་གཞན་དུ་བསྟན་པས་ཚིག་དྲུག་ལས་ལྷག་པ་ནི་སྔ་མ་གནས་ཁང་དུ་བསྟན་པ་དེ་ལྟུང་བ་འདི་བསྐྱེད་པའི་བདག་ཉིད་དུ་མ་བྱས་པ་ཉིད་དོ། །ཊཱི་ཀར། དེ་ལ་ལྟུང་བར་མི་བཞག་གོ་ཞེས་སོ། །སྟོན་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 說過法五六句墮罪 དྲུག་པ་འདོན་པ་ལ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །དེ་ཡི་ལྟུང་མེད་བསྟན་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དྲུག་སྡེས་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་། ཚིག་མཉམ་དུ་ཆོས་འདོན་པར་བྱེད་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ལུང་འབོགས་པ་པོ་དང་ཆོས་ལ་མ་གུས་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དང་པོ་ལེན་པ་དང་། འདོན་པའི་དུས་ན་རང་དབང་དུ་བརྗོད་པ་ནི་འདོན་དུ་འཇུག་པ་དེ་དང་། ཆོས་
【現代漢語翻譯】 這與從根本上沒有區別。例如，就像詳細解釋『五蘊』與『五蘊』本身沒有區別一樣。這些話的意思是，就像一個五蘊的概要偈頌，卻有成千上萬的詳細解釋偈頌一樣，它們也包含在這五個詞的範圍內。 說此非墮罪 第二，有智慧的女性不斷地提問。《辨別論》中說，這是爲了斷除對意義的疑惑。已經確定了。此外，《辨別論》中說，『學習功德』是指之前已經接受了教導。因此，是爲了確定和熟悉先前已經知道的意義。《辨別論》中說，『背誦』是指唸誦。因此，是爲了不忘記和熟悉先前已經記住的詞語而唸誦詞語。『特別提問』是指，《辨別論》中說，是爲了明確對詞語產生疑惑的地方。 7-12a 受持齋戒和供養，供養是指回向。在《藥師根本論》中說，『供養』是指回向善根和發願。簡而言之，供養的意義是宣說善根的利益，並將利益迴向于大菩提，以及像佛陀這樣的積累巨大布施等利益的福田，這樣的福田能夠很好地凈化或增長施主的善行功德，因此被稱為能夠完全凈化供養等等。這是至尊事業自在所說的。剛剛所說的那些，即使超過了六個詞，也不會產生墮罪。就像之前在房間里說了四個詞，之後在走廊裡說了三個詞一樣，因為在不同的地方說了，所以超過了六個詞，但之前在房間里說的那些並沒有成為產生墮罪的自性。在《根本論》中說，『因此不認為是墮罪』。這是導師的墮罪。 說過法五六句墮罪 第六，唸誦。分為宣說根本墮罪和說明沒有墮罪。 首先，起因是，在舍衛城，六群比丘沒有受具足戒，同時唸誦佛法，因此制定了墮罪。所要遮止的是受持者和不恭敬佛法者。在《根本論》中說，『首先，在接受和唸誦的時候，隨意說話就是允許唸誦的人，以及佛法』
【English Translation】 This is not different from the root. For example, it is like explaining in detail 'the five aggregates' is not different from 'the five aggregates' themselves. The meaning of these words is that, like a summary verse of the five aggregates, but there are tens of thousands of detailed explanation verses, they are also included in the scope of these five words. Saying this is not a downfall. Second, the wise woman asks questions from higher and higher. In the 'Discrimination Commentary', it is said that this is to cut off doubts about the meaning. It has been determined. Furthermore, in the 'Discrimination Commentary', it is said that 'studying merit' refers to what has been taught before. Therefore, it is to determine and familiarize oneself with the meaning that has already been known. In the 'Discrimination Commentary', it is said that 'recitation' refers to chanting. Therefore, it is to chant the words in order not to forget and to familiarize oneself with the words that have already been memorized. 'Asking specifically' refers to, as it is said in the 'Discrimination Commentary', it is to clarify the places where doubts arise about the words. 7-12a Taking vows and making offerings, offering refers to dedication. In the 'Medicine Root Commentary', it is said that 'offering' refers to dedicating the roots of virtue and making aspirations. In short, the meaning of offering is to proclaim the benefits of the roots of virtue, and to dedicate the benefits to great Bodhi, and to the field of merit such as the Buddha, which accumulates great benefits of giving and so on, such a field of merit is able to purify or increase the merits of the benefactor well, therefore it is called being able to completely purify the offering and so on. This is what Jetsun Trinley Wangchuk said. Those just said, even if they exceed six words, will not produce a downfall. Just like saying four words in the room before, and then saying three words in the corridor later, because they are said in different places, so they exceed six words, but those said in the room before did not become the nature of producing a downfall. In the 'Root Commentary', it is said, 'Therefore it is not considered a downfall'. This is the downfall of the teacher. Saying five or six sentences of Dharma is a downfall. Sixth, recitation. It is divided into proclaiming the root downfall and explaining that there is no downfall. First, the cause is that in Shravasti, the six groups of monks did not receive full ordination, and recited the Dharma at the same time, therefore a downfall was established. What is to be prevented is the holder and the one who does not respect the Dharma. In the 'Root Commentary', it is said, 'First, at the time of receiving and reciting, speaking arbitrarily is the person who allows the recitation, and the Dharma'
7-12b ལ་ཡང་མ་གུས་པའི་བསམ་པ་བརྒྱུད་པར་གནས་པ་ཡིན་པས་ལྟུང་བ་འདི་རྣམ་པར་བཞག་པ་སྟེ་ལུང་འབོགས་པ་ལ་མ་བལྟོས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པའམ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་དང་། དུས་མཉམ་དུའམ་མཇུག་ཐོགས་སུ་སྟོན་བྱེད་དུ་གྱུར་པའི་ཚིག་བཞིར་ལོངས་པའི་ཡི་གེ་འདོན་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་དང་ལྡན་པའི་ཡུལ་དང་། གང་འདོན་པའི་དངོས་པོའོ། །དང་པོ་ལ་ལྔ་ལས། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པའམ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ཡིན་པ་སྟེ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་གཅིག་ཅར་རམ་ཞེས་པ་དང་། སྤྱིར་བསྟན་པ་ལས་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་ཀྱང་ངོ་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་ནི་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་དང་། འདོན་པའམ། དགེ་སློང་དང་འདོན་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་དང་འདོན་ན་ཅིར་འགྱུར་སྙམ་ན། ཞུ་བ་ཆེ་ཤོས་ལས། ཡུལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་འདུ་ཤེས་ཏེ་བཀླགས་ན་ཅིར་འགྱུར་ན་ཉེས་པ་མེད་དེ་ཞེས་བཤད་དེ། དེ་ཡང་དངོས་གཞི་ལྟུང་མེད་ལ་དགོངས་ཤེས་རིགས་ཏེ། ཞུ་བ་ཆུང་ཤོས་ལས། ཡུལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་འདུ་ཤེས་ཏེ་མགྲིན་གཅིག་ཏུ་ཆོས་འདོན་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་ཞུ་འགྲེལ་དུ་ལུང་དྲངས་སོ། །རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་དང་ཞུ་བ་གཉིས་ཀ་ལས། དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་དང་ཚིག་རེ་རེ་ནས་འདོན་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ། །དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་དང་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འོ་ན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་ཚུལ་ལ་ལུང་ཞུ་བར་བྱེད་ན་ཆོས་དང་ཡི་གེ་མཉམ་དུ་འདོན་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་གིས་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལས་ལུང་ནོད་པར་བྱེད་ན་བསྙེན་ 7-13a པར་མ་རྫོགས་པ་དང་གཅིག་ཅར་རམ་མཇུག་ཐོགས་སུ་སྟོན་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའི་ཆོས་དང་ཡི་གེ་འདོན་ན་དེ་ལ་གཉིས་ཀ་ལ་ཡང་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་སློབ་པར་འདོད་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། འདོན་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཀློག་པའི་ཕྱིར་བསླབ་པའི་ཕྱིར་བརྗོད་པ་ཡིན་པར་བསམས་ཏེ་ཁ་ཏོན་ཚིག་སྔར་བཟུང་ནས་བཟུང་ཟིན་པའི་ཞུ་བ་ལ་སོགས་པ་དག་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་སོ། །བསྡུས་པ་ལས་ཀྱང་། ཆོས་བསྟན་པ་སྦྱིན་པའི་ཚུལ་གྱིས་ལེན་དུ་འཇུག་པ་ཡིན་ཏེ་ཞེས་བཤད་པས་ཤེས་སོ། །གསུམ་པ་ངོས་མ་སྤོས་པ་སྟེ་བལ་ཁུར་བ་ལ་བཤད་པའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་སོ། །དེ་ཡང་ཆོས་འདོན་པ་ལས་ཡིན་གྱི། ཡི་གེ་འདོན་པ་ལས་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །བཞི་པ་དང་ལྔ་པ་ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་ནི་སྔར་མི་ཆོས་བླ་མའི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་གང་འདོན་པའི་དངོས་པོ་ལ་གསུམ་ལས། སྟ
【現代漢語翻譯】 此外，由於心中持續存在不敬的想法，因此犯下此墮罪，無需依賴任何授權或許可。關於'ངོ་ཏི་'（ngoti，梵文：uddiṣṭa，烏提舍，指定）的墮罪，是指具足戒的比丘向未受比丘戒者或已授戒者，同時或隨後誦讀構成完整四句偈的文字，從而導致的實際墮罪。此墮罪有四個組成部分，其中基礎組成部分有兩個：一是具備何種條件的對象，二是誦讀的內容。 首先，關於對象，有五種情況：一是未受比丘戒者或已授戒者，即與未受比丘戒者同時；二是通常而言，僅與未受比丘戒者相關。排除的情況是：比丘對比丘尼誦讀，或對比丘誦讀，則犯輕罪。如果比丘對比丘尼誦讀，會發生什麼情況呢？在《最大請問經》中說：'如果對象是已受比丘戒者，並認為其是已受比丘戒者而誦讀，則無罪。'這應理解為指未犯根本墮罪的情況。在《最小請問經》中說：'如果對象是已受比丘戒者，並認為其是已受比丘戒者而一起誦經，會發生什麼情況呢？犯輕罪。'在《請問經釋》中引用了此經文。在《廣大釋》和《請問經》中都說：'如果比丘對比丘尼逐字逐句地誦讀，會發生什麼情況呢？犯輕罪。比丘尼對比丘也同樣如此。'那麼，如果比丘為沙彌請求經文，同時誦讀經文和文字，會發生什麼情況呢？在《 टीका》（ṭīkā， टीका，ṭīkā，註釋）中說：'如果比丘從未受比丘戒者處接受經文，同時或隨後誦讀構成完整四句偈的經文和文字，則雙方都犯輕罪。' 二是真心想要學習，如《 टीका》中說：'誦讀，是指爲了閱讀、爲了學習而唸誦，心中想著要背誦，對於已經背誦的請求等，則沒有墮罪。'《略釋》中也說：'以佈施的方式教授佛法，使其接受。'由此可知。三是沒有改變面部表情，這可以通過揹負棉花的比喻來理解。這是指誦讀佛法，而非誦讀文字。四和五是具備五種名稱和保持正常姿勢，如前文'人法上師'中所述。二是關於誦讀的內容，有三種情況：一是
【English Translation】 Furthermore, since disrespectful thoughts continuously reside in the mind, this transgression is committed, without relying on any authorization or permission. Regarding the transgression of 'ངོ་ཏི་' (ngoti, Sanskrit: uddiṣṭa, uddiṣṭa, specified), it refers to the actual transgression resulting from a fully ordained monk reciting words that constitute a complete four-line verse to someone who is not a fully ordained monk or to someone who has been ordained, either simultaneously or subsequently. This transgression has four components, of which the basic components are two: first, the object with what conditions it possesses, and second, the content being recited. First, regarding the object, there are five situations: first, someone who is not a fully ordained monk or someone who has been ordained, that is, simultaneously with someone who is not a fully ordained monk; second, generally speaking, it only relates to someone who is not a fully ordained monk. The excluded cases are: if a monk recites to a nun, or recites to a monk, then a minor offense is committed. If a monk recites to a nun, what will happen? In the 'Greatest Inquiry Sutra' it says: 'If the object is someone who is fully ordained, and one recites thinking that they are fully ordained, then there is no offense.' This should be understood as referring to a situation where no fundamental transgression is committed. In the 'Smallest Inquiry Sutra' it says: 'If the object is someone who is fully ordained, and one recites the Dharma together thinking that they are fully ordained, what will happen? A minor offense is committed.' This sutra is quoted in the 'Inquiry Sutra Commentary'. In both the 'Extensive Commentary' and the 'Inquiry Sutra' it says: 'If a monk recites to a nun word by word, what will happen? A minor offense is committed. The same applies to a nun reciting to a monk.' So, if a monk requests scripture for a novice monk, and recites the scripture and words simultaneously, what will happen? In the ' टीका' (ṭīkā, टीका, ṭīkā, commentary) it says: 'If a monk receives scripture from someone who is not fully ordained, and recites the Dharma and words that constitute a complete four-line verse simultaneously or subsequently, then both of them commit a minor offense.' Second, genuinely wanting to learn, as the ' टीका' says: 'Reciting, refers to reciting for the sake of reading, for the sake of learning, thinking of memorizing, and for requests that have already been memorized, there is no transgression.' The 'Abridged Explanation' also says: 'Teaching the Dharma in the manner of giving, causing them to receive.' This can be understood from this. Third, not changing facial expressions, this can be understood through the metaphor of carrying cotton. This refers to reciting the Dharma, not reciting words. Fourth and fifth are possessing the five names and remaining in a normal posture, as described earlier in the section on 'Human Dharma Master'. Second, regarding the content being recited, there are three situations: first,
ོན་བྱེད་དུ་གྱུར་པའི་ཆོས་སམ་ཡི་གེ་ཡིན་པ་སྟེ་སྟོན་བྱེད་དུ་གྱུར་པའི་ཞེས་སོ། །ཡི་གེ་འདོན་པ་ལ་ཚིག་བཞིར་ལོངས་པ་མི་དགོས་ཀྱང་ཆོས་ཡིན་ན་ཚིག་བཞིར་ལོངས་པ་སྟེ། ཡོན་ཏན་འོད་མར། ཤླཽ་ཀ་གཅིག་ཡན་ཆད་མིད་པ་བསྒྲིལ་ཅིང་སྨྲ་ན་ལྟུང་བར་འགྱུར་ཞེས་སོ། །སྔར་ཤེས་ལས་གཞན་ཡིན་པ་སྟེ་ཚིག་སྔར་ནས་བཟུང་ཟིན་པའི་ཁ་ཏོན་ཞུ་བ་ལ་སོགས་པ་ལ་ལྟུང་མེད་དུ་གཞུང་ལས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་དུས་མཉམ་དུའམ་མཇུག་ཐོགས་སུ་འདོན་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །མི་འདོད་བཞིན་གྲུབ་པ་ནི་མ་གཏོགས་སོ་ཞེས་བཤད་དོ། །སྦྱོར་བ་ནི་དུས་མཉམ་དུའམ་མཇུག་ཐོགས་སུ་ཆོས་འདོན་པའི་སྦྱོར་བ་གཅིག་གིས་ཆོས་སམ་ 7-13b ཡི་གེ་འདོན་པར་ཞུགས་པའོ། །སྦྱོར་བ་གཅིག་གིས་ཞེས་པས་ཉི་མ་ཐ་དད་ལ་ཚིག་རྐང་གཉིས་གཉིས་འདོན་པ་ལྟ་བུ་སེལ་ལོ། །མཐར་ཐུག་ནི་དོན་གོ་བ་ཡིན་ཅེས་སྔ་མ་རྣམས་གསུངས་ཡང་། ཡི་གེ་རྐྱང་པ་འདོན་པ་ལ་ནི་དོན་གོ་བ་མེད་དེ་ཡི་གེ་སིལ་བུས་དོན་མི་སྟོན་པའི་ཕྱིར། ཆོས་ཚིག་བཞི་སྟོན་ཟིན་པའམ་ཡི་གེ་གཅིག་ཙམ་སྟོན་ཟིན་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་གིས་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་དུས་གཅིག་ཅར་རམ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པས་སྟོན་པའི་མཇུག་ཐོགས་སུ་མདོ་སྡེ་ལ་སོགས་པའི་ལུང་གི་དོན་སྟོན་བྱེད་དུ་གྱུར་པའི་ཆོས་དང་། ལུང་ལས། ཨ་ཨཱ་ཨི་ཨཱི་ཞེས་ཡི་གེ་ཡང་འདོན་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ད་ནི་འདི་དག་གི་འཕྲོས་དོན་ཅུང་ཟད་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། སྟོན་བྱེད་དུ་གྱུར་པའི་ཆོས་འདི་ལ་མུ་བཞི་སྟེ། སྟོན་བྱེད་ཡིན་ལ་ཆོས་མ་ཡིན་པ་ནི་མུ་སྟེགས་ཀྱི་སྟོན་པ་དྲང་སྲོང་སེར་སྐྱས་བཤད་པ་ལྟ་བུའི་མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་གཞུང་ལུགས་རྣམས་སོ། །ཆོས་ཡིན་ལ་སྟོན་བྱེད་མ་ཡིན་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། སློབ་དཔོན་དཔའ་བོས་བྱས་པའི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཀྱི་རྒྱུད་ལྟ་བུའོ་ཞེས་སོ། །གཉིས་ཀ་ཡིན་པ་ནི་འདུལ་བ་ལུང་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་ཀ་མ་ཡིན་པ་ནི་བྱ་རོག་སོ་རྟོག་གི་བསྟན་བཅོས་ལྟ་བུའོ། །སྟོན་བྱེད་ནི་དང་པོ་སྟོན་པས་བཤད་པའི་བཀའ་ལུང་ངོ་། །ཆོས་ནི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཆོས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་གསུངས་པ་དང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཉན་ཐོས་ཀྱིས་བཤད་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སྟོན་པ་བཞུགས་པའི་ཚེ་ན་ཉན་ཐོས་ཀྱིས་བཤད་ན་ཡང་སྟོན་བྱེད་དུ་འགྱུར་བ་ཡིན་ཏེ། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་བཀའ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དང་པོའི་སྟོན་པ་ནི་ཕྱི་ནང་གི་སྟོན་པ་གཉིས་ཀར་བཟུང་བ་ཡིན་ནོ། །སྟོན་བྱེད་དང་ཆོས་གཉིས་ཀ་ཡིན་པ་འདོན་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཡི་གེ་ཡང་འདོན་ནའོ་ཞེས་པ་ནི་ཊཱི་ཀར་ལུང་དྲངས་པ་ལས་ཅིག་ 7-14a ཅར་ཡི་གེ་བརྗོད་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །མཇ
【現代漢語翻譯】 成為能詮釋之法的文字，即是『能詮釋』。唸誦文字不需具備四句，但若為法，則需具備四句。如功德光（Yönten Ö）所言：『唸誦超過一句以上的詩句時，若吞嚥或含糊不清，則會犯墮罪。』先前已知者除外，即對於先前已背誦的經文等進行復誦，經文中說沒有墮罪。意樂的支分有二：『憶念』是指對於所依不混淆。『意樂』是指自願同時或隨後唸誦，且不中斷。不情願的情況下完成則不包括在內。『加行』是指同時或隨後以一個唸誦佛法的加行開始唸誦佛法或文字。『一個加行』排除了在不同時間唸誦兩句詩的情況。『究竟』是指理解意義，這是先前諸位所說的。然而，唸誦單個文字時，沒有理解意義，因為單個文字不能表達意義。唸誦完四句佛法或僅僅一個文字即是究竟。 第二種情況是：比丘在未受具足戒的同時，或者在未受具足戒者唸誦之後，唸誦能詮釋經部等經典的意義之法。經文中說：『唸誦ཨ་ཨཱ་ཨི་ཨཱི་（藏文，梵文天城體：अ आ इ ई，梵文羅馬擬音：a ā i ī，漢語字面意思：a ā i ī）等文字也會犯墮罪。』現在稍微談談這些的後續意義。對於這個『能詮釋之法』，有四種情況：能詮釋但不是法，例如外道的導師如迦毗羅（Kapila）所說的外道宗義。是法但不是能詮釋，如 टीका（梵文，梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）中所說：『如導師勇士（Śūrasena）所著的《本生傳》。』兩者都是，如《律經》。兩者都不是，如烏鴉索迦的論典。『能詮釋』是指最初的導師所說的教言。『法』在《律分別》中說：『法是指佛所說，或佛的聲聞弟子所說。』導師在世時，即使是聲聞弟子所說，也成為能詮釋，因為是加持的教言。最初的導師包括內外道的導師。唸誦既是能詮釋又是法則會犯墮罪。『唸誦文字也會』， टीका（梵文，梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）中引用的經文說，同時唸誦文字會犯墮罪。
【English Translation】 The letter that becomes the teaching that explains, that is 'that which explains'. Reciting letters does not require four lines, but if it is Dharma, it requires four lines. As Yönten Ö said: 'When reciting a verse of more than one line, if one swallows or speaks unclearly, one will commit a transgression.' Except for what was previously known, that is, there is no transgression for reciting scriptures that have been memorized from before. There are two branches of intention: 'Memory' is not being confused about the basis. 'Intention' is wanting to recite voluntarily at the same time or afterwards, without interruption. It is said that completion without intention is not included. 'Effort' is engaging in reciting Dharma or letters with one effort of reciting Dharma at the same time or afterwards. 'One effort' excludes reciting two lines at different times. 'Ultimate' is understanding the meaning, as the previous ones said. However, when reciting single letters, there is no understanding of the meaning, because single letters do not express meaning. Completing the recitation of four lines of Dharma or just one letter is the ultimate. The second case is: a monk, at the same time as not having received full ordination, or after someone who has not received full ordination recites, recites the Dharma that explains the meaning of the scriptures such as the Sutras. The scripture says: 'Reciting letters such as ཨ་ཨཱ་ཨི་ཨཱི་ (Tibetan, Sanskrit Devanagari: अ आ इ ई, Sanskrit Romanization: a ā i ī, Chinese literal meaning: a ā i ī) will also lead to transgression.' Now, let's talk a little about the subsequent meaning of these. For this 'Dharma that explains', there are four cases: that which explains but is not Dharma, such as the doctrines of non-Buddhists spoken by non-Buddhist teachers such as Kapila. That which is Dharma but does not explain, as the टीका (Sanskrit, Sanskrit Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: ṭīkā, Chinese literal meaning: commentary) says: 'Like the Jataka tales composed by the teacher Śūrasena.' Both are, like the Vinaya Sutra. Neither is, like the treatise of the crow Soga. 'That which explains' refers to the teachings spoken by the original teacher. 'Dharma' is said in the Vinaya Vibhanga: 'Dharma means what the Buddha said, or what the Buddha's Shravaka disciples said.' When the teacher is alive, even what the Shravaka disciples say becomes that which explains, because it is the blessed teaching. The original teacher includes both internal and external teachers. Reciting what is both that which explains and Dharma will lead to transgression. 'Reciting letters also', the scripture quoted in the टीका (Sanskrit, Sanskrit Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: ṭīkā, Chinese literal meaning: commentary) says that reciting letters at the same time will lead to transgression.
ུག་ཐོགས་སུ་ཡི་གེ་བརྗོད་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། སློབ་དཔོན་ཨ་ཞེས་འདོན་པ་ན་ཉེ་གནས་ཀྱང་དུས་གཅིག་ཏུ་ཨ་ཞེས་འདོན་པ་སྟེ་དེ་ལྟར་ཡི་གེ་མཉམ་པས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཅིག་ཅར་འདོན་པ་མི་འདོད་བཞིན་དུ་གཡམ་ལ་གྲུབ་པ་ནི་ལྟུང་བ་འདི་བསྐྱེད་པ་ལ་མ་གཏོགས་སོ། །དགེ་སློང་གིས་སྟོན་པའི་རྗེས་སུ་ཉན་དུ་གཞུག་པར་བྱ་བ་སྟེ་ཁྱོད་ཀྱིས་ཁོ་བོ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་གཅིག་ཅར་རམ་སྔར་བརྗོད་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་བསྒོ་བ་ལས་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དེ་གཅིག་ཅར་རམ་སྔར་བརྗོད་པའི་རྗེས་སུ་དགེ་སློང་གིས་འདོན་པ་ཡང་ལྟུང་བ་འདི་བསྐྱེད་པ་ལ་མ་གཏོགས་སོ། །གཞུང་དེ་གཉིས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི་ཡུལ་གྱི་ཀུན་སློང་མེད་པ་དང་། རྟེན་གྱི་ཀུན་སློང་མེད་པས་ཏེ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ་ཞེས་གསུང་རྒྱུན་ལས་སོ། །ཁ་ཏོན་ཞུ་བ་དང་ཞེས་པ་སྔར་བཏོན་པ་མི་བརྗེད་པར་བྱ་བའི་སྦྱོང་བའོ། །སློབ་གཉེར་བསོད་པ་དང་ཞེས་པ་འདོན་པ་ཕྱིར་བཟློས་ཤིང་འཆད་པའོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་གཞུང་ཚིག་འདོན་དུ་བཅུག་ནས་དགེ་སློང་གིས་དེའི་དོན་འཆད་པའོ། །བརྗེད་པའམ་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བ་དྲན་པའི་ཕྱིར་དམིགས་ཀྱིས་འདྲི་བ་ཡང་ལྟུང་བ་འདི་བསྐྱེད་པ་ལ་མ་གཏོགས་སོ། །དེ་རྣམས་ལ་ཚིག་བསྒྲིལ་ཅིང་བཀླགས་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། །འདོན་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 說蠯惡法墮罪 བདུན་པ་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པ་ལ། བསླབ་པར་བྱ་བའི་གནས་སྐབས་བརྗོད། །དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བསྟན་པའོ། ། 說所學學處 དང་པོ་ལ། དགོས་པའི་དོན་དང་། བསྡུས་པའི་དོན་ནོ། ། 意義 དང་པོ་ནི། དེས་དེའི་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་ཀྱང་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བ་དང་། ལས་ཀྱིས་བསྐོས་པས་ལྟུང་བ་བཅས་པའི་ས་མཚམས་ཟིན་པ་དང་། དེའི་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་ 7-14b ཅིང་གོ་བར་བྱས་པས་ངན་པ་མགོ་གཅིག་ཏུ་བསྒྲེ་ཞིང་དགེ་འདུན་སྤྱི་ལ་མ་དད་པ་དེ་སྤོང་བའོ། ། 攝義 གཉིས་པ་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་ཡུལ་གང་བསྐོ་བ་ནི། བསྐོ་བའི་ཡུལ་ཆོས་བཅུ་བཞི་དང་ལྡན་པ་སྟེ་སློང་བ་པའི་ཞལ་ཏ་པ་བསྐོ་བའི་སྐབས་འོག་ཏུ་འཆད་པར་འགྱུར་རོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་བསྐོ་བ་ནི། དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་བཞི་ལྡན་གྱིས་སོ། །གསུམ་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་བསྐོ་བ་ནི། གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་བསྐོ་བའོ། །བཞི་པ་བསྐོས་པ་དེའི་བསླབ་བྱ་ནི་ཁྱིམ་རྣམས་སུ་སོ་སོར་གོ་བར་བྱ་སྟེ་གཞུང་དུ་འཆད་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་ཡང་ཉེས་པ་གང་གིས་སུན་ཕྱུང་བའི་ཉེས་པ་དེ་ཙམ་ཞིག་བརྗོད་པར་བྱ་ཡི། ཉེས་པ་གཞན་མི་བརྗོད་པ་དང་། ཁྱིམ་པ་གང་སུན་བྱུང་བའི་ཁྱིམ་པ་དེ་རྣམས་ལ་བརྗོད་པར་བྱ་ཡི། ཁྱིམ་པ་གཞན་ལ་མི་བརྗོད་དེ། ཞུ་བ་ལས། ཉེས་པའི་མཐར་བྱ་བ་སྟེ་ཉེས་པ་གཞན་ལ་མི་བརྗོད་པ་དང་རིགས་ཀྱི་མཐར་བྱ་བ་སྟེ་ཁྱི
【現代漢語翻譯】 經中說，如果說話時有停頓，就會犯墮罪。在《律分別》中說：『當老師唸誦「阿」字時，侍者也同時唸誦「阿」字，像這樣文字相同。』 第二種情況是，即使不希望同時唸誦，但因習慣而同時唸誦，這不屬於犯墮罪的情況。比丘應當讓未受具足戒者跟隨自己唸誦，並告誡說：『你不要和我一起同時唸誦，也不要先於我念誦。』如果未受具足戒者在比丘唸誦時，同時或先於比丘唸誦，這也不屬於犯墮罪的情況。這兩者的區別在於，前者沒有處所的動機，後者沒有所依的動機，這是按照順序而言的。』口頭傳授說，『背誦』是指爲了不忘記先前唸誦的內容而進行的練習。』學習和唸誦』是指反覆唸誦和講解，』正如註釋中所說。讓未受具足戒者唸誦經文，然後比丘為其講解經文的含義。爲了回憶起忘記或疑惑的內容而特意提問，這也不屬於犯墮罪的情況。對於這些情況，合併詞句進行閱讀是沒有罪過的。以上是關於唸誦的墮罪。 第七，宣說惡行。分為：宣說應學之處；揭示根本墮罪。 宣說所學之處 第一部分包括：意義；攝義。 意義 第一，即使宣說某人的惡行也不會犯墮罪；通過羯磨指定了犯墮罪的界限；宣說並理解某人的惡行，從而將惡行歸為一類，並避免對僧團整體失去信心。 攝義 第二部分分為四點：第一，指定宣說的對象：宣說的對象應具備十四種法，即請求者的勸導者，這將在後面解釋。第二，依靠什麼來指定：依靠具備四種功德的僧團。第三，通過什麼儀軌來指定：通過白二羯磨來指定。第四，被指定者的學處：應讓在家眾分別理解，這將在經文中解釋。也就是說，應當只宣說因何種罪過而被驅逐的罪過，不要宣說其他罪過；應當只對被驅逐的在家眾宣說，不要對其他在家眾宣說。如經中所說：『應以罪行的終結為限，不要對他人宣說罪行；應以種姓的終結為限，』
【English Translation】 It is said that if there is a pause in speaking, it is a downfall. In the Vinaya-vibhaṅga, it says: 'When the teacher recites the syllable 'A', the attendant also recites the syllable 'A' at the same time, so the letters are the same.' The second case is that even if one does not wish to recite at the same time, but it is accomplished by habit, this does not belong to the case of committing a downfall. A bhikṣu should have the one who has not taken full ordination listen after him, and admonish him: 'You should not recite together with me at the same time, nor should you recite before me.' If the one who has not taken full ordination recites at the same time or before the bhikṣu when the bhikṣu is reciting, this also does not belong to the case of committing a downfall. The difference between these two is that the former does not have the motivation of the place, and the latter does not have the motivation of the basis, which is in order. 'Oral transmission' says that 'recitation' refers to the practice of not forgetting what was previously recited. 'Learning and reciting' refers to reciting and explaining repeatedly, as stated in the commentary. Have the one who has not taken full ordination recite the text, and then the bhikṣu explains the meaning of the text for him. Asking specifically in order to recall what has been forgotten or doubted does not belong to the case of committing a downfall. For these cases, there is no fault in reading by combining words and phrases. The above is about the downfall of reciting. Seventh, speaking of bad conduct. Divided into: Speaking of the object of study; Revealing the root downfall. Speaking of what should be learned The first part includes: Meaning; Summary. Meaning First, even if one speaks of someone's bad conduct, one will not commit a downfall; the boundary of committing a downfall is determined by the karma; by speaking and understanding someone's bad conduct, the bad conduct is classified into one category, and one avoids losing faith in the sangha as a whole. Summary The second part is divided into four points: First, specify the object of declaration: The object of declaration should have fourteen qualities, that is, the advisor of the requester, which will be explained later. Second, what is relied upon to specify: Rely on the sangha with four qualities. Third, through what ritual is it specified: It is specified through the karma of the motion and the second announcement. Fourth, the precepts of the one who is specified: The householders should understand separately, which will be explained in the text. That is, one should only declare the offense for which one was expelled, and not declare other offenses; one should only declare to the expelled householders, and not declare to other householders. As stated in the sutra: 'It should be limited to the end of the offense, and do not declare the offense to others; it should be limited to the end of the lineage,'
མ་པ་གཞན་ལ་མི་བརྗོད་པ་དང་ཞེས་གསུངས་ལ། དེ་ལས་ལྷག་པར་བསྒོ་ན་སྟེ་ཉེས་པ་དེ་ལས་ལྷག་པར་བསྒོ་བ་དང་ཁྱིམ་དེ་ལས་ལྷག་པར་བསྒོ་ན་ལྟུང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་ཕྲལ་བ་དང་། དགེ་སློང་མ་གསལ་མ་ལྟ་བུ་དགེ་སློང་དང་། དགེ་སློང་མ་སྡིག་ཅན་དག་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བའོ་ཞེས་མ་དད་པར་གྱུར་པའི་ཁྱིམ་དུ་སོ་སོར་གོ་བར་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་ཞིག་དགེ་འདུན་གྱིས་བསྐོ་བར་བྱའོ། །ཆོ་ག་ནི་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་སོ། །ཁྱིམ་རྣམས་སུ་སོ་སོར་གོ་བར་བྱེད་པ་དེས་སྨྲ་བར་བྱའོ་ཞེས་འོག་ཏུ་སྦྱར་རོ། །ཇི་སྐད་སྨྲ་བར་བྱ་ཞེ་ན། ཚེ་དང་ལྡན་པ་སྲོག་དང་ལྡན་པ་དག་ཅེས་ཁྱིམ་པ་རྣམས་ལ་བོས་ནས་ཁྱོད་ཉོན་ཅིག །ཁྱིམ་རྣམས་སུ་ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་པར་བྱེད་པ་དང་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཁྱིམ་པ་དག་གོ། གནས་གཙུག་ལག་ཁང་རྣམས་སུ་གནས་སུན་འབྱིན་པར་བྱེད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དག་གོ། དེ་ཡང་ཁྱིམ་པ་རྣམས་ཁྱིམ་ 7-15a སུན་འབྱིན་པར་བྱེད་པ་ནི་འདི་ལྟ་སྟེ། དཔེར་ན་འབྲས་སཱ་ལའི་ཞིང་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ལ་སེར་བའི་འཁོར་ལོ་ལྟར་མི་བཟད་པ་ནི་འཁོར་ལོ་ལྟར་མི་བཟད་པ་སྟེ། ཤིན་ཏུ་མཐུ་ཆེར་འབབ་པ་བཟོད་པར་དཀའ་བ་ཡིན་ནོ། །གནམ་ལྕགས་ཐོག་དང་བཅས་པ་བབས་ན་འདི་ལྟར་འབྲས་སཱ་ལི་དེ་ཉིད་ཤིན་ཏེ་མ་མཐུ་ཆུང་བ་དང་། ཆུད་ཟ་བ་བསྐམ་པ་དང་། ཚུལ་མ་ཡིན་པས་ཤེས་པ་ནི་རིགས་པ་མ་ཡིན་པས་ཏེ་དུས་མ་ཡིན་པས་མ་རུངས་པར་ཆག་གྲུམ་ལ་སོགས་པར་འགྱུར་བ་ཚུལ་མ་ཡིན་པས་མ་རུང་བར་འགྱུར་བ་ནི་རིགས་པ་མ་ཡིན་པས་དྲུངས་ཕྱུང་བའོ་ཞེས་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་དུ་བཤད་དོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཆག་གྲུམ་ལ་སོགས་པ་ཞེས་པའི་སོགས་ཁོངས་སུ་བསྡུའོ། །གནས་རྣམས་སུ་གནས་སུན་འབྱིན་པར་བྱེད་པ་ནི། དཔེར་ན། བུ་རམ་ཤིང་གི་ཞིང་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ལ་ནད་ཀྱི་རིགས་ཊཱི་ཀ་ལས། ར་རི་དམར་པོ་ཞེས་བྱ་བ་བྱུང་ན་འདི་ལྟར་བུ་རམ་ཤིང་དེ་ཉིད་ཤིན་ཏེ་མ་དང་། ཆུད་ཟ་བ་དང་། ཚུལ་མ་ཡིན་པས་མ་རུང་བར་འགྱུར་བ་ལྟ་བུ་སྟེ། དཔེ་དང་འདྲ་བའི་དགེ་སློང་དང་དགེ་སློང་མ་སྡིག་ཅན་དག་ཡོད་ཀྱི། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་ཁྱེད་ཅག་དགེ་སློང་ཕྲལ་བ་ལྟ་བུ་འདི་དང་དགེ་སློང་མ་གསལ་མ་ལྟ་བུ་འདིས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་སྤྱིའི་ཚོད་མ་འཛིན་ཅིག །བསྟན་པ་ཡང་འདི་འདྲ་བ་ཞིག་གོ་སྙམ་དུ་མ་སེམས་ཤིག་པའོ། །འདི་ལྟར་དགེ་སློང་འདི་དང་དགེ་སློང་མ་འདི་ནི་ཡོས་འཚིག་པ་ནི་ཐལ་བར་འགྱུར་བ་དང་། མྱུ་གུ་སྐྱེ་བར་མི་རུང་བ་བཞིན་དུ་ཆོས་འདུལ་བ་འདི་ལ་འཕགས་པའི་ལམ་གྱི་མྱུ་གུ་སྐྱེར་མི་རུང་བའི་ཆོས་ཅན་ཡིན་གྱི། བཅོམ་ལྡན་འདས་དང་དགེ་སློང་གནས་བརྟན་གནས་བརྟན་མཆོག་ཀུན་ཤེས་ཀཽཎྜི་ནྱ་དང་། ཤཱ་རིའི་བུ་དང་། མཽདྒལ་གྱི་བུ་ལ་སོགས་བདག་ལ་ལྟོས་ཤིག་ཅ
【現代漢語翻譯】 並且說道，『不要告訴其他人』。如果泄露給比這更多的人，或者泄露給比這更多的家庭，就會犯墮罪。』 第二，關於離間僧人和行為不端的比丘尼，例如行為不檢的比丘和比丘尼，他們是不持戒律的。應該由僧團指派一位比丘，讓他去那些對佛法失去信心的家庭中，分別告知他們這些情況。儀軌是通過兩次羯磨來完成的。這位負責在各家各戶告知情況的比丘，應該按照下面的方式來說明。他應該這樣說：『諸位施主，請聽我說。』 『在各家各戶製造不和之人』指的是在家人，『在寺院中製造不和之人』指的是出家人。對於在家人制造不和的情況，例如，就像冰雹落在豐收的稻田里一樣，這是非常可怕的，難以忍受的。如果天降霹靂，稻穀就會變得乾枯、腐爛，並且因為不合時宜的原因而變得殘破不堪。在《辨析釋》中說，『因為不合時宜的原因而變得殘破不堪，意味著被連根拔起。』在《 टीका 》中，『殘破不堪等等』中的『等等』包含了所有類似的情況。 對於在寺院中製造不和的情況，例如，就像甘蔗田中出現了一種叫做『紅鏽病』的疾病一樣，甘蔗也會變得乾枯、腐爛，並且因為不合時宜的原因而變得糟糕。與此類似，有些行為不端的比丘和比丘尼。諸位，不要讓像離間僧人的比丘和行為不端的比丘尼這樣的人，玷污了整個佛法。不要認為佛法就是這個樣子。就像被燒焦的種子無法發芽一樣，這些比丘和比丘尼也無法在佛法中生起聖道的幼苗。請看看世尊、長老、最勝長老阿若憍陳如、舍利弗、目犍連等等。』
【English Translation】 And it was said, 'Do not tell others.' If it is disclosed to more than that, or disclosed to more than that household, it will be a downfall. Secondly, regarding the separation of monks and the misconduct of nuns, such as monks and nuns who are immoral, who do not uphold the precepts, a monk should be appointed by the Sangha to go to those households that have lost faith in the Dharma, to inform them separately of these situations. The ritual is accomplished through two karmas. The monk responsible for informing each household should explain it in the following way. He should say, 'Listen, patrons.' 'Those who cause discord in households' refers to laypeople, and 'those who cause discord in monasteries' refers to renunciants. Regarding the situation of causing discord among laypeople, for example, just as hail falls on a bountiful rice field, it is very terrible and difficult to endure. If lightning strikes, the rice will become dry, rotten, and ruined due to untimely reasons. In the 《辨析釋》 (Vibhajyavyākhyā), it says, 'Being ruined due to untimely reasons means being uprooted.' In the ṭīkā, 'ruined etc.' includes all similar situations. Regarding the situation of causing discord in monasteries, for example, just as a disease called 'red rust' appears in a bountiful sugarcane field, the sugarcane will also become dry, rotten, and bad due to untimely reasons. Similarly, there are some immoral monks and nuns. Do not let people like monks who separate the Sangha and nuns who are misconduct, defile the entire Dharma. Do not think that the Dharma is like this. Just as scorched seeds cannot sprout, these monks and nuns cannot generate the sprouts of the noble path in this Dharma. Look at the Bhagavan, the elders, the supreme elder Ājñātakauṇḍinya, Śāriputra, Maudgalyāyana, and so on.'
ེས་སྨྲ་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་འདི་དང་དགེ་སློང་མ་འདི་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ 7-15b ཁྱིམ་རྣམས་སུ་གོ་བར་བྱེད་པར་དགེ་སློང་གང་ཟག་མི་སྤྲོ་ན་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཁྱིམ་རྣམས་སུ་གོ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་བྱའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དྲུག་སྡེས་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་དགེ་སློང་གཞན་གྱི་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ངན་པ་མགོ་གཅིག་ཏུ་བསྒྲེ་བའི་སྒོ་ནས་རང་རིས་ལ་མ་དད་པར་འགྱུར་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ཡུལ་བསྙེན་པ་མ་རྫོགས་པ་ལ་དགེ་སློང་གཞན་གྱི་ཕམ་པའམ་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་ཅིང་དོན་གོ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་བཞི་སྟེ། གང་ལ་བརྗོད་པའི་ཡུལ་དང་། གང་བརྗོད་པའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གིས་བརྗོད་པ་ལྟུང་བའི་བདག་པོ་དང་། གང་གིས་བརྗོད་པའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་ལྔ་ལས། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པའམ། བསླབ་པ་བྱིན་པ་ཡིན་པ་སྟེ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ཉིད་དག་དང་ལྡན་པ་ལའོ། །ཞེས་པ་དང་། སྤྱིར་བསྟན་པ་ལས། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་ཀྱང་ངོ་། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །སེལ་བ་ནི་དགེ་སློང་རྣམ་དག་ལ་བརྗོད་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །མ་བརྗོད་ན་ཡང་གནས་ངན་ལེན་འཆབ་པའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །བྱུང་བ་དང་བཅས་པ་མི་ཤེས་པ་སྟེ། ཉན་པ་པོ་མི་ཤེས་པ་ཉིད་དང་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་བྱུང་བཅས་ཤེས་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །རྣམ་འབྱེད་ལས། དྲིལ་བསྒྲགས་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །བདག་གིས་ཤེས་པ་དེ་བཞིན་དུ་འཇིག་རྟེན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཤེས་སོ་སྙམ་ནའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འཕགས་པའི་བདེན་པ་མ་མཐོང་བ་སྟེ། བསྡུས་པ་ལས། བདེན་པ་མཐོང་བ་ལ་བརྗོད་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་ 7-16a བཤད་དོ། །ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་ནི་སྔར་དང་འདྲའོ། །གཉིས་པ་གང་བརྗོད་པའི་དངོས་པོ་ལ་གཉིས་ལས། ཕམ་པའམ་ལྷག་མའི་དངོས་གཞི་ཡིན་པ་སྟེ། ཕམ་པར་འགྱུར་བ་དང་། དགེ་འདུན་ལྷག་མ་དག་ཅེས་བཤད་དོ། །སེལ་བ་ནི་སྦོམ་པོ་དང་ལྟུང་བྱེད་ལ་སོགས་བརྗོད་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །དགེ་སློང་གཞན་གྱི་རྒྱུད་དང་འབྲེལ་བར་ཡོད་པ་སྟེ། ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་བདག་ཉིད་ཀྱི་གནས་ངན་ལེན་གྱི་ནོངས་པ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་སྨྲས་ན་ཉེས་པ་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་པ་ནི་གཞན་གྱི་ཡིན་པ་ཉིད་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཞུ་འགྲེལ་ལས་སོ། །གསུམ་པ་གང་གི་བརྗོད་པ་ལྟུང་བའི་བདག་པོ་ནི། དགེ་སློང་གཞན་ཡིན་པ་སྟེ། གཞན་དེ་ཡང་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པའི་ཆ་ནས་དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་རྫོགས་པའི་སྡོམ་ལྡན། ལྟ་བ་དང
【現代漢語翻譯】 應如是說。若有比丘對比丘或比丘尼說『此是破戒者』，若有比丘不願使俗人知曉此事，則僧眾應作唯有祈請之業，使俗人知曉。 首先，關於此事的緣起，是在舍衛城，六群比丘因其他比丘的過失而犯墮罪（Sanghātiśeṣa）。所要禁止的是，以將惡行歸為一類的方式，導致對自宗失去信心。所謂『義』，是指具戒比丘向未受具足戒者宣說其他比丘的波羅夷罪或僧殘罪，並且理解其含義后所犯的真實墮罪。關於其分支，有四種，即基礎的分支有四種：所說之境、所說之事物、所說之墮罪之所有者，以及所說之依據。首先，關於所說之境，有五種：未受具足戒者，或已受學處者，即與未受具足戒者相同。如經中所說：『與未受具足戒者相同。』 需要排除的是，對比丘清凈者說，則無墮罪。若不說，則會因隱瞞過失而犯墮罪。不知已發生之事，即聽者不知此事。需要排除的是，若知已發生之事，則無墮罪。在《分別》中說：『若已宣告，則無墮罪。若自知此事，認為世間皆知，亦無墮罪。』未見聖諦者，如《攝頌》中所說：『若向已見真諦者說，則無墮罪。』具備五種名稱，且身體處於正常狀態，與前相同。其次，關於所說之事物，有兩種：是波羅夷罪或僧殘罪的真實基礎。如經中所說：『將導致波羅夷罪和僧殘罪。』需要排除的是，若說粗罪或墮罪等，則犯惡作罪。與比丘的相續有關，如《請問》中所說：『若比丘向未受具足戒者說自己的過失，將犯何罪？犯惡作罪。』之所以說是惡作罪，是因為不屬於他人之事。』第三，關於所說之墮罪之所有者，是其他比丘。即從宣說僧殘罪的角度來說，是具足六法、具足圓滿戒律、具有正見的比丘。
【English Translation】 One should speak thus. If a bhikṣu says to another bhikṣu or bhikṣuṇī, 'This one is immoral,' if a bhikṣu does not wish the laity to know this, then the Saṅgha should perform the act of mere supplication so that the laity may know. First, regarding the basis of this, in Śrāvastī, the group of six bhikṣus incurred a Saṅghādisesa offense by speaking of the faults of other bhikṣus to those who had not received full ordination. What is to be prohibited is that by aggregating evil deeds into one category, one becomes disaffected towards one's own school. The 'meaning' refers to the actual offense incurred by a bhikṣu who has vows, when he speaks of the Pārājika or Saṅghādisesa offenses of another bhikṣu to one who has not received full ordination, and understands the meaning thereof. Regarding its branches, there are four, namely, the basis has four branches: the object to whom it is spoken, the thing that is spoken, the owner of the offense who speaks, and the basis on which it is spoken. First, regarding the object to whom it is spoken, there are five: one who has not received full ordination, or one who has been given the precepts, that is, one who is endowed with the very state of not having received full ordination. As it is said in the Sutra: 'The very state of not having received full ordination.' What needs to be excluded is that there is no offense in speaking to a pure bhikṣu. If one does not speak, one will incur an offense of concealing a fault. Not knowing what has happened, that is, the listener himself does not know. What needs to be excluded is that there is no offense in knowing what has happened. In the Vinaya-vibhaṅga it says: 'There is no offense in proclaiming it. If I know it, and think that the whole world knows it as well, there is no offense.' Not having seen the noble truth, as it is said in the Compendium: 'There is no offense in speaking to one who has seen the truth.' Endowed with five terms, and the body remaining in a normal state, is the same as before. Secondly, regarding the thing that is spoken, there are two: it is the actual basis of the Pārājika or Saṅghādisesa. As it is said in the Sutra: 'Will lead to Pārājika and Saṅghādisesa.' What needs to be excluded is that if one speaks of a gross offense or a minor offense, etc., one commits a misdeed. Being related to the mind-stream of another bhikṣu, as it is said in the Inquiry: 'If a bhikṣu speaks of his own faults to one who has not received full ordination, what offense will he incur? He will incur a misdeed.' The reason why it is said to be a misdeed is because it does not belong to another.' Thirdly, regarding the owner of the offense who speaks, it is another bhikṣu. That other bhikṣu, from the perspective of speaking of a Saṅghādisesa offense, is a bhikṣu who possesses the six qualities, possesses the complete vows, and possesses the correct view.
་མཚན་མཐུན་ལ། ཐ་སྙད་གསུམ་ལྡན། རྒྱུད་ཐ་དད། གཟུགས་གཞན་དུ་མ་བསྒྱུར་བ་ཡིན་ལ། ཕམ་པའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་ལ་ནི་ཡུལ་དེ་ཕམ་པས་གོས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ལ། དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་རྣམ་པར་དག་པ་ཡན་ལག་མ་ཡིན་གྱི། དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་ཙམ་པོ་དང་ལྡན་པའོ། །མཚན་མཐུན་ལྟ་བ་མཐུན་པ་ལ་སོགས་པ་ལྔ་ནི་སྔར་བྱིན་འཕྲོག་གི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་དང་འདྲའོ། །བཞི་པ་གང་གིས་བརྗོད་པའི་རྟེན་ནི། གནས་ངན་ལེན་རྗོད་པ་པོར་བསྐོས་པ་དང་མ་འབྲེལ་བ་དང་། གསོལ་བའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། བསྒོའམ་བྱས་པ་ལའོ། །དགེ་འདུན་ལ་མ་གསོལ་བ་ལའོ། །ཞེས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་གནས་ 7-16b ངན་ལེན་བརྗོད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ཕ་རོལ་པོས་དོན་གོ་བའོ། ། གཉིས་པ་ནི། གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་འདི་ནི་འདུ་ཤེས་གཙོའོ། །ཡུལ་གང་ལ་ཤེས་གཙོ་ན། ཉན་པ་པོ་དེས་དགེ་སློང་དེ་ལ་ལྟུང་བ་འབྱུང་བའི་རྒྱུས་མི་ཤེས་པ་ཉིད་དང་ཉན་པ་པོ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ཉིད་དག་དང་ལྡན་པ་ལ་ཤེས་གཙོའོ་ཞེས་སྦྱར་ཏེ་ཡུལ་དེ་ལ་བསམ་པས་དེར་འདུ་ཤེས་པ་ནི་ཡན་ལག་གི་གཙོ་བོའོ། །གང་བྱས་ན་ལྟུང་མེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན་སྨྲས་ནའོ། །ཡུལ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་གང་སྨྲས་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། དགེ་སློང་གཞན་གྱི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་དང་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་དག་སྨྲས་ནའོ། །མི་ཚངས་པར་ཡང་སྤྱད། མི་ཡང་བསད་དོ་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུ་ལྟུང་བ་ཐ་དད་པ་སོ་སོ་རེ་རེ་ནས་བརྗོད་པ་ཡང་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པར་རུང་ལ། མི་ལྔ་བསད་དོ་ཞེས་སམ། ལྷག་མ་བཅུ་གསུམ་པོ་ཐམས་ཅད་བྱུང་ངོ་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུ་བསྡུས་ཏེ་བརྗོད་པ་ཡང་ལྟུང་བྱེད་དུ་བསྐྱེད་པར་རུང་ངོ་། །ལྟུང་བ་ཐ་དད་དུ་མ་ཚིག་གཅིག་ཏུ་བསྡུས་ཏེ་བརྗོད་པ་དེ་ལ་ལྟུང་བ་གཅིག་ཏུ་འགྱུར་རམ། དུ་མར་འགྱུར་ཞེ་ན། དགེ་སློང་གིས་མི་ལྔ་བསད་དོ་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུ་དོན་དུ་མ་ཉིད་ལ་ཚིག་ཐ་དད་པ་མེད་པས་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བ་ཉིད་དོ། །ངག་དོན་སྦྱོར་བ་གཅིག་གིས་ཚིག་གཅིག་ཏུ་སྨྲས་པ་ལ་དོན་དུ་མ་ཡོད་ཀྱང་དངོས་གཞི་གཅིག་གོ། དགེ་འདུན་གྱིས་བསྐོ་བ་མ་བྱས་པ་སྟེ་ཁྱིམ་རྣམས་སུ་སོ་སོར་གོ་བར་བྱེད་པའི་གང་ཟག་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་མ་བསྐོས་པ་ཉིད་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའོ། །དགེ་འདུན་ལ་མ་གསོལ་བ་སྟེ་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཁྱིམ་རྣམས་སུ་གོ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་མ་བྱས་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 言有過人法墮罪 བརྒྱད་པ་མི་ཆོས་བླ་མ་བདེན་པར་
【現代漢語翻譯】 『名稱相同，具有三種詞語，傳承不同，不改變形體。』陳述墮罪時，需要以該地被墮罪所染為條件，但不需要比丘的清凈戒律，只需具備比丘的戒律即可。『名稱相同，見解相同』等五種情況，與之前剝奪佈施的情況相似。 第四，以何為陳述的所依？與指定為惡處陳述者無關，也不屬於祈請的範圍，即未被指定或未被執行。未向僧團祈請。如是說。意樂的支分有二：認識是不混淆所依；動機是恒常希望隨意陳述惡處，沒有間斷；加行是以具備五種特徵的語言開始陳述惡處；究竟是對方理解其含義。 第二，陳述惡處的墮罪，以認識為主。在何種情況下認識為主？如果聽者不知道該比丘犯墮罪的原因，或者聽者不具足近圓戒，那麼認識就成為主要因素。因此，在這種情況下，以意樂認識到這一點是主要支分。如果說了什麼不會導致墮罪？說了即可。如果對不具足近圓戒者說了什麼會導致墮罪？如果說了其他比丘的波羅夷罪或僧殘罪。例如，『行不凈行，殺人』等，分別陳述不同的墮罪，也可能導致墮罪。或者，『殺了五個人』，或者，『所有十三種僧殘罪都犯了』等，概括陳述也可能導致墮罪。如果將不同的墮罪概括在一個詞語中陳述，會導致一個墮罪還是多個墮罪？例如，比丘說『殺了五個人』，因為意義不同，詞語相同，所以會導致墮罪。通過一個語言行為說出一個詞語，即使有多種含義，但實質上是一個。沒有被僧團指定，即沒有通過兩次祈請羯磨指定在俗人中分別告知的人，會導致墮罪。未向僧團祈請，即沒有爲了讓所有僧團都在俗人中瞭解而僅僅進行祈請羯磨，會導致墮罪。陳述惡處的墮罪。// 第八，真實宣說自己未證得的增上人法。
【English Translation】 'Same name, possessing three terms, different lineages, without changing the form.' When stating a downfall, it is necessary to have the condition that the place is tainted by the downfall, but the pure precepts of a bhikshu are not required, only the precepts of a bhikshu are sufficient. The five conditions such as 'same name, same view' are similar to the previous case of depriving offerings. Fourth, what is the basis for stating? It is unrelated to being designated as a speaker of bad places, and does not belong to the scope of request, that is, not designated or not executed. Not requested from the Sangha. Thus it is said. There are two parts to intention: recognition is not confusing the basis; motivation is constantly wanting to state bad places at will, without interruption; application is starting to state bad places with language that has five characteristics; completion is the other party understanding its meaning. Second, the downfall of stating a bad place is mainly based on recognition. In what situation is recognition the main thing? If the listener does not know the reason why the bhikshu committed the downfall, or if the listener does not have full ordination, then recognition becomes the main factor. Therefore, in this case, recognizing this with intention is the main part. If you say something that does not lead to a downfall? Just saying it. If you say something to someone who does not have full ordination that leads to a downfall? If you say the Parajika or Sanghavasesa of another bhikshu. For example, 'Practicing impure conduct, killing people', etc., separately stating different downfalls may also lead to a downfall. Or, 'killed five people', or, 'all thirteen Sanghavasesa have been committed', etc., summarizing the statement may also lead to a downfall. If different downfalls are summarized in one word, does it lead to one downfall or multiple downfalls? For example, if a bhikshu says 'killed five people', because the meanings are different and the words are the same, it will lead to a downfall. Saying one word through one language act, even if there are multiple meanings, is essentially one. Not being designated by the Sangha, that is, not being designated by two requests and karmas to inform people separately among the laity, will lead to a downfall. Not requesting from the Sangha, that is, not performing the karma of only requesting in order for all the Sangha to understand among the laity, will lead to a downfall. The downfall of stating a bad place. // Eighth, truthfully declaring oneself to have not attained the superior human dharma.
སྨྲ་བ་ལ། དངོས་ 7-17a གཞིའི་ལྟུང་བ་བསྟན་པ་དང་། །བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་ཉ་པའི་གྲོང་དུ་སྔོན་ཉ་པར་གྱུར་པའི་དགེ་སློང་ལྔ་བརྒྱས་མིའི་ཆོས་བླ་མ་བདེན་པར་སྨྲས་པ་ལས་འོད་མ་ཅན་གྱི་གྲོང་དུ་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་བརྫུན་དུ་སྨྲས་སོ་ཞེས་རང་ལ་སྐུར་པ་འདེབས་པའི་རྒྱུར་འགྱུར་བ་དང་། གཞན་བརྫུན་སྨྲ་བའི་རྒྱུར་འགྱུར་བ་སྟེ། ཡོན་ཏན་སྨྲ་བ་དེ་ལ་འགྲན་ནས་སྨྲ་བར་འགྱུར་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་རང་གིས་མི་ཆོས་བླ་མ་ཐོབ་པ་དེ་སྨྲ་ཡུལ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་བདེན་པར་སྨྲས་ཏེ་དོན་གོ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་ལ་སྨྲ་བའི་ཡུལ་དང་། གང་སྨྲ་བའི་དངོས་པོའོ། །དང་པོ་ལ་བཞི་སྟེ། བྱུང་བ་དང་བཅས་པ་མི་ཤེས་པ་མ་གཏོགས་པ་གཞན་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པའམ། བསླབ་པ་བྱིན་པ་ཡིན། འཕགས་པའི་བདེན་པ་མ་མཐོང་བ་ཡིན། ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན། ལུས་ཐ་མལ་པ་དང་བཞི་སྟེ་སྔ་མ་བཞིན་ནོ། །གང་སྨྲ་བའི་དངོས་པོ་ནི། མི་ཆོས་བླ་མའི་ཡོན་ཏན་ཁྱད་པར་ཅན་ཡིན་པ་དང་། ད་ལྟ་བདག་ལ་ལྡན་པ་སྟེ་མིའི་ཆོས་བླ་མ་བརྗོད་པའི་ཞེས་པ་དང་། བདེན་པ་ཉིད་ནའོ་ཞེས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་པའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་རང་དོན་དུ་མི་ཆོས་བླ་མ་བདེན་པར་སྨྲ་ཞིང་གོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་སྨྲ་བར་བྱེད་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ཕ་རོལ་པོས་དོན་གོ་བའོ། ། གཉིས་པ་ནི། བདག་ཉིད་མིའི་ཆོས་བླ་མ་དང་ལྡན་པ་བདེན་པ་ཉིད་ན་འདུ་ཤེས་མ་བསྒྱུར་བར་བདག་ཉིད་མིའི་ཆོས་བླ་མ་དང་ལྡན་པར་སྨྲས་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །འདིར་ཡང་སྔར་སྨྲས་ 7-17b པའི་ཕམ་པའི་སྐབས་སུ་ཇི་སྐད་བཤད་པ་རྣམས་འདིར་ཡང་སྦྱར་རོ། །འོན་ཀྱང་ཁྱད་པར་ལྔ་ལས། ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་རྟེན་གྱི་ཁྱད་པར་ནི། རང་གིས་མིའི་ཆོས་བླ་མ་མ་ཐོབ་པ་དང་ཐོབ་པའོ། །བསམ་པའི་ཁྱད་པར་ནི། འདུ་ཤེས་བསྒྱུར་ཏེ་བརྫུན་དུ་སྨྲ་བ་ལས་འདིས་ནི་འདུ་ཤེས་མ་བསྒྱུར་བར་བདེན་པར་སྨྲ་བའོ། །ལྟུང་བའི་ཁྱད་པར་ནི། སྔར་ཕམ་པའི་སྐབས་སུ་འདིར་ལྟུང་བྱེད་དང་། སྔར་སྦོམ་པོའི་གནས་སུ་འདིར་ཉེས་བྱས་སོ། །སྨྲ་ཡུལ་གྱི་ཁྱད་པར་ནི། བརྫུན་སྨྲའི་ཡུལ་བདེན་པ་མཐོང་མ་མཐོང་འདྲ་ཞིང་བསྙེན་པར་རྫོགས་མ་རྫོགས་འདྲ་ཡང་། བདེན་སྨྲ་འདི་ལ་ནི་བདེན་པ་མ་མཐོང་བ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལའོ། །ཞེས་སོ། །བརྗོད་བྱའི་ཁྱད་པར་ནི། ང་སངས་རྒྱས་ཡིན་ནོ་ཞེས་བརྫུན་སྨྲས་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་ཡང་། ང་སངས་རྒྱས་ཡིན་ནོ་ཞེས་བདེན་པར་སྨྲ་བའི་ལྟུང་བྱེད་ནི་མི་སྲིད་དེ། སངས་རྒྱས་ལ་ལྟུང་བའི་སྐྱོན་
【現代漢語翻譯】 關於言說，分為兩部分：一是講述根本墮罪，二是陳述應學之處。 第一部分：開端是，在漁夫的村莊里，先前作為漁夫的五百比丘聲稱人法（梵文：mānuṣa-dharma，人間的法）是至上的真理，因此在光明村莊構成了墮罪。應遮止的是，虛妄宣說，成為自己遭受誹謗的原因，以及成為他人虛妄宣說的原因，即爲了與宣說功德者競爭而宣說。所謂『ངོ་ཏི』（ngoti）是指具戒的比丘自己獲得了殊勝的人法，卻向未受具足戒者真實宣說，因對方理解而導致的根本墮罪。分支有四，其中根本的分支有兩個：宣說對像和所宣說的事物。第一點有四種情況：除了不知曉已發生之事外，其餘皆為未受具足戒者或已授戒者。未見聖諦者。具備五種名稱。身體是凡夫，與前述四種情況相同。所宣說的事物是：殊勝的人法功德，以及現在自己所具備的，即『宣說殊勝人法』，以及『真實』。 意樂的分支有兩個：一是認知，即對根本沒有錯亂。二是動機，即爲了自己或爲了利益他人，真實宣說殊勝的人法，希望對方理解，並且持續不斷。加行是通過具備五種特徵的語言進行宣說。究竟是對方理解所說之義。 第二部分：如果自己具備殊勝的人法，並且在真實的情況下，沒有改變認知，宣稱自己具備殊勝的人法，則會構成墮罪。此處也應將先前所說的關於失敗之處的論述應用於此。然而，有五個區別：產生墮罪的所依的區別是：自己未獲得殊勝的人法和已獲得殊勝的人法。意樂的區別是：改變認知而虛妄宣說，而此處是沒有改變認知而真實宣說。墮罪的區別是：先前在失敗的情況下是墮罪，先前在粗罪的情況下是惡作。宣說對象的區別是：虛妄宣說的對象，無論是否見到真諦，是否受具足戒都一樣，而真實宣說的對象是未見真諦且未受具足戒者。所說內容的區別是：如果虛妄宣稱『我是佛』，則會構成失敗，但真實宣稱『我是佛』的墮罪是不可能的，因為佛不會有墮罪的過失。
【English Translation】 Regarding speech, there are two parts: first, explaining the root downfall; second, stating what should be learned. The first part: The introduction is that in the village of fishermen, five hundred monks who were formerly fishermen claimed that the human dharma (Sanskrit: mānuṣa-dharma, the dharma of humans) was the supreme truth, and thus constituted a downfall in the village of Light. What should be prevented is falsely speaking, becoming a cause for oneself to be slandered, and becoming a cause for others to falsely speak, that is, to speak in competition with those who speak of virtues. 'ངོ་ཏི' (ngoti) refers to a monk who possesses vows and has attained the supreme human dharma, but truthfully declares it to one who has not taken full ordination, resulting in a root downfall due to the other person's understanding. There are four branches, of which the root has two branches: the object of declaration and the thing declared. The first point has four situations: except for not knowing what has happened, the rest are those who have not taken full ordination or have been ordained. Those who have not seen the noble truths. Possessing five names. The body is an ordinary person, the same as the previous four situations. The thing to be declared is: the special qualities of the supreme human dharma, and what one possesses now, that is, 'declaring the supreme human dharma,' and 'truth'. There are two branches of intention: first, cognition, which is not confused about the root. Second, motivation, which is to truthfully declare the supreme human dharma for oneself or for the benefit of others, hoping that the other person understands, and continuously. The application is to speak through language with five characteristics. The ultimate is that the other person understands the meaning of what is said. The second part: If one possesses the supreme human dharma, and in truth, without changing cognition, claims to possess the supreme human dharma, it will constitute a downfall. Here, the previous statements about the circumstances of defeat should also be applied. However, there are five differences: The difference in the basis for generating the downfall is: one has not attained the supreme human dharma and one has attained it. The difference in intention is: changing cognition and falsely speaking, while here it is truthfully speaking without changing cognition. The difference in downfall is: previously in the case of defeat it was a downfall, previously in the case of a gross offense it was a misdeed. The difference in the object of declaration is: the object of false speech, whether or not they have seen the truth, whether or not they have taken full ordination is the same, while the object of true speech is one who has not seen the truth and has not taken full ordination. The difference in what is said is: if one falsely claims 'I am a Buddha,' it will constitute defeat, but the downfall of truthfully claiming 'I am a Buddha' is impossible, because a Buddha would not have the fault of a downfall.
འབྱུང་བ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་ཞུ་བ་ལས། སངས་རྒྱས་དང་སྟོན་པའོ་ཞེས་བྱ་བ་མ་གཏོགས་ཞེས་གསུངས་སོ། །དགྲ་བཅོམ་ཡིན་པ་བདེན་པར་སྨྲ་བའི་ལྟུང་བྱེད་འདི་ནི་དགྲ་བཅོམ་པ་ཉིད་ལ་འབྱུང་གི། སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་ལ་ནི་ལྟུང་བྱེད་འདི་འབྱུང་མི་སྲིད་དོ། །སུ་ལ་སྨྲས་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། བདེན་པ་མ་མཐོང་བ་སྟེ་མཐོང་ལམ་མ་ཐོབ་པ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལའོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་གིས་ཁྱིམ་པའི་མདུན་དུ་རྫུ་འཕྲུལ་རྣམ་པར་བསྟན་པར་མི་བྱའོ། །གདུལ་བྱའི་དོན་དུ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དེ། ལྟེང་རྒྱས་འོད་སྲུངས་ལ་རྫུ་འཕྲུལ་བསྟན་པའི་བྱུང་བ་ཁོང་དུ་ཆུད་པར་བྱའོ། །དགེ་སློང་མས་ཞེས་པ་ནི་མཚོན་པ་ཙམ་སྟེ་དགེ་སློང་དང་དགེ་ཚུལ་མས་ཀྱང་སྟོན་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྤྱན་སྔར་རྫུ་འཕྲུལ་བསྟན་པར་མི་བྱའོ། །མིའི་ཆོས་བླ་མ་བརྗོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 謗隨親友墮罪 དགུ་པ་བཤེས་ངོར་བྱས་སོ་ཞེས་སྐུར་བ་འདེབས་པ་ལ། 7-18a བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པ་དང་། །དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བསྟན་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གལ་ཏེ་རས་ཡུག་ཆེན་གྱི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་དང་། མལ་ཆ་སྟོབ་པར་བསྐོ་བ་ལ་སོགས་པ་འདུལ་བར་གཏོགས་པའི་བྱ་བ་ཐམས་ཅད་ལ་བསྟན་པ་སྟེ་མི་འགྱུར་བ་ཉིད་དུ་དགོས་ཤིང་། འདོད་ན་གསོལ་བའི་ཆོ་ག་སྔར་བཏང་ནས་རས་ཡུག་ཆེན་སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་པའི་དོན་གྱི་ལས་བྱའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ཏུ་མཛའ་བོ་དང་། ས་ལས་སྐྱེས་གཉིས་ཀྱིས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་གིས་བཤེས་ངོར་བྱས་སོ་ཞེས་སྐུར་པ་བཏབ་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་རིས་ཀྱི་སེམས་བདེ་བ་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་འདུན་དབང་བའི་རྙེད་པ་ཟས་ལས་གཞན་པ་དེ་གང་ཟག་ལ་ལོག་པར་བསྔོས་སོ་ཞེས་སྐུར་པ་བཏབ་སྟེ་དོན་གོ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་ལྔ་སྟེ། དངོས་པོ་གང་ལོག་པར་བསྔོས་སོ་ཞེས་བརྗོད་པ་དང་། ཡུལ་གང་ལ་ལོག་པར་བསྔོས་ཞེས་བརྗོད་པ་དང་། གང་ལ་སྐུར་པ་བཏབ་པའི་ཡུལ་དང་། གང་གིས་སྐུར་པ་འདེབས་པའི་རྟེན་དང་། གང་ལ་གོ་བར་བྱ་བའི་ཡུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི་ལྔ་ལས། དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་དབང་བའི་རྙེད་པ་ཙམ་ཡིན་གྱི། ལྟུང་བྱེད་འདི་ལ་ལོག་པར་བསྔོས་པ་ནི་ཡན་ལག་མ་ཡིན་ཏེ། ལོག་པར་བསྔོས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ་ལོག་པར་བསྔོས་པ་ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་པ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། འདི་ནི་ལོག་པར་མ་བསྔོས་ཀྱང་ལོག་པར་བསྔོས་སོ་ཞེས་སྐུར་པ་འདེབས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཟས་ལས་གཞན་ཡིན་པ་སྟེ་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་གྱི་ཟས་ཀྱི་རྙེད་པ་མ་ཡིན་པའོ་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། གང་ཟག་གི་རྙེད་པ་གཞན་ལ་བསྔོས་ཞེས་བརྗོད་ན་ཡང་ 7-18b ཉེས་བྱས་ཁོ་ནའོ
【現代漢語翻譯】 因為不可能產生這樣的情況。因此，經文中說，『除了佛和導師之外』。這種指責阿羅漢（梵文：Arhat，梵文羅馬擬音：Arhat，藏文：དགྲ་བཅོམ་，漢語字面意思：應供）是真實的墮罪，只會發生在阿羅漢身上。對於凡夫俗子來說，這種墮罪是不可能發生的。如果對誰說才會構成墮罪呢？是對那些沒有見到真諦，也就是沒有獲得見道，沒有受具足戒的人說的。 第二，比丘不應該在居士面前展示神通。爲了調伏眾生的目的，這樣做沒有墮罪。應該理解蓮花色比丘尼（梵文：Utpalavarna，藏文：ལྟེང་རྒྱས་འོད་སྲུངས་）展示神通的故事。『比丘尼』只是一個例子，比丘和沙彌尼也不應該在導師佛陀面前展示神通。這是宣說高人法（梵文：uttarimanushyadharma，藏文：མིའི་ཆོས་བླ་མ་）的墮罪。 謗隨親友墮罪 第九，指責『因為是朋友情面』。 7-18a 宣說應學之處和展示根本墮罪。 首先，如果給予大塊布料的許可，或者指定鋪設臥具等等，所有屬於律藏的行為都必須遵循教導，保持不變。如果需要，應該事先進行祈請儀式，然後進行給予大塊布料等事務。 首先，故事起源於王舍城，兩位朋友和薩拉斯卡亞（梵文：Salaskaya，藏文：ས་ལས་སྐྱེས་）指責具壽們『因為是朋友情面』，因此佛陀制定了這條墮罪。所要禁止的是損害自己一方的內心安樂。『因為情面』是指持戒比丘指責僧團所有的，除了食物之外的利養，被非法地給予了某個人，這是因為理解錯誤而導致的根本墮罪。分支有四個，基礎分支有五個：指責什麼東西被非法給予，指責給予了誰，被指責的對象，指責的主體，以及需要理解的對象。首先，有五種情況：僅僅是比丘的僧團所有的利養，對於這種墮罪來說，非法給予不是一個分支，因為沒有非法給予。因為經文中說『非法給予不是正確的』，而這裡是指即使沒有非法給予，也指責為非法給予。『除了食物之外』是指不是比丘的僧團的食物利養。排除的情況是，在釋迦論（梵文：tika，藏文：ཊཱི་ཀ་）中說，如果說把某個人的利養給予了其他人， 7-18b 那僅僅是惡作罪。
【English Translation】 Because it is impossible for such a thing to occur. Therefore, it is said in the scriptures, 'Except for the Buddha and the teacher.' This offense of falsely claiming that an Arhat is truthful only occurs to an Arhat. For ordinary beings, this offense is impossible to occur. To whom does one have to speak to incur the offense? It is to those who have not seen the truth, that is, those who have not attained the path of seeing and have not received full ordination. Secondly, a Bhikshu should not display miraculous powers in front of laypeople. There is no offense in doing so for the purpose of taming beings. The story of Utpalavarna (Skt: Utpalavarna) displaying miraculous powers should be understood. 'Bhikshuni' is just an example; Bhikshus and Shramaneras should also not display miraculous powers in front of the teacher Buddha. This is the offense of speaking of superior human qualities (Skt: uttarimanushyadharma). Offense of Accusation Due to Friendship Ninth, accusing 'because of friendship'. 7-18a Declaring what should be learned and showing the root offense. Firstly, if permission is given for a large piece of cloth, or if the laying of bedding is designated, etc., all actions pertaining to the Vinaya must follow the teachings and remain unchanged. If desired, a request ceremony should be performed beforehand, and then the work of giving a large piece of cloth, etc., should be carried out. Firstly, the story originates in Rajagriha, where two friends and Salaskaya accused the venerable ones of 'because of friendship,' and thus the Buddha established this offense. What is to be prohibited is harming the inner peace of one's own side. 'Because of friendship' refers to a Bhikshu who has taken vows accusing that the gains belonging to the Sangha, other than food, were illegally given to someone, which is the root offense resulting from a misunderstanding. There are four branches, and five basic branches: accusing what was illegally given, accusing to whom it was given, the object being accused, the basis of the accusation, and the object to be understood. Firstly, there are five situations: it is merely the gains belonging to the Sangha of the Bhikshu; for this offense, illegal giving is not a branch, because there is no illegal giving. Because the scriptures say 'illegal giving is not correct,' and here it refers to accusing of illegal giving even if there was no illegal giving. 'Other than food' means it is not the food gains of the Sangha of the Bhikshu. The exclusion is, in the Tika it says that if one says that someone's gains were given to others, 7-18b That is merely a Dukkrata offense.
་ཞེས་བཤད་ཅིང་། ཊཱི་ཀ་ལས། ཟས་ཀྱི་རྙེད་པ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་ཏེ་ཞེས་སོ། །བློ་མཐུན་བྱས་པ་དང་འབྲེལ་པ་སྟེ། སོ་སོར་ཐར་པ་ལས་སྔར་ལེགས་པར་རུང་བ་བྱས་ནས་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ། །རུང་བའི་དོན་ནི། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། སྔར་ལེགས་པར་རུང་བར་བྱས་ནས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྔར་དད་པས་ཕུལ་ན་ཞེས་སོ། །གཞན་དུ་ན་ལྟུང་བ་ན་སྨད་དེ་དགག་བྱ་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར། ཕལ་ཆེར་རུང་བ་དང་། ཚེ་དང་ལྡན་པ་སྟེ་སྤྱིར་བསྟན་པ་ལས་སོ། །གཉིས་པ་ཡུལ་གང་ལ་ལོག་པར་བསྔོས་སོ་ཞེས་བརྗོད་པ་ནི་ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་དགེ་འདུན་མ་ཡིན་པ་སྟེ། དང་པོ་གཉིས་ནི། མི་ཆོས་བླ་མའི་སྐབས་སུ་སྔར་བཤད་པ་དང་འདྲ་ཞིང་། ཐ་མ་ནི་གང་ཟག་ལ་ཞེས་འདི་ཉིད་ལས་བཤད་ཅིང་། གང་ཟག་ལ་ཞེས་སྨོས་པ་ལས་ན་དགེ་འདུན་གཞན་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །གསུམ་པ་གང་ལ་སྐུར་པ་གདབ་པའི་ཡུལ་ནི། དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་ལོག་པར་བསྔོ་བ་པོ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ལོག་པར་བསྔོས་པ་ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་པ་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་ནི། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། བཤེས་ངོར་བྱས་ཏེ་གང་ཟག་ལ་བསྔོས་པ་བདེན་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །བཞི་པ་གང་གིས་སྐུར་པ་འདེབས་པའི་རྟེན་ནི། བློ་མཐུན་བྱེད་པ་ལ་གཏོགས་པ་སྟེ་དད་པ་ཕུལ་བ་ལའོ། །ཞེས་སོ། །གཞན་དུ་ན་ལྟུང་བ་ན་སྨད་པ་སྟེ་དེ་སྙེད་ཀྱི་འཚང་པོ་ཆེ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་སོ། །ལྔ་པ་གང་ལ་གོ་བར་བྱ་བའི་ཡུལ་ནི། ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་། བདག་ལས་ཐ་དད་པ་གསུམ་སྟེ་སྔར་མིའི་ཆོས་བླ་མའི་སྐབས་དང་འདྲའོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་པའོ། །ཀུན་སློང་ནི་བཤེས་ངོར་བྱས་སོ་ཞེས་ 7-19a སྐུར་པ་འདེབས་པའི་ཚིག་སྨྲ་ཞིང་གོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་སྐུར་པ་འདེབས་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ཕ་རོལ་པོས་དོན་གོ་བའོ། ། གཉིས་པ་ནི། རྟེན་གང་ལ་འདི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། རས་ཡུག་ཆེན་གྱི་གནངས་སྦྱིན་པའི་ལས་དེ་ལ་དད་པ་འདུན་པ་ཕུལ་བ་ལའོ་ཞེས་ཏེ་ལས་དེ་ལ་གཏོགས་པ་ལའོ་ཞེས་སོ། །དགེ་འདུན་གྱི་གོས་དགེ་སློང་གིས་གང་ཟག་ལ་མཛའ་ངོ་བཤེས་ངོར་བྱིན་ནོ་ཞེས་སྐུར་པ་འདེབས་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སྟོན་པ་ནི། བདག་པོ་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་དབང་བ་ཉིད་ཀྱི་དངོས་པོ་ཟས་ཀྱི་རྙེད་པ་མ་ཡིན་ཅིང་གོས་ཀྱི་རྙེད་པའོ། །གང་ལ་སྐུར་པ་གདབ་པར་བྱ་བའི་དགེ་སློང་གང་ཟག་མིའི་འགྲོ་བ་རབ་ཏུ་འབྱུང་བའམ། ཁྱིམ་པ་ལ་ལོག་སྟེ་མི་རིགས་པར་བསྔོས་ཏེ་ལོག་པར་བྱིན་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བརྗོད་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །དོན་ལ་ལོག་པར་བསྔོས་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ན་ཡང་དག་པ་
【現代漢語翻譯】 如是說。 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：Ṭīkā，註釋)中說：『對於食物的獲得，則有罪行。』與志同道合者相關聯，從《別解脫經》中『先前已妥善安排』之語可知。妥善安排的含義是：在《律分別》中，『先前已妥善安排』意為『先前以信心供養』。否則，若有墮落，則會受到譴責，因為所應遮止之事尚未完結。大多數是允許的，且具足壽命，這是從一般教義中所示。第二，若說『將某物邪命迴向於何處』，則需具備五種名稱，身體處於正常狀態，且非僧團。前兩者與先前在『殊勝人法』中所述相似。後者則如本文所說『對於個人』。 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：Ṭīkā，註釋)中說，說了『對於個人』，若對其他僧團，則有罪行。第三，應譴責的對象是：比丘具備六法，且非邪命迴向者，即非真實的邪命迴向。排除的情況是：在《律分別》中說：『若因友誼而對個人迴向，則無墮落。』第四，譴責所依之物是：屬於志同道合者，即以信心供養之物。否則，若有墮落，則會受到譴責，因為沒有那麼大的罪過。第五，應使之理解的對象是：具備五種名稱，身體處於正常狀態，且與自己不同，這三者與先前『殊勝人法』的情況相似。在心之支分中，有二：認識是指對所依處沒有錯亂。動機是指因友誼而說出譴責之語，且希望對方理解，持續不斷。行為是指以具備五種特徵的語言開始譴責。究竟是指對方理解了含義。 第二，若問：此物依於何處會成為墮落之因？答：對於佈施大塊布料的功德，以信心和意願供養，即屬於該功德。若比丘因友誼或情誼將僧團的衣物給予個人，並譴責說這是邪命迴向，則會成為墮落之因。所指是：所有者比丘所擁有的僧團之物，並非食物的獲得，而是衣物的獲得。應譴責的比丘是：對個人、人類、出家人或在家眾說，這是邪命迴向，即不合理的迴向和給予，則會成為墮落之因。因為實際上並非邪命迴向，所以是正確的。
【English Translation】 It is said thus. The Ṭīkā (Sanskrit: टीका, Romanization: Ṭīkā, meaning: commentary) says: 'For the acquisition of food, there is an offense.' It is related to those who are like-minded, as known from the Vinaya-vibhaṅga (律分別) which says, 'Having previously arranged well.' The meaning of 'arranged well' is: In the Vinaya-vibhaṅga (律分別), 'Having previously arranged well' means 'Having previously offered with faith.' Otherwise, if there is a fall, there will be condemnation, because what should be prevented is not completed. Mostly it is permissible, and possessing life, this is shown from the general teachings. Secondly, if it is said, 'To what place is something wrongly dedicated?', it needs to possess five terms, the body is in a normal state, and it is not a monastic community. The first two are similar to what was previously said in the context of 'superior human qualities.' The latter is as explained in this text, 'to an individual.' The Ṭīkā (Sanskrit: टीका, Romanization: Ṭīkā, meaning: commentary) says that having said 'to an individual,' if it is to another monastic community, there is an offense. Thirdly, the object to be condemned is: a monk possessing six qualities, and not being a wrong dedication maker, that is, not a true wrong dedication. The exclusion is: In the Vinaya-vibhaṅga (律分別) it is said: 'If it is done out of friendship and dedicated to an individual, there is no fall.' Fourthly, the basis for condemnation is: belonging to those who are like-minded, that is, to what is offered with faith. Otherwise, if there is a fall, there will be condemnation, because there is no such great offense. Fifthly, the object to be made aware is: possessing five terms, the body being in a normal state, and being different from oneself, these three are similar to the previous situation of 'superior human qualities.' In the limbs of thought, there are two: recognition is not being mistaken about the basis. Motivation is speaking words of condemnation, saying it is done out of friendship, and wanting the other to understand, continuously. Action is engaging in condemnation with language possessing five characteristics. The ultimate is the other person understanding the meaning. Secondly, if asked: On what basis does this become a cause of downfall? The answer is: For the merit of donating a large piece of cloth, offering with faith and intention, that is, belonging to that merit. If a monk, out of friendship or affection, gives the monastic community's robe to an individual and condemns it as a wrong dedication, it will become a cause of downfall. What is referred to is: the property of the monastic community possessed by the owner monk, which is not the acquisition of food, but the acquisition of robes. The monk to be condemned is: saying to an individual, a human, a renunciate, or a householder, that this is a wrong dedication, that is, an unreasonable dedication and giving, it will become a cause of downfall. Because in reality it is not a wrong dedication, therefore it is correct.
མ་ཡིན་ཏེ་བརྫུན་པའི་དོན་ཉིད་གང་ལ་སྐུར་པ་གདབ་པར་བྱ་བའི་དགེ་སློང་དེ་ཉིད་ལ་བརྗོད་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པར་མ་ཟད་ཀྱི། ཉན་པ་པོ་གཞན་ལ་ཡང་སྐུར་པ་གདབ་བྱའི་དགེ་སློང་གི་མིང་མ་སྨོས་པར་བརྗོད་ན་ཡང་སྐུར་པ་འདེབས་པའི་ལྟུང་བྱེད་འབྱུང་ངོ་། །འོ་ན་མིང་མ་སྨོས་པར་བརྗོད་ན་ཡང་ཞེས་མིང་མ་སྨོས་པར་བརྗོད་ན་གཞི་མེད་སྐུར་འདེབས་ཀྱི་ལྟུང་བ་མི་རྫོགས་ལ། སྐབས་འདིར་ནི་མིང་མ་སྨོས་ཀྱང་ལྟུང་བ་རྫོགས་པ་ཅི་ཞེ་ན། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་གིས་བཤེས་ངོར་བྱས་སོ་ཞེས་དགེ་འདུན་ལ་སྐུར་པ་འདེབས་པས་ན་དགེ་སློང་བྱེ་བྲག་གི་མིང་མ་སྨོས་ཀྱང་ལྟུང་བྱེད་འདིར་འགྱུར་བའོ། །བཤེས་ངོར་བྱས་སོ་ཞེས་དགེ་སློང་གཅིག་ལ་སྐུར་པ་འདེབས་ན་ནི་འགའ་ཞིག་གིས་བཤེས་ངོར་བྱས་སོ་ཞེས་མིང་མ་སྨོས་པར་བརྗོད་ན་ཡང་འདིར་ལྟུང་བ་མི་རྫོགས་ཏེ། དགག་བྱ་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་དང་། མིང་མ་སྨོས་པར་ 7-19b ཡང་ངོ་ཞེས་གཞི་མེད་སྐུར་འདེབས་ཀྱི་ལྟུང་བ་མི་རྫོགས་པར་སྔར་གསུངས་པ་དེ་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྐུར་པ་འདེབས་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 輕辱墮罪 བཅུ་པ་ཁྱད་དུ་གསོད་པ་ལ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་བའི་ན་སྨད་བསྟན་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དྲུག་སྡེས་འདུལ་བ་ཁྱད་དུ་གསོད་པའི་ཚིག་སྨྲས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆོས་ཁྱད་དུ་བསད་པས་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཆེན་པོར་འགྱུར་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་འདུལ་བའི་ཚིག་ལ་ཁྱད་དུ་གསོད་པའི་ཚིག་དགེ་སློང་གཞན་ལ་སྨྲ་ཞིང་དོན་གོ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་ཁྱད་དུ་གསོད་པའི་དངོས་པོ་དང་། གང་ལ་གོ་བར་བྱ་བའི་ཡུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། འདུལ་བའི་ཚིག་ཡིན་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། རྣམ་པར་འབྱེད་པ་ལ་སོགས་པར་གཏོགས་པའི་ཚིག་དེ་ལ་བརྙས་ཐབས་སུ་གྱུར་པར་བརྗོད་ན་ཁྱད་དུ་གསོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །འདུལ་བའི་དོན་གྱི་དངོས་པོ་ཁྱད་དུ་གསོད་ན་ནི་བསླབ་པའི་གཞི་དངོས་པོ་ལ་ཁྱད་དུ་གསོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་འོག་ཏུ་སྟོན་པར་འགྱུར་རོ། །གཉིས་པ་གོ་བྱའི་ཡུལ་ནི། དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ཏེ་དྲུག་པོ་ཐམས་ཅད་སྐབས་འདིའི་ལུང་ཞུ་བ་ནས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་རྣམ་པར་དག་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ། དེ་ཉིད་ལས། དགེ་སློང་གིས་དགེ་ཚུལ་གྱི་དྲུང་དུ་བསླབ་པ་ལ་དཔྱས་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ། །དགེ་སློང་གིས་བསླབ་པ་ལ་རྩོལ་བ་རྣམས་ཀྱི་དྲུང་དུ་བསླབ་པ་ལ་དཔྱས་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོགས་སོ། །ལྟ་བ་དང་མཚན་མཐུན་པ་སྟེ་དགེ་སློང་གིས་ཐ་དད་དུ་གནས་པའི་དྲུང་དུ་བསླབ་པ་ལ་དཔྱ
【現代漢語翻譯】 如果不是，而是對那個應該被虛假指控的比丘說，不僅會犯下墮罪，而且如果對比丘以外的聽眾說，而不提及應該被指控的比丘的名字，也會犯下誹謗的墮罪。如果說不提及名字也會犯墮罪，那麼不提及名字就不會完成無根據指控的墮罪，但在這裡，即使不提及名字也會完成墮罪，這是為什麼呢？因為諸位尊者以友好的方式誹謗僧團，所以即使不提及特定比丘的名字，也會犯下這個墮罪。如果以友好的方式誹謗一個比丘，即使說『有些人以友好的方式做了』，不提及名字，也不會完成這裡的墮罪，因為所要否定的不完整，並且因為與之前所說的『即使不提及名字也不會完成無根據指控的墮罪』的原因相同。這是誹謗的墮罪。 第十，輕辱罪：包括陳述實際的墮罪和展示墮罪的後續部分。 首先，關於陳述實際的墮罪：起因是，在舍衛城，六群比丘說了輕辱毗奈耶（Vinaya，戒律）的話，因此制定了墮罪。所要否定的，是輕辱佛法（Dharma，法）會導致嚴重的自性罪。『事物』是指，如果一位持戒的比丘對比丘說輕辱毗奈耶的話，並且理解了其中的含義，就會犯下實際的墮罪。關於分支，有四個，首先是基礎的分支，有兩個：所輕辱的事物和所要理解的對象。首先，所輕辱的事物是毗奈耶的話，如 टीका（Tika，註釋）中所說：『如果以輕蔑的方式說屬於分別（Vibhanga，經分別）等的話，就會犯下輕辱的墮罪。』如果輕辱毗奈耶的意義，那麼將在下面展示，會犯下輕辱學處（Siksa，戒條）的事物的墮罪。第二，所要理解的對象是：具有六種功德的比丘，因為所有這六種功德都來自這裡引用的經文。也就是說，需要具足清凈的具足戒戒體，因為經文說：『如果比丘在沙彌（Sramanera，近事男）面前輕蔑學處，會怎麼樣？會犯下惡作罪。如果比丘在努力學習的人面前輕蔑學處，會怎麼樣？會犯下惡作罪等等。』與見解和名稱一致，也就是說，比丘在不同地方輕蔑學處。
【English Translation】 If it is not, but it is said to that Bhikshu (monk) who should be falsely accused, not only will a Patayantika (offense entailing expiation) be incurred, but also if it is said to a listener other than the Bhikshu, without mentioning the name of the Bhikshu who should be accused, a Patayantika of defamation will occur. If it is said that even if the name is not mentioned, a Patayantika will be incurred, then not mentioning the name will not complete the Patayantika of unfounded accusation, but here, even if the name is not mentioned, the Patayantika is completed, why is that? Because the venerable ones defame the Sangha (community) in a friendly manner, so even if the name of a particular Bhikshu is not mentioned, this Patayantika will be incurred. If one defames a Bhikshu in a friendly manner, even if one says 'Some have done it in a friendly manner,' without mentioning the name, the Patayantika will not be completed here, because what is to be negated is incomplete, and because the reason is the same as what was previously said that 'even if the name is not mentioned, the Patayantika of unfounded accusation will not be completed.' This is the Patayantika of defamation. Tenth, the offense of disparagement: includes stating the actual offense and showing the subsequent parts of the offense. First, regarding the statement of the actual offense: The cause is that in Sravasti (舍衛城), the group of six Bhikshus spoke words of disparaging the Vinaya (毗奈耶, discipline), therefore the Patayantika was established. What is to be negated is that disparaging the Dharma (佛法, law) will lead to a serious offense by its very nature. 'Thing' means that if a Bhikshu who upholds the precepts speaks words of disparaging the Vinaya to another Bhikshu, and understands the meaning, he will incur the actual Patayantika. Regarding the branches, there are four, first the branches of the base, there are two: the object that is disparaged and the object to be understood. First, the object that is disparaged is the words of the Vinaya, as stated in the Tika ( टीका, commentary): 'If one speaks in a contemptuous manner about words belonging to the Vibhanga (分別, analysis) etc., one will incur the Patayantika of disparagement.' If one disparages the meaning of the Vinaya, then it will be shown below that one will incur the Patayantika of disparaging the object of the Siksa (學處, training). Second, the object to be understood is: a Bhikshu with six qualities, because all six of these qualities come from the sutra quoted here. That is to say, it is necessary to have a pure Upasampada (具足戒, full ordination) precept body, because the sutra says: 'If a Bhikshu disparages the Siksa in front of a Sramanera (沙彌, novice), what will happen? He will incur a Dukkata (惡作罪, offense of wrong-doing). If a Bhikshu disparages the Siksa in front of those who strive to learn, what will happen? He will incur a Dukkata etc.' Being consistent with the view and name, that is, a Bhikshu disparages the Siksa in different places.
ས་ན་ཅིར་ 7-20a འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ། །དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མའི་དྲུང་དུ་བསླབ་པ་ལ་དཔྱས་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ། །ཐ་སྙད་གསུམ་དང་ལྡན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ། དེ་ཡང་སྨྲ་ཤེས། དོན་གོ། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་སྟེ། དགེ་སློང་གིས་ལྐུགས་པ་དང་གླེན་པ་རྣམས་ཀྱི་དྲུང་དུ་བསླབ་པ་ལ་དཔྱས་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་པ་དང་། དགེ་སློང་གིས་སྨྱོ་བའི་དྲུང་དུ་བསླབ་པ་ལ་དཔྱས་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ། །ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་སྟེ་དགེ་སློང་གིས་སྤྲུལ་པའི་དྲུང་དུ་བསླབ་པ་ལ་དཔྱས་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །བདག་ལས་ཐ་དད་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ། དེ་ཉིད་ལས། དགེ་སློང་གིས་དབེན་པ་ལ་མི་དབེན་པར་ཤེས་ཏེ་བསླབ་པ་ལ་དཔྱས་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོགས་རྒྱས་པར་བཤད་དོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་འདུལ་བའི་ཚིག་ལ་ཁྱད་དུ་གསོད་པའི་ཚིག་སྨྲ་ཞིང་གོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་འདུལ་བའི་ཚིག་ཁྱད་དུ་གསོད་པའི་ཚིག་སྨྲ་བར་བྱེད་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ཕ་རོལ་པོས་དོན་གོ་བའོ། ། གཉིས་པ་ནི། འདུལ་བ་ནི་བརྗོད་བྱ་དོན་གྱི་འདུལ་བའོ། །དེ་དང་ལྡན་པ་ནི་ཚིག་སྟེ་ཚིག་དེ་དོན་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདུལ་བའི་ཚིག་དེ་ནི་ལྟུང་བ་འདིའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་དོ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཚིག་དེ་ལས་བརྙས་ཐབས་སུ་གྱུར་པ་བརྗོད་ན་ཞེས་སོ། །སྐབས་འདིར་ཊཱི་ཀ་ལས། བརྙས་ཐབས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ལས་ལྟུང་བའི་བྱེ་བྲག་ཏུ་ཤེས་པར་བྱའི། གདོན་པའི་བྱེ་བྲག་ལས་མ་ཡིན་ཏེ་ཞེས་པ་ནི་ཁྱད་དུ་གསོད་པའི་སྦྱོར་བ་ཐ་དད་ཀྱིས་ཞུགས་ན་ལྟུང་བའི་བྱེ་བྲག་ཐ་དད་དུ་འགྱུར་ལ། གདོན་པ་སྟེ་ལྔ་ལ་ཡང་ཁྱད་དུ་གསོད་པའི་སྦྱོར་བ་གཅིག་གིས་ཞུགས་ན་ནི་ལྟུང་བྱེད་གཅིག་ཏུ་འགྱུར་གྱི། 7-20b གདོན་པ་སྟེ་ལྔ་ལས་ལྟུང་བ་ལྔར་འགྱུར་བ་ནི་མ་ཡིན་པའོ། །གལ་ཏེ་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་ལས། ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཅིང་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་འདོན་པ་ན་བསླབ་པ་ཁྱད་དུ་བསད་ནས་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་ངེས་བཟུང་དུ་དགོས་པ་མ་ཡིན་ནམ། འདུལ་བ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་འདུལ་བ་སྤྱི་ཙམ་དུ་སྨོས་པ་མི་རིགས་སོ་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་ནི་འདུལ་བ་ལྷག་མ་རྣམས་ཀྱི་དཔེ་ཙམ་དུ་ཟད་དེ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། གཞི་དང་ཕྲན་ཚེགས་དང་གླེང་གཞི་དག་དང་སིལ་བུ་ལ་སོགས་པ་འདོན་པ་ན་འདི་དག་སྟོན་པས་ཅི་བྱ་ཞེས་ཟེར་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ཊཱི་ཀ་ལས། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཁུངས་སུ་དྲངས་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་འདུལ་བ་དང་ལྡན་པ་དང་། གང་ཇི་ཙམ་བརྗོད་པ་ལ་བརྙས་ཐབས་བྱེད་ན་ཐམས་ཅད་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ལ།
【現代漢語翻譯】 比丘于比丘尼前輕毀學處，犯墮罪。 若以三種名相而需支分，即能言、解義、安住自性。比丘于瘖啞、愚笨者前輕毀學處，犯墮罪。比丘于瘋狂者前輕毀學處，犯墮罪。身安住常態，比丘于化身前輕毀學處，犯墮罪。需自他各異為支分。如經中所說，比丘明知是寂靜處卻認為非寂靜處而輕毀學處，犯墮罪。等等，廣說如是。 意樂支分有二：認識是不迷亂于所緣境；作意是不間斷地說能毀壞律的語句，並欲令其瞭解；加行是以具足五相的語言說能毀壞律的語句；究竟是使他人瞭解其義。 二是，律是所說義之律。與此相應的是語句，因為語句與義相應。此律之語句即為此墮罪之作者。《 टीका (ṭīkā，梵文，ṭīkā，註釋)》中說：『若說從語句中變為輕蔑之方便。』 此處《 टीका (ṭīkā，梵文，ṭīkā，註釋)》中說：『應知從輕蔑方便之差別而有墮罪之差別，非從驅逐之差別。』若以不同之輕毀加行介入，則墮罪之差別亦不同；若以一個輕毀加行介入五蘊，則成一個墮罪。 若從五蘊生出五個墮罪則不然。設若《別解脫經》中，每半月誦《別解脫經》時，必須輕毀學處，並確定所持《別解脫經》嗎？是與律相應。若說僅是普通的律，則不合理。《 टीका (ṭīkā，梵文，ṭīkā，註釋)》中說：『這只是其餘律的例子。』《律分別》中說：『若誦根本、支分、緣起等細微之處時，說示這些有何用？則成墮罪。』《 टीका (ṭīkā，梵文，ṭīkā，註釋)》中引用《律分別》的根據說：『若輕蔑僧團之律，以及所說之量，則一切皆成墮罪。』
【English Translation】 If a bhikṣu disparages the training rules in the presence of a bhikṣuṇī, it results in a nyes-byas (wrongdoing). Three terms are required as components: being able to speak, understanding the meaning, and the knowledge abiding in its own nature. If a bhikṣu disparages the training rules in the presence of a mute or an idiot, it results in a nyes-byas. If a bhikṣu disparages the training rules in the presence of a madman, it results in a nyes-byas. The body abiding in its normal state, if a bhikṣu disparages the training rules in the presence of an emanation, it results in a nyes-byas. Being distinct from oneself is required as a component. As it says in the text itself, if a bhikṣu, knowing a secluded place to be non-secluded, disparages the training rules, it results in a nyes-byas. And so forth, explained extensively. Regarding the component of intention, there are two aspects: awareness is not being mistaken about the basis; motivation is continuously speaking words that disparage the words of the Vinaya, desiring to make them understood; the action is speaking words that disparage the words of the Vinaya with language possessing five characteristics; the ultimate result is the other person understanding the meaning. Secondly, the Vinaya is the Vinaya of the object to be expressed. That which possesses it is the word, because that word possesses the meaning. That word of the Vinaya is the very agent of this downfall. The ṭīkā (commentary) says: 'If one speaks of that which has become a means of contempt from the word.' In this context, the ṭīkā says: 'One should understand that the distinctions of downfalls are from the distinctions of the means of contempt, not from the distinctions of expulsion.' If different actions of disparagement are involved, then the distinctions of downfalls will also be different; if a single action of disparagement is involved in the five aggregates, then it becomes a single downfall. It is not the case that five downfalls arise from the five aggregates. If, in the Prātimokṣa Sūtra, when reciting the Prātimokṣa Sūtra every half-month, is it not necessary to disparage the training rules and firmly grasp the Prātimokṣa Sūtra? It is indeed in accordance with the Vinaya. If one says that it is only a general Vinaya, it is not reasonable. The ṭīkā says: 'This is merely an example of the remaining Vinayas.' The Vinayavibhaṅga says: 'If, when reciting the root, branches, origin, and minor details, one says, 'What is the use of showing these?', it becomes a downfall.' The ṭīkā, citing the Vinayavibhaṅga as its source, says: 'If one disparages the Vinaya of the Saṅgha and the amount that is spoken, then all become downfalls.'
ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཅིང་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་འདོན་པ་ནི་གླེང་གཞིའི་དབང་གིས་མཚོན་པ་སྟེ། ཚེས་བཅོ་ལྔ་ནི་འདིར་ངེས་བཟུང་གི་ཡན་ལག་མ་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་འགྲེལ་ཆུང་ལས། བཅོ་ལྔའི་གསོ་སྦྱོང་གི་ཚེ་ཡིན་པ་དང་། འདུལ་བ་སྡེ་བཞིའི་ནང་ནས་བྱུང་བའི་ཚིག་ཡིན་པ་དང་། འདི་ལྟ་བུའི་ཚིག་ཆུང་ངུ་ཅི་དགོས་ཤེས་ཚིག་ཏུ་སྨྲས་པ་དང་། ཡན་ལག་འདི་གསུམ་དང་ལྡན་ན་ལྟུང་བར་འགྱུར་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དེ་ལྟར་ཚེས་བཅོ་ལྔ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་བཤད་པ་དེའི་རྗེས་སུ་མི་འབྲང་ངོ་། །ཁྱད་དུ་གསོད་པ་འོག་མའི་ཊཱི་ཀ་ལས། གསོ་སྦྱོང་གི་ལས་ཀྱི་ཚེ་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་འདོན་པ་ན་བསླབ་པའི་གཞི་དངོས་པོ་ལ་ཁྱད་དུ་གསོད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་གྱི། དུས་གཞན་གྱི་ཚེ་བརྗོད་ན་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བའོ། །ཞེས་ཁྱད་དུ་གསོད་པ་འོག་མའི་སྐབས་སུ་གསུངས་པ་དེ་ཁྱད་དུ་གསོད་པ་གོང་མའི་སྐབས་འདིར་ཡང་སྦྱར་ཞེས་སྔ་རབས་པ་རྣམས་གསུང་ཡང་། མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་ཁྱད་དུ་ 7-21a གསོད་པ་ཙམ་དུ་འདྲ་ཡང་། ཁྱད་དུ་གསོད་པའི་ཚུལ་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར་དང་། སྐབས་འདིའི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། བརྙས་ཐབས་བྱེད་ན་ཐམས་ཅད་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། སྐབས་འདིར་མདོ་རྩ་བ་ཉིད་ལས། གནས་དང་ཆོས་གྲངས་ངེས་པ་ཅན་མ་གསུངས་པར་འདུལ་བ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ན། ཚེས་བཅུ་གསུམ་དང་བཅུ་བཞི་ལྟ་བུ་ལ་འདུལ་བ་ཁྱད་དུ་གསོད་ན་ལྟུང་བྱེད་མི་བསྐྱེད་པར་འཆད་པ་དེ་མི་རིགས་པར་སེམས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། དུས་མ་ཡིན་པའི་ཟས་བཀག་པ་དང་། འབྲུ་རློན་པ་ལེན་པ་བཀག་པ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ནི་མདོ་སྡེ་ལས་གསུངས་ཀྱང་། འདུལ་བར་གཏོགས་པ་ཉིད་ཡིན་པས་དེ་དག་ཁྱད་དུ་གསོད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཏེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། འདུལ་བ་དང་ལྡན་པའི་མདོ་སྡེ་དག་འདོན་པ་ན་འདི་དག་བཏོན་པས་ཅི་བྱ་ཞེས་ཟེར་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དེ་དག་ལས་གཞན་པའི་མདོ་སྡེ་ལས་འདི་ཁྱད་དུ་གསོད་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་པའི་ཊཱི་ཀ་ལས། འདུལ་བ་དང་ལྡན་པ་དུས་མ་ཡིན་པའི་ཟས་དང་འབྲུ་རློན་པ་ལེན་པ་ལ་སོགས་པ་ལས་གཞན་པ་མདོ་སྡེར་གཏོགས་པའི་བརྗོད་པ་གཞན་ལ་ཁྱད་དུ་གསོད་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ཞེས་སོ། །མངོན་པ་ཁྱད་དུ་གསོད་ན་ཅིར་འགྱུར་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། ཆོས་མངོན་པ་ནི་འདུལ་བ་དང་མདོ་སྡེ་དག་ལས་ཐ་དད་པ་མ་ཡིན་ཏེ་ཞེས་བཤད་པས། ལྟུང་བྱེད་དང་ཉེས་བྱས་ཅི་རིགས་པ་བསྐྱེད་དེ། འདུལ་བ་གཏན་ལ་འབེབས་བྱེད་ཀྱི་མངོན་པ་ཁྱད་དུ་གསོད་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་ཅིང་། མདོ་སྡེ་གཏན་ལ་འབེབས་བྱེད་ཀྱིས་མངོན་པ་ཁྱད་དུ་གསོད་ན་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པ་སྟེ། དེ་ཡང་ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་གིས་སྡོམ་པ་ལ་སོགས་འདུལ་བ་ལས་གསུངས་པ་ཡང་དེར་རྣམ་པར་དཔྱ
【現代漢語翻譯】 唸誦《別解脫經》（Pratimoksha Sutra）時，以討論為開端，這象徵著一種方式。因此，每月十五日並非此處必須遵守的組成部分。如果有人問，在《釋論》中說，'在十五日的布薩（Posadha）時進行，這是出自四部律藏的語句，為何需要這樣小的語句？'並說，'如果具備這三個組成部分，就會犯墮罪'，這是否矛盾呢？並非如此，不需要遵循必須以每月十五日為組成部分的說法。特別地，在《下部註疏》中說，'在布薩的儀式中，唸誦《別解脫經》時，如果輕視所學的實際內容，就會犯墮罪；如果在其他時間說，就會犯惡作罪。'雖然前代學者說，在《下部輕蔑》中所說的內容也適用於《上部輕蔑》的情況，但措那瓦欽波（Tsonawa Chenpo）認為，雖然僅僅是輕蔑相似，但輕蔑的方式是不同的。此外，本處的《律分別》中說，'如果進行輕蔑，一切都會變成墮罪'。而且，本處的根本經文中沒有明確說明地點和法數，只是說要符合律藏。因此，我認為，如果在十三日和十四日等日子輕視律藏，卻說不會產生墮罪，這是不合理的。 第二，禁止非時食，禁止拿取生穀物等，這些雖然在經藏中有所說明，但實際上屬於律藏的範疇，因此如果輕視這些，就會犯墮罪。在《律分別》中說，'唸誦符合律藏的經藏時，如果說唸誦這些有什麼用，就會犯墮罪'。此外，在關於'輕視其他經藏會導致惡作罪'的註疏中說，'輕視符合律藏的非時食和拿取生穀物等之外的、屬於經藏的其他內容，會導致惡作罪'。如果輕視論藏會怎麼樣呢？在註疏中說，'論藏與律藏和經藏並非不同'，因此會產生墮罪和惡作罪。如果輕視作為確定律藏的論藏，就會產生墮罪；如果輕視作為確定經藏的論藏，就會產生惡作罪。此外，在註疏中說，比丘應該詳細分析從律藏中所說的戒律等內容。
【English Translation】 Reciting the Pratimoksha Sutra (Individual Liberation Sutra), beginning with a discussion, symbolizes a method. Therefore, the fifteenth day of the month is not a necessary component to be adhered to here. If someone asks, 'In the Commentary, it says, 'It is during the Posadha (observance day) on the fifteenth, and these are words from the four Vinaya divisions. Why are such small words needed?' and it says, 'If these three components are present, one will commit a downfall.' Is this contradictory?' It is not so; it is not necessary to follow the statement that the fifteenth day of the month is a necessary component. Specifically, in the 'Lower Commentary,' it says, 'During the ceremony of Posadha, when reciting the Pratimoksha Sutra, if one despises the actual basis of learning, it will result in a downfall; if one speaks of it at other times, it will result in a misdeed.' Although earlier scholars said that what is said in the 'Lower Despisement' also applies to the situation of the 'Upper Despisement,' Tsonawa Chenpo (Great Tsonawa) believes that although the mere act of despising is similar, the manner of despising is different. Moreover, in the 'Vinaya Differentiation' here, it says, 'If one engages in contempt, everything will become a downfall.' Furthermore, in the root text of the Sutra here, it does not explicitly state the location and number of Dharmas, but merely says that it should be in accordance with the Vinaya. Therefore, I think it is unreasonable to say that if one despises the Vinaya on days such as the thirteenth and fourteenth, it will not generate a downfall. Secondly, the prohibition of untimely food and the prohibition of taking raw grains, etc., although explained in the Sutra Pitaka, actually belong to the category of Vinaya. Therefore, if one despises these, it will result in a downfall. In the 'Vinaya Differentiation,' it says, 'When reciting the Sutra Pitaka that conforms to the Vinaya, if one says, 'What is the use of reciting these?' it will result in a downfall.' Furthermore, in the commentary on 'Despising other Sutra Pitaka will lead to a misdeed,' it says, 'Despising other statements belonging to the Sutra Pitaka other than untimely food and taking raw grains, etc., which conform to the Vinaya, will lead to a misdeed.' What happens if one despises the Abhidharma? In the commentary, it says, 'The Abhidharma is not different from the Vinaya and Sutra Pitaka,' thus it will generate downfalls and misdeeds accordingly. If one despises the Abhidharma that establishes the Vinaya, it will generate a downfall; if one despises the Abhidharma that establishes the Sutra Pitaka, it will generate a misdeed. Moreover, in the commentary, it says that a Bhikshu should analyze in detail the precepts and other contents mentioned in the Vinaya.
ོད་པར་བྱེད་ལ། མདོ་སྡེའི་དོན་དང་། མདོ་སྡེའི་གདར་ལྟ་བུ་དང་མདོ་སྡེ་རྣམ་པར་ 7-21b འཆད་པ་ཡང་ཆོས་མངོན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འདིར་སྨྲས་པ། ཐུབ་ཆེན་ཀརྨ་པ་ཡི་ཕྲིན་ལས་པའི། །ཞལ་གྱི་ཟླ་འོད་དུས་ཀྱིས་མ་མྱོང་ཞིང་། །ཡིད་ལ་དད་པའི་འདབ་མ་རྫོགས་པ་དེ། །མགོན་བྲལ་ཉིན་མོའི་ཀུ་མུ་ད་བཞིན་གྱུར། །རྗེ་བཙུན་འཛུམ་པའི་མཆུ་ཡི་ཡལ་འདབ་ལས། །མུ་ཏིག་འབྲས་བུ་སྤྲས་ཤིང་ལི་ཁྲིའི་འོད། །དེ་ལྟར་མཛེས་ལྡན་ཞལ་ལུང་རིང་ནས་བསྐལ། །འདི་འདྲའི་དུས་སུ་འཕགས་པས་གཟིགས་ལ་བསམ། །མཚན་མོར་དགེ་བའི་གཉིས་འཐུང་གཉིད་ཀྱི་ནི། །ལྕགས་ཀྱུ་དམ་པོའི་གཞན་དབང་ཉིད་དུ་གྱུར། །ཉིན་མོར་མྱ་ངན་བྲེལ་བའི་དུད་པ་ཡིས། །དགེ་ལེགས་དབང་པོའི་ཚོགས་རྣམས་རྙིང་པར་བྱས། །སྲིན་བུས་ཟོས་པའི་ཤིང་དང་གཡེམ་མས་བཅོམ་པའི་བླ་མ་ནི། །དབྱུག་གུས་བསྣུན་དང་བླུན་པོས་བསྟོད་ཚེ་སྐད་གསངས་ཆེས་ཆེར་མཐོ། །བརྒལ་ཅིང་བརྩད་ན་ཁྲོ་བའི་མེ་ཆེན་དག་གི་བུད་ཤིང་སྟེ། །འདི་འདྲའི་བླུན་ཆེན་དག་གིས་ས་གཞི་འདི་ནི་རབ་ཏུ་གཏམས། །དཔལ་ལྡན་དྭགས་པོའི་བསྟན་པ་ཡི། །སྤྲིན་ཚོགས་གསར་པ་ལ་དགའ་བ། །ཆོས་གྲུབ་གྲགས་པའི་རྨ་བྱ་ཡི། །མཇུག་མའི་མཛེས་སྡུག་རྣམ་པར་འཛིན། །རྣམ་དཔྱོད་འགྲན་ཟླ་མེད་པའི་ལུས་ཕྲ་ཞིང་། །གཟུར་གནས་ནུ་མས་སྤྲས་པའི་བྲང་ཡངས་པོར། །ལུང་རིགས་བཟང་ཕྲེང་དཀར་པོས་མཚར་བ་དེ། །རྣལ་འབྱོར་དབང་ཕྱུག་མི་ལའི་བསྟན་འཛིན་ཡིན། །ཁྱད་དུ་གསོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 第二項類 བཅུ་ཚན་གཉིས་པའི་ 毀壞種子墮罪 དང་པོ་ས་བོན་སྐྱེ་འཇིག་ལ། བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་བསྟན། །དེ་ཡི་ལྟུང་བ་མེད་པ་བརྗོད། ། དང་པོ་ལ། །གནང་བའི་བསླབ་བྱ་བརྗོད་པ་དང་། །བསྒྲུབ་པའི་བསླབ་བྱ་གཞན་ཡང་བསྟན། །དགག་པའི་བསླབ་བྱ་བརྗོད་པའོ། ། 說開許學處 དང་པོ་ནི། མཆོད་རྟེན་ནམ་གཙུག་ལག་ཁང་རྩིག་པར་བྱེད་པ་པོ་ལག་གི་ 7-22a བླས་ཏེ་དགེ་སློང་མཁར་ལས་ཀྱི་ལས་གསར་པ་བྱེད་པས་མཆོད་རྟེན་དང་ཞེས་པས་ནི། སངས་རྒྱས་དང་ཆོས་གཉིས་བསྟན་ཏེ་མཆོད་རྟེན་ནི་སངས་རྒྱས་ཆོས་སྐུའི་གཟུགས་བརྙན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། མཆོད་རྟེན་སྨོས་པས་ཆོས་དཀོན་མཆོག་སྨོས་པ་ཡིན་ཏེ། མཆོད་རྟེན་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །དགེ་འདུན་གྱི་དོན་དུ་གཞན་ལ་ཟུར་གྱིས་བསྐོས་ཏེ་ཤིང་ལྗོན་པ་བཅད་པར་བྱའོ། ། 說另所行學處 གཉིས་པ་ནི། དེ་གཅོད་པའི་སྔོན་འགྲོའི་བྱ་བ་ནི་ཤིང་ལྗོན་པ་བཅད་པ་དེའི་མདུན་རོལ་དུ་ཉི་མ་བདུན་ནམ་བརྒྱད་ནས་ཤིང་ལྗོན་པ་དེའི་དྲུང་དུ་ཤིང་ལྗོན་པ་དེའི་ལྷའི་ཕྱིར་དཀྱིལ་འཁོར་ཏེ་སྐྱང་ནུལ་དང་། དྲི་བསུང་དང་། མེ་ཏོག་དང་། བདུག་པ་དང་། མར་མེ་དང་། གཏོར་མ་སྦྱིན་པ་ད
【現代漢語翻譯】 解釋說，因為經部的意義、經部的觀點以及經部的解釋也屬於阿毗達磨。
在此我說：
大能仁噶瑪巴的事業，
其面容的月光不為時世所染。
心中具足信心的花瓣，
如同失去怙主的白睡蓮般凋零。
至尊者微笑的嘴唇枝條上，
綴滿珍珠般的果實，閃耀著硃紅的光芒。
如此美妙的開示，長久以來，
在這樣的時代，聖者們是否曾見過？
夜晚，善行的蜜蜂沉溺於睡眠，
被牢固的鐵鉤緊緊束縛。
白天，憂愁的煙霧瀰漫，
使吉祥的力量黯然失色。
被蟲蛀蝕的樹木和被淫女摧毀的喇嘛，
被棍棒敲打和被愚人讚頌時，聲音反而更加高亢。
如果辯駁詰難，就會成為憤怒火焰的燃料，
這樣的愚人充斥著大地。
欣喜于達波噶舉的新生雲朵，
具足證法美名的孔雀，
展現著尾羽的絢麗。
無與倫比的智慧身軀纖細，
以正直的乳房裝飾的胸懷寬廣，
以清凈的教理之鏈點綴，
是瑜伽自在者米拉日巴的教法持有者。
這是破戒的墮罪。
第二項類
二十頌之二
毀壞種子墮罪
第一，關於種子生滅，
宣說應學之處，
以及墮罪的分類，
並說明無墮罪的情況。
第一，
宣說開許的學處，
以及其他應修的學處，
並宣說遮止的學處。
說開許學處
第一是，建造佛塔或寺廟的人，用手
拿著工具，比丘從事新的建築工作，以『佛塔』一詞，表示佛和法二者，因為佛塔是佛法身形象的體現。正如 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)中所說：『提到佛塔，就是提到了法寶，因為佛塔是法的身體。』爲了僧團的利益，可以指派他人砍伐樹木。
說另所行學處
第二是，砍伐樹木的準備工作是，在砍伐樹木之前七天或八天，在樹木旁為樹神準備壇城，供奉芥子油、香、花、薰香、燈和食子。
【English Translation】 It is explained that the meaning of the Sutras, the views of the Sutras, and the explanations of the Sutras are also Abhidharma.
Here I say:
The activity of the great Thubchen Karmapa,
His face's moonlight is not touched by time.
The lotus petals of faith in the mind are complete,
Like a white lotus without a protector on a sunny day.
From the smiling lips of the venerable one,
Adorned with pearl-like fruits, shining with vermilion light.
Such a beautiful instruction, for a long time,
In such times, have the noble ones seen it?
At night, the bees of virtue are immersed in sleep,
Tightly bound by the firm iron hook.
During the day, the smoke of sorrow pervades,
Making the assemblies of auspicious powers old.
The tree eaten by worms and the lama destroyed by a prostitute,
When struck with a stick and praised by fools, their voices become even louder.
If debated and questioned, they become fuel for the great fire of anger,
Such great fools fill this earth.
Rejoicing in the new clouds of the glorious Dagpo's teachings,
The peacock with the fame of Dharma accomplishment,
Displays the beauty of its tail feathers.
A slender body with unparalleled wisdom,
A broad chest adorned with upright breasts,
Adorned with a white chain of excellent teachings,
Is the holder of the teachings of the Yoga Lord Milarepa.
This is a downfall of transgression.
Second Category
Second of Twenty Verses
Transgression of Destroying Seeds
First, regarding the arising and ceasing of seeds,
Declaring what should be learned,
And showing the classification of transgressions,
And stating the situations without transgression.
First,
Declaring the precepts that are permitted,
And also showing other precepts to be practiced,
And declaring the precepts that are prohibited.
Saying the Permitted Precepts
The first is that the person who builds a stupa or temple, with his hand
Holding the tools, a monk engages in new construction work. The word 'stupa' indicates both the Buddha and the Dharma, because the stupa is a representation of the Dharmakaya of the Buddha. As it says in the टीका (Sanskrit Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: ṭīkā, Literal Chinese meaning: commentary): 'Mentioning the stupa is mentioning the Dharma Jewel, because the stupa is the body of the Dharma.' For the benefit of the Sangha, others may be appointed to cut down trees.
Saying Other Practices
The second is that the preparatory work for cutting down trees is to prepare a mandala for the tree spirit seven or eight days before cutting down the tree, offering mustard oil, incense, flowers, incense, lamps, and torma.
ང་། རྒྱུད་ཆགས་གསུམ་པ་འདོན་པ་དང་། སྦྱིན་པའི་ཕན་ཡོན་བཤད་པ་དེ་རྣམས་བྱས་ནས་ལྷ་གང་དག་ཤིང་ལྗོན་པ་འདི་ལ་གནས་པ་དེ་དག་གནས་གཞན་ཚོལ་ཅིག །ཤིང་ལྗོན་པ་འདིས་མཆོད་རྟེན་ནམ་དགེ་འདུན་གྱི་བྱ་བ་བྱེད་པར་འགྱུར་ཞེས་བརྗོད་ནས་དགེ་སློང་ལག་གི་བླ་སྟེ་སྨྲ་བ་པོས་རང་གིས་ལག་བདར་ཏེ་མི་བཅད་པར་ཁྱིམ་པ་ཤིང་མཁན་ལ་སོགས་པ་དག་ལ་ད་ནི་ཤེས་པར་གྱིས་ཤིག་ཅེས་བསྒོས་ཏེ་གཅོད་དུ་གཞུག་གོ། གལ་ཏེ་རྨི་ལམ་དུའམ་མངོན་སུམ་དུ་ཤིང་དེ་ལས་མེ་འབྱུང་བ་དང་། ཁྲག་འཛག་པ་དང་། ཡལ་ག་འགུལ་བ་དང་། ལོ་མ་ལྷགས་པ་ལོ་མ་བྲུལ་བ་དང་། ལ་སོགས་པ་སྟེ་སྒྲ་འབྱུང་བ་དང་། མི་དགའ་བའི་རྣམ་པར་འགྱུར་བ་སྟོན་ན་ལག་གི་བླས་དེ་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཞིང་དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་སྦྱིན་པ་དང་། སེར་སྣ་དག་གི་བསྔགས་པ་དང་བསྔགས་པ་མ་ཡིན་པ་བརྗོད་པར་བྱའོ། ། 說遮止學處 གསུམ་པ་ནི། དེ་ལྟར་བྱས་ཀྱང་མེ་འབྱུང་བའམ་ཁྲག་འཛག་པའི་རྣམ་འགྱུར་དེ་མི་གཏོང་ན་ལྗོན་པ་དེ་བཅད་པར་མི་བྱའོ། ། གཉིས་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། 7-22b ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དྲུག་སྡེས་རྩྭ་སྔོན་པོ་བརྔ་ཞིང་བརྔར་འཇུག་པ་ལས་ས་བོན་དང་སྐྱེ་བ་འཇིག་པའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྲོག་ཆགས་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ས་བོན་ནམ་ཕྱི་རོལ་གྱི་སྐྱེ་བ་གང་ཡང་རུང་བའི་ཆོས་དང་མ་འབྲེལ་བ་ཉམས་འདུན་གྱིས་རང་ངམ་བསྐོས་པས་ཉམས་པར་བྱས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ནི་ས་བོན་ལྔ་ལས་གང་ཡང་རུང་བའམ་ནང་གི་སྐྱེ་བ་སྐྲ་སྤུ་སེན་མོ་ལས་གཞན་ཕྱི་རོལ་གྱི་སྐྱེ་བ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་ཡིན་པ་སྟེ། མ་ཉམས་པ་ཡིན་པ་དང་། རུང་བའི་ཆོས་དང་། མ་འབྲེལ་བ་དང་གསུམ་ཏེ། ས་བོན་དང་། ཁྱེའུ་ཁ་ཐོན་པ་ཞེས་པ་དང་། མ་ཉམས་པ་ཉིད་ལའོ་ཞེས་དང་། རུང་བར་མ་བྱས་པ་དག་གིའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ཁྱད་པར་དུའང་སྐྱེ་བ་གཅོད་པ་ནི་སྐྱེ་བ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་དང་བཞི་སྟེ། ས་འབུས་པ་དང་། ཤ་མོ་དང་ཞེས་སྐྱེ་བ་མ་རྫོགས་པ་འཇིག་པ་ལ་ན་སྨད་དུ་གསུངས་པས་ཤེས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་ས་བོན་ནམ་སྐྱེ་བ་ཉམས་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རང་ངམ་བསྐོས་པས་ས་བོན་ནམ་སྐྱེ་བ་ཉམས་པར་བྱེད་པར་ཞུགས་པ་སྟེ་རང་ངམ་གཞན་གྱིས་ཀྱང་རུང་ངོ་ཞེས་སོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ཉམས་པར་གྱུར་པ་སྟེ་ཉམས་པར་གྱུར་ན་དངོས་གཞི་དག་གོ་ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ལ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་ན་སྨད་བསྟན། །དངོས་གཞིའི་དོགས་གཅོད་སེལ་བ་བརྗོད། །འདུ་ཤེས་དོགས་གཅོད་བརྗོད་པའོ། ། 說正行微墮罪 དང་པོ་ནི། ས་བོན་སྐྱེ་འཇིག་གི་ལྟུང་བྱེད་འདི་ནི
【現代漢語翻譯】 我誦讀第三品《業果》，講述佈施的利益，然後讓居住在這樹上的諸神尋找其他住所。告訴他們這棵樹將用於佛塔或僧團的事務。持戒比丘，作為領頭人，應該自己避免砍伐，而是吩咐木匠等在家居士：『現在你們要知道了！』然後讓他們砍伐。如果夢中或清醒時，樹木出現起火、流血、樹枝搖動、樹葉飄落等現象，發出聲音，或顯示出令人不快的跡象，那麼領頭人應該讚揚功德之田——三寶的功德，並講述讚揚和不讚揚吝嗇的言論。 遮止學處 如果這樣做之後，起火或流血的跡象仍然沒有消失，那麼就不應該砍伐這棵樹。 第二部分包括總義和詞義。 第一部分：故事起源於舍衛城，六群比丘收割和讓人收割青草，因此制定了破壞種子和生長的墮罪。所要禁止的是傷害眾生。定義是：持戒比丘，無論是種子還是外在的生長，任何與法無關的事物，由於貪求，自己或指使他人使其損壞，由此產生的墮罪是正行。分支有四個：基礎的分支是五種種子中的任何一種，或是內在的生長——除了頭髮、體毛、指甲之外，外在的生長具有特徵，即沒有損壞，與可允許的法無關。『種子』、『男孩說話』、『沒有損壞』、『沒有允許』等都這樣解釋。特別地，砍伐生長是指完全的生長，有四種：從土裡冒出來和蘑菇等，在《根本說一切有部毗奈耶雜事》中說不完全的生長被破壞是墮罪。 意樂的分支有兩個：認識是對基礎沒有混淆。動機是自願地破壞種子或生長，沒有間斷。行為是自己或指使他人開始破壞種子或生長，無論是自己還是他人。《根本說一切有部毗奈耶雜事》中說：最終是損壞，損壞就構成正行。 第二部分：講述正行的微墮罪，講述消除對正行的疑惑，講述消除對認識的疑惑。 說正行微墮罪 第一部分：關於破壞種子和生長的墮罪
【English Translation】 I recite the third chapter on karma and its results, explaining the benefits of giving, and then ask the deities residing in this tree to seek other dwellings. Tell them that this tree will be used for stupas or Sangha affairs. A monastic, as a leader, should avoid cutting it himself, but instruct lay people such as carpenters: 'Now you must know!' and then have them cut it down. If in a dream or while awake, the tree shows signs of fire, bleeding, branches shaking, leaves falling, etc., making sounds, or showing unpleasant signs, then the leader should praise the field of merit—the merits of the Three Jewels, and speak of praising and not praising stinginess. Saying the Prohibitive Precepts If, after doing so, the signs of fire or bleeding still do not disappear, then the tree should not be cut down. The second part includes the general meaning and the literal meaning. The first part: The story originates in Shravasti, where the Group of Six monks harvested and had others harvest green grass, thus establishing the offense of destroying seeds and growth. What is to be prohibited is harming sentient beings. The definition is: a monastic who has taken the precepts, whether it is a seed or external growth, anything unrelated to the Dharma, due to greed, either himself or by instructing others to damage it, the offense resulting from this is the main act. There are four branches: the branch of the basis is any of the five seeds, or the inner growth—other than hair, body hair, and nails, the external growth has characteristics, that is, it is not damaged and is unrelated to permissible Dharma. 'Seed', 'boy speaking', 'not damaged', 'not permitted' are explained in this way. In particular, cutting growth refers to complete growth, there are four types: sprouting from the soil and mushrooms, etc., it is said in the Vinaya-vastu that incomplete growth being destroyed is an offense. There are two branches of intention: recognition is not confused about the basis. The motivation is to voluntarily destroy seeds or growth, without interruption. The action is to start destroying seeds or growth, either by oneself or by instructing others, whether by oneself or by others. It is said in the Vinaya-vastu: the final result is damage, and damage constitutes the main act. The second part: Explains the minor offenses of the main act, explains eliminating doubts about the main act, and explains eliminating doubts about recognition. Saying the Minor Offenses of the Main Act The first part: Regarding the offense of destroying seeds and growth
་འདུ་ཤེས་གཙོའོ། །ཡུལ་གང་ལ་ཤེས་གཙོ་ཞེ་ན། མ་ཉམས་པ་ཉིད་ལ་ཤེས་གཙོའོ་ཞེས་སྦྱར་ཏེ། མ་ཉམས་པ་ལ་མ་ཉམས་ 7-23a པར་འདུ་ཤེས་པ་ནི་ཡན་ལག་གི་གཙོ་བོའོ། །ས་བོན་ཅེས་སྨོས་ནས་ས་བོན་དེ་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། རྣམ་འབྱེད་ལས། ས་བོན་ནི་ལྔ་སྟེ། རྩ་བའི་ས་བོན་དང་། སྡོང་བུའི་ས་བོན་དང་། ཐོག་གུའི་ས་བོན་དང་། འགས་པའི་ས་བོན་དང་། ས་བོན་གྱི་ས་བོན་དང་ལྔའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དེའི་དང་པོ་ནི། གླ་སྒང་དང་། ཤུ་དག་དང་། ཡུངས་པ་དང་། སྒེའུ་གཤེར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། ཤིང་ཀན་ཙ་ན་དང་། ཀ་པི་ལའོ། །གསུམ་པ་ནི། གོ་སྙོད་ལྟ་བུ་སྟེ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། ཐོག་གུ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྩེ་མོའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །རྣམ་འབྱེད་ལས། ཐོག་གུའི་ས་བོན་ནི་བུ་རམ་ཤིང་དང་སྨྱིག་མ་ལ་སོགས་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །བཞི་པ་ནི། བརྫ་ཀ་དང་། ཨརྫ་ཀ་ལ་སོགས་པ་སྟེ་འབྲས་བུའི་སྣོད་བཀས་པ་ལས་ས་བོན་བྱུང་བ་ནི་བཀས་པའི་ས་བོན་ནོ་ཞེས་ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པ་ལས་བཤད་དོ། །ལྔ་པ་ནི། སཱ་ལི་དང་། ནས་དང་གྲོ་ལ་སོགས་པའོ། །ས་བོན་གྱི་ས་བོན་ནི་འབྲས་བུའི་ས་བོན་ཏེ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། ས་བོན་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འབྲས་བུའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། རྩ་བའི་ས་བོན་གང་ཞེ་ན། རྩ་བ་བཏབ་པ་ལས་རྩ་བ་ཉིད་སྐྱེའོ། །སྡོང་བུའི་ས་བོན་ནི་སྡོང་བུ་བཏབ་པ་ལས་སྡོང་བུ་སྐྱེ་བའོ། །ཐོག་གུའི་ས་བོན་ནི་ཐོག་གུ་བཏབ་པ་ལས་ཐོག་གུ་སྐྱེ་བའོ། །འགས་པའི་ས་བོན་ནི་འགས་པ་བཏབ་པ་ལས་འགས་པ་ཉིད་སྐྱེ་བའོ། །ས་བོན་གྱི་ས་བོན་ནི་ས་བོན་བཏབ་པ་ལས་ས་བོན་ཉིད་སྐྱེ་བའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ལུང་དེའི་ཕྱིར་ན་ས་བོན་གྱི་མཚན་ཉིད་ནི་རང་རང་གི་རིགས་འདྲ་བསྐྱེད་པའི་ནུས་པ་དང་ལྡན་པའོ། །འོ་ན་ལ་ཕུག་དང་ཡུངས་མ་འཇིག་པར་བྱེད་ན་ས་བོན་གང་འཇོམས་པའི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་དམ་མི་བསྐྱེད་ཅེ་ན། ཤ་ན་རེ། ལ་གཞི་དང་ཡུངས་གཞི་ནི་ནས་དང་འདྲ་ཡང་། ལ་ཕུག་དང་ཡུངས་མ་ནི་ལྗང་བུ་དང་འདྲ་སྟེ་གནས་སྐབས་ཀྱི་ཆོས་ 7-23b ཡིན་པས་དེ་འཇིག་པར་བྱེད་ཀྱང་ས་བོན་འཇོམས་པའི་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་ལྗང་བུ་འཇོམས་པ་བཞིན་ཅེས་ཟེར་རོ། །འདི་ལ་རྒྱ་འདུལ་འཛིན་ན་རེ། དེ་ནི་སྡྱ་བཱི་རའི་བྱུང་བ་དང་ཡང་འགལ་ཏེ། དེའི་བྱུང་བ་ནི་སྡྱ་བཱི་རའི་གནས་བརྟན་ཏེ་བལ་ཡུལ་གྱི་གནས་བརྟན་འོན་པའི་དྲུང་དུ་ཞང་ཞུང་རྒྱལ་ཤེས་ཡུངས་མ་གསེས་པས་གནས་བརྟན་ན་རེ། ཚེ་དང་ལྡན་པ་ས་བོན་འཇོམས་པའི་ཉེས་པ་འོང་ངོ་ཞེས་ཟེར་སྐད། དེའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་གིས་ཡུངས་མ་མི་གསེས་པ་དེ་རྒྱ་གར་གྱི་ལག་ལེན་ཡིན་ནོ། །དེའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་ལ་ཕུག་དང་ཡུངས་མ་ཡང་རྩ་བའི་ས་བོན་ཡིན་ཏེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། རྩ་བའི་ས་བོན་གང་ཞེ་ན། རྩ་བ་བཏབ་པ་ལས་རྩ་བ་ཉིད་སྐྱེ་བའོ་ཞེ
【現代漢語翻譯】 '意識是主要的'。在什麼情況下意識是主要的呢？在不退失的情況下，意識是主要的。因此，不退失地意識到不退失，是（其）主要因素。 提到'種子'，那麼種子是什麼樣的呢？《分別》（rnam 'byed）中說：'種子有五種，即根的種子、莖的種子、頂的種子、裂開的種子和種子的種子。'第一種是：蕪菁、蕁麻、芥菜和水芹。第二種是：金雀花樹（kan-tsa-na）和訶子樹（ka-pi-la）。第三種是：像訶梨勒果（go-snyod）一樣。《分別釋》（rnam 'byed 'grel pa）中說：'頂，指的是頂端。'《分別》中說：'頂的種子是甘蔗和竹子等。'第四種是：蔓菁（brdza-ka）和蘿蔔（ar-dza-ka）等，即果實的容器破裂后產生的種子，被稱為裂開的種子，這是在《微細釋》（phran tshegs 'grel pa）中解釋的。第五種是：稻米、青稞和小麥等。種子的種子是果實的種子。《分別釋》中說：'種子，指的是果實。' 《分別經》（lung rnam 'byed）中說：'什麼是根的種子呢？種下根后，會生長出根。莖的種子是種下莖后，會生長出莖。頂的種子是種下頂后，會生長出頂。裂開的種子是種下裂開的部分后，會生長出裂開的部分。種子的種子是種下種子后，會生長出種子。'因此，種子的定義是具有產生自身同類事物的能力。 如果破壞了蘿蔔和芥菜，是否會產生破壞種子的墮落行為呢？有人說：蘿蔔地和芥菜地與青稞地相似，但蘿蔔和芥菜與幼苗相似，是暫時的現象，因此破壞它們不會構成破壞種子的罪過，就像破壞幼苗一樣。對此，持律者說：這與《律本事》（sdya bi ra）的記載相矛盾。該記載是，一位名叫斯亞維拉（sdya bi ra）的長老，是尼泊爾一位獨眼長老的弟子，他在長老面前碾碎芥菜，長老說：'具壽，這會犯下破壞種子的罪過。'因此，比丘不碾碎芥菜是印度的傳統。因此，蘿蔔和芥菜也是根的種子。《分別經》中說：'什麼是根的種子呢？種下根后，會生長出根。'
【English Translation】 'Consciousness is primary.' In what situation is consciousness primary? In the case of non-degeneration, consciousness is primary. Therefore, to be conscious of non-degeneration without degenerating is the primary factor. Having mentioned 'seed,' what is the nature of the seed? The Differentiation (rnam 'byed) states: 'There are five types of seeds: root seeds, stem seeds, top seeds, split seeds, and seed seeds.' The first are: turnips, nettles, mustard, and watercress. The second are: the kan-tsa-na tree and the Terminalia chebula tree. The third is like the myrobalan fruit (go-snyod). The Differentiation Commentary (rnam 'byed 'grel pa) states: 'Top refers to the apex.' The Differentiation states: 'Top seeds are sugarcane and bamboo, etc.' The fourth are: brdza-ka and ar-dza-ka, etc., which are seeds that come from the splitting of the fruit container, and are called split seeds, as explained in the Minor Commentary (phran tshegs 'grel pa). The fifth are: rice, barley, and wheat, etc. Seed seeds are fruit seeds. The Differentiation Commentary states: 'Seed refers to fruit.' The Differentiation Sutra (lung rnam 'byed) states: 'What is a root seed? When a root is planted, a root grows. A stem seed is when a stem is planted, a stem grows. A top seed is when a top is planted, a top grows. A split seed is when a split part is planted, a split part grows. A seed seed is when a seed is planted, a seed grows.' Therefore, the definition of a seed is that it has the ability to produce its own kind. If one destroys radishes and mustard, does it create the downfall of destroying seeds? Someone says: Radish fields and mustard fields are similar to barley fields, but radishes and mustard are similar to sprouts and are temporary phenomena, so destroying them does not constitute the fault of destroying seeds, just like destroying sprouts. To this, a Vinaya holder says: This contradicts the occurrence of the Vinaya Origin (sdya bi ra). The account is that an elder named Syavira (sdya bi ra), a disciple of a one-eyed elder in Nepal, was grinding mustard seeds in front of the elder, and the elder said: 'Venerable one, this will incur the fault of destroying seeds.' Therefore, the practice of monks not grinding mustard seeds is an Indian tradition. For this reason, radishes and mustard are also root seeds. The Differentiation Sutra states: 'What is a root seed? When a root is planted, a root grows.'
ས་གསུངས་ལ། ལ་ཕུག་དང་ཡུངས་མ་ཡང་རྩ་བ་བཏབ་པ་ལས་རྩ་བ་ཉིད་སྐྱེ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་ལ་ཕུག་དང་ཡུངས་མའི་སྐབས་འདིར་རྩ་བའི་གནས་སྐབས་དང་། འབྲས་བུའི་གནས་སྐབས་གཉིས་གོ་རིམ་བཞིན་དུ་རྩ་བའི་ས་བོན་དང་ས་བོན་གྱི་ས་བོན་ཡིན་ནོ། །སྐྱེ་བའི་ཐ་ན་རྩྭ་ལ་སོགས་པ་སྐྱེ་བར་རྩོམ་པ་ཁྱེའུ་ཁ་ཐོན་པ་མཚོན་ནམ་མེ་ལ་སོགས་པས་རུང་བར་མ་བྱས་པ་དག་གི་མ་ཉམས་པ་ཉིད་ལ་ཤེས་གཙོ་བོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་རོ། །རུང་བར་བྱས་ཏེ་སྤྱོད་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །ཐ་ན་སྟེ་ས་འོག་གི་རྩ་རྒྱུན་ཅེས་པ་ནི་ས་འོག་རྩ་རྒྱུན་ཕྲ་མོ་སྤུ་འདྲ་བ་སྟེ་ཤིང་གི་རྩ་བ་དང་འབྲེལ་བའི་རྒྱུན་ཕྲ་མོ་ཡན་ཆད་ཅེས་པ་ནི་རྩ་བ་ལ་སོགས་པ་སྟེ་ཉམས་པར་བྱས་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །དེ་ཡང་རྩ་རྒྱུན་ཕྲ་མོ་བཅད་ན་ཉེས་བྱས་དང་། རྩ་བ་ལ་སོགས་པ་བཅད་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པ་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཤིང་ལྗོན་པའི་རྩ་རྒྱུན་འབྱིན་པར་བྱེད་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །ཤིང་ལྗོན་པའི་རྩ་བ་འབྱིན་པར་བྱེད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་ཀྱང་། ཤིང་ལྗོན་པའི་རྩ་རྒྱུན་འབྱིན་པར་བྱེད་ན་ 7-24a ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཤིང་གི་རྩ་བའི་ཡལ་ག་ཕྲའུ་བཅད་ན་ཡང་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ས་བོན་སྐྱེ་འཇིག་གི་སྦྱོར་བ་ནི་ཇི་ལྟར་བྱས་ན་ཡང་སྦྱོར་བའི་ཆ་ནས་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པར་རུང་ངོ་། །དོན་དེ་ཉིད་རྒྱས་པར་བཤད་པ་ནི། འབྲས་བུ་ཅན་གྱི་ཤིང་བསྒུལ་ཏེ་ཐོག་སྤྲུགས་པས་ཀྱང་ཤིང་ཐོག་མ་སྨིན་པ་ཆད་ན་ཡང་ལྟུང་བྱེད་དུ་འབྱུང་ངོ་། །ཤིང་ཐོག་ཤིན་ཏུ་སྨིན་པ་ཆད་ན་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། །རྩ་བ་དང་འདམ་རྫབ་དང་ས་རྡུལ་ལ་སོགས་པ་དག་གི་ས་བོན་དང་རྩྭ་སྔོན་པོ་ལྟ་བུས་མནན་ནས་ཀྱང་དེ་དག་ཉམས་པར་བྱས་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འབྱུང་ངོ་། །ས་བོན་ནམ་རྩ་སྔོན་པོའི་སྟེང་དུ་ཁུ་བ་ཚན་མོ་ནི་ཁུ་ཚན་དབོ་བ་དང་། ལ་སོགས་པས་འཆག་པ་དང་། ཡལ་ག་ལ་སོགས་པ་འདྲེན་པ་དང་། དཀྱིལ་འཁོར་དང་སྐྱང་ནུལ་བྱས་པས་ཀྱང་ས་བོན་སྐྱེ་བ་ཉམས་པར་བྱས་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འབྱུང་ངོ་། །འདི་ཡང་ས་བོན་ནམ་སྐྱེ་བ་འཇིག་པའི་བསམ་པ་ཡོད་ནའོ། །ས་བོན་གྱི་རིགས་ལྔ་པོ་ཉམས་པར་གྱུར་ཅིག་ཅེས་རླུང་དང་ཉི་མ་ལ་སྒེའུ་གཤེར་རམ་སྒོག་པ་ལ་སོགས་པའི་ས་བོན་འཇོག་པས་ཀྱང་ས་བོན་ཉམས་ན་ལྟུང་བྱེད་འབྱུང་ངོ་། །ས་བོན་གྱི་རིགས་ལྔ་པོ་ཉམས་པར་གྱུར་ཅིག་ཅེས་ས་གཞི་སྐམ་པོར་གཤེར་བའི་ས་བོན་བཞག་ན་ཡང་ས་བོན་ཉམས་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འབྱུང་ངོ་། །བསམ་པ་ཇི་ལྟ་བུས་ཞེ་ན། ས་བོན་དང་། སྐྱེ་བ་ཉམས་པ་དེར་འདོད་ཅིང་འདུན་པས་སོ། །ས་བོན་སྐྱེ་འཇིག་གི་སྦྱོར་བ་ནི་དགེ་སློང་རང་ངམ
【現代漢語翻譯】 經中說，蘿蔔和芥菜也是從根部種植而生長的。因此，在蘿蔔和芥菜的情況下，根部的狀態和果實的狀態，依次是根部的種子和種子的種子。即使是草等植物開始生長，如果幼苗沒有長出，或者沒有經過火等處理，保持其未受損的狀態，就稱為『主要知識』，這是先前所說的。如果經過處理並使用，則沒有墮落。即使是地下的根莖，指的是像毛髮一樣細小的地下根莖，甚至是與樹根相連的細小根莖，如果破壞了根等，就會導致墮落。也就是說，如果切斷細小的根莖，就會犯下輕罪；如果切斷根等，就會產生墮落。如《律分別》中說：『如果拔出樹木的根莖，就會犯下輕罪；如果拔出樹木的根，就會導致墮落。』自己的釋論和 टीका 中也說：『如果拔出樹木的根莖，就會導致墮落。』《小疏》中說：『即使切斷樹根的細小分支，也會導致墮落。』無論如何進行種子生滅的結合，從結合的方面來說，都可能產生墮落。詳細解釋這個意義是：搖動結果實的樹，即使搖落未成熟的果實，也會導致墮落。如果搖落非常成熟的果實，則是輕罪。用根、泥漿、塵土等覆蓋種子或青草，如果破壞了它們，也會導致墮落。在種子或青草上傾倒熱的液體，或者用其他東西潑灑，或者引流樹枝等，或者進行壇城和焚燒等活動，如果破壞了種子的生長，也會導致墮落。這也要有破壞種子或生長的想法。即使說『愿五種種子都毀滅』，將種子放在風和陽光下，或者放置大蒜等種子，如果種子受損，也會導致墮落。即使說『愿五種種子都毀滅』，將潮濕的種子放在乾燥的土地上，如果種子受損，也會導致墮落。什麼樣的想法呢？認為種子和生長會被破壞，並有這樣的意願。種子生滅的結合，無論是比丘自己， 經中說，蘿蔔和芥菜也是從根部種植而生長的。因此，在蘿蔔和芥菜的情況下，根部的狀態和果實的狀態，依次是根部的種子和種子的種子。即使是草等植物開始生長，如果幼苗沒有長出，或者沒有經過火等處理，保持其未受損的狀態，就稱為『主要知識』，這是先前所說的。如果經過處理並使用，則沒有墮落。即使是地下的根莖，指的是像毛髮一樣細小的地下根莖，甚至是與樹根相連的細小根莖，如果破壞了根等，就會導致墮落。也就是說，如果切斷細小的根莖，就會犯下輕罪；如果切斷根等，就會產生墮落。如《律分別》中說：『如果拔出樹木的根莖，就會犯下輕罪；如果拔出樹木的根，就會導致墮落。』自己的釋論和 टीका 中也說：『如果拔出樹木的根莖，就會導致墮落。』《小疏》中說：『即使切斷樹根的細小分支，也會導致墮落。』無論如何進行種子生滅的結合，從結合的方面來說，都可能產生墮落。詳細解釋這個意義是：搖動結果實的樹，即使搖落未成熟的果實，也會導致墮落。如果搖落非常成熟的果實，則是輕罪。用根、泥漿、塵土等覆蓋種子或青草，如果破壞了它們，也會導致墮落。在種子或青草上傾倒熱的液體，或者用其他東西潑灑，或者引流樹枝等，或者進行壇城和焚燒等活動，如果破壞了種子的生長，也會導致墮落。這也要有破壞種子或生長的想法。即使說『愿五種種子都毀滅』，將種子放在風和陽光下，或者放置大蒜等種子，如果種子受損，也會導致墮落。即使說『愿五種種子都毀滅』，將潮濕的種子放在乾燥的土地上，如果種子受損，也會導致墮落。什麼樣的想法呢？認為種子和生長會被破壞，並有這樣的意願。種子生滅的結合，無論是比丘自己，
【English Translation】 It is said in the scriptures that radishes and mustard greens also grow from planting their roots. Therefore, in the case of radishes and mustard greens, the state of the roots and the state of the fruits are, in order, the seeds of the roots and the seeds of the seeds. Even when plants such as grass begin to grow, if the seedlings have not emerged, or if they have not been processed by fire, etc., maintaining their undamaged state is called 'primary knowledge,' which was mentioned earlier. If they are processed and used, there is no transgression. Even the underground rhizomes, referring to the fine underground rhizomes like hairs, even the fine strands connected to the roots of trees, if the roots, etc., are damaged, it will lead to transgression. That is, if fine rhizomes are cut, a minor offense is committed; if roots, etc., are cut, a transgression is generated. As it is said in the Vinaya-vibhaṅga (律分別): 'If one pulls out the rhizomes of trees, a minor offense is committed; if one pulls out the roots of trees, it leads to transgression.' One's own commentary and ṭīkā ( टीका ) also say: 'If one pulls out the rhizomes of trees, it leads to transgression.' The Sub-commentary says: 'Even cutting the fine branches of tree roots leads to transgression.' No matter how the combination of seed birth and destruction is carried out, from the aspect of combination, it is possible to generate transgression. Explaining this meaning in detail: shaking fruit-bearing trees, even if unripe fruits are shaken off, it will lead to transgression. If very ripe fruits are shaken off, it is a minor offense. Covering seeds or green grass with roots, mud, dust, etc., if they are damaged, it will also lead to transgression. Pouring hot liquid on seeds or green grass, or splashing with other things, or diverting branches, etc., or performing activities such as maṇḍalas (壇城) and burning, if the growth of seeds is damaged, it will also lead to transgression. This also requires the intention to destroy seeds or growth. Even saying 'May the five kinds of seeds be destroyed,' placing seeds in the wind and sun, or placing garlic and other seeds, if the seeds are damaged, it will lead to transgression. Even saying 'May the five kinds of seeds be destroyed,' placing moist seeds on dry land, if the seeds are damaged, it will lead to transgression. What kind of intention is it? It is the desire and intention to destroy seeds and growth. The combination of seed birth and destruction, whether it is a bhikṣu (比丘) himself, It is said in the scriptures that radishes and mustard greens also grow from planting their roots. Therefore, in the case of radishes and mustard greens, the state of the roots and the state of the fruits are, in order, the seeds of the roots and the seeds of the seeds. Even when plants such as grass begin to grow, if the seedlings have not emerged, or if they have not been processed by fire, etc., maintaining their undamaged state is called 'primary knowledge,' which was mentioned earlier. If they are processed and used, there is no transgression. Even the underground rhizomes, referring to the fine underground rhizomes like hairs, even the fine strands connected to the roots of trees, if the roots, etc., are damaged, it will lead to transgression. That is, if fine rhizomes are cut, a minor offense is committed; if roots, etc., are cut, a transgression is generated. As it is said in the Vinaya-vibhaṅga (律分別): 'If one pulls out the rhizomes of trees, a minor offense is committed; if one pulls out the roots of trees, it leads to transgression.' One's own commentary and ṭīkā ( टीका ) also say: 'If one pulls out the rhizomes of trees, it leads to transgression.' The Sub-commentary says: 'Even cutting the fine branches of tree roots leads to transgression.' No matter how the combination of seed birth and destruction is carried out, from the aspect of combination, it is possible to generate transgression. Explaining this meaning in detail: shaking fruit-bearing trees, even if unripe fruits are shaken off, it will lead to transgression. If very ripe fruits are shaken off, it is a minor offense. Covering seeds or green grass with roots, mud, dust, etc., if they are damaged, it will also lead to transgression. Pouring hot liquid on seeds or green grass, or splashing with other things, or diverting branches, etc., or performing activities such as maṇḍalas (壇城) and burning, if the growth of seeds is damaged, it will also lead to transgression. This also requires the intention to destroy seeds or growth. Even saying 'May the five kinds of seeds be destroyed,' placing seeds in the wind and sun, or placing garlic and other seeds, if the seeds are damaged, it will lead to transgression. Even saying 'May the five kinds of seeds be destroyed,' placing moist seeds on dry land, if the seeds are damaged, it will lead to transgression. What kind of intention is it? It is the desire and intention to destroy seeds and growth. The combination of seed birth and destruction, whether it is a bhikṣu (比丘) himself,
་གཞན་གྱིས་བྱས་པས་ཀྱང་དགེ་སློང་ལ་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པར་རུང་ངོ་། །གནས་སྐབས་གང་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། ས་བོན་ཉམས་པའམ་སྐྱེ་བ་ཆད་ཅིང་ཉམས་པར་གྱུར་པ་ན་རང་རང་གི་ལྟུང་བྱེད་དངོས་གཞི་དག་གོ། སྦྱོར་བ་ལན་གཅིག་གིས་ནས་འབྲུ་མང་པོ་མེར་བསྲེག་གམ། རལ་གྲི་ལན་གཅིག་བརྡེག་པས་རྩྭ་མང་ 7-24b པོ་བཅད་ན་ལྟུང་བྱེད་གཅིག་ཏུ་འགྱུར་རམ་མང་པོར་འགྱུར་ཞེ་ན། ས་བོན་ནམ་སྐྱེ་བ་ཉམས་པར་བྱ་བའི་གྲངས་ཇི་སྙེད་པ་དག་གིས་ལྟུང་བྱེད་ཀྱང་གྲངས་དེ་སྙེད་འབྱུང་ངོ་། །ཡལ་ག་བཅུ་ཡོད་པའི་སྡོང་བུ་གཅིག་བཅད་ན་ལྟུང་བྱེད་བཅུ་བསྐྱེད་དམ། གཅིག་བསྐྱེད་ན་སྡོང་བུ་གཅིག་བཅད་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་གཅིག་ཏུ་འགྱུར་རོ། །ས་བོན་སྐྱེ་འཇིག་གི་སྦྱོར་བ་ལ་ནི་ས་བོན་དང་སྐྱེ་བའི་རྫས་གཅིག་ལ་སྦྱོར་བ་དུ་བརྩམས་པ་དེ་སྙེད་ཀྱི་ཉེས་བྱས་དག་ཏུ་འགྱུར་རོ། །ས་བོན་གཅིག་ལ་ལན་དུ་མར་བསྣུན་ཏེ་འཇོམས་སམ། སྡོང་པོ་གཅིག་ལ་སྟ་རེ་ལན་བརྒྱར་བསྣུན་ཏེ་གཅོད་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། བསྣུན་པའི་སྦྱོར་བས་འཇུག་པ་འདི་ལ་བསྣུན་པ་རེ་རེ་ལས་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་དེ་ཐ་དད་པ་ཡིན་གྱི། ས་བོན་ནམ་སྐྱེ་བའི་དངོས་པོ་གཅིག་ཡིན་པ་ལས་སྦྱོར་བ་གཅིག་ཏུ་འགྱུར་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། ། 說正行疑點除離 གཉིས་པ་ནི། ཤིང་ལྗོན་པ་ལ་སོགས་པ་རང་གི་གནས་ནས་རྩ་ཐོན་དུ་བཏོན་ན་བཏོན་ཀྱང་སྐྱེར་རུང་བའི་ཆོས་ཡོད་ཅིང་། བཏོན་པ་དེ་གནས་གཞན་དུ་བསྐྱེད་པར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་དུ་ཟིན་ཀྱང་བཏོན་ཟིན་པ་ན་མཐའ་སྟེ་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པ་ཉིད་དོ། །ཉ་ལྕིབས་དང་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆུ་ན་འཕྱོ་བའི་རྫས་སོ། །ཉ་ཚང་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཉ་ལྕིབས་དང་འདྲ་བའི་ཆུའི་རྩ་བལ་ལོ། །དེ་གཉིས་ནི་སྲོག་ཆུ་དང་འབྲེལ་བ་ཡིན་པས་ཆུ་ནས་བཏོན་པ་དེ་ཉིད་དུ་འཇིག་གོ། དེས་ན་གཉིས་པོ་དེ་དག་ཆུ་ནས་བཏོན་པ་ནི་བཏོན་པ་དེ་ཉིད་མཐའ་ཉིད་དོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ་སྐྱེ་བ་འཇིག་པའི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་དོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །འོ་ན་ཞུ་བ་ཆེ་ཤོས་ལས། དགེ་སློང་གིས་འདམ་རྫབ་ནས་ཉ་ལྕིབས་ཕྱུང་སྟེ་ཐང་ལ་བོར་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་། མའི་སོ་སོར་ཐར་པའི་འགྲེལ་པ་ལས་ཀྱང་། ཉ་ལྕིབས་བཀོག་པ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་ 7-25a བཤད་པ་དང་། ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཉ་ཚང་འབྱིན་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དེ་དག་ནི་སྦྱོར་བའི་དུས་ན་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པ་ལ་དགོངས་ཞེས་བརྗོད་དེ། མཐར་ཐུག་གྲུབ་དུས་ན་ནི་ཞུ་བ་ཆུང་ཤོས་ལས། དགེ་སློང་གིས་འདམ་རྫབ་ནས་ཉ་ལྕིབས་ཕྱུང་སྟེ་ཐང་ལ་བོར་ན་ཅིར་འགྱུར། ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་བཤད་ལ། དགེ་སློང་གི་རྣམ་འབྱེད་ལས་ཀྱང་། དགེ་སློང་གིས་ཉ་ལྕིབས་དང་ཉ་ཚང
【現代漢語翻譯】 他人所為，亦能使比丘犯墮罪。於何種情況下會犯墮罪？當種子腐爛或生長中斷並壞死時，即各自犯下真實的墮罪。一次行為焚燒許多穀物，或一次揮劍砍斷許多草，是犯一個墮罪還是多個墮罪？種子或生長壞死的數量有多少，所犯墮罪的數量也有多少。砍斷一棵有十個枝條的樹，是犯十個墮罪嗎？若只犯一個墮罪，則是砍斷一棵樹而犯一個墮罪。對於種子生長毀滅的行為，對同一種子或生長的物質做了多少次行為，就會有多少次違犯。多次碾壓一顆種子使其毀滅，或用斧頭多次砍一棵樹使其斷裂，按照 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ṭīkā，註釋)的說法，每次碾壓的行為都是獨立的違犯，因為種子或生長的物質是同一個，所以不能算作一次行為。 說正行疑點除離 第二，將樹木等從其生長之處連根拔起，即使拔起后仍有生長的可能，並且拔起后必須將其種植在其他地方，但一旦拔起，即為結束，犯下墮罪。『魚鰾』是指漂浮在水中的物質。『魚巢』是指類似於魚鰾的水草。這兩者與水相連，從水中取出即會死亡。因此，將這兩者從水中取出，即為結束，與前文相連，犯下毀滅生長的墮罪。 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ṭīkā，註釋)中說：『完全犯下不可饒恕的罪過。』那麼，在《小事》中說：『比丘從泥濘中取出魚鰾扔在地上會怎麼樣？犯違犯。』在《母戒經釋》中也說：『拔出魚鰾是違犯。』在《律藏比丘尼分別》中說：『取出魚巢是違犯。』這是否矛盾呢？應該說，這些是指在行為的過程中犯下違犯。在最終完成時，在《小事》中說：『比丘從泥濘中取出魚鰾扔在地上會怎麼樣？犯墮罪。』在《比丘分別》中也說：『比丘取出魚鰾和魚巢……』
【English Translation】 An action done by another can also cause a Bhikshu (monk) to commit a downfall. Under what circumstances does a downfall occur? When the seed decays or the growth is interrupted and dies, then each commits the actual downfall. If many grains are burned with one action, or many grasses are cut with one sword strike, is it one downfall or many? As many seeds or growths are destroyed, so many downfalls occur. If one cuts down a tree with ten branches, does one commit ten downfalls? If one commits only one downfall, then cutting down one tree results in one downfall. For the act of destroying seeds and growth, as many actions as are performed on the same seed or growth substance, so many transgressions occur. If one crushes a seed many times to destroy it, or strikes a tree a hundred times with an axe to cut it down, according to the ṭīkā (Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, literal meaning: commentary), each striking action is a separate transgression, because the seed or growth substance is the same, so it cannot be counted as one action. Explanation of Doubts Regarding the Correct Conduct Secondly, if trees and the like are uprooted from their place of growth, even if they still have the potential to grow after being uprooted, and even if they must be planted elsewhere after being uprooted, once they are uprooted, it is the end, and a downfall is committed. 'Fish bladder' refers to a substance that floats in water. 'Fish nest' refers to aquatic plants similar to fish bladders. Since these two are connected to water, they die as soon as they are taken out of the water. Therefore, taking these two out of the water is the end, and connected to the previous statement, it constitutes the downfall of destroying growth. The ṭīkā (Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, literal meaning: commentary) says: 'A complete and unforgivable offense is committed.' Then, in the 'Minor Matters' it is said: 'What happens if a Bhikshu (monk) takes a fish bladder out of the mud and throws it on the ground? A transgression is committed.' In the 'Commentary on the Mother's Pratimoksha' it is also said: 'Pulling out a fish bladder is a transgression.' In the 'Vinaya Bhikshuni Vibhanga' it is said: 'Taking out a fish nest is a transgression.' Are these contradictory? It should be said that these refer to committing a transgression during the process of the action. At the time of final completion, in the 'Minor Matters' it is said: 'What happens if a Bhikshu (monk) takes a fish bladder out of the mud and throws it on the ground? A downfall is committed.' In the 'Bhikshu Vibhanga' it is also said: 'If a Bhikshu (monk) takes out a fish bladder and a fish nest...'
་ཆུ་ནས་སྐམ་ལ་འདོན་པར་བྱེད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས་ཀྱང་། ཉ་ལྕིབས་ཆུ་ནས་བཏོན་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཚིག་གུ་མ་བཅོམ་པར་རིལ་མིད་བྱེད་པ་ནི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་ཕྱེད་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པ་ཉིད་དོ། །ཞུ་འགྲེལ་ལས། ཚིག་གུ་མ་བཅོམ་པར་རིལ་མིད་བགྱིད་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྦྱོར་བ་ལས་བྱུང་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ས་བོན་ཉམས་པར་འདུན་པས་ས་བོན་ཉམས་ཏེ་མཐར་ཐུག་གྲུབ་ན་ནི་ལྟུང་བྱེད་དོ། །རིལ་མིད་བྱེད་པ་འདི་ལ་རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། ས་བོན་ཉམས་འདུན་མེད་པར་ལྟོར་གཞུག་པ་ཙམ་གྱི་བློས་ལྟོར་མིད་ན་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་ཉིད་ཡིན་གྱི། ས་བོན་ཉམས་པར་འདུན་པས་ལྟོར་མིད་ནས་ཉམས་པར་གྱུར་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བར་བཤད་དོ། །དགེ་སློང་གིས་གལ་ཏེ་ཤིང་སོགས་འདི་བཅད་པར་གྱུར་ན་ལེགས་སོ་ཞེས་སྨྲས་ཏེ་གཞོགས་སྨོས་ཀྱིས་བསྒོ་ནས་བཏོན་པའི་ཕྱེད་ཉིད་དེ་བཏོན་ན་དངོས་གཞིར་བཤད་པའི་ཕྱེད་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པའོ། །དགེ་སློང་གི་རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་ཤིང་ལྗོན་པ་གཅོད་ན་ལྟུང་བ་རྫོགས་པར་མ་བྱས་པ་ཉིད་དོ་སྟེ། ལྟུང་བ་རྫོགས་པར་མི་བསྐྱེད་ཀྱང་། ཞུ་བ་མང་ཤོས་ལས། དགེ་སློང་གིས་རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་ཤིང་བཀུམ་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །འོ་ན་ཞུ་བ་ཉུང་ཤོས་ལས། དགེ་སློང་ 7-25b གིས་རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་ཤིང་ལྗོན་པ་བཀུམ་པར་མོས་པ་བགྱིད་ན་ཅིར་འགྱུར། ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དེ་ནི་རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་། ཊཱི་ཀ་དང་། ཞུ་འགྲེལ་དང་གསུམ་ཀས་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་ལུང་དྲངས་པ་དེ་དག་དང་འགལ་ཅེ་ན། དེ་དག་ཐམས་ཅད་དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་མེད་པ་ལ་དགོངས་སོ། །ཞེས་བརྗོད་དོ། ། 說動機疑點 གསུམ་པ་ནི། སྡོང་བུའི་ས་བོན་ལ་རྩ་བའི་ས་བོན་ཡིན་པར་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་པ་ལྟ་བུ་ས་བོན་ལས་ས་བོན་གཞན་ཉིད་དུ་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་ཏེ། ས་བོན་འཇོམས་པ་ནི་ས་བོན་གང་ཡིན་དེ་ཉིད་དུ་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་པ་དེ་དང་འདྲ་སྟེ་ལྟུང་བྱེད་དུ་གྱུར་པ་ཉིད་དོ། །རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། ཤུན་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཕྱི་ཤུན་སྙི་བའོ། །པྲི་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ནང་པྲི་སྲ་པ་ཞེས་བཤད་པས་ཤུན་པ་ནི་གྲོ་ག་ལ་སོགས་པ་སྟེ། ཤིང་གི་ཕྱི་ཤུན་རྙིངས་ནས་སྙིང་པོ་ལས་མཚམས་བྱེ་སྟེ། སྙིང་པོ་ལ་ཅུང་ཟད་ཐོགས་པའི་ཤུན་པ་ནི་ཕྱེད་ཤི་བ་ཉིད་དུ་རྗེས་སུ་ཐ་སྙད་གདགས་སོ། །ཞེས་སྦྱར་རོ། །པྲི་དང་ཞེས་བྱ་བ་ནི། ཤིང་གི་པགས་པའི་ནང་པྲི་སྲ་བ་སྟེ། དེ་རྙིང་ནས་ཤིང་ལས་མཚམས་བྱེ་སྟེ་ཤིང་ལ་ཅུང་ཟད་ཐོགས་པའི་པྲི་ནི་ཕྱེད་ཤི་བ་ཉིད་དུ་རྗེས་སུ་ཐ་སྙད་གདགས་སོ། །ཞེས་སྦྱར་རོ། །ཤིང་གི་འདབ་མ་སྐྱ་བོ་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་དང་། མེ་ཏོག་ཁ་བྱེ་བ་དང་། འབྲས་བུ་ཤི
【現代漢語翻譯】 世尊說：'如果從水中取出魚卵，就會犯墮罪。' 在《比丘尼分別經》中也說：'如果取出魚卵，就會犯墮罪。' 如果不切碎食物就整個吞下，會產生墮罪的一半，即惡作罪。《釋疏》中說：'如果不切碎食物就整個吞下，會犯惡作罪'，這是由行為所致。如果想要破壞種子，最終破壞成功，就會犯墮罪。關於整個吞下食物，在《自釋》中說：'如果沒有破壞種子的意圖，只是因為飢餓而吞下食物，只會犯學處的惡作罪。如果想要破壞種子而吞下食物，最終破壞成功，就會犯墮罪。' 如果比丘說：'如果砍伐這棵樹就好了'，然後通過指示砍伐，砍伐了一半，那麼就會產生惡作罪，這是正行的一半，即行為的惡作罪。如果比丘用神通砍伐樹木，並不會完全犯墮罪，雖然不會完全產生墮罪，但在大多數的《請問經》中說：'如果比丘用神通殺死樹木，會怎麼樣？會犯惡作罪。' 那麼，在少數的《請問經》中說：'如果比丘想要用神通殺死樹木，會怎麼樣？不會犯墮罪。' 這與《自釋》、《 टीका （梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）》和《釋疏》三者都引用'不會犯墮罪'相矛盾嗎？ 它們都是指沒有犯根本墮罪。 第三個是動機疑點：對樹木的種子產生錯誤的認知，例如將根的種子誤認為其他種子，破壞種子時，對種子產生錯誤的認知，這與墮罪的成因相同。《分別經釋》中說：'樹皮'是指外層柔軟的樹皮。'內皮'是指內部堅硬的樹皮。因此，樹皮是指青稞等，樹木的外層樹皮老化后與樹心分離，稍微接觸到樹心的樹皮可以被稱作半死。內皮是指樹木的內部堅硬的樹皮，老化后與樹木分離，稍微接觸到樹木的內皮可以被稱作半死。樹葉變黃，花朵開放，果實腐爛。
【English Translation】 The Blessed One said, 'If one takes fish eggs from the water, it becomes a downfall.' Also, in the 'Bhikshuni Pratimoksha,' it is said, 'If one takes fish eggs from the water, it is a downfall.' Swallowing food without breaking it into pieces results in half of a downfall, which is an offense of wrong-doing. In the commentary, it is said, 'If one swallows food without breaking it into pieces, it is an offense of wrong-doing,' which arises from the action. If one intends to destroy seeds and ultimately succeeds, it is a downfall. Regarding swallowing food whole, in the 'Self-Commentary,' it is said, 'If one swallows food simply out of hunger without the intention to destroy seeds, it is merely an offense of wrong-doing in the precepts. If one swallows food with the intention to destroy seeds and it is destroyed, it becomes a downfall.' If a monk says, 'It would be good if this tree were cut down,' and then instructs someone to cut it down, and half of it is cut down, then it is said to be half of the actual offense, which is the offense of wrong-doing of the action. If a monk cuts down a tree with miraculous powers, it does not fully commit a downfall, although it does not fully generate a downfall. However, in most of the 'Questions,' it is said, 'If a monk kills a tree with miraculous powers, what happens? It is an offense of wrong-doing.' Then, in a few of the 'Questions,' it is said, 'If a monk intends to kill a tree with miraculous powers, what happens? There is no downfall.' Does this contradict the fact that the 'Self-Commentary,' the टीका (Sanskrit Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: ṭīkā, Chinese literal meaning: commentary), and the commentary all quote 'There is no downfall'? All of those refer to the absence of a fundamental downfall. The third is the doubtful point of motivation: Having a mistaken perception of the seed of a tree, such as mistaking the seed of a root for another seed, destroying the seed is similar to having a mistaken perception of the seed, which becomes a cause for downfall. In the 'Commentary on the Distinction,' it is said, 'Bark' refers to the soft outer bark. 'Inner bark' refers to the hard inner bark. Therefore, bark refers to barley, etc. The outer bark of a tree becomes old and separates from the heartwood, and the bark that slightly touches the heartwood can be called half-dead. 'Inner bark' refers to the hard inner bark of a tree, which becomes old and separates from the tree, and the inner bark that slightly touches the tree can be called half-dead. The leaves of the tree turn yellow, the flowers bloom, and the fruits rot.
ང་ཏོག་སྨིན་ཟིན་ཏེ་བྲུལ་ལ་ཐུག་པ་རྣམས་ནི་ཕྱེད་བསྐམས་ལ་ཕྱེད་ཤི་བ་ཉིད་དུ་འཇིག་རྟེན་ན་གྲགས་པ་ཡིན་པས། འདིར་ཡང་གྲགས་པ་དེའི་རྗེས་སུ་ཕྱེད་ཤི་བ་ཉིད་ཅེས་ཐ་སྙད་གདགས་སོ། །ཊཱི་ཀར། 7-26a དེ་དག་བཤིག་ཅིང་ཉམས་པར་བྱས་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །ཤུན་པ་ལ་སོགས་པ་ལྔ་པོ་དེ་དག་གི་སྙིང་པོའམ་རྩ་བར་གྱུར་པ་ཤིང་སྡོང་པོ་དངོས་ཀྱི་རང་བཞིན་ལས་མཚམས་མ་ཕྱེ་བ་ནི་ཕྱེད་ཤི་བ་ཉིད་མ་ཡིན་པས་དེ་དག་ཕྱོགས་དེ་ནས་ཕྲལ་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །བི་མ་ལ་མི་ཏྲས། ཤིང་ཤུན་ཤིང་ལས་མ་འཕགས་པ་དང་། ལོ་མ་སྐྱ་བོར་མ་གྱུར་པ་དང་། མེ་ཏོག་དང་འབྲས་བུ་མ་རྒྱས་པ་བཅད་པ་ནི་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་སོ། །ནས་སམ་སྲན་མ་ལྟ་བུ་ས་བོན་གྱི་ཁམས་ཏེ་ས་བོན་གྱི་རིགས་བཏབ་པ་ལ་ད་དུང་རྩ་བ་སྟེ་མྱུ་གུ་མ་སྐྱེས་པ་རྩབས་སུ་གྱུར་པ་ནི་ཕྱེད་སྐྱེས་པ་ཉིད་དུ་རྗེས་སུ་ཐ་སྙད་གདགས་སོ། །དགེ་སློང་གིས་རྩ་བ་མ་ཟུག་པའི་ས་བོན་གྱི་དངོས་པོ་ཕྱུང་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་ཞུ་བ་ལས་སོ། །ས་འབུས་པ་དང་ཞེས་པ་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཕ་བ་དགོ་དགོ་ཞེས་པར་བཤད་ཅིང་། ཤེས་རབ་བྱེད་པར་ཡང་དེ་ལྟར་འཆད་ལ། དུལ་ལྷས། ཚ་གོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ས་ཚོས་པས་འབུས་པའོ་ཞེས་ཀྱང་བཤད་དོ། །ཤ་མོ་དང་ཤ་བལ་དང་ཞེས་པ་ནི་དུལ་ལྷས། ས་དྲེག་སྟེ་ས་ཞག་ལ་སོགས་པའི་སྟེང་སྔོ་བ་དང་ཤ་བལ་ཆགས་པ་དག་གོ། སྣོད་ཀྱི་རླམ་པ་དང་གོས་དང་ཟས་ལ་སོགས་པའི་རླམ་སྟེ་ཧམ་པ་སྐྱ་བོ་རྣམས་ནི་ཕྱེད་སྐྱེས་པ་ཉིད་དུ་བསྟན་ཏེ་དེ་རྣམས་ཉམས་པར་བྱས་ན་ཉེས་བྱས་སུའོ། ། གསུམ་པ་ལ། བསམ་པའི་སེལ་བ་ལྟུང་མེད་བསྟན། །འཕོངས་པའི་རྐྱེན་དབང་ལྟུང་མེད་བརྗོད། །སེལ་བ་ལྟུང་མེད་ཞར་བྱུང་ངོ་། ། 說思除離非墮罪 དང་པོ་ནི། འུ་ཤའི་ཁུ་ཚན་ནི་སྲན་ཆུང་གི་ཁུ་བ་ཡིན་ཅེས་སྔ་རབས་པ་ཁ་ཅིག་ཟེར་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། འུ་ཤའི་ཁུ་ཚན་ནི་ཤ་བཙོས་པའི་ཁུ་བ་ཚན་མོ་སྟེ་འུ་ཤ་ཞེས་པའི་སྐབས་ཀྱི་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཤ་ཁུ་དང་ཞེས་གསུངས་ལ། སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པའི་ཆུ་ལ་སྤྱོད་ 7-26b པའི་སྐབས་སུ་འུ་ཤ་དང་ཞེས་པ་འགྲེལ་ཆུང་ལས། བཅུད་དང་ཞེས་བཤད་པས་ཤེས་ཏེ་བཅུད་དང་ཞེས་པས་བཅུད་ཤའི་ཁུ་བའོ། །ལ་སོགས་པས་ཁུ་བ་ཚན་མོ་སྔོའི་སྟེང་དུ་དབོ་བ་དང་། སྔོའི་ཕྱོགས་སུ་འཆགས་པ་དང་སྟེ་འགྲོ་བའི་རྡོག་ལམ་དུ་རྩ་བ་སྔོན་པོ་ཆད་པའོ། །སྔོའི་ཕྱོགས་སུ་ཤིང་གི་ཡལ་ག་གསེག་དང་རེ་ལྡེ་ལ་སོགས་འདྲེན་པ་དང་། སྔོའི་ཕྱོགས་སུ་དཀྱིལ་འཁོར་དང་སྐྱང་ནུལ་བྱས་པའི་འོག་ཏུ་རྩྭ་སྔོན་པོ་ཉམས་པ་དག་ལ་ཁུ་ཚན་དབོ་བ་དང་། འཆག་པ་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་གི་བསམ་པ་ཉིད་ལ་ནི་ཞར་ལ་སྔོ་ལ་སོགས་པ་ཉམས་ཀྱང་འདིའི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། ། 說因煩惱非墮罪 གཉིས་པ་ནི། སྲོག་ཆད་པ་ལ་ཕྱོག
【現代漢語翻譯】 那些果實成熟后開始腐爛的，在世間被稱為半枯半死。因此，這裡也沿用這個說法，稱之為『半死』。 如果破壞或損壞這些，就會構成罪過。這五種，即樹皮等，它們的核心或根本，與樹木本身的性質沒有分離的，就不是半死之物。如果從那個部分分離，就會構成墮罪。比瑪拉米扎（Vimalamitra）說：『砍伐未從樹木分離的樹皮，未變黃的葉子，以及未開花結果的花朵和果實，構成墮罪。』 至於像大麥或豆類這樣的種子，如果播種后還沒有長出根或芽，那麼就沿用『半生』的說法。如果比丘拔出未生根的種子，會怎麼樣？回答說：『構成罪過。』 『土地膨脹』，在《律分別》（Vinaya-vibhaṅga）中被稱為『phaba dogo dogo』，智者也這樣解釋。度拉拉（Dulha）說：『tsa go』是指因土壤潮濕而膨脹的土地。 『蘑菇和絨毛』，度拉拉（Dulha）說：『是指在土壤潮濕的地方生長的青苔和絨毛。』 容器的污垢，以及衣服和食物等上面的污垢或黴菌，被稱為『半生』，損壞它們會構成罪過。 第三部分： 意樂除離無墮罪 窘迫因緣無墮罪 除離無墮罪是順帶的。 思慮去除沒有墮罪 第一部分：有些人說『烏夏的肉汁』是小扁豆的肉汁，這是不對的。『烏夏的肉汁』是煮肉的濃肉汁。在關於『烏夏』的比丘尼分別中說：『肉汁』。在關於使用有生物的水的章節中，『烏夏』在《釋論》中解釋為『精華』，『精華』是指精華肉的肉汁。等等，將濃肉汁倒在青草上，或者附著在青草上，即在行走的小路上切斷綠色的根。或者將樹枝、柵欄等拉到青草上，或者在圓形或方形的區域下，綠草被損壞，將肉汁倒在上面，或者附著在上面等等，僅僅是意樂本身，即使順帶損壞了青草等，也沒有墮罪。 因煩惱而說沒有墮罪 第二部分：對於殺生，
【English Translation】 Those fruits that are ripe and beginning to rot are known in the world as half-withered and half-dead. Therefore, here too, following that convention, they are termed 'half-dead'. If those are destroyed or damaged, it becomes an offense. The essence or root of those five, such as bark, which is not separated from the nature of the actual tree itself, is not half-dead, so if they are separated from that part, it becomes a downfall. Vimalamitra said: 'Cutting bark that has not separated from the tree, leaves that have not turned yellow, and flowers and fruits that have not yet blossomed, is a downfall.' As for seeds like barley or beans, if they are planted and have not yet sprouted roots or shoots, they are subsequently termed 'half-grown'. If a bhikshu pulls out an object of seed that has not taken root, what happens? It is said in response: 'It is an offense.' 'The swelling of the earth' is explained in the Vinaya-vibhaṅga as 'phaba dogo dogo', and wise people also explain it that way. Dulha also said: 'tsa go' means the earth swelling due to moisture. 'Mushrooms and fluff' are, according to Dulha, 'the green moss and fluff that form on damp earth, such as soil fat.' The dirt on containers, and the dirt or mold on clothes and food, etc., are shown to be 'half-grown', and damaging them constitutes an offense. The third part: Thinking of removing, there is no downfall. Due to circumstances of distress, there is no downfall. Removing, there is no downfall incidentally. Thinking of removing, there is no downfall The first part: Some ancient people say that 'usha's broth' is lentil broth, but that is not the case. 'Usha's broth' is the hot broth of boiled meat. In the Bhikshuni-vibhaṅga concerning 'usha', it says: 'meat broth'. In the section on using water with living beings, 'usha' is explained in the commentary as 'essence', and 'essence' means the broth of essence meat. And so forth, pouring hot broth on the grass, or adhering to the grass, i.e., cutting off green roots on the path of travel. Or dragging branches, fences, etc., onto the grass, or under a circular or square area, the green grass is damaged, pouring broth on it, or adhering to it, etc., in the intention itself, even if incidentally the grass, etc., is damaged, there is no downfall. Saying because of affliction, there is no downfall The second part: Regarding killing,
ས་པ་ཙམ་དུ་འཕོངས་པའི་ཚེ་རྩྭ་ཀུ་ཤ་ལ་སོགས་པ་ས་ལ་སྐྱེས་བཞིན་པ་མ་བཅད་པས་བཅིངས་པའི་དགེ་སློང་དེས་ཐབས་གཞན་གང་གིས་ཀྱང་མི་ཐར་ན་རྩྭ་ཀུ་ཤ་ལ་སོགས་པ་བཅད་ན་ཡང་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །དགེ་སློང་བཅིངས་པ་དུ་མ་ཉིད་ཡིན་ན་བཅིངས་པ་དེ་དག་ལས་དགེ་སློང་གཅིག་གིས་བཅད་པར་བྱ་ཞིང་། དེས་གཞན་ཡང་དགྲོལ་བར་བྱའི། ཐམས་ཅད་ཀྱིས་བཅད་པར་མི་བྱའོ། ། 附屬除離非墮罪 གསུམ་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ་ལྔ་ལས། 可用類別 དང་པོ་རུང་བའི་དབྱེ་བ་ནི། རུང་བ་དགུ་སྟེ་མེས་རེག་པ་ལ་སོགས་པ་དགུ་གཞུང་ན་གསལ་ལོ། ། གཉིས་པ་བསྡུ་བ་ནི། རུང་བ་དགུ་པོ་དེ་རྣམ་པ་གཉིས་སུ་བསྡུས་ཏེ་སྐྱེ་བའི་རུང་བ་དང་། ས་བོན་གྱི་རུང་བའོ། །དང་པོ་ནི། ཕྱུང་བཅད་གཉིས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། དེ་ལས་གཞན་བདུན་ནོ། །འདིར་ཞང་ཞུང་རྒྱལ་ཤེ་ན་རེ། ཕྱུང་བཅད་གཉིས་པོ་ཡང་ས་བོན་གྱི་རུང་བ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཕྱུང་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ལ་ཕུག་ལ་སོགས་པ་རྩ་ཐོན་དུ་ཕྱུང་བ་ལྟ་བུ་དག་སྟེ། དེ་ནི་བརྟགས་པ་ལ་སོགས་པ་གཞན་གྱིས་རུང་བ་བྱས་པ་ལ་བལྟོས་མི་དགོས་སོ། །བཅད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ལྕང་མ་ལ་སོགས་པའི་ཡལ་ག་ 7-27a བཅད་ཟིན་པ་དེ་ལ་སོ་ཤིང་ལ་སོགས་པ་བྱ་བ་ལ་བརྟག་པ་གཞན་གྱིས་རུང་བར་བྱ་མི་དགོས་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །ཞེས་བཤད་པས་ཤེས་སོ་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་ཊཱི་ཀའི་དགོངས་པ་མ་ལོན་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལྟར་གསུངས་པ་དེ་ཕྱུང་བཅད་སྐྱེ་བའི་རུང་བ་ཡིན་པས་སྐྱེ་བའི་རུང་བ་གཞན་མི་དགོས་ཞེས་དགོངས་པ་སྟེ། གལ་ཏེ་ཕྱུང་བཅད་ས་བོན་གྱི་རུང་བ་ཡིན་ན་ནི་གནོད་བྱེད་འདི་སྐད་དུ། རྩ་བའི་ས་བོན་དང་སྡོང་བུའི་ས་བོན་ཕྱུང་བཅད་བྱས་པ་དེ་བསྙེན་རྫོགས་པས་ཉམས་པར་བྱས་པ་ཆོས་ཅན། ས་བོན་འཇོམས་པའི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་ལ་སེལ་བ་ཞུགས་པར་ཐལ། ས་བོན་གྱི་རུང་བ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་མ་གྲུབ་ན་ཕྱུང་བཅད་ས་བོན་གྱི་རུང་བ་ཡིན་པ་བུད། འདོད་ན། དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ས་བོན་གྱི་རིགས་ལྔ་པོ་གཏུན་ཁུང་དུ་བརྡུང་བ་དང་། མེ་ཐབ་དང་། ཞུགས་གླིང་དང་། མཚོ་ཆེན་པོ་དང་། འབབ་ཆུ་ཆེན་པོ་ལ་ཉམས་པར་བྱས་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །གཞན་ཡང་རྩ་བ་མ་ཕྱུང་ན་སྡོང་བུ་མ་བཅད་པ་ནི་རླུང་དང་ཉི་མ་ལ་འཇོག་པ་ལ་སོགས་པས་ས་བོན་ཉམས་པར་མི་ནུས་ལ། ཕྱུང་བཅད་བྱས་པའི་ས་བོན་རླུང་དང་ཉི་མ་ལ་སོགས་པ་ལ་འཇོག་པར་བྱེད་ན་ཡང་ས་བོན་གྱི་རུང་བ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར། ས་བོན་འཇོམས་པའི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་ལ་སེལ་བ་ཞུགས་པར་ཐལ་བ་ལས། རླུང་དང་ཉི་མ་ལ་འཇོག་པས་ཀྱང་ངོ་། །ས་གཞི་སྐམ་པོར་ཡང་ངོ་ཞེས་སོ། །དེར་མ་ཟད་སྔར་བཞིན་སྡྱ་བཱི་རའི་བྱུང་བ་དང་ཡང་འགལ་ལོ། །འོན་ཀྱང་ས་བོན་གྱི་རུང་བ་བྱ་སྙམ་པའི་བསམ་པས་ཕྱུང་བཅད་བྱས་
【現代漢語翻譯】 如果僅僅是被束縛，當被束縛時，如果比丘被生長在地上的草或吉祥草等束縛，並且無法通過其他方法解脫，那麼即使割斷草或吉祥草等，也沒有墮落。如果多個比丘被束縛，則應由其中一個比丘割斷束縛，然後他再解救其他人。不應由所有人一起割斷。 附屬除離非墮罪 第三部分包括：總義和詞義。 第一部分有五點： 可用類別 第一，可用的分類是：有九種可用，如接觸火等九種，經文中已明確說明。 第二，歸納：將這九種可用歸納為兩種，即生長的可用和種子的可用。第一種是：拔出和砍伐兩種。第二種是：除此以外的七種。這裡，像雄嘉爾西說道：拔出和砍伐兩種也是種子的可用，因為在 टीका (梵文天城體: टीका, 梵文羅馬擬音: ṭīkā, 漢語字面意思: 註釋) 中說：『拔出，是指像拔蘿蔔等將根拔出的情況，這不需要依靠其他檢查等使其可用。砍伐，是指像柳樹等砍斷樹枝后，用作牙籤等，不需要其他檢查使其可用。』這樣說就可以理解了。但這並沒有理解 टीका (梵文天城體: टीका, 梵文羅馬擬音: ṭīkā, 漢語字面意思: 註釋) 的意圖，這樣說是認為拔出和砍伐是生長的可用，因此不需要其他的生長的可用。如果拔出和砍伐是種子的可用，那麼就會有這樣的妨害：以使根本的種子和樹幹的種子拔出和砍伐而被近圓戒所毀壞者，有種子毀滅的墮落產生，因為具有種子的可用。如果立宗不成立，那麼拔出和砍伐就是種子的可用。如果承認，那麼就與比丘尼的分別解脫經相矛盾，其中說：『如果將五種種子在石臼中搗碎，或在火爐、灰燼堆、大湖、大河流中毀壞，就會有墮落。』此外，如果不拔出根，不砍斷樹幹，即使放在風和太陽下等，也不能毀壞種子。如果將拔出和砍伐的種子放在風和太陽下等，因為具有種子的可用，就會有種子毀滅的墮落產生，即使放在風和太陽下，即使在乾燥的土地上也是如此。不僅如此，還與之前的sKya bI raའི་བྱུང་བ་相矛盾。然而，如果想要使種子可用而進行拔出和砍伐
【English Translation】 If one is merely bound, when being bound, if a Bhikshu is bound by grass or kusha grass, etc., growing on the ground, and cannot be freed by any other means, then even if he cuts the grass or kusha grass, etc., there is no downfall. If multiple Bhikshus are bound, then one Bhikshu should cut the bonds, and then he should free the others. It should not be cut by everyone together. Subsidiary removal is not a downfall. The third part includes: the general meaning and the literal meaning. The first part has five points: Available categories First, the available classifications are: there are nine available, such as touching fire, etc., which are clearly stated in the text. Second, the summary: these nine availabilities are summarized into two types, namely the availability of growth and the availability of seeds. The first is: pulling out and cutting. The second is: the other seven besides these. Here, Zhangxiong Jiashe said: pulling out and cutting are also the availability of seeds, because in the टीका (Sanskrit Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: ṭīkā, Chinese literal meaning: commentary) it says: 'Pulling out refers to situations such as pulling out radishes, etc., where the roots are pulled out, which does not require relying on other inspections, etc., to make it available. Cutting refers to situations such as cutting willow branches, etc., and using them as toothpicks, etc., which does not require other inspections to make it available.' This can be understood by saying this. But this has not understood the intention of the टीका (Sanskrit Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: ṭīkā, Chinese literal meaning: commentary), saying this is to think that pulling out and cutting are the availability of growth, so other availabilities of growth are not needed. If pulling out and cutting are the availability of seeds, then there will be such a hindrance: those who are destroyed by the near-perfect vows by pulling out and cutting the fundamental seeds and the seeds of the trunk, there is a downfall of destroying seeds, because they have the availability of seeds. If the proposition is not established, then pulling out and cutting are the availability of seeds. If admitted, then it contradicts the Bhikshuni's Pratimoksha Sutra, which says: 'If the five types of seeds are crushed in a mortar, or destroyed in a stove, ash heap, large lake, or large river, there will be a downfall.' In addition, if the roots are not pulled out and the trunk is not cut, even if they are placed in the wind and sun, etc., they cannot destroy the seeds. If the pulled out and cut seeds are placed in the wind and sun, etc., because they have the availability of seeds, there will be a downfall of destroying seeds, even if they are placed in the wind and sun, even on dry land. Not only that, but it also contradicts the previous sKya bI raའི་བྱུང་བ་. However, if one pulls out and cuts with the intention of making the seeds available
ན་ནི་ཕྱུང་བཅད་ས་བོན་གྱི་རུང་བ་ཡང་ཡིན་ཏེ། སེན་མོས་རྨ་བྱུང་བ་ཙམ་ས་བོན་གྱི་རུང་བ་ཡིན་ན་རྩ་བ་རྩ་ཐོན་དུ་ཕྱུང་བ་དང་སྡོང་བུ་དུམ་བུར་བཅད་ན་ལྟ་ཅི་སྨོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དམ་པ་རྣམས་ཀྱིས་གསུངས་སོ། ། 可用定義 གསུམ་པ་རུང་ 7-27b བའི་མཚན་ཉིད་ནི། ཕྱི་རོལ་གྱི་དངོས་པོ་ས་བོན་སྐྱེ་བ་གང་ཡང་རུང་བའི་ཆོས་ཡོད་པ་ལ་རྟེན་གྱི་ཆ་ནས་རྐྱེན་དང་མི་ལྡན་པའི་བསྙེན་རྫོགས་པས་འཇོམས་པར་བྱེད་པ་ལ་ཉེས་མེད་ཀྱི་བཅས་པའི་ས་མཚམས་འཛིན་བྱེད་ཉིད་ཡིན་པའོ། །རྟེན་གྱི་ཆ་ནས་རྐྱེན་དང་ལྡན་ལ་འཕོངས་པའི་རྐྱེན་གྱིས་སྐྱེ་བ་གཅོད་པ་གནང་བ་ལྟ་བུ་རྣམས་བཅད་དོ། ། 可用名義 བཞི་པ་རུང་བའི་སྒྲ་བཤད་པ་ནི། ས་བོན་ནམ་སྐྱེ་བ་མ་ཉམས་ཀྱང་བསྙེན་རྫོགས་པས་གཞོམ་དུ་རུང་བས་ན་རུང་བ་ཞེས་བྱའོ། ། 可用 ལྔ་པ་རུང་བར་བྱ་བའི་ཚུལ་ལ་གཉིས་ལས། 可用意義 དང་པོ་རུང་བ་བྱ་བའི་དགོས་པ་ནི། དངོས་ཀྱི་དགོས་པ་ས་བོན་སྐྱེ་འཇིག་གི་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་ལ། བརྒྱུད་པའི་དགོས་པ་བཅས་པའི་ས་མཚམས་ཟིན་པའོ། ། གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་ལྔ་ལས། 何事可用 དང་པོ་གཞི་གང་གི་རུང་བར་བྱ་བ་ནི། ཕྱི་རོལ་གྱི་སྐྱེ་བའམ་ས་བོན་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་ཡིན། མ་ཉམས་པ་ཡིན། རུང་བར་བྱས་པ་དང་མ་འབྲེལ་བ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་རུང་བའི་འཇུག་ཡུལ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། རུང་བར་བྱས་ཀྱང་དགོས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། རུང་བའི་ཆོ་ག་མི་འཆགས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། ། 何者所可 གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་རུང་བ་བྱ་བ་ནི། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པས་བྱ་སྟེ། རུང་བས་བྱ་བར་གཞི་གྲུབ་ཅིང་། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱིས་བྱ་བར་མི་འོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོན་ཀྱང་དགེ་སློང་གིས་རུང་བ་དག་བྱས་པ་ཉིད་ནི་བྱས་པ་ཉིད་ཡིན་ཅེས་གསུངས་ཏེ། དགེ་སློང་གིས་མེས་རུང་བ་བྱས་ན་ས་བོན་འཇོམས་པའི་ལྟུང་བ་ཁེགས་ཀྱང་དགེ་སློང་གིས་རྗེན་པ་བཙོས་པའི་ཉེས་པར་ནི་འགྱུར་བའོ། ། 何種可用 གསུམ་པ་ཚུལ་ཇི་ལྟར་རུང་བར་བྱ་བ་ནི། མེས་རུང་བ་ན་སྤྱིའི་ཚུལ་གྱིས་ཀྱང་བྱར་རུང་ལ། རུང་བ་གཞན་རྣམས་ནི་སོ་སོ་ནས་རེ་རེ་ནས་བྱ་ཏེ། མེས་རུང་བ་བྱས་པ་ལ་སྤྱི་ཚོམས་ནི་གཙོ་ཆེར་བྱ་བ་ཞེས་གསུངས་ལ། མེ་ནི་ནུས་པ་ཆེ་བའི་ཕྱིར་ཏེ། རྣམ་ 7-28a འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། མེས་རེག་པའི་ཕྱིར་བཀྲ་མི་ཤིས་པ་ཉིད་ཀྱིས་ས་བོན་གྱི་ཐ་སྙད་ལས་ལོག་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། །རུང་བ་གཞན་སོ་སོ་ནས་བྱ་བའི་གཞུང་ནི། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། མཚོན་དང་སེན་མོས་ནི་རེ་རེ་ནས་སོ་ཞེས་སོ། ། 能可用 བཞི་པ་རུང་བར་བྱེད་པ་ལ་བསམ་པ་དགོས་སམ་མི་དགོས་ནི། རྙིང་པ་མ་གཏོགས་པ་ལ་དགོས་ཏེ་བརྟགས་པའི་ཆོ་ག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རིགས་པའི་ཁྱད་པར་དང་ལྡན་པ་ནེ་ཙོ་དག་གིས་ཞེས་སྒྲའི་ཁྱད་པར་སྨོས་པའི་ཕྱིར་དང་། བཀས་པའི
【現代漢語翻譯】 此外，『那』（藏文：ན，梵文天城體：न，梵文羅馬擬音：na，漢語字面意思：那）也是斷除種子的一種方式。如果僅僅用指甲劃破（種子）就足以斷除，那麼將根徹底拔除，或者將樹幹砍成幾段，更不用說了。 這是聖者們的教言。 第三，『可用』的定義是：對於任何外在的、能夠生長的種子，如果具備了生長的條件，那麼通過不具備（完整）戒律的比丘的作為，可以摧毀它，這就是無罪的結界。 如果具備了生長的條件，但通過其他方式（如遮擋）來阻止其生長，這也被認為是斷除。 第四，解釋『可用』這個詞：即使種子或生長沒有被破壞，但可以通過不完整的戒律來摧毀它，因此稱為『可用』。 第五，『可用』的行為方式有兩種： 第一，『可用』的目的：直接目的是防止種子生長和毀滅的墮落，間接目的是確定結界的範圍。 第二，『可用』的總結有五點： 首先，什麼可以被『可用』？是外在的、具有生長能力的種子，並且沒有被破壞，也沒有被『可用』過。否則，就不是『可用』的對象，或者即使『可用』也沒有意義，或者無法進行『可用』的儀式。 第二，通過什麼來『可用』？通過不具備完整戒律的人來『可用』，因為『可用』的行為基礎已經具備，而不完整戒律的人不適合進行『可用』。然而，（經文中）說，即使比丘做了『可用』，也算是做了。如果比丘用火『可用』，雖然可以避免破壞種子的墮落，但比丘會犯下裸身烹飪的罪過。 第三，如何『可用』？用火『可用』，可以用一般的方式進行，而其他的『可用』則需要單獨進行。經文中說，用火『可用』，主要是集體進行，因為火的力量強大。《辨別釋》中說：『因為接觸了火，種子會因為不吉祥而失去其名稱。』其他的『可用』需要單獨進行，如《律分別》中說：『用刀和指甲要單獨進行。』 第四，『可用』時是否需要意念？除了舊派（寧瑪派）之外，都需要意念，因為這是一個需要觀察的儀式。經文中說，『具有智慧的鸚鵡』，強調了聲音的特殊性。
【English Translation】 Furthermore, 'na' (Tibetan: ན, Sanskrit Devanagari: न, Sanskrit Romanization: na, Chinese literal meaning: that) is also a way to cut off seeds. If merely scratching (the seed) with a fingernail is sufficient to cut it off, then what more to say about completely uprooting the roots or cutting the trunk into pieces. These are the teachings of the holy ones. Third, the definition of 'available' is: For any external seed that is capable of growing, if it possesses the conditions for growth, then it can be destroyed by the actions of a bhikkhu who does not possess (complete) precepts, and this is the boundary of faultlessness. If the conditions for growth are present, but its growth is prevented by other means (such as shielding), this is also considered cutting off. Fourth, explaining the word 'available': Even if the seed or growth has not been destroyed, it can be destroyed by incomplete precepts, therefore it is called 'available'. Fifth, there are two ways to perform 'available': First, the purpose of 'available': The direct purpose is to prevent the downfall of seed growth and destruction, and the indirect purpose is to determine the scope of the boundary. Second, there are five points in the summary of 'available': First, what can be 'available'? It is an external seed that has the ability to grow, and has not been destroyed, nor has it been 'available' before. Otherwise, it is not an object of 'available', or even if it is 'available', it is meaningless, or the ritual of 'available' cannot be performed. Second, through what is 'available' done? It is done by someone who does not possess complete precepts, because the basis for the action of 'available' is already present, and someone with incomplete precepts is not suitable for performing 'available'. However, (the sutras) say that even if a bhikkhu does 'available', it is considered done. If a bhikkhu uses fire to 'available', although he can avoid the downfall of destroying the seed, the bhikkhu will commit the sin of cooking naked. Third, how to 'available'? Using fire to 'available', it can be done in a general way, while other 'available's need to be done separately. The sutras say that using fire to 'available' is mainly done collectively, because the power of fire is strong. The 'Discrimination Commentary' says: 'Because of contact with fire, the seed loses its name due to inauspiciousness.' Other 'available's need to be done separately, as the 'Vinaya Differentiation' says: 'Using a knife and fingernails must be done separately.' Fourth, is intention necessary when 'available'? Except for the old school (Nyingma), intention is necessary, because it is a ritual that needs to be observed. The sutras say, 'The wise parrot', emphasizing the particularity of the sound.
་རུང་བ་ལ་རང་གི་རྣམ་བཤད་ཊཱི་ཀ་ལས། རང་གས་པ་ཉིད་ནི་རུང་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ཅེས་བཤད་པ་དང་། ཆོ་ག་གཞན་ལ་ཀུན་སློང་མེད་ན་མི་འབྱུང་བར་གསུངས་པ་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 毀可用因 ལྔ་པ་རུང་བར་བྱས་པ་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ནི། མེས་འཚིག་སྟེ་ས་བོན་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་དང་། སྐྱེ་བ་གཞན་དུ་གྱུར་པ་སྒོག་པ་ལས་མྱུ་གུ་སྐྱེ་བ་ལྟ་བུ་དང་། གཞི་ཆོས་མིན་ལྡན་དུ་གྱུར་པ་ན་རུང་བ་ཞིག་སྟེ། གསོག་འཇོག་གི་ཊཱི་ཀ་ལས། སྐྱེ་བར་གྱུར་ན་ཞག་ལོན་ཞིག་པར་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་སོ། །ཀླུབས་དཀར་ན་རེ། ཞག་ལོན་ཀྱང་རུང་བ་འཇིག་སྟེ་དགེ་སློང་མའི་འདུན་པ་ཞག་ལོན་ན་འཇིག་པའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་སོ། །རུང་ཆུ་བཏབ་པ་ཞག་ལོན་ན་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ་ཞེས་ཀྱང་ཟེར་རོ། ། གཉིས་པ་ལ། རུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་དངོས། །སྨན་གསུམ་ཆུ་ཡིས་རུང་བའོ། ། 安立可用正分 དང་པོ་ནི། ས་བོན་གྱི་ཆོས་མེད་པ་ནི། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། ས་བོན་གྱི་ཆོས་མེད་པ་ནི། ས་བོན་མི་སྐྱེ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། དེའང་མ་སྨིན་པའི་སྲུས་ཕྲ་མོ་ལྟ་བུའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ག་གོན་ལ་སོགས་པ་ས་བོན་དུ་མ་རེད་པ་ཉིད་དག་ལྟ་བུའོ། །ཞེས་སོ། །ག་གོན་ཞེས་པ་ནི་ཉུང་མ་སྟེ་དེ་ལ་ཡུལ་འགའ་ཞིག་ན་ག་གོན་ཟེར་རོ། །ས་བོན་དུ་ 7-28b མ་རེད་པའི་རྩ་བ་ཕྲ་མོ་ནི་ཉམས་པར་བྱས་ཀྱང་ཉེས་པར་བྱེད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། རུང་བ་ལྔ་པོ་ཕྱུང་བ་དང་། བཀྲུམ་པ་དང་། བཀས་པ་དང་། བཅད་པ་དང་། ས་བོན་གྱི་ཆོས་མེད་པ་ཉིད་ནི་ལྔ་པ་ཡིན་ཏེ་ཞེས་གསུངས་སོ། །རུང་བ་ལྔ་པ་ས་བོན་གྱི་ཆོས་མེད་པ་འདི་ནི་ས་བོན་གྱི་རུང་བ་མཚན་ཉིད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། རུང་བའི་མིང་བཏགས་ཀྱང་ས་བོན་ཡིན་པར་གཞི་མ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་དང་། ལུང་ཞུ་བ་ལས་ཀྱང་། དགེ་སློང་གི་རུང་བ་མ་བགྱིས་པའི་འབྲས་བུ་ལོངས་སྤྱོད་ཀྱང་ལྟུང་བར་མི་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཡོད་དེ་ས་བོན་དུ་མ་རེད་པ་དག་ལས་ས་བོན་གྱི་ཆོས་མ་ཡིན་ནོ་སྙམ་ནས་ལོངས་སྤྱད་ནའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །རུང་བ་མ་བྱས་བདག་གིའོ་ཞེས་སྔར་སྨོས་ནས་རུང་བ་མཚན་ཉིད་པ་ནི་དགུ་སྟེ། འབྲས་དང་ནས་ལ་སོགས་པ་མེས་རེག་པ་དང་། རྩ་བའི་ས་བོན་ལ་སོགས་པ་ལ་མཚོན་དང་། སེན་མོ་དང་། ནེ་ཙོ་དག་གིས་རྨ་བྱུང་བ་དང་ཞེས་པས་འདིར་མཚོན་ལ་སོགས་པ་སྨོས་པ་ནི་མཚོན་པ་ཙམ་སྟེ། ཤིང་ལ་སོགས་པས་རྨ་བྱུང་ཡང་རུང་བ་ཁོ་ན་ཡིན་ནོ། །རྙིང་པ་དང་ཞེས་པ་རྒུན་འབྲུམ་སྐམ་པོ་ལ་སོགས་པ་དག་གོ། ལ་ཕུག་ལ་སོགས་པ་རྩ་ཐོན་དུ་དྲུངས་ནས་ཕྱུང་བ་དང་ཞེས་པ་ལ་ཕྱུང་བཅད་སྐྱེ་བའི་རུང་བ་ཡིན་པས་རྩ་བ་དང་། སྡོང་བུ་ཕྱུང་བཅད་བྱས་པ་དེ་བརླན་གྱིས་སྐྱེ་བའི་རྒྱུན་གནས་ཀྱང་དེ་བཅད་པ་ལ་སྐྱེ་བ་བཅད་པའི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །ཕྱིས་ལོ་མ་སྐྱེས་པའི་རུང་བ་ན
【現代漢語翻譯】 在關於『可用』的自身註釋中，解釋說『自身破損』不是『可用』。並且，如果沒有動機，其他儀式就不會發生，因為原因相同。 第五，破壞已做成『可用』之因是：被火燒燬，變成非種子；變成其他東西，如從大蒜中長出新芽；以及變成非基礎法，那時是『可用』的。在《儲藏論》的註釋中，關鍵在於『如果變成其他東西，就會因陳腐而損壞』。Klub Dkar說：『即使陳腐，『可用』也會損壞，就像比丘尼的僧團因陳腐而損壞一樣。』有人說：『浸泡在『可用水』中的東西如果陳腐，也是如此。』 第二部分：安立『可用』之正分。 以水使三種藥物『可用』。 第一，沒有種子之法：在《分別論》的解釋中說：『沒有種子之法，就是種子不生長。』那就像未成熟的細小穀物。註釋中說：『就像未成熟的ga gon等。』ga gon是一種小穀物，在一些地方被稱為ga gon。未成熟的細小根部即使被破壞，也不會造成過失。在《律分別》中說：『拔出五種『可用』，即：燒燬、切碎、砍斷、切開和沒有種子之法，這是第五種。』這第五種『可用』，即沒有種子之法，不是『可用』的特徵，即使被稱為『可用』，也不能證明是種子。在《律經》中也說：『如果比丘享用了未做成『可用』的果實，會犯墮罪嗎？』『會，如果他認為那些未成熟的東西不是種子，就享用它們。』之前說過，未做成『可用』就認為是自己的，那麼『可用』的特徵有九種：稻米、大麥等被火燒過；根部的種子等被刀劍、指甲、鸚鵡等弄傷。這裡提到刀劍等只是舉例，即使被樹木等弄傷，也只是『可用』。『陳舊的』，指乾燥的葡萄等。『將蘿蔔等從根部挖出』，因為挖出、切斷是生長的『可用』，所以即使根部和樹幹被挖出、切斷，只要濕潤還能生長，切斷它也不會犯切斷生長的墮罪。後來長出葉子的『可用』。
【English Translation】 In the self-commentary on 'Usable', it is explained that 'self-broken' is not 'Usable'. And, if there is no motivation, other rituals will not occur, because the reasons are the same. Fifth, the cause of destroying what has been made 'Usable' is: being burned by fire and becoming non-seed; becoming something else, like sprouts growing from garlic; and becoming non-basis dharma, then it is 'Usable'. In the commentary on 'Storage', the key is that 'if it becomes something else, it will be damaged by staleness'. Klub Dkar says: 'Even if stale, 'Usable' will be damaged, just as the Bhikshuni's Sangha is damaged by staleness.' Some say: 'Things soaked in 'Usable water' are also the same if they are stale.' Second part: Establishing the correct division of 'Usable'. Making the three medicines 'Usable' with water. First, the absence of seed dharma: In the explanation of the 'Differentiation Treatise', it says: 'The absence of seed dharma is when the seed does not grow.' That is like immature small grains. The commentary says: 'Like immature ga gon, etc.' Ga gon is a small grain, called ga gon in some places. Even if the immature small roots are destroyed, it does not cause an offense. In the 'Vinaya Differentiation', it says: 'Pulling out the five 'Usables', namely: burning, crushing, cutting, severing, and the absence of seed dharma, this is the fifth.' This fifth 'Usable', the absence of seed dharma, is not the characteristic of 'Usable' because even if it is called 'Usable', it cannot be proven to be a seed. In the 'Vinaya Sutra', it also says: 'If a Bhikshu enjoys a fruit that has not been made 'Usable', will he commit a downfall?' 'Yes, if he thinks that those immature things are not seeds and enjoys them.' Previously it was said that considering something one's own without making it 'Usable', then there are nine characteristics of 'Usable': rice, barley, etc. that have been burned by fire; seeds of roots, etc. that have been injured by swords, nails, parrots, etc. Here, mentioning swords, etc. is just an example, even if injured by trees, etc., it is only 'Usable'. 'Old', refers to dried grapes, etc. 'Pulling out radishes, etc. from the roots', because pulling out and cutting are 'Usable' for growth, so even if the roots and stems are pulled out and cut, as long as they are still moist and can grow, cutting them will not cause the downfall of cutting off growth. The 'Usable' that grows leaves later.
ི་མ་ཡིན་ཏེ་སྐྱེ་བའི་རྒྱུན་གཞན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས། ས་བོན་གྱི་རིགས་ལྔ་ལས་རུང་བར་བྱས་ཀྱང་སའི་ནང་དུ་བཞག་གམ་སྣོད་ཀྱི་ནང་དུ་བཞག་གམ་གདང་ཤིང་ལ་བཀལ་ཀྱང་རུང་སྟེ། མྱུ་གུ་སྐྱེས་པར་གྱུར་པ་དེ་ཆུད་གསན་ན་ཅིར་འགྱུར། ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་སྒོག་པ་གདང་ལ་གཟར་བ་གཅོད་ 7-29a ན་ཡང་སྐྱེ་བ་གཅོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པར་གྲུབ་བོ། །བཀྲུམ་པ་དང་ཞེས་པ་ནི་བརྡུངས་པ་སྟེ་སྲན་མ་ལ་སོགས་པ་ཕྱེད་ཚལ་དུ་བཀྲུམ་པ་ལྟ་བུའོ། །ས་བོན་ལ་སེར་ཀ་བཀས་པ་དང་ཞེས་པ་ནི་ཉིད་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། བཀས་པར་གྱུར་པ་སྟེ་རང་གས་པ་ཉིད་ནི་རུང་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ་ཞེས་སོ། །ལྕང་མ་ལ་སོགས་པའི་ཡལ་ག་བཅད་པ་ལྟ་བུ་དགུ་པོ་དག་ནི་རུང་བའོ། །ས་བོན་ལ་མེས་རུང་བ་བྱེད་དམ་མཚོན་དང་སེན་མོ་ལ་སོགས་པས་རུང་བར་བྱེད་པ་ན་ས་བོན་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དུ་གྱུར་གྱི་བར་དུ་བལྟོས་པར་བྱ་མི་དགོས་པ་སྟེ། རུང་བར་བྱས་ན་ས་བོན་ལས་མ་ཉམས་པར་སྐྱེ་བའི་ནུས་པ་ཡོད་ཀྱང་དེ་གཞིག་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་པ་ཉིད་དོ། །ཊཱི་ཀར། དགེ་སློང་གིས་བརྟགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །རུང་བར་བྱ་བ་འདི་ལ་མེ་དང་འབྲེལ་བའི་རླངས་པ་ནི་མེ་དང་འདྲ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དུ་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ་མེ་དང་འབྲེལ་བའི་རླངས་པས་བདུགས་ན་རུང་བའི་གོ་ཆོད་པ་སྟེ། ཕྲན་ཚེགས་ལས། ས་བོན་གྱི་རིགས་མི་ཚོས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ཡོད་པ་དེའི་ཕྱིར་རླངས་པས་བརླན་ཏེ་བཟའ་བར་རྗེས་སུ་གནང་ཞེས་གསུངས་སོ། །ལུང་དེ་ནི་རླངས་པས་བདུགས་ན་རུང་བའི་གོ་ཆོད་པ་དང་ས་བོན་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པ་ལ་བལྟོས་མི་དགོས་པ་དང་གཉིས་ཀའི་གཞུང་ཡིན་ནོ། །ནས་ཀྱི་ཕུང་པོའམ་རྒུན་འབྲུམ་ལ་སོགས་པ་འབྲས་བུ་དག་མེས་རུང་བར་བྱ་བ་ལ་ནི་འབྲུ་རེ་རེ་ནས་བརྟག་མི་དགོས་ཀྱི། ཕུང་པོའི་སྤྱིའི་ཚོམས་ཕྱོགས་གཉིས་སམ་གསུམ་དག་ཏུ་མེས་རེག་ན་ཞེས་ལུང་ནས་འབྱུང་བ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། ཕལ་ཆེར་ལ་མེས་རེག་ན་ནི་གཙོ་ཆེར་རུང་བའི་བྱ་བ་ཡང་དག་པའི་གྲངས་སུ་ཆུད་པ་ཉིད་དོ། །ཊཱི་ཀར། སྤྱི་ལ་རུང་བ་བྱས་ན་དེའི་ཡན་ལག་ཐམས་ཅད་རུང་བ་ཉིད་ཡིན་པར་ཡིད་ལ་སྣང་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོ། །ནས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ལྟ་བུ་ལ་ཕྱོགས་གཅིག་ནས་མེས་རེག་པས་ནི་ཕུང་པོ་ཐམས་ 7-29b ཅད་ཀྱི་སྤྱིའི་རུང་བ་མི་འབྱུང་ངོ་། །དགེ་སློང་དག་གིས་མེས་སམ་སེན་མོས་སམ་མཚོན་གྱིས་ས་བོན་གྱི་རིགས་ལྔ་པོ་རུང་བ་དག་བྱས་པ་ཉིད་ནི་རུང་བར་བྱས་པ་ཉིད་ཡིན་པས། དེ་གཞིག་པ་ལ་ས་བོན་འཇོམས་པའི་ཉེས་པ་མེད་པ་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀར། མེས་རུང་བར་བྱས་པ་མ་གཏོག་པ་བཟར་རུང་ཞེས་ལུང་ལས་གསུངས་ཏེ། དགེ་སློང་གིས་བཙོས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་དེ་མི་ཟ་བ་ཉིད་དུ་བསྟན་པ་ཡིན་ཅེས་སོ། །རུང་བར་བྱེད་པའི་གནས་དེ་ཡང་རུང
【現代漢語翻譯】 不是，因為這是另一種生命延續的方式。正如律藏中所說：『即使五種種子已經處理好，無論放在地上、容器里，還是掛在架子上，如果長出苗芽，你認為會怎樣？』佛說：『會犯墮罪。』因此，即使把大蒜掛起來，折斷它也會構成斷絕生命的墮罪。 『搗碎』是指將豆類等物搗成半碎的狀態。『用火燒種子』，正如《釋》和《 टीका 》中所說：『已經燒過的，即自然燒焦的，是不允許的。』砍斷柳樹等樹枝等九種情況是允許的。用火、武器或指甲等處理種子，使其不再是種子，則無需等待。如果處理后，種子仍然具有發芽的能力，那麼破壞它就沒有罪過。《 टीका 》中說：『因為這是比丘所允許的。』 對於這種處理，與火相關的蒸汽並不等同於火，但用與火相關的蒸汽燻蒸可以達到處理的效果。在《ཕྲན་ཚེགས།》中說：『有一種叫做「種子不成熟」的東西，因此允許用蒸汽蒸熟后食用。』這段經文既說明了用蒸汽燻蒸可以達到處理的效果，也說明了無需等待種子完全變質。對於大麥堆或葡萄等果實，用火處理時，不需要逐個檢查，只需讓火接觸到堆積物的兩三個部分即可。正如律藏中所說，以及《 टीका 》中所說：『如果大部分被火燒過，那麼基本上就被認為是完全處理過的。』《 टीका 》中說：『因為普遍的處理會讓人覺得它的所有部分都已被處理。』 如果像大麥堆那樣，只讓火接觸到一側，則無法實現整個堆積物的普遍處理。比丘們用火、指甲或武器處理過的五種種子，就已經被處理過了，因此破壞它們沒有破壞種子的罪過。《 टीका 》中說：『律藏中說，除了用火處理過的，都可以食用。』這是指比丘煮熟后不吃的情況。處理的地點也是允許的。
【English Translation】 It is not, because it is another way of continuing life. As it is said in the Vinaya: 'Even if the five kinds of seeds have been processed, whether they are placed on the ground, in a container, or hung on a rack, what do you think will happen if sprouts grow?' The Buddha said: 'It will constitute a transgression.' Therefore, even hanging garlic and breaking it will constitute the transgression of cutting off life. 'Crushing' means pounding things like beans into a semi-crushed state. 'Burning seeds with fire,' as stated in the 《釋》 and 《 टीका 》: 'That which has been burned, that is, naturally charred, is not permissible.' Cutting branches of willows and other trees, etc., these nine cases are permissible. When seeds are treated with fire, weapons, or nails, etc., so that they are no longer seeds, there is no need to wait. If, after processing, the seeds still have the ability to sprout, then there is no fault in destroying them. The 《 टीका 》 says: 'Because it is permitted by the bhikshu.' For this processing, the vapor associated with fire is not the same as fire, but fumigating with vapor associated with fire can achieve the effect of processing. In 《ཕྲན་ཚེགས།》 it says: 'There is something called 'unripe seeds,' therefore it is permitted to steam them and then eat them.' This passage explains both that fumigating with vapor can achieve the effect of processing and that there is no need to wait for the seeds to completely deteriorate. For piles of barley or fruits like grapes, when processing with fire, there is no need to check each grain individually; it is enough to let the fire touch two or three parts of the pile. As it says in the Vinaya, and as the 《 टीका 》 says: 'If most of it has been burned by fire, then it is basically considered completely processed.' The 《 टीका 》 says: 'Because universal processing makes one think that all its parts have been processed.' If, like a pile of barley, fire only touches one side, then the universal processing of the entire pile cannot be achieved. The five kinds of seeds that the bhikshus have processed with fire, nails, or weapons have already been processed, so destroying them does not constitute the fault of destroying seeds. The 《 टीका 》 says: 'The Vinaya says that everything except that which has been processed with fire can be eaten.' This refers to the case where the bhikshu cooks but does not eat it. The place of processing is also permissible.
་ཁང་ཡིན་པ་ཁོ་ན་ངེས་བཟུང་དུ་དགོས་སམ་སྙམ་ནས་རུང་བའི་ཁང་པ་མ་ཡིན་པར་ཡང་མེས་རུང་བ་ལ་སོགས་བྱས་པ་ཉིད་ནི་རུང་བར་བྱས་པ་ཡིན་ནོ། ། 三藥可用水 དང་པོ་ལ་གཉིས་ལས། 灑凈水意義 རུང་ཆུ་བཏབ་པའི་དགོས་དོན་ནི། དངོས་ཀྱི་དགོས་པ་རུང་ཆུ་མ་བཏབ་པའི་ཉེས་བྱས་མི་འབྱུང་བ་དང་། བརྒྱུད་པའི་དགོས་པ་ཕྱི་དྲོ་དང་མཚན་མོ་ལོངས་སྤྱོད་དུ་རུང་མི་རུང་གི་བཅས་པའི་ས་མཚམས་ཟིན་པའོ། ། གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་དྲུག་ལས། དང་པོ་གཞི་གང་ལ་རུང་ཆུ་གདབ་པ་ནི་ཆོས་བཞི་ལྡན་ཏེ། དང་པོ་སྨན་གསུམ་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་ཡིན་པ་སྟེ། དུས་སུ་རུང་བ་ནི་རྐྱེན་དང་མི་ལྡན་པས་ཕྱི་དྲོ་དང་མཚན་མོ་ལོངས་སྤྱོད་པ་བཀག་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་རུང་བ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། མི་རུང་བ་ཆང་ལྟ་བུ་ཡིན་ན་ལོངས་སྤྱོད་པ་བཀག་པས་རུང་ཆུའི་འཇུག་ཡུལ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་ཕྱི་དྲོའམ་མཚན་མོ་སྐྱ་རེངས་འཆར་ཀ་ཡན་ཆད་ཀྱི་ཚེ་ན་ལོངས་སྤྱོད་པ་ཡིན་པ་སྟེ། སྐྱ་རེངས་དང་པོ་ཤར་བ་ནས་སྔ་དྲོ་ཟིན་ན། ཕྱི་དྲོའི་ཁ་ཟས་སུ་འགྱུར་མི་འགྱུར་གྱི་བཅས་པའི་ས་མཚམས་འཛིན་པའི་ཆོ་ག་དོན་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཞི་པ་སྔར་རུང་ཆུ་བཏབ་ཟིན་པ་དང་མ་འབྲེལ་བ་སྟེ། སྔར་གནང་བ་མ་ཐོབ་པ་ལའོ་ཞེས་པའི་གནད་ཀྱིས་སོ། །བྱེ་བྲག་ཏུ་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་བྱིན་གྱིས་རློབ་ན་ 7-30a ཚགས་ཀྱིས་བཙགས་པའི་ཆོ་ག་རྫོགས་པ་ལ་རུང་ཆུ་བཏབ་སྟེ་གཞན་དུ་ན་ཆོ་གའི་གོ་རིམ་འཆོལ་བར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཁོལ་བའི་གནས་སྐབས་མ་ཡིན་པ་ལ་རུང་ཆུ་བཏབ་སྟེ། ཇོ་བོའི་ཞལ་ནས། བྱེ་བྲག་སྨྲ་བའི་ལུགས་ཀྱིས་དབྱིབས་དང་ཁ་དོག་དང་རེག་བྱ་རྫས་ཐ་དད་དུ་འདོད་པས་ཁོལ་བཞིན་པ་མ་ཡིན་པ་ལ་རུང་ཆུ་གདབ་དགོས་པར་གསུངས་སོ། །དེ་ལ་བརྟེན་ནས་བོད་ཀྱི་འདུལ་འཛིན་ཁ་ཅིག་གིས་ཚིགས་སུ་བཅད་པ། མི་རུང་བ་དང་དུས་རུང་དང་། །ཁོལ་བ་དག་གི་གནས་སྐབས་སུ། །རུང་ཆུ་འཇུག་པའི་སྐབས་མིན་ནོ། །ཞེས་སྨྲས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། བུ་རམ་ཡང་མེས་བསྐོལ་བ་ན་ཆུ་གྲང་མོས་གདབ་པར་བྱ་བ་ཡིན་མོད་ཀྱི། དེའི་ཚེ་ཆུས་བཏབ་པ་དེས་རུང་བར་བྱས་པ་ཉིད་དུ་མི་ཆུད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཀྱང་ཤེས་ལ། འོན་ཀྱང་དེ་ནི་རུང་ཆུ་གདབ་པའི་བསམ་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་དགོངས་པའོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་རུང་ཆུ་གདབ་པ་ནི་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པས་གདབ་སྟེ་རུང་བར་བྱ་བ་ལ་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །དགེ་སློང་གིས་རུང་བ་དག་བྱས་པ་ཉིད་ནི་བྱས་པ་ཉིད་ཡིན་ཅེས་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་དགེ་སློང་གིས་རུང་ཆུ་བཏབ་ན་རུང་ཆུ་མ་བཏབ་པའི་ཉེས་བྱས་ཁེགས་ཏེ་རུང་ཆུ་བཏབ་པ་ཙམ་དུ་འགྱུར་ཡང་མི་འོས་པ་ལ་འཇུག་པའི་ཉེས་བྱས་སོ། །རུང་ཆུའི་སྐབས་ཀྱི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། བདག་གིས་བཏབ་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཤེས་སོ། །གསུམ་པ་དུས་གང་གི་ཚེ་རུང
【現代漢語翻譯】 認為只有廚房才需要灑凈水，因此對非廚房的地方也進行灑凈水等行為，使其變得適宜。 三藥可用水 第一點分為兩部分： 灑凈水的意義 灑凈水的必要性在於：直接的必要性是避免未灑凈水所產生的過失；間接的必要性是確定下午和晚上是否可以使用的界限。 第二點，總結的意義分為六個方面：第一，對什麼基礎灑凈水需要具備四種條件：第一，必須是三種藥物中的任何一種；適宜的時間是指沒有障礙，因為禁止在下午和晚上使用。第二，不適宜的，如酒等不適宜之物，因為禁止使用，所以不是灑凈水的對象。第三，下午或晚上直到黎明前可以使用，從第一道曙光出現到早上，確定是否變成下午食物的界限的儀式沒有意義。第四，與之前灑過凈水沒有關聯，這是因為『之前沒有得到允許』的關鍵。特別是在特定時間段內加持， 7-30a 完成過濾的儀式后灑凈水，否則儀式的順序會混亂。在非沸騰狀態下灑凈水。世尊說：『分別說部認為形狀、顏色和觸感是不同的實體，因此必須對非沸騰狀態的物體灑凈水。』因此，一些藏地的持律者用偈頌說：『不適宜和時間適宜，以及沸騰的狀態，不是灑凈水的時候。』 टीका 中說：『用糖蜜煮沸後，應該用冷水灑凈，但此時用水灑凈並不能使其變得適宜。』這也說明了這一點，然而，這是因為沒有灑凈水的想法。第二，依靠什麼灑凈水，由未受比丘戒者灑凈，使其變得適宜，如前所述。比丘所做的適宜之事就是已經做了，這是因為比丘灑凈水可以避免未灑凈水的過失，即使只是灑了凈水，也會有進入不適宜之物的過失。灑凈水時的註釋中說：『我知道如果我灑凈水就會有過失。』第三，在什麼時間灑凈水
【English Translation】 Thinking that only the kitchen needs to be purified with water, they also perform actions such as sprinkling purifying water on non-kitchen areas to make them suitable. Three medicines can be used as water. The first point is divided into two parts: The meaning of sprinkling purifying water The necessity of sprinkling purifying water lies in: the direct necessity is to avoid the faults arising from not sprinkling purifying water; the indirect necessity is to determine the boundary of whether it can be used in the afternoon and evening. The second point, the summarized meaning is divided into six aspects: First, what basis for sprinkling purifying water needs to have four conditions: First, it must be any of the three medicines; the appropriate time means there are no obstacles, because it is forbidden to use in the afternoon and evening. Second, what is not suitable, such as alcohol, is not suitable because it is forbidden to use, so it is not the object of sprinkling purifying water. Third, it can be used in the afternoon or evening until dawn, from the first light of dawn to the morning, the ritual of determining the boundary of whether it becomes afternoon food is meaningless. Fourth, it is not related to the previous sprinkling of purifying water, which is due to the key of 'not having been allowed before'. Especially when blessing in a specific time period, 7-30a After completing the filtering ritual, sprinkle purifying water, otherwise the order of the ritual will be chaotic. Sprinkle purifying water in a non-boiling state. The World Honored One said: 'The Sarvastivadins believe that shape, color, and touch are different entities, so purifying water must be sprinkled on non-boiling objects.' Therefore, some Tibetan Vinaya holders said in verses: 'What is not suitable and the time is suitable, and the boiling state, is not the time to sprinkle purifying water.' टीका says: 'After boiling with molasses, it should be sprinkled with cold water, but at this time, sprinkling with water does not make it suitable.' This also illustrates this point, however, this is because there is no idea of sprinkling purifying water. Second, relying on what to sprinkle purifying water, sprinkling by those who have not received the Bhikshu vows to make it suitable, as mentioned earlier. The suitable things done by the Bhikshu are already done, because the Bhikshu sprinkling purifying water can avoid the faults of not sprinkling purifying water, even if it is just sprinkling purifying water, there will be the fault of entering unsuitable things. The commentary on the occasion of sprinkling purifying water says: 'I know that if I sprinkle purifying water, there will be faults.' Third, at what time to sprinkle purifying water
་ཆུ་གདབ་པ་ནི། ཕྱི་དྲོ་དང་སྐྱ་རེངས་འཆར་ཀ་ཡན་ཆད་ཀྱི་དུས་སུ་སྟེ་ཕྱི་དྲོ་དང་མཚན་མོ་ལོངས་སྤྱོད་དུ་རུང་མི་རུང་གི་བཅས་པའི་ས་མཚམས་བཟུང་བའི་ཕྱིར། དམིགས་བསལ་ནི་སྨན་བྱིན་གྱིས་རློབ་ན་སྔ་དྲོ་རུང་ཆུ་བཏབ་སྟེ། རུང་ཆུ་གདབ་པ་ནི་སྨན་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་སྔོན་འགྲོའི་ཆོ་ག་ཡིན་པས་ཟས་སྔ་མའི་ཚེའོ་ཞེས་སྨན་སྔ་དྲོ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པར་ 7-30b གསུངས་པས་ཤེས་སོ། །བཞི་པ་དངོས་པོ་གང་གདབ་པ་ནི་འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པའི་མེས་མ་རེག་པའི་ཆུ་གྲང་མོ་སྟེ། འདི་ཉིད་ལས་ཆུ་གྲང་མོས་ཞེས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། ཞག་བདུན་པ་ལ་ནི་མེས་རུང་བར་བྱ་བ་མི་སྲིད་དོ་ཞེས་བཤད་དེ། དེའི་དོན་ནི་ཆུ་བསྐོལ་ནས་གྲང་བ་ལྟ་བུ་སྟེ་འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པའི་མེ་དང་འབྲེལ་བའི་ཆུས་རུང་ཆུ་གདབ་པར་བྱ་བ་མི་སྲིད་ཅེས་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ལྔ་པ་རུང་ཆུ་གདབ་པ་ལ་བསམ་པ་དག་དགོས་སམ་མི་དགོས་ནི་རུང་ཆུ་གདབ་པའི་བསམ་པ་དག་དགོས་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། མར་བསྲུབས་པའི་ཚེ་ན་ཡང་ཆུ་གྲང་མོས་གདབ་དགོས་མོད་ཀྱི། དེའི་ཚེ་ན་བཏབ་པ་ནི་རུང་བར་བྱས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། རྣམ་གྲངས་གཞན་ཡང་མར་བསྲུབས་པའི་ཚེ་ན་ཆུ་གྲང་མོ་བཏབ་པ་དེ་རུང་བར་བྱས་པ་མ་ཡིན་པའི་རྒྱུ་མཚན་དུ་སྦྱོར་བ་དེ་ནི་མ་གྲུབ་པའི་གནས་སྐབས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཀྱང་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་ལ། གཞན་ཡང་རུང་བར་བྱ་བའི་སྐབས་སུ་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །དྲུག་པ་རུང་ཆུ་བཏབ་པ་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ནི་རུང་བར་བྱས་པའི་འཇིག་རྒྱུ་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་འདིར་ཡང་ངོ་། ། གཉིས་པ་ནི། བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་སྤྲེའུས་སྦྲང་རྩི་ལ་ཆུ་གྲང་མོ་གཏོར་ནས་ཕུལ་བའི་བྱུང་བ་དང་འབྲེལ་བས་བུ་རམ་དང་སྦྲང་རྩི་ལ་སོགས་པ་སྨན་ཞག་བདུན་པ་དང་། ག་བུར་དང་། ཨ་ག་རུ་ལ་སོགས་པ་འཚོའི་བར་དུ་བཅང་བ་ཆུ་གྲང་མོས་མ་གཏོར་བར་བཟའ་བར་མི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། རུང་བར་བྱ་བ་ནི་གང་གིས་དུས་སུ་བྱས་ཀྱང་རུང་བ་ཉིད་ཡིན་གྱི། བཟའ་བའི་དུས་ཁོ་ནར་བྱ་བ་ནི་མ་ངེས་སོ་ཞེས་འཆད་ལ། ཡང་ཊཱི་ཀར། འདིར་གཞུང་ན་བཙུན་པ་བརྒྱད་པོ་ཙོ་ཙའི་འབྲས་བུ་ལས་བྱུང་བ་དང་། ཆུ་ཤིང་གི་འབྲས་བུ་ལ་སོགས་པས་རྒྱ་ཤུག་ལས་བྱུང་བ་དང་། གྲོ་ག་ལས་བྱུང་བ་དང་། རྩུབ་འགྱུར་ལས་བྱུང་བ་དང་། 7-31a རྒྱུན་དང་། ཨུ་དུམ་ཝ་ར་ལས་བྱུང་བ་དང་། ནྱ་གྲོ་དྷ་ལས་བྱུང་བ་དང་། ཁྱད་གདས་ལས་བྱུང་བ་དང་། གང་དག་ལགས་པ་དེ་དག་རྩ་བའི་ཁུ་བའམ་སྡོང་བུའི་ཁུ་བའམ་མེ་ཏོག་གི་ཁུ་བ་དང་བསྲེས་ཤིང་སྦྱར་ན་འཚལ་དུ་རུང་ངམ། གལ་ཏེ་མི་སྐྱུར་བ་དང་མྱོས་པར་མི་འགྱུར་བ་དང་མི་བསྐ་བ་དག་ཡིན་ན་བཏུང་དུ་རུང་ངོ་། །དེ་ལས་ལྷག་པར་ཆུས་བཏབ་པ་དག་ནི་ཞག་བདུན་པའམ་འཚོ་བའི་བར་དུ་བཅང་བ་དག་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་
【現代漢語翻譯】 關於灑水：爲了劃定下午和黎明前這段時間是否可以享用食物和飲料的界限，通常是在下午和黎明前灑水。特殊情況是，如果藥物經過加持，則可以在早上灑水，因為灑水是藥物加持的預備儀式，所以要在前一頓飯的時間進行。正如所說，藥物要在早上加持。 第四，灑什麼東西呢？是世俗公認的、未接觸過火的冷水。正如本文所說'用冷水'，以及註釋中說'第七天不可能用火加熱'。其含義是指像煮沸後冷卻的水。註釋中解釋說，世俗公認的與火接觸過的水，不可能用來灑水。 第五，灑水時需要純凈的動機嗎？灑水時需要純凈的動機。註釋中說：'即使在攪拌黃油時也需要灑冷水，但那時灑水並不是爲了使其可行。'另一種情況是，即使在攪拌黃油時灑冷水，那也不是使其可行的原因，因為那是一種尚未完成的狀態。'此外，在使其可行的場合，如前所述。 第六，灑水后失效的原因是什麼？使其可行后失效的原因與之前所述相同。 第二點是：由於世尊接受了猴子用冷水澆過的蜂蜜的供養，所以對於紅糖和蜂蜜等食物，以及七日藥，還有冰片和沉香等食物，在儲存到下一頓飯之前，如果沒有灑冷水，就不能食用。註釋中解釋說：'使其可行，無論何時進行都可以，但只能在食用時進行則不一定。'註釋中還說：'這裡，經文中提到的八位比丘，如果將棗子、水生水果等與榆樹皮、青稞、粗糠、常見水果、無花果、榕樹、刺樹等混合，並加入根、莖或花的汁液，是否可以食用呢？如果它們不酸、不醉人、不澀口，就可以飲用。'此外，用冷水灑過的食物，可以儲存七天或到下一頓飯。' 。
【English Translation】 Regarding sprinkling water: It is usually sprinkled in the afternoon and before dawn to demarcate the boundary of whether food and drink can be enjoyed during the afternoon and night. A special case is that if medicine is blessed, then water can be sprinkled in the morning, because sprinkling water is a preliminary ritual for blessing medicine, so it should be done at the time of the previous meal. As it is said, medicine should be blessed in the morning. Fourth, what is sprinkled? It is cold water that is commonly known in the world and has not touched fire. As this text says 'with cold water', and the commentary says 'it is impossible to heat it with fire on the seventh day'. Its meaning refers to water that has been boiled and then cooled. The commentary explains that water that is commonly known in the world and has been in contact with fire cannot be used to sprinkle water to make it permissible. Fifth, is it necessary to have a pure intention when sprinkling water? It is necessary to have a pure intention when sprinkling water. The commentary says: 'Even when churning butter, it is necessary to sprinkle cold water, but sprinkling water at that time is not to make it permissible.' Another case is that even when cold water is sprinkled when churning butter, that is not the reason for making it permissible, because that is a state that has not yet been completed.' Furthermore, in the case of making it permissible, it is as previously stated. Sixth, what are the causes of invalidation after sprinkling water? The causes of invalidation after making it permissible are the same as previously stated. The second point is: Because the Blessed One accepted the offering of honey sprinkled with cold water by a monkey, foods such as brown sugar and honey, as well as seven-day medicine, and foods such as camphor and agarwood, cannot be eaten without sprinkling cold water before being kept until the next meal. The commentary explains: 'Making it permissible, it is permissible to do it at any time, but it is not necessarily only done at the time of eating.' The commentary also says: 'Here, the eight monks mentioned in the sutra, if they mix dates, aquatic fruits, etc. with elm bark, barley, chaff, common fruits, figs, banyan trees, thorny trees, etc., and add the juice of roots, stems, or flowers, can they be eaten? If they are not sour, intoxicating, or astringent, they can be drunk.' Furthermore, foods sprinkled with cold water can be kept for seven days or until the next meal. .
ཞེས་སོ། །རྗེ་བཙུན་ཕྲིན་ལས་དབང་ཕྱུག་གིས་དེང་སང་ཇར་གྲགས་པའི་བཏུང་བ་འདི་རྩུབ་འགྱུར་ལས་བྱུང་བའི་བཏུང་བར་གཏོགས་ཞེས་བཀའ་བསྩལ་ཏེ། ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བའི་བཏུང་བ་ཡང་ཆུ་གྲང་མོ་དེས་མ་གཏོར་བར་བཏུང་བར་མི་བྱའོ། །འདིའི་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བའི་ཊཱི་ཀར། དྲོ་འཇའ་ལ་སོགས་པ་ཞེས་ཏེ། དྲོ་འཇའ་ནི་ཅི་ཞེ་ན། ལུང་གཞི་ལས། རྒུན་འབྲུམ་མཉེས་ལ་ཁུ་བ་བཙིར་མ་ཐག་ཏུ་བསྐོལ་ཏེ་དྲོ་འཇར་བྱས་ཏེ་བཞག་པར་བྱས་ན་དགེ་འདུན་གྱི་དུས་མ་ཡིན་པའི་བཏུང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །རྒུན་འབྲུམ་གྱི་ཁུ་བ་བཙིར་མ་ཐག་ཏུ་ཡུན་རིང་དུ་བཞག་ཀྱང་ཕྱིས་ཆང་དུ་མི་འགྱུར་ཏེ་དྲོ་འཇའ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྨན་གཞིའི་ཊཱི་ཀ་ལས་ཀྱང་བཤད་ལ། རྒུན་ནི་དཔེ་སྟེ་གོང་དུ་སྨོས་པའི་བཏུང་བ་བརྒྱད་དང་དེ་དང་རུང་མཐུན་སྦྱོར་རུང་བ་རྣམས་སོ། །ས་བོན་དང་སྐྱེ་བ་འཇིག་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 譏笑墮罪 གཉིས་པ་འཕྱ་བ་ལ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བསྟན་པ་དང་། །བསླབ་པར་བྱ་བ་བསྟན་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ཏུ་མཛའ་བོ་དང་ས་ལས་སྐྱེས་གཉིས་ཀྱི་ཞལ་ཏ་པ་ལ་འཕྱས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་རིས་ཀྱི་སེམས་བདེ་བ་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་ཞལ་ཏ་ 7-31b ཚུལ་བཞིན་དུ་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་ལ་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་དམན་པའི་ཁོངས་སུ་བགྲངས་པས་བདག་དང་འབྲེལ་བའི་དོན་གྱིས་ཐོས་པར་འཕྱའམ་གཞོགས་འཕྱས་བྱས་ཏེ་དོན་དེ་གོ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་གོ །དེ་ལ་གཉིས་ལས། གང་ལ་འཕྱ་བའི་ཡུལ་ནི། དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་དགེ་འདུན་གྱི་ཞལ་ཏ་པ་ཡིན་པ་དང་། རང་ལ་ཟས་གོས་ལ་སོགས་པ་དམན་པ་ཆེད་དུ་སྟོབ་པ་པོ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་གང་ཟག་བཅུ་གཉིས་དག་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ཅེས་པ་དང་། དམན་པ་ཆེད་དུ་སྟོབ་པ་པོ་ཡིན་ན་དེ་ལ་འཕྱས་ན་ཡང་དགག་བྱ་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར། གང་གིས་འཕྱ་བའི་རྟེན་ནི། ངན་པའི་གྲངས་སུ་བགྲངས་པ་སྟེ་བགྲངས་པ་ལ་ནི་དངོས་གཞིའོ་ཞེས་སོ། །མ་བགྲངས་པས་འཕྱ་ན་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། མ་བགྲངས་པ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་ཀྱིའོ་ཞེས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་བདག་དང་འབྲེལ་བའི་དོན་གྱིས་འཕྱ་བའི་ཚིག་སྨྲ་ཞིང་གོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་འཕྱ་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ཕ་རོལ་པོས་དོན་གོ་བའོ། ། གཉིས་པ་ནི། འཕྱ་བའི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པ་ལ་འཕྱ་བའི་ཡུལ་གང་ཟག་བཅུ་གཉིས་པོ་དག་ནི་ཊཱི་ཀ་ལས། གནས་ཁང་ཟས་ལ་བསྐོ་བ་གཉིས། །ཐུག་པ་བག་ཆོས་འབྲིམ་པ་གཉིས། །ཕྲན་ཚེགས་འབྲིམ་པར་བྱེད་པ་དང་། །སྣོད་སྤྱད་འབྲུབ་དང་གོས་ཀྱི་གཉིས། །དབྱ
【現代漢語翻譯】 如是。尊者ཕྲིན་ལས་དབང་ཕྱུག་（Trinle Wangchuk）曾開示說，如今廣為人知的飲料屬於粗糙轉變而來的飲料。在合適的時間，也不應不加區分地飲用冷水。關於此處的『合適時間』的 टीका（ṭīkā，註釋），指的是『དྲོ་འཇའ་（dro 'ja'，溫飲）』等。那麼，什麼是དྲོ་འཇའ་（dro 'ja'，溫飲）呢？根據律藏根本說一切有部（Vinaya-vastu），將葡萄榨汁后立即煮沸，製成溫飲，這樣僧眾就可以在非時飲用。醫藥學的 टीका（ṭīkā，註釋）中也說，即使將新鮮的葡萄汁長時間放置，也不會變成酒，這就是溫飲。葡萄只是一個例子，指的是前面提到的八種飲料以及與之相容的飲料。破壞種子和生長的墮罪。 譏笑墮罪 第二，關於譏笑：分為正行墮罪的闡述和應當學習的內容的闡述。 首先，關於正行墮罪的闡述：緣起是，在王舍城，因譏笑朋友和土地所生的兩位侍者而制定了墮罪。所應避免的是損害自己一方的內心安樂。ངོ་ཏི་（ngo ti，侍者）是指如法為僧眾服務的比丘，因被列入低劣的比丘之列，通過與自己相關的理由進行譏笑或嘲諷，從而理解該意義而產生的墮罪是正行墮罪。支分有四：根本支。其中有二：所譏笑的對象是：在具有六種法的比丘之上，是僧眾的侍者，並且不是爲了特別獲取食物和衣服等而貶低自己的人，即十二種人是清凈者。如果爲了特別獲取食物而貶低自己，那麼即使譏笑他，所應避免的也不圓滿。譏笑者的所依是：被列入惡劣之列，即被列入者是正行。如果未被列入而譏笑，那麼 टीका（ṭīkā，註釋）中說：『未被列入者是惡作罪。』意樂支有二：認識是對於對像沒有錯亂。動機是：爲了與自己相關的理由而說譏笑之語，並希望對方理解，且持續不斷。加行是：以具有五種特徵的語言開始譏笑。究竟是：對方理解了意義。 第二，關於由譏笑而產生的墮罪， टीका（ṭīkā，註釋）中說，譏笑的對象是十二種人：『住所和食物的安排有兩種，粥和法衣的分配有兩種，瑣事的分配，以及器皿的收集和衣服的兩種。』
【English Translation】 Thus. Jetsun Trinle Wangchuk stated that the beverages commonly known today belong to the category of beverages derived from coarse transformations. Even when it is appropriate to drink, one should not drink cold water indiscriminately. Regarding the 'appropriate time' in this context, the टीका (ṭīkā, commentary) refers to 'Dro Ja' (warm drinks), etc. So, what is 'Dro Ja' (warm drink)? According to the Vinaya-vastu, if grape juice is squeezed and immediately boiled to make a warm drink, it becomes a beverage that the Sangha can consume at inappropriate times. The medical टीका (ṭīkā, commentary) also states that even if fresh grape juice is left for a long time, it will not turn into wine; this is Dro Ja. Grape is just an example, referring to the eight beverages mentioned earlier and those compatible with them. The downfall of destroying seeds and growth. The Offense of Ridicule Secondly, regarding ridicule: it is divided into the explanation of the actual offense and the explanation of what should be learned. Firstly, regarding the explanation of the actual offense: the origin is that in Rajagriha, the offense was established because of ridiculing two attendants, a friend and one born of the land. What should be avoided is harming the peace of mind of one's own party. Ngo ti (attendant) refers to a Bhikshu who serves the Sangha properly. Because he is counted among the inferior Bhikshus, the actual offense is caused by ridiculing or mocking him for reasons related to oneself, thereby understanding that meaning. There are four branches: the root branch. There are two within it: the object of ridicule is: upon a Bhikshu who possesses six qualities, who is an attendant of the Sangha, and who does not deliberately demean himself to obtain food and clothing, etc., that is, the twelve types of people are purifiers. If he deliberately demeans himself to obtain food, then even if he is ridiculed, what should be avoided is not complete. The basis of the ridiculer is: being counted among the inferior, that is, being counted is the actual offense. If he is ridiculed without being counted, then the टीका (ṭīkā, commentary) says: 'If he is not counted, it is a Dukata offense.' There are two branches of intention: the recognition is that there is no confusion about the object. The motivation is: to speak words of ridicule for reasons related to oneself, wishing the other person to understand, and continuously. The action is: engaging in ridicule with language possessing five characteristics. The ultimate is: the other person understanding the meaning. Secondly, regarding the offense arising from ridicule, the टीका (ṭīkā, commentary) states that the objects of ridicule are the twelve types of people: 'There are two arrangements for residence and food, two distributions of porridge and robes, the distribution of minor matters, and the collection of utensils and the two of clothes.'
ར་གྱི་རས་ཆེན་སྦེད་དང་འགྱེད། །མངགས་གཞུག་པ་དང་མཛེས་ཆོས་ཏེ། །གང་ཟག་བཅུ་དང་གཉིས་པོ་དག །སྟོན་པས་ཡང་དག་བཤད་པ་ཡིན། །ཅེས་གསུངས་ལ། གང་ཟག་དེ་དག་ནི་ལྟུང་བའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། དེ་དག་གི་ཡུལ་ 7-32a ལ་འཕྱ་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །གང་ཟག་བཅུ་གཉིས་པོ་དེ་དག་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་ལས་བྱེད་པ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་དཔེ་ཙམ་དུ་ཟད་ཀྱི། འདིར་ཤིང་ཏོག་འབྲིམ་པ་ལ་སོགས་ཀྱང་བསྡུའོ་ཞེས་ཊཱི་ཀར་འཆད་དོ། །ལས་ཀྱི་བསྐོས་པ་ཁོ་ནའམ་ཞེ་ན། དགེ་འདུན་གྱིས་མ་བསྐོས་པ་དག་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པར་ནི་མ་བསྐོས་པ་ནི་རང་ཞུགས་པའོ། །ཞེས་པས་གཏན་ནས་མ་བསྐོས་ཀྱང་རུང་ཉིད་སྤྲོ་བས་ཞལ་ཏ་བྱེད་པའོ། །མ་བསྐོས་པ་འདིའི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། དགེ་འདུན་གྱི་ཆོ་གའི་ལས་ཀྱིས་ནི་མ་བསྐོས་ཀྱི། ཁས་བསྐོས་པར་ལས་བྱེད་པ་ཞེས་ཀྱང་བཤད་དོ། །ཀྱང་ངོ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲས་ནི་དོན་གཉིས་བསྡུས་ཏེ་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྔ་མར་བསྙེགས་པ་དང་བསྐོས་པ་དག་བྱེད་པ་པོ་མ་ཡིན་པར་མ་ཟད་ཅེས་བསྡུའོ། །ཞལ་ཏ་དངོས་སུ་བྱེད་པ་འབའ་ཞིག་གམ་ཞེ་ན། ཞལ་ཏ་བྱེད་པའི་སྦྱོར་བ་དག་འཕྲོ་བཅད་ཅིང་རེ་ཞིག་ངལ་གསོས་ཏེ་བག་ཡངས་སུ་བྱས་པ་ཡང་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འདི་ལ་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། སྦྱོར་བ་བཏང་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རེ་ཞིག་ངལ་གསོ་བའོ་ཞེས་སོ། །འདིར་བྲ་ཤི་ན་རེ། བསྐོས་པ་ལ་འཕྱ་ན་བག་ཡངས་སུ་གནས་པ་ལ་འཕྱ་ན་ཡང་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་གྱི། མ་བསྐོས་པ་ལ་འཕྱ་ན་ནི་ཞལ་ཏ་དངོས་སུ་བྱེད་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། མ་བསྐོས་པ་སྦྱོར་བ་མ་བཏང་བ་དག་ལ་འཕྱའམ་གཞོགས་འཕྱས་བྱེད་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། མ་བསྐོས་པར་སྦྱོར་བ་བཏང་བ་ནི་ཊཱི་ཀར་མ་སྨོས་པས་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། དགེ་སློང་ཕ་མའི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་གཉིས་ཀ་ལས་གང་ཟག་བཅུ་གཉིས་སུ་མ་བསྐོས་པ་སྦྱོར་བ་མ་བཏང་བ་དག་ལ་འཕྱ་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །གང་ཟག་བཅུ་གཉིས་སུ་མ་བསྐོས་པ་སྦྱོར་བ་བཏང་བ་དག་ལ་འཕྱ་ 7-32b ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས་ཀྱང་། གང་ཟག་བཅུ་གཉིས་སུ་མ་བསྐོས་པ་སྦྱོར་བ་བཏང་བ་ལས་ཀྱང་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། །ལུང་ཞུ་བ་ཁ་ཅིག་ལས། གཞན་གྱི་དོན་དུ་འཕྱའམ་གཞོགས་འཕྱས་བྱེད་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་པས། འདིར་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པ་ལ་ནི་བདག་ཉིད་ཀྱི་དགོས་པ་དང་འབྲེལ་བའི་དོན་གྱིས་གང་ལ་འཕྱ་བའི་ཡུལ་དགེ་སློང་དེས་ཐོས་པར་མིང་ནས་འབྱིན་ཅིང་འཕྱ་ཡང་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པར་རུང་ལ། མིང་ནས་མི་འབྱིན་པ་ཟུར་གྱིས་ཁ་ཅིག་འདི་ལྟར་བྱེད་ཅེས་གཞོགས་འཕྱས་བྱེད་ཀྱང་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པར་རུང་ངོ་། །གཞན་ཡང་ཊཱི་ཀ་ལས
【現代漢語翻譯】 世尊說：『分配僧衣等物，委派職務，給予供養，裝飾佛堂，這十個人和另外兩個人』。這十二個人是墮落的製造者，因為嘲笑他們會導致墮落。這十二個人僅僅是僧團中執行事務的比丘的例子，這裡也包括分配水果等物，如 टीका (ṭīkā，註釋)中所說。難道僅僅是委派的職務嗎？在《分別解脫經》的註釋中說，沒有委派的是自願加入的。因此，即使完全沒有委派，也可以自願提供服務。在《分別解脫經》的註釋中說，雖然沒有通過僧團的儀式委派，但也可以說是自願承擔事務。『也』這個詞包含了兩種含義，即是製造者，不僅包括先前委派的人，也包括沒有委派的人。難道僅僅是實際提供服務嗎？中斷提供服務，暫時休息，放鬆身心也是製造者。在《分別解脫經》的註釋中說，『放棄服務』意味著暫時休息。在這裡，布拉希納 (Brāhmana) 說，嘲笑被委派的人或放鬆身心的人會導致墮落，但嘲笑沒有被委派的人，則需要實際提供服務作為條件。 टीका (ṭīkā，註釋)中說，嘲笑或諷刺沒有被委派且沒有放棄服務的人會導致墮落，因此，沒有被委派且放棄服務的人是可以理解的，因為 टीका (ṭīkā，註釋)中沒有提到。但事實並非如此，在《比丘父母經》和《分別解脫經》中都說，嘲笑沒有被委派且沒有放棄服務的人會導致墮落。嘲笑沒有被委派且放棄服務的人也會導致墮落。在《分別解脫經》的註釋中也說，嘲笑沒有被委派且放棄服務的人也會導致墮落。有些《律經》中說，爲了他人的利益而嘲笑或諷刺會導致惡作。因此，在這裡，產生墮落的原因是，爲了自己的利益，嘲笑的對象比丘聽到了被指名道姓的嘲笑，也可能導致墮落。即使不指名道姓，而是含沙射影地說某些人這樣做，也可能導致墮落。此外， टीका (ṭīkā，註釋)中說
【English Translation】 The Blessed One said, 'Distributing robes, assigning duties, giving offerings, decorating the temple, these ten people and two others.' These twelve people are the makers of downfall, because reviling them leads to downfall. These twelve people are merely examples of monks who perform tasks in the Sangha, and here also includes distributing fruits, as stated in the ṭīkā (commentary). Is it only the assigned duties? In the commentary on the Prātimokṣa, it says that those who are not assigned are those who join voluntarily. Therefore, even if not assigned at all, one can voluntarily provide service. In the commentary on this unassigned, it is also said that although not assigned by the Sangha's ritual, one can also be said to voluntarily undertake tasks. The word 'also' includes two meanings, that is, the maker, not only including those previously assigned, but also those not assigned. Is it only actually providing service? Interrupting the provision of service, taking a temporary rest, and relaxing the mind are also makers. In the commentary on the Prātimokṣa, it says that 'abandoning service' means taking a temporary rest. Here, Brāhmana says that reviling those who are assigned or those who relax their minds leads to downfall, but reviling those who are not assigned requires actually providing service as a condition. The ṭīkā (commentary) says that reviling or satirizing those who are not assigned and have not abandoned service leads to downfall, therefore, those who are not assigned and have abandoned service are understood because the ṭīkā (commentary) does not mention it. But this is not the case, in both the Bhikṣu Parents Sutra and the Prātimokṣa, it is said that reviling those who are not assigned and have not abandoned service leads to downfall. Reviling those who are not assigned and have abandoned service also leads to downfall. In the commentary on the Prātimokṣa, it is also said that reviling those who are not assigned and have abandoned service also leads to downfall. Some Vinaya Sutras say that reviling or satirizing for the benefit of others leads to a duṣkṛta (wrongdoing). Therefore, here, the cause of generating downfall is that, for one's own benefit, the monk who is the object of reviling hears the reviling by name, and it may also lead to downfall. Even if not naming names, but alluding to it by saying that some people do this, it may also lead to downfall. Furthermore, the ṭīkā (commentary) says
། འཕྱ་བ་དང་གཞོགས་འཕྱས་བྱེད་པ་དེ་གཉིས་ཀྱང་གལ་ཏེ་སྐུར་པ་གྱུར་པ་ཡིན་ན་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འདིར་འགྱུར་གྱི། བདེན་པ་ཡིན་ན་ནི་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །འཕྱ་བ་དང་གཞོགས་འཕྱས་བྱེད་པ་དེས་དགེ་འདུན་གྱིས་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་ཀྱིས་དམན་པའི་གྲངས་སུ་བགྲངས་པ་ལ་ནི་དེ་ལྟར་བགྲངས་ནས་ཀྱང་འཕྱ་བ་དང་གཞོགས་འཕྱས་བྱེད་པ་ན་དངོས་གཞིའི་བྱེད་པའོ། །མ་བགྲངས་པ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་ཀྱིའོ་ཞེས་འགྲེལ་ཆུང་གི་མདོ་རྩ་བ་ན་ཡང་སྣང་ངོ་། །དེར་མ་ཟད་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་ཅིང་། ལུང་ལས། དགེ་འདུན་གྱིས་མ་བགྲངས་ཤིང་འཕྱ་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཚིག་ཅུང་ཟད་ཙམ་ཡང་དང་དུ་ལེན་པར་མི་ནུས་པ་ཁྲོ་གཏུམ་ཅན་སླར་འཐབ་མོ་རྒོལ་ཅིང་འཁོན་དུ་འཛིན་པ་ལ་ནི་བསྐུལ་བ་དང་དྲན་པར་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་མངོན་སུམ་དུ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་བརྗོད་པར་མི་བྱའོ། །དྲི་མེད་བཤེས་གཉེན་གྱིས་བསྒོར་བཏང་བའི་དགེ་སློང་གཞན་ཐབས་མཁས་པ་ངོ་བཟློག་ཕོད་པ་ལ་བསྔགས་ཞེས་སོ། །ཞེ་སྡང་བས་མི་དགའ་བར་གྱུར་པ་ཅུང་ཟད་ཙམ་ཡང་དང་དུ་ལེན་པར་མི་ནུས་ 7-33a པ་དེ་རང་གིས་དགེ་འདུན་ལ་སོགས་པའི་ལས་སུ་དངོས་སུ་བསྐོ་བར་ནི་མི་བྱའོ། །བརྒྱུད་པས་ནི་བསྐོ་བར་བྱའོ། །འཕྱ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 違惱言教墮罪 གསུམ་པ་བསྒོ་བ་རྣར་གཟོན་ལ། བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་བསྟན། །ལྟུང་བ་མེད་པར་བརྗོད་པ་དང་། །བསླབ་བྱ་གཞན་ཡང་བསྟན་པའོ། ། དང་པོ་ནི། སྐབས་འདིར་ཞར་ལ་བྱུང་བ་ནི་གྲངས་སུ་གཞུག་པ་བཞི་སྟེ། བཞི་གང་ཞེ་ན། གླེང་བར་གཏོགས་པའི་བསྒོ་བ་ནི་ལྟུང་བ་གླེང་བ་དང་འབྲེལ་བའི་བསྒོ་བ་སྟེ་ཁྱོད་ལ་ལྟུང་བ་བྱུང་ངོ་། །ཕྱིར་བཅོས་པར་གྱིས་ཤིག་ཅེས་བསྒོ་བ་ལྟ་བུའམ། ཊཱི་ཀ་ལས། བྱེད་པ་པོས་དྲིས་པའི་ཚིག་གང་ཡིན་པའོ་ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་བརྗོད་པ་ན་ཚིག་གིས་རྣ་ལ་གཟོན་པ་ནི་ཚིག་གིས་ལན་ལོག་པར་འཇལ་བ་དང་། ཅང་མི་སྨྲ་བས་རྣ་ལ་གཟོན་པ་དང་། གང་ཟག་བཅུ་གཉིས་སྔར་བསྟན་པ་རྣམས་ལ་ངོར་མིང་ནས་འབྱིན་ཅིང་འཕྱ་བ་དང་། མིང་ནས་མི་འབྱིན་པར་ཟུར་གྱིས་གཞོགས་འཕྱས་བྱེད་པ་དང་། གང་ཟག་བཞི་པོ་དེ་དག་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་ཀྱིས་ཁྲེལ་མེད་པ་རྣམ་པ་དེ་ལྟ་བུ་ཉིད་ཀྱི་གྲངས་སུ་མི་བགྲང་བར་མི་བྱའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་ཡུལ་ཀོ་ཤཱམྦིའི་གདང་ཅན་གྱི་ཀུན་དགའ་ར་བར་འདུན་པས་བསྒོ་བ་རྣ་ལ་གཟོན་པ་སྟེ་ཚིག་གི་ལན་ལོག་པར་བརྗོད་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་དངོས་སུ་རང་གི་སེམས་བདེ་བ་ལ་གནོད་པ་དང་། བརྒྱུད་ནས་ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་ལ་དགེ་སློང་གི་ཆོས་དང་ལྡན་པར་བསྒོ་བ་ལ་ལན་ལོག་པར་སྨྲ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལ
【現代漢語翻譯】 此外，如果嘲笑和諷刺變成了誹謗，那就會構成罪過；如果是真實的，就不會構成罪過。通過嘲笑和諷刺，僧團以『唯有祈請』之業來降低其地位，如此降低之後再進行嘲笑和諷刺才是真正的行為。如果沒有降低地位就進行嘲笑和諷刺，則構成惡作。』在《小釋論根本經》中也有記載。不僅如此，在《註疏》中也有說明，並且在《律藏》中說：『如果僧團沒有降低其地位就進行嘲笑，則構成惡作。』 第二種情況是：對於那些連一點點話語都無法接受、憤怒暴躁、動輒爭鬥、懷恨在心的人，不應公開對他們進行勸告或提醒等。無垢友（Drimé Shenyen）讚歎那些能夠巧妙地扭轉局面的其他有方便善巧的比丘。對於那些因嗔恨而不悅、連一點點話語都無法接受的人，不應直接委派他們處理僧團事務等。應通過間接的方式委派。這是嘲笑的墮罪。 違惱言教墮罪 第三，關於違逆教誨：宣說應學之處，揭示墮罪之相，宣說無墮罪之處，以及宣說其他應學之處。 首先，這裡順便提到有四種情況需要納入考量。哪四種呢？與議論相關的教誨，即與墮罪議論相關的教誨，例如：『你犯了墮罪，應該懺悔！』或者如《註疏》所說：『由行為者所提出的問題。』如此宣說時，以言語違逆教誨，即以言語反駁；或者以沉默違逆教誨；或者對於之前提到的十二種人，直接點名嘲笑；或者不點名而旁敲側擊地諷刺；或者對於那四種人，不將他們視為以『唯有祈請』之業而不知羞恥之輩。 首先，起因是拘睒彌國（Koshambi）的具香比丘（Gadangchen）在歡喜園（Kunga Rawa）中，因僧眾違逆教誨，即以言語反駁，而制定了墮罪。應遮止的是直接損害自己的安樂，以及間接損害戒律。墮罪的本體是：一位持戒的比丘，對於其他具足比丘戒律的比丘的教誨，以反駁之語迴應所造成的墮罪。此外……
【English Translation】 Furthermore, if mockery and sarcasm turn into slander, then it becomes an offense; if it is true, it does not become an offense. By mockery and sarcasm, the Sangha reduces its status through the 'solely petitioning' action; only after reducing its status and then engaging in mockery and sarcasm is it the real action. If mockery and sarcasm are done without reducing the status, it constitutes a misdeed.' This is also found in the root text of the 'Small Commentary.' Moreover, it is explained in the 'Commentary,' and in the 'Vinaya' it says: 'If the Sangha mocks without reducing its status, it becomes a misdeed.' The second situation is: For those who cannot accept even a little word, who are angry and violent, who readily fight, and who hold grudges, one should not openly give them advice or reminders, etc. Drimé Shenyen (Immaculate Friend) praises those other skillful monks who are able to cleverly reverse the situation. For those who are displeased due to hatred and cannot accept even a little word, one should not directly appoint them to handle Sangha affairs, etc. It should be appointed through indirect means. This is the offense of mockery. Offending by opposing the teaching, a downfall offense. Third, regarding disobeying instructions: stating what should be learned, revealing the aspects of downfall, stating where there is no downfall, and stating other things to be learned. First, incidentally here, there are four things to be included in the count. What are the four? Instructions related to discussion, that is, instructions related to the discussion of downfall, such as: 'You have committed a downfall, you should repent!' Or as the Tika says: 'The words asked by the actor.' When speaking in this way, to offend the ear with words is to repay the words with a retort, or to offend the ear with silence, or to directly name and mock the twelve people previously mentioned, or to indirectly satirize without naming them, or not to consider those four people as shameless ones who are engaged in the action of 'solely petitioning.' First, the basis is that in the Koshambi country, the Bhikshu Gadangchen in the Kunga Rawa, because the Sangha disobeyed the instructions, that is, retorted with words, the downfall was established. What should be prevented is directly harming one's own happiness, and indirectly harming the discipline. The essence of the downfall is: a Bhikshu who upholds the precepts, for the instructions of other Bhikshus who possess the Bhikshu precepts, the downfall caused by responding with words of rebuttal. Furthermore...
ག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་གི་ཚིག་ལ་ལན་ལོག་པར་སྨྲ་བའི་ 7-33b ཡུལ་དང་། ཚིག་གང་ལ་ལན་ལོག་པར་སྨྲ་བའི་གཞིའོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། རང་ལ་དགེ་སློང་གིས་ཆོས་དང་ལྡན་པར་བསྒོ་བའམ་དགེ་སློང་གིས་དོན་གང་ཡང་རུང་བ་དྲིས་པའི་ཚིག་ལའོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་བསྒོ་བ་རྣ་ལ་གཟོན་པའི་ཚིག་སྨྲ་ཞིང་གོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་རྣ་ལ་གཟོན་པའི་ཚིག་སྨྲ་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ཕ་རོལ་པོས་དོན་གོ་བའོ། ། གཉིས་པ་ལ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་བའི་ན་སྨད་བསྟན་པའོ། ། དང་པོ་ནི། རང་ལ་དགེ་སློང་གིས་ཁྱོད་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་གྱིས་ཤིག་ཅེས་བསྒོ་བ་ལ་སོགས་པ་བསྒོ་བ་རྣ་ལ་གཟོན་ན་ནི་ཚིག་གི་ལན་ལོག་པར་བརྗོད་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པའོ། །བསམ་པ་ནི་རྣ་ལ་གཟོན་པ་དེར་འདུན་པས་སོ། །ཇི་ལྟར་བརྗོད་པས་ཤེ་ན། དགེ་སློང་གིས་ཚིག་གི་ལན་གཞན་བརྗོད་པའམ་དོན་གཞན་དྲིས་པ་ལ་ཚིག་གི་ལན་གཞན་བརྗོད་པས་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པའོ། །མདོ་འདིས་ནི་དྲི་བ་རྣ་ལ་གཟོན་ན་ཡང་ལྟུང་བྱེད་དུ་བསྟན་ཏོ། །འདི་ལ་ཤ་ལུགས་པ་ན་རེ། དྲི་བ་རྣ་ལ་གཟོན་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་མི་བསྐྱེད་དེ། གཞུང་ཞུ་བ་མང་ཤོས་དམ་པའི་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་ནོངས་པ་མ་གཏོགས་པ་དེ་ལས་གཞན་དག་བསྒོ་བ་བཞིན་དུ་མི་བགྱིད་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །ཉེས་བྱས་དེ་ནི་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་ལ་དགོངས་སོ་ཞེས་རིགས་སོ། །རང་ལུགས་ནི་དྲི་བ་རྣ་ལ་གཟོན་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་དེ། ཞུ་བ་ཉུང་ཤོས་ལས་གཞུང་བླ་མའི་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་ནོངས་པ་མ་གཏོགས་པ་དེ་ལས་གཞན་པའི་རྒྱུ་དག་གིས་གླེང་བ་རྣ་ལ་གཟོན་པར་བགྱིད་ན་ཅིར་འགྱུར། ལྟུང་བྱེད་དོ་ 7-34a ཞེས་གསུངས་ལ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་གིས་ཇི་ཙམ་དུ་གཞན་འདྲི་བ་ལ་ལན་གཞན་འདེབས་ན་ཐམས་ཅད་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། གཞན་བརྗོད་པས་སོ་ཞེས་པའི་རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། གཞན་འདྲི་བ་ལ་ལན་གཞན་འདེབས་ན་ཐམས་ཅད་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པས་ལུང་དང་བསྟན་བཅོས་གཞུང་རྣམ་དག་བཞི་པོ་དེའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བར་བྱའོ། །བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས་ཀྱང་། ཇི་ཙམ་དུ་གཞན་འདྲི་བ་ལ་ལན་གཞན་འདེབས་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ན་སྨད་པ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །གཞན་བརྗོད་པས་སོ་ཞེས་པ་འདིས་དྲི་བ་རྣ་ལ་གཟོན་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་བསྟན་ན་ནི་རྫོགས་ཚིག་ལས་བསྒོ་བ་རྣ་ལ་གཟོན་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དེས་ཅི་བྱ་ཞེ་ན། དེ་ནི་ཕྱོགས་གཅིག་གི་མིང་ནས་སྨོས་པ་སྟེ
【現代漢語翻譯】 在四種『嘎拉』（時間）中，『基』（基礎）的支分有兩個：一是針對誰的言辭進行反駁的對象；二是針對什麼言辭進行反駁的基礎。第一種情況是：比丘具備六種法。第二種情況是：針對自己被比丘以具備佛法為由訓誡，或者比丘詢問任何事情的言辭。 『三巴』（意樂）的支分有兩個：『度西』（想）是指不混淆基礎。『袞隆』（欲樂）是指不斷地說話，讓對方聽到自己隨意訓誡、想要理解的言辭。『炯瓦』（加行）是指開始用具備五種特徵的語言說話，讓對方聽到。『塔圖』（究竟）是指對方理解了意思。 第二部分包括：陳述實際的墮罪，以及指出墮罪的輕重。 第一部分是：如果自己被比丘訓誡說『你應該懺悔墮罪』等，當訓誡傳入耳中時，如果反駁這些言辭，就會產生墮罪。『三巴』（意樂）是指以意願聽取傳入耳中的訓誡。如何反駁呢？比丘用其他言辭回答問題，或者詢問其他事情，用其他言辭回答問題，就會產生墮罪。這個『多』（經）也表明，即使聽到了問題，也會產生墮罪。『霞魯巴』（霞魯派）說：聽到問題不會產生墮罪，因為大多數請求都是從聖者的請求而來。如果比丘不按照訓誡去做，除了過錯之外，會怎麼樣呢？會犯下輕罪。輕罪是指加行的輕罪。自己的觀點是，聽到問題會產生墮罪，因為最少的請求是從上師的請求而來。如果比丘因為過錯之外的其他原因而聽到爭論，會怎麼樣呢？會犯下墮罪。 《律分別》中說：『比丘無論被問到什麼，如果用其他答案回答，都會變成墮罪。』自己的註釋和『扎嘎』（ टीका，註釋）中也說：『如果用其他答案回答問題，都會變成墮罪。』因此，應該遵循四部純正的經、論。在第五十品中也說：『無論被問到什麼，如果用其他答案回答，都不會有輕重之分。』『用其他言辭回答』表明，如果聽到問題會產生墮罪，那麼『圓滿的言辭』中說『聽到訓誡會產生墮罪』，這該怎麼辦呢？這是從一個側面來說的。
【English Translation】 Among the four 'Galas' (times), the branches of 'Shi' (basis) are two: one is the object against whose words a rebuttal is made; the other is the basis for what words a rebuttal is made. The first case is: a Bhikshu possesses six dharmas. The second case is: directed at oneself being admonished by a Bhikshu for possessing the Dharma, or the words of a Bhikshu asking about any matter. The branches of 'Sampa' (intention) are two: 'Dushe' (perception) means not confusing the basis. 'Kunlong' (desire) means constantly speaking, letting the other person hear one's own free admonition, wanting to understand the words. 'Jongwa' (application) means starting to speak with language possessing five characteristics, letting the other person hear. 'Tatu' (ultimate) means the other person understands the meaning. The second part includes: stating the actual downfall, and pointing out the severity of the downfall. The first part is: if oneself is admonished by a Bhikshu saying 'You should repent of the downfall,' etc., when the admonition enters the ear, if one rebuts these words, a downfall will be produced. 'Sampa' (intention) means listening with intention to the admonition that enters the ear. How to rebut? A Bhikshu answers the question with other words, or asks about other matters, answering the question with other words, a downfall will be produced. This 'Do' (Sutra) also shows that even hearing the question will produce a downfall. 'Shalupa' (Shalupa school) says: hearing the question will not produce a downfall, because most requests come from the requests of the holy ones. If a Bhikshu does not act according to the admonition, what will happen besides the fault? A minor offense will be committed. The minor offense refers to the minor offense of application. One's own view is that hearing the question will produce a downfall, because the fewest requests come from the requests of the Guru. If a Bhikshu hears an argument for reasons other than a fault, what will happen? A downfall will be committed. The 'Vinaya-vibhaṅga' says: 'No matter what a Bhikshu is asked, if he answers with other answers, it will all become a downfall.' One's own commentary and 'Tika' ( टीका, commentary) also say: 'If one answers a question with other answers, it will all become a downfall.' Therefore, one should follow the four pure Sutras and Shastras. The fiftieth chapter also says: 'No matter what one is asked, if one answers with other answers, there will be no distinction between severity.' 'Answering with other words' shows that if hearing the question will produce a downfall, then what should be done with the statement in 'Complete Words' that 'hearing the admonition will produce a downfall'? This is speaking from one side.
། དཔེར་ན་གསེར་དངུལ་ལ་རེག་པའི་སྤང་བའོ་ཞེས་གསུངས་པ་བཞིན་ནོ། །འདིར་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པའི་མཁན་པོ་ལ་སོགས་པ་ཁ་ཅིག་ནི་བསྒོ་བ་རྣ་ལ་གཟོན་པའི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པ་ལ་གྲངས་སུ་བགྲངས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཞེས་འཆད་དེ། དེ་ཡང་ཞལ་ཏ་པ་ལ་འཕྱ་བའི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པ་ལ་ནི་གྲངས་སུ་བགྲངས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་དང་འདྲ་བར་འདིར་ཡང་བསྟན་ཏེ། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པའི་བསྒོ་བ་རྣ་ལ་གཟོན་པའི་སྐབས་ལས་འདི་ལ་ཡན་ལག་ལྔས་དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བར་འགྱུར་ཏེ། དགེ་སློང་གིས་དང་། གླེང་བར་གཏོགས་པའི་བསྒོ་བ་དང་ཚིག་གི་རྣ་ལ་གཟོན་པ་དང་། དེར་འདུན་པ་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་དེའི་གྲངས་སུ་བཅུག་པའོ། །དེ་དག་ལས་ཡན་ལག་མ་ཚང་ན་ཅི་རིགས་པར་ན་སྨད་དོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། ཡང་དེ་ཉིད་ལས། དགེ་འདུན་གྱིས་དེའི་གྲངས་སུ་མ་བཅུག་པ་ལས་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འགྲེལ་ཆུང་གི་བསྒོ་བ་རྣ་ 7-34b ལ་གཟོན་པའི་སྐབས་ལས་ཀྱང་ཁྱོད་ངོ་ཚ་ཤེས་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་མི་ལྡན་པ་འདི་རྣམས་ཀྱི་ནང་དུ་གཏོགས་པར་བགྲངས་ཞེས་བྱ་སྟེ་མ་བགྲངས་ན་ལྟུང་བ་དེ་ཡན་ལག་གཅིག་ཅེས་བཤད་དོ། །འོན་ཀྱང་བཤད་པ་དེ་དག་མི་གཙོ་སྟེ་འདུལ་བ་ལུང་དང་མདོ་རྩ་བ་ལས་བསྒོ་བ་རྣ་ལ་གཟོན་གྱི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པ་ལ་གྲངས་སུ་བགྲངས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་ནི་ཚིག་གཅིག་ཀྱང་མ་གསུངས་ལ། བསྒོ་བ་རྣ་ལ་གཟོན་པའི་སྐབས་འདིར་གླེང་གཞི་དང་འབྲེལ་ནས་གྲངས་སུ་གཞུག་པ་བསླབ་བྱར་བསྟན་པ་སྟེ། ལྟུང་བྱེད་འདི་བསྐྱེད་པའི་ཡན་ལག་ཏུ་མ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དཔེར་ན་སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་སྐབས་སུ་དེ་ལ་གསོལ་བས་སྨད་པ་ཉིད་བསླབ་བྱར་བསྟན་ཀྱང་སྨད་པ་དེ་ལྟུང་བྱེད་དེའི་ཡན་ལག་མ་ཡིན་པ་བཞིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་གིས་བསྒོ་བ་ན་ལན་ཅང་མི་སྨྲ་བས་རྣ་ལ་གཟོན་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །དགེ་སློང་གིས་བསྒོ་བ་རྣ་ལ་གཟོན་པ་དེར་འདུན་པས་མི་དྲན་ནོ་ཞེ་ན་ཡང་བསྒོ་བ་རྣར་གཟོན་གྱི་ཉེས་བྱས་སོ། །གཏམ་འདྲི་བ་ལ་ལན་ལོག་པར་གླན་པའི་ཕྱིར་མི་དྲན་ནོ་ཞེས་བྱས་ན་ཡང་ཉེས་བྱས་སོ། ། 說非墮罪 གསུམ་པ་ནི། དྲི་བ་རྣ་ལ་གཟོན་ན་ཉེས་པ་བསྐྱེད་པ་དེ་ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། གལ་ཏེ་ཕ་རོལ་པོའི་དྲི་ལན་དྲང་པོར་སྨྲས་ན་བརྗོད་པར་བྱ་བའི་སེམས་ཅན་གཞན་སྡུག་བསྔལ་བར་གྱུར་པ་ཡིན་ན་དོན་གཞན་འདྲི་བ་ལ་ལན་གཞན་བརྗོད་ཀྱང་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །དེའི་ཕྱིར་གཤེད་མ་བདག་གིས་དགེ་སློང་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་བསད་པར་བྱ་བ་མཐོང་ངམ་ཞེས་འདྲི་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་མཐོང་བཞིན་དུ་ངས་རེ་ཞིག་མེ་འདེའོ། །རེ་ཞིག་ངལ་གསོའོ། །ཅི་ནམ་མཁའ་མཐོང་ངོ་། །སེན་མོ་མཐོང་ངོ་ཞེས་བརྗོད་པ་དང་། ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། འདུ་ཤེས་ཐམས་ཅད་སྟོང་པ་ཉིད་དུ་མོས་པར་བྱས་ལ་དོན་ད
【現代漢語翻譯】 例如，就像經文中說的『接觸金銀的草』一樣。這裡，五十分律的堪布（Khenpo，住持）等人認為，對於製造使人厭惡的墮罪，需要將計數作為其組成部分。這就像對於誹謗『夏爾達巴』（一種人名）而製造墮罪，需要將計數作為其組成部分一樣。在這裡也同樣指出，在五十分律中，使人厭惡的情況下，需要五個組成部分才能構成根本墮罪：比丘（Bhikshu，佛教僧侶），屬於討論範圍的訓誡，令人厭惡的言辭，對此的意願，以及僧團將其計入其中。如果這些組成部分不完整，則會受到相應的懲罰。此外，在同一律典中還說，如果僧團沒有將其計入其中，則會犯下惡作罪。在《釋論小品》中，對於使人厭惡的情況也說：『你應該被計入這些不知羞恥、不持戒律的人之中』，如果沒有被計入，則該墮罪只是一個組成部分。然而，這些說法並不重要，因為在《律藏》和根本經文中，沒有提到製造使人厭惡的墮罪需要將計數作為其組成部分。在這種使人厭惡的情況下，與討論的基礎相關聯而進行計數，這只是作為一種應該學習的行為來展示，而不是作為製造這種墮罪的組成部分來展示。例如，在不放棄邪見的墮罪情況下，即使通過祈求來責備也只是作為一種應該學習的行為來展示，但責備本身並不是該墮罪的組成部分。 第二種情況是：如果比丘（Bhikshu，佛教僧侶）對訓誡不予理睬，保持沉默，就會犯下惡作罪。如果比丘（Bhikshu，佛教僧侶）想要使人厭惡，卻忘記了訓誡，也會犯下使人厭惡的惡作罪。如果爲了轉移話題而故意忘記，也會犯下惡作罪。 說非墮罪 第三種情況是：如果提問令人厭惡，那麼是否會因此而產生所有罪過呢？如果如實回答對方的問題會導致其他眾生遭受痛苦，那麼即使爲了轉移話題而說其他答案，也不會有墮罪。因此，如果劊子手問我：『你是否看到我殺害了這位比丘（Bhikshu，佛教僧侶）？』比丘（Bhikshu，佛教僧侶）明明看到了，卻說：『我先烤火吧，我先休息吧，你看到天空了嗎？你看到指甲了嗎？』。《律藏·比丘尼分別》中說：『將所有意識都視為虛空，然後……』
【English Translation】 For example, it is like the saying in the scriptures, 'The grass that touches gold and silver.' Here, some Khenpos (abbots) of the Fifty-Section Vinaya and others argue that for creating an offense that causes aversion, counting is required as a component. This is similar to how creating an offense for slandering 'Shaltapa' (a personal name) requires counting as a component. Here, it is also pointed out that in the Fifty-Section Vinaya, in the case of causing aversion, five components are needed to constitute a fundamental offense: a Bhikshu (Buddhist monk), an admonition that is part of the discussion, words that cause aversion, the intention to do so, and the Sangha (Buddhist community) including it in the count. If these components are incomplete, there will be corresponding penalties. Furthermore, it is said in the same Vinaya that if the Sangha does not include it in the count, a misdeed is committed. In the 'Commentary on the Minor Sections,' in the case of causing aversion, it is also said: 'You should be counted among those who are shameless and do not uphold the precepts,' and if it is not counted, then that offense is only one component. However, these statements are not important because in the Vinaya Pitaka and the root scriptures, not a single word is mentioned about the need for counting as a component for creating an offense that causes aversion. In this case of causing aversion, counting in connection with the basis of discussion is only shown as a behavior that should be learned, not as a component for creating this offense. For example, in the case of the offense of not abandoning wrong views, even rebuking through supplication is only shown as a behavior that should be learned, but the rebuke itself is not a component of that offense. The second case is: If a Bhikshu (Buddhist monk) ignores the admonition and remains silent, he commits a misdeed. If a Bhikshu (Buddhist monk) wants to cause aversion but forgets the admonition, he also commits a misdeed of causing aversion. If he deliberately forgets in order to divert the topic, he also commits a misdeed. Speaking of Non-Offenses The third case is: If a question is repulsive, does it cause all offenses? If answering the other person's question truthfully would cause other sentient beings to suffer, then even if other answers are given to divert the topic, there will be no offense. Therefore, if the executioner asks me, 'Did you see me kill this Bhikshu (Buddhist monk)?' and the Bhikshu (Buddhist monk) clearly saw it, but says, 'Let me warm myself by the fire first, let me rest first, do you see the sky? Do you see the fingernail?' The Vinaya-Bhikshuni-Vibhanga says, 'Having regarded all consciousness as emptiness, then...'
མ་པར་ན་སེམས་ཅན་ནམ་གསད་ 7-35a པར་བྱ་བ་མ་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་སྨྲས་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་གོ་བྱ་ལ་འདུ་ཤེས་བསྒྱུར་བས་བརྫུན་ཡིན་ཀྱང་གསོད་བྱེད་གཞན་གྱི་མི་དགེ་བ་དང་གསད་བྱ་གཞན་སྲོག་བསྐྱབ་པའི་ཕྱིར་བརྫུན་དེ་ཙམ་ཞིག་གནང་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཞལ་ལུང་ལས་ཐོས་ཏེ། དེ་ལ་ཁ་ཅིག་ན་རེ། བརྫུན་ཆོས་ཅན། གནང་བ་མི་སྲིད་པར་ཐལ། རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདིར་སེམས་ཅན་མ་མཐོང་ངོ་ཞེས་པ་ནི་དོན་དམ་པར་ན་གང་ཟག་གི་བདག་ཏུ་ཀུན་ཏུ་བཏགས་པའི་སེམས་ཅན་མ་མཐོང་བ་ལ་དགོངས་པས་བརྫུན་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །འོན་ཀྱང་བརྗོད་བྱ་ལ་འདུ་ཤེས་མ་བསྒྱུར་ཡང་གོ་བྱ་ལ་འདུ་ཤེས་བསྒྱུར་བས་བརྫུན་ཡིན་ཏེ། དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ན་བག་ཙམ་གྱིས་སྐུར་པ་འདེབས་པ་ལ་ཡང་བརྫུན་མ་ཡིན་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་རོ། །འདོད་ན། བརྗོད་པར་བྱ་བ་གཞན་ལ་གནོད་པའི་ཚིག་གིས་བརྫུན་ནའོ་ཞེས་སོ། །གཞན་ཡང་རྩོད་གཞི་ལས་གནས་སུ་མི་བཞག་ཅེས་གསུངས་པ་དང་། གནས་མལ་གྱི་གཞི་ལས་ཁྱོད་རིམས་ཀྱིས་མ་བཏབ་བམ་ཞེས་བརྗོད་ཅེས་གསུངས་པ་དང་ལུང་ཁྱོད་འགལ་ལོ། །དེ་བརྫུན་སྨྲ་བ་མ་ཡིན་ནོ་སྙམ་ན། དེ་ནི་བརྗོད་བྱ་ལ་འདུ་ཤེས་མ་བསྒྱུར་ཡང་གོ་བྱ་ལ་འདུ་ཤེས་བསྒྱུར་བ་ཡིན་ཏེ། ཉོན་མོངས་པའི་རིམས་ལ་བསམས་ནས་བརྗོད་ཀྱང་། ཚད་པའི་རིམས་ལ་གོ་བར་འདོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་མི་དགེ་ནི་བསམ་པའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བས་ན་བརྫུན་ཐམས་ཅད་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡིན་པར་མི་གྲུབ་བོ། །འོ་ན་སྲོག་གཅོད་པའི་ལུས་ཀྱི་ལས་ལ་ཡང་ཧ་ཅང་ཐལ་བར་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན། སྲོག་གཅོད་པ་ལྟ་བུ་ནི་གནང་བ་མི་སྲིད་དོ། །ངག་གི་ལེགས་ཉེས་ཐ་མལ་གྱི་ཤེས་པས་ཕན་གནོད་ཀྱི་མཚམས་བཟུང་བར་ནུས་ཀྱང་། སྲོག་གཅོད་པ་ལྟ་བུ་ལུས་ཀྱི་བྱ་བ་རྣམས་ཀྱི་ 7-35b ལེགས་ཉེས་ནི་ཐ་མལ་གྱི་ཤེས་པས་ཕན་གནོད་ཀྱི་ས་མཚམས་བཟུང་བར་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བླ་མ་རྣམས་ཀྱིས་གསུངས་སོ། །བརྗོད་བྱ་ལ་འདུ་ཤེས་མ་བསྒྱུར་ཡང་གོ་བྱ་ལ་འདུ་ཤེས་བསྒྱུར་བས་བརྫུན་དུ་འགྲོ་ན། འོ་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་ལྡེམ་དགོངས་གསུངས་པ་རྣམས་ཀྱང་བརྫུན་དུ་ཐལ་ཅེ་ན། ཅི་སངས་རྒྱས་ལ་འདུ་ཤེས་ཡོད་པར་སུ་ཡིས་འདོད་ལ། མཐའ་གཅིག་ཏུ་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ངོ་ནས་བརྫུན་དུ་ཡང་སོང་བས་སེམས་ཅན་ལ་བརྫུན་དུ་མ་སོང་བ་ཡང་ཡོད་དེ། སངས་རྒྱས་ཀྱིས་འཁྲུལ་སྣང་ཐམས་ཅད་བརྫུན་པར་གཟིགས་ཀྱང་བྱིས་པས་དེ་དོན་དམ་པར་བདེན་པར་མཐོང་བ་བཞིན་ནོ། །ཡང་ན་མདོ་འདི་ལ་ཁོ་བོའི་རིགས་བདག་དུལ་མོ་བཀྲ་ཤིས་འོད་ཟེར་བཅོམ་ལྡན་འདས་འོད་ཟེར་ཞབས་ཀྱི་ཞལ་སྔ་ནས། སངས་རྒྱས་ཀྱི་གསུང་རབ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་གྲུབ་མཐའ་སྨྲ་བ་བཞིའི་རྩེ་མོར་གྱུར་པའི་དབུ་མའི་ལྟ་བ་ཁོ་ན་སྟོན་པ་ཡིན་ལ། དེའི་ཕྱིར་ཆོས་ཐམས་ཅད་སྟོང་པ་
【現代漢語翻譯】 如果我說：『我沒有看見要殺害的眾生。』這樣說沒有墮罪。』這是因為改變了聽者的理解，雖然是妄語，但爲了阻止他人殺生這種不善業，以及爲了救助即將被殺害的眾生，所以允許這種程度的妄語。這是我從上師的口傳中聽到的。對此，有些人說：『妄語，從法性上講，是不可能被允許的，因為它本質上就是一種過失。』這裡說『沒有看見眾生』，是指實際上沒有看見被假立為補特伽羅（藏文：གང་ཟག，梵文天城體：पुद्गल，梵文羅馬擬音：pudgala，漢語字面意思：人）的眾生，所以這不是妄語。』但即使沒有改變說話者的理解，僅僅改變聽者的理解也是妄語。如果不是這樣，那麼稍微誹謗一下也會變成不是妄語了。如果承認這一點，那麼用有害於他人的話語來說謊就是妄語。』此外，『不要在爭論的焦點之外另立主題』，以及『不要問對方是否染上瘟疫』，這些說法與你之前的論述是矛盾的。如果你認為那不是妄語，那是因為雖然沒有改變說話者的理解，但改變了聽者的理解。雖然想到的是煩惱的瘟疫而說出口，但卻希望對方理解為熱病的瘟疫。善與不善是跟隨意樂而定的，因此不能證明所有的妄語本質上都是過失。如果這樣，那麼殺生的身體行為也會變成太過分了嗎？』回答是：『像殺生這樣的行為是不可能被允許的。』口語的善惡可以通過普通的意識來區分利益和損害的界限，但像殺生這樣的身體行為的善惡，普通的意識無法區分利益和損害的界限。這是上師們所說的。如果即使沒有改變說話者的理解，僅僅改變聽者的理解也算是妄語，那麼佛陀所說的隱義和密意是否也變成了妄語呢？誰會認為佛陀有分別念呢？總的來說，從佛陀的角度來看，有些話語是妄語，但從眾生的角度來看，有些話語卻不是妄語。就像佛陀看到所有的錯覺都是虛假的，但孩子們卻認為那是真實的。此外，這部經的傳承上師，我的族主，都摩·扎西沃色（藏文：དུལ་མོ་བཀྲ་ཤིས་འོད་ཟེར།），從班禪·沃色（藏文：བཅོམ་ལྡན་འདས་འོད་ཟེར།）的座前聽聞：『佛陀的所有教言都只闡述了作為所有宗義之頂峰的中觀見。因此，一切法皆是空性（藏文：སྟོང་པ་，梵文天城體：शून्यता，梵文羅馬擬音：shunyata，漢語字面意思：空性）。』
【English Translation】 If I say, 'I have not seen the sentient beings to be killed,' saying so does not incur a transgression. This is because changing the understanding of the listener, although it is a lie, is permitted to prevent the non-virtue of others killing and to save the lives of those about to be killed. This is what I heard from the oral instructions of the lama. To this, some say, 'Lying, by its very nature, cannot be permitted, because it is inherently a fault.' Here, saying 'I have not seen sentient beings' refers to not having actually seen the sentient beings who are imputed as a person (藏文：གང་ཟག，梵文天城體：पुद्गल，梵文羅馬擬音：pudgala，漢語字面意思：person), so this is not a lie.' But even if the speaker's understanding is not changed, merely changing the listener's understanding is a lie. If it were not so, then even slightly slandering would become not a lie. If you admit this, then speaking lies with words that harm others is a lie.' Furthermore, 'Do not introduce a topic outside the scope of the debate,' and 'Do not ask the other person if they have been infected with the plague,' these statements contradict your previous arguments. If you think that is not a lie, it is because although the speaker's understanding is not changed, the listener's understanding is changed. Although one speaks thinking of the plague of afflictions, one wants the other person to understand it as the plague of fever. Virtue and non-virtue follow intention, so it cannot be proven that all lies are inherently faults. If so, then would killing also become too extreme?' The answer is, 'Actions like killing cannot be permitted.' The good and bad of speech can be distinguished by ordinary consciousness to determine the boundaries of benefit and harm, but the good and bad of bodily actions like killing cannot be distinguished by ordinary consciousness to determine the boundaries of benefit and harm. This is what the lamas have said. If even without changing the speaker's understanding, merely changing the listener's understanding counts as a lie, then do the hidden meanings and intentions spoken by the Buddha also become lies? Who would think that the Buddha has conceptual thoughts? In general, from the Buddha's perspective, some words are lies, but from the perspective of sentient beings, some words are not lies. Just as the Buddha sees all illusions as false, but children see them as truly real. Furthermore, the lineage master of this sutra, my clan chief, Dulmo Tashi Wozer (藏文：དུལ་མོ་བཀྲ་ཤིས་འོད་ཟེར།), heard from the presence of Panchen Wozer (藏文：བཅོམ་ལྡན་འདས་འོད་ཟེར།): 'All the teachings of the Buddha only explain the Madhyamaka view, which is the pinnacle of all four philosophical schools. Therefore, all phenomena are emptiness (藏文：སྟོང་པ་，梵文天城體：शून्यता，梵文羅馬擬音：shunyata，漢語字面意思：emptiness).'
ཉིད་དུ་གཞོལ་བ། སྟོང་པ་ཉིད་དུ་བབ་པར་བསྟན་པས་སེམས་ཅན་ལ་སོགས་པར་བརྗོད་པའི་བདག་ཉིད་ནི་འཕགས་ཆེན་གྱི་གཟིགས་ངོ་ན་མི་སྣང་བར་མདོ་འདིས་ཀྱང་གསལ་བར་བྱས་པ་ཡིན་ཅེས་བཀའ་སྩལ་ཏོ། །དེའི་ཕྱིར་བརྗོད་ན། རྗེ་དུས་གསུམ་མཁྱེན་པའི་ཞལ་ནས། ལྟ་བ་དེ་མཐའ་བྲལ་ཆེན་པོ་ལ། །གྲུབ་མཐའི་ཞེན་པས་མ་བསླད་པར། །ཡང་དག་ཉིད་ལ་ཡང་དག་བལྟས། །འདི་རང་གི་སེམས་དང་འབྲེལ་བ་གཅེས། །ཞེས་འབྱུང་བའི་དོན་བཤད་ན། སྤང་བར་བྱ་བ་མཐོང་སྒོམ་གྱི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ཀྱི་ལྟ་བ་བཞི་སྟེ། འཇིག་ཚོགས་སུ་ལྟ་བ་དང་། མཐར་འཛིན་གྱི་ལྟ་བ་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་བརྟུལ་ཞུགས་མཆོག་འཛིན་གྱི་ལྟ་བ་དང་། བདག་ཏུ་ལྟ་བའོ། །དང་པོ་ལ་དགོངས་ཏེ། དཔལ་རང་བྱུང་གི་ཞལ་ནས། འདས་པའི་རྟག་འཛིན་ 7-36a མངོན་ཤེས་སྐྱོན། །གཅིག་པུར་སྨྲ་བ་ཚངས་པ་པ། །རྒྱུ་མེད་ལྟ་བ་རྣམ་གཉིས་ནི། །སྒོམ་པས་གཟུགས་མེད་འཕོ་བ་མཐོང་། །རྟོག་གེས་རྒྱུ་འབྲས་མ་དམིགས་པའོ། །མཐའ་ལྡན་དང་ནི་ལྷ་མི་སྤོང་། །རང་བཞིན་བླུན་པོའི་རྒྱུ་ཡིས་བྱུང་། །ཕྱིན་ཆད་བདག་གི་འདུ་ཤེས་ཅན། །འདུ་ཤེས་མེད་པར་འཛིན་པ་ལ། །སོ་གཉིས་གཟུགས་དང་འདུ་ཤེས་ཀྱི། །གནས་ལ་བདག་ཏུ་ལྟ་བ་སྟེ། །ཆད་དང་མྱང་འདས་འདུ་ཤེས་ཅན། །བཅུ་གཉིས་ཁམས་གསུམ་ལྷ་ཡི་རིགས། །འདོད་རྟེན་རེག་དང་བཅས་པ་ཡིན། །འདི་དག་ལ་བརྟེན་རྟག་ཆད་ཀྱི། །ལྟ་བའི་རྣམ་གྲངས་དཔག་མེད་འབྱུང་། །སྤངས་ཏེ་ཡང་དག་དོན་ལ་ལྟ། །ཞེས་འཇིག་ལྟའི་ངོ་བོ་འཇིག་རྟེན་པའི་བསམ་གཏན་ལ་འཁྲུལ་པ་དང་། རྟོག་གེ་པ་སྤྱོད་པའི་ཤེས་རབ་ལ་བརྟེན་ནས་འཁྲུལ་པའི་ལྟ་བ་དྲུག་ཅུ་རེ་གཉིས་ཀྱི་དོན་བསྡུས་པར་མཛད་དོ། །གཉིས་པ་ལ་དགོངས་ཏེ། སངས་རྒྱས་བྱམས་པས། ཐ་དད་པ་དང་གཅིག་མཐའ་དང་། །མུ་སྟེགས་ཉན་ཐོས་གཉིས་ཀ་དང་། །གང་ཟག་ཆོས་ལ་སྒྲོ་འདོགས་དང་། །སྐུར་འདེབས་མཐའ་རྣམ་གཉིས་ཀ་དང་། །མི་མཐུན་ཕྱོགས་དང་གཉེན་པོའི་མཐའ། །རྟག་དང་ཆད་པར་འདུ་ཤེས་དང་། །གཟུང་དང་འཛིན་དང་ཀུན་ཉོན་མོངས། །རྣམ་པར་བྱང་ལ་གཉིས་དང་གསུམ། །རྣམ་པར་རྟོག་པ་གཉིས་ཀྱི་མཐའ། །དེ་ནི་རྣམ་པ་བདུན་དུ་འདོད། །དངོས་ཡོད་དངོས་མེད་ཞི་བྱ་དང་། །ཞི་བྱེད་སྐྲག་བྱ་དེ་ལ་འཇིགས། །གཟུང་དང་འཛིན་དང་ཡང་དག་ཉིད། །ལོག་པ་ཉིད་དང་བྱེད་དང་མིན། །སྐྱེ་བ་མེད་དང་མཉམ་དང་དུས། །དེ་ནི་རྣམ་རྟོག་གཉིས་ཀྱི་མཐའ། །ཞེས་གསུངས་པས། དཀོན་བརྩེགས་སུ་འོད་སྲུངས་ཀྱིས་ཞུས་པར་མཐར་ལྟ་ཉི་ཤུ་གསུངས་པའི་དོན་བསྡུས་པར་མཛད་དོ། །གསུམ་པ་ལ་དགོངས་ཏེ། 7-36b དཔལ་རང་བྱུང་གི་ཞལ་སྔ་ནས། མུ་སྟེགས་ཚུལ་ཁྲིམས་བརྟུལ་ཞུགས་རྣམས། །ངན་འགྲོར་ལྟུང་བ་བྱེད་པའི་རྒྱུ། །ཐེག་གསུམ་ཚུལ་ཁྲིམས་བརྟུལ་ཞུགས་རྣམས། །ལྷག་པའི་རིག་འཛིན་རྒྱུར་གསུངས་ལ། །ཡང
【現代漢語翻譯】 由於經中闡明了專注于自身和沉溺於空性，因此，在聖者眼中，眾生等概念並不顯現。這部經也清楚地闡明了這一點。因此，如果用宗喀巴大師的話來說：『見解是偉大的離邊，不被宗派的偏見所玷污，以正確的態度看待真正的實相，珍惜它與自心的關聯。』解釋這段話的含義是：需要斷除的是見道和修道中與正道相違背的四種見解，即有身見、邊見、戒禁取見和邪見。首先，關於有身見，貝瑪噶拉尊者說：『執著於過去的常，是神通的過患。聲稱唯一的是梵天。無因論是兩種觀點。通過禪定看到無色界的轉移。邏輯推理無法確定因果。具有邊見，拋棄天人。自性愚癡由因產生。未來具有我的概念。執著于無概念。三十二種色和概念，執著于自我的存在。斷滅和涅槃具有概念。十二種三界天神。慾望的所依是觸。依賴這些，產生無數種常斷的見解。斷除這些，才能看到真正的意義。』這裡總結了由於世俗禪定和邏輯推理而產生的六十二種錯誤見解。其次，關於邊見，彌勒菩薩說：『差異和單一的極端，外道和聲聞乘的兩者，對人法進行增益和誹謗，兩種極端，與正道相違背和順應正道的極端，常和斷的概念，能取和所取以及一切煩惱，清凈的兩種和三種，兩種分別唸的極端，這被認為是七種。實有和非實有，寂靜和寂靜者，恐懼和對它的恐懼，能取和所取以及真正的實相，錯誤和正確，作者和非作者，無生和同時以及時間，這是兩種分別唸的極端。』因此，在《寶積經》中，文殊菩薩向光護提出的二十種邊見，這裡做了總結。第三，關於戒禁取見，貝瑪噶拉尊者說：『外道的戒律和苦行，是墮入惡道的因。三乘的戒律和苦行，被認為是獲得殊勝持明的因。』還有
【English Translation】 Because the sutra clarifies focusing on oneself and indulging in emptiness, concepts like sentient beings do not appear in the eyes of the noble ones. This sutra also clearly elucidates this point. Therefore, if we put it in the words of Je Tsongkhapa: 'The view is the great freedom from extremes, unpolluted by sectarian biases, looking at the true reality with the right attitude, and cherishing its connection with one's own mind.' Explaining the meaning of this passage is: What needs to be abandoned are the four views that contradict the right path in the path of seeing and the path of cultivation, namely, the view of the aggregates, the view of extremes, the view of holding onto precepts and asceticism, and the view of self. First, regarding the view of the aggregates, Pal Rangjung said: 'Clinging to the permanence of the past is a flaw of clairvoyance. Claiming oneness is Brahma. The causeless theory is two views. Through meditation, one sees the transference of the formless realm. Logical reasoning cannot determine cause and effect. Having extreme views, abandoning gods and humans. Innate ignorance arises from causes. In the future, having the concept of self. Clinging to non-conceptuality. Thirty-two forms and concepts, clinging to the existence of self. Annihilation and Nirvana have concepts. Twelve types of gods in the three realms. The basis of desire is touch. Relying on these, countless types of views of permanence and annihilation arise. Abandoning these, one can see the true meaning.' Here, he summarized the sixty-two erroneous views arising from worldly meditation and logical reasoning. Secondly, regarding the view of extremes, Maitreya Buddha said: 'The extremes of difference and oneness, both the heretics and the Shravakas, adding to and slandering persons and dharmas, two extremes, extremes that contradict and accord with the right path, the concepts of permanence and annihilation, the grasper and the grasped, and all afflictions, the two and three of purification, the extremes of two conceptualizations, these are considered to be seven. Real and unreal, pacifying and the pacifier, fear and fear of it, the grasper and the grasped and the true reality, wrong and right, author and non-author, unarisen and simultaneous and time, these are the extremes of two conceptualizations.' Therefore, in the Ratnakuta Sutra, the twenty extreme views that Manjushri asked Light Protector about are summarized here. Thirdly, regarding the view of holding onto precepts and asceticism, Pal Rangjung said: 'The precepts and asceticism of heretics are the cause of falling into evil destinies. The precepts and asceticism of the three vehicles are said to be the cause of attaining superior vidyadhara.' And
་དག་ལྟ་བས་མ་ཟིན་ཅིང་། །མཆོག་འཛིན་ལྷ་མིའི་རྒྱུར་འགྱུར་ཏེ། །ཤེས་རབ་ཀྱིས་ཟིན་ཡང་དག་ལམ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །བཞི་པ་ལ་དགོངས་ཏེ། དཔལ་རང་བྱུང་ཞབས་ཀྱིས། ཕྱི་རོལ་མུ་སྟེགས་བདག་རྟོག་ནི། །ཐོབ་བྱར་འདོད་པས་འཁྲུལ་པ་སྟེ། །བདག་ཏུ་རྟོག་པ་ཉོན་མོངས་ཅན། །དེ་སྤངས་ཡང་དག་རྟོགས་པ་ལ། །བརྟེན་ནས་ཡང་དག་ལྟ་བ་འབྱུང་། །དེ་ལ་བདག་མེད་དོན་དུ་བཤད། །ཅེས་འབྱུང་བའི་ལྟ་བ་བཞི་པོ་དེ་སྤངས་པའི་ཡང་དག་པའི་ལྟ་བ་སྟེ། དེ་ནི་སེམས་རང་བཞིན་འོད་གསལ་བ་སེམས་ཡིད་རྣམ་པར་ཤེས་པས་དབེན་པ་སྟེ། གནས་ལུགས་འདི་རྟོགས་པའི་ཐབས་སུ་ནི་ཡིད་ལ་གང་ཡང་མི་བྱེད་པ་ཙམ་དང་། རྟོག་དཔྱོད་ནུབ་པ་ཙམ་དང་། ཉེ་བར་ཞི་ཞིང་མི་རྟོག་པ་ཙམ་དང་། ངོ་བོས་མི་རྟོག་པ་དང་། མི་རྟོག་པ་མངོན་རྟགས་སུ་བྱེད་པ་སྟེ་འདི་རྣམས་ན་མི་མཐུན་པའི་ཕྱོགས་ཏེ། དང་པོ་ནི། བྱིས་པ་གཉིད་ལོག་པ་དང་ར་རོ་བ་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་ནི། བསམ་གཏན་གཉིས་པ་ལ་སོགས་པ་དང་། གསུམ་པ་ནི། ཚོར་བ་དང་འདུ་ཤེས་འགོག་པའི་སྙོམས་འཇུག་དང་། བཞི་པ་ནི། ཕྱི་རོལ་གྱི་དོན་དང་། ལྔ་པ་ནི། དེ་ཉིད་འཛིན་པ་དང་བཅས་པ་ཡིན་པས་འདི་ལྔ་སྤངས་པའི་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་སྟེ་རྒྱས་པར་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་ལ་འཇུག་པ་དང་། ཆོས་དང་ཆོས་ཉིད་རྣམ་འབྱེད་ལས་གསུངས་ལ། འདི་དག་གི་དོན་བསྡུས་ཏེ་བསྟན་པ་ནི། དཔལ་རང་བྱུང་གི་ཞལ་སྔ་ནས། བདག་དང་རྟག་ཆད་ལྟ་བུ་མུ་སྟེགས་བྱེད། །བདག་མེད་ཁོ་ནར་ལྔ་པ་ཐེག་ཆུང་ཡིན། །རྣམ་རྟོག་མཚན་མར་ལྟ་བ་བྱིས་པ་སྟེ། ། 7-37a རྟོག་མེད་ལྔ་པོར་ལྟ་བ་འཇིག་ཚོགས་ཡིན། །ཇི་སྙེད་བཤད་པ་ཐམས་ཅད་རྟོག་པ་སྟེ། །གནས་གྱུར་ཐོབ་ཅིང་མཚན་མ་ཀུན་བྲལ་བ། །ཡུལ་དང་ཡུལ་ཅན་གཉིས་ཀྱི་འཁྲུལ་པ་ཞིག །ཞི་ལྷག་འདྲེས་པ་ལྟ་བའི་མཐར་ཐུག་ཡིན། །དེ་ཡང་བླ་མའི་གདམས་ངག་བྱིན་རླབས་དང་། །བློ་གྲོས་ལྡན་ལ་མངོན་སུམ་ཉིད་དུ་འགྱུར། །ཞེས་འབྱུང་བ་ལྟར་དོན་དམ་པར་ན་འཁྲུལ་པ་དང་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་ཆོས་མ་རིག་པས་བསླད་པ་ཐམས་ཅད་ཡང་དག་པར་ན་མ་མཐོང་བ་སྟེ། བྱང་ཆུབ་སྤྱོད་པའི་སྨོན་ལམ་ལས། སངས་རྒྱས་དྲང་སྲོང་ཆེན་པོ་ལྟར། །སེམས་ཅན་མ་མཆིས་སྲོག་མ་མཆིས། །གང་ཟག་མ་མཆིས་གསོབ་མ་མཆིས། །ཞེས་འབྱུང་བ་ལྟར་ངེས་པའི་དོན་དུ་བཟུང་ངོ་། ། བཞི་པ་ནི། ཕྱོགས་གང་དུ་ཆེ་གཞི་དཔང་པོ་ཉིད་བྱ་དགོས་པར་འགྱུར་བ་ཞལ་དཔང་དུ་གསོལ་ལོ་ཞེས་ཟེར་བར་འགྱུར་བའི་གནས་དེར་གནས་པར་རམ་བསྟེན་པར་མི་བྱའོ། །ལུང་ལས། དགེ་སློང་གིས་འཐབ་མོའི་ནང་དུ་གནས་པར་མི་བྱ་ཞིང་ཐག་རིང་པོ་ཁོ་ནར་བྱོལ་བར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ཆེ་གཞི་ཆེ་བ་ལས། གཞན་བསད་པ་དང་བཅིངས་པ་ལ་སོགས་པ་གནོད་པ་བྱུང་དུ་དོགས་ན་གནོད་པའི་སྒོ་མ་བཅད་པའི་དགེ་སློང་དེས་ཆེ་གཞི་དབྱེ་བར་མི་བ
【現代漢語翻譯】 未被惡見所染污，成為執著于殊勝天人的因，被智慧所掌握的才是真正的道路。』 第四個觀點是指，尊貴的自生足（Rangjung Dorje）說：『外道徒的自我觀念，認為可以獲得而迷惑，執著于自我是煩惱的根源，捨棄它，依賴於正確的理解，才能產生正確的見解，那就是無我的意義。』 因此，捨棄這四種錯誤的見解，才是正確的見解，即心的自性是光明，遠離心、意、識。證悟這種實相的方法是：完全不作意，停止思辨，趨於寂靜和不作意，本體上不作意，將不作意作為顯現的標誌。這些與正見不符，第一種情況類似於孩子睡著或醉酒的狀態；第二種情況類似於二禪等；第三種情況類似於滅盡定；第四種情況類似於外境；第五種情況類似於執著於此。因此，捨棄這五種狀態，才是真正的無分別。詳細內容在《入無分別》和《法與法性分別》中有闡述。這些要點的總結是： 尊貴的自生足說：『執著於我和常斷等見解的是外道徒，僅僅執著于無我的是小乘行者，將分別念視為特徵的是孩童，將五種無分別視為見解的是墮落之輩。所有這些說法都是分別念，獲得轉變，完全脫離相，止息能取所取的迷亂，止觀雙運是見解的最終歸宿。』 正如所說，這需要上師的加持和智慧才能顯現。從勝義諦的角度來看，所有被無明染污的迷亂和世俗法，實際上都是沒有被如實見到的。如《入菩薩行愿品》中所說：『如來及聖者，已說無有情，唯依于亂想，煩惱苦中轉。』 正如經文中說：『如佛陀等大聖者所說，無有眾生，無有生命，無人，無補特伽羅。』應如是理解其真實含義。 第四，無論在哪個方向，如果需要證人或擔保人，都不要停留在或依賴於需要提供證詞的地方。經文中說：『比丘不應住在爭鬥的地方，應遠遠避開。』如果擔心因爭鬥而導致殺戮、監禁等傷害，那麼未阻止傷害的比丘不應參與爭鬥。
【English Translation】 Not seized by wrong views, it becomes the cause of attachment to superior gods and humans; that which is seized by wisdom is the true path.' The fourth view refers to, as the venerable Rangjung Dorje said: 'The self-grasping of externalists, thinking it can be attained, is deluded; grasping at self is the root of affliction; abandoning it, relying on correct understanding, correct view arises; that is said to be the meaning of no-self.' Therefore, abandoning these four wrong views is the correct view, which is the mind's nature being luminosity, devoid of mind, intellect, and consciousness. The methods for realizing this state are: simply not engaging the mind, ceasing conceptualization, tending towards quiescence and non-conceptualization, being non-conceptual in essence, and taking non-conceptualization as a manifest sign. These are contrary to the correct view. The first is like a child falling asleep or being drunk; the second is like the second dhyana (meditative absorption) and so on; the third is like the cessation of feeling and perception; the fourth is like external objects; the fifth is like clinging to that. Therefore, abandoning these five states is true non-conceptualization. Detailed explanations are found in 'Entering Non-Conceptualization' and 'Distinguishing Dharma and Dharmata'. A summary of these points is: The venerable Rangjung said: 'Clinging to views such as self and permanence/impermanence are the actions of externalists; clinging only to no-self is the Lesser Vehicle; viewing conceptualization as a characteristic is childish; viewing the five non-conceptualizations as a view is a downfall. All these explanations are conceptualization; attaining transformation, completely free from signs, pacifying the delusion of object and subject, the union of quiescence and insight is the ultimate view.' As it is said, this manifests through the blessing and wisdom of the guru. From the ultimate perspective, all delusions and worldly phenomena defiled by ignorance are actually unseen. As the 'Bodhicharyavatara' says: 'The Buddhas and sages have said that there are no sentient beings, only based on confused thoughts, revolving in the suffering of afflictions.' As the scriptures say: 'As the great sages such as the Buddha have said, there are no sentient beings, no life, no person, no pudgala.' One should understand its true meaning in this way. Fourth, in whatever direction, if it becomes necessary to have a witness or guarantor, one should not stay or rely on the place where one would be asked to give testimony. The scriptures say: 'A bhikshu should not stay in a place of conflict, but should flee far away.' If there is concern that conflict may lead to killing, imprisonment, or other harm, then a bhikshu who has not prevented the harm should not participate in the conflict.
ྱའོ། །བི་མ་ལས། གནོད་པ་མི་བྱ་བར་མི་བཏུབ་ན་ཁ་བཙུམ་སྟེ་འདུག་གོ་ཞེས་སོ། །སྨྲས་པ། བསྟན་འཛིན་གྲགས་པ་ཞིག་གི་མགྲིན་པ་ནས། །ཆགས་སྡང་ལྕེ་གཉིས་བསྐྱེད་པའི་འཁྲུལ་སྟབས་ཀྱིས། །རང་གཞན་གཉིས་ཀར་གནོད་པའི་དུག་གི་སྤྲིན། །ཀུན་ཏུ་རྨོངས་པའི་འཆིང་བ་སྤེལ་བ་འབྱུང་། །བཤེས་གཉེན་ངན་པའི་ལྷུན་པོར་གནས་བཅས་ཤིང་། །འཐབ་རྩོད་ཀུ་ཤའི་མྱུ་གུས་ལུས་སིམ་ནས། །བག་ཡངས་རྨ་བྱ་གཞོན་ནུའི་འཆལ་གཏམ་གྱི། །གཤོག་ཡངས་དམ་པའི་གན་དུའང་རྐྱོང་བར་བྱེད། །ང་རྒྱལ་ 7-37b ཞུན་མའི་མདངས་ཀྱིས་མཛེས་པ་ལས། །སྐྱོན་མེད་དགེ་བའི་བཤེས་ཀྱིས་རིང་ནས་བྱོལ། །དེ་ཚེ་ཁེངས་པའི་འབྲུག་སྒྲ་སྒྲོག་པ་ནས། །མོས་ལྡན་སློབ་མའི་ཀླད་པ་འགེམས་པར་བྱས། །དེ་འདྲའི་ཕྲེང་བར་བསྒྲིགས་པའི་ཁོར་ཡུག་གི། དབུས་ན་དཔལ་ལྡན་དྭགས་པོའི་བསྟན་པ་ཡང་། །ཟླ་བ་སྒྲ་གཅན་བརྒྱ་ཡིས་ཟོས་པ་འདྲ། །བསྟན་ལ་བསམ་རྣམས་འདི་ལ་བཟོད་ཕོད་དམ། །བསྒོ་བ་རྣ་ལ་གཟོན་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 損壞敷具墮罪 བཞི་པ་གནས་མལ་མ་བསྡུས་པ་ལ། ཡན་ལག་སེལ་བའི་གནས་སྐབས་དང་། །བསླབ་པར་བྱ་བའི་གནས་སྐབས་སོ། ། 除離支分時 དང་པོ་ལ། ལྟུང་བ་ལྟུང་མེད་བཅས་ཏེ་བསྟན། །དངོས་གཞིའི་དོགས་གཅོད་བསླབ་བྱ་བརྗོད། །དངོས་གཞིའི་ལྟུང་དང་སེལ་བའོ། ། 說墮罪及非墮罪 དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དགེ་སློང་གིས་དགེ་འདུན་རྣམས་ཀྱི་གནས་མལ་མ་བསྡུས་པར་སོང་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་རིས་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་མལ་ཆུད་ཟོས་པར་འགྱུར་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་མལ་དེ་མ་བསྡུས་པར་བླ་གབ་མེད་པ་ལྟ་བུས་ཕན་ཕུན་དུ་འགྱུར་བའི་ཉེན་ཅན་གྱི་ཕྱོགས་སུ་བཞག་སྟེ། ཕན་ཕུན་དུ་གྱུར་པའམ་འདོམ་བཞི་བཅུ་རྩ་དགུ་འདས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། དངོས་པོ་དང་གནས་དང་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་གང་བཞག་པའི་དངོས་པོ་ལ་བཞི་ལས། དགེ་འདུན་དབང་བའི་གནས་མལ་ཡིན་པ་སྟེ་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་མལ་ཉིད་ཅེས་སོ། །སེལ་བ་ནི་གང་ཟག་གི་ཡང་ངོ་ཞེས་ཉེས་བྱས་སོ། །དེ་ཡང་ཕན་ཕུན་དུ་འགྱུར་བའི་ཉེས་ཅན་ཡིན་པ་སྟེ་རེག་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ལ་ནི་ཞེས་སོ། །རུང་བ་དང་ཚད་དང་ལྡན་པ་གཉིས་ནི་སྤྱིར་ 7-38a བསྟན་པ་ལས་སོ། །གཉིས་པ་གང་དུ་བཞག་པའི་གནས་ནི་ཕན་ཕུན་དུ་འགྱུར་བའི་ཉེན་ཅན་ཡིན་པ་སྟེ་བླ་གབ་མེད་པར་བཞག་པ་ཞེས་སོ། །གསུམ་པ་གང་གིས་འཇོག་པའི་རྟེན་ལ་བཞི་སྟེ། རང་ངམ་བསྐོས་པས་བཞག་པར་བྱས་པ་ཡིན་པ་དང་། བརྟུལ་བར་བྱས་སམ་བྱེད་དུ་བཅུག་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། སྡུད་པར་བཅོལ་བའི་དགེ་སློང་མེད་པ་ཡིན་པ་དང་། བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་དང་མི་ལྡན་པ་སྟེ། འདི་ཉིད་ལས། རང་ངམ་བསྐོས་པ
【現代漢語翻譯】 尊者比瑪拉（Vimalakirti，意為「無垢稱」）說：『如果不能做到不傷害他人，那就閉嘴。』 有人說：從一位名為丹增扎巴（Tenzin Drakpa）的導師的喉嚨里， 生起了貪婪和憎恨的雙重舌頭，以迷惑的方式， 散佈著傷害自己和他人的毒云， 蔓延著普遍的無明束縛。 他棲息在惡友的山峰上， 爭鬥的吉祥草的嫩芽滲透了他的身體， 他放縱地將年輕孔雀的輕浮言語， 伸向神聖的聖徒的廣闊翅膀。 他沉迷於傲慢的熔化光輝， 遠離了無瑕美德的導師。 那時，他從傲慢的雷鳴聲中， 擊潰了虔誠學生的頭腦。 在這樣排列的圈子裡， 光榮的達波（Dagpo，指岡波巴）的教法， 也像被百個羅睺（Rāhu，星名，象徵吞噬）吞噬的月亮一樣。 那些關心教法的人，能容忍這些嗎？ 這些告誡就像刺入耳朵的墮落之物。 損壞敷具墮罪 第四個是未整理床鋪，包括： 除離支分時 應學習的情況。 說墮罪及非墮罪 首先，說明墮罪和非墮罪， 說明正文的疑問，說明應學之處。 正文的墮罪和排除。 首先，故事的起因是，在舍衛城（Śrāvastī），一位比丘（bhikṣu）未經僧團整理床鋪就離開了，因此佛陀制定了墮罪。 應禁止的是，導致自宗僧團的床鋪被浪費。 定義是，一位持戒的比丘，未經整理僧團的床鋪，就像沒有遮蓋物一樣，將其置於可能被損壞的危險境地，導致損壞，或者超過四十九個手掌的距離，這就是正文的墮罪。 支分有四：基礎的支分有三，即事物、地點和所依。 首先，所放置的事物有四種：是僧團擁有的床鋪，即僧團的床鋪本身。 排除的是，屬於個人的，構成惡作（duḥkṛta）。 這也是可能被損壞的危險境地，即不應觸碰之物。 允許的和符合標準的兩種情況，在一般教義中已經說明。 第二，放置的地點是可能被損壞的危險境地，即放置在沒有遮蓋物的地方。 第三，放置的所依有四種：自己或被指定的人放置，不是故意或允許他人放置，沒有委託其他比丘整理，沒有障礙的因緣。正如經文所說：自己或被指定的人
【English Translation】 Venerable Vimala said, 'If you cannot avoid harming others, then remain silent.' It is said: From the throat of a teacher named Tenzin Drakpa, arises the dual tongue of attachment and hatred, through a deceptive manner, spreading clouds of poison that harm both oneself and others, propagating the bonds of universal ignorance. He dwells on the mountain of bad companions, the sprouts of contentious kusha grass permeate his body, he wantonly extends the frivolous speech of a young peacock, to the broad wings of holy saints. He indulges in the melting radiance of arrogance, shunning from afar the teacher of flawless virtue. Then, from the thunderous roar of pride, he shatters the minds of devoted students. In such an arranged circle, the glorious teachings of Dagpo (Gampopa) also, resemble the moon devoured by a hundred Rahus (Rāhu, a celestial node symbolizing eclipse). Can those who care for the teachings tolerate these? These admonitions are like defilements piercing the ears. Defeat due to damaging a spread The fourth is not putting away the bedding, including: When separating the limbs The occasion for learning. Explaining Defeats and Non-Defeats First, explain the defeat and non-defeat, Explain the doubts of the main subject, explain what should be learned. The defeat and exclusion of the main subject. First, the basis of the story is that in Śrāvastī, a bhikṣu (monk) left without putting away the bedding of the sangha (community), so the Buddha established the defeat. What should be prohibited is that the bedding of one's own sangha is wasted. The definition is that a bhikṣu who has taken vows, without putting away the bedding of the sangha, like without a cover, places it in a dangerous situation where it may be damaged, causing damage, or exceeding forty-nine spans, this is the defeat of the main subject. There are four limbs: the limbs of the basis have three, namely, the object, the place, and the support. First, the object that is placed has four aspects: it is the bedding owned by the sangha, that is, the bedding of the sangha itself. The exclusion is that which belongs to an individual, constituting a duḥkṛta (wrongdoing). This is also a dangerous situation where it may be damaged, that is, something that should not be touched. The two situations that are permissible and meet the standards have already been explained in the general teachings. Second, the place where it is placed is a dangerous situation where it may be damaged, that is, placed without a cover. Third, the support by which it is placed has four aspects: it is placed by oneself or by someone designated, not intentionally or allowing others to place it, without entrusting another bhikṣu to put it away, without the cause of obstacles. As the text says: oneself or someone designated
ས་བླ་གབ་མེད་པར་བཞག་པར་བྱས་པ་ཞེས་པ་དང་། སོ་སོར་ཐར་པ་དང་རྣམ་འབྱེད་གླེང་གཞི་བསྟན་པ་ལས། དགེ་འདུན་གི་གནས་མལ་བླ་གབ་མེད་པར་བཏིང་ངམ་འདིངས་སུ་བཅུག་ན་ཞེས་པ་ནི་མཚོན་པ་སྟེ་བཏིང་རུང་མ་བཏིང་རུང་གནས་མལ་དེ་བླ་གབ་མེད་པར་བཞག་སྟེ་སོང་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཏེ། ཞེས་དང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལྟུང་བ་བསྟན་པའི་སྐབས་ལས། དགེ་འདུན་གྱི་གནས་མལ་བླ་གབ་མེད་པར་བཞག་སྟེ་དེ་ནས་སོང་ན་ཉེ་འཁོར་སྤངས་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། མདོ་རྩ་ཉིད་ལས་ཀྱང་། རང་ངམ་བསྐོས་པས་བླ་གབ་མེད་པར་བཞག་པར་བྱས་པ་ཞེས་གསུངས་ཀྱི། རང་ངམ་བསྐོས་པས་བཏིང་བ་ཞེས་ནི་མ་གསུངས་པའོ། །བརྟུལ་བར་བྱས་སམ་བྱེད་དུ་བཅུག་པ་ལ་ནི་ཞེས་པ་མདོ་གསུམ་གྱིས་བསྟན་ཏོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་མལ་མ་བསྡུས་པར་གནས་དེའི་ནང་དུ་གཉིད་ལོག་པ་དང་། སྙོམས་པར་འཇུག་འདོད་པའམ་ཉེ་འཁོར་ལས་འདའ་ཞིང་འགྲོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་གནས་མལ་གྱི་གནས་དེའི་ནང་དུ་གཉིད་ཉལ་བ་ལ་སོགས་པའམ་གནས་དེའི་ཉེ་འཁོར་འདོམ་བཞི་བཅུ་རྩ་དགུ་ལས་འདས་ཤིང་འགྲོ་བའོ། །མཐར་ 7-38b ཐུག་ནི་གཉིས་ཏེ། ཕན་ཕུན་དུ་གྱུར་པའམ་འདོམ་བཞི་བཅུ་རྩ་དགུ་འདས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། གནས་མལ་གྱི་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་འོག་ཏུ་སྨོས་ན་གནས་མལ་དེ་དང་གང་ཡིན་ཅེ་ན་ཉལ་བ་ལ་སོགས་པའི་ཁྲི་དང་། འདུག་པའི་ཁྲིའུ་དང་། སྟན་ནང་ཚངས་ཅན་དང་། ལྭ་བ་དང་ཞེས་པ་ནི་བལ་ལས་བྱས་པའི་གོས་སྤུ་དང་བཅས་པའོ། །སྔས་ནང་ཚངས་ཅན་ལ་སོགས་པ་དང་། གོར་བུ་ནི་སྟན་ཟླུམ་པོ་ལ་སོགས་པའོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་ཅིང་། ཕ་རྣམ་དང་མ་རྣམ་ནས་གྲུ་བཞིར་ཡང་བཤད་དོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྨོས་པ་དེ་དག་སྟེ་གནས་མལ་ལོ། །གནས་མལ་གྱི་ཉེ་འཁོར་འདས་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་ན་དེའི་ཉེ་འཁོར་གྱི་ཚད་ནི་ཇི་ཙམ་ཞེ་ན། གནས་མལ་གང་དུ་འདུག་པ་དེ་ནས་འདོམ་བཞི་བཅུ་རྩ་དགུ་ཚུན་ཆད་ནི་གནས་མལ་དེའི་ཉེན་ཀོར་རོ། །གཙུག་ལག་ཁང་དང་ཁང་ཁྱིམ་དག་རྩིག་པ་ལ་སོགས་པས་བསྐོར་བ་ལ་ནི་སྒོ་ཁང་ནས་འདོམ་བཞི་བཅུ་རྩ་དགུ་ཚུན་ཆད་ནི་དེའི་ཉེ་འཁོར་རོ། །ཕྱི་ར་བས་བསྐོར་བ་མེད་ན་སྟན་གང་ལ་འདུག་པའི་གནས་ནས་འདོམ་བཞི་བཅུ་རྩ་དགུར་བཅལ་ལོ། །གནས་མལ་གྱི་ཉེ་འཁོར་དེ་ལས་འདས་པར་འགྲོ་བའི་ཕྱིར་བློ་སྔོན་དུ་བཏང་ནས་འགྲོ་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པར་མ་ཟད་བརྗེད་པས་ཀྱང་གནས་གཞན་དུ་འཕགས་ཤིང་འགྲོ་བ་དང་། གནས་མལ་གྱི་ནང་དུའམ་གནས་དེའི་ནང་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་ཞུགས་ཏེ་གཉིད་ལོག་པ་དང་སྙོམས་པར་ཞུགས་པ་ལ་སོགས་པས་ནི་བྱ་བ་གཞན་ལ་སེམས་གཡེང་བ་དང་ཕན་ཕུན་གཞན་ཡང་བསྡུས་སོ། །དེས་ན་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འདིའི་
【現代漢語翻譯】 關於『未經遮蓋地離開住所』，在《別解脫經》和《分別論事》中提到：『如果僧團的住所未經遮蓋地鋪設或放置，』這意味著，無論是否鋪設，如果未經遮蓋地離開住所，就會犯墮罪。在《律分別·墮罪篇》中也說：『未經遮蓋地離開僧團的住所，如果離開其附近區域，就會犯墮罪。』在根本律中也說：『自己或被指派的人未經遮蓋地離開。』但沒有說『自己或被指派的人鋪設。』用行為或使他人去做，這由三部經說明。關於意樂的支分，有兩點：認知是指對基礎沒有迷惑。動機是指隨意在住所內睡覺，或者想要入定，或者想要離開附近區域而不斷絕。加行是指在住所內睡覺等，或者離開住所附近四十九肘的範圍。究竟有兩種：一是完成，二是超過四十九肘。 第二，如果下面提到『住所的墮罪』，那麼什麼是住所呢？是指睡覺用的床，坐的矮床，帶內襯的墊子，以及衣服，即用羊毛製成的帶毛的衣服。還有帶內襯的枕頭等，以及圓墊等。 टीका 中解釋說，從父分別和母分別的角度來說，也有正方形的說法。這些提到的都是住所。如果離開住所的附近區域會犯墮罪，那麼附近區域的範圍是多少呢？從住所所在的地方算起，四十九肘以內是住所的附近區域。對於有圍墻的寺廟和房屋，從門口算起四十九肘以內是其附近區域。如果沒有圍墻，則從所坐的墊子處測量四十九肘。如果事先考慮好要離開住所的附近區域而離開，不僅會犯墮罪，而且因為忘記也會去往其他地方。在住所內或寺廟內睡覺或入定等，會使心散亂于其他事情，也會包含其他完成的情況。因此，這個罪是……
【English Translation】 Regarding 'leaving the dwelling uncovered,' the Pratimoksha Sutra and the Vibhanga state: 'If the monastic dwelling is laid out or placed without being covered,' this means that whether it is laid out or not, if one leaves the dwelling uncovered, it constitutes a downfall. The Vinaya-vibhanga, in the section on downfalls, also states: 'Leaving the monastic dwelling uncovered, if one leaves its vicinity, it constitutes a downfall.' The Root Sutra also states: 'Having left uncovered by oneself or by someone appointed.' But it does not say 'laid out by oneself or by someone appointed.' Acting or causing others to act is explained by the three sutras. Regarding the limbs of intention, there are two points: Cognition refers to not being confused about the basis. Motivation refers to sleeping at will in the dwelling without gathering the sangha, or wanting to enter into samadhi, or wanting to leave the vicinity without interruption. Application refers to sleeping in the dwelling, etc., or leaving the vicinity of the dwelling beyond forty-nine cubits. The ultimate has two aspects: one is completion, and the other is exceeding forty-nine cubits. Second, if it is mentioned below that 'the downfall of the dwelling,' then what is the dwelling? It refers to the bed for sleeping, the low seat for sitting, the cushion with lining, and clothing, that is, clothing made of wool with hair. Also, pillows with lining, etc., and round cushions, etc. The Ṭīkā explains that from the perspective of the father-vibhanga and the mother-vibhanga, there is also a square shape. These mentioned are the dwelling. If one leaves the vicinity of the dwelling, it constitutes a downfall. What is the extent of the vicinity? From the place where the dwelling is located, up to forty-nine cubits is the vicinity of the dwelling. For temples and houses surrounded by walls, from the doorway up to forty-nine cubits is its vicinity. If there is no surrounding wall, then measure forty-nine cubits from the place where the cushion is located. If one intends to leave the vicinity of the dwelling and leaves, not only does it constitute a downfall, but also because of forgetfulness, one goes to another place. Sleeping or entering into samadhi, etc., in the dwelling or in the temple distracts the mind to other things and also includes other completed situations. Therefore, this offense is...
རྒྱུར་གྱུར་པ་ལྐོག་ཏུ་གྱུར་པ་རྣམས་གཉིས་ཡིན་ནོ་སྟེ། གནས་མལ་དེ་དགེ་སློང་རང་ཉིད་ཀྱི་མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་པ་མ་ཡིན་པར་ལྐོག་ཏུ་ལུས་པར་གྱུར་པས་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་གཉིས་ཡིན་ཏེ། ཕན་ཕུན་དུ་གྱུར་པ་དང་ལམ་འདས་པ་གཉིས་ཡིན་ནོ་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །འདོམ་བཞི་ 7-39a བཅུ་རྩ་དགུ་ལས་འདས་པ་དང་། ཕན་ཕུན་གྱི་མདུན་རོལ་དེར་མ་གྱུར་པའི་བར་དུ་ནི་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་སོ། །གནས་མལ་ཕན་ཕུན་དུ་གྱུར་པ་དང་། འདོམ་ཞེ་དགུ་ལས་འདས་པ་ལ་ནི་མཐའོ་སྟེ་ལྟུང་བྱེད་དངོས་གཞི་འབྱུང་བའོ། །གནས་མལ་བརྟུལ་བ་རང་གཞན་གྱིས་མངོན་སུམ་པར་བྱས་སམ་བྱེད་དུ་བཅུག་པ་ལ་ནི་སྦྱོར་བ་དང་མཐའ་དེ་དག་མི་འབྱུང་ངོ་། །མངོན་དུ་བརྟུལ་བ་མིན་ཀྱང་གནས་མལ་འདི་བསྡུས་ཤིག་ཅེས་བཅོལ་བའི་དགེ་སློང་ཡོད་པ་ལ་ཡང་སྦྱོར་མཐའ་དེ་དག་མི་འབྱུང་ངོ་། །མེ་ཆུའི་རྐྱེན་གྱིས་སྲོག་གི་བར་ཆད་སོགས་ཉམ་ང་བ་དང་ཕྲད་པ་ལ་ཡང་སྦྱོར་མཐའ་དེ་དག་མི་འབྱུང་ངོ་། ། 斷正行疑說學處 གཉིས་པ་ནི། གནས་མལ་བླ་གབ་མེད་པར་གཞན་གྱིས་བཏིང་ཟིན་པ་ལ་རང་གིས་ལོངས་སྤྱོད་པ་ལ་ནི་དེ་མ་བསྡུས་ཤིང་སྡུད་དུ་མ་བཅོལ་བར་འགྲོ་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཏེ། དཔེར་ན་གང་གིས་འདིང་བར་བྱེད་པ་པོ་དེས་མ་བསྡུས་ཤིང་སྡུད་དུ་མ་བཅོལ་བར་འགྲོ་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བ་དང་འདྲའོ། །དགེ་སློང་གཉིས་ཀ་མལ་ཁྲི་གཅིག་གམ་མལ་སྟན་ཉིད་གཅིག་ཅར་ལོངས་སྤྱོད་སྤྱོད་པ་ལ་ནི་གང་ཕྱིས་ལངས་པས་བླ་གབ་མེད་པ་ནས་གནས་མལ་བསྡུ་བར་བྱ་བ་དང་ལྡན་པ་ཡིན་ནོ། །ཕྱི་མས་མ་བཏུལ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །སྔར་སོང་བ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །གལ་ཏེ་དགེ་སློང་གཉིས་ཀ་མཉམ་དུ་ལངས་པར་གྱུར་ན་བསླབ་པ་གཞོན་པས་གནས་མལ་བསྡུ་བར་བྱའོ། །མ་བཏུལ་ན་རྒན་པོ་ལ་ཉེས་བྱས་དང་གཞོན་ནུ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ལོ་གྲངས་མཉམ་པ་གྲིབ་ཚོད་ཡན་ཆད་མཉམ་པ་ཉིད་ཡིན་ན་གཉིས་ཀས་མ་བསྡུས་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །གནས་མལ་སྡུད་དུ་བཅོལ་བའི་ཡུལ་མ་ཡིན་པ་ལྔ་པོ་གང་ཞེ་ན། ངོ་ཚ་མེད་པ་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་སམ་གཡེལ་བ་དང་། ནང་ཞེ་འགྲས་པ་དང་བཅས་པ་དང་། རྒས་པ་ཉམ་ཆུང་བ་དང་། 7-39b ནད་པ་སྦྱོར་མི་བཟོད་པ་དང་། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་གང་དེ་རྣམས་ལ་ནི་གནས་མལ་འདི་སྡུད་དུ་བཅོལ་བར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དོ། །བཅོལ་བའི་ངོ་བོ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་བཅོལ་བ་ནི་ལྔ་སྟེ། གཙུག་ལག་ཁང་འདི་རེ་ཞེའམ། གཙུག་ལག་ཁང་ལྟོས་ཤིག་ཅེའམ། གནས་མལ་འདི་རེ་ཞེའམ། གནས་མལ་བསྡུས་ཤིག་ཅེའམ། སྒོ་ལྕགས་ཆུག་ཅིག་ཅེས་བྱ་བ་རྣམ་པ་ལྔ་པོ་དེ་ལྟ་བུ་ནི་དེ་དག་གི་ནང་ནས་གང་ཡང་རུང་བ་ཞིག་བསྒོ་ན་ཡང་བཅོལ་བ་དག་ཡིན་ནོ། ། 正墮與除離 གསུམ་པ་ལ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བསྟན་པ་དང་། །སེལ་བ་ཉེས་བྱས་ཉིད་དུ་བསྟན། །སྐབས་འདིའི་ལྟུང་མེད་བསྟན་པའོ། །
【現代漢語翻譯】 那些成為原因的隱蔽之處有兩種：住所並非比丘自己親眼所見，而是隱蔽的，因此產生兩種墮落，即半墮和越界。 超過十四肘九指的距離，以及未到達半墮之前，都是結罪。住所達到半墮，以及超過十四肘九指的距離，則是究竟，即產生墮罪的根本。對於自己或他人顯現的住所，無論是自己做還是讓他人做，都不會產生結罪和究竟。即使沒有顯現，但有比丘被委託說『請整理這個住所』，也不會產生結罪和究竟。由於火災或水災等原因，面臨生命危險等緊急情況時，也不會產生結罪和究竟。 斷正行疑說學處 第二種情況是，對於他人已經鋪好的無遮蓋的住所，自己使用時，如果未經整理或委託他人整理就離開，則會犯墮罪，就像鋪設者未經整理或委託他人整理就離開一樣。如果兩個比丘同時使用同一張床或同一塊坐墊，那麼後起身者有義務從無遮蓋處整理住所。如果後者沒有整理，則犯墮罪。先離開的人沒有罪過。如果兩個比丘同時起身，則應由年輕的比丘整理住所。如果不整理，年長的比丘犯結罪，年輕的比丘犯墮罪。如果年齡相同，甚至影子長度也相同，兩人都不整理則犯墮罪。不適合委託整理住所的對象有五種：無慚者（即不持戒或懈怠者）、內心充滿憤怒者、年老體弱者、病人無法忍受者，以及未受具足戒者，這些人都不適合委託整理住所。爲了說明委託的性質，委託有五種方式：『這個寺廟怎麼樣？』或『看看這個寺廟！』、『這個住所怎麼樣？』或『整理這個住所！』、『關上門閂！』，這五種方式中，無論使用哪一種，都算是委託。 正墮與除離 第三部分包括：顯示根本墮罪，顯示消除墮罪僅是結罪，以及顯示此處的無墮罪情況。
【English Translation】 Those hidden places that become causes are of two types: the dwelling place is not directly seen by the bhikshu himself, but is hidden, thus generating two types of offenses, namely, a half offense and a transgression. Exceeding fourteen cubits and nine fingers, and before reaching the half offense, there is an offense of association. The dwelling place reaching the half offense, and exceeding fourteen cubits and nine fingers, is the ultimate, that is, the fundamental occurrence of a downfall offense. For a dwelling place that is manifested by oneself or others, whether done by oneself or caused to be done by others, there will be no offense of association or ultimate offense. Even if it is not manifested, but there is a bhikshu who is entrusted to 'please tidy up this dwelling place,' there will be no offense of association or ultimate offense. When facing emergencies such as life-threatening situations due to fire or water, there will be no offense of association or ultimate offense. Explanation of the Disciplinary Rules Regarding Correcting, Determining, and Doubting The second case is that when one uses an uncovered dwelling place that has already been prepared by someone else, if one leaves without tidying up or entrusting someone else to tidy up, one will commit a downfall offense, just as the person who prepared it would commit a downfall offense if they left without tidying up or entrusting someone else to tidy up. If two bhikshus use the same bed or the same cushion at the same time, then the one who gets up later has the obligation to tidy up the dwelling place from the uncovered area. If the latter does not tidy up, they commit a downfall offense. The one who left earlier has no fault. If two bhikshus get up at the same time, then the younger bhikshu should tidy up the dwelling place. If they do not tidy up, the older bhikshu commits an offense of association, and the younger bhikshu commits a downfall offense. If they are the same age, even if the length of their shadows is the same, if neither of them tidies up, they commit a downfall offense. There are five types of people who are not suitable to be entrusted with tidying up the dwelling place: those who are shameless (i.e., those who do not uphold the precepts or are lazy), those who are full of anger, those who are old and weak, those who are sick and cannot endure it, and those who have not received full ordination; these people are not suitable to be entrusted with tidying up the dwelling place. To explain the nature of entrustment, there are five ways of entrusting: 'How is this monastery?' or 'Look at this monastery!', 'How is this dwelling place?' or 'Tidy up this dwelling place!', 'Close the latch!', whichever of these five ways is used, it is considered entrustment. Correct Downfall and Removal The third part includes: showing the fundamental downfall offense, showing that eliminating the downfall offense is only an offense of association, and showing the situation of no downfall offense here.
དང་པོ་ནི། ཕན་ཕུན་དུ་གྱུར་པ་ཞེས་སྔར་སྨོས་ནས་དེའི་དབྱེ་བ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཕན་ཕུན་ནི་གསུམ་སྟེ། རླུང་གིས་གནས་མལ་བཟློག་པ་དང་། ཆར་པས་གནས་མལ་གྱི་རིམ་པ་གཞན་སླེབས་པར་གཤེར་བར་གྱུར་པ་དང་། སྲིན་བུས་ཟོས་པས་བླ་ནས་འོག་ཏུ་ཐལ་བ་དང་། གྲོག་མཁར་ལ་སོགས་པས་ཀྱང་གནས་མལ་གྱི་རིམ་པ་གཞན་དུ་སླེབས་པའོ། །ཕན་ཕུན་གསུམ་པོ་འདིས་ནི་མེའི་ཕན་ཕུན་ཀྱང་མཚོན་པ་སྟེ། མེ་ཏོག་ཕྲེང་རྒྱུད་ལས། མེ་དང་རླུང་དང་ཆར་པ་ཡི། །དབྱེ་བས་ཕན་ཕུན་གསུམ་དུ་གསུངས། །རིམ་པ་གཉིས་པར་འཚིག་ན་ནི། །མེ་ཡི་ཕན་ཕུན་ཞེས་པའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གནས་མལ་བླ་གབ་མེད་པར་འཇོག་པ་དེ་ལ་ལྟུང་བ་བྱེད་པ་པོ་ནི། དགེ་འདུན་གྱི་གནས་མལ་ཉིད་ནི་བླ་གབ་མེད་པར་འཇོག་པར་བྱེད་པ་པོ་ནི་དགེ་སློང་རང་ངམ་རང་གིས་བསྐོས་པས་བླ་གབ་མེད་པར་བཞག་པར་བྱས་པ་ལྟ་བུ་ནི་ལྟུང་བྱེད་འདི་སྐྱེད་པའི་བྱེད་པ་པོ་དག་ཡིན་ནོ། །མཐར་ཐུག་སྟེ་འདོམ་བཞི་བཅུ་རྩ་དགུ་འདས་སམ། ཕན་ཕུན་དུ་གྱུར་ན་དངོས་གཞིའོ། ། 說除離惡作 གཉིས་པ་ནི། མཐར་ཐུག་གི་སྔ་རོལ་སྦྱོར་བ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་ཀྱི་ 7-40a བྱེད་པ་པོའོ། །དགེ་སློང་དགེ་འདུན་གྱི་མལ་སྟན་ལ་སྤྱོད་པ་ལས་གྲོགས་གཞན་ཞིག་ཕྱིས་འོངས་ཏེ་མལ་སྟན་དེ་ལ་འདུག་ན་རེ་ཞིག་གི་དུས་སུ་གང་ཟག་གཞན་གནས་མལ་དེ་ལ་འདུག་པའི་བར་སྐབས་དེ་ཉིད་དུ་གནས་མལ་དེ་ཕན་ཕུན་དུ་གྱུར་ན་ཡང་ཉེས་བྱས་དེའོ། །དང་པོ་འཇོག་པའི་དགེ་སློང་དེ་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཏེ་ལྟུང་བྱེད་དུ་ནི་མི་འགྱུར་རོ། །བདག་སྔར་འགྲོ་ན་ཕྱི་མལ་སྟན་སྡུས་ཤིག་ཅེས་བསྒོས་ལ་འགྲོའོ། །མ་བསྒོས་ཏེ་སོང་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །གང་ཟག་གི་གནས་མལ་མ་བསྡུས་པར་བླ་གབ་མེད་པར་བཞག་སྟེ་འདོམ་བཞི་བཅུ་རྩ་དགུ་འདས་སམ་ཕན་ཕུན་དུ་གྱུར་ན་ཡང་ཉེས་བྱས་འབྱུང་ངོ་། །འོག་མ་བཞི་གདིང་བ་དང་། སྐྲོད་པ་དང་། ཕྱིས་གནོན་དང་། རྩ་བ་འབྱུང་བ་ལ་འདུག་པ་ལ་ཡང་གང་ཟག་གི་གནས་སུ་ནི་ཉེས་བྱས་འབྱུང་ངོ་། ། 說此中非墮罪 གསུམ་པ་ནི། དགེ་སློང་གིས་རེག་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་གསེར་ལ་སོགས་པ་རིན་པོ་ཆེའི་ཁྲིའམ་ཁྲིའུ་ཉིད་ལ་ནི་བླ་གབ་མེད་པར་བཞག་སྟེ་སོང་ན་ཉེས་བྱས་སུ་ཡང་མི་འགྱུར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་དག་ནི་བརླིང་བས་རླུང་ལ་སོགས་པས་ཕན་ཕུན་དུ་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །བི་མ་ལས། རེག་ཏུ་མི་རུང་བའི་ཕྱིར་མ་བརྟུལ་ན་ཉེས་པ་མེད་དོ། །རྐུན་པོའི་རྐྱེན་ལྟ་བུ་བྱུང་ན་བརྟུལ་བའི་ཕྱིར་རེག་ཀྱང་བླ་སྟེ་བརྟུལ་དགོས་པའོ་ཞེས་བཤད་དོ། ། 7-40b ཚེ་གལ་ཏེ་རླུང་དང་ཆར་དག་འོང་ན་དགེ་སློང་གཙུག་ལག་ཁང་ན་འཁོད་པའི་དགེ་སློང་སུ་ཐོ་ཕྱི་ན་འདུག་ཅིང་མཐོང་བས་སྡུས་ཤིག །མ་བསྡུས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །དེས་ནི་དེ་རྣམས་ཀྱི་གནས་མལ་དེ་དག་བརྟུལ་བར་བྱའོ། །བསོ
【現代漢語翻譯】 第一，關於『變為無用』，如前所述，爲了說明其分類，『變為無用』有三種情況：風吹導致位置顛倒；雨水浸濕導致位置順序改變；蟲蛀導致從上到下變成灰燼；螞蟻窩等也導致位置順序改變。這三種『變為無用』也代表了火的『變為無用』。《花鬘經》中說：『火、風和雨，因其差別而有三種變為無用。如果第二次燃燒，則稱為火的變為無用。』 對於沒有遮蓋地放置，犯墮罪的行為者是：僧團的住所本身沒有遮蓋地放置，行為者是比丘自己或自己安排的人沒有遮蓋地放置，這種情況是產生墮罪的行為者。最終，超過四十九肘，或者變為無用，就是正行。 說除離惡作 第二，在最終完成之前的準備階段，是犯惡作的行為者。比丘使用僧團的臥具，之後另一位道友前來並坐在該臥具上，在某段時間內，當其他人坐在該住所時，即使該住所變為無用，也是惡作。最初放置的比丘犯惡作，但不犯墮罪。如果我先走，請收起後面的臥具，這樣吩咐后離開。如果沒有吩咐就離開，則犯惡作。沒有收起個人的住所，沒有遮蓋地放置，超過四十九肘，或者變為無用，也會產生惡作。在下面的四種情況中：鋪設、驅趕、之後按壓和在根部生長的地方坐下，在個人的住所中也會產生惡作。 說此中非墮罪 第三，比丘沒有遮蓋地放置不應觸控的金等珍寶製成的床或小床就離開，也不會犯惡作。《 टीका 》中說：『因為它們堅固，所以不會因風等而變為無用。』《毗奈耶經》中說：『因為不可觸控，所以不遮蓋也沒有罪過。』如果發生盜賊等情況，爲了遮蓋而觸控也是允許的，必須遮蓋。 如果遇到颳風下雨，寺廟中的比丘，誰在外面坐著並且能看見，就應該收起來。如果沒有收起來，就犯惡作。因此，應該遮蓋那些住所。
【English Translation】 Firstly, regarding 'becoming useless', as mentioned before, to explain its classification, 'becoming useless' has three situations: wind blowing causing the position to be reversed; rainwater wetting causing the order of positions to change; insect infestation causing it to turn into ashes from top to bottom; ant nests, etc., also causing the order of positions to change. These three 'becoming useless' also represent the 'becoming useless' of fire. The 'Garland of Flowers Sutra' says: 'Fire, wind, and rain, due to their differences, are said to have three types of becoming useless. If it burns a second time, it is called the becoming useless of fire.' For placing something without covering it, the actor who commits the downfall is: the monastic residence itself is placed without covering it, the actor is the Bhikshu himself or someone he arranged to place it without covering it, such a situation is the actor who generates the downfall. Ultimately, exceeding forty-nine spans, or becoming useless, is the main action. Saying to remove evil deeds Secondly, in the preparatory stage before the final completion, is the actor who commits a misdeed. If a Bhikshu uses the monastic bedding, and later another companion comes and sits on that bedding, for a certain period, when another person sits in that residence, even if that residence becomes useless, it is still a misdeed. The Bhikshu who initially placed it commits a misdeed, but does not commit a downfall. If I leave first, please collect the bedding behind, instruct in this way and leave. If leaving without instructing, then it is a misdeed. Not collecting the personal residence, placing it without covering, exceeding forty-nine spans, or becoming useless, will also produce a misdeed. In the following four situations: laying down, driving away, then pressing down, and sitting where the roots grow, a misdeed will also occur in the personal residence. Saying this is not a downfall offense Thirdly, if a Bhikshu leaves without covering a bed or small bed made of gold or other precious materials that should not be touched, he will not commit a misdeed. The 《 टीका 》 says: 'Because they are solid, they will not become useless due to wind, etc.' The 《Vinaya Sutra》 says: 'Because it is untouchable, there is no fault in not covering it.' If a situation such as a thief occurs, touching it to cover it is also allowed, it must be covered. If there is wind and rain, the Bhikshu in the temple, whoever is sitting outside and can see, should collect it. If it is not collected, a misdeed is committed. Therefore, those residences should be covered.
ད་སྙོམས་ལ་ཞུགས་པའི་དགེ་སློང་དེས་རླུང་དང་ཆར་པ་མཐོང་ནས་གུས་པར་བྱས་ཏེ་མྱུར་དུ་ཕྱིར་འོང་བར་བྱའོ། །བསོད་སྙོམས་དེའི་དོན་ཉིད་ལ་གནས་མལ་མ་བསྡུས་པར་ཕྱིན་ན་ཉེས་པ་མེད་པ་དང་། ན་སྨད་པ་ཡང་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ་ལྟུང་བྱེད་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 屬途徑學處 གཉིས་པ་ནི། གལ་ཏེ་གནས་མལ་བསྡུ་བ་བརྗེད་པས་ཡུལ་གཞན་དུ་འགྲོ་ཞིང་ལམ་རིང་དུ་འདས་སམ་གནས་སུ་ཕྱིན་ནས་བདག་གིས་གནས་མལ་བླ་གབ་མེད་པར་བཞག་གོ་སྙམ་དུ་དྲན་པ་རྙེད་ན་དེ་ལྟར་བརྗེད་པ་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་ཡིད་ལ་བསམ་ཞིང་ཁར་ཡང་བརྗོད་ཅིང་ཕྱིན་ཆད་འདི་ལྟར་མི་བྱའོ་ཞེས་སེམས་བསྐྱེད་པར་བྱ་ཞིང་ཚིག་ཏུ་བརྗོད་པར་ཡང་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། གལ་ཏེ་ལམ་རིང་པོར་མ་ཕྱིན་པར་དྲན་པ་རྙེད་ན་ནི་དགེ་སློང་དེ་ཕྱིར་ལྡོག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །གལ་ཏེ་དགེ་སློང་དེ་ཕར་འགྲོ་བ་ན་དགེ་སློང་ལམ་ནས་ཚུར་འོང་བ་ཞིག་དང་མངོན་སུམ་དུ་འཕྲད་པར་གྱུར་ན་གནས་མལ་སྡུད་པ་བརྗོད་དེ་བླ་གབ་མེད་པར་བཞག་པ་དེ་བརྟུལ་བའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་ཚུར་འོང་བ་དེ་ལ་བཅོལ་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་ལམ་ནས་ཚུར་འོང་བ་གནས་མལ་བསྡུ་བར་ཁས་བླངས་པས་གནས་སུ་སོན་པ་ཉིད་ན་གནས་མལ་བསྡུ་བ་དེ་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །མི་བྱེད་ན་འགལ་ཚབས་ཅན་དུ་འགྱུར་རོ། །དགེ་སློང་གནས་ནས་འཕགས་པར་འགྱུར་བ་ན་གནས་མལ་སྡུད་ཅིང་བསྡད་ན་མགྲོན་པོའི་རྗེས་མ་སླེབས་ན་ཆོམ་རྐུན་པས་བཅོམ་པ་ལ་སོགས་པའི་རྐྱེན་ཉམ་ང་བ་དང་ཕྲད་པར་འགྱུར་བ་ན་གནས་མལ་སྐྱབས་ཡོད་པའམ་བླ་གབ་མེད་པ་ན་འདུག་ཀྱང་རུང་བསྡུ་བར་བྱའོ། །འདི་ནི་བླ་གབ་མེད་པ་མ་ཡིན་གྱི་གཙུག་ལག་ 7-41a ཁང་གི་ནང་ན་འདུག་པ་ལ་བྱ་ཞེས་འགྲེལ་ཆུང་ལས་ཏེ་འོན་ཀྱང་ཊཱི་ཀ་ལྟར་བཟུང་ངོ་། །དགེ་སློང་འགྲོ་བར་ཆས་པ་དེས་གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་མལ་དེ་ས་རྡུལ་ལ་སོགས་པས་དྲི་མ་ཅན་དུ་གྱུར་ན་རླུང་ཀ་བ་ལ་སོགས་པར་སྤྲུག་པར་བྱའོ། །དགེ་སློང་འགྲོ་བར་ཆས་པས་དགེ་འདུན་ནམ་གང་ཟག་གཞན་གྱི་གནས་མལ་ལོངས་སྤྱོད་པ་དེ་ཁུངས་སུ་ཕྱིར་དབུལ་བར་བྱའོ། །གནས་མལ་དེ་དགེ་འདུན་གྱི་ཡིན་ན་ནི་གནས་མལ་གྱི་ཞལ་ཏ་པ་ལ་གཏད་ཅིང་གང་ཟག་གི་ཡིན་ན་གང་ཟག་དེ་ལ་གཏད་པར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། གལ་ཏེ་དུས་ཀྱིས་ཐུབ་ཅིང་ཉམ་ང་བ་དང་ཕྲད་པར་མི་འགྱུར་བ་ལྟ་ན་གནས་མལ་དེ་ཁུངས་སུ་ཕྱིར་དབུལ་བར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །གལ་ཏེ་དུས་ཀྱིས་མི་ཐུབ་ཅིང་ཉམ་ང་བ་དང་ཕྲད་པར་འགྱུར་བ་ལྟ་ན། ཡང་ན་རང་གིས་བསྡུས་ཟིན་པའི་གནས་མལ་དེ་བཅོལ་བར་བྱའོ་སྟེ་ཁྱོད་ཀྱིས་གནས་མལ་འདི་བདག་པོ་ལ་གཏོད་ཅིག་ཅེའམ། ཁྱོད་ཀྱིས་འདི་གཉེར་ཀ་གྱིས་ཤིག་ཅེས་བཅོལ་བར་བྱའོ། །སུ་ལ་བཅོལ་ཅེ་ན། དགེ་སློང་ལའོ། །དགེ་སློང་མེད་ན་དགེ་ཚུལ་ལ་བཅོལ་བར་བྱའོ། །འདི་ནི་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་བཅོལ་བར
【現代漢語翻譯】 途徑學處 如果比丘在乞食時看到風雨，應恭敬地迅速返回。如果爲了乞食而未收拾住所就離開，則沒有罪過，也不是墮罪，因為已經完成了所有墮罪的條件。 第二，如果忘記收拾住所而前往他處，走了很長的路，或者到達目的地后才想起『我把住所沒有遮蓋地留下了』，那麼應該這樣想，忘記收拾住所是應呵責的行為，口中也應這樣說，並且發誓以後不再這樣做，也要在口中說出來。在《 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)》中說，如果沒有走很長的路就想起來了，那麼比丘應該返回。 如果比丘在前往的路上，遇到從對面來的比丘，應該告訴他自己忘記收拾住所，爲了遮蓋，應該委託給從對面來的比丘。如果從對面來的比丘答應收拾住所，那麼到達住所后就應該收拾。如果不收拾，就會犯嚴重的違犯。如果比丘要離開住所，應該收拾住所，如果客人沒有到達，或者遇到強盜等危險，住所沒有遮蓋，那麼可以住下，也可以收拾。這指的是住在沒有遮蓋的地方，即寺廟裡。雖然《 लघुवृत्ति (梵文天城體，梵文羅馬擬音：laghuvṛtti，漢語字面意思：小疏)》中這樣解釋，但還是按照《 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)》的說法。 如果比丘要離開，如果僧團的住所被灰塵等弄髒了，應該用風或柱子等撣掉。如果比丘要離開，應該把僧團或個人的住所歸還原處。如果是僧團的住所，應該交給住所的管理人，如果是個人的住所，應該交給那個人。在《 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)》中說，如果認為不會被時間損壞，也不會遇到危險，那麼應該把住所歸還原處。如果認為會被時間損壞，或者會遇到危險，那麼應該委託已經收拾好的住所，說『請你把這個住所交給主人』，或者說『請你保管這個』。委託給誰呢？委託給比丘。如果沒有比丘，就委託給沙彌。這指的是委託給沒有受比丘戒的人。
【English Translation】 Chapter on the Rules of Conduct Regarding Alms Round If a monk, while on alms round, sees wind and rain, he should respectfully return quickly. If he goes out for the sake of alms round without tidying up his dwelling, there is no fault, nor is it a downfall, because all the conditions for a complete downfall are present. Secondly, if one forgets to tidy up one's dwelling and goes to another place, and travels a long distance, or after arriving at the destination, one remembers, 'I left the dwelling uncovered,' then one should think that forgetting to tidy up the dwelling is a blameworthy act, and one should also say this in words, and vow not to do this again in the future, and one should also say it in words. In the ṭīkā (टीका, ṭīkā, commentary), it says that if one remembers before traveling a long distance, then the monk should return. If a monk, while going, meets a monk coming from the opposite direction, he should tell him that he forgot to tidy up his dwelling, and for the sake of covering it, he should entrust it to the monk coming from the opposite direction. If the monk coming from the opposite direction agrees to tidy up the dwelling, then upon reaching the dwelling, he should tidy it up. If he does not tidy it up, he will commit a serious transgression. If a monk is about to leave the dwelling, he should tidy up the dwelling, and if a guest has not arrived, or if he encounters dangers such as robbers, and the dwelling is not covered, then he may stay or tidy it up. This refers to staying in a place that is not covered, i.e., in a monastery. Although the Laghuvṛtti (लघुवृत्ति, laghuvṛtti, small commentary) explains it this way, it is still according to the ṭīkā (टीका, ṭīkā, commentary). If a monk is about to leave, if the Saṅgha's dwelling is soiled by dust, etc., it should be shaken off with wind or pillars, etc. If a monk is about to leave, he should return the Saṅgha's or another person's dwelling to its original place. If it is the Saṅgha's dwelling, it should be handed over to the caretaker of the dwelling, and if it is a personal dwelling, it should be handed over to that person. In the ṭīkā (टीका, ṭīkā, commentary), it says that if it is considered that it will not be damaged by time and will not encounter danger, then the dwelling should be returned to its original place. If it is considered that it will be damaged by time or will encounter danger, then the already tidied up dwelling should be entrusted, saying, 'Please hand this dwelling over to the owner,' or 'Please take care of this.' To whom should it be entrusted? To a monk. If there is no monk, it should be entrusted to a novice monk. This refers to entrusting it to someone who has not received full ordination.
་མི་བྱ་བར་གསུངས་པ་དང་འགལ་སྙམ་ན། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་གནས་མལ་སྡུད་པ་མི་བཅོལ་བ་དང་། རང་གིས་བསྡུས་ཟིན་པའི་གནས་མལ་འདི་བདག་པོ་ལ་གཏོད་ཅིག་ཅེས་བཅོལ་བར་བྱ་སྟེ་འགལ་བ་མེད་དོ། །དགེ་ཚུལ་དེ་ཡང་མེད་ན་ཁྱིམ་བདག་ལའོ། །བཅོལ་བར་བྱ་བ་དེ་རྣམས་ཐམས་ཅད་མེད་ན་དགེ་སློང་དག་འོང་མི་འོང་ཕྱོགས་བཞིར་རྣམ་པར་བལྟས་ཏེ་ལྡེའུ་མིག་གཞན་གྱིས་མི་མཐོང་བར་སྦས་ནས་འགྲོ་བར་བྱའོ། །གལ་ཏེ་ལམ་ཀར་བདག་གི་གནས་དེར་གཏོགས་པའི་དགེ་སློང་ཚུར་འོང་བ་མཐོང་ན་ལྡེའུ་མིག་སྦས་པའི་ཕྱོགས་དེ་དགེ་སློང་དེ་ལ་བརྗོད་པར་བྱའོ། ། 屬人家學處 གསུམ་པ་ནི། 7-41b གལ་ཏེ་དགེ་སློང་དགེ་འདུན་གྱི་རྟེན་ཁྱེར་ཏེ་གཙུག་ལག་ཁང་གི་ཕྱི་རོལ་དབེན་པར་སོང་ནས་གྲོ་གར་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་འོངས་པ་ན། དགེ་འདུན་ཡོན་བདག་གི་ཁྱིམ་གཞན་དུ་མགྲོན་དུ་བོས་ཤིང་གཙུག་ལག་ཁང་གི་སྒོ་བཅད་པར་གྱུར་ན། གཙུག་ལག་ཁང་དེའི་ཉེ་འཁོར་གྱི་རྩིག་དྲུང་ངམ་ཤིང་ལྗོན་པའི་དྲུང་དུ་རང་གིས་བཏིང་བའི་སྟན་བཞག་སྟེ་མགྲོན་དུ་བོས་པའི་ཁྱིམ་དེར་ཟན་གྱི་ཕྱིར་འཇུག་པར་བྱའོ། །འོ་ན་བསོད་སྙོམས་དེའི་དོན་ཉིད་ལ་ན་སྨད་པ་མ་ཡིན་ཅེས་སྔར་གསུངས་པ་དང་འགལ་སྙམ་ན། གནས་ཆུད་ཟ་བ་བསྐྱབ་པའི་བསམ་པ་ཡོད་མེད་ཀྱིས་མི་འགལ་ལོ། །དགེ་སློང་རྣམས་མགྲོན་དུ་འབོད་པའི་ཁྱིམ་གཞན་དེར་གཙུག་ལག་ཁང་གི་སྟན་དག་གཡར་པོ་སྦྱིན་ནོ། །ལུང་ལས། དགེ་སློང་དག་ཟན་ཟོས་ནས་སྟན་རང་ཉིད་ཀྱི་མཆན་ཁུང་གིས་བླངས་ཏེ་འགྲོ་བ་ན་འཕགས་པ་དག་རོལ་མོ་བ་བལྟར་འདོང་ངམ་ཞེས་འཕྱ་ནས་དགེ་སློང་རང་གིས་ཁྱིམ་དེ་ནས་སྟན་དག་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་བསྐུར་བར་མི་བྱའོ། །སྐབས་འདིར་འགྲེལ་ཆུང་ལས། མགྲོན་དུ་འགྲོ་ན་བདག་གིས་སྟན་རང་ཆས་སུ་ཁྱེར་ཏེ་མི་འགྲོ་ཞེས་ཀྱང་བཤད་དོ། །སྟན་བསྐུར་བ་དེ་ནི་ཁྱིམ་པ་དང་དགེ་ཚུལ་དག་གི་ལས་ཁོ་ནའོ། །དེ་དག་གིས་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་སྟན་དེ་དག་བསྐུར་བར་བྱའོ། །ཁྱིམ་པ་དང་དགེ་ཚུལ་མེད་ན་སྟན་དེ་དག་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་བསྐྱལ་བའི་ཕྱིར་ཁྱིམ་པ་དག་ལ་བཅོལ་ཏེ་དགེ་སློང་རྣམས་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་འདོང་བར་བྱའོ། །ཁྱིམ་པ་དག་ན་རེ། བདག་ཅག་གིས་བསྐྱལ་ལོ་ཞེས་ཟེར་ན་མལ་ཆ་དང་སྟན་དག་བཞག་སྟེ་དགེ་སློང་རྣམས་ཁྱིམ་དེ་ནས་འདོང་བར་བྱའོ། །ཁྱིམ་པ་དེ་དག་གིས་སྐྱེལ་བར་ཁས་བླངས་ཀྱང་མ་བསྐྱལ་ན་གནས་པར་བྱེད་པའི་ཉེ་གནས་དགེ་སློང་གཞོན་ནུ་དག་གིས་མལ་ཆ་དང་སྟན་དེ་དག་ཚུར་བླང་བར་བྱའོ། །གནས་པར་བྱེད་པ་དག་མེད་ན་གནས་བརྟན་དེ་དག་དང་དགེ་ 7-42a སློང་རྣམས་རང་གིས་བླང་བར་བྱའོ། །ཁྱིམ་དེར་གཡར་དུ་བཅུག་པའི་སྟན་ཤིན་ཏུ་མང་བས་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་བླང་དགོས་ན་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་འདུས་ཏེ་སྟན་དེ་རྣམས་ཚུར་བླང་བའི་ཕྱིར་གཎྜི་བརྡུང་བར་བྱ
【現代漢語翻譯】 如果有人認為這與『不要做』的說法相矛盾，那麼不應委託未受具足戒者收拾住所，但可以委託他們說：『請將你收拾好的住所交給主人』，這樣就沒有矛盾了。如果沒有沙彌，就交給居士。如果所有這些人都找不到，那麼比丘們應環顧四方，看看是否有人來，然後將鑰匙藏在別人看不到的地方離開。如果在路上看到屬於自己住所的比丘前來，應將藏鑰匙的地方告訴那位比丘。 屬人家學處（關於與在家人的交往的學處） 第三條： 如果比丘帶著僧團的財產離開精舍，到偏遠的地方去，然後應齋僧的邀請來到精舍，但精舍的門已經關閉。那麼，他應該在精舍附近的墻邊或樹下，鋪設自己帶來的坐墊，然後爲了食物進入被邀請的居士家。如果有人認為這與之前所說的『不應爲了托缽而感到羞恥』相矛盾，那麼這並不矛盾，因為這取決於是否有保護住所不被破壞的想法。 比丘們應將精舍的坐墊借給應邀前來的其他居士。律藏中說：『比丘們吃完飯後，用腋窩夾著坐墊離開，會被人嘲笑說，他們是去看戲的嗎？』因此，比丘不應自己將坐墊從居士家送回精舍。此處《小疏》中說：『如果應邀前往，不應自己攜帶坐墊作為行李。』送坐墊只是居士和沙彌的工作。他們應該將坐墊送回精舍。如果沒有居士和沙彌，爲了將坐墊送回精舍，應委託居士，然後比丘們再返回精舍。如果居士們說：『我們會送的』，那麼比丘們應放下臥具和坐墊，然後離開居士家。如果居士們答應送卻沒送，那麼負責照看住所的年輕比丘應取回臥具和坐墊。如果沒有負責照看的人，那麼長老們和比丘們應自己取回。如果在居士家借放了非常多的坐墊，需要所有僧團成員一起取回，那麼所有僧團成員應聚集在一起，敲擊犍稚（犍稚，梵文ghanta，鈴，漢語字面意思：鈴）以取回坐墊。
【English Translation】 If someone thinks this contradicts the statement 'do not do', then one should not entrust an unordained person to collect the dwelling, but one can entrust them by saying, 'Please give the dwelling you have collected to the owner,' so there is no contradiction. If there is no novice, then to the householder. If all these cannot be found, then the monks should look around in all directions to see if anyone is coming, and then hide the key where others cannot see it and leave. If on the way one sees a monk belonging to one's dwelling coming, one should tell that monk where the key is hidden. Belonging to the Householder's Training The third: If a monk takes the Sangha's property and goes to a secluded place outside the monastery, and then comes to the monastery after being invited to a meal at a householder's home, but the monastery door is closed, then he should place the mat he brought himself near the wall or tree near the monastery, and then enter the invited householder's home for food. If someone thinks this contradicts the previous statement 'one should not be ashamed for the sake of alms', then it does not contradict, because it depends on whether there is the thought of protecting the dwelling from being destroyed. The monks should lend the monastery's mats to other householders who are invited. The Vinaya says: 'If monks leave after eating, carrying the mats under their armpits, they will be ridiculed as if they are going to watch a play.' Therefore, the monk should not send the mat back to the monastery from the householder's home himself. Here, the Minor Commentary says: 'If invited, one should not carry the mat as luggage oneself.' Sending the mat is only the work of householders and novices. They should send the mats back to the monastery. If there are no householders and novices, in order to send the mats back to the monastery, one should entrust the householders, and then the monks should return to the monastery. If the householders say, 'We will send them,' then the monks should put down the bedding and mats, and then leave the householder's home. If the householders promise to send them but do not, then the young monk who is responsible for taking care of the dwelling should take back the bedding and mats. If there is no one in charge, then the elders and monks should take them back themselves. If there are so many mats borrowed at the householder's home that all the Sangha members need to take them back, then all the Sangha members should gather together and strike the gandi (犍稚，梵文ghanta，鈴，Romanization: ghanta, meaning: bell) to retrieve the mats.
འོ། ། 說屬精舍學處 བཞི་པ་ནི། ཡོན་བདག་དག་གིས་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་འོངས་ཏེ་ཡོན་བདག་རང་ཉིད་འདིངས་བ་དག་གི་དོན་དུ་དགེ་འདུན་གྱི་སྟན་ཆ་དག་གཡར་པོར་བྱེད་ན་གཡར་པོར་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །ཡོན་བདག་ལ་གཡར་པོ་འབྱིན་པའི་གདན་ཆ་དེ་དག་ཁྱིམ་པ་ལ་ལས་རྐུ་བ་བསྲུང་བའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་གཅིག་ཀྱང་བཞག་པར་བྱའོ། །སྲུང་མར་བཞག་པའི་དགེ་སློང་དེས་ཁྱིམ་པ་དེ་དག་གི་གསེབ་ཏུ་མི་བསྡད་པར་ཕྱོགས་ཕ་ཟད་གཅིག་ཏུ་བསྡད་པར་བྱའོ། །སྲུང་མར་བཞག་པའི་དགེ་སློང་དེ་དགེ་སློང་རང་གི་ལས་བསམ་གཏན་དང་ཁ་ཏོན་ལ་སོགས་པ་བྱའོ། །སྲུང་མའི་དགེ་སློང་ཕྱོགས་གཅིག་ན་སྡོད་པ་དེས་གདན་ཆ་དེ་དག་ལ་སེམས་གཏད་ཅིང་མིག་ཆེར་བྱེད་པ་ཡང་བྱའོ། །ཡོན་བདག་དེ་རྣམས་དོང་ན་གདན་ཆ་དེ་དག་བརྟུལ་བར་བྱའོ། །ཁྱིམ་པས་གདན་ཆ་མ་རུང་བར་གྱུར་པ་དག་དགེ་བསྐོས་ལ་སོགས་པས་བྱི་དོར་བྱའོ། །བྱི་དོར་ཇི་ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། གང་ན་དེ་དག་ནི་ཆང་གིས་མ་རུང་བར་གྱུར་ན་ཆུ་དག་གིས་བྱི་དོར་བྱའོ། །གདན་ཆ་དེ་དག་སྣུམ་གྱིས་མ་རུང་བར་གྱུར་ན་འདག་ཆལ་གྱིས་བྱི་དོར་བྱའོ། །གདན་ཆ་དེ་དག་མི་གཙང་བས་མ་རུང་བར་གྱུར་ན་སའམ་འདག་རྫས་སམ་གཅི་བས་བྱི་དོར་བྱའོ། །གནས་མལ་གྱི་ཐགས་མ་ནི་འབྲེང་བུ་ལ་སོགས་པའི་སའི་ཐགས་མའོ། །དེ་མི་གཙང་བས་མ་རུང་བར་གྱུར་ཏེ་འདག་རྫས་ཀྱིས་བཀྲུས་ཀྱང་མ་དག་ན་ཐགས་མ་དེ་བཅད་པར་བྱ་ཞིང་གསོ་བར་བྱའོ། །ཁྱིམ་པ་འདུག་འདུག་པའི་དགེ་འདུན་གྱི་སྟན་མ་བརྟུལ་བ་མཐོང་ན་དགེ་སློང་ལ་སོགས་པ་སུས་མཐོང་བ་དེས་བརྟུལ་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །གལ་ 7-42b ཏེ་མཐོང་བ་དེ་རྒས་པ་དང་ན་བ་ཡིན་ན་དགེ་བསྐོས་གཙུག་ལག་ཁང་སྐྱོང་གིས་བརྟུལ་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །རྒན་པོའམ་ནད་པ་དེས་གདན་ཆ་མ་བསྡུས་པ་མཐོང་བ་དེ་དགེ་བསྐོས་ལ་སྦྲན་པར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། ། 說屬病患學處 ལྔ་པ་ནི། དགེ་འདུན་གྱི་གནས་བརྟན་ནས་གསར་བུའི་བར་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་མཚམས་དེར་གཏོགས་པའི་དགེ་སློང་མི་ན་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ནད་པ་ལ་བལྟ་བར་བྱའོ། །མ་བལྟས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ནད་པ་དུས་གསུམ་དུ་བལྟ་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ལུང་དེའི་འགྲེལ་པ་ལས། ནངས་པར་དང་དྲོ་ཀར་དང་དགོང་ཀར་བལྟའོ། །ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ཡང་མཚན་མོའི་གནས་སྐབས་བརྟག་པའི་ཕྱིར་ནངས་པར་བལྟའོ། །ཁ་ཟས་ཀྱི་གནས་སྐབས་བརྟག་པའི་ཕྱིར་དྲོ་ཀར་བལྟའོ། །མ་ཞུ་བ་ལ་སོགས་པ་བརྟག་པའི་ཕྱིར་དགོང་ཀར་བལྟའོ། །ཞེས་བཤད་དོ། །ནད་པ་ལྟ་བ་ན་འདུག་སྟེའོ། །དེ་ལྟར་མ་བྱས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ཊཱི་ཀར། ནད་པར་བལྟ་བའི་བྱ་བ་འགྲེང་སྟེ་མ་ཡིན་ནོ། །ནད་པ་ལྟ་བ་དེར་རང་གི་སྟན་ཐོགས་ཏེ་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །ནད་པའི་ནད་གཡོག་གིས་ནད་པ་འདུག་པ་དེར་ནད་འདྲི་བའི་དགེ་སློང་འོང་བའི་ཕྱིར་སྟན་དག་བཤམ་པར་བྱའོ། ། 用
【現代漢語翻譯】 哦！ 說屬精舍學處 第四，如果施主來到寺院，爲了施主自己的緣故而借用僧團的坐具，應當允許借用。爲了防止俗人偷盜借給施主的坐具，應當安排一位比丘看守。負責看守的比丘不應混在俗人之中，而應待在單獨的一側。看守的比丘應當進行自己的禪修和誦經等活動。待在一側看守的比丘，也應當留意那些坐具。如果施主離開，應當收回那些坐具。如果俗人弄髒了坐具，應當由知事等進行清理。如何清理呢？如果坐具被酒弄髒，應當用水清理。如果坐具被油弄髒，應當用黏土清理。如果坐具被不凈之物弄髒，應當用土、黏土或尿液清理。地毯是指用線等編織的地面鋪墊。如果地毯被不凈之物弄髒，即使使用黏土清洗也無法去除污漬，應當剪開並縫補。如果看到有俗人坐在僧團的坐具上而不收起來，任何看到的人，包括比丘等，都應當收起來。如果看到的人是年老或生病之人，應當由知事或寺院管理者收起來。如果年老或生病之人看到坐具沒有被收起來，應當告知知事。 說屬病患學處 第五，從僧團的長老到新學比丘，所有屬於該區域的比丘，凡是沒有生病的，都應當照顧病人。如果不照顧，則犯輕罪。在《律分別》中說：『應當在三個時段照顧病人。』在該律的註釋中說：『應當在早晨、中午和傍晚照顧。』這也是爲了檢查夜間的情況而在早晨照顧。爲了檢查食物的情況而在中午照顧。爲了檢查消化不良等情況而在傍晚照顧。照顧病人時應當坐著。如果不這樣做，則犯輕罪。在《 टीका 》中說：『照顧病人不應站著。』照顧病人時，不應帶著自己的坐具去。病人的侍者應當為前來探望病人的比丘準備座位。
【English Translation】 O! Explanation of the Monastery Rules Fourth, if patrons come to the monastery and borrow the Sangha's seating for their own purposes, it should be allowed. To prevent laypeople from stealing the borrowed seating, a Bhikshu should be assigned to watch over it. The assigned Bhikshu should not mingle with the laypeople but should stay on one side. The watching Bhikshu should engage in his own meditation and recitation, etc. The Bhikshu watching from one side should also pay attention to the seating. If the patrons leave, the seating should be returned. If the seating is soiled by laypeople, it should be cleaned by the Karmadana (officer in charge of duties) etc. How to clean it? If the seating is soiled by alcohol, it should be cleaned with water. If the seating is soiled by oil, it should be cleaned with clay. If the seating is soiled by impurities, it should be cleaned with earth, clay, or urine. A carpet is a floor covering woven with threads etc. If the carpet is soiled by impurities and cannot be cleaned even with clay, the carpet should be cut and sewn. If one sees a layperson sitting on the Sangha's seating without putting it away, whoever sees it, including a Bhikshu, should put it away. If the one who sees it is old or sick, the Karmadana or the monastery manager should put it away. If the old or sick person sees that the seating has not been put away, they should inform the Karmadana. Explanation of the Rules for the Sick Fifth, all Bhikshus belonging to that area, from the elders to the new Bhikshus, should take care of the sick if they are not sick themselves. If they do not take care, they commit a minor offense. In the Vinaya-vibhanga, it is said: 'One should take care of the sick at three times.' In the commentary on that Vinaya, it is said: 'One should take care in the morning, at noon, and in the evening.' This is also to check the night situation and take care in the morning. To check the food situation and take care at noon. To check indigestion etc. and take care in the evening. When taking care of the sick, one should sit down. If one does not do so, one commits a minor offense. In the ṭīkā, it is said: 'The act of taking care of the sick should not be done standing.' When taking care of the sick, one should not go with one's own seat. The attendant of the sick person should prepare seats for the Bhikshus who come to inquire about the sick.
其處學處 དྲུག་པ་ནི། མཁན་པོའམ་སློབ་དཔོན་བསམ་གཏན་ཁ་ཏོན་ལ་སོགས་པ་དགེ་བའི་ཕྱོགས་ལ་གཙུག་ལག་ཁང་གི་ཉེ་ལོགས་དབེན་པ་ལ་སོགས་པར་འགྲོ་བ་ན་གལ་ཏེ་སློབ་མ་དང་། ཉེ་གནས་དག་གིས་མཁན་སློབ་ཀྱི་ཕྱི་བཞིན་འགྲོ་བ་མ་གཏོགས་པ་ཐབས་གཞན་གྱིས་སློབ་མ་དང་ཉེ་གནས་ཀྱི་དགེ་བའི་ཕྱོགས་མི་འཕེལ་ན་མཁན་པོ་དང་སློབ་དཔོན་དེའི་ཕྱི་བཞིན་འགྲོ་བར་བྱའོ། །མཁན་པོའམ་སློབ་དཔོན་དེ་འདུག་པའི་ཕྱིར་སློབ་མའམ་ཉེ་གནས་དེས་རང་གི་སྟན་བསྐུར་བར་བྱའོ། །སློབ་མའམ་ཉེ་གནས་དེས་བདག་ཉིད་ཕྱི་བཞིན་འགྲོ་བར་མ་ཞུས་པར་མཁན་པོའམ་སློབ་དཔོན་གྱི་སྟན་མི་ 7-43a བསྐུར་རོ། །གཙུག་ལག་ཁང་གི་ཉེ་ལོགས་དབེན་པར་མཁན་པོའམ་སློབ་དཔོན་དགེ་བའི་ཕྱོགས་ལ་འགྲོ་བ་ན་མཁན་པོའམ་སློབ་དཔོན་གྱི་སྟན་སློབ་མས་ཕར་ཁྱེར་ཏེ། དེ་ནས་གཙུག་ཁང་དུ་ཚུར་འོང་བ་ན་སློབ་མ་དྲུང་ན་མི་འདུག་ན་སྟན་དེ་སུས་བསྐུར་ཞེ་ན། མཁན་པོའམ་སློབ་དཔོན་གྱི་སྟན་དེ་མཁན་པོའམ་སློབ་དཔོན་རང་ཉིད་ཀྱིས་ཕྱིར་བསྐུར་རོ། །ཆོས་ཉན་པའི་སར་སྟན་ནང་ཚངས་ཅན་དང་དྲེའུ་རྔོག་ལ་སོགས་པ་བཏིང་སྟེ། བླ་གབ་མེད་པར་ཆོས་ཉན་པ་ན་རླུང་དང་ཆར་བྱུང་ན་གདན་ཆ་རྣམས་གང་གིས་གདིང་བ་བཏིངས་པ་དེས་བརྟུལ་བར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་གནས་མལ་སྡུད་པ་ན་རྒན་པོ་རྣམས་ཀྱི་གནས་མལ་ལྕི་བ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་རྒན་པོ་རང་གིས་སྡུད་པར་མི་ནུས་ན། གཞོན་ནུ་རྣམས་ཀྱི་གནས་མལ་ཡང་བ་དང་ལྷན་ཅིག་ཕན་ཚུན་ལྕི་ཡང་བརྗེས་ཏེ་བསྐུར་བར་བྱའོ། །གཞོན་ནུ་རྣམས་ཀྱི་གནས་མལ་ཡང་བ་ནི་རྒན་པོ་རྣམས་ཀྱིས་བསྐུར་ཞིང་། རྒན་པོ་རྣམས་ཀྱི་གནས་མལ་ལྕི་བ་ནི་གཞོན་ནུ་རྣམས་ཀྱིས་བསྐུར་བའོ། །གོར་བུ་དང་། གོར་བུ་འབྱམ་པོ་དང་། འབྱམ་པོ་ཁྲི་དང་། ཁྲིའུ་ལ་སོགས་པ་རིགས་མཐུན་པ་དང་མཐུན་པར་ལྷན་ཅིག་ཏུ་བཞག་པར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། མི་མཐུན་པ་ལྷན་ཅིག་བཞག་པར་མི་བྱའོ། །ཞེས་སོ། ། 說屬別精舍學處 བདུན་པ་ནི། གཙུག་ལག་ཁང་གཞན་དུ་དགེ་འདུན་གྱི་གདན་ཆ་དང་རྫས་བརྙན་དགེ་འདུན་དུ་གྱུར་པའི་དགེ་སློང་དག་གིས་གཡར་པོར་བསྐུར་བར་བྱའོ། །ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། གལ་ཏེ་དེ་ཚེ་ཆར་འབབ་པ་དང་ཆར་འབབ་ཏུ་དོགས་པ་མེད་ན་བསྐུར་བར་བྱའོ། །ལུང་ལས། གལ་ཏེ་ཆར་བབ་པའམ་འབབ་ཏུ་དོགས་ན་ནི་བརྙན་པོ་སྦྱིན་པར་མི་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །གལ་ཏེ་མལ་སྟན་བརྙེས་པ་ལས་ལེན་ཀྱང་རུང་སྐྱེལ་ཀྱང་རུང་ལམ་ཀར་རླུང་དང་ཆར་བྱུང་ན་ཤིང་ལྗོན་པའི་དྲུང་ངམ་རྩིག་པའི་དྲུང་དུ་གདན་ཆ་དང་མཆོད་པའི་ 7-43b རྫས་རྣམས་ཕུང་པོར་བཅེར་བར་བྱའོ། །ཕུང་པོར་བཅེར་བ་དེ་ལ་རྫས་གདན་ཆ་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ནང་ནས་རྙིང་པ་ངན་པ་གཅིག་གིས་གཡོགས་པར་བྱའོ། །གཙུག་ལག་ཁང་དུ་ཕྱིན་ནས་གདན་ཆ་ལ་སོགས་པ་རྫས་གཤེར་བ་རྣམས་བསྐམ་པར་བྱའོ། ། 屬失壞學
【現代漢語翻譯】 第六，關於學處：堪布（Khenpo，親教師）或軌範師（Slobpon，阿阇梨）在禪定、誦經等善行方面，前往寺院附近僻靜處時，如果弟子和近侍不跟隨堪布和軌範師，就無法增進他們的善行，那麼就應該跟隨堪布和軌範師。堪布或軌範師就座后，弟子或近侍應為他們鋪設坐墊。如果弟子或近侍沒有請求跟隨，就不要為堪布或軌範師鋪設坐墊。在寺院附近僻靜處，堪布或軌範師進行善行時，弟子應將堪布或軌範師的坐墊帶去，然後返回寺院。如果弟子不在身邊，那麼誰來鋪設坐墊呢？堪布或軌範師的坐墊應由堪布或軌範師自己鋪設。 在聽法之處，如果鋪設了內有棉絮的坐墊、騾子毛毯等，且沒有覆蓋物，當颳風下雨時，誰鋪設的坐墊就由誰來遮擋。如此整理住所時，由於老年人的住所沉重，他們自己無法整理，那麼年輕人應將自己輕便的住所與老年人沉重的住所互相交換，然後幫忙搬運。年輕人搬運老年人沉重的住所，老年人搬運年輕人輕便的住所。蒲團、大蒲團、大坐墊、小坐墊等應按類別放在一起。論疏中說：『不要將不同類的東西放在一起。』 第七，關於學處：應將僧團的坐墊和財物，借給其他寺院中成為僧團一部分的比丘。是否所有東西都借呢？如果當時沒有下雨或沒有下雨的顧慮，就可以借。律經中說：『如果下雨或有下雨的顧慮，就不要借出財物。』如果在路上拾到坐墊，無論是拿走還是送回，遇到颳風下雨時，應將坐墊和供品堆放在樹下或墻邊。在堆放的物品上，應從所有財物和坐墊中，用一件舊的、不好的東西覆蓋。到達寺院后，應將潮濕的坐墊等財物晾乾。
【English Translation】 Sixth, regarding the training in discipline: When the Khenpo (親教師, the preceptor) or Slobpon (阿阇梨, the teacher) goes to a secluded place near the monastery for virtuous activities such as meditation and recitation, if the disciples and attendants cannot increase their virtuous activities unless they follow the Khenpo and Slobpon, then they should follow the Khenpo and Slobpon. After the Khenpo or Slobpon sits down, the disciple or attendant should spread the seat for them. If the disciple or attendant does not ask to follow, do not spread the seat for the Khenpo or Slobpon. When the Khenpo or Slobpon is engaged in virtuous activities in a secluded place near the monastery, the disciple should take the Khenpo or Slobpon's seat there and then return to the monastery. If the disciple is not present, then who will spread the seat? The Khenpo or Slobpon's seat should be spread by the Khenpo or Slobpon themselves. In the place of listening to the Dharma, if cushions filled with cotton, mule blankets, etc., are spread without a covering, when wind and rain come, whoever spread the cushions should cover them. When tidying up the dwelling in this way, since the dwellings of the elderly are heavy, and they cannot tidy them up themselves, the young people should exchange their light dwellings with the heavy dwellings of the elderly and help carry them. The young people carry the heavy dwellings of the elderly, and the elderly carry the light dwellings of the young people. Cushions, large cushions, large mats, small mats, etc., should be placed together according to their type. The commentary says: 'Do not place dissimilar things together.' Seventh, regarding the training in discipline: The cushions and belongings of the Sangha should be lent to monks who are part of the Sangha in other monasteries. Should everything be lent? If there is no rain or fear of rain at that time, then it can be lent. The Vinaya Sutra says: 'If it is raining or there is fear of rain, do not lend the belongings.' If a seat is found on the road, whether taking it or returning it, if wind and rain occur, the cushions and offerings should be piled up under a tree or against a wall. On top of the pile, one should cover it with an old, bad item from among all the belongings and cushions. After arriving at the monastery, the wet cushions and other belongings should be dried.
處 བརྒྱད་པ་ནི། གཙུག་ལག་ཁང་ལ་མེ་ཤོར་རམ། འོད་པའི་ཆུ་བྱུང་ན་གང་ཟག་གི་རྫས་འདོན་པར་མ་ཟད་དགེ་འདུན་གྱི་རྫས་ཀྱང་འདོན་པར་བྱའོ། །གང་གི་ཚེ་འདོན་ཞེ་ན། རང་གི་ལྷུང་བཟེད་ཆོས་གོས་ཐོན་ཟིན་ནའོ། །ལུང་དང་ཊཱི་ཀར། དེའི་འོག་ཏུ་དགེ་འདུན་གྱི་ཡང་གདོན་པར་བྱ་སྟེ། གང་ཟག་ནི་འཕོངས་པར་གྱུར་ལ། དགེ་འདུན་ནི་འཕོངས་པར་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །མེ་ཆུའི་ནང་ནས་རྫས་བཏོན་ཟིན་པ་གཞན་གྱིས་རྐུ་བ་བསྲུང་བའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་རྒན་པོ་གདོན་པའི་ལས་མི་ནུས་པ་བཞག་པར་བྱའོ། །མེ་དང་ཆུ་མི་བཟོད་པ་ཉིད་ཀྱི་ནང་དུ་རྫས་འདོན་པར་འཇུག་པར་མི་བྱའོ། །ལུང་ལས། གང་ཟག་དང་དགེ་འདུན་གྱི་རྫས་མེས་འཚིག་གམ། ཆུས་ཁྱེར་ན་ཡང་དེ་ལ་འགྱོད་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །གནས་མལ་གྱི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 未清雜草樹葉行走墮罪 ལྔ་པ་ལ། རྩྭ་དང་ལོ་མ་མ་བསྡུས་པར་འགྲོ་བའི་བསླབ་པར་བྱ་བའི་གནས་སྐབས་དང་། །སྔར་དང་ཆོས་མཐུན་དམིགས་བསལ་བཤད། །བསླབ་པར་བྱ་བ་གཞན་ཡང་བསྟན། །ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པའོ། ། 未清雜草樹葉行走時所學 དང་པོ་ལ། ཁྱིམ་གཞན་འབྲེལ་བའི་བསླབ་བྱ་བརྗོད། །དགོན་པ་དང་འབྲེལ་བསླབ་བྱ་བསྟན། །གོས་དང་འབྲེལ་བའི་བསླབ་བྱ་དང་། །འཆག་པ་དང་འབྲེལ་བསླབ་བྱའོ། ། 說屬人家學處 དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་གིས་ཁྱིམ་གཞན་དུ་གནས་གཡར་ཏེ་འདུག་པ་ན་རྩྭ་སྐམ་པོའམ་ཤིང་གི་ལོ་མ་ལ་སོགས་པ་གདིང་བར་རང་གིས་བྱས་པའམ་གཞན་འདིང་དུ་བཅུག་ན་འགྲོ་ཁར་ཁྱིམ་བདག་ལ་རྩྭའམ་ལོ་མ་འདི་དག་དོར་རམ་མི་དོར་ཞེས་དྲིས་ཏེ། དོར་ཅིག་ཟེར་ན་ 7-44a དོར་བར་བྱའོ། ། 說屬閑靜處學處 གཉིས་པ་ནི། དགོན་པར་ཏེ་ས་ཕྱོགས་སྟོང་པར་ནི་རྩྭའམ་ལོ་མ་བཏིང་བ་ལ་སྲིན་བུ་མི་འཇུག་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ནི་ཡང་བསླབ་པར་བྱའོ། །སློང་བ་དེ་ནི་རྩྭའམ་ལོ་མ་བཏིང་བ་དེ་རྣམས་མགོའམ་མཇུག་མ་དེ་ཟློག་པ་ཙམ་བྱས་པ་ཉིད་ན་བྱས་པ་ཉིད་དོ། །དེའང་སྔས་ཀྱི་རྩྭ་རྣམས་མལ་གྱི་མཇུག་ངོས་སུ་བསྒྱུར་བའམ་མལ་མཇུག་ངོས་ཀྱི་རྩ་རྣམས་སྔས་ངོས་སུ་བསྒྱུར་བར་ཡིན་པར་བཤད་དོ། །སོ་ཐར་འགྲེལ་བར་དེར་སྔས་སམ་ཕོངས་སུ་བྱས་ན་བྱས་པའོ། །རྩྭ་བཏིང་བ་དང་དཀྲུགས་པ་ནི་བདག་ཉིད་རྐྱེན་སོགས་ཀྱིས་འགྲོ་བར་རིངས་ན་ཕོངས་སམ་སྔས་གཅིག་དཀྲུགས་ན་དཀྲུགས་པར་ཆུད་དོ་ཞེས་སོ། ། 屬衣學處 གསུམ་པ་ནི། རྩྭ་བཏིང་བའི་སྟེང་དུ་གོས་དག་བསྐམ་པའི་ཕྱིར་ས་གཞིར་རྩྭ་བཏིང་བ་ཡང་མ་དོར་བར་བཞག་ན་སྲོག་ཆགས་སྐྱེ་བས་དོར་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །རང་གི་གོས་བསྐམ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ས་གཞིར་རྩྭ་བཏིང་བ་དེ་འདོར་བ་ན་མ་འདོར་བར་ཞོག་ཅིག །ཁོ་བོས་གོས་སྐེམ་མོ་ཞེས་འགའ་ཞིག་སློང་བ་ལ་སྦྱིན་ནམ་ཞེ་ན། རྩྭ་འདོར་མི་འདོར་དྲིས་ལ། དོར་བར་ཁས་ལེན་ན་བྱིན་ནོ། ། 屬涉足學處 བཞི་པ་ནི། དགེ་སློང་ཡུན་རིང་འ
【現代漢語翻譯】 第八，如果寺廟失火或發生洪水，不僅要取出個人的物品，還要取出僧團的物品。何時取出呢？在自己的缽和袈裟取出之後。律藏和註疏中說：『在那之後，也要取出僧團的物品，因為個人會衰敗，而僧團不會衰敗。』從火或水中取出物品后，爲了防止他人偷盜，應留下一位年長的比丘，他不能勝任取物的工作。不要讓人在無法忍受的火和水中取物。律藏中說：『如果個人和僧團的物品被火燒燬或被水沖走，也不要後悔。』這是關於住所的墮罪。 未清理雜草樹葉行走墮罪 第五，關於未清理雜草樹葉行走應學之處的情況，以及先前和符合佛法的特殊情況的說明，還講述了其他應學之處，以及墮罪的分類。 未清理雜草樹葉行走時所學 第一，講述與他人房屋相關的學處，講述與寺院相關的學處，與衣服相關的學處，以及與行走相關的學處。 說屬人家學處 第一，比丘在他人房屋借住時，如果自己鋪設了乾草或樹葉等作為墊子，或者讓別人鋪設，離開時應詢問房主：『這些草或樹葉是丟棄還是不丟棄？』如果說『丟棄吧』，就應該丟棄。 說屬閑靜處學處 第二，在寺院，也就是空曠的地方，爲了防止蟲子進入鋪設的草或樹葉中，也應該學習。比丘只需將鋪設的草或樹葉的頭或尾翻轉一下，就算完成了。據說，可以將枕頭的草翻到床尾，或者將床尾的草翻到枕頭。在《根本說一切有部毗奈耶釋》中，如果將草做成枕頭或坐墊，也算完成了。如果因為自身原因等需要趕路，鋪設或翻動草時，翻動一個坐墊或枕頭也算翻動了。 屬衣學處 第三，爲了晾曬衣服而在地上鋪設草，如果草沒有丟棄就放在那裡，會滋生生物，所以應該丟棄。爲了晾曬自己的衣服而在地上鋪設草，丟棄時，如果有人請求：『請不要丟棄，我來晾曬衣服。』是否應該給呢？應該詢問是否丟棄草，如果答應丟棄，就可以給。 屬涉足學處 第四，比丘長時間...
【English Translation】 Eighth, if a monastery catches fire or a flood occurs, not only personal belongings but also Sangha's belongings should be taken out. When to take them out? After one's own bowl and robes have been taken out. The Vinaya and commentaries say: 'After that, the Sangha's belongings should also be taken out, because the individual will perish, but the Sangha will not perish.' After taking out belongings from the fire or water, to prevent others from stealing, an elderly Bhikshu should be left behind, who is not capable of taking things out. One should not allow people to take things out in unbearable fire and water. The Vinaya says: 'If the belongings of the individual and the Sangha are burned by fire or carried away by water, one should not regret it.' This is about the downfall of the dwelling. Walking with Uncleaned Grass and Leaves Downfall Fifth, regarding the situation of learning where to walk without cleaning grass and leaves, and the explanation of previous and Dharma-compliant special circumstances, other learning points are also explained, as well as the classification of downfalls. Learning when walking without cleaning grass and leaves First, it talks about the learning related to other people's houses, the learning related to monasteries, the learning related to clothes, and the learning related to walking. Saying it belongs to someone else's house learning First, when a Bhikshu borrows a place to stay in another person's house, if he lays dry grass or leaves as a cushion himself, or asks someone else to lay it, he should ask the householder when leaving: 'Should these grasses or leaves be discarded or not?' If he says 'Discard them,' then they should be discarded. Saying it belongs to a quiet place learning Second, in a monastery, that is, an empty place, in order to prevent insects from entering the laid grass or leaves, one should also learn. The Bhikshu only needs to turn the head or tail of the laid grass or leaves, and it is considered done. It is said that the grass of the pillow can be turned to the end of the bed, or the grass of the end of the bed can be turned to the pillow. In the Sarvastivada Vinaya Commentary, if the grass is made into a pillow or cushion, it is considered done. If one needs to hurry on the road due to personal reasons, etc., when laying or turning the grass, turning one cushion or pillow is also considered turning. Belongs to clothing learning Third, in order to dry clothes, grass is laid on the ground, and if the grass is not discarded and left there, it will breed creatures, so it should be discarded. In order to dry one's own clothes, grass is laid on the ground, and when discarding it, if someone asks: 'Please don't discard it, I will dry my clothes.' Should it be given? One should ask whether to discard the grass, and if one agrees to discard it, it can be given. Belongs to wading learning Fourth, Bhikshu for a long time...
ཆག་པ་དགེ་བ་རྒྱ་ཆེར་བྱེད་པ་དག་གི་འཆག་པ་ས་གཞི་རྩུབ་པོ་དག་ཏུ་རྐང་མཐིལ་གཉིས་ལ་ས་གཞི་རྩུབ་པོས་གནོད་ན་འཆག་པ་དག་ཏུ་རྩྭ་དག་གདིང་བར་བྱའོ། །འཆག་པར་བཏིང་བའི་རྩྭ་དེ་དག་ཀྱང་དོར་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །འཆག་པའི་འཕྲོ་གཏོང་ན་དོར་བར་བྱ་བ་རྩྭ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ནི་དགྲམ་དུ་བཏུབ་པ་མ་ཡིན་པ་ཕྱེ་མས་རྡུལ་དང་འདྲ་བ་ཉིད་དུ་མ་གྱུར་པ་དོར་བར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། གྱུར་ན་ནི་དོར་བར་བྱ་མི་དགོས་ཏེ་སྲོག་ཆགས་མི་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །འཆག་པའི་འཕྲོ་གཏོང་བ་ལས་འཕྲོ་མི་གཅོད་པ་གཞན་གྱི་ཚེ་ན་དུས་སུ་སྟེ་སྐབས་སུ་སྲོག་ཆགས་ཡོད་མེད་སོ་སོར་བརྟག་པ་དང་། སྲོག་ 7-44b ཆགས་མི་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་བསྒྱུར་ལོག་བྱའོ། །ས་སྣུམ་པ་བརླན་ཅན་དང་། དངར་བ་སྟེ་འཇམ་པོ་ནུལ་ནུལ་བ་ནི་སྲིན་བུ་མྱུར་དུ་འཇུག་པ་ལ་ཕྱིན་ཉིན་རེ་བཞིན་བསྒྱུར་ལོག་བྱའོ། །ས་སྣུམ་པ་དང་དངར་བ་ལས་གཞན་ས་སྐམ་པ་དང་རྩུབ་པ་ཉིད་དུ་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཅིང་རྩྭ་དེ་རྣམས་བསྒྱུར་ལོག་བྱའོ། །འཆག་པ་དག་ཏུ་རྩྭ་དགྲམ་པའི་ཆེད་དུ་ནི་རྩྭ་ཆུན་པོ་དག་ས་ལ་འཇོག་པར་བྱེད་པ་ན་དེར་སྲིལ་དག་བྱུང་ནས་ཐག་པས་བཅིངས་ཏེ་ཤིང་ལྗོན་པ་ལ་དཔྱངས་ཤིང་བཞག་པར་བྱའོ། །འདག་རྫས་ཀྱི་རྒྱུ་གཅི་བ་དེ་དག་ས་ལ་འཇོག་པར་བྱེད་པ་ན་དེ་དག་ཏུ་སྲིལ་དག་བྱུང་ན་གྱ་མོར་བཞག་པར་བྱའོ། ། 分別說過早類事 གཉིས་པ་ནི། སྔར་གནས་མལ་མ་བསྡུས་པའི་སྐབས་སུ། གནས་ནས་འཕག་པར་འགྱུར་བ་ན་ཞེས་བྱ་བ་ཡན་ཆད་ཁྲི་དང་། ཁྲིའུ་དང་། སྟན་ནང་ཚངས་ཅན་དང་། ལྭ་བ་དང་། སྔས་གོར་བུ་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་འདིར་སྦྱར་བར་བྱའི། འདོམ་བཞི་བཅུ་རྩ་དགུ་ཚུན་ཆད་ནི་དེའི་ཉེ་འཁོར་རོ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་ནི་སྔར་ཐལ་བའོ། །དེ་རྣམས་གདིང་བའི་བསླབ་པའི་གཞི་ཡང་འདྲ་བར་སྦྱར་བར་བྱའོ། །ཐམས་ཅད་སྔར་དང་འདྲའམ་ཞེ་ན། དགེ་སློང་གཉིས་ཀར་གཅིག་ཅར་རྩྭའམ་ལོ་མ་བཏིང་བ་ལ་སྤྱོད་པ་ནི་གཉིས་ཀས་དོར་བར་འདྲ་བ་ཉིད་དོ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། གདིང་བ་ནི་སོ་སོར་སྤྱོད་པའི་ཡན་ལག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། ། གསུམ་པ་ནི། ཁྱིམ་བདག་ལ་དྲིས་ཏེ་ཞེས་སྔར་སྨོས་ན་དེ་ཁོ་ན་ལ་དྲིའམ་ཞེ་ན། དགེ་འདུན་གྱི་གནས་མ་ཡིན་པར་ཁྱིམ་པའི་ཁྱིམ་དུ་ནི་རྩྭའམ་ལོ་མ་བཏིང་ནས་འདོར་བ་ན་གནས་དེའི་བདག་པོ་རྣམས་ཞེས་མང་ཚིག་ཏུ་བསྟན་པ་ནི་བུ་དང་ཆུང་མ་ལ་སོགས་པ་སྟེ་དེ་རྣམས་ལ་དྲི་བར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། ། 安立墮罪 བཞི་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དགེ་སློང་རྒན་གཞོན་གཉིས་ཀྱིས་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་རྩྭ་མང་ 7-45a པོའི་གདིང་བ་བཏིང་ནས་མ་བསྡུས་པར་སོང་བ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་རིས་ཀྱི་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་སུ་རྩྭའི་རླན་གྱིས་སྲོག་ཆགས་ཕྲ་མོ་མང་པོ་
【現代漢語翻譯】 對於那些廣泛從事行禪（Chagpa，梵文：Caṅkramaṇa，梵文羅馬轉寫：Cankramana，漢語字面意思：行走）的人來說，如果粗糙的地面傷害了他們的腳底，應該在行禪的地方鋪上草。鋪在行禪處的草也應該丟棄。如果丟棄行禪時剩下的草等物，那些未腐爛成粉末狀，無法撒開的，就應該丟棄。ཊཱི་ཀ་（Ṭīkā，註釋）中說：『如果已經腐爛，則不必丟棄，因為不會滋生生物。』如果行禪時沒有丟棄剩下的東西，在其他情況下，應該隨時檢查是否有生物，爲了防止生物滋生，應該翻動。 潮濕、濕潤的土地，以及柔軟、光滑的土地，容易滋生昆蟲，應該每天翻動。除了潮濕和柔軟的土地外，乾燥和粗糙的土地，應該每半個月翻動一次草。爲了在行禪處鋪草，當把成捆的草放在地上時，如果出現昆蟲，應該用繩子捆起來，掛在樹上。當把糞便等肥料放在地上時，如果出現昆蟲，應該放在角落裡。 分別說過早類事 第二，在尚未整理好先前住所的情況下。從『如果從住所跳起』到『床、小床、帶內胎的墊子、衣服和圓形枕頭』等，都應在此處新增。『直到四十九個手掌』是指其附近等，這些都已在前文中提及。鋪設這些東西的學處基礎也應同樣新增。如果一切都與之前相同嗎？對於比丘（Dge slong，梵文：Bhikṣu，梵文羅馬轉寫：Bhiksu，漢語字面意思：乞食者）同時使用草或樹葉鋪設，兩人都同樣需要丟棄。ཊཱི་ཀ་（Ṭīkā，註釋）中說：『鋪設是分別使用的部分。』 第三，如果之前說過要詢問施主，那麼是否只詢問他呢？如果不是僧團（Dge 'dun，梵文：Saṃgha，梵文羅馬轉寫：Samgha，漢語字面意思：僧伽）的住所，而是在俗家（Khyim pa，梵文：Gṛhapati，梵文羅馬轉寫：Grhapati，漢語字面意思：家主）的家中鋪設和丟棄草或樹葉，那麼應該詢問住所的主人，這裡用複數形式表示，指的是兒子和妻子等，應該詢問他們。 安立墮罪 第四，分為一般意義和詞語意義。 首先，故事的起因是，在舍衛城（Mnyan yod，梵文：Śrāvastī，梵文羅馬轉寫：Śrāvastī，漢語字面意思：聞者城），兩位年長的比丘（Dge slong，梵文：Bhikṣu，梵文羅馬轉寫：Bhiksu，漢語字面意思：乞食者）在寺院裡鋪設了大量的草墊，但沒有整理就離開了，因此制定了墮罪（Ltung byed）。需要禁止的是，在自己僧團（Dge 'dun，梵文：Saṃgha，梵文羅馬轉寫：Samgha，漢語字面意思：僧伽）的住所里，草的濕氣滋生了許多小生物。
【English Translation】 For those who extensively practice walking meditation (Chagpa), if the rough ground hurts their soles, grass should be laid where they practice walking meditation. The grass laid for walking meditation should also be discarded. If discarding leftover grass etc. from walking meditation, those that have not decayed into powder and cannot be scattered should be discarded. The Ṭīkā (commentary) says: 'If it has decayed, it does not need to be discarded, because it will not breed creatures.' If the leftovers are not discarded during walking meditation, in other cases, one should check at any time whether there are creatures, and to prevent creatures from breeding, it should be turned over. Moist, damp soil, and soft, smooth soil, easily breed insects, and should be turned over every day. Other than moist and soft soil, dry and rough soil should be turned over every half month. To spread grass for walking meditation, when putting bundles of grass on the ground, if insects appear, they should be tied with rope and hung on trees. When putting manure etc. on the ground, if insects appear, they should be placed in a corner. Separately speaking of things that are too early Second, in cases where the previous dwelling has not been cleaned up. From 'if jumping from the dwelling' up to 'bed, cot, cushion with inner tube, clothes, and round pillow' etc., should be added here. 'Up to forty-nine spans' refers to its vicinity etc., which have been mentioned before. The basis of the precepts for laying these things should also be added in the same way. If everything is the same as before? For monks (Dge slong) using grass or leaves laid together, both need to discard them in the same way. The Ṭīkā (commentary) says: 'Laying is a part of separate use.' Third, if it was previously said to ask the householder, then is it only him that should be asked? If it is not a monastic residence (Dge 'dun), but in a layman's (Khyim pa) house, when laying and discarding grass or leaves, then the owners of that residence should be asked, here indicated in the plural, referring to sons and wives etc., they should be asked. Establishing an offense of downfall Fourth, divided into general meaning and word meaning. First, the origin of the story is that in Śrāvastī (Mnyan yod), two elder monks (Dge slong) laid a large grass mat in the monastery, but left without cleaning it up, therefore an offense of downfall (Ltung byed) was established. What needs to be prohibited is that in one's own monastic residence (Dge 'dun), the moisture of the grass breeds many small creatures.
སྐྱེས་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་ལོངས་སྤྱོད་པ་ལ་གནོད་པ་དང་། སྲོག་ཆགས་ཕྲ་མོ་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་འདུན་དབང་བའི་གནས་སུ་རྩྭའམ་ལོ་མའི་གདིང་བ་རང་ངམ་བསྐོས་པས་བཏིང་བ་མ་བསྡུས་པར་ཕན་ཕུན་དུ་འགྱུར་བའི་ཉེན་ཅན་གྱི་ཕྱོགས་སུ་བཞག་སྟེ། ཕན་ཕུན་དུ་གྱུར་པའམ་འདོམ་བཞི་བཅུ་རྩ་དགུ་འདས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གནས་དང་། དངོས་པོ་དང་། རྟེན་ནོ། །དང་པོ་གང་དུ་གདིང་བའི་གནས་ལ་བཞི་ལས། དགེ་འདུན་དབང་བའི་གནས་ཡིན་པ་སྟེ་དགེ་འདུན་གྱི་གཙུག་ལག་ཁང་ཉིད་དང་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་གང་ཟག་གི་གནས་སུ་ནི་ཉེས་བྱས་ཏེ་འོག་མ་བཞི་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་སོ། །གནས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་དུ་གྲུབ་པ་སྟེ་ཕལ་ཆེར་གཡོགས་པ་དང་བསྐོར་བ་ནི་གནས་ཀྱི་མཐའ་ཡིན་ཅེས་སོ། །སེལ་བ་ནི་སྟེང་གཡོགས་མེད་པའི་གནས་སུ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། །སྤྱོད་ལམ་བཞི་ཤོང་བ་སྟེ་རིམ་པ་ལྷག་པར་རྩིག་པའི་སྐབས་ལས་སྤྱོད་ལམ་བཞི་ཤོང་བའོ་ཞེས་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། །སྤྱོད་ལམ་བཞི་མི་ཤོང་བའི་གནས་སུ་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་གྱི། འདི་ལྟུང་བྱེད་དུ་མི་འགྱུར་ཏེ་དེར་རྩྭ་དང་ལོ་མའི་གདིང་བ་ལ་སྤྱོད་པ་འབྱུང་རིང་བས་དགག་བྱ་གནས་སྐབས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་ཕན་ཕུན་དུ་འགྱུར་བའི་ཉེན་ཅན་ཡིན་པ་དེ་ལྟ་བུའི་ཉེས་དམིགས་ཡོད་པ་ཉིད་ཀྱི་གཞིར་ཅེས་སོ། །གཉིས་པ་གང་འདིང་བའི་དངོས་པོ་ནི་རྩྭའམ་ལོ་མའི་གདིང་བ་ཡིན་ཏེ། ལུང་ལས། རྩྭའི་གདིང་བའམ་ལོ་མའི་གདིང་བ་བཏིང་ངམ་འདིངས་སུ་བཅུག་ན་ཞེས་གསུངས་ལ། རྩྭ་ཉག་མ་གཉིས་སམ་ 7-45b གསུམ་ལྟ་བུ་མ་ཡིན་གྱི། རྩྭ་དང་ལོ་མ་གདན་དུ་བཏིང་ངམ་ཞེས་ཐ་སྙད་བྱར་རུང་བས་གྲགས་སྡེའི་ཚད་དུ་ཆོག་པ་ཡིན་པ་སྟེ་གདིང་བར་བྱས་པ་ཉིད་ཅེས་བཤད་དོ། །གསུམ་པ་གང་གིས་མ་བསྡུས་པར་འཇོག་པའི་རྟེན་ནི་ཆོས་བཞི་ལྡན་ལས་རང་ངམ་བསྐོས་པས་འདིང་བར་བྱས་པ་ཡིན་པ་སྟེ། རང་ངམ་བསྐོས་པས་གདིང་བར་བྱས་པ་ཉིད་ཅེས་སོ། །བརྟུལ་བར་བྱས་སམ་བྱེད་དུ་བཅུག་པ་མ་ཡིན་པ་ལ་སོགས་པ་གསུམ་ནི་གནས་མལ་མ་བསྡུས་པའི་སྐབས་སུ་སྔར་བཤད་པ་དང་འདྲའོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་རྩྭའམ་ལོ་མའི་གདིང་བ་མ་བསྡུས་པར་ཉེ་འཁོར་ལས་མ་འདས་ཀྱང་གཉིད་ལོག་པ་དང་། སྙོམས་པར་འཇུག་པ་ལ་སོགས་པས་གནས་དེའི་རྩྭ་དང་ལོ་མའི་གདིང་བ་བཏིང་བ་དེ་ལས་ནང་གི་ས་ཕྱོགས་གཞན་ན་གནས་པར་འདོད་པའམ་ཉེ་འཁོར་ལས་འདས་ཤིང་འགྲོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་གནས་དེའི་ནང་དུ་གཉིད་ཉལ་བ་ལ་སོགས་པའམ་དེའི་ཉེ་འཁོར་འདོམ་བཞི་བཅུ་རྩ་དགུ་ལས་འདས་ཤིང་འགྲོ་བའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་གཉི
【現代漢語翻譯】 產生對僧團住所享用的妨礙，以及對微小生物的損害。如果一位具有戒律的比丘，在僧團擁有的住所中，自己或指派他人鋪設草或樹葉的坐墊，在未收起的情況下，將其放置在可能造成損害的地方，一旦造成損害，或者超過四十九肘的距離，就犯了根本墮罪。此墮罪有四個支分，其中基礎的支分有三個：處所、事物和所依。 首先，關於鋪設坐墊的處所，有四種情況：是僧團擁有的處所，即僧團的寺廟本身。排除的是，在個人的處所中，會犯輕罪，下面的四種情況也是如此。處所的自性已經成立，即大部分被遮蓋或環繞的地方是處所的邊界。排除的是，在沒有上方遮蓋的處所中，會犯輕罪。能夠容納四種威儀（行、住、坐、臥），即特別是在建造墻壁時，根據『能夠容納四種威儀』的關鍵點來理解。在不能容納四種威儀的處所中，會犯輕罪，但不會構成墮罪，因為在那裡鋪設草或樹葉的坐墊時，難以避免使用，因此從遮止的角度來說，不具備完整性，因此具有造成損害的危險，這就是其基礎。 第二，關於鋪設的事物，是草或樹葉的坐墊。如律藏所說：『如果鋪設或讓人鋪設草的坐墊或樹葉的坐墊。』不是兩三根草，而是草和樹葉可以被稱為鋪設的坐墊，達到公認的數量即可，即被認為是坐墊。第三，關於未收起而放置的所依，是具備四種法，即自己或指派他人鋪設。即自己或指派他人鋪設。不是彎曲或讓人彎曲等三種情況，與之前關於未收起住所的情況類似。 關於意樂的支分，有兩種：想，即對基礎沒有錯亂。動機，即隨意地，即使草或樹葉的坐墊沒有超出附近，也因為睡覺或入定等原因，想要從鋪設坐墊的地方移動到內部的其他地方，或者想要超出附近並離開，並且沒有中斷。行為，即在那個地方睡覺等，或者超出附近的四十九肘並離開。究竟，即睡覺等。
【English Translation】 It causes harm to the enjoyment of the monastic residence and harm to tiny creatures. If a monk with vows, in a place owned by the Sangha, lays down a mat of grass or leaves, either by himself or by someone he has appointed, without gathering it up, and places it in a place where it is likely to cause harm, and it does cause harm, or if it exceeds forty-nine spans, it is a fundamental offense. This offense has four branches, of which the basis has three: the place, the object, and the support. First, regarding the place where the mat is laid, there are four situations: it is a place owned by the Sangha, that is, the monastery of the Sangha itself. What is excluded is that in a personal place, a minor offense is committed, and the following four situations are also the same. The nature of the place has been established, that is, most of what is covered or surrounded is the boundary of the place. What is excluded is that in a place without an upper covering, a minor offense is committed. It can accommodate the four postures (walking, standing, sitting, lying down), that is, especially when building walls, it is understood according to the key point of 'being able to accommodate the four postures'. In a place that cannot accommodate the four postures, a minor offense will be committed, but it will not become an offense, because when laying a mat of grass or leaves there, it is difficult to avoid using it, so from the point of view of prohibition, it does not have completeness, so it has the danger of causing harm, which is the basis for this. Second, regarding the object to be laid, it is a mat of grass or leaves. As stated in the Vinaya: 'If you lay or have someone lay a mat of grass or a mat of leaves.' It is not two or three blades of grass, but grass and leaves can be called a laid mat, and it is enough to reach the recognized quantity, that is, it is said to be made into a mat. Third, regarding the support for not gathering and placing, it is that which has four qualities, that is, it is made to be laid by oneself or by someone appointed. That is, it is made to be laid by oneself or by someone appointed. The three, such as not being bent or having someone bend it, are similar to what was said earlier in the case of not gathering the residence. Regarding the branches of intention, there are two: the thought, that is, there is no confusion about the basis. The motivation is that, at will, even if the mat of grass or leaves does not exceed the vicinity, because of sleeping or entering into samadhi, etc., one wants to move from the place where the mat is laid to another place inside, or one wants to exceed the vicinity and leave, and there is no interruption. The action is sleeping in that place, etc., or exceeding forty-nine spans in the vicinity and leaving. The ultimate is sleeping, etc.
ས་ཏེ་ཕན་ཕུན་དུ་གྱུར་པའམ་འདོམ་ཞེ་དགུ་འདས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། འདི་ལ་བྱེད་པ་པོ་གང་ཞེ་ན། རྩྭ་དང་ལོ་མ་གདིང་བའི་གནས་དགེ་འདུན་གྱི་གཙུག་ལག་ཁང་ཉིད་དང་ཞེས་པའི་རྣམ་པར་བཅད་པས། ཞུ་བ་ལས། གང་ཟག་གི་གནས་ཁང་དུ་ནི་ཉེས་བྱས་ལས་མི་བསྐྱེད་དེ་ཞེས་སོ། །གཙུག་ལག་ཁང་གི་ནང་དུ་རྩྭ་དང་ལོ་མ་གདིང་དུ་བཏིང་བའི་འོག་གཞི་དེ་རྡོ་ཐལ་གྱི་རྒྱུ་ལྟ་བུའི་རྡོ་བའི་གཞི་ཉིད་དང་བྱེ་མ་མང་བའི་གཞི་ཉིད་ལ་སོགས་པ་ཞེས་པས་བཟུང་བའི་གཞི་ཉིད་བསྡུས་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། རྡོ་ལས་གཞན་པ་ས་མ་ཡིན་པའང་བསྡུའོ་ཞེས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། གསེག་མ་དང་ཞེས་པའི་བདག་ཉིད་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དང་། ས་འཇམ་པོའི་རླན་པོ་དང་། ས་ལ་སྲིལ་ 7-46a ལ་སོགས་པ་སྲོག་ཆགས་སྐྱེ་བ་དེ་ལྟ་བུའི་ཉེས་དམིགས་ཡོད་པ་ཉིད་ཀྱི་གཞིར་དགེ་སློང་རང་དང་རང་གིས་བསྐོས་པས་རྩྭ་དང་ཤིང་ལོ་མ་ལ་སོགས་པ་གདན་དུ་གདིང་བ་བྱས་པ་ཉིད་ལྟ་བུ་ནི་ལྟུང་བ་འདི་སྐྱེད་པའི་བྱེད་པ་པོ་དག་ཡིན་ནོ། །གདིང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 驅除墮罪 དྲུག་པ་སྐྲོད་པ་ལ། ལྟུང་བ་ཉིད་ཀྱི་དངོས་གཞི་བསྟན། །སེལ་བ་ཉེས་བྱས་བསྟན་པ་དང་། །སེལ་བ་ལྟུང་མེད་བསྟན་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་ན་འཆར་ཀས་ལྗོངས་རྒྱུ་ཞིང་སོང་ནས་རི་བྲག་གི་གཙུག་ལག་ཁང་ནས་དགེ་སློང་སྐྲོད་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་རིས་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་འདུན་དབང་བའི་གནས་ནས་ཕན་པའི་རྐྱེན་དང་མི་ལྡན་པའི་དགེ་སློང་གཞན་རང་ངམ་བསྐོས་པས་བསྐྲད་དེ་ཉེ་འཁོར་ལས་འདས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། གང་བསྐྲད་པའི་ཡུལ་ནི་དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་ཕན་པའི་རྐྱེན་ཅན་མ་ཡིན་པ་སྟེ་གལ་ཏེ་དེ་ལ་གནོད་པ་དང་ཞེས་པས་སོ། །གང་ནས་བསྐྲད་པའི་གནས་ནི་དགེ་འདུན་དབང་བའི་གནས་ཆོས་གསུམ་ལྡན་ཏེ་གདིང་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་སྐབས་ཀྱི་དང་པོ་གསུམ་སྔར་བཤད་པ་དང་འདྲའོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་སྐྲོད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རང་ངམ་བསྐོས་པས་མངོན་སུམ་དུ་སྐྲོད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་གནས་དེའི་ཉེ་འཁོར་ལས་འདས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། སྐྲོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་འདི་ལ་བྱེད་པ་པོ་གང་ཞེ་ན། གང་བསྐྲད་པར་བྱ་བ་དགེ་སློང་ཉིད་དང་ཞེས་པའི་རྣམ་པར་བཅད་པ་ལས་དགེ་སློང་མ་དང་བསྙེན་པར་མ་ 7-46b རྫོགས་པ་ནི་དགེ་སློང་གིས་བསྐྲད་ཀྱང་ཉེས་བྱས་ལས་མི་བསྐྱེད་དེ་ཞུ་བ་ལས་སོ། །གང་ནས་བསྐྲད་པའི་གནས་དགེ་འདུན་གྱི་གཙུག་ལག་ཁང་ཉིད་དག་ནི་ལྟུང་བྱེད་འདི་སྐྱེད་པའི་བྱེད་པ་པོ་ཡིན་ཏེ། མེད་མི་ར
【現代漢語翻譯】 即是變為有利的，或超過四十九肘的距離。 第二，關於此罪的作者是誰？如經文所說：『鋪設草和樹葉的地方，即僧團的寺廟。』因此，如果驅逐個人住所的人，不會產生墮罪。』在寺廟內，鋪設草和樹葉的地面，如石頭灰燼之類的石質地面，以及沙多的地面等，都包括在內。如論疏所說：『石頭以外的非土地也包括在內。』小釋中說：『不是磚瓦的自性，以及柔軟潮濕的土地，和土地上的生物等，具有產生罪過的基礎，由比丘自己或其委派者鋪設草和樹葉等作為坐墊，就像這樣，是產生此墮罪的作者。』這是鋪設坐墊的墮罪。 驅除墮罪 第六，關於驅除：顯示墮罪的本體，消除罪過，顯示無墮罪。 第一，事件起因是，在舍衛城，阿難陀前往遊歷，從山巖的寺廟中驅逐比丘，因此制定了墮罪。所禁止的是損害自方。定義是：具戒比丘從僧團管轄的地方，驅逐沒有利益的比丘，無論是自己還是通過委派，使其超出附近範圍，這是墮罪的本體。分支有四：基礎的分支有二，被驅逐的對象是沒有利益的，具有六種法的比丘，即『如果對他有害』。驅逐的地點是具有三種法的僧團管轄的地方，與鋪設坐墊的墮罪中的前三種情況相同。意樂的分支有二：認知是對基礎沒有混淆。動機是想要隨意驅逐，並且持續不斷。行為是自己或通過委派，公開進行驅逐。究竟是超出該地點的附近範圍。 第二，關於此驅逐的墮罪的作者是誰？如經文所說：『被驅逐者是比丘。』因此，即使比丘尼和沙彌被比丘驅逐，也不會產生墮罪。』驅逐的地點，即僧團的寺廟，是產生此墮罪的作者。沒有...
【English Translation】 That is, it becomes beneficial, or exceeds forty-nine cubits in distance. Second, who is the author of this offense? As the scripture says: 'The place for laying grass and leaves, namely the monastery of the Sangha.' Therefore, if one expels a person from a personal residence, it does not generate an offense. Within the monastery, the ground where grass and leaves are laid, such as a stone base like stone ash, and a base with abundant sand, etc., are all included. As the commentary says: 'Anything other than stone that is not earth is also included.' The minor commentary says: 'Not the nature of bricks, and soft, moist soil, and creatures on the soil, etc., which have the basis for generating offenses, by the monk himself or his appointee laying grass and tree leaves, etc., as a cushion, like this, are the authors who generate this offense.' This is the offense of laying a cushion. Expelling the Offense Sixth, regarding expulsion: showing the essence of the offense, eliminating the transgression, and showing the absence of offense. First, the cause of the event is that in Shravasti, Ananda went on a journey and expelled a monk from a monastery in the mountains, therefore the offense was established. What is prohibited is harming one's own side. The definition is: a monk with vows expels another monk without benefit from a place under the jurisdiction of the Sangha, either by himself or through delegation, causing him to go beyond the vicinity, this is the essence of the offense. There are four branches: the branches of the basis are two, the object being expelled is a monk without benefit, possessing six dharmas, that is, 'if it is harmful to him.' The place of expulsion is a place under the jurisdiction of the Sangha with three dharmas, the same as the first three cases in the offense of laying a cushion. There are two branches of intention: the cognition is that there is no confusion about the basis. The motivation is the desire to expel at will, and continuously. The action is to openly proceed with expulsion, either by oneself or through delegation. The ultimate is to go beyond the vicinity of that place. Second, who is the author of this offense of expulsion? As the scripture says: 'The one being expelled is a monk.' Therefore, even if a nun or novice is expelled by a monk, it does not generate an offense. The place of expulsion, namely the monastery of the Sangha, is the author who generates this offense. Without...
ུང་བའི་ཡན་ལག་ཉིད་དོ། །གང་ཟག་གི་གནས་ཁང་ནས་ནི་དགེ་སློང་གིས་བསྐྲད་ཀྱང་ཉེས་བྱས་ལས་མི་བསྐྱེད་དེ་ཞུ་བ་ལས་སོ། །བསམ་པའི་ཇི་ལྟ་བུས་བསྐྲད་ཅེ་ན། སྐྱོན་བཞིའི་གཉེན་པོར་འདོད་པ་མ་ཡིན་ནའོ་ཞེས་སྟོན་པ་ནི། གལ་ཏེ་བསྐྲད་བྱ་དེ་ལ་གནོད་པ་སྐྱེ་བར་འགྱུར་བ་དང་། དགེ་འདུན་འཁྲུག་པ་སྐྱེ་བར་འགྱུར་བ་དང་། གནོད་པ་སྐྱེས་ཟིན་པ་ཉེ་བར་ཞི་བར་མི་འགྱུར་བ་དང་། དགེ་འདུན་འཁྲུགས་པ་སྐྱེས་ཟིན་པ་ཉེ་བར་ཞི་བར་མི་འགྱུར་བ་སྟེ་སྐྱོན་བཞི་པོ་དེ་དག་གང་ཡང་རུང་བ་འབྱུང་བར་དོགས་པའི་གཉེན་པོར་འདོད་པ་མ་ཡིན་ན་སྟེ། སྐྲོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་དག་གི་བསམ་པས་སྐྲོད་ན་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཞེས་སོ། །གང་བྱེད་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། སྐྲོད་པ་དེ་དགེ་སློང་གཙུག་ལག་ཁང་ནས་ཕྱིར་འབྱིན་པ་ལའོ། །དགེ་སློང་གིས་གཞན་ལ་བསྐོས་ནས་གཞན་གྱིས་སྐྲོད་པར་བྱེད་པས་ཀྱང་ངོ་སྟེ་དགེ་སློང་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །གཞན་གྱིས་དགེ་སློང་ལ་བསྐོས་ན་དགེ་སློང་དེས་གཞན་གྱི་ངག་གི་རྗེས་སུ་འཇུག་སྟེ་གཞན་དོན་དུ་སྐྲོད་པར་བྱེད་པས་ཀྱང་ངོ་སྟེ་དགེ་སློང་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། ། 說惡作除離 གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་མ་ཉིད་དང་། དགེ་ཚུལ་དང་། དགེ་ཚུལ་མ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་དགེ་སློང་ལ་སོགས་པ་བསྐྲད་ན་ཉེས་བྱས་ཀྱི་བྱེད་པ་པོའོ། །ཞེས་པ་འདི་ནི་ཡིད་ཀྱི་བསྡམ་བྱའི་ཉེས་བྱས་ཏེ། དེའི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པ་དེ་ལ་ནི་ཡིད་ཀྱིའོ་ཞེས་འབྱུང་བས་སོ། །དགེ་སློང་དང་དགེ་ཚུལ་ཕ་མ་དེ་དག་དགེ་སློང་གིས་སྐྲོད་པས་ཀྱང་ཉེས་བྱས་འབྱུང་ངོ་། །སྙིང་ནས་སྐྲོད་པ་ནི་མ་ཡིན་གྱི་རྩེད་མོའི་ཕྱིར་བཞད་གད་ཀྱིས་ཀྱང་དགེ་སློང་གིས་ 7-47a བསྐྲད་ན་ཉེས་བྱས་ཀྱི་བྱེད་པ་པོའོ། ། 說除離非墮 གསུམ་པ་ནི། ཁྱིམ་པས་དགེ་སློང་ལ་སོགས་པ་བསྐྲད་ན་ཅི་འགྱུར་ཞེ་ན། སྡོམ་པ་གཏན་ནས་མ་བླངས་པའི་ཁྱིམ་པ་རྣམས་ལ་ནི་བསོད་ནམས་མ་ཡིན་པ་སྟེ་སྡིག་པ་མང་པོ་འབྱུང་གིས། བཅས་པ་ལས་འདས་པའི་ལྟུང་བ་ནི་མི་འབྱུང་ངོ་། །འོ་ན་སྐྲོད་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འདི་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡིན་ནམ་མིན། ཡིན་ན་ནི་རྐྱེན་ལ་བལྟོས་ཏེ་གནང་བ་དང་འགལ་ལ། མ་ཡིན་ན་ནི་ཁྱིམ་པ་ལ་བསོད་ནམས་མ་ཡིན་པ་འབྱུང་བ་དང་འགལ་ཅེ་ན། སྐྲོད་པའི་ཉེས་པ་འདི་སྤྱིར་བཏང་ལ་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡིན་ལ། ཁྱིམ་པ་ལ་བསོད་ནམས་མ་ཡིན་པ་འབྱུང་བར་གསུངས་པ་ནི་ཞེ་སྡང་གློ་བུར་བ་དང་འབྲེལ་བའི་དབང་དུ་བྱས་པའོ། །དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་ལྡན་ཁྱིམ་པ་ལ་ནི་སྲོག་གཅོད་ལ་སོགས་པ་བཞི་ལ་རང་བཞིན་གྱི་ལྟུང་བ་ཙམ་པོ་ཞིག་འབྱུང་ལ། ཆང་འཐུངས་ན་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཙམ་པོ་ཞིག་འབྱུང་སྟེ། རྣམ་པར་གཏན་ལ་དབབ་པ་བསྡུ་བ་ལས་དགེ་བསྙེན་གྱ
【現代漢語翻譯】 驅逐的支分本身。（如果）從個人的住所驅逐比丘，不會產生惡作，而是申訴。（如果）以怎樣的意樂驅逐呢？爲了對治四種過失，如果不是想要顯示，如果驅逐的對象會產生損害，或者僧團會發生爭端，或者已經產生的損害不會平息，或者已經產生的僧團爭端不會平息，即對於這四種過失中的任何一種，如果不是想要對治可能發生的（情況），那麼就會產生墮罪。論疏中說：『如果以這些意樂驅逐，則沒有罪過。』做什麼會變成墮罪呢？驅逐是將比丘從寺院中趕出去。比丘安排他人驅逐，也會對比丘產生墮罪。如果他人安排比丘，那麼該比丘聽從他人的話語，爲了他人的意願而驅逐，也會對比丘產生墮罪。 說惡作除離 第二，比丘尼、沙彌和沙彌尼驅逐比丘等，是惡作的作者。這是一種意樂的禁制惡作，因為與此相關的方面被稱為意樂。比丘和沙彌父母驅逐比丘也會產生惡作。並非真心驅逐，而是爲了嬉戲玩鬧，即使比丘以歡笑驅逐，也是惡作的作者。 說除離非墮 第三，如果居士驅逐比丘等會怎樣呢？對於從未受戒的居士來說，會產生許多非福德，即罪業，但不會產生違犯戒律的墮罪。那麼，這種驅逐的罪過是自性罪還是非自性罪呢？如果是自性罪，那麼依賴因緣而開許就相違了；如果不是自性罪，那麼居士產生非福德就相違了。驅逐的罪過一般是遮罪，而說居士產生非福德，是就與突發的嗔恨相關的角度而言的。對於持有居士戒的居士來說，殺生等四種會產生自性墮罪，而飲酒則會產生遮罪。在《辨了義論》的總結中，對於居士戒...
【English Translation】 The branch itself of expulsion. (If) expelling a bhikshu from a personal dwelling does not generate an evil deed, but rather a complaint. (If) with what kind of intention is the expulsion done? If it is not intended to show the antidote to the four faults, if the object of expulsion will cause harm, or the sangha will cause disputes, or the harm that has already occurred will not be pacified, or the sangha disputes that have already occurred will not be pacified, that is, for any of these four faults, if it is not intended to be an antidote to the possible (situation), then a downfall will be generated. The commentary says: 'If expelled with these intentions, there is no fault.' What action becomes a downfall? Expulsion is the act of driving a bhikshu out of the monastery. If a bhikshu arranges for another to expel, it will also cause a downfall for the bhikshu. If another arranges for a bhikshu, then that bhikshu follows the words of others and expels for the sake of others, it will also cause a downfall for the bhikshu. Saying evil deed, removing separation Secondly, if bhikshunis, shramaneras, and shramanerikas expel bhikshus, etc., they are the perpetrators of evil deeds. This is an evil deed of mental restraint, because the aspects related to it are called mental. Bhikshus and shramanera parents expelling bhikshus also generate evil deeds. It is not a sincere expulsion, but for the sake of playing and joking, even if a bhikshu expels with laughter, he is the perpetrator of evil deeds. Saying removing separation, not downfall Thirdly, what happens if a householder expels a bhikshu, etc.? For householders who have never taken vows, many non-meritorious deeds, that is, sins, will be generated, but no downfall of violating the precepts will be generated. So, is this fault of expulsion a natural fault or a non-natural fault? If it is a natural fault, then it contradicts the permission based on conditions; if it is not a natural fault, then it contradicts the generation of non-meritorious deeds for the householder. The fault of expulsion is generally a prohibitive fault, and the statement that householders generate non-meritorious deeds is based on the perspective related to sudden anger. For householders who hold the lay vows, killing and the other four will generate natural downfalls, while drinking alcohol will generate prohibitive faults. In the summary of the 'Definitive Analysis,' for the lay vows...
ི་ལྟུང་བ་དང་དགེ་བསྙེན་མའི་ལྟུང་བ་དང་ཞེས་གསུངས་ལ། མཛོད་ལས། བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ། །མྱོས་གྱུར་ལས་གཞན་བསྲུང་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པའོ། །དགེ་སློང་ལས་བབས་པའི་ཁྱིམ་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་རྒྱུད་ལ་ཡོད་སྲིད་དེ། དགེ་སློང་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་ཡོད་བཞིན་དུ་ཁྱིམ་པར་བབས་ན། བབས་པས་བཅས་པ་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་མི་འདག་པའི་ཕྱིར་ཏེ། མི་སྤྱོད་པའི་ས་ནས་ཕྱིར་འོངས་པ་ནི་དེའི་གནས་སྐབས་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་ནི་འདིའི་ཁུངས་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་ཊཱི་ཀ་ལས་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ཉིད་ལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ་སྙམ་ན། དེ་ནི་ལྷག་མའི་རྒྱུན་གྱི་དང་པོ་ཡིན་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་མེད་པ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི། ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་སྔར་བྱུང་ཟིན་གྱི་ 7-47b རྒྱུན་གནས་པའི་ལྟུང་བ་ཡོད་པ་ནི་སྲིད་པ་ཁོ་ནའོ། །དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་རྒྱུན་གྱི་དང་པོ་ལ་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་འབྱུང་བར་འགྱུར་ལགས་སམ། བཀའ་སྩལ་པ། དེ་བཞིན་ཏེ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལས་འགྱུར་རོ་ཞེས་འོད་ལྡན་དུ་དྲངས་པ་དེ་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། དགེ་སློང་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ཞེས་མིང་བཏགས་པ་ཙམ་དུ་ཟད་དོ། །སྐྲོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 後來強入墮罪 བདུན་པ་ཕྱིས་གནོན་བྱེད་པ་ལ། ཕྱིས་གནོན་དངོས་ཉིད་བཤད་པ་དང་། །ཐོ་འཚམས་ལྟུང་བ་གཞན་བསྟན་པའོ། ། 說後來強入正分 དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་ན་འཆར་ཀས་ལྗོངས་རྒྱུ་ཞིང་སོང་ནས་རི་བྲག་གི་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་དགེ་སློང་ལ་ཕྱིས་གནོན་བྱས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་རིས་ཀྱི་ལུས་སེམས་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་འདུན་དབང་བའི་གནས་སུ་སྔར་ཞུགས་པའི་དགེ་སློང་ལ་ཐོ་འཚམས་པའི་ཕྱིར་ཕྱིས་གནོན་བྱས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། གང་ལ་ཕྱིས་གནོན་བྱ་བའི་ཡུལ་ནི་དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་རང་བས་སྔར་ཞུགས་པ་དང་། ཕན་པའི་རྐྱེན་ཅན་མ་ཡིན་པ་སྟེ་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་ལས་དགེ་སློང་དག་སྔར་ནས་འཁོད་པར་ཤེས་བཞིན་དུ་ཞེས་པ་དང་། ན་བ་དང་འཇིགས་པའི་དབང་མ་གཏོགས་ཞེས་པས་སོ། །གང་དུ་ཕྱིས་གནོན་བྱ་བའི་གནས་ནི་གནས་ཆོས་གསུམ་ལྡན་ཏེ་སྐྲོད་པའི་སྐབས་སུ་སྔར་བསྟན་པ་བཞིན་ནོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་ཐོ་འཚམས་པའི་བསམ་པས་ཕྱིས་གནོན་བྱེད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ཕྱིས་གནོན་བྱེད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་དགེ་སློང་དེའི་ 7-48a སྟེང་དུ་ཉལ་བ་ཙམ་མམ་འདུག་པ་ཙམ་བྱས་ན་སྟེ། སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་དང་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལ
【現代漢語翻譯】 如經中所說，有比丘的墮罪和近事女的墮罪。如《俱舍論》所說：『爲了守護已制定的罪過，除了因醉酒而犯。』這是指從比丘還俗為在家眾的情況，可能會有墮罪的相續。如果比丘在犯了僧殘罪的情況下還俗，那麼還俗並不能消除僧殘罪，因為從不適宜的地方返回，只是暫時的狀態。』這段話是此處的依據。如果有人認為這與《 टीका 》中所說『因為未受具足戒者沒有僧殘罪』相矛盾，那麼這是指僧殘罪相續的最初階段沒有僧殘罪，但之前已經犯下的僧殘罪的相續仍然存在。即使是僧殘罪相續的最初階段，在請求開示時也會問：『未受具足戒者會犯僧殘罪嗎？』世尊回答說：『是的，從給予學處開始。』這在《光明經》中被引用，這是怎麼回事呢？只是對比丘給予學處，然後稱之為未受具足戒而已。是驅擯的墮罪。 第七、後來強行壓制。分為：說明後來強行壓制本身，以及揭示其他違犯墮罪。 第一、說後來強行壓制正分。事件起因是，在舍衛城，惡性比丘遊歷鄉村后，在山巖的寺廟中對其他比丘進行強行壓制，因此佛陀制定了墮罪。所要禁止的是對自身派系的身體和精神造成損害的行為。定義是：具有戒律的比丘在僧團管轄的場所，爲了違犯先前進入的比丘，而進行強行壓制所導致的根本墮罪。分支有四：基礎的分支有兩個：被強行壓制的對象是具有六種功德的比丘，並且比自己先進入該場所，而且不是出於有益的原因，如《別解脫經》所說：『明知比丘們先前已經安住』，以及『除非是由於疾病或恐懼』。進行強行壓制的地方是具備三種功德的場所，如驅擯時先前所述。意樂的分支有兩個：認知是沒有錯亂地認識到對象。動機是以任意違犯的意圖，持續不斷地想要進行強行壓制。行為是開始進行強行壓制。究竟是僅僅在該比丘身上躺下或坐下。如《別解脫經》和《律分別》中所說。
【English Translation】 As it is said, there are the offenses of a Bhikshu and the offenses of a Upasika. As the Kosa says, 'To protect against transgressions that have been prescribed, other than those caused by intoxication.' This refers to the situation where a Bhikshu reverts to being a householder, where there may be a continuation of offenses. If a Bhikshu reverts to being a householder while having committed a Sanghavasesa offense, the reversion does not eliminate the Sanghavasesa offense, because returning from an unsuitable place is only a temporary state. This statement is the basis for this. If someone thinks this contradicts what is said in the Tika, 'Because one who has not received full ordination does not have Sanghavasesa offenses,' then this refers to the initial stage of the Sanghavasesa continuum not having Sanghavasesa offenses, but the continuation of Sanghavasesa offenses that have already been committed still exists. Even in the initial stage of the Sanghavasesa continuum, when requesting instruction, it is asked, 'Will one who has not received full ordination commit Sanghavasesa offenses?' The Blessed One replied, 'Yes, from the giving of the precepts.' This is quoted in the Light Sutra, what is this about? It is merely giving precepts to a Bhikshu and then calling him one who has not received full ordination. It is an offense entailing expulsion. Seventh, Forcibly Overpowering Later. Divided into: explaining the act of forcibly overpowering itself, and revealing other offenses of transgression. First, explaining the correct division of forcibly overpowering later. The incident occurred in Sravasti, where an evil Bhikshu, after traveling through villages, forcibly overpowered other Bhikshus in a rock temple, and therefore the Buddha prescribed the offense of downfall. What is to be prohibited is the act of harming the body and mind of one's own faction. The definition is: a Bhikshu with precepts, in a place under the jurisdiction of the Sangha, commits the fundamental offense of downfall by forcibly overpowering a Bhikshu who entered earlier, in order to transgress against him. There are four branches: The branches of the basis have two: The object to be forcibly overpowered is a Bhikshu possessing six qualities, who entered the place before oneself, and not for beneficial reasons, as the Pratimoksha Sutra says, 'Knowing that the Bhikshus have already settled,' and 'unless it is due to illness or fear.' The place where the forcible overpowering takes place is a place possessing three qualities, as previously stated in the context of expulsion. The branches of intention have two: The cognition is recognizing the object without confusion. The motivation is the continuous and uninterrupted desire to forcibly overpower with the intention of arbitrary transgression. The action is the act of engaging in forcible overpowering. The culmination is merely lying down or sitting on that Bhikshu. As stated in the Pratimoksha Sutra and the Vinaya-vibhanga.
ས། ཕྱིས་གནོན་བྱས་ནས་ཉལ་ལམ་འདུག་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། ལྟུང་བྱེད་འདི་ལ་བྱེད་པ་པོ་གང་ཞེ་ན། འདུ་ཤེས་གཙོའོ། །ཡུལ་གང་ལ་ཤེས་གཙོ་ཞེ་ན། གནས་དགེ་འདུན་གྱི་ཡིན་པ་དང་། གཙུག་ལག་ཁང་གི་གནས་སུ་དགེ་སློང་སྔར་ཞུགས་པ་ཉིད་ལའོ། །ཤེས་གཙོའོ་ཞེས་སྦྱར་ཏེ་ཡུལ་དེ་ལ་བསམ་པས་དེར་འདུ་ཤེས་པ་ནི་ཡན་ལག་གི་གཙོ་བོའོ། །བདག་ཉིད་ན་བའམ་ནད་པའི་སྟེང་ནས་ལུས་ཀྱིས་མནན་ན་ཕན་པ་ལྟ་བུ་ན་བ་དང་། སྟག་གིས་གཙེས་ཏེ་ཁང་བུའི་ནང་དུ་བྲོས་པས་གཞན་དག་ཉལ་བའི་སྟེང་དུ་འགྱེལ་བ་ལ་སོགས་པ་འཇིགས་པའི་དབང་མ་གཏོགས་པར་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་སྔར་ཞུགས་པའི་དགེ་སློང་ཉལ་བ་ལ་སོགས་པའི་སྟེང་དུ་བདག་ཉིད་ཕྱིས་འོངས་ཏེ་ལུས་ཀྱིས་གནོན་པར་བྱེད་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་འདི་བསྐྱེད་པའོ། །རྣམ་འབྱེད་ལས། ཕྱིས་གནོན་བྱས་ནས་ཉལ་ལམ་འདུག་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་སོ། ། 說別譏笑墮罪 གཉིས་པ་ནི། ལུས་ཀྱི་ཕྱིས་གནོན་བྱེད་པ་དེ་ནི་དཔེ་སྟེ་ཐོ་འཚམས་པར་འདུན་པས་དགེ་སློང་ལ་ནི་ངག་གིས་ཐོ་འཚམས་པ་དང་། ལུས་ཀྱིས་ཐོ་འཚམས་པ་གཞན་དག་ཀྱང་ངོ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བསླབ་པའི་གཞི་འདིར་གཏོགས་པའི་ལྟུང་བྱེད་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འདི་ནི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ངན་དང་གསོད་དང་གྲང་དྲོ་དང་། །ཆོལ་ཟངས་དང་ནི་བཀྲུ་སྨན་དང་། །རྣལ་འབྱོར་མཐུན་དང་ཁ་ཏོན་དང་། །འཇིགས་དང་བཅས་དང་འཇིགས་མེད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་སྦྱར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། བསྒོ་བ་རྣ་ལ་གཟོན་པ་དག་ལ་ཡང་སྤྱིར་ཐོ་འཚམས་པ་ཡོད་མོད་ཀྱི། འོན་ཀྱང་གནས་ལ་སོགས་པའི་རྣམ་པའི་བྱེ་བྲག་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ལྟུང་བྱེད་ཐ་དད་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་ནི་བསྒོ་ 7-48b བ་རྣ་ལ་གཟོན་པ་དང་། སྐབས་འདིའི་ལྟུང་བ་སྟེ་གཉིས་ཀ་ཐོ་འཚམས་པ་ལས་གྱུར་པ་ཙམ་དུ་འདྲ་ཡང་། སྔ་མ་དང་འདི་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་པ་དང་། དགོས་པའི་ཁྱད་པར་གྱིས་ཐ་དད་དུ་དབྱེ་ཞེས་པའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ལྟུང་བྱེད་དུ་བསྟན་པའི་ཐོ་འཚམས་པ་དེ་དག་ལས་གཞན་པའི་ཐོ་འཚམས་པ་ནི་ཐམས་ཅད་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ཕྱིས་གནོན་ནི་ཕྱོགས་གཅིག་ནས་མཚོན་པ་སྟེ་ཕྱིས་གནོན་དང་ཐོ་འཚམས་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 脫腳坐臥墮罪 བརྒྱད་པ་རྩ་དབྱུང་འདུག་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་ཉེ་དགས་ལྗོངས་རྒྱུ་ཞིང་སོང་ནས་རི་བྲག་གི་གཙུག་ལག་ཁང་གི་སྟེང་གི་ཐོག་ལ་ཁྲི་རྐང་བཙུགས་ཏེ་ཤུགས་དྲག་པོས་མནན་ཏེ་འདུག་པ་ལས་ཁྲི་རྐང་གིས་ཁང་ཐོག་བརྟོལ་བ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་གཙུག་ལག་ཁང་གི་སྟེང་གི་ཐོག་བུག་རྡོལ་དུ་གྱུར་པའོ། །ལུས་སྲོག་ལ་གནོད་པ་ནི་དགག་བྱ་མ་ཡིན་ཏེ་གང་ཟག་གི་གནས་ཁང་དུ་ལྟུང་བྱེད་དུ་མི་འགྱུར་བས
【現代漢語翻譯】 如果後來壓著別人睡覺或坐著，就會犯墮罪。 第二，這個墮罪的作者是誰呢？主要是意識。在哪個地方主要是意識呢？在僧團的住所和寺院的住所里，先前進入的比丘。將『主要是意識』連線起來，在這個地方，通過思考在那裡產生意識是主要因素。如果自己生病或病人，身體壓在上面有好處，或者被老虎追趕逃到房間里，壓在其他人身上，或者其他類似情況，除了恐懼之外，如果後來者來到寺院，壓在先前進入寺院的比丘身上，就會犯墮罪。在《律分別》中說：『如果後來壓著別人睡覺或坐著，就會犯墮罪。』 說別譏笑墮罪 第二，身體上的壓制是一個例子，意圖是譏笑，對於比丘來說，語言上的譏笑和身體上的譏笑也是如此。正如《 टीका 》中所說：『這是屬於此學處（śikṣāpada）的墮罪。』這與《律分別》中所說的結合起來：『惡語、殺害、寒冷、炎熱、銅鍋、洗藥、瑜伽相應、唸誦、恐懼、有伴和無懼。』《 टीका 》中說：『即使對於那些聽不進勸告的人，一般也有譏笑，但由於住所等方面的差別，所以是不同的墮罪。』也就是說，聽不進勸告和這裡的墮罪，兩者都源於譏笑，但前者不需要僧團的住所作為條件，而後者需要，這就是區分它們的方式。《 टीका 》中說：『在墮罪中所示的那些譏笑之外的其他譏笑，都是惡作。』後來壓制是從一個方面來象徵，即後來壓制和譏笑的墮罪。 脫腳坐臥墮罪 第八，挖掘而坐。分為總義和詞義。 首先，故事的起因是，在舍衛城，一些近事者遊歷各地，來到山巖的寺院上方，在那裡架設床腳，用力按壓，結果床腳穿透了屋頂。所要禁止的是僧團寺院上方的屋頂被穿透。危及生命不是所要禁止的，因為在個人的住所不會構成墮罪。
【English Translation】 If one later presses down and sleeps or sits, it is a downfall. Secondly, who is the perpetrator of this downfall? It is mainly the consciousness. In what place is the consciousness mainly? In the residence of the Sangha and in the residence of the monastery, it is the monk who entered earlier. Connect 'mainly consciousness', in that place, thinking and generating consciousness there is the main factor. If one is sick or a patient, pressing down with the body is beneficial, or if chased by a tiger and fleeing into a room, falling on others who are sleeping, or other similar situations, except for fear, if a later person comes to the monastery and presses down with the body on a monk who entered the monastery earlier, it is a downfall. In the Vinaya-vibhaṅga it says: 'If one later presses down and sleeps or sits, it is a downfall.' Saying disparagingly, a downfall. Secondly, the physical pressing down is an example, the intention is to ridicule, for a monk, verbal ridicule and physical ridicule are also the same. As it says in the Ṭīkā: 'This is a downfall belonging to this śikṣāpada.' This is combined with what is said in the Vinaya-vibhaṅga: 'Evil words, killing, cold, heat, copper pot, washing medicine, yoga correspondence, recitation, fear, with companion and without fear.' The Ṭīkā says: 'Even for those who do not listen to advice, there is generally ridicule, but because of the differences in residence and other aspects, they are different downfalls.' That is to say, not listening to advice and the downfall here, both originate from ridicule, but the former does not require the residence of the Sangha as a condition, while the latter does, this is how they are distinguished. The Ṭīkā says: 'Other ridicules other than those shown in the downfall are all misdeeds.' Later pressing down is symbolized from one aspect, that is, the downfall of later pressing down and ridicule. Pulling out the legs and sitting, a downfall. Eighth, sitting after digging out. Divided into general meaning and word meaning. First, the origin of the story is that in Śrāvastī, some lay followers traveled around and came to the top of the mountain rock monastery, where they set up bed legs and pressed down hard, resulting in the bed legs piercing the roof. What is to be prohibited is the roof above the Sangha monastery being pierced. Endangering life is not what is to be prohibited, because it will not constitute a downfall in a personal residence.
་སོ། །ཞེས་ཤ་མི་དང་། ཡར་སྟོད་པས་གསུངས་སོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་འདུན་དབང་བའི་གནས་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པའི་སྟེང་ཐོག་རྩ་བ་དབྱུང་བའི་སྐབས་དང་བཅས་པ་མནན་པར་འོས་པའི་རྩ་བ་ཕུར་བུ་ལྟ་བུའི་སྟེང་དུ་འདུག་པའམ་ཉལ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། གང་དུ་འདུག་པའི་གནས་ནི་དགེ་འདུན་དབང་བའི་ཆོས་གསུམ་ལྡན་སྔར་བཤད་པ་དང་འདྲ་ལ། དེའི་སྟེང་དུ་སྟེང་གི་ཐོག་ཡིན་པ་དང་། རྩ་བ་བྱུང་བའི་སྐབས་དང་བཅས་པ་སྟེ། སྟེང་གི་ཐོག་ཉིད་ནི་བྱེད་པ་པོའོ་ཞེས་པ་དང་། གལ་ཏེ་བྱིན་གྱིས་གཞོལ་བ་ཉིད་དམ་ཞེས་པས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། གལ་ཏེ་བྱིན་གྱིས་གཞོལ་བ་ལ་སོགས་པ་ཡིན་ན་ལྟུང་བ་ 7-49a མེད་དོ། །འདི་ནི་མདོར་བསྟན་པ་ཡིན་ཏེ། གང་ལ་རྩ་བ་འགྲོ་བའི་སྐབས་མེད་པ་དེ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །གང་ལ་འདུག་པའི་དངོས་པོ་ནི་མནན་པར་འོས་པའི་རྩ་བ་ཕུར་བུ་ཡིན་པ་དང་། གྱེན་དུ་བཟློག་པ་དང་། རྐང་རྟེན་བཅུག་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་མནན་པར་འོས་པའི་རྩ་བ་ཞེས་པ་དང་། རྐང་རྟེན་བཅུག་པ་ཉིད་ནི་ཞེས་པས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་རྩ་བ་ཕུར་བུ་ལྟ་བུ་ལ་འདུག་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རྩ་བ་ཕུར་བུ་ལྟ་བུ་ལ་འདུག་པའམ་ཉལ་བར་བྱེད་པ་སྟེ། སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་དང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ལྗིད་ཀྱིས་ཕབ་སྟེ་འདུག་གམ་ཉལ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །མཐར་ཐུག་ནི་འདུག་པ་ཙམ་མམ་ཉལ་བ་ཉིད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། ལྟུང་བྱེད་འདི་ལ་བྱེད་པ་པོ་གང་ཞེ་ན། དགེ་འདུན་གྱི་གཙུག་ལག་ཁང་ཡིན་པ་དང་། སྟེང་ཁང་གི་སྟེང་གི་ཐོག་ཉིད་ནི་བྱེད་པ་པོའོ། །གལ་ཏེ་བྱིན་གྱིས་གཞོལ་བ་རྒྱ་ཕུབས་ཀྱི་རྣམ་པ་ལྟ་བུ་ཉིད་དམ། སྤང་ལེབ་ཉིད་དམ། སྤང་ལེབ་དེ་དང་འདྲ་བས་གཡམ་པ་ལ་སོགས་པས་གཡོགས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ན་འདིའི་བྱེད་པ་པོའོ། །ཊཱི་ཀར། གང་ལ་རྩ་བ་འགྲོ་བའི་སྐབས་མེད་པ་དེ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །སྨོས་པའི་ལྟུང་བའི་བྱེད་པོ་དེར་མ་ཟད་དམ་ཞེ་ན། དགེ་སློང་གིས་མནན་པར་འོས་པ་ཁྲི་ལ་སོགས་པའི་རྩ་བ་ཕུར་བུ་ལྟ་བུ་ཉིད་ཀྱང་ལྟུང་བའི་བྱེད་པ་པོའོ། །འདིར་ཁྲི་དང་ཁྲིའུ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཞེས་སྔ་མ་རྣམས་གསུངས་ཀྱང་ནོར་བ་སྟེ། སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་ལས། ཁྲི་དང་ཁྲིའུ་ཞེས་གསུངས་ཀྱང་། གླེང་གཞིའི་དབང་གིས་མཚོན་པ་ཙམ་སྟེ། རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། ཁྲི་དང་ཁྲིའུ་སྨོས་པ་འདིར་མཚོན་པ་ཙམ་དུ་རྣམ་པར་གནས་པ་ཡིན་ནོ། །འདི་ལྟ་བུར་གྱུར་པ་གཞན་ལ་ཡང་ཉེས་དམིགས་འདྲ་བ་ཉིད་ཀྱིས་ 7-49b དེའི་ཕྱིར་གནས་པར་འོས་པ་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་ཁྲི་དང་ཁྲིའུ་འདིར་ང
【現代漢語翻譯】 如是，夏彌（地名）和雅托巴（人名）所說。違尼罪（Ngo-ti，音譯）是指具足戒的比丘，在僧團擁有的、具備所有條件的建築物上，于挖掘地基時，坐在或躺在類似樁子的地基上所犯的根本墮罪。其分支有四，根本分支有二。何處是坐臥之處？即僧團擁有的，具備三種條件的處所，如前所述。其上是樓房的頂層，以及挖掘地基的時候。頂層本身就是作者，如『如果被允許』等所說。註釋中說：『如果被允許等，則無墮罪。』這是簡要說明，即沒有挖掘地基的時候，就沒有墮罪。坐臥之物是適合按壓的樁子，不是向上翻轉的，也不是放入腳凳的，即『適合按壓的地基』，以及『放入腳凳』等所說。意樂的分支有二，意識是對地基沒有錯亂。動機是想要隨意坐在樁子上，並且持續不斷。行為是坐在或躺在樁子上。在《別解脫經》和《律分別》中說：『如果以重力壓迫而坐或臥，則犯墮罪。』最終是僅僅坐著或躺著。 第二，此墮罪的作者是誰？是僧團的寺廟，以及樓房的頂層本身就是作者。如果被允許，如蜂窩狀的屋頂，或者瓦片，或者用類似於瓦片的東西覆蓋，則不是作者。註釋中說：『沒有挖掘地基的時候，就沒有墮罪。』難道僅僅是上述的墮罪作者嗎？不是的，比丘所坐的適合按壓的床等樁子也是墮罪的作者。此處，之前的論師說床和床具是分支，這是錯誤的。雖然《別解脫經》中說了床和床具，但這只是用來說明主題，在自己的解釋中說：『提到床和床具，這只是用來說明，像這樣的其他情況也有同樣的過失，因此使用了「適合居住」這個詞。』因此，床和床具在這裡...
【English Translation】 Thus, it is said by Shami (place name) and Yartopa (person name). Ngo-ti (transliteration) refers to a fully ordained monk who, in a building owned by the Sangha (community) and possessing all the necessary conditions, commits a fundamental offense by sitting or lying on a foundation resembling a stake during the excavation of the foundation. Its branches are four, and the fundamental branches are two. Where is the place of sitting or lying? It is a place owned by the Sangha, possessing three conditions, as previously mentioned. Above it is the top floor of the building, and the time of excavating the foundation. The top floor itself is the author, as stated in 'if permitted,' etc. The commentary states: 'If permitted, etc., there is no offense.' This is a brief explanation, that is, there is no offense when there is no excavation of the foundation. The object of sitting or lying is a stake suitable for pressing, not turned upwards, nor placed with a footstool, that is, 'a foundation suitable for pressing,' and 'placing a footstool,' etc. The branches of intention are two, the consciousness is not confused about the foundation. The motivation is the desire to sit on the stake at will, and continuously. The action is sitting or lying on the stake. In the Pratimoksha Sutra and the Vinaya-vibhanga, it is said: 'If one sits or lies down with heavy pressure, one commits an offense.' The ultimate is simply sitting or lying down. Second, who is the author of this offense? It is the Sangha's temple, and the top floor of the building itself is the author. If permitted, such as a honeycomb-shaped roof, or tiles, or covered with something similar to tiles, then it is not the author. The commentary states: 'There is no offense when there is no excavation of the foundation.' Is it only the above-mentioned author of the offense? No, the stake such as a bed suitable for pressing on which a monk sits is also the author of the offense. Here, the previous teachers said that the bed and beddings are branches, which is wrong. Although the Pratimoksha Sutra mentions the bed and beddings, this is only to illustrate the topic. In his own explanation, he says: 'Mentioning the bed and beddings is only for illustration, and other similar situations have the same fault, therefore the word 'suitable for dwelling' is used.' Therefore, the bed and beddings here...
ེས་བཟུང་གི་ཡན་ལག་མ་ཡིན་པས། མདོ་རྩ་བ་ལས། ཁྲི་དང་ཁྲིའུ་མ་སྨོས་པར་མནན་པར་འོས་པའི་རྩ་བ་ཞེས་སྤྱིར་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་རྩ་བ་ཕུར་བུ་ལྟ་བུ་འདི་ནི་ཁྲི་དང་ཁྲིའུའི་རྩ་བ་ཡིན་ཀྱང་རུང་མ་ཡིན་ཀྱང་རུང་། མནན་པར་འོས་པའི་རྩ་བ་ཕུར་བུ་ལྟ་བུ་གང་ཡང་རུང་བའོ། །མནན་པར་བྱ་བའི་དངོས་པོ་དེ་གལ་ཏེ་ཁྲིའམ་ཁྲིའུ་ཡིན་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན་ཁྲི་གན་རྐྱལ་དུ་བཀན་པ་ཉིད་དང་། ཁྲིའི་རྐང་པ་ལ་རྐང་རྟེན་བཅུག་པ་ཉིད་ནི་མ་གཏོགས་སོ། །རྩ་བ་ཕུར་བུ་ལྟ་བུ་དེའི་སྟེང་ནས་དགེ་སློང་གིས་གནོན་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ལྗིད་ཀྱིས་ཕབ་སྟེ་འདུག་གམ་ཉལ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་སོ། །སྟེང་གི་ཐོག་ཡིན་པ་དང་། རྩ་བ་ཕུར་བུ་ལྟ་བུ་ཡིན་པར་འདུ་ཤེས་པ་ཡན་ལག་གཙོའོ། །རྩ་བ་འབྱུང་བ་ལ་འདུག་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 用水不惜微生物墮罪 དགུ་པ་སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ལོངས་སྤྱོད་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་ཡུལ་ཀཽ་ཤཱམྦིར་འདུན་པས་སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པའི་ཆུ་ས་ལ་འདེབས་པར་བྱེད་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་དུད་འགྲོའི་སྲོག་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་གཞན་ཁོ་ནའི་དོན་དུའམ་རང་གཞན་ཐུན་མོང་གི་དོན་དུ་ཆུ་དང་། ས་དང་། ཤིང་ལ་སོགས་པ་སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ལ་སྲོག་ལ་མ་བལྟོས་པའི་བསམ་པས་ལོངས་སྤྱོད་པས་གཞི་མའི་ཞར་ལ་དུད་འགྲོ་ཤི་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་ལས། དུད་འགྲོའི་སྐྱེ་གནས་སུ་གཏོགས་པ་ཡིན་པ་སྟེ། ལུང་དང་མདོ་རྩ་བ་ལས་སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ཞེས་སྤྱིར་ 7-50a གསུངས་ཀྱང་། ཊཱི་ཀ་ལས། དུད་འགྲོའི་སྐྱེ་གནས་སུ་སྐྱེས་པའི་སྲོག་ཆགས་ཞེས་བཤད་དོ། །ཐ་མལ་པའི་མིག་ལ་སྣང་བ་སྟེ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། མིའི་མིག་ཐ་མལ་པས་མཐོང་བར་འགྱུར་བའོ། །གང་དག་དེས་མི་མཐོང་བ་དེ་དག་ནི་ཡོད་ཀྱང་སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་བསད་པར་མི་ནུས་སོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ། ཞེས་བཤད་དོ། །འཕགས་པ་མ་འགགས་པས་ལྷའི་མིག་གིས་བལྟས་པས་ཆུའི་ནང་ན་སྲིད་པ་བར་མ་དོ་མང་པོ་མཐོང་བ་ལྟ་བུ་སྟེ། ཐ་མལ་པའི་མིག་ལ་མི་སྣང་ན་གཞི་མའི་ཞར་ལ་གསད་པར་མི་ནུས་ཀྱང་སྔགས་ཀྱིས་གསོད་པར་བྱེད་ན་དུད་འགྲོ་གསོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེས་སྔ་མ་རྣམས་ཀྱིས་གསུངས་ཏེ། སྐབས་འདིའི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། གང་དག་མིག་གིས་མཐོང་བར་འགྱུར་བ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སའམ་ཆུ་ལྟ་བུ་གཞི་མ་དང་བཅས་པ་སྟེ། ལུང་དང་མདོ་རྩ་བ་ལས་སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ཞེས་སྲོག་ཆགས་དང་ལྡན་པའི་ཚིག་ཏུ་གསུངས་པས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་ག
【現代漢語翻譯】 不是扶手的組成部分。正如根本律中普遍提到的：'更不用說床和矮凳了，任何適合按壓的根部都可以。' 這樣，像樁子一樣的根，無論是床還是矮凳的根，任何適合按壓的像樁子一樣的根都可以。如果被按壓的物體是床或矮凳，那麼只能將床翻過來，或者在床腿上安裝支撐物。僧侶按壓像樁子一樣的根部會犯墮罪。律藏分別解釋說：'如果因重量而坐下或躺下，則犯墮罪。' 意識到上面是地板，或者意識到是像樁子一樣的根部，這是主要的組成部分。坐在根部上會犯墮罪。 第九，享用包含生物的東西：包括總義和詞義。 首先，事件起因於憍賞彌，僧團因將包含生物的水灑在地上而制定了墮罪。所禁止的是傷害畜生的生命。定義：持戒的比丘爲了他人的利益，或爲了自己和他人的共同利益，不顧生命地享用包含生物的水、土地、樹木等，導致畜生死亡，這是根本的墮罪。組成部分有四個，其中基礎的組成部分有三個：屬於畜生居住的地方。正如律藏和根本律中普遍提到的'包含生物'。但釋論中說：'在畜生居住的地方出生的生物。' 普通人的眼睛能看到。律藏解釋說：'普通人的眼睛能看到。' 那些看不到的，即使存在，也不算包含生物，因為無法殺死。' 這是總結。就像不退轉的聖者用天眼看到水中有很多中陰身一樣。如果普通人的眼睛看不到，即使無法通過基礎行為殺死，但如果用咒語殺死，也會犯下殺死畜生的墮罪。' 先前的人們這樣說過。此時的律藏分別解釋說：'凡是眼睛能看到的。' 像土地或水一樣，包含基礎。正如律藏和根本律中提到'包含生物'，指的是包含生物的詞語。 意樂的組成部分有兩個：認知是對基礎沒有錯誤的認知。動機是...
【English Translation】 It is not a component of the armrest. As generally mentioned in the root text: 'Not to mention beds and stools, any root suitable for pressing.' Thus, a root like a stake, whether it is the root of a bed or a stool, any root like a stake suitable for pressing. If the object to be pressed is a bed or a stool, then only turning the bed upside down or installing supports on the legs of the bed is allowed. A monk pressing on a root like a stake commits a downfall. The Vinaya distinguishes: 'If one sits or lies down due to the weight, it is a downfall.' Recognizing that the top is a floor, or recognizing that it is a root like a stake, is the main component. Sitting on the root causes a downfall. Ninth, enjoying things with living beings: includes the general meaning and the meaning of the words. First, the incident originated in Kausambi, where the Sangha enacted a downfall for pouring water containing living beings onto the ground. What is prohibited is harming the lives of animals. Definition: A monk who upholds the precepts, for the sake of others alone or for the common benefit of himself and others, enjoys water, land, trees, etc., containing living beings without regard for life, resulting in the death of animals, which is the fundamental downfall. There are four components, of which the basic components are three: belonging to the habitat of animals. As generally mentioned in the Vinaya and the root text, 'containing living beings.' But the commentary says: 'Living beings born in the habitat of animals.' Visible to the ordinary eye. The Vinaya commentary says: 'Visible to the ordinary human eye.' Those who are not seen by it, even if they exist, are not considered to contain living beings, because they cannot be killed.' This is the summary. Just as the irreversible noble one sees many intermediate beings in the water with his divine eye. If the ordinary eye cannot see them, even if they cannot be killed by the basic action, if they are killed by mantras, it becomes a downfall of killing animals.' The former ones have said this. The Vinaya distinguishes in this case: 'Whatever is visible to the eye.' Like land or water, containing the base. As mentioned in the Vinaya and the root text, 'containing living beings,' referring to words containing living beings. There are two components of intention: cognition is the correct cognition of the base. Motivation is...
ཞན་ཁོ་ནའི་དོན་དུའམ་རང་གཞན་ཐུན་མོང་གི་དོན་དུ་སྲོག་ཆགས་ལ་མ་བལྟོས་པར་གཞི་མའི་ཞར་ལ་སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ལ་སྤྱོད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རང་ངམ་བསྐོས་པས་སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ལ་སྤྱོད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་སྦྱོར་བ་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་དུད་འགྲོའི་སྲོག་གི་དབང་པོ་འགགས་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། སྲོག་ཆགས་དག་གི་སྲོག་གི་དབང་པོ་འགགས་པའི་མཚན་ཉིད་ཀྱི་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ལའོ་ཞེས་བཤད་དེ། འགགས་པའི་སྐད་ཅིག་མ་གཉིས་པ་ལས་འགགས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། རང་ཁོ་ན་སྤྱོད་པའི་དོན་དེ་ཉིད་ལས་གཞན་པའི་དོན་དུ་སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ལ་སྤྱོད་ན་ལྟུང་བྱེད་ 7-50b འདིར་འགྱུར་བའོ། །འོ་ན་རང་གཞན་གཉིས་ཀའི་དོན་དུ་སྤྱོད་ན་འདེབས་སྤྱོད་གཉིས་ཀྱི་ལྟུང་བ་གང་བསྐྱེད་སྙམ་ན། གཞན་དོན་གྱི་དབང་གིས་འདིའི་ལྟུང་བར་རྣམ་པར་བཞག་སྟེ། སྤྱིར་བསྟན་པའི་ཊཱི་ཀ་ལས། རང་དང་གཞན་གཉིས་ཀའི་དོན་དུ་བྱེད་དུ་འཇུག་པ་ཡང་གཞན་གྱི་དོན་ནི་ཡོད་པ་ཁོ་ན་ཡིན་ཏེ། དེ་ལ་བདག་ཉིད་མ་གཏོགས་པར་དོན་དུ་གཉེར་བ་གཞན་ཡང་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། །སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ལ་སྤྱོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 砌過節墮罪 བཅུ་པ་རིམ་པ་ལྷག་པར་རྩིག་པ་ལ། བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་བསྟན། །དེ་ཡི་ལྟུང་བ་མེད་པའོ། ། དང་པོ་ནི། གཙུག་ལག་ཁང་བརྩིགས་ན་སྒོ་ཆ་སྟེ་སྒོའི་རེ་བཞི་སོགས་དང་པོར་གཞུག་པར་བྱའོ། །འདིར་སྒོ་ཆ་ཞེས་སྨོས་པས་སྒོ་དང་འབྲེལ་བའི་ཡོ་བྱད་ཐམས་ཅད་ཀྱང་བསྡུས་ཏེ་ཡས་ཕུབ་ལ་སོགས་པ་ལྷག་མ་དག་ནི་འཕྲལ་ལ་གཞུག་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །སྒོ་གླེགས་ནི་སྒོ་ལེབ་སྟེ་དེ་དག་ཀྱང་གཞུག་པར་བྱའོ། །རྩིག་པའི་ངོས་ལ་སྐར་ཁུང་དག་ཀྱང་གདོད་པར་བྱའོ། ། དང་པོ་ལ། ཀཽ་ཤཱམྦིར་དྲུག་སྡེས་ཉི་མ་གཅིག་ལ་གཙུག་ལག་ཁང་གསུམ་བརྩིགས་ཟིན་པར་བྱས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་གཙུག་ལག་ཁང་འཇིག་པར་འགྱུར་ཞིང་དོན་དང་བྱ་བ་མང་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་གཙུག་ལག་ཁང་བརྩིགས་པ་ན་ཉིན་ཞག་གཅིག་ལ་ཕ་གུ་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་པར་བརྩིགས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །དམིགས་བསལ་གཞིའི་སྐབས་སུ་ཉི་མ་ཐ་དད་དུ་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་པར་བཅས་པ་ལས་ཀྱང་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཏེ། ཉི་མ་ཐ་དད་གཞན་ལ་ཡང་འཇིམ་པ་མེད་པ་ལས་སོ་ཞེས་དམིགས་བསལ་གྱི་མདོ་བཞིས་སྟོན་པར་འགྱུར་རོ། །ཡན་ 7-51a ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་བཞི་སྟེ། གང་རྩིག་པའི་གནས་དང་། གང་གི་ཚེ་བརྩིག་པའི་དུས་དང་། གང་གིས་རྩིག་པའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གིས་རྩིག་པའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་བཞི་ལས། གཙུག་ལག་ཁང་རྩིག་པའི་རྩིག་རྨིང་ཡན་ཆད་ཡིན་པ
【現代漢語翻譯】 意樂是指，爲了自己或者爲了自己和他人的共同利益，持續不斷地想要使用包含生物的土地，而不考慮生物本身。 加行是指，自己或指派他人開始使用包含生物的土地。 究竟是指，由於上述行為，家畜的生命力停止。正如《 टीका 》中所說：『生物生命力停止的特徵是第二個剎那，從停止的第二個剎那開始就是停止。』 第二，如果爲了自己使用的目的之外的目的而使用包含生物的土地，則會犯墮罪。 那麼，如果爲了自己和他人的共同利益而使用，會產生哪種墮罪呢？是耕種的墮罪還是使用的墮罪？這是由於爲了他人的利益而被歸為此處的墮罪。正如《 टीका 》中所說：『爲了自己和他人的共同利益而做的事情，僅僅是爲了他人的利益，因為除了自己之外，還有其他人追求利益。』這是使用包含生物的土地的墮罪。 墮罪品第十，關於過度建造墻壁：講述了應該學習的內容，展示了墮罪的分類，以及沒有墮罪的情況。 第一，如果建造寺廟，應該首先安裝門框，即門的四分之一等。這裡提到『門框』，也包括與門相關的所有用具，如屋檐等，因為剩餘的部分可以立即安裝。門扇也應該安裝。墻壁上的窗戶也應該首先建造。 第一，在 कौशाम्बी (Kauśāmbī，憍賞彌) ，六群比丘在一天之內建造了三座寺廟，因此制定了墮罪。應該避免的是，寺廟會倒塌，而且有很多事情要做。ངོ་ཏི་ (ངོ་ཏི་，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思) 是指，持戒的比丘建造寺廟時，一天之內建造超過三層墻壁所導致的實際墮罪。特殊情況下，如果分幾天建造超過三層，也會犯墮罪，因為在不同的日子裡，沒有泥土也會犯墮罪。特殊情況由四部經文說明。有四個分支，即基礎有四個分支：建造的地點，建造的時間，建造的材料，以及建造的依據。第一，有四個分支：建造寺廟的地基直到墻壁。
【English Translation】 The intention is the continuous desire to use land containing living beings, regardless of the beings themselves, for one's own benefit or for the common benefit of oneself and others. The action is the commencement of using land containing living beings, either by oneself or by instructing others. The ultimate result is the cessation of the life force of domestic animals due to the aforementioned actions. As stated in the 《 टीका 》: 'The characteristic of the cessation of the life force of living beings is the second moment, and from the second moment of cessation, it is cessation itself.' Secondly, if one uses land containing living beings for a purpose other than one's own use, it constitutes a transgression. Then, if one uses it for the common benefit of oneself and others, which transgression arises? The transgression of cultivation or the transgression of use? This is classified as the transgression here due to the benefit of others. As stated in the 《 टीका 》: 'Doing or causing to do something for the common benefit of oneself and others is solely for the benefit of others, because there are others besides oneself who seek benefit.' This is the transgression of using land containing living beings. Tenth, the chapter on transgressions regarding excessive construction of walls: It discusses what should be learned, shows the classification of transgressions, and the situations where there is no transgression. First, if constructing a monastery, the door frame, i.e., one-fourth of the door, etc., should be installed first. Here, mentioning 'door frame' also includes all the equipment related to the door, such as the eaves, etc., because the remaining parts can be installed immediately. The door leaves should also be installed. The windows on the walls should also be built first. First, in कौशाम्बी (Kauśāmbī, कौशाम्बी, Kaushambi, Kaushambi), the Six Groups of monks built three monasteries in one day, hence the transgression was established. What should be avoided is that the monastery will collapse and there are many things to do. ངོ་ཏི་ (ངོ་ཏི་, 梵文天城體, 梵文羅馬擬音, 漢語字面意思) refers to the actual transgression caused when a monastic with vows builds a monastery and constructs more than three layers of walls in one day. In special cases, if more than three layers are built on different days, it will also constitute a transgression, because one will also commit a transgression without mud on different days. The special circumstances are explained by the four sutras. There are four branches, i.e., the foundation has four branches: the place of construction, the time of construction, the materials of construction, and the basis of construction. First, there are four branches: the foundation of building a monastery up to the walls.
་དང་། སྤྱོད་ལམ་བཞི་ཡན་ཆད་ཤོང་བ་སྟེ་གཙུག་ལག་ཁང་ནི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །འདི་ལ་ཞིབ་ཆ་བསམ་དགོས་ཏེ། གཙུག་ལག་ཁང་རྩིག་པའི་རྩིག་རྨིང་ཡན་ཆད་ཡན་ལག་ཡིན་གྱི། ངོ་བོ་གཙུག་ལག་ཁང་ཡིན་པ་ནི་ངེས་གཟུང་གི་ཡན་ལག་མ་ཡིན་ཏེ། གཙུག་ལག་ཁང་རྩིག་པའི་རྨང་འདིངས་པའི་ཕ་གུ་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་པ་ཡང་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །སྤྱོད་ལམ་བཞི་ཤོང་བའོ་ཞེས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། སྤྱོད་ལམ་བཞི་ཤོང་བ་ཡན་ཆད་ནི་ཉེས་པ་མེད་ཅེས་བཤད་དོ། །ཕལ་ཆེར་གཡོགས་བསྐོར་ཡན་ཆད་དུ་རྩིག་པའི་རྩིག་རྨིང་ཡན་ཆད་ཡིན་པ་སྟེ། ཕལ་ཆེར་གཡོགས་པོ་དང་བསྐོར་བ་ནི་ཞེས་སོ། །བྱེད་འཕྲོ་གཞིའི་སེལ་བར་གཏོགས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ཕྱེད་བྱས་པ་ལས་བྱེད་པ་ནི་ཕྱེད་ཉིད་ཅེས་བཤད་པས་སོ། །གཉིས་པ་གང་གི་ཚེ་རྩིག་པའི་དུས་ནི་སྤྱིར་བཏང་ལ་ཉིན་ཞག་གཅིག་ཡིན་པ་སྟེ། ཉི་མ་དེ་ལའོ་ཞེས་དམིགས་བསལ་བཞི་ཡོད་དེ་གཞུང་དུ་འཆད་པར་འགྱུར་རོ། །གསུམ་པ་གང་གིས་རྩིག་པའི་དངོས་པོ་ནི། འཇིག་པའི་ཉེན་ཅན་ཡིན་པ་སྟེ་སོ་སྲེག་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕ་གུ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ཡང་གལ་ཏེ་ཐམས་ཅད་རྡོའམ་སོ་ཕག་གམ་ཤིང་ལས་བྱས་པ་མ་ཡིན་ནའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །རྡོ་འབའ་ཞིག་ལ་སོགས་པ་ལ་ནི་འགས་པ་ལ་སོགས་པའི་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་བས་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས་བཤད་དོ། །བཞི་པ་གང་གིས་རྩིག་པའི་རྟེན་ནི། ཆར་ཆུ་བསྐྱབ་པའི་གཡོགས་པ་མ་བྱས་པ་དང་སྦྱིན་བདག་གི་ཚིག་གིས་དབང་མེད་མ་ཡིན་ 7-51b པ་སྟེ་ཆར་ཆུ་བསྐྱབ་པའི་གཡོགས་པ་ཡང་ངོ་། །ཡོན་བདག་གིས་བྱས་སམ་ཟིན་ནས་བལྟའོ་ཞེས་མ་སྨྲས་པ་ལའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། བདག་པོ་རིངས་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །སྦྱིན་བདག་གིས་རིངས་པར་འདོད་པ་ནི་རྡིབ་ན་ཡང་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །གཙུག་ལག་ཁང་ནི་དེ་ལ་རག་ལུས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས་བཤད་དོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་རམ་བསྐོས་པས་སྤྱིར་བཏང་ལ་ཉིན་ཞག་གཅིག་ལ་གཙུག་ལག་ཁང་གི་ཕ་གུ་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་པར་རྩིག་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རང་ངམ་བསྐོས་པས་ཕ་གུ་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་པ་རྩིག་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་སྟེ་རིམ་པ་བཞི་པར་བརྩིག་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ལྟུང་བྱེད་འདི་ལ་བྱེད་པ་པོ་གང་ཞེ་ན། གཙུག་ལག་ཁང་ནི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་དོ། །གཙུག་ལག་ཁང་དེའི་ཚད་ཇི་ཙམ་ཞེ་ན། སྤྱོད་ལམ་བཞི་བྱར་རུང་ཞིང་ཤོང་བའོ། །སྤྱོད་ལམ་བཞི་ཤོང་བ་དེ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །གལ་ཏེ་རྩིག་པའི་དངོས་པོ་ཐམས་ཅད་རིལ་གྱིས་རྡོའམ་སོ་ཕག་འབའ་ཞིག་གམ་ཤིང་འབའ་ཞིག་ལས་བྱས་པ་ཡིན
【現代漢語翻譯】 也就是說，能容納四種以上行為的寺廟才是行為者本身。對此需要仔細思考：建造寺廟的地基以上是分支，但寺廟的本質並非是需要把握的分支，因為建造寺廟時，地基的磚塊超過三層也會構成墮落之因。能容納四種行為，如是說。在《釋論》中說：能容納四種行為以上就沒有過失。通常，建造的墻壁以上，地基以上才是分支。通常是墻壁和環繞物，如是說。不屬於正在進行的基礎的排除，因為已經完成一半的行為被稱為一半。第二，何時建造的時間，通常是一天一夜，即在那一天。有四個例外，將在正文中解釋。第三，用什麼東西建造的材料，是具有崩塌危險的，比如未燒製的磚塊。也就是說，如果不是全部用石頭、磚或木頭製成的，如是說。如果只有石頭等，就不會有開裂等過失，因此沒有墮落，這是《分別解脫經釋》中說的。第四，用什麼作為建造的依據，是沒有遮蔽風雨的覆蓋物，也不是施主的話語所能左右的，即遮蔽風雨的覆蓋物。施主做了或完成了，不要說看，如是說。在《律藏·比丘尼分別解脫經》中說：如果主人急於求成，就沒有墮落。施主希望儘快完成，即使倒塌也沒有墮落。寺廟依賴於此，這是《分別解脫經釋》中說的。從意樂的角度來看，有兩種：認識是對於基礎沒有迷惑。動機是自己或被指派的，通常希望在一天一夜裡建造超過三層磚塊的寺廟，並且持續不斷。加行是自己或被指派的，開始建造超過三層磚塊。究竟是超過三層，建造到第四層。 第二，這個墮落之因的行為者是誰呢？寺廟就是行為者本身。那麼，寺廟的尺寸是多少呢？是能夠進行和容納四種行為的。能夠容納四種行為就沒有過失。如果建造的材料全部是用石頭、磚或木頭製成的。
【English Translation】 That is to say, the monastery that can accommodate more than four kinds of behaviors is the actor itself. This needs to be carefully considered: the foundation above the construction of the monastery is a branch, but the essence of the monastery is not a branch that needs to be grasped, because when building a monastery, more than three layers of bricks in the foundation will also constitute a cause of downfall. It can accommodate four kinds of behaviors, as it is said. In the 'Commentary', it is said: There is no fault in accommodating more than four kinds of behaviors. Usually, the wall above the construction, the foundation above is the branch. Usually it is the wall and the surrounding objects, as it is said. It does not belong to the exclusion of the foundation that is in progress, because the behavior that has been half completed is called half. Second, when is the time of construction, usually one day and one night, that is, on that day. There are four exceptions, which will be explained in the text. Third, what is the material used to build, which is in danger of collapsing, such as unfired bricks. That is to say, if it is not all made of stone, brick or wood, as it is said. If there are only stones, etc., there will be no faults such as cracking, so there is no downfall, as it is said in the 'Separate Liberation Sutra Commentary'. Fourth, what is used as the basis for construction is that there is no covering to protect against wind and rain, nor can it be controlled by the words of the benefactor, that is, the covering to protect against wind and rain. The benefactor has done or completed it, do not say look, as it is said. In the 'Vinaya Bhikshuni Separate Liberation Sutra', it is said: If the owner is eager to complete it, there is no downfall. The benefactor hopes to complete it as soon as possible, and there is no downfall even if it collapses. The monastery depends on this, as it is said in the 'Separate Liberation Sutra Commentary'. From the perspective of intention, there are two kinds: cognition is that there is no confusion about the foundation. The motivation is self or assigned, usually hoping to build a monastery with more than three layers of bricks in one day and one night, and continuously. The application is self or assigned, starting to build more than three layers of bricks. The ultimate is more than three layers, building to the fourth layer. Second, who is the actor of this cause of downfall? The monastery is the actor itself. So, what is the size of the monastery? It is capable of performing and accommodating four kinds of behaviors. There is no fault in being able to accommodate four kinds of behaviors. If all the building materials are made of stone, brick or wood.
་ན་ནི་ཉིན་གཅིག་ལ་རིམ་པ་ལྷག་པར་བརྩིགས་ཀྱང་ལྟུང་བ་མེད་ལ། དེ་གསུམ་ལས་བྱས་པ་མ་ཡིན་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །རྡོ་འབའ་ཞིག་གམ་སོ་ཕག་གམ་ཐམས་ཅད་ཤིང་ལས་བྱས་པ་ལ་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་པར་བརྩིགས་ཀྱང་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཆར་ཆུ་སྐྱོབ་པའི་རྩྭའམ་ཤིང་ལེབ་ལ་སོགས་པས་རྩིག་འཕྲོའི་སྟེང་ནས་གཡོགས་པ་ཡང་བྱས་པ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གོང་དུ་སྦྱར་རོ། །ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་རྩིག་པ་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་པར་བརྩིག་ཅིང་ལྟུང་བྱེད་དུ་མི་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ་ 7-52a ཡོད་དེ། རྩྭ་དག་གིས་གཡོགས་པར་བྱེད་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །སྤང་ལེབ་དག་གིས་སམ་ཤིང་ལེབ་དག་གིས་གཡོགས་པར་བྱེད་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེ་དག་གིས་གཡོགས་པར་བྱའོ་སྙམ་པའི་བསམ་པ་དེ་རིམ་པ་ལྷག་པར་བརྩིགས་པའི་སྔ་རོལ་ནས་ཡོད་ན་ནི། རིམ་པ་ལྷག་པར་བརྩིགས་ཟིན་ནས་ཕྱིས་དེ་དག་གིས་གཡོགས་པར་བྱེད་ན་ཉེས་པ་མེད་པའོ། །སྦྱིན་བདག་རིངས་པར་འདོད་པས་ཡོན་བདག་གིས་ཚིག་འདི་སྐད་ཅེས་གཙུག་ལག་ཁང་གི་ཕྱེད་བྱས་ནས་བལྟའོ་ཞེས་སམ། གཙུག་ལག་ཁང་རིལ་པོར་ཟིན་ནས་བལྟའོ་ཞེས་དགེ་སློང་ལ་མ་སྨྲས་པ་ལ་ལྟུང་བར་འགྱུར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་སྐད་སྨྲས་ན་ནི་དེ་ལ་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །གཙུག་ལག་ཁང་བརྩིག་པ་ན་ཕ་གུ་སོ་མ་བསྲེགས་པ་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་པར་ཉིན་གཅིག་ལ་རྩིག་པ་བྱས་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །དགེ་སློང་གིས་གཞན་ལ་བསྐོས་ན་གཞན་གྱིས་བརྩིགས་པས་ཀྱང་དགེ་སློང་ལ་ལྟུང་བྱེད་འབྱུང་ངོ་། །ཉི་མ་དེ་ལའོ་ཞེས་པ་ནི་ཉི་མ་གཅིག་ཡིན་པ་དེ་ལ་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་པ་བརྩིག་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་ཀྱི། ཉི་མ་ཐ་དད་པ་བསྡོམས་ནས་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་ཀྱང་ལྟུང་བ་མེད་པའོ་ཞེས་སྤྱིར་བཏང་བའོ། །དེ་ལ་དམིགས་བསལ་བཞི་ཡོད་དེ། གཞན་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་མདོ་བཞིས་དང་པོར་སྨོས་པས་མདོ་བཞི་ཆར་ལ་སྦྱར་རོ། །དེ་ཡང་གཞན་ལ་ཡང་ཆུ་ཁུང་དག་མ་གཏོད་པར་ཡང་རུང་ངོ་། །གཞན་ལ་ཡང་བསྐོས་ཏེ་རྨང་གི་རྩ་བའམ་བཙུག་པ་ཉིད་ཀྱང་རུང་ངོ་། །གཞན་ལ་སྒོ་ཆ་གོང་མ་མ་བཙུག་པར་ཡང་རུང་ངོ་ཞེས་སྦྱར་རོ། །འཇིམ་པ་མེད་དང་ཆུ་ཁུང་མ་གཏོད་དང་། །མ་བསྐོས་པར་ནི་རྨང་གཞི་བཙུགས་པ་དང་། །སྒོ་ཆ་གོང་མ་མ་བཙུག་པ་དང་བཞི། །དེ་དག་གང་རུང་གཅིག་ཉིད་ཡིན་ན་ཡང་། །ཉི་མ་ཐ་དད་གཞན་དང་བསྡོམས་ 7-52b པ་ཡིས། །རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཞེས་བསྡུ་བའི་ཚིགས་སུ་བཅད་པའོ། །ཉི་མ་གཅིག་ཡིན་པ་ལས་གཞན་དེ་རིང་རིམ་པ་གཉིས་བརྩིགས་ནས། སང་རིམ་པ་གཉིས་རྩིག་པ་ལྟ་བུ་ཉི་མ་ཐ་དད་བསྡོམས་ནས་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་པ་ལ་ཡང་སོ་ཕག་མ་ཡིན་པའི་ཕ་གུ་འཇིམ་པ་མེད་པ་ལས་སྐམ་བརྩིགས་སུ་ཉི་མ་ཐ་དད་བསྡོམས་པས་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལ
【現代漢語翻譯】 如果一天內建造超過三層，但不使用磚，則不算犯戒。如果使用磚、瓦或完全用木頭建造，建造超過三層也不算犯戒。經文中說，用草或木板等遮蓋以保護免受雨水侵蝕的未完成建築，也不算犯戒，這與之前所說的相符。 在《請問經》中提到：『比丘建造超過三層的墻壁，有什麼情況不會犯戒嗎？』 『有的，如果用草覆蓋，就不算犯戒。』『用草皮或木板覆蓋也不算犯戒。』經文說，如果在建造超過三層之前就打算用這些材料覆蓋，那麼即使建造完成後再覆蓋，也沒有罪過。 如果施主急於求成，而功德主對比丘說：『先完成寺廟的一半再看情況。』或者說：『先完成整個寺廟再看情況。』如果沒有這樣對他說，就會犯戒。在《 टीका 》中說，如果說了這樣的話，就不會有罪過。 建造寺廟時，如果一天內用未經燒製的磚建造超過三層，就會犯戒。如果比丘指使他人建造，他人建造也會導致比丘犯戒。 『同一天』指的是在同一天內建造超過三層會犯戒。如果幾天加起來超過三層，則不算犯戒，這是一般情況。 對此有四種例外情況，經文一開始就提到『對他人也是如此』，這適用於所有四種情況。也就是說，即使沒有挖水井也可以。即使指使他人建造地基或柱子也可以。即使沒有安裝上部門扇也可以。 無泥土，未挖水井，未指使而建地基，未安裝上部門扇，這四種情況中的任何一種，即使幾天加起來超過三層，也不會犯戒。 這是一首總結性的詩。如果不是在同一天，例如今天建造了兩層，明天又建造了兩層，這樣幾天加起來超過三層，或者用沒有泥土的未燒製的磚進行干砌，即使幾天加起來超過三層，也不會犯戒。
【English Translation】 If more than three layers are built in a single day, but without using bricks, it is not considered a transgression. If it is made of bricks, tiles, or entirely of wood, building more than three layers is also not considered a transgression. It is said in the scriptures that covering an unfinished building with grass or wooden boards to protect it from rain is also not considered a transgression, which is consistent with what was said earlier. In the 'Requesting' it is mentioned: 'Is there a case where a Bhikshu builds a wall more than three layers high and does not commit a transgression?' 'Yes, if it is covered with grass, there is no transgression.' 'Covering it with turf or wooden boards also does not constitute a transgression.' The scriptures say that if the intention to cover it with these materials exists before building more than three layers, then even if it is covered with them after the construction is completed, there is no fault. If the patron is eager to complete the construction quickly, and the benefactor says to the Bhikshu: 'Complete half of the temple first and then see.' Or says: 'Complete the entire temple first and then see.' If he is not told this, he will commit a transgression. In the 《 टीका 》 it is said that if such words are spoken, there will be no fault. When building a temple, if more than three layers are built in one day with unbaked bricks, a transgression is committed. If the Bhikshu instructs others to build, the Bhikshu will also incur a transgression because of the construction by others. 'On the same day' means that building more than three layers on the same day will cause a transgression. If the layers are added up over several days to exceed three layers, there is no transgression, which is the general case. There are four exceptions to this, and the phrase 'also to others' is mentioned at the beginning of the sutra, which applies to all four cases. That is, it is also permissible even without digging a well. It is also permissible to instruct others to build the foundation or pillars. It is also permissible to not install the upper door parts. No mud, no well dug, foundation laid without instruction, no upper door parts installed, any one of these four cases, even if the layers are added up over several days to exceed three, there is no transgression. This is a summary verse. If it is not on the same day, for example, if two layers are built today and two layers are built tomorrow, so that the layers are added up over several days to exceed three, or if dry masonry is done with unbaked bricks without mud, even if the layers are added up over several days to exceed three, there is no transgression.
ྷག་པར་རྩིག་པ་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཕ་གུ་འཇིམ་མེད་ལས་སྐམ་བརྩིགས་སུ་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་པར་བརྩིགས་ན་ལྟུང་བྱེད་སྐྱེད་པ་འདི་ལ་ནི་ཉི་མ་གཅིག་ལས་ཕ་གུ་སྐམ་བརྩིགས་སུ་རིམ་པ་གཅིག་ལས་ལྷག་པ་དང་། ཉི་མ་ཐ་དད་ལ་སྐམ་བརྩིགས་སུ་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་པ་གཉིས་དགག་བྱ་ལ་ཁྱད་མེད་དོ། །སྐབས་འདིར་ཤ་ལུགས་པ་ཕལ་ཆེ་བ་ན་རེ། ཆུ་ཁུང་མ་བཏོད་པ་ལ་སོགས་འདི་གསུམ་ལ་རིམ་པ་ལྷག་པར་མ་བརྩིགས་ཀྱང་ལྟུང་བྱེད་སྐྱེད་ཅེས་སྨྲ་ལ། མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ་ན་རེ། དེ་འདྲ་ནི་ལུང་ན་ཡིག་འབྲུ་གཅིག་ཀྱང་མི་སྣང་ལ། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་། ཊཱི་ཀ་དང་། འགྲེལ་ཆུང་གསུམ་ཆར་ལས་ཆུ་ཁུང་མ་བཏོད་པ་ལ་སོགས་པ་གསུམ་གྱི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པ་ལ་ཡང་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་པར་བརྩིགས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་བཤད་པ་དང་འགལ་ཏེ་ཅེས་གསུངས་པ་ཉིད་བདེན་པས། ཆུ་ཁུང་དག་མ་བཏོད་པ་ཡང་རུང་ངོ་ཞེས་པ་ནི། རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། ཆུ་ཁུང་མ་བཏོད་པར་ཡང་རུང་ངོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཉི་མ་གཞན་ལ་ཡང་ཕ་གུའི་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་པ་རྩིག་པ་བྱས་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །གཞན་ལ་ཡང་ཞེས་བྱ་བར་སྦྱར་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ཊཱི་ཀ་ལས་ཀྱང་། ཆུ་ཁུང་དག་མ་བཏོད་པ་ལ་ནི་ཉི་མ་གཞན་ལ་ཕ་གུ་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་པར་བརྩིགས་ན་ལྟུང་བའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ། །བསྐོས་ཏེ་རྨང་གི་རྩ་བ་མ་བཙུག་པ་ཉིད་ཀྱང་ངོ་ 7-53a ཞེས་པ་ནི་རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས་བསྐོས་ཏེ་རྩ་བ་མ་བཙུག་པར་ཡང་རུང་ངོ་། །ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཉི་མ་གཞན་ལ་ཡང་ཕ་གུ་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་པར་བརྩིགས་པར་བྱས་པ་དང་བྱེད་དུ་བཅུག་པ་ན་ཡང་དངོས་གཞིར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དེ་ལྟར་ཊཱི་ཀ་ལས་ཀྱང་བཤད་དོ། །སྒོ་ཆ་གོང་མ་མ་བཙུག་པར་ཡང་ཞེས་པ་ནི། རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། སྒོ་ཆ་གོང་མ་མ་བཙུག་པར་ཡང་རུང་ངོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་པར་ཞེས་བྱ་བ་དང་རྗེས་སུ་འབྲེལ་ཏོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ཊཱི་ཀ་ལས་ཀྱང་། སྒོ་ཆ་གོང་མ་མ་བཙུག་པ་ལས་ཉི་མ་གཞན་ལ་ཡང་ཕ་གུ་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་པར་བརྩིག་པ་ན་དངོས་གཞིའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། སྒོ་ཆ་གོང་མ་མ་བཙུག་པ་ན་ནི་དངོས་གཞིའོ་ཞེས་པ་ནི་རིམ་པ་ལྷག་མ་ལ་སོགས་པ་ཡན་ལག་གཞན་ཚང་གི་དབང་དུ་བྱས་ཏེའོ་ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས་མདོ་གོང་མ་གསུམ་ཆར་ལས་རུང་ངོ་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་དེ་དག་གི་རིམ་པ་རྣམས་ལྟུང་བའི་ཕྱིར་སོ་སོར་གཙོ་བོ་ཡིན་པར་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པ་ནི། ཉི་མ་ཐ་དད་གཞན་ལ་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་པར་བརྩིག་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པ་འདི་ལ་ནི། ཆུ་ཁུང་མ་བཏོད་པ་ལ་སོགས་པ་གསུམ་ཆར་ཚོགས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་མ་ཡིན་གྱི། དེ་གསུམ་ནི་ལྟུང་བའི་ཕྱིར་སོ་སོར་གཙོ་སྟེ། དེ་གསུམ་གང་རུང་རེ་རེ་ལ་ཡང་ཉི་མ་ཐ་དད་གཞན་ལ
【現代漢語翻譯】 特別是，這會導致墮罪。如果用未燒製的土坯以乾燥方式堆砌超過三層，就會導致墮罪。對於這種情況，如果一天內用乾燥的土坯堆砌超過一層，或者在不同的日子裡堆砌超過三層，這兩種情況在禁止方面沒有區別。大多數夏魯派（Shalu School）的人說：即使沒有挖水孔等，這三種情況也會導致墮罪。但偉大的措納瓦（Tsonawa）說：『在經文中連一個字都找不到這樣的說法，而且在自己的《釋論》、《 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)》和《小釋》中，都說要導致這三種情況的墮罪，也需要堆砌超過三層，這與之前的說法相矛盾。』他的話是正確的。即使沒有挖水孔也可以，這在自己的《釋論》中說：『即使沒有挖水孔也可以，這意味著如果在其他日子裡用土坯堆砌超過三層，就會導致墮罪。』應該這樣理解『在其他日子裡』。在《 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)》中也說：『如果沒有挖水孔，如果在其他日子裡用土坯堆砌超過三層，就會成為墮罪的製造者。』即使沒有挖掘地基的根基也是如此。 自己的《釋論》中說：『即使沒有挖掘地基的根基也可以，這意味著如果在其他日子裡用土坯堆砌超過三層，或者允許他人這樣做，也應該將其視為主要行為。』《 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)》中也是這樣說的。『即使沒有安裝上部門扇』，自己的《釋論》中說：『即使沒有安裝上部門扇也可以，這意味著與超過三層相關。』《 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)》中也說：『如果沒有安裝上部門扇，如果在其他日子裡用土坯堆砌超過三層，就會成為主要的罪過。』《 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)》中說：『如果沒有安裝上部門扇，那就是主要行為』，這意味著這是在其他條件都滿足的情況下說的。在《 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)》中說，上面三個都說『可以』，這意味著爲了表明它們的每一層都是導致墮罪的主要原因。這意味著，對於在不同的日子裡堆砌超過三層會導致墮罪的情況，並不需要水孔等三種情況都滿足，這三種情況各自都是主要的，因為這三種情況中的任何一種都會在不同的日子裡導致墮罪。
【English Translation】 In particular, it causes a downfall. If one builds more than three layers with unfired bricks in a dry manner, it causes a downfall. In this case, there is no difference in prohibition between building more than one layer with dry bricks in one day and building more than three layers on different days. Most of the Shalu School say: Even without digging a water hole, etc., these three cause a downfall. But the great Tsonawa says: 'Nowhere in the scriptures is there even a single syllable like that, and in one's own 'Commentary,' ' टीका (ṭīkā, Sanskrit, commentary),' and 'Small Commentary,' it is said that to cause a downfall from not digging a water hole, etc., it is also necessary to build more than three layers, which contradicts the previous statement.' His words are true. Even if one does not dig a water hole, it is okay, which is said in one's own 'Commentary': 'Even if one does not dig a water hole, it is okay, which means that if one builds more than three layers of bricks on other days, it causes a downfall.' It should be applied to 'on other days.' In the ' टीका (ṭīkā, Sanskrit, commentary)' it is also said: 'If one does not dig a water hole, if one builds more than three layers of bricks on other days, one becomes the maker of a downfall.' Even not digging the root of the foundation is the same. One's own 'Commentary' says: 'Even if one does not dig the root of the foundation, it is okay, which means that if one builds more than three layers of bricks on other days, or allows others to do so, it should be regarded as the main action.' The ' टीका (ṭīkā, Sanskrit, commentary)' also says the same. 'Even without installing the upper door leaf,' one's own 'Commentary' says: 'Even without installing the upper door leaf, it is okay, which means it is related to more than three layers.' The ' टीका (ṭīkā, Sanskrit, commentary)' also says: 'If one does not install the upper door leaf, if one builds more than three layers of bricks on other days, it becomes a major offense.' The ' टीका (ṭīkā, Sanskrit, commentary)' says: 'If one does not install the upper door leaf, it is the main action,' which means it is said under the condition that other conditions are met. The ' टीका (ṭīkā, Sanskrit, commentary)' says that all three above say 'okay,' which means to show that each of their layers is the main cause of the downfall. This means that for the case where building more than three layers on different days causes a downfall, it is not necessary for all three conditions such as water holes to be met, each of these three is the main one, because any one of these three will cause a downfall on different days.
་ཡང་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་པར་བརྩིགས་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པར་རུང་ངོ་ཞེས་པའོ། ། 此非墮罪 གསུམ་པ་ནི། ལྟུང་བ་འདི་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་དང་པོ་ནི་རིམ་པ་བཞི་སྟེ། དེའི་མདུན་རོལ་དུ་རིམ་པ་གསུམ་པ་ལ་ནི་སྦྱོར་བའི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དང་པོའི་མདུན་རོལ་ཏུ་ཡང་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་འབྱུང་སྲིད་དེ། རིམ་པ་དང་པོ་རྩིག་པའི་དུས་ཉིད་ནས་རིམ་པ་གསུམ་ལས་ལྷག་པར་རྩིག་པའི་ཀུན་སློང་བྱུང་ 7-53b ནའོ། །གཞན་དུ་ན་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་ཀྱང་མི་འབྱུང་ངོ་། །འདིར་སྨྲས་པ། འགྲོ་མགོན་དྭགས་པོའི་བསྟན་པ་གང་གིས་སྒྲིབ་བཅོམ་ཚེ་ན་ཕན་བདེ་ཡི། །གཏེར་ཆེན་འགྲོ་བ་སྒྲོལ་བའི་དགེ་ལེགས་གོ་འཕང་ཅི་ཡང་སྤེལ་བར་མཛད། །གང་ཚེ་དཔལ་ལྡན་ཆོས་གྲུབ་གྲགས་པས་དྭགས་བརྒྱུད་གསལ་བར་བྱེད་པའི་ཚེ། །སྒྲུབ་ལ་གཅིག་ཏུ་བརྩོན་རྣམས་དགྱེས་པའི་ཕྱིར་དུ་དགེ་འདི་དོན་དང་ལྡན། །བདག་གིས་འཁོར་བའི་རྒྱུན་ནི་དྲག་ཏུ་བཟློག །རྨོངས་ཆེན་བླུན་པོའི་ཁུར་འདི་རིང་ནས་བོར། །ཆགས་སྡང་དུག་གི་སྙིང་པོ་དྲུངས་ནས་ཕྱུངས། །སྤང་བྱའི་ཕྱོགས་ཀྱིས་འཕྲོག་མེད་ནོར་ཅན་དགེ། སྡེ་སྣོད་གསུམ་གྱིས་གཞན་ལ་ཕན་འདོགས་ཤིང་། །ལྷག་བསམ་དྲི་ཡིས་གཞན་ཡིད་ཚིམ་བྱེད་པ། །སྐལ་བཟང་རིག་ནས་ཀློག་པའི་སྙན་ངག་མཁན། །དྭགས་བརྒྱུད་ཚངས་དབང་ཞལ་སྐྱེས་དཔལ་མོ་ཡིན། །གཙུག་ལག་ཁང་གི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 單墮第三項類 བཅུ་ཚན་གསུམ་པའི་ 不使自說法墮罪 དང་པོ་མ་བསྐོས་པར་སྟོན་པ་ལ། སྟོན་པ་བསྐོ་བའི་དམིགས་བསལ་དང་། །ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་བསྟན། །དེ་ཡི་ལྟུང་བ་མེད་པ་བརྗོད། ། 除佛所使外 དང་པོ་ལ། དགེ་སློང་མའི་སྟོན་པར་བསྐོ་བའི་དགོས་པ་ནི། མ་བསྐོས་པར་ཆོས་སྟོན་པའི་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བ་དང་། ཆོ་གས་བསྐོས་པས་བཅས་པའི་ས་མཚམས་ཟིན་པའོ། །འདིའི་དོན་ལ་ལྔ་ལས། དང་པོ་ཡུལ་གང་བསྐོ་བ་ནི། བཙུན་པ་དང་། བརྟན་པ་དང་། མཁས་པ་དང་། ཕན་འདོགས་པའི་ཡན་ལག་དང་ལྡན་པ་སྟེ། བཙུན་པའི་ཡན་ལག་ཕམ་ལྷག་གིས་མ་གོས་ཤིང་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ལ་འཛེམ་པ་སྟེ་ཕམ་པར་གྱུར་པ་མ་བྱུང་བ་ཞེས་པ་དང་། དགེ་སློང་མ་ལ་ལུས་ཉེ་བར་གཞོལ་བའི་ཕྱིར་བཅོས་པ་ཞེས་གསུངས་པས། ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་གཞན་གྱིས་མ་གོས་པ་ཡང་དེ་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་དང་ 7-54a དུད་འགྲོ་གསོད་པ་ལ་སོགས་པ་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ལ་མི་འཛེམ་ན་དགོས་པ་རྫོགས་པར་མི་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །བརྟན་པའི་ཡན་ལག་ནི། བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་ཉི་ཤུ་ལོན་པ་སྟེ་ལོ་ཉི་ཤུ་ལས་མི་ཉུང་བ་ཞེས་སོ། །གཞན་དུ་ན་བསྐོ་བའི་ལས་འདི་མི་འཆགས་ཏེ་ལུང་རྣམ་འབྱེད་དང་དེའི་འགྲེལ་པ་ལས་བཤད་དོ། །མཁས་པའི་ཡན་ལག་ནི། སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་ནས་མཐུན་པ་དང་ཡོངས་དག་ལ་སྦྱོར་ནུས་པ་ཡན་ཆད་ཡིན་པ་དང་། ག
【現代漢語翻譯】 此外，如果建造超過三層，可能會導致墮罪。 這不是墮罪。 第三，產生此墮罪的第一個階段是四個階段。在此之前，對於第三個階段沒有結合的罪過。在第一個階段之前，也可能發生違規行為，即從建造第一個階段時起，就產生了建造超過三層的意圖。 否則，即使是違規行為也不會發生。這裡說到：當一切眾生怙主達波的教法被誰摧毀時，利益和安樂的偉大寶藏，救度眾生的善妙地位也會得到弘揚。當具吉祥者法成稱讚達波傳承時，爲了那些一心修行者的喜悅，此善行具有意義。我強烈地阻止了輪迴的延續。我早已拋棄了愚蠢的重擔。我從根源上拔除了貪嗔毒藥的精華。遠離應捨棄的事物，擁有無與倫比財富的善人。以三藏利益他人，以高尚的意圖滿足他人的心意。有幸學習並吟誦詩歌的人，是達波傳承梵天之口所生的吉祥女。這是僧房的墮罪。 單墮第三項類 不使自說法墮罪 第一，未經允許而說法。說明了說法的委任和墮罪的分類。講述了沒有墮罪的情況。 除佛所使外 第一，委任比丘尼說法的原因是：不發生未經允許說法的墮罪，以及通過儀式委任而確定了管轄範圍。關於此事的意義有五點。第一，委任的地點是：具備持戒、穩重、博學和利益他人等條件的人。持戒的條件是沒有被根本墮和僧殘罪所染污，並且避免自性罪，即沒有犯下根本墮罪。經文中說，對於比丘尼來說，身體容易親近，所以要加以約束。因此，沒有被其他僧殘罪所染污也是同樣的道理。 如果不避免殺害牲畜等自性罪，就無法圓滿完成任務。穩重的條件是：受具足戒后滿二十年，即不少於二十年。否則，委任的儀式無法成立，這在《律分別》及其註釋中有所說明。博學的條件是：從能夠掌握三藏，到能夠結合一致和清凈。
【English Translation】 Furthermore, if more than three levels are built, it may cause a downfall. This is not a downfall. Third, the first stage of generating this downfall is four stages. Before that, there is no offense of combination for the third stage. Before the first stage, there may also be an offense of transgression, that is, from the time of building the first stage, the intention to build more than three levels arises. Otherwise, even a transgression will not occur. Here it is said: When the teachings of Drogon Dagpo, the protector of all beings, are obscured and destroyed by whom, the great treasure of benefit and happiness, the good fortune of liberating beings, will also be promoted. When the glorious Chodrup Drakpa praises the Dagpo lineage, for the joy of those who are devoted to practice, this virtue is meaningful. I strongly prevent the continuation of samsara. I have long abandoned the burden of great ignorance. I have uprooted the essence of the poison of attachment and aversion. Away from what should be abandoned, a virtuous person with incomparable wealth. Benefiting others with the three baskets, satisfying the minds of others with noble intentions. The fortunate one who learns and recites poetry is the auspicious woman born from the mouth of Brahma of the Dagpo lineage. This is the downfall of the monastery. Third category of single downfall Not causing the downfall of speaking the Dharma oneself First, teaching without being appointed. It explains the appointment of teaching and the classification of downfalls. It tells of the situation where there is no downfall. Except for those sent by the Buddha First, the reason for appointing a Bhikshuni to teach is: not to incur the downfall of teaching the Dharma without being appointed, and to determine the scope of jurisdiction by being appointed through rituals. There are five points regarding the meaning of this matter. First, the place of appointment is: a person who possesses the qualities of being disciplined, stable, learned, and benefiting others. The condition of being disciplined is that one is not defiled by Parajika and Sanghavasesa, and avoids natural transgressions, that is, one has not committed Parajika. The scriptures say that for Bhikshunis, the body is easily approached, so it must be restrained. Therefore, not being defiled by other Sanghavasesa is the same reason. If one does not avoid natural transgressions such as killing livestock, one cannot perfectly complete the task. The condition of being stable is: having completed ordination for twenty years, that is, not less than twenty years. Otherwise, the ritual of appointment cannot be established, as explained in the Vinaya-vibhanga and its commentary. The condition of being learned is: from being able to master the Tripitaka to being able to combine unity and purity.
ྲོང་ཁྱེར་བའི་སྐད་སྨྲ་བ་སྟེ་གཞུང་ལས་དངོས་སུ་གསུངས་སོ། །གཞན་དུ་ན་བསྐོ་བའི་ལས་འདི་མི་འཆགས་པར་ལུང་རྣམ་འབྱེད་དང་དེའི་འགྲེལ་པ་ལས་བཤད་དོ། །ཕན་འདོགས་ཀྱི་ཡན་ལག་ནི། ཆོས་བཅུ་གསུམ་སྟེ། མཚན་མཐུན་ལྟ་མཐུན་ཐ་སྙད་གསུམ་དང་ལྡན། །ལུས་ནི་ཐ་མལ་པ་ཡི་རང་བཞིན་གནས། །མཚམས་ཀྱི་ནང་གནས་འགྲོ་བ་བཞི་དང་བྲལ། །སྤྲོ་དང་ཚོགས་ལོངས་ཡིན་དང་སྔར་བསྐོས་མིན། །ཅེས་བཟུང་སྟེ། དེ་ཡང་མཚན་མཐུན་པ་དང་ལྟ་བ་མཐུན་པ་ལ་སོགས་བཅུ་གཉིས་ནི་བསྐོ་བའི་ལས་ཀྱི་སྐབས་སུ་ལས་གཞིར་འཆད་པར་འགྱུར་ལ། དགེ་སློང་མའི་སྟོན་པ་སྔར་བསྐོས་པ་དང་མ་འབྲེལ་བ་ནི། སྔར་བསྐོས་པ་ནི་མ་བསྐོས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་ཆོས་བཅུ་དྲུག་དང་ལྡན་པ་བསྐོའོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་བསྐོ་བ་ནི། དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་བཞི་ལྡན་གྱིས་སོ། །གསུམ་པ་དུས་གང་གི་ཚེ་བསྐོ་བ་ནི། གསོ་སྦྱོང་གི་ཚེས་བཅོ་ལྔ་པ་ལའོ་ཞེས་སོ། །དུས་གཞན་དུ་ནི་བསྐོ་བའི་ལས་འདི་མི་འཆགས་པར་ལུང་རྣམ་འབྱེད་དང་དེའི་འགྲེལ་པ་ལས་བཤད་དོ། །བཞི་པ་གནས་གང་དུ་བསྐོ་བ་ནི། མཚམས་ཀྱི་ནང་དུའོ་ཞེས་སོ། །གནས་གཞན་དུ་ནི་བསྐོ་བའི་ལས་འདི་མི་འཆགས་པར་ལུང་རྣམ་འབྱེད་དང་དེའི་འགྲེལ་པ་ལས་བཤད་དོ། ། 7-54b ལྔ་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་བསྐོ་བ་ནི། སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་སྟེ། སྦྱོར་བ་ནི་འདུ་བའི་སྐབས་རྗེས་སུ་སྒྲུབ་པ་དང་། སྤྲོ་བ་འདྲི་བའོ། །དངོས་གཞི་ནི་གསོལ་བ་དང་གཉིས་ཀྱི་ལས་སོ། །མཇུག་ནི་ལས་ཀྱི་མཇུག་སྡུད་བརྗོད་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། བཙུན་པའི་ཡན་ལག་ནི། དགེ་སློང་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་མ་བྱུང་བ་དང་། མཁས་པའི་ཡན་ལག་ནི། མདོ་སྡེ་དང་འདུལ་བ་དང་མ་མོ་དོན་དང་ཚིག་གི་སྒོ་ནས་འཛིན་པ་དང་། བརྟན་པའི་ཡན་ལག་ནི། བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་ཉི་ཤུ་ལས་མི་ཉུང་བ་དང་། མཁས་པའི་ཡན་ལག་གི་བྱེ་བྲག་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་གྲོང་ཁྱེར་བའི་སྐད་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བའི་ཚིག་སྨྲ་བ་ཞེས་བརྗོད་ལ། དུལ་ལྷས། གྲོང་ཁྱེར་བའི་སྐད་དང་ལྡན་པ་ནི་སྐད་མཁས་པའི་ཕྱིར་རྒྱ་ལ་སོགས་པའི་སྐད་མི་བརྗོད་པའོ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་མ་ལ་ལུས་ཀྱིས་རེག་པས་སུན་མ་ཕྱུང་བའམ་ལུས་ཉེ་བར་གཞོལ་བ་ཉིད་དགེ་སློང་མ་དང་ལྷན་ཅིག་རེག་ན་ཡང་ལྟུང་བ་དེ་ཕྱིར་བཅོས་པར་བྱས་པ་དགེ་སློང་མའི་སྟོན་པར་བསྐོའོ་སྟེ། དགེ་འདུན་གྱིས་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་བསྐོའོ། །ཉི་མ་གང་ལ་བསྐོ་ཞེ་ན། གསོ་སྦྱོང་ཚེས་བཅོ་ལྔ་པ་ལ་སྟེ་བཅོ་ལྔ་པ་དང་བཅུ་བཞི་པ་གཉིས་ཀ་ཡང་ཚེས་བཅོ་ལྔ་པ་ཡིན་པས་དེའི་ཚེ་བསྐོའོ། །དེས་ནི་བསྡུམ་པའི་གསོ་སྦྱོང་ལ་སོགས་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །གནས་གང་དུ་བསྐོ་ཞེ་ན། ལས་ཀྱི་མཚམས་བཅད་པའི་ནང་དུའམ་རང་བཞིན་གྱི་མཚམས་ཀྱི་ནང
【現代漢語翻譯】 按照城市人的語言說話，這是經文中實際所說的。否則，這種任命行為不會發生，這在《律分別》（Vinayavibhaṅga）及其註釋中有所解釋。助益的支分是十三種法：具備名稱相同、見解相同、術語三種條件；身體處於平常狀態；安住于結界的內部，遠離四種行為；是歡喜和集會的對象，並且不是先前任命的。也就是說，名稱相同和見解相同等十二種條件，在任命行為的場合會作為工作基礎來解釋。比丘尼的導師與先前任命無關，因為經文中說：『先前任命的就不是未任命的。』這樣，具備十六種法的人才能被任命。第二，依靠什麼來任命呢？依靠具備四種功德的僧團。第三，在什麼時間任命呢？在布薩日的第十五天。在其他時間，這種任命行為不會發生，這在《律分別》及其註釋中有所解釋。第四，在什麼地方任命呢？在結界的內部。在其他地方，這種任命行為不會發生，這在《律分別》及其註釋中有所解釋。 第五，通過什麼儀軌來任命呢？通過加行、正行、結行三個階段。加行是隨順集會的場合，以及詢問歡喜。正行是祈請和兩次羯磨。結行是陳述羯磨的結束語。 第二是比丘的支分：不曾犯下比丘的墮罪。賢善的支分：能從意義和詞句兩方面掌握經藏和律藏。穩固的支分：受具足戒后不少於二十年。賢善支分的差別：《 टीका 》中說：『用涅槃城人的語言，說出沒有貪慾的言辭。』《調伏燈》（Vinayasūtra）中說：『具備城市人的語言，是因為精通語言而不說印度等地的語言。』如果比丘尼的身體被觸控而沒有受到責備，或者身體靠近，即使與比丘尼一起觸控身體，如果犯了墮罪，那麼這種墮罪會被懺悔，然後才能被任命為比丘尼的導師。僧團通過祈請和兩次羯磨來任命。在什麼日子任命呢？在布薩日的第十五天，因為第十五天和第十四天都可以說是第十五天，所以在那個時候任命。這是爲了排除和合布薩等情況。在什麼地方任命呢？在羯磨結界內或自然結界內。
【English Translation】 Speaking in the language of city dwellers, as explicitly stated in the scriptures. Otherwise, this act of appointment would not occur, as explained in the Vinayavibhaṅga (Disciplinary Distinctions) and its commentaries. The supportive factors are thirteen dharmas: possessing three qualities of identical name, identical view, and terminology; the body remains in a normal state; residing within the boundary, free from four actions; being an object of joy and assembly, and not previously appointed. That is, the twelve conditions such as identical name and identical view will be explained as the basis of work during the occasion of the appointment act. The female monastic preceptor is unrelated to previous appointments, because it is said, 'That which is previously appointed is not unappointed.' Thus, one who possesses sixteen dharmas is appointed. Second, by what is the appointment made? By the Saṅgha (community) possessing four qualities. Third, at what time is the appointment made? On the fifteenth day of the Uposatha (observance day). At other times, this act of appointment does not occur, as explained in the Vinayavibhaṅga and its commentaries. Fourth, where is the appointment made? Within the boundary. At other places, this act of appointment does not occur, as explained in the Vinayavibhaṅga and its commentaries. Fifth, by what procedure is the appointment made? Through three stages: preparation, main action, and conclusion. The preparation is to follow the occasion of the assembly and to inquire about joy. The main action is the request and the two acts (karmas). The conclusion is the statement of the conclusion of the act. The second is the factor of a monk: not having committed a defeat (pārājika) of a monk. The factor of being learned: being able to grasp the Sūtras (discourses) and Vinaya (discipline) and the Mātrika (lists), in terms of both meaning and words. The factor of being stable: not being less than twenty years since full ordination. The distinction of the factor of being learned: In the Ṭīkā (commentary), it is said: 'Speaking words free from attachment in the language of the city of Nirvāṇa.' Dulha (Vinayasūtra) says: 'Possessing the language of city dwellers means not speaking the languages of India, etc., because of being skilled in language.' If a female monastic's body is touched without being reproached, or the body is close, even if touching the body together with the female monastic, if a downfall is committed, then that downfall is rectified, and then one is appointed as the female monastic's preceptor. The Saṅgha appoints through a request and two acts. On what day is the appointment made? On the fifteenth day of the Uposatha, because both the fifteenth and fourteenth days are said to be the fifteenth day, so it is appointed at that time. This is to exclude the reconciliation Uposatha, etc. Where is the appointment made? Within the boundary of the act or within the natural boundary.
་དུ་བསྐོའོ། །མཁས་པའི་དམིགས་བསལ་ནི་མདོ་སྡེ་ལ་སོགས་པ་སྡེ་སྣོད་གསུམ་འཛིན་པ་མེད་ན་དགེ་སློང་ཕ་དང་མའི་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་ཁ་ཏོན་དུ་ཐོན་པ་དགེ་སློང་མའི་སྟོན་པར་བསྐོའོ། །སོ་སོར་ཐར་པ་ཐོན་པ་དེ་ཡང་མེད་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་བརྒྱད་པོའམ་ཡང་ན་ལྕི་བའི་ཆོས་བརྒྱད་པོ་རྣམས་དོན་དང་ཚིག་གི་སྒོ་ནས་སྟོན་ 7-55a ནས་པ་བསྐོའོ། །འདིར་དོགས་པ་བསུ་བ་ནི་ཕམ་པར་འགྱུར་བའམ་ལྕི་བའི་ཆོས་རྣམས་སྟོན་ནུས་པའོ་ཞེས། ཕམ་པ་དང་ལྕི་ཆོས་གང་རུང་སྟོན་ནུས་མི་ནུས་གང་རུང་བསྐོ་བར་གསུངས་པ་འདི་ལུང་དང་འགལ་ཏེ། དེ་ཡང་དགེ་སློང་མའི་སྟོན་པ་བསྐོ་བའི་སྐབས་ཀྱི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་དེ་ཡང་ཕམ་པར་འགྱུར་བའི་ཆོས་བརྒྱད་པོ་དག་རྒྱ་ཆེར་བརྗོད་པར་ནུས་ཀྱང་ལྕི་བའི་ཆོས་བརྒྱད་པོ་དག་རྒྱ་ཆེར་བརྗོད་པར་མི་ནུས་ནའང་གང་དག་སྐོ་བར་བྱེད་པ་དེ་དག་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ལ། དེ་བསྐོས་པས་དེ་དགེ་སློང་མ་ལ་ཆོས་སྟོན་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ་ཞེ་ན། འདི་ལ་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོའི་ཞལ་ནས། ཕམ་པ་དང་ནི་ལྕི་ཆོས་སྟོན་ནུས་དང་། །གཉིས་ཚོགས་མེད་ན་བསྐོ་བའི་ལས་མི་འཆགས། །གང་རུང་རེ་རེས་མིན་ཅེས་ལུང་ལས་གསུངས། །དེ་ལས་བཟློག་སྟེ་མདོ་འདིར་བཤད་མོད་ཀྱི། །གཉིས་ཚོགས་རྙེད་པའི་ཚེ་ན་ལུང་བཞིན་ཡིན། །གཉིས་ཚོགས་མེད་ན་མདོ་བཞིན་འགལ་བ་མེད། །ཅེས་པ་ཙམ་ཞིག་གསུངས་ཀྱང་འདི་ཙམ་གྱིས་མཐའ་མ་ཆོད་པས་དཔྱད་དོ། །དེ་ཡང་མེད་ན་ཇི་ལྟ་བུ་བསྐོ་ཞེ་ན། ཕྱི་མ་ནི་ཞེས་པ་སྔ་མ་ལྟ་བུ་མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་ཡེ་མེད་ན་དེའི་འོག་ཏུ་འདི་ཕྱིས་བསྐོ་བར་བྱ་བ་ཡིན་པས་ཕྱི་མ་ཞེས་བྱའོ། །སྔ་མ་གཅིག་ཙམ་ཞིག་ཡོད་ན་ཡང་ཕྱི་མ་འདི་བསྐོས་ན་བསྐོས་པའི་ལས་ཀྱང་མི་འཆགས་ལ། དེས་བསྟན་ན་ཡང་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེས་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་བ་ལས་བཤད་དོ། །དེས་ན་ཀྱེ་སྲིང་མོ་དག་ཅེས་བོས་ནས་ཅི་ཞེས་འདྲི་བའི་ཚིག་སྟེ་ཁྱེད་ཅག་དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་ཚོགས་སམ་ཞེས་པ་ནི་དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་ལས་གཅིག་ཏུ་བྱེད་དམ་ཞེས་པའོ། །ཡོངས་སུ་དག་གམ་ཞེས་པ་ནི་ཕམ་པ་མ་བྱུང་ངམ། ལྟུང་བ་གཞན་བཤགས་པ་དང་། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་གཉིས་ཀྱིས་ཕྱིར་བཅོས་སམ་ཞེས་པའོ། ། 7-55b མཐུན་ནམ་ཞེས་པ་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། ལྟ་བ་མཐུན་ནམ་ཞེས་བཤད་ལ་ཕན་ཚུན་མཐུན་ནམ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འཐབ་མོ་ལ་སོགས་པའི་རྐྱེན་མེད་དམ། དགེ་སློང་མ་ཁྱེད་ཅག་ལ་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་གྱིས་མ་བསྐོས་པའི་གང་ཟག་འགའ་ཞིག་ཐུག་ཐུབ་ཏུ་སྟོན་པར་མི་བྱེད་དམ། དགེ་སློང་མ་ཁྱེད་ཅག་ལ་ཆོས་སྟོན་པའི་གང་ཟག་ནི་འགའ་ཞིག་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་གྱིས་བསྐོས་པ་ལས་འོང་གི་གཞན་ལས་མི་འོང་ངོ་། །དེ་ཡང་དགེ་འདུན་གྱིས་བ
【現代漢語翻譯】 委任。智者的特殊之處在於，如果不能掌握經藏等三藏，那麼就委任能背誦比丘父和母的別解脫經的比丘作為比丘尼的導師。如果連別解脫都不能背誦，那麼就委任能從意義和詞句方面講解八種墮罪或者八種重罪的人。 這裡有一個疑問：能夠講解墮罪或者重罪嗎？如果說委任能夠或者不能講解墮罪和重罪中的任何一種，這與經典相違背。因為在比丘尼導師委任的經典《分別》中說：『如果比丘能夠廣泛講述八種墮罪，但不能廣泛講述八種重罪，那麼委任他們的人會犯下罪過。如果被委任者向比丘尼說法，那麼會犯下墮罪。』對此，措納瓦大師說：『能夠講述墮罪和重罪，如果不能兩者兼備，委任的儀式就不會成立。經典中說，只具備其中任何一種都不行。雖然這部經中與此相反，但如果能找到兩者兼備的人，就按照經典所說。如果不能兩者兼備，就按照這部經所說，沒有矛盾。』雖然大師只說了這些，但僅憑這些還不能最終確定，所以需要進一步研究。如果以上條件都不具備，那麼應該如何委任呢？『後者』是指像前者一樣，如果完全沒有符合條件的人，那麼就在其後委任，所以稱為『後者』。如果只有前者中的一個條件，那麼委任後者，委任的儀式也不會成立，即使他說法，也會犯下墮罪。這是《分別釋》中所說的。因此，稱呼『姐妹們』，然後問『你們比丘尼僧團是否團結？』意思是比丘尼僧團是否在同一件事上達成一致？『是否清凈？』是指沒有犯下墮罪嗎？其他的罪過是否通過懺悔和加持來彌補？ 『是否和諧？』《分別釋》中說：『見解是否一致？』《 टीका 》中說：『是否互相和諧？』沒有爭吵等不愉快的事情嗎？比丘尼們，是否允許未經比丘僧團委任的人向你們說法？比丘尼們，向你們說法的人，一定是比丘僧團委任的，而不是其他人。也就是說，必須由僧團委任。
【English Translation】 appoint. The special feature of the learned is that if one cannot hold the three pitakas such as sutras, then the bhikshu who can recite the pratimoksha sutras of the father and mother of the bhikshu is appointed as the teacher of the bhikshuni. If even the pratimoksha cannot be recited, then the eight parajikas or the eight heavy dharmas are explained from the point of view of meaning and words. Here is a question: can you explain the parajikas or the heavy dharmas? If it is said that either can or cannot explain any of the parajikas and heavy dharmas, this is contrary to the scriptures. Because in the Vinaya-vibhanga (Pratimoksha) of the bhikshuni teacher's appointment, it is said: 'If the bhikshu can extensively explain the eight parajikas, but cannot extensively explain the eight heavy dharmas, then those who appoint them will be guilty of offenses. If the appointed person preaches the Dharma to the bhikshunis, then he will commit a sin of downfall.' In this regard, Tsonawa Master said: 'Being able to explain the parajikas and the heavy dharmas, if one cannot have both, the appointment ceremony will not be established. The scriptures say that it is not possible to have only one of them. Although this sutra is contrary to this, if one can find someone who has both, then it will be according to the scriptures. If one cannot have both, then it will be according to this sutra, and there is no contradiction.' Although the master only said these, it is not possible to finally determine with these alone, so further research is needed. If none of the above conditions are met, then how should one appoint? 'The latter' refers to the fact that if there is no one who meets the conditions at all, then the appointment will be made after that, so it is called 'the latter'. If there is only one of the former conditions, then the appointment of the latter will not be established, and even if he preaches, he will commit a sin of downfall. This is what is said in the Vinaya-vibhanga commentary. Therefore, calling 'sisters', and then asking 'Is your bhikshuni sangha united?' means whether the bhikshuni sangha agrees on the same matter? 'Is it pure?' means that no parajika has been committed? Have other sins been compensated by confession and blessing? 'Is it harmonious?' The Vinaya-vibhanga commentary says: 'Are the views consistent?' The टीका says: 'Are they harmonious with each other?' Are there no unpleasant things such as quarrels? Bhikshunis, are you allowed to have someone who has not been appointed by the bhikshu sangha preach to you? Bhikshunis, the person who preaches to you must be appointed by the bhikshu sangha, not someone else. That is to say, it must be appointed by the sangha.
སྐོས་ཏེ་འོངས་པར་ཟད་ཀྱི། རང་གར་འོངས་པ་ནི་མ་ཡིན་པས་དགེ་སློང་མ་ཁྱེད་ཅག་ལ་དགེ་སློང་གཞན་འགའ་ཡང་ཆོས་སྟོན་པར་མི་སྤྲོའོ། །དགེ་སློང་མ་ཁྱོད་ཅག་གི་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཅིང་གསོ་སྦྱོང་དང་། དགག་དབྱེའི་དུས་ལ་སོགས་པར་གདམས་ངག་སྟེ། ལམ་གྱི་ཚོགས་སྒོམ་པར་ལུང་འབོགས་པ་དང་། འདི་ནི་བྱ་བ་དང་བྱ་བ་མིན་པའོ་ཞེས་རྗེས་སུ་བསྟན་པ་ནི་དགེ་འདུན་ལས་འཐོབ་བོ། །དེ་ཡང་དངོས་སུ་མི་འོང་ཡང་བརྒྱུད་ནས་འོངས་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱིས་བསྐོས་ནས་འོང་ངོ་། །སྲིང་མོ་དག་གིས་བསླབ་པའི་གཞི་བླངས་པ་དག་བག་ཡོད་པར་སྒྲུབས་ཤིག །ཅེས་སྟོན་པ་སྙིང་བརྩེ་བ་ཅན་གྱིས་སྙིང་བརྩེ་བའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་ལ་གདམས་ཤིང་རྗེས་སུ་བསྟན་པའི་ཚིག་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བ་སྟེ། སྟོན་ནུས་པའི་དགེ་སློང་དགེ་སློང་མའི་སྟོན་པར་བསྐོའོ། །མིའི་ཆོས་དགྲ་བཅོམ་པ་བླ་མའི་མཐུ་ཉོན་མོངས་པ་སྤངས་པ་དང་ལྡན་པ་ནི་མ་བསྐོས་པར་དགེ་སློང་མ་ལ་ཆོས་སྟོན་ན་ཡང་ཉེས་པ་བསྐྱེད་པ་མ་གཏོགས་སོ། །འདི་ནི་འཕགས་པ་ལམ་ཆུང་བའི་གླེང་གཞིའི་དབང་གིས་ཡིན་གྱི། གཞན་དུ་དགྲ་བཅོམ་པ་མ་ཐོབ་ཀྱང་བསམ་གཏན་དང་པོའི་དངོས་གཞི་ཐོབ་པ་ཡན་ཆད་ནི་ཆོས་བླ་མའི་མཐུ་དང་ལྡན་པ་ཡིན་ནོ། ། 7-56a དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དྲུག་སྡེས་མ་བསྐོས་པར་དགེ་སློང་མ་ལ་ཆོས་སྟོན་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པའི་རྐྱེན་བྱས་ཏེ་རང་རིས་ཀྱི་བསླབ་པ་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གང་དགེ་སློང་མའི་སྟོན་པར་ཚུལ་བཞིན་དུ་བསྐོས་པ་མ་ཡིན་པས་དགེ་སློང་མ་ལ་ཆོས་སྟོན་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་ལས། གང་ལ་བསྟན་པའི་ཡུལ་ནི། སྔར་འཁྲུར་འཇུག་གི་སྐབས་སུ་དགེ་སློང་མ་ཆོས་བདུན་ལྡན་སྔར་བཤད་ཟིན་པ་དེ་ལས་འདིར་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་མ་གཏོགས་པ་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ནོ། །གང་བསྟན་པའི་ཆོས་ནི། སངས་རྒྱས་ཀྱི་བཀའམ་དེ་གཏན་ལ་འབེབས་པའི་བསྟན་བཅོས་ཡིན་པ་སྟེ། ལུང་ལས། སྟོན་ན་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ལྷག་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་སེམས་དང་ཤེས་རབ་བོ་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་སྒྲ་རིག་པ་ལྟ་བུ་བསྟན་ན་ན་སྨད་དོ། །ཚིག་བཞིར་ལོངས་པ་སྟེ། མ་རྣམས་ཀྱི་ཊཱི་ཀ །གླུ་ལེན་པ་ལ་བཤད་པའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་སོ། །ཞེས་སོ། །གང་གིས་སྟོན་པའི་རྟེན་ནི། དགེ་སློང་མའི་སྟོན་པར་བསྐོས་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། ཆོས་བླ་མའི་མཐུ་དང་མི་ལྡན་པ་དང་། དགེ་འདུན་དུ་མ་ལོངས་ཤིང་འོས་པ་ལ་གསོལ་བ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་གཞུང་དུ་སྟོན་པར་འགྱུར་རོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་དགེ་སློང་མའི་སྟོན་པར་མ་བསྐོས་པར་རང་གར་དགེ་སློང་མ་ལ་ཆོས་སྟོན་པའི་ཚིག་སྨྲ་ཞིང་གོ་བར་འད
【現代漢語翻譯】 因為是被指派而來的，不是自己來的，所以比丘尼們，其他的比丘不會輕易地為你們說法。比丘尼們，你們每半個月進行一次布薩（藏文：གསོ་སྦྱོང་，梵文天城體：उपोसथ，梵文羅馬擬音：uposatha，漢語字面意思：增長善法），在結夏安居結束時進行自恣（藏文：དགག་དབྱེ，梵文天城體：प्रवारणा，梵文羅馬擬音：pravarana，漢語字面意思：聽任），以及其他時候，接受教誡，修習道次第，瞭解什麼是該做的，什麼是不該做的，這些都應該從僧團那裡獲得。即使不是親自前來，也是通過指派而來，由僧團指派而來。姐妹們，已經受戒的人要謹慎行事。這是導師以慈悲之心，爲了慈悲，對比丘尼僧團的教誡和開示。能夠說法的比丘會被指派為比丘尼的導師。如果一位阿羅漢（藏文：དགྲ་བཅོམ་པ་，梵文天城體：अर्हत्，梵文羅馬擬音：arhat，漢語字面意思：應供），具有殊勝的能力，斷除了煩惱，即使沒有被指派，為比丘尼說法，也只會造成過失。這是因為《小品律》（藏文：འཕགས་པ་ལམ་ཆུང་བ，音譯：'phags pa lam chung ba）的緣起，否則，即使沒有證得阿羅漢果，只要獲得了初禪的根本定，也具有殊勝的能力。 首先，這個緣起是在舍衛城（藏文：མཉན་ཡོད，音譯：mnyan yod），六群比丘（藏文：དྲུག་སྡེ，音譯：drug sde）沒有被指派就為比丘尼說法，因此制定了墮罪。所要禁止的是，因為貪慾而對自己的學處造成損害。『墮』指的是，一位具足戒律的比丘，沒有按照規定被指派為比丘尼的導師，卻為比丘尼說法，由此產生的根本墮罪。分支有四，其中的基礎分支有三。所教的對象是，之前在『使之混亂』的章節中，已經說過具有七法的比丘尼，這裡除了非親屬之外，是具有六法的比丘尼。所教的法是，佛陀的教言或者解釋教言的論著。律藏中說，『說法』指的是增上戒學、增上心學和增上慧學。如果教授的是聲明學之類的世間學問，則不包括在內。需要完整地說出四個詞，如《母論》（藏文：མ་རྣམས་ཀྱི་ཊཱིཀ，音譯：ma rnams kyi Tika）中所說。通過歌唱的解釋要點來理解。說法者的依據是，沒有被指派為比丘尼的導師，不具備殊勝的能力，沒有得到僧團的允許和合適的請求，這些都會在經文中說明。意樂的分支有兩個，分別是：不混淆對境；動機是沒有被指派為比丘尼的導師，卻隨意地為比丘尼說法，並且讓她們理解。
【English Translation】 Because they are sent, not coming on their own, therefore, bhikkhunis, other bhikkhus will not easily teach the Dharma to you. Bhikkhunis, you should receive instructions every half month during the posadha (藏文：གསོ་སྦྱོང་，梵文天城體：उपोसथ，梵文羅馬擬音：uposatha，漢語字面意思：growth of merit), at the end of the rains retreat during the pravarana (藏文：དགག་དབྱེ，梵文天城體：प्रवारणा，梵文羅馬擬音：pravarana，漢語字面意思：allowing), and at other times, practice the stages of the path, and understand what should be done and what should not be done, all of which should be obtained from the Sangha. Even if not coming in person, they come through appointment, being sent by the Sangha. Sisters, those who have taken vows should act with mindfulness. These are the instructions and teachings given by the compassionate teacher to the bhikkhuni Sangha out of compassion. A bhikkhu who is able to teach will be appointed as the teacher of the bhikkhunis. If an arhat (藏文：དགྲ་བཅོམ་པ་，梵文天城體：अर्हत्，梵文羅馬擬音：arhat，漢語字面意思：worthy one), possessing superior abilities and having abandoned afflictions, teaches the Dharma to bhikkhunis without being appointed, it will only create faults. This is because of the origin story in the Cullavagga (藏文：འཕགས་པ་ལམ་ཆུང་བ，音譯：'phags pa lam chung ba), otherwise, even if one has not attained arhatship, as long as one has attained the basic dhyana of the first dhyana, one possesses superior abilities. Firstly, the origin story is that in Shravasti (藏文：མཉན་ཡོད，音譯：mnyan yod), the group of six bhikkhus (藏文：དྲུག་སྡེ，音譯：drug sde) taught the Dharma to bhikkhunis without being appointed, therefore a downfall was established. What is to be prohibited is causing harm to one's own precepts due to desire. 'Downfall' refers to the fundamental downfall arising from a bhikkhu who possesses the precepts but is not properly appointed as a teacher of bhikkhunis, yet teaches the Dharma to bhikkhunis. There are four branches, of which the basic branch has three. The object being taught is the bhikkhuni who possesses six qualities, as previously mentioned in the chapter on 'causing confusion', except for non-relatives. The Dharma being taught is the Buddha's teachings or treatises that explain the teachings. The Vinaya states that 'teaching' refers to higher discipline, higher mind, and higher wisdom. If one is teaching worldly subjects such as grammar, it is not included. It is necessary to say four complete words, as stated in the 'Mother Treatise' (藏文：མ་རྣམས་ཀྱི་ཊཱིཀ，音譯：ma rnams kyi Tika). Understand through the key points of the explanation of singing. The basis of the teacher is that they are not appointed as a teacher of bhikkhunis, do not possess superior abilities, and have not received permission and a suitable request from the Sangha, which will be explained in the text. There are two branches of intention: not confusing the object; the motivation is teaching the Dharma to bhikkhunis without being appointed as a teacher of bhikkhunis, and making them understand.
ོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་ཆོས་སྟོན་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་དགེ་སློང་མས་དོན་གོ་བའོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་མའི་སྟོན་པར་བསྐོས་ཀྱང་དེས་དགེ་སློང་མ་ལ་ཆོས་སྟོན་ན་ལྟུང་བྱེད་འདི་བསྐྱེད་པ་ཡོད་དེ། དགེ་སློང་ 7-56b མའི་སྟོན་པར་བསྐོས་ཀྱང་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་མ་བྱུང་བ་སོགས་སྔར་སྨྲོས་པ་དེ་དག་ལས་གང་རུང་བ་གཅིག་དང་ཡང་མི་ལྡན་པ་དང་ཞེས་པ་ནི། བདུན་པོ་དེ་དག་ལས་གཅིག་དང་ཡང་མི་ལྡན་པ་སྟེ། ལུང་ལས་དོན་འདི་ལྟར་གསུངས་ཏེ། ཕམ་པ་མ་བྱུང་མཁས་པའི་ཡན་ལག་ལྡན། །བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་གྲངས་ཉི་ཤུ་ལོན། །གྲོང་ཁྱེར་སྐད་སྨྲ་རེག་པའི་ལྟུང་བ་མེད། །བཅོ་ལྔའི་དུས་དང་མཚམས་ཀྱི་ནང་དང་བདུན། །དེ་དག་གང་རུང་གཅིག་དང་མི་ལྡན་ན། །གཞན་དྲུག་ལྡན་ཀྱང་བསྐོ་བའི་ལས་མི་ཆགས། །ཞེས་སོ། །དེ་ཡང་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པ་མ་ཡིན་པ་བསྐོ་བ་ན་སྐོ་བར་བྱེད་པ་དེ་དག་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ལ། བསྐོས་པ་དེས་དགེ་སློང་མ་ལ་ཆོས་སྟོན་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་རེ་རེ་ནས་གསུངས་སོ། །རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། མི་རིགས་པའི་རྣམ་པ་བྱས་པ་ནི་མ་བྱས་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་མ་བསྐོས་པ་ཉིད་ཡིན་པས་དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་མའི་སྟོན་པར་མ་བསྐོས་པའི་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་ལ་ཆོས་སྟོན་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། ། གསུམ་པ་ནི། བཅོ་ལྔའི་གསོ་སྦྱོང་གི་ཚེ་དགེ་སློང་དང་དགེ་སློང་མའི་སྟོན་པར་དགེ་འདུན་གྱིས་སྔར་བསྐོས་པ་ནི་ཕྱིས་འཆད་པའི་ཚེ་བསྐོ་མི་དགོས་ཏེ། སྔར་མ་བསྐོས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ལན་གཅིག་བསྐོས་པས་ཇི་སྲིད་འཚོ་བའི་བར་དུ་བསྟན་པར་བྱའི། ཡང་བསྐོ་བར་མི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། ཆོས་བཤད་པས་གསོལ་བ་ལ་ཡང་རྣམ་པ་འདི་ཉིད་ཡིན་པར་གསུངས་ཏེ། འདིར་གཞུང་ནི་དགེ་སློང་མ་གསོལ་བར་ཆོས་སྨྲ་ལ་ལྟུང་བར་ཡང་མི་འགྱུར་བ་འགའ་མཆིས་སམ། ཡོད་དེ། སྔར་གསོལ་ཟིན་པའི་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་མའི་སྟོན་པ་བསྐོ་བའི་དགེ་སློང་བཞིར་གྲངས་མ་ཚང་སྟེ་དགེ་འདུན་དུ་མ་ལོངས་ 7-57a ཤིང་དགེ་སློང་མའི་སྟོན་པར་འོས་པའི་དགེ་སློང་ལ་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་གསོལ་བ་འདེབས་ན། དགེ་སློང་མའི་སྟོན་པར་མ་བསྐོས་པས་དགེ་སློང་མ་ལ་ཆོས་སྟོན་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དེ་ལྟར་གསོལ་བ་འདེབས་པའི་དགེ་སློང་མ་དེ་དག་ལ་ཡང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཆོས་བཤད་པར་ཅི་གནང་ཞེས་དགེ་འདུན་མས་གསོལ་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། དེ་ལྟར་གསོལ་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་མ་བསྐོས་པ་ལ་དགེ་སློང་མས་ཆོས་ཉན་ན་ཡང་ཉེས་པ་མེད་པའོ། །སྤྱིར་བཏང་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་མ་བསྐོས་
【現代漢語翻譯】 持續不斷地請求。結合是指以具備五種特性的語言開始講法。最終是指比丘尼理解了意義。 第二種情況是：即使指定比丘為比丘尼的導師，如果他對比丘尼講法，也會產生這種墮罪。即使指定比丘為比丘尼的導師，但沒有發生失敗的情況等等，與之前所說的那些情況中的任何一種都不符合，也就是說，與那七種情況中的任何一種都不符合。律經中是這樣說的：『沒有失敗，具備智者的條件，受具足戒后滿二十年，能說城市語言，沒有性接觸的墮罪，在十五日和結夏安居期間的七天內。』如果與這些情況中的任何一種不符合，即使具備其他六種條件，指定的行為也不會成立。律分別中說：『指定不具戒律者，指定者會犯下惡作罪，如果被指定者對比丘尼講法，則會犯下墮罪。』等等，分別說明了每一種情況。律分別的註釋中說：『做了不合規矩的行為，就等於沒有做。』因為那根本沒有被指定，所以會犯下根本墮罪。沒有被指定為比丘尼導師的比丘，如果對比丘尼講法，則會犯下墮罪。 第三種情況是：在十五日的布薩日，僧團先前指定比丘為比丘和比丘尼的導師，那麼之後在講解時就不需要再次指定，因為他不是先前沒有被指定的人，一次指定就可以終身教導，不需要再次指定。 टीका 中說：『講法時請求也是同樣的道理。』這裡經文說：『對比丘尼請求講法，也不會犯墮罪的情況有嗎？有，就是先前已經請求過的情況。』比丘尼導師的指定，如果指定比丘尼導師的比丘人數不足四人，僧團沒有達到人數，比丘尼們向適合擔任比丘尼導師的比丘請求，因為他沒有被指定為比丘尼導師，所以即使對比丘尼講法也沒有罪過。同樣，那些請求的比丘尼也沒有罪過。註釋中說：『即使僧尼請求允許講法，也沒有罪過。』如果這樣請求，那麼比丘尼聽沒有被僧團指定的比丘講法也沒有罪過。一般來說，沒有被僧團指定。
【English Translation】 The uninterrupted request. The combination is to engage in teaching the Dharma with a language possessing five characteristics. The ultimate is that the Bhikṣuṇī understands the meaning. The second case is: Even if a Bhikṣu is appointed as the teacher of Bhikṣuṇīs, if he teaches Dharma to Bhikṣuṇīs, this offense is generated. Even if a Bhikṣu is appointed as the teacher of Bhikṣuṇīs, but there is no occurrence of defeat, etc., not being in accordance with any of those previously mentioned, that is, not being in accordance with any of those seven. The Vinaya says: 'No defeat, possessing the qualities of a wise person, having completed twenty years since ordination, able to speak the language of the city, no offense of sexual contact, within the fifteen days and the seven days of the retreat.' If not in accordance with any of these, even if possessing the other six qualities, the act of appointment is not valid. The Vinaya-vibhaṅga says: 'Appointing one who is not virtuous, those who appoint will commit a misdeed, and if the appointed one teaches Dharma to Bhikṣuṇīs, he will commit an offense.' And so on, each case is explained separately. The commentary on the Vinaya-vibhaṅga says: 'Doing something in an improper way is the same as not doing it.' Because it was not appointed at all, it will be a fundamental offense. A Bhikṣu who has not been appointed as the teacher of Bhikṣuṇīs, if he teaches Dharma to Bhikṣuṇīs, will commit an offense. The third case is: On the day of the fifteenth Uposatha, the Saṅgha previously appointed a Bhikṣu as the teacher of Bhikṣus and Bhikṣuṇīs, then there is no need to appoint him again when explaining later, because he is not someone who was not previously appointed, one appointment is enough to teach for life, and there is no need to appoint him again. The Ṭīkā says: 'Requesting for teaching is also the same principle.' Here the text says: 'Is there any case where requesting a Bhikṣu to teach Dharma to Bhikṣuṇīs does not result in an offense? Yes, it is the case where it has already been requested.' The appointment of a Bhikṣuṇī teacher, if the number of Bhikṣus appointing the Bhikṣuṇī teacher is less than four, the Saṅgha does not reach the quorum, and the Bhikṣuṇīs request a Bhikṣu who is suitable to be the Bhikṣuṇī teacher, because he has not been appointed as the Bhikṣuṇī teacher, even if he teaches Dharma to the Bhikṣuṇīs, there is no fault. Similarly, those Bhikṣuṇīs who make the request also have no fault. The minor commentary says: 'Even if the Saṅgha requests permission to teach Dharma, there is no fault.' If they request in this way, then even if the Bhikṣuṇīs listen to Dharma from someone who has not been appointed by the Saṅgha, there is no fault. Generally, not appointed by the Saṅgha.
པ་ལ་དགེ་སློང་མས་ཆོས་མ་ཉན་ན་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པར་ཡང་མདོ་འདིའི་ཤུགས་ཀྱིས་གསལ་ལོ། །མ་བསྐོས་པར་སྟོན་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 說法至日沒墮罪 གཉིས་པ་ཉི་མ་ནུབ་ཀྱི་བར་དུ་ཆོས་སྟོན་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དགའ་བྱེད་ཀྱིས་ཉི་མ་ནུབ་ཀྱི་བར་དུ་དགེ་སློང་མ་ལ་ཆོས་སྟོན་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པའི་རྐྱེན་བྱས་ཏེ་རང་རིས་ཀྱི་བསླབ་པ་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ཉི་མ་ནུབ་པའི་དུས་སུ་དགེ་སློང་མ་ལ་ཆོས་བསྟན་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་གོ། དེ་ལ་གང་ལ་བསྟན་པའི་ཡུལ་ནི། དགེ་སློང་མ་ཆོས་དྲུག་ལྡན་སྔ་མ་བཞིན་ནོ། །གང་བསྟན་པའི་ཆོས་ནི་གཉིས་ཏེ། ཆོས་ཡིན་པ་དང་། ཚིག་བཞིར་ལོངས་པ་སྟེ་སྔ་མ་བཞིན་ནོ། །གང་གི་ཚེ་བསྟན་པའི་དུས་ནི། ཉི་མ་ནུབ་པའི་དུས་ཡིན་པ་དང་། མཚན་ཐོག་ཐག་ཆོས་བསྟན་པའི་དུས་མ་ཡིན་པ་སྟེ་གཞུང་དུ་སྟོན་པར་འགྱུར་རོ། །གང་དུ་བསྟན་པའི་གནས་ནི། འཇིགས་པའི་ཉེན་མེད་ཡིན་པ་སྟེ་དེའི་ཚེ་གལ་ཏེ་སྒོ་ཕྱེ་ཞིང་ཞེས་པས་སོ། །གཞན་དུ་མཚན་མི་མཐུན་པའི་ཉེ་བར་འཚེ་བ་བྱུང་ན་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་བྲོས་ 7-57b པས་ཆོག་པས་རང་རིས་ཀྱི་བསླབ་པ་དང་བྲལ་བར་བྱེད་པའི་དགག་བྱ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་འཆད་དོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་ཉི་མ་ནུབ་ནས་རང་གར་དགེ་སློང་མ་ལ་ཆོས་སྟོན་པའི་ཚིག་སྨྲ་ཞིང་གོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་ཆོས་སྟོན་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་དགེ་སློང་མས་དོན་གོ་བའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ལྟུང་བྱེད་འདི་ལ་བྱེད་པ་པོ་གང་ཞེ་ན། འདུ་ཤེས་གཙོའོ། །ཡུལ་གང་ལ་ཤེས་གཙོ་ཞེ་ན། ཉི་མ་ནུབ་པ་ཉིད་ལ་ཤེས་གཙོའོ་ཞེས་སྦྱར་ཏེ། དུས་དེ་ལ་བསམ་པས་དེར་འདུ་ཤེས་པ་ནི་ཡན་ལག་གི་གཙོ་བོའོ། །ཅི་ཞིག་རྗེས་སུ་བསྒྲུབས་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། འགྲེལ་ཆུང་ལས། གཙུག་ལག་ཁང་དུ་དུས་ཀྱིས་མི་མང་པོ་འདུས་ཤིང་མཚན་ཐོག་ཐག་ཏུ་ཆོས་སྟོན་པ་དང་བསྟན་པ་ནི་ཉི་མ་ནུབ་ཀྱང་ལྟུང་བར་མི་འགྱུར་རོ། །དེ་མ་གཏོགས་པར་ཉི་མ་ནུབ་པའི་ཚེ་དགེ་སློང་མ་ལ་ཆོས་སྟོན་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཅི་གནས་ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། ཆོས་སྟོན་པ་དེའི་ཚེ་གལ་ཏེ་སྒོ་ཕྱེ་ཞིང་སྒོ་ཕྱེ་བ་དེ་ལྟ་བུའི་གཙུག་ལག་ཁང་གི་མདུན་ན་དབྱར་ཁང་འདུག་པ་མ་ཡིན་པར་ཉི་མ་ནུབ་ཀྱི་བར་དུ་ཆོས་སྟོན་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །དེ་ལྟ་བུ་ཡིན་ན་ནི་ལྟུང་བར་མི་འགྱུར་ཏེ་དེའི་ཚེ་མྱུར་དུ་ཐག་ཐོགས་མེད་པར་རང་གི་གནས་སུ་འཇུག་ཏུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཉི་མ་ནུབ་ཀྱི་བར་དུ་ཆོས་སྟ
【現代漢語翻譯】 此外，這部經的暗示也清楚地表明，如果比丘尼不聽法，也會犯下惡作（Dukkritta）罪。這是未經允許而說法的墮罪。
說法至日沒墮罪 第二，關於日落後說法：分為總義和詞義。 首先，總義：緣起于舍衛城，喜樂（Nanda）比丘在日落後為比丘尼說法，因此佛陀制定了墮罪。所禁止的是因貪執而損害自身戒律。真實情況是：持戒比丘在日落時為比丘尼說法，由此構成了根本墮罪。分支有四：基礎分支。其中，說法的對象是：具備六法的比丘尼，如前所述。所說的法有兩種：是法，且具備四個詞，如前所述。說法的時間是：日落之時，且不是在有遮蔽的地方說法，這將在經文中闡述。說法的地點是：沒有恐懼危險的地方，即『如果當時門是開著的』。否則，如果發生不愉快的侵犯，可以逃到寺院，因為沒有使自身戒律分離的禁令，所以這樣解釋。 意樂分支有二：認識是對於基礎沒有錯亂。動機是：日落後，仍然想為比丘尼說法，持續不斷地說和理解。行為是：以具備五種特徵的語言開始說法。究竟是：比丘尼理解了意義。 第二，關於詞義：這個墮罪的作者是誰呢？主要是認識。在哪個對像上認識是主要的呢？主要是對日落本身的認識。因此，將『在那個時間，意樂上認識到那個』作為分支的主要部分。如果做了什麼會構成墮罪呢？在《小疏》中說：『在寺院裡，很多人聚集，在有遮蔽的地方說法，即使日落也不會構成墮罪。』除了這種情況，在日落時為比丘尼說法就會構成墮罪。是在所有地方都這樣嗎？在說法時，『如果當時門是開著的』，像這樣門是開著的寺院前，如果不是在夏季住所，在日落時說法就會構成墮罪。如果是那樣，就不會構成墮罪，因為那時可以迅速且無阻礙地進入自己的住所。日落時說法
【English Translation】 Furthermore, this sutra clearly indicates that if a Bhikshuni does not listen to the Dharma, she will also incur a Dukkritta offense. This is a Patayantika offense for preaching without permission.
Offense of Falling by Preaching Until Sunset Secondly, regarding preaching the Dharma until sunset: there are general meanings and literal meanings. Firstly, the general meaning: The basis is that in Shravasti, Nanda caused a Patayantika offense by preaching the Dharma to a Bhikshuni until sunset. What is prohibited is causing harm to one's own discipline due to attachment. The actual situation is that a Bhikshu who possesses vows preaches the Dharma to a Bhikshuni at sunset, which constitutes the primary offense. There are four branches: the foundational branch. Among them, the object to whom the Dharma is preached is: a Bhikshuni possessing the six Dharmas, as before. The Dharma that is preached is twofold: it is Dharma, and it consists of four phrases, as before. The time when the Dharma is preached is: the time of sunset, and it is not the time for preaching in a covered place, which will be explained in the text. The place where the Dharma is preached is: a place without danger of fear, that is, 'if the door is open at that time.' Otherwise, if an unpleasant offense occurs, it is permissible to flee to the monastery, because there is no prohibition that separates one from one's own discipline, so it is explained. There are two branches of intention: the perception is that there is no confusion about the basis. The motivation is: after sunset, still wanting to preach the Dharma to the Bhikshuni, continuously speaking and wanting to understand. The action is: entering into preaching the Dharma with language possessing five characteristics. The ultimate is: the Bhikshuni understands the meaning. Secondly, regarding the literal meaning: Who is the actor of this Patayantika offense? Primarily, it is perception. On what object is knowledge primary? It is primarily knowledge of the sunset itself. Therefore, 'at that time, perceiving it in intention' is the primary part of the branch. What, if followed, will become a Patayantika offense? In the 《Minor Commentary》, it says: 'In the monastery, many people gather, and preaching the Dharma in a covered place, even if the sun sets, will not become an offense.' Apart from that, preaching the Dharma to a Bhikshuni at sunset will become a Patayantika offense. Is it in all places? At the time of preaching the Dharma, 'if the door is open at that time,' like that, in front of a monastery where the door is open, if it is not a summer residence, preaching the Dharma until sunset will become a Patayantika offense. If it is like that, it will not become an offense, because at that time one can quickly and unhindered enter one's own residence. Preaching the Dharma at sunset
ོན་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 譏笑為飲食說法墮罪 གསུམ་པ་ཅུང་ཟད་ཙམ་གྱི་ཕྱིར་ཆོས་སྟོན་ཏོ་ཞེས་སྐུར་པ་འདེབས་པ་ལ། བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པའོ། ། དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་མ་ཅི་ཞིག་གི་ཕྱིར་ཞེ་ན། ཆོས་དྲི་བ་ལ་མི་འཇིགས་ཤིང་བག་མི་ཚ་བ་དང་འདྲི་བ་སྤོབས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་ལ་ཟས་དབུལ་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་མས་ཆོས་འདྲི་བ་ལ་མི་འཇིགས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དགེ་ 7-58a སློང་ལ་རྒྱ་ཅང་དང་ཤུར་བུ་དང་ལྕག་པོད་དང་ཤུར་བུ་ཕྲའུ་ཡང་དབུལ་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་གིས་ཟས་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་དགེ་སློང་མ་དག་ལས་བླང་བར་བྱའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་ཉེ་དགས་ཟས་ཅུང་ཟད་ཙམ་གྱི་ཕྱིར་དུ་ཆོས་སྟོན་ཏོ་ཞེས་དགའ་བྱེད་ལ་སྐུར་པ་བཏབ་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་རིས་ཀྱི་སེམས་བདེ་བ་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་གཞན་ཟས་ལ་སོགས་པའི་ཆེད་དུ་ཆོས་སྟོན་པ་མ་ཡིན་པ་ལ། ཟས་ལ་སོགས་པའི་ཆེད་དུ་དགེ་སློང་མ་ལ་ཆོས་སྟོན་ཏོ་ཞེས་སྐུར་པ་བཏབ་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་གོ། དེ་ལ་གསུམ་ལས། གང་ལ་སྐུར་པ་གདབ་པའི་ཡུལ་ནི། དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་ཟང་ཟིང་གི་ཆེད་དུ་ཆོས་སྟོན་པ་མ་ཡིན་ཏེ། དགེ་སློང་དེ་ལྟར་གྱུར་པ་མ་ཡིན་པ་ལ་ཞེས་བཤད་པ་དང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཟས་ཅུང་ཟད་ཙམ་གྱི་ཕྱིར་དགེ་སློང་མ་ལ་ཆོས་སྟོན་པ་བདེན་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་ལ། བདེན་པ་འདི་ལ་དེར་བརྗོད་ན་སྐྱོན་སྨྲའི་ལྟུང་བ་ནི་འབྱུང་སྲིད་དོ། །གང་གིས་སྐུར་པ་འདེབས་པའི་དངོས་པོ་ནི། ཟས་གོས་སམ་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཆེད་དུ་དགེ་སློང་མ་ལ་ཆོས་སྟོན་ཏོ་ཞེས་སྐུར་པ་འདེབས་པ་སྟེ། ཟས་ཅུང་ཟད་ཙམ་གྱི་ཕྱིར་ཞེས་པ་དང་། གོས་དང་ལྷུང་བཟེད་ལའང་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་ཏེ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཡོ་བྱད་དག་དང་ཁ་ཟས་ཙམ་གྱི་ཕྱིར་ཆོས་འཆད་དོ། །ཞེས་སྐུར་པའི་ཚིག་སྨྲ་ན་ལྟུང་བའོ། །གང་ལ་གོ་བར་བྱ་བའི་ཡུལ་ནི། ཐ་སྙད་ལྔ་ལྡན། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ། བདག་ལས་ཐ་དད་པ་ཞེས་ཡུལ་ཆོས་གསུམ་ལྡན་ནོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་ 7-58b གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་ཟས་ལ་སོགས་པའི་ཆེད་དུ་དགེ་སློང་མ་ལ་ཆོས་སྟོན་ཏོ་ཞེས་པའི་སྐུར་པ་འདེབས་འདོད་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་སྐུར་པ་འདེབས་པ་འདི་ལ་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ཕ་རོལ་པོས་དོན་གོ་བའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཅི་ཞིག་སྒྲུབ་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། དགེ་སློང་མ་ལ་ཆོས་སྟོན་པའི་དགེ་སློང་དེ་ཟས་ཅུང་ཟད་ཙམ་གྱི་ཕྱིར་ཆོས་སྟོན་པ་དེ་ལྟར་གྱུར་པ་མ་ཡིན་པ་ལ། ཟས་ཅུང་ཟད་ཙམ་གྱི་ཕྱིར་ད
【現代漢語翻譯】 譏笑為飲食說法墮罪 第三，指責他人爲了少量財物而說法，包括：應學之處的闡述和墮罪情況的安立。 首先，爲了什麼比丘尼應該供養食物呢？爲了使比丘尼在提問佛法時無所畏懼、不感到羞怯，並且能夠勇敢地提問，所以應該供養比丘食物。爲了使比丘尼在提問佛法時無所畏懼，應該供養比丘竹杖、鞋子、鞭子和小鞋子。比丘應該從比丘尼那裡接受這些食物等。 首先，事件的起因是，在舍衛城，近授因為嘎雅（喜悅）爲了少量食物而說法，而指責他，因此制定了墮罪。所要遮止的是，損害自己一方的心靈安樂。真實情況是，一位具足戒律的比丘，並非爲了食物等而說法，卻指責他爲了食物等而為比丘尼說法，由此產生的墮罪是真實的。分支有四，這是根本支。其中有三：所指責的對象是，一位具足六種功德的比丘，並非爲了利養而說法，卻說他成了那樣。律藏《分別》中說：『如果爲了少量食物而為比丘尼說法是真實的，則沒有墮罪。』如果在此處說出真實情況，則可能會犯誹謗的墮罪。指責的依據是，指責爲了食物、衣服或缽盂而為比丘尼說法，即『爲了少量食物』等等。衣服和缽盂也應依此要領類推。《釋論》中說：『爲了用具和少量食物而說法，如果說出指責的話語，則會墮罪。』所要使其理解的對象是，具足五種名稱、身體處於正常狀態、與自己不同，即具足三種對像之法。意樂支有二：認識是，對所指責的對象沒有錯認。動機是，持續不斷地想要指責『爲了食物等而為比丘尼說法』。行為是，開始用具足五種特徵的語言進行指責。最終結果是，對方理解了所指責的內容。 第二，做什麼會導致墮罪呢？如果為比丘尼說法的比丘，並非因為爲了少量食物而說法，卻說他爲了少量食物而說法，那麼...
【English Translation】 The downfall of ridiculing someone for teaching Dharma for food. Third, accusing others of teaching Dharma for a small amount of material gain includes: the explanation of what should be learned and the establishment of situations of downfall. First, why should a Bhikshuni offer food? In order to make the Bhikshuni fearless and unashamed when asking about the Dharma, and to be able to ask boldly, food should be offered to the Bhikshu. In order to make the Bhikshuni fearless when asking about the Dharma, bamboo staffs, shoes, whips, and small shoes should also be offered to the Bhikshu. The Bhikshu should receive these foods, etc., from the Bhikshuni. First, the origin of the incident is that in Shravasti, Nearsighted accused Gaya (Joyful) of teaching Dharma for a small amount of food, and therefore a downfall was established. What is to be prevented is harming the peace of mind of one's own side. The true situation is that a Bhikshu who possesses the precepts, not teaching Dharma for the sake of food, etc., accuses him of teaching Dharma to a Bhikshuni for the sake of food, etc., the resulting downfall is real. There are four branches, this is the root branch. Among them, there are three: the object of accusation is a Bhikshu who possesses six qualities, not teaching Dharma for the sake of gain, but saying that he has become like that. The Vinaya-vibhanga says: 'If it is true that one teaches Dharma to a Bhikshuni for a small amount of food, there is no downfall.' If the truth is spoken here, there may be a downfall of slander. The basis of the accusation is accusing someone of teaching Dharma to a Bhikshuni for the sake of food, clothing, or a bowl, i.e., 'for a small amount of food,' etc. Clothing and bowls should also be inferred according to this key point. The Commentary says: 'For the sake of utensils and a small amount of food, one teaches Dharma. If one speaks words of accusation, one will fall into downfall.' The object to be made to understand is one who possesses five names, whose body is in a normal state, and who is different from oneself, i.e., possessing three object-dharmas. There are two branches of intention: recognition is not mistaking the object of accusation. The motivation is the continuous desire to accuse 'of teaching Dharma to a Bhikshuni for the sake of food, etc.' The action is engaging in accusing with language that possesses five characteristics. The final result is that the other person understands the content of the accusation. Second, what actions lead to a downfall? If the Bhikshu who teaches Dharma to a Bhikshuni is not teaching Dharma for a small amount of food, but one says that he is teaching Dharma for a small amount of food, then...
གེ་སློང་མ་ལ་ཆོས་སྟོན་ཏེ་ཞེས་སྨྲ་ནའོ། །ཟས་ཅུང་ཟད་ཙམ་གྱི་ཕྱིར་ཆོས་སྟོན་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 作衣墮罪 བཞི་པ་གོས་བཟོ་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་ལས། གོས་སྦྱིན་པའི་རྗེས་སུ་གོས་བྱེད་པ་འདི་གསུངས་ཀྱང་། འདིར་གོ་རིམ་བསྒྱུར་ཏེ་གསུངས་པ་ནི་གོས་བྱེད་པ་ནི་གོས་སྦྱིན་པའི་རྒྱུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་འདི་ལ་གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་འཆར་ཀས་དགེ་སློང་མའི་གོས་བཟོ་བྱས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པའི་རྐྱེན་བྱས་ཏེ་རང་རིས་ཀྱི་བསླབ་པ་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་གི་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པའི་དགེ་སློང་མའི་གོས་བཟོ་བྱས་ཏེ་ཟིན་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་གི་བྱ་བའི་ཡུལ་དང་། གང་བྱ་བའི་དངོས་པོའོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་མ་ཆོས་བདུན་ལྡན་སྔར་འཁྲུར་འཇུག་གི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་ལ་ལྔ་ལས། གོས་ཡིན་པ་སྟེ་གོས་བྱ་ནའོ། །ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་མ་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཡིན་པ་དང་། བྱེད་འཕྲོ་གཞིའི་སེལ་བར་གཏོགས་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། རུང་བ་དང་། ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་སྔར་བཤད་ཟིན་པ་བཞིན་ནོ། །ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་གཉེན་མ་ལགས་པའི་དགེ་སློང་ 所學學處 གཉིས་པ་ལ། བསོད་སྙོམས་བསླབ་བྱ་དོགས་གཅོད་བསྟན། །ལམ་འགྲོ་དང་འབྲེལ་བསླབ་བྱ་བརྗོད། །ཁྱིམ་གཞན་འབྲེལ་བའི་བསླབ་བྱ་དང་། །གཙུག་ལག་ཁང་འབྲེལ་བསླབ་བྱ་བརྗོད། །ནད་པ་དང་འབྲེལ་བསླབ་བྱ་བསྟན། །དེ་ཕྱོགས་བརྩམས་པའི་བསླབ་བྱ་དང་། །གཙུག་ཁང་གཞན་འབྲེལ་བསླབ་བྱ་བསྟན། །ཆུད་ཟ་དང་འབྲེལ་བསླབ་བྱའོ། ། 說乞食學處疑點 དང་པོ་ནི། བརྟུལ་བར་བྱ་བ་གནས་མལ་བླ་གབ་མེད་པར་བཏིང་སྟེ་བསོད་སྙོམས་ལ་ཞུགས་པ་ན་དེའི་ 7-59a མའི་གོས་ཚད་ལས་ཆུང་བ་ཞིག་བཟོ་བགྱིས་ལ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་མི་རུང་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ། །དགེ་སློང་གིས་གཉེན་མ་ལགས་པའི་དགེ་སློང་མའི་ཆོས་གོས་ཚད་ལྷག་པར་བཟོ་བགྱིས་ནས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་མི་རུང་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གང་དགེ་སློང་མའི་གོས་བཟོ་བྱེད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་གོས་ཀྱི་བཟོ་བྱེད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་བཟོ་ཟིན་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ལྟུང་བྱེད་འདི་ལ་འདུ་ཤེས་གཙོའོ། །ཡུལ་གང་ལ་ཞེ་ན། དགེ་སློང་མ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ལ་འདུ་ཤེས་གཙོའོ། །དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པའི་གོས་བཟོ་བྱེད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །གོས་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 施衣墮罪 ལྔ་པ་གོ
【現代漢語翻譯】 如果說為比丘尼說法，那麼因為少許食物而說法，犯墮罪。
作衣墮罪 第四，關於製作衣服的墮罪，分為總義和詞義。 第一，關於總義。雖然在《別解脫經》中說的是施衣之後製作衣服，但這裡顛倒順序來說，是因為製作衣服是施衣的原因。因此，這裡的緣起是，在舍衛城，阿遮迦為比丘尼製作衣服而制定了墮罪。所遮止的是，因為貪著的緣故，損害了自己的學處。自性罪是，具戒比丘為非親屬的比丘尼製作衣服，完成之後所產生的根本墮罪。支分有四，其中，基的支分有二：所作之境和所作之物。第一，比丘尼，具備七法，如前在剃度時所說。第二，有五：是衣服，即製作衣服。如是說。是比丘尼自己的，不是正在製作中屬於基的遮止，是如法的，是具足尺寸的，如前所說。律中說：比丘為非親屬的比丘尼 所學學處 第二，關於學處：宣說乞食學處疑點，講述與道路相關的學處，講述與他人家相關的學處，講述與寺廟相關的學處，宣說與病人相關的學處，以及與此相關的學處，宣說與其它寺廟相關的學處，以及與浪費相關的學處。 說乞食學處疑點 第一，應該行持杜多功德，沒有遮蓋地鋪設床鋪，進入乞食時，
【English Translation】 If one says to teach the Dharma to a Bhikshuni, then teaching the Dharma for a small amount of food is a Patayantika.
Patayantika on Making Robes Fourth, regarding the Patayantika of making robes, there are general meanings and literal meanings. First, regarding the general meaning. Although the Pratimoksha Sutra speaks of making robes after giving robes, here the order is reversed because making robes is the cause of giving robes. Therefore, the origin here is that in Shravasti, Achala made robes for Bhikshunis, and a Patayantika was established. What is prohibited is harming one's own training due to attachment. The intrinsic offense is the fundamental downfall arising from a Bhikshu with vows making robes for a Bhikshuni who is not a relative and completing them. There are four branches, of which the base has two branches: the object of action and the object to be made. First, the Bhikshuni, possessing the seven qualities, as previously described during the ordination. Second, there are five: it is a robe, that is, making a robe. Thus it is said. It belongs to that Bhikshuni herself, it is not in the process of being made and belongs to the prohibition of the base, it is lawful, and it possesses the proper measurements, as previously stated. The Vinaya says: If a Bhikshu makes a robe smaller than the prescribed size for a Bhikshuni who is not a relative and does not consecrate it, what happens? It is a Dukkata. If a Bhikshu makes a Dharma robe larger than the prescribed size for a Bhikshuni who is not a relative and does not consecrate it, what happens? It is a Dukkata. Training in What to Learn Second, regarding the training: Explaining doubts about the alms-seeking training, speaking of training related to the road, speaking of training related to other people's homes, speaking of training related to monasteries, explaining training related to the sick, and training related to this, explaining training related to other monasteries, and training related to waste. Explaining Doubts About the Alms-Seeking Training First, one should practice the dhuta qualities, spread out bedding without coverings, and when entering for alms,
ས་བྱིན་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་ཚོང་དཔོན་ལས་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་ལ་གོས་བྱིན་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པའི་རྐྱེན་བྱས་ཏེ་རང་རིས་ཀྱི་བསླབ་པ་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་གི་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པའི་དགེ་སློང་མ་ལ་དགེ་སློང་རང་དབང་བའི་ངག་གི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་བྱིན་ནས་ཡུལ་དེས་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་ལ་སྦྱིན་པའི་ཡུལ་དང་། གང་སྦྱིན་པའི་དངོས་པོའོ། །དང་པོ་ནི། སྔར་བཞིན་དགེ་སློང་མ་ཆོས་བདུན་གྱི་སྟེང་དུ་དགེ་འདུན་མ་སྤྱི་ལ་གོས་འབུལ་བ་ན་དེའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། དགེ་སློང་མའི་ཆོས་གོས་ཚང་བར་ཡོད་པ་དང་། དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་ལ་ཆོས་ལེགས་པར་སྨྲ་བ་མ་ཡིན་པ་དང་། བསྙེན་པར་རྫོགས་ 7-59b པར་བྱེད་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། གོས་འབུལ་བ་མ་ཡིན་པའོ། །གལ་ཏེ་བོར་བརླག་བྱུང་བ་དང་། ལེགས་པར་སྨྲ་བ་དང་། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་དང་ཞེས་སོ། །དགེ་འདུན་མ་སྤྱི་ལ་གོས་འབུལ་བ་ཡིན་ན་མཛའ་ངོ་ལ་བརྟེན་པའི་ཆགས་པའི་རྒྱུར་འགྱུར་བའི་དགག་བྱ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། དགེ་སློང་མའི་གོས་བོར་བརླག་བྱུང་བ་དང་། དགེ་སློང་མས་ཆོས་ལེགས་པར་སྨྲ་བ་ལ་སོགས་པ་ཡིན་ན་རྐྱེན་དེ་ལ་ལྟོས་ནས་གོས་སྦྱིན་པ་གནང་བའི་ཕྱིར་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །གཉིས་པ་གང་སྦྱིན་པའི་དངོས་པོ་ལ་བཞི་ལས། གོས་ཡིན་པ་སྟེ། གོས་བྱིན་ནའོ་ཞེས་སོ། །རང་གི་ཡིན་པ་སྟེ། གཞན་གྱི་གོས་གཞན་གྱིས་སྟེར་བ་འབྱུང་རིང་བས་དགག་བྱ་གནས་སྐབས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །རུང་བ་དང་ཚད་དང་ལྡན་པ་ནི་སྤྱིར་བསྟན་པ་ལས་སོ། །ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་གཉེན་མ་ལགས་པའི་དགེ་སློང་མ་ལ་གོས་བསྩལ་ཀྱང་ནོངས་པ་ལྟུང་བྱེད་དུ་མི་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཨུ་པ་ལི་ཡོད་དེ། ཁྲུ་གང་བས་ཆུང་བའི་གོས་དང་། བདེ་བར་གཤེགས་པའི་ཆོས་གོས་ཀྱི་ཆེད་དུ་འགྱུར་བ་བྱིན་ནའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འདིས་ནི་གོས་ཁྲུ་གང་དུ་ལོངས་ཤིང་གོས་རང་ཚད་ལས་མ་ལྷག་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་བསྟན་ཏོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་གོས་བརྗེ་བ་ལས་གཞན་པའི་རང་གར་དགེ་སློང་མ་ལ་གོས་སྟེར་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་གོས་སྟེར་བ་ལ་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ཡུལ་དེས་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། ཤེས་གཙོའོ། །དགེ་སློང་མ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལའོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ། དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལ་གོས་བྱིན་ན་ལྟུང་བྱེ
【現代漢語翻譯】 關於給予衣物：有總的意義和詞的意義。 首先，總的意義是：在舍衛城（梵文：Śrāvastī，釋迦牟尼傳教的主要城市之一）中，一位從商人出家的比丘（梵文：bhikṣu，佛教僧侶）給予比丘尼（梵文：bhikṣuṇī，佛教女尼）衣物，因此制定了墮罪（梵文：āpatti，佛教戒律中的罪過）。 所要禁止的是：以貪執為因，損害自己宗派的學處（梵文：śikṣāpada，佛教戒律）。 實際的罪過是：持戒的比丘，以不屬於自己親屬的比丘尼，用比丘自主的語言行為給予衣物，並且對方因此生起獲得之想，由此產生的墮罪。 分支有四，其中基礎的分支有兩個：給予的對象和所給予的物品。 首先，給予的對象是：如前所述，在七種法的比丘尼之上，向僧團（梵文：saṃgha，佛教僧侶的團體）供養衣物時，不屬於其中的比丘尼；以及擁有完整比丘尼法衣的比丘尼；以及比丘尼不對比丘說善法；以及不授具足戒（梵文：upasampadā，佛教中的高級戒律）；以及不供養衣物。 如果發生遺失，或者說善法，或者授具足戒等等。 如果向僧團供養衣物，因為沒有依賴友誼而產生貪執的禁止，並且比丘尼的衣物遺失，或者比丘尼說善法等等，因為依賴這些因緣而允許給予衣物，所以沒有墮罪。 第二，所給予的物品有四種：是衣物，即『給予衣物』；是自己的，因為別人的衣物由別人給予的情況很少發生，所以從禁止的角度來說，不會完全具備；是如法和符合標準的，這在一般的教義中已經說明。 律經中說：『比丘給予非親屬的比丘尼衣物，難道沒有犯墮罪嗎？』優波離（梵文：Upāli，佛陀十大弟子之一）說：『有，如果給予小於一肘（古代長度單位）的衣物，以及爲了如來（梵文：Tathāgata，佛陀的稱號之一）的法衣而給予，就沒有。』 這表明，衣物長一肘，並且不超過衣物本身的尺寸，是作為分支所需要的。 意樂的分支有兩個：認識是不迷惑于對像；動機是除了交換衣物之外，想要隨意地給予比丘尼衣物，並且持續不斷。 加行是以具備五種特徵的語言給予衣物。 究竟是對方生起獲得之想。 第二，論疏中說：『主要是知曉。』與前面的『非親屬的比丘尼』相連，即比丘給予非親屬的比丘尼衣物，則犯墮罪。
【English Translation】 Regarding giving clothes: There is a general meaning and a word meaning. First, the general meaning is: In Śrāvastī (a major city where Śākyamuni preached), a bhikṣu (Buddhist monk) who had become ordained from a merchant gave clothes to a bhikṣuṇī (Buddhist nun), and therefore a transgression (āpatti, a fault in Buddhist precepts) was established. What is to be prohibited is: causing harm to the precepts (śikṣāpada, Buddhist precepts) of one's own order due to attachment. The actual transgression is: a bhikṣu who upholds the precepts, giving clothes to a bhikṣuṇī who is not a relative, through the verbal actions of a bhikṣu's autonomy, and the bhikṣuṇī develops the thought of having received them, resulting in the actual transgression. There are four branches, of which the base has two branches: the object to whom it is given and the object that is given. First, the object to whom it is given is: as before, above the bhikṣuṇī of the seven dharmas, when offering clothes to the general saṃgha (Buddhist monastic community), the bhikṣuṇī who does not belong to it; and the bhikṣuṇī who has complete bhikṣuṇī robes; and the bhikṣuṇī who does not speak well of the Dharma to the bhikṣu; and who does not bestow full ordination (upasampadā, higher ordination in Buddhism); and who does not offer clothes. If there is loss, or speaking well of the Dharma, or bestowing full ordination, and so on. If clothes are offered to the general saṃgha, because there is no prohibition of attachment arising from relying on friendship, and the bhikṣuṇī's clothes are lost, or the bhikṣuṇī speaks well of the Dharma, and so on, because giving clothes is permitted depending on these conditions, there is no transgression. Second, the object that is given has four aspects: it is clothing, that is, 'giving clothing'; it is one's own, because it is rare for someone else's clothing to be given by someone else, so from the perspective of prohibition, it will not be fully complete; it is lawful and meets the standards, which has been explained in the general teachings. In the Vinaya Sutra (collection of Buddhist scriptures on monastic discipline), it says: 'If a bhikṣu gives clothes to a bhikṣuṇī who is not a relative, is there no transgression?' Upāli (one of the ten great disciples of the Buddha) said: 'Yes, if giving clothes smaller than one cubit (an ancient unit of length), and giving for the sake of the Tathāgata's (one of the titles of the Buddha) robes, there is no transgression.' This shows that clothing that is one cubit long and does not exceed the size of the clothing itself is required as a branch. The branches of intention have two aspects: the recognition is not confused about the object; the motivation is wanting to freely give clothes to the bhikṣuṇī other than exchanging clothes, and it is continuous. The application is giving clothes with language possessing five characteristics. The ultimate is the other person developing the thought of having received them. Second, the commentary says: 'The main thing is knowing.' Connected to the previous 'bhikṣuṇī who is not a relative,' that is, if a bhikṣu gives clothes to a bhikṣuṇī who is not a relative, then there is a transgression.
ད་དོ། །དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་ 7-60a མའི་དགེ་འདུན་ལ་གོས་འབུལ་བ་མ་ཡིན་པ་དགེ་སློང་མ་གང་ཟག་ལ་གོས་བྱིན་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །དགེ་འདུན་མ་ལ་གོས་དང་ཟས་ཕུལ་བ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །གལ་ཏེ་དགེ་སློང་མའི་གོས་འཕྲོགས་སམ་བོར་བརླག་བྱུང་བ་དང་། ལེགས་པར་སྨྲ་བ་དགེ་སློང་མས་ཆོས་ལེགས་པར་བཤད་པའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་གིས་ཡོན་ཕུལ་བ་དང་། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་མཁན་མོ་བྱེད་པ་དེ་ལ་དགེ་སློང་གིས་གོས་བྱིན་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་ཅེས་གསུངས་ལ། འགྲེལ་ཆུང་ལས་ནི། དགེ་ཚུལ་མ་ཞིག་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་ཚེ་གོས་མེད་པ་ལ་གོས་བྱིན་པ་དང་ཞེས་བཤད་དེ། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ལེན་པའི་དགེ་ཚུལ་མའམ་དགེ་སློབ་མ་ལ་དགེ་སློང་གིས་གོས་བྱིན་ཀྱང་གོས་སྦྱིན་པའི་ཉེས་བྱས་མི་བསྐྱེད་པ་དང་། དགེ་སློང་མའི་གོས་ཀརྵ་པ་ཎ་ཉི་ཤུ་རི་བ་དང་། དགེ་སློང་གི་གོས་ཀརྵ་པ་ཎ་བཅུ་གཉིས་རི་བ་གཉིས་བརྗེ་བ་ལྟ་བུ་བརྗེ་བའི་ཕྱིར་དང་བཞི་པོ་དེ་དག་ལ་བྱིན་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །བཞི་པོ་དེ་དག་མ་ཡིན་པ་ལ་གོས་བྱིན་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །གོས་སྦྱིན་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 與尼僧同行墮罪 དྲུག་པ་མགྲོན་པོ་ལམ་འཇུག་པ་ལ། བསླབ་པར་བྱ་བའི་གནས་སྐབས་བརྗོད། །འདི་ཡི་ལྟུང་བ་མེད་པ་འཆད། །ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པའོ། ། དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་མགྲོན་ལམ་དུ་འགྲོ་བས་ལམ་རྒྱགས་རིན་པོ་ཆེ་ལྔའམ་བཟའ་བ་ལྔ་ལ་སོགས་པ་བསྐུར་བར་བྱའོ། །སུ་དག་གིས་བསྐུར་ཅེ་ན། ལྷ་འབངས་ཀྱི་ནང་གི་རྩེ་རྒོད་དང་། རྩེ་རྒོད་མོ་དང་། དགེ་ཚུལ་དང་། དགེ་ཚུལ་མོ་དག་གིས་སོ། །དགེ་སློང་དང་། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱི་རང་གི་འཁོར་མེད་ན་ཕན་ཚུན་གཅིག་གི་ལམ་རྒྱགས་གཅིག་གིས་བསྐུར་དུ་རུང་ངོ་སྟེ། མཚན་གཞན་ཕྱོགས་ཀྱི་ཟས་ལ་རེག་པས་ལག་ཉར་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་སློང་དང་དགེ་སློང་མ་གཉིས་ཕན་ 7-60b ཚུན་གཅིག་གིས་གཅིག་གི་བྱིན་ལེན་སྟོབ་པ་ཡང་རུང་ངོ་སྟེ། མཚན་གཞན་ཕྱོགས་དཔང་པོར་འོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་སློང་ལམ་དུ་འགྲོ་བ་དག་གིས་ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པ་ན་བ་ལམ་དུ་དོར་བར་མི་བྱའོ། །ན་བ་དེ་དགེ་སློང་ལམ་དུ་འགྲོ་བ་དག་གིས་བསྐུར་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་མ་ལ་ཡང་དོར་བར་མི་བྱ་བ་དང་བསྐུར་བར་བྱ་བ་དེ་བཞིན་ནོ་སྟེ། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་དགེ་སློང་མ་ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པ་ན་བ་ལམ་དུ་དོར་བར་མི་བྱའོ། །དེ་བསྐུར་བར་བྱའོ། །ནད་པ་བསྐུར་བ་དེ་ལ་དགེ་སློང་ཕ་མ་རྣམས་ཕན་ཚུན་གྲོགས་བྱའོ། །གྲོགས་ཇི་ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། དགེ་སློང་ཞིག་ན་ན་དགེ་སློང་མས་མགོ་ལོགས་ནས་བཟུང་ཞིང་། དགེ་སློང་མ་ན་ན་དགེ་སློང་གིས་མགོ་ལོགས་ནས་བཟུང་བས་སོ། །རྐང་པ་ལ་སོགས་ནས་ནི་རིས་མཐུན་པས་
【現代漢語翻譯】 再者，如果比丘向比丘尼僧團供養衣物，卻將衣物給予個別比丘尼，則會犯墮罪。向比丘尼僧團供養衣物和食物則沒有罪過。如果比丘尼的衣物被搶奪或遺失，或者因為善於言辭的比丘尼善於說法，比丘供養財物，以及為受具足戒的比丘尼做戒師，比丘給予衣物，則沒有罪過。小疏中說：『為一位將要受具足戒的沙彌尼供養衣物。』也就是說，比丘為將要受具足戒的沙彌尼或式叉摩尼供養衣物，不會構成供養衣物的罪過。比丘尼的衣物價值二十喀爾沙巴那，比丘的衣物價值十二喀爾沙巴那，如果爲了交換這兩種衣物而給予，或者爲了以上四種情況而給予，則沒有墮罪。如果不是爲了以上四種情況而給予衣物，則會犯墮罪。這是關於供養衣物犯墮罪的說明。 與尼僧同行墮罪 第六，客人上路時，講述應該學習的內容，闡述沒有墮罪的情況，以及墮罪的各種情況。 第一種情況是：比丘尼作為客人上路時，應該委託他人送去路費，如五種珍寶或五種食物等。誰可以委託呢？可以是信徒中的頑童、少女、沙彌和沙彌尼。如果比丘和比丘尼沒有自己的侍者，可以互相委託路費，因為接觸其他方向的食物不會導致手持物失效。比丘和比丘尼之間也可以互相請求給予和接受，因為其他方向的人可以作為證人。上路的比丘不應將小便遺棄在道路上，而應委託他人送去。比丘尼也一樣，不應遺棄小便，而應委託他人送去。比丘尼們也不應將小便遺棄在道路上，而應委託他人送去。對於委託病人這件事，比丘和比丘尼們應該互相幫助。如何幫助呢？如果比丘生病，比丘尼應該從頭部開始照顧；如果比丘尼生病，比丘應該從頭部開始照顧。至於腳等部位，則由同類人照顧。
【English Translation】 Furthermore, if a Bhikshu offers robes to the Bhikshuni Sangha but gives the robes to an individual Bhikshuni, it becomes a downfall. There is no offense in offering robes and food to the Bhikshuni Sangha. If a Bhikshuni's robes are robbed or lost, or because a well-spoken Bhikshuni preaches the Dharma well, a Bhikshu offers wealth, and for a Bhikshuni who ordains others, a Bhikshu gives robes, there is no offense. The Minor Commentary states: 'Giving robes to a Shramanerika who is about to receive full ordination.' That is, if a Bhikshu gives robes to a Shramanerika or Shikshamana who is about to receive full ordination, it does not create the offense of giving robes. If a Bhikshuni's robes are worth twenty Karshapanas, and a Bhikshu's robes are worth twelve Karshapanas, and they are given for the purpose of exchanging these two types of robes, or for the above four situations, there is no downfall. If robes are given for reasons other than the above four, it becomes a downfall. This is the explanation of the downfall of giving robes. Accompanying Nuns: Offenses Sixth, when a guest sets out on a journey, the points to be learned are discussed, the situations where there is no downfall are explained, and the various aspects of downfall are laid out. The first situation is: When a Bhikshuni travels as a guest, she should entrust others to send provisions for the journey, such as five precious things or five kinds of food. Who can be entrusted? It can be mischievous boys, girls, Shramaneras, and Shramanerikas among the devotees. If Bhikshus and Bhikshunis do not have their own attendants, they can entrust each other with provisions for the journey, because touching food from other directions will not invalidate the possession. Bhikshus and Bhikshunis can also request each other to give and receive, because people from other directions can serve as witnesses. Bhikshus on a journey should not discard urine on the road but should entrust others to send it. The same applies to Bhikshunis; they should not discard urine but should entrust others to send it. Bhikshunis should also not discard urine on the road but should entrust others to send it. Regarding entrusting the sick, Bhikshus and Bhikshunis should help each other. How to help? If a Bhikshu is sick, a Bhikshuni should take care of him starting from the head; if a Bhikshuni is sick, a Bhikshu should take care of her starting from the head. As for the feet and other parts, they should be taken care of by those of the same kind.
བཟུང་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་དང་དགེ་སློང་མ་དག་གིས་ནད་པ་ཁྲིད་དེ་གྲོང་དུ་ཕྱིན་པ་ཉིད་ན་ནད་པ་བཞག་སྟེ་གཞན་དུ་སོང་ཡང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཅི་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་འགྲོ་བ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དམ་ཞེ་ན། ནད་པའི་སྨན་སྦྱར་བ་དང་། ཟས་ལེགས་པར་སྦྱར་ཏེ་མཚན་གྱི་རང་བཞིན་མཐུན་པའི་ནད་གཡོག་གཅིག་ཀྱང་བཞག་ནས་སོ། །སྐྱེས་པ་ལ་སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་ལ་བུད་མེད་བཞག་པར་བྱའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཆོམ་རྐུན་ལ་སོགས་པས་འཇིགས་པ་དང་བཅས་པའི་ལམ་ཉིད་དུ་དགེ་སློང་དང་དགེ་སློང་མ་མགྲོན་ཐབས་གཅིག་འགྲུལ་ཚོམས་གཅིག་ཏུ་ཞུགས་ཤིང་ལམ་ཐ་མི་དད་པར་ལྷན་ཅིག་ཏུ་འགྲོ་བ་ཉིད་ཡིན་ན་ཉེས་པ་བསྐྱེད་པ་ལ་མ་གཏོགས་པར་རོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དྲུག་སྡེས་དགེ་སློང་མ་བཅུ་གཉིས་སྡེ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་འགྲོ་བ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་དགེ་སློང་ཕོ་མོ་ལམ་དུ་འགྲོགས་པ་དེ་མི་མཛེས་ཤིང་མ་དད་པ་སྐྱེ་བ་དང་། ཆགས་ 7-61a པའི་རྐྱེན་བྱས་ཏེ་རང་རིས་ཀྱི་བསླབ་པ་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་སའི་ལམ་རྒྱང་གྲགས་ལས་འདས་པར་ཕྱིན་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་དང་འགྲོགས་པའི་ཡུལ་དང་། གང་དུ་འགྲོ་བའི་ལམ་དང་། གང་གིས་འགྲོ་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ནི། མ་བསྐོས་པར་ཆོས་སྟོན་པའི་སྐབས་སུ་བཤད་པའི་དགེ་སློང་མ་ཆོས་དྲུག་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་ངོ་མ་སྤོས་པ་དང་། ཕན་གདགས་བྱ་འདོགས་བྱེད་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ངོ་སྤོས་ནས་བལ་ཁུར་བ་ལ་ན་སྨད་དུ་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་དང་། ཕན་འདོགས་པ་ཡིན་བསེལ་བྱེད་པ་ནི་མ་གཏོགས་སོ་སྟེ། མི་ནུས་པ་ཁྲིད་པ་ཡོད་དོ་ཞེས་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་ལ། དེ་ལ་ཕན་ཚུན་གྲོགས་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་གང་དུ་འགྲོ་བའི་ལམ་ནི་སའི་ལམ་ཡིན་པ་སྟེ། ཆུའི་ལམ་ཡིན་ན་ནི་གྲུར་འཇུག་པའི་ལྟུང་བྱེད་གཞན་དུ་འགྱུར་ཞིང་། རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་ནམ་མཁའ་ལ་འགྲོ་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བས། འདིར་སའི་ལམ་ཡིན་པ་དང་། རྒྱང་གྲགས་ཀྱི་མཐའ་པ་ཡིན་པ་དང་། འཇིགས་པའི་ཉེན་ཅན་མ་ཡིན་པ་སྟེ་ལམ་ལས་འདས་ཤིང་འགྲོ་ནའོ་ཞེས་པ་དང་། རྒྱང་གྲགས་རེའོ་ཞེས་པ་དང་། འཇིགས་པ་དང་བཅས་པའི་ལམ་ཉིད་དུ་མ་གཏོགས་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གསུམ་པ་གང་གིས་འགྲོ་བའི་རྟེན་ནི། བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་དང་མི་ལྡན་པ་སྟེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་དང་འཐམས་ནས་ཤུལ་དུ་ཞུགས་ཏེ་མཆིས་ཀྱང་ནོངས་པར་མི་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཨུ་པ་ལི་ཡོད་དེ་ལམ་དུ་བར་ཆད་བརྒྱད་པོ་ལས་གང་ཡང་རུང་སྟེ་བར་ཆད་གཅིག་བྱུང་བར་གྱུར་བའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་ 7-61
【現代漢語翻譯】 應當照料。比丘（梵文：bhikṣu，佛教出家男眾），比丘尼（梵文：bhikṣuṇī，佛教出家女眾）帶著病人去村莊，將病人安頓好后離開，沒有罪過。如果任何時候都這樣離開沒有罪過嗎？不是的，要為病人配好藥，做好食物，並且留下一個性格相符的護工。照顧男病人要安排男護工，照顧女病人要安排女護工。 第二種情況是：在有盜賊等恐懼的道路上，比丘和比丘尼以相同的方式結伴而行，加入同一個旅行隊伍，並且不分開地一同行走，除非是爲了避免產生罪過。 第一種情況：起因是，在曼延（梵文：Śrāvastī，古印度城市）有六群比丘與十二群比丘尼一同行走，因此制定了墮罪。應禁止的是，比丘和比丘尼在路上同行是不合適的，會引起不信任，並且會成為產生貪慾的因緣，從而損害各自的戒律。實際情況是，持戒的比丘與比丘尼一同行走超過一由旬（梵文：yojana，古印度長度單位，約合11-16公里）的陸路，由此構成了根本墮罪。墮罪有四個組成部分，其中根本的組成部分有三個：與誰同行、去往何處、依靠什麼而行。首先，與誰同行：是指在未經允許的情況下，與在說法時所說的具備六種法的比丘尼同行，並且不是爲了互相幫助。如果允許了，就像揹負重物一樣，就像《毗奈耶經》中說的那樣；如果爲了互相幫助，則不包括那些無法行動的人，就像經文中所說的那樣。經文中說，應該互相幫助。其次，去往何處：是指陸路。如果是水路，則會觸犯其他關於登船的墮罪；如果是通過神通在空中行走，則會犯輕罪。因此，這裡指的是陸路，並且是超過一由旬的距離，並且不是在有危險的地方，就像經文中所說的那樣，除非是在危險的道路上。經文中說，一由旬的距離，除非是在有危險的地方。第三，依靠什麼而行：是指沒有障礙。根據《律經》的說法：『比丘與比丘尼擁抱在一起行走，這樣沒有罪過嗎？』鄔波離（梵文：Upāli，佛陀十大弟子之一）說：『是的，如果在路上遇到了八種障礙中的任何一種。』意即遇到了障礙。意樂的組成部分有兩個：認知是指不混淆對象。
【English Translation】 It should be taken care of. If a bhikṣu (藏文：དགེ་སློང་，梵文天城體：भिक्षु，梵文羅馬擬音：bhikṣu，漢語字面意思：monk) and a bhikṣuṇī (藏文：དགེ་སློང་མ་，梵文天城體：भिक्षुणी，梵文羅馬擬音：bhikṣuṇī，漢語字面意思：nun) take a sick person to a village, it is not an offense if they leave the sick person after settling them down. If there is no offense in leaving at all times, is that so? No, medicine should be prepared for the sick person, food should be prepared well, and a nurse should be left who is compatible in nature. A male nurse should be left for a male patient, and a female nurse should be left for a female patient. The second case is: on a road with fear of thieves and so on, if a bhikṣu and a bhikṣuṇī travel together in the same way, join the same traveling group, and walk together without separating, unless it is to avoid generating an offense. The first case: the basis is that in Śrāvastī (藏文：མཉན་ཡོད་，梵文天城體：श्रावस्ती，梵文羅馬擬音：Śrāvastī，漢語字面意思：Śrāvastī), the group of six bhikṣus and the group of twelve bhikṣuṇīs were traveling together, and therefore a downfall was established. What should be prohibited is that it is not appropriate for a bhikṣu and a bhikṣuṇī to travel together on the road, it will cause distrust, and it will become a cause for generating desire, thereby harming their respective disciplines. The actual situation is that a bhikṣu who holds the precepts goes with a bhikṣuṇī for more than one yojana (藏文：རྒྱང་གྲགས་，梵文天城體：योजन，梵文羅馬擬音：yojana，漢語字面意思：yojana) on a land route, which constitutes the fundamental downfall. There are four components to the downfall, of which there are three fundamental components: with whom to go, where to go, and on what to rely to go. First, with whom to go: it refers to going with a bhikṣuṇī who has the six dharmas mentioned in the context of teaching the Dharma without permission, and it is not for mutual help. If it is allowed, it is like carrying a burden, as stated in the Vinaya; if it is for mutual help, then it does not include those who cannot act, as stated in the scriptures. The scriptures say that they should help each other. Second, where to go: it refers to a land route. If it is a water route, then it will violate other downfalls regarding boarding a boat; if it is going in the sky through magical powers, then it will become a minor offense. Therefore, here it refers to a land route, and it is a distance of more than one yojana, and it is not in a dangerous place, as stated in the scriptures, unless it is on a dangerous road. The scriptures say, a distance of one yojana, unless it is in a dangerous place. Third, on what to rely to go: it refers to not having obstacles. According to the Sutra: 'Is it the case that if a bhikṣu and a bhikṣuṇī embrace each other and walk together, there is no offense?' Upāli said: 'Yes, if any of the eight obstacles on the road occur.' That is, if an obstacle occurs. There are two components to the intention: cognition refers to not confusing the object.
b པའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་དགེ་སློང་མ་དང་ལྷན་ཅིག་འགྲོགས་ཏེ་ལམ་གཅིག་ནས་འགྲོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ཉི་མ་ཐ་དད་ལ་རྒྱང་གྲགས་ཕྱེད་ཕྱེད་དུ་འགྲོ་བ་ལྟ་བུ་སྦྱོར་བ་ཐ་དད་ན་བྱ་བ་དུ་མའི་འབྲས་བུ་ལྟུང་བ་གཅིག་ཏུ་རྣམ་པར་མི་བཞག་པས་སྦྱོར་བ་གཅིག་གིས་རྒྱང་གྲགས་ལས་འདའ་ཞིང་རྫུ་འཕྲུལ་ལས་གཞན་པས་འགྲོ་བར་ཞུགས་པའོ། །ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་དང་འཐམས་ནས་ལྷན་ཅིག་ཏུ་རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་མཆིས་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ལམ་རྒྱང་གྲགས་ལས་འདས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་མ་གཅིག་དང་ཡང་སའི་ལམ་ནས་འདའ་ཞིང་འགྲོ་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །དགེ་སློང་མ་གཅིག་དང་ཡང་ཞེས་པ་ནི་དགེ་སློང་མ་དུ་མ་དང་ལམ་དུ་འགྲོགས་ན་ཉེས་པ་བསྐྱེད་པར་མ་ཟད་ཅེས་བསྟན་ཏེ། ཁྲིམས་གྲོགས་ཀྱིས་ཉེས་པ་འདི་མི་ཁེགས་པའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་མ་གཅིག་གམ་གཉིས་སམ་མང་པོ་གང་ཡང་རུང་ངོ་ཞེས་སོ། །ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གང་དགེ་སློང་མའི་མགྲོན་པོ་མང་བ་དང་ལྷན་ཅིག་ལམ་དུ་ཞུགས་ན་ལྟུང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཇི་སྲིད་དུ་འདས་ན་ཞེ་ན། རྒྱང་གྲགས་རེ་རེ་ལ་ལྟུང་བྱེད་རེ་རེའོ། །རྒྱང་གྲགས་དེའི་ཕྱེད་རེ་རེར་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། །ཊཱི་ཀར། རྒྱང་གྲགས་ཕྱེད་ཕྱེད་ཅིང་ཉེས་བྱས་རེ་རེར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་མ་དང་ལྷན་ཅིག་ལམ་དུ་འཇུག་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 與尼僧同舟墮罪 བདུན་པ་གྲུར་འགྲོ་བ་ལ། ལྟུང་བ་མེད་པར་བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་བསྟན། །ལྟུང་མེད་གཞན་ཡང་བསྟན་པའོ། ། དང་པོ་ནི། ཆུའི་འགྲམ་གཉིས་ཆོམ་རྐུན་ལ་སོགས་པས་འཇིགས་པ་དང་བཅས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་ཉེས་པ་བསྐྱེད་པ་ལ་མ་གཏོགས་པར་རོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ 7-62a ཡོད་དུ་དྲུག་སྡེས་དགེ་སློང་མ་བཅུ་གཉིས་སྡེ་དང་ལྷན་ཅིག་གྲུར་འཇུག་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྔ་མ་དང་འདྲའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་ཆུའི་ལམ་གྲུ་གདལ་བ་གཅིག་པ་ཡན་ཆད་དུ་རྒྱུན་ཕྱོགས་སམ་རྒྱུན་ལས་བཟློག་ཕྱོགས་སུ་འགྲོ་ཞིང་རྒྱང་གྲགས་འདས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་འགྲོ་བའི་ཡུལ་དང་། གང་དུ་འགྲོ་བའི་ལམ་དང་། གང་གིས་འགྲོ་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་མ་ཆོས་བརྒྱད་ལྡན་ཏེ་སྔ་མ་དང་འདྲའོ། །གཉིས་པ་ལ་བཞི་སྟེ། ཆུའི་ལམ་ཡིན་པ་དང་། གྲུ་གདལ་གཅིག་ཡིན་པ་དང་། འགྲམ་གཉིས་འཇིགས་པའི་ཉེན་ཅན་མ་ཡིན་པ་དང་། རྒྱང་གྲགས་ཀྱི་མཐའ་ཡིན་པའོ། །དེ་ཡང་ཊཱི་ཀ་ལས། ཆུའི་ལམ་ནས་འདས་ཤིང་འགྲོ་ན་ཞེས་པ་དང་། ཅིག་ཅར་གྲུ་གཅིག་གིས་ཞེས་པ་དང་། འག
【現代漢語翻譯】 動機是持續不斷地希望與尼僧一起行走，在同一條道路上前行。行為是不同的日子裡，各自行走半由旬的距離。如果行為不同，那麼許多行為的結果不會被視為一個墮罪。因此，通過一個行為超越一由旬的距離，並且不是通過神通而是通過行走來完成。經文中問道：『如果比丘與比丘尼擁抱在一起，一同通過神通飛行，會怎麼樣？』回答是：『犯了惡作。』最終結果是超越一由旬的道路。 第二種情況是：如果與一位比丘尼在同一條道路上行走並超越了一由旬，就會犯墮罪。『與一位比丘尼』也表明，如果與多位比丘尼一同行走，不僅會犯錯，而且法律同伴也無法阻止這種錯誤。《 टीका （梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ṭīkā， टीका， टीका，註釋）》中說：『一位、兩位或多位比丘尼都可以。』律經中說：『如果比丘與許多比丘尼客人一同上路，就會犯墮罪。』如果超越了多少距離呢？每超越一由旬，就犯一個墮罪。每超越半由旬，就犯一個惡作。《 टीका （梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ṭīkā， टीका， टीका，註釋）》中說：『每超越半由旬，就犯一個惡作。』這就是與比丘尼一同上路的墮罪。 與尼僧同舟墮罪 第七，關於乘船：講述了沒有墮罪的情況，以及墮罪的形態，還講述了其他沒有墮罪的情況。 第一種情況是：如果河流的兩岸都存在強盜等帶來的危險，那麼只會犯錯。 第一種情況：故事的起因是，在舍衛城，六群比丘與十二群比丘尼一同乘船，因此制定了墮罪。禁止的行為與之前相同。『ངོ་ཏི （藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ngoti，，，）』是指具戒比丘與比丘尼一同在水路上乘坐同一艘船，無論是在順流還是逆流的方向上，只要超越了一由旬，就會構成實際的墮罪。分為四個部分。其中，基礎部分有三個方面：所行走的地點、所行走的道路以及所依賴的工具。首先，比丘尼必須具備八法，與之前相同。其次，有四個條件：必須是水路、必須是同一艘船、兩岸不能有危險、必須是一由旬的距離。此外，《 टीका （梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ṭīkā， टीका， टीका，註釋）》中說：『如果通過水路行走並超越了距離』，以及『一同乘坐同一艘船』，以及『如果……』
【English Translation】 The motivation is the continuous desire to walk together with a Bhikṣuṇī, proceeding on the same path. The action is walking half a Yojana each on different days. If the actions are different, the results of many actions are not considered a single Pārājika. Therefore, exceeding one Yojana through a single action, and not through magical powers but through walking. The question is asked in the scriptures: 'If a Bhikṣu embraces a Bhikṣuṇī and flies together through magical powers, what happens?' The answer is: 'He commits a Duḥkṛta.' The final result is exceeding the distance of one Yojana. The second case is: if one walks with a Bhikṣuṇī on the same path and exceeds one Yojana, one commits a Pārājika. 'With one Bhikṣuṇī' also indicates that if one walks with multiple Bhikṣuṇīs, not only does one commit a fault, but a legal companion cannot prevent this fault. The ṭīkā says: 'One, two, or many Bhikṣuṇīs are all the same.' The Vinaya scripture says: 'If a Bhikṣu goes on a path together with many Bhikṣuṇī guests, he commits a Pārājika.' How much distance must be exceeded? For each Yojana exceeded, one commits one Pārājika. For each half Yojana, one commits a Duḥkṛta. The ṭīkā says: 'For each half Yojana, one commits a Duḥkṛta.' This is the Pārājika of going on a path together with a Bhikṣuṇī. Transgression of Traveling by Boat with Nuns Seventh, regarding traveling by boat: it explains the cases where there is no transgression, the forms of transgression, and also explains other cases where there is no transgression. The first case is: if both banks of the river are dangerous due to robbers, etc., then only a fault is committed. The first case: the origin of the story is that in Śrāvastī, the group of six Bhikṣus boarded a boat together with the group of twelve Bhikṣuṇīs, and therefore the Pārājika was established. The prohibited action is the same as before. 'ངོ་ཏི' refers to a Bhikṣu with vows traveling together with a Bhikṣuṇī on a waterway in the same boat, whether in the direction of the current or against the current, and exceeding one Yojana, which constitutes the actual Pārājika. It is divided into four parts. Among them, the base part has three aspects: the place where one travels, the path where one travels, and the means by which one travels. First, the Bhikṣuṇī must possess the eight Dharmas, which is the same as before. Second, there are four conditions: it must be a waterway, it must be the same boat, the two banks must not be dangerous, and it must be the distance of one Yojana. Furthermore, the ṭīkā says: 'If one travels through a waterway and exceeds the distance,' and 'together in the same boat,' and 'if...'
ྲམ་གཉིས་འཇིགས་པ་དང་བཅས་པ་ཉིད་མ་གཏོགས་ཞེས་པ་དང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། རྒྱང་གྲགས་རེ་རེར་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གསུམ་པ་གང་གིས་འགྲོ་བའི་རྟེན་ནི། བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་དང་མི་ལྡན་པ་སྟེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། ལམ་དུ་ཞུགས་པ་དེ་བཞིན་དུ་གྲུར་བརྒལ་བ་ཡང་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་པའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་ཆུའི་ལམ་དུ་གྲུ་གཅིག་གིས་རྒྱུན་ཕྱོགས་སམ་རྒྱུན་ལས་བཟློག་ཕྱོགས་སུ་འགྲོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རྒྱུན་ཕྱོགས་སམ་རྒྱུན་ལས་བཟློག་ཕྱོགས་སུ་སྦྱོར་བ་གཅིག་གིས་རྒྱང་གྲགས་ལས་འདའ་ཞིང་རྫུ་འཕྲུལ་ལས་གཞན་པས་འགྲོ་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་རྒྱང་གྲགས་ལས་འདས་ 7-62b པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། འཐམས་ནས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་བརྡ་བྱས་ནས་སོ་ཞེས་འབྱུང་ལ། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་ལས། ལྟུང་བྱེད་འདི་བསྐྱེད་པ་ལ་འཐམས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ་འཐམས་པ་མ་ཚང་ན་ན་སྨད་དུ་བཤད་ཀྱང་། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་མ་གཅིག་དང་ཡང་སྔར་འཐམས་ཀྱང་རུང་མ་འཐམས་ཀྱང་རུང་སྟེ་རྒྱང་གྲགས་རེ་རེར་ནི་དངོས་གཞིའོ་ཞེས་གསུངས་པས། འཐམས་ནས་ཞེས་པ་འདི་ནི་གླེང་གཞི་ལས་བྱུང་བ་ཙམ་མོ། །འོ་ན་ལྟུང་བྱེད་སྔ་མ་དང་འདི་གཉིས་ཀ་ལ་ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་འཕྲིན་གྱིས་འཐམས་ནས་ཤུལ་དུ་ཞུགས་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྤྲིང་ཡིག་དང་ལག་བརྡ་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །མཐའ་འཁོབ་པའི་སྐད་དུ་འཐམས་པ་དང་དགེ་སློང་མ་དེས་མཐའ་འཁོབ་པའི་སྐད་མ་འཚལ་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་བྱ་བ་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དེ་དག་ནི་མགྲོན་ལམ་དང་གྲུར་འགྲོ་བའི་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པ་ན་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་ཅིང་འཐམས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ཀྱང་། འཐམས་པར་གྱུར་ན་འཐམས་པ་ཙམ་གྱི་གནས་སྐབས་ན་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པ་ལ་དགོངས་ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཅིག་ཅར་ནི་དུས་གཅིག་པའོ། །གྲུ་ངོ་བོ་གཅིག་ཡིན་ཀྱང་རུང་གྲུ་ངོ་བོ་ཐ་དད་པ་དུ་མ་གྲུ་བཙས་གཅིག་པ་ཡིན་ཀྱང་རུང་སྟེ། རྣམ་འབྱེད་ལས། གྲུ་གཅིག་ཏུ་བྱ་བ་ནི་གྲུ་བཙས་གཅིག་པར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ལམ་ལས་འདའ་ཞིང་འགྲོ་ནའོ་ཞེས་པ་ནི་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་དང་རྣམ་འབྱེད་ལས་གྱེན་དུ་འགྲོའམ་ཐུར་དུ་འགྲོ་ན་ཐད་ཀར་ཕ་རོལ་དུ་འགྲོ་བ་མ་གཏོགས་ཏེ་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། 說非墮罪別 གསུམ་པ་ནི། ཅི་ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། ཆུའི་རྒྱུན་ཕྱོགས་སམ། རྒྱུན་ལས་བཟློག་ཕྱོགས་སུ་འགྲོ་ན་ལྟུང་བ་འདིར་ 7-63a འགྱུར་གྱི། ཐད་ཀར་ཕ་རོལ་ཏུ་འགྲོ་བ་ནི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་ལ་མ་གཏོགས་པས་སོ། །ཐད་ཀར་ཕ་རོལ་ཏུ་འགྲོ་བ་དེའི་ཕྱིར
【現代漢語翻譯】 『除了伴隨恐懼』，以及《律分別》（Vinayavibhaṅga）中說：『每越過一由旬（藏語：རྒྱང་གྲགས།）便犯墮罪。』 第三，憑藉什麼而行走的所依是：不具備障礙的因緣。如《律經》（Vinaya Sutra）中說：『進入道路就像渡船一樣，應當知曉。』 關於意樂的支分，有兩點：認識是不迷惑于基礎。動機是隨心所欲地在水路上用一條船，想要持續地順流或逆流而行。 加行是用一種方式順流或逆流，超越一由旬，並且通過神通以外的方式開始行走。究竟是超越一由旬。 第二，關於『擁抱之後』，《律分別》中說『通過示意』。在《五十頌》（Pañcāśatka）中說：『生起此墮罪需要擁抱作為支分，如果擁抱不完整，即使說了也是徒勞。』 但《 टीका》（Ṭīkā，註釋）中說：『與一位比丘尼，無論之前是否擁抱過，每越過一由旬都是根本罪。』因此，『擁抱之後』僅僅是從開端而來。 那麼，對於前一個和這一個墮罪，在《律經》中說：『比丘與比丘尼一起擁抱後進入小路會怎樣？犯輕罪。』同樣，所有書信和手勢等都犯輕罪。 『如果用邊地語言擁抱，而那位比丘尼不懂邊地語言會怎樣？犯輕罪。』如果這樣說有矛盾，那麼，應當說那些是在客棧之路和乘船的究竟完成時才犯墮罪，擁抱不是必要的支分，但如果擁抱了，僅在擁抱的當下會犯輕罪。 『同時』是指同一時間。船的自性相同也好，不同的多條船是同一艘船製造的也好。《律分別》中說：『一艘船是指同一艘船製造的。』 『超越道路而行走』是指《別解脫經》（Prātimokṣa Sūtra）和《律分別》中說：『向上走或向下走，除了直接走向彼岸，否則都犯墮罪。』 說非墮罪的差別 第三，是否在所有情況下都如此呢？如果順流或逆流而行，則會犯此墮罪；直接走向彼岸則不會生起墮罪。 因此，直接走向彼岸
【English Translation】 'Except with fear,' and the Vinayavibhaṅga says, 'For each yojana (藏語：རྒྱང་གྲགས།) crossed, a downfall is committed.' Third, the basis by which one travels is: not possessing the conditions of obstacles. As the Vinaya Sutra says, 'Entering the road is like crossing a boat, it should be known.' Regarding the limbs of intention, there are two points: Recognition is not being mistaken about the basis. Motivation is wanting to continuously go with one boat on the waterway, either downstream or upstream at will. Application is going downstream or upstream in one way, exceeding one yojana, and starting to travel by means other than magical power. The ultimate is exceeding one yojana. Second, regarding 'after embracing,' the Vinayavibhaṅga says 'through indication.' In the Pañcāśatka it says, 'Generating this downfall requires embracing as a limb; if embracing is not complete, even if it is said, it is in vain.' But the Ṭīkā says, 'With a bhikṣuṇī, whether embraced before or not, each yojana crossed is a fundamental offense.' Therefore, 'after embracing' merely comes from the beginning. Then, for both the previous and this downfall, the Vinaya Sutra says, 'If a bhikṣu embraces a bhikṣuṇī and enters a small path, what happens? A minor offense. 'Similarly, all letters and gestures, etc., are minor offenses.' 'If embracing is done in a border language, and that bhikṣuṇī does not understand the border language, what happens? A minor offense.' If there is a contradiction in saying this, then it should be said that those generate downfall only when the ultimate completion of the guest road and boat travel is achieved, and embracing is not a necessary limb, but if embracing occurs, a minor offense is generated only in the moment of embracing. 'Simultaneously' means at the same time. Whether the nature of the boat is the same, or whether many different boats are made by the same boat maker. The Vinayavibhaṅga says, 'One boat means made by the same boat maker.' 'Crossing the road and traveling' means the Prātimokṣa Sūtra and the Vinayavibhaṅga say, 'Going up or going down, except going directly to the other shore, a downfall is committed.' Saying the difference of non-downfalls Third, is it so in all cases? If going downstream or upstream, this downfall is committed; going directly to the other shore does not generate a downfall. Therefore, going directly to the other shore
་ཞུགས་ན་ཆུའི་གཞུང་ཡོ་བ་དང་། ཆུ་ཀླུང་གི་འགྲམ་གཏིབས་ཆད་པ་དང་། དབའ་ཀློང་ལས་བཟུར་བ་དང་། རུས་སྐྱ་དང་ཞེས་པ་གྲུ་སྨད་ཀྱི་སྐྱ་བ་ཆེན་པོར་བཤད་ལ། གདོས་པ་ནི་གཙོག་ཤིང་སྟེ་དེ་གཉིས་ཆག་པ་དང་། རུ་སྐྱ་འཛིན་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རླུང་གཡོར་ཐོགས་པའོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་དང་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས་ཏེ། རླུང་གཡོར་ལག་འཕན་ཅེའུ་ལྔ་པ་ལ་སོགས་པ་ལག་ན་ཐོགས་པའི་མཉན་པ་ཁྱིམ་ལ་ཉེ་བའི་ཕྱིར་གྲུ་ཐད་ཀར་གཏོང་དུ་མ་བཏུབ་པའི་དབང་གིས་ཐད་ཀར་འཇུག་པ་ལས་གཞན། ཆུའི་རྒྱུན་ཕྱོགས་སམ་བཟློག་ཕྱོགས་ཉིད་དུ་སོང་བ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དགེ་སློང་མ་དང་ལྷན་ཅིག་གྲུར་འཇུག་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 同居靜處墮罪 བརྒྱད་པ་དབེན་པར་འདུག་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་འཆར་ཀས་བུད་མེད་གཅིག་དང་ལྷན་ཅིག་དབེན་པ་སྐྱབས་ཡོད་དུ་འདུག་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པའི་རྐྱེན་བྱས་ཏེ་རང་རིས་ཀྱི་བསླབ་པ་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ཁྲིམས་གྲོགས་མེད་པར་བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་དབེན་པ་སྐྱབས་ཡོད་པ་ན་གཉིས་ཀ་འདུག་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་འདུག་པའི་ཡུལ་དང་། གང་དུ་འདུག་པའི་གནས་དང་། གང་གིས་འདུག་པའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་བདུན་ཏེ། སྔར་འཁྲིག་ཚིག་སྨྲ་བའི་སྐབས་སུ་ཡུལ་བུད་མེད་ཆོས་ལྔ་ལྡན་བཤད་པ་དེ་འདིར་ཡང་ཐུན་མོང་ཡིན་ལ། དེའི་སྟེང་དུ་འདིར་བུད་མེད་གཅིག་པུ་ཡིན་པ་དང་། ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་བུད་མེད་གཅིག་པུ་ཉིད་དང་ཞེས་དང་། དབེན་པ་ན་འདུག་འགྲེང་ 7-63b གཉིས་ཀའི་སྐབས་སུ། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། ཉེ་དུ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་བཤད་པའོ། །གཉིས་པ་གང་དུ་འདུག་པའི་གནས་ནི། དབེན་པ་ཡིན་པ་དང་། སྐྱབས་དང་བཅས་པ་དང་། འདོམ་གང་ཚུན་ཆད་པ་སྟེ་གཞུང་དུ་སྟོན་པར་འགྱུར་ལ། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས་ཀྱང་། ཕར་འདོམ་གང་བས་རིང་བ་ལ་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །གསུམ་པ་གང་གིས་འདུག་པའི་རྟེན་ནི། དགེ་སློང་གཅིག་པུ་ཡིན་པ་སྟེ་གཅིག་པུ་འདུག་པའི་ལྟུང་བྱེད་ཅེས་གསུངས་པས་སོ། །ཁྲིམས་གྲོགས་ཡོད་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་འདུག་འདོད་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་འདུག་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་འདུག་པ་རྫོགས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། འདུལ་བའི་མདོ་བམ་པོ་བཞི་པ་ཞེས་སྨོས་ནས་གང་དུ་འདུག་ཡུལ་བུད་མེད་གཅིག་པུ་ཉིད་དང་ཞེས་པའི་ཞར་ལ། ཊཱི་ཀར། དགེ་སློང་ནི་གཅིག་པུ་ཉིད་ཡིན་པར་སྐབས་ཀྱིས་ཁོངས་སུ་ཆུབ་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །གང་དུ་འདུག་གནས་ནི་སྐྱེ་བོའི་རྒྱུན་ལུགས་མེད་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱོགས་ད
【現代漢語翻譯】 如果（船）進入水中，水的流向就會改變，河岸就會崩塌，船就會偏離航道。'Rus kya'（རུས་སྐྱ་）和'zhes pa'（ཞེས་པ་）指的是船尾的大舵。'Gdos pa'（གདོས་པ་）指的是船的桅桿，這兩者都會損壞。'Ru kya dzin pa'（རུ་སྐྱ་འཛིན་པ་）指的是揚帆起航。'Tika'（ཊཱི་ཀ་）和'Namdrel'（རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་）中說，如果手持風帆（lag phen chieu nga pa，ལག་འཕན་ཅེའུ་ལྔ་པ་），例如第五個手持風帆的人，因為靠近房屋，船無法直接行駛，除了直接進入外，無論順流還是逆流都沒有罪過。比丘尼一起上船會犯墮罪。 同居靜處墮罪 第八個是關於在隱蔽處同居的戒律，分為總義和詞義兩部分。 首先，故事發生在舍衛城，一位比丘與一位婦女在有庇護的隱蔽處同居，因此制定了墮罪。要禁止的是，因為貪慾而損害自己宗派的戒律。正文是：一位持戒的比丘，在沒有其他持戒同伴的情況下，與一位婦女在有庇護的隱蔽處同居，兩人都因此犯下墮罪。分支有四個，其中基礎分支有三個：所居之處、所居之所和所居之依。首先，有七個方面：之前在談論性愛時，已經描述了具備五種條件的婦女，這裡也同樣適用。此外，這裡指的是隻有一位婦女，而且不是親戚，即'只有一位婦女'（བུད་མེད་གཅིག་པུ་ཉིད་དང་ཞེས་དང་）。在隱蔽處，無論站立還是坐著，在第五十卷中說：與親戚同居沒有墮罪。第二，所居之所是隱蔽的地方，有庇護，並且相距不到一箭之遙，這將在經文中說明。在第五十卷中也說：如果超過一箭之遙，則犯輕罪。第三，所居之依是一位比丘，因為經文中說'獨自居住會犯墮罪'。如果有持戒同伴，則沒有墮罪。思想的分支有兩個：認知與之前相同，動機是持續不斷地想要獨自居住。行為是開始居住，最終是完成居住。 第二部分是：在律藏第四卷中提到，在'所居之處只有一位婦女'（གང་དུ་འདུག་ཡུལ་བུད་མེད་གཅིག་པུ་ཉིད་དང་ཞེས་པའི་ཞར་ལ）的上下文中，'Tika'（ཊཱི་ཀར）中說：比丘必須被理解為獨自一人。所居之所是沒有人跡的地方。
【English Translation】 If (the boat) enters the water, the flow of the water will change, the riverbank will collapse, and the boat will deviate from its course. 'Rus kya' (རུས་སྐྱ་) and 'zhes pa' (ཞེས་པ་) refer to the large rudder at the stern of the boat. 'Gdos pa' (གདོས་པ་) refers to the mast of the boat, and both of these will be damaged. 'Ru kya dzin pa' (རུ་སྐྱ་འཛིན་པ་) refers to setting sail. 'Tika' (ཊཱི་ཀ་) and 'Namdrel' (རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་) say that if holding a sail (lag phen chieu nga pa, ལག་འཕན་ཅེའུ་ལྔ་པ་), such as the fifth person holding a sail, because it is close to the house, the boat cannot travel directly, and there is no fault in going with or against the current, except for entering directly. A Bhikshuni entering the boat together will commit a Patita. Patita for dwelling in seclusion The eighth is about the precept of dwelling in seclusion, which is divided into general meaning and literal meaning. First, the story takes place in Shravasti, where a Bhikshu committed a Patita by dwelling in a sheltered secluded place with a woman. What is to be prohibited is harming the precepts of one's own sect due to lust. The text is: A Bhikshu who holds precepts, without other precept-holding companions, commits a Patita by dwelling with a woman in a sheltered secluded place, both of them. There are four branches, of which the basic branches are three: the place where one dwells, the place where one dwells, and the basis on which one dwells. First, there are seven aspects: as described earlier when talking about sex, the woman with five conditions is also applicable here. In addition, here it refers to only one woman, and not a relative, i.e., 'only one woman' (བུད་མེད་གཅིག་པུ་ཉིད་དང་ཞེས་དང་). In seclusion, whether standing or sitting, it is said in the fiftieth volume: there is no Patita for dwelling with relatives. Second, the place where one dwells is a secluded place, sheltered, and less than an arrow's throw away, which will be explained in the sutra. It is also said in the fiftieth volume: if it is more than an arrow's throw away, a minor offense is committed. Third, the basis on which one dwells is one Bhikshu, because the sutra says 'dwelling alone will commit a Patita'. If there are precept-holding companions, there is no Patita. There are two branches of thought: cognition is the same as before, and the motivation is the continuous desire to dwell alone. The action is to begin dwelling, and the end is to complete dwelling. The second part is: In the fourth volume of the Vinaya Sutra, in the context of 'the place where one dwells is only one woman' (གང་དུ་འདུག་ཡུལ་བུད་མེད་གཅིག་པུ་ཉིད་དང་ཞེས་པའི་ཞར་ལ), it is said in 'Tika' (ཊཱི་ཀར): The Bhikshu must be understood to be alone. The place where one dwells is a place where there are no people.
བེན་པ་ཉིད་དང་ཞེས་གསུངས་ལ། འདིའི་སེལ་བ་ནི་སྒོ་ཁང་ན་འདུག་པ་དང་། སྨན་འཐག་ཏུ་འདུག་པ་དང་། སྒོ་མ་བཅད་པར་འདུག་པ་དང་། གཞན་དག་འཇུག་ཅིང་གཞན་དག་འབྱུང་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དུལ་ལྷས། དབེན་པ་ཉིད་མ་ཡིན་པས་ལམ་ཀ་དང་འདྲ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །ལུང་ལས། རྩིག་པའམ། སབ་མོའམ། ཡོལ་བའམ། ནགས་ཐིབ་པོའམ། མུན་ནག་གི་སྐྱབས་དང་བཅས་པ་ཉིད་དང་ཞེས་པའི་སེལ་བ་ནི། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། སྐྱབས་ལྔ་པོ་དེ་དག་གིས་མ་བསྐྱབས་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འོན་ཀྱང་སྐྱབས་ལྔ་པོས་མ་བསྐྱབས་ཀྱང་ཐང་ཆེན་པོའི་དབུས་སུ་མི་གཞན་གྱིས་མི་མཐོང་བ་དེར་ཉིན་མོར་བུད་མེད་དང་དབེན་པར་འདུག་འགྲེང་བྱེད་ན་ནི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པར་རིགས་ཏེ་ 7-64a སྐྱབས་ཀྱི་ནང་དུ་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་ཅིང་། དེ་དང་དགག་བྱའི་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དབེན་པ་ན་འདུག་པ་འདི་བུད་མེད་སྤྱིས་བསྐྱེད་པ་ཡིན་ཏེ། ཁྱིམ་པ་མོ་དང་། མུ་སྟེགས་མོ་དང་། རབ་བྱུང་མོ་གང་དུ་འདུག་ཀྱང་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པར་གསུངས་སོ། །དེས་ན་བུད་མེད་དང་བར་འདོམ་གང་ཚུན་ཆད་ན་འདུག་པ་ཉིད་ནི་ལྟུང་བ་འདི་སྐྱེད་པའི་བྱེད་པ་པོ་དག་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་དང་བུད་མེད་གཉིས་ཀ་འདུག་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །དེའི་ཚད་ཇི་ཙམ་ཞེ་ན། འདུག་པ་དེ་ན་རྐུབ་ཚོས་ཙམ་ས་ལ་བཞག་མ་ཐག་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །གཅིག་པུ་འདུག་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 同立靜處墮罪 དགུ་པ་དབེན་པར་འགྲེང་བ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་འཆར་ཀས་དགེ་སློང་མ་དང་ལྷན་ཅིག་དབེན་པ་སྐྱབས་ཡོད་པ་ན་འགྲེང་བ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པའི་རྐྱེན་བྱས་ཏེ་རང་རིས་ཀྱི་བསླབ་པ་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ཁྲིམས་གྲོགས་མེད་པར་དགེ་སློང་མ་དང་ལྷན་ཅིག་དབེན་པ་སྐྱབས་ཡོད་པ་ན་གཉིས་ཀ་འགྲེང་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་གོ། དེ་ལ་གསུམ་ལས། གང་དང་འགྲེང་བའི་ཡུལ་ནི། སྔར་འཁྲུར་འཇུག་གི་སྐབས་སུ་བཤད་ཟིན་པའི་དགེ་སློང་མ་ཆོས་བདུན་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་དགེ་སློང་མ་གཅིག་པུ་ཡིན་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་མ་གཅིག་པུ་ཉིད་དང་ཞེས་སོ། །གང་དུ་འགྲེང་བའི་གནས་ནི། འདུག་པའི་སྐབས་དང་འདྲའོ། །གང་གིས་འགྲེང་བའི་རྟེན་ནི། དགེ་སློང་གཅིག་པུ་ཡིན་པ་སྟེ་གཅིག་པུ་འགྲེང་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཅེས་གསུངས་པས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་འགྲེང་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ 7-64b ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་འགྲེང་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་འགྲེང་བ་རྫོགས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ
【現代漢語翻譯】 經中說『獨處』，對此的解釋是：如果在門房裡，或在磨藥的地方，或在沒有遮擋的門口，允許他人進入或離開，則沒有墮罪。持律者說：『因為不像道路一樣，所以不是真正的獨處。』律經中說：『有墻壁、薄板、帷幔、茂密的樹林或黑暗的遮蔽物才是真正的獨處。』對此的解釋是：《五十頌》中說：『如果這五種遮蔽物沒有遮蔽，則沒有墮罪。』然而，即使沒有這五種遮蔽物，但在廣闊的平原中央，他人無法看見的地方，白天與婦女獨處或站立，也可能引發墮罪，因為在遮蔽物內也會引發墮罪，且原因相同。這種獨處是由婦女引起的，無論與在家婦女、外道婦女或比丘尼同處，都會引發墮罪。因此，與婦女相距一尋（約合兩臂伸直的長度）之內，就會引發這種墮罪。比丘和婦女都處於這種狀態會引發墮罪。那麼，這個距離的界限是多少呢？只要臀部稍微接觸地面，就會立即構成墮罪。這是單獨坐著的墮罪。 同立靜處墮罪 第九，在隱蔽處站立。分為總義和詞義。 首先是總義。緣起是，在舍衛城，樂施比丘與比丘尼一同在有遮蔽的隱蔽處站立，因此佛陀制定了墮罪。所禁止的是，由於貪慾的緣故，損害自己的戒律。真實情況是，具足戒的比丘在沒有同伴的情況下，與比丘尼一同在有遮蔽的隱蔽處站立，由此產生的墮罪是真實的。分支有四，首先是基礎支。其中有三：與誰站立的對象是，之前在『引誘發生關係』時已經說過的具足七法的比丘尼，或者僅僅是一位比丘尼。如論疏中說：『僅僅是一位比丘尼。』在何處站立的地點與坐的情況相同。以何為基礎站立的所依是，僅僅是一位比丘，因為經中說『單獨站立的墮罪』。意樂支有二：認識是，對所緣境沒有錯亂。動機是，想要隨意站立，並且持續不斷。 行為是，開始站立。究竟是，站立結束。 第二是詞義。
【English Translation】 It is said in the sutra, 'Seclusion itself.' The explanation for this is: if one is in a gatehouse, or in a place where medicine is ground, or in an unclosed doorway, and others are allowed to enter or leave, there is no offense. The Vinaya master said, 'Because it is not like a road, it is not true seclusion.' The sutra says, 'With a wall, a thin board, a curtain, dense woods, or the protection of darkness, it is seclusion itself.' The explanation for this is: The 'Fifty Verses' says, 'If these five protections do not protect, there is no offense.' However, even if these five protections are not present, but in the middle of a vast plain where others cannot see, to be alone with a woman during the day, standing or sitting, could give rise to an offense, because offenses arise within protections, and the reasons are the same. This seclusion is caused by a woman, whether one is with a laywoman, a heretical woman, or a bhikshuni, it is said that an offense arises. Therefore, being within a fathom (approximately the length of outstretched arms) of a woman is what causes this offense. Both the bhikshu and the woman being in this state gives rise to an offense. What is the limit of this distance? As soon as the buttocks touch the ground, an offense immediately arises. This is the offense of sitting alone. The Offense of Standing Together in Seclusion Ninth, standing in a secluded place. Divided into general meaning and literal meaning. First is the general meaning. The origin is that in Shravasti, Achara Bhikshu stood with a bhikshuni in a secluded place with protection, therefore the Buddha established the offense. What is prohibited is harming one's own discipline due to attachment. The actual situation is that a fully ordained bhikshu, without a companion, stands with a bhikshuni in a secluded place with protection, and the offense that arises from this is real. There are four branches, the first being the base branch. There are three within this: the object with whom one stands is the bhikshuni who possesses the seven dharmas, as previously explained in the context of 'inducing intercourse,' or just one bhikshuni. As the commentary says, 'Just one bhikshuni.' The place where one stands is the same as in the case of sitting. The basis on which one stands is just one bhikshu, because it is said in the sutra, 'The offense of standing alone.' There are two branches of intention: the recognition is that there is no confusion about the object. The motivation is the desire to stand freely and continuously. The action is beginning to stand. The culmination is the completion of standing. Second is the literal meaning.
་སློང་མ་དང་ངོ་ཞེས་པ་ནི་སྔར་བུད་མེད་གཅིག་པུ་ཉིད་དང་ཞེས་པ་ལས་འདིར་བྱེ་བྲག་བཟུང་བ་ཡིན་ལ། ཚ་རོང་བ་ན་རེ་འདི་ཡང་བུད་མེད་སྤྱིས་བསྐྱེད་ཡིན་ཏེ་བུད་མེད་གཞན་དང་འགྲེང་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་ཟེར་རོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། བུད་མེད་དང་འགྲེང་ན་ལྟུང་བར་འགྱུར་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། ཉིད་བཤད་ལས། འདིར་དགེ་སློང་མ་གཅིག་པུ་ཉིད་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ཡིན་གྱི། བུད་མེད་ཙམ་པོ་གཅིག་པུ་ཉིད་ནི་མ་ཡིན་ཅེས་གསུངས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། འདིར་དགེ་སློང་མ་ཉིད་བྱེད་པ་པོ་ཡིན་གྱི། བུད་མེད་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དགེ་སློང་མ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཅན་མ་ཉམས་པ་ཉིད་ནི་ཞེས་སྤྱིར་བསྟན་པ་དེ་དབེན་པ་ན་འགྲེང་བ་ལ་ཡང་སྦྱར་བར་རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས་ཀྱང་། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དགེ་ཚུལ་མོ་དང་འགྲེང་བ་ཉེས་བྱས་སོ། །ཞེས་སོ། །དེ་ཡང་དགེ་སློང་མ་ལས་གཞན་པའི་བུད་མེད་དང་འགྲེང་བ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་གྱི། ལྟུང་བྱེད་དུ་མི་འགྱུར་རོ། །འགྲེང་བ་ལའོ་ཞེས་པ་འདི་ལ་བསྡུས་པ་ལས་འགྲེང་བའི་སྤྱོད་ལམ་འདི་ཡང་བྱུང་བའི་དབང་དུ་མཛད་པ་ལས་དེ་སྐད་གསུངས་ཀྱི། འགྲེང་འདུག་གཉིས་ཀ་ལ་ཡང་ལྟུང་བ་གཉིས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་ཀྱང་། དགེ་སློང་མ་དང་འདུག་པའི་ལྟུང་བྱེད་ནི་ལྟུང་བྱེད་སྔ་མར་འདུས་ཏེ་དབེན་པ་ན་འདུག་པའི་ལྟུང་བྱེད་ནི་བུད་མེད་སྤྱིས་བསྐྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་སློང་མ་དང་འགྲེང་བ་འདི་ལ་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། འགྲེང་ན་ཞེས་བྱ་བ་ནི་མཚོན་པ་སྟེ་སྤྱོད་ལམ་བཞི་གང་ཡང་རུང་བས་ལྷན་ཅིག་ནའོ་ཞེས་བཤད་ཀྱང་། གཉིས་ཀ་འགྲོ་བར་བྱེད་ན་ཉེས་བྱས་སུ་རིགས་སོ། །གཅིག་པུ་འགྲེང་བའི་ 7-65a ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 食尼僧所造食墮罪 བཅུ་པ་སྦྱོར་བཅུག་ཟས་ལ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །དེ་ཡི་ན་སྨད་བསྟན་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དྲུག་སྡེས་དགེ་སློང་མས་སྦྱོར་དུ་བཅུག་པའི་ཟས་ཟོས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་བརྫུན་དང་དུ་ལེན་པའི་བྱ་བ་དང་འབྲེལ་ནས་གྲོགས་ཀྱི་འཚོ་བ་ལ་གནོད་པ་དང་ཆགས་པའི་རྐྱེན་བྱས་ནས་རང་རིས་ཀྱི་བསླབ་པ་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་དགེ་སློང་བདག་ཉིད་ཀྱི་ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་པའི་ཆོས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་དགེ་སློང་མས་ཁྱིམ་པ་ལ་བརྗོད་པའི་སྒོ་ནས་སྦྱོར་དུ་བཅུག་པའི་ཟས་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ཟོས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་བཞི་སྟེ། དགེ་སློང་མ་གང་གི་སྦྱོར་དུ་བཅུག་པ་དང་། དངོས་པོ་གང་སྦྱོར་དུ་བཅུག་པ་དང་། སྦྱིན་བདག་གང་ལ་སྦྱོར་དུ་བཅུག་པ་དང་། སྦྱོར་དུ་བཅུག་པ་དེ་གང་གིས་ཟ་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ནི། ས
【現代漢語翻譯】 『比丘尼和獨自』，這是從之前的『僅僅是女人』中特別指出的。蔡榮巴說：『這也是由一般的女人引起的，如果和其他女人站在一起，就會犯墮罪。』《小釋》中說：『如果和女人站在一起，就會犯墮罪。』這是指種族。在《自釋》中說：『這裡，比丘尼是獨自行動者，而不僅僅是普通的女人。』《 टीका 》中說：『這裡，比丘尼是行動者，而不是女人。』一般來說，受過具足戒的比丘尼，如果沒有破戒，那麼在隱蔽的地方站立也適用，這在《自釋》和《 टीका 》中都有說明。《五十品》中也說：『未受具足戒的沙彌尼和站立，犯輕罪。』也就是說，和比丘尼以外的女人站立，會犯輕罪，但不會犯墮罪。『站立』，這裡是從簡略的角度來說，站立的行為也是在發生的情況下說的，但也有人說，站立和坐下都會犯兩種墮罪。但是，和比丘尼一起坐下的墮罪包含在之前的墮罪中，因為在隱蔽的地方坐下的墮罪是由一般的女人引起的。關於和比丘尼一起站立，在《分別釋》中說：『站立，是象徵，無論哪種行為，都是在一起。』如果兩人都走動，可能會犯輕罪。獨自站立會犯墮罪。 食尼僧所造食墮罪 第十，關於通過勸說而獲得的食物。主要墮罪的陳述，以及它的後續說明。 第一部分，故事的起源是，在舍衛城，六群比丘因為吃了比丘尼勸說而獲得的食物而犯了墮罪。所要禁止的是，與虛假和接受的行為相關聯，損害朋友的生計，成為貪戀的原因，並損害自己的戒律。實質是，比丘尼通過向在家人講述自己不真實的功德，勸說他們供養食物，然後有戒律的比丘吃了這些食物，由此產生的墮罪是主要墮罪。分支有四個，首先是基礎的分支有四個：哪個比丘尼勸說的，勸說了什麼東西，勸說了哪個施主，以及誰吃了勸說來的食物。第一個是，...
【English Translation】 'Bhikkhuni and alone,' this is specifically pointed out from the previous 'merely a woman.' Tsahrongwa said, 'This is also caused by ordinary women; if standing with other women, it will incur a downfall.' The 'Small Commentary' says, 'If standing with a woman, it will incur a downfall.' This refers to the lineage. The 'Self-Commentary' says, 'Here, the bhikkhuni is the one acting alone, not just an ordinary woman.' The Ṭīkā says, 'Here, the bhikkhuni is the actor, not just a woman.' Generally, a bhikkhuni who has received full ordination, if she has not broken her vows, then standing in a secluded place also applies, as explained in the 'Self-Commentary' and the Ṭīkā. The 'Fiftieth Chapter' also says, 'A novice nun who has not received full ordination and standing incurs a minor offense.' That is, standing with a woman other than a bhikkhuni incurs a minor offense, but not a downfall. 'Standing,' here, from a simplified perspective, the act of standing is also spoken of in the context of its occurrence, but some say that both standing and sitting incur two downfalls. However, the downfall of sitting with a bhikkhuni is included in the previous downfall because the downfall of sitting in a secluded place is caused by ordinary women. Regarding standing with a bhikkhuni, the 'Separate Explanation' says, 'Standing is symbolic; whatever the behavior, it is together.' If both are walking, a minor offense may be incurred. Standing alone incurs a downfall. Eating food made by a nun incurs a downfall. Tenth, regarding food obtained through persuasion. The statement of the main downfall, and its subsequent explanation. The first part, the origin of the story is that in Shravasti, the Six Groups of monks incurred a downfall because they ate food obtained through the persuasion of a bhikkhuni. What is to be prohibited is being associated with acts of falsehood and acceptance, harming the livelihood of friends, becoming a cause of attachment, and harming one's own discipline. The essence is that the downfall resulting from a monk with precepts eating food that a bhikkhuni persuaded a householder to offer by speaking of her own untrue merits is the main downfall. There are four branches, the first being that the basis has four branches: which bhikkhuni persuaded, what was persuaded, which patron was persuaded, and who ate the persuaded food. The first is,...
ྔར་འཁྲུར་འཇུག་གི་སྐབས་སུ་བཤད་ཟིན་པའི་དགེ་སློང་མ་ཆོས་བདུན་ལྡན་གྱིས་ཏེ། དེའང་དགེ་སློང་མ་དེ་སྦྱིན་བདག་དེའི་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པས་ཁྱད་པར་དུ་བྱས་ཏེ། བསྡུས་པ་ལས། དགེ་སློང་མ་དེའི་ཉེ་དུའི་ཁྱིམ་ཡིན་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་ནི་བརྒྱད་ལས། དེ་ལྟར་ཆོས་བདུན་ལྡན་གྱི་དགེ་སློང་མས་སྦྱོར་དུ་བཅུག་པའི་ཟས་ཡིན་པ་སྟེ་དགེ་སློང་མས་སྦྱོར་དུ་བཅུག་པ་ཉིད་ལའོ། །ཞེས་སོ། །དེའང་དགེ་སློང་མ་དེས་བརྫུན་གྱི་སྒོ་ནས་དགེ་སློང་གི་ཆོས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་བརྗོད་པས་སྦྱོར་དུ་བཅུག་པ་ཡིན་པ་སྟེ། ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་པའི་ཡོན་ཏན་དག་གིས་སོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། བདེན་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཆོས་ཀྱི་ཡོན་ཏན་ལས་གཞན་བརྗོད་པས་ 7-65b སྦྱོར་དུ་བཅུག་པ་ལ་ནི་ན་སྨད་དེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བྲོ་གར་དང་གླུ་གླིང་ལ་མཁས་པ་ལ་སོགས་པ་གཞན་དག་གིས་སྦྱོར་དུ་བཅུག་པ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་རིག་པར་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །དེའང་ངག་གི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་སྦྱོར་དུ་བཅུག་པ་ཡིན་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ངག་གི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ཀྱིས་སྦྱོར་དུ་བཅུག་པ་ཡིན་ན་སྟེ་ཞེས་པ་དང་། ཞུ་བ་ལས། སྤྲིང་ཡིག་ལ་སོགས་པས་སྦྱོར་དུ་བཅུག་པ་ཟོས་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དགེ་སློང་རང་གི་དོན་དུ་སྦྱོར་དུ་བཅུག་པ་ཡིན་པ་སྟེ་གཞན་གྱི་དོན་དུ་ན་སྨད་ཅེས་གསུངས་པས་སོ། །དུས་སུ་རུང་བ་ཡིན་པ་སྟེ་བཟའ་བར་བྱའོ། །ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་ཟས་དུས་རུང་བ་མ་གཏོགས་པ་དེ་ལས་གཞན་པའི་བཅའ་བ་དང་རྩ་བ་དང་འབྲས་བུ་ལ་སོགས་པ་སྦྱོར་དུ་བཅུག་ན་འཚལ་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འོ་ན་ཡང་ལན་ཚྭ་ནི་འཚོ་བའི་བར་དུ་བཅད་པ་ཡིན་ལ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ལན་ཚྭ་སྦྱོར་དུ་བཅུག་པ་ཟོས་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་གསུངས་པ་དང་། ཞུན་མར་དང་བཏུང་བ་སྦྱོར་དུ་བཅུག་པ་ལས་ཀྱང་ལྟུང་བྱེད་དུ་གསུངས་པ་ཇི་ལྟར་དྲངས་ཞེ་ན། དེ་ནི་དུས་སུ་རུང་བའི་ཟས་ལན་ཚྭ་དང་བཅས་པའམ་དུས་སུ་རུང་བའི་ཟས་ཞུན་མར་ལ་སོགས་པ་དང་བཅས་པ་ལ་དགོངས་ཞེས་བརྗོད་དོ། །སྦྱིན་བདག་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཡིན་པ་སྟེ་གཞན་གྱི་ཟས་དང་ནོར་ཏེ་ཟོས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །རུང་བ་དང་ཚད་དང་ལྡན་པ་ནི་སྤྱིར་བསྟན་པ་ལས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། ཁྱིམ་པ་ཆོས་ལྔ་ལྡན་ཏེ་གོས་སློང་བའི་སྐབས་སུ་བཤད་ཟིན་པའི་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ལས་ཅི་བདེར་སྟོབ་པ་མ་ཡིན་པ་མི་བགྲང་སྟེ་འདིར་ནི་དེ་ཡིན་མིན་འདྲའོ། །བཞི་པ་ནི། མགྲོན་དུ་མ་བོས་པའམ་བོས་པ་ལ་ཡང་ལྷག་པ་ཟ་བ་པོ་ཡིན་པ་སྟེ་འདི་ཉིད་ལས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་སྔར་བཞིན། 7-66a ཀུན་སློང་ནི་སྦྱོར་དུ་བཅུག་སྟེ་རང་གར་ཟ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་སྦྱོར་དུ་བཅུག་པ་དེ་ཟ་
【現代漢語翻譯】 關於先前乞求的場合，擁有七法的比丘尼（Bhikkhuni，佛教女性出家人）已經解釋過了。也就是說，這位比丘尼並非施主（Dāna，佈施者）的親屬，因此要特別注意。如《律藏》所說：『如果是比丘尼親屬的家，則沒有墮罪。』第二種情況是，如《八事》所說：『像這樣，由擁有七法的比丘尼安排的食物。』也就是說，由比丘尼安排本身。如是說。也就是說，這位比丘尼通過虛假的手段，宣揚比丘的功德來安排食物。如經文所說：『通過不真實的功德。』《律分別》中說：『如果真實，則沒有墮罪。』如果宣揚的不是功德， 安排食物，則有輕微的過失。如《 टीका （ṭīkā，註釋）》所說：『對於擅長舞蹈、歌曲和音樂等其他人安排的食物，則犯下惡作。』如是說。也就是說，通過語言的表達來安排食物。如《 टीका》所說：『如果是通過語言的表達來安排食物。』《請問》中說：『如果吃了通過信件等安排的食物，則犯下惡作。』爲了比丘自己的利益而安排食物，如果是爲了他人的利益，則有輕微的過失。時間上是允許的，可以食用。《律請問》中說：『如果比丘安排了非時食，除了食物之外的其他藥物、根、果等，如果吃了會怎麼樣？犯下惡作。』那麼，鹽是終生禁用的，而《律分別》中說：『如果吃了安排的鹽，則犯下墮罪。』酥油和飲料也犯下墮罪，這該如何解釋呢？這指的是包含在允許時間食用的食物中的鹽，或者包含在允許時間食用的食物中的酥油等。施主自己的食物，如果吃了其他人的食物和財物，則犯下惡作。允許和符合標準的，在一般教義中已經說明。第三種情況是，擁有五法的在家眾（Upāsaka/Upāsikā，佛教在家男女信徒），在乞求衣服的場合已經解釋過了，擁有六法的在家眾，不包括隨意施捨，因為這裡是否如此並不確定。第四種情況是，沒有被邀請的客人，或者被邀請了但吃得過多的人，就像這裡所說的。關於意樂的支分，有兩種：認知與之前相同。 動機是安排食物，並且想要隨意吃東西的想法沒有中斷。行為是吃安排好的食物。
【English Translation】 Regarding the occasion of previous entreaty, the Bhikshuni (Buddhist nun) possessing the seven dharmas has already explained it. That is to say, this Bhikshuni is not a relative of the donor (Dāna, generosity), so special attention should be paid. As stated in the Vinaya: 'If it is the home of a relative of the Bhikshuni, there is no transgression.' The second case is, as stated in the 'Eight Matters': 'In this way, the food arranged by the Bhikshuni possessing the seven dharmas.' That is to say, the arrangement by the Bhikshuni herself. It is said. That is to say, this Bhikshuni arranges food by proclaiming the virtues of the Bhikshu through false means. As the scripture says: 'Through untrue virtues.' In the Vinaya-vibhaṅga it says: 'If it is true, there is no transgression.' If what is proclaimed is not a virtue, arranging food, then there is a slight fault. As stated in the ṭīkā (commentary): 'For food arranged by others who are skilled in dance, song, and music, etc., an act of wrongdoing is committed.' It is said. That is to say, arranging food through verbal expression. As stated in the ṭīkā: 'If it is arranging food through verbal expression.' In the Zhūwèn it says: 'If one eats food arranged through letters, etc., one commits an act of wrongdoing.' Arranging food for the benefit of the Bhikshu himself, if it is for the benefit of others, there is a slight fault. It is permissible in time, and can be eaten. In the Vinaya Zhūwèn it says: 'If a Bhikshu arranges non-seasonal food, other medicines, roots, fruits, etc. other than food, what will happen if he eats it? He commits an act of wrongdoing.' Then, salt is forbidden for life, and in the Vinaya-vibhaṅga it says: 'If one eats arranged salt, one commits a transgression.' How should it be explained that ghee and drinks also commit a transgression? This refers to salt included in food that is allowed to be eaten at the right time, or ghee, etc. included in food that is allowed to be eaten at the right time. The donor's own food, if one eats other people's food and property, one commits an act of wrongdoing. Permissible and compliant, as explained in the general teachings. The third case is that the householder (Upāsaka/Upāsikā, Buddhist lay practitioners) possessing the five dharmas has already been explained in the occasion of begging for clothes, the householder possessing the six dharmas, not including random donations, because it is uncertain whether it is so here. The fourth case is that of an uninvited guest, or one who has been invited but eats too much, as it says here. Regarding the limbs of intention, there are two: cognition is the same as before. The motivation is to arrange food, and the desire to eat at will is uninterrupted. The action is to eat the arranged food.
བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་མགུལ་དུ་མིད་པ་སྟེ། དེ་མིད་ན་དེའིའོ་ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་མས་སྦྱོར་དུ་བཅུག་པའི་ལྟུང་བྱེད་འདིའི་བྱེད་པོ་ནི་འདུ་ཤེས་གཙོའོ། །ཡུལ་གང་ལ་ཤེས་གཙོ་ན། དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་གི་ཡོན་ཏན་སྦྱིན་བདག་ལ་བརྗོད་ནས་བཟའ་བ་སྦྱོར་དུ་བཅུག་པ་ཉིད་ལ་ཤེས་གཙོའོ། །དགེ་སློང་འདི་ནི་དགྲ་བཅོམ་ཡིན་ཅེས་ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་ཏེ་བརྫུན་པའི་ཡོན་ཏན་དག་གིས་སྦྱོར་དུ་བཅུག་པས་སོ། །དགེ་སློང་གང་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། སྔར་དགེ་སློང་མགྲོན་དུ་མ་བོས་པ་ལ་དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་གི་ཡོན་ཏན་བརྗོད་ཅིང་སྦྱོར་དུ་བཅུག་པ་སྟེ་ཟོས་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །སྔར་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ལ་ཡང་སྦྱིན་པར་བསྔོས་པ་ལས་ལྷག་ན་དེ་ཟོས་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཅི་ཞིག་སྦྱོར་དུ་བཅུག་པ་ཞེ་ན། བཟའ་བར་བྱ་བའོ། །གོས་ལ་སོགས་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །བརྫུན་པ་ཇི་ལྟར་བརྗོད་ཅེ་ན། སྒྲུབ་པའི་ཡོན་ཏན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའོ། །བརྫུན་པ་དེ་ནི་སྒྲུབ་པའི་ཡོན་ཏན་ཁོ་ནར་མ་ཟད་ཀྱི་ཐོས་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པས་ཀྱང་རུང་ངོ་སྟེ། འགྲེལ་ཆུང་ལས་ཀྱང་། སྡེ་སྣོད་གསུམ་མང་དུ་ཐོས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བརྫུན་དུ་བསྟོད་ནའང་ལྟུང་བར་འགྱུར་ཞེས་བཤད་དོ། །སྦྱར་བ་དེ་ཟོས་ནའོ། །ཟོས་པ་དེ་ནི་མིད་ན་ལྟུང་བ་དེའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཤཱ་རིའི་བུ་ལྟ་བུ་གཞན་གྱི་དོན་དུ་སྦྱོར་དུ་བཅུག་པ་དེ་ཤེས་བཞིན་དུ་མཽདྒལ་གྱི་བུ་ལྟ་བུ་གཞན་གྱིས་ཟོས་ན་ན་སྨད་པར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །དགེ་སློང་བསོད་སྙོམས་ལ་ཞུགས་པ་ན་དགེ་སློང་མས་ཁྱིམ་བདག་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་དགེ་སློང་འདི་ལ་བསོད་སྙོམས་བྱིན་ཅིག་ཅེས་ཟེར་བ་དགེ་སློང་གིས་བླངས་ཏེ་ཟོས་ན་ཡང་ན་སྨད་དོ། །སྨྲས་པ། བསྟན་པའི་གཟུགས་བརྙན་ཆགས་ 7-66b སྡང་གིས་མནར་བ། །དགེ་བའི་མགོན་བྲལ་འཐབ་རྩོད་ལྷུར་བྱེད་ཅིང་། །ཉོན་མོངས་ལས་བྱུང་ལས་འདི་འབྲས་བུ་ངན། །དེས་ན་སྲིད་པ་འགོག་ཕྱིར་ངས་འདི་སྤངས། །ཆོས་བརྒྱད་བུམ་པར་ཆུད་པའི་བླ་མ་ཡིས། །བུང་བའི་གཤོག་རྩེ་མི་དགེ་དག་གིས་སྤྲུགས། །རང་བཞིན་མི་བརྟན་སྟོན་ཀའི་སྤྲིན་ལ་འགྲན། །བཟང་པོར་འགྲོ་ལ་ནན་གྱིས་གེགས་བྱེད་འདྲ། །འདི་ཚུལ་འབྱོར་པ་གློག་གི་གར་འཕྲེང་སྟེ། །རི་གཟར་ཆུ་བོའི་རྒྱུན་ལས་ཆེས་ཆེར་མགྱོགས། །བླུན་པོའི་དབང་གིས་ངང་ཚུལ་འདི་མ་རིག །སྙིང་རྗེའི་གཞན་དབང་བློ་ཅན་འདིར་དགོངས་ཤིག །དགེ་སློང་མས་སྦྱོར་དུ་བཅུག་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 單墮第四項類 བཅུ་ཚན་བཞི་པའི་ 頻食墮罪 དང་པོ་ཡང་ཡང་ཟ་བ་ལ། བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་བསྟན། །དེ་ཡི་ལྟུང་བ་མེད་པའོ། ། དང་པོ་ནི། གཙུག་ལག་ཁང་འབའ་ཞིག་ཏུ་མ་ཟད་ཀྱི་ཁྱིམ་གཞན་ཏེ་གཙུག་ལག་ཁང་ལས་གཞན་དུ་ཡང་ནར་མའི་ཟས་ཀྱི་སྟེ
【現代漢語翻譯】 最終是吞嚥到喉嚨里，吞嚥了就犯戒。 第二，比丘尼引誘（他人）供養的墮罪，其行為的主體是認知。在何種情況下認知是主要的呢？比丘尼向施主講述比丘的功德，從而引誘（他人）供養食物，在這種情況下認知是主要的。如果（比丘尼）說『這位比丘是阿羅漢』，這不是真實的，而是以虛假的功德來引誘（他人）供養。那麼，哪種比丘會因此犯墮罪呢？以前沒有邀請比丘的，比丘尼講述比丘的功德並引誘（他人）供養，如果（比丘）吃了，就犯墮罪。以前邀請過的，如果超過了供養的份額而吃了，也犯墮罪。引誘供養的是什麼呢？是食物。衣服等則不是。如何說虛假的話呢？說（比丘）具有圓滿的修行功德。虛假的話不僅僅指修行功德，也可以是聽聞功德。在《釋論》中也說：『如果虛假地讚揚（比丘）精通三藏，也會犯墮罪。』吃了引誘來的食物，吞嚥了就犯墮罪。 第二，像舍利弗（Śāriputra，智慧第一的佛陀十大弟子之一）那樣爲了他人而引誘（他人）供養，如果像目犍連（Maudgalyāyana，神通第一的佛陀十大弟子之一）那樣的人明知故犯地吃了，就應該受到呵責。比丘在乞食時，比丘尼對施主說：『請供養這位比丘食物』，如果比丘接受並吃了，也會受到呵責。 （有人）說：教法的形象被貪嗔所折磨，遠離善知識，熱衷於爭鬥，煩惱所生的業帶來惡果，因此爲了阻止輪迴，我捨棄了這些。八種世間法（利、衰、毀、譽、稱、譏、苦、樂）如同裝在瓶子里的水，上師用嗡嗡叫的翅膀尖攪動著不善之物，自性不穩固，如同秋天的雲朵，極力阻礙走向善良。這種財富如同閃電般的光環，比山澗的流水還要迅速。愚人因無知而不能理解這種狀況，有智慧的人啊，請慈悲地考慮這些！比丘尼引誘（他人）供養的墮罪。
【English Translation】 Ultimately, it is swallowing into the throat; swallowing it constitutes an offense. Secondly, the downfall of a Bhikṣuṇī (female monastic) inducing (others) to offer, the main actor is cognition. In what situation is cognition the main factor? When a Bhikṣuṇī speaks of the virtues of a Bhikṣu (male monastic) to a donor, thereby inducing (others) to offer food, in this situation, cognition is the main factor. If (the Bhikṣuṇī) says, 'This Bhikṣu is an Arhat (one who is worthy)', this is not true, but inducing (others) with false virtues. Then, which Bhikṣu would commit a downfall because of this? If a Bhikṣu was not invited before, and the Bhikṣuṇī speaks of the Bhikṣu's virtues and induces (others) to offer, if (the Bhikṣu) eats it, he commits a downfall. If he was invited before, and if he eats more than the dedicated offering, he also commits a downfall. What is induced to be offered? It is food. Clothes, etc., are not. How does one speak falsely? By saying that (the Bhikṣu) has complete practice virtues. False words are not only about practice virtues, but also about hearing virtues. In the commentary, it is also said: 'If one falsely praises (the Bhikṣu) as being well-versed in the Three Baskets (Tripitaka), it will also constitute a downfall.' Eating the induced food, swallowing it constitutes the downfall. Secondly, like Śāriputra (one of the Buddha's ten great disciples, known for his wisdom) inducing (others) to offer for the sake of others, if someone like Maudgalyāyana (one of the Buddha's ten great disciples, known for his supernatural powers) knowingly eats it, he should be reproached. When a Bhikṣu is on alms round, if a Bhikṣuṇī says to the householder, 'Please give alms to this Bhikṣu,' if the Bhikṣu accepts and eats it, he will also be reproached. (Someone) says: The image of the teachings is tormented by greed and hatred, separated from virtuous friends, indulging in strife, the karma born of afflictions brings bad results, therefore, to prevent samsara (cyclic existence), I abandon these. The eight worldly dharmas (gain, loss, disgrace, fame, praise, criticism, suffering, and happiness) are like water contained in a vase, the lama stirs up non-virtuous things with the tips of buzzing wings, the nature is unstable, like autumn clouds, vehemently hindering the path to goodness. This wealth is like a garland of lightning, swifter than the flow of a mountain stream. Fools, due to ignorance, cannot understand this situation, wise ones, please consider these with compassion! The downfall of a Bhikṣuṇī inducing (others) to offer.
ང་དུ་ཟན་ལ་བོས་པ་དང་དུ་བླང་བར་བྱའོ། །དགེ་འདུན་ནམ་གང་ཟག་མགྲོན་དུ་བོས་པར་འགྲོ་ན་སྔ་ཕྱི་རན་པར་དུས་ཤེས་པར་བྱ་སྟེ་འཇུག་པར་བྱའི་ཧ་ཅང་སྔ་ཚོམས་སུ་འཇུག་པར་མི་བྱའོ། །ཁྱིམ་གཞན་དུ་མགྲོན་དུ་བོས་པ་དེའི་ཕྱིར་གཎྜི་བརྡུངས་ཏེ་མཁན་སློབ་དང་གནས་བརྟན་གྱིས་རང་གི་འཁོར་ལ་བལྟ་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་གློ་བུར་དུ་འོངས་པ་ལ་ནི་གནས་བརྟན་གྱིས་སོ། །ནད་པ་ལ་སོགས་ལ་རྒྱུ་མེད་པར་ཁྲོ་བ་དང་། ལེ་ལོ་ལ་སོགས་པས་གྱ་ཚོམས་སུ་ཟན་བཅད་པར་མི་བྱའོ། །གྲོང་དུ་མཆོད་སྟོན་ཟོས་ཟིན་ན་དོན་མེད་པར་རིང་དུ་མི་འཁོད་དེ། སྦྱིན་བདག་ན་རེ། ཕྱེ་འཕྲེད་རྒྱུན་ཆབ་ལ་སོགས་པ་གསོལ་ཅེས་སྐོམ་གྱི་ཕྱིར་གསོལ་བ་དག་འདེབས་ན་བསྡད་པར་བྱའོ། ། དང་པོ་གླེང་གཞི་ 7-67a ལ་གཉིས་ལས། བྱུང་ལ་མ་བཅས་པའི་གླེང་གཞི་ནི། རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ཏུ་ཁྱིམ་བདག་ཕྲལ་ལ་མཐོའི་བྱུང་བ་ལས་སོ། །བྱུང་ལ་བཅས་པའི་གླེང་གཞི་ནི། ཡངས་པ་ཅན་དུ་དྲུག་སྡེས་ཡང་ཡང་ཟོས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ལུང་གི་གླེང་གཞི་ལས་སྦྱིན་བདག་ཕྱི་མ་མ་དད་པར་གསུངས་ཀྱང་། འདིའི་དགག་བྱ་ནི་སྦྱིན་བདག་སྔ་མ་མ་དད་པ་སྟེ་ཟས་ཕྱི་མ་ལ་གོས་ཀྱི་རྙེད་པ་ཡོད་ན་ལྟུང་མེད་དུ་གསུངས་པས་སོ། །འདོད་པ་ཆེས་པ་ཡང་འདི་ཉིད་ཀྱི་དགག་བྱ་ཡིན་ཏེ་རྒྱུ་མཚན་བཤད་མ་ཐག་པ་དེའི་ཕྱིར་རོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དུས་ཉི་མ་གཅིག་ལ་ཁྱིམ་པས་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ལན་གཉིས་ཡན་ཆད་བྱུང་བ་ན་ཟས་ཕྱི་མ་ལ་གོས་སམ་གོས་ཀྱི་རིན་རྙེད་པ་མེད་པའི་ཟས་ཕྱི་མ་ཟོས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་བཞི་སྟེ། གང་གིས་ཟ་བའི་སྦྱིན་བདག་དང་། གང་ཟ་བའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གི་ཚེ་ཟ་བའི་དུས་དང་། གང་གིས་ཟ་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་སྦྱིན་བདག་ཆོས་དགུ་ལྡན་ཏེ། ཁྱིམ་པ་ཡིན་པ་དང་། ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་གསུམ་ནི་སྔར་གོས་སློང་བ་ལ་སོགས་པའི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །རང་ལས་རྫས་ཀྱི་སྒོ་ནས་ཐ་དད་ཅིང་། སྦྱིན་བདག་སྔ་ཕྱི་དེ་གཉིས་ཀྱང་རྫས་ཀྱི་སྒོ་ནས་ཐ་དད་པ་སྟེ་ནོར་གཅིག་ཡིན་ན་འདིའི་ལྟུང་བ་མེད་དེ། འདིའི་དགག་བྱ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཤམས་པས་མགྲོན་དུ་འབོད་པ་པོ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། བཤམ་པ་ནི་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་ལ། བཤམས་པ་ནི་ནར་མའི་ཟས་དང་འདྲ་བས་སྦྱིན་བདག་མ་དད་པ་སྐྱེ་བའི་དགག་བྱ་མེད་པའི་ཕྱིར། བཤེས་པའི་དབང་གིས་ཀུན་ཏུ་ལྟ་བ་པོ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ཀུན་ཏུ་ལྟ་བ་པོ་ཡང་ངོ་ཞེས་གསུངས་ལ། བཤེས་པའི་དབང་གིས་ 7-67b མགྲོན་དུ་འབོད་པ་པོ་ཡིན་ན་སྦྱིན་བདག་མ་དད་པ་སྐྱེ་བའི་དགག་བྱ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་མགྲོན་དུ་འབོད་པ་
【現代漢語翻譯】 我應當接受邀請並赴宴。如果僧團或個人被邀請為客人，應適時前往，不要過早進入。如果被邀請到其他人家中做客，應敲擊犍椎（梵文：gaṇḍī，一種報時器），然後堪布（Khenpo，住持）和阿阇梨（Acharya，導師）以及長老應照看好各自的隨從。對於突然到來的比丘，則由長老負責。對於病人等，不應無緣無故地生氣，也不應因懶惰等原因而隨意中斷供養。如果在村中用齋完畢，不要無意義地久留。如果施主說：『請用糌粑、飲料等』，爲了解渴而請求時，可以留下。 第一，關於緣起： 有兩種緣起：未制戒的緣起是，在王舍城，一位名叫Phrala的施主因供養過度而引起；已制戒的緣起是，在毗舍離，六群比丘屢次食用而制定了墮罪。 遮止是，經律的緣起中說後來的施主不生信心，但此處的遮止是先前的施主不生信心，即如果後來的食物有衣服的利養，則無墮罪。貪得無厭也是此處的遮止，原因如前所述。所謂『ངོ་ཏི』（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ngoti，अति，ati，過度）是指，已受戒的比丘在一天之內，被在家人邀請兩次以上，如果後來的食物沒有衣服或衣服的價值的利養，則食用後來的食物會構成根本墮罪。 關於支分，有四支，即根本支有四：誰食用之施主，食用何物之事物，何時食用之時，以及由誰食用之所依。 首先，施主應具足九法：是在家人，具足五種稱謂，安住于平常之身。這三點如前在請求衣服等情況下所說。與自己不同類的財物，以及先後兩位施主，這兩者在財物方面也應不同，即如果財物相同，則無此墮罪，因為沒有此處的遮止。不是通過陳設而邀請，因為陳設並非邀請，陳設類似於常食，因此沒有施主不生信心的遮止。不是因友誼而普遍關照之人，因為普遍關照之人也是。如果是因友誼而邀請，則沒有施主不生信心的遮止。從內心深處邀請。
【English Translation】 I should accept the invitation and attend the feast. If the Sangha or an individual is invited as a guest, one should go at the appropriate time, not entering too early. If invited to another's home, one should strike the gaṇḍī (a time-keeping instrument), and then the Khenpo (abbot) and Acharya (teacher), as well as the elders, should take care of their respective attendants. For a bhikkhu who arrives suddenly, the elder is responsible. For the sick and others, one should not be angry for no reason, nor should one arbitrarily interrupt the offering due to laziness, etc. If one has finished eating in the village, one should not linger meaninglessly. If the patron says, 'Please have tsampa, drinks, etc.,' one may stay if one requests it for thirst. First, regarding the origin: There are two types of origin: the origin for which no precept was established is that in Rajagriha, a householder named Phrala caused it by giving excessive offerings; the origin for which a precept was established is that in Vaishali, the Six Group monks repeatedly ate, leading to the establishment of a downfall. The prohibition is that the sutra's origin states that the later patron loses faith, but here the prohibition is that the earlier patron loses faith, i.e., if the later food has the gain of clothing, there is no downfall. Excessive greed is also a prohibition here, for the reasons stated earlier. The term 'ངོ་ཏི' (Tibetan, अति in Devanagari, ati in Romanized Sanskrit, meaning 'excessive') refers to the fundamental downfall incurred when a monk who has taken vows is invited by a householder more than twice in a single day, and the later food does not have the gain of clothing or the value of clothing. Regarding the limbs, there are four limbs, i.e., the root limbs are four: the patron who eats, the object that is eaten, the time when it is eaten, and the basis by whom it is eaten. First, the patron should possess nine qualities: being a householder, possessing five designations, and abiding in an ordinary body. These three are as previously stated in the context of requesting clothes, etc. Property that is different from oneself, and the two patrons, earlier and later, should also be different in terms of property, i.e., if the property is the same, there is no downfall here, because there is no prohibition here. Not invited through arrangement, because arrangement is not an invitation, arrangement is similar to regular food, so there is no prohibition of the patron losing faith. Not a person who universally cares due to friendship, because a person who universally cares is also. If invited due to friendship, there is no prohibition of the patron losing faith. Invited from the depths of the heart.
པོ་ཡིན་པ་སྟེ། ཐོ་འཚམས་པ་བྱས་པ་ནི་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ཐོ་འཚམས་པ་དེ་མགྲོན་དུ་འབོད་པ་པོ་ཉིད་མ་ཡིན་པས་མགྲོན་དུ་བོས་པ་གཉིས་པ་ཟོས་པའི་དགག་བྱ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཟས་རུང་བ་ལ་མགྲོན་དུ་འབོད་པ་པོ་ཡིན་པ་སྟེ། མི་རུང་བ་ལ་བོས་པ་ཡང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པས་གྲུབ་བོ། །རང་གཙོ་བོར་མ་བྱས་ན་དགེ་འདུན་མགྲོན་དུ་འབོད་པ་པོ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། དེའི་ཕྱིར་མ་ཡིན་པར་དགེ་འདུན་ཡང་ངོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དགེ་འདུན་མཆོད་སྟོན་ལ་བོས་པ་ཡིན་ན་གང་ཟག་རང་ཉིད་ལ་བལྟོས་པའི་མགྲོན་དུ་བོས་པ་གཉིས་པ་ཟོས་པའི་དགག་བྱ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་གང་ཟ་བའི་དངོས་པོ་ལ་བདུན་ལས། བཟའ་བ་ལྔའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ཡིན་པ་སྟེ། ལྔའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ལའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ཕན་ཚུན་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། སྨན་གྱི་གཞི་ལས། གཞན་གྱིས་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ན་འདུག་པ་ན་དེས་གནང་ན་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ཟས་ཕྱི་མ་ལ་གོས་སམ་གོས་ཀྱི་རིན་གྱི་རྙེད་པ་མེད་པ་སྟེ། གོས་ཀྱི་རྙེད་པ་མེད་པའི་ཞེས་གསུངས་ལ། ཟས་ཕྱི་མ་ལ་གོས་ཀྱི་རྙེད་པ་ཡོད་ན་གོས་ཀྱི་རྙེད་པ་ལ་དམིགས་ནས་འགྲོ་བར་གསལ་གྱི། ཟས་སྔ་མས་མ་ཆོག་ནས་ཟ་བར་མི་གསལ་བས་སྦྱིན་བདག་སྔ་མ་མ་དད་པ་སྐྱེ་བའི་དགག་བྱ་མེད་པའི་ཕྱིར། རང་གི་ནར་མའི་ཟས་མ་ཡིན་པ་སྟེ། མགྲོན་དུ་བོས་པ་གཉིས་པ་རྙེད་ནའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། རང་གི་ནར་མའི་ཟས་ཟ་བ་ལ་ནི་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ཟ་བའི་ཐ་སྙད་མེད་པའི་ཕྱིར། སྦྱིན་བདག་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཡིན་པ་དང་རུང་བ་དང་ཚད་དང་ལྡན་པ་གསུམ་ནི་སྐབས་གཞན་དུ་བཤད་པ་དང་འདྲའོ། །གསུམ་པ་གང་གི་ཚེ་ཟ་བའི་ 7-68a དུས་ནི། ཉིན་ཞག་གཅིག་གི་དུས་ཡིན་པ་དང་། མུ་གེའི་དུས་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ཉི་མ་རེ་རེ་ལ་མགྲོན་དུ་བོས་པ་རེ་བྱུང་སྟེ་ཉི་མ་ཐ་དད་ལ་མགྲོན་དུ་བོས་པ་གཉིས་ཟ་བ་ལ་དགག་བྱ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། མུ་གེ་བྱུང་ན་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ཇི་སྙེད་བྱུང་བ་དག་བདག་གིར་བྱ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བཞི་པ་གང་གིས་ཟ་བའི་རྟེན་ནི། འདི་ཉིད་ལས། ན་བ་མ་ཡིན་པ་དང་། ལས་མ་བྱས་པ་དང་། ལམ་དུ་མ་སོང་བ་ཞེས་གསུངས་པས་དེ་གསུམ་དང་། སྲ་བརྐྱང་མ་བཏིང་བ་སྟེ། སྲ་བརྐྱང་གི་གཞི་ལས་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་ན་ཡང་ཡང་ཟ་བའི་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བར་གསུངས་པས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་ཡང་ཡང་ཟ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ཡང་ཡང་ཟ་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་མགུལ་དུ་མིད་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། འདི་ལ་བྱེད་པ་པོ་གང་ཞེ་ན། ཉི་མ་གཅིག་ལ་མགྲོན་དུ་འབོད་པ་གཉིས་གཅིག་ཅར་ཡང་རུང་། མགྲོན་དུ་འབོད་པ་སྔ་མའི་རྗེས་སུ་ཕྱིས་རྙེད་ཀྱང་རུང་སྟེ། ཟས་སྔ་མ་ལ་གོས་ཀྱི་རྙེད་པ་ཡོད
【現代漢語翻譯】 他說，『成為邀請者，本身就意味著不違反規定。』因為被邀請者不是邀請者本人，所以沒有禁止吃第二頓邀請餐的理由。他說，『可以吃的食物才能邀請，不能吃的食物也邀請。』由此可以證明。如果不以自己為主，就不是邀請僧眾的人。因此，不是爲了自己，也是爲了僧眾。』他說，如果爲了供養僧眾而邀請，那麼對於個人而言，沒有禁止吃第二頓邀請餐的理由。 第二，關於吃的東西，有七點：屬於五種食物之一。他說，『屬於五種食物之一。』因此，不互相屬於。在《醫藥基礎》中說，『如果被他人邀請而坐下，如果他允許。』因此，后一頓飯沒有衣服或衣服的價值。他說，『沒有衣服的價值。』如果后一頓飯有衣服的價值，那麼很明顯是爲了衣服的價值而去。因為不明顯是因為前一頓飯不夠而吃，所以沒有讓前一位施主不高興的禁止。不是自己的常食。他說，『如果得到第二份邀請。』因為吃自己的常食，沒有吃邀請餐的說法。施主本身的、可以吃的、適量的這三點，在其他場合已經說過了。 第三，什麼時候吃的時間：是一天的時辰，不是饑荒的時候。因為每天都有一次邀請，所以沒有禁止在不同的日子吃兩次邀請餐的理由。他說，『如果發生饑荒，那麼無論有多少邀請，都應該據爲己有。』 第四，依靠什麼而吃：在這部經中說，『不是生病，不是工作，不是在路上。』因此，是這三點。沒有鋪設硬墊。因為在硬墊的基礎上說，『如果鋪設了硬墊，那麼不會發生反覆吃的墮落。』 關於意念的支分，有兩點：認識是不迷惑于基礎。動機是想要隨意反覆吃，沒有間斷。行為是開始反覆吃。最終是吞嚥到喉嚨里。 第二，這裡誰是作者呢？一天之內兩次邀請，一次性也可以，或者在第一次邀請之後得到第二次邀請也可以。前一頓飯有衣服的價值。
【English Translation】 He said, 'Being the inviter itself means not violating the rules.' Because the invitee is not the inviter himself, there is no reason to prohibit eating the second invited meal. He said, 'Edible food can be invited, and inedible food is also invited.' This can be proved. If you don't focus on yourself, you are not the one who invites the Sangha. Therefore, it is not for oneself, but also for the Sangha.' He said, if invited for the purpose of offering to the Sangha, then for the individual, there is no reason to prohibit eating the second invited meal. Second, regarding what to eat, there are seven points: belonging to one of the five types of food. He said, 'Belonging to one of the five types of food.' Therefore, they do not belong to each other. In the 'Foundation of Medicine' it says, 'If you sit down when invited by others, if he allows.' Therefore, the latter meal has no clothes or the value of clothes. He said, 'There is no value of clothes.' If the latter meal has the value of clothes, then it is clear that it is going for the value of clothes. Because it is not clear that it is eating because the previous meal is not enough, there is no prohibition to make the previous benefactor unhappy. It is not one's own regular food. He said, 'If you get a second invitation.' Because eating one's own regular food, there is no saying of eating an invited meal. The three points of the benefactor himself, edible, and appropriate amount have been said on other occasions. Third, when is the time to eat: it is the time of day, not the time of famine. Because there is an invitation every day, there is no reason to prohibit eating two invited meals on different days. He said, 'If a famine occurs, then no matter how many invitations there are, they should be taken as one's own.' Fourth, what to rely on to eat: In this sutra it says, 'Not being sick, not working, not being on the road.' Therefore, it is these three points. No hard mat is laid. Because it is said on the basis of the hard mat, 'If a hard mat is laid, then the downfall of eating repeatedly will not occur.' Regarding the branches of intention, there are two points: Recognition is not being confused about the basis. The motivation is to want to eat repeatedly at will, without interruption. The action is to start eating repeatedly. The ultimate is swallowing into the throat. Second, who is the author here? Two invitations in one day, either at once, or getting the second invitation after the first invitation is also possible. The previous meal has the value of clothes.
་ཀྱང་རུང་མེད་ཀྱང་རུང་སྟེ། ཟས་ཕྱི་མ་ལ་གོས་ཀྱི་རྙེད་པ་སྟེ་གོས་དང་གོས་ཀྱི་རིན་མེད་པའི་མགྲོན་དུ་བོས་པ་གཉིས་པ་རྙེད་པ་ནི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འདིའི་བྱེད་པ་པོའོ། །གང་ལ་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ལ་ལྟུང་བར་འགྱུར་ཞེ་ན། བཟའ་བར་བྱ་བ་ལའོ། །བཅའ་བ་ལན་གཉིས་ཟོས་ཀྱང་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །བཟའ་བྱ་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། འབྲས་ཆན་ཟན་དྲོན་ལྡེ་གུ་ཤ་དང་སྣུམ་ཁུར་དང་ལྔའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ལའོ། །གལ་ཏེ་མགྲོན་དུ་བོས་པ་སྔ་མ་ལས་གཞན་ཕྱི་མ་ཡང་བཟའ་བ་ལྔའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་དེ་ཉིད་ཡིན་ན་དེ་ཐོས་ན་ལྟུང་བར་འགྱུར་རོ། །དགེ་སློང་ཇི་ལྟ་བུ་ལ་ལྟུང་བ་འདི་འབྱུང་ཞེ་ན། ན་བ་མ་ཡིན་པ་དང་། ལས་མ་ཡིན་པ་དང་། ལམ་དུ་མ་སོང་བ་ལའོ། ། 7-68b མགྲོན་དུ་བོས་པ་གཉིས་པ་དེ་ནི་ཡིད་ཀྱིས་དང་དུ་བླངས་ན་བསྡམ་བྱའི་ཉེས་བྱས་དང་། ངག་གིས་ཁས་བླངས་ན་བཤགས་བྱའི་ཉེས་བྱས་ཀྱིའོ། །ཊཱི་ཀར། ཁར་ཟ་བའི་མདུན་རོལ་དུ་མགྲོན་དུ་འགྲོ་བ་ལ་སོགས་པ་ཡང་བཤགས་བྱའི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །མགྲོན་དུ་བོས་པ་གཉིས་པ་ཟོས་ན་དངོས་གཞིའོ། ། གསུམ་པ་ལ། ལྟུང་མེད་བྱེད་པའི་ཚད་བཟུང་བསྟན། །མགྲོན་པོས་སེལ་བའི་བསླབ་བྱ་བརྗོད། །དུས་ཀྱི་ལྟུང་མེད་བསླབ་བྱའོ། ། 說非墮罪界限 དང་པོ་ནི། གོས་ཀྱི་རྙེད་པ་མེད་པའི་ཞེས་སྔར་སྨོས་ན་ཡང་ཡང་ཟ་བའི་སྐབས་འདིར་ཉེས་པ་ནི་ཁེགས་པའི་གོས་ཀྱི་ཚད་ཆུང་བའི་མཐར་ཐུག་པ་ནི་གོས་ཀྱི་ཁྲུ་གང་གི་ཁྱོན་ནོ། །ལམ་དུ་མ་སོང་བ་ལའོ་ཞེས་སྨོས་ནས་དགེ་སློང་གི་ལམ་གྱི་ཐག་ཇི་ཙམ་དུ་ཕྱིན་ན་ཡང་ཡང་ཟ་བའི་ཉེས་པ་ཁེགས་ཞེ་ན། ལམ་ནི་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དོ། །འདི་རྐྱང་པ་དགོས་སམ་ཁུག་པས་གྲུབ་ཅེ་ན། ཡང་ཡང་ཟ་བ་དང་འདུས་ཤིང་ཟ་བའི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ལམ་དུས་སོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དགེ་སློང་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དུ་སོང་ངམ་དེའི་ཕྱེད་དུ་སོང་སྟེ་ཕྱིར་ལོག་ནའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ལུང་དེའི་འགྲེལ་པ་ལས། དེའི་ཕྱེད་དུ་སོང་སྟེ་ཕྱིར་ལོག་ན་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དཔག་ཚད་ཕྱེད་ཀྱི་ཕྱེད་དེ་དཔག་ཚད་ཀྱི་བཞི་ཆར་སོང་སྟེ་ཕྱིར་ཡང་ལོག་ནའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། རྟ་དང་ཤིང་རྟ་ལ་སོགས་པ་ལ་ཞོན་པ་ནི་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དུ་ཕྱིན་ཀྱང་དུས་སུ་མི་ཆུད་དེ་བཟར་མི་དབང་ངོ་ཞེས་བཤད་པ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། དཔག་ཚད་ཕྱེད་གྲུར་འགྲོ་བས་ནི་ཉེས་པ་ཁེགས་ལ། དེ་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་ཡང་ཟ་བ་ལས་གཞན་འདུས་ཤིང་ཟ་བ་དང་ཁྲུས་བྱས་པ་ལ་ཡང་ལམ་ནི་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དོ། །ལམ་དུ་ཕྱིན་པའི་ཚད་འདི་ལ་ལུང་ལས་འདི་ལྟར་གསུངས་ཏེ། ཡང་ཡང་ཟ་བ་དང་འདུས་ཤིང་ཟ་བའི་སྐབས་སུ་ནི་དཔག་ཚད་ཕྱེད་རྐྱང་པར་ཕྱིན་པས་ 7-69a འགྲུབ་ལ། ཁྲུས་བྱེད་པའི་སྐབས་སུ་ནི་དཔག་ཚད་ཕྱེད་ཁུག་པར་ཕྱིན་པ་དགོས་པར་གསུངས་ཏེ། དེ་ལྟར་འོང་བ་ནི་བཅོམ་ལྡ
【現代漢語翻譯】 有也行，沒有也行。對於後來的食物，如果獲得了衣服，即沒有衣服和衣服的價值，被邀請為客人，這第二種獲得就是這個罪過的製造者。如果被邀請為客人，會犯什麼罪呢？就是吃東西。如果煮兩次吃，就沒有罪過。什麼樣的食物呢？就是屬於米飯、糌粑、熱粥、菜粥、肉和油炸麵食這五種之內的。如果被邀請的客人，前一次和后一次都是屬於這五種食物，聽到后就會犯戒。什麼樣的比丘會犯這種罪呢？就是沒有生病、沒有工作、沒有在路上行走的比丘。 第二個被邀請的客人，如果心裡同意，就是應斷罪；如果口頭答應，就是應懺罪。《 टीका 》中說：『在吃東西之前去應邀等等，也是應懺罪。』如果吃了第二個被邀請的食物，就是根本罪。 第三部分：顯示不犯戒的界限，講述客人避免的學處，以及關於時間的學處。 說非墮罪界限 第一點：雖然之前說過『沒有衣服的獲得』，但在這裡多次吃東西的情況下，罪過被排除的衣服的最小限度是一肘的範圍。既然說了『沒有在路上行走』，那麼比丘在路上走了多遠，多次吃東西的罪過會被排除呢？路程是半由旬。這需要單程還是往返呢？在《多次吃和聚集吃分別經》中說：『所謂路程，就是比丘走了半由旬或者走了半由旬的一半后返回。』這部經的註釋中說：『走了半由旬的一半后返回，就是走了半由旬的一半，也就是由旬的四分之一后返回。』《小疏》中說：『騎馬和坐車等等，即使走了半由旬，也不算在時間內，不能隨意吃東西。』這種說法是不合理的，因為走了半由旬的路程就可以免除罪過，原因是一樣的。除了多次吃東西之外，聚集吃東西和洗澡，路程也是半由旬。關於路程的限度，經中這樣說：在多次吃東西和聚集吃東西的情況下，單程走半由旬就可以；在洗澡的情況下，需要往返走半由旬。這樣說是因為世尊……
【English Translation】 It is okay to have it or not. For the later food, if one obtains clothing, that is, without clothing and the value of clothing, being invited as a guest, this second obtaining is the maker of this offense. If one is invited as a guest, what offense will be committed? It is eating. If one cooks and eats twice, there is no offense. What kind of food is it? It belongs to the five categories of rice, tsampa, hot porridge, vegetable porridge, meat, and fried dough. If the invited guest, both the first and the second time, belongs to these five kinds of food, hearing that will lead to an offense. What kind of bhikshu will commit this offense? It is a bhikshu who is not sick, not working, and not traveling on the road. The second invited guest, if agreeing in mind, is an offense to be restrained; if agreeing in speech, is an offense to be confessed. The 《 टीका 》 says: 'Going to an invitation before eating, etc., is also an offense to be confessed.' If one eats the second invited food, it is a fundamental offense. The third part: Showing the limits of non-offense, speaking of the precepts for guests to avoid, and the precepts regarding time. Speaking of the limits of non-offense The first point: Although it was said before 'without obtaining clothing,' in the case of eating repeatedly here, the minimum limit of clothing that exempts the offense is the extent of one cubit. Since it is said 'not traveling on the road,' how far does a bhikshu have to travel on the road for the offense of eating repeatedly to be exempted? The distance is half a yojana. Does this require a one-way trip or a round trip? In the 《Separate Sutra of Eating Repeatedly and Eating Together》, it says: 'The so-called journey is when a bhikshu has gone half a yojana or half of that half and returned.' The commentary on this sutra says: 'Having gone half of that half and returned means having gone half of half a yojana, that is, one-fourth of a yojana, and then returned.' The 《Small Commentary》 says: 'Riding a horse and riding in a cart, etc., even if one has gone half a yojana, it is not counted as being within the time limit, and one cannot eat at will.' This statement is unreasonable, because traveling half a yojana exempts the offense, for the same reason. Besides eating repeatedly, for eating together and bathing, the distance is also half a yojana. Regarding the limit of traveling on the road, the sutra says this: In the case of eating repeatedly and eating together, going half a yojana one way is sufficient; in the case of bathing, it is said that it is necessary to go half a yojana round trip. This is because the Blessed One...
ན་འདས་ཀྱིས་བཅས་པའི་དབང་གིས་ཏེ། ཁྲུས་བྱེད་པའི་སྐབས་ཀྱི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ལམ་དུས་སོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དགེ་སློང་དཔག་ཚད་གཅིག་ཏུ་སོང་ངམ་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དུ་སོང་སྟེ་ཕྱིར་འོངས་ནའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ལུང་དེའི་འགྲེལ་པ་ལས། དཔག་ཚད་གཅིག་ཏུ་སོང་ངམ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དཔག་ཚད་རྐྱང་པར་སོང་བའོ། །དཔག་ཚད་ཕྱེད་དུ་སོང་སྟེ་ཕྱིར་འོངས་པ་ནི་དཔག་ཚད་གཅིག་རངས་པར་སོང་བའི་ཚད་དང་མཉམ་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཞེས་བཤད་དོ། །སྐམ་ལ་འགྲོ་བའི་ལམ་འདིར་རམ་ཆུ་ལ་འགྲོ་བའི་ལམ་དུ་གྲུར་འགྲོ་བ་ཡང་ལམ་ནི་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དོ། །ལས་མ་བྱས་པ་དང་ཞེས་སྨོས་ན་ལས་ཇི་ཙམ་ཞིག་བྱས་ན་ཉེས་པ་ཁེགས་ཞེ་ན། ལས་ཕྱགས་བདར་རེ་ལྡེ་ཙམ་ཞིག་ཅེས་བྱ་བ་ནི་ཁྲུ་བཞི་ཙམ་ཕྱགས་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས་བཤད་ཅིང་། གཞི་འགྲེལ་ལས། གསེགས་ནི་སྨིག་མ་ལ་སོགས་པའི་ཐགས་མ་གྲུ་བཞིའོ། །རེ་ལྡེ་ནི་དེ་ཉིད་ཁྲུན་རིང་པོའོ་ཞེས་སོ། །དཀྱིལ་འཁོར་པ་མལ་ནི་བ་ལང་གཅིག་གི་གནས་སོ་ཞེས་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས་བཤད་ཅིང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས་ནི་བའི་ཀོ་བ་ཙམ་ཞེས་སྨོས་པའི་ཚད་དེ་ཙམ་ཡིན་ནོ། །གཞན་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་འདིར་ཡང་སྦྱར་ཏེ། ཊཱི་ཀར། འདུས་ཤིང་ཟ་བ་ལ་སོགས་པ་དག་ལ་ཡང་ལས་ཀྱི་ཚད་འདི་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ཕྱགས་བདར་སོགས་ཀྱི་ལས་དེ་ཡང་དགེ་འདུན་གྱི་ཉིད་དམ་མཆོད་རྟེན་གྱི་ཉིད་དམ་དེ་ཡིན་ནའོ། །གཞན་དུ་བྱས་པ་ནི་ལས་སུ་མི་ཆུད་དོ། །ན་བ་མ་ཡིན་པ་དང་ཞེས་སྨོས་ནས་ན་བའི་ཚད་ཇི་ཙམ་གྱིས་ཉེས་པ་ཁེགས་ཞེ་ན། ན་བ་ཉིད་ཀྱི་ཚད་ནི་མི་ནུས་པ་སྟེ། ན་བ་མགྲོན་དུ་བོས་པ་གཅིག་གིས་འཚོ་བར་མི་ནུས་པ་ 7-69b ཞེས་ཊཱི་ཀས་བཤད་ཅིང་། ན་སྟེ་ལས་བྱེད་པར་མི་ཕོད་པ་ན་ཞེས་འགྲེལ་ཆུང་ལས་ཏེ། གསུང་རྒྱུན་ལས་ན་སྟེ་ནར་མའི་དགེ་སྦྱོར་ལ་སོགས་བྱེད་མི་ནུས་པ་ནི་དེའི་ཚད་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་ལ། གཞན་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་པ་འདི་ལའང་སྦྱར་རོ། ། 說除離賓客學處 གཉིས་པ་ནི། ཡོན་བདག་གིས་དགེ་སློང་ལ་ལོ་དྲུག་གམ་ཚེ་གཅིག་ཏུ་ཟན་སྦྱར་བ་ལྟ་བུ་ཞེས་འགྲེལ་ཆུང་ལས་བཤད་པ་ལྟ་བུའམ། ཟླ་བ་བཞི་ལྟ་བུར་ཉིན་རེ་བཞིན་ཟས་རྒྱུན་དུ་འདྲེན་པར་བཤམས་པའི་ཟས་ནར་མ་ཟོས་པ་ནི་ལྟུང་བ་འདི་བསྐྱེད་པའི་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ། དེ་ཟོས་ནས་གཞན་ཟ་བ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། །འཇིག་རྟེན་གྱི་ཐ་སྙད་ཀྱི་དབང་ངམ་བཤེས་པའི་དབང་གིས་ཁྱིམ་དུ་ཀུན་ཏུ་ལྟ་བ་དེ་ལ་མགྲོན་དུ་བྱས་པ་ཟོས་པ་ཡང་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །འདིར་གཞུང་ནི་ཞུ་བ་ལས། འདིར་སྤྱན་གཟིགས་ཙམ་གསོལ་ལ། གདུགས་ཚོད་ནི་གཞན་དུ་གསོལ་ཅིག་ཟེར་བ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་ཉི་མ་གཅིག་ལ་མགྲོན་དུ་བོས་པ་སྔ་མ་ལས་གཞན་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ཕྱི་མ་གོས་དང་བཅས་
【現代漢語翻譯】 由已制定的學處所約束。在『沐浴時節的分別』中說：『所謂路時，是指比丘走了一個俱盧舍（梵文，Krosha，梵文羅馬擬音，krośa，漢語字面意思：一種長度單位，約等於四公里）或半個俱盧舍后返回。』該論的註釋中說：『走了一個俱盧舍，是指走了整整一個俱盧舍。走了半個俱盧舍后返回，應知其長度等於走了一個完整的俱盧舍。』 在陸地上行走的路，或者在水上行走的路，乘船也算半個俱盧舍的路程。如果說『未做』，那麼做了多少才能免除罪過呢？『掃地一次』，意思是掃四肘（約兩米）的距離。這是『分別』的註釋中所說的。『根本論』的註釋中說：『格色』（藏文，གསེགས་）是指用香蒲等編織的方形墊子。『熱德』（藏文，རེ་ལྡེ་）是指同樣材料編織的長條形墊子。『壇城處』（藏文，དཀྱིལ་འཁོར་པ་མལ་）是指一頭牛站立的地方。這是『分別』的註釋中所說的。『小疏』中說，相當於一張牛皮的大小。這裡也加上『對其他情況也適用』，即在『集會共食』等情況下，勞作的量也是如此。掃地等勞作，應該是僧團的，或者佛塔的，否則不算數。 如果說『未病』，那麼生病到什麼程度才能免除罪過呢？生病的程度是無能為力，即生病到無法供養一位被邀請的客人。這是『 टीका （梵文，梵文天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音，ṭīkā，漢語字面意思：註釋）』的解釋。『小疏』中說，生病到無法勞作。口耳相傳的說法是，生病到無法進行正常的善行等，就是那個程度。『對其他情況也適用』，這句話也適用於此。 說除離賓客學處 第二種情況是，施主為比丘提供六年或一生的齋飯，如『小疏』中所說。或者像四個月那樣，每天準備食物供養，但沒有按時食用，這不算作邀請客人而導致的墮落。吃了這些食物后再吃其他的，就沒有罪過。由於世俗的說法或師長的原因，經常去別人家，吃了那裡的食物，也不算作被邀請的客人。這裡的『根本論』中說：『如果只是看一眼就走了，或者說遮陽的時間在別處吃吧，就沒有墮落。』如果一位比丘在同一天被邀請參加不同的宴席，後來的宴席可以帶著衣服一起去。
【English Translation】 Constrained by the established precepts. In the 'Differentiation of Bathing Times' it says: 'The so-called time of the road is when a Bhikshu has gone one Krosha (藏文，梵文天城體，krośa，梵文羅馬擬音，krośa，漢語字面意思：a unit of distance, approximately 4 kilometers) or half a Krosha and returned.' The commentary on that treatise says: 'Gone one Krosha means gone a full Krosha. Returned after going half a Krosha, it should be known that its length is equal to going a full Krosha.' The road to walk on land, or the road to walk on water, going by boat is also half a Krosha. If it says 'not done', then how much work must be done to avoid the offense? 'Sweeping once', which means sweeping about four cubits (approximately two meters). This is what is said in the commentary on 'Differentiation'. In the commentary on the 'Root Treatise' it says: 'Gseg' (藏文，གསེགས་) refers to a square mat woven from cattails and other materials. 'Reyde' (藏文，རེ་ལྡེ་) refers to a long strip of mat woven from the same materials. 'Mandala Place' (藏文，དཀྱིལ་འཁོར་པ་མལ་) refers to the place where one cow stands. This is what is said in the commentary on 'Differentiation'. The 'Small Commentary' says that it is about the size of a cowhide. Here also add 'also applicable to other situations', that is, in situations such as 'gathering and eating together', the amount of labor is also the same. Sweeping and other labor should be for the Sangha or for the Stupa, otherwise it does not count. If it says 'not sick', then to what extent of sickness can one avoid the offense? The extent of sickness is being unable to, that is, being sick to the point of not being able to support an invited guest. This is the explanation of the ' टीका （梵文，梵文天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音，ṭīkā，漢語字面意思：commentary）'. The 'Small Commentary' says, being sick to the point of not being able to work. The oral tradition says that being sick to the point of not being able to perform normal virtuous deeds, etc., is that extent. 'Also applicable to other situations', this sentence also applies here. Saying to exclude the precept of leaving guests The second case is that the patron provides the Bhikshu with alms for six years or a lifetime, as stated in the 'Small Commentary'. Or like four months, preparing food to offer every day, but not eating it on time, this does not count as inviting a guest and causing a fall. There is no offense in eating these foods and then eating others. Due to worldly sayings or the reason of the teacher, frequently going to other people's homes and eating the food there does not count as being an invited guest. Here the 'Root Treatise' says: 'If you just take a look and leave, or say, let's eat in another place for the time of shading, there is no fall.' If a Bhikshu is invited to different banquets on the same day, the later banquet can be attended with clothes.
པ་ཡོད་ན་དགེ་སློང་དེས་ཟས་སྔ་མ་ལ་ཟས་སྤོང་བ་བསྲུང་བ་སྟེ་ཟས་སྤོང་བར་མི་བྱ་ཞིང་ཟས་ཕྱི་མ་ལ་འཇུག་པར་བྱའོ། །འདིར་སྤོང་བ་བསྲུང་ཞེས་པ་ལ་ཟས་སྤོང་བ་ནི་འགྲངས་པར་ཟོས་ནས་བདག་གིས་བཟའ་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་བལྟོས་པ་མེད་པའི་བསམ་པས་སྟན་ལས་ལྡང་བ་ནི་ཟས་སྤོང་བ་སྟེ། སྤོང་བ་དེ་བསྲུང་བ་ནི་སྤོང་བ་དེ་མི་བྱ་བའོ། །ཐོ་འཚམས་པས་མགྲོན་དུ་འབོད་པ་བྱས་པ་ནི་ལྟུང་བ་འདི་བསྐྱེད་པའི་མགྲོན་དུ་བོས་པ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དོ། །བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པ་དང་། རྨིག་པ་གཅིག་པའི་ཤ་ལ་སོགས་པ་མི་རུང་བ་ལ་བོས་པ་ཡང་ལྟུང་བྱེད་འདི་བསྐྱེད་པའི་མགྲོན་དུ་བོས་པ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་རོ། །མགྲོན་གྱི་གཙོ་བོར་བོས་པའི་དགེ་སློང་དེའི་ཕྱིར་མ་ཡིན་པར་དགེ་འདུན་སྤྱིར་དྲངས་པ་ཡང་ལྟུང་བ་འདི་བསྐྱེད་པའི་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ཉིད་ 7-70a མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །དགེ་སློང་ཁྱིམ་གཉིས་སུ་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ན་ཁྱིམ་གཅིག་ཏུ་བདག་ཉིད་ཟ་ཞིང་དེ་ལས་གཞན་པའི་ཁྱིམ་དུ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་སྡེ་ལྔ་པོ་འཇོག་པ་ཡང་ལྟུང་བ་འདི་བསྐྱེད་པའི་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ་ལྟུང་བ་མེད་པའོ། །འདི་ནི་ལུང་སིལ་བུ་ལས། དགེ་སློང་ཟན་གཉིས་ལ་མགྲོན་དུ་བོས་པ་གཅིག་དགེ་སློང་གཞན་ལ་རྣམ་པར་སྟོབ་པར་བྱེད་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །དགེ་སློང་མ་དང་དགེ་སློབ་མ་དང་དགེ་ཚུལ་དང་དགེ་ཚུལ་མ་ལ་རྣམ་པར་སྟོབ་པར་བྱེད་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །མགྲོན་དུ་བོས་པ་གཞན་དུ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་སྡེ་ལྔ་པོ་འཇོག་པ་དེ་ནི་ཆོས་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དོ། །གཞན་དུ་ལྔ་པོ་འཇོག་པ་དེ་ལ་བདག་ཉིད་ཀྱིས་མགྲོན་གཉིས་པ་ཟོས་པ་མེད་ཀྱང་མགྲོན་གཉིས་པ་དང་དུ་བླངས་པའི་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་དམ་ཞེ་ན། མགྲོན་དུ་བོས་པ་གཞན་དང་དུ་བླངས་པ་ཡོད་པ་ལ་ཡང་གཞན་ལྔ་པོ་འཇོག་པ་ཆོས་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དོ། །འདི་ལ་རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། མགྲོན་དུ་བོས་པ་གཞན་བླང་བ་ཡོད་པ་ལ་ཡང་འཇོག་པ་ཆོས་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འདི་ལ་འགྲེལ་ཆུང་ལས། དགེ་སློང་དང་དགེ་འདུན་ལ་སྦྱིན་པའི་ཕྱིར་བླངས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་བི་ཛ་ཡ་ཝ་རྨས་བཤད་ཅེས་འབྱུང་སྟེ་པཎྜི་ཏ་བི་ཛ་ཡ་ཝ་རྨས་མཁས་པ་རྣམ་རྒྱལ་གོ་ཆས་བཤད་དོ། ། 時季非墮學處 གསུམ་པ་ནི། མུ་གེ་བྱུང་ན་ཉི་མ་གཅིག་ལ་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ཇི་སྙེད་བྱུང་བ་དག་བདག་གིར་བྱའོ། །མུ་གེ་བྱུང་ན་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ཇི་སྙེད་བྱུང་བ་ཟོས་ན་ཡང་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །མུ་གེའི་ཚེ་ཁ་མང་པོ་ཞིག་ཏུ་སྤྱན་དྲངས་ཏེ། བདག་གིས་མི་ཁྱབ་ན་དགེ་སློང་ལ་སོགས་པ་ལྔ་པོ་བདག་གི་ཚབ་མར་བཀྱེ་བ་དང་། ལྔ་པོ་ལ་སྦྱིན་དུ་ཡང་རུང་ངོ་། །སྦྱིན་པ་པོས་དགེ་སློང་རང་ཉིད་ལ་སྦྱིན་པའི་ཟས་དེ་སྡེ་ལྔ་པོ་
【現代漢語翻譯】 如果存在（這樣的情況），那麼比丘應該守護先前的食物禁制，即不應該放棄食物禁制，而應該進入到之後的食物中。這裡所說的『守護禁制』，指的是放棄食物禁制，即在吃飽后，以『我不應該再吃』的無所顧慮的想法，從座位上站起來，這就是放棄食物禁制。守護這個禁制，就是不去做這個放棄（食物）的行為。如果（有人）邀請（比丘）赴宴，而這個邀請並非是爲了引發這個墮罪，那麼就不是（犯墮罪的）邀請。沒有給予接受，以及邀請食用不合適的肉類，等等，也不是爲了引發這個墮罪的邀請，應該與前面（的情況）結合起來理解。如果邀請的對象是宴席的主人比丘，但實際上卻招待了整個僧團，那麼也不是爲了引發這個墮罪的邀請，應該與前面（的情況）結合起來理解，這樣就沒有墮罪。如果有比丘被邀請到兩家（施主）家中赴宴，他在一家吃東西，然後讓其他五種出家人去另一家，那麼也不是爲了引發這個墮罪的邀請，應該與前面（的情況）結合起來理解，這樣就沒有墮罪。這是在《律藏零星事》中說的：『如果比丘被邀請參加兩場齋飯，（他）將其中一場轉給其他比丘，沒有墮罪。如果（他）轉給比丘尼、式叉摩尼、沙彌或沙彌尼，也沒有墮罪。』將邀請轉給其他五種出家人，這是符合教法的。如果將（邀請）轉給其他人，即使自己沒有吃第二家的齋飯，是否會產生接受第二家邀請的罪過呢？即使已經接受了邀請，將（邀請）轉給其他五種人也是符合教法的。關於這一點，在自己的釋論和 टीका（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音， टीका，ṭīkā，註釋）中說：『即使已經接受了邀請，轉給其他人也是符合教法的。』關於這一點，在《小疏》中說：『即使爲了佈施給比丘或僧團而接受（邀請），也沒有罪過。』這是比扎雅瓦爾瑪所說的。班智達比扎雅瓦爾瑪是智者南嘉郭恰所說的。 關於時節的非墮罪學處 第三個方面是：如果發生饑荒，對於一天內收到的所有邀請，都可以接受。如果發生饑荒，即使吃了所有收到的邀請，也沒有墮罪。在饑荒時期，如果被邀請到很多地方，自己無法應付，可以讓比丘等五種人代替自己前往，或者佈施給這五種人也可以。如果佈施者將原本要佈施給比丘自己的食物佈施給五眾，
【English Translation】 If there is (such a situation), then the bhikṣu should guard the previous food abstinence, that is, he should not abandon the food abstinence, but should enter into the subsequent food. Here, 'guarding abstinence' refers to abandoning food abstinence, that is, after eating his fill, with the thought of 'I should not eat anymore' without any concern, rising from the seat, this is abandoning food abstinence. Guarding this abstinence is not doing this act of abandoning (food). If (someone) invites (the bhikṣu) to a feast, and this invitation is not to cause this offense, then it is not (an invitation that incurs an offense). Not giving acceptance, and inviting to eat unsuitable meat, etc., is also not an invitation to cause this offense, it should be combined with the previous (situation) to understand. If the object of the invitation is the host bhikṣu, but in reality the entire sangha is entertained, then it is also not an invitation to cause this offense, it should be combined with the previous (situation) to understand, so there is no offense. If a bhikṣu is invited to two (patron's) homes for a feast, he eats at one home, and then lets the other five types of renunciants go to the other home, then it is also not an invitation to cause this offense, it should be combined with the previous (situation) to understand, so there is no offense. This is what is said in the Vinaya Miscellaneous Matters: 'If a bhikṣu is invited to two meals, (he) transfers one of them to another bhikṣu, there is no offense. If (he) transfers it to a bhikṣuṇī, a śikṣamāṇā, a śrāmaṇera, or a śrāmaṇerikā, there is also no offense.' Transferring the invitation to the other five types of renunciants is in accordance with the Dharma. If (the invitation) is transferred to others, even if one does not eat the second meal oneself, will the fault of accepting the second invitation arise? Even if the invitation has already been accepted, transferring (the invitation) to the other five is also in accordance with the Dharma. Regarding this, in one's own commentary and ṭīkā it is said: 'Even if the invitation has already been accepted, transferring it to others is in accordance with the Dharma.' Regarding this, in the Minor Commentary it is said: 'Even if one accepts (the invitation) for the sake of giving to the bhikṣu or the sangha, there is no fault.' This is what Bijayavarma said. Paṇḍita Bijayavarma is what the wise Namgyal Gocha said. The Non-Offense Training Rules Regarding Seasons The third aspect is: If there is a famine, all the invitations received in one day can be accepted. If there is a famine, even if all the invitations received are eaten, there is no offense. In times of famine, if one is invited to many places and cannot cope, one can have the five groups of bhikṣus, etc., go in one's place, or one can give to these five groups. If the donor gives the food that was originally intended for the bhikṣu himself to the five assemblies,
ལ་སྦྱིན་པར་བྱེད་ན་སྦྱིན་པ་པོ་མངོན་པར་མི་དགའ་བར་ 7-70b འགྱུར་བ་ལྟ་ན། དགེ་སློང་གིས་ཁམ་གཉིས་སམ་གསུམ་ཟོས་པའི་འོག་ཏུ་སྦྱིན་པ་པོ་དེ་ལ་ཁྱིམ་བདག་ཅེས་བོས་ནས། དགེ་སློང་མ་དགེ་ཚུལ་ལ་སོགས་པ་འདི་བསོད་སྙོམས་ཀྱིས་འཕོངས་པ་ཡིན་གྱི། རྗེས་སུ་ཡི་རང་བར་གྱིས་ཤིག་དང་། འདི་ལ་སྦྱིན་པར་བྱའོ་ཞེས་བརྗོད་པས་མངོན་པར་དགའ་བར་བྱས་ནས་སོ། །ཊཱི་ཀར། དེའི་འོག་ཏུ་ལྔ་པོ་དག་ལ་སྦྱིན་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ཡང་ཡང་ཟ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 一處再食墮罪 གཉིས་པ་འདུག་གནས་སུ་ཟ་བ་ལ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་བ་དེ་ཡི་ན་སྨད་དོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་མཉན་ཡོད་དུ་བཞུགས་པའི་ཚེ་ན་དྲུག་སྡེས་རི་བྲག་གི་འདུག་གནས་སུ་གནས་ཏེ་ཟོས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རྩོད་པ་རྒྱས་པར་འགྱུར་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་འདུག་གནས་སྦྱིན་བདག་ཁྱིམ་པས་བྱས་ཤིང་། མཆོད་གནས་མུ་སྟེགས་ཡོད་པའི་གནས་དེར་ཞག་གཅིག་གནས་ཏེ་ཟས་གཉིས་ཀས་ཟོས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་ལྔ་སྟེ། གང་དུ་ཟ་བའི་གནས་དང་། དེར་ཟ་བའི་གནས་ཀྱི་བདག་པོ་དང་། གང་གིས་ཟ་བའི་སྦྱིན་བདག་དང་། གང་ཟ་བའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གིས་ཟ་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་ལས། མུ་སྟེགས་ཅན་ཁོ་ནའི་འདུག་གནས་ཡིན་པ་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་འདུག་གནས་ཞེས་པ་དང་། འདི་ཉིད་ལས། ཡ་མཚན་ཅན་ཐམས་ཅད་མ་ཡིན་པའི་འདུག་གནས་སོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གནས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་དུ་གྲུབ་པ་དང་། སྤྱོད་ལམ་བཞི་ཡན་ཆད་ཤོང་བ་སྟེ་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་དེར་ཟ་བའི་གནས་ཀྱི་བདག་པོ་ནི་མུ་སྟེགས་པ་ཡིན་པ་ནི། རྣམ་འབྱེད་ 7-71a ལས། མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་འདུག་གནས་སུ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་སྟེ་སྔར་མི་ཆོས་བླ་མའི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །གསུམ་པ་གང་གིས་ཟ་བའི་སྦྱིན་བདག་ནི། སྔར་གོས་སློང་བའི་སྐབས་སུ་བཤད་པའི་ཁྱིམ་པ་ཆོས་དྲུག་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་མུ་སྟེགས་ཅན་ཁོ་ནའི་སྦྱིན་བདག་ཡིན་པ་སྟེ། ཆོས་འདི་པ་མ་ཡིན་པ་ཞེས་པ་དང་། ཡ་མཚན་ཅན་ཐམས་ཅད་མ་ཡིན་པའི་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བཞི་པ་གང་ཟ་བའི་དངོས་པོ་ནི། དུས་སུ་རུང་བ་ཡིན་པ་དང་། མུ་སྟེགས་པའི་སྦྱིན་བདག་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཡིན་པ་དང་། རུང་བ་དང་། ཚད་དང་ལྡན་པའོ། །ལྔ་པ་གང་གིས་ཟ་བའི་རྟེན་ནི། གནང་བའི་རྐྱེན་ཅན་ནད་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། གནས་དེར་ཞག་གཅིག་ཡན་ཆད་ཀྱིས་གནས་པ་ཡིན་པ་སྟེ། མི་ན་བ་ལའོ་ཞེས་པ་སྟེ། མཚོ་སྣ་པའི་ཞལ་ནས། ནར་མའི་བྱ་བ་རྣམས་ནི་བསྒྲུབ་ནུས་ན། །ཅུང་ཟད་ན་ཡང་གནང་བའི
【現代漢語翻譯】 如果佈施時，佈施者不感到高興，那會怎麼樣呢？例如，比丘在吃了兩三口食物后，稱呼佈施者為『施主』，並對比丘尼、沙彌等說：『這是通過乞食獲得的，請隨喜，並佈施給他們。』這樣會讓他們感到非常高興。 ཊཱི་ཀར།（梵文，羅馬轉寫：ṭīkar，漢語字面意思：註釋）在那之後，應該佈施給這五種人。 反覆食用會犯墮罪。 一處再食墮罪 第二，關於在住處食用：首先陳述根本墮罪，然後是墮罪的輕重。 第一，關於根本：當佛陀釋迦牟尼在舍衛城時，六群比丘住在山巖的住處並食用食物，因此制定了墮罪。應禁止的是爭論擴大。ངོ་ཏི།（藏文，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：ngoti，漢語字面意思：定義）是持戒比丘在由外道徒的施主建造的住處，且該處有供奉的外道，在那裡住了一夜，並食用了兩種食物而導致的根本墮罪。分支有四種，其中基的分支有五種：在哪裡食用，在那裡食用的住處的施主，誰佈施，什麼東西被食用，以及依靠什麼食用。第一種有三種：僅僅是外道徒的住處。根據《律經分別》，『外道徒的住處』，以及根據此經，『不是所有奇特之人的住處』。該住處本身成立，並且能夠容納四種以上的行為，如前所述。第二，在那裡食用的住處的施主是外道徒。根據《律經分別》，『在外道徒的住處』。具備五種名稱，並且身體處於普通狀態，如前在『人法上人』中討論的那樣。第三，誰佈施的施主：如前在乞衣時討論的那樣，在具備六種功德的在家人之上，僅僅是外道徒的施主。因為經中說『不是這個教派的人』，以及『不是所有奇特之人』。第四，什麼東西被食用：是適合時宜的，是那個外道徒施主的，是如法的，並且是符合標準的。第五，依靠什麼食用：不是因為被允許的原因而生病，並且在該處住了一夜以上。經中說『不是病人』。མཚོ་སྣ་པ།（藏文，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：mtsho sna pa，漢語字面意思：措納巴）說：如果能夠完成通常的事情，即使稍微生病也允許。
【English Translation】 If giving alms, what happens if the almsgiver is not pleased? For example, after a monk has eaten two or three mouthfuls, he calls the almsgiver 'householder' and says to the nuns, novices, etc., 'This was obtained through begging, please rejoice and give alms to them.' This makes them very happy. ཊཱི་ཀར། (Tibetan, Devanagari: , Romanized Sanskrit: ṭīkar, Literal meaning: Commentary) After that, alms should be given to these five. Repeated eating leads to a transgression. A Single Offense for Eating Again in One Place Second, regarding eating in a dwelling place: First, the root transgression is stated, followed by the severity of the transgression. First, regarding the basis: When the Buddha Shakyamuni was in Shravasti, the Group of Six monks stayed in a rocky dwelling place and ate, thus establishing the transgression. What should be prohibited is the expansion of disputes. ངོ་ཏི། (Tibetan, Devanagari: , Romanized Sanskrit: ngoti, Literal meaning: Definition) It is the root transgression caused by a monk with vows staying overnight in a dwelling place built by a heretical patron, where there is a heretical object of worship, and eating two kinds of food. There are four branches, of which the base has five branches: where to eat, the owner of the dwelling place where to eat, who gives alms, what is eaten, and what is relied upon to eat. The first has three: it is only a dwelling place for heretics. According to the Vinaya Vibhanga, 'a dwelling place for heretics,' and according to this, 'not a dwelling place for all strange people.' The dwelling place itself is established, and it can accommodate more than four behaviors, as mentioned earlier. Second, the owner of the dwelling place where to eat is a heretic. According to the Vinaya Vibhanga, 'in a dwelling place for heretics.' Possessing five terms and the body being in a normal state, as discussed earlier in 'Superior Human Dharma.' Third, the almsgiver who gives alms: as discussed earlier when begging for clothes, above the householder with six virtues, it is only a patron of heretics. Because it is said 'not of this sect,' and 'not all strange people.' Fourth, what is eaten: it is suitable for the time, it belongs to that heretical patron, it is lawful, and it meets the standards. Fifth, what is relied upon to eat: not sick due to a permitted reason, and staying in that place for more than one night. It is said 'not a sick person.' མཚོ་སྣ་པ། (Tibetan, Devanagari: , Romanized Sanskrit: mtsho sna pa, Literal meaning: Tsonapa) said: If one can accomplish the usual tasks, even if slightly ill, it is allowed.
་རྐྱེན་ཅན་མིན། །ན་བ་ཉིད་ཀྱི་ཚད་ནི་མི་ནུས་པའོ། །དེ་ནི་གནང་བའི་རྐྱེན་ཅན་ནད་པ་ཡིན། །ཅེས་གསུངས་སོ། །སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་ལས། ཞག་ལོན་པའི་དགེ་སློང་གིས་ཞེས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་སྔར་བཞིན་ལས། ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་ཟན་གཉིས་པ་སློང་བའི་ཚིག་སྨྲ་ཞིང་གོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་སློང་ཞིང་ཟ་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་མགུལ་དུ་མིད་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ལྟུང་བྱེད་འདིའི་བྱེད་པ་པོ་གང་ཞེ་ན། ཆོས་འདི་པའི་འདུག་གནས་མ་ཡིན་པ་འདུག་གནས་དེའི་བདག་པོ་སྦྱིན་བདག་ཁྱིམ་པ་དང་བཅས་པ་ལ་ཡ་མཚན་ཅན་ཅེས་པ་ནི་གཉིས་ཏེ། མུ་སྟེགས་ཀྱི་མིང་དང་། རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་སྤྱི་མིང་ངོ་། །དང་པོ་ནི། ཡ་མཚན་ཅན་ཅེས་མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་མིང་གི་ 7-71b རྣམ་གྲངས་ཏེ། དཔེར་ན་རྡོའི་རྒྱབ་ལ་མྱུ་གུ་མི་སྐྱེ་བ་དང་འདྲ་བས་མུ་སྟེགས་ཅན་ལ་ཐར་པའི་མྱུ་གུ་སྐྱེ་བར་འདོད་པ་ཡ་མཚན་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། སམ་སྐྲྀ་ཏའི་སྐད་དུ་ཡ་མཚན་ཅན་རྡོའི་རྒྱབ་ལ་འཇུག་པར་མཐོང་སྟེ། དེ་ཡང་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། ཡ་མཚན་ཅན་ཅེས་བྱ་བ་ནི་གཞན་མུ་སྟེགས་ཅན་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་སྤྱི་མིང་ཡིན་ཏེ། ཅིའི་ཕྱིར་ཡ་མཚན་ཅན་ཅེས་བྱ་ཞེ་ན། འདུལ་བ་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་ལས་པཥྞ་ཌི་ཀ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྡོའི་རྒྱབ་ཡིན་ཏེ། ཇི་ལྟར་རྡོའི་རྒྱབ་ཏུ་ས་བོན་བཏབ་པས་མྱུ་གུ་མི་སྐྱེ་བ་དེ་བཞིན་དུ་མུ་སྟེགས་ཅན་དག་གིས་ཀྱང་ཐར་པའི་མྱུ་གུ་བསྐྱེད་མི་ནུས་པས་རྡོའི་རྒྱབ་ཅེས་བྱ་བར་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། གཞུང་འདིར་ཡ་མཚན་ཅན་ཅེས་གསུངས་པ་དེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཡ་མཚན་ཅན་ཅེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་འདི་པ་དང་མུ་སྟེགས་ཀྱི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་སྤྱིའི་མིང་ངོ་ཞེས་བཤད་ལ། འདི་ནི་ཆ་ཤས་ཀྱི་མིང་གིས་སྤྱི་ལ་བཏགས་ཏེ་མུ་སྟེགས་ཀྱི་རབ་བྱུང་གི་མིང་གིས་རབ་བྱུང་སྤྱི་ལ་སྦྱར་བའོ། །ཆོས་འདི་པའི་རབ་བྱུང་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མ་ཡིན་པ་སྟེ་མུ་སྟེགས་ཅན་ཁོ་ནའི་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་འདུག་གནས་བྱེད་པ་ཉིད་དོ། །རྟེན་གང་ལ་ན་མི་ན་བ་ལའོ། །སྦྱིན་བདག་གིས་དགེ་སློང་དེ་ལ་མ་བསྟབས་པ་ལའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། སྦྱིན་བདག་གིས་བསྟབ་པ་དེར་འདུག་པ་དང་བཟའ་བར་རྗེས་སུ་གནང་ངོ་། །སྦྱིན་བདག་ནི་དེ་ལ་བདག་པོ་ཡིན་ཏེ་ངེས་པར་མ་ཕུལ་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །དེའི་ལན་གཉིས་ཟོས་ན་ཟོས་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དངོས་གཞིའོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། མུར་འདུག་གི་གནས་སུ་ཟས་ལན་གཅིག་ཟོས་པས་ནི་ལྟུང་བར་མི་འགྱུར་གྱི། ཟན་ལན་གཉིས་ཟོས་ན་ལྟུང་བར་འགྱུར་ཞེས་བཤད་ཅིང་། སོ་སོར་ཐར་པ་ལས་འདུག་གནས་གཅིག་ཏུ་ཞག་ལོན་པའི་དགེ་སློང་མི་ན་བས་བསོད་སྙོམས་གཅིག་བཟའ་བར་བྱའོ། །དེ་ལས་ལྷག་པ་ཟོས་ན་ལྟུང་ 7-72a བྱེད་དོ་ཞེས
【現代漢語翻譯】 非因緣所生。生病本身的程度是無能為力。那是允許的因緣所生病人。』如是說。《別解脫經》中說：『過夜的比丘』等等。關於意樂支分有二：想與之前一樣，動機是隨意索取第二份食物，說出話語並想要理解，持續不斷。加行是用具備五種特徵的語言索取並開始食用。究竟是吞嚥到喉嚨里。 第二，這個墮罪的作者是誰呢？對於非本教派的住所，住所的主人是施主和在家眾，稱之為『稀有者』，有兩種：外道的名字和出家眾的通名。第一種，『稀有者』是外道名字的 7-71b 一種稱謂，例如石頭背面不生長幼苗一樣，認為外道能生出解脫的幼苗是稀有的，因為在梵語中，『稀有者』是指石頭背面。正如《分別釋》中所說：『稀有者』是指其他外道出家眾的通名。為什麼稱為『稀有者』呢？』《毗奈耶分別》中說：『pashnadika』（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）是指石頭背面，就像在石頭背面播種不生長幼苗一樣，外道們也無法生出解脫的幼苗，所以稱為石頭背面。』第二種，經文中說『稀有者』， टीका(梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思，梵文註釋)中說：『稀有者是指本教派和外道的出家眾的通名。』這是用部分的名字來指代整體，用外道的出家眾的名字來指代所有出家眾。不是所有本教派的出家眾，而是僅僅指外道的出家眾所居住的地方。所依是未生病者。施主沒有供養給那個比丘。 टीका(梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思，梵文註釋)中說：『施主允許住在那裡並食用。施主是那裡的主人，因為沒有明確地供養。』如果吃了兩次，那麼吃了就是真實的墮罪。』《釋小》中說：『在mura（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）的住所里吃一次食物不會構成墮罪，如果吃兩次食物就會構成墮罪。』《別解脫經》中說：『在同一個住所里，過夜的比丘沒有生病，應該吃一份乞食。如果吃超過一份，就會構成墮 7-72a 罪。』
【English Translation】 Not caused by conditions. The extent of the illness itself is helplessness. That is a sick person caused by permissible conditions.' Thus it is said. In the Pratimoksha Sutra, it says, 'An overnight bhikshu,' etc. Regarding the limbs of intention, there are two: perception is the same as before, and the motivation is to freely ask for a second portion of food, speaking words and wanting to understand, continuously. The action is to ask with language possessing five characteristics and begin to eat. The ultimate is swallowing into the throat. Second, who is the perpetrator of this offense? For a residence not of this Dharma, the owner of the residence is the benefactor and householder, called 'rare one,' there are two types: the name of a heretic and the common name of renunciates. The first type, 'rare one' is a 7-71b term for the name of a heretic, like a sprout not growing on the back of a stone, it is rare to think that a heretic can produce the sprout of liberation, because in Sanskrit, 'rare one' refers to the back of a stone. As it says in the Vishesa Tika: 'Rare one' is the common name for other heretical renunciates. Why is it called 'rare one'?' In the Vinaya Vibhanga it says: 'pashnadika' (Tibetan, Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, Chinese literal meaning) means the back of a stone, just as planting seeds on the back of a stone does not produce sprouts, so too, heretics cannot produce the sprout of liberation, therefore it is called the back of a stone.' The second type, when the text says 'rare one,' the टीका(Tibetan, Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, Chinese literal meaning, Sanskrit commentary) says: 'Rare one is the common name for renunciates of this Dharma and heretics.' This is using the name of a part to refer to the whole, using the name of a heretical renunciate to refer to all renunciates. It is not all renunciates of this Dharma, but only the place where heretical renunciates reside. The basis is one who is not ill. The benefactor has not offered it to that bhikshu. The टीका(Tibetan, Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, Chinese literal meaning, Sanskrit commentary) says: 'The benefactor allows residing there and eating. The benefactor is the owner there because it has not been explicitly offered.' If one eats twice, then eating is the actual offense. The Laghu Vritti says: 'Eating food once in the mura (Tibetan, Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, Chinese literal meaning) residence does not constitute an offense, but eating food twice constitutes an offense.' The Pratimoksha Sutra says: 'In the same residence, an overnight bhikshu who is not ill should eat one alms portion. If one eats more than that, it constitutes an 7-72a offense.'
་གསུངས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཉི་མ་དང་པོ་ལ་གནས་པ་དང་པོ་ཟོས་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། གཞན་དུ་གནས་ཤིང་འདུག་གནས་དེར་ཟ་ན་གཞན་དུ་གནས་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་ལ། དེར་ཟ་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་ནི་ཡན་ལག་གཞན་ཚང་གི་དབང་དུ་མཛད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་གི་མུ་སྟེགས་ཀྱི་འདུག་གནས་དེར་ཞག་གཅིག་གནས་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་ཀྱང་། ཉི་མ་གཉིས་སུ་གནས་ན་ཟན་མ་ཟོས་ཀྱང་སྔར་ཞག་གཅིག་ལོན་པར་གནས་ཟིན་པའི་དགེ་སློང་ལ་ཞག་གཉིས་པར་གནས་ན་ཉེས་བྱས་ཀྱི་བྱེད་པ་པོའོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཞག་རེ་རེར་ཉེས་བྱས་རེ་རེའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །བདག་པོ་ཁྱིམ་པ་དང་བཅས་པ་ཞེས་སྨོས་ན། དེ་མེད་པ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། བདག་པོ་སྦྱིན་བདག་ཁྱིམ་པ་མེད་པར་མུ་སྟེགས་ཅན་ཉིད་ཀྱི་བྱས་པ་ལ་ཡང་ཉེས་བྱས་ཀྱིའོ། །དེར་ལན་གཉིས་ཟོས་པ་ནི་ཉེས་བྱས་ལྕི་བ་དང་། ཟན་མ་ཟོས་ན་ཞག་གཉིས་ལོན་པ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་ཡང་བའོ་ཞེས་བི་མ་ལས་སོ། །བསླབ་པའི་གཞི་འདི་ལ་དགེ་སློང་ལ་སོགས་པ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་འདི་པ་འདུག་གནས་ཀྱི་བདག་པོ་ཡིན་པ་ནི། མུ་སྟེགས་ཅན་བདག་པོ་ཡིན་པ་དང་འདྲ་བ་སྟེ། ཉེས་བྱས་ཀྱི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་དོ། །དགེ་སློང་དེའི་ཉེ་དུས་རྩིག་ཏུ་བཅུག་པའི་འདུག་གནས་ཉེ་དུ་བདག་པོ་གང་ཡིན་པ་དེར་ཞག་གཅིག་ལས་ལྷག་པར་གནས་ཤིང་བསོད་སྙོམས་གཅིག་ལས་ལྷག་པར་ཟོས་ན་ཡང་ངོ་ཞེས་ཏེ། མུ་སྟེགས་ཅན་དང་འདྲ་བར་ཉེས་བྱས་སོ། །འདིར་གཞུང་ནི་བདག་པོ་ཉེ་དུས་བཙལ་ལགས་ན་ལྟུང་བ་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་ཀྱི་བྱེད་པ་པོར་འགྱུར་རོ། །ཁ་ཅིག་འདི་ལ་ལྟུང་བ་མེད་ཅེས་ཟེར་ཏེ། མི་རིགས་ཞེས་ཉིད་བཤད་ལས་སོ། །འདུག་གནས་སུ་ཟ་བའི་ལྟུང་ 7-72b བྱེད་དོ།། །། 過兩三缽受墮罪 གསུམ་པ་ལྷུང་བཟེད་དོ་གསུམ་ལས་ལྷག་པ་ལེན་པ་ལ། ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །དེ་ཡི་ལྟུང་བ་མེད་པ་བསྟན། །བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དྲུག་སྡེས་བསོད་སྙོམས་བླང་ཚད་ལས་ལྷག་པ་བླངས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་གཞན་གྱི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་གནོད་པ་དང་ཚོད་མི་ཤེས་པའོ། །རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། བསླབ་པའི་གཞི་ནི་ཚོད་མི་ཤེས་པ་དགག་པའི་ཕྱིར་བཅའ་བ་མཛད་དོ་ཞེས་སོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་ལ་ཁྱིམ་པས་བསོད་སྙོམས་བསྟབས་ཤིང་ཅི་བདེར་མ་བྱས་པར་ཚད་ཡོངས་སུ་མ་སྤགས་པ་ལས་དུས་སུ་རུང་བ་ལྷུང་བཟེད་དོ་གསུམ་ལས་ལྷག་པར་བླངས་ཏེ་གནས་གཞན་དུ་ཁྱེར་ཏེ་ཟོས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་གོ། དེ་ལ་གསུམ་ལས། གང་ལས་བླང་བའི་ཡུལ་ནི། ཁྱིམ་པ་ཆོས་དྲུག་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་ཚད་ཡོངས་སུ་དཔོགས་པ་པོ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ཡོངས་སུ་མ་སྤགས་པར་རོ་ཞེ
【現代漢語翻譯】 टीका (ṭīkā，註釋)中說：'第一天住在那裡，第一次吃東西，沒有墮罪。' 律經分別(Vinaya-vibhaṅga)中說：'住在別處，在那個住處吃東西，住在別處沒有墮罪，在那裡吃東西會犯墮罪。' 這是指其他條件都滿足的情況。 第二種情況是：比丘在其他外道的住處住一夜沒有墮罪，但如果住到第二天，即使沒有吃東西，對於已經住滿一夜的比丘來說，第二天住在那裡就會犯輕罪。 小釋(laghvī vṛtti)中說：'每住一夜犯一次輕罪。' 提到'施主是居士'，如果沒有施主會怎麼樣呢？ 如果沒有施主，而是外道自己做的，也會犯輕罪。 比瑪拉(Vimala)說：'在那裡吃兩次東西會犯重罪，如果沒吃東西，住到第二天犯輕罪。' 對於這條戒律，比丘等出家人是這個住處的主人，就像外道是主人一樣，都會犯輕罪。 如果比丘的親戚建造的住處，親戚是主人，在那裡住超過一夜，或者吃超過一缽的食物，也會像外道一樣犯輕罪。 這裡經典說要尋找施主和親戚，如果沒有找到，會犯什麼罪呢？ 會犯輕罪。 有些人說這沒有墮罪，這是根據《彌勒請問經》(Maitreyavyākaraṇa)所說。 在住處吃東西會犯墮罪。 過兩三缽受墮罪 第三，受取超過兩三缽的食物會犯墮罪。 其中分為：確立墮罪，顯示沒有墮罪，以及說明應學之處。 首先，緣起是：在舍衛城，六群比丘接受了超過限量的食物，因此佛陀制定了墮罪。 所要禁止的是妨礙他人受用和不知節制。 律經分別的解釋中說：'制定這條戒律是爲了禁止不知節制。' 真實情況是：一位具足戒的比丘，居士供養食物，沒有隨意處理，也沒有完全量好，在可以食用的時候，接受了超過三缽的食物，然後帶到其他地方吃，這就是實際的墮罪。 墮罪的支分有四種，這是根本支分。 其中有三種情況：接受食物的處所是：居士具足六法，但不是量好食物的人，也就是沒有完全量好。
【English Translation】 The ṭīkā (commentary) says, 'Staying there on the first day and eating for the first time, there is no offense.' The Vinaya-vibhaṅga (Book of Discipline) says, 'Staying elsewhere and eating in that dwelling, there is no offense in staying elsewhere, but eating there incurs an offense.' This refers to cases where other conditions are met. The second case is: a monk staying one night in a non-Buddhist's dwelling incurs no offense, but if he stays for two days, even without eating, for a monk who has already stayed for one night, staying there on the second day incurs a minor offense. The Laghvī vṛtti (Small Commentary) says, 'Each night incurs a minor offense.' Mentioning 'the patron is a householder,' what happens if there is no patron? If there is no patron, but the non-Buddhist himself does it, it also incurs a minor offense. Vimala says, 'Eating there twice incurs a major offense, and if not eating, staying for two days incurs a minor offense.' For this precept, if a monk or other renunciant is the owner of this dwelling, just like a non-Buddhist is the owner, he himself incurs a minor offense. If the dwelling is built by a monk's relative, and the relative is the owner, staying there for more than one night or eating more than one bowl of food also incurs a minor offense, just like a non-Buddhist. Here, the text says to seek a patron and relative, and if not found, what offense is incurred? A minor offense is incurred. Some say there is no offense, according to the Maitreyavyākaraṇa (Questions of Maitreya). Eating in the dwelling incurs an offense. Transgression for Receiving More Than Two or Three Bowls Third, taking more than two or three bowls of food incurs an offense. This is divided into: establishing the offense, showing the absence of offense, and stating what should be learned. First, the origin is: in Śrāvastī, the group of six monks received more than the limited amount of food, so the Buddha established the offense. What is to be prohibited is hindering others' enjoyment and not knowing moderation. The explanation in the Vinaya-vibhaṅga says, 'This precept is established to prohibit not knowing moderation.' The actual case is: a fully ordained monk, when a householder offers food, does not handle it casually, and does not fully measure it, at an appropriate time, takes more than three bowls of food, then takes it to another place to eat, this is the actual offense. There are four branches of the offense, this is the root branch. Among them, there are three situations: the place where the food is received is: a householder who possesses six qualities, but is not the one who measures the food, that is, not fully measured.
ས་གསུངས་སོ། །སྦྱིན་བདག་གིས་ཚད་ཡོངས་སུ་སྤགས་ན་ནི་ལྷུང་བཟེད་དོ་གསུམ་ལས་ལྷག་ཀྱང་ལྟུང་བ་མེད་དེ། སྦྱིན་བདག་གི་བསམ་པ་ལ་གནོད་པའི་དགག་བྱ་མེད་པའི་ཕྱིར། གང་བླངས་ཏེ་ཟ་བའི་དངོས་པོ་ནི། དུས་སུ་རུང་བ་ཡིན་པ་དང་། སྦྱིན་བདག་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཡིན་པ་དང་། ལྡམ་ལྡུམ་ལ་སོགས་མོད་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་གསུམ་དང་། རུང་བ་དང་། ཚད་དང་ལྡན་པ་ལྔའོ། །གང་དུ་ཟ་བའི་གནས་ནི། གང་དུ་བླངས་པའི་གནས་དེ་ནས་གཞན་དུ་ཁྱེར་བའི་གནས་ཡིན་པ་སྟེ། མནོས་པའོ་ཞེས་སོ། །གང་དུ་བླང་བ་དེ་ཉིད་དུ་ཟ་བ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དེ། གཞན་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་ 7-73a གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་བླང་ཚད་ལས་ལྷག་པར་བླངས་ནས་ཟ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ཚད་ལས་ལྷག་པར་ལེན་ཅིང་གནས་གཞན་དུ་ཁྱེར་ཏེ་ཟ་བར་བྱེད་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་མགུལ་དུ་མིད་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ལྟུང་བྱེད་འདི་ལ་བྱེད་པ་པོ་གང་ཞེ་ན། སྟོབ་པའི་བསོད་སྙོམས་བྱེད་པ་པོའོ། །མི་སྟོབ་པ་ཉིད་བཟུང་བས་མ་བྱིན་པར་ལེན་པ་བསྐྱེད་པའོ་ཞེས་རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །ཇི་ལྟར་སྟོབ་པ་ཞེ་ན། ཚད་འདི་ཙམ་ཞིག་ཁྱེར་ཅིག་ཅེས་ཚད་ཡོངས་སུ་བཅད་དེ་མ་སྤགས་པར་བསྟབས་པའི་བསོད་སྙོམས་བྱེད་པ་པོའོ། །ཊཱི་ཀར། གལ་ཏེ་ཡོངས་སུ་བཅད་དེ་སྟོབ་ན་ནི་ཆོས་དང་ལྡན་པའི་དགོས་པ་ཡོད་ན་ལྷུང་བཟེད་བརྒྱ་བླངས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །བསོད་སྙོམས་ཡོངས་སུ་མ་སྤགས་པར་སྟོབ་པ་ཐམས་ཅད་བྱེད་པ་པོ་ཡིན་ན་ཅི་བདེར་མ་བྱས་པའོ་སྟེ། ཅི་ཙམ་འདོད་པ་ཁྱེར་ཅིག་མ་བྱས་པའོ་ཞེས་བི་མ་ལས་སོ། །རབ་ཏུ་བྱུང་བས་སྟོབ་པ་ལས་ཀྱང་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རམ་ཞེ་ན། སྦྱིན་པ་པོ་ཁྱིམ་པའིའོ། །བསོད་སྙོམས་ཅི་ཙམ་ཞིག་ལྟུང་བའི་བྱེད་པ་པོ་ཡིན་ཅེ་ན། བླང་དུ་གནང་བའི་བྲེའུ་ཆུང་དག་གི་གངས་ཀྱི་ཚད་དང་། ཚད་དེ་ལས་ལྷག་ན་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་བྲེའུ་ཆུང་དག་གི་གྲངས་ཀྱི་ཚད་ནི་འབྲས་ཐུག་པོ་ཆེ་ཡུལ་མཱ་ག་དྷཱའི་བྲེའུ་ཆུང་ཕྱེད་དང་ལྔ་ཆན་དུ་བཙོས་པའི་དེ་ཙམ་ཞིག་བླང་དུ་གནང་ངོ་། །ཚོད་མ་མ་གཏོགས་པ་དེ་ལས་ལྷག་པ་བླངས་ཏེ་ཟོས་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་སྟོན་པ་ནི། ཚོད་མ་མ་གཏོགས་པ་ཞེས་པ་ནི་དེར་ཚོད་མ་བརྩི་བར་མི་བྱ་སྟེ། དེ་ལས་ལྷག་པའི་བསོད་སྙོམས་ནི་ལྟུང་བ་འདི་སྐྱེད་པའི་བྱེད་པ་པོ་སྟེ། གྲོགས་དགེ་སློང་མང་པོ་ཡོད་ན་དགེ་སློང་རེ་རེས་ཀྱང་ཚད་དེ་ཙམ་རེ་རེ་བླང་དུ་རུང་ངམ་ཞེ་ན། གྲོགས་ཀྱི་སྐལ་བ་དང་ཡང་ 7-73b བཅས་པ་ཡིན་ནོ། །གྲོགས་དགེ་སློང་མང་པོ་ཡོད་ཀྱང་ཚད་དེ་ཙམ་ཞིག་བླང་བར་བྱའི། དེ་ལས་ལྷག་པར་མི་བླང་ངོ་། །བྲེའུ་ཆུང་ཞེས་པ་འདིའི་གཞུང་ནི་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་ལས། འདོད་ན། དག
【現代漢語翻譯】 世尊如是說。如果施主完全允許（僧人取用食物），即使超過三個缽的量，也沒有墮落，因為沒有妨礙施主意願的禁止。所取用並食用的物品，必須是：適合時宜的，屬於施主所有的，以及不是過多的蔬菜等，這三者，加上適合時宜和符合限量，共五種條件。在哪裡食用呢？在從取用食物的地方帶到其他地方食用，這被稱為『食用』。如果在取用的地方直接食用，則沒有墮落，對其他人也沒有墮落，世尊如是說。關於意樂的支分， 有二：認知與之前相同。動機是，持續不斷地想要拿取超過允許量的食物並食用。行為是，拿取超過限量的食物，並帶到其他地方食用。究竟是吞嚥入喉。 第二，此墮罪的作者是誰呢？是施捨食物的施主。自釋和 टीका (ṭīkā，註釋) 中說，不施捨者，會產生不予而取的行為。如何施捨呢？是限定了『拿這麼多』的量，但沒有完全允許（僧人取用食物）的施主。 टीका (ṭīkā，註釋) 中說，如果完全限定了量，但爲了符合佛法的需要，即使取一百個缽的量也沒有過錯。如果沒有完全允許（僧人取用食物）就施捨，那麼所有的作者都沒有隨心所欲，即沒有說『想要多少就拿多少』，這是 विमल (Vimala) 的觀點。如果出家人施捨，也會導致墮罪嗎？是的，施捨者是俗人。施捨多少會導致墮落呢？允許拿取的少量容器的數量，以及超過該量會導致墮落的少量容器的數量，是指用半個 मगध (Magadha) 小斗和五個 चण (caṇa) 煮熟的大米粥。世尊開示說，除了蔬菜之外，拿取超過該量的食物食用會導致墮落。『除了蔬菜之外』，是因為蔬菜不應被計算在內，超過該量的食物是導致此墮落的作者。如果有許多道友比丘，每個比丘都可以拿取這麼多嗎？是的，包括道友的份額。 即使有許多道友比丘，也應該只拿取這麼多，不要拿取超過該量的食物。『少量容器』的依據來自《別解脫經》，如果想要，可以...
【English Translation】 The Blessed One thus spoke. If the donor fully allows (the monk to take food), even if it exceeds the amount of three bowls, there is no downfall, because there is no prohibition that hinders the donor's intention. The items taken and eaten must be: suitable for the time, belonging to the donor, and not excessive vegetables, etc., these three, plus being suitable for the time and meeting the limit, are five conditions in total. Where to eat? Eating in a place other than where the food was taken, this is called 'eating'. If eating directly in the place where it was taken, there is no downfall, and there is no downfall for others, the Blessed One thus spoke. Regarding the branches of intention, there are two: the cognition is the same as before. The motivation is the continuous desire to take more food than allowed and eat it. The action is taking more food than the limit and taking it to another place to eat. The ultimate is swallowing into the throat. Secondly, who is the author of this downfall? It is the donor who gives alms. The self-commentary and टीका (ṭīkā, commentary) say that one who does not give rise to the act of taking what is not given. How to give alms? It is the donor who has limited the amount of 'take this much', but has not fully allowed (the monk to take food). The टीका (ṭīkā, commentary) says that if the amount is fully limited, but for the needs of the Dharma, even taking a hundred bowls is not a fault. If alms are given without fully allowing (the monk to take food), then all the authors have not done as they please, that is, they have not said 'take as much as you want', this is the view of विमल (Vimala). If a monastic gives alms, will it also lead to a downfall? Yes, the donor is a layman. How much alms will lead to a downfall? The number of small containers allowed to be taken, and the number of small containers that will lead to a downfall if the amount is exceeded, refers to rice porridge cooked with half a मगध (Magadha) small斗 and five चण (caṇa). The Blessed One taught that taking more food than that, except for vegetables, will lead to a downfall. 'Except for vegetables' is because vegetables should not be counted, and food exceeding that amount is the author of this downfall. If there are many fellow monks, can each monk take this much? Yes, including the share of the fellow. Even if there are many fellow monks, only this much should be taken, and no more than that amount should be taken. The basis for 'small container' comes from the Pratimoksha Sutra, if you want, you can...
ེ་སློང་དེ་དག་གིས་ལྷུང་བཟེད་གང་བ་གཉིས་སམ་གསུམ་བླང་བར་བྱའོ། །དེ་བས་ལྷག་པར་ལེན་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ་ཞེས་སོ། །འདི་ལ་གང་བ་ནི་ལྷུང་བཟེད་རབ་ཚད་གང་དང་ཐ་ཚད་གང་བ་སྟེ་གཉིས་ཀ་ལ་འཇུག་པས་སྔ་མའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ་ལྷུང་བཟེད་རབ་ཚད་དོ་ནི་འབྲིང་ཚད་ཀྱི་གསུམ་དུ་འགྱུར་ལ། ལྷུང་བཟེད་ཐ་ཚད་ཀྱི་གསུམ་ནི་འབྲིང་ཚད་ཀྱི་དོར་འགྱུར་བས། དེའི་ཕྱིར་བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེས་ལྷུང་བཟེད་འབྲིང་ཚད་གསུམ་ལས་ལྷག་ན་ལྟུང་བ་འདིར་འགྱུར་བར་འཆད་དོ། །གང་གིས་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། ཟོས་པ་ནའོ། །ཟོས་སོ་ཅོག་ཐམས་ཅད་དུ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རམ་ཞེ་ན། མནོས་པ་སྟེ་གནས་དེ་ནས་བླངས་ཏེ་གནས་དེ་ནས་གུད་དུ་ཁྱེར་བའོ། །ལྷག་པར་མནོས་པ་དེ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་ཀྱིའོ། །སོ་ཐར་འགྲེལ་པ་ལས། བླངས་ནས་ཁྱེར་ཏེ་འགྲོ་བའི་ཚེ་ཡང་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །གཞན་གྱིས་ལེན་དུ་བཅུག་སྟེ་གཞན་གྱིས་མནོས་པ་ཡང་ཉེས་བྱས་ཀྱིའོ། ། གཉིས་པ་ནི། མནོས་པའོ་ཞེས་པའི་སེལ་བ་ནི་མནོས་ཏེ་ཁྱེར་བ་ལས་གཞན་གནས་དེ་ཉིད་དུ་འདུག་སྟེ་ཟ་བ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །ལྷུང་བཟེད་དོ་གསུམ་ལས་ལྷག་པ་ཟོས་ཀྱང་ལྟུང་བ་མེད་པ་སྟེ། དགེ་སློང་གཅིག་གིས་སམ་དུ་མས་ཟོས་ཀྱང་རུང་ངོ་། །འབྲས་ལ་སོགས་པ་རྡོ་འཐག་གིས་ཟས་སུ་མ་བྱས་པ་མནོས་ཏེ་ཟ་བ་ལ་ཡང་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །ཊཱི་ཀར། སྐབས་འདིའི་ཉེས་པ་མེད་པ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི། འབྲུ་ཙམ་ལེན་པའི་ཉེས་པ་གཞན་ནི་ཡོད་དོ་ཞེས་སོ། ། གསུམ་པ་ནི། བླང་བར་བྱ་བའི་བསོད་སྙོམས་དེ་གལ་ཏེ་དགེ་སློང་གཅིག་གིས་ལྷུང་ 7-74a བཟེད་གང་བ་གཉིས་སམ་གསུམ་བླངས་པ་ལ་སོགས་པ་རང་བཟའ་བ་ལས་ལྷག་ཅིང་མང་བ་ཉིད་ན་གདོན་མི་ཟ་བར་དགེ་སློང་དག་ལ་བགོ་བཤའ་བྱའོ། །ལྷུང་བཟེད་དོ་གསུམ་ལས་ལྷག་པར་ལེན་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 更食墮罪 བཞི་པ་ལ། སྤངས་པ་ཟ་བའི་བསླབ་པར་བྱ་བ་སྤྱིར་ཡང་བརྗོད། །བརྩམས་ལྡང་བསླབ་བྱ་རྒྱས་པར་བསྟན། །སྤང་དང་ལྷག་པོར་བྱེ་བྲག་བཤད། །ལྟུང་བའི་དངོས་གཞི་བསྟན་པའོ། ། 說更食學處總 དང་པོ་ནི། ཇི་ཙམ་གྱིས་ཆོག་པ་སྟེ་བཀྲེས་པ་སེལ་བར་བཟའ་བར་བྱའོ། ། 廣說集合學處 དང་པོ་ལ། དགག་བྱ་ནི་སྤངས་ཟའི་རྒྱུར་འགྱུར་བ་དགག་པའི་བསླབ་བྱའོ། །བརྩམས་ལྡང་གཉིས་པའི་ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གི་སྨན་བཞི་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་གནས་དེ་ཉིད་དུ་བཟའ་བའི་བྱིན་ལེན་བྱས་ནས་ཟོས་མ་ཟིན་པའི་བར་སྐབས་སུ་ལངས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ཉེས་བྱས་སོ། །འདི་ལ་ཡན་ལག་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་བཟའ་བར་རྩོམ་པའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གི་ཚེ་ལྡང་བའི་དུས་དང་། གང་གིས་ལྡང་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ནི། སྨན་བཞི་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་ཡིན་པ་དང་། གནས་དེ་ཉིད་དུ་བཟའ་བའི་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་
【現代漢語翻譯】 比丘們應該接受裝滿兩到三個缽的食物。如果接受更多，那就是墮罪，如是說。'裝滿'指的是缽的最好容量和最差容量都包括在內。如果按照前者，缽的最好容量的兩倍相當於中等容量的三倍；缽的最差容量的三倍相當於中等容量的兩倍。因此，布頓仁波切解釋說，超過中等容量三個缽的量就會犯下此墮罪。什麼情況下會犯墮罪呢？在吃的時候。是吃掉所有東西都會犯墮罪嗎？不是的，只有拿取，也就是從那個地方拿走並帶離那個地方才會犯墮罪。拿取額外的食物會犯下惡作。在《別解脫經釋》中說：'拿取並帶走的時候也會犯下惡作。'讓別人拿取並讓別人拿走也會犯下惡作。 第二，'拿取'的解釋是，拿走之後帶走，如果只是留在原地吃，則沒有墮罪。即使吃了超過三個缽的食物，也沒有墮罪。無論是比丘自己吃，還是很多人一起吃都可以。對於未經石磨等加工的穀物等食物，拿取后食用也沒有墮罪。《 टीका 》中說：'這裡指的是沒有這個過失，但拿取少量穀物等的其他過失還是有的。' 第三，如果一位比丘拿取了裝滿兩到三個缽的食物，並且多於自己所食用的量，那麼應該分給其他比丘，不要自己吃掉。拿取超過三個缽的食物會犯墮罪。 更食墮罪 第四，關於吃剩餘食物的學處，總的來說，就是要說出應該避免的事情。詳細闡述了'起作'和'起身'的學處。區分了'剩餘'和'額外'。說明了墮罪的實質。 總說更食學處 第一，多少才算足夠呢？吃到消除飢餓就可以了。 廣說學處 第一，應該禁止的是會導致吃剩餘食物的行為。'起作'和'起身'兩種行為的解釋是，對於持戒比丘來說，如果對四種醫藥中的任何一種，在原地做了接受的儀式，但在沒有吃完之前起身，就會犯下惡作。這裡有四個分支，基礎的分支有三個：要吃的東西，起身的時間，以及起身的依據。第一，必須是四種醫藥中的任何一種，並且是在原地做了接受的儀式。
【English Translation】 Monks should take two or three bowlfuls of food. If they take more, it is a downfall, it is said. 'Full' refers to both the best and worst capacity of the bowl. If according to the former, twice the best capacity of the bowl is equivalent to three times the medium capacity; three times the worst capacity of the bowl is equivalent to twice the medium capacity. Therefore, Buton Rinpoche explains that exceeding three medium-sized bowls of food incurs this downfall. When does one incur a downfall? When eating. Does eating everything incur a downfall? No, only taking, that is, taking it from that place and carrying it away from that place, incurs a downfall. Taking extra food incurs a misdeed. In the Commentary on the Pratimoksha, it says: 'Taking and carrying it away also incurs a misdeed.' Causing others to take and causing others to carry it away also incurs a misdeed. Second, the explanation of 'taking' is that there is no downfall if one takes it away and carries it away, but if one just stays in the same place and eats it. Even if one eats more than three bowls of food, there is no downfall. It does not matter whether one monk eats it or many people eat it together. There is also no downfall for taking and eating grains and other foods that have not been processed by stone mills, etc. The Ṭīkā says: 'This refers to the absence of this fault, but there are other faults for taking small amounts of grain, etc.' Third, if a monk takes two or three bowlfuls of food, and it is more than he can eat himself, then he should distribute it to other monks and not eat it himself. Taking more than three bowls of food incurs a downfall. Downfall of Eating More Food Fourth, regarding the precept of eating leftover food, in general, it is to state what should be avoided. The precepts of 'starting' and 'rising' are elaborated. The distinction between 'leftover' and 'extra' is explained. The essence of the downfall is explained. General Explanation of the Precept of Eating More Food First, how much is enough? Enough to eliminate hunger. Extensive Explanation of the Precept First, what should be prohibited is the behavior that leads to eating leftover food. The explanation of the two actions, 'starting' and 'rising,' is that for a monk who upholds the precepts, if he has performed the ritual of acceptance for any of the four medicines in the same place, but rises before finishing eating, he will incur a misdeed. There are four branches here, and the basic branch has three: the thing to be eaten, the time of rising, and the basis of rising. First, it must be any of the four medicines, and the ritual of acceptance must have been performed in the same place.
དགོས་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། གཞན་དུ་བཙལ་བར་བྱ་བ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་བྱིན་ལེན་བྱེད་པས་ཡིན་གྱི། ཟས་ཙམ་པ་ཉིད་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །རུང་བ་དང་། ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་བཞིའོ། །གཉིས་པ་གང་གི་ཚེ་ལྡང་བའི་དུས་ནི། གནས་དེ་ཉིད་དུ་བཟའ་བའི་བྱིན་ལེན་བྱས་ཟིན་པ་དང་། ཆོག་པར་ཟོས་མ་ཟིན་པའི་སྐབས་ཡིན་པ་དང་། མུ་གེའི་དུས་མ་ཡིན་པའོ། །གསུམ་པ་གང་གིས་ལྡང་བའི་རྟེན་ནི། གནང་བའི་རྐྱེན་ཅན་ནད་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། ཆོག་པར་མ་ཟོས་པ་སྟེ། ནད་པ་ནི་ལུས་སྲོག་གི་རྐྱེན་དང་ལྡན་ཅིང་ཆོག་ 7-74b པར་ཟོས་ན་བར་སྐབས་སུ་ལྡང་བའི་ཐ་སྙད་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་ལྡང་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ལྡང་བར་བྱེད་པ་སྟེ། མཐར་ཐུག་ནི་ལངས་པ་རྫོགས་པའོ། །འདིར་འབེར་སྤོས་ནག་པ་ན་རེ། བྱིན་ལེན་བཤིགས་པས་བརྩམས་ལྡང་གི་ཉེས་བྱས་སུ་འབྱུང་བ་ཁེགས་ཏེ། བརྩམས་ལྡང་གི་རྒྱུ་བཤིགས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ལ་བརྟགས་ཏེ། ཟས་བརྩམས་པར་འགྱུར་བའི་རྒྱུ་བཤིགས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རམ། བརྩམས་ལྡང་གི་ཉེས་པ་བསྐྱེད་པའི་རྒྱུ་བཤིག་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར། དང་པོ་ལྟར་ན་ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་ཅིང་། གཉིས་པ་ལྟར་ན་རྟགས་མ་གྲུབ་སྟེ། དེ་ཉིད་དུ་ཟ་བའི་དམ་བཅའ་རལ་བའི་སྒོ་ནས་བརྩམས་ལྡང་གི་ཉེས་པར་འགྱུར་བའོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་ཟས་ཟ་བར་བརྩམས་པས་ཆོག་པར་མ་ཟོས་པའི་དེ་སྲིད་དུ་ལྡང་བར་མི་བྱའོ། །འོ་ན་ཟས་བརྩམས་པའི་ཚད་ནི་གང་ཞེ་ན། ཐ་ན་འཚོ་བའི་བར་དུ་བཅང་བའི་སྨན་ལན་ཚྭ་ཡན་ཆད་བཟའ་བར་བྱ་བ་དང་། བཅའ་བར་བྱ་བ་སྨན་བཞི་པོ་གང་ཡང་རུང་བ་ཅུང་ཟད་གཅིག་གནས་དེ་ཉིད་དུ་ཟ་བའི་ཕྱིར་བྱིན་ལེན་བླངས་ན་ཟས་རྩོམ་པ་ཞེས་བྱ་བ་རྣམ་པ་དེ་ཉིད་ཡིན་ནོ། ། 分別說舍與余 གསུམ་པ་ལ། སྤངས་པ་བྱེ་བྲག་ཉིད་དུ་བསྟན། །ལྷག་པོར་བྱེ་བྲག་ཉིད་དུ་བརྗོད། ། 分別說舍分 དང་པོ་ལ། ཟས་སྤངས་པ་རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་ལྔ་སྟེ། གང་སྤང་བའི་དངོས་པོ་དང་། གང་ལ་སྤང་བའི་ཡུལ་དང་། གང་དུ་སྤངས་པའི་གནས་དང་། གང་གི་ཚེ་སྤང་བའི་དུས་དང་། གང་གི་སྤང་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་ལས། དུས་སུ་རུང་བའི་བཟའ་བ་དང་བཅའ་བ་ཡིན་པ་སྟེ། དུས་སུ་རུང་བའི་སྐྱོ་མ་དང་ཐུག་པ་དག་ནི་སྤང་བར་མི་འགྱུར་བས་སོ། །རུང་བ་ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ། ལུང་ 7-75a རྣམ་འབྱེད་ལས། མི་རུང་བ་ཉིད་ནི་སྤངས་པར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཚད་དང་མི་ལྡན་པ་སྟེ་ཟས་ཁམ་དུ་མ་ལོངས་པའི་བྲལ་བྲུལ་དག་ལ་ནི་སྤང་བའི་ཐ་སྙད་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་གང་ལ་སྤང་བའི་ཡུལ་ལ་དྲུག་ལས། བསླབ་པ་ལྟ་བ་མཚན་གྱི་སྒོ་ནས་བྱིན་ལེན་སྟོབ་པར་འོས་པ་སྟེ། བྱིན་ལེན་ས
【現代漢語翻譯】 需要。正如論疏中所說：『其他需要尋找的東西，是通過給予和接受來實現的，而不僅僅是食物。』符合條件且適量，共有四種情況。 第二，何時可以起身呢？就是在那個地方已經完成了食物的給予和接受，並且還沒有吃飽的時候，而且不是饑荒時期。 第三，依靠什麼起身呢？就是有給予的因緣，並且不是病人，也沒有吃飽。因為病人有身體和生命的因緣，如果吃飽了，就沒有中途起身的說法了。 從意樂的角度來說，有兩種：想，和之前一樣；動機，是想要隨意起身，並且不間斷。行為，就是起身；究竟，就是完全站起來。 在這裡，黑香說：『因為破壞了給予和接受，所以避免了起身的過失，因為破壞了起身的因。』 對此進行分析：你是說破壞了導致食物被開始的因，還是說破壞了產生起身過失的因？如果是前者，則不遍；如果是後者，則不成立，因為通過違背在那個地方吃的誓言，就會產生起身的過失。 第二，比丘在開始吃食物時，在沒有吃飽之前不應該起身。那麼，開始吃食物的標準是什麼呢？即使是維持生命的鹽等藥物，或者任何一種四種藥物，只要爲了在那個地方吃一點而接受了給予和接受，就被稱為開始吃食物。 分別說舍與余 第三，詳細闡述了捨棄，詳細說明了剩餘。 分別說舍分 第一，使捨棄食物圓滿的基礎有五個方面：所捨棄的物體，捨棄的對象，捨棄的地點，捨棄的時間，以及捨棄的所依。 第一，有三種：是適合時宜的食物和飲料。因此，不適合時宜的粥和麵條等不能被捨棄。符合條件且適量。律藏中說：『不符合條件的不能被捨棄。』不適量，即沒有吃完的零碎食物，因為不完整，所以沒有捨棄的說法。第二，捨棄的對象有六種：可以通過學習、見解和名稱的方式來接受給予和接受。給予和接受……
【English Translation】 It is necessary. As the commentary says: 'What needs to be sought elsewhere is achieved through giving and receiving, not just food.' There are four conditions: being suitable and adequate. Second, when can one get up? It is when the giving and receiving of food has been completed in that place, and one is not yet full, and it is not a time of famine. Third, what is the basis for getting up? It is having the cause of giving, not being sick, and not being full. Because a sick person has the cause of body and life, and if they are full, there is no term for getting up in between. From the perspective of intention, there are two: the thought is the same as before; the motivation is to want to get up at will and without interruption. The action is getting up; the ultimate is standing up completely. Here, Black Incense says: 'Because the giving and receiving is broken, the fault of starting to get up is avoided, because the cause of starting to get up is broken.' Analyze this: Are you saying that the cause of the food being started is broken, or are you saying that the cause of generating the fault of starting to get up is broken? If it is the former, it is not pervasive; if it is the latter, it is not established, because by breaking the vow to eat in that place, the fault of starting to get up will occur. Second, a bhikshu should not get up while starting to eat food until he is full. So, what is the standard for starting to eat food? Even medicine such as salt that sustains life, or any of the four medicines, if one accepts giving and receiving in order to eat a little in that place, it is called starting to eat food. Separately explaining abandonment and remainder Third, specifically explained abandonment, specifically stated remainder. Separately explaining the division of abandonment First, there are five aspects to the basis for perfecting the abandonment of food: the object to be abandoned, the object to which it is abandoned, the place where it is abandoned, the time when it is abandoned, and the basis for abandonment. First, there are three: it is food and drink that is suitable for the time. Therefore, porridge and noodles that are not suitable for the time cannot be abandoned. Being suitable and adequate. The Vinaya says: 'What is not suitable cannot be abandoned.' Inadequate, that is, scattered food that has not been eaten, because it is incomplete, there is no saying of abandonment. Second, there are six objects to be abandoned: it is appropriate to receive giving and receiving through learning, views, and names. Giving and receiving...
ྟོབ་པ་འཐོབ་པའི་ཕྱོགས་ན་འགྲེང་བ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་འདྲེན་པར་འདོད་པ་སྟེ། ཐོ་འཚམས་པ་ནི་བྱིན་ལེན་སྟོབ་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཟས་དེ་གྱེན་དུ་འདེགས་པར་ནུས་པ་སྟེ། མི་ནུས་ན་བྱིན་ལེན་སྟོབ་པ་པོ་མཚན་ཉིད་དང་མི་ལྡན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཟས་དང་བཅས་པ་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཟས་ཡོད་པ་དང་ཞེས་གསུངས་ལ། ལུང་དེའི་འགྲེལ་པ་ལས། ཟས་མེད་ན་དོན་མེད་པས་སྤངས་ཀྱང་མ་སྤངས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་། ཐ་སྙད་ལྔ་ལྡན་གྱི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་ཞེས་སྔ་མ་རྣམས་འཆད་དོ། །འོན་ཀྱང་མ་ནིང་དང་། མཚན་གཉིས་ཅན་མ་ཡིན་པ་ནི་འདིར་ཁས་མི་བླངས་ཏེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཟས་སྟོབ་པ་པོ་ཡོད་པ་ནི་སྐྱེས་པའམ་བུད་མེད་དམ་མ་ནིང་ཡོད་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་འདིར་ཐ་སྙད་བཞི་ལྡན་ཅེས་རིགས་སོ། །གསུམ་པ་གང་དུ་སྤངས་པའི་གནས་ནི། མངོན་སུམ་ཡིན་པ་དང་། མཚམས་ཀྱི་ནང་ཡིན་པ་དང་། འཐོབ་པའི་ཕྱོགས་ན་གནས་པ་སྟེ་བྱིན་ལེན་ལ་བཤད་པས་གྲུབ་ཅིང་། གཞན་དུ་ན་སྤངས་པར་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །བཞི་པ་གང་གི་ཚེ་སྤང་བའི་དུས་ནི། སྔ་དྲོ་ཡིན་པ་དང་། ཆོག་པར་ཟོས་པའི་དུས་ཡིན་པ་དང་། མུ་གེའི་དུས་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ཕྱི་དྲོ་ལ་སོགས་པ་ཡིན་ན་དུས་སུ་རུང་བའི་ཟས་སྟོབ་པ་འབྱུང་རིང་བའི་ཕྱིར་དང་། ཆོག་པར་མ་ཟོས་ན་ཟས་སྤོང་བར་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་དང་། མུ་གེའི་ཚེ་ན་སྨན་གྱི་ 7-75b གཞི་ལས། སྤངས་ཟའི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་བར་གསུངས་པས་ཤེས་སོ། །ལྔ་པ་གང་གིས་སྤང་བའི་རྟེན་ནི། ཆོག་པར་ཟོས་པ་དང་། མི་ཟ་བར་བརྟག་པ་བྱས་པའོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ། འདུ་ཤེས་ནི་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནི་བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་གནས་སྐབས་དེར་ཟས་སྤོང་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ཚིག་ལྷག་མ་མེད་པར་སྤང་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ཕ་རོལ་པོས་དོན་གོ་ཞིང་རང་གིས་ཟ་བའི་གནས་བཏང་བ་སྟེ། སྤངས་པ་ནི་གནས་བཏང་བའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། གནས་བཏང་བ་མེད་ན་སྤང་བར་མི་འགྱུར་བས་མ་སྤངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ཚིག་གིས་སྤོང་བར་མ་བྱས་པ་དང་། གནས་བཏང་བ་མེད་པར་མི་ཟ་བར་བརྟགས་པར་བྱས་པས་ཟ་ན་ནི་སྤངས་པ་མ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་ན་སྤངས་ཟའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་མི་འགྱུར་ཡང་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཏེ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། བཟའ་བར་མི་བྱ་བ་ནི་ཡིད་ཀྱིས་སྤངས་པའི་ཕྱིར་ཉེས་བྱས་སུ་གྱུར་ན་མི་རུང་ངོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། མི་ཟ་བར་བརྟག་པ་བྱས་ཙམ་གྱིས་སྤང་བར་འགྱུར་རམ་སྙམ་ན་མ་ཡིན་ཏེ། སྤངས་པ་ནི་དགེ་སློང་ཟས་ཟ་ཞིང་འདུག་པའི་གནས་བཏང་བའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཟས་ཟོས་ཟིན་ནས་ད་མི་ཟའོ་ཞེས་སྤངས་ཏེ་སྟན་ལས་ལངས་པ་སྟེ་ཞེས་སོ། །ལུང་ར
【現代漢語翻譯】 據說，『站立於獲得之方』，意指從內心深處想要斷絕食物。如果只是稍微停止，那並不是真正的斷食。必須能夠將食物舉起，如果做不到，那麼斷食者就不具備相應的條件。必須包含食物。正如《律分別》（Vinaya-vibhaṅga）中所說：『有食物。』而該論的註釋中說：『如果沒有食物，斷食就沒有意義，即使放棄也等於沒有放棄。』身體保持正常狀態，並通過具備五種名稱的關鍵要素來結合，這是對前面內容的解釋。然而，閹人和雙性人不能被包括在此，因為《律分別》中說：『斷食者可以是男人、女人或閹人。』因此，這裡應該說是具備四種名稱。第三，放棄的地點必須是顯而易見的，在界限之內，並且位於獲得之方，這可以通過對接受的解釋來確定。否則，就不能算是放棄。第四，放棄的時間必須是早上，在吃飽之後，並且不是饑荒時期。如果在下午等時間，那麼很難實現能夠及時斷食的情況。如果沒有吃飽，就不能算是放棄食物。在饑荒時期，根據藥物的基礎，不會產生放棄食物的過錯。第五，放棄的依據是吃飽之後，並且經過考慮決定不吃。在思想的組成部分中，認知與之前相同。意圖是從內心深處持續不斷地想要在那一刻放棄食物。行為是毫不猶豫地開始放棄。最終結果是對方理解了意思，並且自己放棄了進食的機會。放棄就是放棄機會。』《律分別註釋》中說：『如果沒有放棄機會，就不能算是放棄，等於沒有放棄。』如果沒有通過語言來放棄，並且沒有放棄機會就決定不吃，如果吃了，雖然不會構成放棄食物的墮罪，但會構成惡作。正如《律分別註釋》中所說：『不應該吃，因為已經從心裡放棄了，如果構成惡作，那是不允許的。』這就是最終的結論。 第二，如果僅僅是決定不吃，就能算是放棄嗎？答案是否定的。放棄是指比丘放棄正在吃食物的地方。《 टीका 》中說：『吃完食物后，決定不再吃，然後從座位上站起來。』《律》
【English Translation】 It is said that 'standing on the side of attainment' means wanting to abstain from food from the bottom of one's heart. If it is just a slight pause, it is not a true fast. One must be able to lift the food up; if one cannot, then the faster does not possess the corresponding conditions. It must include food. As it is said in the Vinaya-vibhaṅga: 'There is food.' And the commentary on that treatise says: 'If there is no food, fasting is meaningless, and even if one gives it up, it is as if one has not given it up.' The body remains in a normal state, and it is combined with the key elements of possessing five names, which is an explanation of the preceding content. However, eunuchs and hermaphrodites cannot be included here, because the Vinaya-vibhaṅga says: 'The faster can be a man, a woman, or a eunuch.' Therefore, here it should be said to possess four names. Third, the place of abandonment must be obvious, within the boundary, and located on the side of attainment, which can be determined by the explanation of acceptance. Otherwise, it cannot be considered abandonment. Fourth, the time of abandonment must be in the morning, after eating enough, and not during a famine. If it is in the afternoon or other times, then it is difficult to achieve a situation where one can fast in time. If one has not eaten enough, it cannot be considered abandoning food. During a famine, according to the basis of medicine, the fault of abandoning food does not arise. Fifth, the basis of abandonment is after eating enough and after considering and deciding not to eat. In the components of thought, cognition is the same as before. The intention is to continuously want to abandon food at that moment from the bottom of one's heart. The action is to begin abandoning without hesitation. The final result is that the other person understands the meaning, and one gives up the opportunity to eat. Abandonment is giving up the opportunity.' The Vinaya-vibhaṅga commentary says: 'If there is no giving up of the opportunity, it cannot be considered abandonment, which is equivalent to not abandoning.' If one has not abandoned through language, and one has decided not to eat without giving up the opportunity, if one eats, although it will not constitute the downfall of abandoning food, it will constitute a misdeed. As the Vinaya-vibhaṅga commentary says: 'One should not eat, because one has abandoned it from the heart; if it constitutes a misdeed, that is not allowed.' This is the final conclusion. Second, if merely deciding not to eat is enough to be considered abandonment, the answer is no. Abandonment refers to a bhikṣu giving up the place where he is eating food. The 《 टीका 》 says: 'After finishing eating, one decides not to eat anymore, and then gets up from the seat.' The 《Vinaya》
ྣམ་འབྱེད་ལས་ཀྱང་། སྟན་གང་ལ་འདུག་པ་དེ་ལས་ལངས་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འདུག་པའི་འོ་ཞེས་པ་ནི་འདུག་པའི་གནས་བཏང་བ་སྟེ། དགེ་སློང་ཟས་ཟ་ཞིང་འདུག་པའི་གནས་དེའི་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་འདས་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གང་གི་ཆེད་དུ་འདུག་པའི་གནས་བཏང་བ་ཞེ་ན། རྩ་བ་ལ་སོགས་ཀྱི་སྡོང་བུ་འདབ་མ་མེ་ཏོག་འབྲས་བུ་བཅའ་བར་བྱ་བ་དག་བསྡུས་པ་ལ་བཅའ་བར་བྱ་བ་ལྔ་པོ་དེ་དག་ལ་སོགས་ཀྱིས་བཟའ་བ་ལྔ་བསྡུས་པའི་ཟས་ 7-76a བརྩམས་ཏེ་འདུག་པའི་གནས་བཏང་ནའོ། །བཅའ་བ་སྤངས་པས་བཟའ་བ་སྤང་བར་མི་འགྱུར་ཡང་བཅའ་བ་སྤངས་པས་བཅའ་བ་ཉིད་སྤངས་པར་འགྱུར་བས་བཅའ་བ་ལྔ་ཡང་འདིར་སྨོས་པའོ། །དགེ་སློང་གིས་འདུག་པའི་གནས་བཏང་བ་དེ་ཙམ་གྱིས་སྤངས་པར་འགྱུར་རམ་ཞེ་ན། རྩ་བ་ལ་སོགས་པ་བཅའ་བ་ལྔ་པོ་སྤངས་པས་ནི་བཟའ་བ་སྤངས་པར་མི་འགྱུར་བས། རྩ་བ་དང་། སྡོང་བུ་དང་། འདབ་མ་དང་། མེ་ཏོག་དང་། འབྲས་བུ་ནི་བཅའ་བར་བྱ་བ་ལྔ་པོ་དག་དང་སྟེ་དེ་ལས་གཞན་པ་བཟའ་བར་བྱ་བ་སྤང་བར་བྱས་ན་ཞེས་སྦྱར་རོ། །ཐུག་པ་སྤངས་པས་ནི་བཟའ་བ་སྤང་བར་མི་འགྱུར་བས་ཐུག་པ་ལས་གཞན་པ་བཟའ་བར་བྱ་བའི་ཁྱད་པར་ཅི་ལྟ་བུ་སྤངས་ན་སྤངས་པར་འགྱུར་ཞེ་ན། རུང་བ་དང་མི་རུང་བ་དག་མ་འདྲེས་པའི་དངོས་པོའི་ཟས་འབྲིམ་པ་པོ་གང་ལ་ཟས་སྤངས་ན་སྤང་བར་འགྱུར་ཞེ་ན། བྱིན་ལེན་སྟོབ་པ་འཐོབ་པའི་ཕྱོགས་མངོན་སུམ་ན་འགྲེང་བ་ལ་སྤང་བར་བྱས་ན་འདུས་པའི་གནས་བཏང་བའོ་ཞེས་གོང་དུ་སྦྱར་རོ། །འདིར་འབལ་ན་རེ། བྱིན་ལེན་ཐོབ་པ་ལ་བྱིན་ལེན་སྟོབ་པ་པོ་འགྲེང་བ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས་བྱིན་ལེན་སྟོབ་པ་འབྲིམ་མཁན་གྱི་ཁྱད་པར་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། དེའི་ཕྱིར་ཐོབ་པའི་ཕྱོགས་ན་འགྲེང་བ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། རིགས་པས་ཀྱང་འགྲེང་བ་ནི་གུས་པའི་སྤྱོད་ལམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་དགག་པ་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་གནོད་བྱེད་བརྗོད་པ་ནི་འདྲེན་པ་པོ་འདུག་སྟེ། འདྲེན་པ་ལས་མི་ཐོབ་ན། མེ་ཏོག་ཕྲེང་རྒྱུད་ལས། འདྲེན་པ་ཉེ་བར་གནས་པ་དང་། །མདུན་ན་འདུག་དང་ཆོ་ག་ཤེས། །ཞེས་པ་དང་འགལ་ལོ། །འགྲེལ་ཆུང་གི་མདོ་རྩ་བ་ལས། བྱིན་ལེན་སྟོབ་པ་འཐོབ་པའི་ཕྱོགས་ན་གནས་པ་ལ་སྤང་བར་བྱས་ནས་སོ་ཞེས་འདུག་པ་ལ་སྤང་བར་བྱས་ནས་སྤངས་པར་ 7-76b འགྱུར་བར་གསུངས་པས། འདུག་པ་ལས་བྱིན་ལེན་ཐོབ་པར་ཤེས་སོ། །གཉིས་པ་སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པ་ནི། འགྲེང་བ་སྤང་བར་བྱས་ནས་སོ་ཞེས་པ་འདི་ནི་ཟས་སྤང་བའི་ཡུལ་བསྟན་པ་སྟེ། དེ་ཡང་འགྲེང་བ་མཚོན་པ་ཙམ་སྟེ་འདུག་པ་ལ་སྤངས་ན་ཡང་སྤངས་པར་འགྱུར་ཏེ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། གནས་པ་ལ་སྤང་བར་བྱས་ན་ཞེས་བཤད་དོ། །འགྲེང་བ་ནི་གུས་པའི་སྤྱོད་ལམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སྒྲུབ་བྱེད་དུ་བཀོད་པ་དེ་ལྟར་ན་ཕྱག་འཚལ་ཞིང་འདྲེན་པ་དེ་ཡང་གུ
【現代漢語翻譯】 在《辨別論》中也說：『從所坐的座位上起身。』『坐』指的是放棄坐的位置。比丘在吃飯時，如果離開所坐的位置一箭之遙，就叫做放棄了位置。為什麼要放棄坐的位置呢？爲了採集樹根、樹幹、樹葉、花朵、果實等，將這五種可採集之物以及其他可食用之物放在一起，開始食用時，就放棄了坐的位置。即使放棄了採集之物，也不會變成放棄食物，但放棄採集之物本身就是放棄了採集，因此這裡也提到了五種採集之物。 如果比丘僅僅是放棄了坐的位置，就算放棄了嗎？如果放棄了樹根等五種採集之物，也不會變成放棄食物。因此，樹根、樹幹、樹葉、花朵、果實這五種採集之物，以及其他可食用之物，如果放棄了這些，才算放棄。如果放棄了湯，也不會變成放棄食物。那麼，除了湯之外，放棄什麼樣的可食用之物才算放棄呢？如果不混合可食和不可食之物，直接分發食物，那麼對比丘來說，放棄什麼樣的食物才算放棄呢？如果對站在施食者面前，準備接受食物的人放棄食物，就叫做放棄了聚集的位置。』以上是之前的解釋。 這裡འབལ་ན་（音譯，人名）說：『接受食物需要施食者站立作為條件。』ཊཱི་ཀ་（梵文，ṭīkā，註釋）中說：『施食者有什麼不同呢？』因此說『站在接受食物的一方』。而且，從道理上講，站立是恭敬的行為。』 爲了反駁這種說法，分為兩點：第一，指出其錯誤之處，如果引導者坐著，就無法獲得食物，這與《花鬘經》所說『引導者靠近，坐在前面，並且懂得儀軌』相矛盾。《小疏》的根本經文中說：『對比丘站在接受食物的一方而放棄食物，』因此，從坐著的狀態接受食物是可以理解的。 第二，駁斥其論證，『站立而放棄』是指明了放棄食物的對象，也就是說，站立只是一個象徵，即使坐著放棄，也算是放棄。正如《小疏》中所說：『對比丘站在接受食物的一方而放棄食物。』如果說『站立是恭敬的行為』，那麼行禮和引導也應該是恭敬的行為。
【English Translation】 Also in the 'Discrimination Treatise', it says: 'Arising from the seat one is sitting on.' 'Sitting' means abandoning the place of sitting. It is said that if a monk, while eating, moves beyond a bow-length from the place where he is sitting, it is called abandoning the place. Why abandon the place of sitting? To gather roots, stems, leaves, flowers, fruits, etc., and when these five things to be gathered, along with other things to be eaten, are put together and one begins to eat, then one has abandoned the place of sitting. Even if one abandons the things to be gathered, it does not become abandoning food, but abandoning the things to be gathered is itself abandoning the gathering, so the five things to be gathered are also mentioned here. If a monk merely abandons the place of sitting, is it considered abandoned? If one abandons the five things to be gathered, such as roots, it does not become abandoning food. Therefore, roots, stems, leaves, flowers, and fruits, these five things to be gathered, and if one abandons other things to be eaten, then it is considered abandoned. If one abandons soup, it does not become abandoning food. So, what kind of edible thing other than soup, if abandoned, is considered abandoned? If one distributes food without mixing edible and inedible things, then for a monk, what kind of food, if abandoned, is considered abandoned? If one abandons food to someone standing in front of the almsgiver, ready to receive food, it is called abandoning the place of assembly.' This is the previous explanation. Here, འབལ་ན་ (phonetic transliteration, a person's name) says: 'Receiving food requires the almsgiver standing as a condition.' In the ཊཱི་ཀ་ (Sanskrit, ṭīkā, commentary) it says: 'What is the difference of the almsgiver?' Therefore, it is said 'standing on the side of receiving food.' Moreover, logically speaking, standing is an act of reverence.' To refute this, it is divided into two points: First, pointing out its error, if the guide is sitting, one cannot receive food, which contradicts what the 'Garland of Flowers Sutra' says: 'The guide is near, sitting in front, and knows the rituals.' The root text of the 'Small Commentary' says: 'Abandoning food to a monk standing on the side of receiving food,' therefore, it is understood that receiving food while sitting is possible. Second, refuting its argument, 'abandoning while standing' indicates the object of abandoning food, that is, standing is just a symbol, even if one abandons while sitting, it is considered abandoned. As the 'Small Commentary' says: 'Abandoning food to a monk standing on the side of receiving food.' If it is said that 'standing is an act of reverence,' then prostration and guidance should also be acts of reverence.
ས་པའི་སྤྱོད་ལམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། བྱིན་ལེན་ཐོབ་པའི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་རོ། །དེས་ན་འདྲེན་པའི་སྤྱོད་ལམ་བཞི་པོ་གང་གིས་དྲངས་ཀྱང་བྱིན་ལེན་ཐོབ་བོ། །གསོལ་ཅིག་ཅེས་བྱ་བ་ཡང་ཟས་སྤངས་པ་དེ་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། གསོལ་ཅིག་ཅེས་བྱ་བའི་སྒྲ་འདི་ནི་ཁ་ཅིག་ཏུ་གཞན་གྱི་ཡུལ་ལ་བྱ་བའི་ཚུལ་གྱིས་འཇུག་པ་ཡང་ཡིན་པས། འདི་ནི་གཞན་དག་ལ་བྱིན་ཅིག་ཅེས་བྱ་བར་སྟོན་ཏོ་ཞེས་པ་ནི་གསོལ་ཅིག་ཅེས་བྱ་བ་འདི་སྐབས་ཁ་ཅིག་ཏུ་དགེ་སློང་གཞན་ལ་ཟས་འདྲེན་དུ་འཇུག་པ་ལ་གོ་བས་གཞན་ལ་བྱིན་ཅིག་པར་སྟོན་ཏོ་ཞེས་པའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། གལ་ཏེ་རང་ཉིད་མི་ལེན་ན་འོ་ན་རང་གི་ཡུལ་ལ་བཀག་པའི་འབྲས་བུར་མི་འགྱུར་རམ། ཞེས་པ་ནི་རང་དང་ཆོ་ག་གཅིག་པའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་གཞན་ལ་སྤངས་ན། སྤངས་པ་ལ་སྟོབ་པའི་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་རམ་ཞེས་པའོ། །དེའི་ལན་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། འགྲིམ་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ཉི་ཚེ་རང་གི་ཡུལ་ལས་ཕྱིར་བཀག་པར་ཟད་ཀྱི། ཟན་ཐམས་ཅད་བཀག་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་རང་འབའ་ཞིག་གིས་སྤངས་པར་ཟད་ཀྱི། དགེ་སློང་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སྤངས་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པའི་དོན་ཏོ། །ཕྱག་ཚང་བ་ཟས་འབྲིམ་མཁན་ལ་སོང་ཞིག་ཅེས་བྱ་བ་སྨྲས་པ་ཡང་སྤང་བ་ཡིན་ནོ། །ཟོས་ཟིན་པའི་དོན་ཏེ། འཚལ་ལགས་སོ་ཞེས་བྱ་བ་སྨྲས་པས་ཀྱང་སྤངས་པ་ 7-77a ཡིན་ནོ། །རེ་ཞིག་གསོལ་ཅིག །རེ་ཞིག་སོང་ཞིག །རེ་ཞིག་འཚལ་ལགས་སོ་ཞེས། རེ་ཞིག་ཅེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ཉེ་བར་སྦྱར་ན་ནི་སྤངས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཆོག་གོ་ཞེས་བྱ་བ་ཡང་རེ་ཞིག་ཅེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ཉེ་བར་སྦྱར་ན་ནི་སྤངས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཐུག་པ་ལས་གཞན་པ་ཞེས་སྔར་སྨོས་པས་དེའི་ཚད་ནི་གང་ཞེ་ན། ཐུག་པའི་ནང་དུ་ཁ་གཟར་གྱེན་དུ་འགྲེང་དུ་མ་བཏུབ་པ་དག་གི་ཐུག་པ་དག་ནི་ཐུག་པ་ཉིད་དོ། །སྐྱོ་མའི་སྟེང་དུ་སོར་མོ་ལྔ་མི་མངོན་པ་ནི་སྐྱོ་མའི་ཐུག་པའོ། །དགེ་སློང་ལ་ཐོ་འཚམས་པའི་བསམ་པས་ཟས་མེད་པར་བྱིན་ལེན་སྟོབ་པ་ལྟར་བྱེད་ལ། དགེ་སློང་གིས་ཀྱང་དེ་ལྟར་ཤེས་ནས། ཁོ་བོ་ལ་འདི་མི་དགོས་ཀྱི། སོང་ཞིག་ཅེས་སྨྲས་པས་ནི་ཟས་སྤངས་པར་མི་འགྱུར་ཏེ་ཟས་སྤངས་པའི་ཡུལ་དེ་བྱིན་ལེན་སྟོབ་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། ། 分別說余分 དང་པོ་ལ། ལྷག་པོར་བྱ་བའི་དངོས་ཀྱི་དགོས་པ་ནི། སྤངས་ཟའི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་བ་སྟེ། བརྒྱུད་པའི་དགོས་པ་ནི་བཅས་པའི་ས་མཚམས་ཟིན་པའོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ལ་བརྒྱད་ལས། དང་པོ་ལྷག་པོར་བྱེད་པར་ཞུ་བ་པོ་གང་གིས་ཞུ་བ་ནི། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པ་དང་། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་། གནས་ནས་མ་ཕྱུང་བ་སྟེ་ཆོ་ག་རྣམ་བཞག་གི་ཐུན་མོང་བ་བཞིའི་སྟེང་དུ་སྤངས་པ་ཡིན་པ་དང་གནང་བའི་རྐྱེན་ཅན་ནད་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ཐ་མ་གཉིས་
【現代漢語翻譯】 因為這是取捨的行為，所以必然成為獲得施捨的條件。因此，無論通過四種引導行為中的哪一種引導，都能獲得施捨。'請用'也指放棄食物。在 टीका (梵文，天城體，ṭīkā，註釋) 中說：'請用'這個詞，在某些情況下，也以對待他人的方式使用，所以這意味著給其他人。'請用'這個詞在某些情況下，意味著讓其他比丘拿食物，所以意味著給其他人。在 टीका (梵文，天城體，ṭīkā，註釋) 中說：'如果自己不接受，那麼難道不會成為禁止自己享用的結果嗎？'這意味著，因為自己和儀軌相同，如果放棄給其他比丘，難道不會犯下增加放棄之物的罪過嗎？對此的回答是：在 टीका (梵文，天城體，ṭīkā，註釋) 中說：'任何前往，都只是禁止了自己享用，而不是禁止了所有食物。'這意味著只是自己放棄了，而不是所有比丘都放棄了。說完'請到分發食物的人那裡拿取完整的食物'，也算是放棄。說完'已經吃完了，知道了'，也算是放棄。 暫時請用，暫時請去，暫時知道了。如果將'暫時'這個詞放在附近，就不算放棄。'可以了'這個詞，如果將'暫時'這個詞放在附近，也不算放棄。之前說過，除了粥以外，那麼它的標準是什麼呢？粥中無法豎立勺子的粥，就是粥本身。在稀飯上看不到五指，就是稀飯的粥。如果比丘以阻礙他人的想法，假裝施捨食物，而比丘也知道這一點，並說：'我不需要這個，請走吧'，那麼就不算放棄食物，因為放棄食物的對象不是假裝施捨。 分別說余分 第一，進行剩餘行為的實際必要性是：不會產生放棄食物的罪過；傳遞的必要性是：確定了規定的界限。總結起來有八點。第一，請求進行剩餘行為的人是誰來請求呢？是具備獲得比丘戒資格以上，並且具有自然存在的覺知，身體處於正常狀態，沒有被驅逐出境，即具備四種儀軌形式的共同條件，並且是放棄者，以及具有允許的條件，而不是病人。最後兩種是
【English Translation】 Because it is the act of taking and giving, it necessarily becomes a condition for obtaining alms. Therefore, no matter which of the four guiding behaviors is used to guide, alms can be obtained. 'Please use' also refers to giving up food. In the टीका (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary) it says: 'The word 'please use', in some cases, is also used in the manner of treating others, so it means giving to others.' The word 'please use' in some cases, means letting other monks take food, so it means giving to others. In the टीका (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary) it says: 'If you don't accept it yourself, then wouldn't it become the result of prohibiting yourself from enjoying it?' This means that because oneself and the ritual are the same, if you give up to other monks, wouldn't you be committing the sin of increasing the abandoned thing? The answer to this is: In the टीका (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary) it says: 'Any going is only prohibiting oneself from enjoying it, not prohibiting all food.' This means that only oneself has given up, not all monks have given up. Saying 'Please go to the person who distributes food to get complete food' is also considered giving up. Saying 'I have finished eating, I know' is also considered giving up. Please use for a while, please go for a while, I know for a while. If the word 'for a while' is placed nearby, it is not considered giving up. The word 'okay', if the word 'for a while' is placed nearby, it is also not considered giving up. It was said before that besides porridge, what is its standard? Porridge in which a spoon cannot be erected upright is porridge itself. Not seeing five fingers on the gruel is the porridge of the gruel. If a monk pretends to give alms with the intention of hindering others, and the monk also knows this, and says: 'I don't need this, please go', then it is not considered giving up food, because the object of giving up food is not pretending to give alms. Separate explanation of the remaining part First, the actual necessity of performing the remaining behavior is: the sin of giving up food will not occur; the necessity of transmission is: the established boundary is determined. There are eight points in summary. First, who is the person who requests to perform the remaining behavior? It is someone who is qualified to receive the Bhikshu vows or above, and has naturally existing awareness, the body is in a normal state, and has not been expelled, that is, has the four common conditions of the ritual form, and is a giver, and has the conditions for permission, and is not a patient. The last two are
ལས་གཞན་དུ་ན་སྤང་ཟའི་ལྟུང་བ་འགེགས་པའི་དགོས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ལྷག་པོར་བྱེད་པ་པོ་གང་གིས་བྱ་བ་ནི། ཐུན་མོང་བ་དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་མཚམས་ཀྱི་ནང་ན་གནས་པ་དང་། ཟ་བའི་གནས་མ་བཏང་བས་བྱ་སྟེ། མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དང་ཞེས་པ་དང་། གནས་མ་བཏང་བས་བྱ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། 7-77b གང་ལ་གསོལ་བ་འདེབས་པོའི་དགེ་སློང་ཡིན་པ་སྟེ། གསོལ་བས་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གསུམ་པ་དངོས་པོ་གང་ལ་ལྷག་པོར་བྱ་བ་ནི། དངོས་པོ་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ཏེ་སྔར་སྤངས་པའི་སྐབས་སུ་ཇི་སྐད་བཤད་པའི་དངོས་པོ་དུས་རུང་གི་བཟའ་བཅའ་ཡིན་པ་དང་། རུང་བ་དང་། ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་ཆོས་གསུམ་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་ཟས་སྤོང་བའི་དགེ་སློང་རང་ངམ་རང་དང་ཆོ་ག་གཅིག་པ་དབང་བ་མིན་པ་སྟེ། ཟས་སྤངས་པའི་དགེ་སློང་དེ་ཟས་མི་དབང་ཡང་རང་དང་འདྲ་བའི་དགེ་སློང་གཞན་གྱི་ཟས་ལ་ཡང་ལྷག་པོར་བྱ་རུང་སྟེ། སྤངས་པ་ལ་སྟོབ་པའི་གླེང་གཞིས་ཤེས་སོ། །བྱིན་ལེན་བྱས་པ་དང་འབྲེལ་བ་དང་། སྔར་ལྷག་པོར་བྱས་པ་དང་མ་འབྲེལ་བ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་ལྷག་པོར་གྱི་ཆོ་ག་མི་འཆགས་པའི་ཕྱིར་དང་། ལྷག་པོར་འཆགས་པའི་རྟེན་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། ལྷག་པོར་གྱི་ཆོ་ག་དོན་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །བཞི་པ་གནས་གང་དུ་ལྷག་པོར་བྱ་བ་ནི། མངོན་སུམ་ཡིན་པ་དང་། མཚམས་ཀྱི་ནང་ཡིན་པ་དང་། འཐོབ་པའི་ཕྱོགས་ན་གནས་པ་སྟེ། གནས་ཆོས་གསུམ་ལྡན་ཏེ་སྔར་སྤངས་པའི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །ལྔ་པ་དུས་གང་གི་ཚེ་ལྷག་པོར་བྱ་བ་ནི། སྔ་དྲོ་ཡིན་པ་དང་། སྤང་བའི་དུས་ཡིན་པ་དང་། མུ་གེའི་དུས་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ཕྱི་དྲོ་ལ་སོགས་པའི་དུས་སུ་རུང་བ་ལོངས་སྤྱོད་པ་བཀག་པའི་ཕྱིར་རོ། །མ་སྤངས་པའི་དུས་དང་། མུ་གེའི་དུས་ཡིན་ན་སྤངས་ཟ་གནང་བས་ལྷག་པོར་བྱ་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དྲུག་པ་ཚུལ་ཇི་ལྟར་ལྷག་པོར་བྱ་བ་ནི། སྦྱོར་དངོས་རྗེས་གསུམ་ལས། སྦྱོར་བ་ནི་ལག་པ་བཀྲུས་ཏེ་བྱིན་ལེན་བྱས་ནས་ལྷག་པོར་བྱེད་པར་ཞུ་བའི་སྔགས་ལན་གཅིག་བརྗོད་པ་དང་། ལྷག་པོར་བྱེད་པ་པོ་དེས་ཁམ་གཉིས་སམ་གསུམ་ཟ་བ་དང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཁམ་གཉིས་སམ་གསུམ་ཟོས་ནས་ལྷག་པོར་བྱའོ་ཞེས་ 7-78a གསུངས་སོ། །ལྷག་པོར་བྱ་བའི་དངོས་གཞི་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། ལྷག་པོར་བྱེད་པས་ལྷག་པོར་ཇི་ལྟར་ཞེ་ན། ཁྱོད་ཀྱིར་གྱུར་གྱིས་བཞུད་ཅིག་ཅེས་བྱ་བའི་ཚིག་གིས་བྱའོ་ཞེས་སོ། །རྗེས་ཀྱི་བྱ་བ་ནི། ཟས་དེ་ལྷག་པོར་བྱེད་པ་པོས་ཞུ་བ་པོ་ལ་གཏད་ཅིང་ཞུ་བ་པོས་བླང་བའོ། །བདུན་པ་ལྷག་པོར་གྱི་སྒྲ་བཤད་པ་ནི། ཟོས་པའི་ལྷག་མར་བྱས་ཤིང་བོར་བས་ན་ལྷག་པོར་ཞེས་བྱ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ལྷག་པོར་ཅེས་བྱ་བ་ནི་ལྷག་མར་བྱས་ཤིང་བོར་བ་ཞེས་བཤད་དོ།
【現代漢語翻譯】 因為沒有必要阻止因其他行為而導致的墮落。第二，誰來做這個'剩餘'的行為呢？由一位具備六種功德的比丘在結界內，並且沒有放棄食物的情況下進行。正如經文所說：'在結界之外'，以及'沒有放棄食物的情況下進行'。誰是請求者呢？是請求的比丘。經文說：'通過請求來進行'。 第三，對什麼事物進行'剩餘'的行為呢？是對具備六種功德的事物，也就是之前在放棄食物時所說的，是適時的食物，是可接受的，並且是適量的，即具備三種功德。對於放棄食物的比丘，無論是他自己還是與他戒律相同的比丘，只要不是有權支配食物的人，都可以進行'剩餘'的行為。即使放棄食物的比丘不能支配食物，他也可以對其他與他相似的比丘的食物進行'剩餘'的行為。通過關於施捨的討論可以瞭解到這一點。與給予和接受相關聯，並且與之前進行的'剩餘'行為無關。否則，'剩餘'的儀式就無法成立，因為沒有成立的基礎，並且'剩餘'的儀式將變得毫無意義，這是依次的。 第四，在什麼地方進行'剩餘'的行為呢？在顯而易見的地方，在結界內，並且位於可獲得食物的一側。這些地方具備三種功德，正如之前在放棄食物時所說的那樣。第五，在什麼時間進行'剩餘'的行為呢？在早晨，在放棄食物的時間，並且不是饑荒時期。因為禁止在下午等時間享用食物。如果在沒有放棄食物的時間，或者在饑荒時期，允許食用放棄的食物，因此沒有必要進行'剩餘'的行為。 第六，如何進行'剩餘'的行為呢？通過前行、正行和後行三個步驟。前行是洗手后，通過給予和接受，唸誦一次請求進行'剩餘'行為的咒語。然後，進行'剩餘'行為的人吃兩三口食物。《律藏分別》中說：'吃兩三口食物后，進行'剩餘'的行為'。 進行'剩餘'行為的正行是：在註釋中說：'進行'剩餘'行為的人如何進行'剩餘'呢？通過說'請享用你的那份'來進行'。後行是：進行'剩餘'行為的人將食物交給請求者，請求者接受食物。 第七，'剩餘'這個詞的解釋是：將吃剩的東西留下並丟棄，因此稱為'剩餘'。註釋中說：'所謂的'剩餘'，就是留下並丟棄'。
【English Translation】 Because there is no need to prevent the downfall caused by other actions. Second, who performs the act of 'surplus'? It is done by a monk with six qualities, residing within the boundary, and without abandoning the food. As the scripture says, 'Outside the boundary,' and 'It is done without abandoning the food.' Who is the requester? It is the requesting monk. The scripture says, 'It is done through request.' Third, on what object is the act of 'surplus' performed? It is on an object with six qualities, that is, as mentioned earlier when abandoning food, it is timely food, it is acceptable, and it is of appropriate quantity, that is, possessing three qualities. For a monk who has abandoned food, whether it is himself or a monk with the same precepts, as long as he does not have the authority to dispose of the food, the act of 'surplus' can be performed. Even if a monk who has abandoned food cannot dispose of the food, he can still perform the act of 'surplus' on the food of another monk similar to him. This can be understood through the discussion on giving. It is related to giving and receiving, and it is not related to the previously performed act of 'surplus'. Otherwise, the ritual of 'surplus' cannot be established, because there is no basis for establishment, and the ritual of 'surplus' will become meaningless, which is in order. Fourth, where is the act of 'surplus' performed? In a visible place, within the boundary, and located on the side where food can be obtained. These places possess three qualities, as mentioned earlier when abandoning food. Fifth, when is the act of 'surplus' performed? In the morning, at the time of abandoning food, and not during a famine. Because it is forbidden to enjoy food in the afternoon and other times. If it is not the time of abandoning food, or during a famine, it is permissible to eat the abandoned food, so there is no need to perform the act of 'surplus'. Sixth, how is the act of 'surplus' performed? Through three steps: preliminary, main, and subsequent. The preliminary is to wash hands, and through giving and receiving, recite the mantra requesting the act of 'surplus' once. Then, the person performing the act of 'surplus' eats two or three mouthfuls of food. The Vinaya-vibhanga says, 'After eating two or three mouthfuls of food, perform the act of 'surplus'.' The main part of performing the act of 'surplus' is: In the commentary, it says, 'How does the person performing the act of 'surplus' perform the 'surplus'? It is done by saying, 'Please enjoy your share.'' The subsequent act is: The person performing the act of 'surplus' hands the food to the requester, and the requester accepts the food. Seventh, the explanation of the word 'surplus' is: Leaving and discarding what is left over from eating, therefore it is called 'surplus'. The commentary says, 'The so-called 'surplus' is leaving and discarding.'
།བརྒྱད་པ་ལྷག་པོར་བྱས་པ་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ནི། བྱིན་ལེན་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ཀུན་གྱི་ལྷག་པོར་འཇིག་སྟེ་ལྷག་པོར་འཆགས་པའི་རྟེན་ཞིག་པའི་ཕྱིར་རོ། །གནས་སྐབས་བསྐ་བ་ལས་སླ་བར་གྱུར་ཀྱང་འཇིག་སྟེ། སྤངས་ཟ་དགག་དགོས་པའི་གནས་སྐབས་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདིར་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོའི་ཞལ་ནས། ལྷག་པོར་བྱེད་པ་ཞུ་བའི་ཆོ་ག་ལ། །དངོས་གཞིའི་ཆོ་ག་ཡིན་ཅེས་འཁྲུལ་པ་མེད། །ལྷག་པོར་བྱེད་པའི་དངོས་གཞིའི་ཆོ་ག་ལ། །མཇུག་གི་ཆོ་གར་འཁྲུལ་པ་ཤིན་ཏུ་མང་། །ཞུ་བ་པོ་ལ་བྱེད་པ་པོར་འཁྲུལ་ཞིང་། །བྱེད་པ་པོ་ལ་ཡུལ་དུ་འཁྲུལ་པ་མང་། །འཁྲུལ་པ་བཞི་པོ་དེ་དག་བསལ་བྱས་ནས། །ལུང་དང་བསྟན་བཅོས་རྣམས་ལ་གཏུགས་པར་བྱོས། །ཞེས་གདམས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། ལྷག་པོར་མ་བྱས་པ་ཉིད་ཅེས་འོག་ཏུ་འབྱུང་བས་ལྷག་པོར་གྱི་སྐབས་བསྟན་པར་བྱ་སྟེ། ལྷག་པོར་བྱེད་པའི་གསོལ་བ་འདེབས་པ་པོ་དང་། ལྷག་པོར་བྱེད་པོའི་དགེ་སློང་དེ་གཉིས་ཀྱི་བར་དུ་ཆུ་ལ་སོགས་པས་ཆོད་པ་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དང་སྟེ། ཊཱི་ཀར། ནམ་མཁའ་ལ་ཡང་མི་འབྱུང་ངོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་ཞེས་བྱ་བ་འདིའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །མི་ཐོབ་པའི་ཕྱོགས་ནི་ཁྲུ་གང་བས་མཐོ་བ་ཡན་ཆད་ནི་འདུག་པ་དང་། མདུན་ནམ་ཡིན་པ་ན་འདུག་པ་ལས་ལྷག་པོར་བྱ་བ་མི་ 7-78b འབྱུང་ངོ་། །ལྷག་པོར་བྱ་བའི་ཟས་ལག་ཏུ་མ་བླངས་པར་ཐུ་བ་དང་བྱུགས་རིས་སུ་བཞག་པ་ལ་ཡང་ལྷག་པོར་མི་འབྱུང་ངོ་། །སྒོག་པ་དང་། དགེ་སློང་གིས་བཙོས་པ་ལ་སོགས་པའི་ཟས་རུང་མ་ཡིན་པ་དང་། རུང་མིན་དེ་དང་འདྲེས་པ་ལ་ནི་ལྷག་པོར་མི་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །འདི་ལ་གད་པ་ན་རེ། བྱས་ན་འཆགས་པ་ཉིད་ཡིན་ཏེ་མདོ་སྔ་མ་གཉིས་ལ་མི་འབྱུང་ཞེས་སྨོས་ནས། འདིར་མི་འབྱུང་ངོ་ཞེས་མ་སྨོས་པར་མི་བྱ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་བཤད་པས་ཤེས་ཞེས་ཟེར་རོ། །འོ་ན་མི་རུང་བ་ལོངས་སྤྱོད་པ་མ་བཀག་པར་ཐལ། ལྷག་པོར་ནི་ལོངས་སྤྱོད་པའི་དོན་དུ་ཡིན་ལ། མི་རུང་བ་ལ་ཡང་ལྷག་པོར་འཆགས་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཟུར་ཕྱི་མ་ཁས་བླངས་པས་སོ། །འོན་ཀྱང་ལག་ཉར་བླངས་པ་ལ་སོགས་པ་མི་རུང་བ་ལ་བྱིན་ལེན་ནི་འཆགས་ཏེ། བཟའ་བར་བྱ་བ་རུང་བ་མ་ཡིན་པ་ཉིན་མཚན་འདས་པར་ནི་ཟོས་པ་དང་འདྲའོ་ཞེས་གསུངས་པས། མི་རུང་བ་བྱིན་ལེན་བྱས་པས་གསོག་འཇོག་ཏུ་འཇོག་པའི་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པར་གསུངས་པས་ཤེས་ལ། གོས་མི་རུང་བ་ལ་ཡང་རྐྱེན་དབང་གི་བྱིན་རླབས་འཆགས་པ་ཡོད་དོ། །ལྷག་པོར་དེ་ཡུལ་སུས་བྱ་ཞེ་ན། དགེ་སློང་ཟས་ཟ་བའི་གནས་མ་བཏང་བས་ལྷག་པོར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །ལུས་ཀྱི་སྒོ་ནས་ཟ་བའི་གནས་མ་བཏང་ན་བསམ་པའི་སྒོ་ནས་མི་ཟ་བར་བརྟག་པ་བྱས་པས་ཀྱང་ལྷག་པོར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །དེས་ན་མི་ཟ་བར་མ་བརྟགས་ན་ལྟ་ཅི་སྨོས་སོ། །ལྷག་པ
【現代漢語翻譯】 第八，過度積聚是毀滅的原因：給予和接受是毀滅的原因，一切積聚的過度都會毀滅，因為過度積聚所依賴的基礎被破壞了。即使暫時變得容易處理，也會毀滅，因為它已經不是應該放棄、食用或禁止的狀態了。 在此，措那瓦欽波（Mtsho sna pa chen po）尊者說：『不要誤以為過度積聚的祈請儀軌是正行儀軌。對於過度積聚的正行儀軌，很多人誤以為是結尾儀軌。很多人誤以為祈請者是執行者，誤以為執行者是對象。消除這四個錯誤之後，應該參考經文和論典。』他這樣教導。 第二，不作過度積聚，將在下文闡述，因此需要說明過度積聚的情況：請求作過度積聚者，與作過度積聚的比丘之間，有水等阻隔，處於結界的外部。ཊཱི་ཀར།（Ṭīka， टीका）中說：『即使在空中也不會發生』，這屬於結界外部的範疇。無法獲得的方面是：高於一肘的高度以上，無論是坐著還是在前方，都無法進行過度積聚。 沒有用手拿取食物，而是放在地上或墻上的塗料上，也無法進行過度積聚。對於大蒜，以及比丘烹煮的食物等不合規的食物，以及與不合規食物混合的食物，都不能進行過度積聚。對此，格瓦（Gad pa）說：『如果做了，就是積聚，因為前面兩個經文說不會發生，而這裡沒有說不會發生，而是說不能做，由此可知。』 如果這樣，那麼不應該禁止享用不合規之物，因為過度積聚是爲了享用，而且不合規之物也會過度積聚。這是因為承認了后一個論證的緣故。然而，對於用手拿取等不合規之物，給予和接受是可以積聚的，因為經中說：『不應該食用的食物，如果過了白天或夜晚，就如同已經食用。』由此可知，給予和接受不合規之物會產生積聚的過患。對於不合規的衣服，也有因緣加持的積聚。 那麼，誰來作為過度積聚的對象呢？如果比丘沒有放棄進食的狀態，就可以進行過度積聚。如果身體上沒有放棄進食的狀態，即使在思想上進行不進食的觀察，也可以進行過度積聚。因此，如果沒有進行不進食的觀察，那還用說什麼呢？過度積聚……
【English Translation】 Eighth, excessive accumulation is the cause of destruction: Giving and receiving are the cause of destruction, and all excessive accumulations will be destroyed because the basis upon which excessive accumulation depends is destroyed. Even if it temporarily becomes easy to handle, it will be destroyed because it is no longer in a state where it should be abandoned, eaten, or prohibited. Here, the Venerable Mtsho sna pa chen po said: 'Do not mistakenly think that the ritual of requesting excessive accumulation is the main ritual. For the main ritual of excessive accumulation, many mistakenly think it is the concluding ritual. Many mistakenly think that the requester is the performer, and mistakenly think that the performer is the object. After eliminating these four mistakes, you should refer to the scriptures and treatises.' He taught in this way. Second, not making excessive accumulation, will be explained below, so it is necessary to explain the situation of excessive accumulation: Between the person requesting excessive accumulation and the bhikkhu performing excessive accumulation, there is a separation by water, etc., and they are outside the boundary. Ṭīka says: 'Even in the sky, it will not occur,' which belongs to the category of being outside the boundary. The aspects that cannot be obtained are: above the height of one cubit, whether sitting or in front, excessive accumulation cannot be performed. Without taking food in hand, but placing it on the ground or on the paint on the wall, excessive accumulation cannot be performed either. For garlic, and food cooked by bhikkhus, etc., which are non-compliant foods, and foods mixed with non-compliant foods, excessive accumulation cannot be performed. Regarding this, Gad pa said: 'If it is done, it is accumulation, because the previous two sutras said it will not occur, but here it does not say it will not occur, but rather says it cannot be done, from which it can be known.' If so, then one should not prohibit enjoying non-compliant things, because excessive accumulation is for enjoyment, and non-compliant things will also be excessively accumulated. This is because the latter argument is acknowledged. However, for non-compliant things such as taking them in hand, giving and receiving can be accumulated, because the sutra says: 'Food that should not be eaten, if it has passed day or night, is like having already eaten it.' From this it can be known that giving and receiving non-compliant things will generate the fault of accumulating. For non-compliant clothes, there is also the accumulation of the blessing of conditions. So, who should be the object of excessive accumulation? If the bhikkhu has not abandoned the state of eating, then excessive accumulation can be performed. If the state of not abandoning eating is not abandoned in body, even if the observation of not eating is made in thought, excessive accumulation can be performed. Therefore, if the observation of not eating is not made, what need is there to say? Excessive accumulation...
ོར་བྱེད་པ་པོ་དགེ་སློང་གང་གིས་ལྷག་པོར་བྱ་ཞེ་ན། ལྷག་པོར་བགྱིས་ཏེ་སྩལ་དུ་གསོལ་ཞེས་ལྷག་པོར་བྱེད་པ་ཞུ་བའི་ཆོ་གས་དགེ་སློང་གང་ལ་གསོལ་བ་བཏབ་པའི་དགེ་སློང་དེས་ལྷག་པོར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ལྷག་པོར་བྱེད་པ་པོ་དེས་ལྷག་པོར་ཇི་ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། ཁྱོད་ཀྱིར་གྱུར་གྱིས་བཞུད་ཅིག་ཅེས་བྱ་བའི་ཚིག་དག་གིས་བྱ་བའོ། །སློབ་དཔོན་ཁ་ཅིག་ནི་ཅི་བདེར་གསོལ་ཅིག་ཅེས་བརྗོད་པར་ 7-79a བྱའོ་ཞེས་ཀྱང་ཟེར་ཏེ། འདིར་དོན་གཙོ་ཆེ་བ་ཡིན་གྱི་ཚིག་ནི་ངེས་པ་མེད་པས་ལྷག་པོར་བྱ་བའི་ཚིག་འདི་གཉིས་སམ་དེ་དང་མཐུན་པ་གཞན་གྱིས་ཀྱང་བྱར་རུང་ངོ་ཞེས་ཊཱི་ཀའི་དགོངས་པའོ། །ཚིག་ཙམ་ཁོ་ནས་ལྷག་པོར་བྱ་བ་ཟད་དམ་ཞེ་ན། ཁམ་གཉིས་སམ་གསུམ་ཟོས་ཏེ་ལྷག་མར་བྱས་ནས། དེའི་འོག་ཏུ་ཁྱོད་ཀྱིར་གྱུར་གྱིས་བཞུད་ཅིག་ཅེས་བརྗོད་པས་ལྷག་པོར་བྱའོ། །ཁམ་གཉིས་གསུམ་ཟ་བ་དེ་ངེས་པར་བྱའམ་ཞེ་ན། བྱ་བ་བཏང་བ་ནི་ཟས་ཀྱི་བྱ་བ་སྤངས་པ་དེ་མི་ཟ་བར་བརྟགས་པ་བྱས་པས་ནི་བཟའ་བར་མི་བྱའོ། །དེ་ཡང་ཡིད་ཀྱིས་སྤངས་པའི་ཕྱིར་ཉེས་བྱས་སུ་གྱུར་ན་མི་རུང་ངོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས་སོ། །འདི་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་མི་འགྱུར་བ་ནི། མི་ཟ་བར་བརྟགས་ཀྱང་སྟན་ལས་མ་ལངས་བས་སྤངས་པ་མ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་སློང་གཅིག་གིས་ལྷག་པོར་བྱས་པའི་ཟས་དེ་ནི་ཟས་སྤངས་པའི་དགེ་སློང་གཞན་གྱིས་ཀྱང་བཟའ་བར་བྱའོ། །དེས་ན་མ་སྤངས་པ་རྣམས་ལྟ་ཅི་སྨོས་སོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དྲུག་སྡེས་ཟས་སྤངས་ནས་ཟོས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཟས་ལ་འདོད་པ་ཆེ་བའི་ཚུལ་གྱིས་གཞན་དག་མ་དད་པ་སྐྱེ་བའོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། སྤངས་ནས་ལངས་ཤིང་། ཡང་འདུག་ནས་ཟ་བ་གཞན་གྱི་མིག་ཏུ་མི་མཛེས་པའི་ཕྱིར་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་ཟས་སྤངས་པ་རྫོགས་པས་དུས་སུ་རུང་བའི་བཟའ་བའམ་བཅའ་བ་ལྷག་པོར་མ་བྱས་པ་ཟོས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་བཟའ་བའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གི་ཚེ་བཟའ་བའི་དུས་དང་། གང་གིས་ཟ་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ནི། སྔར་སྤངས་པའི་སྐབས་སུ་ 7-79b ཇི་སྐད་བཤད་པའི་དངོས་པོ་ཆོས་གསུམ་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་རང་ངམ་རང་དང་ཆོ་ག་གཅིག་པས་ལྷག་པོར་བྱས་པ་དང་མ་འབྲེལ་བ་དང་། མིད་པ་གཉིས་པ་ལ་སྒྲེགས་པའི་ཟས་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ལྷག་པོར་མ་བྱས་པ་ཉིད་ལའོ། །ཞེས་པ་དང་། མིད་པ་གཉིས་པ་དུས་མ་ཡིན་པའི་སྒྲེགས་པ་ཞེས་པ་ནས། དེའི་ཕྱིར་གཞན་གྱི་དུས་མ་ཡིན་པ་སྤང་བའི་ཚེ་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ། །གཉིས་པ་སྤངས་པའི་དུས་ཡིན་པ་དང་། མུ་གེའི་དུས་མ་ཡིན་པ་སྟེ། སྤངས་པ་ཉིད་དང་ཞེས་པ་དང་། པདྨོའོ་ཞེ
【現代漢語翻譯】 誰是製造剩餘食物的人？答：任何比丘，通過請求製造剩餘食物的儀式，請求了任何比丘，那麼那個比丘就是製造剩餘食物的人。製造剩餘食物的人應該如何製造剩餘食物呢？答：通過『請您慈悲享用』這句話來完成。有些阿阇梨說，『請隨意享用』也可以。這裡的重點是意義，而不是詞語的固定形式，因此，可以使用這兩個製造剩餘食物的詞語，或者其他與之相似的詞語。這是 टीका 的觀點。僅僅通過詞語就能完成製造剩餘食物嗎？答：吃了兩三口食物，使其成為剩餘，然後在之後說『請您慈悲享用』，這樣就製造了剩餘食物。吃兩三口食物是必須的嗎？答：放棄食物的行為，是指放棄了食物的行為，經過觀察不吃，就不應該吃了。也就是說，因為心裡已經放棄了，如果因此而犯了惡作，那就不好了。這是 rnam 'byed 'grel pa 的說法。不構成墮罪的原因是：即使觀察了不吃，但因為沒有離開座位，所以放棄的行為沒有完成。一個比丘製造的剩餘食物，其他放棄食物的比丘也可以吃。更何況是沒有放棄食物的人呢？ 首先，事件的起因是，在舍衛城，六群比丘放棄食物后又吃，因此制定了墮罪。要禁止的是，以對食物的貪婪態度，導致他人不生信心。འགྲེལ་ཆུང་ 中說：放棄後站起來，又坐下吃，在他人眼中是不雅觀的，因此制定了墮罪。ངོ་ཏི་ 指的是，持戒的比丘，在完全放棄食物后，吃了在非時允許的食物或食物，而沒有製造剩餘食物，由此產生的根本墮罪。分支有四個，其中基礎分支有三個：吃的東西、吃的時間和吃的人。第一，在之前放棄食物的時候，如前所述，在具備三種特性的東西之上，自己或與自己儀式相同的人，沒有製造剩餘食物，並且不是第二次吞嚥時打嗝出來的食物，而是沒有製造剩餘食物的食物。以及，第二次吞嚥是非時的打嗝食物。因此，從『因此，放棄他人非時食物的時候』這句話中可以得知。第二，是放棄食物的時間，並且不是饑荒時期。是放棄本身，以及 པདྨོའོ་ཞེ
【English Translation】 Who is the one who makes the leftover food? Answer: Any bhikshu, through the ritual of requesting to make leftover food, requests any bhikshu, then that bhikshu is the one who makes the leftover food. How should the one who makes the leftover food make the leftover food? Answer: It is done through the words 'Please kindly enjoy'. Some Acharyas say that 'Please enjoy as you wish' is also acceptable. The main point here is the meaning, not the fixed form of the words, therefore, these two words for making leftover food, or other similar words, can be used. This is the view of the टीका. Can making leftover food be completed merely through words? Answer: After eating two or three mouthfuls of food, making it leftover, and then saying 'Please kindly enjoy', this makes the leftover food. Is it necessary to eat two or three mouthfuls of food? Answer: The act of abandoning food refers to abandoning the act of food, and after observing not to eat, one should not eat. That is to say, because one has already abandoned it in one's mind, it would be bad if one were to commit a दुष्कृत (藏文：ཉེས་བྱས།, Devanagari: duṣkṛta, Romanization: duskrita, Meaning: bad deed). This is the saying of rnam 'byed 'grel pa. The reason why it does not constitute a downfall is: even if one observes not to eat, because one has not left the seat, the act of abandoning is not completed. The leftover food made by one bhikshu can also be eaten by other bhikshus who have abandoned food. Not to mention those who have not abandoned food? Firstly, the origin of the event is that in Shravasti, the six groups of bhikshus abandoned food and then ate it, therefore the downfall was established. What is to be prohibited is that, with a greedy attitude towards food, others do not generate faith. འགྲེལ་ཆུང་ says: After abandoning and standing up, and then sitting down to eat again, it is unsightly in the eyes of others, therefore the downfall was established. ངོ་ཏི་ refers to the fundamental downfall arising from a bhikshu who holds vows, after completely abandoning food, eating food or edibles that are allowed at the wrong time, without making leftover food. There are four branches, of which the basic branches are three: the thing to be eaten, the time to be eaten, and the person who eats. First, at the time of abandoning food before, as mentioned earlier, on top of things with three characteristics, oneself or someone with the same ritual as oneself, has not made leftover food, and it is not food that is belched out during the second swallow, but food that has not made leftover food. And, the second swallow is non-time belched food. Therefore, it can be known from the sentence 'Therefore, at the time of abandoning others' non-time food'. Second, it is the time of abandoning food, and it is not a time of famine. It is the abandonment itself, and པདྨོའོ་ཞེ
ས་བྱ་བ་ཡན་ཆད་ནི་མུ་གེའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། ཟས་སྤངས་པ་རྫོགས་པ་སྟེ། སྤངས་པ་ཉིད་དང་ཞེས་སོ། །གནང་བའི་རྐྱེན་ཅན་ནད་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། གསོ་བའི་དོན་ཉིད་མ་གཏོགས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སྒྲེགས་པའི་ཟས་ལ་མིད་པ་གཉིས་པ་མ་ཡིན་པ་དང་གསུམ་མོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་སྤངས་པ་ཟ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་སྤངས་པ་ཟ་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་མགུལ་དུ་མིད་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། འདི་ལ་བྱེད་པ་པོ་ནི་འདུ་ཤེས་གཙོའོ། །ཡུལ་གང་ལ་ཤེས་གཙོ་ཞེ་ན། རང་གི་ཟས་སྤངས་ཟིན་པ་ཉིད་དང་། ཟས་ལྷག་པོར་མ་བྱས་པ་ཉིད་དག་ལ་ཤེས་གཙོའོ། །ཟས་སྤངས་ནས་ལྷག་པོར་མ་བྱས་པའི་ཟས་ཟོས་ནའོ་སྟེ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །བཟའ་བ་ཁོ་ན་ཟོས་པ་ལས་འདིའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རམ་ཞེ་ན། བཟའ་བ་དང་བཅའ་བ་གཉིས་ཀྱི་སྤྱི་བཟུང་བ་དེའི་ཕྱིར་བཟའ་བ་དང་བཅའ་བ་གང་ཡང་རུང་བའི་ཟས་ཙམ་མོ། །བཟའ་བ་སྤངས་པས་ནི་བཟའ་བ་ཟོས་ན་ཡང་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ལ། བཅའ་བ་ཟོས་ན་ཡང་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བས་ཟས་ཙམ་ཟོས་ནའོ། །རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། ཟས་ཙམ་མོ་ཞེས་བྱ་བ་སྨོས་ཏེ་བཅའ་བར་བྱ་བ་ཙམ་ཡང་ཞེས་ 7-80a བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་བཤད་དོ། །བཟའ་བ་སྤངས་པས་ནི་བཅའ་བ་སྤངས་པར་འགྱུར་ཡང་། བཅའ་བ་སྤངས་པས་བཟའ་བར་སྤངས་པར་མི་འགྱུར་བས་བཅའ་བ་སྤངས་པས་བཟའ་བ་ཟ་བས་ནི་སྤངས་ཟའི་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་རོ། །འདིའི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཁམ་གཅིག་ཡན་ཆད་ཙམ་ཞེས་ཀྱང་བཤད་དོ། །ལུང་ལས། དགེ་སློང་དག་སྟན་གཅིག་པའི་ཟས་ཟོ་ཞིག་དང་ཞེས་པས་དང་པོར་གསུངས་པའི་རྗེས་སུ་ལྟུང་བྱེད་འདི་བཅས་པ་ཡིན་པས། སྟན་གཅིག་པའི་ཟས་ཀྱི་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་འདིར་སྟན་གཅིག་པའི་ཟས་དང་པོར་བཅས་པས་ཞེས་བཤད་དོ།། །། 不剩餘力墮罪 ལྔ་པ་སྤངས་པ་སྟོབ་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་རྒན་ཞུགས་སློབ་མས་སྤངས་པ་ལ་ཟས་བསྟབས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་གཞན་ཉེས་པ་ལ་འཇུག་པའི་རྒྱུར་འགྱུར་བའོ། །རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། ཐམས་ཅད་དུ་ཡང་རུང་བ་མ་ཡིན་པ་སྟོབ་པ་ལས་ཉེས་པ་བྱ་བ་ནི་འདིའི་རྗེས་སུ་འབྲངས་ནས་རིག་པར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པས་དགེ་སློང་ལ་ཕྱི་དྲོའི་ཁ་ཟས་སྟོབ་པ་ལྟ་བུ་ལ་ཡང་ཉེས་བྱས་སོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ཟས་སྤངས་པའི་དགེ་སློང་གཞན་ལ་དུས་སུ་རུང་བའི་བཟའ་བ་དང་བཅའ་བ་ངག་གི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་བསྟབས་ཏེ་དོན་གོ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་ལ་བསྟབ་པའི་ཡུལ་དང་། གང་གིས་སྟོབ་པའི་དང
【現代漢語翻譯】 因此，經文中說，超過了『薩雅瓦』（地名）的地方就會發生饑荒。第三個是：完全放棄食物，即指放棄食物本身。經文中說，允許的情況是不包括生病的，而是爲了治療的目的。對於嚥下的食物，如果不是第二次嚥下，則有三種情況。關於意樂的支分，有兩種：想，與之前相同；作意，持續不斷地想要隨意吃掉放棄的食物。加行，開始吃放棄的食物。究竟，吞嚥到喉嚨里。 第二，關於這一點，作者主要是想。如果問，在什麼境上主要是想？答：在自己已經放棄的食物，以及沒有剩餘的食物上，主要是想。如果吃了放棄后沒有剩餘的食物，就會犯墮罪。如果僅僅是吃了食物，就會犯墮罪嗎？答：因為包括了吃和嚼兩種，所以無論是吃還是嚼，只要是食物就行。放棄了吃，如果吃了吃的東西，就會犯墮罪；如果吃了嚼的東西，也會犯墮罪，所以只要是食物就行。在自己的論釋和 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋) 中，說了『只要是食物』，意思是也包括可以嚼的東西。 放棄了吃，也就放棄了嚼；但是放棄了嚼，不一定放棄了吃，所以放棄了嚼，吃了吃的東西，不會犯放棄食物的罪過。在《小疏》中也說，即使只吃一口也算。經文中說：『比丘們，一起吃一席食物吧！』因此，最初所說的墮罪，就是針對一席食物的墮罪。經文中說，在自己的論釋和 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋) 中，最初制定的是一席食物。 不剩餘力墮罪 第五，關於勸誘他人放棄食物，分為總義和詞義。 首先，關於總義：故事的起因是，在舍衛城，一位年老的學僧勸誘他人放棄食物，因此制定了墮罪。所要禁止的是，成為他人陷入罪過的原因。在自己的論釋中說：『在任何情況下，勸誘他人做不好的事情，都要遵循這個原則來理解。』因此，對於比丘勸誘他人吃下午的食物等行為，也會犯下罪過。本體是：具有戒律的比丘，用語言勸誘其他放棄食物的比丘，讓他吃在規定時間內可以吃的食物和嚼食，從而導致對方理解並犯下墮罪，這就是真正的本體。支分有四種，其中基礎的支分有三種：勸誘的對象，勸誘者，以及勸誘的物品。
【English Translation】 Therefore, it is said in the scriptures that famine will occur beyond the place called 'Sajawa'. The third is: completely abandoning food, which refers to abandoning food itself. It is said in the scriptures that permissible situations do not include being sick, but rather for the purpose of treatment. For swallowed food, if it is not swallowed a second time, there are three situations. Regarding the limbs of intention, there are two: thought, which is the same as before; intention, which is the continuous desire to eat the abandoned food at will. Action, starting to eat the abandoned food. Ultimate, swallowing into the throat. Second, regarding this, the author is mainly thinking. If asked, on what object is the thinking mainly focused? The answer is: on one's own abandoned food, and on food that has not been left over, the thinking is mainly focused. If one eats food that has been abandoned and not left over, one will commit a downfall. If one only eats food, will one commit a downfall? The answer is: because it includes both eating and chewing, so whether it is eating or chewing, as long as it is food. If one abandons eating, if one eats something to eat, one will commit a downfall; if one eats something to chew, one will also commit a downfall, so as long as it is food. In one's own commentary and टीका (Tibetan, Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: टीका, Literal meaning: commentary), it is said 'as long as it is food', meaning that it also includes things that can be chewed. If one abandons eating, one also abandons chewing; but if one abandons chewing, one does not necessarily abandon eating, so if one abandons chewing and eats something to eat, one will not commit the sin of abandoning food. In the 'Small Commentary' it is also said that even eating just one mouthful counts. It is said in the scriptures: 'Monks, eat a single seat of food together!' Therefore, the downfall that was initially mentioned is for a single seat of food. It is said in the scriptures that in one's own commentary and टीका (Tibetan, Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: टीका, Literal meaning: commentary), the initial rule was for a single seat of food. The downfall of not leaving over strength Fifth, regarding inducing others to abandon food, it is divided into general meaning and literal meaning. First, regarding the general meaning: the origin of the story is that in Shravasti, an elderly student monk induced others to abandon food, and therefore a downfall was established. What is to be prohibited is becoming the cause of others falling into sin. In one's own commentary it is said: 'In any case, inducing others to do bad things should be understood following this principle.' Therefore, for a monk inducing others to eat afternoon food, etc., a sin will also be committed. The essence is: a monk with precepts, using language to induce other monks who have abandoned food, to eat food and chewables that can be eaten within the prescribed time, thereby causing the other person to understand and commit a downfall, this is the real essence. There are four limbs, of which the basic limbs are three: the object of inducement, the inducer, and the object of inducement.
ོས་པོ་དང་། གང་གི་ཚེ་སྟོབ་པའི་དུས་སོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་ཟས་སྤངས་པ་ཡིན་པ་སྟེ། སྤངས་པ་ལ་སྟོབ་པ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། སྔར་སྤངས་ཟའི་སྐབས་ཀྱི་དངོས་པོ་ཆོས་ལྔ་ལྡན་ལས། སྒྲེགས་པའི་ཟས་མ་ 7-80b ཡིན་ཅེས་པ་མ་གཏོགས་པ་བཞིའོ། །གསུམ་པ་ནི། སྔར་སྤངས་ཟའི་སྐབས་དང་འདྲ་སྟེ། སྤངས་པའི་དུས་ཡིན་པ་དང་མུ་གེའི་དུས་མ་ཡིན་པའོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་སྤངས་པ་ལ་སྟོབ་པའི་ཚིག་སྨྲ་ཞིང་གོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱི་སྟོབ་པར་ཞུགས་པའོ། །ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་ལུས་ཀྱི་རིག་བྱེད་དང་ཕྲིན་པ་དང་སྤྲིང་ཡིག་དང་ལག་བརྡ་དང་གཞན་ཟེར་བ་དང་གཅིག་ནས་གཅིག་བརྒྱུད་དུ་ཟ་བ་བསྟབས་པ་ན་ཐམས་ཅད་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས་ཀྱང་། ངག་གི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ཀྱིས་བསྟབས་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །མཐར་ཐུག་ནི་དོན་གོ་བའོ། ། གཉིས་པ་ནི། གང་ལ་སྟོབ་པའི་ཡུལ་དེས་ཟས་སྤངས་ཟིན་པ་ཉིད་དང་། གང་སྟོབ་པའི་ཟས་དེ་ལྷག་པོར་མ་བྱས་པ་ཉིད་དག་ལའོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ། ཟོས་ཤིང་ཟས་སྤངས་པ་དེ་ལ་ཟས་ཙམ་སྟོབ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །གང་ལ་ན་དགེ་སློང་ལའོ། །སྤངས་པ་ལ་སྟོབ་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 別聚食墮罪 དྲུག་པ་འདུས་ཤིང་ཟ་བ་ལ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །དེ་ཡི་ན་སྨད་ཉེས་བྱས་བསྟན། །ལྟུང་བ་མེད་པར་བརྗོད་པ་དང་། །བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ཏུ་ལྷས་བྱིན་གྱིས་དགེ་འདུན་རྣམས་ལས་ལོགས་ཤིག་ཏུ་འདུས་ཤིང་ཟ་བ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཟས་ཐ་དད་ཀྱི་སྒོ་ནས་དགེ་འདུན་གཉིས་སུ་བྱེ་བར་འགྱུར་བ་སྟེ། ཉིད་བཤད་ལས། དགེ་འདུན་གཉིས་སུ་བྱེ་བའོ་ཞེས་སོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་བཞིན་གྱི་མཚམས་གཅིག་གི་ནང་དུ་དགེ་འདུན་རྣམས་ཟས་ཟ་བའི་གནས་ཚང་མང་ལྟ་བུ་ལས་ལོགས་ཤིག་དགེ་སློང་བཞིར་ལོངས་པ་འདུས་ཤིང་ཟ་བ་ 7-81a ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་བཞི་སྟེ། གང་དུ་ཟ་བའི་གནས་དང་། གང་ཟ་བའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གིས་ཟ་བའི་རྟེན་དང་། གང་དག་དང་ལྷན་ཅིག་ཟ་བའི་གྲོགས་སོ། །དང་པོ་ལ་བཞི་སྟེ། སོ་སོར་ངེས་པའི་ཟས་ཀྱི་གནས་ཅན་དག་ལས་གཞན་ཡིན་པ་དང་། ཚང་མང་ལྟ་བུ་དེ་ན་དགེ་སློང་བཞི་ཡན་ཆད་ཡོད་པའི་གནས་ཡིན་པ་དང་། རང་བཞིན་གྱི་མཚམས་གཅིག་གི་ནང་ཡིན་པ་དང་། དགེ་སློང་བཞི་ཡན་ཆད་ཡོད་པ་དེ་དང་གནས་ལྷན་ཅིག་མ་ཡིན་པའོ། །དེ་ཡང་སོ་སོར་ངེས་པའི་ཟས་ཀྱི་གནས་ཅན་དག་ལ་གཞན་པ་ཞ
【現代漢語翻譯】 問：何時是施與（stob pa）的處所和時間？ 答：第一種情況是，對於具備六種功德的比丘，施捨斷食（zas spangs pa）之物，因為經中說『施捨斷食之物』即是『施與』。 第二種情況是，在先前斷食的情況下，具備五種功德（除了『不是打嗝之食』之外的四種功德）。 第三種情況與先前斷食的情況相同，即是斷食之時，而非饑荒之時。 關於意樂的支分，有二：想（'du shes）與先前相同；意樂（kun slong）是隨意施捨，口中說『施與』之語，並希望對方理解，且此念相續不斷。 加行（sbyor ba）是進入具備五種特徵的語言施與（ngag mtshan nyid lnga ldan gyi stob par zhugs pa）。 律藏中說：『比丘以身體的表示、信使、書信、手勢或他人之語，輾轉傳遞食物，一切皆成惡作（nyes byas）。』 《分別解脫經》的註釋中也說：『以語言的表示來施與，應知犯墮罪（ltung byed）。』 究竟（mthar thug）是理解其義。 第二，施與的對象是已經斷食之人，所施之食沒有剩餘。如前所述，如果對已經吃過並斷食之人施與食物，則犯墮罪。 施與的對象是誰呢？是比丘。這是對斷食者施與的墮罪。 別聚食墮罪 第六、聚食墮罪： 正文之墮罪當宣說， 其之餘過惡作示， 無有墮罪亦當說， 應學之法亦當說。 初者： 緣起：在王舍城，提婆達多（lhas byin）將僧團（dge 'dun）分開，聚眾而食，因此佛陀制定了墮罪。 應遮止的是因食物不同而導致僧團分裂，如《律本事》（nyid bshad）中所說：『導致僧團分裂。』 定義：具戒比丘在同一自然界限內，在類似齋堂等僧眾用餐之處之外，另有四名以上比丘聚集而食，由此構成的墮罪即是正文。 支分有四，基的支分有四：何處食用之處、何物食用之物、何者食用之依、與何者一同食用之友。 第一，有四種情況：不同於各自確定的食物之處；類似齋堂等處，有四名以上比丘；在同一自然界限內；與有四名以上比丘之處不同處。也就是說，不同於各自確定的食物之處。
【English Translation】 Question: When is the place and time for giving (stob pa)? Answer: The first case is giving up food (zas spangs pa) to a monk who possesses six qualities, because the scriptures say 'giving up food' is 'giving'. The second case is, in the case of previously giving up food, possessing five qualities (except for 'not food from belching'). The third case is the same as the previous case of giving up food, that is, it is the time of giving up food, not the time of famine. Regarding the limbs of intention, there are two: the perception ('du shes) is the same as before; the intention (kun slong) is to give freely, speaking the words 'giving', and wishing the other person to understand, and this thought continues uninterrupted. The application (sbyor ba) is entering into the verbal giving (ngag mtshan nyid lnga ldan gyi stob par zhugs pa) that possesses five characteristics. The Vinaya says: 'If a monk transmits food through bodily gestures, messengers, letters, hand signals, or the words of others, passing it from one to another, all become misdeeds (nyes byas).' The commentary on the Pratimoksha also says: 'If giving is done through verbal gestures, it should be known that it is a downfall (ltung byed).' The ultimate (mthar thug) is understanding its meaning. Second, the object of giving is someone who has already given up food, and the food given is not leftover. As mentioned earlier, if food is given to someone who has already eaten and given up food, it is a downfall. Who is the object of giving? It is a monk. This is the downfall of giving to someone who has given up food. Separate Gathering and Eating Parajika Sixth, the Parajika of gathering and eating: The main downfall should be declared, Its remaining faults and misdeeds shown, The absence of downfall should also be said, And the precepts to be learned should also be said. The first: Origin: In Rajagriha, Devadatta (lhas byin) separated the Sangha (dge 'dun) and gathered to eat, therefore the Buddha established the Parajika. What should be prevented is the division of the Sangha due to different foods, as stated in the Vinaya-vastu (nyid bshad): 'Causing the Sangha to split.' Definition: A monk with vows, within the same natural boundary, apart from places where the Sangha eats, such as the refectory, gathers and eats with four or more monks, the downfall resulting from this is the main text. There are four limbs, and the base has four limbs: where to eat, what to eat, who relies on eating, and who to eat with as a friend. First, there are four situations: different from places with individually determined food; places like the refectory, where there are four or more monks; within the same natural boundary; and different from places with four or more monks. That is, different from places with individually determined food.
ེས་པའི་མདོ་འདིས་རིམ་པ་བཞིན་དུ་བསྟན་ཏོ། །གཉིས་པ་གང་བཟའ་བའི་དངོས་པོ་ལ་བདུན་ལས། དུས་སུ་རུང་བ་ཡིན་པ་དང་། རུང་བ་དང་། ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་གསུམ་ནི་སྐབས་གཞན་དུ་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །འདུས་པ་ཆེན་པོའི་དུས་མ་ཡིན་པ་དང་། ཕྱི་རོལ་པའི་དགེ་སྦྱོང་གི་ཟས་མ་ཡིན་པ་དང་། བསྲུལ་པ་ལ་སོགས་པའི་ཟས་གཅིག་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། དུས་སྟོན་ཆེན་པོ་ལས་གཞན་པ་ལའོ་ཞེས་དང་། རྟགས་འདི་མེད་པའི་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ཞེས་དང་། གང་ཡང་རུང་བ་ཅུང་ཟད་ཅིག་བྲིམས་ན་ཡང་ཟན་གཅིག་པ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ལྡམ་ལྡུམ་ལ་སོགས་མོད་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ལ་ཕུག་དང་ལྡམ་ལྡུམ་མོད་པ་དག་ནི་མ་གཏོགས་སོ་ཞེས་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། །གསུམ་པ་གང་གིས་ཟ་བའི་རྟེན་ལ་བཞི་སྟེ། ན་བ་མིན་པ་དང་། ལས་མ་བྱས་པ་དང་། ལམ་དུ་མ་སོང་བ་དང་། སྲ་བརྐྱང་མ་བཏིང་བ་སྟེ་སྔར་ཡང་ཡང་ཟ་བའི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །བཞི་པ་གང་དག་དང་ལྷན་ཅིག་ཟ་བའི་གྲོགས་ལ་བརྒྱད་ལས། ཐུན་མོང་བ་དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ལ་བདག་ལས་ཐ་དད་པ་མ་བགྲང་བ་ལྔའི་སྟེང་དུ་བདག་མ་གཏོགས་པ་གསུམ་ཡན་ཆད་ཡོད་པ་སྟེ། 7-81b གསུམ་ལ་སོགས་པ་དང་ངོ་ཞེས་སོ། །གནས་ལྷན་ཅིག་ཏུ་ཟ་བ་ཡིན་པ་དང་། དུས་གཅིག་ཅར་ཟ་བ་ཡིན་པ་སྟེ་ལྷན་ཅིག་པའིའོ། །ཅིག་ཅར་ཟ་བ་དང་ངོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་འདུས་ཤིང་ཟ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་འདུས་ཤིང་ཟ་བར་བྱེད་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་མགུལ་དུ་མིད་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། འདི་ལ་འདུ་ཤེས་གཙོའོ། །ཡུལ་གང་ལ་ཤེས་གཙོ་ཞེ་ན། རྣམ་འབྱེད་ལས། གནས་སོ་སོར་ངེས་པ་ཞེས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། ཟས་སོ་སོར་ངེས་པ་ཡོན་བདག་གིས་དགེ་འདུན་སོ་སོས་ཟ་བར་རྒྱུ་སྦྱར་བའི་ཟས་ཀྱི་གནས་ཅན་དག་ནི་མ་གཏོགས་ཏེ། དེ་ལས་གཞན་པའི་དགེ་སློང་བཞི་ཡན་ཆད་དགེ་འདུན་དུ་གྱུར་པ་མཚམས་ཀྱི་ནང་ན་གནས་པ་དག་གི་ཟན་ལྷན་ཅིག་མ་ཡིན་པ་སྟེ་དགེ་འདུན་ལས་གནས་ཐ་དད་དུ་ཟ་བ་ཉིད་ལའོ་ཞེས་སོ། །མཚམས་ནང་གི་དགེ་འདུན་དང་ལྷན་ཅིག་མ་ཡིན་པར་དགེ་སློང་རང་གཅིག་པུ་ཟ་བ་ལ་ཡང་ལྟུང་བ་འདིར་འགྱུར་རམ་ཞེ་ན། གྲོགས་གཞན་དང་ལྷན་ཅིག་པའི་ཟས་ཟོས་ནའོ། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །གྲོགས་གཞན་དང་སྔ་ཕྱིར་ཟ་བ་ལ་ཡང་ལྟུང་བ་འདིར་འགྱུར་རམ་ཞེ་ན། ཅིག་ཅར་ཟ་བ་དང་ངོ་། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །གྲོགས་དུ་དང་ལྷན་ཅིག་ཟོས་ན་ལྟུང་བ་འདིར་འགྱུར་ཞེ་ན། གསུམ་ལ་སོགས་ཀྱིས་བཞི་ཡན་ཆད་བསྡུས་པ་དང་ངོ་། །ཞེས་པ་ལྟར་རོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། བཞི་པོ་དག་ལས་གཅིག་གིས་ཞལ་ཏ་བྱེད་ཅིང་གསུམ་གྱིས་ཟ་བ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དགེ་སློང་རང་དང་དགེ་སློང་གྲོགས་གསུམ་སྟེ་དགེ་སློང་བཞི་དུས་གཅིག་ཟ་ན་ལྟ
【現代漢語翻譯】 此經依次第而宣說。第二，關於所食之物，有七種情況：適時、如法、適量，這三種情況如其他場合所說。非大眾集會之時，非外道修行者之食，非腐爛等之單一食物。如雲：『除節日慶典之外』。又云：『無此記號之出家者』。又云：『無論佈施何物，即使少許，亦為單一食物』。非蘿蔔等過多之物，如雲：『蘿蔔和過多之物除外』，應以此要點結合理解。第三，關於以何為食之所依，有四種情況：非患病、非已工作、非已在路上、非已鋪設硬物，如前多次於飲食場合所說。第四，關於與何人一同進食之伴侶，有八種情況：共同者，具足六法之比丘，不計與自己不同者，於五者之上，除自己之外，有三人以上，如雲：『三人等』。應一同居住，應同時進食，此為一同。如雲：『同時進食』。關於意樂之支分，有二：想，如前；動機，隨意聚集而欲進食，相續不斷。行為，聚集而進食。究竟，吞入喉嚨。 第二是，於此想為主要。於何境識為主要？于《分別》中雲：『于處所各別決定』。于《 टीका 》中雲：『于食物各別決定，施主為僧眾各別準備食物之處除外，彼等之外，四位以上之比丘成為僧團，于結界內居住者，非一同進食，乃于僧團處所各別進食』。若於結界內之僧團非一同進食，比丘獨自進食，亦犯此墮罪否？如雲：『若與他友一同進食』。若與他友先後進食，亦犯此墮罪否？如雲：『同時進食』。若與幾位朋友一同進食，犯此墮罪否？如雲：『三人等包含四人以上』。《律分別》中雲：『四人中一人勸請，三人進食，則無墮罪』。比丘自己與三位比丘朋友，即四位比丘同時進食，則犯……
【English Translation】 This sutra explains it step by step. Secondly, regarding what to eat, there are seven situations: being timely, being lawful, and being moderate, these three situations are as described in other contexts. Not during a great assembly, not the food of non-Buddhist practitioners, and not a single food that is rotten, etc. As it says, 'Other than great festivals.' And it says, 'An ordained person without this sign.' And it says, 'Even if one gives anything, even a little, it is a single food.' Not too much of radishes, etc., as it says, 'Except for radishes and too much,' one should combine and understand this key point. Thirdly, regarding what to rely on for eating, there are four situations: not being sick, not having worked, not being on the road, and not having laid out hard objects, as previously mentioned many times in the context of eating. Fourthly, regarding the companions with whom to eat, there are eight situations: common ones, a Bhikshu (monk) who possesses six qualities, not counting those different from oneself, on top of the five, excluding oneself, there are three or more people, as it says, 'Three or more.' They should live together, and they should eat at the same time, this is together. As it says, 'Eating at the same time.' Regarding the branches of intention, there are two: perception, as before; motivation, gathering at will and wanting to eat, continuously. Action, gathering and eating. Ultimately, swallowing into the throat. The second is, here, perception is the main thing. In what realm is knowledge the main thing? In the 'Differentiation,' it says, 'Determining each place separately.' In the ṭīkā, it says, 'Determining each food separately, except for places where patrons prepare food for each Sangha (community), other than those, four or more Bhikshus (monks) who have become a Sangha, residing within the boundary, not eating together, but eating separately in the Sangha's place.' If one Bhikshu eats alone, not together with the Sangha within the boundary, does this offense occur? As it says, 'If eating with other friends.' If eating with other friends before or after, does this offense occur? As it says, 'Eating at the same time.' If eating with several friends, does this offense occur? As it says, 'Three or more include four or more.' In the Vinaya-vibhaṅga, it says, 'If one of the four invites and three eat, there is no offense.' If a Bhikshu himself and three Bhikshu friends, that is, four Bhikshus eat at the same time, then it is...
ུང་བ་འདིར་འགྱུར་རོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས་ཀྱང་། ལོགས་ཤིག་ཟ་བ་དེའང་དགེ་འདུན་དུ་ཚང་བ་ལྷན་ཅིག་ཏུ་འདུས་ཤིང་ཟ་བ་ལས་ལྟུང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། ། 7-82a གྲོགས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའམ་མ་རྫོགས་པ་གང་གི་གསུམ་ལ་སོགས་པ་ཞེ་ན། དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱིའོ་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། གསུམ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཡིན་ལ། གཅིག་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ཡིན་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་ན་བ་མ་ཡིན་པ་དང་། ལས་མ་བྱས་པ་དང་། ལམ་དུ་མ་སོང་བའི་རྣམ་པ་ཅི་ལྟ་བུས་ཟས་ཕྱི་མ་ལ་གོས་མེད་པའི་ཟས་གཉིས་པ་རྙེད་པ་ཡང་ཡང་ཟ་བའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ཡིན་པ་བཞིན་ནོ། །དོང་ཀའི་མེ་ཏོག་ཁ་དོག་སེར་པོ་ཁྱད་པར་ཅན་ཞིག་རྔ་བ་ལ་སོགས་པའི་དུས་སྟོན་ཆེན་པོ་ལ་མི་ཕལ་མོ་ཆེ་འདུས་ནས་བཀང་ས་གཅིག་ཏུ་མི་ཤོང་སྟེ་ཁང་པ་སོ་སོར་ཆད་ཅིང་ཟོས་པ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དེ་ལས་གཞན་པ་ལ་ལྟུང་བ་འདིར་འགྱུར་རོ། །ནང་པ་སངས་རྒྱས་པའི་རྟགས་འདི་མེད་པའི་མུ་སྟེགས་པ་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ཟས་དགེ་སློང་ལ་བྱིན་ན་དེ་ཟ་བ་ལ་ཉེས་པ་འདི་མེད་དེ། དད་པར་དཀའ་བའི་གནས་ནས་དད་པ་ཡིན་པས་གནང་བའོ། །དེ་ལས་གཞན་པ་ལ་ལྟུང་བ་འདིར་འགྱུར་རོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ཟོས་ནའོ། ། ༈ དེ་ཡི་ན་སྨད་ཉེས་བྱས་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། ཚང་མང་ལ་སོགས་པ་གང་དུ་དགེ་འདུན་གྱི་བཀང་ས་བྱེད་པ་དེར་འོང་བར་བྱ་བའི་གནས་དེ་ཉིད་དུ་གནས་པའི་དགེ་སློང་མཚམས་ཀྱི་ནང་བཀང་ས་ན་འཁོད་པ་དག་གིས་ཁང་ཁྱིམ་ན་གནས་པའི་དགེ་སློང་དག་འོངས་སམ་ཞེས་དྲི་བར་བྱའོ། །དེར་འོང་བ་ཉིད་མ་དྲིས་པར་ཟ་ན་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་བཅས་པ་ལས་འདའ་བའི་ཕྱེད་ཉེས་བྱས་ཉིད་དོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཁང་ཁྱིམ་ན་གནས་པའི་དགེ་སློང་དག་གིས་ཀྱང་གཞིའི་འདུག་གནས་ན་གནས་པའི་དགེ་སློང་དག་འོང་བ་དྲི་བར་བྱའོ། །མ་དྲིས་པར་ཟ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །འདི་ལ་མི་འདྲི་བ་ནི་ཟས་ལྷན་ཅིག་མ་ཡིན་པའི་དཔེ་ཙམ་དུ་ཟད་ཀྱི། ལྟུང་བའི་རྒྱུ་ནི་ཟན་ལྷན་ཅིག་མ་ཡིན་པ་ཁོ་ན་ཡིན་པར་བཤད་དོ། ། 7-82b བཟའ་བར་བྱ་བ་གང་ཡང་རུང་བ་ལུང་ལས་ཐ་ན་ལན་ཚྭ་ཚུམས་གང་ཙམ་ཅུང་ཟད་ཅིག་ལོགས་ཤིག་ན་ཟ་བ་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་བྲིམས་སམ། ཟན་ལོགས་ཤིག་ཟ་བས་དགེ་འདུན་ལ་བྲིམས་ན་ཡང་འདུས་ཤིང་ཟ་བའི་ལྟུང་བར་མི་འགྱུར་ཏེ་ཟན་གཅིག་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། བཞི་པ་ནི། ཟན་གྱི་དུས་ལས་སྔར་རིངས་པར་འགྲོ་བར་ཆས་པ་དང་། གློ་བུར་དུ་འོངས་པ་ལམ་རིང་པོ་ནས་འོངས་ཏེ་བཀྲེས་པ་དང་། ནད་པ་དང་། ནད་གཡོག་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་ལས་དང་འབྲེལ་བ་དགེ་སྐོས་ལས་གཞན་པ་དེར་གཏོགས་པའི་དགེ་སློང་གྲལ་དུ་ཆགས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་མ་ཟོས་པར་ཚང་མང་ལ་སོགས་པ་གཡོས་མལ་ཟས་ཁང་དང་། སྤྱི་སྤུངས་ཏེ་དགེ་འདུན་སྤྱིའི་ཟས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ལས་རང་གིས་སྐལ་པ་མནོས་ཏེ་ཟ
【現代漢語翻譯】 此外，根據《釋論小疏》，如果僧團聚集在一起用餐時，有人單獨吃東西，也會構成墮罪。 如果三位或更多比丘（具足戒或未具足戒）一起用餐，是否會構成墮罪？答案是：對於比丘來說，根據《律分別》，三位比丘具足戒，一位比丘未具足戒，則不構成墮罪。如果比丘沒有生病、沒有從事勞作、沒有在路上行走，那麼他就像一個反覆獲得第二份食物（沒有佈施）的人一樣。如果人們聚集在大型節日（如棟嘎花盛開的季節），由於人數眾多，無法容納在一個地方，而是分散在不同的房間里用餐，則沒有罪過。除此之外的情況，則會構成墮罪。如果外道出家人（沒有佛教的標誌）向比丘佈施食物，比丘可以食用，因為這是出於難以置信的虔誠，所以是被允許的。除此之外的情況，則會構成墮罪。最終，是否食用都會構成墮罪。 以下是關於飲食不當的輕微罪過的闡述： 第二種情況是：在僧團用餐的地方（如齋堂），負責安排座位的比丘應該詢問坐在房間里的比丘們，是否還有其他比丘會來。如果沒有詢問就用餐，則會犯下違越戒律的輕微罪過。根據《 टीका 》，坐在房間里的比丘也應該詢問坐在座位上的比丘們是否還有人會來。如果沒有詢問就用餐，則會犯下墮罪。這裡沒有詢問只是一個沒有一起用餐的例子，而墮罪的原因僅僅是沒有一起用餐。 無論吃什麼東西，即使是少量的鹽，如果有人單獨食用，或者僧團已經佈施了食物，但有人單獨食用，也不會構成一起用餐的墮罪，因為食物是相同的。 第四種情況是：如果有人在用餐時間之前就準備離開，或者突然到來，或者從遠方趕來感到飢餓，或者生病，或者照顧病人，或者參與僧團的事務（除了負責分配食物的比丘之外），所有這些比丘都可以不等待其他人用餐，而是從齋堂或公共食物堆中領取自己的那份食物。
【English Translation】 Furthermore, according to the 'Smaller Commentary', if someone eats separately while the Sangha is gathered together for a meal, it also constitutes a transgression. If three or more Bhikshus (fully ordained or not) eat together, does it constitute a transgression? The answer is: For Bhikshus, according to the 'Vinaya-vibhanga', if three Bhikshus are fully ordained and one is not, it does not constitute a transgression. If a Bhikshu is not sick, not engaged in labor, and not traveling, then he is like someone who repeatedly obtains a second portion of food (without offering). If people gather at large festivals (such as when the Dongka flowers bloom), and due to the large number of people, they cannot be accommodated in one place, but are scattered in different rooms to eat, there is no offense. Other than that, it constitutes a transgression. If non-Buddhist renunciates (without Buddhist symbols) offer food to a Bhikshu, the Bhikshu may eat it, because it is out of incredible devotion, so it is permitted. Other than that, it constitutes a transgression. Ultimately, whether one eats or not, it constitutes a transgression. The following is an explanation of minor offenses related to improper eating: The second situation is: In the place where the Sangha eats (such as the refectory), the Bhikshu responsible for arranging seats should ask the Bhikshus sitting in the room if there are any other Bhikshus who will be coming. If one eats without asking, one commits a minor offense of transgressing the precepts. According to the 'Tika', the Bhikshus sitting in the room should also ask the Bhikshus sitting in the seats if anyone else will be coming. If one eats without asking, one commits a transgression. Not asking here is just an example of not eating together, and the reason for the transgression is solely not eating together. Whatever is to be eaten, even a small amount of salt, if someone eats it separately, or if the Sangha has already offered the food, but someone eats it separately, it does not constitute the transgression of eating together, because the food is the same. The fourth situation is: If someone is preparing to leave before mealtime, or arrives suddenly, or comes from afar and feels hungry, or is sick, or is caring for the sick, or is involved in Sangha affairs (other than the Bhikshu responsible for distributing food), all these Bhikshus can take their portion from the refectory or the common food pile without waiting for others to eat.
་བར་མི་བྱའོ། །འདུས་ཤིང་ཟ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ དུས་མིན་ཟ་བའི་ལྟུང་བྱེད། བདུན་པ་དུས་མིན་ཟ་བ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་བཅུ་བདུན་སྡེས་ནུབ་མོ་ཟས་ཟོས་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །ལུང་ལས། སྐྱེས་ཕྲན་གཞོན་ནུ་བཅུ་བདུན་སྡེ། །ཞེས་སོ། །རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། སྐྱེས་ཕྲན་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྐྱེས་མ་ཐག་པ་ཉིད་དགག་པ་བསྟན་ཏེ་དབང་པོ་ལས་སུ་རུང་ཞིང་གསལ་བའོ། །ཞེས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ལུས་རྒྱགས་པར་འགྱུར་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་གི་གླིང་གི་ཉི་མ་ཕྱེད་ཡོལ་ནས་སྐྱ་རེངས་མ་ཤར་བའི་བར་དེར་དུས་སུ་རུང་བའི་ཟས་ཟོས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་བཟའ་བའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གི་ཚེ་ཟ་བའི་དུས་དང་། གང་གིས་ཟ་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་བཞི་སྟེ། དུས་སུ་རུང་བ་ཡིན་པ་དང་། མིད་པ་གཉིས་པ་ལས་སྒྲེགས་པའི་ཟས་མ་ཡིན་པ་དང་། རུང་བ་དང་། ཚད་དང་ལྡན་པའོ། །གཉིས་པ་གང་གི་ཚེ་ཟ་བའི་དུས་ནི། 7-83a རང་གི་གླིང་གི་ཉི་མ་ཕྱེད་ཡོལ་ནས་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་འཆར་བའི་བར་ཡིན་པའོ། །གསུམ་པ་གང་གིས་ཟ་བའི་རྟེན་ལ་གསུམ་ལས། གནང་བའི་རྐྱེན་ཅན་ནད་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། གསོ་བའི་ཕྱིར་ནུབ་མོ་ཟ་བ་ནི་ཞེས་སོ། །ཟས་ཀྱིས་ཤིན་ཏུ་ཕོངས་པའི་རྐྱེན་དང་ལྡན་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། དུས་མ་ཡིན་པར་ཡང་བཟའ་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །ཤིན་ཏུ་བཀྲེས་པ་ཉིད་ནའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཕོངས་པ་ལ་ནི་དུས་མིན་མེད་པ་ཡིན་ཅེས་སུམ་བརྒྱ་པ་ལས་སོ། །སྒྲེགས་པའི་ཟས་ལ་མིད་པ་གཉིས་མ་ཡིན་པ་སྟེ། མིད་པ་གཉིས་པས་དུས་མ་ཡིན་པའི་སྒྲེགས་པ་དག་ཅེས་པས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་དུས་མ་ཡིན་པར་ཟ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་དུས་མ་ཡིན་པར་ཟ་བར་བྱེད་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་མགུལ་དུ་མིད་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་རང་ཉིད་གང་ན་གནས་པའི་གླིང་སྟེ་རང་གི་གླིང་ནི་ཉི་མ་ཕྱེད་ཡོལ་ནས་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་འཆར་བའི་བར་ནི་རྐྱེན་མེད་པར་དགེ་སློང་གི་བཟར་རུང་བའི་དུས་མ་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་དགེ་སློང་རྫུ་འཕྲུལ་ཐོབ་པས་གླིང་གཞན་དུ་གནས་ན་སྐྱེས་པའི་གླིང་དང་། གནས་པའི་གླིང་གང་གིས་རྣམ་པར་བཞག་ཅེ་ན། ཁ་ཅིག་ན་རེ། སྐྱེས་པའི་གླིང་གིས་བཞག་སྟེ། ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གི་དུས་མ་ལགས་པར་བཅའ་བ་དང་བཟའ་བ་འཚལ་ལམ་འཚལ་ཀྱང་ནོངས་པར་མི་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཨུ་པ་ལི་ཡོད་དེ། གླིང་གསུམ་དང་ལྷའི་གནས་སུ་ཡང་འཛམ་བུའི་གླིང་གི་དུས་སུ་ཟོས་པའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། སྔ་ན་སངས་རྒྱས་དགེ་འདུན་དང་བཅས་པས་དབྱར་ཟླ་བ་གསུམ་ལྷ་ཡུལ་དུ་ཚུལ་ཞུགས་མཛད་
【現代漢語翻譯】 不應作。是聚集而食的墮罪。 ༈ 非時食的墮罪 第七，非時食，分為總義和詞義。 首先，關於總義：緣起于在善住城，十七群比丘在晚上吃東西，因此佛陀制定了墮罪。律藏中說：『年少的十七群比丘。』《分別解脫經》的註釋中說：『年少，是指剛出生，表明其根已成熟，能夠清楚地辨別。』所禁止的是身體變得肥胖。自性罪是指具足戒的比丘，在自己的洲，太陽過午到黎明未出現之間，吃了可以吃的食物，由此產生的墮罪。支分有四：基礎的支分有三，即所吃的食物、所吃的時間和能吃的人。第一，有四種：是可以吃的，不是吞嚥兩次以上的食物，是如法的，且符合標準。第二，所吃的時間是，在自己的洲，太陽過午到第一道曙光出現之間。第三，能吃的人有三種：不是有開許的因緣的病人，因為『爲了治療，晚上可以吃』。不是因食物極度匱乏的情況，因為『即使在非時，也可以吃』。『如果非常飢餓』，三百頌中說：『對於貧困的人來說，沒有非時』。對於吞嚥兩次以上的食物，不是吞嚥兩次，因為『吞嚥兩次以上是非時的』。意樂的支分有兩種：想是如前，動機是隨意地想要非時而食，且沒有中斷。行為是正在非時而食。究竟是吞嚥到喉嚨里。 第二，比丘自己所住的洲，即自己的洲，從太陽過午到第一道曙光出現之間，在沒有因緣的情況下，不是比丘可以吃的時辰。那麼，如果比丘通過神通到了其他洲，那麼是以出生的洲還是居住的洲來安立呢？有些人說：以出生的洲來安立。律經中說：『比丘，不是時候可以吃東西嗎？吃了也不會犯錯嗎？』優波離回答說：『是的，在三個洲和天界，也是按照贍部洲的時間來吃的。』以前，佛陀和僧眾一起在夏季的三個月里，在天界安居。
【English Translation】 Should not be done. It is a downfall of assembling and eating. ༈ The downfall of eating at the wrong time. Seventh, eating at the wrong time, divided into general meaning and word meaning. First, regarding the general meaning: It originated in Shravasti, where seventeen groups of monks ate food at night, so the Buddha established the downfall. The Vinaya says: 'The young seventeen groups of monks.' The commentary on the Pratimoksha says: 'Young means just born, indicating that their senses are mature and they can clearly distinguish.' What is prohibited is the body becoming obese. The self-nature offense refers to a fully ordained monk who, in his own continent, from noon until dawn has not appeared, eats food that can be eaten, resulting in a downfall. There are four branches: the basic branches are three, namely the food eaten, the time of eating, and the person who can eat. First, there are four: it is edible, it is not food that has been swallowed more than twice, it is lawful, and it meets the standard. Second, the time of eating is between noon and the appearance of the first light of dawn in one's own continent. Third, there are three types of people who can eat: not a sick person with a permitted cause, because 'for healing, one can eat at night.' Not a situation of extreme food shortage, because 'even at the wrong time, one can eat.' 'If one is very hungry,' the Three Hundred Verses says: 'For the poor, there is no wrong time.' For food that has been swallowed more than twice, it is not swallowed twice, because 'swallowing more than twice is at the wrong time.' There are two branches of intention: the thought is as before, the motivation is to want to eat at the wrong time at will, and without interruption. The action is eating at the wrong time. The ultimate is swallowing into the throat. Second, the continent where the monk himself resides, that is, his own continent, from noon to the appearance of the first light of dawn, without a cause, is not the time for a monk to eat. So, if a monk attains supernatural powers and resides in another continent, is it established by the continent of birth or the continent of residence? Some say: It is established by the continent of birth. The Vinaya says: 'Monk, is it not the time to eat? Is it okay to eat without committing a mistake?' Upali replied: 'Yes, in the three continents and the heavens, they also eat according to the time of Jambudvipa.' Previously, the Buddha and the Sangha together spent the three months of summer in the heavens.
པ་ལྟར་རིགས་པས་ཀྱང་གང་དུ་སྐྱེས་པའི་གླིང་གིས་མི་འཇོག་ན་དགེ་སློང་ལྷ་ཡུལ་ལྟ་བུར་གནས་པ་ན། ཕྱི་དྲོ་ཁ་ཟས་ཀྱི་ཉེས་པར་འགྱུར་མི་འགྱུར་གནས་གང་གི་ཆ་ནས་འཇོག་མི་ཤེས་པའི་ 7-83b ཕྱིར། ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། འོད་ལྡན་དུ་ལུང་དྲངས་ཏེ། གཏམ་གྱི་གཞི་ལས། དགེ་སློང་གིས་ཤར་གྱི་ལུས་འཕགས་གླིང་དུ་ཟས་འཚལ་ན་དེ་དུས་གང་གི་ཚེ་འཚལ་བར་བགྱི། དེ་རྣམས་ཀྱི་དུས་གང་ཡིན་པས་སོ་ཞེས་གནས་པའི་གླིང་གིས་བཞག་པར་གསུངས་པ་དང་། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། འཛམ་བུ་གླིང་ལ་སོགས་པ་གནས་གང་ན་དགེ་སློང་གནས་པ་དེ་ལ་དགོངས་ནས་འདིར་རང་གི་ཞེས་བྱ་བ་སྨོས་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། འོད་ལྡན་ལས། འཛམ་བུ་གླིང་ལ་སོགས་པ་གནས་གང་ན་འདུག་པ་དེ་ནི་རང་གི་གླིང་ཞེས་བྱ་སྟེ་ཞེས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། བདག་ཤར་ལྷོ་ནུབ་བྱང་གི་གླིང་གང་ན་གནས་པའི་ཡུལ་དེའི་ཉི་མ་ཕྱེད་ཡན་ཆད་ཅེས་བཤད་དོ། །ཁྱེད་ཀྱིས་ལུང་ཞུ་བ་ཁུངས་སུ་དྲངས་པ་དེ་ནི། འོད་ལྡན་ལས། འཛམ་བུའི་གླིང་དུ་གནས་པ་ལ་མཚོན་པ་ཡིན་ཅེས་བཤད་དོ། །དེས་ན་ལུང་ལས། གླིང་གསུམ་དང་ལྷའི་གནས་སུ་ཡང་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་གླིང་གསུམ་དང་། ལྷའི་མཚན་མོའི་གནས་སྐབས་སུ་ཡང་འཛམ་བུའི་གླིང་གི་སྔ་དྲོའི་དུས་སུ་ཟོས་པའོ་ཞེས་དགོངས་པའོ། །གལ་ཏེ་དགེ་སློང་ལྷའི་ཡུལ་དང་གླིང་བར་དང་མུན་པ་ལྟ་བུར་གནས་ཏེ་ཟ་ན་ནི་སྐྱེས་པའི་གླིང་གིས་བཞག་སྟེ་དམིགས་བསལ་དུ་བྱས་སོ། །དུས་མ་ཡིན་པ་དེ་ཉིད་ལ་དེ་ཉིད་དུ་འདུ་ཤེས་གཙོའོ། །བུ་རམ་ཤིང་ངམ་ཉུང་མ་ལྟ་བུ་བཅའ་བར་བྱ་བ་དང་འབྲས་ཆན་ནམ་ཟན་དྲོན་ལྟ་བུ་བཟའ་བར་བྱ་བ་ཟོས་ཏེ་མིད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཞོའམ་འོ་མ་ལྟ་བུ་དུས་སུ་རུང་བའི་བཏུང་བ་འཐུང་ན་ཡང་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་དེ། ཞུ་བ་ལས། ཞོ་ནི་དུས་སུ་རུང་བའོ་ཞེས་སོ། །དུས་མ་ཡིན་པར་ཟ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ གསོག་འཇོག་གི་ལྟུང་བྱེད། བརྒྱད་པ་གསོག་འཇོག་ལ། དང་པོར་མདོ་ཙམ་ཉིད་དུ་བསྟན། །དེ་ནས་རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། ། ༈ དང་པོར་མདོ་ཙམ་ཉིད་དུ་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ། གསོག་འཇོག་དངོས་ཀྱི་མདོར་བསྟན་ 7-84a དང་། །ཆ་ལ་བརྟེན་པའི་མདོར་བསྟན་ཏེ། ། ༈ གསོག་འཇོག་དངོས་ཀྱི་མདོར་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དགེ་སློང་ནག་པོས་གསོག་འཇོག་བྱས་པ་ཟོས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཟས་ལ་སྲེད་པ་ཆེ་བའི་སྒོ་ནས་གཞན་དག་མ་དད་པར་འགྱུར་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་སྨན་བཞི་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་རང་གིས་གསོག་འཇོག་ཏུ་བཞག་པའམ་རང་དང་ཆོ་ག་གཅིག་པས་གསོག་འཇོག་ཏུ་བཞག་པ་ཁམ་གང་ཡན་ཆད་ཟོས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་ལས། དང་པོ་གང་ཟ་བའི་དངོ
【現代漢語翻譯】 同樣，如果按照常理，出生地不能決定比丘是否犯戒，例如比丘住在天界，那麼他是否會因為在下午吃東西而犯戒呢？因為無法根據居住地來判斷，所以這樣說。這是因為在《光明經》中引用了故事的起源：『如果比丘在東勝身洲乞食，那麼應該在什麼時候乞食呢？』因為他們所處的地點不同，所以時間也不同。經文中說，居住地可以決定時間。在自己的《釋論》和《 टीका 》中也說：『考慮到比丘居住在贍部洲等地，所以這裡提到了「自己的」』。《光明經》中說：『贍部洲等地，居住的地方被稱為自己的地方。』《小疏》中說：『我住在東西南北哪個洲，那個地方的太陽過午時分。』您引用的經文是《光明經》中的：『這是針對居住在贍部洲的人說的。』因此，經文中說：『在三洲和天界』，指的是在三洲和天界的夜晚，相當於贍部洲的早晨吃東西。如果比丘住在天界、洲際之間或黑暗的地方吃東西，那麼就以出生地來決定，這是一個特例。最重要的是要認識到那不是適當的時間。如果像紅糖或小茴香一樣需要咀嚼的東西，或者像米飯或熱粥一樣需要吃的東西，吃了併吞下去，就會犯墮罪。即使喝了像酸奶或牛奶這樣在適當時間可以飲用的飲料，也會犯墮罪。經文中說：『酸奶是在適當時間可以飲用的。』這就是在非時進食的墮罪。 第八個是關於儲存的墮罪。首先是簡要地說明，然後是詳細地解釋。 首先是簡要地說明。 首先，有關於儲存本身的簡要說明，以及關於依賴部分的簡要說明。 首先，關於儲存本身的簡要說明。 首先，故事的起源是，在舍衛城，黑比丘儲存食物並食用，因此佛陀制定了墮罪。要禁止的是因為貪吃食物而使他人失去信心。墮罪的實質是，持戒的比丘儲存了四種藥物中的任何一種，無論是自己儲存的，還是與自己屬於同一僧團的人儲存的，只要吃了超過一口的量，就會犯下墮罪。墮罪的構成有四個要素，其中基礎要素有三個。首先，是所吃的物品。
【English Translation】 Similarly, if according to reason, the place of birth cannot determine whether a Bhikshu commits an offense, such as if a Bhikshu lives in the heavenly realm, would he commit an offense by eating in the afternoon? Because it is impossible to judge based on the place of residence, so it is said. This is because in the 'Radiant Sutra', the origin of the story is quoted: 'If a Bhikshu begs for food in the East Videha continent, then when should he beg for food?' Because the places where they are located are different, so the time is also different. The scripture says that the place of residence can determine the time. In one's own 'Commentary' and ' टीका ', it is also said: 'Considering that the Bhikshu lives in Jambudvipa and other places, so here it is mentioned 「one's own」.' The 'Radiant Sutra' says: 'Jambudvipa and other places, the place where one lives is called one's own place.' The 'Small Commentary' says: 'In which continent of the East, South, West, and North I live, the sun in that place is past noon.' The scripture you quoted is from the 'Radiant Sutra': 'This is said for those who live in Jambudvipa.' Therefore, the scripture says: 'In the three continents and the heavenly realm', referring to eating in the morning in Jambudvipa during the night in the three continents and the heavenly realm. If a Bhikshu lives in the heavenly realm, between continents, or in a dark place and eats, then it is determined by the place of birth, which is a special case. The most important thing is to recognize that it is not the appropriate time. If something like brown sugar or cumin needs to be chewed, or something like rice or hot porridge needs to be eaten, eating and swallowing it will result in a Dukkaṭa offense. Even drinking a beverage like yogurt or milk that can be drunk at the appropriate time will also result in a Dukkaṭa offense. The scripture says: 'Yogurt can be drunk at the appropriate time.' This is the Dukkaṭa offense of eating at the wrong time. The eighth is about the Dukkaṭa offense of storing. First, it is briefly explained, and then it is explained in detail. First, it is briefly explained. First, there is a brief explanation about storing itself, and a brief explanation about relying on parts. First, about the brief explanation of storing itself. First, the origin of the story is that in Shravasti, the Black Bhikshu stored food and ate it, so the Buddha established the Dukkaṭa offense. What is to be prohibited is causing others to lose faith due to being greedy for food. The essence of the Dukkaṭa offense is that a Bhikshu who observes the precepts stores any of the four medicines, whether stored by himself or stored by someone belonging to the same Sangha as himself, eating more than a mouthful will result in a Dukkaṭa offense. There are four elements that constitute the Dukkaṭa offense, of which the basic elements are three. First, is the thing that is eaten.
ས་པོ་ནི་དྲུག་ལས། སྨན་བཞི་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་ཡིན་པ་སྟེ། སྔ་དྲོ་བའི་ཟས་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་པས་སོ། །རང་ངམ་རང་དང་ཆོ་ག་གཅིག་པས་གསོག་འཇོག་བྱས་པ་དང་འབྲེལ་བ་སྟེ། སྡོམ་པ་མཉམ་པ་ལྟ་བ་ཐ་མི་དད་པ་དག་གིས་གསོག་འཇོག་བྱས་པ་དག་ནི་གཅིག་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་དང་། ཐུན་ཚོད་ལས་འདས་པ་ལྟ་བུ་ནི་གསོག་འཇོག་བྱས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །སྨན་གྱི་ངོ་བོ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་སྟེ་ལན་ཚྭ་ལ་སོགས་པ་ཚྭ་ཆུ་ནི་ཕྱེད་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །མིད་པ་གཉིས་པ་ལ་སྒྲེགས་པའི་ཟས་མ་ཡིན་པ་སྟེ་གོང་དུ་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །གཞི་གཞན་གྱི་སྒོ་ནས་རུང་བ་དང་། ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་དྲུག་གོ། གཉིས་པ་གང་གི་ཚེ་བཟའ་བའི་དུས་ནི། མུ་གེའི་དུས་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ལག་ཉར་བླངས་པ་ལ་སོགས་པ་མུ་གེའི་ཚེ་བཟར་གནང་བའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། །གསུམ་པ་གང་གིས་ཟ་བའི་རྟེན་ནི། གནང་བའི་རྐྱེན་ཅན་མ་ཡིན་པ་སྟེ་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་གསོག་འཇོག་ཏུ་སོང་བ་ 7-84b རང་གར་ཟ་འདོད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ཟ་བར་བྱེད་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་མགུལ་དུ་མིད་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། འབྲས་ཆན་ལ་སོགས་པ་སྔ་དྲོ་བའི་ཟས་དུས་སུ་རུང་བ་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་བྱིན་ལེན་དེ་མ་ཞིག་པར་ཕྱི་དྲོ་བའི་ཟས་ཀྱི་དུས་སུ་བཞག་སྟེ། ཉི་མ་གུང་ཚིགས་ཡོལ་བ་དང་ཕྱི་དྲོ་བའི་ཟས་དེ་ཞེས་ཏེ་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་དེ་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་ཐུན་ཚོད་ལས་འདས་པ་སྟེ། ཉི་མ་ནུབ་སྟེ་དམར་ཐག་ཆ་དང་ལྟ་བུ་ཞེས་པས་སྨན་ལྷག་མ་གཉིས་མཚོན་ཏེ་དེ་དག་ནི་གསོག་འཇོག་བྱས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །གསོག་འཇོག་བྱས་པ་དེ་ཉིད་ལ་ཤེས་གཙོའོ། ། ༈ ཆ་ལ་བརྟེན་པའི་མདོར་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ། ལག་ཉ་སོགས་གསོག་འཇོག་ལ་བརྟེན་ཏེ། ཊཱི་ཀར། དེ་དག་ནི་གསོག་འཇོག་བྱེད་པའི་ཆ་ལ་བརྟེན་པ་ཡིན་པས་ཞེས་སོ། །ཆ་ལ་བརྟེན་པ་རང་དེ་གང་ཞེ་ན། རྒྱུའི་ཆ་འདྲ་བ་ལ་བརྟེན་པ་ཡིན་ཏེ། གསོག་འཇོག་བྱས་པ་ཟ་བའི་ཉེས་པ་ནི་རྒྱུ་རང་ངམ་རང་དང་འདྲ་བས་གསོག་འཇོག་བྱས་པ་ལས་བྱུང་བ་ལྟར་ལག་ཉར་བླངས་པ་ལ་སོགས་པའི་ཉེས་པ་ཡང་རྒྱུ་རང་ངམ་རང་དང་འདྲ་བས་ལག་ཉར་བླངས་པ་ལ་སོགས་པ་འདི་དག་བྱས་པ་ལས་བྱུང་བའོ། །ཆ་ལ་བརྟེན་པ་འདི་ལ་བརྒྱད་དེ། ལག་ཉ་ལ་སོགས་པའི་ཉེས་བྱས་བཞི་དང་། དེ་དག་ཟ་བའི་ཉེས་བྱས་བཞིའོ། །དང་པོ་ལག་ཉར་བླངས་པའི་ཉེས་བྱས་ཀྱི་ངོ་ཏི་ནི། བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་ངམ་རང་དང་འདྲ་བ་དབང་བའི་ཟས་སམ་ཉེ་བའི་སྟ་གོན་དུ་གནས་པ་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པ་ལ་རེག་པའི་ཉེས་པ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའོ། །དེའི་ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་ལ་རེག་པའི་ཡུལ་དང་། གང་གིས་རེག་པའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་
【現代漢語翻譯】 關於儲存的六種情況：可以是四種藥物中的任何一種，例如接受早上的食物等。與自己或與自己戒律相同的人儲存有關，即持相同戒律、觀點相同的人儲存的東西是相同的。超過時間限制的，如超過中午的食物，也被認為是儲存。藥物的性質是完整的，例如鹽等，鹽水只有一半。吞嚥第二次，不是打嗝的食物，如前所述。通過其他方式允許，並且符合標準，即六種情況。 第二，何時食用：不是饑荒時期。例如，拿起儲存的食物等，這是因為在饑荒時期允許食用的原因。第三，以何為食：不是允許的條件，如前所述。關於意樂的組成部分，有兩個：認識是不混淆對象。動機是想要隨意食用儲存的食物。行為是食用。最終是吞嚥。 第二種情況是，將米飯等早上可以食用的食物，在接受后，在接受的行為沒有失效的情況下，放置到下午可以食用的時候。過了中午，下午的食物就被認為是超過了時間限制，即接受了可以食用但超過時間限制的食物。例如，太陽落山，呈現紅色等，這代表了兩種剩餘的藥物，這些都是儲存的。對於儲存的東西，知是主要的。 簡略地說明依賴於部分的情況： 第一部分：依賴於儲存，如拿起儲存的食物等。在註釋中說：『這些是依賴於儲存的部分。』依賴於部分本身是什麼呢？是依賴於相似的原因。食用儲存食物的過患，就像從自己或與自己相似的原因中產生儲存一樣，拿起儲存的食物等的過患，也就像從自己或與自己相似的原因中產生拿起儲存的食物等一樣。依賴於部分的情況有八種：拿起儲存食物等的四種罪行，以及食用這些食物的四種罪行。第一，拿起儲存食物的罪行的本質是：持有戒律的比丘，觸控自己或與自己相似的人擁有的食物，或處於準備狀態但沒有接受的食物，這是完整的罪行。它的組成部分有四個：關於基礎的組成部分有兩個：觸控的對象，以及觸控的所依。
【English Translation】 Regarding the six situations of storing: It can be any of the four medicines, such as receiving morning food, etc. It is related to storing by oneself or by someone with the same precepts as oneself, i.e., what is stored by those who hold the same precepts and have the same views is the same. What exceeds the time limit, such as food exceeding noon, is also considered storing. The nature of the medicine is complete, such as salt, etc., salt water is only half. Swallowing a second time, not food from belching, as mentioned before. It is permissible through other means and meets the standards, i.e., the six situations. Second, when to eat: Not during a famine. For example, picking up stored food, etc., this is because it is allowed to be eaten during a famine. Third, what to eat with: Not a condition of permission, as mentioned before. Regarding the components of intention, there are two: Recognition is not confusing the object. Motivation is wanting to eat stored food at will. Action is eating. The ultimate is swallowing. The second situation is that rice and other foods that can be eaten in the morning are placed at a time when they can be eaten in the afternoon after being received, without the act of receiving becoming invalid. After noon, the afternoon food is considered to have exceeded the time limit, i.e., receiving food that can be eaten but exceeds the time limit. For example, the sun sets, appearing red, etc., which represents the two remaining medicines, these are all storing. For what is stored, knowing is the main thing. Briefly explaining the indication based on parts: The first part: Relying on storage, such as picking up stored food, etc. In the commentary, it says: 'These are the parts that rely on storage.' What is the part that relies on itself? It is relying on similar causes. The fault of eating stored food is like the storage arising from oneself or a cause similar to oneself, the fault of picking up stored food, etc., is also like picking up stored food, etc., arising from oneself or a cause similar to oneself. There are eight situations that rely on parts: the four offenses of picking up stored food, etc., and the four offenses of eating these foods. First, the essence of the offense of picking up stored food is: A Bhikshu holding precepts, touching food owned by himself or someone similar to himself, or food that is in a state of preparation but has not been received, this is a complete offense. There are four components to it: Regarding the components of the base, there are two: the object of touch, and the basis of touch.
ལ་བརྒྱད་ལས། ཟས་སམ་ཉེ་བའི་སྟ་གོན་དུ་གནས་པ་སྟེ། ཟས་དངོས་དང་ནས་དང་འབྲས་ལ་སོགས་པའོ། །དགེ་སློང་རང་ངམ་རང་དང་འདྲ་བས་ 7-85a དབང་བ་སྟེ། དགེ་ཚུལ་དག་གི་རེག་པ་ནས་སྦེད་པའི་བར་ལ་ཞེས་པ་དང་། སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་དག་ནི་ཕན་ཚུན་ཁྱིམ་པ་དང་འདྲ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །སྨན་ཆུད་ཟ་བའི་རྐྱེན་དང་མི་ལྡན་པ་སྟེ། ཤས་མ་ནོད་པ་དང་བྲུབ་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པ་དང་། མ་རུང་བར་འགྱུར་བའི་རྒྱུ་བྱུང་ན་རང་གིས་བྲུབ་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །སྨན་གྱི་ངོ་བོ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་སྟེ་ལན་ཚྭ་ལ་སོགས་པ་ཚྭ་ཆུ་ནི་ཕྱེད་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །སྨན་གྱི་ངོ་བོ་མ་རྫོགས་པ་ལ་རེག་ན་ཉེས་བྱས་ཕྲ་མོ་ཙམ་ལས་མི་བསྐྱེད་དོ། །བྱིན་ལེན་སྟོབ་པར་འོས་པ་དང་མ་འབྲེལ་བ་སྟེ་བྱིན་ལེན་སྟོབ་པར་འོས་པ་དང་འབྲེལ་བ་མ་བྲལ་བ་བླང་བ་ཡང་མ་ཡིན་ནོ། །དེས་བཟུང་བའི་ཐག་པ་ལ་སོགས་པ་དང་འབྲེལ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བྱིན་ལེན་གྱི་ཆོ་ག་དང་མི་ལྡན་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ལག་ཉར་བླངས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པར་དགེ་སློང་རང་གིས་བླངས་པའི་ཟས་ཏེ་ཞེས་བཤད་པས་སོ། །རུང་བ་དང་ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་སྤྱིར་བསྟན་པ་ལས་སོ། །གཞན་དུ་ན་ལག་ཉར་བླངས་པའི་ཉེས་བྱས་ཕྲ་མོར་འགྱུར་རོ། །དགེ་འདུན་གྱི་ཞིང་ལས་སྐྱེས་བཞིན་པའི་སྙེ་མ་ལ་རེག་པས་ནི་ལག་ཉའི་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་རོ། །སྐབས་འདིར་ཁ་ཅིག་ན་རེ། ལག་ཉའི་ཉེས་པར་འགྱུར་བ་ལ་གང་ལ་རེག་པའི་དངོས་པོ་དེ་རྫས་བརྟན་པོ་དང་འབྲེལ་བ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ། ཕན་ཚུན་དུ་བསྐྱོད་པའི་སྒོ་ནས་དོན་དང་བྱ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་ཕྱེ་རྐྱལ་ཀ་བ་ལ་བཅིང་བ་ལ་རེག་པ་ལྟ་བུ་ལ་ལག་ཉའི་ཉེས་བྱས་རྫོགས་པ་ཡིན་ཅེས་ཟེར་བ་ནི་བརྟག་གོ། བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་སྦྱོར་བ་དེས་ཟ་བ་ལས་གཞན་པའི་དོན་དུ་རེག་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་དེས་ཟ་བར་ 7-85b འདོད་ལས་རེག་ན་ནི་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པར་ཟ་བའི་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་གྱི། ལག་ཉའི་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་ཏེ་ལྟུང་བ་གཞན་གྱིས་ཀུན་སློང་ལས་ལྟུང་བ་གཞན་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ཟས་དེ་ལ་རེག་པར་བྱེད་པ་སྟེ། མཐར་ཐུག་ནི་རེག་པར་རྫོགས་པའོ། །འདི་བྱིན་ལེན་གྱི་ཆོ་ག་དང་ལྡན་ན་ཟས་དེ་ལ་རེག་ཀྱང་ལག་ཉའི་ཉེས་པ་མེད་པས་ལག་ཉ་བསྲུང་བའི་ཆེད་དུ་བྱིན་ལེན་བྱས་ན་ཡང་ངོ་། །འདི་ལ་ཉང་བྲན་པ་ན་རེ། ལག་ཉ་བསྲུང་བའི་ཆེད་ཀྱི་བྱིན་ལེན་མེད་དེ། ལུང་ལྔ་ཚན་པ་ལས། རྣམ་པ་ལྔས་ནི་བྱིན་ལེན་བྱས་ཀྱང་བྱིན་ལེན་བྱས་པར་མི་འགྱུར་ཏེ། མ་བཏང་བཞིན་ལེན་པ་དང་། བཟའ་བར་མི་སེམས་པར་ལེན་པ་དང་། གཞན་དུ་འདུ
【現代漢語翻譯】 關於第八類罪（ལག་ཉ་བསྲུང་བའི་ཆེད་དུ་བྱིན་ལེན་བྱས་ན，the act of taking without permission），即處於食物或接近食物的準備階段：食物本身，如大麥和稻米等。比丘（དགེ་སློང་，Buddhist monk）自己或與自己相似者擁有所有權，如沙彌（དགེ་ཚུལ་，novice monk）等，從觸控到隱藏之間。如經中所說：『男子和女子彼此如同在家之人。』不具備食用藥物的條件：因為沒有份額或已被污染。如經中所說：『如果出現不適宜的情況，應當自己處理。』藥物的完整本質，如鹽等，鹽水則只有一半。如果接觸到不完整的藥物本質，只會產生輕微的惡作劇罪。與不適合給予和接受的物品無關：與適合給予和接受的物品沒有分離，也不是接受。如經中所說：『與抓住它的繩子等有關。』不具備給予和接受的儀式：在《 टीका （梵文，ṭīkā，註釋）》中說：『所謂拿起手持物，是指未經給予和接受，比丘自己拿取的食物。』具備適宜和適量的條件，這是總的說明。否則，拿起手持物會變成輕微的惡作劇罪。接觸到從僧團的田地裡生長出來的穀穗，不會構成拿取手持物的罪過。這裡有些人說：對於構成拿取手持物罪過的情況，所接觸的物體需要是與堅固物質相連的組成部分，因為通過相互移動，沒有意義和作用。因此，觸控綁在柱子上的麵粉袋等情況，被認為是完整的拿取手持物罪過，這需要進一步考察。關於意樂的組成部分，有兩個方面：意識與之前相同。動機是隨意地接觸，意圖用於食用以外的目的，並且沒有中斷。如果接觸的動機是爲了食用，那麼會構成未經給予而食用的行為罪，而不是拿取手持物的罪過，因為不會從其他墮落的動機中產生其他墮落。行為是接觸食物的行為，最終完成是接觸的完成。如果具備給予和接受的儀式，即使接觸食物也不會有拿取手持物的罪過，因此爲了守護拿取手持物，也需要進行給予和接受。娘布然巴（ཉང་བྲན་པ་，Nyangbranpa）說：沒有爲了守護拿取手持物而進行的給予和接受，因為在《五分律》（ལུང་ལྔ་ཚན་པ་，Vinaya-pitaka）中說：『通過五種方式給予和接受也不會變成給予和接受：沒有放棄而接受，沒有想著食用而接受，或者轉移到其他地方。』 關於第八類罪（the act of taking without permission），即處於食物或接近食物的準備階段：食物本身，如大麥和稻米等。比丘自己或與自己相似者擁有所有權，如沙彌等，從觸控到隱藏之間。如經中所說：『男子和女子彼此如同在家之人。』不具備食用藥物的條件：因為沒有份額或已被污染。如經中所說：『如果出現不適宜的情況，應當自己處理。』藥物的完整本質，如鹽等，鹽水則只有一半。如果接觸到不完整的藥物本質，只會產生輕微的惡作劇罪。與不適合給予和接受的物品無關：與適合給予和接受的物品沒有分離，也不是接受。如經中所說：『與抓住它的繩子等有關。』不具備給予和接受的儀式：在《 टीका 》中說：『所謂拿起手持物，是指未經給予和接受，比丘自己拿取的食物。』具備適宜和適量的條件，這是總的說明。否則，拿起手持物會變成輕微的惡作劇罪。接觸到從僧團的田地裡生長出來的穀穗，不會構成拿取手持物的罪過。這裡有些人說：對於構成拿取手持物罪過的情況，所接觸的物體需要是與堅固物質相連的組成部分，因為通過相互移動，沒有意義和作用。因此，觸控綁在柱子上的麵粉袋等情況，被認為是完整的拿取手持物罪過，這需要進一步考察。關於意樂的組成部分，有兩個方面：意識與之前相同。動機是隨意地接觸，意圖用於食用以外的目的，並且沒有中斷。如果接觸的動機是爲了食用，那麼會構成未經給予而食用的行為罪，而不是拿取手持物的罪過，因為不會從其他墮落的動機中產生其他墮落。行為是接觸食物的行為，最終完成是接觸的完成。如果具備給予和接受的儀式，即使接觸食物也不會有拿取手持物的罪過，因此爲了守護拿取手持物，也需要進行給予和接受。娘布然巴說：沒有爲了守護拿取手持物而進行的給予和接受，因為在《五分律》中說：『通過五種方式給予和接受也不會變成給予和接受：沒有放棄而接受，沒有想著食用而接受，或者轉移到其他地方。』
【English Translation】 Regarding the eighth category of offense (the act of taking without permission), which is being in the state of preparing food or being close to food: the food itself, such as barley and rice, etc. A Bhikshu (Buddhist monk) himself or someone similar to him has ownership, such as a Shramanera (novice monk), etc., from touching to hiding. As it is said in the sutra: 'Men and women are like householders to each other.' Not possessing the conditions for eating medicine: because there is no share or it has been contaminated. As it is said in the sutra: 'If an unsuitable situation arises, one should handle it oneself.' The complete essence of medicine, such as salt, etc., salt water is only half. If one touches an incomplete essence of medicine, it will only produce a minor offense of wrongdoing. Not related to items that are not suitable for giving and receiving: not separated from items that are suitable for giving and receiving, nor is it receiving. As it is said in the sutra: 'Related to the rope that holds it, etc.' Not possessing the ritual of giving and receiving: In the ṭīkā (commentary) it is said: 'The so-called taking of a hand-held item refers to food taken by the Bhikshu himself without giving and receiving.' Possessing suitable and appropriate conditions, this is a general explanation. Otherwise, taking a hand-held item will become a minor offense of wrongdoing. Touching the ears of grain growing from the Sangha's field will not constitute the offense of taking a hand-held item. Here, some say: For the situation that constitutes the offense of taking a hand-held item, the object touched needs to be a component connected to a solid substance, because there is no meaning or function through mutual movement. Therefore, touching a flour bag tied to a pillar, etc., is considered a complete offense of taking a hand-held item, which needs further investigation. Regarding the components of intention, there are two aspects: consciousness is the same as before. The motivation is to touch casually, intending it for purposes other than eating, and without interruption. If the motivation for touching is for eating, then it will constitute the offense of eating without being given, not the offense of taking a hand-held item, because no other downfall arises from other motivations of downfall. The action is the act of touching the food, and the final completion is the completion of the touch. If the ritual of giving and receiving is present, even touching the food will not have the offense of taking a hand-held item, so in order to protect against taking a hand-held item, giving and receiving are also necessary. Nyangbranpa said: There is no giving and receiving for the purpose of protecting against taking a hand-held item, because in the Vinaya-pitaka it is said: 'Giving and receiving through five ways will not become giving and receiving: receiving without giving up, receiving without thinking of eating, or transferring it elsewhere.' Regarding the eighth category of offense (the act of taking without permission), which is being in the state of preparing food or being close to food: the food itself, such as barley and rice, etc. A Bhikshu himself or someone similar to him has ownership, such as a Shramanera, etc., from touching to hiding. As it is said in the sutra: 'Men and women are like householders to each other.' Not possessing the conditions for eating medicine: because there is no share or it has been contaminated. As it is said in the sutra: 'If an unsuitable situation arises, one should handle it oneself.' The complete essence of medicine, such as salt, etc., salt water is only half. If one touches an incomplete essence of medicine, it will only produce a minor offense of wrongdoing. Not related to items that are not suitable for giving and receiving: not separated from items that are suitable for giving and receiving, nor is it receiving. As it is said in the sutra: 'Related to the rope that holds it, etc.' Not possessing the ritual of giving and receiving: In the ṭīkā it is said: 'The so-called taking of a hand-held item refers to food taken by the Bhikshu himself without giving and receiving.' Possessing suitable and appropriate conditions, this is a general explanation. Otherwise, taking a hand-held item will become a minor offense of wrongdoing. Touching the ears of grain growing from the Sangha's field will not constitute the offense of taking a hand-held item. Here, some say: For the situation that constitutes the offense of taking a hand-held item, the object touched needs to be a component connected to a solid substance, because there is no meaning or function through mutual movement. Therefore, touching a flour bag tied to a pillar, etc., is considered a complete offense of taking a hand-held item, which needs further investigation. Regarding the components of intention, there are two aspects: consciousness is the same as before. The motivation is to touch casually, intending it for purposes other than eating, and without interruption. If the motivation for touching is for eating, then it will constitute the offense of eating without being given, not the offense of taking a hand-held item, because no other downfall arises from other motivations of downfall. The action is the act of touching the food, and the final completion is the completion of the touch. If the ritual of giving and receiving is present, even touching the food will not have the offense of taking a hand-held item, so in order to protect against taking a hand-held item, giving and receiving are also necessary. Nyangbranpa said: There is no giving and receiving for the purpose of protecting against taking a hand-held item, because in the Vinaya-pitaka it is said: 'Giving and receiving through five ways will not become giving and receiving: receiving without giving up, receiving without thinking of eating, or transferring it elsewhere.'
་ཤེས་ཏེ་ལེན་པ་དང་། མདུན་དུ་མི་འདུག་པར་ལེན་པ་དང་། ཤེས་པ་རང་བཞིན་ཅན་མ་ཡིན་པ་ལས་བླངས་པའོ་ཞེས་བཟའ་བར་མི་སེམས་པ་ལ་བྱིན་ལེན་མེད་པར་གསུངས་པ་དང་། གལ་ཏེ་ལག་ཉའི་ཉེས་པ་བསྲུང་བའི་བྱིན་ལེན་ཡོད་ན་བྱིན་ལེན་བྱས་ན་དགེ་སློང་གིས་ཁུར་བར་རིག་པ་ལས་བྱིན་ལེན་བྱ་བར་མ་གསུངས་པས་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པས་ཐག་པ་ནས་བཟུང་བར་གསུངས་པས། ལག་ཉའི་ཉེས་པ་བསྲུང་བའི་བྱིན་ལེན་མེད་པར་ཤེས་ཏེ། མདོ་རྩ་བ་ཉིད་ལས། ཆོ་ག་མ་འབྱོར་རམ་ཞེས་ཆུ་ཀླུང་བརྒལ་བ་ན་འབྲས་ཀྱི་ཁུར་ཚའི་ཐག་པ་བཏགས་ཏེ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པས་ཐག་པ་ནས་བཟུང་བར་གསུངས་པས་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་དགག་པ་ལ་གཉིས་ལས། གནོད་བྱེད་བརྗོད་པ་ནི། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། གལ་ཏེ་དུས་མ་ཡིན་པར་རུང་བའི་རྫས་ལ་རུང་བ་དེ་སྦྱོར་ན་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པས་ཀྱང་རྫས་དེ་ཉིད་བྱིན་ལེན་བྱས་ཏེ་སྦྱར་ཞིང་བཙགས་ལ། གང་གི་ཚེ་འཐུང་བའི་ཚེ་ན་ཆུ་གྲང་མོས་གདབ་པ་དང་། བྱིན་ལེན་སྟོབ་ཏུ་བཅུག་ནས་བཏུང་ཞེས་བཤད་པས་བྱིན་ལེན་ 7-86a གཉིས་བྱ་བར་གསུངས་ཏེ་བྱིན་ལེན་སྔ་མ་དེ་ལག་ཉ་བསྲུང་བའི་བྱིན་ལེན་ནོ། །གཞན་ཡང་མདོ་རྩ་བ་དེ་ཉིད་ལས། གལ་ཏེ་དུས་སུ་རུང་བ་ཡིན་ན་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པས་སྦྱར་ཞིང་ཚགས་ཀྱིས་བཙག་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས། རྒྱུ་དུས་མ་ཡིན་པར་རུང་བའི་རྫས་ལས་བཏུང་བ་དེ་སྦྱོར་ན་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པས་ཀྱང་སྦྱར་ཞིང་བཙག་ཏུ་རུང་ཞེས་མདོ་རྩ་བའི་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ལ། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་དངོས་སུ་གསུངས་ཏེ། དུས་མ་ཡིན་པར་རུང་བ་ཉིད་ཡིན་ན་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པས་སྦྱར་ཞིང་བཙགས་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ཡང་རྫས་དེ་ལ་མ་རེག་པར་ནི་སྦྱར་ཞིང་ཚགས་ཀྱིས་བཙག་པར་མི་ནུས་ལ། ཆུད་འཛའ་བ་ལ་སོགས་པའི་རྐྱེན་མེད་པར་དགེ་སློང་གིས་རེག་ན་ནི་ལག་ཉའི་ཉེས་པར་འགྱུར་བས་ལག་ཉ་བསྲུང་བའི་བྱིན་ལེན་བྱས་ནས་སྦྱར་ཞིང་བཙག་པར་གྲུབ་བོ། །གལ་ཏེ་ལག་ཉ་བསྲུང་བའི་ཆེད་ཀྱི་བྱིན་ལེན་མེད་ཀྱང་བཟའ་བའི་ཆེད་ཀྱི་བྱིན་ལེན་བྱས་ནས་སྦྱར་ཞིང་བཙགས་པའོ་སྙམ་ན། དེའི་ཚེ་ན་བཟའ་བའི་ཆེད་ཀྱི་བྱིན་ལེན་ནི་མི་རུང་སྟེ། དེ་ལྟ་བུ་ཉིད་ཀྱི་མདུན་རོལ་དུ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་མཚན་མཐུན་པས་རེག་ཏུ་མི་རུང་ངོ་ཞེས་བཀག་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པ་ནི། ལུང་ལས། བཟའ་བར་མི་སེམས་པ་ལ་བྱིན་ལེན་མེད་ཅེས་གསུངས་པ་ནི་བཟའ་བའི་ཆེད་ཀྱི་བྱིན་ལེན་མེད་པ་ལ་དགོངས་ཏེ། དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ན་སྣར་བླུགས་པ་ལ་བྱིན་ལེན་མི་ཐོབ་པར་ཐལ། བཟའ་བར་མི་སེམས་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་ཁས་བླངས་སོ། །འདོད་ན། ཕྲན་ཚེགས་ལས། བྱིན་ལེན་བྱས་ན་སྣར་བླུག་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཐག་པ་ནས་བཟུང་བར་གསུངས་པ་དེ་ཡང་འབྲས་ཀ
【現代漢語翻譯】 認為知道后拿取，不在面前拿取，從非自性之物中拿取，不認為是食物，因此沒有給予和拿取。如果爲了守護手觸犯戒律而給予和拿取，那麼給予和拿取后，比丘應該承擔。經文中沒有說要通過給予和拿取來做，因此受過具足戒的人應該從繩子上拿取。知道沒有爲了守護手觸犯戒律而給予和拿取。根本經中說：『儀式不全嗎？』渡河時，用繩子繫著稻米的袋子，受過具足戒的人應該從繩子上拿取，因此知道。』他們這樣說。 爲了反駁這些觀點，分為兩部分。首先，陳述妨害：在第五十卷中說：『如果對於不合時宜的允許之物，允許者混合它，那麼受過具足戒的人也應該給予和拿取那個東西，然後混合和過濾。當飲用時，用冷水浸泡，並讓人加入給予和拿取后飲用。』經文中說了要做兩次給予和拿取，之前的給予和拿取是爲了守護手觸犯戒律。此外，在根本經中說：『如果合時宜，那麼未受具足戒者應該混合和過濾。』因此，根本經暗示瞭如果對於不合時宜的允許之物飲用，那麼受過具足戒者也可以混合和過濾。並且在自己的註釋和 टीका 中明確地說：『如果是不合時宜的允許之物，那麼受過具足戒者混合和過濾沒有過錯。』 也就是說，不接觸那個東西就不能混合和過濾。如果沒有水災等情況，比丘接觸就會觸犯手觸犯戒律，因此通過爲了守護手觸犯戒律而給予和拿取，才能混合和過濾。如果認為即使沒有爲了守護手觸犯戒律而給予和拿取，也可以爲了食物而給予和拿取，然後混合和過濾，那麼那時爲了食物而給予和拿取是不允許的，因為禁止在具足戒者面前觸控。 第二，摧毀論證：經文中說：『不認為是食物，因此沒有給予和拿取』，這是指沒有爲了食物而給予和拿取。如果不是這樣，那麼滴入鼻孔的東西就不應該獲得給予和拿取，因為它不被認為是食物。如果承認這個前提，那麼在《雜事》中說：『給予和拿取后，應該滴入鼻孔。』經文中說從繩子上拿取，也是指稻米。
【English Translation】 They say that 'knowing and then taking, not taking in front, taking from something that is not self-natured, and not considering it as food, therefore there is no giving and taking.' If giving and taking is done to protect against the fault of touching with the hand, then after giving and taking, the bhikshu should bear it. Since it is not said in the scriptures that giving and taking should be done, those who have not received full ordination should take it from the rope. Knowing that there is no giving and taking to protect against the fault of touching with the hand. In the root sutra, it says: 'Is the ritual incomplete?' When crossing the river, tying the rope of the rice bag, those who have not received full ordination should take it from the rope, therefore know.' They say so. To refute these views, it is divided into two parts. First, stating the harm: In the fiftieth volume, it says: 'If for an allowable substance that is not timely, the allowers mix it, then those who have received full ordination should also give and take that thing, and then mix and filter it. When drinking, soak it with cold water, and have someone add giving and taking and then drink.' The sutra says that giving and taking should be done twice, the previous giving and taking is to protect against the fault of touching with the hand. Furthermore, in the root sutra, it says: 'If it is timely, then those who have not received full ordination should mix and filter.' Therefore, the root sutra implies that if drinking from an allowable substance that is not timely, then those who have received full ordination can also mix and filter. And in one's own commentary and टीका, it is clearly said: 'If it is an allowable substance that is not timely, then there is no fault in those who have received full ordination mixing and filtering.' That is to say, one cannot mix and filter without touching that thing. If there is no cause such as flooding, and the bhikshu touches it, then it will violate the fault of touching with the hand, therefore, through giving and taking to protect against the fault of touching with the hand, it can be mixed and filtered. If one thinks that even without giving and taking to protect against the fault of touching with the hand, one can give and take for food, and then mix and filter, then at that time, giving and taking for food is not allowed, because it is forbidden to touch in front of those who have received full ordination. Second, destroying the argument: The sutra says: 'It is not considered food, therefore there is no giving and taking,' this refers to not giving and taking for food. If it is not so, then something dripped into the nostrils should not obtain giving and taking, because it is not considered food. If you admit this premise, then in the Vinaya-ksudraka it says: 'After giving and taking, it should be dripped into the nostrils.' The sutra says taking from the rope, also refers to rice.
ྱི་ཁུར་ཚའི་ཐག་པ་ནས་དགེ་ཚུལ་ཆུང་ངུས་བཟུང་བ་སྟེ་འབྲས་ཀྱི་ཁུར་དགེ་སློང་གིས་ཁུར་ཏེ་ཆུ་ཀླུང་བརྒལ་བ་ལྟ་བུ་ལ་ 7-86b གྱེན་དུ་འདེགས་མི་ནུས་པས་བྱིན་ལེན་བྱ་བར་མི་ནུས་ལ་ཐག་པ་ནས་འཛིན་ནུས་པའི་ཕྱིར་དང་། བྱིན་ལེན་སྟོབ་པར་མི་སྤྲོ་ཡང་ཐག་པ་ནས་འཛིན་པར་སྤྲོ་བ་ཡང་སྲིད་པས་སྐྱོན་མེད་ཅེས་མཚོ་སྣ་བ་ཆེན་པོས་གསུངས་ཀྱང་། འདི་ཙམ་གྱིས་དེ་ལྟར་རེག་པའི་ཚེ་ལག་ཉའི་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པའི་སྐྱོན་སེལ་དུ་མ་བཏུབ་པས་དམིགས་བསལ་གཅིག་ཏུ་འོང་བ་འདྲའོ། །གཉིས་པ་མཚམས་སུ་བཙོས་པའི་ཉེས་བྱས་འཆད་དེ། འདིའི་ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་གནས་ཀྱི་ཁྱད་པར་རང་ངམ་རང་དང་འདྲ་བས་དབང་ཞིང་རུང་ཁང་མ་ཡིན་པའི་རང་བཞིན་གྱི་མཚམས་དེའི་ཉེ་འཁོར་དུ་དངོས་པོའི་ཁྱད་པར་རང་ངམ་རང་དང་འདྲ་བ་དབང་བའི་རྗེན་པ། ཆེད་དུ་བྱ་བའི་ཁྱད་པར་རང་ངམ་རང་དང་འདྲ་བས་ལོངས་སྤྱོད་པའི་ཆེད་དུ་མེ་དང་འབྲེལ་བས་རེག་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །དེའི་ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་དུ་བཙོ་བའི་གནས་དང་། གང་བཙོ་བའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གིས་འཚེད་པའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་ལས། རང་བཞིན་གྱི་མཚམས་སམ་དེའི་ཉེ་འཁོར་ཡིན་པ་སྟེ་འོག་ཏུ་རྒྱས་པར་འཆད་པར་འགྱུར་རོ། །དགེ་སློང་རང་ངམ་རང་དང་འདྲ་བས་དབང་བ་སྟེ། ཁྱིམ་པ་ལ་སོགས་གཞན་དབང་བར་ནི་མཚམས་བཙོས་སུ་མི་འགྱུར་ཏེ་གཞན་གནས་པ་ཉིད་ནི་གཞན་གྱི་གནས་ཉིད་མ་ཡིན་ཅེས་གསུངས་སོ། །རུང་ཁང་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། རུང་བ་ཉིད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པར་བཙོས་པ་དང་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཉིས་པ་གང་བཙོ་བའི་དངོས་པོ་ལ་བདུན་ལས། སྨན་བཞི་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་ཡིན་པ་དང་། དགེ་སློང་རང་ངམ་རང་དང་འདྲ་བ་དབང་བ་དང་། སྨན་ཆུད་འཛའ་བའི་རྐྱེན་དང་མི་ལྡན་པ་དང་། སྨན་གྱི་ངོ་བོ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་དང་། རུང་བ་དང་ཚད་དང་ལྡན་པ་ 7-87a དྲུག་ནི་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་ཡིན་ལ། རྗེན་པ་ཡིན་པ་སྟེ། འདིར་རྗེན་པ་བཙོས་པ་གང་ཡིན་པ་ནི་དེའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གསུམ་པ་གང་གིས་འཚེད་པའི་རྟེན་ནི། གནང་བའི་རྐྱེན་ཅན་ནད་པ་མ་ཡིན་པའོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་རང་ངམ་རང་དང་འདྲ་བས་ལོངས་སྤྱོད་པའི་ཆེད་དུ་འཚེད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་མཚམས་སུ་འཚེད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་མེས་རེག་པའོ། །གསུམ་པ་ཞག་ལོན་པའི་ཉེས་བྱས་འཆད་དེ། འདིའི་ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་ངམ་རང་དང་འདྲ་བས་དབང་བའི་གནས་ཡིན་ཅིང་། རུང་ཁང་མ་ཡིན་པའི་རང་བཞིན་གྱི་མཚམས་དེའི་འཁོར་དུ་སྨན་བཞི་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་བཞག་སྟེ་མཚན་མོ་འདས་པའི་ཉེས་བྱས་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའོ།
【現代漢語翻譯】 例如，小沙彌拿著繩子，比丘拿著一捆稻穀過河， 因為無法舉起稻穀，所以不能接受或給予，但可以抓住繩子。即使不樂意接受或給予，也可能樂意抓住繩子，所以沒有過失。大譯師措納瓦這樣說過。但僅憑這些，當實際接觸時，也無法消除因觸犯手部戒條而產生的過失，所以這似乎是一個特例。 第二，解釋在結界內烹煮食物的過失。此處的定義是：一位持戒的比丘，在自己或與自己相似者所管轄的處所，即非僧房的自然結界附近，爲了自己或與自己相似者享用，以火接觸而產生的墮罪。 此墮罪有四個分支，其中基礎分支有三個：烹煮的地點、烹煮的物品和烹煮的工具。 首先，地點有三種：自然結界或其附近，這將在下文詳細解釋。由比丘自己或與自己相似者管轄，如果是居家者等他人管轄，則不會構成結界內烹煮的罪過，因為『他人的住所不是他人的住所』。 不是經過加持的僧房，因為經中說：『在已加持為可用的地方烹煮』。 第二，烹煮的物品有七種：四種藥物中的任何一種，由比丘自己或與自己相似者管轄，不具備藥物變質的條件，藥物的本質完整，具備可用性和標準，這六點與之前所說相同，並且是生的。經中說：『此處所說的生煮，就是指這個。』 第三，烹煮的工具：不是因特殊原因允許的病人。 意樂的分支有兩個：想，與之前相同。動機是：爲了自己或與自己相似者享用而烹煮，並且意願持續不斷。 行為是：開始在結界內烹煮。究竟是：與火接觸。 第三，解釋食物過夜的過失。此處的定義是：一位持戒的比丘，在自己或與自己相似者管轄的處所，即非僧房的自然結界附近，放置四種藥物中的任何一種，經過一夜后，即構成完整的過失。
【English Translation】 For example, a junior novice holding a rope while a monk carries a load of rice across a river, because he cannot lift the load, he cannot give or take, but he can hold the rope. Even if he is unwilling to give or take, he may be willing to hold the rope, so there is no fault. The great translator Tsonawa said this. However, this alone cannot eliminate the fault of incurring a transgression of the hand when actual contact occurs, so it seems to be a special case. Second, explaining the transgression of cooking within the boundary. The definition here is: A fully ordained monk who, in a place governed by himself or one similar to himself, near the natural boundary that is not a monastery, for the purpose of enjoying it himself or one similar to himself, commits the transgression of falling by contact with fire. There are four branches of this transgression, of which there are three branches of the base: the place of cooking, the object of cooking, and the means of cooking. First, there are three types of places: the natural boundary or its vicinity, which will be explained in detail below. Governed by the monk himself or one similar to himself; if it is governed by a householder or another, it will not constitute the transgression of cooking within the boundary, because 'another's dwelling is not another's dwelling'. It is not a blessed monastery, because it is said in the sutra: 'Cooking in a place that has been blessed as usable'. Second, there are seven types of objects to be cooked: any of the four medicines, governed by the monk himself or one similar to himself, not possessing the conditions for the medicine to deteriorate, the essence of the medicine is complete, possessing usability and standards, these six are the same as what was said before, and it is raw. It is said in the sutra: 'What is meant by raw cooking here is this'. Third, the means of cooking: not a sick person who is allowed for special reasons. There are two branches of intention: thought, as before. The motivation is: to cook for the purpose of enjoying it himself or one similar to himself, and the intention is continuous. The action is: starting to cook within the boundary. The ultimate is: contact with fire. Third, explaining the transgression of food left overnight. The definition here is: A fully ordained monk who, in a place governed by himself or one similar to himself, near the natural boundary that is not a monastery, places any of the four medicines, and after a night has passed, the complete transgression is constituted.
།དེའི་ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་དུ་བཞག་པའི་གནས་ནི་སྔ་མ་བཞིན་ནོ། །གང་བཞག་པའི་དངོས་པོ་ནི། དངོས་པོ་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ཏེ། སྔར་མཚམས་བཙོས་ཀྱི་དངོས་པོ་ཆོས་བདུན་ལྡན་ལས་འདིར་རྗེན་པ་མ་གཏོགས་པ་དྲུག་སྔར་བཞིན་ནོ། །གང་གིས་འཇོག་པའི་རྟེན་ནི། གནང་བའི་རྐྱེན་ཅན་མ་ཡིན་པའོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་མཚམས་དེར་འཇོག་འདོད་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་འཇོག་པར་བྱེད་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་མཚན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་གོ། བཞི་པར་དགེ་སློང་གིས་རྗེན་པ་བཙོས་པའི་ཉེས་བྱས་འཆད་དེ། འདིའི་ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རྗེན་པ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་དགེ་སློང་རང་ངམ། རང་དང་འདྲ་བས་བཟའ་བའི་དོན་དུ་མེས་རེག་པ་ལས་གྱུར་པའི་ཉེས་བྱས་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའོ། །དེའི་ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། 7-87b གཞིའི་ཡན་ལག་གོ། དེ་ལ་གཉིས་ལས། གང་བཙོ་བའི་དངོས་པོ་ཆོས་བདུན་ལྡན་སྔར་མཚམས་བཙོས་དང་འདྲའོ། །གང་གིས་འཚེད་པའི་རྟེན་ནི། གནང་བའི་རྐྱེན་ཅན་ནད་པ་མ་ཡིན་པའོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་རང་ངམ། རང་དང་འདྲ་བས་ལོངས་སྤྱོད་པའི་ཆེད་དུ་འཚེད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རྗེན་པ་འཚེད་པར་བྱེད་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་མེས་རེག་པའོ། །ལྔ་པ་ལག་ཉར་བླངས་པ་ལ་སོགས་བཞི་པོ་དེ་རྣམས་ཟ་བའི་ཉེས་བྱས་བཞི་འཆད་དེ། འདི་རྣམས་ཀྱི་ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་སྨན་བཞི་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་ལག་ཉ་ལ་སོགས་པའི་སྐྱོན་ཆགས་པ་མགུལ་དུ་མིད་པ་ལ་སོགས་པའི་ཉེས་བྱས་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའོ། །དེའི་ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་གོ། དེ་ལ་གསུམ་ལས། གང་ཟ་བའི་དངོས་པོ་ལ་ལྔ་སྟེ། སྨན་བཞི་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་ཡིན་པ་དང་། སྨན་གྱི་ངོ་བོ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་ཡིན་པ་དང་། གཞི་གཞན་གྱི་སྒོ་ནས་རུང་བ་དང་། ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་བཞི་ནི་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་དང་། འདིར་ལག་ཉ་ལ་སོགས་པ་རང་རང་གི་སྐྱོན་ཆགས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་སྐབས་ཀྱིས་གྲུབ་བོ། །གང་གི་ཚེ་བཟའ་བའི་དུས་ནི་མུ་གེའི་དུས་མ་ཡིན་པའོ། །གང་གིས་བཟའ་བའི་རྟེན་ནི། ཟས་ཀྱིས་ཤིན་ཏུ་ཕོངས་པའི་རྐྱེན་ལྡན་མ་ཡིན་པ་དང་། གནང་བའི་རྐྱེན་ཅན་ནད་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། སྔ་མའི་གཞུང་ནི་ཤིན་ཏུ་བཀྲེས་པ་ཉིད་ནའོ་ཞེས་དགེ་སློང་ལུང་སྟོང་དུ་ཞག་གྲངས་མང་པོར་ཟས་མེད་པར་འཁྱམས་པ་ཤིན་ཏུ་བཀྲེས་པ་ཉིད་ལ་ལག་ཉར་བླངས་པ་ལ་སོགས་པ་བཟར་གནང་བར་གསུངས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་ཟ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ཟ་ 7-88a བར་བྱེད་པ་སྟེ། མཐར་ཐུག་ནི་མགུལ་དུ་མིད་
【現代漢語翻譯】 關於它的分支有四種。基礎的分支有三種：放置的地點與之前相同。放置的物品是：物品具備六種條件，即除了裸露之外，其餘六種條件與之前煮過的物品具備七種條件相同。放置的依據是：不是允許的因緣。意樂的分支有兩種：認知是對基礎沒有錯誤的認知。動機是：隨意地、持續不斷地想要在那裡放置。行為是：正在放置。究竟是：夜晚結束的瞬間。第四種是比丘講述裸露煮熟的罪過，這裡的『諾地』是：持戒的比丘，裸露具備特徵，比丘自己或者與自己相似的人爲了食用而接觸火所造成的罪過完全圓滿。它的分支有四種， 是基礎的分支。其中有兩種：煮的物品具備七種條件，與之前煮過的情況相同。煮的依據是：不是允許的因緣，也不是病人。意樂的分支有兩種：認知與之前相同。動機是：隨意地，自己或者與自己相似的人爲了享受而想要煮，持續不斷。行為是：正在煮裸露的食物。究竟是：接觸到火。第五種是拿起手持物等四種，講述這四種吃東西的罪過，這些的『諾地』是：持戒的比丘，服用四種藥中的任何一種，手持物等出現過失，吞嚥到喉嚨等罪過完全圓滿。它的分支有四種，是基礎的分支。其中有三種：吃的物品有五種：是四種藥中的任何一種，完全具備藥物的性質，通過其他基礎是允許的，具備標準，這四種與之前所說相同，這裡手持物等沒有各自的過失，這是通過上下文得出的。吃東西的時間不是饑荒時期。吃東西的依據是：不是因為食物非常匱乏的因緣，也不是允許的因緣，不是病人。之前的論典說，即使非常飢餓，比丘在空曠的地方長時間沒有食物而遊蕩，非常飢餓的時候，允許吃手持物等。 意樂的分支有兩種：認知與之前相同。動機是：隨意地想要吃，持續不斷。行為是：正在吃。究竟是：吞嚥到喉嚨。
【English Translation】 Regarding its branches, there are four. The branches of the basis are three: the place where it is placed is the same as before. The object that is placed is: the object possesses six conditions, that is, except for being naked, the other six conditions are the same as the seven conditions possessed by the previously cooked object. The basis for placing it is: it is not a permitted circumstance. There are two branches of intention: the cognition is the cognition that is not mistaken about the basis. The motivation is: wanting to place it there at will, continuously. The action is: the act of placing. The ultimate is: the moment at the end of the night. The fourth is when a monk explains the transgression of cooking nakedly, the 'nod ti' here is: a monk who observes the precepts, the naked object possesses characteristics, the monk himself or someone similar to him, for the purpose of eating, the transgression caused by touching the fire is completely fulfilled. Its branches are four, are the branches of the basis. There are two of these: the object that is cooked possesses seven conditions, the same as the previously cooked object. The basis for cooking is: it is not a permitted circumstance, nor is it a sick person. There are two branches of intention: the cognition is the same as before. The motivation is: wanting to cook at will, oneself or someone similar, for the purpose of enjoyment, continuously. The action is: the act of cooking the naked object. The ultimate is: touching the fire. The fifth is taking the hand-held object and the other four, explaining the four transgressions of eating these, the 'nod ti' of these is: a monk who observes the precepts, taking any of the four medicines, the hand-held object and others have defects, swallowing into the throat and other transgressions are completely fulfilled. Its branches are four, are the branches of the basis. There are three of these: the object that is eaten has five aspects: it is any of the four medicines, it completely possesses the nature of medicine, it is permissible through other bases, it possesses standards, these four are the same as what was said before, and here the hand-held object and others do not have their respective defects, this is derived from the context. The time for eating is not a time of famine. The basis for eating is: it is not a circumstance of extreme food scarcity, nor is it a permitted circumstance, nor is it a sick person. The previous treatise said that even if one is extremely hungry, a monk wandering in an empty place for many days without food, when one is extremely hungry, it is permitted to eat hand-held objects and others. There are two branches of intention: the cognition is the same as before. The motivation is: wanting to eat at will, continuously. The action is: the act of eating. The ultimate is: swallowing into the throat.
པའོ། །འདིར་སྨྲས་པ། བུང་བའི་གདུབ་ཀོར་གཡོ་བའི་ཨུཏྤལ་བུ་མོའི་གཞིར། །མ་རྒད་ལས་ཀྱང་འཚེར་བའི་གཙུག་གི་ནོར་བུ་གང་། །ལེགས་པར་བརྟགས་ན་ནོར་བུར་མ་འཚལ་འཕགས་མའི་ཞབས། །རྡོ་རྗེ་སྒྲོལ་མར་ལགས་ན་བདག་ལ་ངག་དབང་སྩོལ། ། གཉིས་པ་ནི། ལག་ཉར་བླང་བ་ནི་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པར་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་གི་ཟས་ལ་རེག་པ་སྟེ་ཟས་དེ་དགེ་སློང་གིས་མིད་པར་མི་བྱའོ། །རུང་ཁང་ལས་གཞན་པ་དགེ་སློང་གི་གནས་རང་བཞིན་གྱི་མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་རྗེན་པ་བཙོས་པ་དང་ཞག་ལོན་པ་ཡང་མིད་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་སྦྱར་རོ། །སྐབས་འདིར་ཊཱི་ཀ་ལས་འབྱུང་བའི་དགོངས་པ་བཤད་ན་རུང་ཁང་མ་བཅད་པའི་གཙུག་ལག་ཁང་ལྟ་བུ་རུང་བ་མ་ཡིན་པའི་ས་གཞིར་སྦྱིན་བདག་གིས་བཙོས་པའམ་དེར་ཞག་ལོན་པར་བཞག་པ་འབུལ་བར་བྱེད་པ་དེ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །རུང་ཁང་ཡིན་པའི་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་སྦྱིན་བདག་གིས་མར་དང་འབྲས་ལ་སོགས་པ་བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་ཕུལ་ལ། རང་འོངས་ནས་བྲིམ་མོ་ཞེས་ཟེར་བ་ལས་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་བཙོས་པ་དང་། ཞག་ལོན་པར་བཞག་པ་དགེ་འདུན་ལ་འབྲིམ་པར་བྱེད་པ་དེ་ལ་ནི་མཚམས་བཙོས་ཞག་ལོན་ཟ་བའི་ཉེས་པར་འགྱུར་ཏེ། དང་པོ་ཁོ་ནར་དགེ་འདུན་གྱིས་བདག་གིར་བྱས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་སློང་གིས་གྲོང་དུ་མཛོད་དང་བང་བ་ལ་སོགས་པ་བྱས་ཏེ་གྲོང་དེར་དགེ་སློང་གིས་ཉིན་མཚན་དུ་གནས་ན། དེ་ནི་དགེ་སློང་གི་གནས་ཉིད་ཡིན་པས་དེར་བཙོས་པ་དང་ཞག་ལོན་དུ་བཞག་པ་ལ་ཉེས་པ་བསྐྱེད་ལ། གྲོང་དེར་དགེ་སློང་མི་གནས་ན་ནི་དེར་བཙོས་པ་དང་ཞག་ལོན་པར་བཞག་ཀྱང་དེ་དགེ་སློང་གིས་ཟ་བ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། །གཙུག་ལག་ཁང་གི་གནས་ཁང་འགའ་ཞིག་ཏུ་ཁང་པའི་བདག་པོ་ཁྱིམ་པས་གནས་ 7-88b འདིར་དགེ་སློང་སུ་ཡང་གནས་པར་མི་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་དེ་ནི་དགེ་སློང་གི་གནས་ཉིད་མ་ཡིན་པས་དེར་བཙོས་པ་དང་ཞག་ལོན་པར་བཞག་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །གཙུག་ལག་ཁང་སྟོང་པར་ནི་ངལ་གསོ་བའི་ཕྱིར་ཞག་འགའ་ཙམ་དགེ་སློང་གནས་ན་དགེ་སློང་གི་གནས་ཡིན་པས་དེར་མཚམས་བཙོས་དང་ཞག་ལོན་དུ་འགྱུར་ལ། མི་གནས་ན་དེ་ལྟར་མ་ཡིན་པའོ་ཞེས་འབྱུང་བ་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་གིས་བཙོས་པ་ཡང་མིད་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་སྦྱར་ཏེ་མཚམས་ཀྱི་ནང་ཡང་རུང་ཕྱི་རོལ་ཡང་རུང་སྟེ་དགེ་སློང་གིས་བཙོས་ནའོ། །མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་བཙོས་པ་དང་དགེ་སློང་གིས་བཙོས་པའི་སྐབས་གཉིས་པོ་འདིར་རྗེན་པ་བཙོས་པ་གང་ཡིན་པ་ནི། མཚམས་བཙོས་དང་དགེ་སློང་གིས་བཙོས་པ་དེ་ཡིན་པའོ། །འདིར་རྒྱ་ན་རེ། འོ་མ་བསྐོལ་བ་རྗེན་པ་དང་བྲལ་ཡང་དེ་ལས་ཕྱུང་བའི་མར་དེ་རྗེན་པར་འགྱུར་པ་ཡིན་ཏེ། སྨན་གྱི་དངོས་པོར་གྱུར་པས་སྔར་གྱི་བཙོས་པ་ཞིག་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དཔེར་ན་འོ་མ་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་ལས་མར་ཕྱུང་ན་སྨན་གྱི་དངོས་པོར་གྱུར་པས་སྔར་གྱ
【現代漢語翻譯】 在此宣說：蜂群環繞飛舞的蓮花少女處，勝過翡翠光澤的頂髻寶珠啊，仔細觀察並非寶珠而是聖者的足，若是金剛度母請賜予我語自在。 第二，拿取是指未作授受，比丘觸控比丘的食物，即此食物不應被比丘吞嚥。除了廚房之外，比丘住所自然形成的界限內，生的、煮熟的和過夜的食物也不應吞嚥。此處結合 टीका（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ṭīkā，註釋）中出現的觀點來解釋，如未劃定廚房的寺院，在非適宜之地，施主煮熟或過夜放置的食物供養，則無罪過。在作為廚房的寺院中，施主從內心深處供養酥油、大米等，並說『請自取用』，但在寺院中煮熟或過夜放置的食物供養僧眾，則會犯地獄限內煮熟和食用過夜食物的罪過，因為最初僧眾已經擁有了它。比丘在村莊中建造倉庫和地窖等，比丘日夜居住在該村莊，那麼這就是比丘的住所，因此在那裡煮熟和過夜放置食物會產生罪過；如果比丘不居住在該村莊，那麼在那裡煮熟和過夜放置食物，比丘食用則無罪過。有些寺院的房間里，房主（在家眾）說：『這裡不允許任何比丘居住』，那麼這裡就不是比丘的住所，因此在那裡煮熟和過夜放置食物也無罪過。在空曠的寺院裡，爲了休息，比丘居住數日，那麼這就是比丘的住所，因此會成為界限內煮熟和過夜放置食物；如果不居住，則不是這樣。比丘煮熟的食物也不應吞嚥，即無論在界限內還是界限外，只要是比丘煮熟的。在界限內煮熟和比丘煮熟這兩種情況下，凡是生的煮熟的，就是界限內煮熟和比丘煮熟的食物。此處嘉納說：煮沸的牛奶雖然脫離了生的狀態，但從中提取的酥油仍然是生的，因為它變成了藥物，之前的煮熟狀態已經消失。例如，從已經授受的牛奶中提取酥油，因為它變成了藥物，之前的煮熟狀態已經消失。
【English Translation】 Here it is said: At the base of the lotus maiden where the swarm of bees circles, which jewel on the crown shines brighter than emerald? Upon careful examination, it is not a jewel but the feet of the Holy One. If it is Vajra Tara, grant me eloquence. Secondly, 'taking' refers to a monk touching the food of another monk without proper offering, meaning the monk should not swallow that food. Apart from the kitchen, within the natural boundary of a monk's residence, raw, cooked, and overnight food should not be swallowed. Here, explaining the intention based on the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, Roman transliteration, meaning: commentary): In a monastery without a designated kitchen, if a patron cooks or leaves food overnight in an unsuitable place and offers it, there is no fault. However, in a monastery that serves as a kitchen, if a patron offers ghee, rice, etc., with sincere intention and says, 'Please help yourselves,' but the food is cooked or left overnight in the monastery and then offered to the Sangha, it becomes a fault of eating food cooked within the boundary and overnight food, because the Sangha already owns it from the beginning. If a monk builds storehouses and cellars in a village and resides there day and night, that is the monk's residence, so cooking and leaving food overnight there incurs a fault. But if the monk does not reside in that village, then cooking and leaving food overnight there does not incur a fault if the monk eats it. In some rooms of a monastery, if the householder (layperson) says, 'No monk should reside here,' then that is not a monk's residence, so cooking and leaving food overnight there is not a fault. If a monk stays in an empty monastery for a few days to rest, that is a monk's residence, so it becomes food cooked within the boundary and overnight food. If he does not stay, it is not so. It is also said that a monk should not swallow food cooked by himself, whether inside or outside the boundary. In both cases of food cooked within the boundary and food cooked by a monk, whatever is raw and cooked is considered food cooked within the boundary and food cooked by a monk. Here, Gyana says: Although boiled milk is no longer raw, the butter extracted from it is still considered raw because it has become medicine, and the previous cooking state has disappeared. For example, if butter is extracted from milk that has already been offered, it becomes medicine, and the previous cooking state disappears.
ི་བྱིན་ལེན་ཞིག་པ་དང་མཚུངས་སོ། །དེས་ན་འོ་མ་བསྐོལ་བ་ལས་བྱུང་བའི་མར་དེ་དགེ་སློང་གིས་བསྐོལ་ན་རྗེན་འཚེད་ཀྱི་ཉེས་པ་བསྐྱེད་དོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། ཆོ་གའི་རྣམ་བཞག་དང་དངོས་པོའི་ཆོས་གཉིས་ཐ་དད་དེ། འོ་མ་ལས་མར་དུ་གྱུར་ན་བྱིན་ལེན་ལ་སོགས་པ་ཆོ་གའི་རྣམ་བཞག་ཞིག་མོད་ཀྱང་བཙོས་པ་ཞིག་པ་མི་འཐད་དེ། སྔར་འོ་མའི་དུས་ན་བཙོས་པས་རྗེན་པ་དང་བྲལ་བ་དེ་ཕྱིས་རྗེན་པར་གྱུར་པ་མི་འཐད་པའི་ཕྱིར་དང་། རྗེན་པ་ཡིན་མིན་ནི་ཆོ་གའི་རྣམ་བཞག་མ་ཡིན་གྱི། དངོས་པོའི་ཆོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྦྱིན་པའི་བྱེ་བྲག་ཤ་བཙོས་པ་དེ་བསྲེགས་ཏེ་ཐལ་བར་གྱུར་པ་ཆོས་ཅན། རྗེན་པར་གྱུར་པ་ཡིན་པར་ཐལ། སྨན་གྱི་དངོས་པོར་གྱུར་པས་སྔར་གྱི་བཙོས་པ་ཞིག་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ 7-89a མཚུངས་སོ། །འདོད་ན། ཤ་བཙོས་པ་རྗེན་པར་འགྱུར་བ་འགལ་ལོ། །མེས་བསྲེགས་པའི་ཐལ་བ་བཙོས་པས་རྗེན་འཚེད་ཀྱི་ཉེས་པ་བསྐྱེད་པ་འགལ་ཅེས་གསུངས་སོ། ། ༈ དེ་ནས་རྒྱས་པར་བཤད་པ། གཉིས་པ་ལ། ཆ་ལ་བརྟེན་པའི་བྱེ་བྲག་བརྗོད། །ཆ་དང་ཆ་ཅན་ཟུང་དུ་བསྟན། །སེལ་བ་ཞར་བྱུང་བཅས་ཏེ་བརྗོད། །དོགས་གཅོད་ཞར་བྱུང་དང་བཅས་བསྟན། །དམིགས་བསལ་ཞར་བྱུང་དང་བཅས་པའོ། ། ༈ ཆ་ལ་བརྟེན་པའི་བྱེ་བྲག་བརྗོད་པ། དང་པོ་ནི། ཏིལ་དང་འབྲས་དང་ཤ་སྐམ་ལ་སོགས་པ་མི་སྙི་བ་སྲ་བ་རྣམས་ཀྱི་རྗེན་པའི་ཚད་ནི་སུམ་ཆ་བངས་པ་ཞེས་ཆུ་གྲང་གིས་སུམ་ཆ་བངས་པས་མ་ཡིན་གྱི། མེ་དང་འབྲེལ་བས་བཙོས་པས་སུམ་ཆ་བངས་པ་ཉིད་ཀྱི་མདུན་རོལ་དུ་རྗེན་པ་དེ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །སུམ་ཆ་ཞེས་པ་འདི་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་བསྡུས་པའི་སུམ་ཆ་ཡིན་ཅེས་ཚ་རོང་བ་ཟེར་ཡང་མི་རིགས་ཏེ། འཇིག་རྟེན་པའི་གྲགས་པ་དང་། འཕགས་པའི་གྲགས་པ་གཉིས་ཀ་དང་མི་མཐུན་པའི་ཕྱིར། ཊཱི་ཀ་ལས། ཕྱེད་བྱས་པ་ནི་བྱས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་འཇིག་རྟེན་པའི་གྲགས་པ་ཡིན་ལ། ཕལ་ཆེར་བྱས་པ་ནི་བྱས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་འཕགས་པའི་གྲགས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་ཤ་དང་། རྒྱ་རྣམས་ན་རེ། འདི་ནི་ཕྱོགས་ཕྱོགས་ནས་སུམ་ཆ་བངས་པ་སྟེ་ཕལ་ཆེར་བངས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འཕགས་པའི་གྲགས་པ་དང་མཐུན་ཅིང་། ཡོན་ཏན་འོད་མར། སུམ་གཉིས་ཚོས་ཤིང་འཇམ་པོ་མུལ་མུལ་པོར་འགྱུར་བ་ཞེས་བཤད་དོ། །ལོ་མ་ལ་སོགས་པ་སྙི་བ་རྣམས་ཀྱི་རྗེན་པའི་ཚད་ནི་ཁ་དོག་འགྱུར་བའི་མདུན་རོལ་དུ་རྗེན་པ་དེ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འོ་མ་ལ་སོགས་པ་ཁུ་བ་རྣམས་ཀྱི་རྗེན་པའི་ཚད་ནི་ལན་གཉིས་ཁོལ་བར་གྱུར་པ་ཉིད་ཀྱི་མདུན་རོལ་དུ་རྗེན་པ་དེ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །རྒུན་འབྲུམ་ལ་སོགས་པ་མེས་རུང་བ་བྱས་པ་ནི་མ་བཙོས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་མེས་རུང་བ་མི་བྱ་ཞིང་དགེ་སློང་གིས་མེས་རུང་བ་མི་བྱ་སྟེ། 7-89b མཚམས་བཙོས་
【現代漢語翻譯】 就像被加持過的東西損壞了一樣。因此，如果比丘煮沸從牛奶中提取的酥油，就會產生生煮的過失。這是不合理的，因為儀軌的分類和事物的性質是不同的。牛奶變成酥油，加持等是儀軌的分類，但煮熟的東西損壞是不合理的。因為以前牛奶的時候煮過就離開了生的狀態，後來變成生的狀態是不合理的。生與不生不是儀軌的分類，而是事物的性質。例如，供施的肉被燒成灰燼，這在性質上是生的，因為作為藥物的性質，以前煮熟的狀態已經消失了。這與上述情況類似。如果承認，煮熟的肉變成生的就矛盾了。用火燒過的灰燼煮熟會產生生煮的過失，這是矛盾的。 接下來是詳細的解釋： 第二部分，講述依賴於部分的差別。 講述部分和整體的結合。 講述附帶的排除。 講述附帶的斷除疑惑。 講述附帶的特殊情況。 講述依賴於部分的差別： 首先，芝麻、稻米、乾肉等不柔軟堅硬的東西，生的程度是三分之一浸泡。不是用冷水浸泡三分之一，而是與火接觸煮熟后浸泡三分之一之前，仍然是生的。所謂三分之一，是指聚集在一處的三分之一，茶榮巴這樣說是不合理的，因為這與世俗的共許和聖者的共許都不相符。在註釋中說：『做了一半就是做了』，這是世俗的共許。『幾乎做了就是做了』，這是聖者的共許。因此，肉和漢人說：『這是從各個方面浸泡了三分之一，也就是幾乎浸泡了』，這與聖者的共許相符。功德光中說：『三分之二煮熟，變得柔軟濕潤』。對於葉子等柔軟的東西，生的程度是在顏色改變之前仍然是生的。對於牛奶等液體，生的程度是在煮沸兩次之前仍然是生的。葡萄等可以用火烤的東西，做了就不是沒煮熟。因此，在結界內不能用火烤，比丘不能用火烤， 不能在結界內煮東西。
【English Translation】 It is like something that has been blessed being damaged. Therefore, if a bhikshu boils ghee extracted from milk, it will create the fault of raw cooking. This is unreasonable because the classification of rituals and the nature of things are different. Milk becomes ghee, blessings, etc., are the classification of rituals, but it is unreasonable for something cooked to be damaged. Because when it was milk before, it was cooked and separated from the raw state, it is unreasonable for it to become raw later. Whether it is raw or not is not the classification of rituals, but the nature of things. For example, the meat offered is burned to ashes, which is raw in nature because as the nature of medicine, the previously cooked state has disappeared. This is similar to the above situation. If admitted, it is contradictory for cooked meat to become raw. It is contradictory that ashes burned by fire, when cooked, create the fault of raw cooking. Next is a detailed explanation: The second part, discussing the differences based on parts. Discussing the combination of parts and the whole. Discussing incidental exclusions. Discussing incidental resolution of doubts. Discussing incidental special circumstances. Discussing the differences based on parts: First, for sesame, rice, dried meat, etc., which are not soft and are hard, the degree of rawness is one-third soaked. It is not one-third soaked with cold water, but before being one-third soaked after being cooked in contact with fire, it is still raw. The so-called one-third refers to one-third gathered in one place. It is unreasonable for Tsa Rongba to say this because it does not conform to either worldly or noble conventions. In the commentary, it says: 'Doing half is doing it,' which is a worldly convention. 'Almost doing it is doing it,' which is a noble convention. Therefore, meat and Han people say: 'This is one-third soaked from all sides, that is, almost soaked,' which is in accordance with the noble convention. Yonten Odmar says: 'Two-thirds cooked, becoming soft and moist.' For soft things like leaves, the degree of rawness is before the color changes, it is still raw. For liquids like milk, the degree of rawness is before boiling twice, it is still raw. Grapes and other things that can be roasted with fire, if done, are not uncooked. Therefore, roasting with fire is not allowed within the boundary, and bhikshus are not allowed to roast with fire, Cooking is not allowed within the boundary.
དང་དགེ་སློང་གིས་བཙོས་པའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་མེས་རུང་བར་བྱས་ན་མེས་རེག་པ་ཙམ་གྱིས་རྗེན་པ་བཙོས་པའི་ཉེས་པར་འགྱུར་གྱི། ཚོས་ཟིན་པ་ལ་ནི་མི་བལྟོས་སོ། །ཤིང་ཏོག་ལ་སོགས་པ་རུང་ཁང་བཅད་པའི་ས་ན་འདུག་པའི་རུང་བའི་སར་འགྲུབ་པ་ཉིད་རྩ་བ་དང་སྡོང་བུ་རུང་ཁང་མ་བཅད་པའི་ས་ན་འདུག་པ་ལས་སྐྱེ་བ་ལ་རག་ལས་པ་ནི་འབྲས་བུ་དེ་ཞག་མ་ལོན་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པས། འབྲས་བུ་དེ་ཞག་ལོན་པ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། མི་རུང་བའི་ས་ན་ཞག་མང་དུ་གནས་པའི་རྩ་བ་ལ་རག་ལས་པའི་ཕྱིར། དེ་བཞིན་དུ་མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་ཞག་ལོན་པའི་བ་ལས་བྱུང་བའི་འོ་མ་ཡང་ཞག་ལོན་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཞག་ལོན་པའི་འོ་མ་ལས་གྱུར་པའི་ཞོ་ཡང་ཞག་ལོན་པ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། དུས་སུ་རུང་བའི་གནས་སྐབས་ལས་གཞན་དུ་མ་གྱུར་པའི་ཕྱིར། ཞག་ལོན་པའི་འོ་མ་དང་ཞོ་ལས་གྱུར་པའི་མར་དང་ཆུར་ཁུ་ནི་ཞག་ལོན་ཞིག་པ་སྟེ། སྨན་གྱི་རིགས་གཞན་དུ་གྱུར་པའི་ཕྱིར་རོ། །མཚམས་ནང་དུ་ཞག་ལོན་པའི་ས་བོན་མཚམས་ཕྱི་རོལ་དུ་བཏབ་པ་ལས་མྱུ་གུ་སྐྱེས་པ་དེ་ནི་ཞག་ལོན་ཞིག་པ་སྟེ་སྐྱེ་བ་གཞན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བཤད་པ་དེ་རྣམས་ཊཱི་ཀ་ལས་འབྱུང་བ་ལྟར་རོ། །འཚེད་པར་བྱེད་པའི་གང་ཟག་དེ་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་ན་འདུག་གམ་རུང་ཁང་ན་འདུག་ཀྱང་བཙོ་བར་བྱ་བའི་རྫས་ཀྱི་སྣོད་ནི་རུང་ཁང་མ་བཅད་པའི་མཚམས་ནང་གི་ཕྱོགས་ན་འདུག་ན་རྒྱུ་དེས་ཀྱང་མཚམས་ནང་གིས་དེར་རྫས་དེ་བཙོས་པའི་ཉེས་པར་འགྱུར་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འཚེད་པར་བྱེད་པའི་གང་ཟག་དང་། བཙོ་བར་བྱ་བའི་རྫས་གཉིས་ཀ་མཚམས་ནང་ན་འདུག་པ་ཁོ་ནར་མ་ཟད་པའོ། །ཊཱི་ཀར། བརྒྱུད་པའི་ཚུལ་གྱིས་ཀྱང་རུང་བ་མ་ཡིན་པའི་སར་བཙོས་པར་འགྱུར་བ་ཡོད་དེ། དཔེར་ན་རུང་བ་མ་ཡིན་པའི་སར་འདབ་མ་དག་གི་སྟེང་དུ་སྒྱེད་པོ་ 7-90a ལ་སོགས་པའི་ལྕགས་སྒྱེད་རྐང་པ་གསུམ་པ་ལ་སོགས་པ་བཙུགས་པའི་སྟེང་དུ་ཕྲུ་བ་ལ་སོགས་པའི་སྣོད་བཞག་པའི་ནང་དུ་ཤ་ལ་སོགས་པ་བཙོས་ན་དེ་ཡང་རུང་བ་མ་ཡིན་པར་འགྱུར་བ་ལྟ་བུའོ་ཞེས་སོ། །བཙོ་བྱ་རྫས་དེ་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་ན་འདུག་པ་བཙོས་ན་ཕྱེད་པར་བྱེད་པའི་གང་ཟག་མཚམས་ཀྱི་ནང་དེ་ན་འདུག་པ་ཉིད་ཀྱིས་ནི་རྫས་དེ་མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་བཙོས་པར་མི་འགྱུར་རོ། །མེ་མདག་ནི་སྣོད་དང་འདྲ་བ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །དེའང་མཚམས་ཀྱི་ནང་ན་འདུག་པའི་མེ་མདག་གི་སྟེང་དུ་རྫས་བསྲེགས་པ་ནི་མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་བཙོས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །མེ་ལྕེའི་སྟེང་དུ་བསྲེག་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ་མེ་ལྕེ་ནི་ནམ་མཁའ་དང་འདྲ་བ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དེ། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས་ཀྱང་། མེ་ལྕེ་ལ་བསྲེགས་པ་ནི་ནང་དུ་བཙོས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་པས་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །མཚམས་ནང་གི་མེ་དེ་ལས་རྩོལ་བས་ཕྱ
【現代漢語翻譯】 並且，比丘（dge slong，佛教僧侶）所做的行為會變成一種罪過。如果用火加熱，僅僅接觸到火就會構成煮生的罪過，而不需要煮熟。如果水果等東西位於已劃分的區域內，並且在允許的區域內成熟，那麼這個果實就是成熟的，因為它的根和樹幹位於未劃分的區域內，並且依賴於從那裡生長。如果果實依賴於在不允許的區域內長期存在的根，那麼這個果實就是成熟的。同樣，從結界（mtshams，佛教寺院的邊界）內成熟的母牛身上擠出的牛奶也是成熟的。從成熟的牛奶中製成的酸奶也是成熟的，因為它沒有改變到不合時宜的狀態。從成熟的牛奶和酸奶中製成的黃油和凝乳是成熟且被允許的，因為它們已經變成了另一種藥物。如果在結界內成熟的種子被種植在結界外，那麼長出的幼苗是被允許的，因為它是另一種生命。這些都是根據註釋（Tiika）中的解釋。 即使烹飪者位於結界外或允許的區域內，如果烹飪用的容器位於未劃分的結界內，那麼這也構成了在結界內烹飪的罪過。不僅烹飪者和要烹飪的物品都必須位於結界內。註釋中說：『通過間接的方式，也會發生在不允許的區域內烹飪的情況。例如，在不允許的區域內，在樹葉上放置三腳架等鐵製支架，然後在支架上放置鍋等容器，在容器內烹飪肉等食物，這也構成了不允許的行為。』如果烹飪的物品位於結界外，那麼僅僅因為烹飪者位於結界內，並不能構成在結界內烹飪。火把並不等同於容器。如果在結界內的火把上燃燒物品，那麼這構成了在結界內烹飪。在火焰上燃燒則不然，因為火焰類似於天空。』註釋中這樣說。在第五十卷中也說：『在火焰上燃燒並不構成在結界內烹飪，因此沒有罪過。』從結界內的火中取火
【English Translation】 And, the actions done by a Bhikshu (dge slong, Buddhist monk) will become a transgression. If it is heated by fire, merely touching the fire constitutes the transgression of cooking raw, and it does not depend on being fully cooked. If fruits, etc., are located in a divided area, and ripen in a permissible area, then that fruit is considered ripe because its roots and trunk are located in an undivided area and depend on growing from there. If the fruit depends on roots that have been in an impermissible area for a long time, then that fruit is ripe. Similarly, milk from a cow that has matured inside the boundary (mtshams, boundary of a Buddhist monastery) is also considered mature. Yogurt made from mature milk is also mature because it has not changed to an untimely state. Butter and curd made from mature milk and yogurt are mature and permissible because they have become another type of medicine. If a seed that has matured inside the boundary is planted outside the boundary, then the sprout that grows is permissible because it is another life. These are according to the explanation in the commentary (Tiika). Even if the cook is located outside the boundary or in a permissible area, if the cooking vessel is located inside the undivided boundary, then this also constitutes the transgression of cooking inside the boundary. It is not only that both the cook and the item to be cooked must be located inside the boundary. The commentary says: 'Through indirect means, there can also be cooking in an impermissible area. For example, in an impermissible area, placing a tripod or other iron support on leaves, and then placing a pot or other container on the support, and cooking meat or other food inside the container, this also constitutes an impermissible act.' If the item being cooked is located outside the boundary, then merely because the cook is located inside the boundary, it does not constitute cooking inside the boundary. A torch is not equivalent to a container. If an item is burned on a torch inside the boundary, then this constitutes cooking inside the boundary. Burning on a flame is not, because the flame is similar to the sky.' This is what the commentary says. In the fiftieth volume, it also says: 'Burning on a flame does not constitute cooking inside, therefore there is no transgression.' Taking fire from the fire inside the boundary
ིར་ཕྱུང་བ་སྟེ་བོང་བ་ལ་སོགས་པ་དག་གིས་མེ་ཕྱིར་ཕྱུང་བ་དང་། མེ་མདག་དྲིལ་ཏམ་མེ་ལྕེ་རླུང་གིས་ཁྱེར་ཏེ་བྱུང་བ་སྟེ་མེ་དེ་མཚམས་ཕྱི་རོལ་དུ་བྱུང་བའམ་རུང་ཁང་དུ་བྱུང་བའི་མེ་དེས་དེར་བཙོས་པ་དག་ནི་མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་བཙོས་པའི་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་ཏེ། གང་དུ་བཙོས་པའི་གནས་དེ་མི་རུང་བའི་གནས་དེ་ཉིད་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ངག་དོན་མེ་དང་པོ་མཚམས་ནང་ནས་བྱུང་ཡང་དེའི་མཚམས་གཞན་དུ་བཙོས་པས་མཚམས་བཙོས་ཀྱི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །རུང་ཁང་མ་བཅད་པའི་མཚམས་ནང་གི་ཉེ་འཁོར་ནི་གནས་ཀྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དེའི་ཕྱིར་ཉེ་འཁོར་དུ་ཟས་བཙོས་ན་མཚམས་བཙོས་དང་། དེར་ཟས་བཞག་ན་ཡང་ཞག་ལོན་དུ་འགྱུར་རོ། །ཉེ་འཁོར་གྱི་ཚད་ནི་རྩིག་པའི་ཕྱི་རོལ་འདོམ་གང་ཚུན་ཆད་དོ། །གལ་ཏེ་རུང་ཁང་བཅད་ན་ནི་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་ཡང་རུང་ཁང་ཉིད་ཡིན་ཏེ། ནང་མཚམས་ 7-90b དང་ཕྱི་རོལ་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་དང་བཅས་པ་འདི་དགེ་འདུན་གྱི་རུང་བའི་ཁང་པར་བགྱིའོ་ཞེས་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་ལས་གསུངས་སོ། །རྩིག་པས་བསྐོར་ཏེ་སྟེང་གཡོགས་མེད་པའི་གནས་ལ་ནི་སྟེང་དུ་ནམ་མཁའ་ལ་མགོ་བོས་སླེབས་པ་མན་ཆད་གནས་ཡིན་ཏེ། དེ་མན་ཆད་དུ་མཚམས་བཙོས་དང་ཞག་ལོན་དུ་འགྱུར་ལ། དེ་ཡན་དུ་དེ་དག་ཏུ་མི་འགྱུར་རོ། །སྟེང་གཡོགས་པའི་གནས་ཀྱི་ནང་གི་ནམ་མཁའ་ཡང་ངོ་སྟེ་གནས་ཡིན་པས་དེར་ཉེས་བྱས་དེ་དག་བསྐྱེད་དོ། །འོག་ཁང་རུང་བའི་ཁང་པ་ལགས་ན་སྟེང་གི་ཡང་ཐོག་གཞན་ཡང་རུང་བའི་ཁང་པ་དེ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འོག་ཁང་དགེ་སློང་དབང་ལ་སྟེང་གི་ཡང་ཐོག་ཁྱིམ་པ་དབང་བ་ལྟ་བུ་མ་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་གི་གནས་སམ་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་སུ་གཞན་ཁྱིམ་པ་ཁ་དྲག་པོ་ཞིག་གིས་དབང་བྱས་ཏེ་ཁྱིམ་པ་དེ་གནས་པ་ཉིད་ནི་དགེ་སློང་དག་གནས་དེ་ན་གནས་ཀྱང་ཁྱིམ་པ་ལས་གཞན་དགེ་སློང་གི་གནས་ཉིད་མ་ཡིན་པས་དེར་ཡང་མཚམས་བཙོས་དང་ཞག་ལོན་གྱི་ཉེས་བྱས་མི་བསྐྱེད་དོ། །གཞུང་འདི་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དང་མ་རྫོགས་པ་ཐུན་མོང་གི་གནས་ལ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དབང་ཆེ་བའི་དབང་དུ་མཛད་དོ། །འོན་ཀྱང་ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་གི་གནས་སམ་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་ན་དགེ་ཚུལ་ཇི་ཙམ་གནས་ཀྱང་དགེ་སློང་གི་གནས་ཉིད་ཡིན་ཏེ། དགེ་ཚུལ་རྣམས་ནི་དགེ་སློང་གི་འཁོར་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ ཆ་དང་ཆ་ཅན་ཟུང་དུ་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། གཞུང་འདིའི་དངོས་ཤུགས་ཀྱི་བཅས་པ་བཞི་བསྟན་ཏེ། འདི་ལྟར་ལག་ཉར་བླངས་པ་དང་། ནང་དུ་བཙོས་པ་དང་། དགེ་སློང་གིས་བཙོས་པ་དེ་དག་མུ་གེ་མ་བྱུང་བའི་དུས་ཀྱི་ཕྱིར་དགག་པ་མཛད་ཅེས་པས་མུ་གེའི་དུས་ཀྱི་ཕྱིར་གནང་བ་མཛད་ཅེས་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏོ། །གསོག་འཇོག་ཏུ་འཇོག་པ་ནི་མུ་གེའི་དུས་ཡིན་པའི་དུས་ཀྱི་ཕྱིར་ཡང་དགག་པ་མཛད་དེ
【現代漢語翻譯】 從外面引火，比如用驢等動物引火，或者火把被風吹來，這些在結界外或廚房裡煮的食物，不算在結界內煮食的罪過，因為煮食的地方不是不合適的地方。如果火最初是從結界內燃起，但在其他地方煮食，也沒有煮結界的罪過。未劃定範圍的廚房附近的區域屬於該區域。因此，如果在附近煮食，就犯了煮結界的罪過；如果把食物放在那裡，也會變成過夜食物。附近的範圍是從墻外一箭之地以內。如果廚房已劃定範圍，那麼一箭之地的附近也屬於廚房，即內部結界和外部一箭之地的附近，這些都應作為僧團合適的房間，這是在羯磨儀軌中說的。用墻圍起來但沒有屋頂的地方，從頭頂到天空都是該區域，在那以下會犯煮結界和過夜食物的罪過，在那以上則不會。有屋頂的地方，裡面的天空也是該區域，因此會產生那些罪過。如果下層是合適的房間，那麼上層的其他樓層也是合適的房間。下層由比丘掌管，上層由在家眾掌管的情況並非如此。在比丘的住所或僧團的住所，如果有其他強勢的在家眾掌管，即使比丘住在那裡，因為那不是比丘的住所，所以也不會產生煮結界和過夜食物的罪過。這部論典是針對受具足戒和未受具足戒者共住的情況，以未受具足戒者占主導地位的情況而說的。然而，在 टीका (梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋) 中說，在比丘的住所或比丘僧團的住所，無論沙彌住多久，那裡仍然是比丘的住所，因為沙彌是比丘的眷屬。 第二，闡述部分與整體的結合： 這部論典闡述了通過直接和間接方式設定的四種禁令。例如，禁止拿走手持物、在結界內煮食、比丘煮食等行為，是因為當時沒有發生饑荒，這意味著間接允許在饑荒時期這樣做。禁止儲存食物也是因為當時沒有發生饑荒。
【English Translation】 Bringing fire from outside, such as using donkeys etc. to bring fire, or a torch being carried by the wind, those cooked outside the boundary or in the kitchen, do not incur the fault of cooking within the boundary, because the place of cooking is not an unsuitable place. If the fire initially arises from within the boundary, but cooking is done elsewhere, there is no fault of cooking within the boundary. The area near the kitchen that has not been demarcated belongs to that area. Therefore, if cooking is done nearby, the fault of cooking within the boundary is incurred; if food is placed there, it will also become overnight food. The extent of the vicinity is up to an arrow's distance outside the wall. If the kitchen has been demarcated, then the vicinity of an arrow's distance is also the kitchen, that is, the inner boundary and the vicinity of an arrow's distance outside, these should be made into suitable rooms for the Sangha, as stated in the Karma ritual. A place surrounded by walls but without a roof, from the top of the head to the sky is the area, below that the faults of cooking within the boundary and overnight food are incurred, above that they are not incurred. The sky inside a place with a roof is also the area, therefore those faults are generated there. If the lower floor is a suitable room, then the other floors above are also suitable rooms. It is not the case that the lower floor is controlled by a Bhikshu and the upper floor is controlled by a householder. In a Bhikshu's residence or a Sangha's residence, if another powerful householder controls it, even if the Bhikshu lives there, because it is not a Bhikshu's residence, the faults of cooking within the boundary and overnight food are not generated there. This text is addressed to those who have taken full ordination and those who have not, with the assumption that those who have not taken full ordination are dominant. However, in the टीका (Sanskrit, Devanagari: टीका, Romanization: ṭīkā, literal meaning: commentary) it is said that in a Bhikshu's residence or a Bhikshu Sangha's residence, no matter how long a Shramanera lives there, it is still a Bhikshu's residence, because Shramaneras are the retinue of Bhikshus. Secondly, explaining the combination of part and whole: This text explains the four prohibitions set by direct and indirect means. For example, the prohibition of taking handheld items, cooking within the boundary, and cooking by Bhikshus, etc., is because there was no famine at that time, which implies that it is indirectly allowed during famine. The prohibition of storing food is also because there was no famine at that time.
། གསོག་འཇོག་ 7-91a གི་ཉེས་པ་བསྐྱེད་པར་འགྱུར་བ་ཡིན་ལ། འཚོ་བའི་བར་དུ་བཅང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དག་ནི་མ་བསྡུས་པ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་གསོག་འཇོག་གི་ཉེས་པ་ཁེགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་དང་ཞག་བདུན་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ལ་ཡང་དེ་དང་མཚུངས་ཞེས་ཤ་སྦལ་དག་འཆད་དོ། ། ༈ སེལ་བ་ཞར་བྱུང་བཅས་ཏེ་བརྗོད་པ། གསུམ་པ་ལ། ཚད་ཀྱི་སེལ་བ་ཞར་བྱུང་བསྟན། །ངོ་བོའི་སེལ་བ་ཞར་བྱུང་བརྗོད། ། ༈ ཚད་ཀྱི་སེལ་བ་ཞར་བྱུང་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། ལྷུང་བཟེད་ལ་སོགས་པ་ལ་ཟས་གསོག་འཇོག་བྱས་པའི་སྐྱོ་མ་ལྟ་བུ་ཅུང་ཟད་ཙམ་གྱིས་འབགས་ཏེ་འབྱར་བ་ནི་ཟས་ཚད་ལོངས་ཀྱི་ཕྱེད་ཉིད་ཡིན་པས་དེ་དགེ་སློང་གིས་ཟ་ན་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་ཕྱེད་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པའོ། །འདི་ནི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་གིས་ལྷུང་བཟེད་དང་ཁ་བཟར་དང་ལྡེའུ་མིག་ཀྱོག་པོ་གསོག་འཇོག་ཏུ་བྱས་ནས་འབགས་པ་ཟ་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། ལྟུང་བྱེད་དུ་མི་འགྱུར་བ་ནི་ཟས་ཁམ་དུ་མ་ལོངས་པས་ཚད་དང་ལྡན་པའི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེང་སང་བཟའ་བཏུང་བྱེད་པ་ན་སྔ་ཆབ་ལེན་པ་དང་། ཕྱི་ཆབ་ལེན་པ་སོགས་ཀྱི་ཆོ་ག་མདོ་གསུམ་གྱིས་རྒྱས་པར་སྟོན་ཏེ། ཁའི་དྲི་མ་དང་ཁ་ཟས་ཀྱི་ཚིགས་མ་ཁའི་གསེབ་ཏུ་ཆགས་པ་ཐུན་འདས་ན་གསོག་འཇོག་ཏུ་འགྱུར་བའི་ཁའི་ནང་མ་དག་པ་ཁ་དྲི་མ་ཅན་གྱི་བཟའ་བ་ཟོས་པ་དང་བཏུང་བ་འཐུངས་པ་དག་ཀྱང་ཟས་ཀྱི་ཕྱེད་ཉིད་དེ་ཉེས་བྱས་སོ། །འདི་ནི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་གིས་ཁ་མ་བཀྲུས་པར་སྐོམ་འཐུངས་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཁ་དེའི་ཕྱི་རོལ་མཆུ་གཉིས་ནི་ལྕི་བའི་སས་ཀུན་ནས་དྲུད་དེ་ཆུ་བཤལ་ན་དག་པ་ཡིན་ནོ། །ཁའི་ནང་གི་ཆུ་ཁུར་བ་དོའམ་གསུམ་གྱིས་བཤལ་ན་དག་པ་ཡིན་ནོ། །བི་མ་ལས། ཁའི་ནང་ནི་ནངས་པར་དང་དྲོ་ཟོས་པའི་འོག་ཏུ་སོ་ 7-91b ཤིང་ཟོས་ལ་ལན་གསུམ་ཆུས་དག་པར་བཀྲུའོ། །ཕྱི་དྲོ་སྐོམ་འཐུངས་ནའང་ཁ་ལན་གསུམ་དུ་ཆུས་དག་པར་བཀྲུའོ་ཞེས་སོ། །ལྷུང་བཟེད་ནི་བསམ་པ་དག་པས་ལན་གཉིས་ལན་གསུམ་བཀྲུ་བཤལ་བྱས་ན་ལྷུང་བཟེད་ལ་སོར་མོས་སྒྲ་འབྱིན་པར་བྱེད་པ་ན་སྒྲ་མི་སྙན་ཏེ་སྒྲ་སྙན་ཅིང་སང་སང་པོ་མ་བྱུང་དུ་ཟིན་ཀྱང་དག་པ་ཡིན་ནོ། །ལྷུང་བཟེད་དག་པར་བྱས་པས་རྩི་ལངས་པ་ནི་ཆུད་ཟ་བ་མ་སྤངས་པའི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ལྷུང་བཟེད་ལ་ཟས་ཀྱིས་གོས་པའམ་འབགས་པ་མེད་པར་ནི་བཟའ་བར་བྱ་བ་ལ་ལྷུང་བཟེད་རེག་པ་ལ་ཡང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ལྷུང་བཟེད་འདག་རྫས་བུལ་ཏོག་གིས་སམ། ལྕི་བའམ། ས་གང་ཡང་རུང་བས་ལན་གསུམ་བཀྲུས་པ་ལ་སྣུམ་པ་ཉིད་ཡོད་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དེ་ཐ་སྙད་དུ་བྱ་རིན་མི་ཆོག་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྩི་ལངས་པ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་སྨོས་ན་ལངས་པ་དེ་ཇི་ལྟར་བྱ
【現代漢語翻譯】 積蓄食物會產生過失，但在生活期間接受加持的食物，不應被視為積蓄，因為加持可以消除積蓄的過失。同樣，對於適合在特定時間食用或儲存七天的食物，如果經過加持，也應如此理解，如Śyāmasvāmin（ཤ་སྦལ་，人名）所說。 接下來，將一併闡述附帶的區分。 第三部分：將展示關於量的附帶區分，以及關於性質的附帶區分。 首先，關於量的附帶區分：如果缽等容器中積蓄的食物，比如殘羹剩飯，只有少量殘留，不足以構成完整的食物量的一半，那麼比丘如果食用這些殘留物，只會犯下惡作劇罪（ཉེས་བྱས་，梵文：duṣkṛta）。這是根據《律分別》（ལུང་རྣམ་འབྱེད་，Vinaya-vibhaṅga）所說：『如果比丘積蓄缽、食物容器或彎曲的鑰匙，並食用其中的殘留物，將犯下惡作劇罪。』之所以不構成墮罪（ལྟུང་བྱེད་，prāyascittika），是因為食物量不足，不滿足完整食物量的條件。現在，人們在飲食時，會詳細展示早晚洗漱等儀軌，這在《三摩地王經》等經典中有詳細說明。如果口中的污垢或食物殘渣在過時後被認為是積蓄，那麼食用或飲用這些不潔之物，也只構成食物量的一半，即惡作劇罪。這是根據《律分別》所說：『如果比丘不漱口就飲用飲料，將犯下惡作劇罪。』嘴唇外部可以用重土擦拭並用水沖洗乾淨。口內的沖洗需要兩到三次才能乾淨。根據《維摩詰經》（བི་མ་ལ་，Vimalakīrti-nirdeśa-sūtra）：『口內應在早晨和午餐後用牙木清潔，並用水清洗三次。下午飲用飲料后，也應用水清洗三次。』缽可以用清凈的意念清洗兩到三次。如果用手指敲擊缽時聲音不好聽，即使聲音不悅耳或不清脆，也仍然是乾淨的。如果清洗缽時有米漿溢出，也不構成浪費的罪過。如果缽沒有被食物沾染或污染，那麼接觸用於食用的缽也不會有過失。用堿性清潔劑、重土或任何泥土清洗缽三次，即使仍然油膩，也沒有過失，因為這在世俗意義上是可以接受的。如果說米漿溢出沒有過失，那麼如何處理溢出的米漿呢？
【English Translation】 Accumulating food will generate faults, but blessed food kept for sustenance should not be considered accumulation, as the blessing negates the fault of accumulation. Similarly, for food suitable for consumption at a specific time or kept for seven days, if blessed, it should be understood the same way, as stated by Śyāmasvāmin. Next, the incidental distinctions will be explained together. Thirdly: The incidental distinction of quantity will be shown, and the incidental distinction of nature will be stated. Firstly, regarding the incidental distinction of quantity: If food accumulated in a bowl or other container, such as leftover gruel, has only a small amount remaining, not even half of the full measure of food, then if a bhikṣu consumes these remnants, he will only incur a duṣkṛta (惡作劇罪, an offense of wrong-doing). This is according to the Vinaya-vibhaṅga (律分別): 'If a bhikṣu accumulates a bowl, food container, or crooked key, and consumes the remnants therein, he will incur a duṣkṛta.' It does not constitute a prāyascittika (墮罪, an offense requiring expiation) because the amount of food is insufficient, not fulfilling the condition of a complete measure of food. Nowadays, when people eat and drink, they elaborately demonstrate rituals such as washing in the morning and evening, which are detailed in sūtras such as the Samādhirāja-sūtra. If dirt or food residue in the mouth is considered accumulation after the time has passed, then eating or drinking these impure substances also constitutes only half the measure of food, i.e., a duṣkṛta. This is according to the Vinaya-vibhaṅga: 'If a bhikṣu drinks without rinsing his mouth, he will incur a duṣkṛta.' The outside of the lips can be wiped clean with heavy earth and rinsed with water. Rinsing the inside of the mouth requires two or three rinses to be clean. According to the Vimalakīrti-nirdeśa-sūtra: 'The inside of the mouth should be cleaned with a toothpick in the morning and after lunch, and rinsed three times with water. If you drink in the afternoon, you should also rinse your mouth three times with water.' The bowl can be washed two or three times with a pure intention. If the sound is unpleasant when tapping the bowl with a finger, even if the sound is not melodious or clear, it is still clean. If rice water spills out while cleaning the bowl, it does not constitute the fault of wasting. If the bowl is not stained or contaminated by food, then there is no fault in touching the bowl for eating. Washing the bowl three times with alkaline detergent, heavy earth, or any kind of soil, even if it is still greasy, there is no fault, because it is acceptable in worldly terms. If it is said that there is no fault in rice water spilling out, then how should the spilled rice water be handled?
་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། ལྷུང་བཟེད་དག་པར་བྱས་པ་ལ་སྣུམ་བག་གམ་ཚོན་རྩི་ལངས་པ་བསལ་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །འདིར་གཞུང་ནི་དགེ་སློང་ཞིག་ལ་ལྷུང་བཟེད་འཕན་ཅན་ཞིག་ཡོད་ནས་དེར་ཁུར་བ་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་ན་སྣུམ་བག་འཐོན་ཅིང་། སྟེང་དུ་ཞག་གི་ཉ་མིག་ཆགས་ཤིང་འདུག་ནས་དགེ་སློང་དེ་འགྱོད་པ་སྐྱེས་པ་དང་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། སྟེང་གི་སྣུམ་བག་བསལ་ཏེ་བཏུང་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །འབགས་པ་མེད་པར་རེག་པ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་སྨོས་ན་འབགས་པར་གྱུར་ན་ཅི་ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཕྱོགས་གང་དུ་ཟས་ལ་སོགས་པས་འབགས་ན་འབགས་པའི་ཕྱོགས་དེ་ཉི་ཚེ་བཀྲུ་བར་ཉིད་དོ། །འདག་རྫས་སམ་ལྕི་བའམ་ས་གང་ཡང་རུང་བས་ལན་གསུམ་བཀྲུས་པ་ལ་སྣུམ་པ་ཉིད་ཀྱང་ངོ་། །ཞེས་སྨོས་ན་སྣོད་སྤྱད་སྣུམ་ཅན་དེ་སྣུམ་མེད་ 7-92a པར་བྱ་བའི་ཐབས་གང་ཞེ་ན། བུམ་པ་དང་ལྷུང་བཟེད་ལ་སོགས་པ་མར་གྱི་སྣོད་བྱེད་པ་སྣུམ་ཅན་དག་སྣུམ་མེད་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཆུའི་རྫིང་བུ་ཟབ་མོ་གཏིང་རིང་པོའི་ནང་དུ་བཅངས་ཏེ་གཞུག་གོ། ཡུན་ཇི་སྲིད་དུ་བཞག་ཅེ་ན། ཉའམ། རུས་སྦལ་ལམ། སྦལ་པའམ། ཆུ་སྲིན་བྱིས་པ་གསོད་དམ། ཉ་ཕྱི་བ་དག་གིས་སྣུམ་བག་མ་ལུས་པར་འདགས་ཀྱི་བར་དུ་ཞག་གཉིས་སམ་གསུམ་དུ་བཞག་གོ། བུམ་པ་ལ་སོགས་པ་རྫ་མ་སྣུམ་ཅན་དག་ལ་ཡང་མེར་བསྲེགས་པས་ཀྱང་སྣུམ་མེད་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་རོ། །དེ་ལྟར་ལྡོག་པའམ་བསྲེགས་པས་སྣུམ་བག་མེད་པར་གྱུར་པ་ནི་ཇི་ལྟར་དག་ཅིང་གཙང་བར་བྱ་ཞེ་ན་བཀྲུ་བས་སོ། །དེ་གང་གིས་བཀྲུ་ཞེ་ན། འདག་རྫས་སམ་ལྕི་བས་དག་པ་ཉིད་དོ། ། ༈ ངོ་བོའི་སེལ་བ་ཞར་བྱུང་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ལ། ལྷན་སྐྱེས་ཞར་བྱུང་དང་བཅས་བརྗོད། །སྒྲུབ་པའི་དབང་བྱས་ཞར་བྱུང་ངོ་། ། ༈ ལྷན་སྐྱེས་ཞར་བྱུང་དང་བཅས་བརྗོད་པ། དང་པོ་ནི། འདི་ནི་ལན་ཚྭ་ལ་སོགས་པ་ཆུ་ལ་བཏབ་པ་མ་ཡིན་གྱི། ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་ལན་ཚྭ་དང་ཁ་རུ་ཚྭ་ལ་སོགས་པ་ཚྭ་ཆུ་རང་གི་བྱ་བ་བྱེད་པ་དང་། འགྱུར་བྱེད་ཀྱི་ཆུ་འདི་ལ་ཁ་ཅིག་མཐའི་རྒྱ་མཚོའི་ཆུ་ཡིན་ཏེ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། བ་ཚྭ་ཅན་གྱི་ཆུར་བཤད་པས་ཤེས་ཞེས་ཟེར་ཀྱང་། ཁ་ཅིག་གོས་ཀྱི་ཁ་དོག་འགྱུར་བྱེད་པ་མཚུངས་ཀྱི། ཆུ་རང་གི་བྱ་བ་བྱེད་པ་དང་གཟུགས་བརྙན་མི་འབྱུང་བ་རྙོག་ཆུར་གྱུར་པ་གསོག་འཇོག་བྱས་པའམ། བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པར་འཐུང་བ་ནི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་ཕྱེད་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པ་ཉིད་དོ། །ཧུབ་གང་ཡན་ཆད་ལོངས་པས་ཚད་དུ་ཆོག་ཀྱང་སྨན་གྱི་ངོ་བོ་མ་རྫོགས་པའོ། །གསུམ་པོ་དེ་ནི་ན་བ་དང་མི་ན་བ་ཐམས་ཅད་ལ་དུས་མ་ཡིན་པར་བྱིན་ལེན་བྱས་ནས་མ་བཙགས་པར་ཡང་རུང་བ་ཉིད་དོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། ལན་ཚྭ་ 7-92b དང་བ་ཚྭ་ཅན་གྱི་ཆུ་ནི་བཙགས་ན་དུས་མ་ཡིན་པ་དང་བ
【現代漢語翻譯】 如果有人問，如何處理缽？根據 टीका（梵文，ṭīkā，梵文羅馬擬音，釋論）的說法，應該清除乾淨的缽上的油漬或顏料殘留。這裡的情況是，一位比丘有一個有價值的缽，當他用它來接受食物時，缽上出現了油漬，並且表面形成了油膜。這位比丘感到後悔，佛陀（梵文，Bhagavan，梵文羅馬擬音，世尊）指示他：『清除表面的油漬並飲用它。』如果有人說，即使沒有污垢也可以觸控，那麼如果被污染了該怎麼辦？根據 टीका 的說法，如果缽的任何部分被食物等污染，則應立即清洗被污染的部分。即使使用清潔劑、堿或任何泥土清洗三次，仍然會有油漬。如果有人問，如何去除油膩的器皿上的油？對於用作酥油容器的罐子和缽等油膩器皿，爲了去除油漬，應將其浸入深水池中。應該放置多久？直到魚、烏龜、青蛙或鱷魚幼崽吃掉所有油漬為止，大約放置兩到三天。對於油膩的陶罐等器皿，也可以通過火燒來去除油漬。如果通過浸泡或燃燒去除了油漬，應該如何清潔？用水清洗。用什麼清洗？用清潔劑或堿清洗即可。 ༈ 順便提及本質的區分： 第二點是：一併說明與生俱來的順便提及，通過確立來順便提及。 ༈ 一併說明與生俱來的順便提及： 第一點是：這不是將鹽等放入水中，而是基於與生俱來的情況，鹽和堿性鹽等鹽水會發揮其自身的作用。有些人認為這種改變之水是外海之水，因為《釋論小品》中說：『通過解釋為鹹水可知。』但有些人認為它類似於改變衣服顏色的水，水發揮其自身的作用，並且不會出現影像，儲存或接受渾濁的水，或者不經過過濾就飲用，會導致墮落，產生輕微的罪過。即使只喝一口也足夠了，但藥物的本質並不完整。這三種情況，無論生病與否，都可以隨時接受，即使不經過過濾也可以。《釋論小品》中說：『鹽和堿性水，如果過濾后不合時宜……』
【English Translation】 If someone asks, how to deal with the alms bowl? According to the ṭīkā (Tibetan: ཊཱི་ཀ་, Sanskrit Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: ṭīkā, meaning: commentary), oil stains or paint residue on a clean bowl should be removed. The situation here is that a monk had a valuable alms bowl, and when he used it to receive food, oil stains appeared on the bowl, and an oil film formed on the surface. The monk felt remorse, and the Buddha (Tibetan: བཅོམ་ལྡན་འདས་, Sanskrit Devanagari: Bhagavan, Sanskrit Romanization: Bhagavan, meaning: Blessed One) instructed him: 'Remove the oil stains on the surface and drink it.' If someone says that it is okay to touch even without dirt, then what if it is contaminated? According to the ṭīkā, if any part of the bowl is contaminated by food, etc., the contaminated part should be washed immediately. Even if washed three times with detergent, alkali, or any soil, there will still be oil stains. If someone asks, how to remove oil from oily utensils? For oily utensils such as jars and alms bowls used as ghee containers, in order to remove oil stains, they should be immersed in a deep pool of water. How long should it be left? Until fish, turtles, frogs, or baby crocodiles eat all the oil stains, about two or three days. For oily earthenware jars and other utensils, oil stains can also be removed by burning them in a fire. If the oil stains are removed by soaking or burning, how should it be cleaned? By washing with water. What to wash with? Washing with detergent or alkali is sufficient. ༈ Incidentally mentioning the distinction of essence: The second point is: to state the innate incidental along with it, to incidentally mention through establishment. ༈ Stating the innate incidental along with it: The first point is: this is not putting salt, etc., into water, but based on the innate situation, salt water such as salt and alkaline salt will play its own role. Some people think that this changing water is the water of the outer sea, because the Commentary Minor says: 'It can be known by explaining it as salty water.' But some people think that it is similar to the water that changes the color of clothes, the water plays its own role, and no image appears, storing or accepting turbid water, or drinking it without filtering, will lead to downfall, producing a slight offense. Even taking just one sip is enough, but the essence of the medicine is not complete. These three situations, whether sick or not, can be accepted at any time, even without filtering. The Commentary Minor says: 'Salt and alkaline water, if filtered inappropriately...'
ྱིན་ལེན་མ་བྱས་པར་བཏུང་དུ་རུང་ཞེས་གསུངས་ཀྱང་བརྟག་གོ། ལན་ཚྭའི་ཆུ་དང་འགྱུར་བྱེད་ཀྱི་ཆུ་རང་གི་བྱ་བ་མི་བྱེད་པ་རང་རང་གི་རོ་བྲོ་བ་མི་མངོན་པ་དག་ལ་ནི་ཕྱེད་ཉིད་ཀྱང་མེད་པ་སྟེ་ལྟུང་བ་མེད་པ་ཉིད་དོ། །ལན་ཚྭའི་ཆུ་ནི་ཆུ་དེ་ཉིད་ཀྱི་ནང་དུ་ཚོད་མའམ་ཐུག་པ་བཙོས་ཏེ་ལན་ཚྭ་གུད་ནས་གདབ་མི་དགོས་ན་ལན་ཚྭ་ཅན་གྱི་ཆུར་བརྩིའོ། །ཚད་འདིར་མ་ཕྱིན་པ་སྔ་དྲོར་དང་ཕྱིར་དྲོ་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པར་འཐུངས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་ཅེས་འབྱུང་ཡང་། ལན་ཚྭ་གུད་ན་གདབ་དགོས་ཀྱང་ལན་ཚྭའི་རོ་བྲོ་བ་མངོན་པ་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པར་འཐུངས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ཚྭ་ཆུ་འགྱུར་བྱེད་རྙོག་པ་ཆུ་གསུམ་གྱི་ཐ་མ་ལ་ནི་བཞིན་གྱི་གཟུགས་བརྙན་འབྱུང་ན་མེད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སྦྱར་ཏེ། ཕྱེད་ཉིད་ཀྱང་མེད་པའོ། །རྙོག་ཆུ་དེའི་ནང་དུ་ཤིང་ཀ་ཏ་ཀའི་འབྲས་བུ་བཅུག་ན་དེས་ཆུ་ཤིན་ཏུ་དྭངས་པར་འགྱུར་རོ། །འགྱུར་བྱེད་ཀྱིས་ཀྱང་ངོ་ཞེས་པ། བི་མ་ལས། ཆུ་རྙོག་མ་ཅན་གྱི་ནང་དུ་ཐལ་བ་བཏབ་ན་རྙོག་མ་དྭངས་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །མཚོ་མཆན་དུ་སོག་མའི་ཐལ་བ་ལ་སོགས་པ་འགྱུར་བྱེད་ཀྱིས་ཀྱང་ངོ་ཞེས་འབྱུང་ལ། རྗེ་བཙུན་ཕྲིན་ལས་དབང་པོའི་ཞལ་ནས། འགྱུར་བྱེད་ནི་ཆུ་ཚན་ཡིན་པར་འཆད་ཅེས་གསུང་ངོ་། །ཟན་གྱིས་ཀྱང་ངོ་ཞེས་པ་ཆུ་རྙོག་མ་ཅན་གྱི་ནང་དུ་ཟན་བཅུག་ནའང་རྙོག་མ་དྭངས་པར་འགྱུར་རོ། །ཆུ་ཤིན་ཏུ་དྭངས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གཞུག་པའི་ཟན་དེ་མི་འཇིག་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སྣུམ་གྱིས་བསྐུའོ། ། ༈ སྒྲུབ་པའི་དབང་བྱས་ཞར་བྱུང་། གཉིས་པ་ནི། ཆུའི་འབྱུང་ཁུངས་ཁྲོན་པའམ་ཆུ་མིག་ལ་སོགས་པ་དག་ཏུ་ལན་ཚྭ་ལ་སོགས་པའི་ཟས་བཏབ་པ་མི་མངོན་པ་ནི་ཡོད་པའི་གྲངས་ཉིད་མ་ཡིན་པས་བྱིན་ལེན་བྱ་མི་དགོས་སོ། །དེ་ལ་ལག་ཉ་ལ་སོགས་ 7-93a པའི་ཉེས་པ་ཡང་མི་འབྱུང་བ་ཡིན་ནོ། །རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། འདི་ནི་ལུང་ལས་དགེ་བསྙེན་དག་གིས་ཁྲོན་པ་དག་ཏུ་མར་སར་དང་། འབྲུ་མར་དང་། ཞོ་ལ་སོགས་པའི་བུམ་པ་དག་འཁྲུ་བར་བྱེད་པས་ཆུའི་སྟེང་དུ་སྣུམ་གྱི་ཞག་ཉ་མིག་ཆགས་པར་གྱུར་ནས་དགེ་སློང་དག་མི་འཐུང་བ་ལ་བཀའ་སྩལ་པ། དེ་དག་གིས་འབགས་པ་དེས་ཟས་ཀྱི་བྱ་བ་བྱར་མི་རུང་གིས་བསལ་ལ་བཏུང་བར་བྱ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། སྣུམ་གྱི་ཞག་དེ་བསལ་ཡང་སྣུམ་གྱི་བག་ཆགས་པ་ཡོད་མོད་ཀྱི། ཡོད་པ་མི་མངོན་ན་བཏུང་བ་དེ་ནི་མཚོན་པ་ཙམ་ཡིན་ཏེ། ཁྲོན་པ་ལ་སོགས་པའི་ནང་དུ་ལན་ཚྭ་དང་ཟན་ལ་སོགས་པ་བཅུག་པ་ཆུ་ལ་ཁ་ཟས་ཀྱི་བག་ཆགས་པ་ཡོད་པར་མི་མངོན་ན་ཆུ་དྭངས་པའི་ནང་དུ་བརྩི་སྟེ་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཟས་ཀྱི་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་ཟས་རུང་བ་མ་ཡིན་པའམ་ཟས་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པ་འདྲེས་པར་གྱུར་ན་འདྲེས་པའི་ཕྱོགས་དེ་ཉི་ཚེ་བསལ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཟས་ལ་ཁའི་མཆུས་རེག་པ་ལ་ནི
【現代漢語翻譯】 即使說未經允許也可以飲用，也需要檢查。對於鹽水和凈化水，如果它們沒有發揮自身的作用，並且沒有顯現出各自的味道，那麼即使是一半也沒有，也就是說，沒有墮落。如果鹽水是在水中煮蔬菜或湯，而不需要單獨加鹽，那麼就被認為是含鹽的水。如果達不到這個標準，即使早晚未經允許就飲用，也沒有罪過。但是，如果需要單獨加鹽，並且鹽的味道很明顯，未經允許就飲用，那就是犯了罪。對於鹽水、凈化水和渾濁水這三種水的最後一種，如果能照出人影，那就沒有問題，也就是說，即使是一半也沒有問題。如果在渾濁的水中加入木橘的果實，它會使水變得非常清澈。『凈化水也可以』，如比瑪拉所說：『如果在渾濁的水中加入灰燼，渾濁就會變得清澈。』在海批註中說，用堿灰等凈化水也可以。杰尊·欽列·旺波說，凈化水指的是溫泉。 『用糌粑也可以』，意思是說，如果在渾濁的水中加入糌粑，渾濁也會變得清澈。爲了使水變得非常清澈，加入的糌粑爲了不腐爛，要用油塗抹。 修行時的附帶情況： 第二種情況是，在水井或泉眼等水源中，如果加入的鹽等食物不明顯，那麼就不算作存在，因此不需要允許。也不會有傷害手等罪過。在自釋和 टीका 中說：『這是因為根據經文，居士們在水井中清洗酥油、油、酸奶等容器，導致水面上形成油膜，因此佛陀告誡比丘不要飲用。』即使去除了那些被污染的東西，也不能用作食物，因此要去除后才能飲用。即使去除了油膜，仍然會有油的痕跡，但如果痕跡不明顯，那麼飲用是可以接受的。這只是一個例子，如果在水井等中加入鹽和糌粑等，如果食物的痕跡不明顯，那麼就認為水是乾淨的，沒有罪過。如果食物的一部分與不適合食用的食物或未經允許的食物混合，那麼只需要去除混合的部分即可。如果嘴唇接觸到食物...
【English Translation】 Even if it is said that it is permissible to drink without permission, it needs to be checked. For salt water and purifying water, if they do not perform their own function and do not show their respective tastes, then even half is not present, that is, there is no downfall. If salt water is used to cook vegetables or soup in the water itself, and there is no need to add salt separately, then it is considered salt water. If it does not meet this standard, even if it is drunk in the morning and evening without permission, there is no fault. However, if salt needs to be added separately, and the taste of salt is obvious, it is a sin to drink it without permission. For the last of the three types of water, salt water, purifying water, and turbid water, if a reflection of the face appears, then there is no problem, that is, even half is not a problem. If the fruit of the Strychnos potatorum tree is added to turbid water, it will make the water very clear. 'Purifying water can also do it,' as Vimala said: 'If ashes are added to turbid water, the turbidity will become clear.' In the Sea Commentary, it is said that purifying water can also be done with alkali ash and the like. Jetsun Trinley Wangpo said that purifying water refers to hot springs. 'Tsampa can also do it,' meaning that if tsampa is added to turbid water, the turbidity will also become clear. In order to make the water very clear, the tsampa that is added is smeared with oil to prevent it from rotting. Incidental circumstances during practice: The second situation is that in water sources such as wells or springs, if the added salt and other foods are not obvious, then they are not counted as present, so permission is not required. There will also be no sin of harming hands, etc. In the Auto-commentary and ṭīkā, it is said: 'This is because, according to the scriptures, lay practitioners wash containers of ghee, oil, yogurt, etc. in wells, causing an oil film to form on the water surface, so the Buddha warned monks not to drink it.' Even if those contaminated things are removed, they cannot be used as food, so they must be removed before drinking. Even if the oil film is removed, there will still be traces of oil, but if the traces are not obvious, then drinking is acceptable. This is just an example, if salt and tsampa, etc. are added to wells, etc., if the traces of food are not obvious, then the water is considered clean and there is no sin. If a part of the food is mixed with food that is not suitable for consumption or food that has not been allowed, then only the mixed part needs to be removed. If the lips touch the food...
་རེག་པའི་ཕྱོགས་དེ་དང་། དེའི་ཐན་ཀོར་ཡང་བསལ་བར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །རིལ་བ་ལ་སོགས་པ་དེ་དང་འབྲེལ་བ་འོ་མ་ལ་སོགས་པའི་རྒྱུན་གྱིས་ལྷུང་བཟེད་ཟས་ཀྱིས་སྦགས་པ་ལ་རེག་པ་ནི་རིལ་བ་ལ་སོགས་པ་དེ་ལ་རེག་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ལ། རིལ་བ་ལ་སོགས་པའི་འོ་མ་ལ་སོགས་པ་དག་བཙོགས་པ་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ལུང་ལས། དགེ་སློང་དག་ཁུ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རྒྱུན་ན་ཐུར་དུ་བབས་ཀྱི། སྟེང་དུ་མི་འགྱུར་བས་འཐུང་ལ། དེ་ལ་ཐེ་ཚོམ་མ་བྱེད་ཅིག་ཅེས་སོ། ། ༈ དོགས་གཅོད་ཞར་བྱུང་དང་བཅས་བསྟན་པ། བཞི་པ་ནི། ནོར་བ་བྱེ་བྲག་ལ་འཁྲུལ་བ་སྟེ། འབྲུ་མར་གྱི་བུམ་པ་ལ་ཚོན་རྩིའི་བུམ་པར་ནོར་བ་ལྟ་བུ་དང་། བརྗེད་པ་ནི་སྤྱི་ལ་འཁྲུལ་བ་སྟེ་འབྲུ་མར་གྱི་བུམ་པ་ལ་བུམ་པ་སྟོང་པར་ 7-93b འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་བ་ལྟ་བུ། ནང་ན་རྫས་ཡོད་པ་བརྗེད་པས་བཟའ་བ་ལ་སོགས་པ་ལ་རེག་པས་ཀྱང་ལག་ཉའི་ཉེས་པར་འགྱུར་བའི་རེག་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ནོར་བ་དང་བརྗེད་པ་དེ་གཉིས་ཀྱིས་བཟའ་བ་ལ་སོགས་པ་གནས་ནས་སྤོས་པ་གྱེན་དུ་རེག་པ་སྟེ། ཆུད་མི་ཟ་བའི་ས་ཕྱོགས་སུ་བཞག་པའི་ཕྱིར་རེག་པ་ཡང་ལག་ཉའི་ཉེས་པར་འགྱུར་བའི་རེག་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ནོར་བ་དང་བརྗེད་པ་དེ་གཉིས་ཀྱི་བཟའ་བ་གནས་ནས་སྤོས་པ་དེ་ཕྱིར་བཞག་པའི་དོན་དུ་བསྐུར་བ་ཡང་གནས་ཀྱི་ཐག་ཤིན་ཏུ་ཉེ་བར་ཏེ་ཐག་ཉེ་ཤོས་སུ་བསྐུར་བར་བྱ་སྟེ། གནས་ཀྱི་ཐག་རིང་བར་ཁྱེར་ན་དེ་ལ་རེག་པའི་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །འདི་ནི་ལུང་སིལ་བུ་ལས། དགེ་སློང་གིས་ཚོན་རྩིའི་བུམ་པ་ཡིན་ནོ་སྙམ་ནས་འབྲུ་མར་གྱི་བུམ་པ་བཏེགས་ཏེ་ཁྱེར་བ་དང་ངོ་ཤེས་ནས་འགྲེང་བཞིན་དུ་བོར་ཏེ་ཆག་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཀའ་སྩལ་པ། སྐས་ལ་འཛེགས་པ་ལས་ཅུང་ཟད་ཙམ་འཛེགས་ལ། མང་དུ་ལུས་ན་སླར་བོབས་ལ་གནས་བདེ་བར་ཞོག་ཅིག །མང་དུ་འཛེགས་ན་སྟེང་དུ་འཛེགས་ལ་གནས་བདེ་བར་མ་འགྱེལ་བར་ཞོག་ཅིག །དེ་ལ་ཐེ་ཚོམ་མེད་པར་ཟོ་ཞིག་ཅེས་གསུངས་སོ། །ཕམ་པ་མ་བྱུང་ཡང་ལྷག་མ་དང་ལྟུང་བྱེད་སོགས་ལ་ལྷོད་ཅིང་། འདུལ་བ་ལ་མི་མོས་ཤིང་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བ་བསླབ་པ་ཐམས་ཅད་ལ་གཡེལ་བས་ལག་ཉར་བླངས་པ་ཉིད་དང་། བྱིན་ལེན་བླངས་པ་ཉིད་ནི་མི་གཡེལ་བའི་ལག་ཉ་དང་བྱིན་ལེན་མ་ཡིན་ནོ། །གཡེལ་བས་ལག་ཉར་བླངས་པས་དེ་དགེ་སློང་གཞན་གྱི་བཟར་རུང་ལ། གཡེལ་བས་བྱིན་ལེན་བླངས་པ་དེས་དགེ་སློང་གཞན་གྱི་བྱིན་ལེན་གོ་མི་ཆོད་པའོ། །བྱིན་ལེན་སྟོབ་པར་འོས་པ་དགེ་ཚུལ་ལ་སོགས་པ་དང་ཟས་དེ་འབྲེལ་བ་མ་བྲལ་ 7-94a བའི་བར་དུ་ནི་དགེ་སློང་གིས་ཟས་ལ་རེག་ཅིང་། ཟས་བླང་བ་ཡང་ལག་ཉར་བླངས་པ་མ་ཡིན་ལ་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་ཡང་མ་ཡིན་ནོ། །བྱིན་ལེན་སྟོབ་པར་འོས་པའི་གང་ཟག་དེས་ཟས་མ་ཟས་ཀྱི་སྣོད་ལ་རེག་པར་མ་ཟད་ཀྱི། དེས་བཟུང་བའི་ཐག་པ་ལ་སོག
【現代漢語翻譯】 並且應當消除接觸的方面及其疑慮。接觸與丸藥等相關聯的、被牛奶等液體玷汙的缽中的食物，並非接觸丸藥等本身。丸藥等與牛奶等混合后，不會變得不潔凈。《律經》中說：『比丘們，所有液體的流動都是向下流的，不會向上流，所以可以飲用，不要對此產生懷疑。』 第四，展示了包含附帶決疑的錯誤判斷： 錯誤判斷是指對特定事物產生錯誤認知，例如將酥油瓶誤認為顏料瓶。遺忘是指對一般事物產生錯誤認知，例如將酥油瓶誤認為空瓶。 忘記裡面有東西，即使接觸食物等，也不會構成手持取物罪。由於錯誤判斷和遺忘，將食物等從原處移開，向上拿起，放置在不會浪費的地方，這種接觸也不會構成手持取物罪。 由於錯誤判斷和遺忘而將食物從原處移開，爲了放回原處，應當將其放置在非常近的地方，即最近的地方，如果拿得太遠，就會構成接觸的過失。這是小律經中的內容：『一位比丘誤以為是顏料瓶，拿起酥油瓶並帶走，認出後站著放下，導致瓶子破碎，因此佛陀開示說：稍微爬上梯子，如果剩下很多，就放回原處，安全放置。如果爬了很多，就爬到頂端，安全放置，不要讓它倒下。毫無疑問地去做吧。』雖然沒有犯波羅夷罪，但在剩餘物和墮罪等方面有所鬆懈，不相信戒律，心存疑慮，對所有學處都漫不經心，這就是已經犯了手持取物罪和接受給予罪。不漫不經心的手持取物和接受給予則不是。漫不經心地手持取物，其他比丘可以食用；漫不經心地接受給予，其他比丘則無法完成接受給予。 在適合接受給予的沙彌等和食物未分離之前，比丘接觸食物並拿取食物，這既不是手持取物罪，也不是接受給予。適合接受給予的人不僅接觸食物的容器，還接觸他們拿著的繩子等。
【English Translation】 And the aspect of contact and its doubts should be eliminated. Contacting food in a bowl that is related to pills, etc., and contaminated by milk, etc., is not the same as contacting the pills, etc., themselves. The pills, etc., mixed with milk, etc., do not become impure. The Vinaya Sutra says: 'Monks, all liquids flow downwards, not upwards, so you can drink them, do not doubt this.' Fourth, it shows the mistaken judgments including incidental doubt resolutions: Mistaken judgment is being mistaken about a particular thing, like mistaking a pot of butter for a pot of paint. Forgetfulness is being mistaken about a general thing, like mistaking a pot of butter for an empty pot. Forgetting that there is something inside, even touching food, etc., does not constitute the offense of taking by hand. Because of mistaken judgment and forgetfulness, moving food, etc., from its place, picking it up, and placing it in a place where it will not be wasted, this contact does not constitute the offense of taking by hand. Due to mistaken judgment and forgetfulness, moving food from its place, in order to put it back, it should be placed very close, that is, in the closest place. If it is taken too far, it will constitute the fault of contact. This is from the Miscellaneous Vinaya Sutra: 'A monk mistakenly thought it was a pot of paint, picked up a pot of butter and carried it away, recognized it, stood and put it down, causing the pot to break. Therefore, the Buddha taught: Climb the ladder a little, if there is a lot left, put it back in place and place it safely. If you climb a lot, climb to the top and place it safely without letting it fall. Do it without hesitation.' Although there is no Parajika offense, being lax in leftovers and expiatory offenses, etc., not believing in the Vinaya, having doubts, being negligent in all trainings, this is already committing the offense of taking by hand and accepting giving. Not being negligent in taking by hand and accepting giving is not. If one takes something by hand negligently, other monks can eat it; if one accepts giving negligently, other monks cannot complete the acceptance of giving. Before the novice, etc., who is suitable for accepting giving, and the food are separated, the monk touching the food and taking the food is neither the offense of taking by hand nor accepting giving. The person suitable for accepting giving not only touches the container of the food, but also the rope, etc., that they are holding.
ས་པ་དང་ཟས་སུ་འབྲེལ་བ་ཉིད་ནི་ཟས་དང་འབྲེལ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །སྡོམ་པས་མཉམ་པ་ལྟ་བ་ཐ་མི་དད་པ་མཚན་མཐུན་པ་དག་གི་གསོག་འཇོག་བྱས་པ་དང་། བྱིན་ལེན་བྱས་པ་དང་། ལག་ཉར་བླངས་པ་དག་ནི་ཆོ་ག་གཅིག་པ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། དགེ་སློང་གཅིག་གིས་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་ནི་སྡོམ་པས་མཉམ་ཞིང་ལྟ་བ་མཐུན་པའི་དགེ་སློང་ཀུན་གྱིས་བཟར་རུང་ལ། དགེ་སློང་གཅིག་གིས་གསོག་འཇོག་བྱས་པའམ་ལག་ཉར་བླངས་པ་ནི་སྡོམ་པས་མཉམ་ཞིང་། ལྟ་བ་མཐུན་པའི་དགེ་སློང་ཀུན་གྱིས་བཟར་མི་རུང་ངོ་། །དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་དེ་བཞིན་ནོ། །དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱང་གསོག་འཇོག་དང་བྱིན་ལེན་གྱི་ཆོ་ག་ཕན་ཚུན་གཅིག་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །སྡོམ་པ་མི་མཉམ་ཡང་སྡོམ་པ་མཆོག་དང་མཆོག་མ་ཡིན་པར་རོ་ཞེས་པ་ལ་གཅིག་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ། བྱིན་ལེན་ལ་སོགས་པའི་ཆོ་ག་གཅིག་པ་ཉིད་དོ། །དེས་ན་དགེ་སློང་རང་བཞིན་དུ་གནས་པས་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་ནི་དགེ་སློང་བསླབ་པ་བྱིན་པས་བཟར་རུང་ལ། དགེ་སློང་རང་བཞིན་དུ་གནས་པས་གསོག་འཇོག་བྱས་པ་དང་། ལག་ཉར་བླངས་པ་ནི་དགེ་སློང་བསླབ་པ་བྱིན་པས་ཀྱང་བཟར་མི་རུང་ངོ་། །དེ་བཞིན་དུ་དགེ་སློང་མ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་། དགེ་སློང་མ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་དང་། དགེ་སློབ་མ་དང་གསུམ་པོ་སྔ་མ་སྔ་མའི་སྡོམ་པ་མཆོག་ཡིན་ལ། ཕྱི་མ་ཕྱི་མའི་སྡོམ་པ་མཆོག་མ་ཡིན་པས་སྔ་མ་སྔ་མས་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་ནི་ 7-94b ཕྱི་མ་ཕྱི་མས་བཟར་རུང་ལ། སྔ་མ་སྔ་མས་གསོག་འཇོག་བྱས་པ་ནི་ཕྱི་མ་ཕྱི་མས་བཟར་མི་རུང་ངོ་། །དགེ་སློང་མ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པས་ལག་ཉར་བླངས་པ་ཡང་དགེ་སློང་མ་བསླབ་པ་བྱིན་པས་བཟར་མི་རུང་བའོ། །མཆོག་དང་མཆོག་མ་ཡིན་པར་གཅིག་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་དངོས་སུ་སྨོས་པས་མཆོག་མ་ཡིན་པ་དང་། མཆོག་ཏུ་ནི་གཅིག་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏེ། དགེ་སློབ་མས་བྱིན་ལེན་བླངས་ན་དེས་དགེ་སློང་མའི་བྱིན་ལེན་གྱི་གོ་མི་ཆོད་ཅིང་། དགེ་སློང་མས་གསོག་འཇོག་ཏུ་བཞག་པ་ཡང་དགེ་སློང་མས་བཟར་རུང་བ་ལྟ་བུའོ། །སྡོམ་པ་མཉམ་ཞིང་ལྟ་བ་ཐ་མི་དད་ཀྱང་སྐྱེས་པ་དགེ་སློང་ཕ་དང་བུད་མེད་དགེ་སློང་མ་དག་ནི་ཕན་ཚུན་ལག་ཉ་ལ་སོགས་པའི་ཆོ་ག་གཅིག་པ་མ་ཡིན་ཏེ། དཔེར་ན་ཁྱིམ་པ་དང་འདྲའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དཔེར་ན་ཁྱིམ་པས་ལག་ཉར་བྱས་པ་དང་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་དང་། གསོག་འཇོག་བྱས་པ་དགེ་སློང་གིས་ལག་ཉར་བླངས་པ་ལ་སོགས་པ་མ་ཡིན་པ་དེ་བཞིན་དུ་བཤད་པས། དཔེ་དེ་བཞིན་དུ་དགེ་སློང་གིས་ལག་ཉར་བླངས་པ་དང་། གསོག་འཇོག་བྱས་པ་དགེ་སློང་མས་བཟར་རུང་ལ། དགེ་སློང་གིས་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་དེས་དགེ་སློང་མའི་བྱིན་ལེན་གྱི་གོ་མི་ཆོད་པའོ། །དགེ་སློང་མས་ལག་ཉ་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་བྱས་པ་ཡང་དགེ་སློང་གིས་ལག་ཉ་ལ་སོགས་པ
【現代漢語翻譯】 土地和食物的關聯即是食物的關聯。持戒相同、見解一致、沒有差異、名稱相同的人們，他們的儲蓄、接受給予和持有，其儀式是相同的。一位比丘接受給予，持戒相同且見解一致的所有比丘都可以食用；一位比丘的儲蓄或持有，持戒相同且見解一致的所有比丘都不能食用。比丘尼們也是如此。比丘尼們的儲蓄和接受給予的儀式彼此相同。即使戒律不同，但對於『是殊勝戒還是非殊勝戒』的提問，也應首先聯繫『是相同的』，即接受給予等的儀式是相同的。因此，安住于比丘自性者接受給予的食物，受過比丘學處者可以食用；安住于比丘自性者儲蓄或持有的食物，即使受過比丘學處者也不能食用。同樣，安住于比丘尼自性者、受過比丘尼學處者和式叉摩那（śikṣamāṇā，學戒女）這三者，前者比前者的戒律殊勝，後者比後者的戒律非殊勝，所以前者接受給予的食物，後者可以食用；前者儲蓄的食物，後者不能食用。安住于比丘尼自性者持有的食物，受過比丘尼學處者也不能食用。因為明確說了『是殊勝戒還是非殊勝戒是相同的』，所以暗示了非殊勝戒和殊勝戒不是相同的。如果式叉摩那接受給予，那不能算作比丘尼的接受給予；比丘尼儲蓄的食物，比丘尼可以食用。即使持戒相同且見解沒有差異，但作為男性的比丘和作為女性的比丘尼，彼此的持有等儀式並不相同，例如在家眾。在 टीका (ṭīkā，註釋)中說：『例如在家眾的持有、接受給予和儲蓄，比丘不能持有等，就像那樣。』因此，就像那個例子一樣，比丘持有的和儲蓄的食物，比丘尼可以食用；比丘接受給予的食物，不能算作比丘尼的接受給予。比丘尼所做的持有等，比丘也不能做持有等。
【English Translation】 The connection of land and food is the connection of food itself. Those who share the same precepts, have the same view, are not different, and have the same designation, their accumulation, giving and receiving, and holding are the same ritual. What one bhikṣu (比丘，monk) has received can be consumed by all bhikṣus who share the same precepts and have the same view. What one bhikṣu has accumulated or held cannot be consumed by all bhikṣus who share the same precepts and have the same view. The bhikṣuṇīs (比丘尼，nun) are also the same. The bhikṣuṇīs' rituals of accumulation and giving and receiving are the same as each other. Even if the precepts are not the same, if one asks 'Is it a superior precept or not a superior precept?', one should first connect it with 'it is the same', that is, the rituals of giving and receiving are the same. Therefore, what is given by one who abides in the nature of a bhikṣu can be consumed by one who has been given the precepts of a bhikṣu. What is accumulated or held by one who abides in the nature of a bhikṣu cannot be consumed even by one who has been given the precepts of a bhikṣu. Similarly, for one who abides in the nature of a bhikṣuṇī, one who has been given the precepts of a bhikṣuṇī, and a śikṣamāṇā (式叉摩那，probationary nun), the former's precepts are superior to the former's, and the latter's precepts are not superior to the latter's, so what is given by the former can be consumed by the latter, but what is accumulated by the former cannot be consumed by the latter. What is held by one who abides in the nature of a bhikṣuṇī cannot be consumed by one who has been given the precepts of a bhikṣuṇī. Because it is explicitly stated that 'whether it is a superior precept or not a superior precept is the same', it is implied that what is not a superior precept and what is a superior precept are not the same. If a śikṣamāṇā receives something, it does not count as a bhikṣuṇī's receiving. What a bhikṣuṇī has accumulated can be consumed by a bhikṣuṇī. Even if they share the same precepts and have the same view, the male bhikṣu and the female bhikṣuṇī do not have the same rituals of holding, etc., as each other, just like laypeople. In the ṭīkā (commentary) it says: 'For example, what a layperson has held, given and received, and accumulated, a bhikṣu cannot hold, etc., just like that.' Therefore, just like that example, what a bhikṣu has held and accumulated can be consumed by a bhikṣuṇī. What a bhikṣu has given and received does not count as a bhikṣuṇī's giving and receiving. What a bhikṣuṇī has done, such as holding, etc., a bhikṣu cannot do, such as holding, etc.
་དེ་དག་མ་ཡིན་ནོ། །མཆོག་དང་མཆོག་མ་ཡིན་པར་རོ་ཞེས་སྨོས་པས་ཀྱང་དགེ་སློང་གིས་གསོག་འཇོག་དང་བྱིན་ལེན་བྱས་པས། དགེ་སློང་མའི་གསོག་འཇོག་དང་བྱིན་ལེན་དུ་མི་འགྱུར་རོ། །དགེ་ཚུལ་དབང་བ་དག་གི་བཟའ་བར་བྱ་བ་ལ་དགེ་སློང་གིས་རེག་པ་ནས་ནོམ་པ་དང་། ཉུག་པ་དང་སྦེད་པའི་བར་ལ་དགེ་སློང་ལ་ཉེས་པར་འགྱུར་རམ་མི་འགྱུར་བ་ནི་དགེ་ཚུལ་གྱིས་ 7-95a ཟས་གང་ལ་རེག་ཀྱང་ལག་ཉའི་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་བ་དེ་བཞིན་ནོ། །དགེ་ཚུལ་ཕ་མ་དབང་བའི་བཟའ་བ་ལ་དགེ་སློང་ཕ་མས་རེག་པ་ལ་ལག་ཉའི་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་རོ། །གསོག་འཇོག་བྱས་པ་དང་ལག་ཉར་བླངས་པ་ལ་སོགས་པའི་རྫས་དེ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་བྱིན་ལ། ཕྱིས་བླང་ངོ་སྙམ་པ་བལྟོས་པ་དང་བཅས་པས་བྱིན་པ་ནི་བཏང་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ་བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་མ་བཏང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་བལྟོས་བཅས་སུ་བྱིན་པ་ནི་གསོག་འཇོག་དང་ལག་ཉ་ལ་སོགས་མི་འཇོག་གོ་ཞེས་པའོ། །ཚིག་འོག་མའི་ཊཱི་ཀ་ལས། གསོག་འཇོག་བྱས་པ་དང་ལག་ཉར་བླངས་པ་ལ་སོགས་པ་དག་ཀྱང་བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་གཞན་ལ་བཏང་ན་རུང་བ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དང་བྲལ་བར་གྱུར་ཏེ། དེའི་ཕྱིར་དེ་ཟོས་ན་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །གསོག་འཇོག་བྱས་པ་དང་། ལག་ཉར་བླངས་པ་ལ་སོགས་པའི་རྫས་དེ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་བལྟོས་པ་མེད་པར་བཏང་བ་ལ་ཕྱིར་བློ་ལོག་སྟེ། བལྟོས་པ་དང་བཅས་པའི་སེམས་ཀྱིས་ཕྱིར་བླངས་པ་ཉིད་ནི་བྱིན་ལེན་བྱས་ཏེ་ཟོས་ན་ཉེས་པ་ཕྱེད་ཉིད་དོ། །འདི་ནི་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་ཡིན་གྱི། གསོག་འཇོག་དང་ལག་ཉ་ལ་སོགས་པའི་ཉེས་པ་བསྐྱེད་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། བལྟོས་པ་མེད་པར་བཏང་བ་ན་གསོག་འཇོག་དང་ལག་ཉ་ལ་སོགས་པ་ཞིག་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བླ་མ་རྣམས་འཆད་དོ། །དེས་བླངས་ན་ཉེས་པ་ཕྱེད་བསྐྱེད་པ་དེའི་ཕྱིར་སྔར་བལྟོས་པ་མེད་པར་བཏང་བ་དེ་བཟའ་བའི་ཕྱིར་བླང་བར་མི་བྱའོ། །གསོག་འཇོག་བྱས་པ་དང་ལག་ཉར་བླངས་པ་ལ་སོགས་པའི་ཟས་དེ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་བལྟོས་པ་མེད་པར་བཏང་བ་ན། དགེ་སློང་ལ་སྔར་བྱིན་ན་ནི་རང་གི་སྔར་བཏང་བའི་ཟས་དེ་ཡིན་པར་ཤེས་བཞིན་ 7-95b དུ་ཕྱིར་མི་བླང་ངོ་། །འདིའི་ཤུགས་ཀྱིས་མི་ཤེས་ན་བླངས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ། ། ༈ དམིགས་བསལ་ཞར་བྱུང་དང་བཅས་པ། ལྔ་པ་ལ། རེག་བཟར་མི་རུང་བ་དག་གི། རིམ་བཞིན་དམིགས་བསལ་ཞར་བྱུང་བརྗོད། ། ༈ རེག་བཟར་མི་རུང་བ་དག དང་པོ་ནི། ཞིང་གི་ཐོག་ཤས་ནོད་པ་དང་། ཐོག་ཤས་ནོས་པ་དེར་བང་བ་ལ་སོགས་པ་དག་ཏུ་བྲུབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་འབྲས་ལ་སོགས་པ་ལ་དགེ་སློང་གིས་རེག་པ་ནི་དུས་ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། ཆུད་ཟ་བའི་རྐྱེན་བྱུང་བའམ་འགྲུབ་པར་བྱེད་པ་གཞན་མེད་པ་ལ་སོགས་པ་རྐྱེན་དེ་ལྟ་བུ་དག་ཡོད་ན་རུང་བ་མ་ཡིན་པ་ལག་ཉར་བླངས་པའི་ཉེས་པ་ཉིད་དུ་མི་འགྱུར་རོ། །བ
【現代漢語翻譯】 並非如此。即使說『殊勝』和『非殊勝』，比丘通過儲蓄和接受，也不會變成比丘尼的儲蓄和接受。對於沙彌所擁有的食物，如果比丘從接觸到拿取、混合和隱藏，比丘會因此而犯戒嗎？不會犯戒嗎？就像沙彌 7-95a 接觸任何食物都不會犯拿取之罪一樣。對於父母所擁有的食物，比丘父母接觸也不會犯拿取之罪。對於已經儲蓄和拿取的物品，如果給予尚未受具足戒者，並期望之後取回，這種帶有期待的給予並非真正的施捨，因為並非發自內心的施捨。因此，帶有期待的給予不會被視為儲蓄和拿取。在下一句的註釋中說：即使是已經儲蓄和拿取的物品，如果發自內心施捨給他人，也會脫離不適合的狀態，因此食用這些物品沒有罪過。對於已經儲蓄和拿取的物品，如果毫無期待地給予尚未受具足戒者，之後又反悔，以帶有期待的心態取回，這種取回就相當於接受，食用則會犯半罪。這是一種違犯學處的罪過，並非產生儲蓄和拿取之罪，因為毫無期待地施捨后，儲蓄和拿取就已經消失了。這是上師們的解釋。因此，如果取回會犯半罪，那麼之前毫無期待地施捨的物品就不應該爲了食用而取回。對於已經儲蓄和拿取的食物，如果毫無期待地給予尚未受具足戒者，如果比丘知道那是之前自己施捨的食物， 7-95b 就不會再取回。言外之意是，如果不知道，即使取回也沒有罪過。 殊勝支分及伴隨 第五，對於不適合接觸和食用的事物，依次說明殊勝支分。 不適合接觸和食用的事物 首先，收割田地裡的第一批作物，以及爲了將收割的第一批作物堆放在穀倉等地方，比丘接觸稻米等穀物，無論何時，如果發生浪費的情況，或者沒有其他方法可以完成，如果存在這種情況，就不會犯不適合拿取的罪過。
【English Translation】 It is not so. Even if it is said 'superior' and 'non-superior', a Bhikshu, by accumulating and receiving, will not become a Bhikshuni's accumulation and receiving. Regarding the food possessed by a Shramanera, if a Bhikshu, from touching to taking, mixing, and hiding, will the Bhikshu incur an offense? Or will he not incur an offense? Just as a Shramanera 7-95a does not incur the offense of taking by touching any food. Regarding the food possessed by parents, a Bhikshu's parents touching it will not incur the offense of taking. Regarding items that have been accumulated and taken, if they are given to someone who has not yet taken full ordination, with the expectation of taking them back later, this giving with expectation is not a true giving, because it is not a giving from the heart. Therefore, giving with expectation is not considered accumulation and taking. In the commentary on the next sentence, it says: Even items that have been accumulated and taken, if they are given to others from the heart, they will be free from the state of being unsuitable, therefore, there is no offense in eating them. Regarding items that have been accumulated and taken, if they are given to someone who has not yet taken full ordination without expectation, and then regret it, taking them back with an expectant mind, this taking back is equivalent to receiving, and eating it will incur half an offense. This is an offense of violating the precepts, not an offense of creating accumulation and taking, because after giving without expectation, the accumulation and taking have disappeared. This is the explanation of the Lamas. Therefore, if taking it back incurs half an offense, then the items that were previously given without expectation should not be taken back for the purpose of eating. Regarding food that has been accumulated and taken, if it is given to someone who has not yet taken full ordination without expectation, if the Bhikshu knows that it is the food that he previously gave, 7-95b he will not take it back. The implication is that if he does not know, there is no offense even if he takes it back. Special incidental and accompanied Fifth, regarding things that are not suitable for touching and eating, state the special incidental in order. Things that are not suitable for touching and eating First, harvesting the first crops from the field, and for the purpose of piling the harvested first crops in granaries and other places, a Bhikshu touching rice and other grains, at all times, or if there is a cause of waste, or there is no other way to complete it, if such a cause exists, it will not incur the offense of taking what is not suitable.
ཟའ་བར་བྱ་བ་བཀལ་བའི་ཤིང་རྟ་ལ་ནི་རྐྱེན་དེ་ལྟ་བུ་དག་ཡོད་ན་ཞེས་གོང་དུ་བསྙེགས་ཏེ། ཤིང་རྟ་ཟས་དང་བཅས་པ་ལ་རེག་ཏུ་གནང་ཡང་ཁ་ལོ་པའི་སྟན་འབའ་ཞིག་ནི་རེག་ཏུ་གནང་བ་ལ་མ་གཏོགས་པ་ཉིད་དོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཁ་ལོ་པའི་སྟན་ལ་ནི་རྐྱེན་ཡོད་ཀྱང་རེག་པར་མི་བྱ་སྟེ། དེ་ལ་དགེ་སློང་གིས་བརྡོས་པར་གྱུར་ན་ཤིང་རྟ་ཡན་པར་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། རྐྱེན་ཡོད་དུ་ཟིན་ཀྱང་བཟའ་བ་བཀལ་བའི་ཤིང་རྟའི་ཁ་ལོ་པའི་སྟན་ཉིད་ལ་དགེ་སློང་གིས་རེག་པ་ནི་ལག་ཉར་བླངས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་ཀྱང་ཊཱི་ཀ་ལྟར་བཟུང་ངོ་། །འབྲས་ལ་སོགས་པས་གང་བའི་ཤིང་རྟ་ལ་ཡང་ཁ་ལོ་པའི་སྟན་མ་གཏོགས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སྔ་མ་སྦྱར་ཏེ། དགེ་སློང་གིས་མི་རེག་ཏུ་མི་རུང་བའི་རྐྱེན་དེ་ལྟ་བུ་དག་ཡོད་ན་ཞེས་གོང་དུ་བསྙེགས་ཏེ། ཤིང་རྟ་ཟས་དང་བཅས་པ་ལ་རེག་ཏུ་གནང་ཡང་ཁ་ལོ་པའི་སྟན་ལ་རེག་པར་མི་བྱའོ། །ཟས་ཀྱིས་སྟོང་པའི་ཤིང་རྟ་ནད་པས་ཞོན་ཏེ་ནད་པ་བསྐྱོན་པ་ལ་ཡང་ཁ་ལོ་པའི་སྟན་མ་གཏོགས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ། དགེ་སློང་གིས་མི་རེག་ཏུ་མི་རུང་བའི་རྐྱེན་དེ་ལྟ་བུ་ 7-96a དག་ཡོད་ན་ཞེས་གོང་དུ་བསྙེགས་ཏེ། ཤིང་རྟ་ལ་རེག་ཏུ་རུང་བ་ཡང་ཁ་ལོ་པའི་སྟན་ནི་རེག་ཏུ་གནང་བ་ལ་མ་གཏོགས་པ་ཉིད་དོ། །བཟའ་བ་བཅུག་པའི་གྲུ་དང་། འབྲས་ལ་སོགས་པས་གང་བའི་གྲུ་དང་། ནད་པ་དང་མི་ན་བ་གཞུག་པའི་གྲུ་ལ་ནི་དགེ་སློང་གིས་མི་རེག་ཏུ་མི་རུང་བའི་རྐྱེན་དེ་ལྟ་བུ་དག་ཡོད་ན་ཞེས་གོང་དུ་བསྙེགས་ཏེ། གྲུ་ཟས་དང་བཅས་པ་ལ་རེག་ཏུ་གནང་ཡང་རུ་སྐྱ་མ་གཏོགས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་རོ། །ཊཱི་ཀར། གྲུ་སྐྱ་ནི་གྲུ་སྨད་ཀྱི་སྐྱ་བ་ཆེན་པོའོ་ཞེས་སོ། །རུ་སྐྱ་དེ་ལག་ཏུ་འཛིན་པའི་མིའི་སྟན་ལ་ཡང་མ་གཏོགས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ། རེག་ཏུ་གནང་ལ་མ་གཏོགས་པ་ཉིད་དོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། རུ་སྐྱ་དང་རུ་སྐྱ་འཛིན་པའི་སྟན་ལ་ནི་རྐྱེན་ཡོད་ཀྱང་རེག་པར་མི་བྱ་སྟེ། དེ་དག་ལ་དགེ་སློང་གིས་བརྡོས་པར་གྱུར་ན་གྲུ་ཡིན་པར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །དགེ་འདུན་གྱི་དང་། གང་ཟག་གི་སྨན་བུ་རམ་གྱི་ཁུ་བ་ལ་སོགས་པ་དག་བསྐོལ་བས་གྱེན་དུ་ལུད་པ་ན་བསྐྱམ་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། གནས་ནས་ཕྱིར་དབྱུང་བ་ཞེས་པས་བུ་རམ་ལ་སོགས་པ་དེ་ཁ་དབྱེ་བའི་ཕྱིར་སྣོད་ནས་ཕྱིར་དབྱུང་བ་དང་། བླ་མ་རྣམས་གནས་ནས་སྒྱེད་པོའི་སྟེང་དུ་དབྱུང་བར་འཆད་དོ། །གཟར་བུའི་ལས་ནི་འཕྱར་བ་དང་དབོག་པ་དག་གི་ཆེད་དུ་དགེ་སློང་གིས་རེག་པ་ལ་ཡང་ངོ་སྟེ། མི་རུང་བ་ཉིད་དུ་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ། དེ་དག་ནི་རྫས་ཆུད་མི་ཟོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །བསྐྱམ་པ་ལ་སོགས་པ་དེ་ནི་དང་པོ་ཉིད་ནས་བྱའམ་ཞེ་ན། དང་པོར་ཤིང་དབྲི་བ་དང་། མེ་བསད་
【現代漢語翻譯】 如果裝載食物的車子有這樣的情況，那麼可以靠近車子和食物，但不允許觸碰駕駛員的座位。 टीका (ṭīkā，註釋)中說：『即使駕駛員的座位有問題，也不應該觸碰，因為如果比丘倚靠它，車子就無法移動。』《五十品》中說：『即使有情況，比丘觸碰裝載食物的車子的駕駛員座位，也算是拿取了手持物。』但應按照 टीका (ṭīkā，註釋)的說法來理解。裝滿稻米等物的車子，也同樣不允許觸碰駕駛員的座位。如果比丘遇到不能觸碰的情況，那麼可以靠近車子和食物，但不允許觸碰駕駛員的座位。空載食物的車子，病人乘坐並運送病人時，也同樣不允許觸碰駕駛員的座位。如果比丘遇到不能觸碰的情況，那麼可以靠近車子，但駕駛員的座位是不允許觸碰的。 裝載食物的船，裝滿稻米等物的船，以及運送病人或健康人的船，如果比丘遇到不能觸碰的情況，那麼可以靠近船和食物，但不允許觸碰舵柄。 टीका (ṭīkā，註釋)中說：『舵柄是船尾的大舵。』同樣，握住舵柄的人的座位也是不允許觸碰的。可以靠近，但不允許觸碰。 टीका (ṭīkā，註釋)中說：『即使舵柄和握住舵柄的座位有問題，也不應該觸碰，因為如果比丘倚靠它們，船就無法移動。』 僧團或個人的藥物，熬煮紅糖汁等物時，如果向上溢出，需要舀起。 टीका (ṭīkā，註釋)中說：『從容器中取出』，意思是將紅糖等物從容器中取出以便打開。上師們解釋說，這是從容器中取出放到爐子上。比丘爲了舀起和搬運的目的而觸碰勺子是可以的，這不算違規。這是因為這些東西不會被浪費。舀起等動作是最初就應該做的嗎？最初應該劈柴和熄滅火焰。
【English Translation】 If a cart loaded with food has such circumstances, then one may approach the cart and the food, but touching the driver's seat is not allowed. The ṭīkā (commentary) says: 'Even if the driver's seat has problems, it should not be touched, because if a bhikṣu leans on it, the cart cannot move.' The 'Fiftieth Chapter' says: 'Even if there are circumstances, a bhikṣu touching the driver's seat of a cart loaded with food is considered taking a handheld object.' But it should be understood according to the ṭīkā (commentary). A cart filled with rice and other things also does not allow touching the driver's seat. If a bhikṣu encounters a situation where he cannot touch, then he may approach the cart and the food, but touching the driver's seat is not allowed. An empty cart carrying food, when a patient rides and transports the patient, also does not allow touching the driver's seat. If a bhikṣu encounters a situation where he cannot touch, then he may approach the cart, but the driver's seat is not allowed to be touched. A boat loaded with food, a boat filled with rice and other things, and a boat carrying patients or healthy people, if a bhikṣu encounters a situation where he cannot touch, then he may approach the boat and the food, but touching the rudder is not allowed. The ṭīkā (commentary) says: 'The rudder is the large rudder at the stern of the boat.' Similarly, the seat of the person holding the rudder is also not allowed to be touched. One may approach, but touching is not allowed. The ṭīkā (commentary) says: 'Even if the rudder and the seat holding the rudder have problems, they should not be touched, because if a bhikṣu leans on them, the boat cannot move.' When the medicine of the Sangha or an individual, or when boiling molasses juice and other things, if it overflows upwards, it needs to be scooped up. The ṭīkā (commentary) says: 'Taking out from the container,' meaning taking the molasses and other things out of the container in order to open it. The lamas explain that this is taking it out of the container and placing it on the stove. It is permissible for a bhikṣu to touch the spoon for the purpose of scooping and carrying, and this is not considered a violation. This is because these things will not be wasted. Should the scooping and other actions be done from the beginning? Initially, one should chop wood and extinguish the fire.
པ་དང་། གོས་ཀྱི་ཐུ་བ་ལ་སོགས་པས་རླུང་གཡབ་པ་ལ་འབད་པར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། འོན་ཀྱང་ཞི་བར་མ་གྱུར་ན་གཟོད་བསྐྱམ་པ་ལ་སོགས་རེག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། ། ༈ རིམ་བཞིན་དམིགས་བསལ་ཞར་བྱུང་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་གི་ལམ་ 7-96b རྒྱགས་དེ་ཁུར་ཚ་བ་དགེ་ཚུལ་ཆུང་ངུ་ལྟ་བུས་ཁུར་ནས། དེས་ཆུ་ཀླུང་ལ་མི་ཐར་ན་ཆུ་ཀླུང་བརྒལ་བའི་ཕྱིར་འགྲོ་བར་ཆས་པའི་དགེ་སློང་རང་ཉིད་འདུག་པའི་གནས་དེ་ལས་གཞན་ཞིག་ན་ཁུར་ཚ་བ་ཡོད་ན། ཁུར་ཚ་བ་དེའི་གན་དུ་མི་སླེབས་པའི་བར་དུ་དགེ་སློང་རང་ཉིད་ཀྱིས་ལམ་རྒྱགས་ཁུར་དུ་རུང་ངོ་ཞེས་བསྟན་པའི་ཕྱིར། ཁུར་ཚ་བ་སྙག་པའི་ཕྱིར་ལག་ཉར་བླངས་པའི་ལམ་རྒྱགས་ཁུར་དུ་རུང་ཞིང་དེ་བཟར་རུང་སྟེ། གང་གི་ཚེ་ཁུར་དུ་རུང་ཞེ་ན། བརྒལ་བ་དང་བསྙགས་པ་དེར་དགེ་སློང་གིས་ཁུར་ན་ཁུར་དེ་ལ་ཐག་བཏགས་ཏེ། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པས་ཐག་པ་ནས་འཛིན་པ་ལ་སོགས་པའི་ཆོ་ག་མ་འབྱོར་རམ། ལམ་རྒྱགས་གཞན་མེད་ན་ལག་ཉར་བླངས་ཏེ་རང་གིས་ཁུར་བ་དང་། ལག་ཉར་བླངས་ཏེ་བཟའ་བར་བྱའོ། །ལམ་རྒྱགས་དེ་ཁུར་བའི་ཁུར་ཚ་བ་གཞན་མེད་ན་སྦྱིན་བདག་ལ་ཁྱོད་ཀྱིས་བསྐུར་དུ་ཅིས་གནང་ཞེས་སྤྲོ་བར་བྱའོ། །སྦྱིན་བདག་ལ་བཅོལ་ཡང་མ་གྲུབ་སྟེ་ཁུར་ཁྱེར་བ་མེད་ཅིང་། བདག་འགྲོ་བའི་ཆེད་སྡེ་སྣོད་གསུམ་ཐོས་པར་འགྱུར་བ་ལྟ་བུ་སྟེ། མི་འགྲོར་མི་རུང་ན་དགེ་སློང་རང་གིས་ལམ་རྒྱགས་བསྐུར་རོ། །དེ་ལྟར་རང་གིས་ཁུར་བའི་ལམ་རྒྱགས་དེ་ཉིད་ལས་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པའི་སྐལ་བ་བྱིན་པས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་སྐལ་བ་དང་བརྗེ་ཞིང་། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པའི་སྐལ་བ་དེ་བླངས་ཏེ་བཟའ་བ་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། རང་གིས་ཁྱེར་བའི་ཟས་དེ་བཟར་མི་རུང་བའི་ཕྱིར་མགྲོན་པོ་གཞན་ལ་ཟས་ཉིས་རིམ་གྱིས་ཀྱང་བརྗེ་སྟེ་བཟའོ་ཞེས་སོ། །ལུང་ལས། བདག་ཉིད་ཀྱིས་ཁྱེར་བ་དེ་ཁྱིམ་པ་དང་བརྗེས་ལ་ཟོ་ཞིག །དེ་སྟེ་དེ་ལ་མེད་ན་སྐལ་བ་གཉིས་སུ་ཆོད་ལ། གཅིག་ཁྱིམ་པ་ལ་བྱིན་ཏེ་དེས་ཁྱེར་ན་ནི་དེའི་སྐལ་བ་སླར་ 7-97a བླངས་ཏེ་ཟོ་ཞིག །བདག་གི་སྐལ་བ་ནི་དེ་ལ་བྱིན་ཅིག་ཅེས་གསུངས་ཤིང་། ཊཱི་ཀ་ལས་ཀྱང་དེ་ལྟར་བཤད་དོ། །རང་གིས་ཁྱེར་བ་དེ་ཉིད་ལས་བརྗེ་ཞིང་བླང་བ་དེ་ཡང་མ་གྲུབ་ན་རང་གིས་ལམ་རྒྱགས་ཁྱེར་བ་དེ་བཟའ་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །ལམ་དུ་ཞུགས་ཏེ་འབྲོག་དགོན་པར་ཕྱིན་པ་ལྟ་བུ་ལ་བྱིན་ལེན་སྟོབ་པ་པོ་མེད་ན་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པ་ལག་ཉར་བླངས་པ་དེ་བཟའ་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ། རང་གིས་ལམ་རྒྱགས་ཁྱེར་ཏེ་ལག་ཉར་བླངས་པ་དེའམ། རང་གིས་ཁྱེར་བ་དེ་ལས་གཞན་ལག་ཉར་མ་བླངས་པ་ཡང་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པར་བཟའ་བ་ཉིད་དོ། །ལག་ཉར་བླངས་པ་དང་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པ་དེ་གཉིས་གང་གིས་བཟའ་བར་བྱ་ཞེ་ན། དགེ་སློང་ས
【現代漢語翻譯】 並且，要努力用衣服的袖子等扇風。《 टीका 》中說：『如果還沒有平靜下來，那麼就開始觸控等。』 接下來，依次講述特殊情況和附帶情況： 第二種情況是：如果比丘的資糧道（藏文：ལམ་རྒྱགས་，指旅途中所需的食物和物資）由像沙彌這樣的小孩揹負，如果他無法渡過河流，爲了渡河，當準備渡河的比丘自己所處的地方之外，還有其他地方有資糧道，那麼在沒有到達資糧道那裡之前，比丘自己可以揹負資糧道。爲了表明這一點，允許拿起手持物來揹負資糧道，並且可以食用。什麼時候可以揹負呢？在渡河和尋找的時候，如果比丘揹負著它，那麼就用繩子繫在上面。是因為沒有受近圓戒，所以沒有舉行從繩子上拿取的儀式嗎？如果沒有其他資糧道，就拿起手持物自己揹負，或者拿起手持物來食用。如果沒有揹負資糧道的其他人，就應該高興地對施主說：『您能寄給我嗎？』即使委託給施主也沒有成功，沒有人攜帶，爲了我能去聽聞三藏等等，如果不能不去，那麼比丘自己就寄送資糧道。像這樣，從自己揹負的資糧道中，將未受近圓戒者的份額給予受近圓戒者，交換受近圓戒者的份額，然後拿取未受近圓戒者的份額來食用。《釋論小品》中說：『因為自己攜帶的食物不能食用，所以也可以用兩份食物與客人交換來食用。』《律藏》中說：『用自己攜帶的食物與在家居士交換來食用。如果他沒有，就分成兩份，一份給在家居士，如果他攜帶了，那麼就取回他的那份來食用。把我的那份給他。』《 टीका 》中也這樣說。如果自己攜帶的食物無法交換和拿取，那麼就應該食用自己攜帶的資糧道。如果在進入道路后，去了偏僻的寺廟等地方，沒有給予者和接受者，那麼就應該食用沒有給予和接受的手持物，這與前面所說的一樣。自己攜帶資糧道並拿起手持物，或者自己攜帶但沒有拿起其他手持物，都應該在沒有給予和接受的情況下食用。如果必須食用拿起的手持物和沒有給予和接受的食物，那麼應該由比丘食用。
【English Translation】 And, efforts should be made to fan with sleeves of clothes, etc. The Ṭīkā says: 'If it has not yet subsided, then one should touch it, etc.' Next, to state the special and incidental circumstances in order: The second is: If the provisions for the journey (Tibetan: ལམ་རྒྱགས་, refers to food and supplies needed for the journey) of a bhikṣu are carried by a small novice like a śrāmaṇera, and if he cannot cross the river, for the sake of crossing the river, if there is provisions for the journey in a place other than where the bhikṣu himself is staying, then until he reaches that place with the provisions, the bhikṣu himself may carry the provisions. To show this, it is permissible to take up a hand-held item to carry the provisions, and it is permissible to eat it. When is it permissible to carry it? When crossing and searching, if the bhikṣu carries it, then tie it with a rope. Is it because he has not received full ordination, so the ritual of taking it from the rope has not been performed? If there are no other provisions, take up a hand-held item and carry it yourself, or take up a hand-held item to eat. If there is no one else to carry the provisions, one should happily say to the benefactor: 'Could you please send it to me?' Even if entrusted to the benefactor, it is not successful, no one carries it, and for the sake of my going to hear the three piṭakas, etc., if it is not possible not to go, then the bhikṣu himself should send the provisions. In this way, from the provisions that he himself carries, give the share of the unordained to the ordained, exchange the share of the ordained, and then take the share of the unordained to eat. The Commentary says: 'Because the food that one carries oneself cannot be eaten, one can also exchange it with a guest for two portions of food to eat.' The Vinaya says: 'Exchange the food that you carry yourself with a householder to eat. If he does not have it, divide it into two portions, give one portion to the householder, and if he carries it, then take back his portion to eat. Give my portion to him.' The Ṭīkā also says the same. If it is not possible to exchange and take back the food that one carries oneself, then one should eat the provisions that one carries oneself. If, after entering the road, one goes to a remote monastery, etc., and there is no giver and receiver, then one should eat the hand-held item that has not been given and received, as mentioned earlier. One carries provisions and picks up a hand-held item, or one carries it oneself but does not pick up other hand-held items, one should eat it without giving and receiving. If one must eat the hand-held item that has been picked up and the food that has not been given and received, then it should be eaten by the bhikṣu.
ྔར་ཉིན་གཅིག་ཟན་བཅད་པར་བྱ་བའི་དགེ་སློང་གིས་བཟའ་བར་བྱའོ། །ཉི་མ་གང་ལ་ཇི་ཙམ་བཟའ་ཞེ་ན། སྔར་ཉིན་གཅིག་ཟན་བཅད་ན་ཕྱི་དེ་ཉི་མ་དང་པོ་ལ་སྤར་གང་ངོ་། །སྤར་གང་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ལག་པ་ཁ་སྦུབས་པའི་སོར་མོ་དགུ་པོར་བཀྲམ་པ་དག་གིས་ཕྱེ་ལ་སོགས་པ་ཇི་ཙམ་བཟུང་བར་ནུས་པ་ལ་ཡིན་ཅེས་ཊཱི་ཀར་རོ། །ཉི་མ་གཉིས་པ་ལ་ནི་སྤར་བ་དོའོ། །གསུམ་པ་ལ་ནི་ཇི་ཙམ་གྱིས་ཆོག་པར་བཟའོ། །དགེ་སློང་ཟན་ཆད་པས་ཤིང་ཐོག་རུང་བར་མ་བྱས་པ་དང་། བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པ་དང་། ལག་ཉར་བླངས་པ་དག་ཀྱང་དུས་མ་ཡིན་པར་ཡང་བཟའ་བར་བྱ་བ་ཉིད་དེ། དེ་ལྟར་བཟའ་བ་ཡང་དགེ་སློང་ཟན་མེད་པའོ། །གནས་སྐབས་ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། ཤིན་ཏུ་བཀྲེས་པ་སྲོག་ལ་ཐུག་པ་ཉིད་ནའོ། །དགེ་སློང་ཟས་མེད་པ་ཤིན་ཏུ་བཀྲེས་པ་ཉིད་ན་གྲོ་མ་ལྟ་བུ། རྩ་བ་དག་ཀྱང་ངོ་སྟེ་རུང་བ་མ་བྱས་པ་སོགས་སྦྱར་རོ། །དགེ་སློང་ཟན་མེད་པར་ཤིན་ཏུ་བཀྲེས་པ་ཉིད་ན་རང་གིས་ཀྱང་ཤིང་ཏོག་སོགས་ 7-97b འཐོག་པ་ཉིད་དང་། རྩ་བ་སོགས་དབྱུང་བ་ཉིད་དང་། བཙོ་བར་བྱ་བ་དང་། བསྒྲུབ་པར་བྱ་བ་ཉིད་ཀྱང་ངོ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། གཞན་བྱེད་དུ་གཞུག་ཀྱང་རུང་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་ཟན་མེད་པ་ཤིན་ཏུ་བཀྲེས་པ་ཉིད་ན་བྱིན་ལེན་མ་བསྟབས་པ་དང་། རུང་བ་མ་བྱས་པ་དང་། དུས་མ་ཡིན་པར་ཟ་བ་ལ་སོགས་པ་རྐྱེན་དབང་གིས་བཟར་རུང་བར་བྱ་བ་དག་ལ་རྩོམ་པའི་མདུན་རོལ་དུ་རྩོམ་པར་འདོད་པ་ན། བྱང་གི་སྒྲ་མི་སྙན་ན་བདག་གི་ཞེའམ། གཞན་གྱི་ཞེས་བྱེ་བྲག་ཏུ་རྟོག་པ་མེད་པར་གྲགས་པ་ཡིན་པ་དེ་ལྟ་བུ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་བྱ་བའོ། །བྱང་གི་སྒྲ་མི་སྙན་པའི་ཁ་ཟས་བདག་པོ་མེད་པར་བསམས་ལ་བཟའོ། །ལག་པ་བསྙལ་བ་དང་།འདི་ལག་པ་བཀྲུས་པ་ལ་ཟེར། ཤིང་གིའམ་སྔོའི་འདབ་མ་དག་ཡོད་ན་ལག་པའི་ཁྱོར་བའམ་འདབ་མའི་ནང་ནས་ཆུ་བཏུང་བར་བྱའི། བྱ་སྐྱོགས་ཀྱིས་སྐོམ་མི་བཏུང་ངོ་། །འདིའི་སྐྱོགས་ནི་བྱ་མ་བུམ་གྱི་མིང་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བྱ་སྐྱོགས་ཞེས་སྨོས་ལ། སྐབས་འདིའི་འོད་ལྡན་ལས་བྱ་མ་བུམ་ཞེས་བཤད་དོ། །སྐབས་འདི་ཉིད་ཀྱི་ལུང་སིལ་བུ་ལས། བུམ་པའི་ནང་ནས་ཆུ་མ་འཐུང་ཞིག་ཅེས་གསུངས་ལ། འདིར་འོད་ལྡན་ལས་ཁར་རིལ་བ་སྤྱི་བླུགས་བཟློག་ནས་ཆུ་བཏུང་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །མདོ་འོག་མ་བཞིའི་སྐབས་སུ་སྐྱོགས་ཞེས་སྨོས་པ་ཐམས་ཅད་བྱ་སྐྱོགས་ཏེ་བྱ་མ་བུམ་ཡིན་ནོ། །ལུང་ལས། ཆུ་ཉུང་བས་ལག་པ་བསྙལ་བ་མེད་ཅིང་། འདབ་མ་དག་མེད་ན་ནི་སྐྱོགས་ཀྱིས་ཆུ་བཏུང་བ་དེ་མ་བསྒྲིབས་པར་མི་བྱའོ། །སུམ་བརྒྱ་པ་ལས། འཕགས་པའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བས་འཇིག་རྟེན་པའི་མདུན་དུ་རིལ་བ་སྤྱི་བླུགས་དག་ལ་ཁ་བཟློག་སྟེ་གཏན་ནས་ཆུ་མི་བཏུང་ཞེས་སོ། །སྐྱོགས་དེ་ཆུ་དང་བཅས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་ཞེས་མཚོན་པ་སྟེ། ཁ་མ་བཅད་པ་ 7-98a ཉིད་ད
【現代漢語翻譯】 從前，一位持一日斷食戒的比丘應該食用食物。如果一天斷食，那麼在第二天應該吃多少呢？在第一天，應該吃一捧（spar gang）。『一捧』的意思是，雙手合攏，張開九個手指，能夠握住多少麵粉等物。這是在註釋（ṭīkā）中說的。第二天，應該吃兩捧（spar ba do）。第三天，應該吃到足夠為止。持斷食戒的比丘，未經處理（runga）的水果，未經給予接受（byin len），以及拿起隨身攜帶的食物，在非時也應該食用。像這樣食用，也是沒有食物的比丘。是否在所有情況下都可以這樣呢？只有在非常飢餓，危及生命的情況下才可以。沒有食物的比丘在非常飢餓時，可以吃葛根之類的根莖，即使未經處理等。沒有食物的比丘在非常飢餓時，可以自己採摘水果等，挖掘根莖等，煮食，烹飪。註釋中說，也可以讓別人做。沒有食物的比丘在非常飢餓時，對於未經給予接受、未經處理、非時食用等因緣所迫而可以食用的食物，在開始食用之前，如果『བྱང་』（byang）的聲音不悅耳，就應該想『我的』或『別人的』，不作分別地去想。對於聲音不悅耳的食物，應該想成是沒有主人的而食用。應該洗手（lag pa bsnyal ba），這指的是洗手。如果有樹葉或草葉，應該用手捧水喝，或者從葉子里喝水，不要用鳥嘴壺（bya skyogs）喝。這裡的『སྐྱོགས་』（skyogs）指的是鳥嘴壺（bya ma bum）。註釋中說，這裡說的『鳥嘴壺』，在《光明論》（'od ldan）中解釋為鳥嘴壺。在同一段經文中，《零星論》（lung sil bu）中說，不要從壺裡喝水。這裡《光明論》中解釋說，不要把壺口翻過來倒著喝水。在下面四部經的上下文中，所有提到的『སྐྱོགས་』（skyogs）都是鳥嘴壺，即鳥嘴壺。經文中說，如果水很少，沒有洗手，也沒有葉子，那麼用鳥嘴壺喝水時，不要遮擋。在《三百頌》（sum brgya pa）中說，追隨聖者的人，絕對不要在世人面前把壺口翻過來倒著喝水。如果鳥嘴壺裡已經有水了，這意味著不要切斷（kha ma bcad pa）。 Formerly, a monk observing the one-day fasting vow should eat. If fasting for one day, how much should be eaten on the following day? On the first day, one handful (spar gang) should be eaten. 'One handful' means how much flour, etc., can be held when the hands are cupped together with nine fingers spread out. This is said in the commentary (ṭīkā). On the second day, two handfuls (spar ba do) should be eaten. On the third day, one should eat until satisfied. A monk observing the fasting vow, un-processed (runga) fruits, un-given and un-received (byin len), and food taken into possession, should also be eaten at inappropriate times. Eating in this way is also considered a monk without food. Is this permissible in all circumstances? Only when extremely hungry, to the point of endangering life. A monk without food, when extremely hungry, can eat roots like kudzu, even if unprocessed, etc. A monk without food, when extremely hungry, can pick fruits, etc., dig up roots, etc., cook, and prepare food himself. The commentary says that it is also permissible to have others do it. A monk without food, when extremely hungry, when compelled by circumstances to eat food that is un-given and un-received, unprocessed, and eaten at inappropriate times, before starting to eat, if the sound of 'བྱང་' (byang) is unpleasant, one should think 'mine' or 'others', without distinguishing. For food with an unpleasant sound, one should think of it as ownerless and eat it. One should wash one's hands (lag pa bsnyal ba), which means washing one's hands. If there are leaves of trees or grass, one should drink water with cupped hands or from the leaves, and not drink from a bird-beak pot (bya skyogs). Here, 'སྐྱོགས་' (skyogs) refers to a bird-beak pot (bya ma bum). The commentary says that the 'bird-beak pot' mentioned here is explained as a bird-beak pot in the 'Luminous Treatise' ('od ldan). In the same passage, the 'Miscellaneous Treatise' (lung sil bu) says not to drink water from a pot. Here, the 'Luminous Treatise' explains that one should not turn the mouth of the pot upside down to drink water. In the context of the following four sutras, all mentions of 'སྐྱོགས་' (skyogs) refer to a bird-beak pot, i.e., a bird-beak pot. The sutra says that if there is little water and no washing of hands, and no leaves, then when drinking water from a bird-beak pot, one should not cover it. The 'Three Hundred Verses' (sum brgya pa) says that one who follows the noble ones should never turn the mouth of the pot upside down to drink water in front of worldly people. If the bird-beak pot already contains water, this implies not cutting off (kha ma bcad pa).
【English Translation】 In the past, a monk observing a one-day fasting vow should eat. If fasting for one day, how much should be eaten on the following day? On the first day, one handful (spar gang) should be eaten. 'One handful' means how much flour, etc., can be held when the hands are cupped together with nine fingers spread out. This is said in the commentary (ṭīkā). On the second day, two handfuls (spar ba do) should be eaten. On the third day, one should eat until satisfied. A monk observing the fasting vow, un-processed (runga) fruits, un-given and un-received (byin len), and food taken into possession, should also be eaten at inappropriate times. Eating in this way is also considered a monk without food. Is this permissible in all circumstances? Only when extremely hungry, to the point of endangering life. A monk without food, when extremely hungry, can eat roots like kudzu, even if unprocessed, etc. A monk without food, when extremely hungry, can pick fruits, etc., dig up roots, etc., cook, and prepare food himself. The commentary says that it is also permissible to have others do it. A monk without food, when extremely hungry, when compelled by circumstances to eat food that is un-given and un-received, unprocessed, and eaten at inappropriate times, before starting to eat, if the sound of 'བྱང་' (byang) is unpleasant, one should think 'mine' or 'others', without distinguishing. For food with an unpleasant sound, one should think of it as ownerless and eat it. One should wash one's hands (lag pa bsnyal ba), which means washing one's hands. If there are leaves of trees or grass, one should drink water with cupped hands or from the leaves, and not drink from a bird-beak pot (bya skyogs). Here, 'སྐྱོགས་' (skyogs) refers to a bird-beak pot (bya ma bum). The commentary says that the 'bird-beak pot' mentioned here is explained as a bird-beak pot in the 'Luminous Treatise' ('od ldan). In the same passage, the 'Miscellaneous Treatise' (lung sil bu) says not to drink water from a pot. Here, the 'Luminous Treatise' explains that one should not turn the mouth of the pot upside down to drink water. In the context of the following four sutras, all mentions of 'སྐྱོགས་' (skyogs) refer to a bird-beak pot, i.e., a bird-beak pot. The sutra says that if there is little water and no washing of hands, and no leaves, then when drinking water from a bird-beak pot, one should not cover it. The 'Three Hundred Verses' (sum brgya pa) says that one who follows the noble ones should never turn the mouth of the pot upside down to drink water in front of worldly people. If the bird-beak pot already contains water, this implies not cutting off (kha ma bcad pa).
ུ་མི་བཞག་གོ། སྐྱོགས་དེའི་ཁ་གབ་ནི་རྣམ་པ་གསུམ་སྟེ། ཤིང་ལས་བྱས་པ་དང་། རྡོ་ལས་བྱས་པ་དང་། ས་ལས་བྱས་པའོ། །གང་དུ་བཞག་པའི་སྐྱོགས་ཀྱི་གཞི་ཤིང་ལས་བྱས་པའམ་རྡོ་ལས་བྱས་པ་བཅང་བར་བྱའོ། །འདབ་མ་དག་ཟས་ཀྱི་སྣོད་སྡེར་ཉིད་དུ་སྤྱོད་པ་ན་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པ་ཉིད་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལ་བརྟེན་ནས། འདིར་ནེལ་པ་ན་རེ། ལྷུང་བཟེད་ལ་སོགས་པ་ཟས་ཀྱི་སྣོད་ཀྱང་བྱིན་ལེན་དགོས་ཏེ། འདབ་མ་དག་སྣོད་དུ་སྤྱོད་པ་ན་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པ་ཉིད་ལ་ཉེས་པ་མེད་ཅེས་བསྟན་པ་ཡིན་པས། འདབ་མ་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བའི་ཕྱིར་དང་། ལུང་ལས་ཀྱང་། ལྷུང་བཟེད་དང་ལྷུང་བཟེད་ཆུང་ངུ་གསོག་འཇོག་བྱས་པ་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ་ཞེས། ལྷུང་བཟེད་ལ་བྱིན་ལེན་ཡོད་པར་བཤད་དོ། །དེ་དགག་པ་ལ་གཉིས་ལས་དང་པོ་གནོད་བྱེད་བརྗོད་པ་ནི། མེ་ཏོག་ཕྲེང་རྒྱུད་ལས། མགུལ་དུ་མིད་པ་མ་ཡིན་པ། །འདི་ལ་བྱིན་ལེན་མི་དགོས་སོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་། མདོ་འདི་ཉིད་ལས། ཁྲི་དང་ཁྲིའུ་དང་ཐུ་བ་དང་ལེན་པའི་སྣོད་ཁྲི་ཡིས་བྱིན་ལེན་སྣོད་དུ་རུང་བར་གསུངས་ལ། ཁྲི་ནི་བྱིན་ལེན་བྱ་བར་མི་ནུས་ཏེ། གྱེན་དུ་འདེགས་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་དང་། ཆུ་དང་སོ་ཤིང་མ་གཏོགས་པ་ཞེས་པ་ལས། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། ཆུ་ནི་ཟས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། སོ་ཤིང་ནི་མིད་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་པས། ལྷུང་བཟེད་ལ་སོགས་པ་ཡང་ཟས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། མིད་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་མཚུངས་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པ་ནི། འདབ་མ་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བ་དེ་འདབ་མ་དག་ཟས་ཉིད་དུ་སྤྱོད་ན་བྱིན་ལེན་དགོས་ཀྱང་། འདབ་མ་དག་སྣོད་ 7-98b ཉིད་དུ་སྤྱོད་པ་ནི་བྱིན་ལེན་མི་དགོས་སོ་ཞེས་བསྟན་པ་ཡིན་གྱི། ལྷུང་བཟེད་ལ་སོགས་པ་སྣོད་ཉིད་དུ་སྤྱོད་པ་ན་བྱིན་ལེན་དགོས་ཞེས་བསྟན་པ་ནི་མ་ཡིན་ལ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ལྷུང་བཟེད་གསོག་འཇོག་བྱས་ཞེས་གསུངས་པས་ལྷུང་བཟེད་ལ་བྱིན་ལེན་དགོས་ན། ལུང་ལས། ལྡེའུ་མིག་ཀྱོག་པོ་གསོག་འཇོག་བྱས་ཞེས་གསུངས་པས། ལྡེའུ་མིག་ཀྱང་བྱིན་ལེན་དགོས་སམ་ཅི། དེས་ན་ལུང་ལས། ལྷུང་བཟེད་གསོག་འཇོག་བྱས་ཞེས་གསུངས་པ་ནི་ལྷུང་བཟེད་ལ་ཟས་ཅུང་ཟད་འབགས་པ་གསོག་འཇོག་བྱས་པ་སྟེ། དེ་ལ་དགོངས་ནས་འབགས་པ་ནི་ཟས་ཀྱི་ཆེད་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཟས་ཀྱི་སྣོད་ལ་བྱིན་ལེན་མེད་ན། མེ་ཏོག་ཕྲེང་རྒྱུད་ལས། ལྷུང་བཟེད་བྱིན་ལེན་བྱས་པར་ནི། །བཟའ་བ་གང་ཞིག་ལྷུང་གྱུར་པ། །ཐེ་ཚོམ་མེད་པའི་སེམས་ཀྱིས་ནི། །བྱིན་ལེན་བྱས་ཡིན་དེ་བཟར་རུང་། །ཞེས་བཤད་པ་དེ་ཅི་ཞེ་ན། དེ་ནི་ཉན་ཐོས་སྡེ་པ་གཞན་གྱི་ལུགས་སོ། །འདབ་མ་དག་སྣོད་ཉིད་དུ་སྤྱོད་པ་འདི་ལ་འདབ་མ་བརྔས་པ་དང་། མ་བརྔས་པའ
【現代漢語翻譯】 不應放置。該容器的蓋子有三種：木製的、石製的和土製的。放置容器的基礎應是木製或石製的。由於經文中說，當樹葉被用作食物的容器時，未經給予和接受是沒有罪過的。因此，內爾巴（Nelpa，人名）說：缽等食物容器也需要給予和接受，因為經文中表明，當樹葉被用作容器時，未經給予和接受是沒有罪過的，所以樹葉是被特別排除的。此外，經文中也說：『儲藏缽和大缽』，由此可知。因此，他認為缽需要給予和接受。爲了反駁這一點，首先陳述反駁的理由：在《花鬘經》中說：『不是吞嚥的東西，不需要給予和接受。』此外，在這部經中說：『床、小床、凳子和接受的容器，床可以作為給予和接受的容器。』床是不能給予和接受的，因為它不能被抬起。在『除了水和牙籤』這句話中，《辨別論》中說：『水不是食物』，《 टीका 》中說：『牙籤不是吞嚥的東西』。因此，缽等也不是食物，也不是吞嚥的東西，因為它們是相似的。第二，摧毀論證：特別排除樹葉，是因為當樹葉被用作食物時，需要給予和接受；而當樹葉被用作容器時，不需要給予和接受。這表明了這一點。但並沒有表明缽等被用作容器時需要給予和接受。在《律分別》中說：『儲藏缽』，如果說儲藏缽就需要給予和接受，那麼經文中說：『儲藏彎曲的鑰匙』，難道鑰匙也需要給予和接受嗎？因此，經文中說：『儲藏缽』，是指儲藏了稍微被污染的食物的缽，這是指被污染的東西是爲了食物。如果食物的容器不需要給予和接受，那麼《花鬘經》中說：『缽已經給予和接受，如果有什麼食物掉進去了，可以毫無疑慮地給予和接受並食用』，這是什麼意思呢？那是其他聲聞部派的觀點。當樹葉被用作容器時，有采摘的和未採摘的。 7-98b 當樹葉被用作容器時，有采摘的和未採摘的。
【English Translation】 It should not be placed. The lid of that container has three types: made of wood, made of stone, and made of earth. The base of the container where it is placed should be made of wood or stone. Because it is said in the scriptures that when leaves are used as food containers, there is no fault in not giving and receiving. Therefore, Nelpa (a personal name) says: Food containers such as bowls also need to be given and received, because the scriptures indicate that when leaves are used as containers, there is no fault in not giving and receiving, so leaves are specifically excluded. In addition, it is also said in the scriptures: 'Storing bowls and large bowls,' from which it is known. Therefore, he believes that bowls need to be given and received. To refute this, first state the reasons for refutation: In the 'Garland of Flowers Sutra,' it is said: 'Things that are not swallowed do not need to be given and received.' In addition, in this very sutra, it is said: 'Beds, small beds, stools, and containers for receiving, beds can be used as containers for giving and receiving.' Beds cannot be given and received because they cannot be lifted. In the phrase 'except for water and toothpicks,' the 'Discrimination Treatise' says: 'Water is not food,' and the टीका says: 'Toothpicks are not swallowed.' Therefore, bowls and the like are also not food, nor are they swallowed, because they are similar. Second, destroy the argument: The special exclusion of leaves is because when leaves are used as food, they need to be given and received; but when leaves are used as containers, they do not need to be given and received. This indicates this. But it does not indicate that bowls and the like need to be given and received when used as containers. In the 'Vinaya-vibhaṅga' it is said: 'Storing bowls,' if it is said that storing bowls requires giving and receiving, then the scriptures say: 'Storing crooked keys,' do keys also need to be given and received? Therefore, the scriptures say: 'Storing bowls,' which refers to storing bowls with slightly contaminated food, which refers to the fact that the contaminated things are for food. If food containers do not need to be given and received, then what does it mean when the 'Garland of Flowers Sutra' says: 'The bowl has been given and received, if any food falls into it, it can be given and received and eaten without doubt'? That is the view of other Śrāvakayāna schools. When leaves are used as containers, there are picked and unpicked ones. 7-98b When leaves are used as containers, there are picked and unpicked ones.
ི་ནང་དུ་ཟས་བླུགས་པ་ཉིད་ལ་བྱིན་ལེན་སྟོབ་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་ཁྱད་པར་མེད་དོ། །བརྔས་པ་དང་སྣོད་གཞན་མེད་ན་འདབ་མ་མ་བརྔས་པ་དག་སྡེར་དུ་སྤྱད་དོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། གཞན་ཡོད་ན་ནི་དེ་ལྟར་མི་བྱ་སྟེ། ཤིང་ལྗོན་པ་ལ་སོགས་པ་དང་འབྲེལ་བའི་འདབ་མས་སྐོམ་འཐུང་བ་ལ་སོགས་པ་བྱེད་ན་བཞད་གད་དུ་འགྱུར་བས་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །གསོག་འཇོག་གི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པར་ཟ་བའི་ལྟུང་བྱེད། དགུ་པ་ལ། བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པར་ཟ་བ། འཕོངས་པའི་དུས་ཀྱི་དམིགས་བསལ་བཤད། །བྱིན་ལེན་བྱ་བའི་ཚུལ་དངོས་དང་། །ཟས་བརྟག་འབྲིམ་དང་ནོད་པའི་ཚུལ། །བྱིན་ལེན་ཞིག་དང་མ་ཞིག་བསྟན། །བྱིན་ལེན་བྱས་པའི་དོགས་པ་ 7-99a བསལ། །ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །དེ་ཡི་ལྟུང་བ་མེད་པའོ། ། ༈ འཕོངས་པའི་དུས་ཀྱི་དམིགས་བསལ་བཤད་པ། དང་པོ་ནི། བྱིན་ལེན་བྱས་ཟིན་པའི་ཟས་གཞན་དང་དགེ་ཚུལ་ལ་སོགས་པ་བྱིན་ལེན་སྟོབ་པ་མེད་ལ། གདུགས་ཚོད་མི་ཡོལ་བའི་དུས་ཀྱིས་ཀྱང་མི་ཐུབ་ན། སྦྱིན་བདག་གིས་བསམ་པ་ཐག་པས་བཏང་བའི་ཟས་དེ་ནི་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པར་དགེ་སློང་རང་གིས་བླངས་ཏེ། བྱང་གི་སྒྲ་མི་སྙན་པའི་དུས་སུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཅིང་བཟའ་བར་བྱ་བ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཉིད་བཤད་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། གཞན་དང་བྱིན་ལེན་སྟོབ་པ་དང་། དེ་གཉིས་གང་ཡང་རུང་བ་གཅིག་ཡོད་ན་ནི་ཉེས་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །གཞན་དང་ཞེས་པ་འདི་བསོད་སྙོམས་པའི་བྱུང་བ་ལས་ཏེ། ཕྱིས་བླུགས་པ་དེ་བསལ་ཅིང་སྔ་མ་ཤོས་བཟའ་བར་བྱ་སྟེ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སྔ་མ་ཤོས་ལ་ཡང་ཁྱིམ་བདག་གིས་རེག་པ་ན་བྱིན་ལེན་ཞིག་པས་ཟས་སྔ་ཕྱི་གཉིས་ཀ་ལ་བྱིན་ལེན་མེད་པར་འདྲ་ཡང་སྔ་མ་བཟར་གནང་ལ། ཕྱི་མ་བཟར་མི་གནང་བ་ནི་ཟས་ལ་དཔང་པོ་ཡོད་མེད་ཀྱི་ཁྱད་པར་རོ། ། ༈ བྱིན་ལེན་བྱ་བའི་ཚུལ་དངོས། དང་པོ་ལ་གཉིས་ལས། བྱིན་ལེན་བྱས་པའི་དགོས་པ་ནི། བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པར་ཟ་བའི་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བ་དང་། ཟས་ལ་དཔང་པོར་འགྱུར་བ་སྟེ། རྣམ་འབྱེད་ལས། བྱིན་ལེན་བྱེད་དུ་བཅུག་སྟེ་ཟ་ན་དེ་ཉིད་ཟས་ལ་དཔང་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་དྲུག་ལས། དང་པོ་སྟོབ་པ་པོ་གང་ལས་བླང་བ་ལ་གསུམ་སྟེ། བསླབ་པ་ལྟ་བ་མཚན་གྱི་སྒོ་ནས་བྱིན་ལེན་སྟོབ་པར་འོས་པ་དང་། བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་འདྲེན་པར་འདོད་པ་དང་། ཟས་དེ་གྱེན་དུ་འདེགས་ནུས་པའོ། །གཉིས་པ་ལེན་པ་པོ་གང་གིས་བླང་ 7-99b བ་ནི། བསྙེན་པར་རྫོགས་པའམ་དགེ་སློབ་མའི་སྡོམ་ལྡན་ཡིན་པ་དང་། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པའོ། །དོན་ལ་དགེ་ཚུལ་ཉིད་ཡིན་པའམ། སྡོམ་པ་གཏན་ནས་མེད་པས་བྱིན་ལེན་བྱ་དགོས་པ་ཡོད་ཅིང་། དེས་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པར་ཟ་ན་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པ་ཡོད་དེ། མ་ས
【現代漢語翻譯】 即使在容器中放入食物，給予和接受（བྱིན་ལེན་，梵文：adinnādāna，字面意思：不給予而取）的行為本身並沒有區別。如果沒有刀具和其他容器，可以使用未切割的樹葉作為餐具。ཊཱི་ཀ་（Tika，註釋）中說：『如果有其他東西，就不能這樣做。如果用與樹木等相連的樹葉來喝水等，會成為笑柄，所以不能這樣做。』 儲藏食物會犯墮罪。 不給予而食用的墮罪。 第九，不給予而食用。解釋了乞食時的特殊情況。給予和接受的實際方式，食物的檢查、分發和接受方式，給予和接受的有效和無效，消除了對給予和接受的懷疑，墮落的分類，以及沒有墮落的情況。 解釋乞食時的特殊情況。 第一，對於已經給予的食物，以及比丘等，不需要重複給予和接受。如果時間不允許遮陽，施主真心給予的食物，比丘自己拿取，在北方的聲音不悅耳時加持並食用，沒有罪過。ཉིད་བཤད་（Nidana，因緣）和ཊཱི་ཀ་（Tika，註釋）中說：『如果有其他人或重複給予和接受，或者兩者之一，就會有罪過。』 『其他人』指的是乞食所得。後來放入的食物不算，應該先吃最早的食物。即使是最早的食物被施主觸控過，給予和接受就失效了，所以無論早晚的食物都沒有給予和接受，但允許吃最早的食物，不允許吃後來的食物，這是因為食物是否有證人的區別。 給予和接受的實際方式。 第一，分為兩部分。給予和接受的必要性在於，不會犯不給予而食用的墮罪，並且食物會有證人。རྣམ་འབྱེད་（rnam 'byed，分別）中說：『如果允許給予和接受后食用，那麼它就成為食物的證人。』 第二，總結為六點。第一，從誰那裡接受給予，分為三點：應該從持戒、有見識、有德行的人那裡接受給予，並且希望真誠地給予，並且能夠舉起食物。第二，由誰接受：應該是受過具足戒的比丘或比丘尼，或者持有沙彌戒，並且意識清醒，身體正常。實際上，只有沙彌或者完全沒有戒律的人才需要給予和接受。如果他們不給予而食用，就會產生惡作劇。如果不是……
【English Translation】 Even when food is placed in a container, there is no difference in the act of giving and receiving (བྱིན་ལེན་, Sanskrit: adinnādāna, literal meaning: taking what is not given). If there are no knives or other containers, uncut leaves can be used as utensils. The ཊཱི་ཀ་ (Tika, commentary) says: 'If there is something else, it should not be done. If you use leaves connected to trees, etc., to drink water, etc., it will become a laughing stock, so it should not be done.' Storing food incurs a downfall. The downfall of eating without giving and receiving. Ninth, eating without giving and receiving. Explains the special circumstances during alms rounds. The actual method of giving and receiving, the method of inspecting, distributing, and accepting food, the validity and invalidity of giving and receiving, eliminating doubts about giving and receiving, the classification of downfalls, and situations where there is no downfall. Explaining the special circumstances during alms rounds. First, for food that has already been given, and for monks, etc., there is no need to repeat the giving and receiving. If the time does not allow for shading, the food given sincerely by the patron, the monk takes it himself, blesses it and eats it when the northern sound is unpleasant, there is no fault. The ཉིད་བཤད་ (Nidana, cause) and ཊཱི་ཀ་ (Tika, commentary) say: 'If there is someone else or repeated giving and receiving, or one of the two, there will be a fault.' 'Someone else' refers to what is obtained from alms rounds. The food placed later does not count, and the earliest food should be eaten first. Even if the earliest food is touched by the patron, the giving and receiving becomes invalid, so whether it is early or late, the food has no giving and receiving, but it is allowed to eat the earliest food, and it is not allowed to eat the later food, this is because of the difference between whether the food has a witness or not. The actual method of giving and receiving. First, divided into two parts. The necessity of giving and receiving is that the downfall of eating without giving and receiving will not occur, and the food will have a witness. The རྣམ་འབྱེད་ (rnam 'byed, distinction) says: 'If you allow giving and receiving and then eat, then it becomes a witness to the food.' Second, summarized into six points. First, from whom to receive the giving, divided into three points: it should be received from someone who is virtuous, knowledgeable, and has good conduct, and who sincerely wants to give, and who can lift the food. Second, by whom to receive: it should be a fully ordained monk or nun, or someone who holds the novice vows, and who is conscious and whose body is normal. In fact, only a novice or someone who has no vows at all needs to give and receive. If they eat without giving and receiving, they will create mischief. If not...
ྐྱེས་པ་ལྟུང་བ་ལ་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་དངོས་པོ་གང་ལ་བྱིན་ལེན་བྱ་བ་ནི། སྨན་བཞི་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་ཡིན་པ་དང་། རང་ངམ་རང་དང་ཆོ་ག་གཅིག་པས་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་དང་མ་འབྲེལ་བ་ལའོ། །བྱིན་ལེན་བྱས་པ་ཡིན་ཀྱང་ཐེ་ཚོམ་ཟ་ན་བྱིན་ལེན་བྱེད་དགོས་ཏེ། བྱིན་ལེན་བྱས་པའི་བྱིན་ལེན་སྟོབ་པ་ནི་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བཞི་པ་གནས་གང་དུ་བྱིན་ལེན་བྱ་བ་ནི། མངོན་སུམ་ཡིན་པ། མཚམས་ཀྱི་ནང་ཡིན་པ་འཐོབ་པའི་ཕྱོགས་ཡིན་པ་སྟེ། མངོན་སུམ་དུ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །ལྔ་པ་ཚུལ་ཇི་ལྟར་བྱིན་ལེན་བྱ་བ་ནི། བྱིན་ལེན་བྱ་བའི་བསམ་པ་དང་བཅས་ཏེ་ལག་གཉིས་བཀན་པས་བླངས་ཏེ། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། བྱིན་ལེན་གྱི་སེམས་ནི་ཉེ་བར་བཞག་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། ལག་པ་གཉིས་བཀན་པ་སྟེ། དེས་བླངས་ན་བྱིན་ལེན་ཡིན་གྱི། གཞན་གྱིས་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །དྲུག་པ་བྱིན་ལེན་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ནི་བཅུ་སྟེ། འཕྲོག་པ་དང་། ལག་ནས་ཤོར་ཏེ་འདྲིལ་བ་དང་། བོར་བ་དང་། བབས་པ་དང་། ཤི་བ་དང་། དགེ་ཚུལ་གཞན་གྱིས་རེག་པ་དང་། སྨན་གྱི་རིགས་གྱུར་པ་སྟེ་བྱིན་ལེན་བྱས་པའི་འོ་མ་ལས་མར་དུ་གྱུར་ན་བྱིན་ལེན་ཞིག་པ་དང་། སྐྱེ་བར་གྱུར་པ་བྱིན་ལེན་བྱས་པའི་སྲན་མ་ལྟ་བུ་ལ་མྱུ་གུ་སྐྱེས་ན་བྱིན་ལེན་ཞིག་པ་དང་། དགེ་ 7-100a ཚུལ་ལ་སོགས་པ་གཞན་ལ་བསྔོས་པ་དང་། དགེ་བའི་རྩ་བ་ཆད་པ་ལ་སོགས་པ་མཚུངས་པ་གཞན་དང་བཅུའོ། །དང་པོ་ལྔ་ནི། ལུང་ལྔ་ཚན་པ་ལས། རྣམ་པ་ལྔས་བྱིན་ལེན་འཇིག་པར་འགྱུར་ཏེ། འཕྲོག་པ་དང་། ཤོར་བ་དང་། བོར་བ་དང་། སླར་བབས་པ་དང་། དུས་བྱས་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དྲུག་པ་ནི་གཞུང་འདི་ཉིད་ནས་སོ། །བདུན་པ་ནི་ཐ་དད་པ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ལ་ནི་ཡོད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །བརྒྱད་པ་ནི་ཊཱི་ཀ་ནས་སྐྱེ་བར་གྱུར་ན་ཞག་ལོན་པ་ཞིག་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། །དགུ་པ་ནི་དེ་ནི་བསྔོས་པ་ཉིད་ན་བྲལ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བཅུ་པ་ནི་བྱིན་ལེན་བྱས་པའི་ཟས་ཀྱི་བདག་པོ་དགེ་སློང་དེ་དགེ་བའི་རྩ་བ་ཆད་པ་དང་། མཚན་གཉིས་གཅིག་ཅར་དུ་བྱུང་བ་དང་། མཚན་ལན་གསུམ་དུ་གྱུར་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། བབས་པ་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། མངོན་སུམ་དུ་ཞེས་པ་ལ་དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་ན་རེ། གཞན་དག་མདུན་དྲང་ཐད་དུ་བྱིན་ལེན་སྟོབ་པ་པོ་འོང་དགོས་པར་འདོད་པ་ཡང་མ་གོ་བ་ཡིན་ཏེ། གཞུང་ལས། མངོན་སུམ་དུ་ཞེས་གསུངས་པ་ནི་བྱིན་ལེན་ནོད་པོ་སྟོབ་པའི་མདུན་ན་འདུག་པ་ལ་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། དེའི་དོན་ཡང་སྟོབ་པ་པོའི་རྒྱབ་དང་གློ་གཡས་གཡོན་ན་འདུག་པ་མ་ཡིན་པ་ལ་འཆད་དགོས་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་ན་ནོད་པོའི་རྒྱབ་ན་སྟོབ་པོ་འདུག་ཀྱང་ཡན་ལག་གཞན་རྣ
【現代漢語翻譯】 因為這會引發墮落的罪行。第三，什麼物品可以被給予和接受呢？可以是四種藥物中的任何一種，並且與自己或與自己具有相同儀軌的人給予和接受的行為無關。即使已經給予和接受，如果心存疑慮，也需要再次給予和接受，因為經中說：『給予和接受的行為可以增強已給予和接受的力量。』第四，在什麼地方可以進行給予和接受呢？必須是顯而易見的地方，在戒律的範圍內，並且是容易獲得的地方。正如經中所說：『在顯而易見的地方』等等。第五，如何進行給予和接受呢？帶著給予和接受的意願，雙手張開接受。在《毗奈耶雜事》中說：『應當將給予和接受的心放在近處。』在《 टीका 》中說：『雙手張開，用這種方式接受才是給予和接受，否則就不是。』第六，有十種原因會導致給予和接受失效：被搶奪、從手中滑落滾動、遺失、掉落、死亡、其他比丘觸控、藥物的性質改變（例如，已給予和接受的牛奶變成酥油，則給予和接受失效）、發生變化（例如，已給予和接受的豆類長出芽，則給予和接受失效）、奉獻給其他比丘等、以及其他類似的善根斷絕。前五種原因在《五分律》中說：『有五種方式會導致給予和接受失效：被搶奪、滑落、遺失、再次掉落和死亡。』第六種原因出自這部論本身。第七種原因出自『不是不同的，就不是存在的』。第八種原因出自《 टीका 》，通過『如果發生變化』來解釋酥油變質的關鍵點。第九種原因出自『因為奉獻本身就是分離』。第十種原因是，給予和接受食物的比丘斷絕了善根，或者同時出現兩種性別，或者性別改變三次等等，這與掉落的原因相同。 第二，關於『在顯而易見的地方』，貝夏迦秋丹（དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན，Glorious Śākya Choeden）說：『有些人認為，給予者必須直接站在接受者面前進行給予和接受，這是不理解經文。經文中說『在顯而易見的地方』，是指給予者站在接受者面前，這意味著給予者不能站在接受者的背後或左右。這樣，即使給予者站在接受者的背後，其他肢體……』
【English Translation】 Because it gives rise to the offense of applying to a fall. Third, what things are to be given and taken? It can be any of the four medicines, and it is unrelated to whether it has been given and taken by oneself or by someone with the same ritual. Even if it has been given and taken, if there is doubt, it must be given and taken again, because it is said, 'Giving and taking that has been given and taken strengthens the giving and taking.' Fourth, where should giving and taking be done? It must be in a visible place, within the boundary, and in a place that is easy to obtain. As it is said, 'In a visible place,' and so on. Fifth, how should giving and taking be done? With the intention of giving and taking, take it with both hands outstretched. In the Vinaya-kṣudraka, it is said, 'The mind of giving and taking should be placed nearby.' And in the Ṭīkā, it says, 'Both hands are outstretched; taking it in this way is giving and taking, but not otherwise.' Sixth, there are ten causes for the destruction of giving and taking: being robbed, slipping from the hand and rolling away, being lost, falling, dying, another bhikṣu touching it, the nature of the medicine changing (e.g., if milk that has been given and taken turns into ghee, the giving and taking is destroyed), changing (e.g., if sprouts grow from beans that have been given and taken, the giving and taking is destroyed), being dedicated to other bhikṣus, and other similar severing of roots of virtue. The first five are from the Pañcavargika-vinaya: 'Giving and taking is destroyed in five ways: being robbed, slipping, being lost, falling back, and dying.' The sixth is from this text itself. The seventh is from 'It is not the same, it is not existent.' The eighth is from the Ṭīkā, applying the key point that 'if it changes' to the deterioration of ghee. The ninth is from 'Because dedication itself is separation.' The tenth is that the bhikṣu who is the owner of the food that has been given and taken has severed the root of virtue, or two genders appear at once, or the gender changes three times, etc., which is the same reason as falling. Second, regarding 'in a visible place,' Pel Shakya Chokden (དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན, Glorious Śākya Choeden) says: 'Some people think that the giver must be directly in front of the receiver to give and take, but this is a misunderstanding of the text. The text says 'in a visible place,' which refers to the giver being in front of the receiver, which means that the giver cannot be behind or to the left or right of the receiver. In this way, even if the giver is behind the receiver, other limbs...'
མས་ཚང་ན་བྱིན་ལེན་ཐོབ་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །སྒྲུབ་བྱེད་དེ་ལྟར་ན་གཞན་དག་མདུན་དྲང་ཐད་དུ་བྱིན་ལེན་ནོད་པོ་འོང་དགོས་པར་འདོད་པ་མ་གོ་བ་ཡིན་ཏེ། གཞུང་དུ་མངོན་སུམ་དུ་ཞེས་གསུངས་པ་ནི། བྱིན་ལེན་སྟོབ་པོ་ནོད་པའི་མདུན་ན་འདུག་པ་ལ་བཤད་པའི་ཕྱིར་དང་། དེའི་ 7-100b ནོད་པོའི་རྒྱབ་དང་གློ་གཡས་གཡོན་ནས་འདུག་པ་མ་ཡིན་པ་ལ་འཆད་དགོས་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་ན་སྟོབ་པོའི་རྒྱབ་ན་ནོད་པ་པོ་འདུག་ཀྱང་ཡན་ལག་གཞན་རྣམས་ཚང་ན་བྱིན་ལེན་ཐོབ་པ་ཡིན་ཅེས་མཚུངས་ན། ཅིས་དགག་འདོད་པ་ལ་གནོད་བྱེད་ཡོད་པ་ནི། འདིའི་ཊཱི་ཀར་དྲངས་ཐད་ནས་བླངས་ན་བྱིན་ལེན་ཡིན་གྱི། གློའམ་རྒྱབ་ནས་བླངས་པ་ནི་བྱིན་ལེན་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས། ནོད་པ་པོའི་མངོན་སུམ་ནས་ཚུར་བླངས་པ་ལ་འཆད་པ་ཡིན་ལ། ཁྱོད་ལྟར་སྟོབ་པ་པོའི་མངོན་སུམ་ཡིན་ན། ཊཱི་ཀར། དྲང་ཐད་ནས་བླངས་ན་བྱིན་ལེན་ཡིན་གྱི། ཞེས་སོགས་འདོན་དགོས་པར་ཡང་འགྱུར་རོ། །དེས་ན་ཁྱོད་ཅིག་འདོད་པ་ཐམས་ཅད་མི་གཞན་པས་མི་ཟློ་བ་ཞིག་བཟླས་ནས་འབུར་དོད་དུ་རེ་བ་ལས་བྱུང་བའི་སྐྱོན་ཡིན་ནོ། །མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་ཞེས་པ་ལ། དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་ན་རེ། གཞན་དག་ཅོག་ཚེ་ལྟ་བུ་རགས་པ་མཚམས་གཞན་དུ་འདོད་པ་མི་འཐད་དེ། ཁྲི་དང་ཁྲིའུ་སོགས་བྱིན་ལེན་ནོད་པའི་སྣོད་དུ་རུང་བའི་ཕྱིར། དཔེར་ན་ལྷུང་བཟེད་བཞིན་ཅེས་བྲིས་གདའ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་ཅོག་ཚེ་ལག་པར་ཁྱེར་ནས་བསོད་སྙོམས་ལ་རྒྱུར་འགྲོ་ན་དེར་ཟས་བཞག་ན་བྱིན་ལེན་ཐོབ་པའི་འཐད་པར་ཁྲི་དང་ཁྲིའུ་སོགས་ཀྱི་བྱིན་ལེན་ནོད་པའི་སྣོད་དུ་རུང་བའི་མཐུན་དཔེ་དང་བཅས་པ་གྲུབ་ཏུ་ཆུག་ཀྱང་། ལྷུང་བཟེད་དང་ཕོར་བུའི་ནང་དུ་བཟའ་བཏུང་ལེན་པ་ལྟ་བུའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ། རྟགས་དཔེ་དེས་ཅོག་ཚེ་རགས་པ་མཚམས་གཞན་དུ་མི་འགྲོ་བར་བསྒྲུབས་ན་ཆེས་འཁྲུལ་པ་ཡིན་ཏེ། རྣམ་འབྱེད་ལས། བདག་པོ་མཚམས་གཞན་དང་། མེ་དང་། ཆུ་དང་། ནམ་མཁའ་དང་། རགས་པ་མཚམས་གཞན་དང་ལྔའོ་ཞེས་པའི་ཐ་མའི་ཊཱི་ཀར། སྒོ་འཕར་ལ་ 7-101a སོགས་པས་བར་དུ་ཆོད་པའོ་ཞེས་སོ། །རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པར། སྒོ་འཕར་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྒོ་དྲུང་གི་ཐེམ་པའོ། །ཞེས་འབྱུང་ན་སྒོ་འཕར་དང་སྒོ་ཐེམ་ལ་རགས་པ་མཚམས་གཞན་ཞེས་རྣམ་པར་བཞག་ཅིང་། ཅོག་ཚེ་ལ་དེར་མི་འཇོག་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཀྱང་གསུངས་ཤིང་། དེར་མ་ཟད་ཊཱི་ཀར། སྒོ་འཕར་སོགས་ཀྱི་སོགས་ཁོངས་ནས་ཀྱང་གང་འདོན་བསམ་དགོས་སོ། །ཡང་ཅོག་ཚེ་རགས་པ་མཚམས་གཞན་དུ་འགྱུར་ལ། གོས་ཀྱང་རགས་པ་མཚམས་གཞན་དུ་འགྱུར་ཞེས་སྨྲ་བ་ཐོས་ལ། འདི་འདྲ་ནི་བཅས་མཚམས་མ་གོ་བའི་ལོག་པ་ཡིན་ཏེ། ཁྱེད་ལྟར་ན་ཆུ་མཚམས་གཞན་དུ་འགྱུར་ན་ལུས་ཀྱི་པགས་པ་ལ་གནས་པའི་ཆུ་ཡང་དེར་འགྱུར་དགོས་སོ་ཞེས་སྨྲ་དགོས་པས། འདི་འདྲ
【現代漢語翻譯】 有人說，如果所有條件都滿足，就能獲得給予和接受。如果真是這樣，那麼其他人也應該直接在施與者面前接受給予和接受，但這是不明白經文的意思。經文中明確提到『在面前』，是因為這是指在施與者面前接受給予和接受，而不是站在施與者的背後或左右。如果接受者站在施與者的背後，但其他條件都滿足，也能獲得給予和接受，那麼為什麼要反對呢？這有什麼妨礙呢？因為在這部論疏中說，『直接接受才是給予和接受，從側面或背後接受就不是給予和接受』。因此，這是指從接受者面前接受。如果像你所說的是從施與者面前接受，那麼論疏就應該說『直接給予才是給予和接受』等等。因此，這是因為你重複了別人不贊同的觀點，並希望以此來突出自己而產生的錯誤。 關於『在界限內』，帕·釋迦喬丹（Pal Shakya Chokden）說，認為桌子等粗大的東西是另一個界限是不合理的，因為床和矮榻等可以作為給予和接受的容器，就像缽一樣。如果比丘拿著桌子去乞食，並在那裡放置食物，那麼可以認為獲得了給予和接受，並且床和矮榻等可以作為給予和接受的容器的比喻也成立。但是，如果像在缽或碗里接受食物一樣，並用這個例子來證明粗大的桌子不是另一個界限，那就大錯特錯了。在《辨別論》中說，『所有者的另一個界限是：火、水、天空、粗大的另一個界限，共有五種』。在最後的註釋中說，『被門等隔開』。在《辨別論釋》中，『門』指的是門檻。因此，門和門檻被認為是粗大的另一個界限，但桌子不被認為是。而且，註釋中也沒有說明應該從門等之中排除什麼。此外，有人說桌子會變成粗大的另一個界限，衣服也會變成粗大的另一個界限。這是一種不理解結界而產生的邪見。如果像你所說，水會變成另一個界限，那麼停留在身體面板上的水也應該變成另一個界限。這真是荒謬。
【English Translation】 It is said that if all conditions are met, giving and receiving are obtained. If that were the case, then others should also receive giving and receiving directly in front of the giver, but this is not understanding the meaning of the scripture. The scripture explicitly mentions 'in front' because it refers to receiving giving and receiving in front of the giver, not standing behind or to the sides of the giver. If the receiver is standing behind the giver, but all other conditions are met, giving and receiving are still obtained, then why object? What is the hindrance? Because in this commentary it says, 'Receiving directly is giving and receiving, receiving from the side or behind is not giving and receiving.' Therefore, it refers to receiving from the receiver's front. If, as you say, it is receiving from the giver's front, then the commentary should say 'Giving directly is giving and receiving,' and so on. Therefore, this is an error arising from repeating a view that others do not agree with, and hoping to highlight oneself by doing so. Regarding 'within the boundary,' Pal Shakya Chokden said that it is unreasonable to consider coarse objects like tables as another boundary, because beds and low tables etc. can serve as containers for giving and receiving, just like a begging bowl. If a monk carries a table in his hand to beg for alms, and places food there, then it can be considered that giving and receiving are obtained, and the analogy that beds and low tables etc. can serve as containers for giving and receiving is also established. However, if one takes the example of receiving food and drink in a begging bowl or bowl, and uses this example to prove that a coarse table is not another boundary, then that is a great mistake. In the 'Differentiation Treatise' it says, 'The owner's other boundary is: fire, water, sky, coarse other boundary, there are five.' In the final commentary it says, 'Separated by a door etc.' In the 'Differentiation Treatise Commentary,' 'door' refers to the threshold of the door. Therefore, the door and the threshold are considered coarse other boundaries, but the table is not considered as such. Moreover, the commentary does not explain what should be excluded from doors etc. Furthermore, it is heard that the table will become a coarse other boundary, and clothes will also become a coarse other boundary. This is a perverse view arising from not understanding the boundary. If, as you say, water will become another boundary, then the water residing on the skin of the body should also become another boundary. This is truly absurd.
འི་རིགས་པ་ཐམས་ཅད་འཁྲུལ་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཐོབ་པའི་ཕྱོགས་ནི་ཟས་ལེན་པ་པོ་དེ་ཟས་སྟོབ་པ་པོ་བས་ཁྲུ་གང་དུ་ལོངས་པས་དམའ་བ་ན་འདུག་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། དེ་ལྟར་ཟས་ལེན་པ་པོ་དེ་འཐོབ་པའི་ཕྱོགས་ན་གནས་པའི་དགེ་སློང་གིས་བླངས་ན་བྱིན་ལེན་ཡིན་གྱི། ཁང་སྟེང་ལ་སོགས་པ་ན་འདུག་པ་ལས་འོག་ན་འདུག་པའི་དགེ་སློང་གིས་བླངས་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ལེན་པ་པོའི་ལག་པ་བཀན་པས་དང་། ལེན་པ་པོའི་ལུས་ལག་པ་ལ་སོགས་པས་མནོས་པས་སམ། ལུས་དེ་དང་འབྲེལ་བ་ལག་པ་དང་འབྲེལ་བའི་ལྷུང་བཟེད་ལ་སོགས་པར་ཞེས་སོ། །དེ་ཡན་ཆད་དུ་ལེན་པ་པོའི་རྣམ་བཞག་བསྟན་ནས། ད་ནི་སྟོབ་པ་པོའི་རྣམ་བཞག་སྟོན་ཏེ། དེའང་ཟས་དེ་གྱེན་དུ་འདེགས་ནུས་པ་དགེ་ཚུལ་ལ་སོགས་པ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་། སྤྲེའུ་ཅང་ཤེས་ལ་སོགས་པ་མི་མ་ཡིན་པ་ལས་ཀྱང་བསམ་པ་སྦྱིན་པར་འདོད་པས་བྱིན་པ་མནོས་པ་ནི་བྱིན་ 7-101b ལེན་ཡིན་གྱི། སྦྱིན་པར་མི་འདོད་པས་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། རང་དབང་མེད་པས་སྦྱིན་པར་བྱེད་པས་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །ཟས་སྟོབ་པ་པོའི་ཡན་ལག་གིས་ཏེ། ལག་པས་སམ། ལག་པ་དེ་དང་འབྲེལ་བ་གཟར་བུ་ལ་སོགས་པས་བྱིན་པ་མནོས་པ་སྟེ་བླངས་པ་ནི་བྱིན་ལེན་ནོ། །བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེས་རགས་པ་མཚམས་གཞན་ན་སོར་བཞིའོ། །མི་ཐོབ་པའི་ཕྱོགས་ཁྲུ་གང་བས་མཐོ་བ་ཡན་ཆད་དུ་གནས་པ་ཡིན་ཟེར་ལ། ལག་པ་ཁ་སྦུབ་ནི་ལེན་པ་ལ་མི་ཕྱོགས་པའི་ཕྱིར་མི་ཐོབ་པར་བཤད། ཐམས་ཅད་ཡོད་སྨྲས་ལག་པ་གཉིས་ཀས་བཀན་ནས་ལེན། ཕལ་ཆེན་སྡེ་པས་ལྷུང་བཟེད་སྟོང་པ་ལ་བྱིན་ལེན་བྱེད། གནས་བརྟན་པས་འཕྲོག་ཐབས་སུ་བྱེད། མང་པོས་བཀུར་བས་བསྒྱུར་ཐབས་སུ་བྱེད་ཅེས་གསུངས་སོ། །ཡུལ་གྱིས་མི་སྨད་པར་བྱ་བ་ཉིད་ན་ཞེས་པ་ནི། ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། སྨད་པ་ཞེས་བྱ་བའི་ཡུལ་ཡོད་དེ། དེ་དག་ནི་མ་ལ་ཡང་ཉལ་པོ་བྱེད་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། དགེ་སློང་ཕའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། སྨད་པ་ཞེས་བྱ་བའི་ཡུལ་གྱི་མི་དག་ཡོད་དེ། དེ་དག་ཕ་མ་ཡང་སྨོད་པར་བྱེད། ཕུ་ནུ་དང་བུ་སྲིང་ཡང་སྨོད་པར་བྱེད། དགེ་སློང་གང་ཡུལ་དེར་འགྲོ་བ་དེས་དཀྱིལ་འཁོར་བྱས་ཏེ་འདིར་ཞོག་ཅིག་ཅེས་བརྗོད་པར་བྱ་ཞིང་། དེ་དག་གིས་དེ་བཞག་པ་དེ་བྱིན་ལེན་བྱས་པར་བརྗོད་པར་བྱ་ཞིང་། བྱང་གི་སྒྲ་མི་སྙན་གྱི་དུས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་བཟའ་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས། ཡུལ་དེར་དཀྱིལ་འཁོར་དེ་ཞལ་ཞལ་གྱི་སྟེང་དུ་ཞོག་ཅིག་ཅེས་བསྟན་ན་ཡང་བྱིན་ལེན་མནོས་པ་ཡིན་གྱི། ལུས་སམ་ལུས་ཀྱི་ལས་དང་འབྲེལ་བར་མནོས་པ་འབའ་ཞིག་ཏུ་མ་ཟད་དོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཡུལ་ལ་ལ་ཞིག་ན་ཡུལ་ 7-102a ཆོས་ཀྱིས་གཅིག་ལ་གཅིག་བཙོག་པར་འཛིན་ཅིང་རེག་ཏུ་མི་འདོད་དེ། བྱིན་ལེན་དུ་མི་འདོད་པ་ནི་ཟས་འབྲིམ་
【現代漢語翻譯】 應當了知一切理智皆是錯謬。獲得之方式是，取食者低於施食者一肘之處，而非位於其上。如是，取食者位於可得之處，若比丘取之，即為受施；若位於房屋之上等處，下方之比丘取之，則非受施。以取食者之手彎曲，或以取食者之身、手等觸及，或觸及與身體相連之手所持之缽等物，皆為受施。以上已說明取食者之相狀，現在說明施食者之相狀。能將食物舉起者，如沙彌等未受具足戒者，以及獼猴、精怪等非人，若其意欲佈施而施予，則為受施；若不欲佈施，則非受施；若無自主而行佈施，亦非受施。如是《 टीका 》中所說。以施食者之肢體，如手，或與手相連之勺子等物施予，即為受施。布頓仁波切說，粗略而言，界限在其他地方是四指。有人說，位於高於不可得之處一肘以上，手掌向下則不傾向於接受，故說為不可得。一切有部說，雙手彎曲而取。大眾部以空缽受施。上座部以搶奪之方式受施。大眾部以恭敬之方式轉換受施，如是說。『于不為地方所輕賤之處』，出自《律·比丘尼分別》：『所謂輕賤之處，即有對母親也行邪淫者。』《比丘分別》中說：『所謂輕賤之處的人們，會辱罵父母，也會辱罵兄弟姐妹。若有比丘前往該地，應作壇城，說：『置於此處。』他們放置后，即說為已受施。』在北方聲音不悅耳之時，加持后食用。因此，即使在該地指示將壇城置於容器之上，也算是已受施，不僅限於身體或與身體行為相關之物。 《釋論》中說：『在某些地方，風俗認為彼此接觸是不潔的，不願觸碰，不願接受佈施，因此不分發食物。』
【English Translation】 It should be known that all reasoning is erroneous. The way to obtain is that the receiver is one cubit below the giver, not above him. Thus, if the receiver is in a place where it can be obtained, and a bhikshu takes it, it is considered received; if he is on top of a house, etc., and a bhikshu below takes it, it is not considered received. If the receiver's hand is bent, or if the receiver's body, hand, etc., touches it, or if it touches the bowl, etc., connected to the hand connected to the body, it is considered received. The characteristics of the receiver have been explained above, and now the characteristics of the giver are explained. One who can lift the food, such as a shramanera (novice monk) who has not yet received full ordination, or a non-human being such as a monkey or a spirit, if they give with the intention of giving, it is considered received; if they do not intend to give, it is not considered received; if they give involuntarily, it is not considered received. As stated in the ṭīkā. If the giver gives with a limb, such as a hand, or with a spoon, etc., connected to the hand, it is considered received. Buton Rinpoche said that roughly speaking, the boundary is four fingers in other places. Some say that being more than one cubit above the unreachable place, with the palm facing down, does not tend to receive, so it is said to be unreachable. The Sarvastivadins say to bend both hands and take. The Mahasanghikas receive offerings with an empty bowl. The Sthaviras receive offerings by means of robbery. The Mahasanghikas transform offerings by means of reverence, so it is said. 'In a place that is not despised by the region' comes from the Vinaya-bhikshuni-vibhanga: 'A despised place is one where people commit adultery even with their mothers.' The Bhikshu-vibhanga says: 'The people of a despised place will curse their parents, and they will also curse their siblings. If a bhikshu goes to that place, he should make a mandala and say, 'Place it here.' When they place it, it should be said that it has been received.' In the north, when the sound is unpleasant, it should be blessed and eaten. Therefore, even if the mandala is instructed to be placed on top of the container in that place, it is considered received, not just the body or things related to bodily actions. The commentary says: 'In some places, customs consider touching each other to be unclean and unwilling to touch, unwilling to receive offerings, so food is not distributed.'
པ་པོས་མཎྜལ་གྱི་སྟེང་དུ་སྤུངས་ཏེ་བཞག་པ་ལ་བྱིན་ལེན་ལྷག་མ་ལྟར་མ་བྱས་པར་ཟོས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །འདི་ལ་རྒྱ་ན་རེ། བཟར་གནང་བ་དམིགས་བསལ་ཡིན་གྱི། བྱིན་ལེན་མཚན་ཉིད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ། ཡིན་ན་དུས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་མི་དགོས་པ་ལས། ལུང་ལས། བྱང་གི་སྒྲ་མི་སྙན་གྱི་དུས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། བྱིན་ལེན་མ་བསྟབ་པར་རུང་བ་བྱ་བ་དག་ལ་རྩོམ་འདོད་པ་ན། བྱང་གི་སྒྲ་མི་སྙན་དག་ན་གྲགས་པའི་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་ཞེས་ཟེར་རོ། །འོན་ཀྱང་བཅས་པའི་ས་མཚམས་འཛིན་བྱེད་དུ་དུས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དེ་བྱེད་དགོས་ཀྱང་འདི་བྱིན་ལེན་མཚན་ཉིད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། བྱིན་ལེན་ནི་རྣམ་པ་ལྔ་སྟེ། ལུས་ཀྱི་ལུས་སུ་དང་། ལུས་དང་འབྲེལ་བས་ལུས་སུ་དང་། ལུས་ཀྱིས་ལུས་དང་འབྲེལ་བ་དང་། ལུས་དང་འབྲེལ་བས་ལུས་དང་འབྲེལ་བར་དང་། བཞག་པའི་ཆོ་ག་ཉིད་ནི་ལྔའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་སྟེང་དུ་བཞག་པ་འདི་ལ་བྱིན་ལེན་གྱི་མཚན་ཉིད་མེད་ན་བྱིན་ལེན་ལྔ་མི་ཚང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་སྟེང་དུ་བཞག་པ་འདི་བྱིན་ལེན་མཚན་ཉིད་པ་མ་ཡིན་པ་ལྟར་ན་བྱིན་ལེན་ཞིག་མི་དགོས་ལ། གསོག་འཇོག་ཏུ་མི་འགྱུར་བ་དང་། ལྷག་པོར་གྱི་སྔོན་འགྲོ་དང་། སྨན་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་སྔོན་འགྲོའི་བྱིན་ལེན་གྱི་གོ་མི་ཆོད་ལ། འདི་བྱིན་ལེན་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་པ་ལྟར་ན་དེ་དག་ལས་བཟློག་པ་ཉིད་དོ། །ལྷུང་བཟེད་དུ་ཟས་ནོས་པ་ལས་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་འོག་གཞིར་ལྷུང་ན་བྱིན་ལེན་དུ་འགྱུར་རམ་ཞེ་ན། ལྷུང་བཟེད་ 7-102b དང་ལྷུང་བཟེད་དེའི་གཞི་ཤིང་གི་ལོ་མའམ་གཞོང་པ་ལྟ་བུ་དག་ནི་བྱིན་ལེན་ནོད་དུ་རུང་བའི་སྣོད་ཙམ་དུ་གཅིག་པ་ཉིད་དོ། །ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། ལྷུང་བཟེད་བཟེད་པ་ལས་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་གཞིའི་སྟེང་དུ་ལྷུང་ན་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་ཞེས་བྱ། ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་གཞི་བཟེད་པ་ལས་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ནང་དུ་ལྷུང་ངམ། ལྷུང་བཟེད་བཟེད་པ་ལས་ཟས་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ནང་དུ་ལྷུང་ངམ། ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་གཞི་བཟེད་པ་ལས་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་གཞིའི་ནང་དུ་ལྷུང་ན་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། འོན་ཀྱང་བྱིན་ལེན་གྱི་སེམས་ནི་ཉེ་བར་བཞག་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་གཞི་ཤིང་གི་ལོ་མའམ་གཞོང་པ་ལྟ་བུ་བྱ་སྟེ། དེའི་འོག་ནས་ལག་པས་བཟུང་ན་ཞེས་སོ། །འཐོབ་པའི་ཕྱོགས་ན་གནས་པ་ཞེས་སྔར་སྨོས་པའི་སྤྲོས་པ་ནི་སྤྲེའུ་རྣམས་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་འདི་ནི་ཤིང་གི་ཡལ་ག་ཡིན་པས། སྤྲེའུས་ཤིང་ཏོག་ལྟ་བུ་བྱིན་ན་དྲུང་དུ་འོང་དུ་ནི་འཇིགས་ཀྱི། ཤིང་གི་ཡལ་ག་དེ་ནས་དེའི་འོག་ན་གནས་པའི་དགེ་སློང་ལ་བྱིན་ན་ནི། དེའི་ཕྱིར་སྤྲེའུ་ལས་བྱིན་ལེན་མི་འཐོབ་
【現代漢語翻譯】 如果將食物堆放在曼荼羅（Mandala，壇城）上，即使像剩餘的供品一樣食用，也沒有過失。對此，有人說：『食用是特殊情況，並非真正的給予和接受。』如果是真正的給予和接受，就不需要每次都加持。但經文中說：『在聽到不悅耳的聲音時，要加持。』如果想要開始做那些可以不進行給予和接受的事情，應該專注于那些在聽到不悅耳的聲音時所說的內容。』由此可知。然而，爲了確定界限，每次都需要進行加持，但這並非真正的給予和接受。在《律分別》（Vinayavibhaṅga）中說：『給予和接受有五種方式：身體給予身體，與身體相關的給予身體，身體通過與身體相關的給予，與身體相關的給予與身體相關的，以及放置的儀式本身是第五種。』如果放置在壇城上不具備給予和接受的性質，那麼五種給予和接受就不完整。如果放置在壇城上不是真正的給予和接受，那麼就不需要給予和接受，也不會變成儲存，也不會成為剩餘食物的先決條件，也不會成為加持藥物的先決條件的給予和接受。如果這是真正的給予和接受，那麼情況就恰恰相反。如果從缽中掉落食物到缽的底座上，是否構成給予和接受呢？缽和缽的底座，如樹葉或容器，僅僅是容納食物的容器，本質上是相同的。在《律藏零星事》（Vinayakṣudrakavastu）中說：『從缽中取食物時，如果掉落在缽的底座上，就視為已經給予和接受。從缽的底座取食物時，如果掉落在缽中，或者從缽中取食物時，食物掉落在缽中，或者從缽的底座取食物時，掉落在缽的底座中，就視為已經給予和接受。然而，應該保持給予和接受的心態。』在《釋論小品》（Ṭīkālaghu）中說：『缽的底座就像樹葉或容器，如果用手從下面拿著它。』之前提到的『位於可得之處』的解釋是，猴子們活動的地方是樹的枝幹。如果猴子給予像水果一樣的東西，人們會害怕靠近樹幹。如果猴子從樹枝上給予位於樹下的比丘（Bhiksu，僧侶），那麼就不能從猴子那裡獲得給予和接受。
【English Translation】 If food is piled on a Mandala (circle), there is no fault in eating it as if it were leftover offerings. To this, some say: 'Eating is a special case, not a true giving and receiving.' If it were true giving and receiving, there would be no need to bless it each time. But the scriptures say: 'When hearing unpleasant sounds, bless it.' If one wants to start doing things that can be done without giving and receiving, one should focus on what is said when hearing unpleasant sounds. ' This is known from this. However, to establish boundaries, it is necessary to bless it each time, but this is not true giving and receiving. In the Vinayavibhaṅga (Disciplinary Distinctions), it says: 'Giving and receiving are of five kinds: body giving to body, that which is related to the body giving to the body, the body giving through that which is related to the body, that which is related to the body giving to that which is related to the body, and the act of placing itself is the fifth.' If placing it on the Mandala does not have the nature of giving and receiving, then the five kinds of giving and receiving are not complete. If placing it on the Mandala is not true giving and receiving, then there is no need for giving and receiving, and it will not become storage, nor will it be a prerequisite for leftover food, nor will it be the giving and receiving that is a prerequisite for blessing medicine. If this is true giving and receiving, then the opposite is true. If food falls from the alms bowl onto the base of the alms bowl, does it constitute giving and receiving? The alms bowl and the base of the alms bowl, such as a leaf or container, are merely containers for holding food, and are essentially the same. In the Vinayakṣudrakavastu (Minor Matters of Discipline), it says: 'When taking food from the alms bowl, if it falls onto the base of the alms bowl, it is considered to have been given and received. When taking food from the base of the alms bowl, if it falls into the alms bowl, or when taking food from the alms bowl, the food falls into the alms bowl, or when taking food from the base of the alms bowl, it falls into the base of the alms bowl, it is considered to have been given and received. However, the mind of giving and receiving should be kept close.' In the Ṭīkālaghu (Small Commentary), it says: 'The base of the alms bowl is like a leaf or container, if one holds it with one's hand from below.' The explanation of 'located in a place where it can be obtained' mentioned earlier is that the place where monkeys roam is the branches of trees. If a monkey gives something like a fruit, people are afraid to approach the trunk. If a monkey gives from a branch to a Bhiksu (monk) located below, then giving and receiving cannot be obtained from the monkey.
པའི་ས་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ཤིང་ཏོག་དག་དང་མན་ཤེལ་དང་ཞེས་པའི་མན་ཤེལ་ནི་མ་རྣམས་ལས་གཞོང་པར་བཤད་དོ། །ཁྲི་དང་ཞེས་པ་ཤིང་གི་ཁྲི་གྱེན་དུ་འདེགས་པར་མི་ནུས་པ་ལའང་དགེ་སློང་གིས་ལག་པ་གཉིས་བཀན་པས་བཟུང་སྟེ། འབྲིམ་པ་པོས་ཁྲི་དེར་ཤིང་ཏོག་ལ་སོགས་པ་བླུགས་ན་བྱིན་ལེན་ཐོབ་པའོ། །ཁྲིའུ་དང་ཐུ་བ་དང་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་གཞི་དག་གིས་བྱིན་ལེན་ནོད་དུ་མི་རུང་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། ། ༈ ཟས་བརྟག་འབྲིམ་དང་ནོད་པའི་ཚུལ། གསུམ་པ་ནི། ཤིང་ཏོག་དེ་དག་གནས་པ་སློབ་མ་དང་ཉེ་གནས་དག་གིས། འགྲེལ་ཆུང་ལས། མཆིལ་མའི་ཟེར་མས་རེག་པ་དང་། སེམས་མི་འཕྱར་བའི་ཕྱིར་ཅང་མི་སྨྲ་བས། ལུང་ལས། སྲོག་ 7-103a ཆགས་སོ་སོར་བརྟག་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །མི་སྙོམས་པར་འབྲིམ་པའི་གང་ཟག་དེ་ཟས་འབྲིམ་དུ་མི་གཞུག་གི། སྙོམས་པར་འབྲིམ་པར་བྱེད་པ་དེ་འབྲིམ་པར་མོས་པ་བསྐྱེད་པར་བྱའོ། །དགེ་སློང་བྱིན་ལེན་བྱས་པས་དགེ་སློང་གི་ཟས་བྲིམ་པ་ཉིད་ནི་རུང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀར། ཚུལ་དང་མི་མཐུན་པ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ཞུན་མར་དང་། འབྲུ་མར་དང་། སྦྲང་རྩི་དང་། བུ་རམ་གྱི་དབུ་བའི་བུམ་པ་དག་བྱིན་ལེན་བྱས་ཏེ་དགེ་སློང་གིས་འབྲིམ་ན་ཞུན་མར་ལ་སོགས་པས་ཆོས་གོས་ལ་མ་རུང་བར་མི་འགྱུར་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར། འབྲིམ་པར་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་གིས་རྩྭ་དང་ལོ་མ་ལ་སོགས་པ་དག་གིས་གོས་དག་བསྐྱབ་པར་བྱའོ། །བྲིམ་པར་བྱ་བ་རྒུན་འབྲུམ་སོགས་ཞེས་པ་དང་བར་མ་དང་ཐ་མ་དག་མི་བསྲེ་བར་སོ་སོར་བྱའོ། །དེའི་སྤྲོས་པ་ནི་དཔེར་ན། ཨ་མྲ་མཆོག་དམན་རྣམས་ལས་ཞིབ་པོ་རྣམས་ལོགས་ཤིག་ཏུ་བསལ་ཏེ་བྲིམ་པར་བྱའོ། །འབྲིམ་པར་བྱེད་པའི་སྐལ་བ་ནི་མཁན་པོའམ་སློབ་དཔོན་གྱིས་མནོད་པར་བྱའོ། །སྐལ་བ་དེ་མཁན་སློབ་ཀྱིས་བླངས་ནས་འབྲིམ་བྱེད་ཀྱིས་མི་ཐོབ་པ་སྟེ། མི་འོས་པ་བཟང་པོ་འཐོབ་ན་འབྲིམ་པོའི་གྲལ་གར་བབ་པའི་ལྟག་འོག་དྲུང་ན་འདུག་པ་གྲལ་ཟླ་སུ་ཡིན་པས་མནོད་པར་བྱའོ། །བདག་གི་ལྟག་འོག་ནས་དགེ་སློང་མང་ཞིག་ཟན་འབྲིམ་དུ་དོང་སྟེ། འབྲིམ་བྱེད་དུ་མ་ཉིད་ཡིན་ན་དྲུང་ན་འདུག་པའི་དགེ་སློང་སྟན་ལས་མ་འཕགས་པས་དེ་དག་གི་སྐལ་བ་ཇི་ཙམ་ལེན་ནུས་པ་ནོད་ཀྱི། གཞན་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་ལག་གིས་མ་ཁྱབ་པ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ། ། ༈ བྱིན་ལེན་ཞིག་དང་མ་ཞིག་བསྟན་པ། བཞི་པ་ནི། བྱིན་ལེན་བྱས་པའི་ཟས་འབྲིམ་པ་ནི་རང་གི་འདུག་གནས་སམ་སྟན་ནས་མ་འཕགས་པས་ལེན་ནུས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་བྱིན་ལེན་མ་ཞིག་གོ ། 7-103b ཊཱི་ཀར། མི་ནུས་ན་ཞིག་པ་ཁོ་ན་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །སྦྲང་བུ་དང་གྲོག་སྦུར་ལ་སོགས་པའི་སྒྲས་ནི། ཊཱི་ཀར། བྱི་ཕྲུག་བྱུང་མ་ཐག་པའི་ཚད་བས་ཆུང་བའི་སྐྱེ་བོ་ཕྲ་མོ་དག་གིས་རེག་པ་ཡང་བྱིན་ལེན་མི་ཞིག་གོ། ཞེས་སོ། །དགེ
【現代漢語翻譯】 並非土地本身。（藏文：ཤིང་ཏོག་དག་དང་མན་ཤེལ་དང་།）所謂『曼謝』（藏文：མན་ཤེལ་，梵文天城體：manzel，梵文羅馬擬音：manzel，漢語字面意思：曼謝）是指從容器中取出食物。（藏文：མ་རྣམས་ལས་གཞོང་པར་བཤད་དོ།）所謂『床』（藏文：ཁྲི་དང་ཞེས་པ་）是指無法抬起的木床，比丘用雙手扶住，施食者將水果等放入其中，即為獲得允許。（藏文：ཤིང་གི་ཁྲི་གྱེན་དུ་འདེགས་པར་མི་ནུས་པ་ལའང་དགེ་སློང་གིས་ལག་པ་གཉིས་བཀན་པས་བཟུང་སྟེ། འབྲིམ་པ་པོས་ཁྲི་དེར་ཤིང་ཏོག་ལ་སོགས་པ་བླུགས་ན་བྱིན་ལེན་ཐོབ་པའོ།）小床、矮凳和缽的底座等，不允許用來接受佈施。（藏文：ཁྲིའུ་དང་ཐུ་བ་དང་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་གཞི་དག་གིས་བྱིན་ལེན་ནོད་དུ་མི་རུང་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ།） 第三，水果等食物存放之處，應由弟子和近侍照看。（藏文：ཤིང་ཏོག་དེ་དག་གནས་པ་སློབ་མ་དང་ཉེ་གནས་དག་གིས།）《小疏》中說：『不要被唾液沾染，不要心生厭惡，不要說話。』（藏文：འགྲེལ་ཆུང་ལས། མཆིལ་མའི་ཟེར་མས་རེག་པ་དང་། སེམས་མི་འཕྱར་བའི་ཕྱིར་ཅང་མི་སྨྲ་བས།）律經中說：『應分別檢查每個生命。』（藏文：ལུང་ལས། སྲོག་ཆགས་སོ་སོར་བརྟག་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ།）不公平分配食物的人，不能讓他負責分配食物；公平分配食物的人，應讓他樂於分配。（藏文：མི་སྙོམས་པར་འབྲིམ་པའི་གང་ཟག་དེ་ཟས་འབྲིམ་དུ་མི་གཞུག་གི། སྙོམས་པར་འབྲིམ་པར་བྱེད་པ་དེ་འབྲིམ་པར་མོས་པ་བསྐྱེད་པར་བྱའོ།）比丘接受佈施后，由比丘分配食物才是允許的。（藏文：དགེ་སློང་བྱིན་ལེན་བྱས་པས་དགེ་སློང་གི་ཟས་བྲིམ་པ་ཉིད་ནི་རུང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ།）《 टीका 》中說：『不應與規矩相悖。』（藏文：ཊཱི་ཀར། ཚུལ་དང་མི་མཐུན་པ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ།）酥油、菜油、蜂蜜和紅糖的瓶子，接受佈施后，如果比丘要分配，爲了避免酥油等弄髒僧衣，負責分配的比丘應用草或樹葉等遮蓋衣服。（藏文：ཞུན་མར་དང་། འབྲུ་མར་དང་། སྦྲང་རྩི་དང་། བུ་རམ་གྱི་དབུ་བའི་བུམ་པ་དག་བྱིན་ལེན་བྱས་ཏེ་དགེ་སློང་གིས་འབྲིམ་ན་ཞུན་མར་ལ་སོགས་པས་ཆོས་གོས་ལ་མ་རུང་བར་མི་འགྱུར་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར། འབྲིམ་པར་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་གིས་རྩྭ་དང་ལོ་མ་ལ་སོགས་པ་དག་གིས་གོས་དག་བསྐྱབ་པར་བྱའོ།）要分配的食物，如葡萄等，不要將好的、中等的和差的混在一起，要分開。（藏文：བྲིམ་པར་བྱ་བ་རྒུན་འབྲུམ་སོགས་ཞེས་པ་དང་བར་མ་དང་ཐ་མ་དག་མི་བསྲེ་བར་སོ་སོར་བྱའོ།）詳細來說，例如，將好的和差的芒果分開，分別分配。（藏文：དེའི་སྤྲོས་པ་ནི་དཔེར་ན། ཨ་མྲ་མཆོག་དམན་རྣམས་ལས་ཞིབ་པོ་རྣམས་ལོགས་ཤིག་ཏུ་བསལ་ཏེ་བྲིམ་པར་བྱའོ།）分配食物的份額應由堪布或阿阇梨享用。（藏文：འབྲིམ་པར་བྱེད་པའི་སྐལ་བ་ནི་མཁན་པོའམ་སློབ་དཔོན་གྱིས་མནོད་པར་བྱའོ།）如果堪布和阿阇梨已經拿了份額，分配者就不能再拿了。如果不合適的人得到了好的份額，那麼在分配者隊伍中，輪到誰的後面或前面的人，就由誰來享用。（藏文：སྐལ་བ་དེ་མཁན་སློབ་ཀྱིས་བླངས་ནས་འབྲིམ་བྱེད་ཀྱིས་མི་ཐོབ་པ་སྟེ། མི་འོས་པ་བཟང་པོ་འཐོབ་ན་འབྲིམ་པོའི་གྲལ་གར་བབ་པའི་ལྟག་འོག་དྲུང་ན་འདུག་པ་གྲལ་ཟླ་སུ་ཡིན་པས་མནོད་པར་བྱའོ།）如果我的後面有很多比丘來領取食物，而我又是分配者，那麼坐在我旁邊，沒有從座位上站起來的比丘，可以拿走他們能拿的份額，其他人則不能。如果用手拿不過來，也沒有過錯。（藏文：བདག་གི་ལྟག་འོག་ནས་དགེ་སློང་མང་ཞིག་ཟན་འབྲིམ་དུ་དོང་སྟེ། འབྲིམ་བྱེད་དུ་མ་ཉིད་ཡིན་ན་དྲུང་ན་འདུག་པའི་དགེ་སློང་སྟན་ལས་མ་འཕགས་པས་དེ་དག་གི་སྐལ་བ་ཇི་ཙམ་ལེན་ནུས་པ་ནོད་ཀྱི། གཞན་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་ལག་གིས་མ་ཁྱབ་པ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ།） 第四，如果接受佈施後分配食物，沒有離開自己的座位，並且能拿到食物，那麼佈施就沒有失效。（藏文：བྱིན་ལེན་བྱས་པའི་ཟས་འབྲིམ་པ་ནི་རང་གི་འདུག་གནས་སམ་སྟན་ནས་མ་འཕགས་པས་ལེན་ནུས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་བྱིན་ལེན་མ་ཞིག་གོ།）《 टीका 》中說：『如果不能拿到，那就失效了。』（藏文：ཊཱི་ཀར། མི་ནུས་ན་ཞིག་པ་ཁོ་ན་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ།）如果被蒼蠅、螞蟻等觸碰，《 टीका 》中說：『即使被剛出生的小老鼠那麼小的生物觸碰，佈施也不會失效。』（藏文：སྦྲང་བུ་དང་གྲོག་སྦུར་ལ་སོགས་པའི་སྒྲས་ནི། ཊཱི་ཀར། བྱི་ཕྲུག་བྱུང་མ་ཐག་པའི་ཚད་བས་ཆུང་བའི་སྐྱེ་བོ་ཕྲ་མོ་དག་གིས་རེག་པ་ཡང་བྱིན་ལེན་མི་ཞིག་གོ། ཞེས་སོ།）
【English Translation】 It is not the land itself. The 'Manzel' (藏文：མན་ཤེལ་，梵文天城體：manzel，梵文羅馬擬音：manzel，漢語字面意思：Manzel) in 'fruits and Manzel' refers to taking food from the container. The 'bed' (藏文：ཁྲི་དང་ཞེས་པ་) refers to a wooden bed that cannot be lifted. If a Bhikshu holds it with both hands and the giver puts fruits etc. on it, then permission is obtained. Small beds, stools and the base of the alms bowl etc. are not allowed to be used to receive offerings. Third, the place where the fruits etc. are kept should be taken care of by the disciples and attendants. The 'Small Commentary' says: 'Do not touch it with saliva, do not be disgusted, and do not speak.' The Vinaya Sutra says: 'Each life should be examined separately.' A person who distributes food unfairly should not be allowed to distribute food; a person who distributes food fairly should be encouraged to distribute food. It is permissible for a Bhikshu to distribute food after receiving offerings. The 《 टीका 》 says: 'It should not be contrary to the rules.' After receiving offerings of bottles of ghee, vegetable oil, honey and brown sugar, if the Bhikshu wants to distribute them, the Bhikshu who is distributing should cover his clothes with grass or leaves etc. to prevent the ghee etc. from staining the robes. The food to be distributed, such as grapes etc., should not be mixed with good, medium and bad ones, but should be separated. In detail, for example, the good and bad mangoes should be separated and distributed separately. The share of food to be distributed should be enjoyed by the Khenpo or Acharya. If the Khenpo and Acharya have already taken their share, the distributor cannot take it again. If an unsuitable person gets a good share, then whoever is behind or in front of the distributor in the distribution line should enjoy it. If there are many Bhikshus behind me to receive food, and I am the distributor, then the Bhikshu sitting next to me who has not stood up from his seat can take as much of their share as he can, but no one else can. There is no fault if it cannot be taken by hand. Fourth, if the food is distributed after receiving offerings, and the offering is not invalidated if one can take the food without leaving one's seat. The 《 टीका 》 says: 'If it cannot be taken, then it is invalidated.' If it is touched by flies, ants etc., the 《 टीका 》 says: 'Even if it is touched by a small creature as small as a newborn mouse, the offering will not be invalidated.'
་སློང་གིས་འཛིན་པ་མ་བཏང་བ་ལ་དགེ་སློང་ལས་གཞན་སྦྲང་བུ་སོགས་ལས་གཞན་གྱིས་ཏེ། མི་ཡིས་རེག་པས་ཀྱང་ངོ་སྟེ་བྱིན་ལེན་མི་ཞིག་གོ། བྱི་མང་ལ་སོགས་པའི་བྱི་བ་ཙམ་ཡན་ཆད་ཀྱིས་རེག་པས་ནི་བྱིན་ལེན་ཞིག་པར་བྱེད་དོ། །བྱི་མང་ནི་ཚང་བསག་ནུས་པའོ། ། 7-104a ཟས་ལ་དཔང་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་བྱིན་ལེན་འཇུག་པའི་ཟས་ལ་རང་ངམ་རང་དང་ཆོ་ག་གཅིག་པས་བྱིན་ལེན་དང་མི་ལྡན་པས་ཁམ་གཅིག་ཡན་ཆད་ཟོས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་བཟའ་བའི་དངོས་པོ་དང་། གང་དུ་ཟ་བའི་གནས་དང་། གང་གིས་ཟ་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་ལྔ་ལས། སྨན་བཞི་ལས། གང་ཡང་རུང་བ་ཡིན་པ་སྟེ། ཆུ་དང་སོ་ཤིང་མ་གཏོགས་པ་ཞེས་དེ་གཉིས་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བས་ཤེས་སོ། །རང་ངམ་རང་དང་ཆོ་ག་གཅིག་པས་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། བྱིན་ལེན་མ་བསྟབ་པ་ཉིད་ལའོ་ཞེས་སོ། །སྨན་གྱི་ངོ་བོ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་སྟེ། ལན་ཚྭ་ལ་སོགས་པའི་ཚྭ་ཆུ་དང་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །རུང་བ་དང་ཚད་དང་ལྡན་པ་གཉིས་ཏེ་ལྔའོ། །གཉིས་པ་གང་དུ་ཟ་བའི་གནས་ནི། བྱང་གི་སྒྲ་མི་སྙན་མ་གཏོགས་པར་རོ་ཞེས་སོ། །གསུམ་པ་གང་གིས་ཟ་བའི་རྟེན་ནི། གནང་བའི་རྐྱེན་ཅན་ནད་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། ཟས་ཀྱིས་ཤིན་ཏུ་ཕོངས་པའི་རྐྱེན་ལྡན་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ནད་གསོ་བ་འདི་ལ་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པ་ཉིད་དང་ཞེས་པ་དང་། ཤིང་ཏོག་རུང་བར་མ་བྱས་པ་དང་། བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པ་དང་ངོ་ཞེས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པར་ཟ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ཟ་བར་བྱེད་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་མགུལ་དུ་མིད་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ལྟུང་བྱེད་འདི་ལ་ཤེས་གཙོའོ། །ཡུལ་གང་ལ་ན་བྱིན་ལེན་མ་བསྟབས་པ་ཉིད་ལའོ། །གང་མ་བསྟབས་ཤེ་ན། ཆུ་དང་སོ་ 7-104b ཤིང་མ་གཏོགས་པར་བཟའ་བར་བྱའོ། །གང་དུ་ན་ཁར་རོ། །སྣར་བླུགས་ན་ཉེས་བྱས་སུ་ཕྲན་ཚེགས་ལས་བཤད་ཅིང་། ཊཱི་ཀར། སྣར་བླུགས་པ་སོགས་ལ་མ་ཡིན་པར་གསུངས་སོ། །ཅི་ཞིག་བསྒྲུབས་ན་ཟོས་ནའོ། །ཡུལ་ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། བྱང་གི་སྒྲ་མི་སྙན་མ་གཏོགས་པར་རོ། ། བདུན་པ་ནི། དགེ་སློང་ནད་པས་རང་གིས་བྱིན་ལེན་མི་ནུས་ན་དགེ་སློང་གཞན་གྱིས་བྱིན་ལེན་བྱས་ནས་ནད་པའི་ཁར་བསྙོད་པར་བྱ་བ་ཡིན་ཡང་། དགེ་སློང་ནད་པ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་མཚན་མཐུན་པ་གཞན་མེད་ན་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལས་ནད་པའི་ཁར་ཟས་བསྙོད་པ་མནོད་པར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཡོད་ན་ནི་ནད་པས་ཀྱང་མི་སྡུག་པའི་ཕྱིར་འདི་མི་བྱ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །ནད་པ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ནི་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པས་ཁར་བསྙོ
【現代漢語翻譯】 如果比丘沒有放棄持有，那麼除了比丘之外，蜜蜂等其他生物，或者人觸控了，也算是給予和接受不完整。只有像老鼠等動物觸控了，才算是破壞了給予和接受。老鼠是指能夠築巢積攢東西的動物。 經文中說食物可以作為證據。『ངོ་ཏི』指的是持戒的比丘對於允許給予和接受的食物，自己或者與自己戒律相同的，沒有給予和接受的食物，吃了一口以上所犯的根本墮罪。墮罪的支分有四，基礎的支分有三：所吃的物品，在哪裡吃的地方，以及由誰來吃。第一點有五種情況：四種藥物中的任何一種，除了水和牙木，因為這兩者被特別排除。自己或者與自己戒律相同的，沒有給予和接受，也就是沒有請求給予和接受。藥物的本質是完全的，如鹽等鹹味的東西。具備適宜和適量兩種條件，總共五種。第二點，在哪裡吃的地方：除了北方的難聽的聲音。第三點，由誰來吃：不是因為允許的原因而生病的病人，也不是因為食物極度匱乏的原因。如『治療疾病時，沒有給予和接受』，以及『水果沒有允許，也沒有給予和接受』等等。意樂的支分有兩種：想和以前一樣。動機是隨意吃沒有給予和接受的東西，並且持續不斷。行為是正在吃。究竟是吞嚥到喉嚨里。 第二，這個墮罪以知為主。在什麼情況下犯呢？在沒有請求給予和接受的情況下。什麼沒有請求呢？除了水和牙木之外的食物。在哪裡呢？在嘴裡。如果灌入鼻子里，在《微細事》中說是惡作罪。ཊཱི་ཀ་（梵文，天城體，ṭīkā，註釋）中說，不是灌入鼻子里等情況。做什麼呢？吃了。在所有地方都犯嗎？不是，除了北方難聽的聲音。 第七，如果生病的比丘自己不能給予和接受，那麼應該由其他比丘給予和接受后，放在病人的嘴裡。如果沒有與生病的比丘戒律相同的具足戒比丘，那麼應該由沒有受具足戒的人把食物放在病人的嘴裡。ཊཱི་ཀ་（梵文，天城體，ṭīkā，註釋）中說，如果有具足戒的比丘，那麼病人也不會不喜歡，所以不應該這樣做。沒有受具足戒的病人，應該由沒有受具足戒的人把食物放在嘴裡。
【English Translation】 If a bhikshu does not relinquish holding, then apart from a bhikshu, other beings such as bees, or even a person touching it, it is considered incomplete giving and receiving. Only when animals like mice touch it, it is considered to have broken the giving and receiving. Mice refer to animals that can build nests and accumulate things. The scriptures say that food can serve as evidence. 'ངོ་ཏི' refers to a fundamental offense committed by a bhikshu who adheres to the precepts, regarding food that is allowed to be given and received, when he himself, or someone with the same precepts as him, consumes more than one mouthful of food that has not been given and received. There are four aspects to this offense, and three aspects to the basis: the item being eaten, the place where it is eaten, and who is eating it. The first point has five conditions: any of the four medicines, except for water and toothpicks, as these two are specifically excluded. He himself, or someone with the same precepts as him, has not given and received, which means he has not requested giving and receiving. The essence of the medicine is complete, such as salty things like salt. It must meet the two conditions of being suitable and appropriate in quantity, making a total of five. The second point, the place where it is eaten: except for unpleasant sounds from the north. The third point, who is eating it: not a sick person who is ill due to a permitted reason, nor someone who is extremely lacking in food. As it says, 'When treating illness, there is no giving and receiving,' and 'Fruits are not allowed, and there is no giving and receiving,' etc. There are two aspects to the intention: the thought is the same as before. The motivation is to freely eat things that have not been given and received, continuously. The action is the act of eating. The ultimate result is swallowing into the throat. Secondly, this offense is primarily based on knowledge. Under what circumstances is it committed? When there is no request for giving and receiving. What is not requested? Food other than water and toothpicks. Where? In the mouth. If it is poured into the nose, it is said to be a minor offense in the 'Minor Matters'. ཊཱི་ཀ་ (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary) says that it does not apply to pouring into the nose, etc. What is being accomplished? Eating. Is it committed in all places? No, except for unpleasant sounds from the north. Seventh, if a sick bhikshu cannot give and receive himself, then another bhikshu should give and receive and place it in the sick person's mouth. If there is no fully ordained bhikshu with the same precepts as the sick bhikshu, then someone who is not fully ordained should place the food in the sick person's mouth. ཊཱི་ཀ་ (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary) says that if there is a fully ordained bhikshu, then the patient will not dislike it, so this should not be done. A sick person who is not fully ordained should have the food placed in his mouth by someone who is not fully ordained.
ད་པ་བཟའ་བར་བྱའོ། །བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པར་བཟའ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ བསོད་པ་སློང་བའི་ལྟུང་བྱེད། བཅུ་པ་ལ། བསོད་པ་བླང་བ། དངོས་གཞི་ན་སྨད་བཅས་ཏེ་སྟོན། །ཅི་བདེར་སྟོབ་ཀྱི་ཚད་བསྟན་པའོ། ། ༈ དངོས་གཞི་ན་སྨད་བཅས་ཏེ་སྟོན་པ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི། སེར་སྐྱའི་གནས་སུ་དྲུག་སྡེས་ཟས་བསོད་པ་བླངས་ཏེ། ཟོས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་འདོད་པ་ཆེ་བ་དང་། སྦྱིན་བདག་གི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ཁྱིམ་པ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལས། ཡུལ་དུས་དེ་ན་ཟས་བསོད་པར་གྲགས་པ་ངག་གི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་བསླངས་ཏེ་ཟོས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་ལས། དང་པོ་གང་ལ་བླང་བའི་ཡུལ་ནི། ཁྱིམ་པ་ཆོས་དྲུག་ལྡན་སྔར་སྨོས་སོ། །གཉིས་པ་གང་བླང་ 7-105a པའི་དངོས་པོ་ལ་ལྔ་ལས། སྨན་བཞི་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་ཡིན་པ་སྟེ། འོ་མ་དང་ཞོ་དང་ཤ་སྐམ་ལ་སོགས་པ་དུས་སུ་རུང་བ་བསྟན་ཅིང་། མར་དང་ཞེས་པས་ཞག་བདུན་པ་བསྟན་ལ། ལྟ་བུ་ཞེས་པས་ནི་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་དང་། འཚོ་བའི་བར་བཅང་བ་གཉིས་བསྟན་ཏོ། །སྦྱིན་བདག་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཡིན་པ་སྟེ་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །ཡུལ་དུས་དེ་ན་ཟས་བསོད་པར་གྲགས་པ་སྟེ། འོ་མ་དང་ཞོ་དང་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པས་གསུངས་ལ། བྱང་ཕྱོགས་ཤ་ཟན་གྱི་ཡུལ་ན་ཤ་ནི་ནར་མའི་ཟས་ཉིད་ཡིན་ལ། ནས་ཀྱི་རྩམ་པ་ནི་དཀོན་ཅིང་བསོད་པ་ཉིད་དུ་གྲགས་པས། ཡུལ་དེར་དགེ་སློང་གིས་རྩམ་པ་བསླངས་ན་ཡང་ཟས་བསོད་པ་སློང་བའི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་དེ། འདིར་གཞུང་ནི་རྫས་བཀག་པ་དེ་དང་འདྲ་བ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གསུམ་པ་གང་གིས་སློང་ཞིང་ཟ་བའི་རྟེན་ནི་གནང་བའི་རྐྱེན་ཅན་མིན་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། ན་བ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་པའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་རང་གི་དོན་དུ་བསླངས་ཏེ་ཟ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་བསླངས་ཏེ་ཟ་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་མགུལ་དུ་མིད་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ད་ནི་ཟས་བསོད་པ་སློང་བའི་ལྟུང་བྱེད་འཆད་དོ། །བསོད་པ་གང་ཞེ་ན། འོ་མ་དང་ཞོ་དང་མར་དང་ཉ་ཤ་དང་ཤ་དང་ཤ་སྐམ་ལྟ་བུ་ནི་ཟས་བསོད་པ་ཡིན་ནོ། །བསོད་པ་དེ་ནི་ལྟུང་བ་འདི་བསྐྱེད་པའི་བྱེད་པ་པོའོ། །བྱེད་པ་པོ་དེ་ཙམ་དུ་ཟད་དམ་ཞེ་ན། སྦྱིན་པར་བྱེད་པ་ཉིད་དུ་མ་ཡིན་པ་ཁྱིམ་པ་ཉིད་ཀྱང་ངོ་། །ཞུ་བ་ལས། ཟས་བསོད་པ་ཉེ་དུ་ལས་བསླངས་ཏེ་ཟ་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །ཆོས་འདི་པའི་ 7-105b རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་སྦྱིན་བདག་ཡིན་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །ཕྱི་རོལ་པའི་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་སྦྱིན་བདག་ཡིན་ན་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །དགེ་ས
【現代漢語翻譯】 應當食用。未經允許而食用，則犯墮罪。
乞討食物的墮罪
第十條：乞討食物。正文部分包括下文，並進行闡述。闡述隨意乞討的限度。
正文部分包括下文，並進行闡述
第一條：開端是，在塞迦（Śākya）的地方，六群比丘乞討食物並食用，因此制定了墮罪。應避免的是貪得無厭，以及損害施主的利益。定義是，具足戒律的比丘從非親屬的在家居士處，在當地當時以乞討食物而聞名的情況下，通過語言行為乞討食物並食用，由此產生的墮罪是正文。分支有四，其中基礎分支有三。第一，乞討的對象是具備先前所說的六種條件的在家居士。第二，乞討的物品有五種，即四種藥物中的任何一種，如牛奶、酸奶、乾肉等，表示適合當時食用。'酥油'表示七日內可食用的食物。'例如'表示適合按時食用和可以儲存到下一頓的食物。必須是施主自己的東西，如前所述。在當地當時被稱為食物的乞討物，如牛奶和酸奶等。在北方食肉的地區，肉是通常的食物，而大麥炒麵很少見且被認為是乞討物。因此，如果該地區的比丘乞討炒麵，也會犯下乞討食物的墮罪。這裡，經文說，禁止的物品也同樣適用。第三，乞討和食用者的所依是未被開許的情況。ཊཱི་ཀར།（Ṭīkā，註釋）中說：'生病時則無墮罪。'意樂的分支有兩個，即認知是對基礎沒有誤解。動機是爲了自己的利益，隨心所欲地乞討並持續不斷地食用。行為是通過具備五種特徵的語言乞討並開始食用。最終是吞嚥到喉嚨里。 第二，現在闡述乞討食物的墮罪。什麼是乞討的食物呢？如牛奶、酸奶、酥油、魚、肉和乾肉等，這些是乞討的食物。這些乞討的食物是產生此墮罪的原因。僅僅是原因嗎？不是佈施者，而是在家居士也是。經文中說：從親屬處乞討食物並食用，則沒有墮罪。如果是信奉此法的出家施主，則沒有墮罪。如果是外道的出家施主，則犯輕罪。' དགེ་ས（dge slong，比丘）……
【English Translation】 It should be eaten. Eating without permission is a downfall.
The downfall of begging for alms
Tenth: Begging for alms. The main body includes the following and is explained. Explaining the extent of begging at will.
The main body includes the following and is explained
First: The beginning is that in the place of Śākya, the six groups of monks begged for food and ate it, hence the downfall was established. What should be avoided is being greedy and harming the interests of the benefactor. The definition is that a monk with vows, from a non-relative householder, in that place and time, where food is known to be begged for, begs for food through verbal actions and eats it, the downfall arising from this is the main body. There are four branches, of which the basic branch has three. First, the object of begging is a householder with the six conditions mentioned earlier. Second, the objects of begging are five, that is, any of the four medicines, such as milk, yogurt, dried meat, etc., indicating that it is suitable for consumption at that time. 'Ghee' indicates food that can be eaten within seven days. 'For example' indicates food that is suitable for eating on time and can be stored until the next meal. It must be the benefactor's own thing, as mentioned earlier. In that place and time, it is known as begging for food, such as milk and yogurt, etc. In the northern meat-eating regions, meat is the usual food, while roasted barley flour is rare and considered begging. Therefore, if a monk in that area begs for roasted flour, he will also commit the downfall of begging for food. Here, the scripture says that the prohibited items also apply. Third, the basis for begging and eating is not being allowed. ཊཱི་ཀར། (Ṭīkā, commentary) says: 'There is no downfall when sick.' There are two branches of intention, that is, cognition is not mistaken about the basis. The motivation is to beg for one's own benefit at will and to eat continuously. The action is to beg through language with five characteristics and begin to eat. The end is swallowing into the throat. Second, now explain the downfall of begging for food. What is begged for? Such as milk, yogurt, ghee, fish, meat, and dried meat, these are begged for. These begged-for foods are the cause of generating this downfall. Is it just the cause? Not the giver, but also the householder. The scripture says: There is no downfall if you beg for food from relatives and eat it. There is no downfall if it is a monastic benefactor who believes in this Dharma. If it is a monastic benefactor of another religion, then it is a minor offense.' དགེ་ས (dge slong, monk)……
ློང་རང་གིས་བསོད་པ་བསླངས་ཏེ་རང་གིས་ཟོས་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པའོ། །མ་ཟོས་པར་སློང་བ་ཙམ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། དགེ་སློང་མིན་པས་བསླངས་པ་དང་སློང་དུ་བཅུག་པ་ཉིད་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་ཀྱིའོ་སྟེ། སྔ་མ་ལ་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་དང་། ཕྱི་མ་ལ་ཉེས་བྱས་ཕྲ་མོར་འགྱུར་རོ། །སྦྱིན་བདག་གིས་ཅི་བདེར་བསྟབ་པ་མ་བྱས་པ་ལ་ལྟུང་བ་འདིར་འགྱུར་རོ། །ཟས་བསོད་པ་གཞན་བསྟབས་པ་ན་ཟས་བསོད་པ་གཞན་བསླངས་ཏེ་ཟོས་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བ་བསྟན་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་འོ་མ་བསྟབས་ན་འོ་མ་འབའ་ཞིག་སློང་བའི་ལྟུང་བ་ཁེགས་ཀྱི། བསོད་པ་གཞན་སློང་བའི་ལྟུང་བ་མི་ཁེགས་ལ། ཞོ་བསྟབས་ན་ཡང་ཞོ་འབའ་ཞིག་སློང་བའི་ལྟུང་བ་ཁེགས་ཀྱི། བསོད་པ་གཞན་དུ་སློང་བའི་ལྟུང་བ་མི་ཁེགས་པས། ཊཱི་ཀ་ལས། བསྟབས་པ་ཁོ་ན་འབའ་ཞིག་ལྟུང་བ་ལས་འབྱིན་པ་ཡིན་པས། དེའི་ཕྱིར་བསོད་པའི་ནང་ནས་ངན་པའམ། བསོད་པའི་ནང་ན་ཅུང་ཟད་བཟང་བ་བསོད་པའམ། བསོད་པའི་ནང་ན་འབྲིང་པོ་ཐ་མལ་པའམ། བསོད་པའི་ནང་ན་བཟང་པོ་སྟེ་ངན་པ་ནི་རའི་འོ་མའོ། །བསོད་པ་ནི་འབྲས་ཀྱི་འོ་ཐུག་དང་ཤ་ཁ་ར་བསྲེས་པའོ། །ཐ་མལ་པ་ནི་བའི་འོ་མའོ། །བཟང་པོ་ནི་གོང་མ་སྲེག་ལ་སོགས་པའི་ཤ་ལ་བལ་པོ་སེའུའི་ཁུ་བ་དང་ན་ལེ་ཤམ་ལ་སོགས་པ་སྤྱོད་དང་སྦྱར་བའོ། །ཞེས་སོ། །དེས་ན་ཟས་བསོད་པ་རིགས་བཞི་སྟེ། དེ་ལས་འགའ་ཞིག་སྟོབ་པར་བྱེད་ཅིང་ཐོབ་མ་ཟིན་ལ་འཐོབ་པར་ཕྱོགས་པ་ན། གལ་ཏེ་བསླངས་ན་ཡང་ངོ་ཞེས་པ་འདི་ནི་མགྲོན་དུ་གཉེར་བ་ལས་རིང་དུ་འདུག་པའི་སྐབས་ཀྱི་ལུང་རྣམ་ 7-106a འབྱེད་དང་། སྐབས་འདི་ཉིད་ཀྱི་འགྲེལ་ཆུང་ལས་དོན་འདི་ལྟར་གསུངས་ཏེ། གལ་ཏེ་ཟས་བསོད་པ་གང་སྟོབ་པར་བྱེད་པ་དེ་དང་མཉམ་པའམ། དེ་བས་ལྷག་པའི་ཟས་བསོད་པ་གཞན་བསླངས་ན་ཡང་ཐོབ་སྟེ་ཟོས་པ་ན་ལྟུང་བྱེད་འབྱུང་ངོ་། །དེ་ཡང་དཔེར་ན་འོ་མ་བསྟབས་པ་ན་འོ་མ་དང་མཉམ་པ་ཞོ་བླངས་ན་ཡང་ཐོབ་སྟེ་ཟོས་པས་ན་ལྟུང་བྱེད་འབྱུང་ལ། འོ་མ་བསྟབས་པ་ན་འོ་མ་ལས་ལྷག་པར་གོང་མ་སྲེག་གི་ཤ་བསླངས་ན་ཡང་ཐོབ་སྟེ་ཟོས་པ་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འབྱུང་བ་ལྟ་བུའོ། །འདི་ནི་ལུང་ལས། ངན་པ་ལ་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ན་བསོད་པ་བསླངས་ན་དགེ་སློང་བ་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ལ། ཟོས་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་མགྲོན་དུ་གཉེར་བ་ལས་རིང་དུ་འདུག་པའི་རྣམ་འབྱེད་ལས་གསུངས་པ་དེ་སྐབས་འདིར་བསྡུས་པའོ། །ངན་པ་འདི་ལ་ཞེས་པ་ལ་ཊཱི་ཀས་ནི་མདོ་སྔ་མ་དེ་དང་ཕྱི་མ་འདིའི་ཁུངས་བསྲེས་ཏེ་དྲངས་པས་གོ་ཤིན་ཏུ་མི་བདེ་ཡང་མགྲོན་དུ་གཉེར་བ་ལས་རིང་དུ་འདུག་པའི་སྐབས་ཀྱི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་དོན་འདི་ལྟར་གསུངས་ཏེ། ཟས་བསོད་པའི་བཟང་ཤོས་སྟོབ་པ་ན་ཟས་བསོད་པའི་ངན་ཤོས་བསླངས་ཏེ། ཟོས་པ་འདི་ལ་ནི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་ཕྱེད་ཉེས
【現代漢語翻譯】 如果自己索取供養並自己食用，就會產生墮罪。如果不食用，只是索取會怎麼樣呢？如果不是比丘索取或讓他人索取，就會犯惡作罪。前者是結合作罪，後者是輕微的惡作罪。如果施主沒有隨意佈施，就會犯此墮罪。爲了說明如果將食物供養給他人，然後自己索取並食用，就會犯墮罪。例如，如果供養的是牛奶，那麼只能索取牛奶，這樣可以避免墮罪；但如果索取其他供養，就不能避免墮罪。如果供養的是酸奶，也只能索取酸奶，這樣可以避免墮罪；但如果索取其他供養，就不能避免墮罪。因此，論疏中說：『只有供養的東西才能免於墮罪。』所以，供養中有差的，有稍微好一點的，有中等的，也有好的。差的是母羊的奶，好一點的是用米熬的奶粥和摻有糖的肉，中等的是母牛的奶，好的是烤肉等，加上尼泊爾蘋果汁和豆蔻等調料。』因此，食物供養有四種。如果有人想要獲得尚未獲得的供養，如果索取了，也是一樣。這指的是在接受邀請后長期居住的情況下的分別論，以及此時的註釋中所說的：『如果索取了與所供養的食物相同或更好的食物，食用后就會產生墮罪。』例如，如果供養的是牛奶，索取了與牛奶相同的酸奶，食用后就會產生墮罪。如果供養的是牛奶，索取了比牛奶更好的烤肉，食用后也會產生墮罪。』經文中說：『如果邀請了差的人，索取供養，比丘會犯惡作罪；如果食用，會犯墮罪。』這是從接受邀請后長期居住的分別論中總結出來的。論疏將『差的』與前後的經文混淆引用，所以很難理解。但在接受邀請后長期居住的情況下的分別論中說：『如果供養的是最好的食物，索取了最差的食物，食用後會犯墮罪的一半。' 如果自己索取供養並自己食用，就會產生墮罪。如果不食用，只是索取會怎麼樣呢？如果不是比丘索取或讓他人索取，就會犯惡作罪。前者是結合作罪，後者是輕微的惡作罪。如果施主沒有隨意佈施，就會犯此墮罪。爲了說明如果將食物供養給他人，然後自己索取並食用，就會犯墮罪。例如，如果供養的是牛奶，那麼只能索取牛奶，這樣可以避免墮罪；但如果索取其他供養，就不能避免墮罪。如果供養的是酸奶，也只能索取酸奶，這樣可以避免墮罪；但如果索取其他供養，就不能避免墮罪。因此，論疏中說：『只有供養的東西才能免於墮罪。』所以，供養中有差的，有稍微好一點的，有中等的，也有好的。差的是母羊的奶，好一點的是用米熬的奶粥和摻有糖的肉，中等的是母牛的奶，好的是烤肉等，加上尼泊爾蘋果汁和豆蔻等調料。』因此，食物供養有四種。如果有人想要獲得尚未獲得的供養，如果索取了，也是一樣。這指的是在接受邀請后長期居住的情況下的分別論，以及此時的註釋中所說的：『如果索取了與所供養的食物相同或更好的食物，食用后就會產生墮罪。』例如，如果供養的是牛奶，索取了與牛奶相同的酸奶，食用后就會產生墮罪。如果供養的是牛奶，索取了比牛奶更好的烤肉，食用后也會產生墮罪。』經文中說：『如果邀請了差的人，索取供養，比丘會犯惡作罪；如果食用，會犯墮罪。』這是從接受邀請后長期居住的分別論中總結出來的。論疏將『差的』與前後的經文混淆引用，所以很難理解。但在接受邀請后長期居住的情況下的分別論中說：『如果供養的是最好的食物，索取了最差的食物，食用後會犯墮罪的一半。'
【English Translation】 If one solicits offerings and consumes them oneself, it creates a cause for downfall. If one does not consume them, what happens by merely soliciting? If someone who is not a bhikshu solicits or causes others to solicit, it is an offense. The former is an offense of association, and the latter becomes a minor offense. If the patron does not bestow as they please, this downfall occurs. To show that if food is offered to others, and then one solicits and consumes it oneself, it becomes a cause for downfall. For example, if milk is offered, only soliciting milk avoids the downfall; soliciting other offerings does not avoid the downfall. If yogurt is offered, only soliciting yogurt avoids the downfall; soliciting other offerings does not avoid the downfall. Therefore, the commentary says: 'Only what is offered can release from downfall.' So, among offerings, there are bad ones, slightly better ones, middling ones, and good ones. The bad one is ewe's milk. The slightly better one is rice milk porridge and meat mixed with sugar. The middling one is cow's milk. The good one is roasted meat, etc., mixed with Nepali apple juice and cardamom, etc. Therefore, there are four types of food offerings. If someone wants to obtain what has not yet been obtained, if they solicit it, it is the same. This refers to the distinction in the case of staying long after being invited, and the commentary at this time says: 'If one solicits food offerings that are the same as or better than what is offered, consuming them causes a downfall.' For example, if milk is offered, soliciting yogurt, which is the same as milk, and consuming it causes a downfall. If milk is offered, soliciting roasted meat, which is better than milk, and consuming it also causes a downfall.' The sutra says: 'If one invites a bad person, soliciting offerings, the bhikshu commits an offense; if they consume it, they commit a downfall.' This is summarized from the distinction in the case of staying long after being invited. The commentary mixes the sources of 'bad' with the previous and subsequent sutras, making it very difficult to understand. But the distinction in the case of staying long after being invited says: 'If the best food is offered, soliciting the worst food, consuming it results in half a downfall.' If one solicits offerings and consumes them oneself, it creates a cause for downfall. If one does not consume them, what happens by merely soliciting? If someone who is not a bhikshu solicits or causes others to solicit, it is an offense. The former is an offense of association, and the latter becomes a minor offense. If the patron does not bestow as they please, this downfall occurs. To show that if food is offered to others, and then one solicits and consumes it oneself, it becomes a cause for downfall. For example, if milk is offered, only soliciting milk avoids the downfall; soliciting other offerings does not avoid the downfall. If yogurt is offered, only soliciting yogurt avoids the downfall; soliciting other offerings does not avoid the downfall. Therefore, the commentary says: 'Only what is offered can release from downfall.' So, among offerings, there are bad ones, slightly better ones, middling ones, and good ones. The bad one is ewe's milk. The slightly better one is rice milk porridge and meat mixed with sugar. The middling one is cow's milk. The good one is roasted meat, etc., mixed with Nepali apple juice and cardamom, etc. Therefore, there are four types of food offerings. If someone wants to obtain what has not yet been obtained, if they solicit it, it is the same. This refers to the distinction in the case of staying long after being invited, and the commentary at this time says: 'If one solicits food offerings that are the same as or better than what is offered, consuming them causes a downfall.' For example, if milk is offered, soliciting yogurt, which is the same as milk, and consuming it causes a downfall. If milk is offered, soliciting roasted meat, which is better than milk, and consuming it also causes a downfall.' The sutra says: 'If one invites a bad person, soliciting offerings, the bhikshu commits an offense; if they consume it, they commit a downfall.' This is summarized from the distinction in the case of staying long after being invited. The commentary mixes the sources of 'bad' with the previous and subsequent sutras, making it very difficult to understand. But the distinction in the case of staying long after being invited says: 'If the best food is offered, soliciting the worst food, consuming it results in half a downfall.'
་བྱས་བསྐྱེད་པ་ཉིད་དོ། །དཔེར་ན་ཟས་བསོད་པའི་ནང་ན་བཟང་ཤོས་གོང་མ་སྲེག་གི་ཤ་བསྟབ་པ་ན། ཟས་བསོད་པའི་ནང་ནས་ངན་པ་འབྲུ་མར་བསླངས་ཏེ་འཐུངས་ན་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པ་ལྟ་བུའོ། །ལུང་ལས། བསོད་པ་ལ་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ན་ངན་པ་སློང་བ་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ལ། ཟ་བ་ལ་ཡང་ཉེས་བྱས་ཉིད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་མགྲོན་དུ་གཉེར་པ་ལས་རིང་དུ་འདུག་པའི་རྣམ་འབྱེད་ལས་གསུངས་པ་དེ་སྐབས་འདིར་བསྡུས་པའོ། ། ༈ ཅི་བདེར་སྟོབ་ཀྱི་ཚད་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། ཅི་བདེར་སྟོབ་པའི་ཚད་ནི་བསོད་ 7-106b སྙོམས་ལ་རྒྱུ་བ་ན་སྦྱིན་བདག་ཟས་ཁྱེར་ཏེ་ཕྱིར་བྱུང་བས་དགེ་སློང་གིས་ཟས་མི་ལེན་པར་ཅང་མི་སྨྲ་བའམ་ཁོ་བོ་ལ་འདི་མི་དགོས་སོ་ཞེས་ཕྱིར་སྤོང་བ་ལ། འོ་ན་ཅི་སློང་ཞེས་དྲིས་པ་ནི་སྦྱིན་བདག་གིས་ཟས་ཅི་བདེར་བསྟབ་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འདིར་སྨྲས་པ། བདག་གིས་དྭགས་པོའི་བསྟན་པ་རིན་ཆེན་འདི། །ལོང་བས་ཕྱགས་དར་ཕུང་པོ་ལས་རྙེད་བཞིན། །སྟབས་ལེགས་ཉིད་ཀྱིས་ཐོབ་པའི་དོན་ཆེན་པོ། །རང་གཞན་ལེགས་སྤྱད་གསོ་བའི་ཕྱིར་འདིར་འབད། །སངས་རྒྱས་གྲངས་མེད་འདས་པས་ངན་བུ་ལ། །གསོ་བའི་སྤྱོད་ཡུལ་མ་འཚལ་བདག་པོར་ཀྱང་། །བརྩེ་ཆེན་རྒྱས་པ་ཕྲིན་ལས་དབང་ཕྱུག་གིས། །བདག་ལ་སྨན་པའི་སྦྱོར་བ་ཅི་ཡང་བསྟན། །འཇིག་རྟེན་དཀོན་མཆོག་དག་གིས་གང་ན་ཡང་། །བདག་གི་སྐྱབས་མཆོག་ཁྱོད་ལགས་ཉེ་བར་དགོངས། །གཅམ་བུའི་ངོ་ཟོལ་ཙམ་གྱིས་མ་ཡིན་པའི། །སློབ་མ་ཡོད་ན་ཁོ་བོའི་རྣམ་ཐར་གཟིགས། །བསོད་པ་སློང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པའི་སྡེ་ཚན་ལྔ་པ། བཅུ་ཚན་ལྔ་པའི་ ༈ སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པའི་ཆུ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པའི་ལྟུང་བྱེད། དང་པོ་ལ། སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པའི་ཆུ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་དང་། །ཕྲན་ཚེགས་སོགས་ཀྱིས་བརྗོད་པའོ། ། 廣戒品所詮 དང་པོ་ལ། ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །ཆེད་དུ་བྱ་བའི་བྱེ་བྲག་བསྟན། །སྦྱོར་བའི་ཡན་ལག་ཟུར་དུ་བརྗོད། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་ཡུལ་ཀཽ་ཤཱམྦིར་འདུན་པས་སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པའི་ཆུ་ལ་ལོངས་སྤྱད་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་དུད་འགྲོའི་སྲོག་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་ཁོ་ནའི་དོན་དུ་ཆུ་དང་ས་དང་ཤིང་ལ་སོགས་པ་སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ལ་མ་བལྟོས་པའི་བསམ་པས་གཞི་མའི་ཞར་ལ་སྤྱད་པས་དུད་འགྲོ་ཤི་བ་ 7-107a ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། སྔར་གྱི་སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པའི་སྐབས་དང་འདྲའོ། །འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་ཁོ་ནའི་དོན་དུ་སྲོག་ལ་མ་བལྟོས་པར་གཞི་མའི་ཞར་ལ་སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ལ་སྤྱོད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པ
【現代漢語翻譯】 即是造作罪行。例如，在美好的食物供養中，如果摻入烤焦的劣質肉，就像在食物供養中，提取劣質的油渣來食用，那就是造作罪行。經文中說：『在供養時，如果索取劣質的東西，就會構成罪行，食用也是一樣。』這是從款待賓客的角度，從遠離的角度所說的，這裡進行了總結。 第二，隨喜佈施的限度是，在化緣時，施主拿著食物出來，比丘不接受食物，或者沉默不語，或者說『我不需要這個』而拒絕。如果問『那麼要什麼？』，那就是施主隨喜佈施的限度。這裡說：我以暇滿人身獲得了珍貴的達波（Dwags-po，地名）教法，就像盲人從垃圾堆中找到寶物一樣。憑藉幸運獲得了這偉大的意義，爲了自己和他人都能善用，我在此努力。無數佛陀過去，對於惡劣的弟子，沒有找到調伏的方便，但慈悲廣大的主尊以神通力，為我指示了有益的方便。世間諸佛在哪裡，我的皈依處就是您，請您垂念。如果真誠而非虛偽的弟子存在，請看我的傳記。這是化緣的墮落之因。 第五個墮落之因的類別： 第五個十條： 關於使用帶有生物的水的墮落之因。 第一，使用帶有生物的水。經文中《分別解脫經》（Pratimoksha Sutra）和《小事》（Ksudraka）等都有提到。 第一，墮落的分類，以及，特別說明需要做的事情，分別說明行為的各個部分。 第一，故事的起因是，在 कौशाम्बी (Kauśāmbī，憍賞彌) 僧團中，因為使用了帶有生物的水而制定了墮落之因。要禁止的是傷害動物的生命。動機是，持戒比丘爲了自己的利益，對於水、土地、樹木等帶有生物的東西，沒有顧及，在根本行為的附帶情況下使用，導致動物死亡，這就是根本的墮落。關於分支，有四點，關於基礎的分支有三點：與之前帶有生物的情況相同。認知是沒有認錯基礎。動機是爲了自己的利益，不顧及生命，想要在根本行為的附帶情況下使用帶有生物的東西，並且持續不斷。
【English Translation】 That itself is creating misdeeds. For example, in the midst of excellent food offerings, if one mixes in inferior burnt meat, it is like extracting inferior oil residue from the food offerings to consume, which is creating misdeeds. The scripture says: 'When invited to a feast, asking for inferior things becomes a misdeed, and eating it is also a misdeed.' This is said from the perspective of hosting guests, from a distant point of view, which is summarized here. Second, the limit of giving as one pleases is when, while begging for alms, the patron comes out with food, and the bhikshu does not accept the food, or remains silent, or says 'I do not need this' and refuses. If asked 'Then what do you want?', that is the limit of the patron giving as one pleases. Here it is said: I have obtained this precious teaching of Dwags-po (a place name) with a leisure and fortune, just like a blind person finding a treasure from a pile of garbage. By good fortune, I have obtained this great meaning, and I strive here for the benefit of myself and others. Countless Buddhas have passed, and for the bad disciples, they have not found a way to tame them, but the Lord with great compassion and power has shown me whatever methods are beneficial to me. Wherever the Jewels of the World are, you are my refuge, please consider me closely. If there are sincere and not hypocritical disciples, please look at my biography. This is the cause of downfall for begging for alms. The fifth category of downfall: The fifth ten: Regarding the downfall of using water with living beings. First, using water with living beings. It is mentioned in the Vinaya-vibhanga (Pratimoksha Sutra) and the Ksudraka, etc. First, the classification of downfalls, and, specifically explaining the things that need to be done, separately explaining the parts of the action. First, the origin of the story is that in the कौशाम्बी (Kauśāmbī, Kaushambi) Sangha, the downfall was established because of using water with living beings. What is to be prohibited is harming the lives of animals. The motivation is that a monk who upholds the precepts, for his own benefit, does not care about water, land, trees, etc. with living beings, and uses them as an incidental part of the fundamental action, causing animals to die, which is the fundamental downfall. Regarding the branches, there are four points, and regarding the branches of the basis, there are three points: it is the same as the previous case with living beings. The cognition is not mistaking the basis. The motivation is to use things with living beings as an incidental part of the fundamental action for one's own benefit, without regard for life, and continuously.
འོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རང་ངམ་བསྐོས་པས་སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ལ་སྤྱོད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་སྦྱོར་བ་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་དུད་འགྲོ་ཤི་བའོ། ། གཉིས་པ་ནི། འདི་ལྟུང་བྱེད་དུ་ཇི་ལྟར་འགྱུར་ན་རང་ཁོ་ན་ལོངས་སྤྱོད་པའི་དོན་ཉིད་ལ་བདག་ཉིད་འཇུག་པ་དང་གཞན་འཇུག་ཏུ་འཛུད་པ་དག་ལའོ། །འདི་ལ་ཤེས་གཙོའོ། །ཡུལ་གང་ལ་ན་སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ཉིད་ལའོ། །སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པ་གང་ལ་ལོངས་སྤྱོད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པའི་ཆུ་དང་ཞུན་མར་དང་འབྲུ་མར་དང་སྦྲང་མ་དང་བུང་བའི་རྩི་དང་བུ་རམ་གྱི་དབུ་བ་དང་འོ་མ་དང་ཞོ་དང་མར་དང་བཅོས་ཆང་ལས་ཉམས་པའི་ཚ་དང་། འབྲུའི་ཆང་ལས་ཉམས་པའི་འབྲུའི་ཚ་དང་། ཞོག་ཆུ་དང་རྩ་བ་མོ་དང་ཤིང་ཏོག་དང་བཅའ་བར་བྱ་བ་ལ་སོགས་ཀྱི་བཟའ་བྱའང་བསྡུས་པ་ལུས་ཀྱི་ཡོ་བྱད་དག་ཏུ་ཉེ་བར་སྦྱར་བར་བྱ་བའི་སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ཉིད་ལའོ། །སྲོག་ཆགས་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། ཐ་མལ་པའི་མིག་ལ་སྣང་བ་དག་གིས་སོ། །སྲོག་ཆགས་དེ་དག་ཤི་ནའོ། །སྲོག་ཆགས་རེ་རེའི་བཞིན་ལྟུང་བྱེད་དོ། ། ༈ ཆེད་དུ་བྱ་བའི་བྱེ་བྲག་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། རང་སྤྱད་པའི་དོན་ཉིད་ལ་ཞེས་སྔར་སྨོས་ན་སྤྱད་པ་ནི་གང་ཞེ་ན། སྤྱད་པ་ནི་ཁྲུས་དང་ལྟུང་བ་ལ་སོགས་པ་རང་གི་ལུས་ཀྱི་ཉེ་བར་སྤྱད་པའོ། །དུལ་བའི་ལྷས། ནང་གིར་སྤྱད་པ་ནི་ལུས་ཀྱི་ 7-107b ཉེ་བར་སྤྱད་པའོ་ཞེས་སོ། །དེ་གང་ཞེ་ན། འདི་ལྟ་སྟེ། སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པའི་ཆུས་ཁྲུས་དང་། བཏུང་བ་དང་། སོ་ཤིང་དོར་བ་དང་། ལག་པ་དང་རྐང་པ་བཀྲུ་བའོ། །དེ་རྣམས་ཁོ་ནར་ཟད་དམ་ཞེ་ན། ཡོ་བྱད་དག་ཏུ་སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ལ་ཉེ་བར་སྤྱད་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ལུས་ཀྱི་ཉེ་བར་སྤྱད་པ་ཡིན་ནོ། །ལུས་ཀྱི་ཡོ་བྱད་དེ་དག་གང་ཞེ་ན། བཟའ་བར་བྱ་བ་དང་། ལྷུང་བཟེད་དང་། ཆོས་གོས་དང་། གནས་དང་། སོ་བཀྲུ་བ་དང་། མེ་དང་སོགས་ཀྱིས་ཁྲི་དང་ཁྲིའུ་བསྡུས་པ་ནི་ལུས་ཀྱི་ཡོ་བྱད་དག་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་ལུས་ཀྱི་ཡོ་བྱད་དེ་དག་བསྒྲུབ་པ་ལ་ཅི་དགོས་ཤེ་ན། ལུས་ཀྱི་ཡོ་བྱད་དེ་དག་ཏུ་སྤྱད་པའི་དངོས་པོ་ནི་ས་དང་། གཅི་བ་དང་། ཚོན་དང་། རྩ་དང་། ཤིང་ལ་སོགས་ཀྱིས་ཆུའང་བསྡུས་པའོ། །ལུས་ཀྱི་ཡོ་བྱད་དེ་དག་ཏུ་དགོས་པ་ནི་འདི་ལྟ་སྟེ། བྱི་དོར་བྱ་བ་དང་བཀྲུ་བ་དང་། ཁ་བསྒྱུར་བ་དང་། ཆག་ཆག་གདབ་པ་དང་། ཕྱགས་བདར་བྱ་བ་དང་། ཞལ་ཞལ་བྱ་བ་དང་། འུ་ཤ་དང་། ཐང་དང་། ཐུག་པ་དག་ཏུ་བྱ་བའོ། ། ༈ སྦྱོར་བའི་ཡན་ལག་ཟུར་དུ་བརྗོད་པ། གསུམ་པ་ནི། འབབ་ཆུའི་ལམ་སྲོལ་དགག་པ་དང་། སྔར་མི་འབབ་པའི་ཕྱོགས་བསལ་བ་དག་ཀྱང་སྦྱོར་བ་དག་ཡིན་ནོ་ཞེས་འོག་གི་མདོ་ལས་འབྱུང་བ་འདིར་ཡང་སྦྱོར་རོ་ཞེས་སྔ་འགྲེལ་ལས་སོ། །ལུང་ལས། དགེ་སློང་གིས་སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པ
【現代漢語翻譯】 哦！結合是指自己或受指使而開始使用含有生物的東西。最終是指由於這種結合而導致牲畜死亡。 第二，這如何成為墮罪呢？對於僅僅爲了自己享受的目的而自己使用或讓他人使用的行為。這方面，知是主要的。在什麼地方呢？就在含有生物的東西上。如果使用含有生物的東西，會成為墮罪嗎？對於含有生物的水、融化的酥油、油、蜂蜜、蜂蠟、糖蜜的泡沫、牛奶、酸奶、黃油和變質的酒，以及穀物酒變質的穀物渣滓，以及稀粥水、根、水果和需要準備的食物等，都包括在身體的用具中，對於需要結合的含有生物的東西而言。什麼樣的生物呢？就是普通人眼睛能看到的那些。如果這些生物死了呢？每殺死一個生物都會構成墮罪。 專門展示行為的差別： 第二，正如之前所說的『僅僅爲了自己使用』，那麼使用是什麼呢？使用是指洗浴和墮罪等自己身體的使用。調伏天神說：『內在的使用是身體的使用。』那是什麼呢？例如，用含有生物的水洗浴、飲用、丟棄牙籤、洗手和腳。僅僅是這些嗎？凡是與含有生物的東西結合的用具，都是身體的使用。這些身體的用具是什麼呢？食物、缽、法衣、住所、牙刷、火等，包括床和椅子在內，都是身體的用具。那麼，獲得這些身體的用具需要什麼呢？在這些身體的用具中使用的東西是土、尿液、顏料、草和樹木等，也包括水。這些身體的用具需要什麼呢？例如，清潔、洗滌、漱口、敲打、掃地、擦拭、嘔吐、湯和粥等。 分別講述結合的支分： 第三，阻止水流的路徑和清理以前沒有水流的地方也是結合，正如經文中說的那樣，這裡也是結合，正如之前的註釋所說。經文中說：比丘使用含有生物的東西
【English Translation】 Oh! 'Joining' refers to oneself or being instructed to begin using something containing living beings. 'Ultimate' refers to the death of livestock due to that joining. Second, how does this become an offense? It applies to the acts of engaging oneself or causing others to engage in the very purpose of enjoying solely for oneself. In this, knowledge is paramount. Where? Precisely in things containing living beings. If one enjoys things containing living beings, does it become an offense? For water containing living beings, melted butter, oil, honey, beeswax, the foam of molasses, milk, yogurt, butter, and deteriorated liquor, as well as the deteriorated residue of grain liquor, thin gruel water, roots, fruits, and foods that need to be prepared, all included in the implements of the body, it is an offense for things containing living beings that need to be joined. What kind of living beings? Those visible to the eyes of ordinary people. If those living beings die? Each death of a living being constitutes an offense. Specifically showing the distinctions of actions: Second, as mentioned before, 'merely for one's own use,' then what is 'use'? 'Use' refers to the use of one's own body, such as bathing and expiating offenses. The peaceful deity said, 'Internal use is the use of the body.' What is that? For example, bathing with water containing living beings, drinking, discarding toothpicks, washing hands and feet. Are these the only ones? Whatever is closely associated with things containing living beings in the implements is the use of the body. What are these implements of the body? Food, alms bowls, Dharma robes, dwellings, toothbrushes, fire, etc., including beds and chairs, are the implements of the body. So, what is needed to obtain these implements of the body? The things used in these implements of the body are earth, urine, dyes, grass, and trees, etc., including water. What is needed for these implements of the body? For example, cleaning, washing, rinsing the mouth, tapping, sweeping, wiping, vomiting, soup, and porridge, etc. Separately stating the limbs of joining: Third, preventing the path of flowing water and clearing areas where water did not previously flow are also joining, as stated in the sutra below, and this is also joining here, as stated in the previous commentary. The sutra says: A bhikshu using things containing living beings
འི་ཆུ་ཡུར་བ་འགོག་གམ། སེལ་བར་བྱེད་ན་སྲོག་ཆགས་ཤི་བ་དེ་སྙེད་ཀྱི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །ཤིང་དང་གཡེང་བ་ནི་ཆུ་ལོན་ལ་སོགས་པ་ཆུར་གཡེང་བ་དག་གོ། དེ་དག་ནི་དཔེ་ཙམ་དུ་ཟད་དེ། དེ་ལྟ་བུ་དང་འདྲ་བ་གཞན་དག་ཆུའི་ནང་དུ་གཞུག་པ་དང་དྲང་བ་དང་བཤལ་བ་དག་ཀྱང་སྤྱོད་པ་ཡིན་ནོ། །གོས་རིམ་པ་གཅིག་པ་ལས་གཞན་པ་སྤུ་ཅན་ལ་སོགས་ 7-108a པས་ལྷན་པ་ཅན་བསྡུས་པ་བཀྲུ་བར་ཡང་སྦྱོར་བའོ། །འོད་ལྡན་རྩ་བ་ལས། ཁྲུས་རས་སྤུ་བཅས་གོས་དང་ཉིས་རིམ་དག་གིས་ནི། སྲོག་ཆགས་བཅས་པའི་ཆུ་ལ་ལུས་ཀྱི་ཁྲུས་བྱ་བཀག །གང་ན་ཆུ་བས་སྲོག་ཆགས་མང་བ་དེར་ཁྲུས་ཀྱང་། །རིམ་པ་གཅིག་པུས་ལུས་ཀྱི་ཁྲུས་ནི་མི་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །ཞེས་རིམ་པ་གཅིག་པ་དེ་ཡང་སྲོག་ཆགས་ཀྱི་ཁམས་ཉུང་བའི་ཆུར་ནི་བཀྲུ་བར་བྱའོ་ཞེས་ལུང་ལས་དངོས་སུ་གསུངས་པ་ནི་མདོ་འདིའི་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏེ། གོས་རིམ་པ་གཅིག་པ་དེ་ཡང་སྲོག་ཆགས་ཀྱི་ཁམས་ལྷག་པར་མང་བའི་ཆུར་འཁྲུ་བ་ལྟ་བུ་ཡང་ལྟུང་བྱེད་འདིའི་སྦྱོར་བ་དག་ཡིན་ནོ། །སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པའི་ཆུ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པ་རྣམ་པར་འབྱེད་པའོ། ། ༈ ཕྲན་ཚེགས་སོགས་ཀྱིས་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ལ། སྲོག་ཆགས་གནོད་སྤང་ཚགས་བསྲེལ་བྱ། །ཚགས་མེད་མི་འགྲོ་ཞར་བྱུང་བསྟན། །སྲོག་ཆགས་བརྟགས་ནས་ཡིད་ཆེས་སྒྲུབ། །སྲོག་ཆགས་གནོད་སྤང་ཞར་བྱུང་བསྟན། །རུང་བ་མ་བརྟགས་སྤྱད་དུ་གནང་། །ཆུ་དང་འབྲེལ་བའི་བསླབ་བྱའོ། ། ༈ སྲོག་ཆགས་གནོད་སྤང་ཚགས་བསྲེལ་བྱ། དང་པོ་ནི། ལག་པས་ཆུ་ཚགས་འཛིན་པ་ངལ་བས་དཔྱོང་ཚགས་ཤིང་བུ་གསུམ་ལ་དཔྱོངས་པའི་ཆུ་ཚགས་བཅང་བར་བྱའོ། །ཆུ་ཚགས་དེ་གང་དུ་བཞག་པར་བྱ་ཞེ་ན། ས་ལ་བཞག་པའི་བུམ་པ་ལ་སོགས་པ་ཆུ་བཟེད་སྣོད་ཀྱི་སྟེང་གི་ནམ་མཁར་ཤིང་བུ་གསུམ་མདུང་ཁྱིམ་དུ་ཕུབ་པའི་ནམ་མཁའ་ལ་ཆུ་ཚགས་དེ་དཔྱོངས་ཏེ་བཞག་པར་བྱ་ཞིང་། ཆུ་ཚགས་དེ་ཡང་ཆུ་བཟེད་པར་བྱེད་པ་སྟེ། ཆུ་དེ་ཡང་དགང་བ་ཆུ་ཚགས་སུ་བླུག་པར་བྱ་བ་དང་། བླུགས་ནས་བཙགས་པར་བྱ་བའི་ཆུ་བཟེད་པར་བྱེད་པ་རས་ལ་སོགས་པའི་ཚགས་གདགས་པར་བྱ་བའི་ལྕགས་གཟེར་དག་ཤིང་བུ་གསུམ་གྱི་ཡ་ཏོག་ཏུ་བཏབ་པའི་ཤིང་བུ་གསུམ་བསྣོལ་མར་ 7-108b སྦྲེལ་བ་དང་ལྡན་པ་ནི་དཔྱོང་ཚགས་དེ་ཞེས་བྱའོ། །འོད་ལྡན་ལས། དབྱུག་གུ་གསུམ་ལ་ཆུ་ཚགས་གྲུ་གསུམ་གྱི་གྲྭའི་སྲད་བུས་བཏགས་ནས་བཙག་ཅེས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དཔྱོང་ཚགས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆུ་ཚགས་གྲུ་གསུམ་ལ་སོགས་པའི་རྫས་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ཆུ་གནས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཆུ་ཚགས་སུ་གཅལ་གཞུག་པར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཆུ་ཚགས་ཀྱི་ནང་ནས་ཆུ་མྱུར་དུ་ཟགས་ན་དེར་གནས་པའི་སྲོག་ཆགས་རྣམས་འཆི་བའི་དངངས་སྐྲག་འབྱུང་བ་སྤང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །གཅལ་ཅི་གཞུག་ན་བྱེ་མའམ་ལྕི་བ
【現代漢語翻譯】 難道要阻止或清除水渠嗎？如果這樣做，會導致殺死那麼多生物的墮落嗎？』木頭和漂浮物是指漂浮在水中的水藻等。這些只是例子，其他類似的行為，如將東西放入水中、拉直或沖洗，也是允許的。用一層以上的布料，如羊毛等縫製的衣物，也可以用來清洗。』光榮之根』中說：『用帶毛的洗浴布和兩層布料，禁止在有生物的水中沐浴。如果水中生物眾多，也不應用單層布料沐浴。』因此，經文中明確指出，即使是單層布料，也應在生物較少的水中清洗。這暗示了本經的含義，即在生物特別多的水中清洗單層布料，也屬於這種墮落行為。區分在有生物的水中使用物品的行為。 第二部分：通過瑣碎之事等來表達。 分為兩部分：避免傷害生物，使用過濾器。沒有過濾器則不走，說明了附帶情況。檢查生物后建立信任。避免傷害生物，說明了附帶情況。允許使用未經檢查的物品。這是與水相關的教義。 第一部分：避免傷害生物，使用過濾器。 首先，用手拿著水過濾器，或者用三根木棒懸掛的過濾器。水過濾器應該放在哪裡呢？放在地上的水罐等容器上方，用三根木棒像帳篷一樣支撐，將水過濾器懸掛在空中。水過濾器也用於盛水，將水倒入過濾器中，倒入後進行過濾，用於盛水的布等過濾器，將鐵釘固定在三根木棒的頂部，三根木棒交叉連線，這就是所謂的懸掛過濾器。』光榮之光』中說：『用三根棍子，用三角形的線將水過濾器綁起來進行過濾。』註釋中說：『所謂的懸掛過濾器，應該理解為三角形等材料製成的過濾器。』爲了讓水停留，應該在水過濾器中放置鵝卵石。註釋中說：『如果水從過濾器中迅速流出，爲了避免生活在那裡的生物感到恐懼而死亡。』應該放什麼樣的鵝卵石呢？沙子或重物。
【English Translation】 Should one prevent or clear water channels? If so, does it become a cause of downfall for killing so many creatures?』 Wood and floating objects refer to algae and the like floating in the water. These are just examples, and other similar actions, such as putting things into the water, straightening, or rinsing, are also permissible. Garments sewn with more than one layer of fabric, such as wool, can also be used for washing. It is said in the 『Root of Glory』: 『With a hairy bathing cloth and two layers of cloth, bathing in water with creatures is prohibited. If there are many creatures in the water, one should not bathe with a single layer of cloth either.』 Therefore, the scriptures explicitly state that even a single layer of cloth should be washed in water with fewer creatures. This implies the meaning of this sutra, that washing a single layer of cloth in water with particularly many creatures is also a cause of this downfall. Distinguishing the actions of using items in water with creatures. Second part: Expressing through trivial matters, etc. Divided into two parts: Avoiding harm to creatures, using filters. Not going without a filter, explaining incidental circumstances. Establishing trust after examining creatures. Avoiding harm to creatures, explaining incidental circumstances. Allowing the use of unchecked items. These are teachings related to water. First part: Avoiding harm to creatures, using filters. First, holding the water filter with one's hand, or a filter suspended by three sticks. Where should the water filter be placed? Above a water container such as a pot placed on the ground, supporting it with three sticks like a tent, suspending the water filter in the air. The water filter is also used to hold water, pouring water into the filter, and after pouring, filtering it, using cloth or other filters to hold the water, fixing iron nails to the tops of the three sticks, connecting the three sticks crosswise, this is called a hanging filter. It is said in the 『Light of Glory』: 『With three sticks, tie the water filter with triangular threads and filter.』 The commentary says: 『The so-called hanging filter should be understood as a filter made of triangular materials, etc.』 To allow the water to stay, pebbles should be placed in the water filter. The commentary says: 『If the water flows out of the filter quickly, to avoid the creatures living there from feeling fear and dying.』 What kind of pebbles should be placed? Sand or heavy objects.
འོ། །ཆུ་གནས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཆུ་ཚགས་ལ་ཡང་ན་ཚགས་རྟེན་སྣོད་གཞུག་གོ། ཚགས་རྟེན་སྣོད་དེ་ནི་ས་དང་ཟངས་མ་ལས་བྱས་པ་གང་ཡང་རུང་ངོ་། །ཚགས་རྟེན་སྣོད་དེ་ནི་ཤིང་བུ་གསུམ་གྱི་ཐོག་མ་རྩེ་མོ་ལ་གདགས་སོ། །ཡ་ཐོག་ཏུ་ལྕགས་གཟེར་གདབ་པར་བྱའོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་ལུང་དྲངས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་གི་རྩ་བ་ལས། ཤིང་བུ་གསུམ་གྱི་ཡུ་བ་ལ་གདགས་སོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཤིང་བུ་སྤྱི་སྤྲོད་གསུམ་གྱི་སྐེད་པ་ལ་གདགས་སོ་ཞེས་བཤད་ཀྱང་། ཤིང་བུ་གསུམ་རྩེ་མོ་བསྣོལ་མར་སྦྲེལ་བའོ། །རྩེ་མོ་གསུམ་ལ་གདགས་སོ། །ཐབས་གང་གིས་གདགས་ཤེ་ན། སྣོད་དེ་ལ་བུ་གུར་ལུང་བྱས་ཏེ་གདགས་སོ། །ཚགས་རྟེན་སྣོད་དེ་ནི་ངོས་གཉིས་ནས་བུ་གུ་གཅིག་ལ་ལུང་ཐག་གཅིག་ཀྱང་བྱ། བུ་ག་གཅིག་ལ་ལུང་ཐག་ཁ་གཉིས་སུ་གྱེས་པ་བྱས་ཏེ། ཤིང་བུ་གསུམ་ལ་བཏགས་ན་ཡང་འདུག་ཏུ་བཏུབ་བོ། །ཆུ་ཚགས་ཀྱི་ནང་དུ་ཚགས་རྟེན་སྣོད་བཞག་ན་ནི་ཚགས་རྟེན་སྣོད་ཀྱི་འོག་ཏུ་སོང་བའི་སྲོག་ཆགས་རྣམས་འཆི་བར་འགྱུར་སྲིད་པས། ཆུ་ཚགས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་གྱི་དངོས་སུ་ཚགས་རྟེན་སྣོད་བཞག་པར་བྱའོ། །དེ་ཅི་ཞིག་གིས་བཏགས་ཤེ་ན། སྔ་ 7-109a མ་ནི་ས་ལས་བྱས་པའི་ཚགས་རྟེན་སྣོད་ཐ་གུས་གདགས་སོ། །ཕྱི་མ་ཟངས་ལས་བྱས་པའི་ཚགས་རྟེན་སྣོད་ནི་ལྕགས་ཐག་འཇམ་པོས་གདགས་སོ། །ཚགས་རྟེན་སྣོད་དེ་གང་ཟག་གིས་ཀྱང་བཅང་བར་བྱའོ། །ཆུ་ཚགས་ལའང་ཆུ་མི་འཛག་ན་ཤིང་ལེབ་ཀྱིས་ཆུ་ཚགས་ལ་དལ་བུས་དལ་བུས་ཡང་ཡང་དུ་གདབ་པར་བྱའོ། །བུམ་ཚགས་གཅེའུ་སྦུ་གུ་ཅན་ནི་དེ་ནས་ཆུའི་སྒྲ་ཏི་ཏིག་སྒྲོག་ཅིང་འཛག་པའམ། ཡང་ན་དེའི་ནང་དུ་ཆུ་སྒྲ་སྒྲོག་ཅིང་འགྲོ་བར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་སྒྲ་སྒྲོག་ཅེས་ཀྱང་བྱའོ། །དེ་ནི་ཚེགས་ཆུང་བས་དེ་ལ་འདོད་པ་བསྐྱེད་པའི་ཐ་ཚིག །དེ་གང་ཟག་གིས་ཀྱང་བཅང་བར་བྱའོ། །དེ་ཅི་ལས་བྱས་པ་བཅང་ཞེ་ན། སའམ་ཟངས་མ་ལས་བྱས་པའོ། །དེའི་དབྱིབས་ཅི་འདྲ་ཞེ་ན། བུམ་ཚགས་ལྕེའུ་ཅན་དེ་ནི་ཕྱི་བུམ་པའི་དབྱིབས་ཅན་ནང་པདྨའི་སྙིང་པོའི་ནང་ན་གནས་པའི་བུ་གུ་ལྟ་བུའི་བུ་ག་དང་ལྡན་པ། བུ་གུ་དེ་དག་གིས་ངོས་འོག་མ་རྣམས་ལ་ལྕེའུ་ལྟ་བུའི་སྦུབས་ཅན་ཡིན་ནོ། །ནང་གི་བུ་གུ་དེ་དག་ཏུ་ཆུ་ཚགས་སུ་རུང་བའི་རས་མ་དགབ་པར་བྱའོ། །ཆུ་ཚགས་གང་ཟག་གིས་ཀྱང་ཉེ་བར་བཞག་པར་བྱའོ། །ཆུ་ཚགས་གྲུ་གསུམ་མམ་ཞེས་པ་ལ་བུ་ཊཱིཀ་ཏུ། རས་ལ་ཁ་ལ་སོགས་པ་གྲུ་གསུམ་པ་ཞབས་འཕྱངས་བྱིན་གྱིས་ཕྲ་བར་བཙེམས་པ་སྨྱུག་མའམ་འཁར་བ་ལ་སོགས་པ་གྲུ་གསུམ་ཡུ་བ་ཅན་ལ་བུ་གུ་ཕུག་པ་ལས་དཔྱོངས་པའོ། །རིལ་བ་ཞབས་ཚགས་ཅན་ནམ་ཞེས་པའི་བུ་ཊཱིཀ་ཏུ། སའམ་ཤིང་ངམ་ཟངས་ལས་བྱས་པའི་རིལ་བ་ཞབས་རིལ་གྱིས་ཟོ་བ་ཞབས་མ་བཅུག་པ་དང་འདྲ་བར་གསང་སྟོད་དུ་བཞག་ལ། དེ་རས་བཟང་པོས་ནང་རོལ་ནས་བཀབ་སྟེ། ཁའི་མཐོངས་ཕྱ
【現代漢語翻譯】 哦！爲了安置水，需要水濾器或濾器支架容器。濾器支架容器可以是泥土或銅製成的任何一種。濾器支架容器要固定在三根木棒的頂端。 टीका (ṭīkā，註釋)中引用說：『要在上面釘上鐵釘』。འགྲེལ་ཆུང་གི་རྩ་བ་ལས། (』grel chung gi rtsa ba las，小釋的根本)中說：『固定在三根木棒的柄上』，意思是固定在三根普通木棒的腰部。三根木棒的頂端要交叉連線。固定在三個頂端上。用什麼方法固定呢？在容器上打孔來固定。濾器支架容器的兩側各打一個孔，穿過一根繩子；或者在一個孔上系兩根繩子，這樣也可以固定在三根木棒上。如果把濾器支架容器放在水濾器裡面，那麼濾器支架容器下面的生物可能會死亡，所以應該把濾器支架容器放在水濾器的外面。用什麼來固定呢？ 第一個是用泥土製成的濾器支架容器，用繩子固定。第二個是用銅製成的濾器支架容器，用光滑的鐵絲固定。濾器支架容器也可以由人拿著。如果水濾器不漏水，可以用木板輕輕地、反覆地敲擊水濾器。帶小孔的瓶狀濾器，從那裡發出滴答滴答的聲音，或者水在裡面發出聲音，所以也叫作發聲。因為很小，所以用一個表示喜愛的詞來稱呼它。也可以由人拿著。用什麼材料製成的呢？用泥土或銅製成的。它的形狀是什麼樣的呢？帶小孔的瓶狀濾器，外形像瓶子，內部像蓮花的中心，有像孔一樣的孔。這些孔的下表面像小舌頭一樣。不要用布蓋住裡面的孔，以免影響過濾。水濾器也要放在人附近。水濾器是三角形的嗎？在བུ་ཊཱིཀ་ཏུ (bu ṭīka tu，子疏)中說：用布縫製成三角形，下襬細長，懸掛在竹竿或枴杖等三角形的柄上，從孔中垂下來。在རིལ་བ་ཞབས་ཚགས་ཅན་ནམ་ཞེས་པའི་བུ་ཊཱིཀ་ཏུ (ril ba zhabs tshags can nam zhes pa』i bu ṭīka tu，圓形帶底濾器)中說：用泥土、木頭或銅製成的圓形，底部像沒有底的桶一樣，放在隱蔽的地方，用好的布從裡面蓋住，露出邊緣。
【English Translation】 Oh! In order to settle the water, a water filter or a filter support container is needed. The filter support container can be made of either earth or copper. The filter support container should be fixed to the top of three wooden sticks. It is quoted from ṭīkā (commentary): 'Iron nails should be hammered on top'. It says in 』grel chung gi rtsa ba las (the root of the small commentary): 'Fixed to the handle of three wooden sticks', which means fixed to the waist of three ordinary wooden sticks. The tops of the three wooden sticks should be connected crosswise. Fixed on the three tops. How to fix it? Fix it by making holes in the container. Make one hole on each side of the filter support container and pass a rope through it; or tie two ropes to one hole, so that it can also be fixed on three wooden sticks. If the filter support container is placed inside the water filter, the creatures under the filter support container may die, so the filter support container should be placed outside the water filter. What is used to fix it? The first is a filter support container made of earth, which is fixed with a rope. The second is a filter support container made of copper, which is fixed with a smooth iron wire. The filter support container can also be held by a person. If the water filter does not leak, a wooden board can be used to gently and repeatedly tap the water filter. A bottle-shaped filter with small holes, from which a ticking sound is emitted, or water makes a sound inside, so it is also called sounding. Because it is small, it is called by a word expressing affection. It can also be held by a person. What material is it made of? Made of earth or copper. What is its shape? The bottle-shaped filter with small holes, the outer shape is like a bottle, the inside is like the center of a lotus, with holes like holes. The lower surfaces of these holes are like small tongues. Do not cover the holes inside with cloth, so as not to affect the filtration. The water filter should also be placed near the person. Is the water filter triangular? It says in bu ṭīka tu (sub-commentary): Sew the cloth into a triangle, with a slender hem, hanging from a triangular handle such as a bamboo pole or crutch, hanging from the hole. It says in ril ba zhabs tshags can nam zhes pa』i bu ṭīka tu (round filter with bottom): A round shape made of earth, wood or copper, the bottom is like a bottomless bucket, placed in a hidden place, covered from the inside with good cloth, exposing the edge.
ེ་སྟེ་རླུང་གིས་གསང་བཏོད་ལ་ཞབས་ཆུའི་ནང་དུ་བཅིངས་ཏེ་བཙིར་ནས་ཆུ་ནང་དུ་གཞིབ་ 7-109b ཐབས་སུ་བཙགས་ལ། ཕྱིར་འབྱུང་ཁར་ཁའི་མཐོངས་བཀག་སྟེ་རླུང་གིས་བསུབ་སྟེ་ཆུ་རང་གང་དང་བཅས་ཏེ་འབྱུང་བའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །བསལ་ཚགས་ནི་བུ་ཊཱིཀ་ཏུ། བསལ་ཚགས་ནི་རས་མ་རྐྱང་པ་དང་རས་ལེབ་ལེབ་པོ་ཞེས་བཤད་ལ། ཆུ་ཚགས་ཀྱི་ནང་དུ་སྲོག་ཆགས་ཟིན་པ་ཆུའི་གཞིར་བསྐྱལ་བའི་སྣོད་ཟོ་བའམ་བུམ་པའི་དབྱིབས་འདྲ་བ་ཁ་དང་ཞབས་ན་དཔྱོང་ཐག་རེ་རེ་བཏགས་ལ་ཐུར་དུ་གཏོང་ཚེ་ཁའི་དཔྱོང་ཐག་བསྡམ་ཞིང་ཞབས་ཀྱི་དཔྱོང་ཐག་གློད་ལ་འཇིངས་སུ་འབོར་བའི་ཚེ་ན། ཁའི་དཔྱོང་ཐག་གློད་ལ་ཞབས་ཀྱི་དཔྱོང་ཐག་བསྡམས་ཏེ། ཁ་ཕུབ་ལ་སྲོག་ཆགས་དལ་བུར་ཆུར་བཏང་བའི་སྣོད་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེའི་ལུགས་ཀྱི་དཔེའུ་རིས་ནི་འདི་སྟེ། གཞན་ཡང་འོད་ལྡན་ལས། བསལ་ཚགས་ནི་གོས་ཀྱི་དུམ་བུའོ་ཞེས་སོ། །བསྡུས་པ་ལས། ཆོས་གོས་ཀྱི་གྲྭ་སྟེ་བསལ་ཚགས་ཞེས་བྱ་བ་ཞེས་བཤད་དོ་ཞེས་པ་ལྟར་ན། རས་ལྟ་བུ་ལ་སྟེང་འོག་ཏུ་ཐིག་གུ་བཏགས་པ་འདྲ་ཞིག་ལ་འཆད་དགོས་པ་འདྲའོ། །ཀྱང་ངོ་ཞེས་པ་ཉེ་བར་བཞག་པར་བྱའོ། །དེ་མེད་པར་ལྗོངས་རྒྱུ་ཞིང་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །ཞེས་འོག་ནས་འབྱུང་བ་དེའི་དམིགས་བསལ་ནི། དགེ་སློང་ལམ་དུ་འགྲོ་བ་ན་ཆུ་ཚགས་མེད་ཀྱང་བྱ་མ་བུམ་དང་རིལ་བ་དག་གིས་ཆུ་རུང་བ་སྲོག་ཆགས་མེད་པ་བཅུས་པ་ཉིད་དང་། ལམ་དུ་འབབ་ཆུ་ལ་སོགས་པ་ཆུ་རུང་བ་བཅུར་ཡོད་པ་ཉིད་ཀྱང་ཆུ་ཚགས་དེ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དོ། ། ༈ ཚགས་མེད་མི་འགྲོ་ཞར་བྱུང་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། ཆུ་ཚགས་དེ་མེད་པར་ལྗོངས་རྒྱུ་ཞིང་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཆུ་ཚགས་དང་གྷཱུནྡྷེ་མེད་པར་ཡུལ་རྒྱུ་བར་མི་སྤྱད་ཅེས་བཤད་དེ། གྷཱུནྡྷེ་ཞེས་པ་ནི་རིལ་བ་སྤྱི་བླུགས་བསྡུས་པར་གསལ་ཏེ་འགྲེལ་ཆུང་གི་སྐབས་གཞན་ནས་བཤད་དོ། །དགེ་སློང་ནང་དེ་ཞེ་འགྲས་ 7-110a པ་དང་བཅས་པ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་ལྗོངས་རྒྱུ་ཞིང་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །གལ་ཏེ་དེ་དང་འགྲོགས་ཏེ་མི་འགྲོར་མི་རུང་བའི་རྐྱེན་དེ་ལྟ་བུ་ཡོད་ན། ནད་དང་བཅས་པ་དེ་ལ་བཟོད་པ་གསོལ་ཏེ་ལྷན་ཅིག་ལྗོངས་རྒྱུ་ཞིང་འགྲོ་བར་བྱའོ། །ཆུ་འཚག་པའི་བྱ་བ་བྱེད་པའི་དུས་ན་ཆུ་ཚགས་ཡོད་པ་ཉིད་ནི་ཡོད་པ་ཡིན་གྱི། སྔར་ཡང་མ་ཡིན་ནོ། །ཕྱིས་ཀྱང་མ་ཡིན་ནོ། །ཡོ་བྱད་གཞན་ཡང་རང་རང་གི་བྱ་བ་བྱེད་པའི་དུས་ན་ཡོད་པ་ཉིད་ནི་ཡོད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་མདོ་འདིས་སྤྱིར་བསྟན་པའི་ཊཱི་ཀས་བཤད་དོ། །རང་ལ་ཆུ་ཚགས་མེད་ཀྱང་གཞན་གྱིས་འདི་ལྟར་ཆུ་འཚག་པའི་དུས་དེར་ཆུ་ཚགས་གཡར་པོར་སྦྱིན་ནོ་ཞེས་ཁས་བླངས་པ་ནི་ཆུ་ཚགས་དེ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་གཉིས་ལྗོངས་རྒྱུ་བའི་ཚེ་ལམ་དུ་མི་འབྲལ་ན་སྦྱིན་པར་ཁས་བླངས་ཀྱང་དེ་གཉི
【現代漢語翻譯】 例如，用風的力量將水袋口打開，將水袋浸入水中並擠壓，以便將水吸入。在取出時，堵住袋口，用風吹入，使水充滿整個袋子並流出。關於濾水器的解釋，在《布提迦》中說：'濾水器是單層布或扁平的布。' 濾水器的用法是，如果水中有生物，就將水倒入一個像罐子或瓶子的容器中，容器的頂部和底部各系一根繩子。當向下放入水中時，收緊頂部的繩子，鬆開底部的繩子，讓容器沉入水中。然後，鬆開頂部的繩子，收緊底部的繩子，使容器口朝下，讓生物慢慢地釋放到水中。' 《光明經》中也說：'濾水器是一塊布。' 《攝頌》中說：'僧衣的邊緣被稱為濾水器。' 因此，它應該被解釋為類似於一塊布，上下各系一根線。'也要將'也'字放在附近。如果沒有濾水器，就不應該旅行或行走。'下面將要講的是一個特例：當比丘在路上行走時，即使沒有濾水器，如果他用鳥嘴壺或藥丸過濾了水，使其乾淨且沒有生物，或者在路上有乾淨的水源，那麼他就相當於擁有了濾水器。 二、沒有濾水器不應出行的情況： 如果沒有濾水器，就不應該旅行或行走。《小疏》中說：'沒有濾水器和藥丸，不應該在鄉村旅行。' 藥丸指的是總體的收集，這在《小疏》的其他地方有解釋。比丘不應該與內心充滿憤怒的人一起旅行或行走。如果必須與這樣的人同行，因為有不得不一起走的理由，那麼應該請求那個有嗔恨心的人原諒，然後一起旅行或行走。在過濾水的時候，擁有濾水器才是真正擁有濾水器，而不是之前或之後。其他物品也是一樣，在執行各自功能的時候才真正存在，這是經部的總論中所說的。即使自己沒有濾水器，但在別人過濾水的時候，如果答應借用濾水器，那麼也相當於擁有了濾水器。如果兩個比丘一起旅行，在路上不分開，即使答應借用濾水器，他們也相當於擁有了濾水器。
【English Translation】 For example, using the power of wind to open the mouth of the water bag, immerse the water bag in the water and squeeze it so that water is drawn in. When taking it out, block the mouth of the bag, blow air into it, so that the water fills the entire bag and flows out. Regarding the explanation of the water strainer, it is said in the 'Butika': 'The water strainer is a single layer of cloth or a flat cloth.' The usage of the water strainer is that if there are creatures in the water, the water is poured into a container like a jar or bottle, with a rope tied to the top and bottom of the container. When lowering it into the water, tighten the top rope, loosen the bottom rope, and let the container sink into the water. Then, loosen the top rope, tighten the bottom rope, and let the mouth of the container face down, slowly releasing the creatures into the water.' It is also said in the 'Luminous Sutra': 'The water strainer is a piece of cloth.' It is said in the 'Compendium': 'The edge of the monastic robe is called the water strainer.' Therefore, it should be interpreted as similar to a piece of cloth with a thread tied to the top and bottom. 'Also' should be placed nearby. Without a water strainer, one should not travel or walk. 'What will be said below is a special case: When a bhikshu is walking on the road, even if he does not have a water strainer, if he filters the water with a bird-beak pot or pills, making it clean and free of creatures, or if there is a clean water source on the road, then he is equivalent to having a water strainer. 2. The situation where one should not travel without a water strainer: Without a water strainer, one should not travel or walk. It is said in the 'Small Commentary': 'Without a water strainer and pills, one should not travel in the countryside.' Pills refer to the overall collection, which is explained elsewhere in the 'Small Commentary'. A bhikshu should not travel or walk with someone who is full of anger. If one must travel with such a person because there is a reason to do so, then one should ask for forgiveness from that angry person and then travel or walk together. When filtering water, having a water strainer is truly having a water strainer, not before or after. Other items are the same, they truly exist when performing their respective functions, as stated in the general discussion of the Sutra. Even if one does not have a water strainer, but if one promises to borrow a water strainer when someone else is filtering water, then one is equivalent to having a water strainer. If two bhikshus are traveling together and do not separate on the road, even if they promise to borrow a water strainer, they are equivalent to having a water strainer.
ས་ལམ་ཐ་དད་དུ་འབྲལ་བ་ན། གཡར་པོར་སྦྱིན་པར་ཁས་མ་བླངས་ན་མ་འབྲལ་བའི་དུས་སུ་ཡང་གཞན་གྱི་ཆུ་ཚགས་དེ་ལ་བརྟེན་པར་མི་བྱའོ། །ཆུས་ཕོངས་པར་མི་འགྱུར་བའི་ཉེ་འཁོར་ནི་རྒྱང་གྲགས་ལྔ་ཉིད་ཡིན་པས་ལམ་གྱི་ཐག་དེ་ཙམ་དུ་འགྲོ་བ་ནི་ཆུ་ཚགས་མེད་ཀྱང་ལྗོངས་རྒྱུ་བའི་ཉེས་པ་འབྱུང་བ་མ་ཡིན་ནོ། །ཆུས་ཕོངས་པར་མི་འགྱུར་བའི་ཉེ་འཁོར་དེ་ནི་རྒྱང་གྲགས་ལྔ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཕོངས་པར་མི་འགྱུར་བའི་ཉེ་འཁོར་དུ་འགྲོ་བ་ནི་རྒྱུ་བ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྨོས་པའི་དམིགས་བསལ་ནི། དགེ་སློང་རང་གི་གནས་སུ་ཆུ་ཚགས་བཞག་སྟེ། གནས་གཞན་དུ་སོང་བ་ལམ་དུའམ་འགྲོ་ས་དེ་ན་ཆུ་ཚགས་དེ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་མ་ཡིན་པ་ནི་རང་གར་བྱེད་པ་མ་ཡིན་པ་མ་ཡིན་ཏེ། རང་གར་བྱེད་པ་ཉིད་ཡིན་པས་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །བདག་གནས་གཞན་དེར་སོང་ན་ཆུ་ཚགས་ཡོད་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་དེ་ 7-110b ལྟར་ངེས་པ་མེད་ན། དེའི་ཚེ་ཆུ་ཚགས་མེད་པར་དེར་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །གནས་གཞན་དེར་ཆུ་ཚགས་བརྙན་རྙེད་པའི་གདེང་ཡོད་ན་ཉེས་པ་མེད་ཅེས་འགྲེལ་ཆུང་ལས་སོ། །ཆུ་ཚགས་གཅིག་གིས་དགེ་ཚུལ་མན་ཆད་དགེ་སློང་དུ་མ་ཆུ་ཚགས་མེད་པའི་ཉེས་པ་ཁེགས་པས་ཆུ་ཚགས་དེ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་མ་ཡིན་པར་མི་འགྱུར་རོ། །འབབ་ཆུའི་རྒྱུན་མགྱོགས་པ་ལ་ཡང་རྒྱང་གྲགས་ཡན་ཆད་ཀྱི་ཆུས་ཕོངས་པར་མི་འགྱུར་བ་ཉིད་མ་ཡིན་པ་ཉིད་མ་ཡིན་པས། འབབ་པའི་ཆུ་དྲག་པོའི་འགྲམ་ལ་འགྲོ་ཡང་རྒྱང་གྲགས་ལྔ་ཡན་ཆད་ཆུ་ཚགས་མེད་པར་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །ཆུའི་རྒྱུན་མགྱོགས་པ་དེ་ལ་རྒྱུན་ཕྱོགས་སུ་འགྲོ་ན་རུང་གིས། རྒྱུན་ལས་བཟློག་ཕྱོགས་སུ་འགྲོ་བས་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་བརྟགས་པའི་ཆུ་དེའི་རྒྱུན་སོང་བ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་རྗེས་སུ་འབྲེལ་བར་འགྲོ་བའི་དགེ་སློང་གིས་ནི་སྔར་རྒྱང་གྲགས་ཀྱི་འགོར་ཆུ་བརྟགས་པ་དེས་རྒྱང་གྲགས་ཀྱི་བར་དུ་ཆུ་བརྟག་མི་དགོས་པས་འཇུག་ཏུ་རུང་ངོ་། །དེའི་དམིགས་བསལ་ནི། གལ་ཏེ་ཆུ་རྒྱུན་མགྱོགས་པ་དེ་ཆུ་གཞན་དང་འདྲེས་པར་གྱུར་ན་དེ་ཡན་ཆད་དུ་བརྟག་མི་དགོས་སོ། ། ༈ སྲོག་ཆགས་བརྟགས་ནས་ཡིད་ཆེས་སྒྲུབ་པ། དང་པོ་ལ། བརྟག་པའི་དངོས་ཀྱི་དགོས་པ་ནི་མ་བརྟགས་པའི་ཉེས་བྱས་ཁེགས་པ་དང་། སྲོག་ཆགས་ཡོད་མེད་རྟོགས་པའོ། །བརྒྱུད་པའི་དགོས་པ་ནི་སྲོག་ཆགས་ལ་གནོད་པ་སྤོང་བའོ། །གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་དགུ་ལས། དངོས་པོ་གང་བརྟག་པ་ནི་ཆུ་ལ་གནས་པའི་སྲོག་ཆགས་སོ། །གཞི་གང་ལ་བརྟག་པ་ནི་ཆུ་མི་གཡོ་ཞིང་རྙོག་པ་མེད་པ་ལའོ། །སྣོད་གང་དུ་བརྟག་པ་ནི་གསལ་བར་རྟོགས་པའི་སྣོད་དུ་སྟེ། ཀཱ་རི་ཀཱ་ལས། ཉ་ཕྱིས་ལ་སོགས་ 7-111a ཆུ་བརྟགས་ཏེ། །ཞེས་སོ། །གང་ཟག་གང་གིས་བརྟག་པ་ནི་སྙིང་རྗེ་ཅན་གྱིས་ཏེ། ཀཱ་རི་ཀཱ་ལས། སྙིང་རྗེ་ཅན་གྱ
【現代漢語翻譯】 如果道路不同，如果未承諾借給水濾器，那麼在未分離時也不應依賴他人的水濾器。附近沒有缺水的地方是五yojana（梵文音譯，約7-9公里），即使沒有水濾器，走那麼遠的路也不會有旅行的過失。附近沒有缺水的地方是五yojana。前面所說的去不缺水的地方不算旅行的例外情況是：比丘在自己的住所放置水濾器，去了其他地方，如果在路上或去的地方沒有水濾器，那不是隨心所欲，因為隨心所欲就會有過失。如果我去了其他地方，就會有水濾器，如果沒有這樣的確定性，那麼那時不應該沒有水濾器就去那裡，這是 टीका（梵文，註釋）中所說的。如果確定在其他地方可以找到水濾器，就沒有過失，這是 लघुवृत्ति（梵文，小釋）中所說的。一個水濾器可以避免沙彌（梵文，佛教術語，指出家男子）以下的比丘們沒有水濾器的過失，所以不會變成沒有水濾器。 對於水流湍急的河流，超過一yojana的地方並非一定不缺水，即使沿著湍急的河流走，也不應該在超過五yojana的地方沒有水濾器。如果沿著水流湍急的方向走是可以的，但是逆流而上是不行的。也就是說，如果比丘沿著之前檢查過的水流方向走，那麼之前在yojana的起點檢查過水，就不需要再檢查yojana之間的水了，所以可以通行。例外情況是：如果湍急的水流與其他水混合，那麼就不需要再檢查了。 檢查生物並建立信任 首先，檢查的必要性在於避免未檢查的過失，並瞭解是否有生物。間接的必要性是避免傷害生物。 其次，總結的意義有九點：要檢查的物體是水中生物。檢查的基礎是沒有流動且沒有渾濁的水。檢查的容器是能夠清楚識別的容器，如偈頌中所說：'檢查魚類等水生生物。'檢查的人是具有慈悲心的人，如偈頌中所說：'有慈悲心的人。'
【English Translation】 If the roads are different, if there is no promise to lend a water strainer, then even when not separated, one should not rely on another's water strainer. The vicinity where there is no shortage of water is five yojana (Sanskrit transliteration, approximately 7-9 kilometers), even if there is no water strainer, going that far will not incur the fault of traveling. The vicinity where there is no shortage of water is five yojana. The exception to the previously mentioned rule that going to a place where there is no shortage of water does not count as traveling is: if a bhikshu (Sanskrit, Buddhist monk) places a water strainer in his own dwelling and goes to another place, if there is no water strainer on the road or at the destination, then it is not acting as one pleases, because acting as one pleases will incur a fault. If I go to another place, there will be a water strainer, if there is no such certainty, then at that time one should not go there without a water strainer, this is what is said in the tika (Sanskrit, commentary). If there is certainty that a water strainer can be found in another place, there is no fault, this is what is said in the laghuvrtti (Sanskrit, small commentary). One water strainer can prevent the fault of not having a water strainer for shramaneras (Sanskrit, novice monks) and below, so it will not become without a water strainer. For a rapidly flowing river, it is not necessarily true that there is no shortage of water beyond one yojana, even if walking along a rapidly flowing river, one should not go without a water strainer beyond five yojana. If walking along the direction of the rapidly flowing water is permissible, but going against the current is not. That is to say, if a bhikshu walks along the direction of the previously inspected water flow, then having inspected the water at the beginning of the yojana, there is no need to inspect the water between the yojana, so it is permissible to proceed. The exception is: if the rapidly flowing water mixes with other water, then there is no need to inspect beyond that. Examining living beings and establishing trust Firstly, the necessity of examination is to avoid the fault of not examining, and to understand whether there are living beings. The indirect necessity is to avoid harming living beings. Secondly, the meaning of the summary has nine points: the object to be examined is living beings in the water. The basis for examination is water that is not flowing and not turbid. The container for examination is a container in which one can clearly identify, as stated in the verse: 'Examine aquatic creatures such as fish.' The person who examines is a person with compassion, as stated in the verse: 'A person with compassion.'
ིས་ཞེས་སོ། །དགེ་འདུན་མང་བ་ཉིད་ན་ཆུ་ལ་སྲོག་ཆགས་རྟོག་པ་ནི་སྙིང་རྗེ་ཅན་ལ་བསྒོ་སྟེ་རྟོག་ཏུ་གཞུག་པའོ། །མིག་གང་གིས་བརྟག་པ་ནི་ཐ་མལ་པའི་མིག་ནད་མེད་པས་སོ། །ཚུལ་ཇི་ལྟར་བརྟག་པ་ནི། ཆུའི་སྟེང་དང་བར་དང་གཏིང་རིམ་པ་བཞིན་དུ་བརྟགས་ཏེ། ཀཱ་རི་ཀཱ་ལས། སྟེང་དང་བར་དང་གཏིང་རིམ་བཞིན། །ཞེས་སོ། །ཡུན་ཇི་སྲིད་དུ་བརྟག་པ་ནི། ལུང་ལས། བ་ལང་དྲུག་དང་ལྡན་པའི་ཤིང་རྟ་བག་ཡངས་ཀྱིས་འཁོར་བར་གྱུར་པའི་ཡུན་ཇི་སྲིད་དུ་བརྟག་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ནི་མཚོན་པ་ཙམ་སྟེ། ཡུན་རིང་ཡང་རུང་ཐུང་ཡང་རུང་སྟེ། ལུང་ལས། ཇི་སྲིད་ཀྱི་སེམས་དག་པར་འགྱུར་བ་དེ་སྲིད་དུ་བརྟག་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཆུ་བརྟག་པའི་ཉེ་འཁོར་གྱི་ཚད་ནི། འདོམ་གང་ཁོར་ཡུག་སྟེ། བརྟགས་པ་ནས་འདོམ་གང་ཁོར་ཡུག་ནི་དེ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ལོངས་སྤྱོད་པའི་དུས་ནི། ཆུ་ལན་གཅིག་བརྟགས་ནས་ཕྱི་དེ་ཉིན་བར་གྱི་ཉི་མ་འཆར་ཀ་ཚུན་ཆད་དུ་ལོངས་སྤྱད་དུ་རུང་ངོ་། ། གཉིས་པ་ནི། ཆུ་བརྟགས་པའི་གནས་ནས་འདོམ་གང་ཁོར་ཡུག་ནི་བརྟགས་པ་དེ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །མིག་གིས་དག་པ་ཉིད་ཀྱི་ཆུ་ནི་དག་པ་ཡིན་ནོ། །མིག་ཀྱང་ཐ་མལ་པས་སོ། །བརྟག་བྱའི་ཆུ་མི་གཡོ་བ་ཉིད་དང་། རྙོག་པ་མེད་པ་ལ་བརྟག་པར་བྱའོ། །བུམ་པ་མ་གང་བ་ལ་བརྟགས་པས་སྲོག་ཆགས་མ་རྟོགས་ན་ཆུས་བུམ་པ་གང་བ་ཉིད་ལ་བརྟག་པར་བྱའོ། །ཆུ་བརྟག་པ་དེ་ལ་བྱ་བ་ལས་འདས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པར་ཡུན་རིང་བ་ཉིད་ཀྱི་གྲངས་སུ་བགྲངས་པའི་ཡུན་རིང་པོ་ཉིད་དུ་བརྟག་པར་མི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ལ་ལ་ 7-111b ཆུའི་སྲོག་ཆགས་ལ་ཐེ་ཚོམ་ཟའམ། མི་མཐོང་ན་རྩ་ལ་སོགས་པའི་རྩེ་མོ་འཇམ་པོས་སྲོག་ཆགས་དག་གཞན་ལ་ཡང་བསྟན་སླའོ། ། ༈ སྲོག་ཆགས་གནོད་སྤང་ཞར་བྱུང་བསྟན་པ། བཞི་པ་ནི། ཆུའི་སྲོག་ཆགས་དེ་དག་ཁྲོན་པ་ལ་སོགས་པར་རྒྱང་བསྐྱུར་བྱས་ན་ལམ་གྱི་ཐག་ཇི་སྲིད་ཀྱིས་འཆི་བར་འགྱུར་བའམ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། མྱོས་པར་འགྱུར་བའི་ལམ་གྱི་ཐག་དེ་སྲིད་དུ་མི་འདོར་རོ་སྟེ། རྒྱང་བསྐྱུར་དུ་འཕང་བར་མི་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །ཆུའི་སྲོག་ཆགས་ལས་གཞན་ཡང་སྟེ། ཤིག་དང་། རྩྭ་ཤིག་དང་། གྲོག་སྦུར་ལ་སོགས་པ་ཡང་འཆི་བར་འགྱུར་བའམ། མྱོས་པར་འགྱུར་བའི་ལམ་གྱི་ཐག་དེ་སྲིད་དུ་རྒྱང་བསྐྱུར་དུ་མི་དོར་རོ། །གལ་ཏེ་མར་མེའི་ནང་དུ་སྲོག་ཆགས་ལྷུང་ན་མར་མེ་དེ་སྣང་བར་བྱེད་པ་སྟེ། མར་མེ་ལ་མི་སྒྲིབ་པའི་འོད་ཁང་གིས་གཡོགས་པར་བྱའོ། །འོད་ཁང་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། སྨྱིག་ཚལ་གྱི་གཟེབ་དར་དཀར་པོས་གཡོགས་པའི་ལྷང་ཚེར་སྲབ་མོས་གཡོགས་པ་ནི་འོད་ཁང་དེ་ཞེས་བྱའོ། །འོད་ཁང་མིག་བརྒྱ་པ་ཡང་རུང་ངོ་ཞེས་པ་ནི་མཚོན་པའོ། །མིག་བརྒྱ་པ་དེ་དང་པོ་ནས་རྫ་མཁན་གྱིས་བྱས་པའི་སྣོད་བུམ་པའི་དབྱིབས་འ
【現代漢語翻譯】 如是說。如果僧眾很多，那麼對於水中生物的觀察，是對具有慈悲心的人的勸告，讓他們去觀察。用眼睛觀察，是指用普通人沒有疾病的眼睛。觀察的方式是：依次觀察水的表面、中間和底部。如頌云：『表面、中間和底部，依次。』觀察的時間是：經文中說：『要觀察像六頭牛拉著的車子悠閒地行駛那麼長的時間。』這只是一個比喻，時間長短都可以。經文中說：『要觀察到內心清凈為止。』觀察水時，周圍的範圍是：一尋的範圍。從觀察的地方開始，一尋的範圍就是那個地方。享用（水）的時間是：一次觀察水后，到第二天日出之前都可以享用。 第二，從觀察水的地方開始，一尋的範圍就是觀察過的地方。用眼睛確認乾淨的水就是乾淨的。眼睛也是指普通人的眼睛。要觀察的水應該是靜止的、沒有渾濁的。如果觀察未裝滿的瓶子沒有發現生物，那麼就要觀察裝滿水的瓶子。觀察水這件事，對於已經完成任務的人來說，不應該被算作需要長時間完成的任務。論疏中說：『有些人對水中的生物有懷疑，或者看不見，可以用草等柔軟的尖端來輕易地向其他人展示生物。』 第四，關於避免傷害水中生物的附帶說明：如果將水中的生物丟棄到井等地方，那麼要丟棄到它們不會因路途遙遠而死亡的地方。小釋中說：『不要丟棄到它們會昏迷的路途那麼遠的地方，不要丟棄到遠處。』除了水中的生物，還有虱子、草虱子、螞蟻等，也要丟棄到它們不會死亡或昏迷的路途那麼遠的地方。如果生物掉進酥油燈里，要讓燈發光，用不遮擋燈光的燈罩罩住。燈罩是什麼樣的呢？用竹篾編的盒子，用白色絲綢覆蓋，再用薄紗覆蓋，這就是燈罩。『一百個孔眼的燈罩也可以』，這只是一個比喻。一百個孔眼的燈罩，最初是陶匠製作的容器的形狀。
【English Translation】 Thus it is said. If the Sangha is large, then the examination of creatures in the water is an exhortation to those with compassion, to have them examine. Examining with the eyes refers to the eyes of an ordinary person without illness. The manner of examination is: to examine the surface, middle, and bottom of the water in sequence. As the verse says: 'Surface, middle, and bottom, in sequence.' The duration of examination is: As stated in the scripture, 'One should examine for as long as a cart with six oxen leisurely travels.' This is merely an illustration; it can be long or short. As stated in the scripture, 'One should examine until the mind becomes pure.' The extent of the vicinity for examining water is: a fathom's circumference. From the place of examination, a fathom's circumference is that very place. The time for consumption is: once the water is examined, it is permissible to consume it until sunrise the next day. Secondly, from the place where the water is examined, a fathom's circumference is the place that has been examined. Water that is pure to the eye is pure. The eye also refers to the eye of an ordinary person. The water to be examined should be still and free from turbidity. If no creatures are detected when examining an unfilled pot, then one should examine a pot filled with water. The examination of water, for one who has completed the task, should not be counted as a task to be completed over a long period. As the commentary says: 'If some have doubts about creatures in the water, or cannot see them, it is easy to point out the creatures to others with the soft tip of a root or the like.' Fourth, an incidental explanation of avoiding harm to living beings in water: If those creatures in the water are discarded into wells and the like, they should be discarded at a distance where they will not die from the length of the road. As stated in the minor commentary: 'One should not discard them at a distance where they will become intoxicated; one should not throw them far away.' Other than creatures in the water, also lice, grass lice, ants, and the like, should not be discarded at a distance where they will die or become intoxicated. If a creature falls into a butter lamp, the lamp should be lit, and it should be covered with a light chamber that does not obscure the lamp. What is the light chamber like? A box made of bamboo strips, covered with white silk, and then covered with thin gauze is called a light chamber. 'A light chamber with a hundred eyes is also acceptable,' which is just an illustration. The light chamber with a hundred eyes is initially in the shape of a pot made by a potter.
དྲ་བ་ལ་ཚགས་དང་འདྲ་བར་བུ་གུ་མང་པོ་བཏོད་ནས་སོ་བཏང་བའམ། བུམ་པ་ལ་སོགས་པའི་སྣོད་ལ་ཕྱིས་བུ་གུ་མང་པོ་བཏོད་པ་ཅན་ནོ། །སྐྲ་དང་རྔ་མ་དང་རྔོག་མ་ལ་སོགས་པའི་རྙིས་སྦྲུལ་བཟུང་བར་མི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། འདི་ནི་སྦྲུལ་གནོད་པར་འགྱུར་བ་སྤང་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །སྦྲུལ་ཇི་ལྟར་བསལ་ན་སེ་གོལ་གྱི་སྒྲ་ཕྱུངས་ཏེ། དེའི་འོག་ཏུ། ཀྱེ་བཞིན་བཟང་ཞེས་བོས་ནས་མིག་ལམ་ན་མ་འདུག་ཅིག་ཅེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །དེ་སྐད་བརྗོད་ཀྱང་དེ་མི་སྣང་བའི་ཕྱོགས་ན་མི་འདུག་ན་དབྱུག་གུ་སྐམ་ཁས་དལ་བུས་རྫ་མའམ་བུམ་པར་བཅུག་སྟེ་ཁ་བཅད་ནས་ 7-112a རླུང་དབྱུང་བའི་རྫ་མའམ་བུམ་པ་དེ་ལ་བུ་གུ་དག་བཏོད་དེ་སྦྲུལ་བསལ་བར་བྱའོ། །ཐབས་དེ་རྣམས་མ་འགྲུབ་ན་ལྕག་པོད་དམ། ཤུར་བུའམ། ཤུར་བུ་ཕྲེའུས་སམ་ཐ་གུ་རས་མས་དཀྲིས་པའི་ཞགས་མིག་གིས་སྦྲུལ་གྱི་མགུལ་པར་བཅིངས་ཏེ་དོར་བར་བྱའོ། །ལྕག་པོད་ལ་སོགས་པས་བཅིང་ཐབས་དེ་དག་ནི་དོར་བ་འབའ་ཞིག་ལ་བྱ་བར་མ་ཟད་ཀྱི། རྫ་མའམ་བུམ་པའི་ནང་དུ་གཞུག་པ་ལ་ཡང་བྱའོ། །སྦྲུལ་དེ་ནགས་དང་རྩྭ་ལ་སོགས་པ་ཚང་ཚིང་གི་ནང་དུ་དོར་བར་མི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། དེ་ནི་མེ་གཏོང་བའི་ཉེས་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །སྦྲུལ་དེ་ཁུང་དུ་ཞུགས་ཀྱི་བར་དུ་ཁྱེར་བའི་མི་དེས་བསྡད་པར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། དེ་ནི་འོལ་བ་ལ་སོགས་པས་ཁྱེར་བའི་ཉེས་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །ཤིག་རྣམས་ནི་རས་མར་གཞུག་པར་བྱའོ། །རས་མ་དེ་ནི་ཀ་བ་དང་རྩིག་གསེབ་དག་ཏུ་གཞུག་གོ། འདུལ་འཛིན་རྣམས་ཀྱི་མན་ངག་ལྟར་ན་རས་གྲང་ཚོས་བྱས་པ་ཁ་དོག་ཡལ་ནས། གོས་རྙིང་པ་ཁ་བསྒྱུར་བའི་ཚེ་ཤིག་རྣམས་རས་མར་གཞུག་ཅིང་ཁ་བསྒྱུར་ནས་གོས་དེ་ཉིད་ལ་བཏབ་སྟེ་གོན་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །རྩ་ཤིག་ནི་འཇུ་བ་སྟེ་མད་ཀུ་ན་ཀ་རྣམས་ནི་གསིང་མར་རྩྭ་སྔོན་པོ་ཡོད་པའི་ཕྱོགས་སུ་བཞག་པར་བྱའོ། །ཡང་ན་ཕྱོགས་བསིལ་བར་རོ། །འདི་ནི་ཉི་མས་ཚིག་པའི་ཕྱོགས་སུ་འཇོག་པ་བཀག་པའོ། །སྔ་མ་ཆུའི་སྲོག་ཆགས་རྣམས་ཁྲོན་པ་ལ་སོགས་པ་གཏིང་རིང་པོར་གཞུག་པའི་ཕྱིར་གང་ཟག་གིས་ཀྱང་བསལ་སྣོད་བཅང་བར་བྱའོ། །བསལ་སྣོད་ནི་བུམ་པ་གང་བཞིན་དུ་གཞུག་ཅིང་སྟོང་པར་དབྱུང་དུ་རུང་བ་སྟེ། མགྲིན་པ་དང་ཞབས་གཉིས་ཀར་དཔྱོང་ཐག་གཉིས་བཏགས་ཤིང་། ཁྲོན་པའི་ནང་དུ་ཕྱིན་པ་ན་མགྲིན་པར་ 7-112b བཏགས་པའི་དཔྱོང་ཐག་གློད་ཅིང་། ཞབས་ནས་བཏགས་པའི་དཔྱོང་ཐག་འཐེན་པས་ཁ་སྦུབས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །ཡང་ན་ཆུ་ཚགས་དེ་ཉིད་ལ་ཁ་ཞབས་གཉིས་ཀར་དཔྱོང་ཐག་གཉིས་བཏགས་པ་ཉིད་ཀྱིས་ཆུའི་སྲོག་ཆགས་རྣམས་ཁྲོན་པ་ལ་སོགས་པའི་ནང་དུ་གཞུག་པར་བྱའོ། །ཆུ་ཚགས་ལ་སྲོག་ཆགས་ཐམས་ཅད་ཆགས་པ་བསལ་བའི་ཐབས་ཆུས་བཤལ་བ་ཡིན་ནོ། །སེན་མོས་བཟུང་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཆུ་ཚག
【現代漢語翻譯】 如同在網上織網一樣，創造許多孔洞並進行清理，或者在水壺等容器上製造許多孔洞。頭髮、尾巴和鬍鬚等毛髮不應用於捕捉蛇。 《聲明》：這（規定）是爲了避免蛇受到傷害。如何驅趕蛇呢？發出響板的聲音，然後在下面說：『美麗的女士，請不要出現在我的視線中。』即使這樣說了，如果它不在看不見的地方，就用乾燥的棍子輕輕地將它放入陶罐或水壺中，封住口， 然後在那隻通風的陶罐或水壺上打孔，以此來驅趕蛇。如果這些方法都不奏效，就用鞭子、繩索或用布條纏繞的繩索，套住蛇的脖子，然後丟棄。用鞭子等捆綁的方法不僅用於丟棄，也用於放入陶罐或水壺中。不要將蛇丟棄在森林或草叢等茂密的地方。 《聲明》：這是爲了避免引起火災的危險。拿著蛇的人應該坐著，直到蛇進入洞穴。 《聲明》：這是爲了避免被冰雹等擊中的危險。虱子應該放在布里。然後將布放在柱子和墻壁的縫隙中。根據持律者的口訣，用冷水染色的布褪色后，在更換舊衣服時，將虱子放入布中，縫好后，穿在原來的衣服上。 根虱，即螞蟻，以及水生昆蟲，應放置在陰涼處或有綠草的地方。或者放在陰涼的地方。這是爲了禁止放在被太陽曬到的地方。之前提到，爲了將水生生物放入井等深處，人們也應該攜帶一個容器。這個容器應該像裝滿水的瓶子一樣，可以放入並倒空，在頸部和底部都繫上繩子。當它進入井中時，鬆開繫在頸部的繩子，拉動繫在底部的繩子，瓶口就會朝下。 或者，直接在濾水器的頂部和底部繫上繩子，就可以將水生生物放入井中。清除濾水器上所有生物的方法是用水沖洗，而不是用指甲抓取。濾水器。
【English Translation】 Like weaving a web, create many holes and clean, or make many holes in containers such as kettles. Hair, tails, and beards should not be used to catch snakes. Statement: This (regulation) is to avoid harming snakes. How to drive away snakes? Make the sound of a clapper, and then say below: 'Beautiful lady, please do not appear in my sight.' Even if you say that, if it is not in an invisible place, gently put it into a pottery pot or kettle with a dry stick, seal the mouth, Then make holes in that ventilated pottery pot or kettle to drive away the snake. If these methods do not work, use a whip, rope, or rope wrapped with cloth strips to tie the snake's neck and discard it. The method of binding with whips, etc., is not only used for discarding, but also for putting it into pottery pots or kettles. Do not discard the snake in dense places such as forests or grass. Statement: This is to avoid the danger of causing a fire. The person holding the snake should sit until the snake enters the cave. Statement: This is to avoid the danger of being hit by hail, etc. Lice should be placed in cloth. Then put the cloth in the gaps of pillars and walls. According to the mantra of the Vinaya holders, after the cloth dyed with cold water fades, when changing old clothes, put the lice in the cloth, sew it up, and wear it on the original clothes. Root lice, that is, ants, and aquatic insects should be placed in a cool place or where there is green grass. Or put it in a cool place. This is to prohibit placing it in a place exposed to the sun. As mentioned before, in order to put aquatic creatures into deep places such as wells, people should also carry a container. This container should be like a bottle filled with water, which can be put in and emptied, with ropes tied to both the neck and the bottom. When it enters the well, loosen the rope tied to the neck and pull the rope tied to the bottom, and the mouth of the bottle will face down. Alternatively, by directly tying ropes to the top and bottom of the water filter, aquatic creatures can be put into the well. The method of removing all creatures attached to the water filter is to rinse with water, not to scratch with nails. Water filter.
ས་ལ་ཆགས་པའི་དྲི་མ་ནི་བཀྲུ་བས་སོ། །ཆུ་ཚགས་རུལ་བ་ཉིད་དུ་མི་འགྱུར་བ་ནི་སྐམ་པའོ། །དྲི་མ་བསལ་བ་དང་རུལ་བར་མི་འགྱུར་བ་དེ་གཉིས་ཀ་ལ་ཡང་ཆུ་ཚགས་དམ་དུ་བཙིར་ན་སྟེ། ཆུ་བླུགས་ན་ཕན་པ་ཉིད་དོ། ། ༈ རུང་བ་མ་བརྟགས་སྤྱད་དུ་གནང་་བ། ལྔ་པ་ནི། ཆུ་བཙགས་ཀྱང་མ་བརྟགས་ན་འཐུང་དུ་མི་རུང་ངོ་། །འོན་ཀྱང་ཆུ་རུང་བ་ལྔ་སྟེ། དང་པོ་དགེ་འདུན་གྱིས་རུང་བ་ནི། ལུང་ལས། དགེ་འདུན་མཐུན་པར་བསྐོས་པའི་དགེ་སློང་གི་ཆུ་བཙགས་པར་གྱུར་པ་སྟེ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། མདོར་ན་བསླབ་པ་ལ་གུས་པའི་དགེ་འདུན་འདིའི་ཆུ་སྣོད་ཀྱི་ཆུ་ལ་ནི་སྲོག་ཆགས་མེད་པར་ངེས་སོ་ཞེས། ཡིད་ཆེས་པ་དགེ་འདུན་དང་གང་ཟག་གིས་རུང་བ་ནི་བསླབ་པ་ལ་གུས་པའི་གང་ཟག་འདིའི་ཆུ་སྣོད་ཀྱི་ཆུ་ལ་ནི་སྲོག་ཆགས་མེད་པར་ངེས་སོ་ཞེས། ཡིད་ཆེས་པའི་གང་ཟག་དང་ཆུ་ཚགས་ཀྱིས་རུང་བ་ནི་ཆུ་ཚགས་དམ་པོ་འདིས་བཙགས་པའི་ཆུ་ལ་ནི་སྲོག་ཆགས་མེད་པར་ངེས་སོ་ཞེས། ཡིད་ཆེས་པའི་ཆུ་ཚགས་དང་ཁྲོན་པ་ལ་སོགས་པའི་རུང་བ་ནི་ཁྲོན་པའམ་ཆུ་མིག་གམ་འབབ་ཆུ་འདི་ལ་ནི་ནམ་ཡང་སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པར་མ་གྱུར་ཏོ་ཞེས་ཡིད་ཆེས་པའི་ཆུ་ལ་ཚགས་མ་རྙེད་པའི་ཤེས་པས་འཇུག་པ་ལ་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མེད་དོ། །ལྔ་པ་ཉིན་ཞག་གཅིག་ཏུ་རུང་བ་ནི་ཆུ་ 7-113a བཅུས་པ་ཆུ་རའམ་བུམ་པ་ལ་སོགས་པར་བཞག་པ་དང་། ཁྲོན་པ་དག་ནི་སྔ་དྲོ་ལྟ་བུ་ལན་གཅིག་བརྟགས་ནས་སང་གི་ཉི་མ་འཆར་ཀ་ཚུན་ཆད་ནི་ལོངས་སྤྱོད་པའི་ཚེ་མ་བརྟགས་པར་སྤྱད་དུ་རུང་སྟེ། སྔར་ལན་གཅིག་བརྟགས་པ་ཉིད་ཀྱི་རྗེས་སུ་འཇུག་གོ། འདི་ལ་ཡང་ལུང་ལས་ནི་ཁྲོན་པས་རུང་བ་ཞེས་མིང་བཏགས་སྣང་སྟེ་བཅུས་པ་དང་། ཁྲོན་པ་དག་ནི་ཞེས་པའི་ཁྲོན་པའི་ཆ་ནས་མིང་བཏགས་སོ། །སུམ་བརྒྱ་པ་དང་ལོ་དྲི་བ་ལས། ཡིད་ཆེས་པའི་རུང་བ་ཞེས་མིང་དེ་སྐད་ཀྱང་གདགས་སོ། ། ༈ ཆུ་དང་འབྲེལ་བའི་བསླབ་བྱ། དྲུག་པ་ནི། རྐང་ཁྲུས་སྣོད་ནི་དགེ་འདུན་ལ་དགོས་པ་རྐང་པ་ལ་སོགས་པ་ཆུས་འཁྲུ་བའི་རིལ་བ་དེ་སྣོད་དེ་ཆུ་མེད་པ་སྟོང་པར་མཐོང་ན་ཆུས་དགང་བར་བྱའོ། །ཆུ་དང་འབྲུ་མར་ལ་སོགས་པ་གཞན་གྱི་སྣོད་ཀྱང་དགེ་འདུན་གྱིས་ཉེ་བར་བཞག་པར་བྱའོ། །དགེ་འདུན་གྱི་ཆུའི་སྣོད་དང་འབྲུ་མར་ལ་སོགས་པ་གཞན་གྱི་སྣོད་དེར་གཏོགས་པའི་སྣོད་སྤྱད་བྲུབ་པ་ནི་སྣོད་སྤྱད་འབྲུབ་པར་བསྐོས་པའི་དགེ་སློང་དེའི་ལས་ཡིན་ནོ། །སྣོད་སྤྱད་འབྲུབ་པའི་ལས་བསྟན་པ་འདིར་དགེ་འདུན་གྱི་སྣོད་སྤྱད་གཡར་པོར་སྦྱིན་པ་དང་། དེ་ནས་བླངས་པ་དག་ཀྱང་མ་བསྡུས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཁྱིམ་པ་དགེ་འདུན་གྱི་སྣོད་སྤྱད་རྙིང་པ་བརྙན་པ་ཉིད་ལ་སྣོད་སྤྱད་རྙིང་པ་དེ་ཡོད་པ་ཉིད་ན་དགེ་སློང་སྣོད་སྤྱད་འབྲུབ་པ་དེས་གཡར་པོར་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །ཁྱིམ་པའི་རྙིང་པ་བརྙན་པ་ཉི
【現代漢語翻譯】 大地上沾染的污垢，用水洗滌即可清除。水囊不會腐爛的方法是使其乾燥。要去除污垢並防止腐爛，這兩個方法都需要將水囊緊緊地擠壓，注入水是有益的。 第五，未經檢查的水不能飲用。然而，有五種水是可以飲用的：第一種是僧團認可的水。如律藏所說：『由僧團一致推選的比丘過濾的水。』簡而言之，對於尊重戒律的僧團，可以確信他們的水器中的水沒有生物。對於信任的僧團和個人，可以確信尊重戒律的個人水器中的水沒有生物。對於信任的濾水器，可以確信通過這個嚴密的濾水器過濾的水沒有生物。對於信任的水井等，可以確信這個水井、泉水或流水中從未有過生物。對於無法找到濾水器的情況，通過知識進行判斷也是沒有問題的。第五種是一天內可以飲用的水，即儲存在水罐或水瓶等容器中的水，以及水井中的水，只需在早上檢查一次，直到第二天的日出都可以飲用，無需再次檢查，因為可以遵循之前的檢查結果。這在律藏中也被稱為『水井認可的水』，這是從『水井』的角度命名的。在《三百頌》和《洛智瓦》中，也稱之為『信任認可的水』。 第六，洗腳盆是僧團必需的，當看到洗腳等用的盆是空的時，應該用水裝滿。水、油等其他物品的容器也應該由僧團妥善放置。屬於僧團的水器和油等其他物品的容器，其清潔工作應由指定的清潔僧負責。這裡所說的清潔工作，也包括僧團器物的借出和收回。如果居士需要僧團的舊器物，並且該器物仍然可用，那麼負責清潔的僧人應該將其借出。如果居士的舊器物仍然可用，那麼也應該借給他們。
【English Translation】 Dirt that clings to the earth can be removed by washing. The way to prevent a water bag from rotting is to dry it. To remove dirt and prevent rotting, both methods require squeezing the water bag tightly; pouring water into it is beneficial. Fifth, water that has not been inspected is not suitable for drinking. However, there are five types of water that are acceptable: The first is water approved by the Sangha (community of monks). As stated in the Vinaya (monastic code): 'Water filtered by a Bhikshu (monk) appointed by the unanimous Sangha.' In short, for a Sangha that respects the precepts, one can be certain that there are no living beings in the water of their water vessels. For trusted Sangha and individuals, one can be certain that there are no living beings in the water of the water vessel of an individual who respects the precepts. For a trusted water filter, one can be certain that there are no living beings in the water filtered through this tight water filter. For trusted wells, etc., one can be certain that this well, spring, or flowing water has never contained living beings. For situations where a filter cannot be found, there is no fault in proceeding with knowledge. The fifth is water that is acceptable for one day, that is, water stored in a water jar or bottle, etc., and wells, which only need to be inspected once in the morning and can be used until sunrise the next day without further inspection, as one can follow the previous inspection. This is also called 'water approved by the well' in the Vinaya, named from the aspect of 'well.' In the 'Three Hundred Verses' and 'Lodriwa,' it is also called 'water approved by trust.' Sixth, a foot-washing basin is necessary for the Sangha. When the basin used for washing feet, etc., is seen to be empty, it should be filled with water. Containers for water, oil, etc., should also be properly placed by the Sangha. The cleaning of water vessels and other containers belonging to the Sangha should be the responsibility of the designated cleaning monk. The cleaning work mentioned here also includes the lending and borrowing of Sangha utensils. If a layperson needs an old utensil of the Sangha, and the utensil is still usable, then the monk in charge of cleaning should lend it out. If the layperson's old utensil is still usable, it should also be lent to them.
ད་ལ་དེ་ཡོད་པ་ཉིད་ན་སྦྱིན་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་དེས་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་འོངས་པའི་ཡོན་བདག་སྣོད་སྤྱད་གཡར་བ་རྣམས་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་སྣོད་སྤྱད་རྙིངས་པ་གཡར་པོར་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་ཉིད་ཀྱང་མ་བསྟན་པ་མ་ཡིན་ནོ། །དགེ་འདུན་ལ་སྣོད་སྤྱད་ 7-113b གཡར་རམ་སློང་བའི་དགེ་སློང་ལ་ནི་དགེ་འདུན་ལ་སྣོད་སྤྱད་གསར་པ་ཡོད་ན་དེ་ཕྱིར་བླང་བ་མེད་པ་གཏན་སྦྱིན་པ་ཉིད་དུ་འོང་སྟེ་སྣོད་སྤྱད་འབྲུབ་པས་སྦྱིན་ནོ། །སྣོད་སྤྱད་བཞག་པའི་གནས་ཀྱི་ཆེད་དུ་མཛོད་ཁང་བསྐོ་བར་བྱའོ། །ས་དང་ཟངས་མའི་སྣོད་སྤྱད་དག་མཛོད་ཐ་དད་དུ་བཞག་ཅིང་། མཛོད་གཅིག་ཏུ་ཡང་སོ་སོར་བཞག་པར་བྱའོ། །དགེ་འདུན་གྱི་དོན་དུ་ཆུ་ཉེ་བར་བཞག་པར་བྱའོ། །ཆུ་དེ་གནས་སྐབས་གང་དུ་བཞག་ཅེ་ན། གར་བབ་བབ་ཏུ་མི་བཞག་གོ། ཆུ་དེའི་ཆེད་དུ་ཆུ་ཁང་བྱའོ། །དེ་གང་དུ་བྱ་ན། གཙུག་ལག་ཁང་གི་ནང་གི་ལྷོ་ནུབ་ཀྱི་མཚམས་སུའོ། །ཊཱི་ཀར། དེར་རྟག་ཏུ་གྲིབ་མ་འབབ་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །མུན་གནག་པར་གྱུར་པ་ན་ཆུ་ཁུང་དེ་ལ་སྐར་ཁུང་གདོད་པ་དང་། སོ་ཕག་གི་གཅལ་དགྲམ་པ་དང་། ཆུ་ཁུང་དོད་པ་དང་། ཆུ་ཁུང་དེ་ལ་སྒོ་གདོད་པ་དང་། སྒོ་གླེགས་དང་དེ་ལ་ལག་བཟུང་ལྕགས་ཀྱི་ཡང་མིག་གཞུག་པར་བྱའོ། །ཆུ་ཚགས་བཞག་པའི་ཕྱིར་ཆུ་ཁང་དེའི་ནང་དུ་གདང་བུ་བྱའོ། །ཆུ་སྣོད་ནི་ཤིང་གི་ཁྲིའུ་དག་ལ་བཞག་གོ། ཡང་ན་ཆུ་སྣོད་དེ་སོ་ཕག་གི་སྟེགས་བུའི་སྟེང་དུའོ། །སོ་ཕག་གི་སྟེགས་བུ་ཉི་ཚེ་བའི་སྟེང་དུ་བཞག་ཏུ་མི་རུང་སྟེ། སོ་ཕག་གི་སྟེགས་བུའི་སྟེང་དུ་ཤིང་ལེབ་བམ། ལྕུག་སྒོར་ལ་སོགས་པའི་གཞི་དག་ལ་ཆུ་སྣོད་བཞག་པར་བྱའོ། །བདག་ཉིད་ཀྱི་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་ཆུ་སྣོད་ནི་རུང་བའི་ཆུ་སྣོད་ཡན་ཆད་ནས་ཕྱི་རོལ་ཆེ་དྲི་ཆེན་ཆུང་དྲི་ཆུ་དུ་འགྲོ་བའི་ཁྲུས་ཆུའི་ཕྱེད་ཀྱི་བར་ཡན་ཆད་ཀྱང་དྲི་མ་མེད་པ་གཙང་སྦྲ་བྱའོ། །དྲི་མ་མེད་པར་བྱ་བ་བསྟན་ནས། ད་ནི་གཙང་བར་བྱ་བ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་གཙང་བར་བྱའོ། །གཙང་སྦྲ་བྱའོ་ཞེས་དང་། 7-114a གཙང་བར་རོ་ཞེས་པ་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཅི་ཞེ་ན། གཙང་སྦྲ་བྱའོ་ཞེས་པ་ནི་སྔར་དྲི་མ་ལ་སོགས་པས་གོས་ཟིན་པ་བཀྲུ་བ་སྟེ། འདིའི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཆུ་སྣོད་ལ་ཁ་ཟས་དང་དྲི་མས་འབགས་པ་དག་པར་བཀྲུ་ཞིང་ཕྱི་བདར་བྱའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །གཙང་བར་རོ་ཞེས་པ་ནི་ཕྱིས་དྲི་མ་སོགས་མི་གོས་པར་བྱ་བ་སྟེ། འདིའི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། སྣོད་སྤྱད་ཀུན་དྲི་མ་དང་ཁ་ཟས་དང་མི་གཙང་བ་ལ་སོགས་པས་མ་འབགས་པར་གཙང་སྦྲ་བྱ་ཞེས་བཤད་དོ། །རྣམ་པ་གཅིག་ཏུ་ན་གཙང་བར་ཞེས་པ་ནི་ཆུ་སྣོད་དེས་གཞི་གཙང་བར་བཞག་པ་དང་། དྲི་མ་ལས་གཞན་ཟས་ལ་སོགས་པའི་སྦགས་པས་རེག་ན་བྱི་དོར་བྱ་བ་སྟེ། །ཊཱི་ཀ་ལས། གནས་ཐམས་ཅད་དུ་བཞག་པ་བཀག་པའི་ཕྱིར་དང་། སས་བྱི་དོར་
【現代漢語翻譯】 此外，'給予'這個詞也表明，對於來到寺院的施主，應該將僧團舊的器皿借給他們使用。對於向僧團借用或請求器皿的比丘，如果僧團有新的器皿，就應該給予他們，而不是借用，因為器皿會損壞，所以是給予。應該指定一個倉庫來存放器皿。 泥土和銅製的器皿應該分別存放，即使在同一個倉庫里，也應該分開存放。爲了僧團的需要，應該準備好水。水應該放在哪裡呢？不應該隨意放置。應該為水建造一個水房。應該在哪裡建造呢？在寺院內部的西南角。ཊཱི་ཀར།（Tika，註釋）說：'因為那裡總是陰涼的。' 在黑暗的地方，水房應該有窗戶，鋪設磚砌的地面，挖掘水井，水井應該有門，門上應該安裝帶鐵環的把手。爲了過濾水，應該在水房裡設定橫木。水容器應該放在木製的矮桌上，或者放在磚砌的檯子上。不能放在簡陋的磚砌檯子上，應該在磚砌的檯子上鋪上木板或竹蓆等墊子，然後再放置水容器。自己的和僧團的水容器，從允許使用的水容器開始，直到外面大小便后洗手的用水，都應該保持清潔無污。 在說明了保持無污之後，現在爲了說明保持清潔，所以要保持清潔。'保持清潔'和'保持無污'有什麼區別呢？'保持無污'是指清洗以前被污垢等沾染的東西。正如這部的註釋中所說：'水容器被食物和污垢污染后，應該清洗乾淨並擦拭。' '保持清潔'是指以後不被污垢等沾染。正如這部的註釋中所說：'所有的器皿都應該保持清潔，不被污垢、食物和不潔之物等污染。' 另一種解釋是，'保持清潔'是指將水容器放置在清潔的地方，如果接觸到污垢以外的食物等污物，則應擦拭乾凈。ཊཱི་ཀ་ལས།（Tika，註釋）說：'爲了防止放置在任何地方，並且用泥土擦拭。'
【English Translation】 Furthermore, the word 'giving' also indicates that for patrons who come to the monastery, the Sangha's old utensils should be lent to them. For monks who borrow or request utensils from the Sangha, if the Sangha has new utensils, they should be given to them instead of being lent, because the utensils will be damaged, so it is giving. A storehouse should be designated to store the utensils. Earthenware and copper utensils should be stored separately, and even in the same storehouse, they should be kept separate. For the needs of the Sangha, water should be prepared. Where should the water be placed? It should not be placed arbitrarily. A water house should be built for the water. Where should it be built? In the southwest corner inside the monastery. ཊཱི་ཀར། (Tika, Commentary) says: 'Because it is always shady there.' In dark places, the water house should have windows, a brick floor, a well, and the well should have a door, and the door should have a handle with an iron ring. To filter the water, a crossbeam should be set up in the water house. The water containers should be placed on wooden tables or on brick platforms. They should not be placed on simple brick platforms; wooden boards or bamboo mats should be placed on the brick platforms before placing the water containers. One's own and the Sangha's water containers, from the permissible water containers to the water used for washing hands after going to the toilet, should be kept clean and free of dirt. After explaining keeping free from dirt, now, to explain keeping clean, so keep it clean. What is the difference between 'keeping clean' and 'keeping free from dirt'? 'Keeping free from dirt' refers to washing away things that were previously stained by dirt, etc. As stated in the commentary of this section: 'When water containers are contaminated with food and dirt, they should be washed clean and wiped.' 'Keeping clean' refers to preventing contamination by dirt, etc., later on. As stated in the commentary of this section: 'All utensils should be kept clean and free from contamination by dirt, food, and impurities, etc.' Another explanation is that 'keeping clean' refers to placing the water container in a clean place, and if it comes into contact with dirt other than food, etc., it should be wiped clean. ཊཱི་ཀ་ལས། (Tika, Commentary) says: 'To prevent it from being placed anywhere, and to wipe it with earth.'
བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ། །བཏུང་བར་བྱ་བའི་ཆུ་ཡང་གཙང་སྦྲ་དང་གཙང་བར་བྱའོ། །བཏུང་ཆུ་དེ་ལག་པ་དང་གོས་ཁ་ཟས་དང་དྲི་མས་འདི་ཟག་པ་ཆེ་ཆུང་ལ་ཟེར། འབགས་པ་འགོས་པ་ལ་ཟེར། འབགས་པ་རུང་བ་མ་ཡིན་པ་དག་གིས་བྲིམ་པར་མི་བྱའོ། །ཕྱི་རོལ་སྦྱང་བ་ནི་གཙང་སྦྲ་བྱའོ་ཞེས་པས་གོ་ལ། ཆུ་སྣོད་རྣམས་ཀྱི་ནང་དུ་དུས་དུས་སུ་སྦྱང་བར་བྱའོ། །ཆུ་སྣོད་ཟབ་མོ་ལག་པས་མི་སླེབས་པ་རྣམས་ཀྱི་ནི་ནང་སྤུ་ཤེལ་རྩིའི་ཁྲུར་ཤིང་ངམ་ཞེས་པ། སྤུ་ཤེལ་རྩི་ནི་དྲེས་མའི་རྩ་བ་ཡིན་པར་མའི་སོ་ཐར་འགྲེལ་པ་ལས་བཤད་དོ། །གཞན་ཡང་ཤིང་ངམ། འདབ་མའི་ཆང་བུའམ། རས་མ་ཤིང་བུའི་རྩེ་མོ་ལ་བཏགས་པས་དྲུད་ཅིང་བཤལ་བར་བྱའོ། །དྲེས་མའི་རྩ་བ་སོགས་ལ་ཟས་ཀྱི་འགྲམ་ཟེར་ཏེ་དུམ་གྲུགས་འཐོར་བ་མི་བསྲུང་བ་ཉིད་དུ་མི་བྱའོ། །ཆུ་སྣོད་བཀྲུས་པ་རྣམས་བསྐམ་པར་བྱ་བ་ཡང་ངོ་། །བཀྲུ་བ་དང་སྐམ་པ་དེའི་ཚེ་སྣོད་སྤྱད་ཀྱིས་བྲེལ་བར་མི་འགྱུར་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གཅིག་ཅར་ 7-114b ཉིད་དུ་མི་བྱའོ་སྟེ་རེས་མོས་སོ། །ཆུ་དང་འབྲེལ་བའི་ལས་ནི་གནས་པ་སློབ་མ་དང་ཉེ་གནས་ཀྱི་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པའི་ཆུ་དང་འབྲེལ་བ་ཕྲན་ཚེགས་ལ་སོགས་པའི་སྐབས་སོ། །སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པའི་ཆུ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ ཉལ་པོ་བྱེད་པའི་ཁྱིམ་ན་འདུག་པའི་ལྟུང་བྱེད། གཉིས་པ་ལ། ཉལ་པོ་བྱེད་པའི་ཁྱིམ་ན་འདུག་པ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་འཆར་ཀས་བདག་སོང་ལ་རེ་བ་མེད་པར་བྱའོ་སྙམ་ནས་ཉལ་པོ་བྱེད་པར་འདོད་པའི་ཁྱིམ་ན་འདུག་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་གཞན་གྱི་འཁྲིག་པའི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་གནོད་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། ཉེས་པ་འདི་ནི་དེ་གཉིས་ལ་གནོད་པར་འགྱུར་བ་ལས་བཞག་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་རང་ཆགས་པའི་རྒྱུར་འགྱུར་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ཁྱིམ་པ་ཕོ་མོ་ཉལ་པོ་བྱེད་པ་ལ་ཞུགས་པའམ། དེའི་སྟ་གོན་དུ་གནས་པ་དེ་དང་སྐྱབས་མེད་པར་མངོན་སུམ་དུ་འདོམ་གང་གི་ནང་དུ་འདུག་པ་རྫོགས་པའམ། ཚོར་བྱ་དང་ཚོར་བྱེད་ཀྱིས་ཚོར་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་དང་འདུག་པའི་ཡུལ་དང་། གང་གིས་འདུག་པའི་རྟེན་དང་། གང་དུ་འདུག་པའི་གནས་སོ། །དང་པོ་ལ་བདུན་ལས། ཁྱིམ་པ་ཕོ་མོ་ཡིན་པ་སྟེ་སྐྱེས་པ་ཉིད་དོ། །བུད་མེད་ཀྱིའོ་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་ནི་གཉིས་ཏེ། ཁྱིམ་པ་ཡིན་ཀྱང་ཕོ་མོ་མ་ཡིན་པ་དང་། ཕོ་མོ་ཡིན་ཀྱང་ཁྱིམ་པ་མ་ཡིན་པའོ། །སེལ་བ་དང་པོ་སྐྱེས་པས་སྐྱེས་པའི་བཤང་ལམ་དུ་ཉལ་པོ་བྱེད་པའི་ཁྱིམ་དུ་དགེ་སློང་གིས་འདུག་འགྲེང་བྱེད་ན་ཉེས་བྱས་ཏེ། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས།
【現代漢語翻譯】 據說，佛陀曾說：『應該這樣做。』飲用的水也應該清潔和凈化。飲用水不應該被手、衣服、食物和污垢（無論大小）所污染。不應該讓不潔凈的東西接觸飲用水。外在的凈化是指保持清潔。應該定期清洗水容器。對於手無法觸及的深水容器，可以使用一種叫做『毛髮刷』的東西來清潔內部。根據《母戒經釋》，『毛髮刷』是指香根草的根部。此外，還可以使用木頭、樹葉包裹的刷子或用布包裹的木棒來擦拭和清洗。不要讓食物殘渣等掉入香根草根部等清潔工具中，要保持清潔。清洗過的水容器也應該晾乾。在清洗和乾燥時，爲了避免容器被其他事情幹擾，不要一次性全部清洗，而應該輪流進行。與水相關的工作是常住僧人、弟子和侍者的職責。關於與有生物的水相關的情況，例如細微的生物等。使用有生物的水會犯墮罪。 關於住在進行性行為的房子里所犯的墮罪。 第二部分：關於住在進行性行為的房子里。包括總的含義和詞語的含義。 第一部分：故事的起源是，在舍衛城，一位比丘認為應該讓迦遮迦（譯者註：人名）失去希望，因此住在想要進行性行為的房子里，從而制定了墮罪。禁止的行為是妨礙他人的性行為。如《根本說一切有部毗奈耶》的註釋中所說：『這個罪過是因為會妨礙他們兩人而制定的。』以及會導致自己產生貪慾。定義是：具戒的比丘進入在家男女進行性行為的地方，或者爲了準備性行為而待在那裡，並且在沒有保護的情況下，在不到一尋（約等於張開手臂的長度）的距離內居住，或者因為感受和引起感受的事物而產生的墮罪。分支有四個，其中基礎的分支有三個：即誰在居住的場所，依靠什麼居住，以及在哪裡居住。第一點有七個方面：是在家的男女，即男性。『或者女性。』排除的情況有兩種：雖然是在家人但不是男女，以及雖然是男女但不是在家人。第一種排除情況是，如果男性在男性肛門進行性行為的房子里站立或坐著，則會犯輕罪。如《五十頌》中所說：
【English Translation】 It is said that the Buddha said, 'It should be done.' The water to be drunk should also be clean and purified. Drinking water should not be contaminated by hands, clothes, food, and dirt (whether large or small). It should not be served with unclean things. External purification means keeping clean. Water containers should be cleaned from time to time. For deep water containers that cannot be reached by hand, a 'hair brush' should be used to clean the inside. According to the commentary on the Mother Sutra, 'hair brush' refers to the root of the Kusha grass. Alternatively, wood, brushes wrapped in leaves, or sticks wrapped in cloth can be used to scrub and wash. Food debris, etc., should not be allowed to fall into cleaning tools such as Kusha grass roots, and cleanliness should be maintained. Washed water containers should also be dried. When washing and drying, in order to prevent the containers from being disturbed by other things, they should not be washed all at once, but should be done in rotation. Work related to water is the duty of resident monks, disciples, and attendants. Regarding situations related to water with living creatures, such as minute creatures, etc. Using water with living creatures incurs a downfall. Regarding the downfall of staying in a house where sexual activity is taking place. Second part: Regarding staying in a house where sexual activity is taking place. Includes the general meaning and the meaning of the words. First part: The origin of the story is that in Shravasti, a bhikshu thought that Kachaka (translator's note: a name) should be made to lose hope, so he stayed in a house where he wanted to engage in sexual activity, thus establishing the downfall. The prohibited act is interfering with the sexual activity of others. As stated in the commentary of the Mulasarvastivada Vinaya: 'This offense was established because it would interfere with both of them.' And it leads to one's own lust. The definition is: a bhikshu with vows enters a place where lay men and women are engaging in sexual activity, or stays there to prepare for sexual activity, and resides within a fathom (approximately the length of outstretched arms) without protection, or the downfall that arises from feeling and causing feelings. There are four branches, of which the branches of the base are three: who is in the dwelling place, what is relied upon to dwell, and where is dwelling. The first point has seven aspects: it is a lay man and woman, that is, a male. 'Or a female.' There are two exclusions: although they are lay people, they are not male and female, and although they are male and female, they are not lay people. The first exclusion is that if a male stands or sits in a house where sexual activity is taking place in the anus of a male, he commits a minor offense. As stated in the 'Fifty Verses':
གཉིས་ཀ་སྐྱེས་པ་ཡིན་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་བཤད་དོ། །བླ་མ་རྣམས་སྐྱེས་པ་ཉལ་པོ་ 7-115a བྱེད་ན་བཤང་ལམ་མ་ཡིན་ཀྱང་ཕན་ཚུན་ཁུ་བ་གཅིག་ཅར་རམ་རིམ་ཅན་དུ་འབྱིན་ནའང་དེར་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སེལ་བ་གཉིས་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། སྦྱོར་ཟླ་གཅིག་མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་དགེ་སློང་ལ་སོགས་པ་ཁྱིམ་པ་མ་ཡིན་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །འཕྲོད་པ་ལ་དངོས་སུ་ཕྱོགས་པའམ་ཉེ་བར་ཞུགས་པ་ཡིན་ཏེ། ཞུགས་པའམ་ཕྱོགས་པ་ལའོ་ཞེས་སོ། །སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་གཉིས་ཀའི་མཚན་དོན་ཡོད་པ་དང་། གཉིས་ཀའི་མཚན་བསྟེན་རུང་བ་སྟེ་སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་ཀྱིའོ་ཞེས་དང་། གཞན་ཡང་འཁྲིག་པ་བསྟེན་པར་བྱ་བའི་མཐུ་ཡོད་པ་ཉིད་ཡིན་ན་དངོས་གཞིའོ་ཞེས་སོ། །རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ཅན་མ་ཡིན་པ་སྟེ། སྤྱིར་བསྟན་པ་ལས་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ཅན་མ་ཡིན་པ་ནི། རེག་པ་མ་ཡིན་པའི་ཡན་ལག་ཡིན་ཅེས་སོ། །ཐ་སྙད་བཞི་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་སྟེ་གོང་དུ་བཤད་པ་དང་འདྲའོ། །གཉིས་པ་གང་གིས་འདུག་པའི་རྟེན་ནི། འཇིགས་པའི་རྐྱེན་ཅན་མ་ཡིན་པ་སྟེ་འོག་མ་ལ་བཤད་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། །གསུམ་པ་གང་དུ་འདུག་པའི་གནས་ལ་ལྔ་ལས། དགེ་སློང་རང་མི་དབང་བའི་གནས་ཡིན་པ་སྟེ་གནས་གཞན་ཉིད་ནའོ་ཞེས་སོ། །གནས་གཅིག་ཡིན་པ་སྟེ་ཁྱིམ་གཞན་དུ་ནི་ཐ་དད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །གནས་དེ་ན་གེགས་བྱེད་གཞན་མེད་པ་སྟེ། གཞན་མེད་པ་ཉིད་ཀྱིས་ཞེས་སོ། །དེ་གཉིས་དང་དགེ་སློང་གི་བར་ན་སྐྱབས་མེད་པ་སྟེ། མངོན་སུམ་དུའོ་ཞེས་སོ། །འདོམ་གང་གི་ནང་དུ་གནས་པ་སྟེ། རྣམ་འབྱེད་ལས། འདུག་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འདོམ་གང་གི་ནང་དུ་རྐུབ་ཚོས་བཞག་ནའོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། དེའི་འགྲེལ་པར། འདོམ་གང་གི་ཕྱི་རོལ་དུ་ནི་ཉེས་བྱས་ཏེ། མཐོང་བ་དང་ཐོས་ 7-115b པ་ཚུན་ཆད་དོ་ཞེས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནི་ཉལ་པོ་བྱེད་པར་ཤོམ་པའི་ཁྱིམ་ན་རང་གར་འདུག་འདོད་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་མངོན་སུམ་དུ་འདུག་པར་རྩོམ་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་མངོན་སུམ་དུ་འདུག་པ་རྫོགས་པ་སྟེ། མཐར་ཐུག་ཚོར་བྱ་ཚོར་བྱེད་ཀྱིས་ཚོར་བའོ་ཞེས་ཀྱང་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། འདི་ལ་ཤེས་གཙོའོ། །གང་ན་ཉལ་པོར་ཞུགས་པའམ་དེར་ཕྱོགས་པ་ལའོ། །ཅི་ལ་ཞུགས་ན་སྤྲོད་པ་ལའོ། །གང་གིས་ན་སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་ཀྱིའོ། །ཁྱད་པར་ཁྱིམ་པ་ཉིད་དོ། །གནས་དགེ་སློང་རང་གི་གནས་ལས་གཞན་ཉིད་ནའོ། །དེ་གཉིས་ནི་དྲུང་དུ་དགེ་སློང་མ་གཏོགས་མི་གཞན་མེད་པ་ཉིད་ཀྱིས་དེ་གཉིས་སྤྲད་དུ་རུང་བ་ཉིད་ཡིན་ན་ལྟུང་བྱེད་འདིའོ། །མངོན་སུམ་དུ་བརྣག་པས་འདོམ་གང་གི་ནང་དུ་འདུག་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཊཱི་ཀར། དབེན་པར་བརྣག་པས་འདུག་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །བརྣག་པའི་
【現代漢語翻譯】 如果雙方都是男性，則犯輕罪。如果僧侶與男性發生性行為，即使不是通過肛門，只要雙方同時或先後射精，也被認為是犯了輕罪。第二個遮止是：根據 टीका（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：註釋）的說法，如果與外道的比丘等非在家眾發生性行為，則犯輕罪。直接或接近性行為，即進入或接近性行為。具有男性和女性的性器官，並且可以使用雙方的性器官，即男性和女性的性器官。此外，如果具有進行性行為的能力，那就是根本。不是具有神通者，一般來說，經典中說不是具有神通者，即不是觸覺的肢體。具備四種名稱，並且身體處於正常狀態，這與前面所說的一樣。第二，依靠什麼而坐：不是有恐懼的因緣，這要結合下面所說的要點來理解。第三，在什麼地方坐，有五種情況：比丘不能自主的地方，即在其他地方。在一個地方，即在其他人家裡是不同的。那個地方沒有其他障礙，即沒有其他障礙。他們兩個和比丘之間沒有保護，即公開地。在一尋之內居住，律藏中說：『坐』是指在一尋之內放置臀部。其註釋中說：在一尋之外則犯輕罪，甚至見到和聽到。思維的支分有兩個：意識如前。動機是：在準備性行為的家裡，想要自由自在地居住，並且沒有間斷。行為是：公開地開始坐下。究竟是：公開地坐下完成，也有說是通過能感受者和所感受者來感受。第二是：這主要是關於知曉。在哪裡發生性行為或接近性行為？對什麼發生性行為？通過誰發生性行為，即通過男性和女性。特殊之處是在家眾。地點是在比丘自己的地方之外。他們兩個，即在他們兩個旁邊沒有其他比丘，只要他們兩個可以發生性行為，這就是墮罪。如果公開地壓迫，在一尋之內居住，則犯墮罪。 टीका（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：註釋）中說：如果隱蔽地壓迫而居住，則犯輕罪。壓迫的……
【English Translation】 If both are male, it is said to be a minor offense. If monks engage in sexual activity with males, even if not through the anus, if both ejaculate simultaneously or sequentially, it is considered a minor offense. The second prohibition is: According to the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari script, Roman transliteration, literal meaning: commentary), if sexual activity occurs with non-celibate individuals such as monks of other faiths, it is a minor offense. Directly or closely engaging in sexual activity, i.e., entering or approaching sexual activity. Having the sexual organs of both male and female, and being able to use the sexual organs of both, i.e., male and female. Furthermore, if one has the ability to engage in sexual activity, that is the basis. Not being one with magical powers; generally, it is said in the scriptures that not being one with magical powers means not being a limb of touch. Possessing four terms and the body being in a normal state, which is the same as what was said before. Second, relying on what to sit: not being a cause of fear, which should be understood in conjunction with the points explained below. Third, where to sit, there are five situations: a place where the monk is not in control, i.e., in another place. Being in one place, i.e., being different in another's home. There being no other obstacles in that place, i.e., there being no other obstacles. There being no protection between the two of them and the monk, i.e., openly. Residing within a fathom, the Vinaya states: 'Sitting' means placing the buttocks within a fathom. Its commentary states: Outside of a fathom, it is a minor offense, even seeing and hearing. There are two branches of thought: consciousness as before. The motivation is: in a house preparing for sexual activity, wanting to reside freely and without interruption. The action is: openly starting to sit down. The ultimate is: openly completing the sitting down, it is also said to be experiencing through the experiencer and the experienced. The second is: this is mainly about knowing. Where does sexual activity occur or approach? On what does sexual activity occur? Through whom does sexual activity occur, i.e., through male and female. The special thing is householders. The place is other than the monk's own place. The two of them, i.e., there being no other monk beside the two of them, as long as the two of them can engage in sexual activity, this is a defeat. If openly oppressing, residing within a fathom, it is a defeat. The ṭīkā (Sanskrit, Devanagari script, Roman transliteration, literal meaning: commentary) states: If residing by oppressing secretly, it is a minor offense. Oppressing the...
དོན་སོ་སོར་ཐར་པར་ནན་གྱིས་ཐོན་ཏེ་སྟན་ལ་འདུག་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་པས་བསྡུས་པ་ཊཱི་ཀར་བཤད་དོ། །ཉལ་པོ་བྱེད་པར་ཤོམ་པའི་ཁྱིམ་ན་འདུག་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ ཉལ་ཤོམ་དུ་འགྲེངས་པའི་ལྟུང་བྱེད། གསུམ་པ་ལ། ཉལ་ཤོམ་དུ་འགྲེངས་པ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །དེ་ཡི་ལྟུང་བའི་ན་སྨད་བསྟན། །གནས་གཅིག་ཐ་དད་བྱེ་བྲག་གོ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་འཆར་ཀས་བདག་སོང་ལ་བལྟའོ་སྙམ་ནས་ཉལ་པོ་བྱེད་པའི་ཁྱིམ་དུ་འགྲེངས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་དང་ངོ་ཏི་ཡན་ལག་རྣམས་གཞན་དང་འདྲ་བ་ལ། ཁྱད་པར་ནི་འདུག་ནའོ་ཞེས་པའི་གནས་སུ་འགྲེང་བའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། སྔར་སྐྱབས་མེད་པ་མངོན་སུམ་ 7-116a དུ་ཞེས་པའི་གནས་སུ་འདིར་ནི་དེ་གཉིས་དང་དགེ་སློང་གི་བར་ན་སྐྱབས་ཡོད་པར་རོ་ཞེས་པ་དང་། དབེན་པར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འདིའི་མཐར་ཐུག་ནི་ཚོར་བྱ་ཚོར་བྱེད་ཀྱིས་ཚོར་བའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཤེས་གཙོ་ཞེས་སྔར་བསྟན་པ་ཡང་འདིར་སྦྱར་ལ། སྔ་མ་དང་འདིའི་ཁྱད་པར་ནི་དབེན་པར་བརྣག་པས་འགྲེང་ནའོ། །དེ་གཉིས་དང་དགེ་སློང་གི་བར་ན་སྐྱབས་ཡོད་པར་རོ། །གལ་ཏེ་འགྲེང་བ་དེ་གླང་པོ་ཆེ་ལ་སོགས་པའི་འཇིགས་པའི་དབང་གིས་མ་ཡིན་ནའོ། ། ༈ དེ་ཡི་ལྟུང་བའི་ན་སྨད་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། ཚོར་བྱ་དག་དང་ཚོར་བྱེད་ཉིད་ཀྱིས་མ་ཚོར་ན་ཉེས་བྱས་ཀྱིའོ། །སྤྲོད་པའི་གནས་ལས་གཞན་དགེ་བའི་ལུང་མ་བསྟན་ལ། དགེ་སློང་སེམས་གཏོད་ནས་འདུག་པ་དང་འགྲེང་བར་བྱེད་པ་ཡང་ཉེས་བྱས་ཀྱི་བྱེད་པ་པོའོ། ། ༈ གནས་གཅིག་ཐ་དད་བྱེ་བྲག གསུམ་པ་ནི། ཉལ་པོ་ཤོམ་པའི་ཁྱིམ་ན་འདུག་པ་དང་འགྲེང་བ་གཉིས་པོ་འདི་ལ་མཐོང་བའི་སྤྱོད་ཡུལ་གྱི་མཐའ་ཚུན་ཆད་ནི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པའི་གནས་ཀྱི་མཐའ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པའི་བཤད་ལུགས་ཏེ། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། དེ་ཉིད་ལས་མཐོང་བའི་སྤྱོད་ཡུལ་གྱི་མཐའ་ཚུན་ཆད་ལ་ན་སྨད་པ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །འོན་ཀྱང་ལུང་རྣམ་འབྱེད་དང་དེའི་འགྲེལ་པ་ལས། ལྟུང་བྱེད་འདི་ལ་འདོམ་གང་གི་ནང་ཡན་ལག་ཏུ་གསུངས་པ་སྔར་བཤད་པ་དེའི་རྗེས་སུ་འབྲངས་ཏེ། འདུག་འགྲེང་གཉིས་པོ་འདི་ལ་མཐོང་བའི་སྤྱོད་ཡུལ་གྱི་མཐའ་ཚུན་ཆད་ནི་ཉེས་པ་ཙམ་བསྐྱེད་པའི་གནས་ཀྱི་མཐའ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་པར་བྱའོ། །མཛོད་ནི་དེ་དང་འབྲེལ་བའི་ཁྱམས་ཀྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དེ་ནས་མཛོད་དུ་ཉལ་པོ་བྱེད་པའི་ཁྱམས་སུ་དགེ་སློང་འདུག་གམ་འགྲེང་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཉལ་པོ་བྱེད་པའི་ཁྱིམ་དེ་ལས་ཐ་ 7-116b དད་པའི་ཁྱིམ་གཞན་ནི་ཐ་དད་པ་ཉིད་དོ། །ཊཱི་ཀར། གལ་ཏེ་བཟའ་གཅིག་ཉིད་ཡིན་ན་ནི་གནས་ཀྱང་གཅིག་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ཉལ་པོ་བྱེད་པར་ཤོམ་པའི་ཁྱིམ་ན་འགྲེང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།
【現代漢語翻譯】 《律本事釋》中說：『如果爲了各自的解脫而努力，並坐在那裡，就會犯墮罪。』 這句話概括了這一點。在準備行淫的房間里坐著，會犯墮罪。 如果站立在準備行淫的地方，會犯墮罪。 第三部分：站立在準備行淫的地方。 分為三個小節：陳述實際的墮罪，指出其墮罪的輕重，以及區分處所的相同與不同。 首先，故事的緣起是：在舍衛城，比丘打算去看望施主，於是站立在準備行淫的房間里，因此佛陀制定了墮罪。需要遮止的對象、動機和支分等與其他情況類似。不同之處在於，佛陀說：『在之前說「坐著」的地方，這裡是「站立」。』 之前在「沒有救護者，現量……」的地方，這裡說：『在這兩者和比丘之間有救護者。』 以及『在隱蔽處。』 此處的最終含義是：能被感受者和能感受者所感受。 第二，之前提到的『知是主』也適用於此。與之前的情況不同之處在於：『在隱蔽處，心生貪戀而站立。』 『在這兩者和比丘之間有救護者。』 如果站立不是因為害怕大象等恐怖事物。 指出其墮罪的輕重： 第二，如果不能被感受者和能感受者所感受，則犯惡作罪。除了佈施之處，其他都是不確定的。比丘如果心懷貪戀而坐著或站立，也是惡作罪的作者。 區分處所的相同與不同： 第三，對於坐著和站立在準備行淫的房間里的這兩種情況，直到可見範圍的邊緣，都是產生墮罪的處所的邊緣，這是《五十頌》的解釋。如《五十頌》所說：『從那裡直到可見範圍的邊緣，都沒有輕重之分。』 然而，根據《律分別》及其註釋，對於此墮罪，之前已經說過，一尋之內是其支分。因此，對於坐著和站立這兩種情況，應該解釋為直到可見範圍的邊緣，都只是產生輕微罪過的處所的邊緣。庫房屬於與此相關的走廊的範圍。因此，如果比丘在庫房中準備行淫的走廊裡坐著或站立，則犯墮罪。與準備行淫的房間不同的其他房間，就是不同的。《釋》中說：『如果只有一個飲食之處，那麼處所也是同一個。』 在準備行淫的房間里站立，會犯墮罪。
【English Translation】 The Ṭīkā [commentary] says, 'If one earnestly strives for individual liberation and sits down, it is a ltaṅ byed [falling transgression].' This is summarized by that statement. Sitting in a house prepared for sexual activity is a ltaṅ byed. Standing in a place prepared for sexual activity is a ltaṅ byed. Thirdly: Standing in a place prepared for sexual activity. Divided into three sections: stating the actual ltaṅ ba [transgression], indicating the severity of that ltaṅ ba, and differentiating between places that are the same or different. Firstly, the basis of the story is: In Mnyan yod [Śrāvastī], a dge slong [monk] stood in a house prepared for sexual activity, thinking, 'I will look at the owner of the offering,' and thus a ltaṅ byed was established. The objects to be refuted, the motivation, and the limbs are similar to others. The difference is that it is said, 'In the place where it was said 'sitting,' here it is 'standing'.' Previously, in the place 'without refuge, manifestly...', here it is said, 'Here, between those two and the dge slong, there is refuge,' and 'in a secluded place.' The ultimate meaning here is: that which is felt is felt by the feeler. Secondly, what was previously indicated as 'knowing is primary' is also applied here. The difference between the previous case and this one is: 'In a secluded place, standing with attachment.' 'Between those two and the dge slong, there is refuge.' If the standing is not due to fear of elephants or other frightening things. Indicating the severity of that ltaṅ ba: Secondly, if it is not felt by the feelable and the feeler, it is an offense of wrongdoing. Other than the place of offering, it is undetermined. A dge slong who sits or stands with attachment is also a doer of wrongdoing. Differentiating between places that are the same or different: Thirdly, for these two cases of sitting and standing in a house prepared for sexual activity, up to the edge of the visible range is the edge of the place that generates a ltaṅ byed, according to the explanation of the Fifty Verses. As the Fifty Verses say, 'From there up to the edge of the visible range, there is no severity.' However, according to the Vinaya-vibhaṅga [Book of Discipline] and its commentary, for this ltaṅ byed, it has been said before that within one fathom is a limb. Therefore, for these two cases of sitting and standing, it should be explained that up to the edge of the visible range is only the edge of the place that generates a minor offense. The storehouse belongs to the scope of the corridor related to it. Therefore, if a dge slong sits or stands in the corridor of a house prepared for sexual activity in the storehouse, it is a ltaṅ byed. Another house that is different from the house prepared for sexual activity is indeed different. The Ṭīkā says, 'If there is only one place for eating, then the place is also the same.' Standing in a house prepared for sexual activity is a ltaṅ byed.
། །། ༈ གཅེར་བུ་ལ་སྦྱིན་པའི་ལྟུང་བྱེད། བཞི་པ་ལ། གཅེར་བུ་ལ་སྦྱིན་པའི་དངོས་གཞི་ལྟུང་མེད་བཅས་ཏེ་སྟོན། །དངོས་གཞི་ན་སྨད་བཅས་ཏེ་བརྗོད། ། ༈ དངོས་གཞི་ལྟུང་མེད་བཅས་ཏེ་སྟོན་པ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་ཀུན་དགའ་བོས་མ་བརྟགས་པར་གཅེར་བུ་མ་ལ་ཟས་སྦྱིན་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཁྱིམ་པ་རྣམས་ཀྱི་དགེ་སློང་མཆོད། །དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱིས་མུ་སྟེགས་མཆོད་ཅེས་མུ་སྟེགས་པ་ཆེས་མཆོད་པའི་གནས་སུ་བྱེད་དོ་ཞེས་གཞན་དག་མ་དད་པ་སྐྱེ་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་མུ་སྟེགས་ཀྱི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལ་དགོས་པ་ཁྱད་པར་ཅན་ལ་མ་བལྟོས་པར་ངག་གི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་ཟས་བྱིན་ཅིང་། དེས་བླངས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་ལ་སྦྱིན་པའི་ཡུལ་དང་། གང་སྦྱིན་པའི་དངོས་པོའོ། །དང་པོ་ལ་བདུན་ལས། མུ་སྟེགས་ཀྱི་རབ་བྱུང་ཡིན་པ་སྟེ། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་འདི་མེད་པའི་གཅེར་བུའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །རང་གི་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་དང་། གདུལ་བྱ་ལ་བལྟོས་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། ནད་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ཉེ་དུ་དང་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལ་བལྟོས་པ་དང་ནད་པ་མ་གཏོགས་སོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བདག་ལ་རྫས་ཀྱི་སྒོ་ནས་ཐ་དད་པ་སྟེ་དགག་བྱའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། །ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་སྟེ་སྔར་སྐབས་གཞན་དུ་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་གང་སྦྱིན་པའི་དངོས་པོ་ལ་བཞི་ལས། དུས་སུ་རུང་བ་ཡིན་པ་སྟེ། བཅའ་བར་བྱ་བ་དང་ 7-117a བཟའ་བར་བྱ་བ་དག་གོ་ཞེས་གསུངས་པས། རང་གི་ཡིན་པས་ཏེ། རང་གིས་སྦྱིན་ནའོ་ཞེས་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། །རང་དང་མུ་སྟེགས་ཅན་དེ་ལ་རུང་བ་དང་ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་བཞིའོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་པའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་མུ་སྟེགས་ཅན་ལ་ཟས་སྦྱིན་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་བརྗོད་ཅིང་། ལུས་སམ་ལུས་དང་འབྲེལ་བར་སྦྱིན་པར་ཞུགས་པའོ། །སྐབས་འདི་ཉིད་ཀྱི་ཞུ་བ་ལས། ལག་བརྡ་དང་། གཞན་ཟེར་བ་དང་། གཅིག་ནས་གཅིག་ཏུ་བརྒྱུད་དེ་བྱིན་ན་ཐམས་ཅད་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་དང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། རང་གིས་ལག་ནས་བྱིན་ན་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། འདི་ཉིད་ལས། ལུས་སམ་ལུས་དང་འབྲེལ་བར་རོ་ཞེས་སོ། །མཐར་ཐུག་ནི་སྦྱིན་ཡུལ་དེས་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། མུ་སྟེགས་གཅེར་བུ་ཕོ་ཡང་རུང་མོ་ཡང་རུང་བ་ལ་ཟས་སྦྱིན་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །གཅེར་བུ་དེ་དགེ་སློང་རང་གི་ཉེ་དུ་དང་། དེ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་བྱེད་པ་ལ་བལྟོས་པ་དང་། ནད་པ་མ་གཏོགས་སོ། །སངས་རྒྱས་པའི་རྟགས་འདི་དང་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་འདི་མེད་པའི་གཅེར་བུ
【現代漢語翻譯】 對裸體外道施捨的墮罪 第四部分：展示對裸體外道施捨的墮罪，包括根本罪和無罪的情況。根本罪包括遮蓋下身的情況。 展示包括根本罪和無罪的情況： 首先：故事起源於舍衛城，尊者根嘎沃（藏文：ཀུན་དགའ་བོ，梵文天城體：Ānanda，梵文羅馬擬音：Ānanda，漢語字面意思：慶喜）未經觀察，向裸體外道施捨食物，因此制定了墮罪。應禁止的是在家人供養比丘，比丘供養外道，認為外道是最值得供養的，從而使其他人不生信心。真實情況是，具戒比丘在沒有特殊需要的情況下，以言語表達給予外道出家人食物，並且他接受了食物，由此產生的罪過是根本罪。分支有四：基礎分支有兩個，即施捨的對象和施捨的物品。第一，施捨的對象有七個方面：是外道的出家人，即『沒有佛教標誌的裸體外道』。不是自己的親屬，不考慮被調伏的對象，不是病人，即『除了親屬、考慮出家和病人之外』。在事物上與自己不同，通過禁止的關鍵點來連線。具備五種名稱，身體處於正常狀態，如前所述。第二，施捨的物品有四個方面：是適合時宜的，即『應該儲存和食用的』。是自己的，即通過『自己施捨』的關鍵點來連線。適合自己和外道，並且是適量的，共有四點。意樂的分支有兩個：認知是沒有認錯對象。動機是自願且持續不斷地想向外道施捨食物。行為是口頭表達具備五種特徵，身體或與身體相關的行為參與施捨。在這種情況下，如果通過手勢、他人告知或傳遞來施捨，都會變成惡作劇。在《律分別》中說：『如果自己用手施捨』。這裡說：『身體或與身體相關』。最終是施捨的對象獲得併產生認知。 第二：無論是裸體外道男子還是女子，施捨食物都會犯墮罪。但如果裸體外道是比丘自己的親屬，或者考慮讓他出家，或者他是病人，則不犯墮罪。沒有佛教標誌的裸體外道。
【English Translation】 The offense of giving to naked ascetics. Part Four: Showing the offense of giving to naked ascetics, including the root offense and cases without offense. The root offense includes covering the lower body. Showing the cases including the root offense and without offense: First: The story originates in Sravasti (舍衛城), where Venerable Kundgawo (尊者根嘎沃) (Tibetan: ཀུན་དགའ་བོ, Sanskrit Devanagari: Ānanda, Sanskrit Romanization: Ānanda, Chinese literal meaning: Joyful) gave food to a naked ascetic without investigation, hence the offense was established. What should be prohibited is laypeople offering to monks, and monks offering to heretics, considering heretics as the most worthy of offerings, thereby causing others to lose faith. The actual situation is that a monk with vows, without special need, verbally offers food to a heretical renunciate, and he accepts the food, the resulting offense is the root offense. There are four branches: the basic branches are two, namely the object of giving and the object given. First, the object of giving has seven aspects: being a renunciate of a heretic, i.e., 'a naked ascetic without Buddhist signs'. Not being one's own relative, not considering the object to be tamed, not being sick, i.e., 'except for relatives, considering ordination, and the sick'. Being different from oneself in terms of substance, connected through the key point of prohibition. Possessing five names, the body being in a normal state, as mentioned before. Second, the object given has four aspects: being suitable for the time, i.e., 'what should be stored and eaten'. Being one's own, connected through the key point of 'giving oneself'. Being suitable for oneself and the heretic, and being appropriate in quantity, totaling four points. There are two branches of intention: cognition is not mistaking the object. Motivation is voluntarily and continuously wanting to give food to the heretic. The action is verbally expressing with five characteristics, and the body or actions related to the body participate in the giving. In this case, if giving is done through gestures, others informing, or passing on, it all becomes mischief. In the Vinaya-vibhaṅga (《律分別》) it says: 'If one gives with one's own hand'. Here it says: 'The body or related to the body'. The final point is that the object of giving obtains and generates cognition. Second: Whether it is a naked heretic man or woman, giving food will incur an offense. But if the naked heretic is the monk's own relative, or considering him for ordination, or he is sick, then there is no offense. A naked ascetic without Buddhist signs.
འོ། །གཅེར་བུའོ་ཞེས་པ་ནི། སོ་སོར་ཐར་པ་དང་རྣམ་འབྱེད་ལས། གཅེར་བུའམ་གཅེར་བུ་མ་ཀུན་ཏུ་རྒྱུའམ། ཀུན་ཏུ་རྒྱུ་མོ་ལ་བཅའ་བ་དང་བཟའ་བ་སྦྱིན་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་ལ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། ཀུན་ཏུ་རྒྱུ་དང་ཀུན་ཏུ་རྒྱུ་མོ་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་གཅེར་བུའི་ཡི་དམ་ཡང་དག་པར་བླང་བ་སྔོན་དུ་བཏང་བ་ཡིན་པར་བསྟན་ཏོ། །དེ་དག་ལས་གཞན་པའི་ཕྱི་རོལ་པའི་དགེ་སྦྱོང་དང་བྲམ་ཟེ་ལ་དགེ་སློང་གིས་ 7-117b ཟས་བྱིན་ན་ཉེས་བྱས་སུ་ཞུ་བ་ལས་བཤད་དོ། །བླ་མ་རྣམས་གཅེར་བུ་པ་ནི་མུ་སྟེགས་ཀྱི་ནང་ནས་ཀྱང་འཛེམ་པ་མེད་པར་ཐ་ཆད་པར་རྒྱུ་བ་ཞིག་ཡིན་པས་བོད་དུ་རུང་མཐུན་སྦྱར་ན། རུས་རྒྱན་གོན་ནས་གཅེར་བུར་རྒྱུ་བ་དང་། ཁྱི་ལྤགས་གོན་ནས་གཅེར་བུར་རྒྱུ་བ་རྣམས་ལ་དགེ་སློང་གིས་ཟས་བྱིན་ན་ལྟུང་བྱེད་འདི་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཅེར་བུ་དེའི་ལུས་སམ་དེའི་ལུས་དང་འབྲེལ་བར་བྱིན་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ལུས་དང་མ་འབྲེལ་བར་སློང་ཕོར་ས་ལ་བཞག་པར་བླུགས་ཏེ་སྟོབ་ན་ཉེས་བྱས་སུ་ཟད་དོ། །སྦྱིན་བྱ་ནི་བཅའ་བར་བྱ་བ་དང་བཟའ་བར་བྱ་བ་དག་གོ། དེ་ཡང་མ་བཀག་ཅིང་བཟར་རུང་བ་དག་གོ། སུ་ལ་རུང་ན་དགེ་སློང་རང་དང་གཅེར་བུ་དེ་ལ་རུང་བའི་ཟས་སོ། །གཅེར་བུ་དེའི་སྡིག་པ་ཅན་གྱི་ལྟ་བའི་རྣམ་པ་དང་བྲལ་བ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་བྱིན་པ་ནི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་ལ་མ་གཏོགས་སོ། ། ༈ དངོས་གཞི་ན་སྨད་བཅས་ཏེ་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ནི། གཞན་མ་བརྒྱུད་པར་དགེ་སློང་རང་གིས་བྱིན་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པའོ། །རང་དང་དེ་ལ་མི་རུང་བའི་ཟས་དག་བྱིན་ན་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། །རང་གི་ཞལ་ཏ་བྱས་ཏེ་གཞན་སྦྱིན་དུ་འཇུག་ན་ཡང་ངོ་ཞེས་འདིར་ཉེས་བྱས་སུ་བཤད་པ་དང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། གཞན་སྦྱིན་དུ་འཇུག་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དེ་ནི་རང་གི་ཞལ་ཏ་པ་བྱས་པར་ལྐོག་ཏུ་སྦྱིན་དུ་འཇུག་ན་ལྟུང་བ་མེད་པ་ཡིན་གྱི། འདིར་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་པ་ནི་མངོན་སུམ་དུ་རང་གི་ཞལ་ཏ་བྱས་ནའོ། །ཟས་ལ་བགོ་བཤའ་བྱེད་པའི་ཚུལ་གྱིས་གཅེར་བུ་དེའི་ལུས་སམ། དེའི་ལུས་དང་འབྲེལ་བ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་སུ་རང་གིས་འཇོག་ན་ཡང་ཉེས་བྱས་སོ། །མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། གལ་ཏེ་སློང་ན་དེ་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་སློང་ཕོར་ 7-118a ས་ལ་ཞོག་ཅིག་ཅེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །གལ་ཏེ་བཞག་ན་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །འོན་ཏེ་མ་བཞག་ན་སྦྱིན་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས། མུ་སྟེགས་ནད་པ་ལ་སྦྱིན་ན་ཡང་ཚུལ་དེ་བཞིན་ནོ། །གཞན་ཡང་ཊཱི་ཀ་ལས། ཞན་པའི་བློས་གདོལ་པ་བཞིན་དུ་འཇོག་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །གཅེར་བུ་ལ་སྦྱིན་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ དམག་ལ་བལྟ་བའི་ལྟུང་བྱེད། ལྔ་པ་ལ། དམག་ལ་བལྟ་བ། དངོས་གཞི་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བ་དང་། །མཐར་ཐུག་བྱ
【現代漢語翻譯】 哦！關於『裸體者』，在《別解脫經》和《分別經》中說：『如果向裸體者或裸體女遍行外道，或遍行外道女施捨食物或飲料，則犯墮罪。』《分別經釋》中說：『提到遍行外道和遍行外道女，是爲了表明已經如法接受了裸體者的誓言。』此外，如果比丘向其他外道修行者或婆羅門施捨食物，則僅構成惡作罪。《上師們》說，裸體者是外道中也毫無顧忌、極其低劣的遊蕩者，如果在藏地進行類比，如果有人戴著骨飾裸體遊蕩，或者披著狗皮裸體遊蕩，比丘向他們施捨食物，則會犯此墮罪。向裸體者的身體或與身體相關的物品施捨，則犯墮罪。如果不與身體相關，而是將食物倒入放在地上的缽中施捨，則僅構成惡作罪。施捨之物是應該給予的食物和飲料，而且是沒有被禁止且可以食用的東西。對於誰可以施捨呢？對於比丘自己和裸體者都可以食用的食物。因為裸體者不具備罪惡的見解，所以施捨只會導致墮落。 正行部分：帶著輕蔑地講述。 第二，如果不是通過他人，而是比丘自己施捨，則會犯墮罪。如果施捨對自己和對方都不能食用的食物，則構成惡作罪。如果自己指示他人施捨，也同樣如此，這裡說是惡作罪，但《律分別》中說：『指示他人施捨沒有墮罪。』這是否矛盾呢？那是指秘密地指示他人施捨沒有墮罪，而這裡所說的惡作罪是指公開地自己指示的情況。如果以分配食物的方式，自己將食物放在裸體者的身體上，或者放在與身體無關的地方，也構成惡作罪。《母分別》中說：『如果乞討，應該對他說：把缽放在地上。如果放下了，就施捨；如果沒有放下，就不施捨。』因此，即使是向外道病人施捨，也應如此。此外，《 टीका 》中說：『如果以輕蔑的心態像對待賤民一樣施捨，則沒有墮罪。』這是關於向裸體者施捨的墮罪。 關於觀看軍隊的墮罪。 第五，關於觀看軍隊。正行部分：特別指定目標，最終結果。
【English Translation】 Oh! Regarding 'Naked Ones', the Pratimoksha (individual liberation) and the Vibhanga (distinctions) state: 'If one gives food or drink to a naked person, a naked female wanderer, or a wandering female ascetic, it is a Patayantika (offense entailing expiation).' The Vibhanga commentary states: 'Mentioning wandering ascetics and wandering female ascetics indicates that the vow of the naked one has been properly taken beforehand.' Furthermore, if a Bhikshu (monk) gives food to other non-Buddhist ascetics or Brahmins, it only constitutes a Dukkrida (offense of wrong-doing). The Lamas (teachers) say that naked ones are those who wander around shamelessly and are the lowest among the heretics. If we make an analogy in Tibet, if someone wanders around naked wearing bone ornaments, or wanders around naked wearing dog skin, a Bhikshu giving them food would incur this Patayantika offense. Giving to the body of the naked one or something related to their body incurs a Patayantika offense. If it is not related to the body, but is poured into a begging bowl placed on the ground, it only constitutes a Dukkrida offense. The object of giving is food and drink that should be given, and that which is not prohibited and can be eaten. To whom is it permissible to give? Food that is permissible for the Bhikshu himself and the naked one. Because the naked one is devoid of sinful views, giving only leads to downfall. The main part: speaking with contempt. Secondly, if the Bhikshu gives directly without an intermediary, it incurs a Patayantika offense. If one gives food that is not permissible for oneself or the other, it is a Dukkrida offense. If one instructs another to give, it is also the same; here it is said to be a Dukkrida offense, but the Vinaya-vibhanga (Disciplinary Distinctions) states: 'There is no offense in instructing another to give.' Is this contradictory? That refers to secretly instructing another to give, in which case there is no Patayantika offense, whereas the Dukkrida offense mentioned here refers to openly instructing oneself. If one places food on the naked one's body, or in a place unrelated to their body, in a manner of distributing food, it also constitutes a Dukkrida offense. The Matrika-vibhanga (Mother Distinctions) states: 'If begging, one should say to them: Place the bowl on the ground. If they place it, give; if they do not place it, do not give.' Therefore, even when giving to a sick heretic, it should be done in the same way. Furthermore, the Tika (commentary) states: 'If one gives with a contemptuous mind, as if treating a low caste person, there is no Patayantika offense.' This is about the Patayantika offense of giving to a naked one. The Patayantika offense of watching an army. Fifth, regarding watching an army. The main part: specifically designating the object, the ultimate result.
ེ་བྲག་བསྟན་པའོ། ། ༈ དངོས་གཞི་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བ། དང་པོ་ལ།གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དྲུག་སྡེས་དམག་ལ་བལྟས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་གཞན་གྱི་ལུས་སྲོག་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་རྒྱལ་པོ་ལ་སོགས་པས་བོས་པ་མེད་པར་དམག་ལ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་དངོས་སུ་འཐབ་པའམ། འཐབ་པའི་སྟ་གོན་དུ་གནས་པ་ལ་དགེ་སློང་རང་ཉིད་གནས་ཁང་ན་འདུག་གམ། དབྱེ་ཐང་ཀ་ན་འདུག་ཀྱང་རུང་སྟེ། རང་གང་ན་འདུག་པ་དེའི་ཉེ་འཁོར་ལས་འདས་ཏེ་བལྟས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་ལ་བལྟ་བའི་ཡུལ་དང་། གང་ན་བལྟ་བའི་གནས་དང་། གང་གིས་ལྟ་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་དྲུག་ལས། དངོས་སུ་འཐབ་པའམ་འཐབ་པའི་སྟ་གོན་དུ་གནས་པ་སྟེ། གཡུལ་ལ་མངོན་པར་དགའ་བའི་ཞེས་གསུངས་སོ། །བཞི་ཡན་ཆད་དུ་ལོངས་པས་དམག་གི་མཚན་ཉིད་གྲུབ་པ་སྟེ། དམག་ལ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །རེ་རེའམ་གཉིས་གསུམ་ཙམ་འཐབ་པ་ལ་བལྟས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །དེ་དག་ཁྱིམ་པ་སྐྱེས་པ་ཡིན་པ་སྟེ། རབ་བྱུང་གིས་དམག་བྱེད་པ་དང་། བུད་མེད་ 7-118b འབའ་ཞིག་གིས་དམག་བྱེད་པ་འབྱུང་རིང་བས། དགག་བྱ་གནས་སྐབས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་དེ་དག་ལ་ལྟ་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ཐ་སྙད་ལྔ་ལྡན་དང་ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་སྐབས་གཞན་དུ་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་གང་ནས་བལྟ་བའི་གནས་ལ་གཉིས་ལས། རང་གང་ན་འདུག་པ་དེ་ནས་འཕགས་ཤིང་ཉེ་འཁོར་ལས་འདས་པ་ཡིན་པ་སྟེ། འཕགས་པའི་ཉེ་འཁོར་གྱི་མཐའ་ལས་འདས་ཏེ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། ཊཱི་ཀ་ལས། ཉེ་འཁོར་གྱི་མཐའ་ལས་མ་འདས་པར་དགེ་སློང་གིས་བཞིན་བསྒྱུར་བ་ཙམ་གྱིས་མཐོང་བ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །ཐང་ཆེན་པོ་ཉིན་ལམ་གཉིས་ཙམ་ནས་དམག་འོང་བ་ལ་ལྟ་བ་ལྟ་བུ་མ་ཡིན་གྱི། དམག་ལ་བལྟས་སོ་ཞེས་ལེགས་པར་ཐ་སྙད་གདགས་སུ་རུང་བ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་དགག་བྱ་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་གང་གིས་ལྟ་བའི་རྟེན་ནི། རྒྱལ་པོ་ལ་སོགས་པས་བོས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། རྒྱལ་པོ་དང་བཙུན་མོ་དང་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་དམག་ལ་ལྟ་འདོད་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ལྟ་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་དམག་མཐོང་བའོ། ། གཉིས་པ་ནི། གང་བྱས་ན་དམག་ལ་བལྟ་བའི་ལྟུང་བར་འགྱུར་ཞེ་ན། གཡུལ་ལ་མངོན་པར་དགའ་བའི་དམག་ལ་དགེ་སློང་གི་ལྟད་མོ་ལྟ་བའི་དོན་ཉིད་ཀྱིས་སོ། །ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། རྒྱལ་པོ་དང་། བཙུན་མོ་དང་། གཞོན་ནུ་སྟེ་རྒྱལ་པོའི་བུ་ཐུ་བོ་དང་། ཞང་བློན་ནི་གུང་བློན་ཆེན་པོ་དང་། དམག་གི་ཁྲོམ་གྱི་རུ་སྣ་ནི་གཡུལ་འགྱེད་པའི་མིའོ་ཞེས་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལ
【現代漢語翻譯】 ེ་བྲག་བསྟན་པའོ། ། ༈ དངོས་གཞི་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བ། 第一，主要內容區分： 首先，關於根本：在舍衛城，六群比丘因觀看戰爭而犯墮罪。 所應避免的是：危害自己和他人身命的行為。 定義是：持戒比丘在未被國王等人召喚的情況下，實際參與具有特徵的戰爭，或處於戰爭的準備階段，比丘自己無論是在房間里還是在帳篷里，只要超出自己所處位置的附近範圍去觀看，由此產生的墮罪是根本罪。 分支有四，其中基礎分支有三：觀看的對象，觀看的地點，以及觀看的依據。 首先，關於觀看的對象有六種：實際戰鬥或處於戰鬥準備狀態，即『對戰爭極度喜愛』。達到四人以上就構成軍隊的特徵，即所謂『軍隊』。如果觀看一兩個人戰鬥，則犯輕罪。這些人是居家男子，因為比丘參與戰爭，或者只有婦女參與戰爭的情況很少發生，由於應避免的內容在特定情況下不完整，因此觀看這些情況會犯輕罪。具有五種名稱且身體處於正常狀態的情況，如其他地方所述。 第二，關於觀看的地點有兩種：超出自己所處位置的附近範圍，即『超出附近的邊界』。 टीका（梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）中說：『如果比丘沒有超出附近的邊界，僅僅是改變臉色觀看，則會犯輕罪。』並非指從兩天路程遠的平原觀看軍隊到來的情況，而是指可以明確稱之為『觀看軍隊』的情況，否則應避免的內容不完整。 第三，關於觀看的依據：不是被國王等人召喚，即『國王和王妃』等。 關於意樂的分支有兩種：不混淆所觀對象。 動機是：持續不斷地想要隨意觀看戰爭。 行為是：開始觀看。 最終結果是：看到戰爭。 第二，如果做了什麼會導致觀看戰爭而犯墮罪呢？因為比丘以觀看對戰爭極度喜愛的軍隊為樂。 是所有情況嗎？國王、王妃、王子（即國王的嫡長子）、大臣（即大功臣）、軍隊的先鋒（即作戰的人），如《分別解脫經》的註釋中所說。
【English Translation】 ེ་བྲག་བསྟན་པའོ། ། ༈ དངོས་གཞི་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བ། Firstly, distinguishing the main content: First, regarding the basis: In Shravasti (舍衛城), the Six Groups of monks incurred a Patayantika (墮罪) for watching a battle. What should be avoided is: actions that harm the life and body of oneself and others. The definition is: A monastic with vows, without being summoned by the king or others, actually participates in a battle with characteristics, or is in the preparatory stage of battle. Whether the monastic is in a room or in a tent, the Patayantika (墮罪) that arises from watching beyond the vicinity of where they are located is the fundamental offense. There are four branches, of which the basic branches are three: the object being watched, the place from which it is watched, and the basis for watching. First, regarding the object being watched, there are six: actually fighting or being in a state of preparation for fighting, that is, 'extremely fond of war'. Reaching four or more people constitutes the characteristic of an army, that is, the so-called 'army'. If watching one or two people fighting, a minor offense is committed. These people are laymen, because it is rare for monastics to participate in war, or for only women to participate in war. Since the content to be avoided is incomplete in certain situations, watching these situations incurs a minor offense. Situations where there are five terms and the body is in a normal state are as described elsewhere. Second, regarding the place from which to watch, there are two: being elevated from where one is and beyond the vicinity, that is, 'beyond the boundary of the vicinity'. The टीका (Sanskrit Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: टीका, Literal meaning: Commentary) says: 'If a monastic does not go beyond the boundary of the vicinity and only changes their expression to watch, a minor offense will be incurred.' It does not refer to watching an army arriving from a plain two days' journey away, but rather to a situation that can be clearly called 'watching an army', otherwise the content to be avoided is incomplete. Third, regarding the basis for watching: not being summoned by the king or others, that is, 'the king and queen' etc. Regarding the branches of intention, there are two: not confusing the object being watched. The motivation is: the continuous desire to watch the battle at will. The action is: starting to watch. The final result is: seeing the battle. Second, what actions lead to incurring a Patayantika (墮罪) for watching a battle? Because the monastic takes pleasure in watching an army that is extremely fond of war. Is it in all situations? The king, the queen, the prince (i.e., the king's eldest son), the minister (i.e., the great meritorious minister), the vanguard of the army (i.e., the people who fight), as stated in the commentary of the Vinaya-vibhanga (分別解脫經).
ས་བཤད་དེ། དམག་དཔོན་ཆེན་པོའོ། །དར་པོ་ནི་ཟླས་ 7-119a དབྱེའོ། །གྲོང་ཁྱེར་དང་གྲོང་རྡལ་ལྗོངས་དང་གསུམ་གྱི་འབྲུ་གནོན་ནི་འདུལ་བའི་གཞུང་རྣམས་ན་མི་སྣང་ཡང་། བརྒྱད་སྟོང་འགྲེལ་ཆེན་ལས། གྲོང་ཁྱེར་ནི་བཟོའི་བྱེ་བྲག་བཅོ་བརྒྱད་ཡོད་པའི་གནས་སོ། །གྲོང་རྡལ་ནི་ཚོང་པ་མང་པོ་ཡོད་པའི་གནས་ཀྱི་ཁྱད་པར་རོ། །ལྗོངས་ནི་མི་རིགས་བཞི་གནས་པའི་ས་ཕྱོགས་སུ་ཞེས་བཤད་དོ། །གྲོང་རྡལ་གྱི་མི་དང་ལྗོངས་ཀྱི་མིས་དགེ་སློང་བཀུག་པ་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་སྲོག་ལ་སོགས་པའི་བར་ཆད་བྱུང་བའི་དབང་ཉིད་ཀྱིས་དགེ་སློང་དེར་མི་འགྲོར་མི་རུང་ཞིང་། དམག་མཐོང་ངམ་ལྟ་བ་ནི་མ་གཏོགས་སོ། ། ༈ མཐར་ཐུག་བྱེ་བྲག་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། གང་གི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། དགེ་སློང་གིས་དམག་ལ་བལྟ་བའི་ཕྱིར་བདག་ཉིད་གང་ན་འདུག་པའི་གནས་ནས་འཕགས་པ་སྟེ། གཙུག་ལག་ཁང་ངམ། གྲོང་ངམ། དབྱེ་ཐང་ཀ་ལ་སོགས་པ་གང་ན་དགེ་སློང་རང་ཉིད་འདུག་པའི་གནས་དེ་ནས་འཕགས་ཏེ། གནས་དེའི་ཉེན་ཀོར་གྱི་ཚད་ནི་ཆོས་གོས་དང་འབྲལ་བའི་ཉེ་འཁོར་སྔར་བསྟན་པ་དེ་ཉིད་ཀྱི་མཐའ་ལས་འདས་ཏེ་མཐོང་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པའོ། །དམག་ལ་ལྟ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ དམག་གི་ནང་དུ་གནས་པའི་ལྟུང་བྱེད། དྲུག་པ་ལ། དམག་གི་ནང་དུ་གནས་པ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་དྲུག་སྡེས་མཉན་ཡོད་ནས་སོང་སྟེ་རི་བྲག་པ་དང་ཉེ་བར་དམག་གི་ནང་ན་གནས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་གཞན་གྱི་ལུས་སྲོག་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དམག་གི་མཚན་ཉིད་དུ་གྲུབ་པའི་ནང་དུ་གནས་པ་སྟེ། དགོས་པ་མེད་པའི་མཚན་མོ་གཅིག་ཡན་ཆད་ལས་འདས་པར་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་གཞིའི་ཡན་ལག་གོ། དེ་ལ་གསུམ་ 7-119b སྟེ། གང་དང་གནས་པའི་ཡུལ་དང་། གང་དུ་གནས་པའི་གནས་དང་། གང་གི་ཚེ་གནས་པའི་དུས་སོ། །དང་པོ་ལ་ལྔ་སྟེ། འཐབ་པའམ་སྟ་གོན་དུ་གནས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ལ། གཞན་ལྔ་པོ་སྔ་མ་དང་འདྲའོ། །གཉིས་པ་ནི། དམག་དེའི་ནང་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་སྟེ། རྣམ་འབྱེད་ལས། དམག་དེའི་ནང་དུ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དམག་ཆས་པ་དེའི་ནང་དུའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། དམག་གི་ནང་དེར་གནས་པ་ལ་དགོས་པ་མེད་པའི་དུས་ཡིན་པ་སྟེ། དེ་དག་མེད་པ་དེར་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་དམག་གི་ནང་ན་གནས་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་དེར་གནས་པར་བྱེད་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་དགོས་པ་མེད་པའི་དུས་ཀྱི་མཚན་མོ་མཐའི་སྐད་ཅིག་གོ། གཉིས་པ་ནི། རྒྱལ་པོ་སོགས་ཀྱིས་བཀུག་པ་དང་། བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་དེ
【現代漢語翻譯】 ས་བཤད་དེ། དམག་དཔོན་ཆེན་པོའོ། །(sa bshad de/ dmag dpon chen po'o) 這指的是，偉大的將軍啊！ དར་པོ་ནི་ཟླས་དབྱེའོ། །(dar po ni zlas dbye'o) 『達波』是按月劃分的。 གྲོང་ཁྱེར་དང་གྲོང་རྡལ་ལྗོངས་དང་གསུམ་གྱི་འབྲུ་གནོན་ནི་འདུལ་བའི་གཞུང་རྣམས་ན་མི་སྣང་ཡང་། (grong khyer dang grong rdal ljongs dang gsum gyi 'bru gnon ni 'dul ba'i gzhung rnams na mi snang yang) 雖然在《律經》中沒有提到城市、城鎮和地方這三者的穀物壓榨， བརྒྱད་སྟོང་འགྲེལ་ཆེན་ལས། གྲོང་ཁྱེར་ནི་བཟོའི་བྱེ་བྲག་བཅོ་བརྒྱད་ཡོད་པའི་གནས་སོ། །(brgyad stong 'grel chen las/ grong khyer ni bzo'i bye brag bco brgyad yod pa'i gnas so) 但在《八千頌大疏》中說：『城市是具有十八種工巧之處的地方。』 གྲོང་རྡལ་ནི་ཚོང་པ་མང་པོ་ཡོད་པའི་གནས་ཀྱི་ཁྱད་པར་རོ། །(grong rdal ni tshong pa mang po yod pa'i gnas kyi khyad par ro) 城鎮是具有眾多商人的地方的特點。 ལྗོངས་ནི་མི་རིགས་བཞི་གནས་པའི་ས་ཕྱོགས་སུ་ཞེས་བཤད་དོ། །(ljongs ni mi rigs bzhi gnas pa'i sa phyogs su zhes bshad do) 地方是四個種族居住的區域』。 གྲོང་རྡལ་གྱི་མི་དང་ལྗོངས་ཀྱི་མིས་དགེ་སློང་བཀུག་པ་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་སྲོག་ལ་སོགས་པའི་བར་ཆད་བྱུང་བའི་དབང་ཉིད་ཀྱིས་དགེ་སློང་དེར་མི་འགྲོར་མི་རུང་ཞིང་། (grong rdal gyi mi dang ljongs kyi mis dge slong bkug pa dang/ tshul khrims dang srog la sogs pa'i bar chad byung ba'i dbang nyid kyis dge slong der mi 'gror mi rung zhing) 如果城鎮的人和地方的人邀請比丘，但發生了戒律和生命等方面的障礙，那麼比丘就不應該去， དམག་མཐོང་ངམ་ལྟ་བ་ནི་མ་གཏོགས་སོ། །(dmag mthong ngam lta ba ni ma gtogs so) 除非是爲了觀看戰爭。 ༈ མཐར་ཐུག་བྱེ་བྲག་བསྟན་པ། (mthar thug bye brag bstan pa) 最終差別的顯示： གཉིས་པ་ནི། གང་གི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། (gnyis pa ni/ gang gi ltung byed du 'gyur zhe na) 第二個問題是：什麼會導致墮罪呢？ དགེ་སློང་གིས་དམག་ལ་བལྟ་བའི་ཕྱིར་བདག་ཉིད་གང་ན་འདུག་པའི་གནས་ནས་འཕགས་པ་སྟེ། (dge slong gis dmag la blta ba'i phyir bdag nyid gang na 'dug pa'i gnas nas 'phags pa ste) 比丘爲了觀看戰爭，從自己所居住的地方出發， གཙུག་ལག་ཁང་ངམ། གྲོང་ངམ། དབྱེ་ཐང་ཀ་ལ་སོགས་པ་གང་ན་དགེ་སློང་རང་ཉིད་འདུག་པའི་གནས་དེ་ནས་འཕགས་ཏེ། (gtsug lag khang ngam/ grong ngam/ dbye thang ka la sogs pa gang na dge slong rang nyid 'dug pa'i gnas de nas 'phags te) 無論是寺院、村莊還是分界石等，從比丘自己居住的地方出發， གནས་དེའི་ཉེན་ཀོར་གྱི་ཚད་ནི་ཆོས་གོས་དང་འབྲལ་བའི་ཉེ་འཁོར་སྔར་བསྟན་པ་དེ་ཉིད་ཀྱི་མཐའ་ལས་འདས་ཏེ་མཐོང་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པའོ། །(gnas de'i nyen kor gyi tshad ni chos gos dang 'bral ba'i nye 'khor sngar bstan pa de nyid kyi mtha' las 'das te mthong na ltung byed bskyed pa'o) 超過了之前所說的袈裟不離身的範圍而觀看，就會產生墮罪。 དམག་ལ་ལྟ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །།(dmag la lta ba'i ltung byed do// /) 這是觀看戰爭的墮罪。 ༈ དམག་གི་ནང་དུ་གནས་པའི་ལྟུང་བྱེད། (dmag gi nang du gnas pa'i ltung byed) 住在軍隊中的墮罪： དྲུག་པ་ལ། དམག་གི་ནང་དུ་གནས་པ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། །(drug pa la/ dmag gi nang du gnas pa/ spyi'i don dang/ tshig gi don no) 第六，住在軍隊中。分為總義和詞義。 དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་དྲུག་སྡེས་མཉན་ཡོད་ནས་སོང་སྟེ་རི་བྲག་པ་དང་ཉེ་བར་དམག་གི་ནང་ན་གནས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །(dang po la/ gleng gzhi ni drug sdes mnyan yod nas song ste ri brag pa dang nye bar dmag gi nang na gnas pa las ltung byed du bcas so) 首先，故事的起因是六群比丘從舍衛城出發，住在靠近山巖的地方的軍隊中，因此制定了墮罪。 དགག་བྱ་ནི་རང་གཞན་གྱི་ལུས་སྲོག་ལ་གནོད་པའོ། །(dgag bya ni rang gzhan gyi lus srog la gnod pa'o) 所要禁止的是對自身和他人的身命造成損害。 ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དམག་གི་མཚན་ཉིད་དུ་གྲུབ་པའི་ནང་དུ་གནས་པ་སྟེ། (ngo ti ni bcas ldan dge slong gis dmag gi mtshan nyid du grub pa'i nang du gnas pa ste) 墮罪的本體是持戒比丘住在構成軍隊特徵的軍隊中， དགོས་པ་མེད་པའི་མཚན་མོ་གཅིག་ཡན་ཆད་ལས་འདས་པར་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །(dgos pa med pa'i mtshan mo gcig yan chad las 'das par gyur pa'i ltung ba dngos gzhi'o) 超過了一個不必要的夜晚，這是真正的墮罪。 ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་གཞིའི་ཡན་ལག་གོ། (yan lag la bzhi las/ dang po gzhi'i yan lag go) 分為四個支分，首先是基礎的支分。 དེ་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་དང་གནས་པའི་ཡུལ་དང་། གང་དུ་གནས་པའི་གནས་དང་། གང་གི་ཚེ་གནས་པའི་དུས་སོ། །(de la gsum ste/ gang dang gnas pa'i yul dang/ gang du gnas pa'i gnas dang/ gang gi tshe gnas pa'i dus so) 這又分為三個：與誰一起居住的地方，在何處居住的地點，以及在何時居住的時間。 དང་པོ་ལ་ལྔ་སྟེ། འཐབ་པའམ་སྟ་གོན་དུ་གནས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ལ། གཞན་ལྔ་པོ་སྔ་མ་དང་འདྲའོ། །(dang po la lnga ste/ 'thab pa'am sta gon du gnas pa yan lag tu mi dgos la/ gzhan lnga po snga ma dang 'dra'o) 首先有五種情況：住在戰鬥或準備戰鬥的地方不是支分，其他五種情況與之前相同。 གཉིས་པ་ནི། དམག་དེའི་ནང་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་སྟེ། (gnyis pa ni/ dmag de'i nang khongs su gtogs pa ste) 第二是屬於該軍隊的內部， རྣམ་འབྱེད་ལས། དམག་དེའི་ནང་དུ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དམག་ཆས་པ་དེའི་ནང་དུའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །(rnam 'byed las/ dmag de'i nang du zhes bya ba ni dmag chas pa de'i nang du'o zhes gsungs pas so) 如《分別》中所說：『軍隊之中，指的是軍隊裝備的內部。』 གསུམ་པ་ནི། དམག་གི་ནང་དེར་གནས་པ་ལ་དགོས་པ་མེད་པའི་དུས་ཡིན་པ་སྟེ། (gsum pa ni/ dmag gi nang der gnas pa la dgos pa med pa'i dus yin pa ste) 第三是在軍隊內部居住是不必要的時間， དེ་དག་མེད་པ་དེར་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །(de dag med pa der zhes gsungs pas so) 如經中所說：『在那裡沒有這些。』 བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །(bsam pa'i yan lag la gnyis las/ 'du shes ni gzhi la ma 'khrul ba'o) 在意樂的支分中有兩種：想是對於基礎沒有錯亂。 ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་དམག་གི་ནང་ན་གནས་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །(kun slong ni rang gar dmag gi nang na gnas par 'dod pa rgyun ma chad pa'o) 動機是自願住在軍隊中，並且沒有中斷。 སྦྱོར་བ་ནི་དེར་གནས་པར་བྱེད་པའོ། །(sbyor ba ni der gnas par byed pa'o) 加行是住在那裡。 མཐར་ཐུག་ནི་དགོས་པ་མེད་པའི་དུས་ཀྱི་མཚན་མོ་མཐའི་སྐད་ཅིག་གོ། (mthar thug ni dgos pa med pa'i dus kyi mtshan mo mtha'i skad cig go) 究竟是不必要的時間的夜晚的最後一個剎那。 གཉིས་པ་ནི། རྒྱལ་པོ་སོགས་ཀྱིས་བཀུག་པ་དང་། བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་དེ(gnyis pa ni/ rgyal po sogs kyis bkug pa dang/ bar chad kyi rkyen de) 第二種情況是，國王等人邀請，以及障礙的因緣。
【English Translation】 ས་བཤད་དེ། དམག་དཔོན་ཆེན་པོའོ། །(sa bshad de/ dmag dpon chen po'o) This refers to, the great general! དར་པོ་ནི་ཟླས་དབྱེའོ། །(dar po ni zlas dbye'o) 'Darpo' is divided by month. གྲོང་ཁྱེར་དང་གྲོང་རྡལ་ལྗོངས་དང་གསུམ་གྱི་འབྲུ་གནོན་ནི་འདུལ་བའི་གཞུང་རྣམས་ན་མི་སྣང་ཡང་། (grong khyer dang grong rdal ljongs dang gsum gyi 'bru gnon ni 'dul ba'i gzhung rnams na mi snang yang) Although the grain pressing of cities, towns, and regions is not mentioned in the Vinaya texts, བརྒྱད་སྟོང་འགྲེལ་ཆེན་ལས། གྲོང་ཁྱེར་ནི་བཟོའི་བྱེ་བྲག་བཅོ་བརྒྱད་ཡོད་པའི་གནས་སོ། །(brgyad stong 'grel chen las/ grong khyer ni bzo'i bye brag bco brgyad yod pa'i gnas so) it is said in the Great Commentary on the Eight Thousand Verses: 'A city is a place with eighteen kinds of craftsmanship.' གྲོང་རྡལ་ནི་ཚོང་པ་མང་པོ་ཡོད་པའི་གནས་ཀྱི་ཁྱད་པར་རོ། །(grong rdal ni tshong pa mang po yod pa'i gnas kyi khyad par ro) A town is characterized by having many merchants. ལྗོངས་ནི་མི་རིགས་བཞི་གནས་པའི་ས་ཕྱོགས་སུ་ཞེས་བཤད་དོ། །(ljongs ni mi rigs bzhi gnas pa'i sa phyogs su zhes bshad do) A region is said to be a place where four races live.' གྲོང་རྡལ་གྱི་མི་དང་ལྗོངས་ཀྱི་མིས་དགེ་སློང་བཀུག་པ་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་སྲོག་ལ་སོགས་པའི་བར་ཆད་བྱུང་བའི་དབང་ཉིད་ཀྱིས་དགེ་སློང་དེར་མི་འགྲོར་མི་རུང་ཞིང་། (grong rdal gyi mi dang ljongs kyi mis dge slong bkug pa dang/ tshul khrims dang srog la sogs pa'i bar chad byung ba'i dbang nyid kyis dge slong der mi 'gror mi rung zhing) If the people of the town and the region invite a bhikshu, but there are obstacles such as discipline and life, then the bhikshu should not go, དམག་མཐོང་ངམ་ལྟ་བ་ནི་མ་གཏོགས་སོ། །(dmag mthong ngam lta ba ni ma gtogs so) unless it is to see the war. ༈ མཐར་ཐུག་བྱེ་བྲག་བསྟན་པ། (mthar thug bye brag bstan pa) Showing the ultimate difference: གཉིས་པ་ནི། གང་གི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། (gnyis pa ni/ gang gi ltung byed du 'gyur zhe na) The second question is: What will cause the downfall? དགེ་སློང་གིས་དམག་ལ་བལྟ་བའི་ཕྱིར་བདག་ཉིད་གང་ན་འདུག་པའི་གནས་ནས་འཕགས་པ་སྟེ། (dge slong gis dmag la blta ba'i phyir bdag nyid gang na 'dug pa'i gnas nas 'phags pa ste) A bhikshu, in order to watch the war, departs from the place where he is staying, གཙུག་ལག་ཁང་ངམ། གྲོང་ངམ། དབྱེ་ཐང་ཀ་ལ་སོགས་པ་གང་ན་དགེ་སློང་རང་ཉིད་འདུག་པའི་གནས་དེ་ནས་འཕགས་ཏེ། (gtsug lag khang ngam/ grong ngam/ dbye thang ka la sogs pa gang na dge slong rang nyid 'dug pa'i gnas de nas 'phags te) whether it is a monastery, a village, or a boundary marker, departs from the place where the bhikshu himself is staying, གནས་དེའི་ཉེན་ཀོར་གྱི་ཚད་ནི་ཆོས་གོས་དང་འབྲལ་བའི་ཉེ་འཁོར་སྔར་བསྟན་པ་དེ་ཉིད་ཀྱི་མཐའ་ལས་འདས་ཏེ་མཐོང་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པའོ། །(gnas de'i nyen kor gyi tshad ni chos gos dang 'bral ba'i nye 'khor sngar bstan pa de nyid kyi mtha' las 'das te mthong na ltung byed bskyed pa'o) If he sees beyond the limit of the previously stated vicinity where the robes are not separated, he will generate a downfall. དམག་ལ་ལྟ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །།(dmag la lta ba'i ltung byed do// /) This is the downfall of watching the war. ༈ དམག་གི་ནང་དུ་གནས་པའི་ལྟུང་བྱེད། (dmag gi nang du gnas pa'i ltung byed) The downfall of staying in the army: དྲུག་པ་ལ། དམག་གི་ནང་དུ་གནས་པ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། །(drug pa la/ dmag gi nang du gnas pa/ spyi'i don dang/ tshig gi don no) Sixth, staying in the army. Divided into general meaning and literal meaning. དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་དྲུག་སྡེས་མཉན་ཡོད་ནས་སོང་སྟེ་རི་བྲག་པ་དང་ཉེ་བར་དམག་གི་ནང་ན་གནས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །(dang po la/ gleng gzhi ni drug sdes mnyan yod nas song ste ri brag pa dang nye bar dmag gi nang na gnas pa las ltung byed du bcas so) First, the origin of the story is that the Group of Six went from Shravasti and stayed in the army near the rocky mountains, so the downfall was established. དགག་བྱ་ནི་རང་གཞན་གྱི་ལུས་སྲོག་ལ་གནོད་པའོ། །(dgag bya ni rang gzhan gyi lus srog la gnod pa'o) What is to be prohibited is harming the body and life of oneself and others. ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དམག་གི་མཚན་ཉིད་དུ་གྲུབ་པའི་ནང་དུ་གནས་པ་སྟེ། (ngo ti ni bcas ldan dge slong gis dmag gi mtshan nyid du grub pa'i nang du gnas pa ste) The essence of the downfall is that a bhikshu who possesses vows stays in the army that constitutes the characteristics of the army, དགོས་པ་མེད་པའི་མཚན་མོ་གཅིག་ཡན་ཆད་ལས་འདས་པར་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །(dgos pa med pa'i mtshan mo gcig yan chad las 'das par gyur pa'i ltung ba dngos gzhi'o) exceeding one unnecessary night, this is the actual downfall. ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་གཞིའི་ཡན་ལག་གོ། (yan lag la bzhi las/ dang po gzhi'i yan lag go) Divided into four limbs, the first is the limb of the basis. དེ་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་དང་གནས་པའི་ཡུལ་དང་། གང་དུ་གནས་པའི་གནས་དང་། གང་གི་ཚེ་གནས་པའི་དུས་སོ། །(de la gsum ste/ gang dang gnas pa'i yul dang/ gang du gnas pa'i gnas dang/ gang gi tshe gnas pa'i dus so) This is further divided into three: the place where one stays with whom, the place where one stays, and the time when one stays. དང་པོ་ལ་ལྔ་སྟེ། འཐབ་པའམ་སྟ་གོན་དུ་གནས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ལ། གཞན་ལྔ་པོ་སྔ་མ་དང་འདྲའོ། །(dang po la lnga ste/ 'thab pa'am sta gon du gnas pa yan lag tu mi dgos la/ gzhan lnga po snga ma dang 'dra'o) First, there are five situations: staying in a place of fighting or preparation for fighting is not a limb, the other five situations are the same as before. གཉིས་པ་ནི། དམག་དེའི་ནང་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་སྟེ། (gnyis pa ni/ dmag de'i nang khongs su gtogs pa ste) Second, it belongs to the interior of that army, རྣམ་འབྱེད་ལས། དམག་དེའི་ནང་དུ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དམག་ཆས་པ་དེའི་ནང་དུའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །(rnam 'byed las/ dmag de'i nang du zhes bya ba ni dmag chas pa de'i nang du'o zhes gsungs pas so) as it is said in the Differentiation: 'Inside the army means inside the army equipment.' གསུམ་པ་ནི། དམག་གི་ནང་དེར་གནས་པ་ལ་དགོས་པ་མེད་པའི་དུས་ཡིན་པ་སྟེ། (gsum pa ni/ dmag gi nang der gnas pa la dgos pa med pa'i dus yin pa ste) Third, staying inside the army is an unnecessary time, དེ་དག་མེད་པ་དེར་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །(de dag med pa der zhes gsungs pas so) as it is said, 'There are none of these there.' བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །(bsam pa'i yan lag la gnyis las/ 'du shes ni gzhi la ma 'khrul ba'o) In the limb of intention, there are two: perception is not mistaken about the basis. ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་དམག་གི་ནང་ན་གནས་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །(kun slong ni rang gar dmag gi nang na gnas par 'dod pa rgyun ma chad pa'o) Motivation is the uninterrupted desire to voluntarily stay in the army. སྦྱོར་བ་ནི་དེར་གནས་པར་བྱེད་པའོ། །(sbyor ba ni der gnas par byed pa'o) The application is staying there. མཐར་ཐུག་ནི་དགོས་པ་མེད་པའི་དུས་ཀྱི་མཚན་མོ་མཐའི་སྐད་ཅིག་གོ། (mthar thug ni dgos pa med pa'i dus kyi mtshan mo mtha'i skad cig go) The ultimate is the last moment of the unnecessary night. གཉིས་པ་ནི། རྒྱལ་པོ་སོགས་ཀྱིས་བཀུག་པ་དང་། བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་དེ(gnyis pa ni/ rgyal po sogs kyis bkug pa dang/ bar chad kyi rkyen de) The second situation is being invited by the king and others, and the cause of the obstacle.
་དག་མེད་པར་དམག་གི་ནང་དེར་དགེ་སློང་ཉིན་མཚན་གཉིས་ལས་ལྷག་པ་སྟེ། ཉིན་མཚན་གསུམ་པའི་སྐྱ་རེངས་ཤར་བར་འདུག་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་ཕྱིན་ཆད་ནི་ཞག་རེ་རེ་ཞིང་ལྟུང་བྱེད་རེ་རེར་འགྱུར་ལ། མདུན་རོལ་དུ་ནི་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་རེ་རེར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །ཉིན་མཚན་གཉིས་ལས་ལྷག་པར་ཞེས་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་མཚན་གཉིས་ཀྱི་མཐའ་ཚུན་ཆོད་དུ་གནས་པར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ནི་མཚོན་པ་ཙམ་སྟེ། ཆོས་ལྡན་གྱི་དགོས་པ་ཁྱད་པར་ཅན་ཡོད་ན་ཉིན་མཚན་བརྒྱ་འདས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་ལ། དགོས་པ་ཁྱད་པར་ཅན་མེད་པར་ནི་ཞག་གཅིག་གནས་ན་ཡང་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེའི་ཕྱིར་མདོ་འོག་མ་དང་ 7-120a འགལ་ལོ་སྙམ་དུ་མི་བྱའོ། །ཆོས་དང་ལྡན་པའི་དགོས་པ་མེད་ན་ཉིན་མཚན་གསུམ་པའི་སྔ་མ་ཉིན་མཚན་གཉིས་པོ་ལ་ཡང་ཉི་མ་རེ་རེ་ཞིང་སྔར་བཞིན་ཁ་ན་མ་ཐོ་བར་འགྱུར་རོ། །དམག་གི་ནང་ན་གནས་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ དཔུང་གི་ཡན་ལག་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་ལྟུང་བྱེད། བདུན་པ་ལ། དཔུང་གི་ཡན་ལག་ཉམས་སུ་མྱོང་བ། དངོས་གཞི་ན་སྨད་བཅས་ཏེ་བསྟན། །སྐབས་ཀྱི་བསླབ་པར་བྱ་བའོ། ། 說微正行等 དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་དྲུག་སྡེས་མཉན་ཡོད་ནས་སོང་སྟེ། རི་བྲག་པ་དང་ཉེ་བར་དམག་བཤམས་པ་དཀྲུག་པ་ལ་སོགས་པ་བྱས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་གཞན་གྱི་ལུས་སྲོག་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་དཔུང་གི་ཡན་ལག་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ལྟུང་བྱེད་འདི་ལ་གསུམ་སྟེ། དམག་ལ་རེག་པ་དང་། བཤམས་པ་དཀྲུག་པ་དང་། དམག་ལ་ལྟ་བའོ། །དང་པོ་གཉིས་ནི་རྒྱལ་པོ་ལ་སོགས་པས་བོས་ཀྱང་རུང་། མ་བོས་ཀྱང་རུང་སྟེ། བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དམག་ལ་རེག་པ་དང་། གཡུལ་བཤམས་པ་དཀྲུགས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །གསུམ་པ་ནི། དགེ་སློང་དེ་རྒྱལ་པོ་ལ་སོགས་པས་བོས་པའི་ཚེ་ན་འཕགས་ཤིང་ཉེ་འཁོར་གྱི་མཐའ་ལས་འདས་ཏེ་དམག་ལ་ལྟ་ན་དཔུང་གི་ཡན་ལག་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ། །འོ་ན་ལྟུང་བྱེད་འདི་དང་སྔར་གྱི་དམག་ལ་ལྟ་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཅི་ཞེ་ན། འདི་ནི་དགེ་སློང་དེ་རྒྱལ་པོ་ལ་སོགས་པས་བོས་པའི་དགེ་སློང་གིས་དམག་ལ་བལྟ་བ་ཡིན་ལ། སྔ་མ་ནི་རྒྱལ་པོ་ལ་སོགས་པས་མ་བོས་པའི་དགེ་སློང་གིས་དམག་ལ་བལྟ་བ་སྟེ། ལུང་གི་གླེང་གཞི་ལས། རྒྱལ་པོས་མ་བོས་པ་དང་། བོས་པར་གསུངས་པ་དེ་ཤེས་བྱེད་ཡིན་ནོ། །ཡན་ལག་ལ་ 7-120b བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། རེག་པ་དང་བཤམས་པ་དཀྲུག་པ་གཉིས་ཀྱི་གཞིའི་ཡན་ལག་དང་། སྐབས་འདིའི་དམག་ལ་བལྟ་བའི་གཞིའི་ཡན་ལག་གོ། དང་པོ་ནི། རེག་པ་དང་བཤམས་པ་དཀྲུག་པའི་ཡུལ་དེ་དམག་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ཏེ། སྔར་དམག་ལ་ལྟ་བའི་ཡུལ་དང་འདྲའོ
【現代漢語翻譯】 如果比丘在戰場中停留超過兩天兩夜，到了第三天黎明時分，就會犯下墮罪。註釋中說：『從那以後，每過一天就犯一個墮罪，而在那之前，則是犯下造作的惡作。』《律分別》中說，『超過兩天兩夜』是指必須在兩天兩夜結束之前離開。』這只是一個例子，如果爲了佛法的特殊需要，即使過了一百天也沒有罪過；如果沒有特殊需要，即使只住一天也會犯下墮罪。因此，不要認為這與下部的經文相矛盾。如果沒有與佛法相關的需要，那麼第三天之前的兩天，每天仍然會像以前一樣被視為不清凈。這就是住在戰場中的墮罪。 第七個是關於體驗軍隊肢體的墮罪。正文部分包含了根本和支分。這是關於應學習的內容。 首先，故事的起因是六群比丘從舍衛城出發，靠近山巖處部署軍隊，擾亂秩序等，因此制定了墮罪。所要禁止的是危害自己和他人的身命。『哦滴』是指體驗軍隊肢體的墮罪的根本。這個墮罪有三種情況：接觸軍隊、擾亂部署和觀看軍隊。前兩種情況，無論是國王等召見還是沒有召見，持戒的比丘接觸軍隊和擾亂戰陣都會犯下根本的墮罪。第三種情況是，如果比丘被國王等召見，超越了邊界和附近區域去觀看軍隊，就會犯下體驗軍隊肢體的墮罪。那麼，這個墮罪和之前的觀看軍隊的墮罪有什麼區別呢？這個墮罪是比丘被國王等召見后觀看軍隊，而之前的墮罪是沒有被國王等召見的比丘觀看軍隊。《律》的起因中說，『沒有被國王召見』和『被召見』是區分的關鍵。在肢體方面，有四個肢體，其中基礎肢體有兩個，即接觸和擾亂部署這兩個的基礎肢體，以及這裡觀看軍隊的基礎肢體。首先，接觸和擾亂部署的對象是具備六種軍隊特徵的軍隊，與之前觀看軍隊的對象相同。
【English Translation】 If a Bhikshu stays in a battlefield for more than two days and two nights, incurring the dawn of the third day, he commits a Patayantika offense. The commentary states: 'From then on, each day becomes a Patayantika offense, and before that, each is an act of making an offense.' The Vinaya-vibhanga states that 'more than two days and two nights' means one must stay until the end of the two nights. This is just an example; if there is a special need related to the Dharma, even if a hundred days pass, there is no offense. If there is no special need, even staying for one night will result in a Patayantika offense. Therefore, do not think this contradicts the lower Sutras. If there is no need related to the Dharma, the two days before the third day, each day will still be considered impure as before. This is the Patayantika offense of staying in a battlefield. The seventh is the Patayantika offense of experiencing the limbs of an army. The main body includes both the root and branches. This is about what should be learned. First, the basis of the story is that the Six Groups went from Shravasti and deployed troops near the rocky mountains, causing disturbances, etc., which led to the establishment of the Patayantika offense. What is to be prohibited is harming the life of oneself and others. 'Oti' refers to the main body of the Patayantika offense of experiencing the limbs of an army. This Patayantika offense has three aspects: touching the army, disturbing the deployment, and watching the army. The first two, whether summoned by the king or not, a Bhikshu with vows touching the army and disturbing the battle array commits the main Patayantika offense. The third is that if the Bhikshu is summoned by the king, etc., and goes beyond the boundary and nearby areas to watch the army, he commits the Patayantika offense of experiencing the limbs of an army. So, what is the difference between this Patayantika offense and the previous Patayantika offense of watching the army? This one is when a Bhikshu watches the army after being summoned by the king, etc., while the previous one is when a Bhikshu watches the army without being summoned by the king, etc. The basis of the Vinaya states that 'not summoned by the king' and 'summoned' are the distinguishing factors. Regarding the limbs, there are four limbs, of which there are two basic limbs: the basic limbs of touching and disturbing the deployment, and the basic limb of watching the army in this case. First, the object of touching and disturbing the deployment is an army with six characteristics, which is the same as the object of watching the army before.
། །གཉིས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་ལ་བལྟ་བའི་ཡུལ་དང་། གང་ནས་ལྟ་བའི་གནས་དང་། གང་གིས་ལྟ་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་གཉིས་སྔར་གྱི་དམག་ལ་བལྟ་བ་དང་འདྲའོ། །གསུམ་པ་ནི། དགེ་སློང་དེས་རྒྱལ་པོ་ལ་སོགས་པས་བོས་པ་ཡིན་པ་སྟེ། ལུང་གི་གླེང་གཞི་ལས། རྒྱལ་པོས་བོས་པ་ལས་འདི་གསུངས་པས་སོ། །མ་བོས་པས་དམག་ལ་ལྟ་བ་ནི་དམག་ལྟུང་དང་པོར་འགྱུར་རོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་རེག་པའམ། བཤམས་པ་དཀྲུག་པའམ། ལྟ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རེག་པའམ་བཤམས་པ་དཀྲུག་པའི་ལྟ་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་དམག་ལ་རེག་པ་ཉམས་སུ་མྱོང་བའོ། ། གཉིས་པ་ནི། དཔུང་གི་ཡན་ལག་རྣམས་ནི་ལྟུང་བ་འདིའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་དོ། །འདིར་དཔུང་གི་ཡན་ལག་བཞིའི་འབྲུ་གནོན་ནི་འདུལ་བའི་འགྲེལ་པ་རྣམས་ལས་མ་བྱུང་མོད་ཀྱི། བརྒྱད་སྟོང་འགྲེལ་པ་ལས། རྟའི་དཔུང་ནི་རྟ་པ་ཅིག་རྐང་པ་སྲུང་བ་བཞི་དང་བཅས་པའོ། །གླང་པོ་ཆེ་སྲུང་མ་བརྒྱད་དང་བཅས་པའོ། །ཤིང་རྟའི་དཔུང་ནི་ཤིང་རྟ་སྲུང་མ་བཅུ་དྲུག་དང་བཅས་པའོ། །དཔུང་བུ་ཆུང་ནི་རྐང་ཐང་བཅུ་དྲུག་གོ་ཞེས་བཤད་དེ། མི་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ནི་སྐྱེས་པ་གོ་ཆ་གྱོན་པ་མཚོན་ཆ་ཐོགས་པའོ་ཞེས་སོ། །ལུས་སྲོག་སོགས་ཀྱི་བར་ཆད་དབང་གིས་འགྲོ་བ་མ་ཡིན་པ་ལ་ལྟུང་བར་འགྱུར་རོ། །འགྲེལ་ 7-121a ཆུང་ལས། དཔུང་གི་ཡན་ལག་བཞི་པོ་ཀུན་བསྡུས་པ་དང་བཞི་པོ་གང་རུང་རེ་རེ་སོ་སོ་དག་བྱེད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །འཐབ་པའི་སྟ་གོན་བྱས་པ་ལ་གོ་བསྐོན་པ་དང་། གཞུ་བརྡུངས་པ་དང་། རལ་གྲི་ཕྱུང་བ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ཀྱི་རེག་པ་དང་བཤམས་པ་དཀྲུགས་པ་དང་མཐོང་བ་དང་གསུམ་གྱི་དངོས་པོ་ལ་ནི་ལྟུང་བྱེད་དངོས་གཞིའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ཉེས་བྱས་ཀྱིའོ། །ཞེས་པ་འདི་ལ་བཤད་ལུགས་གཉིས་ལས། འགྲེལ་ཆུང་ལས། དམག་ལ་ལྟ་བར་འགྲོ་བར་སེམས་ཤིང་སྦྱོར་བ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་བཤད་དོ། །སྐབས་འདིར་རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། འཐབ་པའི་སྟ་གོན་བྱས་པའི་སྦྱོར་བ་སྟ་གོན་མ་བྱས་པ་དེ་ལ་ནི་དངོས་པོ་དང་སྦྱོར་བ་གཉིས་ཀ་ལ་ཉེས་བྱས་ཀྱི་བྱེད་པོའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དེ་དང་མཐུན་པར་སྐབས་འདིའི་རྣམ་འབྱེད་ལས་གོ་མ་བསྐོན་པའམ་བཤམས་པ་འཁྲུག་པར་བྱེད་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །འོ་ན་སྦྱོར་བ་ལ་ནི་ཞེས་པ་འདི་དང་། མ་ཆས་པ་ཉིད་ལ་ནི་ཞེས་པ་ལ་ཁྱད་པར་ཅི་ཞེ་ན། འདིས་ནི་དམག་ལྟུང་འདི་ཉིད་ཀྱི་ན་སྨད་པ་བསྟན་ལ། འོག་མས་ནི་དམག་ལྟུང་གསུམ་ཀའི་ན་སྨད་བསྟན་པའོ། །དངོས་པོ་ལ་དངོས་གཞིའོ་ཞེས་སྨོས་ནས། དངོས་པོ་ལ་ཞེས་པ་དེ་ཅི་ཡིན་ཅེ་ན། དགེ་སློང་གིས་དམག་ལ་རེག་པ་ནི་གླང་པོ་ཆེའི་དཔུང་ལ་སོགས་པ་འཐབ་པའི་སྟ་གོན་བྱས་པ་རྣམས་ལ་རེག་པ་སྟེ་ཞེས་ཊཱི
【現代漢語翻譯】 第二部分有三個方面：觀看的對象，觀看的地點，以及觀看的工具。 前兩個方面與之前觀看軍隊的情況類似。 第三個方面是：比丘被國王等人召喚。正如律藏的開篇故事所說：『因為國王的召喚，才說了這些。』未經召喚而觀看軍隊，會構成第一次墮落。 關於意樂的組成部分，有兩個方面：想與之前相同。動機是隨意觸控，擾亂陳設，或者持續不斷地想要觀看。行為是觸控或擾亂陳設后開始觀看。最終結果是親身體驗到軍隊的接觸。 第二種情況是：軍隊的組成部分本身就是構成這種墮落的因素。雖然在律藏的註釋中沒有詳細解釋軍隊四個組成部分的含義，但在《八千頌般若經》的註釋中說：『騎兵隊伍由一名騎兵和四名步兵組成。』『象兵隊伍由八名護衛組成。』『戰車隊伍由十六名護衛組成。』『小分隊由十六名步兵組成。』所有這些人都是穿著盔甲、手持武器的士兵。如果因為身體或生命等受到威脅而被迫前往，則不會構成墮落。 在《小疏》中說：『軍隊的四個組成部分，無論是全部聚集在一起，還是各自單獨行動，都會構成墮落。』 對於戰鬥準備，如穿戴盔甲、拉弓、拔劍等行為的接觸、擾亂陳設和觀看這三種情況，是構成墮落的實際行為。行為本身是惡作。對於這一點，有兩種解釋。在《小疏》中說：『如果想著去觀看軍隊，那麼這種行為就是惡作。』 在這種情況下，我自己的釋論和 टीका (梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)中說：『對於戰鬥準備的行為，如果不是爲了準備戰鬥，那麼無論是實際行為還是準備行為，都會構成惡作。』與此相符的是，在這種辨析中說：『如果沒有穿戴盔甲或擾亂陳設，就會構成惡作。』 那麼，『對於行為』和『對於沒有準備』之間有什麼區別呢？前者指的是這種觀看軍隊的墮落的輕重程度，而後者指的是所有三種觀看軍隊的墮落的輕重程度。在提到『實際行為是根本』之後，如果問『實際行為是什麼』，那麼比丘接觸軍隊，就是接觸象兵隊伍等正在準備戰鬥的軍隊， टीका (梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)中這樣解釋。
【English Translation】 Secondly, there are three aspects: the object to be viewed, the place from which to view, and the means by which to view. The first two aspects are similar to the previous case of viewing an army. The third aspect is: the Bhikshu is summoned by the king, etc. As it is said in the introduction to the Vinaya: 'Because of the king's summons, these things were said.' Viewing an army without being summoned constitutes the first downfall. Regarding the components of intention, there are two aspects: the perception is the same as before. The motivation is to touch at will, disturb the arrangement, or have a continuous desire to view. The action is to touch or disturb the arrangement and then begin to view. The ultimate result is to personally experience the contact with the army. The second case is: the components of the army themselves are the agents of this downfall. Although the meaning of the four components of the army is not explained in the commentaries on the Vinaya, it is said in the commentary on the Ashtasahasrika Prajnaparamita Sutra: 'The cavalry consists of one horseman and four foot soldiers.' 'The elephant army consists of eight guards.' 'The chariot army consists of sixteen guards.' 'The small unit consists of sixteen foot soldiers.' All these people are men wearing armor and carrying weapons. If one goes because of threats to one's body or life, etc., it does not constitute a downfall. In the 'Small Commentary', it is said: 'All four components of the army, whether gathered together or acting separately, each constitute a downfall.' For the preparation for battle, such as touching, disturbing the arrangement, and seeing the act of putting on armor, drawing a bow, drawing a sword, etc., these three things are the actual objects that cause the downfall. The action itself is a दुष्कृत (藏文：ཉེས་བྱས，梵文天城體：दुष्कृत，梵文羅馬擬音：duṣkṛta，漢語字面意思：misdeed)。 Regarding this, there are two explanations. In the 'Small Commentary', it is said: 'If one thinks of going to view the army, then this action is a दुष्कृत (藏文：ཉེས་བྱས，梵文天城體：दुष्कृत，梵文羅馬擬音：duṣkṛta，漢語字面意思：misdeed)。' In this case, my own commentary and टीका (梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：commentary) say: 'For the action of preparing for battle, if it is not for preparing for battle, then both the actual action and the preparation constitute a दुष्कृत (藏文：ཉེས་བྱས，梵文天城體：दुष्कृत，梵文羅馬擬音：duṣkṛta，漢語字面意思：misdeed)。' In accordance with this, it is said in this analysis: 'If one does not put on armor or disturb the arrangement, it constitutes a दुष्कृत (藏文：ཉེས་བྱས，梵文天城體：दुष्कृत，梵文羅馬擬音：duṣkṛta，漢語字面意思：misdeed)。' So, what is the difference between 'for the action' and 'for not being prepared'? The former refers to the severity of this downfall of viewing the army, while the latter refers to the severity of all three downfalls of viewing the army. After mentioning that 'the actual action is fundamental', if one asks 'what is the actual action', then the Bhikshu touching the army is touching the army preparing for battle, such as the elephant army, टीका (梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：commentary) explains.
་ཀ་ལས་བཤད་ཅིང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས། དམག་མི་རྒོལ་བར་བཤམས་ཤིང་ཆས་ཏེ་འདོང་བ་ལ་རྟ་དང་གླང་པོ་ཆེ་ལ་སོགས་པ་ཕྱུགས་ལ་ཀུ་རེ་བྱེད་ཅིང་ཀླན་ཀ་བཙལ་བའི་ཕྱིར་རེག་པས་ཀྱང་ལྟུང་ཞེས་སོ། །འོ་ན་དམག་མིའི་མཚོན་ཆ་ལ་རེག་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། ཉིད་བཤད་ལས། རིན་པོ་ 7-121b ཆེར་སྨོས་པ་ཞེས་བྱ་བས་མཚོན་ཆ་ལ་རེག་པའི་ལྟུང་བ་དེ་ནི་འཆང་བར་འགྱུར་ཏེ། དེ་ལས་ཡུལ་གཞན་ཡིན་པ་དེ་རྟོགས་པར་བྱའོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། དོན་དེ་ལྟར་ཊཱི་ཀ་ལས་ཀྱང་ངོ་། །དང་ནི་འབྱེད་པའོ། །དམག་གི་གཡུལ་བཤམས་པ་དཀྲུག་པ་དང་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀར། གླང་པོ་ཆེ་ལ་སོགས་གནས་ནས་བསྐྱོད་པ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་གིས་དམག་ལ་བལྟ་བའི་ཕྱིར་གནས་དེ་ནས་འཕགས་ཤིང་། གནས་དེའི་ཉེ་འཁོར་གྱི་མཐའ་ལས་འདས་ཏེ་དམག་མཐོང་བ་དང་གསུམ་པོ་ལྟ་བུ་ནི་ལྟུང་བྱེད་འདིའི་དངོས་རྒྱུའི་དངོས་པོ་དག་ཡིན་ནོ། །མ་ཆས་པ་འཐབ་པའི་སྟ་གོན་མ་བྱས་པ་ཉིད་ལ་ནི་དམག་ལྟུང་གསུམ་ཀ་ལ་ན་སྨད་པ་ཉིད་དོ། ། 此中所學處 གཉིས་པ་ནི། དཔུང་གི་ཡན་ལག་མིན་པའི་གླང་པོ་ཆེ་དང་། རྟ་དང་། བྱ་གག་དང་། བྱ་ལ་པ་ཀ་དང་ཞེས་པ་སྲན་ཞིང་ལ་གནས་པ་གོང་མོ་སྟེ་འུར་བ་ཆེ་བའོ། །བྱ་བརྟྟི་ཀ་དང་ཞེས་པ་ཐི་བ་སྟེ་བུར་ཆུང་ངོ་། །བཞིར་མ་ཚོགས་པའི་སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་འཐབ་པ་ལ་སོགས་པའི་བྱ་བ་དང་། བྱེད་དུ་གཞུག་པ་དང་བལྟ་བར་མི་བྱའོ། །དཔུང་གི་ཡན་ལག་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ རྡེག་པའི་ལྟུང་བྱེད། བརྒྱད་པ་ལ། བརྡེག་པ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་བ་དེ་ཡི་ན་སྨད་བསྟན། །བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་འཆར་ཀས་དགེ་སློང་ལ་བརྡེག་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་རིས་ཀྱི་ལུས་སྲོག་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རྙོག་པ་ཅན་གྱི་སེམས་ཀྱིས་བརྡེག་པར་འདོད་པས་དགེ་སློང་གཞན་ལ་བརྡེགས་ཏེ་ཕོག་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །སེལ་བ་ནི་རྩེད་མོར་ 7-122a བསམས་ཏེ་བརྡེགས་ན་ནི་རྒོད་བག་གི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ལ། གསོད་སེམས་ཀྱིས་བརྡེགས་ན་ནི་སྲོག་གཅོད་པའི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཏེ། དེ་ལ་དགོངས་ནས་ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་ལ་བརྡེག་ཀྱང་ལྟུང་བྱེད་དུ་མི་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཡོད་དེ། རྩེད་མོར་བསམས་ཏེ་བརྡེགས་སམ། བསད་པར་སེམས་པའོ་ཞེས་གསུངས་པའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ནི་གང་ལ་བརྡེག་པའི་ཡུལ་དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ནོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་རྙོག་པ་ཅན་གྱི་སེམས་ཀྱིས་བརྡེག་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རྡེག་པར་བྱེད་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ལུས་ལ་ཕོག་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། གང་བྱས་ན་བརྡ
【現代漢語翻譯】 འགྲེལ་ཆུང་ (』grel chung，小釋) 中說：『軍隊準備戰鬥並前進時，如果比丘爲了戲弄或找茬而觸碰馬、大象等牲畜，也會犯墮罪。』那麼，如果觸碰軍隊的武器會怎麼樣呢？ཉིད་བཤད་ (nyid bshad) 中說：『所謂的 རིན་པོ་ཆེར་སྨོས་པ་ (rin po cher smos pa，珍貴之語) 指的是觸碰武器會構成墮罪，但要明白這與另一種情況不同。』ཊཱི་ཀ་ (Tika， टीका，ṭīkā，註釋) 中也是這樣說的。『དང་ (dang)』 是區分的意思。ཊཱི་ཀ་ (Tika， टीका，ṭīkā，註釋) 中說：『軍隊的戰鬥部署被打亂』，指的是大象等從駐地被移動。比丘爲了觀看軍隊而離開駐地，超出駐地附近的範圍而看到軍隊，這三種情況是此墮罪的真實對象。沒有準備好戰鬥，沒有做好戰鬥準備，那麼觀看軍隊的三種情況都不會構成墮罪，只是輕微的過失。 此中所學處 第二種情況是：不得觀看非軍隊組成部分的象、馬、鳥類（བྱ་གག་，bya gag）和 བྱ་ལ་པ་ཀ་ (bya la pa ka)，它們棲息在豆田中，是體型較大的 འུར་བ་ (』ur ba，喧鬧者)。བྱ་བརྟྟི་ཀ་ (bya brtti ka) 指的是 थि वा (thi ba)，即小鵪鶉。不得觀看或參與由未組成軍隊的四類人（男女等）之間的戰鬥等活動，也不得讓他人蔘與。這是體驗軍隊組成部分的墮罪。 ༈ རྡེག་པའི་ལྟུང་བྱེད། (rdeg pa』i ltung byed，擊打的墮罪) 第八個學處是關於擊打的墮罪：講述墮罪的實質，指出墮罪的輕重，以及應當學習的內容。 首先，故事起源於 མཉན་ཡོད་ (mnyan yod，舍衛城) 的 འཆར་ཀ་ (』char ka) 比丘擊打其他比丘，因此佛陀制定了此墮罪。禁止的行為是危害自己團體的生命。ངོ་ཏི་ (ngo ti) 指的是一位受具足戒的比丘，因煩惱的心而想要擊打另一位比丘，並實際擊打導致受傷，這構成了墮罪的實質。例外情況是：如果認為是在玩耍而擊打，則構成粗惡罪；如果懷有殺心而擊打，則構成殺生的重罪。考慮到這一點，在律經中說：『擊打比丘，但不會構成墮罪的情況有嗎？』『有，如果認為是在玩耍而擊打，或者懷有殺心。』 此墮罪有四個支分：所依的支分是，被擊打的對象是具有六種法相的比丘。意樂的支分有兩個：想是如前所述。動機是持續不斷地想要以煩惱的心擊打。行為是正在擊打。究竟是身體受到擊打。 第二，如果做了什麼會構成擊打的墮罪？
【English Translation】 The 』grel chung (小釋, Small Commentary) says: 'When an army is preparing for battle and advancing, if a bhikshu touches livestock such as horses and elephants in order to tease or find fault, he will also commit a downfall.' So, what happens if one touches the weapons of an army? The nyid bshad says: 'The so-called rin po cher smos pa (珍貴之語, Precious Words) refers to touching weapons constituting a downfall, but it should be understood that this is different from another situation.' The Tika ( टीका, ṭīkā, Commentary) also says so. 'དང་ (dang)' means to distinguish. The Tika ( टीका, ṭīkā, Commentary) says: 'The battle deployment of the army is disrupted,' which refers to elephants, etc., being moved from their positions. If a bhikshu leaves his residence to watch the army, and sees the army beyond the vicinity of the residence, these three situations are the real objects of this downfall. If one is not prepared for battle, not ready for battle, then watching the army in these three situations will not constitute a downfall, but only a minor offense. The precept learned here The second case is: one must not watch elephants, horses, birds (བྱ་གག་, bya gag), and བྱ་ལ་པ་ཀ་ (bya la pa ka) that are not part of the army, which reside in bean fields and are larger 』ur ba (喧鬧者, noisemakers). བྱ་བརྟྟི་ཀ་ (bya brtti ka) refers to thi ba, which is the small quail. One must not watch or participate in activities such as battles between four types of people (men and women, etc.) who do not form an army, nor should one allow others to participate. This is the downfall of experiencing the components of an army. ༈ རྡེག་པའི་ལྟུང་བྱེད། (rdeg pa』i ltung byed, The Downfall of Striking) The eighth precept concerns the downfall of striking: stating the essence of the downfall, pointing out the severity of the downfall, and what should be learned. First, the story originates from the bhikshu 』char ka in mnyan yod (舍衛城, Shravasti) striking other bhikshus, so the Buddha established this downfall. The prohibited act is harming the life of one's own community. ngo ti refers to a fully ordained bhikshu who, with an afflicted mind, wants to strike another bhikshu, and actually strikes and causes injury, which constitutes the essence of the downfall. The exceptions are: if one strikes thinking it is playing, it constitutes a coarse offense; if one strikes with the intention to kill, it constitutes the grave offense of killing. Considering this, it is said in the Vinaya Sutra: 'Is there a case where striking a bhikshu does not constitute a downfall?' 'Yes, if one strikes thinking it is playing, or with the intention to kill.' This downfall has four branches: the basis branch is that the object being struck is a bhikshu possessing six qualities. The branch of intention has two: the thought is as before. The motivation is the continuous desire to strike with an afflicted mind. The action is the act of striking. The culmination is the body being struck. Second, what actions constitute the downfall of striking?
ེག་པའི་དེར་འགྱུར་ཞེ་ན། བསམ་པ་རྙོག་པ་ཅན་གྱི་སེམས་ཉིད་ཀྱིས་དགེ་སློང་ཕ་རོལ་ལ་ལུས་སམ་དེས་འཕངས་པ་བོང་བ་ལ་སོགས་པའམ། དེ་དང་འབྲེལ་བ་དབྱུག་པ་ལ་སོགས་པ་གང་ཡང་རུང་བ་ཐ་ན་རྐང་པའི་མཐེ་བོང་ངམ། ཡུངས་ཀར་རམ་རྩྭ་དག་གིས་བརྡེགས་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པའོ། །བརྡེག་པ་ལས་གཞན་གཟས་པ་དང་གནས་ངན་ལེན་འཆབ་པ་དང་། ཟན་གཅོད་དུ་འཇུག་པ་དག་ལ་ཡང་དགེ་སློང་ཕ་རོལ་ལ་ཞེས་སྦྱར་རོ། །རྡེག་སྤྱད་ཀྱིས་རེག་ན་དངོས་གཞིར་འགྱུར་རོ། །རྡེག་སྤྱད་རེ་རེ་ལ་ལྟུང་བྱེད་རེ་རེའོ། ། 說此微墮罪 གཉིས་པ་ནི། རྡེག་སྤྱད་དག་གིས་མ་ཕོག་ན་རྡེག་སྤྱད་རེ་རེ་ལ་ཉེས་བྱས་རེ་རེའོ། ། གསུམ་པ་ནི། དགེ་སློང་ཞིག་ཡན་ལག་ལས་སུ་རུང་ནས་ཡན་ལག་རྡོ་བས་བརྡུངས་པ་ལས་གསུངས་པ་ནི་བརྡེག་པར་བྱ་བ་ལུས་ལས་གཞན་སེམས་ཡིན་ལ། སེམས་ལས་གཞན་རང་གི་ལུས་སེམས་རྙོག་པ་ཅན་གྱིས་བརྡེག་པར་མི་བྱའོ། ། 7-122b འོད་ལྡན་རྩ་བར། རྡོ་སོགས་ཡན་ལག་འཁྲི་ཤིང་མི་བརྡུང་སྟེ། །འདོད་ཆགས་མེ་ནི་མི་སྡུག་ཆུས་ཞི་འགྱུར། །ཞེས་སོ། །རྙོག་པ་ཅན་གྱི་སེམས་ཀྱིས་ཀ་བ་ལ་བརྡེག་པར་མི་བྱའོ། །རྩིག་པ་དང་ས་དང་ཤིང་ལྗོན་པ་དང་སྒོ་གླེགས་སོགས་གཞན་ལ་ཡང་བརྡེག་པར་མི་བྱའོ། །རྡེག་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 7-123a བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་མཐོལ་ཡུལ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་ཡོད་པའི་གནས་སུ་དགེ་སློང་གཞན་གྱི་ཕམ་པའམ། དགེ་འདུན་ལྷག་མ་བཅབས་ཏེ་མཚན་མོ་འདས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་གོ། དེ་ལ་བཞི་སྟེ། གང་འཆབ་པའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གིས་འཆབ་པའི་ལྟུང་བའི་བདག་པོ་དང་། གང་དུ་འཆབ་པའི་གནས། གང་གིས་འཆབ་པའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། ཕམ་པའམ་ལྷག་མའི་དངོས་གཞི་ཡིན། དགེ་སློང་གཞན་དེའི་རྒྱུད་དང་འབྲེལ་བར་ཡོད། ངོ་བོ་ཤེས་སམ་ཡིད་གཉིས་ཟ་བ་སྟེ། ཕམ་པར་འགྱུར་བ་དང་། དགེ་འདུན་ལྷག་མ་དག་ཅེས་པ་དང་། ཞུ་འགྲེལ་དང་ལུང་ཞུ་བ་ལས། བདག་ཉིད་ཀྱིས་བདག་ཉིད་ཀྱི་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་ན་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་པ་ནི། གཞན་གྱི་ཡིན་པ་ཉིད་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། བདག་ཉིད་ཀྱི་གནས་ངན་ལེན་གྱི་ལྟུང་བ་འཆབ་པ་བཞིན་ནོ་ཞེས་བཤད་པས་ཤེས་སོ། །ངོ་བོ་ཤེས་སམ་ཡིད་གཉིས་ཟ་བ་སྟེ། འཆབ་པ་ལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ཉིད་ལ་ཡིད་གཉིས་ཟ་བ་ནི་ལྷག་མ་དང་འདྲའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཉིས་པ་གང་གི་འཆབ་པ་ལྟུང་བའི་བདག་པོ་ནི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་འཆབ་པའི་ཆ་ནས་དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ཡིན་ལ། ཕམ་པ་འཆབ་པ་ལ་ནི་ཡུལ་དེ་ཕམ་པས་གོས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པས། དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་རྣམ་པར་དག་པ་ཡན་ལག་མ་ཡིན་གྱི། དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་ཙམ་པོ་དང་ལྡན་པའོ། །མཚན་མཐུན་ལྟ་བ་མཐུན་པ་ལ་སོགས་ལྔ་ནི་སྔར་བྱིན་འཕྲོག་གི་སྐབ
【現代漢語翻譯】 如果有人問，什麼是『說此微墮罪』？ 答：如果一個心懷惡意的人，用身體或者身體所投擲的石頭等物，或者與身體相關的棍棒等物，甚至腳趾或芥子、草等擊打其他比丘，就會犯下墮罪。 除了擊打之外，恐嚇、隱瞞罪過、斷絕飲食等行為，也應加上『對比丘』一詞。 如果用擊打之物接觸對方，就構成真實的墮罪。每使用一種擊打之物，就犯一次墮罪。 第二種情況是：如果沒有擊中對方，每使用一種擊打之物，就犯一次惡作罪。 第三種情況是：如果一個比丘的肢體可以使用，卻用石頭擊打自己的肢體，那麼，所說『擊打』的對象是身體之外的心，心之外是自己的身體。不應用惡意擊打自己的身體。 《光明根本經》中說：『石頭等肢體，不可擊打樹木，貪慾之火，可用不凈之水熄滅。』 不應用惡意擊打柱子。也不可擊打墻壁、土地、樹木、門窗等其他物體。以上是關於擊打的墮罪。 如果一位持戒的比丘，在具有懺悔處所特徵的地方，隱瞞其他比丘的波羅夷罪或僧殘罪，導致過夜，就構成真實的墮罪。 關於支分，有四種，這是根本支分。這四種是：所隱瞞的事物、隱瞞罪過的主體、隱瞞的處所、隱瞞的所依。 第一種有三種：波羅夷罪或僧殘罪的真實存在；與其他比丘的相續相關；知道本質或心存疑惑。成為波羅夷罪，以及僧殘罪等。 《律經》和《律疏》中說：『如果自己陳述自己的罪過，則犯惡作罪。』這是因為不存在他人的罪過，就像隱瞞自己的罪過一樣。通過這種說法可以理解。 知道本質或心存疑惑，即隱瞞僧殘罪時，如果心存疑惑，則與僧殘罪相似。 第二種，隱瞞罪過的主體，從隱瞞僧殘罪的角度來說，是具有六種法的比丘；而隱瞞波羅夷罪，則需要該處所被波羅夷罪所染污作為支分，因此，具有清凈比丘戒的比丘不是支分，而是僅僅具有比丘戒的比丘。 與自己相同，觀點相同等五種情況，與之前的奪取已施物的情況相同。
【English Translation】 If asked, what is 'Saying this minor offense'? Answer: If a person with malicious intent strikes another Bhikshu with their body or objects thrown by their body such as stones, or objects related to their body such as sticks, or even a toe, mustard seed, or grass, they commit a Dukata offense. In addition to striking, threatening, concealing offenses, and cutting off food, the phrase 'to another Bhikshu' should also be added. If contact is made with the object used for striking, it constitutes a real offense. Each object used for striking results in a separate offense. The second case is: if the other person is not hit, each object used for striking results in a separate Dukkata offense. The third case is: if a Bhikshu's limb is usable, but they strike their own limb with a stone, then the object of 'striking' is the mind outside the body, and outside the mind is one's own body. One should not strike one's own body with malicious intent. The Root of Light Sutra says: 'Stones and other limbs should not strike trees, the fire of desire can be extinguished by impure water.' One should not strike a pillar with malicious intent. Nor should one strike walls, land, trees, doors, windows, or other objects. The above is about the Dukata offense of striking. If a Bhikshu who upholds the precepts, in a place with the characteristics of a place of confession, conceals another Bhikshu's Parajika offense or Sanghavasesa offense, causing the night to pass, it constitutes a real offense. Regarding the limbs, there are four, this is the root limb. These four are: the thing being concealed, the owner of the offense who is concealing it, the place where it is being concealed, and the basis for concealing it. The first has three: the actual existence of the Parajika or Sanghavasesa offense; being related to the continuum of other Bhikshus; knowing the essence or being in doubt. Becoming a Parajika offense, and Sanghavasesa offenses, etc. The Vinaya Sutra and Vinaya Commentary say: 'If one confesses one's own offense, then one commits a Dukkata offense.' This is because there is no offense of another, just like concealing one's own offense. This can be understood through this statement. Knowing the essence or being in doubt, that is, when concealing a Sanghavasesa offense, if one is in doubt, then it is similar to a Sanghavasesa offense. The second, the owner of the offense who is concealing it, from the perspective of concealing a Sanghavasesa offense, is a Bhikshu with six qualities; while concealing a Parajika offense requires that the place be defiled by the Parajika offense as a limb, therefore, a Bhikshu with pure Bhikshu vows is not a limb, but only a Bhikshu with Bhikshu vows. The five cases of being the same as oneself, having the same view, etc., are the same as the previous case of taking back what has been given.
ས་སུ་བཤད་པ་དང་འདྲའོ། །གསུམ་པ་གང་དུ་བཅབ་པའི་གནས་ནི། མཐོལ་ཡུལ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་ཡོད་ 7-123b པའི་གནས་ཡིན་པ་སྟེ། བརྗོད་པའི་ཡན་ལག་མེད་ན་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བཞི་པ་གང་གིས་འཆབ་པའི་རྟེན་ནི། བར་ཆད་སྤང་བ་ལ་བལྟོས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། བདེ་བ་ལ་མི་རེག་པ་དང་། དགེ་སྦྱོང་གི་ཚུལ་དང་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་འཆབ་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་འཆབ་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་མཚན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་སྟེ། ཉིན་མཚན་གྱི་མཐར་རོ་ཞེས་པ་དང་། དེའི་ཊཱི་ཀ་ལས། སྐྱ་རེངས་འཆར་ཀ་ཚུན་ཆད་ཅེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། །འོ་ན་སྐབས་འདིར་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དེའི་ཚེ་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་གྱུར་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། གང་བྱས་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་གྱུར་ཞེ་ན། དགེ་སློང་གཞན་གྱི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་དང་། དགེ་འདུན་ལྷག་མ་དག་ཤེས་བཞིན་དུ་བཅབ་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །དགེ་སློང་གཞན་དེའི་ཉེས་ལྟུང་བདག་གིས་བརྗོད་ན་རང་གཞན་གྱི་ལུས་སེམས་བདེ་བ་ལ་མི་རེག་པ་དང་། དགེ་སྦྱོང་གི་ཚུལ་དང་ཞེས་པ་ནི་འཕགས་པའི་ལམ་མོ། །ཚངས་པར་སྤྱོད་པའི་བར་ཆད་དང་། དགེ་འདུན་འཁྲུག་ཏུ་དོགས་པའི་དབང་ཉིད་མ་གཏོགས་པར་འཆབ་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །དུས་གང་གི་ཚེ་འཆབ་པས་ཞེ་ན། ཉིན་མཚན་གྱི་མཐར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཉིན་མཚན་གྱི་མཐའི་སྔ་རོལ་དུ་ནི་བཅབས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ལྟུང་བ་ཕམ་ལྷག་ལས་གཞན་སྦོམ་པོ་དང་ལྟུང་བྱེད་བཅབས་ན་ཡང་ཉེས་བྱས་སོ། །འདིར་སྨྲས་པ། ཀརྨ་པ་ཡི་ཕྲིན་ལས་དབང་ 7-124a ཕྱུག་དང་། གསོན་པའི་སྐབས་འདིར་བྲལ་བའི་མེ་ཡིས་ནི། །བསམ་རྒྱུ་རྗེ་བཙུན་ལས་གཞན་མེད་པའི་སྙིང་། །དམྱལ་བའི་འབྱུང་བས་ཆད་པ་བཅད་ལྟར་མནར། །དེ་སླད་མགོན་ཁྱོད་དང་བྲལ་ཡིད། །གཟུགས་བརྙན་བླ་མར་མ་བསྟེན་པས། །ཆོས་ཀྱིས་ཕོངས་པའི་དབུགས་འབྱིན་ཀྱང་། །བཀའ་དྲིན་བཟང་པོར་མ་རྟོགས་སོ། །སློབ་མ་རྣམ་པར་འཁྲུལ་པ་ཡི། །དད་པའི་མཇུག་ནི་སྡང་བ་ཡིན། །མཐོང་ཚད་བླ་མར་ལེན་བྱེད་པ། །བླུན་པོ་བསམ་མེད་རྒྱུག་ཆུ་འདྲ། །གཡོན་ཅན་ཆགས་སྡང་སྤུངས་པ་ལ། །དགེ་བའི་བཤེས་སུ་བསྙད་པ་ནས། །རྩོད་པ་གཡོ་བའི་དོགས་པ་ཅན། །སྡིག་ཅན་ཕྱོགས་འདིར་མ་རྩེན་ཅིག །གནས་ངན་ལེན་འཆབ་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པའི་སྡེ་ཚན་དྲུག་པ། བཅུ་ཚན་དྲུག་པའི་ ༈ དགེ་སློང་ལ་ཟན་གཅོད་དུ་འཇུག་པའི་ལྟུང་བྱེད། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་ཉེར་དགས་ཆེད་དུ་བསམས་ཏེ། དགེ་སློང་གིས་ཟན་གཅོད་དུ་འཇུག་པ
【現代漢語翻譯】 如同之前所說。第三，隱瞞之處在於，必須是具備特徵的隱瞞之處，如經文所說，『如果沒有陳述的要素』。第四，隱瞞所依賴的基礎，是不依賴於消除障礙，如經文所說，『不觸及快樂』和『苦行者的行為』。 關於意樂的要素，有兩點：意識是不混淆基礎；動機是持續不斷地想要隨意隱瞞；行為是開始隱瞞；究竟是夜晚的最後一刻，即日夜的盡頭，如經文所說『在日夜的盡頭』。其註釋中說：『直到黎明出現』，這是總結性的說法。那麼，如果有人問，這裡與《律分別》中『黎明出現則犯墮罪』的說法相矛盾嗎？答：那是指已經犯了墮罪的情況下，才說會犯墮罪。 第二，做什麼會犯墮罪呢？如果比丘明知故犯地隱瞞其他比丘的失敗（巴拉基嘎）或僧殘罪，就會犯墮罪。如果我陳述了其他比丘的罪過，導致自己和他人身心不適，或者阻礙了苦行者的行為（即聖道），或者妨礙了梵行，或者擔心僧團分裂，除此之外的原因而隱瞞，就會犯墮罪。在什麼時候隱瞞會犯墮罪呢？在日夜的盡頭。 第二，在日夜的盡頭之前隱瞞，則犯輕罪。如果隱瞞的墮罪不是巴拉基嘎或僧殘，而是粗罪或墮罪，也犯輕罪。 在此處我寫道：噶瑪巴（Karmapa，噶瑪巴）的事業是如此強大，我活著的時候，就像被分離的火焰一樣，心中除了根本上師（杰尊）別無他念，卻像被地獄之火切割一樣痛苦。因此，與您（上師）分離，我的心沒有依止上師的形象，即使呼出貧乏的佛法之氣，也沒有意識到您的恩德。弟子們如此迷惑，信仰的結局是憎恨。把所有見到的人都當作上師，就像愚蠢無知的流水一樣。對於充滿貪嗔癡的人，卻稱之為善知識，總是懷疑會發生爭論和欺騙。罪惡之人不要靠近這裡！這是隱瞞惡行的墮罪。 第六組墮罪完。 第六組十事完。 對比丘進行斷食的墮罪。 首先，故事的起因是，在舍衛城（mnyan yod，Sravasti），有人故意（nyer dags ches du bsams te）讓比丘斷食。
【English Translation】 It is similar to what was said before. Third, the place of concealment is a place that possesses the characteristics of concealment, as it is said in the text, 'If there is no element of statement.' Fourth, the basis upon which concealment relies is not dependent on eliminating obstacles, as it is said in the text, 'Not touching happiness' and 'the conduct of a mendicant'. Regarding the elements of intention, there are two: awareness is not being mistaken about the basis; motivation is the continuous desire to conceal at will; action is engaging in concealment; the ultimate is the last moment of the night, that is, the end of the day and night, as it is said, 'At the end of the day and night.' In its commentary, it says: 'Until dawn appears,' which is a summary statement. So, if someone asks, does this contradict the statement in the Vinaya-vibhaga (lung rnam 'byed) that 'If dawn appears, one commits a downfall'? The answer is: that is said in the case of having already committed a downfall, that one will commit a downfall. Second, what action leads to committing a downfall? If a bhikshu knowingly conceals the defeat (Parajika) or Sanghavasesa of another bhikshu, he commits a downfall. If I state the faults of another bhikshu, causing discomfort to myself and others, or hindering the conduct of a mendicant (i.e., the noble path), or obstructing pure conduct, or fearing the division of the Sangha, concealing for reasons other than these leads to committing a downfall. At what time does concealing lead to committing a downfall? At the end of the day and night. Second, concealing before the end of the day and night results in a minor offense. If the downfall concealed is not Parajika or Sanghavasesa, but a gross offense or a downfall, it also results in a minor offense. Here I say: The activity of Karmapa (Karmapa) is so powerful, that while I am alive, like a separated flame, in my heart there is no thought other than the root guru (Jetsun), yet I suffer as if cut by the fires of hell. Therefore, separated from you (the guru), my mind has not relied on the image of the guru, and even though I exhale the breath of impoverished Dharma, I have not realized your kindness. Disciples are so confused that the end of faith is hatred. Taking everyone they see as a guru is like a foolish, mindless stream. To those filled with attachment and aversion, they give the name of virtuous friend, always suspecting that arguments and deception will occur. Sinful ones, do not play here! This is the downfall of concealing evil deeds. The sixth section of downfalls is complete. The sixth group of ten is complete. The downfall of causing a bhikshu to abstain from food. First, the origin of the story is that in Shravasti (mnyan yod, Sravasti), someone intentionally (nyer dags ches du bsams te) caused a bhikshu to abstain from food.
་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་རིགས་ཀྱི་འཚོ་བ་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་གཞན་ལ་ཁྱིམ་པས་ཟས་འདྲེན་པ་དེ་ངག་གི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་ཟན་གཅོད་དུ་འཇུག་སྟེ། ཁྱིམ་པ་དེས་དོན་གོ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་གཞིའི་ཡན་ལག་གོ། དེ་ལ་བཞི་སྟེ། གང་གི་ཟན་གཅོད་དུ་འཇུག་པའི་ཡུལ་དང་། གང་ལ་གཅོད་དུ་གཞུག་པའི་ཡུལ་དང་། གང་གཅོད་དུ་གཞུག་པའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གི་ཚེ་གཅོད་དུ་འཇུག་པའི་དུས་སོ། །དང་པོ་ནི་བདུན་ཏེ། དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་ཟན་བཅད་པས་ཕན་པའི་ནད་དང་མི་ལྡན་པ་སྟེ། ནད་ཀྱི་གཉེན་པོའི་དོན་ཉིད་མ་གཏོགས་པར་ཞེས་ 7-124b གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ལ་བཞི་ལས། ཁྱིམ་པ་ཡིན་པ་དང་། དགེ་སློང་གཞན་དེ་ལ་བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་ཟས་སྦྱིན་པར་བསྔོས་པ་ཡིན་པ་སྟེ། ཁྱིམ་པ་སྦྱིན་པ་པོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་གཉིས་སྔར་བཤད་པ་དང་འདྲའོ། །གསུམ་པ་ལ་བཞི་སྟེ། དུས་སུ་རུང་བ་ཡིན་པ་སྟེ། ཟན་གཅོད་དུ་ཞེས་པས་སོ། །དགེ་སློང་དེ་ལ་སྦྱིན་པར་བསྔོས་པ་སྟེ། སྦྱིན་པ་པོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་གྲུབ་བོ། །རུང་བ་ཚད་དང་ལྡན་པ་གཉིས་ཏེ་བཞིའོ། །བཞི་པ་ནི། དུས་ཉི་མ་ཕྱེད་མ་ཡོལ་བ་སྟེ། ཕྱི་དྲོ་ཕན་ཆད་དུ་ནི་དགེ་སློང་གི་ཟན་གཅོད་དུ་འཇུག་པ་ལ་མི་རིགས་པ་མེད་དོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་ཟན་གཅོད་དུ་འཇུག་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་ཟས་གཅོད་དུ་འཇུག་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ཁྱིམ་པ་དེས་དོན་གོ་བའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ནད་ཀྱི་གཉེན་པོའི་དོན་ཉིད་མ་གཏོགས་པར་དགེ་སློང་གིས་ཆེད་དུ་བསམས་ཏེ། ཁྱིམ་པ་སྦྱིན་པ་པོ་དེ་ལ་དགེ་སློང་ཕ་རོལ་གྱིས་ཁྱིམ་པ་ཟན་གཅོད་དུ་འཇུག་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། རང་གི་ཚིག་གིས་བསྒོ་སྟེ་ཟན་གཅོད་དུ་བཅུག་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །སྤྲིང་ཡིག་དང་ལག་ཡིག་དང་མངགས་པ་དང་བརྒྱུད་པ་དང་ཟུར་གྱིས་ཟན་གཅོད་དུ་བཅུག་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །ཟན་གཅོད་དུ་འཇུག་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ མེ་ལ་རེག་པའི་ལྟུང་བྱེད། གཉིས་པ་ལ། མེ་རེག །སྐབས་དང་འབྲེལ་བའི་བསླབ་བྱ་བསྟན། །བྱིན་རླབས་དུས་ཀྱི་ལྟུང་མེད་བརྗོད། །དངོས་གཞིའི་ན་སྨད་བཅས་ཏེ་བསྟན། །ལོག་པར་བྱིན་རློབ་ཉེས་བྱས་སོ། ། ༈ སྐབས་དང་འབྲེལ་བའི་བསླབ་བྱ་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། མེ་དང་འདྲ་བ་ལ་རེག་པ་དགག་ 7-125a པའི་ཕྱིར་སེང་གེ་ལ་རེག་པར་མི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། སེང་གེ་ནི་མེ་དང་འདྲ་བར་བསྙེན་པར་དཀའ་ཞིང་བཟོད་པར་དཀའ་བ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། ། ༈ བ
【現代漢語翻譯】 構成墮罪。應禁止的是對自身種姓的生活造成損害的行為。'ངོ་ཏི'（Ngoti）指的是具足戒的比丘讓其他比丘通過語言行為，讓在家居士斷絕對比丘的供養。如果這位在家居士理解了其中的含義，就會構成真實的墮罪。墮罪的構成有四個方面：首先是基礎的構成部分，這又包含四個方面：要斷絕供養的對象，向誰請求斷絕供養的對象，要斷絕供養的物品，以及請求斷絕供養的時間。首先，要斷絕供養的對象有七種情況：對具有六種功德的比丘斷絕供養，並且這位比丘沒有因斷食而受益的疾病，除非是爲了治療疾病本身，如經文所說。 其次，有四個方面：必須是居士，並且這位居士已經下定決心要供養食物給其他比丘，如經文所說'居士是施主'。具備五種名稱，並且身體處於正常狀態，這兩種情況與之前所說相同。第三，有四個方面：必須是適宜的時間，如'斷絕供養'所說。已經發愿要供養這位比丘，這是由'施主'一詞的含義所暗示的。具備適宜的量和標準，這是第四個方面。第四，時間是太陽未過中午，因為在下午之後，對比丘斷絕供養是不合理的。意樂的構成有兩個方面：認知與之前相同。動機是想要隨心所欲地斷絕供養，並且這種想法持續不斷。行為是開始通過具備五種特徵的語言來斷絕供養。最終結果是那位居士理解了其中的含義。 其次，除非是爲了治療疾病本身，否則如果比丘故意讓作為施主的居士斷絕其他比丘的供養，就會構成墮罪。自釋和 टीका（ṭīkā，梵文，註釋）中說：如果用自己的話語勸說而斷絕供養，就會構成墮罪。如果通過信件、手諭、派遣使者、傳遞訊息或暗示來斷絕供養，就會構成惡作。這就是斷絕供養的墮罪。 ༈ 觸火墮罪 第二，觸火。講述與場合相關的學處，說明加持時沒有墮罪，講述實際內容及其構成，錯誤加持構成惡作。 ༈ 講述與場合相關的學處 首先，爲了禁止觸控與火相似的事物，不應觸控獅子。 टीका（ṭīkā，梵文，註釋）中說：獅子就像火一樣難以接近和忍受。
【English Translation】 It constitutes a downfall. What should be prohibited is the act of harming the livelihood of one's own caste. 'ངོ་ཏི' (Ngoti) refers to a fully ordained monk causing another monk, through verbal actions, to have a layperson cut off offerings to the monk. If that layperson understands the meaning, it constitutes the actual downfall. There are four aspects to the formation of a downfall: First, the foundational aspect, which includes four aspects: the object whose offerings are to be cut off, the object to whom the request to cut off offerings is made, the item whose offering is to be cut off, and the time when the request to cut off offerings is made. First, there are seven situations for the object whose offerings are to be cut off: cutting off offerings to a monk who possesses six qualities, and who does not have an illness that benefits from fasting, unless it is for the sake of treating the illness itself, as stated in the scriptures. Secondly, there are four aspects: it must be a layperson, and this layperson has already resolved to offer food to other monks, as the scripture says, 'The layperson is the donor.' Possessing five names, and the body being in a normal state, these two situations are the same as previously stated. Thirdly, there are four aspects: it must be an appropriate time, as stated in 'cutting off offerings.' Having vowed to offer to that monk, which is implied by the meaning of 'donor.' Possessing an appropriate amount and standard, which is the fourth aspect. Fourthly, the time is before noon, because after noon, it is unreasonable to cut off offerings to a monk. There are two aspects to the intention: the cognition is the same as before. The motivation is the desire to cut off offerings at will, and this thought is continuous. The action is to begin cutting off offerings through language that possesses five characteristics. The final result is that the layperson understands the meaning. Secondly, unless it is for the sake of treating the illness itself, if a monk intentionally causes a layperson who is a donor to cut off offerings to another monk, it constitutes a downfall. The self-commentary and टीका (ṭīkā, Sanskrit, commentary) say: If one persuades with one's own words to cut off offerings, it constitutes a downfall. If one cuts off offerings through letters, notes, sending messengers, passing messages, or hinting, it constitutes a misdeed. This is the downfall of cutting off offerings. ༈ Downfall of Touching Fire Second, touching fire. Explaining the precepts related to the occasion, stating that there is no downfall during empowerment, explaining the actual content and its composition, incorrect empowerment constitutes a misdeed. ༈ Explaining the Precepts Related to the Occasion First, in order to prohibit touching things similar to fire, one should not touch a lion. टीका (ṭīkā, Sanskrit, commentary) says: A lion is as difficult to approach and endure as fire.
ྱིན་རླབས་དུས་ཀྱི་ལྟུང་མེད་བརྗོད་པ། དང་པོ་ལ་དུས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་འདིས་མཚོན་ནས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་སྤྱིར་བཤད་ན། འདུལ་བ་ལས་བྱིན་རླབས་བཅུ་གཅིག་གསུངས་ཏེ། གོས་དང་ལྷུང་བཟེད་རིན་པོ་ཆེ། །ལྟུང་བ་གསོ་སྦྱོང་དབྱར་དང་ནི། །དགག་དབྱེ་སྨན་དང་རུང་ཁང་དང་། །རྙེད་པ་དུས་ཀྱི་བྱིན་བརླབ་བོ། །དེ་ཡང་གཞན་རྣམས་སོ་སོའི་སྐབས་སུ་སྟོན་ལ། དུས་བྱིན་བརླབ་འདི་ལ། དགོས་པའི་དོན་དང་། བསྡུས་པའི་དོན་ནོ། ། 破他宗 གཞན་ལུགས་དགག་པ་ནི། ཚ་རོད་པ་ན་རེ། ཆོས་ལྡན་གྱི་བྱ་བ་ལ་མེ་ལ་རེག་པ་ལ་དུས་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་མེ་ལ་རེག་ཀྱང་མེ་རེག་གི་ལྟུང་བའི་རྣམ་བཞག་ནི་མི་བསྐྱེད་དེ། ཆོས་ལྡན་གྱི་དོན་དུ་གནང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དུས་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་ན་དུས་དྲན་མི་བྱེད་པ་ཉིད་ཀྱི་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་དེ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། དུས་ཡོད་པ་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་མེ་སྤར་བར་བྱེད་པ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཞེས་པ་དང་། འདི་ཉིད་ལས། ཐམས་ཅད་ལ་དུས་དག་ཡོད་ཀྱང་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་ནའོ་ཞེས་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་པས་ཤེས་ཟེར་རོ། །དེ་དགག་པ་ལ་གནོད་བྱེད་བརྗོད་པ་ནི་ཆོས་ལྡན་གྱི་བྱ་བ་ཡིན་ཙམ་གྱིས་མེ་རེག་གནང་ན། མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆེད་དུ་དུས་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་མེ་ལ་རེག་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །དགེ་འདུན་གྱི་ཕྱིར་མེ་སྦོར་ན་དུས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ། །དུས་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབ་པར་མེ་སྦར་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་ 7-125b པ་དང་འགལ་ཅིང་། དགེ་སློང་གི་རྣམ་འབྱེད་ལས་ཀྱང་། དགེ་སློང་གིས་མེ་སྦར་བར་བྱེད་ན་དེས་དུས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ། །དུས་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབ་པར་སྤར་བར་བྱེད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །དེ་ཡང་དུས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས། ཆེད་དུ་བྱ་བ་ཆོས་ལྡན་ཡིན་པར་གྲུབ་སྟེ། ཆོས་མི་ལྡན་པ་ལ་གནང་བའི་དུས་དག་ཡོད་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དུས་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབ་པར་མེ་སྦར་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་གསུངས་པས། དུས་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་དེ་ལྟུང་བྱེད་འགེགས་བྱེད་དུ་ཤེས་སོ། །རིགས་པ་ཡང་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་ཆགས་པའི་གཞི་རྒན་པོ་དང་། ནད་པ་ལ་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་མ་བྱིན་པར་ཆོས་གོས་སྣམ་སྦྱར་དང་འབྲལ་བར་བྱས་པ་ཆོས་ཅན། འབྲལ་བའི་ལྟུང་བ་རྣམ་བཞག་བསྐྱེད་མི་སྲིད་དུ་ཐལ། མེ་རེག་གི་དུས་དྲན་ཆགས་པའི་གཞི་ལ་དུས་དྲན་མ་བྱས་པར་མེ་ལ་རེག་ཀྱང་མེ་རེག་གི་ལྟུང་བའི་རྣམ་བཞག་མི་བསྐྱེད་ཅིང་། དེ་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཟུར་སྔ་མ་ཁས་བླངས། ཁྱབ་པ་མཚུངས་པས་གྲུབ་འདོད་ན་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པ་དང་། གནང་བ་མ་ཐོབ་པ་ནི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་དོ་ཞེས་པས་བསལ། སྒྲུབ་བྱེད་གཞ
【現代漢語翻譯】 關於加持時無犯（Yinlap Dükyi Tungme Jöpa） 首先，以時間加持為例，總的來說，關於加持，在《律經》（Dülwa）中講了十一種加持：『衣服和缽為珍寶，墮罪、布薩、安居與，解制、醫藥、房舍與，利得、時間之加持。』（Gö dang Lhungze Rinpoche，Tungwa Sosyong Yar dang Ni，Gakgye Men dang Rungkang dang，Nyepa Dükyi Jinlap bo）。其他的將在各自的章節中闡述，而這個時間加持，有需要的意義和總結的意義。 破他宗 駁斥其他觀點： 擦絨巴（Tsarongba）說：對於符合佛法的行為，如果沒有進行時間加持就接觸火，也不會產生觸火的墮罪，因為這是爲了符合佛法的目的而允許的。如果沒有進行時間加持，僅僅是不憶念時間本身就會產生違犯學處的罪過。正如《律分別釋》（Namjepar Trepa）中所說：『有時間而不加持就生火，會成為罪過。』（Dü yöpa Jin gyi ma lapar Me parwar Jepa la ni Nyé jé su gyur）。以及，『即使一切都有時間，如果不加持也會有罪過。』（Tamché la Dü dak yö kyang Jin gyi ma lap na'o）由此可知。 爲了駁斥這一點，陳述妨害：僅僅因為是符合佛法的行為就允許觸火，那麼根據《母律分別》（Ma'i Namjepar），『爲了佛陀的緣故，不進行時間加持而接觸火，會犯墮罪。』（Sangye kyi chédu Dü Jin gyi ma lapar Me la rekna Tung jé do）。『爲了僧團的緣故而生火，應當進行時間加持。』（Gedün gyi chir Me sorna Dü Jin gyi lapar Jao）。『不進行時間加持而生火，會犯墮罪。』（Dü Jin gyi ma lapar Me sorna Tung jé do）這樣說是相違背的。而且，根據《比丘律分別》（Gelong gi Namjepar），『如果比丘要生火，他應當進行時間加持。』（Gelong gi Me sorwar Jéna Dé Dü Jin gyi lapar Jao）。『不進行時間加持而生火，會犯墮罪。』（Dü Jin gyi ma lapar Parwar Jéna Tung jé du gyur）這樣說是相違背的。 而且，因為說了『應當進行時間加持』，所以可以確定所做的事情是符合佛法的，因為不符合佛法的事情不可能有允許的時間。因為說了『不進行時間加持而生火，會犯墮罪』，所以可知時間加持是阻止犯墮罪的。 理證上，對於無法分離的允許，衰老者和病人，在沒有給予無法分離的允許的情況下，如果使法衣與三衣分離，那麼，如果法衣與三衣分離，就不可能產生分離的墮罪，因為在憶念觸火的時間是構成允許的基礎上，如果沒有憶念時間就接觸火，也不會產生觸火的墮罪，因為原因相同。如果承認前一個論點的宗，那麼周遍是相同的，如果想要成立，那麼『沒有加持』和『沒有得到允許』，會被『是作者本身』所排除。能立的依據。
【English Translation】 Statement on Non-Transgression Through the Blessing of Time Firstly, taking the blessing of time as an example, generally speaking about blessings, the Vinaya (Dülwa) speaks of eleven blessings: 'Robes and alms bowls are precious, transgressions, posadha, summer retreat, and, dissolution, medicine, dwellings, and, gains, the blessing of time.' (Gö dang Lhungze Rinpoche, Tungwa Sosyong Yar dang Ni, Gakgye Men dang Rungkang dang, Nyepa Dükyi Jinlap bo). The others will be explained in their respective sections, while this blessing of time has the meaning of necessity and the meaning of summary. Refutation of Other Tenets Refuting other views: Tsarongpa says: For actions in accordance with the Dharma, if one touches fire without the blessing of time, the transgression of touching fire will not arise, because it is permitted for the purpose of Dharma. If the time is not blessed, merely not remembering the time itself will generate the fault of violating the precepts. As it is said in the 'Explanation of Distinctions' (Namjepar Trepa): 'If one starts a fire without blessing the time, it becomes a fault.' (Dü yöpa Jin gyi ma lapar Me parwar Jepa la ni Nyé jé su gyur). And, 'Even if everything has a time, if it is not blessed, there will be a fault.' (Tamché la Dü dak yö kyang Jin gyi ma lap na'o) This is known from this. To refute this, stating the harm: If touching fire is permitted merely because it is an action in accordance with the Dharma, then according to the 'Mother's Distinctions' (Ma'i Namjepar), 'For the sake of the Buddha, touching fire without the blessing of time is a transgression.' (Sangye kyi chédu Dü Jin gyi ma lapar Me la rekna Tung jé do). 'For the sake of the Sangha, if one starts a fire, one should perform the blessing of time.' (Gedün gyi chir Me sorna Dü Jin gyi lapar Jao). 'If one starts a fire without the blessing of time, it is a transgression.' (Dü Jin gyi ma lapar Me sorna Tung jé do) This is contradictory. Moreover, according to the 'Bhikshu Distinctions' (Gelong gi Namjepar), 'If a bhikshu is to start a fire, he should perform the blessing of time.' (Gelong gi Me sorwar Jéna Dé Dü Jin gyi lapar Jao). 'If one starts a fire without the blessing of time, it becomes a transgression.' (Dü Jin gyi ma lapar Parwar Jéna Tung jé du gyur) This is contradictory. Moreover, because it is said 'one should perform the blessing of time,' it is certain that the action is in accordance with the Dharma, because it is impossible for something not in accordance with the Dharma to have a permitted time. Because it is said 'starting a fire without the blessing of time is a transgression,' it is known that the blessing of time prevents transgression. Logically, for inseparable permission, for the elderly and the sick, if one separates the Dharma robe from the three robes without giving inseparable permission, then, if the Dharma robe is separated from the three robes, it is impossible for the transgression of separation to arise, because remembering the time of touching fire is the basis for constituting permission, and if one touches fire without remembering the time, the transgression of touching fire will not arise, because the reason is the same. If one accepts the subject of the previous argument, then the pervasion is the same, and if one wants to establish it, then 'not blessed' and 'not having received permission' will be excluded by 'it is the agent itself.' The basis of the proof.
ིག་པ་ནི། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས་ཉེས་བྱས་སུ་བཤད་པ་དེ་དང་། མདོ་རྩ་བ་ལས། དུས་དག་ཡོད་ཀྱང་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབ་ནའོ་ཞེས་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་པ་དེ་ནི་དུས་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་མེ་རེག་ལྟ་བུ་བྱས་ན་ལྟུང་བ་རྣམ་བཞག་གི་ཉེས་པ་བསྐྱེད་པར་མ་ཟད་ཀྱི། དུས་བྱིན་གྱིས་མི་རློབ་པ་ཉིད་ཀྱི་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་ཀྱང་བསྐྱེད་ལ། བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པ་དེའི་ཆ་ནས་ཉེས་བྱས་སུ་བསྟན་པ་ཡིན་ཏེ། ཆོ་ག་བཙན་པོ་ཡོད་བཞིན་དུ་སྦྱོར་ 7-126a བ་བག་ཡངས་སུ་བྱས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 立自宗 གཉིས་པ་རང་ལུགས་བཞག་པ་ནི། དུས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་ཉེས་པ་བཞི་ཁེགས་ཏེ། མེ་རེག་ལྟ་བུའི་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་ཕྲ་མོ་དང་། སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་དང་། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་སྟེ་ལྟུང་བ་རྣམ་བཞག་གི་ཉེས་པ་གསུམ་དང་། དུས་བྱིན་གྱིས་མི་རློབ་པ་ཉིད་ཀྱི་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་དང་བཞི་ཁེགས་པའོ། །དེ་ལྟར་ན་ཉེས་པ་དེ་དག་ཁེགས་པ་ནི་དངོས་ཀྱི་དགོས་པའོ། །བཅས་པའི་ས་མཚམས་ཟིན་པ་ནི་བརྒྱུད་པའི་དགོས་པའོ། ། གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་བདུན་ལས། དང་པོ་གཞི་གང་ལ་དུས་དྲན་བྱ་བ་ནི། སྔར་བཀག་པའམ་སྒྲུབ་པ་ལས་གནང་བར་གྱུར་པ་ཡིན། ངེས་པ་བཞི་ལས་གཞན་ཡིན་པ་སྟེ། སྲོག་གཅོད་པ་ལྟ་བུ་གནང་བར་གྱུར་པ་མ་ཡིན་པ་ལ་དུས་དྲན་མི་འཆགས་ལ། ངེས་པ་བཞི་ལ་ཡང་སྤྱིར་བཏང་ལ་དུས་དྲན་མི་དགོས་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཞག་བཅོ་ལྔ་ལ་ཁྲུས་ཀྱི་ཉིན་མོ་ལ་ཁྲུས་བྱ་བ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་གྲགས་པ་ཡིན་ཏེ། དེར་ཁྲུས་བྱ་བ་ལ་ནི་དུས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་མི་དགོས་སོ། །ཞེས་དུས་ངེས་པ་ལ་དུས་དྲན་མི་དགོས་པར་གསུངས་པས། དངོས་པོ་ངེས་པ་དང་། གང་ཟག་ངེས་པ་དང་། ཡུལ་ངེས་པ་ལ་ཡང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་དུས་དྲན་མི་དགོས་པར་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། །དམིགས་བསལ་ནི། ཡུལ་ངེས་པ་བྱང་གི་སྒྲ་མི་སྙན་དུ་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པར་ཟ་བ་ལ་དུས་བྱིན་གྱིས་རློབ་དགོས་པར་ལུང་ལས་གསུངས་པ་དང་། ཡུལ་ངེས་པ་ཨཱསྨ་པ་རནྟ་ར་ཁྲུས་བྱེད་པ་ལ་ཡང་། ཉིད་ཀྱི་རྣམ་བཤད་ལས། འདིར་ཡུལ་དེ་ཉིད་དུ་དུས་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས་ཀྱང་། དེར་ནི་བློས་སོ། །དེ་དེ་ཉེ་བར་བཞག་ 7-126b སྟེ། དུས་མ་ཡིན་པར་ཡང་ཁྲུས་བྱའོ་ཞེས་བཤད་པའོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་དུས་དྲན་བྱ་བ་ནི། རབ་བྱུང་སྡེ་ལྔ་གང་ཡང་རུང་བའི་སྡོམ་པ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པ་དང་། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་སྟེ་གསུམ་དང་། འདིར་ནི་གནང་བའི་རྐྱེན་ཅན་ཡིན་པ་སྟེ། གནང་བའི་རྐྱེན་མེད་ན་དུས་དྲན་མི་འཆགས་སོ། །གསུམ་པ་ཆེད་གང་ལ་དུས་དྲན་པར་བྱ་བ་ནི། ཆོས་དང་ལྡན་པའི་བྱ་བའི་དོན་ཉིད་ཅེས་གསུངས་ལ། རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། ཆོས་དང་མི་ལྡན་པའི་དོན་ཉིད་
【現代漢語翻譯】 關於過失：在《分別解脫經》的註釋中，它被解釋為一種過失。在根本經中，'即使時間到了，如果沒有加持，也是一種過失'。這意味著，如果沒有加持時間，就像接觸火一樣，不僅會產生墮罪分類的過失，而且還會產生不加持時間的學處過失。從產生學處過失的角度來看，這被視為一種過失，因為即使有嚴格的儀軌，行為也很隨意。 建立自宗 第二，建立自己的觀點：加持時間可以避免四種過失：像接觸火一樣的行為的輕微過失、行為的過失、根本墮罪，即墮罪分類的三種過失，以及不加持時間本身的學處過失。因此，避免這些過失是直接的目的，而確定所立誓的界限是間接的目的。 第二，總結的意義有七點。第一，在什麼基礎上憶念時間？是以前禁止的或通過修行而允許的。它不同於四種確定。例如，殺生等不被允許的行為，不需要憶念時間。對於四種確定，一般來說也不需要憶念時間。如《 टीका 》中所說：'每隔十五天洗澡的日子是衆所周知的，在那裡洗澡不需要加持時間。'因此，對於確定的事物，不需要憶念時間。對於確定的事物、確定的個人和確定的地點，由於相同的原因，也不需要憶念時間。特殊情況是：在確定的地點，如果沒有在北方的不悅耳的聲音中接受給予，則需要加持時間，如經文中所說。在確定的地點，在阿斯瑪帕蘭塔洗澡時，在《自釋》中說：'在這裡，應該在那個地方知道時間。'在《 टीका 》中也說：'在那裡，通過智慧，將其放在附近，即使不是時候也可以洗澡。' 第二，依靠什麼來憶念時間？是任何一個具足五類出家戒律，並且能夠恢復戒律的人；是安住于自性智慧的人；是安住于普通身體的人，這三者。這裡是具有允許的因緣，如果沒有允許的因緣，則不能憶念時間。 第三，爲了什麼目的而憶念時間？經文中說：'是爲了符合佛法的行為的目的。'在《自釋》中說：'不符合佛法的目的……'
【English Translation】 Regarding transgressions: In the commentary on the Pratimoksha Sutra, it is explained as a transgression. In the root text, 'Even if the time is right, if it is not blessed, it is a transgression.' This means that if the time is not blessed, like touching fire, it not only creates the fault of the classification of downfalls, but also creates the transgression of the precepts of not blessing the time itself. From the perspective of generating the transgression of the precepts, it is shown as a transgression because even though there are strict rituals, the behavior is very casual. Establishing One's Own Tenets Second, establishing one's own view: Blessing the time prevents four transgressions: the minor transgression of actions like touching fire, the transgression of actions, the root downfall, i.e., the three transgressions of the classification of downfalls, and the transgression of the precepts of not blessing the time itself. Thus, preventing these transgressions is the direct purpose, and defining the boundaries of what is vowed is the indirect purpose. Second, there are seven points to the summarized meaning. First, on what basis should time be remembered? It is what was previously prohibited or allowed through practice. It is different from the four certainties. For example, actions such as killing are not allowed, so there is no need to remember the time. For the four certainties, in general, there is no need to remember the time. As it says in the Ṭīkā: 'The day of bathing every fifteen days is well known, and there is no need to bless the time for bathing there.' Therefore, for certain things, there is no need to remember the time. For certain things, certain individuals, and certain places, for the same reason, there is no need to remember the time. A special case is: in a certain place, if giving and receiving has not been done in the unpleasant sound of the north, then it is necessary to bless the time, as stated in the scriptures. Also, for bathing in Āsmapārantara, which is a certain place, in the Self-Commentary it says: 'Here, one should know the time in that very place.' And in the Ṭīkā it also says: 'There, through intelligence, place it nearby, and one may bathe even when it is not the time.' Second, by relying on what should time be remembered? It is anyone who possesses the five classes of monastic vows and is able to restore the vows; it is someone who abides in the nature of awareness; and it is someone who abides in an ordinary body, these three. Here, it is with the condition of permission; if there is no condition of permission, then time cannot be remembered. Third, for what purpose should time be remembered? The scriptures say: 'It is for the purpose of actions that are in accordance with the Dharma.' In the Self-Commentary it says: 'Purposes that are not in accordance with the Dharma...'
ཀྱིས་ནི་འདིར་འཇུག་པ་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ་ཞེས་སོ། །བཞི་པ་དུས་གང་གི་ཚེ་དུས་དྲན་བྱ་བ་ནི། མེ་ལ་རེག་པར་འདོད་པའམ། གནང་དུས་སུ་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པར་ཟ་བར་འདོད་པ་ལྟ་བུ། བྱ་བ་དེ་ལ་འཇུག་པའི་སྔ་རོལ་དུ་རྩོམ་པ་ན་ཞེས་གསུངས་སོ། །ལྔ་པ་ཡུན་ཇི་སྲིད་དུས་དྲན་བྱ་བ་ནི། ཉིན་ཞག་གཅིག་གི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པའི་ཡུན་རིང་དུ་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཡང་ཡང་དུ་བརྗེད་ངས་པས་མེ་ལ་རེག་པས་འགྱོད་པ་སྐྱེ་བའི་སྐབས་ལས་དུས་ཡུན་རིང་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པར་བྱའོ་ཞེས་པ་དང་། ལུང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཇི་ཙམ་དགོས་པ་མ་རྫོགས་ཀྱི་བར་དུ་དུས་རིང་པོར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དྲུག་པ་ཚུལ་ཇི་ལྟར་དུས་དྲན་བྱ་བ་ལ་གཉིས་ཏེ། དགག་བྱ་ཉེས་དམིགས་འགེགས་པའི་དུས་དྲན་དང་། བརྒྱུད་པའི་རྒྱུར་འགྲོ་འགེགས་པའི་དུས་དྲན་ནོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་ལས། ནང་སེམས་ཅན་ལ་ཆགས་པའི་དགག་བྱ་ཉེས་དམིགས་འགེགས་པ་ནི། བུད་མེད་ཆུས་ཁྱེར་བ་འཛིན་པ་ན་མ་དང་སྲིང་མོའི་འདུ་ཤེས་ཉེ་བར་བཞག་པར་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །ཕྱི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་ཆགས་པའི་དགག་བྱའི་ཉེས་ 7-127a དམིགས་འགེགས་པ་ནི། ཆོས་འཆད་པ་པོ་རིན་པོ་ཆེའི་ཁྲི་ལ་འདུག་པ་ན་མི་རྟག་པས་ཉེན་པར་འགྱུར་བ་ཡིད་ལ་བྱ་བར་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །ཞེ་སྡང་གི་དགག་བྱ་ཉེས་དམིགས་འགེགས་པ་ནི། ཉེས་པ་གླེང་བ་དང་དྲན་པར་བྱེད་པ་ནི་བྱམས་པའི་སེམས་ཉེ་བར་བཞག་པ་སྟེ། དྲན་པ་དང་ཤེས་བཞིན་ཉེ་བར་མ་བཞག་པས་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་སོ། །གཉིས་པ་བརྒྱུད་པའི་རྒྱུར་འགྲོ་འགེགས་པའི་དུས་དྲན་ནི། དགེ་སློང་གིས་མེ་ལ་རེག་པ་ན། སྤྱིར་དགེ་སློང་གིས་མེ་ལ་རེག་པ་བཀག་ཀྱང་ཆོས་ལྡན་གྱི་བྱ་བ་འདི་ལ་མེ་ལ་རེག་ཏུ་གནང་ངོ་སྙམ་དུ་སེམས་ཀྱིས་བརྟག་པར་བྱ་བ་ལྟ་བུའོ། །བདུན་པ་དུས་དྲན་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ནི། རྟེན་བབས་པ་དང་། བྱ་བ་ཆོས་མི་ལྡན་དུ་གྱུར་པ་དང་། ཚོན་གྱི་ལས་ལྟ་བུ་བྱ་བ་མ་ཟིན་གྱི་བར་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ལ་བྱ་བ་ཟིན་པ་དང་། ཞག་འདས་པས་ཀྱང་སྟེ་དགེ་སློང་མའི་འདུན་པ་ཞག་ལོན་པའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། དུས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་སྔར་བྱས་ཏེ་མེ་ལ་རེག་པར་བྱའོ་ཞེས་ལུང་ལས་གསུངས་པས། དུས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། སྟོན་པ་དང་ཆོས་དང་དགེ་འདུན་དང་ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པ་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་དང་ལྡན་པའི་བྱ་བའི་དོན་ཉིད་དང་། ལྷུང་བཟེད་དང་ཚོན་གྱི་ལས་ལ་ཡིད་ཀྱིས་བརྟག་པ་ནི་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ཡིན་ནོ། །ཞག་གཅིག་གི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པའི་དུས་ཡུན་རིང་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ། ། ༈ དངོས་གཞིའི་ན་སྨད་བཅས་ཏེ་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ཏུ་དྲུག་སྡེས་མེ་ལ་རྩེ་ཞིང་རེག་པ་ལས་ལྟུང་བ
【現代漢語翻譯】 這不合理，不應該在這裡介入。'第四，何時需要憶念？就像想要觸碰火焰，或者在允許的時間之外想要食用未給予的食物。在開始做這些事情之前，就應該開始憶念。'第五，憶念應該持續多久？應該在一天之內持續很長時間。正如《律分別》中所說：'因為反覆的健忘，當觸碰火焰而產生後悔時，應該比那個時候更長久地加持。'以及《律母分別》中所說：'在需要的量沒有完成之前，應該長時間地加持。'第六，如何憶念？有兩種方式：憶念以阻止應避免的過失，以及憶念以阻止成為惡行的原因。第一種又分為三種：對於內心眾生的貪執，憶念以阻止應避免的過失，就像在抓住被水沖走的婦女時，應該憶念她是母親或姐妹。對於外在享樂的貪執，憶念以阻止應避免的過失，就像說法者坐在珍貴的法座上時，應該想到無常的危險。對於嗔恨，憶念以阻止應避免的過失，就像談論和憶念過錯時，應該親近慈愛之心，不要因為沒有親近正念和覺知而去做。'通過這些要點可以理解。第二，憶念以阻止成為惡行的原因，就像比丘觸碰火焰時，應該這樣想：'雖然通常禁止比丘觸碰火焰，但對於這種符合佛法的行為，允許觸碰火焰。'應該用心去思考。第七，憶念消退的原因是：依靠消失，行為變得不符合佛法，以及像顏料的工作一樣，在工作完成之前加持，當工作完成時，或者時間過去之後，也會消退，這可以從比丘尼僧團過期的事件中得知。 第二，正如經文所說：'應該先加持，然後再觸碰火焰。'因此，加持就是對佛陀、佛法、僧伽以及與梵天同修者的符合佛法的行為的意義進行思考，以及用心思考缽和顏料的工作。應該在一天之內長時間地加持。 正文部分包括開頭和結尾的解釋： 第一部分：故事發生在王舍城，六群比丘嬉戲觸碰火焰而犯戒。
【English Translation】 It is unreasonable to intervene here.' Fourth, when should mindfulness be practiced? It is like wanting to touch a flame, or wanting to eat ungiven food outside of the permitted time. It is said that one should begin mindfulness before starting to do these things.' Fifth, how long should mindfulness be maintained? It should be for a long time within a single day. As it is said in the Vinaya-vibhaṅga: 'Because of repeated forgetfulness, when regret arises from touching a flame, one should bless for a longer time than that occasion.' And as it is said in the Vinaya-mātṛka-vibhaṅga: 'One should bless for a long time until the required amount is not completed.' Sixth, how should mindfulness be practiced? There are two ways: mindfulness to prevent faults that should be avoided, and mindfulness to prevent becoming a cause of evil deeds. The first is divided into three: For attachment to sentient beings in the mind, mindfulness to prevent faults that should be avoided is like when holding a woman being carried away by water, one should cultivate the perception of her as a mother or sister. For attachment to external enjoyments, mindfulness to prevent faults that should be avoided is like when a Dharma teacher sits on a precious throne, one should keep in mind the danger of impermanence. For anger, mindfulness to prevent faults that should be avoided is like when speaking of and remembering faults, one should cultivate loving-kindness, and not do it without cultivating mindfulness and awareness.' This can be understood through these key points. Second, mindfulness to prevent becoming a cause of evil deeds is like when a bhikṣu touches a flame, one should think: 'Although it is generally forbidden for a bhikṣu to touch a flame, for this Dharma-abiding action, it is permitted to touch a flame.' One should examine it with the mind. Seventh, the causes of the decline of mindfulness are: the basis disappearing, the action becoming non-Dharma-abiding, and like the work of painting, blessing until the work is finished, when the work is finished, or when the time has passed, it also declines, which can be understood from the case of the expired saṃgha of bhikṣuṇīs. Second, as it is said in the scriptures: 'One should bless first, and then touch the flame.' Therefore, blessing is contemplating the meaning of the Dharma-abiding actions of the Buddha, the Dharma, the Saṃgha, and those who practice like Brahmā, and examining the work of the bowl and painting with the mind. One should bless for a long time within a single day. The main body includes the beginning and the end of the explanation: The first part: The story takes place in Rājagṛha, where the group of six monks violated the precepts by playing with and touching fire.
ྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་དགེ་སློང་གིས་ཟས་ཀྱི་གཡོས་བྱེད་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་ཞུགས་ན་རྣམ་པར་གཡེང་ཞིང་། དོན་ 7-127b དང་བྱ་བ་མང་བ་སྟེ། དེའི་མཐའ་དགག་པའི་ཕྱིར་མེ་རེག་བཀག་པ་སྟེ་རྗེན་འཚེད་བཀག་པ་བཞིན་ནོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་བུད་ཤིང་གི་ཡུལ་ཅན་མེ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་ལ་དུས་དྲན་མ་བྱས་པར་རེག་གམ། རེག་ཏུ་བཅུག་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་ལ་རེག་པའི་ཡུལ་དང་། གང་གིས་རེག་པའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་ལྔ་ལས། འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པའི་མེ་ཡིན་པ་སྟེ་མེས་སོ་ཞེས་སོ། །བུད་ཤིང་གི་ཡུལ་ཅན་ཡིན་པ་སྟེ། སྐྲ་དང་། སྤུ་དང་། རུས་པ་དང་། སེན་མོ་སྟེ་ཞེས་ཏེ་དེ་རྣམས་མེར་བསྲེགས་ཀྱང་ན་སྨད་དུ་གསུངས་པས་སོ། །མེ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་ཡིན་པ་སྟེ། མེ་མར་མུར་ནི་ཕྱེད་ཤི་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །མེའི་རྡུལ་ལྟ་བུ་མ་ཡིན་གྱི། མེ་ལ་རེག་གོ་ཞེས་ཐ་སྙད་དུ་བྱར་རུང་གི་ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་དགག་བྱའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་སོ། །མི་མ་ཡིན་གྱི་མེ་ལས་གཞན་ཡིན་པ་སྟེ། སེལ་བ་ནི་འདྲེ་མེ་ལ་སོགས་པ་མི་མ་ཡིན་པའི་མེ་ལ་རེག་ན་ཉེས་བྱས་ཏེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། ལྷའི་རིན་པོ་ཆེ་ལ་རེག་ན་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། །གཉིས་པ་གང་གིས་རེག་པའི་རྟེན་ནི། དུས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། ནད་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་དུས་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབ་པའི་དགེ་སློང་ན་བའི་དབང་ཉིད་དུ་གནས་པ་མ་ཡིན་པ་ཞེས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་མེ་ལ་རེག་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རང་ངམ་བསྐོས་པས་རེག་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་རེག་པ་རྫོགས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཅི་ཞིག་བྱས་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། མེས་རྩེ་བ་ཉིད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ 7-128a རོ། །འདིར་རྒྱང་ཆེན་ན་རེ། མེ་རེག་གི་ལྟུང་བྱེད་སྐྱེ་བ་ལ་རྩེ་བ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། འདི་ལ་ཡན་ལག་ལྔས་དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བར་འགྱུར་ཏེ། མེ་ཉིད་དང་། མེས་རྩེ་བ་ཉིད་དང་། དུས་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབ་པ་ཉིད་དང་། ན་བ་མ་ཡིན་པ་དང་། རང་ངམ་བསྒོ་བས་རེག་པའོ། །དེ་དག་ལས་ཡན་ལག་མ་ཚང་ན་ཅི་རིགས་པར་ན་སྨད་དོ་ཞེས་བཤད་དོ་ཞེ་ན། རྩེ་བ་ཡན་ལག་ཏུ་བཤད་པ་དེའི་རྗེས་སུ་མི་འབྲང་སྟེ། སོ་སོར་ཐར་པ་དང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། མེ་ལ་རེག་གམ་རེག་ཏུ་འཇུག་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། འདི་ཉིད་ལས། སྦར་བ་དང་གསོད་པ་དང་རེག་པ་དང་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས་ཀྱང་། རྩེ་བ་འབའ་ཞིག་ལས་ལྟུང་བ་འདིར་འགྱུར་རམ་ཞེ་ན། དེ་འབའ་ཞིག་ཏུ་མ་ཟད་དེ། མེ་ལ་རེག་
【現代漢語翻譯】 包括在內。應禁止的是，如果比丘從事食物的烹飪等活動，就會分心，事情和事務繁多。爲了禁止這些，禁止接觸火，就像禁止生煮一樣。『ངོ་ཏི』是指受具足戒的比丘，在沒有憶念木柴等燃料的火完全燃燒時，接觸或允許他人接觸所導致的根本墮罪。墮罪的構成有四個方面，其中根本墮罪有兩個方面：所接觸的對境和接觸的主體。首先，對境有五個方面：是世間公認的火，即所謂的『火』。是具有木柴等燃料的，例如頭髮、體毛、骨頭和指甲等，即使燃燒這些，也會被判為輕罪，如《根本說一切有部毗奈耶》中所說。是火完全燃燒的狀態，因為《根本說一切有部毗奈耶》中說：『火星是半熄滅的狀態』。不是像火星一樣的狀態，而是具有可以被稱為『接觸火』的程度，這可以通過應禁止的關鍵點來理解。不同於非人的火，如果接觸到鬼火等非人的火，則會犯下惡作，如《律本事》中所說：『如果接觸到天人的寶物，則會被判為惡作』，這可以通過關鍵點來理解。第二，接觸的主體是：不是被加持過的，也不是病人，即不是被加持過的比丘，也不是處於生病的狀態。意樂的構成有兩個方面：想是對於對境沒有錯亂。動機是想要隨意接觸火，並且沒有中斷。行為是自己或通過他人開始接觸。究竟是接觸完成。 第二，如果做了什麼會構成墮罪呢？僅僅是玩火就會構成墮罪。這裡有人說，產生觸火墮罪需要玩火作為構成部分，因為《五十頌》中說：『對此，有五個構成部分會導致根本墮罪：火本身、玩火、沒有被加持過、不是病人、自己或通過他人接觸。如果這些構成部分不完整，則會相應地被判為輕罪』。但是，不應遵循將玩火作為構成部分的說法，因為在《別解脫經》和《律分別》中說：『接觸或允許他人接觸火，就會構成墮罪』，並且在此處也說：『點燃、熄滅和接觸』。即使在《五十頌》中也說：『僅僅是玩火就會導致墮罪嗎？』，不僅僅是這樣，而是接觸火。
【English Translation】 Included. What should be prohibited is that if a bhikshu engages in cooking food, etc., he will be distracted, and there will be many things and affairs. In order to prohibit these, touching fire is prohibited, just like prohibiting raw cooking. 'ངོ་ཏི' refers to a fully ordained bhikshu who incurs a fundamental offense by touching or allowing others to touch fire without remembering firewood and other fuels when the fire is completely burning. There are four aspects to the constitution of the offense, of which there are two aspects to the fundamental offense: the object touched and the subject touching. First, there are five aspects to the object: it is a fire recognized in the world, that is, the so-called 'fire'. It is something that has firewood and other fuels, such as hair, body hair, bones, and nails, etc. Even if these are burned, it will be judged as a minor offense, as stated in the Mūlasarvāstivāda Vinaya. It is the state where the fire is completely burning, because it is said in the Mūlasarvāstivāda Vinaya: 'A spark is a half-extinguished state.' It is not a state like a spark, but has the degree to which it can be called 'touching fire', which can be understood through the key points that should be prohibited. Different from the fire of non-humans, if one touches the fire of ghosts and other non-humans, one will commit an act of wrongdoing, as stated in the Vinaya: 'If one touches the treasure of the gods, one will be judged as an act of wrongdoing,' which can be understood through the key points. Second, the subject of contact is: not blessed, nor a patient, that is, not a bhikshu who has not been blessed, nor is he in a state of illness. There are two aspects to the composition of intention: the thought is that there is no confusion about the object. The motivation is to want to touch the fire at will, and there is no interruption. The action is to start touching oneself or through others. The ultimate is the completion of the touch. Second, what must be done to constitute an offense? Just playing with fire will constitute an offense. Here, someone says that playing with fire is required as a component to generate the offense of touching fire, because it is said in the Fifty Verses: 'For this, there are five components that lead to a fundamental offense: the fire itself, playing with fire, not being blessed, not being a patient, touching oneself or through others. If these components are not complete, they will be judged as minor offenses accordingly.' However, one should not follow the statement that playing with fire is a component, because it is said in the Prātimokṣa Sūtra and the Vinayavibhaṅga: 'Touching or allowing others to touch fire will constitute an offense,' and it is also said here: 'Igniting, extinguishing, and touching.' Even in the Fifty Verses it is said: 'Does merely playing with fire lead to an offense?', it is not just that, but touching fire.
པར་བྱེད་པ་དག་ལ་ཡང་ན་སྨད་པ་མེད་དོ་ཞེས་བཤད་དོ། །རྩེ་བ་ཉིད་ནའོ་ཞེས་འདིར་གསུངས་པ་ནི་གླེང་གཞིའི་དབང་གིས་མཚོན་པ་སྟེ། གྲུར་འགྲོ་བ་ལ་མདོ་རྩ་བ་ལས། འཐམས་ནས་ཞེས་གསུངས་པ་བཞིན་ནོ། །གཞན་ཡང་སྐབས་འདིར། ཀ་ལྱཱ་ན་མི་ཏྲ་ན་རེ། མེ་རེག་གི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པ་ལ་རང་དོན་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེའང་ཉིད་ཀྱིས་མཛད་པའི་དྲི་བ་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་ལས། བདག་གི་ཕྱིར་མེ་ལ་རེག་གམ། རེག་ཏུ་འཇུག་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །གཞན་གྱི་ཆེད་དུ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་མདོ་བྱེད་པས་ཀྱང་རང་གི་དོན་ཉིད་གཙོ་ཆེར་ཡོད་པའོ་ཞེས་བཤད་དོ་ཞེས་མདོ་རྩ་བ་ཁུངས་སུ་དྲངས་སོ། །ལུང་ཁུངས་གཞན་ཡང་སོ་སོར་ཐར་པ་ལས། ཡང་དགེ་སློང་གང་མི་ན་བར་བདག་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་མེ་ལ་རེག་གམ། རེག་ཏུ་འཇུག་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་ 7-128b གསུངས་ལ། དེའི་སྐབས་ཀྱི་ལུང་དགེ་སློང་ཕའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། བདག་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་ཞེས་བྱ་བ་ནི་བདག་ཉིད་ཀྱི་ཆེད་དུའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །མེ་རེག་གི་སྐབས་ཀྱི་ལུང་ཞུ་བ་ལས་ཀྱང་། བདག་གི་སླད་དུ་ཞུགས་བུས་སམ་འབུད་དུ་བསྩལ་ན་ཅིར་འགྱུར། ལྟུང་བར་འགྱུར་རོ། །དགེ་སློང་གིས་གཞན་གྱི་སླད་དུ་ཞུགས་འབུད་དུ་བསྩལ་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །འོན་ཀྱང་བདག་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་ཞེས་ལུང་ལས་གསུངས་པ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་མཚོན་བྱེད་ཡིན་གྱི། རང་དོན་ངེས་བཟུང་གི་ཡན་ལག་མ་ཡིན་ཏེ། གཞན་དོན་དུ་མེ་ལ་རེག་ན་ཡང་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་ཏེ། མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། མཁན་པོའི་ཕྱིར་ཡང་དུས་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་མེ་ལ་རེག་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཞེས་པ་དེ་གཙོ་བོར་བཟུང་ངོ་། །ཞུ་བ་ལས། གཞན་གྱི་དོན་དུ་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་པ་དེ་ཡང་སྦྱོར་བའི་གནས་སྐབས་ཀྱི་ཉེས་བྱས་ལ་དགོངས་པའོ་ཞེས་རིགས་སོ། །རྣམ་པ་གང་གིས་རྩེ་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། ཤིང་བུ་མེ་སྦར་ཏེ་གཅིག་གི་ལག་ནས་གཅིག་གི་ལག་ཏུ་བཞག་པ་ལ་ཐོང་ཞིག་ཅེས་གཞན་ལ་གཏོང་བས་འགལ་མེ་ལ་ཟླ་བ་དང་ཉི་མའི་དབྱིབས་ལྟ་བུ་བྱེད་པ་དང་། འགལ་མེའི་འཁོར་ལོ་ལ་སོགས་པ་བྱས་པས་སོ། །ཅི་ཞིག་གིས་རྩེ་ན་མེས་སོ། །རྩེ་བ་ཁོ་ནས་མིན་ཏེ་མེ་རེག་གནང་བའི་དུས་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པའི་དགེ་སློང་ན་བ་དབང་ཉིད་དུ་གནས་པ་མ་ཡིན་པ་ལ་མེས་རེག་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཇི་ལྟར་རེག་ན་རང་ངམ་བསྒོ་བས་སོ། །རྩེ་བ་ཁོ་ནས་སམ་ཞེ་ན། སྦར་བ་དང་། གསོད་པ་དང་། རེག་པ་དང་། མ་རེག་པའི་བུད་ཤིང་མེའི་ནང་དུ་བསྐུལ་བ་དང་། མེ་དང་བཅས་པ་དང་། བུད་ཤིང་ཕྱིར་འདྲེན་པ་དང་། །མདག་མ་སྦུང་བ་དང་། མདག་མ་འབྲུ་བ་དག་ལའོ། །མེ་མར་མུར་ནི་ཕྱེད་ཤི་བ་ཉིད་ 7-129a ཡིན་པས་རེག་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །མེ་ལྕེ་དག་ཀྱང་ཕྱེད་ཤི་བས་ཉེས་བྱས་སོ། །མེ་མུར་ད
【現代漢語翻譯】 據說，對於那些玩耍的人，也沒有任何過失。這裡所說的『玩耍』，是指通過主題來象徵，就像在關於乘船的根本律藏中，說『擁抱』一樣。此外，在這種情況下，善知識（Kalyanamitra）說：『爲了產生觸火的墮罪，需要以自利作為要素。』對此，您所著的《廣大疑問釋》中說：『爲了自己而觸火嗎？如果讓他人觸火，則犯墮罪。爲了他人則是惡作。』同樣，律藏作者也說，自利是最重要的。』這裡引用了根本律藏作為依據。其他經文依據，如《別解脫經》中說：『如果比丘在沒有生病的情況下，爲了自己而觸火或讓他人觸火，則犯墮罪。』關於此經文，在《比丘父分別》中說：『爲了自己』的意思是『爲了自己的緣故』。關於觸火的經文請求中也說：『爲了自己而點燃或吹火會怎麼樣？會犯墮罪。』『如果比丘爲了他人而點燃或吹火會怎麼樣？是惡作。』然而，經文中提到的『爲了自己』，都只是象徵性的，而不是必須以自利作為要素，因為爲了他人觸火也會犯墮罪。在《母分別》中說：『即使爲了堪布（Khenpo），如果未經加持就觸火，也會犯墮罪。』這應作為主要依據。在請求中說，爲了他人是惡作，這指的是在行為過程中的惡作。 以何種方式玩耍會犯墮罪呢？點燃木柴，從一個人的手中傳遞到另一個人的手中，說『放手』，讓對方放手，用火做出像月亮和太陽形狀的東西，或者用火做出火輪等等。用什麼玩耍呢？用火。不僅僅是玩耍，未經觸火加持的比丘，如果生病且不是自主狀態，接觸火也會犯墮罪。如何接觸呢？自己接觸或通過指使他人。不僅僅是玩耍嗎？點燃、熄滅、接觸、不接觸的木柴推入火中，連同火一起，或者將木柴取出，堆積木柴，劈開木柴等等。半死不活的火星，接觸到會犯惡作。火焰也是半死不活的，所以會犯惡作。
【English Translation】 It is said that there is no fault for those who are playing. The 'playing' mentioned here is symbolized through the topic, just as in the root Vinaya concerning boarding a boat, it says 'embracing'. Furthermore, in this context, Kalyanamitra (virtuous friend) says: 'To generate the downfall of touching fire, self-interest is required as an element.' Regarding this, in your 'Extensive Explanation of Questions', it says: 'Does one touch fire for oneself? If one causes another to touch fire, it is a downfall. For others, it is a misdeed.' Similarly, the Vinaya author also says that self-interest is the most important.' Here, the root Vinaya is cited as the basis. Other scriptural bases, such as in the Pratimoksha Sutra, say: 'If a Bhikshu, without being ill, touches fire for himself or causes another to touch fire, it is a downfall.' Regarding this scripture, in the 'Bhikshu Father's Differentiation', it says: 'For oneself' means 'for one's own sake'. In the scripture request concerning touching fire, it also says: 'What happens if one ignites or blows fire for oneself? It becomes a downfall.' 'What happens if a Bhikshu ignites or blows fire for another? It is a misdeed.' However, all those 'for oneself' mentioned in the scriptures are merely symbolic and not necessarily elements of self-interest, because touching fire for others also results in a downfall. In the 'Mother's Differentiation', it says: 'Even for the Khenpo (abbot), if one touches fire without being blessed, it is a downfall.' This should be taken as the main basis. In the request, it says that it is a misdeed for others, which refers to the misdeed in the process of action. In what way does playing result in a downfall? Lighting firewood, passing it from one person's hand to another, saying 'let go', letting the other person let go, making shapes like the moon and sun with fire, or making fire wheels, etc. With what does one play? With fire. It is not just playing; a Bhikshu who has not been blessed for touching fire, if he is sick and not in an autonomous state, touching fire also results in a downfall. How does one touch? Touching oneself or by instructing others. Is it just playing? Igniting, extinguishing, touching, pushing non-touching firewood into the fire, together with the fire, or taking out the firewood, piling up firewood, splitting firewood, etc. Touching a half-dead ember results in a misdeed. Flames are also half-dead, so it results in a misdeed.
ང་། མེ་ལྕེ་དེར་བུད་ཤིང་འཇུག་པ་དང་འབྱིན་པ་ནི་ཕྱེད་ཤི་བ་ཉིད་ལས་གཞན་མེ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་ཅན་གྱི་ཉེས་པ་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀར། དེ་ལྟ་བས་ན་མེ་མར་མུར་དང་མེ་ལྕེ་དག་ཏུ་བུད་ཤིང་འཇུག་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །སྐྲ་དང་། སྤུ་དང་། རུས་པ་དང་། སེན་མོ་དང་། མཆིལ་མ་དང་། སྣབས་དང་། སྐྱུགས་པ་དང་། མོན་སྲན་སྡེའུ་བལ་སྲན་དང་། མོན་སྲན་གྲེའུ་རྒྱ་སྲན་དང་། ཏིལ་དང་འབྲུ་མར་དང་། སྦྲང་རྩི་དང་མར་དག་ནི་བུད་ཤིང་གི་ཕྱེད་ཉིད་དེ་ཉེས་བྱས་སོ། །སྨོས་པ་འདི་དག་དཔེ་ཙམ་སྟེ་རས་བལ་སོགས་ཀྱང་བསྡུས་སོ། །སྐྲ་ལ་སོགས་པ་འཇུག་པའི་ཉེས་བྱས་སྦྱོར་བའི་སེལ་བ་ཡིན་ཏེ། རེག་པ་དང་རེག་ཏུ་འཇུག་པ་གཉིས་ཀྱིས་བཅུག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་དུལ་ལྷས་འདོད་ཀྱང་། གཞིའི་སེལ་བ་སྟེ་བུད་ཤིང་གི་སེལ་བ་ཡིན་པ་འདི་དབང་བཙན་ནོ། ། ༈ ལོག་པར་བྱིན་རློབ་ཉེས་བྱས། བཞི་པ་ནི། མཁན་པོ་ལ་སོགས་པ་གཞན་གྱི་བྱ་བ་སློབ་དཔོན་སོགས་གཞན་ལ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ནི་ཕྱེད་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པ་འདི་ལ་དུས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི་འཆགས་ཏེ། འདི་ཉིད་ལས། ནན་ཏུར་གྱི་རྒྱུ་གཞན་ལ་དེའི་དོན་དུ་བསམ་པས་གཞན་བྱེད་པ་ནི་འཆགས་ཞེས་གསུངས་པ་དང་མཚུངས་སོ། །འདི་ལ་དུས་བྱིན་བརླབ་འཆགས་པས་མེ་རེག་གི་ལྟུང་བ་མི་བསྐྱེད་ཀྱང་། འདིར་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་པ་ནི་ལོག་པར་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་དེ་མི་རིགས་པའི་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་སོ། །མེ་ལ་རེག་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ འདུན་པ་ཕྱིར་བསྒྱུར་བའི་ལྟུང་བྱེད། གསུམ་པ་འདུན་པ་ཕྱིར་བསྒྱུར་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དགའ་བོས་དགེ་འདུན་ 7-129b ལ་འདུན་པ་ཕུལ་ནས་ཕྱིར་བསྒྱུར་བ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་རིགས་ཀྱི་དགེ་འདུན་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པས་བསྒྲུབ་བྱ་དགེ་སློང་སྒྲུབ་པ་ལ་རང་གིས་འདུན་པ་ཕུལ་ནས། ལས་དེ་བྱས་ཟིན་པའི་དུས་ན་རང་གིས་ཕུལ་བའི་འདུན་པ་ཕྱིར་བསྒྱུར་བའི་ཚིག་སྨྲས་ཏེ་དོན་གོ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་ལྔ་སྟེ། གང་ལ་འདུན་པ་འབུལ་བའི་ཡུལ་དང་། གང་གིས་འདུན་པ་འབུལ་བའི་ལས་དང་། གང་ཕྱིར་བསྒྱུར་བའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གི་ཚེ་སྒྱུར་བའི་དུས་དང་། ཕྱིར་བསྒྱུར་གྱི་ཚིག་དེ་གང་ལ་སྨྲ་བའི་ཡུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་ཡིན་པ་སྟེ། ལས་བྱས་པ་ལ་འདུན་པ་ཕུལ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་སོ། །གཉིས་པ་ལ་གསུམ་ལས། དགེ་འདུན་དང་འབྲེལ་བའི་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་ཡིན་པ་སྟེ། ལས་བྱས་པ་ལ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བསྒྲུབ་བྱ་དགེ་སློང་ལ་སྒྲ
【現代漢語翻譯】 我：往火焰中投入或取出木柴，除了半死狀態外，是使火焰完全熄滅的過失。（ टीका）因此，往火焰或火苗中投入木柴會構成墮罪。頭髮、體毛、骨頭、指甲、唾液、鼻涕、嘔吐物、大小豆蔻、芥菜籽、芝麻、油、蜂蜜和酥油等，都是木柴的一半，屬於輕微過失。這裡提到的只是一些例子，實際上也包括棉花等。將頭髮等投入火焰中屬於輕微過失，這是因為沒有接觸或允許接觸，所以沒有投入。雖然調伏者（དུལ་ལྷས）這樣認為，但基的區分，即木柴的區分，更為有力。 不當加持為輕微過失。 第四，堪布（མཁན་པོ，梵：upādhyāya，親教師）等將他人的事務加持給阿阇梨（སློབ་དཔོན，梵：ācārya，導師）等其他人，屬於半加持。這裡所說的，是時間上的加持，類似於『爲了其他目的而思考其他事物』。雖然時間加持不會產生觸火的墮罪，但這裡所說的輕微過失是不當加持，是不合理的學處過失。觸火是墮罪。 捨棄意樂之墮罪。 第三是捨棄意樂，分為總義和詞義。 首先是總義。緣起是，在舍衛城，樂施（དགའ་བོ）向僧團獻上意樂后又捨棄，因此制定了墮罪。所遮止的是損害自宗僧團。本體是，具戒比丘（དགེ་སློང་，梵：bhikṣu）以具足戒體的僧團，爲了成辦比丘受戒之事，自己獻上意樂后，在該羯磨（ལས，梵：karma，業）完成後，說出捨棄自己所獻意樂之語，理解其意義后所產生的真實墮罪。支分有四，基的支分有五：獻上意樂之境、獻上意樂之補特伽羅、所捨棄之事物、捨棄之時、說出捨棄之語之境。首先，必須是具足戒體的僧團，這是因為經文中說『向已作羯磨者獻上意樂』。其次有三，必須是與僧團相關的羯磨儀軌，這是因為經文中說『向已作羯磨者』。所要成辦的是比丘的受戒。
【English Translation】 Me: To put wood into or take it out of the flame is a fault of completely extinguishing the fire, other than being half-dead. (Ṭīkā) Therefore, putting wood into the fire or flame will cause a downfall. Hair, body hair, bones, nails, saliva, snot, vomit, large and small cardamom, mustard seeds, sesame seeds, oil, honey, and ghee are half of the firewood and are minor offenses. These mentioned are just examples, and cotton, etc. are also included. Putting hair, etc. into the fire is a minor offense, because there is no contact or allowing contact, so there is no putting in. Although the Subduer (དུལ་ལྷས) thinks so, the distinction of the base, that is, the distinction of firewood, is more powerful. Improper blessing is a minor offense. Fourth, the Khenpo (མཁན་པོ, Skt: upādhyāya, preceptor), etc. blessing the affairs of others to the Acharya (སློབ་དཔོན, Skt: ācārya, teacher), etc. is half blessing. What is said here is the blessing of time, which is similar to 'thinking of other things for other purposes'. Although the blessing of time does not produce the downfall of touching fire, the minor offense mentioned here is improper blessing, which is an unreasonable minor offense of the precept. Touching fire is a downfall. The downfall of abandoning intention. The third is abandoning intention, which is divided into general meaning and literal meaning. First is the general meaning. The origin is that in Shravasti, Delightful (དགའ་བོ) offered intention to the Sangha and then abandoned it, so the downfall was established. What is prohibited is harming the Sangha of one's own lineage. The essence is that a monastic (དགེ་སློང་, Skt: bhikṣu) with monastic vows, with a Sangha that possesses the characteristics, in order to accomplish the ordination of a monastic, after offering his own intention, at the time when the karma (ལས, Skt: karma, action) has been completed, speaks the words of abandoning his own offered intention, and the actual downfall arises from understanding its meaning. There are four branches, and the branches of the base are five: the object to which the intention is offered, the person who offers the intention, the thing that is abandoned, the time of abandonment, and the object to whom the words of abandonment are spoken. First, it must be a Sangha that possesses the characteristics, because the sutra says 'offering intention to those who have done karma'. Secondly, there are three, it must be a karma ritual related to the Sangha, because the sutra says 'to those who have done karma'. What is to be accomplished is the ordination of a monastic.
ུབ་པ་སྟེ། དགེ་སློང་གིས་དོན་གྱི་ཆེད་ཀྱི་ལས་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་ནི་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། དགེ་སློང་གི་དོན་ཆེད་མ་ཡིན་པའི་ལས་གཞན་ལ་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །ལས་ཆོས་དང་ལྡན་པ་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ལས་ཆོས་དང་ལྡན་པ་ལའོ་ཞེས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། རང་གིས་འདུན་པ་ཕུལ་བ་ཡིན་པ་སྟེ། འདུན་པ་ཕུལ་བ་ཕྱིར་བསྒྱུར་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བཞི་པ་ནི། ལས་དེ་བྱས་ཟིན་པ་ན་སྟེ་ཕྱིར་བསྒྱུར་ཞེས་པའི་ཚིག་ཟུར་གྱིས་ཤེས་སོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ལྔ་པ་ནི། དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་ལས་དེ་ལ་གཏོགས་པ་སྟེ། དེ་ལས་གཞན་དུ་ལས་དེ་ལ་གཏན་ནས་མ་གཏོགས་པའི་དགེ་སློང་གློ་བུར་ 7-130a འཁྱམས་པོ་ལ་འདུན་པ་ཕྱིར་བསྒྱུར་གྱི་ཚིག་སྨྲ་ན་དགག་བྱ་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་འདུན་པ་ཕྱིར་བསྒྱུར་བའི་ཚིག་སྨྲ་ཞིང་གོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་འདུན་པ་ཕྱིར་བསྒྱུར་བའི་ཚིག་སྨྲ་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་དོན་གོ་བའོ། ། གཉིས་པ་ནི། གང་བྱས་ན་འདུན་པ་ཕྱིར་བསྒྱུར་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། ལས་བྱ་བའི་ཡུལ་དགེ་སློང་གི་དོན་གྱི་ཆེད་ཀྱི་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་ལ་སོགས་པའི་ལས་བྱས་པ་ཟིན་པ་ལ་རང་གིས་སྔར་འདུན་པ་ཕུལ་ཟིན་པ་དེ་ཕྱིར་བསྒྱུར་བའི་ཕྱིར་སྨྲས་ནའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། འདུན་པ་སླར་བྱིན་ཅིག །ཁྱོད་ལ་མི་སྦྱིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་ཞིང་ཕྱིར་འཕྲོག་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །འདུན་པ་ཕྱིར་བསྒྱུར་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བའི་ལྟུང་བྱེད། བཞི་པ་ལ། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བ། བསླབ་བྱའི་ཁྱད་པར་དོན་གཞན་བསྟན། །སྤྱོད་ལམ་དུས་ཀྱི་སེལ་བ་བརྗོད། །གནས་འགྱུར་རྣམས་ཀྱི་ཐུན་མོང་བསྟན། །དངོས་གཞི་ན་སྨད་བཅས་ཏེ་བརྗོད། །ལྟུང་མེད་བསླབ་བྱ་བསྟན་པའོ། ། ༈ བསླབ་བྱའི་ཁྱད་པར་དོན་གཞན་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། ཟླ་བ་དང་ཉི་མ་མ་གཏོགས་པའི་སྣང་བ་དང་བཅས་པའི་གནས་ཀྱི་ཕྱོགས་སུ་ཉལ་བར་མི་བྱའོ། །དེར་ཉལ་ན་མཚན་མོའི་མཐར་ནི་དངོས་གཞིར་འགྱུར་བའི་ཉེས་བྱས་སོ། །སྣང་བཅས་སུ་ཉལ་བ་འདི་ལ་ཁ་ཅིག་གླེང་གཞི་ལས་བྱུང་བ་བཞིན་དུ་དངོས་པོར་མར་མེའི་སྣང་བ་དང་། གནས་གཙུག་ལག་ཁང་དང་། དུས་མཚན་མོ་དང་། གྲོགས་ཁྱིམ་པ་ཡོད་པ་དང་བཞི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཞེས་ཟེར་བ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། བཞི་ཚོགས་པ་དང་སྣང་བཅས་རྐྱང་པ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་ 7-130b འཕེལ་བའི་དགག་བྱ་ལ་ཁྱད་པར་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཉི་ཟླ་ནི་སྤྱི་མཐུན་གྱི་བསོད་ནམས་ལས་བྱུང་བ་ཡིན་པས་དགག་བྱ་མེད་ལ། སྣང་བ་དང་བཅས་པ་སྟེ་མར་མེ་དང་རིན་པོ་ཆེའི་འོ
【現代漢語翻譯】 違犯（藏文：ུབ་པ་，漢語字面意思：違犯）：比丘爲了某種目的而做的事情。如《五十卷律》中說：『比丘做了不為某種目的的事情，犯了罪。』符合戒律：如《律分別》中說：『符合戒律。』第三：自己已經提交了意願，因為經中說『意願已經提交，又反悔。』第四：事情已經做完，從『又反悔』這句話的字裡行間可以得知。經中這樣說。第五：對於具有六種功德的比丘，這件事是適用的。如果對比丘流浪者說反悔的話，因為否決不完整。關於意念的組成部分，有二：認知是指對基礎沒有混淆。動機是指自己隨意說出反悔的話，並且希望對方理解，持續不斷。行為是指以具備五種特徵的語言開始說出反悔的話。最終結果是指對方理解。 第二，如果做了什麼會導致犯墮罪呢？對於作為行為對象的比丘，僅僅是爲了某種目的的祈求等等，在事情做完之後，自己先前已經提交的意願又反悔。如《 टीका 》中說：『把意願還給我，我不給你。』這樣說並且反悔，就會犯墮罪。這就是反悔意願的墮罪。 與未受具足戒者同睡的墮罪 第四部分包括：與未受具足戒者同睡，說明學處的差別和其他意義，闡述行為的時間差別，說明住所變化的共同點，正文部分包括責備，以及說明不犯墮罪的學處。 說明學處的差別和其他意義 第一：除了月亮和太陽之外，不應該在有光亮的地方睡覺。如果睡在那裡，到了夜晚結束時，就會犯下構成根本罪的罪過。關於在有光亮的地方睡覺，有些人說，就像從話題中出現的那樣，需要四個條件：物體是燈光，地點是寺廟，時間是夜晚，同伴是俗人。這種說法是不合理的，因為聚集四個條件和僅僅有光亮，對於增加享樂的禁止沒有區別。月亮和太陽是從共同的福德中產生的，所以沒有禁止。有光亮是指燈和珍寶的光芒。
【English Translation】 Transgression (Tibetan: ུབ་པ་): An action done by a bhikshu for a certain purpose. As stated in the Vinaya-vastu, 'A bhikshu commits an offense by doing something not for a certain purpose.' Conforming to the precepts: As stated in the Vinaya-vibhanga, 'Conforming to the precepts.' Third: One has already submitted the intention, because the sutra says, 'The intention has been submitted, and then regretted.' Fourth: The matter has been completed, which can be understood from the words 'and then regretted.' This is what the sutra says. Fifth: This applies to a bhikshu with six qualities. If one speaks words of regret to a wandering bhikshu, the negation is incomplete. Regarding the components of intention, there are two: Cognition refers to not being confused about the basis. Motivation refers to voluntarily speaking words of regret, and wishing the other party to understand, continuously. Action refers to beginning to speak words of regret with language possessing five characteristics. The final result refers to the other party understanding. Second, what actions lead to committing a patayantika offense? For a bhikshu who is the object of the action, after the matter of requesting for a certain purpose is completed, one regrets the intention that one had previously submitted. As stated in the 《 टीका 》: 'Give me back the intention, I will not give it to you.' Saying this and regretting it leads to committing a patayantika offense. This is the patayantika offense of regretting the intention. Patayantika Offense of Sleeping with One Not Fully Ordained The fourth part includes: sleeping with one not fully ordained, explaining the differences in the precepts and other meanings, elaborating on the differences in the timing of conduct, explaining the commonalities of changes in residence, the main text includes blame, and explaining the precepts of not committing offenses. Explaining the Differences in the Precepts and Other Meanings First: One should not sleep in a place with light, except for the moon and the sun. If one sleeps there, at the end of the night, one will commit an offense that constitutes a fundamental crime. Regarding sleeping in a place with light, some say that, as it appears from the topic, four conditions are required: the object is lamplight, the place is a temple, the time is night, and the companion is a layman. This statement is unreasonable, because gathering four conditions and merely having light do not differ in the prohibition of increasing enjoyment. The moon and the sun arise from common merit, so there is no prohibition. Having light refers to the light of lamps and jewels.
ད་དང་སྨན་ལ་སོགས་པ་རྫས་གཞན་གྱི་འོད་ཀྱི་སྣང་བ་དང་བཅས་པའི་ཕྱོགས་སུ་ཉལ་བར་མི་བྱ་སྟེ། ལོངས་སྤྱོད་འཕེལ་བའི་དགག་བྱ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། འདི་ནི་ལོངས་སྤྱོད་ཅན་གྱི་ཡོ་ལང་སྤང་བའི་ཕྱིར་ཡིན་གྱི། བལྟ་བའི་ཕྱིར་བཀག་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །འདིར་གླེང་གཞི་གཙོ་བོ་ལ་མ་ཡིན་ཏེ་ཞེས་རང་འགྲེལ་ལས་བཤད་དོ། །དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བ་ནི། ནད་པ་དང་ནད་གཡོག་གི་དབང་ཉིད་ནི་སྣང་བ་དང་བཅས་པ་དེར་ཉལ་བ་ནི་ཉེས་པར་འགྱུར་བ་ལ་མ་གཏོགས་སོ། །སྣང་བ་དང་བཅས་པར་ཉལ་བ་འདི་ལ་ཁ་ཅིག་ནི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་ཅེས་སྨྲའོ། །དེ་དགག་པ་ནི། རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། འདི་ལ་ལྟུང་བྱེད་རྣམས་མི་རིགས་པས་ཞེས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། ལྟུང་བྱེད་དགུ་བཅུ་རྩ་གཅིག་ཏུ་མི་འབྱུང་བས་ལྟུང་བྱེད་མ་ཡིན་གྱི། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ཐལ་འགྱུར་དུ་བཀོད་ན། ཁྱོད་ལྟར་ན་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པ་གོ་གཅིག་ཡོད་པར་ཐལ། སྡོམ་གྱིས་བསྡུས་པའི་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པ་དགུ་བཅུའི་སྟེང་དུ་སྣང་བ་དང་བཅས་པར་ཉལ་བ་འདི་ལ་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པའོ། །འོན་ཀྱང་དཔེ་མི་ཁེགས་ཏེ། སྡོམ་གྱིས་བསྡུས་པ་གོ་གཅིག་ཡོད་པར་ཐལ་ཟེར་རམ། ངོ་བོ་དགུ་བཅུ་གོ་གཅིག་ཡོད་པར་ཐལ་ཟེར། སྔ་མ་ལྟར་ན་མ་ངེས་ལ། ཕྱི་མ་ལྟར་ན་འདོད་པ་ཡིན་ཏེ། ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པ་སྡོམ་གྱིས་བསྡུས་པའི་ཆ་ནས་དགུ་བཅུར་གྲངས་ངེས་ཀྱང་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་ངོ་བོའི་ཆ་ནས་དགུ་བཅུའི་གྲངས་ངེས་མེད་དེ། སྔ་མ་གཅིག་གིས་བསྡུས་ཀྱང་ 7-131a ས་བོན་སྐྱེ་འཇིག་གི་ལྟུང་བྱེད་གཉིས་ཡོད་པ་བཞིན་ནོ། །འོ་ན་དགག་པ་ཇི་ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། འདི་ལ་དངོས་བཅས་ལས་འདས་པའི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་དམ། མདོར་བསྡུས་ལས་འདས་པའི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད། དང་པོ་ལྟར་ན་མར་མེ་ལ་སོགས་པའི་སྣང་བ་དང་བཅས་པར་ཉལ་བ་འདི་ལྟུང་བྱེད་དུ་ལུང་ལས་དངོས་སུ་གསུངས་པ་མེད་ཅིང་། ཕྱི་མ་ལྟར་ན་ནུབ་ལྷག་པར་ཉལ་བ་དང་། མར་མེ་ལ་སོགས་པའི་འོད་ལ་ཉལ་བ་ཆོས་ཅན། ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་བཅས་པའི་དོད་མི་ཐུབ་པར་ཐལ། དགག་བྱའི་རྒྱུ་མཚན་དོད་མི་ཐུབ་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ནུབ་ལྷག་གི་དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པའི་རྒྱུར་འགྱུར་དང་རྒོད་བག་འཕེལ་བ་གཉིས་ཀ་ཡིན་ལ། སྣང་བ་དང་བཅས་པར་ཉལ་བ་ནི་ལོངས་སྤྱོད་འཕེལ་བ་འབའ་ཞིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། གཞན་ཡང་ཁ་ཅིག་འདི་སྙམ་དུ། ནུབ་ལྷག་པར་ཉལ་བའི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པ་ལ་མར་མེ་ལ་སོགས་སྣང་བ་དང་བཅས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ། རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་གིས་སྣང་བ་དང་བཅས་པའི་ཁྱིམ་དུ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བར་མི་བྱའོ། །ཉལ་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ་ཞེ་ན། དེ་ལ་ཆོས་ཀྱི་བཤེས་གཉེན་གྱིས་དགག་པ་འདི་ལྟར་དུ་མཛད་དེ། ཊཱི་ཀར། དེར་སྣ
【現代漢語翻譯】 此外，不應在有燈光等其他物品光亮的房間里睡覺，因為這會妨礙福報的增長。這主要是爲了避免擁有財富者的放縱行為，而不是禁止觀看，正如註釋中所說。這裡的主要討論點不是這個，正如自釋中所說。例外情況是：對於病人和照顧病人的人來說，在有光亮的地方睡覺沒有過錯。有些人說，在有光亮的地方睡覺會產生墮罪。爲了反駁這一點，在自己的釋論中說：『這不符合墮罪的定義。』在《小釋》中說：『這不屬於九十一種墮罪，所以不是墮罪，而是惡作。』如果將其置於歸謬推理中：按照你的說法，應該有九十一個單獨的墮罪，因為在九十種由戒律總結的墮罪之上，加上在有光亮的地方睡覺會產生墮罪。然而，這個例子並不成立。你是說有九十一種由戒律總結的墮罪，還是說有九十一種墮罪的本質？如果是前者，那是不確定的；如果是後者，那是可以接受的，因為雖然由戒律總結的墮罪在數量上是九十種，但就墮罪的本質而言，數量並不固定為九十種，就像之前一個戒律總結了生滅兩種墮罪一樣。 那麼，應該如何反駁呢？是在已有的戒條之外產生墮罪，還是在總結的戒條之外產生墮罪？如果是前者，那麼經文中並沒有明確地說在有燈光等光亮的地方睡覺是墮罪。如果是後者，那麼在日落後睡覺和在燈光下睡覺，就不能替代墮罪的戒條，因為禁止的原因不能替代。禁止日落後睡覺的原因是會導致貪慾和散亂，而禁止在有光亮的地方睡覺僅僅是因為會增長福報。此外，有些人認為，在日落後睡覺產生墮罪需要燈光等光亮作為條件，因為在《分別》中說：『比丘不應與未受具足戒者在有光亮的房間里一起睡覺。如果睡了，就會產生墮罪。』對此，法友這樣反駁：在註釋中說：
【English Translation】 Furthermore, one should not sleep in a place with light from medicine and other objects, because it hinders the increase of prosperity. This is mainly to avoid the indulgence of those who have wealth, not to prohibit viewing, as stated in the commentary. The main point of discussion here is not this, as stated in the self-commentary. The exception is: for the sick and those attending to the sick, sleeping in a place with light is not a fault. Some say that sleeping in a place with light generates a downfall. To refute this, in one's own explanation, it is said: 'This does not fit the definition of a downfall.' In the 'Small Commentary,' it is said: 'It does not occur in the ninety-one downfalls, so it is not a downfall, but a misdeed.' If it is placed in a reductio ad absurdum: According to you, there should be ninety-one separate downfalls, because on top of the ninety downfalls summarized by the precepts, adding sleeping in a place with light generates a downfall. However, this example does not hold. Are you saying there are ninety-one downfalls summarized by the precepts, or are you saying there are ninety-one essences of downfalls? If the former, it is uncertain; if the latter, it is acceptable, because although the downfalls summarized by the precepts are fixed in number at ninety, the essence of the downfalls is not fixed at ninety, just as one precept summarizes two downfalls of arising and ceasing. So, how should one refute it? Does it generate a downfall beyond the existing precepts, or does it generate a downfall beyond the summarized precepts? If the former, then there is no explicit statement in the scriptures that sleeping in a place with light, such as a lamp, is a downfall. If the latter, then sleeping after sunset and sleeping in the light of a lamp, etc., cannot replace the precepts of downfall, because the reason for the prohibition cannot replace it. The reason for prohibiting sleeping after sunset is that it leads to attachment and increases distraction, while prohibiting sleeping in a place with light is solely because it increases prosperity. Furthermore, some think that generating the downfall of sleeping after sunset requires light, such as a lamp, as a condition, because in the 'Differentiation' it says: 'A monk should not sleep with someone who has not taken full ordination in a house with light. If he sleeps, he generates a downfall.' To this, the Dharma friend refutes as follows: In the commentary, it says:
ང་བ་ཞེས་པ་ནི་གླེང་གཞིའི་དབང་གིས་མཛད་དོ། །འདི་ཉིད་ཀྱི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཕྱིས་སྣང་བ་མེད་པར་ལྟུང་བྱེད་བཅའ་བར་མཛད་དེ། ཡང་དགེ་སློང་གང་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ཁྱིམ་པ་གཅིག་གི་ནང་དུ་ནུབ་གཉིས་ལས་ལྷག་པར་ཉལ་ན་ལྟུང་བྱེད་ཅེས་གསུངས་ཀྱི། སྣང་བ་དང་བཅས་པར་ཞེས་ནི་མ་གསུངས་སོ་ཞེས་དགག་པར་མཛད་དོ། །གཞན་ཡང་སྣང་བ་དང་བཅས་པ་ཆོས་ཅན། ནུབ་ལྷག་གི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་ཡན་ལག་ 7-131b མ་ཡིན་པར་ཐལ། ནུབ་ལྷག་པར་ཉལ་བ་དང་བཅས་པའི་རིགས་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། འདི་གཉིས་ནི་རིགས་གཅིག་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ། ཤིན་ཏུ་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །བཅས་རིགས་ཐ་དད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་སྣང་བ་དང་བཅས་པར་ཉལ་བའི་ཉེས་པ་ནི་ནུབ་དང་པོ་ལ་བསྐྱེད་པར་བཅས་ལ། ནུབ་ལྷག་པར་ཉལ་བ་ནི་མཚན་མོ་གསུམ་པ་ལ་བསྐྱེད་པར་བཅས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ སྤྱོད་ལམ་དུས་ཀྱི་སེལ་བ་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ནི། མར་མེ་ལ་སོགས་པའི་སྣང་བ་ལ་ཉལ་བ་དང་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བ་དང་། སྤངས་བསྙིལ་དང་གནས་གཅིག་ཏུ་ཉལ་བ་དང་། བུད་མེད་དང་གནས་གཅིག་ཏུ་ཉལ་བ་སྟེ། དེ་རྣམས་ལ་དགེ་སློང་གློས་ཕབ་སྟེ་ཉལ་བ་མ་ཡིན་པ་འདུག་པའི་སྤྱོད་ལམ་སོགས་ཀྱིས་གཉིད་ལོག་པ་ནི་རང་རང་གི་ཉེས་པའི་ཕྱེད་ཉིད་དོ་སྟེ་ཉེས་བྱས་སོ། །ཉིན་མོ་ཉལ་བ་ནི་མཚན་མོའི་ལྟུང་བ་ལས་ཐ་དད་པ་ཉིད་ཀྱང་ཕྱེད་ཉིད་དོ་ཞེས་སྦྱར་ཏེ། མར་མེ་ལ་སོགས་པའི་སྣང་བ་ལ་ཉིན་མོ་ཉལ་བ་དང་། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་གནས་གཅིག་ཏུ་ཉི་མ་གཉིས་ལས་ལྷག་པར་ཉལ་བ་དང་། སྤངས་བསྙིལ་དང་གནས་གཅིག་ཏུ་ཉིན་མོ་ཉལ་ན་ཡང་ཉེས་བྱས་ཏེ་མཚན་མོ་ཉལ་བ་ལས་ཉེས་བྱས་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ གནས་འགྱུར་རྣམས་ཀྱི་ཐུན་མོང་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ནི། གནས་གཅིག་ཏུ་ཉལ་ན་ཞེས་འོག་ནས་འབྱུང་ན། གནས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་གང་ཞེ་ན། ཕལ་ཆེར་གཡོགས་པ་སྟེ་སུམ་གཉིས་གཡོགས་པ་དང་བཅས་པས་ཕལ་ཆེར་བསྐོར་བ་ནི་གནས་བཞི་པོ་རྣམས་ཀྱི་མ་མཐའ་ཡིན་ནོ་ཞེས་དངོས་སུ་སྨོས་པ་གནས་རྣམ་པ་གསུམ་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏེ། ཐམས་ཅད་གཡོགས་ཤིང་ཐམས་ཅད་བསྐོར་བ་དང་། ཐམས་ཅད་གཡོགས་ཤིང་ཕལ་ཆེར་བསྐོར་བ་དང་། ཕལ་ཆེར་གཡོགས་ཤིང་ཐམས་ཅད་བསྐོར་བའོ། །དྲི་གཙང་ཁང་ལྟ་བུའི་གནས་དེའི་སྒོའི་ངོས་དང་། 7-132a ལམ་པོ་ཆེ་ལ་སོགས་པས་བར་དུ་མ་ཆོད་པར་གནས་དེའི་སྒོ་ངོས་དང་འབྲེལ་བའི་ཉེ་འཁོར་ཁྱམས་སྟོད་ལྟ་བུ་དེ་གནས་སུ་གྱུར་ཏེ། ཕལ་ཆེར་བསྐོར་ཅིང་གཡོགས་པ་ནི་གནས་དེའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་སྟེ་གནས་གཅིག་པ་ཉིད་དོ། །འདི་ལས་འཕྲོས་པའི་དོན་ཅུང་ཟད་བརྗོད་ན། དབུ་རྩེ་དང་ཁྱམས་སྟོད་ལྟ་བུ་ལ་ནི་གནས་གཅིག་པའི་ཆོས་ལྔ་ཚང་ན་གནས་གཅིག་པ་སྟེ། དབུ་རྩེ་ལྟ་བུ་དེའི་སྒོ་ངོས་དང་འབྲེལ་བ་དང་། ཉེ་འཁོར་ག
【現代漢語翻譯】 關於『有知』的解釋是基於討論的主題而作出的。在《律分別》（Vinaya-vibhaṅga）中，規定了無知的情況下犯墮罪的行為。例如，如果比丘在未受具足戒者或在家人的房間里過夜超過兩晚，則犯墮罪。但如果是有知的情況下，則不構成違規。因此，『有知』被用來反駁這種說法。此外，有知的情況不應被視為過夜墮罪的一個因素，因為過夜行為的類別不同。正如《 टीका》（ṭīkā，註釋）中所說：『這兩種情況並非同一類別，而是截然不同的。』有知和無知導致類別不同的原因是，有知地過夜只在第一晚構成違規，而過夜則在第三晚構成違規。 第二，關於行為方式和時間的區分：在有燈光的情況下睡覺，與未受具足戒者一起睡覺，與被擯棄者在同一處睡覺，以及與婦女在同一處睡覺。對於這些情況，如果比丘並非故意躺下睡覺，而是由於行走等行為而睡著，則只犯一半的罪過，即惡作罪。白天睡覺與夜晚的墮罪不同，但也只犯一半的罪過。例如，在有燈光的情況下白天睡覺，與未受具足戒者在同一處過夜超過兩天，以及與被擯棄者在同一處白天睡覺，都犯惡作罪，因為白天睡覺與夜晚睡覺的罪過不同。 第三，關於住所變化的共同解釋：如果下文提到『在同一處睡覺』，那麼住所的定義是什麼呢？通常，住所是指至少遮蔽三分之二的區域，並且幾乎完全被包圍的地方。這是這四種住所的最低標準。實際上，這意味著有三種類型的住所：完全遮蔽和完全包圍的，完全遮蔽和幾乎完全包圍的，以及幾乎完全遮蔽和完全包圍的。例如，廁所的門面，以及連線到門面的附近走廊，如大道等，都屬於同一住所，因為它們幾乎完全被包圍和遮蔽，並且屬於同一區域。關於這個問題的進一步解釋是，如果頭部休息處和走廊等地方滿足五個條件，則被認為是同一住所：與頭部休息處的門面相連，並且靠近頭部休息處。
【English Translation】 The explanation of 'knowing' is made based on the topic of discussion. In the Vinaya-vibhaṅga, it is prescribed that falling into downfall is done without knowing. For example, if a bhikkhu sleeps in the same room as someone who is not fully ordained or a householder for more than two nights, it constitutes a downfall. However, if it is done with knowing, it does not constitute a violation. Therefore, 'knowing' is used to refute this. Furthermore, the circumstance of knowing should not be considered a factor in the downfall of staying overnight, because the categories of overnight stays are different. As stated in the ṭīkā (commentary): 'These two situations are not of the same category, but are entirely different.' The reason why knowing and not knowing lead to different categories is that sleeping with knowing only constitutes a violation on the first night, while staying overnight constitutes a violation on the third night. Second, regarding the distinction of conduct and time: sleeping in the presence of light, sleeping with someone who is not fully ordained, sleeping in the same place as someone who has been expelled, and sleeping in the same place as a woman. For these situations, if a bhikkhu does not intentionally lie down to sleep, but falls asleep due to activities such as walking, they only commit half of the offense, which is a misdeed. Sleeping during the day is different from the downfall at night, but it also only constitutes half of the offense. For example, sleeping during the day in the presence of light, staying in the same place as someone who is not fully ordained for more than two days, and sleeping in the same place as someone who has been expelled during the day, all constitute misdeeds, because sleeping during the day is different from the misdeeds of sleeping at night. Third, regarding the common explanation of changes in dwelling: If it is mentioned below that 'sleeping in the same place,' then what is the definition of a dwelling? Generally, a dwelling refers to a place that is at least two-thirds covered and almost completely surrounded. This is the minimum standard for these four types of dwellings. In practice, this means there are three types of dwellings: completely covered and completely surrounded, completely covered and almost completely surrounded, and almost completely covered and completely surrounded. For example, the facade of a toilet, and the nearby corridor connected to the facade, such as a main road, are considered the same dwelling because they are almost completely surrounded and covered, and belong to the same area. A further explanation regarding this matter is that if the head resting place and the corridor, etc., meet five conditions, they are considered the same dwelling: connected to the facade of the head resting place, and close to the head resting place.
ནས་སུ་གྱུར་པ་དང་གཉིས་ཀ་གནས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དུ་གྲུབ་པ་དང་། ཉེ་འཁོར་དང་བཅས་པ་ནས་གནས་ཁང་ཙམ་གྱིས་བར་དུ་མ་ཆོད་པ་དང་། སྒོ་རང་གི་ཕྱོགས་སུ་མ་བཅད་པ་དང་ལྔའོ། །དང་པོ་ནི། དེའི་སྒོ་ངོས་དང་འབྲེལ་བ་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་ནི་དབུ་རྩེའི་སྐོར་ཁང་རྒྱབ་ངོས་སུ་བསྟན་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། དབུ་རྩེ་དེའི་སྒོ་ངོས་དང་མ་འབྲེལ་བ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །དེའི་ཕྱིར་དེའི་སྒོ་ངོས་དང་མ་འབྲེལ་ན་ནི་དབུ་རྩེར་དགེ་སློང་ཉལ་ཞིང་ཁྱམས་སྟོད་དུ་དགེ་ཚུལ་ཉལ་བ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དེ། དགག་བྱ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། ཉེ་འཁོར་གནས་སུ་གྱུར་པ་ནི་དེའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་ནི་དབུ་རྩེའི་སྒོ་དྲུང་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་སྟེང་གཡོགས་མེད་ཅིང་མ་བསྐོར་བ་ལམ་སྲང་ལྟ་བུ་ཡིན་ན། དགེ་སློང་དབུ་རྩེར་ཉལ་ཞིང་དགེ་ཚུལ་ཁྱམས་སྟོད་དུ་ཉལ་ན་དགེ་སློང་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ལ། དབུ་རྩེའི་ཉེ་འཁོར་དུ་དགེ་ཚུལ་ཉལ་ནའང་དགེ་སློང་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཏེ། གཞན་གནས་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ལ་ནི་ན་སྨད་དོ་ཞེས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། ཕལ་ཆེར་གཡོགས་པ་དང་བསྐོར་བ་ནི་གནས་ཀྱི་མཐའ་ཡིན་ཅེས་སོ། །སེལ་བ་ནི་དབུ་རྩེ་དང་ཁྱམས་སྟོད་ལྟ་བུ་ནི་གཉིས་ཀ་གནས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ 7-132b དུ་གྲུབ་པ་མ་ཚང་སྟེ། གནས་དེ་གཉིས་གང་རུང་རེ་རེ་སྟེང་གཡོགས་མེད་ན་ཡང་དེར་ནུབ་ལྷག་པར་ཉལ་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །བཞི་པ་ནི་ཉེ་འཁོར་དང་བཅས་པ་ནས་གནས་ཁང་ཙམ་གྱིས་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་ལ་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་དགུས་བར་དུ་བཅད་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །ལྔ་པ་ནི། རང་གི་ཆར་གཏོགས་པའི་སྒོ་མ་བཅད་པས་ཞེས་རང་དགེ་སློང་གི་ཕྱོགས་སུ་བཅད་ན་ལྟུང་མེད་དུ་གསུངས་སོ། །སྟེང་ཁང་དང་འོག་ཁང་ཁྱེར་གཞན་པ་ཡིན་ལ། ཁྱེར་གཞན་གྱིས་བར་དུ་མ་ཆོད་པ་སྒོ་དེ་དང་འབྲེལ་བ། ཁྱེར་གཞན་དེ་ཡང་གནས་དེའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་གོང་དུ་བསྙེགས་སོ། །ཁྱེར་གཞན་གྱིས་བར་དུ་ཆོད་པ་ནི་དེའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །གནས་ཆེན་པོ་གཅིག་གིས་སྟེང་གཡོགས་གཅིག་གིས་བཀབ་པ་དེའི་ནང་གི་གྲྭ་གཉིས་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དང་མ་རྫོགས་པ་གྲྭ་རེ་རེར་ཉལ་ན། དེ་གཉིས་ཀྱི་བར་ན་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་ཙམ་དང་བཅས་པ་ལས་སྤྱོད་ལམ་བཞི་ཤོང་བའི་གནས་ཁང་གི་ཚད་ཙམ་གྱི་ཁྱོན་གྱི་ཕ་རོལ་ན་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ཐ་དད་པར་གྱུར་ཅིང་གནས་པ་ནི་གནས་གཅིག་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ནུབ་ལྷག་གི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་དང་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ཉལ་བའི་ཕྱོགས་དེ་ཤིང་ལྗོན་པའི་དྲུང་དང་། རྩིག་པའི་བར་དང་། ནགས་གཞོན་ནུའི་ཚང་ཚིང་གི་དྲུང་ནི་དཔེ་ཙམ་དུ་ཟད་དེ། མ་བསྐོར་བ་དང་། མ་བཀག་པ་དང་། བསྐོར་བའི་སྣ་མ་ཕྲད་པ་དང་། བྱ་སྐྱིབས་ལ་སོགས་པ་དག་ན
【現代漢語翻譯】 五種情況構成住所的特徵：一是與門相連，二是成為住所的鄰近區域，三是大部分被覆蓋或環繞，四是從鄰近區域到僅住所本身沒有間隔，五是沒有隔開自己所屬的門。第一種情況是，它與門的表面相連。排除的情況是，比如在主殿的後方展示環繞的房屋，如果主殿與門的表面不相連，則沒有墮落。因此，如果它與門的表面不相連，那麼比丘睡在主殿，沙彌睡在走廊上，沒有墮落，因為沒有禁止的對象。第二種情況是，成為鄰近區域的住所是指屬於其範圍內的區域。排除的情況是，如果主殿的門旁邊的鄰近區域一尋沒有遮蓋且沒有環繞，就像道路一樣，如果比丘睡在主殿，沙彌睡在走廊上，那麼比丘會犯輕罪。如果沙彌睡在主殿的鄰近區域，比丘也會犯輕罪，因為對於不是其他住所的地方，會施加懲罰。第三種情況是，大部分被覆蓋和環繞是住所的邊界。排除的情況是，比如主殿和走廊，兩者都沒有完全構成住所的特徵，如果這兩個住所中的任何一個沒有遮蓋，那麼在那裡過夜也會犯輕罪。第四種情況是從鄰近區域到僅住所本身。排除的情況是，如果被半肘或九指的距離隔開，則沒有墮落。第五種情況是，沒有隔開自己所屬的門，據說如果隔開自己比丘的一側，則沒有墮落。樓上和樓下是不同的房間，如果沒有被其他房間隔開，門是相連的，而且那個其他房間也屬於這個住所的範圍，這是上面提到的。被其他房間隔開，則不屬於這個住所的範圍。如果一個大住所被一個屋頂覆蓋，裡面的兩個僧房裡分別睡著受具足戒者和未受具足戒者，那麼在這兩者之間，如果超過一尋的鄰近區域，並且超過足以容納四種行為的住所的範圍，未受具足戒者與受具足戒者不同，並且居住在不同的地方，那麼這不是同一個住所，不會產生過夜的墮落。比丘和未受具足戒者睡覺的那一側，比如樹下、墻壁之間、幼林的茂密之處，這只是舉例而已，對於沒有環繞、沒有阻擋、環繞的邊緣沒有連線、鳥巢等等情況也是如此。
【English Translation】 There are five characteristics that constitute a dwelling: first, it is connected to the door; second, it becomes the adjacent area of the dwelling; third, it is mostly covered or surrounded; fourth, there is no separation from the adjacent area to the dwelling itself; and fifth, the door belonging to oneself is not separated. The first case is that it is connected to the surface of the door. The exclusion is, for example, showing the surrounding house behind the main hall. If the main hall is not connected to the surface of the door, there is no downfall. Therefore, if it is not connected to the surface of the door, then if a bhikshu sleeps in the main hall and a shramanera sleeps in the corridor, there is no downfall, because there is no object to be prohibited. The second case is that a dwelling that becomes an adjacent area refers to an area that belongs to its scope. The exclusion is, if the adjacent area next to the door of the main hall is one cubit without cover and without surrounding, like a road, if a bhikshu sleeps in the main hall and a shramanera sleeps in the corridor, then the bhikshu will commit a minor offense. If a shramanera sleeps in the adjacent area of the main hall, the bhikshu will also commit a minor offense, because punishment will be imposed on a place that is not another dwelling. The third case is that mostly covered and surrounded is the boundary of the dwelling. The exclusion is, for example, the main hall and the corridor, neither of which completely constitutes the characteristics of a dwelling. If either of these two dwellings has no cover, then staying overnight there will also commit a minor offense. The fourth case is from the adjacent area to the dwelling itself. The exclusion is, if it is separated by a distance of half a cubit or nine fingers, there is no downfall. The fifth case is that the door belonging to oneself is not separated. It is said that if one separates the side of one's own bhikshu, there is no downfall. The upper and lower floors are different rooms, and if they are not separated by other rooms, the doors are connected, and that other room also belongs to the scope of this dwelling, as mentioned above. Being separated by other rooms does not belong to the scope of this dwelling. If a large dwelling is covered by one roof, and a fully ordained person and a non-fully ordained person sleep in each of the two cells inside, then between these two, if it exceeds one cubit of adjacent area, and exceeds the area of a dwelling that is large enough to accommodate four activities, the non-fully ordained person is different from the fully ordained person, and resides in a different place, then this is not the same dwelling, and will not cause the downfall of staying overnight. The side where the bhikshu and the non-fully ordained person sleep, such as under a tree, between walls, in the thicket of a young forest, this is just an example, and it is also the case for situations where there is no surrounding, no obstruction, the edges of the surrounding are not connected, bird nests, and so on.
ི་གནས་ཀྱི་ཕྱེད་ཉིད་དེ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་ཉིད་དོ། །དེ་ལ་གནས་གཅིག་ཏུ་ཉལ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་མི་འགྱུར་བ་ནི་གནས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དང་མི་ལྡན་པའི་ཕྱིར་མདོ་འོག་མ་ལ་ཡང་སྦྱར་ 7-133a རོ། །རྩྭའི་ནགས་འཐིབས་པོ་དང་བཅས་པ་ཕྱོགས་ཀུན་ནས་བསྐོར་ལ་སྟེང་མ་གཡོགས་པའམ། ཕྱེད་གཡོགས་པ་དག་ཏུ་བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བ་ལ་ཡང་གནས་ཀྱི་ཕྱེད་ཉིད་དེ་ཉེས་བྱས་འབྱུང་ངོ་། །ཊཱི་ཀར། འདིས་ནི་ཕྱོགས་ཀུན་ནས་བསྐོར་བ་མ་གཡོགས་པ་གཞན་དག་ཀྱང་འཕངས་པར་རིགས་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ཉེ་འཁོར་དང་བཅས་པ་ནས་གནས་ཁང་ཙམ་གྱི་ཕ་རོལ་ན་ཐ་དད་པར་གྱུར་ཅིང་གནས་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྔར་བསྟན་པ་དེ་ལ་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བ་འདི་ལ་ནི་བྱ་གག་འཕུར་ནས་བབས་པའི་ལམ་ནི་འདོམ་དགུ་ཙམ་དུ་ཆོད་པར་གྱུར་པ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། གནས་གཅིག་པ་ཉིད་དུ་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་ཅིང་། ཡོན་ཏན་འོད་མར། ཁང་མོ་ཆེ་ཞིག་ཏུ་ཉལ་ནའང་བྱ་གག་འཕུར་བའི་ལམ་ཚུན་ཆད་ལྟུང་བའོ་ཞེས་པ་འདི་ཡན་ཆད་ནི་སྟེང་གཡོགས་གཅིག་གི་ནང་དུ་ཉལ་བས་ནི་ལྟུང་མེད་དུ་ཤུགས་ཀྱིས་བསལ་ཡང་། རིགས་པས་ནི་ཉེས་བྱས་ཙམ་ཞིག་བསྐྱེད་པར་འཐད་ཅེས་རིགས་སོ། །ཁྱེར་གཞན་དུ་མ་ཆོད་པ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པའི་མདོ་ཚིག་ལྔ་པོ་ལས་གླེངས་ཏེ་ཅུང་ཟད་སྤྲོ་ན། སྟེང་ཁང་དང་འོག་ཁང་ལྟ་བུ་ལ་ཡང་གནས་གཅིག་པའི་ཆོས་ལྔ་ཚང་ན་གནས་གཅིག་པ་སྟེ་ཁྱེར་གཞན་ཡིན་ལ། ཁྱེར་གཞན་གྱིས་བར་དུ་མ་ཆོད་པ་ཡིན་པ་དང་། དེའི་སྒོའི་ངོས་དང་འབྲེལ་བ་དང་། གཉིས་ཀ་གནས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དུ་གྲུབ་པ་དང་། ཉེ་འཁོར་དང་བཅས་པ་ནས་གནས་ཁང་ཙམ་གྱི་ཡས་མན་དུ་མ་ཆད་པ་དང་། སྒོ་རང་གི་ཕྱོགས་སུ་མ་བཅད་དམ། སྐས་རང་གི་ཕྱོགས་སུ་མ་བརྟུལ་བ་དང་ལྔའོ། །དང་པོ་ནི། ཁྱེར་གཞན་དུ་མ་ཆོད་པ་ཞེས་སོ། །སེལ་བ་ནི་ 7-133b ཁང་པ་སུམ་ཐོག་ཅན་གྱི་སྟེང་ཁང་དུ་དགེ་སློང་ཉལ་ཞིང་བར་ཁང་སྟོང་པར་བཞག་སྟེ། འོག་ཁང་དུ་དགེ་ཚུལ་ཉལ་བ་སྟེ་ཁྱེར་གཞན་གྱིས་བར་དུ་ཆོད་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། སྒོ་སྟེང་ཁང་གི་དེ་དང་འོག་ཁང་འབྲེལ་བ་སྟེ་གནས་གཅིག་ཡིན་ན་ཡང་ངོ་། །སེལ་བ་ནི་སྒོ་ཁང་གི་སྒོ་དེ་དང་མ་འབྲེལ་བ་ཡིན་ན་སྟེ། སྟེང་ཁང་དུ་དགེ་སློང་ཉལ་ཞིང་། འོག་ཁང་དུ་དགེ་ཚུལ་ཉལ་བ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །གསུམ་པ་དང་བཞི་པ་ནི་སྒྲུབ་བྱེད་ལ་སོགས་པ་སྔར་དང་འདྲ་བར་སྦྱར་རོ། །ལྔ་པ་ནི། རང་གི་ཆར་གཏོགས་པའི་ཞེས་སྒོ་བཅད་ན་ལྟུང་བ་མེད་པ་དང་། རིམ་ཁང་གཞན་ལ་སྐས་སྟེང་དུ་བརྟུལ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་སྟེང་དུ་བརྟུལ་ན་ལྟུང་མེད་དུ་གསུངས་སོ། །སྟེང་གཡོགས་གཅིག་པ་ལ་སོགས་པས་འབྲེལ་བའི་ཁང་པ་བརྒྱུད་མོ་ལ་སོགས་པ་ནང་གཅིག་ཏུ་རྒྱུ་ཞིང་། གནས་གཡས་གཡོན
【現代漢語翻譯】 如果只是處所的一半，那就會構成惡作（nyes byas）。如果不是在一個處所睡覺，就不會構成墮罪，因為不具備處所的特徵，這也適用於下文的經文。 在被茂密的草叢包圍，四面環繞，上面覆蓋或半覆蓋的地方，與女性一同睡覺，也會構成處所的一半，即構成惡作。Ṭīka（註釋）：這表明，四面環繞但沒有覆蓋的地方也應被視為類似情況。先前已經說明，從住所附近到僅隔著一個房間的距離，如果存在差異，就不算是在同一個處所。爲了強調這一點，特別指出，在這種與女性一同睡覺的情況下，即使烏鴉飛落的距離達到九adoma（肘尺），仍然被認為是在同一個處所。Ṭīka中這樣解釋。Yon tan 'od（功德光）中說：『即使睡在一個大房間里，只要在烏鴉飛落的距離內，也會構成墮罪。』這表明，睡在同一個屋檐下，原則上不會構成墮罪，但從邏輯上講，可能會構成輕微的惡作。如果稍微解釋一下『沒有其他障礙』等五句經文，比如樓上和樓下，如果具備同一個處所的五個條件，那麼就是同一個處所，即沒有其他障礙，門與門相連，兩者都具備處所的特徵，從住所附近到僅隔著一個房間的距離內沒有中斷，門沒有朝向自己的一側，樓梯沒有朝向自己的一側。第一個條件是『沒有其他障礙』。例如，在一棟三層樓的房子里，比丘睡在頂樓，中間樓層空著，沙彌睡在底樓，這就是被其他障礙隔開，不會構成墮罪。第二個條件是門，頂樓和底樓的門相連，這樣才算是在同一個處所。例如，如果門沒有相連，比丘睡在頂樓，沙彌睡在底樓，就不會構成墮罪。第三個和第四個條件與之前的解釋類似。第五個條件是，如果門被自己的東西擋住，就不會構成墮罪。如果樓梯朝向其他房間，就不會構成墮罪。如果樓梯朝上，就不會構成墮罪。睡在同一個屋檐下，或者通過相連的房屋，比如走廊等，可以在一個空間內移動，處所的左右……
【English Translation】 If it is only half of a dwelling, it will constitute a misdeed (nyes byas). If one does not sleep in the same dwelling, it will not constitute an offense, because it does not possess the characteristics of a dwelling, and this also applies to the following sutra. In a place surrounded by dense grass, surrounded on all sides, and covered or half-covered above, sleeping together with a woman will also constitute half of a dwelling, that is, constitute a misdeed. Ṭīka (commentary): This shows that other places surrounded on all sides but not covered should also be considered similar situations. It has been previously stated that from the vicinity of the dwelling to the distance of only one room away, if there is a difference, it is not considered to be in the same dwelling. To emphasize this point, it is specifically pointed out that in this case of sleeping together with a woman, even if the distance of a crow flying and landing reaches nine adoma (cubits), it is still considered to be in the same dwelling. This is how it is explained in the Ṭīka. Yon tan 'od (Qualities of Light) says: 'Even if you sleep in a large room, as long as it is within the distance of a crow flying, it will constitute an offense.' This shows that sleeping under the same roof does not in principle constitute an offense, but logically, it may constitute a slight misdeed. If we briefly explain the five sutra sentences such as 'without other obstacles', for example, upstairs and downstairs, if the five conditions of the same dwelling are met, then it is the same dwelling, that is, there are no other obstacles, the doors are connected, both have the characteristics of a dwelling, there is no interruption from the vicinity of the dwelling to within the distance of only one room, the door does not face one's own side, and the stairs do not face one's own side. The first condition is 'without other obstacles'. For example, in a three-story house, a bhikṣu (monk) sleeps on the top floor, the middle floor is empty, and a śrāmaṇera (novice monk) sleeps on the bottom floor, which is separated by other obstacles and will not constitute an offense. The second condition is the door, the doors of the top floor and the bottom floor are connected, so it is considered to be in the same dwelling. For example, if the doors are not connected, a bhikṣu sleeps on the top floor, and a śrāmaṇera sleeps on the bottom floor, it will not constitute an offense. The third and fourth conditions are similar to the previous explanations. The fifth condition is that if the door is blocked by one's own belongings, it will not constitute an offense. If the stairs face other rooms, it will not constitute an offense. If the stairs face upwards, it will not constitute an offense. Sleeping under the same roof, or through connected houses, such as corridors, etc., one can move within one space, the left and right of the dwelling...
་གཉིས་ཀྱི་བར་ན་གནས་གཞན་མེད་པ་མ་ཡིན་པ་ཅན་ཉིད་ལ་ནི་སྟེང་གཡོགས་འབྲེལ་བ་ཐམས་ཅད་གནས་གཅིག་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །བར་ན་གནས་གཞན་ཡོད་པའི་གནས་གཡས་གཡོན་གཉིས་པོ་རེ་རེར་དགེ་སློང་དང་དགེ་ཚུལ་ཉལ་ན་འདིའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིར་འགྱུར་བ་ཡོད་པ་སྟེ། བར་ན་གནས་མེད་པ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ལ་ཞེས་པ་འདི་ཉིད་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། གནས་གཞན་འགའ་ཞིག་ན་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་ན་དངོས་གཞིར་འགྱུར་བ་ཡོད་དོ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་རང་གི་ཆར་གཏོགས་པའི་སྒོ་ནི་དགེ་སློང་བདག་ཉིད་ཀྱི་དབང་བའི་སྒོ་དང་སྒོ་གླེགས་གཉིས་ཀ་ལ་འཇུག་ཀྱང་། ཕྱི་མ་གཙོ་བོར་བཟུང་བས་བཅད་པ་ལ་ནི་ཉེ་འཁོར་ཡང་གནས་ཐ་དད་པ་ཉིད་དོ། །སྒོ་རང་གི་ཕྱོགས་སུ་བཅད་ན་ནི་དགེ་སློང་ཉལ་བའི་གནས་དེའི་སྒོ་དྲུང་ཉིད་དུ་བུད་མེད་ལ་ 7-134a སོགས་པ་ཉལ་ན་ཡང་གནས་གཅིག་ཏུ་ཉལ་བའི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དེས་ན་ནང་གཅིག་སོགས་མདོ་གཉིས་ཀྱི་འཕྲོས་དོན་ནི། ཁང་པ་གསུམ་ཕན་ཚུན་འདབ་ཆགས་སུ་གྱུར་པའི་ཁང་པ་བརྒྱུད་མའི་མཐའ་ཁང་གཉིས་ལ་ཡང་གནས་གཅིག་པའི་ཆོས་ལྔ་ཚང་ན་གནས་གཅིག་པ་སྟེ། ནང་གཅིག་ཏུ་རྒྱུ་ཞིང་བར་ན་གནས་གཞན་མེད་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། ཉེ་འཁོར་གནས་སུ་གྱུར་པ་དང་། གཉིས་ཀ་གནས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དུ་གྲུབ་པ་དང་། ཉེ་འཁོར་དང་བཅས་པ་ནས་གནས་ཙམ་གྱིས་བར་མ་ཆོད་པ་དང་། སྒོ་རང་གི་ཕྱོགས་སུ་མ་བསྡམས་པ་དང་ལྔའོ། །དང་པོ་ནི། ནང་གཅིག་ཏུ་རྒྱུ་ཞིང་བར་ན་གནས་གཞན་མེད་པ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ལ་ནི་ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་ནས་ལྔ་པའི་བར་གྱི་སྒྲུབ་བྱེད་གོང་བཞིན་ནོ། །ལྟུང་བ་འབྱིན་པར་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་དེ་ཁྲིམས་གྲོགས་དགེ་སློང་གིས་བསྲུངས་པ་ཉིད་དང་། བུད་མེད་བདག་པོས་བསྲུངས་པ་ཉིད་ནི་རང་གི་ཆར་གཏོགས་པའི་སྒོ་བཅད་པ་དེ་དང་འདྲའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། གནས་ཐ་དད་པ་ཉིད་ལ་ནི་བདག་པོས་བསྲུངས་པ་ཉིད་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པ་ཡིན་གྱི། གནས་གཅིག་པ་ལ་ནི་བདག་པོས་བསྲུངས་པ་ཉིད་ལ་ཡང་སྤྲོད་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཆ་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བའི་ཕྱིར་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་པ་ནི། བདག་པོ་བུད་མེད་བསྟེན་པའི་དོན་དུ་ཉེ་བར་ཕྱོགས་ན་ཉལ་པོ་ཤོམ་པའི་གནས་སུ་ཉལ་བའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །སྟེང་ཁང་དང་འོག་ཁང་རིམ་ཁང་གི་ཁྱེར་གཞན་ལ་ནི་སྐས་སྟེང་དུ་བརྟུལ་བ་ཉིད་རང་གི་ཆར་གཏོགས་པའི་སྒོ་བཅད་པ་དེ་དང་འདྲ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་བ་ཉིད་དོ། །ལུང་ལས། དགེ་སློང་སྟེང་ཁང་དུ་ཉལ་ཞིང་བུད་མེད་བར་ཁང་དུ་ཉལ་ན་དགེ་སློང་དེས་སྐས་བསྡུ་བར་བྱའོ་ཞེས་སྐས་བསྡུ་ན། གནས་གཅིག་ཏུ་ཉལ་བའི་ཉེས་ 7-134b པ་མེད་པར་གསུངས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས་ཀྱང་། དགེ་སློང་ཡང་ཐོག་ཏུ་ཉལ་ན་བུད་མེད་དམ། དགེ་ཚུལ་འོག་ཁང་དུ་བསྙལ་བ་ལ་སྐས་སྟེང་དུ་དྲངས་ཏེ་ཉལ་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད
【現代漢語翻譯】 如果兩個地方之間沒有其他地方，那麼所有的覆蓋關係都屬於同一個地方。如果左右兩個地方之間有其他地方，比丘（Dge slong，佛教僧侶）和沙彌（Dge tshul，佛教見習僧侶）分別睡在其中一個地方，那麼就會構成實際的墮罪。在『沒有其他地方』的情況下，根據註釋，如果與未受具足戒者一起睡覺，也會構成實際的墮罪。比丘自己所屬的門，指的是比丘自己擁有的門和門扇，但以後者為主，因此，如果用門隔開，也算是不同的地方。如果門朝向自己的一側關閉，即使婦女等睡在比丘睡覺的地方的門邊，也沒有同處一室的罪過。因此，『一室內』等兩部經的引申含義是：如果三間房屋相互連線，形成一排房屋，即使在兩端的房屋裡，如果具備同處一室的五個條件，也算是同處一室。這五個條件是：在一室內走動，中間沒有其他地方；靠近的地方；兩者都具備地方的特徵；從靠近的地方到僅僅是地方的距離沒有阻隔；門沒有朝向自己的一側關閉。第一個條件是：『在一室內走動，中間沒有其他地方』。第二到第五個條件的論證如前所述。使墮罪產生的比丘，如果被持戒的比丘守護，或者被女主人守護，就如同關閉了自己所屬的門一樣。註釋中說：『在不同的地方，如果被主人守護，就沒有墮罪；但在同一個地方，即使被主人守護，也會因為與通過贈送而產生的物品一起睡覺而構成輕罪。』這意味著，如果爲了侍奉女主人而靠近，就會構成睡在準備睡覺的地方的輕罪。對於樓上和樓下等其他情況，將梯子移走就如同關閉了自己所屬的門一樣，這與前面所說的情況相同。律經中說：『如果比丘睡在樓上，婦女睡在樓下，比丘應該將梯子移走。』如果移走梯子，就沒有同處一室的罪過。小疏中也說：『如果比丘睡在樓上，讓婦女或沙彌睡在樓下，將梯子移走後睡覺，也沒有罪過。』 If there is no other place between two places, then all the covering relationships belong to the same place. If there are other places between the left and right places, and a Bhikshu (Dge slong, Buddhist monk) and a Shramanera (Dge tshul, Buddhist novice monk) sleep in each of these places, then it constitutes an actual offense. In the case of 'no other place', according to the commentary, sleeping with someone who has not received full ordination also constitutes an actual offense. The door belonging to the Bhikshu himself refers to both the door owned by the Bhikshu himself and the door leaf, but the latter is the main one. Therefore, if it is separated by a door, it is also considered a different place. If the door is closed towards one's own side, even if women, etc., sleep by the door of the place where the Bhikshu sleeps, there is no offense of being in the same room. Therefore, the extended meaning of the two sutras such as 'in the same room' is: if three houses are connected to each other to form a row of houses, even in the houses at both ends, if the five conditions of being in the same room are met, it is considered being in the same room. These five conditions are: walking in the same room, with no other place in between; being a nearby place; both having the characteristics of a place; there is no obstruction from the nearby place to just the place; and the door is not closed towards one's own side. The first condition is: 'walking in the same room, with no other place in between'. The arguments for the second to fifth conditions are as mentioned above. If the Bhikshu who causes the offense is guarded by a Bhikshu who upholds the precepts, or is guarded by a female owner, it is the same as closing the door belonging to oneself. The commentary says: 'In different places, if guarded by the owner, there is no offense; but in the same place, even if guarded by the owner, it will constitute a minor offense because of sleeping with things arising from gifts.' This means that if one approaches to serve the female owner, it will constitute a minor offense for sleeping in a place prepared for sleeping. For other situations such as upstairs and downstairs, removing the ladder is the same as closing the door belonging to oneself, which is the same as what was said earlier. The Vinaya Sutra says: 'If a Bhikshu sleeps upstairs and a woman sleeps downstairs, the Bhikshu should remove the ladder.' If the ladder is removed, there is no offense of being in the same room. The Minor Commentary also says: 'If a Bhikshu sleeps upstairs and lets a woman or Shramanera sleep downstairs, even if the ladder is pulled up and sleeps, there is no offense.'
【English Translation】 If there is no other place between two places, then all the covering relationships belong to the same place. If there are other places between the left and right places, and a Bhikshu (Dge slong, Buddhist monk) and a Shramanera (Dge tshul, Buddhist novice monk) sleep in each of these places, then it constitutes an actual offense. In the case of 'no other place', according to the commentary, sleeping with someone who has not received full ordination also constitutes an actual offense. The door belonging to the Bhikshu himself refers to both the door owned by the Bhikshu himself and the door leaf, but the latter is the main one. Therefore, if it is separated by a door, it is also considered a different place. If the door is closed towards one's own side, even if women, etc., sleep by the door of the place where the Bhikshu sleeps, there is no offense of being in the same room. Therefore, the extended meaning of the two sutras such as 'in the same room' is: if three houses are connected to each other to form a row of houses, even in the houses at both ends, if the five conditions of being in the same room are met, it is considered being in the same room. These five conditions are: walking in the same room, with no other place in between; being a nearby place; both having the characteristics of a place; there is no obstruction from the nearby place to just the place; and the door is not closed towards one's own side. The first condition is: 'walking in the same room, with no other place in between'. The arguments for the second to fifth conditions are as mentioned above. If the Bhikshu who causes the offense is guarded by a Bhikshu who upholds the precepts, or is guarded by a female owner, it is the same as closing the door belonging to oneself. The commentary says: 'In different places, if guarded by the owner, there is no offense; but in the same place, even if guarded by the owner, it will constitute a minor offense because of sleeping with things arising from gifts.' This means that if one approaches to serve the female owner, it will constitute a minor offense for sleeping in a place prepared for sleeping. For other situations such as upstairs and downstairs, removing the ladder is the same as closing the door belonging to oneself, which is the same as what was said earlier. The Vinaya Sutra says: 'If a Bhikshu sleeps upstairs and a woman sleeps downstairs, the Bhikshu should remove the ladder.' If the ladder is removed, there is no offense of being in the same room. The Minor Commentary also says: 'If a Bhikshu sleeps upstairs and lets a woman or Shramanera sleep downstairs, even if the ladder is pulled up and sleeps, there is no offense.'
་ཅེས་བཤད་དོ། །གནས་གཞན་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ལ་ནི་ཞེས་སྨོས་ན། དབྱེ་ཐང་ཀའི་སྟེང་ན་ཡོད་པའི་ཁང་བུ་སྒོ་མ་བཅད་པའི་ནང་ན་དགེ་སློང་ཉལ་ཏེ། དེའི་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་ཚུན་ཆད་དུ་དགེ་ཚུལ་ཉལ་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཁང་བུའི་སྒོའི་ཕྱི་རོལ་ཐོག་མེད་པ་ལ་འདོམ་གང་ཚུན་ཆད་དང་། ཉེ་འཁོར་གྱི་ཚད་ཐང་ངམ་དབྱེ་ལས་འདོམ་གང་ཚུན་ཆད་དུ་དགེ་ཚུལ་ཉལ་ན་ཞེས་པ་ནི་ན་སྨད་དོ་ཞེས་པའི་འབྲུ་གནོན་ཏོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དབྱེ་དགོན་པར་ནི་ལྷན་ཅིག་ཉལ་ཡང་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་པ་ནི་དངོས་གཞིའི་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་བ་ཡིན་གྱི། ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བར་ཤེས་པར་བྱའོ། །སྐབས་འདིར་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོའི་ཞལ་སྔ་ནས། ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་ཚུན་དུ་བཤད་པ་ལས། །ནུབ་ལྷག་དངོས་གཞིའི་ས་ཐག་འདོམ་གང་ཞེས། །མས་དར་འདུལ་འཛིན་ཕལ་ཆེར་འཁྲུལ་མོད་ཀྱང་། །སྐབས་འདིར་ཡང་དག་ངེས་པ་ཁོ་བོས་རྙེད། །ཅེས་གདམས་སོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་ཉེ་དགས་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་། ནུབ་གཉིས་ལས་ལྷག་པར་ཉལ་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པའི་རྒྱུར་འགྱུར་བ་དང་རྒོད་བག་གི་རྒྱུར་འགྱུར་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་གནས་གཅིག་ཏུ་གཉིས་ཀ་ཉལ་བའི་སྤྱོད་ལམ་གྱིས་གཉིད་ལོག་ཅིང་། མཚན་མོ་གསུམ་པའི་མཐར་ཐུག་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ 7-135a ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་དང་ཉལ་བའི་ཡུལ་དང་། གང་དུ་ཉལ་བའི་གནས་དང་། གང་གིས་ཉལ་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་ལས། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པའམ་ཕམ་པ་བྱུང་བ་ཡིན་པ་སྟེ། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་ཀྱང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པས། བསླབ་པ་སྦྱིན་རུང་དང་། ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་བྱུང་བ་ལ་ཡང་དེའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། །ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་གཉིས་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །འདིར་རྩིས་པ་ན་རེ། ངོ་མ་སྤོས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་ལམ་དུ་ཞུགས་པ་ཞིག་གིས་ལུག་གི་བལ་ཞིག་རྙེད་ནས། དེས་དེ་དཔག་ཚད་གསུམ་གྱི་བར་དུ་རང་གིས་ཁྱེར་བ་དང་། དེས་ལུག་གི་བལ་གཞན་ཞིག་རྙེད་ནས་དེས་སྔ་མ་བོར་ཏེ་ཕྱི་མ་ཁྱེར་ནས་སོང་བ་སྟེ། དེ་ལྟར་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་ངོ་སྤོས་ན་ལྟུང་བ་མི་རྫོགས་པར་བལ་འཁུར་བ་ལ་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་ཟེར་ཡང་། གཞན་གྱི་གནད་སྦྱོར་བ་བས་རང་ལ་དངོས་སུ་གསུངས་པ་གཙོ་ཆེ་སྟེ། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀས་ལུང་ཞུ་བ་ཁུངས་སུ་དྲངས་ཏེ། དགེ་སློང་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པའི་གང་ཟག་དང་ལྷན་ཅིག་གུང་གསུམ་ཉལ་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་གཉིས་འབྱུང་བ་མཆིས་སམ། ཡོད་དེ་ཞག་གཉིས་དགེ་ཚུལ་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བ་ལ་ཞག་གསུམ་པ་ལ་ཁྱིམ་པ་མོ་དང་ལྷན་ཅི
【現代漢語翻譯】 如是說。若說『不在其他處』，若比丘睡在房內未關門的小屋裡，小屋位於臺階之上，若沙彌睡在離其一尋之內，會如何？《釋論》中說：『小屋門外無遮攔處一尋之內，或在臺階或臺階之上的一尋之內，沙彌若睡』，這是強調『下部』。 टीका 中說：『在臺階寺院中一起睡，不會有罪』，這是指不會有根本罪，但要知道會有惡作。此時，措納瓦大師說：『所說一尋之內，西邊剩餘的實際距離也是一尋。』瑪達爾的持律者大多迷惑，但此時我已找到了正確的理解。 第一，緣起于舍衛城，對比丘未受近圓戒者，同宿超過兩晚，制定了墮罪。所遮止的是成為貪慾之因和掉舉之因。本體是具戒比丘與未受近圓戒者，在同一處所，以睡眠的行為入睡，超過第三晚的最終期限，是根本墮罪。分支有四，其中，基礎分支有三：與誰同睡的對象，在何處同睡的處所，以何為依同睡的所依。第一點有三：是未受近圓戒者或是已犯波羅夷罪者。如經中所說：『未受近圓戒者也一樣』，因此，對於可以給予學處者和隱瞞已犯波羅夷罪者，也應以此類推。具備五種名稱和安住于普通身體的兩種情況如前所述。此處計算者說：需要轉移本體作為分支，因為《律經》中說：『一位入道的比丘撿到了一團羊毛，他自己拿著它走了三 Yojana（約36公里），然後他又撿到了另一團羊毛，於是他丟掉了之前的，拿著後面的走了。』像這樣，轉移本體就不會完成墮罪，而是類比于背羊毛的情況。但是，相比于類比其他情況，直接說明自身的情況更為重要。自己的釋論和 टीका 引用《律經》作為依據，如果比丘與未受近圓戒的人一起睡三個晚上，會有兩個墮罪嗎？有，如果和沙彌一起睡兩個晚上，第三個晚上和在家女一...
【English Translation】 Thus it is said. If it is said 'not in another place', if a Bhikshu sleeps in a small house without a door on the platform, and a Shramanera sleeps within a fathom of him, what will happen? In the commentary, it says: 'Within a fathom outside the door of the small house, or within a fathom of the platform, if a Shramanera sleeps,' this emphasizes 'the lower part'. In the Tika, it says: 'Sleeping together in a platform monastery is not a fault,' this means that it is not a fundamental fault, but it should be known that it will be an act of wrongdoing. At this time, Tsonawa Master said: 'What is said within a fathom, the actual distance remaining to the west is also a fathom.' Most of the Vinaya holders of Madar are confused, but at this time I have found the correct understanding. Firstly, it originated in Shravasti, where a Bhikshu who has not received full ordination, staying overnight for more than two nights, a Patayantika (a type of transgression) was prescribed. What is prohibited is becoming a cause of attachment and a cause of agitation. The entity is a Bhikshu who has precepts, and one who has not received full ordination, sleeping in the same place, falling asleep by the act of sleeping, exceeding the final limit of the third night, is the fundamental transgression. There are four branches, of which, there are three basic branches: the object with whom one sleeps, the place where one sleeps, and the basis on which one sleeps. The first point has three: one who has not received full ordination or one who has committed Parajika (defeat). As it is said in the Sutra: 'One who has not received full ordination is also the same,' therefore, for those who can be given precepts and those who conceal having committed Parajika, it should also be applied by analogy. The two cases of possessing five names and abiding in an ordinary body are as previously described. Here the calculator says: It is necessary to transfer the entity as a branch, because it is said in the Vinaya Sutra: 'A Bhikshu who has entered the path found a tuft of sheep's wool, and he carried it himself for three Yojanas (about 36 kilometers), then he found another tuft of sheep's wool, so he discarded the previous one and carried the latter. 'Like this, transferring the entity will not complete the transgression, but is analogous to carrying wool. However, compared to analogizing other situations, it is more important to directly explain one's own situation. One's own commentary and Tika cite the Vinaya Sutra as the basis, if a Bhikshu sleeps with a person who has not received full ordination for three nights, will there be two Patayantikas? Yes, if one sleeps with a Shramanera for two nights, on the third night with a laywoman...
ག་ཉལ་བ་ལའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་གང་དུ་ཉལ་བའི་གནས་ལ་གསུམ་ལས། གནས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་གྲུབ་པ་སྟེ། ཕལ་ཆེར་གཡོགས་པ་དང་བསྐོར་བ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །སེལ་བ་ནི་ཤིང་ལྗོན་པའི་དྲུང་དང་། རྩིག་པའི་བར་དང་། ཚང་ཚིང་གི་དྲུང་དག་ནི་ཕྱེད་ཉིད་དོ་ཞེས་ 7-135b སོ། །སྤྱོད་ལམ་བཞི་ཤོང་བ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་འབྱུང་རིང་བས་དགག་བྱ་གནས་སྐབས་ཀྱི་སྒོ་ནས་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གནས་གཅིག་ཡིན་པ་སྟེ་གནས་གཅིག་ཏུ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཞན་དུ་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །གང་གིས་ཉལ་བའི་རྟེན་ནི་ནད་པ་དང་ནད་གཡོག་གི་དབང་གིས་གནས་པ་མིན་པ་དང་། དབྱར་ཚུལ་ནང་ཟླ་བ་གཉིས་ཀྱི་ཚེ་ན་དགེ་སློང་སྡིག་ཅན་ཉེ་བར་གནས་པ་ན་དགེ་ཚུལ་དང་ལྡན་པའི་དགེ་སློང་མིན་པ་སྟེ། ནད་པ་དང་ནད་གཡོག་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་པ་དང་། དེ་དང་ལྡན་པ་ལའོ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་འདི་ཉིད་ལས་གསུངས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་སྔར་བཞིན་ནོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་ཉལ་བའི་སྤྱོད་ལམ་གྱིས་གཉིད་ལོག་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་མཚན་མོ་གསུམ་པ་ཉལ་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་མཚན་མོ་གསུམ་པའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་གོ། གཉིས་པ་ནི། གང་བྱས་ན་འདིའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། དགེ་སློང་གིས་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ལྷན་ཅིག་གནས་གཅིག་ཏུ་མཚན་མོ་གསུམ་པ་ལ་ཉལ་ནའོ། །མཐར་ཐུག་གི་ཡན་ལག་ནི་མཐར་རོ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། གང་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། མཐར་རོ་ཞེས་བྱ་བ་སྨྲས་ཏེ། མཚན་མོའི་མཐར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འོ་ན་རྣམ་འབྱེད་ལས། སྐྱ་རེངས་འཆར་བར་བྱེད་ནའོ་ཞེས་གསུངས་པས་མཐར་རོ་ཞེས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། སྐྱ་རེངས་འཆར་བའི་སྐད་ཅིག་གི་མཚན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་བདེ་བླག་ཏུ་གོ་བར་ནུས་པས་དེའི་ཕྱིར་དེ་སྐད་བསྟན་ཏོ་ཞེས་བཤད་དོ། །སྐྱ་རེངས་འཆར་བར་བྱེད་ན་ཞེས་དེ་སྐད་བསྟན་ཏོ། །འོ་ན་མ་རྣམ་ལས་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ལྷན་ཅིག་ནུབ་གཉིས་ལས་ལྷག་པར་གནས་གཅིག་ཏུ་ 7-136a ཉལ་ན་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། མཚན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བ་དང་། སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་གྱུར་པ་མི་འགལ་ཏེ། འགྱུར་བ་དང་གྱུར་པ་སྟེ་འདས་མ་འོངས་ཀྱི་ཁྱད་ཡོད་དོ། །མཚན་མོ་གསུམ་པའི་མཚན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་གི་མདུན་རོལ་ཏུ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། །ཉིན་མཚན་གྱི་ཆ་སོ་སོར་ཉེས་བྱས་འབྱུང་བ་ཡིན་ནོ། ། ༈ ལྟུང་མེད་བསླབ་བྱ་བསྟན་པ། ལྔ་པ་ནི། མདུན་རོལ་དུ་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པ་ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། ལམ་གྱིས་དུབ་པས་རྨྱ་བ་ལ་ནི་མཚན་མོའི་མཐའི་མདུན་རོལ་དུ་གཉིད་ལོག་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དགེ་སློང་དེས་མཚན་མོའི་མཐའི་མདུན་རོལ་དུ་ནི་གཉིད་ལོག་པ་ཙམ་བྱས་ཀྱང
【現代漢語翻譯】 他說：'躺臥時'。第二，關於在哪裡躺臥的地方，有三點：地方的自性成立，因為（經中）說：'大多數是被遮蓋和圍繞的'。避免的地方是：'樹木的根部，墻壁的縫隙，以及茂密的地方，這些都是一半'。能容納四種行為方式，否則，由於時間過長，會因為遮止的緣故而無法圓滿。一個地方，即（經中）說：'在一個地方'。否則，就沒有墮罪。以什麼為躺臥的所依呢？由於病人和照顧病人的緣故，不是固定的地方。在夏季的兩個月中，如果惡比丘住在附近，而不是具戒的比丘，對於病人和照顧病人也是如此。'與此相應'等等，都是從這裡說的。關於意樂的支分，有二：意念如前。動機是：想要以隨意躺臥的行為而入睡，並且持續不斷。加行是：在第三個晚上進入躺臥。究竟是：第三個晚上的最後一個剎那。 第二，如果做了什麼會成為此（行為）的墮罪呢？比丘與未受具足戒者在一個地方躺臥三個晚上。究竟的支分是：結束。ཊཱི་ཀར（註釋）：'什麼會導致墮罪呢？'說了'結束'，即（經中）說：'夜晚的結束'。那麼，（《毗奈耶分別》）中說：'如果使天亮'，這與'結束'相矛盾嗎？ཊཱི་ཀར（註釋）中說：'由於能夠輕易理解天亮時的剎那即是夜晚的最後一個剎那，所以這樣說。'說了'如果使天亮'，所以這樣說。那麼，（《母論》）中說：'與未受具足戒者一起，在一個地方躺臥超過兩個晚上，如果天亮了，就會有墮罪'，這相矛盾嗎？夜晚的最後一個剎那會產生墮罪，而天亮時產生墮罪並不矛盾，因為'產生'和'已經產生'，即有過去和未來的區別。在第三個夜晚的最後一個剎那之前，是惡作。日夜的各個部分都會產生惡作。 第五，是否在所有情況下都會產生之前的惡作呢？如果因為道路疲勞而昏迷，即使在夜晚結束之前睡著，也沒有罪過。即使那個比丘僅僅在夜晚結束之前睡著了……
【English Translation】 He said, 'When lying down.' Second, regarding the place where one lies down, there are three points: The nature of the place is established, because it is said (in the scripture), 'Mostly covered and surrounded.' The places to avoid are: 'The roots of trees, the gaps in walls, and dense places, these are half.' It can accommodate four modes of conduct, otherwise, due to the length of time, it will not be complete due to the prohibition. One place, that is, it is said (in the scripture), 'In one place.' Otherwise, there is no offense. What is the basis for lying down? Due to the sick and those caring for the sick, it is not a fixed place. In the two months of summer, if an evil bhikshu lives nearby, and not a bhikshu with precepts, it is also the same for the sick and those caring for the sick. 'Corresponding to this' and so on, are all said from here. Regarding the limbs of intention, there are two: The thought is as before. The motivation is: wanting to fall asleep by the act of lying down at will, and continuously. The application is: entering lying down on the third night. The ultimate is: the last moment of the third night. Second, what action would cause this to become an offense? A bhikshu lying down in one place with someone who has not taken full ordination for three nights. The limb of the ultimate is: the end. ཊཱི་ཀར (Commentary): 'What causes an offense?' It said 'the end,' that is, it is said (in the scripture), 'the end of the night.' Then, (in the 《Vinaya-vibhaṅga》) it says, 'If one causes dawn to break,' does this contradict 'the end'? ཊཱི་ཀར (Commentary) says, 'Because it is easy to understand that the moment when dawn breaks is the last moment of the night, therefore it is said that way.' It said 'If one causes dawn to break,' so it is said that way. Then, (in the 《Mātṛka》) it says, 'Together with someone who has not taken full ordination, lying down in one place for more than two nights, if dawn breaks, there will be an offense,' does this contradict it? It is not contradictory that an offense occurs at the last moment of the night, and that an offense occurs when dawn breaks, because 'occurs' and 'has occurred,' that is, there is a difference between past and future. Before the last moment of the third night, there is a misdeed. Misdeeds occur in each part of the day and night. Fifth, does the previous misdeed arise in all cases? If one faints due to fatigue from the road, even if one falls asleep before the end of the night, there is no fault. Even if that bhikshu merely falls asleep before the end of the night...
་རྨྱ་བ་མ་སངས་ན་མཚན་མོའི་མཐར་ཡང་ཉེས་པ་མེད་པ་བཞིན་ནོ། །དགེ་སློང་གིས་བྱར་མི་རུང་བ་བྱིན་ལེན་སོགས་བྱ་དགོས་ཡོད་ན། དེ་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པའི་མ་རྫོགས་པ་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་པའི་ནད་པ་དང་། ནད་གཡོག་ལ་ཡང་མདུན་རོལ་དང་ཐ་མར་ཉེས་པ་མེད་དོ། །གནས་དེར་དགེ་སློང་སྡིག་ཅན་འོང་ན་རང་གི་དགེ་ཚུལ་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བ་ལ་ཡང་མདུན་རོལ་དང་མཐར་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དགེ་སློང་གང་ལ་ཉེས་པ་མེད་ཅེ་ན། ཉེ་གནས་དགེ་ཚུལ་དེ་དང་ལྡན་པ་ལ་ཡང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །གང་གི་ཚེ་ཉེས་པ་མེད་ཅེ་ན། གནས་དེ་ན་དགེ་སློང་སྡིག་ཅན་ཉེ་བར་འོངས་པར་གྱུར་པ་དེས་རང་གི་དགེ་ཚུལ་སྡིག་ལྟ་ལ་འགོད་པར་འགྱུར་བའམ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། སྡིག་ཅན་དེས་དགེ་ཚུལ་གྱི་བཤང་ལམ་དུ་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པར་འགྱུར་བ་ཉིད་ན། བདག་གི་སློབ་མ་དགེ་ཚུལ་དང་ནུབ་གཅིག་ལས་ལྷག་པར་ཉལ་ན་ཉེས་པ་མེད་པའོ། །དེས་ན་དགེ་ཚུལ་ནི་ལོ་ཉི་ཤུར་མ་ལོན་ཅིང་། ཆགས་པ་སྐྱེ་བའི་དམིགས་ 7-136b རྐྱེན་དུ་རེག་ལ། དགེ་སློང་ཡང་གཞོན་ནུ་ལོ་ཉེར་ལྔ་པ་ཕྱིན་ཆད་སོགས་ཡིན་ན་དགེ་སློང་སྡིག་ཅན་ལ་འཛེམ་པར་བྱའོ། །དེའི་ཚེ་ན་དགེ་ཚུལ་དེ་དང་ལྡན་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ཉེས་པ་མེད་དམ་ཞེ་ན། དགེ་སློང་སྡིག་ཅན་དེ་གནས་དེ་ནས་གཞན་དུ་སྤྱུགས་པ་སྟེ། རེ་ཞིག་སྤྱུགས་པའམ་གཏན་སྤྱུགས་པ་ལ་འབད་པ་སྔར་བྱས་སམ། ད་ལྟ་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་དེ་ལ་ཉེས་པ་མེད་པའོ། །དུས་ཐམས་ཅད་དུ་ཉེས་པ་མེད་དམ་ཞེ་ན། དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་ན་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དེའང་དབྱར་སྔ་མ་ཁས་བླངས་ན་ནི་དེའི་ཟླ་བ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་ཟླ་བ་གཅིག་མ་གཏོགས་པ་དུས་ཕྱི་མའི་ཟླ་བ་གཉིས་པོ་དག་ལ་བབས་ན་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དང་ནི་ཟླས་དབྱེའོ། །དབྱར་ཕྱི་མ་ཁས་བླངས་ན་ནི་དེའི་ཟླ་བ་གསུམ་གྱི་ཐ་མ་ཟླ་བ་གཅིག་མ་གཏོགས་པ་སྔ་མའི་ཟླ་བ་གཉིས་པོ་དག་ལ་བབ་པ་ན་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དབྱར་གནས་པར་ཁས་མ་བླངས་པ་ལ་ནི་དེར་ཡང་ཉེས་པར་འགྱུར་བས་གནས་པར་ཁས་བླངས་ན་ཞེས་སྨོས་སོ། །གནས་པར་ཁས་བླངས་ཀྱང་དབྱར་སྔ་མ་ཟླ་བ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་ཟླ་བ་གཅིག་ལ་ནི་ཉེས་པར་འགྱུར་བས་དུས་ཕྱི་མ་ཞེས་སྨོས་སོ། །དབྱར་ཕྱི་མ་གསུམ་གྱི་ཐ་མ་ཟླ་བ་གཅིག་ལ་ཡང་ཉེས་པར་འགྱུར་བས་སྔ་མ་གཉིས་པོ་ཞེས་སྨོས་སོ། །དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པའི་དགེ་སློང་དེས་ཟླ་བ་གཉིས་ལས་ལྷག་པར་གནས་པར་མི་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །ཊཱི་ཀར། འདི་ནི་དབྱར་ཕྱི་མ་ཤོས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ་དབྱར་སྔ་མ་ཤོས་ལ་ནི་མ་སྨྲས་ཀྱང་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །གནས་དེར་དགེ་སློང་སྡིག་ཅན་འོངས་ནས་དགེ་ཚུལ་དང་ལྡན་པའི་དགེ་སློང་དེས་དེར་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླང་བ་སྔ་མ་ཤོས་ཁས་བླང་བར་མི་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །དབྱར་སྔ་མ་ཁས་བླངས་ཟིན་ན་ 7-137a ཟླ་བ་གཉིས་ཀྱི་སྔ་མ་ཟླ་བ་གཅིག་ནི་དགེ་
【現代漢語翻譯】 就像愚昧未除，即使到了夜晚的盡頭也沒有過失一樣。如果比丘需要做不該做的事情，例如接受給予等，那麼爲了完成這些事，與不圓滿的比丘以及照顧病人者，無論在開始還是結束時都沒有過失。如果罪惡比丘來到某個地方，與自己的沙彌一同睡覺，無論在開始還是結束時都沒有過失。哪個比丘沒有過失呢？就是擁有那個侍者的比丘也沒有過失。在什麼時候沒有過失呢？當那個地方有罪惡比丘到來，將自己的沙彌置於邪見之中，或者如《釋論》中所說，那個罪惡比丘在沙彌的排泄道行不凈行時，我的弟子沙彌即使一起睡超過一夜也沒有過失。因此，沙彌未滿二十歲，接觸會生起貪慾的對境時，以及比丘是二十五歲以上的年輕人時，應該避開罪惡比丘。那時，與那個沙彌在一起的所有人都沒有過失嗎？如果將那個罪惡比丘從那個地方驅逐出去，無論是暫時驅逐還是永久驅逐，努力這樣做或正在這樣做，那麼那個比丘就沒有過失。任何時候都沒有過失嗎？如果發誓安居，就沒有過失。如果發誓安居早期，那麼在三個月中的第一個月之外，如果落在後面的兩個月里，就沒有過失。'和'字是用來區分的。如果發誓安居晚期，那麼在三個月中的最後一個月之外，如果落在前面的兩個月里，就沒有過失。如果沒有發誓安居，那麼在那裡也會有過失，所以才說'發誓安居'。即使發誓安居，如果安居早期三個月中的第一個月有過失，所以才說'後面的時間'。安居晚期三個月中的最後一個月也會有過失，所以才說'前面的兩個月'。發誓安居的比丘不應該居住超過兩個月。《 टीका 》中說：'這是就安居晚期而言，對於安居早期，即使沒有說也已經成立了。'如果罪惡比丘來到某個地方，擁有沙彌的比丘不應該發誓安居最早的安居。如果已經發誓安居早期，那麼 兩個月中的第一個月，比丘是...
【English Translation】 Just as there is no fault even at the end of the night when ignorance is not dispelled. If a Bhikshu needs to do what is not to be done, such as receiving gifts, etc., then in order to accomplish these things, there is no fault in the beginning or the end for the imperfect Bhikshu and the one who cares for the sick. If a sinful Bhikshu comes to a place and sleeps with his Shramanera, there is no fault in the beginning or the end. Which Bhikshu has no fault? The Bhikshu who has that attendant also has no fault. When is there no fault? When a sinful Bhikshu comes to that place and places his Shramanera in wrong view, or as stated in the commentary, when that sinful Bhikshu engages in impure conduct in the Shramanera's excretory passage, my disciple Shramanera has no fault even if they sleep together for more than one night. Therefore, when the Shramanera is under twenty years old and touches an object that gives rise to desire, and when the Bhikshu is a young man over twenty-five years old, one should avoid sinful Bhikshus. At that time, do all those who are with that Shramanera have no fault? If that sinful Bhikshu is expelled from that place, whether temporarily or permanently, and effort is made to do so or is being done, then that Bhikshu has no fault. Is there no fault at all times? If one vows to stay in retreat, there is no fault. If one vows to stay in early retreat, then apart from the first month of the three months, if it falls on the latter two months, there is no fault. The word 'and' is used to distinguish. If one vows to stay in late retreat, then apart from the last month of the three months, if it falls on the former two months, there is no fault. If one has not vowed to stay in retreat, then there will be fault there as well, so it is said 'vowed to stay in retreat'. Even if one has vowed to stay in retreat, if there is fault in the first month of the early retreat of three months, so it is said 'later time'. There will also be fault in the last month of the late retreat of three months, so it is said 'the former two months'. A Bhikshu who has vowed to stay in retreat should not stay for more than two months. In the 《 टीका 》 it is said: 'This is in terms of the late retreat, for the early retreat, even if it is not said, it is already established.' If a sinful Bhikshu comes to a place, the Bhikshu who has a Shramanera should not vow to stay in the earliest retreat there. If one has already vowed to stay in early retreat, then the first month of the two months, the Bhikshu is...
སློང་དེས་མི་བསྲུང་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །གནས་དེར་དགེ་སློང་སྡིག་ཅན་འོངས་ན་དགེ་སློང་དེས་དགེ་ཚུལ་སྔར་ཉེ་བར་མ་བཞག་པ་གནས་སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་པས་ཉེ་བར་བཞག་པར་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་དེས་དགེ་ཚུལ་ཁྲིད་དེ་ལམ་དུ་འགྲོ་བ་ན་དགེ་ཚུལ་གཉིད་བྲོ་བས་རྨྱ་བར་གྱུར་ན་མདུན་དུ་བཏང་སྟེ་འགྲོ་བར་བྱའོ། །དགེ་ཚུལ་ལམ་དུ་ཞུགས་པ་དེ་གལ་ཏེ་བྲུ་བ་ཚ་བར་གྱུར་ན། དེ་ལ་ནངས་པར་གྱི་དུས་སུ་ཁ་ཟས་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །གལ་ཏེ་དགེ་ཚུལ་དྲོ་ཀར་བཀྲེས་པ་ཡོང་ན་དྲོ་ཀ་དེའི་ཚེ་ཡང་ཁ་ཟས་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །འདིར་སྨྲས་པ། སྔོན་བྱུང་སྟོན་པའི་བྱུང་བ་ཇི་བཞིན་ཤེས། །རྒྱ་ཆེར་བསྟན་པ་བསྲུང་བའི་ལུང་མང་བསླབས། །སྐྱེ་འཕགས་མང་པོའི་བསྟན་བཅོས་རོ་མྱོང་ནས། །ཚེགས་མེད་ཡིད་རབ་གཞུངས་པའི་སྦྱོར་བ་འཕེལ། །འཕགས་པའི་ཡུལ་ནས་བོད་འདིར་བྱོན་པ་ཡི། །སངས་རྒྱས་འཕགས་པའི་གསུང་འདི་ཕལ་མོ་ཆེ། །ཚིག་དོན་གཉིས་ཀ་ཉམས་སུ་བདེར་ལོན་ནས། །སངས་རྒྱས་དྭགས་པོའི་བསྟན་པ་འཛིན་འདིར་ཞུགས། །རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་བཞི་ཡི་ཞབས་པད་ལ། །བསྙེན་པའི་མཐུ་ལས་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་བསྟན། །ལམ་རྫོགས་རྡོ་རྗེའི་ཁང་པར་ཞུགས་པ་ལས། །བདེ་ཆེན་དྭངས་མའི་གོང་བུ་ཅི་ཡང་མཐོང་། །ཁ་དོག་བཅོམ་པའི་རིང་བསྲེལ་ཅིར་ཡང་སྤྲུལ། །ཆོས་ཉིད་བཞེད་པའི་གཡུང་མོ་ཞུ་བས་འབར། །ལྟ་བའི་མཆེ་བ་དྲག་པོའི་དུག་གིས་བཏུས། །དབྱངས་ཅན་བླ་མ་དཔེ་མེད་སྡོམ་པར་མྱོང་། །བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བའི་ལྟུང་བྱེད། ལྔ་པ་ལ། སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བ། ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་ 7-137b དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་འཆི་ལྟས་ཀྱིས་སྡིག་པ་ཅན་གྱི་ལྟ་བ་འཛིན་ཅིང་བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགེ་སློང་འཆི་ལྟས་ལ་སྡིག་ལྟ་སྐྱེ་བའི་རྐྱེན་ཅིས་བྱས་པ་ཡིན་ཅེས་དྲི་ན། བསྡུས་པ་ལས། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཁྱིམ་ན་གནས་པས་ཀྱང་ཕྱིར་མི་འོང་བའི་འབྲས་བུའི་བར་དུ་ཐོབ་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལས་སོ་ཞེས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྡིག་པ་ཅན་གྱི་ལྟ་བ་འཛིན་པ་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་དགག་བྱར་གྱུར་པ་དང་། དགེ་འདུན་གྱིས་བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བས་རང་རིགས་ཀྱི་དགེ་འདུན་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་འདི་ལ་ཁ་ཅིག་ན་རེ། སྡིག་ལྟ་ཁ་ཙམ་ཚིག་ཙམ་སྨྲ་བ་ཡིན་གྱི། བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་སྡིག་ལྟ་འཛིན་ཅིང་སྡིག་ལྟ་དོན་ལ་སྐྱེས་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། །འདི་ཉིད་ལས། ཚིག་མི་གཏོང་བ་ལའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ལོག་ལྟ་དོན་ལ་སྐྱེས་ན་སྡོམ་པ་གཏོང་བའི་ཕྱིར་དང་། སྡོམ་པ་བཏང་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་དགག་པ་ལ་གཉིས་ལས། གནོད་བྱེད་བརྗོད་པ་
【現代漢語翻譯】 因此，不應保護比丘。如果一個有罪的比丘來到那裡，那個比丘不應該讓以前沒有親近過的沙彌親近，比如給予住所等。如果那個比丘帶著沙彌在路上行走，沙彌因為睏倦而昏昏欲睡，應該讓他走在前面。如果沙彌在路上感到飢渴，應該在第二天早上給他食物。如果沙彌在中午感到飢餓，也應該在中午給他食物。 這裡說到：如實知曉過去諸佛的出現，學習大量守護廣大教法的聖言，品嚐眾多聖者論著的滋味，毫不費力地增長深刻理解經典的智慧。從聖地來到這片藏地，這些佛陀聖者的教言，無論是詞句還是意義，都能輕易地理解，因此進入了佛陀達波的教法傳承。依止四位金剛持的蓮足，憑藉加持力，證悟了善逝的教法。進入圓滿道金剛之殿，見到了大樂清凈的精華。各種顏色的舍利子隨意化現，法性隨順，智慧之火熊熊燃燒，以猛烈的見解之牙，降伏了劇毒。體驗了無與倫比的妙音上師的戒律。 與未受具足戒者同眠，犯墮罪。 不捨棄邪見的墮罪 第五，不捨棄邪見：墮罪的安立方式和應學之處。 首先，事件起因是，在贍養處，有人因死亡的預兆而持有邪惡的見解，即使勸阻也不放棄，因此制定了墮罪。如果有人問，比丘因何種原因對死亡的預兆產生邪見？簡而言之，是因為世尊說，即使在家也能獲得不還果。應斷除的是，持有邪惡見解本身就是應斷除的，即使僧團勸阻也不放棄，從而損害了自己宗派的僧團。關於『ངོ་ཏི』（ngoti，意義不明）：有些人說，只是口頭上說說邪見，並非從內心深處持有邪見，邪見並非真正產生。因為經中說『不捨棄言辭』，如果邪見真正產生，就會捨棄戒律，捨棄戒律又與產生墮罪相違背。這是他們的說法。對此進行駁斥，分為兩部分：陳述危害
【English Translation】 Therefore, a bhikshu should not be protected. If a sinful bhikshu comes there, that bhikshu should not allow a novice who has not been close before to become close, such as by giving lodging, etc. If that bhikshu is leading a novice on the road, and the novice becomes drowsy due to sleepiness, he should be sent ahead to walk. If the novice becomes hungry and thirsty on the road, he should be given food the next morning. If the novice becomes hungry at noon, he should also be given food at that time. Here it is said: Knowing the appearance of past Buddhas as they were, learning many scriptures that protect the vast teachings, tasting the essence of many treatises of noble beings, effortlessly increasing the wisdom of deeply understanding the scriptures. Coming from the noble land to this Tibetan land, these words of the Buddhas and noble beings, both in words and meaning, are easily understood, therefore entering the lineage of the teachings of Buddha Dakpo. Relying on the lotus feet of the four Vajra Holders, through the power of blessings, realizing the teachings of the Sugatas. Entering the complete path Vajra Palace, seeing the essence of great bliss and purity. Relics of various colors manifest at will, the nature of Dharma is compliant, the fire of wisdom blazes, subduing the poison with the fierce fangs of view. Experiencing the unparalleled discipline of the Melodious Voice Lama. Sleeping with one who is not fully ordained is a transgression that leads to downfall. The transgression of not abandoning sinful views. Fifth, not abandoning sinful views: the manner of establishing the transgression and what should be learned. First, the basis of the discussion is that in Nyen Yod (Shravasti), due to omens of death, someone held sinful views and did not abandon them even when dissuaded, hence the transgression was established. If one asks, what caused a bhikshu to develop sinful views regarding omens of death? In brief, it was because the Blessed One said that even a householder can attain the fruit of non-return. What should be refuted is that holding sinful views itself is what should be refuted, and not abandoning them even when dissuaded by the Sangha harms the Sangha of one's own lineage. Regarding 'ངོ་ཏི' (ngoti, meaning unclear): Some say that it is only speaking sinful views with words, not holding sinful views from the depths of one's heart, and sinful views are not truly arising. Because it is said in the sutra, 'not abandoning words,' and if sinful views truly arise, one would abandon the vows, and abandoning the vows contradicts the creation of a transgression. This is what they say. To refute this, there are two parts: stating the harm.
ནི། སྡིག་ལྟ་དོན་ལ་སྐྱེས་པ་མ་ཡིན་ན། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། གཞི་དེ་ཉིད་ལ་ནན་གྱིས་མཆོག་ཏུ་བཟུང་ཞིང་མངོན་པར་ཞེན་ནས་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། འདི་ཉིད་ལས། ལྟ་བའི་རྣམ་པ་མི་གཏོང་བ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པ་ནི། ཚིག་མི་གཏོང་བ་ལའོ་ཞེས་པ་དེ་ལྟ་བ་ནི་ནང་གི་སེམས་བྱུང་ཡིན་པས་ཕྱི་རོལ་གྱི་ཚིག་གི་སྒོ་ནས་མཚོན་ཏེ། ཕྱི་རོལ་དུ་ཚིག་མི་གཏོང་བས་ནང་གི་ལྟ་བ་མི་གཏོང་བ་མཚོན་ནས་རྟོགས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ལོག་ལྟ་ཆེན་པོ་སྐྱེས་ན་རྩ་བ་ཆད་པས་སྡོམ་པ་གཏོང་ཡང་། འདི་ནི་སྡིག་པ་ཅན་གྱི་ལྟ་བ་ཡིན་གྱི། ལོག་པའི་ལྟ་ 7-138a བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། སྡིག་པ་ཅན་གྱི་ལྟ་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་བར་དུ་གཅོད་པའི་ཆོས་ལ་སྐུར་པ་འདེབས་པས་ལོག་པའི་ཤེས་པ་ཡིན་གྱི། ལོག་པའི་ལྟ་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ལྟ་བ་ལོག་ན་སྡོམ་པ་ཡང་མེད་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འོ་ན་གང་ཞེ་ན། ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ཕྱོགས་འགའ་ཞིག་ལ་སྡིག་ལྟ་སྐྱེས་པ་དེ་གཞམས་བསྒོ་དང་། གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། སྦྱོར་བ་བརྩམ་པར་བྱ་བའི་གཞི་དང་། རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་རྐྱེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ལས། གང་བརྗོད་པའི་དོན་ནི་ཆོས་ལ་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་འགའ་ལ་སྡིག་ལྟ་སྐྱེས་པ་སྟེ་ཇི་ལྟར་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པས་སོ། །གང་ལ་བརྗོད་པའི་ཡུལ་ནི་ཆོས་གསུམ་ལྡན་ཏེ། སྔར་མི་ཆོས་བླ་མའི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་རྐྱེན་ནི་གཞམས་བསྒོ་དང་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བཟློག་པར་བྱས་པའོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་ལྟ་བ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་འཛིན་ཆ་མ་གཏོགས་པ་གཞིའི་ཡན་ལག་དེ་དག་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་སྡིག་པ་ཅན་གྱི་ལྟ་བའི་ཚིག་སྨྲ་ཞིང་གོ་བར་འདོད་ལ། བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་སྡིག་ཚིག་སྨྲ་ཞིང་བར་དུ་བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་བརྗོད་པ་གསུམ་པའི་མཐའ་ལ་མི་གཏོང་བའོ། ། གཉིས་པ་ནི། གང་བྱས་ན་འདིའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། ཚུལ་ཇི་ལྟར་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཐར་པའི་ལམ་ 7-138b གྱི་བར་དུ་གཅོད་པའི་ཆོས་སུ་གསུངས་པ་གང་ཡིན་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔའོ་ཞེས་སྐབས་འདིའི་ལུང་ལས་གསུངས་ལ། འདོད་པ་དག་ནི་བར་དུ་གཅོད་པའོ་ཞེས་བསྙིལ་བ་སྡུད་པའི་ལུང་ལས་གསུངས་པ་དེ་དག་བསྟེན་ཀྱང་བར་དུ་གཅོད་པར་མི་འགྱུར་ཏེ། བར་དུ་གཅོད་པའི་ཆོས་སུ་གསུངས་པ་དེ་ལྟར་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཆོས་བསྟན་པ་དེ་ནི་བར་དུ་མི་གཅོད་པ་དེ་ལྟར་བདག་གིས་
【現代漢語翻譯】 如果不是因為生起了罪惡見解的緣故，那麼就與《律分別》中所說的『對於那個基礎本身，堅持認為是最好的，並且非常執著』，以及與這（本論）中所說的『不放棄見解的形態』相違背。駁斥論證是：『不放棄言辭』，這是因為見解是內在的心所，通過外在的言辭來表達，所以外在不放棄言辭，就表示內在不放棄見解，從而可以理解。如果生起大的邪見，就會斷絕根本，從而捨棄戒律。但這是罪惡者的見解，而不是邪見。因為《分別釋》中說：『罪惡者的見解』是指誹謗阻礙之法，是邪惡的智慧，但不是邪見。如果見解邪惡，戒律也會消失。那麼是什麼呢？是具有戒律的比丘，對於某些方面生起了罪惡見解，通過責罰和四羯磨來制止也不放棄，由此產生的真實墮落。分支有四，其中基礎的分支有兩個：開始造作的基礎和完成的因緣。第一，有兩個方面：所說之義是指對於佛法中不屬於佛法的某些方面生起了罪惡見解，比如『如何』等等。所說之境是指具備三種法，如之前在非人天師的章節中所說。第二，完成的因緣是通過責罰和四羯磨來制止。意樂的分支有兩個：認識是指除了顛倒執著的見解之外，對於基礎的分支沒有錯亂。動機是想要說和理解罪惡見解的言辭，並且想要制止也不放棄，持續不斷。加行是用具備五種特徵的語言說罪惡之語，並且在中間制止也不放棄。究竟是第三次陳述的結尾也不放棄。 第二，如果做了什麼會成為此處的墮落之因呢？如世尊所說，什麼是阻礙解脫道的法？』這裡指的是五種墮落』，這是本論中所說的。『想要那些不會成為阻礙』，這是《攝事品》中所說的，即使依止那些也不會成為阻礙。如世尊所說，什麼是阻礙之法？』世尊所說的法不會成為阻礙，我
【English Translation】 If it is not because of arising sinful views, then it contradicts what is said in the 'Vinaya-vibhaṅga' that 'regarding that very basis, insisting that it is the best and being manifestly attached', and what is said in this (treatise) that 'not abandoning the form of view'. Refuting the argument is: 'not abandoning words', because view is an inner mental factor, expressed through external words, so not abandoning words externally indicates not abandoning view internally, thereby it can be understood. If a great wrong view arises, it will sever the root, thereby abandoning the precepts. But this is the view of a sinful person, not a wrong view. Because the 'Vibhaṅga Commentary' says: 'The view of a sinful person' means slandering the obstructing dharma, it is evil wisdom, but not a wrong view. If the view is wrong, the precepts will also disappear. So what is it? It is a monk with precepts who has arisen sinful views on some aspects, and even if he is stopped by rebuke and the four karmas, he does not give up, and the actual downfall arises from this. There are four branches, of which the basis has two branches: the basis for starting to create and the condition for completion. First, there are two aspects: the meaning of what is said refers to the arising of sinful views on some aspects of the Dharma that are not Dharma, such as 'how' and so on. The object of what is said refers to possessing three dharmas, as mentioned earlier in the chapter on non-human teachers. Second, the condition for completion is being stopped by rebuke and the four karmas. There are two branches of intention: cognition refers to not being confused about those branches of the basis, except for the inverted clinging to views. The motivation is wanting to speak and understand the words of sinful views, and wanting to stop but not giving up, continuously. The application is speaking sinful words with language possessing five characteristics, and engaging in stopping but not giving up in the middle. The ultimate is not giving up at the end of the third statement. Second, what actions will cause a downfall here? 'As the Blessed One said, what is the dharma that obstructs the path to liberation?' This refers to the five downfalls', as stated in this treatise. 'Wanting those that will not become obstructions', as stated in the 'Saṃgrahavastu', even relying on those will not become obstructions. As the Blessed One said, what is the dharma that obstructs? The Dharma taught by the Blessed One will not become an obstruction, I
གོ་ཞིང་ཤེས་སོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི་སྒྲས་ནི་སྡིག་ལྟ་གཞན་ཡང་བསྡུས་སོ་ཞེས་རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །སྡིག་ལྟ་དེ་དག་ཏུ་བརྗོད་པར་འཇུག་པའི་ཚིག་དེ་གཞམས་སྒོ་དང་། གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བའི་དགེ་སློང་དེ་ལ་གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་བྱ་བས་སྤྱོ་ཞིང་སྨད་པ་ཉིད་དང་། གནས་ནས་དབྱུང་བ་གཉིས་ཆོ་ག་གཅིག་གིས་གཅིག་ཅར་དུ་བྱ་སྟེ། ལུང་དང་ཀརྨ་ཤ་ཏམ་ལས། གནས་ནས་དབྱུང་བའི་ལས་བགྱི་སྟེ་གདོལ་བུ་བཞིན་དུ་སྨད་པར་བགྱི་ཞིང་། མཆོག་ཏུ་སྨད་པར་བགྱིའོ། །འདི་ནི་གསོལ་བའོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གནས་ནས་དབྱུང་བ་དང་། སྨད་པའི་ཆོ་ག་གཅིག་ཅར་དུ་བྱ་བར་གསུངས་ལ། ཊཱི་ཀ་ལས་ཀྱང་། སྨད་པ་དང་གནས་ནས་དབྱུང་བ་གཅིག་ཅར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སྨད་པ་དང་གནས་ནས་དབྱུང་བ་དེ་དུས་གང་གི་ཚེ་བྱ་ཞེ་ན། བསྒོ་བའི་ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་པ་ལ་སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བ་དེའི་འོག་ཏུ་བྱའོ། །ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའི་ལྟ་བ་མི་གཏོང་བ་དེའི་འོག་ཏུའོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་པ་ནི་མཚོན་པ་སྟེ། ལུང་ལས། དགེ་སློང་འཆི་ལྟས་ལས་དང་པོ་པ་ལ་ཡང་ལྟུང་བྱེད་དུ་མི་འགྱུར་ཡང་སྨད་པ་དང་གནས་ནས་དབྱུང་ 7-139a བར་གསུངས་པས་སོ། །ལྟ་བའི་རྣམ་པ་མི་གཏོང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ སྤངས་པ་རྗེས་ཕྱོགས་ཀྱི་ལྟུང་བྱེད། དྲུག་པ་ལ། སྤངས་པ་རྗེས་ཕྱོགས། ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། ལྟུང་བ་མེད་པ་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ་གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དགེ་འདུན་གྱིས་དགེ་སློང་འཆི་ལྟས་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ལ་ཉེར་དགས་མཐུན་འཇུག་བྱས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི། རང་རིས་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་ནགས་ཚོ་ལོ་ཙཱ་བ་ན་རེ། སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བ་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ཁོ་ནའི་རྗེས་སུ་ཕྱོགས་ན་ལྟུང་བྱེད་འདིར་འགྱུར་གྱི། གནས་དབྱུང་གཞན་གྱི་རྗེས་སུ་ཕྱོགས་ཀྱང་སྤངས་པ་རྗེས་ཕྱོགས་ཀྱི་ལྟུང་བྱེད་དུ་མི་འགྱུར་ཏེ། འདི་ཉིད་ལས། སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བའི་ཚིག་དེ་སྐད་སྨྲ་བས་སྤངས་པ་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་ཤིང་། འདུལ་བ་བསྡུས་པ་ལས་ཀྱང་། ལྟུང་བ་མ་མཐོང་བ་དང་། ཕྱིར་མི་འཆོས་པས་གནས་ནས་ཕྱུང་བའི་དགེ་སློང་དང་ལྷན་ཅིག་ལོངས་སྤྱོད་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་དགག་པ་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་གནོད་བྱེད་བརྗོད་པ་ནི། དགེ་སློང་མ་རྣམས་དང་འདྲེ་ཞིང་གནས་པ་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ལ་དགེ་སློང་གིས་མཐུན་འཇུག་བྱས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཆོས་ཅན། སྤངས་པ་རྗེས་ཕྱོགས་ཀྱི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བ་ཡོད་པ་མིན་པར་ཐལ། སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བ་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ལ་རྗེས་ཕྱོགས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྗེས་འགྲོ་ལ་མ་ཁྱབ་ན་དམ་བཅའ་བུད། འདོད་ན། ཊཱི་ཀ་ལས།
【現代漢語翻譯】 此外，自釋和註疏中提到，諸如『知道』等詞語也包括了其他的邪見。如果有人不放棄那些邪見，即使通過勸誡和四羯磨（karma，業）來阻止，也會構成墮罪。 第二，對於不放棄邪見的比丘，應當通過勸誡和四羯磨來呵斥和貶低他，並且將他驅逐出僧團。這兩種行為應當通過一個羯磨同時進行。根據律藏和《羯磨百法》，『應當進行驅逐的羯磨，像對待賤民一樣貶低他，並且極度地貶低他。』經中說，『這被稱為勸誡』等等，驅逐和貶低的羯磨應當同時進行。註疏中也說，『應當同時進行貶低和驅逐。』那麼，應當在什麼時候進行貶低和驅逐呢？應當在第三次勸告時不放棄邪見之後進行。註疏中說，『在不放棄導致墮罪的見解之後』，這只是一個例子，因為律藏中說，即使對於初犯的比丘，如果他有死亡的徵兆，也不會構成墮罪，但仍然會受到貶低和驅逐。 不放棄見解的形式會導致墮罪。 （以下是）關於隨順被捨棄者的墮罪。 第六，隨順被捨棄者，即宣說已安立的墮罪和無墮罪。 首先，事件的起因是，在彌難城（梵文：Śrāvastī，舍衛城）中，僧團驅逐了一個有死亡徵兆的比丘，而涅達（Nirda）對此表示贊同，因此制定了墮罪。所要禁止的是，損害自己的派系。 鄂底（Oti）譯師說，只有隨順不放棄邪見而被驅逐的人，才會構成此墮罪。如果隨順其他被驅逐者，則不會構成隨順被捨棄者的墮罪。因為經中說，『說出不放棄邪見的話語，因此被稱為捨棄』，由此可知。並且在《律藏彙編》中也說，『如果與因未見墮罪或不悔改而被驅逐的比丘一同享用，則會犯下惡作罪。』 爲了反駁這一點，分為兩部分。首先，陳述損害：如果比丘與比丘尼混雜居住，並且贊同被驅逐者，那麼由此產生的罪過，不應成為隨順被捨棄者的墮罪。因為他不是隨順不放棄邪見而被驅逐的人。如果不能普遍包含隨順者，那麼承諾就會失敗。如果承認這一點，那麼根據註疏
【English Translation】 Furthermore, the commentaries mention that terms like 'knowing' also encompass other wrong views. If someone doesn't abandon those wrong views, even if prevented by admonishment and the four karmas, it constitutes a downfall. Secondly, for a monk who doesn't abandon wrong views, he should be reproached and degraded through admonishment and the four karmas, and he should be expelled from the community. These two actions should be done simultaneously through one karma. According to the Vinaya and the Karma Shatam, 'The karma of expulsion should be performed, degrading him like a pariah, and degrading him extremely.' The sutra says, 'This is called admonishment,' etc., the karma of expulsion and degradation should be done simultaneously. The commentary also says, 'Degradation and expulsion should be done simultaneously.' So, when should degradation and expulsion be done? It should be done after the third admonition when the wrong view is not abandoned. The commentary says, 'After not abandoning the view that leads to downfall,' which is just an example, because the Vinaya says that even for a first-time offender monk who has signs of death, it doesn't constitute a downfall, but he will still be degraded and expelled. Not abandoning the form of view leads to a downfall. (The following is) about the downfall of following those who have been abandoned. Sixth, following those who have been abandoned, which is declaring the established downfalls and non-downfalls. Firstly, the cause of the event is that in Śrāvastī (梵文：Śrāvastī，舍衛城), the Sangha expelled a monk with signs of death, and Nirda agreed with this, therefore the downfall was established. What is to be prohibited is harming one's own faction. The translator Oti says that only following someone who was expelled for not abandoning wrong views constitutes this downfall. If following other expelled people, it doesn't constitute the downfall of following those who have been abandoned. Because the sutra says, 'Speaking the words of not abandoning wrong views, therefore it is called abandonment,' from this it is known. And in the Vinaya Compilation it also says, 'If enjoying together with a monk who was expelled for not seeing the downfall or not repenting, then a misdeed is committed.' To refute this, it is divided into two parts. Firstly, stating the harm: if a monk lives mixed with nuns and agrees with the expelled person, then the resulting fault should not become the downfall of following those who have been abandoned. Because he is not following someone who was expelled for not abandoning wrong views. If it doesn't universally include followers, then the promise will fail. If admitting this, then according to the commentary
དགེ་སློང་མ་ཟློག་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་གང་ཡིན་པ་དེ་ཉིད་བྱེད་བཞིན་དུ་དེ་མཚན་གྱུར་ཅིང་དགེ་སློང་དུ་གྱུར་ན་བཟློག་པ་དེས་དགེ་སློང་དེ་ལ་སྤངས་པའི་རྗེས་སུ་ཕྱོགས་པའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ 7-139b ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པ་ནི། དེ་སྐད་སྨྲ་བས་སྤངས་པ་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་གླེང་གཞིའི་དབང་གིས་མཚོན་བྱེད་དུ་བསྟན་ཏེ། གནས་ནས་ཕྱུང་བ་བདུན་པོ་ཐམས་ཅད་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདུལ་བ་བསྡུས་པ་ལས། སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བ་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ལས་གཞན་པའི་སྤངས་པ་དང་རྗེས་སུ་ཕྱོགས་ན་ཉེས་བྱས་སུ་བཤད་ཀྱང་དེའི་རྗེས་སུ་མི་འབྲང་ངོ་། །དེས་ན་སྐབས་འདིའི་ལྟུང་བའི་ངོ་ཏི་ནི་དགེ་འདུན་གྱིས་གནས་ནས་ཕྱུང་བའི་དགེ་སློང་ལ་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གི་ཆོས་དང་། ཟང་ཟིང་གི་ལོངས་སྤྱོད་བྱས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་གི་རྗེས་སུ་ཕྱོགས་པའི་ཡུལ་དང་། གང་དུ་ཉལ་བའི་གནས་སོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་ཆོས་བརྒྱད་ལྡན་ཏེ། དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ལས་ལྟ་བ་མཐུན་པ་མ་གཏོགས་པ་ལྔའི་སྟེང་དུ་སྤངས་པ་དང་འབྲེལ་བ་དང་། ནད་པ་མ་ཡིན་པ་དང་གདུལ་བྱ་ལ་བལྟོས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། སྤངས་པ་ཕྱིར་བཅོས་པ་ཉིད་མ་བྱས་པ་ཞེས་པ་དང་། ནད་པ་དང་ལྟ་བ་དང་འབྲལ་བར་གཏོགས་པའི་དོན་གྱིས་ནི་མ་གཏོགས་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །འདིར་ལྟ་བ་མཐུན་པ་ནི་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ཏེ། སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བ་གནས་ནས་ཕྱུང་བའི་རྗེས་སུ་ཕྱོགས་ན་ལྟ་བ་མི་མཐུན་པ་ཉིད་ལས་ལྟུང་བྱེད་འདིའི་རྣམ་བཞག་བྱས་པའི་ཕྱིར། གཉིས་པ་གང་དུ་ཉལ་བའི་གནས་ནི། གནས་ཆོས་གསུམ་ལྡན་ཏེ་སྔར་ནུབ་ལྷག་གི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གི་ལོངས་སྤྱོད་བྱེད་པར་འདོད་པའམ། ཉལ་བའི་ 7-140a སྤྱོད་ལམ་གྱིས་གཉིད་ལོག་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གིས་ལོངས་སྤྱོད་བྱེད་པའམ་གནས་གཅིག་ཏུ་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བར་བྱེད་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གི་ལོངས་སྤྱོད་བྱས་པའམ། ལྷན་ཅིག་ཉལ་བའི་མཚན་མོ་མཐའི་སྐད་ཅིག་གོ། གཉིས་པ་ནི། ལྟུང་བྱེད་འདི་ལ་འདུ་ཤེས་གཙོའོ། །ཡུལ་གང་ལ་ན་ཇི་ལྟར་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་བར་དུ་གཅོད་པའི་ཆོས་སུ་གསུངས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་དག་བསྟེན་ཀྱང་བར་དུ་གཅོད་པར་མི་འགྱུར་ཏེ། དེ་ལྟར་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཆོས་བསྟན་པ་བདག་གིས་ཤེས་སོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པར་འཇུག་པའི་ཚིག་དེ་སྐད་སྨྲ་བས་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གི་སྤངས་པས་ནི་གནས་ནས་ཕྱུང་བའོ། །དེ་ལས་ཕྱིར་བཅོས་པ་ཉིད་ནི་བཟོད་པ་གསོལ་བ་སྟེ། དེ་མ་བྱས་པའི་དགེ་སློང་ལ་
【現代漢語翻譯】 如果比丘尼在做著導致被驅逐的行為時，她隱瞞身份併成為比丘尼，那麼這種行為會導致該比丘尼觸犯隨順墮罪。 如是說。第二，駁斥論證：如是說，『驅逐』一詞表示以討論主題的方式來象徵，因為所有七種驅逐的情況原因相同。《毗奈耶集》中說：『不放棄邪見而被驅逐的人，如果隨順其他被驅逐者，則被認為是輕罪，但不跟隨他。』因此，這裡墮罪的本質是，僧團驅逐的比丘享用具戒比丘的法物和財物而導致的實際墮罪。有四個分支，其中基礎分支有兩個：隨順的對象和睡覺的地方。第一，比丘需具足八法：比丘需具足六法，除了觀點相同之外，在五法的基礎上與被驅逐者有關聯，並且不是病人，也不依賴於被調伏者，即沒有恢復被驅逐者的身份。『病人』和『與觀點分離』的含義並非例外。這裡觀點相同不是必要條件，因為不放棄邪見而被驅逐的人，如果隨順他，則此墮罪的定義是基於觀點不同。第二，睡覺的地方需具足三種條件，如先前在剩餘夜晚的情況中所述。意樂分支有兩個：認識是不迷惑于基礎。動機是想要隨意享用法物和財物，或者想要通過睡眠的行為來持續睡覺。 行為是享用法物和財物，或者在同一個地方一起睡覺。最終結果是享用法物和財物，或者一起睡覺的夜晚的最後一刻。 第二：此墮罪以認識為主。無論依賴於什麼對象，如果依賴於世尊所說的障礙之法，也不會成為障礙，因為我知道世尊如此宣說佛法等等，如是說，法物和財物的驅逐是被驅逐者。從中恢復身份是請求寬恕，但對於沒有這樣做（請求寬恕）的比丘……
【English Translation】 If a Bhikshuni, while engaging in an act that leads to expulsion, conceals her identity and becomes a Bhikshuni, that expulsion will cause the Bhikshuni to commit a following offense. It is said. Second, refuting the argument: As it is said, the term 'expulsion' is shown to symbolize by way of the topic of discussion, because all seven cases of expulsion have the same reason. From the 'Condensed Vinaya': 'If one does not abandon wrong views and is expelled, if he follows another expelled person, it is said to be a minor offense, but he does not follow him.' Therefore, the essence of the offense here is the actual offense caused by a Bhikshu expelled by the Sangha enjoying the Dharma and material possessions of a Bhikshu with vows. There are four branches, of which the base branch has two: the object to be followed and the place to sleep. First, a Bhikshu must possess eight qualities: a Bhikshu must possess six qualities, and in addition to the five qualities except for having the same view, he is associated with the expelled, and is not sick, and does not depend on the one to be tamed, that is, he has not restored the expelled one himself. 'Sick' and 'belonging to separation of views' are not exceptions. Here, having the same view is not a necessary condition, because if one does not abandon wrong views and follows the expelled, then the definition of this offense is based on having different views. Second, the place to sleep must possess three qualities, as previously described in the case of the remaining night. There are two branches of intention: recognition is not confused about the base. The motivation is to want to freely enjoy Dharma and material possessions, or to want to continue sleeping through the act of sleeping. The action is to enjoy Dharma and material possessions, or to sleep together in the same place. The final result is the enjoyment of Dharma and material possessions, or the last moment of the night of sleeping together. Second: Recognition is the main thing for this offense. Whatever object is relied upon, if one relies on the Dharma of obstruction spoken by the Blessed One, it will not become an obstruction, because I know that the Blessed One has taught the Dharma in this way, etc. As it is said, the expulsion of Dharma and material possessions is the expelled one. Restoring identity from it is requesting forgiveness, but for a Bhikshu who has not done so (requested forgiveness)...
ཤེས་གཙོའོ་ཞེས་སྦྱར་ཏེ། ཡུལ་དེ་ལ་དེར་འདུ་ཤེས་པ་ནི་ཡན་ལག་གི་གཙོ་བོའོ། །གང་བྱས་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། དགེ་སློང་སྤངས་པ་དེ་ལ་ལུང་འབོགས་པ་སྦྱིན་པ་དང་། དམིགས་ཀྱིས་དྲི་བའི་ལན་སྦྱིན་པ་དང་། གནས་འཆའ་བ་སྦྱིན་པ་དང་། རྗེས་སུ་བསྟན་པ་དང་། གདམས་ངག་སྦྱིན་ནའོ། །སྤངས་པ་དེ་ལ་རང་གི་ལྟ་བ་སྨྲ་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །དེ་ལ་ཟང་ཟིང་གི་ལོངས་སྤྱོད་སྦྱིན་པར་བྱེད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །དགེ་སློང་སྤངས་པ་དེས་རང་ལ་ཚུར་བསྙེན་བཀུར་བྱེད་པ་བདག་གིར་བྱེད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །དགེ་སློང་སྤངས་པ་དེ་དང་གནས་གཅིག་གི་ཁོངས་སུ་ལྷན་ཅིག་ཉལ་ན་ཡང་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །གང་གི་ཚེ་ནི་མཐར་རོ། །མཐའ་གང་ན་མཚན་མོའིའོ། །ལོངས་སྤྱོད་ཆེ་བ་ལས་གཞན་ཐ་ན་ལྕི་སྐམ་ཙམ་གྱིས་འགྲུལ་སྤྲུལ་ཅེས་པ་འདི་ལ་ཡི་གེ་ལ་ལར་བསྲུལ་ཅེས་ 7-140b པ་འདུག །འགྲོགས་པའི་བརྡ་རྙིང་ལ་འགྲུལ་ཅེས་པ་འབྱུང་སྣང་བས་བསྲུལ་ཡང་འགྲོགས་པའི་དོན་ཡིན་པ་འདྲ། འོན་ཀྱང་རྒྱ་དཔེ་ལ་གཏུག་དགོས་སོ། །དམར་ཊིཀ་ཏུ་བསྲུལ་ཅིང་འདུ་འཛིར་བྱེད་ན་ཞེས་བྲིས་གདའོ། །རང་མཆན། ན་ཡང་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་བསྙིལ་སྡུད་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི།གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ནད་པ་དང་ལྟ་བ་དང་དབྲལ་བར་གཏོགས་པའི་དོན་གྱིས་ནི་མ་གཏོགས་སོ། །སྤངས་པའི་རྗེས་སུ་ཕྱོགས་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ བསྙིལ་བ་སྡུད་པའི་ལྟུང་བྱེད། བདུན་པ་ལ། བསྙིལ་སྡུད་དང་། བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པའོ། ། དང་པོ་ནི། བར་དུ་གཅོད་པའི་ཆོས་སུ་གསུངས་པ་དེ་དག་བརྟེན་ཀྱང་བར་དུ་གཅོད་པར་མི་འགྱུར་ཞེས་ཟེར་བའི་ཚིག་ནི་སྡིག་ལྟ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དཔེ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དེ། སྡིག་ཅན་གྱི་ལྟ་བའི་ཚིག་དེ་ཉིད་ལ་ཞུགས་པའི་དགེ་ཚུལ་དེ་ལ་གཞམས་བསྒོ་དང་། གསོལ་བའི་ལས་ཀྱིས་བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་ན་དེའི་འོག་ཏུ་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་དགེ་ཚུལ་བསྙིལ་བར་བྱའོ། །དགེ་ཚུལ་སྡིག་པ་ཅན་གྱི་ལྟ་བ་མི་གཏོང་ན་དགེ་ཚུལ་དེ་ལ་ནི་བསྡམ་བྱའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །འདི་ལ་ནི་སྨད་པར་བྱ་བ་ཉིད་དུ་རྣམ་པར་བཞག་པར་བྱ་བ་ཡིན་གྱི། སྤང་བར་བྱ་བའི་ལས་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། བསྟན་པ་ལ་ཞུགས་ལ་མ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། མ་གོ་བ་དེའི་དགེ་ཚུལ་ལ་ནི་བཟློག་པ་ཉིད་ཀྱང་མ་ཡིན་ལ། བསྙིལ་བ་ཉིད་ཀྱང་མ་ཡིན་ཏེ། དགེ་ཚུལ་གྱི་ལས་བྱས་པ་ཙམ་གྱིས་ཀྱང་དགེ་ཚུལ་དེས་གོ་བར་མི་འགྱུར་བས་དེའི་ཕྱིར་གོ་བར་བྱ་བའི་ཆོ་ག་དེ་བསྟན་པའི་དགེ་སློང་དག་གིས་དགེ་ཚུལ་དེ་ལ་འདི་སྐད་ཅེས། ཁྱོད་ལ་དང་པོར་བཟློག་པའི་ཕྱིར་བསྒོ་བ་གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་མཛད་དོ་ཞེས་བྱ་བའི་རྩོམ་པ་དང་། བཟློག་པའི
【現代漢語翻譯】 稱為『識為主』，即在此處認知，是分支的主要部分。如果做了什麼會導致墮落呢？對於被僧團驅逐的比丘，給予教誨、解答疑問、提供住所、給予指導和建議都會導致墮落。如果被驅逐者宣揚自己的觀點，也會導致墮落。如果給予被驅逐者物質享受，也會導致墮落。如果被驅逐的比丘接受別人的尊敬和供養，也會導致墮落。如果與被驅逐的比丘在同一處所一同睡眠，也會導致墮落。什麼時候是終結呢？終結在夜晚。除了大量的享用之外，哪怕是一點點乾的食物，也被稱為『旅行的化身』，有些文字中寫作『守護』。古語中『旅行』似乎有陪伴的意思，所以『守護』也可能是陪伴的意思。但是，需要參考梵文版本。在《紅疏》中寫道：『守護且聚集』。自注：即使這樣也會導致墮落，這是從《收集墮落》的註釋中引用的。 第二部分是：從住所驅逐，除了病人、觀點不同者和分離的情況。追隨被驅逐者會導致墮落。 第七部分：收集墮落，講述應該學習的內容，以及墮落的分類。 第一部分：註釋中說，那些被認為是障礙之法的，即使依賴它們也不會成為障礙，這種說法是所有邪見的例子。如果一個持邪見的沙彌，即使通過勸誡和羯磨（karma）來阻止他，他也不放棄邪見，那麼就應該通過四次羯磨來驅逐這個沙彌。如果沙彌不放棄邪見，那麼這個沙彌就會犯下應該被約束的罪行。這應該被視為應該譴責的，而不是應該放棄的行為，因為他已經進入了佛門但還沒有完全受戒。註釋中說：對於不理解的沙彌，既不能阻止，也不能驅逐，因為僅僅做了沙彌的儀式，這個沙彌也不會理解。因此，爲了讓他理解，寺院裡的比丘們應該這樣對沙彌說：『首先，爲了阻止你，我們進行了勸誡、祈請和四次羯磨。』這就是開始阻止的行為。
【English Translation】 It is called 'consciousness as the main thing,' which means recognizing it here, is the main part of the branch. What actions lead to downfall? Giving teachings, answering questions, providing lodging, giving guidance, and advice to a monk who has been expelled from the Sangha (community) will lead to downfall. If the expelled person proclaims his own views, it will also lead to downfall. If material enjoyment is given to the expelled person, it will lead to downfall. If the expelled monk accepts the respect and offerings of others, it will lead to downfall. Even sleeping together with the expelled monk in the same place will lead to downfall. When is the end? The end is at night. Apart from large enjoyments, even a little dry food is called 'the incarnation of travel,' and in some texts it is written as 'guarding.' In ancient language, 'travel' seems to mean companionship, so 'guarding' may also mean companionship. However, it is necessary to refer to the Sanskrit version. In the 'Red Commentary,' it is written: 'guarding and gathering.' Self-note: Even so, it will lead to downfall, which is quoted from the commentary of 'Collecting Downfalls.' The second part is: expulsion from the dwelling, except in cases of sickness, differing views, and separation. Following the expelled leads to downfall. The seventh part: collecting downfalls, stating what should be learned, and the classification of downfalls. The first part: The commentary says that those things that are said to be obstructing dharmas, even if relied upon, will not become obstructions. This statement is an example of all wrong views. If a novice monk holding wrong views does not abandon them, even if he is prevented by admonition and karma, then this novice monk should be expelled by four karmas. If the novice monk does not abandon wrong views, then that novice monk will commit an offense that should be restrained. This should be regarded as something to be condemned, not an action to be abandoned, because he has entered the Buddhist order but has not yet been fully ordained. The commentary says: For a novice monk who does not understand, neither prevention nor expulsion is possible, because merely performing the ceremony of a novice monk does not mean that the novice monk will understand. Therefore, in order to make him understand, the monks in the monastery should say to the novice monk: 'First, in order to prevent you, we have performed admonition, petition, and four karmas.' This is the beginning of the act of prevention.
་ཕྱིར་བསྒོ་བའི་ལས་དེ་བྱེད་པ་ན། དགེ་ཚུལ་དེ་ཐོས་པའི་ 7-141a ཉེ་འཁོར་ནས་བཀར་ཏེ་མཐོང་བའི་ཉེ་འཁོར་དུ་བཞག་ནས་ལས་བྱ་སྟེ། བསྒོ་བའི་ལས་ཀྱིས་གསོལ་བར་བྱས་སོ། །ལས་བརྗོད་པ་དང་པོ་དང་གཉིས་པ་དང་གསུམ་པ་ཡང་བྱས་ཟིན་གྱི། སྡིག་ལྟ་འདི་ཐོང་ཞིག་ཅེས་རེ་རེའི་མཐར་དགེ་སློང་གཅིག་གིས་དགེ་ཚུལ་དེ་ལ་བསྒྲག་པར་བྱའོ་ཞེས་ལུང་དང་ཀར་ཤ་ལས་སོ། །དེའི་འོག་ཏུ་བསྙིལ་བ་རྩོམ་མོ་ཞེས་བསྒོ་བར་བྱ་བ་དང་བསྙིལ་བའི་གསོལ་བ་བྱས་སོ། །བསྙིལ་བའི་ལས་བརྗོད་པ་དང་པོ་དང་གཉིས་པ་ཡང་བྱས་ཟིན་གྱི། སྡིག་པ་ཅན་གྱི་ལྟ་བའི་རྣམ་པ་འདི་ལྟ་བུ་ཐོང་ཞིག་ཅེས་གསོལ་བ་ལ་སོགས་པའི་བརྗོད་པ་གཉིས་པོ་རེ་རེའི་མཐར། དགེ་འདུན་གྱིས་བསྐོས་པའི་དགེ་སློང་གིས་སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བའི་དགེ་ཚུལ་དེ་ལ་བསྒྲག་པར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་པ་བྱས་ཟིན་པའི་འོག་ཏུ་ནི་བསྒྲགས་ཀྱང་མི་ཕན་ཏེ་བསྙིལ་ཟིན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་པ་དང་ནི། གོང་དུ་ལུང་དང་ཀར་ཤ་ལས་གསུམ་པ་ཡང་བྱས་ཟིན་གྱི། ཞེས་སོགས་འབྱུང་བ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དེ་ལ་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་ཡི་གེ་མ་དག་པར་འཆད་ལ། བདག་གི་རྟོག་པ་ལ་གསུམ་པ་ཡང་བརྗོད་པས་བསྙིལ་ཟིན་པ་གོ་བའི་ཆེད་དུ་སེམས་སོ། །དགེ་ཚུལ་དེ་ལ་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བཟློག་པ་དང་། གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བསྙིལ་བ་སྟེ་དེ་གཉིས་ཀའི་སྐབས་སུ་གསོལ་བ་ལ་སོགས་པ་སྔ་མ་སྔ་མ་དག་གིས་སྡིག་ལྟ་དེ་བཏང་ན་བརྗོད་པའི་ཆོ་ག་ཚིག་ཕྱི་མ་མི་བྱའོ་སྟེ། དོན་གྲུབ་པ་དང་དབྱེན་བཟློག་པ་ལ་སོགས་པའི་སྐབས་དང་འདྲའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་ཉེར་དགས་དགེ་ཚུལ་བསྙིལ་བ་ཉེ་བར་འཇོག་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆད་པ་མི་གཅོད་ 7-141b ཅིང་རྒྱུད་ལོང་དུ་སེལ་བས། ཡུལ་དགེ་ཚུལ་དེ་ལ་གནོད་ཅིང་དགེ་འདུན་གྱི་ནང་ཁྲིམས་དྲལ་བས་རང་རིགས་དགེ་འདུན་ལ་ཡང་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་དགེ་ཚུལ་བསྙིལ་བ་ལ་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གི་ལོངས་སྤྱོད་བྱས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་བསྡུ་བའི་ཡུལ་དང་། གང་དུ་ཉལ་བའི་གནས་སོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་ཚུལ་ཆོས་བདུན་ལྡན་ཏེ། དེ་ཡང་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་རྣམ་པར་དག་པ་སྟེ། སྤྱིར་བསྟན་པ་ལས་དགེ་སློང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཅན་མ་ཉམས་པ་ཉིད་ནི་ཞེས་སྤངས་པ་རྗེས་ཕྱོགས་ལ་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། །མཚན་མཐུན་པ་དང་། ཐ་སྙད་གསུམ་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་གསུམ་ནི་སྔར་བྱིན་འཕྲོག་གི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་དང་འདྲའོ། །བསྙིལ་བ་དང་འབྲེལ་བ་དང་། ནད་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། གདུལ་བྱ་ལ་བལྟོས་པ་མ་ཡིན་ཏེ་བསྙིལ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་དང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་བསྙིལ་
【現代漢語翻譯】 當進行驅擯（ཕྱིར་བསྒོ་བ།）的羯磨時，應將該沙彌（དགེ་ཚུལ།）從聽法的近處帶到能看見的近處進行羯磨，以驅擯羯磨來祈請。在完成第一、第二和第三次羯磨陳述后，一位比丘（དགེ་སློང་།）應在每次陳述結束時向該沙彌宣告：『放棄這種邪見！』這是出自《律藏》（ལུང་།）和《羯沙》（ཀར་ཤ་）的說法。之後，開始進行擯斥（བསྙིལ་བ།），進行驅擯的宣告和擯斥的祈請。在完成第一和第二次擯斥羯磨陳述后，在每次祈請等兩次陳述結束時，由僧團（དགེ་འདུན།）指派的比丘向不放棄邪見的沙彌宣告：『放棄這種罪惡的見解！』 《 टीका》（ཊཱི་ཀར།，梵文：ṭīkā，註釋）中說，在完成第三次羯磨陳述后，宣告也無濟於事，因為已經被擯斥了。如果有人問，前面《律藏》和《羯沙》中說『第三次也已經完成』等內容是否矛盾？對此，མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ（大མཚོ་སྣ་པ་）解釋為文字錯誤。我認為，說第三次也已經陳述，是爲了理解已經被擯斥。對於該沙彌，無論是用四羯磨遮止（གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བཟློག་པ།），還是用四羯磨擯斥（གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བསྙིལ་བ།），在這兩種情況下，如果通過之前的祈請等放棄了邪見，那麼就不應進行之後的羯磨儀軌，就像成就（དོན་གྲུབ་པ།）和止諍（དབྱེན་བཟློག་པ།）等情況一樣。 首先，緣起是：在舍衛城（མཉན་ཡོད།）中，因ཉེར་དགས（ཉེར་དགས）沙彌被擯斥而被制定為墮罪（ལྟུང་བྱེད།）。應遮止的是：不加以懲罰（ཆད་པ་མི་གཅོད་ཅིང་），並使相續空耗（རྒྱུད་ལོང་དུ་སེལ་བས།），這樣既損害了該沙彌，又破壞了僧團的內部規矩（ནང་ཁྲིམས།），也損害了本宗的僧團。 根本是：因具戒比丘（བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་།）對被擯斥的沙彌進行財物（ཟང་ཟིང་།）供養（ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གི་ལོངས་སྤྱོད།）而產生的墮罪是真實的基礎。分支有四，其中基礎的分支有二：即所攝之境（གང་བསྡུ་བའི་ཡུལ།）和所臥之處（གང་དུ་ཉལ་བའི་གནས།）。首先，沙彌應具足七法（ཆོས་བདུན་ལྡན།），即沙彌的戒律清凈（དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་རྣམ་པར་དག་པ།）。一般來說，經文中說『比丘具足近圓戒（དགེ་སློང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཅན།）且未失壞』，這是通過結合捨棄后隨順（སྤངས་པ་རྗེས་ཕྱོགས་ལ།）的要點來說的。名稱相同（མཚན་མཐུན་པ།）、具足三種稱謂（ཐ་སྙད་གསུམ་དང་ལྡན་པ།）和身體處於正常狀態（ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ།）這三點與之前奪戒（བྱིན་འཕྲོག་གི）的情況相同。與擯斥相關（བསྙིལ་བ་དང་འབྲེལ་བ།）、非病人（ནད་པ་མ་ཡིན་པ།）和不依賴於所調伏者（གདུལ་བྱ་ལ་བལྟོས་པ་མ་ཡིན་ཏེ།），即是擯斥本身。以及《律分別》（ལུང་རྣམ་འབྱེད།）的擯斥。
【English Translation】 When performing the expulsion (ཕྱིར་བསྒོ་བ།) karma, the novice (དགེ་ཚུལ།) should be taken from the vicinity where he hears the Dharma to a visible vicinity to perform the karma, requesting with the expulsion karma. After completing the first, second, and third karma statements, a monk (དགེ་སློང་།) should announce to the novice at the end of each statement: 'Abandon this wrong view!' This is according to the Vinaya (ལུང་།) and the Karmaśataka (ཀར་ཤ་). After that, begin the expulsion (བསྙིལ་བ།), making the announcement of expulsion and the request for expulsion. After completing the first and second expulsion karma statements, at the end of each of the two statements including the request, the monk appointed by the Sangha (དགེ་འདུན།) should announce to the novice who does not abandon the wrong view: 'Abandon this sinful view!' The ṭīkā (ཊཱི་ཀར།, Sanskrit: ṭīkā, commentary) says that after completing the third karma statement, the announcement is of no use because he has already been expelled. If someone asks whether there is a contradiction with the previous statement in the Vinaya and Karmaśataka that 'the third has also been completed,' the great Tsonapa (མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ) explains it as a textual error. I think that saying the third has also been stated is to understand that he has been expelled. For that novice, whether it is prevented by the four karmas of request (གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བཟློག་པ།) or expelled by the four karmas of request (གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བསྙིལ་བ།), in both cases, if the wrong view is abandoned through the previous requests, then the subsequent karma ritual should not be performed, just like in the cases of accomplishment (དོན་གྲུབ་པ།) and dispute resolution (དབྱེན་བཟློག་པ།). Firstly, the origin is: In Śrāvastī (མཉན་ཡོད།), it was established as an offense (ལྟུང་བྱེད།) because the novice Nyerdak (ཉེར་དགས) was expelled. What should be prevented is: not punishing (ཆད་པ་མི་གཅོད་ཅིང་) and dissipating the lineage (རྒྱུད་ལོང་དུ་སེལ་བས།), which harms the novice, violates the internal rules of the Sangha (ནང་ཁྲིམས།), and also harms the Sangha of the same lineage. The root is: The offense arising from a fully ordained monk (བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་།) making material (ཟང་ཟིང་།) offerings (ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གི་ལོངས་སྤྱོད།) to an expelled novice is the actual basis. There are four branches, of which the branches of the basis are two: the object to be gathered (གང་བསྡུ་བའི་ཡུལ།) and the place to lie down (གང་དུ་ཉལ་བའི་གནས།). Firstly, the novice should possess seven qualities (ཆོས་བདུན་ལྡན།), that is, the novice's precepts are pure (དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་རྣམ་པར་དག་པ།). Generally, the scriptures say 'a monk possessing full ordination (དགེ་སློང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཅན།) and not having deteriorated,' which is stated by combining the key points of abandoning and following (སྤངས་པ་རྗེས་ཕྱོགས་ལ།). Having the same name (མཚན་མཐུན་པ།), possessing three terms (ཐ་སྙད་གསུམ་དང་ལྡན་པ།), and the body being in a normal state (ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ།) are the same as in the previous case of depriving precepts. Being related to expulsion (བསྙིལ་བ་དང་འབྲེལ་བ།), not being sick (ནད་པ་མ་ཡིན་པ།), and not depending on the one to be tamed (གདུལ་བྱ་ལ་བལྟོས་པ་མ་ཡིན་ཏེ།), that is, the expulsion itself. And the expulsion of the Vinayavibhaṅga (ལུང་རྣམ་འབྱེད།).
བ་སྡུད་པའི་སྐབས་ལས། ན་བ་དང་སྡིག་པ་ཅན་གྱི་སྐབས་ལས་དབྲལ་བར་འདོད་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །གང་དུ་ཉལ་བའི་གནས་ཆོས་གསུམ་ལྡན་ཏེ་སྔ་མ་བཞིན་ནོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ། འདུ་ཤེས་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་སྦྱོར་བ་མཐར་ཐུག་ནི་སྔར་སྤངས་པ་རྗེས་ཕྱོགས་དང་འདྲའོ། ། གཉིས་པ་ནི། སྤངས་པ་རྗེས་ཕྱོགས་ཀྱི་གཞུང་སྔར་སྨོས་པ་དེ་རྣམས་ནི་འདིར་ཡང་ཐུན་མོང་ཡིན་ལ། འདིར་ཁྱད་པར་ནི་དགེ་སློང་སྤངས་པ་ཞེས་སྔར་སྨོས་པའི་ཤུལ་འདིར་ནི་དགེ་ཚུལ་བསྙིལ་བ་ཉིད་དོ། །དེས་ན་དགེ་ཚུལ་བསྙིལ་བ་དེ་ལ་དགེ་སློང་གིས་དེ་ལྟར་འདུ་ཤེས་ཏེ་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གིས་ལོངས་སྤྱོད་བྱེད་པ་དང་། བསྙེན་བཀུར་ 7-142a བདག་གིར་བྱེད་པ་དང་། གནས་གཅིག་ཏུ་མཚན་མོའི་མཐར་ཉལ་བ་དང་། ཐ་ན་ལྕི་སྐམ་ཙམ་གྱིས་བསྲུལ་ན་ཡང་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་དོན་དེ་ལྟར་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །བསྙིལ་བ་སྡུད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ ཁ་མ་བསྒྱུར་བའི་ལྟུང་བྱེད། བརྒྱད་པ་ལ། ཁ་མ་བསྒྱུར་བར་གོན་པ། ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །གང་གིས་རུང་བའི་དོགས་གཅོད་བསྟན། །བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པ་དང་། །དེ་ཡི་ལྟུང་བ་མེད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ཏུ་དྲུག་སྡེས་གོས་དཀར་པོ་གྱོན་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཁྱིམ་པའི་ཆ་ལུགས་དང་འདྲེས་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་དབང་བ་ལས་གྱུར་པའི་གོས་དཀར་པོ་ལ་སོགས་པ་བགོ་བར་ལོངས་སྤྱོད་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་དྲུག་སྟེ། གོས་ཡིན་པ་དང་། རང་གི་ཡིན་པ་དང་། ཁ་མ་བསྒྱུར་བའི་དཀར་པོ་ཡིན་པ་སྟེ། ཁ་མ་བསྒྱུར་བའི་རང་གི་གོས་ཞེས་གསུངས་པས་མས་རིམ་བཞིན་ནོ། །གཞི་གཞན་གྱི་སྒོ་ནས་རུང་བ་དང་། རང་གི་ཚད་དང་ལྡན་པ་དང་། ཆུ་ཚགས་ལས་གཞན་ཡིན་པ་སྟེ། རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་རྫས་དག་ལ་ནི་རུང་བ་ཉིད་དང་། ཚད་དང་ལྡན་པ་ཞེས་པ་དང་། འོད་ལྡན་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། ཆུ་ཚགས་ནི་ཁ་བསྒྱུར་བར་མི་རིགས་ཞེས་བཤད་པས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་གོས་ཁ་མ་བསྒྱུར་བའི་དཀར་པོ་ལོངས་སྤྱོད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་དེ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ལོངས་སྤྱོད་པ་རྫོགས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། སྔོན་པོའམ་ཞེས་པ་ནི་རྣམ་འབྱེད་ལས། 7-142b སྔོན་པོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རམས་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་ལ། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་དང་བསྡུས་པ་ལས་ཀྱང་། སྔོན་པོ་ནི་རམས་ཡིན་པར་བཞེད་དོ། །རམས་དང་ཁ་དོག་འདྲ་བའི་སྔོན་པོ་ཐམས་ཅད་བཟུང་སྟེ། འོད་ལྡན་ལས། སྔོན་པོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྔོན་པོ་ཐམས་ཅད་བཟུང་ངོ་། །དེ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་སྔོན་པོའི་མདོག་ཅེས་སྤྱིར་སྨོ
【現代漢語翻譯】 在『收集』的情況下，想要從『疾病』和『罪惡者』的情況下分離出來，是沒有墮落的。至於睡覺的地方，需要具備三個條件，和之前一樣。關於『意樂』的支分，『認識』和之前一樣。『動機』、『加行』和『究竟』都類似於之前的『捨棄后隨行』。 第二，關於『捨棄后隨行』的論述，之前所說的那些在這裡也是共同的。這裡的區別在於，之前提到的『比丘捨棄』，在這裡指的是『沙彌被驅逐』。因此，對於被驅逐的沙彌，如果比丘這樣認為，並用『法』和『財物』來享用他，或者接受他的『尊敬』和『供養』，或者在同一個地方過夜，甚至用一點點『大小便』來『薰染』他，也會導致墮落。這就是 टीका（梵文，天城體，ṭīkā，註釋） 中的意思。驅逐后收集會導致墮落。 第八，關於『不改變顏色而穿』，包括『墮落的分類』、『如何消除疑惑』、『應該學習的內容』以及『沒有墮落的情況』。 首先，關於『故事的起源』，在王舍城，六群比丘穿白色衣服導致了墮落的制定。需要禁止的是與『在家人的裝束』相混淆。『正文』是指，持戒的比丘享用自由的白色衣服等，從而導致的實際墮落。關於『支分』，有四點。關於『基礎的支分』，有六點：是衣服、是自己的、是不改變顏色的白色。因為經文中說『不改變顏色的自己的衣服』，所以是按照順序排列的。通過其他基礎允許的情況、符合自己的尺寸、以及不是『濾水器』。對於『出家之物』，允許和符合尺寸是必須的。如《光明論》和 टीका（梵文，天城體，ṭīkā，註釋） 中所說，『濾水器』不應該改變顏色。關於『意樂的支分』，有兩點：『認識』和之前一樣。『動機』是想要自由地享用不改變顏色的白色衣服，並且持續不斷。『加行』是開始享用它。『究竟』是享用完畢。 第二，關於『藍色』，在《分別論》中說：『藍色』指的是『靛青』。在《五十分經》和《攝頌》中也認為，『藍色』就是『靛青』。包括所有與『靛青』顏色相似的藍色。《光明論》中說：『藍色』指的是所有的藍色。因此，一般會說『藍色的顏色』。
【English Translation】 In the case of 'collecting', there is no downfall for wanting to separate from the case of 'disease' and 'sinners'. As for the place to sleep, it needs to have three conditions, the same as before. Regarding the branch of 'intention', the 'recognition' is the same as before. The 'motivation', 'application', and 'ultimate' are similar to the previous 'abandonment and following'. Secondly, regarding the discourse of 'abandonment and following', those mentioned earlier are also common here. The difference here is that the 'bhikshu abandonment' mentioned earlier refers to 'shramanera being expelled' here. Therefore, for an expelled shramanera, if a bhikshu thinks so and enjoys him with 'dharma' and 'wealth', or accepts his 'respect' and 'offerings', or sleeps in the same place overnight, or even 'taints' him with a little 'feces and urine', it will also lead to downfall. This is the meaning in the टीका (Tibetan, 梵文天城體, ṭīkā, commentary). Collecting after expulsion leads to downfall. Eighth, regarding 'wearing without changing color', it includes 'classification of downfall', 'how to eliminate doubts', 'what should be learned', and 'situations where there is no downfall'. Firstly, regarding the 'origin of the story', in Rajagriha, the six groups of bhikshus wearing white clothes led to the enactment of downfall. What needs to be prohibited is mixing with 'the attire of householders'. 'The text' refers to the actual downfall caused by a bhikshu who observes the precepts enjoying free white clothes, etc. Regarding the 'branches', there are four points. Regarding the 'branches of the basis', there are six points: it is clothing, it is one's own, it is white without changing color. Because the sutra says 'one's own clothes without changing color', they are arranged in order. Situations allowed through other bases, meeting one's own size, and not being a 'water filter'. For 'renounced objects', allowance and meeting the size are necessary. As the Light Treatise and टीका (Tibetan, 梵文天城體, ṭīkā, commentary) say, 'water filters' should not be changed in color. Regarding the 'branches of intention', there are two points: 'recognition' is the same as before. The 'motivation' is to freely enjoy white clothes without changing color, and to continue without interruption. 'Application' is to start enjoying it. 'Ultimate' is to finish enjoying it. Secondly, regarding 'blue', it is said in the 'Differentiation Treatise': 'Blue' refers to 'indigo'. In the 'Fifty Sutras' and 'Compendium', it is also believed that 'blue' is 'indigo'. It includes all blues that are similar in color to 'indigo'. The Light Treatise says: 'Blue' refers to all blues. Therefore, it is generally said 'the color of blue'.
ས་པ་ཡིན་ཏེ། རམས་འབའ་ཞིག་སྨོས་ན་མི་རུང་བས་སོ་ཞེས་སོ། །དམར་པོའམ་ཞེས་པ་ནི་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། དམར་པོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་བཙག་སྟེ་སའི་ཁམས་དམར་པོ་གཞན་ཡང་བསྡུའོ་ཞེས་སོ། །ངུར་སྨྲིག་གི་ཞེས་པ་ནི་སེར་པོ་ནོག་བག་ཆགས་པ་སྟེ། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ཀྱི་འགྲེལ་པ་ལས། གོས་ངུར་སྨྲིག་སེར་པོ་བགོས་ནས་སོ་ཞེས་པ་དང་། མའི་སོ་ཐར་འགྲེལ་པ་ལས། ངུར་སྨྲིག་ཅེས་བྱ་བ་ནི་སྟར་ཀ་དང་ཤིང་ཤུན་ལ་སོགས་པ་ལས་བཙོས་པ་སྟེ་ཁ་དོག་ནོག་བག་ཆགས་པའོ་ཞེས་སོ། །དེས་ན་ངུར་སྨྲིག་གི་དོན་ཚོས་སེར་པོ་དང་དམར་པོ་བྱས་ཟིན་པ་དེའི་འོག་ཏུ་ཁ་བཀུག་ན་ངུར་སྨྲིག་ཡིན་ཅེས་བརྗོད་པ་དང་། ཁ་བཀུག་བྱེད་ཀྱང་ཤུན་པ་དང་ལོ་མ་དང་མེ་ཏོག་དང་འབྲས་བུ་ཁོ་ནས་བཀུག་པའོ་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། ཁ་ཅིག་ངུར་སྨྲིག་ཟེར་བ་མིན། ངུར་སྨྲིག་ཟེར་བ་ཡིན་ཟེར་བ་སོགས་མ་དག་པ་ཆེས་ཆེར་སྨྲ་བ་ཐམས་ཅད་ནི་འཁྲུལ་བའོ། །འམ་ཞེས་པ་ནི་འདམ་ཀའོ། །ཁ་མ་བསྒྱུར་བ་དཀར་པོའོ། །ཁ་མ་བསྒྱུར་བ་ནག་པོ་ནི་ཤ་ཟའི་གོས་ཡིན་པས་བཀག་པ་སྟེ་ཉེས་བྱས་སོ། །ཁ་མ་བསྒྱུར་ཡང་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་དོག་རུང་བ་གསུམ་ཡིན་ན་ཉེས་པ་མེད་དེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་ཁ་དོག་བསྒྱུར་བ་རྣམ་པ་གསུམ་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་གཅིག་གིས་ཁ་དོག་མ་བསྒྱུར་བར་སྤྱད་ཀྱང་ནོངས་པར་མི་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཨུ་པ་ལི་ 7-143a ཡོད་དེ། དགེ་སློང་གིས་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་དོག་ཅན་གྱི་གོས་བགོས་ནའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །རང་གི་གོས་ཞེས་པའི་ཊཱི་ཀ་ལས། གཞན་གྱི་གོས་སྤྱོད་པ་ལ་ནི་ན་སྨད་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །ཐ་ན་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཁ་གཡོགས་དང་། སྣོད་དང་རྐང་པའི་འབོབ་ནི་རྐང་པ་བཀྲི་བ་དང་། སྐ་རགས་དག་གི་གོས་ལུས་ལ་བགོ་བ་ལ་སོགས་པ་ཞེས་པ་ནི་བགོ་བ་ཉི་ཚེར་མ་ཟད་སླེའུ་ལ་སོགས་པ་དག་ཀྱང་བཟུང་ངོ་ཞེས་སོ། །སླེའུ་ཞེས་པ་དེ་ཅི་ཞེ་ན། བསོད་སྙོམས་ཀྱི་སྣོད་ལྷུང་བཟེད་ལ་སོགས་པ་གཡོགས་པ་སྟེ། རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། བགོ་བ་ལ་སོགས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་བསོད་སྙོམས་སོ་སོར་གཡོགས་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་ཡང་སྟེ་ཞེས་སོ། །དེས་ན་སྨོས་པ་དེ་དག་ལ་ཡོངས་སུ་ལོངས་སྤྱད་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་གོས་ཁྲུ་གང་ལས་ཆུང་བའམ། བདེ་བར་གཤེགས་པའི་ཆོས་གོས་ཀྱི་ཚད་གཅིག་ཁ་དོག་བསྒྱུར་བ་གསུམ་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་གཅིག་གིས་ཁ་དོག་མ་བསྒྱུར་བར་སྤྱད་ན་ཅིར་འགྱུར། ལྟུང་བའོ་ཞེས་བཤད་ཀྱང་། དྲི་བ་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པར་ལུང་ཞུ་བ་ཁུངས་སུ་དྲངས་པ་ལས་ནི་དགེ་སློང་གིས་རས་ཁྲུ་གང་མ་འཚལ་བའམ། བདེ་བར་གཤེགས་པའི་ཆོས་གོས་ཀྱི་ཚད་ཁ་དོག་བསྒྱུར་བ་གསུམ་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་གཅིག་གིས་ཁ་དོག་མ་བསྒྱུར་བར་འཚལ་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་བཤད་པ་དེ་ཤིན་ཏུ་ལེགས་སོ། ། ༈ གང་གིས་རུང་བའི
【現代漢語翻譯】 這是因為僅僅提到土是不行的。'紅色'是指在《五十品》中說：'紅色，是指紅色土元素和其他紅色。' '赭色'是指黃色帶有污垢的痕跡。在《律藏零星釋》中說：'穿著赭色黃色衣服。' 在《根本律釋》中說：'赭色，是指用茜草和樹皮等染成的，顏色帶有污垢的痕跡。' 因此，赭色的意思是，在黃色和紅色染成之後，如果將口朝下，則被稱為赭色。有些人說，口朝下也只能用樹皮、葉子、花和果實來染。還有些人說，不是說赭色，而是說顏色的意思。所有這些不正確的說法都是錯誤的。 '或者'是指泥土。沒有改變顏色的白色。沒有改變顏色的黑色是被禁止的，因為那是食肉者的衣服，所以是惡作。即使沒有改變顏色，如果三種自然顏色是可以接受的，就沒有罪過。在《律藏請問》中說：'比丘沒有用三種改變顏色的方法中的任何一種來改變顏色而使用衣服，會有過失嗎？優波離（Upali，佛陀十大弟子之一，持律第一）說：有，如果比丘穿著自然顏色的衣服。' 在《自己的衣服》的註釋中說：'使用別人的衣服會受到責備。' 甚至像缽的蓋子，容器和腳的墊子（用來抬腳），腰帶等衣服穿在身上，這不僅包括穿戴，還包括攜帶袋子等。'袋子'是什麼呢？是用來蓋住化緣的容器缽等的。在《自己的釋》中說：'穿戴等，也包括蓋住化緣物等。' 因此，如果完全使用這些東西，就會犯墮罪。在《律藏請問》中說：'比丘使用小於一肘的布，或者如來（Tathāgata）的法衣的尺寸，沒有用三種改變顏色的方法中的任何一種來改變顏色，會怎麼樣？會犯墮罪。' 雖然這樣說，但在《廣問釋》中引用《律藏請問》作為依據說：'比丘如果沒有得到一肘的布，或者如來的法衣的尺寸，沒有用三種改變顏色的方法中的任何一種來改變顏色，會怎麼樣？會犯惡作。' 這樣說是非常好的。 哪種可以呢？
【English Translation】 This is because it is not permissible to mention only earth. 'Red' refers to what is said in the 'Fifty Chapters': 'Red, which means the red earth element and other reds.' 'Ochre' refers to yellow with traces of dirt. In the 'Minor Vinaya Commentary' it says: 'Wearing ochre yellow clothes.' In the 'Root Vinaya Commentary' it says: 'Ochre, which means dyed with madder and bark, etc., with a color that has traces of dirt.' Therefore, the meaning of ochre is that after yellow and red are dyed, if the mouth is turned down, it is called ochre. Some say that the mouth can only be dyed with bark, leaves, flowers, and fruits. And some say, it is not called ochre, but the meaning of color. All these incorrect statements are wrong. 'Or' refers to mud. White that has not changed color. Black that has not changed color is prohibited because it is the clothes of meat-eaters, so it is a misdeed. Even if the color has not been changed, if the three natural colors are acceptable, there is no fault. In the 'Vinaya Inquiry' it says: 'If a monk uses clothes without changing the color with any of the three methods of changing color, is there a fault? Upali (one of the Buddha's ten great disciples, foremost in discipline) said: Yes, if the monk wears clothes of natural color.' In the commentary on 'One's Own Clothes' it says: 'Using other people's clothes will be blamed.' Even things like the lid of a bowl, a container, and a footrest (to lift the feet), and clothes such as belts worn on the body, this includes not only wearing but also carrying bags, etc. What is a 'bag'? It is used to cover the alms bowl and other containers. In 'One's Own Explanation' it says: 'Wearing, etc., also includes covering alms, etc.' Therefore, if these things are fully used, a downfall is committed. In the 'Vinaya Inquiry' it says: 'If a monk uses cloth smaller than one cubit, or the size of the Tathāgata's (如來) Dharma robe, without changing the color with any of the three methods of changing color, what will happen? A downfall will be committed.' Although it is said so, in the 'Extensive Inquiry Explanation', citing the 'Vinaya Inquiry' as the basis, it says: 'If a monk does not obtain a cubit of cloth, or the size of the Tathāgata's Dharma robe, and does not change the color with any of the three methods of changing color, what will happen? A misdeed will be committed.' This is very good. Which is acceptable?
་དོགས་གཅོད་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི།རང་གིས་ཁ་མ་བསྒྱུར་པའི་གོས་ནི་གྱོན་དུ་རུང་བ་ཡོད་དེ། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་སྡེ་པ་ལྔ་པོ་གཞན་དགེ་ཚུལ་ཕ་མ་དང་། དགེ་སློབ་མ་དང་། དགེ་སློང་མ་དང་། དགེ་སློང་གཞན་གྱི་གོས་ཁ་དོག་རུང་བའི་ཚོན་གྱིས་ཁ་བསྒྱུར་ཟིན་པ་དེ་དགེ་སློང་གིས་རྙེད་ན་ནི་ཡང་བསྐྱར་ཏེ། ཁ་ 7-143b དོག་རུང་བའི་ཚོན་གྱིས་ཁ་བསྒྱུར་བར་བྱ་བ་མི་དགོས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཁྱིམ་པས་གཞན་ལ་འཕྲོགས་པའམ་བརྐུས་པ་གོས་ཁ་དོག་རུང་བས་ཁ་བསྒྱུར་ཟིན་པ་ཞིག་དགེ་སློང་གིས་རྙེད་ན་དེ་ལ་ཡང་གཟོད་ཁ་བསྒྱུར་བའི་སྒོ་ནས་རུང་བར་བྱ་མི་དགོས་སོ། ། གསུམ་པ་ནི།ཁ་དོག་ཆེན་པོར་ཞེས་ཏེ། ཚོན་ཆེན་པོ་བརྒྱད་ནི། མཚལ་དང་དེ་བཞིན་རྒྱ་སྐྱེགས་བཙོད་རྣམས་དང་། །གུར་གུམ་དག་དང་མཐིང་ཤུན་ལི་ཁྲི་དང་། །སྨན་ཤིང་ལེ་བརྒན་རྩི་རྣམས་མི་རུང་སྟེ། །བརྒྱད་པོ་ཚོས་ཆེན་ཡིན་པས་བཀག་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་གུར་གུམ་གྱི་མདོག་དང་མཐུན་པའི་མེ་ཏོག་ཤེ་བ་ལི་ཀས་ཁ་བསྒྱུར་བ་གནང་ངམ་བཀག་སྙམ་ན། འོད་ལྡན་གྱི་ཕྱོགས་སྔར་བཀོད་པའི་པཎྜི་ཏ་ཁ་ཅིག་ན་རེ། གནང་སྟེ་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་སེར་པོ་ཁ་དོག་བཟང་པོ་ལོངས་སྤྱོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ངུར་སྨྲིག་རྩིའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། ཤེ་བ་ལི་ཀ་ཚོན་ཆེན་པོ་བརྒྱད་དུ་མ་འདུས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ལ་གནོད་བྱེད་བརྗོད་པ་ནི། མེ་ཏོག་དེས་ཁ་བསྒྱུར་བ་ནི་ཁ་དོག་གསལ་ཆེས་པའི་སྒོ་ནས་གུར་གུམ་དང་འདྲ་བ་ཉིད་ཡིན་ལ། སྤྱིར་བསྟན་པ་ལས་འདྲ་བ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་ཡུལ་འགའ་ཞིག་ན་བལ་ནག་པོ་དང་དཀར་པོ་དཀོན་ཅིང་རིན་ཆེ་བར་འདྲ་བ་བཀག་པ་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་སོ། །འོད་ལྡན་ལས་ཀྱང་། སྡོམ་བརྩོན་རྣམས་ནི་ཁ་དོག་གསལ་བ་ཉིད་ཆ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྒྱ་སྐྱེགས་ལ་སོགས་པ་དང་ཁ་དོག་མཐུན་པར་ཡང་དགག་པར་བསྟན་ཏོ་ཞེས་སོ། །སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པ་ནི། འོད་ལྡན་ལས། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ལོངས་སྤྱད་པ་ནི་གཏན་ཚིགས་སུ་མི་རུང་སྟེ། དེ་ནི་གདུལ་བྱའི་དབང་གིས་ཞུགས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བཤད་ལ། སྒྲུབ་བྱེད་དུ་བཀོད་པའི་ཕྱི་མ་གཉིས་ལ་མ་ 7-144a ཁྱབ་སྟེ། ངུར་སྨྲིག་དེའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་ཀྱང་གནང་བའི་ཁྱབ་པ་མེད་དེ། གུར་གུམ་བཀག་པ་བཞིན་ནོ། །ཚོན་ཆེན་པོ་བརྒྱད་དུ་མ་འདུས་ཀྱང་གནང་བའི་ཁྱབ་པ་མེད་དོ། །ཚོན་ཆེན་པོ་བརྒྱད་དང་འདྲ་བ་གཞན་བཀག་པའི་ཕྱིར་ཏེ་འདྲ་བ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་སོ། །སྨྲིག་ནི་བོད་ཀྱི་སྐད་རྙིང་ལས་འོད་ལ་འཇུག་སྟེ། བོན་གཞུང་ལས། སྨྲིག་གི་ན་བཟའ་བག་ལ་བཅུད། །ཅེས་དང་། སེམས་ཀྱི་རང་སྨྲིག་བདལ་དུ་མེད། །ཅེས་སོགས་བྲིས་སྣང་ངོ་། །དེ་ལྟར་བཤད་པའི་གྲུབ་དོན་རི་བོ་དགའ་ལྡན་པ་གང་དག་ངུར་སྨྲིག་གནང་བ་རྒྱུ་མཚན་དུ་བྱས་ནས། ལི་ཁྲི་དང་ཀ
【現代漢語翻譯】 第二，關於可以穿著未經自己染色的衣服：比丘可以再次使用其他五類出家人（即父母是沙彌、沙彌尼，以及式叉摩那女、比丘尼、其他比丘）已經用允許的顏色染過的衣服。如果比丘得到由在家人搶奪或偷盜，並已用允許的顏色染過的衣服，也不需要再次染色使其合規。 第三，關於『大顏色』：八種大顏色是：硃砂、茜草、薑黃、紅花、靛青皮、鉛丹和茜草根汁。這八種顏色因為是大顏色而被禁止。那麼，是否允許用與紅花顏色相似的石榴花染色呢？一些光明論的班智達說：『允許，因為薄伽梵享用黃色這種好顏色，而且石榴花是紅花汁的一種，石榴花也不屬於八種大顏色。』對此的反駁是：用石榴花染色，顏色非常鮮艷，與紅花相似。一般來說，經文中說相似的顏色也是不允許的。因此，在一些地方，禁止使用稀有且昂貴的黑色和白色羊毛，原因也是一樣的。光明論中也說：『苦行者不應使用鮮艷的顏色，因此也禁止使用與茜草等顏色相似的顏色。』對於上述論證的駁斥是：光明論中說，『薄伽梵享用黃色不能作為理由，因為這是應被調伏者的需要而示現的。』而且，作為論據的後兩者也不普遍適用，即使是紅花汁的一種，也不一定允許，就像禁止紅花一樣。即使不屬於八種大顏色，也不一定允許，因為其他與八種大顏色相似的顏色也被禁止，經文中說相似的顏色也是不允許的。』『Smrig』是古藏語，意思是『光』。在苯教的文獻中，有『光的衣服充滿香氣』，以及『心的自光沒有延伸』等記載。因此，那些持崗丹巴（格魯派）觀點的人，以允許使用紅花為理由，使用鉛丹和
【English Translation】 Secondly, regarding wearing clothes that have not been dyed by oneself: A Bhikshu can reuse clothes that have already been dyed with permissible colors by the other five types of ordained individuals (i.e., parents who are Shramaneras, Shramanerikas, Shikshamanas, Bhikshunis, and other Bhikshus). If a Bhikshu obtains clothes that were robbed or stolen by laypersons and have been dyed with permissible colors, there is no need to dye them again to make them compliant. Thirdly, regarding 'great colors': The eight great colors are: cinnabar, madder, turmeric, saffron, indigo skin, red lead, and Rubia cordifolia juice. These eight colors are prohibited because they are great colors. So, is it permissible to dye with pomegranate flowers, which are similar in color to saffron? Some Panditas of the Light Treatise say: 'It is permissible because the Bhagavan enjoys the good color of yellow, and pomegranate flower is a type of saffron juice, and pomegranate flower is not included in the eight great colors.' The refutation to this is: Dyeing with pomegranate flowers results in a very bright color, similar to saffron. Generally, the scriptures say that similar colors are also not allowed. Therefore, in some places, the prohibition of using rare and expensive black and white wool is for the same reason. The Light Treatise also says: 'Ascetics should not use bright colors, therefore it is also forbidden to use colors similar to madder, etc.' The refutation to the above argument is: The Light Treatise says, 'The Bhagavan's enjoyment of yellow cannot be used as a reason, because this is a manifestation according to the needs of those to be tamed.' Moreover, the latter two used as arguments are not universally applicable; even if it is a type of saffron juice, it is not necessarily allowed, just like the prohibition of saffron. Even if it is not included in the eight great colors, it is not necessarily allowed, because other colors similar to the eight great colors are also prohibited, and the scriptures say that similar colors are also not allowed.' 'Smrig' is an ancient Tibetan word meaning 'light.' In the Bon scriptures, there are records such as 'clothes of light are full of fragrance,' and 'the self-light of the mind has no extension.' Therefore, those who hold the Gandenpa (Gelug) view, using the permission to use saffron as a reason, use red lead and
ུང་ཀུ་མའི་མདོག་ཅན་ཁོ་ན་ལ་ཤ་ཐང་དུ་འབད་པ་ཡང་གཞུང་འདི་རྣམས་དང་འགལ་བ་འདྲའོ། །དེའི་ཕྱིར་ཚོན་ཆེན་པོས་ཁ་བསྒྱུར་བའི་གོས་བསྟེན་པར་མི་བྱའོ། །ཁ་ཚར་དང་ཕུན་ཚར་མ་བཅད་པ་ནི་ཁྱིམ་པའི་གོས་ཏེ། དེ་དག་ཀྱང་དགེ་སློང་གིས་བགོ་བར་བསྟེན་པར་མི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། ཁ་བསྒྱུར་བ་དང་ཁ་དོག་ཆེན་པོར་བསྒྱུར་བ་ཡང་མི་རུང་སྟེ། དེ་ལ་སོ་སོར་བཀག་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་གིས་གཙུག་ལག་ཁང་གི་ནང་དུ་ཁྱིམ་པའི་གོས་དེའི་སྟེང་དུ་ངུར་སྨྲིག་གིས་གཡོགས་ཏེ་བསྟེན་པར་བྱའོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཁྱིམ་པའི་གོས་ནི་འདྲ་བ་གྱོན་ཀྱང་ཉེས་བྱས་སུ་བཤད་དོ། །ལམ་དུ་གོས་བརྙས་པ་ནི་ཐུན་མོང་ཉིད་ཡིན་ནོ། །སུ་དང་ཐུན་མོང་ཞེ་ན། གྲོགས་དག་དང་ངོ་། །གྲོགས་ཀྱི་ཁྱད་པར་དགེ་སློང་དང་དགེ་ཚུལ་དག་དང་ངོ་། །གོས་བརྙས་པ་དེ་གོས་གཅིག་ཉིད་ཡིན་ན་བསླབ་པ་རྒན་རབས་ནས་བརྩམས་ཏེ་ཇི་སྲིད་དུ་སླེབས་པའི་སྟེང་དུ་གཡོག་གོ། གོས་འདི་གང་ཟག་ཆེ་གེ་མོ་ལ་གཡར་པོར་སྦྱིན་ནོ་ཞེས་དམིགས་ཀྱིས་མ་བསྔོས་པར་སྤྱིར་གཡར་པོར་བྱིན་ན། གཞན་གོན་པ་ལས་བཤུས་ཏེ་རང་གིས་གྱོན་ཏེ་ 7-144b བཅག་པར་ཏེ་འཆག་ཏུ་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། ། བཞི་པ་ནི། ཁྱིམ་པ་ལ་སོགས་པ་སྦྱིན་བདག་བསོད་ནམས་འདོད་པས་དགེ་སློང་མགྲོན་དུ་བོས་ན་རས་དཀར་པོ་ཁ་ཚར་མ་བཅད་པ་མན་ཆད་ནས་ཁ་ཚར་བཅད་ཅིང་གོས་བཟོ་བྱས་ཀྱང་གསར་པའི་ཐ་སྙད་འཐོབ་པ་ཡན་ཆད་གསར་པ་ལ་གོས་འདིའི་སྟེང་དུ་བརྫིར་གསོལ་ཞེས་ཟེར་ན། དགེ་སློང་དེས་གོས་དེའུ་རི་མི་རྟག་པས་ཉེས་པར་འགྱུར་བའི་ཡིད་ལ་བྱེད་པས་སྟེང་དུ་རྐང་པ་གཉིས་ཀྱིས་བརྫི་བར་བྱའོ། །གསར་པར་མ་ཟད་གོས་དཀར་པོ་རྙིང་པ་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་དུ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་བྱ་དགོས་ཏེ། གཞན་གྱི་གོས་དཀར་པོ་ལ་སྤྱད་ན་ལྟུང་བ་ན་སྨད་འབྱུང་བ་དེ་དགག་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཁ་མ་བསྒྱུར་བའི་གོས་གྱོན་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ ལོངས་པའི་གཞིར་གཏོགས་ཀྱི་ལྟུང་བྱེད། དགུ་པ་ལ། ལོངས་པའི་གཞིར་གཏོགས། དངོས་གཞི་ན་སྨད་བཅས་ཏེ་བསྟན། །ལྟུང་མེད་བསླབ་བྱ་དང་བཅས་བརྗོད། །ཡན་ལག་སེལ་བར་བཅས་ཏེ་བསྟན། །སྐབས་ཀྱི་བསླབ་པར་བྱ་བའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་ཡངས་པ་ཅན་དུ་དྲུག་སྡེས་རོལ་མོའི་སྒྲ་ཕྱུང་བ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རྒྱགས་པ་འཕེལ་བ་སྟེ། ལོངས་པའི་གཞིར་གཏོགས་ཞེས་གསུངས་ལ། ཊཱི་ཀ་ལས། ལོངས་པ་ནི་རྒྱགས་པ་ཡིན་ལ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རིན་པོ་ཆེ་རང་གི་མ་ཡིན་པ་དང་། མཚོན་ཆ་དང་རོལ་མོའི་ཆ་བྱད་ལས་རང་ངམ་བསྐོས་པ་རེག་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་ལ་རེག་པའི་ཡུལ་དང་། གང་གིས་རེག་པའི་རྟེན་ནོ། །ད
【現代漢語翻譯】 如果僅僅致力於將袈裟染成藏紅花的顏色，似乎也與這些論典相悖。因此，不應穿著用鮮艷顏色改染的衣服。未經裁剪的布料是俗家人的衣服，比丘也不應穿著。 《 टीका 》中說：『改染或染成鮮艷的顏色也是不允許的，因為對此有單獨的禁令。』比丘應在寺廟中將俗家人的衣服蓋上袈裟色后穿著。《註解》中說：『即使穿著相似的俗家衣服，也會被認為是犯戒。』在路上弄髒衣服是常見的。與誰常見呢？與道友們。道友的差別在於比丘和沙彌。如果弄髒的衣服只有一件，那麼從老一輩的學僧開始，直到現在都要蓋上。如果沒有特別指定將這件衣服借給某人，而是普遍地借出去，那麼就不要脫下別人的衣服自己穿，然後去毀壞或行走。 第四，如果俗家人等施主想要積攢功德，邀請比丘赴宴，從未經裁剪的白布開始，直到裁剪並製作成衣服，獲得『新』的名稱為止，如果說『請將這件新衣服踩在上面』，那麼比丘應該用雙腳踩在上面，心中想著這件衣服是不穩定的，會帶來過失。不僅是新衣服，舊的白布也應該這樣做，因為必須阻止因使用他人的白布而產生的墮落。穿著未經改染的衣服會犯墮罪。 ༈ 屬於增長的墮罪 第九，屬於增長。正文包括責備和教導。無罪包括學習和講述。分支包括區分。這是此時應該學習的內容。 首先，起因是在廣嚴城，六群比丘演奏音樂，因此制定了墮罪。應該禁止的是增長，即屬於增長的基礎。 टीका 中說：『增長就是肥胖。』因此，根本是具有戒律的比丘觸控不屬於自己的珍寶、武器和樂器，或者自己觸控，或者由他人觸控所導致的墮罪。分支有四個，首先是基礎的分支，有兩個：觸控的對象和觸控的所依。
【English Translation】 It seems contradictory to these treatises to strive only to dye the robes in the color of saffron. Therefore, one should not wear clothes that have been altered with bright colors. Uncut cloth is the clothing of laypeople, and monks should not wear them either. In the 《 टीका 》, it says: 'It is also not permissible to alter the color or change it to a bright color, because there is a separate prohibition against it.' A monk should cover the layman's clothes with kasaya color in the temple and wear them. The 《Commentary》 says: 'Even wearing similar layman's clothes is said to be a transgression.' It is common to get clothes dirty on the road. Who is it common with? With friends. The difference between friends is monks and novices. If there is only one piece of clothing that is soiled, then it should be covered from the older generation of learners until now. If it is not specifically designated to lend this garment to someone, but is generally lent out, then do not take off someone else's garment and wear it yourself, and then go to destroy or walk. Fourth, if laypeople and other patrons want to accumulate merit and invite monks to a feast, starting from uncut white cloth, until it is cut and made into clothing, and the name 'new' is obtained, if they say, 'Please step on this new garment,' then the monk should step on it with both feet, thinking that this garment is unstable and will bring faults. Not only new clothes, but old white cloth should also be treated in the same way, because it is necessary to prevent the downfall caused by using other people's white cloth. Wearing undyed clothes is a transgression. ༈ A transgression pertaining to possessions. Ninth, pertaining to possessions. The main subject is taught with reproaches. The absence of transgression is stated with precepts. The branches are taught with distinctions. This is what should be learned in this context. First, the basis is that in Vaishali, the group of six produced the sound of music, hence the transgression was established. What should be prohibited is increasing possessions, which is said to be the basis of possessions. The 《 टीका 》 says: 'Possessions are increase.' Therefore, the actual transgression is that a monk with vows touches precious things, weapons, and musical instruments that do not belong to him, or touches them himself, or caused by others touching them.
ང་པོ་ནི། རིན་པོ་ཆེའི་ཆོས་བདུན་ལྡན་དང་། རིན་པོ་ཆེར་སྨོས་པ་ཆོས་བཞི་ལྡན་ནོ། །དང་པོ་ཆོས་བདུན་ནི། རིན་པོ་ཆེ་ 7-145a ཡིན་པ་དང་། རང་གི་མ་ཡིན་པ་དང་། དགོས་པའི་ཕྱིར་རུང་བ་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་དང་། ཆུད་འཛའ་བའི་རྐྱེན་དང་མི་ལྡན་པ་དང་། ཐོབ་པར་ལྕོགས་པ་ན་གནས་པ་དང་། མི་མ་ཡིན་པའི་གནས་ན་དེ་དག་གི་བསོད་ནམས་ལས་གྲུབ་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། སྦྱིན་བདག་གི་བསོད་ནམས་འདོད་པས་བསྟབས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། རིན་པོ་ཆེ་རང་གི་མིན་པ་དང་ཞེས་པ་དང་། དགོས་པའི་ཕྱིར་རུང་བ་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་ནི་ཞེས་པ་དང་། ཆུད་མི་ཟ་བའི་ཕྱིར་སེམས་ཀྱིས་ནི་མ་གཏོགས་སོ་ཞེས་པ་དང་། ལྕོགས་པ་ཉིད་ན་དེ་རྫོགས་སོ་ཞེས་སྔར་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་བ་དང་། མི་མ་ཡིན་པའི་གནས་ན་གལ་ཏེ་དེ་དག་གི་བསོད་སྙོམས་ཀྱི་བྱུང་བ་ཞེས་དང་། ཞུ་བ་ལས། ལྷ་རྫས་ཀྱི་རིན་པོ་ཆེའམ་རིན་པོ་ཆེར་གཏོགས་པ་ལ་རེག་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཆོས་ཉན་དུ་གཞུག་པའི་ཕྱིར་རིན་པོ་ཆེ་ལས་བྱས་པའི་སེང་གེའི་ཁྲི་ལ་ཞེས་གསུངས་པ་སྒྲུབ་བྱེད་དུ་སྦྱར་བ་སྟེ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་རིན་པོ་ཆེར་སྨོས་པ་ཆོས་བཞི་ལྡན་ནི། མཚོན་དང་རོལ་མོའི་ཆ་བྱད་ཡིན་པ་དང་། དགོས་པའི་ཕྱིར་རུང་བ་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་དང་། ཆུད་ཟ་བའི་རྐྱེན་དང་མི་ལྡན་པ་དང་། ཐོབ་པར་ལྕོགས་པ་ན་གནས་པ་སྟེ་གཡུལ་དུ་སྤྱད་པའི་མཚོན་ཆ་དང་རོལ་མོར་སྤྱད་པའི་ལག་ཆའོ། །དགོས་པའི་ཕྱིར་རུང་བ་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་ནི་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཐ་མ་གཉིས་ནི་སྔ་མ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་གང་གིས་རེག་པའི་རྟེན་ནི། དོན་ཁྱད་པར་ཅན་སྒྲུབ་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་ཆོས་ཉན་དུ་གཞུག་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རང་གིས་རེག་པའམ་གཞན་ལ་ 7-145b ངག་གི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་བསྒོས་ཏེ་མངོན་སུམ་དུ་རེག་པར་གཞུག་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་རེག་པ་རྫོགས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། གསེར་དངུལ་ལ་སོགས་པ་རིན་པོ་ཆེ་རང་གི་མ་ཡིན་པ་དང་ཞེས་གསུངས་ཏེ། གཞན་གྱི་རིན་པོ་ཆེ་དང་། བདག་པོ་གཏན་མེད་ཀྱི་རིན་པོ་ཆེ་དང་། རིན་པོ་ཆེ་རང་གི་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། གཞན་གྱི་རིན་པོ་ཆེའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ནི་མཚོན་པ་ཙམ་སྟེ་བདག་པོ་གཏན་མེད་ཀྱི་རིན་པོ་ཆེ་ཡང་འདིར་གཏོགས་ཏེ། རྩ་བ་ལས། རང་གི་མ་ཡིན་པ་ཞེས་གསུངས་པས་གཞན་གྱི་ཡིན་པ་དང་། བདག་པོ་གཏན་མེད་གཉིས་ཀ་ཡང་རང་གི་མ་ཡིན་པར་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་ཡང་ཊཱི་ཀ་ལས། རང་གི་ལ་ནི་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་ཏེ། རང་གི་ཡིན་པ་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བས་ཀྱང་གྲུབ་བོ། །འོ་ན་རང་གཞན་ཐུན་མོང་དུ་
【現代漢語翻譯】 第一種情況是：具備七種珍寶的條件，以及被稱為珍寶的四種條件。 首先，七種條件是：是珍寶；不是自己的；爲了需要而合適；不具備浪費的因緣；處於能夠獲得的狀態；不是非人（指天龍八部等）之處由他們的福德所成就；不是施主因希求福德而祈求得來的。如經文所說：『不是珍寶自己的』，『爲了需要而合適』，『爲了不浪費，所以用心』，『在能夠獲得的狀態下圓滿』，這些都與之前所說的要點相符。如經文所說：『在非人之處，如果是他們的福德所生』。律經中說：『如果觸碰天物的珍寶或屬於珍寶之物，會犯輕罪』。如經文所說：『爲了聽聞佛法，在珍寶所造的獅子座上』，這些都可以作為論證，按照順序排列。 第二種情況是：被稱為珍寶的四種條件是：作為武器和樂器的組成部分；爲了需要而合適；不具備浪費的因緣；處於能夠獲得的狀態。例如，用於戰爭的武器和用於演奏的樂器。如經文所說：『爲了需要而合適』，最後兩種條件與之前相同。 第二，憑藉什麼接觸的所依是：不是爲了成就特殊的意義，如經文所說：『爲了聽聞佛法』。 關於意樂的支分，有兩種：想與之前相同。動機是：自性上的慾望持續不斷。 加行是：自己接觸或通過語言的表示讓別人接觸，從而使其顯現地接觸。 究竟是：接觸圓滿。 第二種情況是：如經文所說：『金銀等不是珍寶自己的』，指的是：別人的珍寶，沒有主人的珍寶，以及不是珍寶自己的。註釋中說：『是別人的珍寶』。這只是一個例子，沒有主人的珍寶也屬於這種情況，因為根本經中說：『不是自己的』，別人的和沒有主人的，都同樣不是自己的。另外，註釋中說：『自己的則被視為捨棄的墮罪』，這也說明了自己的被排除在外。那麼，自己和他人共同擁有的呢？
【English Translation】 The first is: possessing the seven conditions of precious jewels, and the four conditions of being called a precious jewel. First, the seven conditions are: being a precious jewel; not being one's own; being suitable for the sake of need; not possessing the cause of waste; being in a state where it can be obtained; not being produced from the merit of non-humans (such as nagas, etc.) in a non-human place; not being obtained by the patron's desire for merit. As the scripture says: 'Not the precious jewel's own,' 'Suitable for the sake of need,' 'In order not to waste, therefore with mind,' 'Complete in the state of being able to obtain,' these are in accordance with the key points previously mentioned. As the scripture says: 'In a non-human place, if it is produced by their merit.' In the Vinaya Sutra it says: 'If one touches a celestial precious jewel or something belonging to a precious jewel, it becomes a minor offense.' As the scripture says: 'For the sake of hearing the Dharma, on a lion throne made of precious jewels,' these can be used as arguments, arranged in order. The second is: the four conditions of being called a precious jewel are: being a component of weapons and musical instruments; being suitable for the sake of need; not possessing the cause of waste; being in a state where it can be obtained. For example, weapons used in war and instruments used for playing music. As the scripture says: 'Suitable for the sake of need,' the last two conditions are the same as before. Second, what is the basis for touching: it is not for accomplishing a special meaning, as the scripture says: 'For the sake of hearing the Dharma.' Regarding the branches of intention, there are two: perception is the same as before. Motivation is: the desire by nature is continuous. The application is: touching oneself or causing others to touch through verbal expression, thereby making it manifestly touch. The ultimate is: the completion of touching. The second case is: as the scripture says: 'Gold, silver, etc. are not the precious jewel's own,' referring to: another's precious jewel, a precious jewel with no owner, and not the precious jewel's own. The commentary says: 'It is another's precious jewel.' This is just an example, a precious jewel with no owner also belongs to this case, because the root scripture says: 'Not one's own,' both another's and no owner's are equally not one's own. Furthermore, the commentary says: 'One's own is shown as an offense of abandonment,' this also shows that one's own is excluded. Then, what about something jointly owned by oneself and others?
དབང་བའི་རིན་པོ་ཆེ་ལ་རེག་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་རིགས་ཀྱི། ལོངས་པའི་གཞིར་གཏོགས་པའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་ནི་མི་འགྱུར་ཏེ། རིན་པོ་ཆེ་རང་གི་མ་ཡིན་པ་དང་ཞེས་རང་གི་མ་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་གསུངས་ལ། རང་གཞན་ཐུན་མོང་དུ་དབང་བ་ནི་རང་གི་ཡང་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་སློང་གིས་རིན་པོ་ཆེ་སྣ་བདུན་ལ་རེག་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། ཞུ་བ་ལས། བུད་མེད་རིན་པོ་ཆེ་ལ་སོགས་པ་ལྔ་ལ་རེག་ན་གཞི་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་ཉེས་པར་འགྱུར་ལ། ནོར་བུ་རིན་པོ་ཆེ་དང་། འཁོར་ལོ་རིན་པོ་ཆེ་ལ་རེག་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་སོ། །དྲི་བ་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པ་ལས། གཞི་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་གྱི་དོན་ནི་འདི་ཡིན་ཏེ། ཀུན་རྫོབ་ཏུ་ཆགས་པའི་སེམས་ཀྱིས་བུད་མེད་རིན་པོ་ཆེ་ལ་རེག་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ། །གལ་ཏེ་མ་ཡིན་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ཁྱིམ་བདག་དང་བློན་པོ་རིན་པོ་ 7-146a ཆེ་དག་ལ་འདོད་ཆགས་དང་ལྡན་པའི་སེམས་ཀྱིས་རེག་ན་སྦོམ་པོའོ། །གལ་ཏེ་མ་ཡིན་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །གླང་པོ་ཆེ་དང་རྟ་རིན་པོ་ཆེ་ལ་རེག་ན་ཀུན་ཏུ་ཆགས་པའི་སེམས་ཀྱིས་རེག་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །གལ་ཏེ་མ་ཡིན་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་བཤད་དོ། །རིན་པོ་ཆེ་དེར་སྨོས་པ་རང་གི་ཡིན་ཡང་རུང་མ་ཡིན་ཡང་རུང་སྟེ། དེ་ལ་རང་གིས་རེག་གམ་གཞན་རེག་ཏུ་བཅུག་ན་ལྟུང་བ་འདིའི་བྱེད་པ་པོ་ཡིན་ནོ། །རིན་པོ་ཆེར་སྨོས་པ་དེ་ནི་གཡུལ་དུ་སྤྱད་པའི་མཚོན་ཆ་དང་། རོལ་མོར་སྤྱད་པའི་ལག་ཆའོ། །རིན་པོ་ཆེ་དང་མཚོན་ཆ་དང་རོལ་མོའི་ཆ་བྱད་དང་གསུམ་པོ་དེ་དག་ནི་རང་གི་དགོས་པའི་ཕྱིར་རུང་བ་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་མུ་ཏིག་མིག་ཕུག་པ་དང་། མདའ་མདེའུ་ཡོད་པ་དང་། པི་ཝཾ་རྒྱུ་དང་བཅས་པ་ལྟ་བུ་ནི་རེག་གམ། རེག་ཏུ་བཅུག་ན་ལྟུང་བྱེད་དངོས་གཞིའོ། །གསུམ་པོ་དེ་དག་ནི་རང་རང་གི་དགོས་པའི་ཕྱིར་རུང་བ་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་མ་ཡིན་པ་ནི་ཉེས་བྱས་ཀྱི་བྱེད་པ་པོའོ། ། ༈ ལྟུང་མེད་བསླབ་བྱ་དང་བཅས་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ནི། རིན་པོ་ཆེ་དང་དེར་སྨོས་པ་དེ་གཉིས་གནས་གང་ཡང་རུང་བ་ན་འདུག་པ་ནི་ལྟུང་བའི་བྱེད་པ་པོ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ། གཙུག་ཁང་དང་དེའི་ཉེ་འཁོར་ན་འདུག་པ་ལ་རྫས་དེ་དགེ་སློང་རང་གིས་བདག་གིར་བྱ་བ་དང་མ་འབྲེལ་བའི་རྫས་ཆུད་མི་ཟ་བ་ཡོངས་སུ་བསྐྱང་བར་བྱ་བའི་སེམས་ཀྱིས་རེག་གམ། རེག་ཏུ་བཅུག་པ་ནི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་ལ་མ་གཏོགས་སོ། །རིན་པོ་ཆེའམ་དེར་སྨོས་པ་བདག་པོ་ལས་འཁྱམས་ཏེ། གཙུག་ལག་ཁང་ངམ་དེའི་ཉེ་འཁོར་ན་འདུག་པ་དེ་ཡལ་བར་མི་འདོར་རོ། །ཡལ་བ་ཇི་ལྟར་མི་འདོར་ན་དངོས་པོ་དེ་ཞག་བདུན་ནམ་བརྒྱད་དུ་བསྡུ་སྐྱོགས་བྱའོ། །དགེ་སློང་དེས་བསོད་སྙོམས་ལ་སོགས་པའི་དོན་དུ་ལམ་གཡོགས་སུ་དངོས་པོ་དེ་དག་འཁྱམས་ཏེ་ 7-146b གཙུག་ཁང་དེའི་ཉེ
【現代漢語翻譯】 問：如果觸碰珍寶會怎麼樣？答：會構成捨棄墮罪，但不會構成屬於受用的墮罪。因為經中說，『不是珍寶自己的』，意為不是自己的所有物。而自己與他人共同擁有的，也屬於自己的。 問：比丘如果觸碰七寶會怎麼樣？答：經文中說，觸碰女寶等五種寶物，會根據情況構成不同的罪過；觸碰摩尼寶和輪寶，則構成墮罪。廣釋中解釋說，『根據情況』的意思是：如果以貪執之心觸碰女寶，則構成僧殘罪；如果不是，則構成惡作罪。如果以貪愛之心觸碰家主和大臣寶，則構成粗罪；如果不是，則沒有墮罪。如果觸碰象寶和馬寶，以貪執之心觸碰，則構成惡作罪；如果不是，則沒有墮罪。 經中所說的珍寶，無論是自己的還是不是自己的，自己觸碰或讓他人觸碰，都是此墮罪的作者。經中所說的珍寶，是指用於戰爭的武器和用於娛樂的樂器。珍寶、武器和樂器這三者，如果是爲了自己的需要而允許使用的，比如穿孔的珍珠、帶箭的弓箭、帶弦的琵琶等，觸碰或讓他人觸碰，則構成真實的墮罪。如果這三者不是爲了各自的需要而允許使用的，則是惡作罪的作者。 第二部分：講述無墮罪的教誡 問：珍寶和經中所說的物品，無論在何處，如果放置在那裡，是否構成墮罪的作者？答：不是的。如果在寺廟或其附近，這些物品與比丘自己無關，爲了不浪費這些物品，爲了完全守護它們，而觸碰或讓他人觸碰，則不構成墮罪。如果珍寶或經中所說的物品從主人那裡丟失，在寺廟或其附近，不要遺棄它們。如何不遺棄呢？將這些物品收集起來存放七天或八天。如果比丘爲了乞食等目的，在路上遇到這些丟失的物品，在寺廟附近...
【English Translation】 Question: What happens if one touches a precious jewel? Answer: It constitutes an abandonment downfall, but not a downfall pertaining to enjoyment. Because it is said in the scriptures, 'not the jewel's own,' meaning not one's own possession. And what is owned in common with others is also one's own. Question: What happens if a bhikshu touches the seven precious things? Answer: The scriptures say that touching the five precious things such as the woman jewel constitutes offenses according to the situation; touching the mani jewel and the wheel jewel constitutes a downfall. The extensive commentary explains that 'according to the situation' means: if one touches the woman jewel with a mind of attachment, it constitutes a sanghavasesa offense; if not, it constitutes a dushkrita offense. If one touches the householder and minister jewels with a mind of desire, it constitutes a sthulatyaya offense; if not, there is no downfall. If one touches the elephant jewel and horse jewel with a mind of attachment, it constitutes a dushkrita offense; if not, there is no downfall. The precious jewels mentioned, whether one's own or not, one is the author of this downfall if one touches them oneself or causes others to touch them. The precious jewels mentioned refer to weapons used in war and musical instruments used for entertainment. These three, jewels, weapons, and musical instruments, if they are allowed for one's own needs, such as pierced pearls, arrows with arrowheads, and lutes with strings, touching them or causing others to touch them constitutes a real downfall. If these three are not allowed for their respective needs, then one is the author of a dushkrita offense. Part Two: Explaining the precepts without downfall Question: If precious jewels and the items mentioned therein are placed in any location, does it constitute the author of a downfall? Answer: No. If in a monastery or its vicinity, these items are unrelated to the bhikshu himself, and in order not to waste these items, in order to completely protect them, touching them or causing others to touch them does not constitute creating a downfall. If a precious jewel or an item mentioned therein is lost from its owner and is in a monastery or its vicinity, do not abandon it. How not to abandon it? Collect these items and store them for seven or eight days. If the bhikshu encounters these lost items on the road for the purpose of alms or other purposes, near the monastery...
་འཁོར་ན་འདུག་ན་སའམ་ལོ་མའི་ཚོགས་དག་གིས་གཡོག་པར་བྱའོ། །རྫས་དེའི་བདག་པོ་ང་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་ཞིང་བསླངས་ན་དེའི་ཚིག་རྫས་དེའི་རྟགས་ཐམས་ཅད་ལ་མ་བབ་པར་ཁོ་བོའི་ཡིན་ནོ་ཟེར་བ་ལ་སྦྱིན་པར་མི་བྱའོ། །རྫས་དེའི་བདག་པོ་ཞག་བདུན་བརྒྱད་དུ་འོངས་པར་མ་གྱུར་ན། ཞག་བདུན་བརྒྱད་འདས་པ་དེའི་འོག་ཏུ་རྫས་དེ་དགེ་འདུན་གྱི་མཛོད་དུ་གཞུག་པར་བྱའོ། །དགེ་འདུན་གྱི་མཛོད་དུ་ཇི་སྲིད་བཞག་ཅེ་ན། ཟླ་བ་དྲུག་གི་མཐའ་ཚུན་ཆད་དུ་བཅང་བར་བྱའོ། །ཟླ་བ་དྲུག་གི་འོག་ཏུ་བདག་པོ་མ་འོངས་ན་རྫས་དེ་སངས་རྒྱས་སམ་དགེ་འདུན་གྱི་རིས་གང་ནས་རྙེད་པ་དེར་ལོངས་སྤྱད་དུ་རུང་ངོ་། །རྫས་དེ་སངས་རྒྱས་དང་དགེ་འདུན་ལ་རུང་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ན་རྫས་རུང་བ་མ་ཡིན་པ་དེས་རུང་བ་བརྟན་པོ་ཉོ་བར་བྱའོ། །གལ་ཏེ་རྫས་མི་རུང་བས་རུང་བ་གཞན་ཉོས་སམ་རུང་ན་སྤྱད་པ་དེའི་ཚེ་བདག་པོ་འོངས་པར་གྱུར་ན་ཁྱོད་ཀྱི་རྫས་འདི་སངས་རྒྱས་དང་དགེ་འདུན་ལ་དབུལ་བར་རིགས་སོ། །ཞེས་རྗེས་སུ་གནང་བ་གསོལ་ཏེ་བདག་པོས་མི་སྟེར་ན་བདག་པོ་ལ་རྫས་དེ་ཕྱིར་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །གལ་ཏེ་བདག་པོས་རྫས་དེའི་སྐྱེད་སློང་བ་ཁོ་བོ་ཅག་གིས་ཁྱོད་ཀྱི་རྫས་ཆུད་མ་ཟོས་བར་ཡོངས་སུ་བསྐྱངས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ཉིད་དྲིན་ཆེ་བར་མི་སེམས་སམ་ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། བསྐྱེད་སྦྱིན་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། ། ༈ ཡན་ལག་སེལ་བར་བཅས་ཏེ་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ལ། གཞི་ཡི་ཡན་ལག་བརྗོད་པ་དང་། །ཡན་ལག་དེ་ཡི་སེལ་བའོ། ། ༈ གཞི་ཡི་ཡན་ལག་བརྗོད་པ། དང་པོ་ནི། དགོས་པའི་ཕྱིར་རུང་བ་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་ནི་དངོས་གཞིའོ་ཞེས་སྔར་སྨོས་ན་རུང་བ་ཉིད་དེ་གང་ཞེ་ན། ནོར་བུ་དང་མུ་ཏིག་དང་བཻ་ཌཱུཪྻ་ལ་སོགས་པ་དུང་གཡས་འཁྱིལ་གྱི་བར་ལ་ནི་བདར་བ་དང་ཕུག་པ་ཉིད་དགོས་པའི་ཕྱིར་རུང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དེའི་ཕྱིར་དགེ་ 7-147a སློང་གིས་རེག་གམ། རེག་ཏུ་བཅུག་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །གསེར་དངུལ་སོགས་རིན་པོ་ཆེ་ལས་བྱས་པའི་མགུལ་རྒྱན་དང་། ལག་ངར་ལ་བཀོན་པའི་གདུ་བུ་ཅན་དང་། དཔུང་རྒྱན་དང་། དོ་ཤལ་དང་ཞེས་པ་ནི་དུལ་ལྷས་མུ་ཏིག་གི་དོ་ཤལ་རིང་དུ་འཕྱང་བའོ། །སེ་མོ་དོ་ཞེས་པ་དུལ་ལྷས་མུ་ཏིག་གི་སེ་མོ་དོ་ནུ་མ་སླེབ་ཙམ་དུ་འཕྱང་བའོ་ཞེས་སོ། །དེའི་ཕྱིར་སེ་རལ་ཏུ་འཕྱང་བའི་དོ་ཤལ་ཉིད་དུ་གནས་པ་ཡང་དགོས་པའི་ཕྱིར་རུང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ། དེ་ལ་དགེ་སློང་གིས་རེག་གམ་རེག་ཏུ་བཅུག་ན་ལྟུང་བྱེད་དངོས་གཞིའོ། །དེ་རྣམས་རང་རང་གི་དབྱིབས་ལས་ཉམས་པ་ལ་རེག་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །པི་ཝཾ་དང་ཞེས་པ་ཕྲན་ཚེགས་ཊཱི་ཀ་ལས། པི་ཝཾ་ནི་སིལ་སྙན་གྱི་ཁྱད་པར་ལ་བྱ་སྟེ་ད་ལྟར་ནི་མི་སྣང་ངོ་། །ཁ་ཅིག་ནི་པི་ཝཾ་རབ་ཏུ་གྲགས་པ་ལ་ཡང་པི་ཝཾ་ཞེས་ཟེར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ།
【現代漢語翻譯】 如果（僧人）住在那裡，應該用樹葉或樹枝遮蓋（遺失物）。如果有人聲稱『這是我的東西』並要求取回，如果他的話語和物品的特徵不符，就不要把東西給他。如果物品的主人在七八天內沒有出現，那麼七八天過後，應該把物品放入僧團的倉庫里。放入僧團的倉庫里要放多久呢？應該保管到六個月為止。六個月后，如果主人還沒有出現，那麼這件物品可以被發現它的寺院或僧團使用。如果這件物品不適合供養佛或僧團，那麼應該用這件不適合的物品購買適合的、有價值的物品。如果用不適合的物品購買了其他適合的物品，或者已經使用了，這時主人出現了，就應該請求允許，說：『你的這件物品應該供養給佛和僧團。』如果主人不同意，就把物品還給主人。如果主人索要物品的增值部分，就應該說：『我們沒有浪費你的物品，而是妥善保管了，難道你不覺得這應該感恩嗎？』 註釋：不給予增值部分。 分支的區分和闡述 第三部分包括：說明根本分支和區分這些分支。 說明根本分支 第一部分是：之前說過，因為需要而變得適合使用的東西是正題。那麼，什麼是適合使用的呢？珍珠、寶石、青金石等，直到右旋海螺，因為需要打磨和鉆孔，所以才是適合使用的。因此，比丘可以觸控或讓別人觸控嗎？如果觸控或讓別人觸控，就會犯墮罪。金銀等貴重物品製成的項鍊，戴在手腕上的手鐲，臂環和項鍊，這裡『杜拉哈』是指長長的珍珠項鍊。『塞摩多』是指杜拉哈珍珠項鍊垂到乳房的位置。因此，垂到胸前的項鍊，因為需要，所以才是適合使用的。與之前的內容結合起來，比丘觸控或讓別人觸控這些就會犯墮罪，是正題。如果觸控這些物品損壞的部分，就會犯輕罪。『琵琶』，在小注疏中說：琵琶是一種特殊的鐃鈸，現在已經看不到了。有些人說，非常著名的琵琶也叫琵琶。
【English Translation】 If (a monk) is staying there, it should be covered with leaves or branches. If someone claims, 'This is my thing' and asks to take it back, if his words and the characteristics of the item do not match, then do not give the item to him. If the owner of the item does not appear within seven or eight days, then after seven or eight days, the item should be placed in the monastery's treasury. How long should it be kept in the monastery's treasury? It should be kept for up to six months. After six months, if the owner has not appeared, then this item can be used by the monastery or sangha that found it. If the item is not suitable for offering to the Buddha or the sangha, then this unsuitable item should be used to purchase suitable and valuable items. If other suitable items are purchased with the unsuitable item, or if it has already been used, then one should ask for permission, saying, 'This item of yours should be offered to the Buddha and the sangha.' If the owner does not agree, return the item to the owner. If the owner asks for the increased value of the item, one should say, 'We have not wasted your item, but have taken good care of it. Don't you think this should be appreciated?' Commentary: Do not give the increased value. Distinction and Elaboration of Branches The third part includes: explaining the fundamental branches and distinguishing these branches. Explanation of the Fundamental Branches The first part is: As mentioned before, things that become suitable for use because of need are the main topic. So, what is suitable for use? Pearls, gems, lapis lazuli, etc., up to right-spiraling conch shells, are suitable for use because they need to be polished and drilled. Therefore, can a bhikshu touch or allow others to touch them? If he touches or allows others to touch them, he commits a transgression. Necklaces made of precious materials such as gold and silver, bracelets worn on the wrists, armlets, and necklaces, where 'Dulha' refers to long pearl necklaces. 'Semodo' refers to Dulha pearl necklaces hanging down to the breasts. Therefore, necklaces hanging down to the chest are suitable for use because they are needed. Combining with the previous content, a bhikshu touching or allowing others to touch these would commit a transgression, which is the main topic. If one touches the damaged parts of these items, one commits a minor offense. 'Piwang', in the small commentary, it says: Piwang is a special kind of cymbal, which is no longer seen now. Some say that the very famous Piwang is also called Piwang.
།འོད་མ་དང་ཞེས་པ་ནི་ཀུ་བ་འོད་མ་ཅན་ལ་བྱའོ། །འོད་མ་ཞེས་བྱ་བའི་གླིང་བུ་ནི་མིན་ཏེ་དེ་ལ་རྒྱུད་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །བ་ལ་རི་དང་མ་ཧ་ཏི་དང་སུ་ཀྴོ་ཀ་རྣམས་ནི་རྒྱུད་དང་བཅས་པ་ཉིད་ན་རེག་པ་ལ་དངོས་གཞིའོ། །རྒྱུད་མེད་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །དེས་ན་རྒྱུད་བཅས་ཀྱི་པི་ཝཾ་དང་གླིང་བུ་གཉིས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཡང་བརྟག་གོ། དུང་དང་། རྔ་བོ་ཆེ་དང་། རྔ་པ་ཊ་ཧ་དང་ཞེས་པ་ནི་རྔའི་ཕྱོགས་གཅིག་པགས་པས་གཡོགས་ལ། ཕྱོགས་གཅིག་མ་གཡོགས་པར་གསུངས་སོ། །རྫ་རྔ་ནི་རྫ་མ་ལ་པགས་པས་གཡོགས་པ་སྟེ་རྫ་ཡང་རྡོ་བའི་ཆ་ཤས་ཡིན་པས་བྲག་ཆ་ལས་སྒྲ་ཀླག་ཅོར་ཆེར་འབྱུང་བས་དེ་རྣམས་ནི་སྒྲ་འབྱིན་པ་ལ་རེག་ན་དངོས་གཞིའོ། །སྒྲ་མི་འབྱིན་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །གཞུ་ནི་རྒྱུད་དང་བཅས་པ་ཉིད་ན་སྔ་མ་ལྟར་དངོས་གཞིའོ། །རྒྱུད་མེད་པ་ལ་རེག་ན་ཉེས་ 7-147b བྱས་སོ། །རལ་གྲི་དང་། རལ་གྲི་སྐྱོག་པོ་དང་། རལ་གྲི་སོ་གཅིག་པ་དང་། མདུང་དང་། ཕན་ཚུན་དུ་འཕང་བའི་མདུང་དང་། ལྕགས་ཀྱུ་རྣམས་ནི་རང་རང་གི་དངོས་པོ་དེ་ཉིད་ཡིན་ན་རེག་ན་དངོས་གཞིའོ། །དངོས་པོ་ལས་ཉམས་པ་ལ་རེག་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །མདའ་དང་། ལྕགས་མདའ་དང་། མདའ་ཕྱེད་ལྕགས་ལས་བྱས་པ་རྣམས་ནི་མདེའུ་དང་བཅས་པ་ཉིད་ལ་རེག་པ་ནི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་གཟུགས་ནི་རྒྱུ་རིན་པོ་ཆེ་ལས་བྱས་པ། ནང་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་གདུང་དང་བཅས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་དེ་ལ་རེག་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་དོ། །དེ་གཉིས་གང་རུང་རེ་རེ་མ་ཚང་བ་ལ་རེག་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །མཆོད་རྟེན་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །ཉན་ཐོས་དང་རང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་གཟུགས་རིན་པོ་ཆེ་ལས་བྱས་པ་དེ་དག་གི་སྐུ་གདུང་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་གདུང་དང་བཅས་པ་ལ་ཡང་རུང་སྟེ་དེ་ལ་རེག་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །རྒྱུ་རིན་པོ་ཆེ་མ་ཡིན་ན་ཉན་ཐོས་དང་རང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་གདུང་དང་བཅས་ཀྱང་རེག་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། །སྲེད་མེད་ཀྱི་བུ་ལ་སོགས་པའི་གཟུགས་རིན་པོ་ཆེ་ལས་བྱས་པ་ལ་རེག་ན་གསེར་སིལ་མ་ལ་རེག་པ་དང་འདྲ་བ་སྟེ་རྫས་ཙམ་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །ཉན་ཐོས་ལ་སོགས་པའི་གཟུགས་དེ་རིན་པོ་ཆེ་ལས་བྱས་པ་མིན་ན་དེ་དག་གི་རུས་པ་དང་བཅས་པ་ཡང་རུང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་གདུང་དང་བཅས་ཀྱང་རུང་སྟེ་རེག་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། ། ༈ ཡན་ལག་དེ་ཡི་སེལ་བ། གཉིས་པ་ལ། ལྟུང་མེད་ན་སྨད་བཅས་ཏེ་བསྟན། །ལྟུང་མེད་བསླབ་བྱ་བཅས་ཏེ་བརྗོད། །ལྟུང་མེད་བྱེ་བྲག་གཞན་བསྟན་པའོ། ། ༈ ལྟུང་མེད་ན་སྨད་བཅས་ཏེ་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། རིན་པོ་ཆེ་ལས་བྱས་པའི་སྐུ་གཟུགས་དེ་ལ་ནི་སྟོན་པའི་འདུ་ཤེས་ཉེ་བར་བཞག་ན་དགེ་སློང་གིས་རེག་གམ་རེག་ཏུ་བཅུག་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དུལ་ལྷས། སྟོན་ 7-148a པའི་བློས་རིན་པོ་ཆེའི་བློ་བཟློག
【現代漢語翻譯】 『光飾』指的是具有光飾的庫巴（Kuba，一種樂器）。 被稱為『光飾』的笛子不是指那種沒有弦的笛子。 巴拉里（Bala-ri，樂器名）、瑪哈提（Mahati，樂器名）和蘇克肖卡（Sukshoka，樂器名）這些樂器，因為它們有弦，所以在觸控時是根本墮罪。 如果沒有弦，則是輕罪。 因此，也應當區分有弦的琵琶和笛子的不同。 『海螺』、『大鼓』和『帕塔哈鼓』指的是鼓的一面用皮革覆蓋，而另一面沒有覆蓋。 陶土鼓是用皮革覆蓋陶土製成的，因為陶土也是石頭的一部分，所以從巖石部分發出的聲音非常大，觸控這些樂器以發出聲音是根本墮罪。 如果不能發出聲音，則是輕罪。 弓，如果它有弦，那麼就像前面一樣是根本墮罪。 如果沒有弦就觸控，則是輕罪。 劍、彎劍、單刃劍、矛、互相投擲的矛和鐵鉤，如果它們是各自的真實物品，那麼觸控就是根本墮罪。 如果物品損壞，觸控則是輕罪。 箭、鐵箭和半鐵箭，如果它們帶有箭頭，那麼觸控就是根本墮罪。 佛像，如果是用珍寶製成，並且內部裝有佛陀的舍利，那麼觸控它會產生墮罪。 如果這兩者中任何一個不完整，觸控則是輕罪。 佛塔也是如此。 聲聞和獨覺的雕像，如果是用珍寶製成，並且裝有他們的舍利或佛陀的舍利，那麼觸控它則是輕罪。 如果不是用珍寶製成，即使裝有聲聞和獨覺的舍利，觸控也沒有罪過。 觸控像無貪子（Sredmed kyi bu，人名）等用珍寶製成的雕像，就像觸控金粉一樣，只是對物品本身的輕罪。 如果聲聞等的雕像不是用珍寶製成，即使裝有他們的骨頭或佛陀的舍利，觸控也沒有罪過。 分支的分解： 第二部分分為：沒有墮罪但有責備的；沒有墮罪但有應學之處的；沒有墮罪的其他區分。 沒有墮罪但有責備的： 第一種情況是：如果對用珍寶製成的雕像持有『這是導師』的念頭，那麼比丘觸控或讓人觸控也沒有罪過。 調伏天（Dullha，人名）說：以導師的想法來轉變對珍寶的想法。
【English Translation】 『Od ma』 refers to Kuba (a musical instrument) that has ornaments. The flute called 『Od ma』 does not refer to the one without strings, because it has no strings. Bala-ri (musical instrument name), Mahati (musical instrument name), and Sukshoka (musical instrument name), because they have strings, touching them is a root downfall. If there are no strings, it is a minor offense. Therefore, the difference between a lute and a flute with strings should also be examined. 『Conch shell』, 『large drum』, and 『Pataha drum』 refer to drums with one side covered with leather and the other side uncovered. Clay drums are made by covering clay with leather, and because clay is also part of stone, the sound from the rock part is very loud, so touching these to make a sound is a root downfall. If it cannot make a sound, it is a minor offense. A bow, if it has a string, then like before it is a root downfall. Touching it without a string is a minor offense. Swords, curved swords, single-edged swords, spears, spears thrown at each other, and iron hooks, if they are their respective real objects, then touching them is a root downfall. If the object is damaged, touching it is a minor offense. Arrows, iron arrows, and half-iron arrows, if they have arrowheads, then touching them is a root downfall. A Buddha statue, if it is made of precious jewels and contains the relics of the Buddha inside, then touching it creates a downfall. If either of these two is incomplete, touching it is a minor offense. The same applies to stupas. Statues of Shravakas and Pratyekabuddhas, if they are made of precious jewels and contain their relics or the relics of the Buddha, then touching them is a minor offense. If it is not made of precious jewels, even if it contains the relics of Shravakas and Pratyekabuddhas, there is no offense in touching it. Touching statues made of precious jewels, such as those of Sredmed kyi bu (a person's name), is like touching gold dust, it is only a minor offense against the object itself. If the statues of Shravakas, etc., are not made of precious jewels, even if they contain their bones or the relics of the Buddha, there is no offense in touching them. The breakdown of the branch: The second part is divided into: no downfall but with blame; no downfall but with things to be learned; other distinctions of no downfall. No downfall but with blame: The first case is: if one has the thought 『this is the teacher』 towards a statue made of precious jewels, then a bhikshu touching it or having it touched is not an offense. Dullha (a person's name) said: Transform the thought of jewels with the thought of the teacher.
་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། ནོར་བུ་མཆིང་བུ་ནི་ནོར་བུ་དང་འདྲ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ནོར་བུ་མཆིང་བུ་དང་ཞེས་པ་ནི་དཔེ་ཙམ་དུ་ཟད་དེ། ས་ལས་བྱས་པའི་ནོར་བུ་དག་ཀྱང་ཕྱེད་ཉིད་དོ། །གསེར་ཆུས་བྱུགས་པའི་སོག་མའི་ཕྲེང་བ་དང་མཆུ་སྦྲེངས་དང་ཞེས་པ་ནི། དུལ་ལྷས། ཤིང་བུ་ལས་བྱས་པ་རྒྱུད་གཅིག་པར་འདུག་པ་བྱིས་པ་དག་རྩེ་བའི་ཆ་བྱད་དོ་ཞེས་སོ། །རྫ་རྔ་ཁ་ཅིག་པ་དང་ཞེས་པ་ནི། དུལ་ལྷས། དེ་ལ་རེག་པ་ནི་ཉེས་བྱས་ཏེ་སྒྲ་ཆུང་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །གཞུའུ་ཆུང་དང་མདའ་ལྟར་བཅོས་པ་ལྟོང་ཙམ་བཏོད་ཅིང་འོལ་བྱི་མདའ་འདྲ་བ་ཉིད་ནི་དགེ་སློང་གིས་རེག་གམ། རེག་ཏུ་བཅུག་ན་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་ཕྱེད་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པ་ཉིད་དོ། །དྲུག་པོ་འདི་རྣམས་ནི་རིན་པོ་ཆེ་ལ་རེག་པའི་ན་སྨད་གཉིས་དང་། རོལ་མོ་ལ་རེག་པའི་ན་སྨད་གཉིས་དང་། མཚོན་ཆ་ལ་རེག་པའི་ན་སྨད་གཉིས་ཏེ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །དགེ་སློང་གིས་གསེར་གྱི་སྟེགས་བུ་ལ་རེག་ན་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་གྱི། རིན་པོ་ཆེ་ལ་རེག་པའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་ནི་མི་འགྱུར་ཏེ། མི་རུང་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་པས་རུང་བ་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར། ཉིད་བཤད་ལས། རྣམ་པ་འདི་ལྟ་བུ་ཉིད་ནི་མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་དུ་གྱུར་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་ཞེས་སོ། ། ༈ ལྟུང་མེད་བསླབ་བྱ་བཅས་ཏེ་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ནི། དམག་དང་རྐུན་པོ་ལ་སོགས་པས་འཇིགས་པར་གྱུར་ན། ལུང་ལས། གང་ཟག་ནི་ཕོངས་པར་འགྱུར་གྱི། དགེ་འདུན་ནི་མི་འགྱུར་བས་དགེ་སློང་གིས་དང་པོ་རང་གི་ཆོས་གོས་དང་ལྷུང་བཟེད་བསྐུར་བར་བྱ་ཞིང་། གལ་ཏེ་ནུས་ན་ཕྱིས་དགེ་འདུན་གྱི་དང་། མཆོད་རྟེན་གྱི་ལ་ཡང་འབད་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས་རང་གི་ཆོས་དང་ལྡན་པའི་རྫས་སྦས་ནས་སམ། ཁྱེར་ཏེ་འགྲོ་བ་ལ་མི་ 7-148b གནོད་ན་དགེ་འདུན་གྱི་དང་། མཆོད་རྟེན་གྱི་དབྱིག་དངུལ་དང་། གསེར་སྦས་ནས་སམ་ཁྱེར་ཏེ་འགྲོ་བར་བྱའོ། །བྱེད་པ་པོ་གང་གིས་སྦས་ནས་སམ་ཁྱེར་ཏེ་འགྲོ་བར་བྱ་ཞེ་ན། ཁྱིམ་པ་དད་པ་ཅན་ནམ་དགེ་ཚུལ་ལ་ནི་དད་པ་མ་སྨྲས་ཀྱང་གྲུབ་ལ་བྱེད་པོ་དེ་དག་གིས་སོ། །དེ་གཉིས་གཅིག་ཀྱང་མེད་ན་དགེ་སློང་རང་གིས་སོ། །སྦ་བ་དང་བསྐུར་བ་དེར་ཁྱིམ་པ་དད་པ་ཅན་ནམ་དགེ་ཚུལ་གྱིས་ས་བརྐོ་བར་བྱའོ། །དེ་གཉིས་མེད་ན་དགེ་སློང་རང་གིས་ས་བརྐོ་བར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། བསྐུར་བ་ལ་ཇི་ལྟར་བརྐོ་དགོས་སྙམ་ན། བརྒྱ་ལ་རྫས་དེ་སའི་འོག་ཏུ་སྦས་ཟིན་ན་དེ་བརྐོ་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འཇིགས་པ་དང་བྲལ་ན་རྫས་སྦས་པའམ་ཁྱེར་བ་དེ་གནས་དེ་ཉིད་དུ་སྦྱིན་ནོ། །རྫས་དེ་སའི་འོག་ནས་བྲུ་ཞིང་དབྱུང་བ་ཡང་སྦ་བ་དང་བསྐུར་བ་དེ་དང་འདྲའོ། །ཊཱི་ཀར། དད་པ་ཅན་ནམ་དགེ་ཚུལ་གྱིས་བྲུའོ། །དེ་གཉིས་མེད་ན་རང་གིས་བྲུའོ་ཞེས་སོ། །མི་མ་ཡི
【現代漢語翻譯】 即使觸控了也沒有罪過。《辨別釋》中說：『貓眼石類似於寶石。』『貓眼石』只是一個例子，即使是泥土做的寶石，也只犯半墮罪。『用金水塗抹的念珠和鳥喙』，都爾拉說：『用木頭做成的，串在一起的，是孩子們玩耍的玩具。』『一些陶鼓』，都爾拉說：『觸控它們是墮罪，因為聲音小。』如果比丘觸控小弓和像箭一樣的東西，或者只是稍微彎曲，或者像箭一樣的玩具，或者讓別人觸控，就會犯半墮罪。這六種情況分別是：觸控珍寶的下品罪兩種，觸控樂器的下品罪兩種，觸控武器的下品罪兩種，按順序排列。如果比丘觸控金製的檯子，會犯下惡作，但不會犯下觸控珍寶的墮罪，因為這是不允許的。』《自釋》中說：『像這樣不是必需品。』 第二，關於沒有墮罪的應學之處：如果受到軍隊或盜賊等威脅，律經中說：『個人會受損，但僧團不會。』因此，比丘首先應該託付自己的法衣和缽，如果可能，之後也要努力保護僧團和佛塔的財物。』因此，如果隱藏或攜帶自己的財物沒有損害，也可以隱藏或攜帶僧團和佛塔的金銀。誰來隱藏或攜帶呢？有信仰的居士或沙彌，即使沒有說有信仰也成立，由他們來做。如果這二者都沒有，就由比丘自己來做。在隱藏和託付時，由有信仰的居士或沙彌來挖地。如果這二者都沒有，就由比丘自己來挖地。《 टीका 》中說：『如果託付，應該怎麼挖呢？如果財物已經埋在地下，就需要挖出來。』如果脫離了危險，就將隱藏或攜帶的財物歸還原處。從地下挖出財物也和隱藏和託付一樣。《 टीका 》中說：『由有信仰的居士或沙彌來挖。如果這二者都沒有，就自己挖。』如果不是人……
【English Translation】 Even touching it is not a fault. In the 'Discrimination Commentary', it says: 'The cat's eye gem is similar to a jewel.' 'Cat's eye gem' is just an example; even jewels made of earth only incur half a downfall. 'Rosaries and bird beaks coated with gold water,' Dulla says: 'Made of wood, strung together, are toys for children to play with.' 'Some pottery drums,' Dulla says: 'Touching them is a downfall because the sound is small.' If a Bhikshu touches a small bow and something fashioned like an arrow, or just slightly bent, or a toy like an arrow, or allows others to touch it, he incurs half a downfall. These six are: two lower-grade offenses for touching jewels, two lower-grade offenses for touching musical instruments, and two lower-grade offenses for touching weapons, in that order. If a Bhikshu touches a gold platform, it becomes an act of wrongdoing, but it does not become a downfall for touching jewels, because it is not allowed.' The 'Self-Explanation' says: 'Something like this is not a necessary item.' Secondly, regarding the precepts without downfall: If threatened by armies or thieves, etc., the Vinaya says: 'The individual will be harmed, but the Sangha will not.' Therefore, the Bhikshu should first entrust his own robes and alms bowl, and if possible, later strive to protect the property of the Sangha and stupas as well.' Therefore, if hiding or carrying one's own possessions does no harm, one may also hide or carry the gold and silver of the Sangha and stupas. Who should hide or carry them? A faithful householder or a Shramanera (novice monk), even if faith is not mentioned, it is established; they should do it. If neither of these two is available, the Bhikshu himself should do it. When hiding and entrusting, the faithful householder or Shramanera should dig the ground. If neither of these two is available, the Bhikshu himself should dig the ground. The ṭīkā says: 'If entrusting, how should one dig? If the property has already been buried underground, it needs to be dug up.' If free from danger, the hidden or carried property should be returned to its original place. Digging up the property from underground is the same as hiding and entrusting. The ṭīkā says: 'The faithful householder or Shramanera should dig. If neither of these two is available, one should dig oneself.' If it is not a human...
ན་པའི་གནས་ན་གལ་ཏེ་མི་མིན་དེ་དག་གི་བསོད་ནམས་ཀྱིས་བྱུང་བ་རིན་པོ་ཆེའི་ས་གཞི་དང་ཐེམ་སྐས་ལ་སོགས་པ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ལུང་ཕྲན་ཚེགས་དང་རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། མི་མ་ཡིན་པའི་གནས་ན་ཟན་གྱི་སྣོད་གཞན་ཟངས་མ་ལས་བྱས་པ་ལ་སོགས་པ་མེད་ན། གལ་ཏེ་དེ་དག་གི་བསོད་ནམས་ཀྱིས་བྱུང་བ་རིན་པོ་ཆེ་གསེར་དངུལ་ལ་སོགས་པ་ལས་བྱས་པའི་སྣོད་དུ་ཟ་བ་ལ་ཡང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །རེག་པ་ལ་ཡང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །རང་གི་རྣམ་བཤད་ཀྱི་ཁུངས་དྲངས་པའི་ལུང་ཀོ་ལྤགས་ཀྱི་གཞི་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། མི་མ་ཡིན་པའི་གནས་ན་འདུག་པའི་ཕྱིར་མལ་ཆ་དང་སྟན་ལ་ཡང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །རེག་པ་ལ་ཡང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དགེ་སློང་གླང་པོ་ཆེའམ་རྟ་ལ་སོགས་པའི་བཞོན་པས་འགྲོ་བར་བྱའོ། ། 7-149a ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། ཆོས་དང་ལྡན་པའི་དོན་གྱི་དབང་ཉིད་ཀྱིས་སོ། །དེ་ལ་ཡང་གསེར་དང་རྒྱ་དར་ལ་སོགས་པ་ཆ་སྒེག་དང་ལྡན་པ་ཉིད་ཀྱིས་བཞོན་པ་ལ་ཞོན་ཅིང་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་དགོས་པ་དང་བཅས་པའི་དབང་གིས་ཀྱང་རྒས་པ་དང་ན་བ་དག་ལས་གཞན་པ་བཞོན་པས་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། ། ༈ ལྟུང་མེད་བྱེ་བྲག་གཞན་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ནི། ཉན་པ་པོ་ཆོས་ཉན་དུ་གཞུག་པའི་ཕྱིར་འཆད་པ་པོས་རིན་པོ་ཆེ་ལས་བྱས་པའི་སེང་གེའི་ཁྲི་ལ་མི་རྟག་པས་ཉེན་པར་འགྱུར་བའི་ཡིད་ལ་བྱེད་པས་འདུག་པར་བྱའོ། །ཁྱིམ་དུ་ཁྱིམ་པ་དེས་བཤམས་པ་ན་གསེར་དངུལ་གྱིས་སྤྲས་པའི་དྲིལ་བུ་གཡེར་ཁས་གཤིབས་པའི་གོས་དག་ལ་ཁྱིམ་པའི་ཡིན་ནོ་སྙམ་དུ་ཤེས་པར་བྱས་ནས་ཀྱང་མི་རྟག་པར་ཉེན་པར་འགྱུར་བའི་ཡིད་ལ་བྱེད་པས་འདུག་པར་བྱའོ། །སེང་གེའི་ཁྲི་དེ་ལ་ནོར་བུས་སྤྲས་པ་གསེར་དངུལ་གྱིས་བརྒྱན་པ་དག་ལ་ཡང་མི་རྟག་པས་ཉེན་པ་ཡིད་ལ་བྱེད་པས་འདུག་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། །སེང་གེའི་ཁྲི་ལ་གོས་གསེར་དངུལ་གྱིས་བརྒྱན་པ་བཤམས་པ་དེ་དག་དགེ་སློང་གིས་དྲུབ་པར་བྱ་སྟེ་རེག་པའི་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་རོ། །བི་མ་ལས། ཆར་པ་འབབས་ཏེ་དྲུང་ན་ཁྱིམ་པ་མེད་ནའོ། །ཁྱིམ་པ་དང་དགེ་ཚུལ་མེད་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་གཟུགས་ལ་སྟོན་པའི་འདུ་ཤེས་ཉེ་བར་བཞག་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཆོས་དང་ལྡན་པའི་དོན་གྱི་དབང་གིས་རེག་པ་ལ་མི་རུང་བ་ཉིད་མེད་དོ། །འདི་དང་དེ་ལ་སྟོན་པའི་འདུ་ཤེས་ཉེ་བར་བཞག་ན་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཞེས་སྔར་སྨོས་པའི་ཁྱད་པར་གང་ཞེ་ན། མདོར་བསྟན་པ་དང་། རྒྱས་པར་བཤད་པ་དེས་མདོ་སྔ་མས་ནི་ཁྱིམ་པ་དང་དགེ་ཚུལ་ཡོད་མེད་གང་ཡང་མ་གསུངས་ལ། བྱ་བ་ཆོས་ལྡན་ཡིན་མིན་གསལ་བར་མ་གསུངས་པ་ལས། 7-149b མདོ་ཕྱི་མ་འདིར་ཁྱིམ་པ་དང་དགེ་ཚུལ་མེད་ན་ཞེས་པ་དང་། ཆོས་དང་ལྡན་པའི་དོན་གྱི་དབང་ཉིད་ཀྱིས་ཞེས་རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། །ཁྱད་པར་གཞན་ཡང་མདོ་སྔ་མ་ནི་ལོངས་པའི་གཞིར་གཏོགས་ཀྱི་ལུང་རྣ
【現代漢語翻譯】 如果在非人的處所，如果那些非人因其福德力而出現的寶地和階梯等，是沒有罪過的。根據《小部》、《自釋》和《 टीका 》的記載，在非人的處所，如果沒有其他用銅等製成的乞食缽，如果他們因其福德力而出現的金銀等製成的器皿中食用，也是沒有罪過的。觸控也是沒有罪過的。根據《自釋》引用的《 கோல்ப்பக் 》的基和《 टीका 》的記載，因為住在非人的處所，所以床和坐墊也是沒有罪過的。觸控也是沒有罪過的。比丘可以乘坐大象或馬等交通工具。 是否在任何情況下都可以呢？不是的，而是取決於符合佛法的意義。即使這樣，也不應該乘坐裝飾著黃金和中國絲綢等華麗裝飾的交通工具。比丘也不應該因為有需要而乘坐交通工具，除非是年老或生病的人。 第三，爲了讓聽法者進入聽法的狀態，說法者應該坐在用珍寶製成的獅子座上，並以無常的觀念來警惕自己。在俗人家中，如果俗人佈置了用金銀裝飾、鈴鐺搖曳的衣服，應該知道這是俗人的東西，並以無常的觀念來警惕自己。即使獅子座是用寶石裝飾、用金銀裝飾的，以無常的觀念來警惕自己，坐在上面也沒有罪過。比丘可以縫製用金銀裝飾的獅子座上的衣服，這不會構成觸控的罪過。根據《維摩詰經》，如果下雨，附近沒有俗人，或者沒有俗人和沙彌，對於佛像，如果以導師的觀念來安住，爲了符合佛法的意義，觸控並非不允許。如果對這個和那個都以導師的觀念來安住，就沒有罪過。那麼，之前所說的差別是什麼呢？簡而言之，之前的經文沒有明確說明是否有俗人和沙彌，也沒有明確說明行為是否符合佛法。 而之後的經文中則詳細說明了『如果沒有俗人和沙彌』，以及『取決於符合佛法的意義』。另一個區別是，之前的經文屬於受用的範疇。
【English Translation】 If, in a non-human place, there is no fault in the precious ground and stairs, etc., that arise from the merit of those non-humans. According to the Kṣudraka, Svavyākhyāna, and Ṭīkā, if in a non-human place, there are no other alms bowls made of copper, etc., then if they eat from vessels made of precious gold, silver, etc., that arise from their merit, there is also no fault. There is also no fault in touching. According to the Svavyākhyāna quoting the base of Kolpak and the Ṭīkā, there is also no fault in bedding and cushions because they are dwelling in a non-human place. There is also no fault in touching. A bhikṣu should travel by riding an elephant or a horse, etc. Is it in all circumstances? No, it is only by the power of meaning that is in accordance with the Dharma. Even then, one should not ride on a vehicle that is adorned with gold and Chinese silk, etc., with elegant ornaments. A bhikṣu should also not travel by riding a vehicle because of a need, except for those who are old or sick. Third, in order to bring the listener into a state of listening to the Dharma, the speaker should sit on a lion throne made of jewels, with the mindfulness of being threatened by impermanence. In a house, if a householder has arranged clothes adorned with gold and silver, with tinkling bells, one should know that these belong to the householder, and sit with the mindfulness of being threatened by impermanence. Even if the lion throne is adorned with jewels and decorated with gold and silver, there is no fault in sitting with the mindfulness of being threatened by impermanence. A bhikṣu should sew the clothes decorated with gold and silver that are arranged on the lion throne, and it will not become a fault of touching. According to the Vimalakīrti Sūtra, if it is raining and there is no householder nearby, or if there is no householder or śrāmaṇera, for the image of the Buddha, if one establishes the perception of the teacher, there is nothing that is not permissible to touch for the sake of the Dharma. If one establishes the perception of the teacher for this and that, there is no fault. What is the difference from what was said before? In short, the previous sūtra did not explicitly state whether there were householders and śrāmaṇeras or not, and it did not clearly state whether the action was in accordance with the Dharma or not. But in this later sūtra, it is explained in detail that 'if there are no householders and śrāmaṇeras,' and 'by the power of meaning that is in accordance with the Dharma.' Another difference is that the previous sūtra* belongs to the category of the basis of enjoyment.
མ་འབྱེད་ལས་བསྡུས་པ་དང་། མདོ་ཕྱི་མ་ནི་གནས་མལ་མ་བསྡུས་པའི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་བསྡུས་སོ། །སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་གཟུགས་དེའི་རྫས་རིན་པོ་ཆེའི་རྒྱན་ལ་སོགས་པ་ཡང་རང་གིས་རེག་པ་ལ་མི་རུང་བ་ཉིད་དོ། ། བཞི་པ་ལ། རྒྱགས་པ་དང་འབྲེལ་བསླབ་བྱ་དང་། །རྒོད་བག་དང་འབྲེལ་བསླབ་བྱའོ། ། ༈ རྒྱགས་པ་དང་འབྲེལ་བསླབ་བྱ། དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་གིས་རྒྱན་གང་ཡང་གདགས་པ་བསྟེན་པར་མི་བྱའོ། །ལུང་ལས། དགེ་སློང་གིས་རྫས་གཞན་གྱིས་བརྐུས་ནས་ཇི་ཙམ་ལོན་མ་ཚོར་བ་ལ་གསུངས་པ་རྒྱ་བཅང་བར་བྱའོ། །རྒྱ་དེ་རྣམ་པ་ཇི་ལྟ་བུས་བཅང་ཞེ་ན། རྒྱན་གདགས་སུ་མི་རུང་བའི་རྣམ་པ་དེ་ལྟ་བུའི་རྒྱ་བཅང་བར་བྱའོ། །རྒྱ་དེ་ཅི་ལ་བྱ་ན་རོ་ཉེའམ་ཟངས་སམ་ར་གན་ནམ་མཁར་བའམ་རྒྱ་སྐྱེགས་ཀྱི་ཚིག་མའམ་ཤིང་ངམ་རྡོའམ་སའམ་བ་སོའམ་རྭ་དག་ལས་བྱས་པའོ། །ཊཱི་ཀར། དེ་ཡང་རིན་པོ་ཆེ་ལས་གཞན་པའི་རྫས་ཀྱི་དཔེ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །རྟགས་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་རྒྱ་ལ་ནི་དབུས་སུ་འཁོར་ལོ་དང་། དེའི་ངོས་གཉིས་སུ་ནི་རི་དྭགས་གཉིས་བྲི་བར་བྱའོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །རྒྱས་བཏབ་པའི་རི་དྭགས་ཀྱི་གཟུགས་དེ་ནི་དགེ་སློང་གིས་གཞིག་ཏུ་མི་རུང་སྟེ། སེམས་ཅན་གྱི་གཟུགས་སེམས་ཅན་མ་ཡིན་པ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་བྱེད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་དང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས། སྨན་རི་ཁ་ར་ལ་སེམས་ཅན་གྱི་གཟུགས་ཡོད་པ་དགེ་སློང་གིས་གཞིག་ཏུ་མི་རུང་བར་བཤད་པ་དང་མཚུངས་སོ། །དེས་ན་ཁྱིམ་པ་ལ་སོགས་པས་གཞིག་ཏུ་འཇུག་པར་དོན་གྱིས་གོའོ། །དེའི་འོག་ཏུ་གཙུག་ 7-150a ལག་ཁང་གི་བདག་པོའི་མིང་བྲིའོ། །གང་ཟག་གི་རྒྱ་ལ་ནི་མིའི་ཀེང་རུས་སམ་མིའི་མགོའི་ཐོད་པ་བྲི་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་གིས་སོ་མང་གིས་སྐྲ་ཤད་པར་མི་བྱའོ། །སོ་མང་དེ་ནི་དཔེའམ་མཚོན་པ་ཙམ་ཡིན་ཏེ། སྨྱུག་ཤད་ལ་སོགས་པ་སྐྲ་ཤད་པའི་རྫས་གཞན་གྱིས་ཀྱང་སྐྲ་ཤད་པར་མི་བྱའོ། །མེ་ལོང་གིས་བཞིན་བལྟ་བར་མི་བྱའོ། །ཐ་ན་ཆུ་ཡན་ཆད་ནས་འབྲུ་མར་དང་གཟུགས་བརྙན་སྣང་བའི་རིན་པོ་ཆེ་མན་ཆད་ཀྱིས་སོ། །ཆུ་ལ་སྲོག་ཆགས་ཡོད་མེད་བརྟག་པའི་ཆེད་ཉིད་དང་། རྨ་དང་། གཉེར་མ་དང་། སྐྲ་དཀར་ལྟ་བ་དང་། ལུས་ཀྱི་གནས་སྐབས་སྔ་ཕྱིའི་མཚན་མ་བཟུང་བའི་ཆེད་དུ་མེ་ལོང་ལ་བཞིན་ལྟ་བ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །གཞི་འགྲེལ་ལས། འཕྲལ་རིས་གསུམ་ནི་དཔྲལ་བའི་ཕྱོགས་སུ་ཐལ་བའི་རི་མོ་གསུམ་བྱས་པའོ་ཞེས་སོ། །དེའི་ཕྱིར་འཕྲལ་རིས་གསུམ་བལྟ་བར་མི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། དཔྲལ་བར་ས་དཀར་གྱི་རི་མོ་གསུམ་བྲིས་པའོ་ཞེས་སོ། །ལུགས་འདི་བྲམ་ཟེའི་ལུགས་ཡིན་ལ། མུ་སྟེགས་དབང་ཕྱུག་པ་དག་ཤ་ཁྲག་ཟོས་རིམ་གྱིས་ཞག་ཁར་ཆགས་པ་ཁའི་སྒོ་ནས་ལག་པའི་སོར་མོ་གསུམ་གྱིས་དཔྲལ་བ་སོགས་ལུས་ལ་བྱུག་པ་ཡོད་ཅིང་། དེའི་ཕྱིར་ཟོས་རི
【現代漢語翻譯】 《別解脫經》是從《律分別》中節選出來的，而《根本律》是從未整理住所的《律分別》中節選出來的。佛像的材料，如珍寶裝飾等，自己也是不能觸碰的。 第四部分包括：與驕慢相關的學處，與掉舉相關的學處。 第一部分：與驕慢相關的學處。 首先，比丘不應佩戴任何裝飾品。律中說：『比丘偷盜他人財物，在未察覺的情況下，應持戒。』如何持戒呢？應持不佩戴裝飾品的戒。此戒應用於何物呢？應用於銅、鋅、錫、鉛、海螺殼碎片、木頭、石頭、泥土、珊瑚或角等製成之物。《 टीका 》中說：『這也是珍寶以外的物品的例子。』標誌是僧團的印章，中間畫法輪，兩側畫兩隻鹿。《 टीका 》中說：『蓋有印章的鹿的形象，比丘不能毀壞，因為毀壞有情眾生的形象會犯錯。』《釋論》中說：『如同曼日卡拉（藏語：སྨན་རི་ཁ་ར་）上有情眾生的形象，比丘不能毀壞。』因此，可以理解為允許俗人等毀壞。其下寫寺院所有者的名字。個人的印章上應畫人的骨架或人頭蓋骨。比丘不應用密齒梳子梳頭。密齒梳子只是一個例子，也不應用其他梳頭工具梳頭。不應用鏡子照臉。甚至水、油和能照出影像的珍寶等也不行。爲了檢查水中是否有生物，爲了看傷口、皺紋、白髮，爲了瞭解身體的先前和之後的狀態，爲了這些目的照鏡子，沒有墮落罪。《根本律釋》中說：『三條橫紋是指在額頭上畫三條灰橫紋。』因此，不應看三條橫紋。《 टीका 》中說：『在額頭上畫三條白土橫紋。』這種習俗是婆羅門的習俗，外道自在天派的人吃肉，逐漸在嘴邊積累脂肪，用三根手指從嘴裡取出塗抹在額頭等身體上，因此不應吃肉。
【English Translation】 The 'Compendium of Individual Liberation' is extracted from the 'Vinaya-vibhaṅga', and the 'Root Vinaya' is extracted from the 'Vinaya-vibhaṅga' which has not compiled the dwelling places. The materials of the Buddha's image, such as precious ornaments, etc., are also not allowed to be touched by oneself. The fourth part includes: precepts related to pride, and precepts related to agitation. Part one: precepts related to pride. First, a bhikṣu should not wear any ornaments. The Vinaya says: 'A bhikṣu who steals another's property without realizing it should uphold the precepts.' How should one uphold the precepts? One should uphold the precept of not wearing ornaments. To what should this precept be applied? It should be applied to things made of copper, zinc, tin, lead, conch shell fragments, wood, stone, earth, coral, or horn, etc. The 《 टीका 》 says: 'This is also an example of materials other than precious jewels.' The sign is the seal of the Sangha, with a Dharma wheel drawn in the center, and two deer drawn on both sides of it. The 《 टीका 》 says: 'The image of the deer with the seal, a bhikṣu should not destroy, because destroying the image of sentient beings will incur a fault.' The 《Commentary》 says: 'It is similar to the fact that the image of sentient beings on Menri Khara (Tibetan: སྨན་རི་ཁ་ར་) should not be destroyed by a bhikṣu.' Therefore, it can be understood that lay people, etc., are allowed to destroy it. Below that, write the name of the owner of the monastery. On the seal of an individual, a human skeleton or a human skull should be drawn. A bhikṣu should not comb his hair with a fine-toothed comb. A fine-toothed comb is just an example, and one should not comb one's hair with other combing tools either. One should not look at one's face in a mirror. Not even with water, oil, or precious jewels that reflect images. There is no transgression in looking at oneself in a mirror to check whether there are creatures in the water, to look at wounds, wrinkles, white hair, and to understand the previous and subsequent states of the body. The 《Root Vinaya Commentary》 says: 'Three lines refer to drawing three lines of ash on the forehead.' Therefore, one should not look at the three lines. The 《 टीका 》 says: 'Drawing three lines of white earth on the forehead.' This custom is the custom of the Brahmins, and the followers of the heretical Īśvara school eat meat, and gradually accumulate fat around their mouths, and use three fingers to take it from their mouths and apply it to their foreheads and other parts of their bodies, therefore one should not eat meat.
མ་གྱི་ཞག་མ་ཞག་གི་ཟོས་རིམ་ཞེས་བསྙད་པ་ཡིན་ཅེས་གྲུབ་པའི་སྐྱེས་ཆེན་ཀརྨ་པཀྴིས་མ་མོའི་ཡིན་ལུགས་སུ་གསུངས་པ་ཡང་ཡ་མཚན་པའི་གསུང་ཞར་ལས་འོངས་པའོ། །ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། གིའུ་ཝཾ་གི་ཐིག་ལེ་དག་གིས་བརྒྱན་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། ལུང་དེའི་འགྲེལ་པ་ལས། གིའུ་ཝཾ་གིས་དཔྲལ་བའི་ཕྱོགས་སུ་ཐིག་ལེ་བྱས་ནས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །དེ་ནི་མཚོན་པ་སྟེ་རང་གི་ལུས་ཀྱི་ཕྱོགས་གང་དུ་ཡང་གིའུ་ཝང་གི་བསྐུ་བ་བསྟེན་པར་ 7-150b མི་བྱའོ། །ཉིད་བཤད་དུ་གསོ་བའི་ཆེད་དུ་ནི་གིའུ་ཝང་གི་བསྐུ་བ་བསྟེན་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ཡོན་ཏན་འོད་མར། གི་ཝང་ནི་དྲི་བསུང་ཞིམ་པོ་གླང་པོ་ཆེའི་ལྟོ་ནས་འོངས་པའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །གླང་གཞན་གྱི་ལྟོ་བ་ནས་འབྱུང་བས་ཀྱང་དེའི་གོ་ཆོད་མི་ཆོད་བརྟག་དགོས་ལ། གསང་སྔགས་བླ་མེད་དུ་བཞི་མཉམ་ཞེས་པའང་གིའུ་ཝང་སྟེ་རླུང་མཁྲིས་བད་ཀན་འདུ་བ་བཞི་ཆ་མཉམ་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་བཞི་མཉམ་མོ། །ཁ་ཅིག་ཙནྡན་དཀར་པོ་དང་ག་བུར་དང་གླ་རྩི་དང་སིཧླ་དང་བཞི་དང་མཉམ་པས་བཞི་མཉམ་དུ་འཆད་པ་ནི་ནོར་རོ། །དེར་མ་ཟད་ཙནྡན་ལ་སོགས་པའི་དྲི་དག་གིས་ཀྱང་ལུས་ལ་བསྐུ་བར་མི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། གསོ་བའི་ཆེད་ནི་མ་གཏོགས་སོ་ཞེས་སོ། །སྦྱིན་བདག་བསོད་སྙོམས་འདོད་པས་དགེ་སློང་གི་རྐང་པ་གཉིས་ལ་ལུས་བསྐུ་བ་ཙནྡན་ལ་སོགས་པའི་དྲིས་བསྐུད་པ་བསྟེན་པར་བྱའོ། །བདག་གི་རྗེ་བཙུན་གྱི་ཞལ་ནས། འདུལ་བའི་དགོངས་པ་གདུལ་བྱ་མ་དད་པ་བཟློག་པའི་ཆེད་ཡང་གཙོ་བོས་རྒྱ་གར་ལྟ་བུ་ན་རྐང་པ་ཙནྡན་གྱིས་བྱུག་པ་ལ་སོགས་ལ་མི་མཛེས་པ་མེད་པ་ཡུལ་ཆོས་ཀྱིས་སྲིད་མོད། བོད་སོགས་ན་དེ་ལྟར་བྱེད་པ་ཤིན་ཏུ་མི་མཛེས་ཤིང་། མ་དད་པ་སྐྱེ་བའི་རྒྱུར་འགྲོ་བས་དགག་པ་ལ་ནན་ཏན་དུ་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སྦྱིན་བདག་བསོད་ནམས་འདོད་པ་དེའི་མདུན་དུ་དྲི་བཟང་དེ་འདོར་བར་མི་བྱའོ། །དྲི་བཟང་པོ་དེ་དག་ནི་སྦྱིན་བདག་གི་ངོར་རམ། ནད་གསོ་བའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་གིས་ལུས་ལ་བསྐུས་པ་ན་དགེ་སློང་དེ་དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུ་འདུ་བར་མི་བྱའོ། །དེས་བསྐུས་ན་ཁྱིམ་བདག་ལ་ཆོས་བསྟན་པར་མི་བྱའོ། །དེས་བསྐུས་པ་ན་ཁྱིམ་དག་ཏུ་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །བསྐུས་པའི་མཐར་མཇུག་ཏུ་ཁྲུས་བྱའོ། །ལུང་ལས། ནད་སོས་པ་ན་ཁྲུས་ 7-151a བྱའོ། །ཞེས་སོ། །དྲི་བཟང་དེ་དག་སྦྱིན་བདག་གིས་ཕུལ་བ་ན་དགེ་སློང་གིས་བླང་བར་བྱའོ། །མེ་ཏོག་གི་ཕྲེང་བ་སྐུད་པ་ལ་རྒྱུ་བའམ་བརྒྱུས་པ་དག་ཀྱང་འབུལ་ན་བླང་ངོ་། །དྲི་བཟང་པོ་དང་ཕྲེང་བའི་རྒྱུད་བླངས་པ་དེ་གཉིས་ནི་མཆོད་རྟེན་ལ་དབུལ་བར་བྱའོ། །དྲི་བཟང་པོ་དང་མེ་ཏོག་གི་ཕྲེང་རྒྱུད་བླངས་པ་དེ་གཉིས་སུའི་མཆོད་རྟེན་ལ་དབུལ་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀར། སངས་རྒྱས་ལ་མ་ཟད་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ལ་ཡང་ངོ་།
【現代漢語翻譯】 大成就者噶瑪巴希曾說過，稱之為『母親的油』的食用方法，也出自令人驚歎的口頭傳承。在零星的律經中說：『不應用麝香的滴液來裝飾。』該經的註釋中說：『用麝香在額頭上點痣。』這是一種象徵，即身體的任何部位都不應使用麝香塗抹。 《律本事》中說：『爲了治療，可以使用麝香塗抹。』《功德光》中說：『麝香是香氣芬芳的，來自大象的腹部。』其他大象腹中取出的麝香，是否具有相同的功效，還需要驗證。密宗無上瑜伽中提到的『四等份』，指的就是麝香，因為它能使風、膽、痰四種元素達到平衡，所以稱為『四等份』。有些人解釋說，『四等份』是指白檀香、冰片、麝香和錫蘭四種香料的混合，這是錯誤的。不僅如此，也不應用檀香等香料塗抹身體。《根本說一切有部毗奈耶皮革事》中說：『除非是爲了治療。』 如果施主希望獲得功德，那麼比丘可以用檀香等香料塗抹施主的雙腳。我自己的上師曾說：『律藏的本意是爲了防止不信者產生反感。在印度等地，用檀香塗抹腳等行為並不難看，因為這是當地的風俗。但在西藏等地，這樣做非常難看，而且會引起不信任感，所以必須嚴格禁止。』 不要在希望獲得功德的施主面前散發香味。如果比丘爲了施主或爲了治療而將香塗在身上，那麼這位比丘不應進入僧團中。塗了香的比丘不應為在家居士說法。塗了香的比丘不應去居士家。塗抹之後最終要洗澡。《律經》中說：『病癒后要洗澡。』 如果施主供養香，比丘應該接受。如果供養用線串起來的花環，也應該接受。接受的香和花環應該供養給佛塔。如果接受了香和花環，應該供養給誰的佛塔呢？《根本說一切有部毗奈耶皮革事》中說：『不僅可以供養給佛陀，也可以供養給聲聞。』
【English Translation】 The great accomplished Karma Pakshi said that the method of eating what is called 'mother's oil' also comes from an amazing oral transmission. In miscellaneous Vinaya texts, it says: 'One should not decorate with drops of musk.' The commentary on that text says: 'Having made a dot on the forehead with musk.' This is a symbol, meaning that one should not use musk on any part of one's body. The Vinaya-vastu says: 'For the sake of healing, one should use musk.' The Yonten Ö says: 'Musk is fragrant and comes from the belly of an elephant.' It is necessary to verify whether musk from the belly of other elephants has the same effect. In Highest Yoga Tantra, the 'four equal parts' refers to musk, because it balances the four elements of wind, bile, phlegm, and blood, hence it is called 'four equal parts.' Some explain that 'four equal parts' refers to a mixture of white sandalwood, camphor, musk, and Ceylon, which is incorrect. Moreover, one should not apply fragrances such as sandalwood to the body. The Tikka says: 'Except for the purpose of healing.' If a patron desires merit, a monk may apply sandalwood and other fragrances to the feet of the patron. My own master said: 'The intention of the Vinaya is to prevent aversion from arising in those who lack faith. In places like India, it is not unsightly to apply sandalwood to the feet, etc., because it is the local custom. But in Tibet and other places, doing so is very unsightly and causes a lack of faith, so it must be strictly prohibited.' One should not emit fragrance in front of a patron who desires merit. If a monk applies fragrance to his body for the sake of a patron or for healing, that monk should not enter the Sangha. A monk who has applied fragrance should not teach Dharma to laypeople. A monk who has applied fragrance should not go to the homes of laypeople. After applying fragrance, one should eventually bathe. The Vinaya says: 'One should bathe after recovering from illness.' If a patron offers fragrance, a monk should accept it. If a garland of flowers strung on a thread is offered, it should also be accepted. The accepted fragrance and garland should be offered to a stupa. If fragrance and a garland are accepted, to whose stupa should they be offered? The Tikka says: 'Not only to the Buddha, but also to the Shravakas.'
།དྲི་བཟང་དང་མེ་ཏོག་གི་ཕྲེང་རྒྱུད་དེ་གཉིས་མཆོད་རྟེན་ལ་ཕུལ་བས་སྦྱིན་པར་བྱེད་པ་མངོན་པར་མ་དད་ན་རང་གི་མགོ་ལོགས་སམ་རྐང་ལོགས་སུའོ་སྟེ། ལུང་དུ་སྔས་དང་ཉེ་བའམ། རྐང་པ་དང་ཉེ་བར་བཞག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །དྲི་བཟང་པོ་དང་ཕྲེང་རྒྱུད་དེ་གཉིས་ཕྱོགས་གང་དུ་བཞག་པར་བྱ་ཞེ་ན། སྒོའི་བྱང་གཏད་སྒོའི་དྲང་ཐད་དུ་མ་ཡིན་པར་རོ་ཞེས་པ་སྒོ་ཕྱེ་མ་ཐག་ཏུ་མཐོང་བར་འགྱུར་བ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། སྒོའི་གཡས་ཕྱོགས་སམ་གཡོན་ཕྱོགས་ཀྱི་ངོས་སུ་བཞག་པར་བྱའོ། །དེ་གཉིས་གཞི་གང་ལ་བཞག་ན་རྩིག་པ་ལའོ། །དྲི་བཟང་པོ་ནི་གནས་ཁང་གི་རྩིག་པ་ལ་བྱུག་པར་བྱའོ། །མེ་ཏོག་གི་ཕྲེང་རྒྱུད་ནི་གནས་ཁང་གི་རྩིག་པ་དེར་ཁབ་བམ་ཚེར་མ་བཙུགས་པ་ལ་དཔྱོངས་ཏེ་བཞག་པར་བྱའོ་ཞེས་ལུང་ལས་གསུངས་པའོ། །དེའི་ཕྱིར་དེར་ཁབ་བམ་ཚེར་མ་བཙུགས་པ་ལ་ཕྲེང་བ་བརྒྱུས་པ་དག་དཔྱོང་བར་བྱའོ། །མིག་ལ་ཕན་པའི་སྨན་དྲི་ཞིམ་པོ་དུས་དུས་སུ་བསྣམ་པར་བྱའོ། །བྲམ་ཟེའི་སྲད་བུ་ཐོགས་པ་བསྟེན་པར་མི་བྱའོ། །སྐུད་པ་འདི་ལ་ཚངས་པའི་སྐུད་པ་ཟེར་ཏེ། མཆོད་སྦྱིན་གང་བྱས་ཚངས་པའི་གོ་འཕང་གི་དགེ་བ་ལ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་སྐུད་པ་འདི་ལུས་ལ་བཅང་བ་སྟེ། དེའི་ཕྱིར་སྐུད་པ་འདིའི་མིང་ལ་མཆོད་ཕྱིར་ཐོགས་སམ། མཆོད་སྦྱིན་དག་བྱེད་དུ་བསྙད་པ་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀར། མཆོད་སྦྱིན་གྱི་དག་ 7-151b བྱེད་སེ་རལ་ཕྲེང་བ་ཞེས་བཤད་ལ། སེ་རལ་ཞེས་པ་ནི་ག་ཤལ་དུ་གོན་པ་སྟེ། རོ་སྟོད་ལ་སྐུད་པ་ཁྲ་བོ་ག་ཤལ་དུ་བསྣོལ་མར་གྱོན་ཏེ་རྒྱ་གྲམ་གྱི་ཚུལ་དུའོ། །དེས་ན་བྲམ་ཟེའི་ཚངས་སྐུད་ལ་མཆོད་སྦྱིན་དག་པའི་སྔགས་ཆོག་ཡོད་པར་འདུག་གོ། ཚོན་སྣ་ལྔའི་སྐུད་པ་ལ་སྔགས་བཏབ་པའི་སྔགས་སྐུད་ཀྱང་ཐོགས་པ་བསྟེན་པར་མི་བྱའོ། །འདི་ཡང་བྲམ་ཟེའི་ལུགས་ཡིན་པས་བཀག་པར་ལུང་ལས་གསུངས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་སྔགས་སྐུད་ལག་པར་མི་གདགས་ཞེས་སོ། །ནད་གསོ་བའི་ཕྱིར་ནི་རང་གི་དཔུང་པ་སྟེ། བར་ལྷུ་གཡོན་པར་སྔགས་སྐུད་གདགས་པར་བྱའོ། །ནད་སོས་པར་གྱུར་ནས་དེ་གར་བབ་བབ་ཏུ་མི་དོར་རོ། །གལ་ཏེ་ནད་ཀྱི་ལྷག་མ་དང་བཅས་པར་གྱུར་ན་སྔགས་སྐུད་དེ་ཆོས་གོས་ཀྱི་ཐ་མའམ་སྐེ་རགས་ལ་གདགས་སོ། །གལ་ཏེ་ནད་ཀྱི་ལྷག་མ་དང་བཅས་པར་མ་གྱུར་ན་ཀ་བའམ་རྩིག་པའི་གསེབ་ཏུ་གཞུག་གོ། ༈ རྒོད་བག་དང་འབྲེལ་བསླབ་བྱ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་གིས་གར་དང་གླུ་དང་རོལ་མོ་ཀུན་ཏུ་སྤྱད་པར་མི་བྱའོ། །གར་ལ་སོགས་པ་བསླབ་པར་མི་བྱའོ། །བཟླས་པར་མི་བྱའོ། །ཞེས་པ་ནི་ལད་མོ་བཟླས་པར་མི་བྱ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འོན་ཀྱང་འདི་ནི་གར་ལ་སོགས་པའི་བརྗེད་པ་དྲན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སྦྱང་བར་མི་བྱ་བ་སྟེ། སྐབས་འདི་ཉིད་ཀྱི་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་དང་། དེའི་འགྲེལ་པ་ལས་བཤད་ད
【現代漢語翻譯】 如果將香和花環供奉于佛塔，若不以虔誠之心佈施，則應放置於自己的頭側或腳側，即放置於枕邊或腳邊。如果詢問香和花環應放置於何處，則不應放置於正對門口的位置，即打開門就能看到的地方，而應放置於門的左側或右側的墻壁上。如果詢問應放置於何處，則應放置於墻壁上。香應塗抹于住所的墻壁上，花環則應懸掛于住所的墻壁上，用針或荊棘固定，經文中是這麼說的。因此，應將穿在針或荊棘上的花環懸掛起來。應時常嗅聞有益於眼睛的香氣。不應佩戴婆羅門的線。這種線被稱為梵天之線，因為無論做什麼供養，都會轉化為梵天果位的功德，所以將這種線佩戴在身上。因此，這種線的名字被稱為供養之線，或被稱為凈化供養之物。 ཊཱི་ཀར།（梵文，天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）註釋中說，供養的凈化物是斯瑞拉花環，斯瑞拉的意思是穿在嘎夏爾上，即在身體上以交叉的方式佩戴彩色的線，形成十字形。因此，婆羅門的梵天之線似乎具有凈化供養的咒語儀式。也不應佩戴用五種顏色的線製成並加持過的咒語線。經文中說，這也是婆羅門的習俗，所以被禁止。འགྲེལ་ཆུང་ལས།（藏文）小釋中說，不應將佛教的咒語線戴在手上。爲了治病，應將咒語線戴在自己的手臂上，即左臂的中間部位。病癒后，不要隨意丟棄咒語線。如果疾病尚未痊癒，則應將咒語線繫在袈裟的末端或腰帶上。如果疾病已經痊癒，則應將咒語線塞入柱子或墻壁的縫隙中。 ༈ རྒོད་བག་དང་འབྲེལ་བསླབ་བྱ།（藏文）以下是關於粗俗行為的戒律： 第二，比丘不應經常從事歌舞和音樂活動。不應學習歌舞等技藝。不應模仿。這裡說的是不應模仿。然而，這並不是說爲了記住歌舞等技藝而不應學習，而是說不應爲了記住而學習。因為在相關的經文和註釋中已經說明了。
【English Translation】 If incense and flower garlands are offered to a stupa, if one does not give with a devout heart, then they should be placed on one's head side or foot side, that is, placed near the pillow or near the feet. If asked where the incense and garlands should be placed, they should not be placed directly in front of the door, that is, not where they can be seen as soon as the door is opened, but rather on the left or right side of the door on the wall. If asked on what base they should be placed, it is on the wall. The incense should be applied to the wall of the dwelling, and the flower garlands should be hung on the wall of the dwelling, fixed with a needle or thorn, as it is said in the scriptures. Therefore, the garlands strung on needles or thorns should be hung up. One should always smell fragrant scents that are beneficial to the eyes. One should not associate with wearing the Brahmin thread. This thread is called the Brahma thread, because whatever offerings are made, they are transformed into the merit of the Brahma state, so this thread is worn on the body. Therefore, the name of this thread is called the offering thread, or it is referred to as the purifier of offerings. ཊཱི་ཀར། (Sanskrit, Devanagari, Sanskrit Romanization, Literal meaning in Chinese) The commentary says that the purifier of offerings is the Serala garland, and Serala means wearing it on the Gashal, that is, wearing colored threads in a crisscross manner on the body, forming a cross. Therefore, the Brahmin's Brahma thread seems to have a mantra ritual for purifying offerings. One should also not associate with wearing mantra threads made of five-colored threads that have been blessed. The scriptures say that this is also a Brahmin custom, so it is forbidden. འགྲེལ་ཆུང་ལས། (Tibetan) The small commentary says that one should not wear Buddhist mantra threads on the hand. For the purpose of healing illness, one should wear the mantra thread on one's own arm, that is, on the middle part of the left arm. After the illness is cured, one should not discard the mantra thread casually. If the illness remains, then the mantra thread should be tied to the end of the robe or the belt. If the illness has been completely cured, then the mantra thread should be inserted into the gap of a pillar or wall. ༈ རྒོད་བག་དང་འབྲེལ་བསླབ་བྱ། (Tibetan) The following are the precepts regarding vulgar behavior: Secondly, a bhikshu should not frequently engage in singing, dancing, and music. One should not learn singing, dancing, and other arts. One should not imitate. It is said here that one should not imitate. However, this does not mean that one should not learn in order to remember singing, dancing, and other arts, but rather that one should not learn in order to imitate. Because it has been explained in the relevant scriptures and commentaries.
ོ། །གར་ལ་སོགས་པ་བལྟ་བའི་ཕྱིར་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་མ་ཀུན་ཏུ་གར་བྱེད་དུ་མི་གཞུག་གོ །སྟོན་པའི་ཡོན་ཏན་ཡང་དག་པར་བསྒྲགས་པ་དང་། རྒྱུད་ཆགས་གསུམ་པ་འདོན་པ་ལ་དབྱངས་ཀྱི་ང་རོ་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། གཞན་གྱི་དུས་སུ་ནི་མི་བྱ་སྟེ། གླུ་རྒྱང་གི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །དབྱངས་ཀྱི་ང་རོ་དེ་དག་དབེན་པའི་ཕྱོགས་སུ་བསླབ་ 7-152a པར་བྱའོ། །ཐོ་འཚམས་པ་དང་། ཀུན་ཏུ་རྩེ་བ་དང་། ཀུན་དུ་ཅ་ཅོ་འདོན་པ་དང་། རྒོད་པ་དང་། དྲེགས་པ་དང་། ལུས་བསྒྱུར་བ་དང་། བརྡེག་པ་དག་མི་བྱའོ། །རྒོད་པའི་བསམ་པས་རྨ་བྱའི་ལག་འགྲོས་ལྟ་བུ་ལུས་དང་རོལ་མོའི་གླུ་དབྱངས་བྱེད་པ་ལྟ་བུ་དག་གི་རྣམ་འགྱུར་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་གིས་སེམས་ཉོན་མོངས་ཅན་དང་ཉོན་མོངས་ཅན་མ་ཡིན་པའི་སེམས་འདྲེས་པ་ནི་རིགས་མཐུན་རྣམས་ཆ་ཆར་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་སྡོམ་མོ། །དགེ་སློང་གིས་རྐང་པ་གཉིས་གྱེན་དུ་བསྒྲེང་ཞིང་། རྨ་བྱའི་ལག་འགྲོས་བྱེད་པ་ན་གནས་མལ་བསྐྱབ་པའི་བསམ་པ་དང་། རྒོད་བག་གི་བསམ་པ་སྤེལ་མར་བྱུང་ན་བསམ་པ་སྔ་མས་བྱས་པ་ཐམས་ཅད་ལྟུང་མེད་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་བསྡོམ་པར་བྱ་ཞིང་། རྒོད་བག་གི་བསམ་པས་བྱས་པ་ཐམས་ཅད་ལྟུང་བ་གཅིག་ཏུ་འགྱུར་བ་ལྟ་བུའོ། །ཆང་འཐུང་བ་དག་ཕན་ཚུན་སྐམ་སྣོད་བརྒྱུད་པས་འཐུང་བ་ལྟར་དགེ་སློང་གིས་ཟས་ཀྱི་སྣོད་བརྒྱུད་པས་ཟས་ཀྱི་བྱ་བ་མི་བྱའོ། །སྣོད་གཅིག་གི་ནང་དུ་ཧུབ་རེས་མི་བྱའོ། །ཟས་བཟའ་བའི་ཚེ་གཅིག་ལ་གཅིག་ཁ་ཟས་དང་སྣོད་སྤྱད་པ་དང་བདར་ཞིང་མི་བཤུག་གོ། མེ་ཏོག་རྣ་རྒྱན་སྐུད་པ་ལ་རྒྱུ་བར་མི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། བཟོ་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པར་མི་བྱའོ། །ཞེས་འབྱུང་བའི་སྤྲོས་པ་ཡིན་ནོ། །མེ་ཏོག་རྣ་རྒྱན་ལུས་ལ་གདགས་པར་མི་བྱེད་དོ། །ངོ་སོ་ལས་བྱུང་བ་གར་མཁན་གྱི་ངོར་བལྟ་ནས་བྱ་དགའ་སྦྱིན་པར་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་མི་རིངས་པར་བང་བརྒྱུག་པར་མི་བྱའོ། །རིངས་ན་ཉེས་པ་མེད་དོ། །མྱུར་བ་དང་མཆོང་བར་མི་བྱའོ། །བརླ་ཡ་གཅིག་བཙུགས་པ་དང་། ལག་པ་བཙུགས་པ་དང་། ཉ་ལྟར་ཕྱིས་གན་དུ་རྐྱལ་ཞིང་ལུས་བསྐོར་བ་བསྐོར་བར་མི་བྱའོ། །ཆུར་གསེག་མ་གདབ་པར་མི་བྱའོ། །ཆུར་རྫ་ 7-152b རྔ་ཁ་ཅིག་པ་ལྟར་ལག་གཅིག་གིས་བརྡུང་བ་དང་། རྔ་བོ་ཆེ་ལྟར་ལག་པ་གཉིས་ཀྱིས་བརྡུང་བར་མི་བྱའོ། །རྫ་བ་ལ་དཔྱིལ་མོ་ཉུག་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་པ་ནི་རྫ་བ་འགྲེད་པ་མཐུར་དུ་གཞོལ་བ་ལ་ལུས་འགྲེད་ཐབས་སུ་མཐུར་དུ་གཞོལ་བར་ནུ་རུ་རུ་འགྲེད་ཅིང་འགྲོ་བར་མི་བྱ་སྟེ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཆབ་རོམ་དང་ས་འགྲེད་མོ་ལ་སོགས་པ་ལ་དཔྱིལ་མོ་ཉུག་མི་བྱའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །གླང་པོ་ཆེའི་ངུར་སྐད་དང་། རྟའི་འཚེར་སྐད་དང་། ཁྱུ་མཆོག་གི་འབོ་སྐད་དང་། རྨ་བྱའི་འགྱུར་སྐད་དང་། ཁུ་བྱུག་གི་
【現代漢語翻譯】 不應爲了觀看舞蹈等而去。 不得讓比丘尼到處跳舞。 應以歌詠的音調宣揚導師（Buddha）的功德，並吟誦三續。 註釋：不應在其他時間做，因為這屬於歌曲的範疇。 應在僻靜的地方學習這些歌詠的音調。 不應打響指、到處嬉戲、到處發出嘈雜聲、嬉鬧、傲慢、扭動身體或拍打。 不應以嬉鬧的心態做出如孔雀舞般的肢體動作和演奏音樂。 比丘應將有煩惱和無煩惱的心，以及同類的法，全部歸集到一起。 比丘雙腳朝上抬起，做孔雀舞時，如果生起守護住所的想法和嬉鬧的想法，應將先前守護住所的想法歸集到無罪的一方，而將嬉鬧的想法所做的一切歸為墮罪。 如同飲酒者互相傳遞容器飲酒一樣，比丘不應傳遞食物的容器來做食物的事情。 不應在同一個容器里輪流喝。 吃東西時，不應互相遞送食物、器皿，也不應舔舐或清洗。 不得用線串鮮花做耳環。 註釋：不應事後製作。 這是經文中出現的解釋。 不得將鮮花耳環戴在身上。 不應看著藝人的臉而給予獎賞。 比丘不應匆忙奔跑。 緊急情況下沒有罪過。 不應快速行走或跳躍。 不應單腿站立、用手支撐、像魚一樣仰泳或轉動身體。 不應在水中打水漂。 不應用一隻手像敲擊陶罐一樣擊打水面，也不應用雙手像敲擊大鼓一樣擊打水面。 不應在陶器上塗抹黏土，也就是說，不應爲了使陶器光滑而彎腰，也不應爲了使身體光滑而彎腰行走，小釋中說：不應在冰面和光滑的地面上塗抹黏土。 不應發出象的吼叫聲、馬的嘶鳴聲、牛王的叫聲、孔雀的鳴叫聲和杜鵑的...
【English Translation】 One should not go to see dances, etc. A bhikṣuṇī should not be made to dance everywhere. One should make a vocal intonation to properly proclaim the qualities of the Teacher (Buddha) and to recite the three continuums. Commentary: It should not be done at other times, because it belongs to the category of songs. Those vocal intonations should be learned in a secluded place. One should not snap one's fingers, play everywhere, make noises everywhere, be frivolous, be arrogant, twist one's body, or clap. One should not make gestures such as the movements of a peacock's hands, like playing music with a frivolous mind. A bhikṣu should gather together all similar types of minds, whether afflicted or unafflicted. When a bhikṣu raises both feet upwards and makes the gestures of a peacock dance, if the thought of protecting the dwelling and the thought of frivolity arise alternately, then all that was done with the former thought should be gathered into the side of non-offense, and all that was done with the latter thought becomes a single offense. Just as drinkers drink by passing around dry vessels to each other, a bhikṣu should not do the work of food by passing around food vessels. One should not take sips from the same vessel in turn. When eating, one should not pass food or utensils to each other, nor should one lick or wash them. One should not string flowers on a thread to make earrings. Commentary: One should not make them afterwards. This is the explanation that appears in the text. One should not wear flower earrings on the body. One should not give rewards by looking at the face of a performer. A bhikṣu should not run hastily. There is no fault in an emergency. One should not walk quickly or jump. One should not stand on one thigh, support oneself with one's hand, swim on one's back like a fish, or turn one's body around. One should not skip stones in the water. One should not strike the water with one hand like striking a pottery drum, nor should one strike the water with both hands like striking a large drum. One should not smear clay on pottery, that is, one should not bend over to smooth the pottery, nor should one bend over and walk to smooth the body. The Small Commentary says: One should not smear clay on ice or smooth ground, etc. One should not make the roaring sound of an elephant, the neighing of a horse, the bellowing of a bull, the warbling of a peacock, or the cuckoo's...
སྐད་ལྟ་བུ་མི་དབྱུང་ངོ་། །ཁ་ནས་དུང་དང་སིང་ཀྲོལ་དང་རྔ་བོ་ཆེའི་སྐད་མི་བྱའོ། །དངོས་གཞིར་གཏོགས་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །།བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལ་འཇུག་གོ། །། ༈ ཁྲུས་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད། བཅུ་པ་ལ། ཁྲུས་བྱེད་པ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །དེ་ཡི་སེལ་བའི་ཉེས་བྱས་བསྟན། །ལྟུང་བ་མེད་པ་བརྗོད་པ་དང་། །བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ཏུ་དྲུག་སྡེས་ཐོ་འཚམས་པའི་སེམས་ཀྱིས་ཁྲུས་བྱས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་མ་དད་པ་སྐྱེ་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་སྔར་ཁྲུས་བྱས་ནས་ཟླ་བ་ཕྱེད་མ་འདས་པར་འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པའི་ཆུས་ཁྲུས་བྱས་ཏེ། ལུས་ཕྱེད་ཁྱབ་པར་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་གོ། དེ་ལ་བཞི་སྟེ། གང་གིས་ཁྲུས་བྱ་བའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གི་ཚེ་ཁྲུས་བྱ་བའི་དུས་དང་། གང་གིས་ཁྲུས་བྱེད་པའི་རྟེན་དང་། གང་དུ་ཁྲུས་བྱ་བའི་གནས་སོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པའི་ཆུ་ཡིན་པ་དང་། ལུས་ཕྱེད་ཁྱབ་པའི་ཚད་དུ་ཆོག་པ་སྟེ། ཆུ་མ་ཡིན་པས་ཀྱང་ངོ་ཞེས་པ་དང་། ལྟེ་བར་སོན་ན་ 7-153a ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཉིས་པ་གང་གི་ཚེ་ཁྲུས་བྱ་བའི་དུས་ནི། ཚ་བའི་དུས་མ་ཡིན་པ་དང་། ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཀྱི་དུས་སུ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། སོ་ག་རྣམས་ཀྱི་ལྷག་མ་ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་གཉིས་དང་དབྱར་རྣམས་ཀྱི་དང་པོ་ལས་སོ་ཞེས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་གསུམ་པོ་དེ་དག་ལ་ཚ་བས་ཉེན་པའི་ཕྱིར་ཁྲུས་བྱེད་པ་རྗེས་སུ་གནང་སྟེ། དེ་ལས་གཞན་པའི་དུས་སུ་ཡང་ཉི་མ་དེ་ལ་ཚ་བ་སྐྱེས་ན་ཁྲུས་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཞག་བཅོ་ལྔའི་མདུན་རོལ་དུ་ཁྲུས་བྱེད་ནའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གསུམ་པ་ལ་ལྔ་སྟེ། ན་བ་མ་ཡིན་པ་དང་། ལས་མ་བྱས་པ་དང་། ལམ་དུ་མ་སོང་བ་དང་། རླུང་གིས་མ་བསྐྱོད་པ་དང་། ཆར་གྱིས་མ་ཕོག་པ་སྟེ་གཞུང་དུ་ཤེས་པར་འགྱུར་རོ། །བཞི་པ་གང་དུ་ཁྲུས་བྱ་བའི་གནས་ནི། ཡུལ་ཨསྨ་པ་རནྟ་ལས་གཞན་ཡིན་པ་སྟེ། ཨསྨ་པ་རནྟའི་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་ཁྲུས་བྱེད་འདོད་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ཁྲུས་བྱེད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ཁྲུས་བྱེད་པའི་ཆུས་ལུས་ཕྱེད་ཁྱབ་པ་སྟེ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། ལྟེ་བར་སོན་ནའོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ལུས་ཀྱི་ཕྱེད་གཤེར་ན་ཁྲུས་རྫོགས་པ་ཡིན་པས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བསྟན་ཏོ་ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། གཞན་གྱི་དུས་སུ་ཞེས་སྐབས་འདིའི་འོག་ནས་འབྱུང་བས། གང་ལས་གཞན་གྱི་དུས་སུ་ཁྲུས་བྱེད་ན་ཞེ་ན། སོ་ག་རྣམས་ཀྱི་ཟླ་བ་ལྷག་མ་ཕྱེད་དང་གཉིས། དབྱར་ཟླ་ར་བའི་ཚེས་གཅིག་ནས་དབྱར་འབྲ
【現代漢語翻譯】 不發出像樂器一樣的聲音。不要從口中發出海螺、鈸和鼓的聲音。這是屬於根本墮罪。 進入第五十品。 關於沐浴的墮罪 第十品：沐浴。講述根本墮罪，揭示消除墮罪的過失，講述沒有墮罪的情況，以及應當學習的內容。 首先，緣起是在王舍城，六群比丘因爭吵之心而沐浴，因此制定了墮罪。應避免的是不敬信心。定義是：持戒的比丘，先前已經沐浴過，在半個月未過的情況下，用世間廣為人知的水沐浴，導致身體一半被浸濕，這是根本墮罪。分支有四個，這是基礎分支。其中有四點：用什麼東西沐浴，在什麼時間沐浴，依靠什麼沐浴，在什麼地方沐浴。第一點有兩個方面：一是使用世間廣為人知的水，二是水量達到身體一半的程度。如果不是水也可以，因為經中說『到達肚臍』。第二點，在什麼時間沐浴：不是炎熱的季節，也不是半個月的時間。經中說：『夏季剩餘的兩個半月和夏季的第一個月』。 टीका（梵文，天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）中說：『因為這三個半月受到炎熱的威脅，所以允許沐浴，但在其他時間，如果那天很熱，也可以沐浴。』經中還說：『在十五天之前沐浴也可以。』第三點有五點：不是生病的時候，沒有工作的時候，沒有在路上行走的時候，沒有被風吹的時候，沒有被雨淋的時候，這些在經文中會知道。第四點，在什麼地方沐浴：不是在阿斯瑪帕蘭塔地區，因為經中說『阿斯瑪帕蘭塔』。 意樂分支有兩個方面：認識和之前一樣。動機是持續不斷地想要隨意沐浴。行為是開始沐浴。究竟是沐浴的水浸濕身體的一半。rnam 'byed 'grel pa（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）中說：『到達肚臍』意味著身體的一半濕了，沐浴就完成了，因此顯示了墮罪。 第二點是『在其他時間』，這將在下文出現。那麼，在什麼時間之外沐浴呢？夏季剩餘的兩個半月，以及夏季第一個月的初一到夏季結束。
【English Translation】 Do not make sounds like musical instruments. Do not make sounds of conch shells, cymbals, and drums from the mouth. This is a fundamental offense. Entering the Fiftieth Chapter. The Offense of Bathing Chapter Ten: Bathing. Discussing the fundamental offense, revealing the faults of eliminating the offense, discussing situations where there is no offense, and what should be learned. Firstly, the origin is in Rajagriha, where the Six Groups of monks bathed with a mind of contention, hence the offense was established. What should be avoided is the arising of disbelief. The definition is: a monastic who upholds the precepts, having previously bathed, bathes with water known to the world before half a month has passed, causing half of the body to be wet, this is a fundamental offense. There are four branches, this is the base branch. There are four points: with what does one bathe, at what time does one bathe, relying on what does one bathe, and where does one bathe. The first point has two aspects: one is using water known to the world, and the other is that the amount of water reaches half of the body. It is also acceptable if it is not water, because the sutra says 'reaching the navel'. The second point, at what time does one bathe: not in the hot season, nor in the time of half a month. The sutra says: 'The remaining two and a half months of summer and the first month of summer'. The टीका says: 'Because these three and a half months are threatened by heat, bathing is allowed, but at other times, if it is hot on that day, one can also bathe.' The sutra also says: 'It is also acceptable to bathe before fifteen days.' The third point has five aspects: not when sick, not when working, not when traveling, not when blown by the wind, and not when rained on, these will be known in the text. The fourth point, where does one bathe: not in the Asmaparanta region, because the sutra says 'Asmaparanta'. The branch of intention has two aspects: the recognition is the same as before. The motivation is the continuous desire to bathe at will. The action is starting to bathe. The ultimate is that the water of the bath wets half of the body. The rnam 'byed 'grel pa says: 'Reaching the navel' means that half of the body is wet, the bathing is completed, therefore the offense is shown. The second point is 'at other times', which will appear below. So, outside of what time does one bathe? The remaining two and a half months of summer, and from the first day of the first month of summer to the end of summer.
ིང་ཉའི་བར་དང་། དབྱར་རྣམས་ཀྱི་དང་པོ་ནི་དབྱར་འབྲིང་པོའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ནས་དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་གི་ཉའི་བར་ཟླ་བ་གཅིག་སྟེ། དེ་ལྟར་ན་ཚ་བའི་དུས་ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་གསུམ་པོ་དེ་ལས་གཞན་གྱི་དུས་སུ་ཁྲུས་བྱེད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཊཱི་ཀར། ཟླ་བ་ 7-153b ཕྱེད་གསུམ་པོ་དེ་དག་ལ་ཚ་བའི་གཉེན་པོའི་ཕྱིར་ཁྲུས་བྱེད་པ་རྗེས་སུ་གནང་སྟེ། དེ་ལས་གཞན་པའི་དུས་སུ་ཡང་ཉི་མ་དེ་ལ་ཚ་བ་སྐྱེས་ན་ཁྲུས་བྱའོ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་གང་ལ་འདིའི་ལྟུང་བར་འགྱུར་ཞེ་ན། གོས་མེད་པའི་ཟས་གཉིས་པ་རྙེད་པ་ཡང་ཡང་ཟ་བའི་རྣམ་པ་གང་ཡིན་པ་ལ་སྟེ། དགེ་སློང་གིས་ན་བ་མ་ཡིན་པ་དང་། ལས་མ་བྱས་པ་དང་། ལམ་དུ་མ་སོང་བར་ཁྲུས་བྱེད་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཟློག་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དགེ་སློང་ལ་རླུང་གིས་མ་བསྐྱོད་པ་ལ་ལྟུང་བ་འདིར་འགྱུར་རོ། །བསྐྱོད་པའི་ཚད་ནི་གོས་ཀྱི་མཐའི་གྲྭ་བསྒུལ་བ་ནི་བསྐྱེད་པ་དེའི་མཐའ་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་ལ་ཆར་གྱིས་མ་ཕོག་པ་ལ་ལྟུང་བ་འདིར་རོ། །ཉིད་བཤད་ལས། ཆུ་ཀླུང་བརྒལ་བ་ལ་སོགས་དུས་དེ་ཉིད་དུ་ལྷག་པར་གནས་ཏེ་ཁྲུས་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ཆར་ཕོག་ཚད་ནི་ཆར་དེའི་ཐིགས་པ་གཉིས་ཀྱིས་ཕོག་པའོ། །གོས་ལ་ཕོག་པས་མིན་ཏེ་ལུས་ལའོ། །གཞན་གྱི་དུས་སུ་ཁྲུས་གནང་བའི་དུས་ཀྱི་ཉིན་མོ་ནི་ཁྲུས་སྔ་མ་བྱས་ནས་ཞག་བཅོ་ལྔའི་ཉིན་མོའམ། དེའི་ཉིན་མོ་ཁྲུས་མ་བྱས་ན་དེའི་མཚན་མོ་ཡང་ཁྲུས་བྱེད་དུ་གནང་བའོ། །དེ་ལྟར་གནང་བའི་ཁྲུས་ཀྱི་ཉིན་མོ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ཁྲུས་སྔ་མ་བྱས་ན་ཞག་བཅོ་ལྔའི་མདུན་རོལ་ཁྲུས་བྱེད་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པའོ། །ཁྲུས་ཀྱི་ཚུལ་ཅིས་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། བུམ་པ་ལ་སོགས་པས་སྤྱི་བོ་ནས་དབང་བསྐུར་བའི་ཚུལ་གྱིས་སམ། ཆུའི་ནང་དུ་རང་གི་ལུས་འཇུག་པས་སོ། །ལུས་ཀྱི་ཇི་ཙམ་དུ་སླེབས་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། ལྟེ་བར་སོན་ནའོ། ། ༈ དེ་ཡི་སེལ་བའི་ཉེས་བྱས་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། ཉིད་བཤད་ལས། ལྟེ་བར་མ་ཕྱིན་པའི་མདུན་རོལ་དུ་ཅི་ཞིག་རྟོགས་པར་བྱ་ཞེ་ན། ལྟེ་བར་མ་ཕྱིན་པའི་མདུན་རོལ་དུ་ནི་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་སོ། །འཇིག་རྟེན་ན་གྲགས་པའི་ཆུ་མ་ཡིན་པ་འབྲུ་མར་སོགས་ 7-154a པས་ཀྱང་འཁྲུ་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །གནང་བའི་རྐྱེན་ཅན་གྱི་བཅས་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ལྟུང་བ་རྣམ་བཞག་གནང་བ་འབྱུང་བའི་དུས་དག་ཡོད་ཀྱང་། དུས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་དགོས་པའི་ཚེ་ན་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་ན་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་དོ། ། གསུམ་པ་ནི།ཁྲུས་ལས་དོན་གཞན་ཆུ་བརྒལ་བ་སོགས་ལ་གཞོལ་བས་དྲི་མ་དག་ཀྱང་ཆུ་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་ནི་ཁྲུས་མ་ཡིན་ནོ། །ཁྲུས་མ་ཡིན་པ་དེའི་ཕྱིར་མ་བསམས་པར་བརྒལ་བ་དང་། བརྒྱལ་བ་ལ་ཆུ་གྲང་མོ་གདབ་པ་དག་ལ་ནི་དྲི་མ་དག་ཀྱང་ལྟུང་བ་མེད
【現代漢語翻譯】 從魚日（藏曆日期）到夏季，初夏是從仲夏十六日到小夏月末的魚日，為期一個月。因此，在炎熱季節之外的時間洗澡會犯墮罪。《根本說一切有部毗奈耶》的註釋中說， 在這三個半月里，爲了對抗炎熱，允許洗澡。在其他時間，如果那天感到炎熱，也可以洗澡。如果比丘犯了此墮罪，那是因為他反覆食用沒有衣服的第二種食物。如果比丘在沒有生病、沒有工作、沒有旅行的情況下洗澡，就會犯墮罪。如果阻止（洗澡），則沒有罪過。如果比丘沒有被風吹動，就會犯此墮罪。被風吹動的程度是衣服邊緣的角落被移動，那就是被吹動的程度。如果比丘沒有被雨淋濕，就會犯此墮罪。《毗奈耶事母》中說，渡過河流等情況，應在當時特別停留並洗澡。被雨淋濕的程度是被兩滴雨滴淋濕。不是被衣服淋濕，而是被身體淋濕。在其他時間允許洗澡的日子是，前一次洗澡后十五天的那天，或者如果那天沒有洗澡，那麼那天晚上也允許洗澡。因此，如果不是允許洗澡的日子，在前一次洗澡后十五天之前洗澡，就會犯墮罪。洗澡的方式如何會犯墮罪呢？用瓶子等從頭頂灌頂，或者將自己的身體浸入水中。身體達到什麼程度會犯墮罪呢？達到肚臍。 第二，顯示消除罪過的行為。《毗奈耶事母》中說，在沒有達到肚臍之前應該做什麼？在沒有達到肚臍之前，是造作的罪過。如果用世俗上不稱為水的東西，如油等清洗，也是罪過。 對於所有允許的因緣，雖然有墮罪的分類，但在需要加持的時候，如果沒有加持，就會產生違犯學處的罪過。 第三，從洗澡之外的其他事情，如渡河等，即使污垢被清除，體驗水也不是洗澡。因為不是洗澡，所以無意中渡河和昏厥時用冷水敷身，即使污垢被清除，也沒有墮罪。
【English Translation】 From the fish day (Tibetan calendar date) to summer, the beginning of summer is from the sixteenth of mid-summer to the fish day of the end of minor summer, which is one month. Therefore, bathing at times other than the hot season will incur a downfall. In the commentary on the 《Mūlasarvāstivāda Vinaya》, During these three and a half months, bathing is permitted to counter the heat. At other times, if it feels hot on that day, bathing is also allowed. If a bhikṣu incurs this downfall, it is because he repeatedly consumes the second food without clothes. If a bhikṣu bathes without being sick, without working, and without traveling, he will incur a downfall. If he prevents (bathing), there is no fault. If a bhikṣu is not moved by the wind, he will incur this downfall. The extent of being moved by the wind is when the corner of the edge of the clothes is moved, that is the extent of being moved. If a bhikṣu is not touched by the rain, he will incur this downfall. The 《Vinayasamuccaya》 says that in situations such as crossing a river, one should specifically stay and bathe at that time. The extent of being touched by the rain is being touched by two drops of rain. It is not being touched by the clothes, but by the body. The days when bathing is allowed at other times are the day fifteen days after the previous bath, or if he did not bathe on that day, then that night is also allowed to bathe. Therefore, if it is not a day when bathing is allowed, bathing before fifteen days after the previous bath will incur a downfall. How does bathing in a certain way incur a downfall? By pouring water from the crown of the head with a vase, etc., or by immersing one's body in water. To what extent of the body does it reach to incur a downfall? When it reaches the navel. Second, showing the actions that eliminate the offense. The 《Vinayasamuccaya》 says, 'What should be understood before reaching the navel? Before reaching the navel, it is an act of creation.' If one washes with something that is not commonly called water, such as oil, it is also an offense. For all permitted circumstances, although there are classifications of downfalls, when it is necessary to bless, if one does not bless, it will generate an offense against the precepts. Third, from things other than bathing, such as crossing a river, even if dirt is removed, experiencing water is not bathing. Because it is not bathing, there is no downfall for unintentionally crossing a river and applying cold water when fainting, even if dirt is removed.
་དོ། །ལུང་ལས། ཡུལ་རྡོ་ཅན་ཞེས་འབྱུང་བ་ཨསྨ་པ་རནྟའི་ཡུལ་དག་ན་ནི་རྟག་ཏུ་ཁྲུས་བྱེད་ཀྱང་ལྟུང་བ་འདི་མེད་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། ། བཞི་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། འདི་ནི་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ཏེ་ཞེས་སོ། །ཆོ་ག་བཙན་པོ་ནི་བཀས་བཅད་དམ་པོ་སྟེ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་གསུངས་པས། དགག་སྒྲུབ་སྤྱིར་བཏང་ལ་བརྟེན་པར་ནུས་པ་ཡོད་ན་ཐམས་ཅད་དུ་ཡང་བག་ཡངས་སུ་བྱ་བ་གནང་བ་དམིགས་བསལ་ལ་བརྟེན་པར་མི་བྱའོ། །ཆར་གྱིས་ཕོག་ན་འཁྲུར་གནང་ངོ་ཞེས་བཅས་པའི་ཕྱིར། ཆེད་ཀར་ཆར་གྱིས་ཕོག་པར་བྱས་ཏེ་ཁྲུས་མི་བྱ། ཡུལ་མཐའ་འཁོབ་ཏུ་ལྔའི་ཚོགས་ཀྱིས་བསྙེན་རྫོགས་གནང་བ་ལས་བཅུ་ཚོགས་མཆིས་བཞིན་དུ། ལྔ་ཉི་ཚེས་ཆོག་ཅེས་ཏེ། ལྔ་ཚོགས་ཀྱིས་བསྙེན་རྫོགས་མི་བྱ། དཔེ་བཤད་པ་འདི་གཉིས་དང་འདྲ་བར་ཅི་བྱའོ་ཅོག་ཐམས་ཅད་ལ་གནང་བའི་ཚིག་ལ་བརྟེན་ཏེ་སླ་ཆོས་སུ་བསྒྲུབ་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་ཡོན་ཏན་འོད་མར་རོ། །འདིར་སྨྲས་པ།གང་གིས་གྲོལ་དང་གྲོལ་བ་མ་ཡིན་པའི། །རྒྱུ་ལ་ནན་ཏན་བྱ་བ་ཉིད་དུ་བྱས། །དེ་སླད་བླུན་པོའི་ལམ་ལས་ཕྱིར་ཕྱོགས་ཏེ། །རྨོངས་མུན་ཁྲོད་དུ་ཡོངས་འཛིན་མ་བཙལ་ལོ། །ཚིག་རྩུབ་གཤིན་རྗེའི་ལྕེ་ལས་ཚ་བ་དང་། །ལྷ་མིན་དབང་པོ་ལས་ནི་ཕྲག་དོག་ཅན། །མེས་པོས་ 7-154b འགྲན་མེད་མངོན་པའི་ང་རྒྱལ་བྱེད། །འདི་འདྲས་དྭགས་པོའི་སྒྲུབ་བརྒྱུད་རྨེད་ནས་བརླག །ཙནྡན་ཡལ་འདབ་ལས་ནི་བརྩེ་བའི་གྲིབ། །ཟླ་ཤེལ་ལས་ནི་དྲི་བྲལ་བསམ་པ་གསལ། །དེ་ལྟས་སྲིད་པའི་ཉམ་ཐག་མ་བཟོད་ནས། །དྭགས་པོའི་རྗེས་འཇུག་བདག་གིས་འདུལ་བ་སྦྱངས། །ཁྲུས་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པའི་སྡེ་ཚན་བདུན་པ། བཅུ་ཚན་བདུན་པའི་ ༈ དུད་འགྲོ་གསོད་པའི་ལྟུང་བྱེད། དང་པོ་ལ། དུད་འགྲོ་གསོད་པ། ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་འཆར་ཀས་བྱ་རོག་བསད་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་དུད་འགྲོའི་སྲོག་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པའི་ཆུ་ལྟ་བུ་གཞི་མའི་ཞར་ལ་སྲོག་ཆགས་འཆི་བར་འགྱུར་བའི་བྱ་བ་བྱེད་ཅིང་། ཤི་ན་དུད་འགྲོའི་འདེབས་སྤྱོད་ཀྱི་ལྟུང་བ་གཞན་དུ་འགྱུར་བས། འདིར་ནི་དུད་འགྲོ་དེ་གཞི་མ་ཆུ་དང་ཤིང་དང་ལྕི་བ་ལ་སོགས་པའི་ཞར་ལ་མ་ཡིན་པར་གསོད་སེམས་ཀྱིས་རང་ངམ་བསྐོས་པས་བསད་དེ། དུད་འགྲོ་ཤི་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། དུད་འགྲོ་ཡིན་པ་དང་། གཞི་མའི་ཞར་ལ་སྲོག་ལ་མ་བལྟོས་པར་འཇུག་པའི་ཡུལ་ལས་གཞན་ཡིན་པ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་དུད་འགྲོ་འདེབས་སྤྱོད་ཀྱི་ལྟུང་བ་གཞན་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས།
【現代漢語翻譯】 此外，根據律經記載，在名為『石地』（藏文：རྡོ་ཅན།）的地方，即阿斯瑪帕蘭塔（梵文：Asmaparanta）地區，即使經常沐浴也不會犯這種墮罪。 第四點，如 टीका (梵文：ṭīkā，註釋) 所說：『這適用於所有情況。』 टीका (梵文：ṭīkā，註釋) 中還說：『嚴格的儀式是堅定的戒律。』因此，如果能夠依賴普遍的破立原則，就應該允許一切方便，而不應依賴特殊的規定。因為有『如果被雨淋濕，允許沐浴』的規定。所以，不要故意淋雨而不沐浴。在邊遠地區，即使有十位僧人，也允許五位僧人授比丘戒，而不是說有十位僧人就只能有五位。不要像這兩個例子一樣，依賴普遍允許的說法而輕易行事。』這是云丹沃色（藏文：ཡོན་ཏན་འོད་）所說。 在此我想說：對於那些區分解脫與非解脫，並努力尋找其原因的人，遠離愚蠢的道路，不要在無知的黑暗中尋找導師。惡語比閻羅王的舌頭還要熾熱，比阿修羅王還要嫉妒，比祖先還要傲慢自大。這樣的人會徹底摧毀達波噶舉（藏文：དྭགས་པོ་བཀའ་བརྒྱུད།）。 從旃檀樹枝上獲得慈愛的廕庇，從月亮水晶中獲得清澈無染的想法。因此，我不忍心看到世間的苦難，所以我致力於調伏達波的追隨者。這就是沐浴所犯的墮罪。 第七個墮罪類別： 第七個十條： 殺害旁生的墮罪。 首先，關於殺害旁生，包括墮罪的分類和應學習的內容。 首先，故事起源於在念永（藏文：མཉན་ཡོད།，梵文：Śrāvastī，舍衛城）地方，恰嘎（藏文：འཆར་ཀ）殺了一隻烏鴉，因此制定了墮罪。所禁止的是傷害旁生的生命。所謂『根本』，是指持戒比丘從事會導致生物死亡的行為，例如含有生物的水。如果生物死亡，就會犯下另一種旁生利用的墮罪。因此，這裡指的是並非以水、樹木或重物等為媒介，而是以殺害之心，親自或指使他人殺害旁生，從而導致的直接墮罪。關於分支，有四點。關於基礎的分支有兩點：一是必須是旁生；二是不能屬於以根本為媒介而無意傷害生命的情況，否則就會犯下另一種旁生利用的墮罪。關於意樂的分支有兩點：
【English Translation】 Furthermore, according to the Vinaya, in a place called 'Stone Land' (Tibetan: རྡོ་ཅན།), which is the region of Asmaparanta (Sanskrit: Asmaparanta), even if one bathes frequently, it is known that this downfall will not occur. Fourthly, as the ṭīkā (Sanskrit: ṭīkā, commentary) says, 'This applies to all situations.' The ṭīkā (Sanskrit: ṭīkā, commentary) also states, 'Strict rituals are firm precepts.' Therefore, if one can rely on general principles of negation and affirmation, one should allow all conveniences and not rely on special provisions. Because there is a rule that 'if one is caught in the rain, bathing is allowed.' So, do not deliberately get caught in the rain and not bathe. In remote areas, even if there are ten monks, it is permissible for five monks to grant full ordination, rather than saying that if there are ten monks, only five are sufficient. Do not, like these two examples, rely on universally permissible statements and act lightly. ' This is what Yönten Ö (Tibetan: ཡོན་ཏན་འོད་) said. Here I would like to say: For those who distinguish between liberation and non-liberation and diligently seek its causes, turn away from the path of fools and do not seek a guide in the darkness of ignorance. Harsh words are hotter than the tongue of Yama, more jealous than the lord of the Asuras, and more arrogant than the ancestors. Such people will completely destroy the Dakpo Kagyu (Tibetan: དྭགས་པོ་བཀའ་བརྒྱུད།). From the sandalwood branch, one obtains the shade of loving-kindness; from the moon crystal, one obtains clear thoughts free from impurities. Therefore, I cannot bear to see the suffering of the world, so I dedicate myself to taming the followers of Dakpo. This is the downfall of bathing. The seventh category of downfalls: The seventh set of ten: The downfall of killing animals. Firstly, regarding the killing of animals, including the classification of downfalls and what should be learned. Firstly, the story originates from the fact that in Nyenyö (Tibetan: མཉན་ཡོད།, Sanskrit: Śrāvastī, Śrāvastī), Chaka (Tibetan: འཆར་ཀ) killed a crow, and therefore the downfall was established. What is prohibited is harming the lives of animals. The 'root' refers to a monk who is bound by vows engaging in actions that cause the death of living beings, such as water containing living beings. If the living being dies, another downfall of using animals will be committed. Therefore, here it refers to not using water, trees, or heavy objects as a medium, but killing an animal with the intention to kill, either personally or by instructing others, resulting in a direct downfall. Regarding the branches, there are four points. Regarding the branches of the basis, there are two points: one is that it must be an animal; and the other is that it must not belong to the category of unintentionally harming life through the medium of the root, otherwise another downfall of using animals will be committed. Regarding the branches of intention, there are two points:
འདུ་ཤེས་ནི་གཞིའི་ཡན་ལག་དེ་དག་ལ་མ་འཁྲུལ་བ་སྟེ། གོས་འཆང་བའི་སྐབས་སུ་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །ཀུན་སློང་ནི་དུད་འགྲོ་གསོད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རང་ངམ་བསྐོས་པས་དུད་འགྲོ་གསོད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་དུད་འགྲོའི་སྲོག་གི་དབང་པོ་འགགས་པ་སྟེ་ཤི་ནའོ་ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། གང་བྱས་ན་དུད་འགྲོ་ 7-155a གསོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། བསམ་པ་གསོད་པའི་སེམས་ཀྱིས་གཞི་དུད་འགྲོ་ལ་སྦྱོར་བ་མཚོན་བསྣུན་ན་སྟེ། དུག་ལ་སོགས་པས་ཀྱང་ངོ་། །མཐར་ཐུག་གཞི་འམ་སྦྱོར་བ་དེས་བསྣུན་པ་དེའི་ཚེའམ་དུས་ཕྱིས་གཞན་གྱི་ཚེ་ཤི་ནའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཞུ་བ་ལས། སེམས་ཅན་གྱི་གཟུགས་ཤིང་ངམ་ས་ལས་བྱས་པའམ་རི་མོ་ལ་སོགས་པ་སེམས་ཅན་མ་ཡིན་པ་ལ་བསྣུན་ན་ནི་ཉེས་བྱས་ཀྱི་བྱེད་པོ་ཉིད་དོ། །དུད་འགྲོའི་གཟུགས་ལ་བསྣུན་ན་ནི་འདིར་གཏོགས་པའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ལ། མི་དང་མི་མིན་གྱི་གཟུགས་ལ་བསྣུན་ན་ནི་མི་གསོད་པར་གཏོགས་པའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །དེ་དག་ལྕི་ཡང་གཉིས་སུ་དབྱེ་སྟེ། བསམ་པའི་ཁྱད་པར་ཞེ་སྡང་གིས་བསྣུན་ན་ཉེས་པ་ལྕི་བ་དང་། དངོས་པོའི་ཁྱད་པར་འཕགས་པའི་སྐུ་གཟུགས་ལ་བསྣུན་ཅིང་འཇིག་ན་ཉེས་པ་ཆེས་ལྕི་བའོ། །གཞན་དུ་ན་ཡང་པའོ། །འདིར་སྨྲས་པ། ཐེག་ཆེན་འཕགས་པའི་གོ་འཕང་ཐོབ་བོ་ལོ། །ཁྱིམ་པའི་འཁོར་བསྡུས་མི་དགེ་བཅུ་ལ་སྤྱོད། །གང་དུ་གནས་ཀྱང་དུད་འགྲོ་གསོད་བྱེད་ན། །འདི་འདྲའི་ཐེག་ཆེན་འཕགས་པ་ངོ་མཚར་ཆེ། །རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་བདེན་པ་གཟིགས་སོ་ཟེར། །གདོལ་པའི་རྗེས་ཞུགས་གླུ་གར་ལ་སོགས་བྱེད། །སྲོག་གི་མཆོད་སྦྱིན་དག་གིས་ཉེ་བར་འཚོ། །ཚུལ་འདིས་རྡོ་རྗེའི་གྲུབ་ཐོབ་ཀྱེ་མ་ཧུད། །འབགས་པ་བཀྲུས་ཤིང་སྡོམ་ལ་གནས་སོ་སྐད། །གྲྭ་ས་རང་ཡུལ་གཉིས་ཀར་གོ་མཚོན་ཐོགས། །ཉམ་ཆུང་དུད་འགྲོའི་ཚོགས་ནི་ཕྱེ་མར་བྱེད། །སྤྱད་པ་འདི་འདྲ་ཤཱཀྱའི་བསྟན་པ་ཅི། །ཐེག་ཆེན་ཚོགས་ལམ་ཆེན་པོ་ཐོབ་པ་ཡི། །སེམས་དཔའི་ལུས་ལས་བྱུང་བའི་རླུང་དག་གིས། །གར་ཁྱབ་སེམས་ཅན་གཅིག་གིས་གཅིག་ཤོས་ལ། །འཚེ་བ་མི་སྲིད་དུད་འགྲོ་དམྱལ་སོགས་ཅི། །གསང་ཆེན་གྲུབ་པའི་སྦྱོར་ལམ་ཐོབ་པ་ 7-155b ཡིས། །དུད་འགྲོ་ལ་སོགས་སྲོག་བྲལ་ཉེ་བ་ན། །ལྟ་སྟངས་ཙམ་གྱིས་ཀུན་ཀྱང་གསོ་བར་བཤད། །སྡུག་བསྔལ་གྱིས་མནར་དུད་འགྲོར་ཅི་ལ་འཚེ། །བསྟན་ལ་ཞུགས་ན་སེམས་ཅན་རེ་རེའི་ཕྱིར། །སྙིང་རྗེས་དྲངས་པའི་ཡིད་ཀྱི་མཆི་མ་དང་། །བཅས་ཏེ་ཕན་འདོགས་བྱེད་པ་མ་གཏོགས་པ། །གཞན་ལ་འཚེ་དེས་ཐར་པ་གང་ལས་གྲུབ། །ཆོས་འདི་ཆོས་བཞིན་བྱེད་པ་སུ་ཡང་མེད། །ཆོས་མིན་ཆོས་སུ་བཅོས་ནས་རང་གཞན་ཀུན། །ཆོས་པའི་ཆོས་སུ་འཁྲུལ་ནས་སྐྱེ་བོ་རྣམས། །ཆོས་པ་ཆོས་པའ
【現代漢語翻譯】 『認識』是指對基礎要素沒有混淆，就像前面說的辨認衣服的情況一樣。「動機」是指持續不斷地想要殺死動物。「行為」是指自己或派人開始殺死動物。「究竟」是指動物的生命功能停止，也就是死亡。 第二，如果做了什麼會導致犯下殺害動物的墮落罪呢？如果帶著想要殺害的心，對作為對象的動物進行傷害，比如用毒藥等。究竟是指，通過該對像或行為的傷害，在那時或之後，該對像死亡。 第二，關於提問。如果傷害了用木頭、泥土或繪畫等製作的非生物的眾生形象，那麼只是犯了輕罪。如果傷害了動物的形象，那麼屬於這裡的輕罪。如果傷害了人和非人的形象，那麼屬於殺人的輕罪，這是出自註釋書的說法。這些可以分為輕重兩種，如果因為嗔恨的動機而傷害，那麼罪過較重。如果因為對象的特殊性，傷害或毀壞了聖者的身像，那麼罪過非常重。否則，就是輕罪。這裡說到，獲得了大乘聖者的果位，聚集了在家人的眷屬，卻行持十不善業。無論住在哪裡，都做著殺害動物的事情，這樣的大乘聖者真是令人驚奇。自稱證悟了金剛乘的真諦，追隨賤民的習俗，從事歌舞等活動，依靠血祭來維持生計。以這種方式成為金剛乘的成就者，真是可悲啊！據說洗凈了污垢，安住在戒律中，在寺院和家鄉都拿著武器，把弱小的動物群體像麵粉一樣碾碎，這樣的行為怎麼能算是釋迦牟尼的教法呢？獲得了大乘資糧道的大菩薩，從他們的身體里產生的風，所到之處，眾生之間不可能互相傷害，哪裡還會有動物、地獄等存在呢？獲得了大成就的秘密道行者，當動物等生命垂危時，據說僅僅用目光就能讓它們復活，為什麼要傷害遭受痛苦的動物呢？如果進入佛法，爲了每一個眾生，除了帶著慈悲的眼淚和承諾去幫助他們之外，傷害他人又怎麼能獲得解脫呢？沒有人能如法地行持佛法，把非佛法偽裝成佛法，欺騙自己和他人，讓人們誤以為修行人就是那樣。
【English Translation】 'Recognition' means not being confused about the basic elements, just like the previously mentioned situation of recognizing clothes. 'Motivation' means constantly wanting to kill animals. 'Action' means oneself or sending someone to start killing animals. 'Ultimate' means the animal's life functions cease, which is death. Second, what actions lead to committing the sin of killing animals? If, with the intention to kill, one inflicts harm on an animal as the object, such as with poison. 'Ultimate' means that through the harm of that object or action, at that time or later, the object dies. Second, regarding the question. If one harms the image of a non-living being made of wood, earth, or paintings, etc., then one is only committing a minor offense. If one harms the image of an animal, then it belongs to the minor offenses here. If one harms the image of a human or non-human, then it belongs to the minor offenses of killing a person, according to the commentary. These can be divided into two categories: light and heavy. If the harm is inflicted with the motivation of hatred, then the offense is heavier. If, due to the special nature of the object, one harms or destroys the image of a holy being, then the offense is very heavy. Otherwise, it is a light offense. Here it is said that one has attained the state of a Mahayana saint, gathered a retinue of householders, but engages in the ten non-virtuous actions. Wherever one lives, one is killing animals. Such a Mahayana saint is truly astonishing. Claiming to have realized the truth of Vajrayana, following the customs of outcastes, engaging in singing and dancing, and relying on blood sacrifices to make a living. To become an accomplished Vajrayana practitioner in this way is truly lamentable! It is said that one has washed away defilements and abides in the precepts, carrying weapons in both the monastery and one's homeland, crushing the weak animal groups like flour. How can such behavior be considered the teachings of Shakyamuni? A great Bodhisattva who has attained the Great Vehicle's path of accumulation, the winds arising from their body, wherever they spread, it is impossible for beings to harm each other. Where would there be animals, hells, etc.? A practitioner of the secret path of great accomplishment, when animals and other beings are near death, it is said that they can revive them with just a glance. Why harm animals suffering from pain? If one enters the Dharma, for the sake of every being, besides helping them with tears of compassion and promises, how can one achieve liberation by harming others? No one practices the Dharma according to the Dharma. They disguise non-Dharma as Dharma, deceiving themselves and others, leading people to mistakenly believe that practitioners are like that.
ི་མཆོག་ཅེས་ཅལ་རྒྱུག་བྱེད། །དུད་འགྲོ་གསོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ འགྱོད་པ་བསྐྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད། གཉིས་པ་ལ། འགྱོད་པ་བསྐྱེད་པ། དངོས་གཞི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་བའི་ན་སྨད་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ནི། མཉན་ཡོད་དུ་འཆར་ཀས་འགྱོད་པ་བསྐྱེད་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་རིགས་ཀྱི་སེམས་བདེ་བ་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་གཞན་ལ་རྣམ་དག་གི་དགེ་སློང་མ་ཡིན་པའི་དོན་གྱིས་འགྱོད་པ་བསྐྱེད་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་གོ། དེ་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་ལ་འགྱོད་པ་བསྐྱེད་པའི་ཡུལ་དང་། གང་གིས་འགྱོད་པ་བསྐྱེད་པའི་དངོས་པོའོ། །དང་པོ་ནི། ཡུལ་དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། རྣམ་དག་དགེ་སློང་མ་ཡིན་པའི་དོན་གྱིས་ཏེ། ཁྱོད་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་མ་ཡིན་ཅིང་ཞེས་པ་དང་། དགེ་སློང་མ་ཡིན་པའི་དོན་གྱིས་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་བཞད་གད་ཡན་ཆོད་ཀྱིས་འགྱོད་པ་བསྐྱེད་པའི་ཚིག་སྨྲ་ཞིང་གོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་འགྱོད་པ་བསྐྱེད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་དོན་གོ་བའོ། ། གཉིས་པ་ནི། གང་ 7-156a བྱས་ན་འགྱོད་པ་བསྐྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། ཁྱོད་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་མ་ཡིན་ཅིང་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་བྱུང་ངོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་དགེ་སློང་མ་ཡིན་པའི་དོན་གྱིས་འགྱོད་པ་བསྐྱེད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །འདིར་མྱང་མཚམས་པ་ན་རེ། རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་མཁན་པོ་ནི་ཕམ་པས་སྡོམ་པ་མི་གཏོང་བ་ཉིད་དུ་བཞེད་དེ། ཁ་ཆེ་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བའི་རྗེས་སུ་འབྲང་ཡང་། སློབ་དཔོན་ཡོན་ཏན་འོད་ནི་དབུས་པ་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་སྟེ། ཕམ་པ་བྱུང་བ་ན་སྡོམ་པ་གཏོང་བར་བཞེད་པ་སྟེ། འདི་ཉིད་ལས། ཕམ་པར་འགྱུར་བ་བྱུང་ངོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དགེ་སློང་མ་ཡིན་པའི་དོན་གྱིས་ཞེས་ཕམ་པ་བྱུང་བ་དེ་དགེ་སློང་མ་ཡིན་པར་གསུངས་པས་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་ཡང་དག་པ་མིན་ཏེ། ཕམ་པར་འགྱུར་བ་བྱུང་ངོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་རྣམ་དག་གི་དགེ་སློང་མ་ཡིན་པ་ཞེས་དགོངས་པ་སྟེ། སློབ་དཔོན་ཡོན་ཏན་འོད་ཀྱི་བཞེད་པས་ཕམ་པ་བྱུང་བ་ཡང་དགེ་སློང་ཙམ་པོ་ནི་ཡིན་ཏེ། རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། ཕམ་པར་གྱུར་པ་ལ་ནི་སྡོམ་པ་ཡོད་དུ་ཟིན་ཀྱང་དེ་ལྟ་མོད་ཀྱི། དགོས་པ་མེད་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་ཏེ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སུ་ལ་འགྱོད་པ་བསྐྱེད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། དགེ་སློང་ལའོ། །དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མའམ་དགེ་ཚུལ་མ་སོགས་ལ་འགྱོད་པ་བསྐྱེད་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །བསམ་པ་གང་གིས
【現代漢語翻譯】 說『至高』之語，徒勞無益。 殺害牲畜，是墮落之行！ 第二，生起後悔的墮落。 分為兩部分：正文，講述墮落的起因；以及，講述墮落的後果。 首先，在舍衛城，因迦留陀夷生起後悔而制定墮落罪。 所要禁止的是，損害自己同類的心靈安樂。 真實情況是，具足戒的比丘，因為其他比丘不是清凈比丘的原因，而使其生起後悔，由此產生的墮落是真實存在的。 分支有四，即根本分支。 根本分支有二：使誰生起後悔的對象，以及，以何事使之生起後悔的根據。 首先，對象是具足六法的比丘。 第二，根據是，因為不是清凈比丘的原因，即說『你沒有受具足戒』等等，因為說了不是比丘的原因。 意樂分支有二：想，如前所述；動機是，隨意嬉笑，直至說出使之生起後悔的話語，並且希望對方理解，持續不斷。 加行是，以具足五相的語言，開始使之生起後悔。 究竟是，對方理解。 第二，如果 7-156a 做了什麼會成為生起後悔的墮落呢？如果因為『你沒有受具足戒，並且已經犯了墮罪』等等原因，使比丘生起後悔，就會成為墮落。 這裡，年稱論師說：『廣釋的作者認為，犯了墮罪也不會捨棄戒律，他們追隨克什米爾分別說部的觀點。』 『而導師功德光則追隨中部地區分別說部的觀點，認為犯了墮罪就會捨棄戒律。』 『因為這裡說，因為「已經犯了墮罪」等等原因，說了不是比丘的原因，所以知道犯了墮罪就不是比丘了。』 『這種說法是不正確的，因為「已經犯了墮罪」等等，是指不是清凈的比丘。』 『按照導師功德光的觀點，即使犯了墮罪，仍然只是比丘而已。』 『正如他在自己的論釋中說：「對於犯了墮罪的人來說，即使已經有了戒律，也是沒有必要的。」』 使誰生起後悔會成為墮落呢？是比丘。 如果比丘使比丘尼或者沙彌尼等生起後悔，則犯輕罪。 以何種意樂
【English Translation】 To utter the word 'supreme' is to run in vain. Killing animals is an act of downfall! Secondly, the downfall of generating regret. It is divided into two parts: the main text, stating the cause of the downfall; and stating the consequences of the downfall. Firstly, in Shravasti, the downfall was established due to Kāludāyin generating regret. What is to be prohibited is harming the mental peace of one's own kind. The actual situation is that a fully ordained bhikshu (monk), causing another bhikshu to regret because he is not a pure bhikshu, the downfall arising from this is real. There are four branches, namely the root branch. There are two root branches: the object to whom regret is generated, and the basis for what causes the regret. Firstly, the object is a bhikshu possessing the six dharmas. Secondly, the basis is because he is not a pure bhikshu, i.e., saying 'you have not received full ordination' etc., because it is said that he is not a bhikshu. There are two branches of intention: the thought, as mentioned before; the motivation is to speak words that cause regret with casual laughter, and to hope that the other person understands, continuously. The application is to begin causing regret with language possessing five characteristics. The ultimate is that the other person understands. Secondly, if 7-156a what action will cause the downfall of generating regret? If a bhikshu is made to regret because of reasons such as 'you have not received full ordination and have committed a pārājika (defeat)', it will become a downfall. Here, Loppön Nyangtsam says: 'The author of the Extensive Commentary believes that even if a pārājika is committed, the vows are not abandoned, following the views of the Kashmir Vaibhāṣikas.' 'While the teacher Yönten Ö follows the views of the Central Region Vaibhāṣikas, believing that the vows are abandoned upon committing a pārājika.' 'Because it is said here that because of reasons such as "having committed a pārājika," it is said that he is not a bhikshu, so it is known that one who has committed a pārājika is not a bhikshu.' 'This statement is incorrect, because "having committed a pārājika" etc., refers to not being a pure bhikshu.' 'According to the view of the teacher Yönten Ö, even if a pārājika is committed, he is still just a bhikshu.' 'As he says in his own commentary: "For one who has committed a pārājika, even if the vows are still present, they become unnecessary."' Causing whom to regret will become a downfall? It is a bhikshu. If a bhikshu causes a bhikshuni (nun) or a shramanerika (novice nun) etc. to regret, it is a minor offense. With what kind of intention
་ཞེ་ན། ཡིད་བདེ་བ་ལ་མི་རེག་པ་བསྐྱེད་པའི་སེམས་ཀྱིས་སོ། །བསམ་པ་ཐག་པས་སམ་ཞེ་ན། ཀུ་རེའམ་བཞད་གད་ཀྱིས་ཀྱང་འགྱོད་པ་བསྐྱེད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །དགེ་སློང་དེས་འགྱོད་པ་མ་སྐྱེས་ན་ཡང་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་མ་ཡིན་པའི་དོན་ཞེས་སྔར་སྨོས་པ་དེ་ལ་གཞན་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ལ་སོགས་པའི་དོན་གྱིས་འགྱོད་པ་བསྐྱེད་ན་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། །འགྱོད་པ་བསྐྱེད་པའི་ལྟུང་ 7-156b ༈ གག་ཚིལ་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད། གསུམ་པ་ལ། གག་ཚིལ། ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །དེ་ཡི་ལྟུང་བ་མེད་པ་བསྟན། །ལྟུང་བ་སྐྱེད་པར་བྱེད་ཚུལ་ལོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་བཅུ་བདུན་སྡེའི་གཅིག་ལ་གཞན་བཅུ་དྲུག་གིས་གག་ཚིལ་བྱས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་རིགས་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་གི་ལུས་དངོས་མ་ཉམས་པས་དགེ་སློང་གཞན་གྱི་ལུས་དངོས་མ་ཉམས་པ་ལ་སྐྱི་གཡའ་བར་བྱ་བའི་སེམས་ཀྱིས་རེག་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་ལ་རེག་པའི་ཡུལ་དང་། གང་གིས་རེག་པའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་ལུས་དངོས་ཡིན་པ་སྟེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། སེན་མོ་དང་སོ་དང་སྤུ་ལ་གག་ཚིལ་བགྱི་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །མ་ཉམས་པ་ཡིན་པ་སྟེ་གག་ཚིལ་བྱེད་པ་ལ་ཡང་ངོ་། །རིག་པར་བྱ་བ་ཉིད་ནི་མ་ཉམས་པའོ་ཞེས། དགེ་སློང་གཞན་གྱི་ལུས་དེ་རྨ་དང་ཁྱི་རྔོ་ལ་སོགས་པས་མ་ཉམས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་སྤྱིར་བསྟན་ལ་གསུངས་པས་སོ། །ཕམ་པ་དངོས་སུ་བསྐྱེད་ནུས་རེག་པའི་ཆ་ནས་ལམ་གཉིས་ལས་གཞན་ཡིན་པ་སྟེ། ཕྱུང་བ་ཐམས་ཅད་ལ་མཐའ་ཉིད་ཅེས་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་གག་ཚིལ་བྱེད་པའི་འདུན་པས་རེག་པ་ཐམས་ཅད་ལ་དགེ་སློང་གཞན་གྱི་ལམ་གཉིས་སུ་རང་གི་ཡན་ལག་གམ་མཚམས་ལས་འདས་ཏེ་རེག་ན་མཐའི་ཕམ་པ་ཉིད་ཅེས་སྦྱར་བས་སོ། །གཉིས་པ་གང་གིས་རེག་པའི་རྟེན་ནི། ལུས་དངོས་ཡིན་པ་དང་། མ་ཉམས་པ་ཡིན་པ་དང་། ཕམ་པ་དངོས་སུ་བསྐྱེད་ནུས་རེག་པའི་ཆ་ནས་རང་གི་ཡན་ལག་ལས་གཞན་ཡིན་པ་སྟེ། ཞུ་བ་ལས། 7-157a དགེ་སློང་གིས་སེན་མོ་དང་སོ་དང་སྤུས་གག་ཚིལ་བགྱི་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་རྨས་གག་ཚིལ་བགྱིས་སམ། རྨ་ལ་གག་ཚིལ་བགྱི་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། སྤྱིར་བསྟན་པའི་ཊཱི་ཀ་ལས། རྨ་དང་ཁྱི་རྔོ་ལ་སོགས་པ་རང་གི་ལུས་ཉམས་པས་གག་ཚིལ་བྱས་པ་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་པ་དང་། ཕྱུང་བ་ཐམས་ཅད་ལ་མཐའ་ཉིད་ཅེས་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་ཏེ་སྔར་བཞིན་ནོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། འདུ་ཤེས་སྔར་བཞི
【現代漢語翻譯】 如果這樣，就是以產生使人不愉快的想法的心。如果是有意為之嗎？即使是開玩笑或嘲笑而產生後悔，也會構成墮罪。即使那位比丘沒有產生後悔，也會構成墮罪。 第二，對於先前所說的『非比丘』的情況，如果因為僧團剩餘的事情等原因而產生後悔，則構成惡作罪。產生後悔的墮罪 7-156b 關於製造麻煩的墮罪。 第三，麻煩。墮罪的分類，以及沒有墮罪的情況，以及產生墮罪的方式。 首先，事件的起因是在舍衛城，十七群中的一群被其他十六群製造麻煩，因此制定了墮罪。所要禁止的是對自身種姓有害的行為。定義是，具足戒的比丘，在自己的身體沒有受到損害的情況下，以使其他比丘的身體沒有受到損害而感到厭惡的心，進行接觸而產生的真實墮罪。分支有四個，其中基礎的分支有兩個：所接觸的對境，以及接觸的所依。 首先，所接觸的對境是具足六法比丘的真實身體。如律經所說：『如果用指甲、牙齒或毛髮製造麻煩會怎樣？』回答是：『惡作罪。』這是因為沒有受到損害。『要知道，沒有受到損害。』這是因為普遍指出，其他比丘的身體沒有受到傷口或狗咬等損害是必要的。從能夠直接導致失敗的接觸方面來說，必須是除了兩條道路之外的其他部分。因為『對於所有排泄物都是終結』這句話的關鍵在於，如果以製造麻煩的意圖，接觸其他比丘的兩條道路，並且自己的肢體或界限越過，那麼就是終結的失敗。 第二，接觸的所依是真實的身體，沒有受到損害，並且從能夠直接導致失敗的接觸方面來說，是自己肢體之外的其他部分。如律經所說： 7-157a 『如果比丘用指甲、牙齒或毛髮製造麻煩會怎樣？』回答是：『惡作罪。』律經中還說：『比丘用傷口製造麻煩了嗎？或者在傷口上製造麻煩會怎樣？』回答是：『惡作罪。』普遍指示的註釋中說：『用傷口或狗咬等損害了自己的身體而製造麻煩，構成惡作罪。』通過『對於所有排泄物都是終結』這句話的關鍵來結合，就像之前一樣。想法的分支有兩個：想法和之前一樣。
【English Translation】 If so, it is with the mind that generates unpleasant thoughts. Is it intentional? Even if regret arises from joking or ridicule, it constitutes a downfall. Even if that bhikshu does not generate regret, it constitutes a downfall. Secondly, regarding the previously mentioned case of 'non-bhikshu,' if regret arises due to matters such as the sangha's remaining affairs, it constitutes a misdeed. The downfall of generating regret 7-156b Regarding the downfall of creating trouble. Thirdly, trouble. The classification of downfalls, as well as the circumstances in which there is no downfall, and the manner in which downfalls arise. Firstly, the origin of the incident is in Shravasti, where one of the seventeen groups was troubled by the other sixteen groups, hence the downfall was established. What is to be prohibited is behavior harmful to one's own lineage. The definition is that a fully ordained bhikshu, without harm to his own body, with a mind that causes disgust to the body of another bhikshu without harm, the actual downfall arising from contact. There are four branches, of which the foundation has two branches: the object of contact, and the basis of contact. Firstly, the object of contact is the real body of a bhikshu possessing the six dharmas. As the Vinaya Sutra says: 'If one creates trouble with nails, teeth, or hair, what happens?' The answer is: 'A misdeed.' This is because it is not harmed. 'Know that it is not harmed.' This is because it is generally pointed out that it is necessary for the body of another bhikshu not to be harmed by wounds or dog bites, etc. From the aspect of contact that can directly lead to defeat, it must be a part other than the two paths. Because the key to the phrase 'For all excretions are the end' lies in the fact that if, with the intention of creating trouble, one touches the two paths of another bhikshu, and one's own limbs or boundaries are crossed, then it is the defeat of the end. Secondly, the basis of contact is the real body, which is not harmed, and from the aspect of contact that can directly lead to defeat, it is a part other than one's own limbs. As the Vinaya Sutra says: 7-157a 'If a bhikshu creates trouble with nails, teeth, or hair, what happens?' The answer is: 'A misdeed.' The Vinaya Sutra also says: 'Did the bhikshu create trouble with a wound? Or what happens if one creates trouble on a wound?' The answer is: 'A misdeed.' The commentary on the general instruction says: 'Creating trouble with one's own body harmed by wounds or dog bites, etc., constitutes a misdeed.' Combine this with the key to the phrase 'For all excretions are the end,' just as before. There are two branches of thought: thought and the same as before.
ན། ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་སྐྱི་གཡའ་བར་བྱ་བའི་སེམས་ཀྱིས་གག་ཚིལ་བྱེད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རེག་པར་བྱེད་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་རེག་པ་རྫོགས་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། རེག་པ་དེ་གཉིས་ཀས་ཉམས་སུ་མྱོང་ན་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འདིར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བཤད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་ལ་སོར་མོའམ། ཁུ་ཚུར་རམ། གྲུ་མོའམ། ཕྲག་པའམ། མགོའམ། གློའམ། རྒྱབ་བམ། རྐེད་པའམ། བརླའམ། པུས་མོའམ། བྱིན་པའམ། རྐང་པའི་མཐེ་བོ་ལ་སོགས་པ་དག་གིས་གག་ཚིལ་ཏེ་སྐྱི་གཡའ་བར་བྱེད་པས་རེག་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །འདི་ནི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། མགོ་དང་། གློ་དང་། རྒྱབ་དང་། རྐེད་པ་དང་། བརླ་དང་། བྱིན་པ་དང་། ཐ་ན་རྐང་པའི་མཐེ་བོས་གག་ཚིལ་བྱེད་ན་ཡང་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འོ་ན་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་མཛུབ་མོས་གག་ཚིལ་བགྱིས་པ་མ་གཏོགས་པར་དེ་ལས་གཞན་པའི་ལུས་ཀྱི་ཕྱོགས་མགོའམ། ཕྲག་པའམ། གྲུ་མོའམ། པུས་མོ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་གག་ཚིལ་བགྱི་ན་ཅིར་འགྱུར། ཐམས་ཅད་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། དྲི་བ་རྒྱ་ཆེར་ 7-157b འགྲེལ་པ་ལས་ཀྱང་། དགེ་སློང་གིས་སོར་མོས་གག་ཚིལ་བགྱིས་པ་མ་ལགས་པར་དེ་ལས་གཞན་པའི་ལུས་ཀྱི་ཕྱོགས་མགོའམ། གྲུ་མོ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་གག་ཚིལ་བགྱི་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་བཤད་པ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། དེ་ནི་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་ལ་དགོངས་ཀྱི། འདིར་ནི་རྣམ་འབྱེད་དང་མདོ་བཏུས་གཙོའོ། །བསམ་པ་ནི་སྐྱི་གཡའ་བར་བྱ་བའི་སེམས་ཀྱིས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། སྐྱི་གཡའ་བ་དེའི་ཕྱིར་རྨ་དང་སྒྲང་བུ་དང་འབྲུམ་བུ་དང་སྨེ་བ་དང་སྤུའི་ཚོམས་མཛུབ་མོ་བཙུགས་ཏེ་བསྟན་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། ། ༈ ལྟུང་བ་སྐྱེད་པར་བྱེད་ཚུལ། གསུམ་པ་ནི། སོར་མོ་གཅིག་ལྟ་བུ་རེག་བྱེད་གཅིག་གམ། སོར་མོ་ལྔ་ལྟ་བུ་རེག་བྱེད་དུ་མ་ཉིད་ལ་ལྟུང་བྱེད་གཅིག་ཏུ་འགྱུར་བའོ། །འདི་ནི་མདོ་རྩ་བའི་དགོངས་པ་སྟེ། ཉིད་བཤད་ལས། རེག་བྱ་དུ་མ་ཉིད་ལ་ཡང་ལྟུང་བ་གཅིག་ཁོ་ན་བསྐྱེད་པ་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ནོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། ཊཱི་ཀ་ལས། སོར་མོ་ལ་སོགས་པ་རེག་བྱེད་གཅིག་ཉིད་ཀྱང་རུང་། དུ་མ་ཉིད་ཡིན་ཀྱང་རུང་སྟེ། ལྟུང་བ་གཅིག་ཁོ་ནར་འགྱུར་ཞེས་སོ། །འོ་ན་ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། སོར་མོ་ལྔས་གག་ཚིལ་བྱེད་ན་ལྟུང་བྱེད་ལྔའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས་ཀྱང་། སོར་མོ་ལྔ་དག་གིས་གག་ཚིལ་བྱེད་ན་ལྟུང་བ་ལྔར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བྱ་བའི་གཞུང་མཐོང་བ་ཡིན་ནོ། །རྡེག་པའི་བསླབ་པའི་གཞིའི་རྗེས་སུ་འབྲངས་ནས་སོ་སྙམ་དུ་བདག་སེམས་སོ། །ཞེས་བཤད་པ་བསྡུས་པ་ལས་ཀྱང་། གག་ཚིལ་བྱས་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་ཀྱང་དེ་སྙེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་པ་དེ་རྣམས་
【現代漢語翻譯】 首先，動機是指持續不斷地想要通過愛撫來獲得性快感的心理活動。行為是指實際的觸控。最終結果是指觸控的完成。正如註釋中所說：『如果雙方都體驗到觸控的快感，那麼就會構成違犯。』 其次，如果比丘（Bhikkhu，佛教男性出家人）用手指、拳頭、手肘、肩膀、頭部、胸部、背部、腰部、大腿、膝蓋、臀部或腳趾等部位觸控對方以進行愛撫，就會構成墮罪（Pārājika，佛教戒律中最重的罪）。正如《律藏分別》（Vinaya-vibhaṅga）中所說：『即使是用頭部、胸部、背部、腰部、大腿、臀部，甚至是腳趾進行愛撫，也會構成墮罪。』那麼，如果按照請求中所說：『比丘用手指以外的其他身體部位，如頭部、肩膀、手肘、膝蓋等進行愛撫，會怎麼樣呢？』答案是：『所有這些都會構成惡作（Dukkaṭa，較輕的罪）。』此外，《廣釋問答》（Dri-ba Gya-cher）中也說：『如果比丘不用手指進行愛撫，而是用其他身體部位，如頭部、手肘等進行愛撫，會怎麼樣呢？』答案是：『構成惡作。』這指的是行為上的惡作，而這裡主要依據的是《律藏分別》和《戒經摘要》（mDo bTus）。動機是指想要獲得性快感的心理。 其次，爲了愛撫的目的，用手指指向傷口、膿皰、丘疹、痣或毛髮叢，則不構成墮罪。 關於產生墮罪的方式： 第三，一次觸控，比如用一根手指，或者多次觸控，比如用五根手指，都只構成一次墮罪。這是《根本律經》（mDo rTsa-ba）的觀點。正如《自釋》（Nyid bShad）中所說：『即使是多次觸控，也只產生一次墮罪。』註釋中也說：『無論是用一根手指等進行一次觸控，還是多次觸控，都只構成一次墮罪。』那麼，如果按照《比丘尼律藏分別》（Bhikkhunī-vinaya-vibhaṅga）中所說：『用五根手指進行愛撫，構成五次墮罪。』以及《自釋》（Rang gi rNam bShad）中所說：『用五根手指進行愛撫，構成五次墮罪。』這樣的說法，是否與《擊打學處》（rDeg pa'i bSlab pa'i gZhi）相悖呢？正如《略釋》（bsDus pa）中所說：『愛撫的次數與墮罪的次數相同。』這些說法
【English Translation】 Firstly, the motivation is the continuous desire to stimulate sexual sensation through caressing. The action is the actual touching. The ultimate result is the completion of the touch. As stated in the commentary: 'If both parties experience pleasure from the touch, then an offense is constituted here.' Secondly, if a Bhikkhu (Buddhist monk) touches another person with fingers, fist, elbow, shoulder, head, chest, back, waist, thigh, knee, buttock, or toes, etc., for the purpose of caressing, it constitutes a Pārājika (the most severe offense in Buddhist monastic rules). As stated in the Vinaya-vibhaṅga: 'Even if one caresses with the head, chest, back, waist, thigh, buttock, or even the toes, it constitutes a Pārājika.' Then, if according to the request: 'What if a Bhikkhu caresses with body parts other than the fingers, such as the head, shoulder, elbow, knee, etc.?' The answer is: 'All of these constitute a Dukkaṭa (a minor offense).' Furthermore, in the Dri-ba Gya-cher it is said: 'If a Bhikkhu does not caress with the fingers, but with other body parts such as the head, elbow, etc., what happens?' The answer is: 'It is a Dukkaṭa.' This refers to the Dukkaṭa of the action, while here the main sources are the Vinaya-vibhaṅga and the mDo bTus. The motivation is the intention to stimulate sexual sensation. Secondly, pointing with a finger at a wound, boil, pimple, mole, or tuft of hair for the sake of caressing does not constitute a Pārājika. Regarding the manner in which a Pārājika is generated: Thirdly, one touch, such as with one finger, or multiple touches, such as with five fingers, constitutes only one Pārājika. This is the view of the mDo rTsa-ba. As stated in the Nyid bShad: 'Even multiple touches generate only one Pārājika.' The commentary also states: 'Whether it is one touch with one finger, etc., or multiple touches, it constitutes only one Pārājika.' Then, if according to the Bhikkhunī-vinaya-vibhaṅga: 'Caressing with five fingers constitutes five Pārājikas.' And the Rang gi rNam bShad: 'Caressing with five fingers constitutes five Pārājikas.' Does such a statement contradict the rDeg pa'i bSlab pa'i gZhi? As stated in the bsDus pa: 'The number of caresses is the same as the number of Pārājikas.' These statements
ཇི་ལྟར་ཞེ་ན། མའི་རྣམ་འབྱེད་ལ་སོགས་པ་ལས་སོར་མོ་ལྔས་རེག་ན་ལྟུང་བྱེད་ལྔར་གསུངས་པ་དེ་ནི་ཀུན་སློང་ཐ་དད་ཅིང་། སྦྱོར་བ་ཐ་དད་ཀྱིས་རེག་པ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ལ། ཀུན་སློང་གཅིག་ཅིང་སྦྱོར་བ་གཅིག་གིས་རེག་ 7-158a པའི་དབང་དུ་བྱས་ན་རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། རེག་བྱེད་དུ་མས་རེག་ཀྱང་ལྟུང་བ་གཅིག་ཁོ་ནར་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་ལྟུང་བྱེད་གཅིག་ཁོ་ནར་འགྱུར་ཞེས་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི། ལྟུང་བ་གཅིག་ཁོ་ནར་འགྱུར་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་དང་། མཐར་ཐུག་གི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འབྱུང་བས་ལྟུང་བ་ཐ་དད་དུ་འགྱུར་བ་མ་ཡིན་ནམ་ཅི་ཞེས་བརྗོད་དོ། །བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། རེག་བྱེད་གཅིག་གམ་དུ་མ་ཉིད་ལ་སྤྱིར་གག་ཚིལ་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་དངོས་གཞི་གཅིག་ཏུ་འགྱུར་རོ། །ཇི་སྲིད་དུ་གག་ཚིལ་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་སྦྱོར་བ་བརྩམས་ན་གཞི་ལ་ཐུག་གི་བར་ཉེས་བྱས་ཞེས་བཤད་དོ། །གག་ཚིལ་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ ཆུ་ལ་རྩེ་བའི་ལྟུང་བྱེད། བཞི་པ་ལ། ཆུ་ལ་རྩེ་བ། ལྟུང་བའི་རྣམ་བཞག་བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་བ་མེད་པ་བརྗོད་པའོ། ། ༈ ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་བརྗོད་པ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་བཅུ་བདུན་སྡེས་ཆུ་ལ་རྩེ་བ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རྒོད་བག་ལ་ཆགས་པ་འཕེལ་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པའི་ཆུ་ལྟེ་བ་ནུབ་པའི་ཚད་དུ་ཆོག་པ་ལ་རྩེའམ། རྩེར་བཅུག་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པའི་ཆུ་ཡིན་པ་དང་། ལྟེ་བ་ནུབ་པའི་ཚད་དུ་ཆོག་པ་སྟེ། ཆུའི་ཡུལ་ལ་ཞེས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། ཆུའི་ནང་དུ་ལྟེ་བ་མན་ཆད་ཙམ་ནུབ་པར་ཞུགས་ཤིང་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རྒོད་པས་དགའ་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་བྱ་བའི་འདུན་པས་རྩེ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རང་ངམ་བསྐོས་པས་རྩེ་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ 7-158b ཐུག་ནི་རྩེད་མོ་རྫོགས་པའོ། ། གཉིས་པ་ལ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །དེ་ཡི་སེལ་བའི་ཉེས་བྱས་བསྟན། །གཉིས་ཀའི་སྦྱོར་བསམ་ཡན་ལག་གོ། དང་པོ་ནི། གང་བྱས་ན་ཆུ་ལ་རྩེ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པའི་ཆུའི་ཡུལ་ལ་སྦྱོར་བ་རྩེ་བ་རྗེས་སུ་བསྒྲུབས་ན་མདོར་བསྟན་པ་སྟེ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །རྒྱས་བཤད་ནི་ཞུགས་ཤིང་ནུབ་པའི་ཆུའི་འོག་ཏུ་བྱིའུ་ཟུལ་བྱེད་པ་དང་། ཆུའི་འོག་ནས་སྟེང་དུ་འབྱུང་བ་དང་། ཆུའི་ངོགས་གཞན་དུ་བརྒལ་བ་དང་། རྒྱུན་ཕྱོགས་སུ་དང་། རྒྱུན་ལས་ཟློག་པའི་ཕྱོགས་སུ་རྩོལ་བ་དང་། ཆུ་ལ་ལག་པ
【現代漢語翻譯】 如果有人問：『如果像觸控母親的私處等行為，按照規定，用五指觸控會犯五種墮罪，』這指的是動機和行為不同的情況。如果動機和行為相同，那麼根據自釋和 टीका（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ṭīkā， टीका， टीका，註釋），即使多次觸控，也只會犯一種墮罪。但這指的是隻會犯一種根本墮罪，而不是說只會犯一種罪。因為會有行為上的惡作和最終的墮罪，所以會犯下不同的罪行，難道不是嗎？』《五十品》中說：『對於一個或多個觸控行為，通常會導致犯下一種根本墮罪。只要開始進行觸控行為，直到達到目的，都會被認為是惡作。』這就是觸控行為導致的墮罪。 第四，嬉水的墮罪。 分為：敘述墮罪的分類和敘述不犯墮罪的情況。 首先，敘述墮罪的分類。 起因是，在舍衛城，十七群比丘因嬉水而制定了墮罪。要避免的是增長放逸。定義是，持戒的比丘在世俗公認的水中，嬉戲或讓人嬉戲，水深達到肚臍以下，這構成了根本墮罪。分支有四個：基礎的分支有兩個，一是世俗公認的水，二是水深達到肚臍以下。如『在水域中』和 टीका（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ṭīkā， टीका， टीका，註釋）中所說：『進入水中，肚臍以下被淹沒』，由此可知。意樂的分支有兩個，一是認知沒有錯誤，二是動機是持續不斷地想要體驗嬉戲的快樂。行為是自己或讓別人進入水中嬉戲。結果是嬉戲結束。 其次，敘述根本墮罪和指出避免墮罪的惡作，以及兩者的行為和意樂分支。 首先，如果做了什麼會導致犯下嬉水的墮罪呢？如果在世俗公認的水域中，實施嬉戲的行為，這就是簡要的說明，即會犯下墮罪。詳細的解釋是，進入並潛入水中，從水下冒出，越過水麵到另一邊，順流而下，逆流而上，用手...
【English Translation】 If someone asks, 'If actions like touching a mother's private parts, according to the rules, touching with five fingers results in five types of Pātayantika offenses,' this refers to situations where the motivation and action are different. If the motivation and action are the same, then according to the auto-commentary and टीका (Sanskrit, Devanagari, Roman transliteration, literal meaning: ṭīkā, टीका, टीका, commentary), even if touched multiple times, only one Pātayantika offense is committed. But this refers to only one fundamental Pātayantika offense being committed, not that only one offense is committed. Because there will be an act of misconduct in the action and the final Pātayantika offense, so different offenses will be committed, wouldn't they?' The 'Fiftieth Chapter' says: 'For one or more touching actions, generally it leads to committing one fundamental Pātayantika offense. As long as the touching action is started, until the purpose is achieved, it will be considered an act of misconduct.' This is the Pātayantika offense caused by touching. Fourth, the Pātayantika offense of playing in the water. Divided into: describing the classification of Pātayantika offenses and describing situations where no Pātayantika offense is committed. First, describing the classification of Pātayantika offenses. The cause is that in Shravasti, seventeen groups of monks established the Pātayantika offense due to playing in the water. What needs to be avoided is the increase of laxity. The definition is that a monk who upholds the precepts, in water recognized by the world, plays or causes others to play, with the water depth reaching below the navel, this constitutes the fundamental Pātayantika offense. There are four branches: the branches of the basis are two, one is water recognized by the world, and the other is the water depth reaching below the navel. As stated in 'in the water area' and टीका (Sanskrit, Devanagari, Roman transliteration, literal meaning: ṭīkā, टीका, टीका, commentary): 'entering the water, submerged just below the navel,' from this it can be known. There are two branches of intention, one is that the cognition is not mistaken, and the other is that the motivation is the continuous desire to experience the joy of playing. The action is oneself or letting others enter the water to play. The result is the end of playing. Secondly, describing the fundamental Pātayantika offense and pointing out the act of misconduct to avoid the Pātayantika offense, as well as the branches of action and intention of both. First, what actions, if done, will lead to committing the Pātayantika offense of playing in the water? If in a water area recognized by the world, the action of playing is implemented, this is a brief explanation, that is, a Pātayantika offense will be committed. The detailed explanation is, entering and diving into the water, emerging from under the water, crossing the water surface to the other side, going downstream, going upstream, using hands...
་གཉིས་ཀྱིས་བརྡབས་ཏེ་རྔ་བོ་ཆེ་འདྲ་བའི་སྒྲ་འབྱིན་པ་དང་། ཆུ་ལ་ལག་པ་གཅིག་གིས་བརྡབས་ཏེ་རྫ་རྔ་ཁ་ཅིག་པ་འདྲ་བའི་སྒྲ་འབྱིན་པ་དང་། ཆུར་ཞུགས་ཏེ་ཆུ་ནང་གི་གསེག་མ་ལག་པས་འཁྲབ་པ་དང་། འདི་ནས་བཟུང་སྟེ་ཆུ་སྲུབ་འདྲེན་ཅེས་པ་ཡན་ཆད་ཀྱི་བཤད་པ་འདི་དག་ནི། འགྲེལ་ཆུང་ལས། འཕེན་པ་སྟེ་ཆུ་ལ་ལག་ཆངས་ཀྱིས་གཏོར་བ་དང་། ཁོར་ཡུག་སྟེ་ཆུ་ལ་ལག་པས་བསྐོར་བ་དང་། རྡོ་རྗེ་དང་ཞེས་པ་ཆུ་ལ་རྡོ་རྗེ་ཐབས་སུ་འཕངས་ཀྱང་རུང་། རྡོ་རྗེ་འདྲ་བར་བྲིས་ཀྱང་རུང་ངོ་། །ཁྲོན་པ་དང་ཞེས་པ་ཆུ་ལ་དྲག་ཏུ་བསྐོར་ནས་དབུས་སུ་བུ་གུ་འདྲ་བ་འབྱུང་བ་དང་། རྦ་ཀློང་སྟེ་ཆུ་འཁྱིལ་བར་བྱེད་པ་དང་། ཆུ་སྲུབ་འདྲེན་པ་སྟེ་ཆུ་ལ་རི་མོ་ཤུར་ཤུར་པོར་དྲངས་པའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ལྟ་བུ་དག་བྱེད་ན་སྟེ་དགེ་སློང་ཆུའི་ནང་དུ་ཞུགས་ཏེ་དེ་རྣམས་བྱེད་ན་ལྟུང་བྱེད་དངོས་གཞིའོ། །ཆུར་མ་ཞུགས་པར་སྤྱི་བོ་ནས་ཆུ་བླུགས་ཏེ་དབང་བསྐུར་བས་བུམ་པ་ལ་སོགས་པ་ཡོད་པ་ལ་ནི་དངོས་གཞིར་མ་བཞག་གོ་ཞེས་ཊཱི་ཀར་བཤད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཆུར་ཞུགས་ཀྱང་བེམ་རྡོ་ལ་སོས་ལྡེར་གྱིས་བརྡེག་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །རང་འགྲེལ་ལས། མ་ཞུགས་པ་དང་ཞུགས་ 7-159a པའི་ཡུལ་ལ་བེམ་རྡོལ་གྱིས་རྡེག་པ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་གཏོགས་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །བུམ་པ་དང་། ཕྲུ་བ་དང་། རིལ་བ་དང་། ཁམ་ཕོར་ནས་འབྱུང་བའི་ཆུ་དང་། བུ་ངམ་གྱི་ཁུ་བ་འཛག་པ་དང་། སྲན་ཚོད་དང་། འུ་ཤ་དང་། ཤ་ཁུ་ཞེས་ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས་སོ། །ཐང་ཚ་བ་སྨན་བསྐོལ་བ་ཉིད་ཡོད་པ་ལ་རྩེ་བ་ཡང་ཉེས་བྱས་སོ། །ཆུ་མ་ཡིན་པ་ལ་རྩེ་བ་ཡང་ཉེས་བྱས་སོ། ། ༈ གཉིས་ཀའི་སྦྱོར་བསམ་ཡན་ལག གསུམ་པ་ནི། ཆུ་དང་ཆུ་མ་ཡིན་པ་དེ་ལྟ་བུ་ལ་རྩེ་བ་བྱེད་དུ་བཅུག་པ་ནི་རང་གི་རྩེ་བ་དེ་དང་འདྲ་བར་ཉེས་བྱས་སོ། །བསམ་པ་ནི་རྒོད་པས་དགའ་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་བྱ་བའི་འདུན་པས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། རྒོད་པ་དགའ་བས་ཉམས་སུ་མྱོང་འདོད་རེས་བཟུང་གི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་དེའི་ཕྱིར་འདི་དག་ལ་ནི་རྩེ་བའི་བསམ་པ་མེད་པས་སིམ་པར་འདོད་པ་ཞེས་པ་ནི། དུལ་ལྷས། བསིལ་བར་འདོད་པས་ཆུ་ལ་བརྒལ་བ་ལ་སོགས་པས་ཆུའི་ནང་དུ་ནུབ་པ་དང་། འབྱུང་བ་བྱས་སམ། བྱེད་དུ་བཅུག་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །རྩེ་བའི་བསམ་པ་མིན་པས་ལྐོག་དབེན་པར་རྐྱལ་སློབ་པ་ཐད་ཀའམ། ལྟག་འོག་ཏུ་རྩོལ་བ་ལ་ཡང་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །ཁུ་བ་ཚ་མོ་གྲང་བར་འདོད་པས་ཁུ་བ་ཚ་བ་དག་ལ་དཀྲུག་པ་ལ་སོགས་པས་ཆུ་ལ་རི་མོ་བྲི་བར་འདོད་པ་ལ་ཡང་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ཆུ་ལ་རྩེ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བའི་ལྟུང་བྱེད། ལྔ་པ་ལ། བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །དེ་ཡི
【現代漢語翻譯】 用雙手拍打水面，發出如大鼓般的聲音；用一隻手拍打水面，發出如陶土鼓般的聲音；進入水中，用手攪動水中的沙礫。從這裡開始，直到『引水漩渦』為止的這些解釋，在《釋論小品》中說：『拋灑』是指用手潑水；『環繞』是指用手在水中畫圈；『金剛』是指將金剛杵投向水中，或者畫出金剛杵的形狀。『井』是指猛烈攪動水面，使中心出現如井口般的孔洞；『波濤』是指製造漩渦；『引水漩渦』是指在水面上劃出條紋。』如果這樣做，即比丘進入水中做這些事，就是真實的墮罪。如果沒有進入水中，只是從頭頂澆水進行灌頂，因為有瓶子等物，則不認為是真實的墮罪，如《 टीका 》中所說。 第二種情況是：即使進入水中，如果用石頭敲打堅硬的巖石，則犯輕罪。《自釋》中說：『無論是否進入水中，用石頭敲打堅硬的巖石，都應歸為輕罪。』還有，從瓶子、水管、球、碗中流出的水，以及滴落的精液，豆汁、乳漿、肉湯等，這些都出自《律經·比丘尼分別》。對於熱湯或藥湯，戲弄也會犯輕罪。對於非水之物，戲弄也會犯輕罪。 第三，關於兩者的結合和意樂支分： 對於水和非水之物進行戲弄，或者指使他人戲弄，與自己戲弄無異，都犯輕罪。意樂是指以嬉戲之心體驗快樂。 第二，因為需要以嬉戲之心體驗快樂，作為輪番取樂的支分，所以對於這些，如果沒有戲弄的意樂，只是想要涼爽，如調伏天神所說：『想要涼爽而進入水中，或者潛入水中，或者製造水花，或者指使他人這樣做，都不犯墮罪。』如果不是爲了戲弄，而是在隱蔽處學習游泳，或者上下翻滾，也不犯墮罪。想要使熱的或冷的液體降溫，例如攪拌熱的液體，或者想要在水面上畫圖案，也不犯墮罪。』以上是關於戲水的墮罪。 關於與女子同睡的墮罪： 第五，關於與女子同睡，講述真實的墮罪，以及它的...
【English Translation】 Beating the water with both hands, producing a sound like a large drum; beating the water with one hand, producing a sound like a pottery drum; entering the water and stirring the gravel in the water with the hands. From here until the explanation of 'drawing water whirlpools,' the 《Commentary》 says: 'Throwing' means splashing water with the hands; 'circling' means drawing circles in the water with the hands; 'vajra' means throwing a vajra into the water as a method, or drawing a vajra-like shape. 'Well' means violently stirring the water to create a hole like a well in the center; 'waves' means creating whirlpools; 'drawing water whirlpools' means drawing streaks on the water surface.' If one does such things, that is, if a bhikshu enters the water and does these things, it is a real offense. If one does not enter the water but pours water from the head for empowerment, because there are vases and other things, it is not considered a real offense, as stated in the 《 टीका 》. The second case is: even if one enters the water, if one strikes hard rocks with stones, it is a minor offense. The 《Self-Commentary》 says: 'Whether one has entered the water or not, striking hard rocks with stones should be classified as a minor offense.' Also, water flowing from bottles, pipes, balls, and bowls, as well as dripping semen, bean juice, whey, and broth, are mentioned in the 《Vinaya-vibhaṅga for Bhikṣuṇīs》. Playing with hot soup or medicinal decoctions also constitutes a minor offense. Playing with non-water substances also constitutes a minor offense. Third, regarding the combination of the two and the branch of intention: To play with water and non-water substances, or to have others play with them, is the same as playing oneself, and constitutes a minor offense. Intention refers to experiencing joy with a playful mind. Second, because the desire to experience joy with a playful mind is needed as a branch of reciprocal enjoyment, therefore, for these, if there is no intention to play, but only a desire for coolness, as Dulha said: 'Entering the water to cool off, or diving into the water, or making splashes, or having others do so, does not constitute an offense.' If it is not for playing, but to learn swimming in a secluded place, or to struggle upside down, there is also no offense. Wanting to cool hot or cold liquids, such as stirring hot liquids, or wanting to draw patterns on the water, there is also no offense.' The above is about the offense of playing in the water. Regarding the offense of sleeping with a woman: Fifth, regarding sleeping with a woman, explaining the real offense, and its...
་ལྟུང་བའི་ན་སྨད་དོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་མཉན་ཡོད་ན་བཞུགས་པའི་ཚེ་མ་འགགས་པ་ལྗོངས་རྒྱུར་སོང་སྟེ། རི་བྲག་གི་གྲོང་དུ་བུད་མེད་དང་གནས་གཅིག་ཏུ་ཉལ་བ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པའི་རྒྱུར་འགྱུར་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་བུད་མེད་ 7-159b དང་གནས་གཅིག་ཏུ་གཉིས་ཀ་ཉལ་བའི་སྤྱོད་ལམ་གྱིས་གཉིད་ལོག་ཅིང་། མཚན་མོ་འདས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་བཞི་སྟེ། གང་དུ་ཉལ་བའི་ཡུལ་དང་། གང་དུ་ཉལ་བའི་གནས་དང་། གང་གི་ཚེ་ཉལ་བའི་དུས་དང་། གང་གིས་ཉལ་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ནི། སྔར་འཁྲིག་ཚིག་གི་སྐབས་སུ་བཤད་པའི་བུད་མེད་ཆོས་ལྔ་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་སྲུང་མ་དང་མི་ལྡན་པ་སྟེ། བུད་མེད་བདག་པོས་བསྲུངས་པ་ཉིད་ནི་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། གནས་ཆོས་གསུམ་ལྡན་ཏེ། གཞན་ནི་སྔར་ནུབ་ལྷག་གི་གནས་དང་འདྲ་བ་ལས། བྱ་གག་འཕུར་ནས་འབབ་པའི་ལམ་དུ་ནི་བར་ཆོད་པར་གྱུར་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ནི་འདིར་ཁྱད་པར་རོ། །གསུམ་པ་ནི། དུས་མཚན་མོ་ཡིན་པ་སྟེ་མཚན་མོའོ་ཞེས་སོ། །བཞི་པ་ནི། རྟེན་ཁྲིམས་གྲོགས་དང་མི་ལྡན་པ་སྟེ། ལྟུང་བ་འབྱིན་པར་བྱེད་པ་དགེ་སློང་གིས་སྲུང་བ་ཉིད་དང་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ཉལ་ཞིང་གཉིད་ལོག་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་མཚན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་སྟེ། མཐར་རོ་ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། གང་བྱས་པས་འདིར་འགྱུར་ན་དགེ་སློང་གིས་བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་གནས་གཅིག་ཏུ་གཉིད་ལོག་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའོ། །འདིར་ཤ་ལུགས་པ་ཁ་ཅིག་ན་རེ། དགེ་སློང་གིས་རང་གི་ཉེ་དུ་མོ་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དེ། རྒྱུ་མཚན་འཁྲུར་འཇུག་ལ་སོགས་པའི་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་རོ་ཞེས་འཆད་ཀྱང་། འདི་ནི་འཁྲུར་འཇུག་ལ་སོགས་པའི་རྒྱུ་མཚན་དང་མི་མཚུངས་སོ། །དགེ་སློང་གིས་ཁྲིམས་གྲོགས་མེད་པར་རང་གི་ཉེ་དུ་མོ་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བ་ 7-160a གནང་ངོ་ཞེས་གཞུང་གང་ལས་ཀྱང་མ་གསུངས་ལ། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། དགེ་སློང་མས་རང་གི་བུ་དེ་ཆེན་པོར་གྱུར་པ་དེའི་ཚེ་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བར་མི་རུང་སྟེ། ཇི་ལྟར་བསླབ་པ་བཅས་པ་བཞིན་སློབས་ཤིག་ཅེས་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པས་སོ། །ལྷན་ཅིག་ཉལ་བ་དེ་ཡང་མཚན་མོའིའོ། །དེའི་མཐར་རོ། ། ༈ དེ་ཡི་ལྟུང་བའི་ན་སྨད་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ནི། མཚན་མོའི་མཐའི་མདུན་རོལ་སྲོད་དང་ནམ་ཕྱེད་དང་སྐྱ་རེངས་འཆར་ཀ་ཕན་ཆད་དུ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། །མིའི་བུ་མོ་དང་དུད་འགྲོ་མོ་ཆུང་ངུ་འཁྲིག་པ་སྤྱད་དུ་མི་རུང་བ་དག་དང་གན
【現代漢語翻譯】 是墮罪之根本。 首先，起因是，當佛陀世尊住在舍衛城時，有一個比丘沒有阻止，而是去遊歷，在一個村莊的巖洞里，與一個女人同睡，因此制定了墮罪。所要禁止的是成為貪慾之因。本體是，持戒比丘與女人在同一個地方一起睡覺，睡著了，度過夜晚，由此產生的真實墮罪。分支有四，其中，基礎的分支有四：在哪裡睡覺的地點，在哪裡睡覺的地方，在什麼時候睡覺的時間，以及依靠什麼睡覺的所依。第一，如同之前在行淫的章節中所說的，女人具備五種條件，並且沒有守護者，因為經中說『女人是被主人守護的』。第二，地方具備三種條件，其他與之前剩餘夜晚的地方相似，但經中說『鳥鴉飛來落下的路上有阻隔』，這是這裡的區別。第三，時間是夜晚，即『夜晚』。第四，所依是不具備戒律同伴，因為經中說『比丘守護著會引發墮罪』。意樂的分支有兩個，認識如同之前一樣。動機是，持續不斷地想要隨意與女人一起睡覺。行為是睡覺併入睡。究竟是夜晚的最後一剎那，即『結束』。 第二，做什麼會導致墮罪呢？比丘與女人在同一個地方睡覺會導致墮罪。在這裡，一些說一切有部的人說，比丘與自己的女性親屬一起睡覺沒有罪過，理由是『允許行淫等簡略結合』。但這個理由與允許行淫等情況不相似。沒有任何經典允許比丘在沒有戒律同伴的情況下與自己的女性親屬一起睡覺。在《律藏零星事》中說：『比丘尼不允許與她已經長大的兒子一起睡覺，應當像制定戒律一樣學習』，理由是相似的。一起睡覺的時間也是在夜晚。直到夜晚結束。 因此，宣說彼之墮罪之根本： 第二，在夜晚結束之前，黃昏、半夜和黎明時分，是惡作。不允許與人類幼女和幼小的雌性動物行淫。
【English Translation】 It is the root of the downfall. Firstly, the basis is that when the Buddha, the Bhagavan, was dwelling in Shravasti, a monk did not restrain himself but went on a journey. In a village of rocky mountains, he slept with a woman in the same place, and thus the transgression was established. What is to be prohibited is that which becomes the cause of attachment. The essence is that a monk who possesses vows sleeps with a woman in the same place, falls asleep, and spends the night, resulting in the actual transgression. There are four branches. Among them, the branches of the basis are four: the place where one sleeps, the location where one sleeps, the time when one sleeps, and the support on which one sleeps. First, as explained earlier in the context of sexual intercourse, the woman possesses five qualities and does not have a guardian, because it is said, 'The woman is guarded by her owner.' Second, the place possesses three qualities, similar to the previous place for the remaining night, but it is said, 'There is an obstruction in the path where a crow flies and lands,' which is the difference here. Third, the time is night, that is, 'night.' Fourth, the support is not having a monastic companion, because it is said, 'The monk guards against causing a downfall.' There are two branches of intention. The perception is the same as before. The motivation is the continuous desire to sleep with a woman at will. The action is sleeping and falling asleep. The ultimate is the last moment of the night, that is, 'the end'. Second, what action leads to this transgression? If a monk sleeps with a woman in the same place, it leads to a transgression. Here, some Sarvastivadins say that there is no fault for a monk to sleep with his female relatives because 'the abridged combination of allowing intercourse etc.' However, this reason is not similar to the reasons for allowing intercourse etc. No scripture allows a monk to sleep with his female relatives without a monastic companion. In the Vinaya-ksudraka it is said, 'A nun is not allowed to sleep with her son who has grown up. You should study as the precepts are established,' because the reason is the same. The time for sleeping together is also at night. Until the end of it. Therefore, declaring the root of that transgression: Second, before the end of the night, at dusk, midnight, and dawn, it is a misdeed. It is not allowed to engage in sexual intercourse with a young human girl or a small female animal.
ས་གཅིག་ཏུ་ཉལ་ན་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་ན། འོ་ན་ཆུང་ངུ་དེའི་ཚད་ཇི་ཙམ་གྱིས་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་ཅེ་ན། བྱ་གག་གི་ཚད་ནི་ཉེས་བྱས་སྐྱེད་པར་བྱེད་པ་ཉིད་ཀྱི་ཆུང་མཐའོ། །བསྡུས་པ་ལས། ཐ་ན་བྱ་གག་མོ་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །དེ་ལས་ཆུང་བ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །ལུང་ཞུ་བ་ལས། བྱོལ་སོང་མོ་དང་ལྷན་ཅིག་ཁྱིམ་དུ་ཉལ་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ན། དེ་ཅི་ལྟ་བུ་ལགས། བྱའི་ནང་ནས་ཁྱིམ་བྱ་མོའམ། ཁྱིམ་བྱ་མོ་དང་འདྲ་བའོ། །རྐང་བཞིའི་ནང་ནས་སྤྲེའུ་མོའམ། སྤྲེའུ་མོ་དང་འདྲ་བའོ། །མི་མ་ཡིན་མོ་དང་ལྷན་ཅིག་ཁྱིམ་གཅིག་ཏུ་ཉལ་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ན། དེ་ཇི་ལྟ་བུ་ལགས། ཡན་ལག་ཐམས་ཅད་ནས་བཟུང་དུ་རུང་ཞིང་བལྟར་ཡོད་པའོ་ཞེས་སོ། །བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ སྔངས་པར་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད། དྲུག་པ་ལ། སྔངས་པར་བྱེད་པ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་བ་དེ་ཡི་ན་སྨད་བསྟན། །ལྟུང་བ་མེད་པ་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་འཆར་ཀས་སྔངས་པར་བྱས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི། རང་རིས་ཀྱི་སེམས་བདེ་བ་ལ་གནོད་པའོ། ། 7-160b ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་གཞན་ལ་འཇིགས་པའི་རྒྱུ་ཡིད་དུ་མི་འོང་བ་ཉེ་བར་སྒྲུབ་པ་རང་ངམ། བསྐོས་པའི་ངག་གི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་སྔངས་པར་བྱེད་པའི་ཚིག་སྨྲས་ཏེ་དོན་གོ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་བསྔང་བར་བྱ་བའི་ཡུལ་དང་། གང་གིས་སྔངས་པར་བྱེད་པའི་དངོས་པོའོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། འཇིགས་པའི་རྒྱུ་ཡིད་དུ་མི་འོང་བ་སྟེ། འཇིགས་པའི་རྒྱུ་ཉེ་བར་བསྒྲུབ་པ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་བཞད་གད་ཡན་ཆད་ཀྱིས་སྔངས་པར་བྱེད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རང་ངམ་བསྐོས་པས་ངག་གི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་སྔངས་པར་བྱེད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་དོན་གོ་བའོ། །སེལ་བ་ནི་ཞུ་བ་ལས། བཙུན་པ་དགེ་སློང་གིས་ལུས་ཀྱི་དམིགས་པས་དགེ་སློང་ལ་བསྡིགས་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། ལྟུང་བྱེད་འདིར་འགྱུར་བ་ནི་བསམ་པས་བཞད་གད་བྱ་བར་བསམས་པས་ཀྱང་རུང་སྟེ། ཞེས་པའི་ཀྱང་སྒྲས། ཊཱི་ཀར། ཁྲོ་བ་སྔོན་དུ་བཏང་བས་ཀྱང་རུང་བའོ་ཞེས་སོ། །སྔངས་པར་འདོད་པས་འཇིགས་པའི་རྒྱུ་ཉེ་བར་བསྒྲུབ་པ་སྔོན་དུ་བཏང་བས་སྦྱོར་བ་འཇིགས་པར་བྱེད་པ་ཆེ་གེ་མོ་ཞིག་ཅེས། དགེ་སློང་ཕ་རོལ་པོ་ལ་བདག་དང་གཞན་གྱིས་ཀྱང་གོ་བར་བྱེད་པ་ན་འཇིགས་པ་མ་སྐྱེས་ཀྱང་ལྟུང་བྱེད་
【現代漢語翻譯】 如果一起睡在同一個地方會犯戒，那麼最小的尺寸是多少會犯戒呢？像母雞大小就是犯戒的最小限度。《彙集》中說：『即使和母雞一起睡也會犯戒，比這更小則沒有墮落。』《律經》中說：『如果和異類雌性動物一起在家裡睡覺，就會犯戒。』這是什麼意思呢？是指家禽中的母雞，或者類似於母雞的；四足動物中的母猴，或者類似於母猴的。如果和非人類女性一起睡在同一個家裡，就會犯戒。』這是什麼意思呢？是指所有肢體都可以觸控和觀看的。《與女性同睡的墮落》。 第六，使人驚恐。分為三個部分：正文的墮落陳述，墮落的優缺點展示，以及沒有墮落的情況陳述。 第一部分，起因是釋迦牟尼佛在舍衛城時，阿阇世王因驚嚇他人而制定了墮落戒律。所要禁止的是：損害自己派系的心靈安寧。 戒律是：如果一位持戒的比丘，爲了讓其他比丘感到恐懼，而接近令人不悅的事物，或者通過自己或被指派的語言行為說出令人驚恐的話語，從而使對方理解其含義，這就是根本的墮落。分支有四個，其中基礎分支有兩個：即被驚嚇的對象，以及用來驚嚇的事物。第一，被驚嚇的對象是具有六種功德的比丘。第二，用來驚嚇的事物是令人不悅的恐懼之源，正如經文所說『接近恐懼之源』。意樂分支有兩個：意識是對基礎沒有錯誤的認知；動機是持續不斷地想要通過自己的嬉笑等行為來驚嚇他人。行為是自己或被指派的人通過語言行為開始驚嚇他人。結果是對方理解了含義。例外情況是，經文中說：『如果一位比丘用身體的暗示來威脅另一位比丘，會怎麼樣呢？』答：『會犯輕罪。』 第二部分，這個墮落的變化是，即使只是心裡想著要嬉笑，也會犯戒。『也』這個詞表示，根據《 टीका 》的說法，即使是先發怒也會犯戒。想要驚嚇他人，先接近令人恐懼的事物，然後開始驚嚇的行為，例如對比丘說：『某某事物很可怕』，即使對方沒有感到恐懼，只要自己和他人理解了，也會犯墮落。
【English Translation】 If sleeping together in the same place causes an offense, then what is the minimum size that would cause an offense? The size of a hen is the minimum limit for causing an offense. The 'Compendium' says: 'Even sleeping with a hen is an offense; anything smaller than that is not a downfall.' The 'Vinaya Sutra' says: 'If sleeping with a female animal of a different species in the house causes an offense.' What does that mean? It refers to a hen among domestic fowl, or something similar to a hen; a female monkey among quadrupeds, or something similar to a female monkey. 'If sleeping with a non-human female in the same house causes an offense.' What does that mean? It refers to all limbs that can be touched and seen. 'The downfall of sleeping with a woman.' Sixth, causing fright. It is divided into three parts: the statement of the downfall in the main text, the presentation of the merits and demerits of the downfall, and the statement of the absence of downfall. The first part, the origin, is that when the Buddha was in Shravasti, Ajatasatru caused fright, and thus the downfall was established. What is to be prohibited is: harming the peace of mind of one's own faction. The precept is: If a monk who upholds the precepts, in order to cause fear to another monk, approaches an unpleasant thing that causes fear, or speaks frightening words through his own or an appointed verbal action, thereby causing the other to understand the meaning, this is the fundamental downfall. There are four branches, of which there are two basic branches: the object to be frightened, and the thing used to frighten. First, the object to be frightened is a monk with six qualities. Second, the thing used to frighten is an unpleasant source of fear, as the scripture says, 'approaching the source of fear.' There are two branches of intention: the consciousness is the correct cognition of the basis; the motivation is the continuous desire to frighten others through one's own laughter, etc. The action is that oneself or an appointed person begins to frighten others through verbal action. The result is that the other person understands the meaning. The exception is, the scripture says: 'If a monk threatens another monk with a bodily gesture, what will happen?' Answer: 'He will commit a minor offense.' The second part, the change in this downfall is that even just thinking about laughing will cause an offense. The word 'even' indicates that, according to the टीका , even getting angry first will cause an offense. Wanting to frighten others, first approaching a frightening thing, and then starting the act of frightening, such as saying to a monk: 'Such and such a thing is terrible,' even if the other person does not feel fear, as long as oneself and others understand it, it will cause a downfall.
དུ་འགྱུར་རོ། །སྔངས་པར་འདོད་པས་ཡིད་དུ་མི་འོང་བ་སྒྲོགས་པ་རྣམས་ལ་ནི་ལྟུང་བྱེད་དངོས་གཞིའོ། །ཡིད་དུ་མི་འོང་བ་རང་གང་ཞེ་ན། འདི་ལྟ་སྟེ། དཔེར་ན་རྒྱུད་ཡིད་དུ་མི་འོང་བ་ནི་ཡི་དྭགས་དང་། ཤ་ཟ་དང་། གྲུལ་བུམ་དང་། ལུས་སྲུལ་ 7-161a པོ་དང་། དེའི་གཟུགས་ཡིད་དུ་མི་འོང་བ་གཟུགས་ལྭ་བ་ནག་པོ་དང་། སོལ་བ་དང་། ཀ་བ་ཚིག་པ་ལྟ་བུ་དང་། སྒྲ་ཡིད་དུ་མི་འོང་བ་ནི་ཡི་དྭགས་སོགས་དང་། དེའི་སྒྲ་སེང་གེ་དང་། སྟག་དང་། གུང་དང་། མཚའ་དང་། འཕར་བའོ། །གཟིག་དང་། ཝའི་སྐད་ལྟ་བུ་དང་། དྲི་ཡིད་དུ་མི་འོང་བ་ཡི་དྭགས་སོགས་ཀྱི་དྲི་བཤང་བ་དང་། གཅི་བ་དང་། ར་ཐུག་པོ་དང་། ར་ཐུག་དེའི་ཟེ་བའི་དྲི་ལྟ་བུ་དང་། རེག་པ་ཡིད་དུ་མི་འོང་བ་ནི་སེག་དང་། རེ་ལྡེ་དང་། ཕྱར་བའི་རེག་པ་ལྟ་བུའི་ཡི་དྭགས་སོགས་འདི་ན་ཡོད་པས་ཁྱོད་ཟ་བར་འགྱུར་ཞེས་པ་ཉིད་སྒྲོགས་པ་ལྟུང་བྱེད་དོ། ། ༈ ལྟུང་བ་དེ་ཡི་་ན་སྨད་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། སྔངས་འདོད་ཀྱིས་ཡིད་དུ་འོང་བ་སྒྲོགས་པ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། །ཡིད་འོང་རང་གང་ཞེ་ན། འདི་ལྟ་སྟེ། དཔེར་ན་རྒྱུད་ཡིད་འོང་ལྷ་དང་། ཀླུ་དང་། དྲི་ཟ་དང་། གནོད་སྦྱིན་དང་། མིའམ་ཅི་དང་། ལྟོ་འཕྱེ་ཆེན་པོ་དང་། གཟུགས་ཡིད་འོང་ལྷ་དེ་དག་གི་གཟུགས་ནོར་ཅན་དང་། ཚོང་དཔོན་དང་། དེད་དཔོན་ཏེ། རྣམ་འབྱེད་ལས། ནོར་ཅན་ནི་ནོར་བྱེ་བས་ཕྱུག་པའོ། །ཚོང་དཔོན་ནི་ཅོད་པན་བཅིངས་པའོ། ། ཅོད་པན་བཅིངས་པ་ནི་རྒྱལ་པོའི་ཚོང་དཔོན་དུ་བསྐོས་པ་ལ་ཟེར། རང་མཆན། དེད་དཔོན་ནི་ཡུལ་གཞན་དུ་ལན་གསུམ་ལན་གཉིས་སུ་བཟླས་པའོ་སྟེ། མ་རྣམ་ལས། དེད་དཔོན་ནི། དེད་པ་ལན་དུ་མར་སོང་བའི་བརྡ་རྙིང་། མཆན། ཡུལ་གཞན་དུ་དོན་མཐུན་དེད་པའོ་ཞེས་སོ། །ལ་སོགས་པ་ལྟ་བུས་ཊཱི་ཀར། རྒྱལ་པོ་དང་བློན་པོ་ཞེས་སོ། །སྒྲ་ཡིད་འོང་པི་ཝཾ་ལ་སོགས་པའི་སྒྲ་ལྟ་བུ། དྲི་ཡིད་འོང་ཨ་ག་རུ་དང་། ཙནྡན་དང་། གུར་གུམ་དང་། ཏ་མ་ལའི་ལོ་མའི་དྲི་ལྟ་བུ་དང་། རེག་ཡིད་འོང་དར་དང་། རས་ཡུག་ཆེན་དང་ཞེས་པ་ལུང་གཞིའི་ཊཱི་ཀར། རས་བལ་ལས་བྱས་པ་ཁྲུ་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་ཚད་དུ་ལོངས་པའོ་ཞེས་སོ། །བེའུ་རས་དང་ཞེས་པ་རས་སྤུ་ 7-161b ཅན་ནོ། །དར་ལ་དང་ཞེས་པ་གཞི་ཊཱིཀ་ཏུ་དར་སྲབ་མོ་རྒྱུ་སྤུན་སེང་བག་ཅན་ནོ་ཞེས་སོ། །རྩྭ་དུ་གུ་ལའི་རས་དང་། ཀོ་ཏམ་པའི་རས་ནི་གཞི་ཊཱིཀ་ཏུ། རྩྭའི་རྣམ་པ་ཀོ་ཏམ་པ་ལས་བྱས་པའི་རས་ཕྲན་ནོ་ཞེས་སོ། །དེ་དག་གི་རེག་པ་ལྟ་བུ་ཉིད་སྒྲོག་པ་ནི་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པའོ། ། གསུམ་པ་ནི། འཁོར་བ་ལ་ཡིད་སྐྱོ་བར་བྱ་བའི་ཆེད་ཉིད་ནི་མ་གཏོགས་སོ། །སྐྱོ་བ་བསྐྱེད་པ་དེའི་ཕྱིར་སྐྱོ་བར་བྱ་བའི་ཆེད་ཉིད་དུ་སེམས་ཅན་དམྱལ་བ་དང་། དུད་འགྲོ་དང་། ཡི་དྭགས་ཀྱི་གཏམ་ལ་སོགས
【現代漢語翻譯】 就會墮落。如果爲了嚇唬對方而宣揚令人不悅的事物，那就是真實的墮落。什麼叫做令人不悅的事物呢？例如，令人不悅的眾生有餓鬼、食肉鬼、鳩盤荼、腐爛的身體等。令人不悅的形貌有黑色的衣服、煤炭、燒焦的柱子等。令人不悅的聲音有餓鬼等的聲音，以及獅子、老虎、烏鴉、海鷗、老鷹的叫聲，還有豹子、狐貍的聲音等。令人不悅的氣味有餓鬼等的糞便、尿液、濃厚的羊騷味，以及羊騷味中的膻味等。令人不悅的觸感有蚊子、臭蟲、蒼蠅的觸感等。如果宣揚說：『因為這裡有餓鬼等，你會因此被吃掉』，這就是墮落。 接下來闡述墮落的下品。 第二種情況是：如果爲了嚇唬對方而宣揚令人愉悅的事物，就會犯下惡作。什麼叫做令人愉悅的事物呢？例如，令人愉悅的眾生有天神、龍、乾闥婆、夜叉、緊那羅、大腹行等。令人愉悅的形貌有這些天神的形象，以及富人、商人和領隊。如《辨別論》所說：『富人是指擁有無數財富的人。商人是指頭戴帽子的人。』頭戴帽子是指被任命為國王的商人。領隊是指在其他地方往返兩三次的人。』如《母論》所說：『領隊是指多次前往其他地方的舊稱，指的是爲了共同利益而在其他地方奔波的人。』等等。如註釋所說：『國王和大臣。』令人愉悅的聲音有琵琶等樂器的聲音。令人愉悅的氣味有沉香、檀香、藏紅花、答麻拉樹葉的氣味等。令人愉悅的觸感有絲綢、大塊的棉布。』如《根本律》的註釋所說：『棉布是指用棉花製成的，長達十二肘的布。』『羔羊毛』是指帶有羊毛的棉布。『薄絲綢』，如《根本律》的註釋所說：『薄絲綢是指質地輕薄、帶有光澤的絲綢。』『杜古拉草的棉布』和『郭達姆巴的棉布』，如《根本律》的註釋所說：『是指用郭達姆巴草製成的細棉布。』如果宣揚這些令人愉悅的觸感，就會產生惡作。 第三種情況是：除非是爲了使人厭離輪迴。爲了使人厭離，因此爲了使人厭離的目的，講述地獄、畜生、餓鬼等眾生的故事。
【English Translation】 It becomes a downfall. To proclaim unpleasant things with the intention of frightening is the actual downfall. What are these unpleasant things? For example, unpleasant beings include pretas (hungry ghosts), flesh-eaters, kumbhandas, and decaying bodies. Unpleasant forms include black clothes, charcoal, and burnt pillars. Unpleasant sounds include the sounds of pretas, lions, tigers, crows, seagulls, eagles, leopards, and foxes. Unpleasant smells include the excrement and urine of pretas, strong goat smells, and the stench of goat hair. Unpleasant tactile sensations include the touch of mosquitoes, bedbugs, and flies. Proclaiming, 'Because there are pretas here, you will be eaten,' is a downfall. Next, the lower part of that downfall is explained. The second case is: proclaiming pleasant things with the intention of frightening is a misdeed. What are these pleasant things? For example, pleasant beings include gods, nagas, gandharvas, yakshas, kinnaras, and mahoragas. Pleasant forms include the forms of these gods, wealthy people, merchants, and leaders. As the 'Differentiation' states: 'Wealthy people are rich with billions of treasures. Merchants are those who wear crowns.' Wearing a crown refers to being appointed as a king's merchant. Leaders are those who have traveled to other countries two or three times. As the 'Mother Treatise' states: 'Leaders are an old term for those who have gone to other places many times, referring to those who travel to other places for mutual benefit.' And so on. As the commentary states: 'Kings and ministers.' Pleasant sounds include the sounds of the lute and other instruments. Pleasant smells include the smells of agarwood, sandalwood, saffron, and tamala leaves. Pleasant tactile sensations include silk and large pieces of cotton cloth. As the commentary on the Root Text states: 'Cotton cloth refers to cloth made of cotton, measuring twelve cubits.' 'Lamb's wool' refers to cotton with wool. 'Thin silk,' as the commentary on the Root Text states: 'Thin silk refers to light and glossy silk.' 'Dugula grass cotton' and 'Kotamba cotton,' as the commentary on the Root Text states: 'Refers to fine cotton made from Kotamba grass.' Proclaiming these pleasant tactile sensations creates a misdeed. The third case is: except for the purpose of causing disillusionment with samsara. For the sake of causing disillusionment, therefore, for the purpose of causing disillusionment, telling stories of beings in hell, animals, pretas, and so on.
་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །སྔངས་པར་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ སྦེད་པའི་ལྟུང་བྱེད། བདུན་པ་ལ། སྦེད་པ། ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །ལྟུང་བ་མེད་པ་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དྲུག་སྡེས་བཅུ་བདུན་སྡེའི་ཆོས་གོས་སྦས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་གཞན་ལ་གནོད་པ་དང་། རང་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་རྒྱུར་འགྲོ་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་འདི་པ་དབང་བའི་ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པ་དགེ་སྦྱོང་གི་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་སྦེད་དམ། སྦེད་དུ་བཅུག་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་གིས་སྦ་བའི་བདག་པོ་དང་། གང་སྦ་བའི་དངོས་པོའོ། །དང་པོ་ལ་ལྔ་ལས། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་སྡེ་ལྔ་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་ཡིན་པ་སྟེ་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་གསུངས་སོ། །རང་རང་གི་སྡོམ་པ་དག་པ་སྟེ། དགེ་སློང་དང་དགེ་སློང་མ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཅན་མ་ཉམས་པ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། དེའི་གནད་ཀྱིས་དགེ་ཚུལ་ལ་སོགས་པ་ལ་ཡང་སྦྱར་རོ། །ལྟ་བ་མཐུན་པ་དང་། ཐ་སྙད་གསུམ་ལྡན་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་སྟེ་སྔར་བྱིན་འཕྲོག་གི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །ཕ་རོལ་ 7-162a པོ་དེ་དགེ་སློང་ཡིན་ན་ནི་བདག་ལས་ཐ་དད་པ་ཡང་ཡན་ལག་ཏུ་སྦྱར་རོ། །གཉིས་པ་ལ་བཞི་ལས། ཆོས་གོས་དང་ལྷུང་བཟེད་ལྟ་བུ་དགེ་སྦྱོང་གི་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཡིན་པ་སྟེ། དགེ་སྦྱོང་གི་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་སྦེད་དམ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ཆུད་འཛའ་བའི་རྐྱེན་ཅན་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ཕན་པར་འདོད་པ་ནི་མ་གཏོགས་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །རུང་བ་དང་ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ། སྤྱིར་བསྟན་པ་ལས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་སྦེད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རང་ངམ་བསྐོས་པས་མངོན་སུམ་དུ་སྦེད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་སྦ་བ་རྫོགས་པའོ། ། 7-162b གིས་ཇི་ཙམ་ཅུང་ཟད་དགེ་སློང་ངམ། དགེ་སློང་མའམ། དགེ་སློབ་མའམ། དགེ་ཚུལ་ལམ། དགེ་ཚུལ་མའི་ལྷུང་བཟེད་དམ། གོས་སམ། དགེ་སྦྱོང་གི་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་གང་ཡང་རུང་བ་སྦེད་དམ། སྦེད་དུ་འཇུག་ན་ཐམས་ཅད་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་དང་། དགེ་སློང་ཕའི་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་གཉིས་ལས་དེ་ཁོ་ན་ལྟར་གསུངས་སོ། །མདོ་རྩ་བ་ཉིད་ལས་ཀྱང་། དགེ་སློང་ཁོ་ན་དབང་བ་ཞེས་མ་གསུངས་པར་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་འདི་པ་དབང་བའི་ཞེས་སྤྱིར་གསུངས་ཤིང་། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་ཀྱང་། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་འདི་སྨོས་པ་ནི་དགེ་སློང་དང་། དགེ་སློང་མ་དང་། དགེ་སློབ་མ་དང་། དགེ་ཚུལ་དང་། དགེ་ཚུལ་མ་ཞེས་བྱ་བ་ཐམས་ཅད་དོ་ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། བསམ་པའི་ཁྱད་པར་ཕ
【現代漢語翻譯】 對於恐嚇他人，則犯墮罪。
隱匿之墮罪
第七，關於隱匿：將墮罪的類別進行區分，並說明不構成墮罪的情況。 第一部分：事件起因是，在舍衛城，六群比丘藏匿了十七群比丘的衣物，因此佛陀制定了此墮罪。禁止的行為是，造成他人損害，或導致不予取與（偷盜）的情況。行為對象是，具戒的比丘藏匿或指使他人藏匿屬於新出家者的衣物等比丘的生活用具，由此構成了墮罪的根本。構成要素有四：基礎的要素有二，即藏匿的主體和被藏匿的物品。關於第一點，有五種情況：無論是五類出家眾中的哪一種，如《律分別》中所說。各自所受的戒律清凈，即比丘和比丘尼受具足戒且未破戒，如經文所說，其要點也可適用於沙彌等。觀點相同，具備三種名稱，身體保持常態，如前文『奪取已施物』時所說。如果對方是比丘，則與自己不同也作為要素之一。關於第二點，有四種情況：如衣物和缽等屬於比丘的生活用具，如經文所說『藏匿比丘的生活用具嗎？』。不是爲了損壞，如經文所說『除非是爲了利益』。如法且符合標準，這是從總的教義中得出的。意樂的要素有二：認知與之前相同。動機是持續不斷地想要隨意藏匿。行為是自己或指使他人公開進行藏匿。究竟是藏匿完成。 無論多少，哪怕只是一點點，藏匿比丘、比丘尼、式叉摩尼、沙彌或沙彌尼的缽、衣物或任何比丘的生活用具，或者指使他人藏匿，都會構成墮罪。在《比丘尼律分別》和《比丘別解脫經》中，都是如此記載的。在根本的經文中，並沒有只說『比丘』擁有，而是普遍地說『新出家者』擁有。在自己的釋論和 टीका 中也說：提到『新出家者』，指的是比丘、比丘尼、式叉摩尼、沙彌和沙彌尼等所有出家眾。 第二部分：意樂的差別。
【English Translation】 For causing fright, it is a downfall.
The Downfall of Concealing
Seventh, regarding concealing: distinguishing the categories of downfalls and stating the absence of downfall. First part: The basis of the story is that in Shravasti, the group of six concealed the robes of the group of seventeen, hence the Buddha established this downfall. The object of prohibition is causing harm to others or leading to ungenerous taking (stealing). The object is that a monk with vows conceals or instructs others to conceal the robes, etc., of a newly ordained person, which are the necessities of a monk's life, thus constituting the basis of the downfall. There are four elements: the basic elements are two, namely, the agent who conceals and the object that is concealed. Regarding the first point, there are five situations: whichever of the five classes of ordained persons, as stated in the Vinaya-vibhanga. Their respective vows are pure, i.e., a bhikshu and bhikshuni who have received full ordination and have not broken their vows, as stated in the text, and its essence can also be applied to shramaneras, etc. Having the same view, possessing three terms, and remaining in a normal state of body, as explained in the case of 'taking back what was given before'. If the other person is a bhikshu, then being different from oneself is also added as an element. Regarding the second point, there are four situations: such as robes and bowls, which are the necessities of a monk's life, as stated in the text 'Do you conceal the necessities of a monk's life?'. Not being the cause of destruction, as stated in the text 'except for the benefit'. Being proper and conforming to the standard, which is derived from the general teachings. The elements of intention are two: the cognition is the same as before. The motivation is the continuous desire to conceal at will. The action is oneself or instructing others to openly engage in concealing. The ultimate is the completion of concealing. However much, even a little, concealing the bowl, robes, or any of the necessities of life of a bhikshu, bhikshuni, shikshamana, shramanera, or shramanerika, or instructing others to conceal, all will become a downfall, as stated. In the Bhikshuni Vinaya-vibhanga and the Pratimoksha Sutra of the Bhikshu, it is stated exactly as such. In the root Sutra itself, it is not stated that only 'bhikshu' has the right, but it is generally stated that 'this ordained person' has the right. In one's own commentary and ṭīkā, it is also said: mentioning 'this ordained person' refers to all those called bhikshu, bhikshuni, shikshamana, shramanera, and shramanerika. Second part: The difference in intention.
ན་པར་འདོད་པས་ནི་མ་གཏོགས་སོ། །སྦེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ གདེང་མེད་པར་སྤྱོད་པའི་ལྟུང་བྱེད། བརྒྱད་པ་ལ། གདེང་མེད་པར་སྤྱོད་པ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་ཉེར་དགས་གདེང་མེད་སྤྱད་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི། རང་རིས་ཀྱི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་གཞན་ལ་བྱིན་པའི་གོས་སམ། ལྷུང་བཟེད་ལ་རྐུ་སེམས་སམ། ཡིད་གཅུགས་པ་ཁྱད་པར་ཅན་ལས་གཞན་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་གིས་ལོངས་སྤྱོད་པའི་བདག་པོ་དང་། གང་ལོངས་སྤྱོད་པའི་དངོས་པོའོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་ལོངས་སྤྱོད་པས་དགའ་བར་གྱུར་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། གཞི་དེས་དགའ་བར་མི་འགྱུར་ནའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། གོས་སམ་ལྷུང་བཟེད་ཡིན་པ་རུང་བ་ཚད་ལྡན་རང་གིས་བྱིན་ 7-163a པས་ད་ལྟ་དགེ་སློང་གཞན་དེ་དབང་བ་སྟེ། བསླང་བ་མེད་པར་བྱིན་པ་ཞེས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་རྐུ་སེམས་དང་། ཡིད་གཅུགས་ཁྱད་པར་ཅན་ལས་གཞན་པས་ལོངས་སྤྱོད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །གལ་ཏེ་རྐུ་སེམས་ཀྱིས་ལོངས་སྤྱོད་ན་ནི་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ཉེས་པར་འགྱུར་ལ། ཡིད་གཅུགས་ཁྱད་པར་ཅན་གྱིས་ལོངས་སྤྱོད་ན་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །དེ་ལྟར་གདེང་ཡོད་པས་ཏེ་ཡིད་གཅུགས་པའི་སེམས་དག་གིས་བླངས་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །ཞེས་རྐུ་བའི་ལྟུང་མེད་དུ་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་ཀྱང་ངོ་། །སྦྱོར་བ་ནི་གདེང་མེད་པར་ལོངས་སྤྱོད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་སྤྱད་པ་རྫོགས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ལྟུང་བྱེད་འདིར་ཇི་ལྟར་འགྱུར་ན། དགེ་སློང་ལ་གོས་ཕྱིར་བླང་བ་མེད་པར་གཏན་བྱིན་པ་གང་ལ་བྱིན་པ་དེས་གནང་བའི་གདེང་མེད་པར་ལོངས་སྤྱོད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །འོ་ན་ལྷུང་བཟེད་གདེང་མེད་པར་སྤྱོད་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས་ནི་གོས་ལས་གཞན་པའི་ཡོ་བྱད་སྤྱོད་པ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །འདིར་གཞུང་ནི་ཞུ་བ་ཁ་ཅིག་ལས། དགེ་སློང་གིས་གོས་མ་གཏོགས་པ་དེ་ལས་གཞན་པའི་ཡོ་བྱད་སྩལ་ནས་སླར་མ་བླངས་པར་སྤྱོད་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས་ནི། ལྷུང་བཟེད་ལ་ནི་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་སྟེ། ལྷུང་བཟེད་ཆུང་བ་ལ་ནི་ན་སྨད་པར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །འདིར་གཞུང་ནི་ཞུ་བ་ཁ་ཅིག་ལས། དགེ་སློང་ལ་ལྷུང་བཟེད་དང་ཆོས་གོས་སྦྱིན་པར་བྱས་ཏེ། དེའི་འོག་ཏུ་ལོངས་སྤྱོད་པར་བྱེད་ན་ཅིར་འགྱུར། ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་སློབ་དཔོན་ཡོན་ཏན་འོད་ཀྱི་ལུང་དྲངས་སོ། །ཊ
【現代漢語翻譯】 除非是想要隱瞞（自己的過失）。犯了隱瞞罪。 第八條：無信任而使用的墮罪 分為總義和詞義。 首先，起因是住在舍衛城的尼連若，因為無信任使用而制定了墮罪。所要禁止的是損害自己同類的受用。所謂『恩賜』，是指具足戒的比丘將衣服或缽給予其他比丘，除了偷盜之心或特別的執著之外，使用其他物品所產生的根本墮罪。分支有四：基礎分支有兩個，即誰在使用的主人和所使用的物品。首先，比丘不因具足六法而樂於使用，因為經中說，基礎不會令人喜悅。第二，是衣服或缽，允許且合格，自己給予，現在其他比丘擁有，即未經請求而給予。意樂分支有兩個：認識是不迷惑于基礎。動機是隨意產生偷盜之心，以及除了特別的執著之外，想要持續不斷地使用。如果因偷盜之心而使用，則會犯不予而取的罪過；如果因特別的執著而使用，則沒有墮罪。因此，如果因信任或執著之心而取用，則沒有墮罪。經中說沒有偷盜的墮罪，關鍵就在於此。行為是開始無信任地使用。究竟是使用完畢。 其次，此墮罪如何產生？如果比丘將衣服完全給予他人，未經接受者允許而使用，則會犯墮罪。那麼，如果無信任地使用缽會怎樣呢？論疏中說，使用衣服以外的物品會犯惡作罪。這裡的一些經文中說，比丘給予衣服以外的物品，未經取回而使用會怎樣呢？會犯惡作罪。自己的論釋中說，缽是完全的，小缽則應視為下品。這裡的一些經文中說，比丘給予缽和法衣，之後使用會怎樣呢？會犯墮罪。引用了善知識功德光的教證。
【English Translation】 Except for those who want to conceal (their faults). It is a fault of concealment. The Eighth: The Offense of Using Without Trust Divided into general meaning and literal meaning. First, the origin is that in Shravasti, Nera Dak caused the offense of using without trust, hence the establishment of the offense. What is to be prohibited is harming the enjoyment of one's own kind. 'Gift' refers to a garment or bowl given by a fully ordained monk to another monk. The actual offense arises from using other items besides those with thieving intent or special attachment. There are four branches: The basis has two branches: the owner who uses it and the object that is used. First, the monk is not pleased to use it on top of possessing the six dharmas, because it is said that the basis does not bring joy. Second, it is a garment or bowl, permissible and qualified, given by oneself, so now that other monk has the right to it, that is, given without being asked. There are two branches of intention: The recognition is not being confused about the basis. The motivation is the continuous desire to use it at will with thieving intent, and other than special attachment. If one uses it with thieving intent, then one commits the offense of taking what is not given; if one uses it with special attachment, then there is no offense. Therefore, if one takes it with trust or a mind of attachment, there is no offense. The key is that there is no offense of stealing, as stated in the sutra. The action is engaging in using without trust. The culmination is completing the use. Secondly, how does this offense occur? If a monk gives a garment completely to another, and uses it without the permission of the recipient, then he commits an offense. So, what happens if one uses a bowl without trust? The commentary says that using items other than clothing incurs a misdeed. Here, some texts say, what happens if a monk gives items other than clothing, and uses them without taking them back? He commits a misdeed. In his own commentary, it says that the bowl is complete, and the small bowl should be regarded as inferior. Here, some texts say, what happens if a monk gives a bowl and a Dharma robe, and then uses them? He commits an offense. The quote of the teacher Yontan Od is cited.
ཱི་ཀར་ཁུངས་སུ་དྲངས་པའི་ཞུ་བ་ལས་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་པ་དེ་ནི་གོས་ཞེས་སྨོས་ 7-163b པས་ལྷུང་བཟེད་ཀྱང་མཚོན་པ་སྟེ། གོས་དང་ལྷུང་བཟེད་ལས་གཞན་པའི་ཡོ་བྱད་གདེང་མེད་པར་སྤྱོད་ན་ཉེས་བྱས་སུ་དགོངས་སོ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །གལ་ཏེ་བདག་གིས་ལོངས་སྤྱོད་པའི་གཞི་དེས་བདག་པོ་དེ་དགའ་བར་མི་འགྱུར་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཊཱི་ཀར། རང་ཉིད་ཀྱིས་བྱིན་པ་རང་ཉིད་ཀྱིས་སྤྱོད་དོ་སྙམ་སྟེ། རང་གིས་བྱིན་པས་རང་གི་བློས་ཉེ་བར་འཚོ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། རང་གི་བློས་ཉེ་བར་འཚོ་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་འདིར་འགྱུར་གྱི། གཞན་གྱི་བློས་ཉེ་བར་མཚོན་ནི་མ་བྱིན་པར་ལེན་པ་དང་ལྡན་པའི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ།། །། ༈ ལྷག་མས་སྐུར་འདེབས་ཀྱི་ལྟུང་བྱེད། དགུ་པ་ལ། ལྷག་མས་སྐུར་འདེབས། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ཏུ་མཛའ་བོ་དང་ས་ལས་སྐྱེས་གཉིས་ཀྱིས་དགེ་འདུན་ལྷག་མས་སྐུར་པ་བཏབ་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྡོམ་པའི་སྒོ་ནས་རང་རིས་ཙམ་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་ཕྱོགས་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པའམ། ལྟ་བ་གཞན་ཕྱོགས་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཕམ་པས་མ་ཉམས་པ་དང་ལྡན་པ་ལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མས་སྐུར་པ་བཏབ་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་ལ་སྐུར་པ་གདབ་པའི་ཡུལ་དང་། གང་གིས་སྐུར་པ་གདབ་པའི་དངོས་པོ་དང་། གང་ལ་གོ་བར་བྱ་བའི་ཡུལ་ལོ། །དང་པོ་ནི། ཆོས་བཞི་ལྡན་ཏེ། རང་ཕྱོགས་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པའམ། ལྟ་བ་གཞན་ཕྱོགས་ཀྱི་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཕམ་པས་མ་ཉམས་པ་དང་ལྡན་པ་དང་། ཐ་སྙད་གསུམ་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་། བདག་ལས་ཐ་དད་པ་སྟེ་སྔར་ཕམ་པ་སྐུར་པ་འདེབས་པའི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། ། 7-164a གཉིས་པ་ནི། དགེ་འདུན་ལྷག་མས་སྐུར་པ་འདེབས་པ་ཡིན་པ་དང་། གཞི་མེད་པ་ཡིན་པ་སྟེ། དགེ་འདུན་ལྷག་མས་སྐུར་པ་བརྗོད་ནའོ་ཞེས་དང་། སྦེད་དང་གདེང་མེད་གཞི་མེད་དང་། །ཞེས་སྡོམ་ཚིག་ལས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། གོ་བྱའི་ཡུལ་ཆོས་གསུམ་ལྡན་ཏེ། ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས། བདག་ལས་ཐ་དད་པར་ཞེས་སྔར་མི་ཆོས་བླ་མའི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་མ་དག་པའི་ཕྱོགས་གཅིག་མ་གཏོགས་པ་གཞིའི་ཡན་ལག་དེ་དག་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་དགེ་འདུན་ལྷག་མས་སྐུར་པ་འདེབས་པའི་ཚིག་སྨྲ་ཞིང་གོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་སྐུར་པ་འདེབས་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་དོན་གོ་བའོ། །
【現代漢語翻譯】 如果根據《根本說一切有部毗奈耶》的請求中所說的罪行，提到『衣服』，也表示缽。意思是，如果使用衣服和缽以外的物品而沒有把握，則被認為是罪行。如果我所享用的東西不能使主人高興，那就是墮落之因。《根本說一切有部毗奈耶》中說：『自己給予的自己享用』，意思是，自己給予的，自己依靠自己的智慧來生活，這是墮落之因。《根本說一切有部毗奈耶》中說：『依靠自己的智慧生活會導致墮落，但如果依靠他人的智慧，則會變成與未給予而取相聯繫的粗罪。』 對僧眾剩餘物進行誹謗的墮落之因。 第九，對僧眾剩餘物進行誹謗。分為總義和詞義。 首先，事件的起因是，在王舍城，朋友和薩拉迦（Salaka）兩人因僧眾剩餘物進行誹謗而制定了墮落之因。所要禁止的是，通過戒律僅對自己的派別造成損害。真實含義是，具有戒律的比丘，對於自己派別中具有恢復比丘戒資格者，或者對於其他派別中未因失敗而失去比丘戒者，因僧眾剩餘物進行誹謗而產生的實際墮落。分支分為四部分，其中基礎分支分為三部分：被誹謗的對象，進行誹謗的事物，以及被理解的對象。 首先，具備四種法：具有自己派別中恢復比丘戒資格者，或者具有其他派別中未因失敗而失去比丘戒者，具備三種名稱，身體處於正常狀態，並且與自己不同，如前面對失敗進行誹謗時所說的那樣。 第二，是僧眾剩餘物進行誹謗，並且沒有根據。如『如果僧眾剩餘物說出誹謗』，以及『隱藏、沒有把握、沒有根據』等戒律中所說。 第三，被理解的對象具備三種法：具備五種名稱，身體處於正常狀態，並且與自己不同，如前面在非人法（mānava dharma）中所說的那樣。思想分支分為兩部分：認知是對基礎分支的那些事物沒有錯誤的理解，除了不純潔的一面。動機是，持續不斷地說出和理解僧眾剩餘物進行誹謗的話語。行為是開始用具備五種特徵的語言進行誹謗。最終結果是理解意義。
【English Translation】 If, according to the request in the Vinaya Root Text of the Sarvastivadins, a transgression is mentioned, and 『clothing』 is mentioned, it also represents the alms bowl. It means that if one uses items other than clothing and the alms bowl without assurance, it is considered a transgression. If the basis of what I enjoy does not please the owner, it is a cause for downfall. The Vinaya Root Text of the Sarvastivadins says, 『What is given by oneself is enjoyed by oneself,』 meaning that what is given by oneself, one lives by one's own intelligence, this is a cause for downfall. The Vinaya Root Text of the Sarvastivadins says, 『Living by one's own intelligence leads to downfall, but if relying on the intelligence of others, it becomes a gross offense associated with taking what is not given.』 The downfall of slandering the Sangha's remnants. Ninth, slandering the Sangha's remnants. Divided into general meaning and literal meaning. First, the origin of the event is that in Rajagriha, two friends, Mitra and Salaka, established the cause for downfall due to slandering the Sangha's remnants. What is to be prohibited is harming only one's own faction through the precepts. The true meaning is that a Bhikshu with precepts, for those in his own faction who are qualified to restore the Bhikshu precepts, or for those in other factions who have not lost the Bhikshu precepts due to defeat, the actual downfall arises from slandering the Sangha's remnants. The branches are divided into four parts, of which the basic branches are divided into three parts: the object being slandered, the thing doing the slandering, and the object being understood. First, possessing four dharmas: possessing those in one's own faction who are qualified to restore the Bhikshu precepts, or possessing those in other factions who have not lost the Bhikshu precepts due to defeat, possessing three names, the body being in a normal state, and being different from oneself, as mentioned earlier when slandering defeat. Second, it is the Sangha's remnants doing the slandering, and it is without basis. As it says, 『If the Sangha's remnants speak slander,』 and 『hiding, without assurance, without basis,』 etc., in the precepts. Third, the object being understood possesses three dharmas: possessing five names, the body being in a normal state, and being different from oneself, as mentioned earlier in the context of human dharma. The thought branch is divided into two parts: cognition is the understanding of those things in the basic branches without error, except for the impure side. The motivation is the continuous speaking and understanding of the words of slandering the Sangha's remnants. The action is beginning to slander with language possessing five characteristics. The final result is understanding the meaning.
གཉིས་པ་ནི། ལྟུང་བྱེད་འདིར་ཇི་ལྟར་འགྱུར་ཞེ་ན། སྐུར་པ་འདེབས་པར་འདོད་པས་དགེ་སློང་ལ་འདུ་ཤེས་བསྒྱུར་ཏེ། དགེ་འདུན་ལྷག་མས་སྐུར་པ་བརྗོད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །གསལ་བར་བརྗོད་པ་ཁོ་ནས་སམ་ཞེ་ན། བག་ཙམ་གྱིས་ཀྱང་ངོ་། །སྐུར་པ་འདེབས་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་འགྲོ་བའི་ལྟུང་བྱེད། བཅུ་པ་ལ། བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་འགྲོ་བ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་བ་དེ་ཡི་ན་སྨད་བསྟན། །ལྟུང་བ་མེད་པ་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་མཉན་ཡོད་ན་བཞུགས་པའི་ཚེ་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ནས་དགེ་སློང་ཞིག་བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་འགྲོ་བ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པའི་རྒྱུར་འགྱུར་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་སྐྱེས་པ་མེད་པར་བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་ལམ་དུ་འགྲོ་ཞིང་། རྒྱང་གྲགས་འདས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། ། 7-164b ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་ལ་འགྲོ་བའི་ཡུལ་དང་། གང་དུ་འགྲོ་བའི་ལམ་དང་། གང་གིས་འགྲོ་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་བརྒྱད་ལས། བུད་མེད་ཆོས་ལྔ་ལྡན་འཁྲིག་ཚིག་གི་སྐབས་སུ་སྔར་བཤད་པའི་སྟེང་དུ་ཆོས་འདི་པའི་རབ་བྱུང་མོ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། དེ་ཡང་དགེ་སློང་མ་དང་ལྷན་ཅིག་འགྲོ་ན་ལམ་དུ་འཇུག་པའི་ལྟུང་བྱེད་དང་། དགེ་སློབ་མའམ་དགེ་ཚུལ་མ་དང་ལམ་དུ་འགྲོ་ན་ལྟུང་བ་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་བའོ། །ཕན་གདགས་བྱ་འདོགས་བྱེད་མ་ཡིན་པ་སྟེ། སེལ་བྱེད་པ་ནི་མ་གཏོགས་སོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ངོ་མ་སྤོས་པ་སྟེ་བལ་ཁུར་བ་ལ་བཤད་པའི་གནད་ཀྱིས་སོ། །གཉིས་པ་གང་དུ་འགྲོ་བའི་ལམ་ནི། ས་ལ་བརྟེན་པའི་ལམ་ཡིན་པས་གྲུ་ཡང་ས་ལ་བརྟེན་པའི་ལམ་ཡིན་པར་བསྡུ་བ་དང་། རྒྱང་གྲགས་ཀྱི་མཐའ་པ་ཡིན་པ་སྟེ། ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་སྐྱེས་པ་མ་མཆིས་པར་བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་ནམ་མཁའ་ལ་མཆིས་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། རྒྱང་གྲགས་རེར་རོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གསུམ་པ་གང་གིས་འགྲོ་བའི་རྟེན་ནི། ཁྲིམས་གྲོགས་དང་མི་ལྡན་པ་སྟེ་རིག་པའི་སྐྱེས་པ་མེད་པའི་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་ལམ་དུ་འགྲོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ཚེས་གཅིག་ལ་རྒྱང་གྲགས་ཕྱེད་དུ་འགྲོ་ཞིང་། ཚེས་གཉིས་ལ་རྒྱང་གྲགས་ཕྱེད་དུ་འགྲོ་བ་ལྟ་བུ་མ་ཡིན་གྱི། སྦྱོར་བ་གཅིག་གིས་རྒྱང་གྲགས་ལས་འདའ་ཞིང་འགྲོ་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ལམ་རྒྱང་གྲགས་ལས་འདས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། རིག་པའི་སྐྱེས་པ་མེད་པའི་བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་ལམ་དུ་འགྲོ་བའོ། །ཞེས་སྔར་སྨོས་པ་དེ་ཡང་དགེ་སློང
【現代漢語翻譯】 第二，如果想犯此墮罪，需將比丘想成非比丘，然後僧眾以剩餘罪名指責他，則犯墮罪。是否僅以明確言語指責？並非如此，即使稍微提及也會構成墮罪，即指責的墮罪。 ༈ 與婦女同行之墮罪 第十，與婦女同行。分為：正文之墮罪陳述、墮罪之輕重開示、以及無墮罪之陳述。 首先，緣起是，佛陀世尊住在舍衛城時，從王舍城來的一位比丘與婦女同行，因此制定了此墮罪。所遮止的是成為貪慾之因。自性是，具戒比丘在沒有男子陪伴的情況下，與婦女一同在道路上行走，超過遙呼之距離，即構成根本墮罪。 支分有四，其中，基之支分有三：所行之處、所行之路、以及所依之伴侶。第一，所行之處有八：具有五種功德的婦女，在關於性行為的章節中已述，此外，還需不是此教派的出家女，即如果與比丘尼同行，則構成入路之墮罪；如果與沙彌尼或式叉摩尼同行，則構成輕微墮罪。不是能施加利益或能繫縛者，因為經中說『除了救護者』。不是改變身份者，即如揹負棉花者的情況所述。第二，所行之路是：依賴於地面的道路，因此船也被歸為依賴於地面的道路；以及是遙呼之距離的盡頭。經中問道：『如果比丘在沒有男子陪伴的情況下，與婦女一同在空中行走，會如何？』回答是：『犯惡作罪。』經中還說：『每遙呼之距離。』第三，所依之伴侶是：不具備智慧的男子，即經中說『沒有辨識能力的男子』。意樂之支分有二：想與之前相同。動機是：隨意與婦女一同在道路上行走，且持續不斷。加行是：不是像第一天走半個遙呼之距離，第二天再走半個遙呼之距離那樣，而是一次性超過遙呼之距離並開始行走。究竟是：道路超過遙呼之距離。 第二，如前所述，與沒有辨識能力的婦女一同在道路上行走，也是比丘應避免的。
【English Translation】 Secondly, how does this offense become a downfall? If, intending to accuse, one transforms the perception of a bhikshu, and the sangha accuses him with a remaining offense, it becomes a downfall. Is it only through explicit speech? No, even a slight mention will do. It is the downfall of accusing. ༈ The Downfall of Walking Together with a Woman Tenth, walking together with a woman. It consists of: stating the actual downfall, showing the severity of the downfall, and stating the absence of downfall. Firstly, the basis is that when the Buddha Bhagavan was dwelling in Shravasti, a bhikshu from Rajagriha walked together with a woman, and thus this downfall was established. What is to be prevented is becoming a cause of attachment. The essence is that a bhikshu who possesses vows, without a man present, walks on a road together with a woman, exceeding the distance of a 'yojana' (a unit of distance), which constitutes the actual downfall. There are four branches, of which the basis has three branches: the place where one walks, the path where one walks, and the support with which one walks. Firstly, the place where one walks has eight aspects: a woman possessing the five qualities, as previously mentioned in the context of sexual intercourse, and also not being a female renunciate of this order, i.e., if one walks together with a bhikshuni, it constitutes a downfall of entering the path; if one walks with a shramanerika or shikshamana, it becomes a minor downfall. Not being someone who can bestow benefits or bind, because it is said, 'except for a protector.' Not being someone who has changed their identity, as explained in the case of carrying cotton. Secondly, the path where one walks is: a path that relies on the ground, thus a boat is also included as a path that relies on the ground; and being the end of a 'yojana's' distance. It is asked in the Vinaya: 'If a bhikshu, without a man present, walks together with a woman in the sky, what happens?' The answer is: 'It is a misdeed.' It is also said: 'For each 'yojana'.' Thirdly, the support with which one walks is: not having a companion of the precepts, i.e., it is said 'without a man of intelligence.' The branch of intention has two aspects: the perception is the same as before. The motivation is: wanting to walk on the road together with a woman at will, and continuously. The action is: not like walking half a 'yojana' on the first day and half a 'yojana' on the second day, but exceeding a 'yojana' with one action and starting to walk. The culmination is: the road exceeding a 'yojana'. Secondly, as mentioned before, walking on the road together with a woman without a man of intelligence is also something a bhikshu should avoid.
་གིས་བུད་མེད་དང་ལམ་དུ་འགྲོ་བར་ 7-165a འདོད་པས་རང་གར་ལམ་དུ་འགྲོ་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དོ། །རྒྱང་གྲགས་རེ་རེར་ལྟུང་བྱེད་རེའོ། ། གཉིས་པ་ནི། རྒྱང་གྲགས་དེའི་ཕྱེད་རེ་རེར་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། ། གསུམ་པ་ནི། བུད་མེད་ཀྱིས་དགེ་སློང་ལམ་དུ་འགྲོ་བའི་སེལ་བྱེད་པ་ནི་མ་གཏོགས་སོ། །དགེ་སློང་དེ་ལམ་ནོར་བ་བུད་མེད་ཀྱི་ལམ་དུ་འཇུག་པར་བྱེད་ན་ཡང་མ་གཏོགས་སོ། །དགེ་སློང་ལམ་དུ་འགྲོ་མི་ནུས་པ་བུད་མེད་ཀྱིས་ཁྲིད་ན་ཡང་མ་གཏོགས་སོ། །འདིར་སྨྲས་པ། རྒྱལ་པོའི་སྤྱོད་པ་བྱེད་ཅིང་ངུར་སྨྲིག་བགོས། །ཁང་ཁྱིམ་ལ་སོགས་མཁོ་དགུའི་འབྱོར་པ་སྒྲུབ། །ཕ་རོལ་སྟོབས་ཀྱིས་གནོན་ལ་འབད་པ་ཅན། །བརྟུལ་ཕོད་ཅན་འགས་བདག་ལ་སྙིང་རྗེ་ཡང་། །རྒྱ་ཆེན་ལུང་ལས་འགལ་བ་སྤང་བ་དང་། །དོན་ལ་འཁྲུལ་མེད་དཔྱོད་པའི་བསམ་པས་བྲེལ། །བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་འགྲོ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པའི་སྡེ་ཚན་བརྒྱད་པ། བཅུ་ཚན་བརྒྱད་པའི་ ༈ རྐུན་མ་དང་ལྷན་ཅིག་འགྲོ་བའི་ལྟུང་བྱེད། དང་པོ་ལ། རྐུན་མ་དང་ལྷན་དུ་འགྲོ་བ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །དེ་ཡི་ལྟུང་བ་མེད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་མཉན་ཡོད་ན་བཞུགས་པའི་ཚེ། རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ནས་དགེ་སློང་ཞིག་ཤོ་གམ་འདྲལ་བའི་ཚོང་པ་དང་ལྷན་ཅིག་ལམ་དུ་འགྲོ་བ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་མ་བྱིན་པར་ལེན་པའི་རྒྱུར་འགྲོ་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ཆོམ་རྐུན་པའམ། ཤོ་གམ་འདྲལ་བའི་ཚོང་པ་དང་ལྷན་ཅིག་ལམ་དུ་འགྲོ་ཞིང་རྒྱང་གྲགས་ལས་འདས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་དང་འགྲོ་བའི་ཡུལ་དང་། གང་དུ་འགྲོ་བའི་ལམ་མོ། །དང་པོ་ལ་བརྒྱད་ལས། ཆོམ་རྐུན་པའམ་ཤོ་གམ་འདྲལ་བའི་ཚོང་པ་ཡིན་པ་སྟེ། གྲོང་འཇོམས་པར་བྱེད་པའི་ 7-165b ཆོམ་རྐུན་པ་དག་གམ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །རྐུ་བའི་བྱ་བ་བྱེད་བཞིན་པ་ཡིན་པ་སྟེ། རྐུན་མ་དང་ལྷན་ཅིག་འགྲོ་བ་ཞེས་པ་དང་། དགག་བྱའི་གནད་ཀྱིས་སོ། །ཁྱིམ་པ་ཡིན་པ་དང་སྐྱེས་པ་ཡིན་པ་སྟེ་སྐབས་ཀྱིས་གྲུབ་ཅིང་། རབ་ཏུ་བྱུང་བས་རྐུན་མ་བྱེད་པ་དང་། བུད་མེད་ཀྱིས་རྐུན་མ་བྱེད་པ་འབྱུང་རིང་བས། དེ་དག་རྐུན་མ་བྱེད་པ་ཞིག་བྱུང་ན་དེ་དང་དགེ་སློང་ལྷན་ཅིག་ལམ་དུ་འགྲོ་ན་ལྟུང་བ་ན་སྨད་དུ་རིགས་སོ། །ཕན་གདགས་བྱ་དང་འདོགས་བྱེད་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ལུང་གི་རྣམ་འབྱེད་ལས། རྐུན་མ་སེལ་བྱེད་དུ་འཛུད་པ་དང་། ལམ་ནོར་བ་རྐུན་མས་ལམ་དུ་འཛུད་པ་དང་། འགྲོ་མི་ནུས་པ་རྐུན་མས་ཁྲིད་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ངོ་མ་སྤོས་པ་སྟེ་བལ་ཁུར་བ་ལས་བཤད་པའི་གནད་ཀྱིས་སོ། །ཐ་སྙད་བཞི་དང་ལྡན་
【現代漢語翻譯】 如果比丘因為想和女人一起走在路上，而隨意地走在路上，就會犯墮罪。每走一個རྒྱང་གྲགས་（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：距離單位）就犯一個墮罪。 其次，每走རྒྱང་གྲགས་（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：距離單位）的一半，就會犯一個惡作。 第三，除非是女人阻止比丘走在路上。或者比丘迷路，女人讓他走上正路。或者比丘無法行走，女人攙扶他。這裡說到：做著國王的行為，穿著僧衣。積攢房屋等一切所需之物。努力用力量壓制他人。有些無恥之徒也對我表示同情。違背廣大的教義，忙於用毫無錯謬的智慧來思考。與女人一起行走會犯墮罪。 第八個墮罪品類 第八個十條 與盜賊同行之墮罪 首先，與盜賊同行。講述實際的墮罪，以及沒有墮罪的情況。 首先，緣起是，當佛陀世尊住在舍衛城時，一位來自王舍城的比丘與一個做骰子買賣的商人一起走在路上，因此制定了墮罪。所要禁止的是爲了偷盜而行走。正文是，如果持戒的比丘與強盜或做骰子買賣的商人一起行走，超過了རྒྱང་གྲགས་（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：距離單位），就會犯下實際的墮罪。分支有四，其中基礎的分支有兩個：與誰同行，以及去往何處。首先，有八種情況：是強盜或做骰子買賣的商人，正如經文所說：『那些摧毀城市的強盜』。正在做偷盜的行為，正如『與盜賊同行』所說，以及所要禁止的關鍵。是俗人和男人，這是根據情況而定的。因為出家人做盜賊，以及女人做盜賊的情況很少發生。如果那些盜賊真的出現了，比丘與他們一起走在路上，那麼責備他們也是應該的。不是幫助者和被幫助者，正如律藏的分別中所說：『將盜賊引入安全之地，或者盜賊迷路了，（比丘）將他們引入正路，或者無法行走，盜賊攙扶他們，就沒有墮罪。』沒有改變原來的狀態，這是根據運羊毛的例子來說明的。具備四個名稱。
【English Translation】 If a bhikshu, desiring to walk on the road with a woman, carelessly walks on the road, he commits a patayantika offense. For each gyangdrag (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：distance unit), he commits a patayantika offense. Secondly, for each half gyangdrag (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：distance unit) he walks, he commits a duskrita offense. Thirdly, unless a woman prevents a bhikshu from walking on the road. Or if the bhikshu gets lost, and the woman puts him on the right path. Or if the bhikshu cannot walk, and the woman supports him. Here it is said: 'Acting like a king, wearing monastic robes. Accumulating wealth for houses and all necessities. Striving to suppress others with force. Some shameless ones also show compassion to me. Abandoning what contradicts the vast teachings, busy with thinking with unerring wisdom. Walking together with a woman incurs a patayantika offense.' The eighth category of patayantika offenses. The eighth ten. The patayantika offense of walking with a thief. Firstly, walking with a thief. Explaining the actual offense, and the cases where there is no offense. Firstly, the origin is that when the Buddha Bhagavan was residing in Shravasti, a bhikshu from Rajagriha, walking on the road with a merchant who dealt in dice, thus the patayantika offense was established. What is to be prohibited is walking for the purpose of stealing. The main point is that if a bhikshu who upholds the precepts walks with a robber or a merchant who deals in dice, exceeding a gyangdrag (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：distance unit), he commits the actual patayantika offense. There are four branches, of which the basic branches are two: with whom to walk, and where to go. Firstly, there are eight cases: being a robber or a merchant who deals in dice, as the sutra says: 'Those robbers who destroy cities.' Doing the act of stealing, as it says 'walking with a thief,' and the key point of what is to be prohibited. Being a householder and a man, this is determined by the situation. Because it is rare for a renunciate to be a thief, and for a woman to be a thief. If those thieves really appear, and the bhikshu walks with them on the road, then it is appropriate to rebuke them. Not being a helper and one being helped, as it says in the Vinaya Vibhanga: 'Leading thieves into safety, or if the thieves get lost, (the bhikshu) leads them onto the right path, or if they cannot walk, the thieves support them, there is no offense.' Not changing the original state, this is explained by the example of carrying wool. Possessing four terms.
པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་བརྒྱད་དེ། དེ་གཉིས་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་གང་དུ་འགྲོ་བའི་ལམ་ནི། ས་ལ་བརྟེན་པའི་ལམ་ཡིན་པ་དང་། རྒྱང་གྲགས་ཀྱི་མཐའ་ཡིན་པ་སྟེ། ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་འགྲོན་པ་མང་པོ་རྐུ་བ་དང་ལྷན་ཅིག་ནམ་མཁའ་ལ་མཆིས་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་སྐབས་འདི་ཉིད་ལས། རྒྱང་གྲགས་རེ་རེར་ནི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞིའི་ཡན་ལག་དེ་དག་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་རྐུན་མ་དང་ལམ་དུ་འགྲོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་སྦྱོར་བ་གཅིག་གིས་རྒྱང་གྲགས་ལས་འདའ་ཞིང་འགྲོ་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ལམ་རྒྱང་གྲགས་ལས་འདས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། གྲོང་འཇོམས་པར་བྱེད་པའི་ཆོམ་རྐུན་པ་དག་གམ། ཤོ་གམ་འདྲལ་བའི་ 7-166a ཚོང་པ་དག་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་དགེ་སློང་ལམ་དུ་འགྲོ་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཟོལ་བ་གཡོ་སྒྱུས་ཐ་སྙད་བྱེད་པ་དག་དང་། མཁན་པོ་དང་སློབ་དཔོན་མེད་པར་རྐུ་ཐབས་སུ་རབ་ཏུ་བྱུང་བར་རང་གིས་རྟགས་བླངས་པ་དག་དང་ལྷན་ཅིག་འགྲོ་བ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། །རྐུན་མ་དང་ལྷན་ཅིག་འགྲོ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ མ་ལོན་པར་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་ལྟུང་བྱེད། གཉིས་པ་ལ། མ་ལོན་པར་རྫོགས་བྱེད། ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །དེ་ཡི་བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད། །སྡོམ་པའི་ཞིང་དང་ཞིང་མིན་བསྟན། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་མཽདྒལ་གྱི་བུས་སྐྱེས་ཕྲན་གཞོན་ནུ་བཅུ་བདུན་སྡེ་ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པར་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་དགེ་སློང་བྱ་མི་རན་པ་ལས་དགེ་སློང་བྱས་པས་སྡོམ་པ་མི་ཐོབ་ཅིང་། གཞན་གྱི་རྒྱུད་ཆུད་ཟོས་པར་འགྱུར་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་མཁན་པོ་གང་ཞིག་གིས་སྡོམ་པ་ལེན་པ་པོ་ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་དེ་ལས་བྱེད་པ་པོས་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ལས་གྱུར་པ་སྟེ། མཁན་པོ་ལ་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་བཞི་སྟེ། གང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་ཡུལ་དང་། གང་དག་གིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བའི་གྲོགས་དང་། ཇི་ལྟར་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བའི་ཆོ་ག་དང་། གང་གིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་བདུན་ལས། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ཡིན་པ་དང་། བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་འདོད་པ་ཡིན་པ་སྟེ། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །མངལ་དང་ཤོལ་གྱི་ཟླ་བ་དང་བཅས་ཀྱང་ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་སྟེ། ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་ཉིད་ལའོ་ཞེས་ 7-166b གསུངས་པས་སོ། །མཚན་མཐུན་པ་སྟེ་མཚན་དང་ཁས་བླངས་པ་དག་གིས་ནི་ཞེས
【現代漢語翻譯】 以及身體保持原樣等八種情況，這兩種情況如前所述。第二，前往的道路是依賴於地面的道路，並且是遠處的盡頭。如經中所說：『如果比丘與許多盜賊一起升到空中，會怎麼樣？』佛說：『犯了罪。』律藏分別本母中也說：『每過一個遙遠的距離，就會犯墮罪。』關於意樂的支分，有二：想是對於基礎的支分沒有迷惑。意樂是持續不斷地想要隨意與盜賊一起走在路上。加行是以一個加行超越遙遠的距離並開始行走。究竟是道路超越了遙遠的距離。 第二種情況是：與摧毀村莊的盜賊，或欺騙他人的商人一起，比丘走在路上，犯墮罪。 第二種情況是：與虛偽狡詐之輩，以及沒有堪布和阿阇梨，爲了盜竊而自己剃度受戒的人一起行走，犯輕罪。與盜賊一起行走，犯墮罪。 未滿二十歲而受具足戒的墮罪。 第二部分包括：未滿年齡而受戒，墮罪的分類，以及關於此的應學之處，以及所依和非所依的界限。 第一部分包括：故事的起因是在舍衛城，目犍連之子讓十七歲的童子在未滿二十歲時受具足戒，因此制定了墮罪。應禁止的是：不適合做比丘的人做了比丘，因此無法獲得戒律，並且會浪費他人的生命。根本是：具足戒的比丘堪布，讓受戒者在未滿二十歲時，通過羯磨受具足戒，堪布犯根本墮罪。支分有四：基礎的支分有四，即受具足戒的對象，幫助受具足戒的同伴，如何受具足戒的儀式，以及受具足戒的所依。第一部分有七個方面：未受具足戒，並且真心想要受具足戒，如佛所說：『將要受具足戒。』包括胎兒期和在子宮裡的月份，也未滿二十歲，如佛所說：『未滿二十歲。』性別相同，即性別和承諾等。
【English Translation】 And the eight conditions of remaining in the ordinary state of the body, these two are as previously described. Second, the path to go is the path relying on the ground, and it is the end of the distance. As it is said in the sutra: 'If a Bhikshu goes to the sky with many thieves, what will happen?' The Buddha said: 'He has committed an offense.' It is also said in the Vibhanga of the Vinaya: 'For each distance passed, one will commit a Patita.' Regarding the limbs of intention, there are two: the perception is not confused about the limbs of the base. The intention is to continuously want to go on the road with thieves at will. The effort is to cross a distant distance with one effort and begin to walk. The ultimate is that the road has crossed the distant distance. The second case is: A Bhikshu walking on the road with thieves who destroy villages, or merchants who deceive others, commits a Patita. The second case is: Walking with hypocritical and deceitful people, and those who have shaved their heads and taken vows themselves without a Khenpo and Acharya for the purpose of stealing, commits a minor offense. Walking with thieves commits a Patita. Patita for ordaining someone who has not reached the age of twenty. The second part includes: Ordaining before the age of maturity, the classification of Patitas, and what should be learned about this, and the boundaries of what is dependent and not dependent. The first part includes: The origin of the story is in Shravasti, where the son of Maudgalyayana allowed a seventeen-year-old boy to receive full ordination before the age of twenty, and therefore a Patita was established. What should be prohibited is: A person who is not suitable to be a Bhikshu becomes a Bhikshu, therefore cannot obtain vows, and will waste the lives of others. The root is: A Bhikshu Khenpo with full ordination, who allows the ordinand to receive full ordination through Karma before the age of twenty, the Khenpo commits a fundamental Patita. There are four limbs: There are four limbs of the base, namely the object of full ordination, the companions who help with full ordination, the ritual of how to receive full ordination, and the basis of full ordination. The first part has seven aspects: not having received full ordination, and sincerely wanting to receive full ordination, as the Buddha said: 'About to receive full ordination.' Including the fetal period and the months in the womb, also not yet twenty years old, as the Buddha said: 'Not yet twenty years old.' Same gender, that is, gender and promises, etc.
་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་ཡུལ་མཚན་མཐུན་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། །མཚམས་མེད་པ་ལ་སོགས་པ་བར་ཆད་གཙོ་བོ་གཞན་དང་མི་ལྡན་པ་སྟེ། དེ་དང་ལྡན་ན་གཞན་རྒྱུད་ཆུད་ཟོས་ཟིན་པས་བསྙེན་རྫོགས་བྱས་པ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་གཞན་རྒྱུད་ཆུད་ཟོས་པར་འགྱུར་བའི་དགག་བྱ་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར། ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་སྟེ་སྐབས་གཞན་དུ་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་གྲོགས་ནི། ལས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་དགེ་འདུན་དང་བཅས་པ་སྟེ་སྐབས་དོན་གྱིས་སོ། །གསུམ་པ་ཆོ་ག་ནི། རྣམ་འབྱེད་ལས། རྫོགས་པར་བསྙེན་པར་བྱེད་ན་ཞེས་བྱ་བ་ནི་གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་སོ་ཞེས་གསུངས་པས། ཆོ་ག་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་ཏེ། ཆོ་ག་གཞན་ཚུར་ཤོག་ལ་སོགས་ཀྱིས་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །བཞི་པ་རྟེན་ནི། མཁན་པོ་ཉིད་ཀྱིས་ཏེ་མཁན་པོ་ཉིད་ཀྱིས་སོ་ཞེས་སོ། །དེ་ཡང་ལུང་གླེང་གཞི་ལས། མཁན་པོ་ལ་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་ལ། སློབ་དཔོན་དང་དགེ་འདུན་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་སྡོམ་པ་ལེན་པ་པོ་ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་མཁན་པོ་བྱས་ཏེ་སྡོམ་པ་ལེན་པ་པོ་ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་པ་ཕལ་ཆེར་བྱས་པ་སྟེ། ཕལ་ཆེར་བྱས་པ་ཉིད་ནི་བྱས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། འདི་ལ་འདུ་ཤེས་གཙོའོ། །ཡུལ་གང་ལ་ཤེས་གཙོ་ན། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བ་ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་ཉིད་ལའོ། །འདུ་ཤེས་པོ་ནི་ལྟུང་བ་འབྱིན་པོ་མཁན་པོ་ཉིད་ 7-167a ཀྱིས་སོ། །བྱ་བ་ཅིས་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱས་ནའོ། ། ༈ དེ་ཡི་བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ནི། མཁན་པོ་དེས་རྫོགས་བྱ་དེ་ལ་ལོ་ཉི་ཤུ་ལོན་པ་ཉིད་མི་དྲི་བར་མི་བྱའོ། །མཁན་པོ་ལས་གཞན་སློབ་དཔོན་སོགས་ཀྱིས་ཀྱང་ལོན་པ་ཉིད་མི་དྲི་བར་མི་བྱའོ། །དེས་ལོ་ཉི་ཤུ་ལོན་པ་ཉིད་དགེ་སློང་དག་གིས་ངེས་པར་མི་ཤེས་པར་དེ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མི་བྱའོ། ། ༈ སྡོམ་པའི་ཞིང་དང་ཞིང་མིན་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ནི། སྡོམ་ལེན་དང་དགེ་སློང་དག་གིས་སྡོམ་ལེན་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་པ་དང་། ལོན་པར་འདུ་ཤེས་པ་དང་། ཐེ་ཚོམ་ཟ་བ་དང་རྣམ་པ་གསུམ་སྟེ། རྣམ་པ་གསུམ་པོ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་དུ་ལེན་པ་པོས་ལོ་ཉི་ཤུ་ལོན་པ་ལ་ནི་ན་ཚོད་ཀྱི་ཆ་ནས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་ཆགས་སོ། །ཊཱི་ཀར། ལོ་ཉི་ཤུ་ལོན་པའི་ཞིང་ཉིད་ལས་ཉམས་པར་བྱ་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལོ་ཉི་ཤུ་ལོན་པ་ཉིད་ཡིན་ན་ནི་དེའི་ཚེ་འདུ་ཤེས་གཙོ་ཆེར་བྱེད་པ་ཉིད་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །ལོ་ཉི་ཤུ་ལོན་པ
【現代漢語翻譯】 將墮罪之境，需具足同名支分之關鍵結合起來。不具足無間罪等主要障礙，若具足則已耗盡他人之傳承，因此，受比丘戒本身將導致耗盡他人傳承，因為所遮止之不圓滿。需具足五種名稱，且身體處於正常狀態，如前所述。第二，關於同伴：即具足業之導師和僧眾，這是根據上下文而定。第三，關於儀軌：在《分別》中說：『若欲圓滿受具足戒，則以祈請和四羯磨為之。』因此，儀軌是通過祈請四羯磨進行，而非通過其他儀軌，如『過來』等。第四，關於所依：即堪布本身，如『堪布本身』。此外，在《律本事》中說：『對堪布生起墮罪，而對導師和僧眾則說是惡作。』關於意樂之支分，有二：認知是不迷於所依。動機是希望為未滿二十歲者授比丘戒，且此愿不間斷。加行是作為堪布，開始為未滿二十歲者授比丘戒。究竟是幾乎完成了第三次羯磨，因為幾乎完成即是完成，如是說。 第二，在此，認知是主要的。在何境中認知是主要的呢？即在將要受具足戒的未滿二十歲者身上。認知者是使墮罪產生者，即堪布本身。若作何事將成為墮罪呢？即授具足戒。 以下講述對此應學之事。 第二，堪布不應不詢問將受具足戒者是否已滿二十歲。其他如導師等也不應不詢問是否已滿二十歲。比丘們若不確定其是否已滿二十歲，則不應為其授具足戒。 以下展示戒律之田與非田。 第三，受戒者和比丘們對於受戒者有三種認知：認為未滿二十歲、認為已滿二十歲、以及猶豫不決。在這三種情況下，若受戒者實際上已滿二十歲，則從年齡上來說，可以圓滿受具足戒。在《 टीका 》中說：因為無法從已滿二十歲的田地中使其退失。若確實已滿二十歲，則此時主要在於認知本身。已滿二十歲。
【English Translation】 The key to generating a transgression lies in the appropriate combination of factors, including the object and its characteristics. It should not involve major obstacles such as the five heinous crimes. If such obstacles are present, it implies that the lineage of another has already been corrupted. Therefore, the act of bestowing ordination would itself lead to the corruption of another's lineage, rendering the prohibition incomplete. It must possess the five nominal elements and the body must be in a normal state, as previously explained. Secondly, regarding the assistant: this refers to the preceptor of the action, along with the Sangha, as determined by the context. Thirdly, regarding the procedure: The Vinaya-viniścaya states, 'If one wishes to fully ordain, it is done through the motion and the four acts.' Therefore, the procedure involves the motion and the four acts, and not through other procedures such as 'Come hither.' Fourthly, regarding the basis: it is the Upadhyaya himself, as stated, 'the Upadhyaya himself.' Furthermore, the Vinaya-vastu states, 'A transgression arises for the Upadhyaya, while for the Acharya and the Sangha, it is considered a misdeed.' Regarding the limbs of intention, there are two: Recognition is to not be mistaken about the basis. Motivation is the continuous wish to fully ordain someone who is not yet twenty years old. Engagement is the act of serving as the Upadhyaya and initiating the process of fully ordaining someone who is not yet twenty years old. Completion is the near completion of the third declaration, as it is said, 'Near completion is completion itself.' Secondly, in this case, recognition is primary. In what situation is recognition primary? It is in the case of someone who is not yet twenty years old and is about to be fully ordained. The one who recognizes is the one who causes the transgression, the Upadhyaya himself. What action becomes a transgression? The act of fully ordaining. The following speaks of what should be learned regarding this. Secondly, the Upadhyaya should not fail to inquire whether the one to be ordained is twenty years old. Others, such as the Acharya, should also not fail to inquire whether he is twenty years old. If the monks are not certain whether he is twenty years old, they should not fully ordain him. The following shows the field and non-field of vows. Thirdly, there are three types of recognition by the one taking vows and the monks regarding the one taking vows: recognizing him as not yet twenty years old, recognizing him as already twenty years old, and being uncertain. In all three cases, if the one taking vows is actually twenty years old, then in terms of age, the ordination is complete. The Ṭīkā states: Because it is impossible to cause him to fall from the field of being twenty years old. If he is indeed twenty years old, then at that time, the emphasis on recognition itself is absent. He is twenty years old.
་ལ་གཅིག་ཤོས་ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་ལ་ནི་བདག་ཉིད་ལོ་ཉི་ཤུ་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་པ་ཉིད་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་འཆགས་སོ། །ཊཱི་ཀར། འདི་ལ་ནི་འདུ་ཤེས་གཙོ་ཆེར་བྱེད་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་ལ་ནི་བདག་ཉིད་ལོ་ཉི་ཤུ་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་པ་ཉིད་ན་མཁན་པོ་ལ་སོགས་པ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་དག་གིས་ནི་ལོ་གྲངས་མི་ཤེས་པ་དང་། ལོ་ཚིགས་མི་དྲན་པ་དང་། ཡིད་གཉིས་ཟ་བ་དག་ལ་ཡང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་འཆགས་སོ། །འདིར་ལུང་དང་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་ལས་བཤད་ལུགས་ཐ་དད་པ་གཉིས་སྣང་སྟེ། ལུང་ལས། སྡོམ་པ་ལེན་པོས་མི་ཤེས་མི་དྲན་ཡིད་གཉིས་ཟ་བ་ལ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཊཱི་ཀ་ལས། མཁན་པོ་ལ་སོགས་པས་མི་ཤེས་མི་དྲན་ཡིད་གཉིས་ཟ་བ་ལ་སྦྱར་རོ། །དེའང་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་ལ་དེས་མི་ཤེས་མི་དྲན་ཡིད་གཉིས་ཟ་ཞིང་ 7-167b དེ་ལ་དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱིས་མ་དྲིས་སམ། དྲིས་ཀྱང་ལན་མི་འདེབས་པ་ན་གང་ཟག་དེ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་ན་གང་ཟག་དེ་ལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དགེ་སློང་གི་དངོས་པོ་འཆགས་སོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས་ནི་མི་ཤེས་པ་དང་། མི་དྲན་པ་དང་། ཡིད་གཉིས་ཟ་བ་དག་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་བྱ་བ་ཡང་གཅིག་ཤོས་ལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་འཆགས་སོ་ཞེས་བྱ་བར་སྦྱར་རོ། །གང་ཟག་ལོ་ཉི་ཤུ་ལོན་པ་ཉིད་དུ་འདུ་ཤེས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་མཁན་པོ་ལ་སོགས་པ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་དག་ལ་མི་ཤེས་པ་དང་། མི་དྲན་པ་དང་། ཡིད་གཉིས་ཟ་བ་དག་ཡོད་དུ་ཟིན་ཀྱང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བ་ལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་འཆགས་སོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ལྟར་ན་བཤད་ལུགས་གཉིས་ཀར་བཟུང་སྟེ་འགལ་བ་མེད་དོ། །ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་ཀྱང་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་ཏེ་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཟིན་པའི་འོག་ཏུ་རང་གིས་ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པར་ཤེས་པ་ནི་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་དེ་ཞིག་གོ། དེས་ན་འདི་ནི་སྡོམ་པ་གཏོང་བའི་རྒྱུ་མ་ཡིན་ཏེ། འདིའི་དུས་སུ་སྡོམ་པ་བཏང་ཟིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཐམས་ཅད་དུའང་ཞེ་ན། གལ་ཏེ་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཟིན་པའི་འོག་ཏུ་བདག་ཉིད་ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་ནོ་སྙམ་པའི་བསམ་པ་དེ་བསྐྱེད་པ་ན་ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པའི་སྡོམ་པ་དེ་ཞིག་པའོ། །ཊཱི་ཀར། བསམ་པ་དེ་སྐྱེས་པ་ན་ལོ་ཉི་ཤུ་ལོན་ན་ནི་སྡོམ་པ་དེ་མི་འཇིག་གོ། ཞེས་སོ། །བསྙེན་པར་རྫོགས་ཟིན་པ་ན་ལོ་ཉི་ཤུ་ལོན་ནམ། མ་ལོན་བརྩི་བ་དེ་ཇི་ལྟར་བརྩི་ཞེ་ན། དང་པོར་མའི་མངལ་ན་གནས་པའི་ཟླ་བ་བརྒྱད་དམ། དགུ་དང་། ཤོལ་གྱི་ཟླ་བ་ལོ་གསུམ་གསུམ་ན་ཟླ་བ་ལྷག་པ་རེ་རེ་འོང་བ་དག་དང་ཡང་བཅས་ཏེ་ལོ་ཉི་ཤུ་བརྩིའོ། །ཊཱི་ཀར། བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་གནས་སྐབས་སུ་ནི་རྩི་བར་བྱེད་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ནི་འཆགས་ལ། བསྙེན་པར་རྫོགས་ 7-168a པར་བྱེད་པ་དག་ལ་ནི་འགལ་ཚབས་ཅན་དུ་འགྱུ
【現代漢語翻譯】 另一方面，如果未滿二十歲的人認為自己已滿二十歲，則可以受具足戒。（ टीका：這裡主要強調的是認知。）如果未滿二十歲的人認為自己已滿二十歲，那麼為他授戒的堪布（Khenpo，親教師）等人，即使對於那些不知道年齡、記不清年份、心存疑慮的人，也可以授予具足戒。這裡出現了律經和廣釋中不同的說法：律經中說：『受戒者對於不知道、記不清、心存疑慮的人』， टीका 中解釋說：『堪布等人應該將此應用於不知道、記不清、心存疑慮的人。』此外，律經的分別論中說：『對於未滿二十歲的人，如果他不知道、記不清、心存疑慮，而且比丘們沒有詢問他，或者詢問了也不回答，如果為這個人授予具足戒，那麼這個人就獲得了具足戒的比丘身份。』 टीका 中說：『對於不知道、記不清、心存疑慮的人，也可以授予具足戒。』也就是說，也可以為其中一個人授予具足戒。如果某人認為自己已滿二十歲，即使為他授戒的堪布等人存在不知道、記不清、心存疑慮的情況，也可以為受戒者授予具足戒。因此，這兩種說法可以兼顧，並不矛盾。如果未滿二十歲的人誤以為自己已滿二十歲而受了具足戒，之後自己發現未滿二十歲，那麼具足戒的戒律就會失效。因此，這並不是舍戒的原因，因為此時戒律已經失效。是否在任何情況下都是如此呢？如果受戒后產生了『我未滿二十歲』的想法，那麼未滿二十歲的戒律就會失效。（ टीका：如果產生了這個想法時已經年滿二十歲，那麼戒律就不會失效。）受戒時如何計算是否已滿二十歲或未滿二十歲呢？首先，要加上在母胎中居住的八個月或九個月，以及閏月，即每三年增加一個月的計算方式，這樣來計算二十年。（ टीका：如果在受戒時進行計算，那麼就可以受戒，否則為他人授戒的人就會犯下嚴重的錯誤。） 種子字和咒語部分待補充
【English Translation】 On the other hand, if someone who is not yet twenty years old believes that they are twenty years old, then they can receive the full ordination. (Ṭīkā: Here, the emphasis is mainly on cognition.) If someone who is not yet twenty years old believes that they are twenty years old, then the Khenpo (preceptor) and others who ordain them can grant the full ordination even to those who do not know their age, cannot remember the year, or have doubts. Here, there are different statements in the Vinaya Sutra and the extensive commentary: The Vinaya Sutra says: 'The one who receives the vows for those who do not know, cannot remember, or have doubts,' and the Ṭīkā explains: 'The Khenpo and others should apply this to those who do not know, cannot remember, or have doubts.' Furthermore, the Vinaya Sutra's Explanation says: 'For someone who is not yet twenty years old, if they do not know, cannot remember, or have doubts, and the monks do not ask them, or if they ask but do not answer, if this person is granted the full ordination, then this person obtains the status of a fully ordained monk.' The Ṭīkā says: 'For those who do not know, cannot remember, or have doubts, they can also be granted the full ordination.' That is to say, one of them can also be granted the full ordination. If someone believes that they are twenty years old, even if the Khenpo and others who ordain them have situations of not knowing, not remembering, or having doubts, the one receiving the ordination can be granted the full ordination. Therefore, these two statements can be reconciled and are not contradictory. If someone who is not yet twenty years old mistakenly believes that they are twenty years old and receives the full ordination, and later realizes that they are not yet twenty years old, then the precepts of the full ordination will become invalid. Therefore, this is not a reason for renouncing the vows, because the vows have already become invalid at this time. Is this the case in all situations? If, after receiving the ordination, the thought arises, 'I am not yet twenty years old,' then the vows of not being twenty years old will become invalid. (Ṭīkā: If they are already twenty years old when this thought arises, then the vows will not be destroyed.) How is it calculated whether someone is twenty years old or not when they receive the ordination? First, add the eight or nine months spent in the mother's womb, as well as the intercalary months, which are calculated by adding one month every three years, to calculate twenty years. (Ṭīkā: If the calculation is done at the time of ordination, then the ordination can be granted, otherwise those who ordain others will commit a serious error.) Seed Syllables and Mantras to be supplemented
ར་རོ་ཞེས་སོ། །མ་ལོན་པར་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ ས་རྐོ་བའི་ལྟུང་བྱེད། གསུམ་པ་ལ། ས་རྐོ་བ། མདོ་ཙམ་ཉིད་དུ་བསྟན་པ་དང་། དེ་ཡི་རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། ། 略說 དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དྲུག་སྡེས་ས་བརྐོས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྲོག་ཆགས་ལ་གནོད་པ་དང་། དོན་དང་བྱ་བ་མང་བ་དང་། གཞན་དག་མ་དད་པ་སྐྱེ་བའོ། །ངོ་ཏི་འདི་ལ་སྣེ་ཕོ་བ་ན་རེ། ས་ཁྱོར་བ་གང་ཙམ་བརྐོས་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་ཟེར་ཅིང་། གང་པ་ན་རེ། ས་སོར་གཉིས་ཡན་ཆད་བརྐོས་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་དེ། རྣམ་འབྱེད་ལས། སྐྱང་ནུལ་སྲ་བ་འགོག་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །ས་ཁྱོར་བ་གང་ཙམ་དང་། ས་སོར་གཉིས་ཙམ་བསྐོས་པ་ཆོས་ཅན། ས་རྐོ་བའི་ལྟུང་བྱེད་མི་རྫོགས་པར་ཐལ། འཇིག་རྟེན་ན་ས་བརྐོས་པའི་ཐ་སྙད་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་གསུང་ངོ་། །སྐྱང་ནུལ་སྲ་བ་ཡང་སོར་གཉིས་སུ་མ་ངེས་སོ། །རང་ལུགས་ནི་ས་རྐོ་བའི་ཉེས་པ་ཙམ་ཞིག་བསྐྱེད་པའི་ཚད་ནི། ས་སེན་གང་ཙམ་ཡན་ཆད་བརྐོས་ན་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་ས་ནི་རི་མོ་འདྲི་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །ས་དང་སྦྱར་བའི་ལྕི་བ་འགོག་ན་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ། །ས་རྐོ་བའི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པའི་ཚད་ནི། ས་སོར་བཞི་ཡན་ཆད་བརྐོས་ན་སྟེ། རུང་བ་བྱེད་པ་མེད་ན་ཐུར་མ་སོར་བཞི་ཙམ་འཛུགས་པ་ནི་མ་གཏོགས་སོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་དེ་ལས་གཞན་དུ་སོར་བཞི་ཙམ་བརྐོས་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པར་གྲུབ་ལ། ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་ཙམ་ཞིག་ས་ཕྱི་མོ་དང་བྲལ་ཞིང་ཐ་དད་པར་བྱས་པ་ཞེས་གསུངས་ 7-168b ལ། དེ་ཙམ་ཞེས་པ་སྐབས་ཀྱི་དོན་དུ་གསུངས་པས་སོ་ཞེས་བླ་མ་རྣམས་གསུངས་ངོ་། །དགེ་སློང་མའི་སོ་ཐར་འགྲེལ་པ་ལས་ཀྱང་། འཐས་པའི་ས་ནི་སོར་བཞི་ཡན་ཆད་བརྐོས་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེས་ན་ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པའི་ས་འཐས་པར་གནས་པ་སོར་བཞི་ཡན་ཆད་རང་ངམ་བསྐོས་པས་བརྐོས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པའི་ས་ཡིན་པ་དང་། འཐས་པར་གནས་པ་ཡིན་པ་དང་། མ་ཉམས་པ་ཡིན་པ་དང་། འོག་གཞི་དང་འབྲེལ་བ་སྟེ། སའི་སའོ་ཞེས་པ་དང་། གལ་ཏེ་རང་བཞིན་ཅན་ཡིན་ན་དངོས་གཞིའོ་ཞེས་པ་དང་། ཉམས་པ་ཉིད་ལ་ནི་ཕྱེད་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་ཙམ་ཞིག་ས་ཕྱི་མོ་དང་བྲལ་ཞིང་ཐ་དད་པར་བྱས་པ་ཞེས་ས་ཕྱི་མོ་དང་བྲལ་བར་བྱས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་གསུངས་པས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་ས་བརྐོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦ
【現代漢語翻譯】 ར་རོ་ཞེས་སོ། །（梵文，null，null，如是說）。 མ་ལོན་པར་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། 未獲得（比丘戒）而受具足戒，犯墮罪。 ༈ ས་རྐོ་བའི་ལྟུང་བྱེད། ༈ 挖掘土地的墮罪。 གསུམ་པ་ལ། ས་རྐོ་བ། མདོ་ཙམ་ཉིད་དུ་བསྟན་པ་དང་། དེ་ཡི་རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། ། 第三，挖掘土地。略說和廣說。 略說 དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དྲུག་སྡེས་ས་བརྐོས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །首先，緣起是六群比丘在舍衛城挖掘土地，因此制定了墮罪。 དགག་བྱ་ནི་སྲོག་ཆགས་ལ་གནོད་པ་དང་། དོན་དང་བྱ་བ་མང་བ་དང་། གཞན་དག་མ་དད་པ་སྐྱེ་བའོ། ། 應避免的是傷害眾生，事情和工作繁多，以及使他人不生信心。 ངོ་ཏི་འདི་ལ་སྣེ་ཕོ་བ་ན་རེ། ས་ཁྱོར་བ་གང་ཙམ་བརྐོས་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་ཟེར་ཅིང་། གང་པ་ན་རེ། ས་སོར་གཉིས་ཡན་ཆད་བརྐོས་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་དེ། རྣམ་འབྱེད་ལས། སྐྱང་ནུལ་སྲ་བ་འགོག་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། ། 關於這一點，斯內波瓦說：『挖掘一捧土就會犯墮罪。』 岡巴說：『挖掘兩指寬的土就會犯墮罪。』《分別》中說：『阻止堅硬的草根，就會犯墮罪。』 ས་ཁྱོར་བ་གང་ཙམ་དང་། ས་སོར་གཉིས་ཙམ་བསྐོས་པ་ཆོས་ཅན། ས་རྐོ་བའི་ལྟུང་བྱེད་མི་རྫོགས་པར་ཐལ། འཇིག་རྟེན་ན་ས་བརྐོས་པའི་ཐ་སྙད་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་གསུང་ངོ་། ། 挖掘一捧土和兩指寬的土，不構成挖掘土地的完整墮罪，因為世間上挖掘土地的說法並不完整。 སྐྱང་ནུལ་སྲ་བ་ཡང་སོར་གཉིས་སུ་མ་ངེས་སོ། ། 堅硬的草根也不一定只有兩指寬。 རང་ལུགས་ནི་ས་རྐོ་བའི་ཉེས་པ་ཙམ་ཞིག་བསྐྱེད་པའི་ཚད་ནི། ས་སེན་གང་ཙམ་ཡན་ཆད་བརྐོས་ན་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་ས་ནི་རི་མོ་འདྲི་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །ས་དང་སྦྱར་བའི་ལྕི་བ་འགོག་ན་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ། ། 按照我自己的觀點，產生挖掘土地罪過的程度是，挖掘一指甲寬以上的土。律經《分別》中說：『比丘在地上畫線，會犯惡作罪。阻止與土地相連的重物，也會犯惡作罪。』 ས་རྐོ་བའི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པའི་ཚད་ནི། ས་སོར་བཞི་ཡན་ཆད་བརྐོས་ན་སྟེ། རུང་བ་བྱེད་པ་མེད་ན་ཐུར་མ་སོར་བཞི་ཙམ་འཛུགས་པ་ནི་མ་གཏོགས་སོ། ། 產生挖掘土地墮罪的程度是，挖掘四指寬以上的土。除非是爲了允許的目的，比如插入四指寬的樁子。 ཞེས་གསུངས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་དེ་ལས་གཞན་དུ་སོར་བཞི་ཙམ་བརྐོས་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པར་གྲུབ་ལ། ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་ཙམ་ཞིག་ས་ཕྱི་མོ་དང་བྲལ་ཞིང་ཐ་དད་པར་བྱས་པ་ཞེས་གསུངས་ 7-168b ལ། དེ་ཙམ་ཞེས་པ་སྐབས་ཀྱི་དོན་དུ་གསུངས་པས་སོ་ཞེས་བླ་མ་རྣམས་གསུངས་ངོ་། ། 因此，可以得出結論，除此之外，挖掘四指寬的土就會犯墮罪。《 टीका 》中說：『將那部分土與原來的土分離並使其不同。』 上師們說：『那部分土是根據具體情況而說的。』 དགེ་སློང་མའི་སོ་ཐར་འགྲེལ་པ་ལས་ཀྱང་། འཐས་པའི་ས་ནི་སོར་བཞི་ཡན་ཆད་བརྐོས་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་བཤད་དོ། ། 比丘尼的《別解脫經》的註釋中也說：『挖掘四指寬以上的堅硬土地，就會犯墮罪。』 དེས་ན་ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པའི་ས་འཐས་པར་གནས་པ་སོར་བཞི་ཡན་ཆད་རང་ངམ་བསྐོས་པས་བརྐོས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། ། 因此，所謂墮罪的真實本體是，具戒比丘自己或通過他人挖掘世間公認的、堅硬的、未被破壞的土地四指寬以上所造成的墮罪。 ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པའི་ས་ཡིན་པ་དང་། འཐས་པར་གནས་པ་ཡིན་པ་དང་། མ་ཉམས་པ་ཡིན་པ་དང་། འོག་གཞི་དང་འབྲེལ་བ་སྟེ། སའི་སའོ་ཞེས་པ་དང་། གལ་ཏེ་རང་བཞིན་ཅན་ཡིན་ན་དངོས་གཞིའོ་ཞེས་པ་དང་། ཉམས་པ་ཉིད་ལ་ནི་ཕྱེད་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་ཙམ་ཞིག་ས་ཕྱི་མོ་དང་བྲལ་ཞིང་ཐ་དད་པར་བྱས་པ་ཞེས་ས་ཕྱི་མོ་དང་བྲལ་བར་བྱས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་གསུངས་པས་སོ། ། 有四個支分。基礎的支分有四個：是世間公認的土地，是堅硬的，未被破壞的，與下面的基礎相連，即所謂的『土地的土地』。如果是自然形成的，則是真實本體。如果是被破壞的，則只有一半。 टीका 中說：『將那部分土與原來的土分離並使其不同。』 因此，將土與原來的土分離是必要的支分。 བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་ས་བརྐོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། ། 意樂的支分有兩個：認識是對所挖掘的土地沒有錯亂。動機是持續不斷地想要挖掘土地。
【English Translation】 ར་རོ་ཞེས་སོ། ། (Tibetan, null, null, Thus it is said). མ་ལོན་པར་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། Committing a downfall by taking full ordination without having obtained it. ༈ ས་རྐོ་བའི་ལྟུང་བྱེད། ༈ The downfall of digging the earth. གསུམ་པ་ལ། ས་རྐོ་བ། མདོ་ཙམ་ཉིད་དུ་བསྟན་པ་དང་། དེ་ཡི་རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། ། Third, digging the earth. A brief explanation and a detailed explanation. Brief explanation དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དྲུག་སྡེས་ས་བརྐོས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། ། Firstly, the origin is that the Six Groups dug the earth in Shravasti, therefore the downfall was established. དགག་བྱ་ནི་སྲོག་ཆགས་ལ་གནོད་པ་དང་། དོན་དང་བྱ་བ་མང་བ་དང་། གཞན་དག་མ་དད་པ་སྐྱེ་བའོ། ། What should be avoided is harming sentient beings, having many things and activities, and causing others to lose faith. ངོ་ཏི་འདི་ལ་སྣེ་ཕོ་བ་ན་རེ། ས་ཁྱོར་བ་གང་ཙམ་བརྐོས་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་ཟེར་ཅིང་། གང་པ་ན་རེ། ས་སོར་གཉིས་ཡན་ཆད་བརྐོས་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་དེ། རྣམ་འབྱེད་ལས། སྐྱང་ནུལ་སྲ་བ་འགོག་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། ། Regarding this point, Snepowa said, 'Digging a handful of earth will cause a downfall.' Gangpa said, 'Digging more than two finger-widths of earth will cause a downfall.' The Vinaya-vibhanga says, 'Preventing hard grass roots will cause a downfall.' ས་ཁྱོར་བ་གང་ཙམ་དང་། ས་སོར་གཉིས་ཙམ་བསྐོས་པ་ཆོས་ཅན། ས་རྐོ་བའི་ལྟུང་བྱེད་མི་རྫོགས་པར་ཐལ། འཇིག་རྟེན་ན་ས་བརྐོས་པའི་ཐ་སྙད་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་གསུང་ངོ་། ། Digging a handful of earth and two finger-widths of earth does not constitute the complete downfall of digging the earth, because the term 'digging the earth' in the world is not complete. སྐྱང་ནུལ་སྲ་བ་ཡང་སོར་གཉིས་སུ་མ་ངེས་སོ། ། Hard grass roots are not necessarily only two finger-widths. རང་ལུགས་ནི་ས་རྐོ་བའི་ཉེས་པ་ཙམ་ཞིག་བསྐྱེད་པའི་ཚད་ནི། ས་སེན་གང་ཙམ་ཡན་ཆད་བརྐོས་ན་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་ས་ནི་རི་མོ་འདྲི་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །ས་དང་སྦྱར་བའི་ལྕི་བ་འགོག་ན་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ། ། According to my own view, the extent to which only the fault of digging the earth is generated is when more than one fingernail-width of earth is dug. The Vinaya-vibhanga says, 'A bhikshu who draws lines on the earth will commit a misdeed. Preventing heavy objects connected to the earth will also commit a misdeed.' ས་རྐོ་བའི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པའི་ཚད་ནི། ས་སོར་བཞི་ཡན་ཆད་བརྐོས་ན་སྟེ། རུང་བ་བྱེད་པ་མེད་ན་ཐུར་མ་སོར་བཞི་ཙམ་འཛུགས་པ་ནི་མ་གཏོགས་སོ། ། The extent to which the downfall of digging the earth is generated is when more than four finger-widths of earth are dug. Except for inserting a stake about four finger-widths if there is no permissible action. ཞེས་གསུངས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་དེ་ལས་གཞན་དུ་སོར་བཞི་ཙམ་བརྐོས་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པར་གྲུབ་ལ། ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་ཙམ་ཞིག་ས་ཕྱི་མོ་དང་བྲལ་ཞིང་ཐ་དད་པར་བྱས་པ་ཞེས་གསུངས་ 7-168b ལ། དེ་ཙམ་ཞེས་པ་སྐབས་ཀྱི་དོན་དུ་གསུངས་པས་སོ་ཞེས་བླ་མ་རྣམས་གསུངས་ངོ་། ། Therefore, it can be concluded that digging about four finger-widths apart from that will cause a downfall. The ṭīkā says, 'That much is separated from the original earth and made different.' The lamas said, 'That much is said in the context of the meaning.' དགེ་སློང་མའི་སོ་ཐར་འགྲེལ་པ་ལས་ཀྱང་། འཐས་པའི་ས་ནི་སོར་བཞི་ཡན་ཆད་བརྐོས་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་བཤད་དོ། ། The commentary on the Bhikshuni's Pratimoksha also says, 'Digging more than four finger-widths of solid earth will cause a downfall.' དེས་ན་ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པའི་ས་འཐས་པར་གནས་པ་སོར་བཞི་ཡན་ཆད་རང་ངམ་བསྐོས་པས་བརྐོས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། ། Therefore, the actual essence of the downfall is the downfall caused by a bhikshu with vows digging more than four finger-widths of solid, undisturbed earth that is known in the world, either by himself or by others. ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པའི་ས་ཡིན་པ་དང་། འཐས་པར་གནས་པ་ཡིན་པ་དང་། མ་ཉམས་པ་ཡིན་པ་དང་། འོག་གཞི་དང་འབྲེལ་བ་སྟེ། སའི་སའོ་ཞེས་པ་དང་། གལ་ཏེ་རང་བཞིན་ཅན་ཡིན་ན་དངོས་གཞིའོ་ཞེས་པ་དང་། ཉམས་པ་ཉིད་ལ་ནི་ཕྱེད་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་ཙམ་ཞིག་ས་ཕྱི་མོ་དང་བྲལ་ཞིང་ཐ་དད་པར་བྱས་པ་ཞེས་ས་ཕྱི་མོ་དང་བྲལ་བར་བྱས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་གསུངས་པས་སོ། ། There are four limbs. There are four limbs of the basis: it is earth known in the world, it is solid, it is undisturbed, and it is connected to the foundation below, that is, the 'earth of the earth'. If it is natural, then it is the actual essence. If it is disturbed, then it is only half. The ṭīkā says, 'That much is separated from the original earth and made different.' Therefore, it is said that separating the earth from the original earth is a necessary limb. བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་ས་བརྐོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། ། There are two limbs of intention: the perception is not mistaken about the object. The motivation is the uninterrupted desire to dig the earth.
ྱོར་བ་ནི་རང་ངམ་བསྐོས་པས་རྐོ་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་སོར་བཞི་པ་ཡན་ཆད་བསྐོས་པ་སྟེ། དེ་ཡང་ཚུར་ལྷག་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ཏེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ས་ལ་ཕུར་པ་འདེབས་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ལ། དངོས་གཞི་ལྟུང་མེད་དང་བཅས་བསྟན། །དངོས་གཞི་ན་སྨད་དང་བཅས་པའོ། ། ༈ དངོས་གཞི་ལྟུང་མེད་དང་བཅས་ཏེ་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། གང་བྱས་ན་འདིར་འགྱུར་ན། དགེ་སློང་གིས་ས་རྐོའམ་རྐོར་བཅུག་པ་ལའོ། །འདིར་ཊཱི་ཀ་ལས། ཕྱི་མོ་དང་བྲལ་ཞིང་ཐ་དད་པར་བྱས་པ་ཞེས་པ་ནི་མ་ས་དང་འབྲེལ་བར་བསྟན་ཏོ། །མ་ས་དང་འབྲེལ་བ་དེའི་ཚད་ནི་ས་གོང་བསྐྱོད་པར་མི་ནུས་པ་ཡན་ཆད་ལས་ས་ 7-169a བརྐོས་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པ་ཉིད་དོ། །ཕ་ཝང་གི་སྟེང་ནས་འཕྱགས་པ་ལྟ་བུ་དངོས་པོ་བསྐྱེད་པར་མི་ནུས་པའི་སྟེང་ན་འདུག་པ་ཡན་ཆད་དོ། །མ་ས་དང་འབྲེལ་བའི་ཕ་གུ་ལ་སོར་བཞི་ཙམ་བརྐོས་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པའི་ས་ནི་རང་བཞིན་ཅན་གྱི་ས་བརྐོས་ནའོ། །བསྟན་བཅོས་ལ་གྲགས་པའི་ས་ནི་སྲ་བ་ཐམས་ཅད་ཡིན་པས། རྡོ་བ་ཡང་བསྟན་བཅོས་ལ་གྲགས་པའི་ས་ཡིན་ཡང་འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པའི་ས་མ་ཡིན་པས། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། རྡོ་བ་འབའ་ཞིག་སྐྱོད་པར་བྱེད་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དགེ་སློང་ལག་གིས་གཙུག་ལག་ཁང་རྩིག་པ་པོའི་བླས་ཀྱིས་རྒྱུ་སྐར་གྱི་སྦྱོར་བས་གཙུག་ལག་ཁང་ལ་སོགས་པ་རྩིག་པའི་ཐིག་འདེབས་པའི་ཚེ་དུས་ལས་ཡོལ་དུ་མི་རུང་ལ། དེའི་ཚེ་ན་རུང་བར་བྱེད་པ་སྟེ་ས་རྐོ་བར་བྱེད་པའི་འོས་གཞན་མེད་ན་དགེ་སློང་གིས་ཐུར་མ་སོར་བཞི་ཙམ་དུ་འཛུག་པ་ནི་ལྟུང་བ་འདི་བསྐྱེད་པ་ལ་མ་གཏོགས་སོ། ། ༈ དངོས་གཞི་ན་སྨད་དང་བཅས་་པ། གཉིས་པ་ནི། གལ་ཏེ་ས་འཐས་པར་གནས་པའི་རང་བཞིན་ཅན་ཡིན་ན་དེ་རྐོའམ། རྐོར་བཅུག་ན་ལྟུང་བྱེད་དངོས་གཞིའོ། །གལ་ཏེ་འཐས་པར་གནས་པའི་རང་བཞིན་མ་ཡིན་ན་ཉེས་བྱས་སོ། ། 廣說 གཉིས་པ་ལ། ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །ལྟུང་བ་མེད་པ་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་བ་དེ་ཡི་ན་སྨད་བསྟན། །གཉིས་ཀའི་བསམ་པའི་ཡན་ལག་གོ། དང་པོ་ནི། འོ་ན་རང་བཞིན་ཅན་ཡིན་མིན་གཉིས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ཅི་ཞེ་ན། སྔ་མ་ཤོས་རང་བཞིན་ཅན་ནི་ས་བརྐོས་ཤིང་ཀློངས་པ་ལས་ཟླ་བ་གསུམ་ལོན་པའི་འཐས་པའོ། །དེ་ཡང་གལ་ཏེ་ཆར་ཆུ་ཞོད་ཅིང་ཡང་ཡང་དུ་ཆར་བབ་ཟླ་བ་གསུམ་ལོན་ན་འཐས་པའི་རང་བཞིན་ཅན་དུ་འགྱུར་བའོ། །ཆར་ཆུ་ཞོད་པ་ལས་ 7-169b གཞན་ཆར་ཆུ་མ་ཞོད་པའི་ཚེ་ན་ནི་ས་བརྐོས་ཤིང་ཀློངས་པ་ལས་ཟླ་བ་དྲུག་ལོན་ན་འཐས་པའི་རང་བཞིན་ཅན་དུ་འགྱུར་རོ། །འཐས་པར་གནས་པའི་རྩིག་པ་ནི་ས་ཉིད་མ་ཡིན་པར་ཤེས་པར་མི་བྱའོ། །ས་དང་བྱེ་མ་འདྲེས་པ་
【現代漢語翻譯】 『挖掘』是指自己或指使他人開始挖掘。『最終』是指挖掘深度達到四指寬以上。而且，不需要將多餘的泥土堆積在一旁。正如《律分別》中所說：『在地上打樁會犯墮罪。』 第二部分包括：正行（根本罪）以及無罪的情況。正行包括有罪和無罪的情況。 正行以及無罪的情況： 首先，什麼情況下會犯此罪呢？比丘挖掘或指使他人挖掘土地時。這裡的『 टीका （梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，註釋）』中說：『分離並使其不同』，指的是與原地相連。與原地相連的程度是，挖掘的土塊無法移動，一旦挖掘就會產生墮罪。就像在瓦片上掃地一樣，無法移動物體的情況下。與原地相連的土塊，挖掘四指寬左右不會有罪。世俗所說的『土地』是指挖掘自然形成的土地。 經論中所說的『土地』是指所有堅硬的物質，所以石頭也屬於經論中所說的土地，但不是世俗所說的土地。正如《律分別》中所說：『僅僅移動石頭不會有罪。』比丘用手建造寺廟時，工匠用星象術來確定建造寺廟等建築的線，不能超過規定的時間。如果當時沒有其他方法可以挖掘土地，比丘用工具插入四指寬左右，不會因此犯下此墮罪。 正行以及有罪的情況： 第二，如果土地是粘性的，挖掘或指使他人挖掘，則犯根本罪。如果不是粘性的，則犯惡作罪。 廣說 第二部分包括：墮罪的分類和無罪的情況。 第一部分包括：說明根本罪和說明墮罪的輕重，以及兩者的意樂支。 首先，自然形成的土地和非自然形成的土地有什麼區別呢？前者是指挖掘后經過三個月雨水浸泡的粘性土地。如果經常下雨，經過三個月就會變成粘性土地。如果沒有經常下雨，挖掘后經過六個月才會變成粘性土地。要知道，粘性的墻壁不一定是土地本身。土地和沙子混合物也是如此。
【English Translation】 『Digging』 refers to oneself or instructing others to begin digging. 『Ultimately』 refers to digging to a depth of four fingers' width or more. Moreover, it is not necessary to pile up the excess soil to the side. As stated in the 『Vinaya-vibhaṅga (律分別)』: 『Driving a stake into the ground will incur a downfall.』 The second part includes: the actual offense (root offense) and the circumstances of non-offense. The actual offense includes circumstances of guilt and non-guilt. The actual offense and the circumstances of non-offense: First, under what circumstances does one commit this offense? When a bhikṣu (比丘，monk) digs or instructs others to dig the earth. Here, the 『 टीका (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，commentary)』 states: 『Separating and making it different』 refers to being connected to the original ground. The extent of being connected to the original ground is that the excavated soil cannot be moved; once dug, it will generate a downfall. It's like sweeping on a tile, where one cannot move the object. For soil connected to the original ground, digging about four fingers' width will not be an offense. The 『earth』 spoken of in the mundane world refers to digging naturally formed earth. The 『earth』 spoken of in the scriptures refers to all hard substances, so stone is also considered 『earth』 in the scriptures, but not 『earth』 in the mundane world. As stated in the 『Vinaya-vibhaṅga (律分別)』: 『Merely moving a stone will not be an offense.』 When a bhikṣu (比丘，monk) builds a temple by hand, the craftsman uses astrology to determine the lines for building temples and other structures, and cannot exceed the prescribed time. If at that time there is no other way to dig the earth, a bhikṣu (比丘，monk) inserting a tool about four fingers' width will not commit this downfall. The actual offense and the circumstances of guilt: Second, if the earth is naturally sticky, digging or instructing others to dig will incur a root offense. If it is not sticky, it will incur a sin of wrongdoing. Extensive Explanation The second part includes: the classification of downfalls and the circumstances of non-offense. The first part includes: explaining the root offense and explaining the severity of the downfall, as well as the intentional branches of both. First, what is the difference between naturally formed earth and non-naturally formed earth? The former refers to sticky earth that has been soaked by rainwater for three months after being dug. If it rains frequently, it will become sticky earth after three months. If it does not rain frequently, it will become sticky earth after six months after being dug. It should be known that a sticky wall is not necessarily earth itself. The same is true of a mixture of earth and sand.
ལྟ་བུ་སྟེ། ས་དང་བྱེ་མ་ལྟ་བུ་འདུས་ཏེ་འདྲེས་པ་དག་ལ་དེ་ཉིད་གང་ཤས་ཆེ་བས་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རམ། ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བའི་མཚན་ཉིད་དག་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་ཉིད་ཡིན་ནའོ། །དེའི་ཕྱིར་ས་མང་པོ་དང་བྱེ་མ་ཉུང་ངུ་འདྲེས་པའམ། ས་མང་པོ་དང་གསེག་མ་ཉུང་ངུ་འདྲེས་པ་ལྟ་བུ་ཉུང་ངུ་ས་ལས་གཞན་ཡོད་པའི་རྫས་ཉིད་ལ་ནི་ས་ཕལ་ཆེ་བ་ཉིད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། ས་ཚིག་པ་ཉིད་ནི་ས་ཉམས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ས་ཉམས་པ་ཉིད་ལ་ནི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་ཕྱེད་ཉིད་དོ། །ས་ཞག་གྲུགས་པ་དང་། ཆུའི་ངོགས་གྲུགས་པ་དང་། རྩིག་པ་དང་རྩིག་པ་དེའི་སྐྱང་ནུལ་གྲུགས་པ་དག་ཀྱང་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་ཕྱེད་བསྐྱེད་པ་ཉིད་དོ། །དེའི་ཕྱིར་ཉུང་ངུ་གཞན་ཡོད་པའི་རྫས་ཉིད་ལ་ནི་ཕལ་ཆེ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་སྨོས་ནས་ས་དང་གཞན་འདྲེས་ཏེ། གཞན་ཤས་ཆེ་བ་ན་རྐོ་བ་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། ས་དང་འདྲེས་པའི་རྡོ་ཐལ་རྒྱུ་དང་། བྱེ་མ་ལ་སོགས་པ་ཤས་ཆེ་བ་ཡང་ཕྱེད་ཉིད་དོ། །ཕུར་པ་འབྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་འོག་མ་དྲུག་པོའི་བྱ་བ་བྱས་པ་དག་ཀྱང་ཕྱེད་ཉིད་དོ། །དྲུག་པོ་དེ་གང་ཞེ་ན། །ཕུར་བ་འབྱིན་པ་དང་། རི་མོ་འདྲེན་པ་དང་། ས་བྱེ་མ་འདྲེས་པའི་ལྕི་བ་འགོག་པ་དང་། འདམ་བསྐྱོད་པ་དང་། འདམ་དེ་དང་འབྲེལ་བའི་ཕྲུ་བ་ལ་སོགས་པ་འདེགས་པ་དང་། རྩིག་པ་དང་གྱང་འཇིག་པའི་བདག་ཉིད་ཀྱི་ཚ་སྒོ་སྟེ་བ་ཚྭས་ཞིག་པ་དག་ཀྱང་ཕྱེད་དོ། །དུལ་ལྷས། ཚ་སྒོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆར་པ་ལ་སོགས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ས་འབུས་པ་སྟེ་ཞེས་སོ། ། ༈ གཉིས་ཀའི་བསམ་པའི་ཡན་ལག གསུམ་པ་ནི། ཕུར་པ་འབྱིན་པ་ལ་སོགས་ས་འཇིག་པར་བྱེད་པའི་ 7-170a སྐབས་འདིར་དགེ་སློང་ལ་ས་གཞིག་པའི་བློ་དང་ལྡན་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་དེའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ས་གཞིག་པའི་བསམ་པ་མེད་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པ་དེའི་ཕྱིར་ས་གཞིག་པའི་བློ་དང་མི་ལྡན་ན་ས་ལ་རི་མོ་འབྲི་ཞིང་གྲངས་བགྲང་བ་དང་། རྩིས་ཀྱི་ཡི་གེ་དགོད་པ་དང་། བཅུ་ཤོད་དང་བརྒྱ་ཤོད་དགོད་པ་ལ་སོགས་པའི་བསམ་པ་ལ་ནི་ས་བརྐོ་བའི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །ས་རྐོ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ མགྲོན་དུ་གཉེར་བ་ལས་རིང་དུ་འདུག་པའི་ལྟུང་བྱེད། བཞི་པ་ལ། མགྲོན་དུ་གཉེར་བ་ལས་རིང་དུ་འདུག་པ། བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་བསྟན། །ལྟུང་བ་མེད་པ་བརྗོད་པ་དང་། །སེལ་བས་ལྟུང་བ་གཞན་འགྱུར་རོ། ། དང་པོ་ནི། སྦྱིན་བདག་གིས་བསྟབས་པ་ལ་ཡང་ཚོད་རིག་པར་བྱའི། ཧ་ཅང་བླང་བར་མི་བྱའོ་སྟེ། དྲང་སྲོང་གིས་ཀླུའི་རིན་པོ་ཆེ་བླངས་པའི་སྔོན་གྱི་བྱུང་བ་ལྟར་རོ། །ཊཱི་ཀར། མ་བསྟབས་པར་ཧ་ཅང་སློང་བ་ནི་མི་རིགས་པ་ཁོ་ན་ཡིན་པས། དེའི་ཕྱིར་འདི་ནི་བསྟབས་པའི་ཕྱིར་བྱས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །སང་ངམ་གནངས་འབྱོན་པར་ཞུ་ཞེས་མགྲོན་དུ་བོས་པའི་ཁྱིམ་
【現代漢語翻譯】 例如，當泥土和沙子混合時，哪種成分佔多數就會導致墮落（藏文：ལྟུང་བྱེད།，梵文天城體：अपत्ति，梵文羅馬擬音：āpatti，漢語字面意思：墮落）或過失（藏文：ཉེས་བྱས།，梵文天城體：दुष्कृत，梵文羅馬擬音：duṣkṛta，漢語字面意思：惡作）？這需要仔細區分。因此，如果大量的泥土和少量的沙子混合，或者大量的泥土和少量的碎石混合，那麼在這種少量其他物質存在的混合物中，泥土仍然是主要的成分。 第二，泥土變硬本身就是泥土的損壞。泥土的損壞會導致一半的墮落。泥土變得粘稠，水邊變得粘稠，墻壁和墻壁的裂縫也會產生一半的墮落。因此，正如前面所說，在少量其他物質存在的混合物中，主要成分仍然是主要的。如果泥土和其他物質混合，而其他物質佔多數，那麼挖掘會造成什麼後果呢？如果與泥土混合的石頭、灰燼、沙子等佔多數，也會導致一半的墮落。拔出木樁等六種行為也會導致一半的墮落。這六種行為是什麼呢？拔出木樁、畫線、阻止泥沙混合物的重量、移動泥漿、舉起與泥漿相連的幼苗等，以及墻壁倒塌，即因雨水等侵蝕而造成的土壤坍塌也會導致一半的墮落。仲敦巴（藏文：དུལ་ལྷས།）說：『坍塌是指因雨水等造成的土壤侵蝕。』 第三，關於兩者意圖的支分：在拔出木樁等破壞泥土的情況下，如果比丘（藏文：དགེ་སློང་，梵文天城體：भिक्षु，梵文羅馬擬音：bhikṣu，漢語字面意思：乞食者）有破壞泥土的想法，就會導致過失。 第二，如果沒有破壞泥土的想法，就不會有墮落。因此，如果沒有破壞泥土的想法，只是在泥土上畫線、計數、寫算術符號、寫十或百等，就不會有挖掘泥土的墮落。挖掘泥土會導致墮落。 第四，關於接受邀請后逗留過久的墮落：講述應學習的內容，展示墮落的分類，講述沒有墮落的情況，以及通過消除來改變墮落。 第一，即使受到施主（藏文：སྦྱིན་བདག）的邀請，也應該適度接受，不要過度索取，就像仙人接受龍的珍寶的古老故事一樣。榮敦（藏文：ཊཱི་ཀར།）說：『未經邀請而過度索取是不合理的，因此，這裡指的是在受到邀請的情況下。』如果有人邀請去家裡，說『明天或後天請來』
【English Translation】 For example, when earth and sand are mixed, does the predominant component lead to an offense (Tibetan: ལྟུང་བྱེད།, Sanskrit Devanagari: अपत्ति, Sanskrit Roman transliteration: āpatti, literal meaning: downfall) or a misdeed (Tibetan: ཉེས་བྱས།, Sanskrit Devanagari: दुष्कृत, Sanskrit Roman transliteration: duṣkṛta, literal meaning: misdeed)? This requires careful distinction. Therefore, if a large amount of earth and a small amount of sand are mixed, or a large amount of earth and a small amount of gravel are mixed, then in such a mixture where a small amount of other substance exists, the earth is still the predominant component. Second, the hardening of earth itself is the damage of earth. The damage of earth leads to half an offense. The earth becoming sticky, the waterside becoming sticky, and cracks in walls and ramparts also generate half an offense. Therefore, as mentioned earlier, in a mixture where a small amount of other substance exists, the predominant component is still the predominant one. If earth is mixed with other substances, and the other substances are predominant, then what does digging cause? If stones, ashes, sand, etc., mixed with earth are predominant, it also leads to half an offense. Performing the six actions such as pulling out stakes also leads to half an offense. What are these six actions? Pulling out stakes, drawing lines, preventing the weight of a mixture of earth and sand, moving mud, lifting seedlings connected to mud, and the collapse of walls, i.e., the collapse of soil caused by erosion from rain, etc., also lead to half an offense. Dülha (Tibetan: དུལ་ལྷས།) said: 'Collapse refers to the erosion of soil caused by rain, etc.' Third, regarding the division of the intention of both: In the case of destroying earth such as pulling out stakes, if a bhikṣu (Tibetan: དགེ་སློང་, Sanskrit Devanagari: भिक्षु, Sanskrit Roman transliteration: bhikṣu, literal meaning: beggar) has the intention of destroying earth, it leads to a misdeed. Second, if there is no intention to destroy earth, there is no offense. Therefore, if there is no intention to destroy earth, but merely drawing lines on the earth, counting, writing arithmetic symbols, writing ten or hundred, etc., there is no offense of digging earth. Digging earth leads to an offense. Fourth, regarding the offense of staying too long after accepting an invitation: Explaining what should be learned, showing the classification of offenses, explaining situations where there is no offense, and changing an offense through elimination. First, even when invited by a patron (Tibetan: སྦྱིན་བདག), one should accept moderately and not demand excessively, just like the ancient story of the sage accepting the dragon's jewels. Rongtön (Tibetan: ཊཱི་ཀར།) said: 'Demanding excessively without being invited is unreasonable, therefore, this refers to a situation where one has been invited.' If someone invites you to their home, saying 'Please come tomorrow or the day after'
དུ་གདུགས་ཚོད་ཀྱི་ཉིན་མོ་དེ་ནི་གདུགས་ཚོད་ལ་གཤེགས་སུ་གསོལ། །ཅེས་མ་བསྐུལ་ཡང་གདུགས་ཚོད་བསྐུལ་བ་དེ་མེད་ན་འགྲོར་རུང་ངོ་། །དེར་སོང་ན་གདུགས་ཚོད་གུང་གི་དུས་ལས་ཡོལ་བར་བྱེད་ན་གདུགས་ཚོད་བྲིམས་ཤིག་ཅེས་བསྒོ་བར་བྱའོ། །ཚིག་འབྲུ་དེ་ཉིད་དང་དེ་ཉིད་མ་ཡིན་པ་གཉིས་ལས། ཚིག་འབྲུ་དེ་ཉིད་མ་ཡིན་པ་ནི་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཐ་སྙད་ཀྱི་ཚིག་སྟེ། སྟན་དག་ཅི་བདེར་གྱིས་ཤིག་ཅེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ལ་ནི་ཚིག་ལ་གཅིག་ཏུ་འཆེལ་ཞིང་གུས་པར་མི་བྱའོ་སྟེ། དོན་གོ་བར་ནུས་ན་ཚིག་འབྲུ་གཞན་དུ་བསྒྱུར་ཏེ་སྨྲས་ཀྱང་ཉེས་མེད་དོ། །དེས་ན་ཚིག་འབྲུ་འདི་ཁོ་ན་བརྗོད་དགོས་སོ་ཞེས་གཅིག་ཏུ་འཆེལ་ཞིང་ 7-170b གུས་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་དོན་དེ་ལྟར་ཊཱི་ཀས་བཤད་དོ། །གཞུང་འདིས་ཚིག་འབྲུ་དེ་ཉིད་ལ་ནི་གུས་པར་བྱའོ་ཞེས་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏེ། ཚིག་འབྲུ་དེ་ཉིད་ནི་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་ལྟ་བུའོ། །དེ་ལ་ནི་གུས་པར་བྱའི། ཚིག་གཞན་དུ་བསྒྱུར་དུ་མི་རུང་ངོ་། །དགེ་འདུན་ལས་སོ་སོར་དགེ་སློང་མགྲོན་དུ་བོས་པ་བདག་གིར་བྱའོ། །དགེ་འདུན་དང་བཅས་ཏེ་དགེ་སློང་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ཡང་བདག་གིར་བྱའོ། །དགེ་འདུན་ནམ་གང་ཟག་དུས་ཐམས་ཅད་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་ཡང་མགྲོན་དུ་འབོད་པ་བདག་གིར་བྱའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་སེར་སྐྱའི་གནས་སུ་དྲུག་སྡེས་མགྲོན་དུ་གཉེར་བ་ལས་རིང་དུ་འདུག་པར་བྱེད་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྦྱིན་བདག་གི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་མགྲོན་དུ་འབོད་པ་པོ་ཁྱིམ་པས་མགྲོན་དུ་གཉེར་བ་ན་ཞག་བདུན་ནམ། ཟླ་བ་ཕྱེད་ལྟ་བུ་ཚིག་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཡོད་ན་ཚིག་དེ་ལས་ལྷག་པའི་ཟས་ཟོས་པ་དང་། ཚིག་རྣམ་པར་བཞག་པ་མེད་ན་ཟླ་བ་བཞི་ལས་ལྷག་པའི་ཟས་ཟོས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་གི་ཟ་བའི་སྦྱིན་བདག་དང་། གང་ཟ་བའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གིས་ཟ་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་བདུན་ཏེ། ཁྱིམ་པ་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ལས་ཅི་བདེར་སྟོབ་པ་མ་ཡིན་པ་མ་གཏོགས་པ་ལྔའི་སྟེང་དུ་མགྲོན་དུ་གཉེར་བར་བྱེད་པ་པོ་ཡིན་པ་དང་། ཡང་ཡང་དུ་མགྲོན་དུ་གཉེར་བ་ལ་སོགས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། མགྲོན་དུ་གཉེར་བ་དང་ལྡན་པ་ལས་ཤེས་པ་དང་། ཕྱིས་གཞན་ནམ་ཡང་དང་ཡང་དུའམ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཉིས་པ་གང་ཟ་བའི་དངོས་པོ་ལ་དྲུག་སྟེ། དུས་སུ་ 7-171a རུང་བ་ཡིན་པ་དང་། སྦྱིན་བདག་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཡིན་པ་དང་། རུང་བ་དང་། ཚད་དང་ལྡན་པ་ནི་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །སྔར་ནས་འདྲེན་འཕྲོ་ཡིན་པ་སྟེ་སྐབས་ཀྱིས་གྲུབ་བོ། །ལྡམ་ལྡུམ་ལ་སོགས་པ་མོད་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། སྐབས་གཞན་དུ་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །གསུམ་པ་གང་གིས་ཟ་བའི་རྟེན
【現代漢語翻譯】 當邀請傘蓋師（藏文：དུ་གདུགས་ཚོད་ཀྱི་ཉིན་མོ་དེ་ནི་གདུགས་ཚོད་ལ་གཤེགས་སུ་གསོལ།），即使沒有催促，如果傘蓋師沒有被邀請，也可以離開。如果去了，應該告知不要超過中午的時間，並佈施傘蓋師。在『詞句本身』和『非詞句本身』這兩種情況下，『非詞句本身』是指世俗用語，例如說『請隨意安坐』。對於這種情況，不必拘泥於字句，也不必過於恭敬，如果能夠理解意思，即使轉換詞句來說也沒有過錯。因此，不必拘泥於『必須說這個詞句』，也不必過於恭敬，論典就是這樣解釋的。這部論典暗示了應該恭敬『詞句本身』，因為『詞句本身』就像是儀軌一樣，必須恭敬，不能隨意轉換詞句。單獨邀請僧團中的比丘作為客人，應該接受。連同僧團一起邀請比丘作為客人，也應該接受。邀請僧團或個人在任何時候，乃至一生都作為客人，也應該接受。 首先，緣起是六群比丘在僧伽藍處接受供養后，長期居住，因此制定了墮罪。所要禁止的是損害施主的利益。『ངོ་ཏི་』（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）是指具戒比丘自己邀請的客人，如果施主供養時有『七天』或『半個月』之類的期限規定，那麼超過這個期限食用食物，或者沒有期限規定時，超過四個月食用食物，就會構成根本墮罪。墮罪的構成有四個要素，其中基礎要素有三個：誰的施主，什麼食物，以及誰食用。首先，關於『誰的施主』有七種情況：除了不隨意增加擁有六種世間法的在家眾之外，還有五種情況，即作為供養者，以及不是反覆供養等等，即從具有供養者那裡得知，因為後來經文中說『其他人』或『反覆』。第二，關於『什麼食物』有六種情況：是適時的，是施主自己的，是允許的，是符合標準的（如前所述）。之前已經提到過的『正在享用』，這是根據上下文得出的結論。不是過多的『蘿蔔』等等，這在其他地方已經解釋過。第三，關於『誰食用』的依據。
【English Translation】 When inviting the 'Umbrella Master' (Tibetan: དུ་གདུགས་ཚོད་ཀྱི་ཉིན་མོ་དེ་ནི་གདུགས་ཚོད་ལ་གཤེགས་སུ་གསོལ།), even without urging, if the Umbrella Master has not been invited, it is permissible to leave. If one goes, one should inform them not to exceed the midday time and to offer to the Umbrella Master. In the two cases of 'the words themselves' and 'not the words themselves,' 'not the words themselves' refers to worldly terms, such as saying 'Please be seated comfortably.' In this case, one should not be attached to the exact words, nor should one be overly respectful. If the meaning can be understood, it is permissible to speak using different words without fault. Therefore, one should not be attached to 'one must say these exact words,' nor should one be overly respectful, as the commentary explains it. This treatise implies that one should respect 'the words themselves,' because 'the words themselves' are like a ritual, which must be respected and cannot be freely changed. Individually inviting a Bhikshu (monk) from the Sangha (community) as a guest should be accepted. Inviting a Bhikshu together with the Sangha as a guest should also be accepted. Inviting the Sangha or an individual at any time, even for a lifetime, as a guest should also be accepted. Firstly, the origin is that the Six Groups of monks, having received offerings at Serkya, stayed for a long time, and therefore a Patayantika (offense entailing expiation) was established. What is to be prohibited is harming the benefit of the benefactor. 'ངོ་ཏི་' (Tibetan, Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, Chinese literal meaning) refers to a guest invited by a Bhikshu who possesses the precepts. If the householder, when making offerings, has stipulated a time limit such as 'seven days' or 'half a month,' then eating food beyond that time limit, or if there is no time limit stipulated, eating food beyond four months, constitutes the root Patayantika. There are four elements to the constitution of a Patayantika, of which the basic elements are three: whose benefactor, what food, and who eats it. Firstly, regarding 'whose benefactor,' there are seven cases: besides not arbitrarily increasing the number of householders who possess the six worldly dharmas, there are five cases, namely being the one who makes the offering, and not repeatedly making offerings, etc., that is, knowing from the one who possesses the offering, because the scriptures later say 'others' or 'repeatedly.' Secondly, regarding 'what food,' there are six cases: it is timely, it belongs to the benefactor himself, it is permissible, it meets the standards (as previously mentioned). 'Being in the process of consuming' which was mentioned earlier, this is concluded from the context. Not excessive 'radishes' etc., as has been explained elsewhere. Thirdly, regarding the basis of 'who eats'.
་ལ་གསུམ་སྟེ། མགྲོན་དུ་གཉེར་བ་དང་ལྡན་པ་དང་། ཡང་དང་ཡང་དུ་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ལ་སོགས་པ་མ་ཕྱིན་པ་དང་། གནང་བའི་རྐྱེན་ཅན་ནད་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། མགྲོན་དུ་གཉེར་བ་དང་ལྡན་པ་ལས་ཞེས་པ་དང་། ཕྱིས་གཞན་ནམ་ཡང་དང་ཡང་དུའམ་ཞེས་པ་དང་། ནད་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནི་མགྲོན་དུ་གཉེར་བ་ལས་རིང་དུ་འདུག་ཅིང་ཟ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ཟ་བར་བྱེད་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་མགུལ་དུ་མིད་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་འདུན་ནམ་གང་ཟག་མགྲོན་དུ་གཉེར་བ་ན་ཟླ་གྲངས་དང་ཞག་གྲངས་ལ་སོགས་པའི་ཚིག་རྣམ་པར་བཞག་པ་མེད་པར་མགྲོན་དུ་གཉེར་བ་དང་ལྡན་པ་ལས་ཞེས་པ་ལ། ཊཱི་ཀར། ཚིག་གསུམ་གསུངས་ཏེ་མགྲོན་དུ་གཉེར་བ་དང་ལྡན་པ་དང་། དགག་པ་ཕྱེ་བ་དང་ལྡན་པ་དང་། ཕྱིར་ཟློག་པ་གསལ་བ་དང་ལྡན་པ་ཞེས་འབྱུང་ལ། དང་པོ་རྩ་བས་ཐོབ་པ་སྟེ་མཆོད་སྟོན་ལ་འབྱོན་པར་ཞུ་ཞེས་མགྲོན་དུ་གཉེར་བ་དང་། ཕྱི་མ་གཉིས་ནི་སྔར་མགྲོན་དུ་མ་བོས་པ་ན་ཁྱིམ་དུ་འོང་བ་དོན་གྱིས་བཀག་པ་ལས་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ན་དགག་པ་ཕྱེ་བ་དང་། སྒོ་སྲུང་བ་ལ་སོགས་པ་ཕྱིར་བཟློག་བསལ་བའོ། །ཕྱིས་གཞན་ནམ་ཞེས་པ་ནི་སྔར་མགྲོན་དུ་གཉེར་བའི་དུས་རྫོགས་ནས། ཕྱིས་ཀྱང་བསྐྱར་ཏེ་མགྲོན་དུ་གཉེར་བ་གཞན་བྱས་ན་ནི་ 7-171b ཟླ་བ་བཞི་ལས་འདས་ཏེ་ཟོས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དེས་ན་སྔར་མགྲོན་དུ་གཉེར་བའི་དུས་རྫོགས་ནས་ཕྱིས་ཀྱང་བསྐྱར་བ་སྟེ། མགྲོན་དུ་གཉེར་བ་གཞན་མ་བྱས་པར་ཟླ་བ་བཞི་པ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་འོག་ཏུ་བཤམས་པ་ཟོས་ན་ཞེས་སྦྱར་རོ། །ཡང་དང་ཡང་དུའམ་ཞེས་པ་ནི་རྒྱལ་པོ་ལ་སོགས་པས་ཉི་མ་རེ་རེ་ལ་མགྲོན་དུ་གཉེར་བ་རེ་རེ་བྱས་ཏེ། ཡང་དང་ཡང་དུ་མགྲོན་དུ་བོས་ན་ནི་ཟླ་བ་བཞི་ལས་འདས་ཏེ་ཟོས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དེས་ན་ཉིན་རེ་ཉིན་རེ་ཞིང་ཡང་ཡང་དུ་མགྲོན་དུ་གཉེར་བར་མ་བྱས་པར་ཟླ་བ་བཞིས་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་འོག་ཏུ་བཤམས་པ་ཟོས་ནའོ་ཞེས་སྦྱར་རོ། །དུས་ཀྱི་ཞེས་པ་ནི། དེ་ནས་མ་ཤིའི་བར་དུ་མགྲོན་དུ་བོས་ན་ནི་ཟླ་བ་བཞི་ལས་འདས་ཏེ་ཟོས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དེས་ན་དུས་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་མགྲོན་དུ་གཉེར་བར་མ་བྱས་པར་ཟླ་བ་བཞི་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པའི་འོག་ཏུ་བཤམས་པ་ཟོས་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པའོ། །ཟོས་པའི་སྔ་རོལ་གྱི་ལུས་ངག་གི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། ། གསུམ་པ་ནི། ནད་པ་ལ་ནི་མགྲོན་དུ་གཉེར་བ་ལས་རིང་དུ་འདུག་ཅིང་ཟ་བའི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །སྦྱིན་བདག་ཉེ་དུ་ལས་བླངས་ཏེ་ཟོས་པ་ལས་ལྟུང་བ་མེད་དོ། ། ༈ སེལ་བས་ལྟུང་བ་གཞན་འགྱུར་བ། བཞི་པ་ལ་ནི། ཁྱིམ་པས་དགེ་སློང་ལ་ཟས་ལ་སོགས་པ་གང་དགོས་པ་དེ་ལོང་ཞིག་ཅེ
【現代漢語翻譯】 有三種情況：接受邀請並具備條件，反覆邀請但未前往，以及允許的因緣（即非病人）。如經文所說：'接受邀請並具備條件'，'之後另一次或反覆'，以及'病人則無罪'。關於意樂的支分，有兩種：想與之前相同。發心是：想要在接受邀請后久坐並進食，且此念頭持續不斷。加行是：正在進食。究竟是：吞嚥入喉。 第二種情況是：在僧團或個人接受邀請時，沒有明確規定齋飯的數量或天數等細節，即'接受邀請並具備條件'。在《 टीका (梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，ṭīkā，註釋)》中，提到三種情況：'接受邀請並具備條件'，'解除障礙並具備條件'，以及'明確撤回並具備條件'。第一種情況是根本，即邀請參加供養宴會。后兩種情況是指，如果之前沒有邀請，那麼來到家中實際上是被禁止的，邀請則解除了這種禁止；而對於守門人等，則取消了阻止。'之後另一次'是指，在之前接受邀請的時間結束后，如果之後再次接受邀請，那麼即使超過四個月進食也沒有罪過。因此，應理解為，在之前接受邀請的時間結束后，如果沒有再次接受邀請，那麼在第四個月結束后的供養宴席上進食，才會有罪過。'反覆'是指，國王等人每天都接受邀請，如果反覆邀請，那麼即使超過四個月進食也沒有罪過。因此，應理解為，如果沒有每天反覆接受邀請，那麼在四個月結束后才食用供養的食物，才會有罪過。'時間'是指，如果從那時起直到去世都被邀請，那麼即使超過四個月進食也沒有罪過。因此，應理解為，如果沒有在有生之年一直接受邀請，那麼在四個月結束后食用供養的食物，就會犯下墮罪。在進食前的身語行為，則構成惡作。 第三種情況是：對於病人來說，接受邀請后久坐並進食沒有罪過。從施主親屬那裡拿來食物並食用，也沒有罪過。 ༈ 通過消除而轉變墮罪。 第四種情況是：在家居士對僧侶說：'需要什麼食物等，就拿去吧'
【English Translation】 There are three situations: accepting an invitation and meeting the conditions, being repeatedly invited but not going, and having permissible circumstances (i.e., not being ill). As the scripture says: 'Accepting an invitation and meeting the conditions,' 'later another time or repeatedly,' and 'for the sick, there is no fault.' Regarding the branches of intention, there are two: the perception is the same as before. The motivation is: wanting to sit and eat for a long time after accepting the invitation, and this thought continues without interruption. The action is: the act of eating. The ultimate is: swallowing into the throat. The second situation is: when a Sangha or an individual accepts an invitation, there are no specific details such as the number of meals or days specified, i.e., 'accepting an invitation and meeting the conditions.' In the 《 टीका (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, Commentary)》, it is mentioned that there are three situations: 'accepting an invitation and meeting the conditions,' 'removing obstacles and meeting the conditions,' and 'clearly withdrawing and meeting the conditions.' The first situation is fundamental, i.e., inviting to attend an offering feast. The latter two situations refer to, if there was no invitation before, then coming to the house is actually prohibited, and the invitation removes this prohibition; and for the gatekeepers, etc., the prevention is canceled. 'Later another time' refers to, after the time of the previous invitation has ended, if another invitation is accepted later, then even if eating after more than four months, there is no fault. Therefore, it should be understood that, after the time of the previous invitation has ended, if another invitation has not been accepted, then eating at the offering feast after the end of the fourth month will be a fault. 'Repeatedly' refers to, if the king, etc., accepts an invitation every day, and if invited repeatedly, then even if eating after more than four months, there is no fault. Therefore, it should be understood that, if not accepting invitations repeatedly every day, then eating the offered food after the end of four months will be a fault. 'Time' refers to, if invited from then until death, then even if eating after more than four months, there is no fault. Therefore, it should be understood that, if not accepting invitations for as long as one lives, then eating the offered food after the end of four months will incur a downfall. The bodily and verbal actions before eating constitute a misdeed. The third situation is: for the sick, there is no fault in sitting and eating for a long time after accepting an invitation. There is also no fault in taking food from the benefactor's relatives and eating it. ༈ Transforming a downfall by eliminating it. The fourth situation is: a householder says to a monk, 'Take whatever food, etc., you need.'
ས་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་རམ། ཟླ་བ་བཞི་ལ་སོགས་པ་མགྲོན་དུ་གཉེར་བའི་དགེ་སློང་དེ་བར་སྐབས་སུ་རྣམ་པར་འཁྱམས་ཏེ། ཁྱིམ་པར་བབས་པ་ལས་སླར་ཡང་དགེ་སློང་བྱས་ནས་བསླབ་རྒྱུན་སྔ་མའི་དགེ་སློང་ཉིད་ནི་ཕྱིས་བླངས་པའི་དགེ་སློང་དེ་དང་བསླབ་རྒྱུན་ཐ་དད་པ་ཉིད་ཡིན་པས་ཅི་བདེར་བསྟབས་པར་མི་འགྱུར་བ་ཉིད་དོ། །དེས་ན་བསླབ་རྒྱུན་ཕྱི་མ་ཉིད་ལ་མ་བསྟབས་ཀྱང་སྔ་མའི་ཤུལ་དུ་ཞུགས་ཏེ་སྦྱིན་བདག་དེའི་ 7-172a ཟས་ལ་སོགས་པ་ལོངས་སྤྱོད་པར་མི་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །འོན་ཀྱང་ཕྱིས་དགེ་སློང་གིས་སྡོམ་པ་བསྐྱར་ཏེ་བླངས་པ་ཉིད་ན་ཡང་སྦྱིན་བདག་དེས་གལ་ཏེ་ཡང་སྟོབ་པར་བྱེད་ན་ནི་ལོངས་སྤྱོད་པར་བྱ་སྟེ། ཞུ་བ་ལས། གལ་ཏེ་ཡང་སྟོབ་པར་བྱེད་ན་ནི་རོ་མྱོང་བར་བྱའོ་ཞེས་ཊཱི་ཀས་ལུང་དྲངས་སོ། །ཁྱིམ་པས་དགེ་སློང་ལ་ཟས་བསོད་པ་གང་དགོས་པ་དེ་ལོངས་ཤིག་ཅེས་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་རམ། ཟླ་བ་བཞི་ལ་སོགས་པར་མགྲོན་དུ་གཉེར་བ་ལས་བར་སྐབས་སུ་དགེ་སློང་དེ་ཁྱིམ་པར་བབས་ཏེ། སླར་ཡང་དགེ་སློང་བྱས་ནས་ཁྱིམ་པ་དེ་ཉིད་ཟས་བསོད་པ་སློང་བ་ལ་སོགས་པ་དེ་ནི་ཅི་བདེར་མ་བསྟབ་པར་སློང་བའི་ཉེས་པ་གང་དང་གང་ཡིན་པ་དེ་དང་དེ་སྐྱེད་པར་བྱེད་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་སྟེ། ཟས་བསོད་པ་སློང་ན་ནི་བསོད་པ་མ་བསྟབ་པར་སློང་བའི་ཉེས་པ་བསྐྱེད་ལ། ཕྱེ་ལ་སོགས་པ་ལྷུང་བཟེད་དོ་གསུམ་ཙམ་ལས་ལྷག་པ་སློང་ན་ཡང་དངོས་པོ་དེ་མ་བསྟབ་པ་བླང་བའི་ཉེས་པ་སྐྱེད་པར་བྱེད་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །བསླབ་རྒྱུན་སྔ་མའི་ཚེ་ན་ཅི་བདེར་བསྟབས་ཀྱང་དེས་བསླབ་རྒྱུན་ཕྱི་མ་ལ་ཅི་བདེར་བསྟབས་པའི་གོ་མི་ཆོད་པའི་ཕྱིར་བསླབ་རྒྱུན་ཕྱི་མ་ཉིད་ལ་མ་བསྟབ་ན་མ་བསྟབ་པར་སློང་བའི་ཉེས་པ་སྐྱེད་པར་བྱེད་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་པའོ། །མགྲོན་དུ་གཉེར་བ་ལས་ཟླ་བ་བཞི་ལྷག་ན་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པར་མ་ཟད་ཀྱི། ཟླ་བ་བཞིའི་མདུན་རོལ་ཏུ་ཡང་སྦྱིན་བདག་གང་གིས་ཟས་ཀྱི་དངོས་པོ་གང་དང་གང་མ་བསྟབ་པར་དེ་དང་དེ་སློང་ངམ་ཟ་ན་མ་བསྟབ་པའི་ཉེས་པ་བྱེད་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཕྱེ་བསྟབ་པ་ལས་མར་སློང་ངམ། མར་བསྟབ་པ་ལས་ཤ་སློང་ན་བསོད་པ་སློང་བའི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་ལྟ་བུའོ་ཞེས་སོ། །མགྲོན་དུ་གཉེར་བ་ལས་རིང་དུ་འདུག་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ བསླབ་པ་ཉེ་བར་འཇོག་པའི་ལྟུང་བྱེད། ལྔ་པ་ལ། བསླབ་པ་ཉེ་བར་འཇོག་པ། དངོས་ 7-172b གཞིའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་བའི་ན་སྨད་བསྟན་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ཏུ་དྲུག་སྡེས་བསླབ་པ་ལ་ཉེ་བར་འཇོག་པ་སྤངས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་དངོས་སུ་རང་རིས་ཀྱི་སེམས་བདེ་བ་ལ་གནོད་པ་དང་། བརྒྱུད་ནས་ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་ལ་དགེ་སློང་གིས་བསླབ་པའི
【現代漢語翻譯】 如果施主答應供養一位比丘，直到他生命結束，或者四個月等等。如果這位比丘在期間還俗，之後又再次成為比丘，那麼即使他恢復了之前的比丘身份，由於戒律傳承已經不同，他也不應該隨意接受之前的供養。因此，即使他沒有接受後來的供養，也不應該以先前接受供養的資格，去享用那位施主的食物等供養。然而，如果後來這位比丘重新受戒，施主也願意再次供養，那麼他就可以接受供養。經文中說：『如果（施主）願意再次供養，那麼就可以享用。』這是根據 टीका（梵文：ṭīkā，註釋）的引證。如果一位在家居士對比丘說：『你需要什麼食物，就拿去吧』，並承諾供養直到他生命結束，或者四個月等等。如果這位比丘在期間還俗，之後又再次成為比丘，那麼他向同一位在家居士乞討食物等，就犯了不被允許的過失。也就是說，如果他乞討食物，就犯了未經允許乞討的過失；如果他乞討超過三缽的糌粑等，也犯了未經允許取物的過失。即使在先前的戒律傳承中被允許，也不能作為後來戒律傳承中被允許的依據。因此，如果他沒有接受後來的供養，那麼就會犯下未經允許乞討的過失。如果接受供養的時間超過四個月，不僅會犯下墮落罪，即使在四個月之內，如果施主沒有允許供養某種食物，而比丘乞討或食用該食物，也會犯下未經允許的過失。例如，施主允許供養糌粑，但比丘卻乞討酥油；或者施主允許供養酥油，但比丘卻乞討肉，這就如同犯了乞討食物的墮落罪一樣。如果接受供養的時間過長，就會犯下墮落罪。 關於使學處衰損的墮落罪： 第五個墮落罪是關於使學處衰損。分為：陳述根本墮落罪和揭示墮落罪的輕重兩部分。 第一部分：起因是，在王舍城，六群比丘放棄了對學處的尊重，因此佛陀制定了墮落罪。所要防止的是，直接損害個人的內心安樂，間接損害戒律。動機是，具足戒律的比丘，因為其他比丘不尊重學處而心生不滿。
【English Translation】 If a patron promises to support a monk until the end of his life, or for four months, etc. If the monk disrobes in between and then becomes a monk again, even if he resumes his previous monastic status, he should not freely accept the previous offerings because the lineage of precepts is different. Therefore, even if he has not accepted the later offerings, he should not, by virtue of having previously accepted offerings, enjoy the food, etc., offered by that patron. However, if the monk later takes the vows again and the patron is willing to offer again, then he may accept the offerings. The scripture says: 'If (the patron) is willing to offer again, then it may be enjoyed.' This is according to the citation from the ṭīkā (Sanskrit: ṭīkā, commentary). If a layperson says to a monk, 'Take whatever food you need,' and promises to support him until the end of his life, or for four months, etc. If the monk disrobes in between and then becomes a monk again, then his begging for food, etc., from the same layperson incurs the fault of not being allowed. That is, if he begs for food, he incurs the fault of begging without permission; if he begs for more than three bowls of tsampa, etc., he also incurs the fault of taking things without permission. Even if it was allowed in the previous lineage of precepts, it cannot be used as a basis for being allowed in the later lineage of precepts. Therefore, if he has not accepted the later offerings, then he will incur the fault of begging without permission. If the period of accepting offerings exceeds four months, not only will he commit a transgression, but even within four months, if the patron has not allowed the offering of a certain food, and the monk begs for or eats that food, he will commit the fault of not being allowed. For example, if the patron allows the offering of tsampa, but the monk begs for butter; or if the patron allows the offering of butter, but the monk begs for meat, this is like committing the transgression of begging for food. If the period of accepting offerings is too long, he will commit a transgression. Concerning the transgression of causing the decline of the training: The fifth transgression is about causing the decline of the training. It is divided into: stating the root transgression and revealing the severity of the transgression. The first part: The cause is that in Rajagriha, the group of six monks abandoned respect for the training, so the Buddha established the transgression. What is to be prevented is directly harming the individual's inner peace and indirectly harming the discipline. The motivation is that a monk who possesses the precepts is displeased because other monks do not respect the training.
་སྒོ་ནས་བསྒོ་བ་ལས་ངག་གི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་སྤངས་ཏེ་དོན་གོ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་ལ་སྤང་བའི་ཡུལ་དང་། གང་སྤང་བའི་དངོས་པོའོ། །དང་པོ་ལ་བརྒྱད་ལས། དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་རང་ལ་བསྒོ་བ་པོ་ཡིན་པ་དང་། འདུལ་བའི་དོན་ཤེས་པ་སྟེ་སྨྲ་བ་པོ་ལའོ་ཞེས་པ་དང་། མངོན་པར་ཤེས་པ་ཉིད་ལའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། འདུལ་བར་གཏོགས་པ་ཡིན་པ་དང་། བདག་ལ་བསྒོ་བ་པོ་ཡིན་པ་སྟེ་བསླབ་པ་ལའོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། དེའི་སེལ་བ་མདོ་སྡེ་ལས་གསུངས་པ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་ཀྱིའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཁྱོད་ཀྱིས་འདི་ལ་བསླབ་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་བསླབ་པ་ལ་ཉེ་བར་འཇོག་པ་སྤོང་བའི་ཚིག་སྨྲ་ཞིང་གོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་སྤོང་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་དོན་གོ་བའོ། ། གཉིས་པ་ནི། འདི་ལ་ཤེས་གཙོའོ། །ཡུལ་གང་ལ་འདུ་ཤེས་གཙོ་ན། འདུལ་བ་སྨྲ་བ་པོ་དེས་འདུལ་བའི་བསླབ་པ་མངོན་པར་ཤེས་པ་ཉིད་ལའོ། །ཡུལ་དགེ་སློང་གང་ལ་ཞེ་ན། ཁྱོད་ཀྱིས་འདི་ལ་མི་ 7-173a སློབས་ཤིག་ཅེས་སྨྲ་བ་པོ་ལའོ། །འདུལ་བ་ལས་གསུངས་པའི་བསླབ་པ་ལའོ། །བསླབ་པ་གོ་བར་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་གིས་ལྟུང་བ་འབྱིན་པོའི་དགེ་སློང་ལ་ཁྱོད་ཀྱིས་འདུལ་བ་ལས་གསུངས་པའི་བསླབ་པ་འདི་ལ་བསླབ་པར་བྱའོ་ཞེས་ཚིག་གི་སྒོ་ནས་བརྗོད་པ་ནའམ། དོན་གྱི་སྒོ་ནས་བསྒོ་བ་ན་ཁྱེད་ཀྱི་ཚིག་གིས་ནི་ཁོ་བོ་བསླབ་པ་འདི་ལ་མི་སློབ་བོ་ཞེས་རྒྱུ་མཚན་ཅིའི་ཕྱིར་ན་དངོས་པོ་ནི་སྡེ་སྣོད་འཛིན་པའི་མཁས་པ་རྣམས་ལ་དྲིའོ་ཞེས་ཟེར་བ་སྟེ། རྒྱུའི་དངོས་པོ་དེས་བསླབ་པ་གོ་བར་བྱེད་པ་པོ་དེ་ལ་ཁྱོད་ནི་མི་ཤེས་པ་བྱིས་པ་གླེན་པ་མི་གསལ་བ་མི་མཁས་པ་ཉིད་ཡིན་པས། དེའི་ཕྱིར་ཁྱོད་ཀྱི་ཚིག་གིས་ནི་ཁོ་བོ་མི་སློབ་བོ་ཞེས་སྒྲོགས་པར་བྱེད་པའི་ཚིག་བརྗོད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཞུ་བ་ལས། འདུལ་བ་དང་ལྡན་པ་མ་གཏོགས་པ་མདོ་སྡེ་ལས་གསུངས་པ་ལ་ཁོ་བོ་འདི་ལ་མི་སློབ་བོ་ཞེས་ཟེར་ན་ནི་ཉེས་བྱས་ཀྱིའོ། །བསླབ་པ་ལ་ཉེ་བར་འཇོག་པ་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ ཉན་རྣ་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད། དྲུག་པ་ཉན་རྣ་བྱེད་པ་ལ། ལྟུང་བ་རྣམ་བཞག་དམིགས་བསལ་བསྟན། །སྐབས་ཀྱི་བསླབ་བྱ་བསྟན་པའོ། ། ༈ ལྟུང་བའི་རྣམ་བཞག་དམིགས་གསལ་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་ཉེར་དགས་ཉན་རྣ་བྱས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རྩོད་པ་འཕེལ་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་ལ་རྩོད་པ་གཞན་ཕྱོགས་སུ་གྱུར་པའི
【現代漢語翻譯】 從勸誡之門進行勸誡，通過言語的表達方式放棄，從而理解意義而產生的根本墮罪。分支有四，其中基礎分支有二：所要放棄的對境，以及所放棄的事物。第一項有八種情況：比丘（梵文：bhikṣu）具備六種功德，並且是自己的勸誡者，以及瞭解律藏的意義，即『對說話者』，也說是『對現觀者』。第二項是：屬於律藏，並且是自己的勸誡者，即『對學處』。如果從經藏中進行排除，則說是『惡作』。『你應該學習這個』。 意樂的分支有二：認識是對基礎沒有錯亂。動機是自己主動放棄學習，說出放棄的言辭，並且希望理解，持續不斷。加行是通過具備五種特徵的言語開始放棄。究竟是理解意義。 第二是：在此處，知是主要的。在哪個對境上知是主要的呢？律藏的說法者對律藏的學處進行現觀。對於哪個比丘呢？『你不應該學習這個』，是對說法者說的。是對律藏中所說的學處說的。學習學處的比丘對指出墮罪的比丘說：『你應該學習律藏中所說的這個學處』，或者通過言辭的方式勸誡，或者通過意義的方式勸誡，然後對方說：『我不學習你所說的這個學處』，理由是什麼呢？事物是詢問持有論藏的智者們。因為這個原因，學習學處的人對那個人說：『你是不懂事的、愚蠢的、遲鈍的、不清楚的、不聰明的』，因此，如果說出『我不學習你所說的』這樣的話，就會犯墮罪。 第二是：請求。除了具備律藏的人之外，如果對經藏中所說的說『我不學習這個』，那就是惡作。放棄學習學處是墮罪。 聽聞爭訟墮罪 第六，聽聞爭訟，墮罪的分類、特殊之處以及當下的學處。 墮罪的分類和特殊之處 首先，故事的起因是在舍衛城（梵文：Śrāvastī）附近聽聞爭訟而犯墮罪。所要禁止的是爭論的增長。緣由是具戒的比丘對自己的爭論轉向他人。
【English Translation】 The actual transgression is incurred by abandoning the instruction through the gate of admonishment, abandoning the verbal expression, and understanding the meaning. There are four branches, of which two are the basic branches: the object to be abandoned and the thing to be abandoned. The first has eight aspects: a bhikṣu (monk) possessing six qualities, being his own admonisher, and understanding the meaning of the Vinaya (monastic discipline), that is, 'to the speaker,' and it is said, 'to the one who has direct perception.' The second is: belonging to the Vinaya, and being one's own admonisher, that is, 'to the training.' If it is excluded from the Sutra (discourses), it is said to be a 'wrongdoing.' 'You should train in this.' There are two branches of intention: the recognition is not mistaken about the basis. The motivation is to abandon the near placement of self-study, to speak words of abandonment, and to desire to understand, continuously. The application is to engage in abandonment through speech with five characteristics. The ultimate is to understand the meaning. The second is: here, knowledge is the main thing. In which object is knowledge the main thing? The speaker of the Vinaya directly perceives the training of the Vinaya. To which bhikṣu? 'You should not train in this,' is said to the speaker. It is said to the training spoken of in the Vinaya. The bhikṣu who learns the training says to the bhikṣu who points out the transgression, 'You should train in this training spoken of in the Vinaya,' either through the gate of words or through the gate of meaning, and then the other person says, 'I will not train in this training you speak of,' what is the reason? The things are to ask the scholars who hold the Pitaka (scriptural collections). Because of this reason, the person who learns the training says to that person, 'You are ignorant, foolish, dull, unclear, unskilled,' therefore, if he speaks the words 'I will not train in what you say,' he will commit a transgression. The second is: request. Except for those who possess the Vinaya, if one says to what is spoken of in the Sutra, 'I will not train in this,' then it is a wrongdoing. Abandoning the near placement of training is a transgression. Transgression of Listening to Disputes Sixth, listening to disputes, the classification, special features, and current training of transgressions. Classification and Special Features of Transgressions First, the origin of the story is that listening to disputes near Śrāvastī (a major city in ancient India) caused a transgression. What is to be prohibited is the increase of disputes. The reason is that a bhikṣu with precepts turns his own dispute to others.
་དགེ་སློང་གཉིས་ཡན་ཆད་གྲོས་བྱེད་པ་ལ་ཤེས་བཞིན་དུ་རྩོད་པ་སྤར་བའི་ཆེད་དུ་མཉན་པས་རང་གིས་དོན་གོ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་ལ་མཉན་པའི་ཡུལ་དང་། གང་མཉན་པའི་དངོས་པོའོ། །དང་པོ་ལ་དྲུག་སྟེ། 7-173b བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་རྣམ་པར་དག་པ་དང་། མཚན་མཐུན་པ་དང་། ཐ་སྙད་གསུམ་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་བཞི་ནི་སྔར་བྱིན་འཕྲོག་གི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་དང་འདྲའོ། །རང་ལས་རྩོད་པ་གཞན་ཕྱོགས་སུ་གྱུར་པ་སྟེ། དགེ་སློང་དག་རྩོད་པར་གྱུར་པ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཉིས་ཡན་ཆད་གྲོས་བྱེད་པ་ཡིན་པ་སྟེ། དགེ་སློང་དག་གྲོས་བྱེད་པ་ན་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཉིས་པ་གང་མཉན་པའི་དངོས་པོ་ནི། རྩོད་པ་གང་ཡང་རུང་བའི་གྲོས་བྱེད་པ་ཡིན་པ་སྟེ། རྩོད་པར་གྱུར་པའི་དགེ་སློང་དག་གྲོས་བྱེད་པ་ན་ཞེས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནི་རྩོད་པ་སད་པའི་ཆེད་དུ་ཉན་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ཉན་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་རང་གིས་ཚིག་ཐོས་ཤིང་དོན་གོ་བའོ། ། གཉིས་པ་ལ། འཆད་འགྱུར་སྤང་བ་དམིགས་བསལ་བསྟན། །སྦྱོར་མཐའ་བསམ་པའི་ཡན་ལག་བསྟན། །ཀུན་སློང་གློ་བུར་དམིགས་བསལ་ལོ། ། ༈ འཆད་འགྱུར་སྤང་བ་དམིགས་བསལ་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། གང་བྱས་ན་ལྟུང་བྱེད་འདིར་འགྱུར་ན། དགེ་སློང་དག་རྩོད་པར་གྱུར་པ་ན་རྩོད་པ་པོ་སྟེ། དགེ་སློང་དག་དང་གྲོས་བྱེད་པ་ན། བདག་གི་མཉན་པའི་རྣ་བ་གཏོད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཏེ། ཉེ་བར་ཞི་བར་འདོད་པས་ནི་མ་གཏོགས་སོ། ། ༈ སྦྱོར་མཐའ་བསམ་པའི་ཡན་ལག་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། གཞན་གྲོས་བྱེད་པ་དེའི་སྒྲ་ཐོས་པ་ཙམ་ལ་ནི་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་སོ། །གྲོས་བྱེད་པའི་སྒྲའི་དོན་གོ་བ་ལ་ནི་ལྟུང་བྱེད་དངོས་གཞིའོ། །བསམ་པ་ཅིས་ན་གལ་ཏེ་འཁྲུག་ལོང་བྱ་བ་ལ་གཞོལ་བས་སོ། ། ༈ ཀུན་སློང་གློ་བུར་དམིགས་བསལ། གསུམ་པ་ནི། ཆེད་ཀར་མཉན་པའི་ཕྱིར་ནི་མ་སོང་གི། དོན་གཞན་གྱི་དབང་ཉིད་ཀྱིས་གྲོས་བྱེད་པའི་གནས་སུ་ 7-174a སོན་ཅིང་། རང་གིས་ཀྱང་དགེ་སློང་འདི་དག་གྲོས་བྱེད་དོ་སྙམ་དུ་ཤེས་པའི་འོག་ཏུ་རྐང་པ་དང་སེ་གོལ་དང་ལུད་པའི་སྒྲ་དག་གིས་གྲོས་བྱེད་པ་དག་ལ་གོ་བར་མི་བྱེད་ན། ཡན་ལག་གཞན་ཚང་ན་ངེས་པར་ལྟུང་བ་འབྱིན་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་ཏེ། གལ་ཏེ་རྩོད་པའི་གཏམ་བྲེ་མོའི་གཏམ་དུ་འཁྲུལ་པ་དང་། བྱ་བ་གཞན་དུ་ནོར་བ་དང་། རྩོད་པ་ཉེ་བར་ཞི་བར་འདོད་པ་ནི་མ་གཏོགས་སོ། ། ༈ སྐབས་ཀྱི་བསླབ་བྱ་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། འཐབ་བཅུག་མི་བྱའོ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། འཐབ་མོ་སྤར་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །འཐབ་མོ་ཉན་པར་མི་བྱའོ། །འཐབ་མོ་དེ་བྱེད་པ་ལ་ཉེ་བར་
【現代漢語翻譯】 如果比丘爲了增加爭端而有意識地聽取兩個或兩個以上比丘的討論，從而理解了其中的含義，這構成了根本墮罪。其分支有四，其中基礎分支有二：所聽的對象和所聽的內容。 首先，有六種情況：具足清凈的比丘戒、相同身份、三種名稱、安住于平常狀態的身體，這四種情況與之前剝奪戒律的情況相同。自己與爭端轉向他人一方，如經中所說：『諸比丘發生爭端』。必須是兩人或兩人以上進行討論，如經中所說：『諸比丘在討論時』。 第二，所聽的內容是任何爭端的討論，如經中所說：『當發生爭端的比丘們在討論時』。意樂分支有二：認知與之前相同。動機是持續不斷地想要聽取以引發爭端。行為是開始聽取。究竟是自己聽到言辭並理解其含義。 第二部分：特別指出了應避免的內容，指出了行為的開始和結束以及意樂的分支，特別指出了突發動機。 第一點是：如果做了什麼會導致墮罪？當比丘們發生爭端時，爭端者，也就是比丘們在討論時，如果我傾聽，就會導致墮罪，除非是爲了平息爭端。 第二點是：僅僅聽到他人討論的聲音，是行為上的輕微過失。理解討論聲音的含義，則是根本墮罪。意樂是什麼呢？如果沉迷於製造混亂。 第三點是：並非特意去聽，而是由於其他原因到達了討論的地方，並且自己也知道這些比丘正在討論，但沒有通過腳步聲、鈴鐺聲或咳嗽聲讓討論者知道，如果其他條件都滿足，肯定會導致墮罪。除非是把爭論的話語誤聽為玩笑話，或者把事情搞錯了，或者想要平息爭端。 第二部分是：不應挑起爭鬥。 टीका 中說：『不應引發爭端』。不應聽取爭鬥。接近爭鬥的人。
【English Translation】 If a monk knowingly listens to the discussion of two or more monks in order to increase the dispute, thereby understanding the meaning, this constitutes a fundamental offense. There are four branches, of which the basic branches are two: the object being listened to and the content being listened to. First, there are six situations: possessing pure monastic vows, same identity, three names, abiding in a normal state of body, these four situations are the same as in the previous case of depriving precepts. Oneself and the dispute turn to the other side, as it is said in the sutra: 'When the monks have a dispute'. It must be two or more people discussing, as it is said: 'When the monks are discussing'. Second, the content being listened to is the discussion of any dispute, as it is said: 'When the monks who have a dispute are discussing'. The branches of intention are two: cognition is the same as before. The motivation is to continuously want to listen in order to provoke a dispute. The action is to begin listening. The ultimate is that oneself hears the words and understands their meaning. The second part: specifically points out what should be avoided, points out the beginning and end of the action and the branches of intention, and specifically points out sudden motivation. The first point is: what if doing something leads to an offense? When the monks have a dispute, the disputants, that is, when the monks are discussing, if I listen, it will lead to an offense, unless it is to calm the dispute. The second point is: merely hearing the sound of others discussing is a minor fault in action. Understanding the meaning of the sound of the discussion is a fundamental offense. What is the intention? If indulging in creating chaos. The third point is: not intentionally going to listen, but arriving at the place of discussion for other reasons, and oneself also knows that these monks are discussing, but does not let the discussants know through footsteps, bells, or coughing, if other conditions are met, it will definitely lead to an offense. Unless the words of the dispute are mistaken for jokes, or things are mistaken, or wanting to calm the dispute. The second part is: one should not provoke fights. The ṭīkā says: 'One should not provoke disputes'. One should not listen to fights. Approaching those who are fighting.
བསྐོར་ཏེ་འདུག་པར་མི་བྱའོ། །རྩོད་པ་དེ་ཉེ་བར་ཞི་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་མི་འབད་པར་མི་བྱའོ། །ཉན་རྣ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ མི་སྨྲ་བར་འགྲོ་བའི་ལྟུང་བྱེད། བདུན་པ་ལ། མི་སྨྲ་བར་འགྲོ་བ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །དེ་ཡི་ལྟུང་བའི་ན་སྨད་བསྟན། །ལྟུང་བ་མེད་པ་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དགའ་བོས་ལས་ཀྱི་གནས་ནས་མ་སྨྲས་པར་ཕྱིན་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི། རང་རིས་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་དགེ་འདུན་གྱི་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པས་དགེ་འདུན་ཆོས་ལྡན་གྱི་ལས་ལ་འདུས་ནས་དགེ་སློང་ལ་མ་སྨྲས་པར་ཐོས་པའི་ཉེ་འཁོར་ལས་འདས་པར་ཕྱིན་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་བཞི་སྟེ། གང་ནས་འགྲོ་བའི་གནས་དང་། གང་དུ་འགྲོ་བའི་གནས་དང་། གང་གི་ཚེ་འགྲོ་བའི་དུས་དང་། གང་གིས་འགྲོ་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ལས། དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པའི་ལས་ཀྱི་གནས་ཡིན་པ་སྟེ། རྣམ་འབྱེད་ལས། ཉན་ཐོས་ཀྱིས་དགེ་འདུན་གྱིའོ་ 7-174b ཞེས་གསུངས་པ་དང་། གསོལ་བ་ལ་སོགས་པའི་ལས་ལ་འདུས་པ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ལས་ཆོས་དང་ལྡན་པའི་གནས་ཡིན་པ་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཆོས་དང་ལྡན་པའི་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། འདི་ཉིད་ལས། ཆོས་དང་ལྡན་པ་ཉིད་མ་ཡིན་པའི་ལས་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། ཐོས་པའི་ཉེ་འཁོར་ཕན་ཆད་ཡིན་པ་དང་། མཚམས་ཀྱི་ནང་ཡིན་པ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པ་མི་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་ནི། གསོལ་བ་བྱས་པ་མན་ཆད་མ་ཡིན་པ་སྟེ། གསོལ་བ་བྱས་པ་ཉིད་ལའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བཞི་པ་ནི། དགེ་སློང་ལ་མ་སྨྲས་པ་སྟེ། དགེ་སློང་ལ་མ་སྨྲས་པར་འགྲོ་ནའོ་ཞེས་གསུངས་པའོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་དགེ་སློང་ལ་མ་སྨྲས་པར་ཐོས་པའི་ཡུལ་ལས་འདས་པར་འགྲོ་འདོད་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་འགྲོ་བར་ཞུགས་པ་སྟེ། མཐར་ཐུག་ནི་ཐོས་པའི་ཉེ་འཁོར་ལས་འདས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། གང་བྱས་ན་འདིར་འགྱུར་ན། གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་ལ་སོགས་པའི་ལས་ལ་འདུས་པ་དགེ་སློང་ལ་མ་སྨྲས་པར་འགྲོ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཐག་ཇི་སྲིད་དུ་སོང་ན་འདིར་འགྱུར་ཞེ་ན། ཐོས་པའི་ཉེ་འཁོར་ལས་འདས་ན་དངོས་གཞིའོ། ། ༈ དེ་ཡི་ལྟུང་བ་ན་སྨད་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། ཐོས་པའི་ཉེ་འཁོར་ལས་འདས་པའི་མདུན་རོལ་དུ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། །ལས་ཀྱི་གནས་ནས་དོན་མེད་པ་ཉིད་ཀྱིས་འགྲོ་བ་དང་དོན་ཡོད་ཀྱང་མི་རིགས་པ་ལྟད་མོ་ལ་སོགས་པས་འགྲོ་ན་ནི་དགེ་སློང་ལ་སྨྲས་ཏེ་འགྲོ་ཡང་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །གསོལ་གཉིས་དང་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་གསོལ་བ་བྱས་ཟིན
【現代漢語翻譯】 不應環繞而坐。不應不努力平息爭端。這是由聽聞引起的墮落之行。 不語而行的墮落之行 第七，不語而行。正文講述了墮落之行，揭示了其墮落的輕重，並講述了沒有墮落的情況。 首先，起因是，在曼延城，喜樂比丘在羯磨處不語而行，因此制定了墮落之行。應禁止的是，損害自身利益。定義是，具足戒的比丘，適合作為僧團的補充，聚集在僧團的如法羯磨中，對比丘不語，從聽聞的近處離開，由此產生的墮落是正文。分支有四，基礎的分支有四：從何處行走的地點，往何處行走的地點，何時行走的時辰，以及依靠何物行走的所依。 首先，地點有二：是具足僧團特徵的羯磨處，如《律分別》所說：『聲聞的僧團』，以及所說的『聚集在祈請等羯磨中』。是具足羯磨法的地點，如《律分別》所說：『具足法』，以及此處所說：『對於不具足法的羯磨也是如此』。 第二，是聽聞的近處及以後，以及結界的內部。否則，不會產生未聚集的不和諧。第三，不是祈請之後，如所說：『正是祈請之後』。第四，是不對比丘說，如所說：『若不對比丘說而行』。 意樂的分支有二：意念如前。動機是，隨心所欲地不對比丘說，從聽聞的處所不斷地想要離開。加行是開始行走，究竟是離開聽聞的近處。 第二，做什麼會導致墮落？聚集在祈請等羯磨中，不對比丘說而行，會導致墮落。走多遠會導致墮落？離開聽聞的近處是正文。 揭示其墮落的輕重 第二，在離開聽聞的近處之前是惡作。從羯磨處無意義地行走，或者有意義但不合理地觀看等，對比丘說了再走也是惡作。兩次祈請和四次祈請的羯磨已經祈請完畢。
【English Translation】 One should not sit around in a circle. One should not fail to strive to pacify disputes. This is a downfall arising from listening. The downfall of going without speaking Seventh, going without speaking. The main text speaks of the downfall, reveals the severity of the downfall, and speaks of the absence of downfall. First, the basis is that in Mnyan-yod, Dga'-bo went from the place of action without speaking, hence the enactment of the downfall. What is to be refuted is harming one's own interests. The definition is that a fully ordained monk, suitable to supplement the Sangha, gathers in the Dharma-abiding action of the Sangha, does not speak to the monks, and departs from the vicinity of hearing, from which arises the actual downfall. There are four branches, the basis has four branches: the place from which one goes, the place to which one goes, the time at which one goes, and the support by which one goes. First, there are two places: it is the place of action that possesses the characteristics of the Sangha, as the Rnam-'byed says: 'Of the Sangha of the Hearers', and as it says, 'Gathered in actions such as supplication'. It is the place that possesses the Dharma of action, as the Lung Rnam-'byed says: 'Possessing the Dharma', and as it says here, 'Also for actions that do not possess the Dharma'. Second, it is the vicinity of hearing and beyond, and within the boundary. Otherwise, it will not generate the disharmony of the ungathered. Third, it is not after the supplication, as it says, 'Precisely after the supplication'. Fourth, it is not speaking to the monks, as it says, 'If one goes without speaking to the monks'. The branches of intention are two: the thought is as before. The motivation is to continuously want to depart from the place of hearing without speaking to the monks at will. The application is to begin walking, the ultimate is to depart from the vicinity of hearing. Second, what action leads to a downfall here? Gathering in actions such as supplication, going without speaking to the monks leads to a downfall. How far does one go to lead to a downfall here? Departing from the vicinity of hearing is the main text. Revealing the severity of the downfall Second, before departing from the vicinity of hearing is an offense. Going from the place of action without purpose, or going with purpose but unreasonably to watch a spectacle, etc., even if one speaks to the monks before going, it becomes an offense. The actions of two supplications and four supplications have been completed.
་ནས་ལས་རྗོད་པར་བྱེད་པ་ཉིད་ལ་མ་སྨྲས་པར་འགྲོ་ན་ 7-175a ཐོས་པའི་ཉེ་འཁོར་ལས་འདས་ཀྱང་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བའོ། །ཆོས་དང་ལྡན་པ་ཉིད་མ་ཡིན་པའི་ལ་ཡང་མ་སྨྲས་པར་འགྲོ་ཞིང་ཐོས་པའི་ཉེ་འཁོར་ལས་འདས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། ། གསུམ་པ་ནི། ལས་ཀྱི་སྒྲ་ཐོས་པའི་ཡུལ་ལས་མི་འདའ་བར་འདོད་པས་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །མི་སྨྲ་བར་འགྲོ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ མ་གུས་པའི་ཚུལ་གྱི་ལྟུང་བྱེད། བརྒྱད་པ་ལ། མ་གུས་པའི་ཚུལ། ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ཏུ་གླང་ཆེན་ལྷས་ཀྱི་བདག་པོའི་བུ་དགེ་སློང་ནག་པོས་དགེ་འདུན་གྱི་བཀའ་ལ་མ་གུས་པར་བྱེད་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་དགག་བྱར་འགྱུར་བ་དང་། རང་རིས་ཀྱི་སེམས་བདེ་བ་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་སངས་རྒྱས་དངོས་སུ་བཞུགས་པ་དང་། དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་ཐ་སྙད་པ་སྟེ་དེ་གསུམ་གང་ཡང་རུང་བའི་གསུང་ཆོས་དང་ལྡན་པས་བདག་ལ་བསྒོ་བའི་དོན་ལ་བཤད་སྦྱངས་མེད་པར་དེ་ལས་བཟློག་སྟེ་འགལ་བ་བྱས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་བཞི་སྟེ། དེ་ཡང་སངས་རྒྱས་དངོས་དང་། དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་ཐ་སྙད་པ་དང་གསུམ་པོ་གང་ཡང་རུང་བས་བསྒོ་བ་ཡིན་པ་སྟེ་གཞུང་དུ་ཤེས་པར་འགྱུར་རོ། །བདག་ལ་བསྒོ་བ་ཡིན་པ་སྟེ་བསྒོ་བའི་དོན་ལ་ཞེས་པའི་སྐབས་ཀྱིས་གྲུབ་བོ། །ཆོས་དང་ལྡན་པ་ཡིན་པ་སྟེ། ཆོས་དང་ལྡན་པ་ཉིད་མ་ཡིན་པའི་བསྒོ་བ་ལས་ཀྱང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བསྒྲུབ་པར་ནུས་པ་སྟེ་བསྒྲུབ་པར་མི་ནུས་པ་ལ་ནི་བཤད་སྦྱངས་མ་བྱས་ཀྱང་ 7-175b ཉེས་བྱས་ལས་ཆེ་བ་མི་བསྐྱེད་དེ། མཚམས་པོ་ཆེ་མེད་པའི་ཕྱིར་བཤད་སྦྱངས་བྱས་ན་ནི་ཇི་སྐད་བསྒོ་བ་བཞིན་མ་བསྒྲུབས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དེ་དགག་བྱ་མེད་པའི་ཕྱིར། བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་རང་གར་བཤད་སྦྱངས་མེད་པར་ཚིག་སྨྲ་ཞིང་གོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་ལོག་པར་སྒྲུབ་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་དོན་གོ་བའོ། ། གཉིས་པ་ལ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་བ་དེ་ཡི་ན་སྨད་བསྟན། །དངོས་གཞིའི་ཁྱད་པར་གཞན་བསྟན་པའོ། ། དང་པོ་ནི། གང་བྱས་ན་མ་གུས་པའི་ཚུལ་གྱིས་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། དགེ་འདུན་གྱིས་ཁྱོད་འདིར་འདུག་པ་དང་། འགྲོ་བ་དང་། གནས་མལ་དང་། གཙུག་ལག་ཁང་ལེན་པ་དང་། སྨྲ་བ་ལ་སོགས་པ་བསྒོ་བའི་དོན་ལ་བསམ་པ་མ་གུས་པས་ངག་ཆོས་དང་ལྡན་པར་བཤད་ཀྱིས་སྦྱངས་པ་མེད་པར་དེ་ལས་བཟློག་སྟེ་འགལ་བར་བྱེད་པ་ལ
【現代漢語翻譯】 如果未經允許就離開，即使離開了聽法的範圍，也會構成惡作（dukṛta）。如果未經允許就離開，即使沒有聽法，離開了聽法的範圍，也會構成惡作。 第三種情況是：如果認為沒有超出聽到業（karma）的聲音的範圍，就不會犯墮罪。不說話而離開，會犯墮罪。 ༈ 不恭敬威儀的墮罪 第八個墮罪是關於不恭敬威儀的。包括墮罪的分類和應學習的內容。 首先，故事的起因是：在王舍城，像廄主的兒子比丘黑天（Kāla）不恭敬僧團的教令，因此制定了墮罪。應禁止的是：自然而然應禁止的，以及損害自身安樂的。對象是：具戒比丘對如同佛陀親臨、比丘僧團、僧團的代表這三者中的任何一個，以符合佛法的教誨來告誡自己時，不進行聞思修，反而違背，由此產生的根本墮罪。分支有四，其中基礎的分支有四：即佛陀親臨、比丘僧團、僧團的代表這三者中的任何一個進行告誡，這在經文中會明白。告誡自己，這由『告誡的意義』一詞可知。符合佛法，因為經中說『不符合佛法的告誡也……』。能夠做到，如果不能做到，即使不進行聞思修，也不會產生比惡作更大的罪過，因為沒有重罪。如果進行了聞思修，即使沒有按照告誡去做，也沒有罪過，因為沒有應禁止的。 意樂的分支有兩個：認識與之前相同。動機是隨意說話，不進行聞思修，想要理解且持續不斷。行為是開始用具備五種特徵的語言進行錯誤的實踐。最終是理解意義。 第二部分包括：闡述根本墮罪、指出墮罪的過患、闡述根本的其它差別。 首先，如果做了什麼會構成不恭敬威儀的墮罪呢？如果僧團告誡你待在這裡、離開、住所、接受寺廟、說話等等，因為不恭敬，用符合佛法的語言進行辯解，不進行聞思修，反而違背……
【English Translation】 If one leaves without permission, even if one leaves the vicinity of hearing, it becomes a dukṛta. If one leaves without permission, even without hearing the Dharma, and leaves the vicinity of hearing, it becomes a dukṛta. The third case is: if one thinks that one has not exceeded the range of hearing the sound of karma, there is no downfall. Leaving without speaking constitutes a downfall. ༈ Downfalls of disrespectful conduct The eighth downfall concerns disrespectful conduct. It includes the classification of downfalls and what should be learned. First, the origin of the story is: in Rājagṛha, the son of the elephant stable owner, Bhikṣu Kāla, was disrespectful to the Saṅgha's command, hence the downfall was established. What should be prohibited is: what should be prohibited naturally, and what harms one's own well-being. The object is: a Bhikṣu with vows, when being admonished by any of the three—as if the Buddha were present, the Bhikṣu Saṅgha, or the representative of the Saṅgha—with teachings that conform to the Dharma, does not engage in hearing, thinking, and meditating, but instead contradicts, thereby resulting in the fundamental downfall. There are four branches, of which the basic branches are four: that is, any of the three—the Buddha in person, the Bhikṣu Saṅgha, or the representative of the Saṅgha—is giving the admonishment, which will be clear in the scriptures. Admonishing oneself, this is known from the phrase 'the meaning of admonishment.' Conforming to the Dharma, because the sutra says 'admonishments that do not conform to the Dharma also...' Able to do, if one is not able to do, even if one does not engage in hearing, thinking, and meditating, it will not produce a greater sin than a dukṛta, because there is no major offense. If one has engaged in hearing, thinking, and meditating, even if one has not done as admonished, there is no fault, because there is nothing to be prohibited. The branches of intention are two: the recognition is the same as before. The motivation is to speak arbitrarily, without engaging in hearing, thinking, and meditating, wanting to understand and continuously. The action is to begin to engage in wrong practice with language that possesses five characteristics. The ultimate is understanding the meaning. The second part includes: explaining the fundamental downfall, pointing out the faults of the downfall, and explaining other differences of the fundamental. First, what must one do to constitute a downfall of disrespectful conduct? If the Saṅgha admonishes you to stay here, leave, residence, accept a monastery, speak, etc., because of disrespect, one argues with language that conforms to the Dharma, without engaging in hearing, thinking, and meditating, but instead contradicts...
་ལྟུང་བྱེད་དོ། །མ་གུས་པ་དང་བཤད་སྦྱངས་མེད་པ་གཉིས་ཀ་སྨོས་ཅི་དགོས་སྙམ་ན། མ་གུས་པ་མེད་ཀྱང་ཤེད་དམན་པའི་ཕྱིར་སྨྲ་མ་ནུས་པ་ལས་བཤད་སྦྱངས་མེད་པ་སྲིད་པ་དང་། མ་གུས་པ་ཡོད་ཀྱང་ཚིག་གིས་བཤད་སྦྱངས་བྱས་ན་ལྟུང་བ་མི་རྫོགས་པས་ལྟུང་བ་རྫོགས་པ་ལ་གཉིས་ཀ་དགོས་པའི་ཕྱིར་གཉིས་ཀ་སྨོས་སོ། །རང་མཆན། སུས་བསྒོ་བ་ལ་ཞེ་ན། དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་གྱི་གསུང་གིས་བསྒོ་བ་ལས་ནི་འགལ་ན་ལྟུང་བྱེད་དངོས་གཞིའོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་འདུན་ལས་མཁན་པོ་དང་སློབ་དཔོན་དག་གི་གསུང་གིས་བསྒོ་བ་ལ་ནི་འགལ་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །དགེ་འདུན་གྱིས་བསྒོ་བའི་དོན་ཆོས་དང་ལྡན་པ་ཉིད་མ་ཡིན་པའི་བསྒོ་བ་ལས་ཀྱང་བཤད་སྦྱངས་མེད་པར་འགལ་ན་ཉེས་བྱས་སོ། ། ༈ དངོས་གཞིའི་ཁྱད་པར་གཞན་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ནི། དགེ་སློང་གི་དགེ་ 7-176a འདུན་ཆོས་དང་ལྡན་པའི་གཏམ་སྨྲ་བ་ན་གློ་བུར་དུ་གཏམ་ཟེར་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། གཞན་དག་ལ་ཆོས་དང་ལྡན་པའི་གཏམ་གཏན་ལ་འབེབས་པའི་གློ་བུར་དུ་གཏམ་ཟེར་ན་ནི་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་གྱིས་བསྒོ་བ་ལས་འགལ་བར་བྱེད་པ་དེ་ཉིད་དོ་སྟེ་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་སོ། །དགེ་འདུན་གྱི་ཐ་སྙད་པ་སྟེ། དུལ་ལྷས། དགེ་འདུན་གྱིས་གང་ཟག་བཅུ་གཉིས་ལ་སོགས་པར་བསྐོས་པའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེས་ན་དེ་ནི་དགེ་འདུན་དེའི་ཁ་ཡིན་ནོ་སྟེ། ཉིད་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་འདུན་གྱི་ཐ་སྙད་པས་བསྒོ་བ་དེ་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་བསྒོ་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །དེས་ན་དགེ་འདུན་གྱི་ཐ་སྙད་པའི་ངག་དགེ་འདུན་གྱི་ངག་དང་། འདིར་བྱེད་པ་འདྲ་བ་ལ་བསམས་ཏེ་འབྱུང་བ་དག་ལ་འབྱུང་ཁུངས་ཁའི་སྒྲས་བརྗོད་པའོ། །སངས་རྒྱས་ནི་དགེ་འདུན་དང་འདྲའོ་ཞེས་པ་སངས་རྒྱས་ཞལ་དངོས་སུ་བཞུགས་པ་ལ་མ་གུས་པ་བཀའ་དང་འགལ་བར་བྱས་ན་མ་གུས་པའི་ཚུལ་གྱི་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །སངས་རྒྱས་ཞལ་དངོས་སུ་བཞུགས་པའི་ཚེ་ན་ཕམ་ལྷག་དང་ལྟུང་བྱེད་ལ་སོགས་ཀྱི་བཅས་པ་ལ་མ་གུས་པས་འབྲལ་བར་བྱེད་ན་ནི་རང་རང་གི་ལྟུང་བ་གང་ཡིན་པ་དེ་འབྱུང་ཞིང་། མ་གུས་པའི་ཚུལ་གྱིས་ལྟུང་བྱེད་དུ་ཡང་འགྱུར་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བསླབ་པ་ལས་འགལ་བར་བྱེད་པའི་དུས་ན་སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་མ་གུས་པ་བསྐྱེད་ན་ནི་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་བཤད་དོ། །སངས་རྒྱས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་ཚེ་ན་བཅས་པ་ཁྱད་དུ་གསོད་ཅིང་འགལ་བར་བྱེད་ན་ནི་མ་གུས་པའི་ཚུལ་གྱིས་ཉེས་བྱས་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བསླབ་པ་ཅུང་ཟད་ཙམ་དང་ངན་ངོན་ཙམ་འདིས་ཅི་བྱ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་བསླབ་པ་ལ་མ་གུས་པ་བསྐྱེད་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་ 7-176b སོ། ། གཉིས་པ་ནི། རྒྱལ་པོ་དང་དགྲ་བཅོམ་པ་དང་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་བརྟན་རྣམས་ཀྱི་ཚིག་མ་གུས་པས་ཕྱིར་རྣམ་པར་དཀྲུག་པར་མི་བྱ
【現代漢語翻譯】 如果既不恭敬又沒有聞思，那還用說嗎？即使沒有不恭敬，也可能因為能力不足而無法說話，但沒有聞思是有可能的。即使有不恭敬，如果通過言語進行聞思，也不會構成完整的墮罪，因此爲了使墮罪完整，兩者都需要，所以兩者都提到了。 （自注：誰來訓誡呢？比丘僧團的教令，如果違背，就是真實的墮罪。） 第二種情況是：違背僧團中的堪布和軌範師的教令，則犯惡作罪。如果違背僧團的教令，但該教令本身不符合佛法，即使沒有聞思而違背，也犯惡作罪。 （正行差別的其他闡述） 第三種情況是：如果比丘僧團正在進行符合佛法的談論時，突然插話會怎麼樣呢？根據《自釋》和《 टीका 》的說法，如果爲了確定其他人的符合佛法的談論而突然插話，那麼就是違背了比丘僧團的教令，也就是犯墮罪。 僧團的委任者，即《毗奈耶分別經》所說的，僧團委任十二人等。因此，他的話就是僧團的口舌。正如《自釋》和《 टीका 》所說，僧團委任者的教令就是僧團的教令。因此，僧團委任者的話語與僧團的話語相同，在這裡，對於相似的行為，用『口』這個詞來表示來源。 『佛陀如同僧團』，這意味著如果對親自在場的佛陀不恭敬，違背佛陀的教誨，就會犯下不恭敬的墮罪。如果佛陀親自在世時，對於波羅夷、僧殘和墮罪等戒律不恭敬而違犯，就會犯下各自的墮罪，並且也會構成不恭敬的墮罪。正如《 टीका 》所說，如果在違犯戒律時，對比丘薄伽梵不恭敬，就會犯墮罪。如果佛陀涅槃后，輕視並違犯戒律，就會以不恭敬的態度犯惡作罪。正如《 टीका 》所說，如果認為『這些微小的戒律有什麼用』等等，從而對戒律不恭敬，就會犯惡作罪。 第二種情況是：不應因不恭敬而擾亂國王、阿羅漢和僧團長老們的話語。
【English Translation】 What need is there to mention both disrespect and lack of learning and practice? Even without disrespect, one might be unable to speak due to weakness, but it is possible to lack learning and practice. Even with disrespect, if one engages in learning and practice through words, the transgression is not complete. Therefore, both are necessary for the transgression to be complete, hence both are mentioned. (Self-commentary: Who gives the instruction? It is the command of the Sangha of monks. To violate this is the actual transgression.) The second case is: To violate the instructions of the Khenpo (abbot) and Acharya (teacher) of the Sangha is a Dukkhita (wrongdoing). To violate the Sangha's instruction, but if the meaning of the Sangha's instruction is not in accordance with the Dharma, then even without learning and practice, to violate it is a Dukkhita. (Explanation of other distinctions of the main subject) The third case is: If the Sangha of monks is speaking about Dharma-related matters, what happens if one suddenly interrupts? According to the Auto-commentary and Tika, if one suddenly interrupts to establish the Dharma-related speech of others, then that is the same as violating the instruction of the Sangha of monks, which is a transgression. The designator of the Sangha, as explained in the Vinaya-vibhanga, is the one appointed by the Sangha, such as twelve people. Therefore, that is the mouth of the Sangha. As the Auto-commentary and Tika say, the instruction of the Sangha's designator is the instruction of the Sangha. Therefore, the speech of the Sangha's designator is the same as the speech of the Sangha, and here, for similar actions, the source is expressed by the word 'mouth'. 'The Buddha is like the Sangha,' which means that if one disrespects the Buddha who is actually present and violates the command, one commits a transgression of disrespect. When the Buddha is actually present, if one disrespectfully violates the precepts of Parajika, Sanghavasesa, and Prayascittika, one commits the respective transgression, and it also becomes a transgression of disrespect. As the Tika says, if one generates disrespect towards the Buddha Bhagavan at the time of violating the precepts, one commits a transgression. If, after the Buddha's Nirvana, one disregards and violates the precepts, one commits a Dukkhita with disrespect. As the Tika says, if one generates disrespect towards the precepts by saying, 'What is the use of these minor precepts?' etc., one commits a Dukkhita. The second case is: One should not disrupt the words of the king, Arhat, and elders of the Sangha with disrespect.
འོ། །མ་གུས་པའི་ཚུལ་གྱི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ མྱོས་འགྱུར་འཐུང་བའི་ལྟུང་བྱེད། དགུ་པ་ལ། མྱོས་འགྱུར་འཐུང་བ། དངོས་གཞི་སེལ་དང་བཅས་བསྟན། །དངོས་གཞི་དོགས་གཅོད་སེལ་རིམ་དང་། །ཆར་གཏོགས་ཉེས་བྱས་ལྟུང་མེད་དོ། ། ༈ དངོས་གཞི་སེལ་དང་བཅས་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་ལེགས་འོངས་ཀྱིས་མྱོས་འགྱུར་འཐུངས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སེམས་འཁྲུལ་ཏེ་བྱ་བ་དང་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་མི་ཤེས་པའོ། །དེ་ཡང་འོད་ལྡན་ལས། མྱོས་པར་འགྱུར་བ་ལས་བཟློག་པ་ནི་སེམས་འཁྲུལ་པའི་རྒྱུ་དག་ཁོ་ན་དགག་པར་བྱ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། ཡང་དེ་ཉིད་ལས། ལྟུང་བ་རིགས་ལྔ་དག་ལ་འཇུག་པར་བྱེད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། ཉེས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་འབྱུང་གནས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཉེས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་འབྱུང་གནས་ཡིན་པ་དེས་ན། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་དག་ལ་སྟོན་པའོ་ཞེས་ཟེར་བ་དག་གིས་ནི་མྱོས་པར་འགྱུར་བ་ཐ་ན་རྩྭའི་རྩེ་མོ་དང་རྣམ་གྲངས་མཆོག་མས་ཀྱང་བཏུང་བར་མི་བྱ་ཞིང་བླུད་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ཆང་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་མགུལ་དུ་མིད་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། སྦྱར་ཆང་བཅོས་ཆང་གཉིས་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་ཡིན་པ་དང་། འཁྲུལ་པ་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་པའི་ནུས་པ་ཡོད་པ་དང་། ཐ་སྙད་དུ་བྱར་རུང་གི་ཚད་དུ་ཆོག་པ་སྟེ། མྱོས་པར་འགྱུར་ན་འཐུང་ནའོ་ཞེས་པ་དང་། ལུང་རྣམ་ལས། འཐུངས་ན་མྱོས་པར་མི་འགྱུར་ན་ 7-177a ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཐ་སྙད་བྱར་རུང་གི་ཚད་དུ་མ་ཆོག་ན་ཆང་འཐུངས་པའི་ཐ་སྙད་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆང་ནི་མི་རུང་བའི་རྫས་ཉིད་ཡིན་པས་ན། རུང་བའི་ཡན་ལག་སྦྱོར་བ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། ཆང་ནི་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་རྫས་ཉིད་མ་ཡིན་ན་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་རྫས་དག་ལ་ཞེས་སྦྱར་དུ་མེད་དོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནི་མྱོས་འགྱུར་འཐུང་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་འཐུང་བར་བྱེད་པ་སྟེ། མཐར་ཐུག་ནི་མགུལ་དུ་མིད་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཅིས་འདིར་འགྱུར་ན་མྱོས་པར་འགྱུར་བ་འཐུང་ནའོ། །འོད་ལྡན་ལས། སྦྱར་བའི་ཁུ་བ་ནི་ནས་དང་འབྲས་ལ་སོགས་པ་ཆན་མནན་པར་བྱས་པ་འབྲུའི་ཆང་ངོ་། །བཅོས་པའི་ཆང་ནི་རྒུན་འབྲུམ་གྱི་ཁུ་བ་ལས་བྱས་པའི་རྒུན་ཆང་དང་། བུ་རམ་གྱི་ཁུ་བ་ལས་བྱས་པ་བུ་རམ་གྱི་ཆང་དང་། མེ་ཏོག་ལ་སོགས་པའི་ཆང་སྟེ་ཞེས་བཤད་དོ། །ལུང་མ་རྣམ་ལས། དགེ་སློང་མས་ཆང་འཐུང་ངམ། འཐུང་དུ་འཇུག་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་བཤད་དེ། འཐུང་དུ་འཇུག་ན་ནི་ཉེས་བྱས་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་མིང་བཏགས་པར་རིགས་ལ
【現代漢語翻譯】 哦！這是關於不敬行為的墮罪。 ༈ 關於飲用致醉之物的墮罪 第九，關於飲用致醉之物：正文及其區分一併闡述，正文的疑問解答、區分次第，以及相關違犯和無罪情況。 ༈ 正文及其區分一併闡述： 首先，緣起於世尊在舍衛城時，因比丘飲用致醉之物而制定墮罪。所要禁止的是心識錯亂，即無法分辨應做與不應做之事。如《光明經》所說：『應禁止的是導致心識錯亂的因素。』又如該經所說：『因為它是導致五種墮罪的原因，也是一切過錯的根源。』因為是一切過錯的根源，所以《律分別》中說：『對於比丘們，世尊教導說，即使是草尖或任何微小的東西，也不應飲用或餵食任何致醉之物。』墮罪的真實本體是：具足戒律的比丘，將具有酒的特徵之物吞入喉嚨所造成的墮罪。構成要件有四：基礎的構成要件有三，即由穀物釀造的酒或人工調製的酒，二者皆可；具有完全產生錯亂的能力；達到可以稱為酒的程度。如『如果喝了會醉』，以及《律》中說：『如果喝了不會醉，則構成違犯。』如果未達到可以稱為酒的程度，則沒有喝了酒的說法。酒本身是不允許的物品，因此不應加入允許的成分，因為酒本身不是出家人的物品，所以不能與出家人的物品混合。 意樂的構成要件有二：認知與之前相同，動機是想要飲用致醉之物且持續不斷。行為是飲用，最終是吞入喉嚨。 其次，如果因為什麼原因導致飲用後會醉呢？《光明經》中說：『穀物酒是用大麥和稻米等發酵製成的。人工調製的酒是用葡萄汁製成的葡萄酒，用紅糖汁製成的紅糖酒，以及用花等製成的酒。』《律母分別》中說：『比丘尼飲酒或讓人飲酒，則犯墮罪。』讓人飲酒則屬於違犯，但可被命名為墮罪。
【English Translation】 Oh! This is about the downfall of disrespectful behavior. ༈ The downfall of drinking intoxicants Ninth, regarding drinking intoxicants: The main text and its distinctions are explained together, including the question-and-answer session of the main text, the order of distinctions, and related violations and non-offenses. ༈ The main text and its distinctions are explained together: First, the origin is that when the Blessed One was in Shravasti, the downfall was established because the monks drank intoxicants. What is to be prohibited is the confusion of mind, that is, the inability to distinguish between what should be done and what should not be done. As stated in the 'Radiant Light Sutra': 'What should be prohibited is the cause of confusion of mind.' Also, as stated in the same sutra: 'Because it is the cause of the five downfalls and the source of all faults.' Because it is the source of all faults, the 'Vinaya Vibhanga' says: 'For the monks, the Blessed One taught that even the tip of a blade of grass or any small thing should not be drunk or fed with any intoxicant.' The true essence of the downfall is: a monk who possesses the precepts, swallowing something with the characteristics of alcohol into his throat, which causes the downfall. There are four constituent elements: The basic constituent elements are three, namely, wine made from grains or artificially prepared wine, either of which is acceptable; having the ability to completely cause confusion; reaching the degree that can be called alcohol. Such as 'If you drink it, you will get drunk,' and the 'Vinaya' says: 'If you drink it and do not get drunk, it constitutes a violation.' If it does not reach the degree that can be called alcohol, then there is no saying of drinking alcohol. Alcohol itself is a prohibited item, so it should not be added to permitted ingredients, because alcohol itself is not an item for renunciants, so it cannot be mixed with the items of renunciants. There are two constituent elements of intention: cognition is the same as before, and the motivation is to want to drink intoxicants continuously. The action is drinking, and the ultimate is swallowing into the throat. Secondly, if for some reason drinking causes intoxication? The 'Radiant Light Sutra' says: 'Grain wine is made by fermenting barley and rice, etc. Artificially prepared wine is wine made from grape juice, palm wine made from palm sugar juice, and wine made from flowers, etc.' The 'Vinaya Matrika Vibhanga' says: 'If a bhikkhuni drinks alcohol or causes others to drink alcohol, she commits a downfall.' Causing others to drink alcohol constitutes a violation, but it can be named a downfall.
། འོད་ལྡན་རྩ་བར། གང་ཞིག་མྱོས་འདུ་ཤེས་པས་མྱོས་འཐུང་བ། །འཐུངས་ལ་མྱོས་ན་ཉེས་བྱས་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་ཀྱང་མྱོས་ན་ཉེས་བྱས་ནི་མཚོན་པ་སྟེ། འཐུངས་ན་མ་མྱོས་ཀྱང་ལྟུང་བ་རྫོགས་པར་འབྱུང་ངོ་། །མྱོས་འགྱུར་དེ་བསྐོལ་ན་ནི་མྱོས་འགྱུར་དེ་ཉིད་ལས་ཉམས་པ་ཡིན་ནོ། །ལུང་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། ཆང་ཟངས་གང་ཙམ་བསྐོལ་ནས་ཕྱེད་ཙམ་དུ་བྲི་བ་དྲི་ཡང་མི་བྲོ། རོ་ཡང་མི་བྲོ། རོ་དང་ཁ་དོག་ཀྱང་ཆང་མི་འདྲ་ན་འཐུང་དུ་རུང་ངོ་ཞེས་འགྲེལ་ཆུང་གི་སྨན་གཞིའི་སྐབས་ལས་བཤད་དོ། ། ༈ དངོས་གཞི་དོགས་གཅོད་སེལ་རིམ། གཉིས་པ་ནི། འབྲུའི་ 7-177b ཆང་གི་སྦང་མ་དང་། བཅོས་པའི་ཆང་གི་ཚིགས་མ་ཟ་བ་ལ་ནི་མྱོས་པར་འགྱུར་བ་དེའི་འཇུག་པ་ཡོད་དོ། །དེས་ན་གླུམ་དང་ཚིགས་མ་ཟོས་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཕབས་ཀྱི་ཆང་བུ་ནི་མྱོས་འགྱུར་ཕྱེད་ཉིད་དོ་སྟེ་ཟོས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །འདི་རྣམས་ལས་ཆང་དུ་མ་བྱས་ན་རྩ་བ་དང་སྡོང་བུ་དང་འདབ་མ་དང་མེ་ཏོག་དང་འབྲས་བུས་མྱོས་པར་འགྱུར་བ་རྣམས་ཀྱང་ཟ་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །མཛོད་འགྲེལ་ལས། གླ་གོར་ཞོ་ཤ་དང་ཁྲི་རྒོད་ལ་སོགས་པ་ཡང་མྱོས་པར་བྱེད་པ་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །འོད་ལྡན་ལས། དེ་དག་ནི་ཁ་ཟས་མི་འཕྲོད་པ་ཉིད་ཡིན་པས་བཀག་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །སྦྲང་རྒོད་དང་ཐང་འབྲུམ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །མྱོས་པར་འགྱུར་བའི་དྲི་དང་རོ་བྲོ་བའི་ཐུག་པ་དངོས་སུ་མྱོས་པར་མི་བྱེད་པ་རྣམས་ཀྱང་འཐུངས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །འོད་ལྡན་རྩ་བ་ལས། གང་ལ་མྱོས་འགྱུར་ཁུ་བའི་དྲི་རོ་ཡོད། །མྱོས་འགྱུར་ཁུ་བ་མིན་ཡང་བཏུང་མི་བྱ། །ཞེས་བཤད་དོ། །ཆང་གི་དྲི་རོ་མེད་ཅིང་མྱོས་འགྱུར་མེད་ན་མདོག་ཙམ་མྱོས་པར་འགྱུར་བ་དང་འདྲ་བ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ། ། ༈ ཆར་གཏོགས་ཉེས་བྱས་ལྟུང་མེད། གསུམ་པ་ནི། མཁུར་བར་བསྲེལ་བ་དང་ལུས་སྐུད་པ་ནི་སྦྱོར་བ་དང་འདྲའོ། །རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། བ་སྤུའི་བུ་ག་རྣམས་ལ་ཞུགས་པ་ནི་འདིར་སྐྱོན་ནོ་ཞེས་སོ། །བཤད་པས་བ་སྤུའི་བུ་གར་ཞུགས་པ་ནི་ལྟེ་བར་ཆུད་པའོ། །དགེ་སློང་ནད་པ་ལ་ཕན་པའི་ཕྱིར་ཆང་མཁུར་བར་བསྲེལ་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །མྱོས་པར་འགྱུར་བ་འཐུང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ དུས་མིན་གྲོང་དུ་འགྲོ་བའི་ལྟུང་བྱེད། བཅུ་པ་ལ། དུས་མིན་གྲོང་དུ་འགྲོ་བ། ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །སྨྲ་ཡུལ་ཁྱད་པར་དབྱེ་བ་བསྟན། །སྦྱོར་བའི་ཁྱད་པར་ལྟུང་མེད་དོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་འཆར་ཀས་ཕྱི་དྲོ་མ་ 7-178a སྨྲས་པར་གྲོང་དུ་ཕྱིན་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པའི་རྒྱུར་འགྱུར་བ་དང་། ཐ་དད་དུ་བྱེ་བར་འགྱུར་བ་སྟེ། གྲོང་པའི་ཆོས་དང་ལྡན་པའི་གནས་སུ་འགྲོ་བ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་དང་། སྲ་བརྐྱང་བཏིང་ན་ལྟུང་མེད་དུ་གསུངས་
【現代漢語翻譯】 在《光明根本經》中說：『如果因飲用令人陶醉之物而醉酒，飲用后醉酒即是犯戒。』雖然說醉酒是犯戒的象徵，但即使飲用后沒有醉酒，也算是完整的墮落。如果煮沸令人陶醉之物，那麼它就會失去令人陶醉的性質。根據經文和註釋，將一鍋酒煮沸至一半，即使氣味和味道都消失，如果味道和顏色與酒不同，也可以飲用。這在《小釋》的醫學章節中有所說明。 正文：疑難解答 第二點是：穀物酒的酒糟和調製酒的殘渣，都含有令人陶醉的成分。因此，如果食用酒糟和殘渣，就會犯墮罪。至於發酵后的酒渣，只含有一半的令人陶醉成分，食用則犯輕罪。如果不將這些東西製成酒，那麼根、莖、葉、花和果實等令人陶醉的部分，如果食用也會犯輕罪。《俱舍論釋》中說，像乳酪和葡萄等也具有令人陶醉的性質。《光明經》中說，這些食物不適宜食用，因此被禁止。野生蜂蜜和沙棘也是如此。如果湯的味道和氣味令人陶醉，但實際上並沒有令人陶醉，飲用也會犯輕罪。《光明根本經》中說：『如果含有令人陶醉的汁液的氣味和味道，即使不是令人陶醉的汁液，也不應飲用。』如果沒有酒的氣味和味道，也沒有令人陶醉的成分，只是顏色像令人陶醉之物，則沒有罪過。 屬於輕罪，沒有墮罪 第三點是：塗抹在臉頰上或用作身體的線，類似於性行為。在《自釋》中說：『進入毛孔是有問題的。』因此，進入毛孔類似於進入肚臍。如果比丘爲了治療疾病而將酒塗抹在臉頰上，則沒有墮罪。飲用令人陶醉之物會犯墮罪。 非時入村的墮罪 第十點：非時入村。確立了墮罪的類別，並闡述了說話對象的差異。行為的差異沒有墮罪。 第一點：故事起源於舍衛城，阿難陀在下午未說話時進入村莊，因此制定了墮罪。禁止的是成為貪慾之因，以及變得不同。前往具有村莊特徵的地方是必要的條件，如果鋪設堅硬的地面，則沒有墮罪。
【English Translation】 In the 'Root of Light' it is said: 'If one becomes intoxicated by drinking intoxicating substances, becoming intoxicated after drinking is an offense.' Although intoxication is a symbol of offense, even if one does not become intoxicated after drinking, it is still considered a complete downfall. If one boils an intoxicating substance, it will lose its intoxicating properties. According to scriptures and commentaries, if one boils a pot of alcohol down to half, even if the smell and taste disappear, if the taste and color are different from alcohol, it is permissible to drink. This is explained in the medical section of the 'Small Commentary'. Main Text: Resolving Doubts The second point is: the mash of grain alcohol and the residue of processed alcohol both contain intoxicating elements. Therefore, if one consumes the mash and residue, one commits a downfall. As for the fermented alcohol residue, it only contains half of the intoxicating elements, and consuming it is a minor offense. If these things are not made into alcohol, then the roots, stems, leaves, flowers, and fruits that are intoxicating, if consumed, are also minor offenses. The 'Commentary on the Treasury of Knowledge' says that things like cheese and grapes also have intoxicating properties. The 'Light Sutra' says that these foods are not suitable for consumption and are therefore prohibited. Wild honey and sea buckthorn are also the same. If the taste and smell of the soup are intoxicating, but it does not actually intoxicate, drinking it is also a minor offense. The 'Root of Light' says: 'If it contains the smell and taste of intoxicating juice, even if it is not intoxicating juice, one should not drink it.' If there is no smell and taste of alcohol, and there are no intoxicating elements, but the color is similar to intoxicating substances, there is no offense. Belongs to Minor Offenses, No Downfall The third point is: applying it to the cheeks or using it as a body thread is similar to sexual intercourse. In the 'Self-Commentary' it says: 'Entering the pores is problematic.' Therefore, entering the pores is similar to entering the navel. If a monk applies alcohol to his cheeks for the benefit of treating an illness, there is no downfall. Drinking intoxicating substances is a downfall. Downfall for Entering a Village at an Inopportune Time The tenth point: entering a village at an inopportune time. The categories of downfall are established, and the differences in the object of speech are explained. Differences in action do not constitute a downfall. The first point: The story originates in Shravasti, where Ananda entered the village in the afternoon without speaking, and therefore a downfall was established. What is prohibited is becoming a cause of desire and becoming different. Going to a place with village characteristics is a necessary condition, and if a hard surface is laid, there is no downfall.
པས་ཤེས་སོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་གི་གླིང་གི་ཉིན་ཕྱེད་ཡོལ་ནས་སྐྱ་རེངས་འཆར་བའི་བར་དེར་ཁྱིམ་པའི་གནས་སུ་འགྲོ་བ་དགེ་སློང་ལ་མ་སྨྲས་པར་ཕྱིན་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་བཞི་སྟེ། གང་དུ་འགྲོ་བའི་གནས་དང་། གང་ནས་འགྲོ་བའི་གནས་དང་། གང་གི་ཚེ་འགྲོ་བའི་དུས་དང་། གང་གིས་འགྲོ་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་བཞི་ལས། ཁྱིམ་པ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པའི་གནས་ཡིན་པ་སྟེ། གྲོང་དུ་ཞུགས་པ་ནའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཁང་པ་བརྩིག་ཙམ་ཡོད་པའི་གནས་ཀྱང་གྲོང་ཉིད་ཡིན་ནོ། །གྲོང་པའི་ཆོས་དང་ལྡན་པར་ལྷག་པར་སྤྱོད་པའི་གནས་དག་ལ་ནི་གྲོང་གི་སྒྲ་འཇུག་པར་འགྱུར་བས་ཞེས་སོ། །གནས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་དུ་གྲུབ་པ་དང་། སྤྱོད་ལམ་བཞི་ཤོང་བ་གཉིས་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །གཙུག་ལག་ཁང་དང་འབྲེལ་བ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། སྐབས་འདི་ཉིད་ཀྱི་ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་གྲོང་གི་ནང་ན་གཙུག་ལག་ཁང་མཆིས་སམ། སྐོར་བར་གྱུར་པ་དེ་ནས་མ་སྨྲས་པར་གྲོང་དུ་ཕྱིན་པར་གྱུར་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གནས་ཀྱི་ཆོས་བཞི་པོ་དེ་རྣམས་འོག་མ་གསུམ་ལ་ཡང་སྦྱར་རོ། །གཉིས་པ་གང་ནས་འགྲོ་བའི་གནས་ནི། སྨྲ་ཡུལ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་ཡོད་པ་སྟེ། དེ་ཡང་སྤྱིར་བཏང་ལ་བརྒྱད་ལས། དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་ 7-178b གནས་པ་དང་། ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་ཡིན་པ་དང་། ཐ་དད་པར་གནས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། མཚམས་གཞན་ན་གནས་པ་དང་། གནས་ནས་ཕྱུང་བ་དང་། གཞན་གྱི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པ་དག་ཀྱང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དམིགས་བསལ་ནི་དགེ་སློང་མེད་ན་མཚན་མི་མཐུན་པ་དགེ་སློང་མ་ལ་སོགས་པ་དང་། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དགེ་ཚུལ་ལ་ཡང་སྨྲ་བར་བྱ་སྟེ་གཞུང་དུ་ཤེས་པར་འགྱུར་རོ། །གསུམ་པ་གང་གི་ཚེ་འགྲོ་བའི་དུས་ནི། རང་གླིང་གི་ཉི་མ་ཕྱེད་ཡོལ་ནས་སྐྱ་རེངས་འཆར་བའི་བར་ཏེ། དུས་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ལའོ་ཞེས་པ་དང་། སྐབས་འདི་ཉིད་ཀྱི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། སྐྱ་རེངས་མ་ཤར་བ་དང་ཕྱེད་ཡོལ་བར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །བཞི་པ་གང་གིས་འགྲོ་བའི་རྟེན་ལ་གསུམ་སྟེ། སྨྲ་བའི་ཡུལ་ལ་མ་སྨྲས་པ་དང་། བརྟད་པའི་བརྟད་པ་མི་འགྲོག་གོ། མཆན། བྱ་བ་མ་ཕྱུང་བ་དང་། སྲ་བརྐྱང་མ་བཏིང་བ་སྟེ། དགེ་སློང་འཁོད་པ་ལ་མ་སྨྲས་པ་ལས་སོ། །གལ་ཏེ་བརྟད་པའི་བྱ་བ་མ་བྱུང་ནའོ་ཞེས་པ་དང་། མ་སྨྲས་པར་གྲོང་དུ་འགྲོ་བ་ལ་ཡང་ཉེས་པ་མེད་ལ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་མ་སྨྲས་པར་ཕྱི་དྲོའམ་མཚན་མོ་གྲོང་དུ་འགྲོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རྫུ་འཕྲུལ་ལས་གཞན་པས་གྲོང་དུ་འགྲོ་
【現代漢語翻譯】 通過以上方式可以理解。『ངོ་ཏི』（Ngo ti，音譯，指一種墮落行為）是指具備戒律的比丘，未經告知其他比丘，在自己寺院的下午到黎明之間，前往在家人的住所，這是一種根本墮落。其構成要素有四個方面：所去之處、從何處去、何時去、以及憑藉什麼去。 首先，關於所去之處，必須是具備條件的在家人的住所，如經文所說：『進入村莊』。『ཊཱི་ཀ་』（Tika，註釋）中說：『即使只有建造房屋的地基，也算是村莊。』特別是在符合村民習俗的地方，才可以使用『村莊』這個詞。住所的本質是已經建成，並且具備容納四種行為的能力，這與之前所說的一致。住所不能與寺廟相連，正如本段經文所引用的：『如果比丘在村莊里有寺廟嗎？如果繞過寺廟，未經告知就進入村莊，會怎麼樣？會犯下輕罪。』住所的這四個條件也適用於接下來的三個方面。 第二，關於從何處去，必須是具備告知條件的地方。一般來說，有八種情況：比丘住在具備六種條件的僧團中，住在邊界內，自然地居住，而不是分開居住，即住在其他邊界，被驅逐出境，以及與他人意見一致。特殊情況是，如果沒有比丘，則可以告知不符合條件的比丘尼等，或者未受具足戒的沙彌，這些都可以在經文中找到。 第三，關於何時去，必須是自己寺院的下午到黎明之間，即在不適當的時間。正如經文所說：『在黎明之前和下午之後。』 第四，關於憑藉什麼去，有三種情況：沒有告知可以告知的人，沒有停止不必要的行為，沒有收起坐具。即沒有告知在場的比丘。『如果未停止不必要的行為』，以及『未經告知就進入村莊，也沒有罪過』。 關於意樂的構成要素，有兩個方面：想，與之前相同；動機，是未經允許，在下午或晚上想要去村莊，並且這種想法持續不斷。行為是除了神通之外，通過其他方式進入村莊。
【English Translation】 It is understood through the above methods. 'ངོ་ཏི' (Ngo ti, transliteration, refers to a type of transgression) refers to a fully ordained monk who, without informing other monks, goes to the residence of a householder from afternoon to dawn in his own monastery, which is a fundamental transgression. There are four aspects to its composition: the place to go, the place from which to go, the time to go, and the means by which to go. First, regarding the place to go, it must be the residence of a householder that meets the conditions, as the scripture says: 'Entering the village.' The 'ཊཱི་ཀ་' (Tika, commentary) says: 'Even if there is only the foundation for building a house, it is considered a village.' Especially in places that conform to the customs of the villagers, the word 'village' can be used. The essence of the residence is that it is already built and has the capacity to accommodate four types of behavior, which is consistent with what was said earlier. The residence must not be connected to a temple, as quoted in this passage: 'If there is a temple in the village for the monk? If he goes to the village without informing after bypassing the temple, what will happen? He will commit a minor offense.' These four conditions of the residence also apply to the next three aspects. Second, regarding the place from which to go, it must be a place where it is possible to inform. Generally speaking, there are eight situations: a monk lives in a Sangha that meets six conditions, lives within the boundary, lives naturally, and does not live separately, that is, lives in other boundaries, is deported, and agrees with others. A special case is that if there is no monk, then it is possible to inform a bhikkhuni who does not meet the conditions, etc., or a novice who has not received full ordination, which can be found in the scriptures. Third, regarding the time to go, it must be between afternoon and dawn in one's own monastery, that is, at an inappropriate time. As the scripture says: 'Before dawn and after noon.' Fourth, regarding the means by which to go, there are three situations: not informing those who can be informed, not stopping unnecessary actions, and not putting away the seat. That is, not informing the monks present. 'If unnecessary actions are not stopped,' and 'There is no fault in going to the village without informing.' Regarding the components of mental intention, there are two aspects: perception, which is the same as before; motivation, which is wanting to go to the village in the afternoon or evening without permission, and this thought is continuous. The action is entering the village by means other than magical powers.
བར་བྱེད་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་གྲོང་གི་ཉེ་འཁོར་ལ་སོགས་པར་ཕྱིན་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བསྐོར་བ་དང་བཅས་པའི་གྲོང་ལ་ནི་སྒོ་གཏན་གྱི་བར་དུ་ཞུགས་ན་ལྟུང་བ་རྫོགས་པར་རིག་པར་བྱའོ། །མ་བསྐོར་བ་ལ་ནི་བསྐོར་བའི་མཐའི་འདོམ་གང་ལ་སོགས་པར་ཞེས་བཤད་དོ། ། གཉིས་པ་ལ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་བ་དེ་ཡི་ན་སྨད་དོ། ། དང་པོ་ནི། འདི་ལ་འདུ་ཤེས་ 7-179a གཙོའོ། །ཡུལ་གང་ལ་ལ་ན་དུས་མ་ཡིན་པ་ཉི་མ་ཕྱེད་ཡོལ་ནས་སྐྱ་རེངས་མ་ཤར་བའི་བར་ཉིད་ལའོ། །དགེ་སློང་གང་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། དགེ་སློང་འཁོད་པ་ལ་མ་སྨྲས་པ་ལའོ། །གང་བྱས་ན་འདིར་འགྱུར་ཞེ་ན། དུས་མིན་པར་དགེ་སློང་གྲོང་དུ་ཞུགས་ནའོ། །དུས་མ་ཡིན་པར་གྲོང་དུ་ཞུགས་ན་ཐམས་ཅད་དུ་ལྟུང་བར་འགྱུར་རམ་ཞེ་ན། གལ་ཏེ་ཆོམ་རྐུན་ལ་སོགས་པའི་གནོད་པས་བརྟད་པ་སྟེ་རིངས་པའི་བྱ་བ་མ་བྱུང་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། གྲོང་དང་ཁྱིམ་གང་སྨྲས་པ་དེ་ལས་གཞན་མ་སྨྲས་པའི་གྲོང་དང་ཁྱིམ་དུ་རྒྱུ་བ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། ། ༈ སྨྲ་ཡུལ་ཁྱད་པར་དབྱེ་བ་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་འཁོད་པ་ལ་སྨྲས་ཏེ་འགྲོ་བར་བྱ་བ་འདི་ལ་སྨྲ་བའི་ཡུལ་དགེ་སློང་མེད་ན་དགེ་སློང་མ་ཡང་དགེ་སློང་དེ་དང་འདྲའོ། །དེ་ཡང་མེད་ན་དགེ་ཚུལ་ཡང་དེ་དང་འདྲ་སྟེ་དགེ་ཚུལ་ལ་སྨྲ་བར་བྱ་བའོ། །དགེ་ཚུལ་དེ་ཡང་མེད་ན་དགེ་སློབ་མའོ། །དགེ་སློབ་མ་དེ་ཡང་མེད་ན་དགེ་ཚུལ་མ་ཡང་དགེ་སློང་དེ་དང་འདྲ་སྟེ་དགེ་ཚུལ་མ་ལ་སྨྲས་ཏེ་སོང་ཡང་ཉེས་པ་མེད་ལ། དེ་ལ་མ་སྨྲས་པར་དགེ་སློང་གྲོང་དུ་འགྲོ་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པའོ། །གླེན་ལྐུགས་དང་ཀླ་ཀློ་ལ་སོགས་པ་བརྡ་མི་འཕྲད་པ་ནི་སྨྲ་བར་བྱ་བའི་ཡུལ་དུ་མེད་པ་ཉིད་ཡིན་པས། སྨྲ་བའི་ཡུལ་གཞན་ཡོད་ན་བརྡ་མི་འཕྲོད་པ་ལ་སྨྲས་ཀྱང་གྲོང་དུ་འགྲོ་ན་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་ལ། སྨྲ་བའི་ཡུལ་གཞན་མེད་ན་བརྡ་མི་འཕྲོད་པ་ལ་མ་སྨྲས་པར་གྲོང་དུ་འཇུག་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །དགེ་སློང་གྲོང་དུ་འགྲོ་བ་སྨྲ་བ་ན་དགེ་སློང་ཕ་རོལ་པོ་ནམ་མཁའ་ལ་གནས་པ་ལ་སོགས་པ་མཚམས་གཞན་ན་གནས་པ་དང་། གནས་ནས་ཕྱུང་བ་དང་། ལྟ་བ་གཞན་གྱི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པ་ཐ་དད་པར་གནས་པ་དག་ཀྱང་མེད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ། བརྡ་མི་འཕྲོད་ 7-179b པ་ལ་ཇི་སྐད་བཤད་པ་བཞིན་སྦྱར་ནའོ། །སྨྲ་ཡུལ་མེད་ན་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་མ་སྨྲས་པར་ཕྱི་དྲོ་གྲོང་དུ་ཕྱིན་ཀྱང་ནོངས་པར་མི་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཡོད་དེ། འདི་ལྟར་དགེ་སློང་དེ་ནི་དགེ་སློང་མེད་པའི་གནས་ན་འདུག་པའོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དགེ་སློང་མེད་པ་ནི་མཚོན་པ་སྟེ། སྨྲ་ཡུལ་དུ་འོས་པ་དགེ་ཚུལ་ལ་སོགས་པ་གང་ཡང་མེད་ནའོ། །སོ་ཐར་འགྲེལ་པ་ཚིག་གི་རྗེད
【現代漢語翻譯】 阻礙之處。最終到達的地方是村莊附近等地。《 टीका 》中說：『如果進入被包圍的村莊，直到關門的地方，要知道犯了完整的墮罪。對於未被包圍的村莊，則說是到達包圍邊緣的一尋等處。』 第二部分包括：宣說根本墮罪；以及墮罪的輕重。 第一部分是：對此，意念是主要的。時間是指從太陽過午到黎明前的非時段。如果比丘犯了墮罪，是指對比丘居住的地方沒有告知。如果做了什麼會犯墮罪呢？如果在非時段進入村莊。如果在非時段進入村莊，是否都會犯墮罪呢？如果受到盜賊等危害的威脅，或者發生了緊急情況，就不會犯墮罪。 第二部分是：對於已經告知的村莊和房屋之外，如果前往未告知的其他村莊和房屋，則會犯輕罪。 區分告知對象的差別： 第二部分是：對比丘居住的地方告知后才能離開，如果這裡沒有可以告知的比丘，那麼比丘尼也和比丘一樣。如果比丘尼也沒有，那麼沙彌也和比丘一樣，應該告知沙彌。如果沙彌也沒有，那麼式叉摩尼。如果式叉摩尼也沒有，那麼沙彌尼也和比丘一樣，告知沙彌尼后離開也沒有罪過。如果沒有告知就進入村莊，就會產生墮罪。對於聾啞人和野蠻人等無法溝通的人，他們不是可以告知的對象。如果還有其他可以告知的對象，即使告知了無法溝通的人就進入村莊，也會產生墮罪。如果沒有其他可以告知的對象，沒有告知無法溝通的人就進入村莊，就沒有墮罪。比丘進入村莊時，如果其他比丘在空中等其他地方，或者被驅逐，或者與持其他見解的人在一起，也如同沒有一樣，可以像前面所說的無法溝通的人一樣處理。如果沒有可以告知的對象，就沒有墮罪。《律經》中說：『比丘沒有告知就在下午進入村莊，會有過失嗎？』『有，如果這位比丘住在沒有比丘的地方。』這裡沒有比丘是指沒有可以告知的沙彌等對象。》《別解脫經釋》的詞句結束。
【English Translation】 The obstructing factors. The ultimate destination is the vicinity of villages, etc. The 《 टीका 》 states: 'If one enters a surrounded village, up to the point of the gate being closed, know that a complete downfall has been committed. For an un-surrounded village, it is said to be up to a fathom's length from the edge of the surrounding area.' The second part includes: stating the fundamental downfall; and the severity of the downfall. The first part is: Here, the intention is primary. The time refers to the non-time period from after noon until before dawn. If a Bhikshu commits a downfall, it is for not informing the place where the Bhikshu resides. If one does something, what will cause a downfall here? If one enters a village at a non-time. If one enters a village at a non-time, will one always commit a downfall? If one is threatened by harm from thieves, etc., or if an urgent matter arises, one will not commit a downfall. The second part is: Apart from the village and house that have been informed, if one goes to other villages and houses that have not been informed, one will commit a minor offense. Distinguishing the differences in the objects of informing: The second part is: After informing the place where the Bhikshu resides, one can leave. If there is no Bhikshu to inform here, then a Bhikshuni is the same as a Bhikshu. If there is no Bhikshuni, then a Shramanera is the same, and one should inform the Shramanera. If there is no Shramanera, then a Shikshamana. If there is no Shikshamana, then a Shramanerika is the same as a Bhikshu, and there is no fault in informing the Shramanerika before leaving. If one enters the village without informing, one will generate a downfall. For deaf-mutes and barbarians, etc., who cannot communicate, they are not objects to be informed. If there are other objects to be informed, even if one informs those who cannot communicate and enters the village, one will generate a downfall. If there are no other objects to be informed, there is no downfall in entering the village without informing those who cannot communicate. When a Bhikshu enters a village, if other Bhikshus are in the sky or other places, or have been expelled, or are with those who hold other views, they are also considered as not being there, and can be treated in the same way as the aforementioned non-communicating people. If there is no object to inform, there is no downfall. The 《Vinaya Sutra》 states: 'If a Bhikshu enters a village in the afternoon without informing, will there be a fault?' 'Yes, if that Bhikshu is staying in a place where there is no Bhikshu.' Here, the absence of a Bhikshu implies the absence of any object to inform, such as a Shramanera, etc. The words of the 《Explanation of the Pratimoksha》 end.
་བྱང་བམ་དྲུག་མ་ལས། དགེ་བསྙེན་ཡོད་ན་དེ་ལ་ཡང་སྨྲ་བར་བཤད་ཅིང་། ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་ཁྱིམ་པ་ལ་གོ་བར་བགྱིས་ཏེ་ཡོད་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་པས། དགེ་བསྙེན་ལ་སྨྲས་ཏེ་སོང་ན་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པར་རིགས་སོ། ། ༈ སྦྱོར་བའི་ཁྱད་པར་ལྟུང་མེད། གསུམ་པ་ནི། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་གྲོང་དུ་འཇུག་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །འདིར་སྨྲས་པ། དགེ་བ་དང་ལྡན་རྣམས་ཀྱི་སྙིང་རྗེའི་ཉམས། །འཚེ་བར་བྱེད་པ་ལ་ཡང་བྱམས་པ་རྒྱས། །མི་སྲུན་གྱུར་པ་ལ་ཡང་འདབ་བཞིན་འདུད། །ཕྲག་དོག་ཚ་གདུང་ལ་ཡང་བསིལ་བ་སྦྱིན། །དེ་ལྟའི་ཐུགས་རྗེའི་གཏེར་ཐོབ་བླ་མ་ནི། །ཕྲིན་ལས་དབང་ཕྱུག་བདག་གི་ཡོངས་འཛིན་ཏེ། །སྐྱབས་གནས་མཆོག་འདིའི་བྱིན་རླབས་སྨིན་པ་ལས། །དད་ཅན་སྙིང་ལ་འདུལ་བའི་བླང་དོར་གསལ། །དུས་མ་ཡིན་པར་འགྲོ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པའི་སྡེ་ཚན་དགུ་པ། བཅུ་ཚན་དགུ་པའི་ ༈ གྲོང་རྒྱུའི་ལྟུང་བྱེད། དང་པོ་ནི། གྲོང་རྒྱུ། ལུང་ལས་བཤད་པའི་གོ་རིམ་གྱིས་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། འདི་ལ་གཉིས། སྔ་དྲོ་གྲོང་དུ་རྒྱུ་བ་དང་། དུས་མ་ཡིན་པའི་གྲོང་རྒྱུའོ། ། ༈ སྔ་དྲོ་གྲོང་དུ་རྒྱུ་བ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་ཉེ་དགས་སྔ་དྲོ་གྲོང་གཞན་དུ་བརྒྱུས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་རིས་ཀྱི་འཚོ་བ་ལ་གནོད་པའོ། ། 7-180a ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་རང་གི་གླིང་གི་སྔ་དྲོའི་དུས་སུ་རང་གི་ཚིག་གིས་དགེ་འདུན་ཟས་ལ་སྤྱན་དྲངས་པའི་ཚེ་ཟས་བྲིམ་པ་ཡོལ་བར་མ་བྱེད་ཅིག །ཅེས་མ་བསྒོ་བར་ཁྱིམ་གསུམ་པའམ་བཞི་པ་ལ་སོགས་པར་རྒྱུ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་དུ་རྒྱུ་བའི་གནས་དང་། གང་གི་ཚེ་རྒྱུ་བའི་དུས་དང་། གང་གིས་རྒྱུ་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ། སྔར་བཤད་མ་ཐག་པའི་གནས་ཐུན་མོང་བ་བཞིའི་སྟེང་དུ་ཁྱིམ་གསུམ་ཡན་ཆད་ཡིན་པ་སྟེ། གསུམ་པ་ལ་སོགས་པར་རྒྱུ་བ་ཡང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། དུས་སྔ་དྲོ་ཡིན་པ་དང་། རང་གི་ཚིག་གིས་དགེ་འདུན་ཟས་ལ་སྤྱན་དྲངས་པའི་དུས་ཡིན་པ་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། སྔ་དྲོ་དང་ཕྱི་དྲོ་དག་རྒྱུ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། སྔ་དྲོ་དང་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། དེའི་ཚིག་གིས་དགེ་འདུན་སྤྱན་དྲངས་པ་ན་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དེའི་ངོར་མགྲོན་དུ་བོས་པ་མ་ཡིན་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཉིས་པ་སྦྱིན་བདག་ལ་མ་བསྒོ་བ་སྟེ། སྦྱིན་བདག་ལ་ཁོ་བོ་མ་འོངས་པའི་དབང་གིས་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །སྦྱིན་བདག་ལ་བསྒོས་ན་ནི་སྔ་དྲོ་རྒྱུ་ཡང་ལྟུང་བ་མེད་དེ། དགག་བྱ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་དང་མི
【現代漢語翻譯】 《六事苾芻學處》中說，如果在家居士在，也可以對他說。請求中說：『比丘讓在家人知道後會怎麼樣？』佛說：『犯了惡作罪。』因此，對比丘說后離開，理應會產生惡作罪。 殊勝的加行則無墮罪。 第三，進入神通之城則無墮罪。此處說：『具善者之慈悲心，對作害者亦增慈愛；對不馴服者亦如蓮花般敬禮；對嫉妒熾燃者亦施清涼。』如是獲得大悲寶藏之上師，乃事業自在之吾之依怙，依此殊勝怙主之加持成熟，信徒心中調伏之取捨分明。非時遊行乃墮罪之因。 單獨墮罪之第九組。 第九組 遊行村落之墮罪。 第一，遊行村落。應按經中所說之順序講述，此有二：早晨遊行村落與非時遊行村落。 早晨遊行村落。 第一，事由是勝樂城中，具戒比丘于早晨前往他村而安立墮罪。應遮止的是損害自宗之生計。 真實義是具戒比丘在自己寺院的早晨，以自己的語言迎請僧眾應供時，不要不告知施主，就前往三家或四家等處遊行，由此產生的墮罪是真實的。支分有四，其中根本支分有三：遊行之處、遊行之時、遊行之所依。第一，在之前所說的四種共同之處上，再加上三家以上，因為佛說『遊行於三家等處』。第二有二：時間是早晨，以及用自己的語言迎請僧眾應供之時。律藏中說：『早晨和下午遊行則犯墮罪』，說了『早晨』，以及『以其語言迎請僧眾時』，律藏中說：『若非為其所請，則無墮罪』。第二是不告知施主，因為佛說『不告知施主，我因未來之故』。如果告知施主，那麼即使早晨遊行也沒有墮罪，因為沒有應遮止的。中斷的因緣和人。
【English Translation】 It is said in the Vinaya that if there is a Upasaka (在家居士, a male lay practitioner, Upāsaka, literally 'attendant'), one can also speak to him. In the request, it says: 'What happens if a Bhikshu (比丘, a Buddhist monk, Bhikṣu, literally 'beggar') makes a householder understand?' The Buddha said: 'He commits a Dukkrata (惡作罪, a minor offense, Duḥkṛta, literally 'badly done').' Therefore, if one speaks to a Bhikshu and then leaves, it is reasonable to incur a Dukkrata. A special application has no downfall. Third, there is no downfall in entering the city of magical powers. Here it is said: 'The compassion of those who possess virtue, increases love even for those who harm; they bow like lotuses even to the unruly; they bestow coolness even on those burning with jealousy.' Such a Lama (喇嘛, a Tibetan Buddhist teacher, Lama, literally 'teacher') who has obtained the treasure of great compassion, is the master of activities, my Yongs-dzin (依怙, spiritual friend, yongs 'dzin, literally 'holding completely'); from the ripening of the blessings of this supreme refuge, the acceptance and rejection of discipline are clear in the hearts of the faithful. Going at the wrong time is a cause of downfall. The ninth section of downfalls alone. Ninth set Downfalls of wandering in villages. First, wandering in villages. It should be spoken in the order explained in the scriptures, and there are two types: wandering in villages in the morning and wandering in villages at the wrong time. Wandering in villages in the morning. First, the basis is that in Nyen-yod (勝樂城, a city, Śrāvastī), a Bhikshu with vows incurred a downfall for wandering to another village in the morning. What should be prevented is harming the livelihood of one's own lineage. The actual meaning is that a Bhikshu with vows, in the morning time of his own monastery, when inviting the Sangha (僧伽, Buddhist community, Saṃgha, literally 'assembly') for food with his own words, should not go to three or four houses, etc., without informing the alms-giver, and the downfall arising from this is the actual one. There are four branches, of which the root branch has three: the place where one wanders, the time when one wanders, and the basis on which one wanders. First, on top of the four common places mentioned earlier, it must be three or more houses, because the Buddha said, 'Wandering to three houses, etc.' Second, there are two: the time is morning, and the time when one invites the Sangha for food with one's own words. The Vinaya says: 'Wandering in the morning and afternoon incurs a downfall,' and it says 'morning,' and 'when inviting the Sangha with his words,' and the Vinaya says: 'If one is not invited for their sake, there is no downfall.' Second, not informing the alms-giver, because the Buddha said, 'Not informing the alms-giver, because of the future.' If one informs the alms-giver, then even wandering in the morning has no downfall, because there is nothing to be prevented. The causes and people of interruption.
་ལྡན་པ་སྟེ། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སྦྱོང་གི་ཚུལ་དང་སྲོག་ལ་སོགས་པའི་བར་ཆད་ཀྱི་དབང་གིས་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བ་སྟེ་གོས་འཆད་པའི་སྐབས་སུ་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་ཁྱིམ་གསུམ་ 7-180b ཡན་ཆད་འགྲོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ཁྱིམ་གསུམ་ཡན་ཆད་དུ་འགྲོ་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ཉེ་འཁོར་ལས་འདས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ལྟུང་བ་འབྱིན་པ་པོ་དགེ་སློང་དེའི་ཚིག་གིས་སམ། དེའི་ངོར་དགེ་འདུན་ཟས་དང་བཅས་པའི་ཁྱིམ་དུ་སྤྱན་དྲངས་པ་ན། དགེ་སློང་དེ་གུང་དུ་འགྲོ་ན་དགེ་སློང་དེས་སྦྱིན་བདག་ལ་ཁོ་བོ་ཡང་མ་འོངས་པའི་དབང་གིས་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་ཟས་བྲིམ་པ་དུས་ལས་ཡོལ་བར་མ་བྱ་ཞིག་ཅེས་བསྒོ་བར་བྱའོ། །དེ་སྐད་མ་བསྒོ་བར་ཁྱིམ་གསུམ་པ་དང་བཞི་ལྔ་ལ་སོགས་པར་རྒྱུ་བ་ལ་ཡང་ཁྱིམ་རེ་རེར་སོང་བ་ལ་ནི་ལྟུང་བྱེད་རེའོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཁྱིམ་གཉིས་ཡན་ཆད་དུ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །ཁྱིམ་གསུམ་པ་ལ་སོགས་པར་ཡང་། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སྦྱོང་གི་ཚུལ་དང་བར་ཆད་ཀྱི་དབང་གི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། ། ༈ དུས་མ་ཡིན་པའི་གྲོང་རྒྱུ། གཉིས་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་ཉེ་དགས་ཕྱི་དྲོར་བརྒྱུས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པའི་རྒྱུར་འགྱུར་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་གླིང་གི་ཉི་མ་ཕྱེད་ཡོལ་ནས་སྐྱ་རེངས་མ་ཤར་བའི་བར་དེར་ཁྱིམ་བཞི་པའམ་ལྔ་པ་ལ་སོགས་པར་རྒྱུ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་དུ་རྒྱུ་བའི་གནས་དང་། གང་གི་ཚེ་རྒྱུ་བའི་དུས་སོ། །དང་པོ་ལ་ལྔ་སྟེ། སྔར་བཤད་པའི་གནས་ཐུན་མོང་བ་བཞི་པོའི་སྟེང་དུ་ཁྱིམ་བཞི་ཡན་ཆད་ཡིན་པ་སྟེ། ཁྱིམ་བཞི་པ་ལ་སོགས་པར་འགྲོ་བ་ལའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། རང་གླིང་གི་ཉི་མ་ཕྱེད་ནས་སྐྱ་རེངས་མ་ཤར་བ་སྟེ་དུས་མ་ཡིན་པར་ཞེས་སོ། །བསམ་སྦྱོར་ 7-181a མཐར་ཐུག་རྣམས་སྔར་དང་འདྲ་བ་ལས་སྔར་ཁྱིམ་གསུམ་ཡན་ཆད་ཅེས་པར། འདིར་ཁྱིམ་བཞི་ཡན་ཆད་ཅེས་སྦྱར་བ་ཁྱད་པར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། དུས་མ་ཡིན་པར་ཞེས་པ་ནི་ཕྱི་དྲོར་རྒྱུ་བའམ་མཚན་མོར་རྒྱུ་བའོ། །དེས་ན་གྲོང་དུ་འགྲོ་ན་དགེ་སློང་འཁོད་པ་ལ་སྨྲས་ཀྱང་ཁྱིམ་བཞི་པ་ལ་སོགས་ལྔ་དྲུག་སོགས་པར་འགྲོ་བས་ཁྱིམ་རེ་རེར་སོང་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་རེ་རེའོ། །ཁྱིམ་གསུམ་མན་ཆད་དུ་སོང་བ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་འགྲེལ་ཆུང་ལས་སོ། །ལུང་ལས་སྔ་དྲོར་རྒྱུ་བ་སྔོན་ལ་གསུངས་པས་ཁོ་བོས་ཀྱང་དེ་ལྟར་བཀོད་མོད། མདོ་རྩ་བ་འདིར་དུས་མ་ཡིན་པར་སྔོན་ལ་བ
【現代漢語翻譯】 持有者說，在他們自己的釋論和 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)中，由於比丘的戒律和生命的障礙等原因，沒有墮落。關於意樂的支分，有二：認知是不迷惑于所依，如先前在解釋衣服時所說。動機是想要隨意前往三家或更多人家中，且不間斷。行為是開始前往三家或更多人家中。究竟是超越了附近的地方。 第二種情況是：如果一位比丘被邀請到一家，由該比丘的言語或爲了該比丘的緣故，僧團連同食物一起被邀請到施主家。如果該比丘要去化緣，該比丘應告誡施主：『請不要因為我未來（要來），而讓比丘們分發食物的時間過了。』如果沒有這樣告誡，而前往第三家、第四家、第五家等，每去一家都會犯一個墮罪。在《小釋》中說：『前往兩家或以下沒有罪過。』即使是前往第三家等，《 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)》中也說：『由於比丘的戒律和障礙的原因，沒有墮落。』 非時入村落 關於第二種，有總義和詞義。 關於第一種，起因是 Nyeda（人名） 在下午遊蕩，因此制定了墮罪。所要遮止的是成為貪著之因。定義是：一位持戒的比丘，在自己地區的太陽過午後到黎明前，前往第四家或第五家等，由此產生的根本墮罪。支分有四，其中所依的支分有二：所遊蕩之處和所遊蕩之時。關於第一種，有五：在先前所說的四種共同之處的基礎上，加上是四家以上，因為經中說：『前往第四家等。』第二種是：自己地區的太陽過午後到黎明前，即『非時』。意樂、行為、究竟等與先前相同，不同之處在於先前說的是三家以上，而這裡是四家以上。 第二種是：『非時』是指下午遊蕩或晚上游蕩。因此，如果去村落，即使是對安住的比丘說，因為前往第四家等五六家等，每去一家都會犯一個墮罪。前往三家以下沒有罪過，如《小釋》中所說。經中先前說了早上游蕩，所以我也是這樣安排的，但這部根本經中先說了『非時』。
【English Translation】 The holder said that in their own commentary and ṭīkā (टीका，ṭīkā，Sanskrit, commentary), there is no downfall due to the discipline of a monk and obstacles to life, etc. Regarding the limbs of intention, there are two: cognition is not being confused about the basis, as previously explained when explaining clothes. The motivation is the desire to go to three or more houses at will, without interruption. The action is starting to go to three or more houses. The ultimate is going beyond the nearby places. The second case is: if a monk is invited to a house, either by the words of that monk or for the sake of that monk, the Sangha together with food is invited to the patron's house. If that monk is going to alms, that monk should advise the patron: 'Please do not, because of my future (arrival), let the time for the monks to distribute food pass.' If he does not advise in this way, and goes to the third, fourth, fifth house, etc., going to each house will incur a downfall. In the 'Small Commentary' it says: 'There is no fault in going to two houses or less.' Even when going to the third house, etc., the ṭīkā (टीका，ṭīkā，Sanskrit, commentary) says: 'There is no downfall due to the discipline of a monk and obstacles.' Entering a village at an improper time Regarding the second, there is a general meaning and a literal meaning. Regarding the first, the cause is Nyeda (name) wandering in the afternoon, therefore a downfall was established. What is to be prevented is becoming a cause of attachment. The definition is: a monk who holds vows, from noon in his own region until before dawn, going to the fourth or fifth house, etc., the fundamental downfall resulting from this. There are four limbs, of which the limbs of the basis are two: the place where one wanders and the time when one wanders. Regarding the first, there are five: on the basis of the four common places mentioned earlier, plus it being four houses or more, because the sutra says: 'Going to the fourth house, etc.' The second is: from noon in one's own region until before dawn, which is 'improper time.' Intention, action, ultimate, etc. are the same as before, the difference being that previously it was said three houses or more, while here it is four houses or more. The second is: 'improper time' refers to wandering in the afternoon or wandering at night. Therefore, if going to a village, even if speaking to a monk who is dwelling, because one goes to the fourth house, etc., five or six houses, etc., going to each house will incur a downfall. There is no fault in going to three houses or less, as stated in the 'Small Commentary'. The sutra previously mentioned wandering in the morning, so I have arranged it in this way as well, but this root sutra previously mentioned 'improper time'.
སྟན་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་དུས་མ་ཡིན་པར་གྲོང་དུ་འགྲོ་བ་དང་། དུས་མ་ཡིན་པར་གྲོང་རྒྱུ་བ་གཉིས་རིགས་མཐུན་ལྷན་ཅིག་ཏུ་བསྟན་ན་རྟོགས་པར་སླ་བའི་ཕྱིར་རོ། །སྐབས་འདིར་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། སྔ་དྲོ་དང་ཕྱི་དྲོ་ཁྱིམ་དག་ཏུ་རྒྱུ་ཞིང་ཞེས་ལུང་ལས་གཅིག་ཅར་གསུངས་པས་སྔ་དྲོ་དང་ཕྱི་དྲོ་གཉིས་ཀ་ཁྱིམ་རྒྱུར་སོང་ན་དངོས་གཞི་གཅིག་ཏུ་འགྱུར་གྱི། སྔ་དྲོའམ་ཡང་ན་ཕྱི་དྲོར་ཁྱིམ་རྒྱུར་སོང་བ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འོན་ཀྱང་དེའི་རྗེས་སུ་མི་འབྲང་སྟེ། ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཟས་དང་བཅས་པའི་ཁྱིམ་དུ་མགྲོན་དུ་བོས་ན་ཟས་སྔ་མ་ལ་ཁྱིམ་གཉིས་སུ་སོང་ལ་ཆེད་དུ་བསམས་ཏེ་ཁྱིམ་གསུམ་པར་འགྲོ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཟས་ཕྱི་མ་ལ་ཁྱིམ་གསུམ་དུ་སོང་ལ་ཆེད་དུ་བསམས་ཏེ་ཁྱིམ་བཞི་པར་འགྲོ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་བས། མདོ་རྩ་འགྲེལ་ལས། སྔ་དྲོ་དང་ཕྱི་དྲོ་གང་རུང་རེ་རེར་གྲོང་དུ་རྒྱུ་ན་ཡང་ལྟུང་བྱེད་དུ་གསུངས་པ་འདིའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བར་བྱའོ། །གྲོང་རྒྱུ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་དུ་ནུབ་མོར་འགྲོ་བའི་ལྟུང་བྱེད། གཉིས་པ་ལ། རྒྱལ་པོའི་ཕོ་ 7-181b བྲང་དུ་ནུབ་མོ་འགྲོ་བ། ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་འཆར་ཀས་རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་དུ་ནུབ་མོར་འགྲོ་བ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་དུ་འགྲོ་བ་ལ་ཉེས་དམིགས་བཅུ་གསུངས་ཀྱང་། གཙོ་བོར་ནི་ཆགས་པའི་རྒྱུར་འགྱུར་བ་དང་སྐུར་པའི་ཚིག་འབྱུང་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་གི་གླིང་གི་ནུབ་ཕྱོགས་ཀྱི་འོད་དམར་པོ་འདས་ནས་སྐྱ་རེངས་ཐ་མ་མ་ཤར་གྱི་བར་དུ་བཙུན་མོའི་འཁོར་རམ། རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་གི་གནས་སུ་འགྲོ་ན་བསྐོར་བ་མེད་ན་ཕྱི་རོལ་གྱི་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་གི་ཁོངས་སུ་ཕྱིན་པ་དང་། བསྐོར་བ་ཡོད་ན་ནང་གི་སྒོ་མ་བཙུགས་ལ། ཕྱི་སྐོར་གྱི་སྒོ་བཙུགས་ཤིང་བཅད་ན་གཏན་པའི་གནས་འདས་པ་དང་། སྒོ་མ་བཅད་ན་གཏན་པའི་གནས་དེའི་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་འདས་པ་དང་། ནང་གི་སྒོ་བཙུགས་ཤིང་བཅད་ན་དེ་ཉིད་ཀྱི་གནས་སུ་ཕྱིན་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་དུ་འགྲོ་བའི་གནས་དང་། གང་གི་ཚེ་འགྲོ་བའི་དུས་དང་། གང་གིས་འགྲོ་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ནི། སྔར་བཤད་པའི་གནས་ཐུན་མོང་བ་བཞི་པ་ལ་ཁྱིམ་པ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པའི་གནས་ཡིན་པའི་ཤུལ་དུ་རྒྱལ་པོ་མི་ཡིན་པས་ཁྱད་པར་དུ་བྱས་པའི་བཙུན་མོའི་འཁོར་རམ་རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་ཡིན་པ་སྟེ། བསྡུས་པ་ལས། རྒྱལ་པོ་ཆེན་པོ་བཞི་པོ་རྣམས་དང་། ན
【現代漢語翻譯】 去聚落的原因是，不合時宜地進入村莊，以及不合時宜地在村莊遊蕩。將兩者相似之處一同闡述，是爲了更容易理解。在此，于《分別解脫經》的註釋中說：『早晨和下午在各家遊蕩』，經文中一次性地說了，如果早晨和下午都去各家遊蕩，就變成了一個主要行為。如果在早晨或下午去各家遊蕩，則應視為輕罪。』然而，不應遵循其後所說，因為《律藏·比丘尼分別解脫經》中說：『如果被邀請到有食物的家中，在第一頓飯時去了兩家，如果特意想去第三家，則犯墮罪。在第二頓飯時去了三家，如果特意想去第四家，則犯墮罪。』這與此相矛盾。因此，應遵循《根本律》及其註釋中所說：『早晨和下午無論何時去村莊遊蕩，都犯墮罪。』這是遊蕩村莊的墮罪。 第二，關於晚上進入王宮的墮罪。 關於晚上進入王宮，分為：墮罪的安立方式和應學之處的闡述。 首先，緣起是，在舍衛城，因為阿難陀晚上進入王宮，佛陀制定了墮罪。所應禁止的是，《律藏·分別解脫經》中說了進入王宮的十三個過患，但主要的是成為貪慾之因和出現誹謗之語。定義是，具戒的比丘，在自己寺院的西邊紅光消失後，到黎明前的這段時間裡，如果進入妃嬪的住所或王宮，如果沒有繞行，則進入外圍一箭之地的範圍內；如果繞行，則內門未關，外門的門已關上並阻擋，則超過了限定的區域；如果門未關上，則超過了限定區域一箭之地；如果內門已關上並阻擋，則進入了那個地方，這就是實際的墮罪。分支有四，其中基礎的分支有三：去往何處的地點、何時去的時間和依靠什麼去的所依。第一，之前所說的四個共同地點中，第四個是具足條件的在家人的住所，這裡因為國王是人而特別指出了妃嬪的住所或王宮。如《攝頌》中所說：『四大天王和……』
【English Translation】 The reason for going to settlements is going to villages at inappropriate times and wandering in villages at inappropriate times. Explaining the similarities of both together is for easier understanding. Here, in the commentary of the 'Pratimoksha Sutra', it says: 'Wandering in houses in the morning and afternoon,' the sutra says it all at once, if one goes to wander in houses both in the morning and afternoon, it becomes one main action. If one goes to wander in houses in the morning or afternoon, it should be regarded as a minor offense.' However, one should not follow what is said after that, because the 'Vinaya-bhikshuni-pratimoksha' says: 'If invited to a house with food, if one goes to two houses for the first meal, if one intentionally wants to go to the third house, one commits a downfall. If one goes to three houses for the second meal, if one intentionally wants to go to the fourth house, one commits a downfall.' This contradicts that. Therefore, one should follow what is said in the 'Root Vinaya' and its commentary: 'Whenever one wanders in villages in the morning or afternoon, one commits a downfall.' This is the downfall of wandering in villages. Second, regarding the downfall of entering the royal palace at night. Regarding entering the royal palace at night, it is divided into: the establishment of the downfall and the explanation of what should be learned. First, the origin is that in Shravasti, because Ānanda entered the royal palace at night, the Buddha established the downfall. What should be prohibited is that the 'Vinaya-pratimoksha' speaks of thirteen faults of entering the royal palace, but the main ones are becoming a cause of desire and the occurrence of slanderous words. The definition is that a monk with vows, after the red light in the west of his monastery has disappeared, until the last ray of dawn has risen, if he enters the residence of the concubines or the palace of the king, if there is no circumambulation, then he enters within the range of one fathom of the outer vicinity; if there is circumambulation, then the inner door is not closed, and the outer door is closed and blocked, then he has exceeded the defined area; if the door is not closed, then he has exceeded one fathom of the vicinity of the defined area; if the inner door is closed and blocked, then he has entered that place, which is the actual downfall. There are four branches, of which the branches of the basis are three: the place to which one goes, the time when one goes, and the support by which one goes. First, among the four common places mentioned earlier, the fourth is the residence of a qualified householder, here, because the king is a person, the residence of the concubines or the palace of the king is specifically pointed out. As the 'Compendium' says: 'The four great kings and...'
མ་མཁའ་ལྡིང་རྣམས་ཀྱི་སྒོ་གཏན་ལས་འདས་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་། རྒྱལ་པོ་མི་ཡིན་པ་མ་ཚང་ན་ལྟུང་བ་ན་སྨད་དུ་བཤད་པ་དང་། བཙུན་མོའི་ 7-182a འཁོར་ཞེས་པ་དང་། རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་གི་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། མཚན་མོར་གྱུར་ནས་ནམ་མ་ལངས་པ་སྟེ། ནམ་མ་ལངས་པ་ཉིད་ལའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གསུམ་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། རྒྱལ་པོ་ལ་སོགས་པས་བོས་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། དོན་ཁྱད་པར་ཅན་སྒྲུབ་པ་མ་ཡིན་པའོ། །དེ་ཡང་གལ་ཏེ་རྒྱལ་པོ་དང་བཙུན་མོ་དང་ཞེས་པ་དང་། བར་ཆད་དང་གདུལ་བྱའི་དབང་གིས་མ་ཡིན་པ་ལའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་ངམ། བཙུན་མོའི་འཁོར་དུ་འགྲོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་དེར་འགྲོ་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་སྔར་ངོ་ཏིའི་སྐབས་དང་འདྲའོ། ། གཉིས་པ་ལ། དངོས་གཞི་ན་སྨད་དང་བཅས་བསྟན། །ལྟུང་བ་གཞན་འགྱུར་དོགས་གཅོད་དོ། ། དང་པོ་ནི། འདི་ལ་བྱེད་པ་པོ་གང་ཞེ་ན། འདུ་ཤེས་གཙོའོ། །ཡུལ་གང་ལ་ནི་མཚན་མོ་ནམ་མ་ལངས་པ་ཉིད་ལའོ། །སྐབས་འདིར་ནི་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་དང་བར་པ་ཤར་ཡང་སྐྱ་རེངས་ཐ་མ་མ་ཤར་བ་ཉིད་ནི་ནམ་མ་ལངས་པ་དེ་ཡིན་ནོ། །རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། སྐྱ་རེངས་ཐ་མ་མ་ཤར་ན་འཇིག་རྟེན་ཕལ་ཆེར་མཚན་མོའི་ཐ་སྙད་འཆད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །འདིར་ཅིས་འགྱུར་ན་དགེ་སློང་གིས་བཙུན་མོའི་འཁོར་དུ་ནུབ་མོ་ཕྱིན་ཏེ་བཙུན་མོའི་འཁོར་འདུག་པའི་གནས་དང་། དགེ་སློང་གི་ལུས་སུ་འབྲེལ་བ་ཉིད་ལའོ། །བཙུན་མོའི་འཁོར་རམ་རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་དུ་འགྲོ་བ་དེའི་ཚེ་ནུབ་མོའི་གནས་སྐབས་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ཉིན་མོར་འགྲོ་བ་ལ་ཡང་དེར་མཚན་མོར་གནས་ན་ལྟུང་བྱེད་འབྱུང་ངོ་། །དེར་མཚན་མོ་དུ་མ་གནས་ན་མཚན་མོ་རེ་རེ་ལ་ལྟུང་བྱེད་རེ་རེའོ། ། 7-182b བཙུན་མོའི་འཁོར་དེའི་སྒོའམ་གཏན་པའི་ཉེ་འཁོར་གཉིས་ནི་སྒོ་ལོགས་ཀྱི་ཉེ་འཁོར་དང་། ཕུག་ལོགས་ཀྱི་ཉེ་འཁོར་ཏེ་ཉེ་འཁོར་དེ་གཉིས་ཀྱི་རང་རང་གི་ནང་ངོས་ཀྱི་མཐའ་གཉིས་ནི་བཙུན་མོའི་འཁོར་གྱི་གནས་དེའི་དང་པོ་ཡིན་ནོ། །དེའི་སྒོའི་གཏན་པ་དང་ཉེ་འཁོར་གཉིས་ནི་ཞེས་པ་དཔེ་ལ་ལ་ན་སྣང་ཡང་མ་དག་པས་དེའི་སྒོའམ། གཏན་པའི་ཉེ་འཁོར་ཞེས་དཔེ་རྙིང་རྣམས་ལ་ཡོད་དོ། །དེ་ཡང་ཊཱི་ཀ་ལས། སྒོའི་ཐེམ་པའི་ནང་རོལ་གྱི་ཕྱོགས་གང་དུ་སྒོ་གཏན་གྱི་རྩ་བ་བརྟན་པའི་གཞིའི་ཁུང་བུར་དེ་ནས་དེའི་རྩེ་མོའི་སྒོ་ལོགས་སུ་བརྟེན་པའི་ཐག་ཇི་སྲིད་པའི་བར་དེ་ནི་ཉེ་འཁོར་གཅིག་ཡིན་ནོ། །སྒོའི་ཐེམ་པའི་ནང་རོལ་གྱི་ཕྱོགས་གང་དུ་སྒོ་གཏན་གྱི་རྩ་བ་བརྟེན་པའི་ས་གཞིའི་ཁུང་བུར་དེ་ཉིད་ནས་དེའི་རྩེ་མོ་ཕྱིར་བཟློག་སྟེ་ཕུགས་ལོགས་ས
【現代漢語翻譯】 如果比丘進入王妃的住所，超過了門閂的範圍，就犯了墮罪，如經中所說。如果國王不是完整的人，也會犯墮罪，如經中所說，因為經中提到了『王妃的隨從』和『國王的宮殿』。第二種情況是：夜晚已至，天未亮。經中說：『正是在天未亮的時候』。第三種情況分為兩種：不是被國王等人召喚，也不是爲了完成特殊的任務。也就是說，如果不是因為國王、王妃，或者因為障礙和所化眾生的緣故，就會犯墮罪，如經中所說。從意樂的支分來說，有兩種：認識是指對處所沒有錯亂。意樂是指持續不斷地想要隨意進入國王的宮殿或王妃的隨從。加行是指開始前往那裡。究竟與之前關於『諾底』的情況類似。 第二部分，正文講述了伴隨墮罪的情況，以及斷除對其他墮罪可能轉變的疑慮。 第一點是：這裡誰是作者呢？主要是認識。在什麼處所呢？正是在夜晚天未亮的時候。這裡指的是，即使第一道和第二道曙光已經出現，但只要最後一道曙光未出現，就仍然是天未亮。在《分別解脫經》的解釋中說：『因為最後一道曙光未出現時，世間大多數都稱之為夜晚』。這裡會發生什麼變化呢？如果比丘在夜晚進入王妃的隨從，並且比丘的身體與王妃隨從居住的地方相接觸，就會犯墮罪。如果比丘前往王妃的隨從或國王的宮殿，但當時不是夜晚，而是白天，如果他在那裡過夜，也會犯墮罪。如果在那裡過很多個夜晚，那麼每個夜晚都會犯一個墮罪。 王妃隨從的門或門閂的兩個近處，指的是門外側的近處和門內側的近處，這兩個近處的各自內側邊緣，就是王妃隨從這個地方的起始。『門的門閂和近處』這句話在一些版本中存在，但並不正確，正確的版本是『門的門閂或近處』，這在古老的版本中可以找到。此外，在《 टीका 》中說：『門檻內側的任何地方，門閂的根部固定在地面孔洞中，從那裡到門閂頂端外側所依靠的繩索的長度，就是一個近處。門檻內側的任何地方，門閂的根部固定在地面孔洞中，從那裡到門閂頂端向外折回，到達內側的長度，』
【English Translation】 It is said that if a monk enters the queen's residence and goes beyond the door latch, he commits a downfall. It is also said that if the king is not a complete person, he commits a downfall, as mentioned in the scriptures, because the scriptures mention 'the queen's entourage' and 'the king's palace.' The second case is: night has fallen, and it is not yet dawn. The scriptures say: 'It is precisely when it is not yet dawn.' The third case is divided into two: not being summoned by the king or others, and not for accomplishing a special task. That is, if it is not because of the king, the queen, or because of obstacles and those to be tamed, he commits a downfall, as mentioned in the scriptures. From the aspect of intention, there are two: recognition refers to not being mistaken about the place. Intention refers to the continuous desire to freely enter the king's palace or the queen's entourage. Application refers to starting to go there. The ultimate is similar to the previous case regarding 'Noti'. In the second part, the main text explains the circumstances accompanying the downfall and dispels doubts about the possible transformation of other downfalls. The first point is: who is the agent here? Mainly recognition. In what place? Precisely when it is night and not yet dawn. This refers to the fact that even if the first and second rays of dawn have appeared, as long as the last ray of dawn has not appeared, it is still not dawn. In the explanation of the Pratimoksha Sutra, it says: 'Because when the last ray of dawn has not appeared, most of the world still calls it night.' What changes will occur here? If a monk enters the queen's entourage at night, and the monk's body comes into contact with the place where the queen's entourage resides, he commits a downfall. If a monk goes to the queen's entourage or the king's palace, but it is not night, but day, if he stays there overnight, he also commits a downfall. If he stays there for many nights, then for each night, he commits one downfall. The two nearby places of the queen's entourage's door or latch refer to the nearby place on the outside of the door and the nearby place on the inside of the door. The inner edges of these two nearby places are the beginning of the queen's entourage's place. The phrase 'the door's latch and nearby place' appears in some versions, but it is not correct. The correct version is 'the door's latch or nearby place,' which can be found in the old versions. Furthermore, in the ṭīkā, it says: 'Anywhere on the inside of the door sill, where the root of the door latch is fixed in the hole in the ground, from there to the length of the rope that the top of the door latch relies on the outside is one nearby place. Anywhere on the inside of the door sill, where the root of the door latch is fixed in the hole in the ground, from there to the length where the top of the door latch is folded back outwards to reach the inside,'
ུ་བསྙལ་བའི་ཐག་ཇི་སྲིད་ཡོད་པའི་བར་དེ་ནི་ཉེ་འཁོར་གཉིས་ཡིན་ཏེ་ཞེས་སོ། །དེའི་བཙུན་མོའི་འཁོར་གྱི་སྒོ་བཙུགས་པ་ལ་ཡང་སྒོ་བཅད་པ་དང་མ་བཅད་པ་གཉིས་ལས། སྒོ་བཅད་ན་ནི་གཏན་པའི་གནས་ཀྱི་མཐའ་དེ་བཙུན་མོའི་འཁོར་གྱི་དང་པོ་ཡིན་ཏེ། སྒོ་གཏན་འཛུགས་པའི་ས་གཞིའི་ཁུང་བུ་དེ་ནི་གཏན་པའི་གནས་ཞེས་བྱ་སྟེ། གཏན་པའི་གནས་དེ་ནི་སྒོ་ལོགས་ཀྱི་ཉེ་འཁོར་ཡང་ཡིན་ལ། གཏན་པའི་གནས་དེ་ནི་ཉེ་འཁོར་དེའི་ནང་ངོས་ཀྱི་མཐའ་ཡང་ཡིན་ནོ། །སྐབས་འདིར་གཏན་པའི་ཉེ་འཁོར་གྱི་མཐའ་དང་གཏན་པའི་མཐའ་ནི་ངོ་བོ་གཅིག་སྟེ། ཉེ་འཁོར་དེའི་ནང་ངོས་ཀྱི་མཐའ་དེ་ནི་གཏན་པའི་གནས་ཀྱི་མཐའ་ཡང་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་ན་སྒོ་བཅད་ན་ནི་སྒོ་ལོགས་ཀྱི་ཉེ་འཁོར་དེའི་ནང་ངོས་ཀྱི་མཐའ་དེ་བཙུན་མོའི་འཁོར་གྱི་དང་པོ་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་གཞུང་འགྲེལ་དང་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས་ཀྱང་། སྒོ་མ་བཅད་པ་ལ་ 7-183a སྒོ་འཕར་ནས་ནང་རོལ་དུ་སྒོ་གཏན་གྱི་སྲིད་ཀྱི་ཉིས་འགྱུར་ལས་འདས་ན་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་དངོས་གཞིར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་དག་ནི་སྒོ་བཙུགས་པའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཡིན་ནོ། །སྒོ་མ་བཙུགས་ན་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། བཙུན་མོའི་འཁོར་འདུག་པའི་གནས་ཀྱི་སྒོ་མ་བཙུགས་པ་དེའི་ཚེ་ན་འོབས་ལ་སོགས་པའི་ནང་ངོས་བཙུན་མོའི་འཁོར་གྱི་དང་པོ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ལྟར་རྣམ་པར་འཇོག་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། སྒོ་བཅད་ན་ནི་རིན་པོ་ཆེ་འོད་འབྱིན་པ་རྣམས་ཀྱང་མ་བསྡུས་པར་ཡོད་ཅིང་། བཙུན་མོ་རྣམས་ཀྱང་གོས་ཚགས་མ་བསྡམས་པ་ཉིད་དུ་གནས་པས་དགག་བྱ་ཆེ་བའི་ཕྱིར་དང་། སྒོ་མ་བཅད་ན་ནི་དེ་ལས་བཟློག་པ་ཉིད་དུ་གནས་པས་དགག་བྱ་ཆུང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་ཤ་མི་དང་སྦལ་ཏི་ལ་སོགས་པས་གསུངས་སོ། །རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་དུ་འགྲོ་བའི་མཐར་ཐུག་དང་གྲོང་ཁྱེར་དུ་འགྲོ་བའི་མཐར་ཐུག་དག་ཀྱང་བཙུན་མོའི་འཁོར་དུ་འགྲོ་བའི་མཐར་ཐུག་དེ་དང་འདྲ་སྟེ། རང་རང་གི་སྒོའི་གཏན་པའི་ཉེ་འཁོར་འདས་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་གི་གནས་ལ་ཡང་ངོ་སྟེ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའོ། །འདི་ནི་རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་རྒྱ་ཆེ་འགྲེལ་པས་ཁུངས་སུ་དྲངས་པའི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་གིས་ནམ་ལངས་པ་ལ་ནམ་ལངས་པར་འདུ་ཤེས་བཞིན་དུ་རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་གི་སྒོའི་གཏན་པ་ལས་འདའ་བར་བྱེད་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་ལ། འོན་ཀྱང་དེང་སང་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་ནི། དགེ་སློང་གིས་ནམ་མ་ལངས་པ་ལ་ནམ་མ་ལངས་པར་འདུ་ཤེས་པས་བཙུན་མོའི་འཁོར་གྱི་སྒོ་གཏན་འདའ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །དགེ་སློང་གིས་ནམ་མ་ལངས་པ་ལ་ནི་ནམ་ལངས་པར་འདུ་ཤེས་པས་རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་གི་སྒོ་གཏན་ལས་འདའ་ན་ཉེས་བྱས་སུ་ 7-183b འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ལ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས་ཀྱང་། རྒྱལ་པོའི་ཕོ་
【現代漢語翻譯】 至於門限的距離有多遠，那就是近處。如果為妃嬪的住所安裝門，則分為安裝門和未安裝門兩種情況。如果安裝了門，那麼固定位置的盡頭就是妃嬪住所的起點，即安裝固定門的地面孔洞被稱為『固定位置』。這個固定位置既是門檻的近處，也是這個近處內部的盡頭。這裡，固定近處的盡頭和固定位置的盡頭本質上是相同的，即近處內部的盡頭也是固定位置的盡頭。因此，如果安裝了門，那麼門檻近處內部的盡頭就是妃嬪住所的起點。因此，在根本律和《五十頌》中也說：『如果未安裝門，從門扇到內部超過固定門限距離的兩倍，則構成墮罪的根本。』這些是關於安裝門的規定。如果未安裝門，則在 टीका (梵文，天城體，ṭīkā，註釋) 中說：『在妃嬪居住的地方未安裝門時，坑洼等內部就是妃嬪住所的起點。』這樣規定的理由是：如果安裝了門，即使是發光的珍寶也沒有收集起來，妃嬪們也穿著不整，因此需要禁止的事項較多；如果未安裝門，則情況相反，需要禁止的事項較少。夏彌和斯巴爾蒂等人這樣說過。去往王宮的盡頭和去往城市的盡頭也與去往妃嬪住所的盡頭相同，即超過各自的門限近處就會構成墮罪。王宮的情況也是如此，會構成墮罪。這是從自己的釋論和廣釋中引用的《分別》中的一段話：『比丘在黎明時分，明知是黎明，卻越過王宮的門限，則構成墮罪。』然而，現在《分別》中說：『比丘在未黎明時分，知道未黎明，卻越過妃嬪住所的門限，則構成墮罪。比丘在未黎明時分，誤以為是黎明，卻越過王宮的門限，則構成惡作。』在《分別釋》中也說：王宮的…… As far as the distance of the threshold is, that is the vicinity. If a door is installed for the residence of the consorts, there are two cases: installing the door and not installing the door. If the door is installed, then the end of the fixed position is the beginning of the consort's residence, that is, the ground hole where the fixed door is installed is called the 'fixed position'. This fixed position is both the vicinity of the threshold and the end of the inside of this vicinity. Here, the end of the fixed vicinity and the end of the fixed position are essentially the same, that is, the end of the inside of the vicinity is also the end of the fixed position. Therefore, if the door is installed, then the end of the inside of the threshold vicinity is the beginning of the consort's residence. Therefore, it is also said in the Root Text and the Fifty Stanzas: 'If the door is not installed, exceeding twice the distance of the fixed threshold from the door leaf to the inside constitutes the basis for a downfall.' These are the regulations regarding the installation of doors. If the door is not installed, then it is said in the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary): 'When the door of the place where the consorts reside is not installed, the inside of the pits, etc., is the beginning of the consort's residence.' The reason for this regulation is: if the door is installed, even the shining jewels are not collected, and the consorts are also dressed untidily, so there are more things to be prohibited; if the door is not installed, the situation is the opposite, so there are fewer things to be prohibited. Shami and Balti and others have said this. The ultimate end of going to the royal palace and the ultimate end of going to the city are also the same as the ultimate end of going to the consort's residence, that is, exceeding their respective threshold vicinity constitutes a downfall. The situation of the royal palace is also the same, it will constitute a downfall. This is a passage from the Differentiation, quoted from one's own commentary and the Extensive Commentary: 'If a bhikṣu, at dawn, knowing it is dawn, crosses the threshold of the royal palace, it constitutes a downfall.' However, now the Differentiation says: 'If a bhikṣu, at a time when it is not dawn, knowing it is not dawn, crosses the threshold of the consort's residence, it constitutes a downfall. If a bhikṣu, at a time when it is not dawn, mistakenly thinks it is dawn, crosses the threshold of the royal palace, it becomes a misdeed.' It is also said in the Differentiation Commentary: The royal palace's...
【English Translation】 As far as the distance of the threshold is, that is the vicinity. If a door is installed for the residence of the consorts, there are two cases: installing the door and not installing the door. If the door is installed, then the end of the fixed position is the beginning of the consort's residence, that is, the ground hole where the fixed door is installed is called the 'fixed position'. This fixed position is both the vicinity of the threshold and the end of the inside of this vicinity. Here, the end of the fixed vicinity and the end of the fixed position are essentially the same, that is, the end of the inside of the vicinity is also the end of the fixed position. Therefore, if the door is installed, then the end of the inside of the threshold vicinity is the beginning of the consort's residence. Therefore, it is also said in the Root Text and the Fifty Stanzas: 'If the door is not installed, exceeding twice the distance of the fixed threshold from the door leaf to the inside constitutes the basis for a downfall.' These are the regulations regarding the installation of doors. If the door is not installed, then it is said in the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary): 'When the door of the place where the consorts reside is not installed, the inside of the pits, etc., is the beginning of the consort's residence.' The reason for this regulation is: if the door is installed, even the shining jewels are not collected, and the consorts are also dressed untidily, so there are more things to be prohibited; if the door is not installed, the situation is the opposite, so there are fewer things to be prohibited. Shami and Balti and others have said this. The ultimate end of going to the royal palace and the ultimate end of going to the city are also the same as the ultimate end of going to the consort's residence, that is, exceeding their respective threshold vicinity constitutes a downfall. The situation of the royal palace is also the same, it will constitute a downfall. This is a passage from the Differentiation, quoted from one's own commentary and the Extensive Commentary: 'If a bhikṣu, at dawn, knowing it is dawn, crosses the threshold of the royal palace, it constitutes a downfall.' However, now the Differentiation says: 'If a bhikṣu, at a time when it is not dawn, knowing it is not dawn, crosses the threshold of the consort's residence, it constitutes a downfall. If a bhikṣu, at a time when it is not dawn, mistakenly thinks it is dawn, crosses the threshold of the royal palace, it becomes a misdeed.' It is also said in the Differentiation Commentary: The royal palace's...
བྲང་གི་སྒོ་གཏན་ལས་འདས་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་བཙུན་མོའི་འཁོར་དང་འབྲེལ་བ་མེད་པ་ལ་དགོངས་སོ། །བཙུན་མོའི་འཁོར་གྱི་སྒོ་གཏན་ལས་འདས་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི། བཙུན་མོའི་འཁོར་ནི་འཇིགས་པ་ཆེན་པོའི་གནས་ཡིན་པས་ཐག་རིང་དུ་སྤང་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་རྒྱུ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། དེ་དང་མཐུན་པར་སོ་སོར་ཐར་པའི་འགྲེལ་པ་འདུལ་བ་བསྡུས་པ་ལས་ཀྱང་། རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་གི་སྒོ་གཏན་ལས་འདས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །བཙུན་མོའི་འཁོར་གྱི་སྒོ་གཏན་ལས་འདས་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འོན་ཀྱང་ཉེས་བྱས་སུ་བཤད་པ་དེའི་རྗེས་སུ་མི་འབྲང་སྟེ། མདོ་རྩ་འགྲེལ་ལུང་ཁུངས་དང་བཅས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཤད་པ་དེ་གཙོ་བོར་བཟུང་ངོ་། །རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་དེ་གྲོང་ཁྱེར་གྱི་དབུས་ན་འདུག་སྟེ་རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་དུ་འགྲོ་བའི་ཕྱིར་གྲོང་དུ་སོང་ན་གྲོང་ཁྱེར་དང་དགེ་སློང་འབྲེལ་བར་ཕྱིན་ན་ནི་རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་དུ་འགྲོ་བའི་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་སོ། །ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པ་དེ་ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། གལ་ཏེ་རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་དུ་འགྲོ་བ་དེའི་དོན་ཉིད་ཡིན་ན་གྲོང་དུ་འཇུག་ན་ཉེས་བྱས་དང་། དགོས་པ་གཞན་གྱི་ཕྱིར་འཇུག་ན་སྐབས་འདིའི་ལྟུང་མེད་དུ་གསུངས་སོ། ། ༈ ལྟུང་བ་གཞན་འགྱུར་དོགས་གཅོད། གཉིས་པ་ནི། སྐྱ་རེངས་དང་པོ་མ་ཤར་བར་རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་དུ་ནུབ་མོར་འགྲོ་བ་འདི་ལ་སྐབས་འདི་ལས་གཅིག་ཤོས་དུས་མ་ཡིན་པར་གྲོང་དུ་འགྲོ་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་དེ་ཡང་འབྱུང་ངོ་། །དེས་ན་འདིར་ཞག་གཅིག་ལ་དུས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་གིས་མུ་བཞིར་འགྱུར་རོ། །དེ་ཡང་ཉི་མ་ཕྱེད་ཡོལ་ནས་མཚན་མོར་མ་གྱུར་པའི་བར་དང་། མཚན་མོར་གྱུར་ནས་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་མ་ཤར་ 7-184a བའི་བར་དང་། སྐྱ་རེངས་དང་པོ་ཤར་ནས་སྐྱ་རེངས་ཐ་མ་ཤར་བའི་བར་དང་། ནམ་ལངས་ནས་ཉི་མ་ཕྱེད་པའི་བར་ཏེ་དུས་བཞི་པོ་དེ་དག་གི་ཚེ་ན། དགེ་སློང་གིས་མ་སྨྲས་པར་རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་དུ་ཕྱིན་ན་ནི་དུས་མ་ཡིན་པར་གྲོང་དུ་འགྲོ་བ་ཁོ་ནའི་ལྟུང་བྱེད་འབྱུང་བའི་མུ་དང་། རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་དུ་ནུབ་མོར་འགྲོ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དང་། དུས་མ་ཡིན་པར་གྲོང་དུ་འགྲོ་བའི་ལྟུང་བྱེད་གཉིས་ཀ་འབྱུང་བའི་མུ་དང་། རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་དུ་ནུབ་མོར་འགྲོ་བ་ཁོ་ནའི་ལྟུང་བྱེད་འབྱུང་བའི་མུ་དང་། ལྟུང་བྱེད་གཉིས་ཀ་མི་འབྱུང་བའི་མུ་སྟེ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །གལ་ཏེ་རྒྱལ་པོ་དང་། བཙུན་མོ་དང་། གཞོན་ནུ་དང་། ཞང་བློན་དེ་རྣམས་ཀྱིས་བོས་པ་དང་ལུས་སྲོག་ལ་སོགས་པའི་བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་དང་། གདུལ་བྱ་འདུལ་བའི་དབང་གིས་མ་ཡིན་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་འབྱུང་བའོ། ། གཉིས་པ་ལ། མ་བཟླུགས་པར་ཏེ་རྒྱལ་པོ་ལ་མ་
【現代漢語翻譯】 如果超過了王宮的門限，就會犯下惡作（Dukkr），這是指與后妃無關的情況。如果超過了后妃居所的門限，就會犯下墮罪（Thulchay），這是因為后妃的居所是極度危險的地方，應該遠遠避開，因此是墮罪的根源。』經中這樣說到。與此相符，《別解脫經》的註釋《律藏總攝》中也說：『如果超過了王宮的門限，就會犯下惡作；如果超過了后妃居所的門限，就會犯下墮罪。』然而，我們不應遵循關於惡作的說法，而應主要採納包含根本經文和註釋在內的權威來源中關於墮罪的說法。王宮位於城市的中心，如果爲了去王宮而進入城市，如果僧侶與城市有聯繫，那麼前往王宮的行為本身就是一種惡作。是否所有產生惡作的行為都是如此呢？如果進入城市僅僅是爲了去王宮，那麼進入城市就會犯下惡作；如果爲了其他目的進入，那麼在這種情況下就沒有墮罪。 第二，在第一道曙光出現之前，晚上進入王宮，在這種情況下，還會犯下另一種墮罪，即不合時宜地進入城市。因此，在這裡，根據一天中時間的不同，會產生四種情況。也就是說，從下午到夜晚，從夜晚到第一道曙光出現，從第一道曙光到最後一道曙光出現，以及從黎明到中午，在這四個時間段內，如果僧侶未經允許進入王宮，那麼只會犯下不合時宜地進入城市的墮罪；既會犯下晚上進入王宮的墮罪，也會犯下不合時宜地進入城市的墮罪；只會犯下晚上進入王宮的墮罪；以及兩種墮罪都不會犯下，這些情況依次發生。如果不是因為國王、王后、王子或大臣的召喚，不是因為身體或生命的危險，也不是爲了調伏應調伏的眾生，就會犯下墮罪。 第二種情況是，未經請求，即沒有國王的...
【English Translation】 If one exceeds the gate limit of the royal palace, it becomes an offense of wrong-doing (Dukkr), which refers to situations unrelated to the harem. If one exceeds the gate limit of the harem, it becomes an offense of expiation (Thulchay), because the harem is a place of great danger and should be avoided from afar, thus being the cause of expiation.' Thus it is said in the scriptures. In accordance with this, the commentary on the Pratimoksha, the 'Compendium of the Vinaya,' also states: 'If one exceeds the gate limit of the royal palace, it becomes an offense of wrong-doing; if one exceeds the gate limit of the harem, it becomes an offense of expiation.' However, we should not follow the statement about wrong-doing, but should mainly adopt the statement about expiation from authoritative sources including the root text and commentary. The royal palace is located in the center of the city, and if one goes to the city to go to the royal palace, if the monk goes in connection with the city, then the act of going to the royal palace itself is an offense of wrong-doing. Does all the generation of wrong-doing happen in all cases? If entering the city is solely for the purpose of going to the royal palace, then entering the city incurs an offense of wrong-doing; if entering for other purposes, then in this case there is no offense. Secondly, going to the royal palace at night before the first light of dawn appears, in this case, another offense also occurs, namely the offense of expiation for going to the city at an improper time. Therefore, here, depending on the time of day, there are four possibilities. That is, from afternoon to night, from night to the appearance of the first light of dawn, from the appearance of the first light of dawn to the appearance of the last light of dawn, and from dawn to noon, during these four times, if a monk goes to the royal palace without being asked, then only the offense of expiation for going to the city at an improper time occurs; both the offense of going to the royal palace at night and the offense of expiation for going to the city at an improper time occur; only the offense of going to the royal palace at night occurs; and neither offense occurs, these situations occur in order. If it is not because of being summoned by the king, queen, prince, or minister, not because of danger to body or life, and not for the sake of taming those who should be tamed, then the offense occurs. The second case is, without being asked, that is, without the king...
སྨྲས་པར་གྱ་ཚོམས་སུ་རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་དུ་ཉིན་པར་ཡང་འཇུག་པར་མི་བྱའོ། །རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་དུ་ནུབ་མོར་འགྲོ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ བསླབ་པའི་གཞིའི་དངོས་པོ་ཁྱད་དུ་གསོད་པའི་ལྟུང་བྱེད། གསུམ་པ་ལ། བསླབ་པའི་གཞིའི་དངོས་པོ་ཁྱད་དུ་གསོད་པ། ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །དེ་ཡི་ལྟུང་བ་མེད་པ་བསྟན། །བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དྲུག་སྡེས་བསླབ་པའི་གཞི་ཁྱད་དུ་གསོད་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆོས་ཁྱད་དུ་གསོད་པས་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་དགག་བྱར་གྱུར་པ་དང་། རང་རིས་ཀྱི་སེམས་བདེ་བ་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་ཡིད་རྨོངས་པ་མ་ཡིན་པས་གསོ་སྦྱོང་གི་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་འདོན་པའི་དུས་སུ་རང་གི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་བསླབ་པའི་གཞིའི་དངོས་པོ་ལ་ངག་ 7-184b གི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་ཁྱད་དུ་བསད་དེ། ཕ་རོལ་པོས་དོན་གོ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་བཞི་སྟེ། གང་ཁྱད་དུ་གསོད་པའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གིས་ཁྱད་དུ་གསད་པའི་རྟེན་དང་། གང་གི་ཚེ་ཁྱད་དུ་གསོད་པའི་དུས་དང་། གང་ལ་གོ་བར་བྱ་བའི་ཡུལ་ལོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་ལས། འདུལ་བར་གཏོགས་པ་ཡིན་པ་སྟེ། བསླབ་པའི་གཞིའི་དངོས་པོ་ལ་ཞེས་པ་དང་། མདོ་སྡེ་དང་ལྡན་པར་སྨྲ་བ་ན་ཡང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །རང་གི་བསླབ་པ་ཡིན་པ་སྟེ། མཚན་གཞན་གྱི་འདོན་པའི་ཚེ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དོན་གྱི་བདག་ཉིད་ཡིན་པ་སྟེ། བསླབ་པའི་གཞིའི་དངོས་པོ་ལ་ཞེས་དངོས་པོ་ཡན་ལག་ཏུ་གསུངས་པ་དང་། འདུལ་བའི་ཚིག་ཁྱད་དུ་གསོད་ན་ཁྱད་དུ་གསོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་སྔར་བསྟན་ཟིན་པས་སོ། །གཉིས་པ་གང་གིས་ཁྱད་དུ་གསོད་པའི་རྟེན་ནི། གསོ་སྦྱོང་ལན་གཉིས་ཉམས་སུ་མྱོང་ཞིང་ཡིད་རྨོངས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་གཞུང་དུ་ཤེས་པར་འགྱུར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ལན་གཉིས་ཉམས་སུ་མ་མྱོང་བ་དེ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་ཁོ་ནར་འགྱུར་ཏེ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། ཡིད་རྨོངས་པས་དེ་སྐད་སྨྲས་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་ཏེ། ཡིད་རྨོངས་པས་ད་གཟོད་ཤེས་སོ་ཞེས་དང་པོར་སྨྲས་ན་ལྟུང་བ་མེད་པའོ། །གསུམ་པ་ནི། གསོ་སྦྱོང་གི་དུས་ཡིན་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། གསོ་སྦྱོང་གི་ལས་ཀྱི་ཚེ་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་གདོན་པར་འདོད་པ་ན་བསླབ་པའི་གཞིའི་དངོས་པོ་ལ་ཁྱད་དུ་གསོད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་གྱི། དུས་གཞན་གྱི་ཚེ་བརྗོད་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བཞི་པ་ནི། དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་གསོ་སྦྱོང་དེ་ལ་གཏོགས་པ་སྟེ། གསོ་སྦྱོང་གི་དུས་སུ་ཁྱད་དུ་གསོད་པ་ཡན་ལག་ 7-185a ཏུ་གསུངས་པས་ཤེས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་
【現代漢語翻譯】 說道：『白天也不要進入國王的宮殿。』晚上進入國王的宮殿會犯墮罪。 違犯學處根本的墮罪 第三部分：違犯學處根本，包括：墮罪的安立、不犯的情況以及應學的內容。 第一部分：緣起于舍衛城，六群比丘違犯學處根本，因此制定了墮罪。所遮止的是輕蔑佛法，這既是自性的遮止，也損害了自宗的心靈安樂。能犯者是具足戒律的比丘，在非精神錯亂的狀態下，于誦戒時，以語言行為輕蔑自己的戒律學處根本，從而使他人理解其含義，由此構成根本墮罪。構成要件有四：根本的構成要件有四，即所輕蔑的事物、輕蔑的所依、輕蔑的時間以及被理解的對象。 首先，所輕蔑的事物有三方面：屬於律藏，即『學處根本』；如經部所說。是自己的學處，即在念誦其他戒律時。是具有意義的，即『學處根本』，將事物作為構成要件，如果輕蔑律藏的詞句，則之前已經說明了輕蔑的墮罪。 第二，輕蔑的所依是：已經經歷過兩次羯磨，且非精神錯亂者，這在經文中可以理解。ཊཱི་ཀ་（梵文，羅馬轉寫：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）中說：『未經歷過兩次羯磨者，只會犯下惡作罪。』ཊཱི་ཀ་（梵文，羅馬轉寫：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）中還說：『精神錯亂者說出此話，則不犯墮罪。』如果精神錯亂者初次說出，表示現在才明白，則不犯墮罪。 第三，時間是：誦戒時。ཊཱི་ཀ་（梵文，羅馬轉寫：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）中說：『在誦戒時，如果輕蔑學處根本，則會犯墮罪；在其他時間說出，則會犯惡作罪。』 第四，對象是：具足六法的比丘，且與誦戒相關。經文中說，誦戒時輕蔑是構成要件。 意樂的構成要件有兩個：想是根本。
【English Translation】 It was said: 'Do not enter the king's palace during the day.' Entering the king's palace at night is a downfall. A downfall involving the violation of the basis of training. The third part: violating the basis of training, including: the establishment of downfall, the cases of non-offense, and the content to be learned. The first part: originating in Shravasti, the Six Groups of monks violated the basis of training, hence the downfall was established. What is prohibited is despising the Dharma, which is both a prohibition of self-nature and harms the mental well-being of one's own school. The offender is a monk who possesses precepts, in a non-mentally deranged state, during the recitation of the Pratimoksha, verbally despises the basis of his own precepts, thereby causing others to understand its meaning, thus constituting a fundamental downfall. There are four components: the components of the basis are four, namely, the thing being despised, the basis of despising, the time of despising, and the object being understood. Firstly, the things being despised have three aspects: belonging to the Vinaya, that is, 'the basis of training'; as stated in the Sutra Pitaka. It is one's own training, that is, when reciting other precepts. It is of the nature of meaning, that is, 'the basis of training', taking things as components, if one despises the words of the Vinaya, then the downfall of despising has already been explained earlier. Secondly, the basis of despising is: one who has experienced the Karma twice and is not mentally deranged, which can be understood in the scripture. The ṭīkā (Sanskrit, Roman transliteration: ṭīkā, Chinese literal meaning: commentary) says: 'One who has not experienced the Karma twice will only commit a misdeed.' The ṭīkā (Sanskrit, Roman transliteration: ṭīkā, Chinese literal meaning: commentary) also says: 'If a mentally deranged person says this, then there is no downfall.' If a mentally deranged person says it for the first time, indicating that they now understand, then there is no downfall. Thirdly, the time is: the time of recitation. The ṭīkā (Sanskrit, Roman transliteration: ṭīkā, Chinese literal meaning: commentary) says: 'During the time of recitation, if one despises the basis of training, then it will be a downfall; if one says it at other times, then it will be a misdeed.' Fourthly, the object is: a monk who possesses the six dharmas and is related to the recitation. The scripture says that despising during the recitation is a component. There are two components of intention: the thought is the basis.
ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་བཞད་གད་ཡན་ཆད་ཀྱིས་ཁྱད་དུ་གསོད་པའི་ཚིག་སྨྲ་ཞིང་གོ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོང་བ་ནི་ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་གྱིས་ཁྱད་དུ་གསོད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་དོན་གོ་བའོ། ། དང་པོ་ནི། གང་བྱས་ན་འདིར་འགྱུར་ན་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་གདོན་པ་འདོན་པའི་ཚེ་འདོན་པ་དེ་ལ་ལན་གཉིས་ཡན་ཆད་སྔར་ཉམས་སུ་མྱོང་ཞིང་། ཡིད་རྨོངས་པ་མ་ཡིན་པས་མདོ་འདོན་པ་འདི་ལས་ས་བརྐོ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཞེས་བཅས་པ་ལྟ་བུའི་ཆོས་འདི་ཡོད་པར་བདག་གིས་ད་གཟོད་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་བའི་དགེ་སློང་དེ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའོ། ། གཉིས་པ་ནི། མཚན་གཞན་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་འདོན་པའི་ཚེ་དགེ་སློང་མའི་བསླབ་པའི་གཞི་དགེ་སློང་དང་ཐུན་མོང་བ་མ་བྱིན་པར་ལེན་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཅས་པ་ལྟ་བུ་ལ་ནི་དགེ་སློང་གིས་ད་གཟོད་ཤེས་ཞེས་ཟེར་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་དགེ་སློང་མ་ལ་ཡང་སྦྱར་བར་བྱའོ། །མདོ་སྡེ་དང་ལྡན་པར་སྨྲ་བ་ན་བདག་གིས་ད་གཟོད་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་ན་ཡང་ཉེས་བྱས་འབྱུང་ངོ་། ། ༈ དེ་ཡི་ལྟུང་བ་མེད་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་མའི་བསླབ་པའི་གཞི་དགེ་སློང་མ་དང་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་རྒྱ་སྐྱེགས་ཀྱི་ཆང་བུ་འཛུད་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་བཅས་པ་ལྟ་བུ་ལ་ནི་དགེ་སློང་ཕ་དག་གིས་ད་གཟོད་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་བ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །ལྟུང་བ་མེད་པ་ནི་ད་གཟོད་ཤེས་སོ་ཞེས་སྨྲ་ན་ཡང་བཅས་པ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་དེས་ས་རྒྱུས་ཆུང་བས་ཁྱད་དུ་གསོད་པའི་ 7-185b བསམ་པ་མེད་ནའོ། །བསམ་པ་དེ་ཡོད་ན་ནི་བཅས་པའི་རྟེན་ཅན་གྱི་ཆོས་ཁྱད་དུ་གསོད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ལྟུང་མེད་མ་ཡིན་གྱི། རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བའི་ཉེས་བྱས་སོ། །དེས་ན་མདོ་འདི་ལྟར་འདོན་ཏེ། མཚན་གཞན་གྱི་འདོན་པའི་ཚེ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་འདོན་ནོ། ། གསུམ་པ་ནི། སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་འདོན་པའི་ཚེ་མ་གུས་པར་ཉན་པ་ཉེ་བར་སྒྲུབ་པ་དེ་ལ་དེ་ན་གནས་པའི་དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱིས་འགྱོད་དུ་གཞུག་གོ་སྟེ། ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཁྱོད་ནི་ཉེས་པ་རྙེད་པའོ། །ལེགས་པར་རྙེད་པ་མ་ཡིན་པའོ་ཞེས་འགྱོད་དུ་གཞུག་གོ། བསླབ་པའི་གཞིའི་དངོས་པོ་ལ་ཁྱད་དུ་གསོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ ཁབ་རལ་འཆོས་པའི་ལྟུང་བྱེད། བཞི་པ་ཁབ་རལ་འཆོས་པ་ལ། ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །དེ་ཡི་ལྟུང་བ་མེད་པ་བརྗོད། །ཕྱིར་བཅོས་པ་ཡི་ཁྱད་པར་རོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དགེ་སློང་མང་པོ་རྣམས་ཀྱིས་ཁབ་རལ་བྱེད་དུ་བཅུག་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་དོན་དང་བྱ་བ་མང་བ་དང་རང་འདོད་པ་ཆེ་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་དབང་བའི་ཁབ་རལ་གྱི་རྒྱུ་མཚན་ཉ
【現代漢語翻譯】 不迷惑。動機是說出輕蔑的言語，甚至嘲笑，並且想要持續不斷地理解。修行是開始以具備五種特徵的言語來輕蔑。最終是理解意義。 首先，如果這樣做會犯墮罪，那麼在背誦《別解脫經》（Prātimokṣa Sūtra）時，如果背誦者已經經歷過兩次或兩次以上，並且不是心智迷亂，那麼如果他/她因為背誦此經而挖掘土地，就會犯墮罪。例如，如果一位比丘（bhikṣu，男性僧侶）說：『我現在才知道有這樣的戒律。』那麼這位比丘就會犯墮罪。 其次，當其他比丘尼（bhikṣuṇī，女性僧侶）背誦《別解脫經》時，如果比丘說：『我現在才知道比丘尼的學處（śikṣāpada，戒條）中，與比丘共同的戒條，如果未經允許拿取，就會犯波羅夷（pārājika，斷頭罪）。』那麼他就會犯惡作（duḥkṛta，輕罪）。同樣，比丘尼也應如此類推。如果他說他現在才知道與經部（Sūtra Piṭaka）相符的說法，也會犯惡作。 以下是不犯墮罪的說明： 其次，比丘尼的學處中，與比丘尼不共同的戒條，例如：『如果將青稞酒摻入，就會犯墮罪。』如果比丘們說：『我現在才知道。』那麼他們不犯墮罪。不犯墮罪是因為即使說了『我現在才知道』，也沒有輕蔑不共同的戒條，因為他們的地位較低，沒有輕蔑的想法。如果他們有輕蔑的想法，那麼他們就不是沒有墮罪，因為他們輕蔑了具有戒律基礎的法，而是犯了自性的惡作罪。因此，應該這樣背誦經文：『在其他人的背誦中，對於不共同的戒條，沒有墮罪。』 第三，當背誦《別解脫經》時，如果不恭敬地聽聞，那麼住在那裡的比丘們應該讓他懺悔，說：『具壽（āyuṣmat，對僧侶的尊稱），你犯了錯誤，沒有好好地認識。』應該讓他懺悔。對於輕蔑學處的事物，會犯墮罪。 關於修補針筒的墮罪： 第四，關於修補針筒，將說明墮罪的分類，以及不犯墮罪的情況，以及修補方式的差異。 首先，緣起是：在舍衛城（Śrāvastī）有許多比丘尼讓人修補針筒，因此佛陀制定了墮罪。應該避免的是：事情和工作繁多，以及過於自我放縱。原因是：持戒的比丘以自由自在的理由……
【English Translation】 Not being confused. The motivation is to speak words that disparage, even ridicule, and to want to understand continuously. The practice is to begin to disparage with speech that possesses five characteristics. The ultimate is to understand the meaning. Firstly, if doing so results in a downfall, then when reciting the Prātimokṣa Sūtra, if the reciter has experienced it two or more times, and is not mentally confused, then if he/she digs the ground because of reciting this Sūtra, he/she commits a downfall. For example, if a bhikṣu (monk) says, 'I only now know that there is such a precept,' then that bhikṣu commits a downfall. Secondly, when other bhikṣuṇīs (nuns) recite the Prātimokṣa Sūtra, if a bhikṣu says, 'I only now know that among the bhikṣuṇī's śikṣāpadas (precepts), the ones common with bhikṣus, if taken without permission, result in a pārājika (defeat),' then he commits a duḥkṛta (misdeed). Similarly, this should be applied to bhikṣuṇīs as well. If he says he only now knows the statements that accord with the Sūtra Piṭaka, he also commits a duḥkṛta. The following is the explanation of not committing a downfall: Secondly, among the bhikṣuṇī's śikṣāpadas, the ones not common with bhikṣus, such as, 'If barley beer is mixed in, it results in a downfall,' if the bhikṣus say, 'I only now know,' then they do not commit a downfall. Not committing a downfall is because even if they say 'I only now know,' they are not disparaging the uncommon precepts, because their status is lower, and they do not have the intention to disparage. If they have the intention to disparage, then they are not without downfall, because they are disparaging the Dharma that has a basis in the precepts, but rather they commit a duḥkṛta by nature. Therefore, the Sūtra should be recited in this way: 'In the recitation of others, there is no downfall for the uncommon precepts.' Thirdly, when reciting the Prātimokṣa Sūtra, if one listens without respect, then the bhikṣus residing there should make him regret, saying, 'Venerable one (āyuṣmat), you have found fault, you have not recognized it well.' He should be made to regret. For disparaging the objects of the śikṣāpadas, one commits a downfall. Regarding the downfall of mending needles: Fourthly, regarding mending needles, the classification of downfalls will be explained, as well as the situations where there is no downfall, and the differences in the way of mending. Firstly, the origin is: In Śrāvastī, many bhikṣuṇīs had needles mended, therefore the Buddha established a downfall. What should be avoided is: many things and works, and being too self-indulgent. The reason is: a bhikṣu who holds the precepts, on the grounds of being free and easy...
ིད་དང་ལྡན་པ་ལ་རང་གི་ཆེད་དུ་རང་ངམ་བསྐོས་པས་ཁབ་རལ་གྱི་བཟོ་བྱས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་ལྔ་སྟེ། ཁབ་རལ་གྱི་རྒྱུ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་ཡིན་པ་སྟེ། བ་སོ་དང་རུས་པ་དང་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །རང་གི་ཡིན་པ་སྟེ། གཞན་གྱི་ཡིན་ན་དགག་བྱ་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །བྱེད་འཕྲོ་གཞིའི་སེལ་བར་གཏོགས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་ཕྱེད་བྱས་པ་ལ་ནི་ཕྱེད་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །རུང་བ་ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་སྤྱིར་བསྟན་པ་ལས་སོ། །རུང་ 7-186a བའི་ཡན་ལག་མ་ཚང་ན་ཉེས་བྱས་ཏེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་རིན་པོ་ཆེ་ལས་བགྱིས་པའི་ཁབ་རལ་བགྱིད་དུ་རྩོལ་ན་ལྟུང་བ་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཚད་དང་ལྡན་པ་ལ་འདིའི་ཚད་ནི་ཁབ་གཞུག་ཏུ་རུང་ཞིག་གྲགས་སྡེའི་ཚད་ལས་མ་འདས་པའོ། །གཞན་དུ་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་རང་གི་དོན་དུ་ཁབ་རལ་བྱེད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རང་ངམ་བསྐོས་པས་ཁབ་རལ་གྱི་བཟོ་བྱེད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་ཟིན་པར་བྱས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། བ་སོ་དང་རུས་པ་དང་རྭའི་ཁབ་རལ་བྱེད་དམ། བྱེད་དུ་བཅུག་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའོ། །བ་སོ་ནི་སྤྱིར་བཏང་ལ་མི་རུང་བའི་རྫས་ཡིན་ཡང་ཁབ་རལ་དང་རྒྱ་བཅང་བ་ལ་ནི་རུང་བ་ཉིད་དོ། །དེས་ན་བ་སོ་སོགས་རིན་ཆེ་བས་བཀག་ཀྱང་ལྕགས་ཟངས་སོགས་རིན་ཆུང་བའི་ཁབ་རལ་ནི་གནང་ལ། བ་སོ་སོགས་ལ་ཡུལ་དུས་ཀྱིས་རིན་ཆུང་ན་གནས་སྐབས་ཀྱི་ལྟུང་བ་མི་རྫོགས་པའང་ཡོད་དོ། །ཉིད་བཤད་ཊཱི་ཀ་ལ་བྱེད་དུ་འཇུག་པ་འབའ་ཞིག་གསུངས་མོད་ཀྱི། རང་བྱེད་པ་ལ་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཆེས་ལྕི་བ་དེས་ན་འདིར་བྱེད་པ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ཡང་བསྡུས་སོ་ཞེས་འབྱུང་ལ། འོ་ན་ལུང་ལས། བྱེད་པ་དང་བྱེད་དུ་འཇུག་གཉིས་ཀ་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་པ་དེ་ནི་རྩ་བ་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་ལས་བྱེད་དུ་འཇུག་པ་འབའ་ཞིག་གསུངས་པ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་སྙམ་ཞེས་མཚོ་སྣ་བ་ཆེན་པོས་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། བྱས་ཟིན་པ་རྙེད་པ་དང་། བྱས་ཟིན་པ་ལ་སྤྱོད་པ་དག་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། ། 改作差別 གསུམ་པ་ནི། ཁབ་རལ་དེ་ཁྱོད་ 7-186b ཀྱིས་བཅག་གམ་ཞེས་བཅག་པ་ཉིད་བཤགས་པ་ལེན་པ་པོ་དེས་མ་དྲིས་པར་ལྟུང་བ་བཤགས་པ་བླང་བར་མི་བྱའོ། །གལ་ཏེ་ཁབ་རལ་མ་བཅག་ན་མ་བཤགས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཁབ་རལ་འཆོས་པ་འདིའི་འོག་མ་ཁྲི་རྐང་དང་། ཤིང་བལ་དང་། གདིང་གཡན་རས་ཆེན་གྱི་ལྟུང་བ་སྟེ་ལྔ་པོ་དེ་དག་ལ་ཡང་བཤད་མ་ཐག་པའི་མདོ་གཉིས་པོ་དེ་དག་དང་། བཅག་པ་ཞེས་སྔར་སྨོས་པ་དེའི་ཤུལ་དུ་བཅད་པ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་སྟེ། བཅད་པ་ཉིད་མ་དྲི
【現代漢語翻譯】 對於具備資格的人來說，自己或通過他人制造針筒而導致的墮落是真實存在的。分支有四個，基礎分支有五個：具備針筒的理由和性質，如經文所說：'牙齒、骨頭等'。屬於自己的，因為如果屬於他人，則無法完成禁止的行為。不屬於正在進行的基礎消除，如經文所說：'完成一半的，只有一半'。具備合適的尺寸，這是從一般性的教導中得出的。如果不具備合適的條件，則會犯下罪行。如《律經》中說：'如果比丘試圖製造由寶石製成的針筒，會犯下什麼罪？犯下罪行。' 具備尺寸，這裡的尺寸是指不超過針孔大小的著名尺寸。否則，會犯下罪行。意念的分支有兩個：意識是對基礎沒有錯誤的。動機是持續不斷地想要爲了自己的利益而製造針筒。行為是自己或通過他人開始製造針筒。最終是完成製造。 第二，用牙齒、骨頭和角製造針筒，或者讓他人制造，會導致墮落。牙齒通常是不允許使用的材料，但對於針筒和護身符來說是可以的。因此，雖然牙齒等被珍貴的材料所禁止，但鐵、銅等不珍貴的針筒是被允許的。如果牙齒等在某個地方或時間變得不珍貴，那麼暫時的墮落也不會完成。雖然《自釋註疏》中只提到了讓他人制造，但自己製造的罪過更為嚴重，因此這裡也包含了'製造'這個詞。如果這樣說，那麼這與經文中同時提到'製造'和'讓他人制造'相矛盾嗎？我認為《自釋》和《註疏》的解釋是基於《根本別解脫經》中只提到'讓他人制造'這一點的。這是措那瓦大師所說的。 第二，對於已經完成的（針筒）的獲得和使用，沒有墮落。 第三，如果（懺悔者）沒有詢問'這個針筒是你弄壞的嗎？'就接受懺悔，那是不應該的。如果針筒沒有弄壞，那就沒有懺悔。針筒的修理，以及接下來的床腳、木棉、坐墊和大型帆布的墮落，這五個墮落也與前面提到的兩個經文以及'弄壞'這個詞的含義相同，即必須詢問是否'切斷'。
【English Translation】 For one who is qualified, the downfall that results from making a needle case, either by oneself or through another, is real. There are four branches, and five root branches: possessing the reason and nature of a needle case, as the scripture says: 'teeth, bones, etc.' Being one's own, because if it belongs to another, the prohibited act cannot be completed. Not belonging to the elimination of the ongoing basis, as the scripture says: 'Half done, only half.' Possessing a suitable size, which is derived from the general teaching. If the suitable conditions are not met, an offense is committed. As it says in the Vinaya: 'If a bhikshu tries to make a needle case made of precious jewels, what offense will he commit? He will commit an offense.' Possessing a size, the size here refers to not exceeding the famous size suitable for a needle hole. Otherwise, an offense is committed. There are two branches of intention: the consciousness is not mistaken about the basis. The motivation is the continuous desire to make a needle case for one's own benefit. The action is starting to make a needle case, either by oneself or through another. The ultimate is completing the making. Second, making a needle case from teeth, bones, and horns, or causing another to make it, will lead to a downfall. Teeth are generally not allowed materials, but they are allowed for needle cases and amulets. Therefore, although teeth and the like are prohibited by precious materials, needle cases made of inexpensive materials such as iron and copper are allowed. If teeth and the like become inexpensive in a certain place or time, then the temporary downfall will not be completed. Although the 'Self-Commentary' only mentions causing others to make it, the sin of making it oneself is more serious, so the word 'making' is also included here. If so, does this contradict the scripture which mentions both 'making' and 'causing others to make'? I think the explanation in the 'Self-Commentary' and 'Commentary' is based on the fact that the 'Root Pratimoksha Sutra' only mentions 'causing others to make'. This is what Tsonawa Chenpo said. Second, there is no downfall for obtaining and using (a needle case) that has already been made. Third, if the confessor does not ask 'Did you break this needle case?' before accepting the confession, it should not be done. If the needle case is not broken, then there is no confession. The repair of the needle case, and the subsequent downfalls of the bed legs, kapok, cushions, and large canvas, these five downfalls are also the same as the two scriptures mentioned earlier, and the meaning of the word 'broken', that is, it must be asked whether it was 'cut'.
ས་པར་འཆགས་པ་བླང་བར་མི་བྱའོ། །གལ་ཏེ་མ་བཅད་ན་མ་བཤགས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྦྱར་རོ། །དམིགས་བསལ་ནི་འོག་མ་ལྔ་པོའི་གཉིས་པ་ཤིང་བལ་གྱིས་གོས་པར་བྱས་པ་ལན་བསྡུས་པ་དང་པོ་སྟེ། ལྡན་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྦྱར་ཏེ་ཤིང་བལ་བསྡུས་པ་ཉིད་མ་དྲིས་པར་འཆགས་པ་བླང་བར་མི་བྱའོ། །གལ་ཏེ་མ་བསྡུས་ན་མ་བཤགས་པ་ཉིད་ཡིན་ནའོ་ཞེས་པའོ། །ཁབ་རལ་འཆོས་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ ཁྲི་རྐང་འཆོས་པའི་ལྟུང་བྱེད། ལྔ་པ་ཁྲི་རྐང་འཆོས་པ་ལ། སྐབས་ཀྱི་བསླབ་པར་བྱ་བ་བསྟན། །ཁྲི་རྐང་དངོས་དང་ཞར་བྱུང་ངོ་། ། ༈ སྐབས་ཀྱི་བསླབ་པར་བྱ་བ་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། ཁྲི་རྐང་པ་དམའ་བ་དང་ལྡན་པའི་ཁྲི་ལ་ཉལ་བར་མི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཁྲི་གང་ལ་འདུག་པའི་དགེ་སློང་གཉིད་ཡུར་བའི་མགོ་ས་ལ་ཐུག་པར་འགྱུར་བའི་ཁྲི་དེ་ལྟ་བུ་ལ་ཉལ་བར་མི་བྱ་བ་སྟེ། དེ་ནི་གླེང་གཞི་ལས་ཤེས་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་ལ་སོགས་པ་ཉལ་བའི་མལ་དང་འབྲེལ་བའི་ཁྲིའི་ཉེ་འཁོར་གྱི་ཕྱོགས་སུ་རྐང་པ་བཀྲུ་བར་མི་བྱའོ། །ལྷྭམ་ཡོད་པས་སོ་ཞེས་པ་ནི་ལྷྭམ་ཡོད་པ་ནི་མལ་ཁྲིའི་ཉེ་འཁོར་ཕྱོགས་བཞི་པོ་གང་དུ་ཡང་རྐང་པ་བཀྲུ་བར་མི་བྱ་སྟེ། དེར་རྐང་པ་བཀྲུས་པའི་ས་གཞིའི་བརླན་ལས་སྲོག་ཆགས་སྐྱེ་ཞིང་། དེ་དག་ལ་དགེ་སློང་གི་རྐང་པས་གནོད་པར་འགྱུར་བ་དེ་སྤང་བའི་ཕྱིར་རོ། ། 7-187a དེ་ལས་གཞན་གྱིས་ཏེ་ལྷྭམ་མེད་པས་ནི་མགོ་ལོགས་དང་རྐང་པ་ལོགས་སུ་འཁྲུར་གནང་ཞིང་། དེ་གཉིས་མ་གཏོགས་པར་གཡས་གཡོན་གཉིས་སུ་རྐང་པ་བཀྲུ་བར་མི་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ལྷྭམ་ཡོད་མེད་གཉིས་ལ་མལ་ཁྲིའི་ཉེ་འཁོར་མགོ་ལོགས་དང་རྐང་པ་ལོགས་གཉིས་སུ་བཀྲུ་བ་གནང་མི་གནང་གི་ཁྱད་པར་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཞེ་ན། ཉན་ཐོས་ཀྱི་ས་ལས་མཚན་མོའི་སུམ་ཆ་འདས་ཏེ་ཉལ་ཁར་རྐང་པ་འཁྲུ་བར་གསུངས་པ་བཞིན་དུ་མལ་གྱི་ཉེ་འཁོར་ལས་འདས་ཏེ་རྐང་པ་འཁྲུར་འགྲོ་བ་ན། རྐང་པ་ལ་སྦྲུལ་གྱིས་གནོད་པར་འགྱུར་བའི་ཉེན་ཅན་ཡིན་པ་ལས། ལྷྭམ་མེད་ན་གནོད་པར་འགྱུར་བ་དེ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་དང་། ལྷྭམ་ཡོད་ན་གནོད་པར་འགྱུར་བ་དེ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་ལྷྭམ་མེད་པས་ནི་མལ་ཁྲིའི་མགོ་ལོགས་དང་རྐང་པ་ལོགས་གཉིས་སུ་བཀྲུ་བ་གནང་ལ། མལ་ཁྲིའི་གཡས་གཡོན་གཉིས་སུ་རྐང་པ་འཁྲུ་བ་མི་གནང་བ་སྟེ། ཕྱོགས་དེ་གཉིས་ལ་གནང་མི་གནང་གི་ཁྱད་པར་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཞེ་ན། མལ་ཁྲིའི་སྟེང་ནས་ཤོད་དུ་བབས་པ་ན་སྔས་ངོས་དང་མལ་མཇུག་ངོས་སུ་འབབ་པ་འབྱུང་རིང་བས། ས་གཞིའི་སྲོག་ཆགས་ལ་གནོད་པ་འབྱུང་ཉེ་བ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། མལ་ཁྲིའི་གཡས་གཡོན་ངོས་ནས་འབབ་པ་འབྱུང་ཉེ་བས་ས་གཞིའི་སྲོག་ཆགས་ལ་རྐང་པས་གནོད་པ་འབྱུང་ཉེ་བའི་ཕྱིར་རོ། །མལ་སྟན་མཐོན་པོ་ནི་རྩ་བ་བུ་གར་གཞུག་པ་མ་གཏོགས
【現代漢語翻譯】 不得接受未完成的住所。如果未完成，則應新增『未懺悔』。特殊情況是以下五種情況中的第二種，即用木棉覆蓋，這是第一個簡短的回答，應新增『已完成』。未經詢問，不得接受木棉。如果未完成，則應新增『未懺悔』。縫補針和錐子會犯墮罪。 縫補床腳會犯墮罪。 第五，關於縫補床腳，展示了此時應學習的內容：床腳的實際情況和伴隨情況。 首先，展示此時應學習的內容： 第一，不得睡在床腳低的床上。在 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)中說：『如果僧人坐在床上，睡覺時頭會碰到地面，則不得睡在這樣的床上。』這應從討論的基礎中瞭解。僧人等不得在與睡眠有關的床附近洗腳。『因為有鞋子』是指無論床的四個方向中的哪一個，都不得在那裡洗腳，因為在那裡洗腳會導致地面潮濕，從而滋生生物，而僧人的腳會傷害它們，因此應避免這種情況。 除了這種情況，即沒有鞋子的情況下，允許分別清洗頭部和腳部。除了這兩種情況，不得在左右兩側洗腳。因此，對於有鞋子和沒有鞋子的情況，在床附近是否允許清洗頭部和腳部存在差異的原因是什麼？正如在聲聞地 (Śrāvakabhūmi) 中所說，夜晚的三分之一已經過去，睡覺前允許洗腳，如果離開床附近去洗腳，則有被蛇傷害的危險。如果沒有鞋子，則存在被傷害的危險；如果有鞋子，則不存在被傷害的危險。那麼，如果沒有鞋子，允許在床的頭部和腳部清洗，而不允許在床的左右兩側清洗，為什麼在這兩個方向上允許和不允許存在差異呢？因為從床上下來時，通常會落在枕頭側和床尾側，因此不太可能傷害到地面的生物。而從床的左右兩側下來時，很容易傷害到地面的生物。高床墊，除非插入根部孔洞，否則...
【English Translation】 One should not accept an unfinished dwelling. If it is not finished, it should be added 'unconfessed.' A special case is the second of the following five, which is covered with wood cotton, which is the first brief answer, and 'completed' should be added. One should not accept wood cotton without asking. If it is not completed, it should be added 'unconfessed.' Sewing needles and awls will incur a downfall. Mending bed legs incurs a downfall. Fifth, regarding mending bed legs, it shows what should be learned at this time: the actual situation of the bed legs and the accompanying circumstances. First, showing what should be learned at this time: First, one should not sleep on a bed with low legs. In the टीका (ṭīkā, Sanskrit, commentary) it says: 'If a monk sits on a bed and his head touches the ground when he falls asleep, he should not sleep on such a bed.' This should be understood from the basis of the discussion. Monks, etc., should not wash their feet near the bed related to sleep. 'Because there are shoes' means that no matter which of the four directions of the bed, one should not wash one's feet there, because washing one's feet there will cause the ground to be damp, which will breed creatures, and the monk's feet will harm them, so this should be avoided. Apart from this, i.e., without shoes, it is allowed to wash the head and feet separately. Apart from these two cases, one should not wash one's feet on the left and right sides. So, for the case of having shoes and not having shoes, what is the reason for the difference in whether it is allowed to wash the head and feet near the bed? As it is said in the Śrāvakabhūmi, one third of the night has passed, and it is allowed to wash one's feet before going to bed. If one leaves the vicinity of the bed to wash one's feet, there is a danger of being harmed by a snake. If there are no shoes, there is a danger of being harmed; if there are shoes, there is no danger of being harmed. Then, if there are no shoes, it is allowed to wash at the head and foot of the bed, but it is not allowed to wash one's feet on the left and right sides of the bed. Why is there a difference between allowing and not allowing in these two directions? Because when getting off the bed, one usually lands on the pillow side and the end of the bed, so it is less likely to harm the creatures on the ground. And when getting off the left and right sides of the bed, it is easy to harm the creatures on the ground with one's feet. High mattresses, unless inserted into root holes, then...
་པ་ཁྲི་རྐང་ཁྲུ་གང་ལས་ལྷག་པ་དང་། མལ་སྟན་ཆེན་པོ་ནི་གསེར་དངུལ་ལ་སོགས་པ་རིན་པོ་ཆེ་ལས་བྱས་པ་ལ་འདུག་པ་དང་ཉལ་བར་མི་བྱའོ། །དེའི་དམིགས་བསལ་ནི་ཁྱིམ་པའི་ཁྱིམ་གཞན་དུ་མལ་སྟན་ཆེ་མཐོ་ལས་གཞན་མེད་ན། མལ་སྟན་མཐོན་པོ་དང་མལ་སྟན་ཆེན་ 7-187b པོ་ལས་སྔ་མ་ཤོས་ལ་འདུག་པར་བྱའོ། །མདོ་འདི་ཀོ་ལྤགས་ཀྱི་གཞི་ལས་བྱུང་ངོ་། །གཞན་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་མལ་སྟན་མཐོ་ཞིང་ཆེ་བ་ལ་མཆིས་ཀྱང་ནོངས་པར་མི་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཨུ་པ་ལི་ཡོད་དེ། ལྷའི་ཁྱིམ་དང་། ཀླུའི་ཁྱིམ་དང་། རྒྱལ་པོའི་ཁྱིམ་དང་། རྒྱལ་པོའི་བློན་པོའི་ཁྱིམ་དེ་དག་ཏུ་སྟན་གཞན་མེད་ནའོ་ཞེས་སོ། །མགོ་སྨད་དེ་ཉལ་བས་ཁམས་མ་སྙོམས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་གསུངས་པ་ནི་མལ་ཁྲི་རྐང་རྟེན་དང་བཅས་པ་ལ་མལ་བཅའ་བར་བྱའོ། །རྐང་རྟེན་ནི་ཁྲི་རྐང་གི་འོག་ཏུ་ཕ་གུ་སོགས་བཞག་པའོ། །མལ་སྟན་མཐོན་པོ་ནི། ཊཱི་ཀར། ཕྱོགས་གཅིག་མཐོ་བ་ཉིད་ཀྱིས་ནི་མལ་སྟན་མཐོན་པོ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །མལ་སྟན་ཆེན་པོ་ནི་ཆེན་པོ་ལ་འོས་པའི་མལ་སྟན་ཏེ། མལ་སྟན་བཟང་པོའི་དོན་ཡིན་ནོ། །ཁྲི་བརྩེགས་མ་སྟེ་ཁྲིའི་སྟེང་དུ་ཁྲི་བཞག་པའི་སྟེང་དུ་འདུག་པར་མི་བྱའོ། ། ༈ ཁྲི་རྐང་དངོས་དང་ཞར་བྱུང་། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དྲུག་སྡེས་ཁྲི་རྐང་ཚད་ལས་ལྷག་པར་བྱས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་དོན་དང་བྱ་བ་མང་བ་དང་དགེ་འདུན་གྱི་ཡོ་བྱད་ཆུད་ཟོས་པར་འགྱུར་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་འདུན་དབང་བའི་ཤིང་གི་ཁྲིའམ། ཁྲིའུ་རྐང་པ་ཚད་ལས་ལྷག་པ་རང་ངམ་བསྐོས་པས་བཟོ་བྱས་ཏེ་ཟིན་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་ལྔ་སྟེ། དགེ་འདུན་གྱི་དབང་བའི་ཁྲིའམ་ཁྲིའུ་ཡིན་པ་སྟེ། དགེ་འདུན་གྱིའོ་ཞེས་དང་། ཁྲིའམ་ཁྲིའུ་དག་གིའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གང་ཟག་གི་ཁྲི་རྐང་ཚད་ལས་ལྷག་པར་བྱེད་ན་ནི། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། གང་ཟག་ 7-188a གི་ལས་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །རུང་བ་ཡིན་པ་དང་རྒྱ་ཁྱོན་གྲགས་སྡེའི་ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ། རུང་བ་ཉིད་དང་ཚད་དང་ལྡན་པ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །རྐང་པ་ཚད་ལས་ལྷག་པ་སྟེ། རྐང་པ་དག་གིས་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བྱེད་འཕྲོ་གཞིའི་སེལ་བར་གཏོགས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ཕྱེད་བྱས་པ་ལ་བྱེད་པ་ནི་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་ཚད་ལས་ལྷག་པར་བྱེད་འདོད་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རང་ངམ་གཞན་ལ་བསྐོས་པས་ཚད་ལས་ལྷག་པར་བྱེད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་བཟོ་ཟིན་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ལྟུང་བྱེད་འདིར་ཅིས་འགྱུར་ཞེ་ན། ཁྲིའམ་ཁྲིའུ་ཚད་ལས་ལྷག་པར་བྱེད་དམ།
【現代漢語翻譯】 不應坐臥于超過一肘高的床或座位，也不應坐臥于用金銀等珍寶製成的大墊子上。但有一種例外情況：如果在家居士家中沒有其他更高的座位或墊子，則可以坐在較高的座位或墊子上。 此經出自《皮革事》。此外，在《律本事》中問道：『比丘坐臥于高大之床座，是否會犯戒？』鄔波離回答說：『是的，在天人的住所、龍的住所、國王的住所和國王大臣的住所，如果沒有其他床座，則不犯。』頭部低垂而睡，是由於身體不適而說的，應該睡在有腳的床上。腳是指在床腳下放置的磚頭等物。 所謂高床， टीका (梵文羅馬擬音：ṭīkā，註釋)中說：『僅一側高不能稱為高床。』所謂大床，是指適合大人物的床，也就是好床的意思。不應坐在疊床上，即在床上再放一張床。
【English Translation】 One should not sit or lie on a bed or seat that is higher than one cubit, nor should one sit or lie on a large cushion made of precious materials such as gold and silver. However, there is an exception: if there is no other higher seat or cushion in the house of a householder, one may sit on the higher seat or cushion. This sutra comes from the 'Leather Matter'. Furthermore, in the Vinaya Sutra, it is asked: 'Does a bhikṣu commit an offense by sitting or lying on a high and large bed?' Upali replied: 'Yes, in the dwellings of gods, the dwellings of nāgas, the dwellings of kings, and the dwellings of ministers of kings, if there is no other seat, then one does not commit an offense.' Sleeping with the head lowered is said due to physical discomfort, and one should sleep on a bed with legs. Legs refer to placing bricks or other objects under the legs of the bed. Regarding a high bed, the ṭīkā (commentary) says: 'Having only one side high does not constitute a high bed.' A large bed refers to a bed suitable for a great person, meaning a good bed. One should not sit on a stacked bed, that is, placing a bed on top of another bed.
བྱེད་དུ་འཇུག་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཁྲི་རྐང་འཆོས་པ་ལ་བལྟོས་ནས་གཉིས་པ་ཤིང་བལ་གྱིས་གོས་པར་བྱས་པའི་འོག་མ་གདིང་གཡན་རས་ཆེན་གསུམ་པོ་དག་ལ་ཡང་རང་རང་གི་ཚད་ལས་ལྷག་པར་བྱེད་དམ། བྱེད་དུ་འཇུག་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ལྟུང་བྱེད་འདིར་འགྱུར་གྱི་ཚད་ལྷག་པ་ནི་ཁྲིའམ་ཁྲིའུ་དག་གིའོ། །ཁྲིའམ་ཁྲིའུ་དེ་དགེ་འདུན་གྱིའོ། །ལྟུང་བྱེད་འདིའི་འོག་མ་ལ་ཡང་ངོ་སྟེ་ཁྲིའམ་ཁྲིའུ་དག་ལའོ། །དགེ་འདུན་གྱིའོ་ཞེས་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་ཁྲིའམ་ཁྲིའུ་དག་ལ་ཤིང་བལ་གྱིས་གོས་པར་བྱས་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཚད་ལས་ལྷག་པའི་གཞི་ནི་ཁྲིའམ་ཁྲིའུའི་རྐང་པ་དག་གིའོ། །གསུམ་པ་ནི། ཁྲི་དང་ཁྲིའུའི་རྐང་པ་དེ་དག་གི་ཚད་ནི་བུ་གར་གཞུག་པའི་ཕྱོགས་མ་གཏོགས་པ་ཁྲུ་གང་ངོ་། །ཁྲུ་ཚད་དེང་སང་གི་དགེ་སློང་གི་ལུས་རིང་ཐུང་འབྲིང་གསུམ་གྱི་ཁྲུས་གཞལ་བ་མིན་ཏེ། བདེ་བར་ 7-188b གཤེགས་པའི་ཁྲུའི་སུམ་ཆ་སྟོན་པའི་སོར་བརྒྱད་ལ་ཁྲུ་གཅིག་ཏུ་བརྩི་བས་སོ། །འདིའི་གཉིས་པའི་འོག་མ་གསུམ་པོ་དག་ལ་ཡང་ངོ་སྟེ། ཁྲུ་ཚད་ནི་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་ཁྲུའི་སུམ་ཆས་སོ། །དེས་ན་གདིང་གཡན་རས་གསུམ་རྡུལ་ཁྲུ་ནས་བརྩིས་ཏེ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཁྲུའི་སུམ་ཆ་ལ་ཁྲུ་གཅིག་ཏུ་བརྩིས་ཏེ་གཞལ་བས་ལུས་བོང་ཚད་ལྡན་དང་། དགེ་ཚུལ་ལོ་བདུན་ལོན་པ་གདིང་བ་ཚད་མཉམ་ཞིང་གཡན་དགབ་རས་ཆེན་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །ཁྲི་རྐང་འཆོས་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ ཤིང་བལ་གྱིས་གོས་པར་བྱས་པའི་ལྟུང་བྱེད། དྲུག་པ་ལ། ཤིང་བལ་གོས་པར་བྱས་པ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་ཉེར་དགས་འདུག་པའི་སེམས་ཀྱིས་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་མལ་ལ་ཤིང་བལ་གྱིས་གོས་པར་བྱས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་དོན་དང་བྱ་བ་མང་བ་དང་། གཞན་གྱི་གོས་ལ་སོགས་པ་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་འདུན་དབང་བའི་གནས་མལ་ལ་ཤིང་བལ་གྱིས་གོས་པར་བྱས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་ལ་གོས་པར་བྱ་བའི་ཡུལ་དང་། གང་གིས་གོས་པར་བྱ་བའི་དངོས་པོའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་ལས། དགེ་འདུན་དབང་བའི་གནས་མལ་ཡིན་པ་སྟེ། འོག་མ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །རུང་བ་ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་སྤྱིར་བསྟན་པ་ལས་སོ། །གཉིས་པ་གང་གིས་གོས་པར་བྱེད་པའི་དངོས་པོ་ལ་གསུམ་ལས། ཤིང་བལ་ཡིན་པ་སྟེ་ཤིང་བལ་གྱིས་གོས་པར་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གྲགས་སྡེའི་ཚད་དུ་ཆོག་པ་སྟེ། གོས་ལ་སོགས་པ་ཚད་དང་ལྡན་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། ། 7-189a ཤིང་བལ་བདལ་བའི་བྱེད་འཕྲོ་གཞིའི་སེལ་བར་གཏོགས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ཕྱེད་བྱས་པ་ལ་ནི་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་
【現代漢語翻譯】 如果允許這樣做，就會構成墮罪（梵文：āpatti，漢語：罪過）。如果需要修理床腳，考慮到第二種情況，即用羊毛覆蓋的墊子和三種大布，是否也允許超過各自的尺寸？如果允許這樣做，就會構成墮罪。這裡的超過尺寸是指床或小床。這些床或小床是僧團的。這裡的『下』也指床或小床。『僧團的』是指如果用羊毛覆蓋僧團的床或小床，就會構成墮罪。超過尺寸的基礎是床或小床的腳。 第三種情況是，床和小床的腳的尺寸，除了插入榫頭的部分外，是一肘（藏文：ཁྲུ་，梵文：hasta，梵文羅馬擬音：hasta，漢語：肘）。這裡的肘尺並不是指現在僧人的身高長短，而是指如來（梵文：Tathāgata）肘尺的三分之一，即八指為一肘。這裡的第二種情況也適用於后三種情況，即肘尺是如來肘尺的三分之一。因此，墊子、蓋墊和三種大布都從一肘開始計算，以佛陀肘尺的三分之一為一肘來測量，與身體大小相符，七歲的沙彌（梵文：Śrāmaṇera）的墊子尺寸相等，蓋墊和大布也是如此。這是修理床腳的墮罪。 羊毛覆蓋的墮罪。 第六個墮罪是關於用羊毛覆蓋。分為總義和詞義。 首先，故事的緣起是，在舍衛城（梵文：Śrāvastī）附近，一些僧人因為貪心，用羊毛覆蓋了僧團的住所，因此佛陀制定了這條墮罪。禁止的行為是貪圖更多財產和行為，以及損害他人的衣物等。『ངོ་ཏི་』（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語：真實）是指具戒比丘（梵文：bhikṣu）用羊毛覆蓋屬於僧團的住所而產生的根本墮罪。分支分為四部分。首先是基礎的分支，分為兩部分：需要覆蓋的對象和用於覆蓋的物品。第一部分分為三部分：是屬於僧團的住所，正如『下』也指床或小床。是符合尺寸的，這是從總體上說明的。第二部分，用於覆蓋的物品，分為三部分：是羊毛，正如『用羊毛覆蓋』所說。是符合大眾認可的尺寸的，這是通過衣物等符合尺寸的關鍵點來推斷的。 未完成的羊毛加工不屬於基礎的排除範圍，正如『一半完成』所說。意樂的分支
【English Translation】 If it is allowed to do so, it will constitute a downfall (Sanskrit: āpatti, Chinese: sin). If it is necessary to repair the bed legs, considering the second case, that is, the cushion covered with wool and the three large cloths, is it also allowed to exceed their respective sizes? If it is allowed to do so, it will constitute a downfall. The excess of size here refers to the bed or cot. These beds or cots belong to the Sangha. The 'lower' here also refers to the bed or cot. 'Belonging to the Sangha' means that if the Sangha's bed or cot is covered with wool, it will constitute a downfall. The basis for exceeding the size is the legs of the bed or cot. The third case is that the size of the legs of the bed and cot, except for the part where the tenon is inserted, is one cubit (Tibetan: ཁྲུ་, Sanskrit: hasta, Sanskrit Romanization: hasta, Chinese: elbow). The cubit here does not refer to the height of the current monks, but to one-third of the Tathāgata's cubit, that is, eight fingers are counted as one cubit. The second case here also applies to the latter three cases, that is, the cubit is one-third of the Tathāgata's cubit. Therefore, the cushion, cover, and three large cloths are all calculated from one cubit, and measured with one-third of the Buddha's cubit as one cubit, which is in line with the body size, and the cushion size of a seven-year-old Śrāmaṇera is equal, and so are the cover and large cloth. This is the downfall of repairing the bed legs. The downfall of being covered with wool. The sixth downfall is about being covered with wool. It is divided into general meaning and literal meaning. First, the story is that near Śrāvastī, some monks, out of greed, covered the Sangha's residence with wool, so the Buddha formulated this downfall. The prohibited behaviors are greed for more property and behavior, and damage to other people's clothes, etc. 'ངོ་ཏི་' (Tibetan, Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, Chinese: True) refers to the fundamental downfall caused by a bhikṣu covering a Sangha's residence with wool. The branches are divided into four parts. The first is the branch of the foundation, which is divided into two parts: the object to be covered and the object to be used for covering. The first part is divided into three parts: it is the residence belonging to the Sangha, just as 'lower' also refers to the bed or cot. It is in accordance with the size, which is explained in general. The second part, the object used for covering, is divided into three parts: it is wool, as it says 'covered with wool'. It is in accordance with the size recognized by the public, which is inferred from the key points of clothing, etc., in accordance with the size. Unfinished wool processing does not belong to the exclusion of the foundation, as it says 'half completed'. The branch of intention
ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་རང་གི་དོན་དུ་ཤིང་བལ་བདལ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རང་ངམ་གཞན་ལ་བསྐོས་པས་ཤིང་བལ་བདལ་བར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་བདལ་བ་རྫོགས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། འོག་མ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་པས་འདི་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་མལ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་སྔར་བསྟན་ན། གནས་མལ་དེ་ལ་གང་བྱས་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། དགེ་འདུན་གྱི་གནས་མལ་ཁྲིའམ་ཁྲིའུ་དག་ལ་ཤིང་བལ་གྱིས་གོས་པར་བྱས་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དོ། །བྱེད་པོ་ནི་རང་ངམ་བསྐོས་པས་སོ། །ཤིང་བལ་ནི་ལྔ་སྟེ། ཤལ་མ་ལིའི་དང་། ཨརྒ་དང་། ཀ་ཤིའི་དང་། སྤྲ་བའི་དང་། ཨེ་ར་ཀའི་བལ་དང་ལྔའོ། །ཤིང་བལ་གྱིས་གོས་པར་བྱས་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ གདིང་བ་ཚད་ལས་ལྷག་པའི་ལྟུང་བྱེད། གདིང་གཡན་རས་བདུན་ ༈ གཡན་དགབ་ཚད་ལས་ལྷག་པའི་ལྟུང་བྱེད། བརྒྱད་ ༈ རས་ཆེན་ཚད་ལས་ལྷག་པའི་ལྟུང་བྱེད། དགུ་པའི་སྤྱི་དོན་བཤད། །བདུན་བརྒྱད་དགུ་ཡི་ཚིག་དོན་བཀྲལ། ། ༈ བདུན་བརྒྱད་དགུ་པའི་སྤྱིའི་དོན་བཤད་པ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་དགེ་སློང་རབ་ཏུ་མང་པོས་གདིང་བ་དང་། གཡན་པ་དགབ་པ་དང་། རས་ཆེན་དང་གསུམ་པོ་རང་རང་གི་ཚད་ལས་ལྷག་པར་བྱས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་བྱ་བ་སོ་སོ་དང་འབྲེལ་ནས་དོན་དང་བྱ་བ་མང་བ་དང་འདོད་པ་ཆེ་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་གདིང་བ་དང་གཡན་པ་དགབ་པ་དང་རས་ཆེན་དང་གསུམ་པོ་རང་རང་གི་རྒྱུ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་ལས། རང་གི་དོན་དུ་རང་ངམ་གཞན་བསྐོས་པས་སོར་ཕྱེད་ཡན་ཆད་ཚད་ལས་ལྷག་པར་བྱས་ཏེ་ཟིན་པ་ལས་གྱུར་པའི་ 7-189b ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་གོ། དེ་ལ་ལྔ་ལས། གདིང་གཡན་རས་ཆེན་གསུམ་རང་རང་གི་རྒྱུ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་ཡིན་པ་སྟེ། གདིང་བའོ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །རང་རང་གི་ཡིན་པ་དང་། བྱེད་འཕྲོ་གཞིའི་སེལ་བར་གཏོགས་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། རུང་བ་ཚད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་གར་རང་གི་དོན་དུ་ཚད་ལས་ལྷག་པར་བྱེད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རང་ངམ་བསྐོས་པས་ཚད་ལས་ལྷག་པར་བྱེད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་བཟོ་ཟིན་པའོ། ། ༈ བདུན་པའི་ཚིག་དོན་བཤད་པ། བདུན་པའི་ཚིག་དོན་བཤད་པ་ལ། ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །གདིང་བའི་མཚན་ཉིད་རབ་ཏུ་བསྟན། །བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ནི། གང་བྱས་ན་འདིར་འགྱུར་ཞེ་ན། གདིང་བའི་ཚད་ལས་ལྷག་པ་བྱེད་དམ། བྱེད་དུ་འཇུག་པའི་ལྟུང་བྱེད་དངོས་གཞིའོ། །གཉིས་པ་ནི། འདིའི་ཚད་ཇི་ཙམ་ཞེ་ན། གདིང་བ་འདིའི་ཚད་ནི་སྲིད་
【現代漢語翻譯】 二者（指兩種情況）中：認知是不混淆對像；動機是持續不斷地想要隨意地、爲了自己的利益而鋪設木棉；行為是自己或被指派的人開始鋪設木棉；究竟是鋪設完成。 第二種情況是：正如前面通過『也適用於下一種情況』所表明的，僧團的住所是必要條件。那麼，如果對住所做些什麼會構成墮罪呢？如果用木棉裝飾僧團住所的坐墊或小墊子，就會構成墮罪。行為者是自己或被指派的人。木棉有五種：吉貝木棉、阿克木棉、卡夏木棉、猴麵包樹木棉和埃拉克木棉。用木棉裝飾會構成墮罪。 超過規定尺寸的坐墊的墮罪。 七種坐墊 超過規定尺寸的覆布的墮罪。 八 超過規定尺寸的大布的墮罪。 第九品的總義解釋。解釋第七、第八、第九品的詞義。 第七、第八、第九品的總義解釋： 首先，緣起是：在舍衛城，許多比丘製作的坐墊、覆布和大布這三者都超過了各自的尺寸，因此制定了墮罪。應遮止的是與各種行為相關的貪多務得。『恩底』是指持戒比丘對於坐墊、覆布和大布這三者，在具備各自的理由和條件的情況下，爲了自己的利益，自己或被他人指派，製作超過半個手掌寬度的尺寸並佔爲己有，由此產生的真實墮罪。分支有四：根本支。其中有五：坐墊、覆布和大布這三者都具備各自的理由和條件，即所謂的坐墊等等。是各自的，並且不屬於未完成的基礎部分的，以及符合尺寸的，如前所述。意樂支：認知是不混淆對像；動機是持續不斷地想要隨意地、爲了自己的利益而製作超過尺寸的東西；行為是自己或被指派的人開始製作超過尺寸的東西；究竟是製作完成。 第七品的詞義解釋： 第七品的詞義解釋：墮罪的分類，詳細說明坐墊的特徵，說明應學習的違犯。首先，如果做什麼會構成墮罪呢？製作或讓他人制作超過坐墊尺寸的東西，是真實的墮罪。第二，這個尺寸是多少呢？這個坐墊的尺寸是...
【English Translation】 Of the two (referring to two situations): Cognition is not confusing the object; motivation is the continuous desire to arbitrarily lay out cotton for one's own benefit; action is oneself or someone assigned to start laying out cotton; the ultimate is the completion of laying out. The second situation is: As indicated earlier by 'also applies to the next situation,' the Sangha's residence is a necessary condition. So, what actions done to the residence would constitute a downfall? If cushions or small mats in the Sangha's residence are decorated with cotton, it constitutes a downfall. The actor is oneself or someone assigned. There are five types of cotton: kapok, arka, kasha, baobab, and eraka. Decorating with cotton constitutes a downfall. The downfall of exceeding the prescribed size for a seat cushion. Seven seat cushions The downfall of exceeding the prescribed size for a covering cloth. Eight The downfall of exceeding the prescribed size for a large cloth. Explanation of the general meaning of the ninth chapter. Explanation of the meaning of the words in the seventh, eighth, and ninth chapters. General explanation of the seventh, eighth, and ninth chapters: First, the origin is: In Shravasti, many monks made seat cushions, covering cloths, and large cloths, all three of which exceeded their respective sizes, hence the establishment of the downfall. What should be prevented is the greed associated with various actions. 'Ngo-ti' refers to a monk who upholds the precepts, and for the seat cushions, covering cloths, and large cloths, under the conditions of possessing their respective reasons and conditions, for his own benefit, himself or being assigned by others, makes them exceed half a hand-span in size and takes possession of them, resulting in the actual downfall. There are four branches: the root branch. Among them, there are five: the seat cushions, covering cloths, and large cloths all possess their respective reasons and conditions, namely the so-called seat cushions, etc. They are each's own, and do not belong to the unfinished foundational part, and are in accordance with the size, as mentioned earlier. The branch of intention: cognition is not confusing the object; motivation is the continuous desire to arbitrarily make things larger than the size for one's own benefit; action is oneself or someone assigned to start making things larger than the size; the ultimate is the completion of the making. Explanation of the meaning of the words in the seventh chapter: Explanation of the meaning of the words in the seventh chapter: the classification of downfalls, detailed explanation of the characteristics of seat cushions, explanation of the transgressions to be learned. First, what actions would constitute a downfall here? Making or having others make things that exceed the size of the seat cushion is the actual downfall. Second, what is this size? The size of this seat cushion is...
དུ་རྡུལ་ཁྲུ་གསུམ་མོ། །སྲིད་དུ་རྡུལ་ཁྲུ་གསུམ་གྱིས་མི་ཆོག་ན་སྟེ། ལུང་ལས། འཆར་ཀ་ལྟ་བུ་ལུས་བོངས་ཚད་ལས་ལྷག་པས་དེ་ཉལ་བ་ན་གདིང་བ་དཀྱུས་ཐུང་སྟེ་གདིང་བའི་སྟེང་དུ་ལུས་མི་ཤོང་ན་ཁྲུ་ཕྱེད་དོ་མན་ཆད་བསྐྱེད་དོ། །ཊཱི་ཀར་ནི་དེས་ན་གདིང་བའི་སྲིད་ཀྱི་ཚད་ནི་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་ལྔའོ་ཞེས་སོ། །གདིང་བ་འདིའི་ཞེང་དུ་ནི་ཁྲུ་དོ་དང་སོར་དྲུག་གོ། གསུམ་པ་ནི། གདིང་བ་དེའི་ཆུ་ཞེང་གི་ཚད་ཇི་སྐད་བསྟན་པ་དེ་བས་ཆུང་ངུ་ལ་བྱིན་གྱིས་རློབ་ན་བྱིན་རླབས་མི་འཆགས་ལ་ཉེས་བྱས་སོ། །འདིའི་འོག་མ་གཡན་དགབ་དང་རས་ཆེན་གཉིས་ལ་ཡང་ཆུང་ངུ་ལ་བྱིན་གྱིས་ 7-190a རློབ་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །གདིང་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ བརྒྱད་པའི་ཚིག་དོན་བཤད་པ། བརྒྱད་པའི་ཚིག་དོན་བཤད་པ་ལ། ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །གཡན་པ་དགབ་པའི་ཚད་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ནི། གཉིས་པའི་འོག་མའི་གསུམ་པོ་དག་ཀྱང་ཞེས་སྔར་སྨོས་ན། གཡན་པ་དགབ་པའི་ཚད་ལས་ལྷག་པ་བྱེད་དམ། བྱེད་དུ་འཇུག་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དངོས་གཞིའོ། །གཉིས་པ་ནི། དེའི་ཚད་ནི་དཀྱུས་སུ་རྡུལ་ཁྲུ་དྲུག་དང་ཞེང་དུ་རྡུལ་ཁྲུ་གསུམ་མོ། །གཡན་པ་དགབ་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ དགུ་པའི་ཚིག་དོན་བཤད་པ། དགུ་པའི་ཚིག་དོན་བཤད་པ་ལ། ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །རས་ཆེན་ཉིད་ཀྱི་ཚད་བསྟན་པའོ། །དང་པོ་ནི། དབྱར་གྱི་རས་ཆེན་གྱི་ཚད་ལས་ལྷག་པར་བྱེད་དམ། བྱེད་དུ་འཇུག་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་དངོས་གཞིའོ། །གཉིས་པ་ནི། དེའི་ཚད་ནི་སྲིད་དུ་རྡུལ་ཁྲུ་དགུ་དང་ཞེང་དུ་རྡུལ་ཁྲུ་གསུམ་དང་སོར་བཅོ་བརྒྱད་དོ། །དབྱར་གྱི་རས་ཆེན་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ བདེ་གཤེགས་ཆོས་གོས་ཚད་གྱུར་གྱི་ལྟུང་བྱེད། བཅུ་པ་ལ། བདེ་གཤེགས་ཆོས་གོས་ཚད་གྱུར། བདེ་བར་གཤེགས་པའི་ཆོས་གོས་ཚད། །ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པའོ། ། ༈ བདེ་བར་གཤེགས་པའི་ཆོས་གོས་ཚད། དང་པོ་ནི། བདེ་བར་གཤེགས་པའི་ཆོས་གོས་ཀྱི་ཚད་གང་ཞེ་ན། ཆོས་གོས་ཀྱི་སྲིད་དུ་སྟོན་པ་རང་གི་ཁྲུ་ལྔ་དང་ཞེང་དུ་ཁྲུ་གསུམ་གྱི་ཆོས་གོས་སོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་ཉེར་དགས་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་ཆོས་གོས་ཀྱི་ཚད་དུ་ཆོས་གོས་བཟོ་བྱེད་དུ་བཅུག་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་བླ་མ་ལྟར་འཆོས་པ་དང་། དོན་དང་བྱ་བ་མང་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རང་ལ་ལུས་བོངས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་ལུས་ཙམ་མེད་པར་བདེ་བར་ 7-190b གཤེགས་པའི་ཆོས་གོས་ཀྱི་ཚད་དམ། དེ་བས་ལྷག་པའི་ཆོས་གོས་གསུམ་ལས་གང་ཡང་རུང་བར་རང་ངམ་བསྐོས་པས་བཟོ་བྱས་ཏེ་ཟིན་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་གཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལ
【現代漢語翻譯】 床墊的長度是三肘尺（藏語：ཁྲུ་，khru）。如果床墊的長度不足三肘尺，根據律藏（藏語：ལུང་，lung）的說法，如果身體像『འཆར་ཀ་』（藏語，一種植物）一樣高大，超過了標準尺寸，當他睡覺時，如果床墊太短，身體無法完全放在床墊上，那麼可以增加半肘尺或更少。在註釋（藏語：ཊཱི་ཀ་，ṭīka）中說，因此，床墊的長度尺寸是五肘尺半。這個床墊的寬度是兩肘尺零六指。 第三，如果床墊的寬度小於規定的尺寸，並對其進行加持，那麼加持不會生效，並且會犯下罪過。對於床墊下面的覆蓋物和大的布料，如果尺寸太小而進行加持，也會犯下罪過。這是由床墊引起的墮罪。 第八條的詞義解釋： 第八條的詞義解釋包括：墮罪的分類和覆蓋物的尺寸說明。 第一，如果像前面提到的第二條之後的三個一樣，超過了覆蓋物的尺寸，或者允許他人這樣做，那麼就會犯下根本墮罪。第二，它的尺寸是：長度為六塵肘尺，寬度為三塵肘尺。這是由覆蓋物引起的墮罪。 第九條的詞義解釋： 第九條的詞義解釋包括：墮罪的分類和大的布料本身的尺寸說明。 第一，如果超過了夏季大布的尺寸，或者允許他人這樣做，那麼就會犯下根本墮罪。第二，它的尺寸是：長度為九塵肘尺，寬度為三塵肘尺零十八指。這是由夏季大布引起的墮罪。 關於善逝（梵語：Sugata，如來）法衣尺寸超標的墮罪： 第十條：善逝法衣尺寸超標。善逝的法衣尺寸，墮罪的分類和應該學習的內容。 關於善逝的法衣尺寸： 第一，什麼是善逝法衣的尺寸？法衣的長度是世尊（梵語：Shakyamuni，釋迦牟尼）自己的五肘尺，寬度是三肘尺。 第一，故事起源於舍衛城（梵語：Śrāvastī），近護（藏語：ཉེར་དག，nyer dag）讓人制作超過善逝法衣尺寸的法衣，因此制定了墮罪。禁止像上師（藏語：བླ་མ་，bla ma）一樣偽裝，以及處理許多事務。定義是：一位受戒的比丘（梵語：bhikṣu）自己沒有像佛陀（梵語：Buddha）一樣的身材，卻製作了尺寸與善逝法衣相同或更大的三種法衣中的任何一種，無論是自己製作還是委託他人制作，一旦完成，就會犯下根本墮罪。根本是：基於根本。
【English Translation】 The length of the mattress is three cubits (Tibetan: ཁྲུ་, khru). If the length of the mattress is not enough three cubits, according to the Vinaya (Tibetan: ལུང་, lung), if the body is as tall as 'འཆར་ཀ་' (Tibetan, a kind of plant), exceeding the standard size, when he sleeps, if the mattress is too short and the body cannot fit completely on the mattress, then half a cubit or less can be added. In the commentary (Tibetan: ཊཱི་ཀ་, ṭīka), it says, therefore, the length dimension of the mattress is five and a half cubits. The width of this mattress is two cubits and six fingers. Third, if the width of the mattress is smaller than the specified size and it is blessed, then the blessing will not take effect, and a transgression will be committed. For the covering underneath the mattress and the large cloth, if the size is too small and they are blessed, a transgression will also be committed. This is a downfall caused by the mattress. Explanation of the meaning of the eighth article: The explanation of the meaning of the eighth article includes: the classification of downfalls and the size description of the covering. First, if, like the three after the second article mentioned earlier, the size of the covering is exceeded, or allowing others to do so, then a fundamental downfall will be committed. Second, its size is: the length is six dust cubits, and the width is three dust cubits. This is a downfall caused by the covering. Explanation of the meaning of the ninth article: The explanation of the meaning of the ninth article includes: the classification of downfalls and the size description of the large cloth itself. First, if the size of the summer large cloth is exceeded, or allowing others to do so, then a fundamental downfall will be committed. Second, its size is: the length is nine dust cubits, and the width is three dust cubits and eighteen fingers. This is a downfall caused by the summer large cloth. Regarding the downfall of exceeding the size of the Sugata (Sanskrit: Sugata, Tathagata) robe: Tenth article: The Sugata robe exceeds the size. The size of the Sugata's robe, the classification of downfalls, and what should be learned. Regarding the size of the Sugata's robe: First, what is the size of the Sugata's robe? The length of the robe is the Blessed One's (Sanskrit: Shakyamuni, Shakyamuni) own five cubits, and the width is three cubits. First, the story originates in Shravasti (Sanskrit: Śrāvastī), Near Protector (Tibetan: ཉེར་དག, nyer dag) had robes made that exceeded the size of the Sugata's robe, therefore the downfall was established. It is forbidden to pretend to be like a Guru (Tibetan: བླ་མ་, bla ma), and to handle many affairs. The definition is: an ordained Bhikshu (Sanskrit: bhikṣu) himself does not have a body like the Buddha (Sanskrit: Buddha), but makes any of the three robes that are the same size as or larger than the Sugata's robe, whether made by himself or commissioned by others, once completed, a fundamental downfall will be committed. The root is: based on the root.
ག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་བྱ་བའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གིས་བྱེད་པའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་ལྔ་ལས། ཆོས་གོས་གསུམ་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་ཡིན་པ་སྟེ། ཆོས་གོས་བྱེད་དམ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །རུང་བ་ཡིན་པ་སྟེ་སྤྱིར་བསྟན་པ་ལས་རུང་བ་ཉིད་ཅེས་གསུངས་པས་སོ། །བདེ་བར་གཤེགས་པའི་ཆོས་གོས་ཀྱི་ཚད་དམ། དེ་ལས་ལྷག་པ་ཡིན་པ་སྟེ། དེའི་ཚད་དམ་ལྷག་པའི་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །རང་གི་ཡིན་པ་དང་བྱེད་འཕྲོ་གཞིའི་སེལ་བར་གཏོགས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་གང་གིས་བྱེད་པའི་རྟེན་ནི། རང་གི་ལུས་ལ་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་སྐུའི་བོངས་ཚད་ཙམ་མེད་པ་སྟེ། དེའི་ལུས་ཙམ་མེད་པར་ཞེས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནི་རང་དོན་དུ་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་ཆོས་གོས་ཀྱི་ཚད་དམ། དེ་ལས་ལྷག་པའི་ཆོས་གོས་ཀྱི་བཟོ་བྱེད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རང་ངམ་བསྐོས་པས་དེའི་བཟོ་བྱེད་པར་ཞུགས་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་བཟོ་ཟིན་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། གང་བྱས་ན་འདིར་འགྱུར་ན། བདེར་གཤེགས་དེའི་ལུས་ཙམ་མེད་པར་བདེར་གཤེགས་དེའི་ཆོས་གོས་ཀྱི་ཚད་དམ། དེ་བས་ལྷག་པའི་ཆོས་གོས་བྱེད་དམ། བྱེད་དུ་འཇུག་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དངོས་གཞིའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། བདེ་བར་གཤེགས་པའི་ཆོས་གོས་ཀྱི་ཚད་དུ་བྱེད་ན་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རང་གི་ཁྲུ་ཚད་ལས་ཆུ་ཞེང་གཉིས་ཀར་སུམ་འགྱུར་དུ་བྱེད་པ་ལས་ལྟུང་ 7-191a བྱེད་དུ་འགྱུར་བའོ་ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་གོས་གཅིག་ལ་ནི་དགེ་སློང་ལུས་འབྲིང་པོའི་ཆོས་གོས་དགུའོ། །འོ་ན་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་ཆོས་གོས་ཀྱི་ཚད་དུ་བགྱིས་པ་ལས་ཉན་ཐོས་ཀྱི་དགེ་སློང་གི་ཆོས་གོས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་འཆགས་སམ་མི་འཆགས་ཞེ་ན། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། བདེ་བར་གཤེགས་པའི་ཆོས་གོས་ཀྱི་ཆོས་གོས་ཀྱི་ཚད་དམ། དེ་བས་ལྷག་པ་ལ་བྱིན་གྱིས་རློབ་ན་མི་འཆགས་ཏེ་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །དམིགས་བསལ་ནི་ལྷག་པ་ཡང་ངོ་ཞེས་ཆོས་གོས་ཚད་ལས་ལྷག་པ་ལ་ཡང་ཆོས་གོས་སྲ་བརྐྱང་གི་བྱིན་རླབས་འཆགས་པའི་སྐབས་ཀྱི་རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། བདེ་བར་གཤེགས་པའི་ཆོས་གོས་ཤིན་ཏུ་ལེགས་པོ་ལ་ཡང་འདི་ཆགས་པ་ཉིད་དུ་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། གསུམ་པ་ནི། བདེ་བར་གཤེགས་པའི་ཆོས་གོས་སམ། དེ་བས་ལྷག་པ་དེ་བཅང་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས། གོས་དེ་གང་ཟག་གམ་དགེ་འདུན་ལ་ཕུལ་ཏེ་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་བྱ་སྟེ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། བཅང་བཞིན་དུ་ལྟུང་བ་མཐོལ་ཚངས་བྱས་ན་ཚངས་པར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །ཉིད་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་བཅང་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བའི་ལུས་ལ་གྱོན་པ་དང་འབྲེལ་བས་སམ། གཞན་ཡང་རུང་སྟེ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས་སམ། རྣམ་པར་བརྟགས་ནས་སམ། རྣམ་པར་མ་བརྟགས་པར་ཡང་བཅང་བར
【現代漢語翻譯】 有兩種情況：一是所做之物，二是所依之物。第一種情況有五種：可以是三件僧衣中的任何一件，因為經中說『做僧衣嗎？』。可以是任何一件，因為經中說『普遍顯示中，任何一件都可以』。可以是如來（梵文：Tathāgata，含義：如實而來者）的僧衣尺寸，或者超過這個尺寸，因為經中說『那個尺寸或者超過』。必須是自己的，並且不屬於正在製作的基礎材料，如前所述。第二種情況，所依之物：自己的身體沒有如來身量的大小，因為經中說『沒有那個身體的大小』。意樂的支分有兩種：想，如前所述。發心是：爲了自己的利益，想要製作如來尺寸或者超過這個尺寸的僧衣，並且持續不斷。加行是：自己或者派人開始製作。究竟是：製作完成。 第二，如果做了什麼會犯這種罪呢？沒有如來身量的大小，卻製作如來尺寸或者超過這個尺寸的僧衣，或者指使他人制作，這就是根本墮罪。 टीका（梵文：ṭīkā，含義：註釋）中說：『如果製作如來尺寸的僧衣』，意思是說，如果自己的尺寸在寬度和長度上都擴大三倍，就會犯墮罪。這樣，一件佛陀的僧衣相當於九件中等身材比丘的僧衣。那麼，如果製作瞭如來尺寸的僧衣，是否能成就聲聞（梵文：Śrāvaka，含義：聽聞者）比丘的僧衣加持呢？《五十品》中說：『如果加持如來尺寸或者超過這個尺寸的僧衣，則不能成就，會犯惡作罪。』特例是，超過的部分也可以。在關於僧衣尺寸超過時，僧衣堅固加持成就的場合的自釋中說：『即使對於非常好的如來僧衣，也應該知道這個加持是可以成就的。』 第三，經中說：『不能持有如來的僧衣或者超過這個尺寸的僧衣。』因此，應該將僧衣獻給個人或者僧團，懺悔墮罪。小釋中說：『如果持有僧衣的同時懺悔墮罪，則不能清凈。』自釋和 टीका（梵文：ṭīkā，含義：註釋）中說：『不能持有』，意思是說，無論是穿在身上，還是其他任何方式，無論是加持過的，還是觀察過的，或者沒有觀察過的，都不能持有。
【English Translation】 There are two aspects: the object to be made and the basis on which it is made. The first has five aspects: it can be any of the three robes, as it is said, 'Is a robe being made?' It can be any of them, as it is said, 'In the general teaching, any is acceptable.' It can be the size of a Tathāgata's (meaning: 'one who has thus come') robe, or larger, as it is said, 'That size or larger.' It must be one's own and not part of the base material being worked on, as previously explained. The second aspect, the basis on which it is made: one's own body is not the size of a Tathāgata's body, as it is said, 'Without the size of that body.' There are two aspects to the intention: the perception is as before. The motivation is: for one's own benefit, to want to make a robe of the size of a Tathāgata's robe, or larger, and to do so continuously. The action is: oneself or someone commissioned begins to make it. The completion is: the making is finished. Second, what action causes this offense? Without the size of a Tathāgata's body, making a robe of the size of a Tathāgata's robe, or larger, or causing another to make it, is the fundamental offense. The ṭīkā (meaning: commentary) says: 'If making a robe of the size of a Tathāgata's robe,' meaning that if one's own size is tripled in both width and length, one commits an offense. Thus, one Buddha's robe is equivalent to nine robes of a medium-sized bhikṣu. So, if a robe of the size of a Tathāgata's robe is made, can the blessing of a Śrāvaka (meaning: hearer) bhikṣu's robe be accomplished? The Fiftieth Chapter says: 'If blessing a robe of the size of a Tathāgata's robe, or larger, it is not accomplished and a misdeed is committed.' An exception is that the excess is also acceptable. In the self-commentary on the occasion when the blessing of a strong robe is accomplished when the robe size is exceeded, it says: 'Even for a very good Tathāgata's robe, it should be known that this blessing is accomplished.' Third, it is said, 'One should not keep a Tathāgata's robe, or one larger than that.' Therefore, the robe should be offered to an individual or the sangha, and the offense should be confessed. The Minor Commentary says: 'If one confesses the offense while still keeping the robe, it will not be purified.' The Self-Commentary and the ṭīkā (meaning: commentary) say: 'One should not keep it,' meaning that whether it is worn on the body or in any other way, whether it has been blessed, examined, or not examined, it should not be kept.
་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་གིས་རང་གི་ལུས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུའི་བོངས་ཚད་ཙམ་ཡོད་པས་ནི་དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ཏེ། བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནའང་འཆགས་སོ། །བདེ་བར་གཤེགས་པའི་ཆོས་གོས་ཀྱི་ཚད་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་ཏུ་གྱུར་པ་རྣམས་རྫོགས་སོ།། །། 7-191b མཐོ་རིས་འབྱུང་པོའི་ཚོགས་ལ་གཟུགས་ཀྱི་གོ་སྐབས་ཕྱེ་སླད་ཉི་མས་སྣང་བ་འགྱེད། །འཆི་མེད་ཆར་པ་གཞོན་ནུ་འབེབས་པའི་སླད་དུ་ཟླ་བ་འཕེལ་ཞིང་རྫོགས་པར་རྒྱུ། །ཤེས་བྱ་འདི་ཀུན་སེམས་ཅན་བསྒྲལ་བའི་ཕྱིར་དུ་བློ་ལ་ཟམ་སྟེགས་བརྟན་པོར་ནི། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ཡི་དམ་ཉིད་ཀྱིས་བསྒྲུབས་པས་སྐྱེ་བོས་བསྔགས་པའི་སྐྱེ་བ་ཐོབ། །དཔལ་ལྡན་གགས་པའི་རི་བོང་ཅན། །གསར་དུ་སྐྱེད་བྱེད་ཡེ་ཤེས་ཀྱི། །བདུད་རྩིའི་ཆུ་གཏེར་རླབས་རྩེ་ལས། །ཐོན་པའི་བཅོམ་ལྡན་ལ་ཕྱག་འཚལ། །ངོ་མཚར་ཡོན་ཏན་ཡོད་དགུའི་མཐར་ལྷུང་ཞིང་། །དྲི་བཅས་ཆགས་པའི་རྒྱ་ལས་རབ་ཏུ་ཆད། །བཏང་སྙོམས་དབུ་མའི་གསུང་གིས་སྤྲོས་འཛིན་གྱི། །ཚོགས་ཀུན་བརྗོད་མེད་བརྟུལ་ཞུགས་སྦྱིན་དེར་དད། །འཕགས་པའི་ཡིད་དུ་འགྲོ་བ་ཡིན། །མཐོང་བའི་མོད་ལ་སྐྱེས་བུའི་མཆོག །དྭང་བའི་རི་མེ་འཕྲུལ་བྱེད་པ། །ཀརྨ་པ་ཡི་ཕྲིན་ལས་རྒྱལ། །དཔལ་ལྡན་དེ་ཡི་དམ་ཆོས་ལྷུམས་བཟང་པོར། །བདག་བློའི་བྱང་སེམས་ལམ་འདི་བཟུང་བ་ནི། །འོ་མཚོའི་རླབས་ཀྱི་ཟླ་བ་བཟུང་བ་ལྟར། །འོད་ཟེར་རྣམ་དཀར་ཕྲེང་ལྡན་མཛེས་པར་གྱུར། །དེ་ལྟར་ཐུགས་རྗེས་བཟུང་བ་ཡིས། །ཀུན་མཁྱེན་འབྲས་བུའི་གཏེར་ལྡན་པ། །དགོས་འདོད་དགེ་མཚན་མཚོན་པ་ཡི། །བློ་བཟང་གསེར་གྱི་ས་གཞི་བརླིང་། །ཐུགས་རྗེའི་སྤྱན་འདབ་བྱེད་པའི་བཀའ་དྲིན་ནི། །བྱས་ཤེས་ལོག་པར་གཞལ་ལ་ཆགས་པ་ཡང་། །ལྗོན་པ་ས་ཧ་ཀ་རའི་དྲི་མཆོག་ནི། །སོལ་བ་ལ་ཡང་སླུ་བ་མིན་ལྟར་རོ། །དེ་ནས་དད་པའི་བློ་ཤེས་ལ། །བྱིན་རླབས་ཉི་འོད་ཐིགས་པ་ནི། །རང་བཞིན་གཅིག་ཏུ་མི་གཤའ་ན། །ལམ་འདིར་རྣལ་ལ་དོགས་ཅི་ཡོད། །མི་འཇིགས་ 7-192a རྡོ་རྗེའི་སྙིང་པོ་བརྟན་གྱུར་ཅིང་། །ལུས་མེད་དཔུང་གི་ནུས་ཡུལ་མ་ཡིན་པ། །རྗེ་བཙུན་བླ་མ་རབ་གསལ་ཚིག་གི་བདག །ཀརྨ་ཕྲིན་ལས་པ་དང་འབྲལ་མེད་ཤོག །ཟང་ཟིང་རྒྱགས་པ་རྟག་ཏུ་མྱོས། །དམ་པའི་བློ་གྲོས་ཅོ་འདྲིར་བྱེད། །གཡོ་སྒྱུ་འཁྱོགས་པོའི་སྙིང་པོ་མཁྲེགས། །ཁོང་སྟོང་དུང་འདྲའི་བླ་མ་མང་། །ལེགས་བཤད་དབེན་པས་མི་སྨྲའི་ཡི་དམ་དང་། །སྐྱེ་བོ་སླུ་བའི་བྱ་བཏང་རྐང་གཅིག་གི། བརྟུལ་ཞུགས་མཁར་བར་ངལ་བའི་སྐྱར་མོ་དེས། །ཐར་འདོད་ཆུ་ལ་འཕྱན་པའི་ཉ་རྣམས་ཟ། །ཟང་ཟིང་སྦྲང་རྩིས་ཁ་བྱུགས་པའི། །འདྲེན་པའི་སྤུ་གྲི་མིད་པ་ན། །ཡང་དག་ལྟ་བའི་རྒྱུ་མ་གཅོད། །དུས་ཀྱི་ས་སྟོན་འདི་འདྲར་གྱུར། །དམ་པའི་ཡོན་
【現代漢語翻譯】 『不應做』等等。比丘如果自己的身體有如來佛身量的大小，那倒不是這樣，加持也是可以的。超過善逝的法衣尺寸，是墮罪。所有僅僅是墮罪的情況都結束了。 爲了給高處的眾生打開形體的空間，太陽散發光芒；爲了降下不死的甘露雨，月亮盈虧圓滿執行。通曉這一切，爲了救度眾生，在智慧上建立穩固的橋樑。由菩提薩埵的本尊親自成就，獲得了世人讚嘆的生命。 榮耀的具兔者（月亮）。新生的智慧之甘露水藏的波浪頂端，出現的薄伽梵（Bhagavan，世尊）前敬禮！ 驚奇的功德窮盡，徹底脫離有垢的貪慾之海。以舍離中觀的言語，施予摒棄執著的群體，于不可言說的苦行中生起信心。 是聖者所喜悅的。一見之下即為大丈夫。變幻自在的清凈火焰。噶瑪巴的事業勝利！ 我將自己智慧的菩提心，安住在榮耀者（噶瑪巴）殊勝的誓言之法中，猶如握住乳海的波浪之月，光芒潔白，花紋美麗。 如是受到慈悲的攝持，擁有遍知果實的寶藏，象徵所需所愿的吉祥，智慧的黃金大地堅實。 以慈悲的眼神來行事，這樣的恩德，即使是知恩圖報的邪見者也會被吸引，如同娑訶迦羅樹的頂級香氣，也不會欺騙煤炭一樣。 之後，對於具有信心的智慧，加持的陽光滴落，如果不是本性相同，那麼對於這條道路還有什麼可懷疑的呢？ 無畏金剛的精華變得穩固，不是無形之力的領域，至尊上師是明晰語言的主人，愿與噶瑪·欽列巴（Karma Trinleypa）永不分離！ 總是沉溺於物質的豐厚，與聖者的智慧爭辯，虛偽狡詐的內心堅硬，空虛如海螺的上師眾多。 因缺乏善說，而成為不語的本尊，以及欺騙世人的獨腳修行者，在苦行的城堡中勞累的鸚鵡，吞噬著在解脫之水中漂浮的魚。 用物質的蜂蜜塗抹嘴巴，吞下引導的剃刀時，會切斷正確見解的腸子，時代變成了這樣。 聖者的功德...
【English Translation】 'One should not do' etc. If a monk's own body is the size of the Buddha's body, then it is not so; even if blessed, it can be formed. To exceed the size of the Sugata's (Buddha's) robes is a downfall. All cases that are merely downfalls are completed. To open the space of form to the assembly of gods in the high realms, the sun spreads light; to shower the rain of immortality, the moon waxes and wanes, completing its course. Knowing all this, to save sentient beings, on the mind, a bridge is firmly established. Achieved by the Bodhisattva's own chosen deity, one obtains a life praised by beings. Homage to the glorious Bhagavan (Bhagavan, The Exalted One) with the hare (moon) , who emerges from the crest of the waves of the newly generated nectar ocean of wisdom! Exhausting all the wonderful qualities, completely cut off from the ocean of defiled attachment. With the words of equanimity and the Middle Way, bestowing silence on the assembly that clings to elaborations, I have faith in that asceticism that is beyond words. He is pleasing to the noble ones. At the moment of seeing him, he is the best of men. The pure flame that performs miracles. May the activity of Karmapa be victorious! I hold this path of Bodhicitta in my mind, in the excellent womb of the Dharma of the glorious one (Karmapa), like holding the moon in the waves of the milk ocean, adorned with a garland of white rays. Thus, being held by compassion, possessing the treasure of the omniscient fruit, symbolizing the desired virtues, the golden ground of intelligence is firm. The kindness of acting with compassionate eyes, even a grateful perverted view is attracted to it, just as the top fragrance of the Sahakara tree does not deceive even charcoal. Then, for the wisdom of faith, the drops of blessing sunlight, if they are not of the same nature, then what doubt is there on this path? May the fearless vajra essence become stable, not being the realm of formless power, may the venerable lama, the master of clear words, be inseparable from Karma Trinleypa! Always intoxicated with material wealth, arguing with the wisdom of the holy ones, the heart of deceit and crookedness is hard, many lamas are empty like conch shells. Due to the lack of good explanations, they become silent deities, and the one-legged ascetic who deceives people, the parrot toiling in the castle of asceticism, devours the fish floating in the water of liberation. When swallowing the razor of guidance, smeared with the honey of material things, it cuts off the intestines of correct view, the times have become like this. The virtues of the holy ones...
ཏན་ལ་སྡང་གདུག་པ་རྣོ། །ཡོན་ཏན་ཅན་གཞན་བསྔགས་ན་བཟོད་མི་སྦྱིན། །དེ་ལྟར་ན་ཡང་བདག་བློ་དམ་པས་དྲངས། །རྐྱེན་ངན་ཀླན་ཀས་འགོད་ཀྱང་དེ་ཀར་བས། །སངས་རྒྱས་དྭགས་པོའི་བསྟན་ལ་སྐྱེས་པའི་བགྱི་བ་ཅན། །འཇིགས་མེད་རང་བྱུང་རྡོ་རྗེའི་སྨོན་ལམ་འཕེན་པའི་ཤུགས། །སྐྱེ་འཆི་དྲི་མས་ནོགས་པ་མེད་པར་རྒྱལ་བའི་བཀའ། །སྐལ་བཟང་བདག་གི་མྱང་འདས་མཐའ་དང་མཉམ་དུ་ཤར། །དེས་ན་ངལ་མེད་གྲུབ་པའི་དབུགས། །བདེ་བར་འབྱིན་པའི་གནས་སྐབས་ན། །སྡེ་སྣོད་ཆོས་སྒོ་མང་པོ་ཡི། །རྣམ་པར་ཐར་པ་ཅི་ཡང་བཀོད། །བདག་ནི་གཞན་ཕན་ལྡན་པས་རྒྱ་ཆེར་བཤད་ཅིང་རིག་པའི་ཆོས་མང་ཐོས། །བདེ་ཆེན་མེ་ཏོག་བསྣམས་པས་ཉེར་ཞི་བདེན་པ་ཡི་ནི་ཚུལ་རབ་མཐོང་། །ཞི་བའི་གོ་འཕང་མཆོག་ལ་རེག་པས་གསལ་བར་སྲིད་ལ་ཆགས་བྲལ་ཞིང་། །འགྲོ་ལ་ངལ་གསོར་སྦྱིན་པའི་སྲོག་འདི་ཡུན་དུ་གཡོ་བ་མེད་གྱུར་ཅིག །རྒྱལ་བ་ཁྱབ་ 7-192b བདག་དཔལ་ལྡན་བླ་མས་དབང་བསྐུར་ཆུ་ཡི་རྒྱུན། །གསལ་ཞིང་དྭང་བའི་ཕྲེང་བ་སྙིང་གར་ཉེ་བར་འཛིན་པ་དག །ནོར་བུ་འབར་བའི་དོ་ཤལ་དག་གིས་ཡོངས་སུ་འབྲེལ་བ་ནི། །རིག་དང་གྲོལ་བ་སྦྱར་བའི་ཡོན་ཏན་མཛེས་པ་བཞིན་དུ་གྱུར། །རྒྱུ་དེས་འཁྲུལ་མེད་བསྟན་བཅོས་ཆེ། །བཀྲལ་བའི་འབད་པ་བྱས་པ་ཡིན། །བླུན་པོའི་བྱེ་མ་བཙིར་བ་ལས། །སྦྱངས་པའི་ལེགས་བཤད་མར་ཁུ་ཅི། །ཤེས་རབ་མཐུ་ལས་རང་ལོ་ནི། །ཉེར་དྲུག་དུས་སུ་གཡོ་མེད་པར། །དགེ་ལེགས་རྔ་གཡབ་འདི་གཡོས་པས། །སྲིད་པའི་འཇིགས་པ་བསིལ་གྱུར་ཅིག །དབྱངས་ཅན་གསར་མའི་ལུས་སེམས་འཚོ་བ་ན། །ཟད་མེད་ལེགས་བཤད་ཡ་མཚན་འདི་འདྲ་འབྱུང་། །ཟང་ཟིང་གིས་གསོད་སྐྱེ་ངན་ལོ་བརྒྱར་ནི། །བསྡད་ཀྱང་ངན་སོང་རྒྱུ་ལས་གཞན་འབྱུང་ཅི། །རྫོགས་ལྡན་བསྟན་པའི་དུས་སུ་བདག་སྐྱེས་ན། །ས་ལ་འཛམ་གླིང་རྒྱན་གྱིས་གྲགས་པར་འགྱུར། །རྩོད་ལྡན་བསྟན་པའི་དུས་སུ་བདག་སྐྱེས་པས། །ཆོས་མིན་ཕྱོགས་པ་སྤྲིན་ལྟར་འདུས་ནས་མནར། །དེ་ལྟར་ན་ཡང་དྭགས་པོའི་བསྟན་པ་དང་། །སྐྱབས་གཅིག་ཀརྨའི་ཕྲིན་ལས་སྙིང་ག་ཡི། །པདྨར་རྟག་ཏུ་བཞུགས་པར་གསོལ་བ་ནས། །མོས་གུས་བྱེད་པ་རང་གི་སྲུང་འཁོར་ཡིན། །རྒྱལ་བའི་བསྟན་པ་ཡང་དག་སྤེལ་བ་ལ། །མི་འཇིགས་བློ་གྲོས་སྤོབས་པའི་གཏེར་གྲོལ་བ། །ང་དང་མཚུངས་པ་འཛམ་གླིང་ཡངས་པའི་ཁྱོན། །ངེས་པར་འབྱུང་དཀའི་རྣམ་ཐར་ངོམ་འདི་མཚར། །རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། ལྟུང་བ་འབའ་ཞིག་པའི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། །།༈ ཇི་ལྟའི་དོན་ལ་འཁྲུལ་པ་ 7-193a མེད་པ་དང་། །ཇི་སྙེད་དོན་ལ་ལེགས་པར་འཆད་ཤེས་པ། །ཟུང་འཇུག་བརྙེས་པ་གྲུབ་ཆེན་བླ་མའི་ཞབས། །སྤྱི་བོའི་གཙུག་ན་ཀརྨ་ཕྲིན་ལས་རྒྱལ། །ཅེས་སྐྱབས་མཆོག་ཡིད་ལ་གསལ་བཏབ་ནས། 7-193b གནས་གྲོང་དང་
【現代漢語翻譯】 嗔心如毒藥般猛烈，若讚揚他人之功德則難以忍受。即便如此，我仍以純正之心行事，即使遭遇惡緣誹謗，亦安之若素。我乃于噶舉派（釋迦牟尼佛）教法中誕生之修行者，以無畏任運金剛之願力，祈願我等遠離生死垢染，證悟如來之教誨，愿我等具善緣者之涅槃，與法界同盡。因此，在毫不費力成就之時，于安樂之際，我闡述了眾多三藏之法門，以及各種解脫之法。我以利他之心廣為宣說，聽聞諸多智慧之法。手持大樂之蓮花，得見寂滅之真諦。觸及寂靜之至境，明澈無染，遠離對世間之執著。愿此為眾生帶來安樂之生命，永恒不動搖。祈願遍知一切之勝者，具足功德之上師，以灌頂之水流，清澈明晰之甘露，常駐我心間。如以珍寶瓔珞相互連線，愿智慧與解脫之功德，亦如是圓滿。因此，我努力闡釋無謬之論著。從愚者之沙礫中，無法榨出精煉之酥油。憑藉智慧之力，在我二十六歲之時，堅定不移地揮動這吉祥之幡，愿能平息輪迴之怖畏。當妙音天女滋養身心之時，便會涌現出如此不可思議之妙語。即便在惡劣之世間，茍延殘喘百年，也只會造下墮入惡道之因。若我生於圓滿之教法時代，我的名字必將如珍寶般傳遍大地。然我卻生於爭鬥之世，故被如雲般聚集之非正法者所折磨。即便如此，我仍祈願噶舉派之教法，以及至尊噶瑪巴之事業，永駐我心蓮之中。虔誠之信心，乃我等之護輪。于弘揚如來正法之事，我等無畏且具足智慧與勇氣。如我一般之人，於此廣闊之世間，實乃罕見之解脫者，此乃奇蹟。廣釋日輪中，關於墮罪之釋義已圓滿。 不迷於如是之義，善於闡釋如是之理，證得雙運之大成就者上師足下，頂禮於我之髮髻之巔，噶瑪·欽列永嘉（事業興盛）。於心中憶念至尊怙主。 於此地...
【English Translation】 With anger as sharp as poison, it's hard to bear praising others' virtues. Even so, my mind is guided by noble thoughts, I remain steadfast even when faced with adversity and slander. I am a practitioner born into the lineage of Buddha Dagpo (Shakyamuni Buddha), With the force of fearless Rangjung Dorje's aspiration, May the Victorious One's teachings, free from the stains of birth and death, dawn together with the end of samsara for fortunate beings like me. Therefore, in the effortless state of accomplishment, In the moment of exhaling in bliss, I have arranged many doors of the Tripitaka, And whatever forms of liberation there may be. Because I possess the benefit of others, I extensively explain and hear many teachings of knowledge. By holding the great bliss flower, I clearly see the truth of near peace. Touching the supreme state of peace, I clearly become detached from existence, May this life that gives rest to beings remain unwavering forever. Victorious One, all-pervading, Glorious Lama, the stream of empowerment, Holding the clear and pure rosary close to my heart, Connected by necklaces of blazing jewels, May it be like the beauty of the qualities of wisdom and liberation combined. Therefore, I have made the effort to explain the great unerring treatise. From squeezing the sand of fools, What refined clarified butter can there be? Through the power of wisdom, in my twenty-sixth year, I unwaveringly wave this auspicious banner, May it cool the fears of existence. When the body and mind of the new Saraswati are nourished, such inexhaustible and wonderful explanations arise. Even if one lives for a hundred years killing and being born in evil realms, What else can arise other than the cause of bad migrations? If I were born in the time of the perfect teachings, My name would be known as an ornament of Jambudvipa on earth. Because I was born in the time of strife, Those who side with non-dharma gather like clouds and torment me. Even so, I pray that the teachings of Dagpo and The activity of the sole refuge, Karma, may always reside in the lotus of my heart. Having faith and devotion is my own protective circle. In spreading the Victorious One's teachings, I have unlocked the treasure of fearless intelligence and confidence. It is amazing that someone like me, in the vast expanse of the world, Displays this rare liberation. Without erring in the meaning of 'as it is', And knowing how to explain well the meaning of 'as many as there are', The feet of the great accomplished Lama who has attained union, Karma Trinley Gyal, at the crown of my head. Having clarified the supreme refuge in my mind. In this place...
། གྲོང་གི་ཉེ་འཁོར་དང་། ལམ་པོ་ཆེ་གསུམ་པོ་གང་རུང་ཡིན་པ་སྟེ། བདག་ཉིད་གྲོང་ན་འདུག་པས་བླངས་ཏེ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། དེས་གྲོང་གི་ཉེ་འཁོར་ཡང་མཚོན་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་ལམ་པོ་ཆེ་ན་འདུག་པས་དགེ་སློང་མ་གང་ཡང་རུང་བ་ན་འདུག་པ་དེ་ལས་བཅའ་བ་དང་བཟའ་བ་ལེན་ཅིང་ཟ་བར་བྱེད་ན་དངོས་གཞིར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དགེ་སློང་མའི་གནས་ཀྱང་གྲོང་དང་གྲོང་གི་ཉེ་འཁོར་དང་ལམ་པོ་ཆེ་དང་གསུམ་པོ་གང་རུང་ཡིན་པ་སྟེ། སོ་སོར་ཐར་པ་ལས། དགེ་སློང་མ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ལམ་པོ་ཆེ་ན་འདུག་པ་ཞེས་གསུངས་པས། གྲོང་དང་གྲོང་གི་ཉེ་འཁོར་ཡང་དེ་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་ཤིང་། དགེ་སློང་གྲོང་ན་འདུག་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་རང་དོན་དུ་དགེ་སློང་མ་ལས་ཟས་ལེན་ཅིང་ཟ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་དགེ་སློང་མ་ལ་ལུང་ཞུ་བ་ལས་ངག་གི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་ཟས་བླངས་ཏེ་ཟ་བར་རྩོམ་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་མགུལ་དུ་མིད་པས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། འདི་ལ་ནི་འདུ་ཤེས་གཙོ་བའོ། །ཡུལ་གང་ལ་ན་དགེ་སློང་མ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ལའོ། །ཅི་ཞིག་བྱས་ན་འདིར་འགྱུར་ཞེ་ན། རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པའི་དགེ་སློང་མ་གྲོང་ངམ། གཞན་གང་ཡང་རུང་བ་ན་འདུག་པས་རང་གི་ལག་གིས་དགེ་འདུན་ལ་མི་འབྲིམ་པར་དགེ་སློང་མ་རང་ཉིད་བཟའ་བའི་ཆེད་ལྟ་བུར་བསྒྲུབས་པའི་བཅའ་བ་དང་བཟའ་བ་དེ་དགེ་སློང་བདག་ཉིད་གྲོང་ན་འདུག་པས་དགེ་སློང་རང་གི་ལག་གིས་བླངས་ཏེ་ཟོས་ན་སོ་སོར་བཤགས་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་དབྱར་ཁང་དུ་འདུག་པས་དགེ་སློང་མ་གནས་གང་ཡང་རུང་བ་ན་ 7-194a འདུག་པ་ལས་ཟས་བླངས་ཏེ་ཟ་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། དབྱར་ཁང་ནི་གྲོང་དང་འདྲ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དེ། དབྱར་ཁང་ནི་དགེ་སློང་མའི་གཙུག་ལག་ཁང་སྟེ་དགེ་སློང་དབྱར་ཁང་ན་འདུག་པས་ནི་དགེ་སློང་མ་གནས་གང་ན་འདུག་ཀྱང་རུང་སྟེ། དེ་ཡང་དགེ་སློང་མ་གཙུག་ལག་ཁང་དང་། དབྱར་ཁང་དང་། གྲོང་དང་དེ་གསུམ་གྱི་ཉེ་འཁོར་དང་། ནམ་མཁའ་དང་། ལམ་པོ་ཆེ་དང་། གྲུ་དང་ལྗོན་ཤིང་ལ་སོགས་པ་གང་ན་འདུག་པ་ལས་ཟས་བླངས་ཏེ་ཟོས་པ་ལས་ལྟུང་བ་འདི་མི་བསྐྱེད་པ་སྟེ། ལྟུང་བ་འདི་མི་བསྐྱེད་པ་ཉིད་དུ་བཅས་པའི་དབང་གིས་སོ། །དབྱར་ཁང་གིས་ནི་དེའི་ཉེ་འཁོར་ཡང་མཚོན་ཏེ། དགེ་སློང་དབྱར་ཁང་གི་ཉེ་འཁོར་ན་འདུག་པས་ནི་དགེ་སློང་མ་གནས་གང་ན་འདུག་ཀྱང་རུང་སྟེ། དེ་ལ་ཟས་བླངས་ཏེ་ཟོས་པ་ལས་ལྟུང་བ་འདི་མི་འབྱུང་ངོ་། །འོ་ན་དགེ་སློང་གཙུག་ལག་ཁང་ན་འདུག་པས་དགེ་སློང་མ་གནས་གང་ཡང་རུང་བ་ན་འདུག་པ་ལས་ཟས་བླངས་ཏེ་ཟ་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། དགེ་སློང་གི
【現代漢語翻譯】 無論是在村莊附近還是在三條道路中的任何一條上，如果比丘住在村莊里並拿取食物，這也代表了村莊附近的情況。在註釋中說：『如果比丘住在道路上，並從任何比丘尼那裡拿取食物並食用，這就會構成根本罪。』比丘尼的住所也是村莊、村莊附近或三條道路中的任何一條。在《別解脫經》中說：『比丘尼不是親屬，住在道路上。』因此，村莊和村莊附近也與此原因相同，並且與比丘住在村莊里的情況相關聯。在思維的支分中，有兩種：認知是指對基礎沒有混淆。動機是指爲了自己的利益，不斷地想要從比丘尼那裡獲取食物並食用。行為是指通過向比丘尼請求食物，並通過語言的表達來開始獲取食物並食用。究竟是指吞嚥到喉嚨里。 第二，對於這種情況，認知是主要的。地點是指非親屬的比丘尼。如果做了什麼會構成罪行呢？在自釋和註釋中說：『非親屬的比丘尼住在村莊或其他任何地方，她用自己的手為僧團準備食物，或者爲了比丘尼自己食用而準備的食物，如果比丘自己住在村莊里，並用自己的手拿取並食用這些食物，就會構成單獨懺悔的根本罪。』 第二，如果比丘住在雨季住所，並從住在任何地方的比丘尼那裡拿取食物並食用，會怎麼樣呢？有人說雨季住所與村莊不一樣。雨季住所是比丘尼的寺院，如果比丘住在雨季住所，那麼無論比丘尼住在哪裡，即使比丘尼住在寺院、雨季住所、村莊及其附近、天空、道路、船隻、樹木等任何地方，拿取食物並食用，也不會產生這種罪行。這是因為制定了不產生這種罪行的規定。雨季住所也代表其附近，如果比丘住在雨季住所附近，那麼無論比丘尼住在哪裡，從她那裡拿取食物並食用，也不會產生這種罪行。那麼，如果比丘住在寺院裡，並從住在任何地方的比丘尼那裡拿取食物並食用，會怎麼樣呢？比丘的
【English Translation】 Whether it is near a village or on any of the three roads, if a bhikshu (monk) dwells in a village and takes food, this also represents the vicinity of the village. The commentary states: 'If a bhikshu dwells on a road and takes food from any bhikshuni (nun) and eats it, this constitutes a fundamental offense.' The dwelling of a bhikshuni is also any of the village, the vicinity of the village, or the three roads. In the Pratimoksha (code of monastic discipline), it says: 'A bhikshuni who is not a relative dwells on a road.' Therefore, the village and the vicinity of the village are also the same reason, and it is related to the situation where a bhikshu dwells in a village. In the limbs of thought, there are two: cognition is not being confused about the basis. Motivation is the continuous desire to take food from a bhikshuni and eat it for one's own benefit. Action is requesting food from the bhikshuni and starting to obtain and eat food through verbal expression. Ultimate is swallowing into the throat. Second, for this situation, cognition is the main thing. The place is the bhikshuni who is not a relative. If something is done, what constitutes an offense here? In the auto-commentary and commentary, it says: 'A bhikshuni who is not a relative dwells in a village or any other place, and she prepares food with her own hands for the sangha (monastic community), or food prepared for the bhikshuni herself to eat. If the bhikshu himself dwells in the village and takes and eats this food with his own hands, it constitutes a fundamental offense requiring individual confession.' Second, if a bhikshu dwells in a summer residence and takes food from a bhikshuni dwelling in any place and eats it, what happens? It is said that the summer residence is not the same as a village. The summer residence is the nunnery of the bhikshuni. If the bhikshu dwells in the summer residence, then no matter where the bhikshuni dwells, even if the bhikshuni dwells in a monastery, summer residence, village and its vicinity, the sky, road, boat, trees, etc., taking food and eating it will not generate this offense. This is because the rule of not generating this offense has been established. The summer residence also represents its vicinity. If the bhikshu dwells near the summer residence, then no matter where the bhikshuni dwells, taking food and eating it from her will not generate this offense. So, if the bhikshu dwells in a monastery and takes food from a bhikshuni dwelling in any place and eats it, what happens? The bhikshu's
་གནས་གཙུག་ལག་ཁང་དག་ཀྱང་གྲོང་དང་འདྲ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དེ། དགེ་སློང་གཙུག་ལག་ཁང་ན་འདུག་པས་ནི་དགེ་སློང་མ་གནས་གང་ན་འདུག་ཀྱང་རུང་སྟེ། དགེ་སློང་མ་གཙུག་ལག་ཁང་དང་། དབྱར་ཁང་དང་། གྲོང་དང་དེ་གསུམ་གྱི་ཉེ་འཁོར་དང་། ནམ་མཁའ་དང་ལམ་པོ་ཆེ་ལ་སོགས་པ་གང་ན་འདུག་པ་ལ་ཟས་བླངས་ཏེ་ཟོས་པ་ལས་ལྟུང་བ་འདི་མི་བསྐྱེད་པ་སྟེ། ལྟུང་བ་འདི་མི་བསྐྱེད་པ་ཉིད་དུ་བཅས་པའི་དབང་གིས་སོ། །གཙུག་ལག་ཁང་གིས་ནི་དེའི་ཉེ་འཁོར་ཡང་མཚོན་ཏེ། མདོ་སྔ་མས་ལྟུང་མེད་བཅུ་དྲུག་ཕྱི་མས་བཅུ་དྲུག་སྟེ་སོ་གཉིས་སོ། ། གསུམ་པ་ནི། ནམ་མཁའ་ནི་ཕྱེད་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་ནི་ནམ་མཁའ་ལ་འདུག་པས་དགེ་སློང་མ་གྲོང་ལ་སོགས་པ་གནས་གང་ 7-194b ཡང་རུང་བ་ན་འདུག་པ་ལ་ཟས་བླངས་ཏེ་ཟོས་ན་ལྟུང་བའི་དངོས་གཞིའི་ཕྱེད་ཉིད་དེ་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པས་ཉེས་བྱས་བརྒྱད་དང་། དེ་བཞིན་དུ་དགེ་སློང་གྲོང་དང་གྲོང་གི་ཉེ་འཁོར་དང་། ལམ་པོ་ཆེ་གསུམ་པོ་གང་ཡང་རུང་བ་ན་འདུག་པས་དགེ་སློང་མ་གནས་དེ་གསུམ་ལས་གཞན་པའི་གནས་དྲུག་སྟེ། གྲོང་གི་ཉེ་འཁོར་བཞག་ཀྱང་གཙུག་ལག་ཁང་དང་དབྱར་ཁང་གི་ཉེ་འཁོར་ན་འདུག་པ་ལས་ཟས་བླངས་ཏེ་ཟོས་ན་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པས་ཀུན་དྲིལ་ཉེས་བྱས་བཅུ་བཞིའོ། ། བཞི་པ་ནི། ཟས་གྲོང་དུ་འཇོག་པར་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་མ་དེ་གུད་དུ་སོང་སྟེ། ཟས་བཞག་པའི་གནས་དེ་ན་ཉེ་བར་མི་གནས་ན་གྲོང་དུ་བཞག་པའི་ཟས་དགེ་སློང་གིས་ལེན་པ་ནི་འཇོག་པར་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་དེ་ལས་བླངས་པ་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་རང་གིས་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་དང་འགྲེལ་ཆུང་གསུམ་ཆར་ལས་བཤད་དོ། །འདི་ལ་བླ་མ་རྣམས་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་ཏེ། འགྲེལ་པ་དེ་གསུམ་ལས་ལྟུང་མེད་དུ་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། །དགེ་སློང་མ་ལས་ཟས་ལེན་པའི་སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་སྟེ་དང་པོའོ།། །། ༈ གྲལ་རིམས་སུ་མ་ཕེབས་པར་འབྲིམ་དུ་འཇུག་པ་མ་བཟློག་པར་ཟ་བ། སོ་སོར་བཤགས་པ་གཉིས་པ་གྲལ་རིམས་སུ་མ་ཕེབས་པར་འབྲིམ་དུ་འཇུག་པ་མ་བཟློག་པར་ཟ་བ་ལ། དངོས་གཞི་དམིགས་བསལ་དང་བཅས་བསྟན། །དངོས་དང་ན་སྨད་བསམ་པ་བརྗོད། །བསླབ་པ་རྟེན་དང་བཅས་པའོ། ། ༈ དངོས་གཞི་དམིགས་བསལ་དང་བཅས་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་ཁྱིམ་པས་དགེ་འདུན་ལ་མཆོད་སྟོན་འདྲེན་པ་ན། དགེ་སློང་མས་བསྐོ་ཤམ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་བྱེད་པ་དེ་མ་བཟློག་པར་དྲུག་སྡེ་རྣམས་ཀྱིས་ཟོས་པ་ལས་སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པའི་རྐྱེན་བྱས་ཏེ་རང་རིས་ཀྱི་བསླབ་པ་ལ་གནོད་པ་དང་། གྲོགས་ཀྱི་འཚོ་བ་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་དགེ་སློང་གསུམ་ 7-195a ཡན་ཆད་ཁྱིམ་པས་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ན་དགེ་སློང་མས་བསྐོ་ཤམ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་བྱེད་པ་དེ་མ
【現代漢語翻譯】 他們說，即使是寺院也和村莊一樣。比丘住在寺院裡，比丘尼無論住在哪裡都可以。但是，如果比丘尼住在寺院、夏舍、村莊及其附近、空中或道路等任何地方，接受並食用食物，都不會產生墮罪。這是因為制定了不產生墮罪的規定。寺院也代表其附近地區。根據之前的戒律，有十六種無墮罪的情況，之後的戒律也有十六種，總共三十二種。 第三，『空中是半』的意思是，如果比丘尼住在空中，無論住在村莊等任何地方，接受並食用食物，只會產生墮罪的一半，即輕罪，會產生八種輕罪。同樣，如果比丘住在村莊、村莊附近或道路這三個地方中的任何一個，比丘尼住在除了這三個地方之外的六個地方，即使把村莊附近排除在外，住在寺院和夏舍附近接受並食用食物，也會產生輕罪，總共十四種輕罪。 第四，如果供養食物給村莊的比丘尼獨自離開，不在放置食物的地方附近，那麼比丘從村莊接受食物，就不是從供養食物的比丘尼那裡接受的，因此沒有墮罪。這是我自己在《律藏釋》、《律藏疏》和《律藏小釋》中說的。但是，上師們說這會變成輕罪，這與這三個註釋中說的沒有墮罪相矛盾。從比丘尼那裡接受食物，應該單獨懺悔，這是第一條。 不按順序分發食物，不阻止就吃掉。 單獨懺悔的第二條是不按順序分發食物，不阻止就吃掉。包括根本、特殊情況在內的正文，以及動機和名稱，都將進行闡述。還有包括所依在內的學處。 首先，闡述包括特殊情況在內的正文。 首先，事件的起因是，在舍衛城，俗人為僧團提供齋飯時，比丘尼顛倒了分配順序，六群比丘沒有阻止就吃掉了食物，因此制定了應該單獨懺悔的戒律。應該禁止的是，因為貪慾而損害自己的學處，損害同伴的生計。動機是，如果俗人邀請三位以上的比丘，比丘尼顛倒了分配順序，那麼……
【English Translation】 It is said that even monasteries are like villages. A bhikshu (monk) residing in a monastery, it does not matter where a bhikshuni (nun) resides. However, if a bhikshuni resides in a monastery, summer residence, village, or near those three, in the sky, or on a road, etc., and takes and eats food, this does not create a downfall (lTung ba). This is because of the establishment of the rule that does not create a downfall. The monastery also represents its vicinity. According to the previous Vinaya (discipline), there are sixteen instances of no downfall, and in the later one, there are sixteen, totaling thirty-two. Third, 'the sky is half' means that if a bhikshuni resides in the sky, no matter where she resides, such as in a village, and takes and eats food, it only creates half of the actual downfall, which is a minor offense, creating eight minor offenses. Similarly, if a bhikshu resides in any of the three places: a village, the vicinity of a village, or a road, and a bhikshuni resides in six places other than those three, even if the vicinity of the village is excluded, if she resides near a monastery or summer residence and takes and eats food, it creates minor offenses, totaling fourteen minor offenses. Fourth, if the bhikshuni who is placing food in the village leaves alone and does not stay near the place where the food is placed, then the bhikshu taking food from the village is not taking it from the bhikshuni who is placing it, so there is no downfall. This is what I myself have said in the 'Vinaya Commentary,' 'Vinaya Treatise,' and 'Vinaya Minor Commentary.' However, the lamas (teachers) say that it becomes a minor offense, which contradicts what is said in those three commentaries about no downfall. Taking food from a bhikshuni should be confessed separately, this is the first. Eating without preventing the distribution when not arriving in order. The second thing to be confessed separately is eating without preventing the distribution when not arriving in order. The actual basis, including the exception, will be shown. The actual thing, the motivation, and the name will be stated. Also, the precept including the basis. First, showing the actual basis including the exception. First, the basis of the discussion is that in Nyen Yod (Shravasti), when a householder was offering a feast to the Sangha (community), the bhikshunis were reversing the order of distribution, and the Six Groups ate without preventing it, so the rule was established that it should be confessed separately. What should be prevented is harming one's own discipline due to attachment and harming the livelihood of companions. The motive is that if a householder invites three or more bhikshus, and the bhikshunis reverse the order of distribution, then...
་བཟློག་པར་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ཟོས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་བཞི་སྟེ། གང་གི་ཟ་བའི་སྦྱིན་བདག་དང་། གང་དག་དང་ཟ་བའི་གྲོགས་དང་། གང་བཟའ་བའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གིས་ཟ་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་ལྔ་ལས། ཁྱིམ་པ་ཡིན་པ་དང་། དགེ་སློང་མ་དེའི་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་དང་། མགྲོན་དུ་འབོད་པ་པོ་ཡིན་པ་སྟེ། ཁྱིམ་དུའོ་ཞེས་པའི་ཊཱི་ཀ་ལས། སྦྱིན་བདག་ཁྱིམ་གྱི་མི་ཞེས་པ་དང་། དེའི་ཉེ་དུས་མགྲོན་དུ་བོས་པ་མ་ཡིན་པའོ་ཞེས་པ་དང་། མགྲོན་དུ་བོས་པས་ཟོས་ནའོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཤུགས་ཀྱི་གྲུབ་བོ། །ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་གཉིས་ནི་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་གང་དག་དང་ཟ་བའི་གྲོགས་ནི། དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་གྱི་དང་པོ་ལྔའི་སྟེང་དུ་རང་མ་གཏོགས་པ་གཉིས་ཡན་ཆད་ཡིན་པ་སྟེ། དགེ་སློང་གསུམ་ལ་སོགས་པ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གསུམ་པ་གང་བཟའ་བའི་དངོས་པོ་ནི་བཞི་ལས། དུས་སུ་རུང་བ་ཡིན། ཚད་དང་ལྡན་པ་ཡིན། དགེ་སློང་མ་ཆོས་བརྒྱད་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་བསྐོ་ཤམ་བྱས་པ་ཡིན་པ་སྟེ། ཆོས་བརྒྱད་ལྡན་ནི་འཁྲུར་འཇུག་གི་སྐབས་སུ་སྔར་བཤད་པའི་དགེ་སློང་མ་ཆོས་བདུན་ལྡན་གྱི་སྐབས་སུ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ནི་དགེ་སློང་མ་དེ་སྦྱིན་བདག་དེའི་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པའོ། །དེ་ལྟར་ཆོས་བདུན་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་ཚིག་དེ་ཉེ་བར་གདགས་སུ་རུང་བ་ན་གནས་པ་སྟེ། གལ་ཏེ་ཚིག་དེ་ཉེ་བར་གདགས་སུ་རུང་ནའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །བཞི་པ་གང་གིས་ཟ་བའི་རྟེན་ནི། བསྐོ་ཤམ་བྱེད་པ་དེ་མ་བཟློག་པ་ལ་དེ་ལྟར་ཤེས་པ་སྟེ། མ་བསྒོ་བར་ཞེས་པ་དང་། ཤེས་གཙོའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ 7-195b ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་བསྐོ་ཤམ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་བྱས་པ་དེ་རང་གི་དོན་དུ་ཟ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་ཟ་བར་རྩོམ་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་མགུལ་དུ་མིད་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ལྟུང་བ་འབྱིན་པའི་དགེ་སློང་དེའམ་དགེ་སློང་མང་པོ་གཞན་གང་ཡང་རུང་བ་ལ་དགེ་སློང་འདི་ལ་བཅའ་བ་བྱིན་ཅིག་ཅེས་པའམ། བཏུང་བའམ་ཞེས་པ་ནི་བཟའ་བའི་ཟླ་དང་བཅས་པ་ལ་ཡིན་གྱི། བཏུང་བ་རྐྱང་པ་ལ་ནི་སྐབས་འདིའི་ལྟུང་བའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་གྱི། ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་མི་བསྐྱེད་དེ། དངོས་པོ་དུས་སུ་རུང་བའི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་རོ། །སྲན་ཚོད་དམ། བཟའ་བའམ། ཡང་བསྐྱར་ཏེ་ལྷག་པར་བྱིན་ཅིག་ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི་སྒྲས་ནི་ཟས་ལྷག་མ་དག་སྟོབ་པ་ཡང་བསྡུ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་ཟས་འདྲེན་པའི་བསྐོ་ཤམ་བྱེད་པ་ལ་ཞུགས་པའི་དགེ་སློང་མ་འདུག་པ་ནི་ལྟུང་བྱེད་འདི་སྐྱེད་པའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འདིའི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་དེ་
【現代漢語翻譯】 這是具有遮止的具足比丘（梵文：bhikṣu，佛教中受過具足戒的男性出家人）食用后產生的根本墮罪。分支有四種，其中基礎的分支有四種：即施主（梵文：dānapati，佈施供養的人）、一同食用的人、所食之物和食用者。 第一種有五點：是居士（梵文：gṛhastha，在家信徒），不是比丘尼（梵文：bhikṣuṇī，受過具足戒的女性出家人）的親屬，是邀請者。正如『在家』的註釋中所說：『施主是家中的人』，『不是邀請他的親屬』，以及『如果被邀請而食用』，這些都暗示了這一點。具備五個術語，並且身體處於正常狀態，這兩種情況如前所述。 第二種是一同食用的人：是具備六法（指比丘應遵守的六種規定）的比丘，除了自己之外，至少有兩人以上，正如所說：『三個比丘等等』。 第三種是所食之物，有四種：是適合時宜的，符合標準的，由具備八法的比丘尼進行勸請。具備八法是指在誘惑的情況下，如前所述的具備七法的比丘尼的情況，其中『不是親屬』是指比丘尼不是施主的親屬。因此，在具備七法的基礎上，這個詞可以被適當地新增，即『如果這個詞可以被適當地新增』。 第四種是食用者：勸請者知道這一點而不阻止，正如所說：『沒有勸請』和『知道是主要的』。 意樂的分支有兩種：認知是沒有在基礎上產生錯誤的。動機是想要爲了自己的利益而不斷地食用被顛倒勸請的東西。行為是開始食用。究竟是吞嚥到喉嚨里。 第二種是：讓墮罪產生的比丘或許多其他比丘，無論是誰，對比丘說：『請給這位比丘食物或飲料』，這裡指的是包括食物在內的情況，如果是單獨的飲料，則只會構成此處的墮罪的惡作，而不會產生根本墮罪，因為不具備物品適合時宜的條件。『一小份嗎？食物嗎？再次或額外給予』等詞語也包括了增加剩餘食物的情況。因此，參與勸請提供食物的比丘尼是產生此墮罪的作者。產生此墮罪的...
【English Translation】 This is the fundamental offense arising from a fully ordained monk (Sanskrit: bhikṣu, a male monastic who has taken full ordination in Buddhism) consuming food after it has been forbidden. There are four branches, and among them, the basis has four branches: namely, the benefactor (Sanskrit: dānapati, the person who makes offerings), those who eat together, the object of consumption, and the consumer. The first has five points: being a householder (Sanskrit: gṛhastha, a layperson), not being a relative of the fully ordained nun (Sanskrit: bhikṣuṇī, a female monastic who has taken full ordination), and being the inviter. As it is said in the commentary on 'at home': 'The benefactor is a person from the household,' 'not inviting his relatives,' and 'if eating after being invited,' these are all implied. Possessing five terms and the body being in a normal state, these two situations are as previously stated. The second is those who eat together: being a monk possessing the six dharmas (referring to the six rules that a monk should follow), with at least two or more people besides oneself, as it is said: 'Three monks, etc.' The third is the object of consumption, which has four aspects: being timely, meeting the standards, and being exhorted by a fully ordained nun possessing the eight dharmas. Possessing the eight dharmas refers to the situation of temptation, as in the previously mentioned case of a fully ordained nun possessing the seven dharmas, where 'not being a relative' means that the fully ordained nun is not a relative of the benefactor. Therefore, based on possessing the seven dharmas, this word can be appropriately added, that is, 'if this word can be appropriately added'. The fourth is the consumer: the exhorter knows this and does not prevent it, as it is said: 'without exhortation' and 'knowing is the main thing'. The branches of intention have two aspects: cognition is not making a mistake on the basis. The motivation is wanting to continuously consume what has been perversely exhorted for one's own benefit. The action is starting to consume. The ultimate is swallowing into the throat. The second is: the monk who causes the offense to arise, or many other monks, whoever it may be, saying to the monk: 'Please give this monk food or drink,' which refers to situations including food. If it is a separate drink, it will only constitute a misdeed of the offense here, and will not produce a fundamental offense, because the condition of the item being timely is not met. 'A small portion? Food? Giving again or additionally,' etc., also includes increasing the remaining food. Therefore, the fully ordained nun who participates in exhorting the offering of food is the very author of generating this offense. The generation of this offense...
མགྲོན་དུ་བོས་པ་ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། གལ་ཏེ་བསྐོ་ཤམ་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་མ་དེའི་ཚིག་གིས་སམ། བསྐོ་བའམ་བྱེད་པོའི་དགེ་སློང་མ་དེའི་ཉེ་དུས་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ཡིན་ན་ལྟུང་བ་འདི་སྐྱེད་པའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ཡིན་པའོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་མ་དེའི་ངོར་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དགེ་སློང་མ་དེའི་ཚིག་གིས་ཆོས་བཤད་པ་ལ་སོགས་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་དགེ་སློང་མ་དེའི་ངོར་དགེ་སློང་རྣམས་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ན་ཁྱིམ་པས་དགེ་སློང་མ་ཞལ་ཏ་བྱེད་དུ་བཅུག་པར་གྱུར་ཏམ། དགེ་སློང་མ་དེའི་ཉེ་དུས་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ཡིན་ན་ནི་དགེ་སློང་མ་བསྐོ་ཤམ་བྱེད་པ་དེ་ལ་མ་བསྒོ་བར་དགེ་སློང་གིས་ཟོས་ཀྱང་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །དམིགས་བསལ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་མས་ 7-196a བྱུག་རིས་སྟོན་པ་ནི་འདིར་ཟས་བྲིམས་ཤིག །དེའི་འོག་ཏུ་འདིར་བྲིམས་ཤིག་ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་གྲལ་རིམ་བཞིན་དུ་དགེ་སློང་གི་མདུན་གྱི་བྱུག་རིས་སྟོན་པར་བྱེད་པ་དང་། ཟས་བྲིམས་པ་པོས་བརྗེད་པ་ལ་སོགས་པས་གྲལ་མཐོ་ཤོས་སུ་སྐལ་བ་མ་བྱིན་པར་ཐོད་རྒལ་དུ་འདས་ཏེ། གྲལ་འོག་མར་སྐལ་བ་བྱིན་པར་གྱུར་ན་དེའི་ཚེ་གྲལ་གོང་མ་ཤོས་ཀྱི་དགེ་སློང་ལ་སྐལ་བ་མ་སྦྱིན་པ་ལ་དགེ་སློང་མས་བྱིན་དུ་འཇུག་པ་ནི་དགེ་སློང་གིས་ཟོས་ཀྱང་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་ལ་མ་གཏོགས་སོ། །དགེ་སློང་མས་བསྐོ་ཤམ་བྱས་པ་ཡོད་ཀྱང་ཕྱིན་ཅི་ལོག་བྱས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ དངོས་དང་ན་སྨད་བསམ་པ་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་མ་དེ་ལ་སུས་མ་བསྐོ་བར་ཞེ་ན། དགེ་སློང་ཟ་བ་པོའམ་དེ་མ་ཡིན་པ་གང་ཡང་རུང་བ་དགེ་སློང་སྟོན་མོ་དེའི་ནང་དུ་ཟས་ཟོས་ཟིན་ནས་སྔར་ལངས་པ་དེས་བསྒོ་བ་བྱས་ན་བསྒོ་བ་ཉིད་ཡིན་པས་ལྷན་ཅིག་མི་ཟ་བས་ཀྱང་རུང་བས་དགེ་སློང་དེ་དག་གིས་ཇི་སྐད་བསྒོ་བར་བྱ་ཞེ་ན། སྲིང་མོ་ཁྱོད་དགེ་སློང་རྣམས་ཟན་ཟོས་ཟིན་གྱི་བར་དུ་རེ་ཞིག་སྡོད་ཅིག་ཅེས་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། དེ་ཡང་བཟློག་པའི་ཚིག་གི་དཔེ་ཙམ་དུ་ཟད་དེ་ཞེས་སོ། །དེ་སྐད་མ་བསྒོ་བར་དགེ་སློང་གསུམ་ལ་སོགས་པ་མགྲོན་དུ་བོས་པས་ཟོས་ན་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །བྲམ་ཟེ་དང་ཁྱིམ་བདག་གི་ཁྱིམ་དུ་ཟོས་ན་དངོས་གཞིའོ། །ཁྱིམ་དུ་ཟོས་པ་ནི་མཚོན་པ་སྟེ་སྦྱིན་བདག་ཁྱིམ་པ་ཡིན་ནའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། སྦྱིན་བདག་ཁྱིམ་གྱི་མི་ཐམས་ཅད་འདུས་པའམ། དེ་བསྐོས་པ་ལ་སོགས་པས་ཟན་སྦྱར་བ་ཉིད་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱ་སྟེ། དེའི་ཕྱིར་མགྲོན་དུ་ཞེས་སྨོས་སོ། །ཁྱིམ་གྱི་ཟན་ལས་གཞན་པ་གཙུག་ལག་ཁང་ལ་སོགས་པའི་ཟན་དང་། དགེ་སློང་གཅིག་གམ་གཉིས་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ལ་ནི་འདིར་རྗེས་སུ་འབྲང་བས་ཉེས་བྱས་སུ་ཤེས་པར་བྱའོ། ། 7-196b ཞེས་སོ། །གལ་ཏེ་ཚིག་དེ་ཉེ་བར་གདགས་སུ་རུང་ན
【現代漢語翻譯】 是否所有被邀請者都會導致墮落？如果邀請是因為比丘尼的指示，或者邀請的是執行授戒的比丘尼的親屬，那麼這就是導致墮落的行為本身。在《律分別》中說：『如果爲了比丘尼的緣故而邀請，則沒有墮落。』如果因為比丘尼的指示，例如爲了聽法等原因，爲了比丘尼的緣故而邀請比丘，那麼是否允許居士讓比丘尼來指示？如果邀請的是比丘尼的親屬，那麼即使比丘在沒有告知授戒比丘尼的情況下食用，也不會導致墮落。爲了顯示特殊情況，比丘尼指示涂記（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）是『在這裡分發食物！』，然後在下面說『在這裡分發！』等等，按照順序在比丘面前指示涂記，或者分發食物的人因為遺忘等原因，沒有給最高位置的人分發，而是越過他，給下面的位置分發，那麼此時，對於沒有給最高位置的比丘分發食物，比丘尼允許分發，即使比丘食用，也不會導致墮落。因為即使有比丘尼執行授戒，也沒有顛倒行事。 第二，講述事物本身和後續的想法：如果沒有人給那位比丘尼授戒，那麼無論是食用者比丘還是其他人，在比丘的宴席中食用完畢后，先起身的人如果發出指示，那麼這本身就是指示，即使不一起食用也可以，那麼這些比丘應該如何指示呢？『姐妹，請您暫時留在這裡，直到比丘們用完餐。』 टीका（梵語註釋）：這僅僅是反駁的例子而已。如果沒有這樣指示，邀請三位比丘等食用，那麼這就是根本的墮落。如果在婆羅門和居士的家中食用，那麼這就是根本的墮落。在家裡食用是象徵，即使施主是居士也是如此。 टीका（梵語註釋）中說：『應該知道，施主家中的所有人都聚集在一起，或者因為他的指示等原因而混合食物。因此，才說是邀請。』除了家裡的食物之外，寺廟等的食物，以及邀請一位或兩位比丘，在這裡應該知道，跟隨者會犯下惡作劇。』如果這個詞可以被近似地應用……
【English Translation】 Does inviting all the guests lead to transgression? If the invitation is due to the instruction of a bhikṣuṇī (nun), or if the relatives of the bhikṣuṇī who performs the ordination are invited, then this itself is the act that causes the transgression. In the Vinaya-vibhaṅga (Disciplinary Distinctions), it is said: 'If invited for the sake of the bhikṣuṇī, there is no transgression.' If, due to the bhikṣuṇī's instruction, such as for the reason of teaching the Dharma, the bhikṣus are invited for the sake of the bhikṣuṇī, then is it permissible for a householder to allow the bhikṣuṇī to give instructions? If the relatives of the bhikṣuṇī are invited, then even if the bhikṣu eats without informing the ordaining bhikṣuṇī, it does not lead to transgression. To show a special case, the bhikṣuṇī indicates the painted mark (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思) is 'Distribute food here!', and then below says 'Distribute here!' and so on, indicating the painted mark in front of the bhikṣu in order, or if the person distributing the food, due to forgetfulness or other reasons, does not distribute to the person in the highest position, but skips over them and distributes to the lower position, then at that time, for not distributing to the bhikṣu in the highest position, the bhikṣuṇī allows the distribution, even if the bhikṣu eats, it does not lead to transgression. Because even if there is a bhikṣuṇī performing the ordination, there is no acting perversely. Secondly, stating the actual thing and the subsequent thought: If no one has ordained that bhikṣuṇī, then whether it is the bhikṣu who eats or someone else, after eating in that bhikṣu's feast, if the person who gets up first gives instructions, then that itself is the instruction, even if they do not eat together, it is permissible, so how should those bhikṣus instruct? 'Sister, please stay here for a while until the bhikṣus have finished eating.' Ṭīkā (Sanskrit commentary): This is merely an example of a rebuttal. If without such instruction, three bhikṣus or more are invited to eat, then that is the fundamental transgression. If eating in the house of a Brahmin or householder, then that is the fundamental transgression. Eating in the house is symbolic, even if the donor is a householder. In the Ṭīkā (Sanskrit commentary) it says: 'It should be known that all the people in the donor's house are gathered together, or that the food is mixed due to his instructions, etc. Therefore, it is said to be an invitation.' Other than the food from the house, the food from the monastery, etc., and inviting one or two bhikṣus, here it should be known that the followers commit misdeeds. If that word can be applied approximately...
་སྟེ། གཏམ་ཐ་མལ་པ་ཐོས་སུ་རུང་བ་ན་གནས་པ་ལ་མ་བསྒོས་པར་ཟོས་ན་དངོས་གཞིའོ། །གལ་ཏེ་ཚིག་དེ་ཉེ་བར་གདགས་སུ་མི་རུང་ན་སྟེ་གཏམ་ཐ་མལ་པ་མི་ཐོས་པ་ཙམ་གྱི་ས་ཐག་གིས་བར་དུ་ཆོད་ན་དེ་ལ་མ་བསྒོ་བར་ཟོས་ན་ཉེས་བྱས་ཀྱི་བྱེད་པ་པོའོ། །བསླབ་པའི་གཞི་འདི་ལ་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་དེ་ལ་བསྒོ་བ་ཉིད་དུ་རྣམ་པར་གནས་པ་ནི་ཤེས་གཙོའོ། །དེས་ན་བསྒོ་བ་ལ་བསྒོ་བ་ཉིད་དུ་འདུ་ཤེས་ན་ལྟུང་བ་མེད་པ་བཞིན་དུ་མ་བསྒོ་བ་ལ་བསྒོ་བ་ཉིད་དུ་འདུ་ཤེས་ན་ཡང་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །དགེ་སློང་གཞན་གྱིས་བསྒོས་ཀྱང་རང་གི་ཚིག་དེ་མ་ཐོས་པས་མ་བསྒོ་བ་ཉིད་དུ་འདུ་ཤེས་ཏེ་ཟོས་ན་ལྟུང་བ་ན་སྨད་བསྐྱེད་ཅིང་། མ་བསྒོ་བ་ལ་མ་བསྒོ་བ་ཉིད་དུ་འདུ་ཤེས་ཏེ་ཟོས་ན་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། ། ༈ བསླབ་པ་རྟེན་དང་བཅས་པ། གསུམ་པ་ནི། བསྒོ་བ་ཉིད་ལ་རྣམ་པར་གནས་པ་འདི་ནི་འདུ་ཤེས་གཙོ་ཆེ་བ་དེའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་མ་དེ་ལ་བསྒོའམ་ཞེས་དྲི་བ་ལ་བརྩོན་པར་བྱའོ། །བསྒོ་བ་བྱས་སམ་ཞེས་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་དྲི་བ་འདི་ལ་རྒན་པ་མི་འཇུག་ན་གསར་བུས་འཇུག་པར་བྱའོ་ཞེས་རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་ཅིང་། དགེ་སློང་མ་ལ་བསྒོ་བ་འདི་ལ་རྒན་པ་མི་འཇུག་ན་གསར་བུས་འཇུག་པ་ཞེས་འགྲེལ་ཆུང་ལས་བཤད་པ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། དེ་ལ་དགེ་སློང་གང་ཡང་རུང་བ་ཞེས་གསུངས་པས་བསྒོ་བ་འདི་ལ་བསླབ་པ་རྒན་གཞོན་ལ་གོ་རིམ་ངེས་པ་མེད་དོ། །གྲལ་གོང་མ་རྣམས་སུ་མ་བྲིམས་པར་གྲལ་འོག་མར་འབྲིམ་དུ་འཇུག་པ་ལྟ་བུ་གྲལ་གྱི་གོ་རིམ་དུ་མ་ཕེབས་པར་དགེ་སློང་མས་འབྲིམ་དུ་འཇུག་པ་དེ་དགེ་སློང་གིས་མ་བཟློག་པར་ཟ་བའི་སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་སྟེ་གཉིས་པའོ།། །། ༈ བསླབ་པ་དྲལ་ཏེ་ཁྱིམ་དུ་འཇུག་པའི་སོ་སོར་བཤགས་པ། སོ་སོར་བཤགས་པ་གསུམ་པ་ལ། བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་ 7-197a པ་དང་། །ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །ལྟུང་བ་མེད་པ་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ་དགོས་པའི་དོན་ནི། དངོས་སུ་ཁྱིམ་བདག་དེ་འཕོངས་པར་འགྱུར་པ་དགག་དགོས་པའོ། །གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་གང་ལ་སྦྱིན་པ་ནི། ཁྱིམ་པ་ཆོས་བརྒྱད་དང་ལྡན་པ་སྟེ་ལྷུང་བཟེད་ཁ་དབུབ་པའི་སྐབས་སུ་ཞར་བྱུང་དུ་འཆད་པར་འགྱུར་རོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་སྦྱིན་པ་ནི། དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་བཞི་ལྡན་ཟངས་ཁ་སྐོང་འོས་པ་མི་མཐུན་པ་གཉིས་བྲལ་གྱིས་སོ། །གསུམ་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་སྦྱིན་པ་ནི། སྦྱོར་དངོས་གཉིས་ལས། སྦྱོར་བ་ནི་འདུ་བའི་སྐབས་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་དང་། ཁྱིམ་པ་དེས་ཕྱག་བཙལ་ཞིང་གསོལ་བ་ལན་གསུམ་གདབ་པའོ། །དངོས་གཞི་ནི་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་བྱ་བའོ། །འདི་ལ་མཇུག་གི་ཆོ་ག་ནི་ལུང་དང་བསྟན་བཅོས་ལས་མ་གསུངས་སོ། །བཞི་པ་བསླབ་བྱ་ནི། ཟས་བླང་བའ
【現代漢語翻譯】 如果住在能聽到普通談話的地方，未經告知就食用，則構成根本墮罪。如果不能聽到普通談話，即距離足夠遠，未經告知就食用，則犯輕罪。在這個學處中，比丘尼對比丘的告知是至關重要的。因此，如果認為需要告知而實際已告知，則無墮罪；同樣，如果認為無需告知而實際未告知，也無墮罪。即使其他比丘告知，但自己沒有聽到，認為未告知而食用，則會受到呵責；如果認為無需告知而實際未告知，則構成根本墮罪。 第三個學處是關於告知的，因為認知至關重要，所以要努力詢問比丘尼是否已告知。關於詢問比丘是否已告知，自釋和註疏中說，如果長老不參與，則應由新比丘參與。小釋中說，比丘尼的告知不應由長老參與，而應由新比丘參與，這是不合理的。因為經文中說任何比丘都可以，所以告知不一定按年齡順序排列。如果食物沒有先分發給上座，而是分發給下座，或者比丘尼在沒有按資歷順序的情況下分發食物，比丘沒有阻止就食用，則應個別懺悔，這是第二條。 第三個個別懺悔是關於破壞規定進入俗家的。分為：應學之處的陳述、墮罪的分類和無墮罪的陳述。 首先，必要的理由是：必須阻止俗家直接受到損害。其次，總結的意義有四點：第一，給予俗家的學處戒律是什麼？是具備八種功德的在家人，這將在缽倒扣的情況下順便解釋。第二，依靠什麼給予？是具足四種特徵的僧團，即適合填滿銅缽、沒有兩種不一致。第三，通過什麼儀軌給予？分為準備和正行兩個階段。準備階段包括集會時的隨行，以及在家人三次頂禮並祈請。正行是僅進行祈請的羯磨。這個儀軌沒有提到結尾的儀軌。第四，應學的內容是接受食物。
【English Translation】 If one resides in a place where ordinary conversation can be heard, eating without being informed constitutes a fundamental offense. If ordinary conversation cannot be heard, i.e., the distance is far enough, eating without being informed constitutes a minor offense. In this precept, the Bhikshu's (monk's) informing the Bhikshuni (nun) is of utmost importance. Therefore, if one perceives that notification is necessary and it has been given, there is no transgression; similarly, if one perceives that notification is unnecessary and it has not been given, there is also no transgression. Even if another Bhikshu informs, but one does not hear it oneself, perceiving that one has not been informed and then eating, one incurs reproach; if one perceives that notification is unnecessary and it has not been given, it constitutes a fundamental offense. The third precept is about being informed, and because perception is crucial, one should strive to ask the Bhikshuni whether she has informed. Regarding asking the Bhikshus whether they have informed, the self-commentary and Tika state that if elders do not participate, then new Bhikshus should participate. The minor commentary states that the Bhikshuni's informing should not involve elders, but new Bhikshus, which is unreasonable. Because the text states that any Bhikshu can do it, the informing does not necessarily follow an age order. If food is not distributed to the senior monks first but is distributed to the junior monks, or if the Bhikshuni distributes food without following the order of seniority, and the Bhikshu eats without preventing it, it should be confessed individually, this is the second. The third confession concerns breaking the rule and entering a household. It is divided into: stating what should be learned, classifying the offenses, and stating what is not an offense. First, the necessary reason is: it is necessary to prevent the householder from being directly harmed. Second, the summarized meaning has four points: First, what is the precept of the household that is given? It is a householder with eight qualities, which will be explained incidentally when the bowl is overturned. Second, by what is it given? It is by a Sangha with four characteristics, suitable for filling a copper bowl, free from two inconsistencies. Third, by what ritual is it given? It is divided into preparation and the main practice. The preparation includes following the assembly and the householder prostrating and making three requests. The main practice is performing the Karma (action) of making requests only. This ritual does not mention the concluding ritual. Fourth, what should be learned is receiving food.
ི་དོན་དུ་དེའི་ཁྱིམ་དུ་མི་འགྲོ་བ་ལ་སོགས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཁྱིམ་བདག་དད་པ་ཅན་གྱིས་གལ་ཏེ་སྦྱིན་པ་བྱིན་ནས་དད་པ་ཅན་དེ་ཡོ་བྱད་ཀྱིས་ཕོངས་པར་གྱུར་པ་ལྟ་ན་ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །གང་གིས་སྦྱིན་ན། གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་ཀྱིས་སོ། །ཁྱིམ་གྱིས་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་དེ་བག་ཡངས་སུ་བྱ་བ་སྟེ། ཁྲིམས་སུ་བཅའ་བ་དེ་གཞིག་པ་ཡང་གསོལ་བས་སོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ། གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་ཀྱིས་བྱའོ། །དགེ་སློང་རྣམས་ཁྱིམ་དེར་མ་འོངས་པས་ཁྱིམ་བདག་དེ་སེམས་མི་དགའ་བ་ཉིད་དུ་གྱུར་ན་ནི། ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་བྱིན་པའི་ཁྱིམ་བདག་དེའི་སེམས་མི་དགའ་བར་གྱུར་པ་དེ་དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱིས་རྟོགས་ན་དེའི་ 7-197b ཁྱིམ་དུ་འགྲོ་བ་དང་། དེའི་སྟན་ལ་འདུག་པ་དང་ཆོས་བསྟན་པ་དག་བྱའོ། །ལུང་ལས། བསོད་སྙོམས་བླང་བར་ནི་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །དམག་དཔོན་སེང་གེའི་ཆུང་མས་སྨྲས་པ། འོ་སྐོལ་གྱི་ཁྱིམ་དུ་དགེ་སློང་འགའ་ཡང་མི་འོངས་ཏེ། ཁྱིམ་འདིར་དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱི་བཤོས་ཤིན་ཏུ་བཀག་ཀྱང་གདན་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པ་དང་ཆོས་སྟོན་པ་ལ་ནོངས་པ་ཅི་མཆིས་ཟེར་བ་ལ་འདི་གསུངས་སོ། །དམག་དཔོན་སེང་གེའི་ཆུང་མས་སྨྲས་པ། སྔོན་ནི་དགེ་སློང་རྣམས་ལྷུང་བཟེད་སྟོང་པར་བདག་གི་ཁྱིམ་དུ་ཞུགས་ནས་ལྷུང་བཟེད་གང་བ་དག་གིས་ཕྱིར་འབྱུང་ན། ད་ནི་ལྷུང་བཟེད་སྟོང་པ་དག་གིས་དབྱུང་ངོ་ཞེས་ངུ་བར་བརྩམས་པ་ལས་དགེ་སློང་གིས་ཁྱིམ་དེར་ལྷུང་བཟེད་སྟོང་པས་འཇུག་པར་མི་བྱའོ། །དེར་ལྷུང་བཟེད་བསྐུར་དགོས་ནའང་གཞན་ནས་ཟས་བླངས་ཏེ་བཀང་ལ་བསྐུར་རོ། །ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་བྱིན་པ་དེའི་བྱིས་པ་སློང་བ་དག་ལ་དགེ་སློང་གིས་བསོད་སྙོམས་ལས་སྣུམ་ཁུར་སྦྱིན་པར་བྱ་ཞིང་རིལ་གྱིས་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཁྱིམ་བདག་དབུལ་པོར་གྱུར་པ་དེས་སླར་ཕྱུག་པོར་གྱུར་ནས་དགེ་འདུན་སྤྱན་འདྲེན་ཅིང་། ཁྱིམ་བདག་དེ་བག་ཡངས་སུ་བྱ་བ་དེ་འདོད་ན་ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་དེ་དགེ་འདུན་གྱིས་གཞིག་ཅིང་བག་ཡངས་སུ་བྱའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་ཡངས་པ་ཅན་དུ་ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་བྱིན་པ་ལས་དྲུག་སྡེས་ཟས་བླངས་ཏེ་ཟོས་པ་ལས་སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བར་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་དངོས་སུ་སྦྱིན་བདག་གི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་གནོད་པ་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་ནང་ཁྲིམས་དྲལ་བས་རང་རིས་ཀྱི་དགེ་འདུན་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་བྱིན་པའི་ 7-198a ཁྱིམ་བདག་ལས་ངག་གི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་ཟས་བསླངས་ཏེ་ཟོས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་ལས་བླང་བའི་ཡུལ་དང་། གང་ལེན་ཅིང་ཟ་བའི་དངོས་པོ་དང་། གང་གིས་
【現代漢語翻譯】 例如，不要去他家等等。 第二種情況是：如果一位虔誠的居士佈施后變得貧困，那麼應該解除他所受的居家學處戒。如何解除呢？通過祈請羯磨來解除。居家學處戒可以被放寬，即解除其約束，也是通過祈請羯磨。將此與前文結合，即通過祈請羯磨來完成。如果比丘們未來到他家，導致居士不悅，那麼比丘們應該知道，這位受過居家學處戒的居士已經不悅，比丘們應該去他家，坐在他的座位上，併爲他說法。律藏中說：『不應該接受供養。』獅子將軍的妻子說：『沒有比丘來我們家，雖然我們家嚴格禁止比丘們的食物，但享用座位和說法有什麼過錯呢？』這是針對這種情況而說的。獅子將軍的妻子說：『以前比丘們空著缽來到我家，裝滿食物后離開，現在卻空著缽離開。』她開始哭泣，因此比丘不應該空著缽進入那家。如果必須送缽，也應該從別處取食物裝滿后再送去。對於受過居家學處戒的人家的乞討兒童，比丘應該從乞食中分給他們油餅，而不是整個的食物。如果貧困的居士後來變得富有，並邀請僧眾，如果想放寬對這位居士的限制，僧眾應該解除他的居家學處戒，從而放寬限制。 第一部分：事件起因是，在廣嚴城（Vaisali）中，受過居家學處戒的人家，六群比丘（the group of six monks）去取食並食用，因此制定了要個別懺悔的規定。 所禁止的是：直接損害施主的利益，以及破壞僧團的內部規定，從而損害自方的僧團。 根本罪是：持戒比丘從受過居家學處戒的居士那裡，通過語言行為乞討食物並食用所造成的墮罪。 分支有四，其中基礎分支有三：從何處獲取的對象，獲取並食用的物品，以及通過何種方式。
【English Translation】 For example, not going to his house, and so on. The second case is: if a faithful householder, after giving alms, becomes impoverished, then the precepts of the householder's training should be relinquished. How is it relinquished? It is done through the act of supplication alone. The precepts of the householder's training can be relaxed, that is, the imposed rules are broken, also through supplication. Combining this with the previous statement, it is done through the act of supplication alone. If the monks, by not coming to that house in the future, cause the householder to become displeased, then if the monks realize that the householder who has been given the precepts of the householder's training has become displeased, they should go to his house, sit on his seat, and teach the Dharma to him. The Vinaya says: 'One should not take alms.' The wife of General Lion said: 'No monks come to our house, and although the food for the monks is strictly forbidden in this house, what fault is there in enjoying the seat and teaching the Dharma?' This was said in response to this situation. The wife of General Lion said: 'Previously, the monks would enter my house with empty bowls and leave with full bowls, but now they leave with empty bowls.' She began to weep, so the monks should not enter that house with empty bowls. If it is necessary to send a bowl there, one should take food from elsewhere, fill it, and then send it. For the begging children of the house that has been given the precepts of the householder's training, the monks should give oil cakes from their alms, but not whole food. If the poor householder later becomes wealthy and invites the Sangha, and if one wishes to relax the restrictions on that householder, the Sangha should break the precepts of the householder's training, thereby relaxing the restrictions. The first part: The origin of the story is that in Vaisali, the group of six monks took food and ate from a house that had been given the precepts of the householder's training, and therefore it was established that they should confess individually. What is prohibited is: directly harming the benefits of the donor, and disrupting the internal rules of the Sangha, thereby harming the Sangha of one's own side. The root offense is: the offense of a monk who has given the precepts of the householder's training, begging for food through verbal actions from the householder and eating it. There are four branches, of which the basic branch has three: the object from which it is taken, the thing that is taken and eaten, and the means by which.
ལེན་ཅིང་ཟ་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་ལྔ་ལས། ཁྱིམ་པ་ཡིན་པ་དང་། ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པས་བསྡམས་པ་ཡིན་པ་སྟེ། བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་བྱིན་པའི་ཁྱིམ་ནས་ཞེས་གསུངས་སོ། །རྫས་ཀྱི་སྒོ་ནས་བདག་ལས་ཐ་དད་པ་སྟེ་དགག་བྱའི་གནད་ཀྱིས་སོ། །ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་སྟེ། སྔར་མི་ཆོས་བླ་མའི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་གང་ལེན་ཅིང་ཟ་བའི་དངོས་པོ་ལ་ལྔ་ལས། དུས་སུ་རུང་བ་ཡིན་པ་དང་། ལྡམ་ལྡུམ་ལ་སོགས་པ་མོད་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། བཟའ་བ་དང་བཅའ་བ་བླང་ཞིང་ཟོས་པ་ལ་ཏེ་ཞེས་དང་། ག་གོན་དང་། ལ་ཕུག་དང་། ལྡམ་ལྡུམ་མོད་པ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །རུང་བ་དང་ཚད་དང་ལྡན་པ་དང་སྦྱིན་བདག་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཡིན་པ་སྟེ། སྔར་སྐབས་གཞན་དུ་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །གསུམ་པ་གང་གིས་ལེན་ཅིང་ཟ་བའི་རྟེན་ནི། དགེ་འདུན་གྱིས་ཁྲིམས་སུ་བཅས་པ་དེའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་སྟེ། བསླབ་པ་དྲལ་ཏེ་ཁྱིམ་དུ་འཇུག་པ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བའོ། །ཀུན་སློང་ནི་ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་བྱིན་པ་དེ་ལས་རང་དོན་དུ་ཟས་བླངས་ཏེ་ཟ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་རང་གིས་ངག་གི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་ཟས་ལེན་ཅིང་ཟ་བར་རྩོམ་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་མགུལ་དུ་མིད་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་བྱིན་པའི་མདུན་རོལ་དུ་དགེ་སློང་མགྲོན་དུ་ 7-198b མཆོག་ཟུང་གཅིག་ལྟ་བུ་བོས་ན་ནི་དེས་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་བྱིན་པའི་ཁྱིམ་ནས་ཟོས་ཀྱང་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། ལུང་ལས་ཀྱང་དེ་ལྟར་གསུངས་སོ། །དེས་ན་ལྟུང་བ་འདི་བསྐྱེད་པ་ལ་ནི་ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་དེ་བྱིན་པའི་མདུན་རོལ་དུ་མགྲོན་དུ་མ་བོས་པར་གྱུར་པའི་དགེ་སློང་གིས་ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་བྱིན་པའི་ཁྱིམ་ནས་བཅའ་བ་དང་བཟའ་བ་དག་བླངས་ཤིང་ཟོས་པ་ལ་སྟེ་སོ་སོར་བཤགས་པའི་ལྟུང་བ་འདི་འབྱུང་ངོ་། །འདིའི་ཁྱིམ་ནི་ཊཱི་ཀར། གཡོས་མལ་གཅིག་པ་ཉིད་དང་ནོར་མ་བགོས་པ་འདི་ཡིན་པ་དེ་ཚུན་ཆད་ནི་འདིར་ཁྱིམ་གཅིག་པ་ཉིད་ཡིན་པས་ཞེས་སོ། ། གསུམ་པ་ནི། ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། ག་གོན་དང་ཞེས་པ་ནི་ཚིག་གི་བརྗེད་བྱང་དུ་རྒྱལ་མོ་ག་གོན་ནོ་ཞེས་ཏེ་ཤིང་ཏོག་ཞིག་ལ་འཆད་ཀྱང་། འདིར་ནི་ལ་སྟོད་པ་དག་ཉུང་མའི་མིང་ལ་ག་གོན་དུ་འཆད་པ་ཡིན་པས་ཉུང་མ་དང་། ལ་ཕུག་དང་། ལྡམ་ལྡུམ་མོད་པ་དག་ནི་བསླངས་ཏེ་ཟོས་ཀྱང་ལྟུང་བྱེད་འདི་བསྐྱེད་པ་ལ་མ་གཏོགས་སོ། །ཊཱི་ཀར། དེ་ལ་གནོད་པ་འགར་ཡང་མི་འགྱུར་བ་ནི་མ་གཏོགས་ཏེ། དེ་དག་ནི་མོད་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །བསླབ་པ་དྲལ་ཏེ་ཁྱིམ་དུ་འཇུག་པའི་སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་སྟེ་གསུམ་པའོ།། །། ༈ ནགས་བརྟགས
【現代漢語翻譯】 是接受和食用的所依。第一點有五個方面：是出家人；被居家的學處律儀所束縛，即『從給予學處律儀的家中』所說；從物質的角度來說，與自己不同，這是遮破的關鍵；具有五個名稱；身體處於平常狀態，如之前在人法上師時所說。第二點是接受和食用的事物有五個方面：是適合時宜的；不是過多的蔬菜等，即『接受並食用食物和飲料』，以及『芥菜』、『蘿蔔』和『過多的蔬菜』所說；是合適且適量的；是施主自己的，如之前在其他場合所說。第三點是誰接受和食用的所依：屬於僧團制定的戒律範圍之內，即『破戒後進入俗家』所說。從意樂的支分來說，有兩個方面：認識是對境不迷惑；動機是從給予居家學處律儀的家中，爲了自己的利益而接受食物並希望不斷食用。行為是自己通過語言的表達來開始接受和食用食物。究竟是吞嚥到喉嚨里。 第二點，在 टीका（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：註釋）中說：『在給予居家學處律儀之前，如果邀請比丘像殊勝的一對客人一樣，那麼即使他從給予學處律儀的家中食用，也沒有墮罪。』經文中也是這樣說的。因此，要產生這個墮罪，必須是沒有在給予居家學處律儀之前邀請，然後比丘從給予居家學處律儀的家中接受並食用了食物和飲料，才會產生這個需要單獨懺悔的墮罪。這裡的『家』，在 टीका（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：註釋）中說：『住所和床鋪相同，財產沒有分開，這才是同一個家。』 第三點，是否在所有情況下都是如此呢？『芥菜』等，在詞語註釋中解釋為『王后芥菜』，是一種水果。但在這裡，拉堆地區的人將蔬菜稱為『芥菜』，所以蔬菜、蘿蔔和過多的蔬菜等，即使乞討來食用，也不會產生這個墮罪。在 टीका（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：註釋）中說：『除了那些不會造成任何損害的，因為那些東西本身就是過多的。』破戒後進入俗家，這是第三個需要單獨懺悔的罪過。 森林觀察
【English Translation】 It is the basis for receiving and eating. The first point has five aspects: being a monastic; being bound by the precepts of the householder's discipline, that is, 'from the house where the precepts of discipline are given'; from the perspective of substance, being different from oneself, which is the key to refutation; possessing five names; and the body being in a normal state, as explained earlier in the context of the human dharma master. The second point is that there are five aspects to the things that are received and eaten: being timely; not being excessive vegetables, etc., that is, 'receiving and eating food and drink', and as said in 'mustard greens', 'radishes', and 'excessive vegetables'; being suitable and proportionate; and belonging to the benefactor himself, as explained earlier in other contexts. The third point is who receives and eats the basis: belonging to the scope of the rules established by the Sangha, that is, 'breaking the precepts and entering the household'. From the perspective of the limbs of intention, there are two aspects: recognition is not being confused about the object; motivation is continuously wanting to receive food from the house where the householder's precepts of discipline are given, for one's own benefit. The action is oneself initiating the receiving and eating of food through verbal expression. The ultimate is swallowing into the throat. Secondly, the टीका (Sanskrit, Devanagari, Romanized Sanskrit, literal meaning: commentary) says: 'Before giving the householder's precepts of discipline, if a bhikshu is invited like a pair of excellent guests, then even if he eats from the house where the precepts of discipline are given, there is no offense.' The scriptures also say the same. Therefore, to generate this offense, it must be that the bhikshu was not invited before giving the householder's precepts of discipline, and then the bhikshu received and ate food and drink from the house where the householder's precepts of discipline were given, which would generate this offense that needs to be confessed separately. The 'house' here, in the टीका (Sanskrit, Devanagari, Romanized Sanskrit, literal meaning: commentary) says: 'The same dwelling and bed, and the property not being divided, this is the same house.' Thirdly, is this the case in all situations? 'Mustard greens', etc., in the word commentary, are explained as 'Queen Mustard Greens', which is a fruit. But here, the people of Lato region call vegetables 'mustard greens', so vegetables, radishes, and excessive vegetables, etc., even if begged for and eaten, will not generate this offense. The टीका (Sanskrit, Devanagari, Romanized Sanskrit, literal meaning: commentary) says: 'Except for those that do not cause any harm, because those things themselves are excessive.' Breaking the precepts and entering the household, this is the third offense that needs to be confessed separately. Forest Observation
་པ་ལས་གྱུར་པའི་སོ་སོར་བཤགས་པ། སོ་སོར་བཤགས་པ་བཞི་པ་ལ། བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པའོ། ། དང་པོ་ལ་དགོས་པའི་དོན་ནི། ལོངས་སྤྱོད་ཀྱི་བར་ཆད་སྤང་བ་དང་། མ་བསྐོས་པའི་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བའོ། །གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་ཡུལ་གང་ལ་བསྐོ་བ་ནི། ཆོས་བཅུ་བཞི་དང་ལྡན་པས་བསྐོ་སྟེ། སྤོང་བ་པའི་ཞལ་ཏའི་སྐབས་སུ་འཆད་པར་འགྱུར་རོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་བསྐོ་བ་ནི། དགེ་འདུན་མཚན་ 7-199a ཉིད་བཞི་ལྡན་གྱིས་སོ། །གསུམ་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་བསྐོ་བ་ནི། སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་ལས། སྦྱོར་བ་ནི་འདུ་བའི་སྐབས་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་དང་སྤྲོ་བ་དྲི་བའོ། །དངོས་གཞི་ནི་གསོལ་གཉིས་ཀྱིས་བསྐོ་བ་སྟེ། མཇུག་ལས་ཀྱི་མཇུག་སྡུད་བརྗོད་པའོ། །བཞི་པ་བསྐོས་པའི་བསླབ་བྱ་ནི། དཔག་ཚད་ཕྱེད་ཚུན་ཆད་བརྟག་པ་ལ་སོགས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ནགས་ན་ཆོམ་རྐུན་པ་ཡོད་མེད་ཉུལ་བའི་དགེ་སློང་གསོལ་གཉིས་ཀྱིས་བསྐོ་བར་བྱའོ། །བསྐོས་པའི་དགེ་སློང་དེས་དཔག་ཚད་ཕྱེད་ཁོ་ར་ཁོར་ཡུག་ཏུ་བརྟག་པར་བྱའོ། །བརྟགས་ནས་ཆོམ་རྐུན་ཡོད་ཅིང་འཇིགས་པ་དང་བཅས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་གྲོགས་པོ་དག་ལ་གོ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དུད་བརྡ་བཏུལ་བར་བྱའོ། །བ་དན་སྔོན་པོ་བསྒྲེང་བར་བྱའོ། །འདབ་མའི་ཆང་བུ་དག་ལམ་ཀར་བཞག་པར་བྱའོ། །འདིའི་དགོས་པ་གྲོགས་ཕྱི་མ་འོང་བས་ལམ་མི་ཤེས་པའི་ཕྱིར་རྩའི་ལོ་མ་ལམ་དུ་བོར་ལ་ལམ་མཚོན་གྱི་བརྡ་བྱའོ། །འཇིགས་པ་དང་བཅས་པ་ལས་གཞན་འཇིགས་པ་མེད་པ་ཉིད་དུ་ན་བ་དན་དཀར་པོ་དག་བསྒྲེང་བར་བྱའོ། །ནགས་ཉུལ་བའི་དགེ་སློང་དེ་ཁྱེའུ་སུས་ལ་སོགས་པ་འདོད་པ་ཉིད་ཡིན་ན། དེ་ལ་ཁྱེའུ་སུས་དང་ནགས་ཉུལ་བའི་ཟླ་གྲོགས་དག་ཀྱང་སྦྱིན་པར་བྱའོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་གྲོང་ཁྱེར་སེར་སྐྱའི་གནས་ཀྱི་ནགས་མ་ཉུལ་བར་ཆོམ་རྐུན་གྱི་འཇིགས་པ་དང་བཅས་པ་དེར་དྲུག་སྡེས་ཟས་བླངས་ཏེ་ཟོས་པ་ལས་སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཡིད་བརྟན་པ་ལ་བསླུས་པའི་སྒོ་ནས་ལོངས་སྤྱོད་ཀྱི་བར་ཆད་དུ་འགྱུར་བ་དང་། ཟས་ལ་ཧ་ཅང་གདུང་བ་ཆེས་པས་གཞན་མ་དད་པར་གྱུར་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་འཇིགས་པ་དང་བཅས་པའི་ནགས་ 7-199b མ་ཉུལ་བར་འཇིགས་པ་དང་བཅས་པ་དེར་སྦྱིན་བདག་ཁྱིམ་པ་ལས་ཟས་བླངས་ཏེ་ཟོས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། །ཡན་ལག་ལ་བཞི་ལས། གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་བཞི་སྟེ། གང་ལ་བླང་བའི་ཡུལ་དང་། གང་ལེན་ཅིང་ཟ་བའི་དངོས་པོ་དང་། གང་དུ་ལེན་ཅིང་ཟ་བའི་གནས་དང་། གང་གིས་ལེན་ཅིང་ཟ་བའི་རྟེན་ནོ། །དང་པོ་ལ་བཞི་ལས། ཁྱིམ་པ་ཡིན་པ་དང་། ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་གསུམ་སྔར་གོས་སློང་བའི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །དགེ་འདུ
【現代漢語翻譯】 源於分別懺悔之法 第四分別懺悔法包括：應學之事的陳述和墮罪的分類。 首先，必要的意義在於避免享用上的障礙，以及防止未預料到的墮罪發生。其次，歸納的意義有四方面：第一，在何處委任？由具備十四種功德者委任，這將在說戒的比丘的場合中闡述。第二，依靠什麼委任？由具備四種圓滿的比丘僧團。第三，通過什麼儀軌委任？包括加行、正行和結行三個部分。加行是在集會時隨後的準備工作和提問意願。正行是通過兩次羯磨（karma）委任，結行是陳述羯磨的總結。第四，委任后的應學之事包括：在半由旬的範圍內進行巡查等等。 第二，在森林中巡查是否有盜賊的比丘，應通過兩次羯磨委任。被委任的比丘應在半由旬的範圍內巡查。巡查后，如果發現有盜賊且伴隨恐懼，爲了告知同伴，應發出煙霧訊號。應升起藍色的旗幟。應將樹葉做的酒杯放在路邊。這樣做的必要性在於，爲了防止後來的同伴不認識路，將樹葉扔在路上作為路標。如果不是伴隨恐懼，而是沒有恐懼，則應升起白色的旗幟。如果巡查森林的比丘需要孩童或蘇薩（Sus）等，也應將孩童、蘇薩和巡查森林的同伴給予他。 首先，緣起是，在釋迦城的地方，由於六群比丘在沒有巡查的、伴隨盜賊恐懼的地方接受並食用了食物，因此制定了應分別懺悔之法。應避免的是，通過欺騙信任者而導致享用上的障礙，以及因過度飢餓而導致他人不信任。事體是，持戒的比丘在沒有巡查的、伴隨恐懼的森林中，從施主在家眾那裡接受並食用了食物，由此產生的墮罪是正行。分支有四個，基礎的分支有四個：從何處接受的處所，接受並食用的物品，在何處接受並食用的地點，以及由誰接受並食用的所依。第一點有四方面：是居士，具備五種名稱，身體處於正常狀態，這三點如前在乞食的場合中所述。僧團……
【English Translation】 Arising from Individual Confession The fourth Individual Confession includes: the statement of what should be learned and the classification of transgressions. Firstly, the necessary meaning is to avoid obstacles to enjoyment and to prevent unforeseen transgressions from occurring. Secondly, the meaning of summarizing has four aspects: First, where is the appointment made? It is appointed by those who possess fourteen qualities, which will be explained in the context of the renunciant's recitation of precepts. Second, what is the basis for the appointment? It is the Sangha (community) with four complete characteristics. Third, through what ritual is the appointment made? It includes three parts: preparation, main part, and conclusion. The preparation is the subsequent preparation work and asking about willingness during the assembly. The main part is the appointment through two karmas (actions), and the conclusion is the statement of the conclusion of the karma. Fourth, the precepts to be learned after the appointment include: inspecting within half a yojana (unit of distance), and so on. Second, the Bhikshu (monk) who patrols in the forest for the presence of thieves should be appointed through two karmas. The appointed Bhikshu should patrol within half a yojana. After patrolling, if there are thieves and there is fear, smoke signals should be sent to inform the companions. A blue flag should be raised. Leaf cups should be placed on the road. The necessity of doing this is to prevent later companions from not knowing the way, so leaves are thrown on the road as road signs. If there is no fear other than fear, white flags should be raised. If the Bhikshu patrolling the forest needs children or Sus, children, Sus, and companions patrolling the forest should also be given to him. Firstly, the origin is that in the place of Shakya City, because the Six Groups of Bhikshus accepted and ate food in a place without patrolling and with the fear of thieves, the law of individual confession was established. What should be avoided is causing obstacles to enjoyment by deceiving those who trust, and causing others to distrust due to excessive hunger. The matter is that the Bhikshu who upholds the precepts accepted and ate food from the householder donor in a forest without patrolling and with fear, and the transgression arising from this is the main part. There are four branches, and the branches of the base have four: the place from which to receive, the object to be received and eaten, the place where to receive and eat, and the basis by whom to receive and eat. The first point has four aspects: being a householder, possessing five names, and the body being in a normal state, these three points are as described in the previous occasion of begging for alms. The Sangha...
ན་ལ་བསྔོས་པ་ཡིན་པ་སྟེ་ལུང་གི་གླེང་གཞི་ལས་ཤེས་སོ། །གཉིས་པ་གང་ལེན་ཅིང་ཟ་བའི་དངོས་པོ་ལ་བཞི་ལས། དུས་སུ་རུང་བ་ཡིན་པ་དང་། རུང་བ་དང་། ཚད་དང་ལྡན་པ་ནི་སྔར་སྐབས་གཞན་དུ་བཤད་པ་དང་འདྲའོ། །སྦྱིན་བདག་དེས་དགེ་འདུན་ལ་བསྔོས་པ་ཡིན་པ་སྟེ་སྐབས་དོན་གྱིས་ཤེས་སོ། །གསུམ་པ་གང་དུ་ལེན་ཅིང་ཟ་བའི་གནས་ནི། གྲོང་ལས་རྒྱང་གྲགས་ཡན་ཆད་ཀྱི་མཐའ་ཡིན་པ་དང་། འཇིགས་པ་དང་བཅས་པའི་གནས་ཡིན་པ་སྟེ། ཀུན་དགའ་ར་བའི་ཕྱི་རོལ་གྱི་དགོན་པ་ཞེས་པ་དང་། འཇིགས་པ་དང་བཅས་པའི་གནས་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བཞི་པ་གང་གིས་ལེན་ཅིང་ཟ་བའི་རྟེན་ནི། ནགས་ཉུལ་བར་བསྐོས་པ་ཡིན་པ་སྟེ། ནགས་ཉུལ་བའི་དགེ་སློང་བསྐོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ནགས་ཉུལ་བར་བསྐོས་པའི་དགེ་སློང་གིས་འཇིགས་པར་ཤེས་བཞིན་དུ་མ་ཉུལ་བར་ཟོས་ན་སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་སྔར་བཞིན། ཀུན་སློང་ནགས་མ་ཉུལ་བར་འཇིགས་པ་དང་བཅས་པ་དེར་ཟས་དེ་རང་དོན་དུ་ལེན་ཅིང་ཟ་བར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །སྦྱོར་བ་ནི་གནས་དེར་ཟ་བར་རྩོམ་པའོ། །མཐར་ཐུག་ནི་མགུལ་དུ་མིད་པའོ། ། 7-200a གཉིས་པ་ལ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་བའི་ན་སྨད་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ནི། འདི་ལ་འདུ་ཤེས་གཙོའོ། །ཡུལ་གང་ལ་ན་ནགས་མ་ཉུལ་བ་ཉིད་ལའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། འདིར་ནགས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དགོན་པར་གྱུར་པ་ཙམ་ཉིད་ལ་དགོངས་ཏེ་གསུངས་པ་ཡིན་གྱི། ཤིང་ལྗོན་པའི་ཚོགས་ཐིབས་པོ་འབའ་ཞིག་ལ་ནི་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ཅི་ཞིག་བྱས་ན་འདིར་འགྱུར་ན། ཀུན་དགའ་ར་བའི་ཕྱི་རོལ་གྱི་དགོན་པར་བཅའ་བ་དང་བཟའ་བ་བླངས་ཏེ་ཟོས་ན་ལྟུང་བྱེད་འདི་འབྱུང་ངོ་། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་གིས་ནགས་དེ་འཇིགས་པ་མེད་པ་ཉིད་དུ་ཉུལ་བས་སྦྱིན་པ་པོ་དག་ལ་ཆོམ་རྐུན་གྱི་གནོད་པ་བསྲུང་བ་བསྒྲུབས་ན་ཀུན་དགའ་ར་བའི་ཕྱི་རོལ་གྱི་དགོན་པ་ནགས་ཁྲོད་ལ་སོགས་པ་དེར་བཅའ་བ་དང་བཟའ་བ་བླངས་ཏེ་ཟོས་ན་ཉེས་པ་ཕྱེད་ཉིད་དོ་སྟེ་ཉེས་བྱས་སོ། །ནགས་མ་ཉུལ་བ་སྟེ་སྲུང་བ་མ་བསྒྲུབས་ཀྱང་འཇིགས་པ་དང་བཅས་པའི་གནས་ལས་གཞན་དུ་གྱུར་པ་འཇིགས་པ་མེད་པའི་གནས་ཉིད་ལྐོག་དབེན་པ་རུ་ཟོས་ན་ཡང་ཕྱེད་ཉིད་དེ་ཉེས་བྱས་སོ། །ནགས་བརྟགས་པ་ལས་གྱུར་པའི་སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་སྟེ་བཞི་པའོ།། །།འདིར་སྨྲས་པ། བློ་ཆུང་མང་པོའི་བློ་ཡིས་མི་འཆུན་ཀྱང་། །སྔོན་མེད་ཆོས་སྒོའི་ཁ་དོག་སྣ་ཚོགས་པ། །རྨ་བྱའི་མཇུག་རྩེ་རླུང་གིས་བསྐྱོད་པ་ལྟར། །ཕྲིན་ལས་འོད་ཟེར་འཁྲུགས་པ་འདི་ལྟོས་ཤིག །རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། སོ་སོར་བཤགས་པའི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། །། ༈ ཉེས་བྱས་ཀྱི་སྡེ། ལྔ་པ་ཉེས་བྱས་ཀྱི་ས
【現代漢語翻譯】 這是因為它是奉獻的，這可以從儀軌的基礎文字中得知。第二，關於接受和食用的物品，有四點：適時、適宜、適量，這些都與之前其他章節中討論的相似。施主將其奉獻給僧團，這可以從上下文得知。第三，關於接受和食用的地點：是距離村莊一由旬（約16公里）以外的邊界，以及有危險的地方。正如經文所說：『寺院外的寂靜處』和『有危險的地方』。第四，關於接受和食用的依據：是被指派巡視森林的人。正如經文所說：『指派一位巡視森林的比丘』。在《小疏》中說：『如果被指派巡視森林的比丘明知有危險而不巡視就食用，則應懺悔。』關於意樂的支分，有兩點：認識與之前相同。動機是持續不斷地想要在沒有巡視森林的情況下，爲了自己的利益而在有危險的地方接受和食用食物。行為是開始在那個地方食用。究竟是吞嚥到喉嚨里。 第二部分包括：正文的墮罪陳述和墮罪的後續陳述。 第一部分：在此，認識是主要的。地點是沒有巡視的森林。在《 टीका 》中說：『這裡所說的森林，指的是變成寂靜處的地方，而不是指樹木茂盛的地方。』如果這樣做會發生什麼呢？如果在寺院外的寂靜處接受和食用食物，就會犯下這個墮罪。 第二部分：如果比丘在森林中巡視，使其沒有危險，從而保護了施主免受盜賊的侵害，那麼在寺院外的森林等寂靜處接受和食用食物，只會犯下半罪，即惡作。如果沒有巡視森林，即沒有提供保護，但在沒有危險的地方，即隱蔽的寂靜處食用，也只會犯下半罪，即惡作。這是從森林考察中產生的應懺悔罪，即第四個罪。在此處說：即使許多智力低下的人無法理解，前所未有的佛法之門也呈現出各種色彩，就像孔雀的尾羽被風吹動一樣，愿你看到這事業的光芒閃耀！在《廣大釋》的《太陽輪》中，《別解脫經》的解釋到此結束。 惡作罪品 第五個惡作罪品
【English Translation】 This is because it is dedicated, which can be known from the basis of the Vinaya. Second, regarding the objects to be received and eaten, there are four points: being timely, being suitable, and being of the right amount, which are similar to what was discussed in other chapters before. The patron dedicates it to the Sangha, which can be known from the context. Third, regarding the place where it is received and eaten: it is the boundary beyond a league (about 16 kilometers) from the village, and a place with danger. As the scripture says: 'A solitary place outside the monastery' and 'a place with danger.' Fourth, regarding the basis for receiving and eating: it is the one who is assigned to roam the forest. As the scripture says: 'Assign a Bhikshu to roam the forest.' In the 《小疏》 it says: 'If a Bhikshu who is assigned to roam the forest knowingly eats without roaming, knowing there is danger, then he should confess.' Regarding the branches of intention, there are two points: the recognition is the same as before. The motivation is the continuous desire to receive and eat food for one's own benefit in a dangerous place without roaming the forest. The action is starting to eat in that place. The ultimate is swallowing into the throat. The second part includes: the statement of the main transgression and the subsequent statement of the transgression. The first part: Here, recognition is the main thing. The place is the forest that has not been roamed. In the 《 टीका 》 it says: 'The forest mentioned here refers to a place that has become a solitary place, not just a place with dense trees.' What happens if you do this? If you receive and eat food in a solitary place outside the monastery, you will commit this transgression. The second part: If a Bhikshu roams the forest, making it safe, thereby protecting the patrons from the harm of thieves, then receiving and eating food in a solitary place such as a forest outside the monastery will only commit half a transgression, i.e., a misdeed. If the forest is not roamed, i.e., no protection is provided, but it is eaten in a place without danger, i.e., a secluded solitary place, it will also only commit half a transgression, i.e., a misdeed. This is a confessable offense arising from forest inspection, i.e., the fourth offense. It is said here: Even if many people with little intelligence cannot understand, the unprecedented Dharma gate presents various colors, just like the peacock's tail feathers are blown by the wind, may you see the light of this activity shining! In the 《廣大釋》's 《太陽輪》, the explanation of the 《別解脫經》 ends here. Category of Misdeeds Fifth Category of Misdeeds
ྡེ་ལ། བསྒོ་བར་བྱ་བ་གོས་ཀྱི་སྡེ། །ཁྱིམ་དུ་འཇུག་པར་བྱ་བའི་སྡེ། །སྟན་ལ་ལེགས་པར་འདུག་པའི་སྡེ། །ཟས་ཉིད་བླང་བར་བྱ་བའི་སྡེ། །ཇི་ལྟར་ཁ་ཟས་ཟ་བའི་སྡེ། །ལྷུང་བཟེད་ཇི་ལྟར་སྤྱད་པའི་སྡེ། །དམ་ 7-200b ཆོས་ལེགས་པར་བཤད་པའི་སྡེ། །བསྒྲུབ་པར་བྱ་བ་ཉིད་ཀྱི་སྡེ། །རྒྱུ་བ་དགག་པར་བྱ་བའོ། ། ༈ བསྒོ་བར་བྱ་བ་གོས་ཀྱི་སྡེ། དང་པོ་ནི། ཤམ་ཐབས་ནི་ཅི་ནས་ཀྱང་ཟླུམ་པོར་འདུག་པར་འགྱུར་བ་དེ་ལྟར་བགོ་བར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཟླུམ་པོ་ནི་མཐའི་ཁ་མཉམ་པར་འདུག་པའོ་ཞེས་སོ། །ལུང་ལས། ཤམ་ཐབས་ལ་ནི་རྣམ་པར་བདུན་དང་ཞེས་གསུངས་ཏེ། སྐྱོན་དྲུག་དང་བྲལ་ཞིང་ཡོན་ཏན་ཟླུམ་པོར་བགོ་བ་དང་བདུན་ནོ། །དེ་ཡང་སྦལ་ཏི་ལ་སོགས་པ་ན་རེ། ཤམ་ཐབས་སྐྱོན་དྲུག་དང་བྲལ་ཞིང་ཡོན་ཏན་ཟླུམ་པོར་བགོ་བ་འདི་ནི་དགེ་སློང་ལྔ་སྡེ་ལ་དང་པོར་གསུངས་པའི་འདུལ་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཤམ་ཐབས་ཟླུམ་པོར་བགོ་བ་ནི་དགེ་སློང་ལྔ་སྡེ་ལ་དང་པོར་གསུངས་པ་ཡིན་ལ། སྐྱོན་དྲུག་དང་བྲལ་བ་ནི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དྲུག་སྡེ་ལ་བརྟེན་ནས་དུས་ཕྱིས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། །ཤམ་ཐབས་ལ་རྣམ་པ་བདུན་ཞེས་གསུངས་པ་འདི་ནི་མཐང་གོས་ལ་ཡང་རྣམ་བདུན་མཚོན་ནས་བསྟན་ཏོ། །ཧ་ཅང་རྩེངས་པ་ནི་པུས་མོ་གཉིས་ལས་གོང་དུ་ཐལ་བ་མ་ཡིན་པར་ཡང་ངོ་སྟེ། ཡང་སྒྲ་ཟླུམ་པོར་བགོ་བ་ལ་བསྙེགས་སོ། །ཧ་ཅང་འཇོལ་བ་མ་ཡིན་པར་ཡང་ངོ་སྟེ་ལོང་བུའི་ཚིགས་ལ་རེག་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །ཡང་སྒྲ་གོང་བཞིན། འོ་ན་ཤམ་ཐབས་རིང་ཐུང་རན་པའི་ཚད་ཇི་ཙམ་ཞེ་ན། འདུལ་བ་བསྡུས་པ་ལས། ལོང་བུ་ལས་བརྩམས་ནས་སོར་བཞི་བོར་བར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ཐང་སྡེ་རྣམས་ཤམ་ཐབས་རིང་བར་བྱས་པ་དང་། འབྲིང་སྡེ་རྣམས་ཤམ་ཐབས་ཐུང་བར་སྔོན་བྱེད་པར་གྲགས་པ་གཉིས་ག་ཡང་མི་མཛེས་སོ། །ཤམ་ཐབས་ཀྱི་གྲ་གླང་པོ་ཆེའི་སྣ་ལྟར་ཕྱོགས་གཅིག་ནར་བར་མ་ཡིན་པར་རོ། །ལྟེ་བའི་གོང་དུ་ཤམ་ཐབས་མ་བལྟེབ་པར་ཏེ་ཏ་ལའི་ལོ་མ་ལྟར་བལྟེབ་ཅིང་འདུག་པ་མ་ཡིན་པར་རོ། །འབྲུའི་ཕུར་མ་སྟེ། 7-201a ནས་འབྲུའི་ཐུམ་བུ་བསྟུམས་པ་ལྟར་འདུག་པ་མ་ཡིན་པར་རོ། །སོ་སོར་ཐར་པ་ལས། འབྲུའི་ཕུར་མ་ལྟར་མ་ཡིན་ཅེས་གསུངས་སོ། །འབྲུའི་ཕུར་མ་ནི་ནས་འབྲུའི་ཐུམ་བུ་སྟེ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། ནས་ཅན་གྱི་ཕུར་མ་ཞེས་སོ། །ཕུར་མ་ནི་ཐུམ་པོའི་མིང་ངོ་། །མདུན་གྱི་ལྟེ་བའི་འོག་ཏུ་ཤམ་ཐབས་ཀྱི་རིམ་པ་སྦྲུལ་མགོའི་གདེངས་ཀ་ལྟར་ཕྱིར་བྱུང་བ་མ་ཡིན་པར་རོ། །ཆོས་གོས་ནི་བླ་གོས་དང་སྣམ་སྦྱར་ཏེ་ཅི་ནས་ཀྱང་མཐང་གོས་ལ་ཟླུམ་པོར་འདུག་པ་དང་། རྩེངས་འཇོལ་མ་ཡིན་པ་གསུམ་བཤད་པ་ལྟར་འགྱུར་བ་དེ་ལྟར་བགོ་བར་བྱའོ། ། ༈ ཁྱིམ་དུ་འཇུག་པར་བྱ་བའི་སྡེ། གཉིས་པ་ནི། ལུས་
【現代漢語翻譯】 德瓦！關於著裝的規矩，進入居所的規矩，安坐于座位的規矩，接受食物的規矩，如何吃食物的規矩，如何使用缽的規矩， 如法宣講正法的規矩，修行的規矩，以及禁止遊蕩的規矩。 第一部分：關於著裝的規矩 首先，務必確保下裙穿著時保持圓形。正如 टीका (梵文，天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音，註釋)中所說：『圓形是指邊緣齊平。』律經中說：『下裙有七種形態』，指的是沒有六種過失，且具備圓形穿著的優點，總共七種。有些斯巴爾蒂人說：『下裙沒有六種過失，且具備圓形穿著的優點，這是佛陀最初對五比丘宣說的戒律。』這種說法是不對的，因為在律經的分別解釋中說：『圓形穿著下裙是佛陀最初對五比丘宣說的，而沒有六種過失，則是後來根據六群比丘的情況宣說的。』律經中說『下裙有七種形態』，這也象徵著上衣也有七種形態。不要太短，以致於超過膝蓋以上；也不要太長，以致於接觸到腳踝。』『也』字表示要努力做到圓形穿著。不要太鬆垮，以致於接觸到腳踝的關節。『也』字與前文相同。那麼，下裙長短合適的標準是什麼呢？在《律藏概論》中說：『從腳踝開始，向上量四指寬。』有些上部地區的人喜歡把下裙做得長一些，而中部地區的人則喜歡把下裙做得短一些，這兩種做法都不太合適。下裙的邊緣不要像象鼻一樣向一側延伸。不要把下裙摺疊在肚臍上方，也不要像棕櫚葉一樣摺疊著。不要像裝滿穀物的口袋一樣鼓起來。《別解脫經》中說：『不要像裝滿穀物的口袋一樣。』裝滿穀物的口袋指的是裝滿穀物的袋子。在《分別解釋》中說：『裝滿穀物的口袋。』口袋是袋子的意思。不要讓下裙的褶皺像蛇昂起的頭一樣從前面的肚臍下方伸出來。袈裟，包括上衣和僧伽黎，務必像前面所說的下裙一樣，穿著時保持圓形，不要太長或太短。 第二部分：關於進入居所的規矩 身體
【English Translation】 De! The section on how to wear clothes, the section on entering a house, the section on sitting properly on a seat, the section on receiving food, the section on how to eat food, the section on how to use an alms bowl, The section on properly explaining the sacred Dharma, the section on practice, and the section on prohibiting wandering. First part: The section on how to wear clothes First, be sure to wear the lower garment in such a way that it is round. As it says in the ṭīkā (藏文，梵文天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音，commentary): 'Round means that the edges are even.' The Vinaya says: 'The lower garment has seven aspects,' which means that it is free from six faults and has the virtue of being worn round, making seven in total. Some Baltis say: 'Wearing the lower garment free from six faults and with the virtue of being worn round is the Vinaya that was first taught to the five monks.' This is not correct, because the Vinaya-vibhaṅga says: 'Wearing the lower garment round was first taught to the five monks, while being free from six faults was taught later based on the six monks.' The statement that 'the lower garment has seven aspects' also symbolizes that the upper garment has seven aspects. Do not make it too short, so that it goes above the knees; and do not make it too long, so that it touches the ankles. The word 'also' indicates that one should strive to wear it round. Do not make it too loose, so that it touches the ankle joints. The word 'also' is the same as before. So, what is the standard for the appropriate length of the lower garment? The Compendium of Vinaya says: 'Start from the ankles and go up four fingers.' Some people in the upper regions like to make the lower garment long, while some people in the central regions like to make the lower garment short, both of which are not appropriate. The edge of the lower garment should not extend to one side like an elephant's trunk. Do not fold the lower garment above the navel, and do not fold it like a palm leaf. Do not make it bulge like a bag full of grain. The Prātimokṣa says: 'Do not be like a bag full of grain.' A bag full of grain is a bag full of grain. The Vibhaṅga commentary says: 'A bag full of grain.' A bag is the name for a sack. Do not let the folds of the lower garment stick out from under the navel in front like a snake's raised head. The monastic robe, including the upper robe and the saṃghāṭī, must be worn in such a way that it is round, not too long or too short, as described above for the lower garment. Second part: The section on entering a house Body
ངག་ཡིད་གསུམ་ཤིན་ཏུ་བསྡམས་ཤིང་ཁྱིམ་གཞན་དུ་འགྲོ་བར་བྱའོ། །ཤམ་ཐབས་དང་སྟོད་གཡོགས་དག་གིས་གཡོགས་པར་བྱ་བའི་ཡུལ་ལ་ཁྱབ་པར་ལེགས་པར་བགོས་ཤིང་ངོ་། །སྒྲ་བསྐྱུང་ཞིང་ངོ་། །མིག་གཡེང་བར་མི་བྱ་ཞིང་ངོ་། །གཉའ་ཤིང་གང་ཙམ་ལྟ་ཞིང་ངོ་། །ཞེས་པ་ནི་དུལ་ལྷས། འདོམ་གང་ཙམ་དུ་བལྟ་བའོ་ཞེས་སོ། །གཉའ་ཤིང་གང་ཙམ་ནི་ལུས་གང་སྟེ་ལུས་ཀྱི་སྲིད་དུ་ཆོག་པའི་ཤིང་ངོ་། །རས་ལ་སོགས་པས་མགོ་མི་གཡོགས་པའི་རྣམ་པས་སོ། །མདོམས་ཀྱི་ཕྱོགས་སྣང་བར་འགྱུར་བ་དེ་ཙམ་དུ་ཤམ་ཐབས་མི་བརྫེ་བར་རོ། །ཆར་པ་ལ་སོགས་པའི་གནོད་པ་བྱུང་ན་ཡང་ཆོས་གོས་མི་བརྫེའོ། །ཚུལ་ཁྲིམས་དང་སྲོག་ལ་སོགས་པའི་བར་ཆད་ཀྱི་དབང་གིས་བརྫེས་ཏེ་འགྲོ་བར་བྱའོ། །ཆོས་གོས་ཕྲག་པའི་ཕྱོགས་སུ་མི་གཟར་བར་རོ་ཞེས་པའི་རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། ངོས་གཉིས་ཀར་སོར་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་རྣམ་པ་གཉིས་ཀྱིས་མི་གཟར་བའོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། སོར་བཅུ་གཉིས་ཡན་ཆད་ཀྱི་ཚད་ཀྱིས་ཆོས་གོས་གཟར་བའི་ཉེས་པ་བསྐྱེད་པའི་ཚད་བཤད་དོ། །ཉིད་བཤད་དང་ཊཱི་ཀར། དགེ་སློང་དག་ལ་ནི་ཕྲག་པ་གཡོན་པར་གཟར་བར་གྲགས་པ་ཉིད་ཡིན་ལ། ཡུལ་ཛ་ཏ་དག་ན་ངོས་གཉིས་ཀར་རོ་ཞེས་ 7-201b སོ། །ལག་པ་གཡས་པ་མདུན་དུ་བཏང་སྟེ་ཕྲག་པའམ་གཉའ་བའི་ཕྱོགས་སུ་བཞག་ལ། གཡོན་པའང་དེ་བཞིན་དུ་བྱས་པ་སྟེ་དེ་ལྟར་ལག་པ་གཉའ་གོང་དུ་མི་བསྣོལ་བར་རོ། །ལག་པ་བརྐྱངས་ཏེ་ལྟག་པའམ་དཔུང་མགོར་ལག་པ་གཉིས་ཕན་ཚུན་ནས་སྤྲད་ཅིང་བསྣོལ་བ་སྟེ་དེ་ལྟར་ལག་པ་ལྷག་པར་མི་བསྣོལ་བར་རོ། །མི་མཆོང་བར་རོ། །གོམ་པ་མི་བརྐྱང་བར་རོ། །མ་རྣམ་ལས། ཁྱིམ་འབིགས་པ་ལྟར་ཙོག་པུས་མ་ཡིན་པར་རོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཙོག་ཙོག་པོར་འདུག་པ་ལས་མཆོང་ཞིང་མི་འགྲོ་ཞེས་སོ། །རྐང་པའི་རྟིང་པ་བཏེགས་ཏེ་སོར་མོ་དང་བྲང་པས་མ་ཡིན་པར་རོ། །དཀུར་ལག་པ་གཉིས་མི་བརྟེན་པར་རོ། །ལུས་མི་བསྒྱུར་བར་རོ། །ལག་པ་མི་ཀྱོག་བར་རོ། །མགོ་མི་བསྒྱུར་བར་རོ། །གཞན་དང་ཕྲག་པ་མི་སྤྲད་པར་རོ། །ལག་པ་མི་སྦྲེལ་བར་རོ། །འདི་རེ་རེ་ཞིང་ཁྱིམ་གཞན་དུ་འགྲོར་བར་བྱའོ་ཞེས་གསལ་བྱེད་དུ་སྦྱར་རོ། ། ༈ སྟན་ལ་ལེགས་པར་འདུག་པའི་སྡེ། གསུམ་པ་ནི། ཁྱིམ་གཞན་དེར་ཁྱིམ་བདག་གིས་མ་བསྒོ་བར་སྟན་ལ་འདུག་པར་མི་བྱའོ། །ཁྱིམ་དུ་སྤྱན་དྲངས་པ་ལས་བདག་ཅག་གི་ཕྱིར་སྟན་བཏིང་ཞིང་འདུག་པ་ལ་ཁྱིམ་པས་རྒྱུས་མི་ཤེས་ཏེ་བཞུགས་ཞེས་མི་ཟེར་ཡང་འཁོད་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་ཅེས་འགྲེལ་ཆུང་ལས་བཤད་དེ། ཚིག་འབྲུ་དེ་ཉིད་མ་ཡིན་པ་ལ་གུས་པར་མི་བྱའོའི་སྐབས་ལས་སོ། །ཁྱིམ་གཞན་དེར་སྟན་ལ་སེམས་ཅན་ཡོད་མེད་མ་བརྟགས་པར་མི་བྱའོ། །ལུས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ལྗིད་ཀྱིས་མི་དབབ་པར་རོ། །རྐང་པ་མི་བསྣོལ་བར་འདུག་པར་བྱའོ། །བརླ་མི་བསྣོ
【現代漢語翻譯】 應當極其約束身語意三門，前往其他俗家之處。衣著方面，下裙和上衣應當覆蓋身體，裁剪得當。應當降低聲音，不斜視，目光保持在約等於牛軛的高度。如《毗奈耶》所說，『看一尋的距離』。牛軛的高度，即身體的高度，指足夠容納身體的木材的高度。不要以不戴頭巾的方式，不要隨意更換下裙，以免露出臀部。即使遇到雨等災害，也不要更換法衣。只有在戒律或生命等受到威脅時，才可以更換法衣。正如《自釋》中所說，不要讓法衣偏向肩膀的一側，兩側都不要超過十二指的寬度。超過十二指寬度傾斜法衣，會產生過失。在《自釋》和《 टीका 》中說：『比丘們通常習慣於將法衣偏向左肩，但在扎達地區，兩側都會傾斜。』 右手向前伸，放在肩膀或頸部的位置，左手也同樣，不要將雙手在頸前交叉。不要伸開手臂，雙手在背後或肩部互相握住並交叉，不要過度交叉雙手。不要跳躍，不要邁大步。在《母論》中說：『不要像破門而入一樣蹲著。』在《小疏》中說：『不要蹲著跳躍行走。』不要抬起腳後跟，不要用腳趾和胸部行走。不要將雙手放在腰間，不要轉動身體，不要彎曲手臂，不要轉動頭部，不要與他人肩膀相碰，不要握住雙手。這些都要清楚地說明，每次前往其他俗家之處都要注意。 第三部分是關於如何端正地坐在座位上： 在其他俗家之處，未經主人允許，不要坐在座位上。如果被邀請到家中，主人為我們鋪設了座位，即使主人不認識我們，沒有說『請坐』，坐下也沒有罪過。這在《小疏》中解釋道，出自於『不要不恭敬地對待不是這個意思的詞語』。在其他俗家之處，不要在沒有檢查座位上是否有生物的情況下就坐下。不要用全身的重量壓在座位上，坐著的時候不要交叉雙腿，也不要交叉大腿。
【English Translation】 One should strictly restrain the three doors of body, speech, and mind, and go to other laypeople's places. In terms of clothing, the lower skirt and upper garment should cover the body and be properly tailored. One should lower one's voice, not look askance, and keep one's eyes at about the height of a yoke. As stated in the Vinaya, 'Look at a distance of one cubit.' The height of a yoke refers to the height of the body, meaning wood sufficient to accommodate the body. Do not go without covering the head with a cloth, and do not change the lower skirt casually to avoid exposing the buttocks. Even if there are disasters such as rain, do not change the Dharma garment. Only when precepts or life are threatened can the Dharma garment be changed. As stated in the 'Self-Commentary,' do not let the Dharma garment lean to one side of the shoulder, and neither side should exceed twelve finger-widths. Tilting the Dharma garment by more than twelve finger-widths creates faults. In the 'Self-Commentary' and the टीका, it is said: 'Bhikkhus are usually accustomed to tilting the Dharma garment to the left shoulder, but in the Zata region, both sides are tilted.' Extend the right hand forward and place it on the shoulder or neck, and do the same with the left hand. Do not cross your hands in front of your neck. Do not stretch out your arms and hold and cross your hands behind your back or shoulders. Do not cross your hands excessively. Do not jump, and do not take big steps. In the 'Mother Treatise,' it is said: 'Do not squat like breaking into a house.' In the 'Small Commentary,' it is said: 'Do not squat and jump while walking.' Do not lift your heels, and do not walk with your toes and chest. Do not put your hands on your waist, do not turn your body, do not bend your arms, do not turn your head, do not touch shoulders with others, and do not hold hands. These should be clearly explained, and attention should be paid to them each time one goes to other laypeople's places. The third part is about how to sit properly on a seat: In other laypeople's places, do not sit on a seat without the owner's permission. If invited into a home and the owner has laid out a seat for us, even if the owner does not know us and does not say 'Please sit,' there is no fault in sitting down. This is explained in the 'Small Commentary,' which comes from 'Do not disrespect words that do not mean this.' In other laypeople's places, do not sit down without checking whether there are creatures on the seat. Do not put the weight of your whole body on the seat, and do not cross your legs or thighs while sitting.
ལ་བར་འདུག་པར་རོ། །ལོང་བུའི་སྟེང་དུ་ལོང་བུ་མི་བཞག་པར་འདུག་པར་རོ། །ཁྲི་སྟེང་དུ་འདུག་སྟེ་ཁྲི་འོག་ཏུ་རྐང་པ་མི་འགུག་པར་འདུག་པར་བྱའོ། །རྐང་པ་གཉིས་ཐད་ཀར་མི་གདང་བར་འདུག་པར་རོ། །འདོམས་མི་སྣང་བར་འདུག་པར་རོ། །ལག་པ་འགྲམ་པ་ལ་བརྟེན་ཏེ་མི་བྱའོ། །སྟན་ཐབས་ 7-202a བསྐུར་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་པ་ནི་ཊཱི་ཀར། སྟན་གང་ལ་འདུག་པ་དེ་རྒྱབ་ཀྱིས་ཁྱེར་ཞིང་འགྲོ་བར་མི་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། །མདོ་ཕྱི་མ་འདི་གཉིས་འདུག་པར་བྱ་བ་དགུ་དག་དང་ཞེས་པར་མ་གཏོགས་ཤིང་། དགེ་སློང་གི་ཁྲིམས་ཉིས་བརྒྱ་ལྔ་བཅུ་རྩ་གསུམ་ལ་མི་བགྲངས་ཏེ། རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། དེ་གཉིས་ནི་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་ལས་བསྡུས་སོ་ཞེས་འཆད་དོ། ། ༈ ཟས་ཉིད་བླང་བར་བྱ་བའི་སྡེ། བཞི་པ་ནི། གྲོང་འབའ་ཞིག་ཏུ་མ་ཟད་ཀྱི། གཙུག་ལག་ཁང་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་དུ་ལེགས་པར་ཟས་བླང་བར་བྱའོ། །ལྷུང་བཟེད་ལ་སོགས་པའི་མུ་དང་ཁ་ད་ཆད་དུ་མ་ཡིན་པར་རོ། །ཚོད་མ་དང་མཉམ་པ་མ་ཡིན་པར་རོ་སྟེ་བཟའ་བ་མང་དུ་ལེན་དགོས་པ་འདི་བྱ་ན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དཔེ་ཡིན་ནོ། །གྲལ་རིམ་མཐར་ཆགས་སུའོ། །ལྷུང་བཟེད་ལ་ལྟ་ཞིང་ངོ་། །འདི་ནི་ཡིད་ཀྱིས་ལྟ་བ་ལ་བྱ་ཞིང་། མིག་གིས་ལྟ་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། གཉའ་ཤིང་གང་ཙམ་དུ་ལྟ་བའི་སྐབས་སུ་བཀག་ཟིན་ཏོ། །བཅའ་བ་དང་བཟའ་བ་མ་འོངས་པར་ལྷུང་བཟེད་མི་བཟེད་པར་རོ། །ཡང་བསྐྱར་ཏེ་ཐོབ་པར་འདོད་པའི་ཕྱིར་འབྲས་ཆན་གྱིས་ཚོད་མ་མི་དགབ། ཚོད་མས་འབྲས་ཆན་མི་དགབ་པར་རོ། །བཟའ་བཅའི་སྟེང་དུ་ལྷུང་བཟེད་བཟུང་བར་མི་བྱའོ། ། ༈ ཇི་ལྟར་ཁ་ཟས་ཟ་བའི་སྡེ། ལྔ་པ་ནི། ལེགས་པར་ཟས་བཟའ་བར་བྱའོ། །ཁམ་ཧ་ཅང་ཆུང་བ་མ་ཡིན་པར་རོ། །ཧ་ཅང་ཆེན་པོ་མ་ཡིན་པར་རོ། །ཁམ་རན་པར་རོ། །ཁམ་མ་གཟས་པར་ཁ་མི་གདང་ངོ་། །ཁ་ཁམ་གྱིས་བཀང་སྟེ་མི་སྨྲ་བར་བྱའོ། །རོ་སྐྱུར་བར་སྟོན་པའི་ཕྱིར་ཙུག་ཙུག་མི་བྱའོ། །མངར་བར་སྟོན་པའི་ཕྱིར་ཅག་ཅག་མི་བྱའོ། །ཚ་བར་སྟོན་པའི་ཕྱིར་ཧུ་ཧུ་མི་བྱའོ། །ཆེས་ཚ་བར་སྟོན་པའི་ཕྱིར་ཕུ་ཕུ་མི་བྱའོ། །ལྕེ་ཕྱུང་སྟེ་ཟས་མི་ཟའོ། །འབྲུ་ནས་ཐ་དད་དུ་མི་བྱའོ། །འཕྱས་མི་གདགས་སོ་སྟེ། མ་རྣམ་ལས། ཟས་ལ་བསྔགས་པ་དང་སྐྱོན་གདགས་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །མཁུར་བ་མི་ 7-202b སྤོའོ། །རྐན་མི་ཏོག་གོ། ཁམ་འཕྲོར་སོས་མི་བཅད་དོ། །ལག་པ་མི་བལྡག་གོ། ལྷུང་བཟེད་མི་འབྱོག་གོ། ལག་པ་མི་སྤྲུག་གོ། ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ནང་དུ་ཟས་བླུགས་ཏེ་མི་བསྐྱོམ་མོ། །ཟན་ལ་མཆོད་རྟེན་འདྲ་བར་བྱས་ཏེ་མི་གཞོམ་མོ། ། ༈ ལྷུང་བཟེད་ཇི་ལྟར་སྤྱད་པའི་སྡེ། དྲུག་པ་ནི། དྲུང་ན་འདུག་པའི་དགེ་སློང་གི་ལྷུང་བཟེད་ལ་འཕྱས་གདགས་པའི་ཕྱིར་མི་བལྟའོ། །ལག་པ་ཟས་ཀྱིས་འབགས་པས་ཆུ་སྣོད་ལ་མི་བཟུང་ངོ་། །ད
【現代漢語翻譯】 應如是安坐。不應于墊上更置一墊。應于床上安坐，雙足不應置於床下。雙足不應直伸。不應顯露下體。不應以手支頤。不應以坐墊擲還他人，此乃《釋論》所說。意即不應以所坐之墊背向而去。 以上兩條，除『應如是安坐』九事外，未計入比丘二百五十三戒中。于自宗之釋文中，謂此二者乃摘自比丘尼之《分別》。 第四部分：受食之儀 不僅于村落，于寺院等處亦應如法受食。缽等之邊緣不應破損。不應與菜羹等量齊觀，若需多取食物，應以此為範例。應次第而取。應觀視缽器。此指以意觀視，非以眼觀視，因觀視頸木高度已被禁止。不應預先取食于缽中。為求再次獲得，不應以飯蓋菜，亦不應以菜蓋飯。不應持缽于食物之上。 第五部分：食啖之儀 應如法食啖。不應食啖過小之食團。不應食啖過大之食團。應食啖適量之食團。未食啖前，不應張口。口中含食，不應語。不應為示酸味而作聲。不應為示甜味而作聲。不應為示辣味而作聲。不應為示極辣味而作聲。不應伸舌食啖。不應分別穀物。不應譏毀，如《母經》所云：『不應對食物讚歎或批評。』不應鼓腮。不應以舌舔齒。不應以未盡之食團中斷食物。不應舔手。不應搖動缽器。不應抖動雙手。不應于缽中傾倒食物后搖動。不應以糌粑捏成佛塔狀后損毀。 第六部分：用缽之儀 不應為譏毀鄰座比丘之缽而觀視。不應用沾染食物之手觸碰水器。
【English Translation】 One should sit properly. One should not place one mat on top of another. One should sit on a bed, and one's feet should not be placed under the bed. One's feet should not be stretched out straight. One's lower body should not be exposed. One should not rest one's hand on one's cheek. One should not throw the cushion back to others, as stated in the 'Commentary'. It means that one should not turn one's back and leave with the cushion one is sitting on. These two, except for the nine things of 'one should sit properly', are not counted in the 253 precepts of the Bhikshus. In the commentary of our own school, it is said that these two are extracted from the 'Differentiation' of the Bhikshunis. Section Four: The Manner of Receiving Food Not only in villages, but also in monasteries and other places, one should receive food properly. The edges of the bowl and other utensils should not be broken. One should not equate it with vegetable soup, etc. If one needs to take more food, this should be taken as an example. One should take it in order. One should look at the bowl. This refers to looking with the mind, not with the eyes, because looking at the height of the yoke has been forbidden. One should not take food into the bowl in advance. In order to seek to obtain it again, one should not cover the vegetables with rice, nor should one cover the rice with vegetables. One should not hold the bowl over the food. Section Five: The Manner of Eating One should eat properly. One should not eat too small morsels. One should not eat too large morsels. One should eat moderate morsels. One should not open one's mouth before eating. One should not speak with one's mouth full. One should not make a sound to show the sour taste. One should not make a sound to show the sweet taste. One should not make a sound to show the spicy taste. One should not make a sound to show the extremely spicy taste. One should not stick out one's tongue to eat. One should not separate the grains. One should not criticize, as the 'Mother Sutra' says: 'One should not praise or criticize food.' One should not puff out one's cheeks. One should not lick one's teeth with one's tongue. One should not interrupt the food with unfinished morsels. One should not lick one's hands. One should not shake the bowl. One should not shake one's hands. One should not pour food into the bowl and then shake it. One should not make a stupa out of zanba and then destroy it. Section Six: The Manner of Using the Bowl One should not look at the bowl of the Bhikshu sitting next to one in order to criticize it. One should not touch the water vessel with hands stained with food.
ྲུང་ན་འདུག་པའི་དགེ་སློང་ལ་ཟས་དང་འབགས་པའི་ཆུས་མི་གཏོར་རོ། །ཁྱིམ་པ་འདུག་པ་ལ་མ་དྲིས་པར་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཆུ་དེ་ཁྱིམ་དུ་མི་དབོའོ། །ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ནང་དུ་ཟས་ཀྱི་ལྷག་མ་བླུགས་ཏེ་མི་དབོ་བར་རོ། །ལྷུང་བཟེད་ལན་གསུམ་བཀྲུས་ཏེའོ། །གཙུག་ལག་གི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་དག་གི་བཟླས་བརྗོད་བྱས་པའི་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཆུ་བྲམ་ཟེ་ལ་སོགས་སློང་བ་ལ་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །འོག་གཞི་མེད་པའི་ས་ཕྱོགས་སུ་ལྷུང་བཟེད་མི་བཞག་པར་རོ། །གད་ཀ་མ་ཡིན་པར་རོ། །གཡང་ས་མ་ཡིན་པར་རོ། །དཀན་གཟར་པོ་མ་ཡིན་པར་རོ། །འགྲེང་སྟེ་ལྷུང་བཟེད་མི་བཀྲུ་བར་རོ། །ལྷུང་བཟེད་བཀྲུ་བ་དེར་གད་ཀ་མ་ཡིན་པ་དང་། གཡང་ས་མ་ཡིན་པ་དང་། དཀན་གཟར་པོ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་གསུམ་དུ་མི་བྱ་བར་རོ། །ལྷུང་བཟེད་དེས་འབབ་ཆུ་དྲག་པོའི་རྒྱུན་ལས་བཟློག་སྟེ་ཆུ་མི་བཅུ་བར་རོ། །ལམ་གྱི་བཞི་མདོར་ལྷུང་བཟེད་བཀྲུ་བར་མི་བྱའོ། །མདོ་འདི་དང་གོང་གི་ལྷུང་བཟེད་ལན་གསུམ་བཀྲུས་ཏེ་ཞེས་པ་གཉིས་ནི་ལྷུང་བཟེད་ལ་ནི་རྣམ་པ་བཅུ་ཞེས་པར་མ་གཏོགས་ཤིང་། དགེ་སློང་གི་ཁྲིམས་ཉིས་བརྒྱ་ལྔ་བཅུ་རྩ་གསུམ་དུ་མི་བགྲངས་ཏེ་འདི་གཉིས་དགེ་སློང་གི་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་ལས་མ་གསུངས་ཀྱང་སྔ་མ་ནི་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་དང་དགེ་སློང་གི་རྣམ་འབྱེད་ལས་གསུངས་པ་སྟེ། སྐབས་འདིར་ཞར་བྱུང་དུ་བསྡུས་པ་ཡིན་ལ། ཕྱི་མ་ཡང་ལུང་གི་སྐབས་གཞན་ནས་གསུངས་པ་འདིར་བསྡུས་པའོ། ། ༈ དམ་ཆོས་ལེགས་པར་བཤད་པའི་སྡེ། བདུན་པ་ལ། ཐུན་མོང་དབང་དུ་བྱེད་པའི་མདོ། །བསླབ་བྱ་སོ་སོར་ 7-203a བསྟན་པའོ། ། 依共所說經 དང་པོ་ནི། འགྲེང་སྟེ་བཤང་གཅི་མི་བྱའོ་ཞེས་འབྱུང་བ་ཡན་ཆད་ནི་ཡུལ་མིན་པ་ལ་སྟེ། ཆོས་ཉན་པ་པོ་མི་ན་བཞིན་དུ་དེ་ལྟར་སྤྱོད་པ་ལ་དགེ་སློང་གིས་ཆོས་བཤད་ན་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པའོ། །གཞན་དུ་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །འགྲེང་སྟེ་བཤང་གཅི་མི་བྱ་བ་མན་ཆད་བཞི་པོ་དེ་དག་ལ་རྟེན་མིན་པ་སྟེ། རྟེན་དགེ་སློང་བདག་ཉིད་མི་ན་བ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པའོ། ། ༈ བསླབ་བྱ་སོ་སོར་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། ཆོས་ཉན་པ་པོ་མི་ན་བར་འདུག་པ་ལ་འཆད་པའི་དགེ་སློང་འགྲེང་སྟེ་ཆོས་མི་བཤད་པར་རོ། །ཉལ་བ་ལ་འདུག་སྟེ་མི་བཤད་པར་རོ། །སྟན་མཐོན་པོ་འདུག་པ་ལ་སྟན་དམའ་བ་ལ་འདུག་སྟེ་མི་བཤད་པར་རོ། །སྟན་གདིང་བའི་ས་གཞི་མཐོ་དམན་མེད་ཀྱང་སྟན་ངན་པ་དང་བཟང་པོ་ཡང་སྟན་དམའ་བ་དང་མཐོ་བ་དེ་བཞིན་ནོ། །སྟན་ཚད་མཉམ་པ་དེའི་ཚེ་ངན་པ་ནི་དམའ་བ་ཉིད་ཡིན་ལ། བཟང་པོ་ནི་མཐོན་པོ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འདིའི་ཁུངས་ནི་རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་དུ་ནུབ་མོ་འགྲོ་བའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། བྲན་མོ་སྒུར་འཁྱོག་གིས་བཙུན་མོ་དེ་དག་ནི་སྟན་བཟང་པོ་ལ་མཆིས་ཏེ་ཆོས་ཉན་ལ། བདག་ནི་སྟན་ངན་པ་ལ་མཆིས་ཏེ་ཆོས་སྟོན་ཏོ་ཞེས
【現代漢語翻譯】 不應將食物和漱口水倒在正在禪修的比丘身上。未經允許，不得將缽中的水倒入在家眾的家中。不得將食物殘渣倒入缽中。應清洗缽三次。誦讀經文后，缽中的水應佈施給婆羅門等乞討者。不得將缽放在沒有底座的地方，不得放在垃圾堆旁，不得放在懸崖邊，不得放在傾斜的地方。不得站立著洗缽。洗缽的地方不應是垃圾堆旁、懸崖邊或傾斜的地方。不得用缽擋住湍急的水流，不得截斷水流。不得在十字路口洗缽。這條戒律和前面提到的『清洗缽三次』這兩條，不包括在『缽的十種方式』中，也不包括在比丘的二百五十三條戒律中。因為這兩條戒律未在比丘的別解脫經中說明，但前者在《律藏小事》和《比丘分別》中有所說明，這裡是順便收集的。後者也從其他律藏中收集於此。 正法善說品 第七品：依共所說經。分別顯示學處。 依共所說經 第一條：從『不得站立大小便』開始，指的是不適當的地點。如果聽法者沒有生病，比丘以這種方式說法，會犯輕罪。否則，沒有墮落。從『不得站立大小便』開始的四條戒律，指的是不適當的依靠。依靠是指比丘自己沒有生病，需要肢體支撐。 分別顯示學處 第二條：當聽法者沒有生病而坐著時，說法比丘不得站立說法，不得躺著坐著說法，不得坐在高座上對坐在低座上的人說法。即使座位的地面高度相同，座位的質量好壞也如同座位的高低。如果座位高度相同，壞的座位就是低的，好的座位就是高的。這個出處是《王宮夜行分別》中，『侍女彎腰駝背，那些妃嬪坐在好座位上聽法，而我坐在壞座位上說法』。
【English Translation】 Food and rinsing water should not be thrown on a meditating monk. Without asking, the water from the alms bowl should not be poured into a householder's home. Food scraps should not be poured into the alms bowl. The alms bowl should be washed three times. After reciting the verses of the scriptures, the water from the alms bowl should be given to Brahmins and other beggars. The alms bowl should not be placed in a place without a base, not next to a garbage heap, not on a cliff, and not on a sloping place. The alms bowl should not be washed while standing. The place for washing the alms bowl should not be next to a garbage heap, a cliff, or a sloping place. The alms bowl should not be used to block a strong current of water, and the water should not be cut off. The alms bowl should not be washed at a crossroads. This precept and the previously mentioned 'wash the alms bowl three times' are not included in the 'ten ways of the alms bowl,' nor are they counted among the 253 precepts of a monk. Because these two precepts are not mentioned in the Pratimoksha Sutra of monks, but the former is mentioned in the Vinaya-ksudraka and the Bhiksu-vibhanga, it is collected here incidentally. The latter is also collected here from other Vinaya contexts. Chapter on the Well-Spoken Dharma Seventh: The Sutra Spoken in Common. Showing the precepts separately. The Sutra Spoken in Common The first: From 'one should not urinate or defecate standing up' onwards, it refers to an inappropriate place. If the listener is not sick, and the monk teaches the Dharma in this way, he commits a minor offense. Otherwise, there is no downfall. The four precepts starting from 'one should not urinate or defecate standing up' refer to an inappropriate support. Support means that the monk himself is not sick and needs a limb for support. Showing the Precepts Separately The second: When the listener is sitting without being sick, the teaching monk should not teach the Dharma standing, should not teach while sitting to someone lying down, and should not teach while sitting on a high seat to someone sitting on a low seat. Even if the ground level of the seats is the same, the quality of the seat, whether good or bad, is like the height of the seat. If the seats are of equal height, the bad seat is low, and the good seat is high. The source of this is in the 'Night Journey to the Royal Palace Vibhanga': 'The maidservant is hunched over, and those consorts are on good seats listening to the Dharma, while I am on a bad seat teaching the Dharma.'
་གསོལ་པ་དང་། བཀའ་སྩལ་པ། དེ་ལྟར་ཆོས་བསྟན་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །མདུན་དུ་འགྲོ་བ་ལ་ཕྱི་ནས་འགྲོ་ཞིང་མི་བཤད་པར་རོ། །ལམ་གྱི་དབུས་ནས་འགྲོ་བ་ལ་ལམ་གྱི་འགྲམ་ནས་འགྲོ་ཞིང་མི་བཤད་པར་རོ། །མགོ་གཡོགས་པ་དང་། བརྫེས་པ་དང་། གཟར་བ་དང་། གཉའ་གོང་དུ་བསྣོལ་བ་དང་། ལྟག་པར་བསྣོལ་བ་ལ་མི་བཤད་པར་རོ། །མགོ་དོ་ཀེར་ཅན་དང་ཞེས་པ་ནི་དུལ་ལྷས། །སྐྲ་གྱེན་དུ་གཙུག་ཏོར་ལྟར་བཅིངས་པའོ་ཞེས་སོ། །ཞྭ་གྱོན་པ་དང་། རིན་པོ་ཆེའི་ཅོད་པན་ཅན་དང་། མེ་ཏོག་ལ་སོགས་པའི་ཕྲེང་བ་ཅན་དང་དཀྲིས་པ་ལ་མི་བཤད་པར་རོ། །གླང་པོ་ཆེ་དང་། རྟ་ཞོན་པ་དང་། 7-203b ཁྱོགས་དང་བཞོན་པའི་སྟེང་ན་འདུག་པ་དང་། མཆིལ་ལྷྭམ་གྱོན་པ་ལ་མི་བཤད་པར་རོ། །ལག་ན་མཁར་བ་དང་། གདུགས་དང་། མཚོན་ཆ་དང་། རལ་གྲི་དང་། དགྲ་ཆ་ཐོགས་པ་དང་ཞེས་པའི་དགྲ་ཆ་ནི་དུལ་བའི་ལྷས། མདའ་གཞུའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གོ་ཆ་གྱོན་པ་ལ་མི་བཤད་པར་རོ། ། ༈ བསྒྲུབ་པར་བྱ་བ་ཉིད་ཀྱི་སྡེ། བརྒྱད་པ་ནི། འགྲེང་སྟེ་བཤང་གཅི་མི་བྱའོ། །ཆུའི་ནང་དུ་མི་བྱ་བར་རོ། །བྱས་ཟིན་པ་དགེ་སློང་གིས་ཆུའི་ནང་དུ་མི་དོར་བར་རོ། །མཆིལ་མ་དང་། སྣབས་དང་། སྐྱུགས་པ་དང་། མ་ཞུ་བ་ཐུར་དུ་རླུགས་པ་ཡང་ཆུའི་ནང་དུ་མི་བྱ་བ་དང་མི་དོར་རོ། །རྩྭ་སྔོན་པོ་ཡོད་པའི་ས་ཕྱོགས་སུ་ཡང་མི་བྱའོ། །མི་དོར་བར་རོ། ། ༈ རྒྱུ་བ་དགག་པར་བྱ་བ། དགུ་པ་ནི། གནོད་པ་བྱུང་བར་མ་གཏོགས་པར་ཤིང་ལ་མི་གང་ཙམ་ལས་མཐོར་མི་འཛེགས་པར་རོ། །བསླབ་པའི་ཆོས་མང་པོ་རྣམས་སོ། །རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། ཉེས་བྱས་ཀྱི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། །།འདིར་སྨྲས་པ། གང་ཞིག་ཀུན་མཁྱེན་འདོད་ནས་ལུགས་ངན་ཕལ་ཆེར་རྒུད་པར་གོ། ཟོལ་གྱིས་ཕུན་ཚོགས་སྐལ་བཟང་བྱེད་དེ་རིང་ནས་སྙིང་རྗེའི་གནས། །དམ་པའི་བདེ་བ་ལ་ཆགས་སྐྱེས་བུ་ཆེན་པོ་དྲན་པ་ཡིས། །རང་རྒྱུད་རྣམ་པར་སྨིན་པས་དགེ་བའི་མཚན་མ་ཅི་ཡང་བྱས། །འཆད་ན་མི་འཇིགས་སྤོབས་པའི་དབྱངས་དང་ལྡན། །རྩོད་ན་ཕས་རྒོལ་འཇོམས་པའི་ལུང་རིགས་རྣོ། །སྒོམ་ན་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོར་འགྲོ་བ་ཡི། །འབད་པ་ཐམས་ཅད་དྭགས་པོའི་བསྟན་ལ་བསམས། །དེས་ན་བདག་གི་ལེགས་བཤད་ཀུན་མཁྱེན་རྒྱུ། །དྲི་མེད་བསྟན་པའི་སྙིང་པོར་སྐྱེས་འདི་འདྲ། །སྔོན་མེད་འཛམ་གླིང་གསལ་བའི་རྒྱན་གྱུར་ཕྱིར། །ཀརྨ་པ་ཡི་དགོངས་པ་རྫོགས་བྱེད་ཤོག །རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། དགེ་སློང་ཕའི་རྣམ་པར་འབྱེད་པའི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། 7-204a སྭསྟི། དུས་གསུམ་སངས་རྒྱས་ཀུན་གྱི་ཆོས་ཚུལ་རྣམས། །ལེགས་པར་མཁྱེན་ནས་རང་གི་སྐྱེ་བ་ཡང་། །ཀརྨ་པ་ཡི་མཚན་དུ་བྱིན་བརླབས་པ། །ཞྭ་ནག་ཅོད་པན་འཛིན་པ་རྣམས་ལ་འདུད། །ཐུགས་རྗེའི་གཏ
【現代漢語翻譯】 祈請和開示時，不得如此說法教導。在前方行走時，不得在後方行走並出聲。在道路中央行走時，不得在道路邊緣行走並出聲。頭戴覆蓋物、偽裝物、傾斜物、頸部交叉物和後腦交叉物時，不得出聲。『頭戴 do ker can』，意為穿著樸素的僧人。頭髮向上束成髮髻。不得頭戴帽子、珍寶頭飾、鮮花等花環和纏繞物。不得騎乘大象、馬， 坐在轎子和坐騎上，不得穿鞋。不得手持手杖、傘、武器、刀劍和『敵人之物』，敵人之物意為樸素的僧人所持的弓箭。不得身穿盔甲。 應做之事之部： 第八，不得站立著大小便。不得在水中大小便。比丘不得將用過的東西丟入水中。不得將唾液、鼻涕、嘔吐物和未消化的食物吐入水中。不得在有青草的地方大小便，也不得丟棄污物。 應禁止之事： 第九，除非發生災難，否則不得攀爬超過一人高的樹木。以上是許多應學習的戒律。出自《廣釋·太陽輪》。關於違犯行為的解釋到此結束。 在此陳述：有些人爲了追求全知，卻認為大多數惡習都會衰退。他們虛偽地積累功德，從今天起成為慈悲的對象。憶念那些對神聖的幸福充滿渴望的偉人，以成熟的自相續，做了許多善行的象徵。講經時，他們具備無畏的自信。辯論時，他們擁有摧毀對手的精闢論證。修行時，他們走向普賢行。所有的努力都爲了思維達波的教法。因此，我的善說能成為全知的因，能誕生出無垢教法的精髓。爲了使前所未有的世界更加光明，愿能圓滿噶瑪巴的意願。《廣釋·太陽輪》中，關於比丘戒的解釋到此結束。 吉祥！通達過去、現在、未來一切諸佛的教法，並將自己的轉世，加持為噶瑪巴之名。向持有黑帽和珍寶冠冕者致敬！慈悲的寶藏。
【English Translation】 When supplicating and bestowing teachings, one should not teach the Dharma in that manner. When walking in front, one should not walk behind and speak. When walking in the middle of the road, one should not walk on the side of the road and speak. When wearing a head covering, disguise, something tilted, something crossed at the neck, or something crossed at the back of the head, one should not speak. 'Wearing a do ker can on the head' means a simple monk. Hair tied upwards like a topknot. One should not wear a hat, a jeweled diadem, a garland of flowers, or something wrapped around the head. One should not ride an elephant, a horse, sit on a palanquin or a mount, or wear shoes. One should not carry a staff, an umbrella, a weapon, a sword, or 'enemy objects,' which means a bow and arrow carried by a simple monk. One should not wear armor. Section on what should be done: Eighth, one should not urinate or defecate while standing. One should not urinate or defecate in water. A bhikshu should not throw used items into the water. One should not spit, blow one's nose, vomit, or regurgitate undigested food into the water. One should not urinate or defecate in a place with green grass, nor should one discard waste. Things to be prohibited: Ninth, unless there is a disaster, one should not climb a tree higher than the height of one person. These are many precepts to be learned. From the Extensive Commentary, The Wheel of the Sun. The explanation of the section on transgressions is complete. Here it is stated: Some, desiring omniscience, think that most bad habits will decline. They hypocritically accumulate merit, and from today on, they are objects of compassion. Remembering the great beings who are attached to the bliss of the sacred, with a matured self-continuum, they have done many auspicious signs. When teaching, they possess fearless confidence. When debating, they have sharp reasoning that destroys opponents. When meditating, they go to Samantabhadra. All efforts are directed towards thinking about the teachings of Dagpo. Therefore, may my good words be the cause of omniscience, may they give rise to the essence of the stainless teachings. In order to make the unprecedented world brighter, may it fulfill the intentions of the Karmapas. From the Extensive Commentary, The Wheel of the Sun, the explanation of the section on the Bhikshu vows is complete. Svasti! Having perfectly understood all the Dharma teachings of the Buddhas of the three times, and having blessed his own birth as the name of the Karmapa, I prostrate to those who hold the Black Hat and Jeweled Crown! Treasure of compassion.
ེར་ཆེན་ཕྱོགས་ལས་རྣམ་རྒྱལ་དང་། །དེ་ཉིད་གྲུབ་པ་བཀྲ་ཤིས་དཔལ་འབྱོར་བཀྲ་ཤིས་འོད་ཟེར་ཟུང་གི་ཞབས། །ཁོ་ན་སྐྱབས་སུ་གྲུབ་པའི་དད་ཅན་དེས། །མ་ཡི་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་ན་འོས་པའི་རིགས། །ཞེས་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་སྔོན་དུ་བཏབ་ནས་ཡང་བརྗོད་པ། ། ༈ དགེ་སློང་མ་ཡི་རྣམ་འབྱེད་བསྟན་པ། གཉིས་པ་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། སོ་སོའི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་འདི་དགེ་སློང་ཕའི་རྣམ་འབྱེད་ལས་ལེའུ་ལོགས་སུ་བཤད་པའི་འཐད་པ་དང་། དགེ་སློང་ཕའི་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་ཕྱི་ནས་བཤད་པའི་འཐད་པ་དང་། ཕན་ཚུན་ཅིར་འགྱུར་གྱི་དོན་ནོ། ། ༈ དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་འདི་དགེ་སློང་ཕའི་རྣམ་འབྱེད་ལས་ལེའུ་ལོགས་སུ་བཤད་པའི་འཐད་པ། དང་པོ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། གང་གི་ཕྱིར་ལུས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་གིས་བསམ་པའི་བྱེ་བྲག་ཏུ་འགྱུར་ལ། བསམ་པའི་བྱེ་བྲག་གིས་ལྟུང་བའི་བྱེ་བྲག་ཏུ་འགྱུར་ཞིང་། ལྟུང་བའི་བྱེ་བྲག་གིས་བཅས་པའི་བྱེ་བྲག་ཏུ་འགྱུར་བས། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱི་འདུལ་བ་ལོགས་ཤིག་ཏུ་རྣམ་པར་བཞག་ཅེས་གསུངས་ལ། དེའི་དོན་ནི་དགེ་སློང་ཕ་མ་གཉིས་མཚན་གྱི་བྱེ་བྲག་གིས་ལུས་མི་འདྲ་ཞིང་། ལུས་མི་འདྲ་བ་དེ་ལ་བརྟེན་པའི་བསམ་པ་མི་འདྲ་ལ། བསམ་པའི་བྱེ་བྲག་ཉོན་མོངས་པ་རགས་མི་རགས་ལ་སོགས་པ་མི་འདྲ་བས། དེས་ཀུན་ནས་བསླངས་པའི་ལུས་ངག་གི་ཉེས་པར་སྤྱོད་པ་ཡོད་ཅིང་། དེ་འགེགས་པའི་བཅས་པ་མི་འདྲ་བ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ན་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་འདི་དག་ཕའི་རྣམ་འབྱེད་ལས་ལོགས་ཤིག་ཏུ་རྣམ་པར་བཞག་གོ། དེ་ཡང་དགེ་སློང་ཕ་མ་གཉིས་ཀྱི་ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་ལ་ཕན་ཚུན་མི་འདྲ་བའི་རྒྱུ་མཚན་ལྔ་ཡོད་དེ། ཡོད་མེད་མི་འདྲ་བའི་ཕྱིར་དང་། ཆེ་ཆུང་དང་། མང་ཉུང་དང་། སྡེ་ཚན་དང་། སྐྱེ་དུས་མི་ 7-204b འདྲ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་ཡོད་མེད་མི་འདྲ་བ་ནི་དགོན་པའི་བྲལ་ལྟུང་དགེ་སློང་ཕ་ལ་ཡོད་ཀྱང་དགེ་སློང་མ་ལ་མེད་པ་དང་། ཉིན་མོ་འབྲལ་བའི་ལྟུང་བ་དགེ་སློང་མ་ལ་ཡོད་ཀྱང་ཕ་ལ་མེད་པ་ལྟ་བུའོ། །ཆེ་ཆུང་མི་འདྲ་བ་ནི་དགེ་སློང་མ་ལ་ལྟུང་བ་ཆེ་ཞིང་དགེ་སློང་ལ་ཆུང་བ་ཡོད་དེ། མཚན་མི་མཐུན་པ་དགེ་སློང་མས་རེག་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་ཞིང་། མཚན་མི་མཐུན་པ་ལ་དགེ་སློང་གིས་རེག་ན་ལྷག་མར་འགྱུར་བ་ལྟ་བུའོ། །དགེ་སློང་ལ་ལྟུང་བ་ཆེ་ཞིང་དགེ་སློང་མ་ལ་ལྟུང་བ་ཆུང་བ་ཡོད་དེ། དགེ་སློང་གིས་ཁུ་བ་འབྱིན་ན་ལྷག་མར་འགྱུར་ཞིང་། གཏམ་གྱི་གཞི་ལས། དགེ་སློང་མས་ཁུ་བ་ཕྱུང་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། དགེ་སློང་གིས་ཡང་ཡང་ཟ་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞིང་། དགེ་སློང་མས་ཡང་ཡང་ཟ་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་ལྟ་བུའོ། །མང་ཉུང་མི་འདྲ་བ་ནི་དགེ་སློང་ལ་འགྲེང་བའི་ལྟ
【現代漢語翻譯】 頂禮耶欽·ཕྱོགས་ལས་རྣམ་རྒྱལ་（Yeruchen Phokley Namgyal，人名）和གྲུབ་པ་བཀྲ་ཤིས་དཔལ་འབྱོར་བཀྲ་ཤིས་འོད་ཟེར་（Drubpa Tashi Paljor Tashi Ozer，人名）二位的蓮足。 我，一個皈依您們並具堅定信仰的弟子，認為有必要解釋《比丘尼分別經》。 以上述詩句作為開端，現在開始闡述。 正文： 《比丘尼分別經》的闡釋 第二部分是關於比丘尼的分別，分為總義和別義。 第一部分是總義，包括：為什麼比丘尼的分別要與比丘的分別分開講解的理由；為什麼要在比丘分別之後講解的理由；以及它們之間有什麼區別。 為什麼比丘尼的分別要與比丘的分別分開講解的理由 第一點，根據 टीका（Tika，註釋）：『因為身體的差異會導致思想的差異，思想的差異會導致墮落的差異，墮落的差異會導致戒律的差異。因此，比丘尼的戒律被單獨制定。』 其含義是，比丘和比丘尼因性別的不同而身體不同，身體的不同導致思想的不同，思想的差異又導致煩惱的粗細等不同。因此，由這些差異引發的身語行為上的過失也不同，爲了防止這些過失而制定的戒律也不同。所以，比丘尼的分別要與比丘的分別分開制定。 此外，比丘和比丘尼在戒律的制定上存在五個不同之處：有無不同、輕重不同、多少不同、類別不同以及產生的時間不同。 有無不同是指，比丘有離開僧團的墮落，而比丘尼沒有；比丘尼有白天分離的墮落，而比丘沒有。輕重不同是指，有些墮落對比丘尼來說更重，對比丘來說更輕。例如，比丘尼觸控異性生殖器會犯波羅夷罪，而比丘觸控異性生殖器則犯僧殘罪。有些墮落對比丘來說更重，對比丘尼來說更輕。例如，比丘遺精會犯僧殘罪，而根據《事根本律》，比丘尼遺精則犯墮罪。比丘多次進食會犯墮罪，而比丘尼多次進食則犯惡作罪。多少不同是指，比丘有站立的墮落，
【English Translation】 I prostrate to the feet of Yeruchen Phokley Namgyal and Drubpa Tashi Paljor Tashi Ozer. I, a devoted follower who has taken refuge in them, deem it appropriate to explain the 'Bhikshuni Pratimoksha'. Having placed the above verses at the beginning, I will now elaborate. Text: Explanation of the Bhikshuni Pratimoksha The second part concerns the distinctions of Bhikshunis, which is divided into general meaning and specific meanings. The first part, the general meaning, includes: the reasons why the distinctions of Bhikshunis are explained separately from those of Bhikshus; the reasons why they are explained after the Bhikshu distinctions; and the differences between them. Reasons for Explaining the Bhikshuni Distinctions Separately from the Bhikshu Distinctions Firstly, according to the Tika (commentary): 'Because differences in the body lead to differences in thought, differences in thought lead to differences in transgressions, and differences in transgressions lead to differences in precepts. Therefore, the Vinaya of Bhikshunis is established separately.' Its meaning is that Bhikshus and Bhikshunis differ in body due to differences in gender, and the differences in body lead to differences in thought. The differences in thought lead to differences in the intensity of afflictions, and so on. Therefore, the physical and verbal misconduct arising from these differences also differs, and the precepts established to prevent these misconducts also differ. Thus, the distinctions of Bhikshunis are established separately from those of Bhikshus. Furthermore, there are five reasons why the establishment of precepts for Bhikshus and Bhikshunis differs: differences in existence or non-existence, differences in severity, differences in quantity, differences in category, and differences in the time of arising. Differences in existence or non-existence refer to the fact that Bhikshus have the transgression of expulsion from the Sangha, which Bhikshunis do not have; Bhikshunis have the transgression of separation during the day, which Bhikshus do not have. Differences in severity refer to the fact that some transgressions are more severe for Bhikshunis and less severe for Bhikshus. For example, if a Bhikshuni touches the genitals of a person of the opposite sex, it becomes a Parajika offense, while if a Bhikshu touches the genitals of a person of the opposite sex, it becomes a Sanghavasesa offense. Some transgressions are more severe for Bhikshus and less severe for Bhikshunis. For example, if a Bhikshu emits semen, it becomes a Sanghavasesa offense, while according to the Mulasarvastivada Vinaya, if a Bhikshuni emits semen, it becomes a Thullaccaya offense. If a Bhikshu eats repeatedly, it becomes a Thullaccaya offense, while if a Bhikshuni eats repeatedly, it becomes a Dukkata offense. Differences in quantity refer to the fact that Bhikshus have the transgression of standing,
ུང་བྱེད་གཅིག་ཉིད་དུ་བཅས་ཀྱང་དགེ་སློང་མ་ལ་ནི་འགྲེང་བའི་ལྟུང་བྱེད་བཞི་ཡོད་པ་དང་། དགེ་སློང་ལ་སྐྲོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་གཅིག་ཉིད་དུ་བྱས་ཀྱང་། དགེ་སློང་མ་ལ་སྐྲོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་གཉིས་ཡོད་པ་ལྟ་བུའོ། །སྡེ་ཚན་མི་འདྲ་བ་ནི་དགེ་སློང་གིས་ཟས་བསོད་པ་བསླངས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞིང་། དགེ་སློང་མས་ཟས་བསོད་པ་བསླངས་ཏེ་ཟ་བ་ལ་ནི་སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བའི་ལྟུང་བར་འགྱུར་ཏེ། ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་སྡེ་ཚན་དང་། སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བའི་སྡེ་ཚན་མི་འདྲ་བ་ཉིད་དོ། །འདི་ནི་མང་ཉུང་མི་འདྲ་བ་ཉིད་ཀྱང་ཡིན་ཏེ། དགེ་སློང་མས་འོ་མ་ལ་སོགས་པ་སློང་བའི་སོར་བཤགས་ཀྱི་ལྟུང་བ་བཅུ་དང་། དགེ་སློང་གིས་ཟས་བསོད་པ་སློང་བའི་ལྟུང་བྱེད་གཅིག་ཏུ་བཅས་པའོ། །སྐྱེ་དུས་མི་འདྲ་བ་ནི་དགེ་སློང་གིས་ལྷུང་བཟེད་འཆང་བའི་སྤང་ལྟུང་ཞག་བཅུའི་མཐའ་ལ་སྐྱེ་ཞིང་། དགེ་སློང་མའི་ལྷུང་བཟེད་འཆང་བའི་སྤང་ལྟུང་ཞག་གཅིག་གི་མཐའ་སྐྱེ་བའོ། ། ༈ དགེ་སློང་ཕའི་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་ཕྱི་ནས་བཤད་པའི་འཐད་པ། གཉིས་ 7-205a པ་དགེ་སློང་ཕའི་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་ཕྱི་ནས་བཤད་པའི་འཐད་པ་ནི། འགའ་ཞིག་འདི་སྐད་དུ། དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་འདི་ཆོས་ཅན། དགེ་སློང་ཕའི་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་ཕྱི་ནས་བཤད་པ་མི་འཐད་པར་ཐལ། དགེ་སློང་ཕའི་རྣམ་འབྱེད་ལས་ཡི་གེ་ཉུང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། རྟགས་གཞུང་གིས་གྲུབ་ཅིང་། ཁྱབ་པ་ནི་སྒྲའི་བསྟན་བཅོས་ལས། གཉིས་ལས་ཡི་གེ་རབ་ཉུང་ངམ། །ཡང་ན་མཆོད་འོས་སྔོན་དུ་སྦྱར། །ཞེས་བཤད་པས་གྲུབ་བོ་ཞེ་ན། མི་རིགས་ཏེ། སྒྲའི་བསྟན་བཅོས་ལས་བཤད་པ་དེ་ནི་རྒྱུ་མཚན་གཞན་མེད་ན་ཡི་གེ་ཉུང་ཤོས་སྔོན་དུ་སྦྱོར་བ་དེ་ལྟར་ཡིན་གྱི། འདིར་རྣམ་འབྱེད་རྣམ་གཉིས་ཀྱི་གོ་རིམ་སྔ་ཕྱི་བཟློག་པ་ནི་ཤིན་ཏུ་མི་འཐད་དེ། གཙོ་འཁོར་གྱི་གོ་རིམ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་དང་། རྒྱུ་འབྲས་ཀྱི་གོ་རིམ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་གཙོ་འཁོར་གྱི་ཆ་ནས་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས་འཁོར་གཙོ་བོ་ལ་ཆུ་གཏོར་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་པའི་སྐབས་སུ། དགེ་སློང་འཁོར་གཙོ་བོ་ཡིན་པར་གསུངས་པས་དགེ་སློང་མ་རྣམས་གཙོ་བོ་མ་ཡིན་པར་བསྟན་པས། འཁོར་གཙོ་བོ་དགེ་སློང་གི་འདུལ་བ་ཕྱི་ནས་བཤད་ཅིང་། གཙོ་བོ་མ་ཡིན་པར་དགེ་སློང་མའི་འདུལ་བ་སྔོན་ལ་བཤད་ན་གཙོ་འཁོར་གོ་རིམ་སྔ་ཕྱི་བཟློག་པར་འགྱུར་རོ། །དེས་ན་དགེ་སློང་ཕ་མའི་རྣམ་འབྱེད་འདི་གཉིས་ཀྱི་གོ་རིམ་གཞུང་ནས་ཇི་སྐད་བཤད་པ་འདི་རིགས་པས་ཀྱང་འཐད་དེ། གཙོ་འཁོར་གྱི་གོ་རིམ་དང་མཐུན་པའི་ཕྱིར་དང་། རྒྱུ་འབྲས་ཀྱི་གོ་རིམ་དང་མཐུན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ ཕན་ཚུན་ཅིར་འགྱུར་གྱི་དོན། གསུམ་པ་ཕན་ཚུན་ཅིར་འགྱུར་གྱི་དོན་ནི་ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་པོ་རང་རང་གི་ས
【現代漢語翻譯】 雖然比丘只有一種墮罪，但比丘尼有四種增罪；雖然比丘只有一種驅擯罪，但比丘尼有兩種驅擯罪。不同類別在於，比丘乞討食物會構成墮罪，而比丘尼乞討食物並食用則構成應懺罪，即墮罪類別和應懺罪類別不同。這也有數量上的差異，比如比丘尼乞討牛奶等物的應懺罪有十種，而比丘乞討食物的墮罪只有一種。產生時間上的差異在於，比丘持缽的捨墮在十天後產生，而比丘尼持缽的捨墮在一天後產生。 關於比丘分別部的後續解釋的合理性： 有些人這樣認為：這部比丘尼分別部，不應該在比丘分別部之後解釋，因為它比比丘分別部的文字少。理由是宗義成立，並且根據聲明論的說法：『兩者之中文字最少的，或者值得尊敬的應該放在前面。』如果這樣說，那是不合理的。聲明論中所說的，是在沒有其他理由的情況下，文字最少的應該放在前面。但在這裡，顛倒兩種分別部的順序是極不合理的，因為它違背了主次順序和因果順序。從主次關係來看，在比丘尼分別部中，當提到『如果向主要的比丘灑水會構成墮罪』時，就說明了比丘是主要的，比丘尼不是主要的。因此，如果先解釋非主要的比丘尼戒律，后解釋主要的比丘戒律，就會顛倒主次順序。因此，這兩種比丘和比丘尼分別部的順序，正如經文所說的那樣是合理的，因為它符合主次順序和因果順序。 第三，關於彼此如何轉變的意義，即五種墮罪各自的意義。
【English Translation】 Although a Bhikṣu (monk) has only one kind of ltung byed (defeat), a Bhikṣuṇī (nun) has four kinds of 』greng ba』i ltung byed (increasing defeats); although a Bhikṣu has only one kind of skrod pa』i ltung byed (expulsion defeat), a Bhikṣuṇī has two kinds of expulsion defeats. The difference in categories is that a Bhikṣu begging for food becomes a ltung byed, while a Bhikṣuṇī begging for food and eating it becomes a so sor bshags par bya ba』i ltung ba (confession defeat), that is, the category of ltung byed and the category of so sor bshags par bya ba are different. This is also a difference in quantity, such as the ten sor bshags kyi ltung ba (confession defeats) of a Bhikṣuṇī begging for milk and so on, and the one ltung byed of a Bhikṣu begging for food. The difference in the time of arising is that the spang ltung (surrendering defeat) of a Bhikṣu holding a bowl arises at the end of ten days, while the spang ltung of a Bhikṣuṇī holding a bowl arises at the end of one day. Regarding the reason for explaining the Bhikṣuṇī rnam 』byed (distinction) after the Bhikṣu rnam 』byed: Some say this: This Bhikṣuṇī rnam 』byed, it is not reasonable to explain it after the Bhikṣu rnam 』byed, because it has fewer letters than the Bhikṣu rnam 』byed. The reason is established by the gzhung (text), and the khyab pa (pervasion) is established by the sgra』i bstan bcos (treatise on grammar), which says: 『Of the two, the one with the fewest letters, or the one worthy of offering, should be placed first.』 If you say so, it is not reasonable. What is said in the sgra』i bstan bcos is that if there is no other reason, the one with the fewest letters should be placed first. But here, reversing the order of the two rnam 』byed is extremely unreasonable, because it contradicts the order of the main and subordinate, and it contradicts the order of cause and effect. From the perspective of the main and subordinate, in the Bhikṣuṇī rnam 』byed, when it is mentioned that 『if water is poured on the main Bhikṣu, it becomes a ltung byed,』 it shows that the Bhikṣu is the main one, and the Bhikṣuṇī is not the main one. Therefore, if the 』dul ba (discipline) of the non-main Bhikṣuṇī is explained first, and the 』dul ba of the main Bhikṣu is explained later, the order of the main and subordinate will be reversed. Therefore, the order of these two Bhikṣu and Bhikṣuṇī rnam 』byed is reasonable as stated in the text, because it is in accordance with the order of the main and subordinate, and it is in accordance with the order of cause and effect. Third, regarding the meaning of how they transform each other, that is, the meaning of each of the five ltung ba categories.
ྐབས་སུ་སྟོན་པར་འགྱུར་རོ། ། 別義 གཉིས་པ་ལ། ཐུན་མོང་དབང་དུ་བྱེད་པའི་མདོ། །སྡེ་ལྔ་སོ་སོར་བསྟན་པའོ། ། དང་པོ་ནི། འདི་ནས་མགོ་བརྩམས་ཏེ་འོག་ནས་ཉམས་པ་དང་མ་སྐྱེས་པ་གཉིས་ལྟུང་བ་ལ་སྦྱོར་བའི་ཚིག་ཡན་ཆད་དགེ་ 7-205b སློང་མ་རྣམས་ཀྱིའོ། །འདི་ནི་ལུང་དགེ་སློང་མའི་སོ་སོར་ཐར་པ་དང་། ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཡང་དགེ་སློང་མ་གང་ཞེས་ལན་ཉིས་བརྒྱ་ལྷག་ཙམ་གསུངས་པ་རྣམས་ཚིག་གཅིག་ཏུ་བསྡུས་པའོ། ། ༈ སྡེ་ལྔ་སོ་སོར་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ལ། ཕམ་པར་བྱ་བའི་སྡེ་ཉིད་བཤད། །དགེ་འདུན་ལྷག་མར་བྱ་བའི་སྡེ། །ལྟུང་བྱེད་སྡེ་ཚན་བཤད་པ་དང་། །སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བའི་སྡེ། །ཉེས་བྱས་སྡེ་ཉིད་བཤད་པའོ། ། ༈ ཕམ་པར་བྱ་བའི་སྡེ་ཉིད་བཤད་པ། དང་པོ་ལ། ཕམ་པ་ཐུན་མོང་གྲངས་ཙམ་བསྟན། །ཐུན་མོང་མིན་པ་ཟུར་དུའོ། ། ༈ ཕམ་པ་ཐུན་མོང་གྲངས་ཙམ་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། སྔར་དགེ་སློང་ཕའི་རྣམ་འབྱེད་དུ་གསུངས་པ་མི་ཚངས་སྤྱོད་ལ་སོགས་པའི་ཕམ་པ་བཞི་པོ་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱི་ཡང་ཕམ་པ་སྟེ་ཕམ་པར་ཐུན་མོང་བ་བཞི་པོ་དག་གོ། དེ་ཡང་ཕམ་པ་ཕྱི་མ་གསུམ་ནི་མཚན་ཉིད་ཅི་འདྲའི་ཐུན་མོང་སྟེ། རྟེན་དགེ་སློང་ཕ་མ་ལ་ལྟུང་བ་ཕམ་པ་མཉམ་པོར་བཅས་ལ། ཡུལ་ཐུན་མོང་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཕམ་པ་དང་པོ་ལ་ནི། མཚན་ཉིད་ཅི་འདྲའི་ཐུན་མོང་ཡིན་པ་དང་མ་ཡིན་པ་གཉིས་སུ་དབྱེ་སྟེ། དེ་ཡང་རང་གི་ཁའམ་བཤང་ལམ་དུ་གཞན་གྱི་རྟེན་བྱེད་དང་དུ་བླངས་པའི་ཕམ་པ་དང་པོ་ནི་མཚན་ཉིད་ཅི་འདྲ་བའི་ཐུན་མོང་ཡིན་གྱི། དེ་ལས་གཞན་པའི་ཕམ་པ་དང་པོ་ནི་མཚན་ཉིད་ཅི་འདྲ་བའི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་སྟེ། དགེ་སློང་གི་ཕམ་པ་དང་པོ་ནི་སེམས་ཅན་སྤྱིས་བསྐྱེད་ཡིན་ལ། དགེ་སློང་མའི་ཕམ་པ་དང་པོ་ནི། སེམས་ཅན་སྤྱིས་བསྐྱེད་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དགེ་སློང་མས་ཕ་རོལ་རྟེན་བྱེད་དང་ལྡན་པ་ཡུལ་དུ་བྱས་པ་ལ། དགེ་སློང་མའི་ཕམ་པ་དང་པོ་འབྱུང་གི། དགེ་སློང་མས་ཕ་རོལ་པོའི་བུད་མེད་ཡུལ་དུ་བྱས་པ་ལས། དགེ་སློང་མའི་ཕམ་པ་དང་པོ་འབྱུང་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། བདག་གིས་བརྟེན་པར་བྱའོ་ཞེས། རང་ལ་རང་གིས་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་ན་ཕམ་པར་གསུངས་པ་དེ་ཡང་། དགེ་སློང་ཕ་ཁོ་ན་ལ་འབྱུང་གི། དགེ་ 7-206a སློང་མ་ནི་རང་གིས་རང་ལ་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་མི་སྲིད་དོ། ། ༈ ཕམ་པ་ཐུན་མོང་མིན་པ་ཟུར་དུ་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། སོ་སོའི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། དགེ་སློང་མའི་ཕམ་པ་འདི་རྣམས་དགེ་སློང་ཕ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ན། རེག་པའི་ཕམ་པའི་དོད་པོ་རེག་པའི་ལྷག་མ་ཡིན་ལ། དགེ་སློང་མ་ལ་ཕམ་པར་འགྱུར་ཚོད་ཀྱི་ཡུལ་སྐྱེས་པ་ལ་དགེ་སློང་གིས་རེག་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །མཚན་མི་མཐུན་པ་དང་ལུས་བཀན་པ་ནི་དགེ་སློང་ལ་སྦོམ་པོར་འག
【現代漢語翻譯】 སྐབས་སུ་སྟོན་པར་འགྱུར་རོ། ། 將會在適當的時候顯現。 別義 གཉིས་པ་ལ། ཐུན་མོང་དབང་དུ་བྱེད་པའི་མདོ། །སྡེ་ལྔ་སོ་སོར་བསྟན་པའོ། ། 第二部分：共同遵守的戒律，以及分別闡述的五類罪。 དང་པོ་ནི། འདི་ནས་མགོ་བརྩམས་ཏེ་འོག་ནས་ཉམས་པ་དང་མ་སྐྱེས་པ་གཉིས་ལྟུང་བ་ལ་སྦྱོར་བའི་ཚིག་ཡན་ཆད་དགེ་ 首先，從這裡開始，直到下面將已犯和未犯兩種罪行結合起來的語句為止，都是比丘尼的。 7-205b སློང་མ་རྣམས་ཀྱིའོ། །འདི་ནི་ལུང་དགེ་སློང་མའི་སོ་སོར་ཐར་པ་དང་། ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཡང་དགེ་སློང་མ་གང་ཞེས་ལན་ཉིས་བརྒྱ་ལྷག་ཙམ་གསུངས་པ་རྣམས་ཚིག་གཅིག་ཏུ་བསྡུས་པའོ། ། 這是比丘尼的別解脫經和比丘尼的分別經。其中，將『某比丘尼』說了兩百多次的內容，總結成了一句話。 ༈ སྡེ་ལྔ་སོ་སོར་བསྟན་པ། 五類罪分別闡述： གཉིས་པ་ལ། ཕམ་པར་བྱ་བའི་སྡེ་ཉིད་བཤད། །དགེ་འདུན་ལྷག་མར་བྱ་བའི་སྡེ། །ལྟུང་བྱེད་སྡེ་ཚན་བཤད་པ་དང་། །སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བའི་སྡེ། །ཉེས་བྱས་སྡེ་ཉིད་བཤད་པའོ། ། 第二部分：闡述斷頭罪，僧殘罪，墮罪，應懺罪，以及惡作罪。 ༈ ཕམ་པར་བྱ་བའི་སྡེ་ཉིད་བཤད་པ། 斷頭罪的闡述： དང་པོ་ལ། ཕམ་པ་ཐུན་མོང་གྲངས་ཙམ་བསྟན། །ཐུན་མོང་མིན་པ་ཟུར་དུའོ། ། 首先，闡述共同的斷頭罪的數量，然後單獨闡述不共同的。 ༈ ཕམ་པ་ཐུན་མོང་གྲངས་ཙམ་བསྟན་པ། 闡述共同的斷頭罪的數量： དང་པོ་ནི། སྔར་དགེ་སློང་ཕའི་རྣམ་འབྱེད་དུ་གསུངས་པ་མི་ཚངས་སྤྱོད་ལ་སོགས་པའི་ཕམ་པ་བཞི་པོ་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱི་ཡང་ཕམ་པ་སྟེ་ཕམ་པར་ཐུན་མོང་བ་བཞི་པོ་དག་གོ། དེ་ཡང་ཕམ་པ་ཕྱི་མ་གསུམ་ནི་མཚན་ཉིད་ཅི་འདྲའི་ཐུན་མོང་སྟེ། རྟེན་དགེ་སློང་ཕ་མ་ལ་ལྟུང་བ་ཕམ་པ་མཉམ་པོར་བཅས་ལ། ཡུལ་ཐུན་མོང་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཕམ་པ་དང་པོ་ལ་ནི། མཚན་ཉིད་ཅི་འདྲའི་ཐུན་མོང་ཡིན་པ་དང་མ་ཡིན་པ་གཉིས་སུ་དབྱེ་སྟེ། དེ་ཡང་རང་གི་ཁའམ་བཤང་ལམ་དུ་གཞན་གྱི་རྟེན་བྱེད་དང་དུ་བླངས་པའི་ཕམ་པ་དང་པོ་ནི་མཚན་ཉིད་ཅི་འདྲ་བའི་ཐུན་མོང་ཡིན་གྱི། དེ་ལས་གཞན་པའི་ཕམ་པ་དང་པོ་ནི་མཚན་ཉིད་ཅི་འདྲ་བའི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་སྟེ། དགེ་སློང་གི་ཕམ་པ་དང་པོ་ནི་སེམས་ཅན་སྤྱིས་བསྐྱེད་ཡིན་ལ། དགེ་སློང་མའི་ཕམ་པ་དང་པོ་ནི། སེམས་ཅན་སྤྱིས་བསྐྱེད་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དགེ་སློང་མས་ཕ་རོལ་རྟེན་བྱེད་དང་ལྡན་པ་ཡུལ་དུ་བྱས་པ་ལ། དགེ་སློང་མའི་ཕམ་པ་དང་པོ་འབྱུང་གི། དགེ་སློང་མས་ཕ་རོལ་པོའི་བུད་མེད་ཡུལ་དུ་བྱས་པ་ལས། དགེ་སློང་མའི་ཕམ་པ་དང་པོ་འབྱུང་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། བདག་གིས་བརྟེན་པར་བྱའོ་ཞེས། རང་ལ་རང་གིས་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་ན་ཕམ་པར་གསུངས་པ་དེ་ཡང་། དགེ་སློང་ཕ་ཁོ་ན་ལ་འབྱུང་གི། དགེ་ 首先，之前在比丘的分別經中提到的，關於不凈行等四種斷頭罪，也是比丘尼的斷頭罪，即四種共同的斷頭罪。其中，后三種斷頭罪是何種性質的共同呢？因為對於比丘和比丘尼來說，所犯的罪都是斷頭罪，並且所緣境是共同的。而對於第一種斷頭罪，可以分為兩種情況：共同的和不共同的。也就是說，自己接受他人通過口或排泄道的性行為，這種第一種斷頭罪是何種性質的共同呢？而除此之外的第一種斷頭罪則是不共同的。因為比丘的第一種斷頭罪是與眾生交合，而比丘尼的第一種斷頭罪則不是與眾生交合。因為比丘尼是以與性器官相關的對境為所緣境，才會犯下第一種斷頭罪。比丘尼不可能以其他女性為所緣境而犯下第一種斷頭罪。因為『我要依靠』，自己對自己進行不凈行，這種斷頭罪只對比丘有效，比丘尼不可能對自己進行不凈行。 7-206a སློང་མ་ནི་རང་གིས་རང་ལ་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་མི་སྲིད་དོ། ། 比丘尼不可能對自己進行不凈行。 ༈ ཕམ་པ་ཐུན་མོང་མིན་པ་ཟུར་དུ་བསྟན་པ། 單獨闡述不共同的斷頭罪： གཉིས་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། སོ་སོའི་དོན་ནོ། ། 分為總義和個別義。 དང་པོ་ལ། དགེ་སློང་མའི་ཕམ་པ་འདི་རྣམས་དགེ་སློང་ཕ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ན། རེག་པའི་ཕམ་པའི་དོད་པོ་རེག་པའི་ལྷག་མ་ཡིན་ལ། དགེ་སློང་མ་ལ་ཕམ་པར་འགྱུར་ཚོད་ཀྱི་ཡུལ་སྐྱེས་པ་ལ་དགེ་སློང་གིས་རེག་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །མཚན་མི་མཐུན་པ་དང་ལུས་བཀན་པ་ནི་དགེ་སློང་ལ་སྦོམ་པོར་འག 首先，比丘尼的這些斷頭罪，對比丘來說會變成什麼呢？觸犯斷頭罪的替代罪是觸犯僧殘罪。如果比丘觸碰了足以讓比丘尼犯下斷頭罪的對境，那麼比丘會犯下粗罪。對於性器官不一致以及身體彎曲的情況，比丘會犯下粗罪。
【English Translation】 སྐབས་སུ་སྟོན་པར་འགྱུར་རོ། ། It will be revealed at the appropriate time. Additional Meaning གཉིས་པ་ལ། ཐུན་མོང་དབང་དུ་བྱེད་པའི་མདོ། །སྡེ་ལྔ་སོ་སོར་བསྟན་པའོ། ། The second part: the precepts to be observed in common, and the five categories of offenses explained separately. དང་པོ་ནི། འདི་ནས་མགོ་བརྩམས་ཏེ་འོག་ནས་ཉམས་པ་དང་མ་སྐྱེས་པ་གཉིས་ལྟུང་བ་ལ་སྦྱོར་བའི་ཚིག་ཡན་ཆད་དགེ་ First, starting from here, up to the statements that combine the two types of offenses, committed and uncommitted, are for the bhikṣuṇīs. 7-205b སློང་མ་རྣམས་ཀྱིའོ། །འདི་ནི་ལུང་དགེ་སློང་མའི་སོ་སོར་ཐར་པ་དང་། ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཡང་དགེ་སློང་མ་གང་ཞེས་ལན་ཉིས་བརྒྱ་ལྷག་ཙམ་གསུངས་པ་རྣམས་ཚིག་གཅིག་ཏུ་བསྡུས་པའོ། ། This is the Prātimokṣa (code of monastic discipline) of the bhikṣuṇīs and the Vibhaṅga (analysis) of the bhikṣuṇīs. Among them, the statements that say 'which bhikṣuṇī' more than two hundred times are summarized into one sentence. ༈ སྡེ་ལྔ་སོ་སོར་བསྟན་པ། The five categories of offenses explained separately: གཉིས་པ་ལ། ཕམ་པར་བྱ་བའི་སྡེ་ཉིད་བཤད། །དགེ་འདུན་ལྷག་མར་བྱ་བའི་སྡེ། །ལྟུང་བྱེད་སྡེ་ཚན་བཤད་པ་དང་། །སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བའི་སྡེ། །ཉེས་བྱས་སྡེ་ཉིད་བཤད་པའོ། ། The second part: explaining the category of offenses that lead to defeat, the category of Saṃghāvaśeṣa (formal meeting of the Saṃgha), the category of offenses that lead to downfall, the category of offenses to be confessed individually, and the category of misdeeds. ༈ ཕམ་པར་བྱ་བའི་སྡེ་ཉིད་བཤད་པ། Explanation of the category of offenses that lead to defeat: དང་པོ་ལ། ཕམ་པ་ཐུན་མོང་གྲངས་ཙམ་བསྟན། །ཐུན་མོང་མིན་པ་ཟུར་དུའོ། ། First, explaining the number of common offenses that lead to defeat, and then separately explaining the uncommon ones. ༈ ཕམ་པ་ཐུན་མོང་གྲངས་ཙམ་བསྟན་པ། Explaining the number of common offenses that lead to defeat: དང་པོ་ནི། སྔར་དགེ་སློང་ཕའི་རྣམ་འབྱེད་དུ་གསུངས་པ་མི་ཚངས་སྤྱོད་ལ་སོགས་པའི་ཕམ་པ་བཞི་པོ་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱི་ཡང་ཕམ་པ་སྟེ་ཕམ་པར་ཐུན་མོང་བ་བཞི་པོ་དག་གོ། དེ་ཡང་ཕམ་པ་ཕྱི་མ་གསུམ་ནི་མཚན་ཉིད་ཅི་འདྲའི་ཐུན་མོང་སྟེ། རྟེན་དགེ་སློང་ཕ་མ་ལ་ལྟུང་བ་ཕམ་པ་མཉམ་པོར་བཅས་ལ། ཡུལ་ཐུན་མོང་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཕམ་པ་དང་པོ་ལ་ནི། མཚན་ཉིད་ཅི་འདྲའི་ཐུན་མོང་ཡིན་པ་དང་མ་ཡིན་པ་གཉིས་སུ་དབྱེ་སྟེ། དེ་ཡང་རང་གི་ཁའམ་བཤང་ལམ་དུ་གཞན་གྱི་རྟེན་བྱེད་དང་དུ་བླངས་པའི་ཕམ་པ་དང་པོ་ནི་མཚན་ཉིད་ཅི་འདྲ་བའི་ཐུན་མོང་ཡིན་གྱི། དེ་ལས་གཞན་པའི་ཕམ་པ་དང་པོ་ནི་མཚན་ཉིད་ཅི་འདྲ་བའི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་སྟེ། དགེ་སློང་གི་ཕམ་པ་དང་པོ་ནི་སེམས་ཅན་སྤྱིས་བསྐྱེད་ཡིན་ལ། དགེ་སློང་མའི་ཕམ་པ་དང་པོ་ནི། སེམས་ཅན་སྤྱིས་བསྐྱེད་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དགེ་སློང་མས་ཕ་རོལ་རྟེན་བྱེད་དང་ལྡན་པ་ཡུལ་དུ་བྱས་པ་ལ། དགེ་སློང་མའི་ཕམ་པ་དང་པོ་འབྱུང་གི། དགེ་སློང་མས་ཕ་རོལ་པོའི་བུད་མེད་ཡུལ་དུ་བྱས་པ་ལས། དགེ་སློང་མའི་ཕམ་པ་དང་པོ་འབྱུང་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། བདག་གིས་བརྟེན་པར་བྱའོ་ཞེས། རང་ལ་རང་གིས་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་ན་ཕམ་པར་གསུངས་པ་དེ་ཡང་། དགེ་སློང་ཕ་ཁོ་ན་ལ་འབྱུང་གི། དགེ་ First, the four offenses that lead to defeat, such as unchaste conduct, which were previously mentioned in the Vibhaṅga (analysis) of the bhikṣus, are also the offenses that lead to defeat for the bhikṣuṇīs, i.e., the four common offenses that lead to defeat. Among them, what is the nature of the last three offenses that are common? Because the offenses committed by both bhikṣus and bhikṣuṇīs are offenses that lead to defeat, and the objects are common. As for the first offense that leads to defeat, it can be divided into two types: common and uncommon. That is, the first offense of accepting sexual intercourse through one's own mouth or anus is common in nature. However, the first offense other than that is not common in nature. Because the first offense of a bhikṣu is sexual intercourse with a sentient being, while the first offense of a bhikṣuṇī is not sexual intercourse with a sentient being. Because a bhikṣuṇī commits the first offense when she makes an object that has a sexual organ as her object. It is impossible for a bhikṣuṇī to commit the first offense by making another woman her object. Because 'I shall rely on', it is said that if one engages in unchaste conduct with oneself, it is an offense that leads to defeat, and that only applies to bhikṣus. It is impossible for a bhikṣuṇī to engage in unchaste conduct with herself. 7-206a སློང་མ་ནི་རང་གིས་རང་ལ་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་མི་སྲིད་དོ། ། It is impossible for a bhikṣuṇī to engage in unchaste conduct with herself. ༈ ཕམ་པ་ཐུན་མོང་མིན་པ་ཟུར་དུ་བསྟན་པ། Separately explaining the uncommon offenses that lead to defeat: གཉིས་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། སོ་སོའི་དོན་ནོ། ། Divided into general meaning and individual meaning. དང་པོ་ལ། དགེ་སློང་མའི་ཕམ་པ་འདི་རྣམས་དགེ་སློང་ཕ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ན། རེག་པའི་ཕམ་པའི་དོད་པོ་རེག་པའི་ལྷག་མ་ཡིན་ལ། དགེ་སློང་མ་ལ་ཕམ་པར་འགྱུར་ཚོད་ཀྱི་ཡུལ་སྐྱེས་པ་ལ་དགེ་སློང་གིས་རེག་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །མཚན་མི་མཐུན་པ་དང་ལུས་བཀན་པ་ནི་དགེ་སློང་ལ་སྦོམ་པོར་འག First, what do these offenses that lead to defeat for bhikṣuṇīs become for bhikṣus? The substitute for the offense of touching that leads to defeat is the offense of touching that leads to Saṃghāvaśeṣa (formal meeting of the Saṃgha). If a bhikṣu touches an object that is sufficient for a bhikṣuṇī to commit an offense that leads to defeat, then the bhikṣu commits a sthūlātyaya (grave offense). For cases where the sexual organs are not the same and the body is bent, the bhikṣu commits a sthūlātyaya (grave offense).
ྱུར་ལ། འཆབ་པ་ནི་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་གི་ཕམ་པ་འཆབ་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ལ། དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མའི་ཕམ་པ་འཆབ་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །བཟློག་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་ཚོད་དེ། དགེ་སློང་གིས་བྱས་ན་སྤངས་པ་རྗེས་ཕྱོགས་ཀྱི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། ། གཉིས་པ་ལ། རེག་པའི་ཕམ་པ་བསྟན་པ་དང་། །ལུས་བཀན་པ་ཡི་ཕམ་པ་བརྗོད། །འཆབ་པའི་ཕམ་པ་བསྟན་པ་དང་། །བཟློག་པའི་ཕམ་པ་བརྗོད་པའོ། ། ༈ རེག་པའི་ཕམ་པ་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་མཉན་ཡོད་དུ་རི་དྭགས་འཛིན་གྱི་བུ་དགེ་བསྙེན་ས་ག་ཞེས་བྱ་བས་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་དབྱར་ཁང་བྱིན་ནས་དགེ་སློང་མ་རྣམས་དབྱར་ཁང་ན་གནས་པ་ན་དགེ་སློང་མ་གཞན་རྣམས་བསོད་སྙོམས་ལ་སོང་བའི་ཚེ། དགེ་སློང་མ་སྦོམ་དགའ་མོས་རི་དྭགས་འཛིན་གྱི་བུ་ལ་ཆགས་པར་གྱུར་ནས་དགེ་སློང་མའི་པུས་མོ་ཡན་ཆད་མིག་མན་ཆད་སྤྲད་ཅིང་རེག་པར་བྱས་པ་ལ་རེག་པའི་ཕམ་པར་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རེག་པའི་བྱ་བ་དེ་དང་འབྲེལ་ནས་འཁྲིག་པའི་འདོད་ཆགས་འཕེལ་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་མས་རང་གི་མིག་ནས་པུས་མོའི་བར་གྱིས་སྐྱེས་པ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པའི་ལུས་དངོས་མ་ཉམས་པ་ལ་བསམ་པ་འཁྲིག་པའི་འདོད་ཆགས་ཀྱིས་རེག་པ་བདག་གིར་བྱེད་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། ། གཉིས་པ་ལ། རེག་ 7-206b སྐབས་བྱེ་བྲག་ཉིད་དུ་བསྟན། །སྐྱེས་པ་འབྱེད་པོའི་ཐུན་མོང་ངོ་། ། ༈ རེག་སྐབས་བྱེ་བྲག་ཉིད་དུ་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ། ལྟུང་བའི་རྣམ་པ་བཞག་པ་དང་། །དེ་ཡི་ལྟུང་བ་མེད་པ་བརྗོད། །བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་བ་དེ་ཡི་ན་སྨད་བསྟན། །དེ་ལས་ཆེས་ཀྱི་ན་སྨད་དོ། ། དང་པོ་ནི། གང་བྱས་ན་རེག་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་ཞེ་ན། ཕོའི་རེག་པའོ་ཞེས་གཞུང་འོག་ནས་འབྱུང་བས་དགེ་སློང་མས་ཕོའི་རེག་པ་བདག་གིར་བྱེད་པ་ལ་ཕམ་པར་འགྱུར་རོ། །གང་གིས་རེག་ན། དགེ་སློང་མ་རང་གི་མིག་ནས་པུས་མོའི་བར་གྱིས་སོ། །སྐྱེས་པའི་མིག་ནས་པུས་མོའི་བར་རེག་པ་ནི་ངེས་བཟུང་གི་ཡན་ལག་མ་ཡིན་ཏེ། སྐྱེས་པའི་རྐང་མཐིལ་ལ་རེག་གམ་སྤྱི་གཙུག་ལ་རེག་ན་ཡང་ཕམ་པར་འགྱུར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ལན་བུ་དང་དེ་དང་འབྲེལ་བའི་གོས་ནི་ལུས་དང་འདྲ་བ་ཉིད་ཡིན་པས་དེ་དག་ལ་རེག་ན་ཡང་ཕམ་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་པ་ནི་ལན་བུ་དང་ལུས་དངོས་ཚོགས་དོན་ལ་རེག་པ་ལ་དགོངས་སོ་ཞེས་རིགས་སོ། །ཅི་ཞིག་བདག་གིར་བྱས་ན། རེག་པའོ། །ཡུལ་གང་ལ་ན། ཕོའིའོ། །བསམ་པ་གང་གིས་ཤེ་ན། སྐྱེས་པ་ལ་ཆགས་སེམས་མེད་ཀྱང་རུང་དགེ་སློང་མས་འཁྲིག་པའི་འདོད་ཆགས་ཀྱིས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་མས་རང་གི་མིག་ནས་པུས་མོའི་བར་ལས་ཡན་ལག་གཞན་གྱིས་སྐྱེས་པ་ལ་རེག་ན་ནི་སྦོམ་པོའོ། །དགེ་སློ
【現代漢語翻譯】 如果比丘尼隱瞞比丘的墮罪，會犯墮罪；如果比丘尼隱瞞比丘尼的墮罪，則會犯輕罪。相反，如果比丘犯了本應是比丘尼犯的墮罪，則會犯捨墮罪。 第二部分包括：宣說觸犯的墮罪，講述身體接觸的墮罪，宣說隱瞞的墮罪，以及講述相反的墮罪。 ༈ 宣說觸犯的墮罪 首先，故事的起因是，在舍衛城，獵人（梵文： मृगधार，mrigadhara，字面意思：獵人）之子，優婆塞（梵文：उपासक，upasaka，字面意思：近事男）名為薩嘎，他向比丘尼們提供了夏季住所。當比丘尼們住在夏季住所時，其他比丘尼出去乞食。這時，粗行尼（梵文：स्थूलनन्दा，stুলananda，字面意思：粗歡喜）對比丘尼們產生了貪戀，並從膝蓋以上、眼睛以下觸控了她們，因此制定了觸犯的墮罪。所要禁止的是與觸控行為相關的性慾增長。定義是：具戒的比丘尼，用自己的眼睛到膝蓋之間的身體部位，觸控具有性特徵的男性未受損的身體，其意念是因性慾而產生的觸控，這是根本的墮罪。 第二部分：觸 7-206b 詳細地闡述了觸犯的情況，以及區分男女的共同之處。 ༈ 詳細地闡述觸犯的情況 首先，包括：確立墮罪的形態，講述沒有墮罪的情況，以及講述應該學習的內容。 首先，包括：講述實際的墮罪，說明墮罪的輕重，以及說明更嚴重的輕重。 首先：如果做了什麼會觸犯墮罪呢？經文後面會說『男性的觸控』，因此比丘尼如果接受男性的觸控，就會觸犯墮罪。用什麼觸控呢？比丘尼用自己的眼睛到膝蓋之間的身體部位。觸控男性的眼睛到膝蓋之間的部位不是必須的條件，因為即使觸控男性的腳底或頭頂，也會觸犯墮罪。論疏中說：『內衣和與之相關的衣服與身體相同，因此觸控它們也會觸犯墮罪。』這指的是觸控內衣和身體的實際組合。觸控什麼呢？是觸控的行為。在什麼對像上觸控呢？在男性身上。以什麼意念觸控呢？即使對男性沒有愛意，比丘尼也必須以性慾的意念觸控。 第二：如果比丘尼用自己眼睛到膝蓋之間的部位以外的肢體觸控男性，則是粗罪。比丘
【English Translation】 If a bhikshuni (nun) conceals a parajika (defeat) of a bhikshu (monk), it becomes a patayantika (requiring confession); if a bhikshuni conceals a parajika of a bhikshuni, it is a dushkrta (misdeed). Conversely, if a bhikshu commits what would be a parajika for a bhikshuni, it becomes a sanghavasesha (requiring community penance). The second part includes: Explaining the parajika of touching, speaking of the parajika of physical contact, explaining the parajika of concealment, and speaking of the opposite parajika. ༈ Explaining the Parajika of Touching First, the basis of the story is that in Shravasti (Savatthi), Saga, the son of Mrigadhara (deer hunter) and an upasaka (lay devotee), provided summer residences for the bhikshunis. While the bhikshunis were staying in the summer residences, other bhikshunis went out for alms. At this time, Bhikshuni Sthulananda (gross delight) became attached to the son of Mrigadhara and touched the bhikshunis from above the knees to below the eyes, thus establishing the parajika of touching. What is to be prohibited is the increase of sexual desire related to the act of touching. The definition is: a bhikshuni with vows, using her own body from the eyes to the knees, touches the intact body of a man with sexual characteristics, with the intention of sexual desire, which is the actual downfall. Second part: Touch 7-206b Specifically explains the circumstances of touching, and the commonality of distinguishing between men and women. ༈ Specifically Explaining the Circumstances of Touching First, it includes: Establishing the form of the parajika, speaking of the absence of parajika, and speaking of what should be learned. First, it includes: Speaking of the actual parajika, explaining the severity of the parajika, and explaining the more severe severity. First: What act constitutes the parajika of touching? The text will later say 'the touch of a man,' so if a bhikshuni accepts the touch of a man, she commits the parajika. With what does she touch? The bhikshuni touches with her own body from the eyes to the knees. Touching a man's body from the eyes to the knees is not a necessary condition, because even touching a man's soles or the crown of his head constitutes a parajika. The commentary says: 'Underwear and related clothing are the same as the body, so touching them also constitutes a parajika.' This refers to touching the actual combination of underwear and body. What is touched? It is the act of touching. On what object is it touched? On a man. With what intention is it touched? Even if there is no love for the man, the bhikshuni must touch with the intention of sexual desire. Second: If a bhikshuni touches a man with a limb other than her own body from the eyes to the knees, it is a sthulatyaya (serious offense). Bhikshu
ང་མས་འཁྲིག་པའི་འདོད་ཆགས་ཀྱི་བསམ་པ་ལས་སེམས་གཞན་གྱིས་ནི་ཕོའི་རེག་པ་བདག་གིར་བྱེད་པ་ལ་ནི་ན་སྨད་དོ། །དེའང་གལ་ཏེ་དགེ་སློང་མས་ཆགས་སེམས་ལས་སེམས་གཞན་གྱིས་ཏེ། ཆགས་སེམས་མེད་པར་སྐྱེས་པ་ལ་རེག་པ་དེའི་ཚེ། དགེ་སློང་མ་དེ་ལ་བརྟེན་ནས་སྐྱེས་པ་ལ་ཕོའི་ཆགས་སེམས་ཡོད་པ་དེ། སྐྱེས་པ་འདི་བདག་ལ་ཆགས་སོ་སྙམ་དུ་དགེ་སློང་མ་དེས་ཤེས་པ་ན་ལྟུང་བ་ན་སྨད་པའོ། ། 7-207a ཊཱི་ཀ་ལས། འདིར་སྐྱེས་པའི་ཡན་ལག་འདོད་ཆགས་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། ། ༈ དེ་ལས་ཆེས་ཀྱི་ན་སྨད་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ནི། གལ་ཏེ་དེའི་ཚེ་སྐྱེས་པ་ལ་ཡང་ཆགས་སེམས་མེད་དམ་ཡོད་ན་ཡང་དགེ་སློང་མས་མ་ཤེས་ན་ནི་ན་སྨད་པ་དེ་ལས་ཀྱང་ན་སྨད་པ་སྟེ་ཉེས་བྱས་འབྱུང་ངོ་། ། གཉིས་པ་ནི། རེག་ཀྱང་དག་གིར་མི་བྱེད་པ་ལ་ནི་སྐབས་འདིའི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །དགེ་སློང་མས་རང་གི་བུ་ལ་རེག་པ་ལ་སྐྱོན་ཆགས་པ་མེད་དོ། ། གསུམ་པ་ནི། རང་གི་བུ་ལས་གཞན་ཡིན་ན་བྱིས་པ་ལ་ཡང་རེག་པར་མི་བྱའོ། །ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། སྦེད་མ་ལ་འོད་སྲུང་གཞོན་ནུ་བཙས་པའི་བྱུང་བ་ལས་སོ་ཞེས་སོ། ། ༈ སྐྱེས་པ་འབྱེད་པོའི་ཐུན་མོང་། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་མས་སྐྱེས་པ་ལ་རེག་པ་དང་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ལ་སོགས་པ་འདོད་པ་དང་ལྡན་པ་ལུས་ལས་གྱུར་པ་རྣམས་ལ། ཡུལ་ཕ་རོལ་པོ་དེ་འཁྲིག་པ་བསྟེན་པ་དང་། དགེ་སློང་མས་ཁྱིམ་པ་ལ་ཆོས་སྟོན་པ་དང་། ཁྱིམ་པའི་རྣར་ཤུབ་ཅིང་སྨྲ་བ་ལ་སོགས་པ་འདོད་པ་དང་ལྡན་པ་ཚིག་ལས་གྱུར་པ་རྣམས་ལ། ཚིག་དེ་དང་ལྡན་པའི་དོན་གོ་བར་ནུས་པ་སྟེ། དོན་ཡོངས་སུ་ཤེས་པར་བྱ་བའི་མཐུ་ཡོད་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕོ་ནི། ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །རེག་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བའོ།། །། ༈ ལུས་བཀན་པ་ཡི་ཕམ་པ་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ལུས་བཀན་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་སྦོམ་དགའ་མོས་སྤོས་འཚོང་གི་ཁྱེའུ་ལ་ཆགས་པར་གྱུར་ཏེ། དུས་གདབ་བྱས་ནས་འཁྲིག་ཐབས་སུ་ཉེ་བར་ལུས་བཀན་པ་ན། ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཕན་ཡོན་དྲན་ཏེ། སྤོས་འཚོང་གི་ཁྱེའུ་དེ་ལ་རྡོག་པ་བརྒྱབས་ནས་བདུད་བཅོམ་མོ་ཞེས་ཟེར་བ་ལས། ལུས་བཀན་པའི་ཕམ་པར་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་འཁྲིག་པའི་འདོད་ཆགས་འཕེལ་བ་འགྱུར་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་དགེ་སློང་མ་ཆགས་པར་གྱུར་པས། སྐྱེས་པ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་འཁྲིག་པ་བསྟེན་པའི་ 7-207b ཆེད་དུ་ཉེ་བར་གནས་པ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་ལུས་བཀན་པ་རྫོགས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། ། 7-208a ཅིང་། ཁྲོས་ལ་དེ་དང་དགེ་སློང་མ་ལུས་བཀན་ཀྱང་ཕམ་པར་མི་འགྱུར་བས་དེས་ན་སྐྱེས་པ་ཆགས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སྨོས་སོ། །དེས་སྤྲད་དུ་རུང་བ་ཉིད་ལའོ་ཞེས་པ་ནི་སེམས་པས་བུད་མེད་བགྲོད་དུ་རུང་བ་དེ་ལྟ་བུའི་
【現代漢語翻譯】 如果比丘尼因貪慾之念，而非其他心念，去觸碰男子，這是一種墮罪（ན་སྨད་，na smad，次等墮罪）。如果比丘尼因貪慾，而非其他心念，去觸碰男子，即使沒有貪慾，當她觸碰男子時，如果那個男子因比丘尼而生起貪慾，比丘尼意識到『這個男子對我生起了貪慾』，那麼這就是一種墮罪。 टीका (ṭīkā，註釋)中說：『這裡，男子的性器官本身就是貪慾。』 以下闡述了比上述更重的墮罪： 第三種情況是：如果當時男子沒有貪慾，或者即使有貪慾，比丘尼也沒有意識到，那麼這就是比上述墮罪更重的墮罪，即惡作（ཉེས་བྱས་，nyes byas，輕微過失）。 第二種情況是：如果觸碰但沒有佔有，那麼在這種情況下就沒有墮罪。比丘尼觸碰自己的兒子沒有過錯。 第三種情況是：如果不是自己的兒子，即使是孩子也不能觸碰。《律藏零星事》中說：『這是從斯貝達（སྦེད་མ་，Sbed ma）生下奧達斯榮·瓊努（འོད་སྲུང་གཞོན་ནུ་，'Od srung gzhon nu）的故事中來的。』 以下是關於男子（སྐྱེས་པ་，skyes pa）的共同特徵： 第二種情況是：比丘尼觸碰男子，或者行不凈行等，這些都是與慾望相關的身體行為。對於這些行為，對方是性行為的對象。比丘尼向在家人說法，或者在在家人耳邊低語等，這些都是與慾望相關的語言行為。能夠理解這些話語的含義，並且有能力完全理解其含義的男子，才是構成完整墮罪的要素。這是導致觸碰的失敗。 以下講述了身體彎曲的失敗： 第二種是身體彎曲。分為總義和詞義。 首先，故事是：波姆嘎莫（སྦོམ་དགའ་མོ，Sbom dga' mo）對賣香的男孩產生了貪慾，約定時間后，爲了發生性行為而靠近並彎曲身體。這時，她想起了戒律的益處，踢了賣香的男孩，並說『我降伏了魔』。因此，制定了身體彎曲的墮罪。要禁止的是貪慾的增長。定義是：比丘尼因貪慾，爲了與具有性器官的男子發生性行為，靠近並彎曲身體，這是由完整的行為導致的墮罪。 即使生氣，比丘尼彎曲身體也不會導致墮罪，因此說『爲了男子生起貪慾』。『可以給予』是指心中認為女子可以發生性行為。
【English Translation】 If a Bhikṣuṇī touches a man out of lustful thoughts, and not with any other intention, it is a nāsmad (ན་སྨད་, a lesser offense). If a Bhikṣuṇī touches a man out of lust, and not with any other intention, even if there is no lust, when she touches the man, if that man develops lust because of the Bhikṣuṇī, and the Bhikṣuṇī realizes, 'This man has developed lust for me,' then it is a nāsmad. The ṭīkā (ṭīkā, commentary) says: 'Here, the male organ itself is lust.' The following explains an offense that is more severe than the above: The third case is: if the man did not have lust at that time, or even if he had lust, the Bhikṣuṇī did not realize it, then this is a more severe offense than the above, namely, duṣkṛta (ཉེས་བྱས་, a minor transgression). The second case is: if there is touching but no possession, then there is no offense in this case. There is no fault if a Bhikṣuṇī touches her own son. The third case is: if it is not one's own son, even a child should not be touched. The Vinaya-kṣudraka-vastu says: 'This comes from the story of Sbed ma (སྦེད་མ་) giving birth to Audātasroṇa-yuvan (འོད་སྲུང་གཞོན་ནུ་).' The following are common characteristics regarding a man (སྐྱེས་པ་, skyes pa): The second case is: a Bhikṣuṇī touches a man, or engages in impure conduct, etc., these are physical actions related to desire. For these actions, the other party is the object of sexual activity. A Bhikṣuṇī teaches Dharma to a householder, or whispers in the ear of a householder, etc., these are verbal actions related to desire. A man who is able to understand the meaning of these words, and who has the ability to fully understand their meaning, is the element that constitutes a complete offense. This leads to the failure of touching. The following describes the failure of bending the body: The second is bending the body. It is divided into general meaning and literal meaning. First, the story is: Bomga Mo (སྦོམ་དགའ་མོ) developed lust for a boy selling incense, and after arranging a time, she approached and bent her body in order to have sexual intercourse. At this time, she remembered the benefits of the precepts, kicked the boy selling incense, and said, 'I subdued the demon.' Therefore, the offense of bending the body was established. What is to be prohibited is the increase of lust. The definition is: a Bhikṣuṇī, out of lust, in order to have sexual intercourse with a man who has sexual organs, approaches and bends her body, this is the offense caused by the complete action. Even if angry, a Bhikṣuṇī bending her body will not lead to an offense, therefore it is said 'in order for the man to develop lust'. 'Can be given' refers to the thought in the mind that a woman can have sexual intercourse.
ཕྱོགས་སུ་ལུས་བཀན་པ་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཕྱིར་བཟློག་ཏུ་མེད་པའི་གནས་སུའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་ཕྱིར་བཟློག་ཏུ་དཀའ་བ་ལ་དགོངས་པ་སྟེ། །ཕྱིར་བཟློག་ཏུ་གཏན་མེད་ན་ནི་གླེང་གཞི་ལས་རྡོག་པ་བསྣུན་ཏེ་ཕྱིར་བཟློག་པར་གསུངས་པས་གནོད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་མ་ཆགས་པར་མ་གྱུར་པས་སྐྱེས་པ་ཆགས་པར་གྱུར་པ་དང་ལྷན་ཅིག་ཆགས་སེམས་ཆུང་ངུ་ལས་གྱུར་པ་གཞོགས་སྟེགས་བྱེད་ན་སྦོམ་པོའོ། །གཞོགས་སྟེགས་ནི་ཧ་ཅང་བརྟད་པར་མི་འཇུག་ཅིང་བཙུན་བུ་ལས་མ་ཉམས་པར་ཀུན་ཏུ་རྩེ་བ་ལ་སོགས་པའི་དང་། ངག་གི་ལས་སོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་པས། གཞོགས་སྟེགས་ནི་ཆགས་སེམས་ཆུང་ངུ་ལས་གྱུར་པའི་ལུས་ངག་གི་རྣམ་འགྱུར་ཏེ། དགེ་སློང་མས་སྐྱེས་པ་དང་ཀུན་ཏུ་རྩེ་བ་ལ་སོགས་པ་ལུས་ཀྱི་ཆགས་པའི་རྣམ་འགྱུར་བྱེད་པ་དང་ངག་གིས་འཁྲིག་ཚིག་སྨྲ་བ་ལ་སོགས་པའོ། །ཆགས་སེམས་འབྲིང་ལས་གྱུར་པ་འཕྱར་གཡེང་བྱེད་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །འཕྱར་གཡེང་ནི་བརྟད་པར་འཇུག་ཅིང་ཧལ་བག་བྱེད་པའོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་ཅིང་། བརྟད་པར་འཇུག་མི་འཇུག་ནི་ཆགས་སེམས་ཀྱི་ཀུན་སློང་དྲག་ཞན་གྱིས་ལུས་ངག་གི་རྣམ་འགྱུར་རིངས་ཆེས་མ་ཆེས་ཡིན་ལ། ཧལ་བག་ནི་དངོས་སུ་འཁྲིག་པའི་རྣམ་འགྱུར་བྱེད་པའོ། །ཆགས་སེམས་ཆེན་པོ་ལས་གྱུར་པ་རྩབ་ཧྲལ་བྱེད་ན་སྦོམ་པོའོ། །རྩབ་ཧྲལ་ནི་བཙུན་བུ་ཉམས་ཤིང་འཁྲིག་པ་བསྟེན་པའི་ཕྱིར་གཞོལ་ལ་ངོ་ཚ་མེད་པར་ཞུགས་ཤིང་ཟེ་ལངས་པར་གྱུར་ནས་མགོ་འདར་བ་དང་ཚིགས་འགུལ་བ་དང་ཚིག་འཁྲུལ་པ་ཉིད་ལ་སོགས་ 7-208b པ་ལུས་དང་ངག་གི་ལས་སོ་ཞེས་སོ། །བཙུན་བུ་ཉམས་པ་ནི་ཁྲེལ་ཡོད་ཀྱི་བག་ཤོར་བའོ། །ཆགས་པར་མ་གྱུར་པས་ཆགས་པར་གྱུར་པ་དེ་ལས་སྐྱེད་མོས་ཚལ་ཆེ་གེ་མོར་ཤོག་ཅིག་ཅེས་དུས་མལ་ཚིག་གིས་མནོས་ན་ཡང་སྦོམ་པོའོ། །ཆགས་པར་མ་གྱུར་པས་གྱུར་པ་དེ་ལ་བརྡའོ་མཚན་མོའོ་ཞེས་པས་གཉིས་ཀར་སྦོམ་པོའོ། །སྐྱེས་པ་ཆགས་པར་གྱུར་པ་དེའི་འོང་བ་དང་འགྲོ་བའི་འཇུག་པ་དགེ་སློང་མས་བདག་གིར་བྱེད་ན་སྦོམ་པོའོ། །ལུས་བཀན་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བའོ།། །། ༈ འཆབ་པའི་ཕམ་པ་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་དགེ་སློང་མ་མཛའ་མོ་རང་གིས་དམ་བཅས་པ་ལས་ཉམས་ཏེ་བབས་ནས་ཚེའི་དུས་བྱས་པ་ན། དེའི་ཕུ་ནུ་མོ་མཛའ་ཅན་མས་སྔོན་མཛའ་མོ་ལ་ཕམ་པ་བྱུང་བ་དེ་དྲན་ནས་ངུ་བར་བྱས་སོ། །དེ་ལ་དགེ་སློང་མ་མང་པོས་སྨྲས་པ་ཁྱོད་ཀྱི་ནི་ཁ་ན་མ་ཐོབ་བཅབས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པའི་བྱུང་བ་ལས་འཆབ་པའི་ཕམ་པར་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་འཆབ་པའི་སྲེད་པ་འཕེལ་བ་དང་། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཕན་ཚུན་གཅིག་གི་ཉེས་པ་གཅིག་གིས་འཆབ་ཅིང་མཚང་གྲོགས་སུ་གྱུར་ན་བརྒྱུད་ནས་དགེ་འདུན་མ་རྣམས་ཚུལ་ཁྲིམས་མི་དག་པར་འགྱུར་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་དགེ་སློང་མས
【現代漢語翻譯】 ཕྱོགས་སུ་ལུས་བཀན་པ་སྟེ། (phyogs su lus bkan pa ste)是指身體傾向於某個方向。 ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། (lung rnam 'byed las)在《律分別》中， ཕྱིར་བཟློག་ཏུ་མེད་པའི་གནས་སུའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། (phyir bzlog tu med pa'i gnas su'o zhes gsungs so)說：『在不可逆轉的狀態中。』 དེ་ཡང་ཕྱིར་བཟློག་ཏུ་དཀའ་བ་ལ་དགོངས་པ་སྟེ། (de yang phyir bzlog tu dka' ba la dgongs pa ste)這指的是難以逆轉的情況。 ཕྱིར་བཟློག་ཏུ་གཏན་མེད་ན་ནི་གླེང་གཞི་ལས་རྡོག་པ་བསྣུན་ཏེ་ཕྱིར་བཟློག་པར་གསུངས་པས་གནོད་དོ། (phyir bzlog tu gtan med na ni gleng gzhi las rdog pa bsnun te phyir bzlog par gsungs pas gnod do)如果完全不可逆轉，那麼根據根本律，踢石頭可以使其返回，這與此相悖。 གཉིས་པ་ནི། (gnyis pa ni)第二種情況是： དགེ་སློང་མ་ཆགས་པར་མ་གྱུར་པས་སྐྱེས་པ་ཆགས་པར་གྱུར་པ་དང་ལྷན་ཅིག་ཆགས་སེམས་ཆུང་ངུ་ལས་གྱུར་པ་གཞོགས་སྟེགས་བྱེད་ན་སྦོམ་པོའོ། (dge slong ma chags par ma gyur pas skyes pa chags par gyur pa dang lhan cig chags sems chung ngu las gyur pa gzhogs stegs byed na sbom po'o)如果比丘尼在沒有生起貪慾的情況下，與生起貪慾的男子一起，因微小的貪慾而做出輕微的挑逗行為，則犯僧殘罪。 གཞོགས་སྟེགས་ནི་ཧ་ཅང་བརྟད་པར་མི་འཇུག་ཅིང་བཙུན་བུ་ལས་མ་ཉམས་པར་ཀུན་ཏུ་རྩེ་བ་ལ་སོགས་པའི་དང་། (gzhogs stegs ni ha cang brtad par mi 'jug cing btsun bu las ma nyams par kun tu rtse ba la sogs pa'i dang)挑逗是指不涉及過分的親昵，並且不失去比丘尼的身份，只是進行一般的嬉戲等。 ངག་གི་ལས་སོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་པས། (ngag gi las so zhes T+i+ka las bshad pas)正如註釋中所說，這是語言的行為。 གཞོགས་སྟེགས་ནི་ཆགས་སེམས་ཆུང་ངུ་ལས་གྱུར་པའི་ལུས་ངག་གི་རྣམ་འགྱུར་ཏེ། (gzhogs stegs ni chags sems chung ngu las gyur pa'i lus ngag gi rnam 'gyur te)挑逗是由微小貪慾引起的身體和語言的姿態。 དགེ་སློང་མས་སྐྱེས་པ་དང་ཀུན་ཏུ་རྩེ་བ་ལ་སོགས་པ་ལུས་ཀྱི་ཆགས་པའི་རྣམ་འགྱུར་བྱེད་པ་དང་ངག་གིས་འཁྲིག་ཚིག་སྨྲ་བ་ལ་སོགས་པའོ། (dge slong mas skyes pa dang kun tu rtse ba la sogs pa lus kyi chags pa'i rnam 'gyur byed pa dang ngag gis 'khrig tshig smra ba la sogs pa'o)例如，比丘尼與男子進行一般的嬉戲等身體上的貪慾姿態，以及用語言說淫穢之語等。 ཆགས་སེམས་འབྲིང་ལས་གྱུར་པ་འཕྱར་གཡེང་བྱེད་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། (chags sems 'bring las gyur pa 'phyar gyeng byed na sbom por 'gyur ro)如果因中等程度的貪慾而做出輕浮的舉動，則犯僧殘罪。 འཕྱར་གཡེང་ནི་བརྟད་པར་འཇུག་ཅིང་ཧལ་བག་བྱེད་པའོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་ཅིང་། ('phyar gyeng ni brtad par 'jug cing hal bag byed pa'o zhes T+i+ka las bshad cing)正如註釋中所說，輕浮的舉動是指涉及親昵和做出粗俗的姿態。 བརྟད་པར་འཇུག་མི་འཇུག་ནི་ཆགས་སེམས་ཀྱི་ཀུན་སློང་དྲག་ཞན་གྱིས་ལུས་ངག་གི་རྣམ་འགྱུར་རིངས་ཆེས་མ་ཆེས་ཡིན་ལ། (brtad par 'jug mi 'jug ni chags sems kyi kun slong drag zhan gyis lus ngag gi rnam 'gyur rings ches ma ches yin la)是否涉及親昵取決於貪慾的強烈程度，以及身體和語言姿態的過分程度。 ཧལ་བག་ནི་དངོས་སུ་འཁྲིག་པའི་རྣམ་འགྱུར་བྱེད་པའོ། (hal bag ni dngos su 'khrig pa'i rnam 'gyur byed pa'o)粗俗的姿態是指直接做出性行為的姿態。 ཆགས་སེམས་ཆེན་པོ་ལས་གྱུར་པ་རྩབ་ཧྲལ་བྱེད་ན་སྦོམ་པོའོ། (chags sems chen po las gyur pa rtsab hral byed na sbom po'o)如果因強烈的貪慾而做出粗暴的行為，則犯僧殘罪。 རྩབ་ཧྲལ་ནི་བཙུན་བུ་ཉམས་ཤིང་འཁྲིག་པ་བསྟེན་པའི་ཕྱིར་གཞོལ་ལ་ངོ་ཚ་མེད་པར་ཞུགས་ཤིང་ཟེ་ལངས་པར་གྱུར་ནས་མགོ་འདར་བ་དང་ཚིགས་འགུལ་བ་དང་ཚིག་འཁྲུལ་པ་ཉིད་ལ་སོགས་པ་ལུས་དང་ངག་གི་ལས་སོ་ཞེས་སོ། (rtsab hral ni btsun bu nyams shing 'khrig pa bsten pa'i phyir gzhol la ngo tsha med par zhugs shing ze langs par gyur nas mgo 'dar ba dang tshigs 'gul ba dang tshig 'khrul pa nyid la sogs pa lus dang ngag gi las so zhes so)粗暴的行為是指失去比丘尼的身份，爲了性行為而毫不羞恥地投入，變得興奮，頭部顫抖，關節移動，語無倫次等身體和語言的行為。 བཙུན་བུ་ཉམས་པ་ནི་ཁྲེལ་ཡོད་ཀྱི་བག་ཤོར་བའོ། (btsun bu nyams pa ni khrel yod kyi bag shor ba'o)失去比丘尼的身份是指失去羞恥感。 ཆགས་པར་མ་གྱུར་པས་ཆགས་པར་གྱུར་པ་དེ་ལས་སྐྱེད་མོས་ཚལ་ཆེ་གེ་མོར་ཤོག་ཅིག་ཅེས་དུས་མལ་ཚིག་གིས་མནོས་ན་ཡང་སྦོམ་པོའོ། (chags par ma gyur pas chags par gyur pa de las skyed mos tshal che ge mor shog cig ces dus mal tshig gis mnos na yang sbom po'o)如果未生起貪慾者以時間、地點等言語引誘已生起貪慾者說：『來某某花園吧』，也犯僧殘罪。 ཆགས་པར་མ་གྱུར་པས་གྱུར་པ་དེ་ལ་བརྡའོ་མཚན་མོའོ་ཞེས་པས་གཉིས་ཀར་སྦོམ་པོའོ། (chags par ma gyur pas gyur pa de la brda'o mtshan mo'o zhes pas gnyis kar sbom po'o)如果未生起貪慾者對已生起貪慾者暗示『暗號』或『夜晚』，兩者都犯僧殘罪。 སྐྱེས་པ་ཆགས་པར་གྱུར་པ་དེའི་འོང་བ་དང་འགྲོ་བའི་འཇུག་པ་དགེ་སློང་མས་བདག་གིར་བྱེད་ན་སྦོམ་པོའོ། (skyes pa chags par gyur pa de'i 'ong ba dang 'gro ba'i 'jug pa dge slong mas bdag gir byed na sbom po'o)如果比丘尼控制已生起貪慾的男子的來去，則犯僧殘罪。 ལུས་བཀན་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བའོ།། (lus bkan pa'i pham par 'gyur ba'o)這是身體傾向於某個方向而導致的墮罪。 འཆབ་པའི་ཕམ་པ་བསྟན་པ། ('chab pa'i pham pa bstan pa)下面講述隱瞞的墮罪。 དང་པོ་ལ། (dang po la)首先： གླེང་གཞི་ནི་དགེ་སློང་མ་མཛའ་མོ་རང་གིས་དམ་བཅས་པ་ལས་ཉམས་ཏེ་བབས་ནས་ཚེའི་དུས་བྱས་པ་ན། (gleng gzhi ni dge slong ma mdza' mo rang gis dam bcas pa las nyams te babs nas tshe'i dus byas pa na)根本律是，當一位比丘尼朋友自己違背誓言而墮落，去世時， དེའི་ཕུ་ནུ་མོ་མཛའ་ཅན་མས་སྔོན་མཛའ་མོ་ལ་ཕམ་པ་བྱུང་བ་དེ་དྲན་ནས་ངུ་བར་བྱས་སོ། (de'i phu nu mo mdza' can mas sngon mdza' mo la pham pa byung ba de dran nas ngu bar byas so)她的姐妹朋友回憶起之前朋友犯下墮罪的事情而哭泣。 དེ་ལ་དགེ་སློང་མ་མང་པོས་སྨྲས་པ་ཁྱོད་ཀྱི་ནི་ཁ་ན་མ་ཐོབ་བཅབས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པའི་བྱུང་བ་ལས་འཆབ་པའི་ཕམ་པར་བཅས་སོ། (de la dge slong ma mang pos smras pa khyod kyi ni kha na ma thob bcabs pa yin no zhes pa'i byung ba las 'chab pa'i pham par bcas so)許多比丘尼對她說：『你隱瞞了不該隱瞞的事情』，由此制定了隱瞞的墮罪。 དགག་བྱ་ནི་འཆབ་པའི་སྲེད་པ་འཕེལ་བ་དང་། (dgag bya ni 'chab pa'i sred pa 'phel ba dang)應禁止的是隱瞞的貪慾增長， དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཕན་ཚུན་གཅིག་གི་ཉེས་པ་གཅིག་གིས་འཆབ་ཅིང་མཚང་གྲོགས་སུ་གྱུར་ན་བརྒྱུད་ནས་དགེ་འདུན་མ་རྣམས་ཚུལ་ཁྲིམས་མི་དག་པར་འགྱུར་བའོ། (dge slong ma rnams phan tshun gcig gi nyes pa gcig gis 'chab cing mtshang grogs su gyur na brgyud nas dge 'dun ma rnams tshul khrims mi dag par 'gyur ba'o)如果比丘尼們互相隱瞞彼此的過錯，成為互相包庇的同伴，那麼最終會導致僧團的戒律不清凈。 ངོ་ཏི་ནི་དགེ་སློང་མས། (ngo ti ni dge slong mas)定義是比丘尼。
【English Translation】 ཕྱོགས་སུ་ལུས་བཀན་པ་སྟེ། (phyogs su lus bkan pa ste) means the body inclines to a certain direction. ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། (lung rnam 'byed las) In the Vinaya-vibhaṅga, ཕྱིར་བཟློག་ཏུ་མེད་པའི་གནས་སུའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། (phyir bzlog tu med pa'i gnas su'o zhes gsungs so) it says: 'In the state of no return.' དེ་ཡང་ཕྱིར་བཟློག་ཏུ་དཀའ་བ་ལ་དགོངས་པ་སྟེ། (de yang phyir bzlog tu dka' ba la dgongs pa ste) This refers to the situation where it is difficult to reverse. ཕྱིར་བཟློག་ཏུ་གཏན་མེད་ན་ནི་གླེང་གཞི་ལས་རྡོག་པ་བསྣུན་ཏེ་ཕྱིར་བཟློག་པར་གསུངས་པས་གནོད་དོ། (phyir bzlog tu gtan med na ni gleng gzhi las rdog pa bsnun te phyir bzlog par gsungs pas gnod do) If it is completely irreversible, then according to the root text, kicking a stone can make it return, which contradicts this. གཉིས་པ་ནི། (gnyis pa ni) The second case is: དགེ་སློང་མ་ཆགས་པར་མ་གྱུར་པས་སྐྱེས་པ་ཆགས་པར་གྱུར་པ་དང་ལྷན་ཅིག་ཆགས་སེམས་ཆུང་ངུ་ལས་གྱུར་པ་གཞོགས་སྟེགས་བྱེད་ན་སྦོམ་པོའོ། (dge slong ma chags par ma gyur pas skyes pa chags par gyur pa dang lhan cig chags sems chung ngu las gyur pa gzhogs stegs byed na sbom po'o) If a bhikṣuṇī, without having developed desire, engages in slight flirtation with a man who has developed desire, due to a small amount of desire, she commits a saṃghāvaśeṣa offense. གཞོགས་སྟེགས་ནི་ཧ་ཅང་བརྟད་པར་མི་འཇུག་ཅིང་བཙུན་བུ་ལས་མ་ཉམས་པར་ཀུན་ཏུ་རྩེ་བ་ལ་སོགས་པའི་དང་། (gzhogs stegs ni ha cang brtad par mi 'jug cing btsun bu las ma nyams par kun tu rtse ba la sogs pa'i dang) Flirtation refers to not involving excessive intimacy, and not losing the status of a bhikṣuṇī, but just engaging in general playfulness, etc. ངག་གི་ལས་སོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་པས། (ngag gi las so zhes T+i+ka las bshad pas) As the commentary says, this is an act of speech. གཞོགས་སྟེགས་ནི་ཆགས་སེམས་ཆུང་ངུ་ལས་གྱུར་པའི་ལུས་ངག་གི་རྣམ་འགྱུར་ཏེ། (gzhogs stegs ni chags sems chung ngu las gyur pa'i lus ngag gi rnam 'gyur te) Flirtation is a gesture of body and speech arising from a small amount of desire. དགེ་སློང་མས་སྐྱེས་པ་དང་ཀུན་ཏུ་རྩེ་བ་ལ་སོགས་པ་ལུས་ཀྱི་ཆགས་པའི་རྣམ་འགྱུར་བྱེད་པ་དང་ངག་གིས་འཁྲིག་ཚིག་སྨྲ་བ་ལ་སོགས་པའོ། (dge slong mas skyes pa dang kun tu rtse ba la sogs pa lus kyi chags pa'i rnam 'gyur byed pa dang ngag gis 'khrig tshig smra ba la sogs pa'o) For example, a bhikṣuṇī engages in general playfulness with a man, bodily gestures of desire, and speaks obscene words, etc. ཆགས་སེམས་འབྲིང་ལས་གྱུར་པ་འཕྱར་གཡེང་བྱེད་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། (chags sems 'bring las gyur pa 'phyar gyeng byed na sbom por 'gyur ro) If one engages in frivolous behavior due to a moderate amount of desire, one commits a saṃghāvaśeṣa offense. འཕྱར་གཡེང་ནི་བརྟད་པར་འཇུག་ཅིང་ཧལ་བག་བྱེད་པའོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་ཅིང་། ('phyar gyeng ni brtad par 'jug cing hal bag byed pa'o zhes T+i+ka las bshad cing) As the commentary says, frivolous behavior refers to involving intimacy and making vulgar gestures. བརྟད་པར་འཇུག་མི་འཇུག་ནི་ཆགས་སེམས་ཀྱི་ཀུན་སློང་དྲག་ཞན་གྱིས་ལུས་ངག་གི་རྣམ་འགྱུར་རིངས་ཆེས་མ་ཆེས་ཡིན་ལ། (brtad par 'jug mi 'jug ni chags sems kyi kun slong drag zhan gyis lus ngag gi rnam 'gyur rings ches ma ches yin la) Whether or not it involves intimacy depends on the intensity of the desire, and the extent of the bodily and verbal gestures. ཧལ་བག་ནི་དངོས་སུ་འཁྲིག་པའི་རྣམ་འགྱུར་བྱེད་པའོ། (hal bag ni dngos su 'khrig pa'i rnam 'gyur byed pa'o) Vulgar gestures refer to directly making gestures of sexual intercourse. ཆགས་སེམས་ཆེན་པོ་ལས་གྱུར་པ་རྩབ་ཧྲལ་བྱེད་ན་སྦོམ་པོའོ། (chags sems chen po las gyur pa rtsab hral byed na sbom po'o) If one engages in rough behavior due to strong desire, one commits a saṃghāvaśeṣa offense. རྩབ་ཧྲལ་ནི་བཙུན་བུ་ཉམས་ཤིང་འཁྲིག་པ་བསྟེན་པའི་ཕྱིར་གཞོལ་ལ་ངོ་ཚ་མེད་པར་ཞུགས་ཤིང་ཟེ་ལངས་པར་གྱུར་ནས་མགོ་འདར་བ་དང་ཚིགས་འགུལ་བ་དང་ཚིག་འཁྲུལ་པ་ཉིད་ལ་སོགས་པ་ལུས་དང་ངག་གི་ལས་སོ་ཞེས་སོ། (rtsab hral ni btsun bu nyams shing 'khrig pa bsten pa'i phyir gzhol la ngo tsha med par zhugs shing ze langs par gyur nas mgo 'dar ba dang tshigs 'gul ba dang tshig 'khrul pa nyid la sogs pa lus dang ngag gi las so zhes so) Rough behavior refers to losing the status of a bhikṣuṇī, shamelessly engaging in sexual intercourse, becoming aroused, trembling the head, moving the joints, and becoming incoherent, etc., bodily and verbal actions. བཙུན་བུ་ཉམས་པ་ནི་ཁྲེལ་ཡོད་ཀྱི་བག་ཤོར་བའོ། (btsun bu nyams pa ni khrel yod kyi bag shor ba'o) Losing the status of a bhikṣuṇī refers to losing the sense of shame. ཆགས་པར་མ་གྱུར་པས་ཆགས་པར་གྱུར་པ་དེ་ལས་སྐྱེད་མོས་ཚལ་ཆེ་གེ་མོར་ཤོག་ཅིག་ཅེས་དུས་མལ་ཚིག་གིས་མནོས་ན་ཡང་སྦོམ་པོའོ། (chags par ma gyur pas chags par gyur pa de las skyed mos tshal che ge mor shog cig ces dus mal tshig gis mnos na yang sbom po'o) If one who has not developed desire entices one who has developed desire with words of time and place, saying, 'Come to such and such garden,' one also commits a saṃghāvaśeṣa offense. ཆགས་པར་མ་གྱུར་པས་གྱུར་པ་དེ་ལ་བརྡའོ་མཚན་མོའོ་ཞེས་པས་གཉིས་ཀར་སྦོམ་པོའོ། (chags par ma gyur pas gyur pa de la brda'o mtshan mo'o zhes pas gnyis kar sbom po'o) If one who has not developed desire hints to one who has developed desire with 'signal' or 'night,' both commit a saṃghāvaśeṣa offense. སྐྱེས་པ་ཆགས་པར་གྱུར་པ་དེའི་འོང་བ་དང་འགྲོ་བའི་འཇུག་པ་དགེ་སློང་མས་བདག་གིར་བྱེད་ན་སྦོམ་པོའོ། (skyes pa chags par gyur pa de'i 'ong ba dang 'gro ba'i 'jug pa dge slong mas bdag gir byed na sbom po'o) If a bhikṣuṇī controls the coming and going of a man who has developed desire, she commits a saṃghāvaśeṣa offense. ལུས་བཀན་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བའོ།། (lus bkan pa'i pham par 'gyur ba'o) This is a defeat resulting from the body inclining in a certain direction. འཆབ་པའི་ཕམ་པ་བསྟན་པ། ('chab pa'i pham pa bstan pa) The defeat of concealment is explained below. དང་པོ་ལ། (dang po la) Firstly: གླེང་གཞི་ནི་དགེ་སློང་མ་མཛའ་མོ་རང་གིས་དམ་བཅས་པ་ལས་ཉམས་ཏེ་བབས་ནས་ཚེའི་དུས་བྱས་པ་ན། (gleng gzhi ni dge slong ma mdza' mo rang gis dam bcas pa las nyams te babs nas tshe'i dus byas pa na) The basis of the story is that when a bhikṣuṇī friend herself broke her vows and fell, and then died, དེའི་ཕུ་ནུ་མོ་མཛའ་ཅན་མས་སྔོན་མཛའ་མོ་ལ་ཕམ་པ་བྱུང་བ་དེ་དྲན་ནས་ངུ་བར་བྱས་སོ། (de'i phu nu mo mdza' can mas sngon mdza' mo la pham pa byung ba de dran nas ngu bar byas so) her sister friend remembered that her friend had previously committed a defeat and cried. དེ་ལ་དགེ་སློང་མ་མང་པོས་སྨྲས་པ་ཁྱོད་ཀྱི་ནི་ཁ་ན་མ་ཐོབ་བཅབས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པའི་བྱུང་བ་ལས་འཆབ་པའི་ཕམ་པར་བཅས་སོ། (de la dge slong ma mang pos smras pa khyod kyi ni kha na ma thob bcabs pa yin no zhes pa'i byung ba las 'chab pa'i pham par bcas so) Many bhikṣuṇīs said to her, 'You have concealed what should not be concealed,' and from this incident, the defeat of concealment was established. དགག་བྱ་ནི་འཆབ་པའི་སྲེད་པ་འཕེལ་བ་དང་། (dgag bya ni 'chab pa'i sred pa 'phel ba dang) What should be prevented is the increase of the desire to conceal, དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཕན་ཚུན་གཅིག་གི་ཉེས་པ་གཅིག་གིས་འཆབ་ཅིང་མཚང་གྲོགས་སུ་གྱུར་ན་བརྒྱུད་ནས་དགེ་འདུན་མ་རྣམས་ཚུལ་ཁྲིམས་མི་དག་པར་འགྱུར་བའོ། (dge slong ma rnams phan tshun gcig gi nyes pa gcig gis 'chab cing mtshang grogs su gyur na brgyud nas dge 'dun ma rnams tshul khrims mi dag par 'gyur ba'o) If the bhikṣuṇīs mutually conceal each other's faults and become accomplices in covering up, then eventually the bhikṣuṇī saṃgha will become impure in discipline. ངོ་ཏི་ནི་དགེ་སློང་མས། (ngo ti ni dge slong mas) The definition is a bhikṣuṇī.
་གཞན་ལ་ཕམ་པར་བྱུང་བ་དེ་ངེས་པར་ཤེས་སམ་ཡིད་གཉིས་ཟ་བཞིན་དུ། དགེ་སློང་མ་མཐོལ་ཡུལ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་ལ་མི་བརྗོད་པར་བཅབས་ཏེ་མཚན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་འདས་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་མས་གང་བྱས་ན་འདིར་འགྱུར་ན། དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་མ་གཞན་གྱི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་བརྒྱད་པོ་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་བྱུང་བ་ངེས་པར་ཤེས་སམ་ཡིད་གཉིས་ཟ་བཞིན་དུ་འཆབ་པ་ལའོ། །སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གཏམ་གྱི་གཞི་ལས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། མདུན་རོལ་དུ་ནི་ན་སྨད་ 7-209a དོ་ཞེས་པས་སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོའོ། །འཆབ་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བའོ།། །། ༈ བཟློག་པའི་ཕམ་པ་བརྗོད་པ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་དགེ་སློང་གྲེ་སྐྱེས་འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་ཅིང་དགེ་སློང་མ་རྣམས་དང་འདྲེ་ཞིང་གནས་པ་དེ་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ན། དེ་ལ་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་ཕྱག་བྱ་བའི་འོས་མ་ཡིན་པའི་སྡོམ་པ་བྱས་སོ། །དེ་ནས་དགེ་སློང་གྲེ་སྐྱེས་འདི་སྙམ་དུ་མི་གང་ཞིག་སའི་སྟེང་དུ་འགྱེལ་ནས་ས་དེ་ཉིད་ལ་བརྟེན་ནས་ལྡང་བ་བཞིན་དུ་དགེ་འདུན་ལ་བཟོད་པ་གསོལ་བར་བྱའོ་སྙམ་དུ་བསམ་མོ། །དེ་ལ་བཅུ་གཉིས་སྡེ་དག་གིས་སྨྲས་པ་རིགས་སྣ་ཚོགས་རུས་སྣ་ཚོགས་ནས་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམས་ལ། བཟོད་པར་གསོལ་བར་མ་བྱེད་ཅིག །བདག་ཅག་གིས་ལྷུང་བཟེད་དང་ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པ་ཅི་དང་ཅིས་བྲེལ་བ་དེ་དང་དེས་མི་བྲེལ་བར་བསྙེན་བཀུར་བགྱིའོ་ཞེས་སྨྲས་པ་ན། དགེ་སློང་མ་བཅུ་གཉིས་སྡེ་ལ་དེ་ལྟར་མ་བྱེད་ཅིག་ཅེས་གཞམས་ཏེ་བསྒོ་བ་དང་། གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བཟློག་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བ་ལས་བཟློག་པའི་ཕམ་པར་བཅས་སོ། །དགེ་སློང་མ་བཅུ་གཉིས་སྡེ་ནི། ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་དང་མའི་སོ་ཐར་འགྲེལ་པ་ལས། སྦོམ་དགའ་མོ་དང་། གཙུག་དགའ་མོ་དང་། དགའ་མོ་དང་། ཉེ་དགའ་མོ་དང་། རྒྱལ་དང་། ཉེ་རྒྱལ་དང་། རྒྱལ་གྲོགས་མ་དང་། རྒྱལ་སྐྱོང་མ་དང་། བཟང་མོ་དང་། ཤིན་ཏུ་བཟང་མོ་དང་། མཛེས་དགའ་མ་དང་། རྒྱལ་ལྡན་མའོ། །དགག་བྱ་ནི་ཡུལ་དེ་ཉིད་དང་རང་རིས་ཀྱི་དགེ་འདུན་མ་དེ་རྣམས་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་གྱིས་གནས་ནས་ཕྱུང་བའི་དགེ་སློང་དེ་ལ་དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་གྱིས་ཕྱག་བྱ་བའི་འོས་མ་ཡིན་པའི་སྡོམ་པ་བྱིན་པ་ལ། དེ་ལྟར་ངེས་པར་ཤེས་སམ་ཡིད་གཉིས་ཟ་ 7-209b བཞིན་དུ་དགེ་སློང་མས་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གི་ལོངས་སྤྱོད་བྱེད་ཅིང་། དེ་ལ་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་གཞམས་བསྒོ་དང་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བཟློག་ཀྱང་ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་པ་དེའི་མཐའ་ལ་མི་གཏོང་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་མས་ཅི་ཞིག་བྱས་ན་བཟློག་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར
【現代漢語翻譯】 是否確定或懷疑她已經失敗？如果比丘尼隱瞞了一位犯了根本墮落的比丘尼，並且沒有向一位合格的比丘尼坦白，直到夜晚的最後一刻過去，這就是根本墮落。 第二，如果比丘尼做了什麼會導致墮落？如果比丘尼確定或懷疑另一位比丘尼犯了八種根本墮落中的任何一種，並加以隱瞞，就會導致墮落。當曙光升起時，就會導致墮落，這是從故事的基礎中得出的。在 टीका (ṭīkā，註釋)中，'在前面，是下身'，指的是粗大的結合。這是隱瞞導致的墮落。 以下是關於逆轉墮落的描述： 首先，故事的起因是，一位名叫གྲེ་སྐྱེས་（Gre skyes）的比丘（比丘的名稱，意為「喉嚨生的」），他好爭吵，與比丘尼們混在一起。當他被僧團驅逐后，比丘尼們不應該向他頂禮，卻給了他戒律。然後，這位གྲེ་སྐྱེས་（Gre skyes）比丘心想：『就像一個人倒在地上，依靠地面站起來一樣，我也應該請求僧團寬恕。』十二人團體說：『不要向從各種種姓和血統出家的人請求寬恕。我們會用缽和袈裟等任何需要的東西來侍奉你。』當比丘尼們這樣說時，佛陀說：『不要這樣對待十二人團體，要通過責備、勸誡和四種羯磨來逆轉他。』即使逆轉也不放過，因此制定了逆轉的根本墮落。』 十二人團體比丘尼是：根據《律藏·比丘尼分別》和《比丘尼戒經釋》，她們是：སྦོམ་དགའ་མོ་（Sbom dga' mo），གཙུག་དགའ་མོ་（Gtsug dga' mo），དགའ་མོ་（Dga' mo），ཉེ་དགའ་མོ་（Nye dga' mo），རྒྱལ་（Rgyal），ཉེ་རྒྱལ་（Nye rgyal），རྒྱལ་གྲོགས་མ་（Rgyal grogs ma），རྒྱལ་སྐྱོང་མ་（Rgyal skyong ma），བཟང་མོ་（Bzang mo），ཤིན་ཏུ་བཟང་མོ་（Shin tu bzang mo），མཛེས་དགའ་མ་（Mdzés dga' ma），རྒྱལ་ལྡན་མ་（Rgyal ldan ma）。 要反對的是傷害那個地方和自己團體的比丘尼們。ངོ་ཏི་（Ngo ti）是指比丘僧團驅逐的比丘，比丘尼僧團不應該向他頂禮，卻給了他戒律。比丘尼確定或懷疑這種情況，仍然用食物和財物供養他，並且比丘尼們通過責備、勸誡和四種羯磨來逆轉他，但直到第三次羯磨結束時也不放棄，這就是根本墮落。 第二，比丘尼做什麼會導致逆轉的根本墮落？
【English Translation】 Does she know for certain or is she in doubt that she has failed? If a bhikṣuṇī conceals a bhikṣuṇī who has committed a pārājika offense and does not confess to a qualified bhikṣuṇī until the last moment of the night has passed, this is the actual pārājika offense. Secondly, what must a bhikṣuṇī do to incur this offense? It is when a bhikṣuṇī conceals another bhikṣuṇī's commission of any of the eight pārājika offenses, knowing for certain or being in doubt. When the dawn rises, it becomes a pārājika offense, based on the story. In the ṭīkā (ṭīkā, commentary), 'in front, it is the lower body,' refers to the gross combination. This is the pārājika offense of concealment. The following is a description of the reversed pārājika offense: Firstly, the basis of the story is that a bhikṣu named གྲེ་སྐྱེས་ (Gre skyes, 'Throat-born'), who was quarrelsome and associated with bhikṣuṇīs, was expelled from the Saṅgha. The bhikṣuṇīs should not have paid homage to him but gave him ordination. Then, this bhikṣu གྲེ་སྐྱེས་ (Gre skyes) thought, 'Just as a person falls on the ground and rises by relying on the ground, I should ask the Saṅgha for forgiveness.' The group of twelve said, 'Do not ask for forgiveness from those who have gone forth from various castes and lineages. We will attend to you with whatever is needed, such as bowls and robes.' When the bhikṣuṇīs said this, the Buddha said, 'Do not treat the group of twelve in this way, but reverse him through rebuke, admonition, and the four karmas.' Even reversing him without letting go, therefore, the reversed pārājika offense was established. The group of twelve bhikṣuṇīs are: According to the Vinaya-bhikṣuṇī-vibhaṅga and the commentary on the bhikṣuṇī prātimokṣa, they are: སྦོམ་དགའ་མོ་ (Sbom dga' mo), གཙུག་དགའ་མོ་ (Gtsug dga' mo), དགའ་མོ་ (Dga' mo), ཉེ་དགའ་མོ་ (Nye dga' mo), རྒྱལ་ (Rgyal), ཉེ་རྒྱལ་ (Nye rgyal), རྒྱལ་གྲོགས་མ་ (Rgyal grogs ma), རྒྱལ་སྐྱོང་མ་ (Rgyal skyong ma), བཟང་མོ་ (Bzang mo), ཤིན་ཏུ་བཟང་མོ་ (Shin tu bzang mo), མཛེས་དགའ་མ་ (Mdzés dga' ma), རྒྱལ་ལྡན་མ་ (Rgyal ldan ma). What is to be opposed is harming the bhikṣuṇīs of that place and their own group. ངོ་ཏི་ (Ngo ti) refers to a bhikṣu expelled by the bhikṣu Saṅgha, to whom the bhikṣuṇī Saṅgha should not have paid homage but gave him ordination. The bhikṣuṇī knows for certain or is in doubt about this situation, yet still provides him with food and possessions, and the bhikṣuṇīs reverse him through rebuke, admonition, and the four karmas, but do not give up until the end of the third karma, this is the actual pārājika offense. Secondly, what must a bhikṣuṇī do to incur the reversed pārājika offense?
་ཞེ་ན། དགེ་སློང་གྲེ་སྐྱེས་ལྟ་བུ་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་གྱིས་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ན་དེས་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་ལ་བཟོད་པ་གསོལ་བར་བྱའོ་ཞེས་བཟོད་པ་གསོལ་བར་ངེས་པ། དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་གྱིས་ཀྱང་དེ་ལ་ཕྱག་བྱ་བའི་འོས་མ་ཡིན་པའི་སྡོམ་པ་བྱིན་པར་གྱུར་པ་དེ་ལ་དགེ་སློང་མ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་དེ་ལྟར་ཤེས་བཞིན་དུ་དགེ་སློང་དེ་བཟོད་པ་གསོལ་བར་བྱེད་པ་དེ་ལས་བཟོད་གསོལ་མ་བྱེད་ཅིག་ཅེས་དགེ་སློང་མས་ཟློག་པར་བྱེད་པ་ཉིད་གཞམས་བསྒོ་དང་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བསྒོ་བ་བྱས་ཀྱང་མི་གཏོང་ན་དགེ་སློང་མ་དེ་ཕམ་པར་འགྱུར་བའོ། །དཔེར་ན་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་ལ་བརྟུལ་བ་སྟེ་རྩོལ་བ་ཉིད་མི་གཏོང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་སྔར་བཤད་པ་དང་འདྲའོ་སྟེ་བཟློག་པའི་ཕམ་པ་འདི་བསྐྱེད་པ་ལ་ཡང་གཞམས་བསྒོ་དང་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བསྒོ་བ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཤིང་། ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པ་ཉིད་དང་། དེའི་སྔ་རོལ་དུ་སྦོམ་པོ་དང་། ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པའི་ཚུལ་ཡང་དབྱེན་བྱེད་པའི་སྐབས་དང་འདྲའོ། །བཟློག་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བའོ། །འདིར་སྨྲས་པ། འཁྲུལ་མེད་བསྟན་པའི་རང་བཞིན་མངོན་དུ་བྱས། །ཡོངས་འཛིན་དན་བྷུའི་ཚོགས་ནི་རིང་ནས་དོར། །བཅོས་མའི་འཁྲུལ་འཁོར་མགོ་བོར་མི་འཛིན་པས། །ཐུབ་པའི་གསུང་འདི་འགྲེལ་ན་ངས་རང་ཤེས། །རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། དགེ་སློང་མའི་ཕམ་པར་གྱུར་པའི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། །།༈ ༈ དགེ་འདུན་ལྷག་མར་བྱ་བའི་སྡེ། 7-210a དགེ་སློང་ཕའི་རྣམ་འབྱེད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་རྣམས་དགེ་སློང་མ་ལ་ཅིར་འགྱུར་དང་། དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་རྣམས་དགེ་སློང་ཕ་ལ་ཅིར་འགྱུར་རོ། ། ༈ དགེ་སློང་ཕའི་རྣམ་འབྱེད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་རྣམས་དགེ་སློང་མ་ལ་ཅིར་འགྱུར་བ། དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་གི་ལྷག་མ་བཅུ་གསུམ་ལས་ཐུན་མོང་བ་བདུན་དང་། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་དྲུག་སྟེ། དེ་ཡང་སྨྱན་དང་། གཞི་མེད་དང་། བག་ཙམ་དང་གསུམ་ནི་མཚན་ཉིད་ཅི་འདྲ་བའི་ཐུན་མོང་བ་ཡིན་ལ། དབྱེན་བྱེད་པ་ལ་སོགས་པ་བསྒོ་གྱུར་བཞི་ནི་མིང་ཙམ་གྱི་ཐུན་མོང་ཡིན་ནོ། །ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་དྲུག་ནི། འབྱིན་རེག་འཁྲིག་ཚིག་བསྙེན་བཀུར་ཁང་པ་ཁང་ཆེན་ཞེས་བཟུང་སྟེ། དེ་ཡང་གཏམ་གྱི་གཞི་ལས། དགེ་སློང་མས་ཁུ་བ་ཕྱུང་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་མས་སྐྱེས་པ་ལ་རེག་ན་ཕམ་པར་གསུངས་ཤིང་། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་མས་ཆགས་སེམས་ཀྱིས་བུད་མེད་ལ་རེག་ན་སྦོམ་པོར་གསུངས་སོ། །ཞུ་བ་ཆེ་ཆུང་གཉིས་ཀ་ལས། དགེ་སློང་མས་སྐྱེས་པ་ལ་འཁྲིག་ཚིག་སྨྲས་ན་སྦོམ་པོར་གསུངས་ཤིང་། ཞུ་བ་ཉུང་ཤོས་དང་ཞུ་འགྲེལ་ལས། དགེ་སློང་མས་བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་ན་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས
【現代漢語翻譯】 如果比丘（bhikṣu，受過具足戒的男性僧侶）像གྲེ་སྐྱེས་（Gre skyes，人名）一樣被比丘僧團驅逐，那麼他必須向比丘僧團請求寬恕，這是必須請求寬恕的。如果比丘尼（bhikṣuṇī，受過具足戒的女性僧侶）僧團給予了他不應頂禮的戒律，並且所有比丘尼都知道這一點，那麼比丘尼應該阻止他請求寬恕，如果通過勸誡和四羯磨（羯磨，梵文：karma， कर्म，karma，行為）的羯磨勸誡他，他仍然不放棄，那麼這位比丘尼將犯波羅夷（pārājika，斷頭罪）。例如，就像不放棄製造僧團分裂的比丘一樣，其餘的僧團與之前所說的一樣。要產生這種阻止的波羅夷罪，也需要勸誡和四羯磨的羯磨作為條件。完成根本罪，以及在此之前產生粗罪（sthūlātyaya，粗罪）和惡作（duṣkṛta，惡作）的方式，也與分裂僧團的情況相同。這將導致阻止的波羅夷罪。 在此處說道： 顯現無謬教法的自性， 早已拋棄永增丹布的聚會。 不將虛假的幻輪頂在頭上， 解釋佛陀的教言我自知。 《廣大釋》的日輪中，《比丘尼波羅夷罪品》的解釋完畢。 《僧殘法品》 比丘的分別中所說的內容，對比丘尼會變成什麼？比丘尼的分別中所說的內容，對比丘會變成什麼？ 比丘的分別中所說的內容，對比丘尼會變成什麼？ 首先，比丘的十三條僧殘法（saṃghāvaśeṣa，僧殘）中，有七條是共同的，六條是不共同的。其中，媒合、無根據和稍微這三條，是何種性質的共同？分裂僧團等四條勸誡，只是名稱上的共同。六條不共同的是：觸控、性語、求供、房屋和大型房屋。也就是說，在《事根本論》中說：『如果比丘尼射精，則犯墮罪。』在《律分別》中說：『如果比丘尼觸控男子，則犯波羅夷罪。』在《 टीका （ṭīkā，梵文， टीका，ṭīkā，註釋）》中說：『如果比丘尼以貪慾之心觸控女子，則犯粗罪。』在大小《請問》中都說：『如果比丘尼對男子說性語，則犯粗罪。』在《小請問》和《請問釋》中說：『如果比丘尼求供讚歎，則犯惡作罪。』
【English Translation】 If a bhikṣu (monk) like གྲེ་སྐྱེས་ (Gre skyes, a personal name) is expelled from the bhikṣu saṃgha (community of monks), then he must ask the bhikṣu saṃgha for forgiveness, it is certain that he must ask for forgiveness. If the bhikṣuṇī (nun) saṃgha gives him vows that he should not venerate, and all the bhikṣuṇīs know this, then the bhikṣuṇīs should prevent him from asking for forgiveness, and if he does not give up even after being admonished by admonition and the four karmas (karma, Sanskrit: karma, कर्म, karma, action), then that bhikṣuṇī will commit a pārājika (defeat). For example, just like a bhikṣu who does not give up causing division in the saṃgha, the remaining saṃgha is the same as what was said before. To generate this pārājika of preventing, it also requires admonition and the four karmas as conditions. The completion of the root offense, and the way of generating sthūlātyaya (serious offense) and duṣkṛta (misdeed) before that, is also the same as in the case of causing division. Here it is said: Manifesting the nature of the unerring doctrine, The assembly of Yongdzin Danbhu has long been abandoned. Not holding the false illusion on the head, I understand myself when explaining the Buddha's words. In the solar circle of the 'Great Commentary', the explanation of the chapter on the pārājika of bhikṣuṇīs is completed. The Chapter on Saṃghāvaśeṣa What will the things stated in the Vinaya-vibhaṅga (code of monastic discipline) of the bhikṣu become for the bhikṣuṇī, and what will the things stated in the Vinaya-vibhaṅga of the bhikṣuṇī become for the bhikṣu? What will the things stated in the Vinaya-vibhaṅga of the bhikṣu become for the bhikṣuṇī? Firstly, among the thirteen saṃghāvaśeṣas of the bhikṣu, seven are common and six are uncommon. Among them, the three of matchmaking, unfounded, and slight, what kind of commonality do they have? The four admonishments such as dividing the saṃgha are only common in name. The six uncommon ones are: touching, sexual speech, seeking offerings, houses, and large houses. That is, in the 'Root of Matters' it is said: 'If a bhikṣuṇī emits semen, she commits a sin.' In the 'Vinaya-vibhaṅga' it is said: 'If a bhikṣuṇī touches a man, she commits a pārājika.' In the ṭīkā (Sanskrit, टीका, ṭīkā, commentary) it is said: 'If a bhikṣuṇī touches a woman with lustful thoughts, she commits a sthūlātyaya.' In both the large and small 'Questions' it is said: 'If a bhikṣuṇī speaks sexual words to a man, she commits a sthūlātyaya.' In the 'Small Questions' and 'Questions Commentary' it is said: 'If a bhikṣuṇī seeks offerings and praises, she commits a duṣkṛta.'
་སོ། །ལུང་ཞུ་བ་ཆེ་ཤོས་ལས། དགེ་སློང་མས་ཁང་པ་ཁང་ཆེན་བརྩིགས་ན་སྦོམ་པོར་བཤད་ཀྱང་སྦོམ་པོ་བཏགས་པ་བ་སྟེ། ཞུ་བ་ཆུང་ཤོས་དང་ཞུ་འགྲེལ་ལས་ཉེས་བྱས་སུ་བཤད་པ་དེ་ལེགས་སོ། །ལུང་ཞུ་བ་ཆེ་ཆུང་གཉིས་ཀ་ལས་དགེ་སློང་མས་སྐྱེས་པ་ལ་འཁྲིག་ཚིག་སྨྲས་ན་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ལ་ཞུ་བ་ཆུང་ཤོས་ལས། དགེ་སློང་མས་བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་བརྗོད་དོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཤས་ཆེར་བསྙེན་བཀུར་བྱ་བའི་ཞིང་ཉིད་མ་ཡིན་པས་དགེ་སློང་མས་རང་ལ་བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པ་འབྱུང་རིང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་བརྗོད་དོ། །ལུང་ཞུ་ 7-210b བ་ཆེ་ཤོས་ལས། དགེ་སློང་མས་ཁང་པ་བརྩིགས་པར་བགྱིས་ན་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །གཙུག་ལག་ཁང་ཆེན་པོ་ལ་དེ་བཞིན་དུ་བརྗོད་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཀྱང་། ལུང་ཞུ་བ་ཆུང་ཤོས་ལས། དགེ་སློང་མས་ཁང་པ་བརྩིག་ཏུ་སྩལ་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ། །གཙུག་ལག་ཁང་ཆེན་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་དུ་བརྗོད་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་གཙོ་བོར་བཟུང་ངོ་། །དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་རྣམས་དགེ་སློང་ཕ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་བཅུ་གསུམ་དངོས་སུ་གསུངས་པ་ལས། ཊཱི་ཀ་ལས། མཚན་མོ་འབྲལ་བ་དང་། ལམ་དུ་འཇུག་པ་དང་། ཆུ་བརྒལ་བ་ཞེས་བྱ་བ་གཅིག་པུ་རྒྱུ་བའི་ལྟུང་བ་བཞི་པོ་དག་ལ་ནི་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་གཅིག་པུར་འགྲོ་བ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་དག་ལས་མ་གཏོགས་པ་ཅི་ཡང་རུང་བ་ལེན་པ་ནས་སྡེ་ཞིང་གནས་སུ་འཇུག་པ་ཡན་ཆད་དགེ་སློང་མའི་ལྷག་མ་དགུ་ནི་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། ཤི་བའི་ནོར་ལེན་པ་ནི་ཆོས་གོས་ཀྱི་རིན་བསྐུར་བ་ལས་བླངས་པའི་ཆོ་ག་ལས་འདས་ན་ནི་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེས་བཤད་དོ། །འོན་ཀྱང་བླ་མ་རྣམས་ནི་དགེ་སློང་གི་ཤི་བའི་ནོར་ལེན་པ་འདི་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བར་གསུངས་པ་དེ་འཐད་དོ། ། ༈ དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་རྣམས་དགེ་སློང་ཕ་ལ་ཅིར་འགྱུར་བ། གཉིས་པ་ལ། དང་པོ་ལས་གྱུར་བཅུ་གཉིས་དང་། །བསྒོ་བ་ལས་གྱུར་བརྒྱད་ཡིན་ནོ། ། ༈ དང་པོ་ལས་གྱུར་བཅུ་གཉིས། དང་པོ་ལ། ཐུན་མོང་ལྷག་མ་གསུམ་པོ་དང་། །ཐུན་མོང་མིན་པའི་ལྷག་མ་དགུ། ། ༈ ཐུན་མོང་ལྷག་མ་གསུམ། དང་པོ་ལ། སྨྱན་བྱེད་གཞི་མེད་བག་ཙམ་མོ། ། ༈ སྨྱན་བྱེད་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ། དང་པོ་ལ། སྨྱན་བྱེད་དངོས་ཀྱི་ལྟུང་བ་བརྗོད། །རྗེས་མཐུན་སྦོམ་པོར་བསྟན་པའོ། ། ༈ སྨྱན་བྱེད་དངོས་ཀྱི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ། དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་མས་སྨྱན་བྱེད་པའོ་ཞེས་དང་། འོག་གི་གཞི་མེད་པའོ། །བག་ཙམ་མོ་ཞེས་པས་ 7-211a བསྟན་ཏེ།
【現代漢語翻譯】 因此，根據最大的《律經》，如果比丘尼建造房屋或大型建築物，則會被判處粗罪（Sthūlātyaya，粗罪）。但根據最小的《律經》及其註釋，則會被判處惡作（Duḥkṛta，惡作），這才是正確的。根據大小《律經》，如果比丘尼對男子說淫穢之語，會怎麼樣？會被判處粗罪。但根據最小的《律經》，對比丘尼的尊敬和讚美則被認為是惡作。因為比丘尼們大多不是受尊敬的對境，所以比丘尼們應該避免接受尊敬和讚美。根據最大的《律經》，如果比丘尼建造房屋，會怎麼樣？會被判處粗罪。建造大型寺廟也應如此判處。但根據最小的《律經》，如果比丘尼讓人建造房屋，會怎麼樣？會被判處惡作。建造大型寺廟也應如此判處，這才是主要的觀點。 比丘尼戒經中所述的內容，對比丘來說會怎麼樣呢？在比丘尼的十三條不共住殘戒中，根據 टीका（ṭīkā，註釋），『夜晚分離』、『進入道路』和『渡河』這四條單獨行走的墮罪，比丘單獨行走沒有罪過。除了這些之外，從接受物品到進入僧團的田地，比丘尼的九條殘戒對比丘來說會構成惡作。根據 टीका（ṭīkā，註釋），接受死者的財物，如果超過了委託購買法衣的範圍，會構成捨墮罪（Nissaggiya Pācittiya，捨墮）。然而，上師們說比丘接受死者的財物會構成惡作，這是合理的。 比丘尼戒經中所述的內容，對比丘來說會怎麼樣呢？ 分為兩部分：第一部分是十二條由根本戒轉化而來，第二部分是八條由教誡轉化而來。 第一部分：十二條由根本戒轉化而來 第一部分包括：共同的三個僧殘戒和不共同的九個僧殘戒。 第一部分：共同的三個僧殘戒 第一部分包括：媒介、無根據和少量。 媒介的僧殘戒 第一部分：講述了媒介的實際墮罪，以及隨之而來的粗罪。 講述媒介的實際墮罪 第一部分是：比丘尼充當媒介，以及下面的無根據和少量。
【English Translation】 Therefore, according to the largest Vinaya Sutra, if a Bhikṣuṇī (比丘尼, Buddhist nun) constructs a house or a large building, she will be sentenced to Sthūlātyaya (粗罪, grave offense). But according to the smallest Vinaya Sutra and its commentary, she will be sentenced to Duḥkṛta (惡作, misdeed), which is correct. According to both the large and small Vinaya Sutras, what happens if a Bhikṣuṇī speaks obscene words to a man? She will be sentenced to Sthūlātyaya. But according to the smallest Vinaya Sutra, respect and praise for a Bhikṣuṇī are considered Duḥkṛta. Because Bhikṣuṇīs are mostly not objects of respect, Bhikṣuṇīs should avoid receiving respect and praise. According to the largest Vinaya Sutra, what happens if a Bhikṣuṇī builds a house? She will be sentenced to Sthūlātyaya. The construction of large temples should also be judged in the same way. But according to the smallest Vinaya Sutra, what happens if a Bhikṣuṇī asks someone to build a house? She will be sentenced to Duḥkṛta. The construction of large temples should also be judged in the same way, which is the main point. What is stated in the Bhikṣuṇī Prātimokṣa (比丘尼戒經, Bhikṣuṇī vows) for a Bhikṣu (比丘, Buddhist monk)? Among the thirteen non-common Saṃghāvaśeṣa (僧殘, formal meeting for confession) of Bhikṣuṇīs, according to ṭīkā (ṭīkā, commentary), for the four offenses of walking alone, namely 'night separation', 'entering the road', and 'crossing the river', there is no offense for Bhikṣus walking alone. Apart from these, from accepting items to entering the Saṃgha's field, the nine Saṃghāvaśeṣa of Bhikṣuṇīs will constitute Duḥkṛta for Bhikṣus. According to टीका (ṭīkā, commentary), accepting the property of the deceased, if it exceeds the scope of entrusting the purchase of robes, will constitute Nissaggiya Pācittiya (捨墮罪, expiatory offense involving forfeiture). However, it is reasonable for the Lamas to say that accepting the property of a deceased Bhikṣu will constitute Duḥkṛta. What is stated in the Bhikṣuṇī Prātimokṣa for a Bhikṣu? Divided into two parts: the first part is twelve transformed from the root vows, and the second part is eight transformed from the precepts. First part: Twelve transformed from the root vows The first part includes: the three common Saṃghāvaśeṣa and the nine uncommon Saṃghāvaśeṣa. First part: Three common Saṃghāvaśeṣa The first part includes: mediation, unfounded, and a small amount. Saṃghāvaśeṣa of mediation The first part: describes the actual offense of mediation, and the subsequent Sthūlātyaya. Describing the actual offense of mediation The first part is: the Bhikṣuṇī acts as a mediator, and the unfounded and small amount below.
དེ་གསུམ་ནི་དགེ་སློང་ཕ་མ་གཉིས་ཀའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་སྟེ་མཚན་ཉིད་ཅི་འདྲ་བའི་ཐུན་མོང་ཡིན་ནོ། །འདིར་ཁ་ཅིག་ན་རེ། ཕམ་པས་ཉམས་པ་ལ་སྐུར་པ་འདེབས་པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པ་ལ་མཚན་མཐུན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཟེར་བ་ནི། ཉམས་པ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་པའི་རང་འགྲེལ་སྔར་དྲངས་ཟིན་པ་དང་འགལ་ཅིང་། མཚན་གྱི་ཕྱོགས་ལས་རང་ཉིད་ནི་འདིར་ཡན་ལག་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། ། ༈ རྗེས་མཐུན་སྦོམ་པོར་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་མ་གཞན་ལ་ཁྱོད་ཉིད་བབས་ཏེ་ཁྱིམ་པ་མོ་བྱས་ན་ལེགས་སོ་ཞེས་ཁྱིམ་པ་མོ་ཉིད་ཀྱི་བསྔགས་པ་བརྗོད་ན་སྦོམ་པོའོ། །དགེ་སློང་དག་ལ་ཡང་དེའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བས་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བར་ཤེས་པར་བྱའོ། །དགེ་སློང་མས་བུད་མེད་གཞན་སྨད་འཚོང་མ་ཉིད་དུ་རང་གི་ཁྱིམ་ན་གནས་པ་དག་གིས་བྱེད་དུ་འཇུག་པ་ཡང་སྦོམ་པོའོ། །དགེ་སློང་མས་བྲན་མོ་ཟོང་གི་ཕྱེད་ཉིད་དུ་སྨད་གླར་གཏོང་བ་ནི། གཞན་སྨད་འཚོང་མ་བྱེད་དུ་འཛུད་པ་དེ་ལས་ལུང་གི་གླེང་གཞི་ཐ་དད་ཀྱང་དོན་ཕྱི་རོལ་དུ་གྱུར་པ་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ་སྦོམ་པོའོ། །སྨྱན་བྱེད་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ།། །། ༈ གཞི་མེད་དང་བག་ཙམ། གཉིས་པ་དང་གསུམ་པ་ལ། གཞི་མེད་བག་ཙམ་སོ་སོར་བསྟན། །མིང་ཙམ་རྗེས་མཐུན་ཡན་ལག་བརྗོད། ། ༈ གཞི་མེད་བག་ཙམ་སོ་སོར་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་མས་གཞི་མེད་པར་སྐུར་པ་འདེབས་ན་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པའོ། །དགེ་སློང་མས་བག་ཙམ་གྱིས་སྐུར་པ་འདེབས་ན་ལྷག་མའོ། །དགེ་འདུན་ལྷག་མ་འདི་གཉིས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་སྔར་དགེ་སློང་གི་སྐབས་སུ་ཇི་སྐད་བསྟན་པ་དག་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱི་ཡང་ཡིན་ནོ། ། ༈ མིང་ཙམ་རྗེས་མཐུན་ཡན་ལག་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ལ། མཚན་མཐུན་ལས་གྱུར་ཡན་ལག་བསྟན། །མི་མཐུན་ལས་གྱུར་ཡན་ལག་གོ། ༈ མཚན་མཐུན་ལས་གྱུར་ཡན་ལག་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་གི་ཆོས་གོས་འཕྲོགས་པ་དང་། དགེ་སློང་གི་སྐྱོན་ནས་སྨྲ་བ་ལ་ 7-211b སོགས་པ་དགེ་སློང་ལ་ལྟུང་བ་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་པ་ལ་ཕོ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་ཉིད་ལ་ནི་སྐབས་འདིར་མོ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་ཉིད་དོ། །འདིས་ནི་མཚན་མཐུན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་ཐམས་ཅད་སྤྱིར་བསྟན་པའོ། ། ༈ མི་མཐུན་ལས་གྱུར་ཡན་ལག གཉིས་པ་ནི། འཁྲུར་འཇུག་པ་དང་ལེན་པ་དང་བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བ་ལ་སོགས་པ་དགེ་སློང་ལ་ལྟུང་བ་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་པ་ལ། མོའི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་དེ་ལ་ནི་སྐབས་འདིར་ཕོ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་ཉིད་དོ། །འདིས་ནི་མཚན་མི་མཐུན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་སྤྱིར་བསྟན་པའོ། །གཞི་མེད་པ་དང་བག་ཙམ་གྱི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་གཉིས་སོ།། །། ༈ ཐུན་མོང་མིན་པའི་ལྷག་མ་དགུ། གཉིས་པ་ལ། ཅི་ཡང་རུང་བ་ལེན་པ་དང་། །ཅི་ཡང་རུང་བ་ལེན་འཇུག་དང་། །མཚན་མོར་བྲལ་བའི་
【現代漢語翻譯】 這三種是比丘尼父母雙方僧團的殘罪，是何種性質的共同罪呢？這裡有些人說：『對於因失敗而墮落者，爲了生起誹謗的殘罪，需要同類作為支分。』這種說法與之前引用的自釋『對於墮落者也是如此』相矛盾，並且與『從性質方面來說，自己在這裡不是支分』的說法相矛盾。 第二，如果比丘尼對比丘尼說：『你還俗做在家女更好』，讚歎在家女，這是粗罪。對於比丘，也應知曉隨之而行也會犯粗罪。比丘尼讓其他婦女在自己家中做妓女也是粗罪。比丘尼將女奴一半的價值作為賣淫的報酬，雖然與讓別人做妓女的事件的律的起因不同，但意義並沒有超出其範圍，也是粗罪。這是媒合的僧殘罪。 第二和第三，分別展示了無根和少分，僅僅是名稱，講述了隨順的支分。 首先，比丘尼無根誹謗，則生起殘罪。比丘尼以少分誹謗，也是殘罪。這兩種僧殘罪的相狀，如前在比丘的章節中所述，對於比丘尼也同樣適用。 第二，展示了從同類轉變而來的支分，以及從異類轉變而來的支分。 首先，奪取比丘的法衣，說比丘的過失等等，對於比丘來說，生起圓滿的墮罪需要男性作為支分，而在此處則需要女性作為支分。這概括地展示了所有需要同類作為支分的情況。 第二，對於引誘、接受以及與婦女同睡等，對於比丘來說，生起圓滿的墮罪需要女性作為支分，而在此處則需要男性作為支分。這概括地展示了所有需要異類作為支分的情況。這是無根和少分的兩種僧殘罪。 第二，接受任何東西，允許接受任何東西，夜晚分離的...
【English Translation】 These three are the Saṃghāvaśeṣa (community residue) offenses of both the parents' (monk and nun) Saṃgha, what kind of common nature do they have? Here, some say: 'For those who have fallen due to defeat, to generate the Saṃghāvaśeṣa of accusing them, a similar element is needed as a branch.' This contradicts the self-commentary 'It is also the same for those who have fallen' quoted earlier, and it contradicts the statement that 'From the aspect of nature, oneself is not a branch here.' Secondly, if a Bhikṣuṇī (nun) says to another Bhikṣuṇī: 'It would be better for you to disrobe and become a householder woman,' praising the householder woman, this is a sthūlātyaya (grave offense). For monks, it should also be known that following this will also result in a sthūlātyaya. A Bhikṣuṇī allowing other women to live in her house as prostitutes is also a sthūlātyaya. A Bhikṣuṇī sending a female slave for half the price as prostitution wages, although the basis of the Vinaya (monastic discipline) is different from the event of making others engage in prostitution, the meaning has not gone beyond that, and it is also a sthūlātyaya. This is the Saṃghāvaśeṣa of acting as a mediator. Secondly and thirdly, separately showing the groundless and the slight, merely names, speaking of the corresponding limbs. Firstly, if a Bhikṣuṇī accuses without basis, then a Saṃghāvaśeṣa is generated. If a Bhikṣuṇī accuses with a slight basis, it is also a Saṃghāvaśeṣa. The characteristics of these two Saṃghāvaśeṣa, as previously shown in the section on monks, are also the same for Bhikṣuṇīs. Secondly, showing the limbs that arise from similarity, and the limbs that arise from dissimilarity. Firstly, taking away a monk's robes, speaking of a monk's faults, etc., for a monk, generating a complete pārājika (defeat) requires a male as a limb, while in this case, it requires a female as a limb. This generally shows all cases where a similar element is needed as a limb. Secondly, for inducing, accepting, and sleeping with a woman, etc., for a monk, generating a complete pārājika requires a female as a limb, while in this case, it requires a male as a limb. This generally shows all cases where a dissimilar element is needed as a limb. These are the two Saṃghāvaśeṣa of groundless and slight. Secondly, accepting anything, allowing the acceptance of anything, separation at night...
ལྷག་མ་དང་། །ཉིན་མོར་བྲལ་བའི་ལྷག་མ་དང་། །གཅིག་པུར་ལམ་འགྲོའི་ལྷག་མ་དང་། །གཅིག་པུར་ཆུ་བརྒལ་ལྷག་མ་དང་། །རབ་ཏུ་འབྱིན་པའི་ལྷག་མ་དང་། །ཤི་བའི་ནོར་ལེན་ལྷག་མ་དང་། །མཚམས་ཕྱིར་བཟོད་པ་གསོལ་འཇུག་པའོ། ། ༈ ཅི་ཡང་རུང་བ་ལེན་པ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་སྦོམ་དགའ་མོ་དང་སྤོས་འཚོང་གི་ཁྱེའུ་གཉིས་ཀ་ཕན་ཚུན་གཅིག་ལ་གཅིག་ཆགས་པར་གྱུར་ཏེ་དེ་ལ་སྤོས་འཚོང་གི་ཁྱེའུ་ལས་འཁྲིག་པའི་གླ་ཅུང་ཟད་བདག་གིར་བྱས་པ་ལས་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་འཁྲིག་པའི་འདོད་ཆགས་འཕེལ་བར་གྱུར་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་དགེ་སློང་མ་ཆགས་པར་གྱུར་པས་སྐྱེས་པ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་ཆགས་པར་གྱུར་པ་ལས་གླ་རྔན་ཅི་ཡང་རུང་བ་ལེན་པར་བྱེད་ཅིང་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། ། གཉིས་པ་ལ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །ལྟུང་བ་དེ་ཡི་ན་སྨད་བསྟན། །དེ་ལས་ཆེས་ཀྱི་ན་སྨད་དོ། ། དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་མས་སྐྱེས་པ་ལས་འཁྲིག་པ་ལས་འབྲེལ་བའི་ 7-212a གླ་ཅི་ཡང་རུང་བ་བདག་གིར་བྱེད་པ་ལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ། །དགེ་སློང་མ་ཇི་ལྟ་བུས་བདག་གིར་བྱེད་ན་དགེ་སློང་མ་ཆགས་པར་གྱུར་པས་སོ། །ཡུལ་གང་ལས་ན། སྐྱེས་པ་ཆགས་པར་གྱུར་པ་ལས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་མ་ཉིད་ཆགས་པར་མ་གྱུར་པས་ནི་སྦོམ་པོའོ། ། གསུམ་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་མ་ཆགས་པར་གྱུར་པས་སྐྱེས་པ་ཆགས་པར་མ་གྱུར་པ་ལས་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། །ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས་ཀྱང་། དགེ་སློང་མ་ཆགས་ལས་སྐྱེས་པ་མ་ཆགས་པ་ལས་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སྐབས་འདིར་དགེ་སློང་མའི་སོ་སོར་ཐར་པའི་འགྲེལ་པ་ལས། གཉིས་ཀ་མ་ཆགས་པ་ལ་ཅུང་ཟད་ཅིག་བླངས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ཞེས་ཉེས་བྱས་ཕྲ་མོར་བཤད་དོ། །དེ་ལྟར་ཡང་བཤད་ལུགས་གཉིས་ཀ་ལྟར་བཟུང་སྟེ་ཉེས་བྱས་ཕྲ་རགས་ཀྱི་ཁྱད་པར་རོ། །ཅི་ཡང་རུང་བ་ལེན་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་འདི་ལ་བདག་གིར་བྱེད་པ་དང་། སྐྱེས་པའི་ཆགས་སེམས་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་མོད་ཀྱང་། སྐབས་འདིར་ཊཱི་ཀ་ལས། ཅི་ཡང་རུང་བ་ལ་བདག་གིར་བྱེད་པ་དང་། སྐྱེས་པ་ཆགས་པར་གྱུར་པ་འདི་གཉིས་ནི་ཤེས་ཀྱང་རུང་། དོགས་ཀྱང་རུང་། ཡོད་ཀྱང་རུང་། མེད་ཀྱང་རུང་སྟེ་གལ་ཏེ་དགེ་སློང་མ་ལ་ཡོད་ན་ཇི་སྐད་བསྟན་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བར་འགྱུར་ཏེ། འདིར་བསམ་པའི་ཉེས་པས་ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ཏེ། ཡོད་ཀྱང་མེད་ཀྱང་རུང་ཞེས་པ་དེ་ཇི་ལྟར་དགོངས་པ་ཡིན་ཅེ་ན། དེ་ལྟར་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་པ་དེ་ནི་བདག་གིར་བྱེད་པ་དང་། སྐྱེས་པ་ཆགས་པའི་ངོ་བོ་ཡོད་ཀྱང་རུང་མེད་ཀྱང་རུང་ཞེས་བསྟན་པ་མ་ཡིན་གྱི། སྐྱེས་པའི་འདུ་ཤེས་གཉིས་པོ་དེ་ཡོད་པར་དགེ་སློང་མས་ཤེས་ཀྱང་རུང་དོགས་ཀྱང་རུང་ཞེས་སྦྱར་ཏེ། དེ་ཡང་སྐྱེ
【現代漢語翻譯】 剩餘物，白天分離的剩餘物，獨自旅行的剩餘物，獨自渡河的剩餘物，完全給予的剩餘物，取走死者財物的剩餘物，爲了戒律而請求寬恕。 ༈ 接受任何東西 首先，起因是胖女人和香販之子彼此愛慕，香販之子因此佔有了一些性行為的報酬，這是戒條的起因。所要禁止的是性慾的增長。根本是比丘尼對比丘尼不生貪戀，對比丘生貪戀，因此接受任何報酬，併產生貪得無厭的想法，這是根本墮罪。 第二，講述根本墮罪，揭示墮罪的輕重，以及最嚴重的輕重。 首先，比丘尼從男子那裡獲得性行為的報酬，無論是什麼，都是僧殘罪。什麼樣的比丘尼會這樣做呢？是不生貪戀的比丘尼。從哪裡獲得呢？從對比丘生貪戀的男子那裡獲得。 第二，比丘尼本身不生貪戀，是粗罪。 第三，在註釋中說：『比丘尼不生貪戀，而男子不生貪戀，是惡作罪。』在《律藏·比丘尼分別》中也說：『比丘尼生貪戀，而男子不生貪戀，是惡作罪。』這裡，在比丘尼的別解脫經的註釋中說：『如果雙方都不生貪戀，而接受了一點點東西，是惡作罪。』這樣，有兩種說法，可以根據輕重來區分惡作罪。 對於這個接受任何東西的僧殘罪，雖然需要佔有和男子的貪戀作為條件，但在這裡，註釋中說：『對於接受任何東西和男子生貪戀這兩件事，知道也好，懷疑也好，有也好，沒有也好，如果比丘尼有這些，就會犯下如上所述的罪過，因為這裡是通過意念的過失來確定墮罪的。』這與『有也好，沒有也好』相矛盾，那麼這應該如何理解呢？ 註釋中這樣說，並不是指佔有和男子生貪戀的本體有也好沒有也好，而是指比丘尼知道或懷疑這兩種想法的存在，也就是說，比丘尼...
【English Translation】 Remnants, remnants separated from the day, remnants of traveling alone, remnants of crossing the river alone, remnants of complete giving, remnants of taking the property of the dead, requesting forgiveness for the sake of discipline. ༈ Taking anything Firstly, the basis is that both the fat woman and the incense seller's son became fond of each other, and the incense seller's son thus possessed some of the wages for sexual intercourse, which is the origin of the precept. What is to be prohibited is the increase of sexual desire. The root is that the Bhikshuni (female monastic) does not develop attachment to the Bhikshuni, but develops attachment to the male, and therefore accepts any reward, and the thought of insatiable greed arises, which is the fundamental offense. Secondly, stating the fundamental offense, revealing the lightness and severity of the offense, and the most severe of them. Firstly, the Bhikshuni possessing any wages related to sexual intercourse from a man is a Sanghavasesa (formal meeting of the Sangha). What kind of Bhikshuni does this? It is the Bhikshuni who does not develop attachment. From what place? From the man who has developed attachment. Secondly, the Bhikshuni herself not developing attachment is a Thullaccaya (serious offense). Thirdly, in the commentary, it says: 'If the Bhikshuni does not develop attachment, and the man does not develop attachment, it is a Dukkhata (minor offense).' Also in the Vinaya-Bhikshuni Vibhanga (rules for nuns): 'If the Bhikshuni develops attachment, and the man does not develop attachment, it is a Dukkhata.' Here, in the commentary on the Bhikshuni's Pratimoksha (code of monastic discipline), it says: 'If neither develops attachment, and a little something is taken, it is a Dukkhata.' Thus, there are two ways of explaining it, and the difference between the light and heavy Dukkhata can be distinguished. For this Sanghavasesa of taking anything, although possession and the man's attachment are required as conditions, here, in the commentary, it says: 'For these two things, taking anything and the man developing attachment, it is okay to know, okay to doubt, okay to have, okay not to have, but if the Bhikshuni has these, she will commit the offense as stated above, because here the offense is determined by the fault of intention.' This contradicts 'okay to have, okay not to have', so how should this be understood? What is said in the commentary is not that the essence of possession and the man's attachment is okay to have or not to have, but that the Bhikshuni knows or doubts the existence of these two thoughts, that is, the Bhikshuni...
ས་པའི་འདུ་ཤེས་ 7-212b ཀྱིས་དགེ་སློང་མ་འདི་བདག་གིར་བྱེད་དོ་སྙམ་དུ་ཤེས་པ་དང་། དགེ་སློང་མ་འདི་བདག་ལ་ཆགས་ནས་འདུག་གོ་སྙམ་དུ་ཤེས་པའི་འདུ་ཤེས་གཉིས་པོ་དེ་དགེ་སློང་མའི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་ཤེས་ཀྱང་རུང་དོགས་ཀྱང་རུང་ཡོད་ཀྱང་རུང་མེད་ཀྱང་རུང་ཞེས་བསྟན་པ་ཡིན་པར་ཤ་སྦལ་རྣམས་འཆད་དོ། །ཅི་ཡང་རུང་བ་ལེན་པའི་ལྷག་མའོ།། །། ༈ ཅི་ཡང་རུང་བ་ལེན་འཇུག དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་སྦོམ་དགའ་མོས་གཙུག་དགའ་མོ་ལ། ཀྱེ་ཕུ་ནུ་མོ་ཁྱོད་མ་ཆགས་པར་གྱིས་ལ་སྐྱེས་པ་ཆགས་པ་ལས་ཅུང་ཟད་ལོང་ཞིག་ཅེས་ལེན་དུ་བཅུག་པ་ལས་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པའི་རྒྱུར་འགྱུར་བས་རང་རིས་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་མ་གཞན་རང་ལ་ཆགས་པ་མངོན་གྱུར་མེད་ན་སྐྱེས་པ་ཆགས་པ་ལས་བརྔན་པ་ལེན་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་ངག་གིས་གོ་བར་བྱས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་མ་གཞན་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་སྨྲས་པ། དགེ་སློང་མ་རང་ཉིད་ཆགས་པར་མ་གྱུར་ཅེས་བྱ་བ་ནི་འདིར་འདོད་ཆགས་མངོན་སུམ་དུ་མ་གྱུར་པ་ལ་བྱའི། དགྲ་བཅོམ་པ་ལྟ་བུ་འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བ་ཉིད་ལ་ནི་མི་བྱ་བས་སྐྱེས་པ་ཆགས་པར་གྱུར་པ་ལས་འཁྲིག་པའི་གླ་ཅི་ཡང་རུང་བ་བདག་གིར་བྱེད་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་དགེ་སློང་མ་གཞན་ལ་གོ་བར་བྱེད་པ་ལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ། །ཅི་ཡང་རུང་བ་ལེན་དུ་འཇུག་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ།། །། ༈ མཚན་མོར་བྲལ་བའི་ལྷག་མ། གསུམ་པ་ལ། ཐུན་མོང་རྣམ་གཞག་ཞར་བྱུང་བསྟན། །སྐབས་འདིའི་ལྟུང་བ་ཟུར་བསྟན་ཏོ། ། ༈ ཐུན་མོང་རྣམ་བཞག་ཞར་བྱུང་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། ཅི་ཡང་རུང་བ་ལེན་དུ་འཇུག་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་འདིའི་འོག་མ་མཚན་བྲལ་ཉིན་བྲལ་ལམ་འཇུག་ཆུ་བརྒལ་དང་བཞི་པོ་དག་ལ་ནི་ཁྲིམས་གྲོགས་དགེ་སློང་མ་གཞན་མེད་པ་ནི་མཚོན་པ་སྟེ། 7-213a དགེ་སློབ་མའང་མེད་ཅིང་དགེ་ཚུལ་མའང་མེད་པར་རོ་སྟེ་རང་རང་གི་སྦྱོར་བ་བྱས་ཏེ་མཐར་ཐུག་ན་རང་རང་གི་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་བའོ། །འོག་མ་བཞི་པོ་དག་ལ་ཁྲིམས་གྲོགས་དགེ་སློབ་མ་ཉིད་ནི་ཁྲིམས་གྲོགས་དགེ་སློང་མའི་སུམ་ཆ་དང་བྲལ་བ་སྟེ་སུམ་གཉིས་བསྒྲུབ་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་ཁྲིམས་གྲོགས་དགེ་སློབ་མ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་དགེ་སློང་མས་མཚན་མོར་འབྲལ་བ་ལ་སོགས་པ་འོག་མ་བཞི་པོ་བྱས་ན་ཡང་ལྷག་མ་དང་སྦོམ་པོར་མི་འགྱུར་གྱི། མཐར་ཐུག་ལ་ཉེས་བྱས་དང་སྦྱོར་བ་ལ་ཉེས་བྱས་ཕྲ་མོར་འགྱུར་རོ། །འོག་མ་བཞི་པོ་དག་ལ་ཁྲིམས་གྲོགས་དགེ་ཚུལ་མ་ནི་ཁྲིམས་གྲོགས་དགེ་སློང་མའི་སུམ་ཆ་བསྒྲུབ་ཅིང་སུམ་གཉིས་དང་བྲལ་བ་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་ཁྲིམས་གྲོགས་དགེ་ཚུལ་མ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་དགེ་སློང་མས་མཚན་མོར་འབྲལ་བ་ལ་སོགས་པ་འོག་མ་བཞི་པོ་བ
【現代漢語翻譯】 認為通過『土地之想』（ས་པའི་འདུ་ཤེས，perception of land）來佔有此比丘尼，或者認為此比丘尼對自己有貪戀。無論比丘尼是否通過『比丘尼之想』（དགེ་སློང་མའི་འདུ་ཤེས，perception of bhikshuni）來了解這些，無論她是否懷疑，無論這些情況是否存在或不存在，這都是佛陀所教導的。沙巴拉（ཤ་སྦལ，Śabalas）如此解釋。這是關於接受任何東西的剩餘部分。 接受任何東西的開端： 首先，起因是蓬嘎摩（སྦོམ་དགའ་མོ，Sbom dga' mo）讓措嘎摩（གཙུག་དགའ་མོ，gTsug dga' mo）接受：『哎呀，姐妹，不要貪戀，從貪戀男人的行為中稍微獲取一些。』因此制定了戒律。應禁止的是，成為貪戀之因，從而損害自己的戒律。『哦滴』（ངོ་ཏི，ngo ti）是，如果比丘尼沒有意識到其他比丘尼對自己有貪戀，那麼從貪戀男人的行為中接受供養就沒有罪過。這是通過語言理解而產生的根本墮罪。 其次，比丘尼對其他比丘尼說：『不要讓自己變得貪戀。』這意味著這裡沒有明顯的貪戀。對於像阿羅漢（དགྲ་བཅོམ་པ，dgra bcom pa，Arhat）這樣已經脫離貪戀的人，不應該這樣說。因此，從男人變得貪戀的行為中，接受任何形式的性交易費用都沒有罪過。這是讓其他比丘尼理解，構成了僧殘罪。這是接受任何東西的僧殘罪。 夜晚分離的僧殘： 第三，共同的分類作為附帶說明被展示。這裡特別指出了墮罪。 共同的分類作為附帶說明被展示： 首先，在這個接受任何東西的僧殘罪之後，接下來的四個，即夜晚分離、白天分離、進入（村落）和渡河，都表明沒有其他持戒的尼師作為同伴。 也沒有尼學員（དགེ་སློབ་མ，dge slobs ma，śikṣamāṇā），也沒有沙彌尼（དགེ་ཚུལ་མ，dge tshul ma，śrāmaṇerikā），獨自進行這些行為，最終會導致各自的僧殘罪。接下來的四個，持戒的尼學員是持戒比丘尼的三分之一，即完成三分之二。因此，如果比丘尼與持戒的尼學員一起進行夜晚分離等接下來的四個行為，也不會構成僧殘罪或粗罪，但最終會構成惡作，而進行這些行為會構成輕微的惡作。接下來的四個，持戒的沙彌尼完成了持戒比丘尼的三分之一，並與三分之二分離。因此，如果比丘尼與持戒的沙彌尼一起進行夜晚分離等接下來的四個行為，會構成...
【English Translation】 Thinking that this bhikshuni is possessed by the 'perception of land' (ས་པའི་འདུ་ཤེས，perception of land), or thinking that this bhikshuni is attached to oneself. Whether the bhikshuni knows these through the 'perception of bhikshuni' (དགེ་སློང་མའི་འདུ་ཤེས，perception of bhikshuni), whether she suspects, whether these situations exist or not, this is what the Buddha taught. The Śabalas (ཤ་སྦལ，Śabalas) explain it this way. This is the remainder regarding accepting anything. The beginning of accepting anything: First, the cause is that Sbom dga' mo (སྦོམ་དགའ་མོ，Sbom dga' mo) made Tsug dga' mo (གཙུག་དགའ་མོ，gTsug dga' mo) accept: 'Oh, sister, do not be attached, take a little from the behavior of men being attached.' Therefore, the precept was established. What should be prohibited is that it becomes the cause of attachment, thereby harming one's own discipline. 'Oh ti' (ངོ་ཏི，ngo ti) is that if the bhikshuni does not realize that other bhikshunis are attached to her, then there is no fault in accepting offerings from the behavior of men being attached. This is the fundamental downfall that arises from linguistic understanding. Secondly, the bhikshuni says to other bhikshunis: 'Do not let yourself become attached.' This means that there is no obvious attachment here. For those who have detached from attachment, like an Arhat (དགྲ་བཅོམ་པ，dgra bcom pa，Arhat), this should not be said. Therefore, there is no fault in accepting any form of sexual transaction fee from the behavior of men becoming attached. This is making other bhikshunis understand, constituting a sanghavasesa. This is the sanghavasesa of allowing anything to be accepted. Sanghavasesa of separation at night: Third, the common classification is shown as an incidental explanation. The downfall here is specifically indicated. The common classification is shown as an incidental explanation: First, after this sanghavasesa of allowing anything to be accepted, the following four, namely separation at night, separation during the day, entering (the village), and crossing the river, all indicate that there is no other monastic sister as a companion. There is also no śikṣamāṇā (དགེ་སློབ་མ，dge slobs ma，śikṣamāṇā), nor śrāmaṇerikā (དགེ་ཚུལ་མ，dge tshul ma，śrāmaṇerikā), performing these actions alone, which will eventually lead to their respective sanghavasesa. In the following four, the monastic śikṣamāṇā is one-third of the monastic bhikshuni, that is, completing two-thirds. Therefore, if the bhikshuni performs the following four actions such as separation at night together with the monastic śikṣamāṇā, it will not constitute a sanghavasesa or a gross offense, but will eventually constitute a dukkaṭa, and performing these actions will constitute a minor dukkaṭa. In the following four, the monastic śrāmaṇerikā completes one-third of the monastic bhikshuni and is separated from two-thirds. Therefore, if the bhikshuni performs the following four actions such as separation at night together with the monastic śrāmaṇerikā, it will constitute...
ྱས་ན་ཡང་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་མི་འགྱུར་གྱི། མཐར་ཐུག་ལ་སྦོམ་པོ་དང་སྦྱོར་བ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་མ་གཞན་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་མཚན་མོར་འབྲལ་བ་ལ་སོགས་པ་བཞི་པོ་བྱེད་པ་ན། བདག་ཉིད་ཁྲིམས་ཟླ་དང་འབྲལ་བར་མི་འདོད་བཞིན་དུ་ཁྲིམས་ཟླ་དང་བྲལ་བ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །མཚན་མོར་འབྲལ་བ་དང་། ཉིན་མོར་འབྲལ་བ་དང་། ལམ་དུ་འཇུག་པ་དང་། ཆུ་རྒལ་བར་བྱེད་པ་ནི་དགེ་སློང་གི་ཚུལ་གྱི་བར་ཆད་དམ་སྲོག་དང་ཚངས་པར་སྤྱོད་པའི་བར་ཆད་བྱུང་བའི་དབང་ཉིད་ཀྱིས་ཀྱང་ཁྲིམས་ཟླ་དང་བྲལ་བ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། །མཚན་མོ་དང་ཉིན་མོའི་དུས་དང་འབྲེལ་བ། མཚན་མོ་འབྲལ་བ་དང་ཉིན་མོ་འབྲལ་བ་གཉིས་ལ། རང་རང་གི་མཐའི་མཚན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་དང་། ཉིན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་ཉིད་ཀྱི་མདུན་རོལ་དུ་ནི་རང་རང་གི་སྦྱོར་བ་ཉིད་དོ། །དེས་ན་མཚན་མོར་འབྲལ་བ་ལས་ནི་མཚན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་ 7-213b གི་མདུན་རོལ་དུ་སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ལ། ཉིན་མོར་འབྲལ་བ་ནི་ཉིན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་གི་མདུན་རོལ་དུ་སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །མཚན་མོའི་མཐའ་ནི་སྔར་བསྟན་ཟིན་ཏོ། །ཉིན་མོའི་མཐའ་ནི་གང་ཞེ་ན། ཉི་མ་ནུབ་པའི་མཐའ་ནུབ་ཕྱོགས་ཀྱི་འོད་དམར་པོས་ནུབ་ཀའི་མཐའ་ནི་ཉིན་མོའི་མཐའ་ཡིན་ནོ། ། ༈ སྐབས་འདིའི་ལྟུང་བ་ཟུར་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་དགེ་སློང་མ་མཛའ་མོ་རང་གིས་ཉེས་པ་ཁས་བླངས་པས་བསྙིལ་བའི་ཚེ་ཁྱིམ་གྱི་སོ་ཆིས་བྱེད་ཅིང་བུ་དང་བུ་མོ་དག་ཀྱང་སྐྱེས་སོ། །དུས་ཕྱིས་མཛའ་མོ་གསང་ནད་ཀྱིས་ཐེབས་ནས་དགེ་སློང་མ་མཛའ་ཅན་མོས་ན་བ་དེ་བལྟ་བའི་ཕྱིར་གཅིག་པུར་སོང་སྟེ་མཛའ་མོ་ནུབ་མོར་ཚེའི་དུས་བྱས་པ་ན་མཛའ་ཅན་མ་ལ་ཁྱིམ་བདག་དེས་ཁྱོད་ཀྱིས་ངའི་ཁྱིམ་འདི་སྐྱོངས་ཤིག །མ་བཞུད་ཅིག་ཅེས་ཟེར་བ་ལ་ཁྱོད་ཀྱི་ཁྱིམ་མེས་འཚིག་པར་གྱུར་ཅིག་ཅེས་སྨྲས་ནས་སོང་ངོ་། །དེ་ལ་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་ཁྱོད་མདངས་སུམ་ཁྱིམ་དེ་ན་ཉལ་ན་འགའ་ཞིག་གིས་ཁྱོད་བརྟུལ་ཞུགས་དང་ཕྲལ་ན་ཅི་བྱར་ཡོད་ཟེར་བ་ལས་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པའི་སྒོ་ནས་རང་གི་བསླབ་པ་ལས་འབྲལ་བའི་རྒྱུར་འགྱུར་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་དགེ་སློང་མས་ཟླ་མོ་དགེ་སློང་མ་གཞན་རྣམས་གང་ན་འདུག་པའི་གནས་དེ་ལས་ཕྱི་རོལ་དུ་ཁྱིམ་པ་ལ་སོགས་པ་ཡོད་ཀྱང་རུང་མེད་ཀྱང་རུང་སྟེ་ཁྲིམས་གྲོགས་ཆོས་འདི་པའི་རབ་བྱུང་མོ་གང་ཡང་མེད་པར་དགེ་སློང་མ་རང་གཅིག་པུ་མཚན་མོར་གནས་ཏེ་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། ། གཉིས་པ་ནི། འོག་མ་བཞི་པོ་དག་ནི་དགེ་སློང་མེད་པར་རོ་ཞེས་གསུངས་པས། ཁྲིམས་ཟླ་དགེ་སློང་མ་གཞན་མེད་པར་དུས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་མཚན་མོ་གནས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་དབྱར་ཁང་ནི་མཚོན་
【現代漢語翻譯】 即使這樣做，也不會構成僧殘罪（Sanghāvaśeṣa，一種較重的罪過），最終會構成粗罪（Sthūlātyaya，較輕的罪過）和惡作罪（Duṣkṛta，最輕的罪過）。如果比丘尼（Bhikṣuṇī，受過具足戒的女性出家人）與其他比丘尼一起做出四種行為，如夜晚分離等，即使她不希望與戒友（Śikṣāmāṇā，準比丘尼）分離，與戒友分離也沒有罪過。夜晚分離、白天分離、進入道路和渡河，即使因為比丘的戒律出現障礙，或者出現生命和梵行（Brahmacarya，清凈行）的障礙，與戒友分離也沒有罪過。與夜晚和白天的時段相關聯，夜晚分離和白天分離這兩種情況，在各自結束的夜晚的最後一剎那和白天的最後一剎那之前，就是各自的行為。因此，從夜晚分離來說，在夜晚最後一剎那之前，會構成粗罪；而白天分離，則在白天最後一剎那之前，會構成粗罪。夜晚的結束之前已經解釋過了。那麼，白天的結束是什麼呢？太陽落山時的結束，西方紅色的光芒是西方的盡頭，這就是白天的結束。 略述此處的墮罪： 第一種情況：事情的起因是，一位比丘尼朋友自己承認犯了罪，被驅逐后，她操持家務，生兒育女。後來，這位朋友得了隱疾，她的好友比丘尼去看望她，朋友在晚上去世了。那位俗人（Gṛhapati，在家信徒）對她的好友說：『請你守護我的家，不要離開。』她回答說：『愿你的家被火燒燬！』然後就離開了。其他比丘尼說：『你為什麼不在那個房子里過夜呢？如果有人把你從梵行中分離出來怎麼辦？』因此制定了這條戒律。禁止的是，以非梵行的方式，成為自己脫離戒律的原因。定義是：比丘尼獨自一人在夜晚待在其他比丘尼居住的地方之外，無論是否有在家人等，沒有任何一位與她持相同戒律的出家女眾，直到天亮，這構成了真實的墮罪。 第二種情況：下面四種情況，經文中說『沒有比丘尼』，意思是，沒有戒友比丘尼，在特定的時間（夜晚）和特定的地點（避暑住所）……
【English Translation】 Even if this is done, it will not constitute a Sanghāvaśeṣa (a heavier offense), but will ultimately constitute a Sthūlātyaya (a lighter offense) and a Duṣkṛta (the lightest offense). If a Bhikṣuṇī (fully ordained female monastic) performs the four actions, such as separating at night, together with another Bhikṣuṇī, even if she does not wish to be separated from her Śikṣāmāṇā (probationary nun), there is no offense in separating from the Śikṣāmāṇā. Separating at night, separating during the day, entering a road, and crossing a river, even if an obstacle to the Bhikṣu's discipline arises, or an obstacle to life and Brahmacarya (pure conduct) arises, there is no offense in separating from the Śikṣāmāṇā. In relation to the times of night and day, for the two cases of separating at night and separating during the day, the actions themselves occur before the last moment of the end of the night and the last moment of the end of the day, respectively. Therefore, in the case of separating at night, it constitutes a Sthūlātyaya if the action occurs before the last moment of the end of the night; and separating during the day constitutes a Sthūlātyaya if the action occurs before the last moment of the end of the day. The end of the night has already been explained. What is the end of the day? The end of the setting sun, the red light of the west is the end of the west, this is the end of the day. Briefly describing the offenses here: The first case: The cause of the matter is that a Bhikṣuṇī friend confessed her offense and was expelled. She then managed household affairs and had sons and daughters. Later, this friend contracted a secret disease, and her close friend, a Bhikṣuṇī, went alone to see her. When the friend died at night, the householder (Gṛhapati, lay devotee) said to her close friend, 'Please protect my house, do not leave.' She replied, 'May your house be burned by fire!' and then left. The other Bhikṣuṇīs said, 'Why did you not sleep in that house? What would happen if someone separated you from your Brahmacarya?' Therefore, this rule was established. What is prohibited is becoming the cause of separating oneself from the discipline through non-Brahmacarya. The definition is: a Bhikṣuṇī staying alone at night outside the place where other Bhikṣuṇīs reside, whether there are laypeople or not, without any other ordained female monastic holding the same discipline as her, until dawn, this constitutes the actual offense. The second case: In the following four cases, the text says 'without a Bhikṣuṇī,' meaning without a Śikṣāmāṇā Bhikṣuṇī, at a specific time (night) and a specific place (summer residence)...
པ་སྟེ། ཁྲིམས་ཟླ་དགེ་སློང་མ་གཞན་རྣམས་གང་ན་འདུག་པའི་གནས་དེ་ལས་ཕྱི་རོལ་དུ་གྱུར་པ་དེར་དགེ་སློང་མ་རང་ 7-214a གཅིག་པུ་གནས་ཏེ་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ། །ཁྲིམས་ཟླ་དགེ་སློང་མ་གཞན་མེད་ཀྱང་དགེ་སློབ་མའམ་དགེ་ཚུལ་མ་ཡོད་ན་ལྷག་མར་མི་འགྱུར་བས་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པ་ལ་ནི་ཆོས་འདི་པའི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་གཞན་མེད་པར་རོ། །མཚན་མོར་འབྲལ་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ།། །། ༈ ཉིན་མོར་བྲལ་བའི་ལྷག་མ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་སྦོམ་དགའ་མོས་བྲམ་ཟེ་དང་ཁྱིམ་བདག་གི་ཁྱིམ་ན་གཅིག་པུ་ཉི་མ་ནུབ་ནུབ་ཏུ་ཆོས་བཤད་ནས་དབྱར་ཁང་དུ་འོངས་ཏེ་ཁོ་མོའི་རྒྱབ་དང་རྐེད་པ་རྫིས་ཤིག་ཅེས་སྨྲས་པ་ན་འགའ་ཞིག་གིས་ཁྱོད་བརྟུལ་ཞུགས་དང་ཕྲལ་ན་ཁྱོད་ཀྱི་ཅི་བྱར་ཡོད་ཅེས་ཟེར་བ་ལས་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྔར་དང་འདྲའོ། །ངོ་ཏི་ནི་དགེ་སློང་མས་ཟླ་མོ་དགེ་སློང་མ་གཞན་རྣམས་གང་ན་འདུག་པའི་གནས་དེ་ལས་ཕྱི་རོལ་དུ་ཁྲིམས་གྲོགས་ཆོས་འདི་པའི་རབ་བྱུང་མོ་གང་ཡང་མེད་པར་དགེ་སློང་མ་རང་གཅིག་པུ་གནས་ཏེ་ཉི་མ་ནུབ་པའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་འདས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། ། གཉིས་པ་ལ། ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །དེ་ཡི་ལྟུང་བ་མེད་པ་བསྟན། །བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ནི། འོག་མ་བཞི་སོགས་སྔར་གསུངས་པས་ཁྲིམས་ཟླ་དགེ་སློང་མ་གཞན་མེད་པར་ཉིན་མོའོ་སྟེ་དབྱར་ཁང་ལས་ཕྱི་རོལ་དུ་གྱུར་ནའོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ་སྔ་མ་བཞིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་མ་གཅིག་པུ་ཉིན་མོར་འགྲོ་ན་ཐམས་ཅད་དུ་ཉེས་པར་འགྱུར་རམ་ཞེ་ན། དགེ་སློང་མ་གཅིག་པུ་ཉེ་དུའི་ཁྱིམ་དུ་ཐན་གྱི་ཕྱིར་ལོ་ཉེས་བྱུང་བའི་ཚེ་ཉེ་དུ་རྣམས་དང་ལྷན་ཅིག་འབྲེལ་བའི་ཉེ་བར་སྤྱོད་པའི་གནང་བ་དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་ལས་ཐོབ་ན་འགྲོ་བར་བྱའོ། ། གསུམ་པ་ནི། ལོ་ཉེས་བྱུང་བའི་ཚེ་ཉེ་དུ་རྣམས་དང་ལྷན་ཅིག་ཉེ་བར་སྤྱོད་པའི་གནང་བ་དེ་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་སྦྱིན་པར་བྱའོ། ། 7-214b ཉིན་མོར་འབྲལ་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ།། །། ༈ གཅིག་པུར་ལམ་འགྲོའི་ལྷག་མ། ལྔ་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། སྦོམ་དགའ་མོ་གཅིག་པུ་ལམ་པོ་ཆེ་དང་བཞི་མདོ་དག་ཏུ་འདུག་ནས་གྲོང་ཁྱེར་ཆེན་པོ་དྲུག་གི་ལམ་དུ་སོང་སྟེ་ཉི་མ་ནུབ་པ་དང་དབྱར་ཁང་དུ་འོངས་ནས་བདག་གི་རྒྱབ་རྫིས་ཤིག་ཅེས་གཞོན་རབས་དག་ལ་སྨྲས་པ་དང་། འགའ་ཞིག་གིས་ཁྱོད་བརྟུལ་ཞུགས་དང་ཕྲལ་ན་ཁྱོད་ཀྱིས་ཅི་བྱར་ཡོད་ཅེས་ཟེར་བ་ལས་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྔར་དང་འདྲའོ། །ངོ་ཏི་ནི་དགེ་སློང་མས་ལམ་དེ་ན་ཁྱིམ་པ་ལ་སོགས་པ་ཡོད་ཀྱང་རུང་མེད་ཀྱང་རུང་ཁྲིམས་གྲོགས་ཆོས་འདི་པའི་རབ་བྱུང་གང་ཡང་མེད་པར་ས་ལ་བརྟེན་པའི་ལམ་རྒྱང་གྲགས་ཀྱི་མཐའ་
【現代漢語翻譯】 因此，如果比丘尼 Khimszla（戒月）與其他比丘尼所居住的地方分離，獨自居住，直到天亮，就犯僧殘罪。即使沒有 Khimszla（戒月）比丘尼，如果有沙彌尼或式叉摩尼，也不會犯僧殘罪，因為在建立根本時，沒有其他屬於此法的出家人。這是夜晚分離的僧殘罪。 這是白天分離的僧殘罪。 首先，故事的起因是 Sbomga（豐滿女）在婆羅門和居士的家中獨自向他們宣講佛法，直到太陽下山，然後來到夏安居處，說：『請揉捏我的背和腰。』有些人說：『如果你脫離了苦行，你還有什麼用？』因此制定了戒律。所要禁止的與之前相同。定義是：如果比丘尼與 Khimszla（戒月）比丘尼所居住的地方分離，在沒有任何屬於此法的出家同伴的情況下，獨自居住，並且太陽落山的最後一刻已經過去，就犯了根本罪。 第二，是罪行的分類，以及沒有罪行的情況的說明，以及應該學習的內容的陳述。 首先，下面的四個等同於之前所說的，即如果沒有 Khimszla（戒月）比丘尼，在白天，也就是從夏安居處分離，那麼就與之前的情況相同。 第二，如果比丘尼獨自在白天行走，是否在所有情況下都會有過失？如果比丘尼獨自去親戚家，因為饑荒導致歉收，並且獲得了與親戚們一起交往的許可，那麼她應該去。 第三，當發生歉收時，應該通過兩次羯磨（karma）儀式來給予與親戚們一起交往的許可。 這是白天分離的僧殘罪。 這是獨自旅行的僧殘罪。 第五，是總的意義和詞的意義。 首先，故事的起因是 Sbomga（豐滿女）獨自坐在大道和十字路口，去了六個大城市的道路，直到太陽下山，然後來到夏安居處，對年輕一代說：『請揉捏我的背。』有些人說：『如果你脫離了苦行，你還有什麼用？』因此制定了戒律。所要禁止的與之前相同。定義是：比丘尼在路上，無論是否有在家人等，在沒有任何屬於此法的出家同伴的情況下，在以地面為基礎的道路上，走完一由旬的距離
【English Translation】 Therefore, if the Bhikshuni Khimszla (Law Moon) is separated from the place where other Bhikshunis reside, and dwells alone until dawn, she commits a Sanghavasesa offense. Even if there is no Khimszla (Law Moon) Bhikshuni, if there is a Sramanerika or a Siksamana, it does not become a Sanghavasesa offense, because in establishing the root, there are no other renunciates belonging to this Dharma. This is the Sanghavasesa offense of separation at night. This is the Sanghavasesa offense of separation during the day. First, the basis of the story is that Sbomga (Full Woman) preached the Dharma alone to Brahmins and householders in their homes until the sun set, and then came to the summer retreat and said, 'Please massage my back and waist.' Some said, 'If you are separated from asceticism, what use are you?' Therefore, the precepts were established. What is to be prohibited is the same as before. The definition is: if a Bhikshuni is separated from the place where the Khimszla (Law Moon) Bhikshunis reside, without any renunciate companions belonging to this Dharma, and dwells alone, and the last moment of sunset has passed, she commits the root offense. Second, is the classification of offenses, and the explanation of situations where there is no offense, and the statement of what should be learned. First, the following four are equivalent to what was said before, that is, if there is no Khimszla (Law Moon) Bhikshuni, during the day, that is, separated from the summer retreat, then it is the same as before. Second, if a Bhikshuni walks alone during the day, will there be fault in all cases? If a Bhikshuni goes alone to a relative's house because of a famine that caused a crop failure, and obtains permission to associate with the relatives, then she should go. Third, when a crop failure occurs, permission to associate with relatives should be granted through two Karma rituals. This is the Sanghavasesa offense of separation during the day. This is the Sanghavasesa offense of traveling alone. Fifth, is the general meaning and the meaning of the words. First, the basis of the story is that Sbomga (Full Woman) sat alone on the main road and at crossroads, went to the roads of six large cities, until the sun set, and then came to the summer retreat and said to the younger generation, 'Please massage my back.' Some said, 'If you are separated from asceticism, what use are you?' Therefore, the precepts were established. What is to be prohibited is the same as before. The definition is: a Bhikshuni on the road, whether there are lay people etc. or not, without any renunciate companions belonging to this Dharma, on a road based on the ground, travels the distance of one Yojana
ཡན་ཆད་དུ་ཕྱིན་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། ། གཉིས་པ་ནི། འོག་མ་བཞི་པོ་སོགས་སྔར་སྨོས་ནས་ཁྲིམས་ཟླ་དགེ་སློང་མ་གཞན་མེད་པར་ལམ་དུ་ཞུགས་པ་ལ་རྒྱང་གྲགས་རེ་རེའི་མཐར་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་རེ་རེའོ། །གཅིག་པུ་ལམ་དུ་འཇུག་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ།། །། ༈ གཅིག་པུར་ཆུ་བརྒལ་ལྷག་མ། དྲུག་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་དགེ་སློང་མ་མང་པོ་ཆུའི་ཕ་རོལ་ཏུ་འགྲོ་བར་འདོད་པ་ན་ཕ་རོལ་གྱི་འགྲམ་ན་གྲུ་ཕུར་པ་ལ་བཏགས་ཏེ་འདུག་གོ། དེ་བླང་བའི་ཕྱིར་སྔོན་མཉན་པ་མོ་བྱེད་པ་དགེ་སློང་མ་ནག་མོས་རྐྱལ་བྱས་པས་ཆུའི་དབུས་སུ་གཏིང་དུ་བྱིང་ལ་ཐུག་པར་གྱུར་ནས་ངལ་ཆད་དེ་ཆུ་འགྲམ་དུ་ཕྱིན་ཏེ། ཉི་མ་ནུབ་པ་དང་དབྱར་ཁང་དུ་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་སྨྲས་པ་འགའ་ཞིག་གིས་ཁྱོད་བརྟུལ་ཞུགས་དང་ཕྲལ་ན་ཁྱེད་ཅི་བྱར་ཡོད་ཟེར་བ་ལ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ལུས་སྲོག་ལ་གནོད་པ་དང་། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པའི་སྒོ་ནས་རང་གི་བསླབ་པ་ལས་འབྲལ་བའི་རྒྱུར་འགྱུར་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་དགེ་སློང་མས་ཁྲིམས་གྲོགས་ཆོས་འདི་པའི་རབ་བྱུང་མོ་གང་ཡང་མེད་པར་བརྒལ་ 7-215a བས་མི་ཐར་བའི་ཆུ་ལ་གྲུ་ལ་སོགས་པས་འགྲོ་ན་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པར་མ་གྱུར་ཀྱང་གྲུ་ཚུགས་ལས་འདས་པར་ཕྱིན་པ་དང་། ལག་རྐྱལ་དག་གིས་འགྲོ་ན་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། ། གཉིས་པ་ལ། དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །དེ་ཡི་ལྟུང་བའི་ན་སྨད་བསྟན། །ཆེས་ཀྱི་ན་སྨད་བསྟན་པའོ། ། དང་པོ་ནི། འོག་མ་བཞི་སོགས་ཞེས་སྔར་སྨོས་ན་དགེ་སློང་མ་གཞན་མེད་པར་དགེ་སློང་མས་ལག་རྐྱལ་བས་གཞན་གྲུ་ལ་སོགས་པས་ཆུ་ཀླུང་གི་ཕ་རོལ་ཏུ་བརྒལ་བ་ལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ། །ཕ་རོལ་ཏུ་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་དཔེ་ཙམ་དུ་ཟད་དེ། ལག་རྐྱལ་དག་གིས་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་ནའོ་ཞེས་འོག་ནས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་འདིར་ནི་ཕ་རོལ་ཏུ་མ་ཕྱིན་ཀྱང་རྒྱུན་ཕྱོགས་སམ། རྒྱུན་ལས་བཟློག་ཕྱོགས་སུ་འགྲོ་ན་ཡང་དངོས་གཞིར་འགྱུར་ཏེ། གྲུ་ལ་སོགས་པའི་བཞོན་པས་རྒྱུན་ཕྱོགས་སམ་རྒྱུན་ལས་བཟློག་ཕྱོགས་སུ་འགྲོ་ན་གྲུ་ཚོམས་ཙམ་ལས་འདས་ན་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་རྫོགས་པར་འགྱུར་རོ། །དགེ་སློང་མ་གཅིག་པུ་ལག་པ་གཉིས་ཀྱིས་ལག་རྐྱལ་དག་གིས་ཆུ་ཀླུང་བརྒལ་བ་ལ་ནི་དེའི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་ན་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། ། གཉིས་པ་ནི། མདུན་རོལ་དུ་ནི་སྦོམ་པོའོ། ། ༈ ཆེས་ཀྱི་ན་སྨད་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ནི། ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། གཙང་ལག་དང་ཆུ་ཕྲན་རྒལ་བར་བྱེད་ན་སྦོམ་པོའོ། །ཡུར་ཆུ་རྒལ་བར་བྱེད་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་ཡུར་ཕྲན་གྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། །གཅིག་པུར་ཆུ་བརྒལ་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ།། །། ༈ རབ་ཏུ་འབྱིན་པའི་ལྷ
【現代漢語翻譯】 根本墮罪是超越彼岸。 第二，以下四者等同於之前所說，如果沒有其他比丘尼，獨自走在路上，每隔一由旬（藏語：རྒྱང་གྲགས，梵語：yojana，梵文羅馬擬音：yojana，漢語字面意思：由旬，古印度長度單位）就有一個僧殘罪。獨自走在路上是僧殘罪。 單獨渡水僧殘。 第六，分為總義和詞義。 首先，關於總義：起因是許多比丘尼想要渡河，對岸有一艘船用木樁固定著。爲了取船，之前做過尼師壇的比丘尼黑女游泳，沉入河中央，精疲力盡後到達岸邊。太陽下山後，在夏安居處，一些比丘尼說，『如果你不離開苦行，你該怎麼辦？』因此制定了戒律。應禁止的是危害身體和生命，以及通過非梵行導致脫離自己戒律的行為。如果比丘尼在沒有其他持戒同修的情況下，渡過無法脫身的河流，即使沒有到達對岸，只要超過了船隻停靠的位置；或者用手游泳，即使沒有到達對岸，也犯根本墮罪。 第二，分為：陳述根本墮罪，指出其墮罪的輕重，以及指出最嚴重的輕重。 首先，以下四者等同於之前所說，如果沒有其他比丘尼，比丘尼用手游泳或乘坐船隻等渡過河流，犯僧殘罪。提到『彼岸』只是舉例，因為下面會說『即使用手游泳到達彼岸』。因此，即使沒有到達彼岸，只要朝向河流的方向，或者背離河流的方向，也構成根本墮罪。如果乘坐船隻等交通工具朝向河流的方向，或者背離河流的方向，只要超過了船隻停靠的位置，就構成完整的罪過。如果比丘尼獨自用雙手游泳渡河，到達彼岸，則犯根本墮罪。 第二，前面的是重罪。 指出最嚴重的輕重。 第三，根據《律藏·比丘尼分別》，如果渡過小河或小溪，犯重罪；如果渡過水渠，犯惡作罪。因此，如果到達小水渠的對岸，犯惡作罪。獨自渡水的僧殘罪。 授與罪。
【English Translation】 The root downfall is going beyond the opposite shore. Secondly, the following four are the same as mentioned before. If there are no other bhikkhunis and one walks alone on the road, there is a sanghavasesa offense for every yojana (藏語：རྒྱང་གྲགས，梵語：yojana，梵文羅馬擬音：yojana，漢語字面意思：yojana, an ancient Indian unit of distance). Walking alone on the road is a sanghavasesa offense. Sanghavasesa for crossing water alone. Sixth, it is divided into general meaning and literal meaning. First, regarding the general meaning: The cause is that many bhikkhunis wanted to cross the river, and there was a boat fixed to a stake on the opposite shore. In order to take the boat, the bhikkhuni Black Woman, who had previously made a nishidana, swam and sank in the middle of the river. Exhausted, she reached the shore. After sunset, in the summer residence, some bhikkhunis said, 'If you do not leave asceticism, what will you do?' Therefore, the precept was established. What should be prohibited is harming the body and life, and causing separation from one's own precepts through non-brahmacharya. Secondly, it is divided into: stating the root downfall, pointing out the severity of its downfall, and pointing out the most severe severity. First, the following four are the same as mentioned before. If there are no other bhikkhunis, and a bhikkhuni crosses a river by swimming with her hands or by boat, etc., it is a sanghavasesa offense. Mentioning 'the opposite shore' is just an example, because it will be said below 'even if one reaches the opposite shore by swimming with one's hands'. Therefore, even if one does not reach the opposite shore, as long as one goes in the direction of the river, or in the opposite direction of the river, it constitutes a root downfall. If one travels in the direction of the river or in the opposite direction of the river by boat or other means of transportation, as long as one exceeds the boat's mooring point, the complete offense is constituted. If a bhikkhuni crosses a river alone by swimming with both hands, reaching the opposite shore, she commits a root downfall. Secondly, what is in front is a grave offense. Pointing out the most severe severity. Thirdly, according to the Vinaya-bhikkhunivibhanga, if one crosses a small river or stream, one commits a grave offense; if one crosses a ditch, one commits a dukkrta offense. Therefore, if one reaches the opposite shore of a small ditch, one commits a dukkrta offense. Sanghavasesa for crossing water alone. The offense of bestowing.
ག་མ། བདུན་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་རྒྱལ་པོ་གསལ་རྒྱལ་གྱི་དམག་མི་རྣམས་རི་བྲག་པ་དང་འཐབ་པའི་ཕྱིར་དམག་ལ་འགྲོ་བ་ན། ཁྲིམས་སུ་བཅས་པ་བདག་ཅག་དམག་ལ་སོང་བ་ན་ 7-215b བདག་ཅག་གི་ཆུང་མས་སྐྱེས་པ་གཞན་དང་ལྷན་ཅིག་མི་རིགས་པ་བྱས་ན་དེའི་མགོ་བཅད་ནས་དོར་བར་བྱའོ། །དེ་ནས་དམག་དཔོན་གྱི་བུ་མོ་སྡེ་ཅན་མོ་ཞེས་བྱ་བས་ཁྲིམས་དང་འགལ་བར་བྱས་པ་ན། དེ་དམག་མི་རྣམས་ཀྱིས་དམག་དཔོན་ལ་སྨྲས་པའི་ཚེ་ན། དམག་དཔོན་འདི་སྙམ་དུ་བདག་གིས་ཁྲིམས་བཅས་པ་ལ་བདག་གིས་གྲལ་དུ་ག་ལ་རུང་སྙམ་ནས་དམག་དཔོན་གྱིས་སྡེ་ཅན་མ་ཡོངས་སུ་བཏང་ནས་དམག་མི་རྣམས་ལ་གསོད་པར་གྱིས་ཤིག་ཅེས་བསྒོའོ། །སྡེ་ཅན་མ་འཇིགས་ཤིང་སྐྲག་སྟེ་ངུ་བར་བྱེད་པ་ན་དེ་དགེ་སློང་མ་འཕྱར་མོས་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལས་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་མི་རིགས་པ་རབ་ཏུ་བྱུང་བས་བསྟན་པ་ལ་རྨ་འབྱིན་པའི་རྒྱུར་འགྱུར་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་མཁན་མོས་བུད་མེད་དེ་གསོད་པའི་ཕྱིར་དམག་མིའི་ཚོགས་པ་རྣམས་ཡིད་མཐུན་པ། བུད་མེད་དེའི་བདག་པོས་ཡོངས་སུ་བཏང་བ། རྒྱལ་པོས་རྗེས་སུ་གནང་བ་སྟེ་བུད་མེད་སྐྱོན་གསུམ་ལྡན་རབ་ཏུ་འབྱིན་པའམ་སྡོམ་པ་འབྱིན་པའི་བྱ་བ་རྫོགས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་མས་བུད་མེད་རབ་ཏུ་འབྱིན་པ་ལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ། །བུད་མེད་གང་རབ་ཏུ་འབྱིན་པ་ཞེ་ན། ལུང་ལས། བུད་མེད་དེ་གསད་པའི་དམག་མིའི་ཚོགས་པ་ཡིད་མཐུན་པ། བུད་མེད་དེའི་བདག་པོས་ཡོངས་སུ་བཏང་བ། བུད་མེད་དེ་གསད་པར་རྒྱལ་པོས་རྗེས་སུ་གནང་བའོ། །ཚོགས་པ་ཡིད་མཐུན་པ་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་ཅི་ཞིག་གི་ཕྱིར་ཞེ་ན། བུད་མེད་དེ་གསད་པའི་ཕྱིར་ཚོགས་པ་ཡིད་མཐུན་པ། བདག་པོས་ཡོངས་སུ་བཏང་བ། རྒྱལ་པོས་རྗེས་སུ་གནང་བའོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་རོ། །སྦྱོར་བར་བྱེད་པ་པོ་གང་གིས་རབ་ཏུ་འབྱིན་པ་ཞེ་ན། མཁན་མོ་ཉིད་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །འདིར་དེ་ལ་སྦྱོར་བའི་དགེ་སློང་མ་གཞན་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། །མཁན་མོའི་འདུ་ཤེས་ 7-216a ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། བུད་མེད་དེ་གསད་པའི་ཕྱིར་ཚོགས་པ་ཡིད་མཐུན་པ་སོགས་གསུམ་ལྡན་ཡིན་པ་དེ་མཁན་མོ་དེས་ཤེས་པ་ཉིད་ཀྱིས་ཏེ། ཡིད་གཉིས་སམ་མ་ངེས་པའི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། འདུ་ཤེས་གཙོའོ་ཞེས་སོ། །རབ་ཏུ་འབྱིན་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ།། །། ༈ ཤི་བའི་ནོར་ལེན་ལྷག་མ། བརྒྱད་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་ཁྱིམ་བདག་གཅིག་གསད་ནད་ཀྱིས་ཐེབས་ནས་དགེ་སློང་དང་བྲམ་ཟེ་དང་བཀྲེན་པ་རྣམས་ལ་སྦྱིན་པ་སྦྱིན་པར་བྱེད་དོ། །དེ་སྦོམ་དགའ་མོས་ཐོས་ནས་དེའི་དྲུང་དུ་སོང་སྟེ་ཆོས་བཤད་པ་བྱས་ནས་བསླངས་པ་དང་། དེས་དེ་ལ་བུ
【現代漢語翻譯】 第七品：共同意義和詞句意義。 第一部分：開端是光明王（རྒྱལ་པོ་གསལ་རྒྱལ，name of a king）的士兵們爲了與山巖人（རི་བྲག་པ་，name of a tribe）戰鬥而去打仗。制定了法律：『我們去打仗時，如果我們的妻子與其他男人做出不端行為，就砍掉她們的頭扔掉。』之後，一位名叫施加瑪（སྡེ་ཅན་མ，name of a woman）的軍官的女兒違反了法律。士兵們對軍官說起此事時，軍官心想：『我制定的法律，我怎麼能違背呢？』於是軍官放走了施加瑪，命令士兵們殺死她。施加瑪感到恐懼和害怕，開始哭泣，因此她被比丘尼阿雅穆（དགེ་སློང་མ་འཕྱར་མོ，name of a Bhikshuni）度化出家。禁止的原因是：不端行為的出家會成為損害佛教的根源。動機是：主持比丘尼（མཁན་མོ，Upadhyayani）同意士兵們殺死那個女人，那個女人的主人已經釋放了她，國王也同意了。具備這三個缺點的女人，出家或受戒的行為是不完整的，這是根本墮罪。 第二部分：比丘尼為女人出家是僧殘罪（དགེ་འདུན་ལྷག་མ，Sanghavasesa）。什麼女人可以出家呢？律經中說：『被殺的女人，士兵們同意，女人的主人已經釋放，國王也同意被殺。』同意等等是爲了什麼呢？爲了殺死那個女人，士兵們同意，主人釋放，國王同意。』像前面一樣連線。誰來做這件事呢？主持比丘尼會犯墮罪（ལྟུང་བྱེད，Patayantika）。在這裡，幫助她的其他比丘尼則犯輕罪（ཉེས་བྱས，Dustakrita）。主持比丘尼的想法是什麼呢？她知道那個女人具備被殺的士兵們同意等三個條件。或者有懷疑或不確定的想法。註釋中說：『想法是主要的。』為她出家是僧殘罪。 第八品：取死者財物僧殘。 第一部分：共同意義和詞句意義。 第一部分：開端是一個居士（ཁྱིམ་བདག，householder）得了重病，他向比丘、婆羅門和窮人佈施。胖喜女（སྦོམ་དགའ་མོ，name of a woman）聽到后，來到他面前說法並乞討。他給了她布...
【English Translation】 Chapter Seven: General Meaning and Word Meaning. Part One: The beginning is that King Gyalwa Gyal's (རྒྱལ་པོ་གསལ་རྒྱལ) soldiers went to war to fight the Rock People (རི་བྲག་པ་). A law was enacted: 'When we go to war, if our wives commit misconduct with other men, their heads will be cut off and thrown away.' Later, a military officer's daughter named Dechenma (སྡེ་ཅན་མ) violated the law. When the soldiers told the officer about this, the officer thought: 'I made the law, how can I violate it?' So the officer let Dechenma go and ordered the soldiers to kill her. Dechenma felt fear and dread and began to cry, so she was ordained by the Bhikshuni Ayamu (དགེ་སློང་མ་འཕྱར་མོ). The reason for the prohibition is: ordination of misconduct will become a source of damage to Buddhism. The motivation is: the Upadhyayani (མཁན་མོ) agreed to the soldiers killing that woman, that woman's master had released her, and the king agreed. A woman with these three shortcomings, the act of ordination or receiving vows is incomplete, and this is a fundamental downfall. Part Two: A Bhikshuni ordaining a woman is a Sanghavasesa (དགེ་འདུན་ལྷག་མ). What woman can be ordained? The Vinaya says: 'The woman to be killed, the soldiers agree, the woman's master has released, and the king agrees to be killed.' What are the agreements for? In order to kill that woman, the soldiers agree, the master releases, and the king agrees.' Connect as before. Who does this? The Upadhyayani will commit a Patayantika (ལྟུང་བྱེད). Here, other Bhikshunis who help her commit a Dustakrita (ཉེས་བྱས). What is the Upadhyayani's idea? She knows that the woman has the three conditions of the soldiers agreeing to be killed, etc. Or there are doubtful or uncertain ideas. The commentary says: 'The idea is the main thing.' Ordaining her is a Sanghavasesa. Chapter Eight: Taking the property of the dead is a Sanghavasesa. Part One: General Meaning and Word Meaning. Part One: The beginning is that a householder (ཁྱིམ་བདག) became seriously ill and gave alms to monks, Brahmins, and the poor. Fat Joyful Woman (སྦོམ་དགའ་མོ) heard about it, came to him, preached the Dharma, and begged. He gave her...
་ལོན་ཕྱག་རྒྱ་བྱིན་ནས། དགེ་སློང་མས་ཕྱག་རྒྱའི་བུ་ལོན་དེད་པ་ལས་གཞན་དག་འཕྱ་བར་བྱེད་པ་ལས་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་བུད་མེད་སྐྱེས་པའི་ཆོས་ལྟར་བྱེད་པ་ཧ་ཅང་ཐལ་བའི་ཕྱིར་མི་རིགས་པས་མ་དད་པར་འགྱུར་བ་དང་རང་འདོད་པ་ཆེ་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་དགེ་སློང་མས་རིགས་བརྒྱུད་ཙམ་ཡང་མ་ལུས་པར་གྱུར་པའི་ཤི་བའི་ནོར་ཁྲུ་གང་ཡན་ཆད་ཀྱི་གོས་སམ་དེ་ཙམ་ཡན་ཆད་རི་བའི་དངོས་པོ་ལེན་ཅིང་བརྡ་སྤྲད་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། ། གཉིས་པ་ལ། ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །དེ་ཡི་ལྟུང་མེད་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ནི། ནོར་བདག་ཤི་བ་དེའི་ནོར་རྒྱུད་མ་ལུས་པའི་ནོར་དགེ་སློང་མ་རང་གིས་ལེན་པ་ལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ། །དེད་པའི་དུས་ཁོ་ནར་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འདིར་འགྱུར་གྱི། ཐོབ་པའི་དུས་འབའ་ཞིག་ཏུ་མ་ཟད་དོ། །རིགས་བརྒྱུད་ཡོད་པ་ལ་སྦོམ་པོའོ། །གཞན་ལེན་དུ་བཅུག་ན་ཡང་སྦོམ་པོའོ། ། ༈ དེ་ཡི་ལྟུང་མེད་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ནི། དེའི་དམིགས་བསལ་ནི་དགེ་འདུན་གྱིས་ཐོབ་པའི་ཤི་བའི་ནོར་ལེན་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་དབང་བ་དེ་ཚེགས་ཆུང་ངུས་བསྐུལ་བསྡད་དྲུག་ལས་མ་ལྷག་ 7-216b པར་ཐོབ་ན་ལྟུང་བ་མེད་པའོ། །གལ་ཏེ་ཚེགས་དང་བཅས་ཤིང་རང་གི་དོན་དང་བཅས་པ་ཉིད་དུ་ལེན་ན་ནི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ། །ཤི་བའི་ནོར་ལེན་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ།། །། ༈ མཚམས་ཕྱིར་བཟོད་པ་གསོལ་འཇུག་པ། དགུ་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་དགེ་སློང་མ་འདུན་མ་ཞེས་བྱ་བས་འཐབ་མོ་མང་པོ་བྱེད་པ་དེའི་བུ་མོ་དགེ་སློང་མ་འདུན་པ་མོས་གཏམ་ཐོས་སོ་ཅོག་མ་ལ་ཟློས་པར་བྱེད་དོ། །དེའི་རྒྱུས་རྩོད་པ་འཕེལ་བར་གྱུར་ནས་འདུན་མ་བསོད་སྙོམས་ལ་སོང་བའི་འོག་ཏུ་དགེ་འདུན་མ་རྣམས་ཀྱིས་འདུན་པ་མོ་གནས་ནས་ཕྱུང་བའི་ལས་བྱས་པ་ན། འདུན་པ་མོ་ངུ་ཞིང་ང་གནས་ནས་ཕྱུང་ངོ་ཞེས་མ་ལ་སྨྲས་པ་དང་། འདུན་མས་དེ་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་ཁྲིད་དེ་བཟོད་པ་གསོལ་དུ་འཇུག་པ་ལ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་དང་རིས་མཐུན་པས་རང་རིས་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་དགེ་སློང་མ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ། ནན་ཏུར་བྱས་པ་དང་འབྲེལ་བ་ལ། ཆད་པ་གཅོད་བྱེད་ཀྱི་དགེ་འདུན་མ་རྣམས་མ་ཚོགས་པའམ་ཆད་པ་གཅོད་བྱེད་ཀྱི་གང་ཟག་དག་མ་ཚོགས་པར། དགེ་སློང་མས་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་ཏུའམ་མཚམས་ནང་དུ་བཟོད་པ་བླངས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་གྱིས་ལས་ཀྱིས་ཆད་པ་བཅད་པའི་དགེ་སློང་མ་ལ་དེ་ལྟར་ཤེས་བཞིན་དུ་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུའམ། མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་ཡང་རུང་སྟེ་ཆད་པ་གཅོད་པར་བྱེད་པའི་དགེ་འདུན་མ་རྣམས་མ་ཚོགས་པར་ཐུག་ཐུབ་ཏུ་བཟོད
【現代漢語翻譯】 通過給予『貸款手印』（ཕྱག་རྒྱ་，mudra，seal，印章；བྱིན་ནས，given，給予），比丘尼（དགེ་སློང་མ，bhikshuni，female monk，女僧）因追討『手印貸款』（ཕྱག་རྒྱའི་བུ་ལོན，mudra loan，印章貸款）而受到其他人的嘲笑，因此制定了此戒律。應禁止的行為是像男人一樣行事，太過分，因為這會導致人們不信任，並且會變得非常任性。 根本罪（ངོ་ཏི，root downfall，根本墮）：比丘尼拿取死者（ཤི་བ，deceased，死亡的）的財產（ནོར，property，財產），即使只剩下血統（རིགས་བརྒྱུད，lineage，血統）的死者的任何財產，價值超過一件衣服或類似物品，並進行挪用，這構成了根本墮。 第二部分： 安立墮罪（ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ，establishing the downfall，安立墮罪），以及 宣說無墮（ལྟུང་མེད་བརྗོད་པ，saying no downfall，宣說無墮）。 第一部分：如果死者的財產沒有留下任何繼承人，比丘尼自己拿取這些財產，則構成僧殘（དགེ་འདུན་ལྷག་མ，sanghavasesa，僧殘）。只有在追討（དེད་པ，pursuing，追討）時才會犯下此罪，而不僅僅是在獲得（ཐོབ་པ，obtaining，獲得）時。如果死者有繼承人，則構成粗罪（སྦོམ་པོ，sthulatyaya，粗罪）。如果讓其他人拿取，也構成粗罪。 宣說無墮： 第二部分：此處的例外情況是，如果僧團（དགེ་འདུན，sangha，community，僧團）獲得死者的財產，拿取這些財產則沒有墮罪。是否在所有情況下都是如此？如果僧團有權獲得這些財產，並且通過微小的努力（ཚེགས་ཆུང་ངུས，small effort，微小的努力）獲得，不超過五六天，則沒有墮罪。如果需要付出努力（ཚེགས་དང་བཅས，with effort，付出努力），並且是爲了自己的利益（རང་གི་དོན，one's own benefit，自己的利益）而拿取，則構成僧殘。這是拿取死者財產的僧殘。 請求寬恕並允許進入邊界（མཚམས，boundary，邊界）： 第九部分：總義（སྤྱིའི་དོན，general meaning，總義）和詞義（ཚིག་གི་དོན，meaning of words，詞義）。 第一部分：故事的起因是，一位名叫『比丘尼僧團』（དགེ་སློང་མ་འདུན་མ，bhikshuni sangha，比丘尼僧團）的比丘尼經常爭吵，她的女兒『比丘尼慾望』（དགེ་སློང་མ་འདུན་པ，bhikshuni desire，比丘尼慾望）經常向『索索覺母』（གཏམ་ཐོས་སོ་ཅོག，hearing everything，聽到一切）重複這些話。由於這個原因，爭吵變得更加激烈，在僧團出去托缽乞食（བསོད་སྙོམས，alms，乞食）后，比丘尼們將『慾望』逐出住所。『慾望』哭著對母親說：『我被逐出住所了！』『僧團』將她帶到邊界之外，讓她請求寬恕，因此制定了此戒律。應禁止的行為是分裂僧團（དགེ་འདུན，sangha，community，僧團），與宗派保持一致，因為這會損害自己的宗派。根本罪：如果一位具足戒的比丘尼（དགེ་སློང་མ，bhikshuni，female monk，女僧），與『難陀』（ནན་ཏུར，Nanda，難陀）有關聯，在沒有聚集所有做出判決的比丘尼僧團，或者沒有聚集所有做出判決的個人時，在邊界之外或邊界之內接受寬恕，這構成了根本墮。 第二部分：如果比丘尼僧團通過羯磨（ལས，karma，羯磨）對一位比丘尼做出了判決，並且在明知（ཤེས་བཞིན，knowing，明知）的情況下，在邊界之外或邊界之內，在沒有聚集所有做出判決的比丘尼時，允許她請求寬恕。
【English Translation】 By giving the 'loan mudra' (ཕྱག་རྒྱ་，mudra，seal，印章; བྱིན་ནས，given，給予), the bhikshuni (དགེ་སློང་མ，bhikshuni，female monk，女僧) was ridiculed by others for pursuing the 'mudra loan' (ཕྱག་རྒྱའི་བུ་ལོན，mudra loan，印章貸款), hence this precept was established. What should be prohibited is acting like a man, which is too extreme, as it leads to people's distrust and becoming very willful. The root downfall (ངོ་ཏི，root downfall，根本墮): If a bhikshuni takes the property (ནོར，property，財產) of a deceased person (ཤི་བ，deceased，死亡的), even if it is the property of a deceased person who has only a lineage (རིགས་བརྒྱུད，lineage，血統) left, worth more than a piece of clothing or similar, and misappropriates it, this constitutes a root downfall. The second part: Establishing the downfall (ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ，establishing the downfall，安立墮罪), and Saying no downfall (ལྟུང་མེད་བརྗོད་པ，saying no downfall，宣說無墮). The first part: If the property of a deceased person has no heirs left, and the bhikshuni herself takes this property, it constitutes a sanghavasesa (དགེ་འདུན་ལྷག་མ，sanghavasesa，僧殘). This offense is committed only when pursuing (དེད་པ，pursuing，追討), not merely when obtaining (ཐོབ་པ，obtaining，獲得). If the deceased person has heirs, it constitutes a sthulatyaya (སྦོམ་པོ，sthulatyaya，粗罪). If she causes others to take it, it also constitutes a sthulatyaya. Saying no downfall: The second part: The exception here is that if the sangha (དགེ་འདུན，sangha，community，僧團) obtains the property of a deceased person, taking this property does not constitute a downfall. Is this the case in all situations? If the sangha has the right to obtain this property, and it is obtained through minimal effort (ཚེགས་ཆུང་ངུས，small effort，微小的努力), no more than five or six days, there is no downfall. If effort is required (ཚེགས་དང་བཅས，with effort，付出努力), and it is taken for one's own benefit (རང་གི་དོན，one's own benefit，自己的利益), it constitutes a sanghavasesa. This is the sanghavasesa of taking the property of a deceased person. Requesting forgiveness and allowing entry into the boundary (མཚམས，boundary，邊界): The ninth part: General meaning (སྤྱིའི་དོན，general meaning，總義) and meaning of words (ཚིག་གི་དོན，meaning of words，詞義). The first part: The origin of the story is that a bhikshuni named 'Bhikshuni Sangha' (དགེ་སློང་མ་འདུན་མ，bhikshuni sangha，比丘尼僧團) often quarreled, and her daughter 'Bhikshuni Desire' (དགེ་སློང་མ་འདུན་པ，bhikshuni desire，比丘尼慾望) often repeated these words to 'Soso Jue Mo' (གཏམ་ཐོས་སོ་ཅོག，hearing everything，聽到一切). Because of this, the quarrels became more intense, and after the sangha went out for alms (བསོད་སྙོམས，alms，乞食), the bhikshunis expelled 'Desire' from her dwelling. 'Desire' cried and said to her mother, 'I have been expelled from my dwelling!' 'Sangha' took her outside the boundary and made her ask for forgiveness, hence this precept was established. What should be prohibited is dividing the sangha (དགེ་འདུན，sangha，community，僧團), aligning with a sect, as this harms one's own sect. Root downfall: If a fully ordained bhikshuni (དགེ་སློང་མ，bhikshuni，female monk，女僧), associated with 'Nanda' (ནན་ཏུར，Nanda，難陀), accepts forgiveness outside or inside the boundary without gathering all the bhikshuni sangha who make the judgment, or without gathering all the individuals who make the judgment, this constitutes a root downfall. The second part: If the bhikshuni sangha has made a judgment on a bhikshuni through karma (ལས，karma，羯磨), and knowingly (ཤེས་བཞིན，knowing，明知), outside or inside the boundary, allows her to ask for forgiveness without gathering all the bhikshunis who make the judgment.
་པ་གསོལ་དུ་འཇུག་ཅིང་། དེ་ལས་བཟོད་པ་ལེན་པར་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་མ་ལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ། །མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་ཏུ་ཞེས་པ་ནི། གླེང་གཞིའི་དབང་གིས་མཚོན་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་བཟོད་པ་གསོལ་དུ་འཇུག་པ་ལ་ནི་སྡིག་ཤིན་ཏུ་ཆེ་བར་སྣང་སྟེ། 7-217a དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་དང་རིགས་མཐུན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་མའི་སོ་སོར་ཐར་པ་དང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། གནས་ནས་ཕྱུང་བའི་ལས་ཞེས་གསུངས་ཀྱང་དེ་ནི་གླེང་གཞིའི་དབང་གིས་མཚོན་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་ནི་ཆད་པའི་ལས་དག་གི་དཔེ་ཙམ་དུ་ཟད་པས། དེས་ན་དེ་ཉིད་མདོར་མ་བྲིས་སོ་ཞེས་སོ། །བཟོད་པ་གསོལ་དུ་འཇུག་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ།། །། ༈ བསྒོ་བ་ལས་གྱུར་བརྒྱད། གཉིས་པ་ལ། ཐུན་མོང་མིན་པ་བཞི་པོ་དང་། །ཐུན་མོང་གྱུར་པ་བཞི་པོའོ། ། ༈ ཐུན་མོང་མིན་པ་བཞི་པོ། དང་པོ་ལ། དཀོན་མཆོག་གཏོང་བའི་ལྷག་མ་དང་། །འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་པའི་ལྷག་མ་དང་། །སྡེ་ཞིང་གནས་པའི་ལྷག་མ་དང་། །སྡེ་ཞིང་གནས་འཇུག་ལྷག་མའོ། ། ༈ དཀོན་མཆོག་གཏོང་བའི་ལྷག་མ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་སྔོན་མུ་སྟེགས་ཅན་ལས་གྱུར་པའི་དགེ་སློང་མ་ནག་མོ་དགེ་སློང་མ་རྣམས་དང་འཐབས་པ་ན་ཁྲོས་ནས་ཤཱཀྱའི་བུའི་དགེ་སྦྱོང་འདི་དག་ཁོ་ན་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ཡོན་ཏན་ལྡན་པ་མ་ཡིན་གྱི། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་ཅིང་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་པའི་དགེ་སྦྱོང་གཞན་ཡང་ཡོད་པས་དེ་དག་གི་དྲུང་དུ་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་སྤྱད་ཀྱིས་སངས་རྒྱས་གཏོང་ངོ་། །ཆོས་དང་དགེ་འདུན་གཏོང་ངོ་ཞེས་ཟེར་བ་ན། དགེ་སློང་མ་ནག་མོ་ལ་གཞམས་ཏེ་བསྒོ་བ་དང་གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བཟློག་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བ་ལས་དཀོན་མཆོག་གཏོང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཐར་པ་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་ལམ་དུ་འཇུག་པའི་སྡོམ་པའི་རྟེན་ཉམས་པར་བྱེད་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་དགེ་སློང་མས་དཀོན་མཆོག་གཏོང་བར་བྱེད་ཅིང་དེ་ལ་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱི་གཞམས་བསྒོ་དང་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བཟློག་ཀྱང་ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་པ་དེའི་མཐའ་ལ་མི་གཏོང་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་ 7-217b དངོས་གཞིའོ། ། གཉིས་པ་ལ། ལྟུང་བ་དངོས་ཉིད་བཤད་པ་དང་། །དེ་ཡི་ཞར་བྱུང་བརྗོད་པའོ། ། ༈ ལྟུང་བ་དངོས་ཉིད་བཤད་པ། དང་པོ་ནི། དཀོན་མཆོག་གཏོང་ངོ་། །ཤཱཀྱའི་བུའི་དགེ་སྦྱོང་འདི་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་མཚུངས་པ་ཉིད་ཀྱི་དགེ་སྦྱོང་གཞན་དག་ཡོད་ཀྱིས། མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་དགེ་སྦྱོང་མ་དེ་དག་ལས་ཚངས་པར་སྤྱད་པ་ཉིད་སྤྱོད་དོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིག་དེ་ལ་ཞུགས་པ་བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བ་ལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ། །ཇི་ལྟར་མི་གཏོང་ཞེ་ན། དཔེར་ན་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་ལ་ཞུགས་པ་ལ་གཞམས་བསྒོ་དང་གསོལ
【現代漢語翻譯】 如果比丘尼允許他人請求寬恕，並從中獲得寬恕，則構成僧殘。'在界限之外'表示，根據事件的起因，如 टीका (Ṭīkā，註釋) 中所說：'在界限之內請求寬恕似乎罪過極大，因為這與僧團的分裂相似。' 在比丘尼的別解脫經和母分別中，提到了'驅逐出境的行為'，但這只是根據事件的起因來表示。 टीका (Ṭīkā，註釋) 中說：'這只是對懲罰行為的一個例子，因此沒有詳細描述。' 允許請求寬恕的比丘尼構成僧殘。 違犯教誡之八 第二部分包括：四種非共同違犯和四種共同違犯。 四種非共同違犯 第一部分包括：捨棄三寶的僧殘、爭吵的僧殘、依附宗派的僧殘和允許依附宗派的僧殘。 捨棄三寶的僧殘 首先，事件的起因是：一位先前是外道的比丘尼，名叫納摩 (Nagmo)，與比丘尼們爭吵，憤怒地說：'只有這些釋迦族的沙門才具有戒律和功德嗎？還有其他具有戒律和功德的沙門，我將在他們那裡行梵行，我捨棄佛、法和僧。' 因此，應該勸誡納摩比丘尼，並通過勸誡、請求和四種行為來阻止她。即使阻止了，如果她仍然不放棄，則構成捨棄三寶的僧殘。應該阻止的是那些會破壞解脫和涅槃之路的誓言的基礎。如果比丘尼捨棄三寶，並且比丘尼們通過勸誡、請求和四種行為來阻止她，但在第三次陳述結束時她仍然不放棄，則構成根本墮罪。 第二部分包括：解釋墮罪本身和描述其附帶情況。 解釋墮罪本身 首先：如果她說'我捨棄三寶。還有其他與這些釋迦族的沙門具有相同戒律等功德的沙門，我將在那些外道沙門尼那裡行梵行'，如果她堅持這些話，即使被阻止也不放棄，則構成僧殘。如何不放棄呢？例如，對於那些參與僧團分裂的人，進行勸誡和請求。
【English Translation】 If a Bhikṣuṇī allows another to request forgiveness and obtains forgiveness from it, it is a Saṃghāvaśeṣa. 'Outside the boundary' indicates, according to the cause of the event, as stated in the Ṭīkā (commentary): 'Requesting forgiveness within the boundary seems to be a very great sin, because it is similar to the division of the Saṃgha.' In the Prātimokṣa of the Bhikṣuṇīs and the Mātṛkā Vibhaṅga, it mentions 'the act of expulsion from the dwelling,' but this is only to indicate according to the cause of the event. The Ṭīkā (commentary) says: 'This is only an example of the acts of punishment, therefore it is not described in detail.' A Bhikṣuṇī who allows the request for forgiveness constitutes a Saṃghāvaśeṣa. The Eight Transgressions Resulting from Instructions The second part includes: the four non-common transgressions and the four common transgressions. The Four Non-Common Transgressions The first part includes: the Saṃghāvaśeṣa of abandoning the Three Jewels, the Saṃghāvaśeṣa of quarreling, the Saṃghāvaśeṣa of adhering to a faction, and the Saṃghāvaśeṣa of allowing adherence to a faction. The Saṃghāvaśeṣa of Abandoning the Three Jewels First, the cause of the event is: a Bhikṣuṇī who was previously a Tīrthika (non-Buddhist), named Nagmo, quarreled with the Bhikṣuṇīs and said in anger: 'Are only these Śākya's ascetics endowed with discipline and qualities? There are other ascetics who are endowed with discipline and qualities, I will practice Brahmacarya (celibacy) with them, I abandon the Buddha, Dharma, and Saṃgha.' Therefore, the Bhikṣuṇī Nagmo should be admonished, and she should be prevented by admonishment, request, and the four actions. Even if prevented, if she still does not abandon, it constitutes the Saṃghāvaśeṣa of abandoning the Three Jewels. What should be prevented is that which undermines the basis of the vows that lead to liberation and the path to Nirvāṇa. If a Bhikṣuṇī abandons the Three Jewels, and the Bhikṣuṇīs prevent her by admonishment, request, and the four actions, but she still does not abandon at the end of the third statement, it constitutes a fundamental offense. The second part includes: explaining the offense itself and describing its incidental circumstances. Explaining the Offense Itself First: If she says 'I abandon the Three Jewels. There are other ascetics who have the same discipline and other qualities as these Śākya's ascetics, I will practice Brahmacarya (celibacy) with those Tīrthika Bhikṣuṇīs,' if she persists in these words, even if prevented, and does not abandon, it constitutes a Saṃghāvaśeṣa. How does she not abandon? For example, for those who participate in the division of the Saṃgha, admonishment and requests are made.
་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་བ་ལྟར་རོ། ། ༈ དེ་ཡི་ཞར་བྱུང་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ནི། སྤོང་བ་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་འདིའི་འོག་མ་འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་པ་དང་། བུད་མེད་དང་བསྟེན་པ་དང་། བུད་མེད་བསྟེན་དུ་འཇུག་པ་དང་གསུམ་པོ་དག་ལ་ཡང་ངོ་སྟེ་དགེ་འདུན་དབྱེན་ལ་ཞུགས་པ་ལྟར་རོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ་གཞམས་བསྒོ་དང་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་ནའོ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་བཞིན་ནོ། །སྤོང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ།། །། ༈ འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་པའི་ལྷག་མ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་སྦོམ་དགའ་མོས་དགེ་སློང་མ་གཞན་རྣམས་དང་འཐབ་པར་བྱེད་པ་ན་འཐབ་མོ་མ་བྱེད་ཅིག །ཅེས་དེ་ལ་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་བསྒོ་བ་ན་སྦོམ་དགའ་མོ་ཁྲོས་ནས་ཁྱོད་ཅག་ཁོ་མོ་ལ་བསྒོ་བར་བྱེད་ལ། གཞན་ལ་ནི་མི་བྱེད་པས་དགེ་སློང་མ་ཁྱེད་ཅག་ནི། འདུན་པས་འགྲོ་བའོ། །ཞེ་སྡང་གིས་འགྲོ་བའོ་ཞེས་ཟེར་བ་ན། དེ་ལ་གཞམས་ཏེ་བསྒོ་བ་དང་གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བཟློག་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བ་ལས་འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་རིས་ཀྱི་དགེ་འདུན་མའི་སེམས་བདེ་བ་ལ་གནོད་པའོ། །ངོ་ 7-218a ཏི་ནི་དགེ་སློང་མས་འཐབ་ཀྲོལ་བྱས་པ་ལ་དེ་ལྟར་མ་བྱེད་ཅིག་ཅེས་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་བསྒོ་བ་ན། ཁྱེད་ཅག་འདུན་པ་ལ་སོགས་པས་འགྲོ་བའོ་ཞེས་དགེ་འདུན་མ་ལ་སྐུར་པ་འདེབས་པར་བྱེད་ཅིང་། དེ་ལ་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་གཞམས་བསྒོ་དང་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བཟློག་ཀྱང་ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་པ་དེའི་མཐའ་ལ་མི་གཏོང་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་མ་འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་པ་ལ། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་ཕྱིར་བཟློག་པ་ན་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་དགེ་སློང་མ་ཁ་ཅིག་འདུན་པ་སོགས་ཀྱིས་འགྲོ་བ་སྟེ། འདི་ལྟར་དགེ་སློང་མ་ཁ་ཅིག་ལ་ནི་བཟློག །ཁ་ཅིག་ནི་མི་བཟློག་གོ་ཞེས་ཟེར་ཞིང་འདུན་པ་ལ་སོགས་པས་འགྲོ་བ་ཉིད་དུ་སྐུར་པ་འདེབས་པ་རྗེས་སུ་སྦྱོར་བ་ལ་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱི་གཞམས་བསྒོ་དང་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བསྒོ་ཡང་མི་གཏོང་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ། །དོན་གང་ལ་འདུན་པ་ལ་སོགས་པས་འགྲོ་བ་ཉིད་དུ་རྗེས་སུ་སྦྱོར་བ་མི་གཏོང་བ་ལ་ཞེ་ན། །དགེ་སློང་མ་རྣམས་དང་ལྷན་ཅིག་འཐབ་ཀྲོལ་ཏེ་ཚིག་རྩུབ་པོ་སྨྲ་བ་དང་། ཕྱིར་སྨྲ་བ་དང་། མཚང་འབྲུ་བ་དང་། རྩོད་པ་འཁོན་དུ་འཛིན་ཅིང་གནས་པ་དང་། འགྱེད་པ་ནི་ཤགས་འགྱེད་པ་སྟེ་བཟློག་པ་ལའོ་ཞེས་མདོ་སྔ་མར་སྦྱར་རོ། །འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ།། །། ༈ སྡེ་ཞིང་གནས་པའི་ལྷག་མ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་དགེ་སློང་མ་འཆི་ལྟས་དང་། ཉེ་བའི་འཆི་ལྟས་གཉིས་འདྲ་བས་གནས་པར་བྱེ
【現代漢語翻譯】 如果通過四種羯磨（藏文：ལས་，梵文天城體：कर्म，梵文羅馬擬音：karma，漢語字面意思：業）來制止，仍然不放棄，則構成僧殘罪。 以下是關於此罪的補充說明： 第二種情況是，放棄僧殘罪的下位罪，即爭鬥、親近婦女、允許婦女親近這三種行為，也同樣構成僧殘罪，如同加入破僧團一樣。如同之前所說，即使通過諫誨羯磨和四次羯磨來制止，仍然不放棄，也同樣構成僧殘罪。這是關於放棄的僧殘罪。 以下是關於爭鬥的僧殘罪： 第一種情況是，起因是粗歡喜比丘尼與其他比丘尼爭鬥，其他比丘尼勸誡她不要爭鬥。粗歡喜比丘尼生氣地說：『你們勸誡我，卻不勸誡其他人，你們這些比丘尼是隨欲而行，隨嗔恨而行！』因此，應當對她進行諫誨，並通過祈請和四種羯磨來制止。佛陀說，即使制止仍然不放棄，則構成爭鬥的僧殘罪。所要禁止的是損害自己派系比丘尼的安樂。實質是，當比丘尼爭鬥時，其他比丘尼勸誡她不要這樣做，但她卻指責其他比丘尼隨欲等而行，對比丘尼進行誹謗。即使比丘尼們通過諫誨羯磨和四次羯磨來制止，但在第三次羯磨結束時仍然不放棄，則構成根本罪。 第二種情況是，當比丘尼爭鬥時，其他比丘尼進行勸阻，但一些比丘尼卻說其他比丘尼隨欲等而行，即勸阻一些比丘尼，卻不勸阻另一些比丘尼，並指責她們隨欲而行。如果對比丘尼們進行諫誨羯磨和四次羯磨的勸誡，仍然不放棄，則構成僧殘罪。如果不放棄隨欲等而行的指責，會怎麼樣呢？即與比丘尼們一起爭鬥，說粗惡語，反駁，揭露過失，爭論不休，並進行賭博，即打賭。如同之前所說，這是關於爭鬥的僧殘罪。 以下是關於結黨而住的僧殘罪： 第一種情況是，起因是比丘尼的死相和臨近死相相似，因此住在...
【English Translation】 If one does not give up after being restrained by the four karmas (Tibetan: ལས་, Sanskrit Devanagari: कर्म, Sanskrit Romanization: karma, literal Chinese meaning: action), it becomes a Sanghavasesa offense. The following is a supplementary explanation of this offense: The second case is that abandoning the lower offenses of Sanghavasesa, namely fighting, associating with women, and allowing women to associate with, also constitute Sanghavasesa offenses, just like joining a schism in the Sangha. As mentioned before, even if restrained by admonishing karma and four karmas, if one still does not give up, it also constitutes a Sanghavasesa offense. This is about abandoning Sanghavasesa. The following is about the Sanghavasesa of quarreling: The first case is that the origin is that the Bhikkhuni Stubborn Delight quarrels with other Bhikkhunis, and the other Bhikkhunis advise her not to quarrel. Bhikkhuni Stubborn Delight gets angry and says: 'You advise me, but you don't advise others. You Bhikkhunis act according to desire and according to hatred!' Therefore, she should be admonished, and restrained by petition and four karmas. The Buddha said that even if restrained and still not giving up, it constitutes the Sanghavasesa of quarreling. What is to be prohibited is harming the happiness of the Bhikkhunis of one's own faction. The essence is that when Bhikkhunis quarrel, other Bhikkhunis advise her not to do so, but she accuses other Bhikkhunis of acting according to desire, etc., and slanders the Bhikkhunis. Even if the Bhikkhunis restrain her through admonishing karma and four karmas, if she still does not give up at the end of the third karma, it constitutes the root offense. The second case is that when Bhikkhunis quarrel, other Bhikkhunis try to dissuade them, but some Bhikkhunis say that other Bhikkhunis act according to desire, etc., that is, dissuading some Bhikkhunis but not dissuading others, and accusing them of acting according to desire. If the Bhikkhunis are admonished with admonishing karma and four karmas, and they still do not give up, it becomes a Sanghavasesa offense. What happens if one does not give up accusing others of acting according to desire, etc.? That is, quarreling with the Bhikkhunis, speaking harsh words, retorting, revealing faults, arguing incessantly, and gambling, that is, betting. As mentioned before, this is about the Sanghavasesa of quarreling. The following is about the Sanghavasesa of dwelling in a faction: The first case is that the origin is that the signs of death and near death of a Bhikkhuni are similar, so she dwells in...
ད་དེ། རྒོད་པ་དང་། རྩེ་བ་དང་། ལུས་ཀྱི་རྩབ་ཧྲལ་བྱེད་པ་ན། དེ་དག་ལ་གཞམས་ཏེ་བསྒོ་བ་དང་། གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བཟློག་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བ་ལ་སྡེ་ཞིང་གནས་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་བཅས་སོ། ། 7-218b དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པ་དང་རྒོད་བག་འཕེལ་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་མ་ལ་སོགས་པ་བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་གཞོགས་སྟེགས་དང་། འཕྱར་གཡེང་དང་། རྩབ་ཧྲལ་བྱེད་པ་ན། དེ་ལ་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་གཞམས་བསྒོ་དང་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བཟློག་པ་ན། ལས་བརྗོད་པ་དེའི་མཐའ་ལ་མི་གཏོང་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། ། གཉིས་པ་ནི། སྡེ་ཞིང་གནས་པ་སྟེ་རྩེ་ཞིང་གནས་པ་ལའོ། །སུ་དང་སྡེ་ཞིང་གནས་ཞེ་ན། དགེ་སློང་མ་དང་ངོ་། །རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། གླེང་གཞིའི་དབང་གིས་དགེ་སློང་མ་དང་ཞེས་གསུངས་པར་ཟད་ཀྱིས། ཁྱིམ་པ་མོ་དང་། མུ་སྟེགས་ཅན་མོ་དང་། དགེ་ཚུལ་མ་དང་། དགེ་སློབ་མ་དང་ལྷན་ཅིག་སྡེ་ཞིང་གནས་པ་ནི་ཤིན་ཏུ་སྡིག་ཆེ་བའི་ཕྱིར་དེ་ལ་ཡང་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །རྣམ་པ་ཇི་ལྟ་བུས་སྡེ་ཞིང་གནས་པ་ཞེ་ན། གཞོགས་སྟེགས་དང་། འཕྱར་གཡེང་དང་། རྩབ་ཧྲལ་གྱི་རྒྱུར་གྱུར་པ་དག་གིས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། གཞོགས་སྟེགས་ཀྱི་རྒྱུར་འགྱུར་བ་ནི་ཐོ་འཚམས་པའོ། །འཕྱར་གཡེང་གི་རྒྱུར་འགྱུར་བ་ནི་ཀུན་ཏུ་རྩེ་བའོ། །རྩབ་ཧྲལ་གྱི་རྒྱུར་འགྱུར་བ་ནི་ཀུན་ཏུ་ཅ་ཅོ་འདོན་པའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །སྐབས་འདིར་ཊཱི་ཀ་ལས། ཆུང་ངུ་དང་འབྲིང་དང་ཆེན་པོའི་བྱེ་བྲག་གིས་ལྟུང་བ་གཞན་དུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་པ་ནི་ཡུལ་སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་ཀྱི་བྱེ་བྲག་གིས་ལྟུང་བ་ཆེ་ཆུང་ཐ་དད་པར་གཞན་དུ་འགྱུར་ཞེས་པའི་དགོངས་པའོ། །དགེ་སློང་མའི་སོ་སོར་ཐར་པ་ལས་ཀྱང་། དགེ་སློང་མ་གང་བུད་མེད་དང་སྡེ་ཞིང་གནས་པར་བྱེད་ན་ཞེས་བུད་མེད་སྤྱི་ཚིག་ཏུ་གསུངས་ལ། མདོ་རྩ་བ་འདི་ཉིད་ལས་བུད་མེད་དང་བསྟེན་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ་ཞེས་བུད་མེད་སྤྱི་ཚིག་ཏུ་གསུངས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། སྐྱེས་པ་དང་ལྷན་ཅིག་སྡེ་ཞིང་ དང་པོ་ནི། འདིར་ཅིས་འགྱུར་ན་ལུས་བཀན་པ་ལའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ལུས་བཀན་པ་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཉལ་བའོ་ཞེས་སོ། །བསམ་པ་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། དགེ་སློང་མ་ཆགས་པར་གྱུར་པས་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། སྤྲོད་པ་ལས་བྱུང་བའི་འདོད་ཆགས་ཀྱི་སེམས་ཀྱིས་སོ་ཞེས་སོ། །འོ་ན་དགེ་སློང་མས་སྐྱེས་པའི་མདུན་དུ་ལུས་བཀན་པ་ཉིད་ཀྱིས་ཆགས་སེམས་དང་ལྡན་པར་གྲུབ་པ་ཡིན་ན་ཆགས་པར་གྱུར་པ་ཞེས་སྨོས་མི་དགོས་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། འཇིགས་པའི་དབང་གིས་ལུས་བཀན་པ་ཡང་སྲིད་ལ་བསྲན་པའི་ཕྱིར་ལུས་བཀན་པ་ཡང་སྲིད་པས་དེའི་ཕྱིར་ཆགས་པར་གྱུར་པ་ཞེས་སྨོས་སོ། །འོ་ན་འཇི
གས་པ་དང་བསྲན་པའི་ཕྱིར་ལུས་བཀན་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། འཇིགས་པའི་དབང་གིས་ལུས་བཀན་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །བསྲན་པའི་ཕྱིར་ལུས་བཀན་པ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་བཤད་དོ། །བསྲན་པའི་དོན་ཉམས་ཚད་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཁྱོད་ཁོ་མོ་ལ་ཞོན་ཕོད་ན་ཁོ་མོ་ཉལ་ལོ་ཞེས་ལུས་བཀན་ལ་སྲིད་དེ་ཞེས་སོ། །འོ་ན་ཟླ་བོ་སྐྱེས་པ་དེ་ཇི་ལྟ་བུའི་ཕྱིར་ལུས་བཀན་ཅེ་ན། དགེ་སློང་མ་དེ་ལ་འཁྲིག་པ་བསྟེན་པའི་ཕྱིར་ཉེ་བར་གནས་པའི་སྐྱེས་པ་ཆགས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་སོ། །འོ་ན་ཡང་སྐྱེས་པ་ཆགས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པའི་ཚིག་འདི་ལྷག་སྟེ། བསྟེན་པའི་ཕྱིར་ཉེ་བར་གནས་པའི་སྐྱེས་པ་ཞེས་སྨོས་པས་སྐྱེས་པ་དེ་དགེ་སློང་མ་ལ་ཆགས་པར་གྱུར་པ་དེ་མ་སྨོས་ཀྱང་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས་འདི་ལྟར་བཤད་དེ། དགེ་སློང་མ་ཡུན་རིང་དུ་ཐོགས་ཏེ་འོངས་ལ། སྐྱེས་པ་དེ་ཡུན་རིང་དུ་སྡོད་སྡོད་པས་ཆགས་སེམས་ལོག་སྟེ་སེམས་ཁྲོས་པར་འགྱུར་བ་ཡང་སྲིད་ 7-219a གནས་པ་ལ་ནི་ཕམ་པར་འགྱུར་བའི་སྦྱར་བར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་པ་ནི། དགེ་སློང་མས་སྐྱེས་པ་དང་ལྷན་ཅིག་ཕམ་པ་དང་པོའི་ཚུལ་དུ་རྣམ་འགྱུར་བྱེད་ཅིང་རྩེ་ཞིང་གནས་ནའོ། །དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་མ་དང་སྡེ་ཞིང་གནས་པ་འདི་ཡང་གལ་ཏེ་ཕམ་པ་དང་པོའི་ཚུལ་དུ་རྣམ་འགྱུར་བྱེད་ཅིང་རྩེ་ཞིང་གནས་ན་ནི་སྐབས་འདི་ཉིད་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་མའི་ཕྱིར་ལུས་བཀན་པ་ལ་ནི་སྦོམ་པོའོ། །དེའི་ཕྱིར་མལ་ཤོམ་དུ་འཇུག་པ་ལ་སོགས་པ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །བུད་མེད་དང་བསྟེན་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ།། །། ༈ སྡེ་ཞིང་གནས་འཇུག་ལྷག་མ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་དགེ་སློང་མ་འཆི་ལྟས་དང་། ཉེ་བའི་འཆི་ལྟས་གཉིས་ཐ་དད་དུ་གནས་པའི་ཚེ་ན་སྦོམ་དགའ་མོས་སྨྲས་པ། ཁྱེད་ཅག་གཉིས་ཅིའི་ཕྱིར་ཐ་དད་དུ་གནས། ཁྱེད་ཅག་འདྲེ་ཞིང་གནས་པར་གྱིས་ཤིག །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་འབེལ་བའི་གཏམ་གྱིས་ཤེས་རབ་འབེལ་བར་མ་གསུངས་སམ་ཞེས་ཟེར་བ་ན། སྦོམ་དགའ་མོ་ལ་གཞམས་ཏེ་བསྒོ་བ་དང་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བཟློག་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བ་ལ་སྡེ་ཞིང་གནས་སུ་འཇུག་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་རིས་ལ་གནོད་པར་འགྱུར་བའོ། །ངོ་ཏི་ནི་དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་གཞན་ལ་འདྲེ་ཞིང་གནས་པར་གྱིས་ཤིག་ཅེས་ངག་གི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་བསྒོ་བར་བྱེད་ཅིང་། དེ་ལ་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་གཞམས་བསྒོ་དང་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བཟློག་ཀྱང་ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་པོ་དེའི་མཐའ་ལ་མི་གཏོང་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིའོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་མ་གཞན་དག་ལ་ཁྱེད་གཉིས་སྡེ་ཞིང་གནས་པར་གྱིས་ཤིག་ཅེས་དགེ་སློང་མ་བུད་མེད་དང་སྡེ་ཞིང་གནས་པ་སྟེ། རྩེ་ཞིང
་གནས་པ་དེ་ཡང་དག་པར་འཛིན་དུ་འཇུག་པ་ལ་དགེ་འདུན་ 7-219b མས་གཞམས་ཏེ་བསྒོ་བ་དང་། གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བསྒོ་ཡང་མི་གཏོང་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ། །བུད་མེད་དང་བསྟེན་དུ་འཇུག་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ། ། ༈ ཐུན་མོང་གྱུར་པ་བཞི་པོ། གཉིས་པ་ནི། རྟེན་དགེ་སློང་མས་དགེ་འདུན་འབྱེད་པ་ལ་སོགས་པ་བཞི་ནི་ཡུལ་དགེ་སློང་མའི་སྐབས་ལས་བཞི་པོ་དེ་དེ་དག་རང་རང་གི་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ། །དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པ་དང་། དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་འབྱེད་པའི་རྗེས་སུ་ཕྱོགས་པ་དང་། ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་པ་དེས་རང་སྐྲོད་པའི་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་སྐུར་པ་འདེབས་པ་དང་། དགེ་སློང་མ་དག་ལ་བཀའ་བློ་མི་བདེ་བར་བྱེད་པ་དང་བཞི་སྟེ། དེ་དག་ལ་གཞམས་བསྒོ་དང་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་ན་དགེ་སློང་མ་ལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་བཞི་བསྐྱེད་དོ། ། འདིར་སྨྲས་པ། བདག་ནི་ཚེ་རབས་ཐམས་ཅད་དུ། །འདུལ་བའི་དམ་ཆོས་འཛིན་པ་དང་། །ཡོངས་འཛིན་ཀརྨ་ཕྲིན་ལས་པ། །སྤྱི་གཙུག་རྒྱན་དུ་འབྲལ་མེད་ཤོག །རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། །། ༈ ལྟུང་བྱེད་སྡེ་ཚན་བཤད་པ། གསུམ་པ་ལ། ཞག་ཆད་འབྲེལ་བའི་སྤང་ལྟུང་དང་། །བཤགས་ཙམ་འབྲེལ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ། ། ༈ ཞག་ཆད་འབྲེལ་བའི་སྤང་ལྟུང་། དང་པོ་ལ། ཐུན་མོང་སྤང་ལྟུང་བཅུ་དགུར་དབྱེ། །ཐུན་མོང་མིན་པ་བཅུ་བཞིའོ། ། ༈ ཐུན་མོང་སྤང་ལྟུང་བཅུ་དགུར་དབྱེ། དང་པོ་ལ། འཆང་བའི་སྤང་བ་ལ་སོགས་དགེ་སློང་མ་ལ་ཅིར་འགྱུར་དང་། སྲིན་བལ་གྱི་སྟན་བྱེད་པ་ལ་སོགས་པ་བཅུ་གཅིག་དགེ་སློང་མ་ལ་ཅིར་འགྱུར་རོ། ། ༈ འཆང་བའི་སྤང་བ་ལ་སོགས་དགེ་སློང་མ་ལ་ཅིར་འགྱུར་བ། དང་པོ་ནི། འཆང་བའི་སྤང་བ་ལ་སོགས་པ་བཅུ་དགུའོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེ་ལྟར་ཡང་སྤང་ལྟུང་བཅུ་དགུ་ནི། དགེ་སློང་ཕ་མའི་ཐུན་མོང་གི་སྤང་ལྟུང་སྟེ། ཆོས་གོས་འཆང་བ་ལ་སོགས་པ་བཅུ་གསུམ་ནི་མཚན་ཉིད་ཅི་འདྲ་བའི་ཐུན་མོང་དང་། ཞག་གཅིག་ 7-220a འབྲལ་བ་ལ་སོགས་པ་དྲུག་ནི། འབྲེལ་དང་ཟླ་འཇོག་འཁྲུར་འཇུག་ལེན། །ལྷུང་བཟེད་འཚོལ་དང་འཕྲོག་པའོ། །མིང་ཙམ་གྱི་ཐུན་མོང་ཡིན་ནོ། །དེ་དག་གི་རྒྱུ་མཚན་ནི་བཅས་པའི་དབང་གིས་སོ། ། ༈ སྲིན་བལ་གྱི་སྟན་བྱེད་པ་ལ་སོགས་པ་བཅུ་གཅིག་དགེ་སློང་མ་ལ་ཅིར་འགྱུར་བ། གཉིས་པ་སྲིན་བལ་གྱི་སྟན་བྱེད་པ་ལ་སོགས་པ་བཅུ་གཅིག་དགེ་སློང་མ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ན། འདི་ལ་རྣམ་བཞག་ལུགས་གཉིས་ཏེ། དགེ་སློང་མའི་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་དང་མདོ་རྩ་འགྲེལ་དབང་བཙན་དུ་བྱས་པ་དང་། ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་དང་ལུང་ཞུ་བ་དབང་བཙན་དུ་བྱས་པའོ། །རྣམ་བཞག་དང་པོ་ལྟར་ན།
བཅུ་གཅིག་པོ་འདི་དག་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་སྟེ། མའི་སོ་སོར་ཐར་པ་ལས། སྲིན་བལ་འབའ་ཞིག་ཆ་གཉིས་དང་། །དྲུག་དང་མཐོ་གང་ལམ་དང་ནི། །འཁྲུ་དང་འཆང་དང་བརྟད་དང་དགོན། །རས་ཆེན་མ་གཏོགས་ལྷག་མ་ཡིན། །ཅེས་གསུངས་ལ། མདོ་རྩ་བའི་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་ལས་ཀྱང་། སྲིན་བལ་གྱི་སྟན་དང་། བལ་ནག་པོ་འབའ་ཞིག་གི་སྟན་དང་། ཆ་གཉིས་བསྲེ་བ་དང་། ལོ་དྲུག་ཏུ་བཅང་བ་དང་། མཐོ་གང་དང་། བལ་ཐོགས་པ་དང་། བལ་རྨེལ་དུ་འཇུག་པ་ཞེས་བྱ་བ་དག་དང་། བཅུ་གསུམ་པ་ལས་ལྷུང་བཟེད་འཆང་བ་དང་། བརྟད་པ་ལས་བྱུང་བ་དང་། ཞག་བདུན་ན་འབྲལ་བ་དང་། དབྱར་གྱི་རས་ཆེན་གྱི་སྤང་བ་ཞེས་བྱ་བ་བཞི་པོ་དག་སྟེ་རྣམ་པ་བཅུ་གཅིག་པོ་དེ་དག་ནི་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་མེད་དོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས་ཀྱང་། རྣམ་པ་བཅུ་གཅིག་པོ་དེ་དག་ནི་འདིར་སྤང་བའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་རྣམས་ལས་ལྷུང་བཟེད་འཆང་བ་ནི་དགེ་སློང་ཕ་མ་གཉིས་ཀ་ལ་སྤང་ལྟུང་དུ་འགྱུར་བ་ཡང་དགེ་སློང་ས་ལ་དངོས་གཞིར་གྱུར་པའི་དུས་ཐུན་མོང་མིན་པར་རྣམ་པར་བཞག་གོ། དགོན་པའི་འབྲལ་བ་ནི་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་རྣམ་པར་མི་བཞག་སྟེ། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་དགོན་པ་པའི་གཞི་མ་ 7-220b གནང་བས་དགོན་པ་པའི་འབྲལ་ལྟུང་བཅས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། དགེ་སློང་མས་དགོན་པར་གནས་ཏེ་ཆོས་གོས་གྲོང་དུ་བཞག་པ་དང་འབྲལ་བར་བྱེད་ན་ཞག་གཅིག་འབྲལ་བའི་སྤང་ལྟུང་དུ་འགྱུར་རོ། །ལྷུང་བཟེད་འཆང་བ་དང་དགོན་པའི་འབྲལ་བ་དེ་ཉིད་མ་གཏོགས་པ་སྲིན་བལ་གྱི་སྟན་བྱེད་པ་ནས་དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་ལ་བལ་རྨེལ་དུ་འཇུག་པའི་བར་བདུན་པོ་དག་དང་། བརྟད་པ་ལས་བྱུང་བ་དག་དང་། རས་ཆེན་ལས་གྱུར་པ་དག་སྟེ་དགུ་པོ་དེ་དག་ནི་དགེ་སློང་མ་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་རྣམ་པར་བཞག་གོ། དེ་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ཆེ་ཤོས་ལས། སྲིན་བལ་གྱི་སྟན་བྱེད་པའི་སྐབས་ལས་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་བཤད་དེ། དེ་བཞིན་དུ། སྲིན་བལ་འབའ་ཞིག་ཆ་གཉིས་དང་། །དྲུག་དང་མཐོ་གང་ལམ་དང་ནི། །འཁྲུ་བ་དང་ནི་ཞེས་པ་དང་། རས་ཆེན་བཙལ་སྔས་པ་སྟེ་བརྒྱད་པོ་དེ་རྣམས་ཀྱི་སྐབས་སུ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་རེ་རེ་ལ་རེ་རེར་གསུངས་སོ། །རྣམ་པར་བཞག་པ་གཉིས་པ་ལྟར་ན། གཞན་རྣམས་སྔར་དང་འདྲ་ཞིང་། སྲིན་བལ་དང་བརྟད་བྱུང་གཉིས་སྔར་དང་མི་འདྲ་བ་ནི། ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཡང་དགེ་སློང་མ་གང་མོན་དར་གསར་པ་ལ་སྟན་བྱེད་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ། །མོན་དར་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྲིན་བལ་ལ་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། ལུང་ཞུ་བ་ཉུང་ཤོས་ལས། དགེ་སློང་གིས་སྲིན་བལ་གྱི་སྟན་བྱེད་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བ་དེ་བཞིན་དུ་དགེ་སློང་མས་སྲིན་བལ་གྱི་སྟན་བྱེད་ན་ཡང་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འག
བཅུ་གཅིག་པོ་འདི་དག་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་སྟེ། མའི་སོ་སོར་ཐར་པ་ལས། སྲིན་བལ་འབའ་ཞིག་ཆ་གཉིས་དང་། །དྲུག་དང་མཐོ་གང་ལམ་དང་ནི། །འཁྲུ་དང་འཆང་དང་བརྟད་དང་དགོན། །རས་ཆེན་མ་གཏོགས་ལྷག་མ་ཡིན། །ཅེས་གསུངས་ལ། མདོ་རྩ་བའི་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་ལས་ཀྱང་། སྲིན་བལ་གྱི་སྟན་དང་། བལ་ནག་པོ་འབའ་ཞིག་གི་སྟན་དང་། ཆ་གཉིས་བསྲེ་བ་དང་། ལོ་དྲུག་ཏུ་བཅང་བ་དང་། མཐོ་གང་དང་། བལ་ཐོགས་པ་དང་། བལ་རྨེལ་དུ་འཇུག་པ་ཞེས་བྱ་བ་དག་དང་། བཅུ་གསུམ་པ་ལས་ལྷུང་བཟེད་འཆང་བ་དང་། བརྟད་པ་ལས་བྱུང་བ་དང་། ཞག་བདུན་ན་འབྲལ་བ་དང་། དབྱར་གྱི་རས་ཆེན་གྱི་སྤང་བ་ཞེས་བྱ་བ་བཞི་པོ་དག་སྟེ་རྣམ་པ་བཅུ་གཅིག་པོ་དེ་དག་ནི་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་མེད་དོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས་ཀྱང་། རྣམ་པ་བཅུ་གཅིག་པོ་དེ་དག་ནི་འདིར་སྤང་བའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་རྣམས་ལས་ལྷུང་བཟེད་འཆང་བ་ནི་དགེ་སློང་ཕ་མ་གཉིས་ཀ་ལ་སྤང་ལྟུང་དུ་འགྱུར་བ་ཡང་དགེ་སློང་ས་ལ་དངོས་གཞིར་གྱུར་པའི་དུས་ཐུན་མོང་མིན་པར་རྣམ་པར་བཞག་གོ། དགོན་པའི་འབྲལ་བ་ནི་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་རྣམ་པར་མི་བཞག་སྟེ། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་དགོན་པ་པའི་གཞི་མ་ 7-220b གནང་བས་དགོན་པ་པའི་འབྲལ་ལྟུང་བཅས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། དགེ་སློང་མས་དགོན་པར་གནས་ཏེ་ཆོས་གོས་གྲོང་དུ་བཞག་པ་དང་འབྲལ་བར་བྱེད་ན་ཞག་གཅིག་འབྲལ་བའི་སྤང་ལྟུང་དུ་འགྱུར་རོ། །ལྷུང་བཟེད་འཆང་བ་དང་དགོན་པའི་འབྲལ་བ་དེ་ཉིད་མ་གཏོགས་པ་སྲིན་བལ་གྱི་སྟན་བྱེད་པ་ནས་དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་ལ་བལ་རྨེལ་དུ་འཇུག་པའི་བར་བདུན་པོ་དག་དང་། བརྟད་པ་ལས་བྱུང་བ་དག་དང་། རས་ཆེན་ལས་གྱུར་པ་དག་སྟེ་དགུ་པོ་དེ་དག་ནི་དགེ་སློང་མ་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་རྣམ་པར་བཞག་གོ། དེ་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ཆེ་ཤོས་ལས། སྲིན་བལ་གྱི་སྟན་བྱེད་པའི་སྐབས་ལས་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་བཤད་དེ། དེ་བཞིན་དུ། སྲིན་བལ་འབའ་ཞིག་ཆ་གཉིས་དང་། །དྲུག་དང་མཐོ་གང་ལམ་དང་ནི། །འཁྲུ་བ་དང་ནི་ཞེས་པ་དང་། རས་ཆེན་བཙལ་སྔས་པ་སྟེ་བརྒྱད་པོ་དེ་རྣམས་ཀྱི་སྐབས་སུ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་རེ་རེ་ལ་རེ་རེར་གསུངས་སོ། །རྣམ་པར་བཞག་པ་གཉིས་པ་ལྟར་ན། གཞན་རྣམས་སྔར་དང་འདྲ་ཞིང་། སྲིན་བལ་དང་བརྟད་བྱུང་གཉིས་སྔར་དང་མི་འདྲ་བ་ནི། ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཡང་དགེ་སློང་མ་གང་མོན་དར་གསར་པ་ལ་སྟན་བྱེད་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ། །མོན་དར་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྲིན་བལ་ལ་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། ལུང་ཞུ་བ་ཉུང་ཤོས་ལས། དགེ་སློང་གིས་སྲིན་བལ་གྱི་སྟན་བྱེད་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བ་དེ་བཞིན་དུ་དགེ་སློང་མས་སྲིན་བལ་གྱི་སྟན་བྱེད་ན་ཡང་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འག
【現代漢語翻譯】 這十一種情況是比丘尼不共有的。在《母別解脫經》中說：『蠶毛純二分，六年高一肘，路和浣濯執持及離遠，除了大布其餘皆是。』此外，在《根本律廣釋》中也說：『蠶毛的坐墊，純黑羊毛的坐墊，二分混合的坐墊，六年持有的，一肘高的，持羊毛的，使羊毛腐爛的』，以及第十三條中的『持缽』，『由離遠而來的』，『七夜分離的』，『夏季大布的捨棄』這四種，這十一種情況是比丘尼所沒有的。』自己的論釋中也說：『這十一種情況在此是應捨棄的。』 其中，『持缽』對於比丘和比丘尼來說，都會構成捨墮，這在比丘真正成為比丘時，被認為是共同的。『遠離』對於比丘尼來說則不然，因為比丘尼沒有『遠離』的基礎，所以沒有『遠離』的墮罪。如果比丘尼住在寺廟裡，把法衣放在村子裡並與之分離，那麼就會構成一夜分離的捨墮。除了『持缽』和『遠離』之外，從製作蠶毛坐墊到比丘尼讓比丘使羊毛腐爛這七種情況，以及『由離遠而來的』，『由大布製成的』這九種情況，對於比丘尼來說，被認為是惡作罪。這也是在《律經》中最大的請求：在製作蠶毛坐墊的情況下，比丘尼會有惡作罪。同樣地，『蠶毛純二分，六年高一肘，路和浣濯』等等，以及『尋找大布』這八種情況，在《律經》中說：『比丘尼會有惡作罪』，每一種情況都分別說明。 根據第二種分類，其他情況與之前相同，而蠶毛和離遠而來的這兩種情況與之前不同。在《律比丘尼分別經》中說：『如果比丘尼用新的門達製作坐墊，就會構成捨墮。』門達指的是蠶毛。』在《律經》中最小的請求是：『如果比丘製作蠶毛坐墊，就會構成捨墮，同樣地，如果比丘尼製作蠶毛坐墊，也會構成捨墮。
【English Translation】 These eleven are not common to the Bhikṣuṇīs (nuns). In the Prātimokṣa (individual liberation) of the Mothers, it is said: 'Silk wool alone in two parts, six years and a cubit, the road and washing, holding and separation, except for the great cloth, the rest are.' Furthermore, in the extensive commentary on the Root Mūlasarvāstivāda Vinaya, it is also said: 'The seat of silk wool, the seat of pure black wool, the mixture of two parts, holding for six years, a cubit high, holding wool, causing wool to rot,' and the thirteenth, 'holding the alms bowl,' 'coming from separation,' 'separating for seven nights,' 'the abandonment of the summer great cloth,' these four, these eleven aspects are not possessed by the Bhikṣuṇīs.' In his own commentary, he also says: 'These eleven aspects are to be abandoned here.' Among them, 'holding the alms bowl' becomes a Saṃghāvaśeṣa (formal meeting to confess) for both Bhikṣus (monks) and Bhikṣuṇīs, which is considered common when a Bhikṣu truly becomes a Bhikṣu. 'Separation' is not the same for Bhikṣuṇīs, because Bhikṣuṇīs do not have the basis of 'separation,' so there is no offense of 'separation.' If a Bhikṣuṇī stays in a monastery and leaves the Dharma garment in the village and separates from it, then it becomes a Saṃghāvaśeṣa of separating for one night. Except for 'holding the alms bowl' and 'separation,' from making a silk wool seat to the Bhikṣuṇī causing the Bhikṣu to rot the wool, these seven situations, and 'coming from separation,' 'made from great cloth,' these nine situations are considered as Duṣkṛta (wrongdoing) for the Bhikṣuṇī. This is also the greatest request in the Vinaya: in the case of making a silk wool seat, the Bhikṣuṇīs will have a Duṣkṛta. Similarly, 'silk wool alone in two parts, six years and a cubit, the road and washing,' etc., and 'searching for great cloth,' these eight situations, in the Vinaya it is said: 'The Bhikṣuṇīs will have a Duṣkṛta,' each situation is explained separately. According to the second classification, other situations are the same as before, but the two situations of silk wool and coming from separation are different from before. In the Bhikṣuṇī Vibhaṅga (analysis) of the Vinaya, it is said: 'If a Bhikṣuṇī makes a seat from a new Monda, it becomes a Saṃghāvaśeṣa.' Monda refers to silk wool.' The smallest request in the Vinaya is: 'If a Bhikṣu makes a silk wool seat, it becomes a Saṃghāvaśeṣa, similarly, if a Bhikṣuṇī makes a silk wool seat, it also becomes a Saṃghāvaśeṣa.
ྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། ཞུ་འགྲེལ་ལས། ཁ་ཅིག་ནི་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་སྲིན་བལ་གྱི་སྤང་བར་མི་འདོད་དེ། དེ་ནི་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཡང་དགེ་སློང་མ་སྲིན་བལ་གྱི་སྟན་གསར་པ་བྱེད་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། ། 7-221a ཞེས་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་དག་ལས་དེ་རྣམས་ལ་འདི་རྣམ་པར་བཞག་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། །ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་མས་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཉར་ཞག་བཅུས་མ་ཚང་བ་ཚུན་ཆད་དུ་བརྟད་པ་ལས་བྱུང་བའི་གོས་རྙེད་ན་དགེ་སློང་མ་དེས་བླང་བར་བྱའོ། །བླངས་ནས་གོས་སྦྱིན་པའི་བར་དུ་བཅང་བར་བྱའོ། །དེ་ལས་འདས་པར་འཆང་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། ལུང་ཞུ་བ་གཉིས་ཀ་ལས། དགེ་སློང་མས་བརྟད་པའི་གོས་དེ་གོས་འབུལ་བའི་དུས་ལས་འདས་པར་བཞག་ན་ཅིར་འགྱུར། སྤང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ལྟར་སྲིན་བལ་དང་བརྟད་པ་ལས་བྱུང་བའི་སྤང་ལྟུང་དེ་གཉིས་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་མེད་པར་བཤད་པ་དང་། ཡོད་པར་བཤད་པའི་ལུགས་དེ་གཉིས་ནི་ལག་ལེན་དོགས་མཐའ་བཟུང་སྟེ་ལུགས་ཕྱི་མ་ལྟར་བཟུང་ངོ་། །རྣམ་བཤད་རིགས་པ་ལས། བཀའ་བསྡུ་བ་པོས་ཡང་དག་བསྡུ་བའི་གཞིའི་གཞུང་ཉམས་པར་གསུངས་ལ། སྨན་བླའི་མདོ་ལས། དགེ་སློང་མ་གང་དག་བསླབ་པའི་གཞི་ལྔ་བརྒྱ་པོ་དག་འཛིན་པ་དང་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། མདོ་རྩ་བའི་མཚན་འགྱུར་གྱི་སྐབས་ཀྱི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། དགེ་སློང་མའི་ཁྲིམས་ལྔ་བརྒྱ་བསྲུང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཕྱི་མ་ལྟར་བཟུང་བ་ཡང་འདིས་ཤེས་པར་མཚོ་སྣ་པས་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ལ། ཐུན་མོང་བཅུ་དགུར་དབྱེ་བ་དངོས། །ཡན་ལག་ཁྱད་པར་བསླབ་བྱའོ། ། ༈ ཐུན་མོང་བཅུ་དགུར་དབྱེ་བ་དངོས། དང་པོ་ནི། སྡོམ་ལས། འཆང་བ་འབྲལ་བ་འཇོག་པ་དང་། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་སྟེ་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་བཅུ་ཚན་དང་ཐུན་མོང་བའོ། །ཊཱི་ཀར། བཅུ་པོ་དེ་དག་ནི་དགེ་སློང་གི་རྣམ་པར་འབྱེད་པའི་སྐབས་སུ་ཇི་སྐད་བསྟན་པ་བཞིན་དུ་བལྟ་བར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །གཞན་ཡང་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་ 7-221b དགུ་ནི། དགེ་སློང་དང་། དགེ་སློང་མའི་ཐུན་མོང་བ་ཡིན་ཏེ། དགུ་པོ་གང་དག་ཡིན་ཞེ་ན། གསེར་དངུལ་ལ་རེག་པ་དང་། མངོན་མཚན་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པ་དང་། ཉོ་ཚོང་བྱེད་པ་དང་། ལྷུང་བཟེད་འཚོལ་བ་དང་། འཐག་ཏུ་འཇུག་པ་དང་། འཐགས་པ་བསྐྱེད་པ་དང་། འཕྲོག་པ་དང་། བསྔོས་པ་ལས་བསྒྱུར་བ་དང་། གསོག་འཇོག་ལས་གྱུར་པའོ། ། ༈ ཡན་ལག་ཁྱད་པར་བསླབ་བྱ། གཉིས་པ་ནི། ད་ནི་བཅུ་དགུ་པོ་དེ་རྣམས་ཀྱི་ནང་ན་འཁྲུར་འཇུག་པ་ལ་སོགས་པ་ནི་ཡན་ལག་མི་འདྲ་བའི་ཁྱད་པར་ཡོད་དོ་ཞེས་སྟོན་པ་ནི། ཆོས་གོས་འཁྲུ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུམ་སྟེ། ཆོས་གོས་འཁྲུ་འཚེད་འཆག་པ་གསུམ་ནི་དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་གི་ཆོས་གོས་འཁྲུ་འཚེད་འ
【現代漢語翻譯】 有人說應該放棄絲棉，但註釋中說：『有些人不希望比丘尼使用絲棉墊子，這是不合理的。如果比丘尼製作新的絲棉墊子，就會犯捨墮罪。』 在比丘尼的戒律分析中，已經對這些情況進行了規定。律藏比丘尼戒律分析中說：『如果比丘尼在秋季最後一個月的十天內獲得了因縫紉而產生的衣服，那麼這位比丘尼應該接受它。接受后，應該持有它直到佈施衣服。如果超過這個期限持有，就會犯捨墮罪。』律藏的兩個註釋中都說：『如果比丘尼把縫紉的衣服放在供養衣服的時間之後，會怎麼樣？會犯捨墮罪。』 因此，關於絲棉和縫紉產生的捨墮罪，對比丘尼來說，既有說沒有的，也有說有的。這兩種觀點中，爲了避免疑惑，採取了后一種觀點。釋論理智中說：『結集者說，正確結集的基礎經典已經衰敗。』藥師經中說：『哪些比丘尼持有五百條戒律？』根本律經名稱改變的註釋中說：『守護比丘尼的五百條戒律。』因此，採納后一種觀點，措那巴如是說。 第二，共同十九條的分類是實際存在的，支分差別是應該學習的。 共同十九條的分類是實際存在的。 第一，戒律中說：『持有、分離、放置等』，指的是與捨墮罪的十條戒律是共同的。註釋中說：『這十條戒律應該像比丘戒律分析中所說的那樣看待。』此外，還有九條捨墮罪是比丘和比丘尼共同的。哪九條呢？觸控金銀、有明顯跡象的行為、買賣、尋找缽、讓人紡織、產生紡織、搶奪、從供養物中改變和從儲存中改變。 支分差別是應該學習的。 第二，現在說明在這十九條戒律中，像讓人洗滌等，存在支分不同的差別。有三種，即洗滌僧衣等。洗滌、煮染、縫補僧衣這三種行為，比丘尼應該為比丘洗滌、煮染、縫補僧衣。
【English Translation】 It is said that one should give up silk cotton, and the commentary says: 'Some do not want bhikṣuṇīs (nuns) to use silk cotton mats, which is unreasonable. If a bhikṣuṇī makes a new silk cotton mat, she will commit a saṃghāṭiseṣa (offense entailing suspension from the monastic community).' In the analysis of bhikṣuṇī precepts, these situations have been stipulated. The Vinaya (monastic discipline) analysis of bhikṣuṇī precepts says: 'If a bhikṣuṇī obtains clothes produced from sewing within ten days of the last month of autumn, then that bhikṣuṇī should accept it. After accepting, she should hold it until the offering of clothes. If she holds it beyond this period, she will commit a saṃghāṭiseṣa.' Both commentaries of the Vinaya say: 'If a bhikṣuṇī puts the sewn clothes after the time of offering clothes, what will happen? She will commit a saṃghāṭiseṣa.' Therefore, regarding the saṃghāṭiseṣa of silk cotton and sewing, for bhikṣuṇīs, there are both those who say there is none and those who say there is. Among these two views, in order to avoid doubt, the latter view is adopted. The Explanation of Reasoning says: 'The compilers said that the basic scriptures of correct compilation have declined.' The Bhaiṣajyaguru Sūtra (Medicine Buddha Sutra) says: 'Which bhikṣuṇīs hold the five hundred precepts?' The commentary on the occasion of the change of names of the root sūtra says: 'Guard the five hundred precepts of bhikṣuṇīs.' Therefore, adopting the latter view, Tsonapa said so. Second, the classification of the nineteen common ones is actually existent, and the branch differences are to be learned. The classification of the nineteen common ones is actually existent. First, the precepts say: 'Holding, separating, placing, etc.,' which refers to the ten precepts of saṃghāṭiseṣa that are common. The commentary says: 'These ten precepts should be viewed as stated in the analysis of bhikṣu precepts.' In addition, there are nine saṃghāṭiseṣa that are common to bhikṣus and bhikṣuṇīs. Which nine? Touching gold and silver, actions with obvious signs, trading, seeking alms bowls, having someone weave, producing weaving, robbing, changing from offerings, and changing from storage. The branch differences are to be learned. Second, now it is shown that among these nineteen precepts, there are differences in branches, such as having someone wash. There are three, namely washing monastic robes, etc. The three actions of washing, boiling, and mending monastic robes, the bhikṣuṇī should wash, boil, and mend the monastic robes for the bhikṣu.
ཆག་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པའོ། །དགེ་སློང་གིས་ནི་རང་གི་ཆོས་གོས་དགེ་སློང་མ་ལ་འཁྲུ་འཚེད་འཆག་ཏུ་འཇུག་ན་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་དེ་ཡུལ་གྱི་ཁྱད་པར་ཡོད་དོ། །དེས་ན་དགེ་སློང་མའི་སོ་ཐར་ལས། དགེ་སློང་མ་གང་དགེ་སློང་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པའི་གོས་རྙིང་པ་འཁྲུ་བའམ་འཚེད་དམ་འཆག་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བའོ། །དེ་ལྟར་ན་དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་གི་ཆོས་གོས་འཁྲུ་ན་དགེ་སློང་ཕ་མ་གཉིས་ཀ་ལ་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་ཀྱང་། དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་གི་བལ་འཁྲུ་ན་དགེ་སློང་ཕ་ལ་སྤང་ལྟུང་དང་མ་ལ་ཡང་ཉེས་བྱས་སོ། །ཞུ་འགྲེལ་ལས། ཁ་ཅིག་དགེ་སློང་གི་ཆོས་གོས་འཁྲུར་འཇུག་ན་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་སྤང་བར་འགྱུར་བར་འདོད་པ་དེ་ནི་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། དགེ་སློང་གི་ཆོས་གོས་ཀྱིས་དགེ་སློང་མ་ལ་སྤང་བ་འབྱུང་བ་ནི་རུང་བ་མ་ཡིན་ནོ། །གཞན་གྱི་ཡང་རང་གིར་མ་བྱས་པ་ཁོ་ན་སྤངས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བཤད་ཀྱང་། མའི་སོ་སོར་ཐར་པ་དང་མདོ་རྩ་འགྲེལ་ལས་གསུངས་པ་གཙོ་བོར་བཟུང་ངོ་། །གཞན་ཡང་ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་ 7-222a འབྱེད་ཀྱི་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པའི་སྐབས་ལས་ཀྱང་དགེ་སློང་མ་གང་དགེ་སློང་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པའི་གོས་རྙིང་པ་འཁྲུའམ་ཁ་དོག་བསྒྱུར་རམ་འཆག་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་བཤད་པ་ཇི་ལྟར་དྲང་ཞེ་ན། དེ་ནི་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པའི་སྐབས་ནས་བཤད་ཀྱང་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་དགོངས་པར་རིགས་སོ། །དགེ་སློང་དེ་ལས་དགེ་སློང་མས་གོས་ལེན་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པའོ། །དགེ་སློང་གིས་ནི་དགེ་སློང་མ་ལས་གོས་ལེན་ན་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་དེ་ཡུལ་གྱི་ཁྱད་པར་ཡོད་དོ། །དགེ་སློང་མ་ལ་བྱིན་པ་དེ་དགེ་སློང་མས་འཕྲོག་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པའོ། །དགེ་སློང་གིས་ནི་དགེ་སློང་ཕ་ལ་བྱིན་པ་འཕྲོག་ན་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་དེ་ཡུལ་གྱི་ཁྱད་པར་ཡོད་དོ། །ལྷ་རྟེན་བཅང་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་པའི་ཊཱི་ཀར། སྦོམ་དགའ་མོ་མཉན་ཡོད་དུ་བསོད་སྙོམས་ལ་ཞུགས་པ་ན། དེས་ལྷ་བོན་མོ་ལྷ་རྟེན་ཐོགས་ཤིང་རྒྱུ་བ་མཐོང་ནས་སྦོམ་དགའ་མོས་བསམ་པ། ཐབས་འདི་ནི་བཟང་པོ་ཞིག་ཡིན་གྱིས་བདག་གིས་ཀྱང་སང་ཤེས་པར་བྱའོ་སྙམ་ནས་དེའི་ཕྱི་དེ་ཉིན་པར་ལྷ་རྟེན་ཐོགས་ཏེ་མཉན་ཡོད་དུ་ཞུགས་ནས་དེས་ཁྱེའུ་དང་བུ་མོ་དག་ལ་སྲུང་སྐྱོབ་བྱེད་ཅིང་། དེས་གང་དང་གང་ལ་སྲུང་སྐྱོབ་བྱས་པ་དེ་དག་བདེ་བར་གནས་པར་གྱུར་ནས། དེའི་ཚེ་གང་དང་གང་དག་ལ་སྲུང་སྐྱོབ་བྱ་དགོས་པར་འགྱུར་བ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སྦོམ་དགའ་མོ་ལ་བསྲུང་བ་དང་བསྐྱབ་པ་བྱེད་དུ་འཇུག་པར་བྱེད་པ་ནས་ལྷ་བོན་མོ་འཕྱ་བར་གྱུར་ནས། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་སྩལ་པ། དེ་ལྟ་བས་ན་དགེ་སློང་མས་ལྷ་རྟེན་བཅང་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བའ
【現代漢語翻譯】 如果比丘尼接受了，就會產生捨墮罪。如果比丘允許比丘尼清洗、煮染自己的袈裟，就會產生捨墮罪，這取決於地點。 因此，在比丘尼的戒律中說：『任何非親屬的比丘尼清洗、煮染或縫紉舊衣服，都會產生捨墮罪。』這是遵循了這一說法。這樣，如果比丘尼清洗比丘的袈裟，比丘和比丘尼都會產生捨墮罪。如果比丘尼清洗比丘的羊毛，比丘會產生捨墮罪，比丘尼則會犯下惡作罪。 《釋論》中說：『有些人認為，如果允許比丘尼清洗比丘的袈裟，比丘尼會因此犯下捨墮罪，這種說法是不合理的。』比丘的袈裟導致比丘尼犯下捨墮罪是不合理的。因為只有沒有據爲己有的東西才能被捨棄。』雖然這樣說，但主要還是以比丘尼的別解脫戒和《根本說一切有部毗奈耶》為準。 此外，《律藏·比丘尼分別》中關於單墮罪的部分也說：『任何非親屬的比丘尼清洗、改變顏色或縫紉舊衣服，都會犯下單墮罪。』這又該如何解釋呢？雖然在單墮罪的部分中這樣說，但應該理解為是捨墮罪。 如果比丘尼從比丘那裡接受衣服，就會產生捨墮罪。如果比丘從比丘尼那裡接受衣服，就會產生捨墮罪，這取決於地點。如果給予比丘尼的東西被比丘尼奪走，就會產生捨墮罪。如果比丘奪走給予比丘尼的東西，就會產生捨墮罪，這取決於地點。 關於『不應攜帶神像』的註釋：『豐饒母在舍衛城乞食時，看到一個神巫拿著神像遊蕩，豐饒母心想：『這個方法很好，我也應該明天也這樣做。』第二天，她拿著神像進入舍衛城，為男孩和女孩提供保護。凡是得到她保護的人都安然無恙。當時，所有需要保護的人都讓豐饒母提供保護，以至於神巫受到了嘲笑。』世尊說：『因此，比丘尼不應攜帶神像。』
【English Translation】 If a Bhikshuni accepts it, it creates a Nissaggiya Pacittiya offense. If a Bhikshu allows a Bhikshuni to wash, cook, or dye his own robes, it creates a Nissaggiya Pacittiya offense, depending on the location. Therefore, in the Bhikshuni's precepts, it is said: 'Any non-relative Bhikshuni who washes, cooks, or sews old clothes creates a Nissaggiya Pacittiya offense.' This follows that statement. Thus, if a Bhikshuni washes a Bhikshu's robes, both the Bhikshu and Bhikshuni create a Nissaggiya Pacittiya offense. If a Bhikshuni washes a Bhikshu's wool, the Bhikshu creates a Nissaggiya Pacittiya offense, and the Bhikshuni commits a Dukkhata offense. In the Commentary, it says: 'Some people think that if a Bhikshuni is allowed to wash a Bhikshu's robes, the Bhikshuni will commit a Nissaggiya offense, which is unreasonable.' It is unreasonable for a Bhikshu's robes to cause a Bhikshuni to commit a Nissaggiya offense. Because only what has not been taken as one's own can be abandoned.' Although it is said so, the Bhikshuni's Pratimoksha and the Mulasarvastivada Vinaya are mainly followed. Furthermore, in the section on Pacittiya offenses in the Bhikshuni Vibhanga of the Vinaya, it is also said: 'Any non-relative Bhikshuni who washes, changes the color, or sews old clothes commits a Pacittiya offense.' How should this be explained? Although it is said in the section on Pacittiya offenses, it should be understood as a Nissaggiya Pacittiya offense. If a Bhikshuni receives clothes from a Bhikshu, it creates a Nissaggiya Pacittiya offense. If a Bhikshu receives clothes from a Bhikshuni, it creates a Nissaggiya Pacittiya offense, depending on the location. If what is given to a Bhikshuni is taken away by the Bhikshuni, it creates a Nissaggiya Pacittiya offense. If a Bhikshu takes away what is given to a Bhikshuni, it creates a Nissaggiya Pacittiya offense, depending on the location. Regarding the commentary on 'Should not carry an idol': 'Bhomdagamo, while begging for alms in Shravasti, saw a sorceress wandering around with an idol, and Bhomdagamo thought: 'This method is good, I should also do it tomorrow.' The next day, she took the idol and entered Shravasti, providing protection to boys and girls. Whoever was protected by her remained safe. At that time, all those who needed protection had Bhomdagamo provide protection, to the point that the sorceress was ridiculed.' The Blessed One said: 'Therefore, Bhikshunis should not carry idols.'
ི་བར་དུ་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། །སྲུང་སྐྱོབ་ཅེས་བྱ་བ་ནི་ཡོངས་སུ་བསྲུང་ཞིང་སྐྱོབ་པར་བྱེད་པའོ། །ལྷ་རྟེན་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྲུང་སྐྱོབ་བྱ་བ་དེའི་ཕྱིར་སྣོད་ཟ་མ་ཏོག་མེ་ཏོག་ལ་སོགས་པས་ 7-222b བརྒྱན་ཅིང་ས་ལས་བྱས་པའི་གཟུགས་ཀྱིས་བཀང་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེས་ན་ཡི་དྭགས་ལ་ཡས་བྱིན་ཅིང་ཡི་དྭགས་ཀྱི་རིགས་མཐོང་བ་སྟོན་པ་ཙམ་གྱི་བོན་པོའི་མིང་ཅན་རྒྱ་གར་ན་ཡང་བྱུང་བར་སྣང་ངོ་། །དེས་ན་དེང་སང་བོད་གངས་ཅན་པ་དག་གི་དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱིས་མདོས་བཅའ་བ་ཞེས་བོན་པོའི་ལུགས་འབའ་ཞིག་ལ་ནན་ཏན་དུ་བྱེད་པ་དེ་ནི་ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་པས་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་མའི་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་འཆད་པའི་སྤང་བ་ལ་སོགས་པ་དགེ་སློང་དང་ཐུན་མོང་བ་བཅུ་དགུ་པའོ་ཞེས་དངོས་སུ་སྨོས་པས། སྲིན་བལ་ལ་སོགས་པ་བཅུ་གཅིག་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པར་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏེ་དེ་ནི་གོང་དུ་བཤད་ཟིན་ཏོ། ། ༈ ཐུན་མོང་མིན་པ་བཅུ་བཞི། དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་རྣམས་དགེ་སློང་ཕ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ན། ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་ཞག་གཅིག་ལས་འདས་པར་འཆང་བ་དང་། ཆོས་གོས་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཅིང་བྱིན་གྱིས་མི་རློབ་པ་དང་། གོས་ལྕི་བ་དང་ཡང་བ་བསྟེན་པ་དེ་བཞི་ནི། དགེ་སློང་ལ་ཉེས་པ་མེད་དེ། དེ་རྣམས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱ་བའི་དགག་བྱ་སྐྱེས་པ་ལ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་མ་གཏོགས་པ་གཞན་བཅུ་གཅིག་ནི་དགེ་སློང་མ་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཏེ། དེ་རྣམས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པའི་དགག་བྱ་སྐྱེས་པ་ལ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་འདིར་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་བཅུ་བཞི་ལ་ཕྱེ་བས་ཉེས་མེད་བཞི་དང་། ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་བཅུ་གཅིག་འོང་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཞེ་ན། བྱིན་གྱིས་མི་རློབ་པའི་སྤང་བ་ལ་གཉིས་ཡོད་དེ། ཆོས་གོས་ཉི་མ་དང་པོ་ལ་བྱིན་གྱིས་མི་རློབ་པ་དང་། ཆོས་གོས་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཅིང་བྱིན་གྱིས་མི་རློབ་པའོ། །ཕྱི་མ་ནི་དགེ་སློང་ལ་ཉེས་པ་མེད་ལ། སྔ་མ་ནི་དགེ་སློང་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བའི་ 7-223a ཕྱིར། དེ་ཡང་སྔགས་རྟེན་དུ་རུང་བའི་ཆོས་གོས་མེད་པའི་ཉེས་བྱས་ཏེ་དེ་དག་བཞག་སྟེ་སྐྱ་རེངས་འཆར་བར་འདའ་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལས་འདས་པའི་ཉེས་བྱས་སོ།། །། གཉིས་པ་ལ། ལྷུང་བཟེད་འཆང་བའི་སྤང་བ་དང་། །བྱིན་གྱིས་མི་རློབ་སྤང་བ་དང་། །སྲ་བརྐྱང་འབྱིན་པའི་སྤང་བ་དང་། །སྲ་བརྐྱང་མི་འབྱིན་སྤང་བ་དང་། །རིན་ཆེན་སློང་བའི་སྤང་བ་དང་། །གོས་ཟ་བ་ཡི་སྤང་བ་དང་། །གོས་རྒྱུ་ཟ་སོགས་སྤང་བ་དང་། །མ་བསྔོས་བྱིན་རློབ་སྤང་བ་དང་། །དགེ་འདུན་བསྔོས་བྱིན་རློབ་སྤང་དང་། །བཅིངས་པ་འགྲོལ་འཇུག་སྤང་བ་དང་། །གོས་ལྕི་བསྟེན་པའི་སྤང་བ་དང་། །གོས་ཡང་བསྟེན་པའི་སྤང་བའོ།
【現代漢語翻譯】 據說是這樣說的。'保護'的意思是完全地守護和救助。'神像'的意思是爲了進行守護而用器皿、花等裝飾，並用泥土製成的形象填滿的物品。因此，在印度也出現了一種名叫苯教徒的人，他們向餓鬼施捨食物，並展示餓鬼的形象。因此，現在西藏的僧侶們所做的朵瑪，完全是苯教的儀式，這是不正確的，無論如何都不應該做。比丘尼的捨棄墮罪中，關於捨棄等的戒律，與比丘共同的有十九條，這是明確說明的。因此，毛織品等十一條並非共同的，這是暗示的，前面已經說過了。 共同的十四條: 第一，比丘尼的分別中所說的內容，對比丘來說會變成什麼呢？未經加持的缽超過一夜持有，以及法衣半個月不加持，以及使用厚重和輕薄的衣服這四種情況，比丘沒有罪過，因為對於這些情況，男性沒有需要禁止的對象。除了這些之外，其他的十一條，比丘尼會有輕微的罪過，因為對於這些情況，男性有完整的需要禁止的對象。那麼，這裡分為十四條非共同的，沒有罪過的四條，以及會變成輕微罪過的十一條，這是什麼原因呢？因為不加持的捨棄有兩種：法衣第一天不加持，以及法衣半個月不加持。後者比丘沒有罪過，前者比丘會有輕微的罪過， 因為這也是沒有可以作為咒語依據的法衣的輕微罪過，所以不要把這些放在一邊，讓黎明到來，這是不允許的，這是超越的輕微罪過。 第二，持有缽的捨棄，不加持的捨棄，給予堅硬食物的捨棄，不給予堅硬食物的捨棄，乞求珍寶的捨棄，吃衣服的捨棄，吃衣服材料等的捨棄，未供養而加持的捨棄，供養僧眾後加持的捨棄，允許被束縛者離開的捨棄，使用厚重衣服的捨棄，使用輕薄衣服的捨棄。
【English Translation】 It is said that 'protection' means to completely guard and save. 'Deity statue' means an object decorated with vessels, flowers, etc., and filled with an image made of earth for the purpose of protection. Therefore, it seems that even in India, there appeared people called Bonpos who gave offerings to hungry ghosts and showed the image of hungry ghosts. Therefore, the Torma that the Tibetan monks of today make is entirely a Bonpo ritual, which is incorrect and should not be done in any way. Among the relinquishment offenses of the Bhikshuni, the precepts concerning relinquishment, etc., are nineteen in common with the Bhikshu, which is clearly stated. Therefore, the eleven items such as woolen fabrics are not common, which is implied, and has been said before. Fourteen Uncommon Items: First, what happens to the things said in the Bhikshuni's distinctions when applied to a Bhikshu? Holding an unblessed bowl for more than one night, not blessing the Dharma garment for half a month, and using heavy and light garments, these four are not offenses for a Bhikshu, because there is no object to be prohibited for a male in these cases. Apart from these, the other eleven will become minor offenses for a Bhikshuni, because there is a complete object to be prohibited for a male in these cases. So, what is the reason for dividing into fourteen uncommon items here, with four without offense and eleven becoming minor offenses? Because there are two types of relinquishment for not blessing: not blessing the Dharma garment on the first day, and not blessing the Dharma garment for half a month. The latter is not an offense for a Bhikshu, but the former is a minor offense for a Bhikshu, Because it is also a minor offense for not having a Dharma garment that can be used as a mantra support, so do not put these aside and let the dawn break, which is not allowed, it is a minor offense of transgression. Second, the relinquishment of holding a bowl, the relinquishment of not blessing, the relinquishment of giving hard food, the relinquishment of not giving hard food, the relinquishment of begging for jewels, the relinquishment of eating clothes, the relinquishment of eating clothing materials, etc., the relinquishment of blessing without offering, the relinquishment of blessing after offering to the Sangha, the relinquishment of allowing the bound to leave, the relinquishment of using heavy clothes, the relinquishment of using light clothes.
། ༈ ལྷུང་བཟེད་འཆང་བའི་སྤང་བ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་བཅུ་གཉིས་སྡེ་རྣམས་ལྷུང་བཟེད་རྙེད་པ་རྣམས་གསོག་པར་བྱེད་ཅིང་བདག་ཉིད་ཀྱང་སྤྱད་པར་མི་བྱེད། གཞན་ལ་ཡང་སྦྱིན་པར་མི་བྱེད་པ་ལ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྣོད་སྤྱད་ལ་ཆགས་པ་འཕེལ་བའོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་མ་རང་དབང་བའི་ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ལས་ལྷག་པ་བྱིན་རླབས་གང་ཡང་མེད་པར་ཞག་གཅིག་ལས་འདས་པར་འཆང་བ་ལ་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའོ། །དགེ་སློང་གིས་ལྷུང་བཟེད་འཆང་བ་ལ་ཞག་བཅུ་འདའ་དགོས་ཀྱང་། དགེ་སློང་མའི་ལྷུང་བཟེད་འཆང་བ་ལ་ཞག་གཅིག་འདས་པས་ཆོག་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། བུད་མེད་རྣམས་ནི་ཡོ་བྱད་ལ་ཆགས་པ་ཤིན་ཏུ་དམ་པས་ན་ཞེས་སོ། །ལྷུང་བཟེད་འཆང་བའི་སྤང་བའོ།། །། ༈ བྱིན་གྱིས་མི་རློབ་སྤང་བ། གཉིས་པ་ལ། ཆོས་གོས་ཉིན་དང་མི་རློབ་དང་། །ཟླ་ཕྱེད་བྱིན་མི་རློབ་པའོ། ། ༈ ཆོས་གོས་ཉིན་དང་མི་རློབ་པ། དང་པོ་ནི། །འདིའི་གླེང་གཞི་ནི་འདུལ་བའི་ལུང་བསྟན་བཅོས་གང་ནའང་མི་སྣང་ངོ་། །དགག་བྱ་ནི་དགེ་སློང་མའི་ཁྱད་པར་གྱི་ཆ་ལུགས་ 7-223b ཉམས་པར་འགྱུར་བའོ། །དགེ་སློང་མས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་བའི་ཆོས་གོས་ལྔ་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་མེད་ཅིང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་འོས་པའི་ཆོས་གོས་དེ་གསར་དུ་རྙེད་ན་ནི་རྙེད་པའི་ཉི་མ་དང་པོ་ལ་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པ་ལ་ཞག་གཅིག་གི་མཚན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་འདས་ཏེ་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་ཤར་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ། །འདི་ནི་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་ཆོས་གོས་མེད་པའི་སྤང་བ་སྟེ་དགེ་སློང་མའི་སྤང་ལྟུང་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་བཅུ་བཞིའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་སོ། །དགེ་སློང་མའི་ཆོས་གོས་འཆང་བ་ནི་གོས་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་ཞག་བཅུ་འདས་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ། །དགེ་སློང་དང་ཐུན་མོང་གི་སྤང་ལྟུང་བཅུ་དགུའི་དང་པོ་ཡིན་ནོ། ། ༈ ཟླ་ཕྱེད་བྱིན་མི་རློབ་པ། གཉིས་པ་ནི། གླེང་གཞི་ནི་མའི་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་སྐབས་གཞན་དང་དགེ་སློང་མའི་སོ་སོར་ཐར་པའི་འགྲེལ་པ་ལས། བུད་མེད་ནི་བརྗེད་ངས་པ་ཅན་ཡིན་པས་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་ཆོས་གོས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་བརྗེད་ནས་ཆོས་གོས་གང་དག་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དང་མ་བརླབས་པ་མ་ཤེས་ཏེ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་སྣམ་སྦྱར་གང་ཡིན། བླ་གོས་གང་ཡིན། མཐང་གོས་དང་རྔུལ་གཟན་གང་ཡིན་ངོ་མི་ཤེས་པར་གྱུར་ནས། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཅིང་ཆོས་གོས་རྣམས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པར་གྱིས་ཤིག་ཅེས་བཀའ་སྩལ་པ་ན། སྦོམ་དགའ་མོས་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཅིང་ཆོས་གོས་བྱིན་གྱིས་རློབ་པར་མི་བྱེད་པ་ལས་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་གོས་ལ་ཆགས་པའི་ཉོན་མོངས་པ་འཕེལ་བའོ། །དགེ་སློང་མས་རང་གི་ཆོས་གོས་ལྔ་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་སྔར་
【現代漢語翻譯】 關於持缽的捨墮： 第一，緣起是十二部僧團積攢獲得的缽，自己不使用，也不佈施給他人，因此制定此戒。所要防止的是對器物的貪執增長。 第二，比丘尼從自己受戒后被加持的缽之外，沒有其他加持，如果持有超過一夜，則構成捨墮罪。比丘持缽需要超過十天，而比丘尼持缽一夜即可的原因是，如論疏所說：『女性對物品的貪執非常強烈。』以上是關於持缽的捨墮。 關於不加持的捨墮： 第二，法衣當天不加持，以及每半月不加持。 法衣當天不加持： 第一，此戒的緣起在律藏的任何論典中都未出現。所要防止的是比丘尼的特殊儀容受損。比丘尼沒有可以加持的五種法衣中的任何一種，如果新獲得適合加持的法衣，那麼在獲得的第一天沒有加持，過了一夜，當第一縷曙光升起時，就構成捨墮罪。這是沒有加持法衣的捨墮，屬於比丘尼獨有的十四種捨墮之一。比丘尼持法衣，如果超過十天沒有加持，則構成捨墮罪。這是比丘和比丘尼共同的十九種捨墮中的第一種。 每半月不加持： 第二，緣起是《母分別》和其他比丘尼戒經的註釋中記載：因為女性健忘，比丘尼們忘記了加持法衣，不知道哪些法衣已經加持，哪些沒有加持，分不清哪些是加持過的僧伽梨（藏文：སྣམ་སྦྱར，梵文天城體：saṃghāṭī，梵文羅馬擬音：saṃghāṭī，漢語字面意思：疊衣），哪些是上衣（藏文：བླ་གོས，梵文天城體：uttarāsaṅga，梵文羅馬擬音：uttarāsaṅga，漢語字面意思：上衣），哪些是裙子（藏文：མཐང་གོས，梵文天城體：antarvāsa，梵文羅馬擬音：antarvāsa，漢語字面意思：內衣）和汗巾（藏文：རྔུལ་གཟན，梵文天城體：saṃkakṣikā，梵文羅馬擬音：saṃkakṣikā，漢語字面意思：覆腋衣），於是佛陀開示比丘尼們每半個月加持一次法衣。但粗歡喜女（Sthūlanandā）沒有每半個月加持法衣，因此制定此戒。所要防止的是對比丘尼對衣服的貪戀增長。比丘尼的五種法衣中的任何一種，之前
【English Translation】 On Expiation by Surrender Regarding Carrying a Bowl: Firstly, the origin is that the groups of twelve were accumulating the bowls they obtained, not using them themselves, nor giving them to others, hence this precept was established. What is to be prevented is the increase of attachment to utensils. Secondly, if a bhikṣuṇī holds a bowl that has been blessed since her ordination, without any further blessing, for more than one night, it becomes an offense of expiation by surrender. While a bhikṣu needs to wait ten days to carry a bowl, the reason why a bhikṣuṇī only needs to wait one night is, as stated in the commentary: 'Women have a very strong attachment to possessions.' The above is about expiation by surrender regarding carrying a bowl. On Expiation by Surrender Regarding Not Blessing: Secondly, not blessing the robe on the same day, and not blessing every half month. Not Blessing the Robe on the Same Day: Firstly, the origin of this precept does not appear in any of the Vinaya texts. What is to be prevented is the deterioration of the distinctive appearance of a bhikṣuṇī. If a bhikṣuṇī does not have any of the five robes that can be blessed, and if she newly obtains a robe suitable for blessing, then if she does not bless it on the first day of obtaining it, and the moment the end of the night passes and the first light of dawn appears, it becomes an offense of expiation by surrender. This is expiation by surrender for not having a blessed robe, and it belongs to the fourteen unique offenses of expiation by surrender for bhikṣuṇīs. If a bhikṣuṇī holds a robe for more than ten days without blessing it, it becomes an offense of expiation by surrender. This is the first of the nineteen offenses of expiation by surrender common to bhikṣus and bhikṣuṇīs. Not Blessing Every Half Month: Secondly, the origin is recorded in the 'Mother's Analysis' and the commentary on the Prātimokṣa of bhikṣuṇīs: Because women are forgetful, the bhikṣuṇīs forgot to bless their robes, and did not know which robes had been blessed and which had not, and could not distinguish which was the saṃghāṭī, which was the uttarāsaṅga, which was the antarvāsa, and which was the saṃkakṣikā. Therefore, the Buddha instructed the bhikṣuṇīs to bless their robes every half month. However, Sthūlanandā did not bless her robes every half month, hence this precept was established. What is to be prevented is the increase of attachment to clothes. Any of the five robes of a bhikṣuṇī, if previously
བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཟིན་པ་དེ་ཡང་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཅིང་བྱིན་རླབས་བསྐྱར་དགོས་པ་ལས། བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་ན་ཞག་བཅུ་དྲུག་པའི་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་ཤར་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཞག་བཅོ་ལྔ་པ་དེ་ཉིད་ནི་ཟླ་བ་ཕྱེད་པ་ཕྱི་མ་ཤོས་ཀྱི་ཉི་མ་དང་པོ་ཉིད་ཡིན་ 7-224a པར་རྣམ་པར་བཞག་སྟེ། དེ་ཕྱིན་ཆད་ཀྱང་ཚུལ་དེ་བཞིན་དུ་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཅིང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཅིང་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་འདི་བྱིན་རླབས་བསྐྱར་བ་ཡིན་གྱིས། སྔར་གྱི་བྱིན་རླབས་ཞིག་ནས་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། མདུན་རོལ་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་པས། ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་གི་དུས་སུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ན། ཕྱིན་ཆད་འཁྲུལ་པ་མེད་པར་འོང་ངོ་ཞེས་སོ། །བྱིན་གྱིས་མི་རློབ་པའི་སྤང་བའོ།། །། ༈ སྲ་བརྐྱང་འབྱིན་པའི་སྤང་བ། གསུམ་པ་ལ། ལྟུང་བ་རྣམ་པ་བཞག་པ་དང་། །དེ་ཡི་ལྟུང་བ་མེད་པའོ། ། ༈ ལྟུང་བ་རྣམ་པ་བཞག་པ། དང་པོ་ནི། སྦོམ་དགའ་མོས་སྲ་བརྐྱང་དུས་ཀྱི་སྔ་རོལ་དུ་ཕྱུང་བ་ལས་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་རིས་ཀྱི་དགེ་འདུན་མ་ལ་གནོད་པའོ། །དགེ་སློང་མས་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་ལ་མ་ཞིག་པ་དེ། དུས་ཀྱི་སྔ་རོལ་དུ་རྐྱེན་མེད་པར་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་ཕྱུང་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ། །དཔྱིད་ཟླ་ར་བ་ཉའི་ཉིན་མོའི་མདུན་རོལ་དུ་སྲ་བརྐྱང་འབྱིན་པ་ལའོ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། སྲ་བརྐྱང་འབྱིན་པའི་དགེ་འདུན་མ་ཐམས་ཅད་ལ་སོ་སོར་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་རེ་རེར་འགྱུར་ཞེས་སོ། །དཔྱིད་ཟླ་ར་བའི་ཉ་ཞེས་པ་འདི་ནི་དབྱར་སྔ་མ་ཁས་བླངས་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་སྟེ། གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་མ་ཐམས་ཅད་དབྱར་ཕྱི་མར་ཁས་བླངས་ཏེ་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བ་ནི་དཔྱིད་ཟླ་འབྲིང་པོའི་མདུན་རོལ་དུ་ཕྱུང་བའོ། །ཟླ་བ་ཤོལ་བོར་བས་དགུན་ཟླ་འབྲིང་པོ་གཉིས་བྱུང་ན་ནི། དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་གི་ཉ་ལ་སྲ་བརྐྱང་བྱུང་བར་རིགས་ཏེ། སྲ་བརྐྱང་གི་བྱིན་རླབས་ཆགས་པའི་དུས་ཀྱི་ཚད་ཟླ་བ་ལྔ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། །དེའི་ཚེ་ན་དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་གི་ཉའི་མདུན་རོལ་དུ་འབྱིན་ན་ནི་ལྟུང་བ་འདིར་འགྱུར་རོ། །སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པ་དེ་དགེ་འདུན་མ་སྤྱིར་དབང་བ་ན་སྤང་བར་བྱ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པ་དེ་ཡང་མ་བསྒོས་པའི་ 7-224b གནས་སྐབས་ཁོ་ནར་སྤང་བར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་གྱིས། བསྒོས་པ་ལ་ནི་སྤང་བར་བྱ་བ་ཉིད་མེད་དེ། རྙེད་པའི་དངོས་པོ་གང་ཟག་གིར་གྱུར་པའི་ཕྱིར་ཏེ་ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་མ་ཆོམ་རྐུན་པས་བཅོམ་པའི་དོན་ཉིད་དུ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །ཞེས་ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས་གསུངས་སོ། །རང་འགྲེལ་དུ་ཁུངས་བྱེ་བྲག་བཤད་མཚོ་ལས་དྲངས་སོ། །སྲ་བརྐྱང་འབྱིན་པའ
【現代漢語翻譯】 如果已經加持過，則需要每半個月加持一次，如果未加持，則在十六日的第一道曙光出現時，就會犯捨墮罪。《 टीका 》中說：『第十五天是後半月的第一個太陽日。』此後也應如此，每半個月加持一次。』這種每半個月加持一次的行為是重新加持，而不是因為之前的加持失效才加持。《 टीका 》中說：『提前加持沒有過失，所以在每半月的布薩時加持，以後就不會出錯了。』這是不加持的捨墮罪。 接下來是捨棄堅住（pravāraṇā）的捨墮罪。 第三部分包括：安立墮罪和無墮罪。 首先是安立墮罪： 如果比丘尼在結夏安居期之前，因貪圖利養而提前解除堅住，就犯了捨墮罪。所禁止的是損害自宗的比丘尼。如果比丘尼已經結夏安居，且安居未結束，在沒有正當理由的情況下，通過四羯磨法提前解除堅住，就犯了捨墮罪。即在春季第一個月的第十五天之前解除堅住。《 टीका 》中說：『對於所有解除堅住的比丘尼，每人都會犯一個捨墮罪。』這裡所說的春季第一個月的第十五天，是按照承認前夏安居的情況而說的。如果所有比丘尼都承認后夏安居並結夏安居，那麼解除堅住的時間就是在春季第二個月之前。如果因為閏月的緣故，出現了兩個冬季第二個月，那麼堅住應該在冬季最後一個月的第十五天結束，因為堅住加持的時間期限是五個月。在這種情況下，如果在冬季最後一個月的第十五天之前解除堅住，就會犯此墮罪。堅住的利養應該由僧團共同擁有，因此應該捨棄。《 टीका 》中說：『堅住的利養只有在未分配的情況下才應該捨棄，如果已經分配，則不應該捨棄，因為利養的物品已經屬於個人。』 其次，如果比丘尼是因為被盜賊搶劫的原因而解除堅住，則沒有墮罪。《律分別·比丘尼品》中這樣說道。自釋中引用了《毗奈耶廣釋海》。以上是關於解除堅住的內容。
【English Translation】 If it has already been blessed, it needs to be blessed every half month; if it is not blessed, then when the first light of dawn of the sixteenth day appears, it becomes a Saṃghāṭiśeṣa offense. The 《 टीका 》 says: 'The fifteenth day is the first day of the latter half of the month.' Thereafter, it should be done in the same way, blessed every half month.' This blessing every half month is a re-blessing, not because the previous blessing has expired. The 《 टीका 》 says: 'There is no fault in blessing in advance, so if you bless during the Upoṣatha of every half month, there will be no mistakes in the future.' This is the Saṃghāṭiśeṣa offense of not blessing. Next is the Saṃghāṭiśeṣa offense of abandoning the pravāraṇā (end of the rainy season retreat). The third part includes: establishing the offense and the absence of offense. First is the establishment of the offense: If a bhikṣuṇī, out of greed for gain, prematurely ends the pravāraṇā before the time of the summer retreat, she commits a Saṃghāṭiśeṣa offense. What is prohibited is harming the bhikṣuṇīs of her own order. If a bhikṣuṇī has observed the summer retreat and the retreat has not ended, prematurely ending the pravāraṇā without a valid reason through the four karmas, she commits a Saṃghāṭiśeṣa offense. That is, ending the pravāraṇā before the fifteenth day of the first month of spring. The 《 टीका 》 says: 'For all the bhikṣuṇīs who end the pravāraṇā, each will commit a Saṃghāṭiśeṣa offense.' The fifteenth day of the first month of spring mentioned here is according to the situation of acknowledging the early summer retreat. If all the bhikṣuṇīs acknowledge the later summer retreat and observe the summer retreat, then the time to end the pravāraṇā is before the second month of spring. If, due to an intercalary month, there are two second months of winter, then the pravāraṇā should end on the fifteenth day of the last month of winter, because the time limit for the blessing of the pravāraṇā is five months. In this case, if the pravāraṇā is ended before the fifteenth day of the last month of winter, this offense will be committed. The gains from the pravāraṇā should be owned by the Saṃgha in general, so they should be abandoned. The 《 टीका 》 says: 'The gains from the pravāraṇā should only be abandoned in the state of not being distributed, but if they have been distributed, they should not be abandoned, because the objects of gain have become personal.' Secondly, if a bhikṣuṇī ends the pravāraṇā because of being robbed by thieves, there is no offense. This is stated in the 《Vinaya-vibhaṅga-bhikṣuṇī-prakaraṇa》. The self-commentary quotes from the 《Vinaya-vistara-samudra》. The above is about ending the pravāraṇā.
ི་སྤང་བའོ།། །། ༈ སྲ་བརྐྱང་མི་འབྱིན་སྤང་བ། བཞི་པ་ནི། སྦོམ་དགའ་མོས་ཁོ་མོ་སྡེ་སྣོད་གསུམ་པ་ཡིན་པས་སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་བའི་དུས་སུ་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་ཞིང་སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་བའི་དུས་སུ་མ་ཕྱུང་བ་ལ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཚོགས་པ་མི་སྦྱིན་པས་རང་རིས་ཀྱི་དགེ་འདུན་ལ་གནོད་པ་དང་། སྲ་བརྐྱང་གི་བྱིན་རླབས་རང་ཞིག་ལ་བཏང་བས་སྲ་བརྐྱང་གི་གོས་ལ་མ་གུས་པའོ། །ངོ་ཏི་ནི་སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་བའི་དུས་སུ་མི་འབྱིན་པ་ལའོ། །དགེ་འདུན་མ་རྣམས་སྲ་བརྐྱང་འབྱིན་པར་འདོད་པ་ན་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བ་དང་ལྡན་པའི་དགེ་སློང་མས་སྲ་བརྐྱང་འབྱིན་པ་ལ་ཚོགས་པ་སྦྱིན་པར་མི་བྱེད་པ་དེ་ལ་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །འོ་ན་སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་བའི་ཕྱིར་བག་ཡངས་སུ་བྱ་བའི་ཚོགས་པ་མི་སྦྱིན་པའི་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པ་དང་། འདིའི་ཁྱད་པར་ཅི་ཞེ་ན། ཆོམ་རྐུན་པས་བཅོམ་པ་ལ་སོགས་པའི་རྐྱེན་དབང་གིས་དུས་ཀྱི་སྔ་རོལ་ཏུ་སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་བ་ལ་ཚོགས་པ་མི་སྦྱིན་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པ་སྟེ། དེ་ལྟར་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །སྲ་བརྐྱང་མི་འབྱིན་པའི་སྤང་བའོ།། །། ༈ རིན་ཆེན་སློང་བའི་སྤང་བ། ལྔ་པ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོས་གསེར་མགར་གྱི་ཆུང་མ་ལ་གསེར་གྱི་སྣ་གདུབ་བསླངས་པ་ན་དེ་ཡང་མི་སྨྲ་བར་འདུག་པ་དང་། སྦོམ་དགའ་མོས་སྣ་གདུབ་ཁྱེར་ཏེ་སོང་བ་ན། གསེར་མགར་གྱིས་དེར་རྒྱུགས་ཏེ་མགོ་རེག་མོ་ངན་མ་ཞེས་སྨྲས་ནས་དེ་ལ་ཁུ་ཚུར་གྱིས་བསྣུན་ཏེ་ཁ་ནས་ཁྲག་བྱུང་བྱུང་དུ་བརྡེགས་ཏེ་མིག་ཕུག་སྐྲངས་པར་གྱུར་པ་ལས་ 7-225a བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་དངོས་པོ་ཁྱད་པར་ཅན་ལ་ཆགས་པ་དང་། གཞན་གྱི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་གནོད་པའོ། །དགེ་སློང་མས་ཁྱིམ་པ་ལ་དབྱིག་དང་གསེར་ལ་སོགས་པ་རིན་པོ་ཆེ་རང་དོན་དུ་ངག་གི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་སློང་བ་ལས་ཐོབ་ཅིང་ཐོབ་བློ་སྐྱེས་པ་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའོ། །སོ་སོར་ཐར་པ་ལས། བདག་གི་ཕྱིར་མངོན་མཚན་ཅན་བསླངས་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་མོད་ཀྱི། དེའི་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་ལས། མངོན་མཚན་ཅན་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དབྱིག་གམ་གསེར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཀྱང་རིན་པོ་ཆེ་མཚོན་པའི་དོན་དུ་བྱེ་བྲག་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །རིན་པོ་ཆེ་སྤོང་བའི་སྤང་བའོ།། །། ༈ གོས་ཟ་བ་ཡི་སྤང་བ། དྲུག་པ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་སྦོམ་དགའ་མོས་ཆོས་གོས་ལྔ་རྙིང་ཞིང་བུད་མེད་རྣམས་ལ་ཆོས་སྟོན་པ་ན། དེ་དག་གིས་སྐུད་པ་བསྟན་ནས་འཕགས་མའི་ཆེད་དུ་འདི་རྣམས་གོས་སུ་འཐག་ཏུ་བཅུག་ནས་འབུལ་ལོ་ཞེས་ཟེར་བ་ལ། ཁྱེད་ཀྱིས་དགེ་སློང་མའི་གོས་ཇི་ལྟར་བྱ་བ་མི་ཤེས་པས་ཁོ་མོ་རང་གིས་བཏག་གོ་ཞེས་སྐུད་པ་དེ་རྣམས་ཁྱེར་ནས། ཀརྵ་པ་ཎར་བཙོངས་ཏེ་དེ་དག་གིས་ཁ་ཟས་ཉོས་ན
【現代漢語翻譯】 第四，不給予僧眾同意的捨墮： 起因是，粗羯摩女說：『我知道這是第三類，所以當需要僧眾同意時，我會知道的。』因此，規定了在需要僧眾同意時不給予僧眾同意。違背之處在於，不給予僧眾同意會損害自己的僧團，並且將僧眾同意的加持用於自身，這是對僧眾同意的袈裟不恭敬。要點在於，在需要僧眾同意時不給予僧眾同意。當比丘尼們想要給予僧眾同意時，如果具備僧眾同意的比丘尼不給予僧眾同意，那麼就會犯捨墮罪。 那麼，爲了給予僧眾同意而不給予僧眾同意的罪過，與此罪過有什麼區別呢？區別在於，由於強盜搶劫等原因，在時間提前的情況下給予僧眾同意，如果不給予僧眾同意，那麼就是單獨的罪過。正如 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)中所說。不給予僧眾同意的捨墮。 第五，索要貴重物品的捨墮： 起因是，粗羯摩女向金匠的妻子索要金鼻環，但她一言不發。粗羯摩女拿走了鼻環就走了。金匠追上去，罵道：『你這個壞女人！』然後用拳頭打她，打得她口吐鮮血，眼睛都腫了，因此制定了戒律。違背之處在於，貪戀特殊的物品，損害他人的財產。如果比丘尼爲了自己的利益，通過言語向在家人索要黃金等貴重物品，並且得到了，產生了得到的想法，那麼就會犯捨墮罪。 《別解脫經》中說：『爲了自己而索要明顯的標誌，就會犯捨墮罪。』在它的解釋中說：『明顯的標誌是指黃金。』 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)中說：『所有這些都毫無差別地代表了貴重物品。』索要貴重物品的捨墮。 第六，用布匹交換食物的捨墮： 起因是，粗羯摩女的五件法衣已經破舊，當她向婦女們說法時，她們拿出線說：『爲了聖母，我們將把這些織成布匹供養。』粗羯摩女說：『你們不知道比丘尼的衣服應該怎麼做，我自己來織。』然後她拿走了那些線，賣了卡爾沙巴拿，用那些錢買了食物。
【English Translation】 Fourth, Surrendering by Not Granting Consent: The cause is that the coarse woman said, 'I know this is the third category, so I will know when consent is needed.' Therefore, it was stipulated that consent should not be granted when it is needed. The transgression lies in harming one's own sangha by not granting consent, and in using the blessing of consent for oneself, which is disrespectful to the robes of consent. The point is that not granting consent when it is needed. When the bhikshunis want to grant consent, if a bhikshuni with consent does not grant it, then she will commit a nissaggiya pācittiya (a type of Buddhist monastic offense requiring expiation and forfeiture). So, what is the difference between the offense of not granting consent for the sake of granting consent and this offense? The difference is that due to reasons such as robbery by thieves, if consent is granted earlier than the time, not granting consent is a separate offense. As stated in the टीका (Sanskrit Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: ṭīkā, Literal Chinese meaning: commentary). Surrendering by not granting consent. Fifth, Surrendering by Requesting Precious Items: The cause is that the coarse woman asked the goldsmith's wife for a gold nose ring, but she remained silent. The coarse woman took the nose ring and left. The goldsmith chased after her and cursed, 'You bad woman!' Then he punched her, causing her to bleed from the mouth and her eyes to swell, hence the rule was established. The transgression lies in being attached to special items and harming the property of others. If a bhikshuni, for her own benefit, requests precious items such as gold from laypeople through verbal expression, and obtains them, and the thought of having obtained them arises, then she will commit a nissaggiya pācittiya. The Prātimokṣa (code of monastic discipline) states, 'If one requests a clear sign for oneself, one commits a nissaggiya pācittiya.' In its explanation, it says, 'A clear sign means gold.' The टीका (Sanskrit Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: ṭīkā, Literal Chinese meaning: commentary) states, 'All of these are indistinguishable in representing precious items.' Surrendering by requesting precious items. Sixth, Surrendering by Exchanging Cloth for Food: The cause is that the coarse woman's five robes were old, and when she taught the Dharma to the women, they brought out thread and said, 'For the sake of the Holy Mother, we will have these woven into cloth to offer.' The coarse woman said, 'You do not know how a bhikshuni's robes should be made, I will weave them myself.' Then she took the threads, sold them for karshapanas, and bought food with the money.
ས་གཡོས་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་བཅོ་བརྒྱད་པ་བྱས་ཏེ་ཟོས་ནས་ཁོ་མོ་སྡེ་སྣོད་གསུམ་པ་ཡིན་ཏེ་ཁ་ཟས་ངན་པས་འཚོ་བར་མི་ནུས་སོ། །ཞེས་སྨྲས་པ་དང་། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་འཕྱ་བར་བྱེད་པ་ལ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཟས་ལ་ཆགས་པ་དང་། གཞན་དག་མ་དད་པའོ། །དགེ་སློང་མས་ཟས་ལས་གཞན་གླེགས་བམ་འབྲི་བ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ཀྱི་ཆེད་དུ་རྙེད་པའི་གོས་དེ་ཟས་སུ་བསྒྱུར་བར་བྱས་ཏེ་བཟའ་བའི་ཕྱིར་འཇོག་པ་ལ་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ། །དེ་ཡང་བཞག་པ་ལས་སྤང་བར་འགྱུར་བ་སྟེ་ཟོས་ཟིན་པ་ཉིད་ནི་སྤང་ལྟུང་མེད་པས་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པ་བཤགས་པར་བྱའོ་ཞེས་དེ་ 7-225b ལྟར་ཊཱི་ཀའི་སྐབས་གཞན་ལས་བཤད་དོ། །གོས་ཟ་བ་ལས་གྱུར་པའི་སྤང་བའོ།། །། ༈ གོས་རྒྱུ་ཟ་སོགས་སྤང་བ། བདུན་པ་ལ། གོས་མལ་དབྱར་ཁང་རྒྱུ་ཟ་བའི། །གླེང་གཞི་སྟབས་སུ་བཤད་པ་དང་། །ཚིག་དོན་སྟབས་སུ་བཤད་པའོ། ། ༈ གོས་མལ་དབྱར་ཁང་རྒྱུ་ཟ་བའི་གླེང་གཞི་སྟབས་སུ་བཤད་པ། དང་པོ་ནི། གོས་རྒྱུ་ཟ་བའི་གླེང་གཞི་ནི་སྦོམ་དགའ་མོས་ཆོས་གོས་ལྔ་རྙིང་ཞིང་བཙུན་མོ་ཕྲེང་ལྡན་མ་ལ་ཆོས་སྟོན་པ་ན། འཕགས་མ་ཁྱོད་ཀྱི་ཆོས་གོས་རྣམས་རྙིངས་སོ་ཟེར་བ་ལ། དེས་ཅི་བདག་ལ་རྒྱལ་པོ་གསུས་པོ་ཆེས་ཁ་ད་བགྱིས་སམ། འོན་ཏེ་དཔྱ་བསྡུ་བའི་ཡུལ་ཀོ་ས་ལ་བདོག་གམ། ཅི་བུད་མེད་ནི་རྙེད་པ་ཆུང་བ་ལགས་སོ་ཞེས་སྨྲས་སོ། །དེ་ནས་བཙུན་མོས་ཆོས་གོས་ལྔའི་རྒྱུ་རས་ཡུག་པོ་ཆེ་དག་བྱིན་ནོ། །དེས་དེ་བླངས་ཏེ་ཚོང་པ་ལ་བཙོངས་ནས་ཁ་ཟས་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་བཅོ་བརྒྱད་པ་བྱས་ཏེ་ཟོས་པ་ལ། དོན་ཉུང་བའི་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་སྨོད་པར་བྱེད་པ་ལས་གོས་ཀྱི་རྒྱུ་ཟ་བའི་སྤང་བར་བཅས་སོ། །མལ་ཆའི་རྒྱུ་ཟ་བའི་གླེང་གཞི་ནི། དབྱར་ཁང་གི་གནས་མལ་ཁྲི་དང་ཁྲིའུ་ལ་སོགས་གྲུགས་ཤིང་ཆག་པ་ནས་སྦོམ་དགའ་མོ་ལ་ཁྱིམ་བདག་གི་ཆུང་མ་རྣམས་ཀྱིས་མལ་ཆ་བཅོས་པའི་ཕྱིར་ཀརྵ་པ་ཎ་མང་པོ་བྱིན་པ་ན། དེ་དག་བཙོངས་ནས་ཁ་ཟས་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་བཅོ་བརྒྱད་པ་བྱས་ཏེ་ཟོས་པ་ལས། མལ་ཆའི་རྒྱུ་ཟ་བའི་སྤང་བར་བཅས་སོ། །དབྱར་ཁང་གི་རྒྱུ་ཟ་བའི་གླེང་གཞི་ནི། ཚེས་བརྒྱད་དང་བཅོ་ལྔ་ལ་ཁྱིམ་བདག་གི་ཆུང་མ་མང་པོས་ཆོས་ཉན་པའི་ཕྱིར་དབྱར་ཁང་དུ་འོངས་པ་ན། ཆར་པས་དབྱར་ཁང་ཐམས་ཅད་ཐིགས་པ་འཛག་པར་གྱུར་ཏོ། །དེ་ནས་ཆུང་མ་དེ་རྣམས་ཀྱིས་སྦོམ་དགའ་མོ་ལ་དབྱར་ཁང་བཅོས་པའི་ཕྱིར་ཀརྵ་པ་ཎ་མང་པོ་སྦྱིན་པ་དེ་དག་བཙོངས་ནས། ཁ་ཟས་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་བཅོ་བརྒྱད་པ་བྱས་ཏེ་ཟོས་པ་ལས་དབྱར་ཁང་གི་རྒྱུ་ཟ་བའི་སྤང་བར་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཟས་ལ་ཆགས་པ་འཕེལ་བའོ། ། ༈ ཚིག་དོན་སྟབས་སུ་བཤད་པ། གཉིས་པ་ནི། གོས་ 7-226a དང་མལ་ཆ་དང་དབྱར་ཁང་གི་ཆེད་དུ་ཡང་རྙེད་པའི་དངོས་པོ་གོས་ལས་གཞན་པ་གང་ཡང་རུང་བ་དེ། ཟས་སུ་
【現代漢語翻譯】 她做了十八種食物並吃掉了，因為她是一個三藏（Tripitaka）持有者，無法靠劣質食物為生。』說完之後，比丘尼們開始嘲笑她，因此制定了戒律。需要禁止的是對食物的貪戀以及使他人失去信心。比丘尼將爲了抄寫經書等目的而獲得的衣服，換成食物並吃掉，這屬於捨墮罪（Nissaggiya Pacittiya）。一旦放置，就會犯下捨墮罪，因為吃完之後就沒有捨墮罪了，所以只需懺悔墮罪即可。正如 टीका（註釋）在其他地方所說的那樣。這是由吃衣服引起的捨墮罪。 ༈ 禁止吃衣服材料等 第七個部分：關於吃衣服、臥具、夏舍材料的討論。 分為討論的基礎和討論的意義兩部分。 ༈ 關於吃衣服、臥具、夏舍材料的討論基礎 首先，關於吃衣服材料的討論基礎是：斯陀那難陀（Sthulananda）的比丘尼有五件舊法衣，當她給蓮花女（蓮花色比丘尼 Utpalavarna）說法時，蓮花女說：『您的法衣都舊了。』斯陀那難陀反問道：『難道是國王大腹王（Bimbisara）責備我了嗎？還是拘薩羅國（Kosala）要徵稅？難道女人獲得的供養就這麼少嗎？』然後，蓮花女給了她五件製作法衣的布料。她拿了這些布料，賣給商人，做了十八種食物並吃掉了。因此，少欲的比丘尼們開始譴責她，因此制定了禁止吃衣服材料的捨墮罪。關於吃臥具材料的討論基礎是：夏舍的床和椅子等破損后，一些居士的妻子給了斯陀那難陀許多迦爾沙波那（Karshapana，古印度貨幣）來修理臥具。她把這些錢賣掉，做了十八種食物並吃掉了。因此，制定了禁止吃臥具材料的捨墮罪。關於吃夏舍材料的討論基礎是：在初八和十五，許多居士的妻子來夏舍聽法，但雨水使整個夏舍都在滴水。然後，這些妻子給了斯陀那難陀許多迦爾沙波那來修理夏舍，她把這些錢賣掉，做了十八種食物並吃掉了。因此，制定了禁止吃夏舍材料的捨墮罪。需要禁止的是對食物的貪戀增長。 ༈ 關於討論的意義 第二，爲了衣服、臥具和夏舍的目的而獲得的任何東西，只要不是衣服本身，都可以換成食物。
【English Translation】 She made eighteen kinds of food and ate them, because she was a holder of the Tripitaka and could not live on poor food.』 After saying this, the nuns began to ridicule her, and therefore the precept was established. What needs to be prohibited is the attachment to food and causing others to lose faith. A nun who converts clothes obtained for the purpose of copying scriptures, etc., into food and eats it, commits a Nissaggiya Pacittiya offense. Once placed, it becomes a Nissaggiya offense, because after eating it, there is no Nissaggiya offense, so only the Pacittiya offense needs to be confessed. As the टीका (commentary) says elsewhere. This is the Nissaggiya offense caused by eating clothes. ༈ Prohibition of Eating Clothing Materials, etc. The seventh section: A discussion on eating clothing, bedding, and materials for summer dwellings. Divided into the basis of the discussion and the meaning of the discussion. ༈ About the Basis of the Discussion on Eating Clothing, Bedding, and Materials for Summer Dwellings First, the basis for the discussion on eating clothing materials is: The Bhikkhuni Sthulananda had five old robes, and when she was teaching the Dharma to Utpalavarna, Utpalavarna said, 『Your robes are all old.』 Sthulananda retorted, 『Did King Bimbisara rebuke me? Or does Kosala want to collect taxes? Is it that women receive so little offerings?』 Then, Utpalavarna gave her five pieces of cloth for making robes. She took these cloths, sold them to a merchant, made eighteen kinds of food and ate them. Therefore, the nuns with few desires began to condemn her, and therefore the Nissaggiya Pacittiya offense of prohibiting the eating of clothing materials was established. The basis for the discussion on eating bedding materials is: After the beds and chairs in the summer dwelling were broken, some householders' wives gave Sthulananda many Karshapanas (ancient Indian currency) to repair the bedding. She sold this money, made eighteen kinds of food and ate them. Therefore, the Nissaggiya Pacittiya offense of prohibiting the eating of bedding materials was established. The basis for the discussion on eating summer dwelling materials is: On the eighth and fifteenth days, many householders' wives came to the summer dwelling to listen to the Dharma, but the rain caused the entire summer dwelling to leak. Then, these wives gave Sthulananda many Karshapanas to repair the summer dwelling, and she sold this money, made eighteen kinds of food and ate them. Therefore, the Nissaggiya Pacittiya offense of prohibiting the eating of summer dwelling materials was established. What needs to be prohibited is the increasing attachment to food. ༈ About the Meaning of the Discussion Second, anything obtained for the purpose of clothing, bedding, and summer dwellings, as long as it is not clothing itself, can be exchanged for food.
བྱས་ཏེ་བཟའ་བའི་ཕྱིར་འཇོག་པ་ལ། སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་འདི་གསུམ་དུ་འགྱུར་རོ། །གང་ཡང་རུང་བའོ་ཞེས་པ་ནི། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། གསེར་དང་དངུལ་ལམ་གཞན་ཅི་ཡང་རུང་བའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་གོས་ལས་གཞན་པ་སྟེ་གོས་ཡིན་ན་གོས་ཟ་བའི་སྤང་བར་འགྱུར་བས་སོ། །གོས་རྒྱུ་ལ་སོགས་པ་ཟ་བ་ལས་གྱུར་པའི་སྤང་བའོ།། །། ༈ མ་བསྔོས་བྱིན་རློབ་སྤང་བ། ༈ དགེ་འདུན་བསྔོས་བྱིན་རློབ་སྤང་བ། དགུའི་གླེང་གཞིའི་སྟབས་སུ་བཤད། །དེ་ཡི་ཚིག་དོན་རིམ་བཞིན་དཀྲོལ། ། ༈ བརྒྱད་དགུའི་གླེང་གཞིའི་སྟབས་སུ་བཤད་པ། དང་པོ་ནི། གླེང་གཞི་ལྗོངས་གཞན་ནས་དགེ་སློང་མ་རབ་ཏུ་མང་པོ་མཉན་ཡོད་དུ་གློ་བུར་དུ་ལྷགས་པ་དང་། དགེ་སློང་མ་རབ་ཏུ་མང་པོ་དེ་དག་གི་ཕྱིར། ཁྱིམ་བདག་གི་ཆུང་མ་རྣམས་ཀྱིས་རྙེད་པ་མང་དུ་གཏད་ནས་གདུགས་ཚོད་མཛོད་ཅིག་ཅེས་སྨྲས་པ་ན། སྦོམ་དགའ་མོས་སྨྲས་པ་འདི་འདྲ་ཉུངས་ཀྱིས་ཡང་དང་ཡང་དུ་སྣོན་ཅིག །དེ་དག་གིས་ཡང་དང་ཡང་དུ་བྱིན་ནས་ཀྱང་ད་ནི་གདུགས་ཚོད་བགྱི་བའི་དུས་ལ་བབ་བོ་ཞེས་བུད་མེད་དེ་དག་གིས་བསྐུལ་ཀྱང་ད་དུང་ཟན་བྱ་བའི་དུས་ལ་མ་བབ་བོ་ཞེས་སྦོམ་དགའ་མོས་ཟེར་ཟེར་རོ། །དེ་ནས་དགེ་སློང་མ་དེ་རྣམས་ཡུལ་ལྗོངས་གཞན་དུ་སོང་བའི་ཚེ་རྙེད་པ་དེ་ལས་སྦོམ་དགའ་མོས་ཁ་ཟས་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་བཅོ་བརྒྱད་པ་བྱས་ཏེ་ཟོས་པ་ལས་སྐྱེ་བོ་མང་པོ་ལ་བསྔོས་པ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་སྤང་བར་བཅས་སོ། །སྦོམ་དགའ་མོས་དགེ་འདུན་མའི་ཕྱིར་ཟས་དག་སྐུལ་བར་བྱེད་པ་ན་ཁྱིམ་བདག་གི་ཆུང་མ་རྣམས་ཀྱིས་དགེ་འདུན་མའི་ཟས་ཀྱི་རྙེད་པ་ཕུལ་བ་ལ་འདི་འདྲ་ཉུངས་སོ་ཞེས་ཡང་དང་ཡང་དུ་བསླངས་ནས་སྦོམ་དགའ་མོ་གཅིག་པུས་ཁ་ཟས་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་བཅོ་བརྒྱད་པ་བྱས་ཏེ་ཟོས་པ་ལས་དགེ་འདུན་ལ་བསྔོས་པ་བྱིན་ 7-226b གྱིས་རློབ་པའི་སྤང་བར་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་བྱ་བ་སོ་སོ་དང་འབྲེལ་ནས་རང་རིས་ཀྱི་དགེ་འདུན་མའི་འཚོ་བ་ལ་གནོད་པའོ། ། ༈ དེ་ཡི་ཚིག་དོན་རིམ་བཞིན་དཀྲོལ་བ། གཉིས་པ་ནི། འདིར་ཚ་རོང་བ་ན་རེ། གོས་ལས་ཀྱང་ལྟུང་བ་འདིར་འགྱུར་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མའི་སོ་སོར་ཐར་པའི་འགྲེལ་པ་ལས། དགེ་འདུན་ལ་བསྔོས་པ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་སྐབས་སུ་རྙེད་པ་ནི་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ། སྐབས་འདིར་ནི་གཉིས་ཀ་ལ་བྱའོ་ཞེས་བཤད་པ་ལ་བརྟེན་པར་འོང་ངོ་། །དེ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། གོས་བསྔོས་པ་ལས་བསྒྱུར་བ་གོང་དུ་བཤད་ཟིན་པ་དང་ཟློས་པའི་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་ཞིང་། ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་སྤང་ལྟུང་འདི་གཉིས་ཀྱི་སྐབས་ལས། དོན་འདི་ལ་ནི་ཟས་ཀྱི་རྙེད་པ་ཡིན་པར་དགོངས་སོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅིང་། རྩ་བ་ལས་སྦྱོར་དུ་བཅུག་ཅེས་ཟས་ཀྱི་སྒྲར་གསུངས་པ་དང་ཡང་འགལ་ལོ། །དེས་ན་སྤང་ལྟུང་འདི་གཉིས་ཀྱི་ཁྱད
【現代漢語翻譯】 因此，爲了食用而儲存食物，會構成這三種捨墮罪。'任何東西'指的是，《律分別》中說：'黃金、白銀或任何其他東西。' 這指的是衣服以外的東西，如果是衣服，就會構成食用衣服的捨墮罪。這是因為食用衣服等物品而構成的捨墮罪。 未佈施加持的捨墮。 僧眾佈施加持的捨墮。 將在第九個故事的背景下講述。將依次解釋其詞義。 將在第八、九個故事的背景下講述。 第一個故事是：來自其他地區的許多比丘尼突然來到舍衛城。爲了這些比丘尼，一位居士的妻子們給了很多供養，並說：'請做個帳篷吧！' 粗歡喜（Sthūlanandā）說：'這樣的供養太少了，請再多加一些！' 她們一次又一次地給予，並催促說：'現在是做帳篷的時候了！' 但粗歡喜仍然說：'現在還不是吃飯的時候！' 之後，當那些比丘尼去往其他地區時，粗歡喜用那些供養做了十八種食物並食用，因此制定了對大眾佈施加持的捨墮罪。當粗歡喜勸說為比丘尼們準備食物時，居士的妻子們供養了比丘尼們的食物，並一次又一次地索要更多，粗歡喜獨自做了十八種食物並食用，因此制定了對僧眾佈施加持的捨墮罪。所要禁止的是與各個行為相關聯，並損害自己派系的比丘尼的生活。 依次解釋其詞義。 第二個故事是：在這裡，一位茶榮巴（Tsarongba）說：'食用衣服也會構成這裡的墮罪。' 這是因為在《母戒經》的註釋中，在關於對僧眾佈施加持的情況下，供養有兩種，這裡指的是兩種情況。' 這是不可取的，因為將佈施衣服轉化為其他物品，會造成與前面所說重複的過失，並且與《律·比丘尼分別》中關於這兩種捨墮罪的情況相矛盾，其中說：'在這種情況下，應該認為是食物的供養。' 這也與根本律中說'放入混合物中'，即用食物的詞語來表達相矛盾。因此，這兩種捨墮罪的區別是：
【English Translation】 Therefore, storing food for the purpose of eating it constitutes these three Saṃghāṭiseṣa offenses. 'Anything' refers to, as stated in the Vinaya-vibhaṅga: 'Gold, silver, or anything else.' This refers to things other than clothing, because if it were clothing, it would constitute the Saṃghāṭiseṣa offense of eating clothing. This is the Saṃghāṭiseṣa offense constituted by eating clothing and other items. Saṃghāṭiseṣa of un-dedicated blessing. Saṃghāṭiseṣa of dedicated blessing to the Saṃgha. It will be explained in the context of the ninth story. The meaning of its words will be explained in order. It will be explained in the context of the eighth and ninth stories. The first story is: Many bhikṣuṇīs from other regions suddenly arrived in Śrāvastī. For these bhikṣuṇīs, the wives of householders gave many offerings and said: 'Please make a tent!' Sthūlanandā said: 'Such offerings are too few, please add more!' They gave again and again, and urged: 'Now is the time to make the tent!' But Sthūlanandā still said: 'Now is not the time to eat!' Then, when those bhikṣuṇīs went to other regions, Sthūlanandā made eighteen kinds of food from those offerings and ate them, thus establishing the Saṃghāṭiseṣa offense of dedicating blessings to the public. When Sthūlanandā urged to prepare food for the bhikṣuṇīs, the wives of householders offered the food for the bhikṣuṇīs, and repeatedly demanded more, Sthūlanandā alone made eighteen kinds of food and ate them, thus establishing the Saṃghāṭiseṣa offense of dedicating blessings to the Saṃgha. What is to be prohibited is related to each action and harms the livelihood of the bhikṣuṇīs of one's own faction. The meaning of its words will be explained in order. The second story is: Here, a Tsarongba says: 'Eating clothes will also constitute the offense here.' This is because in the commentary on the Mātrika-prātimokṣa, in the case of dedicating blessings to the Saṃgha, there are two kinds of offerings, and here it refers to both cases.' This is undesirable, because transforming the offering of clothes into other items would cause the fault of repeating what has been said before, and it contradicts the Vinaya-bhikṣuṇī-vibhaṅga regarding these two Saṃghāṭiseṣa offenses, which says: 'In this case, it should be considered as an offering of food.' It also contradicts the root text which says 'put into the mixture', that is, expressed in terms of food. Therefore, the difference between these two Saṃghāṭiseṣa offenses is:
་པར་ནི་རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། བཞི་ལ་སོགས་པའི་གྲངས་ཚད་ཡོད་མེད་ཀྱི་ཕྱེ་བར་གསུངས་ཏེ། དེ་ཡང་དོན་སྔ་མ་ནི་དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་མའི་སྐྱེ་བོ་མང་པོ་བཞི་ཡན་ཆད་པ་ཆ་གཅིག་གི་ཕྱིར་ཟས་ཀྱི་རྙེད་པ་སྦྱིན་བདག་ལ་སྦྱོར་དུ་བཅུག་ན་རང་ཉིད་གཅིག་པུ་ལ་ཡོངས་སུ་བསྒྱུར་བ་སྟེ་བསྒྱུར་ཞིང་འཇོག་པ་ལ་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའོ། །སྐྱེ་བོ་མང་པོ་ལ་བསྔོས་པ་བདག་ཉིད་ལ་བསྒྱུར་ཏེ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ནི་བདག་གིར་བྱེད་པའི་སྤང་བའོ། །ཕྱི་མ་ནི་དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་གྱི་ཕྱིར་ཏེ་གྲངས་ཆད་པ་མེད་པར་དགེ་འདུན་མ་སྤྱིའི་ཡང་ངོ་སྟེ་སྦྱོར་དུ་བཅུག་ནས་རང་ལ་ཡོངས་སུ་བསྒྱུར་བ་ལའོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ་བསྒྱུར་ཞིང་འཇོག་པ་ལ་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཁ་ཅིག་ན་རེ། མའི་སོ་སོར་ཐར་པ་དང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། །སྔ་མ་ལ་གློ་བུར་དུ་ལྷགས་པ་ཞེས་དངོས་སུ་གསུངས་པས། ཕྱི་ 7-227a མ་ལ་གཉུག་མར་གནས་པ་ཞེས་ཤུགས་ཀྱིས་གྲུབ་ཅེས་ཟེར་བ་ཡང་ངེས་པ་མེད་དེ་ཕན་ཚུན་འཁྲུལ་མོར་སྦྱར་རོ། །དགེ་འདུན་ལ་བསྔོས་པ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་སྤང་བའོ།། །། ༈ བཅིངས་པ་འགྲོལ་འཇུག་སྤང་བ། བཅུ་པ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མས་སྤོས་འཚོང་གི་ཁྱེའུ་ལ་ཆགས་པས་བཞིན་བཟང་སྒེའུ་གཤེར་གྱི་ཐུམ་པོ་ཆིངས་ཤིག །དེ་འཆིང་བ་ལ་ཞུགས་པ་དང་མ་ཡིན་མ་ཡིན་པི་པི་ལིང་གི་ཐུམ་པོ་ཆིངས་ཤིག །བུད་མེད་ནི་བརྗེད་ངས་པ་ཅན་ཡིན་པས་བུ་རམ་གྱི་ཐུམ་བུ་ཆིངས་ཤིག །མ་ཡིན་མ་ཡིན་ཤ་ཁ་རའི་ཐུམ་བུ་ཆིངས་ཤིག །ཅེས་བརྗོད་པར་བྱས་པ་དེ་ལ་ཕྱི་བཞིན་འབྲང་བའི་དགེ་སློང་མས་སྨྲས་པ། དེ་ཙམ་ཡང་བརྗེད་ན་ཁྱོད་ཀྱིས་སྡེ་སྣོད་གསུམ་པོ་ལེགས་པར་སྟོན་ཏམ། བླུན་མོ་ཁོ་མོ་བརྗེད་སྙམ་མམ། ཁོ་མོ་ཚིག་ཙམ་བདག་གིར་བྱེད་དོ་ཞེས་ཟེར་བ་ལ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་འཁྲིག་པའི་འདོད་ཆགས་འཕེལ་བའོ། །སྐྱེས་པ་ལ་ཆགས་པའི་དགེ་སློང་མ་རང་གི་ཚིག་ཉན་དུ་གཞུག་པའི་ཕྱིར། སྐྱེས་པ་འཁྲིག་པའི་མཐུ་ཡོད་ཅིང་དོན་གོ་བར་ནུས་པ་ལ་རྫས་ཀྱི་ཐུམ་པོ་འཆིང་དུ་འཇུག་ཅིང་བཅིངས་པ་འགྲོལ་དུ་བཅུག་པ་ལ་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། འདིར་ཐུམ་བུ་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་ནང་གི་སྙིམ་པ་ལ་སོགས་པ་དང་། ཕྱི་རོལ་གི་སྤྲོག་མ་ལ་སོགས་པ་དག་གི་དཔེ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། གཞན་དབང་བའི་ཐུམ་བུ་བཅིང་བ་དང་འགྲོལ་དུ་འཇུག་པ་ལ་ཡང་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་རྫོགས་པར་འགྱུར་ཏེ་ཚིག་ཉན་དུ་གཞུག་པ་འདྲ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལ་དངོས་པོ་སྤང་བར་བྱ་བ་ནི། མེད་པས་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་བཤགས་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །བཅིངས་པ་འགྲོལ་དུ་འཇུག་པའི་སྤང་བའོ།། །། ༈ གོས་ལྕི་བསྟེན་པའི་སྤང་བ། བཅུ་གཅིག་པའི་གླེང་གཞི་ནི། ཡུལ་ལུས་འཕགས་ཀྱི་ར
【現代漢語翻譯】 關於這一點，在自己的釋論和 टीका (ṭīkā，梵文，註釋) 中，有關於四等數量存在與否的區分。其含義是，如果比丘尼讓施主爲了四個或更多比丘尼的團體提供食物，然後自己獨自全部拿走，這種轉移和佔有構成應捨墮。將供養給大眾的食物轉為己有並享用，是佔有的應捨墮。另一種情況是，爲了比丘尼僧團，即不限定數量，爲了整個比丘尼僧團而讓施主提供食物，然後自己全部拿走，與前一種情況類似，這種轉移和佔有構成應捨墮。有些人說，在比丘尼的別解脫經和比丘尼的分別中，明確提到前一種情況是『突然發生』，因此，后一種情況是『原本存在』，這是暗示，但並不確定，因為這兩種情況容易混淆。將供養給僧團的食物佔爲己有，是佔有的應捨墮。 第十條：關於解開束縛的應捨墮。 事件起因是，豐滿女（地名）愛上了一個賣香料的男孩，她說：『繫緊漂亮的盒子。』當他開始系的時候，她說：『不是那個，繫緊長鬍椒的包裹。』因為這個女人健忘，她說：『繫緊紅糖的包裹。』『不是那個，繫緊糖的包裹。』聽到這些話后，一個跟隨她的比丘尼說：『如果你連這麼簡單的事情都忘了，你還能好好地展示三藏嗎？』『你以為我這個傻瓜會忘記嗎？我只是喜歡這些話而已。』因此制定了戒律。要禁止的是增長性慾。爲了讓愛上男人的比丘尼聽從自己的話，對比丘尼來說，讓一個有效能力且能理解意思的男人繫緊或解開物品的包裹，構成應捨墮。 टीका (ṭīkā，梵文，註釋) 中說：『這裡提到的包裹，是內部的容器等，以及外部的蓋子等。』 टीका (ṭīkā，梵文，註釋) 中說：『讓他人繫緊或解開包裹也會構成完整的罪過，因為這與讓他人聽從自己的話類似。』因此，需要捨棄物品，如果沒有物品，則需要懺悔罪過。』這是關於解開束縛的應捨墮。 第十一條：關於使用過重的毛織品的應捨墮。 事件起因是，在人身寶洲（地名）...
【English Translation】 Regarding this, in one's own commentary and ṭīkā (टीका, Sanskrit, commentary), there is a distinction made regarding the existence or non-existence of a quantity such as four. The meaning is that if a bhikṣuṇī (比丘尼) causes a donor to provide food for a group of four or more bhikṣuṇīs, and then takes it all for herself alone, this transfer and possession constitutes a niḥsargika pācattika (應捨墮). Converting food dedicated to the multitude for one's own use and enjoyment is a niḥsargika (應舍) of possession. Another case is that for the sake of the bhikṣuṇī saṃgha (比丘尼僧團), that is, without limiting the number, for the entire bhikṣuṇī saṃgha, one causes a donor to provide food, and then takes it all for oneself, similar to the previous case, this transfer and possession constitutes a niḥsargika pācattika (應捨墮). Some say that in the bhikṣuṇī prātimokṣa (比丘尼的別解脫經) and the bhikṣuṇī vibhaṅga (比丘尼的分別), it is explicitly mentioned that the former case is 'suddenly occurring,' therefore, the latter case is 'originally existing,' which is implied, but not certain, because the two cases are easily confused. Converting food dedicated to the saṃgha (僧團) for one's own use is a niḥsargika (應舍) of possession. The tenth: Concerning the niḥsargika (應舍) of causing the unbinding of what is bound. The incident arose because a plump woman (place name) fell in love with a boy selling spices, and she said, 'Tie up the beautiful box.' As he began to tie it, she said, 'Not that one, tie up the package of long pepper.' Because this woman was forgetful, she said, 'Tie up the package of jaggery.' 'Not that one, tie up the package of sugar.' Hearing these words, a bhikṣuṇī (比丘尼) who was following her said, 'If you forget even such a simple thing, can you properly explain the three piṭakas (三藏)?' 'Do you think I, a fool, would forget? I just like the words.' Therefore, the precept was established. What is to be prohibited is the increase of sexual desire. In order to make a bhikṣuṇī (比丘尼) who has fallen in love with a man listen to her words, for a bhikṣuṇī, causing a man who has sexual ability and is able to understand the meaning to tie or untie a package of goods constitutes a niḥsargika pācattika (應捨墮). The ṭīkā (टीका, Sanskrit, commentary) says, 'The package mentioned here is an example of internal containers, etc., and external covers, etc.' The ṭīkā (टीका, Sanskrit, commentary) says, 'Causing another to tie or untie a package also constitutes a complete offense, because it is similar to making another listen to one's words.' Therefore, the object must be relinquished, and if there is no object, then the offense must be confessed.' This is the niḥsargika (應舍) of causing the unbinding of what is bound. The eleventh: Concerning the niḥsargika (應舍) of using heavy wool.
ྒྱལ་པོས་རྒྱལ་པོ་གསལ་རྒྱལ་ལ་ལྭ་བ་རིན་པོ་ཆེ་སྐྱེས་སུ་བསྐུར་བ་དེ་རལ་གྲི་མཐུ་ཅན་པའི་དམག་མི་རྣམས་ལ་བྱིན་ 7-227b ནོ། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་དགེ་སློང་མ་ཆོས་བྱིན་མ་ལ་བྱིན་ཅིང་། དེས་ཀྱང་ཊཱི་ཀ་ལས་སྦོམ་དགའ་མོ་ཟེར་ཡང་། ལུང་ལས་གཙུག་དགའ་མོ་ལ་བྱིན་ནས། དེས་དེ་གྱོན་ཏེ་ལམ་དག་ཏུ་འཁྱམས་པ་ན། དེ་ཁྱིམ་པ་རྣམས་ཀྱིས་མཐོང་ནས་ཕའི་ཚོང་དཔོན་གྱི་ཆུང་མའམ་དེད་དཔོན་གྱི་ཆུང་མའམ་སུ་ཞིག་ཡིན་ཅེས་སྨོད་པར་བྱེད་པ་ལས་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་གོས་ལྕི་བ་ལ་ཆགས་པའོ། །ལྗིད་ཀྱིས་ལྕི། བསྲང་བརྒྱ་པ་ལ་སོགས་པ་སྟེ་བོད་ཀྱི་སྲང་ཉིས་བརྒྱ་དང་། རིན་གྱིས་ལྕི་བ་ཀརྵ་པ་ཎ་ཉི་ཤུ་ལ་སོགས་པ་རི་བའི་གོས་དགེ་སློང་མས་བདག་གིར་བྱེད་པ་ལ་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། བདག་གིར་བྱེད་པ་ལས་ཀྱང་དངོས་གཞིར་འགྱུར་ན་གྱོན་པ་ལ་ལྟ་སྨོས་ཀྱང་ཅི་དགོས་ཞེས་སོ། །ཀརྵ་པ་ཎ་ཉི་ཤུ་མི་རི་བའི་སྲང་བརྒྱ་པ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། ཉི་ཤུ་མི་རི་ཡང་གོས་བཟང་པོ་སྲང་བརྒྱ་པ་ལས་ནི་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་རིགས་སོ། །གོས་ངན་པ་བེམ་པོ་སྲང་བརྒྱ་པ་འཆང་བ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་པར་གསལ་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བུད་མེད་ནི་གོས་བཟང་པོ་གྱོན་ན་གསོན་རོ་སྐྱེ་བས་གོས་ལྕི་ཡང་འདི་གཉིས་བཀག་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། བརྗེ་བའི་ཕྱིར་བདག་གིར་བྱེད་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །བཙོངས་པ་ལ་སོགས་པའི་བདག་གིར་བྱེད་པ་ནི་ཐམས་ཅད་དུ་སྤང་བར་འགྱུར་རོ། །རིན་པོ་ཆེ་ལ་སོགས་པ་རུང་བར་བྱ་བ་དེས་འདི་ཡང་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་ལེན་པ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དེ། གཞན་གྱིས་གྱོན་པ་ལ་ཡང་སྤང་བར་བྱ་བའི་དངོས་པོ་མེད་དུ་ཟིན་ཀྱང་། ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་རྫོགས་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གོས་ལྕི་བ་བསྟེན་པའི་སྤང་བའོ།། །། ༈ གོས་ཡང་བསྟེན་པའི་སྤང་བ། བཅུ་གཉིས་པ་ནི། གླེང་གཞི་ཡུལ་ཀ་ལིངྐའི་རྒྱལ་པོས་གསལ་རྒྱལ་ལ་སེང་རས་རིན་ཆེ་བ་སྐྱེས་སུ་བསྐུར་བ་དེ་རལ་གྲི་མཐུ་ཅན་པའི་དམག་མི་རྣམས་ལ་བྱིན་ནོ། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ 7-228a དགེ་སློང་མ་ཆོས་བྱིན་མ་ལ་བྱིན་ཅིང་དེས་ཀྱང་གཙུག་དགའ་མོ་ལ་བྱིན་པ་དེས་དེ་གྱོན་ཏེ་ལམ་སྲང་དུ་ཞུགས་པ་ན་དེའི་ལུས་གཡོགས་ཀྱང་སྒྲེན་མོ་འདྲ་བར་སྣང་ངོ་། །དེ་ཁྱིམ་པ་རྣམས་ཀྱིས་མཐོང་ནས་ཕ་བི་ཚོང་དཔོན་གྱི་ཆུང་མའམ། དེད་དཔོན་གྱི་ཆུང་མའམ་སུ་ཞིག་ཡིན་ཅེས་སྨོད་པར་བྱེད་པ་ལ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་གོས་ཡང་བ་ལ་ཆགས་པའོ། །དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཀརྵ་པ་ཎ་ཉི་ཤུ་རི་ཞིང་ལྗིད་སྲང་ལྔ་པའི་མཐར་ཐུག་པའི་གོས་དགེ་སློང་མས་བདག་གིར་བྱེད་པ་ལས་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ལུང་ལས། ཡང་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྲང་ལྔ་པའམ་ལྔ་པ་ལས་ཆུང་བའོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། ཊཱི་ཀ་ལས།
【現代漢語翻譯】 國王將珍貴的袍子贈送給光明國王，然後光明國王又將袍子給予了持劍的士兵們。 士兵們將袍子給予了比丘尼達摩達塔（法施），達摩達塔又將袍子給予了楚達難陀（頂髻喜女）。楚達難陀穿上袍子在路上行走，被在家人看到后，他們開始責罵她，說她是商人的妻子，或是船長的妻子，或是其他什麼人。因此制定了戒律。所要禁止的是貪戀厚重的衣服。厚重是指重量，例如兩百兩重的絲綢等。價值方面，例如價值二十喀沙波那的衣服。比丘尼擁有超過這個價值的衣服，會犯捨墮罪。 टीका（註釋）中說：『擁有尚且構成根本罪，更何況是穿著呢？』如果二十喀沙波那買不到一百兩重的絲綢呢？即使買不到二十喀沙波那，但如果是好的絲綢，超過一百兩重也可能構成根本罪。如果是劣質的粗布，即使重達一百兩，也沒有罪過。 टीका（註釋）中說：『女人穿好衣服會增長惡趣，因此禁止這兩種情況。』 टीका（註釋）中說：『爲了交換而擁有不算犯戒。』如果是爲了出售等目的而擁有，則完全禁止。如果是爲了加持而接受珍貴物品等，則沒有罪過。即使其他人穿了，已經不是需要捨棄的物品，但仍然會構成完整的罪過。』這是關於捨棄貪戀厚重衣服的戒律。 接下來是關於捨棄貪戀輕薄衣服的戒律。 第十二條戒律的緣起是，卡alinga（羯陵伽）國的國王將珍貴的細棉布贈送給光明國王，光明國王又將細棉布給予了持劍的士兵們。士兵們將細棉布給予了比丘尼達摩達塔（法施），達摩達塔又將細棉布給予了楚達難陀（頂髻喜女）。楚達難陀穿上細棉布在路上行走，她的身體幾乎像裸體一樣顯露出來。在家人看到后，開始責罵她，說她是商人的妻子，或是船長的妻子，或是其他什麼人。因此制定了戒律。所要禁止的是貪戀輕薄的衣服。《比丘尼分別》中說：『比丘尼擁有價值二十喀沙波那，重量最多五兩的衣服，會犯捨墮罪。』律藏中說：『輕薄是指五兩或小於五兩的。』 टीका（註釋）中說：
【English Translation】 The king gifted a precious robe to King Gsal, who then gave it to the sword-wielding soldiers. The soldiers gave the robe to the Bhikshuni Dharmadatta (法施), who in turn gave it to Chudanananda (頂髻喜女). Chudanananda wore the robe and walked on the road. When laypeople saw her, they began to scold her, saying she was the wife of a merchant, or the wife of a captain, or someone else. Therefore, the precept was established. What is to be prohibited is attachment to heavy clothing. Heavy refers to weight, such as two hundred srangs of silk, etc. In terms of value, such as clothing worth twenty karshapanas. A Bhikshuni possessing clothing exceeding this value commits a Nissaggiya Pacittiya offense. The ṭīkā (commentary) says: 'If possession constitutes a fundamental offense, what need is there to mention wearing it?' If twenty karshapanas cannot buy one hundred srangs of silk, what happens? Even if twenty karshapanas cannot buy it, if it is good silk, exceeding one hundred srangs may still constitute a fundamental offense. If it is inferior coarse cloth, even if it weighs one hundred srangs, there is no offense. The ṭīkā (commentary) says: 'A woman wearing good clothes increases evil destinies, therefore these two situations are prohibited.' The ṭīkā (commentary) says: 'Possession for the purpose of exchange is not an offense.' If it is possessed for the purpose of selling, etc., it is completely prohibited. If precious items, etc., are accepted for the purpose of blessing, there is no offense. Even if others wear it, and it is no longer an object to be abandoned, it still constitutes a complete offense.' This is the precept regarding abandoning attachment to heavy clothing. Next is the precept regarding abandoning attachment to light clothing. The origin of the twelfth precept is that the king of Kalinga (羯陵伽) gifted precious fine cotton cloth to King Gsal, who then gave the fine cotton cloth to the sword-wielding soldiers. The soldiers gave the fine cotton cloth to the Bhikshuni Dharmadatta (法施), who in turn gave it to Chudanananda (頂髻喜女). Chudanananda wore the fine cotton cloth and walked on the road, and her body appeared almost naked. When laypeople saw her, they began to scold her, saying she was the wife of a merchant, or the wife of a captain, or someone else. Therefore, the precept was established. What is to be prohibited is attachment to light clothing. The Bhikshuni Pratimoksha says: 'A Bhikshuni possessing clothing worth twenty karshapanas, weighing up to five srangs, commits a Nissaggiya Pacittiya offense.' The Vinaya says: 'Light means five srangs or less than five srangs.' The ṭīkā (commentary) says:
གོས་ཡང་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ལྗིད་ཀྱིས་ཡང་བ་ཉི་ཚེ་ལ་བྱ་སྟེ་འདིར་རིན་ཐང་གིས་ཡང་བར་ནི་མི་སྦྱར་ཏེ། ཀརྵ་པ་ཎ་ཉི་ཤུ་མི་རི་བ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །གོས་ཡང་བ་བསྟེན་པའི་སྤང་བའོ།། །།འདིར་སྨྲས་པ། འཇིགས་མེད་ཉི་ཟླ་བརྩེགས་པའི་ཁྲིར་འཁོད་ནས། །བསྙེངས་མེད་རྨ་བྱ་གཞོན་ནུའི་གཤོག་ཡེངས་བརྐྱང་། །བག་མེད་རིང་ནས་སྐྲོད་པའི་མཁའ་ལྡིང་གླུ། །སྔངས་མེད་ཚངས་པའི་དབྱངས་ཀྱིས་བླངས་ཟིན་ཏོ། །རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། །། ༈ བཤགས་ཙམ་འབྲེལ་བའི་ལྟུང་བྱེད། གཉིས་པ་ལ། ཐུན་མོང་བདུན་ཅུ་དོན་གཉིས་དང་། །ཐུན་མོང་མིན་པ་བརྒྱ་དང་བརྒྱད། ། ༈ ཐུན་མོང་བདུན་ཅུ་དོན་གཉིས། དང་པོ་ལ། བདུན་ཅུ་རྩ་གཉིས་དབྱེ་བ་དངོས། །དེ་དག་གཞན་སེལ་སྒོ་ནས་བརྗོད། །ལྟུང་མེད་བསླབ་བྱ་ཞར་བྱུང་ངོ་། ། ༈ བདུན་ཅུ་རྩ་གཉིས་དབྱེ་བ་དངོས། དང་པོ་ནི། གཞུང་འོག་མས་སྟོན་པའི་དམིགས་བསལ་བཅོ་བརྒྱད་པོ་མ་གཏོགས་པ་བདུན་ཅུ་རྩ་གཉིས་ནི་དགེ་སློང་དང་དགེ་སློང་མའི་ལྟུང་བྱེད་ཐུན་མོང་བ་ཡིན་ནོ། །བདུན་ཅུ་རྩ་གཉིས་པོ་དེ་དག་ནི་སྔར་དགེ་སློང་ཕའི་རྣམ་འབྱེད་དུ་བསྟན་ཟིན་ཏོ། །དེ་ཡང་ཤེས་བཞིན་བརྫུན་དུ་སྨྲ་བ་ལ་སོགས་ 7-228b པ་མཚན་ཉིད་ཅི་འདྲ་བའི་ཐུན་མོང་སུམ་ཅུ་རྩ་ལྔ་དང་། སྐྱོན་ནས་སྨྲ་བ་ལ་སོགས་པ་མིང་ཙམ་གྱི་ཐུན་མོང་སུམ་ཅུ་སོ་བདུན་ནོ། །དེ་ཡང་གནས་ངན་ལེན་འཆབ་པ་ལ། ལྷག་མ་འཆབ་པ་དང་ཕམ་པ་འཆབ་པ་གཉིས་ལས། མཚན་མཐུན་གྱི་ལྷག་མ་འཆབ་པའི་ལྟུང་བྱེད་ནི། ཐུན་མོང་བ་བདུན་ཅུ་རྩ་གཉིས་ཀྱི་གྲངས་སུ་གཏོགས་ལ། མཚན་མཐུན་གྱི་ཕམ་པ་འཆབ་པ་ནི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་སྟེ། དགེ་སློང་ལ་གནས་ངན་ལེན་འཆབ་པའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཡང་། དགེ་སློང་མ་ལ་ནི་འཆབ་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བའོ། །མཚན་མི་མཐུན་པ་སྤངས་པ་རྗེས་སུ་ཕྱོགས་པ་ནི་དགེ་སློང་ལ་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་ཡང་། དགེ་སློང་མ་ལ་ནི་བཟློག་པའི་ཕམ་པ་བསྐྱེད་དོ། ། ༈ དེ་དག་གཞན་སེལ་སྒོ་ནས་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ནི། མ་བསྐོས་པ་ལ་སོགས་པ་བཅུ། ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་བཅོ་བརྒྱད་ནི། སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོར། དགེ་སློང་ཕ་མའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་ཐུན་མོང་དུ་རྣམ་པར་བཞག་པ་ལ་མ་གཏོགས་སོ། །དེ་དག་གི་རྒྱུ་མཚན་ནི་མ་བསྐོས་པར་དགེ་སློང་ལ་ཆོས་སྟོན་པ་དང་། ཉི་མ་ནུབ་ཀྱི་བར་དུ་དགེ་སློང་ལ་ཆོས་སྟོན་པ་དང་། ཟས་ཅུང་ཟད་ཙམ་གྱི་ཕྱིར་ཆོས་སྟོན་པ་ལས་གྱུར་པ་སྟེ་གསུམ་པོ་དེ་དག་ནི་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་རྣམ་པར་མ་བཞག་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་དགེ་སློང་དག་ལ་ཆོས་སྟོན་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ་སྤྱིར་བཏང་ལ་བསྟན་པར་བྱ
【現代漢語翻譯】 所謂『輕衣』，僅僅是指重量輕，這裡不涉及價值上的輕重。例如，價值不到二十喀沙巴拿（karsha pana，古印度貨幣單位）的物品不算違犯。這是關於避免使用輕衣的規定。
在此總結：安坐于無畏的日月堆砌之寶座，舒展著無懼的孔雀幼鳥之翅膀，高唱著驅逐無知的天空之歌，以無畏的梵天之音唱響。 விரிவுரை 太陽的中心，關於懺悔墮罪的解釋到此結束。
懺悔相關的墮罪 第二部分包括：七十二條共同墮罪，以及一百零八條非共同墮罪。
七十二條共同墮罪 第一部分包括：七十二條墮罪的實際分類，以及通過排除其他情況來闡述這些墮罪，並順帶提及無墮罪的行爲規範。
七十二條墮罪的實際分類 首先，除了下文將要闡述的十八條特殊情況外，七十二條墮罪是比丘（bhikshu，男性僧侶）和比丘尼（bhikshuni，女性僧侶）共同違犯的。這七十二條墮罪已經在之前比丘的戒律分析中闡述過了。其中，明知故犯的妄語等屬於本質上的三十五條共同墮罪，而因過失而語等屬於名義上的三十七條共同墮罪。例如，對於隱瞞罪過，分為隱瞞剩餘罪和隱瞞根本罪兩種情況。隱瞞同類剩餘罪的墮罪屬於七十二條共同墮罪之列，而隱瞞同類根本罪則屬於非共同墮罪。因為比丘隱瞞罪過會構成墮罪，而比丘尼隱瞞罪過則會構成隱瞞的根本罪。對於放棄不同類別的戒律后又重新接受的情況，比丘會犯墮罪中的輕罪，而比丘尼則會因此觸犯波羅夷罪（parajika）。
通過排除其他情況來闡述這些墮罪 第二部分：『未經允許』等十條，以及其他十八條，不包括在《別解脫經》（Pratimoksha Sutra）中共同為比丘和比丘尼制定的墮罪。其原因是，未經允許為比丘說法，在日落後為比丘說法，以及爲了少量食物而說法等三種情況，並未被列為比丘尼的墮罪。正如 टीका（tika，註釋）中所說：『因為比丘尼不應為比丘說法。』這通常是針對一般情況而言的。
【English Translation】 The term 'light cloth' refers only to its light weight; it does not relate to its value. For example, if something is worth less than twenty karsha panas (ancient Indian currency), it is not considered an offense. This is the rule regarding avoiding the use of light cloth.
Here is a summary: Seated on the fearless throne of stacked suns and moons, stretching the wings of a fearless young peacock, singing the sky song that dispels ignorance, with the fearless voice of Brahma. The explanation of the chapter on expiation of offenses in the center of the commentary's sun is complete.
Offenses Related to Confession The second part includes: seventy-two common offenses and one hundred and eight uncommon offenses.
Seventy-two Common Offenses The first part includes: the actual classification of the seventy-two offenses, and the explanation of these offenses by excluding other situations, along with incidental mention of conduct without offenses.
Actual Classification of the Seventy-two Offenses First, except for the eighteen special cases that will be explained in the following text, the seventy-two offenses are those commonly violated by bhikshus (male monks) and bhikshunis (female nuns). These seventy-two offenses have already been explained in the previous analysis of the bhikshu's precepts. Among them, knowingly speaking falsehoods and so on are the thirty-five common offenses in essence, while speaking out of fault and so on are the thirty-seven common offenses in name only. For example, regarding concealing transgressions, there are two types: concealing remaining offenses and concealing fundamental offenses. The offense of concealing remaining offenses of the same kind is included in the seventy-two common offenses, while concealing fundamental offenses of the same kind is not common. This is because concealing a transgression constitutes an offense for a bhikshu, but for a bhikshuni, it constitutes a fundamental offense of concealment. For abandoning precepts of a different kind and then re-accepting them, a bhikshu commits a minor offense, while a bhikshuni commits a parajika (defeat).
Explanation of These Offenses by Excluding Other Situations Second part: 'Without permission,' etc., ten items, and other eighteen items, are not included as common offenses for bhikshus and bhikshunis in the Pratimoksha Sutra. The reason for this is that teaching the Dharma to a bhikshu without permission, teaching the Dharma to a bhikshu after sunset, and teaching the Dharma for a small amount of food are not listed as offenses for bhikshunis. As stated in the Tika (commentary): 'Because bhikshunis should not teach the Dharma to bhikshus.' This is generally stated.
་བ་མ་ཡིན་པའོ། །དགེ་སློང་ལ་གོས་སྦྱིན་པ་དང་། དགེ་སློང་གིས་གོས་བཟོ་བྱེད་པ་གཉིས་ཀྱང་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་རྣམ་པར་མ་བཞག་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་ནི་འཁོར་གཙོ་བོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། མཆོད་པའི་གནས་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་ལ་དགེ་སློང་མས་གོས་སྦྱིན་པ་དང་། དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་གི་གོས་བཟོ་བྱེད་པ་ལ་ཚུལ་དང་མི་མཐུན་པ་མཚང་པོ་ཆེ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ 7-229a སོ། །དགེ་སློང་དང་ལྷན་ཅིག་ལམ་དུ་འགྲོ་བ་དང་། དགེ་སློང་དང་ལྷན་ཅིག་གྲུར་འགྲོ་བ་ཡང་དགེ་སློང་མ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་རྣམ་པར་མི་བཞག་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་མ་རྣམས་མཐུ་ཆུང་བའི་ཕྱིར་གཞན་ལ་བརྟེན་ཏེ་ལམ་དུ་འགྲོ་བ་ལ་མཚང་པོ་ཆེ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །དབེན་པར་འདུག་འགྲེང་གཉིས་ཀྱང་དགེ་སློང་ཕ་མའི་ལྟུང་བྱེད་ཐུན་མོང་དུ་མི་བཞག་སྟེ། ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་དབྱེ་བ་མི་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། དགེ་སློང་ལ་དབེན་པ་ན་འགྲེང་བའི་ལྟུང་བྱེད་གཅིག་ཏུ་བཅས་ལ་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་དབེན་པ་ན་འགྲེང་བའི་ལྟུང་བྱེད་བཞི་བཅས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དབེན་པ་ན་འདུག་པ་ལ་ཡང་ཚུལ་དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་མ་བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་འདུག་པ་དང་། དགེ་སློང་མ་དང་ལྷན་ཅིག་འགྲེང་བ་ལ་ཉེས་པ་ཅི་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་ཀྱང་བཤད་དོ། །དགེ་སློང་གིས་སྦྱོར་དུ་བཅུག་པ་ཟ་བ་ཡང་དགེ་སློང་མ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་རྣམ་པར་མི་བཞག་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། སྐྱེས་པས་སྦྱོར་དུ་བཅུག་པ་བུད་མེད་ཀྱིས་ཟ་བ་ལ་ན་སྨད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །སྐྲོད་པ་དང་ཞེས་ཟླས་དབྱེ་བ་སྟེ་སྐྲོད་པ་དགེ་སློང་ཕ་མའི་ལྟུང་བྱེད་ཐུན་མོང་དུ་མི་བཞག་སྟེ། ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་དབྱེ་བ་མི་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་ཏེ་དགེ་སློང་ལ་སྐྲོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་གཅིག་ཏུ་བཅས་ལ། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་སྐྲོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་གཉིས་བཅས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་ཡང་ཟ་བ་ཡང་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་རྣམ་པར་མི་བཞག་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཤས་ཆེར་འཆོས་པར་བྱ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དེ་དག་ལ་དེ་འབྱུང་དཀའ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །ཟས་བསོད་པ་སློང་བ་ཡང་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་མི་བཞག་སྟེ། ལྟུང་བྱེད་ལས་སྡེ་ཚན་ཐ་དད་པར་སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་ 7-229b རོ། །མ་ལོན་པ་དང་ཞེས་མ་ལོན་པ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་ལ་ཡང་དགེ་སློང་ཕ་མའི་ལྟུང་བྱེད་ཐུན་མོང་དུ་མི་བཞག་སྟེ་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་དབྱེ་བ་མི་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་སློང་ལ་ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་གཅིག་ཏུ་བཅས་ལ། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་ནི་སྡོམ་ལེན་ལོ་བཅུ་གཉིས་མ་ལོན་པ་དེ་ཡང་ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པའི་བྱེ་བྲག
【現代漢語翻譯】 也不是墮罪。向比丘佈施衣物，以及比丘製作衣物，這兩種情況對於比丘尼來說，也不被認為是墮罪。 टीका（梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）中說：『因為比丘是僧團的主要成員，並且是受供養的對象，所以比丘尼向比丘佈施衣物，以及比丘尼為比丘製作衣物，並沒有不合規矩的重大過失。』 與比丘一同行走，以及與比丘一同乘船，對於比丘尼來說，也不被認為是墮罪。 टीका（梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）中說：『因為比丘尼們能力較弱，依靠他人行走並沒有重大過失。』 在僻靜處獨處或站立，這兩種情況也不被認為是比丘和比丘尼共同的墮罪，因為墮罪的類別不同。比丘在僻靜處站立，被規定為一種墮罪，而比丘尼們在僻靜處站立，則被規定為四種墮罪。在僻靜處獨處的情況也同樣適用。 टीका（梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）中說：『比丘尼與婦女一同獨處，以及比丘尼與比丘尼一同站立，沒有任何過錯。』 比丘允許（比丘尼）食用（食物），對於比丘尼來說，也不被認為是墮罪。 टीका（梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）中說：『男子允許（婦女）食用（食物），這並沒有什麼可指責的。』 『驅逐』，這是一個區分，即驅逐不被認為是比丘和比丘尼共同的墮罪，因為墮罪的類別不同。比丘被規定為一種驅逐的墮罪，而比丘尼們則被規定為兩種驅逐的墮罪。 反覆食用（食物），對於比丘尼來說，也不被認為是墮罪。 टीका（梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）中說：『因為比丘尼們不應該經常食用（食物），所以她們很難犯這種錯誤。』 乞討食物，對於比丘尼來說，也不被認為是墮罪，因為墮罪的類別不同，需要分別懺悔。 『未滿（年齡）』，即為未滿年齡者授戒，這也不被認為是比丘和比丘尼共同的墮罪，因為墮罪的類別不同。比丘為未滿二十歲者授戒，被規定為一種墮罪，而比丘尼們為未滿十二年的沙彌尼授戒，這也是未滿二十歲的一種情況。
【English Translation】 Nor is it a downfall. Giving clothes to monks and monks making clothes are not considered downfalls for nuns either. The ṭīkā (藏文：ཊཱི་ཀ་，梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：commentary) says: 'Because monks are the main members of the sangha and are objects of offering, there is no major fault in nuns giving clothes to monks and nuns making clothes for monks.' Walking with monks and traveling by boat with monks are not considered downfalls for nuns either. The ṭīkā (藏文：ཊཱི་ཀ་，梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：commentary) says: 'Because nuns are less powerful, there is no major fault in relying on others to walk.' Being alone in a secluded place, either sitting or standing, is not considered a common downfall for monks and nuns, because the categories of downfalls are different. For monks, standing alone in a secluded place is prescribed as one downfall, while for nuns, standing alone in a secluded place is prescribed as four downfalls. The same applies to sitting alone in a secluded place. The ṭīkā (藏文：ཊཱི་ཀ་，梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：commentary) also says: 'There is no fault in a nun being alone with a woman or a nun standing with a nun.' Eating what a monk has allowed is not considered a downfall for nuns either. The ṭīkā (藏文：ཊཱི་ཀ་，梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：commentary) says: 'There is nothing to blame in a woman eating what a man has allowed.' 'Expulsion' is a distinction, meaning that expulsion is not considered a common downfall for monks and nuns, because the categories of downfalls are different. One downfall of expulsion is prescribed for monks, while two downfalls of expulsion are prescribed for nuns. Eating repeatedly is not considered a downfall for nuns either. The ṭīkā (藏文：ཊཱི་ཀ་，梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：commentary) says: 'Because nuns should not eat frequently, it is difficult for them to commit this error.' Begging for food is not considered a downfall for nuns either, because the categories of downfalls are different and must be confessed separately. 'Not having attained', that is, ordaining someone who has not attained (full ordination), is not considered a common downfall for monks and nuns either, because the categories of downfalls are different. Ordaining a monk who is not twenty years old is prescribed as one downfall, while for nuns, ordaining a novice nun who is not twelve years old is also a case of not being twenty years old.
་ཡིན་མོད་ཀྱིས་ལོ་བཅུ་གཉིས་མ་ལོན་པ་དང་། ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་སྟེ་མ་ལོན་པ་བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་གཉིས་སུ་བཅས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དབྱར་གྱི་རས་ཆེན་ལས་གྱུར་པ་ནི་ཞེས་པ། ཊཱི་ཀ་ལས། དབྱར་གྱི་རས་ཆེན་ཚད་ལས་ལྷག་པའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱང་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་རྣམ་པར་མི་བཞག་སྟེ། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་རས་ཆེན་འཆང་བ་ཉིད་ཀྱང་མ་བཅས་པས་རས་ཆེན་གྱི་ཚད་ངེས་པ་རྣམ་པར་མ་བཞག་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །ཁྱད་པར་དུ་ཡང་འདུག་པ་དང་འགྲེང་བ་དང་ཕྱིར་མ་བླངས་པར་སྤྱོད་པ་དང་ཞེས་གསུངས་པའི་ལྟུང་བ་འདི་གསུམ་ལ་ནི་རྣམ་པར་བཞག་པ་ལུགས་གཉིས་ཡོད་དེ། དགེ་སློང་མའི་སོ་སོར་ཐར་པ་དང་མདོ་རྩ་འགྲེལ་དབང་བཙན་དུ་བྱེད་པ་དང་། ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་དང་ལུང་ཞུ་བ་དབང་བཙན་དུ་བྱས་པའོ། །རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་པོ་ལྟར་ན། ལྟུང་བྱེད་འདི་གསུམ་ནི་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་མེད་དེ། དགེ་སློང་མའི་སོ་སོར་ཐར་པ་ལས། སྐྲོད་དང་མ་བསྐོས་ཉི་ནུབ་དང་། །ཟས་དང་ཆོས་གོས་གཉིས་དག་དང་། །དོན་མཐུན་གླུ་དང་དབེན་པ་གཉིས། །སྦྱོར་བཅུག་ཡང་ཡང་གསོད་པ་དང་། །ཉལ་སར་འདུག་དང་འགྲེང་བ་དང་། །གདེངས་མེད་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་དང་། །རས་ཆེན་ལྟུང་བྱེད་བཅོ་བརྒྱད་པོ། །བཀོལ་བའི་ལྷག་མ་འདིར་འདོད་དོ། །ཞེས་གསུངས་ལ་དེ་དང་མདོ་རྩ་འགྲེལ་མཐུན་ནོ། ། 7-230a ཁྱད་པར་དུ་ཡང་ཉལ་པོ་བྱེད་པར་ཤོམ་པའི་ཁྱིམ་ན་འདུག་པ་དང་འགྲེང་བ་དང་ཕྱིར་མ་བླངས་པར་སྤྱོད་པ་དང་ཞེས་པའི་ཊཱི་ཀ་ལས། འདི་དག་ནི་ཅུང་ཟད་དངོས་བཅས་དང་རྒྱུ་མཚན་ཅུང་ཟད་འདྲ་བས་ཞེས་ཆ་མཐུན་པ་ལ་བརྟེན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། འདུལ་བ་མདོར་བསྡུས་པ་ལས་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དེ་དག་ཀྱང་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་ལྟུང་བྱེད་ཉིད་དུ་རྣམ་པར་མི་བཞག་གོ་ཞེས་བཤད་དོ། །རྣམ་པར་བཞག་པ་གཉིས་པ་ལྟར་ན། གསུམ་པོ་དེ་དག་ནི་དགེ་སློང་མ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དེ་ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཡང་དགེ་སློང་མ་གང་ཤེས་བཞིན་དུ་ཉལ་པོ་བྱེད་པར་ཤོམ་པའི་ཁྱིམ་དུ་འདུག་པར་བྱེད་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཡང་དགེ་སློང་མ་གང་ཤེས་བཞིན་དུ་ཉལ་པོ་བྱེད་པར་ཤོམ་པའི་ཁྱིམ་དུ་དབེན་པ་སྐྱབས་ཡོད་པ་ན་འགྲེངས་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གླེང་གཞི་དང་བཅས་པ་གསུངས་སོ། །ཉལ་པོ་བྱེད་པར་ཤོམ་པའི་ཁྱིམ་ན་འདུག་པའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་ལུང་ཞུ་བ་ལས་ཀྱང་། དགེ་སློང་མས་འཚལ་བཞིན་དུ་སྨྱོག་ངན་དང་བཅས་པའི་གྲོང་དུ་ནན་གྱིས་མཆིས་པར་བགྱིས་ན་ཅིར་འགྱུར། ལྟུང་བྱེད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྨྱོག་ངན་དང་བཅས་པར་འགྲེང་བ་ལ་ཡང་བརྗོད་པར་བྱའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །གདེང་མེད་པར་སྤྱོད་པ་ལ་ཡང་ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཡང་དགེ་སློང་མ་གང་དགེ་སློང་མ་ལ་གོས་དག་བྱིན་པ་དེའི་འོག་ཏུ་ཕྱིར་
【現代漢語翻譯】 雖然如此，但因為制定了未滿十二歲和未滿二十歲者受比丘尼戒的墮罪兩條。關於『由夏季的粗布製成』，在《 टीका 》(梵文，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)中說：『對於比丘尼們，超過夏季粗布尺寸的墮罪也不允許，因為對於比丘尼們，連持有粗布本身都沒有制定，所以粗布的尺寸規定也沒有制定。』特別地，關於『安坐、站立和不取回而使用』這三種墮罪，有兩種不同的處理方式：以比丘尼的別解脫經和根本律的註釋為準，以及以比丘尼的分別和律的請求為準。按照第一種處理方式，這三種墮罪對於比丘尼們是不存在的，因為在比丘尼的別解脫經中說：『驅逐和未驅逐日落時，食物和兩件法衣，意義一致的歌舞和兩個僻靜處，強迫進入和反覆殺害，臥處安坐和站立，無依靠未滿二十歲者，粗布，這十八條墮罪，在此被認為是剩餘。』這樣說，並且與根本律的註釋相符。 特別地，關於『在準備行淫的家中安坐、站立和不取回而使用』，在《 टीका 》中說：『這些稍微與實物相關，並且理由稍微相似，因此是基於相似之處，並且因為在《律 সংক্ষিপ্ত 》(梵文，梵文羅馬擬音：Vinaya Saṃgraha，漢語字面意思：律的概要)中說是惡作，所以那些對於比丘尼們也不被認為是墮罪。』按照第二種處理方式，這三種對於比丘尼來說是墮罪，因為在比丘尼的分別中說：『如果任何比丘尼明知故犯地在準備行淫的家中安坐，則犯墮罪。如果任何比丘尼明知故犯地在準備行淫的家中，在有依靠的僻靜處站立，則犯墮罪。』連同緣起一起這樣說了。關於在準備行淫的家中安坐的墮罪的律的請求中也說：『比丘尼如果明知故犯地前往充滿邪惡的村莊，會怎麼樣？犯墮罪。』同樣，對於在充滿邪惡的地方站立也應該這樣說。關於無依靠地使用，在比丘尼的分別中說：『如果任何比丘尼，給予比丘尼衣服，之後不...
【English Translation】 However, it is because two Pātayantika offenses are prescribed for ordaining those who are under twelve years old and those who are under twenty years old. Regarding 'made from summer coarse cloth,' the ṭīkā says: 'For bhikṣuṇīs, Pātayantika offenses exceeding the size of summer coarse cloth are not allowed either, because even possessing coarse cloth itself is not prescribed for bhikṣuṇīs, so the definite size of coarse cloth is not prescribed.' In particular, regarding the three Pātayantika offenses of 'sitting, standing, and using without taking back,' there are two different ways of handling them: according to the Prātimokṣa of bhikṣuṇīs and the commentary on the root text, and according to the Vibhaṅga of bhikṣuṇīs and the request of the Vinaya. According to the first way of handling, these three Pātayantika offenses do not exist for bhikṣuṇīs, because in the Prātimokṣa of bhikṣuṇīs it is said: 'Expulsion and non-expulsion at sunset, food and two robes, songs and dances with the same meaning and two solitary places, forced entry and repeated killing, sitting and standing in the sleeping place, those under twenty without support, coarse cloth, these eighteen Pātayantika offenses are considered remaining here.' It is said so, and it agrees with the commentary on the root text. In particular, regarding 'sitting, standing, and using without taking back in a house prepared for sexual intercourse,' the ṭīkā says: 'These are somewhat related to objects and the reasons are somewhat similar, therefore they are based on similarities, and because it is said to be a duḥkṛta in the Vinaya Saṃgraha, those are not considered Pātayantika offenses for bhikṣuṇīs either.' According to the second way of handling, these three are Pātayantika offenses for bhikṣuṇīs, because in the Vibhaṅga of bhikṣuṇīs it is said: 'If any bhikṣuṇī knowingly sits in a house prepared for sexual intercourse, she commits a Pātayantika offense. If any bhikṣuṇī knowingly stands in a solitary place with support in a house prepared for sexual intercourse, she commits a Pātayantika offense.' It is said so along with the origin. Regarding the request of the Vinaya for the Pātayantika offense of sitting in a house prepared for sexual intercourse, it is also said: 'If a bhikṣuṇī knowingly goes to a village full of evil, what happens? She commits a Pātayantika offense.' Similarly, it should be said for standing in a place full of evil. Regarding using without support, in the Vibhaṅga of bhikṣuṇīs it is said: 'If any bhikṣuṇī, giving clothes to a bhikṣuṇī, afterwards does not...'
མ་བླངས་པར་གདེང་མེད་པར་སྤྱོད་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གླེང་གཞི་དང་བཅས་པ་གསུངས་སོ། །མའི་སོ་སོར་ཐར་པའི་འགྲེལ་པ་ལས་ཀྱང་། ཡང་དགེ་སློང་མ་གང་གིས་དགེ་སློང་མ་ལ་གོས་བྱིན་པ་དེའི་འོག་ཏུ་གདེང་མེད་པར་གྱོན་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཤད་ཅིང་། གདེང་མེད་གཏོགས་པའི་བཅོ་བརྒྱད་བཀོལ་ལོ་ཞེས་འབྱུང་མོད་ཀྱང་། གདེང་མེད་ནི་བཀོལ་ 7-230b དུ་མི་རུང་སྟེ། ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། གོང་དུ་སྡོམ་གྱི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་ལས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་ཀྱང་འགྲེལ་པ་དེ་ཉིད་ལས་བཤད་དོ། །འོ་ན་རྣམ་པར་བཞག་པ་ལུགས་གཉིས་པོ་གང་གི་རྗེས་སུ་འབྲང་ཞེ་ན། ལག་ལེན་དེ་དག་དོགས་མཐའ་བཟུང་སྟེ། རྣམ་བཤད་རིག་པ་ལས། ཡང་དག་བསྡུས་པའི་གཞི་ཉམས་ཕྱིར། །ཞེས་གསུངས་ལ། སྨན་བླའི་མདོ་ལས། དགེ་སློང་མ་གང་དག་བསླབ་པའི་གཞི་ལྔ་བརྒྱ་པོ་དག་འཛིན་པ་དང་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། མདོ་རྩ་བའི་མཚན་འགྱུར་གྱི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། དགེ་སློང་མའི་ཁྲིམས་ལྔ་བརྒྱ་བསྲུང་ངོ་། །ཞེས་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་ལུགས་ཕྱི་མ་ལྟར་བཤད་ན་ལེགས་སམ་སྙམ་ཞེས་མཚོ་སྣ་བས་གསུངས་སོ། ། ༈ ལྟུང་མེད་བསླབ་བྱ་ཞར་བྱུང་། གསུམ་པ་ནི། དགེ་སློང་གིས་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་མོའི་ཕྱིར་ཟས་གོས་ལ་སོགས་ཟང་ཟིང་སྦྱིན་པ་ཉེ་བར་བསྒྲུབ་ཏུ་རུང་སྟེ་འཕོངས་པ་ལ་སོགས་པའི་རྒྱུ་བྱུང་ནའོ། །དེ་ཡང་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། དགེ་སློང་དེས་མུ་གེའི་དུས་ན་དགེ་སློང་མ་བསོད་སྙོམས་ཀྱིས་ཕོངས་པ་དེ་ལ་བསོད་སྙོམས་ཀྱི་ཕྱེད་སྦྱིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཆུང་མར་གྱུར་པའི་དགེ་སློང་མ་ཉིད་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲས་ནི་མ་དང་སྲིང་མོ་ལ་སོགས་པ་དག་ལྟ་སྨོས་ཀྱང་ཅི་དགོས་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །དགེ་སློང་མ་དེས་དགེ་སློང་དེ་ལས་ཟང་ཟིང་བླང་བ་ཡང་ངོ་། །མ་མེད་པ་མཚན་མོ་ཉལ་མི་ནུས་པའི་བུ་ཆུང་ངུ་དང་། དེའི་མར་གྱུར་པའི་དགེ་སློང་མ་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བ་ནི། རུང་བའི་ཁོངས་སུ་མ་གཏོགས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་མ་ཐམས་ཅད་ལ་རུང་ངམ་ཞེ་ན། །བུ་ཆུང་ངུ་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བའི་གནང་བ་ཐོབ་པ་ལའོ། །དགེ་སློང་མ་དེ་ལ་གནང་བ་དེ་དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་གྱི་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །དུས་ཕྱིས་བུ་དེ་ཆེན་པོར་ 7-231a གྱུར་ན་ནི། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། དགེ་སློང་མ་རྣམས་བུ་ཆེན་པོར་གྱུར་པ་དེའི་ཚེ་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་ཁང་པ་གཅིག་ཏུ་ཉལ་བར་མི་རུང་སྟེ། ཇི་ལྟར་བསླབ་པ་བཅས་པ་བཞིན་སློབས་ཤིག་ཅེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་ཁྲིམས་གྲོགས་མེད་པར་མཚན་མི་མཐུན་པ་དང་། ཁང་པ་གཅིག་ཏུ་ཉལ་བའི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་ལ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་ཤ་ལུགས་པར་སྨྲ་བ་རྣམས་མི་རིགས་སོ། ། ༈ ཐུན་མོང་མིན་པ་བརྒྱ་དང་བརྒྱད། དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་མའི་ལྟུང་བྱེད་བརྒྱ་རྩ་བརྒྱད་པོ་འདི་
【現代漢語翻譯】 據此，結合根本說一切有部律的開篇，說明未經允許而使用（僧衣等物品）是墮罪。在比丘尼別解脫經的註釋中也提到：『如果任何比丘尼將衣服給予另一比丘尼后，未經允許就穿戴，則構成墮罪。』雖然經中提到未經允許等十八種情況，但未經允許是不可使用的，為什麼呢？因為在前面的戒律頌中已經提到。』該註釋中也這樣解釋。那麼，這兩種不同的分類方法應該遵循哪一種呢？在實踐中，應採取謹慎的態度。如《釋量論》中說：『因真實攝略之基礎而衰退。』《藥師經》中說：『受持五百條學處之比丘尼。』以及《根本律名異釋》的小釋中說：『守護比丘尼五百戒。』根據這些要點，按照后一種方式解釋可能更好，這是措那瓦的觀點。 第三，比丘可以為出家女眾提供食物、衣服等資具，以滿足她們的需求，例如在貧困等情況下。根據《律藏雜事》：『比丘在饑荒時期，應將自己乞食所得的一半給予因乞食而貧困的比丘尼。』經中用『也』字表示，即使是已成為妻子的比丘尼，也應如此對待，更何況是母親和姐妹等親屬。比丘尼也可以從比丘那裡接受資具。對於沒有母親、晚上無法入睡的幼兒，允許其與作為母親的比丘尼一同睡覺。如果問是否所有比丘尼都可以這樣做，答案是隻有那些獲得允許與幼兒一同睡覺的比丘尼才可以。給予比丘尼這種許可，需要由比丘尼僧團通過兩次羯磨（karma）儀式來完成。如果之後孩子長大了，《律藏雜事》中說：『比丘尼們，當孩子長大后，不得再與他同住一室，應如所制定的戒律那樣學習。』因此，那些認為在沒有戒律同伴的情況下，與不同性別的人同住一室會產生墮罪，並且需要非親屬作為條件的人，他們的說法是不合理的。 第一，比丘尼的一百零八條墮罪。
【English Translation】 Accordingly, combined with the opening of the Mūlasarvāstivāda Vinaya, it is stated that using (robes, etc.) without permission is a downfall. In the commentary on the Bhikṣuṇī Prātimokṣa, it is also mentioned: 'If any bhikṣuṇī gives clothes to another bhikṣuṇī, and then wears them without permission, it constitutes a downfall.' Although the sutra mentions eighteen situations including without permission, using without permission is not allowed. Why? Because it is already mentioned in the preceding verse of precepts.' That commentary also explains it this way. So, which of these two different classification methods should be followed? In practice, a cautious approach should be taken. As the Pramāṇavārttika says: 'Due to the decline of the basis of true summarization.' The Bhaiṣajyaguru Sūtra says: 'Bhikṣuṇīs who uphold the five hundred training precepts.' And the small commentary on the Mūla-nāma-vyākaraṇa says: 'Protecting the five hundred precepts of bhikṣuṇīs.' According to these points, it might be better to explain it according to the latter method, which is the view of Tsonawa. Third, a bhikṣu can provide food, clothing, and other requisites to ordained women to meet their needs, such as in situations of poverty. According to the Vinayavastu: 'During a famine, a bhikṣu should give half of what he has begged for to a bhikṣuṇī who is impoverished due to begging.' The word 'also' in the sutra indicates that even a bhikṣuṇī who has become a wife should be treated in this way, let alone mothers and sisters and other relatives. A bhikṣuṇī can also receive requisites from a bhikṣu. For young children who have no mother and cannot sleep at night, it is permissible for them to sleep together with the bhikṣuṇī who is their mother. If asked whether all bhikṣuṇīs can do this, the answer is only those bhikṣuṇīs who have been granted permission to sleep with young children. Granting this permission to a bhikṣuṇī requires the bhikṣuṇī sangha to complete it through two karma rituals. If the child grows up later, the Vinayavastu says: 'Bhikṣuṇīs, when the child grows up, you must not live in the same room with him, and you should study as the precepts have been established.' Therefore, those who believe that living in the same room with a person of a different gender without a precept companion will cause a downfall, and that non-relatives are needed as a condition, their statements are unreasonable. First, the one hundred and eight downfalls of bhikṣuṇīs.
རྣམས་དགེ་སློང་ཕ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། ལྟུང་མེད་དུ་འགྱུར་བ་བཅོ་ལྔ་སྟེ། མ་ལོན་འཁོར་དང་འཁོར་མེད་ཉེར་འཇོག་དང་། འཁོར་མང་གསོག་དང་གནོད་འགྱུར་སྤང་གསུམ་དང་། །སྨེ་གབ་མི་འཆང་ཆུ་གོས་མི་འཆང་དང་། །བཀྲུ་བཤལ་བ་ལ་གོས་ནི་འཁྲུར་འཇུག་དང་། །ལྕི་བའི་ཆོས་ལས་འདས་པ་སྐབས་ཀྱི་གཞི། །ཕྱི་སར་གཅིག་པུར་འགྲོ་དང་བཅོ་ལྔའོ། །ཞེས་བསྡུ་བའི་ཚིགས་སུ་བཅད་པའོ། །དེ་དག་དགེ་སློང་ལ་ལྟུང་མེད་དུ་བཞག་པ་ནི་སྐྱེས་པ་ལ་དེ་རྣམས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པའི་དགག་བྱ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྒྱ་སྐྱེགས་ཀྱི་ཆང་བུ་འཇུད་པའི་དོད་པོ། དགེ་སློང་གི་འབྱིན་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་སྟེ། གལ་ཏེ་དགེ་སློང་གིས་རང་གི་ཁའམ་བཤང་ལམ་དུ་རྒྱ་སྐྱེགས་ཀྱི་ཆང་བུ་འཇུད་ན་ནི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བ་ནི་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །ཉེས་མེད་བཅོ་ལྔ་དང་རྒྱ་སྐྱེགས་ཀྱི་ཆང་བུ་འཇུད་པ་སྟེ་བཅུ་དྲུག་པོ་དེ་དག་མ་གཏོགས་པ་འདི་རྣམས་ཐམས་ཅད་དགེ་སློང་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཏེ། དབང་དུ་བྱ་བའི་དགག་བྱ་མ་རྫོགས་པ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་སོ་སོའི་དོན་ལ་བརྒྱ་དང་བརྒྱད་པོ། ཊཱི་ཀར་ཚན་པ་བཅོ་ལྔར་ཕྱེ་སྟེ། བརྟུལ་ཞུགས་ལེན་འཇུག་ལས་གྱུར་དང་། །ལེན་འཇུག་ཡལ་དོར་ལས་གྱུར་དང་། །ཚངས་སྤྱོད་ཡོངས་ 7-231b བསྲུང་ལས་གྱུར་དང་། །རྩེ་མོ་ཉིད་ལས་གྱུར་པ་དང་། །ཡོ་ལང་ལས་ནི་གྱུར་པ་དང་། །སྟན་ལས་གྱུར་པ་བརྗོད་པ་དང་། །ལག་གི་ལས་ལས་གྱུར་པ་དང་། །བཟའ་མ་ཟས་ལས་གྱུར་པ་དང་། །བགོ་བ་གོས་ལས་གྱུར་པ་དང་། །སེར་སྣའི་དབང་ལས་གྱུར་པ་དང་། །གནས་ལས་གྱུར་པ་བརྗོད་པ་དང་། །སྡོམ་པ་ལས་ནི་གྱུར་པ་དང་། །རྒྱུ་དང་མི་རྒྱུ་ལས་གྱུར་དང་། །བརྗོད་པ་སྨྲ་བ་ལས་གྱུར་དང་། །སྒྲུབ་པ་ལས་གྱུར་ལྟུང་བྱེད་དོ། ། ༈ བརྟུལ་ཞུགས་ལེན་འཇུག་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད། དང་པོ་ལ་བཅུ་བདུན་ཏེ། མ་ལོན་ཉེར་འཇོག་ལྟུང་བྱེད་དང་། །འཁོར་ཉེར་འཇོག་པའི་ལྟུང་བྱེད་དང་། །འཁོར་མང་ཉེར་འཇོག་ལྟུང་བྱེད་དང་། །བཅུ་གཉིས་མ་ལོན་རྫོགས་བྱེད་དང་། །ཉི་ཤུ་མ་ལོན་རྫོགས་བྱེད་དང་། །ཚིག་འདས་ལྟུང་བྱེད་གཉིས་པོ་དང་། །བསླབ་ལ་མ་བསླབས་རྫོགས་བྱེད་དང་། །བསླབ་ལ་བསླབས་པ་རྫོགས་མི་བྱེད། །ཆོས་འཚོང་པ་ཡི་ལྟུང་བྱེད་དང་། །འདྲིད་པར་བྱ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དང་། །འཁོར་མང་གསོག་པའི་ལྟུང་བྱེད་དང་། །མ་གནང་སྡུད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དང་། །སྐྱོན་ཅན་སྡུད་པའི་ལྟུང་བྱེད་བཞིའོ། ། ༈ མ་ལོན་ཉེར་འཇོག་ལྟུང་བྱེད། དང་པོ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོ་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་བཅུ་གཅིག་ལོན་པས་གཞན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རྟེན་དང་བརྟེན་པ་གཉིས་བསླབ་པ་མི་བརྟན་པར་འགྱུར་བའོ། །མཁན་མོ་ཉིད་ཀྱིས་གཞན་རབ་ཏུ་འབྱིན་པ་
【現代漢語翻譯】 如果比丘對在家眾來說會變成什麼樣呢？會有十五種不犯的情況：未滿（年齡）的（比丘尼）隨侍，沒有（其他比丘尼）隨侍的（比丘尼）隨侍，積聚眾多（比丘尼）隨侍，三種避免損害，不穿有污點的內衣，不穿水濕的衣服，允許洗衣婦洗衣服，超越重法的場合，獨自去外面，這十五種情況。 這是總結的偈頌。這些被認為是比丘不犯的情況，因為對於男性來說，沒有這些需要避免的限制。 將酒糟塞入（孔中）作為替代品。比丘尼驅逐僧團殘餘罪：如果比丘尼將酒糟塞入自己的口或排泄道，根據註釋，這將會變成重罪。 除了這十五種無罪的情況和塞入酒糟的情況，所有這些對於比丘尼來說都會變成有罪的行為，因為她們受到需要避免的限制，並且不具備完全的自主權。 第二部分，關於各自的意義，有一百零八種（罪行）。註釋中分為十五組：違背受持和進入（戒律），違背受持、進入、放棄和拋棄（戒律），違背完全守護梵行，違背頂點（戒律），違背搖動（戒律），違背坐墊（戒律）的陳述，違背手的行為，違背食物，違背衣服，違背吝嗇的控制，違背住所的陳述，違背誓言，違背原因和非原因，違背陳述和說話，違背修行，這些都是墮落之因。 違背受持和進入（戒律）的墮落之因。 第一組有十七種：未滿（年齡）的隨侍是墮落之因，沒有（其他比丘尼）隨侍的隨侍是墮落之因，積聚眾多（比丘尼）隨侍是墮落之因，為未滿十二歲的（女孩）授戒是墮落之因，為未滿二十歲的（女孩）授戒是墮落之因，違背誓言的兩種墮落之因，不學習而授戒是墮落之因，學習了卻不授戒，販賣佛法的墮落之因，引誘的墮落之因，積聚眾多（比丘尼）的墮落之因，未經允許收集的墮落之因，收集有缺陷的（比丘尼）的四種墮落之因。 未滿（年齡）的隨侍是墮落之因。 首先，故事的起因是，斯波姆嘎摩在受比丘尼戒后已經十一年了，她為其他人授比丘尼戒。需要避免的是，依靠者和被依靠者兩者的學習都不穩定。只有女堪布才能為他人授戒。
【English Translation】 What would happen to a bhikshuni (female monastic) in relation to laypeople? There are fifteen instances of non-offense: having an underage (bhikshuni) attendant, having an attendant without (other bhikshunis), accumulating many (bhikshuni) attendants, three avoidances of harm, not wearing stained underwear, not wearing wet clothes, allowing a laundress to wash clothes, situations exceeding the heavy Dharma, going outside alone, these are the fifteen. This is a summary verse. These are considered non-offenses for bhikshunis because there are no prohibitions for men regarding these matters. Stuffing rice dregs (into a hole) as a substitute. Sanghavasesa (community residue offense) for bhikshunis: If a bhikshuni stuffs rice dregs into her mouth or anus, according to the commentary, it becomes a grave offense. Apart from these fifteen instances of non-offense and the stuffing of rice dregs, all these become offenses for bhikshunis because they are subject to restrictions that need to be avoided and do not have complete autonomy. The second part, regarding individual meanings, has one hundred and eight (offenses). The commentary divides them into fifteen groups: transgressions of taking and entering (vows), transgressions of taking, entering, abandoning, and discarding (vows), transgressions of completely guarding celibacy, transgressions of the very peak (of vows), transgressions of shaking (vows), statements of transgressions of the seat (vows), transgressions of hand actions, transgressions of food, transgressions of clothing, transgressions of the control of stinginess, statements of transgressions of dwelling, transgressions of vows, transgressions of cause and non-cause, transgressions of statements and speech, transgressions of practice, these are causes of downfall. Transgressions of taking and entering (vows) that cause downfall. The first group has seventeen: having an underage attendant is a cause of downfall, having an attendant without (other bhikshunis) is a cause of downfall, accumulating many (bhikshuni) attendants is a cause of downfall, ordaining (a girl) under twelve years old is a cause of downfall, ordaining (a girl) under twenty years old is a cause of downfall, two causes of downfall for breaking vows, ordaining without learning is a cause of downfall, ordaining without having learned, a cause of downfall for selling the Dharma, a cause of downfall for enticing, a cause of downfall for accumulating many (bhikshunis), a cause of downfall for collecting without permission, four causes of downfall for collecting flawed (bhikshunis). Having an underage attendant is a cause of downfall. Firstly, the origin of the story is that Spom Gamowa, having been ordained as a bhikshuni for eleven years, ordains others as bhikshunis. What needs to be avoided is that the learning of both the one relying and the one being relied upon becomes unstable. Only a female Khenmo (abbess) can ordain others.
དང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །གནས་སྐབས་གང་ལ་ཞེ་ན། །མཁན་མོ་རང་ཉིད་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་བཅུ་གཉིས་མ་ལོན་པ་ཉིད་ལའོ། །གང་གིས་ཞེ་ན། མཁན་མོ་བདག་ཉིད་བསྙེན་པར་རྫོགས་པས་སོ། །ལོ་བཅུ་གཉིས་མ་ལོན་པར་འཇོག་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ འཁོར་ཉེར་འཇོག་པའི་ལྟུང་བྱེད། དང་པོ་ནི། གནང་བ་སྦྱིན་པའི་དགོས་པ་ནི་གནང་བ་མ་ཐོབ་པར་འཁོར་དང་འཁོར་མང་ཉེ་བར་འཇོག་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ 7-232a བ་ལས་གནང་བ་སྦྱིན་པས་འཁོར་དང་འཁོར་མང་ཉེ་བར་བཞག་ཀྱང་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བ་དང་། ཁྱོད་ཀྱིས་འཁོར་དང་འཁོར་མང་ཉེ་བར་འཇོག་ཏུ་རུང་ན་ངས་ཀྱང་འཇོག་ཏུ་ཅིའི་ཕྱིར་མི་རུང་ངོ་ཞེས་འགྲན་ནས་བཅས་པའི་རྒྱ་རལ་བར་འགྱུར་བ་ལས། ལས་ཀྱི་ཆོ་གས་བྱིན་པས་བཅས་པའི་ས་མཚམས་ཟིན་པའོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་ཡུལ་གང་ལ་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ནི། མཁན་མོར་འོས་པའམ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་ལ་སྟེ་བཙུན་པའི་ཡན་ལག་ཏུ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་དག་པ་དང་། བརྟན་པའི་ཡན་ལག་ཏུ་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་བར་མ་ཆད་ལོ་བཅུ་གཉིས་ལོན་པ་དང་། མཁས་པའི་ཡན་ལག་ཏུ་འདུལ་བ་ཤེས་པ་དང་། ཕན་འདོགས་ཀྱི་ཡན་ལག་ཏུ་སྙིང་རྗེ་དང་བཟོད་པར་ལྡན་པ་ལ་སོགས་ལྔ་ཕྲུགས་ཀྱི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །དེ་ལྟར་མཁན་མོར་འོས་པའི་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་དེ་དག་གི་སྟེང་དུ་སྦྱིན་པའི་ཡུལ་གྱི་ཐུན་མོང་བ་འདི་རྣམས་བསྣན་ཏེ། མཚམས་ཀྱི་ནང་ན་གནས་པ་དང་། ཚོགས་སུ་མ་ཚང་བ་དང་། སྔར་གནང་བ་བྱིན་པ་དང་མ་འབྲེལ་བ་དང་། རང་གིས་ལན་གསུམ་གསོལ་བ་འདེབས་པས་གནང་བ་སྦྱིན་ནོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་སྦྱིན་པ་ནི། དགེ་འདུན་མ་མཚན་ཉིད་བཞི་ལྡན་གྱིས་སོ། །གསུམ་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་སྦྱིན་པ་ནི། སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་སྟེ། སྦྱོར་བ་འདུ་བའི་སྐབས་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་དང་ཕྱག་བཙལ་ནས་ཐལ་མོ་སྦྱར་ཞིང་ཙོག་ཙོག་པུར་འདུག་པའི་སྤྱོད་ལམ་བསྟེན་ཏེ་གསོལ་བ་འདེབས་པ་དང་། དངོས་གཞི་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་དང་མཇུག་ལས་ཀྱི་མཇུག་སྡུད་བརྗོད་པའོ། །བཞི་པ་གནང་བ་བྱིན་པ་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ནི། མཚན་གྱུར་པ་དང་། བབས་པ་དང་། ཤི་བ་དང་མཚན་གཉིས་གཅིག་ཅར་དུ་བྱུང་བ་སྟེ་འདི་ལ་ཆོ་ག་རྣམས་གྱུར་ཏོ་ཞེས་གསུངས་པ་ 7-232b དང་། ཞིང་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སྔ་ཕྱིའི་སྒྲུབ་བྱེད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོས་དགེ་འདུན་ལ་གནང་བ་མ་ཞུས་པར་འཁོར་ཉེ་བར་འཇོག་པར་བྱེད་པ་ན། དོན་ཉུང་བའི་དགེ་སློང་མ་རྣམས་སྨོད་པར་བྱེད་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་འཁོར་རྗེས་སུ་མི་སྐྱོང་བ་ལས་འཁོར་རྣམས་ཚུལ་ཁྲིམས་ཉམས་པར་འགྱུར་བའོ། །འཁོར་གཅིག་གམ་གཉིས་དང་འཁོར་གསུམ་ཡན་ཆད་མང་པོ་ཉེ་བར་བཞག་པའི་གནང་བ་དགེ་སློང་མ་
【現代漢語翻譯】 並且進行完整的授戒，這會構成墮罪（lTung byed，a downfall）。在什麼情況下呢？即戒師（mkhan mo，female preceptor）自己受戒后未滿十二年的情況下。由誰來做呢？由戒師自己來完成完整的授戒。未滿十二年就進行授戒，這是一種墮罪。 關於安置侍者的墮罪： 第一種情況：給予許可的必要性在於，如果未經許可就安置侍者或眾多侍者，就會構成墮罪。而給予許可后，即使安置侍者或眾多侍者，也不會有墮罪。這是因為，如果有人爭辯說：『既然你允許安置侍者或眾多侍者，那我為什麼不能允許呢？』這會導致所立的誓言崩潰。通過羯磨（las kyi cho ga，ritual action）的儀式給予許可，才能確保誓言的界限得以維持。總的來說，有四個方面：第一，在何處給予許可？即對適合擔任戒師或具備資格者，也就是在比丘尼的組成部分中，擁有清凈的具足戒戒律；在穩固的組成部分中，受戒后不間斷地滿十二年；在博學的組成部分中，通曉律藏；在助益的組成部分中，具備慈悲和忍耐等等，如五種要素的情況中所述。像這樣，在適合擔任戒師且具備資格者的基礎上，再加上給予許可的對象所共有的條件：住在結界內，僧團沒有缺席，與之前給予的許可無關，並且自己三次祈請，才能給予許可。第二，依靠什麼來給予許可？依靠具備四種資格的比丘尼僧團。第三，通過什麼儀式來給予許可？即前行、正行和結行三個階段。前行是聚集的階段，隨後進行準備和頂禮，合掌並以蹲坐的姿勢來祈請。正行是兩次祈請的羯磨，結行是陳述羯磨的總結。第四，給予的許可失效的原因是：名稱改變，地位下降，死亡，以及兩個名稱同時出現。因此，（經文中）說：『對於這些，儀式都改變了。』以及『因為變成了非田地』，這是前後一致的論證。 第二種情況：故事的起因是，粗歡喜母（sBom dga' mos，name of a nun）未經僧團許可就安置侍者，導致一些對比丘尼要求嚴格的比丘尼們進行指責。需要避免的是不照顧侍者，導致侍者們的戒律鬆弛。安置一個或兩個侍者，或者三個以上眾多侍者，需要比丘尼僧團的許可。
【English Translation】 And to fully ordain, it becomes a transgression (lTung byed, a downfall). Under what circumstances? That is, when the female preceptor (mkhan mo) herself has not completed twelve years since her own ordination. By whom? By the female preceptor herself completing the full ordination. To ordain before twelve years is a transgression. Concerning the transgression of placing attendants: The first case: The necessity of granting permission is that if one places an attendant or many attendants without permission, it becomes a transgression. But having granted permission, even if one places an attendant or many attendants, there is no transgression. This is because if someone argues, 'Since you allow the placement of an attendant or many attendants, why can't I allow it?' this would cause the vows to collapse. By the ritual action (las kyi cho ga) of granting permission, the boundaries of the vows are maintained. In summary, there are four aspects: First, where is permission granted? That is, to one who is suitable to be a preceptor or possesses qualifications, that is, in the component of a Bhikshuni, possessing pure full ordination vows; in the component of stability, having completed twelve years without interruption since ordination; in the component of knowledge, knowing the Vinaya; in the component of benefit, possessing compassion and patience, etc., as described in the context of the fivefold elements. Like this, on top of those who are suitable to be preceptors and possess qualifications, these common conditions of the object of granting permission are added: residing within the boundary, the Sangha not being incomplete, not being related to a previously granted permission, and requesting three times oneself, then permission is granted. Second, relying on what is permission granted? Relying on a Bhikshuni Sangha possessing four qualifications. Third, through what ritual is permission granted? That is, the three stages of preliminary, main part, and conclusion. The preliminary is the stage of gathering, then performing preparation and prostrations, joining palms and adopting a squatting posture to make the request. The main part is the Karma of two requests, and the conclusion is stating the summary of the Karma. Fourth, the causes for the permission granted to become invalid are: change of name, demotion, death, and the simultaneous occurrence of two names. Therefore, it is said, 'For these, the rituals have changed.' And 'Because it has become a non-field,' this is a consistent argument from beginning to end. The second case: The origin of the story is that Bhomma (sBom dga' mos, name of a nun) placed an attendant without asking permission from the Sangha, which led to some nuns who were strict with the Bhikshunis making accusations. What needs to be avoided is not taking care of the attendants, causing the attendants' discipline to become lax. Placing one or two attendants, or many attendants more than three, requires the permission of the Bhikshuni Sangha.
ལ་དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་གྱིས་གསོལ་གཉིས་ཀྱིས་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །ཅི་ཐམས་ཅད་ལ་སྦྱིན་ནམ་ཞེ་ན། འཁོར་དེ་ཉེ་བར་འཇོག་ནུས་པ་ནད་གཡོག་དང་། འགྱོད་པ་བསལ་བ་ལ་སོགས་ནུས་པ་ལའོ། །མ་གཏོགས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ་གནང་བ་མ་ཐོབ་ན་ནི་དགེ་སློང་མས་འཁོར་དང་འཁོར་མང་པོ་ཉེ་བར་བཞག་ཏུ་མི་རུང་ངོ་། །དེ་ཉེ་བར་འཇོག་ནུས་པ་ཐམས་ཅད་ལ་སྦྱིན་ནམ་ཞེ་ན། དགེ་སློང་མ་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་བཅུ་གཉིས་ལོན་པ་ཉིད་ལའོ། །འཁོར་ཉེ་བར་འཇོག་ནུས་པ་དང་ལོ་བཅུ་གཉིས་ལོན་པ་ལས་གཞན་འཁོར་ཉེ་བར་འཇོག་མི་ནུས་པ་དང་། བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་བཅུ་གཉིས་མ་ལོན་པའི་དགེ་སློང་མ་གཞན་གྱིས་གནང་བ་དེ་གསོལ་བར་མི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། ཞར་ལས་བྱུང་བ་རྫོགས་སོ་ཞེས་ཞར་དུ་བསྟན་ཏོ། །གང་ལ་འཁོར་ཉེ་བར་འཇོག་པའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། དགེ་སློང་མ་གང་གིས་སྔར་འཁོར་ཉེ་བར་བཞག་པའི་གནང་བ་མ་ཐོབ་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་འདིར་འགྱུར་རོ། །ཅི་ཞིག་བྱས་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། འཁོར་ཉེ་བར་འཇོག་པའི་གནང་བ་མ་ཐོབ་པའི་དགེ་སློང་མ་དེ་འཁོར་གཅིག་གཉིས་ཙམ་ཉེ་བར་འཇོག་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཊཱི་ཀར། འཁོར་ཉེ་བར་འཇོག་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རབ་ཏུ་འབྱིན་པ་དང་། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་དང་དགེ་སློང་མར་བྱེད་པ་དང་གནས་ 7-233a སྦྱིན་པར་བྱེད་པ་བཞི་པོ་དག་གོ་ཞེས་སོ། །འཁོར་ཉེ་བར་འཇོག་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ འཁོར་མང་ཉེར་འཇོག་ལྟུང་བྱེད། གསུམ་པ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོས་འདོད་ཆེན་གྱིས་འཁོར་མང་པོ་ཉེ་བར་བཞག་ནས། ཆོས་མི་སྟོན་གདམས་ངག་མི་སྟེར་བས། དེ་དག་མ་དུལ་མ་ཞི་མ་བསྲུངས་པར་གྱུར་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྔར་དང་འདྲའོ། །འཁོར་ཉེ་བར་འཇོག་པ་ལས་གཅིག་ཤོས་འཁོར་མང་པོ་ཉེ་བར་འཇོག་པའི་ལྟུང་བྱེད་ནི་འཁོར་མང་པོ་སྟེ་འཁོར་གསུམ་ཡན་ཆད་ཉེ་བར་འཇོག་ནའོ། །དེ་ཡང་འཁོར་མང་ཉེར་འཇོག་གི་གནང་བ་མ་ཐོབ་པའི་དགེ་སློང་མས་འཁོར་གསུམ་ཡན་ཆད་ཉེ་བར་འཇོག་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཉེ་བར་འཇོག་པ་ནི་རྣམ་པ་བཞི་སྟེ། སྔ་མ་བཞིན་ནོ། །འཁོར་མང་པོ་ཞེས་པ་ནི་གསུམ་ཡན་ཆད་ལ་མང་པོའི་སྒྲ་འཇུག་ཅིང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས། སློབ་མ་དང་ཉེ་གནས་མང་དུ་འཆང་ན་ལྟུང་བའོ། །གོང་མ་ནི་སློབ་མ་གཅིག་གཉིས་ཙམ་ལ་བྱའོ་ཞེས་སོ། །འཁོར་མང་པོ་ཉེ་བར་འཇོག་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ བཅུ་གཉིས་མ་ལོན་རྫོགས་བྱེད་ཀྱི་ལྟུང་བྱེད། བཞི་པ་ལ། སྦོམ་དགའ་མོས་ཁྱིམ་སོ་བཟུང་བ་ལོ་བཅུ་གཉིས་མ་ལོན་པ་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་ན། དོན་ཉུང་བའི་དགེ་སློང་མ་རྣམས་སྨོད་པར་བྱེད་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་མི་རན་པ་ལ་བྱས་པས་གཞན་གྱི་རྒྱུད་ཆུད་ཟོས་པའོ། །བུད་མེད་ཁྱིམ་སོ་བཟུང་བ་བག་
【現代漢語翻譯】 然後，比丘尼僧團應以兩次祈請來給予許可。如果問：'是否對所有情況都給予許可呢？'回答是：'對於能夠照顧病人的侍者，以及能夠消除悔恨等情況的侍者，可以給予許可。'如果事先沒有告知並獲得許可，比丘尼不得讓侍者或許多侍者親近。如果問：'是否對所有能夠親近的人都給予許可呢？'回答是：'僅對比丘尼受具足戒滿十二年者給予許可。'除了能夠親近的侍者和滿十二年者之外，對於不能親近的侍者，以及受具足戒未滿十二年的其他比丘尼，不得祈請許可。' 註釋：通過順便提及，'圓滿完成'，這是順便指出的。如果問：'對比丘尼來說，親近侍者會犯墮罪嗎？'回答是：'如果比丘尼事先沒有獲得親近侍者的許可，那麼犯此墮罪。'如果問：'做了什麼會犯墮罪呢？'回答是：'如果未獲得親近侍者許可的比丘尼，讓一兩個侍者親近，就會犯墮罪。' 註釋：'親近侍者'指的是出家、受具足戒、成為比丘尼和給予住所這四件事。親近侍者的墮罪。 親近眾多侍者的墮罪 第三個墮罪的緣起是：斯梵達（Spondaka）比丘尼因貪圖享樂，讓許多侍者親近，卻不教導佛法，也不給予忠告，導致她們未被調伏、未被平息、未被守護。所要禁止的行為與之前相同。親近侍者和親近眾多侍者的墮罪的區別在於，親近眾多侍者是指親近三個或三個以上的侍者。也就是說，如果未獲得親近眾多侍者許可的比丘尼，讓三個或三個以上的侍者親近，就會犯墮罪。親近侍者有四種方式，與之前相同。'眾多'指的是三個或三個以上。在《小釋》中說：'如果擁有許多弟子和近侍，就會犯墮罪。'上面指的是一兩個弟子。親近眾多侍者的墮罪。 為未滿十二年者授戒的墮罪 第四個墮罪的緣起是：斯梵達（Spondaka）比丘尼為未滿十二歲的已婚婦女授戒，導致那些對比丘尼戒律瞭解甚少的比丘尼受到指責。所要禁止的行為是為不適合受具足戒者授戒，從而浪費了他人的生命。為已婚婦女……
【English Translation】 Then, the Bhikshuni Sangha should grant permission with two requests. If asked, 'Is permission granted for all situations?' The answer is, 'For attendants who can care for the sick, and for attendants who can eliminate remorse, etc., permission can be granted.' If prior notice is not given and permission is not obtained, a Bhikshuni should not allow an attendant or many attendants to be close. If asked, 'Is permission granted to all who can be close?' The answer is, 'Only to a Bhikshuni who has been fully ordained for twelve years.' Apart from an attendant who can be close and one who is twelve years old, for an attendant who cannot be close, and for other Bhikshunis who have not been fully ordained for twelve years, permission should not be requested. Commentary: By the way, 'completely finished,' this is pointed out incidentally. If asked, 'Does a Bhikshuni commit an offense by being close to an attendant?' The answer is, 'If a Bhikshuni has not previously obtained permission to be close to an attendant, then this offense is committed.' If asked, 'What action leads to committing an offense?' The answer is, 'If a Bhikshuni who has not obtained permission to be close to an attendant allows one or two attendants to be close, she commits an offense.' Commentary: 'Being close to an attendant' refers to the four things: ordination, full ordination, becoming a Bhikshuni, and giving residence. The offense of being close to an attendant. The offense of being close to many attendants The origin of the third offense is: Bhikshuni Spondaka, due to greed for pleasure, allowed many attendants to be close, but did not teach the Dharma, nor give advice, causing them to be untamed, unpacified, and unguarded. The behavior to be prohibited is the same as before. The difference between being close to an attendant and being close to many attendants is that being close to many attendants means being close to three or more attendants. That is, if a Bhikshuni who has not obtained permission to be close to many attendants allows three or more attendants to be close, she commits an offense. There are four ways of being close, as before. 'Many' refers to three or more. In the 'Small Commentary' it says, 'If one has many disciples and attendants, one commits an offense.' The above refers to one or two disciples. The offense of being close to many attendants. The offense of ordaining one who is not yet twelve years old The origin of the fourth offense is: Bhikshuni Spondaka ordained a married woman who was not yet twelve years old, causing those Bhikshunis who knew little about the Bhikshuni precepts to be blamed. The behavior to be prohibited is ordaining someone who is not suitable for full ordination, thereby wasting the lives of others. For a married woman...
མར་བཏང་བ་ལོ་བཅུ་གཉིས་ཉིད་ཀྱི་མདུན་རོལ་དུ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་ལ་མཁན་མོ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ལོ་བཅུ་གཉིས་མ་ལོན་པར་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ ཉི་ཤུ་མ་ལོན་རྫོགས་བྱེད་ཀྱི་ལྟུང་བྱེད། ལྔ་པ་ནི། སྦོམ་དགའ་མོས་ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་རྫོགས་པར་བྱས་པ་ན་བཅས་པ་སྟེ་དགག་བྱ་གོང་དང་འདྲ། བུད་མེད་ཁྱིམ་སོ་བཟུང་བ་ལས་གཞན་ཁྱིམ་སོ་མ་བཟུང་བ་ནི་ལོ་ཉི་ཤུའི་མདུན་རོལ་དུ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་ན་མཁན་མོ་ལ་ལྟུང་ 7-233b བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པར་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ ཚིག་འདས་ལྟུང་བྱེད་གཉིས་པོ། དྲུག་པ་དང་བདུན་པ་ནི། གླེང་གཞི་ནི་སྤོམ་དགའ་མོས་དགེ་སློབ་མའི་བསླབ་པ་མ་བྱིན་པར་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་དགེ་སློང་མའི་བསླབ་པ་མི་བརྟན་པར་འགྱུར་བའོ། །དགེ་སློབ་མའི་བསླབ་པ་མ་བྱིན་པ་ཁྱིམ་སོ་བཟུང་བ་དང་། ཁྱིམ་སོ་མ་བཟུང་བ་གཉིས་མཁན་མོ་ཉིད་ཀྱིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་ལའོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ་མཁན་མོ་ལ་ལྟུང་བྱེད་གཉིས་སོ། །འོ་ན་ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་མ་བྱས་པར་བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེས་འདྲི་ན། མདོ་རྩ་འགྲེལ་ལས་གསལ་བར་མ་གསུངས་ཀྱང་། ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ལོ་ཉི་ཤུ་ལོན་པ་ཚངས་པར་སྤྱད་པ་ལ་ཉེ་བར་གནས་པའི་སྡོམ་པ་མ་གསོལ་བར་དགེ་སློང་མའི་དངོས་པོ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །མའི་སོ་སོར་ཐར་པའི་འགྲེལ་པ་ལས་ཀྱང་། ཡང་དགེ་སློང་མ་གང་ལོ་ཉི་ཤུ་ལོན་པ་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ལ་ཉེ་བར་གནས་པའི་སྡོམ་པ་མ་བྱིན་པར་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ལྟུང་བྱེད་དེ་ནི་མའི་སོ་སོར་ཐར་པ་དང་མདོ་རྩ་འགྲེལ་ལས་ནི་མ་བཤད་དོ། །ཚིག་ལས་འདས་པའི་ལྟུང་བྱེད་གཉིས་སོ།། །། ༈ བསླབ་ལ་མ་བསླབས་རྫོགས་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད། བརྒྱད་པ་ནི། གླེང་གཞི་དགེ་སློབ་མའི་བསླབ་པ་ལ་ལོ་གཉིས་སུ་མ་སྤྱད་པ་དེ་ཉིད་སྦོམ་དགའ་མོས་བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་པ་ལ་དོན་ཉུང་བའི་དགེ་སློང་མ་རྣམས་སྨོད་པར་བྱེད་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་དགེ་སློང་མའི་སྡོམ་པ་མི་བརྟན་པར་འགྱུར་བའོ། །དགེ་སློབ་མའི་སྡོམ་པ་བྱིན་དུ་ཟིན་ཀྱང་དགེ་སློབ་མའི་བསླབ་པ་དེ་ལ་ལོ་གཉིས་སུ་མ་སྤྱད་པ་ཉིད་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་ཉིད་ལའོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ་མཁན་མོ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །བསླབ་པ་ལ་མ་བསླབ་པ་བསྙེན་ 7-234a པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ བསླབ་ལ་བསླབས་པ་རྫོགས་མི་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད། དགུ་པ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོའི་ལྷན་ཅིག་གནས་པ་དང་ཉེ་གནས་དག་དགེ་སློབ་
【現代漢語翻譯】 如果為未滿十二歲的女子授比丘尼戒，主持戒師將犯墮罪。為未滿十二歲的女子授比丘尼戒，是為墮罪。 如果為未滿二十歲的女子授比丘尼戒，犯墮罪。 第五條：事件起因是，斯波姆德嘎莫為未滿二十歲的女子授戒。禁制內容與前文相同。除了已婚婦女，如果為未婚女子在二十歲之前授比丘尼戒，主持戒師將犯墮罪。為未滿二十歲的女子授比丘尼戒，是為墮罪。 關於兩條違越戒條的墮罪 第六和第七條：事件起因是，斯波姆德嘎莫在沒有給予式叉摩尼學處的情況下授比丘尼戒。禁制內容是，比丘尼的戒律將變得不穩定。對於已婚和未婚的女子，在沒有給予式叉摩尼學處的情況下，由戒師親自授戒，與前文結合，戒師將犯兩條墮罪。如果有人問，如果沒有進行二年的凈行，授比丘尼戒會怎麼樣？雖然在根本律和註釋中沒有明確說明，但在《律藏·比丘尼分別》中說：『如果為年滿二十歲，已行凈行，但未受近住戒的比丘尼授比丘尼戒，將犯墮罪。』在《母戒經》的註釋中也說：『如果比丘尼年滿二十歲，但未受近住戒而授比丘尼戒，將犯墮罪。』這個墮罪在《母戒經》和根本律及註釋中沒有提到。這是兩條違越戒條的墮罪。 關於未學戒而授戒的墮罪 第八條：事件起因是，斯波姆德嘎莫為沒有修學兩年學處的式叉摩尼授戒，導致一些對比丘尼戒律瞭解不多的比丘尼們進行誹謗。禁制內容是，比丘尼的戒律將變得不穩定。即使已經給予式叉摩尼戒，但如果為沒有修學兩年學處的式叉摩尼授比丘尼戒，與前文結合，主持戒師將犯墮罪。為未學戒者授比丘尼戒，是為墮罪。 關於已學戒而不授戒的墮罪 第九條：事件起因是，斯波姆德嘎莫的同住者和侍者們是式叉摩尼。
【English Translation】 If a nun ordains a girl who is not yet twelve years old, the preceptor will commit a downfall. Ordaining a girl who is not yet twelve years old is a downfall. If a nun ordains a girl who is not yet twenty years old, she commits a downfall. The fifth: The basis of the offense is that Sbom dga' mos ordained someone who was not yet twenty years old. The prohibition is the same as above. Other than a woman who has taken a household, if a woman who has not taken a household is ordained before the age of twenty, the preceptor will commit a downfall. Ordaining someone who is not yet twenty years old is a downfall. About the two transgressions of the word The sixth and seventh: The basis of the offense is that Sbom dga' mos ordained a bhikshuni without giving the siksamana precepts. The prohibition is that the bhikshuni's precepts will become unstable. If the preceptor herself ordains a woman who has taken a household or has not taken a household without giving the siksamana precepts, then, combining it with the former, the preceptor commits two downfalls. If one asks, 'What happens if one ordains without having observed the brahmacharya for two years?' Although it is not clearly stated in the root text and commentary, in the Vinaya-bhikshuni-vibhanga it says, 'If one ordains a bhikshuni who is twenty years old, has observed brahmacharya, but has not taken the upavasatha vows, one commits a downfall.' In the commentary on the Mother's Pratimoksha, it also says, 'Furthermore, if a bhikshuni who is twenty years old ordains someone without giving the vows of abiding in brahmacharya, she commits a downfall.' This downfall is not mentioned in the Mother's Pratimoksha or in the root text and commentary. These are two downfalls that transgress the word. About the downfall of ordaining someone who has not been trained in the precepts The eighth: The basis of the offense is that Sbom dga' mos ordained a siksamana who had not practiced the precepts for two years, which caused some bhikshunis who knew little about the bhikshuni precepts to slander her. The prohibition is that the bhikshuni's precepts will become unstable. Even if the siksamana precepts have been given, if one ordains a siksamana who has not practiced those precepts for two years, then, combining it with the former, the preceptor will commit a downfall. Ordaining someone who has not been trained in the precepts is a downfall. About the downfall of not ordaining someone who has been trained in the precepts The ninth: The basis of the offense is that Sbom dga' mos's companions and attendants were sikshamanas.
མའི་བསླབ་པ་ལ་ལོ་གཉིས་སུ་བསླབས་ནས་དེ་དག་བསྙེན་རྫོགས་མི་བྱེད་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆོས་ལ་སེར་སྣར་གྱུར་པ་ལས་སོ། །ལོ་གཉིས་སུ་དགེ་སློབ་མའི་བསླབ་པ་ལ་སྤྱད་ཟིན་པ་ཉིད་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་འདོད་པ་དེ། །མཁན་མོ་ཉིད་ཀྱིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མི་བྱེད་པའི་མཁན་མོ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། རྐྱེན་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མི་བྱེད་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །བསླབ་པ་ལ་བསླབས་པ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མི་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ ཆོས་འཚོང་པ་ཡི་ལྟུང་བྱེད། བཅུ་པ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོ་ལ་དགེ་སློང་མས་བདག་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མཛད་དུ་གསོལ་ཞེས་ཞུས་པ་ན། གལ་ཏེ་ཁོ་མོ་ལ་གོས་བྱིན་ན་དེའི་འོག་ཏུ་ཁྱོད་བསྙེན་རྫོགས་བྱའོ་ཞེས་སྨྲས་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆོས་འཚོང་བ་ལས་ལོག་འཚོ་ལྡན་པར་འགྱུར་བའོ། །གལ་ཏེ་ཁོ་མོ་ལ་ཁྱོད་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་རྔན་པ་གོས་བྱིན་པ་ལྟ་ན། དེའི་ཕྱིར་ཁྱོད་བསྙེན་རྫོགས་བྱའོ་ཞེས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་ལེན་འདོད་པ་ལ་དེ་སྐད་ཟེར་བ་ལ་ཕ་རོལ་པོ་དེས་དོན་གོ་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། འདིར་གོས་སྨོས་པ་ནི་རིན་པོ་ཆེ་དང་ཐ་ན་རྐང་པ་མཉེ་བ་ལ་སོགས་པའི་དཔེ་ཡིན་ཏེ་དེ་དག་ཡང་ལྟུང་བྱེད་ཁོ་ནར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །སྡོམ་པ་གཞན་བླང་བའི་ཕྱིར་དེ་སྐད་ཟེར་བ་དང་ཀློག་པའི་ཕྱིར་དེ་སྐད་ཟེར་བ་ལ་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །ཆོས་འཚོང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ འདྲིད་པར་བྱ་བའི་ལྟུང་བྱེད། བཅུ་གཅིག་པ་ནི། གླེང་གཞི་གཽ་ཏ་མི་སྐོམ་མོ་ལ་བུད་མེད་གཅིག་གིས་བདག་རབ་ཏུ་དབྱུང་འཚལ་ལོ་ཞེས་ཟེར་བ་ལ། ཁྱོད་ཁྱིམ་རྒྱས་པར་བྱ་བ་སྤོངས་དང་དེའི་འོག་ཏུ་ཁྱོད་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དཀའ་བར་ 7-234b མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་སྨྲས་པ་དང་། དེས་དེ་སྤངས་ཏེ་འོངས་པ་དང་དེས་དེ་རབ་ཏུ་མ་ཕྱུང་བ་ལས་བདག་ནི་ཁྱིམ་ན་གནས་པ་ཡང་མ་ཡིན་ལ། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཡང་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཁ་ཟེར་བའི་སྐབས་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་འདྲིད་པ་དེས་གཞན་ལ་གནོད་པའོ། །རབ་ཏུ་བྱུང་བར་འདོད་པའི་བསམ་པ་སྐྱེ་བ་དང་མཐུན་པའི་ཚིག་ཁྱིམ་པ་མོ་ལ་བསྟན་པས་ཁྱིམ་རྒྱས་པར་བྱ་བ་སྟེ་ཁྱིམ་ན་གནས་པ་ལ་དགོས་པའི་ཡོ་བྱད་རྣམས་སྤོང་དུ་བཅུག་ནས་རབ་ཏུ་མི་འབྱིན་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། གཞན་གྱི་འདྲིད་པ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །འདྲིད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ འཁོར་མང་གསོག་པའི་ལྟུང་བྱེད། བཅུ་གཉིས་པ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོས་ལོ་རེ་རེ་ཞིང་རབ་ཏུ་བྱུང་ནས་དེ་དག་ལ་འབོད་པའི་ཚེ་ལོ་གཅིག་པ་ལོ་གཉིས་པ་ལོ་ལྔ་པ་ཞེས་འབོད་པ་དང་། གཞན་གྱིས་སྨྲས་པ་ཅི་ཁྱོད་ཀྱིས་འདི་རྣམས་ཀྱི་མིང་མི་ཤེས་སམ་ཞེས་ཟེར་བ་ན། འདི་
【現代漢語翻譯】 比丘尼在學習戒律兩年後，不為她們授具足戒，這是一種墮罪。所要避免的是對佛法產生吝嗇之心。如果有人想為已經學習了兩年戒律的學法女授具足戒，而比丘尼自己不為她授具足戒，那麼這位比丘尼就會犯墮罪。《 टीका 》中說：『如果因為條件不具足而不授具足戒，則沒有墮罪。』學習戒律后不授具足戒，是墮罪。 這是關於販賣佛法的墮罪。 第十條：故事發生在斯波姆達嘎莫（地名）地方，一位比丘尼請求說：『請您為我授具足戒。』比丘尼說：『如果你給我衣服，我就為你授具足戒。』這是一種墮罪。所要避免的是因為販賣佛法而變得生活貧困。如果有人說：『你給我衣服作為你受具足戒的報酬，然後我才為你授具足戒。』如果對方理解了這句話的意思，那麼就會犯墮罪。《 टीका 》中說：『這裡提到衣服，是舉例說明，即使是珍寶，甚至是按摩腳等行為，也都會構成墮罪。』爲了獲得其他戒律而說這樣的話，或者爲了誦讀而說這樣的話，都會犯輕罪。這是關於販賣佛法的墮罪。 這是關於引誘的墮罪。 第十一條：故事發生在郭達彌（人名）貧困者身上，一位婦女說：『我想出家。』比丘尼說：『你放棄擴大你的家庭，這樣你出家就不會困難了。』那人放棄了家庭前來，比丘尼卻沒有讓她出家，導致她說：『我既沒有待在家裡，也沒有出家。』這是墮罪的起因。所要避免的是引誘他人會給他人帶來傷害。對比丘尼表達想要出家的想法，並告訴她放棄家庭，也就是放棄維持家庭所需的物品，卻不讓她出家，就會犯墮罪。《 टीका 》中說：『引誘他人會犯輕罪。』這是關於引誘的墮罪。 這是關於積聚眾多眷屬的墮罪。 第十二條：故事發生在斯波姆達嘎莫（地名），比丘尼每年都讓一些人出家，當她呼喚她們時，會稱呼她們為『一年級的』、『二年級的』、『五年級的』。當別人問她：『難道你不知道她們的名字嗎？』
【English Translation】 A Bhikshuni who, after the nuns have trained in the precepts for two years, does not grant them full ordination, this is a downfall. What is to be avoided is becoming miserly towards the Dharma. If someone wants to grant full ordination to a female student who has already practiced the precepts for two years, but the Bhikshuni herself does not grant her full ordination, then that Bhikshuni will commit a downfall. The 《 टीका 》 says: 'If full ordination is not granted because the conditions are not complete, then there is no downfall.' Not granting full ordination after training in the precepts is a downfall. This is about the downfall of selling the Dharma. The tenth: The story takes place in Spomdagamo (place name), a Bhikshuni requested: 'Please grant me full ordination.' The Bhikshuni said: 'If you give me clothes, then I will grant you full ordination.' This is a downfall. What is to be avoided is becoming impoverished due to selling the Dharma. If someone says: 'Give me clothes as a reward for your full ordination, and then I will grant you full ordination.' If the other person understands the meaning of this sentence, then a downfall will be committed. The 《 टीका 》 says: 'Here, mentioning clothes is an example, even precious jewels, or even actions such as massaging the feet, will also constitute a downfall.' Saying such things in order to obtain other precepts, or saying such things for the sake of recitation, will result in a minor offense. This is about the downfall of selling the Dharma. This is about the downfall of seduction. The eleventh: The story takes place with Gautamī (person's name) the impoverished one, a woman said: 'I want to become a renunciate.' The Bhikshuni said: 'Give up expanding your household, and then it will not be difficult for you to become a renunciate.' That person gave up her household and came, but the Bhikshuni did not let her become a renunciate, causing her to say: 'I am neither staying at home, nor have I become a renunciate.' This is the cause of the downfall. What is to be avoided is that seducing others will cause harm to others. Expressing the desire to become a renunciate to a Bhikshuni, and telling her to give up her household, that is, to give up the items needed to maintain the household, but not letting her become a renunciate, will result in a downfall. The 《 टीका 》 says: 'Seducing others will result in a minor offense.' This is about the downfall of seduction. This is about the downfall of accumulating many retinues. The twelfth: The story takes place in Spomdagamo (place name), the Bhikshuni allows some people to become renunciates every year, and when she calls them, she calls them 'first year', 'second year', 'fifth year'. When others ask her: 'Don't you know their names?'
སྙེད་ཀྱི་མིང་སུས་ཤེས་པར་འགྱུར་ཞེས་ཟེར་བ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་མང་པོ་མི་སྐྱོངས་པས་སྡོམ་པ་ཉམས་པའི་རྒྱུར་འགྱུར་བའོ། །མཁན་མོ་གང་ཞིག་གིས་ལོ་གང་ལ་གང་རབ་ཏུ་ཕྱུང་བའི་ལོ་དེ་ཉིད་ལ་སྔར་རབ་ཏུ་ཕྱུངས་ཟིན་པ་དེ་ལས་གཞན་རབ་ཏུ་འབྱིན་ནམ། །ལོ་དེའི་རྗེས་སུ་ཕྱི་དེ་ལོ་ལ་གཞན་རབ་ཏུ་འབྱིན་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའོ། །ལོའི་རྗེས་སུ་ལོ་གཉིས་པ་ལ་རབ་ཏུ་འབྱིན་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ན་ལོ་དེ་ཉིད་ལ་ལྟ་ཅི་སྨོས་སོ། །རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། ལོ་གསུམ་པ་ལ་སོགས་པ་དག་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འཁོར་མང་པོ་གསོག་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ མ་གནང་སྡུད་པའི་ལྟུང་བྱེད། བཅུ་གསུམ་པ་ནི། གླེང་གཞི་ནི་བུད་མེད་གཅིག་ཁྱིམ་ཐབས་དང་རྩོད་ཅིང་འདུག་པ་ན། སྦོམ་དགའ་མོས་དེ་ལ་ཁྱོད་ཅིའི་ཕྱིར་རབ་ཏུ་མི་དབྱུང་ཞེས་སྨྲས་ཏེ། དེ་དེས་རབ་ཏུ་ཕྱུང་བ་དང་ཁྱིམ་བདག་དེ་ཁ་ཟེར་བ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་དེའི་ཁྱིམ་ཐབས་ལ་གནོད་པར་ 7-235a འགྱུར་བའོ། །བུད་མེད་བདག་པོས་མ་གནང་བ་སྟེ་ཆུང་མ་དབྱུང་དུ་ཁྱིམ་ཐབས་ཀྱིས་མ་གནང་བ་ཉིད་རབ་ཏུ་འབྱིན་པ་ལ་མཁན་མོ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། བུད་མེད་ཀྱི་ཁྱིམ་ཐབས་མེད་པ་ཕ་མས་མ་གནང་བ་རབ་ཏུ་ཕྱུང་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་བཤད་ཀྱང་། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། བདག་པོ་ལ་ནི་ཇི་ལྟར་ཆུང་མ་རབ་ཏུ་ཕྱུང་བ་ལ་གནོད་པར་འགྱུར་བ་དེ་ལྟར་རང་ངམ་བུ་ལ་སོགས་པ་རབ་ཏུ་ཕྱུང་ན་གནོད་པར་མི་འགྱུར་བས་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་ཕ་མས་མ་གནང་བ་རབ་ཏུ་ཕྱུང་བ་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །མ་གནང་བ་སྡུད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ སྐྱོན་ཅན་སྡུད་པའི་ལྟུང་བྱེད་བཞི། བཅུ་བཞི་པ། བཅོ་ལྔ་པ། བཅུ་དྲུག་པ། བཅུ་བདུན་པ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོས་སྨད་འཚོང་མ་རབ་ཏུ་ཕྱུང་བ་དང་། དེས་བུད་མེད་སྦྲུམ་མ་རབ་ཏུ་ཕྱུང་བ་དང་། དེས་བུད་མེད་མྱ་ངན་གྱིས་གདུངས་པ་རབ་ཏུ་ཕྱུང་བ་དང་། དེས་བུད་མེད་གཏུམ་མོ་འཐབ་ཀྲོལ་ཅན་རབ་ཏུ་ཕྱུང་བ་ལས་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་འཁྲུལ་པ་མོ་དེ་ཉིད་དང་། གཞན་གྱི་སྡོམ་པ་ཉམས་པར་བྱེད་ཅིང་གཞན་རྣམས་མ་དད་པར་འགྱུར་བ་དང་། རབ་བྱུང་སྦྲུམ་མ་ཧ་ཅང་མི་རིགས་སོ་ཞེས་འཕྱ་བའི་གནས་སུ་འགྱུར་བ་དང་། མྱ་ངན་སངས་པ་ན་སྡོམ་པ་མི་བརྟན་པས་བསྟན་པ་ལ་རྨ་འབྱིན་པར་འགྱུར་བ་དང་། འཐབ་རྩོད་འཕེལ་བས་རབ་བྱུང་མོ་རྣམས་ལ་གནོད་པར་འགྱུར་བའོ། །འཁྲུལ་པ་མོའོ་ཞེས་པ་ནི། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། སྨད་འཚོང་མ་རབ་ཏུ་འབྱིན་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ནི་མཚོན་པ་ཙམ་སྟེ་སྨད་འཚོང་མ་ཡིན་ཀྱང་རུང་མ་ཡིན་ཀྱང་རུང་སྟེ། མའི་སོ་ཐར་ལས་འཁྲུལ་མོ་ཞེས་སྤྱིར་གསུངས་པ་དང་། དེའི་འགྲེལ་པ་ལས། བུད་མ
【現代漢語翻譯】 比丘尼如果說：『誰會知道她的名字？』這是因為不善於守護，導致戒律衰損。 哪位比丘尼在某一年為某人授戒后，又在那一年為已經受戒的人之外的其他人授戒呢？在那一年之後，第二年為其他人授戒會犯墮罪。如果第二年授戒會犯墮罪，那同一年又何必說呢？ 在自己的《釋論》和《 टीका 》中說：『第三年等等則沒有墮罪。』這是積聚眾多眷屬的墮罪。 不給予允許而度人的墮罪 第十三條：事情的起因是，一個婦女與丈夫爭吵。一位名叫斯梵達摩底的比丘尼對她說：『你為什麼不剃度出家呢？』於是她就剃度出家了，結果那個丈夫就抱怨起來。 要禁止的是，這樣做會損害她的丈夫。如果婦女的丈夫不允許，也就是丈夫不允許妻子出家，比丘尼為她授戒就會犯墮罪。 《釋論》中說：『如果婦女沒有丈夫，父母不允許她出家，那麼為她授戒就會犯墮罪。』但在自己的《釋論》和《 टीका 》中說：『對於丈夫來說，就像為妻子授戒會造成損害一樣，為自己的孩子等等授戒就不會造成損害。』 因此，父母不允許就為之授戒，這是惡作。這是不給予允許而度人的墮罪。 度有缺陷者的四條墮罪 第十四、十五、十六、十七條：事情的起因是，斯梵達摩底比丘尼為妓女授戒，為孕婦授戒，為因悲傷而痛苦的婦女授戒，以及為兇悍好鬥的婦女授戒。 要禁止的是，妓女會擾亂僧團，使他人戒律衰損，使他人失去信心；孕婦出家非常不合適，會成為嘲笑的對象；悲傷平復后，戒律不穩固，會損害佛教；好鬥的婦女會增加爭鬥，損害比丘尼。 『妓女』是指，《律分別》中說：『如果為妓女授戒，會犯墮罪。』這只是一個例子，無論是妓女還是非妓女，在《母戒經》中都普遍提到『擾亂者』，並且在《釋論》中說：『婦女如果以邪命維生，或者以其他不清凈的方式維生，都屬於擾亂者。』
【English Translation】 If a Bhikshuni says, 'Who will know her name?' This is because of not being good at guarding, causing the decline of discipline. Which Bhikshuni, in a certain year, after ordaining someone, ordains another person other than the one who has already been ordained in that year? After that year, ordaining another in the second year will incur a downfall. If ordaining in the second year incurs a downfall, then what need is there to say about the same year? In one's own 'Commentary' and ' टीका ', it is said: 'There is no downfall for the third year, etc.' This is the downfall of accumulating many retinues. The downfall of ordaining without permission. The thirteenth: The cause of the matter is that a woman was arguing with her husband. A Bhikshuni named Sthūlanandā said to her, 'Why don't you shave your head and become a nun?' So she shaved her head and became a nun, and as a result, that husband complained. What is to be prohibited is that doing so will harm her husband. If the woman's husband does not allow it, that is, if the husband does not allow his wife to become a nun, the Bhikshuni will incur a downfall for ordaining her. The 'Commentary' says: 'If a woman does not have a husband, and her parents do not allow her to become a nun, then ordaining her will incur a downfall.' But in one's own 'Commentary' and ' टीका ', it is said: 'For a husband, just as ordaining his wife will cause harm, ordaining one's own children, etc., will not cause harm.' Therefore, ordaining someone without the permission of the parents is a misdeed. This is the downfall of ordaining without permission. The four downfalls of ordaining those with defects. The fourteenth, fifteenth, sixteenth, and seventeenth: The cause of the matter is that Sthūlanandā Bhikshuni ordained a prostitute, ordained a pregnant woman, ordained a woman suffering from grief, and ordained a fierce and quarrelsome woman. What is to be prohibited is that the prostitute will disturb the Sangha, cause others to decline in discipline, and cause others to lose faith; it is very inappropriate for a pregnant woman to become a nun, and she will become an object of ridicule; after the grief subsides, the discipline will not be stable, and it will harm Buddhism; the quarrelsome woman will increase strife and harm the Bhikshunis. 'Prostitute' refers to, the 'Vinaya-vibhaṅga' says: 'If a prostitute is ordained, a downfall will be incurred.' This is just an example, whether she is a prostitute or not, the 'Mother Sutra' generally mentions 'disturber', and in the 'Commentary' it says: 'If a woman lives by wrong livelihood or by other impure means, she is a disturber.'
ེད་འཕྱོན་མ་རབ་ཏུ་ཕྱུང་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་བཤད་དོ། །སྦྲུམ་མའོ་མྱ་ངན་གྱིས་ 7-235b གཟིར་བའོ་ཞེས་པ་ནི་གོ་སླའོ། །རྩབ་བཀྲོལ་ཅན་ནོ། །རྩབ་ཧྲལ་ནི། མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། བུད་མེད་འཐབ་ཀྲོལ་ཅན་ནོ་ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། རྩབ་ཧྲལ་ཅན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །སྦྲུམ་མ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་པས། འཁྲུལ་པ་མོ་དང་མྱ་ངན་གྱིས་གཟིར་བ་བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་ན་ཡང་ཉེས་བྱས་སུ་སྦྱར་རོ། །སྐྱོན་ཅན་སྡུད་པའི་ལྟུང་བྱེད་བཞིའོ།། །། ༈ ལེན་འཇུག་ཡལ་དོར་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད། གཉིས་པ་ལ་བཞི་སྟེ། ཕན་མི་འདོགས་པའི་ལྟུང་བྱེད་དང་། །བར་ཆད་ལས་མི་འདྲེན་པའི་དང་། །བསླབ་པ་མི་སློབ་ལྟུང་བྱེད་དང་། །ནད་གཡོག་མི་བྱེད་ལྟུང་བྱེད་དོ། ། 7-236a དེས་དེ་བཟུང་བ་ལས་གཉིས་པ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྔར་དང་འདྲ། རང་གིས་དབྱུང་རྫོགས་བྱས་པའི་སློབ་མ་དེ་ཉེ་དུས་རབ་བྱུང་ལས་འབེབས་པར་འདོད་པ་ལ་སོགས་པར་བར་ཆད་དུ་འགྱུར་བ་མཐོང་ན། བར་ཆད་མེད་པའི་གནས་སུ་མི་འདྲེན་པའི་མཁན་མོ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། ། ༈ བསླབ་པ་མི་སློབ་ལྟུང་བྱེད། གསུམ་པ་ནི། སྦོམ་དགའ་མོས་རབ་ཏུ་ཕྱུང་ནས་དེ་དག་ལ་བསླབ་པ་རྣམས་སློབ་པར་མི་བྱེད་པ་ལས་གསུམ་པ་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྔར་དང་འདྲའོ། །རང་གིས་བསྙེན་རྫོགས་བྱས་པའི་སློབ་མ་ལ་དགེ་སློང་མའི་བསླབ་པའི་ཁྲིམས་རྣམས་ལ་མི་སློབ་པའི་མཁན་མོ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། ། ༈ ནད་གཡོག་མི་བྱེད་ལྟུང་བྱེད། བཞི་པ་ནི། སྦོམ་དགའ་མོས་ལྷན་ཅིག་གནས་པ་དང་། ཉེ་གནས་དག་ཉེ་བར་བཞག་ནས་ན་བ་ལ་ནད་གཡོག་མི་བྱེད་པ་ལས་སྡུག་བསྔལ་བར་གྱུར་པ་ལས་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་གོང་དང་འདྲའོ། །རང་གིས་དབྱུང་རྫོགས་བྱས་པའི་སློབ་མ་ནད་པ་ལ་ནད་གཡོག་མི་བྱེད་པའི་མཁན་མོ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའོ། །སློབ་མ་ན་བའི་ནད་གཡོག་མི་བྱེད་ན་ནི། མཁན་མོར་མ་ཟད་ཉེ་གནས་དེ་མཁན་མོ་གཅིག་པ་རྣམས་དང་། གནས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་མར་བཅས་པ་ལ་ཡང་ལྟུང་བྱེད་འགྱུར་རོ། །ཡལ་བར་འདོར་བར་འགྱུར་བའི་ལྟུང་བྱེད་བཞིའོ།། །། ༈ ཚངས་སྤྱོད་ཡོངས་བསྲུང་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད། གསུམ་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་སོ་ལྔ་སྟེ། འདོད་པ་བསྟེན་པའི་ལྟུང་བྱེད་དང་། །འདོད་བསྟེན་ལྟར་བཅོས་ལྟུང་བྱེད་དང་། །འདོད་བསྟེན་ལྟར་གནོད་ལྟུང་བྱེད་དང་། །བསྟེན་བྱ་འཆོས་པའི་ལྟུང་བྱེད་དང་། །དགེ་མིན་བསྟེན་པ་བཅུ་གཅིག་དང་། །བུ་འཚོ་བ་ཡི་ལྟུང་བྱེད་དང་། །གནོད་འགྱུར་སྒོ་སྤང་ལྟུང་བྱེད་གསུམ། །ལོངས་སྤྱོད་གནས་བཏང་ལྟུང་བྱེད་དང་། །བྱི་དོར་ལས་གྱུར་ལྟུང་བྱེད་བརྒྱད། །ཆུ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་ལྟུང་བྱེད་དང་། །འཆོས་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་
【現代漢語翻譯】 據說，如果讓一個蕩婦受比丘尼戒，就會犯墮罪。』懷孕的』或』被悲傷折磨的』這些很容易理解。』粗暴的』。』粗俗』在《母分別經》中說：』一個爭吵的女人。』在 टीका (ṭīkā，註釋) 中說：』讓一個粗俗的人受比丘尼戒會犯墮罪。』讓一個孕婦受比丘尼戒是輕罪。』因此，如果讓一個精神錯亂的女人或被悲傷折磨的女人受比丘尼戒，也應視為輕罪。』這是收集有缺陷者的四種墮罪。 第二部分有四種：不帶來利益的墮罪，不阻止障礙的墮罪，不教導戒律的墮罪，不做疾病護理的墮罪。 由於她抓住了那個，所以制定了第二條戒律。禁止的行為與之前相同。如果自己授戒的弟子，看到她想要從近期出家還俗等成為障礙，如果堪姆嫫（khenmo，女親教師）沒有將她帶到沒有障礙的地方，堪姆嫫（khenmo，女親教師）會犯墮罪。 第三個是：因為一個喜歡享樂的人受了比丘尼戒后，不教導她們戒律，所以制定了第三條戒律。禁止的行為與之前相同。如果堪姆嫫（khenmo，女親教師）不教導自己授戒的弟子比丘尼的戒律，堪姆嫫（khenmo，女親教師）會犯墮罪。 第四個是：因為一個喜歡享樂的人與他人同住，並且讓侍者留在附近，當他們生病時不照顧他們，從而導致痛苦，所以制定了這條戒律。禁止的行為與之前相同。如果堪姆嫫（khenmo，女親教師）不照顧自己授戒的生病的弟子，堪姆嫫（khenmo，女親教師）會犯墮罪。如果不照顧生病的弟子，不僅堪姆嫫（khenmo，女親教師）會犯墮罪，而且與堪姆嫫（khenmo，女親教師）相同的侍者以及寺院的導師也會犯墮罪。這是四種會被拋棄的墮罪。 第三部分有三十五種墮罪：與慾望相關的墮罪，假裝與慾望無關的墮罪，似乎與慾望無關的墮罪，調整要依賴的事物的墮罪，十一種不善的依賴，撫養孩子的墮罪，三種導致傷害的墮罪，放棄住所的墮罪，八種與清潔相關的墮罪，享受水的墮罪，以及與調整相關的墮罪。
【English Translation】 It is said that if a prostitute is given Bhikshuni ordination, it is a Patayantika offense. 'Pregnant' or 'tormented by sorrow' are easy to understand. 'Crude'. 'Vulgar' is stated in the Matr Vibhanga: 'A quarrelsome woman.' In the ṭīkā (commentary) it says: 'Giving Bhikshuni ordination to a vulgar person becomes a Patayantika offense.' Giving Bhikshuni ordination to a pregnant woman is a Dukkritta offense. Therefore, if a deranged woman or a woman tormented by sorrow is given Bhikshuni ordination, it should also be classified as a Dukkritta offense. These are the four Patayantika offenses of collecting those with defects. The second has four: the Patayantika offense of not bringing benefit, the Patayantika offense of not preventing obstacles, the Patayantika offense of not teaching the precepts, and the Patayantika offense of not doing sick care. Because she seized that, the second precept was established. The prohibited actions are the same as before. If one's own ordained disciple sees that she wants to renounce from recent ordination etc. becoming an obstacle, if the khenmo (female preceptor) does not bring her to a place without obstacles, the khenmo (female preceptor) will commit a Patayantika offense. The third is: because a person who likes pleasure, after taking Bhikshuni ordination, does not teach them the precepts, the third precept was established. The prohibited actions are the same as before. If the khenmo (female preceptor) does not teach the Bhikshuni precepts to her own ordained disciple, the khenmo (female preceptor) will commit a Patayantika offense. The fourth is: because a person who likes pleasure lives together with others, and keeps attendants nearby, and when they are sick does not take care of them, thereby causing suffering, this precept was established. The prohibited actions are the same as before. If the khenmo (female preceptor) does not take care of her own ordained sick disciple, the khenmo (female preceptor) will commit a Patayantika offense. If one does not take care of a sick disciple, not only the khenmo (female preceptor) will commit a Patayantika offense, but also the attendants who are the same as the khenmo (female preceptor), and the abbot of the monastery will also commit a Patayantika offense. These are the four Patayantika offenses that will be abandoned. The third part has thirty-five Patayantika offenses: the Patayantika offense related to desire, the Patayantika offense of pretending to be unrelated to desire, the Patayantika offense of seeming to be unrelated to desire, the Patayantika offense of adjusting what is to be relied upon, eleven non-virtuous dependencies, the Patayantika offense of raising a child, three Patayantika offenses that cause harm, the Patayantika offense of abandoning a dwelling, eight Patayantika offenses related to cleaning, the Patayantika offense of enjoying water, and the Patayantika offense related to adjusting.
དྲུག ། ༈ འདོད་པ་བསྟེན་པའི་ལྟུང་བྱེད། 7-236b ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོས་ཁྱིམ་ཐབས་བྱེས་སུ་སོང་བའི་ཆུང་མ་ལ་དྲིས་པ་ཁྱོད་དེའི་བར་དུ་ཇི་ལྟ་བུ་ཞིག་གིས་ཉོན་མོངས་པ་སེལ་བར་བྱེད། དེས་སྨྲས་པ། རྒྱ་སྐྱེགས་ཀྱི་ཆང་བུ་བཅངས་པས་སོ། །དེ་ནས་སྦོམ་དགའ་མོས་རྒྱ་སྐྱེགས་ཀྱི་ཆང་བུ་ཉོས་ཏེ་ཉོན་མོངས་པ་སེལ་བར་བྱེད་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་འཁྲིག་པའི་འདོད་ཆགས་འཕེལ་བའོ། །དགེ་སློང་མ་རང་གིས། རང་གི་བསྟེན་པར་བྱ་བའི་ནང་དུ་སོར་གཉིས་ལས་འདས་པར་རྒྱ་སྐྱེགས་ཀྱི་ཆང་བུ་འཇུད་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཏེ། ཆང་བུ་འཇུད་པ་འདི་ལ་ཊཱི་ཀ་ལས། ཁུ་བ་འབྱིན་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །དེ་ཡང་རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། རྒྱ་སྐྱེགས་ཀྱི་ཆང་བུ་བཅུག་ཙམ་ལ་ནི་ལྟུང་བྱེད་ཁོ་ནར་འགྱུར་རོ། །ཁུ་བ་ཕྱུང་བའི་མཐར་ཡང་ལྟུང་བྱེད་ཁོ་ནར་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། རང་གིས་འཇུད་པ་ལ་བྱའི། གཞན་དུ་བཅུག་པ་ལ་ནི་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པར་གཏོགས་པའི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །རྒྱ་སྐྱེགས་ཀྱི་ཆང་བུ་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་རྫས་འཇམ་པོ་ཧ་ཅང་མི་སྲ་བ་གཞན་དག་གི་དཔེ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ།། །། གཉིས་པ་ནི། མདོ་རྩ་འགྲེལ་ལྟར་ན། རྒྱུན་ལས་བཟློག་ཕྱོགས་སུ་བཙལ་བར་མི་བྱའོ། །བཙལ་ན་བསླབ་བྱ་ལས་འདས་པའི་ཉེས་བྱས་སོ། །ཞེས་སོ། །འདི་ལ་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་དང་དེའི་འགྲེལ་པ་ལས་ནི་སྦོམ་པོར་གསུངས་ཏེ། ལུང་ལས། ཆུའི་རྒྱུན་ལས་བཟློག་ཕྱོགས་སུ་འདུག་སྟེ་རེག་པར་དགའ་བར་བྱེད་ན་ལྟུང་བ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལ། ལུང་དེའི་འགྲེལ་པ་ལས་ཀྱང་། རྒྱུན་ལས་བཟློག་པའི་རེག་པ་བདག་གིར་བྱེད་པ་སྟེ་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བའི་ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་རོ་ཞེས་བཤད་པས་སྦོམ་པོ་བཏགས་ 7-237a པ་བར་དགོངས་ཞེས་རིགས་སོ། །དགེ་སློང་མས་མངལ་གྱི་སྒོར་ཁུ་ཆུ་བླུག་པར་མི་བྱའོ་སྟེ་ཉེས་བྱས་སོ། །ལུང་ལས། སྐེད་པ་ཕྲ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སྐེད་ཆིངས་ཀྱིས་གློ་བཅིང་བར་མི་བྱའོ་སྟེ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀར། གློ་བཅིང་བར་བྱ་བའི་རྫས་གང་ཡང་རུང་ལ་སྐེད་ཆིངས་ཞེས་བྱའོ། །ནུ་མ་གཉིས་འཕྱར་དུ་མི་བཏང་བའི་ཆིངས་མའི་རྫས་གང་ཡང་རུང་བ་སྤྱི་ལ་བྲང་ཆིངས་ཞེས་བྱ་སྟེ། བྲང་ཆིངས་ཀྱི་ལུང་ལས། ནུ་མ་གཉིས་མཐོ་ཞིང་འགྲེང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ནུ་མ་གཉིས་བཅིང་བར་མི་བྱའོ་སྟེ་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། ནུ་མ་གཉིས་ཕན་ཚུན་མི་འབྱར་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་བར་དུ་བཅད་པའི་རྫས་ནི་མཛེས་འགྱུར་གྱི་བར་ཆད་ཅེས་བྱ་སྟེ། མཛེས་འགྱུར་གྱི་བར་ཆད་ཀྱིས་ནུ་མ་གཉིས་ཀྱི་བར་དུ་བཅད་པར་མི་
【現代漢語翻譯】 六、依戀慾望所犯的墮罪 墮罪的分類和應學習的內容。 首先，故事的起因是斯波姆噶莫詢問一位因家庭事務而離家出走的妻子：『在此期間，你是如何消除煩惱的？』她回答說：『通過持有印度甘蔗酒。』然後，斯波姆噶莫購買了印度甘蔗酒來消除煩惱。 應禁止的是性慾的增長。比丘尼自己，在自己應依賴的事物中，如果將超過兩指寬的印度甘蔗酒放入，就會犯墮罪。關於放入甘蔗酒， टीका（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ṭīkā， टीका， ṭīkā， 註釋）中說：『從排出精液而產生的墮罪。』 此外，在自己的註釋中說：『僅僅放入印度甘蔗酒就會犯墮罪。即使在排出精液之後，也應知是墮罪。』 टीका（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ṭīkā， टीका， ṭīkā， 註釋）中說：『自己放入是可以的，但如果讓別人放入，則屬於不清凈行為，會犯粗罪。』提到印度甘蔗酒，是因為它是柔軟且不太堅硬的物質的例子。 其次，根據根本律和註釋，不應逆流而上地尋求。如果尋求，就會犯超越戒律的惡作。』 關於這一點，《律藏零星部》及其註釋中說是粗罪。律藏中說：『如果逆流而坐，喜歡觸控，就會犯粗罪。』該律藏的註釋中也說：『擁有逆流的觸控，即不清凈行為，會犯導致失敗的粗罪。』因此，粗罪是附加的，應理解為中間狀態。 比丘尼不應將精液倒入子宮口，否則會犯惡作。律藏中說：『爲了使腰部變細，不應用腰帶緊束胸部，否則會犯惡作。』 टीका（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ṭīkā， टीका， ṭīkā， 註釋）中說：『任何用於束胸的物品都稱為腰帶。任何不讓乳房下垂的束縛物品都統稱為胸帶。』關於胸帶的律藏中說：『爲了使乳房高聳挺立，不應束縛乳房，否則會犯惡作。』 在自釋和 टीका（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ṭīkā， टीका， ṭīkā， 註釋）中說：『爲了使乳房不互相粘連，中間隔開的物品稱為美化的障礙。』不應用美化的障礙隔開乳房。
【English Translation】 Six, downfall due to attachment to desires. Classification of downfalls and what should be learned. First, the basis of the story is that Sbom-dga'-mos asked a wife who had gone away for family affairs: 'How do you relieve your afflictions in the meantime?' She said, 'By holding Indian sugarcane wine.' Then, Sbom-dga'-mos bought Indian sugarcane wine and relieved her afflictions. What should be prohibited is the increase of sexual desire. A bhikṣuṇī herself, if she puts more than two fingers' width of Indian sugarcane wine into what she should rely on, she will commit a downfall. Regarding putting in sugarcane wine, the ṭīkā says: 'The downfall that arises from emitting semen.' Moreover, in her own commentary, it says: 'Just putting in Indian sugarcane wine will only result in a downfall. Even after emitting semen, it should be known as only a downfall.' The ṭīkā says: 'It is okay to put it in yourself, but if you let someone else put it in, it belongs to impure conduct and will commit a gross offense.' Mentioning Indian sugarcane wine is because it is an example of a soft and not very hard substance. Secondly, according to the root sūtra and commentary, one should not seek in the opposite direction of the current. If one seeks, one will commit a misdeed that exceeds the precepts.' Regarding this, the Vinaya Minor Section and its commentary say that it is a gross offense. The Vinaya says: 'If one sits against the current and enjoys touching, one will commit a gross offense.' The commentary on that Vinaya also says: 'Possessing the touch against the current, that is, impure conduct, will commit a gross offense that leads to defeat.' Therefore, the gross offense is additional and should be understood as an intermediate state. A bhikṣuṇī should not pour semen into the opening of the womb, otherwise she will commit a misdeed. The Vinaya says: 'In order to make the waist thin, one should not tightly bind the chest with a waistband, otherwise one will commit a misdeed.' The ṭīkā says: 'Any item used to bind the chest is called a waistband.' Any binding item that does not allow the breasts to droop is generally called a breast band. Regarding the Vinaya of the breast band, it says: 'In order to make the breasts high and erect, one should not bind the breasts, otherwise one will commit a misdeed.' In the self-commentary and the ṭīkā, it says: 'In order to prevent the breasts from sticking together, the item that separates them is called an obstacle to beautification.' One should not separate the breasts with an obstacle to beautification.
བྱའོ་སྟེ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །སྐེད་ཆིངས་ལ་སོགས་པ་གཉིས་པོ་དེ་དག་ནི་དཔེ་ཡིན་ཏེ། སྐ་རགས་དང་མིག་ལྟོ་ལ་སོགས་པའི་རྫས་གང་གིས་འཆིང་ན་ཡང་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འདྲའོ། །འདོད་པ་བསྟེན་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ འདོད་བསྟེན་ལྟར་བཅོས་ལྟུང་བྱེད། གཉིས་པ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོས་གསང་གནས་སུ་ལག་པ་བཅུག་ནས་ཉོན་མོངས་པ་ཞི་བར་གྱུར་གྱི་བར་དུ་བཀྲུས་པས། དེའི་གསང་གནས་སྐྲངས་པར་གྱུར་ཏེ། པུ་ཤེལ་ཙི་དང་། ཙནྡན་ལ་སོགས་པའི་བྱུག་པ་ཉེ་གནས་རྣམས་ལ་བསླངས་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྔ་མ་དང་འདྲའོ། །དགེ་སློང་མས་རང་གི་སོར་མོའི་ཚིགས་གཉིས་ལས་ལྷག་པས་རང་གི་མོ་མཚན་གྱི་ནང་འཁྲུ་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །དྲི་ངན་པ་བཀྲུ་བའི་ཕྱིར་སོར་གཉིས་ཙམ་གཞུག་པ་གནང་བར་ལུང་དང་རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་པ་དང་། ཚིགས་གཉིས་མ་འདས་ན་ཉེས་བྱས་ཞེས་མའི་སོ་ཐར་འགྲེལ་པ་ལས་བཤད་པ་རྣམས་མི་ 7-237b འགལ་ཏེ། ཆགས་སེམས་མེད་པ་དང་ཡོད་པའི་ཁྱད་པར་གྱིས་སོ། །འདོད་པ་བསྟེན་པ་རྒྱ་སྐྱེགས་ཀྱི་ཆང་བུ་འཆང་བ་དང་འདྲ་བ་དེའི་གཟུགས་བརྙན་དང་། དེ་ལྟར་བཅོས་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ འདོད་བསྟེན་ལྟར་གནོད་ལྟུང་བྱེད། གསུམ་པ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོ་ཉོན་མོངས་པས་ཉེས་ནས་འདོད་ཆགས་ཞི་བར་གྱུར་གྱི་བར་དུ་གསང་བའི་ཕྱོགས་སུ་ཐལ་མོ་བསྣུན་པས་ཇི་ཙམ་ན་སྐྲངས་པར་གྱུར་ཏེ་ན་ནས་ངུ་བར་བྱེད་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པ་འཕེལ་བ་དང་རང་ལ་གནོད་པའོ། །དགེ་སློང་མ་རང་གི་མོ་མཚན་དེ་ལག་མཐིལ་གྱི་ཐལ་ལྕག་གིས་བསྣུན་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཆགས་སེམས་ཀྱིས་ཀྱང་རུང་ཆགས་པར་མ་གྱུར་པས་ཀྱང་རུང་སྟེ་བྱེ་བྲག་མེད་དོ། །ཞེས་སོ། །ཧ་ཅང་འདོད་པ་བསྟེན་པ་ལས་སྐྲངས་པའི་སྡུག་བསྔལ་ལ་སོགས་པའི་གནོད་པར་གྱུར་པ་ཡོད་པ་ལྟར། ལག་མཐིལ་གྱི་ཐག་ལྕག་གིས་བསྣུན་པ་ལ་ཡང་གནོད་པར་འགྱུར་བ་ཡོད་པས་འདོད་པ་བསྟེན་པ་ལྟར་གནོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ བསྟེན་བྱ་འཆོས་པའི་ལྟུང་བྱེད། བཞི་པ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོས་འདོམས་ཀྱི་སྤུའི་ལས་བྱས་པ་དེ་ནི་སྤུ་བསྒྲིལ་བ་ཡིན་པར་ཤ་མི་དང་ཡར་སྟོད་པ་གསུང་ཡང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། སྤུའི་ལས་བྱེད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྨོངས་འབྲེག་ནའོ་ཞེས་འབྱུང་སྟེ་བུད་མེད་རྣམས་ལ་བསྟན་ཏེ། ཏིལ་འབྲུས་ཁྲ་བོར་བྱས་པའི་སེན་རྩེ་ལྟར་འདུག་པ་ལ་ལྟོས་ཞེས་སྨྲས་པ་དང་། འདི་ནི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དང་འཚམས་པ་མ་ལགས་སོ་ཞེས་སྨོད་པར་བྱེད་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པ་འཕེལ་བའོ། །དགེ་སློང་མ་རང་གི་མོ་མཚན་དེ་ལས་སྤུ་འཐོག་པར་བྱེད་དམ། བྱེད་དུ་འཇུག་པ་ལ་ཕལ་ཆེར་གཏོགས་པ་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའོ། །བསྟེན་པར་བྱ་བ་འཆོས་པའི་ལྟ
【現代漢語翻譯】 བྱའོ་སྟེ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །（這樣做會犯下惡作。') སྐེད་ཆིངས་ལ་སོགས་པ་གཉིས་པོ་དེ་དག་ནི་དཔེ་ཡིན་ཏེ། སྐ་རགས་དང་མིག་ལྟོ་ལ་སོགས་པའི་རྫས་གང་གིས་འཆིང་ན་ཡང་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འདྲའོ། །（腰帶等二者是例子，無論用腰帶或眼藥等何物束縛，都同樣是罪過。') འདོད་པ་བསྟེན་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །།（這是關於耽著慾望的墮罪。） ༈ འདོད་བསྟེན་ལྟར་བཅོས་ལྟུང་བྱེད།（耽著慾望而偽裝的墮罪） གཉིས་པ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོས་གསང་གནས་སུ་ལག་པ་བཅུག་ནས་ཉོན་མོངས་པ་ཞི་བར་གྱུར་གྱི་བར་དུ་བཀྲུས་པས། དེའི་གསང་གནས་སྐྲངས་པར་གྱུར་ཏེ། པུ་ཤེལ་ཙི་དང་། ཙནྡན་ལ་སོགས་པའི་བྱུག་པ་ཉེ་གནས་རྣམས་ལ་བསླངས་པ་ལས་སོ། །（第二，故事是說，粗歡女將手放入秘密處，清洗直到煩惱平息，以至於她的秘密處腫脹，於是向侍者們索要普舍爾孜和旃檀等塗抹物。') དགག་བྱ་ནི་སྔ་མ་དང་འདྲའོ། །（應禁止的行為與之前相同。') དགེ་སློང་མས་རང་གི་སོར་མོའི་ཚིགས་གཉིས་ལས་ལྷག་པས་རང་གི་མོ་མཚན་གྱི་ནང་འཁྲུ་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །（比丘尼用超過自己手指兩節的長度清洗自己的女性生殖器內部，會犯下墮罪。') དྲི་ངན་པ་བཀྲུ་བའི་ཕྱིར་སོར་གཉིས་ཙམ་གཞུག་པ་གནང་བར་ལུང་དང་རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་པ་དང་། ཚིགས་གཉིས་མ་འདས་ན་ཉེས་བྱས་ཞེས་མའི་སོ་ཐར་འགྲེལ་པ་ལས་བཤད་པ་རྣམས་མི་འགལ་ཏེ། ཆགས་སེམས་མེད་པ་དང་ཡོད་པའི་ཁྱད་པར་གྱིས་སོ། །（經、自釋和 टीका 中說，爲了清洗惡臭，允許放入兩指左右；如果未超過兩節，則犯惡作，這是《母戒經》的解釋中所說，這些並不矛盾，因為有無貪心的區別。') འདོད་པ་བསྟེན་པ་རྒྱ་སྐྱེགས་ཀྱི་ཆང་བུ་འཆང་བ་དང་འདྲ་བ་དེའི་གཟུགས་བརྙན་དང་། དེ་ལྟར་བཅོས་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །།（耽著慾望如同拿著裝滿青稞酒的竹筒，這是它的形象，也是如此偽裝的墮罪。） ༈ འདོད་བསྟེན་ལྟར་གནོད་ལྟུང་བྱེད།（耽著慾望而造成損害的墮罪） གསུམ་པ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོ་ཉོན་མོངས་པས་ཉེས་ནས་འདོད་ཆགས་ཞི་བར་གྱུར་གྱི་བར་དུ་གསང་བའི་ཕྱོགས་སུ་ཐལ་མོ་བསྣུན་པས་ཇི་ཙམ་ན་སྐྲངས་པར་གྱུར་ཏེ་ན་ནས་ངུ་བར་བྱེད་པ་ལས་སོ། །（第三，故事是說，粗歡女因煩惱所困，拍打秘密處直到慾望平息，以至於腫脹疼痛而哭泣。') དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པ་འཕེལ་བ་དང་རང་ལ་གནོད་པའོ། །（應禁止的是增長貪慾和損害自身。') དགེ་སློང་མ་རང་གི་མོ་མཚན་དེ་ལག་མཐིལ་གྱི་ཐལ་ལྕག་གིས་བསྣུན་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའོ། །（比丘尼用手掌拍打自己的女性生殖器，會犯下墮罪。') ཊཱི་ཀ་ལས། ཆགས་སེམས་ཀྱིས་ཀྱང་རུང་ཆགས་པར་མ་གྱུར་པས་ཀྱང་རུང་སྟེ་བྱེ་བྲག་མེད་དོ། །ཞེས་སོ། །（ टीका 中說：無論有貪心還是沒有貪心，都沒有區別。') ཧ་ཅང་འདོད་པ་བསྟེན་པ་ལས་སྐྲངས་པའི་སྡུག་བསྔལ་ལ་སོགས་པའི་གནོད་པར་གྱུར་པ་ཡོད་པ་ལྟར། ལག་མཐིལ་གྱི་ཐག་ལྕག་གིས་བསྣུན་པ་ལ་ཡང་གནོད་པར་འགྱུར་བ་ཡོད་པས་འདོད་པ་བསྟེན་པ་ལྟར་གནོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །།（就像過度耽著慾望會導致腫脹的痛苦等損害一樣，用手掌拍打也會造成損害，因此這是耽著慾望而造成損害的墮罪。） ༈ བསྟེན་བྱ་འཆོས་པའི་ལྟུང་བྱེད།（修飾所依之物的墮罪） བཞི་པ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོས་འདོམས་ཀྱི་སྤུའི་ལས་བྱས་པ་དེ་ནི་སྤུ་བསྒྲིལ་བ་ཡིན་པར་ཤ་མི་དང་ཡར་སྟོད་པ་གསུང་ཡང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། སྤུའི་ལས་བྱེད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྨོངས་འབྲེག་ནའོ་ཞེས་འབྱུང་སྟེ་བུད་མེད་རྣམས་ལ་བསྟན་ཏེ། ཏིལ་འབྲུས་ཁྲ་བོར་བྱས་པའི་སེན་རྩེ་ལྟར་འདུག་པ་ལ་ལྟོས་ཞེས་སྨྲས་པ་དང་། འདི་ནི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དང་འཚམས་པ་མ་ལགས་སོ་ཞེས་སྨོད་པར་བྱེད་པ་ལས་སོ། །（第四，故事是說，粗歡女做了陰毛的處理，夏彌和雅托巴說是捲曲陰毛，但《律分別》中說，做陰毛的處理是指剃除陰毛，給女人們展示，說：『看看像用芝麻點綴的指甲尖一樣。』並因此受到呵斥：『這與出家人不相稱。』） དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པ་འཕེལ་བའོ། །（應禁止的是增長貪慾。） དགེ་སློང་མ་རང་གི་མོ་མཚན་དེ་ལས་སྤུ་འཐོག་པར་བྱེད་དམ། བྱེད་དུ་འཇུག་པ་ལ་ཕལ་ཆེར་གཏོགས་པ་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའོ། །（比丘尼自己拔除或指使他人拔除自己女性生殖器上的毛髮，如果大部分都拔除了，就會犯下墮罪。） བསྟེན་པར་བྱ་བ་འཆོས་པའི་ལྟ（這是修飾所依之物的墮）
【English Translation】 Doing so will result in an offense. The two, such as belts, are examples. It is similar to an offense to be bound by anything such as a belt or eye medicine. This is about the downfall of indulging in desire. The downfall of indulging in desire through pretense. Secondly, the story is that the coarse pleasure woman put her hand in her secret place and washed until her afflictions subsided, so that her secret place became swollen, and she asked the attendants for ointments such as Pushelzi and sandalwood. The object to be refuted is the same as before. A bhikshuni who washes inside her female genitalia with more than two joints of her finger will incur a downfall. It is said in the Sutra, the self-commentary, and the Tika that about two fingers are allowed to be inserted in order to wash away the bad smell; and if it does not exceed two joints, it is an offense, as stated in the commentary on the Mother's Pratimoksha. These are not contradictory, because of the difference between having and not having attachment. Indulging in desire is like holding a bamboo tube of barley beer, and this is its image, and the downfall of pretending to be so. The downfall of harming oneself by indulging in desire. Thirdly, the story is that the coarse pleasure woman, afflicted by afflictions, slapped her secret place until her desire subsided, so much so that it became swollen and she cried from the pain. The object to be refuted is the increase of attachment and harm to oneself. A bhikshuni who slaps her own female genitalia with the palm of her hand will incur a downfall. The Tika says: 'Whether with attachment or without attachment, there is no difference.' Just as indulging in desire too much can lead to harm such as the suffering of swelling, slapping with the palm of the hand can also lead to harm, so this is the downfall of harming oneself by indulging in desire. The downfall of adorning what is to be relied upon. Fourthly, the story is that the coarse pleasure woman did the work of pubic hair, which Shami and Yartopa said was curling the hair, but the Vinaya-vibhanga says: 'Doing the work of pubic hair means cutting the hair,' and it was shown to the women, saying: 'Look at it like the tip of a fingernail speckled with sesame seeds.' And she was scolded, saying: 'This is not appropriate for a renunciate.' The object to be refuted is the increase of attachment. A bhikshuni who plucks or causes to be plucked the hair from her own female genitalia will incur a downfall if most of it is plucked. The downfall of adorning what is to be relied upon.
ུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ དགེ་མིན་བསྟེན་པ་བཅུ་གཅིག ལྔ་པ་ལ། འགྲེང་བ་བཞི་ཡི་དམིགས་བསལ་བསྟན། །བཤུབ་ཅིང་ 7-238a སྨྲ་བའི་ལྟུང་བྱེད་བཞི། །རིག་པ་ལེན་ཀློག་ལྟུང་བྱེད་གཉིས། །རྨ་བཅིངས་འགྲོལ་འཇུག་དམིགས་བསལ་ལོ། ། ༈ འགྲེང་བ་བཞི་ཡི་དམིགས་བསལ་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། ཁྱིམ་པ་དང་དབེན་པ་སྐྱབས་ཡོད་པ་ན་འགྲེང་བའི་གླེང་གཞི་ནི། སྦོམ་དགའ་མོ་སྐྱེས་པ་དང་ལྷན་ཅིག་སྐྱབས་ཡོད་པ་ན་གཏམ་བྱེད་པ་དང་། ཁྱིམ་བདག་གི་ཆུང་མ་རྣམས་ཀྱིས་སྨྲས་པ། ཁྱེད་ཉིན་མོར་བརྡ་བྱས་ནས་མཚན་མོར་ཉེས་པར་སྤྱོད་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་ཟེར་བ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པའི་རྒྱུར་འགྱུར་བའོ། །དགེ་སློང་མ་གཅིག་པུ་ཁྱིམ་པ་འཁྲིག་པ་བསྟེན་པའི་མཐུ་ཡོད་པ་གཅིག་དང་ལྷན་ཅིག་དབེན་པ་སྐྱབས་ཡོད་པ་ན་འདོམ་གང་གི་ནང་ཚུན་ཆད་དུ་ཁྲིམས་གྲོགས་མེད་པར་འགྲེང་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །སྐྱབས་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། རྩིག་པ་དང་། སབ་མོ་དང་། ཡོལ་བ་དང་། ཐིབས་པོ་དང་། མུན་པ་དང་ལྔ་པོ་དེ་དག་གང་རུང་གཅིག་གིས་སྐྱབས་ཡོད་པ་དེ་ཉིད་འགྲུབ་བོ། །དགེ་སློང་དབེན་པ་སྐྱབས་ཡོད་པ་ན་འགྲེང་བའི་གླེང་གཞི་ནི། སྦེད་མས་འཆར་ཀ་དང་དབེན་པ་སྐྱབས་ཡོད་པ་ན་འགྲེང་བ་ལས་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པས་རྒྱུར་བྱས་ཏེ་རང་རིས་ཀྱི་བསླབ་པ་ལ་གནོད་པའོ། །དགེ་སློང་དང་ངོ་ཞེས་པ་དགེ་སློང་དང་ལྷན་ཅིག་དབེན་པ་སྐྱབས་ཡོད་པ་ན་འགྲེང་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་རོ། །ཁྱིམ་པ་དང་བླ་གབ་མེད་པར་འགྲེང་བའི་གླེང་གཞི་ནི། སྦོམ་དགའ་མོས་སྐྱེས་པ་ཞིག་དང་ལྷན་ཅིག་བླ་གབ་མེད་པ་ན་འགྲེང་བ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པའི་རྒྱུར་འགྱུར་བའོ། །བླ་གབ་མེད་པ་སྟེ་སྟེང་གཡོགས་མེད་པ་ན་སྔ་མ་དང་ངོ་སྟེ། ཁྱིམ་པ་དང་ལྷན་ཅིག་དགེ་སློང་མས་འགྲེང་བ་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་འདོམ་གང་ནང་དང་ཁྲིམས་གྲོགས་མེད་པ་ལ་སོགས་སྦྱར་རོ། །བླ་གབ་མེད་པ་ནི་མཚོན་པ་ཙམ་སྟེ་སྐྱབས་མེད་པ་ནའོ། །དགེ་ 7-238b སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། བླ་གབ་མེད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ཐང་ལའོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། ཊཱི་ཀ་ལས། བླ་གབ་མེད་པའི་ཕྱོགས་ན་ཞེས་བཤད་དོ། །དགེ་སློང་དང་བླ་གབ་མེད་པར་འགྲེང་བའི་གླེང་གཞི་ནི། སྦེད་མས་འཆར་ཀ་དང་དབེན་པ་བླ་གབ་མེད་པ་ན་འགྲེང་བ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པའི་རྒྱུ་བྱས་ཏེ་རང་རིས་ཀྱི་བསླབ་པ་ལ་གནོད་པའོ། །ཕྱི་མ་དང་པོ་སྟེ། ཕྱི་མ་དགེ་སློང་དང་ལྷན་ཅིག་བླ་གབ་མེད་པ་ན་དགེ་སློང་མས་འགྲེང་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་རོ། །འགྲེང་བའི་ལྟུང་བྱེད་བཞི་བཤད་ཟིན་ཏོ། །འོ་ན་དགེ་སློང་མས་སྐྱེས་པ་དང་དབེན་པ་ན་འདུག་པ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། འདུག་པའི་ལྟུང་བྱེད་འདི་དག་ནི། མའི་སོ་སོར་ཐར་
【現代漢語翻譯】 會犯墮罪。 ༈ 不應親近之十一事 第五，宣說四種依偎之差別。說悄悄話的四種墮罪。學習唸誦的兩種墮罪。包紮傷口開解是差別。 ༈ 宣說四種依偎之差別 第一種情況：在家眾和寂靜處有保護的情況下，依偎的起因是：粗歡女與男子一同在有保護的情況下交談。在家主婦們說：『你們白天約定，晚上行不軌之事。』所禁止的是成為貪慾之因。比丘尼獨自一人與有能力親近房事的在家人一同在寂靜處有保護的情況下，在一尋之內沒有法友而依偎，會犯墮罪。何為保護？墻壁、薄板、帷幔、厚物、黑暗，這五者中任何一個存在，就構成保護。比丘在寂靜處有保護的情況下依偎的起因是：隱瞞者與計劃以及寂靜處有保護的情況下依偎而立誓。所禁止的是以貪慾為因而損害自身戒律。比丘和『哦』，即比丘與比丘一同在寂靜處有保護的情況下依偎，會犯墮罪，如前所述。在家眾和無遮蔽的情況下依偎的起因是：粗歡女與男子一同在無遮蔽的情況下依偎。所禁止的是成為貪慾之因。無遮蔽，即沒有遮蓋物的情況下，如前所述，即在家眾與比丘尼一同依偎，會犯墮罪，在一尋之內沒有法友等情況也適用。無遮蔽只是象徵，即沒有保護的情況。在比丘尼的分別中說：『無遮蔽，是指空曠之地。』在 टीका 中說：『在無遮蔽的一側。』比丘和無遮蔽的情況下依偎的起因是：隱瞞者與計劃以及寂靜處無遮蔽的情況下依偎。所禁止的是以貪慾為因而損害自身戒律。後者與前者相同，即後者比丘與比丘一同在無遮蔽的情況下，比丘尼依偎會犯墮罪，如前所述。四種依偎的墮罪已經說完。那麼，比丘尼與男子在寂靜處坐著會怎麼樣呢？這些是坐著的墮罪：母親的別解脫
【English Translation】 will commit a transgression. ༈ Eleven Things Not to Be Associated With Fifth, the distinction of four types of leaning is taught. Four transgressions of whispering. Two transgressions of learning to read. Bandaging wounds and releasing are distinctions. ༈ Teaching the Distinction of Four Types of Leaning The first is: When a householder and a secluded place are protected, the basis for leaning is: A coarse, joyful woman talking with a man while being protected. The wives of the householder said, 'You make arrangements during the day and engage in misconduct at night.' What is prohibited is becoming a cause of attachment. A bhikṣuṇī alone, with a householder who has the power to engage in sexual activity, leaning in a secluded and protected place within a fathom without a Dharma friend, will incur a transgression. What kind of protection is it? A wall, a thin board, a curtain, a thicket, and darkness. Any one of these five constitutes protection. The basis for a bhikṣu leaning in a secluded and protected place is: A hidden woman leaning with a plan in a secluded and protected place, thus vowing. What is prohibited is harming one's own discipline by making attachment a cause. A bhikṣu and 'oh,' that is, a bhikṣu leaning with a bhikṣu in a secluded and protected place, will incur a transgression, as mentioned earlier. The basis for a householder leaning without cover is: A coarse, joyful woman leaning with a man without cover. What is prohibited is becoming a cause of attachment. Without cover, that is, without a covering, as mentioned earlier, that is, a householder leaning with a bhikṣuṇī will incur a transgression, and the absence of a Dharma friend within a fathom also applies. Without cover is merely symbolic, that is, without protection. In the Bhikṣuṇī's Prātimokṣa, it is said, 'Without cover means in an open field.' In the Ṭīkā, it is said, 'On the side without cover.' The basis for a bhikṣu leaning without cover is: A hidden woman leaning with a plan in a secluded place without cover. What is prohibited is harming one's own discipline by making attachment a cause. The latter is the same as the former, that is, the latter bhikṣu leaning with a bhikṣu without cover, the bhikṣuṇī will incur a transgression, as mentioned earlier. The four transgressions of leaning have been explained. So, what happens when a bhikṣuṇī sits with a man in a secluded place? These are the transgressions of sitting: the mother's Prātimokṣa
པ་དང་མདོ་རྩ་བ་ལས་དངོས་སུ་མ་གསུངས་ཀྱང་། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་དག་ལ་ནི་འདུག་པ་ལ་ཡང་ལྟུང་བྱེད་ཁོ་ནར་འགྱུར་ཏེ། ཚུལ་དེ་དག་ནི་ཆེས་ལྕི་བའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་དག་ནི་ལུང་ལས་དངོས་སུ་ཡང་གསུངས་ཏེ། དབེན་པ་ན་འདུག་པའི་སྐབས་ཀྱི་ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་མ་སྐྱེས་པ་གཅིག་པུ་ལྷན་ཅིག་དབེན་པ་སྐྱབས་མཆིས་པ་ན་ཅིར་འགྱུར། ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་མ་གང་གཅིག་པུ་སྐྱེས་པ་དང་ལྷན་ཅིག་དབེན་པ་སྐྱབས་ཡོད་པ་ན་འདུག་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །དགེ་སློང་མ་གང་གཅིག་པུ་དགེ་སློང་གཅིག་དང་དབེན་པ་སྐྱབས་ཡོད་ན་འདུག་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །དགེ་སློང་མ་གང་གཅིག་པུ་སྐྱེས་པ་གཅིག་དང་ལྷན་ཅིག་བླ་གབ་མེད་པར་དབེན་པར་འདུག་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །དགེ་སློང་མ་གཅིག་པུ་དགེ་སློང་གཅིག་དང་ལྷན་ཅིག་བླ་གབ་མེད་པར་འདུག་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་འདུག་པའི་ལྟུང་བྱེད་བཞི་པོ་གླེང་གཞི་དང་བཅས་པ་རྒྱས་པར་གསུངས་སོ། །དགེ་སློང་དེ་གྲོགས་དང་བཅས་ 7-239a པ་ཡིན་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །དགེ་སློང་མ་ཁྲིམས་ཟླ་དང་བཅས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་ཡང་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །ཁྲིམས་ཟླ་དེ་ཐག་རིང་ཐུང་ཇི་ཙམ་ན་འདུག་པ་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། ཐ་དད་པ་མ་ཡིན་པར་སྣང་བའི་ཐག་དེ་ཙམ་ན་གྲོགས་དེ་འདུག་ན། ཁྲིམས་ཟླ་དང་བཅས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། ། ༈ བཤུབ་ཅིང་སྨྲ་བའི་ལྟུང་བྱེད་བཞི། གཉིས་པ་ནི། སྦོམ་དགའ་མོས་ཁྱིམ་པའི་རྣ་བར་ཤུབ་ཅིང་སྨྲ་བ་དང་། ཁྱིམ་པས་ཤུབ་ཅིང་སྨྲ་བ་དགེ་སློང་མས་ཉན་པ་དང་། སྦེད་མས་འཆར་ཀའི་རྣ་བར་ཤུབ་ཅིང་སྨྲ་བ་དང་། འཆར་ཀས་ཤུབ་ཅིང་སྨྲ་བ་སྦེད་མས་ཉན་པ་ལས་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྔ་མ་གཉིས་ཀྱིས་ཆགས་པའི་རྒྱུར་འགྱུར་བ་དང་། ཕྱི་མ་གཉིས་ཀྱི་དགག་བྱ་ཆགས་པས་རྒྱུ་བྱས་ཏེ་རང་རིས་ཀྱི་བསླབ་པ་ལ་གནོད་པའོ། །དགེ་སློང་མས་ཁྱིམ་པའི་རྣར་མ་རེག་ཙམ་དུ་རྣ་དྲུང་དུ་བསྙེན་ཏེ་ཤུབ་ཅིང་སྨྲ་བ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །དོན་དང་བཅས་པ་དང་དོན་མེད་པའི་ཚིག་གང་སྨྲས་ཀྱང་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཏེ། གློ་ནས་རྣར་ཤུབ་ཅིང་སྨྲ་ན་ཉན་པ་པོའི་དཔུང་མགོའི་མཐའ་ལ་སྨྲ་བ་པོའི་ཁའི་སྒོ་འདས་ཏེ་སྨྲ་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །མདུན་རོལ་ནས་ཤུབ་ཅིང་སྨྲ་ན་ཉན་པ་པོའི་སྙིང་གའི་རུས་པ་ལས་འདས་ནའོ། །རྒྱབ་ངོས་ནས་ཤུབ་ཅིང་སྨྲ་ན་མཆན་ཁུང་གི་ཐད་ཀ་ནས་ཕྲག་པའི་ཕྱོགས་སུ་འདས་ཏེ་སྨྲ་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཏེ་དེ་རྣམས་ཐམས་ཅད་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །ཁྱིམ་པས་ཤུབ་ཅིང་སྨྲ་བ་དེ་ལས་དགེ་སློང་མ་དེས་ཚིག་དེ་ཉན་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །དགེ་སློང་གི་རྣ་བར་དགེ་སློང་མས་ཤུབ་ཅིང་སྨྲ་བ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །དགེ་སློང་གིས་ཤུབ་ཅིང
【現代漢語翻譯】 雖然在根本律藏（mDo rTsa ba）中沒有明確說明，但在自宗的註釋（rNam bShad）和 टीका (TIka) 中說，對於那些行為，即使是獨處也會構成墮罪，因為那些行為非常嚴重。這些在律藏中也有明確說明，在關於獨處的律文中問道：『比丘尼（dGe sLong Ma）與未出家男子單獨在隱蔽處，會怎麼樣？』回答說：『構成墮罪。』在比丘尼的律分別（rNam 'Byed）中說：『任何比丘尼單獨與男子在有遮蔽的隱蔽處，構成墮罪。任何比丘尼單獨與比丘在有遮蔽的隱蔽處，構成墮罪。任何比丘尼單獨與男子在沒有遮蔽的隱蔽處，構成墮罪。任何比丘尼單獨與比丘在沒有遮蔽的隱蔽處，構成墮罪。』詳細地說明了這四種獨處構成墮罪的情況，包括緣起。如果比丘尼有同伴，則不構成墮罪。如果比丘尼有持戒同伴，也不構成墮罪。那麼，持戒同伴需要在多遠的地方呢？ टीका (TIka) 中說：『只要看起來不是分離的距離，同伴在那個距離內，就認為是與持戒同伴在一起。』 第二，關於耳語的四種墮罪： 規定了以下情況：比丘尼以貪愛之心向在家人耳語，在家人耳語時比丘尼聽，比丘尼向未受具足戒的女子耳語，未受具足戒的女子耳語時比丘尼聽。前兩種情況的禁止是爲了防止產生貪愛，后兩種情況的禁止是爲了防止因貪愛而損害自己的戒律。比丘尼只是靠近在家人耳邊，幾乎沒有碰到，就耳語，會構成墮罪。無論說的是有意義的話還是無意義的話，都會構成墮罪。如果從臉頰向耳朵耳語，說話者的嘴超過了聽者的肩膀邊緣，就會構成墮罪。如果從前面耳語，超過了聽者的胸骨。如果從後面耳語，超過了腋窩到肩膀的方向，就會構成墮罪，所有這些都在 टीका (TIka) 中說明了。如果比丘尼聽到了在家人耳語的內容，就會構成墮罪。如果比丘尼向比丘耳語，就會構成墮罪。如果比丘耳語，比丘尼聽到了，也會構成墮罪。
【English Translation】 Although not explicitly stated in the Root Vinaya (mDo rTsa ba), it is said in its own commentaries (rNam Bshad) and ṭīkā (TIka) that for those actions, even being alone constitutes a downfall, because those actions are very serious. These are also explicitly stated in the Vinaya, in the Vinaya text concerning being alone, it is asked: 'What happens when a bhikṣuṇī (dGe sLong Ma) is alone with an unmarried man in a secluded place?' The answer is: 'It constitutes a downfall.' In the Bhikṣuṇī's Vinaya-vibhaṅga (rNam 'Byed), it is said: 'Any bhikṣuṇī who is alone with a man in a secluded place with shelter, it constitutes a downfall. Any bhikṣuṇī who is alone with a bhikṣu in a secluded place with shelter, it constitutes a downfall. Any bhikṣuṇī who is alone with an unmarried man in a secluded place without shelter, it constitutes a downfall. Any bhikṣuṇī who is alone with a bhikṣu in a secluded place without shelter, it constitutes a downfall.' It elaborately explains these four situations of being alone that constitute a downfall, including the origin. If the bhikṣuṇī has a companion, it does not constitute a downfall. If the bhikṣuṇī has a companion who shares the same precepts, it also does not constitute a downfall. How far away does the companion who shares the same precepts need to be? The ṭīkā (TIka) says: 'As long as the distance does not appear to be separate, if the companion is within that distance, it is considered to be with a companion who shares the same precepts.' Second, concerning the four downfalls of whispering: It is prescribed in the following situations: a bhikṣuṇī whispers to a householder with attachment, when a householder whispers, the bhikṣuṇī listens, a bhikṣuṇī whispers to an unordained woman, when an unordained woman whispers, the bhikṣuṇī listens. The prohibition of the first two situations is to prevent the arising of attachment, and the prohibition of the latter two situations is to prevent harming one's own precepts due to attachment. If a bhikṣuṇī merely approaches a householder's ear, almost without touching, and whispers, it constitutes a downfall. Whether speaking meaningful words or meaningless words, it constitutes a downfall. If whispering from the cheek to the ear, if the speaker's mouth exceeds the edge of the listener's shoulder, it constitutes a downfall. If whispering from the front, it exceeds the listener's sternum. If whispering from behind, it exceeds from the armpit towards the shoulder, it constitutes a downfall, all of which are explained in the ṭīkā (TIka). If the bhikṣuṇī hears the content of the householder's whisper, it constitutes a downfall. If the bhikṣuṇī whispers to a bhikṣu, it constitutes a downfall. If a bhikṣu whispers and the bhikṣuṇī hears it, it also constitutes a downfall.
་སྨྲ་བ་དེ་ལས་ཀྱང་དགེ་སློང་མ་དེས་ཚིག་དེ་ཉན་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། ། ༈ རིག་པ་ལེན་ཀློག་ལྟུང་བྱེད་གཉིས། གསུམ་པ་ནི། ཁྱིམ་པ་ལས་རིག་པ་ལེན་པའི་གླེང་གཞི་ནི་སྦོམ་དགའ་མོ་སྐྱེས་པ་ལ་ཆགས་ནས་སྤོས་འཚོང་ 7-239b གི་ཁྱེའུའི་དྲུང་དུ་སོང་སྟེ། བཞིན་བཟང་རིག་པ་ཅུང་ཟད་ཀློག་གམ་ཐོན་ཅིག་དང་བསླབ་བོ་ཞེས་སྨྲས་པ་དང་། ཁྱེའུ་དེས་འདི་སྐད་ཅེས་སི་རི་ཕུ་བི་སི་རི་ཕུ་སི་རི་བི་སི་རི་ཕུ་སྭཱ་ཧཱ། །ཞེས་སྨྲས་པ་དང་། སྦོམ་དགའ་མོས་འདི་སྐད་ཅེས་ཡང་དང་ཡང་དུ་བརྗོད་ཅིག་ཅེས་སྨྲས་པ་དང་། དེ་ཁྲོས་ནས་མགོ་རེག་མ་ངན་མ་ཞེས་སྤྱོས་པའི་བྱུང་བ་ལས་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པའི་རྒྱུར་འགྱུར་བ་དང་། རབ་བྱུང་གིས་ཁྱིམ་པ་ལ་ཆོས་མཉན་ན་ཕྱག་འཚལ་བ་ལ་སོགས་པ་བླ་མ་ལ་གུས་པའི་སྤྱོད་ལམ་རྣམས་མ་གྲུབ་སྟེ། ཆོས་ལ་མ་གུས་པའི་རྒྱུར་འགྱུར་བའོ། །དགེ་སློང་མས་ཆོས་འཆད་པ་པོ་ཁྱིམ་པ་ལ་རིག་པ་གང་ཡང་རུང་བ་ལེན་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཁ་ཅིག་རིག་པ་ནི་ནང་རིག་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །མའི་སོ་ཐར་འགྲེལ་པ་ལས། ཁྱིམ་པ་ལས་གཙུག་ལག་སློབ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། རིག་པ་གང་ཡང་རུང་བ་ལེན་པ་ཞེས་པ་ནི་ནང་རིག་པ་གང་ཡང་རུང་བ་ལེན་པ་ལ་དགོངས་ཞེས་ཁ་ཅིག་ཟེར་ཞེས་སོ། །ཁྱིམ་པ་ལ་རིག་པ་ཀློག་པའི་གླེང་གཞི་ནི། སྦོམ་དགའ་མོས་སྐྱེས་པ་ཞིག་རིག་པ་ཀློག་ཏུ་འཇུག་སྟེ། ཀྱེ་ནང་རྗེ་སི་རི་ཕུ་བི་སི་རི་ཕུ་ཞེས་ཟུང་ཞིག་ཅེས་ལན་གསུམ་སྟོན་པ་དང་། མི་དེས་སྨྲས་པ་བདག་གིས་ཀུན་ཆུབ་པར་བཟུང་ལགས་སོ། །སྦོམ་དགའ་མོས་སྨྲས་པ་ཡང་དང་ཡང་དུ་ཟུངས་ཤིག་ཅེས་ཡང་ཡང་དུ་བརྗོད་པ་དང་། མི་དེ་ཁྲོས་ནས་མགོ་རེག་མ་ངན་མ་ཁྱོད་མ་མཐོང་ཡང་བླ། རིག་པ་ཡང་མེད་དུ་ཟད་དོ་ཞེས་ཟེར་བའི་བྱུང་བ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྔར་དང་འདྲའོ། །གཞུང་དོན་ལ་ཚ་རོང་བ་ན་རེ། འདི་ནི་དགེ་སློང་མས་ཁྱིམ་པ་ལ་སྟོན་པར་བྱེད་པ་སྟེ་ལུང་གི་གླེང་གཞིས་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་ཁྱིམ་པ་ལ་ཆོས་སྟོན་པའི་ལྟུང་བྱེད་ཟློས་པའི་སྐྱོན་འོང་ཞེས་གསུང་ 7-240a ཡང་། ཟློས་པར་མི་འགྱུར་ཏེ་དེ་ལ་ནི་ཁྲིམས་གྲོགས་མེད་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཤིང་། ཚིག་དྲུག་ལས་ལྷག་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ལ། འདི་ལ་ནི་དེ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་སོ། །དེས་ན་ཟློས་སྐྱོན་མི་ཡོང་ཡང་སྐྱོན་གཞན་ཡོད་དེ། མདོ་རྩ་བ་ལས། ཁྱིམ་པ་ལ་འབྱུང་ཁུངས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །ལུང་གི་གླེང་གཞི་ལ་ཁྱོད་ཟེར་བ་ལྟར་བྱུང་ཡང་གླེང་གཞི་དང་བཅས་པ་འབྲེལ་བའི་ངེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འོ་ན་གང་ཞེ་ན། བླ་མ་རྣམས་ནི་འདི་ལྟར་གསུངས་ཏེ། །ལས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འབྱུང་ཁུངས་ཀྱི་སྒྲ་ཡིན་ལ། ཁྱིམ་པ་དེ་ལས་ཞེས་ཁྱིམ་པ་ལ་འབྱུང་ཁུངས་ཀྱི་སྒྲས་
【現代漢語翻譯】 比丘尼聽了這些話，也會因此犯墮罪。 第三，從在家眾處學習知識的緣起是：缽迦摩尼（Bhadda Kundalakesa，賢面）愛上了一個男子，於是去了一個賣香料的男孩那裡，說道：『俊美的，你能讀一點知識嗎？教我吧。』男孩說：『伊利普 比伊利普 伊利比 比伊利普 娑婆訶（藏文：སི་རི་ཕུ་བི་སི་རི་ཕུ་སི་རི་བི་སི་རི་ཕུ་སྭཱ་ཧཱ།，梵文天城體：श्रीफु बि श्रीफु श्रीबि श्रीफु स्वाहा，梵文羅馬擬音：śrīphu bi śrīphu śrībi śrīphu svāhā，吉祥圓滿成就）。』缽迦摩尼說：『再說一遍。』男孩生氣了，罵道：『禿頭壞女人！』事情由此而起。應禁止的原因是，這會成為貪愛的因緣。出家人如果向在家眾聽法，頂禮等對上師的恭敬行為就無法完成，因為這會成為不恭敬佛法的因緣。比丘尼從說法者在家眾處學習任何知識，都會犯墮罪。有些人說，『知識』指的是內明（佛教哲學）。《母戒經釋》中說：『如果從在家眾處學習聲明（梵語文法），就會犯墮罪。』《 टीका （註釋）》中說：『所謂學習任何知識，指的是學習任何內明，有些人是這麼說的。』從在家眾處學習知識的緣起是：缽迦摩尼讓一個男子教她知識，說道：『喂，內地的老爺，伊利普 比伊利普（藏文：སི་རི་ཕུ་བི་སི་རི་ཕུ་，羅馬擬音：śrīphu bi śrīphu，漢語字面意思：吉祥圓滿成就 比 吉祥圓滿成就）』這樣重複三次，那人說：『我都記住了。』缽迦摩尼說：『再說一遍。』一遍又一遍地說，那人生氣了，罵道：『禿頭壞女人！即使沒看見你也好，知識也白費了！』事情由此而起。應禁止的原因與之前相同。關於經文的意義，擦絨巴（Tsarongpa）說：『這是比丘尼教導在家眾，從律藏的緣起中可以得知。』如果是這樣，那麼教導在家眾佛法的墮罪就會重複。』也有人說：『不會重複，因為那需要沒有持律同伴作為條件，並且需要超過六個字作為條件，而這不需要這些條件。』因此，不會有重複的過失，但會有其他的過失。根本律經中說：『這與向在家眾開示來源相違背。』即使律藏的緣起中像你說的那樣發生了，也沒有必要與緣起完全關聯。』那麼是什麼呢？上師們是這樣說的：『「業」這個詞是來源的意思，從那個在家眾處，即以在家眾作為來源的意思。』
【English Translation】 The nun who hears those words will also commit a downfall offense. Third, the reason for learning knowledge from a householder is: Bhadda Kundalakesa (Beautiful Hair) fell in love with a man, so she went to a boy who sold spices and said, 'Handsome one, can you read a little knowledge? Teach me.' The boy said, 'iri phu bi iri phu iri bi iri phu svāhā (藏文：སི་རི་ཕུ་བི་སི་རི་ཕུ་སི་རི་བི་སི་རི་ཕུ་སྭཱ་ཧཱ།，梵文天城體：श्रीफु बि श्रीफु श्रीबि श्रीफु स्वाहा，梵文羅馬擬音：śrīphu bi śrīphu śrībi śrīphu svāhā，吉祥圓滿成就).』 Bhadda Kundalakesa said, 'Say it again.' The boy got angry and scolded, 'Bald-headed bad woman!' The matter arose from this. The reason for the prohibition is that it will become a cause for attachment. If a renunciate listens to the Dharma from a householder, the acts of reverence to the guru, such as prostration, cannot be completed, because it will become a cause for disrespecting the Dharma. A nun who learns any knowledge from a householder who is a Dharma teacher will commit a downfall offense. Some say that 'knowledge' refers to inner knowledge (Buddhist philosophy). The 《Mother Vinaya Commentary》 says, 'If one learns grammar (Sanskrit grammar) from a householder, one will commit a downfall offense.' The 《 टीका (Commentary)》 says, 'The so-called learning of any knowledge refers to the learning of any inner knowledge, some say.' The reason for learning knowledge from a householder is: Bhadda Kundalakesa had a man teach her knowledge, saying, 'Hey, master from the mainland, iri phu bi iri phu (藏文：སི་རི་ཕུ་བི་སི་རི་ཕུ་，羅馬擬音：śrīphu bi śrīphu，漢語字面意思：吉祥圓滿成就 比 吉祥圓滿成就)' repeating it three times, and the man said, 'I have memorized it all.' Bhadda Kundalakesa said, 'Say it again.' He repeated it again and again, and the man got angry and scolded, 'Bald-headed bad woman! It would be better if I hadn't seen you, the knowledge is also wasted!' The matter arose from this. The reason for the prohibition is the same as before. Regarding the meaning of the text, Tsarongpa said, 'This is the nun teaching the householder, which can be known from the origin story in the Vinaya.' If that is the case, then the downfall offense of teaching the Dharma to a householder will be repeated.' Some also say, 'It will not be repeated, because that requires the condition of having no Vinaya companion, and it requires more than six words as a condition, but this does not require those conditions.' Therefore, there will be no fault of repetition, but there will be other faults. The root Sutra says, 'This contradicts the explanation of the source to a householder.' Even if it happened as you say in the origin story of the Vinaya, there is no necessity to be completely related to the origin story.' So what is it? The gurus say this: 'The word "karma" means source, from that householder, that is, with the householder as the source.'
བརྗོད་བྱུང་བས་ན་ནང་གི་རིག་པའི་ཚིག་ཀློག་པར་བྱེད་པ་པོས་ཁྱིམ་པ་དེ་ལས་རིག་པ་དེས་ཟློས་པ་ལ་ཉན་པའི་དགེ་སློང་མ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་སྔ་མ་ནི་ནང་རིག་པའི་དོན་བཤད་པ་ལེན་པ་སྟེ། དགེ་སློང་མ་དེས་གོ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །འདི་ནི་ནང་རིག་པའི་ཚིག་ཀློག་པ་ཉན་པ་སྟེ་དགེ་སློང་མས་ཚིག་ཐོས་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། ༈ རྨ་བཅིངས་འགྲོལ་འཇུག་དམིགས་བསལ། བཞི་པ་ནི། གླེང་གཞི་གཙུག་དགའ་མོའི་དཔུང་པར་ཕོལ་མིག་བྱུང་ནས་དེ་སྨན་པ་ལ་འཆིང་དུ་བཅུག་སྟེ། བཅིངས་ཟིན་པ་དང་ཧ་ཅང་དམ་ཆེས་སོ་ཞེས་སྨྲས་སོ། །ལྷོད་པར་བྱས་པ་དང་ཧ་ཅང་ལྷོད་ཅེས་སོ་ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་འཆིང་དུ་བཅུག་ཅིང་འགྲོལ་དུ་འཇུག་སྟེ་ཆགས་པའི་སེམས་ཀྱིས་ཡང་དང་ཡང་དུ་དེ་ལྟར་བྱས་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པའི་རྒྱུར་འགྱུར་བའོ། །དགེ་སློང་མས་སེམས་ཉོན་མོངས་པ་ཅན་གྱི་སྒྱུ་ཐབས་ཀྱིས་རང་གི་ལག་པ་ལ་སོགས་པའི་རྨ་བཅིངས་ཤིང་སྐྱེས་པ་འཁྲིག་པ་བསྟེན་པའི་མཐུ་ཡོད་པ་ལ་འགྲོལ་དུ་འཇུག་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །སྒྱུ་ཐབས་ཀྱིས་ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་དེའི་ཕྱིར་དམ་པ་ 7-240b ལས་གློད་པ་ཡང་དག་པའི་དོན་བདེན་པ་ཉིད་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །དགེ་སློང་མས་རེག་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་དང་སྐྱེས་པ་བསྟེན་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་བཅུ་གཅིག་གོ། །། ༈ བུ་འཚོ་བ་ཡི་ལྟུང་བྱེད། དྲུག་པ་ནི། ཁྱིམ་བདག་གི་ཆུང་མ་ལ་བུ་བཙས་པ་ན། སྦོམ་དགའ་མོས་ཁྱེའུ་དེ་བླངས་ཏེ་ཆུ་དྲོན་གྱིས་བཀྲུས། མིག་ཏུ་མིག་སྨན་བླུགས། ས་ཞག་གིས་ཐིག་ལེ་བྲིས། སྦྲང་རྩི་དང་མར་གྱིས་བསྙོད་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་བྱིས་པ་ལ་སྲེད་པའི་ཉོན་མོངས་པ་འཕེལ་བའོ། །དགེ་སློང་མས་རང་གི་བུ་ཆུང་ངུ་ལས་གཞན་པའི་བུ་འཚོ་བ་སྟེ། ཁྱེའུ་དང་མ་ནིང་དང་བུ་མོ་དག་འཚོ་ཞིང་རྩེ་བ་ལ་སོགས་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །བུ་འཚོ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ གནོད་འགྱུར་སྒོ་སྤང་ལྟུང་བྱེད་གསུམ། བདུན་པ་ལ། ཁྱིམ་བདག་མ་དྲིས་མཚན་འདས་དང་། །མ་བརྟགས་མཚན་མོ་སྐྱབས་ཡོད་འདའ། །ཁྲིམས་གྲོགས་མེད་པར་མཚན་འདའ་བཤད། ། ༈ ཁྱིམ་བདག་མ་དྲིས་མཚན་འདས། དང་པོ་ནི།གླེང་གཞི་དགེ་སློང་མ་རབ་ཏུ་མང་པོས་ལྗོངས་རྒྱུ་ཞིང་དོང་བ་ན་ཐ་ག་པའི་ཁྱིམ་དུ་ནུབ་མོར་བྲང་བཏབ་སྟེ་འདུག་གོ། དེའི་འོག་ཏུ་མུན་སྲོས་པ་དང་ཁྱིམ་བདག་དེ་འོངས་ནས་དེས་དགེ་སློང་མ་དེ་དག་མ་མཐོང་མ་ཐོས་པར་དེ་ཆུང་མ་དང་ཀུན་ཏུ་སྤྱོད་པ་དེ། དགེ་སློང་མ་གཞོན་ནུ་ཞིག་གིས་ཚོར་ནས་གད་མོ་བགད་པ་དང་། ཁྱིམ་བདག་དེ་ཁྲོས་ཏེ་དགེ་སློང་མ་ནམ་ཕྱེད་ན་སྒོར་བཏོན་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་གཞན་གྱིས་བསླབ་པ་དང་འབྲེལ་བའི་རྒྱུར་འགྱུར་བའོ། །དགེ་སློང་མས་ཁྱིམ་བདག་ལ་མ་དྲིས
【現代漢語翻譯】 如果有人誦讀關於內在知識的詞句，那麼比丘尼聽取在家人誦讀這些知識，會犯墮罪。因此，前者是接受關於內在知識的解釋，如果比丘尼聽到了，就會犯墮罪。這裡說的是聽取關於內在知識的詞句，比丘尼聽到這些詞句就會犯墮罪。 第四個例子是：故事發生在Gtsug dga' mo（名稱）的肩膀上長了一個膿瘡，於是她讓人把她綁起來去看醫生。綁好后，她說綁得太緊了。鬆開后，她說又太鬆了。就這樣，她讓人反覆地綁和解開，因為她心中充滿了貪慾。應該禁止的是那些會成為貪慾之源的行為。如果比丘尼以充滿煩惱的心，用詭計綁住自己的手等處的傷口，然後又解開，目的是爲了取悅有能力進行性行為的男子，那麼她會犯墮罪。因為通過詭計而犯下的墮罪已經被明確區分開來，所以，從緊到松，如果目的是爲了真實的利益，那麼就不會有墮罪。比丘尼因觸控不應觸控之物和與男子發生性關係而犯下的墮罪共有十一種。 第六個例子是：當一個居士的妻子生了一個孩子時，Sbom dga' mo（名稱）抱起那個孩子，用溫水清洗，給他的眼睛裡滴眼藥，用芝麻油畫眉心，並用蜂蜜和黃油餵養他。應該禁止的是那些會增長對孩子的貪戀的煩惱。如果比丘尼照料不是自己親生的小孩，無論是男孩、陰陽人還是女孩，照料他們，和他們玩耍等等，她會犯墮罪。這就是照料孩子的墮罪。 第七個例子是：未經戶主允許過夜，未經檢查在有保護的地方過夜，以及沒有同伴的情況下過夜。 首先是未經戶主允許過夜：故事發生在許多比丘尼在Dongba（地名）地區遊歷時，晚上在織布工的家中借宿。後來，天黑了，戶主回來了，他在沒有看到或聽到比丘尼的情況下，與他的妻子發生了性關係。一位年輕的比丘尼察覺到了，便笑了起來。戶主很生氣，半夜把比丘尼們趕了出去。應該禁止的是那些會導致他人受到責備的行為。如果比丘尼沒有詢問戶主...
【English Translation】 If someone recites words about inner knowledge, then a bhikṣuṇī listening to a householder reciting those knowledges, it becomes a downfall. Therefore, the former is taking explanations about inner knowledge, if the bhikṣuṇī hears it, it becomes a downfall. This speaks of listening to the recitation of words about inner knowledge, if the bhikṣuṇī hears the words, it becomes a downfall. The fourth is: The case is that a boil appeared on the shoulder of Gtsug dga' mo (name), so she had herself bound up to see a doctor. Once bound, she said it was too tight. Once loosened, she said it was too loose. Thus, she had herself bound and unbound repeatedly, because her mind was full of desire. What should be prohibited are those actions that become the source of desire. If a bhikṣuṇī, with a mind full of affliction, uses trickery to bind a wound on her own hand, etc., and then unbinds it, with the intention of pleasing a man capable of engaging in sexual activity, she commits a downfall. Because the downfall committed through trickery has been clearly distinguished, therefore, from tight to loose, if the purpose is for a true benefit, then there is no downfall. A bhikṣuṇī commits eleven downfalls arising from touching what should not be touched and engaging with a man. The sixth is: When the wife of a householder gave birth to a child, Sbom dga' mo (name) took the child, washed it with warm water, put eye medicine in its eyes, drew a mark on its forehead with sesame oil, and fed it with honey and butter. What should be prohibited is the increase of afflictions of attachment to the child. If a bhikṣuṇī cares for a child other than her own young child, whether it is a boy, a hermaphrodite, or a girl, caring for them, playing with them, etc., she commits a downfall. This is the downfall of raising a child. The seventh is: Staying overnight without asking the householder, staying overnight in a protected place without checking, and staying overnight without a companion. The first is staying overnight without asking the householder: The story is that many bhikṣuṇīs were traveling in the Dongba (place name) region, and one night they stayed at the house of a weaver. Later, it got dark, and the householder returned, and without seeing or hearing the bhikṣuṇīs, he engaged in sexual relations with his wife. A young bhikṣuṇī noticed this and laughed. The householder was angry and kicked the bhikṣuṇīs out in the middle of the night. What should be prohibited are those actions that lead to others being blamed. If a bhikṣuṇī does not ask the householder...
་པར་རྟ་ཕྱུགས་ལྷས་སམ་མགྲོན་ཁང་ལ་སོགས་པ་ཁྱིམ་གཞན་དུ་མཚན་མོ་འདའ་བར་བྱེད་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །བུད་མེད་ལ་རག་ལས་པ་བུད་མེད་དབང་ཆེ་ཞིང་ཁྱིམ་བདག་གིས་བུད་མེད་ཀྱི་ཚིག་ལས་འདའ་བར་མི་ནུས་པ་ཉིད་ཡིན་ན། བུད་མེད་དེ་ལ་དྲིས་ནས་ཁྱིམ་བདག་ལ་མ་དྲིས་པར་ 7-241a མཚན་མོ་འདའ་བར་བྱེད་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ། ། ༈ མ་བརྟགས་མཚན་མོ་སྐྱབས་ཡོད་འདའ་བཤད་པ། གཉིས་པ་ནི། གླེང་གཞི་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལྗོངས་རྒྱུ་བ་ན་ཁྱིམ་བདག་ཞིག་ལ་གནས་བརྙས་ཏེ་ནུབ་མོ་འཁོད་པ་ལས། མཚན་མོ་ཆར་བབས་ནས་དེ་དག་ཕུགས་ལོགས་སུ་ནུར་ཏེ་ཞུགས་པ་དང་། དེ་ན་སྐྱེས་པ་སྔར་ཞུགས་པ་ཞིག་ཡོད་པ་དེས་དགེ་སློང་མ་བཟུང་བ་ན་དེས་ཁུས་བཏབ་བོ། །དེ་ན་དགེ་སློང་མ་གནས་པ་རྣམས་ཀྱིས་དེ་ལ་གསོལ་བ་བྱས་ཏེ་བཏང་བ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྔར་དང་འདྲའོ། །དགེ་སློང་མ་མཚན་མོ་གནས་འདིར་སྔར་ནས་སྐྱེས་པ་མ་ཞུགས་སམ་ཞེས་མ་བརྟགས་པར་སྐྱབས་ཡོད་པར་མཚན་མོ་འདའ་བར་བྱེད་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའོ། ། ༈ ཁྲིམས་གྲོགས་མེད་པར་མཚན་འདའ་བཤད་པ། གསུམ་པ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོས་སྐྱེས་པ་ལ་བརྡ་བྱས་ཏེ་སྐྱེས་པ་དེ་དབྱར་ཁང་གི་ནང་དུ་འོངས་པ་ན། དེ་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་འཕྲིགས་ཏེ་སྨོད་པར་བྱེད་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྔར་དང་འདྲའོ། །གནས་ཁང་དུ་ཞེས་པ་ནི་མཚོན་པ་ཙམ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། སྟེང་གཡོགས་པའི་ཕྱོགས་གཞན་ཡང་ཁ་ན་མ་ཐོ་བར་འདྲའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སྟེང་གཡོགས་དང་བཅས་པའི་གནས་དེར་དགེ་སློང་མ་གཞན་མེད་པར་དགེ་སློང་མ་གཅིག་པུས་མཚན་མོ་འདའ་བར་བྱེད་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །དགེ་སློང་མ་གཞན་དེ་ཤི་བའམ་བབས་སམ་ཡུལ་གཞན་དུ་སོང་བ་ལ་སོགས་པ་ལ་ནི། དགེ་སློང་མ་གཅིག་པུ་གནས་ཁང་དུ་མཚན་མོ་འདའ་བར་བྱེད་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །སྐྱེས་པས་གནོད་པར་འགྱུར་བའི་སྒོ་སྤང་བའི་ཕྱིར་བསླབ་པའི་གཞི་གསུམ་བཅས་པ་ལས་འདས་པའི་ལྟུང་བྱེད་གསུམ་མོ།། །། ༈ ལོངས་སྤྱོད་གནས་བཏང་ལྟུང་བྱེད། བརྒྱད་པ་ལ། ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །ལྟུང་བ་མེད་པ་བརྗོད་པ་དང་། །སེལ་བ་ཉེས་བྱས་བསྟན་པའོ། ། དང་པོ་ནི། གླེང་གཞི་དགེ་སློང་མ་འཆི་ལྟས་དང་ 7-241b ཉེ་བའི་འཆི་ལྟས་གཉིས་ཁྲི་གཅིག་ལ་ཉལ་ཏེ། སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་འཁོད་པ་བཞིན་དུ་བགད་པ་དང་ཕྱར་གཡེང་དང་ལུས་ཀྱིས་རྩབ་ཧྲལ་བྱེད་པ་ལ་དགེ་སློང་མ་རྣམས་འཕྱ་བར་བྱེད་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པའི་རྒྱུར་འགྱུར་བའོ། །དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་མ་གཞན་དང་། ཁྲི་གཅིག་ལ་ལྷན་ཅིག་ཤ་ཐང་རེག་པ་དང་བཅས་ཤིང་མཚན་མོ་ཉལ་བ་ལས་སྐྱ་རེངས་འཆར་བ་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཁྲི་གཅིག་ལ་ཉལ་བ་མ་ཡིན་ཀྱང་སྟན་གདིང་བ་གཅིག་ལ་ཉལ་ན་ཡང་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས
【現代漢語翻譯】 此外，如果比丘尼讓牲畜棚或旅館等其他住所過夜，則犯墮罪。如果依賴於女性，即女性擁有權威，並且戶主無法違背女性的意願，那麼在詢問該女性后，未經詢問戶主而讓她過夜，則不犯墮罪。 第二部分：未經調查就允許在有庇護所的地方過夜的解釋。 事件起因：一些比丘尼在遊方時，依附於一位戶主，並在晚上留宿。晚上，下起了雨，她們挪到裡面的角落裡。那裡有一個先前進入的男子，他抓住了比丘尼，比丘尼指責了他。於是，留宿的比丘尼們請求他放開她們。 禁止的行為與之前相同。比丘尼在未調查清楚是否有男子先前進入此住所的情況下，允許她們在有庇護所的地方過夜，則犯墮罪。 第三部分：在沒有法律同伴的情況下過夜的解釋。 事件起因：粗歡喜（名字）向一個男子示意，該男子進入了夏季住所。比丘尼們發現了，並開始責罵他。 禁止的行為與之前相同。「住所」僅是象徵性的。正如論疏中所說：「其他有遮蓋的地方也同樣是應避免的。」 在有遮蓋的住所里，如果沒有其他比丘尼，只有一位比丘尼獨自過夜，則犯墮罪。如果其他比丘尼已經去世、還俗或去了其他地方等，那麼只有一位比丘尼在住所里過夜，則不犯墮罪。爲了避免男子可能造成的傷害，制定了三條學處，這是違越學處的三條墮罪。 第八部分：關於放棄受用之物的墮罪。 分為：墮罪的分類、無墮罪的陳述以及消除罪過和揭示惡行的說明。 第一部分：事件起因：一位比丘尼和一位瀕臨死亡的比丘尼躺在一張床上。比丘尼們嘲笑她們像男人和女人一樣躺在一起，嬉笑打鬧，身體互相摩擦。 禁止的行為是成為貪慾的根源。如果比丘尼與其他比丘尼同睡一張床，身體互相接觸，直到黎明，則犯墮罪。即使不是睡在一張床上，而是睡在一個墊子上也是一樣。正如《律分別》中所說：
【English Translation】 Furthermore, if a Bhikshuni allows someone to spend the night in another dwelling such as a stable or a guesthouse, it becomes a Patayantika offense. If she is dependent on a woman, meaning the woman has authority and the householder cannot go against the woman's word, then after asking that woman, without asking the householder, allowing someone to spend the night incurs no offense. The Second: Explaining spending the night where there is shelter without investigating. The Basis: Some Bhikshunis, while wandering, relied on a householder and stayed for the night. At night, it rained, and they moved into the inner corner. There was a man who had entered earlier, and he grabbed the Bhikshuni, who then accused him. So, the Bhikshunis who were staying there pleaded with him to let them go. The prohibited act is the same as before. If a Bhikshuni allows someone to spend the night where there is shelter without investigating whether a man has entered this dwelling before, it becomes a Patayantika offense. The Third: Explaining spending the night without a legal companion. The Basis: 'Bom Dagamo' (name) signaled to a man, and that man came into the summer dwelling. The Bhikshunis discovered it and began to scold him. The prohibited act is the same as before. 'Dwelling' is merely symbolic. As the commentary says, 'Other covered places are similarly blameworthy.' In that covered dwelling, if there is no other Bhikshuni, and only one Bhikshuni spends the night alone, it becomes a Patayantika offense. If the other Bhikshuni has died, disrobed, or gone to another place, etc., then there is no offense for a single Bhikshuni to spend the night in the dwelling. To avoid harm from men, three training precepts have been established; these are the three Patayantika offenses that transgress the precepts. The Eighth: Patayantika on Abandoning Objects of Enjoyment. Divided into: the classification of Patayantika offenses, the statement of non-offenses, and the explanation of eliminating faults and revealing misdeeds. The First: The Basis: A Bhikshuni and a Bhikshuni near death were lying on one bed. The Bhikshunis ridiculed them for lying together like a man and a woman, laughing and joking, and rubbing their bodies together. The prohibited act is becoming a cause for attachment. If a Bhikshuni sleeps on the same bed with another Bhikshuni, touching each other, until dawn, it becomes a Patayantika offense. Even if they are not sleeping on the same bed, but on the same mat, it is the same. As stated in the Vinaya-vibhanga:
། དགེ་སློང་མ་གང་དགེ་སློང་མ་དང་ལྷན་ཅིག་གདིང་བ་གཅིག་ལ་བར་དུ་མ་བཅད་པར་ཉལ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཞེས་ཀྱང་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་མ་གཉིས་མལ་སོ་སོར་བྱ་བའི་སྐབས་མེད་ན། དགེ་སློང་མ་གཞན་དེ་དང་དམ་དུམ་དང་ལྷན་ཅིག་ཀྱང་རུང་སྟེ། གཏོར་བུ་ལ་སོགས་པས་བར་དུ་བཅད་ཅིང་དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་སྟེ་ལུས་ཀྱི་རེག་པའི་རོ་མྱང་བ་མེད་པར་ཁྲི་མི་འགུལ་བ་དང་གསེར་དངུལ་གྱི་ཁྲི་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ཁྲི་ཐ་མལ་པ་ཤིང་ལས་བྱས་པ་ལྟ་བུའམ་སྟན་གཅིག་ལ་ནི་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ། ། གསུམ་པ་ནི། མལ་སོ་སོར་བྱ་བའི་སྐབས་ཡོད་ན་བར་དུ་བཅད་པ་ལ་སོགས་པས་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། །མལ་ཁྲི་ལ་སོ་སོར་ལོངས་སྤྱོད་ཅིང་གནས་པ་བཏང་བ་མལ་ཁྲི་ལ་ཉལ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ བྱི་དོར་ལས་གྱུར་ལྟུང་བྱེད་བརྒྱད། དགུ་པ་ནི། བྱི་དོར་ལས་གྱུར་པ་བརྒྱད་ཀྱི་དང་པོ་ལྔའི་གླེང་གཞི་ནི། བཅུ་གཉིས་སྡེས་རང་གི་ལུས་ཀྱི་དྲིལ་ཕྱིས་དགེ་སློང་མ་ལ་བྱེད་དུ་བཅུག་པ་དང་། དེ་ནས་དགེ་སློབ་མ་དང་། དགེ་ཚུལ་མ་དང་། ཁྱིམ་པ་མོ་དང་། མུ་སྟེགས་མོ་ལ་དྲིལ་ཕྱིས་བྱེད་དུ་འཇུག་པ་སྟེ་སྔ་མ་སྔ་མ་བཀག་པ་དང་ཕྱི་མ་ཕྱི་མ་ལ་བྱེད་དུ་བཅུག་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་བྱ་བ་སོ་སོ་དང་འབྲེལ་ནས་རྒྱགས་པ་ 7-242a འཕེལ་བའོ། །དགེ་སློང་མས་རང་གི་ལུས་ལ་འདག་རྫས་ཀྱིས་དྲིལ་ཞིང་ཕྱི་བའི་ལུས་ཀྱི་དྲིལ་ཕྱི་དེ་དགེ་སློང་མ་གཞན་བྱེད་དུ་འཇུག་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །དགེ་སློབ་མའོ། །དགེ་ཚུལ་མའོ། །ཁྱིམ་པ་མོའོ། །མུ་སྟེགས་ཅན་མའོ་ཞེས་རེ་རེའི་མཐར་ལྟུང་བྱེད་རེ་འབྱུང་ངོ་། །བཀྲུ་བཤལ་བྱེད་དུ་འཇུག་པའི་གླེང་གཞི་ནི། དགེ་སློང་མ་བཅུ་གཉིས་སྡེ་དག་གིས་སྨྲས་པ། མར་དང་བག་ཕྱེ་དང་ཏིལ་གྱིས་བསྐུ་བ་ནི་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་མ་གནང་བས། ཆུས་དྲག་ཏུ་བསྲུབ་ཅིང་བཀྲུས་ལ་ལུས་འཇམ་ཞིང་དཀར་བར་བྱའོ། །ཞེས་ལུས་ལ་ཆུ་དྲག་ཏུ་བསྲུབ་ཅིང་འཁྲུ་བར་བྱེད་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རྒྱགས་པ་འཕེལ་བའོ། །དགེ་སློང་མ་རང་གི་ལུས་ལ་ཆུ་འབའ་ཞིག་གིས་དྲི་མ་བཀྲུ་བཤལ་བུད་མེད་གཞན་ལ་བྱེད་དུ་འཇུག་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །རྫས་དྲི་ཞིམ་པོ་བསྐུ་བའི་གླེང་གཞི་ནི། སྦོམ་དགའ་མོས་ལུས་ལ་དྲི་ཞིམ་པོ་སྐུད་པར་བྱེད་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རྒྱགས་པ་འཕེལ་བའོ། །ཙནྡན་ལ་སོགས་པ་རྫས་དྲི་ཞིམ་པོ་དག་གིས་དགེ་སློང་མས་རང་གི་ལུས་ལ་སྐུད་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །འབྲུ་མར་གྱི་ཚིགས་མ་སྐུད་པའི་གླེང་གཞི་ནི། སྦོམ་དགའ་མོས་རིལ་གྱིས་ཏིལ་མར་གྱི་ཚིགས་མས་ཕྱི་བར་བྱེད་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རྒྱགས་པ་འཕེལ་བའོ། །འབྲུ་མར་གྱི་ཚིགས་མས་རང་གི་ལུས་སྐུད་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །བྱི
【現代漢語翻譯】 此外，佛陀還說：『如果比丘尼與另一位比丘尼在同一張床上睡覺，中間沒有任何間隔，則犯墮罪。』 第二種情況是：如果沒有辦法讓兩位比丘尼分開睡，那麼比丘尼可以與另一位比丘尼緊挨著，或者用墊子等物隔開，保持正念，不體驗身體接觸的快感，睡在不會移動的床上，或者不是金銀製成的普通木床或墊子上，這樣一起睡覺就沒有墮罪。 第三種情況是：如果有辦法分開睡，卻仍然沒有間隔地一起睡，則犯輕罪。如果比丘尼各自使用床，並且放任自流，睡在床上，則犯墮罪。 第八節 擦拭身體等所致的墮罪 第九條是：由擦拭身體等引起的八種墮罪中，前五種的緣起是：十二群比丘尼讓別人擦拭自己的身體，然後是讓比丘尼學徒、沙彌尼、在家女和外道女擦拭身體。禁止前者，允許後者。禁止的對象與各自的行為相關聯，導致放逸增長。比丘尼用黏土擦拭自己的身體，然後讓其他比丘尼擦拭，則犯墮罪。比丘尼學徒、沙彌尼、在家女和外道女也是如此，每種情況都會導致墮罪。允許洗浴的緣起是：十二群比丘尼說：『世尊不允許用酥油、麵粉和芝麻油塗抹身體，所以我們應該用力揉搓和清洗身體，使身體變得柔軟和白皙。』因此，她們用力揉搓和清洗身體。禁止的對象是放逸增長。比丘尼自己用水清洗身體的污垢，然後讓其他女人清洗，則犯墮罪。塗抹香料的緣起是：粗歡喜母喜歡在身上塗抹香料。禁止的對象是放逸增長。比丘尼用檀香等香料塗抹自己的身體，則犯墮罪。塗抹芝麻油丸的緣起是：粗歡喜母用芝麻油丸擦拭身體。禁止的對象是放逸增長。用芝麻油丸擦拭自己的身體，則犯墮罪。擦
【English Translation】 Furthermore, it was said: 'If a bhikṣuṇī sleeps with another bhikṣuṇī on the same bed without any separation in between, it is a pācattika.' The second case is: If there is no way for two bhikṣuṇīs to sleep separately, then the bhikṣuṇī can be close to the other bhikṣuṇī, or with a cushion or something in between, maintaining mindfulness, without experiencing the pleasure of bodily contact, sleeping on a bed that does not move, or not a bed made of gold or silver, but a common wooden bed or mat. There is no offense in sleeping together on one mat. The third case is: If there is a way to sleep separately, but they still sleep together without separation, it is a duḥkṛta. If the bhikṣuṇīs each use a bed and let it go, sleeping on the bed, it is a pācattika. Section 8: Pācattikas Arising from Cleaning The ninth is: Among the eight pācattikas arising from cleaning, the basis for the first five is: The group of twelve bhikṣuṇīs had others wipe their bodies, then they had bhikṣuṇī trainees, śrāmaṇerikās, laywomen, and female tirthikas wipe their bodies. The former is prohibited, and the latter is allowed. The object of prohibition is related to each action, leading to an increase in laxity. If a bhikṣuṇī rubs her body with clay and then has another bhikṣuṇī wipe her body, it becomes a pācattika. Bhikṣuṇī trainee, śrāmaṇerikā, laywoman, and female tirthika, each case results in a pācattika. The basis for allowing washing is: The group of twelve bhikṣuṇīs said, 'The Blessed One did not allow smearing with ghee, flour, and sesame oil, so we should vigorously rub and wash the body to make it soft and white.' Therefore, they vigorously rubbed and washed the body. The object of prohibition is the increase in laxity. If a bhikṣuṇī washes the dirt from her body with water alone and then has another woman do it, it becomes a pācattika. The basis for applying fragrant substances is: Stulānandā liked to apply fragrant substances to her body. The object of prohibition is the increase in laxity. If a bhikṣuṇī applies fragrant substances such as sandalwood to her body, it becomes a pācattika. The basis for applying sesame oil cakes is: Stulānandā used sesame oil cakes to rub her body. The object of prohibition is the increase in laxity. Rubbing one's body with sesame oil cakes becomes a pācattika. Rubbing
་དོར་བྱེད་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་བརྒྱད་དོ།། །། ༈ ཆུ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་ལྟུང་བྱེད། བཅུ་པ་ནི། གླེང་གཞི་བཅུ་གཉིས་སྡེ་རྣམས་ཀྱིས་ཁྱིམ་བདག་གི་ཆུང་མ་མང་པོ་དང་ལག་པ་སྦྲེལ་ནས་འབབ་ཆུ་ཨ་ཛི་ར་བ་ཏིར་ཁྲུས་བྱེད་པ་ན། གཅིག་གིས་གཅིག་གི་མོ་མཚན་ལ་མཛུབ་མོ་འཛུགས་ཤིང་རྩེ་བར་བྱེད་ཅིང་རྩབ་ཧྲལ་བྱེད་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རྒོད་བག་འཕེལ་བའོ། ། 7-242b དགེ་སློང་མས་བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་ལག་པ་སྦྲེལ་ཏེ་ཆུའི་ནང་དུ་ཞུགས་ནས་ཁྲུས་བྱེད་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ལྟེ་བར་སོན་ན་དངོས་གཞིའོ་ཞེས་སོ། །སྐབས་འདི་ཉིད་ཀྱི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཁྲུས་ནི་གཉིས་ཏེ། དབང་བསྐུར་བའི་ཁྲུས་དང་། འཇུག་པའི་ཁྲུས་ལས། དོན་འདིར་ནི་འཇུག་པའི་ཁྲུས་ལ་བྱ་བར་དགོངས་སོ། །ཞེས་སོ། །ཆུ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ འཆོས་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་དྲུག བཅུ་གཅིག་པ་ནི། སྐྲ་ཤད་པ་བཞིའི་གླེང་གཞི་ནི། བཅུ་གཉིས་སྡེ་རྣམས་པུ་ཤེལ་ཙིས་སྐྲ་ཤད་པ་ན་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་སྨྲས་པ། ཕུ་ནུ་མོ་དག་འདིས་ཅི་བྱེད། དེ་དག་གིས་སྨྲས་པ། སྐྲ་མ་འཛིངས་པར་བསྐྱེད་མོད། ཁྱེད་ཅག་ནི་སྐྲ་བསྐྱེད་པ་མ་ཡིན་གྱི་ཉོན་མོངས་པ་བསྐྱེད་དོ་ཞེས་སྨྲས་པ་དང་། དེ་བཞིན་དུ་བཅུ་གཉིས་སྡེས་སོ་མང་དང་རྩྭའི་ཐུམ་བུ་དང་དེ་གསུམ་བཤིབས་པས་སྐྲ་ཤད་པར་བྱེད་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རྒྱགས་པ་འཕེལ་བའོ། །དགེ་སློང་མས་སྐྲ་མ་འཛིངས་པ་ལེགས་པར་འཆོས་པའི་ཕྱིར་པུ་ཤེལ་ཙིས་སྐྲ་ཤད་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །པུ་ཤེལ་ཙི་ནི། མའི་སོ་སོར་ཐར་པའི་འགྲེལ་པ་ལས། དྲེས་མའི་རྩ་བ་ལས་བྱས་པའོ་ཞེས་སོ། །སྐབས་འདི་ཉིད་ཀྱི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། པུ་ཤེལ་ཙི་ཞེས་བྱ་བ་ནི་བི་ར་ཎའི་རྩ་བའོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། བིར་ཎ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དྲེས་མ་ཡིན་པར་ཆེད་དུ་བརྗོད་པའི་ཚོམས་ཀྱི་འགྲེལ་པ་ལས་བཤད་དོ། །དགེ་སློང་མས་སྐྲ་བཅོས་པའི་ཕྱིར། སོ་མང་དང་སྨྱིག་ཤད་དང་པུ་ཤེལ་ཙི་དང་སོ་མང་དང་སྨྱིག་ཤད་དེ་དག་གསུམ་ཆར་བསྡུས་པ་ཞེས་བྱ་བ་དེ་དག་གིས་སྐྲ་ཤད་པ་ལ་ཡང་ལྟུང་བྱེད་རེ་རེའོ། །སྐྲ་བརྙན་ཐོགས་པའི་གླེང་གཞི་ནི། སྦོམ་དགའ་མོས་བསམ་པ། བདག་གིས་བྱས་སོ་ཅོག་ཐམས་ཅད་ནི་ཕུལ་དུ་ཕྱིན་པར་བྱས་ཀྱི། བདག་གི་སྐྲ་བརྙན་ཀྱང་ཐོགས་པར་བྱའོ་ 7-243a སྙམ་ནས་གར་མཁན་ལ་སྐྲ་བརྙན་བརྙས། རོལ་མོ་མཁན་ལ་རྒྱན་དང་གོས་དང་ལྷམ་ཟུང་གཅིག་བརྙས་ཏེ་སྨད་འཚོང་མ་ཡོད་པའི་རྟགས་བཙུགས་ཏེ་གནས་གཅིག་ཏུ་བསྡད་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རྒྱགས་པ་འཕེལ་བའོ། །དགེ་སློང་མ་སྐྲ་བརྙན་གྱིས་ཀྱང་ངོ་སྟེ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཏེ་སྐྲ་ཚབ་གྱོན་ནའོ། །ཁྱིམ་པའི་རྒྱན་ཐོགས་པའི་གླེང་གཞི་ནི། ཕྱུག་པོའི་བུད་མེད་དེ་དག་
【現代漢語翻譯】 第八條，由捨棄所造成的墮罪。 ༈ 受用水的墮罪 第十條，十二群比丘與許多居士的妻子手牽著手，在阿茲拉瓦提河（Ajiravati，梵文，Ajirāvatī，意為迅速流動）中沐浴。其中一人用手指觸控另一人的陰部並嬉戲，導致粗糙破損而犯墮罪。應禁止的是增長傲慢。 比丘尼與婦女手牽著手進入水中沐浴，也會犯墮罪。論疏中說：『到達肚臍就算正式。』此處的律經分別中說：『沐浴有兩種：灌頂沐浴和進入沐浴。此處指的是進入沐浴。』這是受用水的墮罪。 ༈ 由修飾所造成的六條墮罪 第十一條，四種梳頭的緣起是：十二群比丘用梳子（Pūṣelaci，梵文，Pūṣelaci，一種梳子）梳頭時，比丘尼們說：『姐妹們，你們在做什麼？』她們回答說：『爲了不讓頭髮纏結。』比丘尼們說：『你們不是在梳理頭髮，而是在增長煩惱。』同樣，十二群比丘用梳子、草束和將三者合起來梳頭而犯墮罪。應禁止的是增長肥胖。 比丘尼爲了好好修飾不纏結的頭髮，用梳子梳頭會犯墮罪。梳子（Pūṣelaci，梵文，Pūṣelaci，一種梳子）在《母戒經》的註釋中說：『是用草根製成的。』此處的律經分別中說：『梳子（Pūṣelaci，梵文，Pūṣelaci，一種梳子）是指香根草的根。』香根草並非草，這是在專門講述的章節的註釋中說明的。比丘尼爲了修飾頭髮，用梳子、竹梳、梳子（Pūṣelaci，梵文，Pūṣelaci，一種梳子）以及將梳子、竹梳三者合起來梳頭，每一種都會犯墮罪。 戴假髮的緣起是：斯波姆嘎（Sbom dga'，人名）心想：『我所做的一切都非常出色，我也應該戴上假髮。』 於是她向藝人要了假髮，向樂師要了裝飾品、衣服和一雙鞋子，豎起了妓女的標誌，住在一個地方而犯墮罪。應禁止的是增長肥胖。比丘尼戴假髮也會犯墮罪，戴髮套也一樣。戴俗家裝飾品的緣起是：富家婦女們……
【English Translation】 The eighth is the downfall caused by abandonment. ༈ Downfall of enjoying water The tenth is that the twelve groups of bhikkhus, holding hands with many householder's wives, bathed in the Ajiravati (Ajiravati, Sanskrit, Ajirāvatī, meaning rapidly flowing) River. One of them touched the other's vulva with his finger and played, causing roughness and breakage, and thus committed a downfall. What should be prohibited is the increase of arrogance. If a bhikkhuni enters the water with a woman, holding hands, and bathes, it becomes a downfall. The commentary says: 'Reaching the navel is the actual thing.' The Vinaya-vibhaṅga of this very occasion says: 'There are two kinds of bathing: empowerment bathing and entering bathing. In this context, it is intended to refer to entering bathing.' This is the downfall of enjoying water. ༈ Six downfalls caused by adornment The eleventh, the origin of the four combings is: when the twelve groups of bhikkhus were combing their hair with a comb (Pūṣelaci, Sanskrit, Pūṣelaci, a type of comb), the bhikkhunis said: 'Sisters, what are you doing?' They replied: 'In order not to tangle the hair.' The bhikkhunis said: 'You are not combing your hair, but increasing afflictions.' Similarly, the twelve groups of bhikkhus committed a downfall by combing their hair with a comb, a bundle of grass, and combining the three. What should be prohibited is the increase of obesity. If a bhikkhuni combs her hair with a comb (Pūṣelaci, Sanskrit, Pūṣelaci, a type of comb) in order to properly adorn her untangled hair, it becomes a downfall. The comb (Pūṣelaci, Sanskrit, Pūṣelaci, a type of comb) in the commentary on the Mother's Prātimokṣa says: 'It is made from the roots of grass.' The Vinaya-vibhaṅga of this very occasion says: 'The so-called comb (Pūṣelaci, Sanskrit, Pūṣelaci, a type of comb) is the root of the bīraṇa.' The bīraṇa is not grass, as explained in the commentary of the chapter specifically discussing it. For a bhikkhuni to adorn her hair, combing it with a comb, a bamboo comb, a comb (Pūṣelaci, Sanskrit, Pūṣelaci, a type of comb), and combining the comb, bamboo comb, all three together, each is a downfall. The origin of wearing a wig is: Sbom dga' (Sbom dga', a name) thought: 'Everything I have done is excellent, I should also wear a wig.' So she asked the performer for a wig, and the musician for ornaments, clothes, and a pair of shoes, erected the sign of a prostitute, and stayed in one place, thus committing a downfall. What should be prohibited is the increase of obesity. A bhikkhuni wearing a wig also commits a downfall, as does wearing a hairpiece. The origin of wearing lay ornaments is: those wealthy women...
སྐྲའི་བྱི་དོར་བྱེད་པ་ན་རྒྱན་རྣམས་རྒྱན་གྱིས་སྣོད་སྤྲོག་མ་དག་ཏུ་བཞག་པ་དེ་སྦོམ་དགའ་མོས་བླངས་ཏེ། རྒྱན་དེ་དག་ཐོགས་པ་དང་འཕགས་མ་ཅི་མཛད། རྒྱན་གྱིས་མཛེས་མ་ལྟ་མོད། ། དེ་ལ་མཛེས་སུ་ཅི་ཡོད་ཅེས་ཁ་ཟེར་བྱེད་པ་ལས་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རྒྱགས་པ་འཕེལ་བའོ། །ཁྱིམ་པའི་རྒྱན་ཅེས་སྨོས་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་རྒྱན་རྣམ་པར་བཅང་བའི་ཕྱིར་ཏེ་ཞི་བ་ལ་དགའ་བའི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པ་དག་ལ་ཡང་རྒྱན་གྱི་བློ་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་སློང་མས་ཁྱིམ་པའི་རྒྱན་རིན་པོ་ཆེ་ལས་བྱས་པའི་མགུལ་རྒྱན་དང་། གདུབ་རྒྱན་ཅན་དང་། དཔུང་རྒྱན་དང་། སེ་མོ་དོ་དང་། མུ་ཏིག་གི་ཆུན་པོ་ལ་སོགས་ཐོགས་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཏེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཐོགས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྒྱན་པར་བྱེད་ནའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། འདི་ལ་རིན་པོ་ཆེ་ལ་རེག་པའི་ལྟུང་བྱེད་གཞན་ཡང་འབྱུང་བར་རིག་པར་བྱའོ། །རིན་པོ་ཆེ་མ་ཡིན་པས་བརྒྱན་པ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །འཆོས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ རྩེ་མོ་ཉིད་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད། བཞི་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་གསུམ་སྟེ། བྲོ་བརྡུང་བ་ཡི་ལྟུང་བྱེད་དང་། །གླུ་ལེན་པ་ཡི་ལྟུང་བྱེད་དང་། །རོལ་མོ་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ། ། ༈ བྲོ་བརྡུང་བ་ཡི་ལྟུང་བྱེད། དང་པོ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོས་རྒྱལ་རིགས་ཀྱི་དགའ་འདུན་ཏེ། རྒྱལ་རིགས་གཞོན་ནུ་རྣམས་དགའ་ཞིང་རྩེ་བར་འདུས་པའི་ 7-243b དགའ་འདུན་རྣམས་ལ་གར་སྟོན་པར་བྱེད་པ་ལས་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རྒོད་བག་འཕེལ་བའོ། །དགེ་སློང་མ་རང་གིས་བྲོ་བརྡུང་བའི་གར་བྱེད་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཇི་ལྟར་ཞེ་ན། གོམ་སྟབས་དང་ལག་སྟབས་ལ་སོགས་པ་སྟེ་ཡན་ལག་གང་ཡང་རུང་བས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཐ་ན་སྨིན་མ་བསྐྱོད་པ་ལ་སོགས་པས་ཀྱང་ངོ་། ། ༈ གླུ་ལེན་པ་ཡི་ལྟུང་བྱེད། གཉིས་པ་ནི། བྲམ་ཟེའི་དགའ་འདུན་རྣམས་སྦོམ་དགའ་མོའི་དྲུང་དུ་སོང་སྟེ་བདག་ཅག་ལ་ཡང་གླུ་སློབས་ཤིག་ཅེས་ཟེར་བ་ན། དེས་དེ་དག་ལ་གླུ་སློབ་པར་བྱེད། གླུ་སྟོན་པར་བྱེད་པ་ལས་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྔར་དང་འདྲའོ། །དགེ་སློང་མ་རང་གིས་གླུ་ལེན་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཇི་ལྟར་ཞེ་ན། གླུ་བླངས་པ་དེའི་བསམ་པས་མགྲིན་བསྒྱུར་གང་ཡང་རུང་བ་ཐ་ན་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་ཙམ་འདོན་པ་ཡང་ངོ་། ། ༈ རོལ་མོ་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད། གསུམ་པ་ནི། རྒྱལ་རིགས་ཀྱི་དགའ་འདུན་རྣམས་སྦོམ་དགའ་མོའི་དྲུང་དུ་སོང་སྟེ་བདག་ཅག་ལ་རོལ་མོ་སློབས་ཤིག་ཅེས་ཟེར་བ་ན། དེས་དེ་དག་ལ་རོལ་མོ་སློབ་པར་བྱེད། རོལ་མོ་སྟོན་པར་བྱེད་པ་ལས་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྔར་དང་འདྲའོ། །དགེ་སློང་མ་རང་གིས་པི་ཝཾ་ལ་སོགས་པའི་རོལ་མོ་བ
【現代漢語翻譯】 當比丘尼整理頭髮時，將所有裝飾品隨意放置在不乾淨的容器中，斯陀母難陀（Sthūlanandā，人名）拿走了那些裝飾品。拿著那些裝飾品，聖者做了什麼？不要看那些用裝飾品打扮的人！而是批評說：『那有什麼好看的？』因此制定了戒律。所要禁止的是增長貪慾。提到『在家人的裝飾品』是因為，如論疏所說：『爲了完全捨棄出家人的裝飾品，也爲了讓那些喜愛寂靜的出家人對法衣等產生裝飾品的想法。』如果比丘尼佩戴用珍寶製成的項鍊等在家人的裝飾品，如手鐲、臂釧、瑟摩多（se-mo-do，音譯，一種裝飾品）、珍珠串等，就會犯墮罪。如律藏分別經所說：『佩戴，意思是打扮。』論疏中說：『對此，還應知道有其他因接觸珍寶而犯的墮罪。』如果用非珍寶裝飾，則犯惡作罪。這是由虛飾所導致的墮罪。 第四個根本罪有三個墮罪：跳舞的墮罪、唱歌的墮罪和演奏音樂的墮罪。 首先是跳舞的墮罪。起因是斯陀母難陀在剎帝利種姓的聚會上，為聚集在一起歡樂嬉戲的剎帝利青年表演舞蹈，因此制定了戒律。所要禁止的是增長放逸。比丘尼自己跳舞會犯墮罪。如何跳呢？無論是腳步還是手勢等，任何肢體動作都會犯墮罪。論疏中說：『甚至眨動眉毛等也會犯墮罪。』 其次是唱歌的墮罪。婆羅門種姓的聚會來到斯陀母難陀處，說：『請教我們唱歌。』於是她教他們唱歌，表演歌唱，因此制定了戒律。所要禁止的與之前相同。比丘尼自己唱歌會犯墮罪。如何唱呢？只要唱歌時，心中想著變換嗓音，哪怕只是唸誦一小段偈頌也會犯墮罪。 第三是演奏音樂的墮罪。剎帝利種姓的聚會來到斯陀母難陀處，說：『請教我們演奏音樂。』於是她教他們演奏音樂，表演音樂，因此制定了戒律。所要禁止的與之前相同。比丘尼自己演奏琵琶等樂器會犯墮罪。
【English Translation】 When a Bhikshuni arranges her hair, if she carelessly places all the ornaments in unclean containers, Sthūlanandā (name of a person) takes those ornaments. What does the Holy One do with those ornaments? 'Don't look at those adorned with ornaments!' Instead, she criticizes, 'What beauty is there in that?' Therefore, the precept is established. What is to be prevented is the increase of desire. The mention of 'ornaments of householders' is because, as the commentary says: 'To completely abandon the ornaments of renunciants, and also to cause those renunciants who delight in tranquility to have thoughts of ornaments even towards robes, etc.' If a Bhikshuni wears ornaments of householders made of precious jewels, such as necklaces, bracelets, armlets, 'se-mo-do' (transliteration, a type of ornament), strings of pearls, etc., she will commit a Patayantika offense. As stated in the Vinaya-vibhanga: 'Wearing means adorning.' The commentary says: 'Regarding this, it should also be known that there are other Patayantika offenses arising from touching precious jewels.' If adorned with non-precious jewels, it is a Dushkrta offense. This is a Patayantika offense arising from embellishment. The fourth root offense has three Patayantika offenses: the Patayantika offense of dancing, the Patayantika offense of singing, and the Patayantika offense of playing music. First is the Patayantika offense of dancing. The origin is that Sthūlanandā, at a gathering of the Kshatriya caste, performed dances for the Kshatriya youths who were gathered together rejoicing and playing, therefore the precept was established. What is to be prevented is the increase of recklessness. A Bhikshuni dancing herself commits a Patayantika offense. How so? Whether it is steps or hand gestures, etc., any movement of the limbs will cause a Patayantika offense. The commentary says: 'Even moving the eyebrows, etc., will cause an offense.' Second is the Patayantika offense of singing. A gathering of the Brahmin caste came to Sthūlanandā and said, 'Please teach us to sing.' So she taught them to sing, performing singing, therefore the precept was established. What is to be prevented is the same as before. A Bhikshuni singing herself will commit a Patayantika offense. How so? As long as when singing, the thought is to change the voice, even just reciting a small verse will cause a Patayantika offense. Third is the Patayantika offense of playing music. A gathering of the Kshatriya caste came to Sthūlanandā and said, 'Please teach us to play music.' So she taught them to play music, performing music, therefore the precept was established. What is to be prevented is the same as before. A Bhikshuni playing musical instruments such as the lute herself will commit a Patayantika offense.
ྱེད་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །རྒྱགས་པ་སྟེ་རྩེད་མོ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་གསུམ་མོ།། །། ༈ ཡོ་ལང་ལས་ནི་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད། ལྔ་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་གསུམ་སྟེ། གདུགས་ཐོགས་པ་ཡི་ལྟུང་བ་དང་། །མཆིལ་ལྷྭམ་གྱོན་པའི་ལྟུང་བ་བསྟན། །ཁྲིའུའི་བསྙེན་བཀུར་ལྟུང་བ་བརྗོད། ། ༈ གདུགས་ཐོགས་པ་ཡི་ལྟུང་བ། དང་པོ་ནི། གླེང་གཞི་གཙུག་དགའ་མོས་གདུགས་ཐོགས་ཏེ་བསོད་སྙོམས་ལ་རྒྱུ་བ་ན། དེ་ལ་སྐྱེ་བོ་མང་པོ་གད་མོ་བགད་ཅིང་ཁྱིམ་བདག་རྣམས་འཕྱ་བ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་ཆགས་པ་འཕེལ་བའོ། །དར་གྱི་རྒྱན་ལ་སོགས་པ་ལོངས་སྤྱོད་དུ་གྱུར་པའི་གདུགས་དགེ་སློང་མ་རང་གི་སྟེང་དུ་ཕུབ་སྟེ་ 7-244a ཐོགས་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། ། ༈ མཆིལ་ལྷྭམ་གྱོན་པའི་ལྟུང་བ་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། གླེང་གཞི་གཙུག་དགའ་མོས་ལོངས་སྤྱོད་དུ་གྱུར་པའི་མཆིལ་ལྷྭམ་གྱོན་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་ཆགས་པ་འཕེལ་བའོ། །དགེ་སློང་མས་ལོངས་སྤྱོད་དུ་གྱུར་པའི་མཆིལ་ལྷྭམ་གྱོན་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ལོངས་སྤྱོད་དུ་གྱུར་པའི་མཆིལ་ལྷྭམ་གྱོན་པ་ལ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། མའི་སོ་ཐར་འགྲེལ་པ་ལས། དགེ་སློང་མ་མཆིལ་ལྷྭམ་ཁྲ་བོ་གྱོན་ན་ལྟུང་བའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ལོངས་སྤྱོད་དུ་གྱུར་པ་མ་ཡིན་པའི་མཆིལ་ལྷྭམ་ནི། ཡུལ་དབུས་སུ་རྐང་པ་བསྐྱབ་པའི་ཕྱིར་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ལ། གནས་མལ་བསྲུང་བའི་ཕྱིར་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །མཐའ་འཁོབ་ཏུ་ནི་རྐང་པ་བསྐྱབ་པའི་ཕྱིར་ཡང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཞེས་བླ་མ་རྣམས་གསུངས་སོ། །ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། དབྱར་ཁང་དང་མལ་སྟན་བསྲུང་བའི་ཕྱིར་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། ། ༈ ཁྲིའུའི་བསྙེན་བཀུར་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ། གསུམ་པ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མས་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་ཆོས་སྟོན་པར་བྱེད་ཅིང་། དེས་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་ཁོ་མོའི་ཕྱིར་ཕྱོགས་ག་གེ་མོ་ཞིག་ཏུ་ཁྲིའུ་ཤོམས་ལ་འདུག་ཏུ་ཆུག་ཅིག་ཅེས་བསྒོ་ཞིང་། ཡང་གནས་ཁང་གི་ཉེ་འཁོར་དང་ཁྱམས་དང་། སྒོ་ཁང་དང་། ཡང་ཐོག་དང་། ཁང་སྟེང་ཡང་ག་གེ་མོ་ཞིག་ཏུ་ཁྲིའུ་ཁྱེར་ལ་ཁོ་མོ་འདུག་ཏུ་ཆུག་ཅིག་ཅེས་ཟེར་བ་ལས་བཅས་པར་ཊཱི་ཀར་བཤད་དོ། །སྐབས་འདི་ཉིད་ཀྱི་ལུང་ལས། དགེ་སློང་མ་རྣམས་སྟན་བསྐྱེད་དུ་བཅུག་ཅིང་། སྟན་ཁྱེར་ལ་གནས་ག་གེ་མོ་ཞིག་ཏུ་ཐིངས་ཤིག་ཅེས་བསྒོ་བར་བྱེད་པ་ལས་བསླབ་པ་འདི་བཅས་པར་གསུངས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་ཆགས་པ་འཕེལ་བའོ། །ཁྲིའུ་དེ་ལ་བདག་ཉིད་འདུག་ཏུ་འཇུག་པའི་བསྙེན་བཀུར་ཁྲིའུ་ཡང་ཡང་དུ་ཤོམ་འཇུག་པ་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་བྱེད་པའི་དགེ་ 7-244b སློང་མ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །སྐབས་འདི་ཉིད་ཀྱི་འགྲེལ་ཆུང་ལས་ནི། དགེ་སློང་མ་ཁྲི་ཐོག་ན་འདུག་ལ
【現代漢語翻譯】 會導致墮罪。貪圖享樂而引起的墮罪共有三種。 由紗幔引起的墮罪： 第五類有三種墮罪：持傘墮罪、穿鞋墮罪和接受床座供養墮罪。 持傘墮罪： 首先，事件起因是具喜比丘尼持傘乞食時，許多人嘲笑她，在家人也譏諷她。應禁止的是增長對享樂的貪執。比丘尼自己撐起以絲綢裝飾等享樂品製成的傘，會導致墮罪。 穿鞋墮罪： 其次，事件起因是具喜比丘尼穿著享樂品製成的鞋子。應禁止的是增長對享樂的貪執。比丘尼穿著享樂品製成的鞋子會導致墮罪。《戒經》中說：『穿著享樂品製成的鞋子』。《母戒經釋》中說：『比丘尼穿花哨的鞋子會犯墮罪。』如果不是享樂品製成的鞋子，爲了保護在中央地區的腳，會犯惡作罪；爲了保護住所，則沒有墮罪。在邊遠地區，即使爲了保護腳也沒有罪過。』這是上師們的說法。是否在任何情況下都如此呢？爲了保護夏季住所和床墊，則沒有墮罪。 接受床座供養墮罪： 第三，事件起因是粗歡喜比丘尼為其他比丘尼講法，她吩咐比丘尼們爲了她，在某個方向鋪設床座讓她坐。又吩咐在住所附近、走廊、門房、樓上或屋頂的某個地方搬來床座讓她坐。《戒經》中如是說。根據這個場合的經文，比丘尼讓其他比丘尼鋪設床座，並吩咐她們搬來床座放在某個地方，因此制定了這條戒律。應禁止的是增長對享樂的貪執。讓自身安坐于床座之上，反覆接受床座的供養，享受這種待遇的比丘尼，會導致墮罪。在這個場合的註釋中說：『比丘尼坐在床上……』
【English Translation】 will result in a Patayantika offense. There are three Patayantika offenses arising from attachment to luxury. Patayantika offenses arising from the use of a palanquin: The fifth category has three Patayantika offenses: the offense of carrying an umbrella, the offense of wearing shoes, and the offense of accepting the offering of a seat. The offense of carrying an umbrella: Firstly, the origin of the incident is that when Bhikshuni Tsug Gawa carried an umbrella while begging for alms, many people laughed at her, and householders also ridiculed her. What should be prohibited is the increase of attachment to enjoyment. A Bhikshuni holding an umbrella decorated with silk and other luxurious items over herself will result in a Patayantika offense. The offense of wearing shoes: Secondly, the origin of the incident is that Bhikshuni Tsug Gawa wore shoes made of luxurious items. What should be prohibited is the increase of attachment to enjoyment. A Bhikshuni wearing shoes made of luxurious items will result in a Patayantika offense. The Vinaya Sutra says: 'Wearing shoes made of luxurious items.' The Commentary on the Bhikshuni Pratimoksha says: 'A Bhikshuni wearing fancy shoes will commit a Patayantika offense.' If the shoes are not made of luxurious items, it will be a Dukkhata offense to protect the feet in the central region; there is no Patayantika offense to protect the dwelling. In remote areas, there is no offense even to protect the feet.' This is what the Lamas said. Is it so in all cases? There is no Patayantika offense to protect the summer residence and mattress. The offense of accepting the offering of a seat: Thirdly, the origin of the incident is that Bhikshuni Bom Gawa was teaching the Dharma to other Bhikshunis, and she ordered the Bhikshunis to prepare a seat for her in a certain direction so that she could sit. She also ordered them to move a seat near the residence, in the corridor, in the gatehouse, upstairs, or on the roof somewhere, so that she could sit. This is what the Vinaya Sutra says. According to the text of this occasion, the Bhikshuni ordered other Bhikshunis to prepare a seat and told them to move the seat to a certain place, so this precept was established. What should be prohibited is the increase of attachment to enjoyment. A Bhikshuni who allows herself to sit on the seat, repeatedly accepts the offering of the seat, and enjoys this treatment will result in a Patayantika offense. In the commentary on this occasion, it says: 'The Bhikshuni sits on the bed...'
་ཁྲིའི་ཕ་རོལ་ཚུར་རོལ་ན། སློབ་མ་ལ་སོགས་པ་གཞན་གྱིས་ཐེག་ཅིང་སྤྱོད་ན་ལྟུང་བའོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། རྒས་པ་སྦྱོར་མི་བཟོད་པའམ་ནད་པ་ཞིག་ཆོས་འཆད་པ་ཡིན་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས་བཤད་དོ། །ལོངས་འཆོས་པ་ཉིད་དེ་ཡོ་ལངས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་གསུམ་མོ།། །། ༈ སྟན་ལས་གྱུར་པ་བརྗོད་པའི་ལྟུང་བྱེད། དྲུག་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་གཉིས་ཏེ། ཐུག་ཐུབ་ཕྱིས་གནོད་བྱེད་པ་དང་། །ཁྱིམ་པ་ལོག་ཐབས་ལྟུང་བྱེད་དོ། ། ༈ ཐུག་ཐུབ་ཕྱིས་གནོད་བྱེད་པ། དང་པོ་ནི།གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོ་བསོད་སྙོམས་ཀྱི་ཕྱིར་ཁྱིམ་དུ་ཞུགས་ཏེ་བྲམ་ཟེའི་སྟན་ལ་འདུག་གོ། བྲམ་ཟེ་དེ་འོངས་པ་ན་སྦོམ་དགའ་མོ་སྟན་དེའི་སྟེང་ན་འདུག་པ་མཐོང་ནས་སྨོད་པར་བྱེད་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་མ་དད་པར་འགྱུར་བའོ། །དགེ་སློང་མས་ཁྱིམ་གཞན་དུ་བདག་པོས་མ་བསྒོ་བར་དར་སྟན་ལ་འདུག་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །སྟན་ནི་ནང་ཚངས་ཅན་དང་། བླིངས་པ་ལ་སོགས་ཡིན་གྱི། རྩྭ་དང་སོག་མ་ལ་སོགས་པ་འདུག་པའི་ཆེད་དུ་ཁང་པའི་ཕྱིར་རོལ་དུ་བཤམས་པ་དེ་དག་ལ་ནི་མ་བསྒོ་བར་འདུག་ཀྱང་ལྟུང་བ་མེད་དེ། ཐུག་ཐུབ་མ་བྱས་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྩྭ་དང་སོག་མ་ལ་སོགས་པ་དེ་ཡང་མ་བཤམས་པ་ལ་འདུག་ན་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། །སོག་མ་ལ་སོགས་པ་ཡིན་ཀྱང་རས་ཀྱིས་གཡོགས་པའི་སྟན་ལ་འདུག་པའི་དོན་དུ་ཕྱི་རོལ་དུ་བཤམས་པ་ལ་ནི་མ་བསྒོ་བར་འདུག་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །སོག་མ་ལ་སོགས་པ་རས་ཀྱིས་གཡོགས་པ་དེ་ཡང་མ་བཤམས་པ་ལ་ནི་མ་བསྒོ་བར་འདུག་ན་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་རྫོགས་པར་འགྱུར་རོ། །ཐུག་ཐུབ་སྟེ་བཙན་ཐབས་སུ་ཕྱིས་གནོན་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ ཁྱིམ་པ་ལོག་ཐབས་ལྟུང་བྱེད། གཉིས་པ་ནི། གླེང་གཞི་ཁྱིམ་པ་མོ་མང་པོས་སྦོམ་དགའ་མོ་ 7-245a ལ། འཕགས་མ་ཆོས་བཤད་དུ་གསོལ་ཞེས་ཞུས་ནས་ཁྱིམ་པ་རྣམས་ཀྱིས་སྟན་བཤམས་པ་ལ། དེ་འདུག་ནས་ཁ་རྩིག་པ་ལ་བལྟས་ཏེ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་མདོ་རྣམ་པ་བཞི་པོ། ལུང་རིང་པོ་དང་། བར་མ་དང་། ལུང་གཅིག་ལས་འཕྲོས་པ་དང་། ཡང་དག་པར་ལྡན་པའི་ལུང་དང་གཞི་ལས། མདོ་རིང་པོ་འཆད་པ་ན་ཁྱིམ་པ་མོ་དེ་རྣམས་འདི་སྙམ་དུ་སེམས་ཏེ། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱི་ལས་ནི་ཀླག་པ་དང་དྲན་པར་བྱ་བ་འདི་ཁོ་ནར་ཟད་ཀྱི། བདག་ཅག་ནི་ཁྱིམ་གྱི་བྱ་བ་ཉེས་པར་འགྱུར་རོ་སྙམ་ནས་ལངས་ཏེ་སོང་ངོ་། །སྦོམ་དགའ་མོས་ཀྱང་སྟན་བོར་ཏེ་སོང་བ་དང་། སྟན་དེ་རྐུན་པོས་ཁྱེར་ནས་ཁྱིམ་པ་མོ་དེ་རྣམས་ཁ་ཟེར་བར་བྱེད་པ་ལས་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཁྱིམ་པའི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་གནོད་པའོ། །དགེ་སློང་མས་ཆོས་འཆད་ཅིང་ཁྱིམ་པ་ལ་སོགས་པ་ཆོས་ཉན་དུ་གཞུག་པའི་ཕྱིར། གནས་སྐབས་སུ་ཁྱིམ་པའི་སྟན་བཏིང་བ་ལ། དགེ་སློང་མས་ལོངས་སྤྱོད་པའི་འོག་ཏུ་ཁྱིམ་པ་ལ་མ་སྦྲན་པ
【現代漢語翻譯】 如果比丘尼坐在高於法座的位置上，其他如學生等使用或乘坐，則犯墮罪。如果年老體弱或生病的比丘尼說法，則不犯墮罪，這是在《比丘尼分別》中說的。這是由坐具引起的，是由傲慢引起的三個墮罪。 以下講述由坐具引起的墮罪。 第六條有兩條墮罪：強行壓迫造成損害，以及使在家眾退失信仰。 關於強行壓迫造成損害： 第一個故事是，缽多伽摩爲了乞食進入一家，坐在婆羅門的坐具上。當婆羅門回來時，看到缽多伽摩坐在坐具上，便開始責罵她。因此制定了戒律，防止使人不生信心。如果比丘尼未經主人允許，坐在別人家的絲綢坐具上，則犯墮罪。坐具是指內部有填充物或有襯墊的。如果是爲了坐而鋪在房屋外面的草或稻草等，即使未經允許坐上去也不犯墮罪，因為沒有強行壓迫。如果草或稻草等沒有鋪設，坐上去則犯惡作。即使是稻草等用布覆蓋的坐具，爲了坐而鋪在外面，未經允許坐上去也犯惡作。如果稻草等用布覆蓋的坐具沒有鋪設，未經允許坐上去，則構成完整的罪過。這是強行壓迫的墮罪。 關於使在家眾退失信仰： 第二個故事是，許多在家的婦女請缽多伽摩說法，在家眾鋪設了坐具。她坐在上面，看著墻壁，宣講四部阿含經，即《長阿含》、《中阿含》、《增一阿含》、《雜阿含》和律藏。當她宣講《長阿含》時，在家的婦女們心想：『比丘尼的工作只是閱讀和記憶，而我們的家務事卻要荒廢了。』於是起身離開了。缽多伽摩也離開了坐具，坐具被盜賊拿走，婦女們開始抱怨。因此制定了戒律，防止損害在家眾的利益。如果比丘尼爲了說法，讓在家眾等聽法，暫時坐在在家眾鋪設的坐具上，比丘尼在使用時沒有讓在家眾參與
【English Translation】 It is said that if a Bhikshuni (nun) sits on a seat higher than the Dharma seat, and others such as students use or ride on it, it is a Patayantika (offense entailing expiation). If an old, infirm, or sick Bhikshuni teaches the Dharma, there is no Patayantika. This is stated in the 'Bhikshuni Vibhanga' (Discipline for Nuns). These are caused by seats, three Patayantikas arising from arrogance. Now, the Patayantikas arising from seats will be discussed. The sixth has two Patayantikas: forcibly oppressing and causing harm, and causing householders to lose faith. Regarding forcibly oppressing and causing harm: The first story is that Sthulananda (a nun) entered a house for alms and sat on a Brahmin's seat. When the Brahmin returned and saw Sthulananda sitting on the seat, he scolded her. Therefore, the rule was established to prevent causing a loss of faith. If a Bhikshuni sits on a silk seat in another's house without the owner's permission, it becomes a Patayantika. A seat is one that has stuffing or is cushioned. However, if grass or straw, etc., is spread outside the house for the purpose of sitting, even if one sits on it without permission, there is no Patayantika because there is no forcible oppression. If the grass or straw, etc., is not spread out, sitting on it is a Dushkrita (wrongdoing). Even if the straw, etc., is covered with cloth and spread outside for the purpose of sitting, sitting on it without permission is a Dushkrita. If the straw, etc., covered with cloth is not spread out, sitting on it without permission constitutes a complete offense. This is the Patayantika of forcibly oppressing. Regarding causing householders to lose faith: The second story is that many laywomen asked Sthulananda to teach the Dharma, and the laypeople spread out seats. She sat on them, looked at the wall, and expounded the four Agamas (collections of discourses) of the Sravakas (listeners), namely the Dirgha Agama (Long Discourses), the Madhyama Agama (Middle Length Discourses), the Ekottara Agama (Numerical Discourses), and the Samyukta Agama (Connected Discourses), as well as the Vinaya (Discipline). When she was expounding the Dirgha Agama, the laywomen thought, 'The work of the Bhikshunis is only reading and memorizing, but our household affairs will be ruined.' So they got up and left. Sthulananda also left the seat, and the seat was taken by thieves, and the women began to complain. Therefore, the rule was established to prevent harming the interests of the householders. If a Bhikshuni, for the sake of teaching the Dharma, temporarily sits on a seat spread out by householders for the purpose of having the householders, etc., listen to the Dharma, and the Bhikshuni does not share the use with the householders
ར་བོར་ཏེ་འགྲོ་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དོ། །གང་གི་ཚེ་དངོས་གཞིར་འགྱུར་བའི་མཐར་ཐུག་ཡིན་ཅེ་ན། སྔར་གནས་མལ་མ་བསྡུས་པར་སྤངས་ཏེ་འགྲོ་བར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་ཉེན་ཀོར་གྱི་མཐའ་ལ་སྟེ་འདོམ་བཞི་བཅུ་རྩ་དགུའི་མཐའ་ལའོ། །ཁྱིམ་པ་ལ་ལོག་ཐབས་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ ལག་གི་ལས་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད། བདུན་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་ལྔ་སྟེ། སྐུད་པ་འཁལ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དང་། །ཁྱིམ་གྱི་བྱ་བ་བྱེད་པ་དང་། །རྗེན་པ་འཚེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ། ། ༈ སྐུད་པ་འཁལ་བའི་ལྟུང་བྱེད། དང་པོ་ལ། སྐུད་པ་འཁལ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དངོས། །སྐབས་བསྟན་ལྟུང་བྱེད་གཞན་གཉིས་བརྗོད། ། ༈ སྐུད་པ་འཁལ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དངོས། དང་པོ་ལ། ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །ལྟུང་བ་མེད་པ་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ནི། གླེང་གཞི་གཙུག་དགའ་མོ་ཁྱིམ་དུ་བསོད་སྙོམས་ལ་སོང་སྟེ་བསོད་སྙོམས་བྱོན་ཅིག་ཅེས་སྨྲས་ 7-245b པ་ན། བདག་སྐུད་པ་འཁལ་བས་གློ་བ་བྲེལ་ལོ་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། ཁྱོད་སོང་ལ་བསོད་སྙོམས་ལོངས་ལ་ཤོག་ཅིག་དང་། ཁོ་མོས་སྐུད་པ་བཀལ་ལོ་ཞེས་དེས་བསོད་སྙོམས་ཀྱི་ཕྱིར་སྐུད་པ་བཀལ་བ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་དོན་དང་བྱ་བ་མང་བའོ། །དགེ་སློང་མས་སྐུད་པ་འཁལ་བ་ཏེ་བལ་འཁལ་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །དེ་ཡང་གོས་ཀྱི་རྒྱུ་གང་ཡང་རུང་བ་ཁྲུ་གང་ཡན་ཆད་ལྡང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སྐ་རགས་ལས་གཞན་པའི་ཆེད་དུ་བལ་འཁལ་ན་འཕང་ལ་དཀྲིས་པ་ལན་གཅིག་རྫོགས་ནའོ། །རྣམ་འབྱེད་ལས། གོས་རྒྱུ་བདུན་པོ་དག་ལས་གང་ཡང་རུང་བའོ་ཞེས་གསུངས་མོད་ཀྱི། དེ་ནི་དཔེ་ཙམ་དུ་ཟད་དེ། ཊཱི་ཀ་ལས། རུང་བ་མ་ཡིན་པའི་སྐུད་པ་འཁལ་བ་ལ་ཡང་དངོས་གཞིར་འགྱུར་ཏེ། བཟོ་སྟོན་པའི་ཉེས་པ་འདྲ་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། རྒྱ་ཅང་དང་ལྕག་པོད་ཀྱི་དོན་དུ་དབེན་པའི་ཕྱོགས་སུ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། ། ༈ སྐབས་བསྟན་ལྟུང་བྱེད་གཞན་གཉིས་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ལ། ཚོགས་གོས་བདག་གིར་བྱེད་པ་དང་། །ཟས་འཚོང་པ་ཡི་ལྟུང་བྱེད་དོ། ། ༈ ཚོགས་གོས་བདག་གིར་བྱེད་པ། དང་པོ་ནི། སྤྱིར་འདི་སྐབས་སུ་ལྟུང་བ་འདི་གཉིས་བསྟན་པའི་འབྲེལ་གང་ཡིན་ཏེ་བཟོ་སྟོན་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་གསུམ་གྱི་བར་སྐབས་འདིར་ལྟུང་བྱེད་གཞན་གཉིས་པོ་འདི་དག་སྨོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་པ། རྒྱུ་དང་འབྲས་བུའི་ངོ་བོ་ཉིད་དང་འབྲེལ་བའི་ཕྱིར་དང་། རྣམ་པར་བསྒྲུབ་པར་འདྲ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེའི་དོན་སྐུད་པ་འཁལ་བ་ནི་རྒྱུ་ཡིན་ལ། དེ་ལས་གོས་འབྱུང་བས་གོས་བདག་གིར་བྱེད་པ་འབྲས་བུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། དེའི་འོག་ཏུ་ཟས་འཚོང་བ་བསྟན་པ་ནི་ཚོགས་ཀྱི་གོས་བདག་གིར་བྱེད་པ་དང་། ཟས་འཚོང་བ་གཉིས་ནི་རྙེད་པ་བསྒྲུབ་པའི
【現代漢語翻譯】 如果超過了這個範圍，就會構成墮罪。那麼，何時會成為實際的墮罪呢？當她離開原來的地方，沒有收拾好就走，到達危險的邊緣，也就是四十九個弓的距離時。這就是對在家眾犯邪淫的墮罪。 手工藝相關的墮罪 第七類有五種墮罪：紡線的墮罪、做家務的墮罪、煮食物的墮罪。 紡線的墮罪 首先，分為紡線的實際墮罪，以及兩種相關的墮罪。 紡線的實際墮罪 首先，分為墮罪的定義和不構成墮罪的情況。 首先是墮罪的定義：事情的起因是，一位名叫悅意的比丘尼去別人家乞食，說道：『請來乞食吧！』 她說：『我正忙著紡線呢。』於是（施主）說：『你去乞食，吃飽了再回來，我來幫你紡線。』因此，她爲了乞食而紡線。需要避免的是事務繁多。如果比丘尼紡線，也就是紡羊毛，就會構成墮罪。而且，爲了製作任何一種衣服的材料，需要足夠一肘長的量，並且是爲了腰帶以外的目的而紡羊毛，繞緯線一圈就算完成。在《分別》中說：『從七種衣料中，任何一種都可以。』但這只是舉例而已。在 टीका（註釋）中說：『紡不合適的線也會構成實際的墮罪，因為這類似於工匠的過失。』 第二種情況：爲了製作繩索和鞭子，在僻靜的地方紡線，不構成墮罪。 兩種相關的墮罪 第二類包括：擁有僧眾的布匹和販賣食物的墮罪。 擁有僧眾的布匹 首先，一般來說，為什麼要把這兩種墮罪放在這裡呢？也就是，為什麼在這三種與手工藝相關的墮罪之間，穿插這兩種墮罪呢？根據自己的釋論和 टीका（註釋）的解釋：因為它們與因果關係和相似的成就有關。也就是說，紡線是因，從紡線中產生布匹，所以擁有布匹是果。接下來講販賣食物，是因為擁有僧眾的布匹和販賣食物，都是爲了獲得利益。
【English Translation】 If it exceeds this range, it constitutes a downfall. So, when does it become an actual downfall? When she leaves the original place, without packing up, and goes to the edge of danger, which is the distance of forty-nine bows. This is the downfall of committing adultery against householders. Downfalls related to handicrafts The seventh category has five downfalls: the downfall of spinning thread, the downfall of doing housework, and the downfall of cooking food. The downfall of spinning thread First, it is divided into the actual downfall of spinning thread, and two related downfalls. The actual downfall of spinning thread First, it is divided into the definition of downfall and the situation where it does not constitute a downfall. First is the definition of downfall: The cause of the matter is that a Bhikshuni named Delightful went to someone's house to beg for food and said, 'Please come and beg for food!' She said, 'I am busy spinning thread.' So (the donor) said, 'You go beg for food, eat your fill and come back, and I will help you spin thread.' Therefore, she spun thread for the sake of begging for food. What needs to be avoided is having many affairs. If a Bhikshuni spins thread, that is, spins wool, it will constitute a downfall. Moreover, in order to make any kind of clothing material, it needs to be enough to be one cubit long, and if it is spinning wool for purposes other than a belt, completing one wrap of the weft counts as complete. In the 《Vinaya-vibhaga》 it says: 'Any of the seven clothing materials is acceptable.' But this is just an example. In the ṭīkā (commentary) it says: 'Spinning unsuitable thread also constitutes an actual downfall, because it is similar to the fault of a craftsman.' The second situation: Spinning thread in a secluded place for the purpose of making ropes and whips does not constitute a downfall. Two related downfalls The second category includes: possessing the Sangha's cloth and the downfall of selling food. Possessing the Sangha's cloth First, in general, why put these two downfalls here? That is, why intersperse these two downfalls between these three downfalls related to handicrafts? According to one's own commentary and the explanation of the ṭīkā (commentary): Because they are related to the nature of cause and effect and similar achievements. That is, spinning thread is the cause, and cloth is produced from spinning thread, so possessing cloth is the effect. Next, the teaching of selling food is because possessing the Sangha's cloth and selling food are both for the purpose of obtaining benefits.
་རྣམ་པ་འདྲ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་སྐབས་བསྒྲུབས་ 7-246a ནས་དང་པོའི་གླེང་གཞི་ནི། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་རྨེ་གབ་རྗེས་སུ་གནང་ངོ་ཞེས་སྦོམ་དགའ་མོས་བཙུན་མོ་ཕྲོད་ལྡན་མ་ལ་སྨྲས་པ་དང་། བཙུན་མོས་གོས་སྣ་ཚོགས་ཀྱིས་བཀང་བའི་སྒྲོམ་དག་སྦོམ་དགའ་མོ་ལ་གཏད་ནས་གོས་འདི་རྣམས་དགེ་སློང་མའི་ཚོགས་ལ་བྲིམས་ཤིག་ཅེས་བསྒོའོ། །དེ་ནས་སྦོམ་དགའ་མོས་གོས་དེ་དག་ཐམས་ཅད་བདག་གིར་བྱས་ཏེ་དགེ་སློང་མ་གཞན་གྱིས་བསླངས་པ་ན་དེས་མ་སྟེར་བ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་གནོད་པའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། གཅིག་གམ་གཉིས་སམ་གསུམ་གྱིས་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། །ཞེས་གསུངས་པ་འདིར་ནི་དགེ་སློང་མ་བཞིར་ལོངས་པའི་ཚོགས་དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་མ་རྣམས་ཀྱིས་གོས་དེ་བདག་ཉིད་དབང་ངོ་སྙམ་དུ་ངེས་པའི་རྟོག་པའི་དབང་གིས་རང་འབའ་ཞིག་གིས་བདག་གིར་བྱེད་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །འདི་ནི་འོད་ལྡན་ལས། བདག་གིས་རྫས་འདི་རྙེད་དོ་སྙམ་དུ་ངེས་པའི་རྟོག་པའི་དབང་གིས་བདག་གིར་བྱས་ཀྱང་ཕམ་པར་རྣམ་པར་མི་བཞག་གོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དགེ་སློང་མའི་ཚོགས་ཀྱི་གོས་བདག་གིར་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ ཟས་འཚོང་པ་ཡི་ལྟུང་བྱེད། གཉིས་པ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོས་བསོད་སྙོམས་མང་དུ་རྙེད་པ་དང་། ཟས་བསོད་པ་རྣམས་རང་གིས་ཟོས་ཤིང་འབྲས་ཆན་ལ་སོགས་པ་ནི་གཞན་ལ་བཙོངས་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་མ་རབས་ཀྱི་སྤྱོད་པ་དང་ལྡན་པས་མ་དད་པ་སྐྱེ་བའོ། །དགེ་སློང་མས་འབྲས་ཆན་དང་མར་དང་སྣུམ་ཁུར་ལ་སོགས་པ་ཅི་ཙམ་ཡང་རུང་སྟེ་ཟས་བཙོང་བ་བྱས་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །དེའང་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། རིན་རང་གིར་མ་བྱས་པ་དེ་སྲིད་དུ་ཉེས་བྱས་སོ། །རིན་རང་གིར་བྱས་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཟས་འཚོང་བ་དེ་ཡང་བསྐྱེད་ཀྱི་ཕྱིར་འཚོང་ 7-246b ན་ཉོ་ཚོང་གི་སྤང་བར་ཡང་འགྱུར་ཏེ་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །ཟས་འཚོང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ། ། ༈ ཁྱིམ་གྱི་བྱ་བ་བྱེད་པ། གཉིས་པ་ལ། ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོས་ཁྱིམ་བདག་གི་ཆུང་མ་ལ་བསོད་སྙོམས་བླངས་པ་ན་འཕགས་མ་བདག་གི་ཁྱིམ་གྱི་གོ་རེ་ལོངས་མཛོད་ཅིག་ཅེས་ཟེར་བ་དང་། སྦོམ་དགའ་མོས་ཁྱིམ་དེ་ཐམས་ཅད་ཆག་ཆག་བཏབ། ཕྱགས་དར་ལེགས་པར་བྱས་ནས་མལ་བཅས་སྣོད་སྤྱད་རྣམས་བྱི་དོར་བྱས་ནས་བཞག་སྟེ། ཁྱིམ་དེ་ཐམས་ཅད་ཤིན་ཏུ་མཛེས་པར་བྱས་པ་ལ་དོན་ཉུང་བའི་དགེ་སློང་མ་རྣམས་སྨོད་པར་བྱེད་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་དོན་དང་བྱ་བ་མང་ཞིང་མི་འོས་པའི་བྱ་བ་བྱས་པས་མ་དད་པ་སྐྱེ་བའོ། །ཁྱིམ་གྱི་བྱ་བ་ལ་ཡང་ངོ་སྟེ་བྱས་པ་ལའོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ། དགེ་སློང་མས་ཁྱིམ་པ་མོས་བྱ་བར
【現代漢語翻譯】 因為形式相似的緣故。這樣，結合上下文，最初的緣起是：世尊允許比丘尼們接受縫補的衣服，斯梵達（Sthūlanandā，肥女）對弗羅達那瑪蒂（Phro-ldan-ma，具喜女）比丘尼說，比丘尼將裝滿各種衣服的箱子交給斯梵達，並吩咐說：『將這些衣服分發給比丘尼僧團。』然後，斯梵達將那些衣服全部據爲己有，其他比丘尼索要時，她不給。所要禁止的是損害僧團的受用。在論疏中說：『一或二或三犯了惡作罪。』這裡，對於四位比丘尼受用的僧團，比丘尼僧團的成員們因為認為那些衣服是自己可以支配的，所以在這種認知的支配下，獨自佔有，會犯墮罪。這在《光明經》中說：『即使認為自己獲得了這個物品，在這種認知的支配下佔爲己有，也不會被判為他勝罪。』佔有比丘尼僧團的衣服會犯墮罪。 販賣食物的墮罪。 第二是：緣起是斯梵達獲得了很多佈施，自己吃了食物，並將米粉等賣給別人。所要禁止的是行為惡劣，導致不信仰產生。比丘尼無論販賣多少米粉、酥油、油等食物，都會犯墮罪。而且，在《律分別》中說：『在沒有將價格據爲己有之前，是惡作罪。如果將價格據爲己有，則是墮罪。』販賣食物也是爲了牟利而販賣，也會變成買賣的障礙，論疏中這樣解釋。 販賣食物會犯墮罪。 做俗家的事務。 第二部分包括：安立墮罪，以及講述應該學習的內容。 第一部分是：緣起是斯梵達在向一位居士的妻子乞食時，那位聖母說：『請享用我家裡的食物。』斯梵達將整個房子弄得亂七八糟，好好地打掃了，整理了床鋪，擦拭了器皿，將整個房子弄得非常漂亮，因此被那些少欲的比丘尼們呵斥。所要禁止的是事務繁多，做了不合適的行為，導致不信仰產生。對於做俗家的事務也是一樣，與前面結合起來，比丘尼為居士做了事
【English Translation】 Because of the similarity in form. Thus, in context, the initial story is: The Blessed One allowed the nuns to accept patched-up robes, and Sthūlanandā (肥女) said to the nun Phro-ldan-ma (具喜女): 'The Blessed One has allowed the nuns to accept patched-up robes.' The nun handed over a box filled with various clothes to Sthūlanandā and instructed: 'Distribute these clothes to the Sangha of nuns.' Then, Sthūlanandā took all those clothes for herself, and when other nuns asked for them, she did not give them. What is to be prohibited is harming the use of the Sangha. In the commentary, it is said: 'One, two, or three commit a misdeed.' Here, for the Sangha of four nuns' use, the members of the Sangha of nuns, because they think that those clothes are at their disposal, under the influence of this cognition, taking possession of them alone will result in a downfall. This is said in the Sutra of Light: 'Even if one thinks that one has obtained this item, taking possession of it under the influence of this cognition will not be judged as a defeat.' Taking possession of the clothes of the Sangha of nuns will result in a downfall. The downfall of selling food. The second is: The story is that Sthūlanandā obtained a lot of alms, ate the food herself, and sold the rice flour, etc., to others. What is to be prohibited is bad behavior, which leads to the generation of disbelief. No matter how much rice flour, butter, oil, etc., a nun sells, it will result in a downfall. Moreover, in the Vinaya-vibhaṅga, it is said: 'As long as the price has not been taken as one's own, it is a misdeed. If the price is taken as one's own, it is a downfall.' Selling food is also selling for profit, and it will also become an obstacle to trade, as explained in the commentary. Selling food will result in a downfall. Doing secular affairs. The second part includes: Establishing the downfall, and stating what should be learned. The first part is: The story is that when Sthūlanandā was begging for alms from the wife of a householder, that noble mother said: 'Please enjoy the food in my house.' Sthūlanandā made the whole house messy, cleaned it well, arranged the bedding, wiped the utensils, and made the whole house very beautiful, so she was scolded by those nuns who desired little. What is to be prohibited is that there are many affairs, doing inappropriate actions, which leads to the generation of disbelief. It is the same for doing secular affairs, combining it with the previous one, the nun did things for the householder
་འོས་པའི་འཕྲལ་གྱི་བྱ་བ་རྣམས་བྱས་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཆང་གི་ལས་མི་བྱའོ། །ཆང་ཁང་བྱེད་དུ་མི་གཞུག་གོ། བྱས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། ། ༈ རྗེན་པ་འཚེད་པའི་ལྟུང་བྱེད། གསུམ་པ་ལ། ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །ལྟུང་བ་མེད་པ་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོས་ཁྱིམ་བདག་གི་ཆུང་མ་ལ་བསོད་སྙོམས་བླངས་པ་ན་འཕགས་མ་བཅའ་བ་ཚོས་ལ་བདག་ལ་བྱིན་ཅིག་ཅེས་ཟེར་བ་དང་། སྦོམ་དགའ་མོས་དོག་ལེ་བཀྲུས་བཤལ་བསྲེགས་ཏེ་མར་ཁུས་བཀང་ནས་ཀུན་ཏུ་གཡོས་པ་དང་། ལེགས་པར་གཡོས་པ་སྣ་ཚོགས་པ་བྱས་ཏེ་གྲོང་རྡལ་དེའི་ཕྱེད་དྲི་ཡིས་ཁྱབ་པར་བྱས་པ་ན། གཡོས་མཁན་གྱི་འཚོ་བ་བཅད་དོ་ཞེས་འཕྱ་བར་བྱེད་པ་ལས་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་དོན་དང་བྱ་བ་མང་བའོ། །དགེ་སློང་མས་དངོས་པོ་རྗེན་པ་འཚེད་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་དང་། མཁན་པོ་དང་། 7-247a སློབ་དཔོན་དང་། ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པ་རྣམས་ཀྱི་ཕྱིར་དབེན་པའི་ཕྱོགས་སུ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་པའོ། །ཁྱིམ་པ་མོའི་བཟོ་སྟོན་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་གསུམ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། སྐུད་པ་འཁལ་བ་དང་། ཁྱིམ་གྱི་བྱ་བ་བྱེད་པ་དང་། རྗེན་པ་འཚོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དང་གསུམ་མོ་ཞེས་སོ།། །། ༈ བཟའ་མ་ཟས་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད། བརྒྱད་པ་ལ། ལྟོ་འདུན་ལས་ནི་བྱུང་བ་དང་། །ཚོགས་དབྱུང་མིན་དྲི་བསྟན་པའོ། ། ༈ ལྟོ་འདུན་ལས་ནི་བྱུང་བ། དང་པོ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོས་ནངས་པར་སྔར་ལངས་ཏེ་བསོད་སྙོམས་བླངས་ནས་ཟ་བར་བྱེད་ཅིང་། ཟ་འཕྲོ་ལ་ལངས་ནས་འཆགས་པར་བྱེད། བཅགས་ནས་ཡང་ཟ་བར་བྱེད། ཡང་འཆག་པར་བྱེད་ཅིང་ཡང་ཟ་བར་བྱེད་དེ་དྲོ་ཁའི་བར་དུ་ཟས་མ་སྤངས་པར་དེ་ལྟར་བྱེད་པ་ལས་བཅས་པ་ཡིན་ཅེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །གླེང་གཞི་འདི་ནི་དེང་སང་ལུང་ན་མི་སྣང་ངོ་། །དགག་བྱ་ནི་རྩོམ་ལྡང་གི་རྒྱུར་འགྱུར་བ་དང་ལྟོ་འདུན་ཆེ་བའོ། །དགེ་སློང་མས་ཟས་ཟོས་ནས་དེའི་འཕྲོ་ལ་སྟན་ལས་ལངས་ཏེ་ཡང་ཟོས་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །འོ་ན་སྤངས་ཟ་དང་འདི་ལ་ཁྱད་པར་ཅི་ཡོད་སྙམ་ན། སྤངས་ཟ་ལ་ནི་ཟས་སྤངས་པ་དང་ལྷག་པོར་མ་བྱས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ལ། འདི་ལ་ནི་དེ་གཉིས་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ཏེ། འདི་ནི་ཟས་གཅིག་ཁོ་ན་ལ་ཟས་མ་སྤངས་པར་ཡང་ཟ་འཕྲོ་ལ་ལངས་ཏེ་སླར་ཡང་ཟ་བའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་ཉིད་མ་སྤངས་ཤིང་ལྷག་པོར་མ་བྱས་པར་ཟ་ན་ནི་ལྟུང་བ་གཉིས་ཀ་ཡང་དུས་གཅིག་ཏུ་འབྱུང་ངོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ལྟོ་འདུན་ནི་ཟས་ལ་གདུང་བ་དང་སྐམ་ཆགས་ཆེ་བའོ། །དེས་ན་དེ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ ཚོགས་དབྱུང་མིན་དྲི་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། གླེང་གཞི་མི་ཞིག་ལ་སྒོག་སྐྱའི་ལྡུམ་ར་ཡོད་པ་ལ
【現代漢語翻譯】 如果做了不適合的緊急事務，就會犯墮罪。 第二，不能從事釀酒的工作，不能讓人進入酒館，否則會犯輕罪。 烹煮生食的墮罪 第三部分包括：墮罪的分類和無墮罪的情況。 首先，故事是這樣的：斯梵達嘎瑪塔（Spondagamata，豐喜女）接受一位居士妻子的佈施，尊者比丘尼們說：『請把食物給我。』斯梵達嘎瑪塔將蔬菜洗凈、瀝乾、烤熟，用酥油烹調，做成各種美味佳餚，整個村莊都瀰漫著香味，人們嘲笑說：『她斷了廚師的生計。』因此佛陀制定了戒律。需要禁止的是過多的事務和工作。比丘尼烹煮生食會犯墮罪。 第二，是否在任何情況下都會犯墮罪呢？爲了比丘僧團、軌範師、阿阇梨和梵行者的緣故，在僻靜的地方烹煮生食則沒有墮罪。緹迦（Ṭīkā， टीका）中說，由為在家婦女做工而產生的墮罪有三種：紡線、做家務和烹煮生食。 由食物引起的墮罪 第八部分包括：因貪食而產生的墮罪和不如實回答問題。 因貪食而產生的墮罪 首先，故事是這樣的：斯梵達嘎瑪塔早上早起，接受佈施后開始吃東西，吃了一半就站起來，又繼續吃，吃完又站起來，就這樣一直吃到中午，沒有停止進食。緹迦（Ṭīkā， टीका）中說，佛陀因此制定了戒律。需要禁止的是導致懶惰和貪食的行為。比丘尼吃完食物后，又從座位上站起來繼續吃，就會犯墮罪。那麼，這和『捨棄后再吃』有什麼區別呢？『捨棄后再吃』需要捨棄食物和不留剩飯這兩個條件，而這裡不需要這兩個條件，因為這裡指的是隻吃一種食物，沒有捨棄食物就站起來繼續吃。緹迦（Ṭīkā， टीका）中說：『如果沒有捨棄食物，也沒有留下剩飯就吃，那麼兩種墮罪會同時發生。』貪食指的是對食物的渴望和強烈的慾望。因此，這是由貪食引起的墮罪。 不如實回答問題 第二，故事是這樣的：有一個人有一個大蒜園。
【English Translation】 If one does inappropriate urgent tasks, it becomes a downfall. Secondly, one should not engage in the work of brewing alcohol, nor allow anyone into the tavern, otherwise it is a misdeed. The downfall of cooking raw food The third part includes: the classification of downfalls and the statement of no downfall. Firstly, the story is this: Spondagamata (豐喜女) received alms from the wife of a householder, and the venerable nuns said, 'Please give the food to me.' Spondagamata washed, drained, and roasted the vegetables, cooked them with ghee, making various delicious dishes, and the fragrance filled half of the village, and people mocked, saying, 'She has cut off the livelihood of the cooks.' Therefore, the Buddha established the precepts. What needs to be prohibited are excessive affairs and tasks. A nun cooking raw food will incur a downfall. Secondly, is it a downfall in all circumstances? For the sake of the monastic community of monks, the preceptor, the teacher, and those who practice similarly, there is no downfall in a secluded place. The Ṭīkā ( टीका) says that there are three downfalls arising from working for laywomen: spinning thread, doing household chores, and the downfall of cooking raw food. The downfall arising from food The eighth part includes: the downfall arising from gluttony and answering questions untruthfully. The downfall arising from gluttony Firstly, the story is this: Spondagamata would get up early in the morning, take alms, and then start eating. She would get up while eating, and then eat again. She would get up again and eat again, doing this until noon without stopping eating. The Ṭīkā ( टीका) says that the Buddha established the precepts because of this. What needs to be prohibited is becoming a cause of laziness and being gluttonous. If a nun eats food and then gets up from her seat and eats again, she will incur a downfall. Then, what is the difference between this and 'eating after abandoning'? 'Eating after abandoning' requires the conditions of abandoning the food and not leaving leftovers, but this does not require these two conditions, because this refers to eating only one type of food, and getting up to eat again without abandoning the food. The Ṭīkā ( टीका) says: 'If one eats without abandoning it and without leaving leftovers, then both downfalls will occur at the same time.' Gluttony is the craving for food and the great desire. Therefore, this is the downfall arising from it. Answering questions untruthfully Secondly, the story is this: A certain person had a garlic garden.
ས། སྦོམ་དགའ་མོས་སྒོག་སྐྱ་འབྱིན་པར་བྱེད་པ་དང་། ཁྱིམ་བདག་དེས་དེ་ལ་བརྡེགས་ཏེ་མིག་ཕུག་སྐྲངས་ 7-247b ཤིང་དབྱར་ཁང་དུ་འོངས་པ་དང་དོན་ཉུང་བའི་དགེ་སློང་མ་རྣམས་སྨོད་པར་བྱེད་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་དྲི་ཚོགས་པར་དབྱུང་བར་མི་འོས་པས་མ་དད་པར་འགྱུར་བའོ། །དགེ་སློང་མས་སྒོག་སྐྱ་ཟ་བ་ལའོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། སྒོག་སྐྱའི་དྲི་ཙམ་ཟོས་ཀྱང་རུང་སྟེ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཀུན་དོང་དང་ཀེའུ་དག་ཟ་བ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། །ཚོགས་པར་དབྱུང་བ་མ་ཡིན་པའི་དྲི་བསྟེན་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་སོ།། །། ༈ བགོ་བ་གོས་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད། དགུ་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་ལྔ་སྟེ། གསུ་བེལ་ལས་གྱུར་ལྟུང་བྱེད་གསུམ། །ཆོས་རྒྱལ་མཚན་ལ་མི་གུས་དང་། །རྒྱལ་མཚན་བརྗེ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ། ། ༈ གསུ་བེལ་ལས་གྱུར་ལྟུང་བྱེད་གསུམ། དང་པོ་ལ། རྨེ་གབ་མི་འཆང་བ་ཉིད་དང་། །ཆུ་གོས་མི་འཆང་ལྟུང་བྱེད་དང་། །བཀྲུ་ལ་གོས་འཁྲུར་འཇུག་པའོ། ། ༈ རྨེ་གབ་མི་འཆང་བ་ཉིད་ཀྱི་ལྟུང་བྱེད། དང་པོ་ལ། ལྟུང་བྱེད་དངོས་ཉིད་བརྗོད་པ་དང་། །བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པའོ། ། ༈ ལྟུང་བྱེད་དངོས་ཉིད་བརྗོད་པ། དང་པོ་ལ། གླེང་གཞི་ནི་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཟླ་བ་ངོ་རེ་ཞིང་ཟླ་མཚན་འཛག་པར་གྱུར་ནས་རྨེ་གབ་བཅང་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཀྱང་། སྦོམ་དགའ་མོས་རྨེ་གབ་མི་འཆང་བ་དང་། དེའི་བྱིན་པ་ལ་ཁྲག་འཛག་ཅིང་སོང་བ་མཐོང་ནས། ཁྲག་འདི་ཅི་ལགས་ཞེས་དྲིས་པ་དང་། མ་ལ་དྲིས་ཤིག་སྲིང་མོ་ལ་དྲིས་ཤིག་ཅེས་ཟེར་བ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ངོ་ཚ་འཕེལ་བར་འགྱུར་བ་དང་མ་དད་པར་འགྱུར་བའོ། །དགེ་སློང་མས་ཟླ་བ་རེ་རེ་ཞིང་ཟླ་མཚན་འཛག་པའི་དུས་སུ་མངལ་གྱི་སྒོར་རྨེ་གབ་མི་འཆང་བ་སྟེ་གོས་ངན་མི་འདོགས་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། རྨེ་གབ་དེ་ཐག་གུས་སྐེད་པ་ལ་བཏགས་ཏེ་མངལ་གྱི་སྒོར་བཞག་གོ། རྨེ་གབ་དེ་དུས་དུས་སུ་བཀྲུ་བ་དང་ཁ་བསྒྱུར་བར་བྱའོ། ། ༈ ཆུ་གོས་མི་འཆང་ལྟུང་བྱེད། གཉིས་པ་ལ། ལྟུང་བྱེད་དངོས་ཉིད་བརྗོད་པ་དང་། །བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ནི། གླེང་གཞི་ 7-248a བཅུ་གཉིས་སྡེ་དག་སྒྲེན་མོར་བྱུང་ནས་ཆུ་ཀླུང་དུ་ཁྲུས་བྱེད་པ་ན། སྦོམ་དགའ་མོས་སྤུའི་ཚོམས་ཤིན་ཏུ་གནག་ཅིང་ལེགས་པར་འཁྱིལ་བ་ལ་ལྟོས་ཞེས་སྟོན་པར་བྱེད་པ་ལས། དགེ་སློང་མས་ཁྲུས་རས་བཅང་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེའི་ཚེ་ན་སྦོམ་དགའ་མོས་ཁྲུས་རས་ཐོགས་པར་མི་བྱེད་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་མ་དད་པ་སྐྱེ་བའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཁྲུས་དང་ཆར་ཆུ་ལ་སོགས་པས་ལུས་བཤེར་བར་གྱུར་པའི་ཚེ་ན། ཆུ་གོས་ཀྱང་མི་འཆང་བ་ལ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་རོ། །དེའི་ཚེ་ན་དགེ་སློང་མས་ཆུ་གོས་མི་འཆང་མ
【現代漢語翻譯】 再者，斯梵達嘎（Sthūlanandā，粗賢尼）讓別人拿出大蒜，那個居士就打她，以至於眼睛都腫了，然後她來到避暑的房間，並且辱罵那些少欲的比丘尼。 應禁止的是，不應該在僧團中散佈氣味，否則會導致不信任。 比丘尼吃大蒜，如果與之前的內容結合，就會構成墮罪。 註釋中說：即使只是聞到大蒜的氣味，也會構成墮罪。吃大蔥和韭菜則構成惡作。 在僧團中散佈氣味，會構成墮罪。
違犯衣物相關的墮罪 第九品有五個墮罪：由遮羞布引起的三個墮罪，對法王幢不恭敬，以及更換法幢的墮罪。
由遮羞布引起的三個墮罪 第一部分包括：不穿遮羞布，不穿浴衣的墮罪，以及讓別人洗衣服。
不穿遮羞布的墮罪 第一部分包括：講述墮罪的實際情況，以及講述應該如何做。
講述墮罪的實際情況 首先，事情的起因是，比丘尼們每個月都會來月經，所以應該穿遮羞布。但是，斯梵達嘎（Sthūlanandā，粗賢尼）不穿遮羞布，看到她的陰道流血，就問：『這是什麼血？』然後她說：『去問你的母親，去問你的姐妹。』 應禁止的是，會導致羞恥感增加和不信任。 比丘尼在每個月來月經的時候，不穿遮羞布，也就是不穿不好的衣服，會構成墮罪。 第二點是：用腰帶把遮羞布繫在腰上，然後放在陰道口。應該經常清洗和更換遮羞布。
不穿浴衣的墮罪 第二部分包括：講述墮罪的實際情況，以及講述應該如何做。 首先，事情的起因是十二群裸體外道來到河裡洗澡，斯梵達嘎（Sthūlanandā，粗賢尼）指著說：『看啊，他們的陰毛非常黑而且捲曲得很好。』 佛陀說：比丘尼應該穿浴衣。 當時，斯梵達嘎（Sthūlanandā，粗賢尼）沒有穿浴衣。 應禁止的是，會產生不信任。 註釋中說：在洗澡和下雨等身體潮濕的時候，不穿浴衣，如果與之前的內容結合，也會構成墮罪。當時，比丘尼不穿浴衣。
【English Translation】 Furthermore, Sthūlanandā (粗賢尼) made others bring garlic, and that householder beat her, causing her eyes to swell. Then she came to the summer room and scolded those nuns with few desires. What should be prohibited is that the smell should not be spread in the Sangha, otherwise it will lead to distrust. A Bhikshuni eating garlic, if combined with the previous content, constitutes a Pācittiya (墮罪). The commentary says: Even just smelling the smell of garlic constitutes a Pācittiya (墮罪). Eating onions and leeks constitutes a Duṣkṛta (惡作). Spreading the smell in the Sangha constitutes a Pācittiya (墮罪).
Pācittiyas (墮罪) related to violating clothing The ninth chapter has five Pācittiyas (墮罪): three Pācittiyas (墮罪) caused by the perineum cloth, disrespecting the Dharma King Banner, and the Pācittiya (墮罪) of changing the banner.
Three Pācittiyas (墮罪) caused by the perineum cloth The first part includes: not wearing a perineum cloth, the Pācittiya (墮罪) of not wearing a bathing cloth, and letting others wash clothes.
The Pācittiya (墮罪) of not wearing a perineum cloth The first part includes: telling the actual situation of the Pācittiya (墮罪), and telling what should be done.
Telling the actual situation of the Pācittiya (墮罪) First, the cause of the matter is that the Bhikshunis (比丘尼) have their menstruation every month, so they should wear a perineum cloth. However, Sthūlanandā (粗賢尼) did not wear a perineum cloth, and seeing her vagina bleeding, she asked: 'What is this blood?' Then she said: 'Go ask your mother, go ask your sisters.' What should be prohibited is that it will lead to increased shame and distrust. A Bhikshuni (比丘尼) not wearing a perineum cloth, that is, not wearing bad clothes, during her menstruation every month constitutes a Pācittiya (墮罪). The second point is: tie the perineum cloth to the waist with a belt, and then put it on the vaginal opening. The perineum cloth should be washed and changed frequently.
The Pācittiya (墮罪) of not wearing a bathing cloth The second part includes: telling the actual situation of the Pācittiya (墮罪), and telling what should be done. First, the cause of the matter is that twelve groups of naked heretics came to the river to bathe, and Sthūlanandā (粗賢尼) pointed and said: 'Look, their pubic hair is very black and curled very well.' The Buddha said: Bhikshunis (比丘尼) should wear bathing cloths. At that time, Sthūlanandā (粗賢尼) did not wear a bathing cloth. What should be prohibited is that it will cause distrust. The commentary says: When the body becomes wet due to bathing and rain, not wearing a bathing cloth, if combined with the previous content, also constitutes a Pācittiya (墮罪). At that time, the Bhikshuni (比丘尼) did not wear a bathing cloth.
ི་གྱོན་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །དེ་ཡང་ཊཱི་ཀ་ལས། འདོམས་ཀྱི་སྤུ་མན་ཆད་ནས་པུས་མོའི་ལྷ་ང་ཡན་ཆད་ཀྱི་ཕྱོགས་མི་འགབས་པ་ལ་དངོས་གཞིའོ། །གཉའ་བ་མན་ཆད་དང་ལོང་བུ་ཡན་ཆད་ཀྱི་ལུས་ཀྱི་ཕྱོགས་གཞན་མི་འགེབས་པ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་ནི། རོ་སྟོད་མ་གཡོགས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཉིད་དུ་ཤེས་པར་བྱ་སྟེ་ཞེས་པ་ནི། རོ་སྟོད་གཉའ་བ་མན་ཆད་མ་གཡོགས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཉེས་བྱས་ཉིད་དུ་ཤེས་པ་སྟེའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་དབྱར་གྱི་གོས་རས་ཆེན་མ་གསུངས་ཏེ། འདི་ཉིད་ཀྱིས་ཆོག་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། རྨེ་གབ་དང་ཆུ་གོས་དེ་གཉིས་བཅང་བར་བྱའོ། ། ༈ བཀྲུ་ལ་གོས་འཁྲུར་འཇུག་པ། གསུམ་པ་ནི། གླེང་གཞི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། སྦོམ་དགའ་མོས་མི་གཙང་བས་གོས་པར་གྱུར་པའི་གོས་རྣམས་བཙོ་བླག་མཁན་ལ་འཁྲུར་བཅུག་པ་དང་། ཁྱིམ་པ་རྣམས་བདག་གི་གོས་ཀྱང་འདིས་ནི་མི་གཙང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་ཁ་ཟེར་བར་བྱེད་པ་ལས་སོ། །ཊཱི་ཀས་ལུང་དྲངས་པར་བཅུ་གཉིས་སྡེ་ལ་བཅས་པར་གསུངས་ཏེ། དེ་དག་གི་ཁོངས་སུ་སྦོམ་དགའ་མོ་འདུས་པས་འགལ་ 7-248b བ་མེད་དོ། །དགག་བྱ་ནི་མ་དད་པ་སྐྱེ་བའོ། །དགེ་སློང་མས་བཀྲུ་བཤལ་བ་ལ་རང་གི་གོས་འཁྲུར་འཇུག་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་རང་གི་གོས་རྙིང་པ་བཀྲུ་བར་འོས་པ་ཆོས་གོས་དང་། གདིང་བ་བཀྲུ་བཤལ་བ་ལ་འཁྲུར་འཇུག་པ་ལ་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འདིར་འགྱུར་རོ། །འདིའི་བྱེ་བྲག་ཞིབ་ཏུ་ནི་འཁྲུར་འཇུག་པའི་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་ལས་ཤེས་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཆོས་གོས་ལྔ་འཁྲུར་འཇུག་ན་ཞེས་གསུངས་ཀྱང་། ལྔ་ཁོ་ནར་མ་ངེས་ཀྱི་ཤམ་ཐབས་ལ་སོགས་ཆོས་གོས་གང་རུང་འཁྲུར་བཅུག་ནའོ། །དགེ་སློང་མས་བཀྲུ་བཤལ་བ་ལ་འཁྲུར་བཅུག་ན་ནི་བཙོ་བླག་མཁན་ལ་གོས་ཁ་བསྒྱུར་བ་དང་། མ་བསྒྱུར་པ་འཁྲུར་གཞུག་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལས་འདས་པའི་ཉེས་བྱས་སོ། །གསུ་བེལ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་གསང་བར་འོས་པ་དེ་གཞན་གྱིས་ཚོར་བ་སྟེ་དེ་ལས་གྱུར་བའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། གསུ་བེལ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་གོས་མ་རུང་བར་གྱུར་པ་དེ་ཁྱིམ་པའམ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་གཞན་དག་གིས་ཚོར་བ་ལ་བྱའོ་ཞེས་དང་། །དེས་ན་བཤད་མ་ཐག་པའི་ལྟུང་བྱེད་གསུམ་མོ།། །། ༈ ཆོས་རྒྱལ་མཚན་ལ་མི་གུས་པའི་ལྟུང་བྱེད། གཉིས་པ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོས་ཆོས་གོས་ཀྱི་གླར་བཅའ་བ་བླངས་ཏེ་ཟློས་གར་མཁན་ལ་ཆོས་གོས་གླར་བྱིན་པ་དེ་གྱོན་ནས་ཟློས་གར་བྱས་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་མཚན་ལ་མ་གུས་པའོ། །དགེ་སློང་མས་དགེ་སྦྱོང་གི་གོས་སྣམ་སྦྱར་དང་བླ་གོས་ལ་སོགས་པ་ཁྱིམ་པ་ལ་བསྒོ་བའི་ཕྱིར་སྦྱིན་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཆོས་
【現代漢語翻譯】 如果遮蓋不全，則會犯墮罪。正如 टीका (ṭīkā，梵文註釋)中所說：'從下體的毛髮到膝蓋骨之間的部位沒有遮蓋，是根本罪；頸部以下到腳踝以上的身體部位沒有遮蓋，是輕罪。' 在自己的釋論和 टीका 中說：'要知道沒有遮蓋上身是過失'，即要知道沒有遮蓋頸部以下的上身是輕罪。 टीका 中說：'沒有為比丘尼規定夏季的大幅布料，因為這已經足夠了。' 第二，應該持有拭布和雨衣。 關於洗滌，允許洗衣服： 第三，根據《律藏分別》，是因為粗女喜歡用不凈之物弄髒衣服，然後讓洗衣人洗滌；並且在家人會說：'我的衣服也會被弄髒。' टीका 引用《律藏》說，這是為十二部所制定的，粗女也包含在其中，所以沒有矛盾。應該避免的是不信任。比丘尼讓洗衣人洗自己的衣服，會犯墮罪。 टीका 中說：'加持過的、適合洗滌的舊衣服，以及坐墊，如果讓洗衣人洗滌，就會犯過失。' 關於此處的詳細區分，應該從隨後的關於捨棄洗滌的墮罪中瞭解。雖然說洗五件法衣，但不僅限於五件，任何法衣，如裙子等，如果讓人洗滌也會犯戒。如果比丘尼讓洗衣人洗滌，那麼不應該讓洗衣人翻動或不翻動衣服。如果違背了這些，就會犯輕罪。所謂'秘密'，是指應該保密的事情被他人知道，由此產生的過失。 टीका 中說：'所謂秘密，是指不合適的衣服被在家人或其他出家人知道。' 因此，以上所述是三種墮罪。 不尊敬法幢的墮罪： 第二，根據《律藏》，是因為粗女收取法衣的租金，然後把法衣租給演員，演員穿著法衣表演。應該避免的是不尊敬法幢。比丘尼爲了使在家人信服，而將沙門服裝、縫綴的衣服和袈裟等給予在家人，會犯墮罪。
【English Translation】 If it is not completely covered, it becomes a transgression. As stated in the ṭīkā (Sanskrit commentary): 'Not covering the area from the pubic hair down to the kneecap is a fundamental offense; not covering other parts of the body from below the neck to above the ankles is a minor offense.' In one's own commentary and the ṭīkā, it says: 'Know that not covering the upper body is a fault,' that is, know that not covering the upper body below the neck is a minor offense. The ṭīkā says: 'A large summer cloth was not prescribed for the bhikṣuṇīs because this is sufficient.' Second, one should keep a wiping cloth and a rain garment. Regarding washing, allowing clothes to be washed: Third, according to the Vinaya-vibhaṅga, it is because the coarse woman liked to soil her clothes with impure things and then have the washerman wash them; and laypeople would say, 'My clothes will also be soiled by this.' The ṭīkā quotes the Vinaya as saying that this was established for the twelve sections, and the coarse woman is included among them, so there is no contradiction. What should be avoided is distrust. If a bhikṣuṇī has a washerman wash her own clothes, she commits a transgression. The ṭīkā says: 'If blessed, old clothes that are suitable for washing, and cushions, are allowed to be washed by a washerman, a fault occurs here.' The detailed distinctions here should be understood from the subsequent transgression of abandoning washing. Although it is said to wash five robes, it is not limited to five; if any robe, such as a skirt, is allowed to be washed, it is also a transgression. If a bhikṣuṇī has a washerman wash, then one should not have the washerman turn or not turn the clothes. If these are violated, a minor offense is committed. 'Secret' refers to something that should be kept secret being known by others, and the fault arising from that. The ṭīkā says: 'Secret refers to unsuitable clothes being known by laypeople or other renunciants.' Therefore, the above are three transgressions. Transgression of disrespecting the banner of Dharma: Second, according to the Vinaya, it is because the coarse woman took the rent for the Dharma robe and then gave the Dharma robe to the actors for rent, and the actors performed wearing the Dharma robe. What should be avoided is disrespect for the banner of Dharma. If a bhikṣuṇī gives a mendicant's garment, a patched cloth, or a cloak, etc., to a layperson in order to persuade them, she commits a transgression.
ཀྱི་རྒྱལ་མཚན་ལ་མི་གུས་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ རྒྱལ་མཚན་བརྗེ་བའི་ལྟུང་བྱེད། གསུམ་པ་ནི། གླེང་གཞི་དགེ་སློང་མ་འདུན་མས་དགེ་སློང་འདུན་པ་དང་སྣམ་སྦྱར་བརྗེས་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པས་རྒྱུ་བྱས་ཏེ་རང་རིས་ཀྱི་བསླབ་པ་ལ་གནོད་པའོ། །དགེ་སློང་དང་ལྷན་ཅིག་དགེ་ 7-249a སློང་མའི་ཆོས་གོས་ལས་ཀརྵ་པ་ཎ་ཉི་ཤུ་རི་བ། གོས་ལྕི་བ་བསྟེན་པའི་ཉེས་པར་འགྱུར་བས། དགེ་སློང་གི་སྣམ་སྦྱར་ངན་པ་དང་བརྗེ་བ་ལ་ཉེས་པ་མེད་པས་སྣམ་སྦྱར་བཟང་ངན་བརྗེ་བར་མ་གཏོགས་པར་སྣམ་སྦྱར་བརྗེ་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། བླ་གོས་ལ་སོགས་པ་བརྗེ་བ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །མའི་སོ་སོར་ཐར་པའི་འགྲེལ་པ་ལས་ནི་ཆོས་གོས་གསུམ་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་སྟེ་བརྗེ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་བཤད་མོད་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལྟར་བཟུང་ངོ་། །ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་ལས་སྣམ་སྦྱར་ལེན་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དོ། །བརྗེ་བ་ནི་ལེན་པའི་དཔེ་ཙམ་དུ་ཟད་དོ་ཞེས་སོ། །ལེན་པ་ལ་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འདིར་འགྱུར་གྱི་སྦྱིན་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་ཀྱང་བཤད་དོ། །རྒྱལ་མཚན་བརྗེ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ སེར་སྣའི་དབང་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད། བཅུ་པ་གཞུང་ཉིད་དབྱེ་བས་ལྔ་ཞེས་པ་ཚིགས་བཅད་གཅིག་ཏུ་བསྡོམས་ནས་བརྗོད་ཅིང་ལྟུང་བྱེད་འདི་ལྔའི་གླེང་གཞིའང་གོ་རིམ་བཞིན་དུ་བརྗོད་པ་བྱའོ། །བསྔགས་པ་ལ་སེར་སྣ་བྱེད་པའི་གླེང་གཞི་ནི། སྐྱེ་རྒུའི་བདག་མོ་ནི་བསོད་ནམས་དང་ལྡན་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཡུམ་ཡིན་ཅེས་གཞན་རྣམས་ཀྱིས་བརྗོད་པ་དང་། སྦོམ་དགའ་མོས་སྨྲས་པ་དེ་ནི་མཁན་སློབ་མེད་པར་རང་ཞུགས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྨོད་པར་བྱེད་དོ། །ཨུཏྤ་ལའི་མདོག་ནི་རྫུ་འཕྲུལ་ཅན་མ་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་ཏུ་ལུང་བསྟན་པ་ཡིན་ཅེས་བརྗོད་པ་ན། དེ་ནི་སྔོན་སྨད་འཚོང་མ་ཡིན་ཅེས་སྨོད་པར་བྱེད་དོ། །གཽ་ཏ་མི་སྐེ་མ་མོ་འདི་འདུལ་བ་འཛིན་པ་རྣམས་ཀྱི་མཆོག་ཏུ་ལུང་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བརྗོད་པ་ན། དེ་ནི་བུའི་ཤ་ཟོས་པ་ཡིན་ནོ་ཟེར་བ་ལས་བཅས་སོ། །ཁྱིམ་ལ་སེར་སྣ་བྱེད་པའི་གླེང་གཞི་ནི། སྦོམ་དགའ་མོས་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་སྨྲས་པ། ཀྱེའི་ཕུ་ནུ་མོ་དག་ཁྱིམ་ག་གེ་མོར་ན་མ་ 7-249b འགྲོ་ཞིག །ཁོ་མོས་ཁྱིམ་དེ་ངལ་བ་ཆེན་པོས་ཆོས་བཤད་ནས་དད་པར་བྱས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་བ་ལས་སོ། །གནས་ལ་སེར་སྣ་བྱེད་པའི་གླེང་གཞི་ནི། སྦོམ་དགའ་མོས་བསྒྲུབས་པའི་དབྱར་ཁང་དུ་དགེ་སློང་མ་གློ་བུར་བ་རྣམས་ཀྱིས་གནས་སྦྱིན་ནས་གནས་པ་ལ། དེ་དག་ལ་རྙེད་པ་དང་བཀུར་སྟི་བྱུང་བ་ན། དེས་སེར་སྣས་དེ་དག་བསྐྲད་ནས་ཁོ་མོ་གྲང་བའི་ཚེ་ན་གྲང་བས་ཉེན། ཚ་བའི་ཚེ་ན་ཚ་བས་ཉེན་བཞིན་ཏུ་ངལ་བ་ཆེན་པོས་བསྒྲུབས་པའི་དབྱར་ཁང་འདི་ཁ་འཇམ་ཅན་འདི་རྣམས་ལ་སྐབས
{ "translations": [ "對聖幢（རྒྱལ་མཚན།，dhvaja，flag，勝利幢）不恭敬是墮罪。", "更換聖幢的墮罪。", "第三個墮罪的緣起是，比丘尼僧團用僧裙與比丘僧團交換。所禁止的是以貪慾為因，損害自己的戒律。與比丘一起，比丘尼的法衣價值二十喀沙巴拿（迦夏波拏，karṣāpaṇa，一種古代印度貨幣單位），如果穿戴沉重的衣服，會有過失。因此，如果與比丘交換不好的僧裙沒有過失，除非交換好壞僧裙，否則交換僧裙會構成墮罪。在《 टीका （ṭīkā，梵文註釋）》中說：『更換上衣等會有惡作罪。』在比丘尼的《別解脫經》的註釋中說：『三衣中的任何一件，如果更換，就是墮罪。』但應按照《 टीका 》的說法。在《 टीका 》中說：『從比丘那裡拿僧裙是墮罪。交換隻是拿的例子而已。』《 टीका 》中也說：『拿是應該呵責的，但佈施不是。』更換聖幢的墮罪。", "因吝嗇而產生的墮罪。", "第十個墮罪，將經文字身份為五部分，用一個偈頌概括，並且按照順序講述這五個墮罪的緣起。讚歎方面的吝嗇的緣起是：有人說 प्रजापती （Prajāpatī，生主，སྐྱེ་རྒུའི་བདག་མོ།，kyergu dagmo，生民之主）是具有福德的，是佛陀的母親。而粗歡喜母（སྦོམ་དགའ་མོ།）卻說：『她是無有堪布和阿阇黎（མཁན་སློབ་，mkhan slob）的自生者。』以此來誹謗。", "有人說 उत्पल （utpala，烏 উৎপལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏 उत्पལ，烏
་དབྱེའམ་ཞེས་སྨྲས་པ་ལས་སོ། །རྙེད་པ་ལ་སེར་སྣ་བྱེད་པའི་གླེང་གཞི་ནི། སྦོམ་དགའ་མོས་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་སྨྲས་པ། ཕུ་ནུ་མོ་དག་བྲམ་ཟེ་ཡ་མཚན་ཅན་རྣམས་ཀྱིས་བརྡེགས་ནས་ཀླད་པ་གས་པར་གྱུར་ན་མི་རུང་གི། ཧ་ཅང་སྔ་བར་བསོད་སྙོམས་ལ་མ་འགྲོ་ཞིག་ཅེས་གཞན་རྣམས་འགྲོ་བ་བཟློག་ནས། རང་ཉིད་ནངས་པར་ཆེས་སྔ་བ་ཞིག་ཏུ་བསོད་སྙོམས་ལ་ཞུགས་པ་དང་། བྲམ་ཟེ་ཡ་མཚན་ཅན་གྱིས་བརྡེགས་པས་མི་ཕུག་གནད་ཅིང་དབྱར་ཁང་དུ་འོངས་པ་ལས་སོ། །ཆོས་ལ་སེར་སྣ་བྱེད་པའི་གླེང་གཞི་ནི། སྦོམ་དགའ་མོ་ལ་ཉེ་གནས་རྣམས་ཀྱིས་ཆོས་ཀྱི་ལུང་ཞུས་པ་ན། སོང་ལ་རེ་ཞིག་ཁོ་མོའི་སྣོད་དུ་ཚོལ་ཅིག །བུ་རམ་དང་སེའུ་འབྲུ་དག་ཉོས་ཤིག་ཅེས་སྨྲས་ནས་དེས་ཕན་ཚུན་བརྒྱངས་ནས་ལུང་མ་བྱིན་པ་དང་། འཕགས་མ་ཁྱོད་ཆོས་ལ་སེར་སྣ་བྱེད་པ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེས་ཟེར་བ་ན། །ཀྱེ་བུ་ཟན་མའི་བུ་མོ་དག་ཁོ་མོ་དྲུག་སྡེ་རྣམས་ལ་ལུང་གི་ཆེད་དུ་སེའུ་འབྲུ་མཉེས་པས་ནི་ལག་པ་ལ་སེར་ཁ་བྱུང་། བཟོད་པར་གསོལ་བས་ནི་མགོ་བོ་བྱི། པུས་མོ་བཙུགས་ནས་བཟོད་པར་གསོལ་བས་ནི་ལྕེགས་ན་ཁོ་མོ་ཅིའི་ཕྱིར་སེར་སྣ་མི་བྱེད་ཅེས་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་རིས་ལ་གནོད་ 7-250a པ་དང་རང་བཞིན་གྱི་དགག་བྱར་གྱུར་པའོ། །དགེ་སློང་མས་གཞན་གྱི་ཡོན་ཏན་བསྔགས་པ་ལ། དགེ་སློང་མས་ལུས་ངག་གིས་སེར་སྣ་བྱེད་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་གྱི། ཊཱི་ཀ་ལས། ཡིད་ཙམ་གྱི་སེར་སྣ་བྱེད་པ་ནི་བསྡམ་པར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ཏེ་ཞེས་སོ། །འོག་མ་བཞི་པོ་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །ཁྱིམ་དང་གནས་དང་རྙེད་པ་དང་ཆོས་ལ་སེར་སྣ་བྱེད་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་རེ་རེར་འགྱུར་རོ། །སེར་སྣ་བྱེད་པ་ནི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། སེར་སྣ་བསྐྱེད་ན་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཕྲག་དོག་བསྐྱེད་ནའོ་ཞེས་གསུངས་པས་དེ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་ལྔའོ།། །། ༈ གནས་ལས་གྱུར་པ་བརྗོད་པའི་ལྟུང་བྱེད། བཅུ་གཅིག་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། དབྱར་ཁང་ནས་སྐྲོད་ལྟུང་བྱེད་དང་། །ཁྱིམ་གཞན་ནས་སྐྲོད་ལྟུང་བྱེད་དོ། ། ༈ ཕན་མི་འདོགས་པའི་ལྟུང་བྱེད། དང་པོ་ནི། སྦོམ་དགའ་མོས་རབ་ཏུ་ཕྱུངས་ནས་དེ་དག་ལ་གདམས་ངག་མི་འབོགས་པ་དང་། སྦོམ་དགའ་མོས་ཁྱིམ་ཐབས་བྱེས་སུ་སོང་བའི་ཆུང་མ་རབ་ཏུ་ཕྱུང་བ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ལྷན་ཅིག་གནས་པ་དང་ཉེ་གནས་ལ་གནོད་པར་འགྱུར་བའོ། །རང་གིས་རབ་ཏུ་ཕྱུང་བ་དང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱས་པ་དག་ལ་ཆོས་སམ་ཟང་ཟིང་གིས་ཕན་འདོགས་དགོས་པའི་དུས་ལ་བབ་ཅིང་རང་ལ་ནུས་པ་ཡོད་བཞིན་དུ་ཆོས་སམ་ཟང་ཟིང་གིས་ཕན་མི་འདོགས་པའི་མཁན་མོ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའོ། །འདིར་བླ་མ་རྣམས་ནི་གདམས་ངག་དང་རྗེས་སུ་བསྟན་པས་ཕན་མི་འདོགས་པ་ངེས་བཟུང་དུ་འཆད་ཀྱང་། དེར་མ་ཟད་དེ་འདི་ཉིད་ཀྱི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཕན་མི་འདོ
【現代漢語翻譯】 或者說，是因為說了這樣的話。慳吝利養的緣起是：粗歡女對眾比丘尼說：『姐妹們，如果被異教婆羅門毆打，腦漿迸裂就不好了。不要太早去乞食。』阻止其他人去乞食，自己卻在第二天一大早就去乞食，結果被異教婆羅門毆打，傷勢嚴重，回到精舍。慳吝佛法的緣起是：粗歡女的侍者們向她請教佛法，她說：『去，暫時在我的容器里找找。買些紅糖和梨子。』這樣互相推諉，不傳授佛法。有人說：『聖母，你不是在慳吝佛法嗎？』她說：『唉，那些做飯的女兒們，我爲了給六眾傳法，用梨子擦手都擦出了老繭，請求寬恕都磕破了頭，跪著請求寬恕都磨破了膝蓋，我為什麼不慳吝呢？』應遮止的是損害自方和自性的遮止。比丘尼讚歎他人的功德，比丘尼以身語慳吝，會犯墮罪。 टीका（梵文，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）中說：『僅僅是心裡的慳吝，也應該加以制止。』下面的四種情況也是如此。對家、處所、利養和佛法慳吝，每一種都會犯一個墮罪。慳吝，在《律分別》中說：『如果生起慳吝』，就是『如果生起嫉妒』，因此由它產生的有五個墮罪。 處所導致的墮罪： 第十一條分為兩種：從精舍驅趕的墮罪，以及從其他住所驅趕的墮罪。 不饒益的墮罪： 第一種情況是：粗歡女剃度了她們，卻不給予教導。另一種情況是：粗歡女剃度了嫁到外地的家庭主婦。應遮止的是會損害共住者和侍者的行為。對於自己剃度或授戒的人，到了應該以佛法或財物饒益的時候，自己有能力卻不以佛法或財物饒益的尼和尚，會犯墮罪。這裡的上師們雖然將不饒益的行為定義為不給予教導和指導，但不僅如此，因為這本《律分別》中說：不饒益。
【English Translation】 Or rather, it was from saying such words. The origin of stinginess towards gain is: Coarse Delight said to the nuns: 'Sisters, it would not be good if the heretical Brahmins were to strike you and your brains were to burst. Do not go for alms too early.' Preventing others from going for alms, she herself went for alms very early the next day, and as a result, she was struck by the heretical Brahmins, seriously injured, and returned to the monastery. The origin of stinginess towards the Dharma is: When the attendants of Coarse Delight asked her for the teachings of the Dharma, she said: 'Go, look for it for a while in my container. Buy some brown sugar and pears.' Thus, they pushed each other and did not impart the Dharma. Someone said: 'Holy Mother, are you not being stingy with the Dharma?' She said: 'Alas, those daughters of cooks, I have calluses on my hands from wiping pears for the sake of teaching the Dharma to the Group of Six, my head is broken from begging for forgiveness, and my knees are worn out from kneeling and begging for forgiveness, why would I not be stingy?' What should be prevented is the prevention that harms one's own side and one's own nature. When a nun praises the virtues of others, if a nun is stingy with her body and speech, she will commit a downfall. The ṭīkā (Sanskrit, Sanskrit Romanization: ṭīkā, Chinese literal meaning: commentary) says: 'Even stinginess in the mind should be restrained.' The following four situations are also the same. Being stingy with home, dwelling, gain, and Dharma, each will result in one downfall. Stinginess, in the Vinaya-vibhaṅga, it says: 'If stinginess arises', that is, 'if jealousy arises', therefore, there are five downfalls arising from it. Downfalls arising from dwelling: The eleventh is divided into two: the downfall of expelling from the summer dwelling, and the downfall of expelling from other residences. Downfalls of not benefiting: The first situation is: Coarse Delight ordained them, but did not give them instructions. Another situation is: Coarse Delight ordained a housewife who had married into a foreign land. What should be prevented is the behavior that would harm co-residents and attendants. For those whom one has ordained or given full ordination, when the time comes to benefit them with the Dharma or material goods, and one has the ability but does not benefit them with the Dharma or material goods, the female preceptor will commit a downfall. Although the lamas here define the act of not benefiting as not giving instructions and guidance, it is not only that, because this Vinaya-vibhaṅga says: Not benefiting.
གས་ན་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ལྷུང་བཟེད་དང་ཆོས་གོས་དང་སྐེ་རགས་དང་ལུང་འབོགས་པ་དང་ཀློག་པ་དང་རྣལ་འབྱོར་ཡིད་ལ་བྱེད་པས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། ༈ བར་ཆད་ལས་མི་འདྲེན་པའི་ལྟུང་བྱེད། གཉིས་པ་ནི། གླེང་གཞི་སྔར་གྱི་བཅས་གཞིས། དུས་ཕྱིས་ཁྱིམ་ཐབས་དེ་འོང་བར་ཐོས་ནས་བདག་ཕྱོགས་གཞན་ཞིག་ཏུ་བཀར་དུ་གསོལ་ཞེས་སྨྲས་ཀྱང་། དེས་མ་བཀར་བ་དང་། ཁྱིམ་ཐབས་ 7-250b བླ་མར་བརྙས་ཐབས་ལྟུང་བྱེད་གསུམ། །འཁྲུགས་ལོང་ཡལ་དོར་ལྟུང་བྱེད་དང་། །བློ་མཐུན་མི་བྱེད་ལྟུང་བྱེད་དང་། །ལྕི་ཆོས་འདས་པའི་ལྟུང་བྱེད་བཞི། །གཞན་གནོད་སྤྱོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་གསུམ། །དབྱར་ཁང་ཡལ་དོར་ལྟུང་བྱེད་དོ། ། ༈ ཐོ་འཚམས་ལས་གྱུར་ལྟུང་བྱེད། དང་པོ་ནི། གླེང་གཞི་བཅུ་གཉིས་སྡེ་རྣམས། དགེ་སློང་རྣམས་ལ་ལེགས་པར་མ་མཐོང་། ལེགས་པར་མ་ཐོས། ལེགས་པར་མི་དོགས་པ་ལ་ཉེ་བར་གླེང་བར་བྱེད་པ་ལས་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་རིས་ལ་གནོད་པའོ། །རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་ནི། ཕམ་པ་དང་ལྷག་མ་གཉིས་ཀྱི་གླེང་བ་སྔར་བསྟན་ཟིན་པས། འདི་ནི་ལྟུང་བྱེད་ལ་སོགས་པ་ལྟུང་བའི་སྡེ་ཚན་གླེང་བའི་ཡུལ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འོན་ཀྱང་བླ་མ་རྣམས་ནི། འདི་དང་སྐུར་འདེབས་ཀུན་སློང་ཐ་དད་དེ། འདི་ནི་ཐོ་འཚམས་པའི་བསམ་པས་ལེགས་པར་མ་མཐོང་བ་ལ་སོགས་པ་ནི། མཐོང་ཐོས་དོགས་པ་ཙམ་པོ་ཡིད་ཆེས་པར་མ་གྱུར་པ་སྟེ། ལ་སོགས་པས་ལེགས་པར་མ་ཐོས་པ་དང་། ལེགས་པར་མ་དོགས་པ་གཉིས་བསྡུས་སོ། །མདོར་ན་དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་མ་ལ་ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་གང་གིས་གླེང་བར་བྱེད་པ་ལ་ཡང་ལྟུང་བྱེད་འདིར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གླེང་བར་བྱེད་པ་མ་ཟད་ཀྱི་དྲན་པར་བྱེད་པ་དང་། གདམས་ངག་འཇོག་པ་དང་། གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་འཇོག་པ་ལ་ཡང་ཁ་ན་མ་ཐོ་བར་འདིར་འགྱུར་བར་རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །ལེགས་པར་མ་མཐོང་བ་ལ་སོགས་པའི་སྐབས་སུ་གླེང་བ་དང་། དྲན་པར་བྱེད་པ་དང་། གདམས་ངག་འཇོག་པར་བྱེད་པ་ལ་སོགས་པ་དེ་རྣམས་གང་བྱས་ཀྱང་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཐོ་འཚམས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ ལོག་པར་སྟོན་པའི་ལྟུང་བྱེད། གཉིས་པ་ནི། གླེང་གཞི་བཅུ་གཉིས་སྡེ་རྣམས་ཁ་མི་དུམ་པ་ཅི་བྱུང་ཡང་སངས་རྒྱས་ལ་མནའ་དོར་བར་བྱེད་ 7-251a ཆོས་དང་དགེ་འདུན་ལ་མནའ་དོར་བར་ཕྱེད་པ་ལས་ཏེ། མའི་སོ་ཐར་འགྲེལ་པ་ལས། མཐོང་ངམ་ཞེས་དྲིས་ན་མཐོང་སྟེ། དེ་ལྟར་མིན་ན་དཀོན་མཆོག་གསུམ་མེད་པར་གྱུར་ཅིག །ཚུལ་ཁྲིམས་མེད་པར་གྱུར་ཅིག །ཆོས་ཞིག་པར་གྱུར་ཅིག །ཅེས་ཟེར་བ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ལོག་པར་སྟོན་པས་གཞན་ཡིད་མི་ཆེས་པར་འགྱུར་བའོ། །དགེ་སློང་མས་གཞན་ཡིད་ཆེས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གཞན་གྱི་མདུན་དུ་མནའ་འདོར་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཊཱི་ཀ
【現代漢語翻譯】 此外，'གས་ན་ཞེས་བྱ་བ་ནི་'（Gena zhes bya ba ni，袈裟之意）指的是通過缽、法衣、腰帶、水瓶、閱讀和瑜伽作意來實現。 不因障礙而墮落的墮罪： 第二，緣起於之前的規定。後來聽到有在家人的事務，即使說『請將我安排到其他地方』，但對方沒有安排，以及對在家事務的輕蔑，這三種情況構成墮罪。爭吵、遺忘和放棄也構成墮罪。不與志同道合者合作構成墮罪。超過期限的重法構成四種墮罪。做出有害他人的行為構成三種墮罪。遺忘和放棄夏季住所也構成墮罪。 因爭端而產生的墮罪： 第一，緣起於十二部經。比丘們對未見、未聞、未疑之事進行誹謗，由此制定戒律。應禁止的是損害自己宗派的行為。在自己的論釋和 टीका (ṭīkā，梵文，註釋) 中說，關於波羅夷和僧殘二罪的討論已在之前說明，因此這裡討論的是墮罪等墮落的類別。然而，上師們說，這與誹謗的動機不同。這是以爭端之心，對未見等情況，即對僅僅是見到、聽到、懷疑的事情沒有完全相信。'ལ་སོགས་པས་'（la sogs pas，等等）包括了未聞和未疑兩種情況。簡而言之，如果比丘尼對比丘尼談論五種墮罪中的任何一種，也會犯此墮罪。不僅是談論，憶念、給予忠告、舉行布薩和解制也會在此處構成罪過，自己的論釋和 टीका (ṭīkā，梵文，註釋) 中這樣說到。在未見等情況下，無論是談論、憶念還是給予忠告等，任何一種行為都會構成墮罪。這是因爭端而產生的墮罪。 邪見導致的墮罪： 第二，緣起於十二部經，無論發生什麼爭端，都發誓放棄佛、法、僧三寶。在《母戒經釋》中說，如果被問到『你看到了嗎？』，回答『我看到了，如果不是這樣，就愿三寶不存在，愿戒律不存在，愿法毀滅』，由此制定戒律。應禁止的是因邪見而使他人不相信。比丘尼爲了使他人相信，在他人面前發誓，會犯墮罪。 टीका (ṭīkā，梵文，註釋) 中說……
【English Translation】 Furthermore, 'གས་ན་ཞེས་བྱ་བ་ནི་' (Gena zhes bya ba ni, meaning 'robe') refers to achieving through the alms bowl, Dharma robes, belt, water pot, reading, and yogic contemplation. Defeats that do not lead to downfall due to obstacles: Secondly, it originates from previous regulations. Later, upon hearing of a householder's affairs, even if one says, 'Please assign me to another place,' but the other person does not assign, and contempt for household affairs, these three constitute a Defeat. Quarrels, forgetting, and abandonment also constitute a Defeat. Not cooperating with like-minded individuals constitutes a Defeat. Heavy Dharma exceeding the time limit constitutes four Defeats. Engaging in actions harmful to others constitutes three Defeats. Forgetting and abandoning the summer residence also constitute a Defeat. Defeats arising from disputes: Firstly, it originates from the twelve divisions of scriptures. Monks speak disparagingly about things not seen, not heard, and not suspected, which is why the precepts were established. What should be prohibited is harming one's own faction. In one's own commentaries and ṭīkā (Sanskrit, commentary), it is said that discussions about Pārājika and Saṃghāvaśeṣa have already been explained, so this discusses the categories of Defeats, such as those leading to downfall. However, the lamas say that this differs in motivation from slander. This is with a mind of dispute, regarding things not seen, etc., that is, not fully believing in things that are merely seen, heard, or suspected. 'ལ་སོགས་པས་' (la sogs pas, etc.) includes the two cases of not heard and not suspected. In short, if a bhikṣuṇī speaks to another bhikṣuṇī about any of the five categories of Defeats, she will also commit this Defeat. Not only speaking, but also remembering, giving advice, holding the posadha, and releasing the precepts will also constitute an offense here, as stated in one's own commentaries and ṭīkā (Sanskrit, commentary). In the case of things not seen, etc., whether speaking, remembering, or giving advice, any of these actions will constitute a Defeat. This is a Defeat arising from disputes. Defeats arising from wrong views: Secondly, it originates from the twelve divisions of scriptures, that no matter what dispute arises, one swears to abandon the Buddha, Dharma, and Saṃgha. In the commentary on the Mother's Prātimokṣa, it says that if asked, 'Have you seen it?' one answers, 'I have seen it, and if it is not so, may the Three Jewels not exist, may the precepts not exist, may the Dharma be destroyed,' which is why the precepts were established. What should be prohibited is that wrong views cause others to disbelieve. If a bhikṣuṇī swears in front of others in order to make others believe, she will commit a Defeat. The ṭīkā (Sanskrit, commentary) says...
་ལས། གཞན་གྱི་དྲུང་མ་ཡིན་པར་མནའ་འདོར་བ་ནི་ཚིག་བཀྱལ་པ་ཙམ་དུ་ཟད་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ལོག་པར་སྟོན་ཅེས་པ་ནི་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་བསམ་པ་ལོག་པར་སྟོན་པ་སྟེ། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམས་བསམ་པ་ནི་བདེན་པས་འཇུག་པ་ཡིན་ན་མནའ་དོར་བ་ནི་ལོག་པར་སྟོན་པ་སྟེ། ཁོ་མོ་ཐམས་ཅད་ལ་བདེན་པས་འཇུག་པ་མ་ཡིན་གྱི། མནའ་འདོར་བ་ལ་འཇུག་པ་སྟེ་གཅིག་པུ་བདེན་ནོ་ཞེས་བྱ་བར་འགྱུར་བས་ཞེས་ཊཱི་ཀས་བཤད་དོ། །དེ་ལྟར་བཤད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ མི་བརྟན་རྣམ་འགྱུར་ལྟུང་བྱེད། གསུམ་པ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོས་དགེ་སློང་རྣམས་དང་འཐབ་མོ་བྱུང་བ་ན། རང་གིས་རང་ལ་འཚོག་པར་བྱེད་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་གི་ལུས་སྲོག་ལ་གནོད་པའོ། །དགེ་སློང་མས་ཁྲོ་བས་བདག་ཉིད་ལ་གནོད་པར་བྱེད་པ་དེ། རང་གི་ལུས་ལ་རྡེག་པར་བྱེད་ཅིང་ཕོག་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །གནོད་པར་བྱེད་པ་ཞེས་བྱ་བའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་མས་གང་འཁྲུགས་ནས་རང་ལ་བརྡེག་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །བསམ་པ་མི་བརྟན་ཁྲོས་འཁྲུགས་པས་ལུས་ཀྱི་རྣམ་པར་འགྱུར་བར་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ། །འདུལ་བའི་མདོ་བམ་པོ་དྲུག་པ་ལ་འཇུག་པར་བྱའོ།། །། ༈ བླ་མར་བརྙས་ཐབས་ལྟུང་བྱེད་གསུམ། བཞི་པ་ལ། བརྙས་ཐབས་ཀྱི་ནི་ལྟུང་བྱེད་གསུམ། །ཐ་མའི་ལྟུང་བ་མེད་པ་དང་། །བསླབ་པར་ 7-251b བྱ་བ་བརྗོད་པའོ། ། ༈ བརྙས་ཐབས་ཀྱི་ནི་ལྟུང་བྱེད་གསུམ། དང་པོ་ལ། ཚོགས་ལ་བརྙས་པའི་ལྟུང་བྱེད་དང་། །ཚོགས་ལ་སྤྱོ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དང་། །འཁོར་གཙོ་ཆུ་གཏོར་ལྟུང་བྱེད་དོ། ། ༈ ཚོགས་ལ་བརྙས་པའི་ལྟུང་བྱེད། དང་པོ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོས་དགེ་སློང་མའི་ཚོགས་ལ་མི་སྙན་པ་ཁྱི་མོ་ཞེས་བྱ་བ་དང་། ནལ་མ་ཞེས་བྱ་བ་དང་། བོང་བུ་དག་དང་ལྡན་པ་ཞེས་གཤེ་བ་དག་གིས་བརྙས་ཐབས་བྱེད་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་རིས་ཀྱི་དགེ་འདུན་མའི་སེམས་བདེ་བ་ལ་གནོད་པའོ། །དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་མའི་བཞིར་ལོངས་པ་ཡན། ཚོགས་ཀྱི་དགེ་འདུན་མ་ལ་འཚོ་བ་མ་དག་པ་དང་། ལྟ་བ་མ་དག་པས་སྨོད་ཅིང་བརྙས་ཐབས་བྱེད་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། བརྙས་ཐབས་ཞེས་བྱ་བའི་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་ནི་རྣམ་པ་སྣ་ཚོགས་ཀྱིས་སྨོད་པར་བྱེད་དེ། འཚོ་བ་མ་དག་སྟེ་ཚུལ་འཆོས་དང་། ཁ་གསགས་དང་། གཞོགས་སློང་དང་། ཐོབ་ཀྱིས་འཇལ་བས་འཚོ་བར་བྱེད་དོ། །ལྟ་བ་མ་དག་སྟེ་རྨོངས་པ་མི་མཁས་པ་ཡིན་ནོ། །ལོག་པའི་ཆོས་ཀྱི་ཀུན་ཏུ་དཀྲིས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གླེང་གཞི་ལས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ལུང་དྲངས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། གཅིག་གམ་གཉིས་སམ་གསུམ་ལ་བརྙས་ཐབས་བྱེད་པ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། ། ༈ ཚོགས་ལ་སྤྱོ་བའི་ལྟུང་བྱེད། གཉིས་པ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོས་ད
【現代漢語翻譯】 此外，如果不是在其他比丘尼面前發誓放棄戒律，那只是一種空談，應被視為惡作（Dukkritta）。『邪見』是指以錯誤的意圖展示出家。因為出家眾是以真誠之心進入佛門，而發誓放棄戒律則是邪見，這意味著她們並非都以真誠之心進入佛門，而是爲了放棄戒律，只有放棄戒律才是真誠的。』這是 टीका (釋論)的解釋。如上所述，這是一種墮罪。
不穩固的變異墮罪 第三個是：故事起源於粗歡喜（Sthūlanandā）比丘尼與比丘尼們發生爭執，自己毆打自己。所禁止的是傷害自己的身體和生命。如果比丘尼因憤怒而傷害自己，毆打自己的身體，就會犯下墮罪。在『傷害』的解釋中，經文中說：『如果比丘尼因憤怒而毆打自己，就會犯下墮罪。』意思是，由於心緒不穩、憤怒和激動，導致身體發生變異，這是一種墮罪。應參考《律藏》第六卷。
輕蔑之法的三種墮罪 第四個是：有三種輕蔑之法的墮罪：沒有最後的墮罪，以及講述應學習的內容。
輕蔑之法的三種墮罪 首先是：對僧團的輕蔑墮罪、對僧團的呵斥墮罪，以及驅逐僧團的墮罪。
對僧團的輕蔑墮罪 首先是：故事起源於粗歡喜（Sthūlanandā）用難聽的話語，如『母狗』、『蕩婦』和『與驢子為伍』等來辱罵比丘尼僧團，以此進行輕蔑。所禁止的是傷害自己僧團比丘尼的內心安寧。如果比丘尼辱罵和輕蔑由四位或更多比丘尼組成的僧團，指責她們生活不清凈或見解不正，就會犯下墮罪。 टीका (釋論)中說：『輕蔑之法的解釋是指以各種方式進行辱罵，指責她們生活不清凈，即虛偽、諂媚、乞求和以所得來衡量。見解不正，即愚昧無知。被邪法所纏繞。』經文中引用了故事起源。 टीका (釋論)中說：『如果輕蔑一兩位或三位比丘尼，則是惡作（Dukkritta）。』
對僧團的呵斥墮罪 第二個是：故事起源於粗歡喜（Sthūlanandā）對僧團說『你們這些比丘尼是什麼都不知道的無知之輩』，以此進行呵斥。
【English Translation】 Furthermore, vowing to renounce the precepts not in the presence of others is merely empty talk and should be recognized as a Dukkritta. 'False view' means showing renunciation with a wrong intention. Since renunciates enter the Dharma with sincerity, vowing to renounce the precepts is a false view, meaning that not all of them enter the Dharma with sincerity, but rather to renounce the precepts, only renouncing the precepts is sincere.' This is the explanation of the Ṭīkā (commentary). As stated above, this is a Patayantika.
Unstable Transformation Patayantika The third is: The story originates from Sthūlanandā Bhikṣuṇī having a dispute with the Bhikṣuṇīs and beating herself. What is prohibited is harming one's own body and life. If a Bhikṣuṇī harms herself out of anger, striking her own body, she commits a Patayantika. In the explanation of 'harming,' the scripture says: 'If a Bhikṣuṇī strikes herself out of anger, she commits a Patayantika.' It means that due to unstable mind, anger, and agitation, causing a transformation in the body, this is a Patayantika. One should refer to the sixth volume of the Vinaya Sutra.
Three Patayantikas of Contemptuous Methods The fourth is: There are three Patayantikas of contemptuous methods: there is no final Patayantika, and speaking of what should be learned.
Three Patayantikas of Contemptuous Methods First is: The Patayantika of contempt for the Sangha, the Patayantika of scolding the Sangha, and the Patayantika of expelling the Sangha.
Patayantika of Contempt for the Sangha First is: The story originates from Sthūlanandā using unpleasant words such as 'bitch,' 'slut,' and 'associated with donkeys' to insult the Bhikṣuṇī Sangha, thereby engaging in contempt. What is prohibited is harming the inner peace of the Bhikṣuṇīs of one's own Sangha. If a Bhikṣuṇī insults and despises a Sangha composed of four or more Bhikṣuṇīs, accusing them of impure living or incorrect views, she commits a Patayantika. The Ṭīkā (commentary) says: 'The explanation of contemptuous methods refers to insulting in various ways, accusing them of impure living, i.e., hypocrisy, flattery, begging, and measuring by gains. Incorrect views, i.e., ignorance and lack of skill. Entangled in evil doctrines.' The origin of the story is quoted in the scripture. The Ṭīkā (commentary) says: 'If one despises one, two, or three Bhikṣuṇīs, it is a Dukkritta.'
Patayantika of Scolding the Sangha The second is: The story originates from Sthūlanandā scolding the Sangha by saying, 'You Bhikṣuṇīs are ignorant people who know nothing,' thereby engaging in scolding.
གེ་སློང་མའི་ཚོགས་ལ་སྤྱོ་བ་བྱས་པ་དང་། ཉེ་གནས་མ་རྣམས་ཀྱིས་སྨྲས་པ། དགེ་སློང་མའི་ཚོགས་ལ་སྤྱོ་བར་མི་རིགས་སོ། །དེས་སྨྲས་པ། རིགས་ཀྱང་རུང་མི་རིགས་ཀྱང་རུང་སྟེ་ཁོ་མོས་ནི་སྤྱོས་སོ་ཞེས་ཟེར་བ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྔར་དང་འདྲའོ། །དགེ་སློང་མའི་ཚོགས་ལ་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཚུལ་ཁྲིམས་མ་དག་པ་དང་། བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཆོ་ག་མ་དག་པའི་སྒོ་ནས་སྨོད་ཅིང་སྤྱོ་བ་ལ་ཡང་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། སྤྱོ་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་གླེང་གཞི་ལས་ངེས་པར་ 7-252a འབྱུང་བའི་ཚུལ་ཁྲིམས་མེད་དེ་འཚོ་བའི་ཕྱིར་སྐྲ་བྲེགས་པ་དང་བཅས་པ་དང་། རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་སྤྱོད་པས་སྡིག་པའི་ལས་ཅན་ཟོལ་བ་མོ་ཕ་རོལ་བསླུ་བས་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ལུང་དྲངས་སོ། །ཁྱི་མོ་ཁྱོད་རྣམས་ཞེས་སྤྱོ་བའི་ཚིག་གཞན་སྨྲས་ན་ཡང་ངོ་། ། ༈ འཁོར་གཙོ་ཆུ་གཏོར་ལྟུང་བྱེད། གསུམ་པ་ནི། གླེང་གཞི་ཁྱིམ་བདག་གཅིག་ཆུང་མ་དང་གཉིས་ཀ་རབ་ཏུ་བྱུང་ནས་དགེ་སློང་དེ་དབྱར་ཁང་དུ་སོང་བ་ན། དགེ་སློང་མ་དེ་ཡང་ཆུ་སྣོད་གཅིག་ལག་ཏུ་ཐོགས་ཏེ་དེའི་མདུན་ན་སྡོད་ཅིང་འདུག་གོ། དེ་ནས་དགེ་སློང་དེ་རྒོད་ཅིང་ཁོ་བོ་ཁྱིམ་པར་གྱུར་པ་ན་ཡང་ཁྱོད་དེ་ལྟར་ཁོ་བོའི་མདུན་ན་སྡོད་དོ་ཞེས་སྨྲས་པ་དང་། དེས་ཆུ་སྣོད་དེ་ནས་དེའི་མགོར་གཏོར་ནས་ཁོ་མོ་ཁྱོད་ཀྱི་ཡོན་ཏན་སྒྲོག་ན་ཁྱོད་ཁོ་མོའི་སྐྱོན་རྣམས་ལ་འཇུག་པར་བྱེད་དམ་ཞེས་སྨྲས་ནས་བྲོས་ཏེ་སོང་བ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཆགས་པས་རྒྱུ་བྱས་ཏེ་རང་རིས་ཀྱི་བསླབ་པ་ལ་གནོད་པའོ། །དགེ་སློང་མས་འཁོར་གཙོ་བོ་དགེ་སློང་ལ་ཆུ་འཐོར་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་གི་ལུས་ལ་ཐིགས་པ་ཙམ་གྱིས་ཕོག་ན་ཡང་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འདིར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། ། ༈ ཐ་མའི་ལྟུང་བ་མེད་པ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་བརྒྱལ་བ་ལ་ཆུ་གཏོར་བ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། ། གསུམ་པ་ནི། དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་ལ་མཆིལ་མ་གཏོར་བའི་ཐབས་སུ་ཐུ་ཞེས་མི་བྱའོ། །རབ་བྱུང་འདི་པ་ལ་སྤྱོ་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས། དགེ་སློང་དང་དགེ་ཚུལ་ལ་སོགས་པ་ལ་སྤྱོ་བ་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །ཉེས་བྱས་དེའི་བྱེ་བྲག་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་ལ་སྤྱོ་བ་ནི་ལྕི་བའི་ཆོས་ཡིན་པ་དེའི་ཕྱིར་ཟླ་བ་ཕྱེད་མགུ་བ་སྤྱད་པར་བྱ་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་འདི་ནི་དགེ་སློང་མའི་ཆོ་གས་སྤྱོ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དངོས་གཞི་ཡོངས་སུ་རྫོགས་ 7-252b པ་བས་ཀྱང་། དེའི་སྐབས་ཀྱི་བསླབ་བྱ་ལས་འདས་པའི་ཉེས་བྱས་ཆད་པ་ལྕི་བ་ཡོད་དོ། །རབ་ཏུ་བྱུང་བ་འདི་པ་དེ་ལ་བརྙས་ཐབས་དང་སྤྱོ་བ་གཉིས་ཀ་ཡང་མི་བྱའོ། །བྱས་ན་ཡང་ཉེས་བྱས་སོ། །དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་གི་མདུན་
【現代漢語翻譯】 比丘尼眾受到責罵，近事女們說：『不應該責罵比丘尼眾。』那人說：『無論應不應該，反正我已經罵了。』禁止的方法和之前一樣。以不清凈的戒律和不清凈的儀軌來辱罵和責罵比丘尼眾，也會犯墮罪。《 टीका 》中說：『責罵』是指從話題中必然產生的，爲了生活而剃髮等，以及行為不端的自性罪，以欺騙他人為生的虛偽者，戒律不清凈。』這裡引用了經文。即使說出『你們這些母狗』等其他責罵的話語也是一樣。 正行水灑墮罪 第三個例子是：一個施主和他的兩個妻子都出家了，比丘去夏安居，比丘尼也拿著一個水罐坐在他面前。然後，比丘生氣地說：『即使我成了在家人，你還是這樣坐在我面前。』然後，她從水罐里向他頭上倒水，說：『如果我讚揚你的功德，你就要挑我的過失嗎？』說完就跑開了。禁止的原因是貪慾導致損害自己的學處。比丘尼向正行比丘灑水會犯墮罪。《 टीका 》中說：『即使只有一滴水滴到比丘的身上，也會犯這個罪。』 最後的無墮罪 第二種情況是：向昏厥的比丘灑水，沒有墮罪。 第三種情況是：比丘尼不應該用『呸』的方式向比丘吐口水。因為經中說『不應該責罵這位出家人』，所以責罵比丘和沙彌等會犯惡作罪。關於惡作罪的細節，《 टीका 》中說：『責罵比丘是重法，因此應該懺悔半個月。』因此，這比比丘尼儀軌中責罵的根本墮罪，以及違背當時學處的惡作罪的懲罰還要重。不應該輕蔑和責罵這位出家人，如果做了，也是惡作罪。比丘尼在比丘面前……
【English Translation】 The assembly of bhikṣuṇīs (nuns) was scolded, and the female lay devotees said, 'It is not appropriate to scold the assembly of bhikṣuṇīs.' He said, 'Whether it is appropriate or not, I have already scolded them.' The method of prohibition is the same as before. To revile and scold the assembly of bhikṣuṇīs with impure discipline and impure ritual will also result in a patayantika (lapse). The ṭīkā (commentary) says: 'Scolding' means that which necessarily arises from the topic, such as shaving the head for the sake of livelihood, and the inherent transgression of immoral conduct, a hypocrite who deceives others, whose discipline is impure.' Here, a scripture is quoted. Even if other words of scolding are spoken, such as 'You bitches,' it is the same. The patayantika (lapse) of pouring water on the leader of the assembly. The third example is: A householder and both of his wives became ordained. When the bhikṣu (monk) went to the summer retreat, the bhikṣuṇī (nun) also held a water pot and sat in front of him. Then, the bhikṣu became angry and said, 'Even when I became a householder, you still sit in front of me like this.' Then, she poured water from the water pot onto his head and said, 'If I proclaim your virtues, will you then engage in my faults?' Having said this, she ran away. The reason for the prohibition is that attachment causes harm to one's own training. A bhikṣuṇī pouring water on a leading bhikṣu will result in a patayantika (lapse). The ṭīkā (commentary) says: 'Even if only a drop of water touches the body of the bhikṣu, this transgression will occur.' The final non-offense. The second case is: There is no offense in pouring water on a fainting bhikṣu. The third case is: A bhikṣuṇī should not spit on a bhikṣu in the manner of 'phu'. Because it is said, 'One should not scold this ordained person,' therefore scolding a bhikṣu and a śrāmaṇera (novice monk), etc., will result in a duḥkṛta (wrongdoing). Regarding the details of the duḥkṛta, the ṭīkā (commentary) says: 'Scolding a bhikṣu is a serious matter, therefore one should practice repentance for half a month.' Therefore, this is more serious than the fundamental patayantika (lapse) of scolding in the bhikṣuṇī ritual, and the penalty for the duḥkṛta of transgressing the training at that time is even heavier. One should not despise or scold this ordained person; if one does, it is also a duḥkṛta. A bhikṣuṇī in front of a bhikṣu...
དུའམ་སྔོན་ལ་སྤྱོད་ཡུལ་གྱི་གྲོང་དུ་བསོད་སྙོམས་ལ་རྒྱུ་བར་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་མས་ཟམ་པ་མི་བརྟན་པར་དགེ་སློང་དང་ལྷན་ཅིག་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་མཐོང་མ་ཐག་ཏུ་སྟན་ལས་ལྡང་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་སྟན་ལ་འདུག་པས་དགེ་སློང་མ་དེ་འགྲེང་བ་ཧ་ཅང་ཡུན་རིང་དུ་འདའ་བར་བྱེད་ན་སྟན་ལ་འདུག་ཏུ་གཞུག་གོ། དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་སྟན་ལ་འདུག་ཏུ་གཞུག་པ་དེ་མི་བྱེད་ན། དགེ་སློང་མ་ཉིད་ཀྱིས་སྟན་ལ་འདུག་པའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་ལ་ཞུས་ཏེ་གནང་ན་སྟན་དེ་ལ་འདུག་པར་བྱའོ། །བླ་མར་གྱུར་པ་ལ་བརྙས་ཐབས་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་གསུམ་མོ།། །། ༈ འཁྲུགས་ལོང་ཡལ་དོར་ལྟུང་བྱེད། ལྔ་པ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོས་འཐབ་མོའི་རྐྱེན་དག་ཉེ་བར་བསྒྲུབས་ནས་ལྷན་ཅིག་གནས་པ་དང་། ཉེ་གནས་ཕན་ཚུན་འཐབ་མོ་ཆེ་ཐང་དུ་བྱུང་བ་ན། དགེ་སློང་མ་རྣམས་འདི་སྐད་ཅེས་ཚུར་སྤྱོན་འཐབ་མོ་ཉེ་བར་ཞི་བར་བགྱིའོ་ཞེས་སྨྲས་པ་དང་། སྦོམ་དགའ་མོས་འདི་སྐད་ཅེས་མགོས་མགོར་ཅིའི་ཕྱིར་མི་བརྩལ། ཁོ་མོ་ནི་འཐབ་མོ་བྱེད་ཀྱི་ཉེ་བར་ཞི་བར་མི་བྱེད་དོ་ཞེས་ཟེར་བ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་རིས་ཀྱི་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་གནོད་པའོ། །དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱི་རྩོད་པ་ཉེ་བར་བྱེད་པའི་མཐུ་ཡོད་བཞིན་དུ་ཉེ་བར་ཞི་བར་མི་བྱེད་པས་དགེ་སློང་མ་དེ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ལུས་ངག་ཏུ་གྲུབ་ཅིང་བསམ་པ་གཏོང་བར་མི་བྱེད་པ་དེ་སྲིད་དུ་ནི་ལྟུང་བྱེད་གཅིག་ཁོ་ནར་ཟད་དོ། །ཞི་བར་མི་བྱེད་པའི་བསམ་པ་བཏང་ནས། ཡང་བསམ་པ་གཞན་བསྐྱེད་པའི་ཚེ་ན་ 7-253a ལྟུང་བྱེད་གཞན་དུ་ཡང་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །འཁྲུག་ལོང་ཡལ་བར་འདོར་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ བློ་མཐུན་མི་བྱེད་ལྟུང་བྱེད། དྲུག་པ་ནི། གླེང་གཞི་ལུང་ན་ཞལ་མི་གསལ་ཡང་། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་ཆོས་བཞིན་དུ་ལས་བྱེད་པ་ལ། སྦོམ་དགའ་མོས་འདུན་པ་ཕུལ་བ་ན་དགེ་འདུན་མས་ལས་དེ། དེའི་ཉིན་མོར་མ་བྱས་ནས་ཕྱི་དེ་ཉིན་མོར་བྱ་བར་བརྩམས་ཏེ་སྦོམ་དགའ་མོ་ལ་སྦྲན་པ་དང་། དེ་འོང་དུ་མ་བཏུབ་སྟེ་ཁོ་མོས་འདུན་པ་ཕུལ་ཟིན་ཏོ། །ནམ་ཕུལ། ཉི་མ་སྔ་མ་ལའོ། །ཞག་ལོན་པའི་འདུན་པ་འབུལ་དུ་རུང་ངམ། དེས་སྨྲས་པ། འདུན་པ་སྔར་ཕུལ་བ་དེ་ཆག་གམ་རུལ་ལམ་ཅི་ཉེས་ཞེས་ཟེར་བ་ལས་བཅས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་དགེ་འདུན་མ་ལ་གནོད་པའོ། །དགེ་སློང་མས་དགེ་འདུན་མའི་ལས་ལ་འདུན་པ་ཕུལ་ནས། ཞག་ལོན་པའི་འདུན་པ་དེ་ཉིད་སྦྱིན་ཏེ་འདུན་པ་ཕྱི་མ་མི་སྟེར་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །དེ་ཡང་མི་སྟེར་བའི་ཚིག་སྨྲས་ཏེ་དོན་གོ་ནའོ། །བློ་མཐུན་པར་མི་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ ལྕི་ཆོས་འདས་པའི་ལྟུང་བྱེད་བཞི། བདུན་པ་ནི། ཟླ་
【現代漢語翻譯】 此外，不應首先前往用於乞食的村莊。比丘尼不應與比丘一同走過不穩固的橋樑。比丘尼一見到比丘就應起身。如果比丘坐在座位上，而比丘尼站立過久，應請比丘尼坐下。如果比丘不讓比丘尼坐下，比丘尼應請求比丘允許她坐下。這是三種以輕蔑上師為目的的墮罪。 第五，關於爭端遺棄的墮罪：起因是，由於粗俗的喜好，促成了爭鬥的因緣，並共同居住。當近鄰之間發生激烈的爭鬥時，比丘尼們說：『請過來，平息爭鬥。』粗俗的喜好說：『為何不打得頭破血流？我不會平息爭鬥。』應避免的是，傷害自己一方的比丘尼。比丘尼明明有能力平息比丘尼之間的爭端，卻不去平息，這位比丘尼就犯了墮罪。論疏中說：只要身語行為持續，且不放棄念頭，就只犯一個墮罪。如果放棄了不平息的念頭，又生起其他念頭，就會犯下另一個墮罪。』這是遺棄爭端的墮罪。 第六，關於不隨順的墮罪：起因雖未在律中明確說明，但論疏中說：『當比丘尼僧團如法行事時，粗俗的喜好提出請求，但僧團沒有在那天完成，而是打算第二天做，並欺騙粗俗的喜好，讓她無法參加，因為她已經提出了請求。』『何時提出的？前一天。』『可以提出過夜的請求嗎？』她說：『先前提出的請求，是壞了嗎？腐爛了嗎？有什麼問題嗎？』因此而制定。應避免的是，傷害比丘尼僧團。比丘尼對比丘尼僧團的事務提出請求后，給予過夜的請求，而不給予之後的請求，就犯了墮罪。』也就是說，說了不給予的話，對方理解了意思。這是不隨順的墮罪。 第七，關於越過重法的四種墮罪：月...
【English Translation】 Furthermore, one should not first go to the village used for alms gathering. A Bhikshuni should not walk together with a Bhikshu across an unstable bridge. A Bhikshuni should rise from her seat as soon as she sees a Bhikshu. If a Bhikshu is sitting on a seat and the Bhikshuni has been standing for too long, she should be allowed to sit. If the Bhikshu does not allow the Bhikshuni to sit, the Bhikshuni should ask the Bhikshu for permission to sit on the seat. These are the three downfall offenses of intending to despise the superior. Fifth, concerning the downfall offense of abandoning quarrels: The basis is that, due to coarse fondness, the causes of fighting are facilitated, and they dwell together. When a great quarrel arises between neighbors, the Bhikshunis say, 'Please come, pacify the quarrel.' The coarse fondness says, 'Why not fight until heads are broken? I will not pacify the quarrel.' What should be avoided is harming the Bhikshunis of one's own side. If a Bhikshuni has the power to pacify the disputes of the Bhikshunis but does not pacify them, that Bhikshuni commits a downfall offense. The commentary says, 'As long as the body and speech continue, and the thought is not abandoned, it is only one downfall offense. If the thought of not pacifying is abandoned, and another thought arises, then another downfall offense will be committed.' This is the downfall offense of abandoning quarrels. Sixth, concerning the downfall offense of not being in harmony: Although the basis is not clearly stated in the Vinaya, the commentary says, 'When the Bhikshuni Sangha is acting according to the Dharma, the coarse fondness makes a request, but the Sangha does not complete it on that day, but intends to do it the next day, and deceives the coarse fondness, making it impossible for her to participate because she has already made the request.' 'When was it made?' 'The previous day.' 'Is it permissible to make an overnight request?' She says, 'Is the previously made request broken? Rotten? What is the problem?' Therefore, it was established. What should be avoided is harming the Bhikshuni Sangha. If a Bhikshuni makes a request for the affairs of the Bhikshuni Sangha, and gives an overnight request, and does not give the subsequent request, she commits a downfall offense.' That is to say, if the words of not giving are spoken, and the other party understands the meaning. This is the downfall offense of not being in harmony. Seventh, concerning the four downfall offenses of transgressing the heavy Dharmas: Month...
ཕྱེད་གདམས་ངག་རྗེས་སུ་བསྟན་པ་མི་ནོད་པའི་གླེང་གཞི་ནི། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས། དགེ་སློང་རྣམས་ལས་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཅིང་གདམས་ངག་རྗེས་སུ་བསྟན་པ་ནོད་པར་བྱའོ་ཞེས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་གསུངས་པ་ན། བཅུ་གཉིས་སྡེ་རྣམས་དེ་ལྟར་མི་བྱེད་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་བསླབ་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་ཡན་ལག་མི་བསྒྲུབས་པས་རང་གི་བསླབ་པ་ལ་གནོད་པའི་རྒྱུར་འགྱུར་བའོ། །གསོ་སྦྱོང་གི་དུས་ཀྱི་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཅིང་དགེ་སློང་རྣམས་ལས། གདམས་ངག་དང་རྗེས་སུ་བསྟན་པ་དག་དགེ་སློང་མས་ཉན་པར་མི་བྱེད། ཉམས་སུ་མྱོང་བར་མི་བྱེད་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །གདམས་ངག་དང་རྗེས་བསྟན་གྱི་ཁྱད་པར་ནི། ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པར། 7-253b བསྒོམ་པར་ལུང་འབོགས་པ་དང་། འདི་ནི་བྱ་བ་ཡིན་ལ། འདི་ནི་བྱ་བ་མ་ཡིན་པའོ་ཞེས་འདོམས་པ་ཁྱད་པར་ཅན་དུ་གསུངས་སོ། །འདི་ལ་དངོས་གཞིར་འགྱུར་བའི་དུས་གཉིས་ཡོད་དེ། ཊཱི་ཀ་ལས། རྐྱེན་མ་བྱུང་ན་གསོ་སྦྱོང་གི་ཉི་མ་ལས་འདས་ན་སྐྱ་རེངས་ཤར་བའི་དུས་ན་ཁ་ན་མ་ཐོ་བར་འདིར་འགྱུར་རོ། །རྐྱེན་བྱུང་ན་ནི་ཉི་མ་འཆར་ཁའི་དུས་སུ་ཁ་ན་མ་ཐོ་བའི་འདིར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དགེ་སློང་མེད་པར་གསོ་སྦྱོང་བྱེད་པའི་གླེང་གཞི་ནི། དགེ་སློང་མ་མང་པོ་རྣམས་ལྗོངས་རྒྱུ་ཞིང་སོང་བ་ན། དགེ་སློང་མ་ཞིག་གི་དབྱར་ཁང་དུ་ཕྱིན་ནས་དེ་དག་གིས་དགེ་སློང་མེད་པའི་གནས་སུ་གསོ་སྦྱོང་བྱས་ཏེ། དེ་དག་རིམ་གྱིས་རྒྱུ་ཞིང་མཉན་ཡོད་དུ་འོང་བའི་ཚེ་དགེ་སློང་མ་གཞན་རྣམས་ཀྱིས་སྨྲས་པ། ཁྱེད་ཅག་གིས་ཅིའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་མེད་པའི་གནས་སུ་གསོ་སྦྱོང་བྱས་ཞེས་ཟེར་བ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྔར་དང་འདྲའོ། །དགེ་སློང་མས་རང་གི་གསོ་སྦྱོང་ལ་མཐུན་པར་བསྒྲུབ་པའི་དགེ་སློང་དག་མེད་པར། དགེ་སློང་མ་ཉི་ཚེས་ཞི་གནས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་ལས་གཞན། ཆོ་ག་ལ་བརྟེན་པའི་གསོ་སྦྱོང་བྱེད་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས་དོན་འདི་ལྟར་གསུངས་ཏེ། དགེ་སློང་མེད་པར་གསོ་སྦྱོང་བྱེད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི། དགེ་སློང་རྣམས་ལ་གསོ་སྦྱོང་གི་འདུན་པ་བླངས་པ་མེད་པར་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་གསོ་སྦྱོང་བྱེད་པ་ལ་ལྟུང་བ་འདིར་འགྱུར་གྱི། དགེ་སློང་རྣམས་མངོན་སུམ་དུ་མི་འབོད་པ་ཉིད་ལ་གསོ་སྦྱོང་བྱེད་པ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཞེས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། གསོལ་བ་ལ་སོགས་པའི་ལས་ཀྱིས་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཅིང་ཆོས་འཆད་པ་པོར་བསྐོས་པའི་དགེ་སློང་ཞིག་ཡོད་ན། དེ་ལ་འདུན་པ་བླངས་པས་ཆོག་སྟེ་དགེ་སློང་ཀུན་ལ་མ་དྲིས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་དགེ་སློང་མའི་གསོ་སྦྱོང་བྱེད་ 7-254a པ་ན། དགེ་སློང་ཕ་མ་ཕན་ཚུན་གཉིས་ཀ་ནས་འདུན་པ་བླངས་དགོས་པའོ། །གཞི་སྟོད་ཀྱི་སྐབས་ཀྱི་འགྲེལ
【現代漢語翻譯】 關於不接受半月布薩教誡的起因是：比丘尼們認為，世尊曾說，『比丘尼們應每半月從比丘處接受教誡』，但十二部派不這樣做。應禁止的是，不修習圓滿的學處，這會成為損害自身戒律的因緣。在布薩日，比丘尼不應從比丘處聽聞教誡和隨後的指示，不應體驗，否則會犯墮罪。關於教誡和隨後指示的區別，在《微細釋》中說：『給予禪修的指導，以及指示『這是該做的，這是不該做的』，這是特別的。』對此，有兩個成為實際的時間：在《 टीका 》中說：『如果沒有障礙，超過布薩日，黎明升起時，會犯此罪。如果出現障礙，則在日出之時會犯此罪。』關於在沒有比丘尼的情況下進行布薩的起因是：許多比丘尼去遊方，去了一位比丘尼的夏安居處，她們在沒有比丘尼的地方進行了布薩。當她們逐漸遊方來到舍衛城時，其他比丘尼說：『你們為什麼在沒有比丘尼的地方進行布薩？』應禁止的與之前相同。比丘尼在沒有與自己布薩相符的比丘的情況下，除了比丘尼寂止布薩之外，進行依賴儀軌的布薩會犯墮罪。《 टीका 》中這樣解釋這個意思：『沒有比丘進行布薩』是指，沒有從比丘處獲得布薩的意願，比丘尼們進行布薩會犯此罪。如果只是沒有公開邀請比丘，進行布薩則沒有罪過。《小釋》中說：『如果通過祈請等方式，每半月有一位被指定為說法者的比丘，那麼獲得他的意願就足夠了，即使沒有詢問所有比丘也沒有罪過。』這樣看來，比丘尼進行布薩時，需要從比丘和比丘尼雙方獲得意願。這是根本律上部的解釋。 關於不接受半月布薩教誡的起因是：比丘尼們認為，世尊曾說，『比丘尼們應每半月從比丘處接受教誡』，但十二部派不這樣做。應禁止的是，不修習圓滿的學處，這會成為損害自身戒律的因緣。在布薩日，比丘尼不應從比丘處聽聞教誡和隨後的指示，不應體驗，否則會犯墮罪。關於教誡和隨後指示的區別，在《微細釋》中說：『給予禪修的指導，以及指示『這是該做的，這是不該做的』，這是特別的。』對此，有兩個成為實際的時間：在《 टीका 》中說：『如果沒有障礙，超過布薩日，黎明升起時，會犯此罪。如果出現障礙，則在日出之時會犯此罪。』關於在沒有比丘尼的情況下進行布薩的起因是：許多比丘尼去遊方，去了一位比丘尼的夏安居處，她們在沒有比丘尼的地方進行了布薩。當她們逐漸遊方來到舍衛城時，其他比丘尼說：『你們為什麼在沒有比丘尼的地方進行布薩？』應禁止的與之前相同。比丘尼在沒有與自己布薩相符的比丘的情況下，除了比丘尼寂止布薩之外，進行依賴儀軌的布薩會犯墮罪。《 टीका 》中這樣解釋這個意思：『沒有比丘進行布薩』是指，沒有從比丘處獲得布薩的意願，比丘尼們進行布薩會犯此罪。如果只是沒有公開邀請比丘，進行布薩則沒有罪過。《小釋》中說：『如果通過祈請等方式，每半月有一位被指定為說法者的比丘，那麼獲得他的意願就足夠了，即使沒有詢問所有比丘也沒有罪過。』這樣看來，比丘尼進行布薩時，需要從比丘和比丘尼雙方獲得意願。這是根本律上部的解釋。
【English Translation】 The reason for not accepting the half-monthly Upavasatha (布薩) instruction is: The Bhikshunis (比丘尼) thought that the Blessed One (世尊) had said, 'Bhikshunis should receive instruction from Bhikshus (比丘) every half month,' but the twelve schools did not do so. What should be prohibited is not practicing the complete precepts, which would become a cause for harming one's own discipline. On the Upavasatha day, Bhikshunis should not hear the instruction and subsequent instructions from Bhikshus, and should not experience it, otherwise they will commit a Patayantika (墮罪). Regarding the difference between instruction and subsequent instruction, it is said in the 'Minor Commentary': 'Giving guidance on meditation, and instructing 'this is what should be done, this is what should not be done,' this is special.' Regarding this, there are two times when it becomes actual: In the ' टीका ', it says: 'If there is no obstacle, exceeding the Upavasatha day, at the time of dawn, this offense will be committed. If an obstacle occurs, then at the time of sunrise, this offense will be committed.' The reason for performing Upavasatha without Bhikshunis is: Many Bhikshunis went wandering, went to a Bhikshuni's summer retreat, and they performed Upavasatha in a place without Bhikshunis. When they gradually wandered to Shravasti (舍衛城), other Bhikshunis said: 'Why did you perform Upavasatha in a place without Bhikshunis?' What should be prohibited is the same as before. Bhikshunis, without Bhikshus who are in accordance with their Upavasatha, other than the Bhikshuni's silent Upavasatha, performing Upavasatha relying on rituals will commit a Patayantika. The ' टीका ' explains this meaning as follows: 'Performing Upavasatha without Bhikshus' means that without obtaining the consent of the Bhikshus for the Upavasatha, the Bhikshunis performing Upavasatha will commit this offense. If it is just not publicly inviting the Bhikshus, there is no fault in performing Upavasatha. The 'Minor Commentary' says: 'If, through requests and other means, there is a Bhikshu designated as a Dharma speaker every half month, then obtaining his consent is sufficient, and there is no fault even if all the Bhikshus are not asked.' Thus, when Bhikshunis perform Upavasatha, it is necessary to obtain the consent of both Bhikshus and Bhikshunis. This is the explanation of the upper part of the Fundamental Vinaya. The reason for not accepting the half-monthly Upavasatha (布薩) instruction is: The Bhikshunis (比丘尼) thought that the Blessed One (世尊) had said, 'Bhikshunis should receive instruction from Bhikshus (比丘) every half month,' but the twelve schools did not do so. What should be prohibited is not practicing the complete precepts, which would become a cause for harming one's own discipline. On the Upavasatha day, Bhikshunis should not hear the instruction and subsequent instructions from Bhikshus, and should not experience it, otherwise they will commit a Patayantika (墮罪). Regarding the difference between instruction and subsequent instruction, it is said in the 'Minor Commentary': 'Giving guidance on meditation, and instructing 'this is what should be done, this is what should not be done,' this is special.' Regarding this, there are two times when it becomes actual: In the ' टीका ', it says: 'If there is no obstacle, exceeding the Upavasatha day, at the time of dawn, this offense will be committed. If an obstacle occurs, then at the time of sunrise, this offense will be committed.' The reason for performing Upavasatha without Bhikshunis is: Many Bhikshunis went wandering, went to a Bhikshuni's summer retreat, and they performed Upavasatha in a place without Bhikshunis. When they gradually wandered to Shravasti (舍衛城), other Bhikshunis said: 'Why did you perform Upavasatha in a place without Bhikshunis?' What should be prohibited is the same as before. Bhikshunis, without Bhikshus who are in accordance with their Upavasatha, other than the Bhikshuni's silent Upavasatha, performing Upavasatha relying on rituals will commit a Patayantika. The ' टीका ' explains this meaning as follows: 'Performing Upavasatha without Bhikshus' means that without obtaining the consent of the Bhikshus for the Upavasatha, the Bhikshunis performing Upavasatha will commit this offense. If it is just not publicly inviting the Bhikshus, there is no fault in performing Upavasatha. The 'Minor Commentary' says: 'If, through requests and other means, there is a Bhikshu designated as a Dharma speaker every half month, then obtaining his consent is sufficient, and there is no fault even if all the Bhikshus are not asked.' Thus, when Bhikshunis perform Upavasatha, it is necessary to obtain the consent of both Bhikshus and Bhikshunis. This is the explanation of the upper part of the Fundamental Vinaya.
་ཆུང་ལས། དགེ་སློང་མེད་པར་གསོ་སྦྱོང་བྱེད་པ་འདི་ཡང་ལྕི་བའི་ཆོས་བརྒྱད་ཀྱི་གྲངས་སུ་བགྲངས་སོ། །དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་དང་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པ་ལས། ལྕི་བའི་ཆོས་བརྒྱད་ཀྱི་གྲངས་སུ་འདི་མ་བགྲངས་ལ། འདི་ནི་ལྕི་བའི་ཆོས་དང་ཆ་མཐུན་པ་ཙམ་ཡིན་གྱི། ལྕི་བའི་ཆོས་དངོས་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །མའི་སོ་སོར་ཐར་པ་ལས། ལམ་རིང་པོར་འགྲོ་བའི་ཚེ་གསོ་སྦྱོང་གི་དུས་ལ་བབས་ན་དགེ་སློང་མེད་ནའང་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་མེད་པའི་གནས་སུ་དབྱར་གནས་ཁས་ལེན་པའི་གླེང་གཞི་ནི། དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་མེད་པའི་གནས་སུ་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླང་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་གསུངས་པ་དང་། དགེ་སློང་མ་མང་པོ་རྣམས་ཀྱིས་དགེ་སློང་མེད་པའི་གནས་སུ་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་ཏེ། དེ་ལ་དོན་ཉུང་བའི་དགེ་སློང་མ་རྣམས་སྨོད་པར་བྱེད་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྔར་དང་འདྲའོ། །ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ཀྱི་འགྲེལ་པ་ལས། མཚམས་པོ་ཆེ་གཅིག་གི་ཁོངས་ན་དགེ་སློང་མེད་པའམ་མཚམས་པོ་ཆེ་མ་བཅད་ན་ནི། དཔག་ཚད་གཅིག་གི་ཁོངས་ན་དགེ་སློང་མེད་པའི་གནས་སུ་དགེ་སློང་མས་དབྱར་གནས་པར་ཁས་ལེན་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་མེད་པའི་གནས་ཞེས་བྱ་བ་ནི། གང་ན་ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་པོ་ཐམས་ཅད་མེད་པ་ལ་བྱའི། གནས་གང་ན་དགེ་སློང་བཞི་ཡན་ཆད་གནས་ཤིང་ལས་བྱེད་པ་ཡོད་པ་དེ་ནི་དགེ་སློང་མེད་པའི་གནས་ཞེས་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འདིའི་འགྲེལ་པ་ལས་ནི། དགེ་སློང་གི་གཙུག་ལག་ཁང་ནས་ཕར་རྒྱང་གྲགས་ཕྱེད་ལས་རིང་བ་ཞིག་ཏུ་ཞུགས་པ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་ 7-254b བཤད་དོ། །ཤ་ལུགས་པ་རྣམས་ན་རེ། དགེ་སློང་རྒྱང་གྲགས་གཅིག་གི་ཁོངས་ན་མེད་པའི་གནས་སུ་དགེ་སློང་མས་དབྱར་གནས་པར་ཁས་ལེན་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་ཟེར་ཏེ། འདི་ནི་རྒྱང་གྲགས་གཅིག་ཡིན་པ་ལ་གཞུང་གཏན་ནས་མེད་དོ། །དགེ་སློང་ཕ་མ་གཉིས་ཀྱིས་གནས་གཉིས་པོ་དེ་ཙམ་དུ་ཧ་ཅང་ཉེ་བ་དེ་ནི་ཚུལ་དང་མཐུན་པ་མ་ཡིན་པས་སྔ་མ་ལྟར་རིགས་སོ། །གཉིས་ཀའི་དགེ་འདུན་ལ་དགག་དབྱེ་མི་བྱེད་པའི་གླེང་གཞི་ནི། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་གཉིས་ཀའི་དགེ་འདུན་ལ་དགག་དབྱེ་བྱའོ་ཞེས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་གསུངས་པ་དང་། དེ་ནས་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་སྦོམ་དགའ་མོ་ལ་སྨྲས་པ་གཉིས་ཀའི་དགེ་འདུན་ལ་དགག་དབྱེ་བྱ་ཡི་ཚུར་སྤྱོན། དེས་སྨྲས་པ། ཁོ་མོ་ནི་སྡེ་སྣོད་གསུམ་པ་ཡིན་པས་ཁོ་མོས་དགག་དབྱེ་ཇི་ལྟར་བྱ་བ་ཤེས་ཏེ། དགེ་སློང་གིས་དགེ་འདུན་ལ་ལྕག་པོ་དང་། ཤུར་བུ་ཕྲའུ་ཕལ་མོ་ཆེ་འབུལ་དགོས་པས་ཁྱེད་ཅག་དེངས་ཤིག །ཁོ་མོ་ནི་དེར་མི་འགྲོའོ་ཞེས་ཟེར་བའི་སྐབས་དེ་བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་གསོལ་བ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི། དགག་དབྱེའི་ཕན་ཡོན་མི་ཐོབ་བོ་ས
【現代漢語翻譯】 關於比丘尼戒律：在沒有比丘的情況下進行布薩，也被列為八重法之一。但事實並非如此。在《律藏小品》和《廣釋》中，此條並未被列為八重法之一，而只是與八重法相似，並非真正的八重法。在《母戒經》中，長途跋涉時，如果遇到布薩日，即使沒有比丘，也沒有罪過。 關於在沒有比丘的地方接受安居的緣起：世尊說，比丘尼不應在沒有比丘的地方接受安居。原因是許多比丘尼在沒有比丘的地方接受安居，因此那些對比丘尼戒律瞭解不多的比丘尼們便對此進行指責。 應禁止的行為與之前相同。在《律藏小品》的註釋中說：『在一個大的結界內沒有比丘，或者沒有劃定大的結界，那麼在方圓一由旬內沒有比丘的地方，比丘尼接受安居，則會犯墮罪。』《 टीका 》中說：『所謂沒有比丘的地方，是指沒有任何一百零一種羯磨的地方。如果某個地方有四位以上的比丘居住並進行羯磨，則不能稱為沒有比丘的地方。』 此處的註釋說：『如果從比丘的寺廟進入超過半俱盧舍的地方，就會犯墮罪。』有些學者說：『如果比丘在一俱盧舍的範圍內都沒有，比丘尼在這樣的地方接受安居，就會犯墮罪。』但這種說法沒有任何經典依據，因為這裡說的是一俱盧舍。 如果兩位比丘父母住得太近，那是不合適的，所以應該按照之前的說法。關於不區分兩個僧團的緣起：世尊說：『比丘尼們應該對兩個僧團進行區分。』之後，比丘尼們對粗歡喜母說：『應該對兩個僧團進行區分，請過來。』她說：『我是三藏持有者，我知道如何進行區分。比丘應該向僧團供養鞭子和針筒等物品，你們離開吧，我是不會去的。』這件事是比丘尼們稟告世尊后發生的。 應禁止的行為是：無法獲得區分的利益。
【English Translation】 Regarding the Bhikshuni precepts: Performing Posadha without a Bhikshu is also counted among the eight heavy precepts. However, this is not the case. In the Vinaya-ksudraka and the Extensive Commentary, this is not counted among the eight heavy precepts, but is only similar to the heavy precepts, not the actual heavy precepts. In the Mother's Pratimoksha, there is no fault even if there is no Bhikshu when the time for Posadha arrives while traveling a long distance. The origin of accepting Varshavasa in a place without Bhikshus: The Blessed One said that Bhikshunis should not accept Varshavasa in a place without Bhikshus. The reason is that many Bhikshunis accepted Varshavasa in a place without Bhikshus, so those Bhikshunis who did not know much about the Bhikshuni precepts criticized this. The actions to be prohibited are the same as before. In the commentary on the Vinaya-ksudraka, it says: 'If there are no Bhikshus within a large boundary, or if a large boundary has not been demarcated, then if a Bhikshuni accepts Varshavasa in a place without Bhikshus within a yojana, she will commit a Patayantika offense.' The Ṭīkā says: 'The so-called place without Bhikshus refers to a place where none of the one hundred and one karmas are performed. If there are four or more Bhikshus residing and performing karmas in a place, then it cannot be called a place without Bhikshus.' The commentary here says: 'If one enters more than half a krosha away from the Bhikshu's monastery, one will commit a Patayantika offense.' Some scholars say: 'If there are no Bhikshus within a krosha, and a Bhikshuni accepts Varshavasa in such a place, she will commit a Patayantika offense.' But there is no scriptural basis for this statement, because it says one krosha here. If two Bhikshu parents live too close, that is not appropriate, so it should be according to the previous statement. The origin of not distinguishing between the two Sanghas: The Blessed One said: 'Bhikshunis should distinguish between the two Sanghas.' Then, the Bhikshunis said to Sthulananda: 'The two Sanghas should be distinguished, please come over.' She said: 'I am a holder of the three pitakas, and I know how to distinguish. Bhikshus should offer whips and needle tubes etc. to the Sangha, you leave, I will not go there.' This incident happened after the Bhikshunis reported it to the Blessed One. The action to be prohibited is: not being able to obtain the benefits of distinction.
ྟེ་ཆོས་དག་པ་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་དག་པར་མི་འགྱུར་བའོ། །དགེ་སློང་མ་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་གཉིས་ཀའི་དགེ་འདུན་ཏེ་དགེ་སློང་ཕའི་དགེ་འདུན་དང་། མའི་དགེ་འདུན་གཉིས་ཀ་ལ། གནས་གསུམ་སྟེ་མཐོང་ཐོས་དོགས་གསུམ་གྱི་དགག་དབྱེ་མི་བྱེད་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་ཏེ། དགེ་སློང་ཕ་མའི་དགེ་འདུན་གཉིས་པོ་གང་རུང་གཅིག་ཁོ་ན་ལ་དགག་དབྱེ་མི་བྱེད་དམ། དགེ་འདུན་གཉིས་པོ་གང་ལ་ཡང་དགག་དབྱེ་མི་བྱེད་པས་སོ། །ལྕི་བའི་ཆོས་ལས་འདས་པར་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་གསུམ་དང་། ལྕི་བའི་ཆོས་དང་འབྲེལ་བའི་ལྟུང་བྱེད་གཅིག་སྟེ། ཊཱི་ཀར། དགེ་སློང་མེད་པར་གསོ་ 7-255a སྦྱོང་བྱེད་པ་ནི་ལྕི་བའི་ཆོས་དང་འབྲེལ་བའི་ལྟུང་བ་ཡིན་གྱི། ལྕི་བའི་ཆོས་ལས་འདས་པའི་ལྟུང་བ་ཉིད་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །མང་ཚིག་གིར་དག་གོ། །། ༈ གཞན་གནོད་སྤྱོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་གསུམ། བརྒྱད་པ་ལ། དབུལ་པོ་སྲ་བརྐྱང་སྦྱོར་བཅུག་དང་། །དུག་ལྔ་དབྱུང་ཚོགས་མི་སྦྱིན་དང་། །གོས་བགོད་ཚོགས་པ་མི་སྦྱིན་པའོ། ། ༈ དབུལ་པོ་སྲ་བརྐྱང་སྦྱོར་བཅུག་པའི་ལྟུང་བྱེད། དང་པོ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོས་ཁྱིམ་བདག་དབུལ་པོ་ནད་པ་ཞིག་ལ་སྲ་བརྐྱང་འབུལ་དུ་བཅུག་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྦྱིན་བདག་གི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་གནོད་པའོ། །དགེ་སློང་མས་ཁྱིམ་པ་དབུལ་པོ་སྲ་བརྐྱང་སྦྱོར་དུ་བཅུག་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཐོབ་ན་དངོས་གཞིའོ། །སྲ་བརྐྱང་གི་ཟུང་ཙམ་དབུལ་པོས་སྦྱོར་དུ་བཅུག་པ་ལ་ཡང་དངོས་གཞིའོ་ཞེས་སོ། །སྲ་བརྐྱང་ནི་མཚོན་པ་ཙམ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཡོ་བྱད་གཞན་དག་ཀྱང་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ནད་པ་ཉམ་ཆུང་བུ་ལ་སྲ་བརྐྱང་འབུལ་དུ་འཇུག་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དབུལ་པོ་དང་ནད་པ་ཚོགས་དོན་ཡིན་པ་ལ་དགོངས་ཞེས་རིགས་སོ། །མའི་སོ་སོར་ཐར་པའི་འགྲེལ་པ་ལས། ཁྱིམ་པའམ་ནད་པ་སྦྱོར་མི་བཟོད་པ་ལས་སློང་ཞིང་སྦྱོར་དུ་འཇུག་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་མོད་ཀྱི། དབུལ་པོ་ཡིན་ན་ནད་པ་ཡིན་རུང་མིན་རུང་སྟེ་འབུལ་དུ་འཇུག་ན་ལྟུང་བ་ཡིན་གྱི། ན་བ་ཁོ་ནས་ནི་མ་ཡིན་ནོ། ། ༈ དུག་ལྔ་དབྱུང་ཚོགས་མི་སྦྱིན་པའི་ལྟུང་བྱེད། གཉིས་པ་ནི། གླེང་གཞི་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བ་ལས། དགེ་སློང་མ་ཆོམ་རྐུན་པས་བཅོམ་པའི་དོན་དུ་སྲ་བརྐྱང་དུས་ཀྱི་སྔ་རོལ་དུ་འབྱིན་པ་ལ། སྦོམ་དགའ་མོ་འདུར་མི་བཏུབ་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་རིས་ཀྱི་དགེ་འདུན་མ་རྣམས་ལ་གནོད་པའོ། །སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་བའི་ཕྱིར་དུས་ཀྱི་སྔ་རོལ་དུ་བག་ཡངས་སུ་བྱ་བའི་ལས་ལ། བདག་ཉིད་མཚམས་ནང་ན་གནས་པ་མི་འདུ་ 7-255b ཞིང་། འདུན་པ་ཡང་མི་བྱིན་པས་ཚོགས་པ་མི་སྦྱིན་པའི་དགེ་སློང་མ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། ། ༈ གོས་བགོད་ཚོགས་
【現代漢語翻譯】 因此，戒律不會清凈，行為也不會清凈。比丘尼在結夏安居期間，對於僧團，即比丘父的僧團和比丘尼母的僧團，在三種情況下，即見、聞、疑三種情況下，不進行遮止和分別，會犯墮罪。無論是對比丘父的僧團還是比丘尼母的僧團中的任何一個不進行遮止和分別，或者對兩個僧團都不進行遮止和分別。有三種墮罪是違越重法的，有一種墮罪是與重法相關的。在《 टीका 》中說：『沒有比丘尼而作布薩是與重法相關的墮罪，但不是違越重法的墮罪。』這是多數詞的清凈。 第八，有三種墮罪是關於損害他人的行為： 『貧窮強迫作供養，五毒驅逐不給眾，衣分不給與僧團。』 關於貧窮強迫作供養的墮罪： 第一種情況是，由於粗喜女，強迫一位貧窮生病的施主作堅硬的供養。所遮止的是損害施主的受用。比丘尼強迫貧窮的在家眾作堅硬的供養，會犯墮罪。在《 टीका 》中說：『如果得到，則是正行。即使只是強迫貧窮的人作少量的堅硬供養，也是正行。』堅硬的供養只是一個例子，在《 टीका 》中說：『其他的用具也是如此。』在《律分別》中說：『如果強迫生病虛弱的孩子作堅硬的供養，會犯墮罪。』貧窮和生病是集合的意義，請注意這一點。在《母別解脫經釋》中說：『如果強迫在家眾或病人作無法忍受的供養，會犯墮罪。』但如果是貧窮的人，無論是否生病，強迫其作供養都會犯墮罪，而不僅僅是因為生病。 關於五毒驅逐不給眾的墮罪： 第二種情況是，由於堅硬的供養已經準備好，比丘尼因為盜賊搶劫的原因，在時間未到之前取出堅硬的供養。由於粗喜女無法忍受。所遮止的是損害自己一方的比丘尼僧團。爲了取出堅硬的供養，在時間未到之前隨意行事，自己住在界內而不聚集，也不給予意樂，因此對於不給予僧團的比丘尼，會犯墮罪。 關於衣分不給與僧團
【English Translation】 Therefore, the precepts will not be pure, and the conduct will not be pure. During the summer retreat, a Bhikshuni (nun) who does not make prohibitions and distinctions in three situations—seeing, hearing, and suspecting—regarding the Sangha (community), that is, the Sangha of the father Bhikshu (monk) and the Sangha of the mother Bhikshuni, will commit a Patayantika (offense entailing expiation). Whether she does not make prohibitions and distinctions regarding either the Sangha of the father Bhikshu or the Sangha of the mother Bhikshuni, or she does not make prohibitions and distinctions regarding both Sanghas. There are three Patayantikas that transgress the heavy Dharmas (rules), and one Patayantika that is related to the heavy Dharmas. In the Tika (commentary), it is said: 'Performing Posadha (confession ceremony) without a Bhikshuni is a Patayantika related to the heavy Dharmas, but it is not a Patayantika that transgresses the heavy Dharmas.' This is the purification of the plural words. Eighth, there are three Patayantikas concerning actions that harm others: 'Poverty forces offerings, expelling the five poisons without giving to the assembly, not giving cloth distribution to the Sangha.' Concerning the Patayantika of poverty forcing offerings: The first situation is that, due to Stubborn Delight, a poor and sick householder is forced to make a hard offering. What is prohibited is harming the householder's enjoyment. A Bhikshuni who forces a poor layperson to make a hard offering will commit a Patayantika. In the Tika, it is said: 'If obtained, it is the actual deed. Even if only forcing a poor person to make a small amount of hard offering, it is also the actual deed.' A hard offering is just an example; in the Tika, it is said: 'Other utensils are also the same.' In the Vinaya-vibhanga (Disciplinary Distinctions), it is said: 'If forcing a sick and weak child to make a hard offering, a Patayantika is committed.' Poverty and sickness are collective meanings; please note this. In the Commentary on the Pratimoksha (Individual Liberation Sutra) of the Mother, it is said: 'If forcing a householder or a sick person to make an unbearable offering, a Patayantika will be committed.' But if it is a poor person, whether sick or not, forcing them to make an offering will commit a Patayantika, not just because of sickness. Concerning the Patayantika of expelling the five poisons without giving to the assembly: The second situation is that, because the hard offering is ready, the Bhikshuni takes out the hard offering before the time due to robbers plundering. Because Stubborn Delight cannot bear it. What is prohibited is harming the Bhikshuni Sangha on one's own side. In order to take out the hard offering, acting arbitrarily before the time, not gathering oneself while staying within the boundary, and not giving intention, therefore, for a Bhikshuni who does not give to the Sangha, a Patayantika will be committed. Concerning the cloth distribution not given to the Sangha
པ་མི་སྦྱིན་པའི་ལྟུང་བྱེད། གསུམ་པ་ལ། ལྟུང་བྱེད་དངོས་ཉིད་བཤད་པ་དང་། །དེ་ཡི་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བའོ། ། ༈ ལྟུང་བྱེད་དངོས་ཉིད་བཤད་པ། དང་པོ་ནི། གླེང་གཞི་དགེ་སློང་མ་རྣམས་གོས་ཀྱི་རྙེད་པ་འགེད་པ་ལ་སྦོམ་དགའ་མོ་འདུར་མི་བཏུབ་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་སྔར་དང་འདྲའོ། །དགེ་སློང་མ་རྣམས་གོས་འགེད་པའི་ཕྱིར་ལུས་ཀྱང་བདག་ཉིད་མཚམས་ནང་ན་གནས་ལ། ཚོགས་པ་མི་སྦྱིན་པའི་དགེ་སློང་མ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། གོས་ལ་ཞེས་པ་ནི་དཔེ་ཙམ་དུ་ཟད་དོ། །ཆོས་དང་ལྡན་པའི་རྙེད་པ་གཞན་བགོ་བའི་ཕྱིར། ཚོགས་པ་མི་སྦྱིན་པ་ལ་ཡང་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། ། ༈ དེ་ཡི་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བ། གཉིས་པ་ནི། ཚོགས་མི་སྦྱིན་པ་འདིས་རྙེད་པའི་སྐལ་བ་ལེན་མི་འདོད་པ་ཉིད་ནི་ལྟུང་བ་མ་བྱས་པ་ཉིད་དོ། །གཞན་ལ་གནོད་པར་བྱེད་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་གསུམ་མོ།། །། ༈ དབྱར་ཁང་ཡལ་དོར་ལྟུང་བྱེད། དགུ་པ་ལ། ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོས་དབྱར་ཁང་སྒོ་བཅད་ནས་ལྡེའུ་མིག་ཁྱེར་ཏེ་ལྗོངས་རྒྱུ་ཞིང་སོང་བ་ལས། དབྱར་ཁང་དེར་མེ་ཤོར་ཏེ་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་ལེགས་པར་བསད་འདོད་ནས་སྒོ་དབྱེར་ལྡེའུ་མིག་མ་རྙེད་ནས་དབྱར་ཁང་མེས་འཚིག་པར་གྱུར་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་དབྱར་ཁང་ཆུད་ཟོས་པ་ལས་ལོངས་སྤྱོད་ལ་གནོད་པའོ། །དགེ་སློང་མ་དབྱར་ཁང་ནས་གཞན་དུ་འགྲོ་བ་ན། ཐ་ན་ཁྱིམ་པ་ཡན་ཆད་གཞན་ལ་དབྱར་ཁང་མ་གཏད་མ་བཅོལ་བར་འགྲོ་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཇི་ཙམ་སོང་བས་ཞེ་ན། དབྱར་ཁང་གི་ཉེ་འཁོར་བཏང་ནའོ། ། གཉིས་པ་ནི། གང་ཟག་གི་དབྱར་ཁང་གླར་མི་བཏང་ངོ་། །ཁང་ཁྱིམ་གྱི་གཞི་དང་ཚོང་ཁང་གི་ 7-256a གཞི་ཡང་ངོ་། །འདས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །དབྱར་ཁང་ཡལ་བར་འདོར་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་དོ།། །། ༈ རྒྱུ་དང་མི་རྒྱུ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད། བཅུ་གསུམ་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་བཞི་སྟེ། ལྗོངས་རྒྱུའི་ལྟུང་བྱེད་དམིགས་བསལ་བསྟན། །དབྱར་འོག་མི་རྒྱུའི་ལྟུང་བྱེད་དང་། །ཡུལ་འཁོར་དོགས་བཅས་ལྟུང་བྱེད་བརྗོད། །མི་མཐུན་བཅས་འགྲོའི་ལྟུང་བྱེད་དོ། ། ༈ ལྗོངས་རྒྱུའི་ལྟུང་བྱེད་དམིགས་བསལ་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོ་འཁོར་དང་བཅས་པ་དབྱར་གྱི་ནང་ལོགས་སུ་ལྗོངས་རྒྱུ་ཞིང་འགྲོ་བ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་དབྱར་འདྲལ་བའི་རྒྱུར་འགྱུར་བའོ། །དགེ་སློང་མས་དབྱར་གྱི་ནང་དུ་ཡུལ་བལྟ་བའི་ཕྱིར་ལྗོངས་རྒྱུ་ཞིང་རྒྱང་གྲགས་ཀྱི་མཐའ་ལས་འདས་པར་འགྲོ་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །མའི་སོ་ཐར་འགྲེལ་པ་ལས། དབྱར་ཟླ་བ་གསུམ་མ་ཚང་བར་ཚུལ་དྲལ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་བཤད་ཀྱང་། ཚུལ་དྲལ་བ་ནི་མཚོན་པ་
【現代漢語翻譯】 不給予財物的墮罪。 第三，分為：墮罪的真實講述和它的特殊情況。 ༈ 墮罪的真實講述： 第一，起因是，比丘尼們在分配衣物所得時，粗歡喜母不聽勸阻。所禁止的行為與之前相同。比丘尼們爲了分配衣物，即使身體安住在界內，對比丘尼僧團不給予財物，將犯墮罪。ཊཱི་ཀ་（梵文：ṭīkā，註釋）中說：『衣物』只是一個例子，爲了分配其他合法的所得，不給予僧團也將犯墮罪。 ༈ 它的特殊情況： 第二，不給予僧團，是因為不想接受財物的份額，這就不算犯墮罪。以上是由損害他人而產生的三個墮罪。 ༈ 捨棄夏安居處的墮罪。 第九，分為：墮罪的分類和應當學習的內容。 第一，起因是，粗歡喜母關閉了夏安居處的門，帶著鑰匙去遊玩。夏安居處失火，比丘尼們想要好好地撲滅火，卻找不到開門的鑰匙，導致夏安居處被燒燬。所禁止的行為是夏安居處被浪費，對使用造成損害。比丘尼從夏安居處離開時，即使是交給在家人，如果不把夏安居處委託給他人就離開，將犯墮罪。離開多遠呢？即使離開了夏安居處附近。 第二，不能把個人的夏安居處出租。房屋的地基和商店的地基也是如此。如果已經過去了，則犯惡作罪。以上是由捨棄夏安居處而產生的墮罪。 ༈ 由因和非因產生的墮罪。 第十三，有四個墮罪：顯示遊玩的墮罪的特殊情況，夏安居期間非時遊走的墮罪，伴隨疑慮的遊方墮罪，以及伴隨不和而行的墮罪。 ༈ 顯示遊玩的墮罪的特殊情況： 第一，起因是，粗歡喜母和她的隨從在夏安居期間去遊玩。所禁止的行為是成為破壞夏安居的原因。比丘尼在夏安居期間，爲了看風景而去遊玩，如果超過了遙遠的距離，將犯墮罪。《母戒經釋》中說：『如果夏安居三個月未滿就破壞了戒律，將犯墮罪』，破壞戒律是一種象徵。
【English Translation】 The offense of not giving away belongings. Third, it is divided into: the actual explanation of the offense and its special circumstances. ༈ The actual explanation of the offense: First, the origin is that the Bhikṣuṇīs (比丘尼，female monastic) did not listen to reason when distributing the gains of clothing, and Stubborn Joyful Mother did not listen to advice. The prohibited behavior is the same as before. If the Bhikṣuṇīs, in order to distribute clothing, even if their bodies remain within the boundary, do not give the belongings to the Saṃgha (僧團，community) of Bhikṣuṇīs, they will commit an offense. The Ṭīkā (梵文：ṭīkā，commentary) says: 'Clothing' is just an example. For the sake of distributing other legitimate gains, not giving to the Saṃgha will also constitute an offense. ༈ Its special circumstances: Second, not giving to the Saṃgha because one does not want to receive a share of the belongings is not considered an offense. The above are three offenses arising from harming others. ༈ The offense of abandoning the summer dwelling. Ninth, it is divided into: the classification of the offense and what should be learned. First, the origin is that Stubborn Joyful Mother closed the door of the summer dwelling, took the key, and went sightseeing. The summer dwelling caught fire, and the Bhikṣuṇīs wanted to put out the fire properly, but they could not find the key to open the door, causing the summer dwelling to be burned down. The prohibited behavior is the wasting of the summer dwelling, causing damage to its use. When a Bhikṣuṇī leaves the summer dwelling, even if it is to a layperson, if she leaves without entrusting the summer dwelling to someone else, she will commit an offense. How far away? Even if she leaves the vicinity of the summer dwelling. Second, one cannot rent out one's personal summer dwelling. The foundation of a house and the foundation of a shop are also the same. If it has already passed, then one commits a wrong deed. The above is the offense arising from abandoning the summer dwelling. ༈ Offenses arising from cause and non-cause. Thirteenth, there are four offenses: showing the special circumstances of the offense of sightseeing, the offense of wandering around during the summer retreat, the offense of wandering with doubts, and the offense of going with discord. ༈ Showing the special circumstances of the offense of sightseeing: First, the origin is that Stubborn Joyful Mother and her entourage went sightseeing during the summer retreat. The prohibited behavior is becoming a cause of disrupting the summer retreat. If a Bhikṣuṇī goes sightseeing during the summer retreat in order to see the scenery, and goes beyond a distant distance, she will commit an offense. The Commentary on the Mother's Prātimokṣa (戒經，code of monastic discipline) says: 'If one violates the precepts before the three months of the summer retreat are completed, one will commit an offense.' Violating the precepts is a symbol.
སྟེ་ཉིན་མོ་ལྗོངས་རྒྱུ་ན་ཡང་ལྟུང་བྱེད་དོ། །རང་གཞན་གྱི་ཆོས་ལྡན་གྱི་བྱ་བ་བསྒྲུབ་པའི་ཆེད་དུ་དབྱར་ཚུལ་ནང་དུ་དབྱར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏེ་ལྗོངས་རྒྱུ་ཞིང་འགྲོ་བ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་པར་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །བར་ཆད་ཉེ་བར་གནས་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། ། ༈ དབྱར་འོག་མི་རྒྱུའི་ལྟུང་བྱེད། གཉིས་པ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོ་ལ། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་སྨྲས་པ། དགག་དབྱེ་བགྱིས་ལགས་ཀྱི། ལྗོངས་རྒྱུ་ཞིང་བཞུད་དོ། །དེས་སྨྲས་པ། ཁོ་མོ་སྡེ་སྣོད་གསུམ་པ་ཡིན་ཏེ་ད་དུང་རྒྱུ་བའི་དུས་ལ་མ་བབ་བོ་ཞེས་ཟེར་ཞིང་མི་འགྲོ་བ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་གནས་ལ་ཆགས་པ་འཕེལ་བའོ། །དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་ནས་དབྱར་གནས་ཏེ་དགག་དབྱེ་བྱས་པའི་འོག་ཏུ་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལ་ལྗོངས་རྒྱུ་བ་དེར་མི་འགྲོ་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །མའི་སོ་སོར་ཐར་པ་ལས། དབྱར་གནས་པའི་འོག་རོལ་ཏུ་རྒྱང་གྲགས་ཀྱི་མཐར་མི་འགྲོ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ 7-256b ཞེས་གསུངས་ལ། ཊཱི་ཀ་ལས། འདིར་འགྲོ་བའི་ཚད་རྒྱང་གྲགས་ཀྱི་ཚད་ཀྱི་མཐའོ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཐ་ན་དབྱར་ཁང་གཅིག་ནས་གཅིག་ཤོས་སུ་ཡང་འདོང་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ་གནས་ལ་ཞེན་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དབྱར་གནས་པའི་འོག་ཏུ་དགེ་སློང་ལ་སོགས་པ་ལྗོངས་མི་རྒྱུ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། གཞན་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་ཡིན་པར་འདུལ་བ་མདོར་བསྡུས་པ་ལས་ཤེས་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །གཞན་ཡང་ཕྱོགས་ཀུན་འཇིགས་པ་དང་བཅས་པའམ་ཞེ་འགྲས་ཡོད་ན་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། ། ༈ ཡུལ་འཁོར་དོགས་བཅས་ལྟུང་བྱེད་བརྗོད་པ། གསུམ་པ་ནི། གླེང་གཞི་མ་སྐྱེས་དགྲས་ཡངས་པ་ཅན་དུ་སུ་ཡང་མ་འགྲོ་ཞིག་ཅེས་དྲིལ་བསྒྲགས་པར་བྱས་སོ། །དེ་ནས་དགེ་སློང་མ་རྣམས་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ནས་ཡངས་པ་ཅན་ག་ལ་བ་དེར་རྒྱུ་ཞིང་སོང་བ་ན། ལམ་ཀར་ཆོམ་རྐུན་པ་དག་གིས་སུན་ཕྱུང་བ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ལུས་སྲོག་སོགས་ལ་གནོད་པའོ། །ཡུལ་འཁོར་ཆོམ་རྐུན་པའི་འཇིགས་པས་དོགས་པ་དང་བཅས་པར་འགྲོ་བའི་དགེ་སློང་མ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། ། ༈ མི་མཐུན་བཅས་འགྲོའི་ལྟུང་བྱེད། བཞི་པ་ནི། གླེང་གཞི་ཡངས་པ་ཅན་པ་དག་གིས་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ཏུ་སུ་ཡང་མ་འགྲོ་ཞིག་ཅེས་དྲིལ་བསྒྲགས་པར་བྱས་སོ། །དེ་ནས་དགེ་སློང་མ་རྣམས་དེར་སོང་བ་ན་སུན་ཕྱུང་བ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ལུས་སྲོག་སོགས་ལ་གནོད་པའོ། །ཡུལ་འཁོར་གང་ན་དགྲ་བོ་མི་མཐུན་པ་ཡོད་པ་དང་བཅས་པར་ཡང་ངོ་སྟེ་འགྲོ་བ་ལའོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། མི་མཐུན་པ་དང་བཅས་པ་ཡིན་ཏེ་ཕྱོགས་འདིར་སུ་ཡང་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །སུ་འགྲོ་བ་དེ་བསད་པར་བྱའོ་ཞེས་འགྲོ་བ་དགག་པའི་ཁྲིམས་སུ་བྱས་པ་ཡོད་པ་ལྟ་བུའོ། །ཞེས་སོ། །འོ་ན་འདི་དང་སྔ་མའི་ཁྱད་པར་ཅི་ཞེ་ན། སྔ་མའ
【現代漢語翻譯】 即使在白天遊蕩，也會導致墮落。爲了完成自己和他人的佛法事務，在結夏安居期間，如果接受了結夏安居的加持而去遊蕩，根據 टीका（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：註釋）的說法，是沒有罪過的。如果存在迫在眉睫的障礙，也不會導致墮落。 關於結夏安居后遊蕩的墮落： 第二種情況是：故事發生在斯波姆嘎摩（地名）。比丘尼們說：『我們已經進行了結夏安居的羯磨，但現在要去遊蕩了。』其中一位比丘尼說：『我還是三藏的學者，現在還不是遊蕩的時候。』然後她沒有去。所要禁止的是對住所的貪戀增長。在承諾結夏安居並實際安居之後，在進行了羯磨的十六天後，如果遊蕩者不去，就會導致墮落。在比丘尼的別解脫經中說：『在結夏安居之後，如果不去到一由旬的盡頭，就會導致墮落。』 टीका（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：註釋）中說：『這裡，遊蕩的距離是一由旬的盡頭。』在比丘尼的律藏分別中說：『甚至應該從一個結夏安居的住所到另一個住所，』這是爲了避免對住所的執著。如果在結夏安居之後，比丘等不去遊蕩， टीका（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：註釋）中說：『對於其他人來說，這是一種惡作，可以從《律藏總集》中得知。』此外，如果四面八方都有危險，或者存在敵意，就不會導致墮落。 關於講述伴隨地區危險的墮落： 第三種情況是：故事發生在阿阇世王宣佈禁止任何人前往跋耆國。之後，比丘尼們從王舍城前往跋耆國，在路上被強盜騷擾。所要禁止的是對身體和生命的傷害。對於前往伴隨強盜危險地區的比丘尼，會導致墮落。 關於講述伴隨不和的墮落： 第四種情況是：故事發生在跋耆國人宣佈禁止任何人前往王舍城。之後，比丘尼們前往那裡，受到了騷擾。所要禁止的是對身體和生命的傷害。對於前往存在敵人的地區，也是如此，即與之前的情況相同。 टीका（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：註釋）中說：『伴隨著不和，即禁止任何人前往這個地方，如果有人去，就會被殺。』這就是禁止前往的法律。』那麼，這和之前的情況有什麼區別呢？之前的情況是
【English Translation】 Even wandering during the day leads to downfall. In order to accomplish the Dharma activities of oneself and others, if one wanders after receiving the blessing of the summer retreat during the summer retreat, according to the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, Roman transliteration, literal meaning: commentary), there is no fault. If there is an imminent obstacle, it will not lead to downfall. Regarding the downfall of wandering after the summer retreat: The second case is: The story takes place in Spom Gamo (place name). The bhikṣuṇīs said, 'We have performed the karma of the summer retreat, but now we are going to wander.' One of the bhikṣuṇīs said, 'I am still a scholar of the three piṭakas, and it is not yet time to wander.' Then she did not go. What is to be prohibited is the increase of attachment to the dwelling. After promising to observe the summer retreat and actually staying in retreat, sixteen days after performing the karma, if the wanderer does not go, it will lead to downfall. In the Prātimokṣa of the bhikṣuṇīs, it is said: 'After the summer retreat, if one does not go to the end of a yojana, it will lead to downfall.' The ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, Roman transliteration, literal meaning: commentary) says: 'Here, the distance of wandering is the end of a yojana.' In the Vinaya-vibhaṅga of the bhikṣuṇīs, it is said: 'One should even go from one summer retreat dwelling to another,' this is to avoid attachment to the dwelling. If after the summer retreat, bhikṣus, etc., do not wander, the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, Roman transliteration, literal meaning: commentary) says: 'For others, it is a misdeed, which can be known from the Compendium of the Vinaya.' Furthermore, if there is danger from all sides, or if there is hostility, it will not lead to downfall. Regarding the downfall of speaking about the danger of the region: The third case is: The story takes place when King Ajātaśatru announced that no one should go to Vaiśālī. Afterwards, the bhikṣuṇīs went from Rājagṛha to Vaiśālī, and were harassed by robbers on the way. What is to be prohibited is harm to the body and life. For the bhikṣuṇī who goes to a region with the danger of robbers, it will lead to downfall. Regarding the downfall of speaking about discord: The fourth case is: The people of Vaiśālī announced that no one should go to Rājagṛha. Afterwards, the bhikṣuṇīs went there and were harassed. What is to be prohibited is harm to the body and life. It is the same for going to a region where there are enemies, that is, the same as the previous case. The ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, Roman transliteration, literal meaning: commentary) says: 'Accompanied by discord, that is, it is forbidden for anyone to go to this place, and if anyone goes, they will be killed.' This is the law prohibiting going.' So, what is the difference between this and the previous case? The previous case is
ི་སྐབས་སུ་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དོགས་པ་དང་བཅས་པའི་ལམ་ནས། 7-257a ནང་གི་ཡུལ་འཁོར་དུ་འགྲོ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་ནས། ཕྱི་མའི་སྐབས་སུ་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དོགས་པ་དང་བཅས་པའི་ལམ་ནས་ཕྱི་རོལ་དུ་འགྲོ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། ནང་གི་ཡུལ་འཁོར་དང་ཕྱི་རོལ་གྱི་ཡུལ་འཁོར་མཚོན་ཏེ་གསུངས་པ་ཙམ་མོ། །རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། ཡུལ་འཁོར་ཆོམ་རྐུན་པའི་འཇིགས་པས་དོགས་པ་དང་བཅས་པ་དང་། ཡུལ་འཁོར་གང་ན་དགྲ་བོ་མི་མཐུན་པ་དང་བཅས་པ་ཞེས་བཤད་དོ། །སྔ་མ་ནི་སྒོས་དགྲ་ཡོད་པ་དང་། ཕྱི་མ་ནི་སྤྱི་དགྲ་ཡོད་པའོ་ཞེས་ཤ་མི་དང་སྦལ་ཏི་སོགས་འདུལ་བ་འཛིན་པ་རྣམས་མཐུན་པར་འཆད་དོ། །འགྲོ་བ་གསུམ་དང་མི་འགྲོ་བ་གཅིག་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་བཞིའོ།། །། ༈ བརྗོད་པ་སྨྲ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད། བཅུ་བཞི་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། གཞན་གྱི་གནས་སོང་རྩོད་པ་དང་། །སྐབས་མིན་འདྲི་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ། ། ༈ གཞན་གྱི་གནས་སོང་རྩོད་པའི་ལྟུང་བྱེད། དང་པོ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོ་ལྷ་ཁང་དུ་སོང་ནས་ལྷ་ཁང་པ་རྣམས་དང་། གཞན་ཡང་རྩོད་པ་བ་རྣམས་དང་རྩོད་པར་བྱེད་ཅིང་། ཁོ་མོས་ལྷ་ཁང་དུ་རྩོད་པ་བ་རྣམས་བཅད་དོ་ཞེས་ཟེར་བ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཊཱི་ཀ་ལས། གཞན་གྱི་གནས་སུ་སོང་སྟེ། གཞན་ཟིལ་གྱིས་གནོན་པ་འདི་ནི་ཧ་ཅང་སྤྱི་བརྟོལ་ཆེ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། །འཇིག་རྟེན་པའི་ལྷའི་གནས་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་ལ་སོགས་དང་། མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་གནས་སུ་སོང་སྟེ་རྩོད་པར་བྱེད་པ་སྟེ་འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་མ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཚིག་གི་དོན་གཅིག་བརྡ་ཕྲད་པའི་དུས་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །འདིར་རྩོད་པར་བྱེད་པ་ནི་འཐབ་པར་བྱེད་པ་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། རྩོད་པར་བྱེད་ན་ཞེས་བྱ་བ་ནི། འཐབ་པར་བྱེད་ནའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། ༈ སྐབས་མིན་འདྲི་བའི་ལྟུང་བྱེད། གཉིས་པ་ལ། ལྟུང་བའི་རྣམ་པར་བཞག 7-257b པ་དངོས། །བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པའོ། ། 安立墮罪正分 དང་པོ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོ་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་སོང་ནས་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་སྐབས་མ་ཕྱེ་བར་དྲི་བ་དྲིས་པ་དང་། དྲི་བ་དེ་དགེ་སློང་དེས་དགྲོལ་བར་མ་ནུས་ནས་ཞུམ་ཞུམ་པོར་གྱུར་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་དྲི་བའི་ཡུལ་དེ་ལ་ཐོ་འཚམས་པར་འགྱུར་བའོ། །དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་ལ་སོགས་པ་ལ་ཆོས་འདྲི་བའི་སྐབས་མ་ཕྱེ་བར་འདྲི་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཇི་ལྟར་སྐབས་འབྱེད་དུ་གཞུག་པར་བྱ་ཞེ་ན། དང་པོར་སྟན་བཏིང་སྟེ་ཕན་ཚུན་ཀུན་དགའ་བར་བྱས་ནས་ལུང་འདྲི་བའི་སྦྱོར་བས་སྐབས་འབྱེད་དུ་གཞུག་པར་བྱའོ། །སྨྲ་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་གཉིས
【現代漢語翻譯】 在那個時候，《律分別》（Vinaya-vibhaṅga）中說：『如果帶著疑慮進入內部的居住區，就會犯墮罪。』然後在後面的章節中，《律分別》中說：『如果帶著疑慮走到外面，就會犯墮罪。』這僅僅是象徵性地指出了內部的居住區和外部的居住區。在自己的釋論和 टीका（ṭīkā，註釋）中說：『居住區因強盜的恐懼而充滿疑慮，或者居住區內有不和的敵人。』前者是指有特定的敵人，後者是指有普遍的敵人。』夏彌（Śāmī）和斯巴爾蒂（Sbalti）等持律者一致這樣解釋。這四種墮罪是由三種可行和一種不可行的情況造成的。 由言語造成的墮罪 第十四條包含兩種墮罪：爭論他人的住所和不合時宜地提問。 爭論他人住所的墮罪 第一個例子是：蓬嘎摩（sBom dga' mo）去到拉康（lha khang，寺廟）后，與寺廟的人以及其他爭論者爭論，並且她說她阻止了寺廟裡的爭論者。要駁斥的是， टीका（ṭīkā，註釋）中說：『去到他人的住所，壓制他人，這是非常粗魯的行為。』對於世間神靈的住所， टीका（ṭīkā，註釋）中說：『去到國王的宮殿等地方，以及外道的地方進行爭論，這樣的比丘尼會犯墮罪。』 टीका（ṭīkā，註釋）中說：『當詞語的意義一致時，就會犯墮罪。』這裡所說的爭論就是爭鬥。《律分別》中說：『爭論』的意思就是『爭鬥』。 不合時宜地提問的墮罪 第二種墮罪包括：墮罪的安立方式和應當學習的內容。 安立墮罪正分 第一個例子是：蓬嘎摩（sBom dga' mo）去到寺廟后，不分場合地向比丘們提問，而那些比丘們無法回答這些問題，感到非常沮喪。要駁斥的是，提問的對象會因此感到不快。比丘尼在不適當的時候向比丘等人提問佛法，就會犯墮罪。 第二點是：應該如何創造提問的場合呢？首先，鋪設座位，互相問候，然後通過提問經文的方式來創造提問的場合。以上是由言語造成的兩種墮罪。
【English Translation】 At that time, the Vinaya-vibhaṅga states: 'If one enters an internal residence with doubt, it constitutes a downfall.' Later, the Vinaya-vibhaṅga states: 'If one goes outside with doubt, it constitutes a downfall.' This merely symbolically indicates the internal and external residences. In one's own commentary and ṭīkā (commentary), it is said: 'A residence is filled with doubt due to the fear of robbers, or a residence where there are discordant enemies.' The former refers to having specific enemies, and the latter refers to having general enemies.' Śāmī and Sbalti, and other Vinaya holders, consistently explain it this way. These four downfalls arise from three permissible and one impermissible situation. Downfalls Arising from Speech The fourteenth consists of two downfalls: disputing another's dwelling and asking untimely questions. Downfall of Disputing Another's Dwelling The first example is: sBom dga' mo went to the lha khang (temple), and argued with the people of the temple and other disputants, and she said that she stopped the disputants in the temple. To be refuted is that the ṭīkā (commentary) says: 'Going to another's dwelling and suppressing others is a very rude act.' Regarding the dwelling of worldly deities, the ṭīkā (commentary) says: 'Going to the king's palace and other places, and to the places of heretics to argue, such a bhikṣuṇī will commit a downfall.' The ṭīkā (commentary) says: 'When the meaning of the words is consistent, it constitutes a downfall.' Here, arguing means fighting. The Vinaya-vibhaṅga says: 'Arguing' means 'fighting'. Downfall of Asking Untimely Questions The second downfall includes: the manner of establishing the downfall and what should be learned. Establishing the True Nature of the Downfall The first example is: sBom dga' mo went to the temple and asked the monks questions without considering the appropriate time, and those monks were unable to answer those questions and became very discouraged. To be refuted is that the object of the question will be displeased. A bhikṣuṇī who asks monks and others about the Dharma at an inappropriate time will commit a downfall. The second point is: How should one create an opportunity for questioning? First, spread out the seats, greet each other, and then create an opportunity for questioning by asking about the scriptures. The above are the two downfalls arising from speech.
་སོ།། །། ༈ སྒྲུབ་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད། བཅོ་ལྔ་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། ཕྱི་སར་གཅིག་པུར་འགྲོ་བ་དང་། །རྩྭ་སྔོན་མི་གཙང་འདོར་བ་དང་། །ཕག་མ་བལྟས་པར་བཤང་འདོར་བའོ། ། ༈ ཕྱི་སར་གཅིག་པུར་འགྲོ་བའི་ལྟུང་བྱེད། དང་པོ་ནི། གླེང་གཞི་གཙུག་དགའ་མོས་སྐྱེས་པ་གཅིག་ལ་བརྡ་བྱས་ནས། སྐྱེས་པ་དེ་ནུབ་མོར་འོངས་པ་དང་། དེས་དེ་དབྱར་ཁང་གི་ཆབ་ཁུང་སར་བཞག་ནས། གཙུག་དགའ་མོས་བྱ་བ་མང་པོ་བྱས་ནས། ཆབ་ཁུང་སར་སོང་སྟེ་སྐྱེས་པ་དེ་ལ་འདི་སྐད་ཅེས། གནས་འདི་ནི་མི་གཙང་གི་གནས་གཞན་དུ་འདོད་དོ། །ཁོ་མོའི་ཕྲག་ལ་ཞོན་ཅིག་ཅེས་སྨྲས་པ་དང་། སྐྱེས་པ་དེས་ཕྲག་ལ་ཞོན་པ་དང་། དེ་ནས་གཙུག་དགའ་མོ་འདི་སྙམ་དུ་སེམས་ཏེ། བདག་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱི་སྣ་ལ་འགྲོ་བ་གང་ཅི་ཡང་རུང་བ་དེ་ཐམས་ཅད་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཕན་ཡོན་ཡིན་ཏེ། གཙང་མས་འཇིག་རྟེན་ཟིལ་གནོན་ཏེ། །བཙོག་པས་འཇིག་རྟེན་ཟིལ་མི་ནོན་ཅེས་ཟེར་བ་ལྟ་བུའོ་སྙམ་དུ་བསམས་ནས། བདག་ཆོམ་རྐུན་པས་ཁྲིད་དོ་ཞེས་སྨྲས་པ་དང་། སྐྱེས་པ་དེ་ཕྲག་པ་ལས་ས་ལ་མཆོངས་ཏེ། མགོ་རེག་མ་ངན་མ་རང་གིས་བརྡ་བྱས་ནས་ 7-258a ཆོམ་རྐུན་པས་ཁྲིད་དོ་ཞེས་སྨྲའམ་ཞེས་སྨྲས་པའི་བྱུང་བ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཁྲིམས་གྲོགས་མེད་པས་བསླབ་པ་ལས་འབྲལ་བར་འགྱུར་རོ། །དགེ་སློང་མ་གཅིག་པུ་ཁྲིམས་གྲོགས་མེད་པར་དབྱར་ཁང་གི་ཉེ་འཁོར་ལས་འདས་ཏེ་ཕྱི་སར་དང་། རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། གཅི་བའི་སར་གཅིག་པུ་འགྲོ་བ་ལ་སྟེ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། མཚན་མོ་སོང་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། ༈ རྩྭ་སྔོན་མི་གཙང་འདོར་བའི་ལྟུང་བྱེད། གཉིས་པ་ལ། ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །ལྟུང་བ་མེད་པ་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོ་བསོད་སྙོམས་ལ་འགྲོ་བ་ན། བྲམ་ཟེའི་ཁྱེའུ་རྣམས་ཀྱིས་ཐོ་བརྩམས་སོ། །དེ་ནས་བྲམ་ཟེའི་ཁྱེའུ་ལྔ་བརྒྱ་བྲམ་ཟེའི་གསང་ཚིག་ཀློག་པའི་གནས་ནེའུ་སིང་སྔོན་པོ་ཡོད་པ་དེར། སྦོམ་དགའ་མོས་བཅུ་སྨན་ཟོས་ཏེ་མང་དུ་འབྲུས་པ་དེས་ནེའུ་སིང་སྔོན་པོ་སྦགས་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་གཞན་དག་མ་དད་པར་འགྱུར་བའོ། །དགེ་སློང་མས་རྩྭ་སྔོན་པོའི་སྟེང་དུ་བཤང་བ་བྱེད་པ་དང་། བྱས་ཟིན་པ་འདོར་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །མའི་སོ་སོར་ཐར་པ་ལས། རྩྭ་སྔོན་པོའི་སྟེང་དུ་བཤང་གཅི་འདོར་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། ནད་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །རྩྭ་སྔོན་པོས་ས་ཕྱོགས་དེ་ཐམས་ཅད་ཁྱབ་པ་ཉིད་ལ་ཡང་དེར་འདོར་བ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ། ། ༈ ཕག་མ་བལྟས་པར་བཤང་འདོར་བའི་ལྟུང་བྱེད། གསུམ་པ་ལ། ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། །དེ་ཡི་ལྟུང་བ་མེད་པ་བསྟན། །བསླབ་པར་བྱ་བ་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ནི། གླེང་གཞི་གླང་པོ་ཆེའི་སྣ་ཆེན་པོ་ལ་གཏོགས་
【現代漢語翻譯】 ༈ 從修行中產生的墮罪（ལྟུང་བྱེད།，ltuṅ byed，懺悔罪）： 第十五條有三項：獨自去廁所，將草地上的不凈物丟棄，以及在看到豬的情況下排便。 ༈ 獨自去廁所的墮罪： 首先，故事的起因是，持戒喜女（གཙུག་དགའ་མོ，gtsug dga' mo，持戒喜女）向一位男子示意。那位男子晚上來了，她讓他待在夏屋的廁所旁。持戒喜女做了很多事情后，走到廁所旁，對那個男子說：『這個地方是不凈之地，我想去別的地方。你揹我吧。』男子背起了她。然後，持戒喜女心想：『我作為比丘尼，無論走到哪裡，都是戒律的功德。清凈能壓倒世間，污穢不能壓倒世間。』她這樣想著，然後說：『我被強盜綁架了！』那個男子從背上跳到地上，惡狠狠地說：『你竟然自己示意，然後說被強盜綁架了？』事情就是這樣發生的。 需要避免的是，因為沒有法友，將會脫離學處。比丘尼獨自一人，沒有法友，離開了夏屋附近，去了廁所。根據自己的解釋，獨自去小便的地方。根據《小疏》，晚上去就會犯墮罪。 ༈ 丟棄草地上不凈物的墮罪： 第二條包括：墮罪的確定，以及不犯墮罪的情況。 首先，故事的起因是，豐滿喜女（སྦོམ་དགའ་མོ，sbom dga' mo，豐滿喜女）去乞食時，被婆羅門的孩子們嘲笑。之後，五百個婆羅門的孩子在婆羅門的秘密誦經之處，即有藍色尼辛草的地方。豐滿喜女吃了藥，大量排便，污染了藍色尼辛草。需要避免的是，讓其他人失去信心。比丘尼在藍色草地上排便，或者丟棄已經排泄的污物，都會犯墮罪。在《母戒經》中說：『在藍色草地上丟棄大小便，會犯墮罪。』 第二，對於病人來說，沒有墮罪。如果藍色草地遍佈整個區域，在那裡丟棄也不會犯墮罪。 ༈ 看到豬的情況下排便的墮罪： 第三條包括：墮罪的確定，不犯墮罪的情況，以及應該學習的內容。 首先，故事的起因是，屬於大象鼻子的地方
【English Translation】 ༈ The downfall arising from practice (ལྟུང་བྱེད།, ltuṅ byed, Confession Fall): The fifteenth has three items: going to the toilet alone, discarding unclean things on the grass, and defecating when seeing pigs. ༈ The downfall of going to the toilet alone: First, the story begins when the nun Tsug Ga-mo (གཙུག་དགའ་མོ, gtsug dga' mo, Joyful Virtue) signaled to a man. That man came at night, and she had him stay near the toilet of the summer house. After Tsug Ga-mo did many things, she went to the toilet and said to the man: 'This place is unclean; I want to go somewhere else. Carry me on your back.' The man carried her on his back. Then, Tsug Ga-mo thought: 'As a Bhikshuni, wherever I go, it is all due to the merit of discipline. Purity can overcome the world, but impurity cannot.' Thinking this, she then said: 'I have been kidnapped by robbers!' The man jumped off her back onto the ground and said angrily: 'Did you signal yourself and then say you were kidnapped by robbers?' That's how it happened. What needs to be avoided is that because there is no Dharma friend, one will be separated from the training. A Bhikshuni alone, without a Dharma friend, left the vicinity of the summer house and went to the toilet. According to her own explanation, going alone to the place of urination. According to the 'Small Commentary,' going at night will incur a downfall. ༈ The downfall of discarding unclean things on the grass: The second includes: the determination of the downfall, and the situations where there is no downfall. First, the story begins when the nun Bom Ga-mo (སྦོམ་དགའ་མོ, sbom dga' mo, Plump Joyful) went begging for alms and was ridiculed by the Brahmin children. Later, five hundred Brahmin children were at the Brahmins' secret chanting place, which had blue Neusing grass. Bom Ga-mo took medicine and defecated a lot, polluting the blue Neusing grass. What needs to be avoided is causing others to lose faith. A Bhikshuni defecating on blue grass, or discarding already excreted waste, will incur a downfall. In the 'Mother Sutra,' it says: 'Discarding feces and urine on blue grass will incur a downfall.' Second, there is no downfall for the sick. If the blue grass covers the entire area, discarding it there will also not incur a downfall. ༈ The downfall of defecating when seeing pigs: The third includes: the determination of the downfall, the situations where there is no downfall, and what should be learned. First, the story begins with the place belonging to the large elephant's trunk
པ་དཔལ་སྐྱེས་ཞེས་བྱ་བ། རྒྱལ་པོ་གསལ་རྒྱལ་གྱིས་ཆད་པ་བཅད་པ་ཞིག་ཡོད་པ་དེ། ནངས་པར་དུས་སུ་དབྱར་ཁང་དུ་ཉེ་བ་ཞིག་ཏུ་སོང་བ་ལ། སྦོམ་དགའ་མོས་མ་བརྟགས་པར་ཆོལ་ཟངས་གཅིན་གྱིས་བཀང་བ་མ་བརྟགས་པར་གཏོར་བ་མགོ་ལ་ཕོག་པར་གྱུར་ཏེ་དེ་རིང་བདག་ལ་བཀྲ་ 7-258b ཤིས་པར་འགྱུར་རམ། འོན་ཏེ་མི་ཤིས་པར་འགྱུར་སྙམ་པ་ལས། ཇི་ཙམ་ན་རི་དྭགས་འཛིན་གྱིས་རྒྱལ་པོ་ལ་ཞུས་ཏེ། རྒྱལ་པོས་དཔལ་སྐྱེས་ལ་གླང་པོ་ཆེ་པདྨ་དཀར་པོ་ཞེས་བྱ་བ་གཅིག་དང་དེའི་དབང་ཐང་ཉིད་ཀྱང་སླར་བྱིན་ནོ། །དེ་ནས་དཔལ་སྐྱེས་ཀྱིས་དགེ་སློང་མ་དེའི་ཆབ་ནི། བཀྲ་ཤིས་པ་དག་བྱེད་པ་ཡིན་པས་ཞེས་རས་ཡུག་པོ་ཆེ་ཁྱེར་ཏེ་དབྱར་ཁང་དུ་འོངས་ནས་སྦོམ་དགའ་མོ་ལ་བཀོན་པ་ལས་བཅས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་གཞན་དག་མ་དད་པར་འགྱུར་བའོ། །ཁང་སྟེང་གི་རྩིག་པའི་ཕག་རྩིག་པའི་དྲུང་ཕྱི་རོལ་ཏུ་འགའ་ཞིག་འདུག་པ་ལ་མི་ཕོག་གམ་ཞེས་མ་བལྟས་པར་བཤང་བའམ་གཅི་བ་འདོར་བ་སྟེ། མའི་སོ་སོར་ཐར་པ་དང་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། མ་བརྟགས་པར་བཤང་བའམ། གཅི་བ་འདོར་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། རྩིག་པ་ལ་པུ་ཤུ་བཏགས་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། ། གསུམ་པ་ནི། མི་གཙང་བ་ལ་བོང་རྡོག་འཕང་བར་མི་བྱའོ། །བཤང་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་གསུམ་མོ། །ལྟུང་བྱེད་བརྒྱ་དང་བརྒྱད་ཅུ་དེས་བཤད་པ་གྲུབ་ཀྱང་། ད་རུང་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོར། སྡོམ་གྱིས་མ་བསྡུས་པའི་ལྟུང་བྱེད། ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས་གསུངས་པ་ནི། ཡང་དགེ་སློང་མ་གང་རི་མོ་མཁན་གྱི་ཁང་པའམ་གར་མཁན་གྱི་ཁང་པ་བལྟ་བའི་ཕྱིར་འགྲོ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཡང་དགེ་སློང་མ་གང་གར་མཁན་ལ་བལྟར་འགྲོ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཡང་དགེ་སློང་མ་གང་གླུ་ལེན་པ་བལྟར་འགྲོ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཡང་དགེ་སློང་མ་གང་རོལ་མོ་ལ་བལྟར་འགྲོ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་དེ་རྣམས་རེ་རེ་ཞིང་སྦོམ་དགའ་མོའི་གླེང་གཞི་བཅས་ནས་གསུངས་སོ། །གཞན་ཡང་སྐབས་འདིར་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས། སྲིན་བལ་བརྟད་བྱུང་དབེན་པར་འདུག་པ་བཞིན། །ཉལ་བར་འདུག 7-259a འགྲེང་གཉིས་དང་གདེང་མེད་སྤྱོད། །ཉེར་གནས་མ་བྱས་གདིང་བ་ཅིག་ཉལ་དང་། །ཁང་པ་གཉིས་བལྟ་གར་གླུ་རོལ་མོར་བལྟ། །ཞེས་ཚིགས་བཅད་དུ་གསུངས་པའི་དོན་སྤང་ལྟུང་གཉིས། ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པ་བཅུ་བཞི་སྟེ་བཅུ་དྲུག་པོ་དེ་རྣམས་ནི། སོ་ཐར་གྱི་མདོར་སྡོམ་གྱིས་མ་བསྡུས་ཤིང་མདོ་རྩ་བ་ལས་མ་བཤད་ལ། ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས་གསུངས་སོ། །འདིར་སྨྲས་པ། སྡོམ་བརྩོན་ལྷུན་པོའི་ཕྲག་པར་ཚངས་སྤྱོད་གཉིས་སྐྱེས་དབྱངས། །དཔེ་མཁྱུད་བྲལ་བ་མགྲིན་པའི་རྒྱུད་མང་བསྒྲེང་བའི་གླུས། །ཐར་འདོད་སྐྱེ་བོའི་ཡིད་ཀྱི་དཔག་བསམ་ཡལ་འདབ་ཅན། །དད་པའི་འཁྲི་ཤིང་
【現代漢語翻譯】 據說，帕巴杰（Padpal Kye，榮耀生）曾被國王薩杰（Gyalpo Salgyal，明王）判刑。第二天早上，他去了一個靠近夏宮的地方。一個名叫邦嘎摩（Sbom Gagmo，豐喜女）的侍女不小心把裝滿尿液的銅盆倒在了他的頭上。他心想：『今天我到底是會吉祥呢，還是會不吉利呢？』過了一會兒，瑞達（Ridak，獵人）向國王稟告了此事。國王便將一頭名叫白蓮花的大象以及相應的權力歸還給了帕巴杰（Padpal Kye，榮耀生）。之後，帕巴杰（Padpal Kye，榮耀生）認為那位比丘尼的尿液能帶來吉祥，於是拿了一塊大布來到夏宮，責罰了邦嘎摩（Sbom Gagmo，豐喜女），並制定了相應的懲罰措施。禁止的原因是爲了防止其他人失去信心。 如果在房頂的墻壁或墻根外隨意大小便，而沒有觀察是否會有人經過，這屬於違規行為。在《母戒經》和《律分別》中說：『不觀察就大小便，會犯墮罪。』 第二種情況是：在墻上掛裝飾物，這不算犯戒。 第三種情況是：不能用糞便扔不乾淨的東西。以上是由糞便引起的三個墮罪。雖然已經講完了180個墮罪，但《別解脫經》中還有一些未被戒律涵蓋的墮罪。《律分別·比丘尼篇》中說：『如果有比丘尼爲了觀看繪畫者的房間或舞者的房間而前往，會犯墮罪。』『如果有比丘尼爲了觀看舞者而前往，會犯墮罪。』『如果有比丘尼爲了觀看歌唱者而前往，會犯墮罪。』『如果有比丘尼爲了觀看樂器演奏而前往，會犯墮罪。』這些都是結合豐喜女（Sbom Gagmo，豐喜女）的故事而講述的。此外，偉大的措納瓦（Tsonawa）大師曾說：『如同蠶絲被風吹動般獨自居住，躺臥、站立，行為不端，不親近善知識，獨自躺臥，觀看兩個房間，觀看舞蹈、歌唱和樂器演奏。』這些偈頌所說的內容包括兩個捨墮罪和十四個單墮罪，總共十六個。這些都沒有被《別解脫經》的戒律涵蓋，也沒有在根本經文中說明，而是《律分別·比丘尼篇》中提到的。 在此總結：持戒如同須彌山般穩固，擁有梵行和智慧之光，以無與倫比的妙音，如同豎琴般奏響解脫之歌，愿此成為渴望解脫者心中如意樹，綻放信仰之花。
【English Translation】 It is said that Padpal Kye (པ་དཔལ་སྐྱེས་, Glorious Birth) was once sentenced by King Salgyal (རྒྱལ་པོ་གསལ་རྒྱལ་, Clear King). The next morning, he went to a place near the summer palace. A maid named Sbom Gagmo (སྦོམ་དགའ་མོས་, Plump Joyful Woman) carelessly poured a copper pot full of urine on his head. He thought, 'Will today be auspicious for me, or will it be inauspicious?' After a while, Ridak (རི་དྭགས་འཛིན་, Hunter) reported this to the king. The king then returned to Padpal Kye (པ་དཔལ་སྐྱེས་, Glorious Birth) an elephant named White Lotus and the corresponding power. Afterwards, Padpal Kye (པ་དཔལ་སྐྱེས་, Glorious Birth) thought that the urine of that bhikshuni (དགེ་སློང་མ་, nun) could bring auspiciousness, so he took a large cloth to the summer palace, punished Sbom Gagmo (སྦོམ་དགའ་མོས་, Plump Joyful Woman), and formulated corresponding penalties. The reason for the prohibition is to prevent others from losing faith. If one urinates or defecates outside the walls or foundations of a building without looking to see if anyone is passing by, this is a violation. In the Vinaya of the Bhikshunis and the Vinaya-vibhanga, it is said: 'If one urinates or defecates without looking, one commits a patayantika (ལྟུང་བྱེད་, downfall).' The second case is: hanging decorations on the wall, this is not an offense. The third case is: one should not throw unclean things with feces. The above are three patayantikas (ལྟུང་བྱེད་, downfall) caused by feces. Although 180 patayantikas (ལྟུང་བྱེད་, downfall) have been explained, there are still some patayantikas (ལྟུང་བྱེད་, downfall) in the Pratimoksha Sutra that are not covered by the precepts. The Vinaya-vibhanga of the Bhikshunis says: 'If a bhikshuni (དགེ་སློང་མ་, nun) goes to see the house of a painter or the house of a dancer, she commits a patayantika (ལྟུང་བྱེད་, downfall).' 'If a bhikshuni (དགེ་སློང་མ་, nun) goes to see a dancer, she commits a patayantika (ལྟུང་བྱེད་, downfall).' 'If a bhikshuni (དགེ་སློང་མ་, nun) goes to see a singer, she commits a patayantika (ལྟུང་བྱེད་, downfall).' 'If a bhikshuni (དགེ་སློང་མ་, nun) goes to see musical performances, she commits a patayantika (ལྟུང་བྱེད་, downfall).' These are all explained in connection with the story of Sbom Gagmo (སྦོམ་དགའ་མོས་, Plump Joyful Woman). In addition, the great Tsonawa (མཚོ་སྣ་པ་, Ocean Eye) master said: 'Like silk blown by the wind, dwelling alone, lying down, standing, behaving improperly, not associating with virtuous friends, lying down alone, watching two rooms, watching dance, song, and musical performances.' The content of these verses includes two sanghavasesa (སྤང་ལྟུང་, requiring confession and expiation) and fourteen patayantikas (ལྟུང་བྱེད་, downfall), a total of sixteen. These are not covered by the precepts of the Pratimoksha Sutra, nor are they explained in the root text, but are mentioned in the Vinaya-vibhanga of the Bhikshunis. In conclusion: May the practice of discipline be as stable as Mount Sumeru, possessing the light of brahmacharya (ཚངས་སྤྱོད་, pure conduct) and wisdom, with unparalleled melodious sounds, like a harp playing the song of liberation, may this become a wish-fulfilling tree in the hearts of those who desire liberation, blossoming with the flowers of faith.
ཀུན་དགའ་གསར་པས་འཆིང་བ་སྣང་། །རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པར་གྱུར་པའི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། །། ༈ སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བའི་སྡེ། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། དགེ་སློང་ཕའི་རྣམ་འབྱེད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་རྣམས་དགེ་སློང་མ་ལ་ཅིར་འགྱུར་དང་། དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་རྣམས་དགེ་སློང་ཕ་ལ་ཅིར་འགྱུར་རོ། ། དང་པོ་ནི། སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་བཞི་ལས། བསླབ་པ་དྲལ་ཏེ་ཁྱིམ་དུ་འཇུག་པ་ནི་དགེ་སློང་ཕ་མ་གཉིས་ཀའི་ཐུན་མོང་བ་ཡིན་ལ། སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་དང་པོ་དང་། གཉིས་པ་དང་། བཞི་པ་ནི། མའི་སོ་སོར་ཐར་པ་དང་། མའི་རྣམ་འབྱེད་དང་མདོ་རྩ་འགྲེལ་ལས་མ་གསུངས་ཏེ། གཞུང་དེ་དག་གི་ལྟར་ན་སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་དེ་གསུམ་ནི་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་ཐུན་མོང་དུ་རྣམ་པར་མི་བཞག་གོ། འོན་ཀྱང་ལུང་ཞུ་བ་ལས་ནི། སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་དང་པོ་དང་། གཉིས་པ་དང་། བཞི་པ་ཡང་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་ཡོད་པར་གསུངས་ཏེ། སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་དང་པོའི་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་མས་ཉེ་དུ་མ་ལགས་ 7-259b པའི་དགེ་སློང་ལམ་སྲང་ན་མཆིས་པ་ལས་བསོད་སྙོམས་བླངས་ཏེ་འཚལ་ན་ཅིར་འགྱུར། སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་གཉིས་པའི་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་མས་བསྒོ་བའི་ཟས་འཚལ་ན་ཅིར་འགྱུར། སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་བཞི་པའི་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་མས་རབ་ཏུ་ཡང་དག་པར་མ་བརྟགས་པའི་ནགས་ཀྱི་ཀུན་དགའ་ར་བའི་ནང་དུ། བཅའ་བ་དང་བཟའ་བ་བླངས་ཏེ་འཚལ་ན་ཅིར་འགྱུར། སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་གསུམ་པོ་དེ་དག་ནི། མདོ་རྩ་བ་ལ་སོགས་པ་ལས་མ་གསུངས་ཀྱང་། ལུང་ཞུ་བས་ཁ་བསྐང་བར་བྱའོ། །འདི་ལ་དྲི་བ་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་ལས་ཁུངས་སུ་དྲངས་པའི་ལུང་ལས་ནི། དགེ་སློང་གིས་ནགས་ཚལ་གྱི་བསེལ་བ་མ་བསྐོས་པར་ཀུན་དགའ་ར་བའི་ཕྱི་རོལ་དུ་བཅའ་བ་དང་བཟའ་བ་ལེན་ན་སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བར་འགྱུར་ལ། དགེ་སློང་མས་བླངས་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པའང་སྣང་སྟེ་ལུང་ལ་འདོན་པ་ཐ་དད་པའོ། ། གཉིས་པ་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་རྣམས་དགེ་སློང་ཕ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། འོ་མ་སློང་བ་ལ་སོགས་པ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་བཅུ་པོ་འདི་དག་ནི། དགེ་སློང་ལ་ལྟུང་བའི་སྡེ་ཚན་གཞན་དུ་འགྱུར་བ་སྟེ་བསོད་པ་སློང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། ། གཉིས་པ་ལ། ཐུན་མོང་མིན་པ་བཅུ་རུ་དབྱེ། །ཐུན་མོང་མིང་ཙམ་བསྟན་པའོ། ། ༈ ཐུན་མོང་མིན་པ་བཅུ་རུ་དབྱེ་བ། དང་པོ་ལ། ལྟུང་བ་བཅུ་པོ་སོ་སོར་བསྟན། །དེ་དག་དོགས་གཅོད་ཐུན་མོང་བརྗོད། ། ༈ ལྟུང་བ་བཅུ་པོ་སོ་སོར་བསྟན་པ།
【現代漢語翻譯】 根嘎薩（Kunga Sar，人名）所著的《束縛顯現》。《廣大釋論·太陽之輪》中，僅為墮罪之情況的解釋至此圓滿。 自首懺悔之品 初品分二：比丘戒本中所述內容，于比丘尼而言有何變化？比丘尼戒本中所述內容，于比丘而言有何變化？ 初品：於四種自首懺悔罪中，舍戒還俗為比丘與比丘尼二者所共通。而第一、第二、第四種自首懺悔罪，在比丘尼的別解脫經、比丘尼戒本、根本經和釋論中均未提及。依彼等論典，此三種自首懺悔罪不為比丘尼所共通安立。然于律經請問中，第一、第二、第四種自首懺悔罪亦為比丘尼所有。于第一種自首懺悔罪之請問中，若比丘尼向非親屬之比丘于街巷乞食，當如何？答：應自首懺悔。于第二種自首懺悔罪之請問中，若比丘尼乞求指定之食物，當如何？答：應自首懺悔。于第四種自首懺悔罪之請問中，若比丘尼于未經如實觀察之森林僧園中，取用儲藏之物與食物，當如何？答：應自首懺悔。如是，此三種自首懺悔罪，雖未于根本經等中提及，然應以律經請問補足之。於此，有大釋論所引律經中雲：若比丘未經指定森林之分界，于僧園外取用儲藏之物與食物，則犯自首懺悔罪；若比丘尼取用，則犯惡作罪。此亦顯現律經之引用各異。 第二，比丘尼戒本中所述內容，于比丘而言有何變化？答：如乞求乳汁等十種不共通之罪，于比丘而言，則轉為其他部類之墮罪，即轉為乞求食物之墮罪。 第二品分二：分為十種不共通罪。僅示現名稱。 分為十種不共通罪 初品分三：分別示現十種墮罪。彼等之疑問解答，共通之宣說。
【English Translation】 The 'Manifestation of Bonds' by Kunga Sar. In the 'Extensive Commentary: Circle of the Sun,' the explanation of the case of solely being a downfall is completed. Section on Confessing Individually The first has two parts: What happens to the statements in the Bhikshu Pratimoksha (monk's code of discipline) when applied to Bhikshunis (nuns), and what happens to the statements in the Bhikshuni Pratimoksha when applied to Bhikshus (monks)? The first is: Among the four offenses to be confessed individually, renouncing vows and returning to lay life is common to both Bhikshus and Bhikshunis. However, the first, second, and fourth offenses to be confessed individually are not mentioned in the Bhikshuni Pratimoksha, the Bhikshuni Vibhanga (detailed explanation), and the root and commentary texts. According to those texts, these three offenses to be confessed individually are not commonly established for Bhikshunis. However, in the Vinaya inquiries, it is stated that the first, second, and fourth offenses to be confessed individually also exist for Bhikshunis. In the inquiry for the first offense to be confessed individually, it is asked: 'What happens if a Bhikshuni takes alms from a Bhikshu who is not a relative on the street?' It is said, 'It is an offense to be confessed individually.' In the inquiry for the second offense to be confessed individually, it is asked: 'What happens if a Bhikshuni asks for specially designated food?' It is said, 'It is an offense to be confessed individually.' In the inquiry for the fourth offense to be confessed individually, it is asked: 'What happens if a Bhikshuni takes stored provisions and food in a forest monastery that has not been properly inspected?' It is said, 'It is an offense to be confessed individually.' Thus, although these three offenses to be confessed individually are not mentioned in the root text and others, they should be supplemented by the Vinaya inquiries. In this regard, there is also a statement in the Vinaya quoted from the Extensive Commentary: 'If a Bhikshu takes stored provisions and food outside the monastery without designating the forest's boundary, it becomes an offense to be confessed individually; if a Bhikshuni takes it, it becomes a misdeed.' This also shows that the quotations from the Vinaya vary. Second, what happens to the statements in the Bhikshuni Vibhanga when applied to Bhikshus? Answer: These ten uncommon offenses, such as asking for milk, are transformed into another category of downfall for Bhikshus, namely, the downfall of begging for food. The second section has two parts: dividing into ten uncommon offenses, and merely indicating the names of the uncommon offenses. Dividing into Ten Uncommon Offenses The first section has three parts: individually showing the ten downfalls, resolving doubts about them, and common declarations.
དང་པོ་ནི། འདི་རྣམས་ཀྱི་གླེང་གཞི་ནི། བཅུ་གཉིས་སྡེ་རྣམས་ཀྱིས་གཞན་གྱི་ཁྱིམ་དག་ནས་འོ་མ་ལ་སོགས་པ་བཅུ་པོ་འདི་རྣམས་སྔ་མ་སྔ་མ་བཀག་པའི་ཚེ་ཕྱི་ 7-260a མ་ཕྱི་མ་བསླངས་ཏེ་ཟ་བ་ལ་དོན་ཉུང་བའི་དགེ་སློང་མ་རྣམས་སྨོད་པར་བྱེད་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་ཁྱིམ་པའི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་གནོད་པ་དང་། ཟས་བཟང་པོ་ལ་རང་འདོད་ཆེས་པའོ། །དགེ་སློང་མ་རང་གི་ཉེ་དུ་ལས་གཞན་གྱི་ཁྱིམ་ནས་ཏེ་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པའི་ཁྱིམ་ནས་བདག་གི་དོན་དུ་འོ་མ་ངག་གི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་བླངས་ཏེ་འཐུངས་པ་ལས་སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པའོ། །རྟེན་གང་གིས་ཤེ་ན། མི་ན་བས་སོ། །མི་ན་བ་དེས་བླངས་པའི་ཚེ་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ཞོ་དང་། མར་དང་། ཞུན་མར་དང་། འབྲུ་མར་དང་། སྦྲང་རྩི་དང་། བུ་རམ་གྱི་ལྦུ་བ་དང་། ཉ་ཤ་དང་། ཤ་དང་། ཤ་སྐམ་རྣམས་ཀྱང་ངོ་། །ཞོ་ལ་སོགས་པ་རེ་རེ་ལ་སྔ་མ་བཞིན་དུ་སྦྱར་རོ། ། ༈ དེ་དག་དོགས་གཅོད་ཐུན་མོང་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ནི། འོ་མ་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་ལས་གཞན་བླངས་པ་ལས་གཞན་ཐོབ་པ་ནི་ན་སྨད་པ་མེད་དོ་ཞེས་པ་ནི་ཀུན་སློང་སྤྱི་ལ་ཞུགས་ནས་སྦྱོར་བའི་བྱེ་བྲག་འཁྱོགས་ཀྱང་། བསམ་པའི་དོན་ལ་མཐར་ཐུག་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ན་དངོས་གཞིར་འགྱུར་བའོ། །བསོད་པའི་ནང་ནས་བསོད་ཤོས་བསླངས་པས། བསོད་པའི་ནང་ནས་མི་བསོད་པ་ཐོབ་སྟེ་འཐུངས་པ་ལ་ཡང་ན་སྨད་པ་མེད་དོ། །བསོད་པའི་ནང་ནས་མི་བསོད་པ་དེར་གཏོགས་པ་བླངས་པ་ལ། བསོད་པའི་ནང་ནས་བསོད་ཤོས་ཐོབ་སྟེ་ཟོས་སམ་འཐུངས་པ་ལ་ཡང་ན་སྨད་པ་མེད་དོ། །དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཀུན་སློང་སྤྱི་ལ་ཞུགས་པའི་དབང་དུ་བྱས་སོ། །དེ་དག་ལས་གཞན་བླངས་པ་དང་གཞན་ཐོབ་པ་ཙམ་པོ་དེ་ནི་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་བྱེད་པ་ཉིད་དོ། ། ༈ ཐུན་མོང་མིང་ཙམ་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། དམག་དཔོན་སེང་གེའི་གླེང་གཞི་ལས་གྱུར་པ་བསླབ་པ་དྲལ་ཏེ་ཁྱིམ་དུ་འཇུག་པའི་ལྟུང་བྱེད་ནི་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་ཡིན་ནོ། །སྨྲས་པ། ཟབ་མོ་མངོན་པར་རྟོགས་པས་ཡིད་རབ་འབྱོར། །རྒྱ་ཆེན་ལུང་ལ་ཐོས་པ་ 7-260b ཅི་ཡང་བྱས། །སངས་རྒྱས་དངོས་ཀྱི་བླ་མའི་ཞབས་ལ་གཏུགས། །ཞུམ་མེད་བྱིན་རླབས་ངག་ལ་ཞུགས་པ་འདྲ། །རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། སོ་སོར་བཤགས་པའི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། །། ༈ ཉེས་བྱས་སྡེ་ཉིད་བཤད་པ། ལྔ་པ་ལ། ཐུན་མོང་མིན་པའི་ཉེས་བྱས་དང་། །ཐུན་མོང་གཏོགས་པའི་ཉེས་བྱས་སོ། ། ༈ ཐུན་མོང་མིན་པའི་ཉེས་བྱས། དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་མས་ཤམ་ཐབས་རང་གི་ལུས་ཀྱི་སྐེད་པ་སྣང་བར་བསྒོ་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་པ་ནི། སྤྱི་མགོ་བས་ཤམ་ཐབས་དམའ་བར་བགོ་བར་མི་བྱའོ། །ཞེས་མའི་སོ་ཐར་འགྲེལ་པ་ལས་སོ། །དགེ་སློང་མ་འཁྲིག་པའི་འདོད་ཆགས་ཀྱིས་ཆགས་པར་གྱུར་ཅིང་།
【現代漢語翻譯】 首先，這些戒條的緣起是：十二部眾的比丘尼們，因為從別人家索取牛奶等十種食物時，前面的被禁止了，後面的又去索取來吃，而被那些對物質需求較少的比丘尼們所呵責。應禁止的是：損害施主的供養，以及對好的食物過於貪求。比丘尼從非親屬的家中，爲了自己，通過言語乞求而獲得牛奶並飲用，由此構成了應單獨懺悔的根本墮罪。以什麼為依據呢？以非生病為依據。如果生病的人索取，則構成惡作罪。酸奶、酥油、融化的酥油、油、蜂蜜、糖蜜、魚、肉、乾肉等也是如此。酸奶等每一種都像前面一樣進行類推。 共同決斷這些疑慮： 其次，對於牛奶等物，如果不是自己索取而是別人給予的，是否構成墮罪呢？如果動機是普遍的，即使行為方式有所偏差，但如果最終目的是爲了修行，那麼仍然構成根本墮罪。如果索取了最好的食物，卻得到了不好的食物並食用，是否構成墮罪呢？如果索取了不好的食物，卻得到了最好的食物並食用，是否構成墮罪呢？這些都取決於普遍的動機。如果只是索取或獲得，那麼僅僅構成行為上的惡作罪。 僅僅揭示共同的名稱： 其次，源於將軍僧伽的故事，違背戒律而被驅逐還俗的行為，比丘尼們也會犯。有人說：『以甚深之智慧，心生歡喜；于廣闊之經藏，廣聞博學；親近如佛陀般之上師；無畏之加持，融入言語之中。』出自《廣大釋論·如日輪》。至此，《別解脫經》中關於單獨懺悔部分的解釋結束。 解釋惡作罪： 第五部分：非共同的惡作罪；共同相關的惡作罪。 非共同的惡作罪： 首先，比丘尼不應將裙子的腰部暴露出來。正如《比丘尼戒經》的解釋中所說：『不應將裙子穿得過低。』比丘尼因性慾而心生愛慾，
【English Translation】 Firstly, the origin of these precepts is: the nuns of the twelve groups, because when they asked for milk and other ten kinds of food from other people's houses, when the former was forbidden, the latter went to ask for it and eat it, and were blamed by those nuns who had less material needs. What should be forbidden is: harming the almsgiving of the benefactors, and being too greedy for good food. A nun, from a non-relative's house, for her own sake, obtained milk through verbal request and drank it, thereby constituting the fundamental offense of separate confession. What is the basis? The basis is not being sick. If a sick person asks for it, it constitutes a misdeed. Yogurt, butter, melted butter, oil, honey, molasses, fish, meat, and dried meat are also the same. Each of yogurt and so on should be applied in the same way as before. Commonly deciding these doubts: Secondly, regarding milk and other things, if it is not obtained by oneself but given by others, does it constitute an offense? If the motivation is universal, even if the behavior is somewhat deviated, but if the ultimate purpose is for practice, then it still constitutes a fundamental offense. If one asks for the best food, but gets bad food and eats it, does it constitute an offense? If one asks for bad food, but gets the best food and eats it, does it constitute an offense? These all depend on the universal motivation. If one only asks for or obtains, then it only constitutes a misdeed in behavior. Merely revealing common names: Secondly, originating from the story of General Sengge, the act of breaking the precepts and being expelled to return to lay life can also be committed by nuns. It is said: 'With profound wisdom, the mind rejoices; in the vast scriptures, one learns extensively; one approaches the guru who is like the Buddha; the fearless blessing enters into speech.' From the 'Great Commentary - The Wheel of the Sun'. Thus, the explanation of the separate confession section in the Pratimoksha Sutra ends. Explaining Misdeeds: Fifth part: Non-common misdeeds; commonly related misdeeds. Non-common misdeeds: Firstly, a nun should not expose the waist of her skirt. As the explanation of the Bhikshuni Vinaya says: 'One should not wear the skirt too low.' A nun, with sexual desire, becomes attached,
ཁྱིམ་གཞན་དུ་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །དེ་གཉིས་དགེ་སློང་ཕ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། སྔ་མ་ནི་དགེ་སློང་ཕ་ལ་ཉེས་པ་མེད་ལ། ཕྱི་མ་ནི་དགེ་སློང་ཕ་ལ་ཡང་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། ། ༈ ཐུན་མོང་གཏོགས་པའི་ཉེས་བྱས། གཉིས་པ་ནི། འོ་ན་སྔར་དགེ་སློང་ཕའི་རྣམ་འབྱེད་དུ་བསྟན་པའི་ཉེས་བྱས་བརྒྱ་རྩ་བཅུ་པོ་དེ་དག་དགེ་སློང་མ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། ཉེས་བྱས་ཀྱི་སྡེའི་བསླབ་པ་རྣམས་ནི་དགེ་སློང་དག་ལས་གྱུར་པ་བཞིན་དུ་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱི་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །འདི་ལ་དམིགས་བསལ་གཉིས་ཏེ། ཁྱིམ་དུ་མ་བསྒོ་བར་སྟན་ལ་འདུག་པ་དང་། རྩྭ་སྔོན་དུ་མི་གཙང་བ་འདོར་བ་གཉིས་ནི་དགེ་སློང་མ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བས། དེ་གཉིས་འདིར་མི་བགྲང་ངོ་། །དེ་གཉིས་མ་གཏོགས་པ་ཉེས་བྱས་བརྒྱ་རྩ་བཅུ་ནི་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱི་ཡང་ཉེས་བྱས་སོ། །དེ་དག་གི་སྟེང་དུ་སྔ་མ་གཉིས་བསྣན་པས་དགེ་སློང་མ་ལ་ཉེས་བྱས་བརྒྱ་རྩ་བཅུ་གཉིས་སོ། །རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། ཉེས་བྱས་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། །།འདིར་སྨྲས་པ། སྙིགས་དུས་སྡོམ་ལྡན་གཟུགས་བརྙན་གཟུ་ལུམས་ཅན། །སྲེད་པས་བཀོལ་བའི་བབ་ཅོལ་སྣ་ཚོགས་ཀྱི། །བུན་ལོང་གཡོས་པས་དད་པ་ལྡན་ 7-261a རྣམས་ཀྱང་། །མགྲོན་པོ་ཕྱོགས་བསླད་བཞིན་དུ་གཏོལ་མེད་གྱུར། །དེ་ཚེ་སྔོན་གྱི་དུས་རིང་ནས། །བརྩེ་བས་དྲངས་པའི་ཕུན་ཚོགས་གཞི། །མཉམ་མེད་འཚོ་བྱེད་སྒམ་པོ་པ། །བདག་གི་མགོན་དུ་དོན་ཡོད་མཛད། །ལྷག་པར་ཀརྨའི་ཕྲིན་ལས་པས། །བུ་གཅིག་འཕངས་པ་སྟག་གི་ཁར། །སོང་ལས་བརྩེ་བའི་སྙིང་རྗེ་ཡིས། །བདག་སྡུག་པ་ལ་འོ་བརྒྱལ་ལོ། །དེ་ལྟར་ན་ཡང་རྨོངས་བདག་གིས། །འཁྲུལ་འཁོར་འཇིག་པར་མ་ནུས་བཞིན། །བྱས་ཤེས་གཟོ་བའི་བགྱི་བ་ལ། །མ་ཡི་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་དེས་མཆོད། །དེ་ཡིས་བསོད་ནམས་གང་ཐོབ་པ། །རྗེ་བཙུན་ཕྲིན་ལས་དབང་པོའི་ཞབས། །བརྟན་པར་བཞུགས་པའི་ཕྲིན་ལས་ལས། །འགྲོ་ཀུན་དྭགས་བརྒྱུད་འགྲུབ་གྱུར་ཅིག །རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། དགེ་སློང་མའི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། །།༈ དགེ་སློང་དབྱངས་ཅན་དགའ་བའི་གཙུག་ནོར་གྱིས། །རྨོངས་པའི་མཚན་མོའང་ཉིན་བཞིན་བགྱིད་མཛད་ནས། །བདུད་རྩིའི་ཆར་ཆེན་སྤྲོ་ལ་ངལ་མེད་པར། །དྭགས་པོའི་བསྟན་ལ་སྐྱེས་དེར་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །འཁྲུལ་མེད་ཡོངས་འཛིན་འདི་འདྲ་བསྟེན་པ་ཡི། །སྐལ་བཟང་སློབ་མས་སྡེ་སྣོད་ཅི་ཡང་ཤེས། །དེ་ཚེ་ལུང་དང་རིགས་པར་འབྲེལ་བ་ཡི། །འདུལ་བའི་ལེགས་བཤད་འབྱུང་བ་རང་བཞིན་ནོ། །འབྱུང་པོ་ཀུན་ལ་ཆང་པ་སྦྱིན་བྱེད་ཅིང་། །དགེ་སྦྱོང་དགེ་སློང་ཉིད་དུ་ཁས་འཆེས་ནས། །ལོག་འཚོའི་ཟང་ཟིང་མང་པོ་སྡུད་བྱེད་པ། །འདི་འདྲའི་དོན་དུ་བདག་གིས་ལེགས་བསམས་ནས། །དང་པོར་ཚུལ་ཁྲིམས་ཉིད་
【現代漢語翻譯】 不應前往其他住所。如果這兩件事發生，對於比丘父親會造成什麼影響呢？前者對比丘父親沒有罪過，而後者對比丘父親則構成犯罪。 共同的犯罪： 第二，那麼先前在比丘父親的分別中所示的百十種犯罪，對比丘尼會造成什麼影響呢？犯罪類別的學處就像從比丘那裡產生的一樣，對於比丘尼們也是如此。這裡有兩個例外：未經邀請就坐在座位上，以及將不凈之物丟棄在草地上，這兩件事對比丘尼來說會構成墮罪，因此這裡不計數這兩項。除了這兩項之外，百十種犯罪對於比丘尼們來說也是犯罪。在這之上加上先前的兩項，比丘尼共有百十二種犯罪。《རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་（廣釋·太陽輪）》中，犯罪章節的解釋到此結束。 在此說道：末世時代，持戒者如同虛假的幻影，充滿欺騙。貪慾驅使下，各種輕率的行為，如債務般堆積，使具信者，如同招待客人般被迷惑。那時，長久以來，慈愛引導的圓滿基礎，無與倫比的供養者，堅定者，成為我的怙主，意義重大。特別是噶瑪的事業者，將獨子拋向虎口，勝過慈悲的憐憫，使我受苦。即便如此，愚昧的我，未能摧毀輪迴之輪，以知恩圖報之心，以母親的分別解釋來供養。以此獲得的功德，愿至尊欽列旺波（རྗེ་བཙུན་ཕྲིན་ལས་དབང་པོ།）之足，穩固安住的事業，使一切眾生證得達波傳承！《རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་（廣釋·太陽輪）》中，比丘尼章節的解釋到此結束。 比丘央堅嘎瓦（དགེ་སློང་དབྱངས་ཅན་དགའ་བ།），以其頂上的寶珠，將愚昧的黑夜也變成白晝，毫不疲倦地降下甘露之雨，向達波的教法致敬！依靠如此無謬的依怙者，幸運的弟子們通曉一切論藏。那時，與教證和理證相關的，調伏的善說自然涌現。向一切眾生施予酒水，自詡為修行者和比丘，聚集許多邪命的財物，爲了這樣的目的，我深思熟慮后，首先是戒律本身。
【English Translation】 One should not go to another's dwelling. If these two occur, what effect will they have on the Bhikṣu father? The former has no fault for the Bhikṣu father, while the latter constitutes an offense for the Bhikṣu father. Common Offenses: Secondly, what effect do the one hundred and ten offenses previously shown in the distinction of the Bhikṣu father have on the Bhikṣuṇī? The precepts of the category of offenses are the same for the Bhikṣuṇīs as they are for the Bhikṣus. There are two exceptions to this: sitting on a seat without being invited, and discarding impure things on the grass. These two constitute a Prāyশ্চittika (墮罪) for the Bhikṣuṇī, so they are not counted here. Apart from these two, the one hundred and ten offenses are also offenses for the Bhikṣuṇīs. Adding the previous two to these, the Bhikṣuṇī has one hundred and twelve offenses. In the 《རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་（Extensive Commentary: Mandala of the Sun）》, the explanation of the chapter on offenses is complete. Here it is said: In the degenerate age, those who hold vows are like false illusions, full of deceit. Driven by desire, various reckless actions, like debts, accumulate, causing those with faith to be unknowingly deceived, as if entertaining guests. At that time, the foundation of abundance, guided by love from a long time ago, the incomparable provider, the steadfast one, became my protector, making it meaningful. Especially the Karma's activity, throwing the only son to the tiger's mouth, surpasses the compassion of love, causing me suffering. Even so, ignorant as I am, unable to destroy the wheel of Saṃsāra, with a sense of gratitude, I offer this explanation of the mother's distinctions. May whatever merit is obtained from this, the feet of Jetsun Trinley Wangpo (རྗེ་བཙུན་ཕྲིན་ལས་དབང་པོ།), through the activity of steadfastly abiding, cause all beings to attain the Dagpo lineage! In the 《རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་（Extensive Commentary: Mandala of the Sun）》, the explanation of the Bhikṣuṇī chapter is complete. The Bhikṣu Yangchen Gawé (དགེ་སློང་དབྱངས་ཅན་དགའ་བ།) crown jewel, making the night of ignorance like day, tirelessly showering the great rain of nectar, I pay homage to the Dagpo's teachings! By relying on such an infallible guide, fortunate disciples understand all the Piṭakas. At that time, the good explanations of the Vinaya, connected to scripture and reasoning, naturally arise. Giving alcohol to all beings, claiming to be a practitioner and a Bhikṣu, gathering many dishonest livelihoods, for such a purpose, I have carefully considered, first and foremost, the discipline itself.
ཀྱིས་རང་རྒྱུད་བསྡམས། །བར་དུ་ཐོས་བསམ་སྒོམ་པ་ཚུལ་བཞིན་བྱས། །ཐ་མར་འཆད་རྩོད་རྩོམ་ལ་ནན་ཏན་བགྱིས། །བདག་གིས་དལ་འབྱོར་ 7-261b དོན་ལྡན་བྱས་པ་འདྲ། ། ༈ ཞུ་བའི་སྐབས་ཀྱི་སྤྱིར་བསྟན་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ཞུ་བའི་སྐབས་སྤྱིར་བསྟན་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། གོ་རིམ་ལ་རྩོད་པ་སྤང་བའི་དོན་དུ་སྤྱིར་བསྟན་ཕྱི་ནས་བཤད་པའི་འཐད་པ་དང་། རང་བཟོའི་ཉེས་པ་སྤང་བའི་དོན་དུ་ལུང་གང་ལས་གསུངས་པ་འདིར་བསྡུས་པ་དང་། འབྲས་བུ་མེད་པར་དོགས་པ་སྤང་བའི་དོན་དུ་སྤྱིར་བསྟན་པའི་དགོས་པའི་དོན་དང་། དེ་ཉིད་རྟོགས་པར་སླ་བའི་དོན་དུ་སྤྱིར་བསྟན་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ནོ། ། ༈ གོ་རིམ་ལ་རྩོད་པ་སྤང་བའི་དོན་དུ་སྤྱིར་བསྟན་ཕྱི་ནས་བཤད་པའི་འཐད་པ། དང་པོ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས་ཉེ་བ་འཁོར་གྱིས་ཞུས་པ་ལས། ལྟུང་བའི་མཚན་ཉིད་རྣམ་པ་གཉིས་སུ་གསུངས་ཏེ། ཕམ་པར་འགྱུར་བ་ལ་སོགས་པ་དག་ལ་སོ་སོར་ངེས་པ་དང་། སྤྱིར་བསྟན་པའོ། །དེ་ལ་སོ་སོར་ངེས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི། དེ་དག་ཉིད་དང་གཅིག་ཅར་རྣམ་པར་བཤད་ཟིན་ཏོ། །སྤྱིར་བསྟན་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི། འདི་མན་ཆད་དུ་རྣམ་པར་བཤད་པར་བྱའོ། །དེ་ནི་རྣམ་པར་འབྱེད་པའི་ཤན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྣམ་པར་འབྱེད་པ་བསྟན་པའི་འོག་ཏུ་སྤྱིར་བསྟན་པ་རྣམ་པར་བཀོད་དེ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་ཊཱི་ཀས་ལན་འདེབས་དངོས་སུ་གསུངས་པས་རྩོད་པ་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏེ། སྤྱིར་བསྟན་པ་འདི་ཆོས་ཅན། རྣམ་འབྱེད་རྣམ་གཉིས་ཀྱི་ཕྱི་ནས་བསྟན་པ་མི་འཐད་པར་ཐལ། རྣམ་འབྱེད་རྣམ་པ་གཉིས་ལས་ཡི་གེ་ཉུང་བའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་ནི་སྒྲ་ཡི་བསྟན་བཅོས་ལས། གཉིས་ལས་ཡི་གེ་རབ་ཉུང་ངམ། །ཡང་ན་མཆོད་འོས་སྔོན་དུ་སྦྱར། །ཞེས་བཤད་དོ་ཞེ་ན། སྒྲའི་བསྟན་བཅོས་ལས་བཤད་པ་དེ་ནི་རྒྱུ་མཚན་གཞན་མེད་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ལ། འདིར་རྣམ་འབྱེད་ནི་གཏན་ལ་དབབ་བྱ་ཡིན་ལ། ཞུ་བ་སྤྱིར་བསྟན་པ་ནི་གཏན་ལ་འབེབས་བྱེད་ཡིན་པས། ཊཱི་ཀ་ལས། རྣམ་པར་འབྱེད་པའི་ཤན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་ 7-262a ༈ རང་བཟོའི་ཉེས་པ་སྤང་བའི་དོན་དུ་ལུང་གང་ལས་གསུངས་པ་འདིར་བསྡུས་པ། གཉིས་པ་ནི། སྤྱིར་བསྟན་ཅེས་ལེའུ་ལོགས་ཤིག་ཏུ་མ་གསུངས་པས། རང་བཟོའི་ཉེས་པར་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན། སྤྱིར་བསྟན་ལ་མདོ་ཐུང་དྲུག་ཅུ་རྩ་ལྔ་ཡོད་པའི་རྫས་བཀག་པས་བཟང་པོ་ལ་ཡང་དེ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དོ། །འདྲ་བ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་པ་དང་། མི་ལ་དུད་འགྲོ་ཡང་ངོ་ཞེས་པ་སྟེ། མདོ་གསུམ་ནི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ནས་གསུངས་ལ། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ཅན་མ་ཡིན་པ་ཞེས་པ་ལུང་འདུལ་བྱེད་ལས་གསུངས་ཤིང་། སྤྱིར་བསྟན་གྱི་མདོ་གཞན་རྣམས་ནི་ལུང་ཞུ་བ་ལས་གསུངས་པ་བསྡུས་པའོ། །དེ་ཡང་མདོ་སྔ་མ་གཉིས་ནི། ལུང་རྣམ་འབྱེད་དུ་ཆ་གཉིས་བསྲ
【現代漢語翻譯】 以自律約束自身，中間如法地聞思修，最終努力講辯著，我似乎讓閑暇的人生變得有意義。 總說請問的場合 第二，關於請問的場合的總說，分為總的意義和詞句的意義。 第一點，爲了避免對順序的爭論，總說放在後面講述的合理性；爲了避免自創的過失，在此總結了出自哪部經論的內容；爲了避免沒有結果的疑慮，總說存在的必要性；以及爲了更容易理解總說而總結其意義。 爲了避免對順序的爭論，總說放在後面講述的合理性 第一點，在 टीका (梵文，天城體，ṭīkā，註釋) 中，阿難 (梵文，天城體，Ānanda，歡喜) 尊者請問時，佛陀講述了兩種墮落的特徵：個別確定（如導致失敗等）和總說。其中，個別確定已經在各自的解釋中闡述完畢。而總說將在後面進行解釋。因為這是區分的標準，所以在闡述區分之後，再安排總說。 टीका (梵文，天城體，ṭīkā，註釋) 這樣說道。 टीका (梵文，天城體，ṭīkā，註釋) 實際上已經回答了問題，從而暗示了爭論：這個總說，不應該在兩種區分之後才講述，因為它比兩種區分的文字更少。理由是，在聲明學 (梵文，天城體，Śabdavidyā，聲明學) 中說：『如果兩者之中文字更少，或者更值得尊敬的應該放在前面。』如果這樣說，聲明學 (梵文，天城體，Śabdavidyā，聲明學) 中所說的，是在沒有其他理由的情況下才適用的。而在這裡，區分是要確定的對象，總說則是確定的依據。正如 टीका (梵文，天城體，ṭīkā，註釋) 中所說：『因為這是區分的標準。』 爲了避免自創的過失，在此總結了出自哪部經論的內容 第二點，因為沒有單獨的章節叫做『總說』，所以會犯下自創的過失嗎？總說中有六十五個短經，通過排除實質，好的事物也具備同樣的特點。例如，『相似的也是』，『人也是動物』等等。前三個經文出自《律分別》，『不是神變的法』出自《律藏》，其他的總說經文都是從《請問經》中總結出來的。其中，前兩個經文在《律分別》中混合了兩部分。
【English Translation】 By self-discipline, I restrained myself. In the middle, I properly listened, thought, and meditated. Finally, I diligently taught, debated, and composed. It seems I have made my leisure meaningful. General Statement of the Occasion of Asking Second, regarding the general statement of the occasion of asking, there are the general meaning and the meaning of the words. First, to avoid disputes about the order, the reason for explaining the general statement later; to avoid the fault of self-creation, summarizing here from which scripture it is spoken; to avoid doubts about the lack of result, the necessity of the general statement; and to summarize the meaning of the general statement for easy understanding. To avoid disputes about the order, the reason for explaining the general statement later First, in the टीका (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary), when Ānanda (Sanskrit, Devanagari, Ānanda, Bliss) asked, the Buddha spoke of two characteristics of downfall: individual determination (such as leading to defeat) and general statement. Among them, individual determination has already been explained in their respective explanations. The general statement will be explained later. Because this is the standard of distinction, the general statement is arranged after explaining the distinction. The टीका (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary) said so. The टीका (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary) actually answered the question, thereby implying the dispute: this general statement should not be stated after the two distinctions, because it has fewer words than the two distinctions. The reason is that in Śabdavidyā (Sanskrit, Devanagari, Śabdavidyā, the science of sound) it is said: 'If one of the two has fewer words, or the more respectable one should be placed first.' If it is said like this, what is said in Śabdavidyā (Sanskrit, Devanagari, Śabdavidyā, the science of sound) is only applicable when there is no other reason. Here, the distinction is the object to be determined, and the general statement is the basis for determination. As the टीका (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary) says: 'Because this is the standard of distinction.' To avoid the fault of self-creation, summarizing here from which scripture it is spoken Second, because there is no separate chapter called 'General Statement', will it commit the fault of self-creation? There are sixty-five short sutras in the general statement. By excluding the substance, good things also have the same characteristics. For example, 'similar ones are also', 'humans are also animals', and so on. The first three sutras are from the Vinaya-vibhaṅga (Sanskrit, Devanagari, Vinaya-vibhaṅga, Book of Discipline), 'not a Dharma of miraculous power' is from the Vinaya-vastu (Sanskrit, Devanagari, Vinaya-vastu, the basis of the Discipline), and the other general statement sutras are summarized from the Pṛcchā-sūtra (Sanskrit, Devanagari, Pṛcchā-sūtra, Sutra of Asking). Among them, the first two sutras mixed two parts in the Vinaya-vibhaṅga (Sanskrit, Devanagari, Vinaya-vibhaṅga, Book of Discipline).
ེ་བའི་སྐབས་ལས། བལ་ནག་པོ་འབའ་ཞིག་མོད་པ་དང་། རིན་མཉམ་པ་དང་། དཀར་པོ་དང་། འཁོབ་བལ་དཀོན་པ་དང་། རིན་ཆེ་བར་གྱུར་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དེའི་འོག་མ་ནི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། རེག་པ་འཁྲིག་ཚིག་བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པའི་སྐབས་སུ་དུད་འགྲོ་མོ་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་པ་བསྡུས་སོ། །དེའི་འོག་མ་ནི། ལུང་འདུལ་བྱེད་ལས། འཁྲིག་ཚིག་སྨྲ་བའི་སྐབས་ནས་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ཅན་མོ་ལ་སྨྲས་ན་སྦོམ་པོའོ། །རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ཅན་མ་ཡིན་པ་ལ་སྨྲས་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ་ཞེས་གསུངས་པ་བསྡུས་སོ། །ཉེས་པ་དེ་མེད་པ་ཉིད་ལ་འོང་བ་དེ་ཐ་དད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་པའི་ཚན་ནི། དེང་སང་བོད་ཀྱི་ལུང་ན་མི་སྣང་ཡང་ལོ་དྲུག་སྟན་དང་། མགྲོན་དུ་གཉེར་བ་ལས་རིང་དུ་འདུག་པའི་ཊཱི་ཀར། ལུང་ཞུ་བའི་ཁུངས་དྲངས་སོ། །ཞིང་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ལ་ནི་ཉམས་སོ་ནས་ལུང་ཞུས་ལས་གསུངས་ཞེས་ཁ་ཅིག་ཟེར་ཡང་། སྤོ་བའི་གཞིའི་ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ནོངས་པ་ཞིག་བྱུང་ན། མ་བཤགས་ཀྱང་སླར་ཕྱིར་བཅོས་མ་བགྱིས་བཞིན་བྱང་བར་འགྱུར་བ་ 7-262b མཆིས་སམ། ཨུ་པ་ལི་ཡོད་དེ། དགེ་སློང་དེ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་བྱུང་བར་འགྱུར་ལ། དེའི་མཚན་འཕོས་ཏེ་དགེ་སློང་མར་གྱུར་ན། དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ལས་ནི་བྱུང་གི་ཞེས་གསུངས་པ་བསྡུས་ཤིང་། གཏམ་གྱི་གཞི་ལས་ཀྱང་། དགེ་སློང་གི་ཉེས་པ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་སྡེ་བཞི་པོ་བྱུང་བ་ལས་མ་བཤགས་ཤིང་། སླར་ཕྱིར་བཅོས་མ་བགྱིས་པར་ནོངས་པར་མི་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཡོད་དེ། མཚན་འཕོས་པའོ། །དགེ་སློང་མས་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ཉེས་པ་སྡེ་ལྔ་བྱུང་ལ། མ་བཤགས་ཤིང་སླར་ཕྱིར་བཅོས་མ་བགྱིས་ཀྱང་ནོངས་པར་མི་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཡོད་དེ། མཚན་འཕོས་པའོ་ཞེས་གསུངས་པའོ། །སྤྱིར་བསྟན་གྱི་གཞུང་འདི་རྣམས་ཀྱི་མདོར་བསྡུས་བསྟན་པ་ཐམས་ཅད་ནི་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས་བསྡུས་ཏེ། འདུལ་བ་མདོར་བསྡུས་ནི་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས་གསུངས་པས་སོ། ། ༈ འབྲས་བུ་མེད་པར་དོགས་པ་སྤང་བའི་དོན་དུ་སྤྱིར་བསྟན་པའི་དགོས་པའི་དོན། གསུམ་པ་ནི། སྤྱིར་བསྟན་པ་ལ་ཁྱད་པར་གྱི་དགོས་པ་གསུམ་ཡོད་དེ། མདོར་བསྡུས་རྟོགས་པར་བྱེད་པ་དང་། ཚིག་ཚོགས་བསྐྱུང་བ་དང་། གཉིས་ཀ་སྟོན་པའི་དགོས་པ་ཡོད་དོ། །དང་པོ་ནི། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ཅན་ཉིད་མ་ཡིན་པ་ནི་རེག་པ་མ་ཡིན་པའི་ཡན་ལག་ཡིན་ཅེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། ལུང་འདུལ་བྱེད་ལས། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ཅན་མ་ཡིན་པ་དེ་འཁྲིག་ཚིག་སྨྲ་བའི་ཡན་ལག་ཡིན་པར་དངོས་སུ་གསུངས་པས། བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པ་ལ་སོགས་པ་ཡུལ་མཚན་མི་མཐུན་པ། ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་གཞན་རྣམས་ལ་ཡང་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་ཏེ་སྤྱིར་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །ཁ་ཅིག་མདོ་འདིས་ནི། འཁྲི
【現代漢語翻譯】 在『墮罪篇』中說：『如果只有黑色的羊毛，而且價格相等，或者有白色的羊毛，但劣質羊毛稀少且價格昂貴，則不算犯戒。』 下面一段是從《律分別》中摘錄的：『在觸控、性語、供養、讚歎的情況下，對母畜犯戒，屬於惡作罪。』 再下面一段是從《律藏》中摘錄的：『在說性語的情況下，如果對具有神通的女性說，則犯僧殘罪；如果對不具有神通的女性說，則犯偷蘭遮罪。』 『沒有罪過的情況，在於變性。』這一段，現在在藏地的律典中沒有，但在《六年坐墊》和《迎請賓客》的註釋中，引用了律典的說法。 有些人說：『在非田地裡荒廢，從律典中可以找到依據。』 從《根本律典》中引用：『如果比丘犯了僧殘罪，未懺悔且未恢復，是否會清凈？』 『優波離（Upali，佛陀十大弟子之一，持戒第一）：會的。如果該比丘犯了非共同的僧殘罪，並且變性成為比丘尼，則會從僧殘罪中解脫。』 從《故事根本》中也說：『如果比丘犯了非共同的四種罪，未懺悔且未恢復，是否不會犯戒？』 『會的，因為變性了。如果比丘尼犯了非共同的五種罪，未懺悔且未恢復，是否不會犯戒？』 『會的，因為變性了。』 總的來說，這些共同教義的要點都摘自《律小事》，因為《律要義》就是從《律小事》中宣說的。 爲了消除對無果的疑慮，說明共同教義的必要性。 第三點是：共同教義有三種特殊的必要性：使人容易理解要點，減少文字的繁瑣，以及同時顯示兩者。 第一種情況是，例如，『不具有神通者不是觸控的支分』。正如《律藏》中所說：『不具有神通者是說性語的支分』，因此，對於供養和讚歎等情況，雖然對像和特徵不同，但也可以將要點簡要地應用於其他需要的支分，並以共同的方式進行說明。 有些人認為，這個經文只適用於性語的情況。
【English Translation】 In the section on 'Defeats', it is said: 'If there is only black wool and the price is equal, or if there is white wool, but inferior wool is scarce and expensive, then there is no transgression.' The following is excerpted from the 'Vinaya-vibhanga': 'In the case of touching, sexual speech, offering, and praise, committing an offense against a female animal is a dukkrida (misdeed).' The following is excerpted from the 'Vinaya-vastu': 'In the case of speaking sexual words, if spoken to a woman with magical powers, it is a sanghavasesa (formal meeting of the Sangha); if spoken to a woman without magical powers, it is a sthulatyaya (serious offense).' 'The absence of offense lies in the change of gender.' This section is not found in the current Tibetan Vinaya, but in the commentary on 'Six-Year Mat' and 'Inviting Guests', the source of the Vinaya is cited. Some say: 'Neglecting in a non-field, the basis can be found in the Vinaya.' Quoting from the 'Root Vinaya': 'If a bhikshu (monk) commits a sanghavasesa offense, will it be purified without confession and without restoration?' 'Upali (one of the ten great disciples of the Buddha, foremost in discipline): Yes. If that bhikshu commits a non-common sanghavasesa offense and changes gender to become a bhikshuni (nun), then he will be released from the sanghavasesa offense.' It is also said in the 'Story Basis': 'If a bhikshu commits a non-common fourfold offense, will he not be considered to have transgressed without confession and without restoration?' 'Yes, because of the change of gender. If a bhikshuni commits a non-common fivefold offense, will she not be considered to have transgressed without confession and without restoration?' 'Yes, because of the change of gender.' In general, all the summaries of these common teachings are extracted from the 'Vinaya-ksudraka', because the 'Vinaya-samgraha' is taught from the 'Vinaya-ksudraka'. To dispel doubts about fruitlessness, the purpose of explaining the common teachings is given. The third point is: There are three special necessities for common teachings: to make it easy to understand the essentials, to reduce the complexity of words, and to show both at the same time. The first case is, for example, 'One who does not possess magical powers is not a limb of touching.' As it is said in the 'Vinaya-vastu': 'One who does not possess magical powers is a limb of speaking sexual words.' Therefore, for cases such as offering and praise, although the object and characteristics are different, the essentials can be briefly applied to other needed limbs and explained in a common way. Some say that this sutra only applies to the case of sexual speech.
ག་ཚིག་སྨྲ་བ་དང་། བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པ་གཉིས་ཀ་ལ་ལུང་འདུལ་བྱེད་ལས་གསུངས་པ་བསྡུས་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ་བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པ་ 7-263a ལ་ལུང་འདུལ་བྱེད་ལས་གཏན་ནས་མི་སྣང་བའི་ཕྱིར་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པ་འདི་ལ་འདུལ་བྱེད་ལས་བྱུང་བ་ནི་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། འདིའི་ཐད་ཀྱི་ཉིད་བཤད་ལས་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། འདིར་གཞུང་འདི་ལུང་འདུལ་བྱེད་ཀྱི་སྨྲ་བའི་སྐབས་ལས། འཁྲིག་ཚིག་སྨྲ་བའི་སྐབས་འབའ་ཞིག་ཏུ་ལུང་ཁུངས་དྲངས་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ཚིག་ཚོགས་བསྐྱུང་བ་ནི། རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ལ་ནི་དོན་གོ་བའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། བརྫུན་སྨྲ་བའི་ཕམ་པ་ལ་སོགས་པ་མཐར་ཐུག་དོན་གོ་བ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་སུམ་ཅུ་པོ་ཐམས་ཅད་ལ། རེ་རེ་ལ་རེ་རེར་ལུང་ལས་གསུངས་པ་ལ། འདིར་ཚིག་གཅིག་ཏུ་བསྡུས་པ་ལྟ་བུའོ། །གསུམ་པ་ཚིག་ཚོགས་བསྐྱུང་བ་དང་། མདོར་བསྡུས་རྟོགས་པར་བྱེད་པ་གཉིས་ཀ་སྟོན་པ་ན། ཚིག་སྔ་མར་སྦྱོར་བ་བྱས་པ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། དགེ་སློང་ཕའི་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་ཞུ་བ་ལས། སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་ཡན་ཆད་ལྟུང་བ་སྡེ་བཞི་པོ་རྣམས་ཀྱི་སྐབས་སུ་བརྫུན་སྨྲའི་ཕམ་པ་ལ་སོགས་པ་བཞི་བཅུ་རྩ་གཉིས་མ་གཏོགས་པ་བསླབ་པའི་ཚིག་གཅིག་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་རེ་རེ་ལ་རེ་རེར་ལུང་ལས་གསུངས་པ་ལས། འདིར་ཚིག་གཅིག་ཏུ་བསྡུས་ཤིང་བཞི་བཅུ་རྩ་གཉིས་པོ་དེ་དག་རྣམས་ལ་ཡང་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་ཏེ་སྤྱིར་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། ། ༈ དེ་ཉིད་རྟོགས་པར་སླ་བའི་དོན་དུ་སྤྱིར་བསྟན་པ་བསྡུས་པའི་དོན། བཞི་པ་སྤྱིར་བསྟན་པའི་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་གསུམ་ལས། ༈ སྤྱིར་བསྟན་གྱི་སྒྲ་བཤད་པ། དང་པོ་སྤྱིར་བསྟན་གྱི་སྒྲ་བཤད་པ་ལ་ཡང་གསུམ་སྟེ། མཐའ་དག་ལ་སྤྱིར་བསྟན་པས་ན་སྤྱིར་བསྟན་པ་སྟེ། མདོ་དང་པོ་ལྟ་བུ་སྡོམ་གྱིས་བསྡུས་པའི་ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་པོ་མཐའ་དག་ལ་སྤྱིར་བསྟན་པའོ། །སྡོམ་གྱིས་མ་བསྡུས་པའི་ལྟུང་བ་ནི། 7-263b བཤགས་པ་ལེན་པ་པོ་ལ་སོགས་པ། ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཐབས་ཡོད་པ་ལ་ཕྱིར་མི་ཆོས་ན་ཡང་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་ཀྱང་། དགེ་སློང་ཕམ་པར་གྱུར་པས་ལྟུང་བ་ཕྱིར་མ་བཅོས་པ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཕལ་ཆེར་ལ་སྤྱིར་བསྟན་པ་ནི། བསླབ་པ་བྱིན་པ་ནི་འདྲ་བ་ཉིད་དོ། །ཞེས་དགྲ་བཅོམ་ཐོབ་པ་བདེན་སྨྲའི་ལྟུང་བྱེད་དང་། ལས་ཀྱི་གནས་ནས་མ་སྨྲས་པར་འགྲོ་བའི་ལྟུང་བྱེད་ལྟ་བུ་མ་གཏོགས་པ་ལྟུང་བ་ཕལ་ཆེར་ལ་སྤྱིར་བསྟན་པ་ལྟ་བུའོ། །སྤྱིར་བསྟན་གྱི་ཞར་ལས་བྱུང་བས་ན་སྤྱིར་བསྟན་པ་ཞེས་པ་སྟེ། མགུ་བ་སྤྱད་པ་ནི་དོན་མེད་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །རེག་པར་བྱ་བ་ཉིད་ནི་མ་ཉམས་པའོ། །གག་ཚིལ་བྱེད་པ་ལ་ཡང་ངོ་། །སེན་མོ་དང་། སོ་དང་། ཤ་མེད་པའི་རུས་པ་དང་། སྤུ
【現代漢語翻譯】 所謂『略攝語詞』，是指將《律藏》中所說的『供養讚歎』二者合而爲一。但事實並非如此，因為《律藏》中根本沒有提到『供養讚歎』，而且 टीका（梵文，ṭīkā，註釋）中也說：『此供養讚歎並非出自《律藏》。』此外，在此問題相關的解釋和 टीका 中也提到：『此處引用此論典時，僅在《律藏》的言說部分中引用了關於淫穢之語的部分，這與事實相悖。』 第二，『詞句收攝』，例如經中說：『于領悟中即是明辨。』就像對於妄語的墮罪等，最終領悟其意義是所有三十條戒律的必要組成部分。對於每一條戒律，經中都有單獨的闡述，而這裡則將其收攝為一個詞句。 第三，同時顯示『詞句收攝』和『簡略易懂』，例如經中說：『也適用於之前的詞語。』就像在比丘戒的分別解釋中，從懺悔開始，直到四種墮罪，除了四十二條妄語的墮罪之外，其餘的戒律都以相同的詞語作為必要組成部分，經中對每一條都有單獨的闡述，而這裡則將其收攝為一個詞句，並且將這四十二條戒律也簡略地概括在一起進行闡述。 爲了更容易理解其含義，對普遍的開示進行總結的意義。 第四，關於普遍開示的總結的意義，分為三個方面： 普遍開示的詞義解釋。 首先，關於普遍開示的詞義解釋也分為三個方面：因為對一切都普遍開示，所以是普遍開示。例如，第一個根本戒就像是通過總綱來概括的五種墮罪一樣，是對一切都普遍開示的。未通過總綱概括的墮罪是： 對於接受懺悔者等，即使有補救的方法，如果不懺悔也會犯錯。但是，如果比丘已經犯了根本墮罪，那麼不補救也沒有過錯。普遍開示適用於大多數情況，例如：『給予戒律是相同的。』除了獲得阿羅漢果位（梵文，arhat，斷盡一切煩惱，應受人天供養的聖者）的真實語者的墮罪，以及未在工作場所發言而離開的墮罪之外，普遍開示適用於大多數墮罪。 因為普遍開示是從普遍開示的延伸中產生的，所以被稱為普遍開示。例如：『享樂是毫無意義的。』『可以觸控的物體沒有損壞。』『也適用於製造噪音。』『指甲、牙齒、沒有肉的骨頭和毛髮……』
【English Translation】 The so-called 'condensed words' refers to combining 'offering and praise' mentioned in the Vinaya Pitaka (藏文，འདུལ་བའི་སྡེ་ཚན།). However, this is not the case, as 'offering and praise' are not mentioned at all in the Vinaya Pitaka. Moreover, the ṭīkā (梵文，ṭīkā，commentary) states: 'This offering and praise does not originate from the Vinaya Pitaka.' Furthermore, in the explanations and ṭīkā related to this issue, it is mentioned: 'Here, when quoting this treatise, only the part about obscene language is quoted from the speech section of the Vinaya Pitaka, which contradicts the facts.' Second, 'sentence collection,' such as the sutra saying: 'In understanding, there is discernment.' Just like for the downfall of lying, etc., ultimately understanding its meaning is a necessary component of all thirty precepts. For each precept, there are separate explanations in the sutras, but here they are collected into one sentence. Third, simultaneously showing 'sentence collection' and 'easy to understand,' such as the sutra saying: 'It also applies to the previous words.' Just like in the separate explanation of the Bhikṣu (梵文，bhikṣu，比丘) precepts, starting from confession and up to the four types of downfalls, except for the forty-two downfalls of lying, the remaining precepts all use the same words as a necessary component. There are separate explanations for each in the sutras, but here they are collected into one sentence, and these forty-two precepts are also briefly summarized and explained generally. To make it easier to understand its meaning, the meaning of summarizing the general teachings. Fourth, regarding the meaning of summarizing the general teachings, it is divided into three aspects: Explanation of the term 'general teaching'. First, the explanation of the term 'general teaching' is also divided into three aspects: Because everything is generally taught, it is a general teaching. For example, the first root precept, like the five downfalls summarized by the outline, is a general teaching for everything. The downfalls not summarized by the outline are: For those who accept confession, etc., even if there is a way to remedy it, it is still a mistake if they do not confess. However, if a Bhikṣu has committed a root downfall, there is no fault in not remedying it. General teachings apply to most situations, such as: 'Giving precepts is the same.' Except for the downfall of the truthful speaker who has attained Arhat (梵文，arhat，one who has destroyed all defilements and is worthy of human and divine offerings), and the downfall of leaving without speaking at the workplace, general teachings apply to most downfalls. Because general teachings arise from the extension of general teachings, they are called general teachings. For example: 'Enjoyment is meaningless.' 'Objects that can be touched are not damaged.' 'It also applies to making noise.' 'Nails, teeth, bones without flesh, and hair...'
་དང་ལྡན་པ་ནི་གཞན་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དོ། །ཡང་དག་པར་ལེན་པར་བྱེད་པ་དག་ལ་ནི་དེར་མ་ཟད་དོ། །དེ་ནི་སྣོད་ཡིན་ནོ་ཞེས་པས་མདོ་དྲུག་ནི། སྤྱིར་བསྟན་གྱི་ཞར་ལས་བྱུང་བའོ། ། 安立支分 གཉིས་པ་ཡན་ལག་རྣམ་པར་བཞག་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། འདིར་འགྱུར་གྱི་ཡན་ལག་དང་། ངེས་བཟུང་གི་ཡན་ལག་གོ། ༈ འདིར་འགྱུར་གྱི་ཡན་ལག དང་པོ་ནི། ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་རྣམ་དག་འདིས་ཀྱང་འགྱུར་ཏེ། བསླབ་པ་སྦྱིན་པ་འདིས་ཀྱང་འགྱུར་ཞེས་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ནི་འདྲ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། ། ༈ ངེས་བཟུང་གི་ཡན་ལག གཉིས་པ་ངེས་བཟུང་གི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། ཐུན་མོང་གི་ཡན་ལག་དང་། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ཡན་ལག་གོ། 共支分 དང་པོ་ནི། བསླབ་པའི་ཡན་ལག་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་སྐྱེས་ལ་མ་ཉམས་པ་ལྟ་བུའོ། ། ༈ ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ཡན་ལག གཉིས་པ་ལ་བཞི་སྟེ། གཞིའི་ཡན་ལག་དང་། བསམ་པ་དང་། སྦྱོར་བ་དང་། མཐར་ཐུག་པའི་ཡན་ལག་གོ། 事支分 དང་པོ་གཞིའི་ཡན་ལག་ནི། སྲོག་གཅོད་པའི་གཞི་མི་ཡིན་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། འདུ་ཤེས་ཀྱི་དམིགས་པའི་གཞི་ 7-264a ཡིན་ཅིང་། ཀུན་སློང་སྐྱེ་བའི་གཞི་ཡིན་ལ། སྦྱོར་བ་འཇུག་པའི་གཞི་ཡིན་པས་གཞི་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ཡང་གཞི་སེམས་ཅན་དང་། སེམས་ཅན་མ་ཡིན་པ་དང་། དེ་གཉིས་ཀ་ཡན་ལག་ཏུ་གྱུར་པའོ། །དེ་ཡང་སེམས་ཅན་སྤྱིས་བསྐྱེད་པ་ནི། ཕམ་ལྷག་དང་པོ་གཉིས་སོ། །སེམས་ཅན་བྱེ་བྲག་གིས་བསྐྱེད་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། གཞི་མི་ལས་གྱུར་པ་དང་། དུད་འགྲོ་ལས་གྱུར་པའོ། །མི་མ་ཡིན་ལས་ནི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིར་བཅས་པ་མེད་དོ། །དང་པོ་གཉིས་ཏེ། མི་སྤྱིས་བསྐྱེད་དང་། མི་བྱེ་བྲག་གིས་བསྐྱེད་པའོ། །དང་པོ་ནི། སྲོག་གཅོད་པའི་ཕམ་པ་སྟེ། རང་གིས་ཀྱང་གཞན་རྒྱུད་ལ་ཕམ་པ་དེ་བསྐྱེད་པར་ནུས་སོ། །གཉིས་པ་ལ་ཚན་པ་དགུ་སྟེ། ཐ་སྙད་དང་ལྡན་པ་སྤྱིས་བསྐྱེད་པ་བཅུ་གཉིས་དང་། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་སྤྱིས་བསྐྱེད་པ་བཞི་དང་། བསྙེན་རྫོགས་སྤྱིས་བསྐྱེད་པ་གསུམ་དང་། དགེ་སློང་ཕས་བསྐྱེད་པ་བཞི་བཅུ་རྩ་དྲུག་དང་། དགེ་སློང་མས་བསྐྱེད་པ་བཅུ་བཞི་དང་། དགེ་ཚུལ་གྱིས་བསྐྱེད་པ་གཅིག་དང་། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་སྡེ་ལྔས་སྤྱིས་བསྐྱེད་པ་གཉིས་དང་། མུ་སྟེགས་ཅན་གྱིས་བསྐྱེད་པ་གཉིས་དང་། ཁྱིམ་པས་བསྐྱེད་པ་རྣམས་སོ། །དེ་ལ་བཞི་སྟེ། ཁྱིམ་པ་སྤྱིས་བསྐྱེད་ཉི་ཤུ་རྩ་བདུན་དང་། ཁྱིམ་པ་ཕོས་བསྐྱེད་པ་དམག་ལྟུང་གསུམ་རྐུན་མ་དང་འགྲོ་བ་སྟེ་བཞི་དང་། ཁྱིམ་པ་མོས་བསྐྱེད་པ་ཆོས་སྟོན་དང་། ལམ་དུ་འགྲོ་བ་གཉིས་དང་། ཕོ་མོ་ཚོགས་པས་བསྐྱེད་པ་ཉལ་ཤོམ་གཉིས་སོ། །གཞི་དུད་འགྲོས་བསྐྱེད་པ་ནི། དུད་འགྲོ་འདེབས། སྤྱོད། གསོད་པ་གསུམ་མོ། །གཞི་སེམས་ཅན་མ་ཡིན་པས་བསྐྱེད་པ་གཉིས་ཏེ། འབྱུང་བས་བསྐྱེད་པ་དང་། འབྱུང་བ་ལས་ག
【現代漢語翻譯】 具有（功德）即是具有其他（功德）。對於那些正確接受（教誨）的人來說，不僅僅是這樣。』那是容器』，這六個頌出自於總的開示的附帶內容。 安立支分 第二，關於支分的安立，分為兩種：此處的轉變支分和確定把握的支分。 ༈ 此處的轉變支分 第一種是：『通過產生墮落的清凈也能轉變，通過佈施學處也能轉變』，如『佈施學處是相同的』。 ༈ 確定把握的支分 第二，關於確定把握的支分，分為兩種：共同的支分和不共同的支分。 共支分 第一種是：如學處的支分，獲得比丘戒且未失壞。 ༈ 不共同的支分 第二種分為四種：基礎的支分、意樂、加行和究竟的支分。 事支分 第一，基礎的支分是：如殺生的基礎是人，是意識所緣的基礎，是生起意樂的基礎，是進入加行的基礎，因此稱為基礎。這個基礎可以是眾生，可以是非眾生，也可以是兩者都是支分。其中，由一般眾生所產生的，是前兩個他勝罪。由特定眾生所產生的分為兩種：由人所產生的和由畜生所產生的。由非人所產生的，沒有根本墮和隨墮。前兩種分為兩種：由一般人所產生的和由特定人所產生的。第一種是：殺生的他勝罪，自己也能使他人的相續中產生那個他勝罪。第二種分為九類：具有名稱者一般所產生的十二種，未受近圓戒者一般所產生的四種，已受近圓戒者一般所產生的三種，比丘所產生的四十六種，比丘尼所產生的十四種，沙彌所產生的一種，五類出家人一般所產生的兩種，外道所產生的兩種，以及在家眾所產生的。其中分為四種：一般在家眾所產生的二十七種，在家男眾所產生的戰爭墮罪三種，盜竊和行走兩種，在家女眾所產生的講法和行走道路兩種，男女聚集所產生的睡眠和賭博兩種。由畜生所產生的基礎是：調伏、役使、殺害畜生三種。由非眾生所產生的基礎分為兩種：由地、水、火、風四大元素所產生的，以及從四大元素所產生的
【English Translation】 Having (merit) is the same as having other (merits). For those who properly receive (the teachings), it is not just that. 'That is a vessel,' these six verses come from the general explanation's addendum. Establishing Divisions Second, regarding the establishment of divisions, there are two types: the division of transformation here and the division of definite grasping. ༈ The Division of Transformation Here The first is: 'Through the purity of generating downfall, one can also transform; through giving precepts, one can also transform,' such as 'Giving precepts is the same.' ༈ The Division of Definite Grasping Second, regarding the division of definite grasping, there are two types: common divisions and uncommon divisions. Common Divisions The first is: such as the division of precepts, having received the Bhikshu vows and not having lost them. ༈ Uncommon Divisions The second is divided into four: the division of the basis, the intention, the application, and the ultimate division. Divisions of the Act First, the division of the basis is: such as the basis for taking life is a human being, which is the basis for the object of consciousness, the basis for the arising of intention, and the basis for entering into application, therefore it is called the basis. This basis can be sentient beings, non-sentient beings, or both as divisions. Among them, what is produced by general sentient beings are the first two Parajikas. What is produced by specific sentient beings is divided into two types: what is produced from humans and what is produced from animals. What is produced from non-humans does not have root downfalls and secondary downfalls. The first two are divided into two types: what is produced by general humans and what is produced by specific humans. The first is: the Parajika of taking life, one can also cause that Parajika to arise in the continuum of others. The second is divided into nine categories: twelve produced by those with designations in general, four produced by those who have not taken full ordination in general, three produced by those who have taken full ordination in general, forty-six produced by monks, fourteen produced by nuns, one produced by a novice monk, two produced by the five classes of renunciates in general, two produced by non-Buddhists, and those produced by householders. Among them, there are four types: twenty-seven produced by householders in general, three war-related downfalls produced by male householders, two of theft and going, two of teaching Dharma and walking on the path produced by female householders, and two of sleeping and gambling produced by gatherings of males and females. The basis produced by animals is: taming, employing, and killing animals, three types. The basis produced by non-sentient beings is divided into two types: what is produced by the elements, and what is produced from the elements.
ྱུར་པས་བསྐྱེད་པས་སོ། །དང་པོ་ནི། ས་རྐོ་བ་དང་། 7-264b མེ་ལ་རེག་པ་དང་། ཆུ་ལ་ཁྲུས་བྱེད་པ་དང་། ཆུ་ལ་རྩེ་བ་སྟེ་བཞིའོ། །རླུང་ལས་ཀྱང་བསླབ་བྱའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་ཡོད་དེ། ས་བོན་འཇོམས་པའི་སྐབས་སུ། རླུང་དང་ཉི་མ་ལ་འཇོག་པས་ཀྱང་ངོ་། །ཞེས་པ་ནི་སྦྱོར་བའི་ཡན་ལག་བསྟན་པ་ཡིན་གྱི། གཞིའི་ཡན་ལག་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །འབྱུང་བ་ལས་གྱུར་པས་བསྐྱེད་པ་ལ་ཚན་པ་ལྔ་སྟེ། གནས་ལས་གྱུར་པ་བཅུ་གསུམ་དང་། གོས་ལས་གྱུར་པ་སོ་དྲུག་དང་། ཟས་ལས་གྱུར་པ་ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས་དང་། སྣོད་སྤྱད་ལས་གྱུར་པ་གསུམ་དང་། ལྟུང་བ་ལ་བརྟེན་པ་ལྔའོ། ། ༈ དབྱར་ཁང་ནས་སྐྲོད་ལྟུང་བྱེད། དང་པོ་ནི། གླེང་གཞི་སྦོམ་དགའ་མོས་གཽ་ཏ་མི་སྐེམ་མོ་དབྱར་ཁང་ནས་ཕྱིར་བསྐྲད་པ་དང་། སྦོམ་དགའ་མོས་ལྗོངས་རྒྱུ་ཞིང་ཁྱིམ་པའི་ཁྱིམ་དུ་ཞུགས་པ་ན། ཁྱིམ་དེ་ན་དགེ་སློང་མ་སྔ་ནས་འཁོད་པ་དག་གིས་སྦོམ་དགའ་མོ་ལ་ཕྱག་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་འཇིག་རྟེན་པའི་ཚུལ་དག་མ་བྱས་པ་དང་། དེས་དེ་དག་ཁྱིམ་དེ་ནས་ཕྱིར་བསྐྲད་པ་ལས་སོ། །དགག་བྱ་ནི་རང་རིས་ལ་གནོད་པའོ། །དགེ་སློང་མས་དགེ་འདུན་མའི་དབྱར་ཁང་ནས་དགེ་སློང་མ་རང་གཞན་གྱི་ལུས་ངག་གང་ཡང་རུང་བས་སྐྲོད་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། ། ༈ ཁྱིམ་གཞན་ནས་སྐྲོད་པའི་ལྟུང་བྱེད། གཉིས་པ་ནི། གླེང་གཞི་སྔ་མའི་ཁོངས་ནས་བསྟན་ལ་དགག་བྱ་སྔར་དང་འདྲའོ། །དགེ་སློང་མས་ཁྱིམ་པའི་ཁྱིམ་གཞན་ནས་དགེ་སློང་མ་སྔ་ན་གནས་པ་སྐྲོད་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དོ། །དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་མ་སྐྲོད་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་གཉིས་སོ།། །། ༈ སྡོམ་པ་ལས་ནི་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད། བཅུ་གཉིས་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་བཅུ་དྲུག་སྟེ། ཐོ་འཚམས་ལས་གྱུར་ལྟུང་བྱེད་དང་། །ལོག་པར་སྟོན་པའི་ལྟུང་བྱེད་དང་། །མི་བརྟན་རྣམ་འགྱུར་ལྟུང་བྱེད་དང་། ། 7-265a ལ་བཅོལ་ཡང་རྫོགས་པའི་བྱེད་པ་ཅན་ནོ། །དང་པོ་ལ་བཞི་ལས། སྦྱོར་བ་ལུས་ཁོ་ནའི་བྱེད་པ་ཅན་ནི། ཕམ་པ་དང་པོ་ལ་སོགས་པའོ། །སྦྱོར་བ་ངག་ཁོ་ནའི་བྱེད་པ་ཅན་ནི། བརྫུན་སྨྲའི་ཕམ་པ་ལ་སོགས་པའོ། །སྦྱོར་བ་ལུས་ངག་གང་ཡང་རུང་བའི་བྱེད་པ་ཅན་ནི། བྱིན་འཕྲོག་བྱེད་པའི་སྤང་བ་ལ་སོགས་པའོ། །སྦྱོར་བ་ལུས་ངག་གཉིས་ཀ་དགོས་པའི་བྱེད་པ་ཅན་ནི། ཟས་བསོད་པ་ངག་གིས་སློང་ཞིང་ཟ་བའི་ལྟུང་བྱེད་ལ་སོགས་པའོ། ། ༈ མཐར་ཐུག་པའི་ཡན་ལག བཞི་པ་མཐར་ཐུག་གི་ཡན་ལག་ནི། སིལ་བུར་གནས་ཏེ། སྤྱིའི་ཆོས་སུ་འགྲོ་བ་ཤས་ཆུང་ལ། སྤྱིར་བསྟན་གྱི་སྐབས་འདིར་ཡང་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ལ་ནི་དོན་གོ་བའོ་ཞེས་པའི་ཕྱོགས་གཅིག་གི་མཐར་ཐུག་བསྟན་ཏོ། ། ༈ ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་སྐྱེ་ལུགས། གསུམ་པ་ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་སྐྱེ་ལུགས་ནི། ལྟུང་བ་གཅིག་ཏུ་སྐྱེ་བ་དང་། དུ
【現代漢語翻譯】 由…所生起。第一，挖地，接觸火，在水中沐浴，在水中嬉戲，這四種。從風中也會產生應學習的過失，例如在破壞種子的時候，風和太陽也會造成損害。』這裡所說的是加行的支分，而不是根本的支分。由地、水、火、風等元素變化所產生的罪行有五類：從住所變化產生的有十三種，從衣服變化產生的有三十六種，從食物變化產生的有二十二種，從器皿用具變化產生的有三種，以及依賴於墮落的有五種。 從夏 dwelling 驅逐所致墮罪 第一，故事是說，歡喜女 Gautami （喬達彌，釋迦牟尼的姨母）被從夏 dwelling 驅逐出去，歡喜女在遊歷時進入一個在家人的家中，在那裡，早已居住的比丘尼們沒有像世俗人那樣向歡喜女行禮等等，因此她將那些比丘尼從那個家中驅逐出去。所要禁止的是損害自己的眷屬。比丘尼以身體或語言，將其他比丘尼從比丘尼僧團的夏 dwelling 驅逐出去，會犯墮罪。 從其他家驅逐所致墮罪 第二，故事與之前相同，所要禁止的也與之前相同。比丘尼將先住在俗人家中的比丘尼驅逐出去，會犯墮罪。比丘尼驅逐比丘尼所導致的墮罪共有兩種。 從誓言所生墮罪 第十二類中有十六種墮罪：從爭端所生墮罪，從邪說所生墮罪，從不穩固的姿態所生墮罪，即使委託也圓滿完成。 第一類有四種，加行只是身體的行為，例如第一個波羅夷罪等。加行只是語言的行為，例如妄語的波羅夷罪等。加行可以是身體或語言的任何一種行為，例如奪取他人財物的捨墮罪等。加行需要身體和語言兩種行為，例如用語言乞討食物並食用的墮罪等。 究竟支分 第四，究竟的支分是零散的，成為普遍規律的情況較少，而且在普遍教導的情況下，也只是指『對於認識而言，理解意義』這一方面的究竟。 墮罪的分類和產生方式 第三，墮罪的分類和產生方式是：墮罪以單一形式產生，或以多種形式產生。
【English Translation】 Arising from transformation. Firstly, digging the earth, touching fire, bathing in water, and playing in water, these four. There are also faults to be learned from the wind, such as when destroying seeds, the wind and sun can also cause damage. 'What is said here is the limb of application, not the fundamental limb. There are five categories of transgressions arising from the transformation of elements such as earth, water, fire, and wind: thirteen arising from the transformation of dwellings, thirty-six arising from the transformation of clothing, twenty-two arising from the transformation of food, three arising from the transformation of utensils, and five depending on downfall. A downfall caused by expelling from the summer dwelling. First, the story is that the nun Bhomma (Joyful Woman) was expelled from the summer dwelling of Gautami (喬達彌, Shakyamuni's aunt), and Bhomma, while traveling, entered the home of a householder. There, the nuns who had already resided did not perform worldly customs such as bowing to Bhomma, so she expelled those nuns from that home. What is to be prohibited is harming one's own retinue. A nun expelling another nun from the summer dwelling of the nuns' community, whether by body or speech, will incur a downfall. A downfall caused by expelling from another's home. Second, the story is the same as before, and what is to be prohibited is the same as before. A nun expelling a nun who was previously residing in the home of a householder will incur a downfall. There are two downfalls caused by a nun expelling a nun. A downfall arising from vows. The twelfth category has sixteen downfalls: a downfall arising from disputes, a downfall arising from false teachings, a downfall arising from unstable demeanor, even if entrusted, it is a complete action. The first category has four types: the application is solely a bodily action, such as the first parajika (波羅夷, expulsion) offense, etc. The application is solely a verbal action, such as the parajika of lying, etc. The application can be either a bodily or verbal action, such as the nissaggiya pacittiya (捨墮, forfeiture and confession) of taking another's property, etc. The application requires both bodily and verbal actions, such as the downfall of begging for food with speech and eating it, etc. The ultimate limb. Fourth, the ultimate limb is scattered, and it is less likely to become a universal rule. Moreover, in the case of universal teaching, it only refers to the ultimate aspect of 'for understanding, comprehending the meaning'. The classification and origination of downfalls. Third, the classification and origination of downfalls are: a downfall arises in a single form, or it arises in multiple forms.
་མར་སྐྱེ་བ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི་རྣམ་འབྱེད་བསྟན་ལ། གཉིས་པ་ནི་འདིར་བསྟན་ཏེ། དེ་ལ་དྲུག་ལས། བསླབ་རྒྱུན་ཐ་དད་པས་ལྟུང་བ་ཐ་དད་པ་ནི། ཉེས་པ་དེ་མེད་པ་ཉིད་ལ་ཞེས་སོ། །བསམ་རྒྱུན་ཐ་དད་པས་ལྟུང་བ་ཐ་དད་པ་ནི། བཏང་བ་ཡང་ངོ་ཞེས་པའོ། །བཅས་པ་ཐ་དད་པས་ལྟུང་བ་ཐ་དད་པ་ནི་གཞི་གཅིག་ལ་དུ་མ་ཞེས་སོ། །ཀུན་སློང་ཐ་དད་པས་ལྟུང་བ་ཐ་དད་པ་ནི། དེའི་ཆ་ནི་དེར་གཏོགས་སོ་ཞེས་སོ། །གཞི་ཐ་དད་པས་ལྟུང་བ་ཐ་དད་པ་དང་། སྦྱོར་བ་ཐ་དད་པས་ནི། བྱ་བ་དུ་མའི་འབྲས་བུ་ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ལ། ལྟུང་སྐྱེད་རྒྱུད་ཀྱི་ཡན་ལག་དང་། །སྦྱོར་འཇུག་ཡུལ་གྱི་ཡན་ལག་དང་། །ཐ་དད་སྐྱེ་ལུགས་ཞར་བྱུང་བཅས། །བསམ་དངོས་བྱེད་པ་ཞར་བྱུང་དང་། །སེལ་བ་དབང་བྱེད་ཡན་ལག་གོ། ༈ ལྟུང་སྐྱེད་རྒྱུད་ཀྱི་ཡན་ལག དང་པོ་ལ། བསླབ་པའི་ཡན་ལག་ཞར་བྱུང་བཅས། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་སེལ་བ་བཅས། ། 7-265b ཚིགས་ཀྱི་ཡན་ལག་ཞར་བྱུང་བཅས། །མཚན་གྱི་ཡན་ལག་ཞར་བྱུང་ངོ་། ། ༈ བསླབ་པའི་ཡན་ལག་ཞར་བྱུང་བཅས། དང་པོ་ལ། སེལ་སྒོ་བསླབ་པའི་ཡན་ལག་བསྟན། །བསླབ་བྱིན་སྡེ་ལྔ་འབྱུང་རུང་བརྗོད། །བསླབ་བྱིན་ཡུལ་བྱས་ཞར་བྱུང་ངོ་། ། ༈ སེལ་སྒོ་བསླབ་པའི་ཡན་ལག་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ། སྐྱེས་ལ་མ་ཉམས་སེལ་བ་བསྟན། །རབ་བྱུང་མ་རྫོགས་གསུམ་ལྟུང་བརྗོད། ། ༈ སྐྱེས་ལ་མ་ཉམས་སེལ་བ་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ། ཡན་ལག་གི་ཁྱབ་པ་དང་། ཡན་ལག་གི་ངོ་བོ་དང་། སེལ་བ་དང་། ཅིར་འགྱུར་དང་། རྒྱུ་མཚན་ནོ། །དང་པོ་ནི། ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་མཐའ་དག་ལ་སྦྱར་རོ། །གཉིས་པ་ནི། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་གསོ་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པའོ། །གསུམ་པ་སེལ་བ་ནི། དེ་ལས་བཟློག་པ་སྟེ། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་མ་བླངས་པ་དང་། བླངས་ཀྱང་སྡོམ་པ་མ་སྐྱེས་པ་དང་། སྐྱེས་ཀྱང་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་ཀྱིས་ཉམས་པའོ། །བཞི་པ་ཅིར་འགྱུར་ནི། སྡོམ་པ་གཏན་ནས་མ་བླངས་པའི་ཁྱིམ་པ་ཕོ་མོ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་ལ། བླངས་ཀྱང་རྫོགས་པར་མ་བླངས་པ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམ་གསུམ་ལ་ཉེས་བྱས་གསུམ་ཅི་རིགས་པར་འགྱུར་ཏེ། འཆང་བ་ལ་སོགས་པ་གནང་བ་རྣམས་ནི་མ་གཏོགས་སོ། །ཉམས་པ་དང་མ་སྐྱེས་པ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་ཙམ་མོ། །དེ་ཡང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་འཕྲོག་པ་དང་། སྐྲོད་པའི་སྐབས་ལས། ཁྱིམ་པ་རྣམས་ལ་ནི་བསོད་ནམས་མ་ཡིན་པ་མང་ངོ་ཞེས་ལྟུང་མེད་དུ་འབྱུང་བ་དང་། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་ཤིང་རབ་ཏུ་བྱུང་བས་བླངས་པ་ལས་འདས་པ་ལ་ཡང་ངོ་སྟེ་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་པ་དང་། ཉམས་པ་དང་མ་སྐྱེས་པ་གཉིས་ལྟུང་བ་ལ་སྦྱོར་ན་ཉེས་བྱས་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ལྔ་པ་རྒྱུ་མཚན་ནི། སྡོམ་པ་གཏན་ནས་མ་བླངས་པའི་ཁྱིམ་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དེ། བཅས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ་བཅས་ཀྱང་ཟློག་འཇུག་བྱེད་པའི་དགོས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 7-266a
【現代漢語翻譯】 關於墮罪的兩種產生方式：第一種是分別說明，第二種是此處所講。其中有六種情況： 1. 因學處傳承不同而導致墮罪不同：指的是沒有那種罪過。 2. 因意樂傳承不同而導致墮罪不同：指的是已經捨棄。 3. 因制立不同而導致墮罪不同：指的是在一個基礎上產生多種。 4. 因動機不同而導致墮罪不同：指的是那一部分屬於那裡。 5. 因基礎不同而導致墮罪不同。 6. 因行為不同而導致墮罪不同：指的是多種行為的結果。 第二部分包括： 產生墮罪之因的支分，進入行為對象的支分，不同產生方式的附帶情況，意樂和行為的附帶情況，以及遮止和控制的支分。 墮罪產生之因的支分 第一部分包括： 學處的支分及附帶情況，意樂的支分及遮止，誓言的支分及附帶情況，以及名稱的支分及附帶情況。 學處的支分及附帶情況 第一部分包括： 遮止之門，學處的支分，說明允許產生五種僧團，以及說明學處所依之境的附帶情況。 遮止之門，學處的支分 第一部分包括： 說明對於已生起且未失壞者的遮止，說明沙彌未圓滿受戒的三種墮罪。 說明對於已生起且未失壞者的遮止 第一部分包括： 支分的周遍、支分的體性、遮止、成為什麼，以及原因。 首先，支分的周遍：適用於所有五類墮罪。 其次，支分的體性：具有能夠恢復比丘戒的條件。 第三，遮止：與此相反，即未受比丘戒，或雖受戒但未生起戒體，或雖生起戒體但因覆藏他勝罪而失壞。 第四，成為什麼：對於從未受戒的在家男女來說，沒有墮罪；對於雖受戒但未圓滿受戒的三種出家人來說，則會相應地產生三種罪過（惡作、惡說、中罪），但不包括允許的持戒等情況。對於已失壞戒體和未生起戒體者來說，只有惡作罪。 此外，在《分別解脫經》的奪戒和驅擯章節中，提到『對於在家眾來說，有許多非福德』，這說明沒有墮罪。對於未受比丘戒的出家人來說，如果違犯了所受的戒律，也會有惡作罪。如果將已失壞戒體和未生起戒體這兩種情況與墮罪聯繫起來，則稱為惡作罪。 第五，原因：對於從未受戒的在家眾來說，沒有墮罪，因為沒有制立，即使制立也沒有必要進行遮止和進入。
【English Translation】 Regarding the two ways of arising of downfall, the first is to explain separately, and the second is what is explained here. Among them, there are six situations: 1. Different downfalls due to different lineages of training: refers to the absence of that fault. 2. Different downfalls due to different lineages of intention: refers to what has been abandoned. 3. Different downfalls due to different enactments: refers to the arising of many on one basis. 4. Different downfalls due to different motivations: refers to that part belonging there. 5. Different downfalls due to different bases. 6. Different downfalls due to different actions: refers to the result of multiple actions. The second part includes: The limb of the cause of arising downfall, the limb of entering the object of action, the incidental circumstances of different ways of arising, the incidental circumstances of intention and action, and the limb of prevention and control. The limb of the cause of arising downfall The first part includes: The limb of training and incidental circumstances, the limb of intention and prevention, the limb of vows and incidental circumstances, and the limb of names and incidental circumstances. The limb of training and incidental circumstances The first part includes: The gate of prevention, the limb of training, explaining the possibility of arising of five sanghas, and explaining the incidental circumstances of the object of training. The gate of prevention, the limb of training The first part includes: Explaining the prevention for those who have arisen and not deteriorated, explaining the three downfalls of a novice who has not fully taken vows. Explaining the prevention for those who have arisen and not deteriorated The first part includes: The pervasiveness of the limb, the nature of the limb, prevention, what it becomes, and the reason. First, the pervasiveness of the limb: applies to all five categories of downfalls. Second, the nature of the limb: possessing the conditions to restore the Bhikshu vows. Third, prevention: the opposite of this, i.e., not having taken the Bhikshu vows, or having taken the vows but the vow body has not arisen, or having arisen but deteriorated due to concealing a defeat. Fourth, what it becomes: For lay men and women who have never taken vows, there is no downfall; for the three types of renunciates who have taken vows but have not fully taken them, three faults (dukkhata, dustubha, middling) will arise accordingly, but not including the permitted holding of vows, etc. For those who have deteriorated and those who have not arisen, there is only the dukkata fault. Furthermore, in the chapter on depriving and expelling in the Vinaya-vibhanga, it is mentioned that 'for lay people, there are many non-meritorious deeds,' which indicates that there is no downfall. For renunciates who have not fully taken the Bhikshu vows, if they violate the vows they have taken, there will also be a dukkata fault. If these two situations of having deteriorated and not having arisen are linked to downfall, it is called dukkata. Fifth, the reason: For lay people who have never taken vows, there is no downfall, because there is no enactment, and even if there is an enactment, there is no need to prevent and enter.
ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་འདི་དག་གི་རྒྱུ་མཚན་ནི། འོག་ཏུ་རང་རང་གི་སྐབས་སུ་བསྟན་ཏོ། ། གཉིས་པ་ལ། གང་ཉམས། གང་ལས་ཉམས། གང་གིས་ཉམས། ཚུལ་ཇི་ལྟར་ཉམས། དེས་ལྟུང་བ་ལ་སྦྱོར་ན་ཅིར་འགྱུར། དགག་པ་དང་། སྒྲུབ་པའི་དོན་དང་། སྒྲུབ་བྱེད་ལུང་དང་སྦྱར་བ་ངག་དོན་ནོ། །གང་ཉམས་ན། ལྟུང་བ་ཀུན་ཏུ་སྤྱོད་པའི་གང་ཟག་དེ་ཉམས། གང་ལས་ཉམས་ན། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་དགོས་པ་བསྒྲུབ་ནུས་ལས་ཉམས། གང་གིས་ཉམས་ན། ཕམ་པ་འཆབ་སེམས་དང་བཅས་པ་དེས་ཉམས་སོ། །ཚུལ་ཇི་ལྟར་ཉམས་ན། ཕྱིར་བཅོས་སུ་མི་རུང་བར་ཉམས་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཕྱིར་བཅོས་སུ་མི་རུང་བ་ཉིད་ཀྱིས་ཉམས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །དེའི་དོན་གཏན་ལ་དབབ་པ་ལ། གཞན་ལུགས་དགག་པ་དང་། རང་ལུགས་བཞག་པའོ། ། དང་པོ་ལ་གཉིས། མདོ་སྡེ་པའི་ལུགས་དགག་པ་དང་། སྔ་རབས་པའི་ལུགས་དགག་པའོ། ། ༈ མདོ་སྡེ་པའི་ལུགས་དགག་པ། ༈ ཕྱོགས་སྔ་འགོད་པ། ཕྱོགས་སྔ་འགོད་པ་ནི། མདོ་སྡེ་པ་ན་རེ། འཆབ་སེམས་ཕམ་པའི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས། ཕམ་པ་བྱུང་ན་སྡོམ་པ་ཀུན་གཏོང་། ཕྱིན་ཆད་སྡོམ་པ་བླངས་ཀྱང་མི་སྐྱེ། ལྟུང་བ་བཤགས་ཀྱང་མི་འདག་པའི་ཚུལ་དུ་ཉམས་སོ། །དེ་ཡང་འཆབ་སེམས་ཕམ་པའི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་གང་གིས་གྲུབ་ཅེ་ན། དགེ་སློང་དགའ་བ་ཅན་ལ་འཆབ་སེམས་མ་གཏོགས་པའི་ཡན་ལག་ཐམས་ཅད་ཚང་ཡང་ཕམ་པ་མ་བྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལ་ཕམ་པ་མ་བྱུང་སྟེ། དེའི་སྡོམ་པ་མ་བཏང་བའི་ཕྱིར་དང་། ཕྱིར་བཅོས་བྱར་རུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་ལུང་གཞི་ལས། དགེ་སློང་གིས་དེ་བྱས་ན། བྱས་མ་ཐག་ཏུ་དགེ་སློང་དུ་མི་རུང་བར་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་ཤིང་དྲང་དུ་མེད་པ་ཡིན་ནོ། །དཔེར་ན་ཤིང་ཏ་ལའི་མགོ་བཅད་ན། སྔོན་ 7-266b པོར་མི་འགྱུར་བ་བཞིན་དུ་དེའི་དགེ་སྦྱོང་གི་ཚུལ་ཕྱིར་བླང་དུ་མེད་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པས་ཕམ་པ་བྱུང་ན་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་བཏང་བར་གྲུབ་ཅིང་། ཕྱིར་བཅོས་བྱར་མི་རུང་དུ་གྲུབ་བོ། །འོ་ན་ཕམ་པ་མ་བྱུང་ན་བསླབ་པ་སྤྱོད་པ་འགལ་སྙམ་ན། དེ་ནི་ཕམ་པའི་སྡེར་གཏོགས་པའི་སྦོམ་པོ་ལྕི་བ་དེ་འདག་པའི་ཕྱིར་བསླབ་པ་སྤྱོད་པ་ཡིན་ཅེས་ཟེར་རོ། ། ༈ ཕྱོགས་སྔ་དགག་པ། དེ་དགག་པ་ལ་གཉིས་ལས། ལུང་གིས་དགག་པ་ནི། འོད་ལྡན་དུ་ལུང་མ་མོ་ཁུངས་སུ་དྲངས་པ་ལས། ཕམ་པ་བྱུང་བ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་གང་ཞེ་ན། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་བྱས་ན། ཐ་ན་སེ་གོལ་གཏོགས་པ་ཙམ་ཡང་འཆབ་པའི་སེམས་མི་བསྐྱེད་པ་ཡིན་ཏེ། ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །འཆབ་སེམས་ཕམ་པའི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ན་ནི། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། སྐྱོང་མས་ཆོམ་རྐུན་དྲུག་ཅུ་ལ་ལན་ཚའི་རྩབ་མོ་བླུད་ནས་ཤི་བར་བྱས་ཏེ། ངས་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་བྱ་བ་བྱས་སོ་ཞེས་ཟེར་ཞིང་། ངོ་སོ་ཟླ་བ་བཞིན་ཕྱར་ཏེ་འཆབ་སེམས་གཏན་ནས་མེད་ཀྱང་སྐྱོང
【現代漢語翻譯】 這些導致墮落的原因將在下文各自的章節中闡述。 第二部分：什麼喪失？從什麼喪失？因什麼喪失？如何喪失？如果將其與墮落聯繫起來會怎樣？駁斥、確立的意義，以及確立的理由與論證的結合，是言語的意義。 什麼喪失呢？是那個屢犯墮落的人喪失。從什麼喪失呢？是從能夠完成比丘戒的必要條件的能力中喪失。因什麼喪失呢？是因懷著隱瞞失敗罪的心而喪失。如何喪失呢？是無可挽回地喪失。如 टीका (梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋) 中所說：『正是因為無可挽回而喪失。』 爲了確定其意義，分為駁斥他宗和他宗的觀點，以及確立自宗的觀點。 第一部分分為兩部分：駁斥經部宗的觀點和駁斥早期學者的觀點。 駁斥經部宗的觀點。 首先陳述對方的觀點。 陳述對方的觀點是：經部宗說，隱瞞之心是犯根本戒的必要條件。如果犯了根本戒，就會失去所有的戒律。即使以後重新受戒，也不會再生起戒體。以一種即使懺悔也無法清凈的方式喪失。那麼，憑什麼說隱瞞之心是犯根本戒的必要條件呢？因為對於喜樂比丘來說，即使除了隱瞞之心以外的所有條件都具備，也沒有犯根本戒。因此沒有犯根本戒，因為他沒有失去戒律，並且可以補救。正如在《律藏根本》中所說：『如果比丘做了那件事，立即就會變得不適合做比丘。』這是不可逆轉的。例如，如果砍斷了棕櫚樹的樹頭，它就不會再長出來一樣，他的比丘身份也變得無法恢復。因此，如果犯了根本戒，就意味著失去了比丘戒，並且變得無可挽回。那麼，如果未犯根本戒，是否意味著行為與戒律相悖呢？那是因為爲了凈化屬於根本戒範疇的嚴重罪行，才需要遵守戒律。 駁斥對方的觀點。 駁斥分為兩部分。從論證上駁斥：在《光明經》中引用了根本律典作為依據：『什麼是犯了根本戒並被授予戒律的人呢？』如果行了不凈行，甚至只是接觸到芝麻大小的東西，也不生起隱瞞之心。這與上述觀點相悖。如果隱瞞之心是犯根本戒的必要條件，那麼根據《律分別》，照顧者將六十個強盜灌入鹽水后殺死，並說：『我做了出家人的事情。』他像新月一樣昂首闊步，根本沒有隱瞞之心，但照顧者仍然犯了根本戒。
【English Translation】 The reasons for these transgressions will be explained in their respective sections below. Secondly: What is lost? From what is it lost? By what is it lost? How is it lost? If it is connected to a downfall, what will happen? Refutation, the meaning of establishment, and the combination of the means of establishment and the scriptures, are the meanings of the words. What is lost? It is the person who constantly engages in transgressions who is lost. From what is it lost? It is lost from the ability to accomplish the necessary vows of full ordination. By what is it lost? It is lost by the mind that conceals defeat. How is it lost? It is lost in a way that cannot be reversed. As the ṭīkā (Sanskrit Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: ṭīkā, Chinese literal meaning: commentary) says: 'It is lost precisely because it cannot be reversed.' To determine its meaning, there are refutations of other systems and the establishment of one's own system. The first part has two parts: refuting the views of the Sautrāntika school and refuting the views of earlier scholars. Refuting the views of the Sautrāntika school. First, presenting the opponent's view. Presenting the opponent's view is: The Sautrāntikas say that the mind of concealment is necessary as a condition for defeat. If a defeat occurs, all vows are abandoned. Even if vows are taken again in the future, they will not arise. It is lost in a way that even confession will not purify it. Then, by what is it established that the mind of concealment is necessary as a condition for defeat? Because for the monk Gawa-can, even if all the conditions except the mind of concealment are complete, defeat does not occur. Therefore, defeat does not occur, because he does not abandon his vows, and it can be remedied. As it says in the Vinaya-mūla: 'If a monk does that, he will immediately become unsuitable to be a monk.' This is irreversible. For example, if the head of a palm tree is cut off, it will not grow back as before, and his state of being a monk becomes impossible to restore. Therefore, if defeat occurs, it is established that the monk's vows are abandoned, and it is established that it cannot be remedied. So, if defeat does not occur, is it thought that practicing the precepts is contradictory? That is because practicing the precepts is for the purpose of purifying the heavy and serious offenses that belong to the category of defeat. Refuting the opponent's view. Refutation is divided into two parts. Refuting with scripture: In 'Od-ldan', the root scripture is cited as evidence: 'Who is the one who has committed defeat and has been given the precepts?' If one engages in impure conduct, even if it is only touching something the size of a sesame seed, one does not generate a mind of concealment. This contradicts the above view. If the mind of concealment is necessary as a condition for defeat, then according to the Vinaya-vibhaṅga, the caretaker force-fed sixty robbers with salty gruel until they died, and said, 'I have done the work of a renunciate.' He strutted around like the moon, with absolutely no mind of concealment, but the caretaker still committed defeat.
་མ་ཕམ་པར་གྱུར་ཏོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །གལ་ཏེ་འཆབ་སེམས་མེད་ཀྱང་ཕམ་པ་འབྱུང་ན། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། དགེ་སློང་དག་དགེ་སློང་དགའ་བ་ཅན་གྱིས་སྤྱད་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་སྤྱད་ཀྱང་། སེམས་གཅིག་གིས་ཀྱང་མ་བཅབས་པས། འདི་ཕམ་པར་མི་འགྱུར་གྱི་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་བསླབ་པ་སྦྱིན་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དེ་ནི་གསོར་མི་རུང་གི་ཕམ་པར་མ་གྱུར་གྱིས་ཞེས་དགོངས་སོ་ཞེས་རིགས་སོ། །ལུང་གཞི་ལས། དེའི་དགེ་སྦྱོང་གི་ཚུལ་ཕྱིར་བླང་དུ་མེད་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་ཡང་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་བྱུང་ན་ཡིན་གྱི། འཆབ་མེད་ཀྱི་ཕམ་པ་བྱུང་བ་ལ་ནི་དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ནོ། །ཕམ་པས་སྡོམ་པ་གཏོང་བར་འདོད་པ་ནི། འོག་ཏུ་སྔ་ 7-267a རབས་པ་དང་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་དགག་པར་བྱེད་དོ། ། ༈ སྔ་རབས་པའི་ལུགས་དགག་པ། གཉིས་པ་སྔ་རབས་པའི་ལུགས་དགག་པ་ལ་གཉིས་ལས། འདོད་པ་བརྗོད་པ་ནི། འཆབ་སེམས་སྐྱེས་ན་སྔ་མ་དང་མཐུན་ལ། འཆབ་སེམས་མ་སྐྱེས་ན་ཕམ་པ་བྱུང་ཡང་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་བྱར་རུང་ཞིང་། ཕྱིན་ཆད་སྡོམ་པ་ལེན་ཀྱང་སྐྱེའོ། །འཆབ་སེམས་སྐྱེས་རུང་མ་སྐྱེས་རུང་ཕམ་པ་བྱུང་ནས་སྡོམ་པ་གཏོང་སྟེ། ཞུ་བ་ལས། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་འབྱུང་བར་འགྱུར་ལགས་སམ། བཀའ་སྩལ་པ། དེ་བཞིན་ཏེ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལ་འགྱུར་བ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས་ཀྱང་། བསླབ་པ་བྱིན་པ་ནི་དགེ་སློང་དང་འདྲ་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། གལ་ཏེ་ཕམ་པ་བྱུང་བས་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་མ་ཞིག་ན། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་ཞེས་གསུངས་པར་མི་རིགས་ལ། བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལ་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་མ་ཞིག་པར་ཡོད་ན་དགེ་སློང་དངོས་ཉིད་ཡིན་པས་དགེ་སློང་དང་འདྲ་བར་མི་རིགས་པ་དང་། ལུང་གཞི་ལས། དེ་བྱས་ན་བྱས་མ་ཐག་ཏུ་དགེ་སློང་དུ་མི་རུང་བར་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་པས། དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་མེད་པར་གྲུབ་བོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་དགག་པ་ལ་གཉིས་ལས། གནོད་བྱེད་བརྗོད་པ་ནི། བྱེ་སྨྲ་ལྟར་ན། ཕམ་པས་སྡོམ་པ་མི་གཏོང་བའི་སྒྲུབ་བྱེད་ལྔ་འོག་ཏུ་འཆད་པར་འགྱུར་པ་དེ་རྣམས་ནི། འདིར་གནོད་བྱེད་ལྔར་འགྱུར་རོ། །གཉིས་པ་སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པ་ནི། ཞུ་བ་ལས། བསླབ་པ་བྱིན་པ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པར་བཤད་པ་ནི། བསླབ་པ་བྱིན་པས་བྱིན་ལེན་སྟོབ་པ་པོའི་བྱ་བ་བྱེད་པ་ལ་སོགས་པ་དང་། དགེ་སློང་རྣམ་དག་ལ་ནུབ་ལྷག་པར་ཉལ་བ་ལ་སོགས་པའི་ཡུལ་གྱི་ཆ་ནས་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་འདྲ་བས། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ཞེས་བཏགས་ 7-267b པ་ཡིན་ལ། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། བསླབ་པ་བྱིན་པ་ནི་དགེ་སློང་དང་འདྲ་ཞེས་འཇུག་ལྡོག་བྱ་དགོས་པའི་ཆ་ནས་རྣམ་དག་གི་དགེ་སློང་དང་འདྲ་ཞེས་བསྟན་པའོ། །ལུང་གཞི་ལས། དགེ་སློང་དུ་མི་རུང་བར་འགྱུར་ཞ
【現代漢語翻譯】 與『不會失敗』的說法相矛盾。如果即使沒有隱瞞的想法也會失敗，那麼根據《律藏·雜事》：『比丘們，即使一個有喜比丘做了不應該做的事，但沒有用任何心思隱瞞，這不會導致他失敗，而是在他有生之年給予他戒律。』這與上述說法相矛盾。如果這樣說，那麼這意味著他沒有成為不可救藥的失敗者。根據《律藏根本說一切有部毗奈耶》：『他的比丘身份將無法恢復。』這指的是那些犯了需要隱瞞的失敗罪行的情況。對於沒有隱瞞的失敗罪行，情況並非如此。那些認為失敗會導致戒律喪失的觀點，將在下文中與早期學者的觀點一起被駁斥。 駁斥早期學者的觀點： 第二，駁斥早期學者的觀點，分為兩部分。首先，陳述他們的觀點：如果產生了隱瞞的想法，那麼就與之前的觀點一致。如果沒有產生隱瞞的想法，即使犯了失敗罪，也可以恢復墮落，並且將來可以重新受戒。無論是否產生隱瞞的想法，一旦犯了失敗罪，戒律就會喪失。根據《請問經》：『未受具足戒者會犯僧殘罪嗎？』佛陀回答說：『是的，對於那些被給予戒律的人來說，也會犯僧殘罪。』《律藏·雜事》中也說：『被給予戒律的人就像比丘一樣。』如果犯了失敗罪不會失去比丘的戒律，那麼就不應該說『未受具足戒者』。如果被給予戒律的人在沒有失去比丘戒律的情況下仍然存在，那麼他就是真正的比丘，因此不應該說『像比丘一樣』。根據《律藏根本說一切有部毗奈耶》：『如果這樣做，他將立即不再是比丘。』這證明了比丘的戒律已經喪失。 駁斥他們的觀點分為兩部分。首先，陳述反駁：根據分別說部（Sarvāstivāda）的觀點，將在下文中解釋的五種證明失敗罪不會導致戒律喪失的理由，在這裡變成了五種反駁。 第二，摧毀他們的論證：在《請問經》中，將那些被給予戒律但未受具足戒者，與那些在行為上類似於已受戒者（例如，做給予和接受的佈施者的工作）以及在某些方面類似於清凈比丘（例如，在寺院過夜）的人相提並論，因此稱他們為『未受具足戒者』。《律藏·雜事》中說，『被給予戒律的人就像比丘一樣』，這表明他們在需要遵守和避免的事項方面類似於清凈的比丘。
【English Translation】 It contradicts the statement that 『one will not be defeated.』 If defeat occurs even without the intention to conceal, then according to the Vinaya-kṣudrakavastu: 『Monks, even if a joyful monk engages in what should not be engaged in, but does not conceal it with a single thought, this will not lead to defeat, but he should be given training for as long as he lives.』 This contradicts the above statement. If one says so, then it means that he has not become an irrecoverable defeat. According to the Vinaya-vastu: 『His monastic status will become impossible to restore.』 This refers to cases where a defeat involving concealment has occurred. For a defeat without concealment, it is not so. Those who believe that defeat leads to the abandonment of vows will be refuted below along with the views of earlier scholars. Refuting the Views of Earlier Scholars: Second, refuting the views of earlier scholars, which has two parts. First, stating their position: If the thought of concealment arises, then it is consistent with the previous view. If the thought of concealment does not arise, even if a defeat occurs, the transgression can be rectified, and one can take vows again in the future. Whether the thought of concealment arises or not, once a defeat occurs, the vows are abandoned. According to the Śrāmaṇerapṛcchā: 『Will a novice incur a saṃghāvaśeṣa offense?』 The Buddha replied: 『Yes, it will happen to those who have been given training.』 Also, in the Vinaya-kṣudrakavastu: 『Those who have been given training are like monks.』 If the vows of a monk are not broken by a defeat, then it would not be appropriate to say 『novice.』 If one who has been given training remains without breaking the vows of a monk, then he is a real monk, so it would not be appropriate to say 『like a monk.』 According to the Vinaya-vastu: 『If he does that, he will immediately become unfit to be a monk.』 This proves that the vows of a monk are lost. Refuting their position has two parts. First, stating the objections: According to the Sarvāstivāda school, the five proofs that defeat does not lead to the abandonment of vows, which will be explained below, become five objections here. Second, destroying their arguments: In the Śrāmaṇerapṛcchā, those who have been given training but are not fully ordained are described as similar to those who perform the duties of giving and receiving alms, and similar to pure monks in certain aspects, such as sleeping overnight in a monastery. Therefore, they are called 『not fully ordained.』 In the Vinaya-kṣudrakavastu, it is stated that 『those who have been given training are like monks,』 which indicates that they are similar to pure monks in terms of what needs to be observed and avoided.
ེས་གསུངས་པ་དེ་ནི་དམན་པར་དགག་པ་སྟེ། མི་ཤིན་ཏུ་ངན་པ་ལ་མི་རང་མིན་ཅེས་བརྗོད་པའམ། ལྷ་ངན་པ་ལ་ལྷ་མ་ཡིན་ཅེས་བརྗོད་པ་ལྟར། དགེ་སློང་དམན་པ་ལ་དགེ་སློང་མ་ཡིན་པར་བརྗོད་པ་སྟེ། འོད་ལྡན་ལས། དམན་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ། ཡང་ན་དོན་དམ་པའི་དགེ་སློང་གི་དངོས་པོ་ལས་མ་ཐོབ་པས་ཡོངས་སུ་ཉམས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ། ། གཉིས་པ་རང་ལུགས་བཞག་པ་ནི། བྱེ་བྲག་སྨྲ་བའི་ལུགས་ཀྱིས་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་བྱུང་ན་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་སུ་མི་རུང་། ཕྱིན་ཆད་སྡོམ་པ་བླངས་ཀྱང་མི་སྐྱེ། འཆབ་སེམས་སྐྱེས་རུང་མ་སྐྱེས་རུང་ཕམ་པས་སྡོམ་པ་མི་གཏོང་ངོ་། །བྱེ་སྨྲ་ལྟར་ན། ཕམ་པས་སྡོམ་པ་མི་གཏོང་བ་ལ་སྒྲུབ་བྱེད་ལྔ་སྟེ། རང་རྒྱུད་ལ་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་དང་། གཞན་རྒྱུད་ལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་དང་། གང་ཟག་གཅིག་ལ་ཕམ་པ་བཞི་འབྱུང་སྲིད་པའི་ཕྱིར་དང་། སྔོན་གྱི་སྡོམ་པའི་གྲལ་ཐོབ་པའི་ཕྱིར་དང་། རང་གི་བསླབ་པ་འབུལ་རྒྱུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོ། །སྒྲུབ་བྱེད་དང་པོ་ནི། མ་བསྐོས་པར་ཆོས་སྟོན་པའི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ཇི་ལྟར་ན་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པ་མིན་ཅེ་ན། ཕམ་པར་གྱུར་པ་བཞི་པོ་དག་གང་ཡང་རུང་བའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་སྟེ། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། དགེ་སློང་མའི་སྟོན་པར་བསྐོས་པ་དེས་དགེ་སློང་མ་ལ་ཆོས་སྟོན་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་ཕམ་པ་བྱུང་བས་སྡོམ་པ་མི་གཏོང་བར་གྲུབ་ཅིང་། སྡོམ་པ་གཏོང་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པར་ 7-268a གསུངས་པས་གནོད་དོ། །སྤྱིར་ཕམ་པ་བྱུང་བ་དེ་དགེ་སློང་མའི་སྟོན་པར་བསྐོས་ཀྱང་། བསྐོ་བའི་ལས་དེ་མ་ཆགས་པས་མ་བསྐོས་པ་ཉིད་ཡིན་པར་དུལ་བའི་ལྷ་འདོད་དོ། །མ་བསྐོས་པར་ཆོས་སྟོན་པའི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་ལུང་དེ་ལ་སྔ་རབས་པའི་འདོད་པ་འོད་ལྡན་དུ་བཀོད་པ་ལས། ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་གསུངས་པ་དེ་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་བཤད་པ་ཡིན་ཏེ་ཞེས་སྔ་རབས་པ་དག་དེ་ཟེར་བར་བཤད་དེ། ལྟུང་བྱེད་ལ་ཉེས་བྱས་ཡིན་ཅེས་རང་གར་སྒྲོ་བཏགས་ཏེ་སྨྲ་བར་ཟད་དོ། །སྒྲུབ་བྱེད་གཉིས་པ་ནི། ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་རང་ཉིད་ན་རེ། བདག་གིས་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་བྱས་སོ་ཞེས་ཟེར་བ་ལ། དེ་ལ་དགེ་སློང་གཞན་ཞིག་གིས་གསུམ་པོ་གཞན་དག་གིས་སྐུར་བ་འདེབས་པར་བྱེད་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། སྐུར་འདེབས་ལྷག་མའི་སྐབས་ཀྱི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། མ་དག་པ་ལ་སྐུར་པ་འདེབས་པ་ལ་ནི། གཞི་བཅུ་གཅིག་གིས་ལྟུང་བར་འགྱུར་ཞེས་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ཉེས་པ་བཅུ་གཅིག་ཏུ་གསུངས་ལ། དེ་ཡང་མ་དག་པ་ནི་ཕམ་པ་ཁོ་ནས་ཡིན་པར་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་དག་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་བཞི་ལས་གང་རུང་
【現代漢語翻譯】 上述言論是對低劣者的否定，就像稱呼非常惡劣的人為『非人』，稱呼惡劣的神為『非天』一樣，稱呼低劣的比丘為『非比丘』。《光明經》中說：『這是被稱為低劣者的同義詞。』或者說，因為沒有獲得真實的比丘的本質，所以完全喪失了資格。 第二，確立自宗觀點：分別說部認為，如果隱瞞犯戒行為，則無法彌補過失。即使之後重新受戒，也無法生起戒體。無論是否產生隱瞞之心，犯根本戒都不會失去戒律。按照分別說部的觀點，有五個理由證明犯根本戒不會失去戒律：因為在自相續中產生墮罪；因為在他人相續中產生僧殘罪；因為一個人可能犯四種根本戒；因為獲得了先前的戒律資格；因為能夠奉獻自己的學處。第一個理由是：在未經授權的情況下說法，《律分別》中說：『如何才算是不具戒律呢？』犯了四種根本戒中的任何一種墮罪，就是不具戒律。如果被指定為比丘尼的教師，對比丘尼說法，就會犯墮罪。』因此，犯根本戒不會失去戒律。如果失去戒律，就會產生墮罪。 一般來說，即使犯了根本戒的人被指定為比丘尼的教師，由於指定行為沒有成立，因此仍然是未經授權的狀態，這是持律者的觀點。關於未經授權說法，《律分別》中記載了早期論師的觀點，在《光明經》中記載：『說毀犯戒律者會犯墮罪，這被解釋為輕罪。』早期論師這樣說，這只是隨意捏造的說法。第二個理由是：在《律經》中說：『如果比丘自己說：『我做了不凈的行為』，其他比丘指控他犯了其他三種根本罪，就會犯僧殘罪。』在僧殘罪的指控案例中，《律分別》中說：『指控未犯戒者，會因十一種原因而犯墮罪』，即僧殘罪有十一種過失。而未犯戒者僅僅是指犯了根本戒的人，正如《律分別》中說：『所謂清凈的比丘，是指沒有犯四種根本罪中的任何一種。
【English Translation】 That which was said is a refutation of the inferior. Just as one calls a very wicked person 'non-human,' or a wicked god 'non-god,' so one calls an inferior bhikshu 'non-bhikshu.' In the Light Sutra, it says: 'It is a synonym for being inferior.' Or, it is said that because one has not obtained the essence of a true bhikshu, one has completely fallen away. Secondly, establishing one's own system: According to the Sarvastivada school, if one conceals a defeat (Parajika), the transgression cannot be rectified. Even if one takes vows again in the future, the vows will not arise. Whether the thought of concealment arises or not, the vows are not relinquished by the defeat. According to the Sarvastivadins, there are five proofs that the vows are not relinquished by a defeat: because one generates a cause of downfall in one's own mind-stream; because one generates a Sanghavasesa in the mind-stream of another; because it is possible for one person to incur four defeats; because one has obtained the rank of previous vows; and because one has something to offer as one's own training. The first proof is: In the Vinaya-vibhanga on teaching the Dharma without being appointed, it says: 'How is one not endowed with morality? It is when one has incurred a downfall of any of the four defeats, that one is not endowed with morality. If one who is appointed as a teacher of bhikshunis teaches the Dharma to bhikshunis, it becomes a cause of downfall.' Therefore, it is established that the vows are not relinquished by incurring a defeat, and it is harmful because it is said that generating a cause of downfall relinquishes the vows. In general, even if one who has incurred a defeat is appointed as a teacher of bhikshunis, the Vinaya gods consider it to be unappointed because the act of appointment has not taken place. In the Light Sutra, the earlier scholars' view on the Vinaya-vibhanga passage on teaching the Dharma without being appointed is recorded: 'That which is said to be a cause of downfall for one who has violated morality is explained as a minor offense.' It is said that the earlier scholars said this, but it is merely an arbitrary fabrication to say that a cause of downfall is a minor offense. The second proof is: In the Sutra of Requesting, it says: 'If a bhikshu himself says, 'I have engaged in impure conduct,' and another bhikshu accuses him of the other three, it is a Sanghavasesa.' And in the Vinaya-vibhanga on the occasion of accusing a Sanghavasesa, it says: 'Accusing one who is not impure will result in a downfall for eleven reasons,' thus stating eleven faults of Sanghavasesa. And that which is not impure is only a defeat, as it says in the Vinaya-vibhanga: 'A bhikshu who is pure is one who has not incurred any of the four defeats.'
མ་བྱུང་བའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །འོ་ན་སོ་སོར་ཐར་པ་ལས། དགེ་སློང་དག་པ་ལྟུང་བ་མེད་པ་དང་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། དེ་ནི་སྐུར་པ་བཏབ་པའི་གཞི་དེ་ཉིད་ཀྱིས་དག་པ་ཡིན་གྱི། ཕམ་པ་ཙམ་གྱིས་དག་པ་ངེས་བཟུང་དུ་དགོས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་ལྟུང་བ་མ་བྱུང་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི། དེའི་གཞི་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ལུང་ཞུ་བ་ལས། གསུམ་པོ་གཞན་དག་གིས་སྐུར་པ་འདེབས་པར་བྱེད་ན། ཞེས་སྔར་དྲངས་པ་དེས་ 7-268b ཤེས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་ཕམ་པ་བྱུང་ཡང་སྡོམ་པ་མ་བཏང་བར་གྲུབ་སྟེ། སྡོམ་པ་བཏང་ན་སྡོམ་མེད་ལ་སྐུར་པ་བཏབ་པས་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་མི་འགྱུར་ཏེ། ཁྱིམ་པ་ལ་སྐུར་པ་བཏབ་ན་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་ཀྱི། དགེ་འདུན་ལྷག་མར་མི་འགྱུར་བ་བཞིན་ནོ། །སྒྲུབ་བྱེད་གསུམ་པ་ནི། ལུང་ཞུ་བ་ལས། གཅིག་ལ་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་བཞི་ཡང་འབྱུང་ཞེས་གསུངས་པས། ཕམ་པ་བྱུང་བས་སྡོམ་པ་མ་བཏང་བར་ཡང་གྲུབ་སྟེ། ཕམ་པ་སྔ་མ་བྱུང་བས་སྡོམ་པ་བཏང་ན་སྡོམ་མེད་ཀྱིས་ཉེས་སྤྱོད་བྱས་པ་ལ་ཕམ་པ་ཕྱི་མ་བསྐྱེད་མི་རིགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལ་སྔ་རབས་པའི་འདོད་པ་འོད་ལྡན་དུ་བཀོད་པ་ལས། གཅིག་ལ་མཐར་འགྱུར་བ་བཞི་ཡང་འབྱུང་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་ནི་ལས་ཀྱི་ལམ་རྣམས་གཅིག་ཅར་རྫོགས་པ་ལ་དགོངས་ཞེས་བརྗོད་ཀྱང་། དེ་ནི་མི་འདོད་དེ། ཕམ་པ་དང་པོའི་མཐར་ཐུག་བདེ་བ་ཉམས་མྱོང་གི་རྟོག་པ་དང་། མ་བྱིན་ལེན་གྱི་མཐར་ཐུག་གྲུབ་བློའི་རྟོག་པ་སྟེ། གང་ཟག་གཅིག་ལ་རྟོག་གཉིས་གཅིག་ཅར་འཇུག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་སྐད་དུ་གྲུབ་ཆེན་ཆོས་ཀྱི་གྲགས་པས། རྟོག་གཉིས་གཅིག་ཅར་འཇུག་པ་མེད། །འདི་ལྟར་རྣམ་པར་རྟོག་པ་རྣམས། །རིམ་གྱིས་འབྱུང་བར་ཡང་དག་རྟོགས། །ཞེས་སོ། །སྒྲུབ་བྱེད་བཞི་པ་ནི། བསླབ་པ་བྱིན་པས་དགྲ་བཅོམ་པ་ཐོབ་པ་ན། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། གང་གི་ཚེ་ཟག་པ་ཟད་པ་དེའི་ཚེ་སྔོན་གྱི་གྲལ་དུ་འདུག་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་ཕམ་པ་གྱུར་ཡང་སྡོམ་པ་མ་བཏང་བར་གྲུབ་སྟེ། སྔོན་གྱི་སྡོམ་པ་བཏང་ན་སྔོན་གྱིས་སྡོམ་པའི་གྲལ་ཐོབ་པར་མི་རིགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདི་ལ་སྔ་རབས་པ་ན་རེ། སྔོན་གྱི་གྲལ་ཐོབ་པ་དེ་ནི་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཡང་དག་པར་གཟེངས་བསྟོད་པའི་གོ་འཕང་ཡིན་པས་ཉེས་པ་མེད་ 7-269a དོ་ཞེས་ཟེར་བ་ནི། མི་རིགས་ཏེ། ཕམ་པས་མ་གོས་པའི་རྣམ་དག་དགྲ་བཅོམ་ཐོབ་ཀྱང་བསླབ་པ་གཞོན་ཤོས་གྲལ་གོང་དུ་སྡོད་དུ་མ་གནང་ན་ཕམ་པའི་ཉེས་སྤྱོད་བྱས་པ་ལ་བྱ་དགའ་བྱིན་པ་དེ་ནི་མི་རིགས་སོ། །སྒྲུབ་བྱེད་ལྔ་པ་ནི། གཏམ་གྱི་གཞི་དང་ཞུ་བ་ལས། ཕམ་པའི་ཉེས་པ་བྱུང་ལ་དེས་བསླབ་པ་ཕུལ་དེ་བབས་པ་ན་ཞེས་གསུངས་ཏེ། ཕམ་པ་བྱུང་ཡང་བསླབ་པ་འབུལ་རྒྱུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། ཕམ་པ་བྱུང་ཡང་སྡོམ་པ་མ་བཏང་བར་གྲུབ་བོ། །
【現代漢語翻譯】 因為經中說『沒有發生』。如果有人問，那麼《別解脫經》中說『清凈的比丘沒有墮罪』，這是否矛盾呢？答：那是因為以誹謗的根本而清凈，並非僅僅因為犯了墮罪就必須確定清凈。因為《律分別》中說：『沒有發生墮罪，是指那個根本。』《律請問經》中說：『如果其他人以三種方式誹謗。』正如之前引用的那樣，可以明白。這樣，即使犯了墮罪，戒律也沒有捨棄。如果捨棄了戒律，誹謗沒有戒律的人，就不會構成僧殘罪。正如誹謗在家人只會構成惡作罪，而不會構成僧殘罪一樣。第三個論證是，《律請問經》中說：『一個人會發生四種墮罪。』因此，即使犯了墮罪，戒律也沒有捨棄。因為如果先前的墮罪發生后就捨棄了戒律，那麼對於沒有戒律的人的惡行，就不應該再產生後來的墮罪。對於這一點，早期學者的觀點在《光明論》中記載：『一個人會發生四種最終的墮罪』，這指的是同時圓滿所有業道。』但這是不可取的，因為第一個墮罪的最終是體驗快樂的分別念，而未給予取的最終是確立認知的分別念。因為一個人不可能同時產生兩種分別念。正如大成就者法稱所說：『兩種分別念不會同時產生，像這樣，應該如實了知分別念是次第產生的。』第四個論證是，通過給予學處而獲得阿羅漢果時，《律藏零星》中說：『當煩惱滅盡時，就應該坐在之前的行列中。』因此，即使犯了墮罪，戒律也沒有捨棄。因為如果捨棄了之前的戒律，就不應該獲得之前的戒律行列。對此，早期學者說：『獲得之前的行列，是世尊真實讚歎的地位，所以沒有過失。』這是不合理的，即使獲得沒有墮罪染污的清凈阿羅漢果，如果最年輕的學處不允許坐在更高的行列中，那麼對於犯了墮罪惡行的人給予獎勵是不合理的。第五個論證是，在《言事》和《請問經》中說：『發生了墮罪的過失，他獻上學處並退還。』因為即使犯了墮罪，仍然可以獻上學處。因此，即使犯了墮罪，戒律也沒有捨棄。 Because it is said in the scriptures 'did not occur'. If someone asks, then in the Pratimoksha Sutra it says 'pure monks without offenses', is this contradictory? Answer: That is because it is purified by the very basis of the slander, and it is not necessary to determine purity merely by committing a Parajika offense. Because the Vinaya-vibhanga says: 'The meaning of 'no offense occurred' is the very basis of it.' The Vinaya-prccha says: 'If others slander in three ways.' As quoted before, it can be understood. Thus, even if a Parajika offense has occurred, the vows have not been abandoned. If the vows are abandoned, slandering someone without vows will not constitute a Sanghavasesa offense. Just as slandering a layman only constitutes a Dukkata offense and does not constitute a Sanghavasesa offense. The third argument is that the Vinaya-prccha says: 'One person may incur four Parajika offenses.' Therefore, even if a Parajika offense has occurred, the vows have not been abandoned. Because if the vows were abandoned after the first Parajika offense, it would not be reasonable to incur a subsequent Parajika offense for the misconduct of someone without vows. Regarding this, the view of early scholars is recorded in the 'Light Treatise': 'One person may incur four ultimate offenses,' which refers to the simultaneous completion of all paths of action. But this is not desirable, because the ultimate of the first Parajika is the thought of experiencing pleasure, and the ultimate of taking what is not given is the thought of establishing cognition. Because it is impossible for two thoughts to occur simultaneously in one person. As the great accomplished Chokyi Drakpa said: 'Two thoughts do not occur simultaneously. In this way, one should truly realize that thoughts arise sequentially.' The fourth argument is that when one attains Arhatship by giving precepts, the Vinaya-ksudraka says: 'When defilements are exhausted, one should sit in the previous row.' Therefore, even if a Parajika offense has occurred, the vows have not been abandoned. Because if the previous vows were abandoned, it would not be reasonable to obtain the previous row of vows. To this, early scholars say: 'Obtaining the previous row is the position truly praised by the Bhagavan, so there is no fault.' This is unreasonable, because even if one attains pure Arhatship without being defiled by Parajika offenses, if the youngest precept is not allowed to sit in a higher row, it is unreasonable to give rewards to someone who has committed a Parajika offense. The fifth argument is that in the Kathavatthu and the Prccha it says: 'The fault of a Parajika offense has occurred, and he offers the precepts and returns them.' Because even if a Parajika offense has occurred, one can still offer the precepts. Therefore, even if a Parajika offense has occurred, the vows have not been abandoned.
【English Translation】 Because it is said in the scriptures 'did not occur'. If someone asks, then in the Pratimoksha Sutra it says 'pure monks without offenses', is this contradictory? Answer: That is because it is purified by the very basis of the slander, and it is not necessary to determine purity merely by committing a Parajika offense. Because the Vinaya-vibhanga says: 'The meaning of 'no offense occurred' is the very basis of it.' The Vinaya-prccha says: 'If others slander in three ways.' As quoted before, it can be understood. Thus, even if a Parajika offense has occurred, the vows have not been abandoned. If the vows are abandoned, slandering someone without vows will not constitute a Sanghavasesa offense. Just as slandering a layman only constitutes a Dukkata offense and does not constitute a Sanghavasesa offense. The third argument is that the Vinaya-prccha says: 'One person may incur four Parajika offenses.' Therefore, even if a Parajika offense has occurred, the vows have not been abandoned. Because if the vows were abandoned after the first Parajika offense, it would not be reasonable to incur a subsequent Parajika offense for the misconduct of someone without vows. Regarding this, the view of early scholars is recorded in the 'Light Treatise': 'One person may incur four ultimate offenses,' which refers to the simultaneous completion of all paths of action. But this is not desirable, because the ultimate of the first Parajika is the thought of experiencing pleasure, and the ultimate of taking what is not given is the thought of establishing cognition. Because it is impossible for two thoughts to occur simultaneously in one person. As the great accomplished Chokyi Drakpa said: 'Two thoughts do not occur simultaneously. In this way, one should truly realize that thoughts arise sequentially.' The fourth argument is that when one attains Arhatship by giving precepts, the Vinaya-ksudraka says: 'When defilements are exhausted, one should sit in the previous row.' Therefore, even if a Parajika offense has occurred, the vows have not been abandoned. Because if the previous vows were abandoned, it would not be reasonable to obtain the previous row of vows. To this, early scholars say: 'Obtaining the previous row is the position truly praised by the Bhagavan, so there is no fault.' This is unreasonable, because even if one attains pure Arhatship without being defiled by Parajika offenses, if the youngest precept is not allowed to sit in a higher row, it is unreasonable to give rewards to someone who has committed a Parajika offense. The fifth argument is that in the Kathavatthu and the Prccha it says: 'The fault of a Parajika offense has occurred, and he offers the precepts and returns them.' Because even if a Parajika offense has occurred, one can still offer the precepts. Therefore, even if a Parajika offense has occurred, the vows have not been abandoned.
དེ་ལྟར་སྒྲུབ་བྱེད་དང་པོ་བཞི་ནི། བྱེ་སྨྲ་རྣམས་ཀྱིས་གསུངས་ཏེ་འོད་ལྡན་ལས་བཤད་དོ། །ཐ་མ་ནི་དེང་སང་གི་བོད་ཀྱི་འདུལ་བ་འཛིན་པ་རྣམས་ཀྱིས་སྒྲུབ་བྱེད་དུ་སྦྱར་བའོ། །དེས་ན་འཆབ་མེད་ཀྱི་ཕམ་པ་བྱུང་བ་ཆོས་ཅན། སྡོམ་པ་བཏང་བར་ཐལ། ཕམ་པ་བྱུང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་བརྗོད་ན། སྔ་རབས་པ་ལྟར་ན་འདོད། བྱེ་སྨྲ་ལྟར་ན་ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ། མདོ་སྡེ་པ་ལྟར་ན་རྟགས་མ་གྲུབ་སྟེ། ཆོས་ཅན་མ་གྲུབ་པའི་སྐྱོན་གྱིས་རྟགས་མ་གྲུབ་པའོ། །མདོར་ན་དགེ་སློང་ཕ་ལ་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་བྱུང་ན། གསོར་མི་རུང་བར་གྲུབ་མཐའ་གསུམ་ག་མཐུན་ནོ། །དགེ་སློང་མ་ལ་རེག་པ་དང་ལུས་བཀན་གྱི་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་བྱུང་ཡང་མཚན་འགྱུར་ན་གསོར་རུང་ངོ་། །འཆབ་སེམས་ཕམ་པའི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་མདོ་སྡེ་པ་འདོད་ཀྱང་མི་དགོས་པར་བྱེད་སྨྲ་དང་སྔ་རབས་པ་མཐུན་ནོ། །མི་གཏོང་བར་བྱེ་སྨྲ་འདོད་ཀྱང་ཕམ་པས་སྡོམ་པ་གཏོང་བར་མདོ་སྡེ་པ་དང་སྔ་རབས་པ་མཐུན་ནོ། །མི་ཚངས་སྤྱོད་འཆབ་མེད་ཀྱིས་གཏོང་བར་སྔ་རབས་པ་འདོད་ཀྱང་། སྡོམ་པ་མི་གཏོང་བར་མདོ་སྡེ་པ་དང་བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་མཐུན་ནོ། །དེས་ལྟུང་བ་ལ་སྦྱོར་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། ཉེས་བྱས་ཏེ་དེ་ཡང་ཉེས་བྱས་ལས་ཆེ་བའི་ལྟུང་བ་མི་བསྐྱེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། དགོས་པ་བསྒྲུབ་ནུས་ཀྱི་སྡོམ་ 7-269b པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཉེས་བྱས་ཙམ་ཞིག་བསྐྱེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། དགོས་པ་བསྒྲུབ་མི་ནུས་ཀྱི་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་ཡོད་ཅིང་དེ་དང་འགལ་བ་བྱས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཕམ་པ་དང་པོ་འཆབ་བཅས་ཀྱི་དགེ་སློང་རྣམ་དག་ལས་ཉམས་པས་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ལྟུང་བ་ལ་སྦྱོར་བ་ལ་ནི་ཆོས་ཅན་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་ཀྱིས་ཉམས་པ་བདག་ཉིད་ལ། ཕྱིས་བྱུང་སྦྱོར་བ་གསར་བསྐྱེད་ཀྱི་ལྟུང་བ་ཕམ་པར་མི་འགྱུར་ཏེ། ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་ཀྱིས་བདག་ཉིད་ལ་ཕྱིས་བྱུང་སྦྱོར་བ་གསར་སྐྱེད་ཀྱི་ཉེས་བྱས་ཙམ་དུ་ཟད་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྦྱོར་བས་མ་བྱིན་པར་ལེན་པའི་ལྟུང་མེད་ལ་སྦྱར་བས་ཏེ། ལྟུང་བ་སྦྱོར་བ་ཞེས་རྣམ་པར་བཅད་དོ། །དགག་པ་དང་སྒྲུབ་པའི་དོན་ནི། ཉམས་པ་ལ་ཉེས་བྱས་ཞེས་པ་འདི་ནི་དགག་པ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས་འདི་ལྟར་བཤད་དེ། ཉམས་པ་ལ་ཡང་ཞེས་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེས་ལྟུང་བ་ལ་སྦྱོར་ན་ཕམ་པ་དང་ལྷག་མ་ལ་སོགས་པ་དག་ཏུ་འགྱུར་བར་ཐལ་བ་དེ་དགག་པའི་ཕྱིར་ཉེས་བྱས་ཙམ་དུ་བསྟན་པ་དེ་འགོག་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །རྨ་ཚོ་ན་རེ། ཕམ་པ་བྱུང་ན་འཆབ་སེམས་མ་སྐྱེས་ཀྱང་བསླབ་པ་བྱིན་ན་དེས་ལྟུང་བ་ལ་སྦྱོར་ན་ཉེས་བྱས་ཙམ་དུ་འགྱུར་ཏེ། ཉམས་པ་ལྟུང་བ་ལ་སྦྱོར་ན་ཞེས་ཉམས་པ་སྤྱིར་བཏང་བ་དང་། བསླབ་པ་བྱིན་པ་ནི་འདྲ་ཞེས་དམིགས་ཀྱིས་བཀར་བའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་བ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། ཕམ་པ་འཆབ་མེད་ཀྱིས་ཉམས་པ་ཡང་
【現代漢語翻譯】 如是，前四個論證是說一切有部所說，出自《發光論》。最後一個是當今藏地持律者所用的論證。因此，如果說，對於犯了無隱瞞根本戒者，應判其舍戒，因為他已犯根本戒。按照古人的觀點，這是認可的。按照說一切有部的觀點，這不遍及。按照經部的觀點，這不成為理由，因為所立宗不成，由於所立宗不成之過失，所以不成為理由。總之，比丘犯了隱瞞根本戒，三個部派都一致認為不可恢復。比丘尼犯了觸控和身體接觸的根本戒，即使隱瞞，如果改變性別，則可以恢復。經部認為隱瞞之心是根本戒的支分，而說一切有部和古人則一致認為不需要。說一切有部認為不會舍戒，而經部和古人則一致認為犯根本戒會舍戒。古人認為無隱瞞的不凈行會舍戒，而經部和說一切有部則一致認為不會舍戒。如果將這些應用於墮罪，會怎麼樣呢？會變成惡作，之所以不會產生比惡作更重的墮罪，是因為沒有能夠成辦所需的戒律。之所以只產生惡作，是因為有不能成辦所需之比丘戒，並且做了與之相違背的事情。對於犯了隱瞞根本戒而從清凈比丘中退失者，如果應用於盜戒，那麼對於犯了隱瞞根本戒而退失的自性者，後來產生的新的行為所產生的墮罪不會變成根本戒，因為對於犯了隱瞞根本戒的自性者，後來產生的新的行為所產生的僅僅是惡作。應用於沒有犯盜戒的行為，稱為墮罪行為，這樣進行了區分。駁斥和成立的意義是：稱退失者為惡作，這是駁斥，如 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音，ṭīkā，註釋)中所說：即使是退失者，仍然有具足戒，因此，如果應用於墮罪，則會變成根本戒和僧殘等，爲了駁斥這一點，才說僅僅是惡作，這是爲了遮止。瑪措說：如果犯了根本戒，即使沒有生起隱瞞之心，如果給予學處，那麼應用於墮罪，也僅僅會變成惡作，因為退失者應用於墮罪是普遍的，而給予學處是特別指定的，這是不合理的，因為犯了無隱瞞根本戒者也 Thus, the first four arguments are those stated by the Sarvāstivādins, which are explained in the Light-Possessing. The last one is the argument used by the Vinaya holders of Tibet today. Therefore, if it is said that one who has committed an unhidden pārājika (梵文天城體，梵文羅馬擬音，pārājika，根本戒) should be considered to have abandoned the vows because he has committed a pārājika (梵文天城體，梵文羅馬擬音，pārājika，根本戒). According to the ancients, this is accepted. According to the Sarvāstivādins, this is not pervasive. According to the Sautrāntikas, this is not a valid reason, because the subject is not established, and due to the fault of the subject not being established, it is not a valid reason. In short, if a bhikṣu (梵文天城體，梵文羅馬擬音，bhikṣu，比丘) commits a hidden pārājika (梵文天城體，梵文羅馬擬音，pārājika，根本戒), all three schools agree that it cannot be restored. If a bhikṣuṇī (梵文天城體，梵文羅馬擬音，bhikṣuṇī，比丘尼) commits a pārājika (梵文天城體，梵文羅馬擬音，pārājika，根本戒) of touching or physical contact, even if it is hidden, it can be restored if the gender is changed. The Sautrāntikas believe that the mind of concealment is a part of the pārājika (梵文天城體，梵文羅馬擬音，pārājika，根本戒), while the Sarvāstivādins and the ancients agree that it is not necessary. The Sarvāstivādins believe that the vows are not abandoned, while the Sautrāntikas and the ancients agree that the vows are abandoned by committing a pārājika (梵文天城體，梵文羅馬擬音，pārājika，根本戒). The ancients believe that unhidden unchaste conduct abandons the vows, while the Sautrāntikas and the Sarvāstivādins agree that the vows are not abandoned. If these are applied to offenses, what will happen? It will become a duṣkṛta (梵文天城體，梵文羅馬擬音，duṣkṛta，惡作), and the reason why it does not produce an offense heavier than a duṣkṛta (梵文天城體，梵文羅馬擬音，duṣkṛta，惡作) is that there is no saṃvara (梵文天城體，梵文羅馬擬音，saṃvara，戒律) that can accomplish the necessary purpose. The reason why it only produces a duṣkṛta (梵文天城體，梵文羅馬擬音，duṣkṛta，惡作) is that there is a bhikṣu (梵文天城體，梵文羅馬擬音，bhikṣu，比丘)'s saṃvara (梵文天城體，梵文羅馬擬音，saṃvara，戒律) that cannot accomplish the necessary purpose, and because something contrary to it has been done. For one who has fallen from the pure bhikṣu (梵文天城體，梵文羅馬擬音，bhikṣu，比丘)hood by committing a hidden first pārājika (梵文天城體，梵文羅馬擬音，pārājika，根本戒), if it is applied to the offense of stealing, then for the nature of one who has fallen by committing a hidden pārājika (梵文天城體，梵文羅馬擬音，pārājika，根本戒), the offense of newly created behavior that arises later will not become a pārājika (梵文天城體，梵文羅馬擬音，pārājika，根本戒), because for the nature of one who has committed a hidden pārājika (梵文天城體，梵文羅馬擬音，pārājika，根本戒), the newly created behavior that arises later only amounts to a duṣkṛta (梵文天城體，梵文羅馬擬音，duṣkṛta，惡作). Applying it to the absence of the offense of taking what is not given by behavior is called the offense of behavior, thus it is distinguished. The meaning of refutation and establishment is: calling the fallen one a duṣkṛta (梵文天城體，梵文羅馬擬音，duṣkṛta，惡作) is a refutation, as the ṭīkā (梵文天城體，梵文羅馬擬音，ṭīkā，註釋) says: Even for the fallen one, there is still upasampadā (梵文天城體，梵文羅馬擬音，upasampadā，具足戒), therefore, if it is applied to offenses, it would become a pārājika (梵文天城體，梵文羅馬擬音，pārājika，根本戒) and saṃghāvaśeṣa (梵文天城體，梵文羅馬擬音，saṃghāvaśeṣa，僧殘) etc., in order to refute this, it is shown to be merely a duṣkṛta (梵文天城體，梵文羅馬擬音，duṣkṛta，惡作), this is to prevent it. Ma-tsho says: If a pārājika (梵文天城體，梵文羅馬擬音，pārājika，根本戒) is committed, even if the mind of concealment does not arise, if the śikṣā (梵文天城體，梵文羅馬擬音，śikṣā，學處) is given, then applying it to offenses will only become a duṣkṛta (梵文天城體，梵文羅馬擬音，duṣkṛta，惡作), because applying the fallen one to offenses is general, and giving the śikṣā (梵文天城體，梵文羅馬擬音，śikṣā，學處) is specifically designated, this is unreasonable, because even one who has fallen by committing an unhidden pārājika (梵文天城體，梵文羅馬擬音，pārājika，根本戒) also
【English Translation】 Thus, the first four arguments are those stated by the Sarvāstivādins, which are explained in the Light-Possessing. The last one is the argument used by the Vinaya holders of Tibet today. Therefore, if it is said that one who has committed an unhidden pārājika should be considered to have abandoned the vows because he has committed a pārājika. According to the ancients, this is accepted. According to the Sarvāstivādins, this is not pervasive. According to the Sautrāntikas, this is not a valid reason, because the subject is not established, and due to the fault of the subject not being established, it is not a valid reason. In short, if a bhikṣu commits a hidden pārājika, all three schools agree that it cannot be restored. If a bhikṣuṇī commits a pārājika of touching or physical contact, even if it is hidden, it can be restored if the gender is changed. The Sautrāntikas believe that the mind of concealment is a part of the pārājika, while the Sarvāstivādins and the ancients agree that it is not necessary. The Sarvāstivādins believe that the vows are not abandoned, while the Sautrāntikas and the ancients agree that the vows are abandoned by committing a pārājika. The ancients believe that unhidden unchaste conduct abandons the vows, while the Sautrāntikas and the Sarvāstivādins agree that the vows are not abandoned. If these are applied to offenses, what will happen? It will become a duṣkṛta, and the reason why it does not produce an offense heavier than a duṣkṛta is that there is no saṃvara that can accomplish the necessary purpose. The reason why it only produces a duṣkṛta is that there is a bhikṣu's saṃvara that cannot accomplish the necessary purpose, and because something contrary to it has been done. For one who has fallen from the pure bhikṣuhood by committing a hidden first pārājika, if it is applied to the offense of stealing, then for the nature of one who has fallen by committing a hidden pārājika, the offense of newly created behavior that arises later will not become a pārājika, because for the nature of one who has committed a hidden pārājika, the newly created behavior that arises later only amounts to a duṣkṛta. Applying it to the absence of the offense of taking what is not given by behavior is called the offense of behavior, thus it is distinguished. The meaning of refutation and establishment is: calling the fallen one a duṣkṛta is a refutation, as the ṭīkā says: Even for the fallen one, there is still upasampadā, therefore, if it is applied to offenses, it would become a pārājika and saṃghāvaśeṣa etc., in order to refute this, it is shown to be merely a duṣkṛta, this is to prevent it. Ma-tsho says: If a pārājika is committed, even if the mind of concealment does not arise, if the śikṣā is given, then applying it to offenses will only become a duṣkṛta, because applying the fallen one to offenses is general, and giving the śikṣā is specifically designated, this is unreasonable, because even one who has fallen by committing an unhidden pārājika also
ཡིན་ན། རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། ཉམས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཕམ་པར་གྱུར་པ་སྟེ། འདི་ལ་སྡོམ་པ་ཡོད་དུ་ཟིན་ཀྱང་དགོས་པ་མེད་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་ཏེ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། ཕྱིར་བཅོས་སུ་མི་རུང་བ་ཉིད་ཀྱིས་ཉམས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། །བསླབ་པའི་བྱིན་པ་ནི་འདྲ་ཞེས་པས། བསླབ་པ་སྦྱིན་རུང་ཡང་འདྲ་བ་ 7-270a ཉིད་དུ་མཚོན་པར་ཤ་ལུགས་པ་རྣམས་བཞེད་དོ། །སྒྲུབ་བྱེད་ལུང་དང་སྦྱར་བ་ནི། ཉམས་པ་ལྟུང་བ་ལ་སྦྱོར་ན་ཞེས་པ་འདི་ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་བགྱིས་ཀྱང་ཕམ་པའི་ལྟུང་བར་མི་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཡོད་དེ། སྔོན་ལྟུང་བ་བྱུང་བའོ་ཞེས་བསྡུས་པའི་ཁུངས་དྲངས་ཤིང་། ཊཱི་ཀས་ལུང་ཞུ་བ་ཁུངས་སུ་དྲངས་པ་ལས། སྔར་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་དང་། རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པ་དང་། དང་པོར་འཁྲུག་པ་དང་། མ་ནིང་དང་། དགེ་སློང་མ་སུན་ཕྱུང་བས་ཉམས་པར་བྱས་པ་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ལ་སྔར་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་ནི། ཉམས་པ་ལས་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བའི་ལུང་ཡིན་ནོ། །རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པ་ནི་མ་སྐྱེས་པ་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བའི་ལུང་ཡིན་ནོ། །དང་པོར་འཁྲུག་པ་ནི། ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་ལ་བསྙེན་རྫོགས་བྱས་ཏེ་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་མ་སྐྱེས་པ་དེ་ཡིན་པར་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་བཤད་དོ། །དེས་ན་ལུང་དེ་ནི་ཞུ་བ་ཉུང་ཤོས་ལས། ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་པོ་རྣམས་རེ་རེ་ལ་རེ་རེར་གསུངས་ལ། ལུང་ཞུ་བ་མང་ཤོས་ན་ལུང་དེ་མི་སྣང་བས་ཡང་དག་བསྡུ་བའི་གཞི་ཉམས་པའི་དབང་ལས་སོ། །དགེ་ཚུལ་དང་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་མ་སྐྱེས་པ་བར་མའི་དགེ་བའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དང་ལྡན་པས་མི་ཚངས་སྤྱོད་ལ་སོགས་པའི་ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་ལ་སྦྱོར་བ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། །འདི་ལ་ཉེས་བྱས་ལས་ཆེ་བའི་ལྟུང་བ་མི་བསྐྱེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་སྡོམ་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཉེས་བྱས་ཙམ་པོ་བསྐྱེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། བར་མའི་དགེ་བ་ཁྱད་པར་ཅན་དང་ལྡན་ཅིང་། དེ་དང་འགལ་བར་བྱས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགག་པ་དང་སྒྲུབ་པའི་དོན་ནི། །ཊཱི་ཀ་ལས། མ་སྐྱེས་པ་ནི་སྒྲུབ་པ་ཡིན་ཏེ། དེས་སྡོམ་པ་མ་ཐོབ་པས་མེད་པའི་ཕྱིར། དེས་ལྟུང་བ་ལ་སྦྱོར་ན་ 7-270b ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བར་བསྒྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས་དོན་འདི་ལྟར་འབྱུང་སྟེ། ཊཱི་ཀའི་ཚིག་སྒྲ་དྲང་ཐད་མིན་དོན་ཡིན། སྡོམ་པ་མེད་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། བདེན་མོད་ཀྱི། འོན་ཀྱང་མ་སྐྱེས་པ་ལ་ནི་སྡོམ་པ་ཡང་མ་ཡིན། སྡོམ་པ་མ་ཡིན་པ་ཡང་མ་ཡིན་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཡོད་པས། དེ་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་རྣམ་པར་བཞག་པར་མཛད་དོ། །འོ་ན་ཁྱིམ་པ་རང་རྟགས་བླང་བ་ལ་ཡང་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རམ་ཞེ་ན། ཁྱིམ་པ་རང་གིས་རྟགས་བླངས་པ་ལ་ནི་ངོ་བོ་ཉིད
【現代漢語翻譯】 如果這樣，從您自己的釋論中可知，『墮落』是指失敗，即使已經受了戒律，也會變得沒有必要。』 टीका (註釋)中說：『因為無法彌補而墮落。』這與上述說法相矛盾。『給予學處相同』意味著，舍路派認為，即使可以給予學處，其本質也是相同的。 將論證與經文結合起來，『墮落與罪行相關聯』，這是從經文中引用的：『比丘行不凈行，是否不會成為墮落之罪？』『有的，以前發生過墮落。』這是對摘要的引用。 टीका (註釋)引用經文作為依據，『以前發生過墮落，處於盜竊狀態，初次爭鬥，以及被閹人和比丘尼驅逐而墮落，這些都會變成輕罪。』 其中，『以前發生過墮落』是指從墮落轉變為輕罪的經文。『處於盜竊狀態』是指對於未受戒者會變成輕罪的經文。『初次爭鬥』是指未滿二十歲而受比丘戒，尚未獲得比丘戒體的情況，這在《律分別》中有所說明。因此，該經文在最少的請求中，對五種墮落的每一種都分別說明。但在最多的請求中，該經文沒有出現，因此是由於正確收集的基礎已經喪失。 對於未受沙彌戒和比丘戒，但具有中間善性的出家者，與不凈行等五種墮落相關聯，這屬於輕罪。對此，不會產生比輕罪更大的罪行的原因是，因為沒有戒律。產生輕罪的原因是，具有特殊的中間善性，並且違背了它。 關於駁斥和建立的意義， टीका (註釋)中說：『未受戒是建立，因為他沒有獲得戒律，因此不存在。因此，如果與罪行相關聯，就會變成輕罪。』 टीका (註釋)中這樣解釋： टीका (註釋)的詞語並非直譯，而是意譯。如果沒有戒律就沒有罪行嗎？確實如此。但是，對於未受戒者來說，既不是戒律，也不是非戒律，而是具有善性的出家，因此被認為是輕罪。那麼，在家眾自己接受標誌也會變成輕罪嗎？對於在家眾自己接受標誌，本質上...
【English Translation】 If so, from your own commentary, 'Falling' means failure, and even if vows have been taken, they become unnecessary.' The ṭīkā (commentary) says: 'Falling is due to being irreparable.' This contradicts the above statement. 'Giving the same precepts' means that the Śālu school believes that even if precepts can be given, their essence is the same. Combining the argument with the scriptures, 'Falling is associated with offenses,' this is quoted from the scriptures: 'If a monk engages in impure conduct, will it not become an offense of defeat?' 'Yes, there was a previous fall.' This is a reference to the summary. The ṭīkā (commentary) quotes the scriptures as the basis, 'Previously there was a fall, being in a state of theft, initial conflict, and being expelled by eunuchs and nuns, these will become minor offenses.' Among them, 'Previously there was a fall' refers to the scripture of changing from a fall to a minor offense. 'Being in a state of theft' refers to the scripture that it will become a minor offense for the unordained. 'Initial conflict' refers to the situation where one is ordained as a monk before the age of twenty and has not yet received the monastic vows, which is explained in the Vinaya-vibhaṅga. Therefore, that scripture is stated separately for each of the five offenses in the fewest requests. But in the most requests, that scripture does not appear, so it is because the basis of correct collection has been lost. For those who have not received the novice or monastic vows, but have the intermediate virtue of ordination, being associated with the five offenses such as impure conduct is a minor offense. The reason why a greater offense than a minor offense is not generated is because there are no vows. The reason for generating only a minor offense is that it has a special intermediate virtue and violates it. Regarding the meaning of refutation and establishment, the ṭīkā (commentary) says: 'Unordained is establishment, because he has not obtained the vows, so it does not exist. Therefore, if it is associated with offenses, it will become a minor offense.' The ṭīkā (commentary) explains it this way: The words of the ṭīkā (commentary) are not literal, but interpretative. If there are no vows, is there no offense? Indeed. However, for the unordained, it is neither vows nor non-vows, but there is an ordination with the nature of virtue, so it is considered a minor offense. Then, will householders taking their own signs also become minor offenses? For householders taking their own signs, in essence...
་ཀྱིས་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་མེད་པས་དེ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་རྣམ་པར་བཞག་པ་མ་མཛད་དེ། བསོད་ནམས་མ་ཡིན་པ་མང་པོ་སྐྱེའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ངག་དོན་ནི། བྱེ་སྨྲས་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་ཀྱིས་དགེ་སློང་རྣམ་དག་ལས་ཉམས་པ་བསྙེན་རྫོགས་ཅན་ཡིན་པས། དེས་ཕམ་པ་སོགས་ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་ལ་སྦྱོར་ན་དངོས་གཞིར་འགྱུར་རམ་སྙམ་ན། དེས་བཅད་པའམ་མདོ་སྡེ་པ་དང་། བྱེ་སྨྲ་སྔ་རབས་པ་ལྟར་ན། ཉམས་པ་དགེ་སློང་གཏན་མིན་པས་ལྟུང་བ་གཏན་མེད་དམ་སྙམ་ན། དེ་བཅད་པའི་དོན་དུ་སྨོས་སོ། །དང་ཟླ་བཅས་ཀྱི་དོན་ནོ། །རབ་བྱུང་གི་སྡོམ་པ་བླངས་ལ་མ་སྐྱེས་པ་གཉིས་ལྟུང་བ་ལ་སྦྱོར་བ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། ། ༈ རབ་བྱུང་མ་རྫོགས་གསུམ་ལྟུང་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ལ། བླངས་འདས་དངོས་ཀྱི་ཉེས་བྱས་དང་། །ཕྱོགས་མཐུན་ཡིད་ཀྱི་བསྡམ་བྱའོ། ། ༈ བླངས་འདས་དངོས་ཀྱི་ཉེས་བྱས། དང་པོ་ལ་བདུན་ལས། 類別 དང་པོ་དབྱེ་བ་ལ་གཉིས་ཏེ། དབྱེ་བ་དངོས་དང་། དེ་ལ་སྒྲོ་སྐུར་སྤང་བའོ། ། 正類別 དང་པོ་ལ་གཉིས་ལས། ཆེ་ལོང་དུ་ཕྱེ་ན་དགེ་ཚུལ་ཕ་མ་ལ་བཅུ་གསུམ་དང་། དགེ་སློབ་མ་ལ་ཉི་ཤུ་རྩ་ལྔ་ཡོད་དོ། །ཞིབ་མོར་ཕྱེ་ན་དགེ་ཚུལ་ཕ་མ་ལ་བླང་བ་ལས་འདས་པ་སུམ་ཅུ་རྩ་བདུན་ཏེ། མི་གསོད་འདེབས་སྤྱོད་དུད་འགྲོ་གསོད། །རྐུ་དང་མི་ཚངས་སྤྱོད་བྱེད་དང་། ། 7-271a བརྫུན་དང་གཞི་མེད་བག་ཙམ་དང་། །དབྱེན་དང་རྗེས་ཕྱོགས་ཁྱིམ་སུན་འབྱིན། །ཤེས་བཞིན་བཤེས་ངོར་འཕྱ་དང་ཟས། །ལྷག་མ་གཞི་མེད་བསླབ་པ་སྤོང་། །འབྲས་ཆན་ཚོད་མ་ཕན་ཚུན་འགེབས། །ཙུག་ཙུག་ལ་སོགས་བཞི་ལ་ཡང་། །འདུ་ཤེས་བསྒྱུར་བའི་ཆ་ནས་བཞི། །ཆང་འཐུང་གར་གླུ་རོལ་མོ་དང་། །རྒྱན་འདོགས་ཁ་དོག་དྲི་བྱུགས་དང་། །མལ་ཆེན་མཐོ་དང་དུས་མིན་ཟས། །རིན་ཆེན་རེག་དང་བར་མ་གསུམ། །དགེ་སློབ་མ་ལ་བཅུ་གཉིས་བསྣན། །ཅེས་ངེས་པར་བཟུང་ངོ་། ། ༈ དེ་ལ་སྒྲོ་སྐུར་སྤང་བ། གཉིས་པ་སྒྲོ་སྐུར་སྤང་བ་ལ་གཉིས་ལས། སྒྲོ་འདོགས་སྤང་བ་དང་། སྐུར་འདེབས་སྤང་བའོ། ། ༈ སྒྲོ་འདོགས་སྤང་བ། དང་པོ་ནི། ཁ་ཅིག་ན་རེ། དགེ་ཚུལ་གྱིས་ཁང་པ་བརྩིགས་ན་བཤགས་བྱའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཁང་པ་དང་ཁང་ཆེན་བརྩིགས་པ་ཡང་འདོད་པའི་གཞི་ལས་བྱུང་བ་ཡིན་ཏེ། འདི་ལྟར་ཁྱིམ་བྱེད་ན་ཁྱིམ་ནས་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཡང་དག་པར་བླངས་པ་ལས་འདས་པ་ཉིད་ཡིན་པས། དེ་ལ་ནི་བཤགས་པར་བྱ་བའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་དགག་པ་ནི། འོད་ལྡན་ལས། འདོད་པའི་གཞི་ལས་འབྱུང་བ་ནི། ཁང་པ་དང་ལྷ་ཁང་དུ་གཏོགས་པ་དག་སྟེ། དེ་ནི་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པ་ཉིད་ཀྱང་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །རིགས་པས་ཀྱང་ཉེས་པ་དེ་ཁྱིམ་པའི་རྟགས་སྤོང་བ་ཉམས་པའི་ཆ་ནས་ཡིན་དགོས་པ་འདི་ནི་ཁྱིམ་པའི་རྟགས་ང
【現代漢語翻譯】 由於沒有完全出家，因此沒有對其進行任何違規行為的規定，但據說會產生許多非功德。文字意義是：分別說部認為，犯了根本罪並隱瞞的具足戒比丘已經從清凈的比丘中墮落，因此，如果他犯了根本罪等五種墮罪，是否會成為真實的罪行？如果按照被斷者或經部宗以及早期分別說部的觀點，墮落者根本不是比丘，因此根本沒有墮罪嗎？這是爲了斷除這種想法而說的。這是『和』以及『月』的意義。受了沙彌戒但沒有生起（戒體）的兩種人，犯墮罪是違規行為。 第二，宣說沙彌未圓滿三種墮罪： 受戒已過之違規，以及，相應之心當防護。 受戒已過之違規： 第一部分有七個方面： 類別： 第一，分為兩個方面：類別本身，以及，駁斥對其的誹謗。 正類別： 第一，分為兩個方面：概括來說，沙彌（Dge tshul，求寂男）和沙彌尼（Dge tshul ma，求寂女）有十三種，式叉摩那（Dge slob ma，學法女）有二十五種。詳細來說，沙彌和沙彌尼有三十七種違犯，即：殺人、種植、役使牲畜、殺牲畜；偷盜、行不凈行；妄語、無根據的輕微之語；離間、隨從（他人）、誹謗在家眾；明知故犯、因情面而嘲諷、食物；剩餘的無根據的戒條、捨棄學處；互相掩蓋水果、粥、菜餚；以及，對於『粗嘎粗嘎』等四種，從改變認識的角度來說有四種；飲酒、歌舞音樂；裝飾、塗抹顏色香氣；高大舒適的床、非時食；觸控珍寶以及中間三種；式叉摩那增加十二種。這些必須牢記。 駁斥對其的誹謗： 第二，駁斥誹謗分為兩個方面：駁斥附加的罪名，以及，駁斥詆譭。 駁斥附加的罪名： 第一，有些人說：如果沙彌建造房屋，就會犯下懺悔罪。因為在《ཊཱི་ཀ་》（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，ṭīkā，註釋）中說：『建造房屋和大型房屋也是從慾望的根源產生的，因為如果這樣做，從在家出家就違背了正確受戒的誓言，因此，這是一種應該懺悔的違規行為。』由此可知。駁斥這種說法：在《光明經》中說：『從慾望的根源產生的是指房屋和寺廟等，這些也與出家的方向一致。』這與上述說法相矛盾。從道理上講，這種罪過必須是從捨棄在家相的方面造成的過失，但這並不是捨棄在家相。 。
【English Translation】 Since there was no full ordination, no offense was established for it, but it is said that many non-merits arise. The literal meaning is: The Sarvastivadins (Bye smra, a school of early Buddhism) believe that a Bhikshu (Dge slong, a fully ordained monk) who has committed a root offense and concealed it has fallen from the pure Bhikshu, so if he commits the five classes of offenses such as root offenses, will it become a real offense? According to the views of those who have been cut off, or the Sautrantikas (Mdo sde pa, a Buddhist school emphasizing the importance of the sutras) and the early Sarvastivadins, a fallen person is not a Bhikshu at all, so is there no offense at all? This is said to cut off that idea. This is the meaning of 'and' and 'month'. Two people who have taken the vows of ordination but have not generated (the precepts) committing offenses are violations. Second, declaring the three offenses of a novice monk who has not completed ordination: The transgression of taking vows and passing, and, the corresponding mind should be guarded. The transgression of taking vows and passing: The first part has seven aspects: Category: First, it is divided into two aspects: the category itself, and, refuting the slander against it. Positive Category: First, it is divided into two aspects: In general, a Shramanera (Dge tshul, a male novice) and a Shramanerika (Dge tshul ma, a female novice) have thirteen types, and a Shikshamana (Dge slob ma, a probationary nun) has twenty-five types. In detail, a Shramanera and a Shramanerika have thirty-seven violations, namely: killing people, planting, employing livestock, killing livestock; stealing, engaging in impure conduct; lying, unfounded trivial words; discord, following (others), slandering householders; knowingly committing, mocking due to affection, food; remaining unfounded precepts, abandoning learning; mutually covering up fruits, porridge, dishes; and, for the four types such as 'tsug tsug', there are four from the perspective of changing perception; drinking alcohol, singing and dancing music; decorating, applying colors and fragrances; tall and comfortable beds, untimely food; touching precious things and the three in between; a Shikshamana adds twelve types. These must be firmly grasped. Refuting the slander against it: Second, refuting slander is divided into two aspects: refuting the added crimes, and, refuting the defamation. Refuting the added crimes: First, some say: If a Shramanera builds a house, he will commit a confession offense. Because in the ཊཱི་ཀ་ (Tibetan, 梵文天城體, ṭīkā, commentary) it says: 'Building houses and large houses also arises from the root of desire, because if you do this, leaving home violates the vow of correct ordination, therefore, this is a violation that should be confessed.' This is known from this. Refuting this statement: In the Sutra of Light it says: 'What arises from the root of desire refers to houses and temples, etc., which are also in accordance with the direction of ordination.' This contradicts the above statement. Logically, this offense must be a fault caused by abandoning the appearance of a householder, but this is not abandoning the appearance of a householder. .
ོ་བོའི་སྒོ་ནས་མ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར། དབྱིབས་མི་རུང་བ་ཟླུམ་པོ་ལོངས་སྤྱོད་ཀྱང་བསྡམ་བྱ་ལས་མི་བསྐྱེད་པ་བཞིན་ནོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། བཤགས་བྱའི་ཉེས་བྱས་སུ་བཤད་པ་དེ་ནི་ཁང་པ་བརྩིགས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་དུད་འགྲོ་འདེབས་སྤྱོད་ཀྱི་ཉེས་པ་འབྱུང་བ་ལ་དགོངས་ཞེས་གསུངས་སོ། ། ༈ སྐུར་འདེབས་སྤང་བ། གཉིས་པ་སྐུར་འདེབས་སྤང་བ་ནི། མྱང་མཚམས་ 7-271b པ་ན་རེ། དུད་འགྲོ་འདེབས་སྤྱོད་གཉིས་ཀྱང་བཤགས་བྱ་མ་ཡིན་གྱི། བསྡམ་བྱ་ཁོ་ན་ཡིན་ཏེ། སྲོག་གཅོད་པ་དངོས་ཀྱི་ལྟུང་བ་མི་བསྐྱེད་ལ། བསད་སེམས་མེད་པར་མ་བལྟོས་པའི་བསམ་པས་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་ལུང་རྣམ་འབྱེད་དང་མདོ་རྩ་བ་ལས། བསད་སེམས་དགོས་པར་མ་གསུངས་ཤིང་། འདུན་པའི་བྱུང་བ་ལས་ཀྱང་མ་བལྟོས་པས་སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པའི་ཆུ་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པ་ལ་བཅས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ནགས་མེས་གཏོང་བ་བསྡམ་བྱ་ཡིན་ལ། དེ་དང་འདི་གཉིས་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། འོད་ལྡན་ལས། སྲོག་ཆགས་རེ་རེའི་ལྟུང་བ་ལྕི་བ་འབྱུང་ཞེས་སྐབས་འདིའི་ལྟུང་བ་རྣམ་བཞག་བསྐྱེད་པར་གསུངས་པས། བསད་སེམས་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་གྲུབ་ལ། ལྕི་བ་ཞེས་པས་ཕྱོགས་མཐུན་མ་ཡིན་པར་གྲུབ་བོ། །དཔའ་བོའི་ཚིག་གི་བརྗེད་བྱང་ལས། འདིར་གསོད་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་བཞིན་དུ་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་པ་དང་། མི་གསོད་པའི་ཕམ་པ་ལ་གསོད་སེམས་དགོས་པར་གསུངས་ནས། སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པའི་ཆུ་ས་ལ་འདེབས་པའི་ལུང་ཞུ་བ་ལས་ཀྱང་། མི་གསོད་པའི་སྐབས་སུ་བསྟན་པ་བཞིན་རྒྱས་པར་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དེ་རྣམས་དང་འགལ་ལོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་དང་མདོ་རྩ་བ་ལས། སྲོག་གཅོད་པའི་ལྟུང་བ་བཞི་ཆར་ལ་གསོད་སེམས་དགོས་པར་མ་གསུངས་པ་ནི་དང་པོ་དང་ཐ་མ་ལ་གསོད་སེམས་དགོས་པར་གསུངས་པས། བར་པ་གཉིས་ལ་མ་གསུངས་ཀྱང་གོ་བའི་དབང་དུ་བྱས་པ་སྟེ། འཚོ་བའི་བར་དུ་བཅང་བའི་སྨན་གྱི་མཚན་ཉིད། འོད་ལྡན་ལས། རྩ་བའི་སྨན་གྱི་དོན་དུ་གསལ་ཞིང་ཁ་ཟས་ཀྱི་དོན་དུ་ནི་མ་ཡིན་པའོ། །སྡོང་བུའི་སྨན་དང་། ལོ་མའི་སྨན་དང་། མེ་ཏོག་གི་སྨན་དང་ཞེས་བྱ་བ་ནས་འབྲས་བུའི་སྨན་གྱི་དོན་དུ་གསལ་ 7-272a ཞིང་། ཁ་ཟས་ཀྱི་དོན་དུ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །འདུན་པའི་བྱུང་བ་ལས་བཤད་པ་དེ་ནི་གསོད་སེམས་ཡིན་ཏེ། སྲོག་ཆགས་ལ་གནོད་པ་བྱེད་པའི་བསམ་པས་ངེས་པར་འཆི་བའི་ཐབས་ཤོམ་པར་འདོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་ཀ་ཀ་ནི་ཆེན་པོ་ན་རེ། སྐུར་འདེབས་ལྔ་ནི་བཤགས་བྱར་འགྱུར་བ་མ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། སྐུར་པ་འདེབས་པ་དང་། ཚིག་རྩུབ་པོ་སྨྲ་བ་ལ་སོགས་པ་ཡང་གནོད་པའི་གཞི་ལས་བྱུང་བ་ཡིན་ཏེ། དེ་ནི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པ་ཡིན་པས། དེ་ལ་ནི་བསྡམ་པར་བྱ་བའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་ཅི
【現代漢語翻譯】 因為不是通過口的途徑來完成的。形狀不規則，呈圓形，享用時也只能約束，不能產生罪過，就像那樣。《 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)》中說：『所懺悔的罪業是指依靠建造房屋而產生的對牲畜進行耕作的罪過。』 第二，避免誹謗。彌仰擦巴（མྱང་མཚམས་པ་，Nyંગmthsamspa，人名）說：『對牲畜進行耕作這兩者都不是懺悔的對象，而是僅僅約束的對象。因為它們不會產生直接殺生的墮落，而是由不依賴於殺生之心的想法所產生的。』也就是說，《律分別》（梵文：Vinaya-vibhaṅga）和《根本律》（梵文：Mūla-vinaya）中沒有說需要殺生之心，也不依賴於意樂的產生，因此禁止享用帶有生物的水。放火燒林是約束的對象，這兩者理由相同。』這是不合理的。光明論（藏文：འོད་ལྡན།，梵文：Ālokavatī）中說：『每個生物都會產生嚴重的墮落』，這裡說明了墮落的分類，因此證明了需要殺生之心作為因素，而『嚴重』一詞也證明了它們不是同一類。勇士的詞句備忘錄中說：『這裡應該理解為就像犯了殺人的失敗一樣』，並且在不殺人的失敗中說需要殺生之心，因此與從水中耕作土地的律經中所說的『就像在不殺人的情況下所顯示的那樣，應該詳細說明』相矛盾。《律分別》和《根本律》中沒有說殺生的四種墮落都需要殺生之心，這是因為在第一種和最後一種中說了需要殺生之心，所以中間兩種即使沒有說，也是可以理解的。持有到生命盡頭的藥的特徵，光明論中說：『是爲了根本的藥的目的而明確的，而不是爲了食物的目的。』就像樹幹的藥、葉子的藥、花的藥等等，直到果實的藥的目的明確，而不是爲了食物的目的那樣。意樂的產生中所說的是殺生之心，因為想要通過傷害生物的想法來安排必然死亡的方法。此外，嘎嘎納大士（梵文：Kākanāda）說：『五種誹謗不是懺悔的對象。』《 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)》中說：『誹謗和說粗暴的語言等也是從有害的基礎產生的，因為它們是同一類的，所以它們會變成需要約束的罪過。』
【English Translation】 Because it is not completed through the means of the mouth. The shape is irregular, round, and when enjoyed, it can only be restrained and cannot generate transgression, just like that. The ṭīkā (टीका，ṭīkā，commentary) says: 'The transgressions to be confessed refer to the transgressions of cultivating livestock that arise from relying on building houses.' Second, avoiding slander. Myangtsampa (མྱང་མཚམས་པ་, Nyangtsampa, a person's name) said: 'Cultivating livestock are both not objects of confession, but only objects of restraint. Because they do not generate the downfall of direct killing, but are generated by thoughts that do not rely on the intention to kill.' That is, the Vinaya-vibhaṅga (律分別) and the Mūla-vinaya (根本律) do not say that the intention to kill is necessary, nor do they rely on the arising of intention, therefore it is forbidden to enjoy water with living beings. Setting fire to the forest is an object of restraint, and the reasons for these two are the same.' This is unreasonable. The Ālokavatī (光明論) says: 'Each living being will generate a heavy downfall,' which explains the classification of downfalls here, thus proving that the intention to kill is necessary as a factor, and the word 'heavy' also proves that they are not of the same kind. The Warrior's Memorandum of Words says: 'Here it should be understood as if one has committed the failure of killing,' and in the failure of not killing, it is said that the intention to kill is necessary, therefore it contradicts what is said in the Vinaya of cultivating land with water, 'Just as it is shown in the case of not killing, it should be explained in detail.' The Vinaya-vibhaṅga and the Mūla-vinaya do not say that all four downfalls of killing require the intention to kill, because it is said that the intention to kill is necessary in the first and last, so even if it is not said in the middle two, it can be understood. The characteristic of medicine held until the end of life, the Ālokavatī says: 'It is clear for the purpose of the root medicine, but not for the purpose of food.' Just like the medicine of the trunk, the medicine of the leaves, the medicine of the flowers, etc., until the purpose of the medicine of the fruit is clear, but not for the purpose of food. What is said in the arising of intention is the intention to kill, because one wants to arrange a method of certain death with the thought of harming living beings. Furthermore, Kākanāda (嘎嘎納大士) said: 'The five slanders are not objects of confession.' The ṭīkā (टीका，ṭīkā，commentary) says: 'Slander and speaking harsh words, etc., also arise from a harmful basis, because they are of the same kind, so they will become transgressions that need to be restrained.'
ང་། སྐུར་འདེབས་བརྫུན་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་གང་གིས་གྲུབ་ན། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། སྐུར་པ་གདབ་པའི་བསམ་པས་སྐུར་པ་འདེབས་པ་ལ་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འདིར་འགྱུར་རོ། །ཉན་པ་པོ་བསླུ་བའི་བསམ་པས་རྫུན་སྨྲ་བ་ནི། བརྫུན་སྨྲ་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཡིན་ཏེ། དེ་གཉིས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ནི་དེ་ཡིན་ནོ་ཞེས། དེ་གཉིས་ཀྱི་ནང་ནས་ཁྱད་པར་བཤད་པས་གྲུབ་བོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། རྫུན་ནི་རྣམ་པ་ལྔ་སྟེ། ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔས་སྐུར་པ་འདེབས་པའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། འདི་ཉིད་ལས་བརྫུན་དུ་སྨྲ་བའོ། །གཞན་ལ་གནས་པའི་ཚིག་གིས་བརྫུན་ནའོ། །ཞེས་སྐུར་འདེབས་བརྫུན་ཡིན་པར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས་བཤད་པ་དེ་ཡང་བརྫུན་གྱི་ནང་ཁྱད་བཤད་པ་ཡིན་ལ། ཊཱི་ཀ་ལས། སྐུར་འདེབས་བསྡམ་བྱར་བཤད་པ་དེ་ཡང་བདེན་པས་སྐུར་པ་བཏབ་པ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལ་ཉམས་འདུན་ཙམ་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །བདེན་པར་སྨྲས་པ་ལ་སྐུར་པ་བཏབ་པའི་ཐ་སྙད་མེད་དོ་ཞེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། སྐུར་པ་མི་གདབ་ཅེས་བྱ་བ་ནི། གཞན་ལ་ཡང་དག་པ་དང་། ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་པ་གང་ཡང་ 7-272b རུང་བས་སྐུར་པ་མི་གདབ་བོ་ཞེས་བཤད་པས་སོ། །བསྟན་བཅོས་ལ་དགོངས་པ་ཅན་ནི་མི་རིགས་སོ་ཞེ་ན། འོ་ན་རྩ་བ་བཞིའི་ཉེས་པ་ཡང་བཤགས་བྱ་ཡིན་པར་འགྱུར་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ནི། དེ་སྤོང་བའི་བསླབ་པའི་གཞི་ཡང་དག་པར་བླངས་པ་ལས་འདས་པ་ཉིད་ཡིན་པ་དེ་ལ་ནི་བཤགས་པར་བྱ་བའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་པ་ལས་སོ། །འདོད་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། ཉམས་སུ་མྱོང་བར་གྱུར་ན་ནི། དེའི་ཚེ་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་དང་འདྲ་བའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཏེ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། མི་ཚངས་སྤྱོད་ཀྱི་ལྟུང་བ་དེ་བཤགས་བྱའི་ཉེས་བྱས་ཡིན་པར་བཤད་པ་དེ་ནི་སྦྱོར་བའི་གནས་སྐབས་ལ་དགོངས་སོ་ཞེ་ན། སྐུར་འདེབས་བསྡམ་བྱར་བཤད་པ་ཡང་བདེན་པས་སྐུར་པ་བཏབ་པ་ལ་དགོངས་ཞེས་མཚུངས་སོ། །ཡང་མཁའ་རེག་པ་ན་རེ། བར་མ་གསུམ་ལས་འདས་པ་ཡང་བསྡམ་བྱ་ཡིན་ཏེ། འོད་ལྡན་ལས། དེ་ཉམས་ཕྱོགས་མཐུན་ཡོངས་སུ་སྤང་བྱ་སྟེ། ཁྱིམ་པ་འདྲ་བར་ཤམ་ཐབས་མི་བགོ་ཞིང་། །ཁ་དོག་གཅིག་པའམ་ཁ་ཚར་ཅན་དཀར་མིན། །ཅེས་བཤད་པས་བར་མ་གཞན་གཉིས་ལས་འདས་པ་ཡང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པ་དང་། བྱེ་བྲག་བཤད་མཚོ་ལས། ས་བོན་འཇོམས་དང་བསླབ་པའི་གཞི། །བཅུ་པོ་དག་ནི་མ་གཏོགས་པ། །བླངས་པའི་ཕྱོགས་མཐུན་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་རྟགས་འཆང་བ་ནི། ཇི་ལྟར་ཁྱིམ་པའི་རྟགས་འཆང་བ་དེ་བཞིན་དུ་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་རྟགས་ཡང་དག་པར་བླངས་པ་ལས་འདས་པ་ཡིན་པས། དེ་ལ་ནི་བཤགས་པར་བྱ་བ
【現代漢語翻譯】 問：因為是虛假的指責。這是如何成立的呢？在《分別解脫經釋》中說：『以誹謗的意圖進行指責，會在此處產生罪過。以欺騙聽眾的意圖說謊，是說謊的墮罪。這兩者的區別就在於此。』通過區分這兩者的不同之處而成立。有人這樣說。 答：並非如此。在《分別解脫經》中說：『謊言有五種，以五種墮罪進行指責。』以及在此經中說：『說謊，以針對他人的言辭說謊。』這樣說了指責是謊言，這與上述說法相矛盾。《分別解脫經釋》中所說的，也是在謊言中區分不同。在《 टीका 》中說：『指責被認為是應懺悔的，這是指用真實的事情進行指責，因為其中沒有任何過失。』如果說，用真實的事情進行指責，沒有指責的說法，那麼並非如此。在《五十品經》中說：『不指責，是指無論他人是正確還是不正確，都不進行指責。』如果認為經典有其他意圖，那是不合理的。如果是這樣，那麼四根本罪也應該可以懺悔，因為在《 टीका 》中說：『不行梵行，是違背了正確受持的戒律，因此會成為應該懺悔的罪過。』 如果同意這種說法，那麼《 टीका 》中說：『如果實際體驗到，那麼會成為類似於失敗的罪過。』這與上述說法相矛盾。《 टीका 》中說，不行梵行的墮罪是可以懺悔的罪過，這是指在行為的過程中。那麼，指責被認為是應懺悔的，也是指用真實的事情進行指責，這樣就相同了。 又有人說：『違越了中間三種也是應懺悔的，因為在《光明經》中說：『應當完全避免與墮落相似的行為，不要像在家一樣不穿僧裙，不要穿單一顏色或雜色的非白色衣服。』因此，違越了其他兩種中間罪也是同樣的道理。』在《分別事釋海》中說：『除了破壞種子和十條戒律之外，應當瞭解其他與戒律相關的行為。』這樣說了，就應該瞭解。有人這樣說。 答：並非如此。在自己的論釋中說：『持有外道的標誌，就像持有了在家的標誌一樣，是違背了正確受持的出家標誌，因此是應該懺悔的。』
【English Translation】 Question: Because it is a false accusation. How is that established? In the 'Explanation of the Pratimoksha,' it says: 'Accusing with the intention of slandering will result in a transgression here. Speaking falsely with the intention of deceiving the listener is a transgression of lying. The difference between the two is that.' It is established by distinguishing the differences between the two, so they say. Answer: That is not so. In the Pratimoksha, it says: 'There are five types of lies, accusing with five types of transgressions.' And in this very text, it says: 'Speaking falsely, speaking falsely with words directed at others.' Thus, it is said that accusation is a lie, which contradicts the above statement. What is said in the 'Explanation of the Pratimoksha' is also distinguishing differences within lies. In the Tika, it says: 'Accusation is considered something to be confessed, which refers to accusing with truthful matters, because there is no fault in it.' If it is said that there is no term for accusation when speaking truthfully, then that is not so. In the 'Fiftieth Chapter,' it says: 'Not accusing means not accusing others, whether they are right or wrong.' If one thinks that the scriptures have other intentions, that is unreasonable. If so, then the four root transgressions should also be confessable, because in the Tika, it says: 'Engaging in unchaste conduct is a transgression of having properly taken the basis of the precepts to abandon it, so it becomes a transgression to be confessed.' If one agrees with this statement, then the Tika says: 'If one actually experiences it, then it becomes a transgression similar to defeat.' This contradicts the above statement. The Tika says that the transgression of unchaste conduct is a transgression to be confessed, which refers to the stage of the action. Then, accusation being considered something to be confessed also refers to accusing with truthful matters, so it is the same. Again, someone says: 'Transgressing the three intermediate ones is also something to be confessed, because in the 'Luminous One,' it says: 'One should completely avoid actions similar to downfall, not wearing lay clothes like a householder, and not wearing single-colored or variegated non-white clothes.' Therefore, transgressing the other two intermediate transgressions is also the same reason.' In the 'Ocean of Differentiated Explanations,' it says: 'Except for destroying the seed and the ten precepts, one should understand other actions related to the precepts.' Having said that, one should understand, so they say. Answer: That is not so. In one's own explanation, it says: 'Holding the signs of non-Buddhists, just like holding the signs of householders, is a transgression of having properly taken the signs of ordination, so it is something to be confessed.'
འི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ཊཱི་ཀ་དང་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས་ཀྱང་དེ་སྐད་ 7-273a གསུངས་སོ། །གཞན་ཡང་བར་མ་གསུམ་ལས་འདས་པ་བསྡམ་བྱ་མ་ཡིན་ཏེ། ཡུལ་ཁྱད་པར་ཅན་མཁན་པོ་ལས་གཉེན་པོ་ལུས་ངག་གིས་དངོས་སུ་བླངས་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །རབ་ཏུ་བྱུང་བས་བླངས་པ་ལས་འདས་པ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པས། བཤགས་བྱའི་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པར་གྲུབ་བོ། །སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པ་ནི། འོད་ལྡན་ལས་བཤད་པ་དེ་ནི་ཁྱིམ་པའི་རྟགས་ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་མ་རྫོགས་པ་ལ་བཤད་པ་ཡིན་ལ། བྱེ་བྲག་བཤད་མཚོ་ལས་བཤད་པ་དེ་ནི་འཆང་འབྲལ་ལ་སོགས་པ་གནང་བ་རྣམས་དང་། བསླབ་པའི་གཞི་བཅུ་པོ་དག་ནི་མ་གཏོགས་པ་བླངས་འདས་ཀྱི་ཕྱོགས་མཐུན་དུ་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཞེས་པ་དེ་སློབ་དཔོན་ལས་ཐོབ་པའི་སྐབས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ནས་བསྡམ་བྱར་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། །མཁན་པོ་ལས་ཐོབ་པའི་སྐབས་སུ་ནི་དེ་ལྟར་མིན་ནོ། ། གཉིས་པ་བསྡུ་བ་ནི། མཁན་པོ་ལས་ཐོབ་པ་ལས་འདས་པ་དང་། སློབ་དཔོན་ལས་ཐོབ་པ་ལས་འདས་པ་གཉིས་སུ་འདུས་སོ། །ཡང་ན་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཡན་ལག་དང་། བག་ཡོད་ཀྱི་ཡན་ལག་དང་། བརྟུལ་ཞུགས་ཀྱི་ཡན་ལག་གི་མི་མཐུན་ཕྱོགས་དང་གསུམ་དུ་འདུས་ཏེ། དེ་ཡང་རྩ་བ་བཞི་དབྱེ་བ་དང་བཅས་པའི་ལྟུང་བ་དང་། མྱོས་འགྱུར་འཐུང་བའི་ལྟུང་བ་དང་། ལྟུང་བ་ལྷག་མ་རྣམས་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །དེ་ལྟར་ཡང་མཛོད་ལས། ཚུལ་ཁྲིམས་ཡན་ལག་བག་ཡོད་པའི། །ཡན་ལག་བརྟུལ་ཞུགས་ཡན་ལག་སྟེ། །བཞི་གཅིག་དེ་བཞིན་གསུམ་རིམ་བཞིན། །ཞེས་བསྙེན་གནས་ལ་གསུངས་པ་དེ་ཡང་འདིར་སྦྱར་རོ། ། 定義 གསུམ་པ་མཚན་ཉིད་ལ། སྐབས་འདིར་བརྗོད་པའི་ལྟུང་བ་ཙམ་གྱི་མཚན་ཉིད་ནི། རབ་བྱུང་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པས་རང་གི་བསླབ་པའི་གཞི་རྣམ་པར་བཞག་པ་ལས་འདས་པའི་ཁ་ན་ 7-273b མ་ཐོ་བའོ། །སོ་སོའི་མཚན་ཉིད་ལ་གཉིས་ལས། ཕམ་པ་དང་འདྲ་བའི་ཉེས་བྱས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ནི། རབ་བྱུང་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པས་རང་གི་བསླབ་པའི་གཞི་རྣམ་པར་བཞག་པ་ལས་འདས་པ་གང་ཞིག །ལྟུང་བ་ངོ་བོའི་ཆ་ནས་ཆང་འཐུང་བའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མན་ཆད་ལ་བལྟོས་ཏེ་ཆད་པ་ལྕིར་རུང་བའོ། །མཚན་ཉིད་ཕམ་འདྲའི་ཉེས་བྱས་འཆབ་བཅས་བསྙིལ་བ་དང་། འཆབ་མེད་བསླབ་པ་སྦྱིན་དགོས་པ་གཉིས་ཀ་ལ་ཁྱབ་བོ། །སྐབས་འདིར་བརྗོད་པའི་བཤགས་པར་བྱ་བའི་ཉེས་བྱས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ནི། རབ་བྱུང་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པས་རང་གི་བསླབ་པའི་གཞི་རྣམ་པར་བཞག་པ་ལས་འདས་པ་གང་ཞིག །ལྟུང་བའི་ངོ་བོའི་ཆ་ནས་ཉེས་བྱས་ཀྱི་བཤགས་པས་ཚུལ་བཞིན་དུ་ཕྱིར་བཅོས་ན་འདག་ཏུ་རུང་བའོ། ། 數類決定 བཞི་པ་གྲངས་ངེས་པ་ནི། འདིར་སྡོམ་པ་དང་འགལ་བའི་ཉེས་པ་བཅུར་གྲངས་ངེས་ཏེ། གཞི་འགྲེལ་ལས། བསླབ་པའི་གཞི་དེ་དག་ལ་ནི་རེ་རེ་ལ་ཡང་རྣམ་པ་དུ་མ་ཡོད་མོད་ཀྱི། དེ་དག་མང་ཆེས་
【現代漢語翻譯】 如是說，在《根本說一切有部毗奈耶》的《雜事》中說，這會成為罪行。在《釋論》和《五十頌》中也這樣說過。此外，中間的三種（指沙彌戒）不能被視為已違犯，因為與從具德的親教師那裡以身語如實受持的誓言相違背。有人說，即使違犯了比丘所受持的戒律，也會構成罪行。因此，可以確定會產生懺悔的罪行。 駁斥論點：從《光明經》中所說的，是指在家相未圓滿的情況。從《分別說海》中所說的，是指允許持有和放棄等情況，以及除了十學處之外，應知與已受持和已違犯的戒律相符。據說，這是指從阿阇梨處獲得戒律的情況，因此被認為是可違犯的。但在從堪布處獲得戒律的情況下，則不是這樣。 第二，歸納：包括從堪布處獲得后違犯的戒律，以及從阿阇梨處獲得后違犯的戒律。或者，可以歸納為三種，即戒律支分、正念支分和苦行支分的相違品。也就是四根本墮和分支，以及飲用迷醉物的墮落，以及剩餘的墮落，依次對應。 如是，《俱舍論》中說：『戒律支分、正念支分、苦行支分，四、一、三依次。』這是對近住戒而言的，也可以應用在這裡。 定義 第三，定義。此處所說的墮落的定義是：未受具足戒的出家者，違越自己所安立的學處，所產生的罪過。各個定義的區分有兩種：與他勝罪相似的罪行的定義是：未受具足戒的出家者，違越自己所安立的學處，從墮落的性質來看，相對於飲酒等較輕的罪過，可能導致更重的懲罰。此定義涵蓋了隱藏或未隱藏的、需要懺悔和他勝罪相似的罪行，以及需要佈施學處兩種情況。 此處所說的應懺悔罪行的定義是：未受具足戒的出家者，違越自己所安立的學處，從墮落的性質來看，可以通過如法懺悔來清凈的罪過。 數量決定 第四，數量決定。此處與律儀相違的罪過確定為十種。如《根本律》的《釋論》中所說：『對於這些學處，雖然每一種都有多種形式，但大多數……』
【English Translation】 It is said that in the Vinaya-vastu (Root of the Vinaya) of the Mūlasarvāstivāda, it is said that this would become an offense. It is also said so in the Ṭīkā (Commentary) and the Fifty Verses. Furthermore, the three intermediate ones (referring to the novice precepts) should not be considered violated, because they contradict the vows actually taken with body and speech from a qualified preceptor. It is said that even violating what has been taken by a fully ordained monk also constitutes an offense. Therefore, it is established that an offense to be confessed is generated. Refuting the argument: What is explained in the Light Sutra refers to the case where the signs of a householder are not complete. What is explained in the Ocean of Detailed Explanations refers to the permissions for holding and relinquishing, etc., and the ten bases of training should be understood as being in accordance with what has been taken and violated, except for those. It is said that this is considered to be an offense to be restrained because it is made in the context of obtaining it from the ācārya (teacher). It is not so in the case of obtaining it from the upādhyāya (preceptor). Second, the summary: It includes what has been violated after obtaining it from the upādhyāya, and what has been violated after obtaining it from the ācārya. Or, it can be summarized into three, namely, the opposing factors of the limb of morality, the limb of mindfulness, and the limb of asceticism. That is, the four root downfalls with their divisions, the downfall of drinking intoxicants, and the remaining downfalls, in that order. Thus, in the Abhidharmakośa (Treasury of Knowledge), it is said: 'The limb of morality, the limb of mindfulness, the limb of asceticism, four, one, three in that order.' What is said about the upavāsa (one-day vow) is also applied here. Definition Third, the definition. The definition of just the downfall mentioned here is: a fault of a śrāmaṇera (novice monk) who has not received full ordination, transgressing what has been established as his own basis of training. There are two distinctions in the individual definitions: The definition of an offense similar to a parājika (defeat) is: a śrāmaṇera who has not received full ordination, transgressing what has been established as his own basis of training, which, in terms of the nature of the downfall, is liable to heavier punishment compared to the offense of drinking alcohol, etc. The definition covers both the offense similar to a parājika that is concealed or not concealed and needs to be confessed, and the two cases where the training needs to be given. The definition of an offense to be confessed mentioned here is: a śrāmaṇera who has not received full ordination, transgressing what has been established as his own basis of training, which, in terms of the nature of the downfall, can be purified if properly rectified by confession of the offense. Numerical Determination Fourth, numerical determination. Here, the offenses that contradict the saṃvara (vow) are definitely ten in number. As it is said in the Commentary on the Root Vinaya: 'For each of these bases of training, there are many aspects, but most of them...'
པས་བསྲུང་མི་ནུས་སོ་སྙམ་དུ་སྤ་བཀོང་བར་འགྱུར་བ་དག་ལ་བསྟན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་བསླབ་པའི་གཞི་བཅུ་བསྟན་ཏེ། དཔེར་ན་འཕགས་པས་རྒྱ་གར་གྱི་བུ་ལ་བསླབ་པ་གསུམ་བསྟན་པ་དང་འདྲའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །མཚན་ཉིད་འདྲ་བ་རྣམས་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་བསྡུས་ཏེ། གཞི་འགྲེལ་ལས། གླུ་གར་དང་རོལ་མོའི་སྒྲ་སྤོང་བ་ནི་བསླབ་པའི་གཞི་གཅིག་སྟེ་རྒོད་བག་གི་རང་བཞིན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཕྲེང་བ་དང་། སྤོས་བྱུག་པ་དང་། རྒྱན་དང་། ཁ་དོག་འཆང་བ་སྤང་བ་ནི་བསླབ་པའི་གཞི་གཉིས་པ་སྟེ་རྒྱགས་པ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཁྲི་སྟན་མཐོན་པོ་དང་། ཁྲི་སྟན་ཆེན་པོ་སྤང་བ་ནི། བསླབ་པ་གསུམ་པ་སྟེ་འདོད་ཞེན་ཆེ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྲོག་གཅོད་པ་བཞི་དང་། བརྫུན་ 7-274a བཅུ་བདུན་ཡང་རེ་རེར་བཞག་སྟེ་སྲོག་ཆགས་ལ་གནོད་པ་དང་། འདུ་ཤེས་བསྒྱུར་བའི་རང་བཞིན་དུ་གཅིག་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 次第決定 ལྔ་པ་གོ་རིམ་ངེས་པ་ནི། རྩ་བའི་བཞི་ཆད་པ་ལྕི་བས་དང་པོར་བསྟན་ནོ། །ཆང་དགག་བྱ་ཆེ་བས་ཡན་ལག་དྲུག་གི་དང་པོར་བསྟན་ལ། ལྔ་པོ་དེ་དག་ནི་ཆང་ལ་བལྟོས་ཏེ་དགག་བྱ་ཆུང་བས་དེའི་འོག་ཏུ་བསྟན་ཏོ། །བྱེ་བྲག་ཏུ་རྩ་བ་བཞི་ནི། མི་དགེ་བཅུའི་གོ་རིམ་དང་བསྟན་པའོ། ། 說聲 དྲུག་པ་སྒྲ་བཤད་པ་ནི། སྤྱིར་ན་ལེགས་པར་མ་བྱས་ཉེས་པར་བྱས་པ་སྟེ་ཉེས་བྱས་ཞེས་བྱ་སྟེ། སྤྱི་མིང་བྱེ་བྲག་ལ་བཏགས་པའོ། །བྱེ་བྲག་ཏུ་རྩ་བ་བཞིའི་ཉེས་པ་ལ་ཕམ་པ་དང་འདྲ་བའི་ཉེས་བྱས་ཞེས་བྱ་སྟེ། བྱེད་ལས་ཕམ་པ་དང་འདྲ་ལ། སྡེ་ཚན་ཉེས་བྱས་སུ་གཏོགས་པས་སོ། །བླངས་པ་ལས་འདས་པ་ཕམ་འདྲའི་ཉེས་བྱས་ལས་གཞན་རྣམས་ནི་བཤགས་པར་བྱ་བའི་ཉེས་བྱས་ཞེས་བྱ་སྟེ། བཤགས་ན་འདག་ལ་སྡེ་ཚན་ཉེས་བྱས་སུ་གཏོགས་པའོ། ། ༈ དེ་ལས་འདས་ན་ཅིར་འགྱུར། བདུན་པ་དེ་ལས་འདས་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། རྩ་བ་བཞིའི་བཅས་པ་ལས་འདས་ན་ཕམ་པ་དང་འདྲ་བའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ལ། ཡན་ལག་དྲུག་གི་བཅས་པ་དང་བར་མ་གསུམ་ལས་འདས་ན་བཤགས་པར་བྱ་བའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །དེས་ན་འོད་ལྡན་ལས། །དགེ་ཚུལ་གྱི་ལྟུང་བ་ནི་ཐམས་ཅད་དུ་ཉེས་བྱས་ཁོ་ན་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འོ་ན་དགེ་སློང་ལ་ཕམ་ལྷག་ལ་སོགས་བསྐྱེད་ཀྱང་། དགེ་ཚུལ་ལ་ཉེས་བྱས་ལས་ཆེ་བ་མི་བསྐྱེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཞེ་ན། ཉེར་སྦས་ཀྱི་ཞལ་ནས། བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དང་། མ་རྫོགས་པ་གཉིས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་ལ། དགྲ་བཅོམ་ཟླ་བ་ནོར་བུའི་ཞལ་ནས། ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཐ་མར་གྱུར་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་གཉིས་ཀྱི་དོན་བསྡུ་ན། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམ་གསུམ་ནི། སྤང་བྱ་ཡོད་ཚད་སྤོང་བ་མ་ཡིན་གྱི། ཐེག་ཚད་ 7-274b སྤོང་བ་ཡིན་པས་བསྟན་པ་ལ་ཞུགས་པ་མ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ
【現代漢語翻譯】 爲了向那些認為無法守護這些戒律而感到沮喪的人展示，佛陀宣說了十條學處的基礎。正如聖者向印度之子宣說三學一樣。將相似的特徵歸為一類。在《根本解說》中說：『放棄歌舞和音樂的聲音是第一條學處的基礎，因為它們是放逸的本性。放棄花鬘、香油、裝飾和色彩是第二條學處的基礎，因為它們會滋生驕慢。放棄高大的床榻和寬大的床榻是第三條學處的基礎，因為它們會增長貪慾。』同樣，殺生等四條根本罪和妄語等十七條支分罪也各自獨立，因為它們在傷害眾生和改變認知方面具有相同的性質。 第五，次第決定：由於四根本罪的違犯最為嚴重，所以首先宣說。飲酒是最大的應斷之法，所以在六支分戒中首先宣說。其餘五者相對於飲酒而言，是較小的應斷之法，所以在其後宣說。具體而言，四根本罪的順序與十不善業的順序一致。 第六，解釋術語：一般來說，未善作即是惡作，即稱為『惡作』。這是將一般名稱用於特殊事物。具體而言，四根本罪的過失被稱為『相似於他勝處的惡作』，因為其作用類似於他勝處，但屬於惡作的範疇。除了違犯已受持的戒律而導致的『相似他勝處的惡作』之外，其餘的都是應懺悔的惡作，因為懺悔可以清凈，且屬於惡作的範疇。 如果違犯了這些戒律會怎樣？ 第七，如果違犯了這些戒律會怎樣？如果違犯了四根本戒，就會變成『相似於他勝處的惡作』。如果違犯了六支分戒和中間三戒，就會變成應懺悔的惡作。因此，《光明經》中說：『沙彌的墮罪完全是惡作。』那麼，為什麼比丘會產生他勝處和僧殘等罪，而沙彌不會產生比惡作更大的罪呢？近護論師說：『這是爲了顯示受具足戒和未受具足戒的區別。』持戒月賢論師說：『因為這是戒律的底線。』總結這兩者的意思：三種出家者並非斷除所有應斷之法，而是根據自己的能力來斷除，因此他們尚未完全進入佛法。 第二
【English Translation】 To show those who become discouraged thinking that they cannot protect these precepts, the Buddha taught the ten bases of training. It is just like how the noble one taught the three trainings to the son of India. Grouping together similar characteristics. In the Root Commentary, it says: 'Abandoning the sounds of singing, dancing, and music is the first basis of training, because it is the nature of frivolity. Abandoning garlands, scented oils, ornaments, and colors is the second basis of training, because they generate pride. Abandoning high thrones and large thrones is the third basis of training, because they increase desire.' Similarly, the four root downfalls such as killing and the seventeen branch downfalls such as lying are also kept separate, because they have the same nature of harming sentient beings and changing perception. Fifth, the order is definite: Because the violation of the four root precepts is the most serious, it is taught first. Drinking alcohol is the greatest thing to be abandoned, so it is taught first among the six branches. The other five are smaller things to be abandoned compared to alcohol, so they are taught after that. Specifically, the order of the four root precepts is consistent with the order of the ten non-virtuous actions. Sixth, explaining the terms: In general, not doing well is doing badly, which is called 'misdeed'. This is applying a general name to a specific thing. Specifically, the faults of the four root precepts are called 'misdeeds similar to defeat', because their function is similar to defeat, but they belong to the category of misdeeds. Other than the 'misdeed similar to defeat' that results from transgressing what has been taken, the rest are misdeeds to be confessed, because confession can purify them, and they belong to the category of misdeeds. What happens if you transgress them? Seventh, what happens if you transgress them? If you transgress the four root precepts, it becomes a 'misdeed similar to defeat'. If you transgress the six branch precepts and the three intermediate precepts, it becomes a misdeed to be confessed. Therefore, in the Sutra of Light, it says: 'The downfalls of a novice are all misdeeds.' So, why do bhikshus generate parajikas and sanghavaseshas, etc., but novices do not generate anything greater than misdeeds? Nyerse's face said: 'This is to show the difference between taking full ordination and not taking full ordination.' The Venerable Chandra Ratna said: 'Because it is the bottom line of discipline.' To summarize the meaning of these two: The three kinds of renunciates do not abandon all that should be abandoned, but abandon according to their capacity, so they have not fully entered the teachings. Second
་ནི། དགེ་སློང་ཕ་མ་ལས་གཞན་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་ཤིང་། ཁྱིམ་པ་ལས་གཞན་དགེ་ཚུལ་ཕ་མ་དང་དགེ་སློབ་མ་སྟེ། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམ་གསུམ་གྱི་ཕྱོགས་མཐུན་ལས་གཞན་ཡང་དག་པར་བླངས་པ་ལས་འདས་པ་ལ་ཡང་ངོ་སྟེ་ཉེས་བྱས་སོ། །ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ་ཕམ་པ་དང་འདྲ་བའི་ཉེས་བྱས་དང་། བཤགས་པར་བྱ་བའི་ཉེས་བྱས་ཅི་རིགས་སུ་བསྐྱེད་དོ། །མདོ་འདི་ནི་གཞུང་ཞུ་བ་ལས། འཆང་བྲལ་ལ་སོགས་གནང་བ་རྣམས་དང་། ཕྱོགས་མཐུན་རྣམས་མ་གཏོགས་པ་ལྟུང་བ་སྡེ་བཞི་པོ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྐབས་སུ་དགེ་སློབ་མ་དང་། དགེ་ཚུལ་མ་རྣམས་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་རེ་རེ་ལ་རེ་རེར་གསུངས་པ་དེ། མདོ་རྩ་བ་འདིར་ཚིག་གཅིག་ཏུ་བསྡུས་པའོ། །འོ་ན་དགེ་ཚུལ་གྱི་ལྟུང་བ་ཐམས་ཅད་ཉེས་བྱས་ཡིན་ན། ལུང་འདུལ་བྱེད་ལས། སྡིག་ཅན་གྱི་དགེ་ཚུལ་གསུམ་གྱིས་བུད་མེད་བཟུང་སྟེ། ལམ་ཀུན་ཏུ་མི་ཚངས་པར་སྤྱད་པ་ལས་བཀའ་སྩལ་པ། ཕམ་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་དུ་ཕམ་པའི་སྐབས་ལས། དགེ་སློང་ལ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་དགེ་ཚུལ་དང་དགེ་ཚུལ་མ་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། འོད་ལྡན་ལས་ཀྱང་། དེ་བརླག་འགྱུར་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དགེ་ཚུལ་ལས་ཕམ་པ་ཡིན་ཏེ། ཏ་ལའི་མགོ་བཅད་པ་དང་འདྲ་བར་ཕྱིས་སྐྱེ་བའི་སྐལ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། བྱེད་ལས་ཕམ་པ་དང་འདྲ་བ་ལ་བརྟེན་ནས་ཕམ་པ་ཞེས་བཏགས་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཕམ་པ་དང་འདྲ་བའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཞེས་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །ཀཱ་རི་ཀ་ལས། བྱོལ་སོང་དང་ནི་སེམས་དམྱལ་དང་། །ཡི་དྭགས་འོན་ཏེ་ལྷ་ཡང་རུང་། །གསད་ན་ངན་འགྲོར་ལྟུང་བ་ཡི། །སྡིག་པ་སྦོམ་པོ་ཐོབ་པར་འགྱུར། །ཞེས་དགེ་ཚུལ་ལ་ 7-275a སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་པར་བཤད་པ་ནི་ལྟུང་བ་ཉེས་བྱས་ལ་མིང་སྦོམ་པོར་བཏགས་པ་ཡིན་པས། དགེ་ཚུལ་གྱི་ལྟུང་བ་ཐམས་ཅད་ཉེས་བྱས་ཡིན་པ་དང་འགལ་བ་མེད་དོ། ། ༈ ཕྱོགས་མཐུན་ཡིད་ཀྱི་བསྡམ་བྱ། དང་པོ་ལ། ཕྱོགས་མཐུན་རྟོགས་པར་སླ་བའི་ཡན་ལག་ཏུ་ཉེས་མེད་དང་པོར་བསྟན་པ་དང་། ཕྱོགས་མཐུན་དངོས་བསྟན་པའོ། ། ༈ ཕྱོགས་མཐུན་རྟོགས་པར་སླ་བའི་ཡན་ལག་ཏུ་ཉེས་མེད་དང་པོར་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཉེས་པ་མེད་པའི་དབྱེ་བ་དང་། རྟེན་གང་ལ་ཉེས་མེད་གང་བཞག་པའོ། ། ༈ ཉེས་པ་མེད་པའི་དབྱེ་བ། དང་པོ་ནི། སོ་སོར་ཐར་པར་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ལ་ལྟུང་བར་བཅས་པ་ལ་བལྟོས་ནས། རབ་བྱུང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་པ་གཞིར་བྱས་ལ་གནང་བ་བཅུ་གཉིས་ཏེ། བྱེ་བྲག་བཤད་མཚོ་ལས། འཆང་བ་དང་ནི་འབྲལ་བ་དང་། །དེ་བཞིན་ས་ནི་བརྐོ་བ་དང་། །རིན་པོ་ཆེ་དང་མེ་ལ་རེག །བཏང་ནས་ཟ་བར་བྱེད་པ་དང་། །ལྗོན་ཤིང་བསྐྱེད་དང་ཤིང་གཅོད་དང་། །བྱིན་ལེན་མ་བྱས་ཟ་བ་དང་། །རྩྭ་སྔོན་མི་གཙང་འདོར་བ་དང་། །
【現代漢語翻譯】 此外，比丘尼（dge slong ma，比丘的女性修行者）如果接受了未受具足戒的父母以外的人的供養，或者接受了除了沙彌（khyim pa，佛教術語，指在家修行的居士）以外的沙彌父母和沙彌尼（dge tshul ma，女性沙彌）的供養，或者接受了三種出家人的隨順品（phyogs mthun，指符合戒律的行為）以外的供養，也算是違越，犯了輕罪（nyes byas，佛教術語，指較輕的罪過）。像前面一樣，這會產生類似於墮罪（pham pa，佛教術語，指最嚴重的罪過）的輕罪，以及各種需要懺悔的輕罪。 這部經在講解時，除了允許的持物、離別等，以及隨順品之外，對於四種墮罪（ltung ba sde bzhi po，佛教術語，指四種根本的墮落行為）的情況，如果涉及沙彌尼和沙彌，則會說犯了輕罪。這些在根本經中被總結為一句話。 如果沙彌的所有墮罪都是輕罪，那麼根據《律藏》（lung 'dul byed），三個有罪的沙彌抓住一個女人，在所有道路上行不凈行，這會被判為墮罪。此外，在《律分別》（lung rnam 'byed）中，關於墮罪的部分說，對於比丘（dge slong，佛教術語，指受過具足戒的出家男子）如何，對於沙彌和沙彌尼也是如此。在《光明》（'od ldan）中也說，『毀滅』意味著沙彌犯了墮罪，就像砍斷棕櫚樹的頭一樣，以後沒有再生的機會。這難道不矛盾嗎？實際上，這是因為行為類似於墮罪，所以才被稱為墮罪。正如 टीका（梵文，ṭīkā，註釋）中所說，『會變成類似於墮罪的輕罪』。頌（kārikā，梵文，kārikā）中說：『如果殺死旁生、地獄眾生、餓鬼，或者天人，會墮入惡趣，獲得粗重的罪業。』這裡說沙彌會犯粗罪，是因為將輕罪命名為粗罪。因此，沙彌的所有墮罪都是輕罪，這並不矛盾。 隨順品是心的調伏。 首先，隨順品分為兩個部分：首先是爲了容易理解隨順品而展示的無罪，然後是直接展示隨順品。 爲了容易理解隨順品而展示的無罪。 首先分為兩部分：無罪的分類，以及在什麼基礎上安立無罪。 無罪的分類。 首先，相對於在別解脫戒（so sor thar pa，佛教術語，指比丘、比丘尼等所受的戒律）中受具足戒后所犯的墮罪，出家受具足戒后，以無罪為基礎，有十二種允許。正如《分別說海》（bye brag bshad mtsho）中所說：『持物和離別，以及挖掘土地，接觸寶石和火，放棄后食用，種植樹木和砍伐樹木，未經給予而食用，丟棄不乾淨的草。』
【English Translation】 Furthermore, if a Bhikshuni (dge slong ma, a female monastic) receives offerings from someone other than her parents who has not taken full ordination, or if she receives offerings from a male novice (khyim pa, a lay practitioner) other than her novice parents and a female novice (dge tshul ma, a female novice), or if she receives offerings other than those in accordance with the harmonious aspects (phyogs mthun, actions in accordance with the precepts) of the three types of renunciates, it is also considered a transgression, a minor offense (nyes byas, a minor transgression). As before, this generates a minor offense similar to a defeat (pham pa, the most severe transgression), and various minor offenses that require confession. When explaining this Sutra, apart from the permitted possessions, separations, etc., and the harmonious aspects, in the case of all four defeats (ltung ba sde bzhi po, the four root downfalls), if it involves a female novice and a male novice, it is said that a minor offense is committed. These are summarized into one sentence in this root Sutra. If all the transgressions of a novice are minor offenses, then according to the Vinaya (lung 'dul byed), if three sinful novices seize a woman and engage in impure conduct on all roads, this would be judged as a defeat. Moreover, in the Vinaya-vibhaṅga (lung rnam 'byed), in the section on defeats, it says that as it is for a Bhikshu (dge slong, a fully ordained male monastic), so it is for a novice and a female novice. In the 'Light' ('od ldan) it also says that 'destruction' means that a novice has committed a defeat, just like cutting off the head of a palm tree, there is no chance of rebirth later. Does this not contradict? In fact, it is because the action is similar to a defeat that it is called a defeat. As the ṭīkā (Sanskrit, ṭīkā, commentary) says, 'It will become a minor offense similar to a defeat.' The verse (kārikā, Sanskrit, kārikā) says: 'If one kills a sentient being, a hell being, a hungry ghost, or even a god, one will fall into a bad rebirth and obtain a gross sin.' Here it says that a novice will commit a gross sin, because the minor offense is named a gross sin. Therefore, all the transgressions of a novice are minor offenses, and this is not contradictory. Harmonious aspects are the taming of the mind. First, the harmonious aspects are divided into two parts: first, the innocence shown to easily understand the harmonious aspects, and then the direct display of the harmonious aspects. The innocence shown to easily understand the harmonious aspects. First, it is divided into two parts: the classification of innocence, and on what basis innocence is established. The classification of innocence. First, relative to the defeats committed after taking full ordination in the Prātimokṣa (so sor thar pa, the code of monastic discipline), after taking full ordination as a renunciate, based on innocence, there are twelve permissions. As the 'Ocean of Distinctions' (bye brag bshad mtsho) says: 'Possessions and separations, as well as digging the earth, touching jewels and fire, abandoning and then eating, planting trees and cutting down trees, eating without being given, discarding unclean grass.'
དེ་བཞིན་གསོག་འཇོག་ཟ་བ་དང་། །ས་བོན་འཇོམས་དང་བསླབ་པའི་གཞི། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། འཆང་བ་ལ་གོས་འཆང་བ་དང་། ལྷུང་བཟེད་འཆང་བ་གཉིས་སུ་ཕྱེ་བས། གནང་བ་བཅུ་གསུམ་མོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཟླ་འཇོག་དང་། དགོན་པའི་འབྲལ་བ་དང་། གསོག་འཇོག་བྱེད་པ་དང་། དགེ་ཚུལ་ནང་ནུབ་ལྷག་པར་ཉལ་བ་དང་། ལས་ཀྱི་གནས་ནས་མི་སྨྲ་བར་འགྲོ་བ་སྟེ། དེ་རྣམས་ལ་གནང་བ་ཕྱེད་དང་བཅོ་བརྒྱད་ཅེས་གསུངས་སོ། །ཕྱེད་དུ་འཇོག་པ་ནི་ནུབ་ལྷག་པར་ཉལ་བའི་ཕྱེད་གནང་བ་སྟེ། དགེ་ཚུལ་གྱི་ཁྱིམ་པ་ལ་སོགས་པ་དང་ནུབ་ལྷག་པར་ཉལ་བ་ནི་མི་གནང་ལ། དགེ་ཚུལ་གྱིས་དགེ་སློང་གཞན་དང་ནུབ་ལྷག་པར་ཉལ་བ་གནང་བས་ཕྱེད་གནང་བ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །ཟླ་འཇོག་གནང་བ་ནི། འཆང་བ་གནང་ 7-275b བ་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། སྤྱིར་བཏང་ལ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམ་གསུམ་གྱི་ཆོས་གོས་ལ་བྱིན་རླབས་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགོན་པ་པའི་འབྲལ་བའི་ཉེས་པ་མེད་པ་ནི་ཞག་གཅིག་འབྲལ་བའི་ཉེས་པ་མེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། སྔར་བཞིན་ཆོས་གོས་ལ་བྱིན་རླབས་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་ཚུལ་ཕ་མ་ལ་གསོག་འཇོག་ཏུ་འཇོག་པའི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་བ་ནི་གསོག་འཇོག་གི་རྒྱུ་བྱིན་ལེན་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། གསོག་འཇོག་ཟ་བ་གནང་བའི་ཤུགས་ཀྱིས་གྲུབ་བོ། །བསླབ་བྱིན་ནང་ཕན་ཚུན་ནུབ་ལྷག་པར་བསྲུང་མི་དགོས་པར་གསུངས་པས། དགེ་ཚུལ་ནང་ཕན་ཚུན་ནུབ་ལྷག་པར་བསྲུང་མི་དགོས་པར་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལས་ཀྱི་གནས་ནས་མི་སྨྲ་བར་འགྲོ་བའི་ཉེས་པ་མེད་པ་ནི། གནས་དེ་ནས་སོང་ཡང་དགག་བྱ་མེད་ཅིང་། གནས་དེར་འདུག་ན་དགག་བྱ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆོས་གོས་ཉི་མ་དང་པོ་ལ་བྱིན་གྱིས་མི་རློབ་པ་དང་། ཆོས་གོས་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཅིང་བྱིན་གྱིས་མི་རློབ་པ་དང་། བསླབ་པ་ལ་བསླབས་པ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མི་བྱེད་པ་དང་། རྗེན་པ་འཚེད་པ་དང་བཞིའི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་སྟེ། ཆོས་གོས་བྱིན་གྱིས་མི་རློབ་པ་གཉིས་ནི་སྔར་བཞིན། ཆོས་གོས་ལ་བྱིན་རླབས་མ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། ཆོས་གོས་ཞག་བཅུ་འཆང་བར་གནང་བའི་ཤུགས་ཀྱིས་གྲུབ་བོ། །བསླབ་པ་ལ་བསླབས་པ་གཞན་བསྙེན་རྫོགས་མི་བྱེད་པའི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་བ་ནི་གཞན་ལ་བསྙེན་རྫོགས་སྦྱིན་པའི་ནུས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྗེན་པ་འཚེད་པའི་ཉེས་པ་མེད་པར། ཊཱི་ཀ་ལས། རྫས་དེ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པས་བསྐོལ་བ་ལ་སོགས་པས་སྦྱར་ཞིང་། ཚགས་ཀྱིས་བཙག་པར་བྱའོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་། ཚོད་མ་ལ་སོགས་པ་གང་ཡིན་པའི་ཞལ་ཏ་བྱ་བ་སྟེ། འདིར་གཞན་བྱེད་དུ་གཞུག་པ་ཡིན་གྱི། རང་གིས་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། དགེ་སློང་ 7-276a གིས་བཙོས་པའི་ཉེས་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་ཀྱང་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །འོ་ན་ལུང་ཞུ་བ་ལས། འཆང་བ་གཉིས་དང་
【現代漢語翻譯】 如是，積蓄食用，以及種子毀滅和學習之基。』如是說，持有分為衣物持有和缽盂持有兩種，共有十三種開許。同樣地，月亮停止，以及寺院的離別，以及積蓄，以及沙彌夜晚過度睡眠，以及從工作場所不說話而離開，對於這些，有十八種半開許。所謂半開許，是指夜晚過度睡眠的半開許，即沙彌不允許與在家眾等夜晚過度睡眠，但沙彌允許與其他比丘夜晚過度睡眠，因此稱為半開許。開許月亮停止，是因為與持有開許的原因相同，並且通常來說，三種出家人的法衣不需要加持。寺院居住者沒有離別的罪過，是因為與離開一夜沒有罪過的原因相同，並且如前所述，法衣不需要加持。沙彌父母沒有積蓄的罪過，是因為沒有積蓄的因緣，並且通過開許積蓄食用而成立。據說，學習者之間不需要互相守護夜晚過度睡眠，因此，沙彌之間不需要互相守護夜晚過度睡眠，原因相同。從工作場所不說話而離開沒有罪過，是因為即使離開那個地方也沒有遮止，如果留在那個地方則具有遮止。法衣第一天不加持，以及法衣半個月不加持，以及對於學習者不給予比丘戒，以及裸體煮食，這四種沒有罪過，法衣不加持兩種如前所述，因為沒有說法衣需要加持，並且通過開許法衣持有十天而成立。對於學習者不給予比丘戒沒有罪過，是因為沒有給予他人比丘戒的能力。關於裸體煮食沒有罪過，《 टीका 》中說：『因為那個物質沒有受比丘戒，所以用煮等方式混合，並且用篩子過濾。』以及無論是蔬菜等任何東西，都要進行口頭指示，這裡是讓別人做，而不是自己做，因為比丘自己煮食會變成罪過。《 टीका 》中也這樣說。那麼，在請求經文中，有兩種持有…… （藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）
【English Translation】 Thus, 'accumulating and eating, and the basis of destroying seeds and learning.' It is said, holding is divided into two types: holding robes and holding alms bowls, totaling thirteen permissions. Similarly, stopping the moon, and separation from the monastery, and accumulating, and novices sleeping excessively at night, and leaving the workplace without speaking, for these, there are eighteen and a half permissions. The so-called half permission refers to the half permission of sleeping excessively at night, that is, novices are not allowed to sleep excessively at night with laypeople, etc., but novices are allowed to sleep excessively at night with other monks, hence it is called half permission. The permission to stop the moon is because the reason is the same as the permission to hold, and generally speaking, the robes of the three types of renunciates do not need to be blessed. The monastery resident has no fault of separation, because the reason is the same as not having the fault of leaving for one night, and as mentioned before, the robes do not need to be blessed. The parents of the novice do not have the fault of accumulating, because there is no cause for accumulation, and it is established through the permission to accumulate and eat. It is said that learners do not need to protect each other from sleeping excessively at night, therefore, novices do not need to protect each other from sleeping excessively at night, for the same reason. There is no fault in leaving the workplace without speaking, because even if one leaves that place, there is no prohibition, and if one stays in that place, it has prohibition. The robes are not blessed on the first day, and the robes are not blessed for half a month, and for learners, not giving the Bhikshu vows, and cooking naked, these four have no fault, the two robes not being blessed are as mentioned before, because there is no saying that the robes need to be blessed, and it is established through the permission to hold the robes for ten days. Not giving the Bhikshu vows to learners has no fault, because there is no ability to give the Bhikshu vows to others. Regarding cooking naked, there is no fault, in the 《 टीका 》 it says: 'Because that substance has not received the Bhikshu vows, it is mixed with cooking, etc., and filtered with a sieve.' And whatever is vegetables, etc., must be verbally instructed, here it is to let others do it, not to do it yourself, because the monk cooking himself will become a fault. The 《 टीका 》 also says this. Then, in the sutra requesting, there are two holdings…… (Tibetan, Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, Chinese literal meaning)
། འབྲལ་བ་གཉིས་དང་། ཟླ་འཇོག་དང་། གསོག་འཇོག་བྱེད་པ་དང་། སྤང་ཟ་དང་བདུན་ལ་དགེ་སློང་མ་དང་། དགེ་ཚུལ་དང་། དགེ་ཚུལ་མ་རྣམས་ལ་ཉེས་བྱས་སོ། །ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དེ་ནི་ལུང་ཡི་གེ་ནོར་བ་སྟེ། ལུང་ཞུ་བ་ཉུང་ཤོས་ལས། འཆང་བ་ལ་སོགས་པ་ཉེས་མེད་དུ་བཤད་པ་དང་། བྱེ་བྲག་བཤད་མཚོ་ལ་སོགས་པ་བསྟན་བཅོས་རྣམས་ལས་ཉེས་མེད་དུ་བཤད་པའི་གཞུང་གཙོ་བོར་བྱའོ། ། ༈ རྟེན་གང་ལ་ཉེས་མེད་གང་བཞག་པ། གཉིས་པ་རྟེན་གང་ལ་ཉེས་མེད་གང་བཞག་པ་ནི། དགེ་ཚུལ་ཕ་ལ་གནང་བ་ཕྱེད་དང་བཅོ་བརྒྱད་པོ་བཞག་ལ། དགེ་ཚུལ་མ་ལ་དགོན་པའི་འབྲལ་བའི་ཉེས་པ་མེད་ཀྱང་གནང་བའི་ཐ་སྙད་མི་ཐོབ་སྟེ། དགེ་སློང་མ་ལ་དགོན་པའི་འབྲལ་ལྟུང་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་བཅུ་བདུན་གྱི་སྟེང་དུ་འོག་མ་བཞི་སྟེ་ཕྱེད་དང་ཉེར་གཅིག་གོ། ལག་ཉ་ལ་སོགས་པ་ནི། བསྙེན་རྫོགས་ལས་སོ་ཐར་གྱི་སྡོམ་གྱིས་བསྡུས་པའི་ལྟུང་བ་མ་ཡིན་པས། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་གནང་བ་མི་བགྲང་ངོ་། །དགེ་སློབ་མ་ལ་ནི་ཉེར་གཅིག་པོ་དེ་དག་ལས་གསོག་འཇོག་བྱེད་པ་ནི་བསྡམ་བྱར་འགྱུར་ལ། རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་ཆོས་དྲུག་གི། དགེ་སློབ་མའི་རྩ་བའི་ཆོས་དྲུག་ལ། གཅིག་པུར་ལམ་དུ་འགྲོ་མི་བྱ། །ཆུ་བོའི་ཕ་རོལ་བརྒལ་མི་བྱ། །སྐྱེས་པ་དང་ནི་རེག་མི་བྱ། །སྐྱེས་པ་དང་ནི་འདུག་མི་བྱ། །སྨྱན་དུ་འགྱུར་བར་མི་བྱ་ཤིང་། །ཁ་ན་མ་ཐོ་སྤྱད་མི་བྱ། །ཞེས་སོ། །རྗེས་མཐུན་གྱི་ཆོས་དྲུག་ནི། གསེར་ལ་བཟུང་བར་མི་བྱ་ཞིང་། །རྩྭ་སྔོན་དག་ཀྱང་བཅད་མི་བྱ། །ས་ནི་བརྐོ་བར་མི་བྱ་ཞིང་། །བྱིན་ལེན་མ་བྱས་བཟའ་མི་བྱ། །དེ་བཞིན་གསོག་འཇོག་ཟ་མི་བྱ། །ཅེས་སོ།། འདོམས་ཀྱི་སྤུ་བྲེགས་པ་མ་གཏོགས་པ་ལྔ་ནི་བཤགས་བྱའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་དྲུག་པོ་དེ་བཀོལ་བའི་ 7-276b ལྷག་མ་ཕྱེད་དང་བཅོ་ལྔའོ། ། ༈ ཕྱོགས་མཐུན་དངོས་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ཕྱོགས་མཐུན་དངོས་བསྟན་པ་ལ་ལྔ་ལས། དང་པོ་དབྱེ་བ་ནི། གཞིའི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན་བཅུ་སྟེ། བྱེ་བྲག་བཤད་མཚོ་ལས་གསུངས་པ་འོད་ལྡན་དུ་དྲངས་པ་ལས། བླངས་པ་ལ་བརྟེན་རྟགས་དང་ནི། །སློང་སྤྱད་ཉེར་སྤྱད་དགོད་པ་དང་། །འདོད་དང་གནོད་དང་འགྲོགས་པ་དང་། །མ་གུས་མི་སྦྱོང་གཞི་ལས་བྱུང་། །ཞེས་གསུངས་པས་བླངས་པ་ནི་སྡོམ་པ་དང་བར་མ་བླངས་པའོ། །བརྟེན་པ་ནི་དེ་བླངས་པ་ལ་བརྟེན་པའི་ཕྱོགས་མཐུན་པའོ། །རྟགས་ཀྱི་གཞི་ལས་བྱུང་བ་ནི། རབ་བྱུང་གི་རྟགས་ལེན་པར་ཁས་བླངས་པ། དེ་ལས་འདས་པའི་མུ་སྟེགས་ཀྱི་རྟགས་འཆང་བ་དང་། སྣོད་སྤྱད་རུང་བ་མ་ཡིན་པ་འཆང་བ་ལ་སོགས་པ་ནི་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་རྟགས་ཉམས་པའི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པའོ། །སློང་བ་ནི་གོས་སློང་བ་ལ་སོགས་པའོ། །སྤྱད་པ་ནི་ཁབ་རལ་ལ་སོགས་བྱེད་པའོ། །དེ་གཉི
【現代漢語翻譯】 如果說，『斷絕關係兩種，停止供養，積蓄財物，以及食用被禁止的食物等七種行為，比丘尼、沙彌和沙彌尼都會犯下輕罪。』這種說法與經典相悖，那是因為經典文字有誤。在少數的律經中，有說『持有』等行為是無罪的，並且應該以《分別論海》等論著中關於無罪的論述為主要依據。 第二，在何種所依上安立何種無罪？ 對於沙彌，安立了十八條半的許可。對於沙彌尼，雖然沒有斷絕寺廟關係的罪過，但不能獲得『許可』的稱謂，因為比丘尼沒有斷絕寺廟關係的墮罪。這樣，在十七條的基礎上加上下面的四條，就是二十一條半。至於手鏡等，因為不是從具足戒的別解脫戒律中包含的墮罪，所以對於未受具足戒者，不計算許可。對於式叉摩尼，在這二十一條中，積蓄財物會變成應呵責的行為。還有隨順的六法：式叉摩尼的六根本法：『不可獨自在路上行走，不可渡過河流，不可與男子接觸，不可與男子同坐，不可成為媒人，不可做不應做之事。』隨順的六法是：『不可持有黃金，不可割斷青草，不可挖掘土地，未經給予不可食用，同樣不可積蓄財物食用。』除了剃除下體毛髮外，其餘五項會變成懺悔罪。這樣，使用這六法后，還剩下十五條半。 第二，真實宣說隨順品，分為五部分。 第一，分類：從基礎上分類有十種。如《分別論海》所說，引用於《光明論》中：『依賴於已受持和未受持，乞求、使用、經常使用、嬉笑，貪慾、損害、交往，不恭敬、不調伏，從基礎上產生。』意思是，已受持是指已受持戒律和未受持戒律。依賴是指依賴於已受持戒律的隨順品。從標誌的基礎上產生是指，承諾接受出家人的標誌，違背承諾而持有外道的標誌，或者持有不適合的器皿等，這些都與出家人的標誌相違背。乞求是指乞求衣物等。使用是指使用針線等。這兩種...
【English Translation】 If it is said that 'Two kinds of separation, cessation of offerings, accumulation of wealth, and eating forbidden food, etc., are offenses for bhikshunis, shramaneras, and shramanerikas.', and this contradicts the scriptures, it is because the scriptural texts are mistaken. In the fewest Vinaya texts, it is said that 'holding' and other actions are without offense, and the treatises such as the Vibhajyavada Samudra should be the main basis for the doctrine of no offense. Second, on what basis is what is without offense established? For a shramanera (novice monk), eighteen and a half permissions are established. For a shramanerika (novice nun), although there is no offense of separation from the monastery, the term 'permission' is not obtained, because a bhikshuni (fully ordained nun) does not have the offense of separation from the monastery. Thus, on top of the seventeen, adding the following four makes twenty-one and a half. As for hand mirrors, etc., since they are not offenses included in the Pratimoksha vows of full ordination, permission is not counted for those who are not fully ordained. For a shikshamana (probationary nun), among those twenty-one, accumulating wealth becomes an act to be blamed. Also, the six concordant dharmas: the six root dharmas of a shikshamana: 'One should not walk alone on the road, one should not cross a river, one should not touch a man, one should not sit with a man, one should not become a matchmaker, one should not do what should not be done.' The six concordant dharmas are: 'One should not hold gold, one should not cut green grass, one should not dig the earth, one should not eat what has not been given, similarly, one should not accumulate wealth to eat.' Except for shaving pubic hair, the other five become offenses of confession. Thus, after using these six, fifteen and a half remain. Second, truly declaring the concordant category, divided into five parts. First, the classification: from the basis of classification, there are ten. As stated in the Vibhajyavada Samudra, quoted in the Light Treatise: 'Depending on what is taken and not taken, begging, using, frequently using, joking, desire, harm, association, disrespect, not taming, arising from the basis.' The meaning is that what is taken refers to having taken vows and not having taken vows. Dependence refers to the concordant category that depends on having taken vows. Arising from the basis of the mark refers to promising to take the mark of a renunciate, violating the promise and holding the mark of a heretic, or holding unsuitable vessels, etc., which are contrary to the mark of a renunciate. Begging refers to begging for clothes, etc. Using refers to using needles and thread, etc. These two...
ས་གསེར་དངུལ་སྤོང་བའི་ཕྱོགས་མཐུན་ནོ། །ཉེར་སྤྱོད་ཅེས་པ་ནི་སྒོག་པ་ཟ་བ་ལ་སོགས་པ་སྟེ། དུས་མ་ཡིན་པར་ཟ་བའི་ཕྱོགས་མཐུན་པའོ། །རྒོད་པ་ནི་རྒྱུག་པ་དང་། མཆོང་བ་དང་། ཆུ་ལ་རྩེ་བ་ལ་སོགས་པ་སྟེ། གར་སོགས་ཕྲེང་སོགས་མལ་ཆེ་མཐོའི་ཕྱོགས་མཐུན་ནོ། །འདོད་པ་ན་འབྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་དང་། ཁང་པ་ཁང་ཆེན་ལ་སོགས་པ་སྟེ་མི་ཚངས་སྤྱོད་ཀྱི་ཕྱོགས་མཐུན་དང་། རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ཕྱོགས་མཐུན་ཀྱང་ཡིན་ནོ། །གནོད་པ་ནི་བརྡེག་ཟས་ལ་སོགས་ཏེ་སྲོག་གཅོད་པའི་ཕྱོགས་མཐུན་ཡིན་ནོ། །འགྲོགས་པ་ནི་བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བ་དང་། ལམ་དུ་འགྲོ་བ་ལ་སོགས་ཏེ་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པའི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པའོ། །ཡང་གནོད་པའི་གཞི་ལས་བྱུང་བ། དབྱེན་ལ་སོགས་པ་དང་འགྲོགས་པའི་གཞི་ལས་བྱུང་བ། གནས་ནས་ཕྱུང་བ་དང་འགྲོགས་པ་སྟེ་སྡོམ་པ་མཐའ་དག་ཉམས་པའི་ཕྱོགས་མཐུན་ནོ། །མ་གུས་པ་ནི་གང་ 7-277a ཟག་གཞན་ལ་མ་གུས་པ་སྟེ་མཁན་པོ་ལ་མ་གུས་པའི་ཕྱོགས་མཐུན་ནོ། །མི་སྦྱོང་བའི་གཞི་ནི། གསོ་སྦྱོང་དགག་དབྱེ་མི་བྱེད་པ་དང་གནས་ལ་མི་བསྟེན་པ་སྟེ། སྡོམ་པ་མཐའ་དག་ཉམས་པའི་ཕྱོགས་མཐུན་ནོ། ། གཉིས་པ་བསྡུ་བ་ནི། སྡོམ་པ་ཉམས་པའི་ཕྱོགས་མཐུན་དང་། བར་མ་ཉམས་པའི་ཕྱོགས་མཐུན་གཉིས་སུ་འདུས་ལ། སོ་སོ་ཉམས་པའི་ཕྱོགས་མཐུན་དང་། མཐའ་དག་ཉམས་པའི་ཕྱོགས་མཐུན་གཉིས་སུའང་འདུས་སོ། ། གསུམ་པ་མཚན་ཉིད་ལ་ཕྱོགས་མཐུན་ལས་འདས་པའི་ཉེས་བྱས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ནི། ཉེས་པ་གང་ཞིག་གཉེན་པོ་ལུས་ངག་གིས་དངོས་སུ་མ་བླངས་པའོ། ། ༈ གང་གི་ཕྱོགས་མཐུན་གང་ཡིན་པ། བཞི་པ་གང་གི་ཕྱོགས་མཐུན་གང་ཡིན་པ་ནི་འདོད་པའི་གཞི་ལས་བྱུང་བ་ནི་མི་ཚངས་སྤྱོད་ཀྱི་ཕྱོགས་མཐུན་ཡིན་ལ། །གནོད་པའི་གཞི་ལས་བྱུང་བ་ནི་སྲོག་གཅོད་པའི་ཕྱོགས་མཐུན་ཡིན་པ་ལྟ་བུའོ། ། ལྔ་པ་དེ་ལས་འདས་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། ཡིད་ཀྱི་བསྡམ་བྱར་གྱུར་པའོ། །འདི་ལ་བཤགས་དགོས་ཡན་གྱི་ལྟུང་བ་མི་བསྐྱེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། དེ་དག་སྤོང་བར་ལུས་ངག་གིས་དངོས་སུ་ཁས་མ་བླངས་པའི་ཕྱིར་དང་། དེ་དག་སྤང་བའི་བར་མའི་དགེ་བ་ཡང་མ་བླངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོན་ཀྱང་ཉེས་པ་གཏན་མེད་མིན་ཏེ། འོད་ལྡན་ལས། བླངས་པ་ལས་འདས་པ་དང་ཤན་འདྲ་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། དངོས་སུ་བླངས་པ་དེའི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པ་ལས་འདས་ཤིང་། འགལ་བར་བྱས་པ་ལ་ནི་ཡིད་ཀྱིས་བསྡམ་བྱའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བའོ། །འདི་ནི་ལུང་ཞུ་བ་ལས། ལྟུང་བ་སྡེ་བཞིའི་ནང་ནས་འབྱིན་རེག་ལ་སོགས་པ་ཕྱོགས་མཐུན་ཀུན་གྱི་སྐབས་སུ་དགེ་སློབ་མ་དང་། དགེ་ཚུལ་དང་། དགེ་ཚུལ་མ་རྣམས་ལ་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་པས། མདོ་རྩ་བ་འདིར་ཚིག་གཅིག་ཏུ་བསྡུས་པའོ། །ལུང་ལས། ཉེས་བྱས་ 7-277b སོ་ཞེས་སྤྱིར
【現代漢語翻譯】 捨棄黃金、白銀等屬於隨順（ཕྱོགས་མཐུན་）之行。『近用』（ཉེར་སྤྱོད་）是指吃大蒜等，在非時食用也屬於隨順之行。嬉戲是指奔跑、跳躍、水中嬉戲等，歌舞等、華麗的床等高大的事物也屬於隨順之行。貪慾是指給予他人財物等，以及房屋、大房屋等，屬於非梵行（མི་ཚངས་སྤྱོད་）的隨順之行，也是出家（རབ་ཏུ་བྱུང་བ་）的隨順之行。損害是指毆打等，屬於殺生的隨順之行。交往是指與婦女一同睡眠、一同走路等，屬於非梵行的隨順之行。 此外，從損害之因產生的，如挑撥離間等；從交往之因產生的，如被驅逐出寺廟等，這些都屬於一切戒律（སྡོམ་པ་）完全毀壞的隨順之行。不恭敬是指對其他有漏者不恭敬，屬於對堪布（མཁན་པོ་）不恭敬的隨順之行。不修習之因是指不作布薩（གསོ་སྦྱོང་）、不作自恣（དགག་དབྱེ་），不依止住所，這些都屬於一切戒律完全毀壞的隨順之行。 第二，歸納：戒律毀壞的隨順之行，以及部分戒律毀壞的隨順之行，可以歸納為兩種。也可以歸納為個別戒律毀壞的隨順之行，以及全部戒律毀壞的隨順之行兩種。 第三，定義：隨順之行所超越的惡作（ཉེས་བྱས་）的定義是：沒有以身語二門實際採取對治的罪過。 第四，何者的隨順之行是什麼？ 從貪慾之因產生的，屬於非梵行的隨順之行；從損害之因產生的，屬於殺生的隨順之行，諸如此類。 第五，如果超越了這些會變成什麼？會變成意所應防護之處。不需懺悔的原因是，不會產生墮罪（ལྟུང་བ་）的原因是：因為沒有以身語二門實際承諾捨棄這些，也沒有采取捨棄這些的中間善行。然而，並非完全沒有罪過，如《光明經》所說：『因為與已承諾的相似』。 第二種是，實際承諾后，超越了與其隨順之行相符的行為，並且違背了所承諾的，則會變成意所應防護的惡作。這在《律經》中說：在四種墮罪中，對於行淫等一切隨順之行，比丘（དགེ་སློབ་མ་）、沙彌（དགེ་ཚུལ་）和沙彌尼（དགེ་ཚུལ་མ་）都會犯惡作。因此，本經的根本頌中將這些內容簡略地歸納為一句。經中泛指『惡作』。
【English Translation】 Abandoning gold, silver, etc., is in accordance with (ཕྱོགས་མཐུན་) proper conduct. 'Near use' (ཉེར་སྤྱོད་) refers to eating garlic, etc., and eating at improper times is also in accordance with proper conduct. Playfulness refers to running, jumping, playing in water, etc., and dancing, elaborate beds, and tall objects are also in accordance with proper conduct. Desire refers to giving things to others, as well as houses, large houses, etc., which are in accordance with non-celibacy (མི་ཚངས་སྤྱོད་), and also in accordance with renunciation (རབ་ཏུ་བྱུང་བ་). Harm refers to beating, etc., which is in accordance with killing. Association refers to sleeping with women, walking together, etc., which is in accordance with non-celibacy. Furthermore, what arises from the basis of harm, such as discord; what arises from the basis of association, such as being expelled from the monastery; these are all in accordance with the complete destruction of all vows (སྡོམ་པ་). Disrespect refers to disrespect towards other defiled beings, which is in accordance with disrespect towards the Khenpo (མཁན་པོ་). The basis of non-training refers to not performing the Uposatha (གསོ་སྦྱོང་), not performing the Pravāraṇā (དགག་དབྱེ་), and not relying on a dwelling, which are all in accordance with the complete destruction of all vows. Second, the summary: Conduct in accordance with the destruction of vows, and conduct in accordance with the partial destruction of vows, can be summarized into two types. It can also be summarized into two types: conduct in accordance with the destruction of individual vows, and conduct in accordance with the destruction of all vows. Third, the definition: The definition of an offense (ཉེས་བྱས་) that transcends conduct in accordance with proper conduct is: an offense for which an actual antidote has not been taken with body and speech. Fourth, what is the proper conduct of what? What arises from the basis of desire is in accordance with non-celibacy; what arises from the basis of harm is in accordance with killing, and so on. Fifth, what will happen if these are transcended? It will become something to be guarded by the mind. The reason why confession is not necessary is that it does not generate a downfall (ལྟུང་བ་) because one has not actually vowed to abandon these with body and speech, nor has one taken the intermediate virtue of abandoning these. However, it is not entirely without fault, as stated in the Sutra of Golden Light: 'Because it is similar to what has been vowed'. The second is that, after actually making a commitment, transgressing what is in accordance with that commitment, and acting contrary to what was committed, will result in an offense to be restrained by the mind. This is stated in the Vinaya Sutra: Among the four classes of downfalls, in the case of all conduct in accordance with sexual activity, etc., bhikshus (དགེ་སློབ་མ་), śrāmaṇeras (དགེ་ཚུལ་), and śrāmaṇerikās (དགེ་ཚུལ་མ་) will commit an offense. Therefore, this root text summarizes these contents into one sentence. In the Vinaya, 'offense' is used generally.
་གསུངས་ཀྱང་ཡིད་ཀྱིའོ། །འདི་ནི་བྱེ་བྲག་བཤད་མཚོ་ལས་ལུང་གི་དགོངས་པ་བཀྲོལ་བའི་རྗེས་སུ་བདག་ཉིད་ཆེན་པོ་ཡོན་ཏན་འོད་ཀྱི་ཞབས་རྗེས་སུ་འབྲངས་ནས་བཤད་པ་ཡིན་ནོ། །དེར་མ་འཐུས་པ་ཕྱོགས་མཐུན་ལས་འདས་ཏེ་དགེ་ཚུལ་གྱིས་སྨྱན་བྱེད་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཆོས་ཅན། ངོ་བོ་བཤགས་བྱའི་ཉེས་བྱས་མ་ཡིན་ཏེ། ངོ་བོ་ཡིད་ཀྱིས་བསྡམ་བྱ་འབའ་ཞིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདི་ནི་ཊཱི་ཀ་ལས། བསྡམ་པར་བྱ་བའི་ཉེས་བྱས་ཡིན་གྱི། བཤགས་པར་བྱ་བའི་ཉེས་བྱས་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། ། ༈ བསླབ་བྱིན་སྡེ་ལྔ་འབྱུང་རུང་བརྗོད་པ། དང་པོ་ལ། བསླབ་པ་བྱིན་པའི་རང་བཞིན་དང་། འདྲ་བའི་དོན་ནོ། ། ༈ བསླབ་པ་བྱིན་པའི་རང་བཞིན། དང་པོ་ནི། མདོ་སྡེ་པ་ལྟར་ན། འདི་ལ་ཕམ་པ་མ་བྱུང་ཡང་སྦོམ་པོ་ལྕི་བ་དག་པར་བྱ་བའི་དོན་དུ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ཡིན་ནོ། །སྔ་རབས་པ་ནི་འདི་ལ་ཕམ་པས་སྡོམ་པ་བཏང་བ་གཞི་ནས་སྡོམ་པ་བླངས་ཏེ། སྔར་གྱི་སྡོམ་པ་གཏོང་བྱེད་ཀྱི་ཕམ་པ་དག་པར་བྱ་བའི་དོན་དུ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ཡིན་ཏེ། བྱེ་བྲག་སྨྲ་བ་ལྟར་ན། འདི་ལ་ཕམ་པ་བྱུང་ཡང་ཕམ་པས་སྡོམ་པ་མི་གཏོང་ཞིང་། སྡོམ་པ་ཉམས་པར་བྱས་པས་སྡོམ་པ་ཉམས་བྱེད་ཀྱི་ཕམ་པ་དག་པར་བྱ་བའི་དོན་དུ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་སྟེ། ས་གཞན་ན་གནས་པའི་སྤྱོད་པ་བར་མས་བསྡུས་པའི་དགེ་བ། གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་བྱིན་པའོ། ། ༈ འདྲ་བའི་དོན། འདྲ་བའི་དོན་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་གང་འདྲ་ན། བསླབ་པ་བྱིན་པའི་དགེ་སློང་ཕ་མའོ། །གཉིས་པ་གང་དང་འདྲ་ན། ཕམ་པས་མ་གོས་པའི་རྣམ་པར་དག་པའི་དགེ་སློང་ཕ་མ་དངོས་སོ། །གསུམ་པ་གང་ལ་འདྲ་ན། ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་བསྐྱེད་པའི་རྟེན་ལའོ། །བཞི་པ་ཇི་ལྟར་འདྲ་ན། སྤྱིར་བཏང་དང་། དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བའོ། །དང་པོ་ནི། དཔེར་ན་དགེ་སློང་རྣམ་དག་གིས་ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔའི་ཉེས་སྤྱོད་ལ་ཞུགས་ན། 7-278a ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་པ་བཞིན་དུ་བསླབ་པ་བྱིན་པས་ཉེས་སྤྱོད་ལ་ཞུགས་ན་ཡང་ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་པའོ། །གཉིས་པ་དམིགས་བསལ་ནི། དགྲ་བཅོམ་བདེན་སྨྲ་དང་། འདུན་པ་ཕྱིར་བསྒྱུར་དང་། ལས་ཀྱི་གནས་ནས་མི་སྨྲ་བར་འགྲོ་བ་གསུམ་ལ་ནི་མི་འདྲ་སྟེ། དགྲ་བཅོམ་ཐོབ་པ་ན་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལས་གྲོལ་བས་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལ་དགྲ་བཅོམ་ཐོབ་པ་བདེན་སྨྲའི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པ་མི་སྲིད་ལ། བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བར་མི་འོས་པའི་ཕྱིར་ལྟུང་བྱེད་ཕྱི་མ་གཉིས་ཀྱང་མི་བསྐྱེད་དོ། །ཤ་མི་སོགས་སྔ་རབས་པ་རྣམས་ན་རེ། བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པའི་ལྷག་མ་མི་བསྐྱེད་དེ། ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བར་མི་འོས་པའི་ཕྱིར་ཟེར་རོ། །འོན་ཀྱང་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་ཆགས་པ་དང་། དགེ་འདུན་དབྱེན་གྱི་སྡི
【現代漢語翻譯】 雖然這樣說了，但這是指心而言的。這是在《分別說藏》中，根據聖者的功德光足跡，解釋了經文的意旨。其中不完善之處，超越了共同之處，成為比丘尼觸犯的罪過，其自性並非懺悔的罪行，因為其自性僅僅是心所應約束的。正如論典中所說：『是應約束的罪行，但不是應懺悔的罪行。』 五種還凈罪的產生方式 首先，是還凈的自性和相似之處。 還凈的自性 首先，根據經部宗的觀點，即使沒有犯根本罪，爲了清凈嚴重的罪過而給予還凈。而早期的人認為，對於犯了根本罪而失去戒律的人，重新受戒是爲了清凈先前失去戒律的根本罪。根據分別說部宗的觀點，即使犯了根本罪，也不會因此失去戒律，而是因為破壞了戒律而給予還凈，爲了清凈破壞戒律的根本罪。這是指在其他地方，以中間的行為所攝持的善，通過四羯磨，直到生命終結時給予。 相似之處 相似之處有四種。第一，與誰相似？與給予還凈的比丘尼相似。第二，與什麼相似？與沒有被根本罪染污的清凈比丘尼相似。第三，與什麼相似？與產生五種墮罪的所依相似。第四，如何相似？分為一般和特殊。第一，例如，清凈的比丘尼如果犯了五種墮罪的罪行， 就像完整地產生五種墮罪一樣，給予還凈的比丘尼如果犯了罪行，也會完整地產生五種墮罪。第二，特殊之處在於，對於阿羅漢真實語者、退轉意樂者和從羯磨處不說話而離開的三種情況則不相似。因為獲得阿羅漢果時，會從還凈中解脫，所以還凈者獲得阿羅漢果時，不可能產生真實語者的墮罪。而且，因為還凈者不適合作為羯磨的補充，所以也不會產生后兩種墮罪。夏彌等早期的人說，還凈者不會產生僧團分裂的僧殘罪，因為不適合作為羯磨的補充。然而，僧團分裂的因緣和僧團分裂的怖畏
【English Translation】 Although it is said, it refers to the mind. This is explained in the 'Ocean of Distinction' (Bye brag bshad mtsho), following the footsteps of the great master Yonten Od (Yon tan 'od), who unraveled the intention of the scriptures. Where it is incomplete, it transcends commonality and becomes a transgression committed by a Bhikshuni (Dge tshul), whose nature is not a sin to be confessed, because its nature is solely what the mind should restrain. As the treatise says: 'It is a sin to be restrained, but not a sin to be confessed.' Concerning the Arising of the Fivefold Restitution Firstly, the nature of restitution and its similarity. The Nature of Restitution Firstly, according to the Sautrantika (mDo sde pa) school, even if there is no defeat (Pham pa), restitution is given for the sake of purifying heavy and serious offenses. The early scholars believed that for those who had their vows relinquished by defeat, the vows are taken anew to purify the defeat that caused the relinquishment of the previous vows. According to the Vaibhashika (Bye brag smra ba) school, even if there is defeat, the vows are not relinquished by the defeat, but restitution is given for the sake of purifying the defeat that caused the vows to be impaired. This refers to the virtue gathered by intermediate conduct residing in another place, given by the four acts of solicitation for as long as life lasts. The Meaning of Similarity There are four aspects of similarity. First, to whom is it similar? To the Bhikshuni who has been given restitution. Second, to what is it similar? To the pure Bhikshuni who is not tainted by defeat. Third, to what is it similar? To the basis for generating the five classes of offenses. Fourth, how is it similar? Generally and specifically. First, for example, if a pure Bhikshuni engages in the misconduct of the five classes of offenses, just as the five classes of offenses are fully generated, so too, if a Bhikshuni who has been given restitution engages in misconduct, the five classes of offenses are fully generated. Second, the specific difference is that it is not similar in the case of an Arhat (Dgra bcom) who speaks the truth, one who reverses their intention, and one who leaves the place of action without speaking. Because upon attaining Arhatship, one is liberated from restitution, it is impossible for one who has been given restitution to generate the offense of speaking the truth upon attaining Arhatship. Moreover, because it is not appropriate to supplement the action of restitution, the latter two offenses are not generated either. Some early scholars such as Shami (Sha mi) say that a Bhikshuni who has been given restitution does not generate the Sanghavasesha (Lhag ma) of causing dissension in the Sangha (Dge 'dun), because it is not appropriate to supplement the action. However, the causes of dissension in the Sangha and the fear of dissension in the Sangha
ག་པའི་མཚམས་མེད་འབྱུང་བ་ལ། འབྱེད་པ་པོ་ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་གསུངས་ཀྱང་། དབྱེན་བསྐྱེད་པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པ་ལ་འབྱེད་པ་པོ་ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་དགོས་པར་ལུང་དང་། བསྟན་བཅོས་ལས་མ་གསུངས་པས་སྒྲུབ་བྱེད་མེད་ལ། ལུང་ཞུ་བའི་དབྱེན་བྱེད་པའི་ལྷག་མ་ལ་སོགས་བསྒོ་གྱུར་བཞིའི་སྐབས་ལས། དགེ་སློང་ལ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་དང་། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་ཡང་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ལུང་དེ་ནི་ཞུ་བའི་འགྲེལ་པ་ལས་ཀྱང་བཤད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། འཆབ་མེད་ཀྱི་ཕམ་པ་དག་པར་བྱ་བའི་དོན་དུ། ས་གཞན་ན་གནས་པའི་སྤྱོད་པ་ལ་བསླབ་པ། གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བྱིན་པ་སྟེ། དེ་ལྟ་བུའི་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ནི་རྟེན་རྣམ་དག་ངེས་བཟུང་དུ་མི་དགོས་པའི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་རྟེན་ལ་དགེ་སློང་རྣམ་དག་དང་འདྲ་བ་ཉིད་དོ། །དེས་ན་ངག་དོན་ 7-278b མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ཕམ་པའི་ཡན་ལག་ཐམས་ཅད་ཚང་བའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ་མ་བྱིན་པར་ལེན་པ་པོ་དགེ་སློང་བསླབ་པ་བྱིན་པ་རང་མཚན་པ་ནི་ཆོས་ཅན། མ་བྱིན་ལེན་གྱི་ཕམ་པ་འབྱུང་དུ་རུང་སྟེ། མ་བྱིན་ལེན་གྱི་རྒྱུ་ཚོགས་ཚང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དམིགས་བསལ་གསུམ་མ་གཏོགས་པ་ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་པོ་ཐམས་ཅད་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལ་བསྐྱེད་པ་གཞུང་འདིས་བསྟན་ཏོ། །འདི་ནི་ལུང་ཞུ་བར། ཇི་ལྟར་དགེ་སློང་ལ་མཐར་འགྱུར་བ་དེ་བཞིན་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལ་ཡང་མཐར་འགྱུར་རོ་ཞེས། ལྟུང་བ་སྟེ་བཞི་པོ་རེ་རེ་ལ་རེ་རེར་གསུངས་པ་མདོ་རྩ་བ་འདིར་ཚིག་གཅིག་ཏུ་བསྡུས་པའོ། །འོ་ན་སྐབས་འདིར་འགྲེལ་པ་ལས། ཇི་ལྟར་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་ལ་བརྡེགས་པ་དང་། གཟས་པ་དང་། འགྱོད་པ་བསྐྱེད་པ་དང་། སྐྲོད་པ་ལ་སོགས་པའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བ་དེ་བཞིན་དུ་དགེ་སློང་གིས་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལ་དེ་དག་བྱས་ན་ཡང་དགེ་སློང་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་ལ་འགལ་བ་བཞི་ཡོད་དེ། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་ཀྱང་ངོ་ཞེས་འབྱུང་བ་དང་འགལ་ཅིང་། མ་ཉམས་པ་ཉིད་ནི་བསླབ་པ་དག་ལ་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ་ཞེས་འབྱུང་བ་དང་། ལུང་ཞུ་བ་ལས། བསྔོས་བསྒྱུར་ལ་སོགས་པ་བཞིའི་སྐབས་སུ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ཡུལ་དུ་བྱས་པ་ལྟུང་བ་ན་སྨད་དུ་གསུངས་པ་བཞི་པོ་འོག་ཏུ་སྟོན་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། དེས་ཕྲ་མ་བྱས་ན་ཡང་དགེ་སློང་ལ་ཕྲ་མ་བྱས་པའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་མི་འགྱུར་བར་གསུངས་པ་དེ་རྣམས་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། འདིའི་ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་གིས་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལ་དེ་དག་བྱས་ན་ཡང་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་བསླབ་པ་བྱིན་པའི་དགེ་སློང་གིས་བསླབ་པ་བྱིན་པའི་དགེ་སློང་ལ་དེ་དག་བྱས་ན་ཡང་བསླབ་པ་བྱིན་པའི་དགེ་སློང་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་ཤ་མི་དང་
【現代漢語翻譯】 關於無間罪的產生，雖然經中說需要作為分裂者的行為補充的支分，但對於製造分裂的殘餘，經和論典中沒有說需要作為分裂者的行為補充，因此沒有成立的依據。關於誦戒時分裂的殘餘等四種情況，經中說：『如同比丘一樣給予學處，對於比丘尼們也會變成僧殘罪。』這部經也在誦戒的解釋中有所闡述。 第二，爲了清凈不覆藏的墮罪，在其他地方安住的行為上給予學處，通過羯磨給予。這樣給予學處，不需要確定清凈的所依，對於產生墮罪的所依，與清凈的比丘相同。 因此，假設盜戒的所有支分都齊全，那麼盜取者，即受過學處的比丘本身，是有可能犯盜戒的，因為盜戒的因緣具足。除了三個特例外，這部論典表明，所有五種墮罪都可以對受過學處者產生。這在誦戒中說：『如同比丘會墮落一樣，受過學處者也會墮落。』將四種墮罪分別敘述，在這裡總結成了一句話。 那麼，如果按照這裡的解釋，『如同比丘對其他比丘進行毆打、威脅、製造後悔、驅逐等會犯墮罪一樣，比丘對受過學處者做這些事情也會犯墮罪』，這有四個矛盾之處：與『不圓滿具足』相矛盾，與『不退失是學處的支分』相矛盾，與誦戒中在布薩等四種情況下，以受過學處者為對像犯墮罪時，在下文中會提到的四種呵責相矛盾，以及與 टीका 中所說『即使他進行欺騙，也不會犯欺騙比丘的墮罪』相矛盾。如果這樣認為，那麼這部 टीका 中說：『比丘對受過學處者做這些事情』，指的是受過學處的比丘對受過學處的比丘做這些事情，也會對受過學處的比丘犯墮罪。
【English Translation】 Regarding the arising of anantarika-karma (actions leading to immediate retribution), although it is said in the scriptures that limbs are needed to supplement the actions of the divider, there is no scriptural or treatise support for the need for something to supplement the actions of the divider in creating the residue of division. Therefore, there is no basis for establishing it. Regarding the four instances of reciting the precepts, such as the residue of division, it is said: 'Just as the precepts are given to monks, so too will it become a sanghavasesa (community remnant) offense for nuns.' This scripture is also explained in the commentary on reciting the precepts. Secondly, for the purpose of purifying unconfessed defeats, giving the siksa (training) to conduct residing in another place, given by the karma (action) of four requests. Giving such siksa does not require the determination of a pure basis. For the basis of generating offenses, it is the same as a pure bhiksu (monk). Therefore, assuming that all the limbs of the parajika (defeat) of un-given taking are complete, then the taker of what is not given, the bhiksu (monk) who has been given the siksa (training), is by nature such that he is liable to incur the parajika (defeat) of un-given taking, because the causes and conditions for un-given taking are complete. Except for three exceptions, this text shows that all five classes of offenses can be generated for those who have been given the siksa (training). This is stated in the recitation of the precepts: 'Just as a bhiksu (monk) falls, so too does one who has been given the siksa (training) fall.' The four offenses are each stated separately, but here they are condensed into one sentence. Now, if according to the explanation here, 'Just as a bhiksu (monk) striking, threatening, causing regret, expelling, etc., another bhiksu (monk) incurs an offense, so too does a bhiksu (monk) doing these things to one who has been given the siksa (training) incur an offense,' there are four contradictions: it contradicts 'not being fully ordained,' it contradicts 'non-degradation is a limb of the siksa (training),' it contradicts the four reproaches mentioned below in the recitation of the precepts in the four instances of posadha (observance day), etc., where the object is one who has been given the siksa (training) when incurring an offense, and it contradicts what is said in the tika (commentary), 'Even if he deceives, he does not incur the offense of deceiving a bhiksu (monk).' If one thinks this way, then what is said in this tika (commentary), 'A bhiksu (monk) doing these things to one who has been given the siksa (training),' refers to a bhiksu (monk) who has been given the siksa (training) doing these things to a bhiksu (monk) who has been given the siksa (training), and it also incurs an offense for the bhiksu (monk) who has been given the siksa (training).
སྦལ་ཏི་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ 7-279a ཀྱིས་མཐུན་པར་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་ཡང་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ནི་འདྲ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་རྟེན་སྟོན་པའི་སྐབས་སུ། ཊཱི་ཀས་ཡུལ་བསྟན་པས་སྐབས་འཆོལ་བར་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན། ཡུལ་ཞར་བྱུང་དུ་བསྟན་པའོ། །འོ་ན་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས། བཙུན་པ་དགེ་སློང་གིས་བསླབ་པ་བཙལ་བ་ལ་བརྡེག་ན་ཅིར་འགྱུར། ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དེ་བཞིན་དུ་གཟས་པ་དང་། འགྱོད་པ་བསྐྱེད་པ་དང་། སྐྲོད་པ་ལ་སོགས་པ་ལྟུང་བ་མང་པོ་རྣམས་ཀྱི་སྐབས་སུ་དགེ་སློང་གིས་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ཡུལ་དུ་བྱས་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་དུ་གསུངས་པ་དེ་ཇི་ལྟར་ཡིན་ཅེ་ན། དེ་དག་ནི་ཡུལ་རྟེན་གཉིས་ཀ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ཡིན་པའི་དབང་དུ་བྱས་པའོ། །ཞེས་བླ་མ་རྣམས་མཐུན་པར་འཆད་དོ། ། ༈ བསླབ་བྱིན་ཡུལ་བྱས་ཞར་བྱུང་། གསུམ་པ་ལ། དགེ་སློང་གཞན་ཡུལ་མ་རྫོགས་ལྡན། །བསླབ་བྱིན་ནང་ཡུལ་རྫོགས་ལྡན་བཤད། །དགེ་སློབ་ཡུལ་ལ་རྫོགས་ལྡན་པའོ། ། ༈ དགེ་སློང་གཞན་ཡུལ་མ་རྫོགས་ལྡན། དང་པོ་ལ་བཞི་ལས། གང་ལྡན་པ་ནི་བསླབ་པ་བྱིན་པའོ། །གཉིས་པ་གང་དང་ལྡན་པ་ནི། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ངོ་། །གསུམ་པ་གང་ལ་ལྡན་པ་ནི། རྟེན་རྣམ་དག་གི་ཡུལ་ལའོ། །བཞི་པ་ཚུལ་ཇི་ལྟར་ལྡན་པ་ལ་མུ་བཞི་ཡོད་པ་ལས། དང་པོ་སེལ་བའི་སྒོ་ནས་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ལྡན་པ་ནི། ཡུལ་རྣམ་དག་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པའི་ལྟུང་བ། བརྡེག་པ་དང་། གཟས་པ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ནི་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ཡུལ་དུ་བྱས་པ་ལ་ལྟུང་བ་མི་རྫོགས་ཏེ། ཡུལ་ཕམ་པས་མ་ཉམས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་ལས། དེ་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས། བསྔོས་བསྒྱུར་ཚིག་ལ་ཁྱད་དུ་གསོད། །བསླབ་པ་སྤོང་དང་མི་སྨྲ་འགྲོ། །བཞི་ལ་ན་སྨད་དངོས་སུ་གསུངས། །དེ་མཚུངས་གཞན་ལ་མདོར་བསྡུས་སྦྱར། །ཡུལ་དགེ་སློང་ 7-279b ལས་གྱུར་པ་བཞི་བཅུ་རྩ་དྲུག་གི་ཡུལ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལ་ནི་ན་སྨད་དོ། །གཞི་མེད་བག་ཙམ་ལྷག་མས་སྐུར་འདེབས་ཕམ་པ་འཆབ་བརྗོད་གཉིས་ཏེ། ལྔ་ནི་ཡུལ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལས་ཀྱང་ལྟུང་བ་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་དོ། །གཉིས་པ་ཡན་ལག་གི་སྒོ་ནས་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ལྡན་པ་ནི། འདོན་དང་གནས་ངན་ལེན་དང་ཆོས། །ཞེས་གསུམ་དང་། ནུབ་ལྷག་པར་ཉལ་བ་དང་བཞི་ནི། ཡུལ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པས་བསྐྱེད་པ་བཞི་ཞེས་བྱ་སྟེ། རྟེན་དགེ་སློང་རྣམ་དག་གིས་བཞི་པོ་དེ་དག་གི་ཡུལ་དགེ་སློང་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལ་བྱས་ནས་ཡུལ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་འདྲ་སྟེ། བཞི་པོ་དེ་དག་གི་ལྟུང་བ་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་དོ། །འདིར་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོའི་ཞལ་ནས། ཞུ་ཆུང་ནས་གསུངས་བསྟན་བཅོས་མཐུན། །ཞུ་ཆེན་ན་སྨད་སྦྱོར་ལ་དགོངས། །བདེན་སྨྲ་ནུབ་ལྷག་མདོར་བསྡུས་སྦྱར། །ཞེས་བཟུང་ངོ་ཞེས་སོ། །གསུམ་པ་བསྙེན་པར་མ
【現代漢語翻譯】 斯巴提（地名）等也一致地如此說。如果這樣，那麼給予學處是相同的。在指示所依（ālambana）的時候，如果聲明地點會導致不合時宜，那麼地點是順帶提及的。如果有人問：『如果比丘對比丘求學處進行毆打，會怎麼樣？』回答是：『會犯墮罪。』同樣，在威脅、製造後悔、驅逐等許多墮罪的情況下，比丘給予學處作為對像而犯墮罪，這又該如何解釋呢？這些都是以給予學處作為對像和所依兩種情況來考慮的。』諸位上師一致如此解釋。 學處給予作為對象是順帶的。 第三部分：其他比丘作為對像不圓滿，給予學處內部作為對像圓滿宣說，比丘學生作為對象是圓滿的。 其他比丘作為對像不圓滿： 第一部分有四點：第一，具備什麼的是給予學處；第二，與什麼不具備，是不圓滿；第三，在什麼上具備，是在清凈的所依上；第四，如何具備，有四種情況。第一種，通過排除的方式，與不圓滿具備，即作為清凈對象，需要支分的墮罪，如毆打、威脅等，如果以給予學處作為對象，則墮罪不圓滿，因為對像失敗不會減少支分，因為不完整。正如《律經》中所說：『發願轉變詞語有差別，捨棄學處和不說話走開，四種是直接說明的，同樣簡略地應用於其他。』四十六種對像從比丘轉變為給予學處，是減損。沒有基礎，稍微剩餘的誹謗、隱瞞失敗、說謊兩種，這五種即使對象是給予學處，也會圓滿產生墮罪。第二種，從支分方面來說，與不圓滿具備，即『驅逐、惡行和法』這三種，以及『夜晚剩餘睡覺』這四種，稱為由不圓滿的對象產生四種，即清凈的比丘所依，將這四種的對像設定為給予學處的比丘，與不圓滿的對象相同，這四種會圓滿產生墮罪。這裡措納瓦欽波（人名）說：『從小律中所說與論典一致，大律中意在減損的應用，真實語者簡略地應用夜晚剩餘。』如此掌握。 （藏文：སྦལ་ཏི་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་མཐུན་པར་གསུངས་སོ། །），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）等一致地如此說。 （藏文：རྟེན་སྟོན་པའི་སྐབས་སུ།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）指示所依的時候。 （藏文：བཙུན་པ་དགེ་སློང་གིས་བསླབ་པ་བཙལ་བ་ལ་བརྡེག་ན་ཅིར་འགྱུར།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）比丘對比丘求學處進行毆打，會怎麼樣？ （藏文：ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）會犯墮罪。 （藏文：དེ་དག་ནི་ཡུལ་རྟེན་གཉིས་ཀ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ཡིན་པའི་དབང་དུ་བྱས་པའོ།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）這些都是以給予學處作為對像和所依兩種情況來考慮的。 （藏文：དགེ་སློང་གཞན་ཡུལ་མ་རྫོགས་ལྡན།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）其他比丘作為對像不圓滿。 （藏文：བསླབ་བྱིན་ནང་ཡུལ་རྫོགས་ལྡན་བཤད།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）給予學處內部作為對像圓滿宣說。 （藏文：དགེ་སློབ་ཡུལ་ལ་རྫོགས་ལྡན་པའོ།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）比丘學生作為對象是圓滿的。 （藏文：གང་ལྡན་པ་ནི་བསླབ་པ་བྱིན་པའོ།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）具備什麼的是給予學處。 （藏文：བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ངོ་།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）是不圓滿。 （藏文：རྟེན་རྣམ་དག་གི་ཡུལ་ལའོ།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）是在清凈的所依上。 （藏文：བསྔོས་བསྒྱུར་ཚིག་ལ་ཁྱད་དུ་གསོད།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）發願轉變詞語有差別。 （藏文：བསླབ་པ་སྤོང་དང་མི་སྨྲ་འགྲོ།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）捨棄學處和不說話走開。 （藏文：བཞི་ལ་ན་སྨད་དངོས་སུ་གསུངས།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）四種是直接說明的。 （藏文：དེ་མཚུངས་གཞན་ལ་མདོར་བསྡུས་སྦྱར།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）同樣簡略地應用於其他。 （藏文：ཡུལ་དགེ་སློང་ལས་གྱུར་པ་བཞི་བཅུ་རྩ་དྲུག་གི་ཡུལ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལ་ནི་ན་སྨད་དོ།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）四十六種對像從比丘轉變為給予學處，是減損。 （藏文：གཞི་མེད་བག་ཙམ་ལྷག་མས་སྐུར་འདེབས་ཕམ་པ་འཆབ་བརྗོད་གཉིས་ཏེ།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）沒有基礎，稍微剩餘的誹謗、隱瞞失敗、說謊兩種。 （藏文：ལྔ་ནི་ཡུལ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལས་ཀྱང་ལྟུང་བ་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་དོ།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）這五種即使對象是給予學處，也會圓滿產生墮罪。 （藏文：འདོན་དང་གནས་ངན་ལེན་དང་ཆོས།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）驅逐、惡行和法。 （藏文：ནུབ་ལྷག་པར་ཉལ་བ་དང་བཞི་ནི།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）夜晚剩餘睡覺這四種。 （藏文：ཡུལ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པས་བསྐྱེད་པ་བཞི་ཞེས་བྱ་སྟེ།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）稱為由不圓滿的對象產生四種。 （藏文：ཞུ་ཆུང་ནས་གསུངས་བསྟན་བཅོས་མཐུན།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）從小律中所說與論典一致。 （藏文：ཞུ་ཆེན་ན་སྨད་སྦྱོར་ལ་དགོངས།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）大律中意在減損的應用。 （藏文：བདེན་སྨྲ་ནུབ་ལྷག་མདོར་བསྡུས་སྦྱར།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）真實語者簡略地應用夜晚剩餘。 （藏文：ཞེས་བཟུང་ངོ་ཞེས་སོ།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）如此掌握。
【English Translation】 The Balti (place name) and others also unanimously said so. If so, then giving the precepts is the same. When indicating the support (ālambana), if stating the location would be inappropriate, then the location is mentioned incidentally. If someone asks: 'If a monk beats a monk who is seeking precepts, what will happen?' The answer is: 'He will commit a downfall.' Similarly, in the case of many downfalls such as threats, creating regret, expulsion, etc., how is it explained that a monk commits a downfall by making the giving of precepts the object? These are all considered in terms of giving precepts as both the object and the support.' The venerable lamas unanimously explain it this way. Giving precepts as the object is incidental. Part three: Other monks as objects are not complete, giving precepts internally as objects is completely explained, monk students as objects are complete. Other monks as objects are not complete: The first part has four points: First, what is possessed is the giving of precepts; second, what is not possessed is incompleteness; third, what is possessed is the pure support; fourth, how it is possessed has four situations. The first, through the method of exclusion, possessing incompleteness, that is, as a pure object, the downfall that requires a limb, such as beating, threatening, etc., if the giving of precepts is made the object, then the downfall is not complete, because the failure of the object does not reduce the limb, because it is incomplete. As stated in the Vinaya Sutra: 'Vows, transformed words have differences, abandoning precepts and not speaking and leaving, four are directly stated, and similarly briefly applied to others.' The forty-six objects transformed from monks to the giving of precepts are diminished. Without a basis, slightly remaining slander, concealing failure, and lying, these five, even if the object is the giving of precepts, will completely generate a downfall. The second, from the aspect of limbs, possessing incompleteness, that is, 'expulsion, misconduct, and Dharma,' these three, and 'sleeping late at night,' these four, are called the four generated by the incomplete object, that is, the pure monk support, setting the object of these four as the monk who gives precepts, is the same as the incomplete object, and these four will completely generate a downfall. Here, Tsonawa Chenpo (person's name) said: 'What is said in the small Vinaya is consistent with the treatises, the great Vinaya intends the application of diminution, the truthful speaker briefly applies sleeping late at night.' Thus grasped. （藏文：སྦལ་ཏི་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་མཐུན་པར་གསུངས་སོ། །），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）etc. unanimously said so. （藏文：རྟེན་སྟོན་པའི་སྐབས་སུ།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）when indicating the support. （藏文：བཙུན་པ་དགེ་སློང་གིས་བསླབ་པ་བཙལ་བ་ལ་བརྡེག་ན་ཅིར་འགྱུར།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）If a monk beats a monk who is seeking precepts, what will happen? （藏文：ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）He will commit a downfall. （藏文：དེ་དག་ནི་ཡུལ་རྟེན་གཉིས་ཀ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ཡིན་པའི་དབང་དུ་བྱས་པའོ།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）These are all considered in terms of giving precepts as both the object and the support. （藏文：དགེ་སློང་གཞན་ཡུལ་མ་རྫོགས་ལྡན།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）Other monks as objects are not complete. （藏文：བསླབ་བྱིན་ནང་ཡུལ་རྫོགས་ལྡན་བཤད།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）Giving precepts internally as objects is completely explained. （藏文：དགེ་སློབ་ཡུལ་ལ་རྫོགས་ལྡན་པའོ།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）Monk students as objects are complete. （藏文：གང་ལྡན་པ་ནི་བསླབ་པ་བྱིན་པའོ།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）What is possessed is the giving of precepts. （藏文：བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ངོ་།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）Is incompleteness. （藏文：རྟེན་རྣམ་དག་གི་ཡུལ་ལའོ།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）Is the pure support. （藏文：བསྔོས་བསྒྱུར་ཚིག་ལ་ཁྱད་དུ་གསོད།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）Vows, transformed words have differences. （藏文：བསླབ་པ་སྤོང་དང་མི་སྨྲ་འགྲོ།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）Abandoning precepts and not speaking and leaving. （藏文：བཞི་ལ་ན་སྨད་དངོས་སུ་གསུངས།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）Four are directly stated. （藏文：དེ་མཚུངས་གཞན་ལ་མདོར་བསྡུས་སྦྱར།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）Similarly briefly applied to others. （藏文：ཡུལ་དགེ་སློང་ལས་གྱུར་པ་བཞི་བཅུ་རྩ་དྲུག་གི་ཡུལ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལ་ནི་ན་སྨད་དོ།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）The forty-six objects transformed from monks to the giving of precepts are diminished. （藏文：གཞི་མེད་བག་ཙམ་ལྷག་མས་སྐུར་འདེབས་ཕམ་པ་འཆབ་བརྗོད་གཉིས་ཏེ།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）Without a basis, slightly remaining slander, concealing failure, and lying. （藏文：ལྔ་ནི་ཡུལ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལས་ཀྱང་ལྟུང་བ་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་དོ།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）These five, even if the object is the giving of precepts, will completely generate a downfall. （藏文：འདོན་དང་གནས་ངན་ལེན་དང་ཆོས།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）Expulsion, misconduct, and Dharma. （藏文：ནུབ་ལྷག་པར་ཉལ་བ་དང་བཞི་ནི།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）Sleeping late at night, these four. （藏文：ཡུལ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པས་བསྐྱེད་པ་བཞི་ཞེས་བྱ་སྟེ།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）Are called the four generated by the incomplete object. （藏文：ཞུ་ཆུང་ནས་གསུངས་བསྟན་བཅོས་མཐུན།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）What is said in the small Vinaya is consistent with the treatises. （藏文：ཞུ་ཆེན་ན་སྨད་སྦྱོར་ལ་དགོངས།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）The great Vinaya intends the application of diminution. （藏文：བདེན་སྨྲ་ནུབ་ལྷག་མདོར་བསྡུས་སྦྱར།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）The truthful speaker briefly applies sleeping late at night. （藏文：ཞེས་བཟུང་ངོ་ཞེས་སོ།），（梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）Thus grasped.
་རྫོགས་པའི་བྱ་བ་འགྲུབ་པའི་སྒོ་ནས་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ལྡན་པ་ནི། ལུང་མ་མོ་ལས། བསླབ་པ་བྱིན་པའི་དགེ་སློང་གིས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པའི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་རྣམས་ལ་བྱིན་ལེན་བྱོས་ཤིག་ཅེས་གསུངས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། དེས་རེག་ན་ཡང་བྱིན་ལེན་འཇིག་པ་དང་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །བཞི་པ་བསྙེན་རྫོགས་རྣམ་དག་གི་བྱ་བ་མི་འགྲུབ་པའི་སྒོ་ནས་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ལྡན་པ་ནི། ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་ལ་སོགས་པ་རྣམ་དག་གི་བྱ་བ་རྣམས་ནི། བསླབ་པ་བྱིན་པས་མི་འགྲུབ་སྟེ། ཆོ་ག་ཁྱད་པར་ཅན་ལས་ཉམས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལུང་ཞུ་བ་ལས། གནས་མལ་དང་། གདིང་བ་སྡུད་པ་བཅོལ་བྱའི་ཡུལ་དང་། ཕྱི་དྲོ་གྲོང་དུ་རྒྱུ་བ་བརྗོད་བྱའི་ཡུལ་དང་གསུམ་ལ་ཡུལ་བསླབ་པ་བྱིན་པས་གོ་མི་ཆོད་པར་བཤད་དེ། ཆོས་གོས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་ཡུལ་ལ་སོགས་པ་མདོར་བསྡུས་ 7-280a སྦྱར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་བསླབ་པ་བྱིན་པ་དེས་དགེ་སློང་རྣམ་དག་གི་ཡུལ་ལ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དགེ་ཚུལ་ལ་སོགས་དང་ལྡན་པའམ་འདྲ་བ་ཉིད་ཀྱང་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་སེལ་བའི་སྒོ་ནས་འདྲ་བ་དང་། ཡན་ལག་གི་སྒོ་ནས་འདྲ་བའོ། །ཀྱང་ཞེས་པ་ནི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་རྟེན་ལ་དགེ་སློང་རྣམ་དག་འདྲ་བར་མ་ཟད་ཅེས་པའོ། ། ༈ བསླབ་བྱིན་ནང་ཡུལ་རྫོགས་ལྡན་བཤད་པ། གཉིས་པ་ནི། བསླབ་པ་བྱིན་པ་དེ་ལ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་གཞན་ནི་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། རང་བཞིན་དང་འདྲ་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །དེ་ཡང་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་མི་ལྡན་པ་འདི་ལ་མུ་བཞི་ཡོད་པ་ལས། རྟེན་དགེ་སློང་བསླབ་པ་བྱིན་པས་བརྡེག་པ་ལ་སོགས་པའི་ཡུལ་དགེ་སློང་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལས་ཀྱང་ལྟུང་བ་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་དེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། བཙུན་པ་དགེ་སློང་གིས་བསླབ་པ་བཙལ་བ་ལ་བརྡེག་ན་ཅིར་འགྱུར། ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། བསླབ་པ་བྱིན་པའི་དགེ་སློང་གིས་ཞེས་དགོངས་སོ་ཞེས་བླ་མ་རྣམས་མཐུན་པར་གསུངས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་བརྡེག་པ་དང་། གཟས་པ་དང་། འགྱོད་པ་བསྐྱེད་པ་དང་། སྐྲོད་པ་ལ་སོགས་པ་མང་པོ་ཞིག་གི་ཡུལ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལས་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པར་ལུང་ལས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་རྟེན་དགེ་སློང་བསླབ་པ་བྱིན་པས་དགེ་སློང་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ཡུལ་དུ་བྱས་པ་ལས་འདོན་པ་དང་། ནུབ་ལྷག་པར་ཉལ་བ་ལ་སོགས་པའི་ལྟུང་བ་གང་ཡང་མི་འབྱུང་ངོ་། །གསུམ་པ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པའི་བྱ་བ་མི་འགྲུབ་པ་ནི་དགེ་སློང་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལ་དགེ་སློང་བསླབ་པ་བྱིན་པས་བྱིན་ལེན་སྟོབ་པའི་གོ་མི་ཆོད་པ་ལ་སོགས་པ་དང་། བཞི་པ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་བྱ་བ་འགྲུབ་པ་ནི། བསླབ་པ་བྱིན་པའི་དགེ་སློང་གིས་ཆོས་གོས་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་ཡུལ་གཞན་མེད་ན་ཡུལ་ 7-28
【現代漢語翻譯】 通過完成受比丘戒之行來具備未受比丘戒者：在《律經根本論》中說：『已授戒的比丘應為自然存在的受比丘戒者進行給予和接受。』《根本律釋》中說：『即使觸碰也會破壞給予和接受。』類似這樣的情況。 第四，通過不能完成清凈的比丘戒之行來具備未受比丘戒者：如補充羯磨等清凈之行，已授戒者不能完成，因為失去了特殊的儀軌。《律經請問》中說：『住所、臥具、託付之處、傍晚在村中行走，這三個應說之處，已授戒者不能代替。』簡而言之，如加持法衣之處等。 第二，已授戒的比丘對於清凈比丘的境，也與未受比丘戒的沙彌等相同或相似。這種相似分為通過遮遣而相似，以及通過支分而相似。『也』字表示不僅在產生墮罪的所依上與清凈比丘相似。 已授戒者內部境圓滿的解釋 第二，對於已授戒者來說，其他的已授戒者並非具備未受比丘戒者。《根本律釋》中說：『因為與自性相同。』也就是說，對於不具備未受比丘戒者，有四種情況：第一，作為所依的已授戒比丘，對作為境的已授戒比丘進行毆打等，也會圓滿產生墮罪。《律經請問》中說：『如果比丘毆打求戒的出家人會怎麼樣？會犯墮罪。』意思是已授戒的比丘。』諸位上師一致這樣認為。同樣，毆打、威脅、使之後悔、驅趕等等，在很多情況下，對已授戒者進行這些行為會產生墮罪，律經中有記載。 第二，作為所依的已授戒比丘，以已授戒比丘為境，不會產生驅逐、夜晚滯留等任何墮罪。 第三，不能完成未受比丘戒之行，比如已授戒比丘不能代替已授戒比丘進行給予和接受等。 第四，能夠完成受比丘戒之行，比如已授戒的比丘在沒有其他加持法衣之處的情況下，可以作為境。
【English Translation】 To possess one who is not fully ordained through accomplishing the act of full ordination: The Vinayamula-sutra states: 'A bhikshu who has given the precepts should perform the giving and receiving for those who are naturally fully ordained.' The Tika states: 'Even touching it will destroy the giving and receiving.' Such is the case. Fourth, to possess one who is not fully ordained through not accomplishing the act of pure full ordination: Acts of purification such as supplementing karma, etc., cannot be accomplished by one who has given the precepts, because the special ritual is lost. The Vinaya-pariprccha states: 'Dwelling place, bedding, entrusted objects, and wandering in the village in the evening, these three places to be spoken of cannot be replaced by one who has given the precepts.' In short, such as the place where the Dharma garment is blessed. Second, a bhikshu who has given the precepts is also the same or similar to a shramanera who is not fully ordained in the realm of pure bhikshus. This similarity is through negation and through limbs. The word 'also' means that not only is it similar to a pure bhikshu in the basis for generating downfalls. Explanation of the completeness of the inner realm of one who has given the precepts Second, for one who has given the precepts, another who has given the precepts is not one who possesses one who is not fully ordained. The Tika states: 'Because it is the same as nature.' That is to say, there are four possibilities for one who does not possess one who is not fully ordained: First, the bhikshu who has given the precepts as the basis, striking the bhikshu who has given the precepts as the object, will also fully generate a downfall. The Vinaya-pariprccha states: 'If a bhikshu strikes a seeker of precepts, what will happen? It will become a downfall.' It means a bhikshu who has given the precepts. All the lamas agree on this. Similarly, striking, threatening, causing regret, expelling, and so on, in many cases, performing these actions on one who has given the precepts will generate a downfall, as recorded in the Vinaya. Second, the bhikshu who has given the precepts as the basis, with the bhikshu who has given the precepts as the object, will not generate any downfall such as expulsion or staying overnight. Third, the act of not being fully ordained cannot be accomplished, such as the bhikshu who has given the precepts cannot replace the bhikshu who has given the precepts in giving and receiving, etc. Fourth, the act of being fully ordained can be accomplished, such as the bhikshu who has given the precepts can be the object if there is no other place to bless the Dharma garment.
0b བསླབ་པ་བྱིན་པས་ཀྱང་གོ་ཆོད་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། ཕྱི་མ་མུ་གསུམ་པོ་འདི་དག་ནི་ལུང་གི་མདོར་བསྡུས་སོ། ། ༈ དགེ་སློབ་ཡུལ་ལ་རྫོགས་ལྡན་པ། གསུམ་པ་ནི། ལྟུང་བའི་རྟེན་དགེ་སློབ་མ་ལ་ཡང་ཡུལ་དགེ་སློང་བསླབ་པ་བྱིན་པ་མོ་དེ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ། བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འདི་ནི་ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློབ་མ་ལ་རྒྱུ་དུས་སུ་གསོག་འཇོག་བགྱིས་པར་འགྱུར་བ་ལྔ་སྟེ། ལྔ་གང་ཞེ་ན། དཔེ་ལ་ལར་དགེ་སློང་མ་ཟེར་བ་དག་གོ། དགེ་སློབ་མ་བདག་ཉིད་ཀྱིས་གསོག་འཇོག་བྱས་པ་དང་། དགེ་སློབ་མ་གཞན་གྱིས་གསོག་འཇོག་བྱས་པ་དང་། དགེ་སློབ་མ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་མོས་གསོག་འཇོག་བྱས་པ་དང་། དགེ་སློང་མས་གསོག་འཇོག་བྱས་པ་དང་། དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་གྱིས་གསོག་འཇོག་བྱས་པའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། མདོ་རྩ་བ་ལས་ཀྱང་། གསོག་འཇོག་དང་བྱིན་ལེན་ལྟ་བུ་ལ་མཆོག་དང་མཆོག་མ་ཡིན་པ་ཆོ་ག་གཅིག་པར་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་འདི་ལ་མུ་བཞི་ཡོད་དེ། སྐུར་པ་འདེབས་པ་ལྟ་བུ་ཡུལ་རྣམ་དག་ལ་བརྟེན་ནས་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་རྣམས་ཡུལ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལས་ཀྱང་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་དང་། གཞན་གྱིས་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པ་དང་། བདེན་སྨྲ་ལྟ་བུ་ཡུལ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལས་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་རྣམས་ཡུལ་དགེ་སློང་མ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལས་ལྟུང་བ་མི་བསྐྱེད་པ་དང་། བྱིན་ལེན་ལ་སོགས་པ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པའི་བྱ་བ་རྣམས་དགེ་སློང་མ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་མོ་དེས་གོ་མི་ཆོད་པ་དང་། དུས་མ་ཡིན་པར་གྲོང་དུ་འགྲོ་བ་སྨྲ་བའི་ཡུལ་ལ་སོགས་པ་ཡུལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་བྱ་བ་རྣམས་ནི། ཡུལ་དགེ་སློང་མ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་དེས་ཀྱང་གོ་ཆོད་པའོ། ། ༈ བསམ་པའི་ཡན་ལག་སེལ་བ་བཅས། གཉིས་པ་ནི། སྐབས་སུ་ལུས་ཀྱི་ཡན་ལག་གི་ཆ་ནས་གཏན་ལ་འབེབས་པ་དང་། སྐབས་དོན་བསམ་པའི་ཡན་ལག་གི་ཆ་ནས་གཏན་ལ་དབབ་པའོ། ། 7-281a ༈ སྐབས་སུ་ལུས་ཀྱི་ཡན་ལག་གི་ཆ་ནས་གཏན་ལ་འབེབས་པ། དང་པོ་ནི། ཕམ་ལྷག་གི་དང་པོ་གཉིས་དང་། མ་བྱིན་ལེན་དང་། སྲོག་གཅོད་མི་གསོད་འདེབས་སྤྱོད་དུད་འགྲོ་གསོད་པའི་ལྟུང་བ་བཞི་སྟེ། ལྟུང་བ་བདུན་གྱི་དབང་དུ་བྱས་ནས་བདག་ཉིད་དུད་འགྲོར་སྤྲུལ་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། དགེ་སློང་འགྲོ་བ་གཞན་གྱི་རྣམ་པ་བསྟེན་པ་ན། དགེ་སློང་གི་འདུ་ཤེས་ཡོད་པ་ལ་འདྲ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་རོ། །དེ་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་སྔགས་སམ་སྨན་གྱིས་བདག་ཉིད་བྱོལ་སོང་དུ་བསྒྱུར་ཏེ། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་བགྱིས་ན་ཅིར་འགྱུར་ཏེ། དགེ་སློང་དུ་འདུ་ཤེས་ཡོད་ན་འཁྲིག་པར་སྦྱོར་བ་བྱས་པ་ཡིན་པས་མཐར་འགྱུར་རོ། །དེ་སྟེ་དགེ་སློང་དུ་འདུ་ཤེས་མེད་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། དེ་བཞིན་དུ་སྲོག་གཅོད་པ
【現代漢語翻譯】 通過給予教導也能起作用，這三個後續的『母』（指女性出家眾）是戒律的簡要概括。 正持戒比丘尼所在之處圓滿具足： 第三個問題是，墮罪所依的對象，即使是比丘尼學戒女，也必須是已經受過具足戒的比丘尼，而不是未受具足戒者。這是戒律中所說的。對於比丘尼學戒女，在因緣成熟時會有五種積聚。這五種是什麼呢？有些例子中稱之為比丘尼。比丘尼學戒女自己積聚，其他比丘尼學戒女積聚，受過教導的比丘尼學戒女積聚，比丘尼積聚，以及比丘尼僧團積聚。根本律中也說，對於積聚和給予接受等行為，無論對象是否殊勝，儀式都是一樣的。這裡有四種情況：如同誹謗，依賴清凈的對象而產生墮罪，比從受過教導的『母』（指女性出家眾）那裡產生墮罪更嚴重；如同他人說惡語和說真話，從未受具足戒者那裡產生墮罪，不如從受過教導的比丘尼那裡產生墮罪；給予接受等未受具足戒的行為，受過教導的比丘尼無法完成；以及在非時進入村莊等行為，對於已受具足戒者來說，受過教導的比丘尼也能完成。 包括破除意樂支分： 第二，有時從身體的支分方面進行確定，有時從意樂的支分方面進行確定。 有時從身體的支分方面進行確定： 首先，是前兩個他勝罪和僧殘罪，以及不予取、殺生（包括殺人、墮胎、役使和殺害畜生）這四種墮罪，總共七種墮罪。例如，自己變成畜生，比丘如果示現其他眾生的形象，如果對方有比丘的認知，則與之前的情況相同。戒律中說，如果比丘通過咒語或藥物將自己變成旁生，然後行不凈行會怎麼樣呢？如果對方有比丘的認知，那麼就像行淫一樣，會犯他勝罪。如果對方沒有比丘的認知，則會犯粗罪。同樣，殺生也是如此。
【English Translation】 Giving instructions is also effective, and these three subsequent 'mothers' (referring to female monastics) are a brief summary of the Vinaya. Where a fully ordained Bhikshuni resides, it is complete and perfect: The third question is, the object upon which a downfall depends, even if it is a Bhikshuni trainee, must be a Bhikshuni who has received full ordination, not one who has not received full ordination. This is what is said in the Vinaya. For a Bhikshuni trainee, there will be five accumulations when the conditions are ripe. What are these five? Some examples call them Bhikshunis. The Bhikshuni trainee accumulates herself, other Bhikshuni trainees accumulate, the Bhikshuni trainee who has received instructions accumulates, the Bhikshuni accumulates, and the Bhikshuni Sangha accumulates. The root Sutra also says that for actions such as accumulation and giving and receiving, the rituals are the same regardless of whether the object is superior or not. There are four situations here: like slander, generating a downfall by relying on a pure object is more serious than generating a downfall from a 'mother' (referring to female monastics) who has received instructions; like others speaking ill and telling the truth, generating a downfall from one who has not received full ordination is not as serious as generating a downfall from a Bhikshuni who has received instructions; actions of giving and receiving that have not received full ordination cannot be completed by a Bhikshuni who has received instructions; and actions such as entering a village at an inappropriate time, for those who have received full ordination, a Bhikshuni who has received instructions can also complete them. Including breaking the branch of intention: Second, sometimes it is determined from the aspect of the limbs of the body, and sometimes it is determined from the aspect of the branch of intention. Sometimes it is determined from the aspect of the limbs of the body: First, there are the first two Parajika and Sanghavasesa, as well as the four downfalls of not giving, killing (including murder, abortion, enslavement, and killing animals), a total of seven downfalls. For example, if one transforms oneself into an animal, if a Bhikshu manifests the appearance of other beings, if the other person has the perception of a Bhikshu, then it is the same as before. The Vinaya says, what happens if a Bhikshu transforms himself into an animal through mantras or medicine and then engages in impure conduct? If the other person has the perception of a Bhikshu, then it is like engaging in sexual intercourse and will commit a Parajika. If the other person does not have the perception of a Bhikshu, then it will commit a Sthulatyaya. Similarly, killing is also the same.
འི་ལྟུང་བ་བཞི་ལའང་དངོས་སུ་གསུངས་ཏེ། དེའི་ཕྱིར་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས། མི་ཚངས་སྤྱོད་དང་སྲོག་གཅོད་བཞིའི། །ལྟུང་བ་རྫོགས་གསུངས་མདོ་འདིར་བསྡུས། །རྐུ་དང་འབྱིན་ལ་མདོར་བསྡུས་སྦྱར། །ཞེས་སོ། །སྐབས་འདིར་བོད་ཀྱི་འདུལ་འཛིན་སྔ་རབས་པ་ཁ་ཅིག་ན་རེ། དགེ་སློང་བདག་ཉིད་གཟུགས་གཞན་དུ་སྤྲུལ་པས་བྱས་ན་ལྟུང་བ་རྫོགས་པ་འདི་ནི་ལྟུང་བ་ཐམས་ཅད་ལ་སྦྱར་ཏེ། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། ཕམ་ལྷག་བཅུ་བདུན་དང་། སྤང་ལྟུང་དང་པོ་དང་། ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པ་དང་པོ་དང་། སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་དང་པོའི་སྐབས་སུ་འགྲོ་བ་གཞན་གྱི་རྣམ་པ་བསྟེན་པ་ན། དགེ་སློང་གི་འདུ་ཤེས་ཡོད་པ་ལ་ན་སྨད་པ་མེད་དོ་ཞེས་བཤད་པས་ཤེས་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ལྟར་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས་བཤད་པ་དེ་མི་རིགས་པས་སྒྲུབ་བྱེད་དུ་མི་འགྱུར་ཏེ། སྦྱོར་བ་རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་བྱས་ན་སྐབས་འདིར་ལྟུང་བ་རྫོགས་པ་འདི་ལྟུང་བ་ཐམས་ཅད་ལ་སྦྱར་བར་མི་རིགས་ཏེ། ལུང་ལས། སྦྱོར་བ་རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་བྱས་ན་བལ་ཁུར་བ་ལ་སོགས་བཞིའི་ 7-281b ལྟུང་བ་ན་སྨད་དུ་གསུངས་པ་དང་། བདག་ཉིད་ཀྱི་ལུས་མི་སྣང་བར་བྱས་ན་ཕམ་བརྫུན་ལ་སོགས་པ་བཞི་བཅུའི་སྐབས་སུ་ལྟུང་བ་ན་སྨད་དུ་གསུངས་པའི་གནད་དང་འགལ་བས་སོ། །དེ་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས་གསུངས་པ། མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་བསྡུས་པའི་སྡོམ་ནི། བལ་ཁུར་སྐྱེ་བ་གཅོད་པ་དང་། །དོན་མཐུན་དང་ནི་སྦེད་དང་བཞི། །རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་བྱས་ན་སྨད་གསུངས། །ཞེས་སོ། །ལུས་མི་སྣང་བར་བྱས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་ཞུ་བ་ལས་གསུངས་པ་རྣམས་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་བསྡུས་པའི་སྡོམ་ནི། ཕམ་བརྫུན་འཁྲིག་ཚིག་བསྙེན་བཀུར་དང་། །གཞི་མེད་བག་ཙམ་བལ་ཁུར་དང་། །བདེན་སྨྲ་དོན་མཐུན་གྲུ་དབེན་གཉིས། །འདུག་གནས་འདུག་ཟ་ཉལ་ཤམ་གཉིས། །གཅེར་བུ་བརྡེག་གཟས་ནུབ་ལྷག་དང་། །སྨྲ་དང་བསྙིལ་སྡུད་འགྱོད་བསྐྱེད་དང་། །རྩེ་དང་ལྷན་ཅིག་སྔངས་བྱེད་སྦེད། །གཞི་མེད་སྐྱེས་མེད་རྐུ་དང་ཉན། །མི་སྨྲ་མ་གུས་དུས་མིན་འགྲོ། །ཟས་བཅས་སྐྱ་རེངས་ད་གདོད་དང་། །སོ་སོར་བཤགས་བྱ་བཞི་རྣམས་ཏེ། །དེ་ལྟར་ལྟུང་བ་བཞི་བཅུ་ལ། །ལུས་མི་སྣང་བྱས་ན་སྨད་གསུངས། །ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་སྔར་བཤད་པའི་ལྟུང་བ་བདུན་པོ་མ་གཏོགས་པ་ལྟུང་བ་གཞན་རྣམས་ལ་ནི་ལྟུང་བ་འབྱིན་པ་པོ་བདག་ཉིད་ཀྱི་ལུས་ཐ་མལ་དུ་གནས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་སོ། །སེལ་བ་ནི་བདག་ཉིད་གཟུགས་གཞན་དུ་སྤྲུལ་པའམ། བདག་ཉིད་ཀྱི་ལུས་མི་སྣང་བར་བྱས་ཏེ། ལྟུང་བ་ལ་སྦྱོར་ན་རང་རང་གི་ལྟུང་བ་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་ཏེ། ལུང་གོང་དུ་དྲངས་མ་ཐག་པ་དེའོ། །རིགས་པས་ཀྱང་འཐད་དེ། བདག་ཉིད་གཟུགས་གཞན་དུ་སྤྲུལ་པའམ། བདག་ཉིད་ཀྱི་ལུས་མི་སྣང་བར་བྱས་ན་ལུས་ཀྱི་ཐ་སྙད་ལས་རང་རང་གི་དབང་དུ་བྱ་བའི་དག
【現代漢語翻譯】 此外，四種根本墮罪也都有明確說明。因此，偉大的措那瓦（Mtsho sna pa，人名）說：『不凈行、殺生等四種，圓滿墮罪此經已攝略。偷盜與索取，簡略併入其中。』 在此，一些藏傳早期持律者說：如果比丘自身變化為其他形象而犯戒，那麼這種圓滿墮罪可以適用於所有墮罪。如《五十品》（Bam po lnga bcu pa）中說：在『十七他勝及僧殘』、『第一捨墮』、『第一單墮』和『第一向彼悔』的情況下，如果示現為其他眾生的形象，對於具有比丘認知的人來說，沒有罪過。』 然而，這種說法並不可取，不能作為論據。因為如果通過神通變化而犯戒，那麼這種圓滿墮罪不應適用於所有墮罪。經文中說：『如果通過神通變化而犯戒，如搬運羊毛等四種，沒有罪過。』如果自身隱形，在妄語等四十種情況下，也沒有罪過，這與經文的要點相矛盾。 此外，在《律經請問》（Lung zhu ba）中說，偉大的措那瓦所總結的偈頌是：『搬運羊毛、殺生、意合、隱瞞等四種，以神通變化則無罪。』 如果以身體隱形的情況來說，《律經請問》中所說的，偉大的措那瓦所總結的偈頌是：『妄語、邪淫、惡語、求供養，無根、少分、搬運羊毛，實話、意合、孤舟二，住處、食處、臥具二，裸體、擊打、威脅、過夜，說、毀、聚、生悔，嬉戲、共處、恐嚇、藏，無根、無生、偷盜、聽，不語、不敬、非時行，帶食、黎明、今始，四種向彼悔，如是四十種墮罪，身體隱形則無罪。』 因此，除了前面所說的七種墮罪之外，其他墮罪都需要犯戒者自身保持常態。避免的方法是，自身變化為其他形象，或者自身隱形，然後犯戒，這樣各自的墮罪就會減輕。這就是前面引用的經文所說的。從理證上也是合理的，如果自身變化為其他形象，或者自身隱形，那麼身體的稱謂就失去了各自的意義。
【English Translation】 Furthermore, the four root downfalls are also explicitly stated. Therefore, the great Tsonawa (Mtsho sna pa, a name) said: 'Unchaste conduct, killing, and the other three, complete downfalls are summarized in this sutra. Stealing and soliciting are briefly included.' Here, some early Tibetan Vinaya holders say: 'If a bhikshu transforms himself into another form and commits an offense, then this complete downfall can be applied to all downfalls. As stated in the 'Fiftieth Chapter' (Bam po lnga bcu pa): In the cases of 'seventeen parajikas and sanghavasesas,' 'the first nissaggiya pacittiya,' 'the first pacittiya,' and 'the first patidesaniya,' if one assumes the form of another being, there is no fault for those who have the perception of a bhikshu.' However, this statement is not acceptable and cannot be used as an argument. Because if one commits an offense through magical transformation, then this complete downfall should not be applied to all downfalls. The scriptures say: 'If one commits an offense through magical transformation, such as carrying wool, there is no fault.' If one makes oneself invisible, there is no fault in the forty cases such as lying, which contradicts the key points of the scriptures. Moreover, in the 'Vinaya Inquiry' (Lung zhu ba), it is said that the verse summarized by the great Tsonawa is: 'Carrying wool, killing, agreement, concealment, these four, if done through magical transformation, there is no fault.' If we consider the case of making the body invisible, the verses mentioned in the 'Vinaya Inquiry' and summarized by the great Tsonawa are: 'Lying, sexual misconduct, harsh speech, seeking offerings, groundless accusations, minor offenses, carrying wool, truthfulness, agreement, solitary boat, dwelling place, eating place, bedding, nakedness, beating, threatening, spending the night, speaking, destroying, gathering, causing regret, playing, being together, frightening, hiding, groundless accusations, unborn accusations, stealing, listening, not speaking, disrespect, untimely travel, eating with food, dawn, just now, the four patidesaniyas, thus, in forty downfalls, making the body invisible results in no fault.' Therefore, except for the seven downfalls mentioned earlier, other downfalls require the offender to remain in his normal state. The way to avoid this is to transform oneself into another form or make oneself invisible, and then commit the offense, so that the respective downfalls are reduced. This is what the previously quoted scripture says. It is also reasonable from a logical point of view. If one transforms oneself into another form or makes oneself invisible, then the term 'body' loses its respective meaning.
ག་བྱ་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་ཤ་ལུགས་པ་རྣམས་དང་མཐུན་པར་ 7-282a གསུངས་སོ། ། ༈ སྐབས་དོན་བསམ་པའི་ཡན་ལག་གི་ཆ་ནས་གཏན་ལ་དབབ་པ། གཉིས་པ་སྐབས་དོན་བསམ་པའི་ཡན་ལག་གི་ཆ་ནས་གཏན་ལ་དབབ་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། གཞན་ལུགས་དགག་པ་དང་། རང་ལུགས་བཞག་པའོ། ། དང་པོ་ནི། སྐབས་འདིར་སྣེ་ཕོ་ན་རེ། འགྲོ་བ་གཞན་གྱི་རྣམ་པ་བསྟེན་པ་ན་ཞེས་པའི་མདོ་འདིས་ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པའི་ཡན་ལག་མ་བསྟན་གྱི། བསླབ་པའི་ཡན་ལག་འདུ་ཤེས་གཙོ་བོར་བསྟན་ཏེ། རང་ཉིད་ལ་བསླབ་པ་ཡོད་པ་ལ་ཡོད་པར་འདུ་ཤེས་ཏེ་ཉེས་པ་ལ་ཞུགས་ན་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་འབྱུང་གི། རང་ལ་སྡོམ་པ་ཡོད་པ་བརྗེད་པའམ་མེད་པར་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་ཏེ་ཞུགས་ན་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་མི་འབྱུང་སྟེ། འདི་ཉིད་ལས། དགེ་སློང་གི་འདུ་ཤེས་ཡོད་ན་དངོས་གཞི་མེད་ན་ན་སྨད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་བདག་ཉིད་བྱོལ་སོང་དུ་བསྒྱུར་ཏེ་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་བགྱིས་ན་དགེ་སློང་དུ་འདུ་ཤེས་ཡོད་ན་འཁྲིག་པར་སྦྱོར་བ་བྱས་པ་ཡིན་པས་མཐར་འགྱུར་རོ། །དེ་སྟེ་དགེ་སློང་དུ་འདུ་ཤེས་མེད་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། འོད་ལྡན་ལས། སྡོམ་བརྩོན་སྡོམ་བརྩོན་ཉིད་དུ་འདུ་ཤེས་ན། །དངོས་གཞིའོ་མིན་ན་ལྟུང་བ་ཆུང་དང་ལྡན། །ཅེས་འབྱུང་བས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་དགག་པ་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་གནོད་བྱེད་བརྗོད་པ་ནི། ལུང་འདུལ་བྱེད་དང་འདི་ཉིད་ལས། བདག་ནི་ཉམས་པའོ་སྙམ་པའི་བསམ་པ་ཅན་ལ་ཡང་ན་སྨད་པ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །དེ་ནི་གསོར་རུང་དུ་ཉམས་པའོ་སྙམ་པའི་བསམ་པ་ཅན་ཡིན་ནོ་ཞེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བདག་ནི་ཞིག་པའོ་ཞེས་བཤད་པས་སོ། །ཡང་ཁྱོད་ཀྱི་བདག་ནི་ཉམས་པའོ་སྙམ་པའི་བསམ་པ་ཅན་ལ་ཞེས་པ་དེ་ཕམ་པ་དང་པོའི་སྐབས་ནས་བཤད་པས་ཕམ་པ་དང་པོའི་སྐབས་སུ་བསླབ་པའི་ཡན་ལག་དངོས་པོ་གཙོ་ 7-282b ཡང་། ལྟུང་བ་གཞན་རྣམས་ལ་བསླབ་པའི་ཡན་ལག་འདུ་ཤེས་གཙོ་སྟེ། འདི་ཉིད་ལས། དགེ་སློང་གི་འདུ་ཤེས་ཡོད་ན་དངོས་གཞི་མེད་ན་ན་སྨད་དོ་ཞེས་པ་དང་། ལུང་ཞུ་བ་དང་འོད་ལྡན་ལས་ཀྱང་དེ་ལྟར་བཤད་པས་ཤེས་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ཁྱེད་ཀྱི་བསླབ་པའི་ཡན་ལག་འདུ་ཤེས་གཙོ་བོའི་གཞུང་དུ་དྲངས་པ་དེ་རྣམས་ལུང་ལས། མི་ཚངས་སྤྱོད་ལ་གསུངས་པ་བསྡུས་པ་ཡིན་ལ། ལྟུང་བ་གཞན་གྱི་གཞུང་དུ་མི་རུང་ངོ་། །གཉིས་པ་སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པ་ནི། ཁྱེད་ཀྱིས་ཁུངས་སུ་དྲངས་པའི་གཞུང་དེ་རྣམས་འགྲོ་བ་གཞན་གྱི་རྣམ་པ་བསྟེན་པ་ན། དགེ་སློང་གི་འདུ་ཤེས་ཡོད་པས་མཚོན་ནས་ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་བསྟན་པ་ཡིན་གྱི། བསླབ་པའི་ཡན་ལག་འདུ་ཤེས་གཙོ་བོར་བསྟན་པ་མ་ཡིན་ཏེ། སྔར་གྱི་གནོད་བྱེད་དམིགས་པས་སོ། ། གཉིས་པ་ར
【現代漢語翻譯】 因為沒有完成什麼（善行）的緣故。』這樣說是與順世外道相一致的。 第二，從思擇要義支分方面進行決斷，分為兩部分：駁斥他宗和確立自宗。 首先，駁斥他宗：此時，斯內波（Seneha）說：『在依止其他有情的形相時』，這部經並沒有顯示識自性住的支分，而是主要顯示了學處支分的憶念。因為如果自己憶念有學處，並認為自己有學處而犯戒，就會產生根本墮罪。如果忘記自己有律儀，或者錯誤地認為沒有律儀而犯戒，就不會產生根本墮罪。因為這部經中說：『如果比丘有憶念，沒有（犯根本罪），則會受到呵責。』並且在《律經請問》中說：『如果比丘將自己變成旁生，行不凈行，如果憶念自己是比丘，那麼因為行淫，最終會墮落。如果他不憶念自己是比丘，就會犯粗罪。』在《光明經》中說：『守護律儀者憶念自己是守護律儀者，則是根本罪，否則會犯小墮罪。』所以這樣說。 駁斥他的觀點分為兩部分：第一，陳述妨害：與《律本事》和這部經中『對於認為自己已經退失的人，也沒有呵責』相違背。如果說這是指認為自己已經退失到可以恢復的狀態，那是不對的，因為《 टीका (ṭīkā，梵文，註釋，釋疏)》中說：『我已毀壞。』而且，你所說的『對於認為自己已經退失的人』，是在第一個他勝處的場合下說的，所以在第一個他勝處的場合下，學處支分是主要的。 而且，對於其他的墮罪，學處支分的憶念是主要的。因為這部經中說：『如果比丘有憶念，沒有（犯根本罪），則會受到呵責。』並且《律經請問》和《光明經》中也這樣說。』所以這樣說。』那是不對的，因為你所引用的學處支分憶念主要的經文，是從關於行不凈行的律經中摘錄的，不能用於其他的墮罪。第二，破除能立：你所引用的那些經文，在依止其他有情的形相時，以有比丘的憶念為代表，是爲了顯示識自性住作為支分是必要的，而不是主要顯示學處支分的憶念。因為有之前的妨害作為依據。
【English Translation】 'Because there is no completion of what (virtue).』 Saying this is consistent with the Shyalukpas (materialists). Second, establishing the definitive from the aspect of the branch of contemplating the meaning, which has two parts: refuting the views of others and establishing one's own views. First, refuting the views of others: Here, Seneha says: 'When relying on the form of another sentient being,' this sutra does not show the branch of consciousness abiding in its own nature, but mainly shows the branch of learning, mindfulness. Because if one remembers having precepts and thinks that one has precepts and commits an offense, then the root downfall will occur. If one forgets that one has vows, or mistakenly thinks that one does not have vows and commits an offense, then the root downfall will not occur. Because this very sutra says: 'If a bhikshu has mindfulness, there is no (committing the root sin), then he will be reproached.' And in the Vinaya Inquiry it says: 'If a bhikshu transforms himself into an animal and engages in impure conduct, if he remembers that he is a bhikshu, then because of engaging in sexual intercourse, he will eventually fall. If he does not remember that he is a bhikshu, then he will commit a gross offense.' In the Light Sutra it says: 'A vow-keeper who remembers himself as a vow-keeper is a root sin, otherwise he will have a minor downfall.' So it is said. Refuting his view has two parts: First, stating the harm: It contradicts the Vinaya Matters and this very sutra which says, 'For one who has the thought that I have declined, there is no reproach.' If it is said that this refers to one who has the thought that he has declined to a recoverable state, that is not correct, because the ṭīkā (ṭīkā, Sanskrit, commentary, explanation) says, 'I am ruined.' Also, your statement 'For one who has the thought that I have declined' is stated in the context of the first defeat, so in the context of the first defeat, the branch of learning is the main thing. Moreover, for other downfalls, the mindfulness of the branch of learning is the main thing. Because this very sutra says: 'If a bhikshu has mindfulness, there is no (committing the root sin), then he will be reproached.' And the Vinaya Inquiry and the Light Sutra also say so.' So it is said.' That is not correct, because the scriptures you cited as the main thing of the mindfulness of the branch of learning are excerpts from the Vinaya Sutra about engaging in impure conduct, and cannot be used for other downfalls. Second, refuting the proof: Those scriptures that you cited as sources, when relying on the form of another sentient being, starting with having the mindfulness of a bhikshu, are to show that the abiding of consciousness in its own nature is necessary as a branch, and not to mainly show the mindfulness of the branch of learning. Because there is the previous harm as a basis.
ང་ལུགས་བཞག་པ་ནི། སྔར་བཤད་པ་ལྟར་ལྟུང་བ་བདུན་གྱི་དབང་དུ་བྱས་ནས། དགེ་སློང་སྤྲུལ་སྟག་དུ་བསྒྱུར་བ་ལྟ་བུ། འགྲོ་བ་གཞན་གྱི་ལུས་ཀྱི་རྣམ་པ་བསྟེན་པ་ན། བདག་ཉིད་ལ་དགེ་སློང་གི་འདུ་ཤེས་ཡོད་པ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས། ཡང་སྒྲ་ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་འདྲ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ། དགེ་སློང་གཞན་དང་འདྲ་བར་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ལ་སོགས་པའི་ལྟུང་བ་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་པའོ། །དགེ་སློང་གིས་སྤྲུལ་སྟག་ཏུ་བསྒྱུར་བས། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ལ་སོགས་པ་བྱེད་ན་དགེ་སློང་གི་འདུ་ཤེས་ཡོད་ཅིང་། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པའི་ཚེ་སྦྱོར་བ་བྱས་ནས་མཐར་ཐུག་གི་ཚེ་ན་དགེ་སློང་གི་འདུ་ཤེས་མེད་ཅིང་། ལུས་སྤྲུལ་སྟག་ཏུ་བསྒྱུར་བས་སེམས་ཀྱང་སྟག་གི་བསམ་པ་ལྟ་བུར་གྱུར་ཅིང་། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་མི་གནས་ན་ནི། སྦྱོར་བའི་ཚེ་ན་ལྟུང་བ་ན་སྨད་པ་ཉིད་དོ། །མཐར་ཐུག་གི་ལྟུང་ 7-283a བ་ནི་མེད་དོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། སྦྱོར་བ་ཙམ་ལ་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འདིར་འགྱུར་གྱི་ཞེས་བཤད་ཅིང་། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས་ཀྱང་། སྦྱོར་བ་ཙམ་ཁོ་ན་ལ་ན་སྨད་པ་འདིར་འགྱུར་གྱི། དངོས་གཞི་ཉིད་དུ་ནི་མི་འགྱུར་ཏེ། སྨྱོས་པ་དང་། སེམས་འཁྲུགས་པ་དང་། ཚོར་བ་དག་གིས་ཉེན་པ་ལ་སོགས་པ་རང་བཞིན་ཉམས་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ལ་སོགས་པ་ཞེས་པ་ནི། འགྲོ་བ་གཞན་གྱི་རྣམ་པ་བསྟེན་པ་ན་དགེ་སློང་གི་འདུ་ཤེས་ཉམས་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ལས་སྤྲོས་ཏེ་སྐབས་འདིར་བསམ་པའི་ཡན་ལག་གཏན་ལ་དབབ་པ་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་ཡན་ལག་གི་ཁྱབ་པ་སྦྱར་བ་ནི་ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་ཐམས་ཅད་ལ་སྦྱར་རོ། །གཉིས་པ་ཡན་ལག་རང་གི་ངོ་བོ་ནི། ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་རྟེན་བདག་ཉིད་ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པའོ། །གསུམ་པ་སེལ་བ་ནི། དེ་ལས་བཟློག་པའོ། །དེ་ལ་དབྱེ་ན་བརྒྱད་དེ། སྨྱོ་བ་དང་། སེམས་འཁྲུགས་པ་དང་། ཚོར་བས་གཟིར་བ་དང་། འགྲོ་བ་གཞན་གྱི་རྣམ་པ་བསྟེན་པ་ན། དགེ་སློང་གི་འདུ་ཤེས་མེད་པ་སྟེ། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་མི་གནས་པ་གཙོ་བོ་བཞི་དང་། གཙོ་བོ་མ་ཡིན་པ་བཞི་སྟེ། གཉིད་ལོག་པ་དང་། ཆང་ཁྱད་པར་ཅན་ནམ་ཐང་ཕྲོམ་ལྟ་བུའི་རྫས་ཀྱིས་མྱོས་ཏེ་ཤེས་པ་རང་དབང་མེད་པ་དང་། སྙོམས་པར་ཞུགས་པ་དང་བརྒྱལ་བར་གྱུར་པའོ། །དེ་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས། གཉིད་ལོག་ར་རོ་རྫས་ཀྱིས་མྱོས། །སྙོམས་ཞུགས་འགྲོ་བ་ཐ་མའོ། །ཞེས་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་ཡུལ་ལ་བཤད་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་བ་དང་། འདི་ཉིད་ལས། ཐ་སྙད་དུ་རུང་བའི་འདུ་ཤེས་ལས་ཉམས་པ་ཉིད་ཅེས་པའི་གནད་ཀྱིས་སོ། །བཞི་པ་ཅིར་འགྱུར་ལ་གསུམ་ལས། དང་པོ་སྦྱོར་བ་དང་། མཐར་ཐུག་གཉིས་ཀའི་ཚེ་ན་བདག་ཉིད་ཤེས་པ་རང་ 7-283b བཞིན་དུ་མི་གནས་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། ལྟུང་བ་མེད་དེ། ཐ་སྙད་དུ་རུང་བའི་འདུ་ཤེས
【現代漢語翻譯】 關於我的論述方式是：如前所述，如果被七種墮落（lhung ba bdun，指比丘犯戒的七種情況）所控制，比如比丘變成老虎的化身。當呈現其他眾生的身體形態時，即使自己還具有比丘的意識，也是如此。『也』字與之前的內容相連，表示知覺自然存在。如同其他比丘一樣，完全產生了諸如行不凈行（mi tshangs par spyod pa，梵文：abrahmacarya，字面意思：非梵行）等墮落。如果比丘變成老虎的化身，行不凈行等行為時，如果還具有比丘的意識，並且知覺自然存在，那麼在行為時，最終會失去比丘的意識。身體變成老虎的化身，心也變得像老虎的想法一樣。如果知覺不自然存在，那麼在行為時，只是輕微的墮落。最終的墮落是不存在的。 《 टीका 》(梵文註釋)中說：『僅僅是行為本身，在這裡會產生過失。』《五十分律》（bam po lnga bcu pa）中也說：『僅僅是行為本身，在這裡會產生輕微的過失，但不會成為根本的墮落。因為對於瘋狂、精神錯亂、被感覺所困擾等情況，由於本性喪失，所以沒有墮落。』『等等』指的是，當呈現其他眾生的形態時，比丘的意識喪失的情況。 從那延伸開來，在此處確定意樂的支分，分為四點：第一，支分的普遍性應用，適用於所有五類墮落。第二，支分自身的體性是：產生墮落的基礎，即自身知覺自然存在。第三，排除：與此相反的情況。如果對此進行區分，則有八種情況：瘋狂、精神錯亂、被感覺所折磨、呈現其他眾生的形態時，沒有比丘的意識，即知覺不自然存在，這是主要的四種情況；以及非主要的四種情況：睡著、被特殊的酒或像唐扶（thang phrom）一樣的物質麻醉而失去知覺、入定和昏厥。正如《律經》（lung zhu ba）中所說：『睡眠、醉酒、藥物麻醉，入定、變成其他眾生。』這是通過解釋產生墮落的對境的關鍵來應用的。並且，根據這本經書的關鍵：『從可以表達的意識中喪失。』第四，如果發生變化，分為三種情況：第一，在行為和最終兩種情況下，如果自身知覺不自然存在，會發生什麼變化呢？沒有墮落，因為從可以表達的意識中喪失。
【English Translation】 Regarding my way of stating things: As previously mentioned, if one is controlled by the seven falls (lhung ba bdun, referring to the seven instances of a Bhikshu breaking vows), such as a Bhikshu transforming into a tiger incarnation. When assuming the bodily form of other beings, it is still the case even if one retains the consciousness of a Bhikshu. The word 'also' is connected to the previous content, indicating that awareness naturally exists. Like other Bhikshus, one fully generates falls such as engaging in impure conduct (mi tshangs par spyod pa, Sanskrit: abrahmacarya, literally: non-brahmacharya). If a Bhikshu transforms into a tiger incarnation and engages in impure conduct, etc., if they still have the consciousness of a Bhikshu and awareness naturally exists, then during the act, they will eventually lose the consciousness of a Bhikshu. The body becomes a tiger incarnation, and the mind also becomes like the thoughts of a tiger. If awareness does not naturally exist, then during the act, it is only a minor fall. The ultimate fall does not exist. The 《 टीका 》(Sanskrit commentary) states: 'Merely the act itself will cause a fault here.' The 《Fiftieth Chapter of the Vinaya》 (bam po lnga bcu pa) also states: 'Merely the act itself will cause a minor fault here, but it will not become a fundamental fall. Because for cases of madness, mental derangement, being afflicted by sensations, etc., there is no fall due to the loss of nature.' 'Etc.' refers to cases where the consciousness of a Bhikshu is lost when assuming the form of other beings. Extending from that, here we establish the limbs of intention, divided into four points: First, the universal application of the limbs applies to all five categories of falls. Second, the nature of the limbs themselves is: the basis for generating falls, which is the natural existence of one's own awareness. Third, exclusion: the opposite of this. If we differentiate this, there are eight cases: madness, mental derangement, being tormented by sensations, when assuming the form of other beings, not having the consciousness of a Bhikshu, i.e., awareness not naturally existing, these are the four main cases; and the four non-main cases: falling asleep, being intoxicated by special alcohol or substances like thang phrom, losing consciousness, entering into samadhi, and fainting. As stated in the 《Vinaya Sutra》 (lung zhu ba): 'Sleep, intoxication, drug intoxication, entering samadhi, becoming other beings.' This is applied by explaining the key to the object of generating falls. And, according to the key of this very sutra: 'Loss from expressible consciousness.' Fourth, if there is a change, it is divided into three cases: First, in both the act and the final case, if one's own awareness does not naturally exist, what will happen? There is no fall, because of the loss from expressible consciousness.
་ལས་ཉམས་པ་ཉིད་ལ་ནི་ཞེས་པ་དང་། རྨི་ལམ་ནི་མེད་པ་དང་འདྲ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཉིས་པ་དགེ་སློང་ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་མི་གནས་པས་སྦྱོར་བ་བྱས་ནས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པར་གྱུར་པ་ན་མཐར་ཐུག་གྲུབ་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། བུད་མེད་ལ་རེག་པ་ལྟ་བུ་ལ་ནི་མཐར་ཐུག་གི་ལྟུང་བ་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་ཏེ། བཅས་པའི་རྟེན་ཅན་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དེ་ལ་སྦྱོར་བ་མ་རྫོགས་པས་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གསུམ་པ་དགེ་སློང་ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པས་སྦྱོར་བ་བྱས་ནས་རང་བཞིན་དུ་མི་གནས་པར་གྱུར་པ་ན་མཐར་ཐུག་གྲུབ་ན་ཅིར་འགྱུར་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། སྦྱོར་བ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པས་བྱས་ནས། མཐར་ཐུག་གྲུབ་པའི་ཚེ་སྨྱོ་བ་ལ་སོགས་པ་གཙོ་བོའི་སེལ་བ་གཞིར་གྱུར་ན་ནི་སྦྱོར་བ་རང་གི་སྦྱོར་ལྟུང་གང་ཡོད་དེ་ཉིད་འབྱུང་ལ། མཐར་ཐུག་གི་ལྟུང་བ་མེད་དེ། ལུང་ལས། སྨྱོ་བ་ལ་སོགས་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་སྦྱོར་བ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པས་བྱས་ནས་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པ་ན་གཉིད་ལ་སོགས་པ་གཙོ་བོ་མ་ཡིན་པ་གཞིར་གྱུར་ན་ནི་ལྟུང་བ་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་པ་ཡོད་དེ། ཞག་འདས་པ་དང་འབྲེལ་བ་རྣམས་ཀྱི་སྦྱོར་བ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པས་བྱས་ནས་གཉིད་ལོག་པ་ལ་སོགས་པ་ན་མཐར་ཐུག་གྲུབ་ན་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པར་ནུབ་ལྷག་པར་ཉལ་བའི་སྐབས་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་ཅིང་། འདི་ཉིད་ལས། བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་གནས་གཅིག་ཏུ་གཉིད་ལོག་ནའོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་། གཏམ་གྱི་གཞི་ལས། སྙོམས་པར་འཇུག་པ་ན་བདག་གི་ཁང་པ་རྩིགས་ཤིག་ཅེས་བསྒོ་ནས་སྙོམས་པར་ཞུགས་པའི་ཚེ་ཁང་པ་ཟིན་པར་གྱུར་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ། ། 7-284a ཞེས་གསུངས་སོ། ། ༈ ཚིགས་ཀྱི་ཡན་ལག་ཞར་བྱུང་བཅས། གསུམ་པ་ལ། སེལ་སྒོ་ཚིགས་ཀྱི་ཡན་ལག་བསྟན། །རྫས་ཁྱད་ལས་གྱུར་ཞར་བྱུང་བརྗོད། 7-284b མཐར་ཐུག་གྲུབ་པའི་སྦོམ་པོ་ལ་སོགས་པ་ལ་ནི་ཚིགས་གཅིག་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་སོ། །དེ་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས། ཉེས་བྱས་ཀྱི་སྡེ་མ་གཏོགས་པ་དགེ་སློང་ཕའི་ལྟུང་བ་སྡེ་བཞི་ལས། ཕམ་པའི་བརྫུན་ལ་སོགས་པ་བཞི་བཅུ་རྩ་ལྔ་མ་གཏོགས་ལྟུང་བ་གཞན་རྣམས་ལ་ཚིགས་ཀྱི་ཡན་ལག་དངོས་སུ་གསུངས་པས་དེ་དག་ལ་ཡང་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་རོ། ། 支分體性 གཉིས་པ་ཡན་ལག་རང་གི་ངོ་བོ་ནི། སྦྱོར་བ་དང་མཐར་ཐུག་གཉིས་ཀའི་གནས་སྐབས་ན་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་བསླབ་པའི་ཚིགས་དེ་ཉིད་དང་ལྡན་པའོ། ། 除離 གསུམ་པ་སེལ་བ་ནི། སྦྱོར་བ་བསླབ་པའི་ཚིགས་གཞན་གྱིས་བྱས་ན་མཐར་ཐུག་ཚིགས་གཞན་དུ་གྲུབ་པའོ། ། 不定分 བཞི་པ་ཅིར་འགྱུར་ལ་གསུམ་ལས། དང་པོ་གཞན་ལུགས་དགག་པ་ནི། འདིར་ཁ་ཅིག་ན་རེ། ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པ་ལ་ཚིགས་གཅིག་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མེད་དགོས་ཤིང་། ཚིགས་ཐ་དད་པ་སེལ་བར་མི་འགྱུར་ཏེ
【現代漢語翻譯】 正如經文所說，『失去精勤』，『如同沒有夢境』。 第二，如果比丘的意識原本不住于自性，通過努力使其安住于自性，最終成就時會怎樣呢？就像接觸婦女一樣，最終墮落會變得更糟，因為具有所制立之所依，且原本安住于自性，由於努力未完成，所以最終能夠成就。 第三，如果比丘的意識原本安住于自性，通過努力使其不住于自性，最終成就時會怎樣呢？分為兩種情況： 第一種情況是，通過努力原本安住于自性，在最終成就時，如果以瘋狂等主要障礙為基礎，那麼就會產生努力本身的墮落，但不會有最終的墮落，因為經文說：『對於瘋狂等情況，沒有墮落。』 第二種情況是，通過努力原本安住于自性，在最終成就時，如果以睡眠等非主要因素為基礎，那麼就會產生圓滿的墮落。例如，與過夜相關的行為，通過努力原本安住于自性，在睡眠等情況下最終成就，那麼就會在根本上產生障礙。在關於夜晚剩餘時間睡眠的註釋中有所說明。此外，經文中也說：『與婦女在同一處睡眠。』在《故事之本》中說：『在入定時，命令建造我的房屋，當入定時房屋建成時，就會構成僧殘罪。』 支分體性，包括附帶條件。 第三部分包括：揭示障礙之門和支分體性；說明由事物差異導致的附帶條件。 對於最終成就的粗重罪等，不需要單一的支分作為組成部分。此外，在經文中說：除了惡作罪之外，比丘的四種墮落，除了四十五種根本墮落（如妄語等）之外，其他墮落都明確說明了支分體性，因此也可以將這些墮落進行簡要歸納。 支分體性 第二，支分本身的性質是：在努力和最終成就的兩種情況下，都具備圓滿戒律的支分。 除離 第三，除離是：如果努力是由其他戒律的支分完成的，那麼最終成就就會成為其他支分。 不定分 第四，關於會變成什麼，分為三種情況： 第一，駁斥其他觀點：這裡有些人說，產生根本墮落不需要單一的支分作為組成部分，並且不同的支分不會變成除離。
【English Translation】 As the scriptures say, 'Loss of diligence' and 'It is like having no dreams'. Secondly, if a bhikshu's (比丘，bhikṣu，比丘，Buddhist monk) consciousness does not inherently abide in its own nature, and through effort it comes to abide in its own nature, what will happen when it is finally accomplished? Just like touching a woman, the final downfall will become worse, because it has a basis for what is established, and it originally abides in its own nature. Because the effort is not completed, it can be finally accomplished. Thirdly, if a bhikshu's (比丘，bhikṣu，比丘，Buddhist monk) consciousness originally abides in its own nature, and through effort it comes not to abide in its own nature, what will happen when it is finally accomplished? It is divided into two situations: The first situation is that through effort it originally abides in its own nature. When it is finally accomplished, if it is based on major obstacles such as madness, then the downfall of the effort itself will occur, but there will be no final downfall, because the scriptures say: 'For situations such as madness, there is no downfall.' The second situation is that through effort it originally abides in its own nature. When it is finally accomplished, if it is based on non-major factors such as sleep, then a complete downfall will occur. For example, actions related to spending the night, through effort it originally abides in its own nature. If it is finally accomplished in situations such as falling asleep, then obstacles will fundamentally arise. This is explained in the commentary on sleeping for the rest of the night. Furthermore, the scriptures also say: 'Sleeping with a woman in the same place.' In 'The Basis of Stories', it says: 'When entering samadhi (三摩地，samādhi，三摩地，concentration)，order to build my house. When the house is completed while entering samadhi (三摩地，samādhi，三摩地，concentration)，it will constitute a sanghavasesa (僧殘，saṃghāvaśeṣa，僧伽伐尸沙，a formal meeting of the monastic community).' Component characteristics, including incidental conditions. The third part includes: revealing the door of obstacles and component characteristics; explaining the incidental conditions caused by differences in things. For the final accomplishment of gross sins, etc., a single component is not needed as a constituent part. Furthermore, the scriptures say: Except for the duskrta (惡作，duḥkṛta，杜瑟吉利多，wrongdoing) sins, the four types of downfalls of a bhikshu (比丘，bhikṣu，比丘，Buddhist monk), except for the forty-five root downfalls (such as lying), the component characteristics are clearly stated for other downfalls, so these downfalls can also be briefly summarized. Component characteristics Secondly, the nature of the component itself is: in both the effort and final accomplishment stages, it possesses the components of the complete precepts. Exclusion Thirdly, exclusion is: if the effort is completed by the components of other precepts, then the final accomplishment will become other components. Indeterminate division Fourthly, regarding what will happen, it is divided into three situations: First, refuting other views: Here some people say that the production of fundamental downfalls does not require a single component as a constituent part, and different components will not become exclusion.
། ལུང་ཞུ་བ་ལས། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པས་མི་ཚངས་པ་སྤྱད་པར་བརྩམས་ནས་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཏེ་བཅུག་ན་ཅིར་འགྱུར། མཐར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལ་སོགས་དང་། འབྱིན་པའི་སྐབས་ཀྱི་ཞུ་བ་ལས། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པས་བཙལ་ནས་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ཕྱུང་ན་ཅིར་འགྱུར། དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལ་སོགས་པ་སྟེ། མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་བསྡུས་པའི་སྡོམ་ནི། ཕམ་པ་སྔ་མ་གསུམ་དང་འབྱིན། །འཁྲིག་ཚིག་བསྙེན་བཀུར་སྨྱན་བྱེད་དང་། །གཞི་མེད་བག་ཙམ་ལྷག་མས་སྐུར། །དུད་འགྲོ་འདེབས་སྤྱོད་གསོད་གསུམ་མོ། །ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་ལྟུང་བ་བཅུ་གསུམ་ཚིགས་ཐ་དད་ལ་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་གསུངས་པས། གཞན་ལ་ཡང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། ཚིགས་ཕྱི་མར་དངོས་གཞིའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བར་འགྲུབ་པའི་སྦྱོར་བ་ཚིགས་སྔ་མར་བྱས་པ་ 7-285a དེས་ན་ན་སྨད་པ་ཡིན་ཅེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ། །འོ་ན་འདི་ཉིད་ལས། ཚིགས་སྔ་མར་སྦྱོར་བ་བྱས་པ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་ན་སྨད་དུ་གསུངས་པ་དེ་ཅི་ཞེ་ན། འདིར་ན་སྨད་དུ་བཤད་པ་ནི་སྦྱོར་བའི་གནས་སྐབས་ཀྱི་ལྟུང་བ་སྟེ། ཆུང་བའམ་ན་སྨད་པ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། སྦྱོར་བ་སྔ་མ་དེ་ནི་ན་སྨད་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་བཤད་པས་ཤེས་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མི་རིགས་ཏེ་ཚིགས་ཐ་དད་དུ་སེལ་བར་མི་འགྱུར་ན། ལུང་ཞུ་བ་ལས། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པས་རྐུ་བའི་སྦྱོར་བ་བྱེད་ལ། བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ན་རྐུ་ན་ཉེས་པ་སྦོམ་པོའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ཚིགས་འཕོ་བ་ལ་ལྟུང་བ་ན་སྨད་དུ་ལན་མང་དུ་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅིང་། འོད་ལྡན་ལས་ཀྱང་། དགེ་ཚུལ་ཉིད་ཀྱིས་སྦྱོར་བ་བྱས་པ་ཙམ་གྱི་དབང་གིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཉིད་དུ་གྲུབ་ན་ཆུང་བ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། སྔ་མའི་ཚིགས་སུ་སྦྱོར་བ་བྱས་པའི་ལས་ཀྱི་ལམ་ཚིགས་ཕྱི་མ་ལ་རྫོགས་ན་ཆུང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། །རིགས་པས་ཀྱང་ཁྱིམ་པའམ་དགེ་ཚུལ་གྱིས་སྦྱོར་བ་བྱས་ཤིང་། དེ་དགེ་སློང་དུ་གྱུར་པ་ན་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པ་དེ་ལ་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་མི་བསྐྱེད་པར་ཐལ། སྦྱོར་བའི་གནས་སྐབས་ན་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་བསླབ་པའི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་རོ། །ལུང་ལས། ལྟུང་བ་བཅུ་གསུམ་གྱི་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་གསུངས་པ་ནི། ཚིགས་སྔ་མ་ལ་ཁད་རིང་བའི་སྦྱོར་བ་བྱས་ནས་ཚིགས་ཕྱི་མ་ལ་མེད་མི་རུང་གི་སྦྱོར་བ་ཡོད་པ་ལ་དགོངས་པ་སྟེ། དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པའི་ཚུལ་དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ན་ཡན་ལག་མ་ཚང་བ་ལ་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་ཧ་ཅང་ཐལ་བར་འགྱུར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཚིགས་ཕྱི་མར་དངོས་གཞིའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འགྲུབ་པར་འགྱུར་ཞེས་བཤད་པ་དེ་ཚིགས་ཕྱི་མ་ལ་ཉེས་བྱས་ལ་སོགས་པའི་དངོས་གཞི་འབྱུང་བ་ལ་དགོངས་སོ་ཞེས་ 7-285b བརྗོད་དོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། སྦྱོར་བ་སྔ་མ་དེ་ན་སྨ
【現代漢語翻譯】 在律經的請問中，如果未受比丘戒者開始行不凈行，然後受比丘戒並繼續，會怎麼樣？經中說：『成為墮罪。』等等。在驅擯的章節的請問中，如果未受比丘戒者尋找（機會），然後受比丘戒后驅擯（他人），會怎麼樣？經中說：『成為僧殘。』等等。總而言之，措那瓦欽波（Mtsho sna pa chen po，大措那瓦）所歸納的戒律是：『前三個他勝罪和驅擯，性行為、勸請、恭敬、媒合，無根據的輕微指責構成僧殘，以及畜生、耕種使用、殺生這三者。』 如上所述，十三種墮罪在不同階段完成，犯下真實的墮罪。因為其他情況也具有相同的理由。在《 टीका (ṭīkā，註釋)》中說：『在前一階段做了導致后一階段完成真實罪行的行為，因此是輕罪。』由此可知。 那麼，如果經中說：『在前一階段做了行為也是輕罪』，這又是什麼意思呢？這裡所說的輕罪是指行為過程中的墮罪，是較小的或輕微的墮罪。正如《 टीका (ṭīkā，註釋)》中所說：『之前的行為是輕罪。』由此可知。有人這樣說。 但這是不合理的，如果不能區分不同的階段，那麼在律經的請問中，『未受比丘戒者做偷盜的準備，受比丘戒后偷盜，則犯重罪。』等等，多次提到階段轉變時犯輕罪，這與上述說法相矛盾。而且，《光明論》中也說：『如果僅憑一位沙彌做準備的行為，就構成受比丘戒，那麼這只是輕罪。在前一階段做準備的行為，在後一階段完成，也只是輕罪。』這也與上述說法相矛盾。 從理證上講，如果在家居士或沙彌做了準備，然後成為比丘，最終完成（罪行），那麼不應產生真實的墮罪，因為在準備階段，不具備比丘戒的全部條件。經中說，十三種墮罪的真實完成，是指在前一階段做了較長時間的準備，然後在後一階段做了不可或缺的準備。如果不是這樣產生真實罪行，那麼在不具備全部條件的情況下，就斷定真實墮罪的完成，那就太過分了。 《 टीका (ṭīkā，註釋)》中說：『在後一階段完成真實的罪行』，這是指在後一階段產生了罪行等真實情況。有人這樣說。《 टीका (ṭīkā，註釋)》中說：『之前的行為是輕罪』
【English Translation】 In the questions from the Vinaya Sutra, what happens if someone who is not fully ordained starts engaging in impure conduct, then becomes fully ordained and continues? It is said, 'It becomes a defeat.' and so on. In the questions from the chapter on expulsion, what happens if someone who is not fully ordained seeks (an opportunity), then becomes fully ordained and expels (another)? It is said, 'It becomes a Sanghavasesa.' and so on. In summary, the precepts compiled by Tsonawa Chenpo (Mtsho sna pa chen po, Great Tsonawa) are: 'The first three Parajikas and expulsion, sexual intercourse, solicitation, reverence, mediation, unfounded minor accusations constitute Sanghavasesa, and animals, cultivation and use, and the three killings.' As mentioned above, the thirteen defeats are completed in different stages, committing the actual defeat. Because other situations have the same reasons. In the ṭīkā (commentary), it says: 'In the previous stage, an action was done that led to the completion of the real offense in the later stage, therefore it is a minor offense.' This is known from this. Then, if the Sutra says: 'Doing the action in the previous stage is also a minor offense,' what does this mean? The minor offense mentioned here refers to the offense during the process of the action, which is a smaller or minor offense. As the ṭīkā (commentary) says: 'The previous action is a minor offense.' This is known from this. Some say this. But this is unreasonable, if the different stages cannot be distinguished, then in the questions from the Vinaya Sutra, 'Someone who is not fully ordained prepares to steal, and after becoming fully ordained steals, then commits a major offense.' and so on, it contradicts the above statement that minor offenses are committed many times when the stages change. Moreover, the 'Light Treatise' also says: 'If merely by the action of preparation by a novice monk, it constitutes full ordination, then this is only a minor offense. The action of preparation in the previous stage, when completed in the later stage, is also only a minor offense.' This also contradicts the above statement. Logically, if a householder or a novice monk makes preparations, and then becomes a fully ordained monk, and the final completion (of the offense), then the actual defeat should not arise, because in the preparation stage, the complete conditions of the Bhikkhu vows are not met. The Sutra says that the actual completion of the thirteen defeats refers to the preparation made for a longer period in the previous stage, and then the indispensable preparation is made in the later stage. If the actual offense is not produced in this way, then it would be too extreme to conclude that the actual defeat is completed without meeting all the conditions. The ṭīkā (commentary) says: 'The actual offense is completed in the later stage,' which refers to the occurrence of the actual situation of offenses, etc., in the later stage. Some say this. The ṭīkā (commentary) says: 'The previous action is a minor offense'
ད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་བཤད་པ་དེའང་སྦྱོར་བ་སྔ་མ་དེས་འཕངས་པའི་ཚིགས་ཕྱི་མའི་ལྟུང་བ་ན་སྨད་དོ་ཞེས་དགོངས་པ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་སྔར་གྱི་གནོད་བྱེད་དམིགས་སོ། །ཡང་ཁ་ཅིག་ན་རེ། ཚིགས་གཅིག་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ཤིང་། ཚིགས་ཐ་དད་སེལ་བར་མི་འགྱུར་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་སྔ་མ་དང་མཐུན་ལ། མདོ་རྩ་བ་འདིར་ན་སྨད་དུ་བཤད་པ་ནི་འདུན་པ་ལོག་པ་ན་སྨད་ཡིན་ཏེ། དེ་ཡང་ཚིགས་སྔ་མར་ཉེས་པའི་སྦྱོར་བ་བྱས་པ་དེ་ལ་འདུན་པ་མ་ལོག་ན་ཡན་ལག་ངེས་པ་ཡིན་པས། སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བ་ལས་ཚིགས་ཕྱི་མའི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་ཡན་ལག་ངེས་པ་མེད་པར་གསལ་ལོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། སྡོམ་པ་བསྲུང་བྱ་ཐམས་ཅད་བསྲུང་ངོ་སྙམ་དུ་སྤྱིར་ལེན་སེམས་ཡོད་ན་བྱེ་བྲག་རེ་རེ་ནས་མི་དགོས་ཏེ། གལ་ཏེ་དགོས་ན་ཕྱི་ནང་གི་སྤང་བྱ་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པས་སྤང་བྱ་རེ་རེ་ལ། དེའི་སྡོམ་པ་ལེན་སེམས་རེ་རེ་སྡོམ་ལེན་གྱི་བློས་མི་ལྕོགས་པས་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་མི་སྲིད་པར་འགྱུར་བའོ། །དེས་ན་ཡན་ལག་ངེས་པས་ནི་སྤང་བྱའི་བྱེ་བྲག་སྤང་བར་མི་འདོད་པ་ཡིན་པས་ན། ཁྱོད་ཀྱི་ལུགས་དེ་མི་འཐད་དོ། །གལ་ཏེ་འོད་ལྡན་ལས། འདུན་པ་ལོག་ན་ཉེས་པ་ཆུང་བའི་སྒྲུབ་བྱེད་དུ་ཚིགས་སྔ་མར་སྦྱོར་བ་བྱས་པ་ཡང་ངོ་ཞེས་འོད་ལྡན་དུ་གཞུང་དྲངས་པས་ཀྱང་འདུན་པ་ལོག་པའི་ན་སྨད་དུ་གསལ་ལོ་ཞེ་ན། དེ་ནི་འདུན་པ་ལོག་ན་ཉེས་པ་ཆུང་བ་དེ་ཉེས་པ་ཆུང་ཙམ་དང་འདྲ་བའི་མཐུན་དཔེར་བསླབ་ཚིག་ཐ་དད་ཀྱི་གཞུང་དྲངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བརྗོད་དོ། ། གཉིས་པ་རང་ལུགས་བཞག་པ་ནི། ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔའི་དངོས་གཞི་རྫོགས་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ཚིག་གཅིག་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ལ། ཚིག་ཐ་དད་པ་སེལ་བར་འགྱུར་རོ། །དེ་ཡང་དགེ་ཚུལ་ལྟ་བུ་ཚིག་སྔ་མར་སྦྱོར་ 7-286a བ་བྱས་ཏེ་ཚིག་སྔ་མའི་སྦྱོར་བ་དེའི་རྐྱེན་གྱིས་ཚིག་ཕྱི་མར་མཐར་ཐུག་གྲུབ་ན་སྤྱིར་བཏང་ལ་དངོས་གཞིའི་རྣམ་པའི་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་ཏེ། ལུང་ཞུ་བ་ཉུང་ཤོས་ལས། མ་བྱིན་ལེན་དང་སྲོག་གཅོད་པ་ལ་སོགས་པ་ལྟུང་བ་ཕལ་ཆེ་བའི་སྐབས་སུ་ན་སྨད་དུ་གསུངས་ཤིང་། འདི་ཉིད་ལས་ཀྱང་། ཚིགས་སྔ་མར་སྦྱོར་བ་བྱས་པ་ལ་ཡང་ན་སྨད་དུ་གསུངས་པ་དང་། འོད་ལྡན་ལས་ཀྱང་ན་སྨད་དུ་གསུངས་པའི་ལུང་གོང་དུ་དྲངས་པ་དེ་དག་གིས་གྲུབ་བོ། །འདི་ལ་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་མི་བསྐྱེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་སྦྱོར་བའི་གནས་སྐབས་ན་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་བསླབ་པའི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་རོ། །ན་སྨད་བསྐྱེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། གཙོ་བོར་ལྟུང་བ་ན་སྨད་བསྐྱེད་པའི་དབང་གིས་སོ། །དམིགས་བསལ་ནི། འཆང་བྲལ་ལྟ་བུ་ལ་ཚིགས་ཀྱི་སེལ་བ་ན་སྨད་དུ་འབྱུང་བ་མི་སྲིད་ལ། ལོ་དྲུག་སྟན་ལ་ནི་ཚིགས་མར་འཕོས་ན་སྦྱོར་བ་ན་སྨད་བསྐྱེད་ཀྱང་ཚིགས་ཡར་འཕོས་པ་ལ་ལྟུང་བ
【現代漢語翻譯】 有人說，如果說『現在』，那麼前一個行為所引發的後續行為就會構成墮罪。否則，先前的損害就會顯現。還有人說，一個行為不需要成為支分，不同的行為也不會被排除。這與之前的觀點一致。然而，在根本經文中，墮罪被描述為發生在錯誤的意圖下。也就是說，如果在前一個行為中犯了錯誤，但意圖沒有改變，那麼支分是確定的。因為後續行為會產生戒律，所以支分不一定是確定的。但事實並非如此。如果普遍認為應該守護所有的戒律，那麼就不需要區分每一個細節。如果需要區分，那麼內外需要斷除的事物是不可思議的，因此對於每一個需要斷除的事物，都需要有守護的意圖。由於無法用守護的意念來完成每一個戒律的受持，因此不可能產生戒律。因此，確定支分意味著不希望斷除需要斷除的細節，所以你的觀點是不合理的。如果從《光明經》中引用『如果意圖改變，那麼較小的罪過』，這也證明了前一個行為的錯誤。因此，《光明經》清楚地表明，墮罪發生在錯誤的意圖下。如果意圖改變，那麼較小的罪過就像較小的罪過一樣，可以引用不同的學處作為類比。 第二，確立自己的觀點：五類墮罪的完整基礎都需要一個行為作為支分，不同的行為會被排除。例如，對於沙彌來說，如果前一個行為已經完成，並且由於前一個行為的緣故，最終完成了後續的行為，那麼一般來說，它會變成根本墮罪的形式。根據《律經》的少量請求，偷盜和殺生等大多數墮罪都被認為是根本墮罪。同樣，根據這個經文，前一個行為也被認為是根本墮罪。正如《光明經》中引用的根本墮罪的經文一樣，這些都證明了這一點。之所以不會產生完整的墮罪基礎，是因為在行為的過程中，比丘戒的支分是不完整的。之所以會產生根本墮罪，主要是因為墮罪會產生根本墮罪。例外情況是，對於『不捨棄』這樣的情況，行為的排除不可能產生根本墮罪。對於『六年墊子』的情況，如果行為轉移到較低的階段，那麼行為會產生根本墮罪，但如果行為轉移到較高的階段，那麼就會產生墮罪。
【English Translation】 Some say that if one says 'now', then the subsequent action caused by the previous action constitutes a downfall. Otherwise, the previous harm will manifest. Others say that one action does not need to become a limb, and different actions will not be excluded. This is consistent with the previous view. However, in the root sutra, downfall is described as occurring under wrong intention. That is, if a mistake is made in the previous action, but the intention does not change, then the limb is certain. Because the subsequent action will generate discipline, the limb is not necessarily certain. But this is not the case. If it is generally thought that all precepts should be guarded, then there is no need to distinguish every detail. If it is necessary to distinguish, then the things that need to be abandoned inside and outside are inconceivable, so for every thing that needs to be abandoned, there needs to be the intention to guard. Since it is impossible to complete the acceptance of each precept with the intention of guarding, it is impossible to generate precepts. Therefore, determining the limb means not wanting to abandon the details that need to be abandoned, so your view is unreasonable. If from the 'Bright Sutra' it is quoted that 'if the intention changes, then the smaller sin', this also proves the error of the previous action. Therefore, the 'Bright Sutra' clearly shows that downfall occurs under wrong intention. If the intention changes, then the smaller sin is like a smaller sin, and different trainings can be cited as analogies. Second, establishing one's own view: The complete basis of the five types of downfalls all require one action as a limb, and different actions will be excluded. For example, for a novice monk, if the previous action has been completed, and because of the previous action, the subsequent action is finally completed, then in general, it will become a form of fundamental downfall. According to the few requests in the Vinaya Sutra, most downfalls such as stealing and killing are considered fundamental downfalls. Similarly, according to this sutra, the previous action is also considered a fundamental downfall. Just as the sutra of fundamental downfall quoted in the 'Bright Sutra', these prove this point. The reason why a complete basis for downfall is not generated is because the limbs of the Bhikkhu's precepts are incomplete in the process of the action. The reason why fundamental downfall is generated is mainly because downfall will generate fundamental downfall. The exception is that for situations like 'not abandoning', the exclusion of actions cannot generate fundamental downfall. For the situation of 'six-year mat', if the action is transferred to a lower stage, then the action will generate fundamental downfall, but if the action is transferred to a higher stage, then it will generate downfall.
་མེད་དོ། ། 遮譴 གསུམ་པ་རྩོད་པ་སྤང་བ་ནི། གལ་ཏེ་དགེ་སློང་གིས་མི་གསོད་པའི་བསམ་སྦྱོར་གཏན་མ་བྱས་པར་དགེ་ཚུལ་གྱིས་མི་གསོད་པའི་སྦྱོར་བ་བྱས་པ་ཙམ་གྱི་དབང་གིས་དགེ་སློང་དུ་གྱུར་པ་ན། མཐར་ཐུག་གྲུབ་པ་ཆོས་ཅན། དགེ་སློང་ལ་མི་གསོད་པའི་ལྟུང་བ་མི་བསྐྱེད་པར་ཐལ། དགེ་སློང་གིས་མི་གསོད་པར་གཏན་ནས་མ་བསམ་ཞིང་། དགེ་སློང་གིས་མི་གསོད་པའི་སྦྱོར་བ་གཏན་ནས་མ་བྱས་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་སྟེ། དགེ་སློང་མས་མི་གསོད་པའི་སྦྱོར་བ་བྱས་ནས་དེ་དགེ་སློང་དུ་མཚན་གྱུར་པ་ན་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པའི་སྐབས་སུ་མ་ངེས་པ་ཞུགས་སོ། །གཞན་ཡང་ཁྱེད་ཀྱི་བཀོད་པའི་རྟགས་དེ་ལ་ཆོས་དེས་མ་ཁྱབ་པ་དེ་དགེ་སློང་རང་ཉིད་དང་ཤེས་རྒྱུད་གཅིག་པའི་གང་ཟག་གིས་སྦྱོར་བ་བྱས་པ་ལས་གྱུར་པའི་མཐར་ཐུག་དགེ་ 7-286b སློང་ལ་ལྟུང་བ་སྐྱེད་བྱེད་དུ་གྲུབ་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 正理 ལྔ་པ་རྒྱུ་མཚན་ནི། ཅིར་འགྱུར་གྱི་སྐབས་སུ་བཤད་ཟིན་ཏོ། །ཤ་ལུགས་པ་རྣམས་ན་རེ། དགེ་ཚུལ་གྱིས་མི་གསོད་པའི་སྦྱོར་བ་བྱས་ཏེ་དགེ་སློང་དུ་གྱུར་པ་ན་མཐར་ཐུག་གྲུབ་ན་དགེ་སློང་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། ཞུ་བ་ཉུང་ཤོས་ལས་སྦོམ་པོར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། ། གཉིས་པ་ལ། མཐར་ཐུག་སྒོ་ནས་བསྟན་པ་དང་། །སྦྱོར་ལྟུང་སྒོ་ནས་བསྟན་པའོ། ། ༈ མཐར་ཐུག་སྒོ་ནས་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། ཚིགས་སྔ་མར་སྦྱོར་བ་བྱས་པ་ཞེས་པ་འདི་སྐབས་འདིར་བརྗོད་ཀྱི་ལྟུང་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྤྱིར་བསྟན་ཡིན་ཀྱང་བྱེ་བྲག་ལ་མཚོན་ནས་གོ་སླ་བས་ཁང་པ་ཁང་ཆེན་ལྟ་བུ་ལ་ཚིགས་སྔ་མར་དགེ་ཚུལ་གྱིས་སྦྱོར་བ་བྱས་པ་ལ་ཚིགས་ཕྱི་མ་དགེ་སློང་དུ་གྱུར་པ་ན་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པ་ལ་ཡང་ངོ་སྟེ། ན་སྨད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་རོ། །ཁང་ཆེན་གྱི་སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་པའི་ཡན་ལག་གཞན་ཐམས་ཅད་ཚང་བའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ། དགེ་ཚུལ་གྱིས་ཁང་ཆེན་བརྩིགས་པའི་སྦྱོར་བ་བྱས་ནས་དགེ་སློང་དུ་གྱུར་པ་ན། མཐར་ཐུག་གྲུབ་པ་ཆོས་ཅན། ཁང་ཆེན་གྱི་སྦོམ་པོ་འབྱུང་རུང་ཡིན་ཏེ། ཁང་ཆེན་གྱི་སྦོམ་པོའི་རྒྱུ་ཚོགས་ཚང་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཉེས་བྱས་དང་ལྟུང་མེད་དུ་བྱེད་པའི་རྐྱེན་གཞན་མ་བྱུང་བར་ཁང་པ་ཁང་ཆེན་བརྩིགས་པ་ན། དགེ་ཚུལ་ཉིད་ཀྱིས་སྦྱོར་བ་བྱས་པ་ཙམ་གྱི་དབང་གིས་དགེ་སློང་ཉིད་ན་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པའི་ལྟུང་བ་ཆོས་ཅན། ལྟུང་བ་ན་སྨད་པ་ཡིན་ཏེ། བཅས་པའི་ཁྱད་པར་སྦོམ་པོར་བཅས་པ་ལས་འདས་པའི་ལྟུང་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེའི་ཕྱིར་ཁང་པ་ཁང་ཆེན་གྱི་ཞུ་བ་ལས། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པས་བརྩམས་ནས་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཏེ་ཟིན་ལགས་ན་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། དེ་བཞིན་དུ་ལྟུང་བ་གཞན་རྣམས་ལ་ཡང་སྐབས་འདིར་རང་རང་གི་ན་སྨད་དུ་ 7-287a སྤྱིར་
【現代漢語翻譯】 遮譴 第三，駁斥爭論：如果比丘沒有殺人的意圖和行為，僅僅因為沙彌做了殺人的行為就成為比丘，那麼最終成就的法，比丘不應該產生殺人的罪過。因為比丘根本沒有想過殺人，也沒有做過殺人的行為。如果這樣說，那麼遍及性不成立。因為比丘尼做了殺人的行為，然後她成為比丘，那麼在最終成就的時候，不確定性就介入了。此外，你的陳述的理由，那個法沒有遍及，因為與比丘自己和識流相同的人所做的行為，對比丘產生罪過是成立的。 正理 第五，理由：在『變成什麼』的情況下已經說過了。有些順世外道說：沙彌做了殺人的行為，然後成為比丘，如果最終成就，那麼比丘沒有罪過。這與從較小的罪說成較大的罪相矛盾。 第二，從最終成就的角度來展示，以及從行為和罪過的角度來展示。 從最終成就的角度來展示。 第一，前面句子中說的『做了行為』，在這裡是指所有罪過的總稱，但具體來說，爲了容易理解，就像房子和大房子一樣，前面沙彌做了行為，後面成為比丘，那麼最終成就也是如此，是那摩達。大房子產生粗大之物的其他所有條件都具備的情況下，沙彌做了建造大房子的行為，然後成為比丘，那麼最終成就的法，是可以產生大房子的，因為大房子粗大之物的因緣聚合已經具備。在沒有產生輕罪和無罪的其他因緣的情況下，建造了房子和大房子，僅僅因為沙彌做了行為，比丘最終成就的罪過，是那摩達，因為是超越了戒律中粗大之物的罪過。因此，在房子和大房子的請問中，『沒有受比丘戒的人開始做，然後受了比丘戒完成了，會變成什麼？』『會變成粗大之物』。同樣，其他的罪過，在這裡也普遍是各自的那摩達。
【English Translation】 Objection Third, refuting the argument: If a bhikshu (比丘, a Buddhist monk) has no intention or action of killing, and only because a shramanera (沙彌, a novice monk) commits the act of killing does he become a bhikshu, then the ultimately accomplished dharma (法, the teachings of the Buddha), the bhikshu should not incur the sin of killing. Because the bhikshu never thought of killing and never committed the act of killing. If you say so, then the pervasiveness is not established. Because a bhikshuni (比丘尼, a Buddhist nun) commits the act of killing and then she becomes a bhikshu, then in the case of ultimate accomplishment, uncertainty intervenes. Furthermore, the reason for your statement, that dharma does not pervade, because the act committed by a person who is the same as the bhikshu himself and the same mindstream, it is established that it generates sin for the bhikshu. Logic Fifth, the reason: It has already been said in the case of 'what will become'. Some Lokayata (順世外道, a materialistic school of Indian philosophy) say: A shramanera commits the act of killing and then becomes a bhikshu, if ultimately accomplished, then the bhikshu has no sin. This contradicts saying from a lesser sin to a greater sin. Second, to show from the perspective of ultimate accomplishment, and to show from the perspective of action and sin. To show from the perspective of ultimate accomplishment. First, the phrase 'committed the act' in the previous sentence refers to all sins in general in this context, but specifically, in order to be easily understood, just like a house and a big house, the shramanera committed the act in the first part, and then became a bhikshu in the latter part, then the ultimate accomplishment is also the same, it is Nasmada. Assuming that all other conditions for the big house to produce a large object are met, the shramanera committed the act of building a big house, and then became a bhikshu, then the ultimately accomplished dharma, it is possible to produce a big house, because the causes and conditions for the big house's large object are already complete. In the absence of other conditions that cause minor offenses and no offenses, a house and a big house are built, and only because the shramanera committed the act, the sin of the bhikshu's ultimate accomplishment is Nasmada, because it is a sin that exceeds the gross object in the precepts. Therefore, in the question of a house and a big house, 'What will happen if someone who has not taken the full ordination starts to do it, and then takes the full ordination and completes it?' 'It will become a gross object'. Similarly, other sins are also generally their respective Nasmeda in this context.
བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། ། ༈ སྦྱོར་ལྟུང་སྒོ་ནས་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། ལུང་ཞུ་བ་ལས། བསྙེན་པར་རྫོགས་པས་རྐུ་བར་བཤམས་སྟེ། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པས་བརྐུས་ན་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པའི་རྗེས་སུ་འབྲངས་ཏེ། དགེ་སློང་གིས་མ་བྱིན་ལེན་ལྟ་བུའི་སྦྱོར་བ་བྱས་ན་དེ་དགེ་ཚུལ་དུ་བབས་པ་ན་མཐར་ཐུག་གྲུབ་ན་དེའི་སྦྱོར་བ་བྱེད་པ་པོ་ཚིགས་ཕྱི་མ་དགེ་སློང་ལ་ཡང་སྦྱོར་བའི་ན་སྨད་པ་དེ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་པའོ། །མདོ་འདི་ལ་ཊཱི་ཀ་ལས། ཚིགས་ཕྱི་མ་སྟེ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཉིད་དོ། །དེ་ལ་ཡང་ཚིགས་སྔ་མ་དེ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། ཞེས་བཤད་དེ། ཚིགས་ཕྱི་མ་དགེ་སློང་ལ་ཡང་ཚིགས་སྔ་མ་དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་པ་དང་། དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པའི་རྒྱུན་མ་བཏང་བར་ཡོད་པས་སྡོམ་པ་གསུམ་ལྡན་ནོ། །འོ་ན་དགེ་སློང་གིས་མ་བྱིན་ལེན་ལྟ་བུའི་སྦྱོར་བ་བྱས་ནས་དེ་དགེ་ཚུལ་དུ་བབས་ན་མཐར་ཐུག་གྲུབ་ན་དགེ་ཚུལ་དེ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། ཕམ་པ་དང་འདྲ་བའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བབས་པའི་ཚིག་དག་ཏུ་དངོས་གཞིར་གྱུར་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་གྲུབ་པར་འགྱུར་བར་བཤད་དོ། །དེ་ཡང་ཉེས་བྱས་དེའི་སྦྱོར་བ་དང་མཐར་ཐུག་གི་དུས་ན་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་ཡོད་ཅིང་། ཉེས་བྱས་དེའི་ཡན་ལག་གཞན་ཚང་གི་དབང་དུ་བྱས་པའོ། །འདིར་སྦྱོར་བ་ནི་ཕམ་པའི་སྦྱོར་བ་ཡིན་པས་ཕམ་པའི་སྦྱོར་བ་ལས་ཕམ་པ་དང་འདྲ་བའི་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། ལྟུང་བ་ཆེ་བའི་རྒྱུས་ཆུང་བ་བསྐྱེད་པར་རུང་ཞེས་ཟངས་ཆེན་པ་གསུང་ངོ་། ། ༈ རྫས་ཁྱད་ལས་གྱུར་ཞར་བྱུང་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ནི། རྫས་དངོས་སུ་བཀག་པ་བས་དཀོན་ཅིང་རིན་ཆེ་བའི་སྒོ་ནས་བཟང་པོ་ལ་ཡང་བཀག་པ་དེ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་ལུང་གང་ན་བལ་ནག་པོ་བས་བལ་དཀར་པོ་དཀོན་ཅིང་རིན་ཆེ་བ་ཡིན་ན་བལ་དཀར་པོ་ལ་སྟན་བྱེད་ན་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པ་ 7-287b ལྟ་བུ་སྟེ། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། ཆ་གཉིས་བསྲེ་བའི་སྐབས་ནས་བཤད་དོ། །འདིར་འབན་ཚ་གུང་པ་ན་རེ། རྫས་བཀག་པ་ལས་བཟང་བ་ནི་ལྷའི་རིན་པོ་ཆེ་དང་། བཙུན་མོ་རིན་པོ་ཆེ་ལ་སོགས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། ལྷ་རྫས་ཀྱི་རིན་པོ་ཆེའམ་རིན་པོ་ཆེར་གཏོགས་པ་ལག་གིས་བཟུང་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཞེས་དངོས་སུ་བཀག་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལྟུང་བྱེད་དུ་མི་འགྱུར་བ་དེའི་དོན་ཡང་དུས་རེས་འགའ་བ་ཡིན་པས་གནས་སྐབས་ཀྱི་སྒོ་ནས་ཉེས་པ་མ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་དང་། སྤྱིར་བུད་མེད་ལ་རེག་པ་དངོས་སུ་བཀག་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་བཞིན་དུ་རྟ་མཆོག་རིན་པོ་ཆེ་དང་ཞིང་དང་ཁང་བཟང་ལ་སོགས་པ་ལ་རེག་ན་ཡང་ལྟུང་བར་འགྱུར་རོ་སྙམ་དུ་མི་བསམ་སྟེ། དགག་པ་ཧ་ཅང་ཐལ་བར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །དཀོན་ཅིང
【現代漢語翻譯】 是教法。 關於通過行為墮罪的教法： 第二種情況是，根據律經的解釋：『如果具足比丘戒的人準備偷盜，那麼未具足比丘戒的人偷盜會怎麼樣呢？』『會犯粗罪。』根據這個說法，如果比丘做了類似不予而取的行為，當他因此而降為沙彌時，如果最終完成了偷盜，那麼這個行為的實施者，也就是後來的比丘，仍然具有之前行為的罪過。經部的註釋中說：『後來的比丘就是具足比丘戒的人。』對於他來說，也同樣具有之前的罪過。』也就是說，後來的比丘仍然具有之前的沙彌戒和近事男戒，沒有放棄這兩種戒律，因此具有三種戒律。那麼，如果比丘做了類似不予而取的行為，因此而降為沙彌，如果最終完成了偷盜，那麼這個沙彌會怎麼樣呢？會犯下類似於墮罪的罪過。註釋中說：『在降級的情況下，如果完成了實際的罪行，就會犯下罪過。』也就是說，在實施罪行和最終完成罪行的時候，沙彌仍然具有沙彌戒，並且罪行的其他要素也已經具備。這裡，行為是墮罪的行為，那麼從墮罪的行為中產生類似於墮罪的罪過是否矛盾呢？贊欽巴說：『大的罪因可以產生小的罪果。』 關於因物品差異而產生的附帶說明： 第二種情況是，與直接禁止的物品相比，對於更加稀有和珍貴的物品，也同樣具有禁止的效力。例如，在律經中，如果白色的羊毛比黑色的羊毛更加稀有和珍貴，那麼用白色的羊毛製作坐墊也會犯捨墮罪。在《自釋》和註釋中，是從混合兩種羊毛的情況來解釋的。在這裡，俄本擦貢巴說：『比被禁止的物品更好的物品，比如天人的寶物和王妃的寶物等等。』但這種說法是不對的，因為律經中明確禁止：『如果用手觸控天人的寶物或者屬於寶物的物品，就會犯下罪過。』之所以不會犯墮罪，是因為這種情況是偶爾發生的，所以從暫時的角度來看，罪過並不圓滿，而且一般來說，直接禁止觸控女性。同樣，也不應該認為觸控駿馬寶、田地和豪宅等也會犯墮罪，因為這樣禁止的範圍就太廣了。
【English Translation】 This is the teaching. The teaching on transgressions through actions: The second case is, according to the explanation in the Vinaya: 'If one who has taken the full ordination prepares to steal, what happens if one who has not taken the full ordination steals?' 'It becomes a gross offense.' Following this statement, if a bhikshu (fully ordained monk) performs an action like taking what is not given, and if he is reduced to a novice (śrāmaṇera) as a result, and if the theft is ultimately completed, then the one who performed the action, the later bhikshu, still possesses the fault of the previous action. The commentary on the Sutra says: 'The later bhikshu is the one who has taken full ordination.' For him, the previous fault also remains. That is, the later bhikshu still possesses the vows of a novice and a lay practitioner (upāsaka), without having abandoned these two vows, and therefore possesses three vows. So, if a bhikshu performs an action like taking what is not given, and is reduced to a novice as a result, what happens to that novice if the theft is ultimately completed? He commits an offense similar to a defeat (pārājika). The commentary says: 'In the case of being reduced, if the actual transgression is completed, a fault is incurred.' This is because at the time of committing the action and ultimately completing it, the novice still possesses the novice vows, and the other elements of the offense are also present. Here, the action is an action of defeat, so is it contradictory to generate an offense similar to a defeat from an action of defeat? Zangchenpa says: 'A great cause of offense can generate a small result of offense.' Statement of incidental matters arising from differences in substances: The second case is that, compared to things that are directly prohibited, things that are rarer and more precious also possess the same prohibition. For example, in the Vinaya, if white wool is rarer and more precious than black wool, then making a cushion from white wool also incurs a Nissaggiya Pacittiya offense. In the auto-commentary and commentary, it is explained from the context of mixing two kinds of wool. Here, Euben Tsagungpa says: 'Things that are better than prohibited things are divine jewels and queen jewels, and so on.' But this is not correct, because the Vinaya explicitly prohibits: 'If one touches a divine jewel or something belonging to a jewel with one's hand, one incurs an offense.' The reason why it does not become a Patayantika offense is because this situation is occasional, so from a temporary perspective, the offense is not complete, and in general, touching a woman is directly prohibited. Similarly, one should not think that touching a supreme horse jewel, fields, and mansions, etc., will also incur an offense, because the prohibition would become too extensive.
་རིན་ཆེ་བའི་སྒོ་ནས་རྫས་དངོས་སུ་བཀག་པ་དེ་དང་འདྲ་བ་ལ་ཡང་ངོ་སྟེ། བཀག་པ་དེ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། སྲིན་བལ་དང་འདྲ་བ་མོན་དར་དང་། དུ་ཀུ་ལའི་རས་ལ་སྟན་བྱེད་ན་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བར་བཤད་དོ། །འོ་ན་མོན་དར་དེ་སྲིན་བལ་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། མོན་དར་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྲིན་བལ་ལོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ་སྙམ་ན། མོན་དར་ཡང་རིགས་གཉིས་ཡོད་དེ། སྲིན་བལ་ལས་བྱས་པ་དང་། རྩྭ་ལས་བྱས་པ་སྟེ་ཕྱི་མ་ནི། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ཀྱི་འགྲེལ་པ་ལས། མོན་དར་འདྲ་བ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་པ་འདི་འོད་ལྡན་དུ། གུར་གུམ་དང་ཁ་དོག་གསལ་ཆེས་པའི་སྒོ་ནས་འདྲ་བ། མེ་ཏོག་ཤེ་བ་ལི་ཀས་ཁ་བསྒྱུར་བ་ཡང་ཉན་ཐོས་རྣམས་ལ་བཀག་པར་བཤད་དོ། །ཕྱི་མ་འདིའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ། ཚིག་རྒྱན་གྱི་བསྟན་བཅོས་ལས། མཐའ་འཁོབ་ཡུལ་གྱི་ལྗོན་པའི་གེ་སར་ལས། །ལེགས་འབྱུང་སྲིན་བུའི་ 7-288a གོས་སུ་འཁྲུལ་པ་བཞིན། །ཅེས་འབྱུང་བས་མོན་སོགས་ཀྱི་ཡུལ་གྱི་བྱེ་བྲག་གི་ཤིང་བལ་བཟང་པོས་ཡུལ་དབུས་ཀྱི་སྲིན་བལ་བར་མ་དང་ངན་པ་ཟིལ་གྱིས་གནོན་ནུས་པ་ཡོད་པར་གདའོ། །འདི་འདྲའི་རིགས་ཅན་གྱི་མདོར་བསྡུས་ཤིན་ཏུ་མང་སྟེ། གསེར་ལ་རེག་པ་བཀག་པ་དང་འདྲ་བར་གཡུ་ལ་རེག་པ་ཡང་བཀག་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཁྲབ་རྙིང་པ་ལ་རེག་པ་དང་། བྱ་ཤ་ཟན་གྱི་ཡུལ་དུ་རྩམ་པ་སློང་ན་ཡང་བསོད་པ་སློང་བའི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པ་དང་འདྲ་བ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་སྦྱར་རོ། །འདིར་སྨྲས་པ། ལས་ངན་ཕྱིར་དུ་སྒོ་གསུམ་པོ། །གཡོག་ཏུ་བཙོངས་པའི་གྱི་ན་འགས། །གཞན་གྱིས་བསྐུལ་ཀྱང་ལེགས་བྱས་ཀྱི། །ལམ་དུ་འཚོ་བའི་རེ་བ་ཆད། །བདག་ནི་དྭགས་བརྒྱུད་བཀའ་དྲིན་ལས། །ཡོངས་འཛིན་སངས་རྒྱས་དངོས་དང་མཇལ། །འཁྲུལ་པ་མེད་པའི་བཀའ་ལ་སྦྱངས། །རང་གར་གནས་པའི་ལེ་ལོ་དོར། །ཤེས་བྱ་ཟླ་བའི་གཟུགས་བརྙན་ནི། །འཛིན་ནུས་འོ་མའི་རྒྱ་མཚོ་ཆེ། །བདག་བློ་གསལ་ལས་གཞན་ཡོད་དམ། །དེ་ཕྱིར་འབད་པ་བདེ་བའི་རྒྱུ། །སྟོང་ཆེན་གྲུབ་པའི་ལུས་འདི་ལ། །བདེ་ཆེན་ཞུ་བ་འགོད་པས་ནི། །མཁའ་ལ་མུ་ཏིག་ཆར་པའི་ཚོགས། །ཀུན་དགར་བྱེད་པ་ཟིལ་གནོན་ཏོ། །མཆོག་གི་དངོས་པོ་མཐོང་ཞིང་གཙུག་ལག་དུ་མ་ཤེས། །རིག་གྲོལ་མཚན་མ་མང་པོའི་རྟགས་དང་རྣམ་པར་ལྡན། །ཟབ་རྒྱས་བསྟན་བཅོས་འགྲོལ་ན་དག་པའི་སྣང་བ་ཐོབ། །སྐྱེ་བ་ཀུན་ཏུ་ས་ཐོབ་བླ་མར་བསྟེན་པས་གྲུབ། །ཅེས་སོ།། །། ༈ མཚན་གྱི་ཡན་ལག་ཞར་བྱུང་། དང་པོ་ལ་གཉིས་ལས། ཐུན་མོང་དང་། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའོ། ། ༈ ཐུན་མོང་། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། མཚན་ཉིད་ཅི་འདྲ་བའི་ཐུན་མོང་དང་། རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་མིང་ཙམ་གྱི་ཐུན་མོང་ངོ་། ། ༈ མཚན་ཉིད་ཅི་འདྲ་བའི་ཐུན་མོང་། དང་པོ་ནི། སྲོག་གཅོད་པའི་ཕམ
【現代漢語翻譯】 同樣，對於通過珍貴物品進行實際禁止的情況也是如此，因為這與禁止本身是相同的。在《 टीका 》(梵文，梵文天城體，ṭīkā，註釋)中說，如果使用類似於蠶絲的門達（一種絲織品）和杜古拉（一種細棉布）的布料作為坐墊，將會犯下墮罪。那麼，門達是蠶絲嗎？如果有人認為這與《律藏·比丘尼分別》中說的『門達被稱為蠶絲』相矛盾，那麼門達也有兩種，一種是用蠶絲製成的，另一種是用草製成的。後者在《律藏·雜事釋》中說，『類似於門達』，這在《光明論》中是指類似於藏紅花且顏色非常鮮艷的，用米仔蘭花染色的物品，也被禁止給聲聞眾使用。考慮到后一種情況，在修辭學的論著中說：『如同邊境地區的樹木花蕊，完美地變成了蠶絲衣物。』這意味著門等地區的特殊優質樹木纖維，能夠勝過中部地區的普通或劣質蠶絲。類似這樣的例子還有很多，比如禁止觸控黃金，同樣也禁止觸控玉石。同樣，觸控舊盔甲，以及在食肉鳥的地區乞討糌粑，也與通過乞討食物而犯下墮罪的情況相同。 在此我說：爲了邪惡的業力，將身語意三門，出賣給罪惡的深淵，即使他人勸說，也斷絕了行善的希望。我因達波傳承的恩德，與真實的永住上師相遇，學習了無誤的教誨，捨棄了隨心所欲的懶惰。知識如月亮的倒影，能夠被浩瀚的乳海所容納，除了我還有誰能如此明智？因此，努力是幸福的根源。在這成就大空的身體上，安置大樂的甘露，如同在天空中降下珍珠雨，使一切都感到喜悅。見到至高之物，通曉諸多經典，具備解脫智慧的眾多徵兆，如果能解讀深奧廣大的論著，就能獲得清凈的顯現，生生世世依止上師就能成就。』 名稱的附帶部分： 第一部分分為兩種：共同的和非共同的。 共同部分： 第一部分分為兩種：性質相同的共同和僅名稱相同的共同。 性質相同的共同： 第一部分是：殺生的墮罪。
【English Translation】 Similarly, it is also the same for the actual prohibition through precious objects, as it is identical to the prohibition itself. In the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari script, ṭīkā, commentary), it is said that if one uses fabrics similar to silk, such as Monda (a type of silk fabric) and Dukula (a fine cotton cloth), as cushions, one will commit a downfall. So, is Monda silk? If one thinks that this contradicts what is said in the Vinaya-bhikṣuṇī-vibhaṅga that 'Monda is called silk,' then Monda also has two types, one made from silk and the other made from grass. The latter is mentioned in the Vinaya-kṣudrakavastu commentary, 'similar to Monda,' which in the 'Luminous Treatise' refers to items similar to saffron and with very bright colors, dyed with Michelia champaca flowers, which are also prohibited for the Śrāvakās. Considering the latter case, it is said in the treatise on rhetoric: 'Like the stamens of trees in border regions, perfectly transformed into silk garments.' This means that the special high-quality tree fibers from places like Monda can surpass the ordinary or inferior silk from central regions. There are many similar examples, such as the prohibition of touching gold, and similarly, the prohibition of touching jade. Likewise, touching old armor, and begging for tsampa in the land of meat-eating birds, are also the same as incurring a downfall by begging for food. Here I say: For the sake of evil karma, selling the three doors of body, speech, and mind into the abyss of sin, even if others persuade, the hope of walking the path of virtue is cut off. I, through the kindness of the Dakpo Kagyu lineage, met the true Yongdzin Lama in person, studied the unerring teachings, and abandoned the laziness of staying as I pleased. Knowledge is like the reflection of the moon, capable of being contained by the vast ocean of milk. Who else besides me is so wise? Therefore, effort is the root of happiness. On this body that has attained the great emptiness, placing the nectar of great bliss is like causing a rain of pearls to fall in the sky, delighting all. Seeing the supreme object, knowing many scriptures, possessing many signs of wisdom and liberation, if one can interpret the profound and vast treatises, one will attain pure appearances, and by relying on the Lama in all lifetimes, one will achieve accomplishment.' Incidental parts of the title: The first part is divided into two: common and uncommon. Common: The first part is divided into two: common by nature and common by mere name. Common by nature: The first part is: the downfall of killing.
་པ་ལྟ་བུ་སྟེ་ 7-288b རྟེན་དགེ་སློང་ཕ་མ་གཉིས་ལ་ལྟུང་བ་ཆེ་ཆུང་མཉམ་པར་བཅས་ཤིང་། ལྟུང་བའི་ཡན་ལག་ཐུན་མོང་བའོ། ། ༈ རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་མིང་ཙམ་གྱི་ཐུན་མོང་། གཉིས་པ་རྗེས་སུ་མཐུན་པ་མིང་ཙམ་གྱི་ཐུན་མོང་ནི། སྐྱོན་ནས་སྨྲ་བའི་ལྟུང་བྱེད་ལྟ་བུ་སྟེ། རྟེན་དགེ་སློང་ཕ་མ་གཉིས་ལ་ལྟུང་བ་ཆེ་ཆུང་མཉམ་པོར་བཅས་ཤིང་། ལྟུང་བའི་ཡན་ལག་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའོ། ། ༈ ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ། གཉིས་པ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ནི། རེག་པའི་ཕམ་པའམ་འབྱིན་པའི་ལྷག་མ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ཡང་དགེ་སློང་ཕ་མའི་ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པར་བཞག་པའི་རྒྱུ་མཚན་ལྔ་སྟེ། རེག་པའི་ཕམ་པ་ལྟ་བུ་སྡེ་ཚན་མི་འདྲ་བའི་ཕྱིར་དང་། དགེ་སློང་མས་ཡང་ཡང་ཟོས་པའི་ལྟུང་བ་ལྟ་བུ་ཆེ་ཆུང་མི་འདྲ་བའི་ཕྱིར་དང་། ཉིན་མོ་འབྲལ་བའི་ལྷག་མ་ལྟ་བུ་ཡོད་མེད་མི་འདྲ་བའི་ཕྱིར་དང་། སྐྲོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་གཉིས་ནི། བཅས་པའི་དབྱེ་བ་མི་འདྲ་བའི་ཕྱིར་དང་། ལྷུང་བཟེད་འཆང་བའི་སྤང་ལྟུང་ནི་དངོས་གཞིར་གྱུར་དུས་མི་འདྲ་བའི་ཕྱིར་རོ། །བདུན་ཅུ་རྩ་གཉིས་ཞེས་གནས་ངན་ལེན་འཆབ་པ་ཐུན་མོང་བར་བཞག་པ་ནི་ལྷག་མ་འཆབ་པའི་ཆ་ནས་དགེ་སློང་ཕ་མའི་ལྟུང་བྱེད་ཐུན་མོང་བ་ཡིན་ནོ། །ཕམ་པ་འཆབ་པའི་ཆ་ནས་ནི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ཕམ་པའི་སྐབས་ཀྱི་གཞུང་ལས་ཤེས་སོ། ། གཉིས་པ་ལ། མཚན་གྱི་ཡན་ལག་སེལ་བར་བཅས། །སེལ་བའི་སྐབས་ཀྱི་ཞར་བྱུང་བརྗོད། །གཞན་གྱུར་དེ་དག་གི་འཐད་དོ། ། ༈ མཚན་གྱི་ཡན་ལག་སེལ་བར་བཅས། དང་པོ་ལ། མཚན་ཉིད་ཅི་འདྲའི་ཐུན་མོང་དང་། །ཐུན་མོང་མིན་པའི་དབང་བྱས་པའོ། ། ༈ མཚན་ཉིད་ཅི་འདྲའི་ཐུན་མོང་བའི་དབང་བྱས་པ། དང་པོ་ནི། སྔར་ལན་གཉིས་སུ་མཚན་གྱུར་པའི་དགེ་སློང་གིས་མི་གསོད་པ་ལྟ་བུའི་སྦྱོར་བ་བྱས་ནས་ལན་གསུམ་པར་མཚན་གྱུར་པ་ནི་དངོས་གཞི་ལྟུང་བ་དེ་སྐྱེ་བའི་ཞིང་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་ལན་གཅིག་མཚན་གྱུར་པ་ལྟ་བུའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་དགེ་སློང་གིས་མི་གསོད་པ་ལྟ་བུའི་སྦྱོར་བ་བྱས་ནས་དེ་དགེ་ 7-289a སློང་མར་མཚན་གྱུར་ཏེ་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པ་ནི་དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་དེ་སྐྱེ་བའི་ཞིང་ཉིད་དེ་རྟེན་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ངག་དོན་སྲོག་གཅོད་ཕམ་པའི་ཡན་ལག་གཞན་ཐམས་ཅད་ཚང་བའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ། དགེ་སློང་གིས་མི་གསོད་པའི་སྦྱོར་བ་བྱས་ནས་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པ་དང་། དུས་མཉམ་དུ་མཚན་གྱུར་པའི་དགེ་སློང་མ་ཆོས་ཅན། སྲོག་གཅོད་པའི་ཕམ་པ་དངོས་སུ་བསྐྱེད་པ་ཅན་ཡིན་ཏེ། སྲོག་གཅོད་པའི་ཕམ་པ་དངོས་སུ་བསྐྱེད་པ་དེའི་ཞིང་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདི་ནི་མཚན་ཉིད་ཅི་འདྲ་བའི་ཐུན་མོང་གི་ལྟུང་བ་དེ་སྐྱེས་ཟིན་གནས་པའི་ཞིང་ཉིད་ཀྱང་ཡིན་ནོ། །མཚན་གྱུར་པ་ནི་དེའི་ཞིང་ཉིད་ཡིན་ཅེས་མདོ་འདི་ནི་མཚན་ཉི
【現代漢語翻譯】 好比墮罪一樣，所依為比丘和比丘尼，二者所犯墮罪的輕重相同，且墮罪的支分是共同的。 二、僅是名稱上相同的共同： 好比從過失中說出的墮罪一樣，所依為比丘和比丘尼，二者所犯墮罪的輕重相同，但墮罪的支分不是共同的。 二、非共同： 好比觸控的波羅夷罪或捨墮罪一樣。之所以將比丘和比丘尼的墮罪視為非共同，有五個理由：好比觸控的波羅夷罪，因為部類不同；好比比丘尼屢次食用食物的墮罪，因為輕重不同；好比白日分離的捨墮罪，因為有無不同；驅擯的兩個墮罪，因為安立的差別不同；持缽的捨墮罪，因為成為真實時不同。將七十二種惡處隱瞞視為共同，是因為從隱瞞捨墮罪的角度來說，比丘和比丘尼的墮罪是共同的。從隱瞞波羅夷罪的角度來說，則不是共同的，這可以從波羅夷罪的章節中得知。 二、包括遮止名稱的支分，以及宣說遮止章節中的旁述，還有其他轉變的合理性。 一、包括遮止名稱的支分： 首先，是何種特性的共同，以及不共同的範疇？ 首先，是何種特性的共同範疇？ 首先，如果先前兩次變性的比丘，做了殺人的行為，第三次變性，那麼真實的墮罪並非是產生的田地。因此，如果以一次變性為例，比丘做了殺人的行為，然後他變成了比丘尼，最終完成，那麼真實的墮罪就是產生的田地，也就是所依本身。假設語言的意義是殺生的波羅夷罪的其他所有支分都齊全，比丘做了殺人的行為，最終完成的同時，變性為比丘尼，那麼這位比丘尼，是真實產生殺生波羅夷罪者，因為她是真實產生殺生波羅夷罪的田地。這是一種何種特性的共同墮罪，既是已經產生，也是存在的田地。變性者是其田地，這部經是關於名稱的。
【English Translation】 Like a transgression, the basis is both a Bhikshu (比丘，monk) and a Bhikshuni (比丘尼，nun), both of whom incur the same severity of transgression, and the components of the transgression are common. Two, common only in name: Like a transgression spoken from fault, the basis is both a Bhikshu and a Bhikshuni, both of whom incur the same severity of transgression, but the components of the transgression are not common. Two, not common: Like the Parajika (波羅夷罪，defeat) of touching or the Sanghavasesa (僧殘，formal meeting) of relinquishing. There are five reasons why the transgressions of Bhikshus and Bhikshunis are considered not common: Like the Parajika of touching, because the categories are different; like the transgression of a Bhikshuni repeatedly eating food, because the severity is different; like the Sanghavasesa of separating during the day, because the existence or non-existence is different; the two transgressions of expulsion, because the distinctions of establishment are different; the Sanghavasesa of relinquishing the bowl, because the time of becoming real is different. Considering the concealment of seventy-two evil places as common is because, from the perspective of concealing Sanghavasesa, the transgressions of Bhikshus and Bhikshunis are common. From the perspective of concealing Parajika, it is not common, which can be understood from the chapter on Parajika. Two, including the prevention of the components of the name, as well as stating the side notes in the chapter of prevention, and the rationality of other transformations. One, including the prevention of the components of the name: First, what kind of characteristics are common, and what is the scope of non-common? First, what kind of characteristics are in the category of common? First, if a Bhikshu who has transformed twice before commits the act of killing a person, and transforms a third time, then the actual transgression is not the field of arising. Therefore, if we take the example of transforming once, a Bhikshu commits the act of killing a person, and then he transforms into a Bhikshuni, and it is finally completed, then the actual transgression is the field of arising, which is the basis itself. Assuming that the meaning of the language is that all other components of the Parajika of killing are complete, and a Bhikshu commits the act of killing a person, and at the same time as it is finally completed, transforms into a Bhikshuni, then this Bhikshuni is the one who actually generates the Parajika of killing, because she is the field of actually generating the Parajika of killing. This is a kind of common transgression with what characteristics, which is both the field where it has already arisen and exists. The transformed one is its field, and this Sutra (經，scripture) is about the name.
ད་ཅི་འདྲ་བའི་ཐུན་མོང་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ་སྤྱིར་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་མཚན་ཉིད་ཅི་འདྲ་བའི་ཐུན་མོང་བ་ལྔ་བཅུ་རྩ་དྲུག་ཡོད་དེ། ས་བོན་སྐྱེ་འཇིག་གཉིས་པོ་དེ་གཅིག་ཏུ་བགྲངས་ན་ལྔ་བཅུ་རྩ་ལྔ་ཞེས་སྔ་མ་རྣམས་གསུང་ཡང་། ལུང་ལས། སྐྱེ་བ་གཅོད་པ་ལ་དངོས་སུ་གསུངས་པས་ས་བོན་འཇོམས་པ་ལ་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་ཏེ། དངོས་ཀྱི་ལྟུང་བ་དང་མདོར་བསྡུས་ཀྱི་ལྟུང་བ་ཐ་དད་དུ་བགྲངས་ན་ལྔ་བཅུ་རྩ་དྲུག་ཅེས་བརྗོད་དོ། །དེ་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་བསྡུས་པའི་སྡོམ་ནི། རྐུ་དང་སྨྱན་དང་སྐུར་འདེབས་གསུམ། །འཆང་འཇོག་སློང་དང་སློང་རིགས་དང་། །རིན་ཐང་སོ་སོར་བསྐུར་བ་དང་། །གསེར་དངུལ་བསྐྱེད་གཉིས་ལྷུང་བཟེད་འཚོལ། །འཐག་གཉིས་བརྫུན་འདོན་སྐྱེ་བ་གཅོད། །རིམ་གཉིས་འདུག་གནས་ཕྱེ་དང་ནི། །སྤངས་ཟ་དུས་མིན་ཁ་ནས་མིད། །གཅེར་བུ་དམག་གསུམ་མེ་རེག་དང་། །ནུབ་ལྷག་ཁ་བསྒྱུར་རིན་ཆེན་རེག །ཁྲུས་བྱེད་རྩེ་དང་རྐུན་མ་དང་། །ས་བརྐོ་འགྲོན་དང་ཆང་འཐུང་དང་། །དུས་མིན་ཟས་བཅས་སྐྱ་རེངས་དང་། 7-289b །ཁབ་རལ་གདིང་གཡན་བདེ་གཤེགས་གོས། །བཞི་བཅུ་བརྒྱད་ལ་དངོས་སུ་གསུངས། །མི་ཚངས་སྤྱོད་དང་སྲོག་གཅོད་བཞི། །ཕམ་བརྫུན་བདེན་སྨྲ་ས་བོན་འཇོམས། །དེ་ལྟར་བརྒྱད་ལ་མདོར་བསྡུས་སྦྱར། །ཅེས་སོ། །ལུང་ཞུ་བ་ལས། སྤངས་ཟ་ལ་དགེ་སློང་ལས་དགེ་སློང་མར་གྱུར་ན་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་པ་ནི་མཐར་ཐུག་མ་ཚང་བ་ལ་དགོངས་ཏེ། དགེ་སློང་མ་ལས་དགེ་སློང་དུ་འགྱུར་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་གསུངས་པ་དང་མཚུངས་པ་སྦྱར་རོ། །དམིགས་བསལ་ནི། གཞན་གྱི་ཡན་ལག་རང་གི་ཁའམ་བཤང་ལམ་དུ་བླང་བའི་ཆ་ནས་མཚན་ཉིད་ཅི་འདྲ་བའི་ཐུན་མོང་ཡིན་གྱི། དགེ་སློང་གིས་ཟག་བྱེད་དུ་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པའི་སྦྱོར་བ་བྱེད་བཞིན་པ་ན་མཚན་གྱུར་པ་ན་ཕམ་པར་མི་འགྱུར་བ་དང་། ལྷུང་བཟེད་ཕུལ་དགུ་ཤོང་བ་བས་ཆུང་བ་བསླངས་ན་དགེ་སློང་མ་ལ་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་ཀྱང་། དེ་དགེ་སློང་ལ་ལྷུང་བཟེད་ཚད་དང་མི་ལྡན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་སྤང་ལྟུང་མི་སྐྱེ་ལ། ལྷུང་བཟེད་ཕུལ་དགུ་ཤོང་བ་བས་ཆེ་བ་བསླངས་ན་དགེ་སློང་ལ་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་ཀྱང་། དེ་དགེ་སློང་མ་ལ་ལྷུང་བཟེད་ཚད་དང་མི་ལྡན་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་སྤང་ལྟུང་མི་བསྐྱེད་པའོ། །འདིའི་རྒྱུ་མཚན་དགེ་སློང་ཕ་མའི་ལྷུང་བཟེད་འཚོལ་བའི་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་པ་ལ་ཕ་མ་སོ་སོའི་ལྷུང་བཟེད་ཚད་དང་ལྡན་དགོས་པ་ལ། དགེ་སློང་མ་ལ་ཕུལ་དགུ་ཤོང་བ་ལྷུང་བཟེད་ཆེ་ཚད་དང་། དགེ་སློང་ལ་ཕུལ་དགུ་ཤོང་བ་ལྷུང་བཟེད་ཆུང་ཚད་ཚད་ལྡན་ཡིན་པའི་དབང་དུ་བྱས་པའོ། །གོས་ལྕི་བ་དང་། ཡང་བ་འཆང་བ་དང་འཇོག་པ་ལ་སོགས་པ་ནི་དགེ་སློང་མ་ལ་སྤང་ལྟུང་བསྐྱེད་ཀྱང་། དགེ་སློང་ཕ་ལ་སྤང་ལྟུང་མི་བསྐྱེ
【現代漢語翻譯】 那麼，以何種共同之處來普遍地揭示這些呢？也就是說，具有什麼特徵的五十六種共同之處呢？如果將種子（藏文：ས་བོན།），（梵文天城體：बीज，bīja，漢語字面意思：種子）的生和滅這兩個算作一個，那麼就像之前所說的五十五種。但是，經文中明確地說到『斷絕生』，所以將『摧毀種子』簡略地加上，如果將真實的墮罪和簡略的墮罪區分開來計算，那麼就說是五十六種。對此，在《律經請問》中，海納巴大師所總結的偈頌是：『盜取、調戲、誣陷三，持有、放置、乞討與乞討類，分別索要價值，金銀兩種求生計，縫紉二事妄語說，斷絕生殖次第二，安住處所分與棄食，非時口中吞，裸體軍隊三，觸火殘食改口，觸碰珍寶沐浴戲，盜賊掘地借貸飲酒，非時食伴隨黎明，針錐坐墊瘡，如來衣四十八，真實宣說。不行梵行斷生命四，欺騙失敗真實語，摧毀種子如是八，簡略附加。』《律經請問》中說，『棄食』是指比丘變成比丘尼時犯惡作罪，這是考慮到最終不完整的情況。如果比丘尼變成比丘，那麼就和犯墮罪一樣對待。特殊情況是：就將他人的肢體放入自己的口中或排泄道的行為而言，具有什麼樣的共同特徵呢？比丘在行不清凈行時，如果失去性特徵，不會犯波羅夷罪；如果乞討的缽小於九簸，比丘尼會生起捨墮，但比丘不會生起捨墮，因為他的缽不符合標準；如果乞討的缽大於九簸，比丘會生起捨墮，但比丘尼不會生起捨墮，因為這對比丘尼來說不符合缽的標準。這裡的理由是，比丘父母乞討缽時會生起捨墮，因為父母各自的缽必須符合標準，這是因為比丘尼以九簸為大缽的標準，而比丘以九簸為小缽的標準。對於持有和放置沉重或輕便的衣物等，比丘尼會生起捨墮，但比丘不會生起捨墮。
【English Translation】 So, by what commonality are these generally revealed? That is, what are the characteristics of the fifty-six commonalities? If the two, the arising and ceasing of the seed (Tibetan: ས་བོན།), (Sanskrit Devanagari: बीज, bīja, literal meaning: seed), are counted as one, then as previously stated, there are fifty-five. However, the scriptures explicitly state 'cutting off birth', so 'destroying the seed' is briefly added. If the actual downfall and the abbreviated downfall are counted separately, then it is said to be fifty-six. Regarding this, in the 'Vinaya Inquiry', the verse summarized by the great Tsonapa is: 'Stealing, flirting, slander three, holding, placing, begging and begging types, separately requesting value, gold and silver two seeking livelihood, sewing two matters false speech, cutting off birth sequence two, dwelling place dividing and abandoning food, untimely swallowing from the mouth, naked army three, touching fire leftover food changing mouth, touching jewels bathing play, thieves digging borrowing drinking, untimely food accompanying dawn, needle awl cushion sore, Tathagata's robe forty-eight, truly declared. Not practicing pure conduct cutting off life four, deceiving failure true speech, destroying seed thus eight, briefly added.' In the 'Vinaya Inquiry', it is said that 'abandoning food' refers to a bhikṣu becoming a bhikṣuṇī, which is considered a misdeed, considering the ultimate incompleteness. If a bhikṣuṇī becomes a bhikṣu, then it is treated the same as committing a downfall. A special case is: in terms of taking another's limb into one's own mouth or excretory passage, what kind of common characteristic does it have? If a bhikṣu loses his sexual characteristics while engaging in impure conduct, he will not commit a pārājika offense; if begging for a bowl smaller than nine boughs, a bhikṣuṇī will incur a saṃghāvaśeṣa, but a bhikṣu will not incur a saṃghāvaśeṣa because his bowl does not meet the standard; if begging for a bowl larger than nine boughs, a bhikṣu will incur a saṃghāvaśeṣa, but a bhikṣuṇī will not incur a saṃghāvaśeṣa because it does not meet the standard for a bhikṣuṇī's bowl. The reason for this is that when a bhikṣu's parents beg for a bowl, they incur a saṃghāvaśeṣa because each parent's bowl must meet the standard, which is because a bhikṣuṇī uses nine boughs as the standard for a large bowl, while a bhikṣu uses nine boughs as the standard for a small bowl. For holding and placing heavy or light clothing, etc., a bhikṣuṇī will incur a saṃghāvaśeṣa, but a bhikṣu will not incur a saṃghāvaśeṣa.
ད་པ་ལྟ་བུའོ། །ཟས་ལས་གྱུར་པ་རྣམས་ལ་གསོག་འཇོག་དང་། ལག་ཉ་ལ་སོགས་དང་འབྲེལ་བ་དུས་མ་ཡིན་པར་ཟ་བ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ནི་མཚན་ཉིད་ 7-290a ཅི་འདྲ་བའི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་ཏེ་དགེ་སློང་ཕ་མའི་ལྟུང་བ་དེ་དག་ནི་ཡན་ལག་ཙམ་ཐུན་མོང་བ་ཡིན་ནོ། ། ༈ ཐུན་མོང་མིན་པའི་དབང་བྱས་པ། གཉིས་པ་ནི། སྦྱོར་བའི་ལྟུང་བ་ཆུང་སོར་གནས་བཅས་ཆེར་གྱུར། །མཐར་ཐུག་ལྟུང་ཆུང་བཅས་ཆུང་གྱུར། །མཐར་ཐུག་གི་ལྟུང་བ་ཆུང་སོར་གནས་བཅས་ཆེར་གྱུར། །ལྟུང་མེད་སོར་གནས་བཅས་ཡོད་གྱུར། །ལྟུང་མེད་བཅས་པའང་མེད་པའོ། ། ༈ སྦྱོར་བའི་ལྟུང་བ་ཆུང་སོར་གནས་བཅས་ཆེར་གྱུར། དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་མ་གཉིས་ཁྲི་གཅིག་ལ་ཉལ་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་ལ། དགེ་སློང་ཕས་ཁྲི་གཅིག་ལ་ཉལ་ན་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པ་དེ་གོ་བར་བྱས་ལ། འགྲེལ་པ་ལས་འདི་ལྟར་བཤད་དེ། དགེ་སློང་གཉིས་ཁྲི་གཅིག་ལ་རེག་པ་དང་བཅས་བཞིན་དུ་སྐྱ་རེངས་མ་ཤར་བའི་མདུན་རོལ་དུ་ཉལ་བ་ན་སྨད་པའི་དོན་ཉེས་བྱས་ཀྱི་སྦྱོར་བ་བྱེད་བཞིན་པ་གང་ཡིན་པ་ཉིད་ལས་མཚན་གྱུར་ན་ན་སྨད་པ་དེའི་ཞིང་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པ་སྟེ། དེ་གཉིས་དགེ་སློང་མར་གྱུར་ཏེ་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་ཡང་ལྟུང་བ་ན་སྨད་པ་དེའི་ཞིང་ཉིད་ཡིན་ནོ། །སྐབས་འདིར་མཐར་ཐུག་གི་ལྟུང་བ་ཉེས་བྱས་ཁོ་ནར་ཟད་ཀྱི། ཁྲི་གཅིག་ལ་ཉལ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་མི་འགྱུར་རོ། །ཞུ་འགྲེལ་ལས་ནི་ལྟུང་བྱེད་དུ་བཤད་དོ། །འོན་ཀྱང་དེའི་རྗེས་སུ་མི་འབྲང་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ལྷག་པའི་དོན་གྱི་སྦྱོར་བ་ལས་མཚན་གྱུར་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་ན་སྨད་པར་འབྱུང་བར་འགྱུར་གྱི། ན་སྨད་པའི་དོན་གྱི་སྦྱོར་བ་ལས་མཚན་གྱུར་པ་ལ་ནི་ལྷག་པར་འབྱུང་བར་མི་འགྱུར་བས། འདིར་དངོས་གཞི་ཡང་ན་སྨད་པ་ཉིད་འབྱུང་གི། ལྷག་པར་མི་འབྱུང་བར་བསྟན་ཏོ་ཞེས་བཤད་པ་ནི། མཚན་གྱུར་གྱི་སྤྱི་གཞུང་དུ་ལེགས་པ་ཡིན་ནོ། །ཡང་གཞུང་འདི་ལ་འབྲུ་འདི་ལྟར་དུ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་ལ་བརྡེགས་པའི་ཉེས་བྱས་དེ་མཚན་མཐུན་པ་ལ་བརྡེགས་པའི་ལྟུང་བྱེད་བས་ཆུང་བས་ན་ལྟུང་པ་ན་སྨད་པའོ། །དེ་ཉིད་བརྗོད་པར་བྱ་བའི་དོན་ཡིན་ 7-290b པས་ན་དོན་གྱིའོ། །ན་སྨད་པ་དེ་ཉིད་ཀྱི་སྦྱོར་བ་བྱེད་བཞིན་པ་གང་ཡིན་པ་ཉིད་ལས་གྱུར་ན་ན་སྨད་པ་དེའི་ཞིང་ཉིད་ཡིན་ཏེ། རྟེན་མཚན་གྱུར་པས་བཅས་པ་ཆེར་གྱུར་ཀྱང་སྦྱོར་ལྟུང་ཆུང་བ་ཉིད་སོ་ན་གནས་སོ་ཞེས་བསྟན་ཏེ། སྐབས་འདིར་མཐར་ཐུག་གི་ལྟུང་བ་ཡང་ན་སྨད་ཁོ་ནར་ཟད་ཀྱི། དངོས་གཞི་ཉིད་དུ་མི་འགྱུར་རོ། །མདོ་འདིས་ནི་དགེ་སློང་མ་ལ་ཡང་ཡང་ཟ་བའི་སྦྱོར་བ་བྱེད་བཞིན་པའི་ཉེས་བྱས་ཕྲ་མོ་བྱུང་ནས་མཚན་གྱུར་པ་ལྟ་བུ། མཚན་སྔ་མ་ནས་བཅས་པ་ཆུང་ལྡན་གྱི་སྦྱོར་བ་བྱེད་བཞིན་པ་ལ་རྟེན་མཚན་གྱུར་པས་བཅས་པ་ཆེར་གྱུ
【現代漢語翻譯】 例如食物所致的過失，如儲存食物、與妓女等發生關係、非時而食等，這些過失的特性與比丘（梵文：bhikṣu，佛教出家男眾）和比丘尼（梵文：bhikṣuṇī，佛教出家女眾）的根本墮罪並不相同，只是在部分細節上有所共通。 共同與非共同的區分： 第二點是：行為上的小過失，保持原樣，但因戒律而加重。最終的過失，因戒律而減輕。最終的過失，保持原樣，但因戒律而加重。無過失，因戒律而存在。無過失，也可能因戒律而不存在。 行為上的小過失，保持原樣，但因戒律而加重： 第一種情況是：如果兩位比丘尼同睡一張床，會犯下墮罪（梵文：āpatti，佛教用語，指違犯戒律的行為），如果比丘同睡一張床，則會犯下惡作（梵文：duṣkṛta，佛教用語，指輕微的過失）。對此應有所瞭解。註釋中這樣解釋道：如果兩位比丘接觸同一張床，在黎明到來之前睡覺，那麼冒犯的行為本身就是一種惡作的行為，如果情況發生變化，仍然是冒犯的範疇。也就是說，如果這兩位比丘尼在黎明時分醒來，仍然會犯下冒犯的罪行。在這種情況下，最終的過失僅僅是惡作，不會變成同睡一張床的墮罪。但《釋疏》中說是墮罪，然而我們不應遵循它。《 टीका 》中說：『從額外的行為冒犯轉變為墮罪，但從冒犯的行為轉變為額外的冒犯是不可能的。因此，這裡主要還是冒犯，而不是額外的冒犯。』這種說法在情況變化的總原則上是合理的。此外，這個文字也可以這樣理解：比丘毆打比丘尼的惡作，比毆打同性別的比丘所犯的墮罪要輕微，因此是冒犯。這就是要表達的含義。冒犯的行為本身，如果情況發生變化，仍然是冒犯的範疇。這意味著，雖然依靠情況的變化，戒律可能會加重，但行為上的小過失仍然保持原樣。在這種情況下，最終的過失僅僅是冒犯，不會變成根本的過失。這個經文還表明，如果比丘尼反覆做出吃東西的行為，產生了輕微的惡作，就像情況發生變化一樣。從之前的狀態開始，行為上小的過失，依靠情況的變化，戒律可能會加重。
【English Translation】 For example, faults arising from food, such as storing food, engaging with prostitutes, eating at inappropriate times, etc. The characteristics of these faults are not the same as the root downfalls of monks (Sanskrit: bhikṣu, Buddhist ordained male) and nuns (Sanskrit: bhikṣuṇī, Buddhist ordained female), but only have some commonalities in details. Distinction between common and uncommon: The second point is: Small faults in action, remain as they are, but are aggravated by precepts. The ultimate fault is reduced by precepts. The ultimate fault remains as it is, but is aggravated by precepts. No fault exists because of precepts. No fault may also not exist because of precepts. Small faults in action, remain as they are, but are aggravated by precepts: The first case is: If two nuns sleep on the same bed, they will commit a downfall (Sanskrit: āpatti, Buddhist term, referring to the act of violating precepts), and if a monk sleeps on the same bed, he will commit a misdeed (Sanskrit: duṣkṛta, Buddhist term, referring to a minor fault). This should be understood. The commentary explains it this way: If two monks touch the same bed and sleep before dawn, then the offensive act itself is an act of misdeed, and if the situation changes, it is still within the scope of offense. That is to say, if these two nuns wake up at dawn, they will still commit the offense. In this case, the ultimate fault is only a misdeed, and will not become the downfall of sleeping on the same bed. However, the 'Explanation' says it is a downfall, but we should not follow it. The 《 टीका 》 says: 'The transformation from an additional act of offense to a downfall, but the transformation from an offensive act to an additional offense is impossible. Therefore, here it is mainly an offense, not an additional offense.' This statement is reasonable in the general principle of changing situations. In addition, this text can also be understood in this way: The misdeed of a monk beating a nun is lighter than the downfall committed by beating a monk of the same gender, so it is an offense. This is what is to be expressed. The offensive act itself, if the situation changes, is still within the scope of offense. This means that although the precepts may be aggravated depending on the change in the situation, the small faults in action still remain as they are. In this case, the ultimate fault is only an offense, and will not become a fundamental fault. This sutra also shows that if a nun repeatedly performs the act of eating, a slight misdeed occurs, just as the situation changes. Starting from the previous state, small faults in action, relying on the change in the situation, the precepts may be aggravated.
ར་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ་སྤྱིར་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །འདི་ལ་སྔོན་གྱི་འདུལ་བ་འཛིན་པ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་སྦྱོར་བ་ཆེ་ཆུང་ཞེས་བརྡ་བཏགས་ཏེ་མཚན་གྱུར་པ་ན་སྦྱོར་ལྟུང་ཆུང་བ་དེ་སོ་ན་གནས་ཤིང་བཅས་པ་ཆེར་གྱུར་པས་ན་དེ་སྐད་དོ། ། ༈ མཐར་ཐུག་ལྟུང་ཆུང་བཅས་ཆུང་གྱུར། གཉིས་པ་ནི། དེ་ཡང་དགེ་སློང་མ་རེག་པའི་ཕམ་པ་རྫོགས་པར་བྱས་པ་ནི་དགེ་སློང་ཕར་མཚན་གྱུར་ན་སྔར་གྱི་རེག་པའི་ཕམ་པ་དེ་ལྟུང་བ་ན་སྨད་དུ་གྱུར་པ་ཡིན་པས་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ན་སྨད་པ་དེ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །སྐབས་འདིར་ཊཱི་ཀ་ལས། ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་དེ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་པ་ནི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ན་སྨད་པ་དེ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་པའི་ཐ་ཚིག་སྟེ། སྐབས་འདིར་ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་མ་རེག་པའི་ཕམ་པ་བྱུང་བ་དེའི་མཚན་གྱུར་ཅིང་། དགེ་སློང་དུ་གྱུར་ན་རེག་པ་དེའི་དགེ་སློང་དེ་ལ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འོ་ན་ཊཱི་ཀ་ལས། བྱས་པ་ནི་དེ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་འབྱུང་བ་དེའི་ཡུལ་ནི་དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བའི་ཞིང་ཉིད་ཡིན་པར་སྟོན་ཏོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དེ་ནི་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པའི་ལྟུང་བ་དེའི་གནས་སྐབས་ཀྱི་ཞིང་ཡིན་པ་ལ་དགོངས་ནས་དངོས་གཞིའི་ཞིང་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །འདིར་སྦྱོར་བར་བཀོད་ན་དགེ་སློང་མ་རེག་པའི་ཕམ་པ་རྫོགས་པར་ 7-291a བྱས་ན་དེ་ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་བཞིན་དུ་མཚན་གྱུར་ན་རེག་པའི་ལྟུང་བ་དེ་ཆོས་ཅན། ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ན་སྨད་པ་དེ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། ལྟུང་བ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བ་དེ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མདོ་འདི་ནི་དགེ་སློང་ཡང་ཡང་དུ་ཟ་བའི་ལྟུང་བྱེད་བྱུང་ནས་མཚན་གྱུར་པ་ལྟ་བུ་ལྟུང་བ་ཆེ་བའི་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་བྱུང་ཟིན་ནས་མཚན་གྱུར་པས་བཅས་པ་ཆུང་ངུ་སོང་ན་ཐམས་ཅད་དུ་ཡང་ལྟུང་བ་ཆུང་ངུ་འགྱུར་ཞེས་སྤྱིར་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །འདི་ལ་སྔོན་གྱི་འདུལ་འཛིན་རྣམས་ཀྱིས་ནི་དངོས་གཞི་ཆེ་ཆུང་ཞེས་བརྡ་བཏགས་ཏེ་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་བྱུང་ཟིན་པ་ན་མཚན་གྱུར་པས་བཅས་པ་ཆུང་ངུར་གྱུར་ཅིང་ལྟུང་བ་ཡང་ཆུང་ངུར་གྱུར་པས་ན་དེ་སྐད་དོ། །སྦྱོར་བ་ཆེ་ཆུང་ཞེས་བརྡ་བཏགས་པ་ཡང་གཞུང་འདིས་མཚོན་ནས་བསྟན་ཏེ། དགེ་སློང་མས་སྐྱེས་པ་ལ་རེག་པའི་སྦྱོར་བ་བྱེད་བཞིན་པ་ན། མཚན་གྱུར་ན་སྦྱོར་བ་བྱེད་བཞིན་པའི་ལྟུང་བ་ཆུང་ངུ་གྱུར་པའོ། ། ༈ མཐར་ཐུག་གི་ལྟུང་བ་ཆུང་སོར་གནས་བཅས་ཆེར་གྱུར། གསུམ་པ་ནི། དེ་ཡང་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ལས་སྡེ་ཚན་ན་སྨད་པ་དགེ་སློང་མ་ཁུ་བ་འབྱིན་པའི་ལྟུང་བྱེད་བྱུང་ཟིན་ནས་དགེ་སློང་ཕར་མཚན་གྱུར་པ་ནི་ན་སྨད་པ་རང་གི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཉིད་དོ། །འདིར་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། ན་སྨད་པ་ཉིད་རང་གི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་བཤད་དོ། །སྐབས་འདིར་རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློ
【現代漢語翻譯】 總而言之，這是普遍地指出，一切都受到影響。對此，早期的持律者們用術語'大小行為'來標記它。當名稱改變時，較小的行為罪仍然存在，而較大的行為罪則變得更小，所以才這樣說。 最終，較小的罪行變得更小，較小的戒律變得更大。 第二種情況是，比丘尼完全犯下觸控的墮罪，當比丘的名字改變時，先前的觸控墮罪就變成了下品罪，因此，下品罪本身就是過失。在此，註釋中說，'過失本身就是過失'，這是'下品罪本身就是過失'的同義詞。在此，註釋中說，如果比丘尼犯下觸控的墮罪，並且名字改變，成為比丘，那麼觸控對於那個比丘來說就變成了粗罪。'那麼，註釋中出現的'行為本身就是那個'，它的對象是指墮罪的實際領域，這是否矛盾呢？那是指最終成就的墮罪的暫時領域，因此指出那是實際的領域。 如果在此處安排行為，如果比丘尼完全犯下觸控的墮罪，並且知道這一點仍然存在，那麼當名字改變時，觸控的墮罪，就其性質而言，就是下品罪本身，因為它是粗罪。這個經文就像一個比丘多次犯下墮罪后名字改變的情況一樣，如果較大的墮罪的實際情況已經完全發生，並且名字改變后較小的戒律消失了，那麼在所有情況下，較小的墮罪都會發生。這是普遍的指示。對此，早期的持律者們用術語'大小實際'來標記它。當墮罪的實際情況完全發生后，名字改變，戒律變得更小，墮罪也變得更小，所以才這樣說。用術語'大小行為'來標記它，也用這個文字來表示。例如，當比丘尼正在進行觸控男性的行為時，如果名字改變，那麼正在進行的較小行為罪就會發生。 最終的墮罪仍然很小，戒律變得更大。 第三種情況是，從僧團剩餘物中，在小組中受到懲罰的比丘尼，在犯下射精的墮罪后，比丘的名字改變了，那麼受到懲罰的人就是他自己的過失。在此，第五十卷中說，'受到懲罰的人就是他自己的過失'。在此，自己的解釋和註釋中說，比丘...
【English Translation】 In general, it is pointed out that everything is affected. To this, the former Vinaya holders labeled it with the term 'major and minor actions'. When the name changes, the smaller action sin remains, while the larger action sin becomes smaller, hence the saying. Ultimately, the smaller sin becomes smaller, and the smaller precept becomes larger. The second case is that of a fully committed touch Parajika (defeat) by a Bhikshuni (nun). When the name changes to a Bhikshu (monk), the previous touch Parajika becomes a lower offense, so the lower offense itself is a fault. Here, the commentary states, 'The fault itself is the fault,' which is synonymous with 'the lower offense itself is the fault.' Here, the commentary states that if a Bhikshuni commits a touch Parajika and the name changes, becoming a Bhikshu, then the touch becomes a gross offense for that Bhikshu.' Then, does the statement in the commentary, 'The action itself is that,' whose object is to show that the field of the actual offense itself, contradict this? That refers to the temporary field of the ultimately accomplished offense, and therefore it is pointed out that it is the actual field. If the action is arranged here, if a Bhikshuni fully commits a touch Parajika, and knowing this remains as it is, then when the name changes, the touch offense, by its nature, is the lower offense itself, because it is a gross offense. This Sutra (discourse) is like the case where a Bhikshu repeatedly commits an offense and then the name changes. If the actual situation of the larger offense has already fully occurred, and the smaller precept disappears after the name changes, then in all cases, the smaller offense will occur. This is a general instruction. To this, the former Vinaya holders labeled it with the term 'major and minor actualities'. When the actual situation of the offense has fully occurred, the name changes, the precept becomes smaller, and the offense also becomes smaller, hence the saying. The labeling with the term 'major and minor actions' is also indicated by this text. For example, when a Bhikshuni is performing the action of touching a male, if the name changes, then the smaller offense of performing the action occurs. The ultimate offense remains small, and the precept becomes larger. The third case is that of a Bhikshuni who is punished in a group from the Sangha (community) residue. After committing the offense of emitting semen, the name of the Bhikshu changes, then the one who is punished is his own fault. Here, the fiftieth volume states, 'The one who is punished is his own fault.' Here, in one's own explanation and commentary, the Bhikshu...
ང་དེ་ལ་ཡང་འབྱིན་པའི་ལྟུང་བྱེད་ཁོ་ནར་འགྱུར་གྱི། འབྱིན་པའི་ལྷག་མར་ནི་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །མདོ་འདི་ནི་ན་སྨད་པའི་མཐར་ཐུག་གི་ལྟུང་བ་ཆུང་བ་བྱུང་ཟིན་ནས་མཚན་གྱུར་པས་བཅས་པ་ཆེར་གྱུར་ན་ཐམས་ཅད་དུ་ཡང་མཐར་ཐུག་གི་ལྟུང་བ་ཆུང་བ་བྱུང་བ་དེར་ཆེར་མི་འགྲོ་བ་སོ་ན་གནས་སོ་ཞེས་སྤྱིར་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །འདི་ལ་སྔོན་གྱི་འདུལ་བ་འཛིན་པ་རྣམས་ཀྱིས་དངོས་གཞི་ཆུང་ཆེ་ 7-291b ཞེས་བརྡ་བཏགས་ཏེ། མཚན་གྱུར་པ་ན་མཐར་ཐུག་གི་ལྟུང་བ་ཆུང་བ་དེའི་རྒྱུན་ལྟུང་བ་ཆུང་བ་ཉིད་དུ་སོ་ན་གནས་ཤིང་བཅས་པ་ཆེར་གྱུར་པས་ན་དེ་སྐད་དོ། །སྐབས་འདིར་རྩོད་པ་འདི་སྐད་དུ། དགེ་སློང་མ་ཁུ་བ་འབྱིན་པ་ལས་དགེ་སློང་དུ་གྱུར་ན་འབྱིན་པའི་ལྟུང་བྱེད་ཁོ་ནར་འགྱུར་གྱི། འབྱིན་པའི་ལྷག་མར་མི་འགྱུར་ན། ལུང་ཞུ་བ་ཉུང་ཤོས་ལས། དགེ་སློང་མ་ཁུ་བ་འབྱིན་པ་ལས་མཚན་གྱུར་ཏེ་དགེ་སློང་དུ་རེག་ན་ཅིར་འགྱུར། དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་ནི་དགེ་སློང་དུ་གྱུར་ནས་སྦྱོར་བ་གསར་སྐྱེས་ཀྱིས་ཕྱུང་བ་ལ་དགོངས་ཞེས་རིགས་སོ། །གཞན་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས། བསྔོས་བསྒྱུར་སྐྱོན་སྨྲ་ཕྲ་མ་སྐྱོ་སྔོགས་བྱེད། །གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་དང་ནི་བཤེས་ངོར་དང་། ཁྱད་གསོད་ཁྲི་གདིང་འབྱུང་དང་འདུས་ཟ་དང་། །མི་སྨྲ་འགྲོ་དང་མ་གུས་ཟས་བཅས་དང་། །ད་གདོད་ཁྲི་རྐང་བརྡལ་དང་བསླབ་པ་དྲལ། །དེ་ལྟར་བྱུང་བ་བཅོ་བརྒྱད་དེ་རྣམས་ཀྱི། །སྦྱོར་བ་མཐར་ཐུག་བར་དུ་མཚན་གྱུར་ན། །མཐར་ཐུག་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པར་ལུང་ལས་གསུངས། དེ་རྣམས་ཀྱི་ན་སྨད་སོ་ན་མི་གནས་པར་ལྟུང་བ་ཆེར་འགྲོ་བར་གསུངས་པ་ནི་མཚན་ཕྱི་མའི་སྐབས་ཀྱི་སྦྱོར་བ་ཡོད་པ་ལ་དགོངས་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་སྤངས་པའི་རྗེས་སུ་ཕྱོགས་པའི་ལྟུང་བྱེད་འབྱིན་བཞིན་དུ་མཚན་གྱུར་ན་སྤངས་པའི་རྗེས་སུ་ཕྱོགས་པ་དེ། དགེ་སློང་མ་དེ་ལ་ཟློག་པའི་ཕམ་པའི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཏེ། དེ་ཡང་དགེ་སློང་མར་གྱུར་པ་ན་ཟློག་པའི་ཚུལ་གྱིས་ཞུགས་ན་ནི་སྦོམ་པོ་ཉིད་ཡིན་ལ། མ་ཞུགས་ན་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ན་ལྟུང་བ་ཆུང་བའི་སྦྱོར་བ་བྱས་པ་ལས་མཚན་གྱུར་པ་ལས་ལྟུང་བ་ཆེ་བ་བསྐྱེད་ན་མཚན་གྱུར་གྱི་བཅས་པའི་སྤྱི་གཞུང་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ ལྟུང་མེད་སོར་གནས་བཅས་ཡོད་གྱུར། བཞི་ 7-292a པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་གིས་ལྷུང་བཟེད་ལྷག་པ་ཞག་བཅུ་ལས་འདས་པར་བཅངས་ན་སྤང་བར་འགྱུར་ལ། དགེ་སློང་མས་ནི་ཞག་གཅིག་ལས་འདས་པར་བཅངས་ན་སྤང་བར་འགྱུར་བ་དེ་ལ་དགེ་སློང་ཕས་ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་ཞག་བཅུར་མ་ལོན་པ་སྟེ། ཞག་དགུ་ཚུན་ཆད
【現代漢語翻譯】 他說：『如果我變成比丘，我只會犯捨墮罪，而不會犯僧殘罪。』這段經文總的來說明了，如果一個比丘尼犯了納薩瑪達（墮罪名，類似於中國的偷蘭遮）的根本小罪后變性，即使後來犯了更重的戒條，也不會加重之前的根本小罪，而是保持原樣。 對此，以前的持律者們用『根本小罪和大罪』來區分。意思是說，變性后，根本小罪的性質仍然是小罪，不會因為犯了更重的戒條而變成大罪。 這裡有一個爭論：如果一個比丘尼通過排精變成比丘，那麼他只會犯捨墮罪，而不會犯僧殘罪。如果按照《律經》中最少的說法，比丘尼通過排精變性為比丘後會怎麼樣呢？會犯僧殘罪嗎？如果這樣說，就與之前的說法相矛盾了。對此，可以這樣解釋：說會犯僧殘罪，是指變性后新犯的僧殘罪。 此外，《律經》中說：『誹謗、離間、惡口、慳吝、悔恨、揭露他人過失、為朋友隱瞞罪行、輕蔑、高座、排精、共同飲食、不語而行、不敬、與食物一起、現在才開始、損壞床腳、毀壞戒律。』如果發生以上十八種情況，在根本罪結束之前變性，那麼《律經》中說會產生根本墮罪。這些納薩瑪達罪不會保持原樣，而是會變成重罪，這是指變性后的行為。正如 टीका（註釋）中所說：『如果一個比丘在捨棄比丘身份后，在犯捨墮罪的過程中變性，那麼捨棄比丘身份的行為，對於那個比丘尼來說，會變成波羅夷罪的粗罪。』也就是說，如果她以比丘尼的身份進入，那就是粗罪；如果沒有進入，那就是惡作罪。這與之前的說法是一致的。如果不是這樣，那麼因為犯了小罪而變性，從而產生重罪，就與變性戒條的總原則相矛盾了。 不犯墮罪，保持原樣，戒條存在。 第四個問題。 टीका（註釋）中說：『如果比丘的缽超過十天沒有施捨，就會被捨棄；而比丘尼的缽超過一天沒有施捨，就會被捨棄。』如果比丘沒有加持缽，而且沒有滿十天，也就是在九天之內。
【English Translation】 He said, 'If I become a monk, I will only commit a Nissaggiya Pacittiya offense, and not a Sanghadisesa offense.' This sutra generally explains that if a nun commits a Nasamada (a type of offense similar to Thullanissaya in Chinese) fundamental minor offense and then changes gender, even if she later commits more serious precepts, it will not aggravate the previous fundamental minor offense, but will remain as it is. In this regard, previous Vinaya holders used 'fundamental minor offense and major offense' to distinguish. It means that after the gender change, the nature of the fundamental minor offense remains a minor offense, and it will not become a major offense because of committing more serious precepts. Here is an argument: If a nun becomes a monk through ejaculation, then he will only commit a Nissaggiya Pacittiya offense, and not a Sanghadisesa offense. If, according to the least amount of explanation in the Vinaya Sutra, what happens when a nun changes gender to a monk through ejaculation? Will she commit a Sanghadisesa offense? If so, it contradicts the previous statement. In response, it can be explained that saying she will commit a Sanghadisesa offense refers to the newly committed Sanghadisesa offense after the gender change. In addition, the Vinaya Sutra says: 'Defamation, discord, harsh speech, stinginess, regret, revealing the faults of others, concealing sins for friends, contempt, high seat, ejaculation, eating together, walking without speaking, disrespect, with food, only now beginning, damaging the bed legs, destroying the precepts.' If the above eighteen situations occur, and the gender changes before the fundamental offense ends, then the Vinaya Sutra says that a fundamental Parajika offense will be generated. These Nasamada offenses will not remain as they are, but will become major offenses, which refers to the behavior after the gender change. As the Tika (commentary) says: 'If a monk, after abandoning the status of a monk, changes gender in the process of committing a Nissaggiya Pacittiya offense, then the act of abandoning the status of a monk will become a gross Parajika offense for that nun.' That is to say, if she enters as a nun, it is a gross offense; if she does not enter, it is a Dukkhata offense. This is consistent with the previous statement. If it is not like this, then because of committing a minor offense and changing gender, thereby generating a major offense, it contradicts the general principle of the gender change precepts. No offense committed, remains as it is, precepts exist. The fourth question. The Tika (commentary) says: 'If a monk's bowl is not given away for more than ten days, it will be abandoned; while a nun's bowl will be abandoned if it is not given away for more than one day.' If the monk has not blessed the bowl and it has not been ten days, that is, within nine days.
་བཅངས་པ་ལས་དགེ་སློང་མར་མཚན་གྱུར་ན་སྔར་ཞག་དགུ་པོ་དེ་དག་ནི་ཞག་གཅིག་དང་ཆ་འདྲ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་སྟེ། ཞག་གཅིག་གི་ཆ་སྔ་དྲོ་ཙམ་ཞིག་བཅངས་པ་དང་འདྲ་སྟེ། ལྷུང་བཟེད་འཆང་བའི་ལྟུང་བ་མི་བསྐྱེད་པ་ཉིད་དོ། །མདོ་འདི་ནི་དངོས་སུ་བསྟན་པའི་ཆ་ནས་ནི་ལྷུང་བཟེད་འཆང་བ་འབའ་ཞིག་གི་གཞུང་ཡིན་ནོ། །མདོ་འདིས་མཚོན་ནས་བསྟན་པའི་ཆ་ནས་ནི་སྤྱིར་བསྟན་པ་སྟེ། དགེ་སློང་ལ་ཉིན་མོར་འབྲལ་བའི་ལྷག་མའི་བཅས་པ་མེད་པ་ལས། དགེ་སློང་མར་མཚན་གྱུར་པ་ན་བཅས་པ་དེ་ཡོད་པར་གྱུར་པ་ལྟ་བུ། མ་གྱུར་ན་བཅས་པ་དེ་མེད་པ་ལས་མཚན་གྱུར་པས་བཅས་པ་དེ་ཡོད་པར་གྱུར་ན་ཐམས་ཅད་དུ་ཡང་མཚན་གྱུར་པས་བཅས་པ་མེད་པ་ལས་ཡོད་པར་གྱུར་ཀྱང་ལྟུང་བ་ནི་ཡོད་པར་མི་གྱུར་གྱི། སྔར་གྱི་ལྟུང་མེད་དེ་ཉིད་སོ་ན་གནས་སོ་ཞེས་སྤྱིར་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །འདི་ལ་སྔོན་གྱི་འདུལ་བ་འཛིན་པ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་མེད་ཡོད་ཅེས་བརྡ་བཏགས་ཏེ། བཅས་པ་དེ་མེད་པ་ལ་མཚན་གྱུར་པས་བཅས་པ་དེ་ཡོད་པར་གྱུར་པས་ན་དེ་སྐད་དོ། །དེ་ཡང་སྦྱོར་བ་མེད་ཡོད་དང་དངོས་གཞི་མེད་ཡོད་གཉིས་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དགེ་སློང་གིས་ཉིན་མོ་འབྲལ་བ་ལྟ་བུའི་སྦྱོར་བ་བྱེད་པ་ན་མཚན་གྱུར་པ་དང་། མཐར་ཐུག་གྲུབ་པ་ན་མཚན་གྱུར་ནའོ། ། ༈ ལྟུང་མེད་བཅས་པའང་མེད་པ། ལྔ་པ་ནི། དེ་ཡང་ཉིན་མོར་འབྲལ་བའི་ལྷག་མ་དང་། བཅུ་གཉིས་མ་ལོན་པར་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་ལྟུང་བྱེད་དང་། འཁོར་དང་ 7-292b འཁོར་མང་ཉེ་བར་འཇོག་པའི་ལྟུང་བྱེད་དགེ་སློང་ལ་མེད་ཀྱང་དགེ་སློང་མ་ལ་ལྟུང་བ་དེ་རྣམས་ཡོད་པ་ལྟ་བུ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ལྟུང་བ་བྱུང་ནས་མཚན་གྱུར་པ་དེ་ལྟུང་བ་དེའི་ཞིང་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་ལ་ནི། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ལྟུང་བ་དེ་ཡོད་པ་ལས་ཉམས་ཏེ་ལྟུང་བ་དེ་མེད་པར་གྱུར་ཏོ། །དེ་ཡང་ཊཱི་ཀ་ལས། ཞིང་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ལ་ནི་སྔར་མཚན་མ་གྱུར་པའི་གནས་སྐབས་སུ་ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་བྱས་པ་དེ་ཉམས་ཤིང་ཞིག་པ་དང་མེད་པར་རིག་པར་བྱ་སྟེ། བཤགས་པར་བྱ་མི་དགོས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་གཏམ་གྱི་གཞི་ལས་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་མ་བཤགས་ཤིང་། ཕྱིར་བཅོས་མ་བགྱིས་པར་ནོངས་པ་མ་མཆིས་པར་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཡོད་དེ། དགེ་སློང་ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་སྡེ་བཞི་པོ་བྱུང་བའམ། དགེ་སློང་མ་ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་སྡེ་ལྔ་པོ་བྱུང་བ་དེ་མཚན་གྱུར་ན། ལྟུང་བ་དེ་དག་ལས་གྲོལ་ཏེ་བྱུང་བ་བརྗོད་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དགེ་སློང་གི་སྐབས་སུ་ནི་སྡེ་ལྔ་ཞེས་མ་གསུངས་པ་ནི་དགེ་སློང་གི་ཉེས་བྱས་ཀྱི་སྡེ་ལ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྤོ་བའི་གཞི་ཞུ་བ་ལས་ཀྱང་། དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ནོངས་པ་ཞིག་བྱུང་བ་ལ་མ་བཤགས་བཞིན། སླར་ཕྱིར་བཅོས་མ་བགྱིས་བཞིན།
【現代漢語翻譯】 如果比丘尼受具足戒后破戒，那麼之前九個夜晚就如同一個夜晚的一部分一樣，就像一個夜晚的早晨一樣，不會產生持有缽的墮落。這部經從直接闡述的角度來看，僅僅是關於持有缽的。從這部經所暗示的角度來看，則是普遍的教義。例如，比丘沒有白天離衣的戒條，但比丘尼受具足戒后就有了這個戒條。如果未受戒就沒有這個戒條，受戒后就有了這個戒條。同樣，如果受戒后從沒有戒條變為有戒條，也不會因此產生墮落，之前的無墮落狀態依然存在。這是一種普遍的教義。對此，以前的持律者們稱之為『無有』，意思是原本沒有的戒條，因為受戒而產生了，所以這樣稱呼。這又分為加行無有和正行無有。例如，比丘做出白天離衣的加行時受戒，或者最終完成時受戒。 第五個是：無墮落也無戒條。 也就是說，對於比丘來說，沒有白天離衣的剩餘罪、未滿十二歲受具足戒的墮罪、以及安置僧眾和眾多僧眾附近的墮罪。但對於比丘尼來說，卻有這些墮罪。像這樣，如果產生了不共有的墮罪后受戒，那麼這個人就不再是墮罪的田地，因此不共有的墮罪會消失，墮罪就不存在了。此外，在 टीका 中說：『對於不再是田地的人來說，在未受戒的情況下所犯下的不共有的墮罪，應當理解為已經消失、毀壞和不存在了，不需要懺悔。』此外，在故事的基礎中說：『如果從故事的基礎中產生了墮罪，沒有懺悔，也沒有補救，是否會沒有過錯呢？』回答是：『是的，如果比丘犯了四種不共有的墮罪，或者比丘尼犯了五種不共有的墮罪后受戒，那麼就應當說已經從這些墮罪中解脫出來了。』在比丘的情況下沒有說五種，是因為比丘的惡作罪中沒有不共有的罪。在請求遷移的基礎中也說：『如果出現了僧殘罪，沒有懺悔，也沒有補救，
【English Translation】 If a bhikṣuṇī (nun) becomes ordained after incurring a transgression, then those previous nine nights are just like a part of one night, similar to just the morning part of one night, and it does not generate the downfall of holding a bowl. This sūtra (scripture) is, from the aspect of what is directly taught, solely a treatise on holding a bowl. From the aspect of what is indicated by this sūtra, it is a general teaching. For example, a bhikṣu (monk) does not have the precept of separation from robes during the day, but when a bhikṣuṇī becomes ordained, that precept exists. If one is not ordained, that precept does not exist, but if one becomes ordained, that precept exists. Similarly, even if becoming ordained causes a precept to arise from non-existence, the downfall does not occur; the previous state of non-downfall remains. This is a general teaching. The previous Vinaya (monastic discipline) holders labeled this as 'non-existent becoming existent,' because the precept that did not exist previously comes into existence through ordination, hence the name. This is further divided into preparatory non-existent becoming existent and actual non-existent becoming existent. For example, becoming ordained when a bhikṣu is performing the preparatory act of separation from robes during the day, or becoming ordained when it is finally accomplished. Fifth: No downfall, also no precept. That is, the remaining offense of separation from robes during the day, the downfall of taking full ordination before the age of twelve, and the downfall of placing oneself near the Saṅgha (community) and many Saṅghas, do not exist for a bhikṣu, but those downfalls exist for a bhikṣuṇī. Like this, if an uncommon downfall occurs and then one becomes ordained, then that person is no longer the field of that downfall, and therefore that uncommon downfall is lost, and the downfall no longer exists. Furthermore, in the Ṭīkā (commentary), it says: 'For one who is no longer the field, the uncommon downfall committed in the state before ordination should be understood as having vanished, been destroyed, and no longer existing; there is no need to confess it.' Furthermore, in the basis of stories, it says: 'If a downfall arises from the basis of a story, without confession and without remedy, will there be no fault?' The answer is: 'Yes, if a bhikṣu incurs the four uncommon downfalls, or a bhikṣuṇī incurs the five uncommon downfalls and then becomes ordained, then it should be said that they are liberated from those downfalls.' The reason why five were not mentioned in the case of the bhikṣu is because there are no uncommon offenses in the bhikṣu's category of misdeeds. In the basis of requesting transfer, it also says: 'If a Saṅghāvaśeṣa (formal meeting of the Sangha) offense occurs, without confession and without remedy,
བྱང་བར་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཨུ་པ་ལི་ཡོད་དེ། དགེ་སློང་དེ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་བྱུང་བར་གྱུར་ལ། དེའི་མཚན་འཕོས་ནའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །མདོ་འདི་ལ་སྔོན་གྱི་འདུལ་བ་འཛིན་པ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། ཡོད་མེད་ཅེས་བརྡ་བཏགས་ཏེ་མ་གྱུར་པ་ན་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་བཅས་པ་དང་། ལྟུང་བ་དེ་ཡོད་པ་ལས་མཚན་གྱུར་པ་ན་བཅས་པ་དེ་དང་། ལྟུང་བ་དེ་མེད་པར་གྱུར་པས་ན་དེ་སྐད་དོ། །དེའང་སྦྱོར་བ་ཡོད་མེད་དང་། དངོས་གཞི་ཡོད་མེད་གཉིས་གསུངས་ཏེ། དགེ་སློང་ 7-293a མས་ཉིན་མོ་འབྲལ་བ་ལྟ་བུའི་སྦྱོར་བ་བྱེད་པ་ན་མཚན་གྱུར་པ་དང་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པ་ན་མཚན་གྱུར་ནའོ། །སྐབས་འདིར་རྩོད་པ་འདི་སྐད་དུ། མཚན་གྱུར་པས་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ལྟུང་བ་དེ་མེད་པར་གྱུར་ན་ནི། སླར་ཡང་མཚན་གྱུར་ན་ལྟུང་བ་དེ་ཟློག་པར་མི་རིགས་པ་ལས། སྤོང་བའི་གཞི་ཞུ་བ་ལས། དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ནོངས་པ་ལས་དག་པར་བྱུང་བཞིན་དུ་སླར་ཡང་ནོངས་པ་དེ་བཤགས་དགོས་པར་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཨུ་པ་ལི་ཡོད་དེ། འདི་ལྟར་ཡང་དགེ་སློང་དེ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ཉེས་པ་བྱུང་བར་གྱུར་པ་དེའི་ཚེ་མཚན་འཕོས་ཏེ་དགེ་སློང་མར་གྱུར་ནས་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ལས་དག་པར་བྱུང་བ་དང་། དེ་སླར་ཡང་མཚན་འཕོས་ཏེ་དགེ་སློང་དུ་གྱུར་ན་ཉེས་པ་དེ་བཤགས་དགོས་སོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། མཚན་གྱུར་པས་ལྟུང་བ་དག་པར་གསུངས་པ་དེ་ནི་མཚན་གྱུར་པས་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་བཅས་པ་མེད་པར་གྱུར་པས་ལྟུང་བ་དེའི་ནུས་པ་འབྱིན་མ་ནུས་པ་ལ་ལྟུང་བ་དག་པར་བཏགས་པ་ཡིན་གྱི། ལྟུང་བའི་ངོ་བོ་དག་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། སླར་མཚན་གྱུར་ན་ལྟུང་བ་དེ་འབྱུང་བར་གསུངས་པས་ཤེས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ལྟུང་བ་ཆེ་བ་ལས་ཆུང་ངུ་གྱུར་པ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །འོ་ན་རེག་པའི་ཕམ་པ་བྱུང་བ་དེ་མཚན་འཕོས་པས་ལྟུང་བ་སྦོམ་པོར་གྱུར་པ་ལྟ་བུ། ལྟུང་བ་ཆུང་ངུ་གྱུར་པ་ན་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་བྱས་ནས། སླར་ཡང་མཚན་འཕོས་ནས་ལྟུང་བ་དེ་སླར་ཟློག་གམ་མི་ལྡོག་སྙམ་ན། ཁ་ཅིག་ན་རེ། ལྟུང་བ་ཆུང་དུས་སུ་ཕྱིར་བཅོས་ན་ལྟུང་བ་སླར་མི་ལྡོག་སྟེ། ལྟུང་བ་དག་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་ལྟུང་བ་ཆེ་བའི་ངོ་བོར་གནས་པ་དག་གམ། ཆུང་བའི་ངོ་བོ་གནས་པ་དག །སྔ་མ་ལྟར་ན་ལྟུང་བ་ཆེ་བའི་རིགས་བརྗོད་པའི་ 7-293b ཕྱིར་བཅོས་མ་བྱས་པ་དང་འགལ་ལོ། །ཕྱི་མ་ལྟར་ན་མཚན་གྱུར་པས་ལྟུང་བ་ཆེ་བའི་ངོ་བོ་དོར་བར་འགྱུར་བ་ལས། སླར་ཡང་མཚན་གྱུར་ན་ལྟུང་བ་དེ་སླར་ལྡོག་པར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །སླར་ལྡོག་པའི་ལུང་ནི་ལྟུང་བ་དེ་ལས་གྲོལ་ཞེས་ཀྱང་བྱ་ཞིང་། སླར་ཡང་ལྟུང་བ་དེ་ཉིད་དང་བཅས་པར་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཡོད་དེ། དགེ་སློང་ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་སྡེ་བཞི་པོ་
【現代漢語翻譯】 是否會發生轉變？優波離，確實會發生。如果一位比丘（Bhikkhu，男性僧侶）在未獲得僧團的特別許可前就發生了墮落，那麼他的身份就會轉變。』佛陀如是說。過去的持律者們對於此經的理解是：『有』或『無』，即未轉變時，是僧團的特別規定；當墮落存在時，身份轉變，此規定和墮落也隨之消失。因此才這樣說。這裡講了兩種情況：行為的『有無』和根本的『有無』。當比丘做出類似白天離開的行為時，身份會轉變，最終完成時，身份也會轉變。 此處有一個爭論：如果身份轉變導致了非共同墮落的消失，那麼再次轉變身份時，是否不應該恢復此墮落？因為這與懺悔的基礎相悖。是否會發生這樣的情況：從僧殘罪（Sanghādisesa，僅次於波羅夷的重罪）中獲得清凈后，還需要再次懺悔此罪？優波離，確實會發生。例如，如果一位比丘犯了僧殘罪，然後轉變身份成為比丘尼（Bhikkhuni，女性僧侶），並因此從僧殘罪中獲得清凈，之後她再次轉變身份成為比丘，那麼她需要懺悔此罪。』這與佛陀所說相矛盾。如果說身份轉變導致了墮落的清凈，那是因為身份轉變導致了非共同規定的消失，從而使墮落失去了效力，因此才說墮落清凈了。但這並非墮落的本質清凈，因為佛陀說過再次轉變身份時，墮落會再次出現。』佛陀如是說。從重罪變為輕罪的情況也是如此。 那麼，如果犯了觸犯戒律的波羅夷罪（Pārājika，斷頭罪），然後通過身份轉變變成了粗罪（Sthūlātyaya，粗惡罪），是否意味著當罪行減輕后，經過懺悔，再次轉變身份時，罪行會恢復還是不恢復呢？有些人說：『如果在罪行較輕時懺悔，罪行就不會恢復，因為罪行已經清凈了。』 如果是這樣，那麼是重罪的本質清凈了，還是輕罪的本質清凈了呢？如果是前者，那麼就與重罪的種類沒有懺悔相矛盾。如果是後者，那麼身份轉變會導致重罪本質的喪失，從而與再次轉變身份時罪行會恢復的說法相矛盾。關於罪行恢復的經文也說：『從罪行中解脫』，以及『是否會再次與此罪行相關聯？』確實會，如果比丘犯了四種非共同的墮落罪...
【English Translation】 Will there be a transformation? Upali, there will be. If a Bhikkhu (male monastic) incurs a Sanghādisesa (a serious offense requiring a meeting of the Sangha) before the Sangha has granted special permission, then his identity will transform.' Thus spoke the Buddha. The Vinaya holders of the past understood this sutra as: 'Existing' or 'non-existing,' meaning that when there is no transformation, it is a special rule of the Sangha; when the transgression exists, and the identity transforms, that rule and the transgression disappear. Therefore, it is said that way. Here, two situations are discussed: the 'existence or non-existence' of the action and the 'existence or non-existence' of the basis. When a Bhikkhu performs an action like leaving during the day, the identity transforms, and when it is finally completed, the identity also transforms. Here arises a debate: If the transformation of identity leads to the disappearance of the non-common transgression, then when the identity transforms again, should the transgression not be restored? Because this contradicts the basis of confession. Will it happen that after being purified from a Sanghādisesa offense, one still needs to confess that offense again? Upali, it will happen. For example, if a Bhikkhu commits a Sanghādisesa offense, and then transforms into a Bhikkhuni (female monastic), and thus becomes purified from the Sanghādisesa, and then transforms again into a Bhikkhu, then he needs to confess that offense.' This contradicts what the Buddha said. If it is said that the transformation of identity leads to the purification of the transgression, it is because the transformation of identity leads to the disappearance of the non-common rule, thus causing the transgression to lose its effect, and therefore it is said that the transgression is purified. But this is not the purification of the essence of the transgression, because the Buddha said that when the identity transforms again, the transgression will reappear.' Thus spoke the Buddha. The same applies to the situation where a major offense becomes a minor offense. So, if one commits a Pārājika (defeat) offense of touching, and then through the transformation of identity becomes a Sthūlātyaya (gross offense), does it mean that when the offense is reduced, after confession, when the identity transforms again, will the offense be restored or not? Some say: 'If one confesses when the offense is minor, the offense will not be restored, because the offense has been purified.' If that is the case, then is the essence of the major offense purified, or is the essence of the minor offense purified? If it is the former, then it contradicts the fact that the type of major offense has not been confessed. If it is the latter, then the transformation of identity will lead to the loss of the essence of the major offense, thus contradicting the statement that when the identity transforms again, the offense will be restored. The sutra on the restoration of the offense also says: 'Liberated from the offense,' and 'Will one be associated with that same offense again?' Indeed, if a Bhikkhu commits the four non-common offenses...
བྱུང་བའམ། དགེ་སློང་མ་ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་སྡེ་ལྔ་པོ་བྱུང་བ་དེ་མཚན་གྱུར་ན་ལྟུང་བ་དེ་ལས་གྲོལ་ཞེས་ཀྱང་བྱ་ཞིང་། སླར་ཡང་མཚན་གྱུར་ན་ལྟུང་བ་དེ་ཉིད་དང་བཅས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ལུང་ལས་བཤད་ཅེས་སྔ་མ་རྣམས་གསུང་ཡང་། དེ་ནི་ལུང་ན་མི་སྣང་ཞེས་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་གསུངས་སོ། །མཚན་གྱུར་ན་ལྷག་མའི་འཆབ་པ་དག་པར་བསྟན་པ་ནི། མཚན་གྱུར་པ་དེ་ལ་སྔར་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ཉེས་པ་བཅབས་པ་ཉམས་པ་མ་ཡིན་པ་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ། བཅབས་པ་དེ་ཡོད་པ་ལས་ཉམས་ཏེ་མེད་པར་གྱུར་པ་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དེས་ན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་བཅབས་ནས་མཚན་གྱུར་ཏེ་དགེ་སློང་མ་ཉིད་དུ་གྱུར་ན། དེ་ཡོངས་སུ་གནས་པ་སྤོ་བའི་ལས་ཉིད་སྤྱད་པར་བྱ་མི་དགོས་ཏེ། མཚན་མ་གྱུར་པ་ཉིད་ལ་འཆབ་པའི་ཉེས་པ་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །འདིར་སྨྲས་པ། ཡིད་ནི་བསྟན་ལ་དད་པ་སྐྱེས་པའི་ལུས། །བཟོད་མེད་འདར་ཞིང་སྤུ་ལོང་རབ་རྒྱས་ཚེ། །འཁོར་བའི་ནགས་ཚལ་མྱ་ངན་ཆེན་པོ་འདི། །བསམས་ཤིང་འཇིགས་པ་གཞན་ཡང་ཇེ་ཆེར་སྐྱེས། །བསྟན་ལ་མ་དག་དྲི་མ་སྣ་ཚོགས་འདི། །མཐོང་བས་ཡི་ཆད་གདོང་ལ་མཆི་མ་མགོས། །དེ་ཚེ་ཐུབ་ཚུལ་བསྟན་པའི་ཡོན་ཏན་རྣམས། །དྲན་གྱུར་བདག་སེམས་གནས་པ་མེད་པར་གཡས། །ཀར་བསྟན་ཕྲིན་ལས་གང་ཁྱོད་ 7-294a དེ་ཉིད་དུ། །རང་གི་ཉེས་ཚོགས་ཕྱིར་རྒོལ་རིང་ནས་བཏུལ། །གཞན་གྱི་མགོན་དུ་རྟག་པར་ཆས་པ་ན། །འགྲོ་བའི་སྐྱབས་སུ་གྲུབ་འདི་བསྟེན་པར་འོས། །ཡོན་ཏན་འབྱུང་བའི་གཏེར་ཆེན་ཁྱོད་ཀྱི་ཞལ། །མོས་པའི་ལམ་ལ་མངོན་སུམ་མི་སྟོན་ཅིང་། །རྟག་ཏུ་ཕན་པའི་གསུང་གིས་མི་འདོམས་ན། །བདག་ལ་བལྟོས་བཅས་སྟོན་པ་འདི་ན་སུ། །ཞེས་སོ།། །། ༈ སེལ་བའི་སྐབས་ཀྱི་ཞར་བྱུང་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ནི། མགུ་བ་ཞག་དྲུག་གམ་ཟླ་བ་ཕྱེད་རིལ་གྱིས་སྤྱད་ཀྱང་རུང་། ཆ་ཤས་ཀྱིས་སྤྱད་ཀྱང་རུང་སྟེ། སྔར་མགུ་བ་སྤྱད་པ་ནི་ཕྱིས་མཚན་གྱུར་པ་ན་དོན་མེད་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་སྟེ་གདོད་མགུ་བ་རྫོགས་པར་སྤྱད་དགོས་སོ། །ཞེས་རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་གསུངས་སོ། །འོ་ན་ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་དེ་མགུ་བར་བགྱི་བ་སྤྱོད་པ་ན། མཚན་འཕོས་ཏེ་དགེ་སློང་མར་གྱུར་ན་ཆད་པ་བྲལ་བ་ཞེས་བགྱིའམ། ཨུ་པ་ལི་མ་ཡིན་ཏེ། ཇི་ཙམ་དུ་སྤྱད་པ་དེ་གྲོངས་ལ་དགེ་འདུན་ཟླ་བ་གཉིས་ལ་ཟླ་བ་ཕྱེད་དུ་སྐོངས་ཤིག་ཅེས་སྔར་མགུ་བར་སྤྱད་པ་ནི་ཕྱིས་མཚན་གྱུར་པ་ན་ཞག་གྲངས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བྱེད་པ་དོན་ཡོད་པར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། སྐྱོར་མོ་ལུང་པ་ཁ་ཅིག་ན་རེ། སྔར་མགུ་བ་སྤྱད་པ་དོན་མེད་དུ་གསུངས་པ་ནི་ཉིན་མོར་འབྲལ་བའི་ལྷག་མ་ལྟ་བུ་སྟེ། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་ནས་མགུ་བ་སྤྱད་པ་ནི་མཚན་གྱུར་པ་ན་དོན་མེད་དུ་གྱུར་པ་སྟེ། མཚན་གྱ
【現代漢語翻譯】 發生嗎？比丘尼如果犯了五種不共墮罪，如果變性，則說從墮罪中解脫。如果再次變性，則說與墮罪同在，經中是這麼說的。』雖然前輩們這麼說，但經中沒有出現。』措納巴大師如是說。如果變性，則表明僧殘的隱瞞已經清凈。對於那個變性的人來說，之前向僧團隱瞞的僧殘罪過並非已經消失，而是從存在變為不存在了。《 टीका 》中說：『因此，如果比丘隱瞞僧殘，然後變性成為比丘尼，則不需要進行移居安住之業，因為沒有變性的人才會有隱瞞罪過的可能性。』這裡說道：當內心對教法生起信心時，身體無法忍受地顫抖，毛髮豎立。想到輪迴的森林，這個巨大的悲傷，恐懼也隨之增加。看到教法中各種不凈的污垢，感到失望，臉上掛滿淚水。那時，憶念起能仁教法的功德，我的心無法安住。噶當教法的利生事業，無論您是誰，都親自平息了長久以來的罪惡。當您總是爲了利益他人而行動時，依止您這位眾生的救護者是合適的。您這位功德的偉大寶藏，不在信徒的道路上顯現尊容，也不用恒常利益的語言來教導，如果不依靠您，我還能依靠誰呢？』 第二，即使以六日或半月的時間來行摩那埵（藏文：མགུ་བ，梵文：manatta，梵文羅馬擬音：manatta，漢語字面意思：意樂），或者以部分時間來行也可以。以前行過的摩那埵，在後來變性時就沒有意義了，必須圓滿地行摩那埵。《自釋》和《 टीका 》中是這麼說的。如果經文中問到：『如果比丘正在行摩那埵，然後變性成為比丘尼，是否說已經脫離了罪過？』鄔波離回答說：『不是的，已經行了多少，就計算多少，僧團在兩個月內補足半個月。』以前行過的摩那埵，在後來變性時，補足天數是有意義的，這與之前的說法相矛盾。覺摩隆巴有些人說：以前行摩那埵沒有意義，就像白天分離的僧殘一樣。如果犯了不共的僧殘墮罪，然後行摩那埵，那麼變性時就沒有意義了，因為變性之後
【English Translation】 Does it occur? If a bhikṣuṇī commits the five non-common transgressions, if she changes her gender, it is said that she is liberated from the transgression. If she changes her gender again, it is said that she remains with the transgression, as stated in the scriptures.』 Although the former ones say this, it does not appear in the scriptures,』 said the great Tsonapa. If one changes gender, it indicates that the concealment of the sanghāvaśeṣa (藏文：ལྷག་མ，梵文天城體：saṃghāvaśeṣa，梵文羅馬擬音：saṃghāvaśeṣa，漢語字面意思：僧殘) has been purified. For that person who has changed gender, the sanghāvaśeṣa offense that was previously concealed from the sangha has not disappeared, but has changed from existence to non-existence. The ṭīkā states: 『Therefore, if a bhikṣu conceals a sanghāvaśeṣa and then changes gender to become a bhikṣuṇī, there is no need to perform the act of transferring the abiding place, because only those who have not changed gender can have the possibility of concealing an offense.』 Here it is said: When the mind generates faith in the teachings, the body trembles uncontrollably, and the hairs stand on end. Thinking of the forest of saṃsāra, this great sorrow, the fear also increases. Seeing the various impure stains in the teachings, one feels disappointed, and tears stream down the face. At that time, remembering the qualities of the teachings of the Thubpa (Buddha), my mind cannot remain still. Whatever the activities of the Kadampa teachings, you yourself have pacified the accumulation of offenses for a long time. When you always act for the benefit of others, it is appropriate to rely on you, the protector of beings.』 You, the great treasure of the source of qualities, do not show your face directly on the path of devotion, nor do you teach with words of constant benefit. If I do not rely on you, who else can I rely on? Secondly, it is permissible to practice manatta (藏文：མགུ་བ，梵文：manatta，梵文羅馬擬音：manatta，漢語字面意思：意樂) for six days or half a month, or to practice it in parts. The manatta that was practiced before is meaningless when one changes gender later; one must practice manatta completely. This is what is said in the self-commentary and the ṭīkā. If it is asked in the scriptures: 『If a bhikṣu is practicing manatta and then changes gender to become a bhikṣuṇī, is it said that he has been freed from the offense?』 Upāli replied: 『No, whatever has been practiced is counted, and the sangha completes half a month in two months.』 The manatta that was practiced before is meaningful for making up the number of days when one changes gender later, which contradicts the previous statement. Some of the Kyormolungpas say: The statement that practicing manatta before is meaningless is like the sanghāvaśeṣa that is separated during the day. If one commits a non-common sanghāvaśeṣa offense and then practices manatta, it becomes meaningless when one changes gender, because after changing gender
ུར་པ་ན་ལྟུང་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྨྱན་བྱེད་པའི་ལྷག་མ་ལྟ་བུ་སྟེ། ཐུན་མོང་གི་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་ནས་མགུ་བ་སྤྱད་པ་ནི། མཚན་གྱུར་ཀྱང་སྔར་མགུ་བ་སྤྱད་པ་དེ་དོན་ཡོད་པའོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །འོན་ཀྱང་དེ་ནི་མི་བཟང་སྟེ། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀས་ཁུངས་སུ་དྲངས་པའི་ལུང་ལས། དགེ་སློང་མ་གཉིས་ཀའི་དགེ་འདུན་ལ་མགུ་བ་སྤྱད་པ་ 7-294b མཚན་གྱུར་ཏེ་དགེ་སློང་དུ་གྱུར་ན། ཅི་དེས་དགེ་འདུན་ལ་ཞག་དྲུག་མགུ་བར་སྤྱད་པར་བགྱི་འཚལ་ལམ། སྤྱད་པར་བྱ་དགོས་སོ་ཞེས་གསུངས་པས་ནི། སྔར་མགུ་བ་སྤྱད་པ་དོན་མེད་པར་བསྟན་ཏེ། སྔར་གཉིས་ཀའི་དགེ་འདུན་ལ་ཟླ་བ་ཕྱེད་མགུ་བ་སྤྱད་དུ་ཟིན་ཀྱང་། ཡང་ཞག་དྲུག་དགེ་འདུན་ལ་མགུ་བ་སྤྱད་པར་བྱ་དགོས་པར་བསྟན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པས་གྲུབ་ཆེན་ཡོན་ཏན་འོད། ལུང་ཁུངས་སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་དང་བཅས་པའི་རྗེས་སུ་མི་འབྲང་བར། ལུང་ཡི་གེ་མ་དག་པར་ལག་ཏུ་བཟུང་ནས་མགོ་ཕར་སྒྲིལ་ཚུར་སྒྲིལ་མང་པོ་བྱེད་ཅིང་། ངག་ཏུ་འདི་དཀའ་གནས་ཡིན་ཟེར་བ་མ་ཎི་འདོན་འདོན་བྱེད་པ་རྣམས་འོ་རེ་བརྒྱལ་བས་སྐབས་འདིར་ཤུགས་རིང་རེ་མཛོད་ཅིག ། ༈ གཞན་གྱུར་དེ་དག་གི་འཐད་པ། གསུམ་པ་ནི། མཚན་གྱུར་པ་འདི་ལ་ལྟུང་བའང་འགྱུར་ཏེ། ཆོ་ག་རྣམས་ཏེ་བཅས་པ་རྣམས་གྱུར་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་ཡང་མཚན་གྱུར་གྱི་མདོ་གཉིས་པ་བྱས་པ་ནི་དེ་ཉིད་ཡིན་ནོའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་བཅས་པ་ཆེ་བ་ལས་ཆུང་བའི་ཕྱིར། ལྟུང་བ་ཆེ་བ་ལས་ཆུང་ངུ་གྱུར་པ་དང་། མདོ་ལྔ་པ་ཞིང་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ལས་ཉམས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས། བཅས་པ་ཡོད་པ་ལས་མེད་པའི་ཕྱིར། ལྟུང་བ་ཡོད་པ་ལས་མེད་པར་གྱུར་པ་དང་། མགུ་སྤྱད་དོན་མེད་དུ་གྱུར་པ་སྟེ། གསུམ་གྱི་འཐད་སྒྲུབ་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །མཚན་གྱུར་གྱི་མདོ་དང་པོ་དང་། གསུམ་པ་དང་བཞི་པའི་འཐད་སྒྲུབ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལྟར་ཡིན་ན་འདིར་འགྱུར་ཏེ་མཚན་གྱུར་ཀྱང་ལྟུང་བ་ནི་ཆེར་མི་འགྱུར་བ་རང་སོ་ན་བསྒྲུབ་བྱ་སྒྲུབ་བྱེད་འདི་གཉིས་ཀ་དང་ལུགས་ལ་མི་སྲིད་པས་སྐབས་འདིར་མགོ་མ་རྨོངས་པར་མཛད་པར་ཞུའོ། །གནས་པ་ཡིན་ཏེ། འདི་ལ་ཆོ་ག་རྣམས་གྱུར་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཀོད་དགོས་ལ། དེ་ལྟར་ན་མདོ་འདིའི་དོན་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཆེན་པོར་འགྱུར་རོ། ། 7-295a དེ་ལྟར་མཚན་གྱུར་གྱི་སྐབས་འདིར། ཞུ་འགྲེལ་མཁན་པོ་པཎྜི་ཏ་དགེ་ལེགས་བཤེས་གཉེན་གྱིས། ལྟུང་བ་ཆུང་བ་ལས་མཚན་གྱུར་པས་ལྟུང་བ་ཆེར་འགྲོ་བར་བཞེད་པ་ལ། བོད་ཀྱི་འདུལ་འཛིན་ཁ་ཅིག །སྒྲུབ་བྱེད་ཁ་སྐོང་འདི་སྐད་དུ། དགེ་སློང་རེག་པའི་ལྷག་མ་བྱུང་བ་མཚན་གྱུར་ན་ཕམ་པའི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་དང་། དགེ་སློང་མ་རྒྱ་སྐྱེགས་ཀྱི་ཆང་བུ་འཆང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་གྱུར་པ་མཚན་གྱུར་ན་ཕྱུང་བའི་ལྷག་མར་འགྱུར་
【現代漢語翻譯】 因為沒有墮落之處。就像中介的殘餘一樣，如果發生了共同殘餘的墮落並享用了滿足，即使名稱改變，之前享用的滿足仍然是有意義的。然而，這並不好，因為在自己的註釋和 टीका（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ṭīkā， टीका， ṭīkā，註釋）中引用的經文中說：『如果比丘尼爲了僧團享用了滿足，名稱改變成為比丘，那麼是否應該爲了僧團享用六天的滿足？應該享用。』因此，表明了之前享用的滿足沒有意義，即使之前爲了兩個僧團享用了半個月的滿足，仍然需要爲了僧團享用六天。』因此，成就者云丹沃（Yönten Ö）沒有追隨包括佛陀薄伽梵在內的經文來源，而是拿著不正確的經文字母，做了很多來回滾動，口中說著『這是困難的地方』，像念瑪尼一樣唸誦的人們，唉，可憐啊，請在這個時候嘆息一聲。 關於其他改變的合理性： 第三個是，對於名稱改變，也會發生墮落，因為儀式，即戒律都改變了。也就是說，做了名稱改變的第二個根本戒，是因為它本身就是從大的戒律變為小的戒律。從大的墮落變為小的墮落，以及第五個根本戒，因為從不是田地的狀態變為墮落的狀態，從有戒律變為沒有戒律。從有墮落變為沒有墮落，以及享用滿足變得沒有意義。這表明了三種合理性的建立。名稱改變的第一個、第三個和第四個根本戒的合理性建立不是這樣，如果那樣的話，這裡會改變，即使名稱改變，墮落也不會變得更大，因為各自需要建立的能立和所立與理則不相容，所以請不要在這裡感到困惑。是存在的，因為這裡的儀式都改變了，需要這樣安排。如果那樣的話，這個根本戒的意義會變得非常顛倒。 因此，在名稱改變的情況下，註釋者堪布班智達格勒謝年（Gelek Shenyen）認為，從小的墮落因為名稱改變而變為大的墮落。對此，一些藏地的持律者補充說：『如果比丘發生了觸控的殘餘，名稱改變會變成失敗的粗罪，以及比丘尼持有印度甘蔗酒的墮落行為，名稱改變會變成拔出的殘餘。』
【English Translation】 Because there is no place to fall. Like the remainder of a mediator, if a common remainder of transgression occurs and satisfaction is enjoyed, even if the name changes, the previous enjoyment of satisfaction is still meaningful. However, this is not good, because in the texts cited in one's own commentary and ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, Roman transliteration, literal meaning: ṭīkā, टीका, ṭīkā, commentary): 'If a bhikṣuṇī has enjoyed satisfaction for the saṃgha, and the name changes to become a bhikṣu, then should six days of satisfaction be enjoyed for the saṃgha? It should be enjoyed.' Therefore, it shows that the previous enjoyment of satisfaction is meaningless, even if half a month of satisfaction has been enjoyed for both saṃghas, six days must still be enjoyed for the saṃgha.' Therefore, the great achiever Yönten Ö does not follow the source of the scriptures, including the Buddha Bhagavān, but holds incorrect scriptural letters in his hand, makes many back and forth rolls, and says in his mouth, 'This is a difficult place,' those who chant like reciting maṇi, alas, be pitiful, please sigh here. Regarding the validity of other changes: The third is that for a change of name, there will also be a transgression, because the rituals, that is, the precepts, have all changed. That is, the second fundamental precept of the name change is made because it itself is changed from a large precept to a small precept. From a large transgression to a small transgression, and the fifth fundamental precept, because it changes from a state of not being a field to a state of falling, from having precepts to not having precepts. From having transgression to not having transgression, and enjoying satisfaction becomes meaningless. This shows the establishment of three kinds of validity. The establishment of the validity of the first, third, and fourth fundamental precepts of the name change is not so, if so, it will change here, even if the name changes, the transgression will not become greater, because the establisher and the established that need to be established respectively are incompatible with the logic, so please do not be confused here. It exists because the rituals here have all changed, and it needs to be arranged in this way. If so, the meaning of this fundamental precept will become very reversed. Therefore, in the case of name change, the commentator Khenpo Paṇḍita Gelek Shenyen believes that a small transgression becomes a large transgression due to name change. In response, some Tibetan Vinaya masters added: 'If a bhikṣu commits a remainder of touching, the name change will become a gross offense of defeat, and a bhikṣuṇī holding Indian sugarcane wine will become a transgression, and the name change will become an extracted remainder.'
བའི་ཕྱིར་དང་། བཅས་པ་ཆེ་བ་ལས་མཚན་གྱུར་པས་བཅས་པ་ཆུང་ངུ་གྱུར་པ་ན། སྔར་གྱི་ལྟུང་བ་ཡང་ཆུང་ངུ་འགྲོ་བ་བཞིན་དུ་མཚན་གྱུར་པས་བཅས་པ་ཆེར་གྱུར་པ་ན་སྔར་གྱི་ལྟུང་བ་ཡང་ཆེར་འགྲོ་སྟེ། བཅས་པ་གྱུར་པར་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་དེ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། ལྷག་མ་ལས་སྦོམ་པོར་གྱུར་པ་དེ་སྡེ་ཚན་ཆེར་གྱུར་པ་ཙམ་ཡིན་གྱི། ལྟུང་བའི་ངོ་བོ་ཆེར་གྱུར་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། རྟེན་དགེ་སློང་དུ་མཚན་གྱུར་ཀྱང་ཆང་བུ་འཆང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དེ་ལྷག་མར་འགྱུར་བ་ཉིད་མ་གྲུབ་སྟེ། རྟེན་དགེ་སློང་དུ་གྱུར་ཀྱང་ལྟུང་བྱེད་དེ་སོ་ན་གནས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་རྟེན་དགེ་སློང་ལ་ཆང་བུ་འཆང་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཡོད་པར་ཐལ་ལོ་ཞེ་ན། མདོར་བསྡུས་ཀྱིས་ལྟུང་བྱེད་དེ་ཡོད་པར་འདོད་པའོ། །བཅས་པར་གྱུར་པ་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པ་དེའང་བཅས་པར་གྱུར་པ་ཙམ་དུ་འདྲ་ཡང་། བྱེ་བྲག་ཆེ་འགྱུར་དང་། ཆུང་འགྱུར་མི་འདྲ་བའི་ཕྱིར་སྒྲུབ་བྱེད་དུ་མི་འགྱུར་རོ། །མཚན་གྱུར་པས་སྔར་གྱི་ལྟུང་བ་དེ་ཆེར་འགྲོ་ན་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། ལྷག་པའི་དོན་གྱི་མཚན་གྱུར་པ་ལས་ནི་ལྟུང་བ་ན་སྨད་པ་འབྱུང་བར་འགྱུར་གྱི། ན་སྨད་པའི་དོན་གྱི་སྦྱོར་བ་ལས་མཚན་གྱུར་པ་ལས་ནི་ལྷག་མ་འབྱུང་བར་མི་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་པ་ 7-295b དང་འགལ་ལོ། །ལྟུང་བ་ཆུང་བ་ལས་མཚན་གྱུར་པས་ལྟུང་བ་ཆེན་པོར་འགྲོ་ཞིང་། ལྟུང་བ་མེད་པ་ལས་མཚན་གྱུར་པ་ཙམ་གྱིས་ལྟུང་བ་ཡོད་པར་འགྱུར་ན་ནི་དེའི་ཚེ་ལྟུང་བ་སྤོང་བར་བསྒྲུབ་པར་མི་ནུས་སོ། །ལྷག་པའི་དོན་ཅེས་པ་དགེ་སློང་ལས་ལྷག་པ་དགེ་སློང་མའི་ལྟུང་བའོ། །ལྷག་པར་འབྱུང་བར་མི་འགྱུར་བ་ནི་དགེ་སློང་མའི་ལྷག་པ་ཐུན་མོང་མིན་པའི་ལྟུང་བ་དགེ་སློང་ལ་མི་འབྱུང་བའི་དོན་ནོ། །རྒྱ་སྐྱེགས་ཀྱི་ཆང་བུ་འཇུག་པའི་ལྟུང་བྱེད་དགེ་སློང་ལ་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་ཅེས་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་གསུངས་ཀྱང་བརྟག་པར་བྱའོ། །འདིར་སྨྲས་པ། མཚན་མོ་ལག་ནོམ་བརྒྱུད་པ་ལས། །གཟུགས་ཀྱི་རང་བཞིན་རྟོགས་རློམ་བཞིན། །ཕྱོགས་འདིར་འཆད་རྩོམ་ཕལ་མོ་ཆེ། །བརྩོན་པ་འབྲས་བུ་མེད་པར་གོ། བདག་ནི་མཁས་པའི་ལེགས་བཤད་ལ། །གཞན་ཕན་བཟང་པོའི་བློས་བཟུང་སྟེ། །ཚིག་གི་ཚོགས་ལ་མ་འཇིགས་པར། །མཐའ་དག་དོན་སྟོན་བརྗོད་པར་བྱ། །ཞེས་སོ།། །། ༈ སྦྱོར་འཇུག་ཡུལ་གྱི་ཡན་ལག གཉིས་པ་ལ། འདས་པ་དང་མ་འོངས་པ་ལ་བརྟེན་པའི་དུས་གཉིས་དོགས་གཅོད་ད་ལྟར་ལུས། །ལྟུང་བའི་ཡན་ལག་ཉིད་དུ་བཞག །སྐྱེས་གནས་གཞན་ལ་བརྟེན་པའི་དོགས་གཅོད་རང་འགྲོ་བ་གང་གཏོགས། །ལྟུང་བའི་ཡན་ལག་ཉིད་དུ་བཞག །ཁ་དོག་དང་དབྱིབས་ཀྱི་གཟུགས་ལ་བརྟེན་པའི་དོགས་གཅོད་ཤེས་པའི་རྒྱུད་གང་གཏོགས། །ལྟུང་བའི་ཡན་ལག་ཉིད་དུ་བཞག །ཡོན་ཏན་གྱི་ཆ
【現代漢語翻譯】 有人說：『因為戒條變大，從小戒變為大戒時，之前的墮罪也會變小；同樣，因為戒條變大，從大戒變為更大的戒時，之前的墮罪也會變大，因為戒條的變化是相同的。』 措那巴欽波（Mtsho sna pa chen po，措那地方的大師）說：『這不合理。從『剩餘』（Lhag ma，僧伽中犯戒后應受的處罰）變為『粗罪』（sBom po，比『剩餘』更重的罪）只是罪行類別變大而已，墮罪的本質並沒有變大。而且，即使所依（Rten，指受戒者）變為比丘，飲酒的墮罪也不會變成『剩餘』，因為即使所依變為比丘，墮罪仍然存在。』 如果有人問：『那麼，比丘也會有飲酒的墮罪嗎？』 簡而言之，我們認為存在這種墮罪。』 所謂『戒條的變化是相同的』，僅僅是戒條的變化相同而已，但變大和變小的差別是不同的，因此不能作為論證的理由。 如果因為戒條的變化，之前的墮罪就會變大，那麼就與《釋論》（Ṭīkā）所說『從增上的意義上發生變化，才會導致墮罪和呵責；而從呵責的意義上進行努力，並不會導致「剩餘」』相矛盾。 如果從小墮罪變為大墮罪，或者僅僅因為戒條的變化而從無墮罪變為有墮罪，那麼就無法證明可以捨棄墮罪。 所謂『增上的意義』，是指比丘的墮罪變為比丘尼的墮罪。 所謂『不會增上』，是指比丘尼特有的『剩餘』墮罪不會發生在比丘身上。』 措那巴欽波說：『將嘉杰（rGya skegs，人名）飲酒的墮罪簡略地加於比丘身上』，但這需要進一步考察。 這裡我說： 就像夜晚傳遞物品一樣， 就像自以為理解了色法的自性一樣， 在這方面，大多數的講解和寫作， 努力都是沒有結果的。 我憑藉著智者的善說， 懷著利益他人的美好願望， 不畏懼言辭的繁多， 將一切意義都表達出來。』 第二，對於過去和未來所依賴的兩個時間段的疑問的解決，現在仍然存在。 作為墮罪的支分而存在。 依賴於其他出生地的疑問的解決，屬於哪種自行前往？ 作為墮罪的支分而存在。 依賴於顏色和形狀的色法的疑問的解決，屬於哪種意識流？ 作為墮罪的支分而存在。 功德的部
【English Translation】 Some say, 'When the precepts become greater, and a minor precept transforms into a major one, the previous transgression also becomes minor; similarly, when the precepts become greater, and a major precept transforms into a greater one, the previous transgression also becomes greater, because the change in precepts is the same.' Mtsho sna pa chen po (Great Master of Mtsho sna) said, 'This is not reasonable. Transforming from 'Lhag ma' (the remaining, a punishment for transgressions in the Sangha) to 'sBom po' (coarse, a heavier transgression than 'Lhag ma') is merely a change in the category of the transgression; the essence of the transgression does not become greater. Moreover, even if the basis (Rten, referring to the one who takes the vows) becomes a Bhikshu, the transgression of drinking alcohol will not become 'Lhag ma,' because even if the basis becomes a Bhikshu, the transgression still exists.' If someone asks, 'Then, will a Bhikshu also have the transgression of drinking alcohol?' In short, we believe that this transgression exists.' The so-called 'the change in precepts is the same' only means that the change in precepts is the same, but the difference between becoming greater and becoming smaller is different, so it cannot be used as a reason for argumentation. If the previous transgression becomes greater due to the change in precepts, then it contradicts what the Ṭīkā (commentary) says: 'It is from the change in the meaning of increase that transgression and reproach occur; but from the effort in the meaning of reproach, 'Lhag ma' will not occur.' If a minor transgression becomes a major transgression due to the change in precepts, or if merely due to the change in precepts, a non-transgression becomes a transgression, then it cannot be proven that one can abandon transgressions. The so-called 'meaning of increase' refers to the transgression of a Bhikshu becoming the transgression of a Bhikshuni. The so-called 'will not increase' means that the unique 'Lhag ma' transgression of a Bhikshuni will not occur in a Bhikshu.' Mtsho sna pa chen po said, 'Briefly apply the transgression of rGya skegs (a person's name) drinking alcohol to a Bhikshu,' but this needs further investigation. Here I say: Just like passing objects at night, Just like presuming to understand the nature of form, In this regard, most of the explanations and writings, The efforts are fruitless. I rely on the good words of the wise, Holding the good intention of benefiting others, Not fearing the multitude of words, I will express all the meanings. Second, the resolution of doubts about the two time periods dependent on the past and the future still remains. It exists as a branch of transgression. The resolution of doubts dependent on other birthplaces, which category does self-going belong to? It exists as a branch of transgression. The resolution of doubts dependent on the form of color and shape, which stream of consciousness does it belong to? It exists as a branch of transgression. The part of merit
་ལ་བརྟེན་པའི་དོགས་གཅོད་འཕེན་ས་གཅིག་གིས་བསྡུས་ལུས། །རང་མཆན་ཡིན། རྐང་པ་གཉིས་རེས་ས་བཅད་རེ་སྟོན་ཏོ། །ལྟུང་བའི་ཡན་ལག་ཉིད་དུ་བཞག ། ༈ འདས་པ་དང་མ་འོངས་པ་ལ་བརྟེན་པའི་དུས་གཉིས་དོགས་གཅོད་ད་ལྟར་ལུས། །ལྟུང་བའི་ཡན་ལག་ཉིད་དུ་བཞག དང་པོ་ནི། རེག་པ་ལ་མཚོན་ན་མེད་མི་རུང་གི་སྦྱོར་བ་དང་། མཐར་ཐུག་དེའི་ཚེ་རེག་ཡུལ་མོའི་དབང་པོ་དང་ལྡན་པའི་ལུས་ནི་རེག་པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ཡིན་གྱི། མེད་མི་རུང་གི་སྦྱོར་ 7-296a བའི་སྔ་རོལ་དང་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པའི་འོག་རོལ་གྱི་ལུས་འདིའི་བྱེད་པ་པོ་མ་ཡིན་ནོ། །མདོ་འདི་ནི་ལུང་ཞུ་བ་ལས། རེག་སྨྱན་འཁྲུར་འཇུག་ལེན་གོས་སྟེར། །ལྔ་ལ་སྦྱོར་དང་མཐར་ཐུག་གོ། བར་དུ་ཡུལ་དེའི་མཚན་གྱུར་ན། །ན་སྨད་གསུངས་དུས་གཞན་ལའང་སྦྱར། །ཅེས་སོ། །དེའི་ཚེ་ལུས་ནི་མཚོན་པ་ཙམ་སྟེ་མཚན་མཐུན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་རྣམས་ལ་ནི། དེའི་ཚེ་མཚན་མཐུན་པ་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དེའི་ཚེ་ལྟ་བ་མཐུན་པ་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་སྟེ། ལྟུང་བ་རང་རང་གི་སྦྱོར་བ་དང་མཐར་ཐུག་དེའི་ཚེ་ལྟུང་བ་རང་རང་གི་གཞིའི་ཡན་ལག་ཚང་བ་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་དོ་ཞེས་མཚོན་ནས་བསྟན་ཏོ། །འདིར་དྭགས་བརྒྱུད་པ་ཆེན་པོ་བུ་སྟོན་ན་རེ། དང་པོ་ལྟུང་བ་བྱེད་པོའི་ཡུལ་དང་རྒྱུ་ངོས་བཟུང་བ་སྟེ། ལྟུང་བ་འབྱིན་པ་པོའི་མེད་མི་རུང་གི་སྦྱོར་བ་རྩོམ་པ་ནས་མཐར་ཐུག་གྲུབ་ཀྱི་བར་དེའི་ཚེ་ལུས་གང་ཡིན་པ་དང་། ལྟུང་བའི་སྦྱོར་བ་བརྩམ་བྱའི་ཡུལ་མེད་མི་རུང་གི་སྦྱོར་བ་ནས་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པ་དེའི་ཚེ་ལུས་གང་ཡིན་པ་དེ་ཆོས་ཅན། ལྟུང་བའི་བྱེད་པ་པོ་ཡིན་ཏེ་ལྟུང་བ་སྦྱིན་པ་པོ་དང་ལྟུང་བ་འབྱུང་བའི་གཞི་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆོས་ཅན་གཉིས་ཏེ་འདི་གཉིས་མིན། ཆོས་ཅན་གཉིས་ལ་རྟགས་གཉིས་རིམ་བཞིན་སྦྱོར། འདི་ལྟར་ལྟུང་བ་འབྱིན་པར་བྱེད་པ་པོའི་ལུས་མཚན་གཞན་དུ་མ་གྱུར་པ་དགོས་ཏེ། གྱུར་ན་ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་རྣམས་གཞན་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་སློང་གིས་བུད་མེད་ཀྱི་ལུས་ལ་རེག་པའི་སྦྱོར་བ་བརྩམས་ནས་མཚན་གྱུར་ན་བུད་མེད་ཀྱི་ལུས་ལ་རེག་པ་དེ་ཕམ་པའི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བ་དང་། དགེ་སློང་མས་སྐྱེས་པའི་ལུས་ལ་རེག་པའི་སྦྱོར་བ་བརྩམས་ནས་མཚན་གྱུར་ན་ལྷག་མའི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བ་བཞིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ་དགྲ་བཅོམ་ 7-296b ཡིན་པ་ལ་གསོད་པའི་སྦྱོར་བ་བྱས་ནས་དགྲ་བཅོམ་ཤི་ན་ཕས་ཕམ་དང་མཚམས་མེད་གཉིས་ཀ་འབྱུང་གི། དགྲ་བཅོམ་མིན་པ་ལ་མཚོན་གྱིས་བསྣུན་པའི་འོག་ཏུ་ཤི་ན་ཕས་ཕམ་འབྱུང་གི། མཚམས་མེད་མི་འབྱུང་ལ། དེ་བཞིན་དུ་དགེ་སློང་གིས་སྐྱེས་པ་ལ་རེག་པར་བརྩམས་ནས་སྐྱེས་པ་དེ་མཚན་གྱུར་ནས་བུད་མེད་དུ་སོང་ན་ལྷག་མར་
【現代漢語翻譯】 依賴於過去的和未來的，兩種時態的疑問消除，現在停留于身體。（這是）墮落的因素本身。（這是）自注。每兩句詩展示一個章節。安置於墮落的因素之中。 依賴於過去的和未來的兩種時態的疑問消除，現在停留于身體。（這是）墮落的因素本身。安置於墮落的因素之中。 首先，就觸控而言，不可或缺的結合，以及最終完成之時，具有觸控對象的女性的感官的身體，是產生觸控的剩餘的作者本身。不可或缺的結合的先前和最終完成之後的身體，不是這個作者。《律經》中說：『觸控媒介，誘入，接受給予衣物，五種結合以及最終完成。』中間如果對象的名稱改變，那麼下半部分在其他時候也適用。』因此，此時身體僅僅是象徵，對於名稱相同，需要作為因素的那些，此時名稱相同的是作者本身。此時，觀點相同的是作者本身等等。各自墮落的結合以及最終完成之時，各自墮落的基礎因素是完整的作者本身，這樣象徵性地展示。 在此，大傳承噶當派布敦說：首先，確定墮落的作者的對象和原因。從開始進行導致墮落的不可或缺的結合到最終完成之間，那個時候的身體是什麼，以及開始進行墮落的結合的對象，從不可或缺的結合到最終完成，那個時候的身體是什麼，這兩者，是墮落的作者，因為是給予墮落者和墮落產生的基礎。兩種事物，不是這兩種。兩種事物依次應用兩種理由。像這樣，導致墮落的身體必須不變成其他名稱，如果變成其他名稱，那麼非共同的墮落會變成其他的。如果比丘開始觸控女性身體的結合，然後名稱改變，那麼觸控女性身體會變成僧殘。如果比丘尼開始觸控男性的身體的結合，然後名稱改變，那麼會變成剩餘的僧殘一樣。同樣，如果是阿羅漢，做了殺害的結合，然後阿羅漢死亡，那麼會發生他勝罪和無間罪兩種。如果不是阿羅漢，用武器擊打之下死亡，那麼會發生他勝罪，不會發生無間罪。同樣，如果比丘開始觸控男性，然後這個男性名稱改變變成女性，那麼會變成僧殘。
【English Translation】 Relying on the past and the future, the elimination of doubts in two tenses, now remains in the body. (This is) the factor of downfall itself. (This is) a self-commentary. Every two lines of verse show a section. Placed within the factors of downfall. Relying on the past and the future, the elimination of doubts in two tenses, now remains in the body. (This is) the factor of downfall itself. Placed within the factors of downfall. Firstly, in terms of touch, the indispensable union, and at the time of final completion, the body possessing the senses of the female object of touch, is the very agent that generates the remainder of touch. The body prior to the indispensable union and after the final completion is not this agent. The Vinaya Sutra says: 'Touch medium, induce, receive giving clothes, five unions and final completion.' In between, if the name of the object changes, then the latter part also applies at other times.' Therefore, at this time the body is merely symbolic, and for those who have the same name and need to be factors, at this time those with the same name are the agents themselves. At this time, those with the same view are the agents themselves, and so on. At the time of each downfall's union and final completion, the basic factors of each downfall are the very agents that are complete, thus symbolically shown. Here, the great Kagyu master Buton says: Firstly, identify the object and cause of the agent of downfall. From the beginning of engaging in the indispensable union that leads to downfall until the final completion, what is the body at that time, and the object of engaging in the union of downfall, from the indispensable union to the final completion, what is the body at that time, these two, are the agents of downfall, because they are the givers of downfall and the basis for the arising of downfall. Two things, not these two. Apply two reasons to the two things in order. Like this, the body that causes downfall must not become another name, for if it becomes another name, then the non-common downfalls will become others. If a monk begins the union of touching a woman's body, and then the name changes, then touching the woman's body will become a sanghadisesa. If a nun begins the union of touching a man's body, and then the name changes, then it will become a remaining sanghadisesa. Similarly, if it is an Arhat, and the union of killing is done, and then the Arhat dies, then both parajika and anantariya will occur. If it is not an Arhat, and death occurs under the blow of a weapon, then parajika will occur, but anantariya will not occur. Similarly, if a monk begins to touch a man, and then this man's name changes and becomes a woman, then it will become a sanghadisesa.
འགྱུར་བ་དང་། དགེ་སློང་ལ་བརྡེག་པར་བརྩམས་པ་ལས་དེ་མཚན་གྱུར་ནས་དགེ་སློང་མར་སོང་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་ལྟ་བུའོ། །དགེ་ལེགས་བཤེས་གཉེན་ན་རེ། སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་རྟེན་ལ་སྦྱོར་བ་བྱས་ནས་དགྲ་བཅོམ་ཐོབ་སྟེ་ཤི་ནའང་ཕམ་པ་དང་མཚམས་མེད་གཉིས་ཀ་འབྱུང་ལ། དགེ་སློང་གིས་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོ་གུམ་པའི་སྦྱོར་བ་བགྱིས་ལ་དགྲ་བཅོམ་ཐོབ་པ་ཞིག་སྲོག་དང་ཕྲལ་ན་ཅིར་འགྱུར་ལགས། མཐར་འགྱུར་ཏེ་མཚམས་མེད་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བས་ཀྱང་རེག་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་པས་སོ་ཞེ་ན། དེ་ནི་སོ་སྐྱེ་ལ་གསོད་པའི་སྦྱོར་བ་ལག་པས་འཛིན་པ་དང་། འཆིང་བ་དང་། བཙོན་རར་འཇུག་པ་ལ་སོགས་བྱས་ནས་དགྲ་བཅོམ་ཐོབ་ནས་མཚོན་བསྣུན་ཏེ་བསད་ན་ཕམ་པ་དང་། མཚམས་མེད་གཉིས་ཀ་ཡོད་པ་ལ་དགོངས་ཀྱི། སོ་སྐྱེའི་དུས་སུ་མཚོན་བསྣུན་པའི་སྦྱོར་བ་དེས་དགྲ་བཅོམ་ཐོབ་ནས་ཤི་བ་ལ་ཕམ་པར་འགྱུར་ཡང་མཚམས་མེད་དུ་མི་འགྱུར་ཏེ། བསྣུན་འོག་དགྲ་བཅོམ་པ་ལ་མིན། །ཅེས་བཤད་པས་སོ། །འགྲེལ་པ་ལས། གསད་པར་བྱ་བ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཉིད་མ་ཡིན་པའི་གནས་སྐབས་ལ་ལྟུང་བ་འབྱིན་པར་བྱེད་པས་གསོད་པའི་སྦྱོར་བ་བརྩམས་ནས། གསད་པར་བྱ་བ་དེས་དགྲ་བཅོམ་པ་ཉིད་ཐོབ་པའི་གནས་སྐབས་སུ་ལྟུང་བ་འབྱིན་པར་བྱེད་པ་དེས་དགྲ་བཅོམ་པ་དེ་གསོད་པར་བྱེད་ན། དེའི་ཚེ་དགྲ་བཅོམ་པའི་ལུས་དེ་ལྟུང་བ་འབྱིན་པར་ 7-297a བྱེད་པའི་རྒྱུད་ལ་སྲོག་གཅོད་པའི་ལྟུང་བ་དང་། མཚམས་མེད་པའི་ལས་གཉིས་ཀ་འབྱུང་བའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ཡིན་པ་ལྟ་བུ་དང་ཞེས་པའང་འདི་ལ་དགོངས་སོ། །ལུང་དུ་དགེ་སློང་གིས་དགྲ་བཅོམ་པའི་གུམ་པའི་སྦྱོར་བ་བགྱིས་ལ། སློབ་པ་སྲོག་དང་ཕྲལ་ན་ཅིར་འགྱུར་ལགས། མཐར་འགྱུར་ཏེ། མཚམས་མེད་པ་དང་ཉེ་བའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བས་ཀྱང་རེག་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་པའི་དོན། པཎྜི་ཏ་ཀ་ལྱཱ་ན་མྨི་ཏྲས་དགྲ་བཅོམ་གྱི་རྟེན་ལ་གསོད་པའི་སྦྱོར་བ་བྱས་ནས་དགྲ་བཅོམ་ཉམས་ནས་སློབ་པར་གྱུར་ཏེ་ཤི་ན། སློབ་པ་གསོད་སྙམ་མེད་ཀྱང་འདི་བསད་སྙམ་དུ་རྟེན་ངེས་པར་བཟུང་བའི་ཕྱིར་སློབ་པ་བསད་པར་འགྱུར་གྱི། ནོར་ན་དངོས་གཞིར་མི་འཐད་དོ་ཞེས་སྨྲའོ། །དེ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། དགྲ་བཅོམ་པ་ཉམས་ནས་སློབ་པའི་ངང་ལ་འཆི་བ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། འབྲས་ལས་ཉམས་པ་འཆི་བ་མེད། །ཅེས་པས་སོ། །ལུང་གི་དགོངས་པ་ནི་དེ་སློབ་པ་ཡིན་ལ། དགྲ་བཅོམ་དུ་ཤེས་ནས་དེ་བསད་ན་མི་འདི་བསད་སྙམ་པ་དེ་མ་ནོར་བའི་ཕྱིར་མཐར་འགྱུར་ལ། སློབ་པ་བསད་སྙམ་མེད་ཀྱང་རྟེན་ངེས་པར་བཟུང་བའི་ཕྱིར་ཉེ་བའི་མཚམས་མེད་དུ་འགྱུར་རོ། །འདིའི་རྒྱུ་མཚན་གཙུག་ཕུད་ཅན་དང་ཨུ་ཏྲ་ཡ་ནའི་རིགས་པས་ཀྱང་དགྲ་བཅོམ་པ་བསད་པ་ལ་དགྲ་བཅོམ་དུ་ཤེས་པར་མི་དགོས་པར་བཤད་པ་བདེན་ཏེ། གླེང་གཞིའི་དབང་གིས་ཀྱང་དེ་ལྟར་གྲུབ་བོ།
【現代漢語翻譯】 例如，如果有人開始毆打比丘（梵文：bhikṣu，佛教出家男眾），而他卻變性成了比丘尼（梵文：bhikṣuṇī，佛教出家女眾），那麼這就會構成一種違犯（梵文：āpatti）。吉祥善知識（藏文：དགེ་ལེགས་བཤེས་གཉེན་）說，如果對凡夫（藏文：སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་）之身行不凈行，之後證得阿羅漢（梵文：arhat，斷盡煩惱，證入涅槃的聖者）並去世，那麼既會犯根本墮罪（梵文：pārājika），也會犯無間罪（梵文：ānantarika-karma）。如果比丘對殺死凡夫做了準備，後來證得了阿羅漢，然後殺死了那個人，會怎麼樣呢？最終會犯根本墮罪，並且會被無間罪所觸及。有人如果這樣問，那是因為，如果對凡夫下手，比如用手抓住、捆綁、投入監獄等等，之後證得阿羅漢，然後用武器殺死他，那麼既會犯根本墮罪，也會犯無間罪。這是他的想法。如果在還是凡夫的時候，就開始準備用武器殺人，後來證得了阿羅漢並去世，那麼會犯根本墮罪，但不會犯無間罪，因為他殺害的不是阿羅漢。這就是他所說的。註釋中說：『在要殺的對象不是阿羅漢的情況下，開始犯墮罪，如果當要殺的對象證得阿羅漢時，開始犯墮罪，然後殺害了那個阿羅漢，那麼，那個阿羅漢的身體，就會成為犯墮罪的根源，並且會成為殺生之罪和無間罪的製造者。』這也是這個意思。律經中說：『如果比丘準備殺死阿羅漢，然後殺死了正在修學的學人（梵文：śaikṣa），會怎麼樣呢？最終會犯根本墮罪，並且會被近似無間罪的罪過所觸及。』對此，班智達（梵文：paṇḍita，學者）卡拉亞納米扎（梵文：Kalyāṇamitra）說，如果準備殺害阿羅漢，結果阿羅漢退失，變成了學人並死去，即使沒有想要殺死學人的想法，但因為確定了目標，所以會被認為是殺害了學人，如果搞錯了，那就不是真正的殺害。這是不合理的，因為阿羅漢退失后死於學人的狀態是不可能的。因為從果位退失后不會死亡。律經的含義是，如果那個人是學人，但你以為他是阿羅漢，然後殺了他，因為你沒有搞錯要殺的人，所以最終會犯根本墮罪。即使你沒有想要殺死學人的想法，但因為你確定了目標，所以會犯近似無間罪。這個理由，也可以用頂髻者（藏文：གཙུག་ཕུད་ཅན་）和烏特拉亞納（梵文：Uttarāyaṇa）的理證來說明，殺害阿羅漢不需要知道他是阿羅漢。這也是真實的，因為根據故事的背景，也可以得出同樣的結論。
【English Translation】 For example, if someone starts beating a bhikṣu (monk), but he transforms into a bhikṣuṇī (nun), then this constitutes an offense (āpatti). The virtuous spiritual friend (dge legs bshes gnyen) says that if one engages in impure conduct with the basis of an ordinary being (so so skye bo), and then attains arhatship (arhat) and dies, then both a root downfall (pārājika) and an inexpiable crime (ānantarika-karma) will occur. If a bhikṣu prepares to kill an ordinary being, and then attains arhatship, and then kills that person, what will happen? Ultimately, he will incur a root downfall and be touched by an inexpiable crime. If someone asks this, it is because if one harms an ordinary being, such as by grabbing, binding, or imprisoning them, and then attains arhatship, and then kills them with a weapon, then both a root downfall and an inexpiable crime will occur. This is his intention. If one starts preparing to kill someone with a weapon while still an ordinary being, and then attains arhatship and dies, then one will incur a root downfall, but not an inexpiable crime, because he did not kill an arhat. That is what he said. The commentary says: 'In the case where the object to be killed is not an arhat, the act of initiating the downfall causes the downfall. If, when the object to be killed attains arhatship, the act of initiating the downfall causes the downfall, and then one kills that arhat, then the body of that arhat becomes the source of the downfall, and the perpetrator becomes the agent of both the crime of killing and the inexpiable crime.' This also refers to this. The Vinaya says: 'If a bhikṣu prepares to kill an arhat, and then kills a śaikṣa (trainee), what will happen? Ultimately, he will incur a root downfall and be touched by a crime close to an inexpiable crime.' Regarding this, the paṇḍita Kalyāṇamitra says that if one prepares to kill an arhat, and the arhat degenerates and becomes a śaikṣa and dies, even if there was no intention to kill the śaikṣa, because the target was definitely identified, it will be considered that the śaikṣa was killed. If there is a mistake, then it is not a real killing. This is unreasonable, because it is impossible for an arhat to degenerate and die in the state of a śaikṣa. Because there is no death from degenerating from the result. The meaning of the Vinaya is that if that person is a śaikṣa, but you think he is an arhat, and then kill him, because you have not mistaken the person to be killed, you will ultimately incur a root downfall. Even if you did not intend to kill the śaikṣa, because you definitely identified the target, you will incur a crime close to an inexpiable crime. The reason for this is that the reasoning of the one with the topknot (gtsug phud can) and Uttarāyaṇa also explains that killing an arhat does not require knowing that he is an arhat. This is true, because the same conclusion can be reached based on the context of the story.
།འདིའང་ཊཱི་ཀའི་དགོངས་པ་ཡིན་མོད་ཞིབ་མོར་འོག་ནས་དཔྱད་དོ། །སོ་སྐྱེ་བསད་སྙམ་ནས་དགྲ་བཅོམ་བསད་ན་སྦོམ་པོར་བཤད་པ་ནི་གང་ཟག་ནོར་བ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ནོ། །ལུང་དུ་འདི་ལྟུང་བ་རང་གི་སྦྱོར་མཐའ་རྫོགས་པ་ལ་རང་རང་གི་གཞིའི་ཡན་ལག་ཚང་བ་བྱེད་པོར་དགོས་པ་འདིའོ་བྱིན་ལེན་དང་། མཚམས་མེད་ལ་དོགས་པ་བཅད་མོད་ཀྱི། དེས་མཚོན་ནས་ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་ཕལ་ཆེ་ 7-297b བ་ལ་བརྩི་སྟེ། དམིགས་བསལ་མངལ་ན་གནས་པའི་སྨྱན་བྱེད་པ་ལ་སྦྱོར་བའི་དུས་ན་མཚན་རྟེན་རུང་མེད་ཀྱང་མཐར་ཐུག་གི་དུས་ན་སྨྱན་བྱེད་པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པ་དང་། ཁང་པ་ཁང་ཆེན་ལ་རྨང་བཙུགས་པས་སྲོག་ཆགས་ཤི་ན་མཐར་ཐུག་གི་དུས་སུ་སྐྱེ་བ་ཕྲ་མོ་མེད་ཀྱང་ལྷག་མར་བསྐྱེད་པ་དང་། ཁང་པ་ཁང་ཆེན་བརྩིགས་པ་ན་དང་པོ་རྩོད་པ་བྱས་པ་ཞི་སྟེ། མཐར་ཐུག་གི་དུས་ན་རྩོད་བཅས་མ་ཡིན་ཀྱང་ལྷག་མར་འགྱུར་བ་དང་། གོས་སློང་བ་ལ་སྦྱོར་བའི་དུས་ན་གོས་ཀྱི་ངོ་བོར་གྲུབ་པ་མེད་ཀྱང་མཐར་ཐུག་གི་དུས་སུ་ཡོད་ན་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིར་འགྱུར་བ་ལྟ་བུ་འགའ་ཞིག་ལ་རང་རང་གི་གཞིའི་ཡན་ལག་མ་ཚང་ཡང་དེ་དང་དེར་འགྱུར་བ་མ་གཏོགས་པ་གཞན་ཕལ་ཆེར་ལ་བརྩིའོ། །སྐབས་འདིར་དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་ན་རེ། དགེ་སློང་གིས་སྐྱེས་པའི་ལུས་ལ་རེག་པའི་སྦྱོར་བ་བྱས་ནས། ཡུལ་དེ་བུད་མེད་དུ་མཚན་གྱུར་ན་སྐྱེས་པའི་ལུས་དེ་སྦྱོར་བ་བྱེད་པ་པོ་དང་། བུད་མེད་ཀྱི་ལུས་དེ་དངོས་གཞི་བྱེད་པ་པོ་ཡིན་པས། དེའི་ཚེ་སྦྱོར་བ་ལ་སྦོམ་པོ་དང་། དངོས་གཞི་ལ་ལྷག་མ་འབྱུང་བ་ཡིན་ཟེར་བ་ནི་རྩིང་ཞེས་བརྗོད་ནས། རང་ལུགས་ལ་དེ་འདྲ་དེ་མཐར་ཐུག་གྲུབ་པ་གང་དུས་མཉམ་དུ་མཚན་གྱུར་ན་ནི། མཚན་ཕྱི་མ་ལ་བརྟེན་པའི་དངོས་གཞི་འོང་དོན་མེད་ལ། སྦྱོར་བ་བྱེད་བཞིན་པ་ལ་མཚན་གྱུར་ན་ནི་མཚན་ཕྱི་མ་ལ་གང་ཡོད་ཀྱི་སྦྱོར་དངོས་གཉིས་ཀ་འབྱུང་ངོ་ཞེས་པ་དང་། ཡང་འགྲེལ་པའི་དགོངས་པ་འཆད་པར་རློམ་ནས་སོ་སྐྱེའི་རྟེན་ལ་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་བྱས། དགྲ་བཅོམ་གྱི་ལུས་ལ་དངོས་གཞིའི་སྦྱོར་བ་བྱས་ནས་མཐར་རྟེན་དེ་ཤི་བ་ལ་མཚམས་མེད་དང་ཕམ་པ་འབྱུང་བར་དགོངས་ཏེ། ཊཱི་ཀར། དགྲ་བཅོམ་པ་དེ་གསོད་པར་བྱེད་ན་ཞེས་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །བོད་ 7-298a དག་འགྲེལ་པ་མཁན་པོའི་ལུགས་འགོག་པ། ཕྱོགས་སྔའི་ནམ་མ་ལངས་པའོ་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། ཡང་འགྲེལ་པར། བསད་བྱ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཉིད་མ་ཡིན་པའི་ཚེ་སྦྱོར་བ་བྱས་ཏེ་འགྱོད་པ་དྲག་པོ་ལྟ་བུས་སྦྱོར་བ་དེ་ལས་ཕྱིར་ལོག །དེའི་འོག་ཏུ་ཡུལ་དེས་དགྲ་བཅོམ་པ་ཐོབ། སྦྱོར་བ་སྔ་མ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་ཤི་བར་གྱུར་ན་དགྲ་བཅོམ་པའི་ལུས་དེ་སྲོག་གཅོད་པ་འབའ་ཞིག་གི་བྱེད་པ་པོ་ཡིན་གྱི། མཚམས་མེད་པའི་ལས་ཀྱི་བྱེད་པ་པོ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་སྒྲ་ཇི་བཞིན་པ་དེ་
【現代漢語翻譯】 雖然這符合註釋的意圖，但將在下文詳細探討。如果誤以為是凡夫而殺害了阿羅漢，說是重罪，這是指認錯了對象。按照律典，此罪需要行為的整個過程完成，並且各自的基的支分都齊全，例如給予和接受，以及無間罪，雖然已經排除了疑慮，但這表明五種根本罪大多都應計算在內。特殊情況是，對於住在胎中的中陰身，即使在行為發生時沒有性別，但在最終完成時產生了中陰身的殘餘；建造房屋或大型建築物時，如果因奠基而導致生物死亡，即使在最終完成時沒有微小的生命，但產生了殘餘；建造房屋或大型建築物時，最初發生了爭吵，但平息了，即使在最終完成時沒有爭吵，但變成了殘餘；在乞討衣服時，即使在行為發生時沒有衣服的實體，但在最終完成時存在，就像犯了真實的罪一樣。有些情況下，各自的基的支分不齊全，但除此之外，大多數情況都應計算在內。此時，尊貴的釋迦勝說：『如果比丘觸控男性的身體，然後那個地方變成了女性，那麼男性的身體是行為的作者，女性的身體是真實的作者。因此，在這種情況下，行為是重罪，真實是殘餘。』說這是粗暴的。按照自己的觀點，如果這種情況同時發生，那麼依賴於後來的性別的真實就沒有理由產生。如果在行為發生時性別改變，那麼與後來的性別相關的行為和真實都會產生。』此外，自詡為解釋註釋的意圖，對凡夫的身體進行了行為的準備，對阿羅漢的身體進行了真實的罪的行為，最終那個身體死亡，這被認為是無間罪和墮落。註釋中說：『如果那個人要殺死阿羅漢……』。西藏人反對註釋者的觀點，說：『黎明尚未到來。』此外，註釋中說：『如果被殺的對象不是阿羅漢，那麼在準備行為時，因強烈的後悔而從該行為中退回。之後，那個對像獲得了阿羅漢的身份。如果之前的行為導致了死亡，那麼阿羅漢的身體僅僅是殺戮的作者，而不是無間罪的作者。』所說的這些話就是字面意思。 雖然這符合 टीका (ṭīkā，梵文，註釋) 的意圖，但將在下文詳細探討。如果誤以為是凡夫而殺害了阿羅漢，說是重罪，這是指認錯了對象。按照律典，此罪需要行為的整個過程完成，並且各自的基的支分都齊全，例如給予和接受，以及無間罪，雖然已經排除了疑慮，但這表明五種根本罪大多都應計算在內。特殊情況是，對於住在胎中的中陰身，即使在行為發生時沒有性別，但在最終完成時產生了中陰身的殘餘；建造房屋或大型建築物時，如果因奠基而導致生物死亡，即使在最終完成時沒有微小的生命，但產生了殘餘；建造房屋或大型建築物時，最初發生了爭吵，但平息了，即使在最終完成時沒有爭吵，但變成了殘餘；在乞討衣服時，即使在行為發生時沒有衣服的實體，但在最終完成時存在，就像犯了真實的罪一樣。有些情況下，各自的基的支分不齊全，但除此之外，大多數情況都應計算在內。此時，尊貴的釋迦勝說：『如果比丘觸控男性的身體，然後那個地方變成了女性，那麼男性的身體是行為的作者，女性的身體是真實的作者。因此，在這種情況下，行為是重罪，真實是殘餘。』說這是粗暴的。按照自己的觀點，如果這種情況同時發生，那麼依賴於後來的性別的真實就沒有理由產生。如果在行為發生時性別改變，那麼與後來的性別相關的行為和真實都會產生。』此外，自詡為解釋註釋的意圖，對凡夫的身體進行了行為的準備，對阿羅漢的身體進行了真實的罪的行為，最終那個身體死亡，這被認為是無間罪和墮落。註釋中說：『如果那個人要殺死阿羅漢……』。西藏人反對註釋者的觀點，說：『黎明尚未到來。』此外，註釋中說：『如果被殺的對象不是阿羅漢，那麼在準備行為時，因強烈的後悔而從該行為中退回。之後，那個對像獲得了阿羅漢的身份。如果之前的行為導致了死亡，那麼阿羅漢的身體僅僅是殺戮的作者，而不是無間罪的作者。』所說的這些話就是字面意思。
【English Translation】 Although this is in accordance with the intention of the commentary (ṭīkā), it will be discussed in detail below. If an Arhat is killed under the mistaken impression that he is an ordinary person, it is said to be a grave offense, which refers to mistaking the object. According to the Vinaya, this offense requires the entire process of the action to be completed, and each of the bases must have all its components, such as giving and receiving, and the five heinous crimes (pañcānantarya), although doubts have been dispelled, this indicates that most of the five root downfalls should be counted. A special case is that for an intermediate being (antarābhava) residing in the womb, even if there is no gender at the time of the action, but the residue of the intermediate being is produced at the final completion; when building a house or a large building, if a living being dies due to the foundation, even if there is no tiny life at the final completion, a residue is produced; when building a house or a large building, a dispute initially occurred but was settled, even if there is no dispute at the final completion, it becomes a residue; when begging for clothes, even if there is no substance of the clothes at the time of the action, but it exists at the final completion, it is like committing a real offense. In some cases, the components of the respective bases are not complete, but other than that, most cases should be counted. At this point, the venerable Śākyaprabha says: 'If a monk touches the body of a male, and then that place turns into a female, then the male body is the author of the action, and the female body is the author of the real thing. Therefore, in this case, the action is a grave offense, and the real thing is a residue.' Saying this is crude. According to one's own view, if this happens simultaneously, then there is no reason for the real thing that depends on the later gender to arise. If the gender changes while the action is taking place, then both the action and the real thing related to the later gender will arise.' Furthermore, claiming to explain the intention of the commentary, preparing the action on the body of an ordinary person, performing the action of the real sin on the body of an Arhat, and finally that body dies, this is considered a heinous crime and a defeat. The commentary says: 'If that person is going to kill an Arhat...' The Tibetans object to the commentator's view, saying: 'Dawn has not yet arrived.' Furthermore, the commentary says: 'If the object to be killed is not an Arhat, then while preparing the action, one retreats from that action due to strong regret. After that, that object attains the status of an Arhat. If the previous action leads to death, then the body of the Arhat is merely the author of the killing, not the author of the heinous crime.' What is said is exactly as it is. Although this is in accordance with the intention of the ṭīkā (Sanskrit: टीका, commentary), it will be discussed in detail below. If an Arhat is killed under the mistaken impression that he is an ordinary person, it is said to be a grave offense, which refers to mistaking the object. According to the Vinaya, this offense requires the entire process of the action to be completed, and each of the bases must have all its components, such as giving and receiving, and the five heinous crimes, although doubts have been dispelled, this indicates that most of the five root downfalls should be counted. A special case is that for an intermediate being residing in the womb, even if there is no gender at the time of the action, but the residue of the intermediate being is produced at the final completion; when building a house or a large building, if a living being dies due to the foundation, even if there is no tiny life at the final completion, a residue is produced; when building a house or a large building, a dispute initially occurred but was settled, even if there is no dispute at the final completion, it becomes a residue; when begging for clothes, even if there is no substance of the clothes at the time of the action, but it exists at the final completion, it is like committing a real offense. In some cases, the components of the respective bases are not complete, but other than that, most cases should be counted. At this point, the venerable Śākyaprabha says: 'If a monk touches the body of a male, and then that place turns into a female, then the male body is the author of the action, and the female body is the author of the real thing. Therefore, in this case, the action is a grave offense, and the real thing is a residue.' Saying this is crude. According to one's own view, if this happens simultaneously, then there is no reason for the real thing that depends on the later gender to arise. If the gender changes while the action is taking place, then both the action and the real thing related to the later gender will arise.' Furthermore, claiming to explain the intention of the commentary, preparing the action on the body of an ordinary person, performing the action of the real sin on the body of an Arhat, and finally that body dies, this is considered a heinous crime and a defeat. The commentary says: 'If that person is going to kill an Arhat...' The Tibetans object to the commentator's view, saying: 'Dawn has not yet arrived.' Furthermore, the commentary says: 'If the object to be killed is not an Arhat, then while preparing the action, one retreats from that action due to strong regret. After that, that object attains the status of an Arhat. If the previous action leads to death, then the body of the Arhat is merely the author of the killing, not the author of the heinous crime.' What is said is exactly as it is.
ཅུང་ཟད་དཀའ་བར་སྣང་ཡང་དོན་ནི་དགྲ་བཅོམ་པའི་ཆ་ལ་འདུན་པ་ལོག་ཅིང་གསོད་པའི་ཆ་ལ་མ་ལོག་པ་ལ་འཆད་དགོས་ཏེ། གཞན་དུ་ན་སྲོག་གཅོད་ཀྱི་ལས་ལམ་དངོས་གཞི་ཡང་འབྱུང་དོན་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྟེན་གཅིག་ལ་འདུན་པ་ཕྱེད་ལོག་དེ་འདྲ་མི་སྲིད་སྙམ་ན་མ་ཡིན་ཏེ། དཔེར་ན་དགྲ་བཅོམ་པ་མི་གསོད་པའི་ཡི་དམ་ཅན་འགའ་ཞིག་གིས། ཡུལ་དེ་དོན་ལ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཡིན་ཀྱང་དེ་མིན་པར་འདུ་ཤེས་ནས་བསད་པ་ལྟ་བུའོ། །འདུ་ཤེས་ཙམ་དོན་ཡན་ལག་མིན་ནམ་ཞེ་ན། དོན་ཡན་ལག་ཡིན་པ་དང་། དོན་ཤེས་མཐུན་པའི་དོན་དོན་དེར་འདུ་ཤེས་པ་མེད་ན་དངོས་པོ་ལ་དོན་དེ་ཡིན་པ་ཙམ་གྱིས་དོན་གཙོ་ཆེ་བའི་གོ་དོན་མིན་ཏེ། ཤིང་སྐམ་བཅད་པར་བྱའོ་སྙམ་དུ་འདུ་ཤེས་ཏེ་མཚོན་བསྣུན་པ་ལས་མི་ཤི་བར་གྱུར་ཀྱང་། སྦྱོར་དངོས་གཉིས་ཀ་ལ་ཉེས་མེད་དུ་འགྲེལ་པ་མཁན་པོས་བཞེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སྨྲ་ནའོ། །སྨྲ་བ་དེ་དག་ལ་རིམ་བཞིན་དཔྱད་ན་སྙིང་པོ་ཅིའང་མེད་དེ། དགེ་སློང་གིས་སྐྱེས་པ་ལ་རེག་པའི་མཐར་ཐུག་བཞིན་པ་ན། སྐྱེས་པ་དེ་བུད་མེད་དུ་གྱུར་པ་ཞིག་སྲིད་ལ། དེའི་ཚེ་མཚན་ཕྱི་མ་ལ་བརྟེན་པའི་དངོས་གཞི་མི་འབྱུང་ན་གང་འབྱུང་། དེར་མ་ཟད་ལྟུང་བ་འབྱིན་པོ་དགེ་སློང་གིས་སྐྱེས་པ་ལ་ 7-298b རེག་པའི་སྦྱོར་བ་ལག་པ་དེངས་པ་བྱས་ན། ལྟུང་བ་འབྱིན་ཡུལ་སྐྱེས་པ་དེ་མཚན་འགྱུར་བ་ལ། རྒྱུ་ནུས་ཐོགས་མེད་དུ་སོང་། དགེ་སློང་གིས་ལག་པས་རེག་པའི་མཐར་ཐུག་པ་གྲུབ་པ་ན། ཡུལ་དེའི་མཚན་གྱུར་པ་མཐར་ཐུག་པ་གྲུབ་པ་ཞིག་ཀྱང་སྲིད་པའི་ཕྱིར་དང་། གཞན་ཡང་ཁྱོད་ཀྱི་ཞིབ་ཆ་དེ་བོད་དུ་གྲགས་པའི་ཚིག་སྐྱོན་མིན་གྱི། དོན་ལ་སྦྱོར་བའི་ཡུལ་སྐྱེས་པ་དང་། མཐར་ཐུག་གྲུབ་པའི་ཡུལ་མཚན་གྱུར་ལ་བྱས་པས་སྦྱོར་བ་ལ་སྦོམ་པོ་དང་། དངོས་གཞི་ལ་ལྷག་མའང་འབྱུང་བ་སྲིད་དོ། །གཞན་ཡང་སྦྱོར་བཞིན་པ་ལ་མཚན་གྱུར་ན་མཚན་ཕྱི་མ་ལ་གང་ཡོད་ཀྱི་སྦྱོར་དངོས་གཉིས་ཀ་འབྱུང་བ་ཡང་མ་ངེས་ཏེ། མཚན་གྱུར་ཟིན་ན་དེ་ལྟ་ཞིག་སྲིད་དུ་ཆུག་ཀྱང་མཚན་འགྱུར་བ་ན། དེ་ལ་སྦྱོར་བ་བྱས་པ་མཚན་ཕྱི་མ་ལ་བྱས་པའི་སྦྱོར་བར་མི་འགྱུར་ཏེ་མཚན་མ་གྱུར་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་རྨོངས་པའི་དོགས་གཅོད་འདི་ལྟ་བུ་སྔར་ནས་བསལ་ཟིན་ཏེ། རྣམ་དག་ཟངས་ཆེན་པའི་ཞལ་ནས། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་གིས་སྐྱེས་པའི་ལུས་ལ་རེག་པའི་སྦྱོར་བ་བརྩམས་པ་ན། སྐྱེས་པ་དེ་མཚན་གྱུར་ཏེ་བུད་མེད་དུ་གྱུར་ན་བུད་མེད་ཀྱི་ལུས་ལ་རེག་པ་དེ་ནི་བུད་མེད་ཀྱི་ལུས་དེ་རེག་པ་ལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ཡིན་ཅེས་པ་ནི། ཁད་རིང་བའི་སྦྱོར་བའི་དུས་ན་སྐྱེས་པ་ཡིན་ཀྱང་མེད་དུ་མི་རུང་བའི་སྦྱོར་བ་དང་མཐར་ཐུག་དེའི་ཚེ་ཡུལ་བུད་མེད་ཡིན་པ་ལ་དགོངས་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཡང་འགྲེལ་པར། གསད་བྱ་དགྲ་
【現代漢語翻譯】 雖然這看起來有點困難，但實際上應該解釋為，對於阿羅漢（梵文：Arhat，不再輪迴的聖者）來說，是貪求之心退卻了，而對於殺戮之心卻沒有退卻。否則，殺生的行為根本不可能發生。如果有人認為不可能對同一個對像產生一半退卻的貪求之心，那是不對的。例如，有些阿羅漢發誓不殺人，但他們可能誤認為某個實際上是阿羅漢的人不是阿羅漢而將其殺死。如果有人問，僅僅是誤解不是行為的一個方面嗎？那麼，誤解確實是行為的一個方面。但是，如果一個人不認為某個事物與他所瞭解的事物相符，那麼僅僅因為該事物是那樣，並不意味著該事物就具有主要意義。例如，如果一個人認為他要砍一棵枯樹並揮動武器，但結果卻沒有殺死任何人，那麼註釋者認為這兩個行為都沒有罪過。如果有人這樣說，那麼對這些說法進行逐一分析，就會發現它們毫無意義。當比丘（梵文：Bhiksu，佛教僧侶）即將完成對男性的觸控時，那個男人有可能變成女人。在這種情況下，如果不依賴於後來的性別，又會發生什麼呢？此外，如果一個導致墮落的比丘在觸控男性時縮回了他的手，那麼那個導致墮落的男性可能會發生性別變化，而這種變化是不可阻擋的。當比丘用手觸控的完成時，那個對象的性別變化完成也是有可能的。此外，你的這種細節上的區分在藏語中是一種語言上的錯誤。實際上，行為的對象是男性，而完成的對象是性別變化，這可能會導致行為上的粗疏和結果上的不足。此外，如果在行為過程中發生性別變化，那麼就不一定會有依賴於後來性別的行為和結果。即使性別已經改變，那也是有可能的。但是，如果在性別變化發生時進行行為，那麼對該行為的執行就不會變成對後來性別的行為，因為性別尚未改變。因此，這種困惑的消除早已完成。正如純凈的銅器大師所說：『在註釋中，如果比丘開始觸控男性的身體，而那個男人發生性別變化變成了女人，那麼觸控那個女人的身體就是導致僧團分裂的行為。』這意味著，在遙遠的行為開始時，對象是男性，但在不可避免的行為和結果發生時，對象是女性。 此外，在註釋中，被殺的對象是敵人。
【English Translation】 Although it seems a bit difficult, it should actually be explained as, for an Arhat (Sanskrit: Arhat, a saint who no longer reincarnates), the desire has receded, but the desire for killing has not receded. Otherwise, the act of killing would not occur at all. If someone thinks it is impossible to have a desire that is half-receded for the same object, that is not correct. For example, some Arhats vow not to kill, but they may mistakenly think that someone who is actually an Arhat is not an Arhat and kill him. If someone asks, isn't mere misunderstanding an aspect of the act? Then, misunderstanding is indeed an aspect of the act. However, if a person does not think that something matches what he knows, then just because that thing is so, it does not mean that the thing has the main meaning. For example, if a person thinks he is going to cut a dead tree and swings a weapon, but no one is killed as a result, then the commentators believe that neither act is blameless. If someone says this, then analyzing these statements one by one will reveal that they are meaningless. When a Bhiksu (Sanskrit: Bhiksu, Buddhist monk) is about to complete the touch of a man, that man may turn into a woman. In this case, what will happen if it does not depend on the later gender? Furthermore, if a Bhiksu who causes downfall retracts his hand when touching a man, then that man who causes downfall may undergo a gender change, and this change is unstoppable. When the completion of the Bhiksu's touch with his hand is achieved, it is also possible that the completion of the gender change of that object is achieved. Moreover, your distinction in detail is a linguistic error in Tibetan. In fact, the object of the act is a man, and the object of completion is a gender change, which may lead to roughness in the act and insufficiency in the result. Furthermore, if a gender change occurs during the act, then it is not certain that there will be an act and result that depend on the later gender. Even if the gender has already changed, that is possible. However, if an act is performed when a gender change occurs, then the performance of that act will not become an act on the later gender, because the gender has not changed. Therefore, this kind of confusion has long been eliminated. As the master of pure copper said: 'In the commentary, if a Bhiksu begins to touch the body of a man, and that man undergoes a gender change and becomes a woman, then touching the body of that woman is the very act that causes the Sangha to split.' This means that at the beginning of the distant act, the object is a man, but at the time of the inevitable act and result, the object is a woman. Furthermore, in the commentary, the object to be killed is the enemy.
བཅོམ་པ་མ་ཡིན་པའི་ཚེ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པའི་དོན་དགྲ་བཅོམ་པ་མ་ཡིན་པ་ལ་སྦྱོར་བ་བྱས་ཤིང་། ཡུལ་དེ་གསོད་དགོས་བསམ་པ་ལས། དེས་དེའི་ཚེ་ལམ་ལ་འབད་ནས་དགྲ་བཅོམ་པ་ཐོབ་པར་གྱུར་པ་དེ་དགེ་སློང་དེས་རྗེས་སུ་དཔོགས་ནས་འགྱོད་པ་དག་ཏུ་སྐྱེས་ནས་དགྲ་ 7-299a བཅོམ་གསོད་པར་མ་བསམ་པས་གསོད་པའི་ལུས་ངག་གི་སྦྱོར་བ་དེ་ལས་ལོག་པས་མཐར་གྱུར་པ་ན། དགྲ་བཅོམ་མིན་པའི་སྲོག་གཅོད་པའི་ཕམ་པ་འབྱུང་ལ། མཚམས་མེད་མི་འབྱུང་བའི་དོན་ཡིན་ལ། དེའི་ཕྱིར་ཊཱི་ཀའི་ཚིག་འདིས་བསྣུན་འོག་དགྲ་བཅོམ་པ་ལ་མིན་ཅེས་པའང་གསལ་བར་བྱེད་པ་ཡིན་ནོ། །འགྲེལ་པར། གསད་བྱ་དེ་སོགས་ཀྱི་དོན་ཁྱོད་ཀྱིས་བཤད་པ་དེའང་ངེད་ཀྱིས་བཤད་པ་ལས་ཁྱད་པར་ཅིའང་མེད་བཞིན་དུ་འགྲེལ་པ་ལ་སྐྱོན་བརྗོད་ཅིང་། འགོག་མཁན་མེད་བཞིན་དུ་ཕྱོགས་སྔའི་ནམ་མ་ལངས་ཟེར་བ་ཡང་རང་གི་དེ་ཉིད་གསལ་བར་བྱས་སོ། །ཁྱོད་ཀྱིས་བཤད་དཀའ་བ་བཀྲོལ་བར་འདོད་པའི་བཤད་པ་དེའི་ཞེན་དོན་མྱངས་ན། རྒྱ་གར་བའི་མི་མི་གསོད་པའི་ཡི་དམ་ཅན་ཞིག་གིས་རྒྱ་གར་བ་ཡིན་མིན་མ་ཤེས་པར་རྒྱ་གར་བའི་མི་ཞིག་བསད་ན། རྒྱ་གར་བའི་མི་གསོད་པ་ལ་འདུན་པ་ལོག་ཀྱང་། མི་འདི་གསོད་པ་ལ་འདུན་པ་མ་ལོག་པས་རྒྱ་གར་བའི་མི་བསད་པའི་ཉེས་པ་མེད་ཀྱང་། མི་བསད་པའི་ཉེས་པ་ཡོད་ཟེར་བ་ལྟ་བུའོ། །དེས་ན་མི་དེ་མི་ནི་ཡིན། གླིང་གསུམ་གྱི་མི་ནི་མིན། འཛམ་གླིང་ལས་གཞན་པའི་མི་ནི་དེ་ལས་ཀྱང་མིན། རྒྱ་གར་གྱི་མི་བསད་པའི་ཉེས་པ་ནི་མི་འབྱུང་ན། མི་དེ་འོད་ཟེར་ཅན་གྱི་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་ལ་སོགས་ཀྱི་མི་བསད་པའི་ཉེས་པ་འབྱུང་བ་ཨེ་ཡིན་ཅེས་བསྟན་དགོས་སོ། །དོན་ཤེས་མཐུན་པ་ལ། དོན་མི་གཙོ་བར་འདུ་ཤེས་གཙོ་བར་ཁྱོད་ཀྱིས་ཁས་བླངས་པའི་དེ་མ་ཐག་པར་འདི་བྲིས་གདའ་སྟེ། མི་དང་དགྲ་བཅོམ་བསད་པས་ཕམ་པ་དང་མཚམས་མེད་འབྱུང་བ་ལ། དེ་དང་དེར་འདུ་ཤེས་པ་དགོས་སམ་སྙམ་ན་དེའང་མ་ཡིན་ཏེ། ཡུལ་འདི་ནི་མིའམ། དུད་འགྲོའམ། དགྲ་བཅོམ་པའམ། སོ་སོའི་སྐྱེ་བོ་གང་ 7-299b ཡིན་ཀྱང་རུང་བསད་པར་བྱའོ་སྙམ་དུ་རྟེན་ངོས་བཟུང་བྱས་པས། བསད་པ་ལས་མཐར་ཐུག་ཏུ་ཤི་ཡང་དོན་ཤེས་མཐུན་པར་འབྱུང་བ་བཞེད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སྨྲས་པས། འདུ་ཤེས་གཙོ་བའི་སྒྲུབ་བྱེད་ལ་འདུ་ཤེས་མི་གཙོ་ཞིང་། རྟེན་ངེས་བཟུང་ཙམ་གྱིས་ཆོག་ཅེས་པས་སྒྲུབ་བྱེད་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་སོང་། རྟེན་ངེས་བཟུང་གི་དོན་ཤེས་མཐུན་པར་འབྱུང་བ་རང་ལུགས་སུ་ཁས་བླངས་པས། དགྲ་བཅོམ་ལ་དགྲ་བཅོམ་གསོད་པའི་འདུན་པ་ལོག་ཀྱང་མི་གསོད་པའི་ཆ་ལ་འདུན་པ་མ་ལོག་ནས་དགྲ་བཅོམ་མཐར་གྱུར་ན། དགྲ་བཅོམ་བསད་པའི་མཚམས་མེད་མི་འབྱུང་བར་བཤད་པ་དང་འགལ་ཏེ། ཤེས་གཙོ་བ་ལ་ནི་རྟེན་ངེས་བཟུང་གིས་ཆོག །དེ་ནི་དེ་ལ་ཡོད་དོན་ནི་དགྲ་
【現代漢語翻譯】 對於『非阿羅漢時』等意義，應理解為針對非阿羅漢的情況。例如，某人本想殺死某人，但那人在那時努力修行，證得了阿羅漢果位。如果那位比丘後來追憶此事，心生後悔，但實際上他並未想殺死阿羅漢，因此最終沒有實施殺害阿羅漢的身語行為，那麼這會導致殺害非阿羅漢的墮罪（藏文：ཕམ་པ，梵文天城體：Parājika，梵文羅馬擬音：Parājika，漢語字面意思：他勝罪），但這並不構成無間罪。 因此， टीका（梵文天城體：ṭīkā，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）的這段話也明確指出，這裡的對象並非阿羅漢。註釋中說：『被殺的對象』等等，意思是說，你所說的與我們所說的並沒有什麼區別，卻批評註釋，而且在沒有人反駁的情況下，就說『黎明前的黑暗』，這隻會暴露你自己的問題。如果你體驗過你所說的『難以解釋的解釋』，就會明白，如果一個不殺生的印度教徒，在不知道對方是否是印度人的情況下，殺死了一個印度人，即使他放棄了殺害印度人的意願，但並未放棄殺害這個人的意願，那麼他雖然沒有犯下殺害印度人的罪過，但仍然犯下了殺人的罪過。 因此，那個人是人，但不是三界的人，也不是除了贍部洲以外的人。如果殺害印度人的罪過不成立，那麼殺害光音天等世界的人，是否會構成罪過呢？這需要進一步說明。對於理解意義相同的情況，你立即寫道：『不應以意義為主，而應以認識為主』。殺人和殺阿羅漢會犯下墮罪和無間罪，是否需要對對像有明確的認識呢？並非如此。無論是人、畜生、阿羅漢還是凡夫，只要確定了要殺害的對象，即使最終死亡，也符合意義相同的情況。』你這樣說，實際上是用認識不重要，只要確定對象就可以，來證明認識重要，這完全是顛倒了。你承認確定對象就符合意義相同的情況，那麼如果對阿羅漢生起了殺害阿羅漢的意願，但沒有放棄殺害人的意願，最終殺害了阿羅漢，那麼這與不犯下殺害阿羅漢的無間罪的說法相矛盾。因為對於認識為主的情況，只要確定對象就可以了。這其中的意義在於，對於阿羅漢……
【English Translation】 Regarding the meaning of 'when not an Arhat,' it should be understood as applying to the case of someone who is not an Arhat. For example, someone intended to kill someone, but that person, at that time, diligently practiced and attained the state of Arhat. If that Bhikshu later recalled this and felt remorse, but in reality, he did not intend to kill the Arhat, and therefore did not ultimately carry out the physical and verbal actions of killing the Arhat, then this would lead to the Parājika (defeat) of killing a non-Arhat, but it would not constitute an irreversible offense. Therefore, this statement from the ṭīkā (commentary) also clearly indicates that the object here is not an Arhat. In the commentary, it says: 'The object to be killed,' etc., meaning that what you say is no different from what we say, yet you criticize the commentary, and without anyone refuting it, you say 'the darkness before dawn,' which only exposes your own problem. If you have experienced the 'difficult to explain explanation' that you speak of, you will understand that if an Indian who does not kill, without knowing whether the other person is Indian or not, kills an Indian, even if he has abandoned the intention to kill an Indian, but has not abandoned the intention to kill this person, then although he has not committed the offense of killing an Indian, he has still committed the offense of killing a person. Therefore, that person is a person, but not a person of the three realms, nor a person other than Jambudvipa. If the offense of killing an Indian is not established, then would killing a person of the realm of Abhasvara (Clear Light) and other realms constitute an offense? This needs further explanation. Regarding the agreement of understanding the meaning, you immediately wrote: 'One should not prioritize the meaning, but should prioritize the recognition.' Killing a person and killing an Arhat will result in Parājika and irreversible offenses. Is it necessary to have a clear recognition of the object? It is not so. Whether it is a person, an animal, an Arhat, or an ordinary being, as long as the object to be killed is determined, even if death ultimately occurs, it is in accordance with the agreement of meaning.' By saying this, you are actually using the fact that recognition is not important, and that it is sufficient to determine the object, to prove that recognition is important, which is completely reversed. You admit that determining the object is in accordance with the agreement of meaning, so if the intention to kill an Arhat arises towards an Arhat, but the intention to kill a person is not abandoned, and ultimately the Arhat is killed, then this contradicts the statement that one does not commit the irreversible offense of killing an Arhat. Because for the case where recognition is primary, it is sufficient to determine the object. The meaning of this is that, for an Arhat...
བཅོམ་པ་ཡིན་པས། དགྲ་བཅོམ་བསད་པའི་དོན་ཤེས་མཐུན་པར་འབྱུང་བ་དེ་ཡང་དེ་ལ་ཞུགས་པས་སྔར་སྨྲས་པ་དེ་དང་། ཁ་ཡ་བྱེར་སོང་འདུག་པ་དེས་ན་ཁྱོད་ཀྱི་འདོད་པ་འཁྲུལ་པའི་སྙིང་པོ་ཅན་དེ་དག་ཕལ་ཆེ་བ་རབ་བྱུང་གི་གཞི་སོགས་སུ་མི་འཐད་པ་ཅུང་ཟད་བཀག་མོད། ད་ནི་ཁྱེད་ཅག་གི་འདོད་པ་བཏང་སྙོམས་སུ་བྱས་ཏེ་འཁྲུལ་པའི་ཚུལ་དགག་གིས་མི་ལང་བའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ སྐྱེས་གནས་གཞན་ལ་བརྟེན་པའི་དོགས་གཅོད་རང་འགྲོ་བ་གང་གཏོགས། །ལྟུང་བའི་ཡན་ལག་ཉིད་དུ་བཞག གཉིས་པ་ནི། ཁྲུང་ཁྲུང་མོ་ལས་སྐྱེས་པའི་མི་གནས་བརྟན་བྲག་དང་། ཉེ་བའི་བྲག་ལྟ་བུ་བསད་ན་དུད་འགྲོའི་བུ་བསད་པ་ཡིན་པས་དུད་འགྲོ་གསོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་སྙམ་དུ་དོགས་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །འགྲོ་བ་གཞན་དུད་འགྲོའམ། མི་མ་ཡིན་ལས་སྐྱེས་པའི་མི་ནི་རང་གི་འགྲོ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་པ་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ། མི་ཉིད་ཡིན་པས་དེ་བསད་པའམ། དེ་ལ་བརྐུས་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་ཡིན་ནོ། །འདི་ནི་ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་བྱོལ་སོང་མོའི་མངལ་དུ་མི་བཀུམ་ན་ཅིར་འགྱུར། མངལ་ན་གནས་པ་དེ་ལ་མིར་འདུ་ཤེས་ཏེ་བཀུམ་ན་ནི་མཐར་འགྱུར་རོ། ། 7-300a ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་མི་ལས་གྱུར་པ་ཐམས་ཅད་དུའང་འགྲོ་བ་གཞན་ལས་སྐྱེས་པའི་མི་ལས་ཀྱང་ལྟུང་བ་དངོས་གཞིར་འགྱུར་བའོ། །དེ་བཞིན་དུ་མི་ལས་སྐྱེས་པའི་མི་མ་ཡིན་དང་། དུད་འགྲོ་ལས་སྐྱེས་པའི་མི་མ་ཡིན་བསད་ན་སྦོམ་པོར་འབྱུང་ཞིང་། མི་ལས་སྐྱེས་པའི་དུད་འགྲོ་དང་། མི་མ་ཡིན་ལས་སྐྱེས་པའི་དུད་འགྲོ་བསད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །ས་ཆུ་མེ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་ལ་ས་ཆུ་མེ་གསུམ་རང་རང་གི་རྒྱུན་ལས་སྐྱེས་པ་ལྟར་ཟད་པར་གྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལས་སྐྱེས་པའི་ས་ཆུ་མེ་རྣམས་ཀྱང་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་ཡུལ་དུ་མཚུངས་པ་སྦྱར་རོ། ། ༈ ཁ་དོག་དང་དབྱིབས་ཀྱི་གཟུགས་ལ་བརྟེན་པའི་དོགས་གཅོད་ཤེས་པའི་རྒྱུད་གང་གཏོགས། །ལྟུང་བའི་ཡན་ལག་ཉིད་དུ་བཞག དང་པོ་ལ་འགྲེལ་པའི་འདོད་པ་གཏན་ལ་དབབ་པ་དང་། རང་ལུགས་རྣམ་པར་བཞག་པའོ། ། ༈ འགྲེལ་པའི་འདོད་པ་གཏན་ལ་དབབ་པ། དང་པོ་ནི། རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པ་ལས། དགེ་སློང་གིས་མིའི་འགྲོ་བར་གཏོགས་པ་འགྲོ་བ་གཞན་གྱི་ལུས་ཀྱི་རྣམ་པ་རྟེན་པ་ཞིག་གསོད་ན་དེར་འདུ་ཤེས་པས་ཀྱང་རུང་། འགྲོ་བ་གཞན་དུ་འདུ་ཤེས་པས་རུང་སྟེ། བསད་པའི་དུས་ན་དངོས་གཞི་ལ་ནི་ཕམ་པ་ཁོ་ནར་འགྱུར་རོ། །འདིར་ཁུངས་ནི། ཨུ་ཏྲ་ཡ་ནའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པ་དྲན་པར་བྱ་སྟེ། འདི་ལྟར་གཙུག་ཕུད་ཅན་གྱི་ཕས་དགྲ་བཅོམ་པ་ཉིད་ཐོབ་པར་མ་ཤེས་སུ་ཟིན་ཀྱང་། ཕས་བུ་ལ་ཁྱོད་ཀྱིས་མཚམས་མེད་པ་གཉིས་བྱས་ཏེ་ཕ་བསད་པའི་ཕྱིར་དང་། དགྲ་བཅོམ་པ་བསད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སྤྲིངས་པ་ལྟ་བུའོ་ཞེ
【現代漢語翻譯】 既然已經摧毀了（梵文：Arhat，梵文天城體：अर्हत्，梵文羅馬擬音：arhat，漢語字面意思：阿羅漢），那麼殺害阿羅漢的意義，如果理解一致，也與此相關，與之前所說的相同。既然已經偏離了主題，那麼你們那些充滿謬誤的觀點，雖然在出家的基礎上稍作限制，但現在對你們的觀點採取中立態度，因為僅僅駁斥謬誤是不夠的。 如果對依賴於其他生命形式的疑慮進行裁決，那麼無論屬於哪種生命形式，都應被視為墮落的因素。 第二點是，爲了消除這樣的疑慮：如果殺害了從鶴媽媽那裡出生的非穩固巖石，如附近的巖石，就相當於殺害了畜生的孩子，因此會犯下殺害畜生的墮落罪。從其他生命形式，如畜生或非人那裡出生的生命，並非不屬於自己的生命形式，因為他們仍然是人。因此，殺害他們或偷竊他們的東西會導致失敗。根據經文記載：『如果比丘在母畜的子宮裡殺人，會怎麼樣呢？如果在子宮裡的人被認為是人而被殺害，那麼就會導致失敗。』 同樣，所有從人轉變而來的生命，以及從其他生命形式出生的人，都會導致實際的墮落。同樣，如果殺害了從人那裡出生的非人和從畜生那裡出生的非人，會犯下粗罪；如果殺害了從人那裡出生的畜生和從非人那裡出生的畜生，會犯下墮落罪。對於由地、水、火轉變而來的墮落，就像地、水、火從各自的本源中產生一樣，將從等持中產生的地、水、火也同樣視為墮落的對象。 如果對依賴於顏色和形狀的形態進行疑慮裁決，那麼無論屬於哪種意識流，都應被視為墮落的因素。 首先，要確定註釋的觀點，並確立自己的體系。 首先，確定註釋的觀點： 在《廣大釋論》中說：『如果比丘殺害了屬於人類，但依賴於其他生命形式身體形態的生命，無論是認為他是人類還是認為他是其他生命形式，在殺害的那一刻，都會導致失敗。』這裡的依據是，應該記住郁多羅延那的本生故事。例如，雖然頂髻者之父並不知道自己已經獲得了阿羅漢的果位，但他的父親卻派人告訴兒子：『你犯下了兩個無間罪，因為你殺害了父親和阿羅漢。』
【English Translation】 Since (梵文：Arhat，梵文天城體：अर्हत्，梵文羅馬擬音：arhat，漢語字面意思：Arhat) has been destroyed, the meaning of killing an Arhat, if understood consistently, is also related to this, the same as what was said before. Since the topic has been deviated, although those erroneous views of yours have been slightly restricted on the basis of ordination, now a neutral attitude is taken towards your views, because merely refuting errors is not enough. If doubts about relying on other life forms are adjudicated, then whatever life form it belongs to, it should be regarded as a factor of downfall. The second point is to dispel the doubt that if one kills an unstable rock born from a crane mother, such as a nearby rock, it would be like killing an animal's child, and thus would commit the downfall of killing an animal. A life born from another life form, such as an animal or a non-human, is not not one's own life form, because they are still human. Therefore, killing them or stealing from them would lead to defeat. According to the scriptures: 'If a Bhikshu kills a person in the womb of a female animal, what will happen? If the one in the womb is recognized as a person and killed, then it will lead to defeat.' Similarly, all lives transformed from humans, and humans born from other life forms, will lead to actual downfall. Similarly, if one kills a non-human born from a human and a non-human born from an animal, one will commit a gross offense; if one kills an animal born from a human and an animal born from a non-human, one will commit a downfall. For the downfall transformed from earth, water, and fire, just as earth, water, and fire are born from their respective sources, the earth, water, and fire born from Samadhi should also be regarded as objects of downfall. If doubts about relying on the form of color and shape are adjudicated, then whatever stream of consciousness it belongs to, it should be regarded as a factor of downfall. First, to determine the view of the commentary and establish one's own system. First, determine the view of the commentary: In the 《Great Commentary》, it says: 'If a Bhikshu kills a life belonging to the human realm but relying on the bodily form of another life form, whether recognizing him as a human or recognizing him as another life form, at the moment of killing, it will lead to defeat.' The basis here is that the Jataka of Utrayana should be remembered. For example, although the father of the one with the topknot did not know that he had attained the state of Arhat, his father sent a message to his son: 'You have committed two unpardonable crimes, because you killed your father and an Arhat.'
ས་ཊཱི་ཀས་བཤད་དོ། །དེ་ཡང་བུ་གཞོན་ནུ་གཙུག་ཕུད་ཅན་གྱི་ཕ་ཨུ་ཏྲ་ཡ་ན་དགྲ་བཅོམ་ཡིན་པ་ལ་དགྲ་བཅོམ་ཡིན་པར་མ་ཤེས་ཀྱང་ཕ་ཡིན་པ་ལ་ཕ་ཡིན་པར་ཤེས་ལ། སྐབས་འདིར་ཕ་དང་རྒྱུད་གཅིག་པའི་ཕྱིར་རྒྱུད་གཅིག་ལ་མ་འཁྲུལ་བའི་ཆ་ཡོད་པས། དེའི་ཆ་ནས་དགྲ་བཅོམ་བསད་པའི་མཚམས་མེད་འབྱུང་བའོ། །དེ་བཞིན་དུ་མི་སྤྲུལ་སྟག་ཏུ་བསྒྱུར་བ་གསོད་པ་ན། སྟག་འདི་བསད་སྙམ་དུ་སྟག་ཡིན་པར་འདུ་ཤེས་ཏེ་བསད་ན་བསད་པའི་དུས་ན་ཕམ་པར་ 7-300b འགྱུར་ཏེ། སྟག་འདི་བསད་སྙམ་དུ་བསམ་པ་ན། འདི་དང་མི་གཉིས་རྒྱུད་གཅིག་པའི་ཕྱིར་རྒྱུད་གཅིག་ལ་མ་འཁྲུལ་བའི་ཆ་ཡོད་པས་དེའི་ཆ་ནས་མི་གསོད་པའི་ཕམ་པ་འབྱུང་བར་བཞེད་དོ། །ཀུན་སློང་སྤྱི་ཞུགས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། སྦྱོར་ལྟུང་སྦོམ་པོ་མི་བསྐྱེད་དང་དངོས་གཞི་ཉིད་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་དགོངས་པ་ལ། བོད་གངས་ཅན་གྱི་སྤྲུལ་པའི་འདུལ་འཛིན་སྔ་རབས་པ་རྣམས་ཀྱི་ཞལ་སྔ་ནས། ཊཱི་ཀར། གཏན་ལ་ཕབ་པ་དེའི་རྗེས་སུ་མི་འབྲང་སྟེ། འདི་ལ་དམ་བཅའ་དགག་པ་དང་སྒྲུབ་བྱེད་དགག་པའོ། །དང་པོ་ནི། སྟག་ཡིན་པར་འདུ་ཤེས་ཏེ་བསད་པའམ། མི་མ་ཡིན་དུ་འདུ་ཤེས་ཏེ་བསད་པས་མི་གསོད་པའི་ཕམ་པར་འགྱུར་ན་ནི། ལུང་ཞུ་བ་ལས། མི་ལ་མི་མ་ལགས་པར་འདུ་ཤེས་ཏེ་བཀུམ་ན་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ཀྱི། ཕམ་པར་མ་གསུངས་པ་དང་། འོད་ལྡན་ལས་ཀྱང་། མིར་ནི་འདུ་ཤེས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འགྲོ་བ་གཞན་དུ་འདུ་ཤེས་པས་ནི་མཐར་འགྱུར་བ་མེད་པར་སྟོན་ཏོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། །དགག་པའི་རྣམ་གྲངས་གཞན་ཡང་། ཊཱི་ཀ་ཉིད་ལས། ལྷས་བྱིན་དུ་འདུ་ཤེས་པས་མཆོད་སྦྱིན་བསད་པ་ལ་ཕམ་པར་མི་འགྱུར་བ་ལྟ་བུ་ཐལ་བར་ཡང་མི་འགྱུར་ཏེ། དེ་གཉིས་ནི་རྒྱུད་ཐ་དད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། ལྷས་བྱིན་དུ་འདུ་ཤེས་པས་མཆོད་སྦྱིན་བསད་པ་ལ་ཕམ་པར་མི་འགྱུར་བར་རིགས་སོ་ཞེས་བཤད་ལ། དེ་དང་མཚུངས་པར་བརྗོད་པ་ནི་མི་སྤྲུལ་སྟག་ཏུ་བསྒྱུར་བ་གསོད་པ་ན། སྟག་འདི་བསད་སྙམ་དུ་སྟག་ཡིན་པར་འདུ་ཤེས་ཏེ་བསད་པ་ལ་ཆོས་ཅན། མི་གསོད་པའི་ཕམ་པ་མི་བསྐྱེད་པར་ཐལ། མིར་འདུ་ཤེས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། མི་དང་སྟག་གཉིས་འགྲོ་བ་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བརྗོད་དོ། །གཉིས་པ་སྒྲུབ་བྱེད་དགག་པ་ནི། གཙུག་ཕུད་ཅན་ལ་ 7-301a མཚམས་མེད་གཉིས་འབྱུང་བར་མ་གྲུབ་སྟེ། མཛོད་འགྲེལ་ལས། གང་ཟག་གིས་ཕ་དགྲ་བཅོམ་པ་བསད་ནའང་དེ་ལ་མཚམས་མེད་པ་ནི་གཅིག་ཁོ་ནར་འགྱུར་ཏེ་རྟེན་གཅིག་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་ཅིང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་འགྲེལ་པ་ལས་ཀྱང་སྲོག་ཆགས་གཅིག་བསད་པས་ལས་ཀྱི་དངོས་གཞི་གཉིས་མི་སྲིད་པས། འདིར་མཚམས་མེད་གཅིག་མིང་གཉིས་སུ་བཏགས་ཏེ་འགྱོད་པ་བསྐྱེད་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། །དགྲ་བཅོམ་པ་ཡིན་པར་
【現代漢語翻譯】 《ས་ཊཱི་ཀ་》(Sa Tika，梵文註釋)中說：『例如，一個名叫གཙུག་ཕུད་ཅན(Tsukpuchän，頂髻者)的年輕人的父親ཨུ་ཏྲ་ཡ་ན(Uttrayana， উত্তরান， ఉత్తরায়ণ，北行)是阿羅漢，雖然不知道他是阿羅漢，但知道他是父親。在這種情況下，因為父親和兒子是同一血統，所以不會混淆血統，因此，從這個角度來看，會犯下殺害阿羅漢的無間罪。』同樣，如果殺了一個被變成老虎的人，如果認為這是一隻老虎而殺死了它，那麼在殺戮的那一刻就會失敗。如果想到『我殺了這隻老虎』，因為老虎和人是同一血統，所以不會混淆血統，因此，從這個角度來看，會犯下殺人的墮罪。這是因為普遍的意圖是共同參與的，因為會產生粗大的墮罪，並且會產生實際的基礎。』 雖然這樣認為，但西藏雪域的化身持律者前輩們說：『不要遵循《ཊཱི་ཀ་》(Tika，梵文註釋)的決定，因為這既是對承諾的否定，也是對論證的否定。』首先，如果認為這是一隻老虎而殺死了它，或者認為它不是人而殺死了它，就會犯下殺人的墮罪，那麼，在《律經請問》中說：『如果認為一個人不是人而殺死了他，會怎麼樣？』回答說：『會犯下粗罪。』但並沒有說是墮罪。而且，《光明論》中也說：『認為是人』，這意味著認為他是其他眾生，最終不會有改變。』 否定的其他方式是，在《ཊཱི་ཀ་》(Tika，梵文註釋)本身中說：『就像認為他是天授(Devadatta，提婆達多)而殺死了祭祀施主(Yajnadatta， यज्ञदत्त，耶若達多)不會犯下墮罪一樣，也不會變成謬論，因為他們是不同的血統。』並且說：『認為他是天授(Devadatta，提婆達多)而殺死了祭祀施主(Yajnadatta， यज्ञदत्त，耶若達多)是合理的，不會犯下墮罪。』同樣，如果殺了一個被變成老虎的人，如果認為這是一隻老虎而殺死了它，那麼，有法，不會產生殺人的墮罪，因為沒有認為他是人，而且人和老虎是不同的眾生。 第二，否定論證是，殺害頂髻者(Tsukpuchän，頂髻者)並不能構成兩種無間罪，因為在《俱舍論釋》中說：『如果一個人殺死了作為阿羅漢的父親，那麼他只會犯下一種無間罪，因為他們是同一個所依。』而且，《律分別》的註釋中也說：『殺死一個眾生不可能產生兩種業的基礎，所以在這裡，將一種無間罪命名為兩個名字，以便產生後悔。』阿羅漢是……
【English Translation】 It is said in the Sa Tika (Sanskrit commentary): 'For example, the father of a young man named Tsukpuchän (Topknotted) is an Arhat, Uttrayana (Uttarayana, Uttarayan, Northern Course), although he does not know that he is an Arhat, he knows that he is his father. In this case, because the father and son are of the same lineage, there is no confusion about the lineage, so from this point of view, the sin of killing an Arhat is committed.' Similarly, if one kills a person transformed into a tiger, if one thinks it is a tiger and kills it, then at the moment of killing, one will fail. If one thinks, 'I killed this tiger,' because the tiger and the person are of the same lineage, there is no confusion about the lineage, so from this point of view, the sin of killing a person is committed. This is because the general intention is jointly involved, because a gross downfall is generated, and the actual basis is generated. Although it is thought so, the former incarnation Vinaya holders of the Tibetan Snow Land said: 'Do not follow the decision of the Tika (Sanskrit commentary), because this is both a negation of the commitment and a negation of the argument.' First, if one thinks it is a tiger and kills it, or thinks it is not a human and kills it, one will commit the downfall of killing a person, then, in the Vinaya Questions, it says: 'If one thinks a person is not a human and kills him, what will happen?' The answer is: 'A gross sin will be committed.' But it does not say it is a downfall. Moreover, the Light Treatise also says: 'Thinks he is a human,' which means that thinking he is another being, there will ultimately be no change.' Another way of negation is that in the Tika (Sanskrit commentary) itself it says: 'Just as killing a sacrificial donor (Yajnadatta, यज्ञदत्त) thinking he is Devadatta (提婆達多) will not commit a downfall, so it will not become a fallacy, because they are of different lineages.' And it says: 'It is reasonable to think he is Devadatta (提婆達多) and kill the sacrificial donor (Yajnadatta, यज्ञदत्त), and one will not commit a downfall.' Similarly, if one kills a person transformed into a tiger, if one thinks it is a tiger and kills it, then, the subject, the downfall of killing a person will not be generated, because one does not think he is a human, and the human and the tiger are different beings. Second, the negation of the argument is that killing Tsukpuchän (Topknotted) does not constitute two intermediate sins, because in the Commentary on the Abhidharmakosha it says: 'If a person kills his father who is an Arhat, then he will only commit one intermediate sin, because they are the same basis.' Moreover, the commentary on the Vinayavibhanga also says: 'It is impossible to generate two bases of karma by killing one being, so here, one intermediate sin is named two names in order to generate regret.' The Arhat is...
མ་ཤེས་པས་དགྲ་བཅོམ་པ་བསད་ཀྱང་དགྲ་བཅོམ་པ་བསད་པའི་མཚམས་མེད་པར་མི་འགྱུར་ཏེ། འོད་ལྡན་ལས། ལུས་གཅིག་ལ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཉིད་ཀྱི་ཆོས་མེད་པར་ནོར་བས་གསོད་ན་མཚམས་མེད་པར་འགྱུར་བར་མི་རུང་གི། འོན་ཀྱང་ཕམ་པ་ནི་སུས་ཀྱང་བཟློག་པར་དཀའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འོ་ན་མཚམས་མེད་པ་གཉིས་བྱས་ཏེ་ཞེས་བཤད་པ་དེ་ཇི་ལྟར་ཡིན་ཅེ་ན། གཙུག་ཕུད་ཅན་སྡིག་པ་སྦྱང་བ་ལ་བརྩོན་པར་བྱ་བའི་ཆེད་དུ་སྒོ་གཉིས་ནས་སྤྱོ་བ་སྟེ། མཛོད་འགྲེལ་ལས། སྐྲ་ཅན་ལ་ཁྱོད་ཀྱིས་མཚམས་མེད་པ་གཉིས་བྱས་ཏེ་ཕ་བསད་པ་དང་དགྲ་བཅོམ་པ་བསད་པའོ་ཞེས་བརྗོད་པ་ནི་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། སྒོ་གཉིས་ནས་སྤྱོས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །འདིར་དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་ན་རེ། ཊཱི་ཀའི་ལུགས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་བར་འདོད་ནས་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ཕ་དང་དགྲ་བཅོམ་པའི་གཞི་མཐུན་བསད་ན་མཚམས་མེད་གཉིས་དང་། སྲོག་གཅོད་ཀྱི་ཕམ་པ་སྟེ་གསུམ་ལས། གང་མི་བསྐྱེད་པ་ཡིན་ཅེས་བརྟགས་ན་འཇིག་པའི་ཕྱིར་དང་། གསུམ་ག་བསྐྱེད་པའི་ཡན་ལག་བརྩི་བ་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཚང་བའི་ཕྱིར་དང་། དེ་གསུམ་བསྐྱེད་པ་ལ་ཡུལ་རྒྱུད་ཐ་དད་པ་དགོས་ན། ཇི་སྐད་དུ། གཞི་གཅིག་ 7-301b ལ་དུ་མ་ཉིད་བཅས་པ་ལ་ནི་ཇི་སྙེད་པ་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཉེས་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བྱ་བའི་མདོ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་དང་། སྲོག་གཅོད་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པ་ལ་མི་ལ་མིར་ཤེས་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ན། ཇི་སྐད་དུ། འགྲོ་བ་གཞན་གྱི་རྣམ་པ་བསྟེན་པ་བསད་པ་ཡང་ངོ་ཞེས་པའི་མདོ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་དང་། ལུང་ལས། མིའི་མངལ་དུ་དུད་འགྲོ་བསད་པ་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་གསུངས་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་འདྲའི་དོགས་གཅོད་དང་རྩོད་སྤང་ནི་ཉམས་ཤིན་ཏུ་ཞན་ཏེ། སྤྲུལ་སྟག་ལྟ་བུ་དེ་ཡུལ་ཕ་དང་། དགྲ་བཅོམ་པ་དང་མིའི་ཆ་གསུམ་ལས། མི་ཡིན་པར་འདུ་མ་ཤེས་ན་སྲོག་གཅོད་ཀྱི་ཕམ་པའང་ཡོང་དོན་མེད་ལ། དེར་ཤེས་པ་སྲོག་གཅོད་ཀྱི་ཕམ་པ་དང་། དེའི་ཁར་མིའི་ཁྱད་པར་ཕ་ཡིན་པ་དང་། དགྲ་བཅོམ་པ་ཡིན་པར་མ་ཤེས་ན་མཚམས་མེད་དེ་དག་མི་འབྱུང་ལ། དེར་འདུ་ཤེས་ན་མཚམས་མེད་དེ་དག་འབྱུང་བར་བཤད་པས། དཀའ་བའི་གནས་མེད་ལ་གཞི་གཅིག་ལ་དུ་མ་ཉིད་བཅས་པ་ཟེར་བའི་སྒྲུབ་བྱེད་ནི་ཕྱིན་ཅི་ལོག་སྟེ། འདིར་ནི་སྦྱོར་འཇུག་ཡུལ་གྱི་དོགས་གཅོད་ཀྱི་སྐབས་ཡིན་ལ། དེ་ནི་བཅས་པ་ཐ་དད་པས་ལྟུང་བ་ཐ་དད་བསྐྱེད་པའི་སྐབས་དོན་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར་དང་། བྱེ་བྲག་ལུང་དེ་ནི་སྦྱོར་འཇུག་གཞི་ཡུལ་གྱི་དངོས་པོ་ཤེས་རྒྱུད་གར་གཏོགས་ལ་དོགས་པ་བཅད་པ་སྲོག་གཅོད་ཀྱི་སྐབས་སུ་སྦྱར་བ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། འགྲོ་བ་གཞན་གྱི་རྣམ་པ་བསྟན་པ་བསད་པའི་གོ་དོན་ཁྱེད་ཀྱིས་བཤད་པ་དེ་ངེད་ལ་བསྒྲུབ་བྱར་འགྱུར་གྱི། སྒྲུབ་བྱེད་དུ་མི་འགྱུར་བ་དང་། མིའི་མངལ་དུ་དུད་
【現代漢語翻譯】 如果因為不認識而殺害了阿羅漢（梵文：Arhat，斷盡煩惱，應受供養的聖者），也不會構成殺害阿羅漢的無間罪（梵文：ānantarika-karma，指五種極重的罪行，會導致立即墮入地獄）。《光明經》中說：『如果因為錯誤地認為一個身體上沒有阿羅漢的功德而殺害了他，那是不可能構成無間罪的。』然而，犯根本罪（梵文：pārājika，比丘或比丘尼所犯的最重罪行，會導致被逐出僧團）是誰也難以挽回的。』如果有人問：『那麼，經中說『做了兩種無間罪』，這又該如何解釋呢？』這是爲了讓有髮髻者努力懺悔罪業，從兩個方面進行呵責。在《俱舍論釋》（梵文：Abhidharmakośa-bhāṣya）中說：『如果對有髮髻者說：『你犯了兩種無間罪，即殺父和殺阿羅漢』，這是什麼意思呢？』意思是說，從兩個方面進行呵責。這裡，尊者釋迦勝（梵文：Śākyajayasena）說：『如果想要遵循論疏的觀點，那麼具戒的比丘殺害了既是父親又是阿羅漢的人，這會構成兩種無間罪和殺生的根本罪這三種罪行。如果考察哪一種罪行不會產生，那是因為會墮入惡趣。如果認為三種罪行都具備完整的構成要件，並且要構成這三種罪行需要不同的對象和意樂，那麼，正如經中所說：『在一個所依上，如果具備多種意樂，那麼就會產生與意樂數量相同的罪過。』這與經文相違背。此外，要構成殺生的根本罪，需要認識到對方是人。正如經中所說：『殺害了偽裝成其他眾生的形象的人，也構成殺生罪。』這與經文相違背。此外，經文中說，在人胎中殺害旁生會構成墮罪（梵文：styānāpatti，一種較輕的罪過），這也與經文相違背。』他這樣說。 這種辨析和辯駁非常薄弱，就像幻化的老虎一樣。如果不知道對方是父親、阿羅漢和人這三種身份，那麼根本不會構成殺生的根本罪。如果認識到對方是人，才會構成殺生的根本罪。在此基礎上，如果不認識到對方是父親和阿羅漢，就不會構成無間罪。如果認識到對方是父親和阿羅漢，就會構成無間罪。因此，這並沒有什麼困難之處。所謂『在一個所依上，如果具備多種意樂』的論證是顛倒的。因為這裡討論的是通過意樂來辨析罪行的場合，這是因為不同的意樂會產生不同的罪過。此外，具體的經文是用來辨析意樂所依的對象屬於哪個相續，這並不是在殺生的場合中適用的。你所說的『殺害了偽裝成其他眾生的形象的人』的含義，對我們來說會成為需要論證的對象，而不是論證的依據。此外，在人胎中殺害旁生
【English Translation】 Even if one unknowingly kills an Arhat (Sanskrit: Arhat, a saint who has exhausted afflictions and is worthy of offerings), it does not constitute the unpardonable sin (Sanskrit: ānantarika-karma, referring to the five extremely grave sins that lead to immediate hell) of killing an Arhat. The 'Radiant One Sutra' states: 'If one mistakenly kills someone, thinking that the body does not possess the qualities of an Arhat, it is impossible to commit an unpardonable sin.' However, a root downfall (Sanskrit: pārājika, the most severe offense committed by a Bhikshu or Bhikshuni, leading to expulsion from the Sangha) is difficult for anyone to reverse.' If someone asks: 'Then, how should we interpret the statement in the scriptures that 'two unpardonable sins were committed'?' This is to encourage the one with a topknot to diligently purify sins, reproaching from two aspects. In the 'Commentary on the Treasury of Knowledge' (Sanskrit: Abhidharmakośa-bhāṣya), it says: 'If one says to the one with a topknot, 'You have committed two unpardonable sins, namely patricide and killing an Arhat,' what does this mean?' It means reproaching from two aspects. Here, Venerable Shakya the Supreme (Sanskrit: Śākyajayasena) says: 'If one wishes to follow the view of the commentaries, then if a monk with vows kills someone who is both his father and an Arhat, this would constitute two unpardonable sins and the root downfall of killing, totaling three offenses. If one examines which offense would not arise, it is because of the fall into lower realms. If one considers that all three offenses have complete constituent elements, and that different objects and intentions are required to constitute these three offenses, then, as the scripture says: 'On one basis, if there are multiple intentions, then the fault will be as many as the intentions.' This contradicts the scripture. Furthermore, to constitute the root downfall of killing, it is necessary to recognize the other person as a human. As the scripture says: 'Killing someone who has taken on the form of another being also constitutes killing.' This contradicts the scripture. Moreover, the scripture states that killing an animal in a human womb constitutes a downfall (Sanskrit: styānāpatti, a lighter offense), which also contradicts the scripture.' Thus he says. Such analysis and refutation are very weak, like an illusory tiger. If one does not recognize the other person as having the three aspects of being a father, an Arhat, and a human, then the root downfall of killing will not occur at all. If one recognizes the other person as a human, then the root downfall of killing will occur. On this basis, if one does not recognize the other person as being a father and an Arhat, then the unpardonable sins will not arise. If one recognizes the other person as being a father and an Arhat, then the unpardonable sins will arise. Therefore, there is no difficulty here. The argument that 'on one basis, if there are multiple intentions' is a reversal. This is because here we are discussing the occasion of distinguishing offenses through intentions, and this is because different intentions will produce different offenses. Furthermore, the specific scripture is used to distinguish which continuum the object of intention belongs to, and this is not applied in the context of killing. The meaning of 'killing someone who has taken on the form of another being' that you have stated will become the object to be proven for us, not the basis for proof. Furthermore, killing an animal in a human womb
འགྲོ་གསོད་པ་ལ། དུད་འགྲོར་ཤེས་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བར་བཤད་པ་ཡིན་ལ། ཁྱེད་ཅག་རྒྱུས་མེད་པར་མང་དུ་སྨྲ་བ་ལ་དོན་མེད་འདི་འདྲ་འབྱུང་བ་ལ་མི་སྨྲ་བའི་བརྟུལ་ 7-302a ཞུགས་བགྱིས་མོད་ཀྱང་ད་ལན་འདི་ཐལ་བ་ཡིན་ནོ། ། ༈ རང་ལུགས་རྣམ་པར་བཞག་པ། གཉིས་པ་རང་ལུགས་བཞག་པ་ནི། སྤྱིར་ན་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་ཡུལ། ལུས་ཐ་མལ་དུ་གནས་པ་ངེས་བཟུང་དུ་མི་དགོས་པ་དང་། དགོས་པ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ལ་བདུན་ཏེ། མི་ཚངས་སྤྱོད་དང་འབྱིན་པ་དང་། མ་བྱིན་ལེན་དང་སྲོག་གཅོད་བཞིའོ། །དེ་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་སྔགས་སམ་སྨན་གྱིས་མིའི་བུད་མེད་བྱོལ་སོང་དུ་བསྒྱུར་ཏེ་མི་ཚངས་པར་སྤྱད་པར་བགྱིད་ན་ཅིར་འགྱུར། མཐར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པས།འབྱིན་པ་ལ་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པར་སྦྱར་རོ། །མ་བྱིན་པར་ལེན་པ་ལ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། རྐུ་བའི་རྫས་དེ་དབང་བའི་མི་དེ་འགྲོ་བ་གཞན་གྱི་རྣམ་པ་བསྟན་དུ་ཟིན་ཀྱང་ལྟུང་བ་འབྱིན་པར་བྱེད་པའི་རྫས་དེ་མིས་ཡོངས་སུ་བཟུང་བར་འདུ་ཤེས་ན་ནི། དངོས་པོ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་ཁ་ན་མ་ཐོ་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སྲོག་གཅོད་པ་ལ་ནི། ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་སྔགས་སམ་སྨན་གྱིས་མི་བྱོལ་སོང་དུ་བསྒྱུར་ཏེ་འཚོ་བ་དང་ཕྲལ་ན་ཅིར་འགྱུར། མཐར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ནས། དུད་འགྲོ་འདེབས་སྤྱོད་གསོད་གསུམ་ལའང་དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ་གསུངས་སོ། །འདི་ཉིད་ལས། འགྲོ་བ་གཞན་གྱི་རྣམ་པ་བསྟེན་པ་བསད་པ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་ཡུལ་ལུས་ཐ་མལ་དུ་གནས་པ་ངེས་བཟུང་དུ་དགོས་པ་ནི། སྔར་བཤད་མ་ཐག་པའི་ལྟུང་བ་བདུན་པོ་མ་གཏོགས་པ་སེམས་ཅན་ལས་གྱུར་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་པ་ལ་ཡུལ་དེ་གཟུགས་གཞན་དུ་སྤྲུལ་པ་མ་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཤིང་། ཡུལ་དེ་གཟུགས་གཞན་དུ་སྤྲུལ་པ་ལས་ལྟུང་བ་རང་གི་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་ཏེ། འདི་ཉིད་ 7-302b ལས། སྤྲུལ་པ་མོ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། ཊཱི་ཀ་ལས། རེག་པ་ལ་སོགས་པ་དག་ལ་ནི་ཐ་སྙད་ཀྱི་པས་ཉམས་ཕྱིར་ལྟུང་བ་ན་སྨད་པར་རྣམ་པར་བཞག་གོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ལུང་ཞུ་བ་ལས། མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་བསྡུས་པའི་སྡོམ་ནི། འཁྲིག་ཚིག་བསྙེན་བཀུར་ཁྱད་དུ་གསོད། ནུབ་ལྷག་ལྷན་ཅིག་རྐུ་དང་དྲུག །སྤྲུལ་པ་ཡུལ་བྱས་ན་སྨད་གསུངས། །དེ་མཚུངས་གཞན་ལ་མདོར་བསྡུས་སྦྱར། །ཅེས་སོ། །སྐབས་འདིར་མི་དུད་འགྲོར་སྤྲུལ་པ་ལྟ་བུ་ཡུལ་དུ་བྱས་པ་ལས། ལྟུང་བ་མི་རྫོགས་པ་འདི་རིགས་པས་ཀྱང་འཐད་དེ། ཡུལ་དེ་ལུས་ཀྱི་ཐ་སྙད་ལས་ཉམས་པས་དགག་བྱ་མ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། མི་སྤྲུལ་སྟག་ཏུ་བསྒྱུར་བ་ལྟ་བུ། འགྲོ་བ་གཞན་གྱི་ལུས་ཀྱི་རྣམ་པ་བསྟེན་པ་མིར་འདུ་ཤེས་ཏེ་བསད་པ་ལ་ཡང་
【現代漢語翻譯】 如果殺害對象是眾生，並且知道它是家畜，那麼這被認為是墮落之舉。你們不瞭解情況卻說了很多，像這樣無意義的事情發生了，本來應該保持沉默，但這次太過分了。 二、建立自宗: 接下來是建立自宗。一般來說，產生墮落的對象，身體是否需要保持原樣，分為需要和不需要兩種情況。首先是不需要的情況，有七種：行不凈行、給予、不予取、殺生四種。關於這一點，《律經》中說：『如果比丘用咒語或藥物將人變成畜生，然後行不凈行，會怎麼樣？』回答說：『會墮落。』給予也應作類似理解。關於不予取，《根本說一切有部毗奈耶皮革事》中說：『偷盜的物品，即使擁有者變成了其他眾生，如果認為該物品被人類所擁有，那麼如實歸還該物品就不會有罪。』關於殺生，《律經》中說：『如果比丘用咒語或藥物將人變成畜生，然後斷其生命，會怎麼樣？』回答說：『會墮落。』對於家畜的耕種、使用、殺害三種情況，也應作類似理解。』《律經》中還說：『變成其他眾生的形象后殺害，也是如此。』 第二種情況是，產生墮落的對象，身體需要保持原樣。除了前面提到的七種墮落之外，所有由有情眾生引起的墮落，要圓滿完成墮落的根本，對像不能變成其他形象是必要條件。如果對像變成了其他形象，墮落就會變成自宗的下品墮落。《律經》中說：『變化出來的女性也是如此。』《根本說一切有部毗奈耶皮革事》中說：『對於觸控等行為，因為是名言上的衰損，所以被認為是下品墮落。』《律經》中說：『མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ（偉大的海生）所總結的戒律是：性行為、惡語、奉承、特殊殺害，剩餘、一起、偷盜這六種，如果對象是變化出來的，則說是下品。』同樣可以簡要地應用於其他情況。這裡，如果將人變成家畜作為對象，墮落不會圓滿，這也是合理的，因為對像已經失去了身體的名言，所以遮止的對象不圓滿。 第二種情況是，比如將人變成老虎，如果殺害了變成其他眾生身體形象的人，並且認為是人，那麼也會墮落。
【English Translation】 If the object of killing is a sentient being, and it is known to be livestock, then this is said to be an act of downfall. You speak much without understanding the situation, and such meaningless things happen. One should have maintained silence, but this time it is too much. 2. Establishing One's Own System: Next is establishing one's own system. In general, regarding the object that generates downfall, whether the body needs to remain in its original state is divided into two situations: necessary and unnecessary. First, the unnecessary situations are seven: engaging in impure conduct, giving, taking what is not given, and killing. Regarding this, the Vinaya Sutra says: 'If a bhikshu transforms a human into an animal with mantras or medicine, and then engages in impure conduct, what will happen?' The answer is: 'He will fall.' Giving should be understood similarly. Regarding taking what is not given, the Ṭīkā says: 'If the stolen item, even if the owner has transformed into another being, if it is thought that the item is owned by a human, then returning the item as it is will not be a fault.' Regarding killing, the Vinaya Sutra says: 'If a bhikshu transforms a human into an animal with mantras or medicine, and then separates its life, what will happen?' The answer is: 'He will fall.' The same should be understood for the three situations of cultivating, using, and killing livestock.' The Vinaya Sutra also says: 'Killing after assuming the form of another being is also the same.' The second situation is that the object that generates downfall needs to remain in its original state. Except for the seven downfalls mentioned earlier, for all downfalls caused by sentient beings, it is necessary that the object not be transformed into another form in order to complete the root of the downfall. If the object is transformed into another form, the downfall becomes a lower-grade downfall of one's own system. The Vinaya Sutra says: 'A transformed woman is also the same.' The Ṭīkā says: 'For touching and other actions, because of the nominal deterioration, it is considered a lower-grade downfall.' The Vinaya Sutra says: 'The precepts summarized by མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ (Great Ocean Born) are: sexual intercourse, harsh words, flattery, special killing, leftovers, together, and stealing. If the object is transformed, it is said to be lower-grade.' This can be briefly applied to other situations as well. Here, if a human is transformed into an animal as the object, the downfall will not be complete, which is also reasonable, because the object has lost the designation of a body, so the object of prohibition is not complete. The second situation is, for example, transforming a human into a tiger. If one kills a person who has transformed into the form of another being, and thinks it is a human, then one will also fall.
ངོ་སྟེ་མི་གསོད་པའི་ཕམ་པ་བསྐྱེད་དོ། །གསོད་ན་འགྲོ་བ་གཞན་དུ་འདུ་ཤེས་པས་ཀྱང་རུང་སྟེ། ཞེས་པའི་རྗེས་སུ་མི་འབྲང་བའི་ཚུལ་སྔ་མར་སྦྱར་རོ། །ཡང་ངོ་ཞེས་པ་ནི་རང་གི་འགྲོ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་པ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྔ་བར་སྦྱར་རོ། །མི་མ་ཡིན་དང་དུད་འགྲོ་འགྲོ་བ་གཞན་གྱི་རྣམ་པ་བསྟེན་པ་ལ་དེར་འདུ་ཤེས་པས་བསད་ན་རང་རང་གི་ལྟུང་བ་གཞི་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་འབྱུང་ངོ་ཞེས་མདོ་འདིས་བསྟན་ཏོ། ། ༈ ཡོན་ཏན་གྱི་ཆ་ལ་བརྟེན་པའི་དོགས་གཅོད་འཕེན་ས་གཅིག་གིས་བསྡུས་ལུས། ལྟུང་བའི་ཡན་ལག་ཉིད་དུ་བཞག བཞི་པ་ནི། དགྲ་བཅོམ་ཐོབ་ན་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པའི་ཆོས་མང་པོ་ནུབ་ཅིང་། རྣམ་པར་བྱང་བའི་ཆོས་མང་པོ་རྒྱུད་ལ་སྐྱེས་པས་སྔོན་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོ་དང་གནས་སྐབས་མི་འདྲ་བས། སྔར་ལས་རྒྱུད་གཞན་ཡིན་ནམ་སྙམ་དུ་དོགས་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་གནས་སྐབས་ལས་གཞན་མིས་དགྲ་བཅོམ་པ་ཐོབ་པ་ནི་མི་ལས་གཞན་དུ་གྱུར་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ། དགྲ་བཅོམ་པའི་རྟེན་ཅན་བསད་ན་ 7-303a ནི་མི་གསོད་པའི་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པ་ཡིན་ནོ། །འདི་ནི་ལུང་ཞུ་བ་ཉུང་ཤོས་ལས། དགྲ་བཅོམ་པ་བཀུམ་ན་ཅིར་འགྱུར། ཕམ་པར་འགྱུར་ཞིང་། མཚམས་མེད་པར་ཡང་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། །སྲོག་གཅོད་པ་ལ་གསུངས་པ་ནི་མཚོན་བྱེད་ཡིན་ཏེ། མདོ་འདི་ནི་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོ་ཡུལ་དུ་བྱས་པ་ལས་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པ་ལྟར་དེས་དགྲ་བཅོམ་ཐོབ་པ་ཡུལ་དུ་བྱས་པ་ལས་ཀྱང་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་དོ་ཞེས་མི་ལས་གྱུར་པ་རྣམས་སྤྱིར་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །ཕམ་ལྷག་དང་པོ་གཉིས་ནི། སེམས་ཅན་གྱི་རིགས་སྤྱིས་བསྐྱེད་པ་ཡིན་ལ། མི་མ་ཡིན་གྱི་བྱེ་བྲག་ལྷ་དགྲ་བཅོམ་པ་མང་དུ་ཡོད་པས། དེ་དག་ལ་ཡང་དོགས་པ་བཅད་པར་སེམས་སོ་ཞེས་ཟངས་ཆེན་པས་གསུངས་སོ། །དགྲ་བཅོམ་ཡུལ་དུ་བྱས་པ་ལས་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པའི་དམིགས་བསལ་ནི། དགྲ་བཅོམ་པའི་ཆོས་གོས་ལྷུང་བཟེད་བརྐུས་ཀྱང་ཕམ་པར་མི་འགྱུར་བའི་ཚུལ་སྔར་བཤད་པ་དང་། དགྲ་བཅོམ་པ་ལ་སོགས་པ་རྫུ་འཕྲུལ་ཅན་ཡུལ་དུ་བྱས་པ་ལས་འཁྲིག་ཚིག་སྨྲ་བ་ལ་སོགས་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་མི་བསྐྱེད་པ་དང་། དགྲ་བཅོམ་པ་ཡུལ་དུ་བྱས་པ་ལས་ནི། བསླབ་པ་བྱིན་པ་ཡུལ་དུ་བྱས་པ་ནུབ་ལྷག་ལ་སོགས་པའི་ལྟུང་བ་རྣམས་མི་བསྐྱེད་དེ། བསླབ་པ་བྱིན་པ་ཡིན་པ་ལས་གྲོལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་བཞིན་དུ་འཕགས་པ་ཡུལ་དུ་བྱས་པ་ལས། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་དུ་མི་འགྱུར་བ་དང་། དེ་བཞིན་དུ་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པ་དང་། མི་ཆོས་བླ་མ་བདེན་སྨྲའི་ལྟུང་བྱེད་མི་བསྐྱེད་པ་དང་། འཕགས་པ་ཡུལ་དུ་བྱས་པ་ལས་ནི་གཅེར་བུ་ལ་ཟས་བྱིན་པ་ལྟ་བུ། གཞི་མུ་སྟེགས་པ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་མི་བསྐྱེད་དེ། དགྲ་བཅོམ་ཐོབ་པ་ན་མུ་སྟེགས་ཀྱི་
【現代漢語翻譯】 誠然，會造成殺人的墮罪。如果殺害的對象被認為是其他眾生也可以，按照前面的方式進行連線。再次，『誠然』的意思是，並非自己的眾生，按照前面的方式連線。如果殺害的對象是非人或畜生，並認為他們是其他眾生，那麼會根據各自的情況產生相應的墮罪，經中如此宣說。 總而言之，依靠功德方面的疑問，可以用一個要點來概括，即將其置於墮罪的支分中。 第四，如果獲得阿羅漢果位（梵文：Arhat，阿羅漢），許多煩惱之法會消失，許多清凈之法會在相續中產生，因此與之前的凡夫（梵文：prthagjana，凡夫）狀態不同。爲了消除『是否與之前相比，相續已經改變』的疑惑，從凡夫狀態轉變為阿羅漢並非變成了另一個人。如果殺害了具有阿羅漢果位者， 就會造成殺人的墮罪。這是引用的最少的經文。如果殺害阿羅漢會怎樣？會犯墮罪，也會犯無間罪。』經中這樣說。這裡所說的殺生是一種象徵，這部經是說，就像以凡夫為對像會產生根本墮罪一樣，以獲得阿羅漢果位者為對象也會產生根本墮罪，這是對所有從人轉變過來的人的普遍說明。前兩個墮罪是通過對有情種類進行普遍分類而產生的。由於非人中有許多阿羅漢，所以也應該對他們進行疑問的排除，藏欽巴（藏文：Zangchenpa）這樣說。以阿羅漢為對像會產生根本墮罪的特例是：偷盜阿羅漢的法衣和缽不會導致墮罪，這在前面已經說過。以阿羅漢等具有神通者為對象，說淫穢之語等不會產生根本墮罪。以阿羅漢為對象，給予學處不會導致剩餘墮罪等，因為已經從學處中解脫。同樣，以聖者為對象，不會導致僧團分裂。同樣，說惡劣行為，以及不說實話的違犯行為也不會產生。以聖者為對象，比如給裸體者食物，不會產生以外道為基礎的違犯行為，因為獲得阿羅漢果位時，已經脫離了外道。
【English Translation】 Indeed, it creates the downfall of killing a person. It is also acceptable if the object of killing is perceived as another being, and it should be connected in the previous manner. Again, 'indeed' means that it is not one's own being, and it should be connected in the previous manner. If the object of killing is a non-human or an animal, and they are perceived as other beings, then corresponding downfalls will occur according to their respective situations, as stated in the sutra. In short, regarding doubts based on the aspect of merit, it can be summarized with one point, which is to place it within the branches of downfall. Fourth, if one attains the state of Arhat (Sanskrit: Arhat, 阿羅漢), many defiled dharmas will subside, and many purified dharmas will arise in the continuum, so it is different from the previous state of an ordinary being (Sanskrit: prthagjana, 凡夫). To dispel the doubt of 'whether the continuum has changed compared to before,' the attainment of Arhat from the state of an ordinary being is not the same as becoming another person. If one kills someone who possesses the state of Arhat, it will create the downfall of killing a person. This is the least quoted sutra. What happens if one kills an Arhat? One will commit a downfall and also an irreversible offense.' This is what the sutra says. The killing mentioned here is symbolic. This sutra states that just as a fundamental downfall arises from targeting an ordinary being, a fundamental downfall also arises from targeting someone who has attained the state of Arhat. This is a general explanation for all those who have transformed from humans. The first two downfalls arise from the general classification of sentient beings. Since there are many Arhats among non-humans, doubts about them should also be dispelled, as Zangchenpa (藏文：Zangchenpa) said. A special case where a fundamental downfall arises from targeting an Arhat is that stealing the robes and bowl of an Arhat does not lead to a downfall, as mentioned earlier. Speaking obscene words to Arhats and other beings with magical powers does not lead to a fundamental downfall. Giving precepts to an Arhat does not lead to residual downfalls, etc., because one has been liberated from the precepts. Similarly, targeting a noble being does not lead to the division of the Sangha. Similarly, stating bad conduct and violations of not speaking the truth do not arise. Targeting a noble being, such as giving food to a naked person, does not lead to violations based on non-Buddhists, because upon attaining the state of Arhat, one has already departed from non-Buddhist views.
ལྟ་བ་ལས་གྲོལ་བའི་ 7-303b ཕྱིར་རོ། །འདིར་སྨྲས་པ། གང་གིས་སེམས་འདི་ཆོས་སྐུར་གྱ་གྱུ་ཁོ་ནས་ལྷག་པར་སྟོན་གྱི་གཞན་མ་ཡིན། །དེ་ཡི་ཁ་ནས་གཙུག་ལག་ཚིག་ནི་འཁྲུལ་མེད་ནམ་ཡང་ལན་གཅིག་མི་འབྱུང་ཞིང་། །ང་རྒྱལ་འབར་བས་གདོང་ནི་མདོག་བྲལ་དྲག་པོ་མི་སྲུན་གཏེར་གྱུར་དེ་དག་གིས། །བཀའ་ཟློག་ཆད་པ་ལྟ་བུར་བདག་གི་ལེགས་བྱས་གཏམ་བཟང་ཁྱད་ཅན་ཇི་ལྟར་བཟོད། །སྲིད་པའི་འཕྱན་སར་ཡོངས་སུ་གདུང་ཞིང་འདོད་པའི་རོ་ཡིས་མྱོས་པ་ཉིད་གྱུར་ལ། །རྨོངས་ཆེན་འཕེལ་བའི་མུན་པ་ནག་པོས་བློ་མིག་ཟུམ་པ་རྒྱལ་ཞིང་བློ་གྲོས་ཆད་པ་ཡི། །འབྱུང་པོ་ལེགས་པར་བྱང་ཆུབ་སྒྲུབ་ལ་ཞུགས་ཤིང་ཉོན་མོངས་མ་ལུས་སེལ་བརྩོན་པ། །འོད་ཟེར་བཅས་པའི་བདག་བློ་བྱམས་སེམས་རབ་སད་ཉི་མ་དེ་ལ་ཕྱག་བྱོས་ཤིག །རྣམ་གྲོལ་པདྨ་ཅན་ནི་རྩ་བ་བསྐྲུན་ནས་སླར་འཕེལ་དད་པའི་རྒྱུ། །བྱང་ཆུབ་ཕུན་ཚོགས་མངོན་དགའ་མངོན་དགའི་འཁྲི་ཤིང་ལེགས་དར་སྐྱེད་ཚལ་ས། །སྲེད་ལེན་ཚ་བ་རབ་ཏུ་གྲང་བྱེད་ཁ་བའི་འཛུམ་ལྡན་གངྒཱའི་རྒྱུན། གོ་འཕང་མཆོག་ཉིད་རང་གིར་གསལ་བྱེད་འདི་ནི་ལམ་ཞུགས་བསོད་ནམས་ཡིན། །བསྟན་བཅོས་ནོར་གཅིག་བཅོམ་ལྡན་རྣམས་ཀྱི་ཐུགས་ལྟར་འཕེལ་བའི་ཡོན་ཏན་ལེགས་བརྟགས་ན། །བཟང་པོའི་ལམ་གྱི་སྣང་བྱེད་དང་མཚུངས་རྙོགས་མེད་འོད་ཟེར་རྒྱས་པ་སྤྲོ་བྱེད་པ། །འཚོང་བ་ལས་སྐྱབས་བཻཌཱུར་དགའ་བའི་གནས་ལ་མཆོག་སྦྱར་དགེ་བ་ཐོབ་པ་ཡི། །རིན་གང་ས་གཞི་རྒྱ་མཚོའི་སྒེག་ལྡན་དཔྱལ་ཀྱང་འདིར་བཤད་འབྲུ་གཅིག་ལན་གར་བློན། །ཅེས་སོ།། །། ༈ ཐ་དད་སྐྱེ་ལུགས་ཞར་བྱུང་དང་བཅས་པ། གསུམ་པ་ལ། སྤྱིར་ན་ལྟུང་བ་གཅིག་བསྐྱེད་དང་། །ཐ་དད་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་ཚུལ་ལོ། ། ༈ སྤྱིར་ན་ལྟུང་བ་གཅིག་བསྐྱེད་ཚུལ། དང་པོ་རྣམ་འབྱེད་དུ་བསྟན་ཟིན། ༈ ཐ་དད་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་ཚུལ། གཉིས་པ་ལ། ཐ་དད་བསྐྱེད་ལུགས་དངོས་ཉིད་དང་། །དེ་ཡི་ཞར་ལས་བྱུང་བའོ། ། ༈ ཐ་དད་བསྐྱེད་ལུགས་དངོས་ཉིད། 7-304a པོ་ལ། བསླབ་རྒྱུན་ཐ་དད་ལྟུང་ཐ་དད། །བསམ་རྒྱུན་ཐ་དད་ལྟུང་ཐ་དད། །བཅས་ཐ་དད་ལས་ལྟུང་ཐ་དད། །ཀུན་སློང་ཐ་དད་ལྟུང་ཐ་དད། །གཞི་སྦྱོར་ཐ་དད་ལྟུང་ཐ་དད། ། ༈ བསླབ་རྒྱུན་ཐ་དད་ལྟུང་ཐ་དད། དང་པོ་ནི། ཉེས་པ་དེ་ཞེས་པའི་མདོ་འདི་དེང་སང་ལུང་ན་མི་སྣང་སྟེ། ལོ་དྲུག་སྟན་དང་མགྲོན་དུ་གཉེར་བ་ལས། རིང་དུ་འདུག་པའི་སྐབས་སུ། ཊཱི་ཀ་ལས། ལུང་ཞུ་བ་ཁོངས་སུ་དྲངས་པ་ལས་འདྲ་བ་གཞན་ལའང་དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ་སྤྱིར་བསྟན་པའོ། །དེ་ཡང་དགེ་སློང་གིས་ཁང་པ་ཁང་ཆེན་བརྩིགས་པ་ལྟ་བུ་ལ་སྦྱོར་བ་དང་། མཐར་ཐུག་གི་བར་སྐབས་སུ་ཁྱིམ་པར་བབས་ན་ཉེས་པ་དེ་བཅས་པ་མེད་པ་ཁྱིམ་པར་བབས་པས་བར་དུ་ཆོད་པ་ཉིད་ལ་ནི་བསླབ་རྒྱུན་སྔ་ཕྱི་གཉིས་སུ་ལྟུང་བ་འོང་བ་
【現代漢語翻譯】 爲了從見解中解脫。 在此說到：誰以虛假的手段將此心特別地顯示為法身，而不是其他？ 從他的口中，經典的詞句不會有絲毫錯誤，也永遠不會出現一次。 那些因傲慢而面色蒼白、兇猛殘暴、如同寶藏的人， 怎能容忍像違抗命令一樣的我的善行和殊勝的美好言辭？ 他們完全在輪迴的漂泊中受苦，沉醉於慾望的滋味， 愚昧增長的黑暗遮蔽了智慧之眼，勝利和智慧斷絕。 愿向那爲了良好覺悟而精進，努力消除所有煩惱， 擁有光芒的我的慈悲心覺醒的太陽致敬！ 從解脫蓮花的根基開始，再次增長信心的因， 圓滿菩提的顯現歡喜，顯現歡喜的蔓藤良好生長，是花園之地。 熄滅貪慾之熱的冰雪笑容，是恒河之流。 清晰地顯現自身至高地位，這是進入正道的福德。 如果仔細考察像經論一樣珍貴，像世尊們的心一樣增長的功德， 它就像照亮善良之路的光芒，無垢的光芒增長，令人愉悅。 從商人手中拯救，像毗琉璃一樣令人喜悅的地方，與至高結合，獲得善德。 無論大地和海洋多麼美麗，在這裡所說的一粒種子也勝過它們。 如是說。 ༈ 不同生起方式的附帶情況 第三部分包括：一般而言，產生一種墮罪，以及產生不同墮罪的方式。 ༈ 一般而言，產生一種墮罪的方式 第一部分已經在區分中說明。 ༈ 產生不同墮罪的方式 第二部分包括：實際產生不同的方式，以及由此產生的附帶情況。 ༈ 實際產生不同的方式 第一部分包括：所學不同導致墮罪不同，所思不同導致墮罪不同，所制不同導致墮罪不同，動機不同導致墮罪不同，基礎和預備不同導致墮罪不同。 ༈ 所學不同導致墮罪不同 第一種情況是：名為『那個罪過』的經文現在在律藏中已不復存在，因為六年時間裡，他以坐墊和招待為業，在長時間居住的情況下，《 टीका 》中說：從律藏中引用，其他相似的情況也同樣適用，總的來說明。也就是說，比丘建造房屋或大廈等情況適用，最終如果還俗，那麼那個罪過就不存在了，因為還俗本身就中斷了，因此前後兩種學處都會產生墮罪。
【English Translation】 In order to be liberated from views. Here it is said: Who, by deceptive means, especially shows this mind as the Dharmakaya (ཆོས་སྐུ།，Dharmakāya，法身), and not as anything else? From his mouth, the words of the scriptures will not have any errors, nor will they ever appear even once. Those who are pale-faced due to arrogance, fierce and cruel, like a treasure, How can they tolerate my good deeds and excellent good words, as if defying an order? They suffer completely in the wandering of samsara (སྲིད་པ།，Samsara，輪迴), intoxicated by the taste of desire, The darkness of increasing ignorance obscures the eyes of wisdom, victory and wisdom are cut off. May homage be paid to that sun of my compassionate mind, awakened with rays, who strives for good enlightenment and diligently eliminates all defilements! Starting from the root of the lotus of liberation, the cause of faith grows again, The manifestation of perfect Bodhi (བྱང་ཆུབ།，Bodhi，菩提) is joyful, the creeper of manifestation of joy grows well, it is the place of the garden. The snowy smile that cools the heat of craving, is the flow of the Ganges. Clearly manifesting one's own supreme status, this is the merit of entering the path. If one carefully examines the qualities that are as precious as scriptures and grow like the minds of the Bhagavan (བཅོམ་ལྡན་，Bhagavan，世尊), It is like the light illuminating the path of goodness, the unblemished light increases, making it pleasant. Saving from merchants, a place as joyful as Vaidurya (བཻཌཱུར，Vaidurya，毗琉璃), combined with the supreme, obtaining virtue. No matter how beautiful the earth and the ocean are, even a single seed spoken here surpasses them. Thus it is said. ༈ Incidental circumstances of different ways of arising The third part includes: Generally, the arising of one downfall, and the ways of arising of different downfalls. ༈ Generally, the way of arising of one downfall The first part has already been explained in the distinction. ༈ The way of arising of different downfalls The second part includes: The actual way of arising differently, and the incidental circumstances arising from it. ༈ The actual way of arising differently The first part includes: Different precepts lead to different downfalls, different thoughts lead to different downfalls, different rules lead to different downfalls, different motivations lead to different downfalls, different bases and preparations lead to different downfalls. ༈ Different precepts lead to different downfalls The first case is: The sutra (མདོ།，Sutra，經) called 'That Offense' is no longer found in the Vinaya (ལུང་།，Vinaya，律), because for six years, he made it his business to provide cushions and hospitality, and in the case of prolonged residence, the 《 टीका 》 says: Quoted from the Vinaya, other similar cases are also applied in the same way, generally explained. That is, it applies to cases such as a monk building a house or a large building, and ultimately, if he returns to lay life, then that offense does not exist, because returning to lay life itself interrupts it, so the two earlier and later trainings will result in a downfall.
ནི་ན་སྨད་ཐ་དད་པ་ཉིད་དོ། །འོང་བ་ཐ་དད་ཀྱི་དོན་འགྲེལ་པ་མཁན་པོས་ལོ་དྲུག་སྟན་ལ་མཚོན་ཏོ་གསུངས་པ་ནི། ཊཱི་ཀར། འདི་ལྟ་སྟེ། དེ་ལྟར་ན་དགེ་སློང་གིས་སྟན་གཅིག་ལོ་དྲུག་མ་ལོན་པར་ལོ་དྲུག་དེ་ཉིད་ཀྱི་ནང་དུ་སྟན་གཞན་ཞིག་བརྩམས་ནས་ཁྱིམ་པར་བབས་ཤིང་། ཡང་ཕྱིར་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་དེས་སྟན་གཞན་ཞིག་བྱེད་ཅིང་དེས་ཟིན་པར་བྱས་ན་དེའི་འོག་ཏུ་དུས་མ་ཡིན་པ་ཁོ་ནར་སྔར་སྟན་བརྩམས་པ་དེ་ཡང་ཟིན་པར་བྱེད་ན། དེའི་ཚེ་བརྩམས་པ་དང་ཟིན་པར་བྱེད་པའི་མཚན་ཉིད་སྔ་ཕྱིའི་ཆ་དེ་ཉིད་ལྟུང་བ་ཐ་དད་པའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། དེ་ལ་སྔར་མ་བབས་པའི་མདུན་རོལ་དུ་དུས་མ་ཡིན་པར་སྟན་གཞན་རྩོམ་པའི་ཆ་སྔ་མ་དེ་ནི་སྦྱོར་བ་ལས་བྱུང་བའི་ཉེས་བྱས་ཀྱི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཕྱིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་སྟན་གཞན་ཞིག་བྱེད་ཅིང་། དེས་ཟིན་པར་བྱས་པ་དེ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དེའི་འོག་ཏུ་དུས་མ་ཡིན་པ་ཁོ་ནར་སྔར་སྟན་པ་བརྩམས་པ་དེ་ཡང་ཟིན་པར་བྱེད་པའི་ཆ་ཕྱི་མ་དེ་ནི་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་དངོས་གཞིའི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ཡིན་ཅེས་ 7-304b གསུངས་ལ། མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས། དེ་ཡང་བསླབ་རྒྱུན་སྔ་མའི་རྟེན་ལ་སྦྱོར་བའི་རྣམ་པའི་ན་སྨད་དང་། བསླབ་རྒྱུན་ཕྱི་མ་ལ་དངོས་པོའི་རྣམ་པའི་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་གྱི། དངོས་གཞི་རྫོགས་པ་གཅིག་ཏུ་འགྱུར་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། སྦྱོར་བ་དང་མཐར་ཐུག་གི་བར་དུ་བཅས་པའི་རྟེན་མ་ཡིན་གྱི། བར་དུ་ཆོད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་འཆད་ལ། དེ་ལྟར་ན། ཊཱི་ཀར། ཕྱི་མ་དེ་ནི་སྤངས་པའི་ལྟུང་བྱེད་དངོས་གཞིའི་བྱེད་པོ་ཉིད་ཡིན་པར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ་སྙམ་ན། འདི་ལ་མུ་གཉིས་ཡོད་དེ། དངོས་གཞི་མི་བསྐྱེད་པའི་མུ་སྔར་མ་བབས་པའི་གནས་སྐབས་སུ་སྟན་ཕྱེད་གྲུབ་པའམ། སྦྱོར་བ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བྱས་ནས་ཕྱིས་ཀྱི་སྐབས་སུ་ཕྱེད་བྱས་པའམ། མཐར་ཐུག་ཟིན་ནའང་བསླབ་རྒྱུན་ཕྱི་མ་ལ་ལོ་དྲུག་སྟན་གྱི་སྦྱོར་བ་ཕྱེད་བྱས་པ་དང་ཡང་ན་མཐར་ཐུག་ཏུ་ཟིན་ཀྱང་སྦྱོར་བའི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བས་དངོས་གཞིའི་རྣམ་པ་ལས་མི་བསྐྱེད་ལ། དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པའི་མུ་ནི། སྔར་མ་བབས་པའི་གནས་སྐབས་སུ་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བ་ཐ་ན་སྐུད་པ་ཚོལ་བ་ཙམ་དང་ཁབ་མིག་གསང་བ་ཙམ་ལས་མ་བྱས་ལ། བསླབ་རྒྱུན་ཕྱི་མ་ལ་ན་སྟན་གཉིས་པའི་སྦྱོར་བ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་བྱས་ཤིང་། མཐར་ཐུག་ལྟུང་བ་རྫོགས་པར་བྱས་པ་ལྟ་བུ་ལ་འཆད་པ་ཡིན་ནོ། །འདི་ལྟ་བུའི་ཞིབ་ཆ་མ་ཕྱེད་པར་དམར་སྟོན་ཊཱི་ཀར། དངོས་གཞིར་བཤད་པ་དང་། ཕྱེད་བྱས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། འདི་རང་ཐེ་བའི་འཕྲོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་འགལ་བ་མེད་དེ། ཇི་སྐད་བསྒོ་བ་བཞིན་མི་བྱེད་པ་ཞེས་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །ཡང་ན་འདི་མཐར་ཐུག་པ་ཡིན་པ་ཙམ་ལ་དགོངས་གསུང་ངོ་ཞེས་བཤད་པའང་མ་ཕྱ
【現代漢語翻譯】 是那斯瑪達塔達巴尼多（藏語：ནི་ན་སྨད་ཐ་དད་པ་ཉིད་དོ།），即是不同的衰損。關於『到來是不同的』之義，註釋者說以六年座墊為例。ཊཱི་ཀར（梵語：टीका，羅馬轉寫：ṭīkā，漢語：釋論）：例如，如果比丘在一個座墊未滿六年時，在這六年內又開始做另一個座墊，然後還俗，再次受具足戒後，又做另一個座墊並完成，之後在不適當的時間完成之前做的座墊，那麼，開始做和完成的先後次第，就是不同墮罪的作者。因為在未還俗之前，不適時地做另一個座墊，這最初的部分是因努力而產生的惡作之作者。之後受具足戒，又做另一個座墊並完成，這就沒有罪過。之後在不適當的時間完成之前做的座墊，這最後的部分是捨墮的根本作者。這樣說了。 མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས（藏語：མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ，漢語：措納瓦欽波，人名）說：『那也是在先前的學處相續的基礎上，以努力的形態衰損，在後來的學處相續上，轉變為實物的形態衰損，但根本的完成並非合一，因為在努力和最終之間並非是所立的基礎，而是被間隔開了。』這樣解釋。如果是這樣，ཊཱི་ཀར（梵語：टीका，羅馬轉寫：ṭīkā，漢語：釋論）中說：『後者是捨墮根本的作者』，這似乎有矛盾。對此有兩種情況：不產生根本的情況是，在先前未還俗的狀態下，座墊完成一半，或者努力完全完成，之後的情況是完成一半，或者即使最終完成，由於後來的學處相續只完成六年座墊的一半努力，或者即使最終完成，由於努力的支分不完整，因此不產生根本的形態。產生根本的情況是，在先前未還俗的狀態下，努力的努力甚至只是尋找線或穿針眼，而在後來的學處相續中，完成第二個座墊的全部努力，並最終完成墮罪，就像這樣解釋。如果不區分這些細節，就說དམར་སྟོན་ཊཱི་ཀར（藏語：དམར་སྟོན་ཊཱི་ཀར，漢語：瑪頓釋論）與根本相矛盾，與完成一半相矛盾，這是不完整的，因此沒有矛盾，就像『不如所教』的說法一樣。或者說，這只是考慮到最終完成而已，這樣解釋也不完整。
【English Translation】 It is that the degradation is different. Regarding the meaning of 'the arrival is different,' the commentator said that it is exemplified by the six-year cushion. ṭīkā (Sanskrit: टीका, Roman transliteration: ṭīkā, Chinese: commentary): For example, if a bhikṣu starts making another cushion within those six years before one cushion is six years old, and then disrobes, and after being fully ordained again, makes another cushion and completes it, and then completes the previously made cushion at an inappropriate time, then the order of starting and completing is the doer of different offenses. Because before disrobing, making another cushion at an inappropriate time, that initial part is the doer of the misdeed arising from effort. After being fully ordained and making another cushion and completing it, there is no offense. Completing the previously made cushion at an inappropriate time, that last part is the actual doer of the saṃghāvaśeṣa. mtsho sna pa chen pos (Tibetan: མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོ, Chinese: Tsonawa Chenpo, a person's name) said: 'That is also the degradation in the form of effort on the basis of the previous lineage of precepts, and in the later lineage of precepts, it transforms into the degradation in the form of an object, but the completion of the root is not unified, because it is not the basis established between effort and the ultimate, but is separated.' This is how it is explained. If that is the case, it seems contradictory to what ṭīkā (Sanskrit: टीका, Roman transliteration: ṭīkā, Chinese: commentary) said: 'The latter is the actual doer of the saṃghāvaśeṣa.' There are two situations for this: the situation where the root is not produced is when the cushion is half completed in the state before disrobing, or the effort is completely completed, and the later situation is half completed, or even if it is finally completed, because the later lineage of precepts only completes half the effort of the six-year cushion, or even if it is finally completed, because the limbs of the effort are incomplete, therefore it does not produce the form of the root. The situation where the root is produced is when, in the state before disrobing, the effort of the effort is only searching for thread or threading a needle, and in the later lineage of precepts, the entire effort of the second cushion is completed, and the offense is finally completed, like this explanation. If these details are not distinguished, and it is said that dmar ston ṭīkā (Tibetan: དམར་སྟོན་ཊཱི་ཀར, Chinese: Marton Commentary) contradicts the root and contradicts half completion, this is incomplete, therefore there is no contradiction, just like the saying 'not as instructed.' Or it is said that this is only considering the ultimate completion, and this explanation is also incomplete.
ེད་པ་ཡིན་ནོ། །འདིར་བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེའི་ཞལ་ནས། དགེ་སློང་ལོ་དྲུག་མ་ལོན་པར་སྟན་བྱེད་པར་བརྩོམ་ན་སྟན་བྱེད་པའི་ཉེས་པ་དེ་མེད་པ་ཁྱིམ་པར་བབས། སླར་ཡང་ཉེས་པ་དེ་ 7-305a འོང་བའི་དགེ་སློང་བྱས་ན་ཡང་ལོ་དྲུག་མ་ལོན་པར་སྟན་བྱེད་པར་རྩོམ་པ་ཆོས་ཅན། སྟན་བྱེད་པ་སྔ་ཕྱི་གཉིས་བསྡོམས་ནས་ལྟུང་བ་གཅིག་མིན་ཏེ། སྟན་བྱེད་པ་སྔ་ཕྱི་གཉིས་ཀྱི་བྱེད་པ་པོ་བསླབ་རྒྱུན་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་པས། སྔ་ཕྱི་བསྡོམས་ནས་ལྟུང་བྱེད་གཅིག་མི་བསྐྱེད་ཀྱང་། ཕྱི་མ་ལ་ཡན་ལག་གཞན་ཚང་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པ་བསྟན་པར་གསལ་ལོ། །གོང་དུ་ཚིགས་སྔ་མར་སྦྱོར་བ་བྱས་པ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་པ་དང་། མདོ་འདི་གཉིས་ཀྱི་དོན་ལ་མི་མཁས་པ་རྣམས་འཁྲུལ་གཞི་ཤིན་ཏུ་ཆེ་བར་བྱས་སྣང་བའི་འཁྲུལ་གཞི་འདིར་དགེ་སློང་གཞིར་བྱས་ཀྱི་བསླབ་རྒྱུན་ཐ་དད་དང་། གོང་དུ་བསླབ་ཚིགས་ཀྱི་སེལ་བ་ཐ་དད་ལ་ན་སྨད་བསྐྱེད་པར་གསུངས་པས། ན་སྨད་བསྐྱེད་ཙམ་དུ་འདྲ་བས་འཁྲུལ་གཞི་བྱས་པར་སྣང་ངོ་། །གཞན་ཡང་ཚིགས་སྔ་མ་ལ་སྦྱོར་བ་བྱས་པ་ལ་ཡང་། དེའི་ཊཱི་ཀར། ཚིགས་ཕྱི་མར་དངོས་གཞིའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འགྲུབ་པར་འབྱུང་ཞེས་པ་དང་། མདོ་འདིའི་ཊཱི་ཀར། ཆ་ཕྱི་མ་དེ་ནི་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་དངོས་གཞིའི་བྱེད་པོ་ཉིད་ཡིན་གསུངས་པ་གཉིས་བྱུང་བ་དང་། ཚིགས་ཕྱི་མ་དང་བསླབ་རྒྱུན་ཕྱི་མ་ལ་ན་སྨད་དུ་གསུངས་པ་གཉིས་ཆེས་མ་མཐུན་ཅིང་། དེ་ལ་ཚིགས་ཕྱི་མར་དངོས་གཞི་འབྱུང་བར་བཤད་པ་དགོངས་པ་ཅན་དུ་གོང་དུ་བཤད་པ་དང་། བསླབ་རྒྱུན་ཕྱི་མར་དངོས་གཞིར་འགྱུར་བ་ལ་མུ་གཉིས་ཡོད་པར་བཤད་མོད་ཀྱང་། ཊཱི་ཀའི་འགྲོས་ལ་བརྟགས་ན་ད་དུང་དཔྱད་གཞི་ཤིན་ཏུ་ཆེ་བར་སྣང་ངོ་། །མདོ་འདིའི་ཞར་ལས་འདི་ཡང་ཤེས་དགོས་ཏེ། དགེ་སློང་མ་དགེ་སློང་དུ་གྱུར་པ་བབས་པ་མ་ཡིན་མོད། འོན་ཀྱང་རིགས་མི་མཐུན་གྱི་གནས་སྐབས་ཀྱིས་ཆོད་པའི་ཕྱིར་སྔར་བརྩམས་དང་། ཕྱིས་ཟིན་བྱེད་པ་དེ་དག་ཕན་ཚུན་ཐ་དད་པ་ཡིན་གྱི། གཅིག་ནི་མིན་ནོ། །མདོར་ན་མདོ་འདི་ནི་ 7-305b དེ་དག་དང་མཚུངས་པའི་རུང་བ་གཞན་རྣམས་ལའང་བསླབ་རྒྱུན་སྔ་ཕྱིར་ལྟུང་བ་འོང་བ་ནི་ན་སྨད་ཐ་དད་དོ་ཞེས་སྤྱིར་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་དག་དང་མི་མཚུངས་པ་ལ་ནི་དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ཏེ། འཆང་འཇོག་ལ་སོགས་པ་གནང་ལ། ཚད་བཟུང་རྣམས་ཀྱི་ཞག་ཚོགས་པའི་བར་སྐབས་སུ་ཁྱིམ་པར་བབས་ན། བསླབ་རྒྱུན་སྔ་ཕྱིར་ན་སྨད་ཐ་དད་བསྐྱེད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། བསླབ་རྒྱུན་སྔ་ཕྱི་གཉིས་ཀ་ལ་གནས་སྐབས་དེ་གནང་བའི་དུས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ བསམ་རྒྱུན་ཐ་དད་ལྟུང་ཐ་དད། གཉིས་པ་ནི། དེ་ཡང་དགེ་སློང་གིས་ཁང་པ་ཁང་ཆེན་ཕྱེད་བརྩིགས་པ་ན། བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་བློས་བཏང་བ་ལ་སླར་ཡང་བསམ་པ་སྐྱེས་ཏེ་སྔར་གྱི་འཕྲོ་ཟིན་པར་བྱ
【現代漢語翻譯】 這是因為，布敦仁波切曾說：『比丘在未滿六年時開始製作坐墊，那麼製作坐墊的罪過不會降臨到在家人身上。如果再次成為比丘，即使未滿六年就開始製作坐墊，從法理上講，前後兩次製作坐墊加起來也不是一個墮罪，因為前後兩次製作坐墊的主體是不同的戒律傳承。』因此，雖然前後加起來不會產生一個墮罪，但如果後面的行為具備其他條件，則會產生墮罪，這一點是很清楚的。上面提到對前一個行為進行結合，也正是這個意思。不精通這兩個經部意義的人很容易產生混淆，而產生混淆的原因在於，這裡是以比丘為基礎的不同戒律傳承，而上面提到的是不同戒條的區分，卻產生了輕微的罪過。因此，僅僅因為相似而產生混淆。此外，對於前一個行為進行結合，其註釋中說：『后一個行為會實現根本的罪過。』而這個經部的註釋中說：『后一部分是捨墮的根本行為。』這兩種說法，以及后一個行為和后一個戒律傳承被認為是輕微罪過，這兩種說法是非常不一致的。對於后一個行為會產生根本罪過，這在上面已經解釋過了。雖然已經解釋過後一個戒律傳承轉變為根本罪過有兩種情況，但根據註釋的思路來看，仍然有很大的研究空間。從這個經部的角度來看，還需要了解這一點：比丘尼成為比丘，並不是放棄了比丘尼的身份。然而，由於不同種類的狀態造成的間隔，之前開始的和之後完成的那些行為是相互不同的，而不是相同的。總之，這個經部普遍表明，對於那些與此相似的其他允許的行為，前後戒律傳承產生墮罪是由於輕微罪過不同。對於那些不相似的行為，則不是這樣。例如，持有和放置等行為是被允許的。如果在限定的時間內，在僧團聚會期間成為在家人，那麼前後戒律傳承不會產生不同的輕微罪過，因為前後兩種戒律傳承都允許在那個時候這樣做。 思維方式不同，墮罪也不同。 第二種情況是：如果比丘建造房屋或大型房屋，在徹底放棄建造的想法后，又產生了繼續建造的想法，並完成了之前未完成的部分。
【English Translation】 This is because Buton Rinpoche said: 'If a bhikshu starts making a cushion before the age of six, then the sin of making a cushion will not fall on the layman. If he becomes a bhikshu again, even if he starts making a cushion before the age of six, from the perspective of Dharma, the two times of making a cushion before and after are not added together to be one downfall, because the subjects of making a cushion before and after are different Vinaya lineages.' Therefore, although adding the before and after will not produce one downfall, if the later behavior has other conditions, it will produce a downfall, which is very clear. The above-mentioned combination of the previous behavior also means this. Those who are not proficient in the meaning of these two sutras are prone to confusion, and the reason for the confusion is that this is based on the different Vinaya lineages of bhikshus, while the above-mentioned is the distinction of different precepts, but it produces a slight transgression. Therefore, confusion arises merely because of similarity. In addition, for the combination of the previous behavior, its commentary says: 'The later behavior will achieve the fundamental transgression.' And the commentary of this sutra says: 'The latter part is the fundamental behavior of abandonment.' These two statements, and the latter behavior and the latter Vinaya lineage are considered to be slight transgressions, these two statements are very inconsistent. It has been explained above that the latter behavior will produce fundamental transgression. Although it has been explained that there are two situations in which the latter Vinaya lineage turns into fundamental transgression, judging from the commentary's line of thought, there is still a lot of room for research. From the perspective of this sutra, it is also necessary to understand this: a bhikshuni becoming a bhikshu does not mean giving up the identity of a bhikshuni. However, due to the interval caused by different kinds of states, those behaviors that were started before and completed later are mutually different, not the same. In short, this sutra generally shows that for those other permissible behaviors similar to this, the downfall caused by the previous and subsequent Vinaya lineages is due to different slight transgressions. For those dissimilar behaviors, it is not like this. For example, holding and placing are allowed. If one becomes a layman during the period of Sangha gathering within the limited time, then the previous and subsequent Vinaya lineages will not produce different slight transgressions, because both the previous and subsequent Vinaya lineages are allowed to do so at that time. Different ways of thinking, different downfalls. The second case is: If a bhikshu builds a house or a large house, after completely giving up the idea of building, he has the idea of continuing to build, and completes the unfinished part before.
ེད་ན་ཡང་འོང་བ་ནི་ཐ་དད་དོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ། བསམ་རྒྱུན་སྔ་ཕྱི་གཉིས་སུ་ལྟུང་བ་འོང་བ་ནི་ན་སྨད་ཐ་དད་དོ། །དེ་ཡང་ཊཱི་ཀ་ལས། བྱེད་འདོད་ལོག་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ཡང་ན་སྨད་ཐ་དད་བསམ་རྒྱུན་སྔ་མའི་སྐབས་སུ་སྦྱོར་བའི་རྣམ་པའི་ན་སྨད་དང་། བསམ་རྒྱུན་ཕྱི་མའི་སྐབས་སུ་དངོས་གཞིའི་རྣམ་པའི་ན་སྨད་བསྐྱེད་པའོ། །མདོ་འདི་ནི་དེ་དང་མཚུངས་པའི་ལོ་དྲུག་སྟན་ལ་སོགས་པ་ལྟུང་བ་གཞན་ལ་ཡང་བསམ་རྒྱུན་སྔ་ཕྱིར་ལྟུང་བ་འོང་བ་ནི་ན་སྨད་ཐ་དད་ཅེས་སྤྱིར་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་ཁང་པ་ཁང་ཆེན་རིམ་ལྷག་དང་། །གོས་བྱེད་ཁབ་རལ་ལ་སོགས་བདུན། །དེ་ལྟར་ལྟུང་བ་བཅུ་གཅིག་ལ། །བསམ་པ་བཏང་ན་ན་སྨད་གསུངས། །ཞེས་སྦྱར་རོ། །ན་སྨད་ཐ་དད་དོ་ཞེས་པ་ནི། ལུང་གི་དགོངས་པ་བླ་ན་མེད་པའོ། །བོད་སྔ་ཕྱི་མང་པོས།མདོ་འདི་གཉིས་ལ་ལྟུང་བ་ཕྱི་མའི་སྐབས་སུ་དངོས་གཞི་མེད་ཟེར་ཞིང་། ང་ལྟུང་བ་སྔ་མར་སྦྱོར་བ་ཕྱིར་བཅོས་དང་། ལྟུང་བ་ཕྱི་མ་དངོས་གཞི་ཕྱིར་བཅོས་པར་བྱེད་པ་ཡིན་ཅེས་སྨྲ་བ་ཡང་ལེགས་པར་བསམ་ན་ཤ་བ་ལ་ཁྱི་མ་ཐེབས་པ་ཡིན་ནོ། ། ༈ བཅས་ཐ་དད་ལས་ལྟུང་ཐ་དད། གསུམ་པ་ནི། གཞིའམ་ 7-306a བྱ་བ་གཅིག་ལ་བཅས་པའི་རིགས་དུ་མ་ཉིད་བཅས་པ་ལ་ནི་བཅས་པའི་གྲངས་ཇི་སྙེད་ལས་འདས་པ་དེ་སྙེད་ཀྱི་ཉེས་པར་འགྱུར་རོ། །འདི་ནི་དུས་མ་ཡིན་པར་ཟ་བའི་སྐབས་ཀྱི་ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་སྐད་ཅིག་སྤྱད་པས་ལྟུང་བ་བཞིར་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཨུ་པ་ལི་ཡོད་དེ། བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པ་མི་རུང་བ་གསོག་འཇོག་ཏུ་བཞག་པར་གྱུར་པ་དུས་མ་ཡིན་པར་ཟ་བའི་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ་བརྫུན་གྱི་ཕྲ་མ་བྱས་ན་ལྟུང་བྱེད་གཉིས་འབྱུང་ཞིང་། བརྫུན་གྱིས་སྐྱོན་ནས་སྨྲ་ན་ལྟུང་བྱེད་གཉིས་འབྱུང་ལ། དགེ་ཚུལ་བསྙིལ་བ་དང་ལྷན་ཅིག་ཞག་གསུམ་ཉལ་བ་ལ་ནུབ་ལྷག་པར་ཉལ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དང་། བསྙིལ་བ་སྡུད་པའི་ལྟུང་བྱེད་གཉིས་འབྱུང་བ་ལྟ་བུའོ། །དེ་བཞིན་དུ་བུད་མེད་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་། ལྷན་ཅིག་ཏུ་ཞག་གསུམ་ཉལ་བ་ལ་ནུབ་ལྷག་པར་ཉལ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དང་། བུད་མེད་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བའི་ལྟུང་བྱེད་གཉིས་འབྱུང་བ་སྟེ། ཉིད་བཤད་དང་ཊཱི་ཀས་ཁུངས་སུ་དྲངས་པའི་ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པའི་གང་ཟག་དང་དགུང་གསུམ་ཉལ་བ་ལ་ལྟུང་བྱེད་གཉིས་འབྱུང་བ་མཆིས་སམ། ཡོད་དེ། ཞག་གཉིས་དགེ་ཚུལ་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་ལ། གཞན་གསུམ་པ་ལ་ཁྱིམ་པ་མོ་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བ་ལའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། ༈ ཀུན་སློང་ཐ་དད་ལྟུང་ཐ་དད། བཞི་པ་ལ། ཀུན་སློང་ཐ་དད་དབྱེ་བ་དངོས། །དམིགས་བསལ་མཚོན་དཔེ་དང་བཅས་པའོ། ། ༈ ཀུན་སློང་ཐ་དད་དབྱེ་བ་དངོས། དང་པོ་ལ། སྤྱིར་ཆ་དང་ཆ་ཅན་རྗེས་སུ་སྦྱོར་བ་ནི། ཊཱ
【現代漢語翻譯】 如果仍然有墮罪，那麼墮罪的類別就是不同的，這與之前所說的相聯繫。如果前後兩種思緒相續不斷，那麼墮罪的類別就是不同的。對此，註釋中說：『因為想要作惡的意願是顛倒的。』也就是說，在思緒相續的前一個階段，產生的是行為方式上的墮罪；而在思緒相續的后一個階段，產生的是實際行為上的墮罪。這部經就像六年坐在墊子上一樣，對於其他的墮罪，如果前後兩種思緒相續不斷，那麼墮罪的類別就是不同的，這是總體的說明。也就是說，房屋和大型房屋逐漸增多，以及製作衣服的針等七種情況。像這樣，對於十一種墮罪，如果放棄了思緒，那麼就會產生墮罪。』這是將前後兩種情況聯繫起來。『墮罪的類別是不同的』，這意味著經文的意圖是至高無上的。許多前後的藏族人都說：『對於這兩部經，在後一種墮罪的情況下，沒有實際的行為。』並且說：『我將前一種墮罪與后一種修改聯繫起來，並將后一種墮罪的實際行為修改。』如果仔細思考，這就像母狗沒有被狗交配一樣。 不同戒律導致的墮罪不同 第三種情況是：對於同一個基礎或行為，由於戒律的種類繁多，因此觸犯戒律所導致的罪過，會與戒律的數量一樣多。例如，在非時食的情況下，在律經的請問中說：『比丘在一瞬間的享用會導致四種墮罪嗎？』鄔波離回答說：『是的，因為沒有給予和接受，不應該儲存，卻儲存了，並且非時食。』同樣，如果做了虛假的離間行為，就會產生兩種墮罪；如果說了虛假的過失，就會產生兩種墮罪；與被驅逐的比丘一起過夜三晚，就會產生過夜的墮罪，以及收留被驅逐者的墮罪。同樣，與未受比丘尼戒的女子一起過夜三晚，就會產生過夜的墮罪，以及與女子一起過夜的墮罪。律經的請問中引用了《自釋》和《註疏》中的內容：『比丘與未受具足戒的人一起過夜三晚，會產生兩種墮罪嗎？』回答說：『是的，前兩晚與沙彌一起過夜，第三晚與在家婦女一起過夜。』 不同發心導致的墮罪不同 第四種情況是：發心不同，墮罪的類別也不同。發心不同，區分的方式是實際的，包括特殊的例子和象徵。 發心不同，區分的方式是實際的 第一點是：一般而言，部分和整體的聯繫是：註釋...
【English Translation】 If there are still offenses, then the categories of offenses are different, which is connected to what was said earlier. If the thoughts before and after continue uninterrupted, then the categories of offenses are different. On this, the commentary says: 'Because the intention to do evil is inverted.' That is to say, in the previous stage of the continuous stream of thought, what arises is the offense in the manner of acting; while in the later stage of the continuous stream of thought, what arises is the offense in the actual action. This sutra, like sitting on a mat for six years, generally states that for other offenses, if the thoughts before and after continue uninterrupted, then the categories of offenses are different. That is to say, houses and large houses gradually increase, and the needles for making clothes, etc., are seven situations. Like this, for eleven offenses, if the thoughts are abandoned, then offenses will arise.' This is connecting the two situations before and after. 'The categories of offenses are different,' which means that the intention of the sutra is supreme. Many Tibetans before and after say: 'For these two sutras, in the case of the latter offense, there is no actual action.' And they say: 'I connect the former offense with the latter modification, and modify the actual action of the latter offense.' If you think carefully, this is like a female dog not being mated by a dog. Different offenses resulting from different precepts The third case is: For the same basis or action, because of the many kinds of precepts, the offenses caused by violating the precepts will be as many as the number of precepts. For example, in the case of eating at the wrong time, it is said in the inquiry of the Vinaya Sutra: 'Does a Bhikshu's enjoyment in an instant lead to four offenses?' Upali replied: 'Yes, because there is no giving and receiving, it should not be stored, but it is stored, and eating at the wrong time.' Similarly, if a false act of alienation is done, two offenses will arise; if false faults are spoken, two offenses will arise; spending three nights with an expelled Bhikshu will result in the offense of spending the night, and the offense of taking in the expelled person. Similarly, spending three nights with a woman who has not received the Bhikshuni vows will result in the offense of spending the night, and the offense of spending the night with a woman. The inquiry of the Vinaya Sutra quoted in the 'Self-Explanation' and 'Commentary' says: 'Does a Bhikshu who spends three nights with a person who has not received full ordination incur two offenses?' The answer is: 'Yes, the first two nights are spent with a Shramanera, and the third night is spent with a lay woman.' Different motivations lead to different offenses The fourth case is: Different motivations, the categories of offenses are also different. Different motivations, the way to distinguish is actual, including special examples and symbols. Different motivations, the way to distinguish is actual The first point is: Generally speaking, the connection between part and whole is: Commentary...
ི་ཀར། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པའི་ཆ་ནི་ཁུ་བ་འབྱིན་པ་དང་ལུས་ཀྱིས་རེག་པ་དང་འཁྲིག་པ་སྨྲ་བ་དང་། སྨྱན་བྱེད་པ་དང་། འཁྲུར་འཇུག་པ་ལ་སོགས་པའོ། །མ་བྱིན་པར་ལེན་པའི་ཆ་ནི་བྱིན་འཕྲོག་བྱེད་པ་དང་། བསྔོས་ 7-306b བསྒྱུར་དང་། སྦེད་པ་དང་། གདེང་མེད་པར་སྤྱོད་པ་དང་། རྐུན་མ་དང་ལམ་དུ་འགྲོ་བ་ལ་སོགས་པའོ། །མི་གསོད་པའི་ཆ་ནི་ས་བོན་སྐྱེ་འཇིག་དང་། སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ལ་སྤྱོད་པ་དང་། དམག་ལ་ལྟ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། བརྡེག་པ་དང་གཟས་པ་ལ་སོགས་པའོ། །མི་ཆོས་བླ་མ་བརྫུན་དུ་སྨྲ་བའི་ཆ་ནི་གཞི་མེད་བག་ཙམ་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པ་དང་། འཕྱ་བ་དང་། གཞོགས་འཕྱས་བྱེད་པ་དང་། མི་ཆོས་བླ་མ་བདེན་པར་སྨྲ་བ་ལ་སོགས་པའོ། །ཕམ་པས་སྐུར་པ་འདེབས་པའི་ཆ་ནི་ལྷག་མས་སྐུར་པ་འདེབས་པའོ། །དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པའི་ཆ་ནི་དགེ་སློང་ལ་ཕྲ་མ་བྱེད་པ་དང་འདུས་ཤིང་ཟ་བ་དང་། སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བ་དང་། སྤངས་པ་རྗེས་ཕྱོགས་དང་། བསྙིལ་བ་སྡུད་པ་དང་། ལས་ཀྱི་གནས་ནས་མི་སྨྲ་བར་འགྲོ་བ་ལ་སོགས་པའོ། །བཀའ་བློ་མི་བདེ་བའི་ཆ་ནི་བསླབ་པ་ལ་ཉེ་བར་འཇོག་པ་སྤང་བ་དང་། མ་གུས་པའི་ཚུལ་ལོ། །གསོག་འཇོག་བྱས་པ་ཟ་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་ཆ་ནི་མཚམས་ནང་དུ་བཙོས་པ་དང་། ནང་དུ་ཞག་ལོན་པ་དང་། དགེ་སློང་གིས་བཙོས་པ་ཟ་བའོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ལྟ་བུ་ཆ་ཅན་དེའི་ཆ་འབྱིན་རེག་དང་། དབེན་པར་འདུག་འགྲེང་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ནི་ཆ་དེར་གཏོགས་པ་ཡིན་གྱི། ཆ་ཅན་མི་ཚངས་སྤྱོད་ཉིད་དུ་ནི་མ་གཏོགས་སོ། །དེ་ཡང་མི་ཚངས་སྤྱོད་ཉིད་དུ་མ་གཏོགས་ཏེ། མི་ཚངས་སྤྱོད་འདོད་ཀྱིས་ཀུན་ནས་མ་བསླངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འབྱིན་རེག་ལ་སོགས་པ་ཆའི་ལྟུང་བ་ཆ་ཅན་ཉིད་དུ་མི་གཏོགས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། ཆ་དང་ཆ་ཅན་ཀུན་སློང་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་ལ་རང་རང་གི་ཀུན་སློང་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཀྱི། ལྟུང་བ་གཞན་གྱི་ཀུན་སློང་གིས་ལྟུང་བ་གཞན་མི་བསྐྱེད་དེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་ ༈ སེལ་སྒོ་ཚིགས་ཀྱི་ཡན་ལག་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་དང་། 說支分差別事 དང་པོ་ཡན་ལག་གི་ཁྱབ་པ་སྦྱར་བའོ། །དེ་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་གཞན་ལུགས་དགག་པ་ནི། རྩིས་པ་ན་རེ། སྦྱོར་བ་རྒྱུན་ལྡན་དང་། རྒྱུན་མི་ལྡན་གཉིས་ལས། སྦྱོར་བ་རྒྱུན་མི་ལྡན་ལ། ཚིགས་ཀྱི་ཁྱབ་པ་མི་སྦྱོར་ཏེ། ཚིགས་ཀྱི་སེལ་བ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། སྦྱོར་བ་རྒྱུན་མི་ལྡན་ལ་ཚིགས་ཀྱི་སེལ་བ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པ་སྤྱི་ཚིགས་ཀྱི་སེལ་བ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར། དང་པོ་ལྟར་ན་རྟགས་མ་གྲུབ་སྟེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པས་བུད་མེད་ལ་རེག་པ
【現代漢語翻譯】 關於非梵行（藏文：མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ，梵文天城體：abrahmacarya，梵文羅馬擬音：abrahmacarya，漢語字面意思：非清凈行）的部分包括：泄精、身體接觸、談論性事、做媒以及慫恿性行為等等。 關於不予取（藏文：མ་བྱིན་པར་ལེན་པ，梵文天城體：adattādāna，梵文羅馬擬音：adattādāna，漢語字面意思：不與而取）的部分包括：搶奪財物、挪用供品、藏匿物品、擅自使用、盜竊以及攔路搶劫等等。 關於殺生（藏文：མི་གསོད་པ，梵文天城體：prāṇātipāta，梵文羅馬擬音：prāṇātipāta，漢語字面意思：斷生命）的部分包括：破壞植物生長、傷害動物、觀看戰爭等等，以及毆打和威脅等等。 關於妄語（藏文：བརྫུན་དུ་སྨྲ་བ，梵文天城體：mṛṣāvāda，梵文羅馬擬音：mṛṣāvāda，漢語字面意思：虛妄語）的部分包括：毫無根據的謊言、製造僧團分裂、誹謗、惡意中傷以及宣稱自己證得高深境界等等。 關於以失敗罪（藏文：ཕམ་པས་སྐུར་པ་འདེབས་པ，梵文天城體：pārājikāropana，梵文羅馬擬音：pārājikāropana，漢語字面意思：以斷頭罪誣陷）進行誹謗的部分是指以殘餘罪（藏文：ལྷག་མས，梵文天城體：śeṣa，梵文羅馬擬音：śeṣa，漢語字面意思：剩餘）進行誹謗。 關於製造僧團分裂（藏文：དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པ，梵文天城體：saṃghabheda，梵文羅馬擬音：saṃghabheda，漢語字面意思：僧伽分裂）的部分包括：在僧侶間搬弄是非、參與集會和飲食、不放棄邪見、支援被擯棄者、接納被驅逐者以及在處理事務時保持沉默等等。 關於令人不悅的部分是指拒絕接受戒律的教導以及不恭敬的行為。 關於儲存食物后食用的墮罪部分， टीका（梵文天城體：ṭīkā，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）中解釋說：『在寺院內烹煮食物、儲存過久的食物以及食用比丘烹煮的食物。』 第二點是：像非梵行這樣的『部分』，其『組成部分』如泄精、身體接觸以及在隱蔽處站立等等，都屬於該『部分』，但並不屬於『非梵行』本身。之所以不屬於『非梵行』本身，是因為這些行為並非完全由性慾所驅使。泄精等行為之所以不屬於『非梵行』本身，是因為『部分』和『整體』的動機不同。產生墮罪需要各自的動機作為條件，而其他墮罪的動機不會導致其他墮罪的產生。正如律經中所說：『比丘……』 顯示遮詮的支分： 第一，總義；第二，詞義； 說支分差別事 第一，支分的遍（藏文：ཁྱབ་པ，梵文天城體：vyāpti，梵文羅馬擬音：vyāpti，漢語字面意思：周遍）結合。 分為二： 第一，駁斥他宗觀點：數論師認為，結合分為常結合和非常結合兩種。對於非常結合，不結合支分的遍，因為支分的遮詮是不可能的。這是他們的觀點。但這種說法是不對的，因為『對於非常結合，支分的遮詮是不可能的』，這句話的意思是『總支分的遮詮是不可能的』。如果像他們所說，那麼理由就不成立，因為律經中說：『未受具足戒者觸控婦女……』
【English Translation】 Regarding the aspect of non-celibacy (Tibetan: མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ, Sanskrit: abrahma-carya, literally: 'non-pure conduct'), it includes: emission of semen, physical contact, talking about sexual matters, acting as a matchmaker, and inciting sexual behavior, etc. Regarding taking what is not given (Tibetan: མ་བྱིན་པར་ལེན་པ, Sanskrit: adattādāna, literally: 'taking what is not given'), it includes: seizing property, misappropriating offerings, concealing items, using without permission, theft, and robbery on the road, etc. Regarding killing (Tibetan: མི་གསོད་པ, Sanskrit: prāṇātipāta, literally: 'taking life'), it includes: harming the growth of plants, harming animals, watching battles, etc., as well as beating and threatening, etc. Regarding false speech (Tibetan: བརྫུན་དུ་སྨྲ་བ, Sanskrit: mṛṣāvāda, literally: 'false speech'), it includes: baseless lies, creating division in the Sangha, slander, malicious defamation, and claiming to have attained profound states, etc. Regarding accusing with defeat (Tibetan: ཕམ་པས་སྐུར་པ་འདེབས་པ, Sanskrit: pārājikāropana, literally: 'accusing of defeat'), it refers to accusing with residual offenses (Tibetan: ལྷག་མས, Sanskrit: śeṣa, literally: 'remainder'). Regarding creating division in the Sangha (Tibetan: དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པ, Sanskrit: saṃghabheda, literally: 'division of the Sangha'), it includes: gossiping among monks, participating in assemblies and meals, not abandoning wrong views, supporting the expelled, accepting the banished, and remaining silent during proceedings, etc. Regarding causing displeasure, it refers to rejecting the teachings of the precepts and disrespectful behavior. Regarding the transgression of eating stored food, the ṭīkā (Sanskrit: ṭīkā, literally: 'commentary') explains: 'Cooking food within the monastery, food stored for too long, and eating food cooked by a bhikṣu.' Secondly, regarding aspects like non-celibacy, the 'parts' such as emission, physical contact, and standing in secluded places, etc., belong to that 'part,' but do not belong to 'non-celibacy' itself. The reason they do not belong to 'non-celibacy' itself is because these actions are not entirely driven by sexual desire. The reason why emission, etc., do not belong to the transgression itself is because the motivations of the 'part' and the 'whole' are different. Generating a transgression requires its own motivation as a condition, and the motivation of other transgressions does not cause other transgressions. As stated in the Vinaya: 'A bhikṣu...' Showing the limbs of the exclusion. First, the general meaning; second, the meaning of the words; Speaking of the differences in branches First, the combination of the pervasion of the branches. Divided into two: First, refuting the views of others: The Samkhya school says that combinations are of two types: constant combination and non-constant combination. For non-constant combination, the pervasion of the branches is not combined, because the exclusion of the branches is impossible. This is their view. But this is not correct, because 'for non-constant combination, the exclusion of the branches is impossible' means 'the exclusion of the general branches is impossible.' If it were as they say, then the reason would not be established, because the Vinaya says: 'One who has not taken full ordination touching a woman...'
ར་བཤམས་པ་ལ། བསྙེན་པར་རྫོགས་པས་རེག་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་པ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལ་སོགས་པ་སྟེ། རེག་པ་ལ་སོགས་པ་སྦྱོར་བ་རྒྱུན་མི་ལྡན་ལ་ཚིགས་ཀྱི་སེལ་བ་སྦྱར་བའི་ཕྱིར་རོ། །སྦྱོར་བ་རྒྱུན་མི་ལྡན་རྣམས་ཀྱི་ཡང་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་པ་ལ་ནི་སྦྱོར་བ་དང་མཐར་ཐུག་གི་དུས་ན་བསླབ་པའི་ཚིགས་གཅིག་པའི་ཡན་ལག་ཚང་བས་ཁྱབ་པས་སྦྱོར་བ་རྒྱུན་མི་ལྡན་ལ་ཚིགས་གཅིག་པའི་ཡན་ལག་གི་ཁྱབ་པ་མི་སྦྱོར་བ་མི་རིགས་སོ། །གཉིས་པ་ལྟར་ནའང་མ་གྲུབ་སྟེ། ཚིགས་ཀྱི་སེལ་བ་མི་སྲིད་པའང་མ་ཡིན་ཏེ། དགེ་ཚུལ་ལས་དགེ་སློང་དུ་གྱུར་པ་ལྟ་བུ། ཚིགས་འཕོ་བ་ལ་སྐད་ཅིག་ལས་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། ཚིགས་མར་ལ་འཕོ་བ་ཤིན་ཏུའང་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་རང་ལུགས་བཞག་པ་ནི། ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔའི་དངོས་གཞི་རྫོགས་པ་ཐམས་ཅད་ལ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་བསླབ་པའི་ཚིགས་གཅིག་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་སྦྱར་རོ། །དགེ་ཚུལ་གྱིས་སྦྱོར་བ་བྱས་ནས་དགེ་སློང་གི་ 7-307a དགེ་སློང་ལ་བརྡེགས་ཀྱང་ལྟུང་བྱེད་དུ་མི་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཨུ་པ་ལི་ཡོད་དེ། རྩེད་མོར་བསམ་སྟེ་བརྡེག་གམ། བསད་པར་སེམས་པའོ། །དེ་བཞིན་དུ་བརྡེག་པར་བཟས་པ་ལའང་བརྗོད་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། དགེ་སློང་གིས་རྟག་ཏུ་ཁྲུས་བགྱིས་ཀྱང་ནོངས་པར་མི་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཨུ་པ་ལི་ཡོད་དེ། ཆུ་བརྒལ་བར་བསམ་པའོ་ཞེས་བརྡེག་གཟས་དང་། ཁྲུས་ལ་རང་རང་གི་ཀུན་སློང་དགོས་པར་གསུངས་པ་དེ་གཞན་ལ་རང་སྦྱར་ཞེས་བཟུང་ངོ་། །འོ་ན་ཆ་དང་ཆ་ཅན་གཞན་གྱི་ཀུན་སློང་གིས་གཞན་མི་བསྐྱེད་ན་མདོ་འོག་མའི་ཊཱི་ཀར་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པའི་བསམ་པས་བུད་མེད་ལ་རེག་པ་ན། རེག་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ཡིན་གྱི། ཕམ་པའི་སྦོམ་པོ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པའམ་འཁྱུད་པ་ལ་སོགས་པ་བྱ་བར་བསམས་ཏེ་དབེན་པ་སྐྱབས་ཡོད་པར་བུད་མེད་གཅིག་པུ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་འདུག་པའམ། འགྲེང་བར་བྱེད་ན་ལྟུང་བྱེད་ཁོ་ན་ཡིན་གྱི། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་དང་། དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་སྦྱོར་བའི་ཡང་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། དེ་ནི་དང་པོ་ཀུན་སློང་གཞན་གྱིས་འཕངས་ཀྱང་བར་སྐབས་སུ་ཀུན་སློང་གཞན་གློ་བུར་དུ་བསྐྱེད་པ་ཡིན་ནོ། ། ༈ དམིགས་བསལ་མཚོན་དཔེ་དང་བཅས་པ། དང་པོ་ལ་གཉིས་ལས། ཁུ་བ་འབྱིན་པའི་འདུན་པས་ཕྱུངས་ན་ལྷག་མར་འགྱུར་བའི་དམིགས་བསལ་ནི། དགེ་སློང་གིས་ལམ་གསུམ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པར་མཚམས་ལས་འདས་པར་རྩོལ་ཅིང་། ཁུ་བ་ཕྱུངས་ན་ཁུ་བ་འབྱིན་པའི་འདུན་པས་ཕྱུང་ཡང་མཐའ་ཉིད་མི་ཚངས་སྤྱོད་ཀྱི་ཕམ་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་ཡང་འབྱིན་པའི་ཀུན་སློང་རགས་པས་དེ་སྐད་དུ་བྱའི། མི་ཚངས་སྤྱོད་ཀྱི་ཀུན་སློང་ཕྲ་བའི་ཚུལ་ 7-
【現代漢語翻譯】 例如，如果比丘觸碰已經準備好的酒，會發生什麼？ 會犯下粗罪。』等等。觸碰等行為，因為這些行為不具備連續性，並且附加了戒律的區分。對於不具備連續性的行為，要完成根本墮罪，必須在行為和最終階段都具備完整的戒律要素。因此，對於不具備連續性的行為，不附加戒律要素的完整性是不合理的。即使按照第二種觀點，也無法成立，因為戒律的區分並非不可能，例如從沙彌成為比丘。因為戒律的轉變只在一瞬間，而且戒律的轉移也是完全可能的。 第二，確立自宗觀點：對於所有五類墮罪的根本完成，都必須附加比丘戒律的要素。即使沙彌實施了行為，毆打比丘，難道不會構成墮罪嗎？ 優波離（Upali，佛陀十大弟子之一，持戒第一）說：『會，如果他認為是開玩笑而毆打，或者認為是要殺死他。』同樣，對於毆打的行為也應該這樣說。比丘經常洗澡難道不會有過失嗎？ 優波離說：『會，如果他認為是要過河。』因此，毆打和洗澡都需要各自的動機。這些話被理解為將自己的動機附加於他人。如果部分和整體不能通過其他人的動機來產生，那麼在《根本律》的註釋中，如果以行淫的意圖觸碰女人，觸碰的行為構成僧殘罪，但不是根本的波羅夷罪。如果以行淫或擁抱等行為的意圖，獨自與女人在隱蔽和安全的地方同處或站立，只會構成單墮罪，而不是行淫和僧殘罪的行為罪。』這難道不矛盾嗎？ 答：那是因為最初的動機被其他動機所轉移，但在中間階段突然產生了其他動機。 特殊情況及例證： 第一種情況有兩種：如果以射精的意願射精，會構成僧殘罪的特殊情況是：如果比丘努力越過具備三種特徵的邊界，並且射精，即使是以射精的意願射精，最終也會構成不凈行的波羅夷罪。之所以這樣說，是因為射精的動機是粗大的。不凈行的動機是微細的。
【English Translation】 For example, what happens if a fully ordained monk touches prepared alcohol? It becomes a grave offense.' and so on. Touching and other actions, because these actions do not have continuity, and the distinction of precepts is attached. For actions that do not have continuity, to complete the fundamental transgression, it is necessary to have complete elements of precepts at the time of the action and the final stage. Therefore, for actions that do not have continuity, it is unreasonable not to attach the completeness of the elements of the precepts. Even according to the second view, it cannot be established, because the distinction of precepts is not impossible, such as from a novice monk becoming a fully ordained monk. Because the transformation of precepts is only in an instant, and the transfer of precepts is also entirely possible. Second, establishing the self-view: For all fundamental completions of the five categories of transgressions, it is necessary to attach the element of the fully ordained monk's precepts. Even if a novice monk performs an action, does beating a fully ordained monk not constitute a transgression? Upali (one of the Buddha's ten great disciples, foremost in discipline) said: 'Yes, if he thinks he is joking and beats him, or thinks he is going to kill him.' Similarly, it should be said for the act of beating. Does a fully ordained monk not commit an offense even if he bathes frequently? Upali said: 'Yes, if he thinks he is crossing a river.' Therefore, both beating and bathing require their respective motivations. These words are understood as attaching one's own motivation to others. If the part and the whole cannot be produced by the motivation of others, then in the commentary on the Lower Sutra, if one touches a woman with the intention of engaging in impure conduct, the act of touching constitutes a Sanghavasesa offense, but not the fundamental Parajika offense. If one dwells or stands alone with a woman in a secluded and safe place with the intention of engaging in impure conduct or embracing, it only constitutes a Thullaccaya offense, not the act of impure conduct and the Prayaschitta offense of Sanghavasesa.' Does this not contradict? Answer: That is because the initial motivation is transferred by another motivation, but in the middle stage, another motivation suddenly arises. Special cases and examples: The first case has two aspects: The special case where ejaculation with the intention of ejaculating constitutes a Sanghavasesa offense is: If a fully ordained monk strives to cross a boundary that possesses three characteristics, and ejaculates, even if he ejaculates with the intention of ejaculating, it will ultimately constitute the Parajika offense of unchastity. The reason for saying this is that the motivation for ejaculation is coarse. The motivation for unchastity is subtle.
307b གྱིས་གནས་སོ་ཞེས་བྱ་བའམ་རྣམ་པ་གཅིག་ཏུ་ན། སྐབས་འདིར་མི་ཚངས་སྤྱོད་ཀྱི་ཀུན་སློང་གློ་བུར་དུ་ངེས་པ་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་ཀྱང་རིགས་སོ། །གཉིས་པ་བསམ་པའི་བྱེ་བྲག་གིས་ལྟུང་བ་ཐ་དད་དུ་གྱུར་པའི་མཚོན་དཔེ་ནི། མགོ་བཅད་པའི་ཁའམ་ལམ་གསུམ་ནང་ཉམས་པར་མཚམས་ལས་འདས་པར་རྩོལ་ཞིང་ཕྱུངས་ན་ནི་རྨ་དང་ཡན་ལག་ཏུ་ཕྲད་པའི་བདེ་བ་འདོད་པའི་བསམ་པས་མགོ་བཅད་པའི་ཁའམ། ལམ་གསུམ་ནང་ཉམས་པར་རྩོལ་ཞིང་ཕྱུངས་ན་ནི་མི་ཚངས་སྤྱོད་ཀྱི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ལ། མགོ་བཅད་པའི་ཁ་ལ་སོགས་པར་འབྱིན་འདོད་པའི་བསམ་པས་ལམ་དགག་ཏུ་རྩོལ་ཞིང་ཕྱུངས་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། ཁུ་བ་འབྱིན་པའི་འདུན་པས་ཁུ་བ་ཕྱུང་བ་ལ་ཕམ་པ་ཉིད་མ་ཡིན་པ་ཐམས་ཅད་ནི་ཁུ་བ་འབྱིན་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་ཤེས་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། ཁུ་བ་ཕྱུང་བ་ཐམས་ཅད་ལ་དགེ་སློང་གིས་བུད་མེད་ཀྱི་ལམ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པར་མཚམས་ལས་འདས་པར་རྩོལ་ཞིང་། ཁུ་བ་ཕྱུངས་ན་ཁུ་བ་འབྱིན་པའི་འདུན་པས་ཕྱུང་ཡང་མཐའ་ཕམ་པ་ཉིད་དེ། དེ་མ་གཏོགས་པ་དགེ་སློང་གིས་ཁུ་བ་ཕྱུང་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པ་དགེ་སློང་ལ་ལྡན་པ་ཐམས་ཅད་ནི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ། །དགེ་སློང་གིས་ཁུ་བ་ཕྱུང་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པ་དེ་མཚན་གྱུར་པའི་དགེ་སློང་མ་ལ་ལྡན་པ་ནི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་མ་ཡིན་གྱི། ལྟུང་བྱེད་དོ། །ཁུ་བ་ཕྱུང་བ་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་ནི་དགེ་སློང་ལ་ཡོད་པ་ཡང་སྲིད་དེ། ལྟུང་བྱེད་དེ་བྱུང་བའི་དགེ་སློང་མ་མཚན་གྱུར་ནའོ། ། ༈ གཞི་སྦྱོར་ཐ་དད་ལྟུང་ཐ་དད། ལྔ་པ་ལ། བྱ་གཞི་དུ་མའི་ལྟུང་གཅིག་མིན། །བྱ་སྦྱོར་དུ་མའི་ལྟུང་གཅིག་མིན། ། ༈ བྱ་གཞི་དུ་མའི་ལྟུང་གཅིག་མིན། དང་པོ་ནི། བྱ་བ་གཞི་མ་རྫོགས་པ་ 7-308a དུ་མའི་འབྲས་བུས་དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་གཅིག་ཏུ་རྣམ་པར་མི་བཞག་གོ། གཞི་རིན་ཐང་མ་ཚང་བ་ལན་དུ་མ་ཞིག་བརྐུས་ན་ཕམ་པ་གཅིག་ཏུ་མི་བཞག་སྟེ། སྦོམ་པོ་ཐ་དད་དུ་འགྱུར་བ་དང་། གཞི་མི་མ་ཡིན་དུ་མ་བསད་ན་ཕམ་པ་གཅིག་ཏུ་མི་བཞག་སྟེ། སྦོམ་པོ་ཐ་དད་དུ་འགྱུར་བ་དང་། གཞི་སྨྱོན་པ་དུ་མ་ལ་མིའི་ཆོས་བླ་མའི་བརྫུན་སྨྲས་ན་ཕམ་པ་གཅིག་ཏུ་མི་བཞག་སྟེ། སེམས་ཅན་སོ་སོ་ལ་སྦོམ་པོ་ཐ་དད་དུ་བསྒྱུར་བ་ལྟ་བུའོ། །འདི་དག་གི་གཞུང་ནི་ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་མ་ཤ་ཀ་ལྔ་བརྐུས་ཀྱང་མཐར་མི་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཡོད་དེ། འདི་ལྟར་རེ་རེའམ། གཉིས་གཉིས་སམ། གསུམ་གསུམ་མམ། བཞི་བཞི་བརྐུས་ཀྱི་ནམ་ཡང་ལྔར་མ་ཚང་ནའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དེའི་གཞི་ལ་ནི་སེམས་ཅན་སོ་སོ་ལའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་ཡང་སྦྱར་རོ། ། ༈ བྱ་སྦྱོར་དུ་མའི་ལྟུང་གཅིག་མིན། གཉིས་པ་ནི།བྱ་བ་སྦྱོར་བ་མ་
【現代漢語翻譯】 或者說，在這種情況下，由於突然產生了對非梵行（指性行為）的意願，這也是合理的。第二，以意樂的差別導致墮罪的不同為例：如果努力使頭部被砍掉的口或三道（指女性的性器官）進入性行為，並從中獲得快感，那麼這就是以貪求傷口和肢體接觸的快樂為目的的頭部被砍掉的口或三道。如果努力使之進入性行為，那麼就會構成粗罪。如果以想要插入頭部被砍掉的口等為目的，努力阻止其進入，那麼就會構成僧殘罪。 第二種情況，根據《 टीका 》(梵文，天城體，ṭīkā，註釋)的說法：『凡不是以射精的意願而射精的情況，都應被理解為以射精為目的的僧殘罪。』也就是說，對於所有射精的情況，如果比丘努力使具有特徵的女性性器官進入性行為，並且射精，即使是以射精的意願而射精，最終也會構成根本墮罪。除此之外，比丘因射精而導致的墮罪，即構成墮罪的完整條件都具備的情況下，都屬於僧殘罪。如果比丘因射精而導致的墮罪，即構成墮罪的完整條件都具備的情況下，發生在變性的比丘尼身上，那麼就不構成僧殘罪，而是構成墮罪。比丘也可能犯因射精而導致的墮罪，即如果犯下墮罪的比丘尼是變性者。 根本事和加行不同，墮罪也不同。 第五品：行為的根本不同，不會導致相同的墮罪。行為的加行不同，也不會導致相同的墮罪。 行為的根本不同，不會導致相同的墮罪。 第一種情況：多個行為的根本未完成，不會導致相同的根本墮罪。如果多次偷盜價值不足的財物，不會構成一個根本墮罪，而是會構成多個粗罪。如果殺害多個非人類的生命，不會構成一個根本墮罪，而是會構成多個粗罪。如果對多個瘋子妄稱自己證得了超人的境界，不會構成一個根本墮罪，而是會根據每個眾生的情況構成不同的粗罪。這些觀點的依據來自《律經》的請問：『如果比丘偷盜了五個摩沙迦（一種貨幣單位），最終不會構成根本墮罪，這是可能的嗎？』回答是：『是的，如果每次偷盜一個、兩個、三個或四個，但從未湊夠五個，就不會構成根本墮罪。』並且，其根本在於每個眾生的情況不同。 行為的加行不同，不會導致相同的墮罪。 第二種情況：行為的加行未完成
【English Translation】 Or, in one way, it is reasonable to say that in this case, the intention of non-brahmacharya (referring to sexual activity) suddenly arises. Secondly, as an example of how differences in intention lead to different offenses: if one strives to engage in sexual activity with a severed head or the three paths (referring to the female sexual organs), desiring the pleasure of contact with wounds and limbs, then this is a severed head or the three paths with the intention of seeking pleasure. If one strives to engage in sexual activity, then it constitutes a gross offense. If one strives to prevent entry with the intention of inserting into a severed head, etc., then it constitutes a sanghavasesa offense. The second case, according to the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary): 'All cases of ejaculation that are not with the intention of ejaculation should be understood as sanghavasesa offenses with the intention of ejaculation.' That is, for all cases of ejaculation, if a bhikshu strives to engage in sexual activity with a female sexual organ that has characteristics, and ejaculates, even if it is with the intention of ejaculation, it will ultimately constitute a root downfall. Apart from that, the offenses caused by a bhikshu's ejaculation, that is, when the complete conditions for constituting an offense are met, all belong to the sanghavasesa offense. If the offenses caused by a bhikshu's ejaculation, that is, when the complete conditions for constituting an offense are met, occur to a transgender bhikshuni, then it does not constitute a sanghavasesa offense, but constitutes a downfall. A bhikshu may also commit an offense caused by ejaculation, that is, if the bhikshuni who committed the offense is transgender. Different fundamental matters and different actions lead to different offenses. Fifth chapter: Different fundamental actions do not lead to the same offense. Different actions do not lead to the same offense. Different fundamental actions do not lead to the same offense. The first case: Multiple fundamental actions that are not completed do not lead to the same fundamental offense. If one steals property of insufficient value multiple times, it does not constitute one fundamental offense, but constitutes multiple gross offenses. If one kills multiple non-human lives, it does not constitute one fundamental offense, but constitutes multiple gross offenses. If one falsely claims to have attained superhuman states to multiple madmen, it does not constitute one fundamental offense, but constitutes different gross offenses depending on the situation of each sentient being. The basis for these views comes from the inquiry in the Vinaya Sutra: 'Is it possible that if a bhikshu steals five mashakas (a unit of currency), it will not ultimately constitute a fundamental offense?' The answer is: 'Yes, if each time he steals one, two, three, or four, but never completes five, it will not constitute a fundamental offense.' And, its basis lies in the different situations of each sentient being. Different actions do not lead to the same offense. The second case: The actions are not completed
རྫོགས་པ་དུ་མའི་འབྲས་བུ་དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་གཅིག་ཏུ་རྣམ་པར་མི་བཞག་གོ། བརྫུན་དུ་སྨྲ་བའི་སྦྱོར་བ་མ་རྫོགས་པ་གཞོགས་སྨོས་ཀྱིས་བརྫུན་དེ་ལན་དུ་མ་ཞིག་སྨྲས་ན་ཕམ་པ་གཅིག་ཏུ་མི་བཞག་སྟེ། སྦོམ་པོ་ཐ་དད་དུ་འགྱུར་བ་དང་། འཁྲིག་ཚིག་སྨྲ་བའི་སྦྱོར་བ་མི་གསལ་བ་དེ་ལན་དུ་མ་ཞིག་སྨྲས་ན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་གཅིག་ཏུ་མི་བཞག་ལ། བལ་ཁུར་བ་ལ་སོགས་པ་རྒྱང་གྲགས་འདའ་དགོས་པ་རྣམས་ལ་ཉི་མ་ཐ་དད་རེ་རེ་ཞིང་རྒྱང་གྲགས་ཕྱེད་ཕྱེད་ཕྱིན་པ་བསྡོམས་པ་ལས། རྒྱང་གྲགས་ཀྱི་མཐའ་ལས་འདས་ཀྱང་དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་གཅིག་ཏུ་མི་བཞག་སྟེ། ན་སྨད་ཐ་དད་དུ་འགྱུར་བ་ལྟ་བུའོ། །མདོར་ན་མདོ་འདི་ནི་གཞི་མ་རྫོགས་པ་དུ་མ་དང་། སྦྱོར་བ་མ་རྫོགས་པ་དུ་མས་ནི་ཐམས་ཅད་དུ་ཡང་དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་གཅིག་ཏུ་མི་བཞག་གོ། ཞེས་སྤྱིར་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། ། ༈ དེ་ཡི་ཞར་ལས་བྱུང་བ། གཉིས་པ་ལ། 7-308b ལས་རྗེས་སྒྲུབ་རྣམས་དབང་བྱས་དང་། །མ་ཐོ་ལས་གྱུར་དབང་བྱས་སོ། ། ༈ ལས་རྗེས་སྒྲུབ་རྣམས་དབང་བྱས། དང་པོ་ནི། ཁང་པ་དང་ཁང་ཆེན་ལ་སོགས་པ་རང་གིས་ཕྱེད་བྱས་ཏེ་བོར་བའམ། གཞན་གྱིས་ཕྱེད་བྱས་པ་ལ་དེའི་འཕྲོ་ཟིན་པར་བྱེད་པ་ནི་ལྟུང་བ་ཕྱེད་ཉིད་དེ། རང་རང་གི་ན་སྨད་པ་ཉིད་དོ། །མདོ་འདི་ནི་ལས་རྗེས་སུ་སྒྲུབ་པའི་ལྟུང་བ་བཅུ་དགུ་པོ་ཐམས་ཅད་དུ་ཡང་ལྟུང་བྱེད་ཕྱེད་ཉིད་དོ་ཞེས་སྤྱིར་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ཆེ་ཆུང་གཉིས་ཆར་ལས། མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་བསྡུས་པའི་སྡོམ་ནི། ཁང་པ་ཁང་ཆེན་ལོ་དྲུག་སྟན། །སྲིན་བལ་འབའ་ཞིག་ཆ་གཉིས་དང་། །རིམ་ལྷག་གོས་ཀྱི་གཟོ་བྱེད་པ། །ཁབ་རལ་འཆོས་པ་ལ་སོགས་བདུན། ། གོང་གི་ཁབ་རལ་སོགས་བདུན་ལ་གང་བགྲང་སྙམ་ན། །ཁབ་རལ་ཁྲི་རྐང་གདལ་དང་གདིང་བ་གཡན། །རས་ཆེན་བདེ་གཤེགས་ཆོས་གོས་ཏེ་བདུན་ནོ། །དེ་ལྟར་ལྟུང་བ་བཅོ་ལྔ་ལ། །ཕྱེད་བྱས་ཕྱེད་ཉིད་དངོས་སུ་གསུངས། །འཁྲུར་འཇུག་རྨེལ་འཇུག་ཐ་ག་གཉིས། །དེ་ལྟར་བཞི་ལ་མདོར་བསྡུས་སྦྱར། །ཅེས་བཟུང་ངོ་། །གལ་ཏེ་གདིང་བ་རྙིང་པ་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་མཐོ་གང་གི་ཚད་ཀྱིས་མ་གླན་པའི་གདིང་བ་གསར་པ་ལ་ལོངས་སྤྱད་པའི་སྤང་བ་ལ་ཡང་ཕྱེད་བྱས་པ་ལ་ཕྱེད་ཉིད་འདི་སྦྱར་ཏེ། མཐོ་གང་གི་སྤང་བའི་སྐབས་ཀྱི་ཞུ་བ་ལས། གཞན་གྱི་མ་ལགས་པ་ལགས་པར་བགྱིས་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ་ཞེ་ན། ལུང་ལས་གསུངས་པ་དེ་ནི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་གཟོ་བྱེད་པ་སྤྱིར་བཀག་པ་ལས་འདས་པའི་ཉེས་བྱས་ཡིན་གྱི། འདིར་གཏོགས་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། འདིའི་དགག་བྱ་དང་མ་འབྲེལ་བའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ མ་ཐོ་ལས་གྱུར་དབང་བྱས། གཉིས་པ་ནི། གཞི་མེད་དང་། བག་ཙམ་དང་། ལྷག་མས་སྐུར་འདེབས་ཏེ་གསུམ་དང་། གནས་ངན་ལེན་དང་། འཆབ་བརྗོད་གཉིས་ཏེ་ལྔའི་
【現代漢語翻譯】 如果多種行為沒有完成，那麼根本墮罪就不會成立。如果說謊的行為沒有完成，只是部分說了謊，說了多次謊言，也不會構成根本墮罪。同樣，如果說粗俗的語言，不清楚的語言，說了多次，也不會構成剩餘墮罪。對於搬運貨物等需要超過一定距離的行為，即使每天只走一半的距離，最終超過了規定的距離，也不會構成根本墮罪，就像每天只完成一部分一樣。總之，這部經的意思是，多種基礎行為沒有完成，多種行為沒有完成，都不會構成根本墮罪。這是一般的解釋。 接下來是根據這個解釋產生的。 第二部分： 通過行為的後續完成來控制，以及通過不適當的行為來控制。 通過行為的後續完成來控制。 第一種情況是，自己完成了一半的房屋或大型建築物，然後放棄，或者別人完成了一半，自己接手完成，這隻構成一半的墮罪，因為各自只完成了一部分。這部經的意思是，對於所有十九種通過行為的後續完成而產生的墮罪，都只構成一半的墮罪。這是一般的解釋。根據大小兩種《律經》的說法，措那巴欽波（Mtshona pa chen po，一位上師的名字）總結道：房屋、大型建築物、六年、坐墊、絲綢、羊毛，只有兩部分，逐漸增加衣服的製作，針、錐等七種。有人可能會問，上述的針、錐等七種具體指什麼？指的是針、錐、床腳、墊子、褥子、毛毯、粗布、善逝（bde gshegs，如來）的法衣等七種。因此，對於這十五種墮罪，完成一半只構成一半的墮罪。誘導、磨坊、織布機兩種，總共四種，可以簡要地總結在一起。如果使用舊的坐墊，或者使用沒有按照善逝規定的高度製作的新坐墊，也適用這種一半的墮罪。在關於高度的章節中，有人問：如果把不屬於自己的東西說成是自己的，會怎麼樣？回答說：會犯輕罪。因此，經中說的是禁止僧侶製作東西，這是一種超出一般禁令的輕罪，不屬於這裡的情況，因為它與這裡的禁止對像無關。 通過不適當的行為來控制。 第二種情況是，沒有根據的指責、輕微的指責、過分的指責，這三種情況，以及惡劣的環境、隱瞞和虛假陳述這兩種情況，總共五種。
【English Translation】 The fundamental downfall does not occur if multiple actions are not completed. If the act of lying is not completed, and only a portion of the lie is spoken, and the lie is spoken multiple times, it does not constitute a fundamental downfall. Similarly, if vulgar language or unclear language is spoken multiple times, it does not constitute a remaining downfall. For actions such as carrying goods that require exceeding a certain distance, even if only half the distance is covered each day, and eventually the prescribed distance is exceeded, it does not constitute a fundamental downfall, just as only a portion is completed each day. In short, this sutra means that multiple incomplete foundations and multiple incomplete actions do not constitute a single fundamental downfall at all. This is a general explanation. Next are the things that arise from this explanation. The second part: Controlling through the subsequent completion of actions, and controlling through inappropriate actions. Controlling through the subsequent completion of actions. The first case is that if one completes half of a house or a large building and then abandons it, or if someone else completes half and one takes over to complete it, this only constitutes half a downfall, because each only completes a portion. This sutra means that for all nineteen downfalls that arise through the subsequent completion of actions, only half a downfall is constituted. This is a general explanation. According to both the large and small Vinaya Sutras, Mtshona pa chen po (a master's name) summarized: houses, large buildings, six years, cushions, silk, wool, only two parts, gradually increasing the making of clothes, needles, awls, etc., seven kinds. One might ask, what specifically do the above-mentioned needles, awls, etc., refer to? They refer to needles, awls, bed legs, mats, rugs, blankets, coarse cloth, the Dharma robe of the Sugata (bde gshegs, Tathagata), etc., seven kinds. Therefore, for these fifteen downfalls, completing half only constitutes half a downfall. Inducing, mills, two kinds of looms, a total of four, can be briefly summarized together. If one uses an old cushion, or uses a new cushion that has not been made according to the height prescribed by the Sugata, this half downfall also applies. In the chapter on height, someone asked: If one says that something that does not belong to oneself belongs to oneself, what will happen? The answer is: one will commit a minor offense. Therefore, what the sutra says is that monks are prohibited from making things, which is a minor offense that goes beyond the general prohibition, and does not belong to this case, because it is not related to the object of prohibition here. Controlling through inappropriate actions. The second case is that unfounded accusations, slight accusations, excessive accusations, these three cases, as well as bad environments, concealment, and false statements, a total of five.
སྐབས་སུ་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ན་སྨད་པ་སྦོམ་པོས་སྐུར་པ་འདེབས་པ་དང་། སྦོམ་པོ་འཆབ་བརྗོད་ 7-309a བྱེད་པ་དག་གི་འབྲས་བུའི་ཆ་སྟེ། འབྲས་བུ་ལྟུང་བ་ཉིད་ནི་རྒྱུའི་ལྟུང་བ་སྦོམ་པོ་ལས་ན་སྨད་པ་སྟེ་ཉེས་བྱས་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འདི་ནི་འགྱོད་པ་བསྐྱེད་པའི་ཆེད་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ། འགྱོད་པ་བསྐྱེད་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། སྡོམ་པ་མ་སྐྱེས་པ་ལས་འགྱོད་པ་བསྐྱེད་པ་དང་། ཕམ་པ་བྱུང་བ་ལས་འགྱོད་པ་བསྐྱེད་པའོ། །ཕམ་པའི་ན་སྨད་པ་སྦོམ་པོ་བྱུང་ངོ་ཞེས་འགྱོད་པ་བསྐྱེད་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །མདོ་འདིས་ནི། ལུང་ཞུ་བ་ལས། སྦོམ་པོས་སྐུར་འདེབས་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་དང་། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལ་ངན་སེམས་ཀྱི་ཁྲག་ཕྱུང་བའི་སྐུར་འདེབས་གསུམ་ལ་གསུངས་པ་བསྡུས་པ་ཡིན་ལ། འཆབ་པ་དང་། བརྗོད་པ་དང་། འགྱོད་པ་བསྐྱེད་པ་ལ་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་རོ། །སྐབས་འདིར་འགལ་བ་སྤང་བ་ནི། ན་སྨད་པ་ངག་གི་ཆ་ཉིད་ནི་ན་སྨད་པ་ཡིན་ན། ཕམ་པས་ཉམས་པ་ལ་སྐུར་པ་བཏབ་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཏེ། ཉམས་པས་མི་ཚངས་སྤྱོད་ལ་སོགས་པ་བྱས་ཀྱང་ཉམས་པ་ལྟུང་བ་ལ་སྦྱོར་བ་ལ་ཉེས་བྱས་ལས་མེད་པས་ཉེས་བྱས་དེས་སྐུར་པ་བཏབ་པ་ལས། ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པས་ན་སྨད་པའི་ཆ་དེ་ནི་ན་སྨད་འབྱུང་བ་དང་འགལ་ཅེ་ན། ཉམས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཕམ་པ་གསོར་རུང་གིས་ཉམས་པ་དང་། ཕམ་པ་གསོར་མི་རུང་གིས་ཉམས་པའོ། །དེ་ལ་སྔ་མས་ནི་མི་ཚངས་སྤྱོད་ལ་སོགས་པ་བྱས་པས་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པས་ཕམ་པས་སྐུར་པ་བཏབ་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་བསྐྱེད་ཅིང་། ཕྱི་མས་ནི་མི་ཚངས་སྤྱོད་ལ་སོགས་པ་བྱས་པས་ཉེས་བྱས་ལས་མེད་ལ། ཉེས་བྱས་དེས་སྐུར་པ་བཏབ་པ་ལས་ཉེས་བྱས་ལས་མི་བསྐྱེད་དོ། །དེས་ན་འདི་ལ་འགལ་བ་མ་རྙེད་དོ། །གཞན་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློབ་མ་དང་དགེ་ཚུལ་མ་རྣམས་ལ་སྐུར་པ་བཏབ་ན་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་ 7-309b པོར་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། དེ་བཞིན་དུ་རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་། ཊཱི་ཀ་དང་། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། སྦོམ་པོར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཏེ། དགེ་ཚུལ་ལ་སོགས་པ་གསུམ་གྱིས་མི་ཚངས་སྤྱོད་ལ་སོགས་པ་བྱས་ཀྱང་ཉེས་བྱས་ལས་མེད་པས་ཉེས་བྱས་དེས་སྐུར་པ་བཏབ་པ་ལས། སྦོམ་པོ་བསྐྱེད་ན་ན་སྨད་པའི་ཆ་དེ་ནི་ན་བ་སྟོང་འབྱུང་བ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དེ་ནི་དམིགས་བསལ་ཡིན་པར་རིགས་ཏེ། ཕམ་པ་དང་འདྲ་བའི་ཉེས་བྱས་ཀྱི་སྐུར་པ་བཏབ་པ་ཡིན་པས། ལྟུང་བའི་ཆ་ནས་ནི་བྱེད་ལས་ཕམ་པ་དང་འདྲ་བའི་སྐུར་པ་བཏབ་པ་ཡིན་ལ།ཡུལ་གྱི་ཆ་ནས་ནི་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་སྐུར་པ་བཏབ་པ་ཡིན་པས་སྦོམ་པོར་བཅས་པ་སྟེ། བཅས་པའི་དབང་གིས་སྦོམ་པོར་འགྱུར་བའོ། །གཞན་ཡང་བཤེས་ངོར་བྱས་པ་དང་ཟས་ཕྱིར་ཆོས་བསྟན་པ་ལ་ཉེས་བྱས་མེད་ལ། དེ་དག་གིས་སྐུར་པ་བཏབ་ན་ལྟུང་བྱེད
【現代漢語翻譯】 在適當的時候，如果有人以粗罪（藏文：སྦོམ་པོ།，含義：粗大的罪行）指責他人犯了小罪（藏文：ན་སྨད་པ།，含義：較小的罪行），或者掩蓋或宣揚粗罪，這些都是產生惡果的因素。所產生的惡果，即墮罪（藏文：ལྟུང་བ།，含義：墮落的罪行），其根源在於粗罪，而所指責的小罪本身就是一種惡行（藏文：ཉེས་བྱས།，含義：輕微的過失）。 這種情況也可以應用於生起後悔心的情況，生起後悔心有兩種：一種是對於未受戒律而生起後悔心，另一種是對於已經犯下根本墮罪（藏文：ཕམ་པ།，含義：失敗，此處指最嚴重的墮罪）而生起後悔心。如果因為犯下根本墮罪的小罪而生起後悔心，那就是一種惡行。 這段經文總結了《律經》中所說的三種情況：以粗罪指責他人、製造僧團分裂、以及出於惡意使如來（梵文：Tathāgata）流血。此外，還簡要地補充了掩蓋罪行、宣揚罪行和生起後悔心的情況。 爲了避免在此產生矛盾，如果說指責小罪本身就是一種小罪，那麼指責已經犯下根本墮罪的人，不是應該導致僧殘罪（藏文：དགེ་འདུན་ལྷག་མ།，含義：僧團剩餘罪，僅次於根本墮罪的重罪）嗎？因為即使犯了邪淫等行為，也只會導致根本墮罪，而指責已經犯下墮罪的人，只會導致惡行，那麼這種惡行怎麼會導致僧殘罪呢？ 對於已經墮落的人有兩種情況：一種是可以補救的根本墮罪，另一種是不可補救的根本墮罪。對於前者，如果因為犯了邪淫等行為而導致根本墮罪，那麼指責犯下根本墮罪的人會導致僧殘罪；對於後者，如果因為犯了邪淫等行為而只會導致惡行，那麼指責犯下惡行的人不會導致任何其他罪行。因此，這裡不存在矛盾。 此外，《律經》中說：『如果比丘（藏文：དགེ་སློང་།，含義：出家男眾）指責沙彌（藏文：དགེ་སློབ་མ།，含義：出家男眾沙彌）和沙彌尼（藏文：དགེ་ཚུལ་མ།，含義：出家女眾沙彌）等，會犯什麼罪？會犯粗罪。』同樣，在自己的釋論、《 टीका 》（梵文，含義：註釋）和《五十分律》中也說是粗罪，這似乎存在矛盾。因為即使沙彌等犯了邪淫等行為，也只會導致惡行，那麼指責犯下惡行的人，怎麼會導致粗罪呢？這與小罪的性質相悖。 這應該被視為一種特殊情況，因為這是指責類似於根本墮罪的惡行。從墮罪的性質來看，這是指責類似於根本墮罪的行為；從對象的性質來看，這是指責未受具足戒（藏文：བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ།，含義：未圓滿）的人，因此被判為粗罪。這是由於戒律的規定，所以會導致粗罪。此外，為報恩情或爲了食物而說法沒有惡行，如果因為這些原因而指責他人，則會犯單墮罪（藏文：ལྟུང་བྱེད།，含義：導致墮落）。
【English Translation】 When, at the appropriate time, someone accuses another of a minor offense (Tibetan: ན་སྨད་པ།, meaning: a lesser offense) with a grave offense (Tibetan: སྦོམ་པོ།, meaning: a large offense), or conceals or proclaims a grave offense, these are factors that produce negative consequences. The resulting consequence, which is a downfall (Tibetan: ལྟུང་བ།, meaning: a fallen state), has its root in the grave offense, and the minor offense being accused is itself a misdeed (Tibetan: ཉེས་བྱས།, meaning: a minor transgression). This can also be applied to the arising of regret, and there are two types of arising regret: one is arising regret for not having taken vows, and the other is arising regret for having committed a root downfall (Tibetan: ཕམ་པ།, meaning: defeat, here referring to the most severe downfall). If regret arises because of a minor offense related to a root downfall, then it is a misdeed. This passage summarizes the three situations mentioned in the Vinaya Sutra: accusing someone of a grave offense, creating division in the Sangha, and drawing blood from the Tathāgata (Sanskrit, meaning: 'Thus Gone One') with malicious intent. In addition, it briefly supplements the situations of concealing offenses, proclaiming offenses, and arising regret. To avoid contradiction here, if accusing a minor offense is itself a minor offense, then accusing someone who has committed a root downfall should lead to a Sanghādisesa (Tibetan: དགེ་འདུན་ལྷག་མ།, meaning: remaining with the Sangha, a serious offense second only to a root downfall), right? Because even if one commits acts such as sexual misconduct, it will only lead to a root downfall, and accusing someone who has committed a downfall will only lead to a misdeed, so how can this misdeed lead to a Sanghādisesa? There are two situations for someone who has fallen: one is a root downfall that can be remedied, and the other is a root downfall that cannot be remedied. For the former, if committing acts such as sexual misconduct leads to a root downfall, then accusing someone who has committed a root downfall will lead to a Sanghādisesa; for the latter, if committing acts such as sexual misconduct only leads to a misdeed, then accusing someone who has committed a misdeed will not lead to any other offense. Therefore, there is no contradiction here. Furthermore, the Vinaya Sutra says: 'If a Bhikshu (Tibetan: དགེ་སློང་།, meaning: ordained male monastic) accuses a Sramanera (Tibetan: དགེ་སློབ་མ།, meaning: male novice monastic) and Sramanerika (Tibetan: དགེ་ཚུལ་མ།, meaning: female novice monastic), what offense will be committed? A grave offense.' Similarly, in one's own commentary, the ṭīkā (Sanskrit, meaning: commentary), and the Fifty-Section Vinaya, it is said to be a grave offense, which seems to be contradictory. Because even if a Sramanera, etc., commits acts such as sexual misconduct, it will only lead to a misdeed, so how can accusing someone who has committed a misdeed lead to a grave offense? This contradicts the nature of a minor offense. This should be regarded as a special case, because it is accusing a misdeed similar to a root downfall. From the nature of the downfall, it is accusing an act similar to a root downfall; from the nature of the object, it is accusing someone who has not taken full ordination (Tibetan: བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ།, meaning: not fully ordained), therefore it is judged as a grave offense. This is due to the rule of the Vinaya, so it will lead to a grave offense. Furthermore, there is no misdeed for teaching the Dharma out of gratitude or for food, and if one accuses others for these reasons, one will commit a expiatory offense (Tibetan: ལྟུང་བྱེད།, meaning: causing a downfall).
་དུ་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། དེ་ནི་ལྟུང་བ་ཉམས་པའི་ཆ་ནས་མ་ཡིན་གྱི། འདུ་ཤེས་བསྒྱུར་བའི་བརྫུན་གྱི་ཆ་ནས་ལྟུང་བྱེད་ཡིན་པ་ལ་འགལ་བ་མེད་དོ། །གཞན་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་ཁྱིམ་པ་ལ་སྐུར་པ་བཏབ་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཏེ། ཁྱིམ་པས་ཉེས་སྤྱོད་བྱས་ཀྱང་ལྟུང་བ་མེད་པས་ལྟུང་མེད་ཀྱི་སྐུར་པ་བཏབ་པས་ལྟུང་བ་ཉེས་བྱས་སུ་བཤད་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དེ་ནི་ལྟུང་བ་ཉམས་པའི་ཆ་ནས་ཉེས་བྱས་སུ་བཤད་པ་མ་ཡིན་གྱི། སྐུར་འདེབས་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡིན་པའི་ཆ་ནས་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བའོ། །འདིར་སྨྲས་པ། གློ་བརྡེག་འཆི་བ་རྟག་ཏུ་དྲན་པ་ནས། །དགེ་དང་སྡིག་པ་གང་ཡིན་ངོ་འཕྲོད་དེ། །འཁོར་འདས་སྡུག་བདེ་སྐྱོན་ཡོན་ངེས་རྟོགས་པ། །ཆོས་གྲུབ་གྲགས་པའི་ལེགས་བྱས་དང་པོ་ཡིན། །དལ་འབྱོར་ཆོས་མིན་ངང་དུ་ཟད་མ་བཅུག །མཆོག་ 7-310a གསུམ་ཉིད་ལ་མི་ཟློག་མོས་པ་ཐོབ། །ལྟར་སྣང་ལམ་གྱིས་ནམ་ཡང་ཡིད་མ་དྲངས། །ཆོས་གྲུབ་བཟང་པོའི་སྤྱོད་ལ་རྗེས་ཡི་རང་། །རྒྱལ་བའི་བཀའ་ལ་ཐོས་བསམ་སྒོམ་པར་འབད། །བསླབ་པ་གསུམ་ལ་དྲན་ཤེས་དག་པས་སྦྱངས། །རྟོག་གེའི་ལོག་བློ་འགོག་ལ་ངལ་བར་བྱས། །ཆོས་གྲུབ་གྲགས་པའི་བགྱི་བ་གཉིས་པ་ཡིན། །ཐོས་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་དགེ་ལ་འབད་དེ་དག །རང་དོན་ཡིད་བྱེད་བློ་ཡིས་མ་ཡིན་པར། །མ་རྣམས་དོན་དུ་སྙིང་ནས་བརྩོན་པར་བྱས། །ཆོས་གྲུབ་བཟང་པོས་འགྱོད་མེད་བྱས་པ་འདྲ། །ཚུལ་ཁྲིམས་ཐོབ་ཤེས་ཏིང་འཛིན་རྒྱུད་བསྡམས་ཏེ། །གཞན་རྒྱུད་བསོད་ནམས་སྤེལ་ཡུལ་བྱེད་པ་ཡི། །སྒོ་ནས་རང་གི་ས་ལམ་རྫོགས་བྱེད་པ། །ཆོས་གྲུབ་གྲགས་པའི་བྱ་བ་གསུམ་པ་ཡིན།། །། ༈ བསམ་དངོས་བྱེད་པ་ཞར་བྱུང་། བཞི་པ་ལ། བསམ་དང་དངོས་པོའི་བྱེད་པ་དངོས། །ཞར་ལས་བྱུང་བ་བརྗོད་པའོ། ། ༈ བསམ་དང་དངོས་པོའི་བྱེད་པ་དངོས། དང་པོ་ལ། དངོས་པོ་གཙོ་བོའི་གྲངས་གཏན་ལ་དབབ་པ་དང་། འདུ་ཤེས་གཙོ་བོའི་མཚན་ཉིད་གཏན་ལ་དབབ་པ་དང་། འདུ་ཤེས་ཀྱི་གཙོ་བོ་ལ་ཧ་ཅང་ཐལ་བ་སྤངས་པའོ། ། ༈ དངོས་པོ་གཙོ་བོའི་གྲངས་གཏན་ལ་དབབ་པ། དང་པོ་ལ་གསུམ་ལས། དང་པོ་དགག་པ་ནི། སྔ་རབས་པ་ཁ་ཅིག་ན་རེ། འདུལ་བའི་གཞུང་ལས་དངོས་སུ་བཤད་ཚོད་རྣམས་བགྲངས་ན། དངོས་པོ་གཙོ་བའི་ལྟུང་བ་བཅུ་ཡོད་དེ། དངོས་པོ་གཙོ་བ་ཕམ་ལྷག་དང་པོ་གཉིས། །སྐྱོ་སྔོགས་ས་བོན་སྐྱེ་འཇིག་བརྫུན་སྨྲའི་ཡུལ། །ཁྲི་སྟན་ཆེ་མཐོ་གཟུགས་བསྒྱུར་གསོད་པ་དང་། །བྱེ་བྲག་མ་ཕྱེད་གཞི་ལས་བཞག་དང་བཅུ། །བསྡུ་བའི་ཚིགས་སུ་བཅད་པའོ་ཞེས་ཕམ་ལྷག་དང་པོ་གཉིས་དངོས་པོ་གཙོ་སྟེ། འདི་ཉིད་ལས། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་དང་ཁུ་བ་འབྱིན་པ་གཉིས་ལ་ནི་དེར་མ་ཟད་དོ་ཞེས་བཤད་པས་ 7-310b ཤེས་སོ། །སྐྱོ་སྔོགས་བྱེད་པ་དང་ས་བོན་དང་
【現代漢語翻譯】 如果有人問，這是否與之前所說的相矛盾？答：這並非從喪失墮罪的角度而言，而是從改變觀念的虛妄方面來說，構成墮罪，因此沒有矛盾。此外，根據律經的詢問：『如果比丘誹謗在家人會怎麼樣？』回答說：『犯了惡作。』這與在家人即使犯了惡行也沒有墮罪，因此誹謗無墮罪者反而犯了惡作的說法相矛盾。答：這並非從喪失墮罪的角度說是惡作，而是從誹謗本身是一種罪過的角度而言，會構成惡作。在此處我說道：時時憶念猝死，就能辨別善與惡。明確瞭解輪迴與涅槃的苦樂、過患與功德，這是持法成名者的第一個善行。不要讓暇滿人身白白浪費在非法之事上，對三寶生起不可逆轉的信心。永遠不要被看似正確的道路所迷惑，隨喜持法善者的行為。努力對佛陀的教言進行聞思修，以清凈的憶念和正知來修習三學。努力阻止邪分別唸的產生，這是持法成名者的第二個行為。努力聽聞佛法、守護戒律，不要爲了自己的利益而用心，而是爲了母親們（眾生）的利益而從內心深處努力。這就像持法善者所做的無悔之事。守護戒律，調伏自相續的定，通過增長他人相續的福德，從而圓滿自己的道次第，這是持法成名者的第三個行為。 第四部分：順帶產生的意樂和事物之行為。分為兩個方面：意樂和事物之行為本身，以及順帶產生的敘述。 意樂和事物之行為本身。分為三個方面：確定事物主要的數量，確定意樂主要的定義，以及避免對意樂的主要產生過分的推論。 確定事物主要的數量。分為三個方面： 首先是駁斥：一些前輩認為，如果從律藏中實際提到的內容來計算，主要的事物墮罪有十種：主要的事物是最初的兩個波羅夷和僧殘，即：行淫、盜取、殺生、妄語的處所，高大的床座，改變形象，殺害，以及未區分的根本和附加。用偈頌概括為：『最初二波羅夷僧殘為主要，行淫盜取殺生妄語之境，高床變形象殺害與未分，根本附加共十種。』因此，最初的兩個波羅夷和僧殘是主要的，正如經文所說：『不僅限於不凈行和泄精』，由此可知。行淫和種子等。
【English Translation】 If someone asks, does this contradict what was said before? Answer: This is not from the perspective of losing the downfall, but from the aspect of falsehood in changing the perception, it constitutes a downfall, so there is no contradiction. Furthermore, according to the inquiry in the Vinaya Sutra: 'If a Bhikshu slanders a householder, what will happen?' The answer is: 'He commits a misdeed.' This contradicts the statement that even if a householder commits a misdeed, there is no downfall, so slandering someone without a downfall instead constitutes a misdeed. Answer: This is not from the perspective of losing the downfall that it is said to be a misdeed, but from the aspect that slander itself is a fault, it will constitute a misdeed. Here I say: Always remembering sudden death, one can distinguish between good and evil. Clearly understanding the suffering and happiness, faults and merits of Samsara and Nirvana, this is the first good deed of Chödrub Drakpa (Holder of Dharma Fame). Do not let the leisure and endowment be wasted on non-Dharma activities, generate irreversible faith in the Three Jewels. Never be deceived by seemingly correct paths, rejoice in the actions of the virtuous Chödrub. Strive to listen, think, and meditate on the Buddha's teachings, and practice the three trainings with pure mindfulness and awareness. Work hard to prevent the arising of wrong thoughts, this is the second action of Chödrub Drakpa. Strive to listen to the Dharma and keep the precepts, do not focus on your own benefit, but strive from the depths of your heart for the benefit of mothers (sentient beings). This is like the regretless action done by the virtuous Chödrub. Guard the precepts, tame the Samadhi of your own mindstream, and through increasing the merit of others' mindstreams, thereby perfecting your own stages of the path, this is the third action of Chödrub Drakpa. Part Four: Incidental Actions of Thought and Matter. Divided into two aspects: the actions of thought and matter themselves, and the incidental narration. The Actions of Thought and Matter Themselves. Divided into three aspects: determining the main number of things, determining the main definition of thought, and avoiding excessive inferences about the main of thought. Determining the Main Number of Things. Divided into three aspects: First is refutation: Some early scholars say that if we count the things explicitly mentioned in the Vinaya, there are ten major downfall of things: The main things are the first two Pārājikas and Sanghāvaśeṣa, namely: the place of sexual misconduct, stealing, killing, and lying, tall beds, changing appearance, killing, and the undivided root and additional. Summarized in verse: 'The first two Pārājikas and Sanghāvaśeṣa are the main, the place of sexual misconduct, stealing, killing, and lying, tall beds, changing appearance, killing, and the undivided, root and additional, are ten in total.' Therefore, the first two Pārājikas and Sanghāvaśeṣa are the main, as the text says: 'Not limited to impure conduct and emission of semen,' from which it is known. Sexual misconduct and seeds, etc.
སྐྱེ་བ་འཇིག་པ་གཉིས་དང་། བརྫུན་སྨྲ་བའི་ཡུལ་བཞི་པོ་བྱེ་བྲག་ལ་དངོས་པོ་གཙོ་སྟེ། གལ་ཏེ་འདུ་ཤེས་གཙོ་ན་ནི་གཞིའི་ཡན་ལག་གི་བྱེ་བྲག་ལ་དེ་མ་ཡིན་དུ་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་ན་དངོས་གཞི་མི་རྫོགས་པར་རིགས་པ་ལས། འདི་ཉིད་ལས། འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་ཡང་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་གསུངས་ཏེ། རྩོད་པ་གཞན་ཉིད་ལ་རྩོད་པ་གཞན་དུ་འདུ་ཤེས་པ་ནི་དེ་དང་འདྲ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ས་བོན་ལས་ས་བོན་གཞན་དུ་འདུ་ཤེས་པ་ནི་དེ་དང་འདྲ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། སྐྱེ་བ་གཅོད་པ་ལ་ཡང་། ཊཱི་ཀ་ལས། སྐྱེ་བ་ལ་ས་བོན་དུ་འདུ་ཤེས་པ་ཡང་སྐྱེ་བ་དང་འདྲ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་ལ། མི་བདེན་པ་ལ་ནི་ཉན་པ་པོ་ཡང་ངོ་ཞེས་བཤད་དོ། །བཞི་པོ་དེ་དག་ནི་གཞིའི་ཡན་ལག་གི་བྱེ་བྲག་ལ་དེ་མ་ཡིན་དུ་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་ཀྱང་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་གསུངས་པས་དངོས་པོ་གཙོ་བ་ཡིན་པར་གྲུབ་བོ། །ཁྲི་སྟན་ཆེ་མཐོ་གཉིས་དངོས་པོ་གཙོ་སྟེ། འོད་ལྡན་དུ་མལ་ཆེ་མཐོའི་སྐབས་ལས། གཞི་འདི་གཉིས་ནི་དངོས་པོ་གཙོ་བོར་བྱ་བ་ཡིན་ཏེ། གང་གི་ཕྱིར་གཏམ་གྱི་གཞི་ལས། ལུས་ཀྱི་ལྟུང་བ་འབའ་ཞིག་གོ་ཞེས་གསུངས་པས། དེའི་ཕྱིར་འདུ་ཤེས་གཙོ་བོར་བྱ་བ་སྤྱིར་བཏང་བའི་སྐབས་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །སྤྲུལ་སྟག་ལྟ་བུ་གཟུགས་གཞན་དུ་བསྒྱུར་བ་གསོད་པ་དངོས་པོ་གཙོ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་གིས་མིའི་འགྲོ་བར་གཏོགས་པ་འགྲོ་བ་གཞན་གྱི་ལུས་ཀྱི་རྣམ་པ་བསྟེན་པ་ཞིག་གསོད་ན། དེར་འདུ་ཤེས་པས་ཀྱང་རུང་གཞན་དུ་འདུ་ཤེས་པས་ཀྱང་རུང་སྟེ། བསད་པའི་དུས་ན་དངོས་གཞི་ལ་ནི་ཕམ་པ་ཁོ་ནར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་པས་སོ། །བྱེ་བྲག་མ་ཕྱེད་པ་ལ་རྐུ་བ་ལ་དངོས་པོ་གཙོ་སྟེ་བྱེ་བྲག་མ་ཕྱེད་པ་ལས་ནི་གཞི་ 7-311a ལ་རྣམ་པར་བཞག་གོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། དེའི་ཊཱི་ཀ་ལས། གཞིའི་ངོ་བོ་ཉིད་ལ་ལྟུང་བ་རྣམ་པར་བཞག་གི། འདུ་ཤེས་ལས་ནི་མི་བཞག་གོ་ཞེས་གསུངས་པས་དངོས་པོ་གཙོ་བོ་ཡིན་པར་ཤེས་ཞེས་ཟེར་རོ། །ཁྱོད་ཀྱི་དངོས་པོ་གཙོ་བའི་ལྟུང་བ་བཅུ་བགྲངས་པ་དེ་ཕམ་ལྷག་དང་པོ་གཉིས་དངོས་པོ་གཙོ་བ་གཞུང་གི་དོན་ལེགས་བཤད་ཡིན་མོད་ཀྱི། དེ་ལ་གཞན་བརྒྱད་པོ་དེ་དག་དངོས་པོ་གཙོ་བར་འདོད་པ་དེ་མི་རིགས་ཏེ། གཞུང་འདི་ཉིད་ལས། མི་ཚངས་སྤྱོད་དང་ཁུ་བ་འབྱིན་པ་གཉིས་དམིགས་ཀྱིས་བཀར་ཏེ།དངོས་པོ་གཙོ་བར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །གཞན་ཡང་ལྟུང་བ་བཅུའི་སྐྱོ་སྔོགས་བྱེད་པ་དང་། ས་བོན་འཇོམས་པ་དང་། སྐྱེ་འཇིག་གི་མདོ་རྩ་བ་འདི་ཉིད་ལས། ཤེས་གཙོའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །རྩོད་པ་གཞན་ཉིད་ལ་རྩོད་པ་གཞན་ཉིད་དུ་འདུ་ཤེས་པ་ནི་དེ་དང་འདྲ་ཞེས་པ་དེ་དངོས་པོ་གཙོ་བའི་གཞུང་མ་ཡིན་གྱི། རྩོད་པ་བཞི་པོ་གང་ཡིན་ཀྱང་སྐྱོ་སྔོགས་བྱའོ་སྙམ་དུ་ཀུན་སློང་སྤྱི་ཞུགས་ཀྱི་དབང་ད
【現代漢語翻譯】 關於生與滅二者，以及妄語的四種情況，以實物為主。如果以意識為主，那麼在基礎支分（基的支分）的差別上，如果錯誤地認為不是那樣，按照道理，正行（དངོས་གཞི་）不會圓滿。然而，在此處卻說，即使意識錯誤，正行也會圓滿。例如，認為爭端本身是其他的爭端，這與那（爭端本身）是相同的。經中說：『認為種子是其他的種子，這與那（種子本身）是相同的。』對於斷絕生命，在 टीका（梵文：ṭīkā，註釋）中說：『認為生命是種子，這與生命是相同的。』對於不真實，則說聽者也是如此。』這四種情況，即使在基礎支分的差別上錯誤地認為不是那樣，也說正行會圓滿，因此可以確定是以實物為主。關於高低床二者，以實物為主。在《光明經》中關於床的高低時說：『這兩種情況應以實物為主，因為經中說，只是身體的墮落。』因此，沒有一般情況下以意識為主的情況。關於將化現的老虎等改變為其他形象，殺生以實物為主。在 टीका（梵文：ṭīkā，註釋）中說：『如果比丘殺害了屬於人類，卻顯現為其他眾生身體形象的眾生，無論他是否意識到，或者認為那是其他的眾生，在殺害的時候，正行上必定會犯波羅夷罪。』對於未區分的情況，盜取以實物為主，因為對於未區分的情況，是在基礎（基）上進行分別。』 टीका（梵文：ṭīkā，註釋）中說：『墮落是在基礎的自性上進行分別，而不是在意識上進行分別。』因此，要知道是以實物為主。』有人這樣說。你所列舉的以實物為主的十種墮落中，前兩個波羅夷罪和僧殘罪以實物為主，是對經文意義的良好解釋。但是，認為其他八種墮落也以實物為主是不合理的，因為在此經中，特別指出了行淫和泄精二者，與以實物為主的說法相矛盾。此外，對於製造十種墮落的罪業，以及摧毀種子，與生滅的根本經文中說『以知為主』的說法相矛盾。認為爭端本身是其他的爭端，這與那（爭端本身）是相同的說法，並不是以實物為主的經文，而是指無論哪四種爭端，都應以製造罪業的想法為共同動機。 About birth and destruction, and the four situations of false speech, the object is primary. If consciousness is primary, then in the difference of the basic branch (支分 of 基), if it is mistakenly thought to be not so, according to reason, the main practice (དངོས་གཞི་) will not be complete. However, here it is said that even if consciousness is wrong, the main practice will be complete. For example, thinking that the dispute itself is another dispute is the same as that (the dispute itself). The sutra says: 'Thinking that the seed is another seed is the same as that (the seed itself).' Regarding cutting off life, in the ṭīkā (Sanskrit: ṭīkā, commentary) it says: 'Thinking that life is a seed is the same as life.' Regarding untruth, it is said that the listener is also the same.' These four situations, even if it is mistakenly thought to be not so in the difference of the basic branch, it is said that the main practice will be complete, so it can be determined that the object is primary. Regarding the high and low beds, the object is primary. In the Sutra of Light, when talking about the height of the bed, it says: 'These two situations should be based on the object, because the sutra says that it is only the fall of the body.' Therefore, there is no situation where consciousness is generally the primary focus. Regarding transforming a manifested tiger, etc., into other forms, killing is primarily based on the object. In the ṭīkā (Sanskrit: ṭīkā, commentary) it says: 'If a bhikṣu kills a being that belongs to humans but appears in the form of another being's body, whether he is aware of it or thinks it is another being, at the time of killing, he will definitely commit a Pārājika offense in the main practice.' For undistinguished situations, stealing is primarily based on the object, because for undistinguished situations, distinctions are made on the basis (基).' The ṭīkā (Sanskrit: ṭīkā, commentary) says: 'The fall is distinguished on the nature of the basis, not on consciousness.' Therefore, it should be known that the object is primary.' Someone says this. Among the ten falls that you listed as primarily based on the object, the first two Pārājika and Saṃghāvaśeṣa offenses are primarily based on the object, which is a good explanation of the meaning of the scriptures. However, it is unreasonable to think that the other eight falls are also primarily based on the object, because in this sutra, it is specifically pointed out that sexual intercourse and ejaculation are contradictory to the statement that the object is primary. In addition, regarding the creation of sins for the ten falls, and the destruction of seeds, it contradicts the statement in the root sutra of birth and death that 'knowledge is primary.' The statement that thinking that the dispute itself is another dispute is the same as that (the dispute itself) is not a sutra primarily based on the object, but refers to the fact that no matter which of the four disputes, the common motivation should be the idea of creating sins.
【English Translation】 Regarding birth and destruction, and the four situations of false speech, the object is primary. If consciousness is primary, then in the difference of the basic branch, if it is mistakenly thought to be not so, according to reason, the main practice will not be complete. However, here it is said that even if consciousness is wrong, the main practice will be complete. For example, thinking that the dispute itself is another dispute is the same as that (the dispute itself). The sutra says: 'Thinking that the seed is another seed is the same as that (the seed itself).' Regarding cutting off life, in the ṭīkā (Sanskrit: ṭīkā, commentary) it says: 'Thinking that life is a seed is the same as life.' Regarding untruth, it is said that the listener is also the same.' These four situations, even if it is mistakenly thought to be not so in the difference of the basic branch, it is said that the main practice will be complete, so it can be determined that the object is primary. Regarding the high and low beds, the object is primary. In the Sutra of Light, when talking about the height of the bed, it says: 'These two situations should be based on the object, because the sutra says that it is only the fall of the body.' Therefore, there is no situation where consciousness is generally the primary focus. Regarding transforming a manifested tiger, etc., into other forms, killing is primarily based on the object. In the ṭīkā (Sanskrit: ṭīkā, commentary) it says: 'If a bhikṣu kills a being that belongs to humans but appears in the form of another being's body, whether he is aware of it or thinks it is another being, at the time of killing, he will definitely commit a Pārājika offense in the main practice.' For undistinguished situations, stealing is primarily based on the object, because for undistinguished situations, distinctions are made on the basis.' The ṭīkā (Sanskrit: ṭīkā, commentary) says: 'The fall is distinguished on the nature of the basis, not on consciousness.' Therefore, it should be known that the object is primary.' Someone says this. Among the ten falls that you listed as primarily based on the object, the first two Pārājika and Saṃghāvaśeṣa offenses are primarily based on the object, which is a good explanation of the meaning of the scriptures. However, it is unreasonable to think that the other eight falls are also primarily based on the object, because in this sutra, it is specifically pointed out that sexual intercourse and ejaculation are contradictory to the statement that the object is primary. In addition, regarding the creation of sins for the ten falls, and the destruction of seeds, it contradicts the statement in the root sutra of birth and death that 'knowledge is primary.' The statement that thinking that the dispute itself is another dispute is the same as that (the dispute itself) is not a sutra primarily based on the object, but refers to the fact that no matter which of the four disputes, the common motivation should be the idea of creating sins.
ུ་བྱས་པ་སྟེ། དེ་ཡང་ཊཱི་ཀ་ལས། འདིར་རྩོད་པ་ཙམ་ཉིད་ཚད་མ་ཡིན་གྱི། རྩོད་པའི་བྱེ་བྲག་ནི་ཚད་མ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་ཏེ། ཀུན་སློང་སྤྱི་ཞུགས་མ་ཡིན་པར་རྩོད་པའི་བྱེ་བྲག་ལ་ཀུན་སློང་ཞུགས་པ་ཡིན་ན་ནི། རྩོད་པ་ཙམ་ཉིད་ཚད་མ་ཡིན་པར་མི་རིགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་དང་མཚུངས་པས་ས་བོན་ལ་ས་བོན་གཞན་ཉིད་དུ་འདུ་ཤེས་པ་དང་། མི་བདེན་པ་ལ་ནི་ཉན་པ་པོ་ཡང་ངོ་ཤེས་པ་ནི་ཀུན་སློང་སྤྱི་ཞུགས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པའོ། །འོད་ལྡན་ལས། མལ་ཆེ་མཐོ་གཉིས་ལྟུང་བ་དངོས་པོ་གཙོ་བར་གསུངས་པ་དེ་ཡང་ལྟུང་བ་གླེང་རུང་ཙམ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི། ལྟུང་བ་མཚན་ཉིད་པ་ལ་དགོངས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། འོད་ལྡན་དུ་གཏམ་གྱི་ 7-311b གཞི་ལས། ལྟུང་བ་འབའ་ཞིག་གོ་ཞེས་ལུང་དྲངས་པས་ཤེས་ཏེ། དེ་ཡང་གཏམ་གྱི་གཞི་ལས། མ་ཤེས་བཞིན་དུ་ཉེས་པ་འབྱུང་བ་ཡོད་དེ། འདི་ལྟར་གཉིད་ལོག་པ་ལས་བཏེགས་ཏེ། མལ་སྟན་ཆེན་པོའམ་མཐོན་པོའི་སྟེང་དུ་བཞག་པའོ་ཞེས་གསུངས་པས་ལྟུང་བ་གླེང་རུང་ཙམ་དུ་གསལ་ལོ། །འོ་ན་ལྟུང་བ་གླེང་རུང་ཙམ་ཡང་འབྱུང་བར་མི་རིགས་ཏེ། ལྟུང་བ་མཚན་ཉིད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་སྟེ། འདི་ལ་དངོས་པོ་ལ་བདེན་པ་ཉིད་ཀྱི་རྒྱུ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཟུགས་གཞན་དུ་བསྒྱུར་བ་དངོས་གཙོ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་ཅེས་ཟེར་བ་ཡང་སྐབས་འདིར་ནི་ཊཱི་ཀའི་རྗེས་སུ་མི་འབྲང་ཞེས་གོང་དུ་བསྟན་ཟིན་ཏོ། །བྱེ་བྲག་མ་ཕྱེད་པ་ལ་རྐུ་ན་གཞིའི་ངོ་བོ་ཉིད་ལས་བཞག་གི། འདུ་ཤེས་ལས་ནི་མི་བཞག་ཅེས་ཊཱི་ཀས་གསུངས་པ་དེ་ཡང་བྱེ་བྲག་གི་འདུ་ཤེས་ལས་ནི་མི་བཞག་ཅེས་དགོངས་པ་སྟེ། བདག་པོ་གང་གི་ཡིན་ཀྱང་བརྐུའོ་སྙམ་དུ་ཀུན་སློང་སྤྱི་ལ་ཞུགས་པ་ཡིན་ལ། དེའི་སྔོན་རོལ་དུ་བདག་པོ་གང་ཡང་རུང་བ་བདག་པོ་སྤྱི་ཙམ་དུ་འཛིན་པའི་འདུ་ཤེས་ལས་ནི་ངེས་པར་བལྟོས་ཏེ་རྣམ་པར་བཞག་གོ ། གཉིས་པ་རང་ལུགས་བཞག་པ་ནི། དངོས་པོ་གཙོ་བ་ལ་རིགས་གཉིས་ཏེ། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་དང་ཁུ་བ་འབྱིན་པ་གཉིས་ལ་ནི་དེར་མ་ཟད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །མི་ཚངས་སྤྱོད་དང་འབྱིན་པའི་ལྟུང་བ་ནི་ཕམ་ལྷག་དང་པོ་གཉིས་ཁོ་ནར་མ་ཟད་དེ། དེ་དག་གི་སྦོམ་པོ་ལ་སོགས་པ་དང་། དགེ་སློང་མས་ཁུ་བ་འབྱིན་པའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱང་དངོས་པོ་གཙོ་སྟེ། མི་ཚངས་སྤྱོད་དང་ཁུ་བ་འབྱིན་པའི་ལྟུང་བ་ཡིན་པ་ལས་མ་འདས་སོ། ། གསུམ་པ་རྩོད་པ་སྤང་བ་ནི། སོག་པ་ན་རེ། སྐྱོ་སྔོགས་བྱེད་པ་དང་སྐྱེ་འཇིག་བྱེད་པ་ནི་སྤྱི་ལ་འདུ་ཤེས་གཙོ་ཡང་བྱེ་ 7-312a བྲག་ལ་དངོས་པོ་གཙོ་སྟེ། རྩོད་པ་གཞན་ལ་རྩོད་པ་གཞན་དུ་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་ཀྱང་ལྟུང་བ་རྫོགས་པར་གསུངས་པས་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། རྩོད་པ་ལ་སྐྱོ་སྔོགས་བྱེད་པའི་བྱེ་བྲག་ལ་དངོ
【現代漢語翻譯】 也就是說，正如 टीका (ṭīkā，註釋)中所說：『在此，僅僅是辯論本身是 प्रमाण (pramāṇa，量)，而辯論的各個方面則不是 प्रमाण (pramāṇa，量)。』這表明，如果動機不是普遍參與，而是辯論的各個方面參與了動機，那麼僅僅是辯論本身就不可能是 प्रमाण (pramāṇa，量)了。與此類似，將種子理解為其他種子，以及聽眾理解不真實，都是在普遍參與的動機下進行的。在《光明論》中，提到『高床和高座是實物為主』，這指的是可以談論墮落，而不是指墮落的定義。正如《光明論》在談話的基礎中引用：『僅僅是墮落』。這表明，在談話的基礎中提到：『在不知情的情況下，可能會發生過失，例如，從睡眠中醒來后，被放在高床或高座上。』這清楚地表明瞭可以談論墮落。那麼，即使是可以談論的墮落也不應該發生，因為沒有墮落的定義嗎？並非如此，因為這並不普遍成立。正如所說：『對於此，實物本身不是真實的因。』將形式改變為其他形式是實物為主。有人說 टीका (ṭīkā，註釋)中解釋了，但正如之前所說，在這種情況下，我們不遵循 टीका (ṭīkā，註釋)。對於沒有區分的情況，偷盜是基於盜竊的基礎本身，而不是基於理解。 टीका (ṭīkā，註釋)這樣說，指的是不是基於區分的理解。也就是說，無論主人是誰，都認為可以偷盜，這是普遍參與的動機。在此之前，無論主人是誰，都將主人視為一般的主人，這種理解是必須考慮的，並且是明確規定的。 第二，確立自己的觀點：實物為主有兩種型別：不凈行和遺精。正如所說：『不僅限於此。』不凈行和遺精的墮落不僅限於 प्रथम (prathama，第一)和 增上 (adhika，剩餘)兩種，而且包括它們的大罪等，以及比丘尼遺精的墮落，也是實物為主。這沒有超出不凈行和遺精的墮落。 第三，駁斥爭論：索巴說：『引起悲傷和引起生滅，在普遍情況下，理解是主要的，但在各個方面，實物是主要的。即使將一個爭論誤解為另一個爭論，也說墮落是完整的。』但事實並非如此。對於爭論，在引起悲傷的各個方面，實物是主要的。
【English Translation】 That is to say, as stated in the ṭīkā (commentary): 'Here, only the debate itself is pramāṇa (valid cognition), while the specific aspects of the debate are not pramāṇa (valid cognition).' This indicates that if the motivation is not universally inclusive, but the specific aspects of the debate are involved in the motivation, then the debate itself cannot be pramāṇa (valid cognition). Similarly, understanding a seed as another seed, and the listener understanding untruth, are both done under the motivation of universal participation. In the 'Luminous One,' it is mentioned that 'high beds and high seats are primarily based on substance,' which refers to being able to talk about downfall, not referring to the definition of downfall. As quoted in the 'Luminous One' from the basis of conversation: 'Only downfall.' This indicates that in the basis of conversation, it is mentioned: 'Without knowing, faults may occur, such as being lifted from sleep and placed on a high bed or high seat.' This clearly shows that it is only possible to talk about downfall. Then, even the downfall that can be talked about should not occur, because there is no definition of downfall? This is not the case, because it is not universally established. As it is said: 'For this, the substance itself is not the cause of truth.' Transforming a form into another form is primarily based on substance. Someone says that it is explained in the ṭīkā (commentary), but as mentioned earlier, in this case, we do not follow the ṭīkā (commentary). For situations where there is no distinction, stealing is based on the basis of theft itself, not based on understanding. The ṭīkā (commentary) says this, referring to not being based on the understanding of distinction. That is, regardless of who the owner is, thinking that it is okay to steal is a universally inclusive motivation. Before that, regardless of who the owner is, considering the owner as a general owner, this understanding must be considered and is clearly stipulated. Second, establishing one's own view: There are two types of substance-based: non-celibate conduct and emission of semen. As it is said: 'Not only limited to this.' The downfall of non-celibate conduct and emission is not only limited to the first (prathama) and additional (adhika) two, but also includes their major sins, etc., and the downfall of a bhikṣuṇī emitting semen is also substance-based. This has not gone beyond the downfall of non-celibate conduct and emission. Third, refuting arguments: Sogpa says: 'Causing sorrow and causing arising and ceasing, in general, understanding is primary, but in various aspects, substance is primary. Even if one debate is misunderstood as another debate, it is said that the downfall is complete.' But this is not the case. For debate, in the various aspects of causing sorrow, substance is primary.
ས་པོ་གཙོ་ན། ཉན་རྣ་བྱེད་པའི་བྱེ་བྲག་ལའང་དངོས་པོ་གཙོ་བར་ཐལ་བར་འགྱུར་ཞིང་། ས་བོན་སྐྱེ་འཇིག་གི་བྱེ་བྲག་ལ་དངོས་པོ་གཙོ་ན་ས་རྐོ་བ་ལ་སོགས་པ་ཡང་བྱེ་བྲག་ལ་དངོས་པོ་གཙོ་བར་ཐལ་བར་འགྱུར་ཞེས་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་ཧ་ཅང་ཐལ་ཆེས་སོ། །ཡང་སོག་པ་ན་རེ། ཕམ་པ་དང་པོ་བྱེ་བྲག་ལ་དངོས་པོ་གཙོ་མོད་ཀྱི། སྤྱི་ལ་འདུ་ཤེས་གཙོ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་ལུང་ཞུ་བ་ལས། མ་དཀྲིས་པ་ལ་དཀྲིས་པར་འདུ་ཤེས་ཏེ་བཅུག་ན་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་ལུང་ཡི་གེ་ནོར་བར་སེམས་ཏེ། སྐབས་དེ་ཉིད་ཀྱི་ལུང་ཞུ་བ་ཉུང་ཤོས་ལས། བར་ཆད་མ་མཆིས་པ་ལ་བར་ཆད་དང་བཅས་པར་འདུ་ཤེས་ཏེ་བཅུག་ན་ཅིར་འགྱུར། མཐར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། འོད་ལྡན་གྱི་རྩ་བ་ལས། འཁྲིག་པ་ལ་ནི་འདུ་ཤེས་གཙོ་བྱར་མེད། །ཅེས་གསུངས་པས་སྤྱི་ལ་འདུ་ཤེས་གཙོ་བ་མ་ཡིན་ནོ། ། ༈ འདུ་ཤེས་གཙོ་བོའི་མཚན་ཉིད་གཏན་ལ་དབབ་པ། གཉིས་པ་འདུ་ཤེས་གཙོ་བོའི་མཚན་ཉིད་གཏན་ལ་དབབ་པ་ནི། དགར་གྲམ་ཆེན་པོ་ན་རེ། འདུ་ཤེས་གཙོ་བོའི་མཚན་ཉིད་ནི་ལྟུང་བའི་ཡན་ལག་ཏུ་མ་འཁྲུལ་བ་ངེས་བཟུང་དུ་དགོས་པའོ། །དོན་དང་ཕྲད་ན་འཁྲུལ་མ་འཁྲུལ་ཁྱད་པར་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་ནི་དངོས་པོ་གཙོ་བོ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་ཐོ་ཡོར་ལ་མིར་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་ཏེ་གསོད་འདོད་ཀྱིས་མཚོན་བརྡེགས་པ་ལ་སོགས་པ་ལྟུང་མེད་ཀྱི་ཡུལ་ལ་ལྟུང་བཅས་ཀྱི་ཡུལ་དུ་འཁྲུལ་པའི་ལྟུང་བ་རྣམས་ཆོས་ཅན། འདུ་ཤེས་གཙོ་བོ་མ་ 7-312b ཡིན་པར་ཐལ། འཁྲུལ་པ་ངེས་བཟུང་དུ་དགོས་པའི་ཕྱིར། འདུ་ཤེས་གཙོ་བོ་མ་ཡིན་པ་འདོད་ན། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་དང་། ཁུ་བ་འབྱིན་པ་གཉིས་ལ་ནི་དེར་མ་ཟད་དོ་ཞེས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་དེ་ལས་གཞན་པའི་ལྟུང་བ་ཐམས་ཅད་འདུ་ཤེས་གཙོ་བར་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། །ཆོས་བྱང་ན་བཟའ་བ་ན་རེ། འདུ་ཤེས་གཙོ་བོའི་མཚན་ཉིད་ནི། ལྟུང་བ་གང་ཞིག་བསྐྱེད་པ་ལ་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་མ་འཁྲུལ་གཉིས་ལས་གང་རུང་ངེས་བཟུང་དུ་དགོས་པའོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ཚུལ་ཁྲིམས་མ་དག་པ་ལ་སྐུར་པ་འདེབས་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་དང་། བྱིན་འཕྲོག་བྱེད་པའི་སྤང་ལྟུང་དང་། སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བའི་ལྟུང་བྱེད་གསུམ་པོ་དེ་དག་ཆོས་ཅན། འདུ་ཤེས་གཙོ་བོ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་མ་འཁྲུལ་གཉིས་ཀ་ངེས་བཟུང་དུ་དགོས་པའི་ཕྱིར། ཕྱོགས་ཆོས་གྲུབ་སྟེ། དེ་ཡང་མ་དག་པ་ལ་སྐུར་པ་འདེབས་པ་ལ་ནི་ཉམས་པ་ལ་མ་ཉམས་པར་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་བ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ལ། གོ་བྱའི་ཡུལ་ལ་འཁྲུལ་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་དང་། བྱིན་འཕྲོག་བྱེད་པ་ལ་ནི་དངོས་པོ་དེ་བདག་པོ་གཞན་དབང་བ་ལ་རང་གི་ཡིན་པར་འཁྲུལ་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ལ། ཕ་རོལ་པོ་དགེ་སློང་ཡིན་པ
【現代漢語翻譯】 薩波欽波（Sa po che po）說，如果聽聞的差別以事物為主，那麼也會導致事物成為主要的；如果種子生滅的差別以事物為主，那麼挖掘土地等也會導致事物成為主要的，因為理由相同，所以太過分了。索巴（Sog pa）說，第一次失敗在差別上以事物為主，但在總體上以認識為主。否則，如果從融化的酥油中，誤認為未融化的酥油並將其放入，會變成什麼？會變得更粗大。這與經文相違背。我認為這是經文的文字錯誤。在當時融化的酥油最少的情況下，如果將沒有障礙的事物誤認為有障礙的事物並放入，會變成什麼？最終會變質。在《光明根本續》（』Od ldan gyi rtsa ba）中說，性行為中認識不是主要的。因此，總體上認識不是主要的。 確定認識主要的定義： 第二，確定認識主要的定義。噶讓欽波（dGar gram chen po）說，認識主要的定義是，必須確定無疑地不將墮罪的支分誤認為非墮罪的支分。如果與事物相遇，那麼是否迷惑的區別在於是否產生墮罪，事物是主要的。如果是這樣，那麼將木樁誤認為人，並想殺死他而用武器擊打等，對於無墮罪的對象，誤認為有墮罪的對象，這些墮罪，不是認識主要的，因為必須確定無疑地迷惑。如果認為不是認識主要的，那麼不凈行和泄精兩者就不僅限於此，這意味著除此之外的所有墮罪都是認識主要的，這與上述觀點相矛盾。秋江納瓦（Chos byang na bza』 ba）說，認識主要的定義是，在產生墮罪時，是否迷惑這兩種情況中必須確定無疑地選擇一種。這不是正確的，因為對於誹謗不清凈戒律的僧眾殘罪、奪取財物的捨墮罪以及不放棄邪見的墮罪，這些都不是認識主要的，因為必須確定無疑地選擇是否迷惑這兩種情況。理由成立，因為對於誹謗不清凈戒律，必須將已失毀的戒律誤認為未失毀的戒律作為支分，並且必須迷惑所知境作為支分；對於奪取財物，必須將屬於他人的事物誤認為自己的事物作為支分，並且對方是比丘。
【English Translation】 Sa po che po said, 'If the distinctions of hearing are primarily based on objects, then objects would become primary. If the distinctions of the arising and ceasing of seeds are primarily based on objects, then digging the earth and so on would also lead to objects being primary in the distinctions, because the reasons are the same, it is too extreme.' Sog pa said, 'The first defeat is primarily based on objects in the distinctions, but in general, it is primarily based on perception. Otherwise, according to the scripture, if one mistakes unmelted butter for melted butter and puts it in, what will happen? It will become thicker.' This contradicts the scripture. I think this is a textual error in the scripture. In the case where the melted butter is minimal, if one mistakes something without obstacles for something with obstacles and puts it in, what will happen? It will eventually deteriorate. In the root text of 'Od ldan, it says, 'In sexual intercourse, perception is not primary.' Therefore, in general, perception is not primary. Defining the characteristics of primary perception: Second, defining the characteristics of primary perception. dGar gram chen po said, 'The characteristic of primary perception is that one must definitely and certainly not mistake a branch of a downfall for a non-downfall. If one encounters an object, the difference between being mistaken or not lies in whether a downfall is produced, and the object is primary.' If that is the case, then mistaking a stump for a person and striking it with a weapon with the intention to kill, etc., mistaking an object without downfall for an object with downfall, all these downfalls are not primary perceptions, because it is necessary to definitely and certainly be mistaken. If one asserts that it is not primary perception, then the two, unchaste conduct and emission of semen, are not limited to that, which implies that all other downfalls are described as primary perceptions, which contradicts the above statement. Chos byang na bza' ba said, 'The characteristic of primary perception is that in generating a downfall, one must definitely and certainly choose one of the two, whether one is mistaken or not.' This is not correct, because the sangha remnant for slandering impure discipline, the expiatory downfall for seizing property, and the downfall for not abandoning wrong views, all three of these are not primary perceptions, because one must definitely and certainly choose both whether one is mistaken or not. The reason is established, because for slandering impure discipline, it is necessary to mistake a ruined discipline for an unruined discipline as a branch, and it is necessary to be mistaken about the object of knowledge as a branch; for seizing property, it is necessary to mistake something belonging to another as one's own as a branch, and the other person is a monk.
་ལ་དེ་མ་ཡིན་པར་འཁྲུལ་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་དང་། སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བའི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པ་ལ་ནི་བར་དུ་གཅོད་པ་ལ་བར་དུ་མི་གཅོད་པར་འཁྲུལ་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ལ། གོ་བྱའི་ཡུལ་ལ་སོགས་པ་ལ་མ་འཁྲུལ་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པའི་ཕྱིར། རྩ་བར་འདོད་ན་གོང་བཞིན་ནོ། །འོ་ན་གང་ཞེ་ན། འདུ་ཤེས་གཙོ་བའི་ལྟུང་བའི་མཚན་ཉིད་ནི། བཅས་པ་ལས་འདས་པའི་ཆ་ནས་ལས་སྒྲིབ་ཏུ་གྱུར་པ་གང་ཞིག །རང་གི་གཞིའི་ཡན་ལག་ 7-313a གི་བྱེ་བྲག་ལ་འདུ་ཤེས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ངེས་བཟུང་དུ་དགོས་པའོ། །དེ་ཡང་གཞིའི་ཡན་ལག་གི་བྱེ་བྲག་ནི། གཞིའི་ཡན་ལག་གི་ཕྱོགས་གཅིག་ཡིན་ལ། འདུ་ཤེས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ནི་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་པའམ་མ་འཁྲུལ་པ་ཅི་རིགས་པའོ། །ངེས་བཟུང་དུ་དགོས་ཞེས་པ་ནི། དངོས་པོ་གཙོ་བ་རྣམས་གཅོད་ཅིང་འདུ་ཤེས་གཙོ་བ་རྣམས་སྡུད་དོ། །འདི་ལྟ་བུའི་ལེགས་བཤད་ནི་སྤྲུལ་པའི་སྐྱེས་ཆེན་མཚོ་སྣ་པ་ལྟ་བུ་མ་གཏོགས་ལུས་ལ་ངུར་སྨྲིག་བརྒྱན་ཚད་ལ་འབྱུང་བར་དཀའ་བ་འདྲའོ། ། ༈ འདུ་ཤེས་གཙོ་བ་ལ་ཧ་ཅང་ཐལ་བ་སྤང་བ། གསུམ་པ་འདུ་ཤེས་གཙོ་བ་ལ་ཧ་ཅང་ཐལ་བ་སྤང་བ་ལ་གཉིས་ཏེ། འདུ་ཤེས་གཙོ་བའི་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པ་ལ། དོན་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་པར་འདོད་པ་དགག །འདུ་ཤེས་གཙོ་བའི་སྦྱོར་ལྟུང་བསྐྱེད་པ་ལ། དོན་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་པར་འདོད་པ་དགག་པའོ། ། ༈ འདུ་ཤེས་གཙོ་བའི་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པ་ལ་དོན་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་པར་འདོད་པ་དགག་པ། དང་པོ་ནི།བ་རོང་པ་ན་རེ། ཐོ་ཡིན་པ་ལ་མིར་འདུ་ཤེས་ཏེ་བསད་པ་ལ་ཕམ་པ་བསྐྱེད་དེ། འདུལ་བ་ལས་བྱུང་བ་ཐམས་ཅད་དཔྱད་པ་ཐ་སྙད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་འོད་ལྡན་ལས། འདུལ་བ་ཐམས་ཅད་ལས་བྱུང་བའི་དཔྱད་པ་ཐ་སྙད་པ་ཡིན་གྱི། གལ་ཏེ་དཔྱད་པ་དངོས་སུ་ཡིན་པར་གྱུར་ན་བསྒྲུབ་པར་མི་ནུས་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་པས་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་དགག་པ་ལ་གཉིས། དམ་བཅའ་དགག་པ་དང་། སྒྲུབ་བྱེད་དགག་པའོ། །དང་པོ་ནི།སྲོག་གཅོད་པའི་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པ་ལ་ཐོ་མ་ཡིན་པར་ཤེས་པ་ལྟ་བུ། མི་ཡིན་པར་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་བཟུང་ན་དོན་ལ་མི་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ན་འདི་ཉིད་ལས། བསམ་པ་ནི་དེ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅིང་། དེའི་ཊཱི་ཀ་ལས། དངོས་གཞི་ལ་ནི་དོན་ཉིད་ཡན་ལག་ཡིན་པར་སྟོན་ཏེ་ཞེས་བཤད་པ་དང་། དོན་ཇི་ལྟ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་པ་ལ་ནི་དངོས་གཞི་དང་ཉེ་བའོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་། སྤྲུལ་པ་བསད་པའི་སྐབས་ཀྱི་ཊཱི་ 7-313b ཀ་ལས། སྲོག་གཅོད་པ་ནི་གཞིའི་རྣམ་པ་ལ་བལྟོས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་པ་སྟེ། འདུལ་བའི་གཞུང་དེ་རྣམས་དང་འགལ་ལོ། །གཞན་ཡང་ཐོ་བསད་པ་དེ་ཐོ་བསྒྱེལ་བ་ལ་བྱེད་དམ། ཐོའི་སྲོག་འགགས་པ་ལ་བྱེད། བསམ་པ་ཅུང་ཟད་རེ་བ་རྣལ་བར་ཞུ།གཉིས་པ་སྒྲུབ་བྱེད་དགག་པ་ནི། འདུལ་བ་ལས་
【現代漢語翻譯】 如果誤認為非彼（指非真實對像）為彼（指真實對像）是支分，並且爲了不放棄邪見而產生墮罪，那麼誤認為阻斷為非阻斷是支分，因為對於所知境等不誤認是支分。如果認為是根本，則如前所述。那麼什麼是意識為主的墮罪的特徵呢？即從違犯所制定的角度而言，成為業障的任何事物，都需要對自身基礎支分的差別進行意識的差別確定。而基礎支分的差別是基礎支分的一部分，意識的差別則是意識的錯亂或不錯亂等各種情況。所謂『需要確定』，是指主要的事物被排除，而主要的意識則被包含。像這樣的善說，除了化身大士措那巴之外，對於身上裝飾著僧衣的人來說，似乎很難出現。 避免對意識為主過於極端：第三，避免對意識為主過於極端，分為兩點：對於產生意識為主的本體，認為意義不是支分而加以駁斥；對於產生意識為主的方便墮罪，認為意義不是支分而加以駁斥。 對於產生意識為主的本體，認為意義不是支分而加以駁斥：第一點，巴絨巴說：『將木樁誤認為人而殺死，會產生他勝罪，因為所有從律藏中產生的分析都是名言。』而且《光明論》中說：『所有從律藏中產生的分析都是名言，如果分析是真實的，則無法成立。』所以要知道。對此進行駁斥，分為兩點：駁斥立宗和駁斥論證。第一點，比如爲了產生殺生的他勝罪，知道不是木樁，如果以意識執持為人，那麼意義上是人就不是支分，這與《律經》中說『意樂即是彼』相違背，並且其註釋中說『對於本體而言，意義本身是支分』，以及『與意義不符的，則是本體的近取』，還有化身被殺時的註釋中說『殺生是依賴於基礎的相狀』，這些都與律藏的論典相違背。此外，殺死木樁是爲了推倒木樁嗎？還是爲了木樁的生命終結？請仔細思考意樂的些微差別。第二點，駁斥論證，從律藏中……
【English Translation】 If mistaking something that is not 'that' (not the real object) for 'that' (the real object) is a branch, and if generating a downfall by not abandoning wrong views requires mistaking obstruction for non-obstruction as a branch, because not mistaking the object of knowledge, etc., is a branch. If it is considered the root, then it is as before. So, what is the characteristic of a downfall that is primarily based on consciousness? It is anything that becomes a karmic obscuration from the perspective of transgressing what has been prescribed, and it requires a specific determination of the difference in consciousness regarding the specific branch of its own basis. The difference in the branch of the basis is one aspect of the branch of the basis, and the difference in consciousness is either a mistaken or non-mistaken consciousness, as the case may be. 'Requires determination' means that the primary objects are excluded, while the primary consciousnesses are included. Such a well-spoken explanation seems difficult to find except in great incarnate beings like Tsonapa, for those who adorn their bodies with monastic robes. Avoiding being too extreme with consciousness as primary: Third, avoiding being too extreme with consciousness as primary has two points: Refuting the view that meaning is not a branch when generating the actual entity of consciousness as primary; refuting the view that meaning is not a branch when generating the preparatory downfall of consciousness as primary. Refuting the view that meaning is not a branch when generating the actual entity of consciousness as primary: The first point is that Barongpa says: 'Generating a Parajika (defeat) by mistaking a log for a person and killing it, because all analyses arising from the Vinaya are nominal.' Moreover, the 'Radiant One' says: 'All analyses arising from the Vinaya are nominal, but if the analysis were real, it could not be established.' So, know this. Refuting this has two points: refuting the assertion and refuting the proof. The first point is that, for example, in order to generate the Parajika of killing a living being, knowing that it is not a log, if one grasps it as a person with consciousness, then the fact that it is a person in reality is not a branch. This contradicts what is said in the Vinaya Sutra, 'The intention is that itself,' and its commentary says, 'For the entity itself, the meaning itself is shown to be a branch,' and 'What does not conform to the meaning is the proximate cause of the entity,' and the commentary on the occasion of killing an emanation says, 'Killing a living being depends on the aspect of the basis.' All these contradict the Vinaya texts. Furthermore, is killing a log done to knock down the log? Or to end the life of the log? Please carefully consider the slight differences in intention. The second point is refuting the proof, from the Vinaya...
འབྱུང་བ་ཐམས་ཅད་དཔྱད་པ་ཐ་སྙད་པ་ཡིན་ཅེས་པ་དེ་མ་གྲུབ་སྟེ། མཁན་པོ་དང་ལས་བྱེད་པ་ལ་སོགས་པ་བརྗོད་བྱ་འཇུག་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཕལ་ཆེར་དཔྱད་པ་ཐ་སྙད་པ་ཡིན་མོད་ཀྱི། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་བརྗོད་བྱ་ལྡོག་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་སྐབས་ཀྱི་ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔའི་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་པ་ལ་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་བཟུང་བ་ཙམ་གྱིས་མི་འགྲུབ་ཀྱི། དོན་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ། སྔར་བཤད་མ་ཐག་པའི་གཞུང་དེ་དག་དང་དོན་ཇི་ལྟ་བ་ཉིད་ལ་ནི་དངོས་གཞིའོ། །དོན་ཇི་ལྟ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་པ་ལ་ནི་དངོས་གཞི་དང་ཉེ་བའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། འོད་ལྡན་རྩ་བ་ལས། འདུ་ཤེས་གཙོ་ལ་དོན་ཉིད་ཇི་བཞིན་ནོ། །ལྟུང་རྫོགས་དོན་ཉིད་ཇི་བཞིན་མིན་ན་ཆུང་། །ཞེས་བཤད་པས་སོ། །ཁྱེད་ཀྱིས་ཁུངས་སུ་དྲངས་པའི་འོད་ལྡན་ལས། འདུལ་བ་ཐམས་ཅད་ལས་བྱུང་བའི་དཔྱད་པ་ཐ་སྙད་པ་ཞེས་པ་དེའང་འདུལ་བ་ཞེས་པ་ལ་སྒྲ་ཡངས་དོག་གཉིས་ལས། སྒྲ་དོག་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན་འདུལ་བ་ཞེས་པའི་སྒྲ་དེ་ལུང་གཞི་ལ་འཇུག་གི། རྣམ་འབྱེད་ལ་སོགས་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། གནས་མལ་གཞིའི་ཊཱི་ཀ་ལས། འདིར་གཞི་དག་ནི་འདུལ་བ་ཉིད་ཀྱིས་བསྟན་ཏོ། །རྣམ་པར་འབྱེད་པ་དང་དེར་གཏོགས་པའི་ཕྲན་ཚེགས་ལ་སོགས་པ་དག་ནི་སོ་སོར་ཐར་པ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་ཀྱིས་བསྟན་ཏོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ལའང་བ་རོད་ཆོས་དགའ་ན་རེ། གལ་ཏེ་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པ་ལ་གཞི་ནི་མི་ཡིན་པ་ལ་སོགས་པ་དོན་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ན་ནི་ཕམ་པ་བྱུང་ངམ་མ་བྱུང་མི་ཤེས་པའི་སྐྱོན་ 7-314a དུ་འགྱུར་ཏེ། གཞི་དེ་དོན་ལ་མི་ཡིན་མིན་མི་ཤེས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་མིའི་ལུས་གཟུགས་སུ་གནས་པ་ནི་མི་ཡིན་པར་མ་ངེས་ཏེ། ཀླུའི་རྒྱལ་པོ་རི་བོ་དང་། ཡིད་འོང་གི་བྱུང་བ་དང་། ཨེ་ལའི་འདབ་ཀྱི་བྱུང་བ་བཞིན་ནོ། །ཕམ་པའི་ཡན་ལག་གཞན་ཚང་བས་ང་བ་རོད་ཆོས་དགའ་བསད་ན་ཕམ་པ་བསྐྱེད་དམ་མི་བསྐྱེད། ཕམ་པ་བསྐྱེད་ན་ང་མི་ཡིན་པར་ཅིས་ཤེས། ང་བེ་ཧར་མིར་སྤྲུལ་པ་ཡིན་ནམ་ཅི་ཆ་སྟེ། ཕམ་པ་བྱུང་ངམ་མ་བྱུང་གཏན་ནས་མི་ཤེས་པའི་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེའི་སྐྱོན་མེད་དེ། ལྟུང་བ་བྱུང་བར་ཤེས་པ་ནི་ལྟུང་བ་རྫོགས་པའི་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ལ། ཕྱིར་བཅོས་འདུ་ཤེས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྲངས་ཏེ་བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ འདུ་ཤེས་གཙོ་བའི་སྦྱོར་ལྟུང་བསྐྱེད་པ་ལ་དོན་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་པར་འདོད་པ་དགག་པ། གཉིས་པ་འདུ་ཤེས་གཙོ་བའི་སྦྱོར་ལྟུང་བསྐྱེད་པ་ལ་དོན་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་པར་འདོད་པ་དགག་པ་ནི།བྱ་ལུགས་པ་ན་རེ། ཐོ་ཡིན་པ་ལ་མི་ཡིན་པར་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་ཏེ་བསད་ན་སྦྱོར་བའི་གནས་སྐབས་སུ་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །དེ་ཡང་སྤྱིར་ན་འདུ་ཤེས་གཙོ་བོ་རྣམས་ཀྱི་སྦྱོར་ལྟུང་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་པ་ལ་དོན་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ཀྱི། འདུ་ཤེས
【現代漢語翻譯】 認為『一切行為都是概念性的』這一觀點並不成立。雖然堪布（Khenpo，住持）和執事等大多數行為都屬於概念性的範疇，但在《律分別》（Vinaya-vibhaṅga）中，關於違犯的章節，僅僅憑藉對五種根本墮罪（pañca āpattiskandha）的認知並不能構成完整的墮罪，還需要實際的要素。正如之前所說的論典中提到：『對於事物如實的狀態，才是真實的；對於事物不如實的狀態，則是接近真實的。』《光明根本律》（'Od ldan rtsa ba）中也說：『認知是主要的，事物本身如實存在。如果墮罪完成時事物本身不如實，則墮罪較輕。』 你所引用的《光明律》（'Od ldan）中說：『一切律都是由行為產生的概念性的。』這裡的『律』一詞有兩種含義：廣義和狹義。如果採用狹義的解釋，『律』指的是根本律（mūla-vinaya），而不包括《分別》（vibhaṅga）等。正如《處所根本註疏》（Gnas mal gzhi'i Ṭīka）中所說：『此處根本律是由律本身所指示的，而《分別》及其相關細節則是由別解脫戒（prātimokṣa）所指示的。』 對此，瓦若·曲嘉（Ba-rod Chos-dga'）說：『如果爲了構成殺害的根本墮罪，需要「是人」等要素，那麼就會出現無法確定是否犯下墮罪的過失。因為無法確定對象是否是人。即使人的身體呈現為某種形態，也不能確定那就是人，例如龍王（Nāgarāja）如山，或幻化成悅意的形象，或化為艾拉樹葉。如果殺害的其它要素都滿足，殺了我瓦若·曲嘉，那麼是否構成根本墮罪呢？如果構成根本墮罪，又怎麼知道我是人呢？我可能是變成人的毗舍遮（piśāca，食人鬼），誰知道呢？這樣一來，就根本無法確定是否犯下墮罪了。』 這種顧慮是沒有必要的，因為知道已經犯下墮罪並不是構成墮罪圓滿的要素，而是因為行為是跟隨改變的認知而產生的。 駁斥認為以認知為主的結合產生墮罪不需要實際要素的觀點 第二部分是駁斥認為以認知為主的結合產生墮罪不需要實際要素的觀點。嘉魯巴（Bya lugs pa）說：『如果誤認為柱子是人而殺害了，那麼在行為的過程中就會構成粗罪（sthūlāpatti）。一般來說，對於以認知為主的行為，要構成完整的墮罪並不需要實際的要素，認知才是關鍵。』
【English Translation】 The assertion that 'all actions are conceptual' is not established. Although most actions of the Khenpo (abbot) and officers, etc., are conceptual, in the Vinaya-vibhaṅga (Book of Discipline), regarding the chapter on transgressions, merely grasping the five categories of offenses (pañca āpattiskandha) with awareness does not constitute a complete transgression; actual elements are also necessary. As stated in the previously mentioned texts: 'For the state of things as they are, that is the actual; for the state of things not as they are, that is close to the actual.' The Root of Light ( 'Od ldan rtsa ba) also says: 'Awareness is primary, and the thing itself is as it is. If the transgression is completed and the thing itself is not as it is, it is minor.' The statement you quoted from the Light Vinaya ('Od ldan): 'All Vinaya is conceptual, arising from actions,' the term 'Vinaya' has two meanings: broad and narrow. If we take the narrow meaning, the term 'Vinaya' refers to the Root Vinaya (mūla-vinaya), and does not include the Vibhaṅga (Distinction) etc. As stated in the Commentary on the Basis of the Abode (Gnas mal gzhi'i Ṭīka): 'Here, the Root is indicated by the Vinaya itself, while the Vibhaṅga and its related details are indicated by the Prātimokṣa (vow of individual liberation).' To this, Ba-rod Chos-dga' says: 'If, in order to commit a Pārājika (defeat), elements such as 'being a human' are necessary, then there will be the fault of not knowing whether a Pārājika has been committed. Because it is impossible to know whether the object is a human or not. Even if a human body exists in a form, it is not certain that it is a human, like the Nāgarāja (Dragon King) being like a mountain, or manifesting a pleasing form, or transforming into an Elā leaf. If the other elements of the Pārājika are complete, and I, Ba-rod Chos-dga', am killed, then is a Pārājika committed or not? If a Pārājika is committed, how do you know that I am a human? I might be a piśāca (flesh-eating demon) transformed into a human, who knows? In this way, it will be completely impossible to know whether a Pārājika has been committed.' This concern is unnecessary, because knowing that a transgression has been committed is not necessary for the completion of the transgression, but because the action is done following the changed awareness. Refutation of the view that generating a transgression based on awareness does not require actual elements The second part is the refutation of the view that generating a transgression based on awareness does not require actual elements. Bya lugs pa says: 'If one mistakenly thinks a pillar is a human and kills it, then in the process of the action, it becomes a gross offense (sthūlāpatti). In general, for actions where awareness is primary, to complete the transgression, actual elements are not necessary; awareness is key.'
་པ་ཙམ་གྱིས་ཆོག་སྟེ་སྦྱོར་བ་ལ་ནི་འདུ་ཤེས་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ་ཞེས་མདོ་འདི་ཉིད་ཀྱི་དོན་དེ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །མདོ་འདི་ཉིད་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། སྦྱོར་བ་ལ་ནི་འདུ་ཤེས་ཡན་ལག་ཡིན་གྱི། དོན་ཉིད་ནི་མ་ཡིན་ཏེ་ཞེས་བཤད་དོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་མེད་པ་ཉིད་ལ་ཡོད་པའི་བློ་ཅན་ལ་ནི་ན་སྨད་ཅེས་པའི་ཊཱི་ཀ་ལས། གལ་ཏེ་ཚོལ་བའི་དུས་ན་ཡང་ལྷུང་བ་ཟད་དེ་ཆུད་ཟོས་པར་གྱུར་ཟིན་ན་ནི། དེའི་ཚེ་ན་སྦྱོར་བའི་ལྟུང་བ་ཡང་ན་སྨད་པ་ཁོ་ནར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སྦྱོར་ལྟུང་རྫོགས་པ་ལ་དོན་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། །ཡོངས་སུ་མ་བཟུང་བ་ལ་ཡོངས་སུ་མ་བཟུང་བར་འདུ་ཤེས་ 7-314b པའོ་ཞེས་པའི་འོད་ལྡན་ལས། དངོས་གཞིའི་རྣམ་པར་གཏོགས་པའི་ཡན་ལག་རྣམས་འདུས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་མཐར་ཐུག་གི་སྦོམ་པོར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཏེ། སྦོམ་པོའི་སྦྱོར་བ་ལ་ཉེས་བྱས་ཡིན་པས། སྐབས་འདིར་སྦྱོར་བའི་གནས་སྐབས་སུ་མ་བྱིན་ལེན་གྱི་སྦོམ་པོར་བསྐྱེད་པ་ཁྱེད་ཅག་འདོད་པ་དེ་ནི་མི་བཟང་ངོ་། །མདོར་ན་ཁྱོད་ལ་འཁྲུལ་པ་འདི་འབྱུང་བ་ནི་དངོས་གཞི་ལ་དངོས་གཞིའི་ཐད་ཀར་དངོས་གཞིའི་ན་སྨད་སྦོམ་པོ་དང་། སྦྱོར་བ་སྦོམ་པོ་དང་། སྦྱོར་བའི་གནས་སྐབས་ལ་དེའི་ན་སྨད་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པའང་སྦྱོར་བའི་གནས་སྐབས་ལ་དངོས་སྦོམ་པོར་དོན་མེད། དངོས་སྦོམ་དང་སྦྱོར་སྦོམ་གྱི་ཐ་སྙད་ཁས་ལེན་ནའང་སྦྱོར་བའི་སྦྱོར་བའི་གནས་སྐབས་སུ་སྦྱོར་སྦོམ་རྫོགས་པ་མི་སྲིད་དོ། །རང་མཆན། ན་སྨད་དུ་གསུངས་པ་དང་། སྦྱོར་བ་ལ་སྦྱོར་བའི་ཐད་ཀར་ན་སྨད་དུ་གསུངས་པ་མ་དྲན་པར་དངོས་སྦོམ་གྱི་སྦྱོར་བའི་གནས་སྐབས་ནས་སྦོམ་པོ་རྫོགས་པར་བཤད་པས་འདི་བྱུང་བ་ཡིན་ནོ། །ད་དུང་ཡང་འདི་རྣམས་ལ་དཔྱད་པའི་གཞི་ཤིན་ཏུ་ཆེ་བར་སྣང་ངོ་། །འདུ་ཤེས་གཙོ་བོ་རྣམས་ཀྱི་སྦྱོར་ལྟུང་རྫོགས་པར་སྐྱེ་བ་ལ་དོན་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པའི་གཞུང་ནི་ཁོ་བོས་བཀོད་པ་དེ་གཉིས་ལས། འདུལ་བའི་ལུང་དང་བསྟན་བཅོས་གང་ནའང་མི་སྣང་ཞེས་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་གསུངས་སོ། །རིགས་པས་ཀྱང་བདག་པོ་གཏན་མེད་ལ་མིའི་རྒྱུད་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་བཟུང་བར་འདུ་ཤེས་ཏེ། དོན་དང་མ་ཕྲད་ན་ནི་དགག་བྱ་མ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་སྦྱོར་ལྟུང་རྫོགས་པར་མི་རིགས་ཏེ། དཔེར་ན་དོན་དང་མ་ཕྲད་ན་དངོས་གཞིའི་ལྟུང་བ་མི་རྫོགས་པ་བཞིན་ནོ། །འོ་ན་སྦྱོར་བ་ལ་ནི་འདུ་ཤེས་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ་ཞེས་མདོ་རྩ་འགྲེལ་གྱི་དོན་གང་ཡིན་ཅེ་ན། སྦྱོར་བ་ལ་ནི་འདུ་ཤེས་གཙོ་ཆེ་བའི་ཡན་ལག་ཡིན་གྱི། དོན་ཉིད་ནི་གཙོ་ཆེ་བའི་ཡན་ལག་མ་ཡིན་ཅེས་བསྟན་པའོ། །དེས་ན་སྤྲུལ་པ་བསད་པའི་ཊཱི་ཀ་ལས། སེམས་ཅན་དུ་བགྲངས་པ་མ་ཡིན་པའི་ 7-315a སྤྲུལ་པ་ལ་མིར་འདུ་ཤེས་པས་གསོད་པར་བྱེད་པ་ལ་ནི་སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོ་སྟེ། མིར་འདུ་ཤེས
【現代漢語翻譯】 僅僅是這樣就足夠了，關於行為，認為知覺是其組成部分，這正是這部經的意義。這部經的註釋中說：『對於行為來說，知覺是其組成部分，但意義本身不是。』有人這樣說。如果這樣，對於那些心中認為不存在的事物存在的人來說，《那薩瑪達》（Na Smad）的註釋中說：『如果在尋找的時候，墮落已經耗盡，變成了徒勞，那麼，那時行為的墮落也只會變成過失。』這與認為行為的墮落圓滿需要意義作為組成部分的說法相矛盾。《光明論》中說：『對於未完全接受的事物，認為未完全接受』，『因為屬於正行的各個部分聚集在一起』，這與最終的粗重相矛盾。因為粗重的行為是過失，所以，在這種情況下，你們所認為的行為階段產生未給予而取的粗重是不好的。總之，你產生這種錯誤，是因為對於正行，直接是正行的《那薩瑪達》（Na Smad）粗重，以及行為粗重，以及行為階段的《那薩瑪達》（Na Smad）的許可權，行為階段對於正行的粗重沒有意義。即使承認正行粗重和行為粗重的術語，行為的行為階段也不可能完成行為粗重。自注：沒有記住《那薩瑪達》（Na Smad）中所說，以及行為直接說是行為的《那薩瑪達》（Na Smad），從正行粗重的行為階段解釋為粗重圓滿，所以才產生了這種錯誤。現在，對於這些，似乎還有很大的研究空間。大譯師措那瓦（Tsonawa）說：『對於知覺主要的人來說，行為的墮落圓滿產生需要意義作為組成部分的論述，在我所寫的這兩部書中，無論在律藏還是論著中都沒有出現。』從理智上講，對於沒有主人的東西，認為是被人的血統完全接受的，如果不與意義相符，那麼由於沒有完成否決的對象，行為的墮落是不合理的，例如，如果不與意義相符，正行的墮落就不會完成。那麼，經文根本和註釋的意義『對於行為來說，知覺是其組成部分』是什麼呢？這是爲了表明，對於行為來說，知覺是主要的組成部分，但意義本身不是主要的組成部分。因此，《化身被殺的註釋》中說：『對於不被認為是眾生的化身，認為是人而殺害的行為，是行為的粗重，認為是人。』 It is enough to just do that; regarding actions, considering perception as a component is precisely the meaning of this sutra. The commentary of this sutra states: 'For actions, perception is a component, but the meaning itself is not.' So it is said. If so, for those who believe in the existence of non-existent things, the commentary 'Na Smad' says: 'If, even when searching, the downfall is exhausted and becomes futile, then at that time, the downfall of the action will only become a fault.' This contradicts the statement that the completion of the downfall of action requires meaning as a component. The 'Luminous One' says: 'For things not fully grasped, perceiving them as not fully grasped,' 'because the components belonging to the main action are gathered together,' which contradicts the ultimate grossness. Because gross actions are faults, it is not good for you to think that generating the grossness of ungranted taking in the stage of action is good. In short, you make this mistake because, for the main action, directly the 'Na Smad' grossness of the main action, and the grossness of action, and the authority of 'Na Smad' in the stage of action, the stage of action has no meaning for the grossness of the main action. Even if the terms gross main action and gross action are acknowledged, it is impossible to complete the gross action in the stage of action of action. Self-note: Not remembering what was said in 'Na Smad,' and that action is directly said to be the 'Na Smad' of action, explaining the completion of grossness from the stage of action of the gross main action is what caused this mistake. Now, there seems to be a lot of room for research on these things. The great translator Tsonawa said: 'For those whose perception is primary, the discourse that the completion of the downfall of action requires meaning as a component does not appear in either the Vinaya or the treatises that I have written.' Logically, for something without an owner, perceiving it as being fully accepted by human lineage, if it does not match the meaning, then because the object of negation is not completed, the downfall of action is unreasonable, for example, if it does not match the meaning, the downfall of the main action will not be completed. So, what is the meaning of the sutra root and commentary, 'For action, perception is a component'? This is to show that for action, perception is the main component, but the meaning itself is not the main component. Therefore, the 'Commentary on the Killing of Emanation' says: 'For an emanation that is not considered a sentient being, the act of killing it with the perception of it being a person is the grossness of action, perceiving it as a person.'
【English Translation】 It is enough to just do that; regarding actions, considering perception as a component is precisely the meaning of this sutra. The commentary of this sutra states: 'For actions, perception is a component, but the meaning itself is not.' So it is said. If so, for those who believe in the existence of non-existent things, the commentary 'Na Smad' says: 'If, even when searching, the downfall is exhausted and becomes futile, then at that time, the downfall of the action will only become a fault.' This contradicts the statement that the completion of the downfall of action requires meaning as a component. The 'Luminous One' says: 'For things not fully grasped, perceiving them as not fully grasped,' 'because the components belonging to the main action are gathered together,' which contradicts the ultimate grossness. Because gross actions are faults, it is not good for you to think that generating the grossness of ungranted taking in the stage of action is good. In short, you make this mistake because, for the main action, directly the 'Na Smad' grossness of the main action, and the grossness of action, and the authority of 'Na Smad' in the stage of action, the stage of action has no meaning for the grossness of the main action. Even if the terms gross main action and gross action are acknowledged, it is impossible to complete the gross action in the stage of action of action. Self-note: Not remembering what was said in 'Na Smad,' and that action is directly said to be the 'Na Smad' of action, explaining the completion of grossness from the stage of action of the gross main action is what caused this mistake. Now, there seems to be a lot of room for research on these things. The great translator Tsonawa said: 'For those whose perception is primary, the discourse that the completion of the downfall of action requires meaning as a component does not appear in either the Vinaya or the treatises that I have written.' Logically, for something without an owner, perceiving it as being fully accepted by human lineage, if it does not match the meaning, then because the object of negation is not completed, the downfall of action is unreasonable, for example, if it does not match the meaning, the downfall of the main action will not be completed. So, what is the meaning of the sutra root and commentary, 'For action, perception is a component'? This is to show that for action, perception is the main component, but the meaning itself is not the main component. Therefore, the 'Commentary on the Killing of Emanation' says: 'For an emanation that is not considered a sentient being, the act of killing it with the perception of it being a person is the grossness of action, perceiving it as a person.'
་པས་ཞུགས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་དགོངས་པ་ནི། དཔེར་ན། ཐོ་ཡོར་ལ་མིར་འདུ་ཤེས་པ་ལ་སོགས་ལྟུང་མེད་ཀྱི་ཡུལ་ལ་དངོས་གཞིའི་ཡུལ་དུ་ཤེས་པས་ཞུགས་པའི་སྦྱོར་བ་ལ་སྦོམ་པོར་བཤད་པ་རྣམས་ཉེས་བྱས་ལྕི་བ་ལ་སྦོམ་པོར་བཏགས་པའོ། ། གཉིས་པ་ལ། གཞི་ལ་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བྱེད་དང་། །འདུ་ཤེས་གཙོ་བ་རྣམས་ཀྱི་དོན། །དངོས་པོ་གཙོ་བའི་ཁྱད་པར་རོ། ། ༈ གཞི་ལ་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བྱེད། དང་པོ་ནི། སྲོག་གཅོད་པ་ལྟ་བུ་གཞི་ཐམས་ཅད་ལ་རང་རང་གི་གཞིའི་རྣམ་པ་མ་དོར་བའི་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བས་ཞུགས་པ་ནི་ཡིད་གཉིས་ཟ་བའི་འདུ་ཤེས་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་སྔར་བཤད་པ་ལྟར་འདུ་ཤེས་ཀྱི་ཆ་ནས་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་ནུས་ཀྱི་བསམ་པ་དང་བཅས་པ་ཡིན་ནོ་སྟེ། ངེས་པའི་འདུ་ཤེས་དང་འདྲ་བའི་ཕྱིར་རོ། །མདོ་འདི་ནི། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་ལྟུང་བ་མང་པོ་ཞིག་ལ་གསུངས་ཀྱང་། ལུང་ཞུ་བ་ལས། རྐུ་དང་སྲོག་གཅོད་བཞི་དང་རེག །དྲུག་ལ་གསུང་བསྡུས་གཞན་ལ་སྦྱར། །ཅེས་གསུངས་སོ། ། ༈ འདུ་ཤེས་གཙོ་བ་རྣམས་ཀྱི་དོན། གཉིས་པ་ནི། སྲོག་གཅོད་པ་ལྟ་བུ་འདུ་ཤེས་གཙོ་བ་རྣམས་ཀྱི་སྦྱོར་བའི་ལྟུང་བ་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་པ་ལ་ནི་འདུ་ཤེས་གཙོ་ཆེ་བའི་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ། །འདུ་ཤེས་གཙོ་བའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། དོན་དང་འདུ་ཤེས་མ་མཐུན་པའི་ཚེ་ན་སྦྱོར་ལྟུང་ཙམ་བསྐྱེད་པ་ལ་ནི་འདུ་ཤེས་ཀྱི་ཆ་ནས་ལྟུང་བར་འཇོག་གི། དོན་གྱི་ཆ་ནས་མི་འཇོག་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྲོག་གཅོད་པའི་ཕམ་པ་ལྟ་བུ་འདུ་ཤེས་གཙོ་བ་རྣམས་ཀྱི་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་པ་ལ་ནི་གང་ལ་བསམ་པའི་དོན་དང་ཕྲད་པ་ནི་ཡན་ལག་དེ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་གང་ལ་བསམ་པའི་དོན་དེ་དང་ཕྲད་ན་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་ཀྱི། བསམ་པའི་དོན་དང་མ་ཕྲད་ན་དངོས་གཞི་མི་བསྐྱེད་ 7-315b པ་ཉིད་དོ། །མདོ་འདི་གཉིས་ནི་ལུང་ཞུ་བ་ལས། ཁང་པ་ཁང་ཆེན་བསྒོ་གྱུར་ལྔ། །གཞི་མེད། བག་ཙམ། དབྱེན། དེ་རྗེས་ཕྱོགས། ཁྱིམ་སུན་འབྱིན། སྣོད་འཆང་བཤེས་ངོ་ཁྱད་དུ་གསོད། །བུད་མེད་དང་ཉལ་ཁབ་རལ་འཆོས། །བཅུ་གཉིས་ལ་ནི་གཞན་དག་ལ། །དངོས་སུ་གསུངས་པ་འདིར་བསྡུས་ཤིང་། །དེ་རྣམས་ལ་ནི་མདོར་བསྡུས་སྦྱར། །ཅེས་བཟུང་ངོ་། ། ༈ དངོས་པོ་གཙོ་བའི་ཁྱད་པར། གསུམ་པ་ནི། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་དང་། ཁུ་བ་འབྱིན་པའི་ལྟུང་བ་གཉིས་ལ་ནི་འདུ་ཤེས་ཀྱི་བསམ་པའི་དོན་དང་ཕྲད་པ་ལས། དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པ་དེར་མ་ཟད་ཀྱི་མ་བསམ་པའི་དོན་དང་ཕྲད་པས་ཀྱང་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་དེ། དངོས་པོ་གཙོ་བོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ་མི་ཚངས་སྤྱོད་ནི་རྟེན་འདོད་ཁམས་པ་ལ་འབྱུང་ཉེ་ཞིང་སྤང་དཀའ་བས་དོག་ཏུ་བཀག་པའི་ཕྱིར་དང་། འབྱིན་པ་ཡང་དེ་དང་རྣམ་པ་འདྲ་བས་དོག་ཏུ་བཀག་པའོ། །དེ་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས། གཞི་ལ་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་ན་ཡང་། །ཕམ་པ་དང་པོ་རྫོགས་པར་གསུངས། །འ
【現代漢語翻譯】 關於『因已進入』的含義，例如，將石頭誤認為人等，對於沒有罪過的對象，如果將其認知為真實的對象而進入，那麼對於那些被粗略描述的行為，會被視為較重的罪行。 第二點是： 對境生疑者， 以及以認知為主者， 皆是事物主次之別。 對境生疑者： 第一種情況，比如殺生，對於所有對象，在沒有捨棄各自對像本性的情況下，如果因懷疑而進入，正如 टीका（註釋）中所說，這是帶著猶豫不決的認知，能夠產生真實行為的想法。因為它類似於確定的認知。這部經在《律分別》（Vinayavibhaṅga）中對許多墮罪都有提及，但在《律釋》（Vinayasamuccaya）中說：『盜、殺四、觸六，經中略說，其餘可類推。』 以認知為主者： 第二種情況，比如殺生，對於以認知為主的行為，如果完成了墮罪的產生，那麼認知就是主要因素。以認知為主的原因是，如果對像和認知不一致，那麼僅僅產生行為的墮罪，這是從認知的角度來安立墮罪的，而不是從對象的角度。比如殺生的波羅夷罪，對於以認知為主的行為，如果完成了真實行為的產生，那麼與所想的對象相遇就是那個因素本身。因此，如果認知與所想的對象相遇，就會產生真實的行為，如果與所想的對象不相遇，就不會產生真實的行為。 這兩部經在《律釋》中說：『房屋、大房屋、門檻五，無基、少許、差別，之後方向，破壞家庭。持器、熟人、面容異，婦女和臥具裝飾。十二種情況以及其他，此處已收集直接所說，對於那些情況，已簡略結合。』 事物主次之別： 第三種情況，對於行不凈行和泄精兩種墮罪，不僅僅是與認知所想的對象相遇會產生真實的行為，即使與未曾想過的對象相遇也會產生真實的行為。因為事物是主要的。行不凈行容易發生在慾望界的有情身上，難以戒除，因此被嚴格禁止。泄精也與此類似，因此也被嚴格禁止。正如《律釋》中所說：『即使對境認知錯誤，也說第一個波羅夷罪已經完成。』
【English Translation】 Regarding the meaning of 'because of entering,' for example, mistaking a stone for a person, etc., for objects without fault, if one enters with the understanding that it is a real object, then those actions that are described as gross are considered as heavier offenses. The second point is: Those who doubt the basis, And those for whom cognition is primary, Are distinctions of the primary and secondary of things. Those who doubt the basis: The first case, such as killing, for all objects, if one enters with doubt without abandoning the nature of their respective objects, as stated earlier in the ṭīkā (commentary), this is with a hesitant cognition, with the thought of being able to generate a real action. Because it is similar to a definite cognition. This sūtra is mentioned in the Vinayavibhaṅga (Discipline Analysis) for many offenses, but in the Vinayasamuccaya (Compendium of Discipline) it says: 'Stealing, killing four, touching six, the sūtra speaks briefly, the rest can be inferred.' Those for whom cognition is primary: The second case, such as killing, for actions where cognition is primary, if the generation of the offense is completed, then cognition is the main factor. The reason why cognition is primary is that if the object and cognition do not match, then merely generating the offense of the action, this is establishing the offense from the perspective of cognition, not from the perspective of the object. For example, the pārājika (defeat) of killing, for actions where cognition is primary, if the generation of the real action is completed, then encountering the object that was thought of is that factor itself. Therefore, if the cognition encounters the object that was thought of, it will generate the real action, and if it does not encounter the object that was thought of, it will not generate the real action. These two sūtras are in the Vinayasamuccaya: 'House, large house, threshold five, without base, a little, difference, then direction, destroying the family. Holding utensils, acquaintances, different faces, women and bedding decorations. Twelve cases and others, here are collected what is directly said, for those cases, it has been briefly combined.' Distinctions of the primary and secondary of things: The third case, for the two offenses of engaging in impure conduct and emitting semen, not only does encountering the object that was thought of by cognition generate the real action, but even encountering an object that was not thought of will generate the real action. Because the thing is primary. Engaging in impure conduct is likely to occur to sentient beings in the desire realm and is difficult to abandon, so it is strictly prohibited. Emitting semen is similar to this, so it is also strictly prohibited. As stated in the Vinayasamuccaya: 'Even if the cognition of the object is mistaken, it is said that the first pārājika is completed.'
བྱིན་དང་བརྫུན་སྨྲའི་ཡུལ་ལ་ནི། །དེང་སང་ལུང་ལ་མི་སྣང་ངོ་། །ཞེས་བཟུང་ངོ་། །འདིར་རང་རེའི་སྟོན་པ་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བའི་ཉན་ཐོས་ངུར་སྨྲིག་འཛིན་པ་རྣམས་ལ་དད་པས་རྩེ་གཅིག་ཏུ་གསོལ་བ་འདི་ལྟ་བུ་ཞིག་འདེབས་ཏེ། བཅོམ་ལྡན་སངས་རྒྱས་རྗེས་སུ་འབྲང་བཞིན་པར། །འདོད་ཡོན་གཉེར་བ་བདུད་ཀྱི་རྗེས་འབྲངས་ནས། །མགོ་རེག་བརྟུལ་ཞུགས་འཛིན་འདི་དགོས་པ་ཅི། །བསྟན་ཞུགས་འདོད་ཡོན་རྗེས་སུ་མི་འབྲང་གསོལ། །འཁོར་བའི་གནས་ནས་དབྱུང་བར་ཁས་འཆེས་ནས། །འདོད་པའི་གཉིས་སྦྱོར་འཁྲིག་པ་དོན་གཉེར་ན། །དགའ་བ་ལེན་པའི་ལྷུང་བཟེད་དགོས་པ་ཅི། །འཁོར་བ་སྤང་འདོད་ཚུལ་ངན་འདི་དོར་གསོལ། །རྫོགས་པའི་སྡོམ་ལྡན་དགེ་ལ་སྦྱངས་བཞིན་པར། །ཁུ་བ་དབྱུང་བའི་བདེ་བ་མྱོང་བརྩོན་ན། །དྲས་ཤིང་ 7-316a དྲུབས་པའི་གོས་འཆང་དགོས་པ་ཅི། །འབྲས་བུ་ཐོབ་འདོད་འདི་ལྟར་མི་མཛད་གསོལ། །གཞན་ལ་ཕན་འདོད་བྱང་སེམས་འཆང་བཞིན་པར། །དགྲ་ལ་ཐབས་རྣམ་དུ་མས་འཚེ་བྱེད་ན། །གཞན་ལ་དམ་ཆོས་འཆད་པའི་དགོས་པ་ཅི། །ཡོངས་འཛིན་མཛད་རྣམས་སྤྱོད་པ་འདི་སྤང་གསོལ། །མདོར་ན་གཟུགས་སྡུག་དྲི་ཞིམ་རོ་མངར་དང་། །རེག་འཇམ་རྣར་སྙན་ཡིད་འཐད་ལ་ཆགས་ན། །རྟག་ཏུ་ཐར་པ་བསྒྲུབ་པར་བཞེད་ཀུན་ལ། །ངལ་བ་འབྲས་བུ་མེད་ཅེས་གསོལ་བ་འདེབས། །དེ་ལྟར་ཚིགས་སུ་བཅད་པས་གསོལ་ཞིང་ཉེ་བར་བཏུད་དེ་གསོལ་ན། འབྲས་བུ་ཐོབ་པར་བཞེད་པ་རྣམས་འཁོར་བའི་བདེ་བ་ཐམས་ཅད་སྡུག་བསྔལ་དུ་དགོངས་ནས་འདོད་པ་ཆུང་ཞིང་འཚོ་བ་ངན་ངོན་ཙམ་གྱིས་ཆོག་ཤེས་པར་གསོལ་བ་འདེབས་སོ། །སངས་རྒྱས་འདོད་པའི་དགེ་སློང་དག །ཆགས་བྲལ་དག་ཀྱང་ཐོབ་པར་ཤོག །འདོད་པ་ཐམས་ཅད་སྤངས་ནས་ནི། །སེམས་ནི་ལས་རུང་ཐོབ་པར་ཤོག། །། 附說 གཉིས་པ་ལ། བརྫུན་སྨྲ་ཡུལ་གྱི་བྱེད་པ་དང་། །བསྟེན་དུ་རུང་བའི་ཚད་བཟུང་ངོ་། ། ༈ བརྫུན་སྨྲ་ཡུལ་གྱི་བྱེད་པ། དང་པོ་ནི། མི་བདེན་པ་བརྫུན་དུ་སྨྲ་བའི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པ་ལ་ནི་ཉན་པ་པོ་ཡང་ངོ་སྟེ། དེར་མ་ཟད་དོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ་ཉན་པ་པོ་བསམ་པའི་དོན་དང་ཕྲད་པ་ལ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་མ་ཟད་ཀྱི། ཉན་པ་པོ་མ་བསམ་པའི་དོན་དང་ཕྲད་པ་ལས་ཀྱང་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་འབྱུང་ངོ་། །སུ་དང་ཕྲད་ནའང་བརྫུན་སྨྲ་བར་བྱའོ་སྙམ་དུ་འདི་ནི་ཀུན་སློང་སྤྱི་ཞུགས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པའོ། །ཀུན་སློང་སྤྱི་ཞུགས་ཞེས་མང་དུ་སྨྲས་མོད་ཀྱི། ཀུན་སློང་སྤྱི་ཞུགས་གཞུང་གང་ནས་བཤད་ཅེས་འདྲི་ན། ནགས་མེས་གཏོང་བའི་སྐབས་སུ། འོད་ལྡན་ལས། ངེས་པར་མ་བྱས་པར་འདི་ན་གང་ཅི་ཡོད་ཐམས་ཅད་བརླག་པར་གྱུར་ 7-316b ཅིག་སྙམ་པ་ལས། དེ་རྣམས་ཤི་ན་སྲོག་ཆགས་ཇི་ལྟ་བུ་དང་། སྲོག་ཆགས་ཇི་སྙེད་པའི་ལྟུང་བ་རྣམས་ཀྱང་དེ་ལྟ་བུ་དང་། དེ་སྙེད་འ
【現代漢語翻譯】 在佈施和妄語之地，如今經典中已不復見。 在此，對於追隨我等導師大悲尊的持袈裟聲聞眾，我以虔誠之心祈請： 既已追隨世尊佛陀，為何貪求欲樂，追隨魔道？ 為何要行頭陀之行？懇請莫要沉溺於追求欲樂！ 既已承諾將眾生從輪迴中解脫，為何貪求男女交合之樂？ 為何需要持用喜悅之缽？懇請捨棄此等欲求解脫之惡行！ 既已精進修學圓滿戒律，為何貪圖泄精之樂？ 為何需要穿著縫補之衣？懇請莫要如此行事，以求證果！ 既已懷抱利益眾生之菩提心，為何以種種手段加害於敵？ 為何需要為他人宣講正法？懇請諸位導師捨棄此等行為！ 總而言之，若貪戀美色、香氣、美味、柔觸、妙音和悅意之境， 對於一切希求解脫者而言，此等辛勞皆是徒勞無功，我如是祈請。 如是，以偈頌祈請，並慇勤勸請，若欲證得果位，當視輪迴諸樂皆為痛苦，祈請諸位知足少欲，安於簡樸生活。 愿欲求成佛之比丘，皆能遠離貪慾，獲得清凈！ 愿捨棄一切慾望，心得自在！ 附說 第二，關於妄語之境的行為，以及可以依賴的標準。 妄語之境的行為： 首先，若因說不真實之語而造下罪業，聽者亦然。不僅如此，若聽者理解了說話者的意圖，則妄語之行為圓滿；若聽者未理解說話者的意圖，妄語之行為亦圓滿。無論與何人相遇，皆欲說妄語，此乃總的動機。雖多次提及總的動機，若問總的動機出自何處？在森林火災之際，《光明經》中說：『無論如何，愿此地一切皆被毀滅！』若彼等因此而死，則如彼等眾生，以及如彼等眾生之罪業，亦如是。
【English Translation】 In the realm of generosity and falsehood, such things are no longer seen in the scriptures these days. Here, to the Sangha (community) of Shravakas (listeners) who follow our teacher, the Greatly Compassionate One, and who wear the ochre robes, I offer this heartfelt prayer with unwavering devotion: Having followed the Blessed One, the Buddha, why pursue sensual pleasures and follow the path of demons? What is the need for practicing asceticism? Please do not indulge in the pursuit of sensual desires! Having vowed to liberate beings from the cycle of existence, why seek the pleasure of sexual union? What is the need for carrying a begging bowl for joy? Please abandon this evil conduct of seeking liberation! Having diligently studied the complete precepts, why strive to experience the pleasure of ejaculation? What is the need for wearing sewn and patched robes? Please do not act in this way, desiring to attain the fruit! Having embraced the Bodhicitta (mind of enlightenment) to benefit others, why harm enemies with various means? What is the need for teaching the Dharma (teachings) to others? Please, all teachers, abandon these actions! In short, if one is attached to beautiful forms, fragrant smells, delicious tastes, soft touches, pleasant sounds, and agreeable thoughts, For all who aspire to attain liberation, such efforts are fruitless, I pray. Thus, I pray with verses and earnestly entreat, if you wish to attain the fruit, consider all the pleasures of samsara (cyclic existence) as suffering, and pray that you may be content with little desire and a simple life. May the monks who desire Buddhahood be free from attachment and attain purity! May they abandon all desires and attain a mind that is workable! Appendix Secondly, regarding the actions of the realm of falsehood and the standards that can be relied upon. The actions of the realm of falsehood: Firstly, if one creates the downfall of speaking untruths, the listener is also involved. Moreover, if the listener understands the speaker's intention, the act of falsehood is complete; if the listener does not understand the speaker's intention, the act of falsehood is also complete. The intention is to speak falsely to whomever one meets, this is the general motivation. Although the general motivation is mentioned many times, if one asks where the general motivation is explained, in the context of forest fires, the 'Radiant One' says: 'In any case, may everything here be destroyed!' If they die as a result, then like those beings, and like the sins of those beings, it is the same.
བྱུང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཇི་ལྟ་བུ་ནི་མི་དང་དུད་འགྲོའོ། །ཇི་སྙེད་པ་ནི་བརྒྱ་སྟོང་ལ་སོགས་པ་གྲངས་སོ། །དེ་ལྟ་བུ་ནི་ཕམ་པ་དང་ལྟུང་བྱེད་དོ། །དེ་སྙེད་ནི་གྲངས་དེ་སྙེད་དོ། །ས་བོན་ལས་ས་བོན་གཞན་དུ་འདུ་ཤེས་པའམ། ལྷ་སྦྱིན་ལ་མཆོད་སྦྱིན་དུ་འདུ་ཤེས་པ་ལ་སོགས་པ་འདུ་ཤེས་གཙོ་བ་རྣམས་ལ་གཞིའི་བྱེ་བྲག་ཕན་ཚུན་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་ནའང་ཀུན་སློང་སྤྱི་ལ་ཞུགས་ན་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་བཞེད་དོ། །གལ་ཏེ་ཀུན་སློང་སྤྱི་ལ་ཞུགས་ཀྱང་དངོས་གཞིའི་བྱེ་བྲག་ལ་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་ན་འདུ་ཤེས་གཙོ་བའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་མི་བསྐྱེད་པར་ཐལ། འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་བའི་མཚན་ཉིད་དེ་ལས་མ་འདས་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་སྟེ་རྩོད་པ་ལ་རྩོད་པ་གཞན་དུ་འདུ་ཤེས་པ་དང་། ས་བོན་ལ་ས་བོན་གཞན་དུ་འདུ་ཤེས་པ་དང་། དགྲ་བཅོམ་པ་ལ་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོར་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་ཏེ་བསད་པ་ཆོས་ཅན། ཐལ་འགྱུར་དང་རྟགས་ཁྱེད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་བཞིན་ནོ། །འདོད་ན། སྐྱོ་སྔོགས་བྱེད་པ་དང་།ས་བོན་སྐྱེ་འཇིག་གི་སྐབས་ཀྱི་གཞུང་དང་འགལ་ལོ། །འོད་ལྡན་ལས། ལུས་གཅིག་ལ་དགྲ་བཅོམ་ཉིད་ཀྱི་ཆོས་མེད་པར་ནོར་བས་བསད་ན་མཚམས་མེད་པར་གྱུར་ན་མི་རུང་གི། ཕམ་པ་ནི་སུས་ཀྱང་བཟློག་པར་དཀའོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། ། ༈ བསྟེན་དུ་རུང་བའི་ཚད་བཟུང་བ། གཉིས་པ་ནི། མི་ཚངས་སྤྱོད་དང་རེག་པ་ལ་སོགས་པའི་ཡུལ་དེ་ནི། ལག་པས་ལག་པར་དང་། རྐང་པས་རྐང་པར་དང་། ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་སྔར་སྨོས་པ་ལྟ་བུ། ཡན་ལག་ཐམས་ཅད་ཅེས་སྨོས་ཀྱང་མཚོན་པ་སྟེ། མཚན་བསྟེན་དུ་རུང་བའི་ལམ་དང་། ཡན་ལག་ 7-317a དང་དུ་བླང་དུ་རུང་བ་ཉིད་ནི་འཁྲིག་པ་བསྟེན་པའི་ཕྱིར་ནུས་པ་དང་ལྡན་པའི་མཐུ་དང་ལྡན་པ་ཡན་ལག་ཉིད་ཡིན་པས། དེ་ལས་ལྟུང་བ་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་ལ་མཚན་བསྟེན་དུ་མི་རུང་བ་ལ་ནི་རང་རང་གི་ན་སྨད་དོ། །མདོ་འདི་ནི་ལུང་ཞུ་བ་ལས།སྨྱན་དང་དབྱེན་གཉིས་ཉལ་ཤོམ་གཉིས། །ལྷན་ཅིག་ལམ་འགྲོ་བདུན་ལ་གསུངས། །ཞེས་སོ། །མི་ཚངས་སྤྱོད་དང་། རེག་པ་དང་། འཁྲིག་ཚིག་དང་། བསྙེན་བཀུར་ལ་སོགས་པ་ནང་སེམས་ཅན་ལ་ཆགས་པ་དངོས་དང་། ཆགས་པའི་རྒྱུ་གྱུར་པ་གཞན་རྣམས་ལ་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་རོ། ། ༈ སེལ་བ་དབང་བྱེད་ཡན་ལག ལྔ་པ་ལ། སེལ་བ་དབང་དུ་བྱེད་པའི་མདོ། །ཡན་ལག་སོ་སོའི་དབྱེ་བའོ། ། ༈ སེལ་བ་དབང་དུ་བྱེད་པའི་མདོ། དང་པོ་ནི། གཞུང་འདིའི་སྐབས་འོག་མ་ནས་འཆད་པར་འགྱུར་བའི་ཡན་ལག་བཅོ་བརྒྱད་པོ་དག་ལ་ནི་ཡན་ལག་ཚང་བ་ལས་གཞན་ཡན་ལག་གཅིག་མ་ཚང་བ་ལ་ན་སྨད་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་ཡན་ལག་བཅོ་བརྒྱད་ནི། རྫུ་འཕྲུལ་ཅན་མིན་མ་ཉམས་ལུས་དངོས་དང་། །ཐ་སྙད་ཡན་ལག་ལྔ་ཐ་སྙད་ལྔ་ནི། མི་ཡིན། སྨྲ་ཤེས། དོན་གོ། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས། །མ་ནིང་དང
【現代漢語翻譯】 世尊如是說：『將會發生。』 什麼樣的呢？即人和牲畜。有多少呢？即百千等數量。像什麼呢？即墮罪和應懺罪。有多少呢？即如是數量。對於將種子誤認為其他種子，或將祭品誤認為供養天神等，在以認知為主的情況下，即使對基礎的差別相互認知錯誤，如果意樂普遍相同，則認為根本罪業圓滿。如果意樂普遍相同，但對根本的差別認知錯誤，那麼以認知為主的墮罪就不會產生根本罪業，因為沒有超出認知錯誤的定義。』如果有人問：『這種說法不成立，因為將爭論誤認為其他爭論，將種子誤認為其他種子，將阿羅漢誤認為凡夫並殺害等情況，其推論和理由如你所說。』如果有人承認，則與責備和種子生滅時的論典相矛盾。《光明經》中說：『如果因錯誤地認為一個身體中沒有阿羅漢的功德而殺害，則會犯下無間罪，這是不允許的。墮罪是誰也無法挽回的。』 第二，關於可以親近的限度：如非梵行和觸控等對境，如『手與手，腳與腳』等先前所說。雖然說了所有肢體，但也只是舉例說明。可以親近的界限，以及可以接受的肢體，是指爲了行淫而具有能力和力量的肢體。因此，從這些肢體中會產生圓滿的墮罪，而對於不可親近的，則是各自的下體。《律經》中說：『媒人和挑撥者，以及同牀共枕者，一起行走者，共有七種。』對於非梵行、觸控、淫語和奉承等，以及內心對有情眾生的貪戀，以及其他貪戀的因，都應簡略地歸納在一起。 第五，關於調伏的支分：調伏的經，以及各個支分的差別。 第一，關於調伏的經：本論中，從下文將要闡述的十八支分來說，如果缺少任何一個支分，則會受到責備。這十八支分是：具有神通、未衰退的真實身體，以及五種名言支分。這五種名言是：不是非人，能夠說話，理解意義，知識自然存在，以及不是陰陽人。
【English Translation】 The Blessed One said, 'It will happen.' What kind of? Namely, humans and animals. How many? Namely, hundreds of thousands, etc., in number. Like what? Namely, defeat and offenses. How many? Namely, that many in number. Regarding mistaking one seed for another, or mistaking offerings to gods for offerings to spirits, etc., in cases where cognition is primary, even if there is confusion in the mutual cognition of the basis, if the intention is universally the same, then the root offense is considered complete. If the intention is universally the same, but there is confusion in the cognition of the basis, then the offense based on cognition will not generate the root offense, because it does not exceed the definition of cognitive error.' If someone asks, 'This statement is not established, because mistaking one argument for another, mistaking one seed for another, mistaking an Arhat for an ordinary person and killing them, etc., the inference and reason are as you said.' If someone admits, then it contradicts the blame and the scriptures on the arising and ceasing of seeds. The 'Radiant Sutra' says, 'If one kills due to mistakenly thinking that a body does not have the qualities of an Arhat, then one commits an irreversible crime, which is not permissible. Defeat is difficult for anyone to reverse.' Secondly, regarding the limits of what is permissible to associate with: such as non-celibate conduct and objects of touch, such as 'hand to hand, foot to foot,' etc., as previously mentioned. Although all limbs are mentioned, it is only illustrative. The boundary of what is permissible to associate with, and the limbs that are permissible to accept, are those limbs that have the ability and power to engage in sexual activity. Therefore, complete offenses arise from these limbs, while for those that are not permissible to associate with, it is their respective lower parts. The Vinaya Sutra says, 'Mediators and instigators, as well as those who share a bed, and those who walk together, there are seven types.' For non-celibate conduct, touch, sexual speech, and flattery, etc., as well as attachment in the mind to sentient beings, and other causes of attachment, they should be briefly summarized together. Fifth, regarding the limbs of subduing: the sutra of subduing, and the distinctions of each limb. Firstly, regarding the sutra of subduing: In this treatise, from the eighteen limbs that will be explained below, if any one limb is missing, then it is blameworthy. These eighteen limbs are: having miraculous powers, an undiminished real body, and five limbs of expression. These five expressions are: not being a non-human, being able to speak, understanding meaning, knowledge existing naturally, and not being a hermaphrodite.
་མཚན་གཉིས་མིན་པའོ་དང་ཁྱིམ་པ་དང་། །བསྙེན་རྫོགས་རྣམ་དག་མཚན་དང་ལྟ་བ་མཐུན། །རུང་དང་ཚད་ལྡན་རང་དོན་རང་ཉིད་ཀྱིས། །བདག་ཏུ་འབྲེལ་བར་ངག་ཏུ་སྨྲ་བ་སྟེ། །འོག་ནས་སྟོན་པའི་ཡན་ལག་བཅོ་བརྒྱད་དོ། །ཞེས་བཟུང་ངོ་། །ཡན་ལག་བཅོ་བརྒྱད་པོ་དེ་དག་ལས་ཡན་ལག་གཅིག་མ་ཚང་བ་ལ་ན་སྨད་དུ་མི་འགྱུར་བ་འདི་ལ་དམིགས་བསལ་གསུམ་ལས། ཡན་ལག་གཅིག་མ་ཚང་བ་ལ་ཆེས་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་བ་ནི་རེག་པ་ལྟ་བུ་མི་ལ་དུད་འགྲོ་ཡང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུ་དང་། བརྡེག་གཟས་ལྟ་བུ་དགེ་སློང་ལས་གྱུར་པ་རྣམས་ཀྱི་སེལ་བ་ཁྱིམ་པ་ཡིན་ན་ཆེས་ན་སྨད་དུ་ 7-317b འགྱུར་བའོ། །ཡན་ལག་གཅིག་མ་ཚང་བ་ལ་དངོས་གཞི་གཞན་དུ་འགྱུར་བ་ནི་དགེ་སློང་མ་དང་ལམ་དུ་འགྲོ་བའི་སེལ་བ། ཁྱིམ་པ་མོ་དང་ལམ་དུ་འགྲོ་ན་ལྟུང་བྱེད་གཞན་དུ་འགྱུར་བ་ལྟ་བུ་སྟེ། དེ་ལས་བཟློག་པ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །ཡན་ལག་གཅིག་མ་ཚང་བ་ལས་ལྟུང་མེད་དུ་འགྱུར་བ་ནི་མ་སྨྲས་པར་ཕྱི་དྲོར་གྲོང་དུ་འཇུག་པ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ལ་ཁྱིམ་པའི་སེལ་བ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཡིན་ན། རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་གནས་ཁང་དུ་ཕྱི་དྲོར་འཇུག་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པ་ལྟ་བུའོ། །འོག་ནས་འཆད་པར་འགྱུར་བའི་ཡན་ལག་ཏུ་མ་ཚང་བ་སྟེ། ཡན་ལག་གཉིས་མ་ཚང་བ་ལ་ནི་ན་སྨད་པ་དེ་བས་ཀྱང་ངོ་སྟེ། ན་སྨད་པ་སྟེ་ཆེས་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་རོ། །དེ་ཡང་རེག་པར་བྱ་བའི་ཡུལ་མ་ཉམས་པ་དང་། རེག་པར་བྱ་བའི་ལུས་མ་ཉམས་པ། ཡན་ལག་གཉིས་མ་ཚང་བ་རྨ་དང་། ཤུ་བ་དང་། གཡན་པ་དང་། ཁྱི་རྔོ་ལ་སོགས་ཀྱིས་བུད་མེད་ཀྱི་ལུས་ཉམས་པ་དང་། ཁྱི་རྔོ་ལ་སོགས་པས་དགེ་སློང་གི་ལུས་ཉམས་པས་རེག་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བར་ལུང་ལས་གསུངས་པ་དང་། སྐྱོན་སྨྲ་བའི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པ་ལ་ཡུལ་རྟེན་མཚན་མཐུན་ཅིང་། ལྟ་བ་མཐུན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་ལ་ཡན་ལག་གཉིས་མ་ཚང་བ་སྟེ། དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་ལ་ལྟ་བ་ཐ་དད་པའི་སྐྱོན་ནས་སྨྲས་ན་ཆེས་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་བ་ལྟ་བུའམ། གོས་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པ་ལ་གོས་རུང་ཞིང་ཚད་དང་ལྡན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་ལ་ཡན་ལག་གཉིས་པ་ཚང་བ་སྟེ། གོས་མི་རུང་ཞིང་ཚད་དང་མི་ལྡན་ན་ཆེས་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་བ་ལྟ་བུའོ། །རེག་པ་འཁྲིག་ཚིག་བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པའི་ལྷག་མ་ལྟ་བུ་སྟེ། ཡུལ་དེ་མི་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་རྣམས་ལ་སེལ་བ་དུད་འགྲོ་ཡིན་ན་ཡང་ངོ་ 7-318a སྟེ་ཆེས་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་རོ། །ངག་དོན་རེག་པའི་སྐབས་ཀྱི་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ཆགས་སེམས་ཀྱིས་དུད་འགྲོ་མོ་ལ་རེག་པ་ཆོས་ཅན། ལྟུང་བ་ཆེས་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་ཏེ། དགག་བྱ་ཆེས་མ་རྫོགས་པའི་ལྟུང་བར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །མདོ་འདི་ནི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། རེག་པའི་འཁྲིག་ཚིག་བསྙེན་བཀུར་ལ། །ཉེས
【現代漢語翻譯】 『非二眾，非在家者，具足戒清凈，戒律與見解一致，適宜且具足標準，為自己謀求利益，以自身作為所依而宣說。』以下將闡述十八支分。這是所持的觀點。在這十八支分中，缺少一支分不會導致墮罪，這有三種特殊情況。缺少一支分會導致重墮罪的情況，例如，觸控行為，如果對象是畜生，則會如此。又如，對於違犯戒律者，如果是比丘，則驅逐；如果是在家人，則會導致重墮罪。缺少一支分會導致罪行性質改變的情況，例如，對於比丘尼和在路上行走的女性，如果是在家女性在路上行走，則會導致不同的墮罪。反之亦然。缺少一支分會導致無罪的情況，例如，未經允許在下午進入村莊等情況，如果是在家人進入出家人的住所，則下午進入出家人的住所不會導致墮罪。以下將要闡述的支分中，缺少一支分的情況。缺少兩支分會導致更嚴重的墮罪，即重墮罪。例如，觸控行為的對象未喪失，觸控行為的身體未喪失，缺少兩支分，如因瘡、疥癬、瘙癢、狗咬等導致女性身體受損，或因狗咬等導致比丘身體受損而進行觸碰，則會構成惡作罪，經典中有這樣的記載。在引發譭謗罪時，需要對像、所依、性別相同且見解一致等支分，如果缺少兩支分，例如，比丘對比丘尼說出見解不同的過失，則會導致重墮罪。在引發衣物相關的墮罪時，需要衣物適宜且具足標準等支分，如果缺少兩支分，即衣物不適宜且不具足標準，則會導致重墮罪。例如，觸碰、性語、供養、讚歎等剩餘情況，如果對象是人，則需要將畜生排除在外，否則會導致重墮罪，這與之前的情況類似。關於語言的意義，在觸碰的情況下，持戒的比丘如果以貪慾之心觸碰母畜生，其行為的性質是：會導致重墮罪，因為這是未完全實現的墮罪。此經出自《律分別》，『觸碰、性語、供養』等，是罪過。 『Not of two kinds, not a householder, fully ordained and pure, with consistent precepts and views, suitable and meeting the standards, seeking self-benefit, speaking with oneself as the basis.』 The eighteen branches will be explained below. This is the view held. Among these eighteen branches, lacking one branch does not lead to a downfall, and there are three special cases for this. Lacking one branch that leads to a severe downfall is like the act of touching; if the object is an animal, it is so. Also, for those who violate the precepts, if they are monks, they are expelled; if they are householders, it leads to a severe downfall. Lacking one branch that leads to a change in the nature of the offense is like the case of a nun and a woman walking on the road; if a householder woman walks on the road, it leads to a different downfall. The reverse is also the same. Lacking one branch that leads to no offense is like entering a village in the afternoon without permission, etc.; if a householder enters the residence of a renunciate, there is no downfall for entering the residence of a renunciate in the afternoon. The case of lacking a branch among the branches to be explained below. Lacking two branches leads to an even more severe downfall, that is, a heavy downfall. For example, if the object of touch is not impaired, the body of touch is not impaired, lacking two branches, such as the body of a woman being damaged by sores, scabies, itching, dog bites, etc., or the body of a monk being damaged by dog bites, etc., and touching occurs, it constitutes a misdeed, as recorded in the scriptures. When causing the offense of slander, the branches such as the object, basis, same gender, and consistent views are required. If two branches are lacking, for example, if a monk speaks of the faults of a nun with different views, it leads to a severe downfall. When causing the actual offense related to clothing, the branches such as suitable and standard clothing are required. If two branches are lacking, that is, if the clothing is unsuitable and does not meet the standards, it leads to a severe downfall. For example, remaining cases such as touching, sexual speech, offerings, praise, etc., if the object is a person, it is necessary to exclude animals, otherwise it leads to a severe downfall, similar to the previous case. Regarding the meaning of language, in the case of touching, if a monk who upholds the precepts touches a female animal with lustful thoughts, the nature of the act is: it leads to a severe downfall because it is an incomplete downfall. This sutra comes from the Vinaya-vibhaṅga, 『Touching, sexual speech, offerings,』 etc., are offenses.
【English Translation】 『Not of two kinds, not a householder, fully ordained and pure, with consistent precepts and views, suitable and meeting the standards, seeking self-benefit, speaking with oneself as the basis.』 The eighteen branches will be explained below. This is the view held. Among these eighteen branches, lacking one branch does not lead to a downfall, and there are three special cases for this. Lacking one branch that leads to a severe downfall is like the act of touching; if the object is an animal, it is so. Also, for those who violate the precepts, if they are monks, they are expelled; if they are householders, it leads to a severe downfall. Lacking one branch that leads to a change in the nature of the offense is like the case of a nun and a woman walking on the road; if a householder woman walks on the road, it leads to a different downfall. The reverse is also the same. Lacking one branch that leads to no offense is like entering a village in the afternoon without permission, etc.; if a householder enters the residence of a renunciate, there is no downfall for entering the residence of a renunciate in the afternoon. The case of lacking a branch among the branches to be explained below. Lacking two branches leads to an even more severe downfall, that is, a heavy downfall. For example, if the object of touch is not impaired, the body of touch is not impaired, lacking two branches, such as the body of a woman being damaged by sores, scabies, itching, dog bites, etc., or the body of a monk being damaged by dog bites, etc., and touching occurs, it constitutes a misdeed, as recorded in the scriptures. When causing the offense of slander, the branches such as the object, basis, same gender, and consistent views are required. If two branches are lacking, for example, if a monk speaks of the faults of a nun with different views, it leads to a severe downfall. When causing the actual offense related to clothing, the branches such as suitable and standard clothing are required. If two branches are lacking, that is, if the clothing is unsuitable and does not meet the standards, it leads to a severe downfall. For example, remaining cases such as touching, sexual speech, offerings, praise, etc., if the object is a person, it is necessary to exclude animals, otherwise it leads to a severe downfall, similar to the previous case. Regarding the meaning of language, in the case of touching, if a monk who upholds the precepts touches a female animal with lustful thoughts, the nature of the act is: it leads to a severe downfall because it is an incomplete downfall. This sutra comes from the Vinaya-vibhaṅga, 『Touching, sexual speech, offerings,』 etc., are offenses.
་བྱས་ཉིད་དུ་གསུངས་པ་བསྡུས། །རྐུ་དང་མི་གསོད་མ་གཏོགས་པ། །མི་ལས་གྱུར་པ་ཀུན་ལ་སྦྱར། །ཅེས་སོ། །དེ་ཡང་དུད་འགྲོ་ལ་བརྐུས་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ཞིང་། དུད་འགྲོ་བསད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ། །དེ་གཉིས་མ་གཏོགས་པ་མི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་རྣམས་ལ་སེལ་བ་དུད་འགྲོ་ལ་ནི་ཆེས་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་ཏེ། དུད་འགྲོ་བླུན་ཅིང་གཏི་མུག་པས་དགག་བྱ་ཆེས་མ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་འགྲེལ་ཆུང་ལས། དུད་འགྲོ་མོ་སྤུ་མེད་པ་ལ་རེག་ན་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། ཁ་ཅིག་ན་རེ། སྤྱིར་དུད་འགྲོ་མོ་ལ་རེག་ན་ཉེས་བྱས་ཡིན་ཀྱང་དམིགས་བསལ་སྤུ་མེད་པ་ལ་རེག་ན་ཆགས་པ་མངོན་གྱུར་ཆེ་བས་སྦོམ་པོ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་དགོས་ཀྱི་དགག་བྱ་ཡན་ལག་ཏུ་འགྱུར་རོ། །འདོད་ན། མིའམ་ཅིའི་བུ་མོ་ཡིད་འཕྲོག་མ་ལ་རེག་ན་ཕམ་པ་བསྐྱེད་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་ཏེ། མིའི་བུད་མེད་ལ་རེག་པ་བས་ཆགས་པ་མངོན་གྱུར་ཆེ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་གང་གིས་འགྲུབ་ན་ལུང་གཞི་ལས། རྒྱལ་པོ་ནོར་བཟང་གི་བྱུང་བ་བརྗོད་པ་ལས་གྲུབ་བོ། །གཞན་ཡང་བུད་མེད་གཟུགས་མི་སྡུག་པ་ལ་རེག་ཀྱང་ལྷག་མ་མི་བསྐྱེད་པར་ཐལ་བའི་སྐྱོན་ཡང་སོ་ན་གནས་སོ། །འོ་ན་གང་ཞེ་ན། དུད་འགྲོ་མོ་ལུས་ཀྱི་ཆ་ཤས་སྤུ་མེད་པ་དེ་ནི་ཆགས་པ་མངོན་གྱུར་ཤས་ཆེར་སྐྱེ་བས་ཉེས་བྱས་ལྕི་བ་ལ་མིང་སྦོམ་པོར་བཏགས་པའོ། །ལུང་རྣམ་ 7-318b བྱེད་ཀྱི་འཁྲིག་ཚིག་སྨྲ་བའི་ཊཱི་ཀ་ལས་དུད་འགྲོ་མོའི་ནུས་པ་ལ་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་བཤད་དེ། ཉེས་བྱས་ལ་མིང་སྦོམ་པོར་བཏགས་པའོ་ཞེས་བརྗོད་ན་ལེགས་སོ། ། ༈ ཡན་ལག་སོ་སོའི་དབྱེ་བ། གཉིས་པ་ལ། གཞི་ཡི་ཡན་ལག་བསྟན་པ་དང་། །བསམ་པའི་ཡན་ལག་བསྟན་པ་དང་། །གཞི་དང་མཐར་ཐུག་ཡན་ལག་དང་། །སྦྱོར་བའི་ཡན་ལག་བསྟན་པའོ། ། ༈ གཞི་ཡི་ཡན་ལག་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ། གཞི་གང་སེམས་ཅན་ལས་གྱུར་དང་། །གཞི་གང་སེམས་ཅན་མིན་གྱུར་པའོ། ། ༈ གཞི་གང་སེམས་ཅན་ལས་གྱུར། དང་པོ་ལ། བུད་མེད་ལས་གྱུར་གཞི་དང་ནི། །གཞི་ཐ་སྙད་ལས་གྱུར་པ་དང་། །ཁྱིམ་པ་ཉིད་ལས་གྱུར་པའི་གཞི། །གཞི་གང་རབ་བྱུང་གཞིར་གྱུར་པའོ། ། ༈ བུད་མེད་ལས་གྱུར་གཞི། དང་པོ་ལ། སྐབས་ཀྱི་ངེས་བཟུང་གི་ཡན་ལག །སྐབས་ཀྱི་ཞར་ལས་བྱུང་བ་དང་། །དེ་དག་སེལ་བ་བསྟན་པའོ། ། ༈ སྐབས་ཀྱི་ངེས་བཟུང་གི་ཡན་ལག དང་པོ་ལ། རྩ་བའི་འབྲུ་ཉིད་གནོན་པ་དང་། །དེ་ཡི་ཁྱབ་པ་སྦྱར་བ་དང་། །དེ་ལ་རྩོད་པ་སྤང་བའོ། ། ༈ རྩ་བའི་འབྲུ་ཉིད་གནོན་པ། དང་པོ་ནི།དེ་ལ་རེག་པའི་གཙོ་བོ་གསུམ་སྟེ། མི་ཚངས་སྤྱོད་དང་། རེག་པའི་ཕམ་པ་དང་། རེག་པའི་ལྷག་མའོ། །ཡུལ་རྫུ་འཕྲུལ་ཅན་ལས་ཀྱང་རེག་པའི་ལྟུང་བ་གསུམ་པོ་དེ་དག་ནི་རྫོགས་པར་འགྱུར་རོ། །ཡུལ་བུད་མེད་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ཅན་ཉི
【現代漢語翻譯】 如是所說之義已攝略。除了偷盜和殺人之外，其餘皆可應用於人。如是說。如果偷盜畜生，則犯粗罪；如果殺害畜生，則犯墮罪。除了這兩者之外，對於需要人身肢節的情況，如果對畜生進行割捨，最嚴重也只是呵責，因為畜生愚笨無知，所應禁止之事並不完全。那麼，如果有人問：『《釋論》中說，觸控無毛的母畜，則犯粗罪，』這是否矛盾呢？有些人說：『一般來說，觸控母畜是輕罪，但特別地，觸控無毛的母畜，慾念更為明顯，所以是粗罪。』如果這樣說，那麼所應禁止之事就變成了肢節。如果允許這種說法，那麼觸控迷人的非人女子，就會導致他勝罪，因為相比觸控人類女性，慾念更為明顯。』如何證明這一點呢？可以通過《律本事》中關於國王諾桑的故事來證明。此外，觸控不美麗的女性，也可能不會產生剩餘罪，這個過失依然存在。那麼，應該如何解釋呢？觸控母畜身體上無毛的部分，更容易產生強烈的慾念，因此將較重的輕罪命名為粗罪。《律分別》的淫語註釋中說，對母畜的效能力犯粗罪，也就是說，將輕罪命名為粗罪，這樣說比較好。 分支的各個分類： 第二部分包括：展示基礎的分支、展示意樂的分支、展示基礎和究竟的分支，以及展示行為的分支。 展示基礎的分支： 第一部分包括：作為基礎的有情和作為基礎的無情。 作為基礎的有情： 第一部分包括：源於女性的基礎、源於名言的基礎、源於在家身份的基礎，以及源於出家身份的基礎。 源於女性的基礎： 第一部分包括：特定情況的確定分支、特定情況的伴隨分支，以及展示對這些的排除。 特定情況的確定分支： 第一部分包括：強調根本詞語本身、將它的普遍性結合起來，以及消除對它的爭論。 強調根本詞語本身： 第一部分是：觸控的主要對像有三種，即非梵行、觸控的他勝罪和觸控的剩餘罪。即使是具有神通的對境，這三種觸控的墮罪也會圓滿。具有神通之法的女性對境
【English Translation】 The meaning of what was said is summarized. Except for stealing and killing, all others can be applied to humans. It is said. If one steals an animal, it becomes a gross offense; if one kills an animal, it becomes a downfall. Apart from these two, if there is a need for human limbs, if one cuts off an animal, the most severe consequence is only censure, because animals are foolish and ignorant, and what should be prohibited is not complete. Then, if someone asks, 'The 'Commentary' says that touching a hairless female animal is a gross offense,' is this contradictory? Some say, 'Generally, touching a female animal is a minor offense, but especially touching a hairless female animal, lust is more obvious, so it is a gross offense.' If one says so, then what should be prohibited becomes a limb. If this statement is allowed, then touching a charming non-human girl would lead to defeat, because lust is more obvious than touching a human woman.' How can this be proven? It can be proven through the story of King Norzang in the 'Vinaya Basis'. Furthermore, touching an unattractive woman may not produce residual offenses, and this fault still exists. So, how should it be explained? Touching the hairless part of a female animal's body is more likely to produce strong lust, so the heavier minor offense is named a gross offense. The commentary on obscene language in the 'Vinaya-vibhanga' says that a gross offense is committed against the sexual ability of a female animal, that is, naming a minor offense as a gross offense, it is better to say so. The individual classifications of branches: The second part includes: showing the branch of the basis, showing the branch of intention, showing the branch of the basis and the ultimate, and showing the branch of action. Showing the branch of the basis: The first part includes: sentient beings as the basis and non-sentient beings as the basis. Sentient beings as the basis: The first part includes: the basis derived from women, the basis derived from nomenclature, the basis derived from the status of a householder, and the basis derived from the status of a renunciate. The basis derived from women: The first part includes: the definite branch of the occasion, the accompanying branch of the occasion, and showing the exclusion of these. The definite branch of the occasion: The first part includes: emphasizing the root word itself, combining its universality, and eliminating disputes about it. Emphasizing the root word itself: The first part is: There are three main objects of touch, namely non-celibacy, the defeat of touch, and the remaining offenses of touch. Even for objects with miraculous powers, these three downfalls of touch will be complete. The female object with the Dharma of miraculous power
ད་མ་ཡིན་པ་ནི་རེག་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་འཁྲིག་ཚིག་སྨྲ་བ་དང་། བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པ་ལྟ་བུའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པའི་ཡན་ལག་ཡིན་ལ། ཡུལ་རྫུ་འཕྲུལ་ཅན་ལས་ནི་རང་རང་གི་ལྟུང་བ་ན་སྨད་པ་ཡིན་ནོ། །ངག་དོན་བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ཆོས་ཅན། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ཅན་མ་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་ལས་གྱུར་པ་ཡིན་ཏེ། དོན་གཞན་སྔ་མ་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ཅན་ཉིད་མ་ཡིན་པ་ཡོད་མེད་ཀྱི་རྗེས་སུ་འགྲོ་ལྡོག་བྱེད་པ་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དཔེར་ན་འཁྲིག་ཚིག་སྨྲ་བའི་ལྷག་མ་བཞིན་ནོ། །རྫུ་འཕྲུལ་ཞེས་པ་ནི་རྫུ་བ་ལུས་ཀྱི་ཆོས། འཕྲུལ་པ་སེམས་ 7-319a ཀྱི་ཆོས་སུ་འདོད། དེའི་ཕྱིར་རྫུ་བ་ལ་འཕྲུལ་པ་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས་པར་ཤེས་སོ། ། ༈ དེ་ཡི་ཁྱབ་པ་སྦྱར་བ། གཉིས་པ་ནི། མདོ་འདི་ནི་བུད་མེད་ལས་གྱུར་པ་ཉེར་གཉིས་ལ་སྤྱིར་བསྟན་པ་སྟེ། འཁྲིག་ཚིག་བསྙེན་བཀུར་སྨྱན་བྱེད་དང་། །འཁྲུར་འཇུག་ལེན་སྨེལ་ཆོས་སྟོན་དང་། །མ་བསྐོས་སྟོན་པའི་བཅུ་ཚན་ལས། །སྐུར་འདེབས་མ་གཏོགས་དགུ་དག་དང་། །ཉལ་ཤོམ་འདུག་འགྲེང་ལྷན་ཅིག་ཉལ། །སྐྱེས་པ་མེད་པར་ལམ་འགྲོ་དང་། །སོ་སོར་བཤགས་བྱ་རྣམ་བཞི་ཡི། །དང་པོ་གཉིས་ཏེ་ཉི་ཤུ་གཉིས། །ཞེས་བསྡུ་བའི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་དེ་ཡང་འཁྲིག་ཚིག་སྨྲ་བའི་ལྷག་མ་ལ་ནི། ལུང་འདུལ་བྱེད་ལས། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ཅན་མོ་མ་ཡིན་པ་ལ་སྨྲས་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མའོ། །རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ཅན་མོ་ལ་སྨྲས་ན་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་དངོས་སུ་གསུངས་ལ། །གཞན་རྣམས་ལ་ནི་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་བའོ། །ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་རྟེན་དགེ་སློང་མའི་དབང་དུ་བྱས་ན་ནི་སྐྱེས་པ་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ཅན་ཉིད་མ་ཡིན་པ་ནི་རེག་པ་ཡིན་པའི་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཀྱང་སྦྱར་རོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། སྤྲུལ་པའི་བུད་མེད་ནམ་མཁའ་ལ་འདུག་པ་ལ་འཁྲིག་ཚིག་དང་ཀུན་སྤྱོད་སྨྲས་པ་ནི་ལྷག་མར་མི་འགྱུར་ཏེ་སྦོམ་པོའོ། །བདག་ཉིད་འཕྲུལ་ཏེ་ནམ་མཁའ་ལ་འདུག་སྟེ་བུད་མེད་ལ་འཁྲིག་ཚིག་དང་ཀུན་སྤྱོད་སྨྲས་པ་ནི་བདག་གི་དབང་དུ་འགྱུར་བས་ལྷག་མར་འགྱུར་ཞེས་བཤད་དོ། ། 遮其爭 གསུམ་པ་ནི། སྐབས་འདིར་མྱང་མཚམས་པ་ན་རེ། བུད་མེད་ཀྱིས་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ཐོབ་ཀྱང་ད་ལྟ་རྫུ་འཕྲུལ་དངོས་སུ་མི་བྱེད་ན་སེལ་བར་མི་འགྱུར་ཏེ། དངོས་སུ་མི་བྱེད་ན་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཐ་སྙད་མི་ཐོབ་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སྨྲའོ། །དེ་ལྟར་ན་ཊཱི་ཀ་ལས། གང་ལ་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ཡོད་པ་དེ་ནི་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ཅན་ནོ། །དེའི་དངོས་པོ་དེ་ནི་དེ་ཉིད་རྫུ་འཕྲུལ་ 7-319b ཐོབ་པའོ། །གང་ལ་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་མེད་པ་དེ་ནི་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ཅན་མ་ཡིན་པའོ། །དེའི་དངོས་པོ་ནི་དེ་ཉིད་རྫུ་འཕྲུལ་མ་ཐོབ་པའོ་ཞེས་ཐོབ་མ་ཐོབ་ལ་བཤད་ཀྱི།
【現代漢語翻譯】 此外，非觸控是指非性交，即說淫穢語和奉承讚美等墮落行為的根本完成部分。對於具有神通者，各自的墮落行為會受到譴責。口頭上的奉承讚美僧團剩餘之法，並非神通之法，而是需要作為墮落之根本。因為其他事情，前者並非神通之法，而是跟隨有無而變化。例如，就像說淫穢語的剩餘部分一樣。神通被稱為身體的神變，幻術被稱為心的神變。 因此，要知道幻術必須先於神變。 以下是該內容的總結： 第二點是：這部經普遍揭示了由女性引起的二十二種墮落。即：『淫穢語、奉承、媒合事，誘導性交、接受饋贈、說壞話、說法，未經允許說法這十種，除了誹謗之外的九種，以及一同睡眠、安排床鋪、坐、站、一同睡覺，沒有男性一同旅行，以及各自懺悔的四種，前兩種，共二十二種。』這首總結偈也適用於說淫穢語的剩餘部分。在《律藏》中說：『如果對非神通之法的女性說，是僧團剩餘；如果對具有神通之法的女性說，是粗罪。』對於其他情況，則是簡要地總結。如果墮落的根源是比丘尼，那麼非神通之法的男性就是觸控的根本部分。』《釋論》中說：『對坐在空中的化身女性說淫穢語和不雅行為，不會構成僧殘，而是粗罪。自己化身並坐在空中，對女性說淫穢語和不雅行為，因為是自己的行為，所以構成僧殘。』 第三點是：此時，彌昂禪師說：『即使女性獲得了神通之法，但如果現在沒有實際運用神通，也不會被排除，因為如果沒有實際運用，就不會獲得神通的名稱。』如果是這樣，那麼在《 टीका 》中說：『誰擁有神通之法，誰就是具有神通者。它的實體就是他自己獲得了神通。誰沒有神通之法，誰就不是具有神通者。它的實體就是他自己沒有獲得神通。』這裡討論的是獲得與未獲得。
【English Translation】 Furthermore, 'non-touching' refers to non-sexual intercourse, which means that speaking obscene words and offering flattery and praise are fundamental parts of the complete downfall. For those with magical powers, their respective downfalls are condemned. Verbal flattery and praise of the Sangha's remaining teachings are not magical powers, but are necessary as the basis for downfall. Because of other matters, the former is not a magical power, but changes according to presence or absence. For example, like the remainder of speaking obscene words. 'Magical power' is considered the transformation of the body, and 'illusion' is considered the transformation of the mind. Therefore, it should be understood that illusion must precede magical power. The following is a summary of this: The second point is: This sutra generally reveals the twenty-two downfalls caused by women. Namely: 'Obscene words, flattery, matchmaking, inducing intercourse, accepting gifts, speaking ill, teaching the Dharma, teaching without permission, these ten, except for slander, the nine, and sleeping together, arranging beds, sitting, standing, sleeping together, traveling without a man, and the four types of individual confession, the first two, totaling twenty-two.' This summary verse also applies to the remainder of speaking obscene words. In the Vinaya Pitaka, it says: 'If spoken to a woman who does not have magical powers, it is Sangha residue; if spoken to a woman who has magical powers, it is a gross offense.' For other situations, it is briefly summarized. If the basis of downfall is a Bhikkhuni, then a man without magical powers is the fundamental part of touching.' The commentary says: 'Speaking obscene words and indecent behavior to a manifested woman sitting in the sky does not constitute Sangha residue, but a gross offense. If one manifests oneself and sits in the sky, speaking obscene words and indecent behavior to a woman constitutes Sangha residue because it is one's own action.' The third point is: At this time, the Myang meditator says: 'Even if a woman has obtained the Dharma of magical powers, if she does not actually use the magical powers now, she will not be excluded, because if she does not actually use them, she will not obtain the name of magical powers.' If that is the case, then in the Ṭīkā it says: 'Whoever has the Dharma of magical powers is one who has magical powers. Its entity is that he himself has obtained magical powers. Whoever does not have the Dharma of magical powers is not one who has magical powers. Its entity is that he himself has not obtained magical powers.' This discusses obtaining and not obtaining.
བྱེད་མི་བྱེད་ལ་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། གཞན་ཡང་མངོན་ཤེས་ཀྱི་རྫུ་འཕྲུལ་ད་ལྟ་དངོས་སུ་མི་བྱེད་ཀྱང་རྫུ་འཕྲུལ་ཐོབ་པ་ཡུལ་དུ་བྱས་ན་དེ་ལས་འཁྲིག་པ་ལ་སོགས་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པར་མི་རིགས་ཏེ། མངོན་པར་ཞེན་པ་ཆུང་བའི་ཕྱིར། དེ་གང་གིས་གྲུབ་ན་རྫུ་འཕྲུལ་མ་ཐོབ་པ་བ་ཡང་འཛིན་པར་འདོད་ན། ཐག་རིང་བ་ན་འདུག་ཀྱང་ཟིན་པའི་མངོན་ཞེན་རྫོགས་པ་ལྟར་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཕྱོགས་གཅིག་ཐོབ་པར་བྱ་ལྟ་བུ་འཛིན་པར་འདོད་ན། རྫུ་འཕྲུལ་མི་བྱེད་པར་དྲུང་ན་འདུག་ཀྱང་ཟིན་པའི་མངོན་ཞེན་མི་རྫོགས་པར་མྱོང་བས་གྲུབ་བོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ཅན་མོ་ཉིད་ལ་ནི་བརྟུལ་དུ་མི་རུང་སྟེ་བཟུང་བར་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། །གལ་ཏེ་མྱང་མཚམས་པ་ན་རེ། འདས་པ་དང་མ་འོངས་པའི་རྫུ་འཕྲུལ་ལུང་མ་བསྟན་ལ་ནི་ཐོབ་པ་ད་ལྟར་བ་མེད་དེ། མཛོད་ལས། ལུང་བསྟན་མིན་ཏེ་ལུང་མ་བསྟན་རྣམས་ཀྱི་ཐོབ་པ་ན་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས།པ་ཁོ་ན་སྟེ་སྔར་སྐྱེ་བའང་མེད་ལ། དུས་ཕྱིས་སྐྱེ་བའང་མེད་ཅེས་མཛོད་འགྲེལ་ལས་སོ། །ཞེས་བཤད་དོ་ཞེ་ན། རྫུ་འཕྲུལ་ལུང་མ་བསྟན་ཁ་ཅིག་དེ་ལྟར་ཡིན་ཀྱང་མངོན་ཤེས་ཀྱི་རྫུ་འཕྲུལ་ལུང་མ་བསྟན་པ་ལ་ནི་དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ཏེ། མཛོད་ལས། མངོན་ཤེས་སྤྲུལ་པ་མ་གཏོགས་པ། །ཞེས་བཤད་དོ། །རྫུ་འཕྲུལ་དགེ་བ་འདས་པ་དང་མ་འོངས་པ་རྣམས་ལ་ནི་ཐོབ་པ་ད་ལྟར་བ་ཤིན་ཏུའང་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ན་རྫུ་འཕྲུལ་ལ་དངོས་སུ་བྱེད་པ་དེ་ཁོ་ན་རྫུ་འཕྲུལ་ཐོབ་པ་ཡིན་པར་མི་རིགས་སོ། །རེག་པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པ་ལ་ཡུལ་བུད་མེད་ལྟ་བུ་རེག་པར་བྱ་བ་དང་རེག་པར་བྱེད་པ་ཉིད་ནི། རྨ་དང་། ཤུ་བ་དང་། གཡན་པ་དང་། ཁྱི་རྔོ་ལ་སོགས་པས་ 7-320a ལུས་མ་ཉམས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་རོ། །ཉམས་པའི་ཚད་ནི་རེག་པའི་བདེ་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་ལ་གནོད་པ་སྟེ། དེ་ལྟར་གཞུང་འགྲེལ་ལས་བཤད་དོ། །དེ་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས། བུད་མེད་ཀྱི་ལུས་དབང་པོ་ཉམས་པ་ལ་རེག་ན་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །གཉིས་ཀའི་ལུས་ཀྱི་དབང་པོ་ཉམས་པར་གྱུར་པ་གཅིག་ལ་གཅིག་རེག་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཞན་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས། རྨས་རེག་ན་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །རྨ་ལ་རེག་ན་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པའང་མདོ་འདིས་བསྡུས་ཏེ། དེའང་ལུས་ཉམས་པའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྐབས་འདིར་རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་། ཊཱི་ཀ་དང་། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་དང་གསུམ་ཆར་ལས་འདིར་རོ་ཉིད་ལ་ནི་ན་སྨད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་ལུང་ཞུ་བ་ཉུང་ཤོས་ལས། བུད་མེད་ཀྱི་རོ་དང་ལྷན་ཅིག་ལུས་ཀྱིས་རེག་པར་བགྱི་ན་ཅིར་འགྱུར། དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། ཞུ་བའི་འགྲེལ་བ་ལས་ཀྱང
【現代漢語翻譯】 如果說做與不做相違背，還有，即使現在沒有實際進行神通的幻化，如果將獲得神通作為目標，那麼由此產生性行為等墮落的根本原因是不合理的，因為執著很小。如果通過什麼來證明呢？如果想要認為即使沒有獲得神通也會執著，就像身處遠處也能抓住一樣，完全執著于獲得神通的某一方面，那麼即使不進行神通，身處近處也不能完全執著，通過體驗來證明。《 टीका 》中說：『對於具有神通的女性本身，不能欺騙，因為無法抓住。』如果彌昂禪修者說：『過去和未來的神通是無記的，現在沒有獲得，因為《俱舍論》中說：『無記不是預言，無記的獲得是與生俱來的，以前沒有產生，以後也不會產生。』這是《俱舍論釋》中所說的。』如果這樣說，雖然有些無記的神通是這樣的，但對於無記的明智神通來說，不是這樣的。《俱舍論》中說：『除了明智的幻化之外。』因為對於過去和未來的善神通來說，現在獲得是非常多的，所以實際進行神通不一定是獲得神通。 產生觸控的殘餘，如女性的身體，可觸控之物和觸控者本身，如果沒有傷口、疥瘡、瘙癢和狗舔等損傷身體，就與前面相連。損傷的程度是妨礙體驗觸控的快樂，正如經論中所說。其中，在《律經》中問道：『觸控女性身體的器官受損會怎麼樣？會變粗。』如果雙方的身體器官都受損，互相觸控會怎麼樣？會犯輕罪。』經中還說：『觸控傷口會怎麼樣？會變粗。』觸控傷口會怎麼樣？會變粗。』這些都包含在這部經中，因為這也是身體受損的一種差別。此時，在自己的《釋論》和《 टीका 》以及《五十品經》中都說，因為這裡對味道本身沒有責備。 同樣，在最少的《律經》中說：『如果用身體接觸女性的屍體，會怎麼樣？會犯僧殘罪。』在《律經釋》中也說
【English Translation】 If saying doing and not doing contradict each other, also, even if one does not actually perform the illusion of magical powers now, if one takes obtaining magical powers as the goal, then it is unreasonable to generate the root of downfall such as sexual intercourse from it, because the attachment is small. How is that proven? If one wants to think that even if one has not obtained magical powers, one will still be attached, just like being able to grasp even when far away, being completely attached to obtaining one aspect of magical powers, then even if one does not perform magical powers, being near cannot be completely attached, it is proven through experience. The 《 टीका 》 says: 'For the female who possesses magical powers, one cannot deceive, because one cannot grasp.' If the Miang meditator says: 'The magical powers of the past and future are unpredicted, and there is no present attainment, because the 《Abhidharmakośabhāṣya》 says: 'Unpredicted is not a prediction, the attainment of the unpredicted is innate, it did not arise before, nor will it arise later.' This is what the 《Abhidharmakośabhāṣya》 says.' If you say that, although some unpredicted magical powers are like that, it is not like that for unpredicted clairvoyant magical powers. The 《Abhidharmakośabhāṣya》 says: 'Except for clairvoyant transformations.' Because for the past and future virtuous magical powers, there is very much present attainment, so actually performing magical powers is not necessarily obtaining magical powers. Generating the residue of touch, such as a woman's body, the object to be touched, and the toucher themselves, if the body is not damaged by wounds, scabies, itching, and dog licking, etc., it is connected to the previous. The extent of the damage is that it hinders the experience of the pleasure of touch, as stated in the scriptures and commentaries. Among them, in the 《Vinaya》 it is asked: 'What happens if you touch a woman's body part that is damaged? It will become coarse.' What happens if both bodies' organs are damaged and they touch each other? They will commit a minor offense.' The scripture also says: 'What happens if you touch a wound? It will become coarse.' What happens if you touch a wound? It will become coarse.' These are all included in this sutra, because this is also a difference in the body being damaged. At this time, in one's own 《Commentary》 and 《 टीका 》 and the 《Fifty Chapter Sutra》, it is said that there is no blame for the taste itself here. Similarly, in the shortest 《Vinaya》 it says: 'What happens if you physically touch a woman's corpse? You will commit a Sanghavasesa offense.' It is also said in the 《Vinaya Commentary》
་། དགེ་འདུན་ལྷག་མར་བཤད་མོད་ཀྱི། ལུང་ཞུ་བ་ཉུང་ཤོས་ལས། བུད་མེད་ཀྱི་རོ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་རེག་ན་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་གཙོ་བོར་བྱས་ཏེ། རེག་པའི་ལྷག་མའི་སྐབས་སུ་སྔར་རྒྱས་པར་བཤད་ཟིན་ཏོ། ། ༈ སྐབས་ཀྱི་ཞར་ལས་བྱུང་བ། གཉིས་པ་ནི། འོ་ན་ལུས་མ་ཉམས་པ་དེ་རེག་པ་ཁོ་ནའི་ཡན་ལག་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། གག་ཚིལ་བྱེད་པ་ལ་ཡང་ངོ་སྟེ། རེག་པར་བྱ་བ་ཉིད་ནི་མ་ཉམས་པ་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་རོ། །ཡུལ་རྟེན་གཉིས་ཀའི་ལུས་མ་ཉམས་པ་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་ལུས་ཀྱི་དབང་པོ་ཉམས་པས་ལུས་ཀྱི་དབང་པོ་མ་ཉམས་པ་ལ་གག་ཚིལ་བགྱིས་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ། ། 7-320b དགེ་སློང་ལུས་ཀྱི་དབང་པོ་མ་ཉམས་པས་ལུས་ཀྱི་དབང་པོ་ཉམས་པ་ལ་གག་ཚིལ་བགྱིས་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ། །དགེ་སློང་གིས་རྨས་གག་ཚིལ་བགྱིས་སམ། རྨ་ལ་གག་ཚིལ་བགྱིས་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་བརྗོད་པ་དེ་གཞུང་འདིར་བསྡུས་པ་ཡིན་ལ། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་དངོས་སུ་གསུངས་པ་ནི་འོག་མ་དག་ལ་ནི་གཞན་ལ་ན་སྨད་པ་ཞེས་པས་བསྡུས་སོ། ། ༈ དེ་དག་སེལ་བ་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ནི། འོ་ན་རེག་པ་དང་གག་ཚིལ་བྱེད་པ་གཉིས་ལ་ཐུན་མོང་བ་དེ་འབའ་ཞིག་ཏུ་ཟད་དམ་ཞེ་ན། རེག་པར་བྱ་བའི་ཡུལ་དང་། གག་ཚིལ་བྱ་བའི་ཡུལ་སེན་མོ་དང་། སོ་དང་། ཤ་མེད་པའི་རུས་པ་དང་། སྤུ་དག་ནི་མ་ཉམས་པའོ་ཞེས་སྔར་སྨོས་པ་དེ་ལས་གཞན་ལུས་ཉམས་པ་དང་ལྡན་པ་སྟེ། ལུས་ཉམས་པ་དང་འདྲ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་བུད་མེད་ཀྱི་སེན་མོ་དང་། སོ་དང་། སྤུ་དག་ལ་དགེ་སློང་གི་སེན་མོ་ལ་སོགས་པས་རེག་པ་དང་། དེ་དག་གིས་རེག་པ་དང་། དེ་དག་ལ་དགེ་སློང་གཞན་གྱིས་སེན་མོ་ལ་སོགས་པས་གག་ཚིལ་བྱེད་པ་དང་། དགེ་སློང་རང་གི་སེན་མོ་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་གིས་གག་ཚིལ་བྱེད་པ་དག་ལ་ནི་རང་རང་གི་ལྟུང་བ་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་ཏེ། རེག་ན་སྦོམ་པོ་དང་གག་ཚིལ་བྱེད་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །དེ་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས། སེན་མོ་ལ་རེག་ན་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །སེན་མོས་རེག་ན་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །དེ་བཞིན་དུ་སོ་དང་སྤུ་ལའང་གསུངས་པ་དང་། དེ་བཞིན་དུ་སེན་མོ་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་ལ་གག་ཚིལ་བྱེད་པ་དང་། དེ་དག་གིས་གག་ཚིལ་བྱེད་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་ལུང་ལས་གསུངས་སོ། །བུད་མེད་ཀྱི་ཤ་མེད་པའི་རུས་པ་ལ་དགེ་སློང་གིས་རེག་ན། ལུང་ཞུ་བ་ཉུང་ཤོས་ལས། སྦོམ་པོར་གསུངས་ཀྱང་སྦོམ་པོ་བཏགས་པ་བར་དགོངས་པ་བཀྲོལ་ལ། ལུང་ཞུ་བ་མང་ཤོས་ 7-321a ལས། བུད་མེད་ཀྱི་ཀེང་རུས་ཤ་མེད་པ་ལ་རེག་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་པ་དེའི་རྗེས་སུ་འབྲང་ངོ་། །ཤ་མེད་པའི་རུས་པ་ནི་རེག་བྱའི་ཡུལ་དུ་གསུངས་ཀྱ
【現代漢語翻譯】 雖然在《律藏》（Vinaya）中對僧眾的剩餘部分進行了講解，但在較少的律經請問中，如果與女性的屍體接觸會怎麼樣呢？回答是：『犯粗罪（sthulakritya）』。這是主要的。關於接觸的剩餘情況，之前已經詳細解釋過了。 第二，那麼，未損壞的身體僅僅是接觸的一個分支嗎？不是的，也適用於摩擦。因此，『可接觸之物本身就是未損壞的分支』，這是與之前的內容相聯繫的。境和所依的兩個身體未損壞都是分支。根據律經請問：『比丘用損壞的身體感官摩擦未損壞的身體感官會怎麼樣？』回答是：『犯輕罪（duskrita）』。 『比丘用未損壞的身體感官摩擦損壞的身體感官會怎麼樣？』回答是：『犯輕罪』。『比丘摩擦傷口，或者用傷口摩擦會怎麼樣？』回答是：『犯輕罪』。這些都是通過暗示表達的，並被總結在這部論著中。直接說『犯輕罪』的情況，在後面的內容中，會被『責備他人』所涵蓋。 第三，那麼，接觸和摩擦之間只有共同點嗎？不是的。可接觸之境，以及可摩擦之境，如指甲、牙齒、沒有肉的骨頭和毛髮等，都是未損壞的。除了之前提到的這些，其他與損壞的身體相關的事物，都與損壞的身體相同。因此，比丘用自己的指甲等接觸女性的指甲、牙齒和毛髮，或者用這些東西接觸，或者其他比丘用指甲等摩擦這些東西，或者自己用指甲等摩擦這些東西，都會導致各自的墮落，即犯下粗罪或輕罪。如果接觸，則犯粗罪；如果摩擦，則犯輕罪。根據律經請問：『接觸指甲會怎麼樣？』回答是：『犯粗罪』。『用指甲接觸會怎麼樣？』回答是：『犯粗罪』。同樣，牙齒和毛髮也是如此。同樣，用指甲等摩擦這些東西，或者用這些東西摩擦，都會犯輕罪。這是律經中說的。如果比丘接觸女性沒有肉的骨頭，在較少的律經請問中，說是犯粗罪，但這是指假設的粗罪。在較多的律經請問中，『接觸女性沒有肉的骨骼會怎麼樣？』回答是：『犯輕罪』。我們遵循後者的說法。沒有肉的骨頭被認為是可接觸之境。
【English Translation】 Although the remainder of the Sangha (community of monks) is explained in the Vinaya, in the fewer Vinaya inquiries, what happens if one touches a woman's corpse? The answer is: 'It becomes a gross offense (sthulakritya).' This is the main point. The remaining cases of touching have already been explained in detail before. Second, is the undamaged body only a branch of touching? No, it also applies to rubbing. Therefore, 'the touchable object itself is the undamaged branch,' which is related to the previous content. Both the object and the basis, the undamaged body, are branches. According to the Vinaya inquiry: 'What happens if a monk rubs an undamaged bodily sense with a damaged bodily sense?' The answer is: 'It becomes a minor offense (duskrita).' 'What happens if a monk rubs a damaged bodily sense with an undamaged bodily sense?' The answer is: 'It becomes a minor offense.' 'What happens if a monk rubs a wound, or rubs with a wound?' The answer is: 'It becomes a minor offense.' These are all expressed through implication and are summarized in this treatise. The cases where it is directly said 'it becomes a minor offense' are covered by 'blaming others' in the following content. Third, is there only a commonality between touching and rubbing? No. The object of touching, and the object of rubbing, such as nails, teeth, bones without flesh, and hair, are all undamaged. Apart from these mentioned earlier, other things related to the damaged body are the same as the damaged body. Therefore, if a monk touches a woman's nails, teeth, and hair with his own nails, etc., or touches with these things, or if another monk rubs these things with nails, etc., or if he rubs these things with his own nails, etc., it will lead to their respective downfalls, i.e., committing a gross offense or a minor offense. If touching, it becomes a gross offense; if rubbing, it becomes a minor offense. According to the Vinaya inquiry: 'What happens if one touches a nail?' The answer is: 'It becomes a gross offense.' 'What happens if one touches with a nail?' The answer is: 'It becomes a gross offense.' The same applies to teeth and hair. Similarly, rubbing these things with nails, etc., or rubbing with these things, will result in a minor offense. This is what is said in the Vinaya. If a monk touches a woman's bones without flesh, in the fewer Vinaya inquiries, it is said to be a gross offense, but this refers to a hypothetical gross offense. In the more numerous Vinaya inquiries, 'What happens if one touches a woman's bones without flesh?' The answer is: 'It becomes a minor offense.' We follow the latter statement. Bones without flesh are considered to be touchable objects.
ི། རེག་བྱེད་དང་གག་ཚིལ་ནི་གསུངས་པ་མི་སྣང་ངོ་། །འོ་ན་སྐབས་འདིར་སྤུ་ལ་རེག་ན་ལྟུང་བ་ན་སྨད་དུ་གསུངས་པ་དང་། འདིར་ལན་བུ་ནི་དེ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་ལྷག་མར་བཤད་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དེའི་འགལ་སྤོང་སྔར་རེག་པའི་ལྷག་མའི་སྐབས་སུ་རྒྱས་པར་བཤད་ཟིན་ཏོ། ། ༈ གཞི་ཐ་སྙད་ལས་གྱུར་པ། དང་པོ་ཡན་ལག་གི་ཁྱབ་པ་སྦྱར་བ་ལ་གཉིས་ཏེ། གཞིའི་ཡན་ལག་གི་ཐ་སྙད་ཀྱི་ཁྱབ་པ་སྦྱར་བ་དང་། བཅོལ་བའི་ཡུལ་གྱི་ཐ་སྙད་ཀྱི་ཁྱབ་པ་སྦྱར་བའོ། ། ༈ གཞིའི་ཡན་ལག་གི་ཐ་སྙད་ཀྱི་ཁྱབ་པ་སྦྱར་བ། དང་པོ་ནི། རྐུ་དང་སྲོག་གཅོད་མ་གཏོགས་པ། །གཞིའི་ཡན་ལག་ཏུ་མི་ཡིན་ངེས་བཟུང་དུ་དགོས་པ་ཀུན་ལ་སྦྱར། །ཐ་སྙད་ཀྱི་ཁྱབ་པ་ཁང་པ་ཁང་ཆེན་བསྒོ་གྱུར་ལྔ། །བརྟད་དང་འབྱུང་དང་རིམ་པ་གཉིས། །དུས་མིན་སྐྱ་རེངས་ཁྲི་རྐང་བརྡལ། །བཅུ་བཞི་མ་གཏོགས་གཞན་རྣམས་ལ། །གསུངས་སོ་དེ་དག་ལ་ཡང་སྦྱར། །ཅེས་བཟུང་ངོ་། ། ༈ བཅོལ་བའི་ཡུལ་གྱི་ཐ་སྙད་ཀྱི་ཁྱབ་པ་སྦྱར་བ། གཉིས་པ་ནི། བཅོལ་བྱང་རྫོགས་པ་སུམ་བཅུ་གཉིས། །ཡོད་པ་ལ་རྐུ་དང་སྲོག་གཅོད་མི་གཅིག །དུད་འགྲོ་གསུམ་བཞི་བཀོལ་བའི། །ལྷག་མ་ཉི་ཤུ་བདུན་ལ་སྦྱར། །དེའི་ནང་ནས་སྨྱན་དང་ཁང་པ་ཁང་ཆེན་དང་། །ཆ་གཉིས་དྲུག་དང་བྱིན་འཕྲོག་དང་། །ཐ་ག་གཉིས་སྤྲོད་རིན་ཆེན་རེག །དངངས་སྦེད་བཅུ་གཉིས་མ་གཏོགས་ལ། །གསུངས་སོ་དེ་དག་བཅུ་གཉིས་པོ་ལ་ཡང་སྦྱར། །ཅེས་བཟུང་ངོ་། ། གཉིས་པ་ཡན་ལག་རང་གི་ངོ་བོ་ནི། ཐ་སྙད་ལྔ་ལྡན་དང་། བཞི་ལྡན་ལ་སོགས་པའོ། །དེ་ཡང་ཐ་སྙད་ལྔ་ལྡན་ནི། མི་ཡིན་པ་དང་། སྨྲ་ཤེས་པ་དང་། དོན་གོ་བ་ 7-321b དང་། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་། མ་ནིང་དང་མཚན་གཉིས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་ལྔ་པོ་དེ་རྣམས་གང་ཟག་གི་རྒྱུད་ལ་ལྡན་པའོ། །དེ་ལྟར་ཡང་མིའི་འགྲོ་བ་པ་ནི་ཐ་སྙད་དུ་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །སྨྲ་ཤེས་པ་ནི་སྨྲ་བ་པོ་ཉིད་ལ་ཡོད་པ་སྟེ་རྣམ་པ་རིག་བྱེད་ལ་དོན་གོ་བའོ། །ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་ནི་རང་བཞིན་ཉམས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །མ་ནིང་དང་མཚན་གཉིས་པ་དག་ནི་དེ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན་པ་གཞིའི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་ནི། ཁྱིམ་པ་སྤྱིས་བསྐྱེད་ཉི་ཤུ་རྩ་བདུན་དང་། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་སྤྱིས་བསྐྱེད་བཞི་དང་། ཐ་སྙད་སྤྱིས་བསྐྱེད་བཅུ་གཉིས་པོ་རྣམས་སོ། །དེ་ཡང་ཉི་ཤུ་རྩ་བདུན་པོ་དང་བཞི་པོ་རྣམས་ནི་སྐབས་གཞན་དུ་སྟོན་ཅིང་། ཐ་སྙད་སྤྱིས་བསྐྱེད་པ་བཅུ་གཉིས་ནི། ཕམ་བརྫུན་གཞི་མེད་བག་ཙམ་དང་། །ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་དང་ཤེས་བཞིན་དང་། །ཟས་ཕྱིར་ཆོས་སྟོན་སྡིག་ལྟ་འཛིན། །ལྷག་མས་སྐུར་འདེབས་གོ་ཆ་དང་། །ཁང་པའི་བཙལ་ཡུལ་ཁང་ཆེན་བདག །བཤེས་ངོའི་བསྔོ་ཡུལ་རིམ་གཉིས་བདག །ཅེས་བཟུང་ངོ་། །དེ་དག
【現代漢語翻譯】 觸覺和摩擦是不被提及的。那麼，如果此時觸控毛髮導致墮落，就像在下部所說的那樣，並且這裡說『蘭布』（Lanbu）是具備這些的，這與額外解釋相矛盾嗎？對該矛盾的消除已經在先前關於觸控剩餘物的章節中詳細解釋過了。 基礎術語的轉變： 第一，將分支的範圍結合起來有兩種：結合基礎分支的術語範圍和結合委託對象的術語範圍。 結合基礎分支的術語範圍： 第一種情況是：除了偷盜和殺生之外，所有需要確定為基礎分支中的人，都適用。術語的範圍包括房屋、大房屋、五種轉變（門？）。兩次『確定』（bṛtad）和『出現』（'byung），以及兩種順序。非時、黎明、三腳架（khrir kang brdal）。除了十四種情況外，其餘的都適用。已經確定了，也適用於這些情況。 結合委託對象的術語範圍： 第二種情況是：具備三十二種完整委託（bcol byang rdzogs pa）的情況，偷盜和殺生除外，不包括一個人。使用三到四種畜生。其餘的二十七種情況適用。從這些情況中，除了調解人、房屋、大房屋、兩部分、六種、奪取給予、兩種紡織品、提供價值、珍貴觸控、隱藏恐懼這十二種情況外，其餘的都適用。已經確定了，也適用於這十二種情況。 第二，分支自身的本質是：具備五種術語、具備四種術語等等。其中，具備五種術語是指：是人、能說話、理解意義、意識自然存在、不是男性和雙性人這五種特質都存在於個體的相續中。因此，人類的行為本身就是一種術語。能說話是指存在於說話者本身，即理解表達方式的意義。意識自然存在是指本性沒有喪失。男性和雙性人被認為是具備這些特質的。因此，需要作為基礎分支的五種術語是：由普通在家眾產生的二十七種情況，由未受具足戒者產生的四種情況，以及由術語產生的十二種情況。這二十七種情況和四種情況將在其他章節中說明，而由術語產生的十二種情況是：失敗的謊言、無根據、少量、誹謗家庭、揭露、意識、爲了食物而說法、持有罪惡觀點、剩餘的誹謗、盔甲，以及尋找房屋的地方、大房屋的主人、朋友的奉獻對像、兩種順序的主人。已經確定了這些。
【English Translation】 Touching and friction are not mentioned. So, if touching hair at this time leads to downfall, as stated in the lower part, and here it is said that 'Lanbu' possesses these, does this contradict the additional explanation? The resolution of this contradiction has already been explained in detail in the previous chapter on touching remnants. Transformation of Basic Terms: First, there are two ways to combine the scope of branches: combining the term scope of the basic branch and combining the term scope of the object of entrustment. Combining the Term Scope of the Basic Branch: The first case is: except for stealing and killing, all those who need to be identified as humans in the basic branch apply. The scope of terms includes houses, large houses, five transformations (door?). Two 'determinations' (bṛtad) and 'emergence' ('byung), and two sequences. Untimely, dawn, tripod (khrir kang brdal). Except for fourteen cases, the rest apply. It has been determined and also applies to these cases. Combining the Term Scope of the Object of Entrustment: The second case is: having thirty-two complete entrustments (bcol byang rdzogs pa), except for stealing and killing, excluding one person. Using three to four kinds of animals. The remaining twenty-seven cases apply. From these cases, except for the mediator, houses, large houses, two parts, six kinds, taking away giving, two kinds of textiles, providing value, precious touch, hiding fear, these twelve cases, the rest apply. It has been determined and also applies to these twelve cases. Second, the essence of the branch itself is: having five terms, having four terms, and so on. Among them, having five terms means: being human, being able to speak, understanding meaning, consciousness naturally existing, not being male and hermaphrodite, these five qualities all exist in the individual's continuum. Therefore, human behavior itself is a term. Being able to speak means existing in the speaker himself, that is, understanding the meaning of the expression. Consciousness naturally existing means that the nature has not been lost. Males and hermaphrodites are considered to possess these qualities. Therefore, the five terms that need to be the basic branch are: twenty-seven cases produced by ordinary householders, four cases produced by those who have not received full ordination, and twelve cases produced by terms. These twenty-seven cases and four cases will be explained in other chapters, and the twelve cases produced by terms are: failed lies, unfounded, small amount, slandering the family, revealing, consciousness, speaking for food, holding sinful views, remaining slander, armor, and the place to find houses, the owner of large houses, the object of a friend's dedication, the owner of two sequences. These have been determined.
་གི་རང་བཞིན་ནི་ཐ་སྙད་ལྔ་དང་ལྡན་ན་ཁྱིམ་པ་ཡིན་ཀྱང་རུང་། རབ་བྱུང་ཡིན་ཀྱང་རུང་། སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་དང་ཉེ་དུ་དང་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་གང་ཡིན་ཀྱང་རུང་སྟེ། ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པའི་ཡུལ་དུ་འདྲའོ། །ཐ་སྙད་བཞི་ལྡན་གཞིའི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་ནི། གཞིའི་ཡན་ལག་ཏུ་དམག་གི་ལྟུང་བ་ལྟ་བུ་སྐྱེས་པ་ངེས་བཟུང་དུ་དགོས་པའམ། ཁྱིམ་པ་མོ་ལ་ཆོས་སྟོན་པ་ལྟ་བུ་བུད་མེད་ངེས་བཟུང་དུ་དགོས་པ་རྣམས་སོ། །དེ་རྣམས་ལ་ཡང་དོན་ལ་ཐ་སྙད་ལྔ་ལྡན་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་མོད་ཀྱི། བཞི་ལྡན་ཅེས་བརྗོད་པ་ནི་མ་ནིང་དང་མཚན་གཉིས་པ་མ་ཡིན་པ་ཕྲི་བ་སྟེ། ཐ་སྙད་བཞི་ལྡན་གཞིའི་ 7-322a ཡན་ལག་ཏུ་སྦྱོར་བ་རྣམས་ལ་སྐྱེས་པའི་མཚན་དོན་ཡོད་པའམ། བུད་མེད་ཀྱི་མཚན་དོན་ཡོད་པ་ཡན་ལག་ཏུ་བགྲངས་པ་ན། མ་ནིང་དང་མཚན་གཉིས་པ་མ་ཡིན་པར་གྲུབ་ཟིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཐ་སྙད་གསུམ་ལྡན་གཞིའི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་ནི།གཞི་དགེ་སློང་ལས་གྱུར་པ་བཞི་བཅུ་རྩ་དྲུག་དང་། དགེ་སློང་མ་ལས་གྱུར་པ་བཅུ་བཞི་དང་། བསྙེན་རྫོགས་སྤྱིས་བསྐྱེད་གསུམ་དང་། དགེ་ཚུལ་ལས་གྱུར་པ་བསྙིལ་བ་སྡུད་པ་དང་། སྡེ་ལྔ་སྤྱིས་བསྐྱེད་པ་གཉིས་ཏེ། སྦེད་པ་དང་། མ་སྨྲས་པར་གྲོང་དུ་འགྲོ་བའོ། །དེ་རྣམས་ལ་ཡང་དོན་ལ་ཐ་སྙད་ལྔ་ལྡན་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་མོད་ཀྱི། གསུམ་ལྡན་ཅེས་བརྗོད་པ་ནི་མི་ཡིན་པ་དང་། མ་ནིང་དང་མཚན་གཉིས་པ་མ་ཡིན་པ་ཕྲི་བ་སྟེ། ཐ་སྙད་གསུམ་ལྡན་གཞིའི་ཡན་ལག་ཏུ་སྦྱོར་བའི་ལྟུང་བ་རྣམས་ལ་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་རྣམ་པར་དག་པའམ། དགེ་སློང་མའི་སྡོམ་པ་ལ་སོགས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་བགྲངས་པ་ན། མི་ཡིན་པར་གྲུབ་ཟིན་པའི་ཕྱིར་དང་། མ་ནིང་དང་མཚན་གཉིས་པ་མ་ཡིན་པར་གྲུབ་ཟིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་མི་ཡིན་པ་དང་མ་ནིང་དང་མཚན་གཉིས་པ་མ་ཡིན་པ་ཚིག་ལ་སྨོས་མི་དགོས་པ་ཡིན་གྱི། དོན་ལ་མི་དགོས་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། མི་མ་ཡིན་དང་མ་ནིང་དང་མཚན་གཉིས་པ་ཡུལ་དུ་བྱས་པ་ལས་ནི་དགེ་སློང་ལས་གྱུར་པ་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་གི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས། འགྲོ་བ་གཞན་དུ་གནས་པ་དང་། ལྐུགས་པ་དང་། གླེན་པ་དང་། དགེ་སློང་སྨྱོན་པ་ལ་བརྡེག་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ། །མ་ནིང་ལ་བརྡེག་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེ་དག་ལ་སོགས་པ་དགེ་སློང་གིས་སྐྱེས་པ་ལ་སོགས་པའང་ཐ་སྙད་ལྔ་ལྡན་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་ 7-322b སེལ་བའི་སྒོ་ནས་གསུངས་པའོ། །ཐ་སྙད་ཕྱེད་དང་གཉིས་ལྡན་གཞིའི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་ནི་རེག་པའི་ལྷག་མ་སྟེ། གང་ལ་རེག་པའི་ཡུལ་དེ་མི་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ལ། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པའི་ཕྱེད་ཀྱང་སྟེ། དེ་ཡང་སྨྱོ་བ་ལ་སོགས་པ་མ་ཡིན་པ་ནི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ལ། གཉིད་
【現代漢語翻譯】 至於（根本罪）對象的自性，需要具備五個條件，無論是居士還是出家人，無論是男性、女性、親屬還是非親屬，都是造下根本罪的對象。需要具備四個條件作為所依支分的情況是：比如所依支分中，需要確定是男性才能構成軍隊的墮罪；或者像為在家婦女說法，需要確定是女性。這些情況實際上也需要具備五個條件才能成為支分，之所以說具備四個條件，是爲了排除非男非女和雙性人。當具備四個條件的支分與所依結合時，如果將具有男性特徵或女性特徵的情況列為支分，那麼就排除了非男非女和雙性人的可能性。需要具備三個條件作為所依支分的情況是：四十六種由比丘所犯的罪行，十四種由比丘尼所犯的罪行，三種由僧眾共同造成的罪行，以及由沙彌所犯的罪行中的擯罰和驅擯，還有五事僧共同造成的兩種罪行，即覆藏罪和未告知而進入村落。這些情況實際上也需要具備五個條件才能成為支分，之所以說具備三個條件，是爲了排除非人和非男非女及雙性人。當具備三個條件的支分與所依結合時，如果將具有清凈比丘戒或比丘尼戒等情況列為支分，那麼就排除了非人，以及非男非女和雙性人的可能性。雖然在語句中不必提及非人、非男非女和雙性人，但這並非意味著在意義上可以忽略，因為如果以非人、非男非女或雙性人為對象，比丘等造下根本罪是不可能的。正如律經中所說：『如果毆打其他道的眾生、啞巴、癡呆者或瘋狂的比丘，會怎麼樣？犯輕罪。如果毆打非男非女者，會怎麼樣？犯輕罪。』這些都說明了比丘對比丘等男性也需要具備五個條件才能成為支分，這是通過排除的方式來說明的。需要具備兩個半條件作為所依支分的情況是觸犯的剩餘部分，即需要作為觸犯對象的『人』是支分，以及『覺知』是自性存在的『一半』也是支分，即需要不是瘋癲等情況。
【English Translation】 As for the nature of the object (of the root downfall), it needs to possess five characteristics, whether it is a householder or a renunciate, whether it is male, female, relative, or non-relative, all are objects for creating the root downfall. The cases where four characteristics are needed as a branch of the basis are: for example, in the branch of the basis, it is necessary to specifically identify a male to constitute the downfall of the army; or like teaching the Dharma to a female householder, it is necessary to specifically identify a female. These situations also actually require five characteristics to be a branch, but the reason for saying four characteristics is to exclude hermaphrodites and those with two sets of genitals. When a branch with four characteristics is combined with the basis, if the characteristic of having male or female features is listed as a branch, then it is established that it is not a hermaphrodite or someone with two sets of genitals. The cases where three characteristics are needed as a branch of the basis are: forty-six transgressions arising from a bhikshu (fully ordained monk), fourteen arising from a bhikshuni (fully ordained nun), three arising from the community as a whole, and the expulsion and removal arising from a shramanera (novice monk), and two arising from the five-membered sangha (community) as a whole, namely concealing and going to the village without speaking. These situations also actually require five characteristics to be a branch, but the reason for saying three characteristics is to exclude non-humans, hermaphrodites, and those with two sets of genitals. When the transgressions that combine a branch with three characteristics with the basis, if having pure bhikshu vows or bhikshuni vows, etc., are listed as a branch, then it is established that it is a human, and it is established that it is not a hermaphrodite or someone with two sets of genitals. Although it is not necessary to mention non-humans, hermaphrodites, and those with two sets of genitals in the words, it does not mean that it can be ignored in meaning, because it is impossible for bhikshus, etc., to create the actual root downfall if the object is a non-human, hermaphrodite, or someone with two sets of genitals. As it is said in the Vinaya Sutra: 'If you strike a being in another realm, a mute person, a fool, or a crazy bhikshu, what happens? A minor offense. If you strike a hermaphrodite, what happens? A minor offense.' These and other examples show that a bhikshu also needs five characteristics to be a branch for males, etc., which is explained through the method of exclusion. The case where two and a half characteristics are needed as a branch of the basis is the remainder of touching, that is, the 'person' who is the object of touching is needed as a branch, and 'awareness' existing in its own nature as 'half' is also a branch, that is, it needs to not be madness, etc.
ལོག་པ་ལ་སོགས་པ་ནི་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས། བུད་མེད་སྨྱོ་བ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་ལུས་ཀྱིས་རེག་པར་བགྱིད་ན་ཅིར་འགྱུར། སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་པས། དེ་བཞིན་དུ་སེམས་འཁྲུགས་པ་དང་། ཚོར་བས་གཟིར་བ་དང་། འགྲོ་བ་གཞན་གྱི་རྣམ་པ་བསྟེན་པ་ན་རང་བཞིན་གནས་པའི་འདུ་ཤེས་མེད་པ་སྟེ། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་མི་གནས་པ་གཙོ་བོ་བཞི་ལ་རེག་ཀྱང་རེག་པའི་ལྷག་མ་མི་བསྐྱེད་ལ། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་མི་གནས་པ་གཙོ་བོ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། གཉིད་ལོག་པ་དང་། ར་རོ་བ་དང་། རྫས་ཀྱིས་མྱོས་པ་དང་། སྙོམས་པར་ཞུགས་པ་མོ་དང་བཞི་ལ་རེག་ན་ནི་རེག་པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་དེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། བུད་མེད་གཉིད་ལོག་པ་དང་ལྷན་ཅིག་ལུས་ཀྱིས་རེག་པར་བགྱིས་ན་ཅིར་འགྱུར། དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ། །དགེ་སློང་གིས་སྙོམས་པར་ཞུགས་པ་མོ་ལ་རེག་ན་ཅིར་འགྱུར། དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། ། གསུམ་པ་སེལ་བ་ནི། མི་ཡིན་པའི་སེལ་བ་མི་མ་ཡིན་པ་དང་། སྨྲ་ཤེས་པའི་སེལ་བ་ལྐུགས་པ་དང་། དོན་མི་གོ་བ་དང་། སྨྱོ་བ་ལ་སོགས་དང་། མ་ནིང་དང་མཚན་གཉིས་པ་སེལ་བར་གཏོགས་པའོ། ། བཞི་པ་ཅིར་འགྱུར་ནི། ཐ་སྙད་ཀྱི་ཡན་ལག་རེ་རེ་མ་ཚང་བ་ལ་ནི་སྤྱིར་བཏང་ལ་རང་རང་གི་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་ཏེ། འོག་མ་ལ་ནི་གཞན་ 7-323a ལ་ན་སྨད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་བཤད་པས་སོ། །དམིགས་བསལ་ནི། མི་ཡིན་པའི་སེལ་བ་དུད་འགྲོ་ལ་ཆེས་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་བ་དང་། གནས་ངན་ལེན་འཆབ་པའི་ཡུལ་དེ་མི་ཡིན་པ་དང་། སྨྲ་ཤེས་པ་ལ་སོགས་པའི་ཐ་སྙད་དང་མི་ལྡན་ན་ནི་འཆབ་པའི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །ཡན་ལག་གཉིས་མ་ཚང་བ་ལ་ནི་དེ་ལས་ཆེས་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་ཏེ། དུ་མ་མ་ཚང་བ་ལ་ནི་དེ་བས་ཀྱང་ངོ་ཞེས་སོ། ། ལྔ་པ་དེ་རྣམས་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་ནི་ཐ་སྙད་དང་མི་ལྡན་པ་ལ་རང་རང་གི་དགག་བྱ་ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་མི་མ་ཡིན་ན་རང་བཞིན་གྱིས་བསྐལ་བ་ཡིན་པས་ཐ་སྙད་མཐུན་སྣང་དུ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། སྨྲ་མི་ཤེས་ན་བུམ་ནང་གི་མར་མེ་དང་འདྲ་བར་གང་དུ་ཡང་གསལ་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་དང་། གླེན་པ་ལ་སོགས་པ་དོན་མི་གོ་ན་ནི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ཀྱི་འབྲས་བུས་དོན་རྟོགས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། སྨྱོ་བ་ལ་སོགས་པ་ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་མི་གནས་པ་ནི་ཤེས་པ་གཏད་ཐུབ་ཏུ་གནས་པའི་རང་བཞིན་ལས་ཉམས་པའི་ཕྱིར་དང་། མ་ནིང་དང་མཚན་གཉིས་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། ལུས་ནི་རོ་ལྟ་བུར་ཡིད་ལ་སྣང་ངོ་། །སེམས་ནི་གདོན་གྱིས་བརླམས་པ་དང་འདྲ་བར་མི་གསལ་བ་ནད་པ་ལྟ་བུ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། རང་བཞིན་ཉམས་པ་དངོས་མ་ཡིན་ཀྱང་རང་བཞིན་ཉམས་པའི་བྱ་བ་དང་ལྡན་ནོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཟ་མ་ནི་དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལ་མི་ཁྱད་པར་ཅན་
【現代漢語翻譯】 因為墮落等不需要支分。就像律藏中問道：『與瘋狂的女子身體接觸會怎樣？』回答說：『會犯僧殘罪。』等等。同樣，心煩意亂、被感覺折磨、行為怪異時，沒有安住自性的覺知。如果意識不安住自性，接觸四大主要部分也不會產生接觸的殘餘。如果意識不安住自性，但不是主要情況，比如睡眠、醉酒、藥物中毒、入定時，接觸這四種情況會產生接觸的殘餘。律藏中問道：『與睡著的女子身體接觸會怎樣？』回答說：『會犯僧殘罪。』比丘與入定的女子接觸會怎樣？』回答說：『會犯僧殘罪。』 第三，排除：排除非人、排除不說話的、排除不理解意義的、排除瘋狂等、排除陰陽人和雙性人。 第四，會怎樣：如果名言的支分不完整，通常會犯各自的下品罪，對於下者來說，會犯下品罪。特殊情況是：排除人，對畜生會犯極下品罪；如果隱瞞所犯的罪行，而對像不是人，不具備說話等名言，則沒有隱瞞罪的墮落。如果兩個支分不完整，會犯更下品的罪；如果更多支分不完整，罪過會更重。 第五，這些的理由是：因為不具備名言，所以各自的遮遣對像在本體上不圓滿。也就是說，如果不是人，本質上就是劫奪者，因為沒有共同的名言；如果不會說話，就像瓶子里的燈一樣，無法照亮任何地方；如果愚笨等不理解意義，就無法通過表象的果來理解意義；如果瘋狂等意識不安住自性，就會失去意識能夠穩定安住的自性；陰陽人和雙性人，《 टीका 》中說：『身體就像屍體一樣顯現，心就像被魔鬼附身一樣不清晰，像病人一樣。』雖然不是真正的自性喪失，但具有自性喪失的行為。《 टीका 》中說：『食物不是這樣，因為那不是特殊的人。』
【English Translation】 Because falling etc. do not require limbs. Similarly, in the Vinaya it is asked: 'What happens if one touches a mad woman?' It is said, 'It becomes a Sanghavasesa.' Similarly, when the mind is disturbed, tormented by feelings, and behaves strangely, there is no awareness of abiding in one's own nature. If consciousness does not abide in its own nature, even touching the four main parts does not produce a residue of touch. If consciousness does not abide in its own nature, but it is not a major case, such as sleeping, being drunk, being intoxicated by drugs, or being in Samadhi, touching these four will produce a residue of touch. In the Vinaya it is asked: 'What happens if one touches a sleeping woman?' It is said, 'It becomes a Sanghavasesa.' What happens if a Bhikshu touches a woman in Samadhi?' It is said, 'It becomes a Sanghavasesa.' Third, exclusion: excluding non-humans, excluding those who cannot speak, excluding those who do not understand the meaning, excluding madness, etc., excluding hermaphrodites and bisexuals. Fourth, what happens: If the limbs of terminology are incomplete, generally one commits their respective lower offenses; for the lower one, one commits a lower offense. A special case is: excluding humans, committing a very low offense against animals; if one conceals the offense committed, and the object is not human, and does not have terminology such as speech, then there is no downfall of concealing the offense. If two limbs are incomplete, one commits a more inferior offense; if more limbs are incomplete, the offense is even greater. Fifth, the reason for these is: because they do not possess terminology, the objects to be negated are not complete in their essence. That is, if it is not a human, it is essentially a robber, because there is no common terminology; if one cannot speak, like a lamp in a vase, one cannot illuminate anything; if fools etc. do not understand the meaning, they cannot understand the meaning through the result of expression; if madness etc. consciousness does not abide in its own nature, it loses the nature of consciousness being able to abide stably; hermaphrodites and bisexuals, in the 《 टीका 》 it says: 'The body appears like a corpse, the mind is unclear as if possessed by a demon, like a patient.' Although it is not a real loss of nature, it has the behavior of loss of nature. In the 《 टीका 》 it says: 'Food is not like that, because that is not a special person.'
གྱི་ཐ་སྙད་དུ་བྱ་བ་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ། །མཚན་མེད་པ་ནི་འདིར་མ་ནིང་སྨོས་པ་ལས་ཐ་མི་དད་པས་ལོགས་ཤིག་ཏུ་མ་སྨོས་སོ། །ཉམས་པའི་མ་ནིང་ནི་ཇི་སྲིད་དུ་འགྱུར་བ་མི་བྱེད་པ་དེ་སྲིད་དུ་ཐ་སྙད་བྱར་མི་རུང་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །འགྱུར་བ་བསྟེན་པའི་དུས་ན་ནི་དེ་ཡང་ཐ་སྙད་དུ་བྱར་མི་རུང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ལ། གཞི་ཡི་ཡན་ལག་བརྗོད་པ་དང་། །གཞི་ 7-323b ཡི་སེལ་བ་རབ་ཏུ་བསྟན། །གཞི་ཡི་ཆ་ནས་འདྲ་བའོ། ། དང་པོ་ནི། ཡུལ་ཕ་རོལ་པོ་མིའི་འགྲོ་བ་པ་ནི་བརྫུན་སྨྲ་བ་དང་། འཁྲིག་ཚིག་སྨྲ་བ་ལ་སོགས་པ་ཐ་སྙད་དུ་བྱ་བ་རྣམས་ཀྱི་གཞིའི་ཡན་ལག་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་མི་མ་ཡིན་པའི་དྲུང་དུ་སྨྲ་བ་ལ་སོགས་པ་ན་སྨད་པ་སྟེ།ལུང་ཞུ་བ་ལས། འགྲོ་བ་གཞན་དུ་གྱུར་པ་རྣམས་ཀྱི་དྲུང་དུ་མིའི་ཆོས་བླ་མར་གྱུར་པའི་བརྫུན་སྨྲས་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་མང་དུ་གསུངས་སོ། ། ༈ གཞི་ཡི་སེལ་བ་རབ་ཏུ་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། མིའི་འགྲོ་བ་པ་ཡིན་ཀྱང་ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་ལས་ཉམས་པ། སྨྱོ་བ་སེམས་འཁྲུགས་ཚོར་བས་གཟིར་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཏེ། ཐ་སྙད་དུ་བྱ་བ་རྣམས་ཀྱི་གཞིའི་ཡན་ལག་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས། འགྲོ་བ་གཞན་དུ་མ་གྱུར་པ་དགེ་སློང་གིས་སྨྱོན་པ་ལ་མིའི་ཆོས་བླ་མར་གྱུར་པའི་བརྫུན་སྨྲས་ན་ཅིར་འགྱུར། ཞེས་པ་ལ་སོགས་མང་དུ་གསུངས་སོ། །རྒྱུད་གཅིག་ལ་འདོད་ཆགས་གཉིས་ཀྱིས་གནོད་པའི་མ་ནིང་དང་། ལུས་གཅིག་ལ་སྐྱེས་པ་བུད་མེད་གཉིས་ཀའི་མཚན་དུས་གཅིག་ཏུ་ལྡན་པའི་མཚན་གཉིས་པ་དག་ནི་རང་བཞིན་ཉམས་པའི་བྱ་བ་དེ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དེ། མ་ནིང་དང་མཚན་གཉིས་པ་ཡུལ་དུ་བྱས་ན་སེལ་བ་ཡི་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་བའི་སྒོ་ནས་སྨྱོ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་འདྲ་བ་ཉིད་དོ། །དེས་ན་མ་ནིང་དང་མཚན་གཉིས་པ་དག་ལ་བརྫུན་དུ་སྨྲའམ། མ་ནིང་དང་མཚན་གཉིས་པས་སྐུར་པ་འདེབས་པའམ། བརྡེག་གཟས་ལ་སོགས་པ་བྱས་ན་ལྟུང་བ་ན་སྨད་པ་སྟེ། མདོར་ན་མ་བྱིན་ལེན་དང་། སྲོག་གཅོད་པ་མ་གཏོགས་པ་གནོད་པ་ལས་གྱུར་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་ན་སྨད་དོ། །མ་བྱིན་ལེན་མ་གཏོགས་པ་གོས་སློང་བ་ལ་སོགས་པ་ཕྱིའི་ལོངས་སྤྱོད་ལ་ཆགས་པའི་འདོད་པ་ལས་གྱུར་པ་ཐམས་ཅད་དུ་ཡང་ན་སྨད་དོ། །ནང་སེམས་ཅན་ལ་ཆགས་པའི་ 7-324a འདོད་པ་ལས་གྱུར་པ་ལ་ནི་མཚན་གཉིས་པ་ལ་རེག་པ་ལ་སོགས་བྱས་ན་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་པ་ཡོད་དེ་གོང་དུ་བཤད་ཟིན་ཏོ། ། ༈ གཞི་ཡི་ཆ་ནས་འདྲ་བ། གསུམ་པ་ནི།ལྷག་མ་བསྐྱེད་བྱེད་ཀྱི་རེག་པའི་ཡུལ་ནི་སྨྲ་བའི་ཐ་སྙད་ཀྱི་ཡུལ་དང་འདྲའོ་སྟེ། རེག་པའི་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པ་ལ་གང་ལ་རེག་པའི་ཡུལ་དེ་མི་ཡིན་པ་དང་། སྨྱོ་བ་སེམས་འཁྲུགས་ཚོར་བས་གཟིར་བ་མ་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ། ཡུལ
【現代漢語翻譯】 因為在術語中，行為是可能的。無相（指沒有性別特徵）在此處與中性人沒有區別，因此沒有單獨提及。衰退的中性人在未發生變化之前，不應被視為術語。當尋求變化時，也不應被視為術語。』 第二，基礎的組成部分被闡述，基礎的消除被充分展示，基礎的相似之處。 第一：作為他者的對象，人，是虛假言語和淫穢言語等術語的基礎組成部分。因此，在非人面前說話等行為是輕罪。在《律經》中說：『如果對其他眾生說關於人類至高美德的謊言，那將是重罪。』等等，說了許多。 第二：即使是人，但意識已經從其自然狀態中衰退，瘋癲、精神錯亂、被感覺折磨，都不是（基礎的組成部分）。在《律經》中說：『如果一位比丘對一個沒有變成其他眾生的瘋子說關於人類至高美德的謊言，會發生什麼？』等等，說了許多。對於一個身體受到兩種貪慾影響的中性人，以及一個身體同時具有男性和女性特徵的雙性人來說，他們具有自然衰退的行為。如果以中性人和雙性人為對象，通過消除的門徑，會變成輕罪，類似於瘋癲等情況。因此，如果對中性人和雙性人說謊，或者中性人和雙性人進行誹謗或毆打等行為，那將是輕罪。簡而言之，除了不予取和殺生之外，所有由傷害引起的行為都是輕罪。除了不予取之外，所有由對外在享受的貪戀引起的行為，如索要衣服等，也都是輕罪。對於由對內在有情眾生的貪戀引起的行為，如觸控雙性人等，會完全產生根本墮罪，這在前面已經討論過了。 第三：剩餘的產生觸覺的對象與言語的術語對像相似。爲了產生觸覺的剩餘，需要被觸控的對象是人，並且不是瘋癲、精神錯亂、被感覺折磨，這些是必要的組成部分。對像...
【English Translation】 Because in terminology, action is possible. 'Without characteristics' (referring to the absence of gender characteristics) is no different from hermaphrodites here, so it is not mentioned separately. A degenerated hermaphrodite should not be considered a term as long as it does not change. When seeking change, it should not be considered a term either.' Second, the components of the base are elaborated, the elimination of the base is fully demonstrated, and the similarities of the base. First: The object as the other, a human being, is the foundational component of terms such as false speech and obscene language. Therefore, speaking in front of non-humans, etc., is a minor offense. In the Vinaya Sutra, it says: 'If one tells lies about the supreme virtues of humans to other beings, it will be a major offense.' And so on, many things were said. Second: Even if it is a human being, but the consciousness has degenerated from its natural state, madness, mental confusion, being tormented by feelings, are not (components of the base). In the Vinaya Sutra, it says: 'If a Bhikshu tells lies about the supreme virtues of humans to a madman who has not become another being, what will happen?' And so on, many things were said. For a hermaphrodite whose body is affected by two kinds of greed, and a person with two sets of genitals whose body simultaneously possesses both male and female characteristics, they possess the action of natural degeneration. If hermaphrodites and persons with two sets of genitals are taken as objects, through the gateway of elimination, it will become a minor offense, similar to cases of madness, etc. Therefore, if one tells lies to hermaphrodites and persons with two sets of genitals, or if hermaphrodites and persons with two sets of genitals engage in slander or beatings, etc., it will be a minor offense. In short, apart from not giving and taking and killing, all actions caused by harm are minor offenses. Apart from not giving and taking, all actions caused by greed for external enjoyment, such as asking for clothes, etc., are also minor offenses. For actions caused by greed for internal sentient beings, such as touching a person with two sets of genitals, etc., the fundamental transgression is completely generated, which has been discussed earlier. Third: The object of the remaining generation of touch is similar to the object of the term of speech. In order to generate the remainder of touch, the object being touched needs to be a human being, and not madness, mental confusion, being tormented by feelings, these are necessary components. The object...
་དེའི་ཆ་ནས་ཐ་སྙད་དང་འདྲའོ། །དེས་ན་མི་མ་ཡིན་མོ་ལ་རེག་པ་དང་། སྨྱོན་མ་དང་སེམས་འཁྲུགས་མ་དང་། ཚོར་བས་གཟིར་བ་མོ་ལ་རེག་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ལ། བུད་མེད་གཉིད་ལོག་པ་དང་། ར་རོ་བ་དང་། རྫས་ཀྱིས་མྱོས་པ་དང་། སྙོམས་པར་ཞུགས་པ་མོ་ལ་རེག་ན་ནི་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ། །རེག་པའི་ལྷག་མ་འདི་ལ་སྨྲ་ཤེས། དོན་གོ་བ་ནི་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ཏེ།ལྐུགས་མ་དང་དོན་མི་གོ་བ་ལ་རེག་ན་ཡང་དགེ་འདུན་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ། །འདིར་སྨྲས་པ། དེང་སང་འདི་ན་བསྟན་པར་ཞུགས་རློམ་འགའ། །འཆད་ན་དངོས་བསྟན་ཙམ་ལའང་འཁྲུལ་པ་སྟེ། །རྩོམ་ན་མི་ཤེས་དྲན་ཚད་བསྲེས་ནས་བྲིས། །རྩོད་ན་གང་ཐོན་སྨྲས་ནས་བག་མེད་བྱེད། །བསམ་ན་ཚེ་འདིའི་གྲགས་འབྱོར་ཁོ་ན་སེམས། །འདོད་པ་སྣང་ཤས་ཁོ་ན་ལྷུར་བྱེད་ནས། །སྨྱོན་པ་ཕོ་ཚུགས་འཛིན་པའི་ཆོས་པ་ལ། །ཁ་ཞེ་མེད་པར་རང་སེམས་སྐྱོ་བར་གདའ། །ཡིན་པ་ཆོས་པ་ཡིན་པར་རློམ་པ་ལ། །ཡོངས་འཛིན་བསྟེན་པའི་བཀའ་དྲིན་ཐོབ་པ་མེད། །ཐར་པ་ཐོབ་པའི་དགེ་རྩ་རྒྱུད་ལ་བྲལ། །བསླབ་པ་གསུམ་ལ་སློབ་པར་དམ་བཅས་ནས། །རྟག་ཏུ་མི་ཚེ་སྡིག་ལ་བསྐྱལ་བཞིན་པར། །སྐྱེས་བུ་དམ་པའི་ཁུར་གྱི་ང་རྒྱལ་ཅན། །མངོན་ལྐོག་མེད་པར་འདི་ལ་སྐྱོ་བ་སྐྱེས། །འདོད་ཉོན་རགས་ 7-324b པ་ཙམ་ཡང་སྤོང་མི་ནུས། །ད་དུང་ཕྱག་ཆེན་རྟོགས་སུ་རེ་བ་ཡིས། །སྨྲ་ནས་སྒྲུབ་པ་འབའ་ཞིག་བྱེད་དོ་ལོ། །རིགས་ཅན་འདི་འདྲས་ཐར་པ་ཅི་ལྟར་བསྒྲུབ། །ངེས་འབྱུང་མེད་ཅིང་ཆོག་ཤེས་མོས་གུས་མེད། །སྙིང་རྗེ་མེད་ཅིང་སྐྱབས་གནས་དམ་པ་ལ། །ཅི་གསུང་ཉན་ནས་རྣམ་ཐར་གུས་མེད་པར། །ད་དུང་དགེ་བཤེས་སྒོམ་ཆེན་བྱེད་དོ་ལོ། །རང་གིས་རང་ལ་རྫུན་ཆེན་མ་བཏང་ངམ། །རང་གིས་རང་ལ་མགོ་བསྐོར་མ་བྱས་སམ། །ཤེས་བཞིན་འདི་འདྲ་ཕོད་པའི་སྙིང་ཁམ་ཅན། །བླུན་པོ་དྲས་དྲུབས་གྱོན་པའི་ཚོགས་ལ་གཟིགས།། །། ༈ ཁྱིམ་པ་ཉིད་ལས་གྱུར་པའི་གཞི། ཡན་ལག་གི་ཁྱབ་པ་སྦྱར་བ་ནི། ཁྱིམ་པ་ལས་གྱུར་པ་སུམ་ཅུ་སོ་ལྔ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ཡང་། ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་དང་གོས་སློང་དང་། །སློང་རིགས་རིན་ཐང་སོ་སོར་བསྐུར། །ལྷུང་བཟེད་སློང་དང་རས་ཆེན་འཚོལ། །སྦྱོར་བཅུག་ཡང་ཡང་འདུག་གནས་དང་། །ཕྱེ་དང་གསོད་པ་མགྲོན་གཉེར་དང་། །ཟས་བཅས་བཅོ་ལྔའི་ཡུལ་ལ་གསུངས། །ཞེས་བཟུང་སྟེ་དེ་རྣམས་ཡུལ་ཁྱིམ་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་ལུང་ཞུ་བ་ལས་གསུངས་སོ། །མངོན་མཚན་ཉོ་ཚོང་ཐ་ག་གཉིས། །བརྟད་བྱུང་དང་ནི་སྟོན་པ་དང་། །ཉལ་ཤོམ་གཉིས་དང་དམག་གསུམ་བདེ། །སྐྱེས་མེད་འགྲོ་རྐུ་དུས་མིན་དང་། །ཕྱི་དྲོ་གྲོང་དུ་འཇུག་པ་སྐྱ་རེངས་སོ་སོར་བཤགས་པ་བཞི། །ཉི་ཤུ་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་སྦྱར། །ཅེས་བཟུང་ངོ་། །ཉི་ཤུ་པོ་དེ་དག་ལ་ཁྱིམ་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་ལུང་ཞུ་བ་ལས་མ་གསུ
【現代漢語翻譯】 從這個角度來看，它類似於一個術語。因此，觸控非人女性、瘋癲女性、精神錯亂女性或受感覺折磨的女性會導致墮落。但是，如果觸控睡著的女性、醉酒的女性、吸毒的女性或入定的女性，則會導致僧團殘餘罪。對於這種觸控的殘餘罪，需要能說話和理解意義，但不是必要的條件。即使觸控啞女或不理解意義的人，也會導致僧團殘餘罪。這裡說到：如今，有些人自詡進入了佛法，講解時甚至對字面意思都感到困惑，寫作時將不知道的東西和記得的東西混在一起寫，爭論時信口開河，肆無忌憚。思考時，只想著今生的名利，只專注于慾望和表象。對於那些像瘋子一樣裝模作樣的修行人，我毫不掩飾地感到厭倦。那些自認為是的修行人，沒有得到依止上師的恩惠，心中沒有獲得解脫的善根。他們發誓要學習三學，卻總是將一生耗費在罪惡之中。對於那些自以為是的聖人，我毫不掩飾地感到厭倦。他們甚至無法放棄粗重的煩惱，卻還期望證悟大手印，只是說說而已，什麼也不做。這樣的人怎麼能獲得解脫？他們沒有出離心，沒有知足，沒有虔誠，沒有慈悲心，對於值得皈依的聖者，不聽從教誨，不恭敬地對待他們的行為。他們還自詡為格西和修行人，難道不是在欺騙自己嗎？難道不是在愚弄自己嗎？明知如此還敢這樣做，真是厚顏無恥！看看那些穿著打扮像智者的愚人吧！ 作為在家居士的基礎，附加支分：附加三十五個源於在家居士的支分，也就是：『毀壞家庭、索要衣服、索要物品、分別估價、索要缽、尋找大塊布料、反覆安排進入、居住地、麵粉、殺戮、招待客人、包含食物的十五個地方』，這些都是從經文中引用的，這些地方需要在家居士作為支分。買賣明顯的標誌，兩種紡織，被欺騙，展示，兩種睡眠安排，三種軍隊的安樂，沒有孩子，行走盜竊，非時，傍晚進入村莊，黎明時分各自懺悔四條，這二十條也同樣附加。』這些都是引用的。這二十條也需要在家居士作為支分，經文中沒有說明。
【English Translation】 From that perspective, it is similar to a term. Therefore, touching a non-human female, a madwoman, a mentally disturbed woman, or a woman tormented by feelings leads to downfall. However, if one touches a sleeping woman, a drunk woman, a drugged woman, or a woman in meditative absorption, it leads to a Sangha residue offense. For this residue offense of touching, the ability to speak and understand meaning is required, but not a necessary condition. Even touching a mute woman or someone who does not understand meaning leads to a Sangha residue offense. Here it is said: Nowadays, some people claim to have entered the Dharma, but when they explain it, they are confused even about the literal meaning. When they write, they mix what they don't know with what they remember. When they argue, they say whatever comes to mind and act recklessly. When they think, they only think about fame and wealth in this life, and they only focus on desires and appearances. I feel disgusted without reservation towards those Dharma practitioners who act like crazy men. Those who claim to be Dharma practitioners have not received the kindness of relying on a guru, and they lack the roots of virtue for attaining liberation in their minds. They vow to study the three trainings, but they always spend their lives in sin. I feel disgusted without concealment towards those who are arrogant with the burden of being holy beings. They cannot even abandon gross afflictions, yet they hope to realize Mahamudra, only talking about it and doing nothing. How can such people attain liberation? They have no renunciation, no contentment, no devotion, no compassion, and they do not listen to the teachings of the holy refuge, nor do they respectfully treat their conduct. They still claim to be Geshes and meditators. Are they not deceiving themselves? Are they not fooling themselves? Having the audacity to do such things knowingly, they are truly shameless! Look at those groups of fools dressed up as wise men! As the basis of a householder, adding branches: Adding thirty-five branches that originate from a householder, which are: 'Destroying a family, asking for clothes, asking for items, separately valuing, asking for a bowl, searching for a large cloth, repeatedly arranging entry, dwelling place, flour, killing, entertaining guests, fifteen places including food,' these are quoted from the scriptures, and these places require a householder as a branch. Buying and selling obvious signs, two kinds of weaving, being deceived, showing off, two sleeping arrangements, the comfort of three armies, having no children, walking theft, unseasonal, entering the village in the evening, individually confessing four at dawn, these twenty are also added in the same way.' These are all quoted. These twenty also require a householder as a branch, which is not stated in the scriptures.
ངས་ཀྱང་། དེ་དག་ཕལ་ཆེར་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་ནི་ཡུལ་ཁྱིམ་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་སོར་བཤགས་དང་པོ་དགེ་སློང་མ་ལ་ཟས་ལེན་པ་ནི་གནས་ཀྱི་ཆ་ནས་ཁྱིམ་པ་ལས་གྱུར་པ་འདིར་བགྲང་བའོ། །སོ་ལྔ་པོ་དེ་དག་ 7-325a ལ་ཡང་དམག་གི་ལྟུང་བ་གསུམ་དང་། རྐུན་མ་དང་ལམ་དུ་འགྲོ་བ་ནི་ཁྱིམ་པ་ཕོ་ལས་གྱུར་པའོ། །ཆོས་སྟོན་པ་དང་ལམ་དུ་འགྲོ་བ་གཉིས་ནི་ཁྱིམ་པ་མོ་ལས་གྱུར་པའོ། །ཉལ་ཤོམ་འདུག་འགྲེང་གཉིས་ནི་གཉིས་ཀ་ལས་གྱུར་པའོ། །དེ་དག་གི་ལྷག་མ་ཉི་ཤུ་རྩ་བདུན་ནི་ཁྱིམ་པ་ཕོ་མོ་གང་ཡང་རུང་བ་ལས་གྱུར་པའོ། ། གཉིས་པ་ཡན་ལག་རང་གི་ངོ་བོ་ནི་ཁྱིམ་པ་ཡིན་པ་སྟེ། ཁྱིམ་པ་གཞིའི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པའོ། །ཁྱིམ་པ་ཞེས་པ་ནི་ཆུང་མ་དང་བཅས་པ་ཁོ་ནར་མ་ཟད་ཀྱི། ཡང་དག་པར་བླང་བ་སྔོན་ཏུ་བཏང་བའི་སྒོ་ནས་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམ་གཉིས་ཀྱི་ཆ་ལུགས་དང་སྡོམ་པ་གང་དང་ཡང་མི་ལྡན་པའི་གང་ཟག་སྟེ། འདི་ཉིད་དང་ཞུ་བ་ལས། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམ་གཉིས་སེལ་བར་གསུངས་སོ། །ཁྱིམ་པ་རང་གིས་རྟགས་ཁས་བླངས་པ་ནི་རབ་བྱུང་གི་ཆ་ལུགས་སུ་གནས་ཀྱང་ཁྱིམ་པ་ཉིད་ཡིན་པར་གསལ་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཁྱིམ་པ་རང་གིས་རྟགས་བླང་བ་ནི། ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་མེད་པས་དེ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་རྣམ་པར་བཞག་པ་མ་མཛད་དེ། བསོད་ནམས་མ་ཡིན་པ་མང་པོ་སྐྱེའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། ། གསུམ་པ་སེལ་བ་ནི། ཡུལ་དེ་ཁྱིམ་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ཡུལ་དེ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྟགས་ཅན་དྲུག་དང་། བསྙེན་རྫོགས་སྡོམ་པ་རྣམ་དག་དང་ལྡན་པ་ཡིན་པའོ། ། བཞི་པ་ཅིར་འགྱུར་ནི། ཁྱིམ་པ་ལས་གྱུར་པ་རྣམས་ཀྱི་སྐབས་སུ་སེལ་བ་དགེ་ཚུལ་ཕ་མ་གཉིས་དང་། དགེ་སློབ་མ་དང་། ཉམས་པ་དང་། མ་བསྐྱེད་པ་དང་། ཕྱི་རོལ་པའི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་སྟེ་རྟགས་ཅན་དྲུག་པོ་ཡུལ་དུ་བྱས་ནས་རང་རང་གི་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་ཏེ་འོག་མ་དག་ལ་ནི་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །སེལ་བ་བསྙེན་རྫོགས་རྣམ་དག་ཡུལ་དུ་བྱས་ན་ནི་ཆེས་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་ཏེ། འདིར་གཏོགས་པ་ཁྱིམ་པ་ལ་ནི་ 7-325b རྟགས་ཉིད་ཀྱི་བས་ན་སྨད་དོ་ཞེས་བཤད་པས། ཁྱིམ་པ་ལས་གྱུར་པ་འདིར་གཏོགས་པ་ལ་བསྙེན་རྫོགས་རྣམ་དག་ལ་ནི་རྟགས་ཅན་ཉིད་ཀྱི་བས་ན་སྨད་དོ་ཞེས་དོན་གྱིས་ཐོབ་བོ། །དམིགས་བསལ་ནི་ཁྱིམ་པ་ལ་གོས་སློང་བ་དང་། ཁྱིམ་པ་མོ་དང་ལམ་དུ་འགྲོ་བ་ལ་སེལ་བ་ནི་དགེ་སློང་མ་ལ་གོས་སློང་བ་དང་། དགེ་སློང་མ་དང་མགྲོན་ལམ་དུ་ཞུགས་ན་དངོས་གཞི་གཞན་དུ་འགྱུར་ལ། ཁྱིམ་པ་མོ་ལ་ཚིག་ལྔའམ་དྲུག་ལས་ལྷག་པར་ཆོས་སྟོན་པ་དང་། མ་སྨྲས་པར་ཕྱི་དྲོ་གྲོང་དུ་འགྲོ་བ་དང་། སྔ་དྲོའམ་ཕྱི་དྲོ་གྲོང་དུ་རྒྱུ་བ་གསུམ་ལ་སེལ་བ། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམ་དག་ལ་ཚིག་ལྔའམ་དྲུག་ལས་ལྷག་པར་ཆོས་སྟོན་པ་དང་། ཕྱི་དྲོ་མ་སྨྲས་པར་རབ་བྱུང་
【現代漢語翻譯】 我也認為，這些大多在《律分別》（Vinaya-vibhaṅga，戒律分別）中被說成是需要以在家眾為支分。其中，最初的懺悔，即向比丘尼乞食，從處所的角度來說，被算作是從在家眾轉變而來。這三十五條中，又有三種與戰爭相關的墮罪，以及盜竊和道路行走，是從在家男子轉變而來。講法和道路行走這兩種是從在家女子轉變而來。睡眠、鋪設臥具、坐和站立這兩種是從兩者轉變而來。其餘的二十七種，是從任何在家男女轉變而來。 第二，支分自身的體性是在家眾，即需要以在家眾為基礎支分。所謂在家眾，不僅僅是指有妻室的人，而是指那些沒有經過如法受戒，不具備任何出家二眾的儀軌和戒律的人。正如經文和註釋中所說，這排除了出家二眾。如果在家眾自己認可了出家的標誌，那麼即使他仍然保持出家的儀軌，也顯然仍然是在家眾。正如《 टीका》（ṭīkā，註釋）中所說：『在家眾自己接受標誌，因為本質上沒有出家，所以沒有被視為是罪過，但會產生許多非福德。』 第三，排除的是，該處所不是在家眾，而是具有六種出家標誌，並且具備清凈的近圓戒（upasampadā，比丘戒）。 第四，如何轉變呢？在從在家眾轉變的情況中，如果將沙彌（śrāmaṇera，勤策男）父母二人、式叉摩那（śikṣamāṇā，學戒女）、退戒者、未受戒者以及外道出家眾這六種標誌作為對象，那麼就會轉變為各自的下品罪，經文中說：『對於下者……』。如果將清凈的近圓戒作為對象，那麼就會轉變為最下品罪。因為這裡所包含的（罪行）對於在家眾來說，僅僅因為標誌本身就是下品罪。因此，對於包含在此處的從在家眾轉變的情況來說，如果對象是清凈的近圓戒，那麼僅僅因為標誌本身就是下品罪，這個道理就成立了。特殊情況是，對於向在家眾乞求衣服，以及與在家女子一同行走的情況，排除的是向比丘尼乞求衣服，以及與比丘尼一同走訪施主家，這會轉變為其他根本罪。對於向在家女子宣講超過五六句的佛法，以及未經允許在下午進入村莊，以及早晚在村莊遊蕩這三種情況，排除的是向清凈的出家眾宣講超過五六句的佛法，以及未經允許在下午進入出家眾的住所……
【English Translation】 I also think that most of these are said in the Vinaya-vibhaṅga (Discipline Analysis) to require lay people as a branch. Among them, the first confession, that is, begging for food from a Bhikṣuṇī (female monastic), from the perspective of the place, is counted as being transformed from a lay person. Among these thirty-five, there are also three offenses related to war, as well as theft and traveling on the road, which are transformed from lay men. Teaching the Dharma and traveling on the road are transformed from lay women. Sleeping, laying out bedding, sitting, and standing are transformed from both. The remaining twenty-seven are transformed from any lay men and women. Second, the nature of the branch itself is lay people, that is, it needs lay people as the basic branch. The so-called lay people do not only refer to those with wives, but also to those who have not undergone proper ordination and do not possess any of the rituals and precepts of the two monastic communities. As stated in the scriptures and commentaries, this excludes the two monastic communities. If a lay person himself recognizes the signs of renunciation, then even if he still maintains the monastic rituals, it is clear that he is still a lay person. As stated in the ṭīkā (commentary): 'Lay people themselves accept the signs, because they have not renounced in essence, so it is not considered a sin, but it will generate many non-merits.' Third, what is excluded is that the place is not a lay person, but has six signs of renunciation and possesses pure Upasampadā (full ordination). Fourth, how does it transform? In the case of transformation from lay people, if the six signs of Śrāmaṇera (novice monk) parents, Śikṣamāṇā (probationary nun), defrocked person, unordained person, and non-Buddhist renunciates are taken as objects, then it will transform into their respective lower-grade offenses, as the scripture says: 'For the lower ones...' If pure Upasampadā is taken as the object, then it will transform into the lowest-grade offense. Because what is included here (the offense) for lay people, is a lower-grade offense merely because of the sign itself. Therefore, for the case of transformation from lay people included here, if the object is pure Upasampadā, then the principle that it is a lower-grade offense merely because of the sign itself is established. A special case is that for begging for clothes from lay people, and walking on the road with lay women, what is excluded is begging for clothes from Bhikṣuṇīs, and visiting the homes of patrons with Bhikṣuṇīs, which will transform into other root offenses. For teaching the Dharma to lay women for more than five or six sentences, and entering the village in the afternoon without permission, and wandering in the village in the morning or afternoon, what is excluded is teaching the Dharma to pure renunciates for more than five or six sentences, and entering the residence of renunciates in the afternoon without permission...
རྣམ་དག་དེའི་གནས་ཁང་དུ་འཇུག་པ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དེ་དགག་བྱ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ལྔ་པ་རྒྱུ་མཚན་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་བའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་དེ་དག་གིས་དགག་བྱ་མ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་གོས་སློང་བ་ལ་སོགས་པ་ཕྱི་ལོངས་སྤྱོད་དང་འབྲེལ་བ་རྣམས་ལ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམས་ཀྱི་ཡོ་བྱད་མང་པོ་གསོག་པ་རང་གི་སྟོན་པས་བཀག་པ་དེ་ལ་གོས་སློང་ལ་སོགས་འབྱུང་རིང་བའམ། གྲུབ་མཐས་བློ་བསྒྱུར་བས་མ་དད་པ་སྐྱེ་བའི་དགག་བྱ་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཕྱི་རོལ་པའི་རབ་བྱུང་ལ་ཡོ་བྱད་མང་པོ་གསོག་པ་བཀག་པ་ཅིས་ཤེས་ན། འོད་སྲུང་ཆེན་པོའི་བྱུང་བ་ལས། རས་གོས་ཟུང་གཅིག་བཅང་བར་བྱ། །བྲེའུ་ཆུང་གང་གི་འབྲས་ཆེན་རུང་། །མལ་གཅིག་གིས་ནི་བདེ་བར་འཚོ། །ལྷག་མ་གཏི་མུག་འཛིན་པ་ཡིན། །ཅེས་བཤད་པས་སོ། །ཉལ་ཤོམ་གཉིས་དང་། དམག་ལྟུང་གསུམ་དང་། རྐུན་མ་དང་ལམ་དུ་འགྲོ་བ་རྣམས་ལ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཉལ་པོ་བྱེད་པ་དང་། དམག་དང་རྐུན་མའི་བྱ་བ་དེ་དག་ལ་འཇུག་ 7-326a པ་འབྱུང་རིང་བའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ཆེས་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་བའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། ཡུལ་དགེ་སློང་ཕ་མ་རྣམ་དག་ཡིན་ན་རྟགས་ཅན་ཉིད་པས་ཀྱང་དགག་བྱ་ཆེས་མ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 7-326b དང་གདེང་མེད་ཉི་ཤུ་བསླབ། །འཐབ་དང་མ་སྨྲ་མ་གུས་དང་། །ཟས་བཅས་ད་གདོད་ཁྲི་རྐང་བརྡལ། །སོ་སོར་བཤགས་བྱ་ཐ་མ་གསུམ། །ཞེས་བཟུང་ངོ་། །དེ་དག་ལ་ཡང་གཉིས་ཏེ། དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་ལས་གྱུར་པ་དང་། དགེ་སློང་གང་ཟག་ལས་གྱུར་པའོ། །དང་པོ་ནི། བསྒོ་བ་ལས་གྱུར་པ་ལྔ་དང་། ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པར་བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་ལྟ་བུའོ། །གཉིས་པ་ནི། སྐྱོན་ནས་སྨྲ་བ་དང་། བརྡེག་གཟས་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་ལྟ་བུའོ། ། གཉིས་པ་ཡན་ལག་གི་ངོ་བོ་ནི། དགེ་སློང་ཕའི་སྡོམ་པ་སྐྱེས་ལ་ཕམ་པས་མ་ཉམས་པ་སྟེ། གཞུང་འདིའི་དོན་དགེ་སློང་རྣམ་དག་གིས་ཕྲ་མ་བྱེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་ལྟ་བུའི་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པ་ལ་ཡུལ་དགེ་སློང་དང་། དགེ་སློང་མ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་སྡོམ་པ་སྐྱེས་པ་ཅན་ཕམ་པའི་ལྟུང་བས་མ་ཉམས་པ་ཉིད་ནི་ཡུལ་གྱི་བསླབ་པ་དག་ལ་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ་ཞེས་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །འདི་ལ་དམིགས་བསལ་ལྔ་སྟེ། སྐུར་འདེབས་གསུམ་དང་། ཕམ་པ་འཆབ་བརྗོད་གཉིས་སོ། །དེ་ཡང་འདི་ཉིད་ལས། དགེ་སློང་ཉམས་པ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཕམ་པ་མ་བྱུང་ན་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་བརྗོད་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡུལ་ཕམ་པའི་ལྟུང་བས་མ་ཉམས་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། ཇི་ལྟར་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་ལ་བརྡེག་པ་དང་། གཟས་པ་དང་། འགྱོད་པ་བསྐྱེད་པ་དང་། སྐྲོད་པ་ལ་སོགས་པ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བ་དེ་བཞིན་དུ་དགེ་སློང་གིས་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལ་དེ་དག་བྱས་ན་ཡང་
【現代漢語翻譯】 進入那清凈之處不會墮落，因為沒有需要否定的事物。 第五，關於理由，分為兩部分。第一，成為過失的原因是，因為他們沒有完全否定需要否定的事物。也就是說，對於乞求衣物等與外在享受相關的事物，出家人積累過多的資具，這是自己的導師所禁止的，因此不需要產生諸如乞求衣物等長久的行為，或者通過宗派改變信仰而產生不信任的否定。 如何得知外道出家人被禁止積累過多的資具呢？在《大迦葉本生經》中說：『應持一塊粗布衣，一個小缽盛滿大米飯，一張床墊便可安樂活，剩餘皆是愚癡的執著。』 還有，對於睡眠、爭鬥、戰爭、盜竊和道路行走等行為，出家人參與睡眠、戰爭和盜竊等活動，也是產生過失的原因。 第二，成為極大過失的原因是，如果對象是父母清凈的比丘，即使僅有象徵性的行為，也無法完全否定需要否定的事物。 應學習二十種無信行為，爭鬥、不語、不敬和食物等，現在才敲打床腳，分別懺悔最後三種。 這些也分為兩種：由比丘僧團造成的過失，以及由比丘個人造成的過失。第一種，比如違背教令的五種行為，以及未滿二十歲便受比丘戒的墮罪。第二種，比如誹謗和打罵的墮罪。 第二，關於支分的體性：比丘的戒律在未因四根本墮罪而喪失的情況下，如果此經的含義是清凈比丘製造誹謗的墮罪等行為，那麼對像比丘和未受比丘尼戒但已生戒體的比丘尼，在未因四根本墮罪而喪失戒體的情況下，就是對像所應學習的支分。這裡有五個特例：三種誹謗和兩種隱瞞罪行。也就是說，經中說：『對於已墮落的比丘也是如此。』如果沒有犯四根本墮罪，就不可能隱瞞罪行。如果對像需要未因四根本墮罪而喪失戒體，那麼在《 टीका 》中說：『如同比丘打罵比丘，使其產生後悔和驅逐等行為會構成墮罪一樣，比丘給予教誡后，如果做了這些行為，也會構成墮罪。』
【English Translation】 Entering that pure place will not lead to downfall, because there is nothing to be negated. Fifth, regarding the reasons, there are two parts. First, the reason for becoming a fault is that they have not completely negated the things that need to be negated. That is, for things related to external enjoyment such as begging for clothes, monks accumulating too many possessions is forbidden by their own teacher, so there is no need to generate negations such as prolonged begging for clothes, or creating distrust by changing faith through sects. How is it known that non-Buddhist renunciates are forbidden from accumulating too many possessions? In the Jataka of Mahakashyapa, it says: 'One should hold a single piece of coarse cloth, a small bowl filled with rice, and live comfortably with one mattress; the rest is the clinging of ignorance.' Also, for activities such as sleeping, fighting, war, theft, and traveling on the road, monks engaging in activities such as sleeping, war, and theft are also reasons for generating faults. Second, the reason for becoming a great fault is that if the object is a monk with pure parents, even if there is only symbolic behavior, it is impossible to completely negate the things that need to be negated. One should learn twenty kinds of faithless behavior, fighting, not speaking, disrespect, and food, etc., and now strike the bed legs, and separately confess the last three. These are also divided into two types: faults caused by the monastic community and faults caused by individual monks. The first type includes the five actions that violate the precepts and the downfall of ordaining someone as a monk before the age of twenty. The second type includes the downfall of slander and abuse. Second, regarding the nature of the limbs: if the monk's vows are not lost due to the four root downfalls, and if the meaning of this sutra is that pure monks create the downfall of slander, etc., then the object monk and the nun who has not received the nun's vows but has generated the vows, in the case where the vows are not lost due to the four root downfalls, are the limbs to be learned by the object. There are five exceptions here: three types of slander and two types of concealing offenses. That is, the sutra says: 'It is also the same for a fallen monk.' If the four root downfalls have not been committed, it is impossible to conceal the offenses. If the object needs to have not lost the vows due to the four root downfalls, then in the 《 टीका 》 it says: 'Just as a monk hitting or scolding a monk, causing regret and expulsion, etc., will constitute a downfall, if a monk gives teachings and then does these actions, it will also constitute a downfall.'
དགེ་སློང་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། བསླབ་པ་བྱིན་པའི་དགེ་སློང་གིས་བསླབ་པ་བྱིན་པའི་དགེ་སློང་ལ་དེ་དག་བྱས་ན་ཡང་བསླབ་པ་བྱིན་པའི་དགེ་སློང་ལ་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་ཡུལ་རྟེན་གཉིས་ 7-327a ཀ་བསླབ་པ་བྱིན་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་སྟེ། དེ་ལ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གལ་ཏེ་དགེ་སློང་གིས་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ཡུལ་དུ་བྱས་ན་ནི་སྔར་གྱི་དམིགས་བསལ་ལྔ་མ་གཏོགས་པ་ཡུལ་དགེ་སློང་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་རྫོགས་པར་མི་བསྐྱེད་དེ། །ཡུལ་ཕམ་པས་མ་ཉམས་པ་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས། བསླབ་པ་བཙལ་བ་རྣམས་ལ་རྙེད་པ་བསྔོས་པ་བདག་ཉིད་ལ་བསྒྱུར་ཏེ་རྙེད་པ་མངོན་དུ་གྱུར་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་ལ་ཕྲ་མ་བྱས་ནའང་དགེ་སློང་ལ་ཕྲ་མ་བྱས་པའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། བསླབ་པ་བྱིན་པ་དེ་ལ་ཕྲ་མ་བྱས་ན་ཡང་ཞེས་བསྟན་ཏོ། ། གསུམ་པ་སེལ་བ་ནི། ཡུལ་དེའི་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་བླངས་ཀྱང་མ་སྐྱེས་པ་དང་། སྐྱེས་ཀྱང་ཕམ་པའི་ལྟུང་བས་ཉམས་པའོ། །དེ་དག་ཡུལ་དུ་བྱས་ན་ལྟུང་བ་ན་སྨད་པ་སྟེ། འོག་མ་དག་ལ་ནི་གཞན་ལ་ན་སྨད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། ། ༈ དགེ་སློང་མ་ལས་འགྱུར་བ། གཉིས་པ་ལ་གསུམ་ལས། དང་པོ་ཡན་ལག་གི་ཁྱབ་པ་སྦྱར་བ་ནི། གཞི་དགེ་སློང་མ་ལས་གྱུར་པ་བཅུ་བཞི་ལ་སྦྱར་ཏེ། དེ་ཡང་། འཁྲུར་འཇུག་ལེན་དང་རྨེལ་འཇུག་དང་། །མ་བསྐོས་སྟོན་པའི་བཅུ་ཚན་ལས། །འདུག་པ་མ་གཏོགས་དགུ་དག་དང་། །གྲོང་དང་ཁྱིམ་གཞན་བཅུ་བཞི་པའོ། །ཞེས་བཟུང་ངོ་། ། གཉིས་པ་ཡན་ལག་གི་ངོ་བོ་ནི། ཡུལ་དགེ་སློང་མའི་སྡོམ་པ་སྐྱེས་ལ་ཕམ་པས་མ་ཉམས་པ་སྟེ། གཞུང་འདིའི་དོན་ནི་རྟེན་དགེ་སློང་རྣམ་དག་གིས་ཆོས་གོས་འཁྲུར་འཇུག་པ་ལ་སོགས་པའི་ཡུལ་དགེ་སློང་མ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་སྡོམ་པ་སྐྱེས་པ་ཅན་ཕམ་པའི་ལྟུང་བས་མ་ཉམས་པ་ཉིད་ནི་ཡུལ་གྱི་བསླབ་པ་དག་ལ་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །འོ་ན་ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་བསླབ་པ་ 7-327b སྩལ་བ་རྣམས་ལ་འཁྲུར་སྩོལ་ན་ཅིར་འགྱུར། སྤང་བའི་ལྟུང་བར་འགྱུར་རོ། །དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་བསླབ་པ་སྩལ་བ་རྣམས་ལ་གོས་བླངས་ན་ཅིར་འགྱུར། སྤང་བའི་ལྟུང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། ལུང་དེ་ནི་ཡུལ་རྟེན་གཉིས་ཀ་བསླབ་པ་བྱིན་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་སྟེ། དེ་ལ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། ། གསུམ་པ་སེལ་བ་ནི། ཡུལ་དགེ་སློང་མའི་སྡོམ་པ་བླངས་ཀྱང་མ་སྐྱེས་པ་དང་། སྐྱེས་ཀྱང་ཕམ་པའི་ལྟུང་བས་ཉམས་པའོ། །དེ་དག་གི་ཡུལ་དུ་བྱས་ན་ལྟུང་བ་ན་སྨད་པ་སྟེ། འོག་མ་དག་ལ་ནི་གཞན་ལ་ན་སྨད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །འོན་ཀྱང་དགེ་སློང་མ་ཕམ་པས་ཉ
【現代漢語翻譯】 如果有人說，『這與比丘會犯墮罪的說法相矛盾』，那麼，這是因為受過戒的比丘對比丘做這些事，也會犯墮罪，這是就境和依 दोनों (ubhayatra) 都以受過戒的比丘為前提而言的。對於這種情況，並非如此，』佛陀這樣說。如果比丘以受過戒的比丘作為對象，那麼，除了之前的五個特例外，對像如果不是比丘，就不會構成完整的墮罪，因為對像沒有因為他勝罪而喪失或不完整。此外，在《律經》中說：『如果將為尋求戒律者所供養的財物轉為己有，並公開獲得，則會犯下惡作罪。』在《 टीका (ṭīkā，註釋)》中說：『即使誹謗他，也不會構成誹謗比丘的墮罪。』這也表明，即使誹謗受過戒的比丘，也不會構成墮罪。 第三，排除的情況是：對象的比丘尼戒雖然受了，但沒有生起；或者即使生起了，也因為他勝罪而喪失。如果以這些作為對象，則會犯下呵責罪；對於後面的情況，則是呵責他人。 從比丘尼轉變而來的情況： 第二部分分為三點： 首先，將支分普遍應用：將十四種從比丘尼轉變而來的情況應用到以下情況：『進入洗衣房，進入性行為，以及未被指定的十個類別中，除了坐著之外的九個，以及村莊和家庭，總共十四種。』 第二，支分的本質是：對象是比丘尼戒已生起且未因他勝罪而喪失者。本論的意義是：清凈的比丘作為依處，讓比丘尼進入洗衣房等，對象是已受具足戒且未因他勝罪而喪失的比丘尼，這表明這些就是對象的支分。如果《律經》中說：『如果比丘讓受過戒的比丘尼進入洗衣房會怎麼樣？會犯下捨墮罪。如果比丘拿走受過戒的比丘尼的衣服會怎麼樣？會犯下捨墮罪。』這是否矛盾呢？這是因為那部經是就境和依 दोनों (ubhayatra) 都以受過戒的比丘尼為前提而言的，對於這種情況，並非如此，』佛陀這樣說。 第三，排除的情況是：對象的比丘尼戒雖然受了，但沒有生起；或者即使生起了，也因為他勝罪而喪失。如果以這些作為對象，則會犯下呵責罪；對於後面的情況，則是呵責他人。然而，比丘尼因他勝罪而喪失...
【English Translation】 If someone says, 'This contradicts the statement that a monk will commit an offense,' it is because when a monk who has given precepts does these things to a monk who has given precepts, he will also commit an offense. This is with reference to both the object and the basis (ubhayatra) being monks who have given precepts. 'In that case, it is not so,' said the Buddha. If a monk takes a monk who has given precepts as the object, then, except for the previous five exceptions, if the object is not a monk, it will not constitute a complete offense, because the object has not been lost or is incomplete due to defeat. Moreover, in the Vinaya Sutra it is said: 'If one converts the offerings dedicated to those seeking precepts to oneself and openly obtains them, one will commit a misdeed.' In the ṭīkā (commentary) it is said: 'Even if one slanders him, it will not constitute the offense of slandering a monk.' This also shows that even if one slanders a monk who has given precepts, it will not constitute an offense. Third, the exclusions are: the object's bhikṣuṇī vows, although taken, have not arisen; or even if they have arisen, they have been lost due to defeat. If these are taken as objects, then a fault of censure will be committed; for the latter cases, it is censure of others. Cases of transformation from bhikṣuṇīs: The second part is divided into three points: First, apply the pervasiveness of the limbs: apply the fourteen cases of transformation from bhikṣuṇīs to the following situations: 'Entering the laundry, entering sexual activity, and the ten categories not designated, except for sitting, and villages and families, a total of fourteen.' Second, the essence of the limbs is: the object is a bhikṣuṇī whose vows have arisen and have not been lost due to defeat. The meaning of this treatise is: a pure monk as the basis, allowing a bhikṣuṇī to enter the laundry, etc., the object being a bhikṣuṇī who has taken full ordination and has not been lost due to defeat, this shows that these are the limbs of the object. If the Vinaya Sutra says: 'What happens if a monk allows a bhikṣuṇī who has given precepts to enter the laundry? He will commit a saṃghāvaśeṣa offense. What happens if a monk takes the clothes of a bhikṣuṇī who has given precepts? He will commit a saṃghāvaśeṣa offense.' Is this contradictory? This is because that sutra is with reference to both the object and the basis (ubhayatra) being bhikṣuṇīs who have given precepts, 'In that case, it is not so,' said the Buddha. Third, the exclusions are: the object's bhikṣuṇī vows, although taken, have not arisen; or even if they have arisen, they have been lost due to defeat. If these are taken as objects, then a fault of censure will be committed; for the latter cases, it is censure of others. However, the bhikṣuṇī is lost due to defeat...
མས་པ་ལ་སྐུར་པ་བཏབ་ན་ལྷག་མར་འགྱུར་བ་ཡོད་དེ། དམིགས་བསལ་ཡིན་ནོ། ། ༈ མཚན་དང་ལྟ་བ་མཐུན་པ། དང་པོ་ཡན་ལག་གི་ཁྱབ་པ་སྦྱར་བ་ནི། ཡུལ་དགེ་སློང་གིས་བསྐྱེད་པ་ཐམས་ཅད་ལ་མཚན་མཐུན་དགོས་པར་གསུངས་སོ། །ལྟ་བ་མཐུན་པའི་ཡན་ལག་ནི། །བསྒོ་བཞི་གནས་ངན་ཁྱད་དུ་གསོད། །ཕྱིས་གནོན་འབྱུང་དང་ཉི་ནུབ་ཟ། །དབེན་འགྲེང་སྤངས་བསྙིལ་མི་སྨྲ་འགྲོ། །ཟས་བཅས་ཁྲི་བརྡལ་བསླབ་དྲལ་ནགས། །བཅུ་དགུ་མ་གཏོགས་གཞན་ལ་གསུངས། །དེ་ལ་ཡང་ནི་མདོར་བསྡུས་སྦྱར། །སྤངས་དང་བསྙིལ་སྡུད་མ་གཏོགས་སོ། ། གཉིས་པ་ཡན་ལག་གི་ངོ་བོ་ནི། ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་ཡུལ་དང་། རྟེན་མཚན་མཐུན་པ་དང་། ཡུལ་དང་རྟེན་ལྟ་བ་མཐུན་པའོ། །འོ་ན་ལྟ་བ་མཐུན་པ་དེའང་གང་ཞེ་ན། འོད་ལྡན་མཁན་པོའི་བཞེད་པ་ནི་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་གཞི་ལ་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་གཞིར་འདོད་པ་མཐུན་པ་ནི་ལྟ་བ་མཐུན་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས། འོད་ལྡན་ལས། ཕམ་པའི་གཞི་དེ་ལ་ཕམ་པའི་གཞི་ཡིན་ནོ་ཞེས་དེ་ལྟར་ 7-328a བསམ་པ་མཐུན་པ་གང་ལ་ཡོད་པ་དེ་ནི་ལྟ་བ་མཐུན་པ་ཡིན་ནོ། །གང་ཟག་མེར་མེར་པོ་བརླུགས་པར་བྱས་པས་ཕམ་པའི་གཞི་ལ་ཉེས་བྱས་ཀྱི་གཞིར་ལྟ་བ་དེ་དག་ནི་ལྟ་བ་ཐ་དད་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ། །པཎྜི་ཏ་གཞན་གྱི་ལུགས་ལྟར་ན་ནི་བར་དུ་གཅོད་པའི་གཞི་ལ་བར་དུ་གཅོད་པའི་གཞིར་འདོད་པ་མཐུན་པ་ནི་ལྟ་བ་མཐུན་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་འདོད་དོ། །འོད་ལྡན་ལས། གཞན་དག་ན་རེ། གཞི་དེ་ལ་ཞེས་བྱ་བ་བསླབ་པའི་བར་དུ་གཅོད་པའི་གཞི་ལ་ལྟ་བ་མཐུན་པ་གང་ལ་ཡོད་པ་དེ་ནི་ལྟ་བ་མཐུན་པ་ཡིན་ནོ། །དེའི་ཕྱིར་འཆི་ལྟས་ལ་སོགས་པ་དག་ནི་ལྟ་བ་མཐུན་པ་མ་ཡིན་པར་རིག་པར་བྱ་སྟེ་ཞེས་འཆད་དོ། །ཞེས་གཞན་གྱི་འདོད་པ་བཀོད་དེ་དགག་པ་མ་བྱས་པའོ། །འོ་ན་ལུགས་དེ་གཉིས་གང་འཐད་ཅེ་ན། སྔ་མ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། དེ་ལྟར་ན་ལྟ་བ་མཐུན་པ་མི་སྲིད་པར་ཐལ། ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་གཞིའི་ཡན་ལག་ནི་དཔག་ཏུ་མེད་ལ། གང་ཟག་གི་རྟོག་པ་ཐ་དད་ཀྱིས་གཞི་དཔག་མེད་དེ་རྣམས་ལ་འདོད་པ་མཐུན་པ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལྟ་བ་མཐུན་པ་མི་སྲིད་པ་འདོད་ན་ཁས་བླངས་པ་དག་གིས་ནི་རང་གི་ཕྱོགས་ཉིད་ཀྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་སོ་ཞེས་ལྟ་བ་མཐུན་པར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །འོ་ན་གང་ཞེ་ན། ལྟ་བ་མཐུན་པའི་དོན་ཕྱི་མ་ལྟར་ཡིན་ངེས་ཏེ། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། མི་རྟག་པ་དང་། སྟོང་པ་དང་། སྡུག་བསྔལ་བ་དང་། བདག་མེད་པར་ལྟ་བའོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་ཕྱི་མ་མཐུན་ནོ། །ལྟ་བ་མཐུན་པ་ལ་བྱེ་སྨྲའི་གྲུབ་པ་འཛིན་པ་ནང་མཐུན་དགོས་ཟེར་བ་ནི་ཁུངས་མེད་པས་མ་སྦྱངས་པ་རྣམས་ཀྱི་འཕྲལ་རྩོམ་ཡིན་ནོ། ། གསུམ་པ་སེལ་བ་ནི་མཚན་དང་ལྟ་བ་མི་མཐུན་པའོ། །དམིགས་བསལ་ནི་སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བ་དང་། སྤངས་པ་རྗེས་ཕྱོགས་དང་། བསྙིལ་བ་སྡུད་པ་ 7
【現代漢語翻譯】 如果對母親進行誹謗，會有剩餘的罪過嗎？這是特例。 殊勝名稱與殊勝見解相符： 首先，關於支分周遍的結合：佛陀說，比丘所造的一切，都必須名稱相符。關於見解相符的支分：四種訓誡，惡劣處境要特別對待，後來壓制出現和日落時分進食，隱居獨行，拋棄，遺忘，不語而行，連食物一起，床榻破舊，違背戒律，住在森林裡，除了十九種情況外，其他情況都要說。對於這些情況，也要簡略地結合，除了拋棄和遺忘的集合。 第二，關於支分的體性：產生墮落的處境，以及所依據的名稱相符，處境和所依據的見解相符。那麼，什麼是見解相符呢？光明賢者的觀點是，對於產生墮落的基礎，認為其是產生墮落的基礎，這種觀點相符就是見解相符。如《光明賢者》所說：『對於失敗的基礎，認為是失敗的基礎，像這樣想法一致的，就是見解相符。如果有人把燒焦的人扔掉，認為失敗的基礎是過失的基礎，這些就是見解不同的。』其他班智達的觀點是，對於阻礙的基礎，認為其是阻礙的基礎，這種觀點相符就是見解相符。如《光明賢者》所說：『其他人說，對於那個基礎，也就是阻礙學習的基礎，觀點相符的，就是見解相符。因此，死亡的預兆等等，應該理解為不是見解相符。』這裡列舉了其他人的觀點，但沒有進行反駁。那麼，這兩種觀點哪種更合適呢？前一種是不合理的，如果那樣，就不可能存在見解相符了。因為產生墮落的基礎的支分是無數的，而人們的想法各不相同，對於無數的基礎，不可能有相同的觀點。如果認為不可能存在見解相符，那麼就與之前所承諾的，屬於自己一方的範疇內，所以見解是相符的說法相矛盾。那麼，什麼是見解相符呢？一定是后一種觀點，如《五十分經》所說：『觀察無常、空性、痛苦和無我』，這與后一種觀點相符。認為見解相符必須與小乘有部派的觀點一致，這是沒有根據的，是那些沒有學習過的人的臨時創作。 第三，排除的是名稱和見解不相符。特例是不放棄邪見，以及拋棄后又追隨，遺忘后又收集。
【English Translation】 If one slanders the mother, is there any remaining transgression? This is an exception. Matching Names and Views: Firstly, regarding the combination of the pervasiveness of branches: Buddha stated that everything created by a monk must have matching names. Regarding the branch of matching views: Four instructions, bad situations should be treated specially, later suppression of occurrence and eating at sunset, solitary retreat, abandonment, forgetting, silent walking, including food, tattered beds, breaking vows, living in forests, except for nineteen situations, others should be spoken about. For these situations, combine briefly, except for the collection of abandonment and forgetting. Secondly, regarding the nature of the branches: the situation that creates downfall, and the basis with matching names, the situation and the basis with matching views. So, what is matching view? The view of Lodan Khenpo (Wise Light Abbot) is that agreeing that the basis for creating a downfall is indeed the basis for creating a downfall is matching view. As stated in 'Wise Light': 'Agreeing that the basis for defeat is the basis for defeat, having the same thought in this way, is matching view. If someone throws away a charred person, viewing the basis for defeat as the basis for wrongdoing, those are differing views.' According to other Panditas, agreeing that the basis for obstruction is the basis for obstruction is matching view. As stated in 'Wise Light': 'Others say that having the same view on that basis, which is the basis for obstructing learning, is matching view. Therefore, omens of death and so on should be understood as not being matching views.' Here, the views of others are listed without refutation. So, which of these two views is more appropriate? The former is unreasonable, because then matching views would be impossible. Because the branches of the basis for creating downfall are countless, and people's thoughts differ, it is impossible to have the same view on those countless bases. If one believes that matching views are impossible, then it contradicts the previous promises that it belongs to one's own side, so the view is matching. So, what is matching view? It must be according to the latter view, as stated in the 'Fifty Verses Sutra': 'Observing impermanence, emptiness, suffering, and selflessness,' which agrees with the latter view. Claiming that matching views must be consistent with the views of the Sarvastivada school is unfounded and is a temporary creation of those who have not studied. Thirdly, what is excluded is the mismatch of names and views. The exception is not abandoning wrong views, and following after abandoning, and collecting after forgetting.
-328b དང་ཉན་རྣ་བཞི་ལ་ནི་ལྟ་བ་མི་མཐུན་པོ་སེལ་བར་མི་འགྱུར་ཏེ། ལྟ་བ་མི་མཐུན་པ་ཡན་ལག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། སྡིག་ལྟ་ཅན་ལ་སྤང་བ་དང་། བསྙིལ་བའི་ལས་བྱེད་པའི་ཕྱིར་དང་། ལྟ་བ་ལའང་རྩོད་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་ཞེས་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། ། བཞི་པ་སེལ་བ་ལ་ཅིར་འགྱུར་ན། རང་རང་གི་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་བ་སྟེ། འོག་མ་དག་ལ་ནི་གཞན་ལ་ཞེས་སོ། ། ལྔ་པ་རྒྱུ་མཚན་ནི། མཚན་དང་ལྟ་བའི་ཕྱོགས་ནས་རང་ཕྱོགས་ལ་གནོད་པ་མཚངས་ཆེ་བ་ལྟར་གཞན་ལ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། རང་གི་ཕྱོགས་ལ་ལོག་པར་སྒྲུབ་པ་སྨད་པར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་པ་དེ་ལྟར་གཞན་ལ་ལོག་པར་སྒྲུབ་པ་ནི་སྨད་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། བརྡེག་གཟས་ལ་སོགས་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པ་ལ་ཡུལ་དེ་མཚན་རང་གི་ཕྱོགས་ཉིད་ཀྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྦྱར་ཏེ།ཡུལ་རྟེན་མཚན་མཐུན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་སོ། །དང་པོ་ནི། ཟླས་དབྱེ་བའོ། །བརྡེག་གཟས་ལ་སོགས་པའི་ལྟུང་བ་དངོས་གཞི་བསྐྱེད་པ་ལ་རང་དང་མཐུན་པའི་ལྟ་བ་ཁས་བླངས་པ་དག་གིས་ནི་ལྟ་བ་རང་གི་ཕྱོགས་ཉིད་ཀྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ། ཡུལ་རྟེན་ལྟ་བ་མཐུན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་སོ། ། 說事除離 གཉིས་པ་ནི། བརྡེག་གཟས་ལ་སོགས་པ་ཡུལ་དགེ་སློང་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་རྣམས་དང་། འཁྲུར་འཇུག་ལ་སོགས་པ་ཡུལ་དགེ་སློང་མ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པའི་ལྟུང་བ་འདིར་གཏོགས་པ་ལ།ཡུལ་དགེ་སློང་ཕ་མའི་སེལ་བ་ཁྱིམ་པ་གཞན་ཡུལ་དུ་བྱས་པ་ལ་ནི་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། རྟགས་ཅན་དྲུག་པོ་ཉིད་ཀྱི་ཡུལ་ལ་ན་སྨད་པ་དེ་བས་ཀྱང་ན་སྨད་དོ་ཞེས་རྣམ་བཤད་དང་། ཊཱི་ཀ་དང་། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་གསུམ་ཀའི་རྩ་བ་ན་སྣང་ལ། དེ་གསུམ་ལས་ཁྱིམ་པ་ལ་ཆེས་ན་ 7-329a སྨད་ཅེས་བཀྲལ་ལོ། །དེ་ཡང་ཞུ་བ་ལས། གཞི་མེད་པ་དང་བག་ཙམ་ལ། །གསུངས་པ་འདིར་བསྡུས་གཞན་ལའང་སྦྱར། །ཅེས་བཟུང་ངོ་། ། ༈ གཞི་གང་སེམས་ཅན་མིན་གྱུར་པ། ཡན་ལག་གི་ཁྱབ་པ་སྦྱར་བ་ནི།གོས་ལས་གྱུར་པ་སུམ་ཅུ་རྩ་དྲུག་དང་། ཟས་སྐོམ་ལས་གྱུར་པ་ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས་དང་། སྣོད་སྤྱད་ལས་གྱུར་པ་གསུམ་མོ། ། ༈ གོས་ལས་གྱུར་པ་སུམ་ཅུ་རྩ་དྲུག དང་པོ་ནི། སྤང་ལྟུང་བཅུ་ཚན་དང་པོ་དང་། །སྲིན་བལ་འབའ་ཞིག་ཆ་གཉིས་དང་། །དྲུག་དང་མཐོ་གང་ལམ་དང་ནི། །རྨེལ་བ་དང་ནི་ཐ་ག་གཉིས། །བྱིན་འཕྲོག་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་དང་། །དགོན་པ་བ་དང་རས་ཆེན་དང་། །བསྔོས་བསྒྱུར་བཤེས་ངོར་གནས་མལ་དང་། །གོས་གཉིས་ཁ་བསྒྱུར་སྦེད་དང་བདེ། །བརྡལ་ལ་སོགས་པ་ཐ་མ་ལྔ། །དམིགས་བསལ་གནས་མལ་དང་བརྡལ་བ་ནི་ཁྲི་དང་ཁྲིའུ་ལས་ཀྱང་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་དོ། ། ༈ ཟས་སྐོམ་ལས་གྱུར་པ་ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས། གཉིས་པ་ནི། གསོག་འཇོག་འཕྱ་ཟས་སྦྱོར་བཅུག་ད
【現代漢語翻譯】 此外，對於四種聽者來說，觀點不一致不會消除，因為觀點不一致是分支，對於持有邪見者，會進行拋棄和摧毀的行為，並且觀點也會引起爭論，這是按照順序排列的。 第四，消除會變成什麼呢？會變成各自的責備，對於下等者來說，則是對他人。 第五，理由是：從名相和觀點的角度來看，對己方造成的損害程度與對他人造成的損害程度相似。ཊཱི་ཀ་（梵文：ṭīkā，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語意思：註釋）中說：『對己方進行錯誤的論證是應該受到譴責的，但對他人進行錯誤的論證則不應該受到譴責。』 第二，對於產生毆打等墮落之事的根本，如果對像屬於名相的己方，則可以附加『是分支』。因此，對像、所依和名相一致是成為分支的必要條件。第一種情況是區分。對於產生毆打等墮落之事的根本，如果與自己觀點一致的人承認觀點屬於己方，則可以像之前那樣附加『是分支』。因此，對像、所依和觀點一致是成為分支的必要條件。 說事除離 第二，對於毆打等需要比丘作為對象的分支，以及慫恿等需要比丘尼作為對象的分支，如果對象是比丘父母，而將其他在家人作為對象，會怎麼樣呢？六種有標記的情況中，對對象的責備會更加嚴重。在《釋論》、ཊཱི་ཀ་（梵文：ṭīkā，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語意思：註釋）和《五十品》中都有提到，並且在三者中都解釋說，對在家人責備最為嚴重。此外，《請問經》中說：『對於無根據和少量的情況，這裡所說的也適用於其他情況。』 根本是什麼？不是有情眾生。 附加分支的範圍：由衣服產生的三十六種，由食物產生的二十二種，由器皿產生的三種。 由衣服產生的三十六種 第一種是：拋棄墮落的第一組十個，純絲毛的兩部分，六種和高過一拃，道路和縫紉以及織布兩種，奪取給予和秋收月，小幅和寺院，大幅布，奉獻和改變，熟人和住所，兩件衣服和改變顏色，隱藏和快樂，鋪墊等最後五種。特別地，住所和鋪墊也可以由床和床墊完成。 由食物產生的二十二種 第二種是：儲存、積蓄、嘲笑食物、混合食物、放入食物
【English Translation】 Furthermore, for the four types of listeners, disagreement in views will not be eliminated, because disagreement in views is a branch, and for those holding wrong views, actions of abandonment and destruction are performed, and views also cause disputes, which is in order. Fourth, what will elimination become? It will become each other's reproach, and for the lower ones, it will be towards others. Fifth, the reason is: from the perspective of names and views, the degree of harm caused to one's own side is similar to the degree of harm caused to others. The ṭīkā (Sanskrit: ṭīkā, Romanization: ṭīkā, meaning: commentary) says: 'To make a false argument against one's own side is to be condemned, but to make a false argument against others is not to be condemned.' Second, for the root of generating downfalls such as beatings, if the object belongs to one's own side of the name, then it can be added 'is a branch'. Therefore, the object, the basis, and the name being consistent are necessary conditions for becoming a branch. The first case is differentiation. For the root of generating downfalls such as beatings, if those who agree with one's own views admit that the view belongs to one's own side, then it can be added 'is a branch' as before. Therefore, the object, the basis, and the view being consistent are necessary conditions for becoming a branch. Speaking of separation Second, for the branches that require a monk as the object, such as beatings, and the branches that require a nun as the object, such as instigation, if the object is the monk's parents, and other lay people are taken as the object, what will happen? In the six marked cases, the reproach of the object will be even more severe. It is mentioned in the Commentary, ṭīkā (Sanskrit: ṭīkā, Romanization: ṭīkā, meaning: commentary), and the Fiftieth Chapter, and all three explain that the reproach of lay people is the most severe. Furthermore, the Sutra of Questions says: 'For unfounded and small cases, what is said here also applies to other cases.' What is the root? It is not sentient beings. Attaching the scope of the branch: thirty-six arising from clothes, twenty-two arising from food, and three arising from utensils. Thirty-six arising from clothes The first is: the first set of ten of abandonment and downfall, the two parts of pure silk and wool, six and more than a span, roads and sewing and weaving two, taking away giving and the autumn harvest month, small and monastery, large cloth, dedication and change, acquaintance and residence, two clothes and changing color, hiding and happiness, bedding and other last five. In particular, residence and bedding can also be completed by beds and mattresses. Twenty-two arising from food The second is: storing, accumulating, mocking food, mixing food, putting in food
ང་། །ཟས་ཀྱི་བཅུ་ཚན་ཟན་གཅོད་པ། །གཅེར་བུ་མགྲོན་གཉེར་ཆང་འཐུང་དང་། །ཟས་བཅས་སོ་སོར་བཤགས་པ་བཞི། ། ༈ སྣོད་སྤྱད་ལས་གྱུར་པ་གསུམ། གསུམ་པ་ནི། ལྷུང་བཟེད་འཆང་བ་དང་། འཚོལ་བ་གཉིས།ཁབ་རལ་འཆོས་པའོ། ། གཉིས་པ་ཡན་ལག་རང་གི་ངོ་བོ་ནི་གསུམ་སྟེ། རུང་བ་དང་། ཚད་དང་ལྡན་པ་དང་། ཚད་ལས་ལྷག་པའོ། ། ༈ རུང་བ། དང་པོ་ནི། གོས་ལས་གྱུར་པ་རྣམས་ལ་རྒྱུ། དབྱིབས། གནས་སྐབས། ཁ་དོག་རུང་བའོ། །རྒྱུ་ནི་གོས་ཀྱི་རྒྱུ་བདུན་ལྟ་བུའོ། །དབྱིབས་ནི་གྲུ་བཞི་ལྟ་བུའོ། །གནས་སྐབས་ནི་ལོངས་སྤྱོད་པར་བཟོད་པའོ། །ཁ་དོག་ནི་རུང་བ་གསུམ་དང་འཆང་བ་ལ་སོགས་པ་ལ་དཀར་པོ་དང་འབའ་ཞིག་ལ་གནག་པའོ། །ཟས་ལས་གྱུར་པ་ལ་གཉིས་ལས། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་རུང་བ་ནི་བཟའ་བ་དང་། བཅའ་བ་དང་ 7-329b བཏུང་བ་མ་བཀག་ཅིང་གནང་བ་རྣམས་སོ། །ཆོ་གའི་སྒོ་ནས་རུང་བ་ནི་ལག་ཉ་དང་། མཚམས་བཙོས་དང་། ཞག་ལོན་དང་། རྗེན་ཚོད་དང་། གསོག་འཇོག་ཏུ་མ་སོང་བའོ། །དམིགས་བསལ་ནི། དུས་མ་ཡིན་པར་ཟ་བ་གསོག་འཇོག་ལས་གྱུར་པ་དང་། ཆང་ལས་གྱུར་པའོ། །འདི་རྣམས་ལ་ཡང་གཞི་གཞན་གྱི་སྒོ་ནས་རུང་བ་དགོས་སོ། །སྣོད་སྤྱད་ནི་ལྷུང་བཟེད་ལ་བཞི་ལས། རྒྱུ་རུང་བ་ནི། ས་དང་ལྕགས་སོ། །དབྱིབས་ནི་ཟླུམ་པོའོ། །གནས་སྐབས་ནི་སྤྱད་བཟོད་པའོ། །ཁ་དོག་ནི་བསྲེགས་པས་ནག་པོའོ། །ཁབ་རལ་ལ་གསུམ་ལས། རྒྱུ་རུང་བ་ནི་བ་སོ་དང་། རུས་པ་དང་། རྭ་ལྟ་བུའོ། །དབྱིབས་ནི་སྦུ་གུའམ། ཆང་པ་ལྟ་བུའོ། །གནས་སྐབས་ནི་སྤྱད་དུ་བཟོད་པའོ། ། ༈ ཚད་དང་ལྡན་པ། གཉིས་པ་ཚད་དང་ལྡན་པ་དགོས་པ་ནི། གོས་ལ་སྤྱི་ཚད་དང་། རབ་ཚད་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། ཁྲུ་གང་དུ་ལོངས་པའོ། །གཉིས་པ་ནི། འབྲལ་བ་གཉིས། མཐོ་གང་། རས་ཆེན། བཙལ་སྔས་བཞག་འཕྱིས། གོས་ཀྱི་བཟོ་བྱེད་པ་རྣམས་ལ་རང་རང་གི་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་བྱིན་རླབས་ཡོངས་རྫོགས་འཆགས་པའི་ཚད་དང་ལྡན་པ་དགོས་སོ། །སྟན་ལས་གྱུར་པ་རྣམས་ལ་སྟན་གྱི་ཚད་དང་ལྡན་པ་དགོས་ཤིང་། ཁྱད་པར་དུ་ཆ་གཉིས་བསྲེ་བ་ལ་ནག་པོ་སྟན་གྱི་ཕྱེད་ལས་སྲང་ཕྱེད་ཀྱིས་ལྷག་པའོ། །བལ་ཁུར་བ་དང་བརྡལ་བ་ལ་བལ་ཁུར་ཚད་དུ་ལོངས་པ་དང་། ཤིང་བལ་གྲགས་སྡེའི་ཚད་དུ་ཆོག་པ་དགོས་སོ། །ཟས་དང་སྐོམ་གྱི་ཚད་ཁམ་དང་ཧུབ་ཏུ་ལོངས་པའོ། །ལྷུང་བཟེད་ནི་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་བ་གསུམ་གྱི་ཚད་དང་ལྡན་པའོ། །ཁབ་རལ་ནི། གྲགས་སྡེའི་ཚད་ལས་མ་འདས་ཤིང་ཁབ་གཞུག་ནུས་པའོ། །གཞན་ཡང་རུང་བ་དང་ཚད་ལྡན་དགོས་པ་ནི་གནས་ལས་གྱུར་པ་རྣམས་ལ་ཕལ་ཆེར་གཡོགས་ཤིང་ 7-330a སྐོར་བའི་སྒོ་ནས་རུང་བ་དགོས། ཁང་པ་ནང་རོལ་ན་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་མཐོ་བཅུ་གཉིས་དང་། ཞེང་དུ་བདུན་དུ་ལོངས་པ་དགོས་ཤིང་། གཞན་རྣམས་ལའང་སྤྱོད་ལམ་བཞི་ཤོང་གི་ཚད་དུ་ལོངས་དགོས་ས
【現代漢語翻譯】 我，食物的十分之一被切斷，裸體招待客人飲酒，以及包含食物的四種懺悔。 容器用具所生的三種。 第三種是：攜帶缽，乞食，縫補針線。 第二種，支分本身的自性有三種：適宜的，具有尺度的，超過尺度的。 適宜的。 第一種是：對於衣服所生的，材質、形狀、狀態、顏色是適宜的。材質如衣服的七種材質。形狀如正方形。狀態是能夠受用。顏色是適宜的三種和攜帶等是白色，唯一的是黑色。對於食物所生的有兩種，從自性的角度適宜的是，未禁止且允許的食物、飲料。從儀軌的角度適宜的是，手抓魚、煨桑、酥油、生菜、未儲存的。特殊的是：非時而食是儲存所生的，以及酒所生的。這些也需要從其他基礎的角度適宜。容器用具是缽有四種，材質適宜的是：土和鐵。形狀是圓形。狀態是能夠使用。顏色是燒過的黑色。針線有三種，材質適宜的是：牛毛、骨頭、角等。形狀是管狀或錐形。狀態是能夠使用。 具有尺度的。 第二種是需要具有尺度的：衣服有總的尺度和殊勝的尺度兩種。第一種是：長度為一肘。第二種是：兩件分開的，一庹高，大塊布，擦拭枕頭，製作衣服等，對於這些各自的生活用具，需要具有圓滿加持的尺度。對於墊子所生的，需要具有墊子的尺度。特別是混合兩種時，黑色超過墊子的一半多半個手掌。對於攜帶和鋪開的羊毛，需要羊毛的攜帶尺度，以及木棉花束的尺度。食物和飲料的尺度是能夠一口吞嚥。缽是具有能夠加持的三種尺度。針線是：不超過花束的尺度且能夠穿針。 其他需要適宜和具有尺度的是：對於住所所生的，大部分需要通過遮蓋和環繞的方式適宜。房屋內部需要具有善逝十二指高，七指寬的尺度。其他的也需要具有能夠容納四種行為的尺度。
【English Translation】 Me, one-tenth of the food is cut off, nakedly entertaining guests with wine, and four confessions including food. Three arising from vessels and utensils. The third is: carrying the alms bowl, begging, and mending needles and thread. The second, the nature of the limb itself has three: suitable, having measure, and exceeding measure. Suitable. The first is: for those arising from clothes, material, shape, state, color are suitable. Material is like the seven materials of clothes. Shape is like a square. The state is able to be enjoyed. Color is the suitable three and carrying etc. is white, the only one is black. For those arising from food, there are two, from the perspective of nature, suitable are foods and drinks that are not prohibited and allowed. From the perspective of ritual, suitable are hand-caught fish, sang offerings, ghee, raw vegetables, and those not stored. Special cases are: eating at inappropriate times is from storage, and those arising from alcohol. These also need to be suitable from the perspective of other bases. Vessels and utensils are the alms bowl has four, suitable material is: earth and iron. The shape is round. The state is able to be used. The color is black from burning. Needles and thread have three, suitable material is: yak hair, bone, horn, etc. The shape is tubular or conical. The state is able to be used. Having measure. The second is the need to have measure: clothes have a general measure and a supreme measure. The first is: the length is one cubit. The second is: two separate pieces, one fathom high, large cloth, wiping pillows, making clothes, etc., for these respective living utensils, it is necessary to have a measure of complete blessing. For those arising from mats, it is necessary to have the measure of the mat. Especially when mixing two parts, black exceeds half of the mat by half a palm. For carrying and spreading wool, it is necessary to have the carrying measure of wool, and the measure of kapok flower bundles. The measure of food and drink is able to be swallowed in one mouthful. The alms bowl is the measure of three that can be blessed. Needles and thread are: not exceeding the measure of the flower bundle and able to thread the needle. Others that need to be suitable and have measure are: for those arising from dwellings, most need to be suitable by means of covering and surrounding. The interior of the house needs to have the measure of the Sugata twelve fingers high and seven fingers wide. Others also need to have the measure to accommodate four behaviors.
ོ། །ནོར་ལས་གྱུར་པ་གསེར་དངུལ་ལ་རེག་པ་དང་། མངོན་མཚན་ཉོ་ཚོང་གཉིས་དང་། རིན་པོ་ཆེ་ལ་རེག་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་ཡང་གཞི་གཞན་གྱི་སྒོ་ནས་རུང་བ་དང་། རྒྱན་ཆའམ་གོས་ཁྲུ་གང་ལ་དཀྱུས་རིང་བའི་ཚད་དུ་ལོངས་པ་དགོས་སོ། །ཁྲུས་བྱེད་པ། ཆུ་ལ་རྩེ་བ། མེ་ལ་རེག་པ། ས་རྐོ་བ་ལས་གྱུར་པ་རྣམས་ལ་ཡང་རུང་བ་དང་ཚད་ལྡན་དགོས་པར་རིགས་སོ། ། ༈ ཚད་ལས་ལྷག་པ། གསུམ་པ་ཚད་ལས་ལྷག་པ་ནི། ཁྲི་རྐང་། གདིང་བ། རས་ཆེན། གཡན་པ་དགབ་པའོ། །གོས་ཀྱི་སྤྱི་ཚད་ལས་གྱུར་པ་དང་། ལྟུང་བྱེད་ཐ་མ་དང་། སྟན་དང་། ཟས་ལས་གྱུར་པ་རྣམས་ལ་ཚད་དང་ལྡན་པའམ། ཚད་ལས་ལྷག་པ་གང་ཡང་རུང་བས་བསྐྱེད་དེ། ཊཱི་ཀ་ལས། སོགས་པའི་སྒྲས་ནི་ཚད་ལས་ལྷག་པ་བསྡུས་ཏེ། ཆོས་གོས་རང་གི་ཚད་ལས་ལྷག་པ་དང་། ལྷུང་བཟེད་ཀྱང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་བ་གསུམ་གྱི་ཚད་ལས་ལྷག་པའོ། །དེ་ལྟར་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་རྫས་དག་ལ་ནི་རུང་བ་ཉིད་དང་། ཚད་དང་ལྡན་པའམ། ཚད་ལས་ལྷག་པ་ཉིད་ལ་དངོས་གཞིའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །སྟན་ལ་ཡང་ཊཱི་ཀ་ལས། འདིར་ཚད་ལས་ལྷག་པ་ཡན་ལག་ཡིན་པའི་གཞུང་ནི་སྲིན་བལ་གྱི་སྟན་གྱི་སྐབས་ནས་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་སྟན་གྱི་ཚད་བགྱིད་ན་ལྟུང་བ་ཅིར་འགྱུར། སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་སོ། །འོན་ཀྱང་ལྷུང་བཟེད་ལ་ནི་དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ཏེ། སྐྱ་བ་དང་། དཀར་བ་དང་། ཆེ་བ་རྣམས་ནི་རུང་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པའི་སྐབས་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་དང་ལུང་ལས། དེ་དག་ 7-330b འཆང་བ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །ལྷུང་བཟེད་འཚོལ་བ་ལ་ཡང་དེ་དག་རུང་ཞིང་སྤྱད་བཟོད་པའོ་ཞེས་གསུངས་པས། ཚད་ལས་ཆེ་བ་དང་། ཆུང་བ་ལ་ཉེས་བྱས་ལས་མི་བསྐྱེད་དོ། ། གསུམ་པ་སེལ་བ་ནི། དེ་དག་ལས་བཟློག་པ་སྟེ་མི་རུང་བ་དང་། ཚད་དུ་མ་ལོངས་པ་དང་། འབྲལ་བ་ལྟ་བུ་ཚད་ལས་ལྷག་པ་དང་། ཁྲི་རྐང་ལ་སོགས་པ་ཚད་ལས་མ་ལྷག་པའོ། ། བཞི་པ་ཅིར་འགྱུར་ནི། མི་རུང་བ་དང་ཚད་དུ་མ་ལོངས་པ་ལ་ནི་རང་རང་གི་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་རོ། །འབྲལ་བ་གཉིས་དང་། མཐོ་གང་། རས་ཆེན། བཙལ་སྔས། བཞག་འཕྱིས། གོས་བཟོ་བྱེད་པ་རྣམས་ལ་ཚད་ལས་ལྷག་ནའང་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་ཏེ། དམིགས་བསལ་སྲ་བརྐྱང་ལས་འབྲལ་ལྟུང་འབྱུང་བ་ལ་ནི་ཚད་ལས་ལྷག་པ་ལས་ཀྱང་འབྱུང་ངོ་། །ཚད་ལས་ལྷག་པ་དགོས་པ་རྣམས་ལ་ཚད་ལས་མ་ལྷག་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། ། ལྔ་པ་རྒྱུ་མཚན་ནི། ན་སྨད་དུ་འགྱུར་བ་ནི་དགག་བྱ་མ་རྫོགས་པའོ། །ལྟུང་མེད་དུ་འགྱུར་བ་ནི་དགག་བྱ་མེད་པའོ། །ཁྱད་པར་དུ་ཚད་ལས་ལྷག་ན་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་བ་རྣམས་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་ནི། ལྟུང་བ་དེ་དག་ལ་ནི་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་བྱིན་རླབས་ཡོངས་རྫོགས་ཆགས་པ་ལས་གྱུར་པ་ཡིན་ལ།ཚད་ལས་ལྷག་ན་བྱིན་རླབས་ཡོངས་རྫོགས་མི་ཆགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཆོས་གོས་གསུམ་བྱ
【現代漢語翻譯】 此外，通過其他方式，接觸由錢財轉變而來的金銀，進行公開或秘密的買賣交易，以及接觸寶石等也是允許的。裝飾品或布料需要達到一'khru'（肘尺）的長度標準才行。沐浴、戲水、接觸火、挖掘土地等行為，也需要符合允許和標準的條件。 超過標準的物品： 第三，超過標準的物品包括：高腳床、坐墊、大塊布料、覆蓋屋檐的材料。超過衣服通用標準的物品，以及最低等的墮罪物、墊子和食物等，無論是否符合標準，都可以被製造出來。正如《論疏》中所說：'等等'一詞包含了超過標準的物品。超過法衣自身標準的物品，以及缽，只要在三種允許的範圍內，都可以被加持。因此，對於出家人的物品來說，只要是允許的、符合標準的或超過標準的，都不會構成根本的過失。 關於墊子，《論疏》中也說：'這裡，如果超過標準的物品是肢體的一部分，那麼在絲綢或羊毛墊的情況下，如果製作瞭如來（梵文：Tathāgata，含義：如實而來者）的墊子，會犯什麼墮罪呢？會犯捨墮罪。' 然而，對於缽來說，情況並非如此。在關於灰色、白色和大的缽是不允許的章節的《論疏》和經文中，持有這些缽會構成惡作。在尋找缽時，這些缽是允許且可以使用的。因此，超過或小於標準的缽不會導致惡作。 第三，排除：與上述相反，即不允許的、未達到標準的、分離的，以及超過標準的物品，和未超過標準的高腳床等。 第四，會導致什麼：不允許的和未達到標準的物品，會導致各自的下品罪。分離的兩個部分、一'mtho gang'（一拃高）、大塊布料、枕頭、擦拭布、製作衣服等，即使超過標準也會導致下品罪。特別是，從堅硬的拉伸物上分離會導致墮罪，即使超過標準也會發生。對於需要超過標準的物品，如果未超過標準，則不會有墮罪。 第五，原因：導致下品罪的原因是，所禁止的事物沒有完成。不會導致墮罪的原因是沒有禁止的事物。特別是，超過標準會導致下品罪的原因是，這些墮罪是由於對生活用品的完整加持而產生的，如果超過標準，則不會產生完整的加持。《論疏》中說：'三法衣的製作'
【English Translation】 Furthermore, touching gold and silver that have been transformed from wealth, engaging in open or secret buying and selling transactions, and touching precious stones, etc., are also permissible through other means. Ornaments or cloths need to meet the standard of being one 'khru' (cubit) in length. Actions such as bathing, playing in water, touching fire, and digging the earth also need to meet the conditions of being permissible and standard. Items exceeding the standard: Third, items exceeding the standard include: high-legged beds, cushions, large pieces of cloth, and materials for covering eaves. Items exceeding the general standard for clothing, as well as the lowest level of offenses, mats, and food, etc., can be created regardless of whether they meet the standard or not. As stated in the Commentary: 'The word 'etc.' includes items exceeding the standard. Items exceeding the standard of the Dharma garment itself, and the alms bowl, as long as they are within the three permissible limits, can be blessed. Therefore, for the items of renunciants, as long as they are permissible, meet the standard, or exceed the standard, they will not constitute a fundamental fault.' Regarding mats, the Commentary also states: 'Here, if the item exceeding the standard is part of a limb, then in the case of silk or wool mats, if a mat of the Tathāgata (梵文：Tathāgata，梵文羅馬擬音：Tathāgata，漢語字面意思：如來) is made, what offense would be committed? A relinquishment offense would be committed.' However, this is not the case for alms bowls. In the Commentary and scriptures regarding the chapter on gray, white, and large bowls not being permissible, holding these bowls constitutes a misdeed. When searching for alms bowls, these bowls are permissible and can be used. Therefore, bowls that are larger or smaller than the standard do not lead to misdeeds. Third, exclusion: The opposite of the above, i.e., items that are not permissible, do not meet the standard, are separated, and items exceeding the standard, and high-legged beds, etc., that do not exceed the standard. Fourth, what it leads to: Items that are not permissible and do not meet the standard lead to their respective lower-grade offenses. Separated parts, one 'mtho gang' (span), large pieces of cloth, pillows, wiping cloths, making clothes, etc., even if they exceed the standard, will lead to lower-grade offenses. In particular, separation from a hard stretch will lead to an offense, even if it exceeds the standard. For items that need to exceed the standard, if they do not exceed the standard, there will be no offense. Fifth, the reason: The reason for leading to a lower-grade offense is that the prohibited thing is not completed. The reason for not leading to an offense is that there is no prohibited thing. In particular, the reason why exceeding the standard leads to a lower-grade offense is that these offenses arise from the complete blessing of the necessities of life, and if the standard is exceeded, the complete blessing will not arise. The Commentary states: 'The making of the three Dharma garments'
ིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་བ་གང་དག་གི་ཞེང་དུ་རང་གི་ཁྲུ་གསུམ། ཆུར་རང་གི་ཁྲུ་ལྔའི་ཚད་ཇི་སྐད་བསྟན་པ་དེ་ལས་ལྷག་པར་བྱེད་ན་སྤང་བར་འགྱུར་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་བྱིན་རླབས་མི་ཆགས་པར་གསུངས་སོ། །གོས་ཀྱི་བཟོ་བྱེད་པའི་སྐབས་ཀྱི་ཞུ་བ་ལས། ། དགེ་སློང་གིས་གཉེན་མ་ལགས་པའི་དགེ་སློང་མའི་གོས་ཚད་ལས་ལྷག་པར་བཟོ་བགྱིས་ན་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་མི་རུང་བ་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་སོ། །ལྷུང་བཟེད་ལ་ཡང་ 7-331a སྔར་བཤད་ཟིན་ཏོ། །ཁབ་རལ་གྲགས་སྡེའི་ཚད་ལས་འདས་ནའང་དགག་བྱ་མ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་སྡེ་ལྔའི་རྫས་གོས་དང་། ཟས་དང་། སྣོད་སྤྱད་དག་ལ་ནི་རྒྱུ་དབྱིབས་ཁ་དོག་ལ་སོགས་པ་གཞི་དེ་ཉིད་དམ། གཞི་གཞན་གྱི་སྒོ་ནས་རུང་བ་ཉིད་དང་། སྤྱི་ཚད་དམ་རང་ཚད་དང་ལྡན་པ་ལ་སོགས་པ་ཡན་ལག་ཡིན་པ་ཉིད་དོ། །ཊཱི་ཀར། ལ་སོགས་པ་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲས་ནི་ཚད་ལས་ལྷག་པ་བསྡུས་ཏེ་ཞེས་གསུངས་པས་ཁྲི་རྐང་འཆོས་པའི་ལྟུང་བྱེད་ལ་སོགས་པ་བཞི་ལ་ཚད་ལས་ལྷག་པ་ངེས་བཟུང་དུ་དགོས་སོ། །སྤྱི་ཚད་དང་། སྟན་དང་། སྲ་བརྐྱང་དང་། འབྲལ་བ་དང་། བདེ་བར་གཤེགས་པའི་ཆོས་གོས་ཀྱི་ཚད་ལས་གྱུར་པའི་ལྟུང་བ་རྣམས་ནི་ཚད་ལས་ལྷག་པ་ལས་ཀྱང་འབྱུང་ངོ་། །རུང་བ་མ་ཡིན་པ་དང་ཚད་དང་མི་ལྡན་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་ནི་དངོས་གཞི་མི་རྫོགས་པའོ། ། ༈ བསམ་པའི་ཡན་ལག་བསྟན་པ། ཡན་ལག་གི་ཁྱབ་པ་སྦྱར་བ་ནི། རང་དོན་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པའི་ལྟུང་བ་བཞི་བཅུ་རྩ་དྲུག་ལ་སྦྱར་རོ། །དེ་ཡང་། བརྫུན་སྨྲ་འཁྲིག་ཚིག་བསྙེན་བཀུར་དང་། །ཟླ་འཇོག་དང་ནི་འཁྲུར་འཇུག་དང་། །རིན་ཐང་སོ་སོར་བསྐུར་བ་དང་། །དྲུག་དང་མཐོ་གང་ལམ་དང་སྨེལ། །མངོན་མཚན་ཉོ་ཚོང་ལྷུང་བཟེད་འཚོལ། །བདེན་སྨྲ་གསོད་པ་ཆུ་ལ་རྩེ། །ཁབ་རལ་གདིང་གཡན་རས་ཆེན་དང་། །བདེ་གཤེགས་སོ་སོར་བཤགས་པ་དང་པོ་གྲོང་དང་ཁྱིམ་གཞན་ནི་གཉིས་པའོ་དང་། །ཉི་ཤུ་ལྔ་ལ་ཚིག་ཚོགས་སྐྱུངས། །ལེན་དང་སློང་དང་བླང་བར་རིགས། །སྲིན་བལ་འབའ་ཞིག་ཆ་གཉིས་དང་། །ཐ་ག་གཉིས་དང་བརྟད་པ་དང་། །རས་ཆེན་བསྔོས་དང་གསོག་འཇོག་དང་། །ཁྲི་དང་གདིང་ལ་རུང་མཐུན་སྦྱར། །རྐུ་དང་ 7-331b འཆང་གཉིས་གསེར་དངུལ་ལེན། །འཕྱ་དང་སྦྱོར་བཅུག་དོ་གསུམ་ཙམ། །ཞེས་སྦྱར་ལ་ཐ་མའི་བདུན་གྱི་དྲུག་ལ་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་ཞིང་། བདུན་པ་ལ་དངོས་སུ་གསུངས་ལ། བདུན་པོ་དེ་དང་བརྟད་པ་བྱུང་བ་ནི་རང་གཞན་ཐུན་མོང་གི་དོན་ལས་ཀྱང་བསྐྱེད་དོ། །འདི་དག་ཀྱང་རང་དོན་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་འདུས་སོ། །ལུང་ཞུ་བ་ལས། སྐུར་འདེབས་གསུམ་དང་བྱིན་འཕྲོག་དང་། །གཅེར་བུ་བརྡེག་གཟས་བདེ་དང་འདུན། །འགྱོད་དང་སྔངས་བྱེད་སྦེད་གདེང་མེད། །མགྲོན་དང་བསླབ་པ་ཉན་རྣ་དང་། །བསླབ་པ་རྣམས་དང་དགོན་
【現代漢語翻譯】 如果超過了所允許的尺寸，即寬度為三肘，長度為五肘，那麼就不能加持了。因此，不應執著于加持。在製作衣服時，如果比丘為非親屬的比丘尼製作的衣服超過了規定的尺寸，會怎麼樣呢？會犯下惡作。缽也是如此。 針和錐子的尺寸如果超過了規定，因為沒有完全禁止，所以不算犯戒。 第二，對於出家五眾的物品，如衣服、食物、器皿等，其材質、形狀、顏色等，無論是原本的還是其他的，只要是允許的，並且符合通用或自身尺寸等，都算是合規的。在註釋中，'等等'一詞包含了超過尺寸的情況，因此，對於製作高腳床等四種情況，必須明確規定尺寸。通用尺寸，如坐墊、鋪墊、床單和善逝的法衣的尺寸，如果超過了規定，也會犯戒。對於不合規或不符合尺寸等情況，則是不完整的。 關於意樂的支分： 支分的範圍應用：自利支分需要應用於四十六種墮罪。也就是： 妄語、性行為、惡語、諂媚和尊敬；放置月份、允許性行為；分別索要價值；六種、高量、道路和污垢；顯擺、買賣、乞討缽；說真話、殺生、戲水；針、錐子、坐墊、疥瘡布和大塊布；善逝分別懺悔，第一個是村莊和其他家，第二個是二十五；對於二十五種情況，要避免使用複雜的詞語；接受、乞討和應該接受；絲綢、羊毛、純粹的、兩部分；織布機、兩種、縫補；大塊布、迴向、儲藏；床和坐墊要和諧相處；偷盜和持有，接受金銀；嘲笑和允許結合，大約三個； 以上是應用，最後七種中的六種要簡略應用，第七種要直接說明。這七種和縫補的出現，也是爲了自己和他人的共同利益。這些也包括在自利支分中。在律經中說：誹謗三種、奪取加持；裸體、毆打、慾望、快樂和願望；後悔、恐懼、隱藏、沒有信心；客人、學習、聽聞；學習等等和寂靜處。
【English Translation】 If it exceeds the permissible dimensions, namely three cubits in width and five cubits in length, then it cannot be blessed. Therefore, one should not be attached to the blessing. In the case of making clothes, what happens if a Bhikshu makes clothes for a Bhikshuni who is not a relative, exceeding the prescribed dimensions? It becomes an offense of wrong-doing. The same applies to the alms bowl. If the size of the needle and awl exceeds the prescribed limit, it is not considered an offense because it is not completely prohibited. Secondly, for the items of the fivefold Sangha of the ordained, such as clothes, food, and utensils, whether the material, shape, color, etc., are the same or different, as long as they are permissible and comply with the general or personal dimensions, they are considered compliant. In the commentary, the word 'etc.' includes exceeding the dimensions, so for the four cases of making high-legged beds, etc., it is necessary to specify the dimensions. General dimensions, such as cushions, mats, sheets, and the dimensions of the Sugata's Dharma robes, if they exceed the prescribed limits, will also result in offenses. For non-compliant or non-conforming dimensions, etc., it is incomplete. Showing the limbs of intention: The application of the scope of the limbs: The limbs of self-interest need to be applied to the forty-six offenses. That is: Lying, sexual intercourse, harsh words, flattery and respect; placing the month, allowing sexual intercourse; separately requesting value; six, high amount, road and filth; showing off, trading, begging for alms bowls; speaking the truth, killing, playing in the water; needle, awl, cushion, scabies cloth and large cloth; Sugata separately confessing, the first is the village and other homes, the second is twenty-five; for the twenty-five cases, avoid using complex words; accepting, begging and should be accepted; silk, wool, pure, two parts; loom, two kinds, mending; large cloth, dedication, storage; bed and cushion should be in harmony; stealing and holding, accepting gold and silver; The above is the application, the last six of the seven should be applied briefly, and the seventh should be stated directly. The appearance of these seven and mending is also for the common good of oneself and others. These are also included in the limbs of self-interest. In the Vinaya Sutra it says: Three slanders, taking away blessings; naked, beating, desire, pleasure and wishes; regret, fear, hiding, no confidence; guests, learning, hearing; learning and so on and solitary places.
པ་སྟེ། འདི་གཉིས་སོར་བཤགས་ཐ་མ་གཉིས་ཡིན་ནོ། །བཅུ་བདུན་ལ་གསུངས་དགོངས་པ་ཅན། །ཡིན་ནོ་བདེ་བར་བཟུང་བར་གྱིས། ། གཉིས་པ་ཡན་ལག་རང་གི་ངོ་བོ་ནི། རང་ཁོ་ནའི་དོན་དང་། རང་གཞན་ཐུན་མོང་གི་དོན་ནོ། ། གསུམ་པ་སེལ་བ་ནི། དེ་ཉིད་ལས་བཟློག་པའོ། ། བཞི་པ་ཅིར་འགྱུར་ནི། འཆང་བ་གཉིས། ཟླ་འཇོག །རས་ཆེན། བརྟད་བྱུང་ལྔ་ལས་གཞན་ཁོ་ནའི་དོན་ཡིན་ན་ཉེས་པ་མེད་དོ། །གཞན་རྣམས་ལ་ནི་རང་རང་གི་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་རོ། །རང་ཁོ་ནའི་དོན་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་རྣམས་ལ་རང་གཞན་གཉིས་ཀའི་དོན་ཡིན་ན་རང་རང་གི་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་རོ། ། ལྔ་པ་རྒྱུ་མཚན་ནི། ལྟུང་མེད་དུ་འགྱུར་བ་རྣམས་ནི་དགག་བྱ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ན་སྨད་དུ་འགྱུར་བ་རྣམས་ཀྱི་དགག་བྱ་མ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། འཁྲུར་འཇུག་གི་སྤང་བ་ལྟ་བུ་ལ་རང་འབའ་ཞིག་གི་དོན་ཉིད་ཀྱི་ཀུན་སློང་དང་། །མ་བྱིན་ལེན་ལྟ་བུ་ལ་རང་གི་དོན་ཉིད་གཙོ་ཆེར་ཡོད་པའི་ཀུན་སློང་གི་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ། ། ༈ གཞི་དང་མཐར་ཐུག་ཡན་ལག ཡན་ལག་གི་ཁྱབ་པ་སྦྱར་བ་ནི། མཐར་ཐུག་དོན་གོ་བ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་ཉི་ཤུ་རྩ་དགུ། 7-332a བཅོལ་ཡང་རྫོགས་པ་སོ་གཉིས། བསྒོ་བ་ལ་སོགས་པའི་ཉི་ཤུ་རྩ་དྲུག་རྣམས་ལ་སྦྱར་རོ། །དང་པོ་ནི། བརྫུན་དང་འཁྲིག་ཚིག་བསྙེན་བཀུར་གཞི་མེད་དང་། །བག་ཙམ་ཤེས་བཞིན་སོགས་བཅུ་འདོན་མ་གཏོགས། །འཕྱ་བ་བསྒོ་བ་མ་བསྐོས་ཉི་ནུབ་ཟས། །སྟོབས་བདེ་འདུན་བསྒྱུར་འགྱོད་དངངས་ལྷག་མས་བསྐུར། །བསླབ་པ་ཉན་རྣ་མི་གུས་ད་གདོད་ཤེས། །ཞེས་ཟུང་ཞིག །བཅོལ་རྫོགས་དང་བསྒོ་སོགས་ནི་འོག་ནས་འབྱུང་ངོ་། ། གཉིས་པ་ཡན་ལག་རང་གི་ངོ་བོ་ནི་དོན་གོ་བའོ། ། གསུམ་པ་སེལ་བ་ནི། སྨྱོ་བ་དང་། སེམས་འཁྲུགས་པ་དང་། ཚོར་བས་གཟིར་བ་དང་། གླེན་པ་དང་། དབུས་པ་ལ་མཐའ་འཁོབ་པའི་སྐད་ཀྱིས་དང་། མཐའ་འཁོབ་པ་ལ་དབུས་པའི་སྐད་ལ་སོགས་ཀྱིས་དོན་མ་གོ་བའོ། ། བཞི་པ་ཅིར་འགྱུར་ནི། རང་རང་གི་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་བའོ། ། ལྔ་པ་རྒྱུ་མཚན་ནི། །དགག་བྱ་མ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། སྦྱོར་བ་ངག་གི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ཀྱིས་སྨྲས་པ་རྣམས་ཀྱི་དངོས་གཞི་ལ་ནི་ཡུལ་ཕ་རོལ་པོས་དོན་གོ་བ་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ། དེས་ན་བརྫུན་དུ་སྨྲ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། གོས་སློང་བ་ལ་སོགས་པ་དོན་མ་གོ་ན་རང་རང་གི་ན་སྨད་དོ། ། 說行為支分 བཞི་པ་ལ། སྦྱོར་བའི་ཡུལ་ཉིད་བསྟན་པ་དང་། །སྦྱོར་བའི་ཡན་ལག་དངོས་བཤད་པའོ། ། ༈ སྦྱོར་བའི་ཡུལ་ཉིད་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ། སྦྱོར་བ་འཇུག་པའི་ཡུལ་དངོས་དང་། །ཞར་ལས་བྱུང་བ་བརྗོད་པའོ། ། ༈ སྦྱོར་བ་འཇུག་པའི་ཡུལ་དངོས། དང་པོ་ནི། འོ་ན་ལྐུགས་པས་དོན་གོ་བ་ཡང་དངོས་གཞིའི་ཡན་ལག་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། སྨྲ་བ་པོ་ཉིད་ལ་ཡོད་
【現代漢語翻譯】 因此，這兩種是最後的懺悔。對於第十七條，應理解為具有深意。是的，請安心接受。 第二，支分自身的體性是：僅僅為自己和他人的共同利益。 第三，遮遣是：與此相反。 第四，如何轉變：持有兩種，減少，粗布，五種情況之外，如果僅僅是爲了自己，則沒有罪過。對於其他情況，則會轉變為各自的減損。對於那些需要僅僅為自己利益的支分，如果爲了自己和他人的共同利益，則會轉變為各自的減損。 第五，理由是：那些轉變為無罪的情況，是因為沒有需要否定的。那些轉變為減損的情況，是因為需要否定的尚未完成。 第二是：例如，在誘匯入罪的捨棄中，僅僅是為自己利益的意樂，以及在不予取中，主要是為自己利益的意樂的支分。 根本和究竟的支分 將支分的範圍結合起來：究竟意義的理解是二十九個支分所需要的。 委託圓滿三十二，勸誡等二十六個需要結合。第一是：除了謊言、性語、奉承、無根據、略知、有知等十種之外，還有誹謗、勸誡、未受命、日落食、力量、安樂、勸轉、後悔、恐懼、剩餘的請求、學習、聽聞、不恭敬、現在才知道等。委託圓滿和勸誡等將在下文出現。 第二，支分自身的體性是理解意義。 第三，遮遣是：瘋狂、心煩意亂、被感覺折磨、愚蠢、對於中央的人用邊地語言，對於邊地的人用中央語言等，不理解意義。 第四，如何轉變：轉變為各自的減損。 第五，理由是：因為需要否定的尚未完成。 第二是：對於以語言的表述方式表達的行為，其正行是對方理解意義是支分，如前所述。因此，對於說謊等，以及請求衣服等，如果不理解意義，則是各自的減損。 說行為支分 第四，分為：指示行為的對象，以及真實宣說行為的支分。 指示行為的對象 第一，分為：行為所針對的真實對象，以及順帶產生的陳述。 行為所針對的真實對像 第一是：那麼，啞巴理解意義也是正行的支分嗎？如果說話者自己有
【English Translation】 Therefore, these two are the last confessions. For the seventeenth, it should be understood as having deep meaning. Yes, please take it to heart. Second, the nature of the limb itself is: solely for one's own benefit and the common benefit of oneself and others. Third, negation is: the opposite of that. Fourth, how it transforms: holding two, reducing, coarse cloth, other than the five cases, if it is only for oneself, then there is no fault. For other situations, it will transform into their respective diminutions. For those limbs that need only be for one's own benefit, if it is for the common benefit of oneself and others, it will transform into their respective diminutions. Fifth, the reason is: those that transform into innocence are because there is nothing to be negated. Those that transform into diminutions are because what needs to be negated is not complete. The second is: for example, in the abandonment of inducing into transgression, it is the intention solely for one's own benefit, and in not giving and taking, it is the limb of the intention where one's own benefit is mainly present. The root and ultimate limbs Combining the scope of the limbs: understanding the ultimate meaning is necessary for twenty-nine limbs. Entrusting completion thirty-two, exhortation and so on twenty-six need to be combined. The first is: except for lies, sexual words, flattery, unfounded, knowing a little, being aware, etc., ten kinds, there are also slander, exhortation, not being ordered, sunset food, strength, comfort, conversion, regret, fear, remaining requests, learning, hearing, disrespect, now knowing, etc. Entrusting completion and exhortation etc. will appear below. Second, the nature of the limb itself is understanding the meaning. Third, negation is: madness, mental confusion, being tormented by feelings, foolishness, using the language of the borderland for the central people, using the language of the central people for the borderland, etc., not understanding the meaning. Fourth, how it transforms: transforms into their respective diminutions. Fifth, the reason is: because what needs to be negated is not complete. The second is: for the actions expressed by the verbal expression of application, the actual object is that the other person understands the meaning is a limb, as mentioned earlier. Therefore, for lying and so on, and requesting clothes and so on, if the meaning is not understood, then they are their respective diminutions. Explanation of the Limbs of Action Fourth, it is divided into: indicating the object of the action, and truly explaining the limbs of the action. Indicating the Object of the Action First, it is divided into: the real object that the action is directed towards, and the incidental statements. The Real Object that the Action is Directed Towards The first is: then, is the understanding of meaning by a mute person also a limb of the main action? If the speaker himself has
པའི་དོན་གོ་བ་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ། །སྨྲ་མི་ཤེས་པ་ལ་ཡོད་པའི་དོན་གོ་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་སྨྲ་མི་ཤེས་པ་ལ་ཡོད་པའི་དོན་གོ་བ་དེ། དེ་དག་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དངོས་གཞིའི་ཡན་ལག་ཡིན་ནམ་ 7-332b ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་དང་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། སྨྲ་མི་ཤེས་པ་ལ་ཡོད་པའི་དོན་གོ་བ་དེ་ནི་གསོད་པའི་ལྟུང་བ་བཞི་དང་། རང་གི་དོན་དུ་རྐུ་བ་སྟེ་ལྔ་པོའི་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ། །དེ་དག་ལས་གཞན་པའི་སྐབས་སུ་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ཀྱི་ཡུལ་གྱི་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་ལྔ་པོ་དེ་ལས་གཞན་པའི་སྐབས་སུ་སྨྲ་བ་པོ་ཉིད་ལ་ཡོད་པའི་དོན་གོ་བ་དངོས་གཞིའི་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ། །དེ་ནི་དེར་མ་ཟད་དེ་ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བ་དང་། ལྟུང་བ་མཐོལ་བ་དང་བཤགས་པ་ལ་སོགས་པའི་ཡུལ་ལ་ཡང་དགོས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། སྡོམ་པ་ཡང་དག་པར་ལེན་པར་བྱེད་པ་ལ་ནི་སྨྲ་ཤེས་པ་ལ་ཡོད་པའི་དོན་གོ་བ་ཡན་ལག་ཡིན་པ་དེར་མ་ཟད་ཀྱི། སྨྲ་མི་ཤེས་པ་ལ་ཡོད་པའི་དོན་གོ་བ་ཡང་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་ལྐུགས་པ་ལ་ཡང་སྡོམ་པ་དང་། བར་མའི་དགེ་བ་སྐྱེ་བ་ཡོད་དེ། གཞུང་དམ་པ་ལས། བཙུན་པ་སྨྱོན་པ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བགྱིས་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཞེས་བགྱིའམ། ཨུ་པ་ལི་དེ་སྟེ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་འདུ་ཤེས་ཡོད་ལ། ལུས་སམ། ཚིག་གིས་དམིགས་པས་ཁས་བླངས་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཇི་ལྟར་སྨྱོན་པ་བཞིན་དུ་སེམས་འཁྲུགས་པ་དང་། ནད་ཀྱིས་གཟིར་བ་དང་། གླེན་པ་དང་། ལྐུགས་པ་དང་། འོན་པ་རྣམས་ཀྱང་རྒྱ་ཆེར་བརྗོད་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས་ཀྱང་། ལྐུགས་པའམ་སྨྲ་བ་པོ་ཉིད་མ་ཡིན་པ་གཞན་དག་ལ་ཡང་སྲོག་གཅོད་པ་སྤང་བ་ལ་སོགས་པ་ཡང་དག་པ་ལེན་པར་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །སྨྲ་ཤེས་ཤིང་དོན་གོ་བ་དེ་ནི་ལྟུང་བ་མཐོལ་བ་ལ་སོགས་ཀྱི་སྣོད་དམ་ཡུལ་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་ཕ་རོལ་པོ་སྨྲ་མི་ཤེས་སམ་དོན་མི་གོ་ན་དེ་ལ་རང་ངམ་གཞན་གྱིས་ལྟུང་བ་མ་བརྗོད་ཀྱང་བཅབས་པའི་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་རོ། ། ༈ སྦྱོར་བའི་ཡན་ལག་དངོས་བཤད་པ། 7-333a ངག་རིག་ཁྱད་པར་ཡན་ལག་བསྟན། །མངོན་སུམ་བསྒོས་པ་ཡན་ལག་གོ། ༈ ངག་རིག་ཁྱད་པར་ཡན་ལག་བསྟན་པ། ཡན་ལག་གི་ཁྱབ་པ་སྦྱར་བ་ནི་བརྒྱད་ཅུ་ལའོ་སྟེ་བསྒོ་བ་ལ་སོགས་པ་ཉི་ཤུ་རྩ་དྲུག་དང་། མཐར་ཐུག་དོན་གོ་དགོས་པ་ཉི་ཤུ་རྩ་དགུ་ལས་ཉན་རྣ་མ་གཏོགས་པ་རྣམས་དང་། བཅོལ་ཡང་རྫོགས་པ་སོ་གཉིས་ལས་སྲོག་གཅོད་བཞི་དང་རྐུ་བ་མ་གཏོགས་པ་རྣམས་སོ། །འོག་མ་གཉིས་གཞན་དུ་ཤེས་པར་བྱའོ། །དང་པོ་རྩ་དྲུག་ནི། དབྱེན་བྱེད་ལ་སོགས་བསྒོ་གྱུར་བཞི། །འཁྲུར་འཇུག་པ་དང་ལེན་པ་དང་། །སློང་དང་སྟོད་གཡོགས་སྨད་གཡོགས་བཅས། །རིན་ཐང་སོ་སོར་རྨེལ་འཇུག་དང་། །མངོན་མཚན་ཉོ་ཚོང་ལྷུང་བཟེད་འཚོལ། །རས་ཆེན་བསྔོས་བསྒྱུར་འདོན་པ་དང་། །གོས་སེར་དང་ནི་འད
【現代漢語翻譯】 理解語言的意義是（行為）支分。不理解語言的意義則不是（行為支分）。那麼，不理解語言的意義，是所有這些（罪行）的實質性支分嗎？ 答：根據《 टीका 》(ṭīkā，註釋)和《五十品》(bam po lnga bcu pa)的記載，不理解語言的意義是四種殺生罪和為自己偷盜罪這五種罪行的支分。在其他情況下，它是表業對象的支分。因此，除了這五種情況外，對於說話者來說，理解語言的意義是實質性的支分。這不僅是這樣，而且對於完成行為、懺悔罪行等對象也是必要的。 第二，對於正確受持戒律來說，理解語言的意義是（行為）支分，而且不理解語言的意義也是支分。因此，啞巴也可以受持戒律，產生中等善業。正如神聖的經文所說：『如果比丘讓瘋子受具足戒，是否算受具足戒？』鄔波離(upa li)：『他有受具足戒的意識，如果通過身體或語言表達意願，就算受具足戒。』就像瘋子一樣，精神錯亂、疾病纏身、愚蠢、啞巴和聾子也應廣泛地說明。 《 टीका 》(ṭīkā，註釋)中也說：『對於啞巴或非說話者，也會發生正確受持戒律，如戒殺等。』理解語言的意義是懺悔罪行等的容器或對象。因此，如果對方不理解語言或意義，即使自己或他人沒有向他陳述罪行，也不會構成隱瞞罪行的過失。 ༈ 宣說結合的支分之真實義 語言能力之差別，顯示為支分，顯而易見的教誡是支分。 ༈ 語言能力之差別，顯示為支分 支分的遍及是八十種，即教誡等二十六種，以及必須理解最終意義的二十九種（除了聽覺之外），以及圓滿的委託三十二種（除了殺生四種和偷盜之外）。后兩種應另行理解。最初的二十六種是：挑撥離間等四種教誡，引誘爭鬥、接受、索取、讚美、上供、下施，分別估價價值，引導耕種，公開標誌買賣，尋找缽，奉獻、改變、取出大布，以及黃色的衣服等。
【English Translation】 Understanding the meaning of language is a branch (of action). Not understanding the meaning of language is not (a branch of action). Then, is not understanding the meaning of language a substantial branch of all these (crimes)? Answer: According to the ṭīkā (commentary) and the Fifty Chapters (bam po lnga bcu pa), not understanding the meaning of language is a branch of the four killing offenses and the five stealing offenses for oneself. In other cases, it is a branch of the object of expressive action. Therefore, other than these five cases, for the speaker himself, understanding the meaning of language is a substantial branch. This is not only so, but it is also necessary for the object of completing the action, confessing sins, and so on. Secondly, for properly taking vows, understanding the meaning of language is a branch (of action), and not understanding the meaning of language is also a branch. Therefore, even a mute person can take vows and generate intermediate merit. As the sacred scripture says: 'If a monk ordains a madman, is it considered ordained?' Upali: 'He has the awareness of being ordained, and if he expresses his intention through body or speech, it is considered ordained.' Just like a madman, those who are mentally disturbed, afflicted by disease, foolish, mute, and deaf should also be widely explained. The ṭīkā (commentary) also says: 'For a mute person or someone who is not a speaker, it is possible to properly take vows such as abstaining from killing.' Understanding the meaning of language is a container or object for confessing sins and so on. Therefore, if the other person does not understand language or meaning, even if oneself or others do not confess the sins to him, it will not constitute the fault of concealing sins. ༈ Explaining the Reality of the Limbs of Combination The difference in linguistic ability is shown as a limb, and obvious exhortation is a limb. ༈ The difference in linguistic ability is shown as a limb The pervasiveness of the limbs is eighty, namely twenty-six exhortations and so on, and twenty-nine that must understand the ultimate meaning (except for hearing), and thirty-two complete entrustments (except for the four killings and stealing). The latter two should be understood separately. The first twenty-six are: four exhortations such as sowing discord, inducing strife, accepting, soliciting, praising, upper offering, lower giving, separately estimating value, guiding cultivation, openly marking trade, searching for alms bowls, dedicating, changing, taking out large cloths, and yellow clothes, etc.
ུག་གནས་ཟ། །ཕྱེ་དང་གསོད་གཅེར་ཆོས་གཏམ་སྨྲ། །མ་ལོན་ཁྱིམ་དང་བསླབ་པ་བྲལ། །ཅེས་སོ། ། གཉིས་པ་ཡན་ལག་རང་གི་ངོ་བོ་ནི། ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་ཏེ། ངག་ཡིན་པ། བདག་གིར་ཡིན། བདག་ཉིད་དང་འབྲེལ་བ། མ་ནོར་བ། གང་ལ་བསམ་པའི་དོན་གསལ་པོར་སྨྲ་བའོ། ། གསུམ་པ་སེལ་བ་ནི་དེ་ལས་ཟློག་པ་སྟེ། གཞན་སྨྲར་བཅུག་པ་དང་། སྤྲིང་ཡིག་དང་ལག་བརྡ་ལ་སོགས་པ་དང་། གཞན་ཟེར་རོ་ཞེས་བསྙད་འདོགས་དང་། ནོར་བ་དང་། གཞོགས་སྨོས་སོ། ། བཞི་པ་ཅིར་འགྱུར་ནི། ཡན་ལག་གཅིག་མ་ཚང་ན་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་ཏེ། འོག་མ་དག་ལ་ནི་གཞན་ལ་ན་སྨད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །ཡན་ལག་དུ་མ་མ་ཚང་ན་ཆེས་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་བ་སྟེ། དུ་མ་མ་ཚང་བ་ལ་ནི་དེ་བས་ཀྱང་ངོ་ཞེས་སོ། ། ལྔ་པ་རྒྱུ་མཚན་ནི། དགག་བྱ་མ་རྫོགས་པ་དང་ཆེས་མ་རྫོགས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། བརྫུན་སྨྲའི་ཕམ་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་ངག་གི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ཡན་ལག་ཡིན་ 7-333b པའོ། །དེས་ན་སྤྲིང་ཡིག་དང་ལག་བརྡ་ལ་སོགས་པ་ལུས་ཀྱི་རིག་བྱེད་ལ་ན་སྨད་དོ། །འོ་ན་གཞན་གྱི་ངག་གིས་ཀྱང་འགྱུར་རམ་ཞེ་ན། རང་གི་ངག་ཏུ་སྨྲས་པ་ཡན་ལག་ཡིན་པའོ། །དེས་ན་གཞན་སྨྲར་བཅུག་པ་ལ་ན་སྨད་དོ། །རང་གི་ངག་དེ་ཡང་བདག་གིར་དང་འབྲེལ་བའི་རང་གི་ངག་ཡན་ལག་ཡིན་པའོ། །དེས་ན་ཆེ་གེ་མོ་ཞིག་ན་རེ། འདི་སྐད་ཟེར་རོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གཞན་ལ་བསྙད་འདོགས་ཤིང་སྨྲ་བ་ལ་ནི་ན་སྨད་དོ། ། ༈ མངོན་སུམ་བསྒོས་པ་ཡན་ལག ཡན་ལག་གི་ཁྱབ་པ་ནི་བཅོལ་ཡང་རྫོགས་པ་སུམ་ཅུ་སོ་གཉིས་ལ་སྦྱར་ཏེ། མ་བྱིན་ལེན་དང་སྲོག་གཅོད་བཞི། །སྨྱན་དང་ཁང་པ་ཁང་ཆེན་དང་། །སྲིན་བལ་འབའ་ཞིག་ཆ་གཉིས་དང་། །ལོ་དྲུག་གསེར་དངུལ་ཐ་ག་གཉིས། །བྱིན་འཕྲོག་ས་བོན་བསྐྲོད་པ་དང་། །རིམ་གཉིས་མེ་རེག་རིན་ཆེན་རེག །རྩི་དང་སྤངས་བྱེད་སྦེད་དང་རྐོ། །ཁབ་རལ་ལ་སོགས་ཐ་མ་བདུན། །ཞེས་བཟུང་ངོ་། ། གཉིས་པ་ཡན་ལག་རང་གི་ངོ་བོ་ནི་རང་གི་དོན་དུ་རྐུ་བ་དང་། སྲོག་གཅོད་པ་བཞི་ལ་ནི་རང་གིས་བསྐོས་པ་ཉིད་ཀྱིས་བྱེད་དུ་བཅུག་པ་ཡན་ལག་ཡིན་གྱི་མངོན་སུམ་དུ་བསྐོས་པ་མི་དགོས་སོ། །དེ་དག་ལས་གཞན་ལ་ནི་རང་གིས་མངོན་སུམ་དུ་བསྐོས་པ་ཉིད་ཀྱིས་བྱེད་བཅུག་པ་ཉིད་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ། ། གསུམ་པ་སེལ་བ་ནི། ལྐོག་ཏུ་བྱེད་བཅུག་པའོ། ། བཞི་པ་ཅིར་འགྱུར་ནི། རང་རང་གི་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་རོ། ། ལྔ་པ་རྒྱུ་མཚན་ནི། མངོན་པར་ཞེན་པ་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ལྐོག་ཏུ་བྱེད་བཅུག་པ་ལ་ནི་དེ་ལྟར་མངོན་པར་ཞེན་པ་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོ། ། གཞན་ལུགས་དགག་པ་ནི། མངའ་རིས་པ་ཁ་ཅིག་ན་རེ། བཅོལ་བ་ཐམས་ཅད་མངོན་སུམ་ཡིན་ལ། བྱས་པ་ཐམས་ཅད་ལྐོག་ཏུ་བྱས་ཀྱང་ལྟུང་བ་རྫོགས་པར་ 7-334a བསྐྱེད་པ་མིན་ཏེ། དུལ་ལྷས། འདི་ཉིད་ཀ
【現代漢語翻譯】 འུག་གནས་ཟ། །ཕྱེ་དང་གསོད་གཅེར་ཆོས་གཏམ་སྨྲ། །མ་ལོན་ཁྱིམ་དང་བསླབ་པ་བྲལ། །（吃貓頭鷹棲息之物，食用麵粉，殺生裸體，宣講佛法，未成年結婚，違背戒律。） གཉིས་པ་ཡན་ལག་རང་གི་ངོ་བོ་ནི། ངག་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་ཏེ། ངག་ཡིན་པ། བདག་གིར་ཡིན། བདག་ཉིད་དང་འབྲེལ་བ། མ་ནོར་བ། གང་ལ་བསམ་པའི་དོན་གསལ་པོར་སྨྲ་བའོ། །（第二，支分自身的體性是：語具有五種特徵，即是語，屬於自己，與自己相關聯，不錯誤，清晰地說出所想表達的含義。） གསུམ་པ་སེལ་བ་ནི་དེ་ལས་ཟློག་པ་སྟེ། གཞན་སྨྲར་བཅུག་པ་དང་། སྤྲིང་ཡིག་དང་ལག་བརྡ་ལ་སོགས་པ་དང་། གཞན་ཟེར་རོ་ཞེས་བསྙད་འདོགས་དང་། ནོར་བ་དང་། གཞོགས་སྨོས་སོ། །（第三，排除的是與此相反的情況，即讓他人說，以及書信、手勢等等，以及推諉說『別人說的』，錯誤，以及片面之詞。） བཞི་པ་ཅིར་འགྱུར་ནི། ཡན་ལག་གཅིག་མ་ཚང་ན་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་ཏེ། འོག་མ་དག་ལ་ནི་གཞན་ལ་ན་སྨད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །ཡན་ལག་དུ་མ་མ་ཚང་ན་ཆེས་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་བ་སྟེ། དུ་མ་མ་ཚང་བ་ལ་ནི་དེ་བས་ཀྱང་ངོ་ཞེས་སོ། །（第四，會變成什麼呢？如果一個支分不完整，就會變成輕微的墮罪，對下等者來說，就是輕微地冒犯他人。如果多個支分不完整，就會變成非常嚴重的墮罪，對於多個支分不完整的情況，就是更加嚴重。） ལྔ་པ་རྒྱུ་མཚན་ནི། དགག་བྱ་མ་རྫོགས་པ་དང་ཆེས་མ་རྫོགས་པའོ། །（第五，原因是：所要否定的不完整和非常不完整。） གཉིས་པ་ནི། བརྫུན་སྨྲའི་ཕམ་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་ངག་གི་རྣམ་པར་རིག་བྱེད་ཡན་ལག་ཡིན་（第二，在妄語的失敗等方面，語的表相是支分。） 7-333b པའོ། །དེས་ན་སྤྲིང་ཡིག་དང་ལག་བརྡ་ལ་སོགས་པ་ལུས་ཀྱི་རིག་བྱེད་ལ་ན་སྨད་དོ། །འོ་ན་གཞན་གྱི་ངག་གིས་ཀྱང་འགྱུར་རམ་ཞེ་ན། རང་གི་ངག་ཏུ་སྨྲས་པ་ཡན་ལག་ཡིན་པའོ། །དེས་ན་གཞན་སྨྲར་བཅུག་པ་ལ་ན་སྨད་དོ། །རང་གི་ངག་དེ་ཡང་བདག་གིར་དང་འབྲེལ་བའི་རང་གི་ངག་ཡན་ལག་ཡིན་པའོ། །དེས་ན་ཆེ་གེ་མོ་ཞིག་ན་རེ། འདི་སྐད་ཟེར་རོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་གཞན་ལ་བསྙད་འདོགས་ཤིང་སྨྲ་བ་ལ་ནི་ན་སྨད་དོ། །（因此，書信和手勢等身體的表相會造成輕微的墮罪。那麼，別人的話也會造成墮罪嗎？自己說的話才是支分。因此，讓他人說會造成輕微的墮罪。自己的話也是與自己相關的自己的話才是支分。因此，某某人說，或者說『這樣說』等等，推諉給別人並說出來，會造成輕微的墮罪。） ༈ མངོན་སུམ་བསྒོས་པ་ཡན་ལག（直接委託的支分） ཡན་ལག་གི་ཁྱབ་པ་ནི་བཅོལ་ཡང་རྫོགས་པ་སུམ་ཅུ་སོ་གཉིས་ལ་སྦྱར་ཏེ། མ་བྱིན་ལེན་དང་སྲོག་གཅོད་བཞི། །སྨྱན་དང་ཁང་པ་ཁང་ཆེན་དང་། །སྲིན་བལ་འབའ་ཞིག་ཆ་གཉིས་དང་། །ལོ་དྲུག་གསེར་དངུལ་ཐ་ག་གཉིས། །བྱིན་འཕྲོག་ས་བོན་བསྐྲོད་པ་དང་། །རིམ་གཉིས་མེ་རེག་རིན་ཆེན་རེག །རྩི་དང་སྤངས་བྱེད་སྦེད་དང་རྐོ། །ཁབ་རལ་ལ་སོགས་ཐ་མ་བདུན། །ཞེས་བཟུང་ངོ་། །（支分的範圍是，即使是委託，也適用於三十二種圓滿的情況：不予而取和四種殺生，媒染和房屋大房屋，蟲毛唯一分兩份，六年金銀紡織二，奪取給予驅逐種子，兩次觸控火觸控珍寶，塗料和拋棄隱藏和盜竊，針和破爛等等最後七種，這樣理解。） གཉིས་པ་ཡན་ལག་རང་གི་ངོ་བོ་ནི་རང་གི་དོན་དུ་རྐུ་བ་དང་། སྲོག་གཅོད་པ་བཞི་ལ་ནི་རང་གིས་བསྐོས་པ་ཉིད་ཀྱིས་བྱེད་དུ་བཅུག་པ་ཡན་ལག་ཡིན་གྱི་མངོན་སུམ་དུ་བསྐོས་པ་མི་དགོས་སོ། །དེ་དག་ལས་གཞན་ལ་ནི་རང་གིས་མངོན་སུམ་དུ་བསྐོས་པ་ཉིད་ཀྱིས་བྱེད་བཅུག་པ་ཉིད་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ། །（第二，支分自身的體性是，爲了自己的利益而偷盜，以及四種殺生，自己委託去做就是支分，不需要直接委託。除了這些之外，自己直接委託去做才是支分。） གསུམ་པ་སེལ་བ་ནི། ལྐོག་ཏུ་བྱེད་བཅུག་པའོ། །（第三，排除的是：秘密地讓他人去做。） བཞི་པ་ཅིར་འགྱུར་ནི། རང་རང་གི་ན་སྨད་དུ་འགྱུར་རོ། །（第四，會變成什麼呢？會變成各自的輕微墮罪。） ལྔ་པ་རྒྱུ་མཚན་ནི། མངོན་པར་ཞེན་པ་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ལྐོག་ཏུ་བྱེད་བཅུག་པ་ལ་ནི་དེ་ལྟར་མངོན་པར་ཞེན་པ་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོ། །（第五，原因是：沒有完全顯現執著， टीका (梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，註釋) 中說：秘密地讓他人去做，就不會那樣顯現執著。） གཞན་ལུགས་དགག་པ་ནི། མངའ་རིས་པ་ཁ་ཅིག་ན་རེ། བཅོལ་བ་ཐམས་ཅད་མངོན་སུམ་ཡིན་ལ། བྱས་པ་ཐམས་ཅད་ལྐོག་ཏུ་བྱས་ཀྱང་ལྟུང་བ་རྫོགས་པར་（駁斥其他觀點：某些མངའ་རིས་པ་ (藏文，地區名) 說：所有的委託都是直接的，所有做的事情即使是秘密做的，也不會圓滿產生墮罪。） 7-334a བསྐྱེད་པ་མིན་ཏེ། དུལ་ལྷས། འདི་ཉིད་ཀ（不會產生，དུལ་ལྷ་ (藏文，人名) 說：這本身……）
【English Translation】 Eating what owls perch on, consuming flour, killing naked, preaching Dharma, underage marriage, breaking precepts. Secondly, the nature of the limb itself is that speech has five characteristics: it is speech, it belongs to oneself, it is related to oneself, it is not mistaken, and it clearly speaks the meaning of what is intended. Thirdly, what is excluded is the opposite of this, that is, causing others to speak, as well as letters, gestures, etc., as well as attributing blame by saying 'others said it,' mistakes, and one-sided words. Fourthly, what will it become? If one limb is incomplete, it will become a minor offense; for inferiors, it is merely slightly offending others. If multiple limbs are incomplete, it will become a very serious offense; for multiple incomplete limbs, it is even more serious. Fifthly, the reason is that what is to be negated is incomplete and very incomplete. Secondly, in the failure of lying, etc., the expression of speech is a limb. 7-333b Therefore, letters and gestures, etc., the expressions of the body, cause minor offenses. So, will the words of others also cause offenses? Speaking one's own words is a limb. Therefore, causing others to speak causes minor offenses. One's own words are also one's own words related to oneself, which are limbs. Therefore, someone says, or says 'it is said like this,' etc., attributing blame to others and speaking it causes minor offenses. ༈ Limb of explicit entrustment The scope of the limb is that even entrustment applies to the thirty-two complete situations: taking what is not given and four killings, matchmaking and houses, large houses, insect wool only divided into two parts, six years of gold and silver weaving two, seizing giving, expelling seeds, two touches of fire, touching jewels, paint and abandonment, hiding and stealing, needles and rags, etc., the last seven, understand it this way. Secondly, the nature of the limb itself is stealing for one's own benefit, and for the four killings, causing oneself to do it through entrustment is a limb, and explicit entrustment is not necessary. Other than these, causing oneself to do it through explicit entrustment is a limb. Thirdly, what is excluded is: secretly causing others to do it. Fourthly, what will it become? It will become each respective minor offense. Fifthly, the reason is that the manifestation of attachment is incomplete; as the ṭīkā (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，commentary) says: causing others to do it secretly, the manifestation of attachment will not change in that way. Refuting other views: Some མངའ་རིས་པ་ (藏文，region name) say: all entrustments are explicit, and all actions, even if done secretly, will not completely generate offenses. 7-334a It will not generate, དུལ་ལྷ་ (藏文，person name) says: this itself...
ྱི་སྐབས་སུ་བཤད་པས་ཤེས་སོ་ཟེར་རོ། །འོ་ན་རིན་པོ་ཆེ་ལ་རེག་པ་གཉིས་མངོན་དུ་བཅོལ་ནས་ལྐོག་ཏུ་རེག་པ་བྱས་པ་ཆོས་ཅན། ལྟུང་བ་མི་རྫོགས་པར་ཐལ། ལྟུང་བ་ན་སྨད་ལས་མི་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར། གྲུབ་སྟེ་དེ་བས་ཕ་ཟད་ནི་ཕྱེད་ཉིད་དོ་ཞེས་པས་གྲུབ་བོ། །རིགས་པས་ཀྱང་དེ་ལ་མངོན་པར་ཞེན་པ་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་ཁ་ཅིག་ན་རེ། བཅོལ་བ་དང་བྱ་བ་ཐམས་ཅད་ལ་མངོན་སུམ་པ་གཅིག་དགོས་ཟེར་རོ། །འོ་ན་དགེ་སློང་གིས་གཞན་ལ་སྨྱན་བྱེད་པ་མངགས་ཤིང་། གཞན་དེས་ཀྱང་གཞན་ཞིག་མངགས་ཏེ་གཞན་དེས་ལྐོག་ཏུ་སྨྱན་རྫོགས་པར་བྱས་པ་ཆོས་ཅན། དགེ་སློང་གིས་སྨྱན་བྱས་པ་མི་རྫོགས་པར་ཐལ། དགེ་སློང་གིས་གཞན་ལ་བཅོལ་བས་སྨྱན་བྱས་པ་ཡིན་ཅིང་། དགེ་སློང་གིས་མངོན་སུམ་དུ་སྨྱན་མ་བྱས་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཚད་མ། ཁྱབ་པ་ཁས་བླངས་སོ། །འདོད་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། སྨྱན་བྱེད་པ་འདིར་ནི་མངགས་པ་དང་། མངགས་པའི་མངགས་པས་ཀྱང་སྐྱོན་བྱེད་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་རང་གིས་བྱས་པ་དང་འདྲ་བར་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་རང་ལུགས་བཞག་པ་ནི། གསོད་པ་དང་རང་གི་དོན་དུ་རྐུ་བ་ལ་ནི་ལྐོག་ནས་བསྐོས་ཏེ་བྱས་པ་ལས་ཀྱང་ལྟུང་བ་རྫོགས་པར་འགྱུར་ལ། དེ་དག་ལས་གཞན་པའི་བཅོལ་ཡང་རྫོགས་པའི་ལྟུང་བ་ཐམས་ཅད་ལ་རང་གིས་མངོན་སུམ་དུ་བསྐོས་པ་ཉིད་ཀྱིས་བྱེད་དུ་བཅུག་པ་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། རང་གིས་བསྐོས་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་ནི། རང་གི་མངོན་སུམ་དུ་བྱེད་བཅུག་པ་ཉིད་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ། །ལྐོག་ནས་བྱེད་དུ་བཅུག་པ་ལ་ནི་དེ་ལྟར་མངོན་པར་ཞེན་པ་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །ལྐོག་ནས་བསྐོས་པ་ཉིད་ཀྱིས་བྱེད་དུ་བཅུག་པ་ལ་ནི་ན་སྨད་པ་ལས་མི་བསྐྱེད་དེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དེས་ན་རང་གི་མངོན་སུམ་དུ་བསྐོས་པ་ 7-334b མ་ཡིན་པར་ལྐོག་ནས་བསྐོས་པས་བྱེད་དུ་བཅུག་པ་ལ་ནི་ན་སྨད་དོ་ཞེས་སོ། །བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། ལྐོག་ནས་བརྒྱུད་པས་བྱེད་དུ་བཅུག་པ་ལ་ནི་ན་སྨད་དོ། །ཞེས་སོ། །དེས་ན་གསོད་པ་དང་། རང་གི་དོན་དུ་རྐུ་བ་ལས་གཞན་པའི་བཅོལ་ཡང་རྫོགས་པ་ཐམས་ཅད་ལ་བཅོལ་བ་མངོན་སུམ་ཞིག་དགོས་སོ། །བྱས་པ་ལ་གཉིས་སུ་དབྱེ་སྟེ། རིན་པོ་ཆེ་ལ་རེག་པ་གཉིས། ས་བོན་སྐྱེ་འཇིག །མེ་ལ་རེག་པ། ཆུ་ལ་རྩེ་བ། ས་རྐོ་བ་རྣམས་མངོན་སུམ་དུ་བྱས་པ་ཞིག་དགོས་སོ། །ལྐོག་ཏུ་བྱས་པ་ལ་མངོན་པར་ཞེན་པ་རྫོགས་པར་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་དག་ལས་གཞན་པ་རྣམས་ལ་ལྐོག་ཏུ་བྱས་ཀྱང་ལྟུང་བ་རྫོགས་པར་རིགས་སོ། །རྣམ་པར་འབྱེད་པར་གཏོགས་པ་ཞེས་པ་ནི་དེའི་ཡན་ལག་སྟོན་པ་ཞུ་བའོ། །ཕལ་ཆེ་བ་སྤྱིར་བསྟན་པ་ཞེས་པ་ནི་སྤྱིར་བསྟན་པ་ཡིན་གྱི། འགའ་ཞིག་སྤྱིར་མ་བསྟན་པ་ཡང་ཡོད་དེ། ཡང་ན་རྣམ་འབྱེད་དུ་གཏོགས་པ་ཤས་ཆེ་ཞིང་། གཞིར་གཏོགས་པ་ཤས་ཆུང་བའི་བསླབ
【現代漢語翻譯】 有人說，這是根據當時的情況說的。如果有人委託兩次觸控寶物，然後秘密地觸控它，那麼這是否意味著沒有完全犯下墮罪？因為墮罪不會從下品罪中產生。這是成立的，因此，『減少父親的財產就是一半』這句話證明了這一點。從邏輯上講，這是因為對它的公開執著並不完整。還有人說，所有的委託和行為都需要一個公開的行為。如果一個比丘委託他人作為媒人，而那個人又委託另一個人，然後那個人秘密地完成了媒合，那麼這是否意味著比丘沒有完全完成媒合？因為比丘委託他人進行媒合，而且比丘沒有公開地進行媒合。這個理由是有效的。如果有人這樣認為，那麼根據 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：註釋)的說法，『在這個媒合中，無論是委託者還是被委託者的委託者所犯下的錯誤，都應該被認為與自己所做的一樣。』 第二，確立自己的觀點：對於殺生和為自己偷盜，即使是秘密地委託他人去做，也會完全犯下墮罪。對於其他委託，所有完全的墮罪都需要自己公開地委託他人去做，這才是完整的。根據 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：註釋)的說法，『自己委託』的意思是，自己公開地讓他人去做才是完整的。對於秘密地委託他人去做，不會產生公開的執著。對於秘密地委託他人去做，不會產生下品罪。根據 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：註釋)的說法，『因此，如果不是自己公開地委託，而是秘密地委託他人去做，那麼就會犯下下品罪。』根據《五十頌》的說法，『秘密地通過傳遞委託他人去做，就會犯下下品罪。』因此，對於殺生和為自己偷盜以外的所有完全的委託，都需要一個公開的委託。對於已經完成的行為，可以分為兩種：觸控寶物兩次，種子生滅，觸控火焰，在水中嬉戲，挖掘土地，這些都需要公開地進行。因為對於秘密地進行的行為，不會完全產生公開的執著。對於其他行為，即使是秘密地進行，也可能完全犯下墮罪。『屬於區分』的意思是，詢問是否顯示了它的組成部分。『大部分是普遍顯示的』的意思是，它是普遍顯示的，但也有一些沒有普遍顯示。或者，屬於區分的部分較多，屬於基礎的部分較少。
【English Translation】 Some say that this is said according to the circumstances at the time. If someone entrusts two touches to a precious object and then secretly touches it, does this mean that the transgression is not fully committed? Because a transgression does not arise from a minor offense. This is established, and therefore, the statement 'reducing the father's property is half' proves this. Logically, this is because the overt attachment to it is not complete. Some also say that all entrustments and actions require an overt act. If a monk entrusts someone to be a matchmaker, and that person entrusts another, and then that person secretly completes the matchmaking, does this mean that the monk has not fully completed the matchmaking? Because the monk entrusted someone to do the matchmaking, and the monk did not overtly do the matchmaking. This reason is valid. If one thinks so, then according to the टीका (Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, Chinese literal meaning: commentary), 'In this matchmaking, whatever fault is committed by the one who entrusts or the one who is entrusted by the entrustor should be regarded as being done by oneself.' Second, establishing one's own view: For killing and stealing for oneself, even secretly entrusting someone else to do it will fully commit the transgression. For other entrustments, all complete transgressions require that one overtly entrust someone else to do it, and this is complete. According to the टीका (Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, Chinese literal meaning: commentary), 'entrusting oneself' means that letting others do it overtly is complete. For secretly entrusting someone else to do it, overt attachment does not arise. For secretly entrusting someone else to do it, a minor offense does not arise. According to the टीका (Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, Chinese literal meaning: commentary), 'Therefore, if it is not one's own overt entrustment, but a secret entrustment to let others do it, then a minor offense is committed.' According to the Fiftieth Chapter, 'Secretly entrusting someone else to do it through transmission will result in a minor offense.' Therefore, for all complete entrustments other than killing and stealing for oneself, an overt entrustment is required. For actions that have been completed, they can be divided into two types: touching a precious object twice, the arising and ceasing of seeds, touching fire, playing in water, digging the ground, these all need to be done overtly. Because for actions done secretly, overt attachment does not fully arise. For other actions, even if they are done secretly, it is possible to fully commit the transgression. 'Belonging to differentiation' means asking whether its components are shown. 'Mostly shown universally' means that it is shown universally, but there are also some that are not shown universally. Or, the part belonging to differentiation is more, and the part belonging to the basis is less.
་པ་རྣམས་སྤྱིར་བསྟན་པའོ། །རྣམས་རྫོགས་སོ་སྟེ་དེ་ཐམས་ཅད་ཟིན་པའོ། །འདིར་སྨྲས་པ། དུས་གསུམ་བདེ་གཤེགས་བྱོན་རུང་མ་བྱོན་རུང་སྟེ་འཕགས་པའི་ཚོགས་ཀྱིས་རྟོགས་རུང་མ་རྟོགས་རུང་། །ཐུབ་པ་རྣམས་ཀྱིས་གསུངས་རུང་མ་གསུངས་རུང་སྟེ་དགོངས་འགྲེལ་མཁན་པོས་བཀྲོལ་རུང་མ་བཀྲོལ་རུང་། །དབུ་མའི་རང་བཞིན་སྤྲོས་པ་ཀུན་བྲལ་རྣམ་པར་དག་སྟེ་གདོད་ནས་འཕེལ་ཟད་མེད་པར་གྱུར། །འདི་ཡི་སྙིང་པོ་དྭགས་པོའི་བཀའ་བརྒྱུད་ཡིན་ཏེ་གཞན་དག་སྤྲོས་པའི་རང་བཞིན་ཉིད་དུ་གྱུར། །མཁའ་ལ་མེས་བསྲེགས་རླུང་གིས་གཏོར་རློམ་ཡང་། །གནོད་པ་མེད་ཅིང་དེ་བཞིན་ཉི་མ་ལ། །སྤྲིན་གྱིས་སྒྲིབ་རློམ་འགྲིབ་པ་ག་ལ་སྲིད། །དེ་བཞིན་གདོད་མའི་དྭགས་བརྒྱུད་འགྱུར་འཇིག་མེད། །དངོས་དང་དངོས་མེད་ 7-335a ཀུན་གྱི་གནས་ལུགས་ནི། །མངོན་དུ་བྱས་པས་དངོས་དང་དངོས་མེད་ཚོགས། །མ་ལུས་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་བླ་མེད་པ། །གང་ལ་ཡོད་པ་དྭགས་བརྒྱུད་ཁོ་ན་ཡིན། །ཐར་པའི་ལམ་མཆོག་རང་སེམས་མོས་གུས་འདི། །རྒྱལ་བ་དྭགས་པོ་སྐོར་བའི་ཐུགས་དང་ནི། །དབྱེར་མེད་སྐྱེ་བ་མེད་པར་གནས་པ་ཉིད། །བེམས་པོ་མ་ཡིན་རིག་པ་ཡང་མ་ཡིན། །དངོས་པོར་མ་གྲུབ་རྫུན་སྣང་དོན་བྱེད་མེད། །དངོས་མེད་མ་ཡིན་ཕྲིན་ལས་ཀུན་གྱི་བདག །རྟག་པར་མི་འགྱུར་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་སྟོང་། །ཆད་པར་མི་འགྱུར་མི་ཟད་རྒྱན་གྱི་བདག །སྐལ་ལྡན་སློབ་མའི་ལྷན་སྐྱེས་འབར་བ་འདི། །སྤྲོས་བཅས་སྤྲོས་མེད་ཤེས་པའི་ཡུལ་མིན་ཏེ། །རྒྱ་མཚོར་ཤར་བའི་གཟའ་སྐར་གཟུགས་བརྙན་རྣམས། །དར་ཚགས་ཇི་ཙམ་ཞིབ་ཀྱང་ཚགས་མེད་བཞིན། །མདོར་ན་རང་སེམས་དག་པའི་རྣམ་རོལ་ལ། །དྭགས་བརྒྱུད་ཆོས་ཉིད་མ་གཏོགས་མ་མཐོང་སྟེ། །གསེར་ལས་བྱས་པའི་རྒྱན་རྣམས་སྣ་ཚོགས་ཀྱང་། །གསེར་ལས་མ་གཏོགས་རང་བཞིན་གཞན་མ་དམིགས། །རྣལ་འབྱོར་ཡེ་ཤེས་སྐྱེ་བའི་བཀའ་བརྒྱུད་ལ། །བག་ཆགས་གཟུགས་བརྙན་ལྟ་བུ་འཆར་བའི་སེམས། །མེ་ལོང་གཡའ་བྲལ་ལྟ་བུ་གསལ་བ་འདི། །རྟེན་མེད་སྟོང་ཆེན་ནམ་མཁར་ཐིམ་པ་འདྲ། །ཚེ་འདིར་ཆགས་སྡང་ང་རྒྱལ་དག་གིས་ཀུན་བླངས་ནས། །གཡོ་སྒྱུ་རྒྱགས་པའི་ཟོལ་ལ་གཙོ་བོར་སྤྱད་བྱས་ཀྱང་། །ཐོས་པ་ལ་སོགས་ཡོན་ཏན་ཅུང་ཟད་ཙམ་རེས་ནི། །ཆུད་མི་ཟ་བར་ལོངས་སྤྱོད་འབྱུང་ན་ཆོས་བཞིན་དུ། །བསྒྲུབས་ན་དྭགས་པོའི་བཀའ་བརྒྱུད་ངོ་མཚར་འགྲན་མེད་པའི། །གོ་འཕང་ཐོབ་ནས་རང་བཞིན་དབུལ་བ་སེལ་བར་ངེས། །ང་རྒྱལ་ལ་སོགས་ཉོན་མོངས་མཉམ་པ་ལས། །ཐོས་པ་བག་ཙམ་བྱས་ཏེ་མི་ཆེན་བྱེད། །དགེ་བའི་གཟུགས་བརྙན་ཅུང་ཟད་སྤྱོད་ 7-335b པ་ཡི། །འབྲས་བུ་ཀུན་ཀྱང་ཚེ་འདིར་མི་བསླུ་ན། །འདྲེན་པ་དྭགས་པོ་སྐོར་བ་ལ་བཅས་ཤིང་། །དམ་ཆོས་གཤའ་མར་སྤྱོད་ན་སྨོས་ཅི་དགོས། །ཐོས་པའི་གཟུགས་བརྙན་ཡོན་ཏན་དེ་
ལྟ་ནའང་། །སྒྲུབ་ལ་བརྩོན་པའི་ཡོན་ཏན་བློས་ཅི་དཔོག །བདག་པོ་རྩོད་མེད་ལུང་པ་སྟོང་པ་ན། །གཞན་མགོ་བསྐོར་བའི་ཚུལ་འཆོས་སྤྱོད་མེད་པར། །བླ་མ་མ་གཏོགས་གཞན་དྲིན་མེད་བྱས་ནས། །འཕྱ་ཟློས་མེད་པར་ཚུལ་ཁྲིམས་གཙང་ལྡན་པར། །ཐབས་ལམ་གནད་ཀྱི་མན་ངག་མ་འཆུགས་ཤིང་། །བདེ་གསལ་མི་རྟོག་ཏིང་འཛིན་བརྟན་བཞིན་དུ། །གང་ཤར་སྤྲོས་བྲལ་ངང་ནས་ཐག་ཆོད་དེ། །བླ་མ་སྤྱི་བོར་སྒོམ་པའི་འདུལ་འཛིན་བདེ། །ཚིག་སྡེབ་ལེགས་ཤིང་བསམས་ན་དཔྱད་མཁས་ཀྱང་། །ཉམས་སུ་མ་བླངས་ནང་ནས་མ་ཤར་བའི། །འཆད་རྩོམ་དེ་ལ་རྗེས་སུ་འཇུག་རྣམས་ཀྱང་། །ཚད་མར་ངེས་པ་བླུན་པོའི་རྣམ་ཐར་ཡིན། །རྟོག་གེའི་ངོར་གྱུར་ཚིག་དོན་ཤེས་རབ་ལ། །ཞེན་མེད་བླ་མའི་མན་ངག་ཉམས་བླངས་ནས། །བག་ཆགས་འཇིག་པའི་སྟོང་ཉིད་གསལ་བར་འཆར། །དོན་མེད་པག་ཤིའི་གླུ་དབྱངས་ལྟ་བུ་ལ། །སྨིག་རྒྱུ་ཆུར་འཁྲུལ་བཞིན་དུ་ཐར་རློམ་པ། །འབད་པས་བསྒྲུབས་ཀྱང་འཁྲུལ་པ་མི་འཇིག་པས། །འཁྲུལ་པ་འཇིག་འདོད་བརྩོན་པར་བྱེད་པ་རྣམས། །ལུས་སྲོག་འབེན་དུ་ཚུགས་ལ་བྱ་བ་ཐོང་། །ཆོས་བཞིན་བྱས་ལས་ཚ་གྲང་བཀྲེས་སྐོམ་སོགས། །མི་འདོད་སྣ་ཚོགས་ཐོག་ཏུ་བབས་ན་ཡང་། །རང་འདོད་གྲུབ་པའི་དགའ་བ་བསྒོམ་པ་ནས། །ཟང་ཟིང་བྲལ་བ་དྭགས་བརྒྱུད་རྣམ་ཐར་ཡིན། །སངས་རྒྱས་དྭགས་པོའི་བཀའ་བརྒྱུད་ཀྱིས། །ཚེ་འདིར་སྦྱངས་པ་མི་དགོས་ཏེ། །སྤྲུལ་པས་སྤྲུལ་པའི་བརྒྱུད་འཛིན་ཕྱིར། །སངས་རྒྱས་ཉིད་ཀྱི་མཛད་པ་ཡིན། །ཚེ་འདིར་སྦྱངས་པ་མ་བྱས་ན། ། 7-336a ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པར་མི་འགྱུར་ཟེར། །སངས་རྒྱས་དྭགས་པོ་སྐོར་བ་ལ། །ལོག་རྟོག་སྐྱེས་པ་ཐམས་ཅད་ཀུན། །སངས་རྒྱས་བསྟན་དང་མཇལ་བཞིན་དུ། །སངས་རྒྱས་བསྟན་ལ་མི་མོས་པ། །སྐལ་བ་ཤིན་ཏུ་ངན་པར་གོ། དེ་ལ་བཅོས་མིན་སྙིང་རྗེ་སྐྱེས། །བྱིན་རླབས་མཉམ་མེད་དྭགས་བརྒྱུད་ཀྱི། །ཡེ་ཤེས་ངང་གིས་ཤར་བ་ལ། །འདི་བྱ་ཏིག་པོ་མི་དགོས་སོ། །སྦྱོར་དངོས་རྗེས་གསུམ་གོ་རིམ་མེད། །བྱིན་རླབས་འཆར་དུས་གློད་ནས་བཞག །རྟེན་མེད་བར་སྣང་ལྟ་བུར་སོང་། །རྣམ་ཤེས་ཡོད་རུང་མེད་ཀྱང་རུང་། །གཡོ་མེད་ངང་ལ་བཅོས་མིན་གནས། །རང་བཞིན་འདི་འདྲར་གྱུར་པ་ལ། །རྡོར་སེམས་ལས་ནི་རྡོར་སེམས་འཕྲོ། །བྱང་ཆུབ་ལས་ནི་བྱང་ཆུབ་འཕྲོ། །ཕྱག་ཆེན་ལས་ནི་ཕྱག་ཆེན་འཕྲོ། །བླ་མ་དམ་པས་ཟིན་གྱུར་ན། །འདུག་ཀྱང་གྲོལ་ལ་སོང་ཡང་གྲོལ། །བསླབས་ཀྱང་གྲོལ་ལ་བསྒོམས་ཀྱང་གྲོལ། །བྱས་ཚད་ཉིད་ཀྱིས་གྲོལ་བར་འགྱུར། །རང་སེམས་དྭགས་བརྒྱུད་མེ་ལོང་ལ། །སྐྱབས་གནས་དྲི་མས་མ་བྱུགས་པས། །ཡེ་ཤེས་གཟུགས་བརྙན་འཆར་ཞིང་སྣང་། །རྒྱུད་ལ་རྟོགས་པ་སྐྱེ་བ་ལ། །ཐོས་དང་ཤེས་རབ་ཉམས་མྱོང་རྣམས། །ཆེ་ཡང་འདྲ་ལ་ཆུང་ཡང་འདྲ། །མོས་གུས་ཡོད་པ་གཅིག་པུས་ཆོག །དྭ
【現代漢語翻譯】 然而，精進修持的功德難以估量。當自主者毫無爭議地佔據空曠的地域時，不做欺騙他人的虛偽行為，除了上師之外，不依賴其他，沒有嘲諷和爭論，具備清凈的戒律，不錯謬地掌握竅訣的口訣，安住於樂、明、無念的禪定中，任運自如地從離戲的境界中解脫，將上師觀在頭頂修持的調伏者是安樂的。 詞句組合精妙，思考時也善於分析，但如果沒有付諸實踐，沒有從內心生起證悟，那麼追隨那些只會講解和寫作的人，將其視為標準，是愚蠢的行為。對於那些陷入分別念，執著于詞句和意義的智者，如果能放下執著，修持上師的口訣，就能清晰地顯現破除習氣的空性。 如果像毫無意義的帕西歌聲一樣，像將陽焰誤認為水一樣，自以為是地認為獲得了解脫，即使努力修持，錯覺也不會消失。因此，想要消除錯覺的人們，要將身命作為賭注，放下一切事務。 如法行事，即使遇到寒冷、飢餓、乾渴等種種不悅意的事情，也要觀想成就自願的喜悅，這就是遠離世俗的達波噶舉的解脫之道。 經由 達波 佛陀的噶舉派，今生無需苦修，爲了化身傳承化身，這是 佛陀 本身的作為。如果今生不進行苦修，就會有人說無法成就一切智智。對於那些圍繞 達波 佛陀 產生邪見的人，他們雖然遇到了 佛陀 的教法，卻不信奉 佛陀 的教法，可知是極其不幸的。對他們生起不造作的慈悲心。 無與倫比的 達波 噶舉派的加持，智慧自然生起，無需刻意造作。沒有前行、正行、後行的次第，加持生起時，放下一切，安住于無所依的虛空之中。即使有或沒有分別念，也要毫不動搖地安住于不造作的境界中。在這種自性中，金剛薩埵（藏文：རྡོར་སེམས་，梵文天城體：वज्रसत्त्व，梵文羅馬擬音：Vajrasattva，漢語字面意思：金剛勇識）中生起金剛薩埵，菩提（藏文：བྱང་ཆུབ་，梵文天城體：बोध，梵文羅馬擬音：bodhi，漢語字面意思：覺悟）中生起菩提，大手印（藏文：ཕྱག་ཆེན་，梵文天城體：महामुद्रा，梵文羅馬擬音：Mahāmudrā，漢語字面意思：大印）中生起大手印。如果被具德上師攝受，安住也能解脫，行走也能解脫，學習也能解脫，禪修也能解脫，所做的一切都能自然解脫。 在自心 達波 噶舉的明鏡中，由於沒有被垢染所染污，智慧的影像自然顯現。對於相續中生起證悟，聽聞、智慧和經驗，無論大小，都是一樣的。只要有虔誠的信心就足夠了。達
【English Translation】 However, the merits of diligent practice are immeasurable. When the sovereign undisputed occupies the empty land, without feigning to deceive others, relying on no one but the Lama, without ridicule or debate, possessing pure discipline, unerringly grasping the essential instructions of the key points, abiding in the samadhi of bliss, clarity, and non-thought, spontaneously liberating from the realm of non-elaboration, the Tamer who meditates on the Lama on the crown of his head is blissful. The combination of words is exquisite, and one is skilled at analysis when thinking, but if it is not put into practice, and enlightenment does not arise from within, then following those who only lecture and write, regarding them as the standard, is foolish behavior. For those wise ones who are caught in conceptualization and cling to words and meanings, if they can let go of attachment and practice the Lama's instructions, the emptiness that destroys habitual tendencies will clearly manifest. If, like the meaningless song of Pagshi, like mistaking a mirage for water, one presumptuously believes that one has attained liberation, even with diligent practice, the illusion will not disappear. Therefore, those who wish to eliminate illusion must stake their lives and abandon all affairs. Acting in accordance with the Dharma, even if one encounters various unpleasant things such as cold, hunger, and thirst, one should contemplate the joy of fulfilling one's wishes, and this is the path of liberation of the Dagpo Kagyu, which is free from worldly concerns. Through the Kagyu lineage of Buddha Dagpo, there is no need for asceticism in this life, for the sake of the emanation lineage of emanations, this is the act of the Buddha himself. If one does not practice asceticism in this life, some will say that one cannot attain omniscience. For those who develop wrong views about Buddha Dagpo, although they encounter the Buddha's teachings, they do not believe in the Buddha's teachings, which shows that they are extremely unfortunate. May I generate unfeigned compassion for them. The incomparable blessing of the Dagpo Kagyu lineage, wisdom arises naturally, without artificial effort. There is no sequence of preliminary, main, and concluding practices. When blessings arise, let go of everything and abide in the unconditioned space. Even if there are or are not conceptual thoughts, abide unshakeably in the uncreated state. In this nature, Vajrasattva arises from Vajrasattva (Tibetan: རྡོར་སེམས་, Sanskrit Devanagari: वज्रसत्त्व, Sanskrit Romanization: Vajrasattva, Chinese literal meaning: Diamond Heroic Mind), Bodhi arises from Bodhi (Tibetan: བྱང་ཆུབ་, Sanskrit Devanagari: बोध, Sanskrit Romanization: bodhi, Chinese literal meaning: Awakening), Mahamudra arises from Mahamudra (Tibetan: ཕྱག་ཆེན་, Sanskrit Devanagari: महामुद्रा, Sanskrit Romanization: Mahāmudrā, Chinese literal meaning: Great Seal). If one is embraced by the noble Lama, abiding is liberation, walking is liberation, learning is liberation, meditation is liberation, and everything one does naturally becomes liberation. In the mirror of one's own mind, the Dagpo Kagyu, because it is not stained by defilements, the image of wisdom naturally appears. For the arising of realization in the continuum, hearing, wisdom, and experience, whether large or small, are the same. It is enough to have only devout faith. Dag
གས་བརྒྱུད་བསྟེན་པ་ཁོ་ནས་གྲུབ། །རྟོགས་ལྡན་བླ་མ་མཉེས་པ་ཡི། །བྱིན་རླབས་སྟོབས་ཀྱིས་འཆར་བ་ལ། །སྤྲོས་པ་མཁན་པོ་བསྙད་འདོགས་ཕུང་། །མདོར་ན་གཉིད་ཀྱིས་བསླད་པ་ལ། །འཁོར་བར་འཁོར་ཞིང་མྱ་ངན་འདས། །གཉིད་ཀྱིས་བསླད་པ་སངས་པ་ན། །འཁོར་བ་མེད་ཅིང་མྱང་འདས་མེད། །སུ་ཡང་མ་བཅིངས་སུ་མ་གྲོལ། །རྟོགས་པ་དེ་ལྟར་ཤར་བའི་ཚེ། །ཤེས་རབ་ཆེན་པོའི་སྐད་ཅིག་ལ། །ཆོས་ཀུན་མ་ལུས་ཁོང་དུ་ཆུད། །དེ་ 7-336b ལྟར་རྟོགས་པའི་ཡེ་ཤེས་དེ། །གང་ནས་ཀྱང་ནི་མ་འོངས་ལ། །གང་དུ་ཡང་ནི་མི་འགྲོ་སྟེ། །གར་ཡང་གནས་པ་མེད་པའོ། །བདེ་ན་རྗེ་བཙུན་དགྱེས་པར་མཛོད། །སྟོང་ན་ཤེས་པ་ཆད་དེ་སོང་། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེ་ལས་སྐྱེས་པ་ཡི། །ཡེ་ཤེས་དེ་ནི་འདི་ལྟར་ན། །གོམས་པས་འཆར་རྒྱུ་ཅི་སྟེ་ཡོད། །སྦྱངས་པས་ཤེས་པ་ག་ལ་སྲིད། །དེས་ན་བདག་གིས་རང་གི་སེམས། །འབྲས་བུ་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་རུ་ཤར། །རང་སྣང་ཆོས་སྐུའི་འོད་དུ་ངེས། །ད་དེ་སངས་རྒྱས་ཡིན་པ་འདྲ། །དྭགས་པོའི་བརྒྱུད་པར་གཏོགས་པ་སྙམ། །དེ་ལྟར་རྟོགས་པའི་སྒོམ་ཆེན་ལ། །མཉམ་རྗེས་མེད་པ་སུ་ཡིས་ཁེགས། །ལམ་རྟགས་མེད་པའི་གཏན་ཚིགས་ཀྱི། །བློ་ཡིས་བྱས་པའི་བདེན་པ་དེ། །ཐོས་པ་ཆེ་བས་རྟོགས་པ་འདྲ། །ཆོས་སྐུ་ཤར་བའི་བདེན་པ་དེ། །བླ་མའི་བྱིན་རླབས་འབའ་ཞིག་ཡིན། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་རྣལ་འབྱོར་པ། །མཉམ་པར་བཞག་པའི་སྐད་ཅིག་གིས། །སྒྲིབ་པའི་ཚོགས་རྣམས་དྲུངས་ནས་འབྱིན། །ཡེ་ཤེས་ཡོད་ཚད་འཆར་བ་ལ། །པཎ་ཆེན་བོས་ནས་སྦྱང་མི་དགོས། །སྐད་གཉིས་སྨྲས་ནས་ཆོས་རྣམས་ལ། །འཁྲུལ་པ་སེལ་བའི་ངལ་བ་སོགས། །སོ་སྐྱེ་བཞིན་དུ་བྱེད་མི་དགོས། །བདེན་པ་མཐོང་བཞིན་དེ་ཡི་རྟགས། །གདུལ་བྱ་རྣམས་ལ་མི་སྟོན་པ། །དེ་ལ་འགའ་ཡིས་རྩོད་པར་གྲགས། །ཐོས་ཆུང་དེ་དག་འདིར་གསོན་དང་། །ངེས་པའི་མདོ་སྡེ་མང་པོ་ལས། །རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་དེ་ཉིད་ཀྱི། །ཤིན་ཏུ་སྙིགས་མའི་དུས་འདི་རུ། །སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་སྐུར་བསྟན་ནས། །གདུལ་བྱ་ཤིན་ཏུ་མ་རུངས་པ། །ཐབས་རྣམས་སྣ་ཚོགས་བསྟན་པ་ནས། །ཐར་པའི་ལམ་དུ་འཇོག་ཅེས་པ། །འདི་འདྲ་གོ་བའི་སྨོན་ལམ་ཐོབ། །དེས་ན་བདག་གི་དགེ་བ་འདིས། །ནམ་མཁས་ཁྱབ་པའི་སེམས་ཅན་ཀུན། ། 7-337a རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་སྣོད་གྱུར་ནས། །ཀརྨ་ཕྲིན་ལས་མཉེས་བྱས་ཏེ། །ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོར་འགྲུབ་གྱུར་ཅིག །བླ་མའི་ཡོན་ཏན་རྟགས་མཐོང་ཞིང་། །སྐྱོན་རྣམས་གཅིག་ཀྱང་མ་མཐོང་བར། །དད་པའི་དབང་པོ་རྒྱས་པར་ཤོག །དྭགས་པོ་ལྷ་རྗེས་བདག་ཅག་ལ། །ཚིག་གཅིག་ཙམ་ཡང་མ་གསུངས་མོད། །འོན་ཏེ་ལུང་རིག་མན་ངག་ཀུན། །དབྱངས་ཅན་བཟང་པོས་ཤེས་པར་སྣང་། །རྒྱུ་མེད་འབྲས་བུའི་རོ་མཆོག་མངར་པོ་འདི། །རྗེ་བཙུན་བླ་མ་བཞི་ལ་མཆོད་པ་འབུལ། །ཐུབ་བསྟན་ཡང་དག་གསལ་ལ་བ
【現代漢語翻譯】 僅僅依靠噶舉傳承的加持就能成就。 取悅具證悟的上師， 依靠加持的力量顯現證悟。 無需繁瑣的講經和虛假的偽裝。 總而言之，被睡眠迷惑時， 在輪迴中流轉，經歷痛苦。 當從睡眠中醒來時， 既無輪迴也無涅槃。 無人束縛，無人解脫。 當證悟如此顯現之時， 在廣大智慧的瞬間， 所有法門無不融會貫通。 如此證悟的智慧， 無從來處， 亦無去處， 無有住處。 安樂時，請令至尊喜悅！ 空性時，覺知斷滅。 從大手印中產生的， 智慧是這樣的： 為何需要通過串習來顯現？ 又怎能通過學習來獲得知識？ 因此，我自己的心， 顯現為果——法身。 自顯現確認爲法身之光。 現在這似乎就是成佛。 感覺像是屬於達波傳承。 對於如此證悟的禪修者， 誰能否定無有修與不修之別？ 以無有道之相的理由， 用分別念造作的真諦， 聽聞廣博者似乎能夠證悟。 法身顯現的真諦， 僅僅是上師的加持。 大手印的瑜伽士， 在入定的瞬間， 從根源上拔除所有障礙。 爲了顯現所有的智慧， 無需請大學者來學習。 無需用兩種語言講述佛法， 消除迷惑的辛勞等等， 無需像凡夫一樣行事。 明明見到了真諦，卻不向 應調伏的眾生展示其徵象， 這似乎會引起一些爭論。 少聞者們，請聽這裡！ 在許多確定的經文中， 圓滿正等覺的佛陀， 在這極其惡劣的時代， 示現為凡夫之身， 爲了調伏極其難以調伏的眾生， 從展示各種方法開始， 將他們安置於解脫道上， 愿我獲得理解此意的祈願。 因此，愿我以此善行， 令虛空遍佈的眾生， 都成為金剛乘的法器， 令噶瑪巴的事業得以成辦， 愿他們成就大手印！ 愿我見到上師的功德和徵象， 不見到任何過失， 愿信心增長！ 達波拉杰雖然 沒有對我們說過一句話， 然而，似乎妙音天女使我 知曉了所有的教言、理證和口訣。 這無因之果的最上妙味， 供養給至尊上師四位。 愿能清晰地照亮釋迦的教法！
【English Translation】 Accomplishment is achieved solely through reliance on the Kagyu lineage. Pleasing the realized lama, Through the power of blessings, realization dawns. There's no need for elaborate lectures and false pretenses. In short, when deluded by sleep, One revolves in samsara, experiencing suffering. When awakened from sleep, There is neither samsara nor nirvana. No one is bound, no one is liberated. When realization dawns in this way, In a moment of great wisdom, All teachings are comprehended without exception. Such wisdom of realization, Comes from nowhere, Goes nowhere, Has no place to dwell. In happiness, please the Lord! In emptiness, awareness is cut off. The wisdom that arises from the Great Seal, Is like this: Why is there a need to manifest through habituation? How could knowledge possibly exist through learning? Therefore, my own mind, Manifests as the fruit—the Dharmakaya. Self-appearance is confirmed as the light of the Dharmakaya. Now this seems to be enlightenment. It feels like belonging to the Dakpo lineage. For such a realized meditator, Who can deny the absence of meditation and post-meditation? With the reasoning of the pathless sign, The truth fabricated by the mind, Seems to be realized by those with great learning. The truth of the Dharmakaya's manifestation, Is solely the blessing of the lama. The yogi of the Great Seal, In a moment of equipoise, Uproots the aggregates of obscurations. To manifest all the wisdom, There's no need to call great scholars to study. Speaking in two languages about the Dharma, The labor of dispelling confusion, etc., There's no need to act like an ordinary person. While seeing the truth, not showing its signs to Those to be tamed, That seems to cause some controversy. Those of little learning, listen here! In many definitive sutras, The fully enlightened Buddha himself, In this extremely degenerate age, Appears in the form of an ordinary person, To tame extremely unruly beings, Starting from showing various methods, Placing them on the path of liberation, May I receive the aspiration to understand this meaning. Therefore, may this virtue of mine, Cause all sentient beings pervading the sky, To become vessels of the Vajrayana, Pleasing Karma Trinley, May they accomplish the Great Seal! May I see the qualities and signs of the lama, Not seeing any faults, May the power of faith increase! Although Dakpo Lhaje Did not say a single word to us, However, it seems that Yangchen Zangpo made me Know all the instructions, reasoning, and oral teachings. This supreme sweet taste of causeless fruit, I offer to the four venerable lamas. May the true teachings of Shakya be clearly illuminated!
ོད་ལྗོངས་འདིར། །གཅིག་པུར་གྱུར་དེ་དབྱངས་ཅན་ང་མིན་སུ། །རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། ཞུ་བ་སྤྱིར་བསྟན་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། །།དགེའོ།། ཉིད་སྐུར་ཕྱོགས་པའི་ཐལ་སྦྱར་བདེ་བ་ཡིས། །སྙིང་མུན་སྲིད་པའི་ཕ་མཐར་བྱས་པ་ནས། །སྲིད་པས་གཙེས་པའི་ཤུགས་རིང་དང་བཅས་པར། །འགྲོ་མགོན་ཆོས་རྗེ་སྒམ་པོ་པ་ལ་འབོད། །འདྲེན་པ་དུ་མས་དཀྲིགས་པའི་སྐལ་བཟང་འདིར། །བདེ་གཤེགས་བསྡུས་པའི་ཕྲིན་ལས་འགྱེད་བྱེད་པ། །གྲུབ་པའི་དབང་པོ་ཁྱོད་ལས་གཞན་པ་སུ། །འཕགས་མཆོག་སྤྱན་སྟོང་མངའ་བས་གཟིགས་སམ་ཅི། །དེ་སླད་ཁྱོད་རྗེས་འབྲང་བའི་སྙིང་གི་སྟོབས། །སྔོན་གྱི་ཚེ་རབས་སྔ་མར་གོམས་པ་ལས། །ད་ལྟ་དྭགས་པོའི་བསྟན་པ་རབ་འབྱམས་སུ། །ཀླས་ཕྱིར་རྩོམ་པའི་བྱེད་པ་འབྲས་ལྡན་ནོ། །མཐོན་མཐིང་ལྟར་གནག་རལ་པའི་ཅོད་པན་གྱིས། །ཡོངས་འཛིན་ཞབས་སེན་ཟླ་བའི་མྱུ་གུ་ནི། །བསྟེན་ན་ཉོན་མོངས་འབུམ་གྱི་མུན་པ་ཡང་། །སེལ་བར་འགྱུར་ཏེ་བདག་གི་བློ་གྲོས་བཞིན། །ཅེས་བྱ་བའི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་སྔོན་དུ་སོང་ནས། ༈ བསླབ་བྱ་འཇུག་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་བླང་བར་བྱ་བ་འཇུག་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་བསྟན་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་ 7-337b དང་། སོ་སོའི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ་དྲུག་ལས། ༈ གཞི་རྣམས་ཀྱི་དབྱེ་བ། གཞི་རྣམས་ཀྱི་དབྱེ་བ་ནི། གཞི་བཅུ་བདུན་ཏེ། རབ་བྱུང་གི་གཞི་ནས་གནས་མལ་གྱི་གཞིའི་བར་དག་སྟེ། དེ་ཡང་ལུང་གཞི་ལས། རབ་བྱུང་གསོ་སྦྱོང་གཞི་དང་ནི། །དགག་དབྱེ་དབྱར་དང་ཀོ་པགས་གཞི། །སྨན་དང་གོས་དང་སྲ་བརྐྱང་དང་། །ཀཽ་ཤཱམྦཱི་དང་ལས་ཀྱི་གཞི། །དམར་སེར་ཅན་དང་གང་ཟག་དང་། །སྤོ་དང་གསོ་སྦྱོང་བཞག་པ་དང་། །གནས་མལ་དང་ནི་རྩོད་པ་དང་། །དགེ་འདུན་དབྱེན་རྣམས་བསྡུས་པ་ཡིན། །ཅེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་ཀཽ་ཤཱམྦཱི་པའི་གཞི་ནི་ལས་བྱེ་བའི་གཞིའོ། །དམར་སེར་ཅན་གྱི་གཞི་ནི་ཕྱིར་བཅོས་པའི་གཞི་ཡིན་ནོ། །གང་ཟག་གི་གཞི་ནི་དུས་དང་དུས་མ་ཡིན་པ་བསྡུས་པ་འབྱུང་བའི་གཞིའོ། །སྤོ་བའི་གཞི་ནི་ས་གཞན་ན་གནས་པ་སྤྱོད་པའི་གཞིའོ། །གསོ་སྦྱོང་བཞག་པའི་གཞི་ནི་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བའི་གཞི་ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་བསྡུ་བ་ནི། གཞི་བཅུ་བདུན་པོ་དེ་རྣམས་བསྡུ་ན་གསུམ་དུ་འདུས་ཏེ། སྡོམ་པ་མ་ཐོབ་པ་ཐོབ་པར་བྱེད་པའི་གཞི། ཐོབ་པ་མི་ཉམས་པར་བསྲུང་བར་བྱ་བའི་གཞི་དང་། ཉམས་ན་ཕྱིར་བཅོས་པའི་གཞིའོ། །དང་པོ་ནི། རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་གཞིའོ། །གཉིས་པ་ནི། ལེའུ་བརྒྱད་དེ། བསླབ་པ་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བའི་གཞི་དབྱར་དང་། དགག་དབྱེ་དང་། གསོ་སྦྱོང་གི་གཞི་སྟེ་གསུམ་མོ། །བདེ་བར་གནས་པའི་རྐྱེན་གྱི་གཞི་སྲ་བརྐྱང་དང་། གོས་དང་། ཀོ་པགས་དང་། སྨན་དང་། གནས་མལ་གྱི་གཞི་སྟེ་ལྔའོ། །གསུམ་པ་ནི། ཕྱིར་བ
【現代漢語翻譯】 於此雪域藏地間，若舍我妙音天女，更有何人？ 廣釋如日輪，總說請示章節之釋已竟。吉祥圓滿！ 以身敬向尊者之合掌安樂，自心暗至有邊際處。 為世間所苦之長嘆者，祈請怙主達波仁波切！ 于諸導師所聚之此賢劫，行持諸佛事業，除尊之外更有何人？ 聖觀自在以千眼觀照否？ 是故追隨尊者之心力，乃往昔多生累劫串習。 今于達波之教法中，廣弘故著述事業成果豐碩。 以如紺青發髻之頂飾，依止上師足蓮之新月。 亦能遣除煩惱之重重黑暗，如我之智慧。 如是偈頌已竟。 正行學處之律儀 第二、宣說應取之學處律儀，分共同之義與各自之義。 初義分六： 諸根本之差別 諸根本之差別者，共有十七根本，即從出家之根本至住處之根本。如律經云：『出家布薩之根本，解制安居皮革根本，醫藥衣物堅硬物，拘睒彌及業之根本，赤色者及補特伽羅，移動布薩安立處，住處及諍事，僧伽破諍皆攝也。』 其中，拘睒彌之根本即是作業差別之根本。赤色者之根本即是還凈之根本。補特伽羅之根本即是攝集時與非時之根本。移動之根本即是于異地而住之根本。安立布薩之根本即是清凈之根本。 第二、攝集者：若將此十七根本攝集，則可歸納為三：未得律儀者，令其得律儀之根本；已得律儀者，令其不失壞而守護之根本；失壞者，令其還凈之根本。 初者，即是出家之根本。二者，共有八品：清凈學處之根本，安居與解制，以及布薩之根本，此為三者。安樂住之緣起根本，堅硬物與衣物，皮革與醫藥，以及住處之根本，此為五者。三者，即是還凈之根本。
【English Translation】 In this snowy land of Tibet, who else is there but me, Yangchenma (Saraswati, goddess of wisdom and music)? The extensive commentary is like a sun disc, and the explanation of the general request section is complete. Auspicious! With the joy of palms joined in reverence to your form, from the darkness of my heart to the edge of existence, To those burdened by existence with long sighs, I call upon the protector of beings, Dharma Lord Gampopa (a prominent Kagyu lineage master)! In this fortunate age gathered by many guides, who else but you spreads the activity that gathers the Sugatas (Buddhas)? Does the noble Avalokiteshvara (Chenrezig, the bodhisattva of compassion) see with his thousand eyes? Therefore, the strength of heart to follow you comes from familiarity in previous lifetimes. Now, because it is vast in the Dakpo (Gampopa's) teachings, the act of writing is fruitful. With a crown of hair as dark as deep blue, relying on the sprout of the moon, the toenails of the master, Will also dispel the darkness of a hundred thousand afflictions, like my intelligence. Thus, the verses have preceded. Explaining the discipline of entering the precepts Secondly, explaining the precepts of entering what should be taken, there are general meanings and individual meanings. The first has six parts: The distinctions of the bases The distinctions of the bases are seventeen in total, from the base of ordination to the base of dwelling. As stated in the Vinaya Sutra: 'The base of ordination and sojong (Uposatha, bi-monthly confessional ceremony), the base of dissolution, summer retreat, and leather, medicine, clothing, and hard objects, Kaushambi (site of a monastic schism) and the base of actions, the red-colored one and the individual, moving and establishing sojong, dwelling and disputes, and the division of the Sangha are all included.' Among them, the base of Kaushambi is the base of differentiated actions. The base of the red-colored one is the base of restoration. The base of the individual is the base of gathering what is timely and untimely. The base of moving is the base of practicing while dwelling in another place. The base of establishing sojong is the base of complete purification. Secondly, the collection: If these seventeen bases are collected, they can be summarized into three: the base for causing those who have not obtained the vows to obtain them; the base for protecting what has been obtained so that it does not deteriorate; and the base for restoring what has deteriorated. The first is the base of ordination. The second has eight chapters: the base of completely purifying the training, the summer retreat and the dissolution, and the base of sojong, these are three. The base of the conditions for dwelling in comfort, hard objects and clothing, leather and medicine, and the base of dwelling, these are five. The third is the base of restoration.
ཅོས་ཀྱི་གཞི་བདུན་ཏེ། །ཕྱིར་བཅོས་པའི་གཞི་དངོས་མན་ཆད་ནས་རྩོད་གཞི་ཡན་ཆད་བརྗོད་པར་བྱ་བ་སྟེ། །གཞི་དང་པོ་གཉིས་གཅིག་ཏུ་བྱས་ནས། ལུང་གཞི་ལས། སྡོམ་ནི། དམར་སེར་ཅན་དང་གང་ཟག་དང་། །སྤོ་དང་གསོ་སྦྱོང་བཞག་པ་དང་། ། 7-338a གནས་མལ་དང་ནི་རྩོད་པ་དང་། །དགེ་འདུན་འབྱེད་པ་ཐ་མ་སྟེ། །ཞེས་བདུན་གྱི་གནས་མལ་ནི་ཞར་བྱུང་ངོ་། །ལས་ཀྱི་གཞི་ནི་གསུམ་ཆར་ལ་དགོས་པ་གསུམ་ཆར་དུ་གཏོགས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེའང་སྡོམ་པ་མ་ཐོབ་པ་ཐོབ་པར་བྱེད་པ་ལ་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་དགོས་ཏེ། དགེ་སློབ་མའི་བསླབ་པ་སྦྱིན་པ་དང་། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པ་ལ་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་དགོས་པའི་ཕྱིར་དང་། སྡོམ་པ་མི་ཉམས་པ་སྲུང་བར་བྱེད་པ་ལ་ཡང་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་དགོས་ཏེ། གཞི་གསུམ་སོགས་ལ་ལས་ཆོག་དགོས་པའི་ཕྱིར། སྡོམ་པ་ཉམས་ན་ཕྱིར་བཅོས་པ་ལའང་ལས་ཆོག་དགོས་ཏེ། སྤོ་མགུ་དབྱུང་བ་སོགས་ལ་ལས་ཆོག་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གསུམ་པ་མཚན་ཉིད་ལ། ལེའུ་བཅུ་བདུན་པོ་འདི་དག་གི་གཞུང་མིང་ཚིག་ཡི་གེའི་ཚོགས་མཚན་གཞི་རྗོད་བྱེད་ཀྱི་འདུལ་བ་གཞིའི་ཐ་སྙད་བྱ་རུང་དུ་མཚོན་པ་ལ། མཚན་ཉིད་ནི། གཞུང་ལེའུ་གང་ཞིག་གིས། ཆོས་འདི་པའི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་འབའ་ཞིག་གི་འཇུག་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་བརྗོད་བྱའི་གཙོ་བོར་སྟོན་པའོ། །མཚན་ཉིད་དེས་གཞིའི་བར་ཆད་ཀྱི་སྐབས་ལ་མ་ཁྱབ་པའི་སྐྱོན་མེད་དེ། བར་ཆད་མེད་པ་བསྡུ་བར་བྱ་ཞེས་ཤུགས་ཀྱིས་དོན་གྱི་གཙོ་བོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ་བསྡུ་བར་བྱ་བའི་སྐབས་རྫོགས་སོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །རྩོད་པའི་གཞི་གསུམ་ལ་མ་ཁྱབ་པའི་སྐྱོན་མེད་དེ། དབྱེན་ཞི་བྱེད་དང་རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་གཙོ་བོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ གཞི་རྣམས་ཀྱི་གྲངས་ངེས། བཞི་པ་གཞི་རྣམས་ཀྱི་གྲངས་ངེས་ནི། སྒྲུབ་བྱེད་ལུང་ལ་བརྟེན་ཅིང་དགོས་པ་ལ་བལྟོས་པའི་གྲངས་ངེས་ཏེ། གཞིའི་གྲངས་བཅུ་བདུན་དུ་བསྟན་ན་གདུལ་བྱའི་དོན་དུ་འགྱུར་བར་དགོངས་ནས། ལུང་གཞི་ཉིད་ལས་གཞི་བཅུ་བདུན་དུ་གསུངས་པས། མདོ་རྩ་བར་གཞི་བཅུ་བདུན་དུ་བསྟན་པའོ། །འོ་ན་གཏམ་གྱི་གཞི་དང་མ་མོ་ལས། རྣམ་པར་འབྱེད་པ་དང་འདུལ་ 7-338b བའི་དངོས་པོ་བཅོ་བརྒྱད་དང་ཞེས་གཞི་བཅོ་བརྒྱད་དུ་གསུངས་པ་དེ་ཇི་ལྟར་ཡིན་ཅེ་ན། གཞིའི་ལེའུ་དང་པོ་ལ་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་གཞི་དང་། བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་གཞི་གཉིས་སུ་ཕྱེ་ནས་གཞི་བཅོ་བརྒྱད་དུ་གསུངས་པ་སྟེ། དེ་ལྟར་འགྲེལ་ཆུང་ལས་བཤད་དོ། །ལུང་ཞུ་བ་ལས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་གཞི་ཞེས་གསུངས་སོ། ། ༈ གཞི་རྣམས་ཀྱི་གོ་རིམ་ངེས་པ། ལྔ་པ་གཞི་རྣམས་ཀྱི་གོ་རིམ་ངེས་པ་ལ། གཞི་རྣམས་ཀྱི་དང་པོར་རབ་ཏུ་བྱུང་པའི་གཞི་བསྟན་པ་ནི། འདིར་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་བསླབ་པ་རྣམས་སྟོན་པ་ལ། ཐོག་མར་རྟེན་གྱི་གང་ཟག་རབ་ཏུ་བྱུང་བ
【現代漢語翻譯】 法的七個基礎是：從還凈之基礎（ཕྱིར་བཅོས་པའི་གཞི་）到爭端之基礎（རྩོད་གཞི་）等，以下將逐一闡述。前兩個基礎可以合併爲一個。如律經之根本中說：『赭衣者（དམར་སེར་ཅན་），補特伽羅（གང་ཟག་），擯罰（སྤོ་），布薩（གསོ་སྦྱོང་བཞག་པ་），住所（གནས་མལ་），爭端（རྩོད་པ་），僧團分裂（དགེ་འདུན་འབྱེད་པ་）為最後。』住所是附帶提及的。事業之基礎（ལས་ཀྱི་གཞི་）對於三者（獲得戒律、守護戒律、還凈）都是必要的，因為它屬於三者。也就是說，爲了使未得戒者得戒，需要羯磨儀軌（ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་），例如授予沙彌學處（དགེ་སློབ་མའི་བསླབ་པ་སྦྱིན་པ་）和授予比丘戒（བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པ་）都需要羯磨儀軌。爲了守護不失戒律，也需要羯磨儀軌，例如對於三事等需要羯磨儀軌。如果戒律已失，爲了還凈也需要羯磨儀軌，例如驅擯等需要羯磨儀軌。 第三，關於定義（མཚན་ཉིད་）：這十七個品（ལེའུ་）的經文，其名稱、詞語、文字的集合，是作為所詮釋之調伏（རྗོད་བྱེད་ཀྱི་འདུལ་བ་）的基礎術語而可以表達的。定義是：任何經文之品，主要闡述唯有此法之出家者（རབ་ཏུ་བྱུང་བ་）所應遵循之戒律（ཚུལ་ཁྲིམས་）。此定義沒有涵蓋基礎之障礙（གཞིའི་བར་ཆད་）的情況之過失，因為『應包含無障礙』，這暗示了主要意義，因為經中說『應包含之情況已圓滿』。此定義沒有涵蓋三種爭端之基礎（རྩོད་པའི་གཞི་）的情況之過失，因為平息紛爭者（དབྱེན་ཞི་བྱེད་）和平息爭端者（རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་）是主要的。 第四，關於基礎之數量的確定（གྲངས་ངེས）：是依賴於論證之聖言量（སྒྲུབ་བྱེད་ལུང་）並考慮到必要性而確定的。考慮到將基礎的數量顯示為十七對所化有情（གདུལ་བྱ）有利益，因此在律經之根本中說基礎有十七個。因此，在根本經（མདོ་རྩ་བ་）中，基礎顯示為十七個。那麼，在《論事》（གཏམ་གྱི་གཞི་）和《母論》（མ་མོ་ལས་）中，『分別（རྣམ་པར་འབྱེད་པ་）和調伏之事物有十八』，這樣說基礎有十八個，這又該如何解釋呢？這是因為在基礎之第一品中，將出家之基礎（རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་གཞི་）和受近圓戒之基礎（བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་གཞི་）分為兩個，所以說基礎有十八個。正如在《釋論小品》（འགྲེལ་ཆུང་ལས་）中所說的那樣。在《律本事》（ལུང་ཞུ་བ་ལས་）中，說『受近圓戒之基礎』。 第五，關於基礎之順序的確定（གོ་རིམ་ངེས་པ་）：首先顯示出家之基礎（རབ་ཏུ་བྱུང་པའི་གཞི་），是因為在此處要闡述出家之學處（བསླབ་པ་），首先要確定作為所依之補特伽羅（གང་ཟག་）已經出家。
【English Translation】 The seven bases of the Dharma are: from the basis of rehabilitation (ཕྱིར་བཅོས་པའི་གཞི་) to the basis of disputes (རྩོད་གཞི་), which will be discussed below. The first two bases can be combined into one. As it says in the root of the Vinaya Sutra: 'Those with ochre robes (དམར་སེར་ཅན་), individuals (གང་ཟག་), expulsion (སྤོ་), Uposatha (གསོ་སྦྱོང་བཞག་པ་), dwelling places (གནས་མལ་), disputes (རྩོད་པ་), schism in the Sangha (དགེ་འདུན་འབྱེད་པ་) are the last.' Dwelling places are mentioned incidentally. The basis of actions (ལས་ཀྱི་གཞི་) is necessary for all three (obtaining vows, guarding vows, rehabilitation), because it belongs to all three. That is, in order to make one who has not obtained vows obtain them, a Karma ritual (ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་) is needed, such as giving the precepts of a novice (དགེ་སློབ་མའི་བསླབ་པ་སྦྱིན་པ་) and giving the vows of full ordination (བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པ་). In order to protect the vows from being lost, a Karma ritual is also needed, such as for the three matters, etc., a Karma ritual is needed. If the vows are lost, a Karma ritual is also needed for rehabilitation, such as expulsion, etc., a Karma ritual is needed. Third, regarding the definition (མཚན་ཉིད་): the collection of names, words, and letters of these seventeen chapters (ལེའུ་) is what can be expressed as the basic terminology of the Vinaya (རྗོད་བྱེད་ཀྱི་འདུལ་བ་) to be interpreted. The definition is: whichever chapter of the scripture primarily shows the discipline (ཚུལ་ཁྲིམས་) that only the ordained (རབ་ཏུ་བྱུང་བ་) of this Dharma should follow. This definition does not have the fault of not covering the occasions of obstacles to the basis (གཞིའི་བར་ཆད་), because 'unobstructed should be included,' which implies the main meaning, because the scripture says 'the occasions to be included are complete.' This definition does not have the fault of not covering the occasions of the three bases of dispute (རྩོད་པའི་གཞི་), because those who pacify discord (དབྱེན་ཞི་བྱེད་) and those who pacify disputes (རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་) are the main ones. Fourth, regarding the determination of the number of bases (གྲངས་ངེས): it is determined by relying on the scriptural authority (སྒྲུབ་བྱེད་ལུང་) and considering the necessity. Considering that showing the number of bases as seventeen would be beneficial to the beings to be tamed (གདུལ་བྱ), therefore, in the root of the Vinaya Sutra, it says that there are seventeen bases. Therefore, in the root Sutra (མདོ་རྩ་བ་), the bases are shown as seventeen. Then, in the 'Matters of Discussion' (གཏམ་གྱི་གཞི་) and the 'Mother Treatise' (མ་མོ་ལས་), it says 'the divisions (རྣམ་པར་འབྱེད་པ་) and the objects of Vinaya are eighteen,' so how is it that the bases are said to be eighteen? This is because in the first chapter of the bases, the basis of ordination (རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་གཞི་) and the basis of full ordination (བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་གཞི་) are divided into two, so it is said that there are eighteen bases. As it is said in the 'Smaller Commentary' (འགྲེལ་ཆུང་ལས་). In the 'Vinaya Matters' (ལུང་ཞུ་བ་ལས་), it says 'the basis of full ordination'. Fifth, regarding the determination of the order of the bases (གོ་རིམ་ངེས་པ་): the basis of ordination (རབ་ཏུ་བྱུང་པའི་གཞི་) is shown first, because here, in order to show the precepts of ordination (བསླབ་པ་), first it is necessary to determine that the individual (གང་ཟག་) who is the basis has been ordained.
འི་གཞི་གྲུབ་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདིར་གསོ་སྦྱོང་གི་གཞི་འདི་བསླབ་པ་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བའི་གཞི་གསུམ་གྱི་དང་པོར་བསྟན་པ་ནི། ལུང་ལས་ཀྱང་གཞི་འདི་གསུམ་གྱི་དང་པོར་བསྟན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལུང་ལས། དགག་དབྱེ་དབྱར་དང་ཀོ་པགས་གཞི། །སྨན་དང་གོས་དང་སྲ་བརྐྱང་དང་། །ཞེས་གོ་རིམ་དེ་ལྟར་གསུངས་ཀྱང་གཞུང་འདིར་གོ་རིམ་སྔ་ཕྱི་བསྒྱུར་ཏེ་བསྟན་པ་ནི། དབྱར་གནས་པའི་རྗེས་སུ་དགག་དབྱེ་བྱེད་ཅིང་དགག་དབྱེ་བྱས་པའི་རྗེས་སུ་སྲ་བརྐྱང་འདིངས་པ་ཡིན་པས་ཉམས་ལེན་ལ་འཇུག་པའི་གོ་རིམ་བཞིན་བཀོད་ན་རྟོགས་སླ་བའི་ཕྱིར་རོ། །གོས་ཀྱི་གཞི་ནི་ལུང་ལས། ཀོ་པགས་དང་སྨན་གྱི་གཞིའི་འོག་ཏུ་གསུངས་ཀྱང་འདིར་ཀོ་ལྤགས་དང་སྨན་དེ་གཉིས་ཀྱི་གོང་འདིར་གོས་ཀྱི་གཞི་བསྟན་པ་ནི། གོས་ལ་བརྟེན་པའི་གཞི་གསུམ་རིགས་མཐུན་ལྷན་ཅིག་ཏུ་བསྟན་ན་རྟོགས་སླ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཀོ་པགས་དང་སྨན་གྱི་གཞི་གཉིས་གཞུང་འདིར་གོ་རིམ་འདི་ལྟར་བསྟན་པ་ནི། ལུང་ལས་གོ་རིམ་ཇི་ལྟར་གསུངས་པ་བཞིན་བསྟན་པའོ། །ལས་ཀྱི་དང་ཕྱིར་བཅོས་པའི་གཞི་དང་དུས་དང་དུས་མིན་པར་བསྡུས་པ་དང་། ས་གཞན་དེ་གནས་པའི་སྤྱོད་པ་དང་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བའི་གཞི་སྟེ། ལྔ་ 7-339a པོ་གཞུང་འདིར་གོ་རིམ་འདི་ལྟར་བསྟན་པ་ནི། ལུང་ལས་གོ་རིམ་ཇི་ལྟར་གསུངས་པ་བཞིན་བསྟན་པའོ། །ལས་བྱེ་བའི་གཞི་ནི་ལུང་ལས་ལས་གཞིའི་གོང་དུ་གསུངས་ལ། འཁོར་ལོ་བྱེ་བའི་གཞི་ནི་ལུང་ལས་རྩོད་གཞིའི་འོག་ཏུ་གསུངས་ཀྱང་གཞི་འདི་གཉིས་སྐབས་འདིར་ལྷན་ཅིག་ཏུ་བསྟན་པ་ནི། སྤྱོད་པའི་དབྱེན་དང་ལྟ་བའི་དབྱེན་གཉིས་པོ་རིགས་མཐུན་ལྷན་ཅིག་ཏུ་བསྟན་ན་རྟོགས་སླ་བའི་ཕྱིར་རོ། །རྩོད་པའི་གཞི་ནི། ལུང་ལས། གནས་མལ་གྱི་གཞིའི་འོག་ཏུ་གསུངས་ཀྱང་གཞུང་འདིར་གཞུང་དེ་གཉིས་སྔ་ཕྱི་བསྒྱུར་ཏེ་བསྟན་པ་ནི། ལས་བྱེ་བའི་གཞི། འཁོར་ལོ་བྱེ་བའི་གཞི། རྩོད་པའི་གཞི་གསུམ་པོ་རིགས་མཐུན་ལྷན་ཅིག་ཏུ་བསྟན་ན་རྟོགས་སླ་བའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ གཞིའི་སྒྲ་བཤད་པ། དྲུག་པ་གཞིའི་སྒྲ་བཤད་པ་ནི། རབ་ཏུ་དབྱུང་བ་དང་གསོ་སྦྱོང་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ཀྱི་དོན་རྟོགས་པར་བྱེད་པའི་གཞིའམ། རྟེན་དུ་གྱུར་པས་ན་གཞི་ཞེས་བྱ་སྟེ། གཞི་འགྲེལ་ལས། གཞི་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྟེན་ཏེ་རབ་ཏུ་དབྱུང་བ་ལ་སོགས་པའི་དོན་ཐམས་ཅད་གཏན་ལ་འབེབས་ཤིང་། རྟེན་དུ་གྱུར་པ་ཉེ་བར་སྟོན་པའི་གཞུང་ནི་གཞིའི་སྒྲར་གསུངས་སོ། །ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ལ། བསླབ་པ་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བའི་གཞི། །བདེ་བར་གནས་པའི་རྐྱེན་གྱི་གཞི། །ཆོ་ག་ཁྱད་འབྲེལ་ལས་ཀྱི་གཞི། །ཉེས་པ་དག་བྱེད་ཕྱིར་བཅོས་གཞི། །མཐའ་གཉིས་སྤང་བ་གནས་མལ་གཞི། ། ༈ བསླབ་པ་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བའི་གཞི། དང་པོ་ལ། གསོ་ཞིང་སྦྱོང་བའི་གཞི་ཉིད་དང་། །དབྱར་གྱི
【現代漢語翻譯】 因為需要建立基礎。這裡，將別解脫戒的根本——布薩的基礎，作為三種完全修習的基礎之首來講述，也是因為經文中也首先講述了這三種基礎。經文中說：『呵責、解制、安居與皮革基，醫藥、衣服、堅硬伸展與。』雖然按照這樣的順序講述，但本論中將順序顛倒來講述，是因為安居之後進行呵責和解制，呵責和解制之後進行堅硬伸展，按照修行的順序排列更容易理解。衣服的基礎在經文中是在皮革和醫藥的基礎之後講述的，但這裡將衣服的基礎放在皮革和醫藥之前講述，是因為依靠衣服的三種基礎，如果將同類放在一起講述，更容易理解。皮革和醫藥這兩種基礎在本論中按照這個順序講述，是因為按照經文中所說的順序講述的。作業的以及補救的基礎，以及包含時間和非時，以及其他地方的住處行為和完全修習的基礎，這五種在本論中按照這個順序講述，是因為按照經文中所說的順序講述的。破戒的基礎在經文中是在作業的基礎之前講述的，僧團分裂的基礎在經文中是在諍訟的基礎之後講述的，但這兩個基礎在這個時候放在一起講述，是因為行為的差異和見解的差異這兩種同類放在一起講述更容易理解。諍訟的基礎，在經文中是在住處的基礎之後講述的，但本論中將這兩個基礎的順序顛倒來講述，是因為破戒的基礎，僧團分裂的基礎，諍訟的基礎這三種同類放在一起講述更容易理解。 第六，解釋『基礎』的詞義：能夠理解驅擯和布薩等意義的基礎，或者作為所依，因此稱為『基礎』。在《基礎釋》中說：『基礎，是指所依，是確定一切驅擯等意義，並作為所依而靠近顯示的論典，稱為基礎。』 第二部分包括：完全修習的基礎，安樂住的因緣的基礎，儀軌相關的作業的基礎，清凈罪過的補救的基礎，捨棄二邊的住處的基礎。 第一部分：布薩和修習的基礎本身，以及安居的
【English Translation】 Because it is necessary to establish a foundation. Here, the foundation of Sojong (布薩, Upavasatha, Uposatha, Fasting and Observance), the root of Pratimoksha (別解脫戒, Prātimokṣa, the code of monastic discipline), is taught as the first of the three foundations of complete training, also because the scriptures also first teach these three foundations. The scriptures say: 'Rebuke, release, summer retreat and leather base, medicine, clothes, hard stretching and.' Although it is said in this order, the order is reversed in this treatise because rebuke and release are performed after the summer retreat, and hard stretching is performed after rebuke and release. It is easier to understand if they are arranged in the order of practice. The foundation of clothing is mentioned in the scriptures after the foundation of leather and medicine, but here the foundation of clothing is mentioned before leather and medicine, because the three foundations that rely on clothing are easier to understand if similar types are put together. The two foundations of leather and medicine are taught in this treatise in this order because they are taught in the order mentioned in the scriptures. The basis of karma and remedy, as well as the inclusion of time and non-time, as well as the behavior of dwelling in other places and the basis of complete training, these five are taught in this treatise in this order because they are taught in the order mentioned in the scriptures. The basis of breaking precepts is mentioned in the scriptures before the basis of karma, and the basis of the Sangha split is mentioned in the scriptures after the basis of dispute, but these two bases are taught together at this time because the differences in behavior and the differences in views are easier to understand if these two similar types are taught together. The basis of dispute is mentioned in the scriptures after the basis of dwelling, but in this treatise the order of these two bases is reversed because the basis of breaking precepts, the basis of the Sangha split, and the basis of dispute are easier to understand if these three similar types are taught together. Sixth, explaining the meaning of the word 'foundation': The foundation that can understand the meaning of expulsion and Sojong, or as a support, is therefore called 'foundation'. In the 'Foundation Explanation' it says: 'Foundation refers to the support, which is the treatise that determines all the meanings of expulsion, etc., and closely shows it as a support, and is called the foundation.' The second part includes: the foundation of complete training, the foundation of the causes of peaceful dwelling, the foundation of karma related to rituals, the foundation of remedy for purifying sins, and the foundation of dwelling that abandons the two extremes. The first part: the foundation of Sojong and training itself, and the summer retreat of
་ཆོ་གའི་གཞི་ཉིད་དང་། །དགག་དབྱེའི་གཞི་ཉིད་བརྗོད་པའོ། ། ༈ གསོ་ཞིང་སྦྱོང་བའི་གཞི་ཉིད། ༈ གསོ་སྦྱོང་གི་དབྱེ་བ། དང་པོ་གསོ་སྦྱོང་གི་དབྱེ་བ་ལ། དབྱེ་བའི་གཞི་ནི་ཆོས་འདི་པའི་དགེ་སྦྱོང་གི་གསོ་སྦྱོང་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་ཙམ་མོ། །དབྱེ་བའི་སྒོ་ལ་དུས་སམ་དགོས་པ་ 7-339b ཐ་དད་ཀྱི་སྒོ་ནས་ཕྱེ་བས་གསོ་སྦྱོང་དྲུག་སྟེ། ཞི་གནས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་དང་། བསྡུམ་པའི་གསོ་སྦྱོང་དང་། བཀྲ་ཤིས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་དང་། གནོད་པ་བྱུང་བ་བཟློག་པའི་གསོ་སྦྱོང་དང་། གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་དང་བཅུ་བཞི་པའོ། ། ༈ གསོ་སྦྱོང་གི་བསྡུ་བ། གཉིས་པ་གསོ་སྦྱོང་གི་བསྡུ་བ་ནི། ཞི་གནས་དང་མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་གཉིས་སུ་འདུས་ཏེ། དང་པོ་དང་ཐ་མ་ལྔའོ། ། ༈ གསོ་སྦྱོང་གི་མཚན་ཉིད། གསུམ་པ་གསོ་སྦྱོང་གི་མཚན་ཉིད་ནི། སྤྱིར་གསོ་སྦྱོང་ལ་ཞི་གནས་ཀྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་བསྒོམ་པ་དང་། དགེ་སློང་ཕ་མའི་གསོ་སྦྱོང་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་དང་། དགེ་ཚུལ་ཕ་མའི་གསོ་སྦྱོང་སྔགས་རྣམ་པར་བཞག་པ་དང་། སྔོན་གྱི་ཆོ་གའི་དུས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་ཚིགས་བཅད་འདོན་པ་དག་ཀྱང་ཡོད་པས་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་། ལས་དང་སྔགས་དང་ཚིགས་བཅད་འདོན་པ་སྟེ། རང་བཞིན་ཐ་དད་པ་དེ་དག་གི་སྤྱིའི་མཚན་ཉིད་ཇི་ལྟར་འགོད་པར་བྱ་ཞེ་ན། ཆོས་འདི་པའི་རབ་བྱུང་གི་གསོ་སྦྱོང་གི་མཚན་ཉིད་ནི། ཆོས་འདི་པའི་དགེ་སྦྱོང་གི་བསླབ་པ་དངོས་སུ་ཡོངས་སྦྱོང་ཡིན་པ་གང་ཞིག །ཉེས་པ་ཕྱིར་བཅོས་པ་དངོས་གཞིར་གྱུར་པ་མ་ཡིན་ལ། དབྱར་ཚུལ་དང་དགག་དབྱེ་ཡིན་པ་རྣམ་བཅད་ཀྱི་ངོ་བོར་གྱུར་པའོ། །དེ་ལ་ཆོས་འདི་པ་ཞེས་བྱ་བས་ལུང་ལས་མུ་སྟེགས་ལ་ཡང་གསོ་སྦྱོང་ཡོད་པར་གསུངས་པ་དང་། མདོ་རྩ་བ་ལས། ཁྱིམ་པ་ལ་ཡང་གསོ་སྦྱོང་དང་སྐྱབས་སུ་འགྲོ་བ་དང་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་བསལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །བསླབ་པ་དངོས་སུ་ཡོངས་སྦྱོང་ཡིན་པ་གང་ཞིག་གིས་ནི་ལྟུང་བ་གླེང་དྲན་དང་། བརྗོད་བཅས་དང་། ཕུལ་བཅས་དང་། ལྟུང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ལ་ཁྱབ་ཆེས་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཉེས་པ་ཕྱིར་བཅོས་པ་དངོས་གཞིར་གྱུར་པ་མ་ཡིན་ལ་ཞེས་པས་ནི། ཉེས་པ་ཕྱིར་འཆོས་པ་ནི་མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་གི་སྦྱོར་བ་ཡིན་ཀྱང་དངོས་གཞིར་གྱུར་པ་མ་ཡིན་ནོ། ། 7-340a ༈ གསོ་སྦྱོང་གི་གྲངས་ངེས། བཞི་པ་གསོ་སྦྱོང་གི་གྲངས་ངེས་ནི་དགོས་པ་ལ་བལྟོས་པའི་གྲངས་ངེས་པ་སྟེ། སྤང་བྱ་ལ་བལྟོས་ནས་གསོ་སྦྱོང་གཉིས་སུ་རྣམ་པར་བཞག་སྟེ། སྤང་བྱ་སྔར་བསགས་དག་པར་བྱེད་པ་དང་། ཕྱིས་འབྱུང་སྡོམ་པ་ལ་བལྟོས་ནས་གསོ་སྦྱོང་གཉིས་སུ་གསུངས་ཏེ། ཀར་ཤ་ལས། སྔ་མ་རྣམས་ནི་སྒོམ་པའི་རྣམ་པས་སྦྱོང་བ་ཡིན་པས་དེ་ནི་ཞི་གནས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་གིས་སྦྱོང་བར་བྱེད་དེ། ལས་ཕྱི་མ་རྣམས་ནི་མི་བྱ་བའི་ཆུ་ལོན་གྱིས་བསྡ
【現代漢語翻譯】 即是儀軌之基礎，也是解制之基礎的闡述。 加持與凈化的基礎。 加持的分類。 首先是加持的分類。分類的基礎是，凡是此宗派具備加持之功德者即可。分類的方法是從時間或必要性的不同來區分，共有六種加持：寂止加持、和合加持、吉祥加持、遣除災害加持、十五日加持和十四日加持。 加持的總結。 第二是加持的總結：可歸納為與寂止相應的兩種加持，即最初和最後的五種。 加持的定義。 第三是加持的定義：一般來說，加持包括修習寂止禪定，比丘父母的加持儀軌，沙彌父母的加持咒語，以及唸誦先前儀軌中的加持偈頌。那麼，禪定、儀軌、咒語和偈頌唸誦這些自性各異的加持，其共同的定義應該如何確定呢？此宗派的出家加持的定義是：凡是此宗派的修行者真實修習的戒律，不是以消除罪過為主要目的，而是以安居和解制為特徵的區分之體性。之所以說『此宗派』，是爲了排除經文中提到的外道也有加持，以及《根本律》中說的『在家也有加持和皈依』。『真實修習的戒律』是爲了排除懺悔、說罪、舍罪和加持罪過等情況。『不是以消除罪過為主要目的』，是因為消除罪過是和合加持的準備工作，但不是主要目的。 加持的數量確定。 第四是加持的數量確定：加持的數量是根據需要而確定的。從所斷的角度，加持可分為兩種：一種是凈化先前積累的罪業，另一種是防止未來產生罪業。噶夏論中說：『先前的罪業是通過修習來凈化的，因此通過寂止加持來凈化；而之後的罪業則是通過不作惡來防止的。』
【English Translation】 It is the basis of rituals and the explanation of the basis of dissolution. The basis of blessing and purification. The classification of blessing. Firstly, the classification of blessing. The basis of classification is that anyone in this school who possesses the qualities of blessing is sufficient. The method of classification is to distinguish based on differences in time or necessity, resulting in six types of blessing: calming blessing, reconciliation blessing, auspicious blessing, averting harm blessing, fifteenth-day blessing, and fourteenth-day blessing. The summary of blessing. Secondly, the summary of blessing: it can be summarized into two blessings corresponding to calming, namely the first and last five. The definition of blessing. Thirdly, the definition of blessing: Generally speaking, blessing includes practicing calming meditation, the blessing ritual for bhikkhu parents, the blessing mantra for śrāmaṇera parents, and reciting the blessing verses in previous rituals. So, how should the common definition of these blessings, which have different natures such as meditation, ritual, mantra, and verse recitation, be determined? The definition of the ordination blessing of this school is: Whatever precepts are truly practiced by the practitioners of this school, not primarily for the purpose of eliminating sins, but are characterized by the nature of distinguishing between the summer retreat and the dissolution. The reason for saying 'this school' is to exclude the blessing mentioned in the scriptures that even non-Buddhists have, and the statement in the Root Sutra that 'even laypeople have blessing and refuge'. 'Truly practicing the precepts' is to exclude confession, speaking of sins, renouncing sins, and blessing sins. 'Not primarily for the purpose of eliminating sins' is because eliminating sins is the preparation for reconciliation blessing, but not the main purpose. The determination of the number of blessings. Fourthly, the determination of the number of blessings: The number of blessings is determined according to needs. From the perspective of what is to be abandoned, blessings can be divided into two types: one is to purify previously accumulated sins, and the other is to prevent future sins from arising. The Karsha Treatise says: 'Previous sins are purified through practice, so they are purified by calming blessing; while subsequent sins are prevented by not doing evil.'
མས་པ་ཡིན་པས་དེ་ནི་མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་གིས་སྡོམ་པར་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །བླང་བྱ་ལ་བལྟོས་ནས་ཀྱང་གསོ་སྦྱོང་གཉིས་སུ་རྣམ་པར་བཞག་སྟེ། ཚུལ་ཁྲིམས་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བ་ལ་མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་དང་། སེམས་དང་ཤེས་རབ་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བ་ལ་ཞི་གནས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་ངོ་། །དེ་ཡང་ཀར་ཤ་ལས། མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་ནི་ལྷག་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ། ཞི་གནས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་ནི་ལྷག་པའི་སེམས་དང་ཤེས་རབ་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ཞེས་གསུངས་སོ། ། ༈ གསོ་སྦྱོང་གི་གོ་རིམ་ངེས་པ། ལྔ་པ་ལ་གསོ་སྦྱོང་གི་གོ་རིམ་ངེས་པ་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོར་ཞི་གནས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་བསྟན་པའི་འཐད་པ་ནི། བརྗོད་བྱ་དོན་གྱི་ཆ་ནས་གཙོ་བོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། རྗོད་བྱེད་ཀྱི་ཆ་ནས་ཡི་གེ་ཉུང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། གཙོ་བོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། བརྗོད་པར་བྱ་བ་ཉུང་བའི་ཕྱིར། དང་པོར་ཞི་གནས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་བཤད་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་དེ་ཞི་གནས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་གི་ཕྱི་ནས་བསྟན་པའི་འཐད་པ་ནི་ཞི་གནས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་ལ་བལྟོས་ཏེ་གཙོ་བོ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། དེ་ལ་བལྟོས་ཏེ་ཡི་གེ་མང་བའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ གསོ་སྦྱོང་གི་སྒྲ་བཤད་པ། དྲུག་པ་གསོ་སྦྱོང་གི་སྒྲ་བཤད་པ་ནི། ཀར་ཤ་ལས། གསོ་སྦྱོང་ཞེས་བྱ་བ་ནི་བསླབ་པ་གསུམ་པོ་དེ་དག་གསོ་ཞིང་སྦྱོང་བར་བྱེད་ 7-340b པས་ཏེ་ཞེས་གསུངས་ཏེ་གསོ་སྦྱོང་སྤྱིའི་སྒྲ་བཤད་པའོ། །བྱེ་བྲག་མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་གི་སྒྲ་བཤད་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། གསོ་སྦྱོང་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་གསོ་ཞིང་སྦྱོང་བ་སྟེ་ཞེས་སོ། ། ༈ གསོ་སྦྱོང་བྱ་བའི་ཚུལ། བདུན་པ་གསོ་སྦྱོང་བྱ་བའི་ཚུལ་ནི། རང་རང་གི་གནས་སྐབས་སུ་འཆད་པར་འགྱུར་རོ། ། གཉིས་པ་ལ། ལུང་གཞི་ཉིད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་དང་། །རྣམ་འབྱེད་སོགས་ཀྱིས་བརྗོད་པའོ། ། ༈ ལུང་གཞི་ཉིད་ཀྱིས་བརྗོད་པ། དང་པོ་ལ། ཞི་བར་གནས་པའི་གསོ་སྦྱོང་དང་། །མཐུན་པར་བྱ་བའི་གསོ་སྦྱོང་ངོ་། ། ༈ ཞི་བར་གནས་པའི་གསོ་སྦྱོང་། དང་པོ་ནི། དངོས་སུ་བྱིང་རྒོད་སྤོང་ཞིང་བརྒྱུད་ནས་ཉོན་མོངས་པ་མཐའ་དག་སྤོང་བ་སྟེ། སྤོང་བའི་ཁང་པ་ཞེས་པས་སོ། ། གཉིས་པ་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་གང་དུ་བསྒོམ་པའི་གནས་ནི། གནས་མ་ཡིན་པ་སྤང་ཞིང་གནས་སུ་ཡང་དག་པར་བསྒོམ་པ་སྟེ། སྤྱོད་ཡུལ་དུ་ཞུགས་པས་ཞེས་པ་དང་། སྤོང་ཁང་བརྩིག་ཅེས་པས་སོ། ། གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་བསྒོམ་པ་ནི་དྲུག་ལས། ཚུལ་ཁྲིམས་དག་པ་དང་། མང་དུ་ཐོས་པ་སྟེ། མཛོད་ལས། ཚུལ་གནས་ཐོས་དང་བསམ་ལྡན་པས། །སྒོམ་པ་ལ་ནི་རབ་ཏུ་སྦྱོར། །ཞེས་པ་དང་། སོ་སོར་ཐར་པ་ལས། མང་དུ་ཐོས་པ་ནགས་ཀྱི་ནང་དག་ཏུ། །ལང་ཚོ་ཡོལ་བ་རྣམས་ཀྱི་གནས་པ་བདེ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །འདོད་པ་
【現代漢語翻譯】 因此，（佛陀）說，那是通過一致的和合誦戒來約束的。從所要修習的角度來看，誦戒被分為兩種：與完全修習戒律相一致的和合誦戒，以及爲了完全修習心和智慧的寂止誦戒。正如《卡夏》（Karsha）中所說：『和合誦戒是基於增上戒，而寂止誦戒是基於增上心和智慧。』 第五，確定誦戒的順序，分為兩點。首先，說明先講寂止誦戒的理由：從所表達的內容來看，因為它是主要的；從表達方式來看，因為文字較少。正如《 टीका》（ṭīkā）中所說：『因為它是主要的，並且所要表達的內容較少，所以首先應該講解寂止誦戒。』在寂止誦戒之後講解和合誦戒的理由是，相對於寂止誦戒而言，它不是主要的，並且相對於它而言，文字較多。 第六，解釋誦戒的詞義。正如《卡夏》（Karsha）中所說：『誦戒，是指滋養和修習這三種學處。』這是對一般誦戒的詞義解釋。具體來說，對和合誦戒的詞義解釋，正如《 टीका》（ṭīkā）中所說：『誦戒，是指滋養和修習戒律。』 第七，誦戒的方式將在各自的情況下進行講解。 第二部分包括：經文字身的陳述，以及《分別》（rnam 'byed）等文獻的陳述。 第一部分包括：寂止誦戒和和合誦戒。 首先是寂止誦戒：直接捨棄掉舉和掉舉，並通過這種方式捨棄所有煩惱，這就是所謂的『捨棄之屋』。 第二部分分為四點。第一，在哪裡禪修的地方：捨棄非處，並在正確的地方禪修，正如『進入行境』和『建造捨棄之屋』所說。 第二，依靠什麼來禪修，分為六點：清凈的戒律和廣博的聽聞。正如《俱舍論》（mDzod）中所說：『具戒住聽聞，及具足思惟者，應勤修習禪定。』以及《別解脫經》（So sor thar pa）中所說：『多聞住于森林中，青春逝去者之住處安樂。』
【English Translation】 Therefore, it is said that it is bound by the harmonious Uposatha (gso sbyong, 齋戒). From the perspective of what is to be practiced, the Uposatha is divided into two types: the harmonious Uposatha, which is in accordance with the complete practice of discipline, and the Tranquility Uposatha (zhi gnas kyi gso sbyong, 寂止齋戒), which is for the complete practice of mind and wisdom. As it is said in the Karsha: 'The harmonious Uposatha is based on higher discipline, while the Tranquility Uposatha is based on higher mind and wisdom.' Fifth, determining the order of the Uposatha, there are two points. First, the reason for teaching the Tranquility Uposatha first: from the aspect of the content to be expressed, because it is the main one; from the aspect of expression, because there are fewer letters. As it is said in the ṭīkā: 'Because it is the main one, and because there are fewer things to be expressed, the Tranquility Uposatha should be explained first.' The reason for teaching the harmonious Uposatha after the Tranquility Uposatha is because it is not the main one in relation to the Tranquility Uposatha, and because there are more letters in relation to it. Sixth, explaining the meaning of the word Uposatha. As it is said in the Karsha: 'Uposatha means to nourish and practice these three trainings.' This is the explanation of the meaning of the general Uposatha. Specifically, the explanation of the meaning of the harmonious Uposatha, as it is said in the ṭīkā: 'Uposatha means to nourish and practice discipline.' Seventh, the manner of performing the Uposatha will be explained in their respective situations. The second part includes: the statement by the root text itself, and the statement by the rnam 'byed (分別) and other texts. The first part includes: the Tranquility Uposatha and the Harmonious Uposatha. First is the Tranquility Uposatha: directly abandoning agitation and dullness, and through this, abandoning all defilements, which is called the 'House of Abandonment'. The second part is divided into four points. First, the place where to meditate: abandoning non-places and meditating correctly in the place, as it is said in 'Entering the Field of Activity' and 'Building the House of Abandonment'. Second, relying on what to meditate, divided into six points: pure discipline and extensive learning. As it is said in the Treasury of Knowledge (mDzod): 'With discipline, dwelling, hearing, and possessing thought, one should diligently engage in meditation.' And as it is said in the Pratimoksha Sutra (So sor thar pa): 'Extensive learning in the forest, the dwelling place of those whose youth has passed is blissful.'
ཆུང་བ་དང་ཆོག་ཤེས་པ་སྟེ་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ས་ལས་འདོད་ཆུང་ཆོག་ཤེས་ཞེས་ཚོགས་ལམ་གྱི་སྐབས་སུ་གསུངས་པ་དང་། གཞན་དུ་ན་མཉམ་པར་འཇོག་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གདམས་ངག་མེད་པར་བསྒོམ་པར་མི་བྱ་ཞེས་པ་དང་། གཞན་དུ་ན་དགོས་པ་མེད་ཅིང་དགག་བྱ་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལུས་སེམས་དབེན་པ་སྟེ། མངོན་པར་འདུ་བར་མི་ 7-341a བྱ་ཞེས་པ་དང་། གཞན་དུ་མཉམ་པར་འཇོག་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་དངོས་པོ་གང་བསྒོམ་པ་ནི། མོས་པ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་དོན་དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ཀྱང་བློས་བཅོས་ནས་མོས་པ་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་སྟེ། ས་རྡོ་རི་བྲག་རྩི་ཤིང་ནགས་ཚལ་ཀེང་རུས་སུ་བསྒོམ་པ་ལྟ་བུ་དང་། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་དོན་ཇི་ལྟར་ཡིན་པ་བཞིན་དུ་བསྒོམ་པ་གང་ཟག་གི་བདག་མེད་བསྒོམ་པ་ལྟ་བུ་ཅི་རིགས་པར་ཡོད་དོ། །ལུང་མ་མོ་ལས། སྐྱིལ་མོ་ཀྲུང་བཅས་ཏེ་ལུས་དྲང་པོར་བསྲང་ལ་དྲན་པ་མངོན་དུ་བཞག་སྟེ། ལུས་འདི་ལ་རེག་པར་བྱ་བ་བརྒྱད་སྤང་བར་བྱའོ། །འདི་ལྟ་སྟེ། ནད་དོ་སྐྲན་ནོ་མཚོན་ནོ་དུག་གོ་མི་རྟག་པའོ་སྡུག་བསྔལ་བའོ་སྟོང་པ་ཉིད་དོ་བདག་མེད་པའོ་སྙམ་དུ་སེམས་ཏེ་འདུག་ལ། འོན་ཏེ་མི་ནུས་ན་ལངས་ཏེ་ཀློག་པ་གསུམ་བཀླག་གོ། ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་དག་གི་དོན་ཡང་སྡུག་བསྔལ་གྱི་ངོ་བོ་ཡིན་པས་ནད་དོ། །སྡུག་བསྔལ་དྲག་པོའི་ངོ་བོ་ཡིན་པས་སྐྲན་ནོ། །སྡུག་བསྔལ་དངོས་སུ་བསྐྱེད་པས་མཚོན་ནོ། །སྡུག་བསྔལ་བརྒྱུད་ནས་བསྐྱེད་པས་དུག་གོ། སྐད་ཅིག་རེ་རེ་ཞིང་འཇིག་པས་མི་རྟག་པའོ། །ཟག་པ་དང་བཅས་པས་སྡུག་བསྔལ་བའོ། །བདག་གི་བ་མ་གྲུབ་པས་སྟོང་པ་ཉིད་དོ། །བདག་མ་གྲུབ་པས་བདག་མེད་པའོ། །ཀློག་པ་གསུམ་ནི་རྒྱུན་ཆགས་གསུམ་མོ། །བཞི་པ་ཚུལ་ཇི་ལྟར་བསྒོམ་པ་ནི། བྱིང་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར་གཉིད་བྲོ་ན་གདོས་བུ་གདགས་པ་ལ་སོགས་པ་དང་། རྒོད་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར་སྤང་བའི་ཞལ་ཏ་པ་བསྐོ་བ་སྟེ། གཞུང་འདི་ཉིད་དུ་འཆད་པར་འགྱུར་རོ། ། གཉིས་པ་ལ། གནས་མིན་སྤང་ཞིང་གནས་སུ་བསྒོམ། །བདེ་བར་གནས་པའི་རྐྱེན་བསྟན་པ། །གུས་པས་བརྩོན་འགྲུས་བརྩམ་པའི་ཚུལ། ། 7-341b ཞལ་ཏ་པ་བསྐོ་བྱ་བ་བཤད། ། ༈ གནས་མིན་སྤང་ཞིང་གནས་སུ་བསྒོམ་པ། དང་པོ་ནི། བསོད་སྙོམས་སློང་བ་ལ་སོགས་པའི་སྤྱོད་ཡུལ་གྱི་གྲོང་དང་ལམ་དུ་ཞུགས་པས་རྣལ་འབྱོར་ཏིང་ངེ་འཛིན་བསྒོམས་པར་མི་བྱའོ། །ལུང་གཞི་ལས། འདུག་པ་དང་བྱ་བ་དང་གསོ་སྦྱོང་བྱ་བར་རྗེས་སུ་གནང་ངོ་། །འདུག་པ་ནི་རྣལ་འབྱོར་བསྒོམ་པའོ། །བྱ་བ་ནི་གསོལ་བ་དང་གསོལ་བ་དང་གཉིས་དང་གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་སོ། །གསོ་སྦྱོང་ནི་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་གདོན་པའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། དགེ་སློང་དག་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་ཞུགས་པས་རྣལ་འབྱོར་བསྒོམ་པ་ན་གླང་པོ་ཆེ་འཁྲུལ་བ་དང་ཕྲད་ཅིང་གནོད་པར་གྱུར་པ
【現代漢語翻譯】 少欲知足，即聲聞地中，于資糧道時所說的『少欲知足』。否則，無法安住于平等之中。『無有口訣，不應修習』，否則，既無必要，又具應破之過失。身心寂靜，即『不應顯現』，否則，無法安住于平等之中。 第三，所修之事物為何？即作意，即使事情並非如此，亦以心改造而作意，如觀想土地、石頭、山崖、樹木、森林、白骨等。以及如實作意，如實觀想事物之本然，如觀想人無我等，隨其所應而有。《律藏根本論》中說：『結跏趺坐，身體正直，安住正念。於此身應斷除八種觸受。如是，視之為病、為癰、為矛、為毒、為無常、為痛苦、為空性、為無我，如是而住。若不能者，則起立讀誦三遍。』 其意義為：痛苦之自性故，為病；劇烈痛苦之自性故，為癰；直接產生痛苦故，為矛；間接產生痛苦故，為毒；剎那剎那壞滅故，為無常；具有染污故，為痛苦；我所不成立故，為空性；我不成立故，為無我。讀誦三遍，即是持續不斷地讀誦三遍。 第四，如何修習之方式：為斷除昏沉，若昏睡則可安放枕頭等；為斷除掉舉，則可安排勸誡者，此將於下文闡述。 第二部分包括： 捨棄非處，于處所修習； 宣說安樂住之因； 以恭敬發起精進之方式； 以及宣說應安排勸誡者之事。 捨棄非處，于處所修習： 首先，不應于乞食等行境之村落及道路中修習瑜伽三摩地。《律藏根本論》中說：『允許居住、作事及行布薩。』居住即修習瑜伽；作事即祈請等一、二或四種羯磨；行布薩即讀誦別解脫經。又說：『諸比丘於行境中修習瑜伽時，遭遇狂象而受損害。』
【English Translation】 Being content with little, which is mentioned as 'content with little' during the stage of the accumulation path in the Hearer's Ground (Śrāvakabhūmi). Otherwise, it is impossible to abide in equality. 'Without instructions, one should not meditate,' otherwise, it is unnecessary and has the fault of being refuted. Body and mind in solitude, which is 'should not manifest,' otherwise, it is impossible to abide in equality. Third, what object to meditate on? It is aspiration, even if things are not as they are, one mentally fabricates and aspires, such as meditating on earth, stones, mountains, cliffs, trees, forests, skeletons, etc. And meditating on suchness, meditating on things as they are, such as meditating on the selflessness of persons, as appropriate. The Mūlasarvāstivāda Vinaya says: 'Sit in the lotus position, straighten the body, and establish mindfulness. One should abandon the eight touches on this body. That is, thinking of it as sickness, tumor, weapon, poison, impermanent, suffering, emptiness, and selflessness, and abide thus. If one cannot, then stand up and recite three times.' The meaning of these is: because it is the nature of suffering, it is sickness; because it is the nature of intense suffering, it is a tumor; because it directly produces suffering, it is a weapon; because it indirectly produces suffering, it is poison; because it disintegrates moment by moment, it is impermanent; because it is accompanied by defilements, it is suffering; because the 'mine' is not established, it is emptiness; because the self is not established, it is selflessness. Reciting three times means reciting continuously three times. Fourth, how to meditate: to abandon dullness, if sleepy, one can place a pillow, etc.; to abandon excitement, one can appoint a prompter, which will be explained in this text. The second part includes: Abandoning non-places, meditating in places; Explaining the causes of abiding in comfort; The manner of initiating diligence with respect; And explaining the matter of appointing a prompter. Abandoning non-places, meditating in places: First, one should not meditate on yoga samādhi in villages and roads that are the objects of begging for alms, etc. The Vinaya-vastu says: 'It is permitted to dwell, to act, and to perform Uposatha.' Dwelling is meditating on yoga; acting is performing one, two, or four karmas of requesting; performing Uposatha is reciting the Prātimokṣa Sūtra. It also says: 'When monks meditate on yoga in the object of practice, they encounter a wild elephant and are harmed.'
་ལ་བརྟེན་ནས་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་ཞུགས་པས་རྣལ་འབྱོར་བྱེད་པ་བཀག་གོ། ཊཱི་ཀ་ལས། འདིས་ནི་གོམས་པར་བྱེད་པ་བཀག་པ་ཡིན་གྱི། འདུལ་བའི་དོན་དུ་རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་རྣམ་པར་འཕྲུལ་པ་ལ་སོགས་པ་བསྟན་པའི་ཕྱིར། སེམས་རྩེ་གཅིག་པ་ཉིད་མངོན་དུ་བྱ་བ་ནི་བཀག་པ་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལ་སྐྱོན་ཆགས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོ། །སྒོ་ཁང་དང་ཁྱིམ་ལ་སོགས་པར་མི་མང་པོ་མངོན་པར་འདུ་བ་ཡང་རྣལ་འབྱོར་བསྒོམ་པར་མི་བྱའོ། །སྒོ་བཅད་ན་ནི་མངོན་པར་འདུ་བ་ཉིད་རྒྱུན་ཆད་པར་འགྱུར་བ་དེའི་ཚེ་ཁྱིམ་ལ་སོགས་པ་ཡང་རྣལ་འབྱོར་བསྒོམ་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། །བསམ་གཏན་གྱི་ཚེར་མ་སྒྲ་ཡིན་པས་གནས་ཁང་དེར་མི་ལ་སོགས་པའི་སྒྲ་འབྱུང་བས་རྣམ་པར་གཡེང་བར་བྱེད་པ་དང་། གཏུམ་པོ་ནི་སྟག་དང་སེང་གེ་ལ་སོགས་པ་སྲོག་ཆགས་གཏུམ་པོ་དག་སྟེ་གཏུམ་ལང་ཆེ་བའི་ཕྱིར་དང་། གྱ་ཚོམས་པ་ནི་ཀྱལ་ཀ་བ་དང་ནལ་ཕྲུག་ལ་སོགས་པ་སྟེ། གྱ་ཚོམས་དང་སྨྱོན་ཐབས་ཆེ་བའི་ཕྱིར། དེ་ལྟ་བུ་དག་ཡོངས་སུ་སྤང་བར་རིགས་སོ། །དངོས་སུ་གཉིད་རྨུགས་དང་རྣམ་གཡེང་སྤང་ཞིང་། རྒྱུད་ནས་ཉོན་མོངས་པ་ 7-342a མཐའ་དག་སྤང་བར་བྱེད་པའི་ཁང་པ་ནི་སྤོང་ཁང་སྟེ། སྒོམ་པའི་གནས་བརྩིགས་པར་བྱའོ། །སྤོང་ཁང་དེ་རྣམ་པ་ཅི་འདྲ་བ་ཞེ་ན། ཕྱོགས་གཉིས་ཀྱི་ངོས་རེ་རེར་གནས་ཁང་བརྩིགས་པའི་གནས་ཁང་གཉིས་ཀྱི་བར་དུ་སྲང་གདོད་དོ། །གནས་ཁང་གཉིས་ཀྱི་བར་དུ་སྲང་གདོད་དོ་ཞེས་གཞི་འགྲེལ་ལས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། བསམ་གཏན་གྱི་ཁང་ཕྲན་གྱི་དབུས་སུ་བཀད་སའི་ཁྱིམ་ཞེས་བྱའོ། །འདི་ལ་ལུང་ལས། སྤོང་ཁང་ཆུང་ངུ་ཞེས་བྱའོ། །ཕྱོགས་གཉིས་ཀྱི་གནས་ཁང་ལྔ་ཕྲེང་དུ་བརྩིགས་པའམ།དྲུག་ཕྲེང་དུ་བརྩིགས་པ་དག་གི་བར་དུ་སྲང་གཉིས་གདོད་དོ། །ལུང་ལས། འདི་ལ་སྤོང་ཁང་ཆེན་པོའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ངོས་ཡ་གཅིག་ཏུ་གནས་ཁང་ལྔ་བརྩིགས་ལ་ངོས་གཅིག་ཏུའང་གནས་ཁང་ལྔ་བརྩིགས་པའམ། ཕྱོགས་གཉིས་ཀྱི་ངོས་རེ་རེར་གནས་ཁང་དྲུག་དྲུག་བརྩིགས་ཤིང་བར་དུ་སྲང་གདོད་པ་སྟེ། གནས་ཁང་བཅུ་པའམ་གནས་ཁང་བཅུ་གཉིས་པ་འདི་ནི་སྤོང་ཁང་ཆེན་པོའོ། །གནས་ཁང་བཞི་ཡན་ཆད་བཅུ་མན་ཆད་འབྲིང་པོ། གཞན་དག་གང་ཡང་རུང་ངོ་། །སྒོ་གླེགས་སྒྲ་མི་འབྱུང་བའི་ཐབས་ནི།འོག་ཏུ་ཀོ་བའི་དུམ་བུ་གཞུག་པ་དང་རས་མ་དཀྲི་བར་བྱའོ། །དང་པོ་ནི། དེ་ལས་གཞན་པའོ། །སྒོ་གླེགས་དེ་ཕྱི་ངོས་སུ་དྲང་བ་དང་ནང་ངོས་སུ་དྲང་བའི་ཐབས་སྒོ་གླེགས་ཀྱི་ཕྱི་ནང་གཉིས་སུ་གདགས་པ་དག་ཀྱང་བྱའོ། །རྩིག་ངོས་ཀྱི་སྐར་ཁུང་དེ་དམའ་ན་ནི་རྐུན་པོ་དང་ཁྱི་ལ་སོགས་པ་དག་འཛུལ་བར་འགྱུར་ཞིང་། མཐོ་ན་ནི་སྣང་བ་གསལ་བར་མི་འགྱུར་བས་རྩིག་པ་ལ་སོགས་པ་དེའི་གོང་དུ་སུམ་ཆ་བོར། འོག་ཏུ་སུམ་གཉིས་ལུས་པའི་བར་གྱི་རྩིག་ལོགས་དེ་སྐར
【現代漢語翻譯】 由於依賴（不適當的）行為而進入修行場所，瑜伽修行被禁止。ཊཱི་ཀ་（Ṭīkā，註釋）中說：『這禁止的是習慣性的行為，但爲了調伏，（佛陀）示現神通變化等，因此，專注於一心並不被禁止，因為那沒有過失。』 在門口、房屋等處，許多人聚集的地方，也不應進行瑜伽修行。如果關閉門，聚集的情況自然會中斷，那時在房屋等處進行瑜伽修行就沒有過錯了。聲音是禪定的荊棘，因為在住所里發出人等的聲音會使人分心；『兇猛者』指的是老虎、獅子等兇猛的生物，因為它們非常兇猛；『輕浮者』指的是愛開玩笑的人、頑童等，因為他們輕浮且行為瘋狂。應該完全避免這些。 直接地，要避免睡眠昏沉和散亂；從根本上，要避免一切煩惱。這樣的房間是『靜修室』，應該建造用於修行的場所。那麼，靜修室應該是什麼樣的呢？在相對的兩側各建造一個住所，兩個住所之間留出一條小巷。『兩個住所之間留出一條小巷』，如《根本釋》（Gzhung 'grel）所說。《釋小》（'Grel chung）中說：『禪房的中央應該有一個遮蔽處。』經典中稱此為『小靜修室』。 在相對的兩側各建造五排或六排住所，它們之間留出兩條小巷。經典中稱此為『大靜修室』。在一側建造五個住所，另一側也建造五個住所，或者在相對的兩側各建造六個住所，中間留出小巷。這種有十個或十二個住所的，就是大靜修室。有四個以上、十個以下的住所是中等的，其他的任何一種都可以。 防止門發出聲音的方法是：在門下放置皮革碎片或纏繞布料。第一種方法是不同於此的。爲了使門向外或向內打開，也可以在門的內外兩側安裝門閂。如果墻上的窗戶太低，盜賊和狗等會進入；如果太高，光線會不充足。因此，墻壁等上方保留三分之一，下方保留三分之二，中間的墻壁應該是窗...
【English Translation】 Because of relying on (inappropriate) behavior and entering the practice place, yogic practice is prohibited. The Ṭīkā (commentary) says: 'This prohibits habitual behavior, but for the sake of taming, (the Buddha) shows miraculous transformations, etc. Therefore, focusing on one-pointedness is not prohibited, because there is no fault in that.' In doorways, houses, etc., where many people gather, one should not engage in yogic practice. If the door is closed, the gathering will naturally cease, and then there is no fault in engaging in yogic practice in houses, etc. Sound is a thorn in meditation, because the sound of people, etc., in the dwelling will cause distraction; 'fierce ones' refers to fierce creatures such as tigers and lions, because they are very fierce; 'frivolous ones' refers to jokers, mischievous children, etc., because they are frivolous and behave madly. One should completely avoid these. Directly, one should avoid sleepiness and distraction; fundamentally, one should avoid all afflictions. Such a room is a 'seclusion chamber,' and a place for practice should be built. So, what should the seclusion chamber be like? On each of the two opposite sides, build a dwelling, and leave an alley between the two dwellings. 'Leave an alley between the two dwellings,' as stated in the Root Commentary (Gzhung 'grel). The Minor Commentary ('Grel chung) says: 'In the center of the meditation hut, there should be a covered place.' The scriptures call this a 'small seclusion chamber.' Build five or six rows of dwellings on each of the two opposite sides, leaving two alleys between them. The scriptures call this a 'large seclusion chamber.' Build five dwellings on one side and five dwellings on the other side, or build six dwellings on each of the two opposite sides, leaving an alley in between. This one with ten or twelve dwellings is the large seclusion chamber. A medium one has more than four and less than ten dwellings, and any other kind is acceptable. The method to prevent the door from making noise is to put pieces of leather underneath or wrap cloth around it. The first method is different from this. To make the door open outwards or inwards, one can also install latches on both the inside and outside of the door. If the window on the wall is too low, thieves and dogs, etc., will enter; if it is too high, the light will not be sufficient. Therefore, leave one-third above the wall, etc., and two-thirds below, and the wall in between should be the window...
་ཁུང་དག་ཕྱི་ཁ་རུབ་ལ་ནང་བྱིན་གྱིས་ཡངས་པ་བཟང་ 7-342b ངོ་། །སྤོང་ཁང་དེར་སྐར་ཁུང་ལ་ཕུག་རོན་ལ་སོགས་པ་འཇུག་ན་སྐར་ཁུང་ལ་དྲ་བ་དང་། སྦྲང་བུ་ཏྲེ་མ་བུ་ཀ་ལ་སོགས་པ་འཇུག་ན་སྐར་ཁུང་ལ་སྒོ་གླེགས་ཏེ་སྒོ་ལོགས་དང་། སྒོ་གླེགས་དེ་རླུང་གིས་ཕྱེ་ནས་ཕྲེད་གཏན་དང་། གནམ་གཟེར་དང་། འཁོར་གཏན་དང་། དེ་རྣམས་དབྱེ་བའི་ཕྱིར་དབྱུག་གུ་སྐམ་ཁ་ཉེ་བར་བཞག་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་མང་བ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་སྤོང་ཁང་དུ་སྤོང་བ་པ་རྣམས་མི་ཤོང་ན་སྤོང་ཁང་དུ་མའི་སྟེང་དུ་ཁང་མོ་ཆེ་སྒོ་ཁང་ཐ་དད་ཀྱང་སྟེང་ཁང་ཆེན་པོ་གཅིག་བྱའོ། །མི་ཤོང་ན་ཡང་ཐོག་བྱ་སྟེ་རིམ་ཁང་གཉིས་པ་བྱའོ། །ཁང་མོ་ཆེ་བྱ་བ་དང་ཡང་ཐོག་བྱ་བ་ནི། ལུང་ཁ་ཅིག་ལས། མི་ཤོང་ན་ཐོག་ཏུ་ཁང་མོ་ཆེ་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། ལུང་ཁ་ཅིག་ལས། མི་ཤོང་ན་སྟེང་དུ་རིམ་ཁང་གཉིས་པ་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེ་གཉིས་ཀ་ཡང་འགལ་བ་མེད་པས་འདིར་གཉིས་ཀ་བསྡུས་སོ། །འཛེག་པའི་ཕྱིར་སྤོང་ཁང་དེར་ཐེམ་སྐས་བྱའོ། །ཐེམ་སྐས་ལ་མི་རྣམས་ཕན་ཚུན་དུ་མི་ལྟུང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཐེམ་སྐས་ལ་ཁ་ཁྱེར་གྱིས་བསྐོར་བར་བྱའོ། །བི་མ་ལས། ཐེམ་སྐས་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཚུ་རོལ་དུ་ཤིང་ཐགས་བརྟན་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ཁ་ཁྱེར་དེ་མི་འགུལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ལྕགས་ཀྱི་གཟེར་བུ་དག་གིས་གདབ་བོ། །འོན་ཀྱང་མི་ཤོང་ནས་བཀའ་སྩལ་པ། སྤོང་ཁང་གི་ཕྱི་རོལ་དུ་སྤོང་ཁང་ཆེན་པོ་ཁྱམས་ལྟ་བུའམ། ཕྱི་རོལ་དུ་གནས་ཁང་གི་ཚད་ཁང་ཕྲན་གྱིས་མངར་བ་སྒོ་ནང་དུ་ལྟ་བ་དག་ཀྱང་བྱའོ། །གནས་ཁང་ཐམས་ཅད་ལ་སྒོའི་ཐད་ཀར་སྒོ་གདོད་པར་མི་བྱའོ། །གནས་ཁང་དག་ཕན་ཚུན་སྒོ་དྲང་ཐད་དུ་གཏོད་པས་ཕན་ཚུན་སྣང་ནས་སྒོ་དག་བཟུར་ཏེ་གདོད་པར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དེ་འདིར་བསྡུས་ 7-343a པ་ཡིན་ནོ། །སྤོང་ཁང་ལ་སྒོ་ཁང་བྱའོ། །དེའི་ཉེ་འཁོར་གྱི་ཆེད་དུ་ས་ཕུག་ཀྱང་བྱའོ། ། ༈ བདེ་བར་གནས་པའི་རྐྱེན་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། འདུག་པའི་ཆེད་དུ་ས་ལས་བྱས་པའི་སྟེགས་བུ་གྲུ་བཞི་དག་དང་། ཤིང་ལས་བྱས་པའི་ཁྲིའུ་ཡང་བྱའོ། །ཁྲིའུ་དེ་ནི་ངོས་བཞི་པོ་ཁོ་ར་ཁོར་ཡུག་ཏུ་ཁྲུ་བཞིས་འཁོར་བ་བཟང་ངོ་། །ཁྲིའུའི་སྟེང་དུ་དྲ་བར་རྒྱུ་བའི་ཐགས་མའི་རྒྱུ་ནི་རྣམ་པ་ལྔའོ། །ལྔ་གང་ཞེ་ན། མུཉྫའི་དང་། ཤ་ནའི་དང་། དྲེས་མའི་དང་། རས་མའི་དང་། སྦ་ཕྲ་མོའིའོ། །དེ་ལྔ་ནི་མཚོན་པར་ཟད་ཀྱི། གཞན་ཐག་གུ་སོགས་བཀག་པ་ནི་མིན་ནོ། །ཁྲིའུའི་སྟེང་དེར་སྟན་ནང་ཚངས་ཅན་དག་གདིང་ངོ་། །སྟན་དེའི་ཚད་ནི། ཁྲིའུ་དེའི་ཁོ་ར་ཁོར་ཡུག་ཏུ་སྟན་ནང་ཚངས་ཅན་དེའི་མཐའ་མ་རྣམས་མཐོ་གང་ལྷག་པ་ཉིད་བཟང་ངོ་། །འདིར་སྟན་གྱི་ཚད་ཊཱི་ཀར། དེ་ལྟ་བས་ན་རྫས་སྲིད་དུ་ཁྲུ་བཞི་དང་། ཞེང་དུ་ཁྲུ་དོ་ཡོད་པ་ཉིས་བལྟབ་ཏུ་བྱས་ཏེ་དྲུ
【現代漢語翻譯】 僧房應當外部封閉，內部寬敞舒適。 如果鴿子等飛入僧房的窗戶，應在窗戶上安裝網；如果蚊子、小蟲等飛入，應在窗戶上安裝門或窗扇。如果窗扇被風吹開，應設定橫閂、天釘和轉閂，並放置乾燥的木棒以便打開這些裝置。 如果因為比丘眾多的緣故，僧房容納不下修行者，可以在僧房的上方建造帶有獨立門戶的大房間，即一個大的樓上房間。如果仍然容納不下，可以建造樓房，即第二層房間。建造大房間或樓房，有些律典說：『如果容納不下，就在上方建造大房間。』有些律典說：『如果容納不下，就在上方建造第二層房間。』這兩種說法並不矛盾，因此這裡將兩者都包括了。爲了攀登，應在僧房設定樓梯。爲了防止人們在樓梯上互相跌倒，應在樓梯上設定扶手。Vinaya-mātṛkā（律母經）中說：『樓梯的兩側應牢固地安裝木欄桿。』爲了防止扶手晃動，應用鐵釘固定。然而，如果因為容納不下而開許，可以在僧房的外部建造類似走廊的大僧房，或者在外部建造比房間略小的住所，門朝內開。 所有的住所，不應在門的對面直接開門。住所的門如果正對著，會互相看到，因此應將門錯開設定。』這裡總結了以上內容。 應為僧房建造門房，爲了附近的需求，也可以挖地窖。 第二，爲了舒適地居住，可以製作方形的土製或木製坐具。這種坐具最好是四面各長四肘。坐具的上方可以鋪設由五種材料編織的墊子。這五種材料是：芒草、亞麻、混合物、棉布和細竹。這五種材料只是舉例，並非禁止使用其他材料，如繩索等。在坐具的上方鋪設帶內襯的墊子。墊子的尺寸最好是：墊子的邊緣比坐具的四周高出一拃。關於墊子的尺寸，律藏的註釋中說：『因此，墊子的長度為四肘，寬度為兩肘，將其對摺后縫製。』
【English Translation】 The monastery should be closed on the outside and spacious and comfortable on the inside. If pigeons or other birds enter the monastery through the windows, nets should be installed on the windows; if mosquitoes, small insects, etc., enter, doors or window shutters should be installed on the windows. If the window shutters are blown open by the wind, horizontal latches, sky nails, and rotating latches should be installed, and dry wooden sticks should be placed nearby to open these devices. If the monastery cannot accommodate the practitioners due to the large number of monks, a large room with separate doors can be built above the monastery, i.e., a large upstairs room. If it still cannot accommodate them, a building can be built, i.e., a second-story room. Regarding the construction of a large room or a building, some Vinaya texts say: 'If it cannot accommodate them, build a large room above.' Some Vinaya texts say: 'If it cannot accommodate them, build a second-story room above.' These two statements are not contradictory, so both are included here. For climbing, a staircase should be installed in the monastery. To prevent people from falling on each other on the stairs, handrails should be installed on the stairs. The Vinaya-mātṛkā (Mother of the Vinaya) says: 'Wooden railings should be firmly installed on both sides of the stairs.' To prevent the handrails from shaking, they should be fixed with iron nails. However, if it is permitted because it cannot accommodate them, a large monastery like a corridor can be built outside the monastery, or a residence slightly smaller than a room can be built outside, with the door facing inward. For all residences, doors should not be opened directly opposite each other. If the doors of the residences face each other directly, they will see each other, so the doors should be staggered. This summarizes the above content. A gatehouse should be built for the monastery, and a cellar can also be dug for nearby needs. Secondly, for comfortable living, square platforms made of earth or wood can be made. It is best for this seat to be four cubits long on each side. Above the seat, a mat woven from five materials can be laid. These five materials are: munja grass, flax, a mixture, cotton cloth, and thin bamboo. These five materials are only examples, and it is not forbidden to use other materials, such as ropes. A padded cushion should be laid on top of the seat. The size of the cushion should be such that the edges of the cushion are one span higher than the seat. Regarding the size of the cushion, the commentary on the Vinaya says: 'Therefore, the length of the cushion is four cubits and the width is two cubits, which is folded in half and sewn.'
བ་པར་བྱའོ་ཞེས་འབྱུང་བ་དང་། སྲིན་བལ་གྱི་སྟན་བྱེད་པའི་སྐབས་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་དང་། ལུང་ཞུ་བ་ལས། སྟན་གྱི་ཚད་ཆེན་པོ་ནི་ཆུར་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་ལྔའོ། །ཆུང་ངུ་ནི་ཕྱེད་དང་གསུམ་མོ། །འབྲིང་ནི་དེ་གཉིས་ཀྱི་བར་རོ། །ཞེང་ཚད་ནི་གདིང་བའི་ཚད་དང་མཉམ་མོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དེ་ནི་ཉལ་བའི་སྟན་གྱི་ཚད་དང་། འདི་ནི་ཏིང་ངེ་འཛིན་སྒོམ་པའི་སྟན་གྱི་ཚད་དོ། །སྟན་ནང་ཚངས་ཅན་དེ་ཅིས་དགང་ཞེ་ན། ཤིང་ཨཱརྒྷའི་དང་། ཀ་ཤའི་དང་། ཨར་ཀའི་དང་། སྤྲ་བའི་དང་། ཤལ་མ་ལི་དག་གི་བལ་གྱིས་དགང་ངོ་། །ནག་པོ་ནི་ཤ་ཟའི་གོས་ཡིན་པས་ཁ་དོག་མི་རུང་བ་ཡིན་ཀྱང་རྔ་མ་ནག་པོ་ལས་སྟན་གྱི་ནང་ཚངས་བྱ་རུང་བར་ཅི་ཤེས་ཞེ་ན། ཨརྒྷའི་ཤིང་བལ་ནི་རྒྱུ་མི་རུང་བ་ཡིན་ཀྱང་སྟན་གྱི་ནང་ཚངས་བྱར་རུང་བའི་གནད་ཀྱིས་སོ། །ཡང་ན་བལ་དང་། ཤ་ན་དང་། རས་བལ་དང་། རས་མ་ 7-343b དག་དང་། ལོ་མའི་ཚོགས་དག་གིས་དགང་ངོ་། །སྟན་གྱི་ནང་ཚངས་རྣམས་ནང་གི་ཕྱོགས་ཐམས་ཅད་དུ་ཁོད་སྙོམས་པའི་དོན་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་འདུག་ཅིང་། གཞན་དུ་མི་འཆུག་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་མདོ་མདོར་བྱ་རོག་རྐང་དག་བྱའོ། ། ༈ གུས་པས་བརྩོན་འགྲུས་བརྩམ་པའི་ཚུལ། གསུམ་པ་ནི། སྒོམ་པ་ན་གཉིད་བྲོ་ན་གདོས་བུ་གདགས་པར་བྱའོ། །གདོས་བུ་ནི་རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། ཤིང་ལ་སོགས་པ་ལས་བྱས་པའི་གདོས་བུ་ཆུ་ཚོད་ཀྱི་སྣོད་འདྲ་བ་ཆུང་ངུ་བྱས་ཏེ། དེའི་ལུང་མིག་ནས་སྐུད་པས་བཏབ་པ་དེ་བསམ་གཏན་པ་རྣམས་གཉིད་བྲོ་ན་གདོས་བུ་དེ་རང་གི་རྣ་བ་ལ་བཏགས་ཏེ་དཔྱང་བར་བྱའོ། །ཞེས་བཤད་དེ་ཊཱི་ཀ་ལས་ཀྱང་ངོ་། །ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པ་ལས། བྱང་བུའི་རྣམ་པ་ཅན་དུ་ཤིང་གཞོགས་པ་མཐོ་གང་གི་ཚད་དུ་བྱས་ཏེ། སྐུད་པས་རྣ་བ་ལ་དཔྱངས་པའམ། མགོ་བོ་ལ་བཞག་ན་རབ་ཏུ་གཡོ་བའི་ཆ་དེས་ཡན་ལག་གི་ཕྱོགས་ལ་ཕོག་པས་གཉིད་སངས་པའི་ཐབས་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ། །གདོས་བུ་འདི་ལ་བཤད་པའི་རྣམ་གྲངས་གཞན་ཡང་དེ་ཉིད་ལས། ཤིང་སོགས་ལས་བྱས་པའི་རིལ་བ་ཆུང་ངུ་སྐེད་པ་ལ་སྐུད་པས་བཏགས་པ་རྣ་བ་ལ་དཔྱངས་པ་གཉིད་ལོག་པས་གཡོས་པ་ན་ཆུ་ཡོངས་སུ་བོ་བ་གདོང་པ་ལ་འབབ་པས་གཉིད་སད་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་ཀྱང་བཤད་དོ། །སྤོང་བ་པ་གཉིད་ཡུར་བ་ན་སྤོང་བའི་ཞལ་ཏ་པས་དབྱུག་གུ་དལ་བུས་གཟུག་པར་བྱའོ། །དབྱུག་གུ་དེས་སྤོང་བ་པའི་ལུས་བསྣད་པར་མི་འགྱུར་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར། །དབྱུག་གུ་དེའི་རྩེ་མོ་ནི་མི་རྣོ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར། དཔེར་ན་བྲེ་བཅད་འཕྲོ་ལྟ་བུ་རས་མ་དག་གིས་དཀྲིས་པས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། བྲེ་ཞེས་བྱ་བ་གཞལ་སྣོད་ཀྱི་རྣམ་པ་དེའི་བཅད་འཕྲོ་ཞེས་སོ། །སྤོང་བ་པ་གཉིད་ཡུར་པ་ལ་སྤོང་བའི་ཞལ་ཏ་པས་ཕོ་ལོང་སྟེ། གཞི་འགྲེལ་ལས། སྐུད་པ་ལ་སོགས་པའི་ཚོགས་ཟླུམ་པོའོ་ 7-344a ཞེས་པ་དེ་འཕང་བར་བྱའོ
【現代漢語翻譯】 關於『應當做』的說法，以及製作棉墊時的註釋和經文引用，墊子的尺寸，大的周長為五肘半，小的為三肘半，中等的介於兩者之間，寬度與坐墊的尺寸相同，這是否矛盾呢？那是睡覺的墊子的尺寸，而這是禪修時坐墊的尺寸。墊子內部應該填充什麼呢？應該用阿伽樹（Argha），卡夏樹（Kasha），阿爾卡樹（Arka），猴麵包樹（Srava），以及木棉樹（Shalmali）的棉花來填充。黑色是屠夫的衣服的顏色，因此顏色不合適，但為什麼知道黑牦牛尾巴可以用來填充墊子呢？即使阿伽樹的棉花是不合適的材料，但可以用作墊子填充物的關鍵在於此。或者用棉花、夏布（Shana）、棉絮、粗布以及樹葉來填充。墊子內部的填充物應該在所有內部方向上均勻分佈，爲了使其保持原樣而不移動，應該用線縫製成烏鴉腳的形狀。 第三，禪修時如果感到睏倦，應該使用『瞌睡棒』。『瞌睡棒』在自己的註釋中解釋為：用木頭等製成的小型、類似於計時器容器的『瞌睡棒』，用線穿過其孔眼，禪修者感到睏倦時，將『瞌睡棒』掛在自己的耳朵上。註釋中也是這樣說的。在零星的解釋中說：將木頭削完成的書頁的形狀，高度為一個手掌，用線掛在耳朵上，或者放在頭上，劇烈搖晃的部分會碰到肢體，這是醒來的方法。關於這個『瞌睡棒』，還有其他的說法：用木頭等製成的小圓球，用線繫在腰上，掛在耳朵上，當睡著搖晃時，水會全部灑在臉上，從而醒來。當修行者昏昏欲睡時，負責照看修行者的人應該輕輕地用棍子敲打。爲了避免棍子傷害修行者的身體，棍子的頂端不應該鋒利。例如，像未完成的量具一樣，用粗布包裹。註釋中說：『量具』是指測量容器的形狀的未完成品。當修行者昏昏欲睡時，負責照看修行者的人應該扔一個線團，根據根本註釋的解釋：用線等纏繞的圓形物體。
【English Translation】 Regarding the statement 'should be done,' and the commentary and scripture citation regarding the making of cotton cushions, the size of the cushion, the large one is five and a half cubits in circumference, the small one is three and a half cubits, the medium one is in between, and the width is the same as the size of the seat, does this contradict? That is the size of the sleeping cushion, and this is the size of the cushion for meditating in samadhi. What should the inside of the cushion be filled with? It should be filled with the cotton of Argha trees, Kasha trees, Arka trees, Srava trees, and Shalmali trees. Black is the color of the butcher's clothes, so the color is not suitable, but how do we know that the black yak tail can be used to fill the cushion? Even though the cotton of the Argha tree is an unsuitable material, the key to using it as a cushion filling lies in this. Or fill it with cotton, Shana, cotton wool, coarse cloth, and leaves. The fillings of the cushion should be evenly distributed in all internal directions, and in order to keep it as it is and not move, it should be sewn with thread in the shape of crow's feet. Third, if you feel sleepy during meditation, you should use a 'drowsiness stick.' The 'drowsiness stick' is explained in its own commentary as: a small 'drowsiness stick' made of wood, etc., similar to a timer container, with a thread through its eyelet, and when meditators feel sleepy, they hang the 'drowsiness stick' on their ears. This is also stated in the commentary. In a miscellaneous explanation, it says: carve wood into the shape of a page, the height of a palm, hang it on the ear with a thread, or place it on the head, and the violently shaking part will hit the limbs, which is a way to wake up. Regarding this 'drowsiness stick,' there are other statements: a small ball made of wood, etc., tied to the waist with a thread, hung on the ear, and when you fall asleep and shake, the water will spill all over your face, which will wake you up. When a practitioner is drowsy, the person in charge of taking care of the practitioner should gently tap with a stick. In order to prevent the stick from hurting the practitioner's body, the tip of the stick should not be sharp. For example, like an unfinished measuring cup, wrapped in coarse cloth. The commentary says: 'measuring cup' refers to the unfinished product in the shape of a measuring container. When a practitioner is drowsy, the person in charge of taking care of the practitioner should throw a ball of thread, according to the explanation of the root commentary: a round object wrapped with thread, etc.
། །ཕོ་ལོང་དེ་འཕངས་ནས་ཀྱང་ཕྱིར་འོང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཐ་གུ་གདགས་པར་བྱའོ། །གཉིད་ཡུར་བ་དེའི་མདུན་དུ་མར་མེ་བཞག་པར་བྱའོ། །མ་སངས་ན་རྐང་པ་ཡ་གཅིག་དབྱུང་ངོ་། །དེས་ཀྱང་མ་སངས་ན་ཡ་གཅིག་ཀྱང་དབྱུང་ངོ་། །དགེ་སློང་སྤང་བ་པ་མུན་ཁུང་ན་འཆགས་ན་ལམ་མི་འཆོལ་ཞིང་མི་ཐོབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་འཆགས་ས་མགོ་མཇུག་སླེབས་པའི་ཕྲེང་ཐག་ཐང་ཆད་རབ་ཏུ་བརྒྱངས་པ་དེ་ལྟ་བུ་ལ་སྨྱུག་མའི་སྦུ་གུ་ལ་སོགས་པ་བསྐོན་པའི་བུ་གུ་ལ་འཇུས་ཏེ་བཅག་པར་བྱ་བའམ། ཡང་ན་སྦུ་གུ་དེ་ལ་བཏགས་པའི་ཐ་གུ་ལ་ལག་པས་འཇུས་ཏེ་སྦུ་གུ་ཕར་ཁྲིད་ཚུར་ཁྲིད་ཅིང་བཅག་པར་བྱའོ། །ལུང་གཞི་ལས། སྦུ་གུ་བསྐོན་པ་ལ་སྐུད་པས་བཏགས་པ་ལ་འཇུས་ཏེ་བཅག་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ལུང་མ་མོ་ལས་ནི། སྲད་བུ་དྲེས་པ་ལ་སྦུ་གུ་བཅུག་ནས་དེ་ལ་འཇུས་ཤིང་བཅག་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ལུང་ལས་སྦུ་གུ་ལ་འཇུས་ཏེ་ཞེས་མ་གསུངས་མོད་ཀྱི། འོན་ཀྱང་རུང་བར་སྣང་བས་དེས་ན་ལོགས་ཤིག་ཏུ་སྨོས་ཤེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དེ། ལུང་གཞི་ལས་མ་གསུངས་པ་ལ་དགོངས་པའོ། །མཆིལ་ལྷྭམ་ཅན་གྱིས་བཅག་པར་མི་བྱའོ་སྟེ། གཞི་འགྲེལ་ལས། སྒྲ་འབྱུང་བས་སྤོང་བ་པ་གཞན་ལ་གནོད་པ་དང་། མ་གུས་པའི་ཚུལ་ཡིན་པས་དགག་པ་མཛད་ཅེས་བཤད་དོ། །འཆག་པའི་ཚེ་རྐང་པ་གཉིས་ལ་རྡུལ་མི་འགོ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར། འཆག་སར་པར་ཐང་གདིང་བར་བྱའོ། །པར་ཐང་ནི་མཚོན་པ་སྟེ་སྟན་གཞན་གྱི་དཔེ་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀར། རྐང་པ་རྡུལ་ཅན་གྱིས་སྐྱིལ་མོ་ཀྲུང་བཅས་པ་ན་གོས་མི་རུང་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །སྤོང་བ་པས་ཞག་གསུམ་ཞིང་རྐང་པ་གཉིས་སྣུམ་ཅུང་ཟད་ཙམ་གྱིས་བསྐུ་བར་བྱའོ། །གཉིད་བྲོ་བ་བསངས་པར་མི་ནུས་ན་རྣལ་འབྱོར་བསྒོམ་པའི་ 7-344b གནས་དེར་ཡང་ཉལ་བར་བྱའོ། །བསྒོམ་པའི་གནས་དེར་ཉལ་ན་སྒོ་གླེགས་ལ་སོགས་པས་སྒོ་བཅད་པར་བྱའོ། །དེར་གློས་ཀྱང་བབ་སྟེ་ཉལ་དུ་རུང་བའོ། ། ༈ ཞལ་ཏ་པ་བསྐོ་བྱ་བ་བཤད་པ། དང་པོ་ལ། དགོས་པའི་དོན་ནི། སྤོང་བ་པ་བདེ་བར་གནས་ཤིང་ཡིད་དལ་བ་ལ་བརྟེན་ནས་ཏིང་ངེ་འཛིན་སྐྱེ་བའོ། །གཉིས་པ་བསྡུ་བའི་དོན་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་ཡུལ་གང་བསྐོ་བ་ནི་ཆོས་བཅུ་བཞི་དང་ལྡན་པ་སྟེ། དེ་ཡང་སྔར་བཤད་པའི་དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ། མཚམས་ཀྱི་ནང་གནས་འགྲོ་བ་བཞི་དང་བྲལ། །སྤྲོ་དང་སྔར་བསྐོས་མིན་དང་ཚོགས་ལོངས་མིན། །ཅེས་བཟུང་སྟེ། དེ་ཡང་མཚམས་ཀྱི་ནང་ན་གནས་པ་སྟེ་མཚམས་གཞན་ན་གནས་པ་ནི་ཞེས་གསུངས་སོ། །འགྲོ་བ་བཞི་དང་བྲལ་བ་སྟེ། འདུན་པ་དང་། ཞེ་སྡང་དང་། གཏི་མུག་དང་། འཇིགས་པས་འགྲོ་བ་དང་བྲལ་བ་ཞེས་སོ། །སྤྲོ་བ་དྲིས་ནས་སྤྲོ་བར་བྱས་ཏེ་བསྐོའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། བསྐོ་བའི་ལས་ལ་སྤྲོ་བ་མི་འདྲི་ན་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ལས་སུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ།
【現代漢語翻譯】 此外，爲了能讓投擲出去的土塊返回，需要繫上繩子。在睡眠者的面前放置燈。如果還沒有醒來，就抬起一隻腳。如果這樣還沒有醒來，就再抬起另一隻腳。如果比丘在黑暗中行走，爲了不迷路和能夠順利到達目的地，需要準備一根首尾相連、拉得很緊的線，線上上套上竹管等物，然後抓住竹管將其折斷；或者抓住繫在竹管上的繩子，拉動竹管來回，將其折斷。根據《律藏根本論》的說法，應該抓住繫在竹管上的繩子來折斷它。而根據《律藏母經》的說法，應該將竹管穿在細線上，然後抓住竹管將其折斷。雖然《律藏》中沒有說要抓住竹管，但這樣做似乎也是可以的，因此在註釋中單獨提到了這一點，這是考慮到《律藏根本論》中沒有提到的情況。禁止穿著鞋子折斷線，因為根據《律藏根本論釋》，發出聲音會干擾其他修行者，而且也是不恭敬的行為。爲了防止行走時灰塵沾到腳上，應該在行走的地方鋪上墊子。墊子是一種象徵，是其他墊子的例子。註釋中說：『當腳上有灰塵的人盤腿而坐時，不應該弄髒衣服。』修行者每隔三天可以用少量的油塗抹雙腳。如果無法驅散睡意，也可以在禪修的地方睡覺。如果在禪修的地方睡覺，應該用門等物將門關上。即使在那裡睡著了也是允許的。 關於委任侍者的說明： 首先，委任侍者的目的是爲了讓修行者能夠舒適地修行，內心平靜，從而生起禪定。 其次，關於委任侍者的內容分為四個方面：首先，委任的對象需要具備十四種功德，也就是在之前所說的具備六種功德的比丘的基礎上，再加上：『安住于結界內，遠離四種行境，樂意，不是之前委任過的，不是僧團的享用者。』也就是說，安住于結界內，而不是安住在其他結界內。遠離四種行境，也就是遠離因慾望、嗔恨、愚癡和恐懼而產生的行為。需要詢問是否樂意，在樂意的情況下才能委任，如果不詢問是否樂意就進行委任，那麼這種行為就不是如法的。
【English Translation】 Furthermore, in order to have the clod of earth return after being thrown, a rope should be attached. A lamp should be placed in front of the sleeping person. If they do not wake up, one foot should be raised. If they still do not wake up, the other foot should also be raised. If a renunciate is walking in the dark, in order to avoid getting lost and to reach the destination, a string should be prepared with the ends connected, stretched very tightly, with bamboo tubes or similar objects attached to it. Then, holding the bamboo tube, it should be broken; or holding the rope attached to the bamboo tube, the bamboo tube should be pulled back and forth and broken. According to the Vinaya-mula-sarvastivada, one should hold the rope attached to the bamboo tube and break it. According to the Vinaya-matrka, a bamboo tube should be inserted into a thread, and then holding it, it should be broken. Although the Vinaya does not explicitly say to hold the bamboo tube, it seems acceptable to do so, so it is mentioned separately in the commentary, considering the cases not mentioned in the Vinaya-mula-sarvastivada. It is forbidden to break the string while wearing shoes, because according to the commentary on the Vinaya-mula, making noise would disturb other practitioners and would be disrespectful. To prevent dust from getting on the feet while walking, a mat should be laid down where one is walking. The mat is a symbol, an example of other mats. The commentary says: 'When a person with dusty feet sits cross-legged, the clothes should not be soiled.' A renunciate should apply a small amount of oil to both feet every three days. If one cannot dispel drowsiness, one may also sleep in the place where one meditates. If one sleeps in the place of meditation, the door should be closed with doors and so on. It is permissible to lie down there even if one falls asleep. Explanation of Appointing a Attendant: Firstly, the purpose of appointing an attendant is to allow the practitioner to practice comfortably and with a calm mind, thereby giving rise to samadhi (meditative concentration). Secondly, the content of appointing an attendant is divided into four aspects: First, the person to be appointed needs to possess fourteen qualities, which are based on the bhikkhu possessing six qualities mentioned earlier, plus: 'Residing within the boundary, free from four courses of conduct, willing, not previously appointed, not a consumer of the Sangha's property.' That is, residing within the boundary, not residing in another boundary. Free from four courses of conduct, that is, free from actions arising from desire, hatred, ignorance, and fear. It is necessary to ask if they are willing, and only appoint them if they are willing. If the appointment is made without asking if they are willing, then this action is not in accordance with the Dharma.
།སྔར་བསྐོས་པ་དང་མ་འབྲེལ་བ་སྟེ་སྔར་བསྐོས་པ་ནི་མ་བསྐོས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། །གཞན་དུ་ན་ཆོ་ག་དོན་མེད་ཐུག་མེད་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཚོགས་སུ་མ་ལོངས་པ་སྟེ་ཚོགས་ཀྱིས་ཚོགས་ལ་ལས་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས། གཞན་དུ་ན་ཚོགས་ཙམ་དུ་ནུས་མཐུ་མཉམ་པས་གུས་པ་མི་འདྲེན་པའི་ཕྱིར་རོ། །བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་དམིགས་བསལ་ནི་དགེ་ཚུལ་རྣམ་དག་ཆོ་ག་རྗེས་སུ་བསྒྲགས་པའི་ཚུལ་གྱིས་བསྐོས་ཀྱང་རུང་ངོ་། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་བསྐོ་བ་ནི། དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་བཞི་ལྡན་གྱིས་སོ། །གསུམ་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་བསྐོ་བ་ནི། སྦྱོར་དངོས་འཇུག་གསུམ་གྱིས་ཏེ། སྦྱོར་བ་སྤྲོ་བ་འདྲི་བ་དང་། དངོས་གཞི་ 7-345a གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་དང་། མཇུག་ལས་ཀྱི་མཇུག་སྡུད་བརྗོད་པའོ། །བཞི་པ་བསྐོས་པའི་བསླབ་བྱ་ནི། གཞུང་འདི་ཉིད་ལས་ཤེས་པར་འགྱུར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི། སྤོང་བའི་ཕྱིར་ཞལ་ཏ་པ་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་བསྐོ་བར་བྱའོ། །སྤོང་བ་པའི་ཞལ་ཏ་པ་དེའི་ལས་སུ་བྱ་བ་ནི་ནམ་ལངས་མ་ཐག་ཁོ་ནར་ཆག་ཆག་གདབ་པ་དང་། ཕྱགས་བདར་བྱ་བ་དང་། གཅི་བ་གསར་པའི་བྱུག་པས་བསྐུ་བར་བྱའོ། །སྟན་དེར་བཤམ་པར་བྱའོ། །བཤང་བ་དང་གཅི་བ་སྟེ་མི་གཙང་བའི་སྐྱབས་གཉིས་ཀྱི་བྱི་དོར་བྱའོ། །བྱི་དོར་ནི་ཆག་ཆག་ལ་སོགས་པས་སོ། །དག་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཆབ་ཁུང་དག་ཏུ་བོང་རྡོག་དང་། །ས་དང་ཆུ་དག་བཞག་པར་བྱའོ། །རྣལ་འབྱོར་གྱི་གནས་དེར་སྤོང་བ་པ་དག་བསྡུ་བའི་ཕྱིར་གཎྜི་བརྡུང་ངོ་། །གཎྜིའི་རྒྱུ་ནི། ཙནྡན། རྒྱ་ཤུག །སྟག་པ། སྟར་ག །འོམ་བུ། སེང་ལྡེང་། འོད་མ། ཙནྡན་དམར་པོ་དང་བརྒྱད། དེའི་སྟེང་དུ་རྒྱ་གར་ན་ཡོད་པའི་ཤིང་ཏ་ལ་དང་། ཀེམ་ཤུ་ཀ་སོགས་བདུན་ཏེ་བཅོ་ལྔ་ལ་གང་འཛོམ་བྱེད། དེའི་ཚད་ནི་སྲིད་དུ་སོར་བརྒྱད་ཅུ་རྩ་བཞི། ཞེང་དུ་སོར་དྲུག །ཟུང་གཉིས་བཅུ་མ་ཟིན་པ་ལ་སོར་གཉིས་ཡོད་དགོས་རྔམས་ལ་སོར་གཉིས། ཟུར་གཉིས་བཅུམ་ཞིང་བརྒྱད་བཞོགས་སུ་བྱས་པ་ལ་སོར་རེ་རེ་དང་། རྩེ་གཉིས་ནི་སྦལ་པའི་མགོ་བཞིན་དུ་བྱའོ། །དེ་བརྡུང་བའི་ཤིང་ནི་གོང་དུ་བསྟར་བའི་ཤིང་འབྲས་བུ་ཅན་དེ་ཉིད་ལས་བྱས་པ། སྲིད་ཚད་སོར་ཉེར་བཞི་པ། ཟླུམ་ཞིང་རྩེ་གཉིས་ནེའུ་ལེའི་མགོ་བཞིན་བྱའོ། །དེའི་རབ་གནས་ནི་བཀྲ་ཤིས་བརྗོད་པའི་ཚིག་བྲི་བ་དང་། སེར་སྔགས་བྲི་བར་བྱ་སྟེ། བརྡུངས་པས་གནོད་པ་ཞི་བའི་དགོས་པ་ཡོད་དོ། །བརྡུང་ལུགས་ལ་ཉ་ལྟར་བརྡུང་བ་དང་། མདོ་ལས་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་ལྟར་བརྡུང་བ་སྟེ། 7-345b གྲངས་ནི་རྒྱུད་གཅིག་ལ་སུམ་ཅུ་རྩ་བཞི་ཡོད་དོ། །གཎྜི་བརྡུང་བ་དེའི་གནས་ནི་ཁང་སྟེང་ངོ་། །དགེ་འདུན་བསྡུ་བའི་ཕྱིར་གཎྜི་བརྡུང་བ་ལ་ནི་རྒྱུད་གསུམ་དང་གྲངས་གསུམ་དེ་སྙེད་ཀྱི་ཏོག་དག་བྱའོ། །
【現代漢語翻譯】 這與先前的安排無關，因為先前的安排本身就不是未安排的狀態，這是通過關鍵點來連線的。否則，儀式將變得毫無意義且永無止境。如果僧團不完整，就不能由僧團對僧團執行事務，因為佛陀說過。否則，僅僅是僧團，能力是相等的，因此不會產生敬意。對於近圓戒（upasampadā）的特殊情況，即使以比丘（bhikṣu）完全清凈的儀式隨後宣佈的方式來安排也是可以的。 第二，通過什麼作為基礎來進行安排呢？通過具備四種品質的僧團（saṃgha）。 第三，通過什麼儀式來進行安排呢？通過準備、正行和結尾這三個部分。準備包括詢問意願；正行包括兩次羯磨（karmavācanā）的事務；結尾包括總結事務的結束。 第四，關於安排后的戒律，可以從這部論著本身中瞭解到。 第二部分是：爲了棄絕，應該通過羯磨兩次祈請來安排侍者（śālitāpana）。 作為棄絕者的侍者，其職責是黎明時分敲鐘，打掃衛生，用新鮮的尿液塗抹地面，並將墊子鋪在那裡。 清理大小便，即兩種不潔之物的遮蔽處。清理包括敲鐘等。 爲了清潔，應該在廁所里放置乾淨的石頭、泥土和水。 爲了聚集瑜伽士，應該敲犍稚（gaṇḍī）。 犍稚的材料有：檀香（candana）、紅豆杉（yavakāṣṭha）、樺樹（bhūrja）、星實樹（tāra）、白楊（poplar）、紫檀（raktacandana）等八種。此外，還有印度有的塔拉樹（tāla）和金雀花樹（kiṃśuka）等七種，總共十五種，可以根據擁有的材料來製作。其尺寸是：長度為八十四指，寬度為六指。如果不足二十指，則需要兩指的厚度，邊緣需要兩指。兩個角應該彎曲，八個面應該各有一指。兩個頂端應該像青蛙的頭一樣。 敲擊它的木頭應該用上面列出的有果實的樹木製成，長度為二十四指，圓形，兩個頂端像貓鼬的頭一樣。 其開光（pratiṣṭhā）是書寫吉祥的詞語和黃色咒語，敲擊它有平息危害的必要。 敲擊的方法有兩種：像魚一樣敲擊，以及按照經文中產生的順序敲擊。數量是，一個傳承有三十四個。 敲擊犍稚的地方是屋頂。 爲了聚集僧團而敲擊犍稚，需要三個傳承和三個數量的頂飾。
【English Translation】 This is unrelated to the previous arrangement, as the previous arrangement itself is not an unarranged state, which is connected by the key point. Otherwise, the ritual would become meaningless and endless. If the sangha is incomplete, then the sangha cannot perform affairs for the sangha, as the Buddha said. Otherwise, merely being a sangha, the abilities are equal, so respect will not be generated. For the special case of upasampadā, it is permissible to arrange even in the manner of announcing the bhikṣu's completely pure ritual subsequently. Second, through what as a basis is the arrangement made? Through the sangha (saṃgha) possessing four qualities. Third, through what ritual is the arrangement made? Through the three parts of preparation, main practice, and conclusion. Preparation includes asking for consent; the main practice includes the affairs of the two karmavācanās; the conclusion includes summarizing the end of the affairs. Fourth, regarding the precepts after the arrangement, it can be known from this treatise itself. The second part is: In order to abandon, the attendant (śālitāpana) should be arranged through the karma of two solicitations. As the attendant of the one who abandons, his duties are to ring the bell at dawn, clean the area, smear the ground with fresh urine, and spread the mat there. Cleaning the excrement and urine, that is, the two shelters of impurity. Cleaning includes ringing the bell and so on. For the sake of cleanliness, clean stones, earth, and water should be placed in the toilet. In order to gather the yogis, the gaṇḍī should be struck. The materials for the gaṇḍī are: sandalwood (candana), yew (yavakāṣṭha), birch (bhūrja), star anise (tāra), poplar, red sandalwood (raktacandana), and eight others. In addition, there are the tāla tree and kiṃśuka tree, etc., seven kinds that exist in India, totaling fifteen, which can be made according to the materials one has. Its dimensions are: eighty-four fingers in length, six fingers in width. If it is less than twenty fingers, it needs to be two fingers thick, and the edge needs two fingers. The two corners should be curved, and the eight sides should each be one finger. The two tips should be like the head of a frog. The wood for striking it should be made from the fruit-bearing trees listed above, twenty-four fingers in length, round, and the two tips should be like the head of a mongoose. Its consecration (pratiṣṭhā) is to write auspicious words and yellow mantras, and striking it has the necessity of pacifying harm. There are two ways to strike it: striking it like a fish, and striking it according to the order of generation from the sutras. The number is thirty-four in one lineage. The place for striking the gaṇḍī is the rooftop. In order to gather the sangha, striking the gaṇḍī requires three lineages and three times that number of crests.
ཊཱི་ཀར། མཇུག་ཏུ་ཏོག་སྒྲ་ལན་གསུམ་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་ལས་གང་རུང་བྱ་བའི་དོན་དུ་གཎྜི་བརྡུང་བ་ནི་རྒྱུད་གཅིག་དང་ཏོག་གསུམ་མོ། །ལུང་ཁ་ཅིག་ལས་ནི་ལས་བྱ་བའི་དོན་དུ་གཎྜི་བརྡུང་བ་ལ་རྒྱུད་གསུམ་དང་ཏོག་གཉིས་སོ་ཞེའོ། །ཤི་བ་ལ་ཁྱོགས་ཕྲག་པས་བཏེགས་ཏེ་རོ་དབྱུང་བའི་དོན་དུ་ནི་བྱི་བོའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། བྱི་བོ་ནི་རྒྱུད་ཉི་ཚེ་བརྡུང་ཞིང་མཇུག་ཏུ་ཏོག་མི་བརྡུང་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། ། ལུང་ཁ་ཅིག་ལས་ཤི་བའི་དོན་དུ་གཎྜི་བརྡུང་བ་ནི་རྒྱུད་གཅིག་དང་ཏོག་གཅིག་གོ་ཞེའོ། །སྤོང་བ་པ་སྤོང་བ་ལ་འདུ་བའི་དོན་དུ་ནི་མཁར་གསིལ་འཁྲོལ་བས་གཎྜི་དེའི་བྱ་བ་བྱའོ། །ལུང་ཁ་ཅིག་ལས་ནི་སྤོང་བའི་དོན་དུ་གཎྜི་ཆུང་ངུ་ཞེའོ། །ཞེས་སྨོས་ན་གཎྜི་ཆུང་ངུ་དེ་ཅི་ཞིག་ཡིན་ཅེ་ན། འདི་ལ་དོན་བཤད་པ་དང་། སྒྲ་བཤད་པ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། མཁར་གསིལ་ཉིད་གཎྜི་ཆུང་ངུ་ཞེས་བྱ་བར་བརྗོད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཎྜི་ཆུང་ངུའི་སྒྲ་བཤད་པ་ནི། ལུང་ཁ་ཅིག་ལས་ནི་ཀ་ཏི་ཞེས་སོ། །ཞེས་པ་སྟེ། ཀ་ཏི་ཞེས་པའི་སྒྲ་ལས་གཎྜི་ཆུང་ངུ་ཞེས་དོན་འགྱུར་བྱས་པའོ། །འགྲེལ་ཆུང་གི་མདོ་རྩ་བ་ལས་ནི་ཀ་ཏི་ཞེས་རྒྱ་སྐད་སོར་བཞག་ཏུ་ཡོད་དོ། །འོག་གི་གཎྜི་དང་གཎྜི་ཆུང་ངུ་གཉིས་ཀ་བརྡུང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པའི་གཎྜི་ཆུང་ངུ་དེ་གཎྜིའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་གྱི། མཁར་གསིལ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །གཞི་འགྲེལ་ལས། ཆོམ་རྐུན་ལ་སོགས་པས་གནོད་པ་བྱུང་བ་ལ་གཎྜི་བརྡུང་བ་ལ་ཇི་ཙམ་གྱིས་ཆོག་པ་དེ་ཙམ་བརྡུང་བར་བྱས་ཏེ་ནམ་ཞི་བར་གྱིའོ། །བླ་མ་དག་སེར་ 7-346a བ་ལ་སོགས་ཞི་ཞིའི་བར་དུ་འཆད་དོ། །ཟན་གྱི་ཕྱིར་གཎྜི་བརྡུང་བའི་དོན་དུ་ནི་གཎྜི་དང་གཎྜི་ཆུང་ངུ་གཉིས་ག་བརྡུང་ངོ་། །དེ་གཉིས་གཅིག་ཅར་རམ་མཇུག་ཐོག་ཁོ་ནར་བརྡུང་ངམ་ཞེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ། བར་དུ་བཅད་དེའོ། །ཇི་ཙམ་གྱིས་བར་དུ་བཅད་དེ་ཞེ་ན། རྒྱང་པས་སོ། །སྔར་གཎྜི་ཆུང་ངུ་བརྡུངས་ལ་ཁང་སྐྱོང་དང་། གཙང་སྦྱོར་ལ་སོགས་པས་སངས་རྒྱས་མཆོད་པ་དང་ལྷུང་བཟེད་བཀྲུ་བ་ལ་སོགས་པའི་ལས་བྱས་ནས། དེའི་འོག་ཏུ་གདུགས་ཚོད་ལ་བབ་པའི་ཚེ་གཎྜི་ཆེན་པོ་བརྡུང་ངོ་། །དགེ་འདུན་འདུས་པ་ཆེན་པོའི་ཚེ་ཟན་གྱི་ཕྱིར་འདུ་བའི་དོན་དུ་གཎྜི་བརྡུངས་པས་ཐོས་ཤིང་གོ་བར་མི་འགྱུར་བ་ལྟར་ན་དུང་སྒྲིལ་ཏེ་འབུད་པར་བྱའོ། །རྔ་བོ་ཆེ་དག་བརྡུང་ངོ་། །གཎྜི་བརྡུངས་པར་མི་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ་སྟེ། གཎྜི་བརྡུངས་པ་ནི་དགེ་འདུན་འདུ་བའི་ཕྱིར་སྦྲན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །མི་མྱུར་བར་མི་བྱའོ་སྟེ་གཎྜི་དེའི་ཕྱིར་མྱུར་བ་ཁོ་ནར་འགྲོ་བར་བྱའོ། །སྟོང་པ་བ་དག་གིས་མཆོད་རྟེན་ལ་ཕྱག་བྱ་བ་དང་། ལྷུང་བཟེད་བཀྲུ་བ་དང་བསོད་སྙོམས་ལ་འགྲོ་བ་ལ་སོགས་པའི་བ
【現代漢語翻譯】 टीका (ṭīka，梵文，註釋): 最後敲三下 टोक (ṭok，藏文擬聲詞，敲擊聲)。這是說，爲了做一百零一種事業中的任何一種而敲擊 गण्डी (gaṇḍī，梵文，犍稚，集眾所用的法器) ，敲一下རྒྱུད་ (rgyud，藏文，弦) 和三下 टोक (ṭok，藏文擬聲詞，敲擊聲)。有些論典中說，爲了做事情而敲擊 गण्डी (gaṇḍī，梵文，犍稚，集眾所用的法器) ，敲三下རྒྱུད་ (rgyud，藏文，弦) 和兩下 टोक (ṭok，藏文擬聲詞，敲擊聲)。如果是爲了抬起死者，用擔架抬著屍體出去，則用 བྱི་བོ (byi bo，藏文，一種敲擊犍稚的方式)。 टीका (ṭīka，梵文，註釋) 中說：བྱི་བོ (byi bo，藏文，一種敲擊犍稚的方式) 是敲幾下རྒྱུད་ (rgyud，藏文，弦)，最後不敲 टोक (ṭok，藏文擬聲詞，敲擊聲)。有些論典中說，爲了死者而敲擊 गण्डी (gaṇḍī，梵文，犍稚，集眾所用的法器) ，敲一下རྒྱུད་ (rgyud，藏文，弦) 和一下 टोक (ṭok，藏文擬聲詞，敲擊聲)。爲了讓僧人們聚集在一起，用 མཁར་གསིལ (mkhar gsil，藏文，手鈴) 發出聲音來做 गण्डी (gaṇḍī，梵文，犍稚，集眾所用的法器) 的工作。有些論典中說，爲了僧人們聚集在一起，用小 गण्डी (gaṇḍī，梵文，犍稚，集眾所用的法器)。如果這樣說，那麼小 गण्डी (gaṇḍī，梵文，犍稚，集眾所用的法器) 是什麼呢？對此有兩種解釋，一種是意義上的解釋，一種是聲音上的解釋。第一種是，在自己的釋論中說，མཁར་གསིལ (mkhar gsil，藏文，手鈴) 就叫做小 गण्डी (gaṇḍī，梵文，犍稚，集眾所用的法器)。小 गण्डी (gaṇḍī，梵文，犍稚，集眾所用的法器) 的聲音解釋是，有些論典中說是 कति (kati，梵文天城體，kati，梵文羅馬擬音，多少)。也就是說，從 कति (kati，梵文天城體，kati，梵文羅馬擬音，多少) 這個聲音演變成了小 गण्डी (gaṇḍī，梵文，犍稚，集眾所用的法器) 這個意思。在小釋論的根本經文中，कति (kati，梵文天城體，kati，梵文羅馬擬音，多少) 是保留的梵語。下面說 गण्डी (gaṇḍī，梵文，犍稚，集眾所用的法器) 和小 गण्डी (gaṇḍī，梵文，犍稚，集眾所用的法器) 都要敲擊，這裡說的小 गण्डी (gaṇḍī，梵文，犍稚，集眾所用的法器) 是 गण्डी (gaṇḍī，梵文，犍稚，集眾所用的法器) 的一種，而不是 མཁར་གསིལ (mkhar gsil，藏文，手鈴)。在《根本說一切有部毗奈耶》中說，如果發生了盜賊等造成的損害，敲擊 गण्डी (gaṇḍī，梵文，犍稚，集眾所用的法器) ，敲到足夠為止，直到平息為止。上師們會一直講到息滅為止。 爲了食物而敲擊 गण्डी (gaṇḍī，梵文，犍稚，集眾所用的法器) ， गण्डी (gaṇḍī，梵文，犍稚，集眾所用的法器) 和小 गण्डी (gaṇḍī，梵文，犍稚，集眾所用的法器) 都要敲擊。是同時敲擊，還是隻在最後敲擊呢？不是的，而是中間要隔開。隔多久呢？隔一箭之地。先敲小 गण्डी (gaṇḍī，梵文，犍稚，集眾所用的法器) ，然後做房屋管理和清潔等事情，供養佛陀，清洗缽等事情，之後，到了吃飯的時間，再敲大 गण्डी (gaṇḍī，梵文，犍稚，集眾所用的法器)。在大型僧眾集會時，爲了食物而敲擊 गण्डी (gaṇḍī，梵文，犍稚，集眾所用的法器) ，如果聽不到，聽不清楚，就吹海螺，敲大鼓。不要不敲 गण्डी (gaṇḍī，梵文，犍稚，集眾所用的法器) ，因為敲擊 गण्डी (gaṇḍī，梵文，犍稚，集眾所用的法器) 是爲了召集僧眾。不要不快點去，爲了 गण्डी (gaṇḍī，梵文，犍稚，集眾所用的法器) 的緣故，一定要快點去。僧人們去佛塔禮拜，清洗缽，去乞食等事情的時候。
【English Translation】 टीका (ṭīka, Sanskrit, commentary): At the end, strike the टोक (ṭok, Tibetan onomatopoeia, striking sound) three times. This means that to do any of the one hundred and one activities, the गण्डी (gaṇḍī, Sanskrit, gandhi, a dharma instrument used to gather the assembly) is struck once on the རྒྱུད་ (rgyud, Tibetan, string) and three times on the टोक (ṭok, Tibetan onomatopoeia, striking sound). Some texts say that to do things, the गण्डी (gaṇḍī, Sanskrit, gandhi, a dharma instrument used to gather the assembly) is struck three times on the རྒྱུད་ (rgyud, Tibetan, string) and twice on the टोक (ṭok, Tibetan onomatopoeia, striking sound). If it is to lift the dead, carrying the corpse out on a stretcher, then use བྱི་བོ (byi bo, Tibetan, a way of striking the gandhi). The टीका (ṭīka, Sanskrit, commentary) says: བྱི་བོ (byi bo, Tibetan, a way of striking the gandhi) is to strike the རྒྱུད་ (rgyud, Tibetan, string) a few times, and not to strike the टोक (ṭok, Tibetan onomatopoeia, striking sound) at the end. Some texts say that for the dead, the गण्डी (gaṇḍī, Sanskrit, gandhi, a dharma instrument used to gather the assembly) is struck once on the རྒྱུད་ (rgyud, Tibetan, string) and once on the टोक (ṭok, Tibetan onomatopoeia, striking sound). To gather the monks together, the མཁར་གསིལ (mkhar gsil, Tibetan, hand bell) is used to make a sound to do the work of the गण्डी (gaṇḍī, Sanskrit, gandhi, a dharma instrument used to gather the assembly). Some texts say that for the monks to gather together, a small गण्डी (gaṇḍī, Sanskrit, gandhi, a dharma instrument used to gather the assembly) is used. If it is said like this, then what is the small गण्डी (gaṇḍī, Sanskrit, gandhi, a dharma instrument used to gather the assembly)? There are two explanations for this, one is an explanation of meaning, and one is an explanation of sound. The first is that in one's own commentary, it is said that the མཁར་གསིལ (mkhar gsil, Tibetan, hand bell) is called the small गण्डी (gaṇḍī, Sanskrit, gandhi, a dharma instrument used to gather the assembly). The sound explanation of the small गण्डी (gaṇḍī, Sanskrit, gandhi, a dharma instrument used to gather the assembly) is that some texts say कति (kati, Sanskrit Devanagari, kati, Sanskrit Romanization, how many). That is to say, from the sound of कति (kati, Sanskrit Devanagari, kati, Sanskrit Romanization, how many), the meaning of small गण्डी (gaṇḍī, Sanskrit, gandhi, a dharma instrument used to gather the assembly) evolved. In the root text of the small commentary, कति (kati, Sanskrit Devanagari, kati, Sanskrit Romanization, how many) is the Sanskrit that is retained. Below it says that both the गण्डी (gaṇḍī, Sanskrit, gandhi, a dharma instrument used to gather the assembly) and the small गण्डी (gaṇḍī, Sanskrit, gandhi, a dharma instrument used to gather the assembly) must be struck, and the small गण्डी (gaṇḍī, Sanskrit, gandhi, a dharma instrument used to gather the assembly) mentioned here is a type of गण्डी (gaṇḍī, Sanskrit, gandhi, a dharma instrument used to gather the assembly), and not the མཁར་གསིལ (mkhar gsil, Tibetan, hand bell). In the Mūlasarvāstivāda Vinaya, it says that if damage is caused by thieves, etc., the गण्डी (gaṇḍī, Sanskrit, gandhi, a dharma instrument used to gather the assembly) is struck until it is enough, until it is pacified. The lamas will continue to speak until it is extinguished. To strike the गण्डी (gaṇḍī, Sanskrit, gandhi, a dharma instrument used to gather the assembly) for food, both the गण्डी (gaṇḍī, Sanskrit, gandhi, a dharma instrument used to gather the assembly) and the small गण्डी (gaṇḍī, Sanskrit, gandhi, a dharma instrument used to gather the assembly) must be struck. Are they struck at the same time, or only at the end? No, they must be separated in the middle. How long should they be separated? By the distance of an arrow. First strike the small गण्डी (gaṇḍī, Sanskrit, gandhi, a dharma instrument used to gather the assembly), then do things like managing the house and cleaning, making offerings to the Buddha, washing the bowls, etc., and then, when it is time to eat, strike the large गण्डी (gaṇḍī, Sanskrit, gandhi, a dharma instrument used to gather the assembly). At large gatherings of monks, if the गण्डी (gaṇḍī, Sanskrit, gandhi, a dharma instrument used to gather the assembly) is struck for food and cannot be heard or understood, then blow the conch shell and beat the big drum. Do not fail to strike the गण्डी (gaṇḍī, Sanskrit, gandhi, a dharma instrument used to gather the assembly), because striking the गण्डी (gaṇḍī, Sanskrit, gandhi, a dharma instrument used to gather the assembly) is to summon the monks. Do not fail to go quickly, for the sake of the गण्डी (gaṇḍī, Sanskrit, gandhi, a dharma instrument used to gather the assembly), you must go quickly. When the monks go to the stupa to worship, wash the bowls, and go begging, etc.
ྱ་བ་འགྲུབ་པའི་དུས་ཀྱི་ལྷག་མ་དེ་ཙམ་ཞིག་ལུས་པ་ན། ལུང་གཞི་ལས།དགེ་འདུན་ལས་ཐོབ་པ་རྣམས་ཁྲུས་བྱས་ནས་དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུ་འདུ་ཁོམ་པ་དང་། བསོད་སྙོམས་པ་རྐང་ལག་བཀྲུས་ནས་གྲོང་དུ་བསོད་སྙོམས་ལ་འཇུག་ཁོམ་པ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་འཕྲོ་གཅོད་པ་ན་སྤོང་བ་པ་རྣམས་ཀྱིས་དཀོན་མཆོག་གསུམ་གྱི་རྒྱུད་དང་མདོ་སྡེའི་རྒྱུད་དང་། བསྔོ་བའི་རྒྱུད་དེ་རྒྱུད་ཆགས་གསུམ་པ་འདོན་ཅིང་ཏིང་ངེ་འཛིན་བསྒོམ་པ་ལ་སོགས་པ་ཅི་བདེར་འཕྲོ་བཅད་བར་བྱའོ། །སྐབས་འདིར་སྤོང་བ་པའི་ཞལ་ཏ་བས་ནི་སྤོང་བ་པ་རྣམས་ལ་ད་ནི་ཅི་བདེར་སྤྱོད་ཅིག་ཅེས་སྦྲན་པར་བྱ་སྟེ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། 7-346b བསམ་གཏན་དུ་ཞུགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་དུས་མི་རིགས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། །རྒྱུན་ཆགས་གསུམ་པ་དེ་ཧ་ཅང་མང་ཉུང་མིན་པ་རན་པར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། རྒྱུན་ཆགས་གསུམ་པ་བཏོན་པའི་འོག་ཏུ་སྦྱིན་པའི་ཕན་ཡོན་བཤད་པར་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །སུས་བཤད་པར་བྱ་ཞེ་ན། ལུང་དང་ཀར་ཤ་ལས། གནས་བརྟན་གྱིས་ཡོན་བཤད་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་སྤོང་བ་པའི་ཞལ་ཏ་པས་ཡོན་བཤད་པར་བྱའོ་ཞེས་ཤ་མིས་གསུངས་པ་དེ་ནོར་ངེས་སོ། །ཡོན་བཤད་པ་དེ་མང་ཉུང་རན་པར་རོ། །སྤོང་བ་པའི་ཞལ་ཏ་པ་དེས་སྟན་བཤམས་པ་ལ་སོགས་པའི་ཆེད་དུ་སྔར་འདུ་ཞིང་། གདན་ཆ་བཏུལ་བ་ལ་སོགས་པའི་ཆེད་དུ་འཇུག་ཏུ་འགྱེས་པར་བྱའོ། །གལ་ཏེ་སྔར་འདུ་མི་ཁོམ་པའམ་འཇུག་ཏུ་འགྱེས་པར་སྡོད་མི་ཁོམ་པའི་རྐྱེན་དེ་ལྟ་བུ་བྱུང་ན་སྤོང་བའི་གནས་ཀྱི་ལྡེའུ་མིག་སྦས་པའམ་སྦེད་པ་བསྟན་པར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། སྔར་ལྡེའུ་མིག་འགའ་ཞིག་གི་ལག་ཏུ་བཞག་ན་ཡང་ལྡེའུ་མིག་འདིའི་ལག་ན་ཡོད་དོ་ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །གསོ་སྦྱོང་གི་གཞི་ལས་ཞི་གནས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་གི་སྐབས་སོ།། །། ༈ མཐུན་པར་བྱ་བའི་གསོ་སྦྱོང་། དང་པོ་ལ། གནས་ལ་བློ་མཐུན་བྱས་པའི་དགོས་དོན་ནི། སྤྱིར་གནས་ལ་བློ་མཐུན་བྱས་པས་དགེ་འདུན་རྣམས་ཐུགས་མཐུན་པར་འགྱུར་ལ། བྱེ་བྲག་ཏུ་ལས་ཀྱིས་བྱས་པས་ཀླག་ཅོར་དུ་མི་འགྱུར་བའོ། ། གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་གནས་གང་ལ་བློ་མཐུན་བྱ་བ་ནི་བཞི་ལས། དང་པོ་ནི། གྲུབ་པས་ཟིན་པའི་གནས་གསུམ་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་ཡིན་པ་སྟེ་གཞི་ལས་གྲུབ་པའམ། མ་བྱས་པའམ། ཟིན་པ་ལའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་གསུམ་ལས་གཞན་དུ་དབྱེ་ཐང་ལྟ་བུ་ལ་གནས་ལ་བློ་མཐུན་མི་འཆགས་ཏེ། གནས་ 7-347a ཀྱི་བློ་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པ་སྟེ། ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་དང་ལྡན་པ་ལའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། གཞན་དུ་ན་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་དང་བཅས་པ་འདི་ཞེས་གསུངས་པའི་ཆོ་ག་དང་འགལ་བར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་དང་། ཉེ་འཁོར་མེད་ན་བདེ་བའི་རྒྱུར་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ།
【現代漢語翻譯】 當羯磨完成還剩下一點時間時，根據根本律藏，受比丘戒者應沐浴后在僧團中等待，托缽者應洗手洗腳后入城托缽，禪修者在中斷禪定時，應唸誦三寶的傳承、經部的傳承和迴向的傳承這三個傳承，並隨意禪修。此時，羯磨阿阇梨應告訴禪修者：『現在可以隨意行事了。』正如《釋論》中所說：『入禪定者，因時間不足。』這三個傳承的唸誦量應適中，不要過多或過少。正如《 टीका 》中所說：『唸誦完三個傳承后，應宣說佈施的利益。』那麼，由誰來宣說呢？根據律藏和《 കർശ 》的記載，應由住持來宣說利益。因此，夏彌（ཤ་མིས་）所說的由羯磨阿阇梨來宣說利益是錯誤的。宣說利益的量也應適中。羯磨阿阇梨應提前聚集以準備座位等，並在分配座位等事宜結束后離開。如果無法提前聚集或無法停留等待分配座位等事宜，則應隱藏或指示隱藏禪修場所的鑰匙。《 टीका 》中說：『即使之前將鑰匙交給某人，也應說鑰匙在此人手中。』以上是別解脫經的止住別解脫部分。 共同別解脫 首先，安立處所達成共識的必要性在於：一般來說，安立處所達成共識能使僧團和合；特別地，通過羯磨達成共識能避免爭吵。其次，總結的意義有四點：第一，應對何處安立處所達成共識有四種情況：第一種是，已完成的三處所中的任何一處，即根本律藏中所說的已完成、未完成或已佔據之處。如果不是這三種情況，比如在分叉路口，則無法安立處所達成共識，因為無法對處所產生共識。第二種是，應具備一尋以上的周邊範圍，正如經文所說：『具備一尋周邊範圍之處』。否則，將與經文中『具備一尋周邊範圍』的儀軌相矛盾，並且如果沒有周邊範圍，則無法成為安樂之因。
【English Translation】 When only a little time remains before the completion of the karma, according to the Vinaya-mula, those who have received ordination should bathe and wait in the Sangha, those who are begging for alms should wash their hands and feet and enter the city to beg for alms, and when interrupting meditation, those who are practicing renunciation should recite the three lineages: the lineage of the Three Jewels, the lineage of the Sutras, and the lineage of dedication, and meditate as they see fit. At this time, the Karma Acarya should tell the renunciates: 'Now you may act as you please.' As stated in the Commentary: 'For those who are engaged in meditation, due to insufficient time.' The recitation of these three lineages should be moderate, neither too much nor too little. As stated in the Tika: 'After reciting the three lineages, the benefits of giving should be explained.' Who should explain it? According to the Vinaya and the Karsha, the abbot should explain the benefits. Therefore, what Shami (ཤ་མིས་) said, that the Karma Acarya should explain the benefits, is definitely wrong. The amount of explaining the benefits should also be moderate. The Karma Acarya should gather beforehand to prepare the seats, etc., and leave after the allocation of seats, etc., is completed. If it is not possible to gather beforehand or to stay and wait for the allocation of seats, etc., then the key to the place of renunciation should be hidden or instructed to be hidden. The Tika says: 'Even if the key was previously given to someone, it should be said that the key is in this person's hand.' The above is the section on the abiding of the Pratimoksha in the Pratimoksha-sthana. The Common Pratimoksha Firstly, the necessity of agreeing on a location is that, in general, agreeing on a location leads to harmony in the Sangha; in particular, agreeing through karma prevents quarrels. Secondly, the meaning of the summary has four points: First, there are four situations for agreeing on where to establish a location: The first is any of the three completed locations, that is, a place that is completed, not completed, or occupied, as stated in the Vinaya-mula. If it is not one of these three situations, such as at a crossroads, then it is not possible to agree on a location, because it is not possible to have consensus on the location. The second is that it should have a surrounding area of one cubit or more, as stated in the text: 'A place with a surrounding area of one cubit.' Otherwise, it would contradict the ritual in the text 'with a surrounding area of one cubit,' and if there is no surrounding area, it will not be a cause of happiness.
།གསུམ་པ་དགེ་འདུན་གྱིས་བཞེད་པ་ཡིན་ཏེ། དགེ་འདུན་འདོད་ནའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། གཞན་དུ་ན་ཀུན་སློང་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །བཞི་པ་སྔར་བློ་མཐུན་བྱས་པ་དང་མ་འབྲེལ་བ་སྟེ། སྔར་གནང་བ་མ་ཐོབ་པ་ལའོ་ཞེས་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་བློ་མཐུན་བྱ་བ་ནི། དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་བཞི་ལྡན་གྱིས་སོ། །གསུམ་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་བློ་མཐུན་བྱ་བ་ནི། གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་སོ། །བཞི་པ་བློ་མཐུན་བྱས་པ་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ནི། མཚམས་ནང་དེ་ན་དགེ་སློང་མེད་པར་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་དང་། རྟེན་ཞིང་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པ་དང་། གནས་ཞིང་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པ་སྟེ། དེ་ལ་སྐྱབས་ཀྱི་ཞེན་པ་འབྱུང་རུང་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པའོ། ། གཉིས་པ་ལ། གང་དུ་བྱ་བ་གནས་ཀྱི་སྐབས། །གང་དུ་བྱ་བ་ཚོགས་པའི་སྐབས། །ཇི་ལྟར་བྱ་བ་ཆོ་ག་དེའོ། ། ༈ གང་དུ་བྱ་བ་གནས་ཀྱི་སྐབས། དང་པོ་ལ། ཐུགས་མཐུན་བྱ་ཕྱིར་བློ་མཐུན་བྱ། །མི་འདུ་དགག་ཕྱིར་མཚམས་ཆེན་བཅད། །འདུ་བ་ཁྱབ་ཆེས་དཀྱིལ་འཁོར་གཅད། །ཅི་ཙམ་འདུ་ཕྱིར་ལས་མཚམས་སྟོན། ། ༈ ཐུགས་མཐུན་བྱ་ཕྱིར་བློ་མཐུན་བྱ། དང་པོ་ནི། གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་བློ་མཐུན་པར་བྱའོ། །གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་ཇི་ལྟ་བུ་ལ་བློ་མཐུན་པར་བྱ་ཞེ་ན། གནས་ཐམས་ཅད་སྐྱེས་བུའི་རྩོལ་བས་མ་བྱས་པར་རང་གྲུབ་པ་བྲག་ཕུག་ལ་སོགས་པའམ་སྟེ། འདི་ལ་བརྟེན་ནས་རྒྱ་ན་རེ། ཐང་སྟོང་པ་ 7-347b ལ་བློ་མཐུན་བྱ་སྟེ་གྲུབ་པའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །འོན་ཀྱང་དེ་དགག་པ་ནི། དབྱེ་ཐང་ཀ་ལ་གནས་ལ་བློ་མཐུན་མི་བྱ་སྟེ། སྐྱབས་ཀྱི་ཞེན་པ་འབྱུང་རུང་དུ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། གྲུབ་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འཆགས་པའི་བསྐལ་པའི་ཚེ་རང་གྲུབ་པའམ། དེའི་འོག་ཏུ་གཏིབས་ཆད་པ་ལ་སོགས་པས་རང་གྲུབ་པ་སྟེ། དཔེར་ན་རིའི་བྱ་སྐྱིབས་ལ་སོགས་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། ཞེས་གསུངས་པས་འདི་ལ་སྐྱབས་ཀྱི་ཞེན་པ་འབྱུང་རུང་དགོས་པར་གྲུབ་བོ། །དབྱེ་ཐང་ཀ་ལ་གསོ་སྦྱོང་བྱེད་ན་གནས་ལ་བློ་མཐུན་མ་བྱས་པར་གསོ་སྦྱོང་བྱེད་པར་བཞེད་སྣང་ངོ་། །གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་རྣམས་ཕྱེད་གནས་གྲུབ་པ་ལ་བསྡད། ཕྱེད་གནས་ཟིན་པ་ལ་བསྡད་ནས་མཚམས་ཀྱིས་མཆོད་པ་ལྟ་བུ་ལ་གཉིས་ཀ་སྨོས་དགོས་ལ། གྲུབ་པའི་ནང་དུ་ཟིན་པའམ། བྱས་པའམ།ཟིན་པའི་གནས་སུ་གྲུབ་པ་ལྟ་བུ་ཡོད་ན་ནང་མ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་སྨོས་དགོས་སོ། །ཕྱེད་གྲུབ་བྱས་ཟིན་གསུམ་གྱི་གནས་ལ་བསྡད། ཕྱེད་དབྱེ་ཐང་དུ་བསྡད་ན་གནས་ལ་བསྡད་པ་རྣམས་བློ་མཐུན་བྱ་ཞིང་། དབྱེ་ཐང་ལ་གནས་པ་བློ་མཐུན་མི་དགོས་སོ། །རྒྱ་མཚོའི་ནང་གི་གྲུ་ནི་ཟིན་པའི་གནས་སུ་ཁ་ཅིག་འདོད་ལ། ཁ་ཅིག་སྐྱབས་ཡོད་པས་ཁྱད་པར་དུ་བྱ་དགོས་པར་ཡང་འཆད་དོ། །སྐྱེས་བུ
【現代漢語翻譯】 第三，由僧團認可，如經中所說：『如果僧團願意』。否則，意樂不會產生。第四，與先前達成一致的意見無關，如經中所說：『對於先前未獲得允許者』，應以此要點來理解。 第二，以何為依據達成一致？以具備四種特徵的僧團為依據。 第三，以何種儀式達成一致？以兩次祈請的羯磨為儀式。 第四，使已達成一致的意見瓦解的原因是：在界線內，沒有比丘的情況下黎明升起；或者所依據的基礎不再是庇護之境；或者所處的地方不再是庇護之境，即不再是能夠產生皈依之處。 第二部分包括：在何處進行羯磨的處所；在何處進行羯磨的集會；如何進行羯磨的儀式。 第一部分：在何處進行羯磨的處所。 首先：爲了和諧一致而達成一致；爲了防止不合而劃定大界；爲了防止過度聚集而劃定壇城；爲了說明聚集的程度而指示羯磨界。 爲了和諧一致而達成一致。 首先：在布薩（藏文：གསོ་སྦྱོང་，懺悔）的處所，僧團應達成一致。在何種布薩的處所達成一致呢？所有非由人造而自然形成的處所，如巖洞等，或者說，依賴於此。有人說，在空曠的平地上達成一致，因為這是成就的特殊之處。然而，這種說法應被駁斥，因為不應在空曠的平地上達成一致，因為它不是能夠產生皈依之處。在自己的論釋和 टीका（梵文，ṭīkā，註釋）中說：『成就』是指在形成劫時自然形成的，或者在其後因崩塌等自然形成的，例如山上的鳥巢等。因此，必須是能夠產生皈依之處。如果在空曠的平地上進行布薩，則似乎認為無需在處所達成一致即可進行布薩。如果僧團一半住在自然形成的處所，一半住在已佔用的處所，如用界石供奉，則兩者都需要說明。如果在自然形成的處所中有已佔用的或已建造的，或者在已佔用的處所中有自然形成的，則只需說明內部的即可。如果一半住在自然形成、已建造或已佔用的處所，一半住在空曠的平地上，則應在住在處所的人們之間達成一致，而無需在住在空曠平地上的人們之間達成一致。有些人認為海中的船隻屬於已佔用的處所，但也有人解釋說，需要根據是否有庇護來區分。人造的……
【English Translation】 Third, it is approved by the Sangha, as it is said, 'If the Sangha wishes.' Otherwise, the intention will not arise. Fourth, it is unrelated to prior agreement, as it is said, 'For those who have not previously obtained permission,' it should be understood by this point. Second, on what basis is agreement reached? On the basis of a Sangha with four characteristics. Third, by what ritual is agreement reached? By the karma of two requests. Fourth, the cause of the dissolution of an agreement is: within the boundary, dawn rising without a bhikshu present; or the basis relied upon ceasing to be a place of refuge; or the place where one is located ceasing to be a place of refuge, that is, ceasing to be a place where refuge can arise. The second part includes: the place where the karma is performed; the assembly where the karma is performed; the ritual of how the karma is performed. First part: the place where the karma is performed. First: To reach agreement for the sake of harmony; to delineate a large boundary to prevent discord; to delineate a mandala to prevent excessive gathering; to indicate the karma boundary to explain the extent of the gathering. To reach agreement for the sake of harmony. First: At the place of posadha (Tibetan: གསོ་སྦྱོང་, confession), the Sangha should reach agreement. At what kind of place of posadha should agreement be reached? All places that are not man-made but naturally formed, such as caves, etc., or rather, relying on this. Some say that agreement should be reached on an empty plain, because it is a special feature of accomplishment. However, this statement should be refuted, because agreement should not be reached on an empty plain, because it is not a place where refuge can arise. In one's own commentary and ṭīkā (Sanskrit, ṭīkā, commentary) it is said: 'Accomplishment' refers to what is naturally formed at the time of the formation kalpa, or what is naturally formed after that due to collapse, etc., such as a bird's nest on a mountain, etc. Therefore, it must be a place where refuge can arise. If posadha is performed on an empty plain, it seems that posadha can be performed without reaching agreement on the place. If half of the Sangha lives in a naturally formed place and half lives in an occupied place, such as offering with boundary stones, then both need to be stated. If there is an occupied or constructed place within a naturally formed place, or if there is a naturally formed place within an occupied place, then only the inner one needs to be stated. If half live in a naturally formed, constructed, or occupied place, and half live on an empty plain, then agreement should be reached among those living in the place, and no agreement is needed among those living on the empty plain. Some consider a ship in the ocean to be an occupied place, but others explain that it needs to be distinguished based on whether there is refuge. Man-made...
འི་རྩོལ་བས་བྱས་པ་མ་ཟིན་པའམ། །སྐྱེས་བུའི་རྩོལ་བས་བྱས་པ་ཟིན་པ་ལའོ་སྟེ་འཕྲོ་མ་ལུས་པའོ། །ཟིན་པ་དང་ལགས་པ་དོན་གཅིག་གོ།གནས་དེའང་ཕྱི་རོལ་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་དང་ལྡན་པའོ། །མི་འདོད་བཞིན་དུ་མ་ཡིན་ཏེ་དགེ་འདུན་བཞེད་ནའོ། །གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་ཞེས་པས་ལས་གཞན་ནི་དེར་མི་བྱའོ་སྙམ་དུ་དོགས་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་དགག་དབྱེ་ལ་སོགས་པ་ལས་གཞན་གྱི་གནས་ཀྱང་དེ་ 7-348a ཡིན་ནོ། །གནས་དེར་ལས་གཞན་བྱེད་ན་ཡང་བློ་མཐུན་གཞན་བྱ་མི་དགོས་སོ། ། ༈ མི་འདུ་དགག་ཕྱིར་མཚམས་ཆེན་བཅད། དང་པོ་ལ་མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་པའི་དགོས་པ་ནི་བཞི་སྟེ། སྤྱིར་ལས་ལ་དགེ་སློང་ཐམས་ཅད་འདུ་དགོས་ཤིང་།བྱེ་བྲག་ཏུ་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེའི་ལས་ལ་ཐམས་ཅད་འདུས་པས་ཀུན་དག་པར་འགྱུར་བ་དང་། ཆོས་གོས་དང་འབྲལ་བ་ཚེགས་ཆུང་ངུས་སྤོང་བ་དང་། དབྱར་རལ་བའི་ཉེས་པ་སྤང་སླ་བ་དང་། གནས་གཞན་དུ་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པས་ཀྱང་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་འཆགས་ཤིང་སྲ་བརྐྱང་གི་ཕན་ཡོན་ཐོབ་པའོ། །གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་ནི། གནས་གང་ལ་མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་པ་ནི་ལྔ་ལས། དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གསུམ་གྱི་མཐའ་ཚུན་ཆད་ཡིན་པ་སྟེ། འདི་ཉིད་ལས། དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གསུམ་གྱི་མཐའ་ཚུན་ཆད་དུའོ། །དབུས་ནས་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གསུམ་གྱི་མཐའ་ལས་ལྷག་པར་མཚམས་བཅད་པ་ལ་མི་འཆགས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཕྱོགས་བཞིའི་མཚན་མ་བརྟན་པོ་དང་ལྡན་པ་སྟེ། མཚན་མ་བརྟན་པོ་བརྗོད་དེ་ལས་བྱ་ཞེས་པས་སོ། །གཞན་དུ་ན་མི་འཆགས་ཏེ་རྟེན་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆུ་ལ་སོགས་པ་མཚམས་གཞན་མ་ཡིན་པ་སྟེ་མཚམས་སུ་ཆུ་ནི་མཚམས་གཞན་དང་འདྲ་ཞེས་པ་དང་། ལུང་གཞི་དང་ཀརྨ་ཤ་ཏམ་ལས། གྲོང་དང་གྲོང་ཁྱེར་ཀྱི་ཉེ་འཁོར་མ་གཏོགས་པར་མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །སྔར་མཚམས་བཅད་པ་དང་མ་འབྲེལ་བ་སྟེ་སྔ་མ་བག་ཡངས་སུ་མ་བྱས་པར་བཅད་པ་གཞན་མི་འཆགས་སོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཞན་གྱིས་མཚམས་བཅད་པའི་ཆེད་དུ་མཚན་མ་བརྟན་པོ་བཙུགས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་གཞན་ལ་གནོད་པ་དང་། 7-348b ཞེས་གཞན་ལ་གནོད་པ་བཀག་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་མཚམས་པོ་ཆེ་གཅོད་པ་ནི་དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་བཞི་ལྡན་གྱིས་སོ། །གསུམ་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་མཚམས་པོ་ཆེ་གཅོད་པ་ནི་སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་སྟེ། སྦྱོར་བ་ནི་རྒྱུས་ཤེས་པའི་དགེ་སློང་གིས་བརྟགས་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་མདུན་དུ་མཚན་མ་བརྟན་པོ་བརྗོད་པའོ། །དངོས་གཞི་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་དང་། མཇུག་ལས་ཀྱི་མཇུག་སྡུད་བརྗོད་པའོ། །བཞི་པ་མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་པ་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ནི། མཚམས་ནང་དེ་ན་དགེ་སློང་མེད་པར་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་དང་། ཕྱོགས་བཞིའི་མཚན་མ་བརྟན་པོ་ཞིག་པ་དང་། ཆུ་ལ་སོགས་པ་མཚམས་གཞན་བྱུང་བ་དང
【現代漢語翻譯】 未完成努力之事，或已完成努力之事，即完全沒有剩餘。完成和存在意義相同。該處所也應具備外部近處一尋的距離。並非不情願，而是僧團同意即可。因『安居處所』之說，為消除疑慮，認為其他事務不應在此進行，故為排除異議等其他事務的處所。 若在該處所進行其他事務，也不需要其他一致的意見。 為防止不包括，劃定大界。 首先，劃定大界的必要性有四：一般來說，所有比丘都必須參與事務；特別是在安居和排除異議的事務中，所有人都必須參與，這樣才能完全清凈；容易捨棄與法衣分離；容易避免夏安居的過失；即使承諾在其他地方夏安居，也能穩固地鋪設坐墊，並獲得穩固鋪設的利益。其次，總結的意義有四。首先，在何處劃定大界，有五種情況：直到三又二分之一由旬的邊緣。正如經文所說：『直到三又二分之一由旬的邊緣。』從中心到超過三又二分之一由旬的邊緣劃定界限，則無法形成，經中如此說。具備穩固的四方標誌。經文說：『說出穩固的標誌，然後進行事務。』否則無法形成，因為沒有依據。水等不是其他界限，因為經文說：『水中之界限與其他界限相同。』並且在律藏根本和《業百法》中說：『除了村莊和城市的附近，不得劃定大界。』與先前劃定的界限不相連，因為經文說：『若未隨意處理先前的劃定，則其他劃定無法形成。』並非爲了他人劃定的界限而設立穩固的標誌，因為爲了防止對其他出家人的損害， 經文禁止損害他人。其次，以何為依據劃定大界，以具備四種特徵的僧團為依據。第三，以何種儀軌劃定大界，分為準備、正行和結尾三個部分。準備是：由知曉原因的比丘考察后，在僧團面前說出穩固的標誌。正行是：兩次祈請的羯磨。結尾是：說出羯磨的結尾總結。第四，大界破壞的原因是：界限內沒有比丘而天亮，四方穩固的標誌損壞，出現水等其他界限。
【English Translation】 Not completing what has been done by effort, or completing what has been done by effort, meaning there is absolutely nothing remaining. 'Completed' and 'exists' have the same meaning. That place should also have a distance of one fathom in the outer vicinity. It is not against one's will, but rather with the agreement of the Sangha. Because of the saying 'place of sojong', to dispel doubts that other activities should not be carried out there, it is also a place for other activities such as exclusion. If other activities are carried out in that place, other unanimous opinions are not necessary. To prevent exclusion, a great boundary is demarcated. Firstly, there are four necessities for demarcating a great boundary: Generally, all bhikshus must participate in the activities; specifically, in the activities of sojong and exclusion, all must participate so that it becomes completely pure; it is easy to abandon separation from the robes; it is easy to avoid the faults of the summer retreat; even if one promises to spend the summer retreat in another place, one can firmly lay down a mat and obtain the benefits of firmly laying down a mat. Secondly, there are four meanings of summarizing. Firstly, in what place is the great boundary demarcated? There are five situations: up to the edge of three and a half yojanas. As the scripture says: 'Up to the edge of three and a half yojanas.' It is said in the scriptures that if the boundary is demarcated from the center to beyond the edge of three and a half yojanas, it cannot be formed. It possesses stable marks on all four sides. The scripture says: 'State the stable marks and then carry out the activity.' Otherwise, it cannot be formed because there is no basis. Water and so on are not other boundaries, because the scripture says: 'The boundary in water is the same as other boundaries.' And in the Vinaya-vastu and the Karma-shata it is said: 'Except for the vicinity of villages and cities, a great boundary should not be demarcated.' It is not connected to a previously demarcated boundary, because the scripture says: 'If the previous demarcation has not been handled casually, other demarcations cannot be formed.' It is not that stable marks are established for the sake of a boundary demarcated by others, because in order to prevent harm to other renunciates, the scripture prohibits harming others. Secondly, on what basis is the great boundary demarcated? It is based on a Sangha possessing four characteristics. Thirdly, by what ritual is the great boundary demarcated? It is divided into three parts: preparation, main part, and conclusion. The preparation is: after a bhikshu who knows the reason examines it, he states the stable marks in front of the Sangha. The main part is: the karma of two requests. The conclusion is: stating the concluding summary of the karma. Fourthly, the causes of the destruction of the great boundary are: dawn breaking without a bhikshu inside the boundary, the stable marks on all four sides being damaged, and the appearance of other boundaries such as water.
་། རྟེན་དགེ་སློང་ཐམས་ཅད་ཞིང་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པ་དང་། ཆོ་གས་ཀྱང་གཞིག་ཏུ་རུང་བའོ། ། གཉིས་པ་ལ། མཚམས་ཆེན་བཅད་པ་དངོས་ཉིད་དང་། །ཞར་ལས་བྱུང་བ་བརྗོད་པར་བྱ། ། ༈ མཚམས་ཆེན་བཅད་པ་དངོས་ཉིད། དང་པོ་ནི། གནས་དེའི་ཕྱོགས་བཞིའི་མཚམས་བཅད་པར་བྱའོ། །གནས་དེའི་ཕྱོགས་ཕྱོགས་ནས་ས་མཚམས་འདི་ཚུན་ཆད་ལས་ལ་འདུ་དགོས་ཞེས་སོ། །ལུང་གཞི་ལས། དགེ་སློང་ཀ་པི་ན་འདི་སྙམ་དུ་སེམས་ཏེ། རྟག་ཏུ་དག་པ་སྙིང་པོ་སྟེ། །རྟག་ཏུ་དག་པ་གསོ་སྦྱོང་ཡིན། །གཙང་མའི་ལས་ནི་དག་གྱུར་པ། །དེ་ཡི་བརྟུལ་ཞུགས་གྲུབ་པར་གྱུར། །ཅེས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་གསུངས་ལ། བདག་ནི་དག་ཅིང་མཆོག་ཏུ་དག་པ་དང་ལྡན་ནོ་སྙམ་སྟེ། གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་སུ་མི་འགྲོ་བ་ལ་བརྟེན་ནས་མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་པར་རྗེས་སུ་གནང་ངོ་། །ཕྱོགས་བཞིར་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གསུམ་གྱི་མཐའ་ཚུན་ཆད་དུའོ། །ཕྱོགས་བཞིའི་དབུས་སུ་ཕ་བོང་དང་། རྩིག་པ་དང་། ཀ་བ་དང་། ཤིང་ལྗོན་པ་དང་། ར་བ་དང་། བྱ་སྐྱིབས་དང་། ལམ་པོ་ཆེ་དང་། ཁྲོན་པ་ 7-349a ལ་སོགས་པ་དེའི་རྒྱུས་ཤེས་པའི་དགེ་སློང་གཉུག་གནས་རྣམས་ཀྱིས་བརྟགས་ནས་དགེ་འདུན་གྱི་མདུན་དུ་མཚན་མ་བརྟན་པོ་བརྗོད་དེ་ལས་བྱའོ། ། ༈ ཞར་ལས་བྱུང་བ་བརྗོད་པར་བྱ། དང་པོ་ལ་དགོས་པའི་དོན་ནི། མཚམས་པོ་ཆེའི་ནང་དེར་དགེ་སློང་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་གནས་གང་དུ་ཆོས་གོས་བཞག་ཀྱང་འབྲལ་བའི་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་བའོ། །ལུང་གཞི་ལས། མཚམས་ཆེན་པོའི་ནང་དུ་དགེ་སློང་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཆོས་གོས་དག་དང་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་སྦྱིན་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་ལྔ་ལས། དང་པོ་གཞི་གང་ལ་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་བྱ་བ་ནི་གཉིས་ཏེ། ས་གཞི་དེར་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་སྦྱིན་ཟིན་པ་དང་། མ་འབྲེལ་བ་དང་། ཆོ་གའི་སྒོ་ནས་མཚམས་བཅད་པ་ཡིན་པའོ། །དང་པོ་ནི། སྔར་གནང་བ་མ་ཐོབ་པ་ལའོ་ཞེས་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། །གཉིས་པ་ལ་ནི་མཚམས་ཆེ་ཆུང་གང་རུང་བཅད་པའི་ནང་ཡིན་པ་སྟེ། ལུང་གཞི་ལས། མཚམས་པོ་ཆེའི་ནང་དུ་དགེ་སློང་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཆོས་གོས་དང་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་སྦྱིན་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ལ།ལུང་ཞུ་བ་ལས། བཙུན་པ་མཚམས་བུ་ཆུང་ཡང་ཆོས་གོས་དང་འབྲལ་བར་མི་འགྱུར་བར་བློ་མཐུན་པར་བགྱིའམ། གལ་ཏེ་འདོད་ན་བློ་མཐུན་པར་བྱའོ་ཞེས་གཞི་འགྲེལ་དུ་ལུང་དྲངས་ཤིང་། ཀར་ཤ་ལས། མཚམས་བུ་ཆུང་བཅད་ཅིང་དཀྱིལ་འཁོར་བར་བློ་མཐུན་པར་བྱས་པའི་ནང་དུ་དགེ་སློང་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཆོས་གོས་དག་དང་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ནི་གཅིག་ཏུ་མ་ངེས་ཏེ། གལ་ཏེ་འདོད་ན་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །འདིར་རྒྱ་ན་རེ། ས་གཞི་མཚམས་མ་བཅད་ཀྱང་རང་བཞིན་གྱི་མཚམས་ 7-349b རྒྱ་ཆེན་པོའི་ནང་དུ་ཡང་མི་འབྲལ་བའི་ག
【現代漢語翻譯】 再者，所有比丘都不能成為田地，儀式也可以被摧毀。 第二部分，將講述劃分大界的實際情況，以及由此產生的附帶結果。 劃分大界的實際情況： 首先，要劃分該地點的四個方向的邊界。從該地點的各個方向，都需要劃定一個界限，說明從這裡開始必須包括在羯磨中。根據律藏根本說，比丘迦比那這樣想：『恒常的清凈是精華，恒常的清凈是布薩，清凈的業已變得純凈，他的苦行已經完成。』世尊這樣說，『我認為自己是清凈且極其清凈的』，因此，由於不去布薩的地方，允許劃分大界。四個方向的邊界是三又二分之一踰繕那（Yojana）以內。在四個方向的中心，有石頭、墻壁、柱子、樹木、籬笆、鳥棚、大道和水井等，由熟悉這些情況的常住比丘們進行調查，然後在僧團面前說明確定的標誌，並進行羯磨。 講述由此產生的附帶結果： 首先，需要的意義是：在大界內，所有比丘無論將法衣放在何處，都不會犯離衣罪。根據律藏根本說，『在大界內，應允許所有比丘的法衣都不離身。』 第二，總結的意義有五點：第一，在何處給予不離衣的許可有兩種情況：已經給予了在該地不離衣的許可，以及沒有給予許可，而是通過儀式劃分了邊界。第一種情況是：給予那些以前沒有獲得許可的人。第二種情況是：無論劃分了大界還是小界，都在其範圍內。根據律藏根本說，『在大界內，應允許所有比丘的法衣都不離身。』根據律經請求說，『諸位尊者，即使是小界，法衣也不會離身，你們同意嗎？如果同意，就請同意。』在根本律的註釋中引用了這段律經。迦濕彌羅的學者說，『劃分了小界，並在曼荼羅（梵文：Maṇḍala，梵文羅馬擬音：Maṇḍala，漢語字面意思：壇城）內達成一致后，允許所有比丘的法衣都不離身，這並非是絕對的，如果需要，可以允許。』 在這裡，嘉納說，即使沒有劃分邊界，在自然形成的大界內，也可以不離衣。
【English Translation】 Furthermore, all bhikshus cannot become fields, and the rituals can also be destroyed. Secondly, we will discuss the actual division of the great boundary and the incidental results arising therefrom. The actual division of the great boundary: First, the boundaries of the four directions of that place should be demarcated. From each direction of that place, a boundary should be drawn, stating that from here onwards it must be included in the karma. According to the Mūlasarvāstivāda Vinaya, the bhikshu Kapina thought thus: 'Constant purity is the essence, constant purity is the posadha, the pure karma has become pure, and his ascetic practice has been accomplished.' The Blessed One said, 'I think of myself as pure and supremely pure,' therefore, because he did not go to the place of posadha, the division of the great boundary was permitted. The boundary of the four directions is within three and a half yojanas. In the center of the four directions, there are stones, walls, pillars, trees, fences, bird shelters, highways, and wells, etc., which are investigated by the resident bhikshus who are familiar with these things, and then a firm sign is stated in front of the sangha, and the karma is performed. Discussing the incidental results arising therefrom: First, the meaning of the need is: within the great boundary, all bhikshus, no matter where they place their robes, will not be guilty of disrobing. According to the Mūlasarvāstivāda Vinaya, 'Within the great boundary, permission should be granted for all bhikshus' robes not to be separated from them.' Second, the meaning of the summary has five points: First, there are two situations in which permission is given not to separate from the ground: permission has already been given not to separate from the ground, and there is no permission, but the boundary is divided by rituals. The first situation is: given to those who have not obtained permission before. The second situation is: whether a large or small boundary is divided, it is within its scope. According to the Mūlasarvāstivāda Vinaya, 'Within the great boundary, permission should be granted for all bhikshus' robes not to be separated from them.' According to the Vinaya Request, 'Venerables, even in a small boundary, the robes will not be separated, do you agree? If you agree, please agree.' This Vinaya is quoted in the commentary on the root Vinaya. The Kashmiri scholars said, 'After dividing the small boundary and reaching an agreement within the Mandala (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音：Maṇḍala，漢語字面意思：壇城), the permission for all bhikshus' robes not to be separated is not absolute, and if necessary, it can be allowed.' Here, Gyana says that even if the boundary is not divided, it is possible not to separate within the naturally formed great boundary.
ནང་བ་སྦྱིན་རུང་སྟེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། ལས་ཀྱི་མཚམས་སུ་ཆོས་གོས་དང་མི་འབྲལ་བའི་སྡོམ་པ་སྐོས་ཤིག་ཅེས་གསུངས་ན། རྩིག་པའི་མཚམས་ལ་ཆོས་གོས་དང་མི་འབྲལ་བའི་སྡོམ་པ་བསྐོ་བར་བགྱིའམ། དེ་སྟེ་དགོས་པ་ཡོད་ན་སྐོས་ཤིག་ཅེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འོན་ཀྱང་ས་གཞི་མཚམས་མ་བཅད་པ་ཉིད་དུ་ནི་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་མི་འཆགས་སོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །ལུང་ལས་གསུངས་པ་ཁྱེད་ཀྱིས་སྒྲུབ་བྱེད་དུ་དྲངས་པ་དེ་ནི་ཆོ་གས་མཚམས་བཅད་པ་དང་ལྡན་པའི་རྩིག་པའི་མཚམས་ལ་ཆོས་གོས་དང་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་བྱས་པ་ལ་དགོངས་ཏེ། ལུང་ལས། དེ་སྟེ་དགོས་པ་ཡོད་ན་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་བྱ་བ་ནི་དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་བཞི་ལྡན་གྱིས་སོ། །གསུམ་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་བྱ་བ་ནི་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་སོ། །བཞི་པ་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ནི། སྔར་བཤད་པའི་མཚམས་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ཀུན་གྱིས་འཇིག་སྟེ། འདིའི་རྟེན་ཞིག་པའི་ཕྱིར་གྱང་ཞིག་པའི་རི་མོ་བཞིན་ནོ། །ལྔ་པ་གནང་བ་དང་སྒྲུབ་པའི་དོན་ལ་གཉིས་ཏེ། དངོས་དང་ཞར་ལས་བྱུང་བའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་རང་ལུགས་བཞག་པ་ནི། ས་གཞི་ལ་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་བྱ་བ་འདི་ནི་ཅི་དགར་འཇུག་པ་གནང་བའི་བསླབ་པ་ཡིན་པ་སྟེ། ཀར་ཤའི་དཀྱིལ་འཁོར་བར་ཆོས་གོས་དང་མི་འབྲལ་པའི་གནང་བ་སྦྱིན་པའི་སྐབས་ལས། གལ་ཏེ་འདོད་ན་སྦྱིན་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། མཚམས་པོ་ཆེར་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ཡང་དེ་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ཞར་ལ་གཞན་ལུགས་ 7-350a དགག་པ་ནི། བ་རོང་བ་ན་རེ། མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་ན་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཚུན་ཆད་དབྱེ་ཐང་ཀ་ལྟ་བུར་གྱུར་པ་ཡིན་ཏེ། ལས་མཚམས་བཅད་པས་རྩིག་མཚམས་འཇིག་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས། བཙུན་པ་མཚམས་གཞན་དུ་བཀུམ་པས་མཚམས་གཞན་གྲོལ་བར་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཨུ་པ་ལི་ཡོད་དེ། ལས་ཀྱི་མཚམས་བཅད་ན་རྩིག་པའི་མཚམས་གྲོལ་བ་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དེས་ན་དབྱེ་ཐང་ཀ་ལ་ཆོས་གོས་ལས་འདོམ་གང་བས་ཐག་རིང་བར་ཉལ་ན་བྲལ་བའི་ཉེས་པར་འགྱུར་བ་ལྟར་མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་པ་ན་ཡང་རྩིག་མཚམས་ཞིག་པས་དབྱེ་ཐང་ཀ་དེ་དང་འདྲའོ། །དེས་ན་མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་ན་ནི་གནས་ཁང་ཆུང་ངུ་གཅིག་གི་ནང་དུ་ཆོས་གོས་ལ་འདོམ་གང་བས་ཐག་རིང་པོར་ཉལ་ན་བྲལ་བའི་ཉེས་པར་འགྱུར་བས་ཅི་ནས་ཀྱང་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་བྱ་དགོས་པ་སྒྲུབ་པའི་བསླབ་པ་ཡིན་ཏེ། གཞན་དུ་ན་འབྲལ་ལྟུང་སྤང་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་དགག་པ་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་གནོད་བྱེད་བརྗོད་པ་ནི། ལས་ཀྱི་ཆོ་གས་མཚམས་བཅད་པ་དེར་མི་འབྲལ་བ་ཆོས་ཅན། ཅི་དགར་འཇུག་པ་གནང་བའ
【現代漢語翻譯】 內瓦·斯仁容（Nangwa Syinrung）在《隆珠瓦》（Lung Zhuwa）中說：『在羯磨（Karma）的界限內，應授予不離衣的許可。』那麼，是否也要在墻壁的界限內授予不離衣的許可呢？經文中說：『如果需要，就應授予。』由此可知。」然而，經文中又說：「如果未劃定地基的界限，則不應給予不離衣的許可。」這與之前的說法相矛盾。你引用的經文是爲了證明，通過羯磨儀式劃定的墻壁界限，可以給予不離衣的許可。經文中說：『如果需要，就應授予。』由此可知。 第二，通過何種所依（Rten）給予不離衣的許可呢？通過具備四種功德的僧團（dge 'dun mtshan nyid bzhi ldan）給予。 第三，通過何種儀式給予不離衣的許可呢？通過兩次祈請的羯磨（Gsol Gnyis）儀式給予。 第四，不離衣的許可失效的原因是什麼呢？之前所說的所有導致界限失效的原因都會導致其失效。因為此處的所依已經失效，就像墻壁上的圖畫一樣。 第五，許可和成就的意義有二：直接的和間接產生的。 首先，分為兩種。第一，確立自宗觀點：在地基上給予不離衣的許可，是爲了允許隨意進入的戒律。在噶夏（Karsha）的壇城中，在給予不離衣許可時說：『如果需要，就應給予。』在大的界限內給予不離衣的許可，也是同樣的道理。 第二，駁斥他宗觀點：瓦絨巴（Barongba）說：『如果劃定了大的界限，那麼在三又二分之一的俱盧舍（dPag Tshad）範圍內，就會像「唐卡分割」（dBye Thang Ka）一樣。因為羯磨界限的劃定會導致墻壁界限的失效。』《隆珠瓦》（Lung Zhuwa）中說：『如果比丘在其他界限內被殺，那麼其他界限會因此而解除嗎？鄔波離（Upa li）說：會的，如果劃定了羯磨界限，那麼墻壁界限就會解除。』因此，就像在「唐卡分割」中，如果離衣一肘（'Dom Gang）的距離睡覺，就會犯離衣罪一樣，劃定了大的界限后，墻壁界限也會失效，就像「唐卡分割」一樣。因此，如果劃定了大的界限，那麼在小房間里離衣一肘的距離睡覺，就會犯離衣罪，所以必須給予不離衣的許可，這是爲了防止犯離衣罪。否則，就無法避免犯離衣罪。』 對此進行駁斥，分為兩點。第一，陳述妨害：在通過羯磨儀式劃定的界限內，不離衣是允許隨意進入的許可。
【English Translation】 Nangwa Syinrung said in 'Lung Zhuwa': 'Within the boundary of Karma, the permission of not being separated from the robes should be granted.' Then, should the permission of not being separated from the robes also be granted within the boundary of the wall? The scripture says: 'If needed, it should be granted.' This is known from this.' However, the scripture also says: 'If the boundary of the foundation is not demarcated, then the permission of not being separated should not be given.' This contradicts the previous statement. The scripture you cited is to prove that the boundary of the wall demarcated by the Karma ritual can be granted the permission of not being separated from the robes. The scripture says: 'If needed, it should be granted.' This is known from this. Second, through what basis (Rten) is the permission of not being separated granted? It is granted through the Sangha (dge 'dun) possessing four qualities (mtshan nyid bzhi ldan). Third, through what ritual is the permission of not being separated granted? It is granted through the Karma (Gsol Gnyis) ritual of two requests. Fourth, what are the reasons for the permission of not being separated to become invalid? All the reasons that cause the boundary to become invalid, as mentioned earlier, will cause it to become invalid. Because the basis here has become invalid, just like a painting on a wall. Fifth, the meaning of permission and accomplishment has two aspects: direct and indirectly arising. First, it is divided into two types. First, establishing one's own view: granting the permission of not being separated on the foundation is a precept that allows free entry. In the mandala of Karsha, when granting the permission of not being separated from the robes, it is said: 'If needed, it should be granted.' Granting the permission of not being separated in a large boundary is also for the same reason. Second, refuting the views of others: Barongba said: 'If a large boundary is demarcated, then within three and a half krosas (dPag Tshad), it will be like a 'Thangka division' (dBye Thang Ka). Because the demarcation of the Karma boundary will cause the wall boundary to become invalid.' 'Lung Zhuwa' says: 'If a monk is killed in another boundary, will the other boundary be dissolved? Upali said: Yes, if the Karma boundary is demarcated, then the wall boundary will be dissolved.' Therefore, just like in 'Thangka division', if one sleeps one cubit ('Dom Gang) away from the robes, one will commit the offense of separation. Similarly, after a large boundary is demarcated, the wall boundary will also become invalid, just like 'Thangka division'. Therefore, if a large boundary is demarcated, then sleeping one cubit away from the robes in a small room will commit the offense of separation, so the permission of not being separated must be granted, which is to prevent committing the offense of separation. Otherwise, one will not be able to avoid committing the offense of separation.' Refuting this, it is divided into two points. First, stating the impediment: within the boundary demarcated by the Karma ritual, not being separated from the robes is a permission that allows free entry.
ི་བསླབ་པ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ངེས་པར་བྱ་དགོས་བསྒྲུབ་པའི་བསླབ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁྱབ་མ་གྲུབ་ན་དམ་བཅའ་བུད་ཅིང་། འདོད་ན། ཀརྨ་ཤ་ཏམ་ལས། དཀྱིལ་འཁོར་བར་བློ་མཐུན་བྱས་པའི་ནང་དུ་ཆོས་གོས་དག་དང་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ནི་གཅིག་ཏུ་མ་ངེས་ཏེ། གལ་ཏེ་འདོད་ན་སྦྱིན་པར་བྱའོ་ཞེས་གོང་དུ་དྲངས་པ་དེ་དང་འགལ་ལོ། །མཚམས་པོ་ཆེར་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་བྱིན་པ་ཡང་དཀྱིལ་འཁོར་བའི་སྐབས་སུ་གསུངས་པ་དེ་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་སོ། །གཉིས་པ་སྒྲུབ་བྱེད་ 7-350b གཞིག་པ་ནི། ལུང་ཞུ་བ་ལས་གསུངས་པ་དེ་མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་པ་དེར་ལས་ལ་འདུ་དགོངས་པ་ལ་བལྟོས་ཏེ། རྩིག་མཚམས་འཇིག་པ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི། ཆོས་གོས་ཀྱི་གནས་དང་འབྲལ་བ་ལ་བལྟོས་པའི་རྩིག་མཚམས་འཇིག་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། གལ་ཏེ་མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་པ་ན་ཆོས་གོས་དང་འབྲལ་བ་ལ་བལྟོས་པའི་རྩིག་མཚམས་ཞིག་སྟེ། དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཚུན་ཆད་མཚམས་གཅིག་ཏུ་གྱུར་ན་ནི་མཚམས་པོ་ཆེར་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་དོན་མེད་དུ་ཐལ་བར་འགྱུར་ཏེ། མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་མ་བྱིན་ཀྱང་ཆོས་གོས་དང་མི་འབྲལ་བའི་ཆ་ནས་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཚུན་ཆད་མཚམས་གཅིག་ཏུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་མཚམས་པོ་ཆེར་ཆོས་གོས་ལ་བལྟོས་པའི་ལས་མཚམས་བཅད་པས་རྩིག་མཚམས་མི་འཇིག་པས་མཚམས་པོ་ཆེར་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་བྱེད་པ་འདི་འཐད་དོ། །གཉིས་པ་ཞར་ལས་བྱུང་བ་ནི། མཚམས་པོ་ཆེར་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་བྱིན་པ་ན་མཚམས་པོ་ཆེའི་ནང་ཁོང་ན་ཡོད་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་བར་ཆོས་གོས་བཞག་སྟེ། མཚམས་པོ་ཆེའི་ནང་གི་དབྱེ་ཐང་ཀ་ལྟ་བུར་དགེ་སློང་ཉལ་ན་ཆོས་གོས་དང་བྲལ་ལམ་མི་འབྲལ་ཅེ་ན། འབྲལ་བའི་ཉེས་པར་འགྱུར་ཏེ། མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་ཆགས་པ་ནི་ལས་མཚམས་གཅིག་ཡིན་པ་ལ་བལྟོས་ལ། མཚམས་པོ་ཆེ་དང་དཀྱིལ་འཁོར་བ་གཉིས་ནི་ལས་མཚམས་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལྕགས་རིས་བསྐོར་བ་གཅིག་གི་ནང་ལྟ་བུ་རང་བཞིན་གྱི་མཚམས་གཅིག་གི་ནང་ཁོངས་ན་ཡོད་པའི་གནས་ཁང་གཅིག་དཀྱིལ་འཁོར་བར་བཅད་པ་ན། དཀྱིལ་འཁོར་བར་ཆོས་གོས་བཞག་སྟེ། དཀྱིལ་འཁོར་བ་ལས་གཞན་པའི་གནས་ཁང་གཞན་ལྟ་བུ་རང་བཞིན་གྱི་མཚམས་ནང་ 7-351a དེར་དགེ་སློང་ཉལ་ན་ཆོས་གོས་དང་འབྲལ་ལམ་མི་འབྲལ་ཅེ་ན། མི་འབྲལ་ཏེ་དཀྱིལ་འཁོར་བ་བཅད་པས་ལས་ལ་བལྟོས་པའི་མཚམས་ཐ་དད་དུ་གྱུར་ཀྱང་འབྲལ་བ་ལ་བལྟོས་པའི་མཚམས་ཐ་དད་དུ་གྱུར་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྨྲས་པ།བསྟན་སྐྱེས་བཤེས་གཉེན་ལག་ཡོད་ཀྱིས་གཏོར་བ། །གཙུག་ལག་རྒྱན་བྱེད་མཎྜའི་ཕྲེང་མཛེས་དེ། །འདུལ་བ་གངྒཱའི་ལྷ་མོའི་ཅོད་པན་རྩེར། །རབ་གསལ་དབུ་བ་བཞིན་དུ་རྒོད་པར་གྱུར། །དེ་ཚེ་དངོས་དེ་ཆུ་འཛིན་ཕུང་པོ་རུ། །སྤྲིན་གྱི་གྲོགས་རྣམས་འགྲིབ་པས་འབྱེད་ཅིང་འཁྲ
【現代漢語翻譯】 如果不是必須遵守的戒律，那就不應該成為戒律。因為它必須是需要遵守的戒律。如果這個論證的前提不成立，那麼承諾就會崩潰。如果有人堅持認為，在《羯磨百法》（Karma Shatam）中，『在曼荼羅（dkyil 'khor，梵文：mandala，梵文羅馬轉寫：mandala，漢語意思：壇城）中，允許不離僧衣並非絕對，如果需要，可以允許』，這與前面引用的內容相矛盾。同樣，允許不離開大界（mtshams po che）的情況，也與曼荼羅的情況相同。第二，駁斥論證：經文中說，劃定大界必須考慮到羯磨（las，梵文：karma，梵文羅馬轉寫：karma，漢語意思：業）的範圍，指的是破壞墻界，而不是指與僧衣分離而破壞墻界。如果劃定大界意味著與僧衣分離而破壞墻界，那麼在二又二分之一的距離內成為一個界限，那麼允許不離開大界將變得毫無意義，因為即使沒有允許不離開，從不離開僧衣的角度來看，在二又二分之一的距離內仍然是一個界限。因此，劃定大界時，考慮到僧衣的羯磨界限並沒有破壞墻界，所以允許不離開大界是合理的。第二，從附帶事件來看：如果允許不離開大界，那麼在位於大界內的曼荼羅中放置僧衣，如果比丘睡在大界內的隔間里，比如唐卡（thang ka），那麼是否會與僧衣分離？答案是會犯分離的過失，因為允許不離開是考慮到一個羯磨界限，而大界和曼荼羅是不同的羯磨界限。如果在同一圍墻內，比如在一個自然界限內，將一個房間劃爲曼荼羅，在曼荼羅中放置僧衣，如果比丘睡在曼荼羅之外的其他房間里，比如在自然界限內，那麼是否會與僧衣分離？答案是不會分離，因為即使劃定曼荼羅導致羯磨界限不同，但並沒有導致與分離相關的界限不同。有人說：由持戒的善知識摧毀，作為經論裝飾的曼荼羅之花鬘，在調伏的恒河女神的髮髻上，像明亮的泡沫一樣閃耀。那時，烏雲密佈，云的同伴們消退，顯露出……
【English Translation】 If it is not a precept that must be kept, then it should not be a precept. Because it must be a precept that needs to be kept. If the premise of this argument is not established, then the commitment will collapse. If one insists that, in the 'Karma Shatam', 'Allowing not to be separated from the monastic robes in the mandala (dkyil 'khor, Sanskrit: mandala, Romanized Sanskrit: mandala, Chinese meaning: altar) is not absolute, if needed, it can be allowed,' which contradicts what was quoted earlier. Similarly, the situation of allowing not to leave the great boundary (mtshams po che) is the same as the case of the mandala. Second, refuting the argument: The scripture says that demarcating the great boundary must take into account the scope of karma (las, Sanskrit: karma, Romanized Sanskrit: karma, Chinese meaning: action), referring to the destruction of the wall boundary, not the destruction of the wall boundary due to separation from the monastic robes. If demarcating the great boundary means destroying the wall boundary due to separation from the monastic robes, then becoming a boundary within two and a half distances, then allowing not to leave the great boundary would become meaningless, because even without allowing not to leave, from the perspective of not leaving the monastic robes, it is still a boundary within two and a half distances. Therefore, when demarcating the great boundary, the karma boundary considering the monastic robes does not destroy the wall boundary, so allowing not to leave the great boundary is reasonable. Second, from the incidental events: If allowing not to leave the great boundary, then placing the monastic robes in the mandala located within the great boundary, if a bhikkhu sleeps in a compartment within the great boundary, such as a Thangka (thang ka), then will it be separated from the monastic robes? The answer is that it will commit the fault of separation, because allowing not to leave is considering one karma boundary, while the great boundary and the mandala are different karma boundaries. If within the same enclosure, such as within a natural boundary, a room is designated as a mandala, and the monastic robes are placed in the mandala, if a bhikkhu sleeps in other rooms outside the mandala, such as within the natural boundary, then will it be separated from the monastic robes? The answer is that it will not be separated, because even though designating the mandala leads to different karma boundaries, it does not lead to different boundaries related to separation. Someone said: Destroyed by the virtuous friend who holds the doctrine, the garland of mandalas that adorns the scriptures, on the crest of the taming Ganges goddess, shines like bright foam. At that time, dark clouds gathered, and the companions of the clouds receded, revealing...
ུལ། དེ་ལྟར་ན་ཡང་བསྟན་པའི་རང་བཞིན་ནི། །གནས་སྐབས་འགྱུར་བས་ནོངས་མེད་སྙིང་པོར་ཆགས། །ཛམྦུ་ནཱ་དའི་དྲིལ་ཆུང་སྒྲ་ལྡན་པའི། །དབྱངས་ཅན་ལྷ་མོས་གདོང་གིས་ཉེར་བཏུད་པ། །སངས་རྒྱས་གསུང་རབས་གསལ་བའི་མེ་ལོང་ནི། །རིག་འཛིན་གྲུབ་པའི་ངག་ལ་རྫོགས་པར་གྱུར།། །། གཉིས་པ་ནི།མཚམས་བཅད་པ་དེར་ཆོས་གོས་དག་དང་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་བྱས་ན་དགེ་སློང་ཐམས་ཅད་ཆོས་གོས་དག་དང་མི་འབྲལ་བར་འགྱུར་རོ། །ཆོས་གོས་དང་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་དེ་བྱའོ། ། ༈ འདུ་བ་ཁྱབ་ཆེས་དཀྱིལ་འཁོར་གཅད། གསུམ་པ་ལ།སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ནི། དཀྱིལ་འཁོར་བར་བཅད་པའི་དགོས་པ་ནི་དགེ་འདུན་འདུ་བ་ཁྱབ་ཆེས་པ་སྤོང་ཞིང་། དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱི་དགེ་བ་གཞན་ཉམས་པར་འགྱུར་བ་སྤོང་བ་སྟེ། ལུང་གི་གླེང་གཞི་ལས། དགེ་སློང་རྣམས་བཞི་ཚོགས་ཀྱིས་ལས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ལ་ཡང་མཚམས་པོ་ཆེ་དེ་ན་ཡོད་པའི་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་སྡུད་པར་བྱེད་པ་ན། དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱི་དགེ་བའི་ཕྱོགས་ཉམས་པར་གྱུར་པ་ལ་བརྟེན་ནས་དཀྱིལ་འཁོར་བ་བཅད་པར་བྱ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་བཞི་ལས། 7-351b དང་པོ་གནས་གང་དུ་དཀྱིལ་འཁོར་བ་བཅད་པ་ལ་དྲུག་ལས། དང་པོ་ནི། གདིང་བ་བཞི་བཅུ་འདིངས་པ་ཤོང་བ་སྟེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། དཀྱིལ་འཁོར་གང་དུ་གྲངས་བཞི་བཅུར་བགོ་བ་ཤོང་བའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གནས་ཀྱི་ཚད་དེ་ཙམ་དུ་དགེ་སློང་མའི་དབྱུང་བ་བྱེད་ན་ཡང་དགེ་སློང་ཕ་མ་བཞི་བཅུ་བསྒྲུབ་བྱ་ཡུལ་དང་བཅས་པ་ཤོང་བར་འགྱུར་བས་རིགས་པས་ཀྱང་འཐད་དོ། །འོ་ན་མཚམས་བུ་ཆུང་དང་དཀྱིལ་འཁོར་བ་གཅིག་གམ་ཐ་དད། དང་པོ་ལྟར་ན། ཀརྨ་ཤ་ཏམ་ལས། དཀྱིལ་འཁོར་བ་དང་། མཚམས་པོ་ཆེ་དང་། མཚམས་བུ་ཆུང་བཅད་ཅེས་གསུངས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས་ཀྱང་། མཚམས་ཆེན་པོ་དང་མཚམས་བུ་ཆུང་དང་། དཀྱིལ་འཁོར་བའི་མཚམས་ཞེས་པ་དང་། བསྡུས་པ་ལས་ཀྱང་། མཚམས་བུ་ཆུང་བཅད་པར་བྱ། ཡང་ན་དཀྱིལ་འཁོར་བ་བཅད་པར་བྱ། ། ཞེས་མཚམས་བུ་ཆུང་དང་དཀྱིལ་འཁོར་བ་ཐ་དད་དུ་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། །གཉིས་པ་ལྟར་ན། དཀྱིལ་འཁོར་བ་བཅད་པའི་སྐབས་ཀྱི་ལུང་གཞི་ལས། མཚམས་བུ་ཆུང་བཅད་ཅིང་དཀྱིལ་འཁོར་བར་བློ་མཐུན་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་།གཞི་འགྲེལ་ལས། མཚམས་བུ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དཀྱིལ་འཁོར་བ་སྟེ། ཞེས་མཚམས་བུ་ཆུང་དང་དཀྱིལ་འཁོར་བ་གཅིག་ཡིན་པར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། ཁྱབ་ཆེ་ཆུང་ཐ་དད་པ་སྟེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། མཚམས་ཆེན་པོ་ཆོད་ཅིག་ཅེས་གསུངས་ན། ཚད་ཇི་ཙམ། ཨུ་པ་ལི། དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གསུམ་མོ། །དེ་ཚུན་ཆད་ནི་ཐམས་ཅད་ཆུང་ངུ་སྟེ་དཀྱིལ་འཁོར་གང་དུ་གྲངས་བཞི་བཅུར་ཤོང་བའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །བསྡུས་པ་ལས་ཀྱང་། མཚམས་ཆེན་པོ་ནི་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གསུམ་མོ། །མཚམས
【現代漢語翻譯】 因此，佛法的自性，會因應時勢變遷，成為無過失的精髓。猶如閻浮金（ཛམྦུ་ནཱ་ད，梵文：Jambunada，梵文羅馬音：Jambunada，漢語字面意思：一種黃金）的小鈴鐺發出悅耳的聲音，妙音天女（དབྱངས་ཅན་ལྷ་མོ，梵文：Sarasvati，梵文羅馬音：Sarasvati，漢語字面意思：辯才天女）用臉頰親近它。佛陀的教言如明鏡般清晰，在持明成就者的口中得以圓滿。 第二，如果允許在結界中不離袈裟，那麼所有比丘都不會離袈裟。應該給予不離袈裟的許可。 總而言之，是爲了防止僧團過度聚集而設立結界。 第三點分為總義和詞義。 首先，設立結界的必要性在於避免僧團過度聚集，並防止比丘們的其他善行受到損害。根據律藏的開端，當比丘們因四眾集會而需要進行羯磨等事務時，如果將所有在結界內的僧眾都召集起來，會導致比丘們的善行受到損害，因此需要設立結界。第二，總結的意義有四點： 第一，在何處設立結界有六點。第一點是，能夠容納四十個坐墊的地方。根據律藏的請求，結界應該能夠容納四十個席位。這意味著，即使在那裡進行比丘尼的驅逐，也應該能夠容納四十位比丘父母以及需要完成羯磨的場所，這在理上也說得通。那麼，小結界和結界是一個還是不同？如果是一個，那麼《業百法》中說：『設立結界、大結界和小結界』，而且《 टीका 》中也說：『大結界、小結界和結界』，《攝頌》中也說：『應該設立小結界，或者設立結界』，這與小結界和結界是不同的說法相矛盾。如果是不同的，那麼在設立結界時的律藏依據中說：『應該設立小結界，並與結界達成一致』，而且《根本律釋》中說：『小結界被稱為結界』，這與小結界和結界是一個的說法相矛盾。這是因為範圍大小不同。根據律藏的請求：『設立大結界』，那麼範圍有多大？優波離（ཨུ་པ་ལི，梵文：Upali，梵文羅馬音：Upali，漢語字面意思：近執），三逾繕那半。從那之後的所有都是小的，即能夠容納四十個席位的結界。』《攝頌》中也說：『大結界是三逾繕那半，小結』
【English Translation】 Thus, the nature of the teachings, by changing circumstances, becomes the faultless essence. Like the small bell of Jambunada (ཛམྦུ་ནཱ་ད，梵文：Jambunada，Romanized Sanskrit: Jambunada, Literal meaning: a type of gold) with a melodious sound, which the goddess Sarasvati (དབྱངས་ཅན་ལྷ་མོ，梵文：Sarasvati，Romanized Sanskrit: Sarasvati, Literal meaning: Goddess of eloquence) closely embraces with her face. The clear mirror of the Buddha's teachings is perfected in the speech of the Vidyadhara (knowledge holder) Siddhas. Secondly, if permission is granted to not be separated from the monastic robes within the boundary, then all monks will not be separated from their monastic robes. That permission to not be separated from the robes should be granted. In short, the boundary is established to prevent the Sangha from gathering excessively. The third point is divided into the general meaning and the literal meaning. Firstly, the necessity of establishing a boundary is to avoid excessive gatherings of the Sangha and to prevent the decline of other virtues of the monks. According to the beginning of the Vinaya, when monks need to perform Karma (actions) due to the assembly of the four groups, if all the Sangha within the boundary are gathered, it will cause the monks' virtues to decline, therefore a boundary needs to be established. Secondly, the summarized meaning has four points: First, there are six points regarding where to establish the boundary. The first point is a place that can accommodate forty cushions. According to the request of the Vinaya, the boundary should be able to accommodate forty seats. This means that even if the expulsion of nuns is carried out there, it should be able to accommodate forty monastic parents and the place where the Karma needs to be completed, which is also reasonable. So, is the small boundary and the boundary one or different? If it is one, then the Karma Shatam says: 'Establish the boundary, the great boundary, and the small boundary,' and the Ṭīkā also says: 'The great boundary, the small boundary, and the boundary,' and the Compendium also says: 'The small boundary should be established, or the boundary should be established,' which contradicts the statement that the small boundary and the boundary are different. If they are different, then the Vinaya basis for establishing the boundary says: 'The small boundary should be established, and agreement should be reached with the boundary,' and the Root Commentary says: 'The small boundary is called the boundary,' which contradicts the statement that the small boundary and the boundary are one. This is because the scope is different. According to the request of the Vinaya: 'Establish a large boundary,' then how large is the scope? Upali (ཨུ་པ་ལི，梵文：Upali，Romanized Sanskrit: Upali, Literal meaning: Near Holder), three and a half yojanas. Everything after that is small, that is, a boundary that can accommodate forty seats.' The Compendium also says: 'The large boundary is three and a half yojanas, the small'
་བུ་ཆུང་ 7-352a ངུ་ནི་དེ་ཚུན་ཆད་ནས་དཀྱིལ་འཁོར་བའི་བར་དུ་བཤད་དོ། །དེས་ན་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གསུམ་པས་ནི་ཆུང་ཞིང་། དཀྱིལ་འཁོར་པའི་ཚད་པས་ནི་ཆེ་པའི་རྒྱང་གྲགས་ལྟ་བུ་མཚམས་བཅད་པ་ནི། མཚམས་བུ་ཆུང་ཡིན་ལ་དཀྱིལ་འཁོར་པ་མ་ཡིན་ནོ། །གདིང་བ་བཞི་བཅུ་འདིངས་པ་ཤོང་བ་ཙམ་གྱི་མཚམས་བཅད་པ་ནི། མཚམས་བུ་ཆུང་ཡང་ཡིན་ལ། དཀྱིལ་འཁོར་བ་ཡང་ཡིན་ཏེ། དཀྱིལ་འཁོར་པ་ཡིན་པ་ལ་མཚམས་བུ་ཆུང་ཡིན་པས་ཁྱབ་ཅིང་། མཚམས་བུ་ཆུང་ཡིན་པ་ལ་དཀྱིལ་འཁོར་པ་ཡིན་པས་མ་ཁྱབ་བོ། །གཉིས་པ་རང་བཞིན་གྱི་མཚམས་རྒྱ་ཆེན་པོའམ་མཚམས་པོ་ཆེ་གཅོད་པར་འགྱུར་པའི་ནང་ཁོངས་ཡིན་པ་སྟེ་གཞན་དུ་ན་དོན་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་ཕྱོགས་བཞིའི་མཚན་མ་བརྟན་པོ་དང་ལྡན་པ་སྟེ། ལུང་གཞི་ལས། ཤར་ཕྱོགས་སུ་ནི་སེང་ལྡེང་གི་ཕུར་པ་བཏབ་པ་ལགས། ལྷོ་ཕྱོགས་སུ་ནི་སྲད་བུ་བྲེས་པ་ལགས། ནུབ་ཕྱོགས་སུ་ནི་རྡོ་བཞག་པ་ལགས། བྱང་ཕྱོགས་སུ་ནི་སྲོལ་བཏོད་པ་ལགས། ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཞན་དུ་མི་འཆགས་ཏེ། འཆགས་པའི་རྟེན་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཞི་པ་ཆུ་ལ་སོགས་པ་མཚམས་གཞན་མ་ཡིན་པ་སྟེ། མཚམས་སུ་ཆུ་ནི་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ལྔ་པ་སྔར་མཚམས་བཅད་པ་དཀྱིལ་འཁོར་བའམ་མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་པ་དང་མ་འབྲེལ་བ་སྟེ། སྔ་མ་བག་ཡངས་སུ་མ་བྱས་པར་ཞེས་སོ། །དེས་ན་སྔར་མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་ཟིན་ན་ཡང་དེར་དཀྱིལ་འཁོར་བ་བཅད་པར་འདོད་ན་མཚམས་པོ་ཆེ་དེ་བཀྲོལ་ནས་དཀྱིལ་འཁོར་བ་བཅད་ཅིང་། །སླར་མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་པ་དེ་ལྟར་ལུང་དང་གཞི་དང་ཀརྨ་ཤ་ཏམ་ལས་བཤད་དོ། །དཀྱིལ་འཁོར་བ་ལ་མཚམས་པོ་ཆེས་བསྐོར་དུ་རུང་ 7-352b བའོ་སྟེ། དཔེར་ན་གླིང་ལ་ཆུས་བསྐོར་བ་བཞིན་ནོ། །དྲུག་པ་གཞན་གྱིས་མཚམས་བཅད་པའི་ཚད་དུ་མཚན་མ་བརྟན་པོ་བཙུགས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། སྔར་མཚམས་པོ་ཆེའི་སྐབས་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་དཀྱིལ་འཁོར་བ་བཅད་པ་ནི། །དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་བཞི་ལྡན་གྱིས་སོ། །གསུམ་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་དཀྱིལ་འཁོར་བ་བཅད་པ་ནི། གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཏེ་སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་སྔར་མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་པ་དང་འདྲའོ། །བཞི་པ་དཀྱིལ་འཁོར་བ་བཅད་པ་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ནི། མཚམས་པོ་ཆེ་འཇིག་པའི་རྒྱུ་སྔར་བསྟན་པ་དང་འདྲའོ། །ཁྱད་པར་མཚམས་པོ་ཆེའི་ནང་ན་དགེ་སློང་ཡོད་ན་མཚམས་དེའི་ནང་ཁོངས་ན་ཡོད་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་བའི་ནང་ན་དགེ་སློང་མེད་ཀྱང་དཀྱིལ་འཁོར་བ་མི་འཇིག་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། གནས་རང་དབང་མེད་པ་ཡིན་པས་དེའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དེ། གནས་དེ་འཇིག་པ་ལ་རང་དབང་མེད་པ་ཡིན་པས་དེའི་ཕྱིར་ཞེས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། གསོ་སྦྱོང་འབའ་ཞིག་ཏུ་མ་ཟད་ཀྱི་འདུལ་བ་དང་ལྡན་པའི་ལས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཆེད་དུ་མཚམས་ཆུང་ངུ་དཀྱིལ་འཁོར་བ་བློ་མཐུན་པར་བྱའོ། །སྔ་མ་མཚམས
【現代漢語翻譯】 小界（藏文：བུ་ཆུང་） 從那時起一直到羯磨界（藏文：དཀྱིལ་འཁོར་བ）之間都已闡述。因此，以二又二分之一箭道（約11.4米）為小，以羯磨界的範圍為大的界限，被稱為小界而非羯磨界。以能容納四十肘（約18-20米）的坐墊為界限，既是小界也是羯磨界。羯磨界一定包含小界，而小界不一定包含羯磨界。 第二，自性界必須是能夠遮斷大界或勝界（藏文：མཚམས་པོ་ཆེ་）的範圍，否則就沒有意義。第三，必須具備四方穩固的標誌。如律經（藏文：ལུང་གཞི་）所說：『東方豎立著森丹木的柱子，南方編織著絲線，西方放置著石頭，北方開闢了道路。』因為沒有建立的基礎，否則無法形成。 第四，水等不能作為其他界限，如經中所說：『界限是水』。第五，先前所劃定的界限，不能與羯磨界或勝界相連，即先前沒有隨意開放。因此，如果先前已經劃定了勝界，但仍想在那裡劃定羯磨界，則必須先解除勝界，然後劃定羯磨界。之後再劃定勝界，律經、根本律（藏文：གཞི་）和百業經（藏文：ཀརྨ་ཤ་ཏམ་）中都是這樣說的。羯磨界可以被勝界圍繞，就像陸地被水圍繞一樣。 第六，不能在他人劃定的界限範圍內設定穩固的標誌，就像之前勝界的情況一樣。第二，依靠什麼來劃定羯磨界呢？依靠具備四種功德的僧團。第三，通過什麼儀軌來劃定羯磨界呢？通過兩次祈請的羯磨，即前行、正行和結行三個部分，與之前劃定勝界相同。第四，什麼會導致羯磨界被破壞呢？與之前所說的勝界被破壞的原因相同。特別的是，如果在勝界內有比丘，勝界會被破壞；但在羯磨界的範圍內，即使沒有比丘，羯磨界也不會被破壞。如論疏（藏文：ཊཱི་ཀ་）所說：『因為處所沒有自主權，所以……』，意思是說，處所對於被破壞沒有自主權。 第二，爲了不僅是誦戒，而是爲了所有與戒律相關的事務，應該一致同意劃定小界或羯磨界。先前的界限……
【English Translation】 Small Boundary (Tibetan: བུ་ཆུང་) It has been explained from that point onwards up to the Karma Boundary (Tibetan: དཀྱིལ་འཁོར་བ). Therefore, a boundary that is small by half and three arrows-length (approximately 11.4 meters) and large by the extent of the Karma Boundary is called a Small Boundary and not a Karma Boundary. A boundary demarcated by the space that can accommodate forty spans (approximately 18-20 meters) is both a Small Boundary and a Karma Boundary. The Karma Boundary necessarily includes the Small Boundary, but the Small Boundary does not necessarily include the Karma Boundary. Second, the nature of the boundary must be within the scope of being able to obstruct a Great Boundary or Superior Boundary (Tibetan: མཚམས་པོ་ཆེ་), otherwise it is meaningless. Third, it must possess stable signs in all four directions. As stated in the Vinaya Sutra (Tibetan: ལུང་གཞི་): 'In the east, a Sengdeng wood pillar is erected; in the south, a braided thread is placed; in the west, a stone is placed; in the north, a path is created.' Otherwise, it cannot be formed because there is no basis for establishment. Fourth, water and so on cannot be other boundaries, as it is said: 'The boundary is water.' Fifth, the previously demarcated boundary must not be connected to a Karma Boundary or Superior Boundary, i.e., it was not previously opened casually. Therefore, if a Superior Boundary has already been demarcated, but one still wishes to demarcate a Karma Boundary there, the Superior Boundary must first be dissolved, and then the Karma Boundary demarcated. Afterwards, the Superior Boundary is demarcated again, as explained in the Vinaya Sutra, the Root Vinaya (Tibetan: གཞི་), and the Karma Shatam (Tibetan: ཀརྨ་ཤ་ཏམ་). A Karma Boundary can be surrounded by a Superior Boundary, just as land is surrounded by water. Sixth, stable signs must not be established within the extent of a boundary demarcated by others, as in the case of the Superior Boundary mentioned earlier. Second, what is relied upon to demarcate the Karma Boundary? It is relied upon the Sangha possessing four qualities. Third, through what ritual is the Karma Boundary demarcated? It is through the Karma of two solicitations, i.e., the three parts of preliminary, main part, and conclusion, are the same as demarcating the Superior Boundary earlier. Fourth, what causes the Karma Boundary to be destroyed? It is the same as the causes for the destruction of the Superior Boundary mentioned earlier. In particular, if there is a Bhikshu within the Superior Boundary, the Superior Boundary will be destroyed; but within the extent of the Karma Boundary, even if there is no Bhikshu, the Karma Boundary will not be destroyed. As the commentary (Tibetan: ཊཱི་ཀ་) says: 'Because the place has no autonomy, therefore...', meaning that the place has no autonomy over being destroyed. Second, for the sake of not only the Sojong, but for all matters related to the Vinaya, a Small Boundary or Karma Boundary should be demarcated with unanimous agreement. The previous boundary...
་ཆེན་བཅད་པ་དེ་བག་ཡངས་སུ་མ་བཀྲོལ་བར་དེའི་སྟེང་དུ་ཕྱིས་མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་པ་གཞན་མི་འཆགས་ལ། བག་ཡངས་སུ་མ་བྱས་པར་མཚམས་པོ་ཆེའི་སྟེང་དུ་བཅད་པ་གཞན་དཀྱིལ་འཁོར་བ་བློ་མཐུན་བྱ་བ་མི་འཆགས་སོ། །སྔར་མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་ཟིན་ནས་ཕྱིས་དཀྱིལ་འཁོར་བ་བློ་མཐུན་པར་བྱ་བར་འདོད་ན་སྔར་བཅད་པའི་མཚམས་པོ་ཆེ་དེ་དག་དགྲོལ་བར་བྱའོ། །དཀྱིལ་འཁོར་བ་ཡང་དགྲོལ་བར་འདོད་ན་དགྲོལ་བར་བྱའོ། །མཚམས་དགྲོལ་བ་གཉིས་ཀ་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བྱའོ། ། 7-353a ལས་བྱེད་པོ་གཅིག་གིས་ཚིག་གཅིག་དང་། ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་གཅིག་གིས་མཚམས་པོ་ཆེ་དང་། དཀྱིལ་འཁོར་བ་གཉིས་གཅིག་ཅར་བཅད་པ་དང་གཅིག་ཅར་འགྲོལ་དུ་རུང་ངོ་། །ལུང་གཞི་དང་ཀརྨ་ཤ་ཏམ་ལས། ལས་མཚམས་གཉིས་ཀར་དགེ་འདུན་བཀོང་ནས་དགེ་སློང་ལས་བྱེད་པས་མཚམས་གཉིས་ཀ་ཤིང་ངམ་རེ་ལྡེས་མནན་ནས་གསོལ་བ་བྱས་ཏེ་ལས་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་དང་མཐུན་པར་མདོ་རྩ་བ་ལས་མཚམས་གཅོད་པ་ཉིད་ནི་བཅད་པ་དང་འདྲ་བ་ཉིད་དུ་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། ། ༈ ཅི་ཙམ་འདུ་ཕྱིར་ལས་མཚམས་སྟོན། བཞི་པ་ནི། ཆོ་གའི་སྒོ་ནས་མཚམས་མ་བཅད་པའི་གནས་སུ་ནི་གསོ་སྦྱོང་ལ་སོགས་པའི་ལས་ལ་གཙུག་ལག་ཁང་གི་རྩིག་པ་མཚམས་ཡིན་ཏེ། གཙུག་ལག་ཁང་གི་ལྕགས་རི་ལྟ་བུ་རྩིག་པ་ཚུན་ཆད་ན་གནས་པའི་དགེ་སློང་རྣམས་གསོ་སྦྱོང་ལ་སོགས་པ་ལས་ལ་འདུ་དགོས་སོ། །རྩིག་པའི་ཕྱི་རོལ་ལ་གནས་པའི་དགེ་སློང་ནི་ལས་ཀྱི་གནས་དེར་འདུ་མི་དགོས་ཏེ། མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པ་མི་བསྐྱེད་པ་ཡིན་ནོ། །ལས་ལ་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་ཆོས་གོས་དང་བྲལ་བ་ལ་ནི་རྩིག་པའི་ཕྱི་རོལ་ཉེ་འཁོར་ཡང་མཚམས་ཀྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་དེ་བསལ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དེ། ལས་ལ་རྩིག་པ་མཚམས་ཡིན་ཅེས་སྨོས་ན་རྩིག་པ་མེད་པ་ལ་ལས་མཚམས་ཀྱི་ཚད་ཇི་ཙམ་ཞེ་ན། རྩིག་པ་མེད་པ་ཕྱོགས་བཞི་ཀ་བས་བཏེགས་པ་རྒྱ་ཕུབས་འདྲ་བའི་ལྡིང་ཁང་དུ་ལས་བྱེད་ན་ཝ་ཁ་ནས་ཆུ་འཛག་པ་གང་དུ་བབ་པ་ཚུན་ཆད་ཀྱང་ལས་མཚམས་ཡིན་ནོ། །གྲོང་ལ་ནི་སྔར་འབྲལ་བ་བསྟན་པའི་སྐབས་ཀྱི་གོང་གི་ཉེ་འཁོར་གྱི་མཐའ་ཚུན་ཆད་དོ། །དགོན་པ་ཐང་སྟོང་ལྟ་བུ་ནི་དབུས་ནས་ཕྱོགས་ཕྱོགས་སུ་རྒྱང་གྲགས་ཀྱི་མཐའ་ཚུན་ཆད་དོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཕྱོགས་གཉིས་ཀ་བསྡོམས་ནས་རྒྱང་གྲགས་ 7-353b གཉིས་ཀྱི་སྲིད་མཚམས་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །གསོ་སྦྱོང་གི་གཞི་ལས་མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་ཀྱི་སྐབས་སོ།། །། ༈ གང་དུ་བྱ་བ་ཚོགས་པའི་སྐབས། གཉིས་པ་ལ། མཐུན་པ་སྒྲུབ་པའི་ཐབས་བསྟན་པ། །མི་མཐུན་པ་ཡི་རྒྱུ་སྤང་ཞིང་། །མཐུན་པའི་རྒྱུ་བཞིན་བྱེད་བཅས་བསྟན། །མཐུན་པ་སྒྲུབ་པའི་ཐབས་གཞན་བརྗོད། ། ༈ མཐུན་པ་སྒྲུབ་པའི་ཐབས་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། ད
【現代漢語翻譯】 如果大的結界沒有被解除，就不能在其上建立其他的結界。如果沒有解除，就不能在結界之上建立僧團的共識。如果之前已經建立了大的結界，之後想要達成僧團的共識，那麼就應該解除之前建立的大的結界。如果也想解除僧團，也應該解除。解除結界和僧團都應該通過羯磨四法來完成。 一位執事可以用一個詞和一個羯磨儀軌同時建立和解除大的結界和僧團。根據《律本事》和《業百法》，在兩個結界中，僧眾聚集后，由比丘執事用木頭或蘆葦壓住兩個結界，然後祈請並進行羯磨。與此相符，《根本律》中說，建立結界應被視為與解除結界相同。 那麼，爲了聚集多少人而設立結界呢？ 第四，在沒有通過儀軌設立結界的地方，自恣等羯磨的結界是寺院的墻壁。住在寺院圍墻內的比丘們必須聚集在一起進行自恣等羯磨。住在墻外的比丘則不必聚集到羯磨的地方，因為不聚集不會產生不和諧。提到『羯磨』是爲了排除那些沒有穿袈裟的人，即使住在墻外附近，也屬於結界的範圍。如果說羯磨的結界是墻壁，那麼沒有墻壁的地方，羯磨結界的範圍有多大呢？如果在沒有墻壁的地方，在像用柱子支撐的涼亭一樣的房間里進行羯磨，那麼從屋檐滴水的地方開始都算是羯磨的結界。對於村莊來說，是之前在分離時所說的附近的邊界。對於像空曠的寺院來說，是從中心到四面八方一由旬的範圍。論疏中說：『兩個方向加起來是兩由旬的範圍』。這是指在自恣的基礎上，和諧的自恣之處的情況。 那麼，在何處進行聚集呢？ 第二，分為：所示和諧之方法；捨棄不和諧之因，所示行和諧之因；宣說其他和諧之方法。 所示和諧之方法。 第一，分為：總義和詞義。
【English Translation】 If a great boundary is not released, another boundary cannot be established upon it. If it is not released, a concordant Saṃgha cannot be established upon the boundary. If a great boundary has already been established, and later it is desired to have a concordant Saṃgha, then those great boundaries that were previously established should be released. If it is also desired to release the Saṃgha, it should be released. Both the release of the boundary and the Saṃgha should be done through the action of the fourfold motion (羯磨). One officiating monk can simultaneously establish and release both the great boundary and the Saṃgha with one word and one act of procedure. According to the Vinaya-vastu and the Karma-śata, in both boundary actions, the Saṃgha should be assembled, and the officiating monk should press down both boundaries with wood or reeds, and then make a request and perform the action. In accordance with this, the Root Sūtra states, 'The establishment of a boundary should be known to be the same as the release.' How many are assembled, for what purpose is the boundary shown? Fourth, in a place where a boundary has not been established through ritual, the wall of a monastery is the boundary for actions such as the Uposatha. Monks residing within the walls of the monastery must assemble for actions such as the Uposatha. Monks residing outside the walls do not need to assemble at that place of action, as not assembling does not create discord. The mention of 'action' is to exclude those who are without robes, even if they are nearby outside the wall, they are included within the boundary. If it is said that the wall is the boundary for action, then how large is the boundary for action in a place without a wall? If the action is performed in a pavilion-like room supported by pillars on all four sides without a wall, then the area up to where water drips from the eaves is the boundary for action. For a village, it is the boundary of the vicinity mentioned earlier in the context of separation. For a monastery that is an empty plain, it is the extent of a yojana (由旬) in each direction from the center. The Ṭīkā states, 'The sum of both directions is a boundary of two yojanas.' This refers to the situation of a harmonious Uposatha based on the foundation of the Uposatha. Where is the assembly to be held? Second, [it is divided into:] Showing the means of achieving harmony; Abandoning the cause of disharmony, Showing the means of acting harmoniously; Expressing other means of harmony. Showing the means of achieving harmony. First, [it is divided into:] General meaning and literal meaning.
གོས་པའི་དོན་ལ་གཉིས་ཏེ། རང་ལུགས་བཞག་པ་དང་། གཞན་ལུགས་དགག་པའོ། ། དང་པོ་ནི།འདུན་པ་ཕུལ་བས་མཐུན་པ་འགྲུབ་ཅིང་། ཡོངས་དག་ཕུལ་བས་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་ལ་བདག་ཉིད་དག་པར་འགྱུར་བ་སྟེ། འདུན་པ་ཕུལ་བས་ལས་དེ་དང་མཐུན་པར་འགྲུབ་ཅེས་པ་དང་། ལུང་གཞི་ལས། དགེ་སློང་བདག་ཉིད་ཡོངས་སུ་དག་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཡོངས་སུ་དག་པ་ཕུལ་བ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ཀརྨ་ཤ་ཏམ་ལས། བདག་ཉིད་ཡོངས་སུ་དག་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཡོངས་སུ་དག་པ་ཕུལ་ན། དགེ་འདུན་དང་མཐུན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དེའི་འདུན་པ་བླང་བར་བྱའོ་ཞེས་བཤད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། གཟུས་ན་རེ། ཡོངས་དག་ཕུལ་བས་ཀྱང་མཐུན་པ་འགྲུབ་སྟེ། ཡོངས་སུ་དག་པ་ཕུལ་བ་དང་ཡང་གཅིག་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་དང་། དེའི་ཊཱི་ཀ་ལས། ཡོངས་སུ་དག་པ་ཕུལ་བ་དང་མཐུན་པ་གཅིག་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་བཤད་པས་གྲུབ་བོ། །འདུན་པ་ལ་སོགས་པས་མཐུན་པར་བྱས་ཏེ་ཞེས་གསུངས་པས་ཀྱང་གྲུབ་སྟེ། ཡོངས་དག་གིས་མཐུན་པར་བྱས་ཏེ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི་སྒྲས་བསྡུས་པས་སོ། །གཞན་ཡང་ཡོངས་དག་གིས་མཐུན་པ་མི་འགྲུབ་ན་ལས་ལ་མཐུན་པ་མ་གྲུབ་པར་ལས་མི་འཆགས་པའི་ཕྱིར། ཡོངས་དག་རྐྱང་པ་ཕུལ་བ་དོན་མེད་དུ་ཐལ་བར་འགྱུར་བ་ལས། ལུང་གཞི་དང་ཀརྨ་ཤ་ཏམ་ལས། ཡོངས་དག་ 7-354a རྐྱང་པ་འབུལ་བར་གསུངས་པས་གནོད་དོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་དགག་པ་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་གནོད་བྱེད་བརྗོད་པ་ནི། ལུང་དང་ཀརྨ་ཤ་ཏམ་དང་། ཡོངས་དག་ཕུལ་བའི་དགོས་པ་བདག་ཉིད་དག་པར་བྱ་བ་ཉིད་དུ་གསུངས་པ་སྔར་དྲངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །ཡོངས་དག་ཕུལ་བས་ལས་ལ་མཐུན་པ་གྲུབ་ན་འདུན་པ་དང་ཡོངས་དག་གཉིས་ཚོགས་ཕུལ་བ་དོན་མེད་དུ་ཐལ་བར་འགྱུར་བ་ལས། ལུང་གཞི་དང་ཀརྨ་ཤ་ཏམ་ལས། འདུན་པ་དང་ཡོངས་དག་གཉིས་ཚོགས་འབུལ་བར་གསུངས་པས་གནོད་དོ། །གཉིས་པ་སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པ་ནི། མདོ་རྩ་འགྲེལ་ལས་གསུངས་པ་དེ་ནི་དགེ་འདུན་གཞན་རྣམས་དང་དག་པའི་རང་བཞིན་དུ་མཐུན་པར་གཅིག་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་དགོངས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འདུན་པ་ལ་སོགས་པས་མཐུན་པར་བྱས་ཏེ་ཞེས་འདུན་པ་ལ་སོགས་པའི་སྒྲས་འདུན་པ་དང་། །ཡོངས་དག་གཉིས་ཚོགས་བསྡུས་ཞེས་རིགས་སོ། །ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་ཕྱོགས་གཅིག་ན་མཆིས་པས་མཚམས་གཅིག་གི་ནང་ན་གནས་བཞི་པོ་དག་ཏུ་དགེ་འདུན་ཚོགས་པ་ཐ་དད་དུ་འཁོད་དེ་གནས་བཞི་པོ་དག་ཏུ་གསོ་སྦྱོང་བགྱིས་ན་བགྱིས་པར་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ།ཡོད་དེ། སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་འདོན་པའི་དགེ་སློང་གིས་གནས་བཞི་ཆར་ཤིང་ངམ་དབྱུག་པའམ་རེ་ལྡེས་མནན་ཏེ། སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་གདོན་ནའོ་ཞེས་གསུངས་པས་དེ་བསྡུའོ་ཞེས་དོན་དེ་ལྟར་རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀར་བཤད་དེ། ཡོངས་དག་རྐྱང་པ་ཕུལ་བས་དོན་མེད་དུ་ཐལ་ཅེས་པ་དེའི་ལན་ནི། ཡོངས་དག་རྐྱང་པ་ཕུལ་བས་མཐུན་པ་མི་འགྲུབ་ཀྱ
【現代漢語翻譯】 關於『一致』的意義有兩方面：確立自宗觀點和駁斥他宗觀點。 首先，獻上『意樂』（藏文：འདུན་པ་，意為意願、意圖）能成就一致，獻上『清凈』（藏文：ཡོངས་དག་，意為完全清凈）能使羯磨（藏文：གསོ་སྦྱོང་，梵文：Uposatha，梵文羅馬擬音：Uposatha，漢語字面意思：增長）和解制（藏文：དགག་དབྱེ་，梵文：Pravarana，梵文羅馬擬音：Pravarana，漢語字面意思：邀請）的自性清凈。即獻上『意樂』能使羯磨與之相應而成就。律經（藏文：ལུང་གཞི་）中說：『爲了比丘自性完全清凈而獻上清凈。』《業百法》（藏文：ཀརྨ་ཤ་ཏམ་）中說：『爲了自性完全清凈而獻上清凈，爲了與僧眾一致，應接受其意樂。』 其次，具支（藏文：གཟུས་ན་）說：獻上『清凈』也能成就一致，獻上『清凈』與『一致』是同一的。其註釋中說：『獻上清凈與一致是同一的』，這樣就成立了。經中說：『通過意樂等使之一致』，這也成立，因為『清凈使之一致』等詞語已包含在內。此外，如果『清凈』不能成就一致，那麼羯磨就不能成就一致，羯磨就無法進行，因此單獨獻上『清凈』將變得毫無意義。但律經和《業百法》中說可以單獨獻上『清凈』，這與上述觀點相悖。 對於這種說法，反駁分為兩部分。第一部分是陳述反駁的理由：律經、《業百法》以及獻上『清凈』的必要性在於使自性清凈，這與之前引用的內容相矛盾。如果獻上『清凈』就能成就羯磨的一致，那麼同時獻上『意樂』和『清凈』就變得毫無意義。但律經和《業百法》中說要同時獻上『意樂』和『清凈』，這與上述觀點相悖。 第二部分是駁斥論證：經文和註釋中所說的『一致』，是指與所有其他僧眾在清凈的自性上一致。經文中說：『通過意樂等使之一致』，『意樂等』一詞包含了『意樂』和『清凈』兩者。請問：如果比丘在一個方向上，在同一個結界（藏文：མཚམས་）內，僧眾在四個地點分別集會，在四個地點分別作羯磨，這樣作羯磨是否有效？答：有效。誦戒比丘用木頭、棍子或繩子按住所有四個地點，然後誦戒。』因此，這包含了上述情況。自釋和註釋中也這樣解釋。對於『單獨獻上清凈將變得毫無意義』的回答是：單獨獻上清凈不能成就一致。
【English Translation】 Regarding the meaning of 'agreement', there are two aspects: establishing one's own view and refuting others' views. Firstly, offering 'Desire' (Tibetan: འདུན་པ་, meaning wish, intention) accomplishes agreement, and offering 'Purity' (Tibetan: ཡོངས་དག་, meaning complete purity) makes the nature of Karmas (Tibetan: གསོ་སྦྱོང་, Sanskrit: Uposatha, Romanized Sanskrit: Uposatha, literal meaning: growth) and Dissolution (Tibetan: དགག་དབྱེ་, Sanskrit: Pravarana, Romanized Sanskrit: Pravarana, literal meaning: invitation) pure. That is, offering 'Desire' makes the Karma correspond and be accomplished. The Vinaya-vastu (Tibetan: ལུང་གཞི་) says: 'For the sake of a Bhikshu's nature being completely pure, offer Purity.' The Karma-shatam (Tibetan: ཀརྨ་ཤ་ཏམ་) says: 'For the sake of one's nature being completely pure, offer Purity; in order to be in agreement with the Sangha, one should accept its Desire.' Secondly, Gzus na says: Offering 'Purity' also accomplishes agreement, offering 'Purity' and 'Agreement' are the same. Its commentary says: 'Offering Purity and Agreement are the same,' thus it is established. The sutra says: 'Through Desire, etc., make it agree,' this is also established, because 'Purity makes it agree,' etc., is included. Furthermore, if 'Purity' cannot accomplish agreement, then Karma cannot accomplish agreement, and Karma cannot be performed, therefore offering 'Purity' alone will become meaningless. But the Vinaya-vastu and Karma-shatam say that one can offer 'Purity' alone, which contradicts the above view. Regarding this statement, the refutation is divided into two parts. The first part is stating the reasons for the refutation: the Vinaya-vastu, Karma-shatam, and the necessity of offering 'Purity' lie in making one's nature pure, which contradicts what was quoted earlier. If offering 'Purity' can accomplish the agreement of Karma, then offering both 'Desire' and 'Purity' together becomes meaningless. But the Vinaya-vastu and Karma-shatam say that one should offer both 'Desire' and 'Purity' together, which contradicts the above view. The second part is refuting the argument: the 'agreement' mentioned in the sutra and commentary refers to being in agreement with all other Sanghas in the nature of purity. The sutra says: 'Through Desire, etc., make it agree,' the term 'Desire, etc.' includes both 'Desire' and 'Purity.' Question: If Bhikshus are in one direction, within the same boundary (Tibetan: མཚམས་), and the Sangha gathers separately in four places, performing Karma separately in the four places, is such Karma effective? Answer: It is effective. The Bhikshu reciting the Pratimoksha presses down all four places with wood, a stick, or a rope, and then recites the Pratimoksha.' Therefore, this includes the above situation. The self-commentary and commentary also explain it this way. The answer to 'Offering Purity alone will become meaningless' is: Offering Purity alone cannot accomplish agreement.
ང་། ལས་ཀྱི་ཁ་བསྐང་བར་མི་འོས་པའི་དགེ་སློང་གིས་ནི་ཡོངས་དག་རྐྱང་པ་ཕུལ་བ་དོན་མེད་དུ་ཐལ་བར་མི་འགྱུར་ལ། ལས་ཀྱི་ཁ་བསྐང་བར་འོས་པའི་དགེ་སློང་གིས་ནི་ཡོངས་དག་ 7-354b རྐྱང་པ་ཕུལ་བ་དོན་མེད་དུ་ཐལ་བ་འདོད་པ་ཡིན་ནོ། ། བསྡུས་པའི་དོན་ལ་དྲུག་ལས། དང་པོ་འདུན་པ་དང་ཡོངས་དག་གང་ལ་བླང་བ་ནི། འདུན་པ་བླང་བའི་ཡུལ་ལ་བརྒྱད་ལས། མཚམས་ཀྱི་ནང་ན་གནས་པ་དང་། ལས་ཀྱི་ཁ་བསྐང་བར་འོས་པ་སྟེ་གཞན་དུ་མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པ་མི་བསྐྱེད་པས་འདུན་པ་ཕུལ་བ་ལ་དགོས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དམིགས་བསལ་ནི། མཚམས་གཞན་ན་གནས་པ་མཚན་མི་མཐུན་པའི་འདུན་པ་བླང་དུ་རུང་བ་ཡོད་དེ། གསོ་སྦྱོང་བྱེད་པ་ན་གཙུག་ལག་ཁང་ན་གནས་པའི་དགེ་སློང་གིས་དབྱར་ཁང་ན་གནས་པའི་དགེ་སློང་མ་ལ་འདུན་པ་བླང་དུ་རུང་བའོ། །ལས་ཀྱི་ཁ་བསྐང་བར་མི་འོས་པ་ལ་འདུན་པ་བླང་དུ་རུང་བར་ཡོད་དེ། བསླབ་པ་སྦྱིན་པ་ལས་དེ་བླང་དུ་རུང་ངོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ལུས་སམ་འདུན་པས་མ་འདུས་པ་སྟེ་གཞན་དུ་ན་དོན་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དམིགས་བསལ་གཞན་ཡང་གང་ལ་མི་མཐུན་པའི་ལས་བྱེད་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་ཆད་པ་བཅད་པའི་ལས་གསུངས་པ་དོན་མེད་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །སྨྱོས་པའི་གནང་བ་མ་ཐོབ་པ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་བག་ཡངས་དང་འབྲེལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ངེས་པར་ཤེས་སམ་འཕྲིགས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་འདུན་པ་ལེན་འདོད་ཀྱི་ཀུན་སློང་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་དང་། མ་འདུས་པར་ལས་བྱེད་པའི་ཀུན་སློང་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དངོས་སུ་གྲངས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བར་བྱེད་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། གཞན་དུ་དགེ་འདུན་གྱི་གྲངས་མི་ཚང་བའི་ཕྱིར་དང་། ལུང་གཞི་ལས།གང་ན་དགེ་སློང་བཞི་འཁོད་པ་དེར་གསོ་སྦྱོང་བྱའོ། །དེར་ནི་འདུན་པ་དང་ཡོངས་སུ་དག་པ་བླང་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དངོས་སུ་མི་རུང་བའི་རྐྱེན་དང་ལྡན་པ་སྟེ་ན་བ་དང་། དབང་མེད་པ་དང་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། གཞན་དུ་ན་རྐྱེན་མེད་པས་འདུན་པ་འབུལ་ 7-355a བར་མི་འོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡོངས་དག་བླང་བའི་ཡུལ་ནི་འདུན་པ་བླང་བའི་ཡུལ་སྔར་བརྒྱད་བཤད་པ་དེ་ལས་ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་ཞེས་པའི་གནས་སུ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པ་སྦྱར་ཞིང་། འདུན་པས་མ་འདུས་ཞེས་སྔར་བསྟན་པའི་གནས་སུ་ཡོངས་དག་མ་ཕུལ་བ་ཡིན་ཅེས་སྦྱར་ཏེ་གཞན་སྔར་དང་འདྲའོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་བླང་བ་ནི། ཆོས་བཅུ་གཉིས་དང་ལྡན་པ་སྟེ་དགེ་སློང་ཆོས་བདུན་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་འགྲོ་བ་བཞི་དང་བྲལ་བ་དང་། བླངས་པ་དང་མ་བླངས་པའི་བྱེ་བྲག་ཤེས་པ་སྟེ་གཞན་དུ་ན་དགོས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་གཞི་གང་ལ་བླང་བ་ནི། མཚམས་བཅད་པའི་ལས་མ་གཏོགས་པ་ལས་ཐམས་ཅད་ལ་འདུན་པ་བླང་དུ་རུང་སྟེ་གཞུང་དུ
【現代漢語翻譯】 如果是不適合補足僧眾數目的比丘，那麼單獨給予『完全清凈』的羯磨（karma，業）將不會變得毫無意義；如果是適合補足僧眾數目的比丘，那麼給予單獨『完全清凈』的羯磨就會被認為是毫無意義的。 總的來說，有六個方面。首先，對於請求（འདུན་པ་，'dun pa，意願）和『完全清凈』（ཡོངས་དག་，yongs dag，完全清凈）應該向誰請求呢？請求意願的對象有八種情況：處於結界（མཚམས་，mtshams，邊界）之內，並且適合補足僧眾數目——因為不產生其他不一致的情況，所以給予意願沒有必要。特殊情況是：處於其他結界之內，可以請求不一致的意願。例如，在舉行布薩（གསོ་སྦྱོང་，gso sbyong，齋戒）時，住在寺院（གཙུག་ལག་ཁང་，gtsug lag khang，寺院）的比丘可以向住在夏安居處（དབྱར་ཁང་，dbyar khang，夏居處）的比丘尼請求意願。對於不適合補足僧眾數目的人，可以請求意願，如在給予學處（བསླབ་པ་，bslab pa，學處）時，可以向其請求意願。沒有身體或意願的參與，否則將毫無意義。另一種特殊情況是，不是在進行不一致的羯磨，否則，宣佈斷罪的羯磨將變得毫無意義。沒有獲得昏迷的許可，否則將與放逸有關。不是確定知道或迷惑，否則不會產生接受意願的動機，也不會產生不參與羯磨的動機。不是實際補足僧眾數目的人，否則僧眾的數目將不完整。律藏（ལུང་གཞི་，lung gzhi，律藏）中說：『凡是有四位比丘在的地方，就應該舉行布薩。在那裡，不應該接受意願和完全清凈。』具備實際不合適的因緣，如生病和無自主等情況。否則，沒有因緣就不適合給予意願。 接受『完全清凈』的對象與之前所說的八種接受意願的對象相同，只是在『適合補足僧眾數目』的地方，加上『具備直到可以重新受具足戒（བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་，bsnyen rdzogs kyi sdom pa，比丘戒）的資格』，並在之前所說的『沒有意願的參與』的地方，加上『沒有給予完全清凈』，其他與之前相同。第二，依靠什麼來接受呢？依靠具備十二種功德的人，即在具備七種功德的比丘的基礎上，遠離四種行為，並且知道接受和未接受的區別，否則將沒有必要。第三，在什麼基礎上接受呢？除了劃定結界的羯磨之外，所有的羯磨都可以接受意願。
【English Translation】 If a monk who is not qualified to make up the number of the Sangha (community) offers a 'completely pure' karma (action) alone, it will not become meaningless; if a monk who is qualified to make up the number of the Sangha offers a 'completely pure' karma alone, it is considered meaningless. In summary, there are six aspects. First, to whom should one request the 'intention' (འདུན་པ་, 'dun pa, wish) and 'completely pure' (ཡོངས་དག་, yongs dag, completely pure)? There are eight situations for requesting intention: being within the boundary (མཚམས་, mtshams, boundary), and being qualified to make up the number of the Sangha—because it does not create other inconsistencies, there is no need to give intention. A special case is: being within another boundary, it is permissible to request an inconsistent intention. For example, when holding the Posadha (གསོ་སྦྱོང་, gso sbyong, fasting), a monk living in the monastery (གཙུག་ལག་ཁང་, gtsug lag khang, monastery) can request intention from a nun living in the summer retreat (དབྱར་ཁང་, dbyar khang, summer retreat). It is permissible to request intention from someone who is not qualified to make up the number of the Sangha, such as when giving precepts (བསླབ་པ་, bslab pa, precepts), it is permissible to request intention from them. There is no participation of body or intention, otherwise it would be meaningless. Another special case is that it is not performing an inconsistent karma, otherwise, the karma of announcing the cutting off of offenses would become meaningless. Not having obtained permission for insanity, otherwise it would be related to carelessness. Not being definitely aware or confused, otherwise the motivation to accept intention will not arise, and the motivation to not participate in karma will not arise. Not being someone who actually makes up the number of the Sangha, otherwise the number of the Sangha will be incomplete. The Vinaya (ལུང་གཞི་, lung gzhi, Vinaya) says: 'Wherever there are four monks, there the Posadha should be held. There, intention and complete purity should not be accepted.' Possessing actual unsuitable conditions, such as being sick and without autonomy, etc. Otherwise, without conditions, it is not appropriate to give intention. The object of accepting 'complete purity' is the same as the eight objects of accepting intention mentioned earlier, except that in the place of 'qualified to make up the number of the Sangha,' add 'possessing the qualifications up to being able to receive full ordination (བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་, bsyen rdzogs kyi sdom pa, Bhiksu ordination) again,' and in the place of 'no participation of intention' mentioned earlier, add 'no complete purity has been given,' and the rest is the same as before. Second, what is relied upon to accept? Relying on someone who possesses twelve qualities, that is, on the basis of a monk possessing seven qualities, being free from four behaviors, and knowing the difference between acceptance and non-acceptance, otherwise it would be unnecessary. Third, on what basis is it accepted? Intention can be accepted for all karmas except for the karma of demarcating the boundary.
་ཤེས་པར་འགྱུར་རོ། །ཡོངས་དག་ནི་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་གཉིས་ལ་སྟེ། གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་ལའོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། རྣམ་དག་གི་ལས་འདི་གཉིས་འབའ་ཞིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། །ཞེས་གསུངས་སོ། །བཞི་པ་ཆོ་ག་ཇི་ལྟར་བྱ་བ་ནི། ཆོ་ག་ཉི་ཤུ་རྩ་ལྔ་ཅི་རིགས་པ་སྟེ་འདུན་པ་བརྐྱང་པ་དང་། གསོ་སྦྱོང་གི་ཡོངས་དག་རྐྱང་པ་དང་། དགག་དབྱེ་རྐྱང་པ་འབུལ་བ་དང་། འདུན་པ་དང་། གསོ་སྦྱོང་གི་ཡོངས་དག་གཉིས་ཚོགས་དང་། འདུན་པ་དང་། དགག་དབྱེ་རྐྱང་པ་འབུལ་བ་དང་ལྔ་པོ་གཞིར་བྱས་ཏེ། དང་པོ་གཞན་གྱིས་ལེན་དུ་བཏང་བ་ལྔ། འབུལ་ལམ་དྲི་བ་ལྔ། འབུལ་བ་ལྔ། གནས་བརྟན་གྱིས་བླངས་སམ་དྲི་བ་ལྔ། ལེན་པ་པོས་བརྗོད་པ་ལྔའོ། །ལྔ་པ་བླངས་ནས་བསླབ་བྱ་ནི། རྒྱུག་པར་མི་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་སྟེ་གཞུང་དུ་ཤེས་པར་འགྱུར་རོ། །དྲུག་པ་འདུན་པ་དང་ཡོངས་དག་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ནི། ཞག་ལོན་པ་ན་འཇིག་རྟེན་དགེ་སློང་མས་ཞག་ལོན་པའི་འདུན་པ་སྦྱིན་ 7-355b ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་གསུངས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་གྲུབ་བོ། །ཡུལ་དང་རྟེན་མཚམས་གཞན་དུ་སོང་ན་འཇིག་སྟེ། དེར་སོང་ན་ཚོགས་པའི་ཡན་ལག་ཉམས་པའི་ཕྱིར་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུ་མ་ཕྱིན་པར་ཡུལ་རྟེན་ཤིའམ་བབས་པ་ལ་སོགས་པ་དང་། མཚན་གཉིས་གཅིག་ཅར་བྱུང་བ་དང་མཚན་གྱུར་པའོ། ། གཉིས་པ་ལ། འདུན་དག་སོགས་ཀྱི་རྣམ་པར་གཞག །སྐབས་གྱི་བསླབ་བྱ་དོགས་གཅོད་དོ། ། ༈ འདུན་དག་སོགས་ཀྱི་རྣམ་པར་གཞག དང་པོ་ནི།མཚམས་བཅད་པའི་ལས་ལས་གཞན་པའི་ལས་ལ་འདུན་པ་ཚུལ་བཞིན་དུ་འབུལ་བས་ཆོས་ཅན། ལས་དེ་ལ་མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པ་མི་བསྐྱེད་དེ། ལས་དེ་དང་མཐུན་པར་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །མཚམས་ཆེན་དང་དཀྱིལ་འཁོར་བ་བཅད་པའི་ལས་ལ་ནི་དངོས་སུ་འདུ་དགོས་ཀྱི། འདུན་པ་ཕུལ་བས་ལས་དེ་དང་མཐུན་པ་མི་འགྲུབ་བོ། །བི་མ་ལས། ནད་པ་ཡིན་ཀྱང་མི་འགྲུབ་བོ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། ལུང་གཞི་ལས། ཉེ་བ་འཁོར་ལས་ཐམས་ཅད་འདུན་པ་དང་བཅས་པ་ཡིན་ཏེ་མཚམས་བཅད་པ་ནི་མ་གཏོགས་སོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ཀར་ཤ་ལས། མཚམས་བཅད་པ་ནི་འདུན་པ་ཕུལ་བས་དེ་དང་མཐུན་པ་མི་འགྲུབ་སྟེ། མཚམས་དེར་གཏོགས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ལས་ཀྱི་གནས་དེར་འདུ་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། མཚམས་གཅོད་པའི་ཚེ་ན་ནི་ནད་པ་དང་རྒན་པོ་ཡང་འདུན་པ་འབུལ་དུ་མི་རུང་སྟེ། ཁྱོགས་ལས་བླངས་པས་སམ་དགེ་འདུན་ནད་པའི་གན་དུ་སོང་སྟེ་མཚམས་བཅད་དགོས་སོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འདི་ལ་འདུན་པ་ཕུལ་བས་མི་འགྲུབ་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། སྐམ་གསལ་བའི་སྙིང་པོ་ན་རེ། མཚམས་པོ་ཆེ་གཅོད་པའི་ལས་བརྗོད་པ་ཕལ་ཆེར་བྱས་པ་སྟེ། བརྗོད་པ་ཆ་གཉིས་རྫོགས་པ་ན་ལས་འཆགས་ཤིང་། དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཚུན་ 7-356a ཆད་མཚམས་གཅིག་ཏུ་གྱུར་པས་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཚུན་ཆ
【現代漢語翻譯】 將會知曉。完全清凈是指羯磨和解制兩種，即羯磨和解制。因為這兩種是完全清凈的事業。』如是說。第四，如何進行羯磨？即二十五種羯磨，隨其應有，包括簡單的意願、簡單的羯磨完全清凈、簡單的解制奉獻、意願、羯磨完全清凈二者集合、意願、解制奉獻。以這五者為基礎，首先是他人代為接受的五種，提問奉獻五種，奉獻五種，詢問長老是否接受五種，接受者陳述五種。第五，接受后的學處，即不應奔跑等，將在經文中知曉。第六，意願和完全清凈的破壞之因，即過夜。如經中所說，比丘尼過夜佈施意願，則犯墮罪，由此暗示可知。如果前往其他處所或所依處，則會破壞，因為前往彼處則僧團的支分受損。未進入僧團中，處所或所依處死亡或崩塌等，以及同時出現兩種性別或性別改變。 第二部分，確立意願清凈等的體性，以及決斷此時的學處疑惑。 確立意願清凈等的體性 第一，對於除了結界羯磨之外的其他羯磨，如法奉獻意願，其法相是，不會產生與該羯磨不相符的違品，因為其與該羯磨相符而成就。對於大結界和壇城結界的羯磨，則必須親自參與，僅僅奉獻意願並不能成就與該羯磨相符的羯磨。《毗奈耶經》中說：『即使是病人也不能成就。』如律藏根本中說：『近事（upaasaka）等一切都應具有意願，唯除結界。』《羯磨論》中說：『結界不能通過奉獻意願而成就，所有屬於該結界者都應聚集在該羯磨處。』《釋論小品》中說：『結界之時，即使是病人和老人也不能奉獻意願，應從容器中取出，或僧團前往病人處進行結界。』對於此處不能通過奉獻意願而成就的原因，《明釋精要》中說：『進行大結界的羯磨，大部分陳述已經完成，當陳述完成一半時，羯磨即形成，三又二分之一由旬之內成為一個結界，因此三又二分之一由旬之內……』
【English Translation】 Will be known. Complete purification refers to both posadha (羯磨，karma, karma, action) and pravāraṇā (解制，梵文：प्रवारणा，pravāraṇā，invitation)，that is, posadha and pravāraṇā. Because these two are the completely pure actions.』 Thus it is said. Fourth, how to perform the karma? That is, twenty-five kinds of karma, as appropriate, including simple intention, simple karma complete purification, simple pravāraṇā offering, intention, karma complete purification combined, intention, pravāraṇā offering. Based on these five, first are the five kinds that others are allowed to accept on behalf, five kinds of asking about offering, five kinds of offering, five kinds of asking whether the elder has accepted, and five kinds of statements by the acceptor. Fifth, the precepts after acceptance, that is, not running, etc., will be known in the scriptures. Sixth, the causes of the destruction of intention and complete purification, that is, overnight. As stated in the sutras, if a bhikshuni offers an intention overnight, she commits a downfall, which implies this. If one goes to another place or support, it will be destroyed, because going there damages the limbs of the sangha. Without entering the sangha, the place or support dies or collapses, etc., and the simultaneous occurrence of two genders or gender change. The second part establishes the nature of intention purification, etc., and resolves the doubts about the precepts at this time. Establishing the nature of intention purification, etc. First, for karmas other than boundary-setting karmas, the characteristic of offering intention properly is that it does not produce discordant factors that are incompatible with that karma, because it is compatible with that karma and accomplishes it. For the karmas of great boundary and mandala boundary setting, one must participate in person, and merely offering intention does not accomplish a karma that is compatible with it. The Vinaya says: 'Even a sick person cannot accomplish it.' As stated in the Root of the Vinaya: 'Everything including the upasaka (近事，梵文：उपासक，upāsaka，lay follower) should have intention, except for boundary setting.' The Karma Treatise says: 'Boundary setting cannot be accomplished by offering intention; all those belonging to that boundary should gather at that karma place.' The Commentary on the Minor Treatises says: 'At the time of boundary setting, even the sick and the elderly cannot offer intention; it should be taken from a container, or the sangha should go to the sick person's place to set the boundary.' Regarding the reason why it cannot be accomplished by offering intention here, the Essence of Clear Explanation says: 'The karma of setting a large boundary has mostly completed the statement; when half of the statement is completed, the karma is formed, and within three and a half yojanas, it becomes one boundary, therefore within three and a half yojanas...'
ད་ཀྱི་དགེ་སློང་རྣམས་མ་འདུས་པར་བརྗོད་པ་ཆ་གསུམ་ལ་ལན་གཅིག་ཆད་པ་དེ་བྱས་ན་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་ཅིང་། ཉེས་བྱས་དེ་འགེགས་པ་ལ་བར་སྐབས་དེར་འདུན་པ་ལེན་པར་བསྒྲུབ་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་ན་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཚུན་ཆད་ཀྱི་དགེ་སློང་རྣམས་དངོས་སུ་འདུ་དགོས་པའོ། །ཞེས་ཟེར་བ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། བར་སྐབས་དེར་ཉེས་པ་བཅད་པ་ལ་དགོས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། དཀྱིལ་འཁོར་བ་གཅོད་པ་ལ་འདུན་པ་བླངས་པས་གོ་ཆོད་པར་འགྱུར་ཏེ། བསྒྲུབ་པར་མི་ནུས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ་མཚམས་རྒྱ་ཆུང་བ་དེར་འདུན་པ་ལེན་པ་ཚེགས་ཆུང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཚ་རོང་བ་ཁ་ཅིག་ན་རེ། མཚམས་པོ་ཆེ་གཅོད་པ་ནི་ལས་ལ་འདུ་མི་དགོས་པ་འགོག་པ་ཡིན་པས་དངོས་སུ་འདུ་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། དངོས་སུ་འདུ་དགོས་པ་རྒྱུ་འབྲས་རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་བའང་མི་རིགས་ཏེ། འོ་ན་དཀྱིལ་འཁོར་བ་གཅོད་པ་ནི་ལས་ལ་མི་འདུ་བའི་དོན་དུ་ཡིན་པས། དཀྱིལ་འཁོར་བ་བཅད་པ་ལ་འདུན་པ་ཕུལ་བས་གྲུབ་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་ཏེ། མ་འདུས་ན་རྒྱུ་དང་འབྲས་བུ་རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་སོ། །འོ་ན་གང་ཞེ་ན། རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས་མཚམས་བཅད་པ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། ཀརྨ་ཤ་ཏམ་ལས། མཚམས་བཅད་པ་ལ་ནི་འདུན་པ་ཕུལ་བས་ལས་དེ་དང་མཐུན་པ་མི་འགྲུབ་སྟེ། མཚམས་དེར་གཏོགས་པའི་དགེ་སློང་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ལས་ཀྱི་གནས་དེར་འདུ་བར་བྱའོ་ཞེས་མཚམས་བཅད་པ་ཞེས་སྣང་ཡང་མཚམས་བཅད་པར་བྱ་བ་ཞེས་གསུངས་སོ། །མཚམས་བཅད་པ་འདི་ས་ཐག་འདི་ཙམ་ནས་འདུ་དགོས་མི་དགོས་ཀྱིས་མཚམས་འཛིན་པ་ཡིན་ལ། ལས་དེ་ལ་དངོས་སུ་འདུས་ན་མཚམས་འདི་ 7-356b ཙམ་ནས་འདུ་དགོས་མི་དགོས་ཀྱི་ཚད་དེ་དངོས་སུ་ཤེས་པར་འགྱུར་གྱི། འདུན་པ་ཕུལ་དེ་དངོས་སུ་མ་འདུས་ན་ཚད་དེ་དངོས་སུ་ཤེས་པར་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་སོ། །དགེ་སློང་ཕམ་པ་འཆབ་མེད་བྱུང་བ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལས་འདུན་པ་དེ་བླང་དུ་རུང་ངོ་། །བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལས་འདུན་པ་བླང་བ་སུ་ལ་རུང་ཞེ་ན། བསླབ་པ་བྱིན་པ་དེ་ལ་དགེ་སློང་གི་འདུ་ཤེས་ཉེ་བར་བཞག་པ་ལ་འདུན་པ་བླང་དུ་རུང་བའོ། །བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལ་འདུན་པ་དབུལ་དུ་མི་རུང་ངོ་། །ལུང་གླེང་གཞི་ལས། བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལ་འདུན་པ་འབུལ་དུ་རུང་ངམ། ཉེ་བ་འཁོར་མི་རུང་སྟེ་ཆོས་འདི་ལ་རེག་ན་ནི་རུང་ངོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དགེ་སློང་བྱེ་མ་སྐྱེས་ལྟ་བུ་སྨྱོས་པའི་གནང་བ་ཐོབ་པས་ནི་ལས་དེ་ལ་མ་འདུས་ཤིང་། འདུན་པ་མ་ཕུལ་ཀྱང་མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པ་ཉིད་དུ་མི་འགྱུར་རོ། །ཡོངས་སུ་དག་པ་ཕུལ་བའི་གང་ཟག་དེ་དང་ཡང་མཐུན་པ་གཅིག་པ་ཉིད་དོ། །གང་ཟག་དེ་ནི་དག་པར་གྱུར་པའི་དགེ་འདུན་གཞན་རྣམས་དང་དག་ཅིང་རང་བཞིན་མཐུན་པར་གཅིག་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་པའོ། །དོན་གང་ལ་གཅིག་པ་ཉིད་དུ་འགྱ
【現代漢語翻譯】 現在，如果比丘們沒有聚集，並且對這未聚集的情況進行了三番五次的譴責，那麼就會產生罪過。爲了阻止這種罪過，因為無法在那期間接受意願，所以必須實際聚集在方圓二又二分之一由旬內的比丘們。』這種說法是不合理的，因為在那期間譴責罪過是沒有必要的。而且，接受意願對於打破結界是有幫助的，因為沒有什麼是不能完成的，因為在較小的範圍內接受意願是比較容易的。 某些察絨巴人說：『打破大的結界是爲了阻止不包括在羯磨中的事情，所以必須實際聚集，因為必須實際聚集的原因和結果是一致的。』這種說法也是不合理的。如果打破結界是爲了不包括在羯磨中的事情，那麼接受意願來打破結界就會成功，因為如果不聚集，原因和結果也是一致的。 那麼，什麼是正確的呢？在自己的論述中說『打破結界』，並且在《羯磨百法》中說：『對於打破結界，即使接受了意願，也不能完成與該羯磨相符的事情，因為所有屬於該結界的比丘都應該聚集在該羯磨的地點。』雖然看起來是『打破結界』，但實際上說的是『應該打破的結界』。打破結界這件事，是從這個距離聚集還是不聚集來確定結界的範圍。如果實際聚集來進行羯磨，那麼從這個範圍聚集還是不聚集的程度就會實際知道。如果接受了意願但沒有實際聚集，那麼這個程度就不會實際知道。』 如果一個比丘坦白了自己的墮罪，並且已經接受了教誡，那麼就可以接受他的意願。 誰可以接受已經接受教誡的人的意願呢？對於已經接受教誡並且對比丘的觀念非常清楚的人，可以接受他的意願。 不能接受已經接受教誡的人的請求。 在《律藏根本說一切部》中說：『可以接受已經接受教誡的人的意願嗎？不能接受親近的人的意願，但如果接觸到法，就可以接受。』 像沙彌一樣，如果比丘因為瘋狂而獲得了許可，那麼即使他沒有參加羯磨，也沒有表達意願，也不會因此而不一致。 與已經完全清凈的人是一樣的。 這個人與已經清凈的其他僧眾在清凈和自性上是一致的。』 意思是說，在哪個方面是一致的呢？
【English Translation】 Now, if the monks have not assembled, and the un-assembled state is denounced three times, then a transgression is generated. To prevent this transgression, because it is not possible to accept the intention during that interval, the monks within two and a half yojanas must actually assemble. ' This statement is unreasonable, because there is no need to denounce the transgression during that interval. Moreover, accepting the intention is helpful for breaking the boundary, because there is nothing that cannot be accomplished, because accepting the intention within a smaller boundary is easier. Some Tsarongbas say: 'Breaking the large boundary is to prevent matters not included in the karma, so it is necessary to actually assemble, because the cause and effect of actually assembling are consistent. ' This statement is also unreasonable. If breaking the boundary is for matters not included in the karma, then accepting the intention to break the boundary would be successful, because if they do not assemble, the cause and effect are also consistent. What, then, is correct? In one's own commentary, it is said 'breaking the boundary,' and in the Karma Shatam, it is said: 'For breaking the boundary, even if the intention is accepted, it does not accomplish what is in accordance with that karma, because all the monks belonging to that boundary should assemble at the place of the karma. ' Although it appears to be 'breaking the boundary,' it is actually saying 'the boundary that should be broken.' This matter of breaking the boundary is determined by whether or not to assemble from this distance to determine the boundary. If they actually assemble to perform the karma, then the extent of whether or not to assemble from this range will be actually known. If the intention is accepted but they do not actually assemble, then that extent will not be actually known. ' If a monk confesses his pārājika offense and has received instruction, then it is permissible to accept that intention. Who is it permissible to accept the intention of one who has received instruction? It is permissible to accept the intention of one who has received instruction and has a clear understanding of what a monk is. It is not permissible to offer an intention for one who has received instruction. In the Vinaya-vastu, it is said: 'Is it permissible to offer an intention for one who has received instruction? It is not permissible for a close attendant, but if he touches the Dharma, then it is permissible. ' Like a śrāmaṇera, if a monk has obtained permission due to insanity, then even if he does not participate in the karma and does not offer his intention, he will not become inconsistent due to not assembling. He is the same as one who has been completely purified. That person is the same as other saṃghas who have been purified, being consistent in purity and nature. ' What does it mean to be the same in what aspect?
ུར་ཞེ་ན། གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་ལ་གཅིག་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་བའོ། །ཆོ་ག་གང་གིས་གཅིག་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། ཡོངས་དག་དང་དགག་དབྱེ་དེ་ཕུལ་བས་སོ། །ཡོངས་དག་དང་དགག་དབྱེ་གཉིས་འབུལ་བའི་ཆོ་ག་ཇི་ལྟར་བརྗོད་པ་དེ་བཞིན་དུ་རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་དེ་གཉིས་ལ་ལེན་པ་པོས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཡོངས་དག་ལེན་པ་དང་དགག་དབྱེ་ལེན་པའི་དགེ་སློང་དེས་དེ་གཉིས་བླངས་པ་དེ་དགེ་འདུན་གྱི་དབུས་སུ་དགེ་སློང་ལ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཡོངས་དག་དང་དགག་དབྱེ་ཕུལ་བས་གསོ་སྦྱོང་དང་། དགག་དབྱེ་བྱ་བའི་ཆོ་ག་དགེ་ 7-357a འདུན་རྣམས་ཀྱིས་ནོད་ཅིང་ཁས་བླང་བར་བྱའོ། །ལྕགས་རི་གཅིག་གིས་བསྐོར་བ་ལྟ་བུ་མཚམས་གཅིག་གི་ནང་དུ་ཚོགས་ཐ་དད་པ་གནས་ཁང་ཐ་དད་ན་གནས་པས་འདུན་པ་ལ་སོགས་པས་ཡོངས་དག་དང་དགག་དབྱེ་ལ་སོགས་པས་ཕན་ཚུན་དབུལ་བས་མཐུན་པར་བྱས་ཏེ། གསོ་སྦྱོང་ལ་སོགས་པའི་ལས་ཐ་དད་པ་མང་པོ་སོ་སོ་ནས་བྱེད་པ་ལ་མི་རུང་བ་མེད་དོ། །འདུན་པ་དང་ཡོངས་དག་གཅིག་ཅར་བརྗོད་པའམ། འཁར་བ་དང་དྲ་བའི་གནང་བ་གཅིག་ཅར་གསོལ་བ་ལ་སོགས་པ་བརྗོད་པར་བྱ་བ་རྩོམ་པ་འདྲ་བ་རྣམས་གཅིག་ཅར་བརྗོད་པ་ལ་ཡང་མི་རུང་བ་མེད་དོ། །དགེ་སློང་གཅིག་དགེ་སློང་དུ་མའི་འདུན་པ་དང་ཡོངས་དག་དེ་དག་ལེན་པ་ཡང་མི་རུང་བ་མེད་དོ། །དགེ་སློང་དུ་མའི་འདུན་སོགས་ལེན་པ་འདི་ལ་དུ་མའི་གྲངས་ཀྱི་ཚད་ཇི་ཙམ་ཞེ་ན། གྲངས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ངེས་པ་མེད་དེ། དགེ་སློང་ཇི་སྙེད་ཀྱི་མིང་ལ་སོགས་པ་བརྗོད་ནུས་པའི་ཚིག་གི་དུ་མའི་གྲངས་ཀྱི་ཚད་བཟུང་ངོ་། །དགེ་སློང་ན་ཚབས་ཆེ་བ་ལ་སོགས་པའི་རྐྱེན་གྱི་དེར་འགྲོ་བའམ་སྨྲ་བར་མི་ནུས་ན་འདུན་པ་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་འབུལ་བ་དག་གི་རིག་བྱེད་ཆོ་ག་རྫོགས་པ་དང་། མ་རྫོགས་པ་ཇི་སྐད་སྨོས་པའི་སྡིག་ལས་གཞན་པ་ལུས་དང་ངག་གི་རིག་བྱེད་གང་ཡང་རུང་བས་འགྲུབ་བོ། །ལག་བརྡ་ལ་སོགས་ལུས་ཀྱི་རིག་བྱེད་ཀྱིས་ཀྱང་འགྲུབ་བོ། །དགེ་སློང་ན་ཚབས་ཆེ་བས་ཇི་ལྟར་ཡང་ལུས་ཀྱིས་ཀྱང་འདུན་པ་ལ་སོགས་འབུལ་མི་ནུས་ན། གསོ་སྦྱོང་ལ་སོགས་པའི་ལས་བྱེད་པའི་དགེ་འདུན་རྣམས་ནད་པ་འདུག་པའི་གནས་དེར་འགྲོ་བར་བྱ་ལ། ཡང་ན་དགེ་སློང་ནད་པ་དེ་ཁྱོགས་ཁྲེས་ལས་ཀྱི་གནས་སུ་ཚུར་ལ་བླང་བར་བྱའོ། ། ༈ སྐབས་ཀྱི་བསླབ་བྱ་དོགས་གཅོད། གཉིས་པ་ནི། འདུན་པ་ལ་སོགས་པ་དེ་བླངས་ནས་དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུ་མ་བརྗོད་ཀྱི་བར་དུ་ 7-357b ལེན་པ་པོ་དེ་བང་རྒྱུག་པར་མི་བྱའོ། །རྒྱུག་པ་བས་ཀྱང་ཅུང་ཟད་དལ་བའི་འགྲོས་མགྱོགས་པར་མི་བྱའོ། །མཆོང་བར་མི་བྱའོ། །ཞེས་སྤྱིར་བསྟན་པ་ཡིན་ལ། བྱེ་བྲག་ཏུ་བསྟན་པ་ནི་གཙུག་ལག་ཁང་གི་ཕྱི་རོལ་ལ་མཆོང་བར་མི་བྱའོ། །ཕྱི་རོལ་གྱི་ཁྱམས་ཀྱི་
【現代漢語翻譯】 如果有人問：『受戒（藏文：གསོ་སྦྱོང་，含義：懺悔和更新戒律的儀式）和自恣（藏文：དགག་དབྱེ་，含義：僧侶在雨季結束時互相指出過失的儀式）如何成為一體？』 答：根據 टीका（梵文，含義：註釋）的說法，通過獻上清凈（藏文：ཡོངས་དག་，含義：完全清凈）和自恣來實現。 至於如何唸誦獻上清凈和自恣的儀軌，正如自釋和 टीका 中所說，接受者應唸誦受戒和自恣的儀軌。 टीका 中說：『接受清凈和自恣的比丘，應在僧團中向其他比丘唸誦他所接受的清凈和自恣。』 通過獻上清凈和自恣，僧團應接受並承諾進行受戒和自恣的儀式。 如果多個僧團居住在同一結界（藏文：མཚམས་，含義：劃定的區域）內，如同被一道圍墻環繞，居住在不同的住所，他們可以通過意樂（藏文：འདུན་པ་，含義：意願、同意）等方式，互相獻上清凈和自恣等，以達成一致。 各自進行多種不同的受戒等活動，這並沒有什麼不妥。 同時唸誦意樂和清凈，或者同時請求手杖和濾水器等，對於那些需要同時進行的事情，一起唸誦也沒有什麼不妥。 一位比丘接受多位比丘的意樂和清凈，這也沒有什麼不妥。 如果有人問：『接受多位比丘的意樂等，這個『多位』的數量是多少？』 答：對於數量沒有明確的規定，只要能夠用表達多個的詞語來念誦比丘的名字等，就可以算作多個。 如果比丘因重病等原因無法前往或說話，那麼獻上意樂等，可以通過任何身語的表示來完成，只要這些表示不是前面提到的罪業，無論是完成的還是未完成的。 通過手勢等身體的表示也可以完成。 如果生病的比丘無論如何也無法用身體獻上意樂等，那麼進行受戒等活動的僧團應前往病人所在的地方，或者將生病的比丘抬到舉行羯磨（梵文，含義：儀式）的地方。 第二，關於意樂等，在接受之後，在未向僧團唸誦之前，接受者不應奔跑。 不應以比跑步稍慢的速度快速行走，不應跳躍。這只是總體的說明。 具體來說，不應跳到寺院外面，不應跳到外面的走廊裡。
【English Translation】 If someone asks, 'How do Uposatha (Tibetan: གསོ་སྦྱོང་, meaning: a ceremony of confession and renewal of vows) and Pravāraṇā (Tibetan: དགག་དབྱེ་, meaning: a ceremony where monks point out each other's faults at the end of the rainy season) become one?' Answer: According to the ṭīkā (Sanskrit, meaning: commentary), it is achieved by offering purity (Tibetan: ཡོངས་དག་, meaning: complete purity) and Pravāraṇā. As for how to recite the ritual of offering purity and Pravāraṇā, as stated in the auto-commentary and the ṭīkā, the receiver should recite the ritual of Uposatha and Pravāraṇā. The ṭīkā states: 'The monk who receives purity and Pravāraṇā should recite the purity and Pravāraṇā he has received to the monks in the Sangha.' By offering purity and Pravāraṇā, the Sangha should accept and commit to performing the Uposatha and Pravāraṇā ceremonies. If multiple Sanghas reside within the same boundary (Tibetan: མཚམས་, meaning: demarcated area), as if surrounded by a single wall, residing in different dwellings, they can agree by mutually offering purity and Pravāraṇā, etc., through intention (Tibetan: འདུན་པ་, meaning: intention, consent), etc. There is nothing wrong with each performing many different Uposatha and other activities separately. There is nothing wrong with reciting intention and purity at the same time, or requesting a staff and water strainer at the same time. For those things that need to be done at the same time, there is nothing wrong with reciting them together. There is nothing wrong with one monk accepting the intention and purity of many monks. If someone asks, 'When accepting the intention, etc., of many monks, what is the quantity of 'many'?' Answer: There is no definite number for the quantity. As long as the names of the monks, etc., can be recited with a word expressing plurality, it can be considered many. If a monk is unable to go or speak due to serious illness, etc., then offering intention, etc., can be accomplished by any physical or verbal expression other than the sins mentioned earlier, whether completed or uncompleted. It can also be accomplished by physical expressions such as gestures. If a sick monk is unable to offer intention, etc., with his body in any way, then the Sangha performing the Uposatha, etc., should go to the place where the patient is, or the sick monk should be carried to the place of the karma (Sanskrit, meaning: ritual). Secondly, regarding intention, etc., after accepting it, the receiver should not run until it is recited to the Sangha. One should not walk quickly at a pace slightly slower than running, and one should not jump. This is just a general explanation. Specifically, one should not jump outside the monastery, and one should not jump into the outer corridor.
བང་རིམ་ལ་མཆོང་བར་མི་བྱའོ། །ནམ་མཁའ་ལ་འདུག་པ་དང་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །མཚམས་ཀྱི་ནང་ནས་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་ཏུ་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །སྐས་ཀྱི་རིམ་པ་གཞན་བཞག་ནས་གཞན་དུ་གོམ་པ་འདོར་བར་མི་བྱའོ། །ཐེམ་སྐས་ཀྱི་ཐེམ་པ་ལ་རིམ་པ་གཞན་བཞག་ནས་གཞན་དུ་ཐོད་རྒལ་དུ་གོམ་པ་འདོར་བར་མི་བྱའོ། །ཆུ་ལྐོག་མ་ནུབ་ཙམ་ལ་འབོག་པར་མི་བྱའོ། །ནམ་མཁའ་ལ་འདུག་པ་དང་། མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་འགྲོ་བ་དང་། ཆུ་ལྐོག་ནུབ་ཙམ་འབོག་པ་གསུམ་གྱིས་ནི་འདུན་པ་འཇིག་པ་སྟེ། དེར་སོང་ན་ཚོགས་པའི་ཡན་ལག་ཉམས་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིད་ལོག་པ་དང་སྙོམས་པར་འཇུག་པར་མི་བྱའོ། །གཉིད་ལོག་པ་དང་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་དེ་གཉིས་ནི་ལྟུང་བ་འབྱིན་པའི་སྒོ་ནས་སྨད་པར་མ་ཟད། མ་ཀླས་པ་ཁྱད་དུ་གསོད་པ་ཉིད་ཀྱི་བསྟན་པ་ལ་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བ་ཉིད་དང་མ་གུས་པ་ཉིད་ཀྱིས་ཀྱང་སྨད་པར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འདུན་པ་ལ་སོགས་པ་ལེན་པ་པོ་དེས་དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུ་སོང་ནས་དགེ་སློང་གཅིག་ལ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ལུང་ཁ་ཅིག་ལས། དགེ་འདུན་ལ་བརྗོད་པར་བྱའོ་ཞེའོ། །འདིར་དགེ་སློང་ལ་བརྗོད་ན་ནི་འདུག་སྟེ་ལན་གསུམ་བརྗོད། དགེ་འདུན་ལ་བརྗོད་ན་ནི་འགྲེང་སྟེ་ལན་གཅིག་བརྗོད་དོ་ཞེས་ལུང་གཞི་ལས་གསུངས་ཤིང་། གཞི་འགྲེལ་ལས་ཀྱང་བཤད་དོ། །གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་ལ་བརྗོད་ན་བཙུན་པ་རྣམས་གསན་དུ་ཞེས་མི་བྱ་བར་དགོངས་སུ་གསོལ་ཞེས་བྱ་བས་ 7-358a བརྩམ་མོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། འདི་ནི་ཚིག་དག་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །འདུན་པ་དང་ཡོངས་དག་ལེན་པར་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་དེ་དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུ་མ་ཕྱིན་པར་དུས་བྱས་སམ། ཁྱིམ་པ་ཉིད་དང་ལ་སོགས་པས་དགེ་ཚུལ་ལམ་ཟ་མའམ་མ་ནིང་དུ་གྱུར་པ་ཡང་བསྟན་ལ། དེས་ན་ཁྱིམ་པ་སོགས་དེ་ལྟ་བུར་ཁས་བླངས་ན་འདུན་པ་དང་ཡོངས་དག་མ་བླངས་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀར། ད་གཟོད་གཞི་ནས་བླང་དགོས་སོ་ཞེས་སོ། །འདུན་པ་དང་ཡོངས་དག་ལེན་པའི་དགེ་སློང་དེ་དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུ་ཕྱིན་ནས་དགེ་སློང་དེ་ཤིའམ་བབས་ན། འདུན་པ་ལ་སོགས་མ་བརྗོད་ཅིང་གོ་བར་མ་བྱས་ཀྱང་འདུན་པ་ལ་སོགས་པ་བླངས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ད་གཟོད་བླང་མི་དགོས་སོ་ཞེས་སོ། ། 7-358b དང་བཅས་ཏེ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །དེ་སྐད་བརྗོད་པ་དེ་ལྟར་ན་ཡང་མ་བཏང་བ་དགེ་འདུན་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་བ་བྱའོ། །ཞེས་པ་ནི་སྔར་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་དཀྱིལ་འཁོར་བ་བཅད་པ་དེར་སོང་སྟེ་གསོ་སྦྱོང་བྱའོ། །འདི་ནི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། མཚམས་བུ་ཆུང་མིག་རས་ཀྱིས་བཅད་ལ་གསོལ་བ་དང་བརྗོད་པ་མི་དགོས་ཏེ། དེའི་ནང་དུ་གསོ་སྦྱོང་བྱ་རུང་ངོ་ཞེས་བཤད་པ་ལྟར་རོ། །འདི་ལ་སྟོད་འདུལ་བ་རྣམས་མི་མགུ་ཡང་། འདི་ནི་གཙང་དམར་གཡོ་གསུམ་གྱི་འདུལ་འཛིན་བརྒྱུད་པའི་མན་ངག་སྟེ། ད
【現代漢語翻譯】 不要跳過臺階。（指在儀式中） 不要在空中停留或行走。 不要從結界內走到結界外。 不要跳過樓梯的任何一級。 不要跨越梯子的橫檔。 不要在水沒過腰部時停下來。 在空中停留、走到結界外、在水沒過腰部時停留，這三種情況會破壞意願（འདུན་པ་，desire/intention），因為經文中說，如果這樣做，僧團的支分就會受損。 不要睡覺或進入禪定狀態。 睡覺和進入禪定狀態不僅因其會引發墮落而受到譴責，而且因其輕視未誦讀的經典，對教義產生懷疑，以及不恭敬而應受到譴責。 接受意願（འདུན་པ་，desire/intention）等的人，應進入僧團，並告知一位比丘。 有些經文中說，應告知僧團。 在此，如果告知比丘，則應坐著說三次；如果告知僧團，則應站著說一次。這是律經根本（ལུང་གཞི་，Vinaya-vastu）中所說，律經註釋（གཞི་འགྲེལ་，Vinaya commentary）中也有解釋。 如果告知僧團，不要說『諸位尊者請聽』，而應以『祈請垂聽』開始。 ཊཱི་ཀ་（ṭīkā，註釋）中說：『這是爲了使語言純正。』 接受意願（འདུན་པ་，desire/intention）和清凈（ཡོངས་དག་，pariśuddhi）的比丘，如果未進入僧團就去世，或還俗，或變成沙彌、半月男、非男，那麼即使他承諾了，意願（འདུན་པ་，desire/intention）和清凈（ཡོངས་དག་，pariśuddhi）也沒有被接受。 ཊཱི་ཀ་（ṭīkā，註釋）中說：『現在才需要重新接受。』 接受意願（འདུན་པ་，desire/intention）和清凈（ཡོངས་དག་，pariśuddhi）的比丘，如果進入僧團後去世或還俗，即使沒有說出或理解意願（འདུན་པ་，desire/intention）等，意願（འདུན་པ་，desire/intention）等也已被接受。 ཊཱི་ཀ་（ṭīkā，註釋）中說：『現在不需要接受。』 應連同……一起說出。 即使如此說，也不應放棄僧團的羯磨（དཀྱིལ་འཁོར་བ་，karma）。 這意味著去之前通過兩次羯磨（ལས་，karma）而被排除在羯磨（དཀྱིལ་འཁོར་བ་，karma）之外的地方，並在那裡進行布薩（གསོ་སྦྱོང་，sojong）。 འགྲེལ་ཆུང་（'grel chung，小釋）中說：『小結界可以用眼罩隔開，不需要祈請和陳述，可以在其中進行布薩（གསོ་སྦྱོང་，sojong）。』 雖然上部律藏（སྟོད་འདུལ་བ་，stod 'dul ba）對此不滿意，但這是清、赤、饒三位持律者的傳承秘訣。
【English Translation】 Do not jump over the steps. (Referring to rituals) Do not stay or walk in the sky. Do not go from inside the boundary to outside the boundary. Do not skip any level of the stairs. Do not step over the rungs of a ladder. Do not stop when the water is just below the waist. Staying in the sky, going outside the boundary, and stopping when the water is just below the waist, these three destroy the intention (འདུན་པ་, desire/intention), because the scriptures say that if you do so, the limbs of the Sangha will be damaged. Do not fall asleep or enter into meditative absorption. Falling asleep and entering into meditative absorption are not only condemned for causing downfall, but also for despising the unread scriptures, doubting the teachings, and being disrespectful. The one who takes the intention (འདུན་པ་, desire/intention) etc., should go into the Sangha and tell one Bhikshu. Some scriptures say that it should be told to the Sangha. Here, if you tell a Bhikshu, you should sit and say it three times; if you tell the Sangha, you should stand and say it once. This is what is said in the Vinaya-vastu (ལུང་གཞི་), and it is also explained in the Vinaya commentary (གཞི་འགྲེལ་). If you tell the Sangha, do not say 'Venerable ones, please listen,' but start with 'Please be informed.' The ṭīkā (ཊཱི་ཀ་, commentary) says: 'This is to purify the language.' The Bhikshu who takes the intention (འདུན་པ་, desire/intention) and purity (ཡོངས་དག་, pariśuddhi), if he dies without entering the Sangha, or disrobes, or becomes a Shramanera, a eunuch, or a hermaphrodite, then even if he has promised, the intention (འདུན་པ་, desire/intention) and purity (ཡོངས་དག་, pariśuddhi) have not been taken. The ṭīkā (ཊཱི་ཀ་, commentary) says: 'Now it is necessary to take it from the beginning.' The Bhikshu who takes the intention (འདུན་པ་, desire/intention) and purity (ཡོངས་དག་, pariśuddhi), if he enters the Sangha and then dies or disrobes, even if the intention (འདུན་པ་, desire/intention) etc. has not been spoken or understood, the intention (འདུན་པ་, desire/intention) etc. has been taken. The ṭīkā (ཊཱི་ཀ་, commentary) says: 'Now it is not necessary to take it.' It should be spoken together with... Even if it is said in this way, the karma (དཀྱིལ་འཁོར་བ་, karma) of the Sangha should not be abandoned. This means going to the place that was previously excluded from the karma (དཀྱིལ་འཁོར་བ་, karma) by the two solicitations and performing the Uposatha (གསོ་སྦྱོང་, sojong) there. The 'grel chung (འགྲེལ་ཆུང་, small commentary) says: 'A small boundary can be separated by an eye patch, and there is no need for solicitation and statement, and the Uposatha (གསོ་སྦྱོང་, sojong) can be performed within it.' Although the Upper Vinaya (སྟོད་འདུལ་བ་, stod 'dul ba) is not satisfied with this, this is the secret teaching transmitted by the Vinaya holders of Qing, Red, and Rao.
ེང་སང་གི་འདུལ་འཛིན་རྣམས་འཁྲུལ་བཅས་ཤས་ཆེ་བས་དེ་དག་གིས་མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པ་མི་བསྐྱེད་ཀྱང་། དགེ་སློང་ལ་ལ་མ་འདུས་པར་ལས་བྱེད་པ་འདི་ནི་མི་རིགས་སམ་སྙམ་དུ་ཐེ་ཚོམ་བསལ་པའི་དགོས་པ་ཡོད་དོ། །གཞན་གྱིས་བཟུང་བའི་དགེ་སློང་དེ་བཏང་བའི་ཕྱིར་གསོ་སྦྱོང་ལ་སོགས་པའི་མདུན་རོལ་དུ་སྔར་མི་འབད་པར་མི་བྱའོ། །འདིར་སྔར་སྨོས་པ་དང་། སྐབས་འདིར་མདོ་རྩའི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། དེ་བཏང་བའི་ཕྱིར་ཕྱིས་མི་འབད་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། སྐབས་འདི་ཉིད་ཀྱི་ལུང་གཞི་ལས། ཕྱི་དེ་ཉིན་པར་དགེ་སློང་དེ་ཐར་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་འབད་པར་བྱ་སྟེ། འབད་པར་མི་བྱེད་ན་འགལ་ཚབས་ཅན་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། གསོ་སྦྱོང་གི་སྔར་འབད་པ་དེ་ཉིད་གསོ་སྦྱོང་སྔ་མའི་ཕྱིས་འབད་པ་ཡིན་པས་མི་འགལ་ལོ། །ཡང་ན་དེ་གཉིས་ཀར་རུང་བས་འགལ་བ་མེད་དོ། ། ༈ མཐུན་པའི་རྒྱུ་བཞིན་བྱེད་བཅས་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ནི། མཚམས་ཀྱི་ནང་ན་དགེ་སློང་ཡོད་པར་དངོས་སུ་ཤེས་པར་མ་ཟད། མཁར་གསིལ་གྱི་སྒྲ་གྲགས་པ་ལ་སོགས་པ་མཚན་མའི་སྒོ་ནས་མཚམས་ནང་དེ་ན་དགེ་སློང་ཡོད་པར་འཕྲིགས་པས་ནི། དེའི་འདུན་པ་མི་ལེན་ཅིང་དེ་མ་འདུས་པར་ལས་བྱེད་ན་མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་ 7-359a མི་མཐུན་པས་ལས་བྱེད་པའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བའོ། །ལས་ཀྱི་གནས་དེར་མ་འདུས་པའི་དགེ་སློང་རྣམས་དང་ཐ་དད་པ་ཉིད་དུ་བྱེད་པར་འདོད་པས་དེ་དག་འདིར་མ་འོངས་ཀྱང་བླའོ་སྙམ་དུ་མངོན་པར་བརྟགས་པས་ཆེད་དུ་བསམས་ཏེ། མཚམས་ཀྱི་ནང་ན་དགེ་སློང་གཞན་ཡོད་པ་དེ་དག་ལ་འདུན་པ་མི་ལེན་ཅིང་། དགེ་སློང་གཞན་དེ་དག་ལས་ཀྱི་གནས་དེར་མ་འདུས་པར་ལོགས་ཤིག་ཏུ་ལས་བྱེད་ན་ཉེས་པ་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་གྱི་བསམ་པ་ཅན་ཡིན་ཏེ། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་ཆར་གཏོགས་པའི་སྦོམ་པོའོ། །ལས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འདུལ་བར་གཏོགས་པའི་ལས་བྱ་བ་ཐ་ན་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཞུ་བའི་མཐར་ཐུག་པ་ཡན་ཆད་ཀུན་བསྡུས་སོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །དགེ་སློང་དག་མ་འདུས་པར་ལས་བྱེད་པ་འདི་རུང་ངམ་མི་རུང་སྙམ་དུ་རྟོག་པ་ཉིད་ན། འདི་རུང་ངམ་མི་རུང་སྙམ་དུ་ཐེ་ཚོ་མ་ཟ་བའམ་འདི་གདོན་མི་ཟ་བར་རུང་ངོ་ཞེས་ངེས་པར་བྱེད་པ་ལ་ནི་ཉེས་པར་བྱེད་པ་གཉིས་ཏེ། ཐ་དད་པ་ཉིད་དུ་འདོད་པས་ལས་བྱེད་ན་སྦོམ་པོ་དང་། ཐ་དད་པ་ཉིད་དུ་འདོད་པ་མ་ཡིན་པའི་ལས་བྱེད་ན་མི་མཐུན་པའི་ལས་བྱེད་པའི་ཉེས་བྱས་མི་འབྱུང་བ་མ་ཡིན་ནོ། ། ༈ མཐུན་པ་སྒྲུབ་པའི་ཐབས་གཞན་བརྗོད་པ། བཞི་པ་ནི། བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་རྒྱུ་མེད་པར་དགེ་སློང་མ་ལྷགས་པ་རྣམས་ཡོངས་སུ་བཙལ་ཞིང་། འོལ་སྤྱི་ཙམ་དུ་བཙལ་བའི་གོ་ལོན་གཡོ་སྒྱུ་མ་བྱས་ན་དག་ཅིང་ལྟུང་བ་མེད་པ་དང་། མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པ་མེད་པའི་བྱེད་པ་པོ་ཡི
【現代漢語翻譯】 由於現今的持律者大多存在錯誤，即使他們沒有包括在內，也不會產生不和。但是，對於一些比丘，如果他們沒有被包括在內就進行羯磨，是否有必要消除這是否合適的疑慮呢？對於被他人控制的比丘，爲了讓他被釋放，不應像以前那樣努力地進行布薩等儀式。這裡，正如之前所說，以及在根本經的註釋中所說：『爲了讓他被釋放，之後不應努力。』如果與此處的律藏根本文所說：『爲了讓比丘在第二天白天獲得解脫，應該努力；如果不努力，就會犯下嚴重的罪過。』相矛盾，那麼，在布薩之前所做的努力，實際上是前一次布薩之後的努力，因此並不矛盾。或者，兩者都可以，因此沒有矛盾。 第三，如果明確知道結界內有比丘，或者通過城門的聲音等跡象推斷出結界內有比丘，那麼不應接受他的意願，如果他在沒有被包括在內的情況下進行羯磨，就會導致不和。 如果因為不和而進行羯磨，就會犯下惡作劇罪。如果想要將那些沒有包括在羯磨場所的比丘排除在外，並認為即使他們不來也沒關係，那麼這就是有意的。如果對於結界內有其他比丘的情況，不接受他們的意願，並且讓那些比丘在沒有包括在羯磨場所的情況下單獨進行羯磨，那麼這就是懷有僧團分裂之心的罪過，屬於導致僧團分裂的粗罪。羯磨一詞包括所有與戒律相關的行為，甚至包括請求出家的最終階段，正如註釋中所說。如果對比丘們在沒有被包括在內的情況下進行羯磨是否合適產生懷疑，那麼，如果不對是否合適產生懷疑，或者確定這絕對合適，那麼就會犯下兩種罪過：如果因為想要排除在外而進行羯磨，就會犯下粗罪；如果不是因為想要排除在外而進行羯磨，那麼就不會犯下因不和而進行羯磨的惡作劇罪。 第四，如果從內心深處徹底尋找那些無緣無故沒有到來的比丘，並且沒有虛假地進行敷衍了事的尋找，那麼就是清凈的，沒有墮落，並且是不會導致不和的羯磨者。
【English Translation】 Since most of the Vinaya holders nowadays have errors, even if they are not included, it will not cause discord. However, for some monks, if they perform karma without being included, is it necessary to dispel the doubt of whether this is appropriate? For a monk who is controlled by others, one should not strive as before to perform Uposatha and other rituals in order for him to be released. Here, as mentioned before, and in the commentary on the root text: 'In order for him to be released, one should not strive later.' If it contradicts what the root text of the Vinaya says here: 'In order for the monk to be liberated during the day of the next day, one should strive; if one does not strive, one will commit a serious offense,' then the effort made before the Uposatha is actually the effort after the previous Uposatha, so there is no contradiction. Or, both are possible, so there is no contradiction. Third, if it is clear that there are monks within the boundary, or if it is inferred from signs such as the sound of the city gate that there are monks within the boundary, then their consent should not be accepted, and if karma is performed without including them, it will lead to discord. If karma is performed due to discord, it will be an offense of wrongdoing. If one wants to exclude those monks who are not included in the place of karma, and thinks that it does not matter even if they do not come, then this is intentional. If, for the situation where there are other monks within the boundary, their consent is not accepted, and those monks perform karma separately without being included in the place of karma, then this is an offense with the intention of dividing the Sangha, which is a grave offense pertaining to the division of the Sangha. The word 'karma' includes all actions related to discipline, even up to the final stage of requesting ordination, as stated in the commentary. If one doubts whether it is appropriate for monks to perform karma without being included, then if one does not doubt whether it is appropriate, or if one is certain that it is absolutely appropriate, then two offenses will be committed: if karma is performed because one wants to exclude them, one will commit a grave offense; if karma is not performed because one wants to exclude them, then one will not commit the offense of wrongdoing for performing karma due to discord. Fourth, if one thoroughly searches from the bottom of one's heart for those monks who have not come for no reason, and does not falsely perform a perfunctory search, then it is pure, without transgression, and is a karma performer who will not cause discord.
ན་ནོ་སྟེ། མཚམས་ཀྱི་ནང་ན་དགེ་སློང་ཡོད་པ་དེ་མ་འདུས་ཀྱང་ལས་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་བ་ཡིན་ནོ། །ཡོངས་སུ་བཙལ་བ་དེ་ཇི་ལྟ་བུ་ཡིན་ཅེ་ན། བཙལ་བ་དང་། བོད་པ་དང་། དེས་ཀྱང་མ་རྙེད་ནས་ཕྱོགས་མཐོན་པོར་འདུག་སྟེ་ཕྱོགས་སུ་བལྟ་བ་དག་གིས་ནི་ཡོངས་སུ་བཙལ་བ་དེ་ཡིན་ནོ། ། 7-359b གསོ་སྦྱོང་གི་གཞི་ལས་མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་གི་ཚོགས་པའི་སྐབས་སོ།། །། ༈ ཇི་ལྟར་བྱ་བ་ཆོ་ག དང་པོ་ལ། འཕགས་པའི་གནས་བརྟན་ཆེན་པོ་སྒྲ་གཅན་འཛིན་གྱི་རྣམ་པར་འཕྲུལ་པ་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོའི་དགོངས་པ་སོར་བཞག་ནས་འཆད་པར་འདོད་དེ། དེ་ཡང་དགོས་པའི་དོན་ལ་གསུམ་སྟེ། ཚུལ་ཁྲིམས་དག་པར་འགྱུར་བ་དང་། ཆོས་དག་པར་འགྱུར་བ་དང་། གསོ་སྦྱོང་མ་བྱས་པའི་ཉེས་པ་ཁེགས་པའོ། །དང་པོ་ནི།ཚུལ་ཁྲིམས་རྣམ་པར་དག་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ནི་གསོ་སྦྱོང་གསུངས་ལ་ཞེས་བཤད་དེ། གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་སུ་འཇུག་པ་ན་དགེ་སློང་རྣམས་ལྟུང་བ་བཤགས་པ་དང་། བསྡམས་པ་དང་། ལྟུང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་བྱས་ནས་གསོ་བྱེད་པ་ཡིན་པས་ཚུལ་ཁྲིམས་དག་པར་འགྱུར་བའོ། །གཉིས་པ་ནི།ཆོས་རྣམ་པར་དག་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ནི་དགག་དབྱེ་གསུངས་ཞེས་བཤད་ཅིང་། འོད་ལྡན་ལས། གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་གཉིས་ཀྱི་དོན་ནི་གཅིག་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་དགོས་པ་གཅིག་ཡིན་པར་བཤད་པས་ཆོས་དག་པ་དེ་གསོ་སྦྱོང་གི་ཡང་དགོས་པ་ཡིན་པར་འགྲུབ་བོ། །ཆོས་དག་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཉོན་མོངས་པ་མངོན་དུ་རྒྱུ་བའི་ཆོས་དག་པར་འགྱུར་བ་སྟེ། དགེ་བའི་བསམ་པ་མངོན་གྱུར་དང་བཅས་ཏེ་གསོ་སྦྱོང་བྱེད་པའི་ཕྱིར་དང་། དུས་འདས་པ་དང་འབྱུང་བར་འགྱུར་བ་བརྗོད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་མི་རྟག་པ་དྲན་པས་ཆགས་སྡང་ལ་སོགས་པའི་ཉོན་མོངས་པ་མངོན་དུ་རྒྱུ་བ་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ གནས་གང་དུ་གསོ་སྦྱོང་བྱ་བའི་གནས། དང་པོ་གནས་གང་དུ་གསོ་སྦྱོང་བྱ་བའི་གནས་ནི་ཆོས་ལྔ་ལྡན་ནོ། །དེ་ཡང་གནས་ལ་བློ་མཐུན་བྱས་པ་དང་འབྲེལ་བ་སྟེ་གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་ལ་བློ་མཐུན་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་ 7-360a གཞན་དུ་ན་ཆོ་ག་མི་ཚང་བའི་ཕྱིར་དང་། ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པ་སྟེ། ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་དང་ལྡན་པ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། གཞུན་དུ་ན་ཕྱི་རོལ་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་དང་བཅས་པ་འདི་ཞེས་གསུངས་པའི་བློ་མཐུན་གྱི་ཆོ་ག་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །མཚམས་པོ་ཆེའི་ནང་ཡིན་པ་སྟེ། ལུང་གཞི་ལས། མཚམས་ཆེན་པོ་བཅད་པ་དེར་དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱིས་འདུག་སྟེ་གསོ་སྦྱོང་དགག་དབྱེ་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཚུན་ཆད་ཀྱི་དགེ་སློང་ཀུན་གསོ་སྦྱོང་ལ་འདུས་པས་མཚམས་དེའི་དགེ་སློང་ཀུན་དག་པར་འགྱུར་བའི་དགོས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་དང་། དེ་ལྟར་ནའང་དཀྱིལ་འཁོར་བར་བྱའོ་ཞེས་
【現代漢語翻譯】 是的，即使在結界（mTsHams，boundary）內有比丘（dGe sLong，monk）未到，主持羯磨（Las Byed，karmic action）的比丘們也不會有過失。那麼，『完全尋找』是怎樣的呢？就是尋找、呼喚，即使這樣也找不到，就到高處站立，向四處張望，這就是『完全尋找』。 7-359b 這是從布薩（gSo sByong，Uposatha）的基礎到和諧布薩僧團的章節。 如何進行儀軌： 首先，我想按照聖者大阿羅漢羅睺羅（sGra gCan 'Dzin，Rahula）的化身，大海尊者（MtsHo Sna Pa Chen Po）的意旨來講解。 其中，有三個必要的原因：使戒律清凈，使法清凈，以及消除未做布薩的過失。第一點，爲了使戒律完全清凈，所以宣說了布薩。進入布薩處所時，比丘們懺悔墮罪（lTung Ba，downfall），守護誓言（bsDams Pa，vow），並加持墮罪，然後進行布薩，因此戒律得以清凈。第二點，爲了使法完全清凈，所以宣說了自恣（dGag dBye，Pravāraṇā）。《光明經》（'Od lDan）中說：『布薩和自恣二者的意義是一樣的』，說明其必要性是一致的，因此法的清凈也是布薩的必要原因。所謂法清凈，是指使煩惱（Nyon Mongs Pa，Klesha）現行的法得以清凈，因為伴隨著善念現前而進行布薩，並且依靠對過去和未來之事的陳述來憶念無常（Mi rTag Pa，impermanence），所以貪嗔（Chags sDang，attachment and aversion）等煩惱不會現行。 在何處進行布薩的處所： 首先，進行布薩的處所需要具備五個條件。也就是，與處所達成共識並與之相關聯，即要與布薩的處所達成共識，因為在其他地方儀軌不完整。並且，周圍一箭（'Dom，a fathom）以上的範圍是具備的，因為經中說『具備周圍一箭的範圍』。否則，經中說『外部周圍一箭的範圍』，這與共識的儀軌相違背。必須在大的結界內，因為《律藏》（Lung gZhi）中說：『在劃定的大結界內，比丘們應當安住，進行布薩和自恣』。在三又二分之一由旬（dpag tshad， Yojana）範圍內的所有比丘都聚集起來進行布薩，因此有必要使該結界內的所有比丘都清凈。即使那樣，也應當製作壇城（dKyil 'Khor，Mandala）。
【English Translation】 Yes, even if there are monks (dGe sLong, monks) within the boundary (mTsHams, boundary) who have not arrived, the monks who are performing the karmic action (Las Byed, karmic action) will not incur any fault. What is 'completely searching' like? It is searching, calling out, and even if one cannot find them, standing in a high place and looking in all directions, that is 'completely searching'. 7-359b This is the chapter from the basis of the Uposatha (gSo sByong, Uposatha) to the harmonious Uposatha assembly. How to perform the ritual: First, I would like to explain according to the intention of the great elder Arhat Rahula (sGra gCan 'Dzin, Rahula), the great Ocean Master (MtsHo Sna Pa Chen Po), who is an emanation. Among these, there are three necessary reasons: to purify the discipline, to purify the Dharma, and to eliminate the fault of not having performed the Uposatha. The first point is that in order to purify the discipline completely, the Uposatha is taught. When entering the Uposatha place, the monks confess their downfalls (lTung Ba, downfall), keep their vows (bsDams Pa, vow), and bless the downfalls, and then perform the Uposatha, so the discipline is purified. The second point is that in order to purify the Dharma completely, the Pravāraṇā (dGag dBye, Pravāraṇā) is taught. The 'Radiant Sutra' ('Od lDan) says: 'The meaning of Uposatha and Pravāraṇā is the same,' indicating that their necessity is the same, so the purification of the Dharma is also a necessary reason for the Uposatha. The so-called purification of the Dharma means that the Dharma that causes afflictions (Nyon Mongs Pa, Klesha) to manifest is purified, because the Uposatha is performed with the manifestation of good thoughts, and by relying on the statement of past and future events to remember impermanence (Mi rTag Pa, impermanence), so afflictions such as attachment and aversion (Chags sDang, attachment and aversion) do not manifest. The place where the Uposatha is performed: First, the place where the Uposatha is performed needs to have five conditions. That is, to reach a consensus with the place and be related to it, that is, to reach a consensus with the place of the Uposatha, because the ritual is incomplete elsewhere. Also, the area of more than one fathom ('Dom, a fathom) around it is possessed, because the sutra says, 'Possessing the area of one fathom around it.' Otherwise, the sutra says, 'The area of one fathom around the outside,' which contradicts the ritual of consensus. It must be within a large boundary, because the Vinaya (Lung gZhi) says, 'Within the defined large boundary, the monks should abide and perform the Uposatha and Pravāraṇā.' All the monks within the area of three and a half Yojanas (dpag tshad, Yojana) gather to perform the Uposatha, so it is necessary to purify all the monks within that boundary. Even so, a Mandala (dKyil 'Khor, Mandala) should be made.
དམིགས་བསལ་དུ་གསུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །གཙང་ཞིང་ཡངས་པ་ཡིན་པ་སྟེ་གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་སུ་ཕྱགས་བདར་བྱ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས་ཀྱང་། གསོ་སྦྱོང་བྱེད་པའི་དུས་སུ་གསོ་སྦྱོང་བྱེད་པའི་སར་ཕྱགས་བདར་བྱ་ཞེས་བཤད་དོ། །གཞན་དུ་ན་འདུལ་བ་ནས་གསུངས་པའི་ཆོས་ལུགས་དང་མི་མཐུན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འཇིགས་པའི་ཉེན་ཅན་མ་ཡིན་པ་སྟེ་འཇིག་པ་དང་བཅས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། གཞན་དུ་ན་ཆོམ་རྐུན་པ་ལ་སོགས་པས་རྐྱེན་གྱིས་བར་ཆད་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ རྟེན་གང་གིས་གསོ་སྦྱོང་བྱ་བ། གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་གསོ་སྦྱོང་བྱ་བ་ནི་སྤྱིར་བཏང་ལ་དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་བཞི་ལྡན་གྱིས་སོ། །དགེ་སློང་འཁྲུལ་བཅས་ལྟ་བུ་ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བར་མི་འོས་པས་གསོ་སྦྱོང་འགྲུབ་སྟེ། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་མ་ཡིན་པས་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་དག་བྱས་པ་ནི་བྱས་པ་ཉིད་ཁོ་ན་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། ༈ དུས་གང་གི་ཚེ་གསོ་སྦྱོང་བྱ་བ། གསུམ་པ་དུས་གང་གི་ཚེ་གསོ་སྦྱོང་བྱ་བ་ནི་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཀྱི་ཚེས་བཅོ་ལྔ་ལའོ་ 7-360b ཞེས་གསུངས་སོ། །རིགས་པས་ཀྱང་འཐད་དེ། མཚན་མ་གསལ་བས་གསོ་སྦྱོང་མི་བརྗེད་པའི་ཕྱིར་དང་། དུས་བཟང་བས་གཉེན་པོ་སྟོབས་ཆེ་ཞིང་སྤྲོ་བ་དང་མཐུན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་ལོ་གཅིག་ཟླ་བ་བཅུ་གཉིས་ལ་གསོ་སྦྱོང་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞི་ཡོད་པ་ལས། ཉ་བཅུ་གཉིས་དང་། སྟོང་དྲུག་སྟེ་བཅོ་བརྒྱད་ནི་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པའོ། །སྟོང་དྲུག་ནི་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པའོ། །འོ་ན་ལོའི་མགོ་གང་ནས་བཟུང་སྟེ་བརྩི་ཞེ་ན། འགྲེལ་ཆུང་ལས། སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཉ་ནས་མགོ་བཟུང་སྟེ་བརྩིའོ་ཞེས་སོ། །མཛོད་ཀྱི་འགྲེལ་བཤད་ལས། ནང་པ་སངས་རྒྱས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དུས་ཀྱི་དང་པོ་ནི་དགུན་དག་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ཊཱི་ཀ་ལས། སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཉ་ནས་དགུན་གྱི་དུས་ཚིགས་སོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འོ་ན་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་དེ་རང་གང་ཡིན་ཅེ་ན། བོད་ཀྱི་འདུལ་བ་འཛིན་པ་ཁ་ཅིག་ན་རེ། དབྱུ་གུའི་ཉ་བ་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཡིན་ཏེ། རྟེན་འབྲེལ་གྱི་མདོ་འགྲེལ་ལས། ཉ་ཚེས་དབྱུག་པ་གང་ཡིན་པ། །དེ་ནི་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཡིན། །མར་ངོ་ལས་ནི་ལོ་ཟླ་འཛིན། །ཅེས་བཤད་ཟེར་ཡང་རྟེན་འབྲེལ་གྱི་མདོ་འགྲེལ་ན་གཞུང་དེ་ཡེ་མི་སྣང་སྟེ། དེ་ནི་བོད་ཀྱིས་བྱས་པའི་ཚིགས་བཅད་ཡིན་པར་ངེས་སོ། །དབྱུ་གུའི་ཉ་བ་ལ་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་བྱེད་པ་འདི་ལ་སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་གཞུང་གཏན་ནས་མེད་ཅིང་། དེ་ལ་གནོད་བྱེད་ཀྱི་གཞུང་དགུ་ཡོད་དེ། འཆད་འགྱུར་གྱི་གཞུང་དགུ་པོ་འདི་དག་ནི་སྨིན་དྲུག་གི་ཉ་བ་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཡིན་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་ཡིན་ཏེ། རིམ་བཞིན་བཤད་པར་བྱ་བ་ལ། ཉི་མའི་སྙིང་པོའི་མདོ་ལས། བདག་གིས་རྒྱུ་
【現代漢語翻譯】 這是因為特別宣說的緣故。意思是清凈且寬敞的地方，即應當打掃做齋戒之處。正如經文所說，並且在《釋論小品》中也說：『在做齋戒的時候，應當打掃做齋戒的地方。』否則，就與《律藏》中所說的教規不符。沒有恐怖的危險，意思是如果存在危險。否則，就會因為盜賊等因素而造成障礙。 依靠什麼作為依據來做齋戒？ 第二個問題是依靠什麼作為依據來做齋戒，一般來說，是由具備四種功德的僧團來進行。對於犯戒的比丘等不適合作為補充者，因此齋戒可以完成。在《自釋》和《 टीका 》中說：『不適合作為補充者，因此所做的齋戒和別解脫，實際上就是做了。』 在什麼時間做齋戒？ 第三個問題是在什麼時間做齋戒，經文中說：『在每個半月的十五日。』 從理智上講也是合理的，因為標誌明顯，所以不會忘記齋戒，而且時間吉祥，所以對治力強大，並且符合歡喜。一年十二個月有二十四個齋戒日，其中十二個滿月日和六個空日，這十八天是十五日的齋戒。六個空日是十四日的齋戒。那麼，一年的開始從哪裡算起呢？《釋論小品》中說：『從秋季末月的滿月開始計算。』《俱舍論釋》中說：『所有佛教徒的第一個季節是冬季。』《 टीका 》中說：『從秋季末月的滿月開始是冬季的季節。』那麼，秋季末月指的是哪個月呢？一些藏地的持律者說：星宿為畢宿（藏文：དབྱུ་གུའི་ཉ་བ།），是秋季末月，因為在《緣起經釋》中說：『滿月之日是畢宿，那就是秋季末月。從上弦月開始計算年月。』但《緣起經釋》中根本沒有這段經文，所以可以確定這是藏地人自己寫的偈頌。把畢宿月作為秋季末月沒有任何經典依據，而且有九個經典與之相悖。這九個即將解釋的經典都證明昴星團（藏文：སྨིན་དྲུག་གི་ཉ་བ།）的滿月是秋季末月。接下來將依次解釋。在《太陽藏經》中說：我（梵文，藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）的種子字是嗡（藏文：ཨོཾ，梵文天城體：ओम्，梵文羅馬擬音：om，圓滿）
【English Translation】 This is because of the special pronouncements. It means a clean and spacious place, that is, sweeping the place for the Uposatha. As the scripture says, and as stated in the 'Minor Commentary': 'When performing the Uposatha, one should sweep the place where the Uposatha is performed.' Otherwise, it would be inconsistent with the precepts stated in the Vinaya. There is no danger of fear, meaning if there is danger. Otherwise, obstacles may arise due to thieves and other factors. What is the basis for performing the Uposatha? The second question is what is the basis for performing the Uposatha. Generally, it is performed by a Sangha with four qualities. For a Bhikshu who has broken precepts, etc., it is not appropriate to be a supplement, so the Uposatha can be completed. In the 'Self-Commentary' and the 'Tika', it is said: 'It is not appropriate to be a supplement, so the Uposatha and Pratimoksha that are done are actually done.' When should the Uposatha be performed? The third question is when should the Uposatha be performed. The scripture says: 'On the fifteenth day of each half-month.' It is also reasonable from an intellectual point of view, because the signs are clear, so the Uposatha will not be forgotten, and the time is auspicious, so the antidote is strong and in accordance with joy. There are twenty-four Uposatha days in a year of twelve months, of which twelve are full moon days and six are empty days, these eighteen days are the fifteenth Uposatha. The six empty days are the fourteenth Uposatha. So, from where does the beginning of the year start? The 'Minor Commentary' says: 'It is calculated from the full moon of the last autumn month.' The 'Commentary on the Abhidharmakosha' says: 'The first season for all Buddhists is winter.' The 'Tika' says: 'The winter season starts from the full moon of the last autumn month.' So, what is the last autumn month? Some Vinaya holders in Tibet say: The Pleiades (Tibetan: དབྱུ་གུའི་ཉ་བ།) is the last autumn month, because in the 'Commentary on the Sutra of Dependent Origination' it says: 'The day of the full moon is the Pleiades, that is the last autumn month. The year and month are calculated from the waxing moon.' But that scripture is not found at all in the 'Commentary on the Sutra of Dependent Origination', so it can be determined that this is a verse written by Tibetans themselves. There is absolutely no scriptural basis for making the Pleiades month the last autumn month, and there are nine scriptures that contradict it. These nine scriptures that will be explained prove that the full moon of the month of Mrigasira (Tibetan: སྨིན་དྲུག་གི་ཉ་བ།) is the last autumn month. Next, they will be explained in order. In the 'Essence of the Sun Sutra' it says: My seed syllable is Om (藏文：ཨོཾ，梵文天城體：ओम्，梵文羅馬擬音：om，圓滿)
སྐར་སྨིན་དྲུག་བརྗོད། །ཟླ་བ་ཉ་ཚེ་ཟླ་རངས་འགྱུར། །སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་། རྒྱ་ཆེ་རོལ་པ་ལས་ཀྱང་། དཔྱིད་ཟླ་ཐ་ཆུང་གི་ཚེ་སྐར་མ་ས་ག་ལ་བབ་པ་ཞེས་ས་གའི་ཉ་བ་ལ་ 7-361a མངོན་པར་བྱང་ཆུབ་པའི་དུས་དཔྱིད་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཡིན་པར་གསུངས་པས། སྨིན་ཉ་ལ་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་བྱས་ཏེ་བརྩིས་ན་དཔྱིད་ཟླ་ཐ་ཆུང་ལ་ས་གའི་ཉ་བ་འབྱུང་ཡང་། དབྱུ་གུའི་ཉ་བ་ལ་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་དུ་བརྩིས་ན་དེ་ལྟར་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་དང་། ལས་བརྒྱ་པའི་རྒན་པོ་སྐྱེས་ཀྱི་བྱུང་བ་ལས། དབྱར་ཚུལ་ཞུགས་ཐོན་པའི་ཚེ་ལྗོན་ཤིང་རྣམས་ཀྱི་འདབ་མ་སྐྱ་བོར་གྱུར་ཅིང་སྤང་པོའི་ཁ་དོག་སེར་པོར་འགྱུར་བར་གསུངས། སྨིན་དྲུག་གི་ཉ་བ་ལ་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་བྱས་ཏེ་བརྩིས་ན་དབྱར་གྱི་ཚུལ་ཞུགས་ཐོན་པའི་ཚེ་ན་ལྗོན་ཤིང་རྣམས་ཀྱི་འདབ་མ་སྐྱ་བོར་འགྱུར་གྱི། དབྱུ་གུའི་ཉ་བ་ལ་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་བྱས་ཏེ་བརྩིས་ན་དེ་ལྟར་མི་འགྱུར་བ་དང་། རས་ཆེན་བཞག་པའི་སྐབས་སུ་དགེ་སློང་ཕའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། དབྱར་ཚུལ་ཞུགས་ཐོན་ནས་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཀྱི་མཐའ་ལས་འདས་པར་རས་ཆེན་འཆང་ན་ཆར་གོས་མི་དགོས་པའི་དུས་སུ་ཆར་གོས་འཆང་བའི་ལྟུང་བ་འབྱུང་བར་གསུངས་པ་སྟེ། སྨིན་དྲུག་གི་ཉ་བ་ལ་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་དུ་བྱས་ཏེ་བརྩིས་ན་དབྱར་ཚུལ་ཞུགས་ཐོན་ནས་ཟླ་བ་ཕྱེད་ན་ཆར་འབབ་ཐག་ཆད་པར་འགྱུར་གྱིས། དབྱུ་གུའི་ཉ་བ་ལ་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་བྱས་ཏེ་བརྩིས་ན་དེ་ལྟར་མི་འགྱུར་བ་དང་། ཁྲུས་བྱེད་པའི་སྐབས་ཀྱི་དགེ་སློང་ཕ་མའི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་གཉིས་ཀ་ལས་ཀྱང་། དབྱར་སྔ་མ་ཁས་ལེན་པའི་སྔ་རོལ་ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་གཉིས་ནས་ཚད་པ་ཆེ་བའི་དུས་ཡིན་པར་གསུངས་པ་སྟེ། སྨིན་དྲུག་གི་ཉ་བ་ལ་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་བྱས་ཏེ་བརྩིས་ན་དེའི་ཚེ་ན་ཚད་པ་ཆེ་བའི་དུས་འབྱུང་གི། དབྱུ་གུའི་ཉ་བ་ལ་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་བྱས་ཏེ་བརྩིས་ན་དེ་ལྟར་མི་འགྱུར་བ་དང་། ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས་ཀྱང་། དུས་ཚིགས་དྲུག་གི་དབང་དུ་བྱས་ནས་སོ་ག་རྣམས་ཀྱི་ཐ་མ་ལ་ཉི་མ་ཕྱེད་པའི་ 7-361b དུས་ན་ལྗོན་ཤིང་རང་གི་གྲིབ་མས་ཁྱབ་ཅིང་འདུག་པ་ཉེ་འཁོར་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། སོ་སོར་ཐར་པའི་འགྲེལ་པ་འདུལ་བ་བསྡུས་པ་ལས་ཀྱང་། དུས་ཚིགས་སྔ་མའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་དཔྱིད་རྣམས་ཀྱི་ཟླ་བ་ཐ་མའི་ཉི་མ་ཕྱེད་པའི་གྲིབ་མ་དང་རླུང་གིས་མ་བསྐྱོད་པའི་འདབ་མ་གར་ལྷུང་བ་ཉེ་འཁོར་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས། དཔྱིད་མཉམ་གྱི་དུས་ཧོར་ཟླ་གསུམ་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས་ཧོར་ཟླ་བཞི་པའི་བཅོ་ལྔའི་བར་གྱི་ཉི་མ་ཅི་རིགས་པ་ལ་དཔྱིད་ཉིན་མཉམ་མཚན་མཉམ་གྱི་ཚེ་ལྗོན་པའི་ཚད་དང་། གྲིབ་མའི་ཚད་སྲིད་མཉམ་དུ་འབྱུང་ལ། སྟོན་མཉམ་གྱི་སྐབས་སུའང་དེའི་རིགས་པས་ཤེས་པ། འདིའང་སྨིན་ཉ་ལོ་མགོར་བཟུང་ན་
【現代漢語翻譯】 如《星宿經》所說：『月圓之日為氐宿月，稱為秋季末月。』《廣大嬉戲經》中也說：『氐宿月時，星宿落在氐宿，』因此，在氐宿月圓之日證得菩提之時，應為春季末月。如果將昴宿月作為秋季末月來計算，那麼氐宿月圓之日就會落在春季末月。如果將室宿月作為秋季末月來計算，就不會出現這種情況。此外，《百業經·老者生緣》中說：『夏季開始時，樹木的葉子會變成灰白色，草地的顏色會變成黃色。』如果將昴宿月作為秋季末月來計算，那麼夏季開始時，樹木的葉子會變成灰白色。如果將室宿月作為秋季末月來計算，就不會出現這種情況。在縫製大衣時，根據比丘戒律的分別中說：『夏季開始半個月后，如果穿大衣，就會犯在不需要穿雨衣的時候穿雨衣的罪過。』如果將昴宿月作為秋季末月來計算，那麼夏季開始半個月后，肯定會下雨。如果將室宿月作為秋季末月來計算，就不會出現這種情況。在洗浴時，根據比丘和比丘尼戒律的分別中都說：『在承認夏季開始之前的半個月零兩天，是炎熱的季節。』如果將昴宿月作為秋季末月來計算，那麼那時就是炎熱的季節。如果將室宿月作為秋季末月來計算，就不會出現這種情況。此外，在比丘尼戒律的分別中也說：『根據六時節的劃分，在所有寒冷季節的最後一個季節，當太陽照射一半時，樹木的陰影覆蓋著周圍，這就是近處。』在《別解脫經》的註釋《律藏總攝》中也說：『根據前一個時節的劃分，在所有春季的最後一個月的太陽照射一半時，陰影和未被風吹動的樹葉落下的地方就是近處。』因此，春季晝夜平分時，從藏曆三月十六日到四月十五日之間的任何一天，春季晝夜平分之時，樹木的高度和陰影的長度應該是相等的。在秋季晝夜平分時，也可以用同樣的道理來理解。如果以昴宿月為一年之始，那麼…… As stated in the 'Karsmin Drug Jod': 'The full moon day is the Zla Rangs of Zla-ba Nya-tshe, known as the last month of autumn.' Also, in the 'Great Play,' it says, 'When the star falls on Saga during the last month of spring,' thus, the time of complete enlightenment on the full moon of Saga is said to be the last month of spring. If one calculates the full moon of Pleiades (Smin-nya) as the last month of autumn, then the full moon of Saga will occur in the last month of spring. However, if one calculates the full moon of Aquarius (Dyu-gu) as the last month of autumn, this will not occur. Furthermore, in the 'Hundred Deeds of the Elderly Man's Origin,' it is said, 'When the summer solstice arrives, the leaves of the trees turn grayish, and the color of the meadows turns yellow.' If one calculates the full moon of Pleiades as the last month of autumn, then when the summer solstice arrives, the leaves of the trees will turn grayish. If one calculates the full moon of Aquarius as the last month of autumn, this will not occur. When laying out the great cloth, according to the Vinaya-vibhanga for monks, 'If one wears the great cloth after half a month has passed since the summer solstice, one will incur the fault of wearing a rain garment when it is not needed.' If one calculates the full moon of Pleiades as the last month of autumn, then half a month after the summer solstice, it will definitely rain. If one calculates the full moon of Aquarius as the last month of autumn, this will not occur. Also, in both the Vinaya-vibhanga for monks and nuns regarding bathing, it is said, 'Half a month and two days before acknowledging the early summer is the time of great heat.' If one calculates the full moon of Pleiades as the last month of autumn, then that will be the time of great heat. If one calculates the full moon of Aquarius as the last month of autumn, this will not occur. Moreover, in the Vinaya-vibhanga for nuns, it is said, 'According to the six seasons, at the end of all the cold seasons, when the sun is halfway, the shadow of the tree covers and stays nearby.' Also, in the commentary on the Pratimoksha, the 'Condensed Vinaya,' it is said, 'According to the previous season, during the last month of all the spring seasons, when the sun is halfway, the shadow and the leaves that fall without being moved by the wind are nearby.' Therefore, during the spring equinox, from the sixteenth of the third Hor month to the fifteenth of the fourth Hor month, on any day when the spring day and night are equal, the height of the tree and the length of the shadow should be equal. During the autumn equinox, it can be understood by the same reasoning. If one takes the full moon of Pleiades as the beginning of the year, then...
【English Translation】 As 'Karmin Drug Jod' says: 'The full moon day is the Zla Rangs of Zla-ba Nya-tshe, which is called the last month of autumn.' Also, in 'Great Play', it says: 'When the star falls on Saga during the last month of spring,' so the time of complete enlightenment on the full moon of Saga is said to be the last month of spring. If you calculate the full moon of Pleiades (Smin-nya) as the last month of autumn, then the full moon of Saga will fall in the last month of spring. But if you calculate the full moon of Aquarius (Dyu-gu) as the last month of autumn, this will not happen. Also, in 'Hundred Deeds of the Elderly Man's Origin', it says: 'When the summer solstice arrives, the leaves of the trees turn grayish, and the color of the meadows turns yellow.' If you calculate the full moon of Pleiades as the last month of autumn, then when the summer solstice arrives, the leaves of the trees will turn grayish. If you calculate the full moon of Aquarius as the last month of autumn, this will not happen. When laying out the great cloth, according to the Vinaya-vibhanga for monks, 'If you wear the great cloth after half a month has passed since the summer solstice, you will incur the fault of wearing a rain garment when it is not needed.' If you calculate the full moon of Pleiades as the last month of autumn, then half a month after the summer solstice, it will definitely rain. If you calculate the full moon of Aquarius as the last month of autumn, this will not happen. Also, in both the Vinaya-vibhanga for monks and nuns regarding bathing, it is said: 'Half a month and two days before acknowledging the early summer is the time of great heat.' If you calculate the full moon of Pleiades as the last month of autumn, then that will be the time of great heat. If you calculate the full moon of Aquarius as the last month of autumn, this will not happen. Also, in the Vinaya-vibhanga for nuns, it is said: 'According to the six seasons, at the end of all the cold seasons, when the sun is halfway, the shadow of the tree covers and stays nearby.' Also, in the commentary on the Pratimoksha, the 'Condensed Vinaya', it says: 'According to the previous season, during the last month of all the spring seasons, when the sun is halfway, the shadow and the leaves that fall without being moved by the wind are nearby.' Therefore, during the spring equinox, from the sixteenth of the third Hor month to the fifteenth of the fourth Hor month, on any day when the spring day and night are equal, the height of the tree and the length of the shadow should be equal. During the autumn equinox, it can be understood by the same reasoning. If you take the full moon of Pleiades as the beginning of the year, then...
འགྲིག་གི། དབྱུག་ཉ་ལོ་མགོར་བཟུང་ན་མི་འགྲིག་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་སྨིན་དྲུག་གི་ཉ་བ་ལོ་མགོར་བཟུང་ན་གཞུང་དེ་རྣམས་དང་མཐུན་པར་འགྱུར་གྱི། དབྱུག་གུའི་ཉ་བ་ལོ་མགོར་བཟུང་ན་གཞུང་དེ་རྣམས་དང་མི་མཐུན་ནོ། །མེ་ཏོག་ཕྲེང་རྒྱུད་ལས། ས་ག་དང་ནི་ཆུ་སྟོད་དང་། །དེ་བཞིན་ཁྲུམས་སྨད་ལོ་དྲི་ལས་ཁྲུམས་སྟོད་ཟེར་སྨིན་དྲུག་ཅན། །རྒྱལ་དང་དབོ་ཞེས་བྱ་བ་ཉིད། །དྲུག་པའི་མར་ངོ་བཅུ་བཞིར་བརྗོད། །ཅེས་གསུངས་པ་དང་། དགེ་ཚུལ་གྱི་ལོ་དྲི་བ་ལས་ཀྱང་། རྒྱལ་དང་དབོ་དང་ས་ག་དང་། །ཆུ་སྟོད་ཁྲུམས་སྨད་སྨིན་དྲུག་ཅན། །འདི་རྣམས་ཀྱི་ནི་ནག་པོའི་ཕྱོགས། །ཟླ་ཕྱེད་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པའོ། །ཞེས་སྨིན་དྲུག་གི་ཉ་བའི་མར་ངོ་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པར་གསུངས་པ་དེའང་དབྱུག་གུའི་ཉ་བས་ལོ་མགོ་བཟུང་ན་འགལ་བར་འགྱུར་ལ། སྨིན་དྲུག་གི་ཉ་བའི་མར་ངོ་ནས་ལོ་མགོ་བཟུང་ན་གཞུང་དེ་གཉིས་དང་ཡང་ཤིན་ཏུ་མཐུན་ཏེ། རྒྱ་གར་གྱི་ལུགས་ཀྱི་ཟླ་བ་རང་རང་གི་མར་ངོ་སྔར་འབྱུང་ཞིང་། ཡར་ངོ་ 7-362a ཕྱིས་འབྱུང་སྟེ་མར་ངོའི་ཚེས་གཅིག་ལ་ཟླ་བའི་མགོ་བྱས་ནས། ཉ་ནི་ཟླ་བའི་མཇུག་ཡིན་པར་སྡེ་སྣོད་གསུམ་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །བོད་ཀྱི་ལུགས་ལ་ཡར་ངོའི་ཚེས་གཅིག་ལ་ཟླ་བའི་མགོ་བྱས་ནས་སྟོང་ལ་ཟླ་བའི་མཇུག་ཡིན་པར་བྱེད་ཀྱང་།རྒྱ་གར་གྱི་ལུགས་ལ་ཟླ་བ་དུམ་བུར་བཅད་དེ། མར་ཚེས་གཅིག་ལ་ཟླ་བའི་མགོ་བྱས་ནས་ཉ་ནི་ཟླ་བའི་མཇུག་ཡིན་པར་བཞེད་དེ། དེ་ཡང་མངོན་པ་མཛོད་ཀྱི་འགྲེལ་བཤད་ལས། ཟླ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་མར་གྱི་ངོ་སྔ་སྟེ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། མདོ་སྡེ་ཉི་མའི་སྙིང་པོ་ལས་ཀྱང་། ཉ་ནི་ཟླ་བའི་མཇུག་ཡིན་པར་ལན་མང་དུ་གསུངས་སོ། །འདུལ་བ་ལས་ཀྱང་། བདག་ཉིད་གནས་པར་ཁས་བླངས་པའི་ཉི་མའི་ཟླ་བ་སྔ་མའི་དང་པོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། གསོ་སྦྱོང་གི་དུས་འདས་པ་དང་འབྱུང་འགྱུར་བརྗོད་པའི་སྐབས་ཀྱི་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས་ཀྱང་། ཟླ་བ་ཉ་བ་དེ་ཟླ་བའི་མཇུག་ཡིན་པར་ལན་མང་དུ་གསུངས་སོ། །ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལའོ་ཞེས་པ་ནི་དོན་འགྱུར་བྱས་པ་ཡིན་ལ། འགྲེལ་ཆུང་གི་མདོ་རྩ་བ་ལས་ནི་ཚེས་གཅིག་ལའོ་ཞེས་འབྱུང་བ་དེ་ནི་སྒྲ་འགྱུར་བྱས་པ་སྟེ་མར་ངོའི་ཚེས་གཅིག་ལའོ། །དེས་ན་བེ་ཤ་ཀའི་ཚིག་ལེའུ་དང་། བསླབ་པའི་གཞི་མདོ་ལས་ཚེས་གཅིག་ལ་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླང་ངོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ལྟར་ན་སྨིན་དྲུག་གི་མར་ངོའི་ཚེས་གཅིག་གི་ཉིན་པར་ནས་ལོ་མགོ་བཟུང་བ་འདི་རིགས་ཏེ། དགུན་སྟོད་ཀྱི་དུས་དང་། དགུན་སྨད་ཀྱི་དུས་དང་། དཔྱིད་ཀྱི་དུས་དང་། སོས་ཀའི་དུས་དང་། དབྱར་གྱི་དུས་དང་། སྟོན་གྱི་དུས་ཏེ་དུས་ཚིགས་དྲུག་ལས། དུས་ཚིགས་རེ་རེ་ལ་ཟླ་བ་གཉིས་གཉིས་ཏེ་གསོ་སྦྱོང་བཞི་བཞི་ཡོད་པ་ལས། ཟླ་བ་ཕྱེད་འདས་པ་དང་། ཟླ་བ་ག
【現代漢語翻譯】 不妥當。因為如果把Dhyuknya（དབྱུག་ཉ་）月作為年初是不合適的。因此，如果把Smin-drug（སྨིན་དྲུག་，梵文：Krittika，漢語：昴星）月作為年初，就與那些論典相符。如果把Dhyukgu（དབྱུག་གུ）月作為年初，就與那些論典不符。《花鬘經》（Meto Phreng Gyud）中說：『Saga（ས་ག་，梵文：Vaisakha，漢語：衛塞月）和Chu-stod（ཆུ་སྟོད་，梵文：Jyestha，漢語：耆月），以及同樣地，Khums-smad（ཁྲུམས་སྨད་，梵文：Asadha，漢語：阿沙荼月）是年的詢問，Khums-stod（ཁྲུམས་སྟོད་，梵文：Sravana，漢語：室羅伐拏月）被稱為Smin-drug（སྨིན་དྲུག་，梵文：Krittika，漢語：昴星）月。Rgyal（རྒྱལ，梵文：Karttika，漢語：迦提月）和Dbo（དབོ，梵文：Margasirsa，漢語：摩酰梨沙月）被稱為第六個月的黑分十四日。』又如《沙彌的年歲詢問》中也說：『Rgyal（རྒྱལ，梵文：Karttika，漢語：迦提月）和Dbo（དབོ，梵文：Margasirsa，漢語：摩酰梨沙月）以及Saga（ས་ག་，梵文：Vaisakha，漢語：衛塞月）月，Chu-stod（ཆུ་སྟོད་，梵文：Jyestha，漢語：耆月）月，Khums-smad（ཁྲུམས་སྨད་，梵文：Asadha，漢語：阿沙荼月）月，Smin-drug（སྨིན་དྲུག་，梵文：Krittika，漢語：昴星）月。這些月份的黑分，半月齋戒是十四日。』因此，如果把Smin-drug（སྨིན་དྲུག་，梵文：Krittika，漢語：昴星）月的黑分作為齋戒十四日，如果把Dhyukgu（དབྱུག་གུ）月作為年初，就會產生矛盾。如果從Smin-drug（སྨིན་དྲུག་，梵文：Krittika，漢語：昴星）月的黑分開始作為年初，就與那兩個論典非常一致。按照印度的歷法，每個月的黑分在前，白分在後，黑分初一作為月首，月末為月盡，這是三藏的說法。按照藏地的歷法，白分初一作為月首，月末為空盡，但按照印度的歷法，將一個月分為兩部分，黑分初一作為月首，月末為月盡。正如《俱舍論釋》中所說：『所有的月份都是黑分在前。』《日藏經》中也多次說到：『月末為月盡。』《律藏》中也說：『自誓安居的太陽月的前面。』在講述齋戒時間已過和將來的第五十卷中也多次說到：『那個月末是月盡。』所謂『十六日』是意義上的翻譯，而《釋小》的根本經文中說『初一日』，那是語音上的翻譯，即黑分初一。因此，《毗舍佉的詞句》和《學處根本經》中說，初一日安居自誓。 這樣看來，從Smin-drug（སྨིན་དྲུག་，梵文：Krittika，漢語：昴星）月的黑分初一開始作為年初是合理的。冬季的上半段時期，冬季的下半段時期，春季，夏季，雨季和秋季這六個時節，每個時節有兩個月，即四個齋戒日。半個月過去，一個月過去。
【English Translation】 It is not appropriate. Because it is not appropriate to take the Dhyuknya (དབྱུག་ཉ་) month as the beginning of the year. Therefore, if the Smin-drug (སྨིན་དྲུག་, Sanskrit: Krittika, meaning: Pleiades) month is taken as the beginning of the year, it will be in accordance with those treatises. If the Dhyukgu (དབྱུག་གུ) month is taken as the beginning of the year, it will not be in accordance with those treatises. In the 'Garland of Flowers Sutra' (Meto Phreng Gyud), it says: 'Saga (ས་ག་, Sanskrit: Vaisakha, meaning: Vaisakha) and Chu-stod (ཆུ་སྟོད་, Sanskrit: Jyestha, meaning: Jyestha), and similarly, Khums-smad (ཁྲུམས་སྨད་, Sanskrit: Asadha, meaning: Asadha) is the inquiry of the year, Khums-stod (ཁྲུམས་སྟོད་, Sanskrit: Sravana, meaning: Sravana) is called the Smin-drug (སྨིན་དྲུག་, Sanskrit: Krittika, meaning: Pleiades) month. Rgyal (རྒྱལ, Sanskrit: Karttika, meaning: Karttika) and Dbo (དབོ, Sanskrit: Margasirsa, meaning: Margasirsa) are said to be the fourteenth day of the dark half of the sixth month.' Also, in the 'Inquiry of the Novice's Age', it is said: 'Rgyal (རྒྱལ, Sanskrit: Karttika, meaning: Karttika) and Dbo (དབོ, Sanskrit: Margasirsa, meaning: Margasirsa) and Saga (ས་ག་, Sanskrit: Vaisakha, meaning: Vaisakha) month, Chu-stod (ཆུ་སྟོད་, Sanskrit: Jyestha, meaning: Jyestha) month, Khums-smad (ཁྲུམས་སྨད་, Sanskrit: Asadha, meaning: Asadha) month, Smin-drug (སྨིན་དྲུག་, Sanskrit: Krittika, meaning: Pleiades) month. The dark half of these months, the semi-monthly fast is the fourteenth day.' Therefore, if the dark half of the Smin-drug (སྨིན་དྲུག་, Sanskrit: Krittika, meaning: Pleiades) month is taken as the fourteenth day of the fast, it will be contradictory if the Dhyukgu (དབྱུག་གུ) month is taken as the beginning of the year. If the beginning of the year is taken from the dark half of the Smin-drug (སྨིན་དྲུག་, Sanskrit: Krittika, meaning: Pleiades) month, it will be very consistent with those two treatises. According to the Indian calendar, the dark half of each month comes first, and the white half comes later, with the first day of the dark half as the beginning of the month, and the end of the month as the end of the month, which is the saying of the three baskets. According to the Tibetan calendar, the first day of the white half is taken as the beginning of the month, and the end of the month is taken as the end of the month, but according to the Indian calendar, the month is divided into two parts, with the first day of the dark half as the beginning of the month, and the end of the month as the end of the month. As it is said in the 'Commentary on the Treasury of Manifest Knowledge': 'All months have the dark half first.' In the 'Heart of the Sun Sutra', it is also said many times: 'The end of the month is the end of the month.' In the 'Vinaya', it is also said: 'The first of the previous solar month in which one has vowed to abide.' And in the fiftieth volume, which speaks of the past and future times of the fast, it is also said many times: 'That end of the month is the end of the month.' The so-called 'sixteenth day' is a translation of the meaning, while the root text of the 'Small Commentary' says 'the first day', which is a translation of the sound, that is, the first day of the dark half. Therefore, in the 'Verses of Vishakha' and the 'Fundamental Sutra of Discipline', it is said that one vows to abide in the summer retreat on the first day. In this way, it is reasonable to take the beginning of the year from the first day of the dark half of the Smin-drug (སྨིན་དྲུག་, Sanskrit: Krittika, meaning: Pleiades) month. The upper part of winter, the lower part of winter, spring, summer, rainy season, and autumn, these six seasons, each season has two months, that is, four fast days. Half a month has passed, and a month has passed.
ཅིག་ 7-362b འདས་པ་དང་ཟླ་བ་གཉིས་འདས་པ་ཐམས་ཅད་བཅོ་ལྔ་པའོ། །ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་གཉིས་འདས་པའི་ཐམས་ཅད་བཅུ་བཞི་པ་སྟེ། མཛོད་འགྲེལ་ལས། དགུན་དང་མཛོད་ཀྱི་འགྲེལ་བཤད་རྒྱལ་སྲས་མ་ལས་དོན་འདི་ལྟར་གསུངས་ཏེ། དགུན་སྟོད་ཟླ་བ་གཉིས་དང་དགུན་སྨད་ཟླ་བ་གཉིས་ཏེ་བཞིའོ་དཔྱིད་དང་སོས་ཀའི་དུས་ཀྱང་དཔྱིད་ཀྱི་དུས་ཀྱི་ཁོངས་སུ་བསྡུས་ཏེ་དཔྱིད་ཀྱི་དུས་ཟླ་བ་བཞིར་བྱས་པའོ་དབྱར་སྟོན་གྱི་དུས་ཀྱང་དབྱར་རིང་པོའི་ཁོངས་སུ་བསྡུས་ཏེ་དབྱར་གྱི་དུས་ཟླ་བ་བཞིའོ་རྣམས་ཀྱི། །ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་གཉིས་འདས་པའི། །ལྷག་མ་ཟླ་བ་དྲུག་པོ་ལ། །མཁས་པས་ཞག་ནི་དབྲི་བར་བྱ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །སྨིན་ཉའི་ཚེས་གཅིག་ནས་མགོ་བཟུང་ནས་ཟླ་བ་ཕྱེད་གཉིས་འདས་པ་ན་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པར་བཤད་པ་ལ་དེ་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་གནོད་དོ་ཞེ་ན། དེ་ལྟར་བཤད་པ་མི་འགལ་ཏེ། ལུང་དེ་ནི་འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པའི་ལོ་མགོ་འཛིན་ཚུལ་ཁས་ལེན་པ་རྣམས་རྗེས་སུ་བཟུང་བའི་ཡན་ལག་ཏུ་སྦྱར་བར་གོ་སྟེ། ཧོར་ཟླ་བཅུ་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས་ལོ་མགོ་འཛིན་པ་མགོའི་ཉ་བ་ལོ་མགོར་འཛིན་པའི་དབང་དུ་བྱས་པའི་ཕྱིར། འདི་གཉིས་གནད་གཏན་མི་གཅིག་པས་ཁྱད་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །མགོ་ཉ་ནས་ལོ་མགོ་བཟུང་བ་ལྟར་ན་མར་ངོ་སྔོན་འགྲོའི་འདུལ་བ་ནས་བཤད་པའི་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པའི་དུས་དེ་དག་འཁྲུལ་མེད་དུ་ངེས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ལས་ཀྱི་རྣམ་པ་གཅིག་ཡིན་ལ། རྣམ་པ་གཅིག་ཏུ་ན་ལོ་མགོ་ཧོར་ཟླ་དགུ་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས་བཞག་པའི་ཟླ་བ་ཕྱེད་གཉིས་ལ་འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པའི་ཡར་ངོ་སྔོན་འགྲོའི་སྨིན་ཉ་ཡིན་པས་དེའི་མར་ངོ་ལ་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ་བྱས་ནའང་འགྲིགས་རུང་བ་ཙམ་ཡིན་ཏེ། འདུལ་བའི་རང་གཞུང་དང་མཐུན་ནོ། ། ༈ ཚུལ་ཇི་ལྟར་གསོ་སྦྱོང་བྱ་བ། བཞི་པ་ཚུལ་ཇི་ལྟར་གསོ་སྦྱོང་བྱ་བ་ནི། སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་ལས། 7-363a དང་པོ་གསོ་སྦྱོང་གི་སྦྱོར་བའི་ཆོ་ག་ནི་དྲུག་སྟེ། རང་གཞན་གྱི་ལྟུང་བ་དག་པར་བྱ་བ་དང་། གཙུག་ལག་ཁང་གི་བྱ་བ་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་སྟེ། ཆག་ཆག་གདབ་པར་བྱ་བ་དང་། ཕྱགས་བདར་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། ཆོས་ཉན་བཤད་བྱ་བ་དང་། དགེ་སྐོས་ཀྱིས་ཚུལ་ཤིང་བྲིམ་ཞིང་དགེ་སློང་རྣམས་བགྲང་བ་དང་། མ་འདུས་ན་འདུན་པ་དང་ཡོངས་དག་བླང་བ་དང་། དགེ་སློང་གང་ཡང་རུང་བས་མེ་ཏོག་དབུལ་ཞིང་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་གདོན་པར་གསོལ་བ་ལན་གསུམ་གདབ་པའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་ལས། རང་གི་ལྟུང་བ་དག་པར་བྱ་བ་ནི་མཐོལ་བ་དང་། བཤགས་པ་དང་། བསྡམས་པ་དང་། ལྟུང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་སྟེ་འོག་ཏུ་རང་རང་གི་སྐབས་སུ་འཆད་པར་འགྱུར་རོ། །གཉིས་པ་གཞན་གྱི་ལྟུང་བ་དག་པར་བྱ་བ་དང་། གསུམ་པ་རང་གཞན་གཉིས་ཀའི་ལྟུང་བ་དག་པར་བྱ་བ་ནི་གཞུང་དུ་འཆད་
【現代漢語翻譯】 འདས་པ་དང་ཟླ་བ་གཉིས་འདས་པ་ཐམས་ཅད་བཅོ་ལྔ་པའོ། །(所有過去兩個月的最後一天是十五日。) ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་གཉིས་འདས་པའི་ཐམས་ཅད་བཅུ་བཞི་པ་སྟེ། (所有過去一個半月的最後一天是十四日。) མཛོད་འགྲེལ་ལས། དགུན་དང་མཛོད་ཀྱི་འགྲེལ་བཤད་རྒྱལ་སྲས་མ་ལས་དོན་འདི་ལྟར་གསུངས་ཏེ། (在《俱舍論》的註釋，特別是《聖子母俱舍論釋》中，有這樣的說法：) དགུན་སྟོད་ཟླ་བ་གཉིས་དང་དགུན་སྨད་ཟླ་བ་གཉིས་ཏེ་བཞིའོ(初冬兩個月和晚冬兩個月，共四個月。) དཔྱིད་དང་སོས་ཀའི་དུས་ཀྱང་དཔྱིད་ཀྱི་དུས་ཀྱི་ཁོངས་སུ་བསྡུས་ཏེ་དཔྱིད་ཀྱི་དུས་ཟླ་བ་བཞིར་བྱས་པའོ(春季和初夏也包括在春季中，因此春季共有四個月。) དབྱར་སྟོན་གྱི་དུས་ཀྱང་དབྱར་རིང་པོའི་ཁོངས་སུ་བསྡུས་ཏེ་དབྱར་གྱི་དུས་ཟླ་བ་བཞིའོ་རྣམས་ཀྱི།(夏季和秋季也包括在長夏中，因此夏季共有四個月。) ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་གཉིས་འདས་པའི། །(過去一個半月。) ལྷག་མ་ཟླ་བ་དྲུག་པོ་ལ། །(剩餘的六個月。) མཁས་པས་ཞག་ནི་དབྲི་བར་བྱ། །(智者應當減少天數。) ཞེས་གསུངས་སོ། །(如是說。) སྨིན་ཉའི་ཚེས་གཅིག་ནས་མགོ་བཟུང་ནས་ཟླ་བ་ཕྱེད་གཉིས་འདས་པ་ན་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པར་བཤད་པ་ལ་དེ་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་གནོད་དོ་ཞེ་ན། (如果從氐宿月的第一天開始算起，經過一個半月后，按照說是十四日的布薩日，但實際上並非如此，這是否矛盾呢？) དེ་ལྟར་བཤད་པ་མི་འགལ་ཏེ། (這樣的說法並不矛盾。) ལུང་དེ་ནི་འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པའི་ལོ་མགོ་འཛིན་ཚུལ་ཁས་ལེན་པ་རྣམས་རྗེས་སུ་བཟུང་བའི་ཡན་ལག་ཏུ་སྦྱར་བར་གོ་སྟེ། (因為該論述是基於世俗公認的紀年方式，可以理解為一種輔助手段。) ཧོར་ཟླ་བཅུ་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས་ལོ་མགོ་འཛིན་པ་མགོའི་ཉ་བ་ལོ་མགོར་འཛིན་པའི་དབང་དུ་བྱས་པའི་ཕྱིར། (因為從蒙古歷十月十六日開始紀年，或者以氐宿月為歲首。) འདི་གཉིས་གནད་གཏན་མི་གཅིག་པས་ཁྱད་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །(這兩者的關鍵點並不相同，所以要明白其中的區別。) མགོ་ཉ་ནས་ལོ་མགོ་བཟུང་བ་ལྟར་ན་མར་ངོ་སྔོན་འགྲོའི་འདུལ་བ་ནས་བཤད་པའི་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པའི་དུས་དེ་དག་འཁྲུལ་མེད་དུ་ངེས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ལས་ཀྱི་རྣམ་པ་གཅིག་ཡིན་ལ། (如果像以氐宿月為歲首那樣，那麼《律藏》中提到的黑月先行之十四日布薩的時間，就可以確定無疑了，這是一種方式。) རྣམ་པ་གཅིག་ཏུ་ན་ལོ་མགོ་ཧོར་ཟླ་དགུ་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས་བཞག་པའི་ཟླ་བ་ཕྱེད་གཉིས་ལ་འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པའི་ཡར་ངོ་སྔོན་འགྲོའི་སྨིན་ཉ་ཡིན་པས་དེའི་མར་ངོ་ལ་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ་བྱས་ནའང་འགྲིགས་རུང་བ་ཙམ་ཡིན་ཏེ། (另一種方式是，如果從蒙古歷九月十六日開始算起，一個半月后是世俗公認的白月先行之氐宿月，那麼在那之後的黑月舉行十四日布薩也是可以的。) འདུལ་བའི་རང་གཞུང་དང་མཐུན་ནོ། །(這與《律藏》的根本精神相符。) ༈ ཚུལ་ཇི་ལྟར་གསོ་སྦྱོང་བྱ་བ། (如何進行布薩？) བཞི་པ་ཚུལ་ཇི་ལྟར་གསོ་སྦྱོང་བྱ་བ་ནི། (第四，如何進行布薩：) སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་ལས། (分為準備、正行和結尾三個部分。) དང་པོ་གསོ་སྦྱོང་གི་སྦྱོར་བའི་ཆོ་ག་ནི་དྲུག་སྟེ། (首先，布薩的準備儀式有六個：) རང་གཞན་གྱི་ལྟུང་བ་དག་པར་བྱ་བ་དང་། ( очищение自己和他人的罪過；) གཙུག་ལག་ཁང་གི་བྱ་བ་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་སྟེ། (完成寺院的事務；) ཆག་ཆག་གདབ་པར་བྱ་བ་དང་། (敲擊法器；) ཕྱགས་བདར་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། (打掃衛生等等；) ཆོས་ཉན་བཤད་བྱ་བ་དང་། (聽聞和講授佛法；) དགེ་སྐོས་ཀྱིས་ཚུལ་ཤིང་བྲིམ་ཞིང་དགེ་སློང་རྣམས་བགྲང་བ་དང་། (維那分配座位並清點僧眾；) མ་འདུས་ན་འདུན་པ་དང་ཡོངས་དག་བླང་བ་དང་། (如果有人未到，則進行同意和清凈的儀式；) དགེ་སློང་གང་ཡང་རུང་བས་མེ་ཏོག་དབུལ་ཞིང་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་གདོན་པར་གསོལ་བ་ལན་གསུམ་གདབ་པའོ། །(任何一位比丘獻花並請求誦讀《別解脫經》，共三次。) དང་པོ་ལ་གསུམ་ལས། (在第一部分中，有三個方面：) རང་གི་ལྟུང་བ་དག་པར་བྱ་བ་ནི་མཐོལ་བ་དང་། ( очищение自己的罪過，包括坦白；) བཤགས་པ་དང་། (懺悔；) བསྡམས་པ་དང་། (發誓；) ལྟུང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་སྟེ་འོག་ཏུ་རང་རང་གི་སྐབས་སུ་འཆད་པར་འགྱུར་རོ། །(以及加持罪過，這些將在後面的章節中分別闡述。) གཉིས་པ་གཞན་གྱི་ལྟུང་བ་དག་པར་བྱ་བ་དང་། (第二， очищение他人的罪過；) གསུམ་པ་རང་གཞན་གཉིས་ཀའི་ལྟུང་བ་དག་པར་བྱ་བ་ནི་གཞུང་དུ་འཆད་(第三， очищение自己和他人的罪過，這將在正文中闡述。)
【English Translation】 All the last days of the two past months are the fifteenth. All the last days of the past one and a half months are the fourteenth. In the commentary of the Abhidharmakośa, especially in the commentary of the Śrāvakabhūmi, it is said: The first two months of winter and the last two months of winter, a total of four months. The seasons of spring and early summer are also included in the spring season, so there are four months in spring. The seasons of summer and autumn are also included in the long summer, so there are four months in summer. Of the past one and a half months. For the remaining six months. The wise should reduce the number of days. Thus it is said. If starting from the first day of Mārgaśīrṣa and after one and a half months, it is said to be the fourteenth Uposatha, but it does not occur, is there a contradiction? Such a statement is not contradictory. Because that statement is based on the worldly accepted way of reckoning the year, it can be understood as an auxiliary means. Because starting the year from the sixteenth of the tenth month of the Hor calendar, or taking Mārgaśīrṣa as the beginning of the year. The key points of these two are not the same, so one should understand the difference. If, like taking Mārgaśīrṣa as the beginning of the year, then the time of the fourteenth Uposatha mentioned in the Vinaya of the black month preceding is undoubtedly certain, this is one way. Another way is that if starting the year from the sixteenth of the ninth month of the Hor calendar, one and a half months later is the Mārgaśīrṣa of the white month preceding, which is worldly accepted, then it is just acceptable to hold the fourteenth Uposatha on the black month after that. This is in accordance with the fundamental spirit of the Vinaya. How to perform the Uposatha? Fourth, how to perform the Uposatha: Divided into three parts: preparation, main practice, and conclusion. First, the preparatory rituals of the Uposatha are six: Purifying one's own and others' transgressions; Completing the affairs of the monastery; Striking the instruments; Sweeping and cleaning, etc.; Listening to and teaching the Dharma; The Karmadāna distributing seats and counting the Saṅgha; If someone is absent, then performing the ceremony of consent and purification; Any Bhikṣu offering flowers and requesting the recitation of the Prātimokṣa Sūtra, three times. In the first part, there are three aspects: Purifying one's own transgressions, including confession; Repentance; Vows; And blessing the transgressions, which will be explained separately in the following chapters. Second, purifying the transgressions of others; Third, purifying the transgressions of both oneself and others, which will be explained in the text.
པར་འགྱུར་རོ། །གཉིས་པ་དངོས་གཞིའི་ཆོ་ག་ནི། སོ་སོར་ཐར་བའི་མདོ་འདོན་པ་སྟེ། ལུང་གཞི་ལས། གསོ་སྦྱོང་ནི་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་བཏོན་པའོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། འདི་ཉིད་ལས་ཀྱང་། སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་གདོན་པས་སོ་ཞེས་སོ། །དེའང་ལེགས་པར་ཐོན་པའི་རྒན་རབས་ཚུལ་ཁྲིམས་དག་པས་གདོན་ཏེ། ལེགས་པར་ཐོན་པས་གདོན་ཏེ་ཞེས་པ་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་གནས་བརྟན་གྱིས་སོ། །ཞེས་པ་དང་། བསླབ་པ་བྱིན་པས་གདོན་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་པས་གསུངས་སོ། །གསུམ་པ་མཇུག་གི་ཆོ་ག་ནི་བསྔོ་བ་སྟེ། སོ་སོར་ཐར་པ་བཏོན་པ་ཡི། །བསོད་ནམས་གྲུབ་པ་གང་ཡོད་པ། །དེས་ནི་འཇིག་རྟེན་མ་ལུས་པ། །ཐུབ་དབང་གོ་འཕང་ཐོབ་པར་ཤོག །ཅེས་གསུངས་པའོ། ། ༈ དམིགས་ཀྱི་བསལ་བའི་དོན། ལྔ་པ་དམིགས་ཀྱི་བསལ་བའི་དོན་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་གནས་ཀྱི་དམིགས་བསལ་ 7-363b ནི། གནས་མཚམས་པོ་ཆེར་མི་འགྲུབ་ན་དཀྱིལ་འཁོར་བ་དང་མཚམས་གཏན་ནས་མ་བཅད་པར་ཡང་བྱའོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གྱི་དམིགས་བསལ་ནི། མགྲོན་པོ་མི་སྡོད་ན་འགྲོ་བཞིན་དུ་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གསུམ་པ་དུས་ཀྱི་དམིགས་བསལ་ནི། ཚེས་བཅོ་ལྔའི་མཚན་མོའི་མཐའི་གོང་དུ་མ་གྲུབ་ན་ལས་ལ་ནི་འདས་ན་ཉི་མ་ཤར་བའིའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། བཀྲ་ཤིས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་ལྟ་བུ་ཚེས་གྲངས་གང་ཡང་རུང་བ་ལའོ། །བཞི་པ་ཆོ་གའི་དམིགས་བསལ་ནི། སྒྲ་མི་འདོད་ན་མདོར་བསྡུས་པས་སོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། སྔོན་གྱི་ཆོ་གའི་སྐབས་སུ་ཚིགས་བཅད་གདོན་པས་གསོ་སྦྱོང་གྲུབ་བོ། །དགེ་ཚུལ་གྱི་གསོ་སྦྱོང་སྔགས་རྣམ་པར་བཞག་པར་བྱ་ཞིང་དགག་དབྱེ་བྱས་པས་ཀྱང་གསོ་སྦྱོང་གི་དགོས་པ་འགྲུབ་བོ། །ཡོངས་དག་ཕུལ་བ་དང་གསོ་སྦྱོང་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་ཀྱང་གསོ་སྦྱོང་མ་བྱས་པའི་ཉེས་པ་ཁེགས་པའོ། །འདིར་སྨྲས་པ། ཀུན་མཁྱེན་ལི་ཁྲིས་མཚོན་པའི་མཁུར་ཚོས་ཀྱི། །འཇིགས་མེད་མེ་ཏོག་འཛུམ་པའི་དོ་ར་ན། །བདེ་ཆེན་དྲི་བཟང་མྱོང་བའི་སྐབས་ཤིག་ཏུ། །ཤེས་སྒྲིབ་བྲལ་བའི་རོ་མངར་མང་དུ་གཞིབས། །ཆགས་ཆེན་རྒྱས་པའི་ལུས་བཟང་དར་བ་ལ། །རྡོ་རྗེའི་འདོད་པས་རབ་ཏུ་བསྡམས་པ་ནི། །བྱུ་རུའི་མཚམས་སྤྲིན་གློག་གིས་མཛེས་འདྲ་ལས། །ཁྱད་པར་ཆེ་བའི་རྣམ་པ་ཅི་ཡང་འགྱུར། །སྔོན་མེད་མྱོང་བ་ཐོད་པའི་མགྲིན་སྙན་གྱི། །ཀུན་དགའ་འཆར་བའི་དར་དིར་ཡོད་མོད་ཀྱི། །གསང་ཆེན་སྟོད་གཡོགས་ལྷུབས་པའི་མཐོངས་ཀ་ན། །དཔྱིད་ཐིག་ནུ་འབུར་ཟླ་ཟུང་དག་གིས་དལ། །དེ་ལྟར་ན་ཡང་མཚན་དཔེའི་ལྷས་མ་ཡི། །ཕྲིན་ལས་སྤྱི་བོར་མཛེས་པའི་རྡོ་རྗེ་ཅན། །གང་དེའི་འདོད་པར་བྱ་བའི་འདོད་པ་དེ། །རྣལ་འབྱོར་ 7-364a སྨིན་པ་འདིས་ཀྱང་འདི་འདོད་དོ། །རིག་མཆོག་གྲུབ་པ་དེ་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་ཀྱི། །བཀའ་ཡི་ཕུང་པོ་རྣམས་ལ་རང་དབང་དུ། །སྦྱོར་ཐབས་ཅི་ཡང་ཤེས་པས་
【現代漢語翻譯】 第三，結尾的儀式是迴向：『持戒律儀所生諸功德，愿諸眾生悉成佛。』這是（經文中）所說的。 第五，特殊情況的處理有四種：第一，地點的特殊情況：如果無法在大的寺廟中進行，也可以在沒有完全劃定界限的壇城中進行。第二，供養的特殊情況：如果客人不留宿，也可以在行進中進行。第三，時間的特殊情況：如果在十五日夜晚結束之前沒有完成，如果儀式超過了時間，那麼在太陽升起時進行。例如，吉祥的布薩，可以在任何日期進行。第四，儀式的特殊情況：如果不喜歡唸誦，可以用簡略的方式進行。在之前的儀式中，唸誦偈頌也可以完成布薩。比丘尼的布薩應該按照密咒的方式進行安排，通過區分也可以實現布薩的目的。完全奉獻和加持布薩也可以消除未進行布薩的過錯。』 在此我說：以遍知者李克為代表的智者們，在無畏的花朵綻放的花園裡，在體驗大樂妙香的時刻，大量地品嚐著遠離知識障礙的甘甜。對於充滿巨大欲望的美好身體，以金剛的慾望緊緊束縛，比起碧玉的彩雲被閃電點綴，更是有著無與倫比的美麗。雖然有著前所未有的體驗和悅耳的歌喉，但在敞開的秘密上衣的領口，春天的痕跡，豐滿的雙乳若隱若現。即便如此，擁有著以三十二相之網在頭頂上莊嚴的金剛持，他的慾望，瑜伽成熟者也同樣渴望。因此，爲了成就至上的智慧，對於佛陀的教誨，可以隨心所欲地運用任何方法。
【English Translation】 Third, the concluding ritual is the dedication: 'By whatever merit is accumulated from reciting the Pratimoksha, may all beings in the world attain the state of the Powerful One (Buddha).' This is what is said (in the scriptures). Fifth, the meaning of special exceptions has four aspects: First, the special exception for the place: If it is not possible to accomplish it in a large monastery, it can also be done in a mandala that is not completely demarcated. Second, the special exception for the offering: If the guests do not stay, it can be done while traveling. Third, the special exception for the time: If it is not completed before the end of the fifteenth night, if the activity has passed the time, then it is done when the sun rises. For example, an auspicious Uposatha can be done on any date. Fourth, the special exception for the ritual: If one does not like the sound, it can be done in an abbreviated way. In the previous ritual, reciting verses also accomplishes the Uposatha. The Uposatha for novice nuns should be arranged according to the mantra system, and by making distinctions, the purpose of the Uposatha is also accomplished. Completely offering and blessing the Uposatha also eliminates the fault of not having done the Uposatha.' Here I say: The wise ones, represented by the omniscient Likhi, in the garden where fearless flowers bloom, at a time of experiencing the wonderful fragrance of great bliss, abundantly taste the sweetness free from the obscurations of knowledge. For the beautiful body full of great desire, bound tightly by vajra desire, it is even more incomparably beautiful than a jade cloud adorned with lightning. Although there is an unprecedented experience and a pleasant voice from the throat, in the open neckline of the secret upper garment, the traces of spring, the full breasts, are faintly visible. Even so, the Vajradhara, who has a network of auspicious marks adorning the crown of his head, his desire, the accomplished yogi also desires this. Therefore, in order to accomplish the supreme wisdom, for the teachings of the Buddha, one can freely use any method.
བློ་ཚིམས་ནས། །བརྩོན་པས་འདུལ་བའི་དོན་འདི་གཏན་ལ་ཕབ།། །། གཉིས་པ་ལ། དངོས་གཞིའི་ཆོ་ག་བརྗོད་པ་དང་། །སྦྱོར་ཚེ་རང་གཞན་ལྟུང་ལ་སྦྱར། །ཚོགས་པར་མ་ལོངས་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ། །རང་གཞན་གསོ་སྦྱོང་ལ་གུས་བྱ། །ཕྱིས་འོང་དོན་དུ་བསྐྱར་རུང་བའོ། ། ༈ དངོས་གཞིའི་ཆོ་ག་བརྗོད་པ། དང་པོ་ལ། མདོ་ཙམ་ཉིད་དུ་བསྟན་པ་དང་། །དེ་ཡི་རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། ། དང་པོ་ནི།གསོ་སྦྱོང་བྱ་བའོ། ། གཉིས་པ་ནི། དུས་གང་གི་ཚེ་བྱ་ཞེ་ན། ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཅིང་ཚེས་བཅོ་ལྔ་ལའོ། །ཞེས་བཅོ་ལྔ་པ་སྨོས་པས་བཅུ་བཞི་པ་ཡང་བསྡུས་ཏེ། འགྲེལ་པར་དངོས་སུ་ན་ཟླ་བའི་ངོ་དེའི་ཚེས་གྲངས་གང་ལ་ཉི་མ་གཅིག་ཆད་པ་དེ་ཉིད་ས་སྟོང་དུ་དོར་བར་ཟད་ཀྱི།གསོ་སྦྱོང་གི་ཉི་མ་ཆད་པ་མིན་པས་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ་ཞེས་བྱ་བའི་ཉི་མ་དེ་ཉིད་ཚེས་བཅོ་ལྔ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པས་དེའི་དོན་ནི་དངོས་སུ་ན་ཟླ་བའི་ངོ་དེའི་ཚེས་གྲངས་གང་ལ་ཞེས་པ་ཆད་ལྷག་གི་རྣམ་བཞག་ཇི་ལྟར་བྱས་ཀྱང་དངོས་སུ་ན་ཟླ་བ་ཡར་ཚེས་མར་ཚེས་ངོ་དེའི་རེ་རེ་ལ་ཚེས་བཅོ་ལྔ་རེའི་གྲངས་ཡོད་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་གང་ལའོ། །ཉི་མ་གཅིག་ཆད་པ་དེ་ཉིད་ཞེས་པ་ནི་མར་ངོའི་ཉིན་མོའི་ཞག་བཅོ་ལྔ་པོ་དེ་ཉིད་ལ་བར་སྐབས་སུ་ཚེས་ཞག་གཅིག་ཆད་པ་དེ་ཉིད་ཀྱི་དོན་ཏེ། རེས་འགའ་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ནས་ཚེས་བཅོ་བརྒྱད་དུ་འཕོས་ཀྱི་བར་དུ་ཉིན་ཞག་གཅིག་གིས་བསྡུས་པ་ཡོད་པ་ལ་ཚེས་བཅུ་བདུན་ཆད་པའི་ཐ་སྙད་བྱེད། དེས་མཚོན་ནས་རེས་འགའ་ཚེས་ཉི་ཤུ་བཞི་ནས་ཉི་ཤུ་དྲུག་ཏུ་འཕོས་ཀྱི་བར་དུ་ཉིན་ཞག་གཅིག་གིས་བསྡུས་པ་ཡོད་པ་ལ་ཚེས་ཉེར་ལྔ་ཆད་པའི་ཐ་སྙད་བྱེད་དོ། ། 7-364b འདིའི་རྒྱུ་མཚན་ཞིབ་པར་འོག་ཏུ་ཡང་བཤད་ལ། མདོར་ན་ཉིན་ཞག་བཅུ་བཞི་པ་དེ་ལ་ཚེས་བཅོ་ལྔ་པ་ཡིན་པ་ཞིག་ཡོད་པའི་དབང་དུ་བྱས་སོ། །ས་སྟོང་དུ་དོར་བར་ཟད་ཀྱི་ཞེས་པ་ནི། ཚེས་གྲངས་བགྲང་བ་ན་ཆད་པ་དེ་ཉིད་དོར་བའོ། །ཡང་ན་ཉིན་ཞག་བཅུ་བཞི་པ་དེ་ཚེས་ཞག་བཅོ་ལྔ་པའི་ཁོངས་སུ་མི་སྡུད་པར་ཉིན་ཞག་བཅུ་བཞི་པ་དེ་བོར་ནས། ཉིན་ཞག་བཅོ་ལྔ་པ་ལ་ཞག་གཅིག་གིས་མ་ཆོག་པར་ཞེས་བརྗོད་ནའང་རུང་ངོ་། །གསོ་སྦྱོང་གི་ཉི་མ་ཆད་པ་མིན་པས་ཞེས་པ་ནི་མར་ངོའི་ཟླ་བ་ཕྱེད་དེ་ལ་ཉིན་ཞག་ཆད་པ་མེད་པའི་དོན་ནོ། །གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ་ཞེས་བྱ་བའི་ཉི་མ་དེ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་ནི་འཇིག་རྟེན་ན་ཚེས་ཆད་པ་དོར་ན་མི་བགྲང་བས་ཚེས་ཐར་ཆགས་སུ་བརྩིས་པའི་གྲགས་པའི་དབང་དུ་བྱས་པས་དེ་ཉིད་ཉིན་ཞག་བཅོ་ལྔར་ཆོག་པ་མིན་པས་བཅུ་བཞི་པ་ཡང་ཡིན་ནོ། །ཚེས་བཅོ་ལྔ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཚེས་ཆད་པ་ཞེས་ཉིན་ཞག་གི་དོད་མ་ཐུབ་པ་ཡིན་གྱི། ཆད་ནས་ཟླ་བ་ལ་ཚེས་པ་གཅིག་གི་ཆ་གཏན་མེད་དུ་སོང་བ་མིན་ནོ། །དོན་དུ་གསོ་སྦ
【現代漢語翻譯】 心滿意足，以精進確立調伏之義。 第二，宣說正行儀軌，結合犯戒于自他。如何于未滿之眾中行持？恭敬自他之布薩，之後可為後來者重述。 正行儀軌之宣說： 首先，略示，其次，廣說。 首先是行持布薩。 其次，何時行持？于每月之半月，即十五日。既已言及十五日，則十四日亦已包含。于註釋中明確指出：實際上，對於月亮盈虧之日，無論哪一日的數字少了一天，都只是在計數時捨棄而已，並非布薩之日缺失，因此，所謂的布薩十四日，實際上就是十五日。如是說，其意為，實際上，對於月亮盈虧之日，無論如何進行增減，實際上，無論月亮上弦下弦，每一半月都有十五日的計數。所謂『哪一日少了一天』，指的是下弦月的十五日，有時會缺失一天，例如，從十六日跳到十八日，中間少了一天，就稱為十七日缺失。以此類推，有時從二十四日跳到二十六日，中間少了一天，就稱為二十五日缺失。 此中緣由將在下文詳述，總而言之，假設十四日存在一個十五日。 所謂『在計數時捨棄而已』，指的是在計算日期時，將缺失的那一天捨棄。或者說，十四日不包含在十五日之內，而是捨棄十四日，直接說十五日少了一天也可以。所謂『並非布薩之日缺失』，指的是下弦月沒有缺失一天。所謂『所謂的布薩十四日，實際上就是十五日』，指的是世間上，缺失的日期不計算，因此按照通常的說法，那一天也可以算作十五日，所以也可以說是十四日。所謂『十五日』，指的是缺失的日期只是無法補足一天，並非缺失后，月亮就永遠失去了一天的部分。實際上，布薩
【English Translation】 Being content, establish the meaning of taming through diligence. Secondly, explain the actual ritual, and relate transgressions to oneself and others. How to accomplish it when the assembly is incomplete? Respect the Sojong (布薩) of oneself and others, and it can be repeated later for the sake of those who come later. Explanation of the Actual Ritual: First, a brief explanation, and second, a detailed explanation. First is the performance of Sojong (布薩). Secondly, when should it be performed? On the half-month, the fifteenth day. By mentioning the fifteenth day, the fourteenth is also included. The commentary explicitly states: 'In reality, whichever day of the lunar month has one day less, it is only discarded in counting. It is not that the day of Sojong (布薩) is missing. Therefore, the day called the fourteenth Sojong (布薩) is actually the fifteenth day.' As it is said, its meaning is that in reality, no matter how the addition or subtraction is done for the days of the lunar month, in reality, each half of the waxing and waning moon has fifteen days. 'Which day has one day less' refers to the fifteenth day of the waning moon, which sometimes lacks a day. For example, sometimes it jumps from the sixteenth to the eighteenth, with one day missing in between, which is called the seventeenth day missing. By analogy, sometimes it jumps from the twenty-fourth to the twenty-sixth, with one day missing in between, which is called the twenty-fifth day missing. The reason for this will be explained in detail below, but in short, it is assumed that there is a fifteenth day on the fourteenth day. 'It is only discarded in counting' means that the missing day is discarded when counting the dates. Alternatively, the fourteenth day is not included in the fifteenth day, but the fourteenth day is discarded, and it can also be said that the fifteenth day is one day short. 'It is not that the day of Sojong (布薩) is missing' means that the waning moon does not lack a day. 'The day called the fourteenth Sojong (布薩) is actually the fifteenth day' means that in the world, the missing date is not counted, so according to the usual saying, that day can also be counted as the fifteenth day, so it can also be said to be the fourteenth day. 'The fifteenth day' means that the missing day cannot make up for one day, but after the missing, the moon does not permanently lose a part of one day. In reality, Sojong (布薩)
ྱོང་བཅུ་བཞི་པར་བྱས་པའི་ཉི་མ་དེ་ཉིད་ཚེས་བཅོ་ལྔ་པ་ཡིན་ནོ། །དེའི་ཕྱིར་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། གསོ་སྦྱོང་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞི་ཡོད་དེ། དེ་དག་ཚེས་གྲངས་ཀྱི་ཡང་དག་པ་ལ་བལྟོས་ན་ནི་ཐམས་ཅད་ཀྱང་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་ཡིན་ནོ། །འཇིག་རྟེན་པའི་ཐ་སྙད་ཀྱི་དུས་ལ་བལྟོས་ན་ནི་དྲུག་ནི་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །རྣམ་པ་གང་གིས་གསོ་སྦྱོང་བྱ་ཞེ་ན། སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་གདོན་པས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། སེམས་དྲང་པོར་སྒྲུབ་པ་ལ་སོགས་པ་རྣམ་པ་གཞན་གྱིས་ཀྱང་ཚུལ་ཁྲིམས་གསོ་བར་བྱེད་པ་དེ་དག་བསལ་བའི་ཕྱིར་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་གདོན་པས་སོ་ཞེས་སྨོས་སོ། །དགག་དབྱེ་བྱས་ན་གསོ་སྦྱོང་མི་བྱ་སྟེ། གསོ་སྦྱོང་འདི་མ་ 7-365a གྲུབ་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ། དགག་དབྱེ་ཉིད་ཀྱིས་གསོ་སྦྱོང་འགྲུབ་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དགག་དབྱེ་བྱས་ནས་ཀྱང་གསོ་སྦྱོང་མི་བྱའོ་ཞེས་ཕྲན་ཚེགས་ལས་གསུངས་སོ། །འོན་ཀྱང་དགག་དབྱེ་བྱས་ན་ཡང་ཞི་གནས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་དང་བཀྲ་ཤིས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་མི་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །གསོ་སྦྱོང་གི་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་དང་། དག་པའི་ཕན་ཡོན་དང་མ་དག་པའི་ཉེས་དམིགས་རྣམ་པ་བཞག་པ་འཛིན་དུ་གཞུག་པ་ནི་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོའི་དབུ་ལས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་བདག་ཅག་གསོ་སྦྱོང་བྱ་སྟེ། ཞེས་པ་ནས་མ་མཐོལ་མ་བཤགས་ན་ནི་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་པའི་བར་རོ། །དེ་དག་ནི་སྔར་བྱ་ཞིང་དེའི་རྗེས་ལ་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་དེ་གདོན་ནོ། །སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོའི་དབུ་ན་བཤད་པའི་གླེང་གཞི་བསྟན་པ་དང་། གསོ་སྦྱོང་གི་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་ནི་ཚིག་ཏུ་བརྗོད་པར་བྱ་བ་ཉིད་ཀྱིས་བསྒྲུབ་པར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་གྱི། ཐོས་པ་བསྒྲགས་པས་བསྒྲུབ་པར་བྱ་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །གླེང་གཞི་འདོན་པ་དང་གསོལ་བ་ནི་ཚིག་ཏུ་བརྗོད་ནས་དེའི་ལྷག་མ་སྡེ་དྲུག་ནི་ཐོས་པ་བསྒྲགས་པས་ཀྱང་བསྒྲུབ་པར་བྱ་བ་རུང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཕམ་པའི་སྡེ་ཚན་ནམ་སྡེ་ཚན་གང་དང་གང་བརྗོད་པ་འདོན་པར་མགོ་བརྩམ་པའི་སྡེ་ཚན་ནི་འཕྲོ་ལ་མི་བཞག་པར་རྫོགས་པར་བྱ་དགོས་སོ། །ཕམ་པ་ལྷག་མ་མ་ངེས་པ་ལྟུང་བྱེད་སོར་བཤགས་ཉེས་བྱས་རྣམས་ཀྱི་བཞི་པ་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་སྡེ་ལས་སྤང་ལྟུང་གི་སྡེ་ལ་རེག་ན་དེ་མན་ཆད་རིལ་གྱིས་གདོན་དགོས་སོ། ། ༈ སྦྱོར་ཚེ་རང་གཞན་ལྟུང་ལ་སྦྱར། གཉིས་པ་ལ། རང་གི་ལྟུང་བ་དག་པར་བྱ། །གཞན་གྱི་ལྟུང་བ་འདག་ཐབས་བསྟན། །རང་ལྟུང་དག་པའི་ཁྱད་པར་བསྟན། །གྲུབ་པ་མིན་ན་བྱིན་གྱིས་བརླབ། །གཞན་ལྟུང་དག་པའི་ཁྱད་པར་བརྗོད། ། ༈ རང་གི་ལྟུང་བ་དག་པར་བྱ། དང་པོ་ནི། གསོ་སྦྱོང་འདི་ལ་ཟླ་བ་ 7-365b ཕྱེད་འདས་པའི་ཉེས་པ་བདག་ལ་བྱུང་བ་དེ་རྣམས་སོ་སོར་བརྟག་པར་བྱའོ། །གང་གིས་བརྟག་པར་བྱ་ཞེ་ན། དགེ་སློང་རྣམས་གས
【現代漢語翻譯】 如果十四日是閏月，那麼十五日就是齋戒日。因此，《五十卷經》中說：『有二十四個齋戒日，如果按照日期的準確性來看，那麼所有這些都是十五日的齋戒日。如果按照世俗的說法來看，那麼有六個是十四日的齋戒日。』以何種方式進行齋戒呢？通過誦讀《別解脫經》。《 टीका 》中說：『爲了排除通過正直心等其他方式來守護戒律的情況，所以說通過誦讀《別解脫經》。』如果進行遮破和分別，則不應進行齋戒，因為這樣齋戒就無法完成，因為遮破和分別本身就能完成齋戒。在《ཕྲན་ཚེགས།》中說：『即使進行了遮破和分別，也不應進行齋戒。』然而，即使進行了遮破和分別，也不是指不能進行寂止的齋戒和吉祥的齋戒等。齋戒的祈請文，以及清凈的利益和不清凈的過患，這些都包含在《別解脫經》的開頭，從『諸位具壽，我們應當進行齋戒』到『如果不懺悔，就不會改變』。這些應該事先進行，然後誦讀《別解脫經》。《別解脫經》開頭所說的緣起和齋戒的祈請文，都必須通過口頭表達來完成，而不是通過聽聞來完成。唸誦緣起和祈請文時，必須口頭表達，而其餘的六個部分，即使通過聽聞也可以完成。無論是念誦波羅夷罪，還是從任何一個罪開始唸誦，都必須完整地念誦完，不能中斷。如果從波羅夷罪、僧殘罪、不定罪、捨墮罪、單墮罪、向彼悔罪、惡作罪這七個部分中的第四個單墮罪開始，接觸到捨墮罪，那麼從那以後就必須全部唸誦完。 ༈ སྦྱོར་ཚེ་རང་གཞན་ལྟུང་ལ་སྦྱར།（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思） 第二部分：將墮罪與自身和他人聯繫起來。 首先，要凈化自己的墮罪。 其次，要說明消除他人墮罪的方法。 再次，要說明凈化自身墮罪的特點。 如果未完成，則進行加持。 最後，要陳述凈化他人墮罪的特點。 ༈ རང་གི་ལྟུང་བ་དག་པར་བྱ།（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思） 首先：在此齋戒中，我應當分別檢查自己過去半個月所犯下的過錯。以何種方式進行檢查呢？諸位比丘，請聽我說。
【English Translation】 If the fourteenth day is a leap month, then the fifteenth day is the day of fasting. Therefore, it is said in the 'Fifty-Volume Sutra': 'There are twenty-four fasting days, and if we look at the accuracy of the dates, then all of these are the fifteenth day of fasting. If we look at the worldly terms, then six are the fourteenth day of fasting.' In what way should one observe the fast? By reciting the Pratimoksha Sutra. The ṭīkā says: 'In order to exclude the observance of the precepts by other means, such as establishing a straight mind, it is said that one should recite the Pratimoksha Sutra.' If one makes a negation and distinction, then one should not observe the fast, because the fast cannot be completed in this way, because the negation and distinction themselves complete the fast. It is said in the 'Phrantseg': 'Even if one makes a negation and distinction, one should not observe the fast.' However, even if one makes a negation and distinction, it does not mean that one cannot observe the fast of tranquility and the fast of auspiciousness, etc. The prayer of the fast, and the benefits of purity and the faults of impurity, are all contained in the beginning of the Pratimoksha Sutra, from 'Venerable ones, we should observe the fast' to 'If one does not confess, it will not change.' These should be done beforehand, and then the Pratimoksha Sutra should be recited. The origin and the prayer of the fast, which are mentioned at the beginning of the Pratimoksha Sutra, must be completed through oral expression, not through hearing. When reciting the origin and the prayer, one must express them orally, while the remaining six parts can be completed even through hearing. Whether one recites the Parajika offenses or starts reciting from any offense, one must recite it completely without interruption. If one starts from the fourth of the seven parts of Parajika, Sanghavasesa, Aniyata, Nissaggiya Pacittiya, Pacittiya, Patidesaniya, and Dukkata, which is Pacittiya, and touches Nissaggiya Pacittiya, then one must recite everything completely from then on. ༈ སྦྱོར་ཚེ་རང་གཞན་ལྟུང་ལ་སྦྱར།（Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, Literal Chinese meaning） Second part: Connecting the offenses with oneself and others. First, purify one's own offenses. Second, explain the method of eliminating the offenses of others. Third, explain the characteristics of purifying one's own offenses. If it is not completed, then bless it. Finally, state the characteristics of purifying the offenses of others. ༈ རང་གི་ལྟུང་བ་དག་པར་བྱ།（Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, Literal Chinese meaning） First: In this fast, I should separately examine the faults that I have committed in the past half month. In what way should I examine them? Monks, please listen to me.
ོ་སྦྱོང་གི་ཕྱིར་འདུ་བར་འགྱུར་པའི་མདུན་རོལ་དེར་རོ། །སོ་སོར་བརྟགས་ནས་ཇི་ལྟར་འདུག་པར་བྱ་ཞེ་ན། ལྟུང་བ་ངེས་པར་ཤེས་པའམ་ཡིད་གཉིས་དང་བཅས་པ་ཕྱིར་བཅོས་ཏེ་ལས་ཀྱི་གནས་ཐམས་ཅད་དུ་འདུག་པར་བྱའོ། །འདུག་པ་ན་དྲན་ནམ་ཡིད་གཉིས་ཟ་ན་ལས་བྱེད་པ་ལས་གཞན་པའི་དགེ་སློང་གིས་ནི་དྲུང་ན་མོ་སྟེ། རང་གི་ལྟག་འོག་གམ་དྲུང་ན་འདུག་པའི་དགེ་སློང་ལ་ལྟུང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་སྔགས་ལན་གཅིག་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། མདུན་ནས་བྱའི་གློ་ནས་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །མདོ་འདོན་པོ་ལྟ་བུ་ལས་བྱེད་པས་ནི་འདུག་པ་ན་དྲན་ནམ་ཡིད་གཉིས་ཟ་ན་སེམས་ཀྱིས་ལྟུང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། འདི་དང་སྔ་མའི་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་སྐབས་སུ་ཧ་ཅང་ཡུན་རིང་ན་མི་མཛེས་པས་སྔགས་ལན་རེ་བཟླས་པས་ཆོག་སྟེ་ལན་གསུམ་མི་དགོས་སོ་ཞེས་སོ། ། ༈ གཞན་གྱི་ལྟུང་བ་འདག་ཐབས་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི།གལ་ཏེ་ཚེས་བཅོ་ལྔ་ལ་གསོ་སྦྱོང་གི་ཉིན་མོ་དགེ་སློང་བདག་གཅིག་པུ་ལྟུང་བ་དེ་དང་མི་ལྡན་ལ། གནས་དེ་ན་ཡོད་པའི་དགེ་སློང་གཞན་ཐམས་ཅད་ལྟུང་བ་མཐུན་པ་དང་ལྡན་པར་ཤེས་ན་དེའི་ཚེ་བེམ་དུ་མི་བོར་བར་གྲོགས་བཤེས་ལ་དྲང་པོར་མཐོལ་བཤགས་བྱེད་དུ་གཞུག་པར་འབད་པར་བྱའོ། །དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ལྟུང་བ་དང་བཅས་པའོ་ཞེས་དུམ་བུ་ཚུགས་སུ་མི་གླེང་བར་གྲོགས་པོ་མཛའ་བཤེས་དེ་ལ་ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཞེས་བོས་ནས། གཞི་ཅི་ལས་གྱུར་པ་ལྟུང་བ་དེ་བརྗོད་དེ་ས་རྐོ་བ་འདི་དང་མེ་ལ་རེག་པ་འདི་ལྟ་བུ་བྱེད་པ་གང་ཡིན་པ་དེས་ཅིར་འགྱུར། གྲོགས་པོ་ན་རེ། ལྟུང་བ་དང་བཅས་པར་འགྱུར་རོ་ཟེར་ན། འོ་ན་ཚེ་དང་ལྡན་པས་ཀྱང་ས་རྐོ་ 7-366a བ་འདི་དང་མེ་ལ་རེག་པ་འདི་ལྟར་བྱས་སམ་ཞེས་དྲི་བར་བྱའོ། །བྱས་སོ་ཞེས་ཟེར་ན་དེ་ལ་འདི་སྐད་ཅེས། འོ་ན་ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཡང་ལྟུང་བ་དང་བཅས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །གྲོགས་པོ་ན་རེ། ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཞེས་བོས་ནས་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་ནི་ཁོ་བོ་གཅིག་པུར་མ་ཟད་ཀྱི་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་དོན་ལྟུང་བ་དེ་དང་ལྡན་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་ན། ཀྱེ་ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཞེས་བོས་ནས་ཅི་ཞེས་པ་ནི་གོ་རིམ་གྱི་དང་པོར་ཁྱོད་རང་གི་ལྟུང་བ་ཆོས་བཞིན་དུ་ཕྱིར་བཅོས་གྱིས་ཤིག །དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ལྟུང་བ་དང་བཅས་པ་འདི་ཉིད་ཀྱིས་ཁྱོད་ལ་དག་པར་ཅིར་འགྱུར་ཞེས་བྱ་བ་དེ་ལྟ་བུའི་རིམ་པ་རྩོམ་པས་གྲོགས་པོ་དེ་དགེ་འདུན་གཞན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མིག་ལམ་དུ་དེ་ལྟུང་བ་འཆགས་པ་དགེ་འདུན་གཞན་གྱིས་མཐོང་ནས། འོ་ན་ངེད་རྣམས་ལ་ཡང་ལྟུང་བ་དེ་བྱུང་ངོ་ཞེས་ཟེར་ན་ལྟུང་བ་དེ་བཤགས་ཟིན་པའི་དགེ་སློང་དེ་མ་གཏོགས་པའི་དགེ་སློང་ལྷག་མ་དགེ་སློང་གཞན་རྣམས་ཀྱང་ལྟུང་བ་དེ་ཆོས་བཞིན་དུ་བཤགས་པར་བྱེད་པར་འདོད་པ་རྣམས་ལྟུང་བ་འཆགས་ས
【現代漢語翻譯】 在為升堂（藏文：གསོ་སྦྱོང་）聚集之前，應該如何做呢？應該各自檢查，如何安住？對於確定知道自己犯了墮罪或者心存疑惑的人，應該懺悔並安住在所有羯磨（藏文：ལས་）的位置上。安住時，如果憶念或心生疑惑，那麼除了羯磨師之外的比丘應該在旁邊唸誦一次加持墮罪的真言，加持在自己身後或旁邊的比丘。《戒經疏》（藏文：ཊཱི་ཀ་）中說：『不要在前面做，不要在喉嚨里做。』如果是誦經者等羯磨師，安住時如果憶念或心生疑惑，應該用心加持墮罪。《戒經疏》中說：『在這個和之前的加持場合，如果時間太長不好，唸誦一次真言就足夠了，不需要三次。』 如何使他人懺悔墮罪的方法： 第二種情況是：如果在十五日昇堂之日，只有一位比丘沒有犯墮罪，而他知道住在那個地方的所有其他比丘都犯了同樣的墮罪，那麼此時不要放棄，而應努力讓朋友如實坦白懺悔。不要直接說『所有僧人都犯了墮罪』，而是稱呼那位朋友為『具壽』（藏文：ཚེ་དང་ལྡན་པ་），然後說出墮罪的根源，比如『挖地』或『觸火』等行為會導致什麼？朋友回答說：『會導致犯墮罪。』那麼就問：『具壽也做了挖地或觸火這樣的事嗎？』如果回答『做了』，就對他說：『那麼具壽也犯了墮罪。』如果朋友說：『稱呼我為具壽，我所犯的墮罪不僅僅是我一個人，而是所有僧人都犯了同樣的墮罪。』那麼就稱呼他為『具壽』，然後說：『首先，請具壽如法懺悔自己的墮罪。所有僧人都犯了墮罪，這如何能讓你清凈呢？』通過這樣的方式，讓那位朋友在所有其他僧人的面前承認墮罪，讓其他僧人看到，然後說：『那麼我們也犯了同樣的墮罪。』除了已經懺悔墮罪的比丘之外，其他想要如法懺悔墮罪的比丘也應該承認墮罪。
【English Translation】 What should be done before gathering for Sojong (Tibetan: གསོ་སྦྱོང་)? One should examine individually, how to abide? For those who are certain that they have committed an offense or have doubts, they should confess and abide in all positions of Karma (Tibetan: ལས་). While abiding, if one remembers or has doubts, then a Bhikshu other than the Karma master should recite the mantra of blessing the offense once next to him, blessing the Bhikshu abiding behind or next to him. The Tika (Tibetan: ཊཱི་ཀ་) says: 'Do not do it in front, do not do it in the throat.' If it is a Karma master such as a reciter, if he remembers or has doubts while abiding, he should bless the offense with his mind. The Tika says: 'In this and the previous blessing occasions, if the time is too long, it is not good, so it is enough to recite the mantra once, no need for three times.' Methods for helping others to confess offenses: The second case is: If on the fifteenth day of Sojong, only one Bhikshu does not have the offense, and he knows that all other Bhikshus living in that place have the same offense, then at this time, do not give up, but strive to have the friend truthfully confess. Do not directly say 'All Sangha have committed the offense,' but call that friend 'Ayushman' (Tibetan: ཚེ་དང་ལྡན་པ་), and then state the root of the offense, such as 'digging the ground' or 'touching the fire,' what will it lead to? The friend answers: 'It will lead to committing an offense.' Then ask: 'Did Ayushman also do things like digging the ground or touching the fire?' If the answer is 'Yes,' then say to him: 'Then Ayushman has also committed an offense.' If the friend says: 'Calling me Ayushman, the offense I committed is not only me, but all Sangha have the same offense.' Then call him 'Ayushman,' and then say: 'First, please Ayushman confess your own offense according to the Dharma. All Sangha have committed the offense, how can this purify you?' In this way, let that friend admit the offense in front of all other Sangha, let other Sangha see, and then say: 'Then we have also committed the same offense.' Except for the Bhikshu who has already confessed the offense, other Bhikshus who want to confess the offense according to the Dharma should also admit the offense.
ུ་གཞུག་གོ། གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་འདི་ལ་ཉེས་པ་གླེང་བར་མི་འདོད་པའི་དགེ་སློང་དེ་ལ་དེའི་ཚེ་ལྟུང་བ་གླེང་བར་མི་བྱའོ། ། ༈ རང་ལྟུང་དག་པའི་ཁྱད་པར་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ནི།གལ་ཏེ་ཚེས་བཅོ་ལྔ་ལ་གསོ་སྦྱོང་གི་ཉིན་མོ་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་བདག་ཅག་ལ་ལྟུང་བ་མཐུན་པར་ཡོད་པར་ཤེས་སམ། ཡིད་གཉིས་སུ་གྱུར་ན་ནི་བཤགས་མི་བཏུབ་པས་ལྟུང་བ་བྱིན་གྱིས་རློབ་དགོས་པར་ལུང་དང་ཀར་ཤ་ལས་གསུངས་སོ། །གནས་དེའི་དགེ་སློང་ཐམས་ཅད་ལ་ལྟུང་བ་མཐུན་པར་ཡོད་པར་ཤེས་ན་ནི་དགེ་འདུན་རིལ་གྱིས་གནས་གཞན་དུ་ལྟུང་བ་མཐོལ་བཤགས་བྱེད་དུ་འདོང་བ་ནི་མི་རིགས་ཀྱི། དགེ་སློང་གཅིག་གིས་དགེ་སློང་དེ་དག་གི་ལྟུང་བ་བཤགས་པ་ལེན་ 7-366b པར་བྱེད་ན་དགེ་སློང་ལྟུང་བ་མེད་པར་འགྱུར་བ་ཞིག་བསྒྲུབ་པའི་ཕྱིར། དགེ་སློང་དག་གི་ནང་ནས་དགེ་སློང་འགའ་ཞིག་རང་གི་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་པའི་དོན་དུ་མིང་རིགས་མཐུན་པའི་ལྟུང་བ་མེད་པའི་དགེ་སློང་གང་ན་འདུག་པའི་གནས་གཞན་དུ་ལྟུང་བ་བཤགས་པ་བྱེད་དུ་བཏང་བར་བྱའོ། །དེས་རང་གི་ཕྱིར་བཅོས་ཏེ་སླར་འཁོར་ནས་དེའི་མདུན་དུ་དགེ་སློང་གཞན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་རང་རང་གི་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་པར་བྱའོ། ། ༈ གྲུབ་པ་མིན་ན་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ། དང་པོ་ལ། བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་དོན་ནི་སྤྱིར་ལྟུང་བ་ལ་འཛེམ་པ་དང་། ད་ལྟ་ཕྱིར་འཆོས་པའི་རྐྱེན་མ་འཛོམ་པ་དང་། རྐྱེན་འཛོམ་ན་ཕྱིར་འཆོས་པ་གོ་བར་བྱེད་པའམ། དེ་ལྟར་དམ་འཆའ་བའོ། །དེའང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་དགོས་པ་ནི་ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་དང་། གནས་སྐབས་དེར་ངག་རྫུ་ལ་ལེན་པའི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་ངོ་། །གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་གཉིས་ཏེ། ལས་ཀྱི་གནས་སུ་མ་འདུས་པས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་། འདུས་པས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའོ། །དང་པོ་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་ཡུལ་གང་གི་མདུན་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། དགེ་སློང་ཆོས་བདུན་ལྡན་གྱིས་མདུན་དུའོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། རྟེན་ཆོས་ལྔ་ལྡན་ལས་སྔར་དང་འདྲ་བ་སྟེ་ཕམ་པས་མ་གོས་པའི་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་དང་ལྡན་པ་དང་། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་། གནས་ནས་མ་ཕྱུང་བ་དང་།དངོས་སུ་ཕྱིར་འཆོས་པའི་རྐྱེན་དང་མི་ལྡན་པའོ། །ཐ་མ་ནི་ཕྱིར་འཆོས་པའི་ཡུལ་མེད་པ་དང་། ཡུལ་གྱི་གྲངས་མ་ཚང་བ་དང་། ཡུལ་དང་ལྟུང་བ་མཐུན་པ་དང་། ཀར་ཤ་ལས། ཐམས་ཅད་ལྟུང་བའི་ཕྱིར་རྩོད་པ་དང་བཅས་པ་དང་། ཀར་ཤ་ལས། ལྟུང་བ་དེ་ནི་ 7-367a གང་ཡིན། དེ་ལས་ཇི་ལྟར་ནི་ལྡང་བར་འགྱུར་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་ངེས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་པ་དང་། ཀར་ཤ་ལས། དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ལྟུང་བ་ལ་ཡིད་གཉིས་དང་བཅས་པ་གྱུར་ན་ཡིད་གཉིས་སུ་གྱུར་པ་དང་། ཆད་པའི་ལས་སྔོན་དུ་མ
【現代漢語翻譯】 然後離開。對於不想討論違反戒律的比丘，那時不應討論他的罪過。 關於清凈自身罪過的特殊性 第三點是：如果十五日舉行布薩時，所有僧團都知道我們有共同的罪過，或者心存疑慮，那麼就不能懺悔，必須進行加持，這是經文和《羯沙》中所說的。如果該地的所有比丘都知道他們有共同的罪過，那麼整個僧團一起去其他地方懺悔是不合適的。如果一個比丘為那些比丘懺悔，爲了使比丘變得沒有罪過，應該從比丘中選出一些人，爲了改正自己的罪過，派他們去其他地方，那裡有與自己同類且沒有罪過的比丘進行懺悔。他改正了自己的罪過後返回，然後其他所有比丘在他面前改正各自的罪過。 如果未成就則進行加持 第一點：加持的意義通常是指避免罪過，現在改正的條件不具備，或者條件具備時進行改正，或者如此承諾。加持的必要性在於適合補充羯磨，並且暫時不會發生妄語的過失。第二點，總結的意義有二：未包含在羯磨的場合而進行加持，以及包含在內而進行加持。第一種情況有四點：第一，在誰面前進行加持？在具備七種功德的比丘面前。第二，依靠什麼進行加持？依靠具備五種功德的所依，與之前相同，即具有未被墮罪玷污的具足戒戒律，智慧自然存在，身體處於正常狀態，未被驅逐出境，並且不具備實際改正的條件。最後，沒有改正的對象，或者對象的數量不足，或者對像和罪過相同。《羯沙》中說：『所有人都因罪過而爭吵』。《羯沙》中說：『那個罪過是什麼？如何才能從中解脫？』等等，如果不是確定的，以及《羯沙》中說：『如果所有僧團都對罪過心存疑慮，那麼就會產生疑慮』，以及之前有懲罰的羯磨。
【English Translation】 Then leave. For a bhikshu who does not wish to discuss offenses, his transgression should not be discussed at that time. Concerning the Special Characteristics of Purifying One's Own Transgressions The third point is: If on the fifteenth day, the day of the Uposatha, all the Sangha knows that we have a common transgression, or if they are in doubt, then confession is not possible, and blessing must be performed, as stated in the scriptures and the Karsha. If all the bhikshus in that place know that they have a common transgression, then it is not appropriate for the entire Sangha to go to another place to confess. If one bhikshu confesses for those bhikshus, in order to make the bhikshu free from transgression, some of the bhikshus should be selected, and for the purpose of correcting their own transgressions, they should be sent to another place where there are bhikshus of the same kind who are free from transgression to confess. After he has corrected his own transgression and returned, then all the other bhikshus should correct their respective transgressions in front of him. If Not Accomplished, Then Blessing The first point: The meaning of blessing generally refers to avoiding transgression, the conditions for correction are not currently available, or when the conditions are available, correction is carried out, or such a commitment is made. The necessity of blessing is that it is suitable to supplement the karma, and temporarily there will be no fault of lying. The second point, the meaning of summarizing has two aspects: blessing is performed when not included in the occasion of karma, and blessing is performed when included. The first case has four points: First, in front of whom is the blessing performed? In front of a bhikshu who possesses seven qualities. Second, relying on what is the blessing performed? Relying on a basis that possesses five qualities, the same as before, that is, possessing the full ordination vows that are not defiled by defeat, wisdom naturally exists, the body is in a normal state, not expelled, and does not possess the conditions for actual correction. Finally, there is no object of correction, or the number of objects is insufficient, or the object and the transgression are the same. The Karsha says: 'Everyone quarrels because of transgression.' The Karsha says: 'What is that transgression? How can one rise from it?' etc., if it is not certain, and the Karsha says: 'If all the Sangha are in doubt about transgression, then doubt arises,' and there was a previous karma of punishment.
་སོང་བ་བདུན་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་ལས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཞན་དུ་ན་རྐྱེན་མེད་པས་ལྟུང་བ་བྱིན་རླབས་མི་ཆགས་སོ། །གསུམ་པ་ལྟུང་བ་གང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། ལྟུང་བ་ཆོས་བཞི་ལྡན་ཏེ། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་འདག་ཏུ་རུང་བ་ཡིན་པ་སྟེ། དེ་ནི་ཕམ་པ་དང་བསྡམ་བྱ་ལས་གཞན་པའི་ལྟུང་བ་སྟེ་ཕམ་པ་ལ་བྱིན་རླབས་མི་ཆགས་ཤིང་། བསྡམ་བྱ་ལའང་བྱིན་རླབས་མི་ཆགས་ཏེ་དངོས་སུ་ཕྱིར་བཅོས་པར་ནུས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་ནི་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པས་ཞེས་སོ། །བདག་གི་རྒྱུད་དང་འབྲེལ་བར་ཡོད། ངོ་ཤེས་སམ་ཡིད་གཉིས་ཟ་བ་དང་། གཞི་དེ་ལས་བྱུང་བ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། དང་པོ་གསུམ་ལས་གཞན་དུ་བྱིན་རླབས་མི་ཆགས་པའི་ཕྱིར་དང་། ཐ་མ་ལས་གཞན་དུ་ན་བྱིན་གྱིས་བརླབ་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཞི་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། གང་ཟག་གིས་ལྟུང་བ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ནི་སྔགས་རྣམ་པར་བཞག་པ་ལན་གསུམ་བརྗོད་པས་སོ། །གཉིས་པ་ལས་ཀྱི་གནས་སུ་འདུས་པས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་ཀྱིས་སོ། །གཉིས་པ་གང་ཟག་གི་ལས་ཀྱི་གནས་སུ་འདུས་པ་ན་ལྟུང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ནི། དེའི་ཚེ་ན་གང་ཟག་གིས་ཕྱིར་འཆོས་པའི་རྐྱེན་འཛོམ་ཡང་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་དགེ་འདུན་འགོར་བ་སྤང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བར་བྱེད་པས་ནི་དྲུང་ 7-367b ན་མོ་ལ་སྔགས་ལན་གཅིག་གོ། ལས་བྱེད་པས་ནི་སྔགས་ཞེས་པ་སྤངས་ཏེ་སྔགས་ལན་གཅིག་ཡིད་ཀྱིས་བཀླག་པའམ། ངག་ཏུ་བརྗོད་ན་ཡང་གཞན་གྱིས་མི་ཐོས་པར་བརྗོད་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། དེ་ལྟར་དགེ་སློང་གནས་གཞན་དུ་བཏང་བ་དེ་མ་གྲུབ་ན་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་གྱི་ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་ཕྱིར་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་བྱ་བར་འདོད་པར་བྱའོ། ། ༈ གཞན་ལྟུང་དག་པའི་ཁྱད་པར་བརྗོད་པ། ལྔ་པ་ནི། གཙུག་ལག་ཁང་གཅིག་ན་དགེ་སློང་བཞི་ལས་ཉུང་བ་དགེ་སློང་གསུམ་མམ་གཉིས་སམ་གཅིག་ཁོ་ན་འདུག་པ་ཉིད་ལའང་དགེ་འདུན་མང་དུ་འཁོད་པའི་ཚུལ་བཞིན་དུ་གཙུག་ལག་ཁང་གི་བྱ་བ་ཕྱགས་བདར་ལ་སོགས་པ་ནི་གདོན་མི་ཟ་བར་བྱ་དགོས་པར་གནས་པ་ཁོ་ན་ཡིན་ནོ། །བཞི་ལས་ཉུང་བ་ཉིད་གནས་ཀྱང་དེར་དགེ་སློང་མ་འོང་བ་དག་འོང་སྲིད་པས་དེའི་དོན་དུ་སྟན་ཐབས་ཏེ། སྟན་བཤམས་པའི་བྱ་བ་ཉམས་པར་མི་བྱའོ། །སྟན་འདིང་བ་ཡང་ཉམས་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་འགྲེལ་ཆུང་གི་མདོ་རྩ་བ་ལས་བཤད་དོ། །དེའི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། དགེ་འདུན་མ་ཚང་ཡང་དགེ་འདུན་མང་དུ་འཁོད་པ་བཞིན་དུ་སྟན་ལ་སོགས་པ་འདིང་ཞེས་སོ། །བཞི་ལས་ཉུང་བ་གནས་པའི་དགེ་སློང་དེས་གཙུག་ལག་ཁང་དེར་གསོ་སྦྱོང་གི་ཉིན་མོ་ཆག་ཆག་དང་། ཕྱགས་བདར་དང་། ལྕི་བ་ས
【現代漢語翻譯】 他說，七種墮落中的任何一種都可以被加持。否則，沒有條件，墮落就不會被加持。第三，什麼墮落可以被加持？墮落具備四種法，即被加持后可以被清除。也就是說，除了失敗（ཕམ་པ་，Parajika，失道罪）和應呵責（བསྡམ་བྱ་，Sanghavasesa，僧殘罪）之外的墮落，失敗不會被加持，應呵責也不會被加持，如果實際上能夠補救，就不會改變。如是說。與我的相續有關聯，要麼認識，要麼猶豫，要麼不是從那個基礎上產生的。因為除了前三種之外，不會被加持，除了最後一種之外，不需要加持。第四，用什麼儀軌來加持？個人加持墮落，是通過唸誦三次咒語的安置方式。第二，在羯磨處集會來加持，分為兩種。第一，僧眾共同的墮落，通過祈請羯磨來加持。第二，個人在羯磨處集會時，墮落被加持，那時，即使個人補救的條件具備，也會被加持，爲了避免僧眾延誤。因此，通過完成羯磨，在（དྲུང་ན་མོ་ལ་སྔགས་，種子字，Bija Mantra，bīja mantra，種子咒）唸誦一遍咒語。羯磨者省略『咒語』二字，心中默唸一遍咒語，或者口中唸誦，但別人聽不到。 第二種情況是，如果將比丘送到其他地方未成功，爲了加持比丘僧團共同的墮落，應該想辦法進行祈請羯磨。 ༈ 講述其他墮落清凈的差別 第五，即使一個寺院裡少於四個比丘，只有三個、兩個或一個比丘居住，也必須像僧眾眾多時一樣，進行寺院的事務，如打掃等。即使少於四個比丘居住，也可能有未來的比丘前來，爲了他們的緣故，要準備座位，不要荒廢準備座位的事務。小疏中說，鋪設座位也不要荒廢。小疏中說，即使僧眾不圓滿，也要像僧眾眾多時一樣鋪設座位等。居住在少於四個比丘的寺院裡的比丘，要進行誦戒日的零碎事務，打掃，以及大小便等。
【English Translation】 He said that any of the seven transgressions could be blessed. Otherwise, without conditions, the transgression would not be blessed. Third, what transgression can be blessed? A transgression possesses four qualities, namely, that it can be purified by being blessed. That is to say, transgressions other than defeat (Parajika) and requiring penance (Sanghavasesa); defeat will not be blessed, and requiring penance will not be blessed; if it is actually possible to remedy, it will not change. Thus it is said. It is related to my continuum, either recognized, doubted, or not arising from that basis. Because other than the first three, it will not be blessed, and other than the last one, it is not necessary to bless. Fourth, with what ritual is it blessed? A person blesses a transgression by reciting the arrangement of mantras three times. Second, blessing by assembling at the place of action is divided into two. First, the common transgression of all the Sangha is blessed by the action of mere supplication. Second, when an individual assembles at the place of action, the transgression is blessed; at that time, even if the conditions for the individual to remedy are complete, it is blessed in order to avoid delaying the Sangha. Therefore, by completing the action, recite the mantra once at (drung na mo la sngags, Bija Mantra). The one performing the action omits the word 'mantra' and recites the mantra once in his mind, or speaks it aloud, but in a way that others cannot hear. The second case is that if sending the monk to another place is not successful, in order to bless the common transgression of the monastic community of monks, one should desire to perform the action of mere supplication. ༈ Explaining the distinctions of purifying other transgressions Fifth, even if there are fewer than four monks in a single monastery, only three, two, or one monk residing, it is necessary to perform the affairs of the monastery, such as sweeping, without fail, as if there were many monks assembled. Even if fewer than four reside, there may be future monks coming, and for their sake, one should prepare seats, and not neglect the task of preparing seats. The Minor Commentary says that laying out seats should also not be neglected. The Minor Commentary says that even if the Sangha is not complete, one should lay out seats and so on as if there were many monks assembled. The monk residing in a monastery with fewer than four monks should perform the minor tasks of the Uposatha day, sweeping, and attending to urination and defecation.
ར་པས་བྱུག་པ་བྱ་བ་དང་། སེང་གེའི་ཁྲི་བཤམ་པ་དང་། མར་མེ་གཟུག་པ་དང་། ཆོས་ཉན་དུ་གཞུག་པ་དག་བྱས་ལ་ཕྱོགས་ཆེས་མཐོན་པོར་འདུག་སྟེ། དགེ་སློང་དག་འོང་ངམ་མི་འོང་ཕྱོགས་བཞིར་རྣམ་པར་བལྟ་བར་བྱའོ། །དེས་རྣམ་པར་བལྟས་པ་ན་དགེ་སློང་དག་འོང་བ་སྣང་ན། ཀྱེ་ཚེ་དང་ལྡན་པ་མྱུར་བར་མྱུར་བར་ཤོག་ཅིག །དེང་དགེ་འདུན་གྱི་གསོ་སྦྱོང་ངམ། དགག་དབྱེ་བཅོ་ལྔ་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། ། 7-368a ༈ ཚོགས་པར་མ་ལོངས་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པ། དང་པོ་ལ། གསོ་སྦྱོང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་དགོས་པ་ནི། གསོ་སྦྱོང་མ་བྱས་པའི་ཉེས་པ་ཁེགས་པ་དང་། བཅས་པའི་ས་མཚམས་ཟིན་པའོ། །གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་བཞི་ལས། །དང་པོ་ཡུལ་གང་གི་མདུན་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། དགེ་སློང་ཆོས་བདུན་ལྡན་གྱི་མདུན་དུའོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། རྟེན་ཆོས་ལྔ་ལྡན་སྔར་བཤད་པ་དང་འདྲ་བ་ལ། དང་པོ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པ་དང་། ཐ་མ་ནི་མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་དངོས་ཉིད་དུ་བྱེད་པའི་རྐྱེན་དང་མི་ལྡན་པ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་གསོ་སྦྱོང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་མི་འཆགས་སོ། །གསུམ་པ་དུས་གང་གི་ཚེ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། ཉ་ཤིའི་དུས་སུ་སྟེ་གཞན་དུ་ན་དུས་མ་ཡིན་པས་མི་འཆགས་སོ། །བཞི་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་སྟེ། སྦྱོར་བ་གཙུག་ལག་ཁང་གི་བྱ་བ་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་ལ་སོགས་པ་དང་། དངོས་གཞི་སྔགས་རྣམ་པར་བཞག་པ་ལན་གསུམ་བརྗོད་པ་སྟེ། རང་གཅིག་པུས་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ན་སྔགས་ཞེས་སྤངས་ཏེ་བརྗོད་པའོ། །བསླབ་པ་རྒན་པས་གཞོན་པ་ལ་བརྗོད་ནའང་སྔགས་རྗེས་སུ་སྤངས་ཏེའོ།། །ཚུལ་ཇི་ལྟར་བརྗོད་ཅེ་ན། འགྲེལ་ཆུང་ལས། དགྲ་བཅོམ་པ་བཞུགས་པར་བསམས་ཏེ་བརྗོད་ཅེས་བཤད་དོ། །རྣམ་པར་དག་པའི་ལྷའམ་བསྟན་པ་ལ་མངོན་པར་འདོད་པའི་ལྷ་རྣམས་དགོངས་སུ་གསོལ་ཞེས་སོ། །མཇུག་ནི་བརྗོད་ཡུལ་ཡོད་ན་ཐབས་ཡིན་ནོ་ལེགས་སོ་ཞེས་བརྗོད་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་བཞིར་མ་ཚང་ན་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེའི་དུས་ཀྱི་བར་ཏེ་སྐྱ་རེངས་མ་ཤར་བ་ཚུན་ཆད་དུ་བསྡད་དེ་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ། །མ་མོ་ལས། དྲོ་ལ་བབ་ཀྱི་ 7-368b བར་དུ་བསྡད་དེ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་གསུངས་ཀྱང་དྲོ་ལ་བབ་པ་ནི་མཚོན་པ་ཙམ་མོ། །དེའི་དམིགས་བསལ་ནི། མ་རྣམས་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། རྐྱེན་བྱུང་ན་ནི་ཉི་མ་འཆར་ཀའི་ཚེ་ན་གསོ་སྦྱོང་མ་བྱས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་འདིར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེས་ན་རྐྱེན་བྱུང་ན་སྐྱ་རེངས་དང་པོ་དང་བར་པ་ཤར་ཡང་ཉི་མ་འཆར་ཀའི་སྔ་རོལ་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་ཉེས་པ་ཁེགས་པའང་སྲིད་པ་ཁོ་ནས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། སྐྱ་རེངས་མ་ཤར་ཚ
【現代漢語翻譯】 然後，他應該做的事情包括：準備好塗油、佈置獅子寶座、點亮酥油燈、安排人們聽法，並且坐在最高的位置上。他應該向四個方向觀察，看看是否有比丘前來。當他看到有比丘前來時，應該說：『諸位尊者，請快點來！今天僧團將舉行布薩或十五日的自恣。』 如果僧眾不足，該如何進行？ 首先，舉行布薩的必要性在於：消除未舉行布薩的過失，並確定結界的範圍。 其次，關於總結的意義，有四點： 第一，在誰的面前舉行加持？在具備七種功德的比丘面前。 第二，依靠什麼來加持？依靠具備五種功德的所依，這與之前所說的相似。首先，要具備能夠恢復比丘戒的條件；最後，不能有妨礙進行如法布薩的因素。否則，布薩的加持將不會成立。 第三，在什麼時間舉行加持？在初一和十五的時候，否則，時間不合適，加持也不會成立。 第四，通過什麼儀軌來加持？包括前行、正行和結行三個部分。前行包括完成寺院的事務等等。正行是念誦三次真言（藏文：སྔགས།，梵文天城體：मंत्र，梵文羅馬擬音：mantra，漢語字面意思：咒語）。如果是自己一個人加持，則省略『真言』這個詞。如果年長的比丘為年輕的比丘唸誦，也應該省略『真言』這個詞。如何唸誦呢？《釋論小品》中說：『應該觀想有阿羅漢在場而唸誦。』祈請清凈的天神或希望弘揚佛法的諸天神。 結行是，如果有人可以對話，則說『方法很好』。 第二種情況是：如果比丘不足四人，則應在布薩和自恣的時間之間，即在黎明未出現之前，等待並加持布薩和自恣。《母經》中說：『即使太陽升起，也要等待並加持。』但太陽升起只是一個象徵。對此的特殊情況是：《母經》的註釋中說：『如果出現特殊情況，即使在日出時沒有舉行布薩，也會因此產生過失。』因此，如果出現特殊情況，即使在初 dawn 和中間 dawn 出現時，在日出之前進行加持，也可能消除過失。註釋中說：『在黎明未出現時……』
【English Translation】 Then, he should do things such as preparing the anointing, arranging the lion throne, lighting butter lamps, arranging for people to listen to the Dharma, and sitting in the highest position. He should look in the four directions to see if any monks are coming. When he sees monks coming, he should say: 'Venerable ones, please come quickly! Today the Sangha will hold the Posadha or the fifteenth-day Pravāraṇā.' How to proceed if the Sangha is not complete? Firstly, the necessity of performing the Posadha is to: eliminate the faults of not performing the Posadha and determine the boundaries of the sīmā. Secondly, regarding the meaning of the summary, there are four points: First, in front of whom is the blessing performed? In front of a monk who possesses seven qualities. Second, what is relied upon to perform the blessing? Relying on a basis that possesses five qualities, which is similar to what was said before. First, it must have the conditions to restore the Bhikkhu vows; finally, there must be no factors that hinder the proper performance of the Posadha. Otherwise, the blessing of the Posadha will not be established. Third, at what time is the blessing performed? At the time of the new moon and full moon, otherwise, the time is not appropriate, and the blessing will not be established. Fourth, through what ritual is the blessing performed? It includes three parts: preliminary, main part, and concluding part. The preliminary includes completing the affairs of the monastery, etc. The main part is reciting the mantra three times. If one is blessing alone, then the word 'mantra' should be omitted. If an older monk recites for a younger monk, the word 'mantra' should also be omitted. How should it be recited? The Commentary says: 'One should recite while visualizing that there are Arhats present.' Pray to the pure gods or the gods who wish to propagate the Dharma. The concluding part is, if there is someone to talk to, say 'The method is good.' The second situation is: if there are not enough four monks, then one should wait between the time of the Posadha and the Pravāraṇā, that is, until dawn has not appeared, and bless the Posadha and Pravāraṇā. The Mother Sutra says: 'Even if the sun rises, one should wait and bless.' But the sunrise is just a symbol. The special case for this is: The commentary of the Mother Sutra says: 'If a special situation arises, even if the Posadha is not held at sunrise, a fault will arise.' Therefore, if a special situation arises, even if the first dawn and the middle dawn appear, performing the blessing before sunrise may eliminate the fault. The commentary says: 'When dawn has not appeared...'
ུན་ཆད་དུ་བསྡད་དེ་ཞེས་བཤད་པ་དེའང་མཚོན་པ་ཙམ་སྟེ། ཚེས་བཅོ་ལྔ་དེ་ལ་གནས་དེར་ཕྱིས་དགེ་སློང་གཞན་མི་འོང་བར་ངེས་པ་ཐོབ་པ་ན་གསོ་སྦྱོང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། སྐྱ་རེངས་ཤར་ཤར་གྱི་བར་དུ་བསྡད་ཅེས་བཤད་པ་ནི་སྐྱ་རེངས་ཀྱི་སྔ་རོལ་དུ་བསྡད་པ་སྟེ། སྐྱ་རེངས་ཤར་ཟིན་ནས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཀྱང་མི་ཕན་ནོ། །ཞེས་སོ། །གནས་དེ་ན་དགེ་སློང་རང་གཅིག་པུ་འབའ་ཞིག་ཡོད་ན་སྤྱོད་ལམ་འདུག་སྟེ་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བོ། །དགེ་སློང་རང་ཉིད་མ་གཏོགས་པ་ལྷག་མ་ཟླའུ་དགེ་སློང་གཞན་གཅིག་དང་བཅས་པ་སྟེ། དགེ་སློང་གཉིས་འདུག་པ་ཉིད་ཡིན་ན་མདུན་དུ་ཙོག་ཙོག་པུར་འདུག་སྟེ།གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ། །གནས་དེ་ན་དགེ་སློང་གསུམ་ཡོད་ན་གསུམ་ཆར་འཁོད་དེ་འདུག་ལ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ། །ཚུལ་ནས་འབྱུང་བའི་ཚེ་ནི་དགེ་སློང་ལྔར་མ་ཚང་ན་དགག་དབྱེ་ལས་སུ་མི་རུང་སྟེ། དགེ་སློང་བཞིའི་དགག་དབྱེ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་བ་ཡང་གསོ་སྦྱོང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དེ་བཞིན་ནོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་བཞིས་དགག་དབྱེ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་ཞེས་སོ། །དགག་དབྱེ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། འགྲེལ་ཆུང་ལས། སང་ཕོད་ཀྱི་ཚུལ་ནས་བྱུང་བའི་ཚེས་གྲངས་བརྩི་ 7-369a བར་བྱའོ་ཞེས་བསམས་ཏེ་ཞེས་བཤད་དོ། །འོ་ན་ལུང་གཞི་ལས། གང་ན་དགེ་སློང་བཞི་གནས་པར་ནི་དེ་དག་གིས་གསོལ་བ་བྱས་ལ་དགག་དབྱེ་བྱའོ། །དགག་དབྱེ་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་ནི་བསྐོ་བར་མི་བྱའོ། །ཞེས་དང་། བསྡུས་པ་ལས་ཀྱང་། དེ་ལྟར་བཤད་པ་དང་འགལ་སྙམ་ན། མིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་བཞིས་དགག་དབྱེ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་ངེས་དོན་དུ་བཟུང་སྟེ། ལུང་ལས་གསུངས་པ་ལྟར་དགེ་སློང་བཞིས་དགག་དབྱེའི་དངོས་གཞི་ཆགས་ཀྱང་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་ཏེ། ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་དེ་ཡང་བསྐོ་བའི་ཆོ་ག་མི་ཚང་བའི་ཕྱིར་དང་། ལས་གཞིའི་ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་གསུམ་ལ་དགེ་སློང་གཅིག་གིས་དགག་དབྱེ་བྱར་མི་རུང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། ། ༈ རང་གཞན་གསོ་སྦྱོང་ལ་གུས་བྱ། བཞི་པ་ལ། གསོ་སྦྱོང་མེད་པར་བསྡད་མི་བྱའི། །དངོས་དང་དམིགས་བསལ་ཞར་བྱུང་བསྟན། །གསོ་སྦྱོང་ས་ནས་མི་འགྲོ་བའི། །དངོས་དང་དམིགས་བསལ་ཞར་བྱུང་བརྗོད། ། ༈ གསོ་སྦྱོང་མེད་པར་བསྡད་མི་བྱའི་དངོས་དང་དམིགས་བསལ་ཞར་བྱུང་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། གསོ་སྦྱོང་གི་དུས་དེའི་ཚེ་གཙུག་ལག་ཁང་ལ་སོགས་པའི་གནས་ཁང་ན་གསོ་སྦྱོང་གི་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་འདོན་ནུས་པ་མེད་པར་ཤེས་ན་དེའི་ཚེ་གནས་དེར་གསོ་སྦྱོང་གི་དུས་ལ་ཐུག་གི་བར་དུ་དེར་བསྡད་པར་མི་བྱའོ། །གཙུག་ཁང་སོགས་གནས་གང་ན་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་འ
【現代漢語翻譯】 關於'一直待在那裡'的說法，這僅僅是一種象徵。在每月的十五日，如果確定沒有其他比丘會來到那個地方，那麼就進行授戒儀式。在《小疏》中說：'一直待到黎明時分'，這意味著待在黎明之前。如果在黎明之後進行授戒，則沒有益處。因此，如果那個地方只有一位比丘，那麼他應該按照儀軌進行授戒和解制。如果除了比丘自己之外，還有一個其他的比丘，也就是說，如果有兩位比丘，那麼他們應該在前面蹲坐，然後進行授戒和解制。如果那個地方有三位比丘，那麼所有三位都應該坐在一起進行授戒。按照規定，如果沒有五位比丘，就不能進行解制儀式。四位比丘的解制儀式也應該像授戒儀式一樣進行。在《論》中說：'四位比丘應該進行解制儀式。'關於解制儀式的進行，《小疏》中說：'應該想著計算第二天到來的日期。' 那麼，如果按照律藏的說法：'凡是有四位比丘居住的地方，他們應該祈請並進行解制。進行解制的比丘不應該被指派。'以及《略釋》中的說法，這是否矛盾呢？不是的。《論》中說：'四位比丘應該進行解制儀式'，這應該被理解為究竟的意義。按照律藏的說法，四位比丘進行解制的實際操作會構成一種過失，因為指派的儀式不完整。此外，《事業論》中說：'三位比丘不能讓一位比丘進行解制。' 尊重自己和他人的授戒。 第四部分：不應該沒有授戒就待著。展示了實際、特殊和附帶的情況。說明了不離開授戒場所的實際、特殊和附帶的情況。 展示了不應該沒有授戒就待著的實際、特殊和附帶的情況。 首先，如果在授戒的時間，知道在寺廟等場所無法念誦授戒的別解脫經，那麼就不應該在那個地方待到授戒的時間。如果在寺廟等場所無法念誦別解脫經……
【English Translation】 The statement 'staying there continuously' is merely symbolic. On the fifteenth day of the month, if it is certain that no other monks will come to that place, then the ordination ceremony should be performed. The 'Minor Commentary' states: 'Staying until dawn,' which means staying before dawn. If the ordination is performed after dawn, it is of no benefit. Thus, if there is only one monk in that place, he should perform the ordination and dissolution according to the ritual. If there is another monk besides himself, that is, if there are two monks, they should squat in front and then perform the ordination and dissolution. If there are three monks in that place, all three should sit together and perform the ordination. According to the rules, if there are not five monks, the dissolution ceremony cannot be performed. The dissolution ceremony for four monks should also be performed in the same way as the ordination ceremony. The 'Treatise' states: 'Four monks should perform the dissolution ceremony.' Regarding the performance of the dissolution ceremony, the 'Minor Commentary' states: 'One should think of calculating the date of the coming day.' Then, if according to the Vinaya: 'Wherever four monks reside, they should request and perform the dissolution. The monk performing the dissolution should not be appointed.' And the statement in the 'Summary,' is this contradictory? No. The 'Treatise' states: 'Four monks should perform the dissolution ceremony,' which should be understood as the ultimate meaning. According to the Vinaya, the actual operation of four monks performing the dissolution would constitute a fault, because the appointment ceremony is incomplete. Furthermore, the 'Karma Treatise' states: 'Three monks cannot allow one monk to perform the dissolution.' Respect for one's own and others' ordination. Part Four: One should not stay without ordination. It shows the actual, special, and incidental circumstances. It explains the actual, special, and incidental circumstances of not leaving the ordination place. Showing the actual, special, and incidental circumstances of not staying without ordination. First, if at the time of ordination, it is known that the Pratimoksha Sutra of ordination cannot be recited in places such as temples, then one should not stay in that place until the time of ordination. If the Pratimoksha Sutra cannot be recited in places such as temples...
དོན་ནུས་པ་མེད་པའམ། དགེ་འདུན་གྲངས་མ་ཚང་བས་གསོ་སྦྱོང་དེ་ལས་འདའ་བ་སྟེ། གསོ་སྦྱོང་མི་བྱེད་པའི་གནས་དེར་ཉེ་བར་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །མདོ་འདོན་ནུས་པ་མེད་པར་ཤེས་ན་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་ཕྱི་མའི་གོང་མ་བསྲུང་བར་མི་བྱའོ། །དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་ཕྱིས་དེ་ལ་ཡང་ཟླ་བ་གཉིས་བསྲུང་གི། དེ་ལས་ལྷག་པ་ཟླ་བ་གསུམ་བསྲུང་བར་མི་བྱའོ། །མལ་ 7-369b ཆ་སོགས་གནས་དང་ཁང་བཟང་སྦྱིན་ནོ་ཞེས་གནས་བསྟབ་པ་དང་། ལག་གི་བླ་ལ་སོགས་པ་ལས་སུ་མི་བསྐོ་ཞིང་ཡིད་དལ་དུ་བཞག་པ་བསྟབ་པ་དང་། ཆོས་གོས་དང་སྣུམ་བག་ལ་སོགས་པའི་རྙེད་པ་བསྟབ་པ་དང་། གཡོག་བྱེད་པའི་བསྙེན་བཀུར་བསྟབ་པས་གསོ་སྦྱོང་གི་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་འདོན་པར་བྱེད་པ་གཉེར་བ་སྟེ་སྤྱན་དྲང་བར་བྱའོ། །དོན་གྱི་སྒོ་དང་ཚིག་གི་སྒོ་ནས་མདོ་སྡེ་འཛིན་པ་འོང་བ་ཐོས་ན། གདུགས་དང་རྒྱལ་མཚན་དང་བ་དན་ལ་སོགས་པ་དག་གིས་བསུ་བར་བྱའོ། །འདུལ་བ་དང་མ་མོ་འཛིན་པ་ལ་ཡང་བསུའོ། །ལམ་ཇི་སྲིད་དུ་བསུ་ཞེ་ན། དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གསུམ་དུའོ། །དེ་ཙམ་དུ་མ་ནུས་ན་རྒྱང་གྲགས་ལྔར་རོ། །དེས་མ་ནུས་ན་རྒྱང་གྲགས་གསུམ་མམ་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དམ། རྒྱང་གྲགས་ཕྱེད་དམ་ཁྱམས་སུ་ཡང་བསུ་བར་རུང་ངོ་། །བསུ་བ་ཇི་ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། ངག་གིས་བཤེས་པའི་ཚིག་གིས་བསུ་ནས་ལྷུང་བཟེད་དང་ཆོས་གོས་བླང་བར་བྱའོ། །གུད་ནས་འོངས་ཏེ་བསུ་བ་ལ་ཁྲུས་ཆབ་བསྟབ་ཅིང་། དུས་དང་མཐུན་པའི་ཚུལ་ཁྲུས་བྱའོ། །གུད་ནས་འོང་བ་བསུ་བ་ན་དགེ་འདུན་ལ་ཡང་སྣུམ་བག་གི་རྙེད་པ་འབུལ་བར་བྱའོ། །སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་དེ་ལ་གནས་ཁང་ལ་སོགས་པ་ལས་དང་། རྙེད་པ་དང་བསྙེན་བཀུར་བྱ་བ་བསྟབ་པ་སྦྱིན་ནོ། །ཆོས་ཉན་པ་ཡང་སྦྱིན་ནོ་ཞེས་སྦྱར་རོ། །དེར་ཐམས་ཅད་ཀྱི་སྤྲོ་བ་བསྐྱེད་པར་བྱ་ཞིང་སེང་གེའི་ཁྲི་ལ་སོགས་པ་བྱའོ། །ཐམས་ཅད་ཀྱིས་བརྗོད་པར་ནི་མི་བྱ་སྟེ་ཅ་ཅོར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་སློང་ཕྲག་དོག་ཅན་གཞན་མཁས་ཤིང་བཀུར་གྱིས་དོགས་པ་ལ་མདོ་སྡེ་འཛིན་པ་ལ་སོགས་པ་འདི་དག་སྟོན་པའི་བསྟན་པ་འཛིན་པ་ཡིན་ནོ། །བཀུར་སྟི་བྱ་བར་རིགས་སོ། །དེ་ལ་ཕྲག་དོག་སྐྱེས་ན་སྡིག་ཏུ་འགྱུར་བས་མ་བྱེད་ཅིག་ཅེས་གོ་བར་བྱའོ། ། ༈ གསོ་སྦྱོང་ས་ནས་མི་འགྲོ་བའི་དངོས་དང་དམིགས་བསལ་ཞར་བྱུང་བརྗོད་པ། 7-370a པ་ནི། དགེ་སློང་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་མ་བྱས་པར་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་དེའི་ཉིན་མོ་གནས་གང་ན་རང་གི་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་ཡོད་པའི་གནས་ནས་གནས་གཞན་དུ་འགྲོ་བར་མི་བྱ་སྟེ། ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། གལ་ཏེ་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེའི་ཉིན་ཞག་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཚེ་གནས་གཞན་དུ་སོང་བ་དེ་རང་གི་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་ཡོད་པའི་གནས་རྣམ་པ་དེ་ལྟ་བུར་ཕྱིན་པར་འགྱུར་ན་ཉེས་པ་མ
【現代漢語翻譯】 如果無法做到，或者僧團人數不足，無法進行布薩，那麼就不要前往不做布薩的地方。如果知道無法背誦經文，那麼就不要堅持遵守之前承諾的安居。如果承諾安居，之後也要遵守兩個月，不要超過三個月。提供床鋪等住所和樓房，提供住所，不要任命手下的僕人等，要放鬆心情，提供衣服和油等供養，提供服侍的侍者，努力唸誦布薩的別解脫經，要迎請。如果聽到有人從意義和詞句方面掌握了經藏，就要用傘、旗幟和幡幢等來迎接。也要迎接持律者和持母者。要迎接多遠呢？兩品半（約12.5公里）。如果不能做到那麼多，就五俱盧舍（約7.5公里）。如果不能做到，就三俱盧舍（約4.5公里）或半由旬（約2.5公里），或者半俱盧舍（約0.75公里），甚至在門口迎接也可以。如何迎接呢？用友好的語言迎接，接受缽和法衣。從遠處來迎接時，要提供洗浴的水，按照時節進行沐浴。迎接從遠處來的人時，也要向僧團供養油等。對於持有論藏的人，要提供住所等工作，以及供養和侍奉。也要提供聽法的機會。要讓所有人都感到高興，準備獅子座等。不要讓所有人都說話，因為會變得嘈雜。對於嫉妒心強的比丘，因為害怕其他人聰明而受到尊敬，要讓他們明白，這些持有經藏等的人是持有教法的人，值得尊敬。如果對此產生嫉妒，就會變成罪過，所以不要這樣做。 不離開布薩地點的必要性和特殊情況：比丘在沒有進行布薩和解制的情況下，在布薩和解制的那一天，不要從自己進行布薩和解制的地方前往其他地方。是所有情況都這樣嗎？如果布薩和解制的那一天去了其他地方，而那個地方也像自己進行布薩和解制的地方一樣，那麼就沒有罪過。
【English Translation】 If it is not possible, or the Sangha does not have enough members to perform the Posadha, then do not go to a place where Posadha is not performed. If you know that you cannot recite the Sutra, then do not insist on keeping the previous promise of Vassa (retreat). If you promise to observe Vassa, then you must observe it for two months afterwards, and do not exceed three months. Provide beds and other residences and buildings, provide accommodation, do not appoint servants under your command, relax your mind, provide offerings of clothes and oil, provide attendants to serve, and strive to recite the Pratimoksha Sutra of the Posadha, and invite them. If you hear that someone has mastered the Sutra Pitaka in terms of meaning and words, then you should greet them with umbrellas, banners, and streamers. Also welcome those who uphold the Vinaya and those who uphold the Matrika. How far should you greet them? Two and a half yojanas (approximately 12.5 kilometers). If you cannot do that much, then five krosas (approximately 7.5 kilometers). If you cannot do that, then three krosas (approximately 4.5 kilometers) or half a yojana (approximately 2.5 kilometers), or half a krosa (approximately 0.75 kilometers), or even greet them at the gate. How should you greet them? Greet them with friendly words and accept their alms bowl and Dharma robes. When greeting someone who comes from afar, provide water for bathing and bathe according to the season. When greeting someone who comes from afar, you should also offer oil and other things to the Sangha. For those who hold the Abhidhamma Pitaka, provide accommodation and other work, as well as offerings and services. Also provide opportunities to listen to the Dharma. Make everyone happy and prepare lion thrones and so on. Do not let everyone speak, because it will become noisy. For jealous Bhikshus, because they are afraid that others will be smart and respected, let them understand that these people who hold the Sutra Pitaka and so on are people who hold the Dharma and are worthy of respect. If jealousy arises from this, it will become a sin, so do not do it. The necessity and special circumstances of not leaving the Posadha site: A Bhikshu, without performing Posadha and Pravāraṇā, on the day of Posadha and Pravāraṇā, should not go from the place where he performs Posadha and Pravāraṇā to another place. Is this the case in all situations? If on the day of Posadha and Pravāraṇā, he goes to another place, and that place is like the place where he performs Posadha and Pravāraṇā, then there is no offense.
ེད་པས་རྣམ་པ་དེ་ལྟ་བུར་ཕྱིན་པའམ། གནས་དེ་ན་འཐབ་ཀྲོལ་ཅན་འཁོད་པ་དག་དང་བྲལ་བར་འགྱུར་ན་ནི་དེའི་ཚེ་གནས་གཞན་དུ་འགྲོ་བ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དེས་ན་འཐབ་ཀྲོལ་ཅན་དག་དང་འབྲལ་བའམ། དགེ་སློང་སྤྱོད་པ་བཟང་པོ་དག་དང་ཕྲད་པར་འགྱུར་བའི་སེམས་པས་འགྲོ་ན་ནི་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་བྱེད་པའི་གནས་གཞན་དུ་འགྲོ་ཡང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དེས་ན་གཞན་དུ་སོང་ན་ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པའི་དགེ་སློང་སྤྱོད་པ་བཟང་པོ་ཡོངས་སུ་དག་པ་ལྟ་བ་མཐུན་པ་དག་དང་ཕྲད་པ་དེ་ལྟ་བུར་འགྲོ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ན་དེའི་ཚེ་ན་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །སྤྱོད་པ་བཟང་པོ་ཅན་གྱི་དགེ་སློང་དང་བཅས་པའི་གནས་དེ་ན་གསོ་སྦྱོང་ལ་སོགས་པའི་ལས་ཡོད་པའམ། གསོ་སྦྱོང་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ཙམ་ལས་གསོ་སྦྱོང་ལ་སོགས་པ་གང་ཡང་མེད་པ་ཉིད་ཡིན་ཀྱང་སྤྱོད་པ་བཟང་པོ་ཅན་གྱི་དགེ་སློང་དང་བཅས་པའི་གནས་དེ་ནས་འཐབ་ཀྲོལ་ཅན་གྱི་དགེ་སློང་དང་བཅས་པར་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ་སྟེ། འཐབ་ཀྲོལ་ཅན་གྱི་དགེ་སློང་དང་བཅས་པ་གསོ་སྦྱོང་ལ་སོགས་པ་ལས་ཐམས་ཅད་པ་བྱེད་པའི་གནས་སུ་ཡང་འགྲོ་བར་མི་བྱ་ན། ལས་ཐམས་ཅད་མི་བྱེད་པའི་གནས་སུ་ལྟ་ཅི་སྨོས་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །དགེ་སློང་དང་བཅས་པའི་གནས་དང་། དགེ་སློང་དང་བཅས་པའི་གནས་མ་ཡིན་པ་དང་། 7-370b དགེ་སློང་དང་བཅས་པའི་གནས་དང་གནས་མ་ཡིན་པ་སྟེ་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི། གསོ་སྦྱོང་ལ་སོགས་པ་ལས་ཐམས་ཅད་ཡོད་པའི་གནས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་གང་ཡང་མེད་པ་སྟེ་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་ཡོད་པའི་གནས་མ་ཡིན་པའོ། །གསུམ་པ་ནི། ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་གི་ཁ་ཅིག་ཡོད་ལ། ཁ་ཅིག་མེད་པ་སྟེ་དེ་ལྟར་ལུང་ལས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་དགེ་སློང་དང་གནས་པ་གསུམ་པོ་དེ་དག་གང་ཡང་རུང་བ་ནས་གཙུག་ལག་ཁང་སྟོང་པ་ལ་སོགས་པ་དགེ་སློང་མེད་པར་དགེ་སློང་ཟླའུ་གཞན་རྣམས་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་འགྲོ་བ་ལ་ཉེས་པ་མེད་པས། དགེ་སློང་རང་གི་ཟླའུ་ལྷག་མ་དགེ་སློང་གཞན་རྣམས་དང་ལྷན་ཅིག་མ་ཡིན་པའམ་སྟེ་ལྷག་མ་རྣམས་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་འགྲོ་བར་བྱའོ། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་སྲོག་ལ་སོགས་པ་ལ་གནོད་པའི་དབང་མ་གཏོགས་པ་དང་།ལུས་ཤིན་ཏུ་སྦྱངས་པ་དང་། སེམས་ཤིན་ཏུ་སྦྱངས་པ་ལུས་སེམས་དགེ་བ་བྱ་བ་ལས་ལས་སུ་རུང་བར་འགྱུར་བའི་དབང་མ་གཏོགས་པར་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་བྱས་པས་ཀྱང་ལུས་སེམས་ཤིན་ཏུ་སྦྱངས་པ་འདིས་ཚུལ་ཁྲིམས་གསོ་བ་ཆེས་ལྷག་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟ་བས་ན་ལུས་སེམས་ཤིན་ཏུ་སྦྱངས་པ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ཙམ་དུ་བཤོལ་བ་ནི་རིགས་པ་ཁོ་ན་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །ལུང་གཞི་ལས། ལྷན་ཅིག་གནས་པ་དང་ཉེ་གནས་ལྗོངས་རྒྱུར་འགྲོ་བའི་ཕྱི
【現代漢語翻譯】 如果因為爭鬥而離開，或者因為那個地方居住著爭鬥者而無法擺脫，那麼前往其他地方就沒有過錯。因此，如果因為要擺脫爭鬥者，或者爲了遇到品行良好的比丘而前往，那麼前往舉行布薩和自恣的其他地方也沒有過錯。因此，如果前往其他地方是爲了遇到持戒清凈、見解一致的修行者，否則就不應該前往。在有品行良好的比丘居住的地方，如果有布薩等羯磨，或者只有布薩加持而沒有任何布薩等羯磨，也不應該從有品行良好的比丘居住的地方前往有爭鬥的比丘居住的地方。如果連有爭鬥的比丘居住的、舉行所有布薩等羯磨的地方都不應該去，更何況是不舉行任何羯磨的地方呢？這是經文所說的。 有比丘居住的地方，沒有比丘居住的地方，以及有比丘居住和沒有比丘居住的地方，這三種情況。第一種是：舉行所有布薩等羯磨的地方。第二種是：沒有任何羯磨儀式的地方，即沒有羯磨儀式的地方。第三種是：有一百零一種羯磨中的一部分，而沒有另一部分，經文中是這樣說的。因此，無論從上述三種比丘居住的任何一種地方，前往空曠的寺廟等沒有比丘的地方，與其他比丘同伴一起前往是沒有過錯的。比丘應該與自己的其他同伴，即其他比丘一起前往，或者不一起前往？是否在任何情況下都可以呢？除非是爲了避免對戒律和生命等造成損害，以及爲了使身心得到極大的調柔，使身心能夠勝任善業，否則不應該前往。即使進行了布薩和自恣，這種身心調柔也能使戒律更加清凈。因此，爲了生起身心調柔，僅僅是加持布薩和自恣就推遲離開是合理的，這是 टीका (梵文：ṭīkā，梵文羅馬轉寫：ṭīkā，漢語字面意思：註釋) 中所說的。律藏中說：爲了共同居住和遊歷附近地區。
【English Translation】 If one leaves because of strife, or if one cannot escape from those who dwell in that place and are contentious, then there is no fault in going to another place. Therefore, if one goes with the intention of separating from those who are contentious, or in order to meet virtuous monks, then there is no fault in going to another place to perform the Uposatha and Pravāraṇā. Therefore, if going to another place is to meet those who are pure in conduct and of like view, who practice the same Brahmacarya, then one should not go at that time if it is not so. In a place with virtuous monks, if there are karmas such as Uposatha, or even if there is only the blessing of Uposatha and nothing else, one should not go from a place with virtuous monks to a place with contentious monks. If one should not even go to a place with contentious monks where all karmas such as Uposatha are performed, what need is there to mention a place where no karmas are performed? This is what is taught in the scriptures. A place with monks, a place without monks, and a place with and without monks—these are the three. The first is a place where all karmas such as Uposatha are performed. The second is a place where there are no karmic rites whatsoever, that is, a place where there are no karmic rites. The third is a place where some of the one hundred and one karmas are present, and some are not; thus it is stated in the scriptures. Therefore, from any of these three places where monks reside, there is no fault in going to an empty monastery, etc., where there are no monks, together with other monastic companions. Should a monk go with his own remaining companions, that is, other monks, or not together? Should one go together with the remaining ones? In all circumstances? Unless it is to avoid harm to discipline and life, etc., and unless it is to make the body and mind extremely pliable, making the body and mind fit for virtuous deeds, one should not go. Even by performing Uposatha and Pravāraṇā, this extreme pliancy of body and mind will make the discipline even more pure. Therefore, it is only reasonable to postpone departure merely with the blessing of Uposatha and Pravāraṇā in order to generate extreme pliancy of body and mind, as stated in the ṭīkā (Sanskrit: ṭīkā, Sanskrit Romanization: ṭīkā, Chinese literal meaning: commentary). The Vinaya states: For the sake of dwelling together and traveling in nearby regions.
ར་ཞེས་གསུངས་ལ། ཊཱི་ཀ་ལས། མཁན་པོ་ལ་སོགས་པ་གནས་གང་ཡིན་པ་བདག་ཉིད་གཞན་དུ་འགྲོ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་པས་བཤད་ལུགས་གཉིས་ཀ་རུང་མོད། མདོ་འོག་མ་དང་སྦྲེལ་ན་ཊཱི་ཀ་འཆད་ལུགས་ཉིད་དོན་ལ་འབྲེལ་ཆགས་སོ། །གནས་པ་སློབ་ 7-371a མ་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེའི་ཉིན་མོར་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་མ་བྱས་པར་དོར་བར་མི་བྱའོ། །གཞན་དུ་མ་སོང་ན་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་སྲོག་ལ་སོགས་པའི་བར་ཆད་ཀྱི་རྐྱེན་དེ་ལྟ་བུ་ཉིད་ཡོད་ན། དེའི་ཉིན་མོར་སློབ་མ་ལ་གནས་གང་ན་དགེ་སློང་སྤྱོད་པ་བཟང་པོ་དང་ལྡན་པ་དང་། གསོ་སྦྱོང་གི་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་འདོན་པ་དང་ལྡན་པ། འདུག་པའི་གནས་བསྟན་ནས་དེར་སོང་ཞིག་ཅེས་གནས་དེར་འགྲོ་གཞུག་པར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། བདག་ཉིད་ཀྱང་དེའི་ཉིན་མོར་འགྲོ་བར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་གནས་ཀྱི་བསྒོ་བའི་ཚིག་དེ་ལས་གནས་པས་འདའ་བར་མི་བྱའོ། ། ༈ ཕྱིས་འོང་དོན་དུ་བསྐྱར་རུང་བ། ལྔ་པ་ནི། དགེ་སློང་ཁ་ཅིག་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་བྱས་ཟིན་པ་ན་དགེ་སློང་དག་ཕྱིས་འོང་ན་ཕྱིས་འོང་བ་རྣམས་ཀྱི་དོན་དུ་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་དེ་གཉིས་སླར་ཡང་བསྐྱར་ཏེ་བྱར་རུང་ངོ་། །གལ་ཏེ་དགེ་སློང་སྔ་མ་རྣམས་ཀྱིས་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་དེ་གཉིས་ལེགས་པར་བྱས་ཟིན་ན་ཕྱིས་འོང་རྣམས་ཀྱི་དོན་དུ་གསོ་སྦྱོང་དང་། དགག་དབྱེ་བྱ་བ་དེ་ལ་དགེ་སློང་སྔ་མ་རྣམས་ཀྱིས་ཅི་དགར་འཇུག་པར་བྱའོ་སྟེ། བྱས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་ལ་མ་བྱས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །གཉུག་མར་གནས་པ་དང་།གཉུག་མ་གནས་པ་འདུ་བ་མཐུན་པ་དང་། གློ་བུར་དུ་འོངས་པ་དང་། གློ་བུར་དུ་འོངས་པ་འདུ་བ་མཐུན་པ་དང་། འདྲེས་མར་གནས་པ་དང་། འདྲེས་མར་གནས་པ་འདུ་བ་མཐུན་པ་སྟེ། འདུ་བ་མཐུན་པ་མུ་གསུམ་པོ་དག་ལ་ཡང་ཅི་དགར་འཇུག་པར་བྱའོ། །དེ་ལ་གཉུག་གནས་གཉུག་གནས་སུ་འདུ་བ་མཐུན་པ་ནི། གཉུག་ནས་ཁ་ཅིག་གསོ་དགག་ཟིན་པ་ན་གཉུག་གནས་གཞན་དག་ཕྱིས་འོང་ན་སྔ་ཕྱི་གཉིས་ཀར་གཉུག་གནས་ཀྱི་ཁོངས་སུ་འདུ་བས་ན་འདུ་བ་མཐུན་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། སྔ་ཕྱི་གཉིས་ཀ་གཉུག་གནས་ཡིན་པར་རང་བཞིན་འདྲའོ། །གློ་བུར་ 7-371b བ་གློ་བུར་བར་འདུ་བ་མཐུན་པ་ནི་གློ་བུར་དུ་འོང་བ་ཁ་ཅིག་གསོ་སྦྱོང་བྱས་ཟིན་པ་ན། གློ་བུར་དུ་འོང་བ་གཞན་དག་ཕྱིས་འོང་ནའོ། །འདྲེས་མར་གནས་པ་དང་འདྲེས་མར་གནས་པ་འདུ་བ་མཐུན་པ་ནི། གཉུག་མར་གནས་པ་དང་གློ་བུར་དུ་འོང་བ་འདྲེས་མར་གནས་པས་གསོ་སྦྱོང་བྱས་ཟིན་པ་ན། གཞི་བའི་དགེ་སློང་དང་མགྲོན་པོའི་དགེ་སློང་འདྲེས་མར་གནས་པ་གཞན་དག་ཕྱིས་འོང་ནའོ། །འདུ་བ་མཐུན་པ་དག་ལ་ཡང་ཅི་དགར་འཇུག་པར་བྱའོ་ཞེས་སྨོས་པས། འདུ་བ་མི་མཐུན་པ་དག་ལ་ལྟ་ཅི་སྨོས་ཞེས་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏེ། གཉུག་མར་གནས་པས་གསོ་སྦྱོང་བྱས་ཟིན་པ་ན། གློ་བུར་དུ
【現代漢語翻譯】 ར་ཞེས་གསུངས་ལ། (ra zhes gsungs la)據說。 ཊཱི་ཀ་ལས། (Ti Ka las)註釋中說：『堪布（mkhan po，軌範師）等所住之處，自身前往他處』，因此兩種說法都可行。如果與下部經文聯繫起來，註釋的解釋方式在意義上更為貼切。安住的學徒，在布薩（gso sbyong，梵文：Uposatha，每半月誦戒儀式）和解制（dgag dbye，梵文：Pravarana，結夏安居結束時的儀式）之日，如果沒有進行布薩和解制，不應捨棄。如果未去他處，但有戒律和生命等障礙的因緣，那麼在那一天，應告訴學徒在何處有持戒清凈的比丘，以及能夠唸誦布薩的別解脫經（so sor thar pa'i mdo）者，指示其安住之處，讓他前往那裡。註釋中說：『自己也應在那一天前往。』因此，不應違背安住的教言。 ༈ ཕྱིས་འོང་དོན་དུ་བསྐྱར་རུང་བ། (phyis 'ong don du bskyar rung ba)可以為後來者重做。 第五，有些比丘在做完布薩和解制后，如果有比丘後來，那麼爲了這些後來者的緣故，可以再次重做布薩和解制。如果先前的比丘已經很好地完成了布薩和解制，那麼對於後來者要做布薩和解制這件事，先前的比丘可以隨意決定，做了也沒有過失，不做也沒有過失。對於常住者、常住者集會一致者、新來者、新來者集會一致者、混合居住者、混合居住者集會一致者，這三種集會一致的情況，也可以隨意決定。其中，常住者與常住者集會一致是指，有些常住者做完布薩后，其他常住者後來，前後兩者都屬於常住者的範疇，因此稱為集會一致，前後兩者都是常住者，性質相同。新來者與新來者集會一致是指，有些新來者做完布薩后，其他新來者後來。混合居住者與混合居住者集會一致是指，常住者和新來者混合居住，做完布薩后，其他的本地比丘和客比丘混合居住者後來。既然說了對於集會一致者也可以隨意決定，那麼對於集會不一致者，更不用說了，這暗示著，如果常住者做完布薩后，新來者後來……
【English Translation】 ར་ཞེས་གསུངས་ལ། (ra zhes gsungs la) It is said. ཊཱི་ཀ་ལས། (Ti Ka las) In the commentary, it says, 'The abbot (mkhan po, Upadhyaya) and others, the place where they reside, going to another place themselves,' therefore both explanations are acceptable. If connected with the lower sutra, the commentary's explanation is more relevant in meaning. The abiding student, on the days of Uposatha (gso sbyong, Sanskrit: Uposatha, bimonthly ceremony of reciting precepts) and Pravarana (dgag dbye, Sanskrit: Pravarana, ceremony at the end of the summer retreat), if the Uposatha and Pravarana have not been performed, should not be abandoned. If one has not gone elsewhere, but there are such causes of obstacles to discipline and life, then on that day, one should tell the student where there are monks who are virtuous in conduct, and who are able to recite the Pratimoksha Sutra (so sor thar pa'i mdo) of the Uposatha, indicate the place of residence, and have him go there. The commentary says, 'One should also go there on that day.' Therefore, one should not transgress the instruction of abiding. ༈ ཕྱིས་འོང་དོན་དུ་བསྐྱར་རུང་བ། (phyis 'ong don du bskyar rung ba) Can be repeated for those who come later. Fifth, after some monks have completed the Uposatha and Pravarana, if there are monks who come later, then for the sake of these later ones, the Uposatha and Pravarana can be repeated again. If the previous monks have already completed the Uposatha and Pravarana well, then for the later ones to do the Uposatha and Pravarana, the previous monks can decide as they wish, there is no fault in doing it, and there is no fault in not doing it. For the permanent residents, the permanent residents who are in harmonious assembly, the newcomers, the newcomers who are in harmonious assembly, the mixed residents, and the mixed residents who are in harmonious assembly, these three kinds of harmonious assemblies, one can also decide as one wishes. Among them, permanent residents and permanent residents in harmonious assembly refers to, after some permanent residents have completed the Uposatha, if other permanent residents come later, both the former and the latter belong to the category of permanent residents, therefore it is called harmonious assembly, both the former and the latter are permanent residents, and their nature is the same. Newcomers and newcomers in harmonious assembly refers to, after some newcomers have completed the Uposatha, if other newcomers come later. Mixed residents and mixed residents in harmonious assembly refers to, after permanent residents and newcomers have completed the Uposatha in mixed residence, if other local monks and guest monks in mixed residence come later. Since it is said that one can also decide as one wishes for those in harmonious assembly, then what need is there to mention those who are not in harmonious assembly, this implies that, if permanent residents have completed the Uposatha, and newcomers come later...
་འོངས་པ་ཕྱིས་འོང་ནའམ། འདྲེས་མར་གནས་པ་ཕྱིས་འོང་ན་ཡང་ཅི་དགར་འཇུག་པར་བྱའོ་ཞེས་དེ་ལྟར་ལུང་ལས་གསུངས་སོ། །སྔར་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་བྱས་ཟིན་པ་དེ་རྣམས་ལས་གཞན་ཕྱིས་འོང་བ་རྣམས་ཀྱི་དགེ་འདུན་ཚོགས་པ་ལ་གཅིག་པ་ཉིད་དུ་གསོལ་བར་བྱ་སྟེ། དགེ་སློང་སྔ་མ་རྣམས་ལ་ཁྱེད་རྣམས་ངེད་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་ལ་འདུན་པ་འབུལ་བའམ་འབུལ་བར་ཞུའོ་ཞེས་སམ། ངེད་ཀྱི་དགག་དབྱེ་ལ་འདུན་པ་འབུལ་བའམ་འབུལ་བར་ཞུའོ་ཞེས་གསོལ་བར་བྱའོ། །དགེ་འདུན་ལས་ཚོགས་པ་དེ་མ་ཐོབ་སྟེ་ཕྱིས་འོང་བ་རྣམས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་ངམ་དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་དེར་དགེ་སློང་སྔ་མ་རྣམས་མི་འདུ་ཞིང་། འདུན་པ་ཕུལ་དུ་མ་བཏུབ་ན་ཆོ་ག་མཚམས་གཞན་དཀྱིལ་འཁོར་བའམ། དངོས་པོ་མཚམས་གཞན་ལྕགས་རིའི་ཕྱི་རོལ་ལྟ་བུ། མཚམས་གཞན་དུ་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་བྱའོ། །དེ་ནི་མི་མཐུན་པ་ཉིད་ཀྱི་ཉེས་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར་ལས་ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །དགེ་འདུན་རྣམས་གསོ་སྦྱོང་བྱེད་བཞིན་པའམ། དགག་དབྱེ་བྱེད་བཞིན་པའི་ཚེ་དགེ་སློང་ཕྱིས་འོང་ན་ 7-372a ལྷག་མ་འཕྲོ་ཙམ་ཉམས་སུ་མྱོང་བས་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་བྱེད་གྲུབ་བོ། །གསོ་སྦྱོང་གི་འཕྲོ་ཚིག་བཞི་ཡན་ཆད་མྱོང་བས་གྲུབ་ཅིང་། དགག་དབྱེ་རང་གི་གྲལ་རིམ་གྱི་ཐད་ཀར་མ་སླེབས་ཀྱང་གྲལ་འོག་ནས་བྱེད་པའི་ཚེ་འོང་ཞིང་དགག་དབྱེ་བྱས་པས་གྲུབ་བོ། །གལ་ཏེ་ལེགས་པར་ན་དེ་ལ་ཅི་དགར་འཇུག་པར་བྱའོ་ཞེས་སྔར་སྨོས་ན་ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། དགེ་སློང་སྔ་མ་རྣམས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་ལེགས་པར་བྱས་ཟིན་པའི་གནས་དེ་ནས་དགེ་སློང་འགའ་ཡང་ལངས་ཏེ་མ་སོང་བ་ཉིད་ཡིན་ན། དགེ་སློང་ཕྱིས་འོང་བ་རྣམས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་ལ་ཚོགས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དགེ་སློང་སྔ་མ་དེ་དག་ཀྱང་གནས་དེ་ཉིད་དུ་བསྡད་དགོས་པར་ངེས་པ་ཡིན་ནོ་སྟེ་ཅི་དགར་འཇུག་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་ལེགས་པར་བྱས་ཟིན་ནས་དགེ་སློང་འགའ་ཞིག་ལངས་ཏེ་སོང་ཡང་གློ་བུར་དུ་ལྷགས་པ་དག་ཆེས་མང་བ་ཉིད་ཡིན་ན་ཡང་ངེས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ་ཅི་དགར་འཇུག་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །གལ་ཏེ་གཉུག་མར་གནས་པ་རྣམས་ཀྱི་ཚེས་བཅོ་ལྔ་ཡིན་ལ། གློ་བུར་དུ་ལྷགས་པ་རྣམས་ཀྱི་ཚེས་བཅུ་བཞིའམ། བཅུ་དྲུག་ཡིན་ན་དུས་ཀྱི་ཕྱིར་ནི་ཆེས་མང་པོ་རྣམས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འཇུག་པར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཟླ་བ་སྔ་ཕྱི་ལ་མ་མཐུན་ན་ཡང་དེ་བཞིན་ཏེ་དུས་ཀྱི་ཕྱིར་ན་ཞེས་སྤྱི་ཚིག་ཏུ་གསུངས་སོ། །གཉུག་མར་གནས་པའི་དགེ་སློང་གི་གྲངས་དང་། གློ་བུར་དུ་ལྷགས་པའི་དགེ་འདུན་གྱི་གྲངས་མཉམ་པ་ཉིད་ཡིན་ན་ཚེས་གྲངས་ལ་སོགས་པ་ལ་མ་མཐུན་པ་དེ་གཉུག་མར་གནས་པ་རྣམས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འཇུག་པར་བྱའོ། །དུས་ཀྱི་ཕྱིར་ཞེས་པ་དང་། མཉམ་པ་ཉིད
【現代漢語翻譯】 如果後來者到來，或者混雜而住者後來到來，也應當隨意接納，經文中是這麼說的。先前已經做過布薩和解制的人之外，對於後來者，應當在僧團集會時作同樣的祈請：『諸位比丘，你們願意接受或請求我們的布薩嗎？』或者『你們願意接受或請求我們的解制嗎？』如果僧團沒有獲得集會，後來者在做布薩或解制時，先前的比丘不應參與，如果不能請求，那麼就在其他結界處，比如圓形區域，或者其他實物結界處，比如鐵柵欄外，在其他結界處做布薩和解制。這是爲了避免不和的過失，對於所有事務也是如此。當僧團正在做布薩或解制時，如果有比丘後來加入，只要體驗到剩餘的部分，布薩和解制就算完成。體驗到布薩剩餘的四個詞以上就算完成。解制時，即使沒有直接到達自己的行列，但在行列之下進行時，到來並做了，也算完成。如果先前說『如果好的話，就隨意接納』，那麼是在所有情況下都這樣嗎？如果先前比丘已經圓滿完成了布薩和解制，沒有任何比丘起身離開，那麼後來比丘是爲了布薩和解制而集會，先前的比丘也必須留在原地，不能隨意接納。如果圓滿完成布薩和解制后，有些比丘起身離開了，但突然來到的比丘非常多，也必須按照先前的規定，不能隨意接納。如果常住者是十五日，而突然來到的比丘是十四日或十六日，那麼因為時間的原因，應當跟隨多數人。如果月份不同，也是如此，因為時間的原因，經文中是這麼總說的。如果常住比丘的數量和突然來到的僧團數量相等，日期等不一致時，應當跟隨常住者。『因為時間的原因』和『數量相等』
【English Translation】 If those who come later arrive, or those who dwell mixed together arrive later, they should be accepted as they are, as stated in the scriptures. Apart from those who have already performed the Posadha (布薩，梵文：poṣadha，梵文羅馬音：posadha，漢語字面意思：增長) and Pravāraṇā (解制，梵文：Pravāraṇā，梵文羅馬音：Pravāraṇā，漢語字面意思：邀請), for those who come later, the Saṃgha (僧團) should make the same request when assembled: 'Venerable Bhikṣus (比丘), would you like to accept or request our Posadha?' or 'Would you like to accept or request our Pravāraṇā?' If the Saṃgha does not obtain an assembly, and the later arrivals are performing the Posadha or Pravāraṇā, the former Bhikṣus should not participate. If it is not possible to request, then in another boundary, such as a circular area, or another material boundary, such as outside an iron fence, the Posadha and Pravāraṇā should be performed in another boundary. This is to avoid the fault of discord, and it is the same for all matters. When the Saṃgha is performing the Posadha or Pravāraṇā, if a Bhikṣu arrives later, if one experiences only the remaining part, the Posadha and Pravāraṇā are completed. Experiencing four or more words of the remaining Posadha is considered complete. In the case of Pravāraṇā, even if one does not directly reach one's own row, but arrives while it is being done below the row and performs it, it is considered complete. If it was previously said, 'If it is good, accept it as it is,' does that mean in all cases? If the former Bhikṣus have perfectly completed the Posadha and Pravāraṇā, and no Bhikṣu has risen and left, then the later Bhikṣus are assembled for the Posadha and Pravāraṇā, and the former Bhikṣus must also remain in the same place; it is not to be accepted as it is. If, after perfectly completing the Posadha and Pravāraṇā, some Bhikṣus have risen and left, but suddenly a very large number arrive, it must still be according to the previous rule; it is not to be accepted as it is. If the permanent residents are on the fifteenth day, and the suddenly arriving Bhikṣus are on the fourteenth or sixteenth day, then because of the time, one should follow the majority. If the months are different, it is the same, because of the time, as stated generally in the scriptures. If the number of permanent resident Bhikṣus and the number of suddenly arriving Saṃgha are equal, and the dates etc. are inconsistent, one should follow the permanent residents. 'Because of the time' and 'equal number'
་ཡིན་ན་ཞེས་པ་འདི་གཉིས་ལ་ཡང་ངེས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་རོ། །འདིར་སྨྲས་པ། 7-372b དཔལ་ལྡན་དྭགས་བརྒྱུད་གངྒཱའི་དོ་ཤལ་གྱིས། །བསྟན་པ་ནོར་འཛིན་དཔལ་མོའི་མགྲིན་འཁྱུད་ན། །ལམ་སྲོལ་བདུད་རྩི་སྟེར་རློམ་དལ་འབབ་གཞན། །འཚོལ་འདོད་ཐར་པའི་དད་ཅན་མ་རྨོངས་སམ། །སྤྲུལ་སྐུ་ཉི་མའི་འོད་གསལ་བསྐལ་གྱུར་ན། །ལས་ངན་སྡུག་བསྔལ་མུན་གླིང་འཁྱམས་པ་རྣམས། །འདོད་ལྡན་འདྲེན་རློམ་རྩྭ་ཡི་འབར་བ་ཡིས། །གྲོལ་བའི་སྣང་བ་སྦྱིན་བྱེད་ཉམ་རེ་ང་། །རྫུ་འཕྲུལ་རྒྱ་ཆེན་མཁའ་ལ་རོལ་རྩེད་གང་། །ཕྱག་རྒྱ་རྟ་ལྗང་ཁྲི་ལ་མངོན་དགྱེས་པ། །གང་གིས་རྟོགས་པའི་འོད་ཕྲེང་ཅོད་པན་ནི། །མོས་ལྡན་མགོ་བོར་འཇོག་པའི་མཁྱེན་པ་སྩོལ། །ཞེན་ལོག་མ་དྲོས་འཁྱིལ་པའི་འཇིང་གི་རྩེར། །བཅོས་མིན་འདབ་བརྒྱའི་ཚོན་རིས་འགོད་པ་དང་། བྱིན་རླབས་ལྦུ་བའི་ཕྲེང་བས་གདུང་བའི་གོས། །འཕྲོག་བྱེད་དྭགས་བརྒྱུད་ཟླ་བ་ད་མྱུར་སྤྱོན། །གསོ་སྦྱོང་གི་གཞི་ལས་མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་གི་ཆོ་གའི་སྐབས་སོ།། །། ༈ རྣམ་འབྱེད་སོགས་ཀྱིས་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་རྣམ་འབྱེད་ལ། ཞི་གནས་གསོ་སྦྱོང་སྤྲོས་པ་དང་། །ཐུན་མོང་འཆད་ཉན་སྤྲོས་པ་དང་། །མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་སྤྲོས་པའོ། ། ༈ ཞི་གནས་གསོ་སྦྱོང་སྤྲོས་པ། དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལས་དོན་གང་གི་ཕྱིར་ཡང་བསླང་བར་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་གིས་གདམས་ངག་སྟེ་སྟོན་པ་པོའི་རྣམ་བཤད་མེད་པར་བསྒོམ་པར་མི་བྱའོ། །ལུང་གཞི་ལས། གདོས་བུ་དང་ཕོ་ལོང་གི་སྦྱོར་བ་གསུང་བ་དེ་ནི་རིགས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་སྟེ་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས་ཀྱང་གསུངས་པ་སྟེ། ལུང་གཞན་གྱིས་ཀྱང་འགྲུབ་པ་ཡིན་ནོ། །བརྩོན་འགྲུས་ལྷོད་པར་མི་བྱའོ། །བརྩོན་འགྲུས་ལྷོད་པར་མི་བྱ་བ་དེ་ནི་མདོ་སྡེ་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ཀྱི་སྐབས་ལས་ཉིན་མོར་འདུག་པ་དང་། འཆག་པ་དག་གིས་སྒྲིབ་པར་འགྱུར་བའི་ཆོས་རྣམས་ལ་སེམས་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་ 7-373a པར་བྱེད་ཅིང་། མཚན་མོའི་ཆ་སྟོད་དང་ཆ་སྨད་ལ་སྒྲིབ་པར་འགྱུར་བའི་ཆོས་རྣམས་ལ་སེམས་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བར་བྱེད་ཅེས་གསུངས་པ་བཞིན་ནོ། །གློ་གཡས་པ་ཕབ་སྟེ་རྐང་པའི་སྟེང་དུ་རྐང་པ་བཞག་ནས་ལྡང་བའི་འདུ་ཤེས་དང་། སྣང་བའི་འདུ་ཤེས་དང་ལྡན་པས་སེམས་དང་། ཊཱི་ཀ་དང་མ་མོ་ལས། བླ་གོས་བཞི་བསྟབ་ཏུ་བཏིང་ནས་སྣམ་སྦྱར་རིམ་པ་མང་དུ་བལྟབ་སྟེ་སྔས་སུ་བཅུག་ནས་གོས་མ་ཕྱར་བར་ཉལ་བར་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་མི་ན་བས་ཉིན་མོ་གཉིད་ཉལ་བར་མི་བྱའོ། །ངལ་བ་དང་ལུས་ཉམ་ཆུང་བ་ཡང་ན་བ་དང་འདྲའོ། །གཉིད་ཀྱིས་སྙོམ་པར་མནག་མི་ཐུབ་པའམ། ཟས་ཀྱིས་སྙོམ་པ་མནག་མི་བཟོད་པ་ཡིན་ན་དེ་བསད་པའི་ཕྱིར་དེས་དེ་ཙམ་ཞིག་བསྟེན་པར་བྱའོ། །དགེ་སློང་རོ་རྒྱབ་ན་བས་པུས་འ
【現代漢語翻譯】 如果說這兩個詞也是確定的，那麼就將'確定'加在前面。這裡說到： 以尊貴的達波傳承恒河項鍊， 擁抱教法大地榮耀的頸項， 若有其他自詡能賜予甘露的涓涓細流， 渴望解脫的虔誠者啊，莫要迷惘！ 當化身太陽的光芒照耀時， 那些在惡業痛苦黑暗中徘徊的人們， 若有自詡能引導的草火， 能給予解脫的景象，多麼可憐！ 無論在廣闊的虛空中展現何等神通遊戲， 無論多麼喜悅地騎著綠色的馬， 愿您賜予智慧， 將那覺悟的光芒花鬘， 戴在虔誠者的頭上。 在厭離之心尚未乾涸的深淵頂端， 繪製無造作的百瓣蓮花色彩， 以加持水泡的串串項鍊， 奪走痛苦之衣，達波傳承之月啊，請快享用！ 以上是關於從修心之基到一致的布薩儀軌的闡述。 第二，關於區分：寂止布薩的闡述，共同講修的闡述，以及一致的布薩的闡述。 第一，關於寂止布薩的闡述：比丘不應爲了任何事情而打擾正在修習三摩地的比丘。比丘不應在沒有導師的解釋下修習口訣，即導師的開示。根據律藏根本說一切有部，關於'根識'和'補特伽羅'的結合的說法是合理的，因為在律藏雜事中也有提到，其他的律藏也證實了這一點。不應懈怠精進。不應懈怠精進，正如在律藏雜事的章節中所說，白天坐著和行走會障礙善法，因此要清凈自心；夜晚的上半夜和下半夜也會障礙善法，因此要清凈自心。正如經中所說。放下右膝，將腳放在腳上，以起身之想和光明之想，守護自心。在《論》和《母論》中說：鋪四層僧衣，將疊好的坐墊當作枕頭，不要掀開衣服睡覺。比丘在沒有生病時，白天不應睡覺。疲勞和身體虛弱也類似於生病。如果無法通過睡眠來調伏昏沉，或者無法忍受食物帶來的昏沉，那麼爲了克服這些，應該適量地休息。如果比丘背部感到寒冷，應該...
【English Translation】 If these two words are also definite, then add 'definite' to the front. Here it says: With the glorious Dagpo Kagyu (a lineage of Tibetan Buddhism) Ganges necklace, Hugging the neck of the Dharma (teachings) earth's glorious woman, If there are other trickles claiming to give nectar, Devotees desiring liberation, do not be confused! When the light of the emanation sun shines, Those wandering in the darkness of bad karma and suffering, If there is a grass fire claiming to guide, Giving the sight of liberation, how pitiful! Whatever great magical games are played in the vast sky, Whatever joy is manifested on the throne of the green horse, May you grant the wisdom to place the garland of realization's light, On the heads of the devoted. At the top of the abyss where renunciation has not yet dried, Paint the colors of a hundred-petaled lotus without artifice, With a string of blessing bubbles, Snatch away the garment of suffering, Dagpo Kagyu moon, please enjoy quickly! The above is an explanation of the basis of mind training to the consistent Uposatha (a Buddhist day of observance). Second, regarding differentiation: an explanation of the still abiding Uposatha, an explanation of common teaching and learning, and an explanation of the consistent Uposatha. First, regarding the still abiding Uposatha: A bhikshu (Buddhist monk) should not disturb a bhikshu who is practicing samadhi (meditative concentration) for any reason. A bhikshu should not practice oral instructions, that is, the explanations of the teacher, without the teacher's explanation. According to the Mulasarvastivada Vinaya (monastic rules), the statement about the combination of 'root consciousness' and 'pudgala' (person) is reasonable, because it is also mentioned in the Vinaya Miscellaneous Matters, and other Vinayas also confirm this. One should not be lazy in diligence. One should not be lazy in diligence, as it is said in the chapter of the Vinaya Miscellaneous Matters that sitting and walking during the day will obstruct virtuous dharmas (teachings), therefore one should purify one's mind; the first and last parts of the night will also obstruct virtuous dharmas, therefore one should purify one's mind. Just as it is said in the sutra. Putting down the right knee, placing the foot on the foot, guarding the mind with the thought of getting up and the thought of light. In the Treatise and the Mother Treatise, it says: Spread four layers of monastic robes, fold the mat many times and put it in as a pillow, and sleep without lifting the clothes. A bhikshu should not sleep during the day when he is not sick. Fatigue and physical weakness are also similar to being sick. If one cannot subdue drowsiness with sleep, or cannot tolerate drowsiness from food, then in order to overcome these, one should rest moderately. If a bhikshu feels cold in the back, he should...
ཁྱུད་བཅང་བར་བྱའོ། །འོད་ལྡན་རྩ་བ་ལས།རྒན་པས་འཁོགས་དང་ནད་པ་མ་གཏོགས་པ། །སྡོམ་བརྩོན་གཞན་གྱིས་པུས་འཁྱུད་བཅང་མི་བྱ། །ཞེས་སོ། །མིག་ལ་སོགས་པའི་དབང་པོ་རྣམས་ཕྱི་རོལ་དུ་མི་འཕྲོ་བར་ནང་དུ་བསྡུས་པ་དང་། ཡིད་ཕྱི་རོལ་དུ་མ་སོང་བར་འཇིག་རྟེན་སེམས་པ་ལས་བཟློག་ཅིང་།ཡིད་ནང་དུ་བསྡུས་པ་དང་སེམས་དང་བས་ཟིན་པས་གསལ་བ་དང་། གོམ་པ་ཡ་ཡོ་མེད་པ་དྲང་པོས་གོས་ལ་སོགས་པ་མི་འཐོག་པར་བཅག་པར་བྱའོ། །དེས་ན་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་ན་སེམས་བྱུང་ཁྱད་པར་ཅན་ལ་གསལ་སྣང་ཐེབས་པ་དེའི་ཚེ། དབང་ཤེས་སྐྱེ་བའི་རྒྱུ་ཡིད་ལ་བྱེད་པའི་དེ་མ་ཐག་གི་ནུས་པ་ནང་དུ་བསྡུ་བས་དབང་ཤེས་ཡུལ་ལ་གཡེང་བ་མི་འབྱུང་བ་ཡིན་ནོ། །དྲང་པོར་འཆག་མི་ནུས་ན་ཐག་གུ་བྲེས་ཏེ་བཅག་པར་བྱའོ། །ཁ་ཏོན་པའི་ཆགས་ས་ནི་སྲིད་དུ་ཁྲུ་བཅུ་གཉིས་སོ། །སྤོང་བ་པའི་འཆག་ས་ནི་སྲིད་དུ་ཁྲུ་ 7-373b བཅོ་བརྒྱད་དོ། །འཆག་ས་དེ་ཐག་གུས་གཞལ་བར་བྱའོ། ། ༈ ཐུན་མོང་འཆད་ཉན་སྤྲོས་པ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་གིས་དུས་དུས་སུ་འཁོར་རྣམས་ལ་ཆོས་བཤད་པར་བྱའོ། །སེང་གེའི་ཁྲི་ལ་སོགས་པ་ལ་འདུག་སྟེ་ཆོས་བཤད་པར་བྱའོ། །གལ་ཏེ་ཆོས་སྟོན་ནུས་དུ་མ་ཉིད་ཡིན་ན་དེ་ལས་གཅིག་གིས་སོ། །ཆོས་འདི་པའི་རབ་བྱུང་རྒན་གཞོན་མཚན་མཐུན་མི་མཐུན་རྫོགས་མ་རྫོགས་གང་ཡང་རུང་བས་སོ། །མ་གསོལ་མ་ཞུས་པར་ཆོས་བསྟན་པར་མི་བྱའོ། །ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། གལ་ཏེ་དགེ་སློང་དེའི་ཚིག་གིས་དགེ་འདུན་སྤྱན་དྲངས་པ་ལ་སོགས་པ་བྱུང་བ་མ་ཡིན་ན་གསོལ་བར་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་དེའི་ངོར་མགྲོན་དུ་བོས་པ་ལ་ནི་མ་གསོལ་བར་ཆོས་སྟོན་པའི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་ལུང་ལས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་གང་གི་ཚིག་གིས་དགེ་འདུན་སྤྱན་དྲངས་པའི་དགེ་སློང་དེས་ནི་གཞན་གྱིས་མ་གསོལ་བར་ཡང་མཆོད་སྟོན་གྱི་རྗེས་ལ་ཡོན་བདག་ལ་ཆོས་བསྟན་པར་བྱའོ། །མཆོད་སྟོན་ལ་སོགས་པའི་གནས་སྐབས་ཐམས་ཅད་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་བརྟན་དང་གནས་པ་རྣམས་ལ་གནས་ཀྱིས་དང་། ཉེ་གནས་རྣམས་ལ་ཀློག་པའི་སློབ་དཔོན་གྱིས་དང་། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱིས་དང་། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་ཤིང་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམས་ལ་ནི་བསྙེན་རྫོགས་རྣམས་ཀྱིས་མ་གསོལ་བར་ཆོས་སྟོན་པར་མི་བྱའོ། །གཞན་ཆོས་སྟོན་པའི་གྲྭའི་དྲུང་དུ་དགེ་སློང་གཞན་གྱིས་གྲྭ་གཞན་བཙུགས་ཏེ་ཆོས་སྟོན་པའི་སྒྲ་ཕན་ཚུན་གྲགས་པར་འགྱུར་བའི་སྒྲས་ཆོས་བསྟན་པར་མི་བྱའོ། །གྲྭ་ཕྱེད་ཀྱིས་ངེས་པ་དང་བཅས་པར་ཆོས་བསྟན་པར་མི་བྱའོ་སྟེ། གྲྭ་གཅིག་གི་ནང་དུ་ལ་ལས་གྲྭ་ཕྱེད་ལ་ཆོས་སྟོན་པར་བྱེད་ཅིང་། ལ་ལས་གྲྭ་ཕྱེད་ལ་ཆོས་སྟོན་པར་བྱེད་པ་དེ་ལྟར་མི་བྱའོ། །ཆོས་འཆད་པ་ 7-374a པོ་གཉིས་ཀྱིས་ཉན་པ་པོའི་ཚོ
【現代漢語翻譯】 應以擁抱（khyud bcang bar bya'o）。《光明根本經》（'od ldan rtsa ba las）中說：『除了年老體衰和生病的人，其他精進持戒者不應以擁抱膝蓋的姿勢行走。』（rgan pas 'khogs dang nad pa ma gtogs pa / sdom brtson gzhan gyis pus 'khyud bcang mi bya / zhes so /）應當將眼睛等感官收攝於內，不使其向外散亂；心意不向外馳騁，從世俗思緒中解脫出來，將心收攝於內，以正念和覺知來保持清晰；行走時步伐端正，不搖擺不定，不整理衣物等。因此，當進入禪定時，特殊的心所會產生清晰的顯現，此時，將產生感官意識的近取因——作意（yid la byed pa）的力量收攝於內，這樣感官意識就不會向外境散亂。如果不能端正行走，可以用繩子繫住來行走。誦經者的行走範圍是長十二肘（khru bcu gnyis so）。修行者的行走範圍是長十八肘（khru bco brgyad do）。應當用繩子測量這些行走範圍。 共同的講經說法（thun mong 'chad nyan spros pa）： 第二部分是：比丘（dge slong，梵文：bhikṣu）應當在適當的時候為大眾說法。應當坐在獅子座等座位上說法。如果不能同時為所有人說法，那麼就由其中一位來做。無論是出家時間長短、年齡大小、是否同名、是否圓滿受戒的比丘，都可以說法。未經請求或邀請，不應說法。是否在任何情況下都是如此呢？如果比丘的言辭沒有導致僧團（dge 'dun，梵文：saṃgha）被邀請等情況發生，則不需要請求。如果比丘被邀請赴宴，那麼在沒有被邀請的情況下說法，則沒有墮罪，經文中是這樣說的。在《 टीका》（Ṭīkā）中說：『如果因為某位比丘的言辭而邀請了僧團，那麼這位比丘即使沒有被邀請，也可以在供養宴請之後為施主說法。』在所有供養宴請等場合，對於僧團中的上座和住持，應按資歷；對於近侍，應由誦經的老師；對於比丘尼（dge slong ma，梵文：bhikṣuṇī），應由比丘；對於未受具足戒和出家者，應由受具足戒者在沒有被邀請的情況下說法。在其他說法場所附近，其他比丘不應設立另一個說法場所，以至於說法聲音互相干擾。不應只為一半的僧眾說法，也就是說，不應在一個僧團中，一部分人為一半的僧眾說法，另一部分人為另一半的僧眾說法。兩位說法者不應同時為同一群聽眾說法。
【English Translation】 One should walk embracing the knees (khyud bcang bar bya'o). The Root of Light ('od ldan rtsa ba las) says: 'Except for the elderly and the sick, other diligent practitioners should not walk embracing their knees.' (rgan pas 'khogs dang nad pa ma gtogs pa / sdom brtson gzhan gyis pus 'khyud bcang mi bya / zhes so /) One should gather the senses such as the eyes inward, not letting them scatter outward; the mind should not wander outward, turning away from worldly thoughts, gathering the mind inward, maintaining clarity with mindfulness and awareness; when walking, the steps should be upright, not swaying, and not adjusting clothes, etc. Therefore, when entering into samadhi, when a special mental factor arises with a clear appearance, at that time, the power of attention (yid la byed pa), the immediate cause for the arising of sensory consciousness, is gathered inward, so that sensory consciousness does not become distracted by external objects. If one cannot walk upright, one should tie a rope to walk. The walking area for a reciter is twelve cubits (khru bcu gnyis so) in length. The walking area for a practitioner is eighteen cubits (khru bco brgyad do) in length. These walking areas should be measured with a rope. Common teachings and discussions (thun mong 'chad nyan spros pa): The second part is: A bhikṣu (dge slong, Sanskrit: bhikṣu) should teach the Dharma to the assembly at appropriate times. One should sit on a lion throne or other seat to teach the Dharma. If one cannot teach the Dharma to everyone at the same time, then one of them should do it. Any bhikṣu, regardless of seniority, age, whether they have the same name, or whether they have received full ordination, can teach the Dharma. One should not teach the Dharma without being requested or invited. Is this the case in all circumstances? If the bhikṣu's words do not lead to the saṃgha (dge 'dun, Sanskrit: saṃgha) being invited, etc., then a request is not necessary. If a bhikṣu is invited to a feast, then there is no transgression in teaching the Dharma without being invited, as the scriptures say. The Ṭīkā says: 'If a saṃgha is invited because of the words of a certain bhikṣu, then that bhikṣu, even without being invited by others, should teach the Dharma to the patron after the offering feast.' In all occasions such as offering feasts, for the elders and abbots of the saṃgha, it should be according to seniority; for attendants, it should be by the teacher of recitation; for bhikṣuṇīs (dge slong ma, Sanskrit: bhikṣuṇī), it should be by bhikṣus; for those who have not received full ordination and those who have renounced, it should be by those who have received full ordination without being invited. Near other Dharma teaching places, other bhikṣus should not set up another Dharma teaching place, so that the sounds of teaching the Dharma interfere with each other. One should not teach the Dharma to only half of the saṃgha, that is, one should not, within one saṃgha, have some people teaching the Dharma to half of the saṃgha, and others teaching the Dharma to the other half of the saṃgha. Two Dharma teachers should not teach the same group of listeners at the same time.
མས་གཅིག་ཏུ་ངེས་མེད་དུ་ཆོས་བསྟན་པར་མི་བྱའོ། །ཆོས་སྟོན་པ་དུ་མ་ཡོད་ན་རྒན་རིམ་གྱིས་སོ། །གལ་ཏེ་ཆོས་སྨྲ་བ་པོ་བདག་པས་རྒན་རབས་ཆོས་སྟོན་པ་དག་མང་བ་ཉིད་ཡིན་ན་སྟན་གཉིས་སམ་གསུམ་བཞག་སྟེའོ། །ཐམས་ཅད་ཀྱི་བཞག་དགོས་སམ་ཞེ་ན། གལ་ཏེ་ཆོས་སྨྲ་བ་དེས་རྒན་རབས་གཉིས་སམ་གསུམ་གྱི་སྟན་དེ་དག་མི་ཐོབ་པ་ཡིན་ན་སྟན་གཉིས་སམ་གསུམ་བཞག་སྟེའོ། །སེང་གེའི་ཁྲི་ལ་ཡང་འདུག་སྟེ་ཆོས་བསྟན་པར་བྱའོ། །སེང་གེའི་ཁྲི་ལ་ནི་གོང་དུ་རྒན་རབས་གཞན་གྱི་གོས་བཞག་མི་དགོས་སོ། །ཆོས་བཤད་པའི་གནས་སུ་མཆིལ་མ་དོར་བའི་སྣོད་བཞག་པར་མི་བྱའོ། །སྣོད་དེར་བཅལ་བླུགས་སོ། །བཅལ་ནི་བྱེ་མའམ་ཐལ་བའོ། །སྣོད་དེ་དུས་དུས་སུ་སྦྱར་བར་བྱའོ། །ཚེས་བརྒྱད་མཁན་པོ་ཉམས་གྱུར་ཏེ། །བཅུ་བཞི་སློབ་མ་ཉམས་པར་འགྱུར། །བཅོ་ལྔ་ལྡོབ་སྐྱེན་ཉམས་འགྱུར་བས། །དེ་ཕྱིར་དུས་ཚིགས་སྤང་བར་བྱ། །ཞེས་བྲམ་ཟེ་དག་གིས་སྨྲས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པ་ལུང་གཞིའི་འགྲེལ་པ་ལས་བཤད་དེ། བྲམ་ཟེའི་ལུགས་དེ་ལས་བཟློག་སྟེ་གསུངས་པ་ནི། ཚེས་བརྒྱད་དང་བཅུ་བཞི་དང་བཅོ་ལྔའི་ནུབ་མོར་དགེ་སློང་རྣམས་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་འདུས་ཏེ་ཆོས་མཉན་པར་བྱའོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཡར་ངོའི་ཚེས་བརྒྱད་དང་མར་ངོའི་ཚེས་བརྒྱད་དེ་ཉི་ཤུ་རྩ་གསུམ་དང་། ཡར་ངོའི་ཚེས་བཅུ་བཞི་དང་མར་ངོའི་ཚེས་ཉི་ཤུ་དགུ་དང་། ཡར་ངོའི་ཚེས་བཅོ་ལྔ་དང་མར་ངོའི་ཚེས་བཅོ་ལྔ་སྟེ་སུམ་ཅུའི་ནུབ་མོར་ཆོས་མཉན་པར་བྱའོ། །སྤྱིར་དེ་ལྟར་ཀློག་པའི་དགོས་པ་ནི། ངོས་བཞིའི་མགོན་པོ་དང་། རིམ་པའི་ལྷ་དག་གཙུག་ལག་ཁང་གི་ཉེ་འཁོར་དུ་དུས་དེར་འོང་བའི་ཕྱིར་དད་པ་དང་དགའ་བ་བསྐྱེད་པ་བཀླག་གོ། ཚེས་བརྒྱད་དང་ཉི་ཤུ་གསུམ་ལ་མགོན་ 7-374b པོ་དང་ལྷ་བྲན་རྣམས་ཀྱི་གཡོག་འོང་བའི་ཕྱིར་ཡི་གེ་བཀླག་གོ། ཚེས་བཅུ་བཞི་དང་ཉི་ཤུ་དགུ་ལ་མགོན་པོ་ལ་སོགས་པའི་བུ་འོང་བའི་ཕྱིར་ཡི་གེ་བཀླག་གོ། བཅོ་ལྔ་དང་སུམ་ཅུ་ལ་མགོན་པོའི་ལྷ་བྲན་ཉིད་འོང་བའི་ཕྱིར་ཡི་གེ་བཀླག་གོ་ཞེས་བཤད་སྣང་ངོ་། །ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། ནད་པས་ཆོས་མཉན་པ་དེ་མ་བྱས་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཆོས་དེ་བསྟན་པ་དང་གདོན་པ་སྨྲ་བའི་ཕྱིར་གཞན་གྱིས་རང་ལ་གསོལ་བ་འདེབས་པ་ན་དགེ་སློང་གིས་མི་ནོད་པར་མི་བྱའོ་ན་སྟེ་མི་ནུས་པ་ལ་སོགས་པ་བྱ་བ་གཞན་གྱིས་བྲེལ་བ་ཡིན་ན་གསོལ་བ་འདེབས་པ་ལ་ཁོ་བོ་ན་བས་མི་ནུས་ཞེས་སོགས་ཤད་ཀྱི་སྦྱང་བར་བྱའོ། །ཚེས་བརྒྱད་དང་བཅུ་བཞི་དང་བཅོ་ལྔའི་ནུབ་མོར་ཆོས་སྨྲ་བ་པོ་མེད་ན་དགེ་སློང་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་རྒན་རིམ་གྱིས་ཆོས་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་གང་སྨྲ་བ་དེའི་དོན་ཡིད་ཀྱི་དྲན་པར་བྱ་ཞིང་། ཐ་ན་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་རེ་རེ་ཙམ་ཡང་སྨྲ་བར་བྱའོ། །ཆོས་ཉན་པའི་གནས་དེར་མར་མེ་གཟུག་གོ། གན
【現代漢語翻譯】 不應無差別地向一個人講法。如果有多位講法者，應按資歷順序。如果說法者發現年長的法師很多，應準備兩到三個座位。是否需要為所有人準備座位呢？如果說法者覺得無法為兩位或三位年長的法師都準備座位，那麼就準備兩到三個座位。也可以坐在獅子座上說法。坐在獅子座上時，不必在上面鋪其他年長者的衣物。說法的地方不應放置吐痰的容器，應放置裝有灰土或沙子的容器，並定期清理。『初八日，堪布會衰敗；十四日，弟子會衰敗；十五日，盜賊會衰敗。因此，應避免這些日子。』這是婆羅門所說的。根據律藏的解釋，應反其道而行之：在初八、十四和十五的夜晚，比丘們應聚集一處聽法。小疏中說：上弦月的初八和下弦月的二十三，上弦月的十四和下弦月的二十九，上弦月的十五和下弦月的三十的夜晚，應聽法。一般來說，這樣誦讀的必要性是：四面怙主（藏文：ངོས་བཞིའི་མགོན་པོ།，字面意思：四面之主）和次第之神會在此時來到寺廟附近，爲了生起信心和歡喜而誦讀。初八和二十三，怙主和神仆會到來，因此誦讀文字。十四和二十九，怙主等的兒子會到來，因此誦讀文字。十五和三十，怙主的僕人會到來，因此誦讀文字。是否所有人都必須參加呢？生病的人不聽法沒有罪過。如果有人爲了驅魔或說法而請求比丘，比丘不應拒絕，除非他真的無法做到，或者有其他事情要忙。如果有人請求，他應該說：『我生病了，無法做到』等等。如果在初八、十四和十五的夜晚沒有說法者，所有比丘應按資歷背誦經文，並憶念其含義，即使只背誦一偈也好。聽法的地方應點燃燈。
【English Translation】 One should not teach the Dharma indiscriminately to a single person. If there are multiple Dharma teachers, they should be in order of seniority. If the Dharma speaker finds that there are many senior Dharma teachers, then two or three seats should be prepared. Is it necessary to prepare seats for everyone? If the Dharma speaker feels that he cannot provide seats for two or three senior Dharma teachers, then two or three seats should be prepared. One may also sit on a lion throne to teach the Dharma. When sitting on a lion throne, it is not necessary to place the clothes of other seniors on it. A container for spitting should not be placed in the place where the Dharma is taught; a container filled with ash or sand should be placed there, and it should be cleaned regularly. 'On the eighth day, the abbot will decline; on the fourteenth day, the disciples will decline; on the fifteenth day, thieves will decline. Therefore, these days should be avoided.' This is what the Brahmins say. According to the commentary on the Vinaya, the opposite should be done: on the evenings of the eighth, fourteenth, and fifteenth, the monks should gather together to listen to the Dharma. The minor commentary says: the eighth of the waxing moon and the twenty-third of the waning moon, the fourteenth of the waxing moon and the twenty-ninth of the waning moon, the fifteenth of the waxing moon and the thirtieth of the waning moon, one should listen to the Dharma. Generally, the necessity of reciting in this way is: the Four-Faced Protector (Tibetan: ངོས་བཞིའི་མགོན་པོ།, Wylie: ngos bzhi'i mgon po, literally: Lord of the Four Faces) and the sequential deities come to the vicinity of the temple at this time, and one recites to generate faith and joy. On the eighth and twenty-third, the Protector and the servants of the gods come, therefore one recites the texts. On the fourteenth and twenty-ninth, the sons of the Protector and others come, therefore one recites the texts. On the fifteenth and thirtieth, the servants of the Protector himself come, therefore one recites the texts. Is it necessary for everyone to attend? There is no fault for a sick person not listening to the Dharma. If someone requests a monk for exorcism or to teach the Dharma, the monk should not refuse, unless he is really unable to do so, or is busy with other things. If someone requests, he should say, 'I am sick, I cannot do it,' etc. If there is no Dharma speaker on the evenings of the eighth, fourteenth, and fifteenth, all the monks should recite the scriptures in order of seniority, and remember their meaning, even if they only recite one verse. A lamp should be lit in the place where the Dharma is listened to.
ས་ངོས་བཞི་པའི་ཁྱམས་སུ་ཆོས་མཉན་པའི་གྲལ་ཟླ་གམ་གྱི་རྣམ་པ་ལྟ་བུའམ། རྫིང་བུ་གྲུ་བཞིའི་རྣམ་པ་ལྟ་བུ་བཤམ་པར་བྱའོ། །བླ་གབ་སྟེང་གཡོགས་མེད་པར་ཆོས་ཉན་ན་བླ་རེ་གདགས་སོ། །རླུང་དང་ཆར་བབ་ན་བརྟུལ་ལོ། །བླ་རེ་བརྟུལ་ནས་རླུང་དང་ཆར་འབབ་པ་དེར་ཆོས་ཉན་པ་དག་གིས་འཕྲོ་དོར་བར་མི་བྱའོ། །གནས་དེར་གནས་བརྟན་གྲལ་གྱི་དང་པོར་འདུག་སྟེ་རང་གིས་བསྟན་ན་དོན་དུ་འགྱུར་རམ། གཞན་གྱིས་བསྟན་ན་དོན་དུ་འགྱུར་ཞེས་བརྟགས་ཤིང་ཡུད་ཙམ་ཞིག་ཅང་མི་སྨྲ་བར་བསྡད་ནས་རང་གིས་བསྟན་པ་དོན་དུ་འགྱུར་ན་གནས་བརྟན་རང་ཉིད་ཀྱིས་ཆོས་སྨྲ་བར་བྱའམ། གཞན་གྱིས་བསྟན་པ་དོན་དུ་གཉེར་ན་གཞན་ལ་དགེ་སློང་ཆོས་སྨྲོས་ཤིག་ཅེས་གནས་བརྟན་གྱིས་གསོལ་བར་བྱའོ། །ཆོས་སྨྲ་ 7-375a བ་པོ་དེས་ཆོས་སྨྲ་བ་ན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སེམས་གཏད་དེ། གལ་ཏེ་ཆོས་སྨྲ་བ་ཡིན་ན་སྤྲོ་བར་བྱའོ་སྟེ་ལེགས་སོ། །ཆོས་བཟང་པོ་བཤད་དོ་ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །གལ་ཏེ་སྨྲ་བ་པོ་དེས་ཆོས་མ་ཡིན་པ་སྨྲས་ན། ཆོས་མ་ཡིན་པ་མ་སྨྲ་ཞིག་ཅེས་བཟློག་པར་བྱའོ། །གནས་དེར་ཆོས་ཀྱི་མདུན་རྗེས་སུ་ཁྱིམ་པ་ལྷགས་པ་རྣམས་ལ་ཆོས་དང་ལྡན་པའི་གཏམ་བྱའོ། །མུ་སྟེགས་ཅན་ཀླན་ཀ་ཚོལ་ཞིང་གནས་ན་རིགས་པའི་སྒོ་ནས་ལེགས་པར་ཚར་བཅད་ཅིང་ཁྲོ་བ་མི་བསྟན་པར་བཟོད་པར་བྱའོ། །ཆོས་སྟོན་པའི་དགེ་སློང་གིས་གནས་བརྟན་གྱི་འཁོར་སྔར་བྱིན་པ་དེ་རྣམས་གནས་དེ་ནས་གུད་དུ་འཁྲིད་དེ་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །འཁོར་དེ་དག་རང་གར་འགྲོ་ན་ཆོས་ཀྱི་སྒོར་བཟུང་བར་བྱའོ། །ཆོས་སྨྲ་བ་དེས་གཞན་ལ་བླ་མ་ཉིད་དུ་ལྟ་བས་ངག་རྗེས་དང་བཅས་པ་དང་སྟེ་རྗེས་ནི་བཀུར་བའི་གནས་རང་གི་རྗེ་བོ་ལ་བཀུར་ཚིག་བརྗོད་པའི་ཚུལ་ཡིན་པས། །རྗོད་པར་བྱེད་ཅེས་པའང་རྗེས་ལ་ངག་གི་ཡུལ་ཁྱད་འབྱེད་པ་སྟེ། ཆོས་དང་རྗེས་དོན་གཅིག་ཅིང་བོད་ཀྱི་སྐད་ལ་ལར་ཞེ་སར་ཡང་འདོན་ནོ། །གཞན་ལ་འཇིགས་པ་ཉིད་དུ་ལྟ་བས་ལུས་གུས་པ་དང་བཅས་པ་དང་། རྒྱགས་པ་དང་ང་རྒྱལ་བཅོམ་པས་སེམས་དམའ་བས་འཁོར་གྱི་ནང་དུ་འཇུག་པར་བྱའོ། །ཆོས་མཉན་པའི་མཇུག་ཏུ་རྒྱལ་པོ་དང་ལྷ་དང་སྦྱིན་བདག་གི་དོན་དུ་ཡོན་བསྔོའོ། །གུས་པར་བྱས་ཏེ་ཆོས་བསྟན་པར་བྱའོ། །ཆོས་ལ་གུས་པ་དང་བཅས་པ་དང་། བརྟན་པ་དང་། ཡིད་མི་གཡེང་བས་ཚད་མ་དང་ལྡན་པ་རིགས་པ་དང་། ཐོགས་པ་མེད་པར་བརྗོད་པ་གྲོལ་བའི་ཚིག་དག་གིས་ཆོས་བསྟན་པར་བྱའོ། །དོན་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་བརྗོད་པས་ཚིག་མ་འཁྲུལ་བ་ཐོགས་པ་མེད་པར་བརྗོད་པ་དག་གིས་སོ། །གཏམ་གཞན་དང་མ་འདྲེས་པར་རོ། །ཚིག་དོན་འབྲེལ་བར་ 7-375b རོ། །བྱམས་པ་དང་སྙིང་རྗེ་དང་ཟང་ཟིང་མེད་པའི་སེམས་ཀྱིས་སོ། །ཉན་པོ་ཞུམ་པའི་གཉེན་པོར་ནི་ཡང་དག་པར་གཟེངས་བསྟོད་པས་རངས་པ་དང་། ཆོས་ལ་མི་མོས་པའི་ག
【現代漢語翻譯】 在四方形的庭院中，應佈置成半月形或方形水池的形狀來聽法。如果聽法時沒有遮蓋物，應設定遮蓋物。如果颳風下雨，應遮蔽起來。遮蔽起來后，如果颳風下雨，聽法者不應丟棄遮蓋物。在那裡，一位長老應坐在佇列的前面，如果自己講法能帶來利益，或者由他人講法能帶來利益，應進行觀察。稍作停頓，保持沉默。如果自己講法能帶來利益，長老應親自說法；如果由他人講法能帶來利益，長老應請求其他比丘說法。說法者在說法時，所有人都應集中注意力。如果說法者講得好，應感到高興，並說『講得真好！』。如果說法者講的不是佛法，應制止他說『不要講非法！』。在那裡，對於前來聽法的在家居士，應說與佛法相應的話。如果有外道前來尋釁滋事，應以理智駁斥，不顯露憤怒，保持忍耐。說法比丘不應將長老先前給予的眷屬從那裡帶走。如果這些眷屬自行離開，應以佛法約束他們。說法者應視他人為上師，以恭敬的言語對待他們，這裡的『敬語』是指對自己的上師表達尊敬的方式。『說』也區分了言語的對象。佛法和敬語意義相同，在藏語中，有時也用作敬語。視他人為可怖之人，以恭敬的身體對待他們。以謙卑的心態進入僧團，破除傲慢和自大。聽法結束后，爲了國王、天神和施主，迴向功德。應恭敬地說法。應以恭敬佛法、堅定、不散亂、符合正量、合乎邏輯、無礙的言辭來說法。應以如實表達意義、不混淆詞句、無礙的言辭來說法。不要與其他言談混雜。詞句和意義應相互關聯。應以慈愛、悲憫和無雜染的心來說法。對於聽法者感到沮喪的情況，應以讚揚來鼓勵他們，使他們感到高興。對於不信佛法的人…… 在四方形的庭院中，應佈置成半月形或方形水池的形狀來聽法。如果聽法時沒有遮蓋物，應設定遮蓋物。如果颳風下雨，應遮蔽起來。遮蔽起來后，如果颳風下雨，聽法者不應丟棄遮蓋物。在那裡，一位長老應坐在佇列的前面，如果自己講法能帶來利益，或者由他人講法能帶來利益，應進行觀察。稍作停頓，保持沉默。如果自己講法能帶來利益，長老應親自說法；如果由他人講法能帶來利益，長老應請求其他比丘說法。說法者在說法時，所有人都應集中注意力。如果說法者講得好，應感到高興，並說『講得真好！』。如果說法者講的不是佛法，應制止他說『不要講非法！』。在那裡，對於前來聽法的在家居士，應說與佛法相應的話。如果有外道前來尋釁滋事，應以理智駁斥，不顯露憤怒，保持忍耐。說法比丘不應將長老先前給予的眷屬從那裡帶走。如果這些眷屬自行離開，應以佛法約束他們。說法者應視他人為上師，以恭敬的言語對待他們，這裡的『敬語』是指對自己的上師表達尊敬的方式。『說』也區分了言語的對象。佛法和敬語意義相同，在藏語中，有時也用作敬語。視他人為可怖之人，以恭敬的身體對待他們。以謙卑的心態進入僧團，破除傲慢和自大。聽法結束后，爲了國王、天神和施主，迴向功德。應恭敬地說法。應以恭敬佛法、堅定、不散亂、符合正量、合乎邏輯、無礙的言辭來說法。應以如實表達意義、不混淆詞句、無礙的言辭來說法。不要與其他言談混雜。詞句和意義應相互關聯。應以慈愛、悲憫和無雜染的心來說法。對於聽法者感到沮喪的情況，應以讚揚來鼓勵他們，使他們感到高興。對於不信佛法的人……
【English Translation】 In a square courtyard, the arrangement for listening to the Dharma should be in the shape of a crescent moon or a square pond. If there is no covering when listening to the Dharma, a covering should be provided. If it is windy or rainy, it should be sheltered. After sheltering, if wind and rain come, those listening to the Dharma should not discard the covering. There, an elder should sit at the front of the assembly, and it should be observed whether teaching by oneself is beneficial, or whether teaching by others is beneficial. Pause for a moment and remain silent. If teaching by oneself is beneficial, the elder should teach the Dharma himself; if teaching by others is beneficial, the elder should request another Bhikshu to teach the Dharma. When the Dharma teacher is teaching, everyone should pay attention. If the Dharma teacher speaks well, one should rejoice and say, 'Well said!' If the speaker speaks what is not Dharma, he should be stopped, saying, 'Do not speak what is not Dharma!' There, to the laypeople who come to listen to the Dharma, one should speak words that are in accordance with the Dharma. If heretics come seeking quarrels, they should be refuted with reason, without showing anger, and with patience. The Dharma-teaching Bhikshu should not lead away the retinue previously given by the elder from that place. If those retinue leave on their own, they should be restrained by the Dharma. The Dharma teacher should regard others as gurus, treating them with respectful speech, where 'respectful speech' refers to the way of expressing respect to one's own guru. 'Speaking' also distinguishes the object of speech. Dharma and respect are synonymous, and in Tibetan, it is sometimes used as an honorific. Regarding others as fearful, treat them with respectful body. Entering the assembly with a humble mind, breaking down arrogance and pride. At the end of listening to the Dharma, dedicate the merit for the sake of the king, gods, and patrons. The Dharma should be taught respectfully. The Dharma should be taught with respect for the Dharma, steadfastness, non-distraction, in accordance with valid measure, logically, and with unobstructed words. It should be taught with words that express the meaning as it is, without confusing words, and without obstruction. Do not mix with other talks. Words and meanings should be related. It should be taught with a mind of loving-kindness, compassion, and without attachment. For those who are discouraged from listening to the Dharma, they should be encouraged with praise, making them happy. For those who do not believe in the Dharma... In a square courtyard, the arrangement for listening to the Dharma should be in the shape of a crescent moon or a square pond. If there is no covering when listening to the Dharma, a covering should be provided. If it is windy or rainy, it should be sheltered. After sheltering, if wind and rain come, those listening to the Dharma should not discard the covering. There, an elder should sit at the front of the assembly, and it should be observed whether teaching by oneself is beneficial, or whether teaching by others is beneficial. Pause for a moment and remain silent. If teaching by oneself is beneficial, the elder should teach the Dharma himself; if teaching by others is beneficial, the elder should request another Bhikshu to teach the Dharma. When the Dharma teacher is teaching, everyone should pay attention. If the Dharma teacher speaks well, one should rejoice and say, 'Well said!' If the speaker speaks what is not Dharma, he should be stopped, saying, 'Do not speak what is not Dharma!' There, to the laypeople who come to listen to the Dharma, one should speak words that are in accordance with the Dharma. If heretics come seeking quarrels, they should be refuted with reason, without showing anger, and with patience. The Dharma-teaching Bhikshu should not lead away the retinue previously given by the elder from that place. If those retinue leave on their own, they should be restrained by the Dharma. The Dharma teacher should regard others as gurus, treating them with respectful speech, where 'respectful speech' refers to the way of expressing respect to one's own guru. 'Speaking' also distinguishes the object of speech. Dharma and respect are synonymous, and in Tibetan, it is sometimes used as an honorific. Regarding others as fearful, treat them with respectful body. Entering the assembly with a humble mind, breaking down arrogance and pride. At the end of listening to the Dharma, dedicate the merit for the sake of the king, gods, and patrons. The Dharma should be taught respectfully. The Dharma should be taught with respect for the Dharma, steadfastness, non-distraction, in accordance with valid measure, logically, and with unobstructed words. It should be taught with words that express the meaning as it is, without confusing words, and without obstruction. Do not mix with other talks. Words and meanings should be related. It should be taught with a mind of loving-kindness, compassion, and without attachment. For those who are discouraged from listening to the Dharma, they should be encouraged with praise, making them happy. For those who do not believe in the Dharma...
ཉེན་པོར་བསམ་པ་དང་མཐུན་པར་ཆོས་སྟོན་པས་མོས་པ་དང་། མི་རིགས་པའི་གཉེན་པོར་ཚད་མ་དང་ལྡན་པར་སྟོན་པས་དགའ་བར་བྱེད་པས་ཆོས་བསྟན་པར་བྱའོ། །མི་ནུས་པ་ལ་སོགས་པའི་དོན་གྱི་དབང་གིས་ཆོས་མཉན་པའི་འཕྲོ་མ་རྫོགས་ན་བཞག་པར་བྱའོ། །དབྱངས་ཀྱི་སྟེ་ང་རོས་ཆོས་སྨྲ་བར་བྱའོ། །ཆོས་སྨྲ་བ་པོ་ལངས་ནས་ཆོས་བཤད་པ་དེ་ཆོས་ཀྱི་དོན་རྣམ་པར་དབྱེ་བར་བྱའོ། །སངས་རྒྱས་ཀྱི་བཀའ་ལས་དོན་བསྡུས་ཏེ་བརྗོད་པར་ཡང་བྱའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། གཙུག་ལག་ལས་དོན་བསྡུས་ཏེ་རང་གིས་མཛེས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སྙན་ངག་བསྡེབ་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །མདོ་སྡེ་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་ཞབས་སུ་གལ་བཟུང་བ་སྟེ། སྒྲ་སྐྱོན་དང་དོན་སྐྱོན་བརྗོད་པ་དང་། སྒྲ་སྐྱོན་དང་དོན་སྐྱོན་སྤང་བས་གཞུང་གཟུག་པ་ལ་ཡང་བྱའོ།། །། ༈ མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་སྤྲོས་པ། གསུམ་པ་ལ། གསོ་སྦྱོང་བྱ་དུས་སྤྲོས་པ་དང་། །གསོ་སྦྱོང་བྱ་གནས་སྤྲོས་པ་དང་། །གསོ་སྦྱོང་ཚོགས་པའི་སྤྲོས་པ་དང་། །གསོ་སྦྱོང་ཆོ་གའི་སྤྲོས་པའོ། ། ༈ གསོ་སྦྱོང་བྱ་དུས་སྤྲོས་པ། དང་པོ་ནི། ཚེས་བཅོ་ལྔ་ལའོ་ཞེས་སྔར་སྨོས་ན་དེ་གང་གི་སྒོ་ནས་ཤེས་པར་བྱ་ཞེ་ན། དགེ་འདུན་གྱི་གནས་བརྟན་གྱིས་སྨྱུག་མའི་ཐུར་མ་བཅོ་ལྔ་སྐུད་པ་ལ་བརྒྱུས་པ་སྤོ་བས་ཉི་མ་སྟེ་ཚེས་བགྲང་བར་བྱའོ། །དགེ་སྐོས་ཀྱིས་དེ་ལ་བརྟགས་ཏེ་དགེ་འདུན་ལ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཚུལ་ཇི་ལྟར་བརྗོད་ན་བྱེ་བྲག་ཏུ་བྱས་པའི་ཉི་མ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །གང་གི་བྱེ་བྲག་ཡིན་ན། ཟླ་བ་ཡར་ངོ་མར་ངོའི་དབྱེ་བས་སོ། །གཙུག་ལག་ཁང་གི་བདག་པོ་སྦྱིན་བདག་དང་། གཙུག་ཁང་སྲུང་བའི་ལྷ་རྣམས་ཀྱི་ཆེད་དུ་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་གདོན་པར་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་ 7-376a དགེ་སྐོས་ཀྱིས་བསྐུལ་བའི་ཚིག་བྱའོ། །དུས་གང་གི་ཚེ་ན་ཚེས་གྲངས་བརྗོད་པའི་མདོ་ལའོ། །ཇི་ལྟར་བསྐུལ་ན་དེང་ནི་ཡར་གྱི་ངོའི་ཚེས་གཅིག་ལགས་ཏེ། གཙུག་ལག་ཁང་གི་བདག་པོ་དང་། གཙུག་ལག་ཁང་གི་ལྷ་རྣམས་ཀྱི་སླད་དུ་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་རེ་རེ་བཀླག་ཏུ་གསོལ་ཞེས་སོ། །ཁྱིམ་བདག་དད་པ་ཅན་གྱིས་གཙུག་ལག་ཁང་བརྩིགས་ནས་དེར་བཞུགས་པའི་དགེ་འདུན་རྣམས་ཁྱིམ་བདག་དེའི་ཁང་པར་མཆོད་སྟོན་ལ་སྤྱན་འདྲེན་པ་ན། གཙུག་ལག་ཁང་གི་བདག་པོས་དགེ་འདུན་བཤོས་ལ་སྤྱན་འདྲེན་པའི་ཚིག་ཀྱང་དགེ་སྐོས་ཀྱིས་དགོང་ཀར་ཉིན་རེ་ལན་རེ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཇི་སྐད་དུ་བརྗོད་ན། ཡོན་བདག་མིང་འདི་ཞེས་བགྱི་བས་སང་དགེ་འདུན་བཤོས་ལ་སྤྱན་འདྲེན་ན་བཙུན་པ་རྣམས་ཀྱིས་དེ་ལ་དགེ་ལེགས་ཀྱི་ཡིད་དག་གིས་སོ་སོ་ནས་ཐུགས་བརྩེ་བར་མཛད་དུ་གསོལ། །ཞེས་སོ། །གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཟླ་བ་མར་ངོ་ལ་ཉིན་ཞག་གཅིག་གིས་ཞག་བཅོ་ལྔར་མི་ཆོག་པར་བྱའོ། །དེ་གང་གི་ཚེ་བྱ་ཞེ་ན། དུས་ཚིགས་ད
【現代漢語翻譯】 以符合正念的方式講法，使人信服；以具備理性的方式駁斥謬論，使人喜悅，故應宣講佛法。若因無力等原因，聽法未能圓滿，可暫停。應以悅耳之聲宣講佛法。講法者起身說法，應詳細辨析佛法的意義。也可從佛陀的教言中總結要義進行闡述。論疏中說：『從經藏中總結要義，爲了使自己更加出色，應創作詩歌。』對於經部等佛法的根本，應重視，即指出文字和意義上的錯誤，並通過改正文字和意義上的錯誤來規範經典。 修持和合之布薩的詳細說明： 第三部分包括：布薩時間的詳細說明；布薩地點的詳細說明；布薩僧眾的詳細說明；布薩儀軌的詳細說明。 布薩時間的詳細說明： 首先，如果之前提到『在十五日』，那麼應該如何得知呢？由僧團的執事用線串起十五根竹籤，通過移動竹籤來計算日期。值事僧據此告知僧團。應如何告知呢？應詳細說明日期。詳細說明什麼呢？即區分上弦月和下弦月。爲了寺廟的施主和守護寺廟的諸神，值事僧應在念誦偈頌時勸請比丘們。 在什麼時候勸請呢？在念誦說明日期之經文時。如何勸請呢？『今日是上弦初一日，爲了寺廟的施主和守護寺廟的諸神，請各位唸誦一偈。』如果信徒建造寺廟后，迎請僧團到自己家中接受供養，寺廟的施主也應在僧團用餐時邀請他們，值事僧應每天傍晚唸誦一次邀請之詞。如何唸誦呢？『施主某某，明日將迎請僧團用餐，請各位僧眾以善良之心慈悲應允。』爲了宣說十四日的布薩，在下弦月時，一天一夜不足以算作十五日。 這在什麼時候進行呢？在時節……
【English Translation】 One should teach the Dharma in accordance with mindfulness, making people believe; one should refute fallacies with rationality, making people rejoice, therefore, the Dharma should be taught. If listening to the Dharma is not completed due to inability or other reasons, it may be paused. The Dharma should be spoken with a pleasant voice. When the Dharma speaker rises to speak, the meaning of the Dharma should be analyzed in detail. One can also summarize the main points from the Buddha's teachings. The commentary says: 'Summarize the main points from the scriptures, and compose poems to make oneself more outstanding.' The root of the Dharma, such as sutras, should be valued, that is, pointing out errors in words and meanings, and standardizing the scriptures by correcting errors in words and meanings. Detailed explanation of practicing harmonious Posadha: The third part includes: detailed explanation of the time of Posadha; detailed explanation of the place of Posadha; detailed explanation of the Sangha of Posadha; detailed explanation of the ritual of Posadha. Detailed explanation of the time of Posadha: First, if it was mentioned before 'on the fifteenth day', how should one know this? The Sangha's officer strings fifteen bamboo sticks with a thread, and counts the days by moving the sticks. Based on this, the officer informs the Sangha. How should it be informed? The date should be explained in detail. What should be explained in detail? That is, distinguishing between the waxing and waning moon. For the sake of the temple's patrons and the deities who protect the temple, the officer should urge the Bhikshus to recite verses. When should they be urged? When reciting the sutra explaining the date. How should they be urged? 'Today is the first day of the waxing moon, for the sake of the temple's patrons and the deities who protect the temple, please recite one verse each.' If a faithful householder builds a temple and invites the Sangha to his house for offerings, the temple's patron should also invite them when the Sangha has a meal, and the officer should recite the invitation once every evening. How should it be recited? 'Patron so-and-so will invite the Sangha for a meal tomorrow, please monks, with good intentions, kindly agree with compassion.' In order to declare the Posadha of the fourteenth day, one day and one night is not enough to be counted as the fifteenth day in the waning moon. When should this be done? In the season...
ྲུག་པོ་རྣམས་ཀྱི་དུས་ཚིགས་རེ་རེ་ལ་ཟླ་བ་གཉིས་ཡོད་པ་ལས། ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་གཉིས་འདས་ཏེ་ཟླ་བ་ཕྱེད་ལུས་པ་ཉིད་ལའོ། །འདི་དག་གི་དོན་མཁས་པ་ཆེན་པོ་བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེའི་དགོངས་པ་བླངས་ཏེ་བཤད་ན། ཟླ་བའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལ་ཆ་བཅོ་ལྔ་རུ་བྱས་པའི་ཆ་རེ་རེ་སྐྱེ་བ་དང་འབྲི་བའི་བར་ལ་ཚེས་རེ་དང་། ནམ་ལངས་ན་ནམ་ལངས་ཀྱི་བར་ཞག་རེ་ཡུན་མི་མཉམ་པས་ཚེས་སུམ་ཅུ་ལ་ཉིན་ཞག་ཕྱེད་དང་སུམ་ཅུ། ཚེས་དྲུག་ཅུ་ལ་ཞག་ང་དགུ་ཡོད་ཅིང་། ཟླ་བ་གཉིས་ལ་ཞག་ང་དགུ་ལས་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞག་མི་ཐུབ་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དེའང་ཚེས་ཐམས་ཅད་ཟླ་རྐང་གི་འཕེལ་འགྲིབ་ཀྱི་ཆད་ལྷག་གི་དབང་ 7-376b ལས་ཚེས་ཡུན་མི་མཉམ་པར་གནས་པས་ཚེས་མ་ཚང་བ་མེད་ཅིང་རྫོགས་པ་མྱུར་བུལ་གྱིས་ཚེས་ཚང་བར་རྫོགས་ཀྱང་ཉིན་ཞག་བཅོ་ལྔ་རྫོགས་པ་ལ་མི་སླེབས་པ་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པའི་ཉི་མ་དེ་ཚེས་པ་བཅུ་བཞི་པ་ནི་མིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བཅུ་བཞི་པ་ཞེས་བྱ་བའི་ཉི་མ་དེ་ཉིད་ཚེས་བཅོ་ལྔ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །དེས་ན་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པའི་དུས་ནི། མཛོད་འགྲེལ་དུ། དགུན་དང་དཔྱིད་དང་དབྱར་རྣམས་ཀྱི། །ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་གཉིས་འདས་ཤིང་། །ཕྱེད་ན་སླད་དུ་ལུས་པ་ན། །མཁས་པས་ཞག་མི་ཐུབ་པ་འདོར། །ཞེས་བཤད་ལ། འདིའི་ཞག་མི་ཐུབ་འདོར་ཚུལ་ནི་འཇིག་རྟེན་གྱི་གྲགས་པ་དང་མཐུན་པར་བྱས་ནས་འཆད་བཞིན་པའི་མདོ་འདི་དང་། ཀར་ཤ་དང་འགྲེལ་ཆེན་ལས། དབྱར་ཟླ་གསུམ་དང་དགུན་ཟླ་གསུམ་ནི། རབ་དང་ཐ་ཆུང་མར་གྱི་ངོས་བཅོ་ལྔ་མི་ཐུབ་པས་ར་བ་དང་ཐ་ཆུང་གི་གནམ་སྟོང་ནི་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ་ཡིན་ནོ། །སྟོན་ཟླ་གསུམ་དང་དཔྱིད་ཟླ་གསུམ་གྱི་ནི་འབྲིང་པོ་མར་གྱི་ངོས་བཅོ་ལྔ་མི་ཐུབ་པས་འབྲིང་པོའི་གནམ་སྟོང་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་འབྱུང་བས། ལོ་མགོ་དང་དགུན་དུས་ཧོར་ཟླ་བཅུ་པའི་ཡར་ཚེས་ནས་བཟུང་ན། ཧོར་ཟླ་བཅུ་པ། བཅུ་གཅིག་པ། བཅུ་གཉིས་པ་གསུམ་དགུན་དུས་ཡིན་པས། དེའི་ར་ཐའི་མར་ངོ་ལ་ཞག་མི་ཐུབ། ཧོར་ཟླ་དང་པོ། གཉིས་པ། གསུམ་པ་སྟེ་དཔྱིད་གསུམ་གྱི་ཧོར་ཟླ་གཉིས་པའི་མར་ངོ་ལ་ཞག་མི་ཐུབ། ཧོར་ཟླ་བཞི་པ། ལྔ་པ། དྲུག་པ་གསུམ་དབྱར་དུས་ཡིན་ལ། དེའི་ར་ཐ་གཉིས་ཀྱི་མར་ངོ་ཞག་མི་ཐུབ། ཧོར་ཟླ་བདུན་པ། བརྒྱད་པ། དགུ་པ་ནི་སྟོན་དུས་ཏེ་ཧོར་ཟླ་བརྒྱད་པའི་མར་ངོ་ཞག་མི་ཐུབ་པའོ། །དེའང་ཡར་ངོ་སྔོན་འགྲོ་འདི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ། འོག་ནས་དབྱར་ཟླ་འབྲིང་ 7-377a པོའི་ཉའི་ཕྱི་དེ་ཉིན་བར་ཞེས། ཉའི་ཕྱི་དེ་དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོར་བཤད་པ་ཡིན་ལ། དེ་ལས་གཞན་དུ་མར་ངོ་སྔོན་འགྲོའི་ལུགས་ལྟར་ན་དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོར་གྲགས་པའི་ཉ་དེའི་ཕྱི་དེ་ཉིན་དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོར་ཡོང་བའི་དོན་མེད་དེ། དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་དུ་སོང་བའ
【現代漢語翻譯】 在每個季節，有六個楚古（藏語月份），其中兩個半月過去後，只剩下半個月的時間。如果參考大學者布頓仁波切的觀點來解釋這些，就是將一個月亮週期分為十五個部分，每一部分從生到滅之間為一個楚古（藏語日期），從黎明到黎明為一天，但時間長短不一，所以三十個楚古（藏語日期）有三十個半晝夜，六十個楚古（藏語日期）有五十九個晝夜。因為兩個月只有五十九個晝夜，所以稱為『晝夜不足』。這是因為所有的楚古（藏語日期）都受到月亮盈虧的影響，楚古（藏語日期）的時間長短不一，所以沒有不完整的楚古（藏語日期），但完成的速度有快有慢，即使楚古（藏語日期）完整，也達不到十五個晝夜。 因此，十四布薩塔（藏語：གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ།，梵文：Upoṣadha，梵文羅馬擬音：Upoṣadha，漢語字面意思：齋戒）日不是十四楚古（藏語日期），因為在《 टीका 》中說：『十四日是指第十五楚古（藏語日期）』。因此，十四布薩塔（藏語：གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ།，梵文：Upoṣadha，梵文羅馬擬音：Upoṣadha，漢語字面意思：齋戒）的時間，在《俱舍論釋》中說：『冬季、春季和夏季，兩個半月過去，剩下半個月時，智者應捨棄晝夜不足。』這裡捨棄晝夜不足的方式與世俗的說法一致，這部經和《卡爾沙》以及《大疏》中說：『夏季三個月和冬季三個月，上弦月和下弦月的十五都不能滿足，所以上弦月和下弦月的空日是十四布薩塔（藏語：གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ།，梵文：Upoṣadha，梵文羅馬擬音：Upoṣadha，漢語字面意思：齋戒）。秋季三個月和春季三個月，中弦月的十五都不能滿足，所以中弦月的空日是十四布薩塔（藏語：གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ།，梵文：Upoṣadha，梵文羅馬擬音：Upoṣadha，漢語字面意思：齋戒）。』因此，從年初和冬季的藏曆十月上弦月開始，藏曆十月、十一月、十二月是冬季，其上弦月和下弦月的初一不足晝夜。藏曆一月、二月、三月是春季，其中藏曆二月的下弦月不足晝夜。藏曆四月、五月、六月是夏季，其中初一和下弦月都不足晝夜。藏曆七月、八月、九月是秋季，其中藏曆八月的下弦月不足晝夜。 這也是考慮到上弦月先行的緣故，下面說『夏季中月的魚日之後是白天』，意思是魚日之後是夏季中月。除此之外，如果按照下弦月先行的說法，那麼被稱為夏季中月的魚日之後，不可能在夏季中月出現，而是會變成夏季末月。
【English Translation】 In each season, there are six Chukpo (Tibetan months), and after two and a half months have passed, only half a month remains. If we explain these by referring to the views of the great scholar Buton Rinpoche, it means dividing a lunar cycle into fifteen parts, with each part from birth to extinction being one Chukpo (Tibetan date), and from dawn to dawn being one day, but the duration varies, so thirty Chukpo (Tibetan dates) have thirty and a half days and nights, and sixty Chukpo (Tibetan dates) have fifty-nine days and nights. Because two months only have fifty-nine days and nights, it is called 'insufficient days and nights'. This is because all Chukpo (Tibetan dates) are affected by the waxing and waning of the moon, and the duration of Chukpo (Tibetan dates) varies, so there are no incomplete Chukpo (Tibetan dates), but the speed of completion varies, and even if the Chukpo (Tibetan dates) are complete, they do not reach fifteen days and nights. Therefore, the fourteenth Uposatha (Tibetan: གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ།, Sanskrit: Upoṣadha, Romanized Sanskrit: Upoṣadha, literal meaning: fasting) day is not the fourteenth Chukpo (Tibetan date), because in the 《 टीका 》 it says: 'The fourteenth day refers to the fifteenth Chukpo (Tibetan date)'. Therefore, the time of the fourteenth Uposatha (Tibetan: གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ།, Sanskrit: Upoṣadha, Romanized Sanskrit: Upoṣadha, literal meaning: fasting), in the 《Abhidharmakośabhāṣya》 it says: 'In winter, spring, and summer, after two and a half months have passed, and half a month remains, the wise should abandon the insufficient days and nights.' The way to abandon the insufficient days and nights here is consistent with worldly sayings, and this sutra and the 《Karsha》 and 《Mahavibhasa》 say: 'The three months of summer and the three months of winter, the fifteen of the waxing and waning moon cannot be satisfied, so the empty days of the waxing and waning moon are the fourteenth Uposatha (Tibetan: གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ།, Sanskrit: Upoṣadha, Romanized Sanskrit: Upoṣadha, literal meaning: fasting). The three months of autumn and the three months of spring, the fifteen of the middle moon cannot be satisfied, so the empty days of the middle moon are the fourteenth Uposatha (Tibetan: གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ།, Sanskrit: Upoṣadha, Romanized Sanskrit: Upoṣadha, literal meaning: fasting).' Therefore, starting from the beginning of the year and the waxing moon of the tenth Tibetan month in winter, the tenth, eleventh, and twelfth Tibetan months are winter, and the first day of the waxing and waning moon is insufficient in days and nights. The first, second, and third Tibetan months are spring, and the waning moon of the second Tibetan month is insufficient in days and nights. The fourth, fifth, and sixth Tibetan months are summer, and both the first and waning moon are insufficient in days and nights. The seventh, eighth, and ninth Tibetan months are autumn, and the waning moon of the eighth Tibetan month is insufficient in days and nights. This is also considering the precedence of the waxing moon, and below it says 'After the fish day of the middle month of summer is daytime', meaning that after the fish day is the middle month of summer. Apart from that, if according to the precedence of the waning moon, then after the fish day called the middle month of summer, it is impossible to appear in the middle month of summer, but it will become the last month of summer.
ི་ཕྱིར་རོ། །མར་ངོ་སྔོན་འགྲོའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ་བསྟན་བཅོས་ཀྱི་གྲགས་པ་དང་མཐུན་པར་འཆད་ན། ཡར་ངོ་སྔོན་འགྲོའི་ཟླ་བ་ལ་ཕྱེད་འཛིན་བྱས་པའི་དབང་དུ་སྟེ། ས་ག་ལྷས། ཁ་བ་སོས་ཀ་དབྱར་རྣམས་ཀྱི། །ཟླ་བ་གཉིས་དང་བཞི་དག་གི ། མར་ངོ་ལ་ནི་བཅུ་བཞི་པའི། །གསོ་སྦྱོང་སྡོམ་བརྩོན་དག་གིས་བྱ། །ས་ག་དང་ནི་ཆུ་སྟོད་དང་། །དེ་བཞིན་ཁྲུམས་སྨད་སྨིན་དྲུག་ཅན། །རྒྱལ་དང་དབོ་ཞེས་བྱ་བ་ཉིད། །དྲུག་པོ་མར་ངོ་བཅུ་བཞིར་བརྗོད། །ཅེས་སོ། །དགེ་སློང་གི་ལོ་དྲི་བར། གསོ་སྦྱོང་དུ་ཡོད། ཉི་ཤུ་རྩ་བཞི་སྟེ་དགུན་ཟླ་འབྲིང་པོ་དང་། དཔྱིད་ཟླ་ར་བ་དང་། ཐ་ཆུང་དང་། དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོ་དང་། སྟོན་ཟླ་ར་བ་དང་། ཐ་ཆུང་རྣམས་ཀྱི་མར་ངོའི་གསོ་སྦྱོང་ནི་བཅུ་བཞི་པའོ་ཞེས་པ་ལྟར་ན་ཧོར་ཟླ་དགུ་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས་ཧོར་ཟླ་བཅུ་པའི་བཅོ་ལྔའི་བར་དང་། ཧོར་ཟླ་བཅུ་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས་ཧོར་ཟླ་བཅུ་གཅིག་པའི་བཅོ་ལྔའི་བར་དང་། ཧོར་ཟླ་བཅུ་གཅིག་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས་ཧོར་ཟླ་བཅུ་གཉིས་པའི་བཅོ་ལྔའི་བར་དགུན་དང་པོ། གཉིས་པ། གསུམ་པར་བྱས་པའི་དགུན་གཉིས་པའི་གནམ་སྟོང་ལ་བཅུ་བཞི་པ་དང་། ཧོར་ཟླ་བཅུ་གཉིས་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས་ཧོར་ཟླ་དང་པོའི་བཅོ་ལྔ་དང་། ཧོར་ཟླ་དང་པོའི་བཅུ་དྲུག་ནས་ཧོར་ཟླ་གཉིས་པའི་བཅོ་ལྔ་དང་། ཧོར་ཟླ་གཉིས་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས་ཧོར་ཟླ་གསུམ་པའི་བཅོ་ལྔ་བར་དཔྱིད་དང་པོ། གཉིས་པ། གསུམ་པར་བྱས་པའི་ར་ཐའི་གནམ་སྟོང་ལ་བཅུ་བཞི་པ་དང་། 7-377b ཧོར་ཟླ་གསུམ་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས་ཧོར་ཟླ་བཞི་པའི་བཅོ་ལྔའི་བར་དང་། ཧོར་ཟླ་བཞི་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས་ཧོར་ཟླ་ལྔ་པའི་བཅོ་ལྔའི་བར་དང་། ཧོར་ཟླ་ལྔ་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས་ཧོར་ཟླ་དྲུག་པའི་བཅོ་ལྔའི་བར་དབྱར་དང་པོ། གཉིས་པ། གསུམ་པར་བྱས་པའི་དབྱར་གཉིས་པའི་གནམ་སྟོང་ལ་བཅུ་བཞི་པ་དང་། ཧོར་ཟླ་དྲུག་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས་ཧོར་ཟླ་བདུན་པའི་བཅོ་ལྔའི་བར་དང་། ཧོར་ཟླ་བདུན་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས་ཧོར་ཟླ་བརྒྱད་པའི་བཅོ་ལྔའི་བར་དང་། ཧོར་ཟླ་བརྒྱད་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས་དགུ་པའི་བཅོ་ལྔའི་བར་ཏེ་སྟོན་དང་པོ། གཉིས་པ།གསུམ་པར་བྱས་དབྱར་ཐ་ཡི་གནམ་སྟོང་ནི་བཅུ་བཞི་པའོ། །དེ་ལྟར་བཤད་པ་ནི་དེང་སང་གངས་ཅན་ན་ཧོར་ཟླ་དགུ་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས་ལོ་མགོ་འཛིན་པ་གྲགས་ཆེ་བས་དེའི་ལུགས་ལྟར་བརྗོད་ལ། ཀུན་མཁྱེན་མཚོ་སྣ་པ་ལྟར་ན། ཧོར་ཟླ་བཅུ་པའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ནས་ལོ་མགོ་འཛིན་པས་སྦྱོར་ཚུལ་མི་མཐུན་ཏེ། །དེས་ན་མདོ་དང་འགྲེལ་པ་ཀར་ཤ་ལས་ཡར་ངོ་སྔོན་འགྲོ་སྟེ་འཇིག་རྟེན་གྲགས་པའི་ལུགས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ། དབྱར་དགུན་འབྲིང་ཐུབ་སྟོན་དཔྱིད་འབྲིང་མི་ཐུབ་པ་འདི་དང་། ས་གའི་གཞུང་དང་། དགེ་ཚུལ་དང་། དགེ་སློང་གི་ལོ་དྲི་ལས། མར་ངོ་སྔོན་འགྲ
【現代漢語翻譯】 至於為何如此，如果以黑月（mar ngo）為先，按照論典的說法來解釋，即以白月（yar ngo）為先，以半月為準。如《薩迦曆書》所說：『雪山融化春季時，二月與四月之黑月，十四日應行布薩戒，精進修持當謹記。』薩迦月與水星月，以及秋分下弦昴星月，勝月與沃月如是說，此六月之黑月十四日。』詢問比丘的年齡時，有二十四個布薩日，即仲冬月、早春月、小春月、仲夏月、早秋月、小秋月的黑月十四日。按照這種說法，從藏曆九月十六日到十月十五日，從藏曆十月十六日到十一月十五日，從藏曆十一月十六日到十二月十五日，分為冬一、冬二、冬三，其中冬二的空亡日是十四日。從藏曆十二月十六日到次年一月十五日，從藏曆一月十六日到二月十五日，從藏曆二月十六日到三月十五日，分為春一、春二、春三，其中早春的空亡日是十四日。 從藏曆三月十六日到四月十五日，從藏曆四月十六日到五月十五日，從藏曆五月十六日到六月十五日，分為夏一、夏二、夏三，其中夏二的空亡日是十四日。從藏曆六月十六日到七月十五日，從藏曆七月十六日到八月十五日，從藏曆八月十六日到九月十五日，分為秋一、秋二、秋三，其中小夏的空亡日是十四日。如此解說，是因為如今雪域（gangs can，指西藏）普遍認為藏曆九月十六日是新年之始，故依此說法。但全知者措那瓦（kun mkhyen mtsho sna pa）認為，藏曆十月十六日才是新年之始，因此計算方法不同。因此，根據經部和註釋，以及噶夏（kar sha）的說法，以白月為先，按照世俗的說法，有『夏仲可忍冬仲不可忍，秋早春仲不可忍』之說。以及《薩迦曆書》的論述，還有沙彌（dge tshul）和比丘的年齡詢問中，都以黑月為先。
【English Translation】 As for why this is so, if we take the dark moon (mar ngo) as the priority and explain it according to the treatises, it means taking the white moon (yar ngo) as the priority, based on the half-moon. As the Sakya Almanac says: 'When the snow mountains melt in spring, the fourteenth day of the dark moon in February and April should be observed with the Posadha vow, and diligent practice should be remembered.' Sakya month and Mercury month, as well as the autumnal equinox waning moon Pleiades month, the victorious month and the Wo month are said to be the fourteenth day of the dark moon in these six months.' When asking about the age of a monk, there are twenty-four Posadha days, namely the middle winter month, the early spring month, the small spring month, the middle summer month, the early autumn month, and the small autumn month, which are the fourteenth day of the dark moon. According to this statement, from the sixteenth day of the ninth Tibetan month to the fifteenth day of the tenth month, from the sixteenth day of the tenth Tibetan month to the fifteenth day of the eleventh month, from the sixteenth day of the eleventh Tibetan month to the fifteenth day of the twelfth month, they are divided into Winter One, Winter Two, and Winter Three, among which the empty day of Winter Two is the fourteenth day. From the sixteenth day of the twelfth Tibetan month to the fifteenth day of the first month of the following year, from the sixteenth day of the first Tibetan month to the fifteenth day of the second month, from the sixteenth day of the second Tibetan month to the fifteenth day of the third month, they are divided into Spring One, Spring Two, and Spring Three, among which the empty day of Early Spring is the fourteenth day. From the sixteenth day of the third Tibetan month to the fifteenth day of the fourth month, from the sixteenth day of the fourth Tibetan month to the fifteenth day of the fifth month, from the sixteenth day of the fifth Tibetan month to the fifteenth day of the sixth month, they are divided into Summer One, Summer Two, and Summer Three, among which the empty day of Summer Two is the fourteenth day. From the sixteenth day of the sixth Tibetan month to the fifteenth day of the seventh month, from the sixteenth day of the seventh Tibetan month to the fifteenth day of the eighth month, from the sixteenth day of the eighth Tibetan month to the fifteenth day of the ninth month, they are divided into Autumn One, Autumn Two, and Autumn Three, among which the empty day of Small Summer is the fourteenth day. This explanation is given because nowadays, it is widely believed in the snowy region (gangs can, referring to Tibet) that the sixteenth day of the ninth Tibetan month is the beginning of the new year, so it is based on this statement. However, Omniscient Tsonawa (kun mkhyen mtsho sna pa) believes that the sixteenth day of the tenth Tibetan month is the beginning of the new year, so the calculation method is different. Therefore, according to the Sutras and commentaries, and the statements of Karsha (kar sha), taking the white moon as the priority, according to worldly sayings, there is the saying 'Middle Summer is tolerable, Middle Winter is not, Early Autumn is tolerable, Middle Spring is not.' And the discussion in the Sakya Almanac, as well as the questions about the age of novices (dge tshul) and monks, all take the dark moon as the priority.
ོ་སྟེ་བསྟན་བཅོས་ཀྱི་གྲགས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ། དབྱར་དགུན་འབྲིང་མི་ཐུབ་སྟོན་དཔྱིད་འབྲིང་ཐུབ་ཅེས་འབྱུང་བས་འདི་གཉིས་ཚིག་འགལ་ཀྱང་དོན་མི་འགལ་ཏེ། འཇིག་རྟེན་གྲགས་པའི་ལུགས་ཀྱི་དུས་ཚིགས་དྲུག་ལྟ་བུ་ལས། དགུན་གྱི་ཟླ་བ་སྨིན་ཉའི་ཡར་ཚེས་གཅིག་ནས་དེའི་མར་ངོའི་བར་ཟླ་བ་གཅིག་རྫོགས་པ་ན་རིལ་ཚེས་རྫོགས་པས་ཞག་མི་ཐུབ་འབྱུང་བ་དང་། བསྟན་བཅོས་པས་ཟླ་བ་དེའི་གོང་རོལ་ཟླ་བ་ཕྱེད་ནས་དགུན་ཟླ་བཟུང་བས་དེའི་ཕྱིར་ཕྱེད་ཚེས་ཀྱི་དབང་གིས་ཟླ་ 7-378a བ་ཕྱེད་གཉིས་རྫོགས་པས་ན་ཞག་མི་ཐུབ་འབྱུང་བ་གནད་གཅིག་ཏུ་སོང་བ་འགལ་བ་མེད་ཅིང་། འདིའི་དོན་འདི་ཐད་དུ་ཀ་བྲིས་པར་ཤོག་གུར་དཔེའུ་རིར་བཀོད་པས་ཀྱང་ཤེས་སོ། །དེ་ལྟར་ནའང་དཀའ་བའི་གནས་དོགས་པའི་ལམ་དུ་ལུས་པ་འདི་ཡོད་དེ། ཀུན་མཁྱེན་བུའི་ཐུགས་ཀྱི་དགོངས་པ་ཇི་ལྟར་ན་འཇིག་རྟེན་དང་བསྟན་བཅོས་གང་ལྟར་ནའང་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ་སྨིན་ཉའི་མར་ངོ་སྟེ། སྨིན་དྲུག་གི་ཉ་ཟིན་པའི་ཟླ་བ་ཕྱེད་པ་ལ་བྱེད་པ་གནད་གཅིག་པའི་སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱིས་དབྱར་དགུན་གྱི་འབྲིང་ཐུབ་པ་དང་མི་ཐུབ་པ་དང་། སྟོན་དཔྱིད་ཀྱི་འབྲིང་མི་ཐུབ་པ་དང་ཐུབ་པ་གནད་གཅིག་པ་སྒྲུབ་པ་ཡིན་ལ། མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོའི་དགོངས་པ་ལྟར་ན་གོང་དུ་ལོ་མགོ་འཛིན་པའི་དུས་བཤད་པ་ལྟར་བསྟན་བཅོས་ཁས་ལེན་ན་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པར་འཇོག་པའི་སྨིན་ཉའི་མར་ངོ་ལྟ་བུ་ནི་འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པའི་དབྱུག་ཉའི་གནམ་སྟོང་ལ་བཤད་ཅིང་། དེའི་ཕྱིར་སྨིན་ཉའི་མར་ངོ་ལ་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པར་བཤད་པ་ཡང་དུས་དེར་བྱེད་པ་མིན་ཅེས་གསུངས་པས། དེ་ལྟར་ན་བུ་རིན་པོ་ཆེ་དང་མཚོ་སྣ་པ་གཉིས་ཀྱི་བཞེད་པ་འགལ་བ་དེ་དགོངས་པ་མི་འགལ་བར་བཤད་དགོས་ནའང་ཁོ་བོའི་བློ་གྲོས་ཀྱི་ནི་འདི་གཉིས་ཀྱི་འགལ་བ་སྤངས་ཏེ། དགོངས་པ་གཅིག་ཏུ་ཁ་ཚོན་བཅད་ནས་འདིར་མ་བཤད་པས་དཔྱོད་པ་དང་ལྡན་པ་རྣམས་འཐད་པ་གང་ལ་ཡོད་གཟིགས་པ་ནི་དམ་པའི་བྱ་བ་ཡིན་ལ། ཚུལ་འདི་མ་རྟོགས་པར་བློ་གྲོས་གཞོན་ནུ་ཁ་ཅིག །ཁོ་བོས་ལུགས་སོ་སོ་བ་དེ་ལེགས་པར་བཤད་པ་ལ་ནང་འགལ་གྱི་ཕུང་པོར་སྣང་ངོ་སྙམ་དུ་སྐྱོན་མིན་ལ་སྐྱོན་དུ་བཏགས་པར་བྱེད་པ་ཡང་སྲིད་དོ། །དེ་ལྟར་ན་ནི་དོགས་པ་བསལ་བར་བྱ་སྟེ། སྨིན་ཉའི་མར་ངོ་འཇིག་རྟེན་ལུགས་གཙོ་བོར་བྱས་པ་དང་། འདུལ་བའི་ 7-378b རང་ལུགས་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་གཙོ་བོར་བྱས་པའི་ཁྱད་པར་ལས་ཏེ། སྔ་མ་ནི་བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེའི་བཞེད་པ་ལྟར་སྨིན་ཉ་རྫོགས་པའི་ཟླ་ཕྱེད་ཕྱི་མ་ལ་སྨིན་ཉའི་མར་ངོར་མཐའ་གཅིག་ཏུ་བྱས་ནས། དེ་ལ་རིལ་ཚེས་དང་ཕྱེད་ཚེས་ཀྱི་ཁྱད་པར་སྦྱར་ནས་དབྱར་དགུན་གྱི་འབྲིང་ཐུབ་མི་ཐུབ་སོགས་དང་སྦྱར་ནས་བཤད་ལ། ཕྱི་མ་ནི་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོའི་བཞེད་པ་ལྟར་ས
【現代漢語翻譯】 因此，根據論典名聲的說法，有『夏冬中旬不全，春秋中旬全』的說法，這兩者在文字上雖然矛盾，但在意義上並不矛盾。就像世俗名聲中的六個時節一樣，從冬季最後一個月的上半月一日到下半月結束，一個月圓滿時，因為日期圓滿，所以會出現『不全』的情況。而論典家則認為，從該月的前半個月開始算作冬季的月份，因此，由於半月的緣故，半個月加兩個月才圓滿，所以會出現『不全』的情況，這兩種情況實際上是一致的，並不矛盾。這個道理可以通過在紙上畫圖來理解。即便如此，仍然存在一些困難和疑慮。全知布頓（Kunchen Buton，人名）的意圖是什麼呢？無論是世俗還是論典，十四日的布薩（Gso sbyong，戒律儀式）都是在最後一個月的下半月，也就是以抓住昴星團（Smin drug）的半個月為準，這與夏冬中旬的全與不全，以及春秋中旬的不全與全，在意義上是一致的。按照措那巴大師（Mtsho sna pa chen po，人名）的觀點，就像前面所說的確定年初的時間一樣，如果承認論典的說法，那麼將十四日的布薩放在最後一個月的下半月，就像世俗上所說的氐宿（Dbyug nya）的空日一樣。因此，將最後一個月的下半月說成是十四日的布薩，也不是在那個時候舉行。這樣看來，布頓仁波切（Bu rin po che，人名）和措那巴（Mtsho sna pa，人名）的觀點是矛盾的，需要解釋為他們的意圖並不矛盾。但我個人的智慧無法消除這兩者之間的矛盾，並斷定他們的意圖是一致的，所以在這裡沒有詳細說明。有智慧的人可以看看哪種說法更合理，這是聖人的行為。有些不理解這種道理的年輕人，可能會認為我詳細解釋各種不同的觀點，是自相矛盾的堆積，從而妄加指責。因此，有必要消除疑慮，即最後一個月的下半月，主要是以世俗的習慣為主，還是以律藏（'Dul ba）獨特的傳統為主的區別。前者是按照布頓仁波切（Bu ston rin po che，人名）的觀點，將最後一個月圓滿后的後半個月完全確定為最後一個月的下半月，然後結合日期圓滿和半月的區別，來解釋夏冬中旬的全與不全等等。後者是按照措那巴大師（Mtsho sna pa chen po，人名）的觀點。
【English Translation】 Therefore, according to the fame of the treatises, it is said that 'the middle of summer and winter are incomplete, while the middle of spring and autumn are complete.' Although these two statements seem contradictory in words, they are not contradictory in meaning. Just like the six seasons in worldly fame, from the first day of the waxing half of the last month of winter to the end of the waning half, when a month is complete, because the date is complete, the situation of 'incomplete' occurs. However, the treatise scholars believe that the winter month is counted from the first half of the month before that month. Therefore, due to the half-month, half a month plus two months are complete, so the situation of 'incomplete' occurs. These two situations are actually consistent and not contradictory. This principle can be understood by drawing a diagram on paper. Even so, there are still some difficulties and doubts. What is the intention of the omniscient Buton (Kunchen Buton, personal name)? Whether it is worldly or treatise, the fourteenth-day Uposatha (Gso sbyong, a monastic ritual) is in the waning half of the last month, that is, based on the half month of grasping the Pleiades (Smin drug), which is consistent in meaning with the completeness and incompleteness of the middle of summer and winter, and the incompleteness and completeness of the middle of spring and autumn. According to the view of Master Tsonapa (Mtsho sna pa chen po, personal name), just like the time of determining the beginning of the year mentioned earlier, if the statement of the treatise is admitted, then placing the fourteenth-day Uposatha in the waning half of the last month, like the empty day of Dhanistha (Dbyug nya) in the worldly saying. Therefore, saying that the fourteenth-day Uposatha is in the waning half of the last month is not held at that time either. In this way, it seems that the views of Buton Rinpoche (Bu rin po che, personal name) and Tsonapa (Mtsho sna pa, personal name) are contradictory, and it needs to be explained that their intentions are not contradictory. But my personal wisdom cannot eliminate the contradiction between these two, and determine that their intentions are consistent, so I have not explained it in detail here. People with wisdom can see which statement is more reasonable, which is the act of a holy person. Some young people who do not understand this principle may think that my detailed explanation of various different views is an accumulation of self-contradictions, and thus make unwarranted accusations. Therefore, it is necessary to eliminate doubts, that is, the difference between the waning half of the last month, mainly based on worldly customs, or mainly based on the unique tradition of the Vinaya ( 'Dul ba). The former is according to the view of Buton Rinpoche (Bu ston rin po che, personal name), completely determining the second half of the month after the last month is complete as the waning half of the last month, and then combining the difference between the complete date and the half month to explain the completeness and incompleteness of the middle of summer and winter, and so on. The latter is according to the view of Master Tsonapa (Mtsho sna pa chen po, personal name).
ྨིན་ཉའི་ཟླ་ཕྱེད་སྔ་མ་ལ་སྨིན་ཉའི་མར་ངོར་བྱས་ནས་ཞག་མི་ཐུབ་ཀྱི་རྣམ་བཞག་མཛད་པ་དེས་ན། ཕྱེད་ཚེས་དང་རིལ་ཚེས་སྦྱར་ནས་བཤད་པས་གྲགས་པའི་རྗེས་སུ་འབྲངས་ནས་ལག་ལེན་བྱེད་ན་སྔ་མ་སྐྱོན་མེད་དུ་གྲུབ། བསྟན་བཅོས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྲངས་ནས་ལག་ལེན་བྱེད་ན་ཕྱི་མ་སྐྱོན་མེད་དུ་གྲུབ་པས་འདིའི་དོགས་སྤང་འོག་ནས་ཀྱང་འབྱུང་ངོ་། །འོ་ན་ཟླ་བ་ལ་ཤོལ་ཡོད་པའི་ཤོལ་ཟླའི་མར་ངོ་ལ་ཐུབ་པར་བྱེད་དམ་མི་ཐུབ་པར་བྱེད་ཅེ་ན། བྱ་ཊིཀ་ལས་ཐུབ་པ་དང་མི་ཐུབ་པ་བརྒྱུད་མར་ཇི་ལྟར་འབྱུང་ཞེ་ན། རྩིས་ལ་མཁས་པ་གླང་སྟོན་ན་རེ། ཐུབ་པའི་དུས་སུ་ཟླ་བའི་ཤོལ་མི་བྱུང་བ་ན་ཐུབ་པ་གཉིས་སུ་བྱ་ཞིང་། མི་ཐུབ་པའི་དུས་སུ་ནི་མི་ཐུབ་པ་གཉིས་སུ་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དེང་སང་ཡང་ལུགས་འདིའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་ཤིན་ཏུ་མང་མོད། དེ་ལ་སྔ་རབས་པ་དང་བར་གྱི་མཁས་པ་ཁ་ཅིག་ན་རེ། ལུགས་དེ་ནི་མི་རིགས་ཏེ་མི་ཐུབ་པའི་རྗེས་ལ་ཟླ་ཤོལ་མི་ཐུབ་པ་འདོན་པ་མི་སྲིད་དེ། ཟླ་ཤོལ་ཡིན་ན་ཉིན་ཞག་སུམ་ཅུར་ལོངས་པ་ཞིག་འདོན་པས་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་དང་། མི་ཐུབ་པའི་རྗེས་ཀྱི་ཟླ་ཤོལ་ཞག་མི་ཐུབ་པ་འདོན་ན་ཟླ་བ་ཕྱེད་དང་གཉིས་འདས་ན་ཞག་མི་ཐུབ་དོར་མ་དགོས་པར་ཟླ་གཅིག་འདས་པ་ན་ཞག་མི་ཐུབ་འདོར་དགོས་པའི་སྐྱོན་དུ་ཐལ་བ་དང་། ཐུབ་པའི་རྗེས་སུ་ཐུབ་པ་བྱེད་ན། ཟླ་བ་ཕྱེད་གསུམ་འདས་པ་ན། །མཁས་པས་ཞག་མི་ཐུབ་པ་དོར། །ཅེས་འདོན་དགོས་ 7-379a པར་ཐལ་བའི་སྐྱོན་གནས་སོ་ཞེས་སྨྲ་ལ། ཡང་ཁ་ཅིག་ཐུབ་པའི་རྗེས་སུ་ཐུབ་པ་དང་། མི་ཐུབ་པའི་རྗེས་སུ་མི་ཐུབ་པ་མ་བྱས་ན་ཤོལ་གང་ལ་ཡོད་པའི་ཟླ་བ་དེ་དཔེར་ན། སྨིན་ཉ་ལྟ་བུ་མི་ཐུབ་པའི་རྗེས་སུ་ཐུབ་པ་བྱས་ན། སླར་མགོའི་ཟླ་བ་ཐུབ་ངོ་ཤེས་པ་དེ་མི་ཐུབ་པར་བྱེད་དགོས་ལ། དེ་ལྟར་ན་གསོ་སྦྱོང་ཞག་མི་ཐུབ་ཀྱི་དུས་ཐམས་ཅད་འཆོལ་བར་འགྱུར་བས་ཟླ་ཤོལ་ཡོད་པའི་ཟླ་བའི་ཐུབ་མི་ཐུབ་དངོས་ཟླའི་རྗེས་སུ་འབྲངས་ནས། སླར་དངོས་ཟླ་ནས་ཐུབ་མི་ཐུབ་བརྩིས་ན་ལུང་དོན་རྣམས་འཁྲུལ་མེད་དུ་བཤད་ནུས་ཟེར་རོ། །ཡང་ཁ་ཅིག །དེ་ཡང་མི་འཐད་དེ། དེ་ལྟར་ན་ཟླ་ཤོལ་ཡོད་པའི་ལོ་གཅིག་ལ་ཟླ་བ་བཅུ་གསུམ་ཡོད་དགོས་པར་འགྱུར་ཏེ། ཟླ་བ་གཅིག་པོ་དེ་ལོ་སྔ་མའི་ཟླ་བ་བཅུ་གཉིས་རྫོགས་པའི་རྗེས་སུ་ཟླ་བ་གཅིག་ལྷག་ཅིང་། ལོ་ཕྱི་མའི་ཟླ་བ་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་ནང་དུ་ཡང་མ་འདུས་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན་མི་རིགས་ཏེ། ཟླ་བའི་ཤོལ་ཐམས་ཅད་ལོ་སྔ་མ་སྔ་མར་ཞག་བསགས་པའི་ཐུན་གྱིས་དེར་འགྱུར་བ་ཡིན་གྱི། ཟླ་བ་རངས་པ་གཅིག་བར་དུ་འབྱུང་བ་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །འོ་ན་རྣམ་པར་བཞག་པ་དེ་དག་ལས་ཇི་ལྟར་འཐད་ཅེ་ན། ཀུན་མཁྱེན་བུའི་ཊཱི་ཀར། ལྷག་པོ་ཐུབ་མི་ཐུབ་ནི་ཐུབ་པའི་རྗེས་སུ་ལྷག་ན་མི་ཐུབ་པ་དང་།
【現代漢語翻譯】 關於在小月上半月按照小月晦日的方式來處理，並制定『不過夜』的規則，如果將半月和整月結合起來解釋，那麼按照傳統的方式來實踐，前者就沒有問題。如果按照論典的方式來實踐，那麼後者就沒有問題，關於這方面的疑問，在後面也會提到。 那麼，對於有閏月的月份，閏月的晦日應該按照『過夜』還是『不過夜』的方式處理呢？《བྱ་ཊིཀ་》中是如何描述『過夜』和『不過夜』的傳承方式的呢？精通曆算的格朗丹說：在『過夜』的時候，如果沒有出現閏月，那麼就按照兩個『過夜』來處理；在『不過夜』的時候，就按照兩個『不過夜』來處理。現在也有很多人遵循這種方式。但是，一些古代和中期的學者說：這種方式是不合理的，因為不可能在『不過夜』之後出現閏月『不過夜』，因為如果出現閏月，那麼必然會有一個長達三十天的月份。如果在『不過夜』之後出現閏月『不過夜』，那麼就會出現過了二分之一個月之後，不需要捨棄『不過夜』，而過了一個月之後，就需要捨棄『不過夜』的錯誤。如果在『過夜』之後按照『過夜』來處理，那麼就應該說：過了二個月半，智者就應該捨棄『不過夜』，這樣就會出現錯誤。還有一些人說，如果在『過夜』之後不按照『過夜』來處理，在『不過夜』之後不按照『不過夜』來處理，那麼有閏月的月份，例如小月，如果在『不過夜』之後按照『過夜』來處理，那麼就需要將原本知道是『過夜』的月初的月份改為『不過夜』，這樣一來，所有的布薩『不過夜』的時間都會被打亂，所以應該按照閏月的『過夜』或『不過夜』來遵循實際月份，然後再從實際月份來計算『過夜』或『不過夜』，這樣才能準確無誤地解釋經文的含義。 還有人說：這種說法也是不合理的，因為如果這樣，那麼有閏月的一年就應該有十三個月，因為這一個月既不屬於前一年十二個月的結束，也不屬於后一年十二個月的開始。如果承認這一點，那麼也是不合理的，因為所有的閏月都是通過累積前一年的時間而形成的，不可能憑空出現一個月。那麼，在這些規則中，哪一種是合理的呢？全知布的註釋中說：剩餘的『過夜』或『不過夜』，如果在『過夜』之後剩餘，那麼就是『不過夜』；
【English Translation】 Regarding the practice of treating the first half of a minor month as the waning phase of a minor month and establishing the rule of 'not spending the night,' if half-month and full-month are combined for explanation, then following the well-known tradition in practice, the former is without fault. If following the treatises in practice, then the latter is without fault, and doubts about this will be mentioned later. Then, for months with intercalary months, should the new moon of the intercalary month be treated as 'spending the night' or 'not spending the night'? How does the 《བྱ་ཊིཀ་》 describe the lineage of 'spending the night' and 'not spending the night'? The expert in calculations, Langton, said: When 'spending the night,' if there is no intercalary month, then treat it as two 'spending the night'; when 'not spending the night,' then treat it as two 'not spending the night.' Many people still follow this method today. However, some ancient and intermediate scholars say: This method is unreasonable because it is impossible for an intercalary month 'not spending the night' to follow 'not spending the night,' because if there is an intercalary month, then there must be a month lasting thirty days. If an intercalary month 'not spending the night' follows 'not spending the night,' then the fault arises that after half a month, there is no need to discard 'not spending the night,' but after one month, it is necessary to discard 'not spending the night.' If 'spending the night' is followed by 'spending the night,' then it should be said: After two and a half months, the wise should discard 'not spending the night,' which leads to error. Some also say that if 'spending the night' is not followed by 'spending the night,' and 'not spending the night' is not followed by 'not spending the night,' then for the month with an intercalary month, such as a minor month, if 'not spending the night' is followed by 'spending the night,' then the month that was originally known to be 'spending the night' at the beginning of the month must be changed to 'not spending the night,' which would disrupt all the Uposatha 'not spending the night' times. Therefore, the 'spending the night' or 'not spending the night' of the intercalary month should follow the actual month, and then calculate 'spending the night' or 'not spending the night' from the actual month, so that the meaning of the scriptures can be explained accurately. Others say: This is also unreasonable, because if so, then a year with an intercalary month should have thirteen months, because that one month neither belongs to the end of the previous year's twelve months nor to the beginning of the next year's twelve months. If this is admitted, it is also unreasonable, because all intercalary months are formed by accumulating time from the previous year, and it is impossible for a month to appear out of nowhere. So, which of these rules is reasonable? The commentary of Kunchen Bu says: The remaining 'spending the night' or 'not spending the night,' if remaining after 'spending the night,' then it is 'not spending the night';
མི་ཐུབ་པའི་རྗེས་སུ་ལྷག་ན་ཐུབ་པར་རིགས་ཀྱི། བཟློག་པར་སྨྲ་བ་ནི་མི་རིགས་སོ་ཞེས་འབྱུང་བ་ལྟར་འདོན་པར་བྱ་སྟེ། དེ་ཡང་དཔེར་ན་སྨིན་ཉ་ལྟ་བུ་ལ་ཟླ་ཤོལ་ཡོད་ན་ཟླ་ཤོལ་དེ་ཉིད་ནས་བགྲངས་པས་ཟླ་བ་བཅུ་གཉིས་ན་སང་ཕོད་འཆར་རྒྱུའི་སྨིན་ཟླའི་ངོ་འཆར་བ་ཡིན་གྱི། ལུགས་གཞན་ལྟར་ན་ཟླ་ཤོལ་དང་བཅས་པའི་ཟླ་བ་བཅུ་གསུམ་ན་སང་ཕོད་ཀྱི་སྨིན་ཟླའང་འཆར་དགོས་པས། དེ་ལྟར་ན་གསོ་སྦྱོང་ཞག་མི་ཐུབ་ཀྱི་ལུང་འདུལ་མངོན་ནས་བཤད་པ་རྣམས་དང་མི་འགྲིག་ 7-379b ཅིང་། གསོ་སྦྱོང་མི་ཐུབ་པ་རྣམས་འཆོལ་བར་འགྱུར་རོ། །ཟླ་ཤོལ་བརྩིས་པའི་བཅུ་གཉིས་ན་སྨིན་ཟླ་འཆར་བ་ཡང་སྨིན་ཉ་ལ་ཟླ་ཤོལ་བྱུང་བའི་ཤོལ་ཟླ་དེ་ནས་བརྩམས་པའི་ཟླ་བ་བཅུ་གཉིས་ན་སང་ཕོད་འཆར་རྒྱུའི་སྨིན་ཟླས་ཀྱང་ཅུང་ཟད་ཟིན་པའི་ཕྱིར་གནད་གཅིག་པ་ལ་བསམ་པ་ཡིན་ནོ། །འདིའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་སྨིན་ཉའི་མར་ངོ་ལ་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ་སོགས་འབྱུང་བ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་ངེས་པ་ཡིན་ལ། འདི་ཉིད་འདྲེན་པ་དམ་པ་ཀརྨ་ཕྲིན་ལས་པའི་དགོངས་པར་ཡང་སོང་སྟེ། རྗེ་དེས་མཛད་པའི་རྩིས་ཀུན་བཏུས་པའི་འགྲེལ་པར་དབུགས་ལ་སོགས་པའི་ཤོལ་བསགས་པས་ཟླ་བ་ལོངས་པའི་ལོ་དེ་ལ་ཟླ་བ་བཅུ་གསུམ་འབྱུང་བས་ཚེས་ཟླ་གཉིས་ལ་ཁྱིམ་ཟླ་གཅིག་གི་མིང་གིས་བརྗོད་པ་ལས་ཤེས་སོ། །ཞེས་འབྱུང་བས་ཀྱང་ཚེས་ཟླ་དངོས་དང་ཤོལ་གཉིས་ཀར་ཁྱིམ་ཟླ་གཅིག་གི་ཁོངས་སུ་སྡུད་པས་དེའི་ཕྱིར་ནའང་ཤོལ་ཡོད་པའི་ཟླ་བ་དེ་དང་ཤོལ་མེད་པའི་ཚེས་ཟླ་ཕྱི་མ་གཉིས་ཁྱིམ་ཟླ་གཅིག་གིས་བསྡུས་པའི་སྐབས་ཤིག་སྲིད་པས། དེའི་རིགས་པས་ཀྱང་འདི་གྲུབ་པ་ནི་གཙུག་ལག་གཞན་གྱི་ལུགས་ཀྱིས་ཀྱང་འབུལ་བ་པའི་ལུགས་ལ་ཤོལ་ཡོད་མེད་གང་ཡིན་ཀྱང་ཐུབ་པའི་རྗེས་སུ་མི་ཐུབ་པ། མི་ཐུབ་པའི་རྗེས་སུ་ཐུབ་པར་བྱས་པ་ཉིད་བསྟར་ཆགས་སུ་བགྲངས་པས་ལག་ལེན་ལ་འཁྲུལ་བ་མི་འབྱུང་བ་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་འདུལ་བ་ལ་ཤོལ་འདོར་བའི་རྣམ་བཞག་དོན་མེད་དུ་ཐལ་ཅེ་ན། མི་ཐལ་ཏེ་ཤོལ་གྱི་ཁྱད་པར་འཇོག་ལུགས་འདི་མ་གཏོགས་པའི་དུས་ཚིགས་བརྗོད་པ་སོགས་ལག་ལེན་གཞན་ལ་ཐ་སྙད་ཀྱི་ཡན་ལག་ཏུ་རྣམ་པར་བཞག་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཐུབ་པའི་རྗེས་སུ་མི་ཐུབ་པ་དང་། མི་ཐུབ་པའི་རྗེས་སུ་ཐུབ་པ་རྣམ་པར་བཞག་པ་འདི་ལ་གོང་དུ་ཁ་གཅིག་གིས་དེ་ལྟར་བྱས་ན་མགོ་ཟླ་ལྟ་བུ་ཐུབ་ 7-380a པ་ཡིན་ངོ་ཤེས་དེ་ཉིད་མི་ཐུབ་པར་འགྱུར་ཞེས་སོགས་ཀྱིས་གནོད་དེ། ཐུབ་པ་བཏུད་མར་བྱེད་པ་ལ་འགལ་བ་ཅིའང་མེད་པའི་ཕྱིར། མང་དུ་མ་གསན་པ་དག་ངོ་མཚར་དུ་མི་འཛིན་པར་ཞུའོ། །ཚུལ་འདི་ལ་ཀུན་མཁྱེན་མཚོ་སྣ་ཆེན་པོའི་གསུང་གིས་ཁ་ཅིག་ན་རེ། སྟོན་དཔྱིད་ཀྱི་འབྲིང་པོ་གཉིས་ཀྱི་དངོས་ཟླ་མི་ཐུབ་པ་བཞིན་དུ་ཤོལ་ཟླ་ཡང་མི་ཐུབ་པ་སྟེ་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བ
【現代漢語翻譯】 正如經文所說：'如果不能持守的後面是能持守的，那才是合理的。如果反過來說，那就不合理了。' 應該這樣理解。例如，對於像斯敏雅（Sminnya，藏曆新年）這樣的情況，如果有閏月，就應該從閏月開始計算，這樣十二個月后，來年斯敏月的面貌才會顯現。如果按照其他方式，閏月加上十二個月，那麼來年的斯敏月也應該顯現，這樣就與律經和論藏中所說的不能持守齋戒日的說法相矛盾，並且不能持守的齋戒日就會變得混亂。 計算閏月后的十二個月出現斯敏月，也是因為斯敏雅出現閏月時，從閏月開始計算的十二個月，來年出現的斯敏月也稍微佔據了一部分，所以關鍵是一樣的。由於這個原因，斯敏雅的初十等日子，在任何情況下都是確定的。這一點也符合持明噶瑪欽列巴（Karma Trinleypa）的觀點。他在所著的《歷算總集釋》中說：'由於積累了烏氣（dbugs，呼吸）等閏余，導致一年有十三個月，因此將兩個望日（tshes，日期）月稱為一個家（khyim，星座）月。' 這也說明了望日月和閏月都包含在一個家月之中。因此，閏月和沒有閏月的下一個望日月，有時可能會被一個家月所包含。從這個道理上也可以證明，無論是否閏月，按照其他宗派的觀點，不能持守的後面是能持守的，能持守的後面是不能持守的，這樣依次計算，實際操作中就不會出現錯誤。 那麼，律藏中關於去除閏余的規定是否變得沒有意義了呢？並非如此，因為除了這種區分閏余的方式之外，在其他實際操作中，例如表達時間等，還需要將閏余作為術語的一部分進行區分。對於能持守的後面是不能持守的，以及不能持守的後面是能持守的這種區分，之前有人反對說，如果這樣做，像月初的月份一樣，能持守的月份就會變成不能持守的等等。但是，連續持守並沒有任何矛盾。請不要讓那些聽聞不多的人感到驚訝。 關於這個道理，全知措那瓦（Kunchen Tsonawa）的著作中說：'有些人說，就像秋冬季的中間兩個月不能持守一樣，閏月也不能持守，也就是不能持守齋戒日。'
【English Translation】 As the scripture says, 'If what cannot be kept is followed by what can be kept, that is reasonable. If it is said the other way around, that is not reasonable.' It should be understood in this way. For example, in the case of Sminnya (Tibetan New Year), if there is an intercalary month, it should be counted from the intercalary month, so that after twelve months, the face of Sminnya of the coming year will appear. If according to other methods, the intercalary month plus twelve months, then the Sminnya of the coming year should also appear, which contradicts the statement in the Vinaya and Abhidharma that the fast days cannot be kept, and the fast days that cannot be kept will become chaotic. The appearance of Sminnya twelve months after counting the intercalary month is also because when Sminnya has an intercalary month, the twelve months counted from the intercalary month also occupy a part of the Sminnya that will appear in the coming year, so the key is the same. For this reason, the tenth day of Sminnya, etc., are certain in all cases. This also agrees with the view of Karma Trinleypa, the Vidyadhara. In his commentary on the 'Compendium of Calculations', he said: 'Because of the accumulation of intercalary remainders such as breaths (dbugs), the year has thirteen months, so two waxing (tshes, date) months are called one zodiacal (khyim, constellation) month.' This also shows that both the waxing month and the intercalary month are included in one zodiacal month. Therefore, the intercalary month and the next waxing month without an intercalation may sometimes be included in one zodiacal month. From this reasoning, it can also be proved that whether or not there is an intercalation, according to the views of other sects, what cannot be kept is followed by what can be kept, and what can be kept is followed by what cannot be kept, so that the actual operation will not be mistaken by counting in succession. Then, does the rule of removing intercalary remainders in the Vinaya become meaningless? Not so, because in other practical operations, such as expressing time, etc., apart from this way of distinguishing intercalary remainders, it is also necessary to distinguish intercalary remainders as part of the terminology. Regarding the distinction between what cannot be kept following what can be kept, and what can be kept following what cannot be kept, some people previously objected that if this is done, like the first month of the month, the month that can be kept will become the month that cannot be kept, and so on. However, there is no contradiction in continuous keeping. Please do not be surprised by those who have not heard much. Regarding this principle, the writings of Kunkhyen Tsonawa say: 'Some say that just as the middle two months of autumn and spring cannot be kept, the intercalary month cannot be kept either, that is, the fast days cannot be kept.'
ཞི་པའོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །འོན་ཀྱང་ལོ་གསུམ་གྱི་ཤོལ་ཞག་བཅུ་ཚན་གསུམ་ལ་ཞག་ཉི་ཤུ་རྩ་དགུ་ལས་མེད་པར་སྨྲ་བ་འདི་ཤིན་ཏུ་མི་རིགས་སོ་ཞེས་གསུངས་པས།ཐུབ་མི་ཐུབ་གང་གི་རྗེས་སུ་ཤོལ་བྱུང་ཡང་བཤོལ་ཟླ་ཐུབ་པ་ཁོ་ན་འཇོག་དགོས་ཏེ། ཟླ་བ་དེ་ལ་ཞག་སུམ་ཅུ་ངེས་པར་ཚང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་འཆད་པ་འདི་ཡང་ལེགས་པར་བཤད་པའི་རྣམ་གྲངས་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པ་ཞིག་གོ །གྲགས་པའི་ཕུང་པོ་ཅན་ཁ་ཅིག་ན་རེ། རྒྱལ་དང་དབོ་དང་ས་ག་དང་། །ཆུ་སྟོད་ཁྲུམས་སྟོད་སྨིན་དྲུག་སྟེ། །འདི་རྣམས་ཀྱི་ནི་ནག་པོའི་ཕྱོགས། །ཟླ་ཕྱེད་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ། །ཞེས་པ་ནི་ཤོལ་མེད་པའི་བརྩི་བཞག་བྱེད་ལ། ཤོལ་ཡོད་ན་ཐུབ་པའི་རྗེས་སུ་མི་ཐུབ་པ་དང་། མི་མཐུན་པའི་རྗེས་སུ་ཐུབ་པ་བྱེད་པས་དཔེར་ན་སྨིན་ཉའི་མར་ངོ་ལ་མི་ཐུབ་པ་འབྱུང་ཞིང་། དེའི་ཤོལ་ཟླ་ལ་ཐུབ་པ་བྱས་པས་མགོ་ཟླའི་མར་ངོ་ལ་ལུང་ནས་ཐུབ་པར་བཤད་ཀྱང་ཤོལ་གྱི་འགྲོས་ཀྱིས་མགོ་ཟླའི་མར་ངོ་མི་ཐུབ་པར་འགྱུར་བས། སྣྲོན། གྲོ་བཞིན། དབྱུ་གུ། མགོ། མཆུ། ནག་པ་རྣམས་ཀྱི་མར་ངོ་ལ་བཅུ་བཞི་པ་འབྱུང་བ་ཞིག་ཡོད་པ་ཡིན་ཅིང་། རྒྱལ་སོགས་སྨོས་པ་ནི་མཚོན་པ་ཙམ་ཡིན་ཅེས་ཟེར་རོ། །འདི་ལྟ་བུ་ནི་འཕགས་པའི་ཡུལ་དང་། བོད་ཀྱི་ཆར་འདུལ་བ་དང་མ་མོ་འཛིན་པ་སུའི་ལུགས་ལའང་མི་འབྱུང་བས་བླུན་པོའི་ལོག་པར་རྟོག་པར་གོའོ། །དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་ན་རེ། འདུལ་ 7-380b བ་པའི་ལུགས་ཀྱི་ལོ་གཅིག་ལ་ཚེས་སུམ་བརྒྱ་དང་དྲུག་ཅུའམ། ཉིན་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དང་ལྔ་བཅུ་ང་བཞི་འབྱུང་ལ། དེ་ལྟར་ན། ན་ནིང་གི་སྨིན་དྲུག་ཅན་གྱི་མར་ངོ་ལ་གསོ་སྦྱོང་མི་ཐུབ་པ་བྱུང་ན། ད་ལོའི་སྨིན་དྲུག་གི་མར་ངོ་ལ་དེ་མི་འབྱུང་བས་ཁྱབ་སྟེ། དེའི་ཤེས་བྱེད་ཀྱང་ལོ་སྔ་མའི་སྨིན་དྲུག་ཅན་གྱི་ཟླ་བ་ཡིན་ངོ་ཤེས་ཏེ་རྫོགས་མཚམས་ནས་ལོ་རྟིང་མའི་སྨིན་དྲུག་ཅན་གྱི་ཟླ་བ་ཡིན་ངོ་ཤེས་པའི་བར་དེའི་མགོ་ཟུག་པའི་བར་ལ་ཚེས་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དོན་གཅིག་ཚང་དགོས་པ་ལ་ཐུག་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །འདི་ནི་འབྲེལ་ཡེ་མེད་པའི་གཏམ་སྟེ།ལོ་སྔ་ཕྱིའི་སྨིན་དྲུག་གི་ཟླ་བ་སྔ་ཕྱི་ལ་ཞག་མི་ཐུབ་དང་ཐུབ་པའི་ཁྱད་པར་རིགས་ཏེ། ཟླ་བ་དེ་གཉིས་ཀྱི་བར་དུ་ཚེས་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དོན་གཅིག་ཚང་དགོས་པའི་ཕྱིར་གྱི་ཁྱབ་པ་འདི་འདྲ་ནི་སྔོན་རྒྱ་བོད་གང་ནའང་མ་བྱུང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། ལོ་སྔ་མའི་སྨིན་དྲུག་ཅན་གྱི་མར་ངོ་ལ་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ་བྱུང་ན་ལོ་ཕྱི་མའི་སྨིན་དྲུག་ཅན་གྱི་མར་ངོ་ལ་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ་མི་འབྱུང་བར་ཁྱབ་པ་ཁས་ལེན་ན་ཉ་ཤི་གང་རུང་དང་མ་བསྟུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ་ཞིག་ཁས་ལེན་དགོས་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་ལས་གཞན་དུ་ལོ་ཕྱི་མ་ལ་འབྱུང་བའི་སྨིན་ཟླ་དེ་སྨིན་ཟླ་ཡིན་མིན་ལ་ཐུག་ལ། མིན་ན་ས
【現代漢語翻譯】 名為『寂靜』(zhi pa』o) 。然而，有人說三年中每隔三個月就有一個月只有二十九天，這是非常不合理的。因此，無論閏月出現在哪個月之後，都必須將該月定為閏月，因為該月必須有三十天。這種解釋是一種非常卓越的善說。有些自詡博學的人說：『嘉月（rgyal，藏曆一月）、堆窩月（dvo，藏曆二月）、薩嘎月（sa ga，藏曆四月）和曲追月（chu stod，藏曆五月）、竹追月（khrums stod，藏曆六月）、敏珠月（smin drug，藏曆十一月）這些月份的黑半月十四日是持齋日。』他們這樣計算沒有閏月的情況。如果存在閏月，則在嘉月等月份之後的不算作閏月，在不一致的月份之後算作閏月。例如，敏珠月（smin nya，藏曆十一月）的上半月不算作閏月，但其閏月算作閏月，因此，雖然經文中說嘉月（mgo zla，藏曆一月）的上半月算作閏月，但由於閏月的緣故，嘉月（mgo zla，藏曆一月）的上半月不算作閏月。因此，在仲月（snron，藏曆三月）、卓沃辛月（gro bzhin，藏曆七月）、堆古月（dbyu gu，藏曆八月）、嘉月（mgo，藏曆一月）、丘月（mchu，藏曆九月）和黑月（nag pa）的上半月會出現十四日持齋日。』提到嘉月等只是舉例而已。這種說法在印度和西藏的律藏以及護持母法者中都不存在，因此是愚蠢的邪見。尊貴的釋迦勝說：『按照律藏的說法，一年有三百六十天或三百五十四天。因此，如果去年敏珠月（smin drug，藏曆十一月）的上半月不能持齋，那麼今年敏珠月（smin drug，藏曆十一月）的上半月一定可以持齋。』其理由是，必須知道前一年的敏珠月（smin drug，藏曆十一月）的結束到下一年敏珠月（smin drug，藏曆十一月）的開始之間有三百七十一天。』這是毫無關聯的說法。前後兩年的敏珠月（smin drug，藏曆十一月）的上半月是否能持齋是有區別的，因為這兩個月之間必須有三百七十一天。這種說法在以前的印度和西藏都沒有出現過。如果承認去年敏珠月（smin drug，藏曆十一月）的上半月持齋，那麼今年敏珠月（smin drug，藏曆十一月）的上半月就不能持齋，那麼就必須承認一個與初一或月虧無關的十四日持齋日。否則，明年出現的敏珠月（smin zla）是否是敏珠月（smin zla）取決於是否…… This is called 'Zhi pa'o'. However, some say that in three years, every three months there is a month with only twenty-nine days, which is very unreasonable. Therefore, no matter which month the leap month occurs after, that month must be designated as a leap month, because that month must have thirty days. This explanation is a particularly excellent form of good speech. Some who claim to be learned say: 'Gyal (rgyal, first month of the Tibetan calendar), Dvo (dvo, second month of the Tibetan calendar), Saga (sa ga, fourth month of the Tibetan calendar), Chutö (chu stod, fifth month of the Tibetan calendar), Trumtö (khrums stod, sixth month of the Tibetan calendar), and Mindru (smin drug, eleventh month of the Tibetan calendar), the fourteenth day of the dark half of these months is the Uposatha day.' They calculate this without leap months. If there is a leap month, then the one after Gyal etc. is not counted as a leap month, and the one after a non-matching month is counted as a leap month. For example, the first half of Mindru (smin nya, eleventh month of the Tibetan calendar) is not counted as a leap month, but its leap month is counted as a leap month, so although the scriptures say that the first half of Gyal (mgo zla, first month of the Tibetan calendar) is counted as a leap month, due to the leap month, the first half of Gyal (mgo zla, first month of the Tibetan calendar) is not counted as a leap month. Therefore, the fourteenth day of the first half of Dron (snron, third month of the Tibetan calendar), Drowozhin (gro bzhin, seventh month of the Tibetan calendar), Yugu (dbyu gu, eighth month of the Tibetan calendar), Go (mgo, first month of the Tibetan calendar), Chu (mchu, ninth month of the Tibetan calendar), and the Black Month (nag pa) will be the Uposatha day.' Mentioning Gyal etc. is just an example. This kind of statement does not exist in the Vinaya of India and Tibet, nor among the protectors of the Mother Tantra, so it is a foolish wrong view. The noble Shakya Chokden said: 'According to the Vinaya, a year has three hundred and sixty days or three hundred and fifty-four days. Therefore, if the first half of Mindru (smin drug, eleventh month of the Tibetan calendar) could not observe Uposatha last year, then the first half of Mindru (smin drug, eleventh month of the Tibetan calendar) this year must be able to observe Uposatha.' The reason is that it is necessary to know that there must be three hundred and seventy-one days between the end of the previous year's Mindru (smin drug, eleventh month of the Tibetan calendar) and the beginning of the next year's Mindru (smin drug, eleventh month of the Tibetan calendar).' This is an irrelevant statement. There is a difference between whether the first half of Mindru (smin drug, eleventh month of the Tibetan calendar) of the previous and subsequent years can observe Uposatha, because there must be three hundred and seventy-one days between these two months. Such a statement has never appeared in India or Tibet before. If you admit that the first half of Mindru (smin drug, eleventh month of the Tibetan calendar) observed Uposatha last year, then the first half of Mindru (smin drug, eleventh month of the Tibetan calendar) cannot observe Uposatha this year, then you must admit a fourteenth Uposatha day that is unrelated to the new moon or waning moon. Otherwise, whether the Mindru month (smin zla) that appears next year is the Mindru month (smin zla) depends on whether...
【English Translation】 It is called 'Zhi pa'o'. However, some say that in three years, every three months there is a month with only twenty-nine days, which is very unreasonable. Therefore, no matter which month the leap month occurs after, that month must be designated as a leap month, because that month must have thirty days. This explanation is a particularly excellent form of good speech. Some who claim to be learned say: 'Gyal (rgyal, first month of the Tibetan calendar), Dvo (dvo, second month of the Tibetan calendar), Saga (sa ga, fourth month of the Tibetan calendar), Chutö (chu stod, fifth month of the Tibetan calendar), Trumtö (khrums stod, sixth month of the Tibetan calendar), and Mindru (smin drug, eleventh month of the Tibetan calendar), the fourteenth day of the dark half of these months is the Uposatha day.' They calculate this without leap months. If there is a leap month, then the one after Gyal etc. is not counted as a leap month, and the one after a non-matching month is counted as a leap month. For example, the first half of Mindru (smin nya, eleventh month of the Tibetan calendar) is not counted as a leap month, but its leap month is counted as a leap month, so although the scriptures say that the first half of Gyal (mgo zla, first month of the Tibetan calendar) is counted as a leap month, due to the leap month, the first half of Gyal (mgo zla, first month of the Tibetan calendar) is not counted as a leap month. Therefore, the fourteenth day of the first half of Dron (snron, third month of the Tibetan calendar), Drowozhin (gro bzhin, seventh month of the Tibetan calendar), Yugu (dbyu gu, eighth month of the Tibetan calendar), Go (mgo, first month of the Tibetan calendar), Chu (mchu, ninth month of the Tibetan calendar), and the Black Month (nag pa) will be the Uposatha day.' Mentioning Gyal etc. is just an example. This kind of statement does not exist in the Vinaya of India and Tibet, nor among the protectors of the Mother Tantra, so it is a foolish wrong view. The noble Shakya Chokden said: 'According to the Vinaya, a year has three hundred and sixty days or three hundred and fifty-four days. Therefore, if the first half of Mindru (smin drug, eleventh month of the Tibetan calendar) could not observe Uposatha last year, then the first half of Mindru (smin drug, eleventh month of the Tibetan calendar) this year must be able to observe Uposatha.' The reason is that it is necessary to know that there must be three hundred and seventy-one days between the end of the previous year's Mindru (smin drug, eleventh month of the Tibetan calendar) and the beginning of the next year's Mindru (smin drug, eleventh month of the Tibetan calendar).' This is an irrelevant statement. There is a difference between whether the first half of Mindru (smin drug, eleventh month of the Tibetan calendar) of the previous and subsequent years can observe Uposatha, because there must be three hundred and seventy-one days between these two months. Such a statement has never appeared in India or Tibet before. If you admit that the first half of Mindru (smin drug, eleventh month of the Tibetan calendar) observed Uposatha last year, then the first half of Mindru (smin drug, eleventh month of the Tibetan calendar) cannot observe Uposatha this year, then you must admit a fourteenth Uposatha day that is unrelated to the new moon or waning moon. Otherwise, whether the Mindru month (smin zla) that appears next year is the Mindru month (smin zla) depends on whether...
ྨིན་ཟླ་ཕྱི་མ་དེ་སྨིན་ཟླ་ཡིན་པར་ཁས་བླངས་པ་དང་འགལ་བ་དང་། ཡིན་ན་ཚེས་ཞག་དེ་མ་ཚང་ཡང་མི་ཐུབ་པའི་དུས་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་ཡིན་ཏེ་ལུང་ལས་དེ་ལྟར་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡང་སྨིན་ཟླ་ཕྱི་མ་དེ་འདུལ་བ་ནས་བཤད་པའི་སྨིན་ཟླའི་གོ་ཆོད་ཀྱང་། སྤྱིར་རྩིས་པའི་ལུགས་ཀྱི་སྨིན་ཟླར་མི་འགྱུར་བའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་སོ་ཞེ་ན། འོ་ན་སྨིན་ཟླ་སྔ་མ་དེའང་རྩིས་པའི་ཞིབ་ཆ་བྱས་ན་སྨིན་ཉ་དངོས་གཞི་དེ་ཡིན་ངེས་མེད་པས། སྔ་མའི་སྨིན་ཉ་དེས་ཀྱང་མི་ཐུབ་པའི་དུས་ཡིན་པར་མཐའ་གཅིག་ཏུ་སྨྲ་མི་ནུས་ 7-381a པར་མཚུངས་ལ། ཡང་ན་སྨིན་ཉ་ཕྱི་མའི་མར་ངོ་ལ་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ་བྱེད་དམ་མི་བྱེད། བྱེད་ན་དེ་ལ་གསོ་སྦྱོང་མི་ཐུབ་པ་མི་འབྱུང་བར་བཤད་པ་དང་འགལ། མི་བྱེད་ན་ལོ་ཕྱི་མ་དེ་ལ་འདུལ་བ་ནས་བཤད་པའི་སྨིན་ཟླའི་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ་དེ་སྨིན་ཟླའི་གོང་རོལ་དབྱུག་ཟླ་ལ་བྱེད་དམ། དེའི་འོག་གི་མགོ་ཟླ་ལ་བྱེད། ཕྱོགས་གང་ལྟར་ཡང་གསོ་སྦྱོང་ཞག་ཐུབ་གཅིག་བོར་བས་ལོ་གཅིག་ལ་གསོ་སྦྱོང་ཉེར་གསུམ་ལས་མེད་པར་ཐལ་ལོ། །དེས་ན་འདུལ་བའི་གཞུང་དཔང་པོར་བྱེད་བཞིན་འདུལ་བའི་རང་གཞུང་རྣམས་འགོག་པར་བྱེད་པ་ནི་དཔྱིས་ཕྱིན་པར་མ་བསླབས་པར་འཆད་རྩོམ་བྱས་པ་ལས་འབྱུང་བར་སྣང་ངོ་། །ཁྱེད་ཉིན་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དང་ང་བཞི་ལ་འདུལ་བའི་ལོ་གཅིག་ཡིན་སྙམ་པའང་ལོ་གཅིག་ལ་ཉིན་ཞག་བཅུ་བཞི་པའི་གསོ་སྦྱོང་དྲུག་ཡོད་ཟེར་བ་ལ་བློ་རྩེ་གཏད་པར་འདུག་ཀྱང་དེ་གཉིས་དོན་མི་གཅིག་སྟེ། ཟླ་གཅིག་ལ་ཚེས་ཞག་སུམ་ཅུ་དང་། ཉིན་ཞག་སུམ་ཅུ་བྲང་སྤྲོད་བྱས་པས་ཉིན་ཞག་སུམ་ཅུ་ལ་མ་སླེབས་པས་ཉིན་ཞག་སུམ་ཅུ་པ་རེ་ལ་ཞག་མི་ཐུབ་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་གི་ཆ་རེ་དོན་ལ་ཐོབ་པ་ཡིན་པས། དེ་ལྟར་གྱིས་ཚེ་མར་ངོའི་གསོ་སྦྱོང་ཐམས་ཅད་ལ་བཅུ་བཞི་པའི་ཆ་ཡོད་པར་དོན་ལ་གནས་ནའང་དེ་འདུལ་བ་ནས་ཞིབ་ཏུ་མ་དཔྱད་པ་ཚེས་ཞག་སུམ་ཅུ་དང་། ཉིན་ཞག་ཕྱེད་དང་། སུམ་ཅུ་བྲང་སྤྲད་པའི་འགྲོས་ཀྱིས་ཞག་ལྔ་བཅུ་ང་དགུ་པ་ལ་ཞག་མི་ཐུབ་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་རེ་བྱས་པས་ལོ་གཅིག་ལ་གསོ་སྦྱོང་ཞག་མི་ཐུབ་དྲུག་འདོན་པ་ཡིན་ལ། རྒྱུ་མཚན་དེས་ན་འདུལ་བའི་ལུགས་ལ་ཟླ་བ་རེ་རེ་ལའང་ཉིན་ཞག་སུམ་ཅུ་རེ་ཡོད་པས། ལོ་གཅིག་ལ་ཉིན་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དང་དྲུག་ཅུ་འབྱུང་བ་ཡིན་གྱི། ཁྱོད་ལྟར་ལོ་གཅིག་ལ་ཉིན་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དང་ལྔ་བཅུ་ང་བཞི་ལས་མི་འབྱུང་ 7-381b བ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རིགས་པར་གནས་པའི་ཕྱོགས་ནི་མདོར་ན་ཉིན་ཞག་སུམ་ཅུ་དང་ཚེས་ཞག་སུམ་ཅུ། ཆུ་ཚོད་སོ་གཅིག་རྗེས་འབྲངས་དང་བཅས་པ་མོད་ཅུང་མི་མཉམ་ནའང་རྩིས་པ་དག་རགས་པར་མོད་མཉམ་པར་འཆད་ལ། དེ་ལྟར་ནའང་འདུལ་བའི་ལུགས་ལ་ཚེས་ཞག་སུམ་ཅུ་ཆུ་ཚོད་སོ་གཅིག་རྗེས་འབྲངས་དང་བཅས་པ་དང་། ཉིན་ཞག་སུམ
【現代漢語翻譯】 如果承認后一個閏月是閏月，這與（戒律）相違背。如果這樣，那麼在任何情況下，缺日（指月末的晦日）也是不可能沒有的，因為經文中是這樣成立的。如果有人問，為什麼后一個閏月雖然在《律藏》中被認為是閏月，但通常不被算作歷算上的閏月呢？那麼，即使是前一個閏月，如果進行歷算上的詳細計算，也未必一定是真正的閏月。因此，也不能完全肯定地說前一個閏月就一定不能算作閏月。 或者，后一個閏月的月末（藏文：མར་ངོ་，mar ngo）是否舉行布薩（藏文：གསོ་སྦྱོང་，gso sbyong，梵文：पोषण，poṣaṇa，梵文羅馬擬音：poṣaṇa，滋養）？如果舉行，這與所說的不能舉行布薩相矛盾。如果不舉行，那麼在下一年，在《律藏》中提到的閏月的布薩十四日是在閏月之前的「Dbyug Zla」（藏曆十一月）舉行，還是在其後的「Mgo Zla」（藏曆十二月）舉行？無論在哪個月舉行，都相當於失去了一次布薩日，因此一年只有二十三次布薩。因此，一邊以《律藏》為依據，一邊又否定《律藏》本身的觀點，這似乎是由於沒有深入學習就進行講解和寫作造成的。 你認為三百五十四天是《律藏》中的一年，這似乎是因為你專注於一年有六次十四日的布薩，但這二者不是一回事。一個月有三十個「Tshe Zhag」（藏文：ཚེས་ཞག་，tshes zhag，指按日序計算的日期），如果按三十天來計算，由於不足三十天，因此每個三十天都會獲得一部分缺日的布薩。這樣，雖然實際上每個月末的布薩都包含十四日的一部分，但這並沒有在《律藏》中詳細研究。按照三十個「Tshe Zhag」、半天和三十天來計算，每五十九天進行一次缺日的布薩，因此一年進行六次缺日的布薩。因此，按照《律藏》的說法，每個月都有三十天，所以一年有三百六十天，而不是像你所說的一年只有三百五十四天。 總而言之，從邏輯上講，三十個「Nyin Zhag」（藏文：ཉིན་ཞག་，nyin zhag，指按晝夜計算的日期）和三十個「Tshe Zhag」，以及三十一個小時（包括後續的小時）是存在的，雖然略有不同，但歷算師們通常認為它們大致相等。即使如此，按照《律藏》的說法，三十個「Tshe Zhag」加上三十一個小時（包括後續的小時），以及三十個「Nyin Zhag」...
【English Translation】 If the latter intercalary month is acknowledged as an intercalary month, this contradicts the (Vinaya). If so, then in all circumstances, the absence of a 'missing day' (referring to the dark day of the month) is also impossible, because it is established as such in the scriptures. If someone asks why the latter intercalary month, although considered an intercalary month in the Vinaya, is generally not counted as an intercalary month in terms of calculation, then even the former intercalary month, if detailed calculations are made, may not necessarily be a true intercalary month. Therefore, it cannot be definitively said that the former intercalary month cannot be considered an intercalary month. Or, is the Posadha (藏文：གསོ་སྦྱོང་，gso sbyong，梵文：पोषण，poṣaṇa，梵文羅馬擬音：poṣaṇa，meaning: nourishment) observed on the dark day (藏文：མར་ངོ་，mar ngo) of the latter intercalary month? If it is observed, this contradicts what is said about not being able to observe Posadha. If it is not observed, then in the following year, is the fourteenth day Posadha of the intercalary month mentioned in the Vinaya observed in 'Dbyug Zla' (Tibetan: དབྱུག་ཟླ་, the eleventh month of the Tibetan calendar) before the intercalary month, or in 'Mgo Zla' (Tibetan: མགོ་ཟླ་, the twelfth month of the Tibetan calendar) after it? In either case, one Posadha day is lost, so there are only twenty-three Posadhas in a year. Therefore, while using the Vinaya as evidence, one is negating the Vinaya's own views, which seems to arise from explaining and writing without thorough study. Your belief that three hundred and fifty-four days constitute a year in the Vinaya seems to be because you are focused on the statement that there are six fourteen-day Posadhas in a year, but these two are not the same thing. A month has thirty 'Tshe Zhag' (Tibetan: ཚེས་ཞག་, referring to dates calculated by day sequence), and if calculated by thirty days, since it is less than thirty days, each thirty-day period gains a portion of the missing day's Posadha. Thus, although in reality each month-end Posadha contains a portion of the fourteenth day, this has not been studied in detail in the Vinaya. Calculating by thirty 'Tshe Zhag', half a day, and thirty days, a missing day's Posadha is performed every fifty-ninth day, so six missing day Posadhas are performed in a year. For this reason, according to the Vinaya, each month also has thirty days, so a year has three hundred and sixty days, not three hundred and fifty-four days as you say. In short, logically, thirty 'Nyin Zhag' (Tibetan: ཉིན་ཞག་, referring to dates calculated by day and night) and thirty 'Tshe Zhag', along with thirty-one hours (including subsequent hours), exist, although they are slightly different, but calculators usually consider them roughly equal. Even so, according to the Vinaya, thirty 'Tshe Zhag' plus thirty-one hours (including subsequent hours), and thirty 'Nyin Zhag'...
་ཅུའི་མོད་མཉམ་ན་ཆད་ལྷག་འདོར་བ་དཀའ་བར་དགོངས་ནས་ཆུ་ཚོད་སོ་གཅིག་པ་དེ་བོར་ནས་ཚེས་ཞག་སུམ་ཅུ་དང་། ཉིན་ཞག་སུམ་ཅུ་པོ་བསྒྲིགས་ནའང་ད་རུང་ཉིན་ཞག་སུམ་ཅུ།ཚེས་ཞག་སུམ་ཅུ་པ་ལས་ལྷག་པའི་ཆ་ཞིག་ཡོད་ལ། ཆ་དེ་དོར་ནས་ཉིན་ཞག་ཉེར་དགུ་པ་དང་ཚེས་ཞག་སུམ་ཅུ་མོད་མཉམ། དེའི་འགྲོས་ཀྱིས་ཉིན་ཞག་ང་དགུ་པ་དེས་ཚེས་ཞག་དྲུག་ཅུ་ལས་ལྷག་པའི་ཆ་ཞིག་ཡོད། ཆ་དེ་དོར་བས་ཉིན་ཞག་ང་དགུ་པ་ལ་གསོ་སྦྱོང་ཞག་མི་ཐུབ་ཀྱི་དུས་ཏེ་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པའམ། ཉིན་ཞག་གཅིག་གིས་མ་ཆོག་པའི་གསོ་སྦྱོང་ཟེར་རོ། །དེས་ན་གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པའང་ཚེས་ཞག་བཅོ་ལྔ་པ་སྟེ། གནམ་སྟོང་ལ་ལག་ལེན་དུ་བྱེད་ཀྱང་ཉི་མ་དེ་ཉིན་ཞག་བཅུ་བཞི་པ་མ་ཡིན་པའི་སྐྱོན་མེད་དེ་བཅུ་བཞི་པའི་ངོས་འཛིན་དུ་ཉིན་ཞག་བཅོ་ལྔར་ཞག་གཅིག་གིས་མ་ཆོག་ཞེས་འབྱུང་བས། ཉིན་ཞག་བཅོ་ལྔར་འགྱུར་བ་ལ་ཞག་གཅིག་གིས་མ་ཆོག་པ་དེ་འདི་ལའང་འཆད་ནུས་པར་སྣང་བའི་ཕྱིར་དང་། ཞག་བཅོ་ལྔར་ཉིན་ཞག་གཅིག་གིས་ཆོག་ན་ཕྱི་མའི་ཚེས་གཅིག་ཏུ་ཐལ་བར་འགྱུར་བས་དེས་བཅུ་བཞི་པ་མིན་པའི་སྐྱོན་མེད་ཅིང་། ཉིན་ཞག་བཅུ་བཞི་དང་ཚེས་ཞག་བཅོ་ལྔ་མོད་མཉམ་ལུགས་ཀྱང་དེ་ལྟར་ཡིན་པས། གསོ་སྦྱོང་བཅུ་བཞི་པ་ཉི་ཤུ་དགུ་ལ་སྔ་སྣུར་བྱེད་དགོས་སོ་ཞེས་འདོད་པ་ནི་འགྲུབ་པའང་ཞར་ལ་ 7-382a ལོངས་པའོ། །དེ་ལྟར་བཤད་པའི་གྲུབ་དོན་འདུལ་བའི་ལུགས་ལ་ཉིན་ཞག་སུམ་བརྒྱ་ང་བཞི་ལ་ལོ་གཅིག་བྱེད་ཟེར་བ་རྟོག་བཟོ་ཡིན་ནོ། །ཟླ་བ་ལྷག་མ་ཤོལ་འདོར་བ་ནི་དགེ་སློང་གི་རྩིས་པ་མི་བཙན་གྱི་རྒྱལ་པོའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བས་ཤོལ་དོར་བར་བྱའོ། །ཞེས་འབྱུང་བ་འདི་ལ་འདུལ་བ་ནས་ཅི་ལྟར་གསུངས་པ་དང་། ཐ་སྙད་པ་དག་གིས་ཇི་ལྟར་བརྗོད་པ་དང་། ཕྲིན་ལས་དབང་པོའི་ཞལ་ལུང་དགོད་པའོ། །དང་པོ་ནི། ལུང་གླེང་གཞི་ལས། དེ་ལྟ་བས་ན་ལོ་རེ་རེ་ཞིང་ཤོལ་མ་བོར་བར་ལོ་དྲུག་དྲུག་ཅིང་ཤོལ་དོར་ཞག་དྲུག་ལྔ་སུམ་ཅུ་སྟེ་དེ་ལྟ་བུར་ཞག་དང་ཟླ་བ་ཕྱེད་པོ་དང་། ཟླ་བ་དང་ལོ་བསྒྲེས་ན་མཉམ་པར་འགྱུར་ཏེ་མུ་སྟེགས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་གླགས་བཙལ་ཀྱང་གླགས་རྙེད་པར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་ནི་ལོ་རེ་ལ་ཞག་མི་ཐུབ་དྲུག་དྲུག་འབྱུང་ཞིང་། ཚེས་ལ་ལྔ་རྫོགས་མཚམས་དེར་དྲུག་ལྔ་སུམ་ཅུ་ཐམ་པ་ལོངས་པ་དང་། ཚེས་ལོ་དྲུག་པའི་སྟེང་དུ་ཤོལ་འདོར་བ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། ལུང་གླེང་གཞི་ལས། རྒྱལ་པོ་དག་ནི་ལོ་གསུམ་གསུམ་ཞིང་ཤོལ་དོར་བར་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་བརྩི་ལུགས་ལ་རྒྱ་གར་བའི་རྒྱལ་པོ་ནི་དེང་སང་བོད་ན་ལོ་ཟླར་གྲགས་པ་དྲུག་ལ་ཞག་ཉི་ཤུ་རྩ་དགུ་ལས་མེད་པས། དགུན་ཉི་ལོག་མཚམས་སུ་ཞག་གཉིས་དང་། དབྱར་ཉི་ལོག་མཚམས་སུ་ཞག་གཉིས་ཏེ་ལོ་གཅིག་ལ་ཞག་ལྷག་པོ་བཅུ་འབྱུང
【現代漢語翻譯】 考慮到在每個月中同時處理盈餘和不足是很困難的，所以他們放棄了第三十一個小時，即使安排了三十個日期和三十天，仍然有超過三十天和三十個日期的部分。放棄那部分后，第二十九天和三十個日期同時存在。按照這個過程，第五十九天比六十個日期多出一個部分。放棄那部分后，第五十九天就不能進行布薩日，也就是第十四個布薩日，或者說一個晝夜不夠的布薩日。因此，第十四個布薩日也是第十五個日期，雖然在空曠的天空中使用，但那一天不是第十四天也沒有問題，因為在第十四天的識別中，會出現十五天不夠一個晝夜的說法。因此，似乎也可以解釋為十五天不夠一個晝夜，如果十五天足夠一個晝夜，那麼就會變成後來的第一個日期，所以說它不是第十四天也沒有問題，第十四天和第十五天同時存在的邏輯也是如此。因此，認為第十四個布薩日必須提前到二十九日也是可以實現的。 按照這種說法，根據律藏的說法，一年有三百五十四天的說法是虛構的。放棄多餘的月份是因為比丘的計算跟隨彌補王的腳步而放棄。律藏中是如何說的，術語學家是如何說的，以及如何引用Phyinlas Wangpo的口頭指示。 首先，在《律藏根本說一切有部毗奈耶》中說：'因此，每年不放棄盈餘，每六年放棄一次，六五三十天，這樣晝夜和月份的一半，月份和年份加起來相等，即使外道尋找漏洞也找不到。' 這意味著每年有六個晝夜不足，在第五個日期結束時，正好是六五三十天，指的是在第六個日期年放棄盈餘。 第二，在《律藏根本說一切有部毗奈耶》中說：'國王們每三年放棄一次盈餘。' 這也是一種計算方法，印度的國王們現在在西藏被稱為六年，只有二十九天，所以在冬至時有兩天，在夏至時有兩天，一年有十天多餘。
【English Translation】 Considering it difficult to handle both surplus and deficiency simultaneously in each month, they abandoned the thirty-first hour, and even if thirty dates and thirty days were arranged, there would still be a portion exceeding thirty days and thirty dates. After abandoning that portion, the twenty-ninth day and thirty dates coexist. Following this process, the fifty-ninth day has a portion exceeding sixty dates. After abandoning that portion, the fifty-ninth day cannot perform the Uposatha day, which is the fourteenth Uposatha day, or the Uposatha day that is not enough for one day and night. Therefore, the fourteenth Uposatha day is also the fifteenth date, although it is used in the empty sky, there is no problem that that day is not the fourteenth day, because in the recognition of the fourteenth day, it appears that fifteen days are not enough for one day and night. Therefore, it seems that it can also be explained that fifteen days are not enough for one day and night, and if fifteen days are enough for one day and night, then it will become the first date of the later, so there is no problem that it is not the fourteenth day, and the logic of the fourteenth day and the fifteenth day coexisting is also the same. Therefore, the idea that the fourteenth Uposatha day must be brought forward to the twenty-ninth day can also be achieved. According to this statement, the statement that there are three hundred and fifty-four days in a year according to the Vinaya is fabricated. Abandoning the extra months is because the calculation of the Bhikshus follows in the footsteps of King Mibzan and abandons it. How is it said in the Vinaya, how do the terminologists say it, and how to quote the oral instructions of Phyinlas Wangpo. First, in the Vinayavastu it says: 'Therefore, without abandoning the surplus every year, abandon it every six years, six fives are thirty days, so that the days and half months, months and years add up to be equal, and even if the heretics look for loopholes, they will not find them.' This means that there are six days and nights missing every year, and at the end of the fifth date, there are exactly six fives and thirty days, referring to abandoning the surplus in the sixth date year. Second, in the Vinayavastu it says: 'Kings abandon the surplus every three years.' This is also a calculation method, the kings of India are now called six years in Tibet, and there are only twenty-nine days, so there are two days at the winter solstice and two days at the summer solstice, and there are ten days extra in a year.
་བས་ལོ་གསུམ་ལ་ཟླ་བ་གཅིག་ལྷག་སྟེ། ཤོལ་ཟླ་གཅིག་དོར་བར་བྱེད་པར་གྲགས་སོ། །ལིའི་རྒྱལ་པོས་ནི་དུས་མཐའི་སྐད་ཅིག་བརྒྱ་ཉི་ཤུ་ལ་དེའི་སྐད་ཅིག་གོ། དེ་སུམ་ཅུ་ལ་ཐང་གཅིག་གོ། དེ་སུམ་ཅུ་ལ་ཡུད་ཙམ་གཅིག་གོ། དེ་སུམ་ཅུ་ལ་ཉིན་ཞག་གཅིག་ཏུ་བརྩི་བ་ཡིན་ལ། 7-382b འོན་ཀྱང་ཉིན་ཞག་གཅིག་ལ་ཡུད་ཙམ་ཉི་ཤུ་རྩ་དགུ་དང་། ཐང་གཅིག་ལྔ་ལས་མི་འདའ་བས་ཞག་རེ་ལ་ཐང་གཅིག་ཉི་ཤུ་རྩ་ལྔའི་བཤོལ་འབྱུང་ངོ་། །དེ་བསགས་པས་ཟླ་བ་རེ་ལ་ཡུད་ཙམ་ཉི་ཤུ་རྩ་ལྔའི་བཤོལ་ཡོད་པས་ཟླ་བ་གསུམ་གསུམ་ལ་ཡུད་ཙམ་བདུན་ཅུ་རྩ་ལྔ་ལྷག་སྟེ། དེས་ན་ཟླ་བ་གསུམ་གསུམ་ལ་ཞག་ཕྱེད་དང་གསུམ་གསུམ་གྱི་བཤོལ་འབྱུང་བས་ཟླ་བ་དྲུག་ལ་ཞག་ལྔའི་བཤོལ་འབྱུང་སྟེ། དེས་ན་ལོ་གཅིག་ལ་ཞག་བཅུའི་བཤོལ་འབྱུང་བས་ལོ་གསུམ་གསུམ་ལ་ཟླ་བ་ལྷག་པ་རེ་རེ་འབྱུང་ཞེས་གྲགས་སོ། །མདོ་སྡེ་ལྟས་སྣ་ཚོགས་བསྟན་པ་དང་། རྒྱ་ནག་རྒྱལ་པོའི་ལུགས་ལས། བྱ་ཡི་ལོ་ལ་དགུན་ཟླ་འབྲིང་པོ་གཉིས། །བྱི་བའི་ལོ་ལ་དཔྱིད་ཟླ་འབྲིང་པོ་གཉིས། །ཡོས་བུའི་ལོ་ལ་དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོ་གཉིས། །རྟ་ཡི་ལོ་ལ་སྟོན་ཟླ་འབྲིང་པོ་གཉིས། །ཞེས་ཟླ་ལྷག་སྔ་མ་བྱུང་ནས་ལོ་གསུམ་ན་འདོར་བར་གྲགས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་ཟླ་བ་ཕྱེད་བདུན་གྱིས་འདོར་འཕྱིས་པའི་སྐྱོན་ཡོད་དོ། །གསུམ་པ་ནི། བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེའི་ཞལ་ནས། བཤོལ་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཞག་མི་ཐུབ་དྲུག་བསགས་པས་བཤོལ་འབྱུང་བ་མིན་གྱི། འོན་ཀྱང་ཉི་མ་ལོག་ནས་ལྡོག་གི་བར་ལོ་གཅིག་ཡིན་པ་ལ། དེ་ལ་ཁྱིམ་གྱི་ཟླ་བ་བཅུ་གཉིས་སུ་མ་ཆོག་པར་ཞག་བཅུ་གཅིག་དང་། བཞི་ཆ་ཙམ་བསྣན་དགོས་བྱུང་བས་དེ་བསགས་པ་ཟླ་བ་སུམ་ཅུ་པོ་ཕྱེད་དང་གསུམ་ན་ཟླ་བ་རེ་རེ་ལྷག་པ་འབྱུང་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས།དེའི་དོན་ལོ་ལ་བྱེད་པ་འཕོ་བའི་ལོ་དང་གྲུབ་མཐའི་ལོ་གཉིས་གསུངས་པས་བྱེད་པ་འཕོ་བའི་ལོ་འདི་དང་འདུལ་བའི་ལོའི་རྣམ་བཞག་སྒོ་བསྟུན་པར་གོ་སྟེ། འདུལ་བ་ནས་ཚེས་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དྲུག་ཅུ་ལ་ལོ་གཅིག་ཏུ་བྱེད་པ་དང་། ཉིན་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དྲུག་ཅུ་ལ་ 7-383a དུས་བཞི་རྫོགས་པའི་ལོ་གཅིག་ཏུ་བྱེད་པ་གཉིས་ཀ་འབྱུང་བ་ལ་ནང་འགལ་བའི་དོགས་སྤང་འོག་ཏུ་འཆད་ལ། ཞག་མི་ཐུབ་དོར་བའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་ནི། ཕྱི་མའི་དབང་དུ་བྱས་པ་མ་ཡིན་གྱི། སྔ་མའི་དབང་དུ་བྱས་པ་སྟེ། དེ་ཡང་ཞག་མི་ཐུབ་པ་འདི་ཚེས་ཞག་གིས་མ་ཐུབ་པ་ལ་བྱེད་དམ། ཉིན་ཞག་གིས་མ་ཐུབ་པ་ལ་བྱེད་ཅེ་ན། གནས་སྐབས་ཀྱི་ལན་དང་། མཐར་ཐུག་གི་ལན་ནོ། །དང་པོ་ནི། ཚེས་ཞག་དང་ཉིན་ཞག་གཉིས་ལས། ཚེས་ཞག་རྒྱུན་ཐུང་བས་ཚེས་ཞག་ཆད་པ་ལྟར་སྣང་བས་ཚེས་ཞག་ཆད་པའི་ཐ་སྙད་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ལ། དོན་དུ་ཚེས་མ་ཆད་པ་ཡིན་པ་དེ་ཉིད་ཀྱི་དུས་དེར་ཞག་མི་ཐུབ་བྱེད་པའང་ཡིན་ལ། ཚེས་ཞག་དང
【現代漢語翻譯】 按照歷算，每三年多出一個月，據說要捨棄一個閏月。 按照李王的歷法，一百二十個末剎那為一個剎那，三十個剎那為一個怛剎那，三十個怛剎那為一個臾，三十個臾算作一天。 然而，一天只有二十九個臾和五個怛剎那，因此每天會產生二十五個怛剎那的盈餘。積累下來，每個月會有二十五個臾的盈餘，因此每三個月會多出七十五個臾，這樣每三個月就會產生兩天半的盈餘，六個月就會產生五天的盈餘，因此一年會產生十天的盈餘，據說每三年就會多出一個月。 經部（梵文：Sūtra，含義：佛經）中記載了各種示現，以及漢地國王的歷法：雞年有兩個仲冬月，鼠年有兩個仲春月，兔年有兩個仲夏月，馬年有兩個仲秋月。據說，先出現閏月，三年後就要捨棄。這樣看來，會有七個半月的捨棄延遲的過失。 第三種觀點是，布頓仁波切說：『產生盈餘的原因不是因為積累了六個未滿之日才產生盈餘，而是因為太陽從迴歸到再次迴歸之間為一年，這一年不足以分為十二個家月，需要加上十一天和四分之一左右，這樣積累下來，每三十個月半就會多出一個月。』因此，他的意思是說，一年分為行為變化之年和宗義之年兩種，行為變化之年與律藏的年份劃分相符。律藏中，以三百六十個日期日為一年，以三百六十個晝夜為四季圓滿的一年，這兩種說法都有，下面會解釋消除其中的矛盾。捨棄未滿之日的劃分，不是以後者的角度來看，而是以前者的角度來看。那麼，這個未滿之日是指日期日未滿，還是晝夜未滿呢？這有兩種回答，一種是暫時的回答，一種是究竟的回答。第一種是，在日期日和晝夜中，日期日通常較短，看起來像是日期日缺失，因此才有了日期日缺失的說法，但實際上日期日並沒有缺失，它本身就在那個時候成爲了未滿之日。日期日和……
【English Translation】 According to calculations, there is more than one month every three years, and it is said that one leap month should be discarded. According to the Li king's calendar, one hundred and twenty momentary instants are one instant, thirty instants are one tatkāla, thirty tatkālas are one yuta, and thirty yutas are counted as one day. However, there are only twenty-nine yutas and five tatkālas in a day, so there will be a surplus of twenty-five tatkālas every day. Accumulated, there will be a surplus of twenty-five yutas every month, so every three months there will be more than seventy-five yutas, so every three months there will be a surplus of two and a half days, and six months will produce a surplus of five days, so one year will produce a surplus of ten days, and it is said that every three years there will be more than one month. The Sūtra (Sanskrit: Sūtra, meaning: Buddhist scriptures) records various manifestations, as well as the calendar of the kings of China: the year of the rooster has two mid-winter months, the year of the rat has two mid-spring months, the year of the rabbit has two mid-summer months, and the year of the horse has two mid-autumn months. It is said that the leap month appears first, and it must be discarded after three years. In this way, there will be a fault of delaying the abandonment of seven and a half months. The third view is that Buton Rinpoche said: 'The reason for the surplus is not because the accumulation of six incomplete days produces a surplus, but because the sun is one year from returning to returning again, and this year is not enough to be divided into twelve lunar months, and it needs to be added with eleven days and a quarter or so, so that the accumulation of every thirty and a half months will produce one month more.' Therefore, his meaning is that a year is divided into two types: the year of behavioral change and the year of doctrinal meaning. The year of behavioral change is in line with the division of years in the Vinaya. In the Vinaya, three hundred and sixty date-days are counted as one year, and three hundred and sixty days and nights are counted as one year in which the four seasons are complete. Both of these statements exist, and the contradiction between them will be explained below. The division of discarding incomplete days is not from the perspective of the latter, but from the perspective of the former. So, does this incomplete day refer to the incomplete date-day, or the incomplete day and night? There are two answers to this, one is a temporary answer, and the other is an ultimate answer. The first is that, of the date-day and the day and night, the date-day is usually shorter, and it seems like the date-day is missing, so there is the saying that the date-day is missing, but in fact the date-day is not missing, and it itself becomes an incomplete day at that time. Date-day and...
་ཉིན་ཞག་གཉིས་ལས། ཉིན་ཞག་རྒྱུན་རིང་བས་ཉིན་ཞག་བཅུ་བཞི་པ་ལ་ཚེས་ཞག་བཅོ་ལྔ་པ་ཡིན་པའི་དུས་དེར་ཞག་མི་ཐུབ་བྱེད་པའང་ཡིན། དེ་གཉིས་ཀ་ཞག་མི་ཐུབ་དང་སྦྱར་བར་བཤད་དུ་རུང་ཡང་ཁོ་བོ་མ་གཏོགས་ས་ཕྱོགས་འདི་ན་གཞན་གང་གིས་ཀྱང་ཤེས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། ཚེས་ཞག་གིས་ཉིན་ཞག་གི་ཞག་མ་ཐུབ་པས་ཚེས་ཞག་བཅོ་ལྔ་བསྡོམས་པས་ཀྱང་ཉིན་ཞག་བཅོ་ལྔར་མ་ལོངས་པ་དེའི་ཚེས་ཞག་གིས་ཞག་གི་གོ་མ་ཆོད་པའི་ཤུགས་ཉིན་ཞག་ལ་ཕོག་པས། ཉིན་ཞག་ལ་ཞག་མི་ཐུབ་བྱེད་པར་འདུལ་མངོན་གྱི་དངོས་ཀྱི་སྒྲས་ཟིན་ལྟར་འདུལ་འཛིན་ཐམས་ཅད་ལ་གྲགས་ནའང་ཁོ་བོས་ནི་ཞག་མི་ཐུབ་ཚེས་ཞག་གི་སྟེང་ནས་བྱེད་པ་ངེས་དོན་དུ་མཐོང་ནས། གོང་དུ་འགྲེལ་པའི་དངོས་སུ་ན་ཟླ་བའི་ངོ་དེའི་ཚེས་གྲངས་གང་ལ་ཞེས་སོགས་ལ་འབྲུ་བཤད་ཞིབ་ཏུ་བྱས་པ་ཡང་དྲན་པར་གྱིས་ཤིག །འོ་ན་ལོ་གཅིག་ལ་ཚེས་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དང་དྲུག་ཅུ་ལས་མེད་ན། འདུལ་བའི་ལོ་གཅིག་ལ་ཉིན་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དྲུག་ཅུར་བྱེད་པ་དང་འགལ་ཏེ། 7-383b ཚེས་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དང་དྲུག་ཅུ་ལ་ཉིན་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དང་ང་བཞི་ལས་མེད་པའི་ཕྱིར་ཟེར་རོ། །དེ་ལྟར་སྨྲ་བ་ནི་བླ་མའི་མན་ངག་མེད་པ་ཁྱེད་ཅག་བདེན་ཏེ། དེའི་ཕྱིར་བརྗོད་ན་འདུལ་བ་པ་ཉིན་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དང་དྲུག་ཅུ་ལ་ལོ་གཅིག་བྱེད་པ་དེ་ལ་ཚེས་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དང་དྲུག་ཅུའི་ཁར་ཚེས་ཞག་དྲུག་བསྣན་ན་ཉིན་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དང་དྲུག་ཅུ་ལ་ལོ་གཅིག་ཏུ་བྱེད་པ་དེ་ཚང་ཞིང་བསྣན་པའི་ཚེས་ཞག་དྲུག་ལོ་ལྔར་བསགས་ན་འདུལ་བའི་ལུགས་ཀྱི་ཟླ་ཤོལ་གཅིག་འབྱུང་བས་ཉིན་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དྲུག་ཅུ་ལ་ཚེས་ཞག་སུམ་བརྒྱ་རེ་དྲུག་འབྱུང་བ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་གྲུབ་མཐའི་ལོ་ལ་ཁྱིམ་ཞག་ཉིན་ཞག་ཚེས་ཞག་སྟེ། ཉི་མས་ཁྱིམ་བཅུ་གཉིས་བགྲོད་པའི་ཁྱིམ་གཅིག་སུམ་ཅུར་བཏང་བའི་ཆ་གཅིག་བགྲོད་པའི་ཡུལ་ལ་ཁྱིམ་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དྲུག་ཅུ་ཉིན་མཚན་ཡོངས་གྲགས་ལ་ཉིན་མཚན་ཁ་སྦྱོར་བ་ཉིན་ཞག་སྟེ། སུམ་བརྒྱ་རེ་ལྔ་རྗེས་འབྲངས་དང་བཅས་པ་ཟླ་བའི་ཆ་དཀར་ནག་བཅོ་ལྔ་ལ་ཚེས་ཞག་སྟེ་སུམ་བརྒྱ་དོན་གཅིག་རྗེས་འབྲངས་དང་བཅས་པའོ། །དེ་ལ་ཁྱིམ་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དྲུག་ཅུར་བཅས་པའི་ལོ་ལ་ཚེས་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དོན་གཅིག་རྗེས་འབྲངས་དང་བཅས་པ་དང་། ཉིན་ཞག་སུམ་བརྒྱ་རེ་ལྔ་རྗེས་འབྲངས་དང་བཅས་པ་རྫོགས་དགོས་ལ། དེ་ལྟར་གྱི་ཚེ་ཁྱིམ་ལོ་རེ་དང་ཚེས་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དྲུག་ཅུ་མོད་མཉམ་ན་ལོ་མི་རྫོགས་པས་ཚེས་ཞག་བཅུ་གཅིག་རྗེས་འབྲངས་དང་བཅས་པ་བསྣོན་དགོས་པ་དེ་བསགས་པས་ལོ་གསུམ་བག་མེད་ལ་ཟླ་བཤོལ་འདོན་པ་སྟེ།ཟླ་བ་སོ་གཉིས་ཕྱེད་བཅས་ན་ཟླ་བཤོལ་འབྱུང་བ་ཡིན་ནོ། །དཔལ་ཤཱཀྱ་མཆོག་ལྡན་ན་རེ། འདུལ་བའི་ལུགས་ཀྱི་ལོ་རེ་ཚང་བ་ལ་ཚེས་ཟླ་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་སྟེང་དུ་ཉིན་ཞག་དྲུག་དྲུག་
【現代漢語翻譯】 在兩日之中，由於日長夜短，十四日之後，當十五日月圓之時，也會出現無法安睡的情況。這兩種情況都可以與無法安睡聯繫起來解釋，但除了我之外，這個地方沒有人知道這些。第二種情況是：由於月亮週期無法彌補日夜週期的不足，即使十五個朔望月加起來也無法達到十五個日夜，因此月亮週期無法彌補日夜的不足，這種影響會波及到日夜週期，導致日夜無法安睡。雖然這在《律藏》和《阿毗達摩》中都有明確的記載，並且為所有持律者所熟知，但我認為無法安睡的情況實際上是發生在月亮週期上的，因此我詳細解釋了前面提到的『月亮的哪一個階段』等等，請記住這一點。如果一年只有三百六十個朔望月，那麼這與《律藏》中一年有三百六十個日夜的說法相矛盾，因為三百六十個朔望月只有三百五十四個日夜。說這種話的人，是因為你們沒有上師的口訣。因此，如果有人說《律藏》中一年有三百六十個日夜，那麼在三百六十個朔望月的基礎上加上六個朔望月，就可以補足一年三百六十個日夜，這六個朔望月積累五年，就會產生《律藏》中的一個閏月，因此三百六十個日夜對應著三百六十六個朔望月。第二種是宗派的年份，包括星宿日、日夜和朔望月。太陽執行十二宮，每宮分為三十分，太陽執行一度的時間稱為星宿日，一年有三百六十個星宿日。通常所說的日夜，是指白天和夜晚的結合，稱為日夜，一年有三百六十五個日夜（包括餘數）。月亮的盈虧分為十五個階段，稱為朔望月，一年有三百七十一個朔望月（包括餘數）。因此，一年有三百六十個星宿日，也需要有三百七十一個朔望月（包括餘數）和三百六十五個日夜（包括餘數）才能圓滿。如果星宿年和三百六十個朔望月相等，那麼一年就不會圓滿，因此需要加上十一個朔望月（包括餘數），積累三年，就會出現閏月，也就是每三十二個半月出現一個閏月。尊者釋迦勝說，按照《律藏》的說法，每過完十二個朔望月，
【English Translation】 Among the two types of 'nyin zhag' (day-nights), due to the prolonged 'nyin zhag', it also causes sleeplessness on the fourteenth 'nyin zhag', when it is the fifteenth 'tshes zhag' (lunar day). Both of these can be explained in relation to sleeplessness, but no one else in this place knows this except me. The second is: because the 'tshes zhag' cannot compensate for the 'nyin zhag', even adding up fifteen 'tshes zhag' does not amount to fifteen 'nyin zhag'. Therefore, the inability of the 'tshes zhag' to compensate affects the 'nyin zhag', causing sleeplessness. Although this is explicitly stated in the 'Dulwa' (Vinaya) and 'Ngonpa' (Abhidharma) and is known to all 'dul dzin' (Vinaya holders), I see that sleeplessness actually occurs on the 'tshes zhag'. Therefore, remember that I have explained in detail the meaning of 'which number of the lunar phase' mentioned above. If there are only three hundred and sixty 'tshes zhag' in a year, then it contradicts the 'Dulwa' which states that there are three hundred and sixty 'nyin zhag' in a year, because three hundred and sixty 'tshes zhag' only have three hundred and fifty-four 'nyin zhag'. Those who speak like this are true in that you do not have the oral instructions of the Lama. Therefore, if one says that the 'Dulwa' makes one year with three hundred and sixty 'nyin zhag', then adding six 'tshes zhag' to the three hundred and sixty 'tshes zhag' will complete the one year with three hundred and sixty 'nyin zhag'. Accumulating the added six 'tshes zhag' for five years will result in one intercalary month according to the 'Dulwa' system, so three hundred and sixty 'nyin zhag' correspond to three hundred and sixty-six 'tshes zhag'. The second is the year of the philosophical schools, which includes 'khyim zhag' (solar days), 'nyin zhag' (days and nights), and 'tshes zhag' (lunar days). The time it takes for the sun to traverse one part of the twelve houses, each house divided into thirty parts, is called 'khyim zhag', and there are three hundred and sixty 'khyim zhag' in a year. The commonly known 'nyin mtshan' (day and night) is the combination of day and night, called 'nyin zhag', and there are three hundred and sixty-five 'nyin zhag' (including remainders). The fifteen phases of the moon's waxing and waning are called 'tshes zhag', and there are three hundred and seventy-one 'tshes zhag' (including remainders). Therefore, a year with three hundred and sixty 'khyim zhag' must be completed with three hundred and seventy-one 'tshes zhag' (including remainders) and three hundred and sixty-five 'nyin zhag' (including remainders). If the 'khyim lo' (solar year) and three hundred and sixty 'tshes zhag' are equal, then the year will not be complete, so eleven 'tshes zhag' (including remainders) must be added. Accumulating these will result in an intercalary month every three years, that is, an intercalary month occurs every thirty-two and a half months. The venerable Shakya Chokden said that according to the 'Dulwa' system, for each complete year of twelve lunar months,
བསྣན་དགོས་ལ། དུས་འཁོར་གྱི་ལུགས་ལ་ཁྱིམ་ལོ་རེ་ལ་ཉིན་ཞག་བཅུ་བཅུ་བསྣན་པས་ 7-384a འདུལ་བ་དང་དུས་འཁོར་བའི་ཟླ་བཤོལ་འདོན་ལུགས་གནད་གཅིག་ཏུ་སོང་བ་ཡིན་ཅེས་ཟེར་བ་ནི་བརྟག་པར་བྱ་སྟེ། དེ་ལྟར་ན་འདུལ་བ་ནས་ལོ་ལྔ་ནས་ཟླ་བ་བཤོལ་འདོན་དགོས་པ་དང་། དུས་འཁོར་ནས་ལོ་གསུམ་ལ་ཟླ་བཤོལ་འདོན་དགོས་པ་གནད་གཅིག་ཏུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཟླ་བཤོལ་མ་བཏོན་ན་སྐྱོན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། དེ་ལྟར་ན་འདིར་འགྱུར་ཏེ། ལོར་འཇོག་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ཚེས་ཟླ་བཅུ་གསུམ་པ་རེ་ལོར་འཇོག་དགོས་པར་འགྱུར་ལ། དེར་འདོད་ན་ནི་དུས་བཞི་རྫོགས་པ་དང་མི་འགྲིག་པས་ལྷག་པའི་ཤུགས་ཀྱི་དབང་གིས་ཚེས་ཟླ་བཅུ་གསུམ་པ་ནམ་བྱུང་བ་ནས་དོར་ཏེ་སླར་ཚེས་ཟླ་དང་པོ་ནས་འཛིན་དགོས་པ་ཡིན་ནོ། །བཤོལ་འདོན་ཚུལ་ལས་འཕྲོས་པའི་བཤད་པ་དེ་དག་གི་གྲུབ་དོན་འདི་བཟུང་བར་བྱ་སྟེ།སྨྲས་པ།ཁྱིམ་ལོ་ཉིན་ལོ་ཚེས་ལོ་ལ། །དཀྱིལ་འཁོར་སུམ་བརྒྱ་དྲུག་ཅུ་དང་། །སུམ་བརྒྱ་རེ་ལྔ་རྗེས་འབྲངས་བཅས། །སུམ་བརྒྱ་དོན་གཅིག་རྗེས་འབྲངས་བཅས། །ཡོད་པའི་ཁྱིམ་ལོ་གཞིར་བཞག་ལ། །སུར་ཤོལ་བྱུང་ནས་ཁྱིམ་ལོ་གཅིག །འདས་པའི་མཚམས་སུ་ཉིན་ལོ་གཅིག །ཉིན་ཞག་ལྔ་རྗེས་འབྲངས་དང་བཅས། །ཁྱིམ་ལོ་གཉིས་ནི་ཉིན་ལོ་གཉིས། །ཉིན་ཞག་བཅུ་རྗེས་འབྲངས་དང་བཅས། །དེ་ཡི་རིགས་པས་ཁྱིམ་ལོ་ལྔ། །ལྷག་ཙམ་སོང་ན་ཉིན་ལོ་ལྔ། །ཉིན་ཞག་སུམ་ཅུ་ཙམ་དུ་ལོངས། །དེ་ལ་ཁྱིམ་ཟླར་ཉིན་ཟླ་ཡི། །ལྷག་པའི་ཟླ་བཤོལ་ཞེས་སུ་བཏགས། །དེས་ན་ཁྱིམ་ལོ་དྲུག་ཅུ་ཙམ། །དེ་ཚེ་ཉིན་ལོ་དྲུག་ཅུ་དང་། །ཉིན་ལོ་གཅིག་དང་བཅས་པ་སྟེ། །ཉིན་ལོ་དེ་ལ་ཉིན་ལོའི་བཤོལ། །བོད་རྒན་ཁ་ཅིག་བྱེད་པའང་ཡོད། །ཚེས་ལོ་ཁྱིམ་ལོ་སྦྱོར་བ་ན། །སྔར་བཤོལ་བྱུང་ནས་ཁྱིམ་ལོ་གཅིག །འདས་རྗེས་གྲགས་པའི་ཚེས་ལོ་གཅིག །སུམ་ 7-384b བརྒྱ་དྲུག་ཅུ་ལ་བྱེད་པའི་དབང་དུ་བྱས་པའོ།། །ཚེས་ཞག་བཅུ་བཞི་རྗེས་འབྲངས་འདས། །དེ་ཡི་རིགས་པས་ཁྱིམ་ལོ་གཉིས། །ཁྱིམ་ཟླ་དགུ་ཙམ་འདས་པ་ན། །ཚེས་ལོ་གཉིས་དང་ཚེས་ཟླ་བཅུ། །འདས་པའི་ཚེས་ཟླ་བཅུ་པ་ལ། །ཁྱིམ་ཟླར་ཚེས་ཟླའི་ལྷག་པ་ཡི། །ཟླ་བཤོལ་ཞེས་སུ་བཏགས་པ་ཡིན། །ཁྱིམ་ལོ་སོ་གསུམ་འདས་ཙ་ན། །ཚེས་ལོ་སོ་བཞི་ཙམ་འདས་པས། །སོ་བཞི་པ་དེ་ཚེས་ལོའི་ཤོལ། །བོད་རྒན་ཁ་ཅིག་བྱེད་པའང་ཡོད། །མདོར་ན་སྤྱི་ཙམ་ཟླ་གཅིག་ལ། །ཁྱིམ་ཞག་སུམ་ཅུ་ཉིན་ཞག་ནི། །ཕྱེད་དང་བཅས་པའི་སོ་གཅིག་དང་། །ཚེས་ཞག་སོ་གཅིག་ལ་སོགས་པ། །ཞག་སོགས་ཤེས་ཏེ་རགས་རྩིས་ཡིན། །རྣམ་པར་བཞག་པ་དེ་དག་ནི། །གྲུབ་མཐར་གྲགས་པའི་ཁྱིམ་ལོ་ལ། །ཉིན་ལོ་ཚེས་ལོའི་ཤོལ་འདོན་ཚུལ། །ཡིན་ཏེ་རྩིས་པ་རྣམས་ལ་གྲགས། །ཉིན་ལོ་གཞིར་བཞག་བྱས་པ་ལ། །ཉིན་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དྲུག་ཅུའི་ལོར། །ཚེས་ཞག་སུ
【現代漢語翻譯】 需要補充的是，關於時輪歷，據說每經過一個星宿年就增加十個晝夜，這樣《律經》和時輪歷在閏月的計算方法上就達成了一致，這需要進一步考察。如果真是這樣，那麼按照《律經》的說法，每五年就需要置閏一個月，而按照時輪歷的說法，每三年就需要置閏一個月，這樣才能在關鍵點上達成一致。如果不進行置閏，會有什麼問題呢？那樣的話，所有按年計算的事項，都需要按十三月來計算。如果接受這種做法，那麼四季的劃分就不準確了，因此必須根據盈餘的力量，從出現第十三個月的那一天起，將其捨棄，然後重新從第一個月開始計算。從閏月的計算方法中引申出來的這些論述的結論應該掌握。有人說：星宿年、日年、日期年，各有三百六十天，三百六十五天多一點，三百七十一天多一點。以星宿年為基礎，經過置閏后，一個星宿年過去，就相當於一個日年，外加五天多一點。兩個星宿年相當於兩個日年，外加十天多一點。按照這個規律，五個星宿年過去，就相當於五個日年，外加三十天左右。因此，星宿月的盈餘被稱為日月的閏月。這樣，大約六十個星宿年，就相當於六十一個日年。這個日年就是日年的閏月，有些藏族老人也會這樣做。在計算日期年和星宿年時，之前經過置閏后，一個星宿年過去，就相當於一個日期年，按照三百六十天來計算。外加十四個晝夜多一點。按照這個規律，大約九個星宿月過去，就相當於兩個日期年零十個月。在第十個日期月時，星宿月的盈餘被稱為日期月的閏月。大約三十三個星宿年過去，就相當於三十四個日期年。第三十四個日期年就是日期年的閏月，有些藏族老人也會這樣做。總而言之，一般來說，一個月有三十個星宿晝夜，一個日晝夜有三十一天半，一個日期晝夜有三十一天等等。瞭解晝夜等概念，只是粗略的計算。這些分類是歷算師們所熟知的，即在宗派中流傳的星宿年、日年、日期年的閏月計算方法。以日年為基礎，一年有三百六十個晝夜，日期晝夜有三百六十個晝夜。
【English Translation】 It needs to be added that, regarding the Kalachakra system, it is said that ten days and nights are added for each sidereal year, so that the methods of calculating intercalary months in the Vinaya and Kalachakra systems become the same, which needs to be further examined. If this is the case, then according to the Vinaya, an intercalary month needs to be inserted every five years, and according to the Kalachakra, an intercalary month needs to be inserted every three years, so that they can agree on the key points. If an intercalation is not performed, what will be the problem? In that case, all matters calculated by year would have to be calculated by thirteen months. If this is accepted, then the division of the four seasons would not be accurate, so it is necessary to discard the thirteenth month from the day it appears due to the force of the surplus, and then start counting again from the first month. The conclusions of these discussions derived from the method of calculating intercalary months should be grasped. Someone said: The sidereal year, the solar year, and the lunar year each have 360 days, 365 days plus a little, and 371 days plus a little. Based on the sidereal year, after intercalation, one sidereal year passes, which is equivalent to one solar year, plus five days plus a little. Two sidereal years are equivalent to two solar years, plus ten days plus a little. According to this rule, after five sidereal years have passed, it is equivalent to five solar years, plus about thirty days. Therefore, the surplus of the sidereal month is called the intercalary month of the solar month. In this way, about sixty sidereal years are equivalent to sixty-one solar years. This solar year is the intercalation of the solar year, which some Tibetan elders also do. When calculating the lunar year and the sidereal year, after the previous intercalation, one sidereal year passes, which is equivalent to one lunar year, calculated according to 360 days. Plus fourteen days and nights plus a little. According to this rule, after about nine sidereal months have passed, it is equivalent to two lunar years and ten months. In the tenth lunar month, the surplus of the sidereal month is called the intercalary month of the lunar month. After about thirty-three sidereal years have passed, it is equivalent to thirty-four lunar years. The thirty-fourth lunar year is the intercalation of the lunar year, which some Tibetan elders also do. In short, in general, one month has thirty sidereal days and nights, one solar day and night has thirty-one and a half, and one lunar day and night has thirty-one, etc. Understanding the concepts of days and nights is just a rough calculation. These classifications are known to calculators, that is, the methods of calculating intercalary months for the sidereal year, solar year, and lunar year that are circulated in the sect. Based on the solar year, one year has 360 days and nights, and the lunar day and night has 360 days and nights.
མ་བརྒྱ་རེ་དྲུག་དང་། །ཁྱིམ་ཞག་སུམ་བརྒྱ་ང་ལྔ་ཐོབ། །འདི་ཡི་ཉིན་ལོ་དེ་ཉིད་ལ། །ཚེས་ལོ་སྦྱོར་བའི་བཤོལ་འདོན་ཚུལ། །འདུལ་དང་མདོ་སྡེ་རྣམས་ལ་གྲགས། །ཚེས་ལོ་གཞིར་བཞག་བྱས་པ་ལ། །ཚེས་ཞག་སུམ་བརྒྱ་དྲུག་ཅུའི་ལོར། །ཁྱིམ་ཞག་སུམ་བརྒྱ་ཞེ་དགུ་ཙམ། །ཉིན་ཞག་སུམ་བརྒྱ་ང་ལྔ་ཙམ། །ཐོབ་མོད་རགས་པ་བརྗོད་པ་ཡིན། །ཞིབ་པར་རི་མོའི་ཚུལ་གྱིས་ཤེས། །གང་ལྟར་ཆད་ལྷག་འདོར་བའི་གཞི། །ཁྱིམ་ཉིན་ཚེས་ཀྱི་ལོ་གང་གཙོར། །བྱེད་པ་དེ་ཡི་གྲངས་ཉིད་དེ། །སུམ་བརྒྱ་དྲུག་ཅུ་གཞིར་བྱས་ནས། །གཙོར་མི་བྱེད་པའི་ལོའི་དཀྱིལ་འཁོར། །སྒོ་ནས་སྣོན་འབྲིང་བྱས་པ་ལས། །ཁྱད་པར་མ་ལུས་རྟོགས་པར་འགྱུར། །ཐ་སྙད་འདི་ཀུན་ཤེས་ནས་རྒྱུན་རིང་སོང་། །ཡོངས་འཛིན་མཉེས་པའི་བྱ་བ་ཅི་ཡང་བྱས། ། 7-385a འཆི་ཡང་མི་འགྱོད་འདུན་མ་གྲུབ་པ་དེ། །དྭགས་པོའི་རྗེས་འཇུག་དབྱངས་ཅན་བཟང་པོ་ཙམ།། །།རྒྱུ་སྐར་ནི། དྲང་སྲོང་སྐར་མ་ལ་དགའ་བ་ལ་སོགས་པའི་སྐར་མཁན་གྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་བས་ཤེས་པར་བྱའོ། །བི་མ་ལས་ཚེས་གྲངས་བརྩི་བའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་གིས་སྐར་མའི་རྒྱུད་བསླབ་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་པ་ལ་བྱའོ། །ཚེས་གྲངས་བརྗོད་པ་ལ་སོགས་པ་འདི་ལ་དགོངས་པ་ནི་འཇིག་རྟེན་པའི་ཐ་སྙད་ལ་མཁས་པར་བྱ་བའོ། །འདིའི་དགོས་པ་ནི་ཚེས་འདས་པ་སེམས་ལ་ཉེ་བར་བཞག་པར་བྱ་བ་དང་། གསོ་སྦྱོང་གི་ཉི་མ་ཡོངས་སུ་ཤེས་པར་བྱ་བ་ཡིན་ཅེས་རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་གསུངས་སོ། ། ༈ གསོ་སྦྱོང་བྱ་གནས་སྤྲོས་པ། གཉིས་པ་ནི།མཚམས་བཅད་པར་བྱའོ་ཞེས་སྔར་སྨོས་ན་མ་བརྟགས་པར་ཡང་བཅད་དམ་ཞེ་ན། དགེ་སློང་གློ་བུར་དུ་གནས་སྟོང་པར་ཞུགས་པ་དག་གིས་འདིར་གཞན་གྱིས་སྔར་མཚམས་བཅད་དམ།མ་བཅད་བརྟག་ཅིང་གསོ་སྦྱོང་གི་ཉིན་མོ་ལ་མ་བསྡད་པར་གནས་འདི་སྟོང་པ་ཞིག་གོ་སྙམ་ཞིང་མཚམས་བཅད་པར་མི་བྱའོ། །བརྟགས་ཤིང་གསོ་སྦྱོང་གི་ཉི་མ་ལ་བབ་ཀྱི་བར་དུ་བསྡད་དེ་བྱའོ། །སྔ་མ་བག་ཡངས་སུ་མ་བྱས་པར་བཅད་པ་གཞན་མི་ཆགས་སོ་ཞེས་སྔར་བསྟན་པ་དེ་ལ་མཚམས་སྔར་ཟིན་པ་ཉིད་ལ་བཅད་ཟིན་པ་ཉིད་དུ་ཤེས་པ་ཉིད་ནི་མཚམས་གཞན་བཅད་པ་ནི་ཆགས་པའི་ཡན་ལག་མ་ཡིན་ཏེ། མཚམས་སྔར་བཅད་ཟིན་པ་ཉིད་ཡིན་ན་དེ་བཅད་པ་ཉིད་དུ་ཤེས་ཀྱང་རུང་མ་ཤེས་ཀྱང་རུང་དེར་མཚམས་བཅད་པ་གཞན་མི་འཆགས་སོ། །ཤེས་བཞིན་དུ་བཅད་ན་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ལ། མི་ཤེས་པར་བཅད་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །གཟི་བརྗིད་པ་ཁ་ཅིག །མཚམས་སྔར་ཟིན་དང་བཅད་པ་སྔར་ཟིན་གཅིག་ཏུ་འདྲེས་ནས་འཁྲུལ་བཤད་མང་དུ་བྱས་པ་རྣམས་ཧུ་ཁྱུ་ཞིག་འདོན་པར་མཛོད་ཅིག །མཚམས་ 7-385b དང་ལྡན་པའི་དགེ་སློང་དང་དགེ་སློང་མ་དེ་མཚམས་དེའི་ནང་ན་གཅིག་ཀྱང་མེད་པར་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་ཉིད་ཀྱིས་ཀྱང་མཚམས་བཅད་པ་དེ་བག་ཡངས་སུ་འགྱུར་རོ། །
【現代漢語翻譯】 一百零六個月，三百五十五個家夜。 在這一年的日子裡，如何計算閏月的新增？ 這在《律藏》和《經藏》中都有記載。 以月年為基礎，一年有三百六十個月日， 大約有三百四十九個家夜，大約有三百五十五個晝夜。 雖然得到了，但這只是粗略的說法，詳細情況可以通過圖表瞭解。 無論如何，要捨棄盈餘和不足的基礎，家夜和月年哪個更重要？ 以三百六十為基礎，不作為主要依據的年份週期， 通過增減的方式，可以完全理解其中的差異。 瞭解了所有這些術語后，已經過了很長時間，做了很多讓上師滿意的事情。 即使死去也不會後悔，願望已經實現，就像達波的追隨者央金桑布一樣。 關於星宿：應通過追隨星算師來了解，他們喜歡正直星等星宿。 《毗奈耶經》中說，爲了計算月數，比丘學習星宿的傳承是沒有罪過的。 提到月數等，其意圖在於要精通世俗的術語。 這樣做的必要性在於要牢記過去的月數，並完全瞭解齋戒日，這是自釋和註釋中所說的。 第二，關於齋戒的場所： 之前說過『應該劃定界限』，那麼未經檢查也可以劃定嗎？ 有些比丘突然進入空曠的地方，他們應該檢查這裡是否已被他人劃定界限，如果沒有劃定，不要認為這個地方是空曠的，就劃定界限。 應該檢查，並在齋戒日到來之前等待，然後再做。 之前已經說過，不要隨意劃定界限，否則其他人無法進入，對於已經劃定的界限，要知道它已經被劃定了，劃定其他界限不是障礙，如果知道界限已經被劃定，那麼知道或不知道都可以，在那裡劃定其他界限是沒有問題的。 如果明知故犯，就會犯下惡作，如果不知道，就沒有墮落。 有些自命不凡的人，將之前劃定的界限和已經劃定的界限混淆，胡說八道，應該讓他們閉嘴。 具有界限的比丘和比丘尼，在界限內一個也沒有的情況下，只要天亮，所劃定的界限就會失效。
【English Translation】 One hundred and six months, three hundred and fifty-five house nights. In this year's days, how to calculate the addition of leap months? This is recorded in both the 'Vinaya' and the 'Sutra'. Based on the lunar year, there are three hundred and sixty lunar days in a year, Approximately three hundred and forty-nine house nights, approximately three hundred and fifty-five days and nights. Although obtained, this is only a rough statement, and detailed information can be understood through charts. In any case, to abandon the basis of surplus and deficiency, which is more important, house nights or lunar years? Based on three hundred and sixty, the cycle of years that is not the main basis, Through the method of addition and subtraction, the differences can be fully understood. Having understood all these terms, a long time has passed, and many things have been done to please the guru. Even dying will not be regretted, the wish has been fulfilled, just like Yangchen Zangpo, a follower of Dagpo. Regarding constellations: it should be understood by following astrologers who like upright stars and other constellations. The 'Vinaya' says that for the sake of calculating lunar numbers, there is no fault for a monk to study the lineage of constellations. Mentioning lunar numbers, etc., the intention is to be proficient in worldly terminology. The necessity of doing so is to keep the past lunar numbers in mind and to fully understand the fast days, as stated in the self-explanation and commentary. Secondly, regarding the place of fasting: It was previously said 'the boundary should be demarcated', then can it be demarcated without checking? Some monks suddenly enter empty places, they should check whether the boundary has been demarcated by others, if not, do not think that this place is empty and demarcate the boundary. It should be checked and waited until the fast day arrives before doing it. It has been said before that do not demarcate the boundary arbitrarily, otherwise others will not be able to enter. For the boundary that has been demarcated, know that it has been demarcated. Demarcating other boundaries is not an obstacle. If you know that the boundary has been demarcated, then it does not matter whether you know it or not, there is no problem in demarcating other boundaries there. If you knowingly violate it, you will commit a misdeed, if you do not know, there is no downfall. Some self-proclaimed people confuse the previously demarcated boundary with the already demarcated boundary and talk nonsense, they should be silenced. A monk and a nun with a boundary, if there is not even one person inside the boundary, the demarcated boundary will become invalid as soon as dawn breaks.
ཀྱང་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་མཚམས་དག་དགྲོལ་བར་བྱའོ་ཞེས་མཚམས་འགྲོལ་བ་ལས་ལ་བལྟོས་པར་མ་ཟད་ཀྱི། དེ་མེད་པ་ཉིད་ཀྱིས་ཀྱང་རང་གྲོལ་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །དེ་མེད་པ་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་ནི་ལྔ་སྟེ། དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་དོང་བ་དང་། ཐམས་ཅད་མཚན་གྱུར་པ་དང་། ཞིང་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་དང་། བབས་པར་གྱུར་པ་དང་། ཤི་བས་སོ་ཞེས་ལུང་ལས་ཏེ་ཊཱི་ཀར་དྲངས་སོ། །རུང་བའི་ཁང་པའི་རུང་བ་ཉིད་གང་ཡིན་པ་ཡང་དེ་མེད་པ་ཉིད་ཀྱིས་ཀྱང་བག་ཡངས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་རོ། །ཡང་ངོ་ཞེས་པའི་སྒྲས་ནི་ལས་ཀྱིས་ཀྱང་བག་ཡངས་སུ་འགྱུར་བར་སྟོན་ཏོ། །མཚམས་བཅད་ཟིན་པའི་ཐ་གྲུའི་ནང་ཁོངས་སུ་མཚམས་གཞན་གྱིས་བསྐོར་དུ་མི་རུང་སྟེ། མཚམས་གཞན་གྱི་ཕྱོགས་འདྲེས་པར་བཅད་མི་རུང་ངོ་། །ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། དམིགས་བསལ་གསུམ་སྟེ། ཆོ་ག་མཚམས་གཞན་དཀྱིལ་འཁོར་བ་དང་། བདག་པོ་མཚམས་གཞན་དགེ་སློང་མའི་དབྱར་ཁང་གིས་ཁྱིམ་པའི་གྲོང་དང་། མུ་སྟེགས་པའི་འདུག་གནས་ཀྱང་མཚོན་པ་དག་དང་། དངོས་པོ་མཚམས་གཞན་ཁྲོན་པའམ་རྫིང་འཁྱིལ་བ་ལྟ་བུ་མཚམས་གཞན་ཡིན་ཀྱང་དེ་དག་ལ་ནི་ཕྱི་རོལ་མཚམས་ཆེན་པོ་གཅིག་གིས་བསྐོར་དུ་རུང་སྟེ། ཕྱི་རོལ་དུ་མཚམས་ཆེན་པོ་བཅད་དུ་རུང་ངོ་། །ཊཱི་ཀ་ལས། དཀྱིལ་འཁོར་བ་ལ་སོགས་པའི་ཉེ་འཁོར་ནི་མཚམས་ཀྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་སོ་ཞེས་སོ། །མཚམས་པོ་ཆེའི་ས་ཁོངས་ན་གྲོང་དང་གྲོང་གི་ཉེ་འཁོར་ནི་མཚམས་པོ་ཆེའི་ཁོངས་སུ་མ་གཏོགས་ཏེ་འབྲལ་བའི་སྐབས་ལས་གྲོང་ལ་དེ་ཡོད་པ་ནི་ཞེས་པས་སོ། །ཤིང་ལྗོན་པ་གཅིག་ལ་མཚམས་ 7-386a གཉིས་སམ། གསུམ་མམ། མཚམས་བཞི་མན་ཆད་ཀྱི་ཐུན་མོང་གི་མཐར་ཐུག་དུ་མ་བྱར་རུང་བར་རྣམ་པར་གནས་སོ། །མཚམས་འདི་ལ་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཐ་སྙད་དུ་རུང་བའི་ཤིང་ལྗོན་པ་ལ་སོགས་པ་མངོན་ཚན་ཅན་རུང་བ་མཚན་མ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཐ་སྙད་ལས་འདས་པ་མི་མ་ཡིན་ལ་སོགས་པ་དག་ནི་བརྟན་པར་གནས་པ་ཡིན་ཀྱང་མཚན་མ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །རྫུ་འཕྲུལ་དང་སྒྱུ་མ་བྱས་པའི་མཚན་མ་དག་ཀྱང་ཐ་སྙད་དུ་རུང་བའི་མཚན་མ་དེ་ལྟར་གྱུར་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ཟླ་བ་དང་ཉི་མ་དང་སྐར་མའི་འོད་དང་ཆུའི་རྦ་ཀློང་གི་རླབས་ཆུ་འགྲམ་དུ་བྱུང་བ་དག་ཀྱང་མཚམས་གཅོད་པའི་མཚན་མ་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ་མི་བརྟན་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་པའི་མཚམས་ཀྱི་ནང་ཁོངས་སུ་རྫིང་བུ་ལྟ་བུ་ཆུ་འཁྱིལ་བ་ཡོད་པ་ནི་མཚམས་གཞན་དང་འདྲ་སྟེ་མཚམས་ཐ་དད་པའོ། །དཀྱིལ་འཁོར་པའི་མཚམས་ཀྱི་ནང་ངམ་རང་བཞིན་གྱི་མཚམས་ཀྱི་ནང་ན་རྫིང་བུ་ལྟ་བུ་ཡོད་ནའང་དེ་བཞིན་ནོ། །དེས་ན་དགེ་སློང་མཚམས་ཀྱི་ནང་གི་ཆུའི་ནང་ན་འདུག་པ་དེས་སྐམས་ན་འདུག་པའི་དགེ་འདུན་གྱི་ཁ་སྐོང་དུ་མི་རུང་ལ། དེས་མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པ་ཡང་མི་བསྐྱེད་
【現代漢語翻譯】 『ཀྱང་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་མཚམས་དག་དགྲོལ་བར་བྱའོ་ཞེས་མཚམས་འགྲོལ་བ་ལས་ལ་བལྟོས་པར་མ་ཟད་ཀྱི། དེ་མེད་པ་ཉིད་ཀྱིས་ཀྱང་རང་གྲོལ་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །』 的意思是，不僅要依靠解除結界的行為來解脫結界，而且表明即使沒有解除結界的行為，結界也會自行解脫。 『དེ་མེད་པ་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་ནི་ལྔ་སྟེ། དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་དོང་བ་དང་། ཐམས་ཅད་མཚན་གྱུར་པ་དང་། ཞིང་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་དང་། བབས་པར་གྱུར་པ་དང་། ཤི་བས་སོ་ཞེས་ལུང་ལས་ཏེ་ཊཱི་ཀར་དྲངས་སོ། །』 變為不存在的情況有五種：僧團全部離開、全部改變戒律、變成非田地、降雨以及死亡。這是引自經文的註釋。 『རུང་བའི་ཁང་པའི་རུང་བ་ཉིད་གང་ཡིན་པ་ཡང་དེ་མེད་པ་ཉིད་ཀྱིས་ཀྱང་བག་ཡངས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་རོ། །』 適合的房屋的適合性，即使沒有它，也會變得寬鬆。這與前面所說的相聯繫。 『ཡང་ངོ་ཞེས་པའི་སྒྲས་ནི་ལས་ཀྱིས་ཀྱང་བག་ཡངས་སུ་འགྱུར་བར་སྟོན་ཏོ། །』 『又』這個詞表明，通過行為也會變得寬鬆。 『མཚམས་བཅད་ཟིན་པའི་ཐ་གྲུའི་ནང་ཁོངས་སུ་མཚམས་གཞན་གྱིས་བསྐོར་དུ་མི་རུང་སྟེ། མཚམས་གཞན་གྱི་ཕྱོགས་འདྲེས་པར་བཅད་མི་རུང་ངོ་། །』 已經劃定的結界範圍內，不能被其他結界環繞，不能劃分與其他結界區域混合的結界。 『ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། དམིགས་བསལ་གསུམ་སྟེ། ཆོ་ག་མཚམས་གཞན་དཀྱིལ་འཁོར་བ་དང་། བདག་པོ་མཚམས་གཞན་དགེ་སློང་མའི་དབྱར་ཁང་གིས་ཁྱིམ་པའི་གྲོང་དང་། མུ་སྟེགས་པའི་འདུག་གནས་ཀྱང་མཚོན་པ་དག་དང་། དངོས་པོ་མཚམས་གཞན་ཁྲོན་པའམ་རྫིང་འཁྱིལ་བ་ལྟ་བུ་མཚམས་གཞན་ཡིན་ཀྱང་དེ་དག་ལ་ནི་ཕྱི་རོལ་མཚམས་ཆེན་པོ་གཅིག་གིས་བསྐོར་དུ་རུང་སྟེ། ཕྱི་རོལ་དུ་མཚམས་ཆེན་པོ་བཅད་དུ་རུང་ངོ་། །』 是全部如此嗎？有三種例外情況：儀式結界，其他曼荼羅；所有者結界，比丘尼的雨季住所，代表著在家人的村莊和外道居住地；物體結界，如水井或水池。即使是其他結界，也可以用一個大的外部結界來環繞它們，可以在外部劃分大的結界。 『ཊཱི་ཀ་ལས། དཀྱིལ་འཁོར་བ་ལ་སོགས་པའི་ཉེ་འཁོར་ནི་མཚམས་ཀྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་སོ་ཞེས་སོ། །』 註釋中說：曼荼羅等周邊屬於結界的範圍。 『མཚམས་པོ་ཆེའི་ས་ཁོངས་ན་གྲོང་དང་གྲོང་གི་ཉེ་འཁོར་ནི་མཚམས་པོ་ཆེའི་ཁོངས་སུ་མ་གཏོགས་ཏེ་འབྲལ་བའི་སྐབས་ལས་གྲོང་ལ་དེ་ཡོད་པ་ནི་ཞེས་པས་སོ། །』 在大結界的區域內，村莊和村莊的周邊不屬於大結界的範圍，因為在分離的情況下，村莊有它。 『ཤིང་ལྗོན་པ་གཅིག་ལ་མཚམས་གཉིས་སམ། གསུམ་མམ། མཚམས་བཞི་མན་ཆད་ཀྱི་ཐུན་མོང་གི་མཐར་ཐུག་དུ་མ་བྱར་རུང་བར་རྣམ་པར་གནས་སོ། །』 一棵樹上可以有兩到三個，或者最多四個以下的共同邊界，可以多種方式存在。 『མཚམས་འདི་ལ་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཐ་སྙད་དུ་རུང་བའི་ཤིང་ལྗོན་པ་ལ་སོགས་པ་མངོན་ཚན་ཅན་རུང་བ་མཚན་མ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །』 對於這個結界來說，世俗名稱中可以使用的樹木等明顯的標誌才是標誌。 『ཐ་སྙད་ལས་འདས་པ་མི་མ་ཡིན་ལ་སོགས་པ་དག་ནི་བརྟན་པར་གནས་པ་ཡིན་ཀྱང་མཚན་མ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །』 超出名稱範圍的非人等，即使是穩定存在的，也不是標誌。 『རྫུ་འཕྲུལ་དང་སྒྱུ་མ་བྱས་པའི་མཚན་མ་དག་ཀྱང་ཐ་སྙད་དུ་རུང་བའི་མཚན་མ་དེ་ལྟར་གྱུར་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །』 通過神通和幻術製造的標誌，也不是可以稱為名稱的標誌。 『ཟླ་བ་དང་ཉི་མ་དང་སྐར་མའི་འོད་དང་ཆུའི་རྦ་ཀློང་གི་རླབས་ཆུ་འགྲམ་དུ་བྱུང་བ་དག་ཀྱང་མཚམས་གཅོད་པའི་མཚན་མ་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ་མི་བརྟན་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །』 月亮、太陽和星星的光芒，以及水中波浪在水邊產生，也不是劃分結界的標誌，因為它們是不穩定的。 『མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་པའི་མཚམས་ཀྱི་ནང་ཁོངས་སུ་རྫིང་བུ་ལྟ་བུ་ཆུ་འཁྱིལ་བ་ཡོད་པ་ནི་མཚམས་གཞན་དང་འདྲ་སྟེ་མཚམས་ཐ་དད་པའོ། །』 在劃分的大結界的範圍內，如果有像水池一樣的積水，則類似於其他結界，是不同的結界。 『དཀྱིལ་འཁོར་པའི་མཚམས་ཀྱི་ནང་ངམ་རང་བཞིན་གྱི་མཚམས་ཀྱི་ནང་ན་རྫིང་བུ་ལྟ་བུ་ཡོད་ནའང་དེ་བཞིན་ནོ། །』 即使在曼荼羅的結界內或自然結界內有像水池一樣的東西，也是如此。 『དེས་ན་དགེ་སློང་མཚམས་ཀྱི་ནང་གི་ཆུའི་ནང་ན་འདུག་པ་དེས་སྐམས་ན་འདུག་པའི་དགེ་འདུན་གྱི་ཁ་སྐོང་དུ་མི་རུང་ལ། དེས་མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པ་ཡང་མི་བསྐྱེད་』 因此，在比丘尼結界內的水中居住的比丘尼，不能算作在陸地上居住的僧團的補充，也不會產生未聚集的不和諧。
【English Translation】 『ཀྱང་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་མཚམས་དག་དགྲོལ་བར་བྱའོ་ཞེས་མཚམས་འགྲོལ་བ་ལས་ལ་བལྟོས་པར་མ་ཟད་ཀྱི། དེ་མེད་པ་ཉིད་ཀྱིས་ཀྱང་རང་གྲོལ་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །』 means that not only does the act of dissolving the boundary depend on the act of dissolving it, but it also shows that even without the act of dissolving it, the boundary will dissolve itself. 『དེ་མེད་པ་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་ནི་ལྔ་སྟེ། དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་དོང་བ་དང་། ཐམས་ཅད་མཚན་གྱུར་པ་དང་། ཞིང་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་དང་། བབས་པར་གྱུར་པ་དང་། ཤི་བས་སོ་ཞེས་ལུང་ལས་ཏེ་ཊཱི་ཀར་དྲངས་སོ། །』 There are five cases of becoming non-existent: the entire Sangha leaving, all changing their precepts, becoming non-fields, rainfall, and death. This is quoted from the commentary on the scriptures. 『རུང་བའི་ཁང་པའི་རུང་བ་ཉིད་གང་ཡིན་པ་ཡང་དེ་མེད་པ་ཉིད་ཀྱིས་ཀྱང་བག་ཡངས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་རོ། །』 The suitability of a suitable house, even without it, will become relaxed. This is related to what was said earlier. 『ཡང་ངོ་ཞེས་པའི་སྒྲས་ནི་ལས་ཀྱིས་ཀྱང་བག་ཡངས་སུ་འགྱུར་བར་སྟོན་ཏོ། །』 The word 『again』 indicates that it will also become relaxed through action. 『མཚམས་བཅད་ཟིན་པའི་ཐ་གྲུའི་ནང་ཁོངས་སུ་མཚམས་གཞན་གྱིས་བསྐོར་དུ་མི་རུང་སྟེ། མཚམས་གཞན་གྱི་ཕྱོགས་འདྲེས་པར་བཅད་མི་རུང་ངོ་། །』 Within the boundary that has already been demarcated, it cannot be surrounded by other boundaries, and it cannot be divided into boundaries that are mixed with other boundary areas. 『ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། དམིགས་བསལ་གསུམ་སྟེ། ཆོ་ག་མཚམས་གཞན་དཀྱིལ་འཁོར་བ་དང་། བདག་པོ་མཚམས་གཞན་དགེ་སློང་མའི་དབྱར་ཁང་གིས་ཁྱིམ་པའི་གྲོང་དང་། མུ་སྟེགས་པའི་འདུག་གནས་ཀྱང་མཚོན་པ་དག་དང་། དངོས་པོ་མཚམས་གཞན་ཁྲོན་པའམ་རྫིང་འཁྱིལ་བ་ལྟ་བུ་མཚམས་གཞན་ཡིན་ཀྱང་དེ་དག་ལ་ནི་ཕྱི་རོལ་མཚམས་ཆེན་པོ་གཅིག་གིས་བསྐོར་དུ་རུང་སྟེ། ཕྱི་རོལ་དུ་མཚམས་ཆེན་པོ་བཅད་དུ་རུང་ངོ་། །』 Is it all like that? There are three exceptions: ritual boundaries, other mandalas; owner boundaries, the nun's rainy season residence, representing the village of householders and the dwelling place of heretics; object boundaries, such as wells or pools. Even if they are other boundaries, they can be surrounded by a large outer boundary, and a large boundary can be demarcated on the outside. 『ཊཱི་ཀ་ལས། དཀྱིལ་འཁོར་བ་ལ་སོགས་པའི་ཉེ་འཁོར་ནི་མཚམས་ཀྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་སོ་ཞེས་སོ། །』 The commentary says: The vicinity of mandalas and so on belongs to the boundary. 『མཚམས་པོ་ཆེའི་ས་ཁོངས་ན་གྲོང་དང་གྲོང་གི་ཉེ་འཁོར་ནི་མཚམས་པོ་ཆེའི་ཁོངས་སུ་མ་གཏོགས་ཏེ་འབྲལ་བའི་སྐབས་ལས་གྲོང་ལ་དེ་ཡོད་པ་ནི་ཞེས་པས་སོ། །』 Within the area of the great boundary, the village and the vicinity of the village do not belong to the great boundary, because in the case of separation, the village has it. 『ཤིང་ལྗོན་པ་གཅིག་ལ་མཚམས་གཉིས་སམ། གསུམ་མམ། མཚམས་བཞི་མན་ཆད་ཀྱི་ཐུན་མོང་གི་མཐར་ཐུག་དུ་མ་བྱར་རུང་བར་རྣམ་པར་གནས་སོ། །』 One tree can have two or three, or at most less than four common boundaries, and can exist in various ways. 『མཚམས་འདི་ལ་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཐ་སྙད་དུ་རུང་བའི་ཤིང་ལྗོན་པ་ལ་སོགས་པ་མངོན་ཚན་ཅན་རུང་བ་མཚན་མ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །』 For this boundary, obvious signs such as trees that can be used in worldly terms are the signs. 『ཐ་སྙད་ལས་འདས་པ་མི་མ་ཡིན་ལ་སོགས་པ་དག་ནི་བརྟན་པར་གནས་པ་ཡིན་ཀྱང་མཚན་མ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །』 Non-humans and so on that are beyond the scope of names, even if they are stable, are not signs. 『རྫུ་འཕྲུལ་དང་སྒྱུ་མ་བྱས་པའི་མཚན་མ་དག་ཀྱང་ཐ་སྙད་དུ་རུང་བའི་མཚན་མ་དེ་ལྟར་གྱུར་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །』 Signs made through magical powers and illusions are not signs that can be called names. 『ཟླ་བ་དང་ཉི་མ་དང་སྐར་མའི་འོད་དང་ཆུའི་རྦ་ཀློང་གི་རླབས་ཆུ་འགྲམ་དུ་བྱུང་བ་དག་ཀྱང་མཚམས་གཅོད་པའི་མཚན་མ་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ་མི་བརྟན་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །』 The light of the moon, sun, and stars, and the waves of the water that occur on the shore are not signs for dividing the boundary, because they are unstable. 『མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་པའི་མཚམས་ཀྱི་ནང་ཁོངས་སུ་རྫིང་བུ་ལྟ་བུ་ཆུ་འཁྱིལ་བ་ཡོད་པ་ནི་མཚམས་གཞན་དང་འདྲ་སྟེ་མཚམས་ཐ་དད་པའོ། །』 Within the boundary of the divided great boundary, if there is standing water like a pond, it is similar to other boundaries and is a different boundary. 『དཀྱིལ་འཁོར་པའི་མཚམས་ཀྱི་ནང་ངམ་རང་བཞིན་གྱི་མཚམས་ཀྱི་ནང་ན་རྫིང་བུ་ལྟ་བུ་ཡོད་ནའང་དེ་བཞིན་ནོ། །』 Even if there is something like a pond inside the mandala's boundary or the natural boundary, it is the same. 『དེས་ན་དགེ་སློང་མཚམས་ཀྱི་ནང་གི་ཆུའི་ནང་ན་འདུག་པ་དེས་སྐམས་ན་འདུག་པའི་དགེ་འདུན་གྱི་ཁ་སྐོང་དུ་མི་རུང་ལ། དེས་མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པ་ཡང་མི་བསྐྱེད་』 Therefore, a nun living in the water within the nun's boundary cannot be counted as a supplement to the Sangha living on land, nor will it create unharmonious disagreements.
དོ། །མཚམས་ནང་གི་ཆུའི་ནང་དེར་འདུག་སྟེ་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་དབྱར་རལ་བའི་ཉེས་པ་དང་། སྐམ་སར་བཞག་པའི་ཆོས་གོས་དང་བྲལ་བའི་ཉེས་པ་ཡོད་དོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཟངས་ཀྱི་ནང་དུ་ཆུ་བླུགས་ལ་དེའི་ནང་དུ་ཆོས་གོས་བཅུག་ལ། ཆོས་གོས་དེས་སྣོད་ལ་མ་རེག་པར་སྐྱ་རེངས་བྱུང་ན་འབྲལ་བའི་ལྟུང་བའོ་ཞེས་སོ། །མཚམས་པོ་ཆེར་ཆུའི་རྫིང་བུ་ལྟ་བུ་བྱུང་ན་དེ་བསྐམས་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། ཆུ་ཆད་ན་ནི་མཚམས་བཅད་པ་ཉིད་སྔ་མ་ཁོ་ན་བཞིན་མཚམས་ཉིད་དུ་རུང་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །གཙུག་ལག་ཁང་གཉིས་ཀྱི་ 7-386b བར་དུ་འབབ་ཆུས་ཆོད་པ་ལྟ་བུའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་བར་དུ་ཆོད་ན་མཚམས་གཅིག་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ཆུས་བར་དུ་ཆོད་པའི་ཕ་རོལ་ཚུ་རོལ་གཉིས་མཚམས་གཅིག་ཏུ་བསྡུ་བའི་ཕྱིར་མཚམས་བཅད་དུ་མི་རུང་ལ། མཚམས་བཅད་ཟིན་ནས་མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་ཆུ་འབབ་ན་སྔར་མཚམས་བཅད་པས་བརྩིར་མི་རུང་སྟེ་ཆུས་མཚམས་སུ་བཟུང་ངོ་། །གལ་ཏེ་ཆུས་ཆོད་ཀྱང་ཆུ་དེ་ལ་ཟམ་པ་ཆུས་མི་ཁྱེར་བ་བརྟན་པོ་ཡོད་པ་ཡིན་ན་མཚམས་གཅིག་པའི་ཡུལ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཟམ་པ་དེ་ཞིག་པ་ཡང་ཕྱིར་བཅོས་པ་བྱས་ན་ནི་མཚམས་གཅིག་པ་ཉིད་རྗེས་སུ་འཇུག་སྟེ། ཆུས་ཆོད་པའི་ཕྱོགས་གཉིས་ཀ་མཚམས་གཅིག་གི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། ཟམ་པ་ཞིག་ན་ཡང་ཕྱིར་བཅོས་པའི་སྦྱོར་བ་མ་བཏང་བ་ཉིད་དོ། །དེ་དེས་ཀྱང་ཕྱིར་བྱས་ན་ནི་རྗེས་སུ་འཇུག་གོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་རོ། །དུས་ཇི་སྲིད་དུ་སྦྱོར་བ་མ་བཏང་ན་ཕྱིར་བྱས་ན་རྗེས་སུ་འཇུག་ཅེ་ན། ཞག་བདུན་ཕན་ཆད་ནི་ཕྱིར་བྱས་ན་ཡང་མཚམས་གཅིག་པ་ཉིད་མི་འཇུག་སྟེ་ཡུན་རིང་བ་ཉིད་དུ་བཏང་བའི་ཕྱིར་རོ། །སྦྱོར་བ་བཏང་བར་མ་བྱས་ན་ནི་ཞག་བདུན་ཕན་ཆད་དུ་ཕྱིར་བཅོས་ཟིན་པར་བྱས་ན་ཡང་རྗེས་སུ་འཇུག་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །ནམ་མཁའ་ནི་མཚམས་གཞན་ཡིན་ཏེ་བར་དུ་ཆོད་པར་གྱུར་པ་ཐ་དད་པ་ཡིན་པས་སོ། །ནམ་མཁའ་དེ་ལ་ཡོད་པ་ཉིད་ཀྱི་ཐ་སྙད་ཀྱང་མེད་ན། ས་ལ་སོགས་པ་དང་འབྲེལ་བ་ལྟ་ག་ལ་ཡོད་དེ། །འབྲེལ་བ་མེད་པ་ཉིད་དོ། །དེ་ལྟ་བས་ན་གནས་ཁང་གི་ནང་ན་འདུག་པའི་ནམ་མཁའ་ཡང་གནས་ཁང་དང་འབྲེལ་བ་མེད་དེ། མཚམས་གཅིག་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །དེས་ན་དགེ་སློང་ནམ་མཁའ་ལ་འདུག་པ་དེས་ས་གཞི་ལ་འདུག་པའི་དགེ་འདུན་གྱི་ཁ་སྐོང་དུ་མི་རུང་ 7-387a ལ། དེ་ལ་མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པའང་མི་བསྐྱེད་དོ། །གནས་ཁང་གི་ནང་གི་ནམ་མཁའ་ལ་འདུག་ན་དབྱར་རལ་བའི་ཉེས་པ་དང་ས་གཞིར་བཞག་པའི་ཆོས་གོས་དང་བྲལ་བའི་ཉེས་པ་ཡང་། །མདོ་འདིས་མདོ་སྡེ་པས་ནམ་མཁའ་དངོས་མེད་དུ་འདོད་པའི་དབང་དུ་བྱས་སོ་རང་མཆན། འོང་ངོ་། །དབུས་ནས་མཚམས་དེ་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གསུམ་གྱི་མཐའ་ཚུན་ཆད་དུ་མཚམས་བཅ
【現代漢語翻譯】 如果僧人在結界內的水中過夜，並在黎明時分未將袈裟收起，則會犯捨墮罪；如果將袈裟放在岸上，則會犯離衣罪。《釋論》中說：『將水倒入銅器中，然後將袈裟放入其中，如果袈裟沒有接觸到器皿，並且天亮了，則會犯離衣罪。』如果在結界處出現水池，如果水乾涸了會怎麼樣呢？《 टीका 》中說：『如果水乾涸了，那麼結界仍然像以前一樣有效。』如果兩個寺廟之間被河流隔開，那麼中間被隔開就不是同一個結界了。爲了將河流隔開的兩岸合併爲一個結界，不能劃定結界；如果已經劃定了結界，並且河流在結界內流動，那麼以前劃定的結界無效，因為河流成爲了結界。如果河流被橋樑隔開，而橋樑堅固不會被水沖走，那麼仍然是同一個結界區域。如果橋樑損壞，修復后仍然是同一個結界區域，河流隔開的兩側都屬於同一個結界。是否在所有情況下都是這樣呢？即使橋樑損壞，只要沒有放棄修復的努力，修復后仍然有效。』如果已經放棄了修復的努力，那麼修復后是否仍然有效呢？如果超過七天進行修復，那麼仍然不是同一個結界，因為時間太長了。如果沒有放棄修復的努力，即使在七天內修復完成，仍然有效。《 टीका 》中說。天空是另一個結界，因為它是不同的，並且是隔開的。如果天空甚至沒有存在的名稱，那麼怎麼可能與大地等有聯繫呢？根本沒有聯繫。因此，即使在房間里的天空也與房間沒有聯繫，不是同一個結界。《 टीका 》中說。因此，住在天空中的僧人不能算作住在地上的僧眾的補充，也不會引起不和。如果住在房間里的天空，也會犯捨墮罪和離衣罪。此經是根據經部宗認為天空不存在的觀點而說的（自注）。從中心到三又二分之一由旬的範圍內都可以劃定結界。 如果僧人在結界內的水中過夜，並在黎明時分未將袈裟收起，則會犯捨墮罪；如果將袈裟放在岸上，則會犯離衣罪。《釋論》中說：『將水倒入銅器中，然後將袈裟放入其中，如果袈裟沒有接觸到器皿，並且天亮了，則會犯離衣罪。』如果在結界處出現水池，如果水乾涸了會怎麼樣呢？《 टीका 》中說：『如果水乾涸了，那麼結界仍然像以前一樣有效。』 如果兩個寺廟之間被河流隔開，那麼中間被隔開就不是同一個結界了。爲了將河流隔開的兩岸合併爲一個結界，不能劃定結界；如果已經劃定了結界，並且河流在結界內流動，那麼以前劃定的結界無效，因為河流成爲了結界。如果河流被橋樑隔開，而橋樑堅固不會被水沖走，那麼仍然是同一個結界區域。如果橋樑損壞，修復后仍然是同一個結界區域，河流隔開的兩側都屬於同一個結界。是否在所有情況下都是這樣呢？即使橋樑損壞，只要沒有放棄修復的努力，修復后仍然有效。』如果已經放棄了修復的努力，那麼修復后是否仍然有效呢？如果超過七天進行修復，那麼仍然不是同一個結界，因為時間太長了。如果沒有放棄修復的努力，即使在七天內修復完成，仍然有效。《 टीका 》中說。 天空是另一個結界，因為它是不同的，並且是隔開的。如果天空甚至沒有存在的名稱，那麼怎麼可能與大地等有聯繫呢？根本沒有聯繫。因此，即使在房間里的天空也與房間沒有聯繫，不是同一個結界。《 टीका 》中說。因此，住在天空中的僧人不能算作住在地上的僧眾的補充，也不會引起不和。如果住在房間里的天空，也會犯捨墮罪和離衣罪。此經是根據經部宗認為天空不存在的觀點而說的（自注）。從中心到三又二分之一由旬的範圍內都可以劃定結界。
【English Translation】 If a monk stays overnight in the water within the boundary and does not put away his robes by dawn, he commits a Nissaggiya Pacittiya offense; if he leaves his robes on the shore, he commits a separation offense. The commentary states: 'If water is poured into a copper vessel and the robes are placed inside, and if the robes do not touch the vessel and it dawns, then a separation offense is committed.' If a pond appears at the boundary, what happens if the water dries up? The ṭīkā states: 'If the water dries up, then the boundary remains valid as before.' If two monasteries are separated by a flowing river, then being separated in the middle means it is not the same boundary. In order to combine the two banks separated by the river into one boundary, a boundary cannot be demarcated; if a boundary has already been demarcated and the river flows within the boundary, then the previously demarcated boundary is invalid because the river becomes the boundary. If the river is separated by a bridge that is sturdy and will not be washed away by the water, then it is still the same boundary area. If the bridge is damaged, after it is repaired, it is still the same boundary area, and both sides separated by the river belong to the same boundary. Is this the case in all situations? Even if the bridge is damaged, as long as the effort to repair it has not been abandoned, it is still valid after repair.' If the effort to repair it has been abandoned, is it still valid after repair? If it takes more than seven days to repair, then it is still not the same boundary because the time is too long. If the effort to repair it has not been abandoned, even if the repair is completed within seven days, it is still valid, according to the ṭīkā. The sky is another boundary because it is different and separated. If the sky does not even have the name of existence, then how can it have a connection with the earth, etc.? There is no connection at all. Therefore, even the sky inside a room has no connection with the room and is not the same boundary, according to the ṭīkā. Therefore, a monk dwelling in the sky cannot be counted as a supplement to the Sangha dwelling on the ground, nor will it cause discord. If one dwells in the sky inside a room, one will also commit the Nissaggiya Pacittiya offense and the separation offense. This sutra is spoken according to the view of the Sautrāntika school, which believes that the sky does not exist (self-commentary). A boundary can be demarcated from the center up to a distance of three and a half yojanas. If a monk stays overnight in the water within the boundary and does not put away his robes by dawn, he commits a Nissaggiya Pacittiya offense; if he leaves his robes on the shore, he commits a separation offense. The commentary states: 'If water is poured into a copper vessel and the robes are placed inside, and if the robes do not touch the vessel and it dawns, then a separation offense is committed.' If a pond appears at the boundary, what happens if the water dries up? The ṭīkā states: 'If the water dries up, then the boundary remains valid as before.' If two monasteries are separated by a flowing river, then being separated in the middle means it is not the same boundary. In order to combine the two banks separated by the river into one boundary, a boundary cannot be demarcated; if a boundary has already been demarcated and the river flows within the boundary, then the previously demarcated boundary is invalid because the river becomes the boundary. If the river is separated by a bridge that is sturdy and will not be washed away by the water, then it is still the same boundary area. If the bridge is damaged, after it is repaired, it is still the same boundary area, and both sides separated by the river belong to the same boundary. Is this the case in all situations? Even if the bridge is damaged, as long as the effort to repair it has not been abandoned, it is still valid after repair.' If the effort to repair it has been abandoned, is it still valid after repair? If it takes more than seven days to repair, then it is still not the same boundary because the time is too long. If the effort to repair it has not been abandoned, even if the repair is completed within seven days, it is still valid, according to the ṭīkā. The sky is another boundary because it is different and separated. If the sky does not even have the name of existence, then how can it have a connection with the earth, etc.? There is no connection at all. Therefore, even the sky inside a room has no connection with the room and is not the same boundary, according to the ṭīkā. Therefore, a monk dwelling in the sky cannot be counted as a supplement to the Sangha dwelling on the ground, nor will it cause discord. If one dwells in the sky inside a room, one will also commit the Nissaggiya Pacittiya offense and the separation offense. This sutra is spoken according to the view of the Sautrāntika school, which believes that the sky does not exist (self-commentary). A boundary can be demarcated from the center up to a distance of three and a half yojanas.
ད་པ་འཆགས་ཀྱི། དེ་ཕན་ཆད་དེ་ལས་ལྷག་པར་མཚམས་བཅད་པ་ནི་མི་འཆགས་སོ། །རིའི་སྨད་དང་རིའི་རྩེ་མོ་ལ་སོགས་འོག་དང་སྟེང་དུ་ཆུས་བར་དུ་མ་ཆོད་པས་ས་རྡོའམ་ཤིང་ལྗོན་པ་ལ་སོགས་པ་སྲ་བ་དང་འབྲེལ་བ་ལ་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གསུམ་དེ་ཚུན་ཆད་ནི་ཐད་ཀའི་ས་གཞི་དང་འདྲ་བ་ཉིད་དོ་སྟེ་མཚམས་གཅིག་གི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པའོ། །མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་ན་ཐད་ཀའི་ས་གཞིར་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཚུན་ཆད་མཚམས་གཅིག་པ་དང་འདྲ་བར་སྟེང་འོག་ཏུ་ཡང་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གསུམ་མཚམས་གཅིག་ཡིན་ཅེས་བསྟན་ཏོ། །དཀྱིལ་འཁོར་པ་ཡང་ཐད་ཀའི་ཞེང་ཚད་དང་མཉམ་པར་སྟེང་འོག་ཏུ་ཡང་དེ་ཙམ་གྱི་སྲ་བ་དང་འབྲེལ་ནའོ། །ལས་ཀྱི་ཆོ་གས་ས་གཞི་མཚམས་མ་བཅད་པ་ཉིད་དུ་ནི་ལས་མཚམས་དེར་དགེ་སློང་ཐམས་ཅད་ཆོས་གོས་གསུམ་ཆར་དང་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་མི་འཆགས་སོ། །ས་གཞི་མཚམས་མ་བཅད་ཀྱང་རྒན་པོ་དང་ནད་པ་སྣམ་སྦྱར་ཁོ་ན་དང་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་ཆགས་ཏེ་དེས་ནི་ས་གཞི་མཚམས་བཅད་པ་ལ་མི་བལྟོས་སོ། །མཚམས་བཅད་པ་དེ་ལས་ཀྱིས་བཀྲོལ་བས་སམ་དགེ་སློང་མེད་པར་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་ལ་སོགས་པས་ཞིག་ན་ས་གཞི་མཚམས་བཅད་པ་དེར་ཆོས་གོས་གསུམ་དང་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་དེ་ཡང་ཞིག་གོ། རྟེན་གྱང་ཞིག་ན་བརྟེན་པ་གྱང་རིས་ཞིག་པ་བཞིན་ནོ། །ཆོས་གོས་དང་མི་འབྲལ་བའི་གནང་བ་ཞིག་པ་དེས་ནི་མཚམས་བཅད་པ་དེ་མི་ཞིག་གོ ། 7-387b གྱང་རིས་ཞིག་ཀྱང་གྱང་མི་ཞིག་པ་བཞིན་ནོ། །མ་མོ་ལས། གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཚེ་ནངས་པར་སྔ་ལངས་ཏེ་མཆོད་རྟེན་དང་གནས་ཁང་ཕྱུར་བུ་དང་འཁོར་ས་དང་གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་དག་ཕྱགས་བདར་བྱ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །གནས་ཁང་ངམ་ཁྱམས་སམ། རྫིང་བུའི་ཚད་ཙམ་ཞིག་ཕྱགས་ན་ཕྱགས་བདར་བྱས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། ། ༈ གསོ་སྦྱོང་ཚོགས་པའི་སྤྲོས་པ། གསུམ་པ་ནི།དགེ་སློང་ན་བ་ལ་སོགས་པས་དགེ་འདུན་ལ་འདུན་པ་དང་ལ་སོགས་ཀྱི་བསྡུས་པ་ཡོངས་དག་ཕུལ་བ་ཉིད་ནི་བུལ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འདུན་པ་དང་ཡོངས་དག་འབུལ་བར་བྱེད་པ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་དགེ་འདུན་ལ་ཕུལ་ཟིན་པ་དེ་ལས་དགེ་འདུན་གྱིས་ཐོས་ཟིན་ཀྱང་དགེ་འདུན་དེའི་ནང་ནས་གང་ཟག་གང་ཡང་རུང་བས་འདུན་པ་དང་ཡོངས་དག་དེ་དགེ་འདུན་ལ་བརྗོད་པར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ་སྟེ་བསྟན་པ་རྣམ་པར་བཞག་པ་རྗེས་སུ་བསྲུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་ན་གནས་པས་འདུན་པ་ལ་སོགས་པ་དེ་དགེ་འདུན་ལ་ཕུལ་བ་དང་ལེན་པར་བྱེད་པས་ཀྱང་འབུལ་དུ་གཞུག་པར་མི་བྱའོ། །འདི་ནི་མི་འཆགས་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །དམིགས་བསལ་ནི་དབྱར་ཁང་ན་གནས་པའི་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་དགེ་སློང་གསོ་སྦྱོང་བྱེད་པ་ལ་འདུན་པ་དབུལ་བར་བྱའོ། །ལེན་པར་བྱེད་པས་གཞན་ལ་ཕུལ་ནས་དེས་ཀྱང་གཞན་ལ་འབུལ་བའི་བརྒྱུད་པས་མི་བྱའོ། །འདུན་པ་
【現代漢語翻譯】 不應建立。此後，比這更嚴格的界限也不應建立。山的下部和山頂等，上下之間沒有被水隔斷，與堅硬的土地、石頭或樹木等相連，在半由旬（約2.25公里）的範圍內，與平地相同，屬於同一界限內。如果劃定大的界限，那麼在平地上半由旬的範圍內，如同一個界限一樣，上下也是半由旬為一個界限，這就是所要表達的。圓形區域也應與平地的寬度相同，上下也應與堅硬的地面相連。如果沒有通過羯磨（karma，業）的儀式來劃定地界的，那麼在該羯磨界限內，所有比丘都不能獲得不離三衣（袈裟）的許可。即使沒有劃定地界，年老和生病的比丘也可以獲得不離僧伽胝（samghati，重衣）的許可，因為這不依賴於地界的劃定。如果通過羯磨解除界限，或者因為沒有比丘，或者因為黎明升起等原因而破壞了界限，那麼在該地界內，不離三衣的許可也會被破壞。如同依靠的墻壁倒塌，所依靠的壁畫也會倒塌一樣。不離三衣的許可被破壞，並不會導致地界的破壞，如同壁畫倒塌，墻壁不會倒塌一樣。律母經（Mātṛkā）中說：『在布薩（uposatha，齋戒）的第十五天，早上早起，應該打掃佛塔、住所、庭院和布薩的地方。』打掃住所或走廊，或者像池塘一樣大小的地方，就算完成了打掃。 第三，生病的比丘等將意樂（chanda，欲）和圓滿（pāriśuddhi，清凈）獻給僧團，這本身就是遲緩的。獻上意樂和圓滿的人，在獻給僧團之後，即使僧團已經聽到了，僧團中的任何人都應該向僧團陳述意樂和圓滿，這是爲了守護教法的建立。住在界限之外的人，即使獻上意樂等，也不應允許他們獻給僧團。 टीका（ṭīkā，註釋）中說：『這是不應建立的。』特殊情況是，住在雨季住所的比丘尼，應該向在寺廟中進行布薩的比丘獻上意樂。接受者不應通過傳遞的方式獻給他人，然後他人再獻給他人。意樂……
【English Translation】 It should not be established. After that, a boundary more strict than that should not be established. The lower part of the mountain and the top of the mountain, etc., where the water is not cut off between the top and bottom, and connected to solid ground, stones, or trees, etc., within half a yojana (about 2.25 kilometers), are the same as flat ground and belong to the same boundary. If a large boundary is demarcated, then within half a yojana on flat ground, it is like one boundary, and the top and bottom are also half a yojana as one boundary, which is what is meant. The circular area should also be the same as the width of the flat ground, and the top and bottom should also be connected to the solid ground. If the ground boundary is not demarcated by the karma (action, deed) ritual, then within that karma boundary, all monks should not be granted permission to be inseparable from the three robes (kasaya). Even if the ground boundary is not demarcated, elderly and sick monks can be granted permission to be inseparable from the samghati (outer robe), because it does not depend on the demarcation of the ground boundary. If the boundary is dissolved by karma, or destroyed because there are no monks, or because the dawn rises, etc., then within that ground boundary, the permission to be inseparable from the three robes will also be destroyed. Just as if the supporting wall collapses, the mural paintings that rely on it will also collapse. The destruction of the permission to be inseparable from the robes does not lead to the destruction of the boundary, just as the mural collapses, but the wall does not collapse. The Mātṛkā (Mother Text) says: 'On the fifteenth day of the uposatha (observance day), one should get up early in the morning and sweep the stupa, dwelling, courtyard, and the place of uposatha.' Sweeping the dwelling or corridor, or a place the size of a pond, is considered to have completed the sweeping. Third, when a sick monk, etc., offers chanda (intention, desire) and pāriśuddhi (purity) to the Sangha (community), that itself is considered slow. The person who offers chanda and pāriśuddhi, after offering it to the Sangha, even if the Sangha has heard it, anyone from within that Sangha should state the chanda and pāriśuddhi to the Sangha, this is for the sake of guarding the establishment of the teachings. Those who reside outside the boundary, even if they offer chanda, etc., should not be allowed to offer it to the Sangha. The ṭīkā (commentary) says: 'This should not be established.' A special case is that the bhikṣuṇīs (nuns) residing in the rainy season dwelling should offer chanda to the monks who are performing the uposatha in the temple. The receiver should not offer it to another through a chain of transmission, and then that person offers it to another. Chanda...
ཕུལ་བས་ལས་དེ་དང་མཐུན་པར་འགྲུབ་བོ་ཞེས་སྔར་སྨོས་ན་སྐྱོན་མེད་ཀྱང་འབུལ་དུ་རུང་ངམ་ཞེ་ན། ན་བ་དང་དབང་མེད་པ་དང་སྲོག་དང་ཚངས་པར་སྤྱོད་པའི་བར་ཆད་ཀྱིས་འཇིགས་པ་ལས་གཞན་པས་བདག་ཉིད་དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུ་མི་འདུ་བར་འདུན་པ་ལ་སོགས་པ་འབུལ་བ་ལ་ནི་ཉེས་བྱས་སོ། །འབུལ་བ་མི་འཆགས་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ལེན་པར་བྱེད་པས་འདུན་པ་ལ་སོགས་པ་བླངས་པ་དགེ་འདུན་ལ་མ་བརྗོད་ན་ནི་མ་གུས་པའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་རྗེས་སུ་མཐུན་པ་ལས་ཉེས་བྱས་སོ། །འདུན་པ་ལ་སོགས་ 7-388a པ་ལེན་པར་བྱེད་པ་དེས་མཚམས་ཀྱི་ནང་ནས་འདུན་པ་ལ་སོགས་བླངས་ནས་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ལ་སོགས་པའི་བར་ཆོད་ཀྱིས་འཇིགས་པས་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་ནས་ཀྱོགས་ཏེ་འདུན་པ་ལ་སོགས་པ་དེ་དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུ་ཁྱེར་ཏེ་འོང་བ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཕྱི་རོལ་དུ་མི་བྱའོ་ཞེས་སྔར་སྨོས་པ་དང་། དེར་སོང་ན་ཚོགས་པའི་ཡན་ལག་ཉམས་སོ་ཞེས་འབྱུང་བའི་དམིགས་བསལ་ཡིན་ནོ། །དགེ་སྐོས་ཀྱིས་གསོ་སྦྱོང་གི་དུས་སུ་ཚུལ་ཤིང་བྲིམས་པས་དགེ་སློང་རྣམས་བགྲང་བར་བྱའོ་སྟེ་འོངས་པ་དང་མ་འོངས་པ་ཤེས་པར་བྱ་བའི་དགོས་པ་ཡིན་ནོ། ། ༈ གསོ་སྦྱོང་ཆོ་གའི་སྤྲོས་པ། བཞི་པ་ནི། སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་འདོན་པས་སོ། །ཞེས་སྔར་སྨོས་ན་དེ་སུས་འདོན་ཞེ་ན། སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་ཁ་ཏོན་དུ་ལེགས་པར་ཐོན་པས་གདོན་ཏེ། ཇི་ལྟར་ལེགས་པར་ཐོན་པ་ཉིད་ཡིན་ཅེ་ན། ཚིག་ཕྱེད་ཀྱང་མ་འཁྲུལ་བ་ཉིད་ནའོ། །དེ་ལས་གཞན་དུ་མི་འཆགས་སོ་ཞེས་ཀར་ཤ་ལས་གསུངས་པས། དེང་སང་ལག་ལེན་དུ་བྱེད་པ་རྣམས་སྐད་ཆ་འདི་འདྲ་ལ་བསམ་མནོ་ཅུང་ཟད་རེ་བཏང་དགོས་པ་འདྲའོ། །སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་འདོན་པ་དེ་སུས་བྱ་བ་ཡིན་ཅེ་ན། དགེ་འདུན་གྱི་གནས་བརྟན་གྱིའོ། །གནས་བརྟན་དང་པོས་གདོན་པར་མི་ནུས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་གནས་བརྟན་གཉིས་པའི་བྱ་བའོ། །གཉིས་པ་དེས་ཀྱང་མ་ནུས་ན་གནས་བརྟན་གསུམ་པའི་བྱ་བའོ། །འདི་ལ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀརྨ་ཕྲིན་ལས་པའི་ཞལ་སྔ་ནས་དགེ་འདུན་གྱི་སྡེ་རེ་རེ་ལའང་གནས་པ་བླ་མ་དུ་མ་ཡོད་ཅིང་། དང་པོ་གཉིས་དང་གསུམ་པའི་ཁྱད་པར་ཡང་མཆོག་དམན་ཡོད་ནས་བྱས་པ་མ་ཡིན་གྱི། མདོ་གདོན་པར་ནུས་མི་ནུས་གྲངས་གསུམ་པས་ཚད་བཟུང་བ་ཡིན་ཅེས་བཀའ་སྩལ་ཏོ། །གནས་བརྟན་གསུམ་པ་དེས་ཀྱང་མི་ནུས་ན་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་རེས་ཀྱིས་སོ། །རེས་བབ་ཚེ་གདོན་མི་ནུས་ན་གདོན་ནུས་གཞན་ལ་བཅོལ་བར་བྱའོ། །གང་ཟག་གིས་བཅོལ་ཏེ་མ་ 7-388b བཏུབ་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་བཅོལ་བར་བྱའོ། །དེས་རྟག་ཏུ་གདོན་པར་ཡང་དགེ་འདུན་གྱིས་བཅོལ་བར་བྱའོ། །བར་དུ་བརྗེད་པ་སོགས་འདོན་པ་བརྡུགས་ན་འཕྲོ་རྣམས་དགེ་སློང་གཞན་གྱིས་གདོན་ནོ། །དགེ་སློང་ཁ་ཅིག་གིས་ནི་གླེང་གཞི་བློ་ལ་འཛིན། ཁ་ཅིག་གིས་ནི་ཕམ
【現代漢語翻譯】 如果之前說，供養能與行為相應，這沒有問題，但可以供養嗎？如果不是因為疾病、無力、生命危險或梵行中斷的恐懼，自己不屬於僧團內部，而是向僧團等供養，這屬於惡作罪。但供養並非無效。接受者如果接受了僧團等，卻沒有告訴僧團，那麼這屬於不恭敬的墮罪的後續行為，屬於惡作罪。接受僧團等的人，如果在結界內接受了僧團等，因為害怕梵行等中斷的恐懼，從結界外彎腰，將僧團等帶入僧團內部，這沒有罪過。之前說過不要在外面做，以及去那裡會損害僧團的組成部分，這是特殊的例外情況。維那在布薩時分發木籌，是爲了清點比丘人數，瞭解來與未到。 第四，背誦《別解脫經》。如果之前說過，那麼由誰來背誦呢？由能流利背誦《別解脫經》的人來背誦。怎樣才算流利背誦呢？就是連半個字都不出錯。噶夏喇尊者說，如果不是這樣，就不算有效。現在實際操作的人，應該對這樣的話稍作思考。背誦《別解脫經》應該由誰來做呢？由僧團中的上座來做。如果第一位上座不能背誦，就由第二位上座來做。如果第二位也不能，就由第三位上座來做。對此，圓滿正等覺佛陀噶瑪·欽列巴的尊者曾說，每個僧團都有許多住持，第一位、第二位和第三位的區別，並非因為地位高低，而是以能否背誦經文來衡量，以第三位為限。如果第三位上座也不能背誦，就由全體僧眾輪流。輪到時不能背誦，就委託給能背誦的人。如果個人委託不行，就由僧團委托。如果需要經常背誦，也由僧團委托。如果中間忘記或背誦困難，剩下的部分由其他比丘背誦。有些比丘記住序言，有些比丘記住波羅夷。
【English Translation】 If it was previously said that offering is accomplished in accordance with the action, there is no problem, but is it permissible to offer? If it is not out of fear of illness, powerlessness, danger to life, or interruption of celibacy, and one does not belong to the Sangha, then offering to the Sangha etc. is a Dukata offense. However, the offering is not invalid. If the receiver takes the Sangha etc. but does not tell the Sangha, then it is a subsequent action of an offense of disrespect, which is a Dukata offense. If the one who takes the Sangha etc. takes the Sangha etc. from within the boundary, and because of fear of interruption of celibacy etc., bends over from outside the boundary and brings the Sangha etc. into the Sangha, there is no offense. It was previously said not to do it outside, and that going there would harm the constituents of the assembly, this is a special exception. The Karmadana distributes the wooden sticks during the Uposatha to count the number of monks, to know who has come and who has not. Fourth, reciting the Pratimoksha Sutra. If it was previously said, then who recites it? It is recited by the one who can fluently recite the Pratimoksha Sutra. How is it that one is fluent? It is when one does not make a mistake in even half a word. Karshala said that if it is not like this, it is not valid. Those who practice nowadays should think a little about such words. Who should recite the Pratimoksha Sutra? It should be done by the Sthavira of the Sangha. If the first Sthavira cannot recite, then it is the duty of the second Sthavira. If the second one cannot either, then it is the duty of the third Sthavira. On this, the Venerable Perfectly Enlightened Buddha Karma Trinleypa said that each Sangha has many abbots, and the difference between the first, second, and third is not because of high or low status, but is measured by the ability to recite the Sutra, limited by the third. If the third Sthavira cannot recite either, then it is by turns for all the Sangha. If one cannot recite when it is one's turn, then one should entrust it to someone else who can recite. If entrusting it to an individual does not work, then it should be entrusted by the Sangha. If it is necessary to recite it regularly, it should also be entrusted by the Sangha. If one forgets in the middle or has difficulty reciting, the remaining parts should be recited by other monks. Some monks memorize the introduction, and some memorize the Parajika.
་པ་འཛིན་པ་ལྟ་བུ་དགེ་སློང་རེ་རེས་དུམ་བུ་འཛིན་པ་ཉིད་ཡིན་ན་གདོན་པོ་ཇི་སྙེད་ཀྱིས་གདོན་པ་འགྲུབ་པའི་དགེ་སློང་དུ་མ་དག་གིས་རིམ་གྱིས་གདོན་པར་བྱའོ། །ཆོམ་རྐུན་པོ་ལ་སོགས་པའི་འཇིགས་པ་དང་བཅས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་ནེའུ་སིང་ལ་སོགས་པའི་གནས་མཛེས་པ་ལ་སྲེད་ཅིང་འདོད་པས་གྲོང་དང་མི་ཉེ་བར་གསོ་སྦྱོང་བྱར་མི་རུང་ངོ་། །གསོ་སྦྱོང་ནི་དཔེ་སྟེ་ལས་གཞན་ཡང་ངོ་། །དགེ་སློང་ལམ་ཞུགས་ཚོང་པ་ལ་སོགས་པ་མགྲོན་པོ་མི་སྡོད་ན་འགྲོ་བཞིན་དུ་བྱའོ། །ཆོམ་རྐུན་ལ་སོགས་པའི་འཇིགས་པ་དང་བཅས་པ་དེར་གསོ་སྦྱོང་རྒྱས་པར་བྱེད་པའི་སྒྲ་མི་འདོད་ན་མདོར་བསྡུས་པས་སོ། །བསྡུས་པ་ནི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། སྡིག་པ་ཅི་ཡང་མི་བྱ་ཞིང་། །ཞེས་བྱ་བའི་ཚིགས་བཅད་འདོན་པ་ཡིན་པར་གསུངས་སོ། །མདོར་བསྡུས་པའི་གསོ་སྦྱོང་བྱེད་པའི་སྒྲ་དེ་ཙམ་མགྲོན་པོ་དག་མི་འདོད་ན་ཡང་དགེ་སློང་རྣམས་སོ་སོ་ནས་ཡིད་ཀྱིས་གསོ་སྦྱོང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བོ། །ཁྱིམ་པ་དད་པ་ཅན་དང་རྒྱལ་པོ་སོགས་གཙོ་བོ་དག་དགའ་བར་འགྱུར་བ་ལྟ་ན་ཆོ་ག་དགེ་སློང་གི་བྱ་བ་དང་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་དག་རྗེས་སུ་བསྒྲགས་པ་ལ་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མེད་དོ། །དད་པ་ཅན་དང་གཙོ་བོ་དག་དགའ་བར་འགྱུར་བར་བལྟ་ན་དེ་དག་གི་དྲུང་དུ་གསོ་སྦྱོང་བྱེད་པ་ལ་ཡང་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མེད་དོ། །ལུང་ལས།དགེ་སློང་ཆོམ་རྐུན་པས་བསད་པར་བཤམ་པ་ལྟ་བུ་ཕོངས་ཤིང་ཉམ་ང་བར་གྱུར་པའི་ཚེ་ཁྱིམ་པས་ཐོས་བཞིན་པའི་དྲུང་དུ་བཤགས་ཡུལ་དགེ་སློང་ལ་ལྟུང་བ་བཤགས་པར་བྱ། དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་གི་མདུན་དུ་ལྟུང་བ་བཤགས་པར་བྱེད་པ་དེ་ཆོམ་རྐུན་པས་ཐོས་བཞིན་དུ་ཆོམ་རྐུན་པའི་དྲུང་དུ་ 7-389a བཤགས་པར་བྱར་རུང་བར་ལུང་ལས་གསུངས་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། གླེང་གཞི་ནི་ཆོམ་རྐུན་པ་དག་ལ་གསུངས་མོད་ཀྱི། ཁྱིམ་པ་གཞན་དག་ལ་ཡང་རུང་བ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་འདིར་སྤྱིར་བསྡུས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། དགེ་སློང་ན་ཚབས་ཆེ་བའམ་མི་རྒོད་ལ་སོགས་པས་གསོད་པར་བཤམས་ཏེ་ཤི་ལ་ཐུག་པ་ན་དགེ་སློང་གྲོགས་ལ་མཐོལ་བཤགས་བྱེད་དུ་མི་སླེབས་ན་བདག་གི་ཉེས་པ་ཅི་ཡོད་པ་ཁྱིམ་པ་ལ་མཐོལ་མཚངས་སུ་བྱ་ཞེས་བཤད་དེ། ཁྱིམ་པ་ལ་རང་གི་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པར་འགྱུར་བས་དེ་ནི་མི་རིགས་སོ། །ཕོངས་པའི་ཚེ་ཁྱིམ་པ་དེ་ལ་རབ་བྱུང་གི་བསླབ་པའི་ཆོ་གའི་ཁྲིམས་ཀྱི་ཚིག་སོ་ཐར་གྱི་མདོ་རྗེས་སུ་བསྒྲགས་པ་ལ་ཡང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཕོངས་པའི་ཚེ་རྒྱལ་པོ་ལ་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ཁྲིམས་རྣམས་ཀྱི་ཚིག་རྣམས་ཀྱི་དོན་གོ་བར་བྱ་བ་ལ་ཡང་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མེད་དོ། །རྒྱལ་པོ་ནི་དཔེ་ཙམ་སྟེ་ཁྱིམ་བདག་ཆོས་དང་ལྡན་པའི་དོན་འགྲུབ་པ་དེ་ལ་རིག་པར་བྱའོ། །བརྩམས་པའི་སྡེ་ཚན་ནི་རྫོགས་པར་བྱ་དགོས་སོ་ཞེས་སྔར་སྨོས་ན་དེ་མ་རྫོགས་ན་གསོ་སྦྱོང
【現代漢語翻譯】 如果像持缽乞食的比丘，每個比丘都持有缽，那麼應該由眾多因惡魔附體而成就的比丘依次進行驅魔。如果存在強盜等恐懼，並且貪戀和渴望紐星等美麗的地方，那麼不應該在靠近城鎮的地方舉行布薩。 布薩是一個例子，還有其他事情也是如此。如果比丘、行商等客人不住留，就應該在行進中進行。如果存在強盜等恐懼，並且不希望在那裡聽到盛大的布薩儀式聲音，那就應該進行簡略的布薩。 簡略的布薩，如《律分別》中所說：『不做任何惡事。』就是念誦這個偈頌。如果客人不希望聽到簡略布薩的聲音，那麼比丘們應該各自用心意加持布薩。 如果看到在家信徒和國王等主要人物感到高興，那麼宣說比丘的儀軌、應做和不應做的事情，是沒有過失的。如果看到信徒和主要人物感到高興，那麼在他們面前舉行布薩也是沒有過失的。 律中說：『如果比丘被強盜殺死，或者變得貧困和可憐，當在家信徒聽到時，應該在懺悔處向比丘懺悔罪過。比丘向比丘懺悔罪過，即使強盜聽到，也可以在強盜面前懺悔。』 《 टीका 》(梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思)中說：『雖然開端是針對強盜說的，但對其他在家信徒也是可以的，所以這裡普遍地概括了。』《釋論》中說：『如果比丘病情嚴重或被野蠻人等殺死，面臨死亡，無法向比丘朋友坦白懺悔，就說出自己有什麼罪過，向在家信徒坦白。』因為會向在家信徒說出自己的惡行，所以這是不合適的。 在貧困的時候，向那個在家信徒宣說出家戒律的儀軌，即別解脫經，也是沒有罪過的。在貧困的時候，讓國王理解出家戒律的含義，也是沒有過失的。國王只是一個例子，應該理解為在家居士成就了佛法。 如果之前說過必須完成已開始的章節，如果沒有完成，布薩...
【English Translation】 If, like alms-gathering monks, each monk holds a bowl, then the exorcism should be performed sequentially by many monks who achieve exorcism through demonic possession. If there is fear of robbers, etc., and there is greed and desire for beautiful places like Neusing, then the Posadha should not be performed near towns. Posadha is an example, and other things are also like that. If monks, merchants, etc., do not stay, then it should be done while traveling. If there is fear of robbers, etc., and there is no desire to hear the sound of a grand Posadha ceremony there, then it should be abbreviated. The abbreviated Posadha, as stated in the Vinaya-vibhaṅga: 'Do no evil.' It is reciting this verse. If guests do not want to hear just the sound of the abbreviated Posadha, then the monks should each bless the Posadha with their minds. If it is seen that faithful householders and kings, etc., the main figures, are pleased, then there is no fault in proclaiming the monks' rituals, what should be done and what should not be done. If it is seen that faithful people and main figures are pleased, then there is also no fault in performing the Posadha in front of them. The Vinaya says: 'If a monk is killed by robbers, or becomes poor and miserable, when householders hear of it, they should confess their offenses to the monk at the place of confession. A monk confessing offenses in front of a monk, even if robbers hear it, it is permissible to confess in front of the robbers.' The टीका (ṭīkā, commentary) says: 'Although the beginning is spoken to robbers, it is also permissible for other householders, so it is generally summarized here.' The sub-commentary says: 'If a monk is seriously ill or about to be killed by barbarians, etc., and is about to die, and cannot manage to confess to a monk friend, he should say what faults he has and confess to a householder.' Because one would be speaking of one's misdeeds to a householder, it is not appropriate. In times of poverty, there is also no fault in proclaiming the precepts of ordination, the Prātimokṣa-sūtra, to that faithful householder. In times of poverty, there is also no fault in making the king understand the meaning of the precepts of ordination. The king is just an example; it should be understood as a householder who has achieved Dharma. If it was previously said that the begun section must be completed, if it is not completed, the Posadha...
་ཆགས་སམ་མི་ཆགས་ཞེ་ན། གླེང་གཞི་གདོན་པ་དང་གསོལ་བ་ལས་གཞན་ཕམ་པ་དང་ལྷག་མ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་གདོན་པར་བརྩམས་ནས་མ་རྫོགས་པ་ལ་གསོ་སྦྱོང་མི་ཆགས་པ་མེད་དོ། །བྱས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །དགེ་སློང་རྣམས་གསོ་སྦྱོང་བྱེད་པ་ན།གང་གདོན་པར་བྱ་བ་མདོ་དང་ཇི་ཙམ་གདོན་པ་དེའི་ཚད་གླེང་གཞི་དང་། གང་གི་ཚེ་འདོན་པའི་དུས་དང་གང་གིས་འདོན་པར་བྱེད་པ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་དག་ཅིང་ལྟ་བ་མཐུན་པ་སྟེ། དེ་ལྟར་བཞི་པོ་དེ་རྣམས་དེ་ཁོ་ན་བཞིན་དུ་ཉེ་བར་མ་བཟུང་བ་ནི་གསོ་སྦྱོང་གི་སྐབས་འདིར་ཆོས་མ་ཡིན་པས་གསོ་སྦྱོང་གི་ལས་མི་འཆགས་པ་ཡིན་ནོ། །གནས་དེ་ནས་འགའ་ཡང་མ་སོང་བ་ཉིད་ཡིན་ན་ངེས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྔར་སྨོས་ན་གནས་དེ་ནས་སོང་བ་ཉིད་ཀྱི་ཚད་ཇི་ཙམ་ཞེ་ན། གསོ་སྦྱོང་བྱས་པའི་ཚོམས་དེ་ནས་དགེ་སློང་འགའ་ཞིག་སྟན་ལས་ལངས་ཏེ་ཐོས་པའི་ཉེན་ཀོར་ལས་འདས་པ་ཉིད་ནི་སོང་བ་ཉིད་ཡིན་ 7-389b ནོ། །གསོ་སྦྱོང་གི་གཞི་དང་འབྲེལ་བ་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་ལ་སོགས་པའི་སྐབས་སོ། །སྨྲས་པ། མོས་གུས་བྱ་ཡུལ་དྭགས་པོ་བཀའ་བརྒྱུད་ལ། །བཟོད་མེད་དད་པ་སྐྱེད་པའི་བཀའ་དྲིན་གྱིས། །སྒྲུབ་པའི་ལུས་ཅན་བདག་གི་ཡིད་འདི་ལ། །སངས་རྒྱས་འཆར་བའི་བྱིན་རླབས་འཕོས་པ་འདྲ། །རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། གསོ་སྦྱོང་གི་གཞིའི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། །། ༈ དབྱར་གྱི་ཆོ་གའི་གཞི་ཉིད། གཉིས་པ་དབྱར་གྱི་གཞི་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ་ དགོས་པའི་དོན་ནི། དབྱར་གནས་ཀྱི་དགོས་པ་དགུ་སྟེ། དངོས་ཀྱི་དགོས་པ་གཅིག་དང་། བརྒྱུད་པའི་དགོས་པ་བརྒྱད་དོ། །དང་པོ་ནི། དབྱར་གནས་མ་བྱས་པའི་ཉེས་བྱས་ཁེགས་པའོ། །གཉིས་པ་ནི། དབྱར་ས་གཞིར་སྲོག་ཆགས་ནང་དུ་རྒྱུ་འགྲུལ་བྱེད་པས་ན། སྲོག་ཆགས་ལ་གནོད་པ་སྤང་བ་དང་། ལུང་ལས་མུ་སྟེགས་པས་འཕྱ་བར་གསུངས་པ་བཞིན་དུ་གཞན་དག་མ་དད་པ་སྤང་བ་དང་། དབྱར་ཆར་སྒང་ཆུ་སྒང་གི་སྐབས་སུ་རྒྱུ་འགྲུལ་མང་པོ་བྱས་ན་རང་གི་ལུས་སྲོག་ལ་གནོད་པ་ལས། ལུས་སྲོག་ལ་གནོད་པ་སྤང་བ་དང་། དོན་དང་བྱ་བ་ཉུང་བར་འགྱུར་བ་དང་། དེ་ལ་བརྟེན་ནས་ཤེས་རབ་གསུམ་འཕེལ་བར་འགྱུར་བ་དང་། གནས་རལ་བ་དང་། གྲུམས་པ་འཆོས་པར་འགྱུར་བ་དང་། དགག་དབྱེ་འབྱུང་བ་དང་། སྲ་བརྐྱང་འབྱུང་བ་སྟེ་བརྒྱད་དོ། ། བསྡུས་པའི་དོན་ལ་བདུན་ལས། ༈ གནས་གང་དུ་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླང་བ། དང་པོ་གནས་གང་དུ་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླང་བ་ལ་དྲུག་ལས། ཕན་པ་དང་བདེ་བའི་རྐྱེན་ཉེ་བར་གནས་ཤིང་གནོད་པ་དང་མི་ཕན་པའི་རྐྱེན་ཉེ་བར་མི་གནས་པ་སྟེ། སྡུག་བསྔལ་བ་དང་ཡིད་མི་བདེ་བ་མི་བསྐྱེད་པ་ཉིད་དང་སེལ་བ་ཉིད་དག་དང་བདེ་བ་དང་ཡིད་བདེ་བ་བསྐྱེད་པ་ཉིད་དང་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། གཞན་དུ་ན་ཕན་
【現代漢語翻譯】 問：是否構成（羯磨）？ 答：除了發起（羯磨）和祈請之外，如果（羯磨）未完成，例如失敗或有剩餘，則不會構成布薩。如果做了，則會犯輕罪。當比丘們進行布薩時，發起的內容，即經文以及唸誦的量；發起的時間；以及發起者，即持守清凈的具足戒，且見解一致者。如果這四者沒有如實具備，那麼在這種情況下，由於不符合佛法，布薩羯磨就不會構成。如果沒有任何人離開那個地方，那就是確定的。如果之前說過，那麼離開那個地方的量是多少呢？如果進行布薩的僧團中，有比丘從座位上站起來，超過了聽覺的範圍，那就是離開了。 布薩的基礎和區分等章節。 有人說：對於值得信賴的達波噶舉派，因著生起無法忍受的信心的恩德，我這個修行者的心中，彷彿轉移了諸佛降臨的加持。出自《廣釋·太陽輪》，布薩基礎章節的解釋完畢。 夏季安居的基礎 第二，關於夏季安居的基礎，分為 общей意義和詞義。 首先，關於 общей意義，夏季安居有九個必要性：一個直接的必要性和八個間接的必要性。第一個是消除未進行夏季安居的罪過。第二個是，由於夏季是生物在土地中移動的季節，因此避免傷害生物；如經中所說，避免外道的嘲笑；在夏季雨季，如果頻繁出行，會損害自己的身體和生命，因此避免損害身體和生命；減少事務和活動；依此增進三種智慧；修繕破損和損壞的住所；出現諍論；以及出現堅固等八個必要性。 總結起來有七點： 在何處發願進行夏季安居 首先，在何處發願進行夏季安居有六點：居住在有益和安樂的順緣附近，不居住在有害和不利的逆緣附近，避免和消除痛苦和不適，以及生起安樂和舒適。經中這樣說到。否則，就是有益的。
【English Translation】 Question: Does it constitute (Karma)? Answer: Except for initiating (Karma) and requesting, if (Karma) is not completed, such as failing or having remnants, then the Uposatha is not constituted. If done, it is a minor offense. When monks perform the Uposatha, the content to be initiated, i.e., the Sutra and the amount to be recited; the time of initiation; and the initiator, i.e., those who hold pure Bhikshu vows and have consistent views. If these four are not fully possessed as they are, then in this case, because it does not conform to the Dharma, the Uposatha Karma will not be constituted. If no one has left that place, then it is certain. If it was said before, then what is the extent of leaving that place? If in the Sangha performing the Uposatha, some monks stand up from their seats and exceed the range of hearing, then it is considered leaving. The chapters on the basis and differentiation of Uposatha, etc. Someone said: For the trustworthy Dagpo Kagyu, by the grace of generating unbearable faith, in my mind, a practitioner, it is as if the blessings of the Buddhas' descent have been transferred. From 'Extensive Commentary - Wheel of the Sun', the explanation of the chapter on the basis of Uposatha is completed. The Basis of the Summer Retreat Secondly, regarding the basis of the Summer Retreat, it is divided into general meaning and literal meaning. Firstly, regarding the general meaning, there are nine necessities for the Summer Retreat: one direct necessity and eight indirect necessities. The first is to eliminate the sins of not performing the Summer Retreat. The second is, because summer is the season when creatures move in the land, to avoid harming creatures; as stated in the scriptures, to avoid the ridicule of non-Buddhists; in the summer rainy season, frequent travel can harm one's body and life, so to avoid harming the body and life; to reduce affairs and activities; based on this, to increase the three wisdoms; to repair broken and damaged residences; to arise disputes; and to arise firmness, etc., are the eight necessities. Summarized, there are seven points: Where to Vow to Perform the Summer Retreat Firstly, there are six points on where to vow to perform the Summer Retreat: residing near beneficial and comfortable favorable conditions, not residing near harmful and unfavorable adverse conditions, avoiding and eliminating suffering and discomfort, and generating comfort and ease. This is what is said in the scriptures. Otherwise, it is beneficial.
པ་དང་བདེ་བའི་མཐུན་རྐྱེན་མ་ཚང་བས་དབྱར་གནས་པའི་དགོས་པ་མི་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྟེང་གཡོགས་དང་བཅས་པ་ཡིན་པ་སྟེ་གཡོགས་པ་དགེ་སློང་གི་མདུན་དུའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། 7-390a གཞན་དུ་ན་གནས་པར་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གནས་གཅིག་ཡིན་པ་སྟེ་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་མར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། གཞན་དུ་ན་གནས་ཐ་དད་དུ་མར་ཕར་འགྲོ་ཚུར་འགྲོ་བྱ་ཞིང་། དོན་དང་བྱ་བ་ཉུང་བའི་དགོས་པ་མི་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་སློང་དང་བཅས་ཤིང་སྒོ་གླེགས་དང་བཅས་པ་ཡིན་པ་སྟེ། གང་ན་དགེ་སློང་མེད་པ་ཉིད་དང་སྒོ་གླེགས་མེད་པ་ཉིད་དང་བཅས་པ་ཡང་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། གཞན་དུ་ན་ལོངས་སྤྱོད་ལ་སོགས་པའི་བར་ཆད་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །རང་གཞན་ལ་ཐུན་མོང་དུ་མཁོ་བའི་གནས་མ་ཡིན་པ་སྟེ། སྒོ་ཁང་དང་ཐེམ་སྐས་ཀྱི་ལྐོག་དང་ཁྱམས་དང་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། གཞན་དུ་ན་གཞན་ལ་གནོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ནམ་མཁའ་ལ་སོགས་མཚམས་གཞན་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ནམ་མཁའ་ལ་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་མི་ཆགས་སོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། གཞན་དུ་ན་ཐ་དད་པ་ཉིད་དུ་ཡིད་ལ་སྣང་བའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ ཡུལ་གང་གི་མདུན་དུ་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླང་བ། གཉིས་པ་ཡུལ་གང་གི་མདུན་དུ་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླང་བ་ནི་དགེ་སློང་ཆོས་བདུན་ལྡན་གྱི་མདུན་དུའོ། ། ༈ རྟེན་གང་གིས་དབྱར་གནས་ཁས་བླང་བ། གསུམ་པ་རྟེན་གང་གིས་དབྱར་གནས་ཁས་བླང་བ་ན་ཆོས་ལྔ་ལྡན་ལས་ཆོས་འདི་པའི་རབ་བྱུང་ཡིན་པ་སྟེ། སྡེ་པ་ལྔ་ཆར་གྱིས་གནས་པར་ཁས་བླང་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། སྡོམ་པ་བླངས་ཀྱང་མ་སྐྱེས་པ་སྡེ་ལྔའི་སྡོམ་པ་གང་དུ་ཡང་མི་ལྡན་ཀྱང་རབ་ཏུ་བྱུང་བར་མའི་དགེ་བ་དང་ལྡན་པས་ཀྱང་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླང་དགོས་ཏེ། སྡོམ་པ་མ་སྐྱེས་པ་ལྟུང་བ་ལ་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་པ་དགག་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །མཁན་པོས་རབ་ཏུ་བྱུང་ཟིན་ཀྱང་སློབ་དཔོན་གྱིས་དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་མ་ཕོག་པར་ཡུན་རིང་དུ་གནས་པ་སྲིད་དེ། དེས་ཀྱང་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླང་བར་རིགས་སོ། །དབྱར་གནས་པའི་མཐུན་རྐྱེན་དང་ལྡན་པ་སྟེ། བསོད་སྙོམས་དང་། སྨན་ 7-390b སྦྱིན་པར་བྱེད་པ་ལ་རྣམ་པར་བལྟས་ཏེ། ཞེས་གསུངས་པ་དང་། གཞན་དུ་ན། གནས་པར་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་། གནས་ནས་མ་ཕྱུང་བ་སྟེ་གཞན་དུ་ན་དབྱར་གནས་པའི་ཆོ་གའི་རྟེན་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ དུས་གང་གི་ཚེ་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླང་བ། བཞི་པ་དུས་གང་གི་ཚེ་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླང་བ་ནི། དབྱར་སྔ་ཕྱིའི་བྱེ་བྲག་གིས་དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་གམ། དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་གི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་སྟེ་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལའོ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་གསུངས་པས་སོ། །འདིའི་དབྱར་འབྲིང་པོ་དང་ཐ་ཆུང་གང་ཡིན་ཉ་ས
【現代漢語翻譯】 因為缺乏和諧的條件，無法完成夏季安居的必要性。要有頂棚，即上蓋，如經中所說：『遮蓋物應在比丘面前。』 否則，將無法安住。要在一個地方，如經中所說：『不要在寺廟裡做。』否則，將會在不同的地方來回走動，無法完成減少事務和活動的目的。要與比丘同在，並有門閂，如經中所說：『沒有比丘的地方，沒有門閂的地方，也不應該做。』否則，將會成為享受等方面的障礙。不是自他共同需要的地方，如經中所說：『門房、樓梯的角落和走廊。』否則，會傷害他人。不是天空等其他邊界，如經中所說：『承諾住在天空中的人不會執著。』否則，會在心中顯現為不同。 在什麼地方面前承諾夏季安居？ 第二，在什麼地方面前承諾夏季安居呢？是在具備七種功德的比丘面前。 以什麼為依據承諾夏季安居？ 第三，以什麼為依據承諾夏季安居呢？是具備五種功德，並且是屬於此派的出家人，如經中所說：『所有五個部派都承諾安居。』即使受了戒律但沒有生起，不具備五個部派的任何戒律，但因為具備出家的功德，也必須承諾夏季安居，因為必須禁止沒有生起戒律而犯戒的過失。即使堪布已經讓他出家，但阿阇黎沒有授予沙彌的戒律而長期居住也是有可能的，因此也應該承諾夏季安居。要具備夏季安居的和諧條件，如經中所說：『觀察乞食和醫藥的給予。』 否則，將無法安住。要知道安住于自性，身體安住于平常狀態，並且沒有被驅逐出去，否則，將不是夏季安居儀軌的依據。 在什麼時間承諾夏季安居？ 第四，在什麼時間承諾夏季安居呢？根據早晚夏季的區別，是夏季中月的十六日，或者夏季小月的十六日，如經中所說：『在十六日。』這裡的中月和小月是什麼呢？
【English Translation】 Because the necessary conditions for harmony and well-being are not complete, the purpose of the summer retreat cannot be achieved. It must have a covering, that is, an upper cover, as it is said in the scriptures: 'The covering should be in front of the bhikshu.' Otherwise, it will not be possible to stay. It must be in one place, as it is said in the scriptures: 'Do not do it in the temple.' Otherwise, one will go back and forth in different places, and the purpose of reducing affairs and activities cannot be achieved. It must be with bhikshus and have a door latch, as it is said in the scriptures: 'A place without bhikshus and without a door latch should not be done.' Otherwise, it will become an obstacle to enjoyment and so on. It should not be a place commonly needed by oneself and others, as it is said in the scriptures: 'The corner of the gatehouse, the stairs, and the corridor.' Otherwise, it will harm others. It should not be other boundaries such as the sky, as it is said in the scriptures: 'One who has vowed to stay in the sky will not be attached.' Otherwise, it will appear as different in the mind. In front of what place does one vow to observe the summer retreat? Secondly, in front of what place does one vow to observe the summer retreat? It is in front of a bhikshu who possesses seven qualities. Based on what does one vow to observe the summer retreat? Thirdly, based on what does one vow to observe the summer retreat? It is based on possessing five qualities and being an ordained person of this school, as it is said in the scriptures: 'All five sects vow to observe the retreat.' Even if one has taken vows but they have not arisen, and one does not possess any of the vows of the five sects, but because one possesses the merit of ordination, one must also vow to observe the summer retreat, because it is necessary to prevent the fault of violating vows that have not arisen. Even if the Khenpo has already ordained him, it is possible for the Acharya to not bestow the vows of a novice and reside for a long time, therefore it is appropriate to vow to observe the summer retreat. One must possess the harmonious conditions for the summer retreat, as it is said in the scriptures: 'Observing the giving of alms and medicine.' Otherwise, it will not be possible to stay. One must know to abide in one's own nature, the body must abide in a normal state, and one must not be expelled, otherwise, it will not be the basis for the summer retreat ritual. At what time does one vow to observe the summer retreat? Fourthly, at what time does one vow to observe the summer retreat? According to the difference between early and late summer, it is the sixteenth day of the middle summer month, or the sixteenth day of the small summer month, as it is said in the scriptures: 'On the sixteenth day.' What are the middle and small months here?
ྐར་རྣམས་དང་བསྒྲིགས་ནས་རྣམ་པར་བཤད་པ་ན་མི་མཐུན་པ་དུ་མ་བྱུང་བ་ལས། འཇིགས་མེད་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོའི་བཞེད་པ་ལྟར་འགྲེལ་པ་དང་། ཀུན་མཁྱེན་བུ་སྟོན་ཆེན་པོའི་ལུགས་ལྟར་བཤད་པ་དང་། དུས་ཕྱིས་ཀྱི་ཆེན་པོར་གྲགས་པས་སྨྲས་པ་རྟོག་བཏགས་སུ་བསྟན་པའོ། ། ༈ འཇིགས་མེད་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོའི་བཞེད་པ་ལྟར་འགྲེལ་པ། དང་པོ་ནི། འདིར་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལའོ། །དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ཉའི་ཕྱི་དེ་ཉིན་པར་གྱིའོ། །དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཉ་ཡིའོ་ཞེས་འབྱུང་བ་ནི་ཡར་ངོ་སྔོན་འགྲོ་དང་བསྟུན་པའི་དབང་དུ་མཛད་ཀྱི། རྒྱ་དཔེར། ཚེས་གཅིག་ལའོ། །ཆུ་སྟོད་ཅན་གྱི་བར་མ་ཆད་པའོ། །ཡང་ན་གྲོ་བཞིན་ཅན་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་འབྱུང་བ་ནི་མར་ངོ་སྔོན་འགྲོའི་ལུགས་ཏེ། མདོ་གསུམ་པོ་དེའི་དོན་ནི་ཆུ་སྟོད་ཅན་ནི་ཉ་སྐར་ཧོར་ཟླ་དྲུག་པ་འཇིག་རྟེན་ན་དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་དུ་བྱེད་པ་དེ་ཡིན་ལ། བར་མ་ཆད་པ་ནི་འཇིག་རྟེན་ན་དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོར་གྲགས་པའི་ཧོར་ཟླ་ལྔ་པ་དང་བར་མ་ཆད་པ་ཡིན་ཏེ། ཆུ་ཉ་དེའི་བསྟན་བཅོས་ལུགས་ཀྱི་མར་ངོ་བཅོ་ལྔ་དེ་འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པའི་དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོ་ལ་འབྱུང་བར་སྣང་བའི་ཕྱིར་ཆུ་སྟོད་ཅན་གྱི་བར་དུ་ཉ་ཟླ་གཞན་གྱིས་མ་ཆོད་པའོ། །ཚེས་གཅིག་ནི་ཆུ་ཟླ་རྫོགས་པའི་ཕྱི་དེ་ཉིན་གྱི་བར་གྱི་ 7-391a བཅུ་དྲུག་སྟེ། འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པའི་དབྱར་ཐ་ཆུང་གི་ནང་བསྟན་བཅོས་ལུགས་ཀྱི་གྲོ་བཞིན་ཟླ་བའི་མར་ངོ་སྔར་ཚེས་པའི་ཚེས་གཅིག་གོ། དེ་ནི་དབྱར་སྔ་མ་ཁས་བླང་བའི་དུས་ཡིན་ལ། ཡང་ན་ནི་དབྱར་སྔ་མ་ལས་ཕྱོགས་གཞན་ཏེ། གྲོ་བཞིན་ཅན་གྱིས་ཉ་བའི་དུས་ཏེ་ཧོར་ཟླ་བདུན་པ་ཡིན་ལ། འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པའི་སྟོན་ར་ཡིན་ལ། གྲོ་བཞིན་ཅན་གྱི་མར་ངོ་སྔོན་འགྲོ་ཧོར་ཟླ་དྲུག་པ་ལ་འབྱུང་བས། མར་ངོ་དེ་འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པའི་དབྱར་ཐ་ཆུང་གི་ཕྱེད་ཀྱང་ཡིན་ཅིང་། གྲོ་བཞིན་ཅན་གྱིས་ཉ་བའི་ཕྱི་དེ་ཉིན་ཁྲུམས་སྟོད་ཅན་གྱི་མར་ངོ་སྔོན་འགྲོའི་ཚེས་གཅིག་ལ་དབྱར་ཕྱི་མ་ཁས་བླང་དགོས་པར་འགྱུར་རོ། །ཁྲུམས་སྟོད་ཀྱིས་ཉ་བ་སྟོན་རང་བཤད་པ་ནི་འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པའི་སྟོན་ར་ཧོར་ཟླ་བདུན་པའི་མར་ངོ་སྟེ། ཁྲུམས་སྟོད་ཀྱིས་ཉ་བའི་ཟླ་བའི་མར་ངོ་ཡང་ཡིན་པས།ཁྲུམས་སྟོད་ཅན་གྱི་ཉ་བའི་ཟླ་བའི་མར་ངོ་དང་། སྟོན་རའི་གཞི་མཐུན་ཡོད་པ་ལ་དགོངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་ཇི་སྐད་དུ། གྲོ་བཞིན་ཟླ་བའི་ཚེས་གཅིག་གི། སྔ་མའི་དབྱར་ནི་དེས་གཙོ་ཡིན། །དེ་བཞིན་ཁྲུམས་སྟོད་ཟླ་བ་ཡི། །ཚེས་གཅིག་ཅེས་ནི་ཕྱི་མར་གྲགས། །ཞེས་འབྱུང་བའི་དོན་ཡང་འདི་ལྟར་གནས་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་ཡང་དཀའ་བའི་གནས་ཅུང་ཟད་ཡོད་དེ། ཧོར་ཟླ་དྲུག་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས་དབྱར་སྔ་མའི་ཚུལ་ཞུགས་བྱེད་ན་དེ་ནས་ཟླ་བ་བགྲངས་པའི་གཞི་ན་
【現代漢語翻譯】 將這些觀點與星算相結合進行解釋時，出現了許多不一致之處。以下是對照吉美措那巴大師的觀點進行解釋，按照根欽·布頓大師的體系進行解釋，以及將後來著名人物的言論視為臆測。 按照吉美措那巴大師的觀點進行解釋： 首先，這裡指的是十六日。仲夏月（藏曆五月）的魚日（十五日）之後的那一天。經文中出現的『小暑月（藏曆六月）的魚日』，是考慮到上弦月提前的情況。而漢文版本中出現的『初一』，『與星宿相連』，或者『與婁宿星相連』，則是以下弦月提前為依據。這三個版本的含義是：星宿指的是魚星，即藏曆六月，世俗中稱為小暑月。相連指的是藏曆五月，世俗中稱為仲夏月。因為魚星的歷法以下弦十五為準，而這出現在世俗中被稱為仲夏月的月份中，所以魚星與其他月份沒有間隔。初一指的是魚月結束后的十六日，即世俗中小暑月中的歷法婁宿月（藏曆六月）的下弦初一。那是承認初夏的時間。或者，與初夏相對的是，婁宿星掌管魚日，即藏曆七月，世俗中稱為秋季。婁宿星的下弦提前出現在藏曆六月，所以下弦也是世俗中小暑月的一半。婁宿星掌管魚日之後的那一天，是室女座星的下弦初一，必須承認晚夏。室女座星掌管秋季，指的是世俗中藏曆七月的下弦，也是室女座星掌管魚月的下弦，因為室女座星掌管魚月的下弦與秋季的基礎相同。因此，正如所說：『婁宿月（藏曆六月）的初一，之前的夏天由它主導。同樣，室女座星月（藏曆七月）的初一，被稱為之後的夏天。』所說的含義也應如此理解。儘管如此，仍然存在一些困難之處。如果從藏曆六月十六日開始進入初夏，那麼從那時起計算月份的基礎是……
【English Translation】 When these views are combined with astrology and explained, many inconsistencies arise. The following is an explanation according to the views of the great Jigme Tsonapa, an explanation according to the system of the omniscient Kunkhyen Buton, and a presentation of the statements of later famous figures as speculation. Explanation according to the views of the great Jigme Tsonapa: First, here it refers to the sixteenth day. The day after the fish day (15th) of the middle summer month (Tibetan calendar May). The 'fish day of the minor summer month (Tibetan calendar June)' that appears in the scriptures is based on the advance of the waxing moon. The 'first day', 'connected to the Chushod star', or 'connected to the Loushud star' that appears in the Chinese version is based on the advance of the waning moon. The meaning of these three versions is: Chushod refers to the fish star, which is the sixth Tibetan month, known in the secular world as the minor summer month. Connected refers to the fifth Tibetan month, known in the secular world as the middle summer month. Because the fish star's calendar is based on the fifteenth waning, and this appears in the month known in the secular world as the middle summer month, the fish star is not separated from other months. The first day refers to the sixteenth day after the end of the fish month, which is the first day of the waning moon of the Loushud month (Tibetan calendar June) in the secular minor summer month. That is the time to acknowledge early summer. Or, in contrast to early summer, the Loushud star governs the fish day, which is the seventh Tibetan month, known in the secular world as autumn. The waning moon of the Loushud star appears in advance in the sixth Tibetan month, so the waning moon is also half of the secular minor summer month. The day after the Loushud star governs the fish day is the first day of the waning moon of the Virgo star, and late summer must be acknowledged. The Virgo star governs autumn, referring to the waning moon of the seventh Tibetan month in the secular world, which is also the waning moon of the month governed by the Virgo star, because the waning moon of the month governed by the Virgo star has the same basis as autumn. Therefore, as it is said: 'The first day of the Loushud month (Tibetan calendar June), the previous summer is dominated by it. Similarly, the first day of the Virgo star month (Tibetan calendar July) is known as the later summer.' The meaning of what is said should also be understood in this way. Nevertheless, there are still some difficulties. If one enters early summer from the sixteenth of the sixth Tibetan month, then the basis for counting the months from that time is...
ལོ་མགོ་འཛིན་དགོས་ལ། དེ་ལྟར་ན་ཧོར་ཟླ་བཅུ་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས་བཟུང་དགོས་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་ན་མགོ་ཉ་ལ་དུས་ཀྱི་དང་པོར་འཇོག་པ་ནི་རྒྱ་གར་གྱི་རྒྱལ་པོ་རྣམས་ལ་གྲགས་པ་འཇིག་རྟེན་པ་རྣམས་ཀྱི་ལུགས་ཏེ། མངོན་བརྗོད་དུ། རི་དྭགས་མགོ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ། །ལོ་ཡི་དང་པོའོ་ཞེས་ཟེར་ཞིང་། བོད་རྣམས་ཀྱི་ 7-391b སོ་ནམ་པ་རྣམས་ཀྱང་དེ་ལྟར་བྱེད་ལ། དེ་ལྟར་གྱི་ཚེ་འདུལ་བ་པའི་རང་ལུགས་ཀྱི་ལོ་མགོ་སྨིན་ཉ་ནས་འཛིན་དགོས་པར་བཤད་པ་ཐམས་ཅད་ཁས་བླང་དུ་མ་བཏུབ་པས་དེར་དགོས་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་རོ། །དེར་མ་ཟད་ཧོར་ཟླ་བདུན་པའི་བཅུ་དྲུག་ནས་དབྱར་ཕྱི་མ་ཁས་ལེན་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན་ཟླ་བ་གསུམ་ལ་ཞག་གཅིག་གིས་མ་ཆོག་པར་གནས་དགོས་པ་ལས། ཧོར་ཟླ་བཅུ་པ་ཆུ་ལ་ཆབ་རོམ་འཆགས་དུས་ལ་དབྱར་གནས་བྱེད་པ་ཤིན་ཏུ་མི་སྲིད་པ་རིགས་པས་ཐོབ་པའི་ཕྱིར་ཟེར་རོ། །རིགས་པ་འདི་མ་བཟོད་ནས་བོད་ཕྱི་མ་ཁ་ཅིག །དབྱར་སྔ་ཕྱིའི་དགག་དབྱེ་གཉིས་ཟླ་བ་མི་གཅིག་པ་ལ་དེ་གཉིས་ཀ་ཧོར་ཟླ་དགུ་པའི་བཅོ་ལྔ་ཁོ་ན་ལ་བསྡམས་ནས་བྱས་པས་དབྱར་ཕྱི་མ་ཁས་བླངས་ན་ཟླ་བ་གཉིས་ལས་དབྱར་གནས་རྒྱུ་མི་འབྱུང་ཟེར་ནས་ལག་ལེན་དུའང་དེ་ལྟར་བྱེད་པ་ནི་རང་ལུགས་འཇོག་ཚུལ་ཉེས་པས་ལག་ལེན་འཁྲུལ་པར་གྱུར་པའོ། །དེང་སང་ཁ་ཅིག་ལོ་མགོ་ཉ་ནས་བཟུང་བའི་དབང་གིས་དགག་དབྱེ་སྨིན་ཉ་ལ་བྱེད་མ་ནུས། དེའི་དབང་གིས་སྲ་བརྐྱང་མགོ་ཉའི་ཚེས་གཅིག་ནས་བྱེད་མ་ནུས་པས་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བའི་དུས་སྔ་ཕྱི་དགག་དབྱེ་སྔ་ཕྱིའི་སྟོན་ཟླ་འབྲིང་པོ་དང་། སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་གི་དུས་སྔ་ཕྱི་གཉིས་མི་གཅིག་པ་ལ་དེ་ཙམ་ལ་དཔྱོད་པ་མ་བཏང་ནས་སྲ་བརྐྱང་ཧོར་ཟླ་དགུ་པ་ཁོ་ན་ལ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་བཏིང་དགོས་པར་བཤད་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་འབྲིང་ཐག་ཆུ་ལ་བཞག་པའི་ཞོར་ལ་རྩིད་ཐག་ཀྱང་ཆུ་ལ་རུལ་བཅུག་དགོས་བྱུང་འདུག་གོ། བེ་ཤ་ཀས། སྨིན་ཉའི་ཚེས་གཅིག་ནས་ཁྲའི་བར་ཟླ་བ་ལྔ་སྲ་བརྐྱང་གི་དུས་སུ་བཤད་པ་ཡང་དེང་སང་གི་ཉི་མ་ལོག་མཚམས་ཀྱི་དུས་ལ་བསྒྲིགས་ན་དགག་དབྱེ་ཕྱི་མ་དང་བསྟུན་པ་ཡིན་ནོ། ། ༈ ཀུན་མཁྱེན་བུ་སྟོན་ཆེན་པོའི་ལུགས་ལྟར་བཤད་པ། གཉིས་པ་ནི། དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོ་ལ་དབྱར་སྔ་མ་ཁས་ལེན་པར་བཤད་ན། དབྱར་འབྲིང་པོ་ནི་ཉི་མ་ 7-392a ལོག་པའི་ཟླ་བ་དེ་ཡིན་ཅིང་། ཉི་ལོག་གི་ཟླ་བ་དེ་ནི་ཧོར་ཟླ་ལྔ་པར་དེང་སང་འགྲིགས་ལ། དབྱར་ཉི་ལོག་རྗེས་ཀྱི་ཟླ་བ་དེ་དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་དེང་སང་ཧོར་ཟླ་དྲུག་པ་དང་ཆེས་འགྲིག་པའི་ཕྱིར་ཧོར་ཟླ་ལྔ་པ་ནས་དབྱར་སྔ་མ་ཁས་བླངས་ན་མར་ངོ་སྔོན་འགྲོའི་སྨིན་ཉའི་ཚེས་གཅིག་ནས་དགུན་དུས་སུ་འཇོག་པ་དང་ཡང་ཆེས་མཐུན་པའི་ཕྱིར་དང་། རྒྱ་དཔེར་ཆུ་སྟོད་ཅན་གྱི་བར་མ་ཆད་པའོ། །ཡང་གྲོ་བཞིན་ཅན་ལའོ། །ཞེས་འབྱ
【現代漢語翻譯】 必須確定年初，因此必須從藏曆十月十六日開始。因此，將年初定在Mekha（梵文：मेष，IAST：Meṣa，白羊座，字面意思：公羊）是印度國王們所熟知的世俗傳統。在詞典中說：『與公羊一起，被稱為一年之初。』西藏的農民也這樣做。如果是這樣，那麼所有關於毗奈耶派（律宗）的傳統，即必須從Mina（梵文：मीन，IAST：Mīna，雙魚座，字面意思：魚）確定年初的說法，都不能被接受，因為這將是必要的。不僅如此，如果假設從藏曆七月十六日開始是晚期雨季，那麼三個月的時間將不足以滿足一天的需求。因此，在藏曆十月，當水結冰時進行雨季安居是不可能的，因為這是合乎邏輯的。有人說：『這種邏輯是不可容忍的。』因此，一些後藏人將早晚雨季的區分限制在藏曆九月十五日，即使這兩個月不一樣。因此，如果接受晚期雨季，那麼將不會有兩個月的雨季安居。他們也這樣實踐，但這種建立自己傳統的方式是錯誤的，因此實踐也是錯誤的。現在，由於從Mina（梵文：मीन，IAST：Mīna，雙魚座，字面意思：魚）開始確定年初，一些人無法在Mina（梵文：मीन，IAST：Mīna，雙魚座，字面意思：魚）進行區分。因此，他們無法從Mekha（梵文：मेष，IAST：Meṣa，白羊座，字面意思：公羊）的第一天開始進行Srabkyang（法衣縫製）。由於區分Srabkyang（法衣縫製）的早晚時間，以及區分早晚秋季月份的時間不同，他們沒有對此進行足夠的思考，而是說必須在藏曆九月縫製Srabkyang（法衣縫製）。所有這些都像把中等長度的繩子放在水裡一樣，也必須讓蠟繩在水中腐爛。毘舍佉說：『從Mina（梵文：मीन，IAST：Mīna，雙魚座，字面意思：魚）的第一天到Krittika（梵文：कृत्तिका，IAST：Kṛttikā，昴星團）的五個月是縫製Srabkyang（法衣縫製）的時間。』如果將其與現在的冬至時間對齊，那麼它將與晚期區分相一致。 全知布頓大師的傳統解釋： 第二，如果說在雨季中期接受早期雨季，那麼雨季中期就是冬至的月份。冬至的月份現在是藏曆五月。冬至后的月份是雨季末期，現在與藏曆六月非常一致。因此，如果從藏曆五月開始接受早期雨季，那麼從Marngo（酥油）預備期的Mina（梵文：मीन，IAST：Mīna，雙魚座，字面意思：魚）的第一天到冬季的時間安排也非常一致。印度文字中說：『Chutö Chen（星宿名）之間沒有中斷。』還有Grozhin Chen（星宿名）。』
【English Translation】 It is necessary to determine the beginning of the year, therefore it must start from the sixteenth of the tenth month of the Tibetan calendar. Thus, setting the beginning of the year at Mekha (Sanskrit: मेष, IAST: Meṣa, Aries, literally: ram) is a secular tradition known to the kings of India. In the dictionary it says: 'Together with the ram, it is called the beginning of the year.' The Tibetan farmers also do this. If this is the case, then all the statements about the tradition of the Vinaya school (律宗), that the beginning of the year must be determined from Mina (Sanskrit: मीन, IAST: Mīna, Pisces, literally: fish), cannot be accepted, because that would be necessary. Moreover, if it is assumed that the late rainy season starts from the sixteenth of the seventh month of the Tibetan calendar, then three months will not be enough to accommodate one day. Therefore, it is impossible to do the rainy season retreat in the tenth month of the Tibetan calendar, when the water freezes, because it is logical. Someone said: 'This logic is intolerable.' Therefore, some people in Later Tibet limit the distinction between early and late rainy seasons to the fifteenth of the ninth month of the Tibetan calendar, even though the two months are not the same. Therefore, if the late rainy season is accepted, then there will not be two months of rainy season retreat. They also practice this way, but this way of establishing their own tradition is wrong, so the practice is also wrong. Now, because the beginning of the year is determined from Mina (Sanskrit: मीन, IAST: Mīna, Pisces, literally: fish), some people cannot make the distinction in Mina (Sanskrit: मीन, IAST: Mīna, Pisces, literally: fish). Therefore, they cannot start Srabkyang (法衣縫製) from the first day of Mekha (Sanskrit: मेष, IAST: Meṣa, Aries, literally: ram). Because the distinction between the early and late times of Srabkyang (法衣縫製), and the distinction between the early and late autumn months are different, they did not think about it enough, but said that Srabkyang (法衣縫製) must be sewn in the ninth month of the Tibetan calendar. All of this is like putting a medium-length rope in the water, and also having to let the wax rope rot in the water. Vishakha said: 'The five months from the first day of Mina (Sanskrit: मीन, IAST: Mīna, Pisces, literally: fish) to Krittika (Sanskrit: कृत्तिका, IAST: Kṛttikā, Pleiades) are the time for sewing Srabkyang (法衣縫製).' If it is aligned with the current time of the winter solstice, then it is consistent with the late distinction. The Explanation According to the Tradition of the Omniscient Buton: Second, if it is said that the early rainy season is accepted in the middle of the rainy season, then the middle of the rainy season is the month of the winter solstice. The month of the winter solstice is now the fifth month of the Tibetan calendar. The month after the winter solstice is the end of the rainy season, which is now very consistent with the sixth month of the Tibetan calendar. Therefore, if the early rainy season is accepted from the fifth month of the Tibetan calendar, then the time arrangement from the first day of Mina (Sanskrit: मीन, IAST: Mīna, Pisces, literally: fish) in the Marngo (酥油) preparatory period to the winter season is also very consistent. The Indian text says: 'There is no interruption between Chutö Chen (star name).' And also Grozhin Chen (star name).'
ུང་བས། ཆུ་སྟོད་ཅན་གྱི་ཚེས་གཅིག་ལ། །སྔ་མའི་དབྱར་དེ་གཙོ་བོ་ཡིན། །དེ་བཞིན་གྲོ་བཞིན་ཟླ་བ་ཡི། །ཚེས་གཅིག་ནས་ནི་ཕྱི་མར་གྲགས། །ཞེས་ཐོབ་པས་ཀུན་མཁྱེན་བུའི་བཤད་ཚུལ་འདི་ནི་ཀྱོགས་བཤད་དུ་སོང་ངམ་མ་སོང་བརྟག་པར་བྱའོ། །འོ་ན་བེ་ཤ་ཀའི་ལུང་དེ་ནི་ཇི་ལྟར་འཆད་ཅེ་ན། དེ་ནི་སྔར་དགྲ་བཅོམ་པ་ས་ག་ལྷ་བཞུགས་པའི་དུས་ཉི་མ་ཧོར་ཟླ་དྲུག་པ་ལ་ལོག་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་དེ་ལ་འདུལ་བ་པའི་ལུགས་ཀྱི་དབྱར་ཙམ་གྱི་དུས་དང་བསྒྲིགས་པ་ཡིན་ལ། དུས་ཕྱིས་སློབ་དཔོན་ཡོན་ཏན་འོད་ཀྱི་དུས་ཙམ་ནས་དེང་སང་གི་བར་ཉི་ལོག་ཟླ་གཅིག་ཙམ་གྱིས་སྔར་སོང་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་རོ། ། ༈ དུས་ཕྱིས་ཀྱི་ཆེན་པོར་གྲགས་པས་སྨྲས་པ་རྟོག་བཏགས་སུ་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ནི།ཟླ་བཤོལ་མེད་པའི་དུས་དབྱར་སྔ་མ་ཁས་ལེན་པའི་ཚེ་ཆུ་སྟོད་ཅན་གྱི་མར་ངོ་སྔོན་འགྲོའི་ཚེས་གཅིག་ནས་བྱེད་ཀྱི། གྲོ་བཞིན་ནས་མི་བྱེད་ལ། ཟླ་བཤོལ་ཡོད་པའི་དབང་དུ་བྱེད་ན་གྲོ་བཞིན་གྱི་ཟླ་བའི་མིང་འདོགས་གཉིས་བྱུང་བའི་ཚེ་སྔ་མ་ལ་དབྱར་སྔ་མ་ཁས་ལེན་ལ་ཁྲུམས་སྟོད་ཀྱི་ཟླ་བ་གཉིས་བྱུང་བའི་ཚེ་སྔ་མ་ལ་དབྱར་ཕྱི་མ་ཁས་ལེན་དགོས་ལ། དེའི་ཕྱིར་གྲོ་བཞིན་ཅན་གྱི་ཚེས་གཅིག་ནས་ཞེས་སོགས་གསུངས་པའང་དེ་ལ་དགོངས་སོ། །འོ་ན་བཤོལ་ཟླ་ཡོད་པ་ཁོ་ན་མཚོན་ཏེ་བཤད་པ་ཅི་ཡིན་ཅེ་ན། 7-392b བཤོལ་ཟླ་ཡོད་པའི་ལོ་དེ་ལོ་ཤིན་ཏུ་དག་པས་ཉ་སྐར་རྣམས་ཀྱང་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་འགྲིག་ཅིང་། ཟླ་བ་བཅུ་གཉིས་འཕོ་མཚམས་དང་ལོ་འཕོ་མཚམས་ཀྱང་ཤིན་ཏུ་འགྲིགས་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །འཁྲུལ་པར་བཤད་པ་དེ་ཐམས་ཅད་འབྱུང་བའི་གཞི་ནི། རང་ལུགས་ལ་ཆུ་སྟོད་ཀྱིས་ཉ་བ་ལ་དབྱར་སྔ་མ་ཁས་ལེན་པའི་ལུགས་ལ་བེ་ཤ་ཀའི་ལུང་དེས་གནོད་པས། ལུང་དེ་ལ་འགལ་བ་སྤང་འདོད་ནས་ཕོངས་པར་གྱུར་ན་ཅི་ཡང་དྲན་པས་དེ་འདྲ་ཞིག་སྨྲས་པ་མ་གཏོགས་ལུང་དེ་བཤོལ་ཡོད་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་པ་རྒྱ་གར་གྱི་པཎ་ཆེན་སུའི་ངག་རྒྱུན་ཡིན་པ་དང་། དེ་བོད་ཡུལ་གྱི་ལོ་ཙཱ་བ་སུའི་སྒྲོས་ལས་ཐོན་པ་ཡང་མི་གསལ་བས་རང་བཟོ་འབའ་ཞིག་ཡིན་ལ། བཤོལ་ཡོད་པའི་ལོ་དེ་ཉ་སྐར་རྣམས་དང་ཤིན་ཏུ་མི་འགྲིག་པ་མངོན་སུམ་གྱིས་གསལ་བ་ལ་བསྙོན་འདོར་བ་དང་། གྲོ་བཞིན་ཅན་ལྟ་བུ་ལ་ཟླ་བཤོལ་ཡོད་ན་དབྱར་ཟླ་བ་ལྔ་འབྱུང་བའི་ཆུ་སྟོད་ཀྱིས་ཉ་བའི་ཟླ་བ་ལ་དབྱར་སྔ་མ་ཁས་མི་ལེན་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཁྱོད་རང་གིས་དབྱར་འབྲིང་གཉིས་བྱུང་ན་དང་པོ་ལ་དབྱར་ཁས་ལེན་དགོས་ཏེ། དེ་དཔྱིད་ཟླ་བཞི་རྫོགས་མ་ཐག་པའི་རྗེས་ཟླ་དེ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཀོད་སྣང་བས། སྔར་ཟླ་བཤོལ་མེད་པའི་དུས་ཆུ་སྟོད་ཀྱི་ཟླ་བ་དེ་དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོ་ཡིན་པ་ལ་ཟླ་བཤོལ་ཡོད་པའི་དུས་ཆུ་སྟོད་ཀྱི་ཟླ་བ་དེ་དཔྱིད་ཟླ་བཞི་པར་
【現代漢語翻譯】 因此，對於楚托欽月（Chutö Chen，藏曆四月）的初一，以前的夏季是最重要的。同樣，對於卓欽月（Drozhin，藏曆五月），從初一開始被稱為後面的夏季。』既然如此，全知者之子的說法是否偏離了正道，還需要考察。那麼，貝夏卡（Be Shakya）的教證應該如何解釋呢？這是因為，以前當阿羅漢薩嘎拉（Sagara）居住時，假設太陽在霍爾歷六月（Hor-za，蒙古歷六月）迴歸，因此與律藏派的夏季時間相符。後來，據說從鄔達卡（Yönten Ö，功德光）論師時代到現在，太陽迴歸的時間已經提前了一個月左右。 後來，一位著名的大師說，這是一種虛構的假設： 第三點是：在沒有閏月的時期，如果承認前一個夏季，那麼就從楚托欽月（Chutö Chen）的酥油月（mar ngo，上弦月）初一開始，而不是從卓欽月（Drozhin）開始。如果考慮到有閏月的情況，當卓欽月（Drozhin）出現兩個名稱時，就承認前一個為前一個夏季；當楚托月（Khrum Tö，藏曆七月）出現兩個時，就必須承認前一個為后一個夏季。因此，『從卓欽月（Drozhin）的初一開始』等等的說法也是基於此。那麼，為什麼要專門強調有閏月的情況呢？ 據說，有閏月的年份是非常精確的年份，因為星宿也完全對齊，十二個月的交替和年份的交替也非常協調。所有錯誤的解釋的根源在於：在他們自己的體系中，楚托月（Chutö）與星宿相合時，就承認前一個夏季，但貝夏卡（Be Shakya）的教證對此不利。爲了避免與該教證相矛盾，當陷入困境時，他們什麼也記不起來，所以才說了這樣的話。除此之外，該教證是基於有閏月的情況，這既不是印度大學者的口頭傳統，也不是西藏譯師的說法，完全是他們自己的捏造。有閏月的年份與星宿非常不協調，這是顯而易見的事實，他們卻試圖否認。如果像卓欽月（Drozhin）這樣的月份有閏月，那麼就會出現五個月的夏季。如果楚托月（Chutö）與星宿相合，就不承認前一個夏季的原因是，如果你們自己出現了兩個中間夏季，就必須承認第一個為夏季，因為它是春季四個月結束后的第一個月。』這樣的說法表明，以前沒有閏月的時候，楚托月（Chutö）是中間夏季的月份，而有閏月的時候，楚托月（Chutö）是春季的第四個月。
【English Translation】 Therefore, for the first day of Chutö Chen (the fourth month of the Tibetan calendar), the former summer is the most important. Similarly, for Drozhin (the fifth month of the Tibetan calendar), it is known as the later summer from the first day onwards.』 Since this is the case, it remains to be examined whether the All-Knowing Son's explanation has deviated from the correct path. So, how should the Be Shakya scripture be explained? This is because, in the past, when Arhat Sagara resided, it was assumed that the sun returned in the sixth month of the Hor calendar (Mongolian calendar), and therefore it was in accordance with the summer time of the Vinaya school. Later, it is said that from the time of Master Yönten Ö (Virtue Light) until now, the time of the sun's return has advanced by about one month. Later, a famous great master said that this is a fabricated assumption: The third point is: In the absence of intercalary months, if one acknowledges the earlier summer, it begins from the first day of the butter moon (waxing moon) of Chutö Chen, not from Drozhin. If one considers the case of having an intercalary month, when two names of Drozhin appear, the former is acknowledged as the earlier summer; when two Khrum Tö (the seventh month of the Tibetan calendar) appear, the former must be acknowledged as the later summer. Therefore, the statement 'from the first day of Drozhin' and so on is also based on this. So, why emphasize only the case of having an intercalary month? It is said that the year with an intercalary month is a very precise year, because the constellations are also perfectly aligned, and the alternation of the twelve months and the alternation of the years are also very coordinated. The basis of all erroneous explanations is that: in their own system, when Chutö coincides with a constellation, they acknowledge the earlier summer, but the Be Shakya scripture is detrimental to this. In order to avoid contradicting that scripture, when they are in trouble, they cannot remember anything, so they say such things. Apart from that, the scripture is based on the case of having an intercalary month, which is neither the oral tradition of Indian scholars nor the statement of Tibetan translators, but entirely their own fabrication. The fact that the year with an intercalary month is very uncoordinated with the constellations is obvious, but they try to deny it. If a month like Drozhin has an intercalary month, then there will be five months of summer. The reason why the earlier summer is not acknowledged when Chutö coincides with a constellation is that if you yourselves have two middle summers, you must acknowledge the first as summer, because it is the first month after the end of the four months of spring.』 Such a statement indicates that in the past, when there was no intercalary month, Chutö was the month of the middle summer, while when there was an intercalary month, Chutö was the fourth month of spring.
འགྲོ་བ་དེ་དོན་ལ་དཔྱིད་ཟླ་ལ་ཟླ་བ་ལྔ་ཡོད་པར་སོང་བས། འདུལ་བའི་ལུགས་ལ་དང་པོ་གཉིས་ནི་ཟླ་བ་བཞི་བཞིའོ་ཞེས་གདོན་པ་ན། ཞལ་རས་ལ་འབག་ཆུང་རེ་གོན་པ་སྐབས་སུ་བབ་འདུག་གོ །ཡང་ན་ཟླ་བཤོལ་ཡོད་པའི་ལོ་དེ་ཉ་ཟླ་གཉིས་བསྡོངས་ནས་དཔྱིད་ཟླ་གཅིག་ཏུ་སོང་བས་དེ་ལྟར་ཡང་འདོད་མི་ནུས་སོ། །དངོས་དོན་གྱི་ལན་ནི་གྲོ་བཞིན་ཅན་གྱི་ཟླ་བ་གཉིས་ཡོད་པའི་དང་ 7-393a པོ་དེ་དཔྱིད་ཟླ་བཞི་རྫོགས་མ་ཐག་པའི་ཟླ་བ་དེ་མ་ཡིན་ཏེ། དཔྱིད་ཟླ་བཞི་རྫོགས་མ་ཐག་པའི་ཟླ་བ་དེ་ཆུ་སྟོད་ཀྱི་ཟླ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གྲོ་བཞིན་ཅན་གྱི་ཟླ་བ་གཉིས་བྱུང་ན་དབྱར་འབྲིང་གི་ཟླ་བ་གཉིས་བྱུང་བ་ཡང་མ་གྲུབ་སྟེ། དེ་དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོ་མ་ཡིན་པར་དབྱར་ཐ་ཆུང་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་ཡང་དབྱར་སྔ་མ་ཁས་བླང་བ་ནས་དབྱར་དུས་ཟླ་བ་བཞི་ཡོད་དགོས་པ་ལས། དེ་ལྟར་གྱི་ཚེ་གྲོ་བཞིན་ཅན་གྱི་ཉ་བའི་ཟླ་བ་དེ་ཧོར་ཟླ་བདུན་པ་ཡིན་ལ། ཁྱོད་རང་ལྟར་ན་ཧོར་ཟླ་བདུན་པ་གཉིས། ཧོར་ཟླ་བརྒྱད་པ་གཅིག །དགུ་པ་གཅིག་སྟེ་བཞི་ཡོད་པ་ལས་ཟླ་བ་བཅུ་གཉིས་འཕོ་མཚམས་དང་ལོའི་འཕོ་མཚམས་འགྲིག་ན་བཤོལ་ཟླ་སྟེ། ཧོར་ཟླ་བདུན་པའམ་གྲོ་བཞིན་ཅན་གྱི་ཟླ་བ་གཉིས་བརྩེགས་འོང་དོན་མེད་དེ། གྲོ་བཞིན་ཅན་དང་བཅས་པའི་ཟླ་བ་བཅུ་གཉིས་རྫོགས་པའམ་འཕོས་པ་དང་། ཕྱི་ལོའི་ལོར་འཕོ་མཚམས་སམ་མགོ་ཟུག་པའི་བར་ཤིན་ཏུ་འགྲིགས་པས། གྲོ་བཞིན་ཅན་གཉིས་པ་ས་སྟོང་དུ་ལོག་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་ཡང་གྲོ་བཞིན་ཅན་གྱི་ཟླ་བ་གཉིས་བརྩེགས་བྱུང་ན་སྔ་མ་ལ་དབྱར་ཁས་ལེན་བྱེད་དགོས་པར་རིགས་ན་ཆུ་སྟོད་ཅན་གྱི་ཟླ་བ་ལ་གཉིས་བརྩེགས་བྱུང་ན་ཡང་སྔ་མ་ཁས་ལེན་བྱེད་རིགས་ཏེ། འདོད་པ་དེའི་ཕྱིར་ཁྱབ་པ་ཡོད་དེ། དབྱར་ཁས་ལེན་ནི་དགོས། ཟླ་བ་དེ་དབྱར་དུས་ཀྱི་ཉ་ཟླ་ནི་ཡིན། དབྱར་ཕྱི་མ་ནི་དེ་ལ་ཁས་ལེན་གྱི་སྐབས་མི་སྲིད། དེ་མི་སྲིད་ན་དེ་ལ་དབྱར་སྔ་མ་ཁས་མི་ལེན་ཀ་མེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྩ་བར་འདོད་ན། ཧོར་ཟླ་བདུན་པ་ལ་དགག་དབྱེ་བྱེད་དགོས་པར་ཐལ། དེ་དབྱར་སྔ་མ་ཁས་བླངས་ནས་ཟླ་བ་གསུམ་དུ་ལོངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་དབྱར་གྱི་དུས་ཟླ་བ་བཞི་སོ་སོ་ལ་ཟླ་བཤོལ་བྱུང་ན་དབྱར་སྔ་ཕྱིའི་ཁས་ལེན་ཅི་ལྟར་བྱེད་ཅེ་ན། དབྱར་སྔ་ཕྱིའི་ཁས་ལེན་རྣམས་པ་དེད་དུ་ 7-393b བྱས་ནས་ལྷག་པའི་ཆ་གང་བྱུང་དེ་དབྱར་རིང་པོའི་དུས་ཟླ་བ་ཕྱི་མ་ལ་ལྷག་བཅུག་པས་ཟླ་བཤོལ་ཡོད་པའི་དུས་དབྱར་རིང་པོ་ལ་ཟླ་བ་བཞི་ལ་ཞག་གཅིག་གིས་མ་ཆོག་པ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། དབྱར་སྔ་མ་ཁས་བླངས་ནས་ཟླ་བ་གསུམ་སོང་བའི་དགག་དབྱེ་གྲོལ་ནས་ཀྱང་དབྱར་དུས་ཟླ་བ་གཉིས་འབྱུང་ཞིང་། དེ་ནས་དགུན་དུས་ཀྱི་ལོ་མགོ་འཛིན་ལ། ཟླ་ལྷག་མེད་ན་ནི་དཀྱུས་བཞིན་ཡིན་ཅེས་ཁ་ཆེ་བསོད་སྙོམས་པ་ཆེ
【現代漢語翻譯】 如果說爲了某種目的，春天有五個月，按照《律經》的說法，最初的兩個月是四個月，那麼戴著面具的情況就出現了。或者，閏年的兩個月合併成一個春月，也不能這樣認為。實際的答案是，有兩個氐宿月，第一個月不是春季四個月之後的那個月，因為春季四個月之後的那個月是水星月。如果出現兩個氐宿月，那麼夏季的兩個月也不會成立，因為它不是夏季的第二個月，而是夏季的最後一個月。此外，如果承認了初夏，就必須有夏季的四個月。如果是這樣，那麼氐宿月的氐宿月就是七月，按照你的說法，有兩個七月，一個八月，一個九月，總共四個月，如果十二個月的交替和年份的交替一致，那就是閏月。沒有必要疊加兩個七月或氐宿月，因為氐宿月和十二個月已經完成或交替，並且與下一年的交替或開始非常一致，所以第二個氐宿月就變得空虛了。此外，如果疊加兩個氐宿月，那麼就應該承認前一個是夏季，如果疊加兩個水星月，也應該承認前一個是夏季，因為這是普遍的。必須承認夏季，那個月是夏季的氐宿月。不可能承認后一個夏季，如果不可能，就必須不承認前一個夏季。如果從根本上這樣認為，那麼就必須對七月進行區分，因為它已經承認了初夏，並且已經過了三個月。那麼，如果夏季的每個月都閏月，那麼如何承認初夏和后夏呢？初夏和后夏的承認方式是，將剩餘的部分新增到后一個夏季的月份中，因此在閏月的情況下，漫長的夏季會因為一個月缺少一天而無法滿足。如果承認了初夏，並且已經過了三個月，那麼區分就解決了，並且會出現夏季的兩個月，然後開始冬季的年份。如果沒有剩餘的月份，那麼一切都如常進行，這是克什米爾比丘所說的。 如果說爲了某種目的，春天有五個月，按照《律經》的說法，最初的兩個月是四個月，那麼戴著面具的情況就出現了。或者，閏年的兩個月合併成一個春月，也不能這樣認為。實際的答案是，有兩個氐宿月，第一個月不是春季四個月之後的那個月，因為春季四個月之後的那個月是水星月。如果出現兩個氐宿月，那麼夏季的兩個月也不會成立，因為它不是夏季的第二個月，而是夏季的最後一個月。此外，如果承認了初夏，就必須有夏季的四個月。如果是這樣，那麼氐宿月的氐宿月就是七月，按照你的說法，有兩個七月，一個八月，一個九月，總共四個月，如果十二個月的交替和年份的交替一致，那就是閏月。沒有必要疊加兩個七月或氐宿月，因為氐宿月和十二個月已經完成或交替，並且與下一年的交替或開始非常一致，所以第二個氐宿月就變得空虛了。此外，如果疊加兩個氐宿月，那麼就應該承認前一個是夏季，如果疊加兩個水星月，也應該承認前一個是夏季，因為這是普遍的。必須承認夏季，那個月是夏季的氐宿月。不可能承認后一個夏季，如果不可能，就必須不承認前一個夏季。如果從根本上這樣認為，那麼就必須對七月進行區分，因為它已經承認了初夏，並且已經過了三個月。那麼，如果夏季的每個月都閏月，那麼如何承認初夏和后夏呢？初夏和后夏的承認方式是，將剩餘的部分新增到后一個夏季的月份中，因此在閏月的情況下，漫長的夏季會因為一個月缺少一天而無法滿足。如果承認了初夏，並且已經過了三個月，那麼區分就解決了，並且會出現夏季的兩個月，然後開始冬季的年份。如果沒有剩餘的月份，那麼一切都如常進行，這是克什米爾比丘所說的。
【English Translation】 If it is said that for some purpose, there are five months in spring, according to the Vinaya, the first two are four months, then the situation of wearing a mask arises. Or, the two months of a leap year are combined into one spring month, but this cannot be accepted either. The actual answer is that there are two months of Rohini (གྲོ་བཞིན་，梵文：Rohiṇī，梵文羅馬轉寫：Rohiṇī，字面意思：紅色), the first of which is not the month immediately after the four months of spring, because the month immediately after the four months of spring is the month of Chutö (ཆུ་སྟོད།). If two months of Rohini occur, then the two months of mid-summer are also not established, because it is not the middle month of summer, but the last month of summer. Furthermore, if the early summer is acknowledged, then there must be four months of summer. If this is the case, then the Rohini month of Rohini is the seventh month, and according to you, there are two seventh months, one eighth month, and one ninth month, totaling four months. If the transition of the twelve months and the transition of the year are consistent, then it is an intercalary month. There is no need to stack two seventh months or Rohini months, because the Rohini month and the twelve months are completed or transitioned, and are very consistent with the transition or beginning of the next year, so the second Rohini month becomes empty. Furthermore, if two Rohini months are stacked, then it should be acknowledged that the former is summer. If two months of Chutö are stacked, then it should also be acknowledged that the former is summer, because this is universal. Summer must be acknowledged, that month is the Rohini month of summer. It is impossible to acknowledge the latter summer, and if it is impossible, then the former summer must not be acknowledged. If it is fundamentally thought of in this way, then the seventh month must be distinguished, because it has acknowledged the early summer and three months have passed. So, if each month of summer is intercalated, then how is early and late summer acknowledged? The way to acknowledge early and late summer is to add the remaining part to the latter month of summer, so in the case of an intercalary month, the long summer will not be satisfied because one month is missing one day. If the early summer is acknowledged and three months have passed, then the distinction is resolved, and two months of summer will appear, and then the beginning of the winter year will begin. If there are no remaining months, then everything proceeds as usual, as said by the Kashmiri Bhikshu. If it is said that for some purpose, there are five months in spring, according to the Vinaya, the first two are four months, then the situation of wearing a mask arises. Or, the two months of a leap year are combined into one spring month, but this cannot be accepted either. The actual answer is that there are two months of Rohini (གྲོ་བཞིན་，梵文：Rohiṇī，梵文羅馬轉寫：Rohiṇī，字面意思：紅色), the first of which is not the month immediately after the four months of spring, because the month immediately after the four months of spring is the month of Chutö (ཆུ་སྟོད།). If two months of Rohini occur, then the two months of mid-summer are also not established, because it is not the middle month of summer, but the last month of summer. Furthermore, if the early summer is acknowledged, then there must be four months of summer. If this is the case, then the Rohini month of Rohini is the seventh month, and according to you, there are two seventh months, one eighth month, and one ninth month, totaling four months. If the transition of the twelve months and the transition of the year are consistent, then it is an intercalary month. There is no need to stack two seventh months or Rohini months, because the Rohini month and the twelve months are completed or transitioned, and are very consistent with the transition or beginning of the next year, so the second Rohini month becomes empty. Furthermore, if two Rohini months are stacked, then it should be acknowledged that the former is summer. If two months of Chutö are stacked, then it should also be acknowledged that the former is summer, because this is universal. Summer must be acknowledged, that month is the Rohini month of summer. It is impossible to acknowledge the latter summer, and if it is impossible, then the former summer must not be acknowledged. If it is fundamentally thought of in this way, then the seventh month must be distinguished, because it has acknowledged the early summer and three months have passed. So, if each month of summer is intercalated, then how is early and late summer acknowledged? The way to acknowledge early and late summer is to add the remaining part to the latter month of summer, so in the case of an intercalary month, the long summer will not be satisfied because one month is missing one day. If the early summer is acknowledged and three months have passed, then the distinction is resolved, and two months of summer will appear, and then the beginning of the winter year will begin. If there are no remaining months, then everything proceeds as usual, as said by the Kashmiri Bhikshu.
ན་པོས་གསུངས་བཞིན་འཐད་དོ། །འོ་ན་ཟླ་ལྷག་དབྱར་དུས་སུ་ཡོད་པའི་ལོ་དཀྱུས་ལྟར་བྱས་ན་དབྱར་གནས་སྔས་སོ་སྙམ་ན། སྐྱོན་མེད་དེ། དབྱར་གྱི་དུས་ལ་ཟླ་བཤོལ་བྱུང་བས་དབྱར་དུས་ཀྱི་ཟླ་བཤོལ་ལས་གཞན་པའི་དབྱར་དུས་ཀྱི་ཟླ་བ་བཞི་པོ་རྣམས་དབྱར་དུས་ཀྱི་ཟླ་བ་ཡིན་པ་ལས་ཉམས་པར་མ་བྱས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེས་ན་དབྱར་གནས་སྔས་ནའང་དབྱར་གནས་དབྱར་ལ་མ་བྱས་ཀ་མེད་འདུག་གོ ། ༈ ཡུན་ཇི་སྲིད་དུ་དབྱར་གནས་པ་ཁས་བླངས་པ། ལྔ་པ་ཡུན་ཇི་སྲིད་དུ་དབྱར་གནས་པ་ཁས་བླངས་པ་ནི་ཟླ་བ་གསུམ་དུའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། ༈ ཆོ་ག་གང་གིས་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ། དྲུག་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་ནི་སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་ལས། དང་པོ་སྦྱོར་བའི་ཆོ་ག་ལ་གསུམ་སྟེ། ཞག་བཅུའམ་ཟླ་ཕྱེད་ལ་སོགས་པར་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པ་དང་། ཉི་མ་སྔ་མ་ལ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པ་དང་། ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པའོ། །དང་པོ་ནི། གཙུག་ལག་ཁང་གི་བྱི་དོར་བྱ་བ་གཞུང་ན་གསལ་ལོ། །གཉིས་པ་ལ་ལྔ་སྟེ། གནས་མལ་དང་། གང་ཟག་སྟ་གོན་བྱ་བ་དང་། དེས་ཚུལ་ཤིང་གི་བམ་པོ་རྒན་རིམ་དུ་བཞག་ནས་ཁྲིམས་སུ་བཅའ་བ་བརྗོད་པ་དང་། གཞན་གྱི་གསལ་བ་བྱ་ཞིང་ཚུལ་ཤིང་བྲིམས་པའི་སྐབས་ཀྱི་བྱ་བ་བསྒྲུབ་པ་དང་། དགེ་འདུན་ལ་མལ་ཆ་དང་གནས་ལ་སོགས་བསྟབས་པ་དང་། གནས་པར་ཞལ་གྱིས་བཞེད་པར་འགྱུར་བ་གོ་བར་བྱ་བའོ། །གསུམ་པ་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལ་ཇི་ལྟར་ 7-394a བསྒྲུབ་པ་ནི། སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་ལས། སྦྱོར་བ་ནི་ཡུལ་དེ་ལ་བསླབ་པ་རྒན་ན་ཕྱག་འཚལ་བ་དང་། གཞོན་ན་འདུད་ཅིང་ཐལ་མོ་སྦྱར་བའི་སྤྱོད་ལམ་བསྟེན་པའོ། །དངོས་གཞི་ནི་སྔགས་ལན་གསུམ་བརྗོད་པ་སྟེ། མཇུག་ཐབས་ཡིན་ནོ། །ལེགས་སོ་ཞེས་སོ། ། ༈ དབྱར་གྱི་དམ་ཚིག་བསྲུང་བ། བདུན་པ་དབྱར་གྱི་དམ་ཚིག་བསྲུང་བ་ལ་དྲུག་སྟེ། དམ་བཅའ་བ་དང་། གནས་སུ་འབྲེལ་བར་བྱ་བ་དང་། དབྱར་གྱི་ནང་དུ་འཁྲུག་ལོང་བསྐྱེད་པར་མི་བྱ་བ་སྟེ། དབྱར་གྱི་ཚུལ་ཁྲིམས་བཅའ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་། ཚུལ་ནང་དུ་ཐོས་བསམ་སོགས་ལ་བརྩོན་པར་བྱ་བ་སྟེ། འདི་ནི་དོན་གྱི་བཅའ་བ་དང་། གནས་དེར་ཡུན་རིང་དུ་གནས་པར་བྱ་བ་དང་། དབྱར་གྱི་ཚུལ་དང་འབྲལ་བ་སྤང་བའོ། །འདི་ལ་གཉིས་ཏེ། འབྲལ་བ་དངོས་སྤང་བ་དང་། འབྲལ་བའི་རྒྱུ་སྤང་བའོ། །དང་པོ་ནི། བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་སྐྱ་རེངས་འཆར་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པའོ། །གཉིས་པ་ལ་གསུམ་ལས། ཚུལ་ནང་དུ་རྙེད་པ་བགོད་པ་སྤང་བ་ནི། བརྟད་པ་ལས་བྱུང་བའི་སྤང་བའི་སྐབས་སུ་བསྟན་ཏོ། །ཚུལ་ནང་དུ་གླེང་དྲན་བྱེད་པ་སྤང་བ་ནི། ལུང་གཞི་ལས། སུས་ཀྱང་དབྱར་གྱི་ནང་དུ་གླེང་དྲན་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཚུལ་གྱི་ནང་དུ་ནན་ཏུར་བྱེད་པ་སྤང་བ་ནི། གནས་པ
【現代漢語翻譯】 如果按照薄伽梵所說的那樣，這是合理的。那麼，如果在夏季有閏月，按照通常的年份來算，是否可以提前安居呢？沒有過失。因為夏季有閏月，所以除了夏季的閏月之外，其餘的四個夏季月份仍然是夏季的月份，並沒有因此而減少。因此，即使提前安居，也必須在夏季安居。 第五，承諾安居的時長是多久呢？世尊說：『三個月。』 第六，通過什麼儀式來承諾安居呢？有加行、正行和結行三個部分。首先，加行儀式有三種：如何進行十天或半個月的準備；如何在前一天進行準備；如何在十六日進行準備。第一種，寺廟的清潔工作，經典中有詳細說明。第二種，有五點：準備住所和人員；讓他們按照年長順序放置法幢，並宣讀戒律；進行其他宣告，並在分發法幢時進行準備工作；為僧團安排床位和住所等，並理解他們同意安居。第三種，如何在十六日進行準備，有加行、正行和結行三個部分。加行是：在該地，年長者要行禮，年輕者要鞠躬併合掌。正行是念誦三遍真言，這是結行的方法。說『好』。 第七，守護夏季的誓言有六點：發誓；與住所保持聯繫；夏季期間不製造爭端，即制定夏季的戒律等；在戒律中努力聞思等，這是意義上的戒律；在該地長期居住；避免脫離夏季的戒律。這又分為兩種：避免直接脫離和避免脫離的原因。第一種是：未經加持，不得在黎明時分出現在結界之外。第二種有三種：避免在戒律中分享所得，這在關於佈施的章節中已經說明；避免在戒律中進行討論，律藏中說：『任何人不得在夏季期間進行討論。』避免在戒律中進行爭吵，居住地……
【English Translation】 If it is as the Blessed One said, it is reasonable. So, if there is an intercalary month in summer, and it is done according to the usual year, is it okay to anticipate the summer retreat? There is no fault. Because there is an intercalary month in summer, the four months of summer other than the intercalary month of summer are still the months of summer, and have not been diminished. Therefore, even if you anticipate the summer retreat, you must do the summer retreat in summer. Fifth, how long is the commitment to stay in summer retreat? The Blessed One said, 'Three months.' Sixth, through what ritual is the summer retreat undertaken? There are three parts: preliminary, main part, and conclusion. First, the preliminary ritual has three parts: how to prepare for ten days or half a month; how to prepare on the previous day; and how to prepare on the sixteenth day. The first is that the cleaning of the temple is clearly stated in the scriptures. The second has five points: preparing the dwelling and the people; having them place the banner of discipline in order of seniority and reciting the precepts; making other announcements and preparing for the distribution of the banner of discipline; arranging bedding and dwellings for the Sangha, and understanding that they agree to stay. The third, how to prepare on the sixteenth day, has three parts: preliminary, main part, and conclusion. The preliminary is: in that place, the elders should pay homage, and the younger ones should bow and join their palms. The main part is reciting the mantra three times, which is the method of conclusion. Say 'Good'. Seventh, guarding the vows of summer has six points: taking vows; maintaining connection with the dwelling; not creating disputes during the summer, i.e., establishing the precepts of summer, etc.; striving for study and contemplation within the precepts, which is the precept in terms of meaning; residing in that place for a long time; and avoiding separation from the precepts of summer. This is further divided into two: avoiding direct separation and avoiding the causes of separation. The first is: without being blessed, one should not appear outside the boundary at dawn. The second has three points: avoiding sharing gains within the precepts, which has been explained in the chapter on giving; avoiding discussions within the precepts, as stated in the Vinaya: 'No one should engage in discussions during the summer.' Avoiding quarrels within the precepts, the dwelling...
ར་ཁས་བླང་བར་བྱ་བ་ཉིད་ལ་གནས་པ་སྤང་བར་མི་བྱ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ལ། ལུང་གཞིས་བརྗོད་པར་བྱ་བ་དང་། །གླེང་གཞི་སོགས་ཀྱིས་བརྗོད་པའོ། ། ༈ ལུང་གཞིས་བརྗོད་པར་བྱ་བ། དང་པོ་ལ། དབྱར་གནས་ཁས་བླངས་བྱ་བ་དང་། །དབྱར་དམ་ཇི་ལྟར་བསྲུང་བའོ། ། ༈ དབྱར་གནས་ཁས་བླངས་བྱ་བ། དང་པོ་ནི། དབྱར་གནས་གཅིག་ཏུ་བསྡད་པར་ངག་གིས་ཁས་བླངས། ཡིད་ཀྱིས་དམ་བཅའ་བར་བྱའོ། ། 7-394b ཡུན་ཇི་སྲིད་དུ་ན། ཟླ་བ་གསུམ་དུའོ། །ཉི་མ་གང་ལ་ཁས་བླང་ཞེ་ན། ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལའོ། །ཚེས་བཅུ་དྲུག་གི་ནངས་པར་ཁས་བླང་བར་བྱའོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་གསུངས་ཏེ། ཕྱི་ཕྲེད་ལ་སོགས་པར་ཁས་བླང་བ་ནི་གཞུང་ན་མི་སྣང་ངོ་། །ཟླ་བ་གང་གི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལ་བྱ་ཞེ་ན། (གཉིས་པ་ལ།)[*]དབྱར་སྔ་མ་ཁས་བླང་བའི་དུས་ནི་དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོ་ཉའི་ཕྱི་དེ་ཉིན་བར་གྱི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལའོ། །དབྱར་ཕྱི་མ་ཁས་བླང་བའི་དུས་ནི་དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཉའི་ཕྱི་དེ་ཉིན་བར་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལའོ། ། ༈ དབྱར་སྔ་མ་ཁས་བླང་བའི་དུས། དང་པོ་ལ། སྔོན་འགྲོ་སྦྱོར་ཆོག་རྒྱས་པར་བཤད། །ཁས་བླང་མི་བླང་བྱེ་བྲག་བསྟན། །སྦྱོར་དངོས་ཆོ་ག་བརྗོད་ཚུལ་ལོ། ། ༈ སྔོན་འགྲོ་སྦྱོར་ཆོག་རྒྱས་པར་བཤད་པ། དང་པོ་ལ། ཞག་བཅུ་ཟླ་ཕྱེད་ཅི་ལྟར་བསྒྲུབ། །ཉི་མ་སྔ་མར་བསྒྲུབ་ཚུལ་ལོ། ། ༈ ཞག་བཅུ་ཟླ་ཕྱེད་ཅི་ལྟར་བསྒྲུབ་པ། དང་པོ་ནི། ཞག་བཅུའམ་ཟླ་ཕྱེད་ཀྱིས་དབྱར་ཁས་བླངས་པ་འབྱུང་བར་འགྱུར་བ་ཉིད་ན་གཙུག་ལག་ཁང་བྱི་དོར་བྱའོ། །ལུང་ཁ་ཅིག་ལས་ནི་ཞག་བདུན་ནམ་བརྒྱད་ན་བྱི་དོར་བྱའོ་ཞེས་སོ། ། ༈ ཉི་མ་སྔ་མར་བསྒྲུབ་ཚུལ། གཉིས་པ་ལ། གནས་མལ་གང་ཟག་སྟ་གོན་བྱ། །ཚུལ་ཤིང་བཞག་ནས་བཅའ་བ་བརྗོད། །གསོལ་བྱ་ཚུལ་ཤིང་བྲིམས་པའི་སྐབས། །འདུས་ལ་གནས་སོགས་བསྟབས་པ་དང་། །གནས་པར་ཞལ་བཞེས་གོ་བྱའོ། ། ༈ གནས་མལ་གང་ཟག་སྟ་གོན་བྱ་བ། དང་པོ་ནི།ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལ་ཁས་ལེན་པའི་ཉི་མ་སྔ་མ་ལ་གནས་མལ་བསྡོག་གོ། ཐ་ན་རེ་ཞིག་འདུག་པའི་ཁྲིའུ་དང་། རྐང་པ་འཁྲུ་བའི་ཆོལ་ཟངས་ཡན་ཆད་དོ་སྟེ་སྟོབ་པར་བསྐོ་བར་བྱའོ། །འདིའི་འཕྲོས་དོན་བརྗོད་ན་བསྐོས་པའི་དགོས་པ་ནི། མ་བསྐོས་པར་སྟོབ་པའི་ཉེས་པ་ཁེགས་པ་དང་། ལས་ཀྱིས་བསྐོས་པས་བཅས་པའི་ས་མཚམས་ཟིན་པའོ། །གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་ཡུལ་གང་ལ་བསྐོ་བ་ནི་ཆོས་བཅུ་བཞི་དང་ལྡན་པ་བསྐོ་སྟེ། སྤོང་བ་པའི་ཞལ་ཏ་པ་བསྐོ་བའི་སྐབས་སུ་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་ 7-395a བསྐོ་བ་ནི། དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་བཞི་ལྡན་གྱིས་སོ། །གསུམ་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་བསྐོ་བ་ནི། སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་གྱིས་ཏེ། སྦྱོར་བ་སྤྲོ་བ་འདྲི་བ་དང་། དངོས་གཞི་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་དང་། མཇུག་ལས་ཀྱི་མ
【現代漢語翻譯】 他說，應該安住于承諾之事，不應捨棄。 第二部分包括：以經文為基礎的陳述，以及以討論等為基礎的陳述。 以經文為基礎的陳述： 第一部分包括：承諾安居，以及如何守護安居。 承諾安居： 首先，要口頭承諾安居一處，並以意念立下誓言。 期限是多久呢？三個月。在哪一天承諾呢？十六日。論疏中說，應該在十六日的早晨承諾。在其他日子承諾，經典中沒有記載。在哪個月的十六日承諾呢？ （第二部分）承諾早期安居的時間是夏季月中（藏曆）五月的十六日。承諾晚期安居的時間是夏季末月（藏曆）五月的十六日。 承諾早期安居的時間： 第一部分包括：詳細解釋前行預備儀軌，展示承諾與不承諾的區別，以及講述預備和正行儀軌的方式。 詳細解釋前行預備儀軌： 第一部分包括：如何完成十日或半月（的準備），以及如何在前一天完成。 如何完成十日或半月（的準備）： 首先，在十日或半月內，當安居的承諾即將到來時，應該打掃寺廟。有些論典說，在七日或八日內打掃。 在前一天完成： 第二部分包括：準備住所和人員，豎立界標並宣佈，供養界標，向僧眾請求住所等，並理解允許居住。 準備住所和人員： 首先，在十六日承諾的前一天，要整理住所。至少要準備好臨時的座位和洗腳的銅盆等，並安排負責的人員。說明安排的必要性：爲了避免未經安排而擅自安排的過失，以及通過工作安排來確定結界的範圍。第二，關於整理的內容，有四個方面：第一，在哪個地方安排，要安排具備十四種功德的地方，就像之前在安排說法者時所說的那樣。第二，依靠什麼來安排，依靠具備四種特性的僧團。第三，通過什麼儀軌來安排，通過前行、正行和結行三個部分，即前行的勸請和詢問，正行的兩次祈請，以及結行的工作。
【English Translation】 He said that one should abide in what has been promised and not abandon it. The second part includes: statements based on scripture, and statements based on discussions, etc. Statements based on scripture: The first part includes: vowing to enter the summer retreat, and how to keep the summer retreat. Vowing to enter the summer retreat: First, one should verbally vow to stay in one place for the summer retreat, and make a commitment in mind. How long is the duration? Three months. On what day to vow? On the sixteenth. The commentary says that one should vow on the morning of the sixteenth. Vowing on other days is not found in the texts. On the sixteenth of which month should one do it? (Second part) The time for vowing the early summer retreat is the sixteenth of the middle summer month (Tibetan calendar), the fifth month. The time for vowing the late summer retreat is the sixteenth of the last summer month (Tibetan calendar), the fifth month. The time for vowing the early summer retreat: The first part includes: explaining the preliminary preparation ritual in detail, showing the difference between vowing and not vowing, and the way to describe the preparation and actual ritual. Explaining the preliminary preparation ritual in detail: The first part includes: how to accomplish ten days or half a month (of preparation), and how to accomplish it on the previous day. How to accomplish ten days or half a month (of preparation): First, within ten days or half a month, when the vow of the summer retreat is about to occur, the temple should be cleaned. Some treatises say to clean it within seven or eight days. How to accomplish it on the previous day: The second part includes: preparing the residence and people, erecting a boundary marker and announcing it, offering to the boundary marker, requesting residence, etc. from the Sangha, and understanding the permission to reside. Preparing the residence and people: First, on the day before vowing on the sixteenth, the residence should be arranged. At least a temporary seat and a copper basin for washing feet, etc. should be prepared, and people should be assigned to be in charge. Explaining the necessity of the arrangement: to avoid the fault of arranging without being assigned, and to determine the scope of the boundary through the work arrangement. Second, regarding the content of the arrangement, there are four aspects: first, in which place to arrange, one should arrange a place with fourteen qualities, just as previously said when arranging the speaker. Second, relying on what to arrange, relying on a Sangha with four characteristics. Third, through which ritual to arrange, through the three parts of preliminary, actual, and concluding, i.e., the preliminary exhortation and inquiry, the actual two requests, and the concluding work.
ཇུག་སྡུད་བརྗོད་པའོ། །བཞི་པ་བསྐོ་བའི་བསླབ་བྱ་ནི་གཞུང་དུ་ཤེས་པར་འགྱུར་རོ། །དགེ་འདུན་མང་བས་དགེ་སློང་གཅིག་གིས་དགེ་འདུན་ལ་གནས་མལ་སྟོབ་པར་མི་ནུས་ན་དགེ་སློང་དུ་མ་བསྐོ་བར་བྱའོ། ། ༈ ཚུལ་ཤིང་བཞག་ནས་བཅའ་བ་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ནི། བསྐོས་པའི་འོག་ཏུ་གནས་མལ་སྟོབ་པོར་བསྐོས་པའི་དགེ་སློང་དེས་ཙནྡན་ལ་སོགས་པ་དྲི་དག་གིས་བསྐུས་པའི་ཚུལ་ཤིང་གཟེབ་ཀྱི་སྤྲོག་མང་རས་དཀར་པོ་བཏིང་བས་དཀྲིས་པའི་ཚུལ་ཤིང་གི་བམ་པོ་དག་རྒན་རིམ་དུ་བཞག་ནས་འདི་སྐད་ཅེས་བརྗོད་དོ། །ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་གནས་འདི་ན་ཁྲིམས་སུ་བྱ་བ་དབྱར་གྱི་ནང་དུ་འཁྲུག་ལོང་བསྐྱེད་པར་མི་བྱ་བ་འདི་དང་། མཁོ་ཞིང་སྤྱད་པའི་དངོས་པོ་མྱུར་དུ་བསྐྱལ་བ་ལྟ་བུ་གསར་དུ་ཁྲིམས་སུ་བཅའ་བ་འདི་དག་ཡོད་དེ། ཁྱེད་ཅག་ལས་གང་ཁྲིམས་སུ་བྱ་བ་དབྱར་གྱི་ནང་དུ་འཁྲུག་ལོང་བསྐྱེད་པར་མི་བྱ་བ་འདི་དང་། གསར་དུ་ཁྲིམས་སུ་བཅའ་བ་འདིས་གནས་པར་སྤྲོ་བ་དེས་ནི་ཚུལ་ཤིང་ལོང་ཞིག །ཁྱེད་ཅག་ལས་སུས་ཀྱང་དབྱར་དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུ་འཁྲུག་ལོང་བསྐྱེད་པར་མི་བྱའོ། །ལུང་གཞི་ལས། དགེ་སློང་སུས་ཀྱང་དབྱར་གྱི་ནང་ལོགས་སུ་དགེ་སློང་ལ་གླེང་བར་མི་བྱ། དྲན་པར་མི་བྱ་ཞེས་སོ། །ཁྱེད་ཅག་ལས་གླེང་བར་འདོད་པའི་རྟེན་གང་གིས་གླེང་བྱའི་ཡུལ་འགའ་ཞིག་ལ་ཉེས་པ་བྱུང་བ་ཅུང་ཟད་ཤེས་པ་གླེང་བར་འདོད་པ་དེས་ད་སྨྲོས་ཤིག །ཁྱེད་ཅག་ལས་གང་དབྱར་གྱི་ནང་དུ་དགེ་འདུན་ལ་འཁྲུག་ལོང་བསྐྱེད་པར་འགྱུར་བ་དེ་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་དབྱར་གནས་ཐོན་པའི་ཕྱིས་ཉེ་བར་ 7-395b བརྟག་པ་སྟེ། ཆད་པ་གཅོད་པར་དགོངས་སོ་ཞེས་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་གོ་བར་བྱའོ། ། ༈ གསོལ་བྱ་ཚུལ་ཤིང་བྲིམས་པའི་སྐབས། གསུམ་པ་ནི།དེའི་འོག་ཏུ་གནས་མལ་སྟོབ་པའི་དགེ་སློང་དེ་ལས་གཞན་པའི་དགེ་སློང་གཅིག་གིས་ཆོ་ག་བརྗོད་དེ། དགེ་འདུན་གྱི་ཚུལ་ཤིང་བླང་བ་དང་། དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླང་བའི་ཕྱིར་དགེ་འདུན་ལ་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་བྱའོ། །གསོལ་བའི་ལས་དེ་བྱས་མ་ཐག་ཏུ་གནས་མལ་སྟོབ་པ་པོ་དེས་དགེ་འདུན་ལ་ཚུལ་ཤིང་བྲིམ་མོ། །དང་པོར་སྟོན་པའི་ཚུལ་ཤིང་བྲིམས་པོས་བླང་ངོ་། །སྟོན་པའི་ཚུལ་ཤིང་ལེན་པ་ལས་གཞན་པའི་དགེ་སློང་གིས་ནི་སྟན་ལས་ཕྱེད་འཕགས་པས་ལེན་ཏེ་གུས་པས་འཇུག་པར་བྱའོ། །དགེ་ཚུལ་རྣམས་ཀྱི་ནི་སློབ་དཔོན་དང་མཁན་པོ་དག་གིས་སོ། །མཇུག་ཏུ་གཙུག་ལག་ཁང་གི་སྲུང་མ་གཉུག་མར་གནས་པ་ལྷ་མོ་འཕྲོག་མ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ཀྱི་ཚུལ་ཤིང་དེ་ཡང་བླང་ངོ་། །ཚུལ་ཤིང་སྡུད་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་དལ་བུས་བཞག་པར་བྱའོ། །ཚུལ་ཤིང་སྡུད་པའི་འོག་ཏུ་ཚུལ་ཤིང་བགྲངས་ནས་གནས་འདིར་དགེ་སློང་འདི་སྙེད་ཀྱིས་ཚུལ་ཤིང་བླངས་སོ་ཞེས་གོ་བར་བྱའོ། ། ༈ འདུས་ལ་གནས་སོགས་བསྟབས
【現代漢語翻譯】 收集的講述。第四個是任命的教誨，在正文中可以知曉。如果僧團眾多，一個比丘無法為僧團提供住所，就不應任命眾多比丘。 以戒條為基礎講述安立： 第二，在任命之後，被任命為提供住所的比丘，將塗有旃檀等香物的戒條，用白色布料包裹的戒條木塊，按照年長順序放置，並說：『諸位具壽，在此處，有這些作為戒律之事：夏季期間不應制造爭端；以及迅速運送所需和使用的物品等新制定的戒律。你們之中，誰樂於遵守不應在夏季期間製造爭端，以及新制定的戒律，就拿起戒條。你們之中，任何人都不應在夏季的僧團中製造爭端。』根據律藏的說法：『任何比丘都不應在夏季期間議論比丘，不應憶念。』你們之中，誰想要議論，如果知道任何議論的對象犯了些許過錯，想要議論，現在就說出來。你們之中，誰會在夏季期間在僧團中製造爭端，僧團將在夏季安居結束後進行審查，意在進行懲罰。』應告知比丘們。 請求戒條，分發戒條之時： 第三，在那之後，除了提供住所的比丘之外，另一位比丘宣讀儀軌：『爲了迎請僧團的戒條，以及承諾夏季安居，將進行純粹的祈請儀式。』在祈請儀式完成之後，提供住所者向僧團分發戒條。首先，分發戒條者領取導師的戒條。除了領取導師戒條的比丘之外，其他比丘應從座位上起身一半來領取，以示尊敬。沙彌們則由他們的導師和親教師來領取。最後，寺廟的常住守護神，如吉祥天女等，也應領取戒條。所有收集的戒條都應輕輕地放置。在收集戒條之後，清點戒條，並告知：『此處有這麼多比丘領取了戒條。』 安立共住等。
【English Translation】 The telling of collection. The fourth is the teaching of appointment, which can be known in the text. If the Sangha is numerous, and one Bhikshu cannot provide accommodation for the Sangha, then many Bhikshus should not be appointed. Based on the precepts, speaking of establishment: Second, after the appointment, the Bhikshu who is appointed to provide accommodation, places the precept sticks, which are smeared with fragrant substances such as sandalwood, and the wooden blocks of the precept sticks wrapped with white cloth, in order of seniority, and says: 'Venerable ones, in this place, there are these matters to be observed as precepts: that disputes should not be created during the summer; and new precepts such as the prompt delivery of needed and used items. Among you, whoever is willing to abide by the precept that disputes should not be created during the summer, and the newly established precepts, should take a precept stick. Among you, no one should create disputes in the Sangha during the summer.' According to the Vinaya: 'No Bhikshu should discuss a Bhikshu during the summer, nor should he remember.' Among you, whoever wants to discuss, if he knows that any object of discussion has committed some fault, and wants to discuss, let him speak now. Among you, whoever will create disputes in the Sangha during the summer, the Sangha will review it after the summer retreat, intending to impose punishment.' The Bhikshus should be informed. Requesting the precept sticks, at the time of distributing the precept sticks: Third, after that, another Bhikshu other than the Bhikshu who provides accommodation recites the ritual: 'For the sake of receiving the precept sticks of the Sangha, and promising the summer retreat, a purely petitionary ceremony will be performed.' After the petitionary ceremony is completed, the provider of accommodation distributes the precept sticks to the Sangha. First, the distributor of the precept sticks receives the precept stick of the teacher. Bhikshus other than the one receiving the teacher's precept stick should rise halfway from their seats to receive it, as a sign of respect. The novices receive it from their teachers and preceptors. Finally, the permanent guardian deities of the monastery, such as the Shri Devi, etc., should also receive the precept sticks. All the collected precept sticks should be placed gently. After collecting the precept sticks, the precept sticks are counted, and it is announced: 'So many Bhikshus in this place have received the precept sticks.' Establishing co-residence, etc.
་པ། བཞི་པ་ལ། གནས་ཉིད་ཇི་ལྟར་བསྟབ་པ་དང་། །མལ་གོས་ཇི་ལྟར་བསྟབ་པའོ། ། ༈ གནས་ཉིད་ཇི་ལྟར་བསྟབ་པ། དང་པོ་ལ། གནས་བསྟབ་དངོས་དང་བསླབ་བྱ་བསྟན། །གནས་ཀུན་ཡོངས་བཅད་བསླབ་བྱ་བརྗོད། །དུས་སོགས་གནས་ཀྱི་བསྟབ་མི་བསྟབ། །གཙུག་ཁང་སྐྱོང་བའི་བསླབ་བྱའོ། ། ༈ གནས་བསྟབ་དངོས་དང་བསླབ་བྱ་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། གནས་ཀྱི་གཞི་གནས་ཁང་ལ་སོགས་པ་བསྟབ་པར་བྱའོ། །འདིའི་འཕྲོས་དོན་བརྗོད་ན་དགོས་པ་ནི་དགེ་འདུན་བདེ་བ་ལ་རེག་པར་གནས་པའོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ལ་ལྔ་ལས། དང་པོ་ནི། ཡུལ་གང་ལ་བསྟབ་པ་ནི། ཆོས་འདི་པའི་རབ་བྱུང་ཡིན་པ་སྟེ་སྐབས་ཀྱིས་འགྲུབ་ཅིང་། ཁྱིམ་པ་དང་མུ་སྟེགས་ 7-396a པ་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་མལ་གྱི་སྐལ་བ་སྦྱིན་པ་མི་རིགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྩ་ལྟུང་འཆབ་བཅས་བྱུང་བ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། རྩ་ལྟུང་འཆབ་བཅས་ཀྱིས་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བ་དེ་དག་དགེ་འདུན་གྱི་རྙེད་པ་མི་དབང་བའི་ཕྱིར། གནས་ནས་མ་བྱུང་བ་སྟེ་གནས་ནས་ཕྱུང་ན་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་མཐའ་དག་གིས་སྤང་བའི་ཕྱིར་རོ། །ལྟ་བ་དང་སྤྱོད་པའི་སྒོ་ནས་ཆོས་གཞན་པའི་ཕྱོགས་སུ་མ་གྱུར་པ་སྟེ། བྱེ་བ་དག་ནི་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པ་ཡང་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་དང་འདྲའོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འཐབ་བཀྲོལ་ཅན་མ་ཡིན་པ་སྟེ་འཐབ་ཀྲོལ་ཅན་གྱིས་གནས་མི་ཐོབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཕྱིས་འབྱུང་བའི་གང་ཟག་མ་ཡིན་པ་སྟེ་འབྱུང་བའི་དོན་དུ་ནི་མི་བསྐོའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། དབྱར་གནས་པར་ཁས་ལེན་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། གནས་པར་ཁས་བླངས་ནས་གནས་མལ་ནོད་པར་བྱ་ཞེས་གསུངས་ཏེ་ཁས་ལེན་ན་ཞེས་དགོངས་སོ། །མཚན་མཐུན་པ་སྟེ་མཚན་མི་མཐུན་པ་རྣམས་གནས་གཅིག་ཏུ་དབྱར་ཚུལ་དུ་འཇུག་པར་མི་རིགས་པའི་ཕྱིར། དམིགས་བསལ་ནི་དེ་ལ་འདབ་ཏུ་གཙུག་ལག་ཁང་སྦྱིན་ནོ། །གནས་མལ་ལྷག་པ་བཟང་པོ་མ་ཡིན་པ་ཡང་ངོ་། །ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་ཆོས་བརྒྱད་དང་ལྡན་པ་ནི་གནས་བསྟབ་པའི་ཡུལ་ཡིན་ནོ། །མལ་ཆ་སྟོབ་པའི་ཡུལ་ནི་བརྒྱད་པོ་དེ་དག་གི་སྟེང་དུ་མཛེ་ཅན་མ་ཡིན་པ་དང་། གནས་མལ་ཉམས་པར་བྱེད་པའི་ཆོས་ཅན་མ་ཡིན་པ་སྟེ་ཆོས་བཅུ་ལྡན་ནོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གི་སྟོབ་པ་ནི། བསྐོས་པ་དང་འབྲེལ་བ་སྟེ་མ་བསྐོས་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གསུམ་པ་དངོས་པོ་གང་བསྟབ་པ་ནི། གནས་དང་མལ་ཆ་ལ་སོགས་པ་ཡིན་པ་སྟེ་སོགས་སྒྲས་གོས་ཀྱང་བསྡུས་སོ། །བདག་པོ་དགེ་འདུན་དབང་བ་ཡིན་པ་སྟེ། 7-396b ཆོ་ག་ལས་དགེ་འདུན་ལ་གནས་མལ་སྟོབ་པ་ཞེས་གསུངས་པས་ཏེ་སྐབས་ཀྱིས་འགྲུབ་ཅིང་། གནས་མལ་བསྟབས་ནས་ཁྲིམས་སུ་བཅའ་བ་བརྗོད་པ་ལས། དགེ་འདུན་གྱིས་གནས་མལ་ལ་གདིང་བ་མེད་པར་ལོངས་སྤྱད་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། རང་གཞན་ལ་ཐུན་མོང་དུ་མཁོ་བའི་གནས་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ས
【現代漢語翻譯】 第四部分：如何分配住所，以及如何分配床位。 如何分配住所： 首先，說明住所分配的實際過程和行爲準則。全面禁止住所，並闡述行爲準則。說明是否分配住所的時間等。以及維護寺廟的行爲準則。 住所分配的實際過程和行爲準則： 首先，住所的基礎是分配房屋等。說明此事的必要性在於，僧團能夠安樂地居住。簡而言之，有五點：第一，分配給誰？是那些屬於此教派的出家人，這是根據具體情況而定的。因為將僧團的住所和床位分配給在家人和外道是不合適的。不是那些隱瞞根本墮罪的人，因為那些隱瞞根本墮罪、戒律敗壞的人無權獲得僧團的財物。不是那些被逐出僧團的人，因為如果被逐出僧團，就會被剝奪所有與佛法和世俗相關的事物。不是那些在見解和行為上轉向其他宗教的人，因為經文中說，有些人的行為與非佛法一致，也類似於被逐出僧團。不是爭鬥者，因為爭鬥者不應獲得住所。不是後來加入的人，因為經文中說，不應爲了未來的利益而分配。承諾安居的人，如《 टीका 》中所說：『承諾居住后，應接受住所和床位。』意思是說，需要承諾。是同一戒律者，因為不同戒律者不應在同一住所內一起安居。特殊情況是，可以為他們提供寺廟的附屬建築。剩餘的床位也不是好的。因此，具備這八種條件的人，才是可以分配住所的對象。分配床位的對象，是在這八種條件的基礎上，再加上不是麻風病人，也不是那些會破壞住所的人，即具備十種條件的人。 第二，依靠什麼來分配？是依據任命，經文中說，未經任命不得分配。 第三，分配什麼？是住所和床位等，『等』字包括了衣服。所有權屬於僧團，經文中說：『將住所分配給僧團』，這是根據具體情況而定的。在關於分配住所後製定規章的章節中說：『僧團不得在沒有坐墊的情況下使用住所。』不是那些自他共同需要的住所。 སྡོམས་ཤིག་གསུངས་སོ། །བཞི་པ་ཇི་ལྟར་བསྟབ་པ་ནི། བསྟབ་པའི་ཆོ་ག་ནི། དགེ་འདུན་གྱིས་དགེ་འདུན་ལ་གནས་མལ་སྟོབ་པར་བྱེད་དོ་ཞེས་སོ། །ལྔ་པ་དགོས་པ་གང་གི་དོན་དུ་བསྟབ་པ་ནི། དགེ་འདུན་བདེ་བར་གནས་པའི་དོན་དུ་བསྟབ་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ན་གནས་བསྟབ་པའི་དངོས་པོ་དང་བསླབ་བྱ་བསྟན་པའོ། ། གནས་ཀུན་ཡོངས་བཅད་བསླབ་བྱ་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ནི། གནས་ཐམས་ཅད་ཡོངས་སུ་བཅད་དེ་བསྟབ་པར་མི་བྱ་སྟེ། གནས་གཅིག་པུ་བསྟབ་པར་བྱའོ། །དེ་ཡང་གནས་གཅིག་པུ་བསྟབ་པ་དེ་ཡང་དགེ་འདུན་གྱི་བདག་པོར་གྱུར་པ་ཞིག་སྟེ། གཞན་གྱི་བདག་པོར་གྱུར་པ་ཞིག་མི་རུང་ངོ་། །དེ་ལ་བསླབ་པའི་ཆོས་ནི། གནས་བསྟབ་པའི་དུས་སུ་དགེ་འདུན་གྱིས་གནས་ལ་གདིང་བ་མེད་པར་ལོངས་སྤྱད་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། ། དུས་སོགས་གནས་ཀྱི་བསྟབ་མི་བསྟབ། གསུམ་པ་ནི། དུས་དང་བསྟུན་ཏེ་གནས་བསྟབ་པ་དང་མི་བསྟབ་པ་ནི། དུས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ་བསྟབ་པར་བྱའོ། །དེ་ཡང་དགེ་འདུན་གྱི་དོན་དུ་དུས་ལ་བསྟུན་ཏེ་བསྟབ་པར་བྱ་སྟེ། དུས་ལ་མི་བསྟུན་པར་མི་བྱའོ། །དེ་ལ་བསླབ་པའི་ཆོས་ནི། དུས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ་གནས་བསྟབ་པའི་དུས་སུ་དགེ་འདུན་གྱིས་གནས་ལ་གདིང་བ་མེད་པར་ལོངས་སྤྱད་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། ། གཙུག་ཁང་སྐྱོང་བའི་བསླབ་བྱ། བཞི་པ་ནི། གཙུག་ལག་ཁང་སྐྱོང་བའི་བསླབ་བྱ་ནི། གཙུག་ལག་ཁང་ལ་གནས་པའི་དགེ་སློང་གིས་གཙུག་ལག་ཁང་ལ་གུས་པར་བྱ་སྟེ། གཙུག་ལག་ཁང་ལ་མི་གུས་པར་མི་བྱའོ། །དེ་ཡང་གཙུག་ལག་ཁང་ལ་གུས་པར་བྱ་བ་ནི། གཙུག་ལག་ཁང་གི་ནང་དུ་འདུ་འཛི་མི་བྱ་སྟེ། གཙུག་ལག་ཁང་གི་ནང་དུ་འདུ་འཛི་བྱེད་པར་མི་བྱའོ། །གཙུག་ལག་ཁང་གི་ནང་དུ་འཐབ་མོ་མི་བྱ་སྟེ། གཙུག་ལག་ཁང་གི་ནང་དུ་འཐབ་མོ་བྱེད་པར་མི་བྱའོ། །གཙུག་ལག་ཁང་གི་ནང་དུ་རྩོད་པ་མི་བྱ་སྟེ། གཙུག་ལག་ཁང་གི་ནང་དུ་རྩོད་པ་བྱེད་པར་མི་བྱའོ། །གཙུག་ལག་ཁང་གི་ནང་དུ་གཞན་ལ་འཚེ་བ་མི་བྱ་སྟེ། གཙུག་ལག་ཁང་གི་ནང་དུ་གཞན་ལ་འཚེ་བ་བྱེད་པར་མི་བྱའོ། །གཙུག་ལག་ཁང་གི་ནང་དུ་གཞན་ལ་གནོད་པ་མི་བྱ་སྟེ། གཙུག་ལག་ཁང་གི་ནང་དུ་གཞན་ལ་གནོད་པ་བྱེད་པར་མི་བྱའོ། །གཙུག་ལག་ཁང་གི་ནང་དུ་གཞན་ལ་བརྙས་པ་མི་བྱ་སྟེ། གཙུག་ལག་ཁང་གི་ནང་དུ་གཞན་ལ་བརྙས་པ་བྱེད་པར་མི་བྱའོ། །གཙུག་ལག་ཁང་གི་ནང་དུ་གཞན་ལ་སྨོད་པ་མི་བྱ་སྟེ། གཙུག་ལག་ཁང་གི་ནང་དུ་གཞན་ལ་སྨོད་པ་བྱེད་པར་མི་བྱའོ། །གཙུག་ལག་ཁང་གི་ནང་དུ་གཞན་ལ་འཁོན་འཛིན་མི་བྱ་སྟེ། གཙུག་ལག་ཁང་གི་ནང་དུ་གཞན་ལ་འཁོན་འཛིན་བྱེད་པར་མི་བྱའོ། །གཙུག་ལག་ཁང་གི་ནང་དུ་གཞན་ལ་ཕྲ་མ་མི་བྱ་སྟེ། གཙུག་ལག་ཁང་གི་ནང་དུ་གཞན་ལ་ཕྲ་མ་བྱེད་པར་མི་བྱའོ། །གཙུག་ལག་ཁང་གི་ནང་དུ་གཞན་ལ་ཕྲ་མ་བྱེད་པར་མི་བྱའོ། ཞེས་གསུངས་སོ། ། དེ་ལྟར་ན་གནས་ཉིད་ཇི་ལྟར་བསྟབ་པ་ཞེས་པ་འོ། ། གཉིས་པ་མལ་གོས་ཇི་ལྟར་བསྟབ་པ། དེ་ལ་གསུམ་སྟེ། མལ་ཆ་བསྟབ་པའི་ཡུལ་དང་། བསྟབ་པའི་རྟེན་དང་། བསྟབ་པའི་ཆོ་གའོ། ། དང་པོ་མལ་ཆ་བསྟབ་པའི་ཡུལ་ནི། སྔར་གྱི་ཆོས་བཅུ་པོ་དེ་དག་དང་ལྡན་པ་ཞིག་ལ་བསྟབ་པར་བྱའོ། ། གཉིས་པ་བསྟབ་པའི་རྟེན་ནི། དགེ་འདུན་གྱིས་བསྟབ་པར་བྱའོ། ། གསུམ་པ་བསྟབ་པའི་ཆོ་ག་ནི། དགེ་འདུན་གྱིས་དགེ་འདུན་ལ་མལ་ཆ་བསྟབ་པར་བྱེད་དོ་ཞེས་སོ། ། དེ་ལྟར་ན་མལ་གོས་ཇི་ལྟར་བསྟབ་པ་ཞེས་པ་འོ། ། ཞེས་གསུངས་སོ།།
【English Translation】 Part Four: How to allocate residences and how to allocate bedding. How to allocate residences: First, explain the actual process of residence allocation and the code of conduct. Completely prohibit all residences and elaborate on the code of conduct. Explain whether to allocate residences according to time, etc., and the code of conduct for maintaining the temple. The actual process of residence allocation and the code of conduct: First, the basis of residence is the allocation of houses, etc. Explaining the necessity of this is that the Sangha can live in peace. In short, there are five points: First, to whom is it allocated? It is to those who are ordained members of this school, which depends on the specific situation. Because it is not appropriate to allocate the residences and bedding of the Sangha to laypeople and non-Buddhists. Not to those who conceal fundamental transgressions, because those who conceal fundamental transgressions and whose precepts are broken have no right to the property of the Sangha. Not to those who have been expelled from the Sangha, because if they are expelled from the Sangha, they will be deprived of all things related to Dharma and secular matters. Not to those who have turned to other religions in terms of views and practices, because the scriptures say that some people's behavior is consistent with non-Dharma, which is similar to being expelled from the Sangha. Not to quarrelers, because quarrelers should not be granted residence. Not to those who join later, because the scriptures say that allocation should not be made for future benefits. Those who promise to stay for the summer retreat, as the 《 टीका 》 says: 'After promising to reside, one should accept residence and bedding.' This means that a promise is required. Those who share the same precepts, because those with different precepts should not enter the summer retreat together in the same residence. A special case is that they can be provided with the ancillary buildings of the temple. Remaining bedding is also not good. Therefore, those who possess these eight qualities are the objects to whom residence can be allocated. The objects to whom bedding is allocated are those who possess these eight qualities, plus they are not lepers and are not those who would damage the residence, i.e., those who possess ten qualities. Second, based on what is it allocated? It is based on appointment, as the scriptures say, it should not be done without appointment. Third, what is allocated? It is residence and bedding, etc. The word 'etc.' includes clothing. The ownership belongs to the Sangha, as the scriptures say: 'Allocate residence to the Sangha,' which depends on the specific situation. In the chapter on formulating regulations after allocating residence, it says: 'The Sangha should not use the residence without a cushion.' Not those residences that are needed by both oneself and others. A summary was given. Fourth, how to allocate? The allocation ceremony is: 'The Sangha allocates residence and bedding to the Sangha.' Fifth, for what purpose is it allocated? It is allocated for the purpose of the Sangha residing in peace. Thus, the actual process of residence allocation and the code of conduct are explained. Completely prohibiting all residences and elaborating on the code of conduct: Second, all residences should not be completely prohibited from allocation; only one residence should be allocated. That one residence that is allocated should belong to the Sangha; it should not belong to someone else. The code of conduct for this is: 'During the allocation of residence, the Sangha should not use the residence without a cushion.' Whether to allocate residences according to time, etc.: Third, whether to allocate residences according to time depends on the circumstances. It should be allocated according to the needs of the Sangha, and it should not be done without considering the time. The code of conduct for this is: 'During the allocation of residence according to time, the Sangha should not use the residence without a cushion.' Code of conduct for maintaining the temple: Fourth, the code of conduct for maintaining the temple is: The monks residing in the temple should respect the temple and should not disrespect the temple. Respecting the temple means not making noise in the temple and not making noise in the temple. Not fighting in the temple and not fighting in the temple. Not arguing in the temple and not arguing in the temple. Not harming others in the temple and not harming others in the temple. Not hurting others in the temple and not hurting others in the temple. Not despising others in the temple and not despising others in the temple. Not scolding others in the temple and not scolding others in the temple. Not holding grudges against others in the temple and not holding grudges against others in the temple. Not slandering others in the temple and not slandering others in the temple. It is said. Thus, this is how to allocate residences. Second, how to allocate bedding: There are three aspects to this: the object of bedding allocation, the basis of allocation, and the ceremony of allocation. First, the object of bedding allocation is to allocate to someone who possesses the previous ten qualities. Second, the basis of allocation is that it should be allocated by the Sangha. Third, the ceremony of allocation is: 'The Sangha allocates bedding to the Sangha.' Thus, this is how to allocate bedding. It is said.
ྒོ་དང་ཐེམ་སྐས་ཀྱི་ལྐོག་དང་ཁྱམས་མི་བསྐོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ནད་པ་ལ་བསྔོས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་ནད་པ་འདུག་པའི་གནས་ཁང་གཞན་ལ་མི་སྦྱིན་ཅེས་གསུངས་པ་དང་། སྔར་བསྟབས་ཟིན་དང་མ་འབྲེལ་བའོ། །བཞི་པ་དུས་གང་གི་ཚེ་བསྟབ་པ་ནི་རྒྱུ་སྐར་མ་ཤར་བ་སྟེ། ལུང་སིལ་བུ་ལས། སྐར་མ་ཤར་ཕན་ཆད་མལ་སྟན་མ་བགོ་ཞིག་ཅེས་གསུངས་སོ། །དབྱར་གནས་པར་ཁས་མི་ལེན་པས་ཀྱང་གནས་མལ་ལེན་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར་རོ། །ལྔ་པ་ཚུལ་ཇི་ལྟར་བསྟབ་པ་ནི། ལྡེའུ་མིག་ཐོགས་ཏེ་མདུན་དུ་འདུག་ནས་ཡོན་ཏན་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་བརྗོད་ཅིང་བསྟབ་པའོ། །གནས་སྟོབ་ཀྱི་དགེ་སློང་དེས་གནས་ཀྱི་གཞི་སྟོབ་པར་བྱ་བ་དེ་དག་གི་སྒོ་ལྕགས་དང་ལྡེའུ་མིག་ཐམས་ཅད་བསྡུས་ཤིང་། ལག་ཏུ་བླངས་པས་དབང་པོར་གནས་བརྟན་གྱི་མདུན་དུ་འདུག་སྟེ། གནས་བརྟན་གཙུག་ལག་ཁང་ཆེ་གེ་མོ་ནི་རྙེད་པ་དང་བཅས་པ། གོས་ཀྱི་རིན་དང་བཅས་པ་ལགས་ཀྱི་བཞེད་ན་བཞེས་ཤིག་ཅེས་གནས་ཀྱི་གཞི་དེའི་ཡོན་ཏན་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་བརྗོད་ཅིང་། གནས་ལེན་པར་མོས་པ་བསྐྱེད་ཅིང་གནས་ཀྱི་གཞི་ལེན་དུ་གཞུག་གོ། གྲལ་འོག་མ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །གནས་ཀྱི་གཞི་བསྟབས་པ་ན་འདོད་ན་བླང་བར་བྱའོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་བཞིའི་བར་དུ་ཆོད་པས་བླང་བར་མི་བྱའོ། །ཚིག་གཉིས་ལ་ནི་མི་སྦྱིན་ཅིང་འོག་མ་ལ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བསྟན་པས་བླང་བ་དང་། མི་ 7-397a བླང་བ་གཉིས་དང་། མི་སྦྱིན་པ་དང་། སྦྱིན་པ་སྟེ་བསླབ་བྱ་བཞིའི་སྔར་ལྷུང་བཟེད་འབྲེལ་མེད་ཀྱི་སྐབས་དང་འདྲའོ། །དགེ་སློང་གང་མཆོད་རྟེན་དང་དགེ་འདུན་གྱི་དོན་མ་ཡིན་པར་སྒོས་དོན་ལ་རང་གར་གཞན་དུ་སོང་བར་ཤེས་པ་ལ་ནི་དགེ་སློང་གཉུག་མར་གནས་པ་རྣམས་ལ་བསྐོས་ཟིན་པའི་འོག་ཏུ་གནས་ཀྱི་གཞིའི་སྐལ་བ་ལྷག་པའི་ཐེབ་གཉིས་ཡོད་ན་དེ་ལས་བསྐོ་བར་བྱའོ། །ཤིང་ལྗོན་པའི་དྲུང་དང་ནེའུ་སིང་གི་གཞི་དག་ཀྱང་བསླབ་པ་རྒན་རིམ་བཞིན་དུ་བསྐོ་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་མང་ལ་གནས་ཁང་ཉུང་བའི་དགེ་སློང་རེ་རེ་ལ་གནས་ཁང་གིས་མི་ཆོག་ན་དགེ་སློང་གཉིས་ལ་སོགས་པ་དག་ལ་གནས་ཁང་གཅིག་ཏུ་བསྐོའོ། །དེས་ཀྱང་མི་ཐེབ་ན་གནས་དེའི་ས་གཞི་སྟན་བཏིང་བའི་ཚད་ཙམ་ཡང་བསྐོ་བར་བྱའོ། །ས་གཞི་བཏིང་བའི་ཚད་ཙམ་དུ་བགོ་བ་དེ་ལ་གནས་ཁང་དེའི་གྲྭ་གཅིག་ཏུ་ལྷུང་བཟེད་ལ་སོགས་པ་འཇོག་པ་ཤོང་བའི་ས་གཞི་མི་བགོ་བར་སྤྱི་སོར་བཞག་གོ། ཞེས་སྟོན་པ་ནི་ལྷུང་བཟེད་བྱ་མ་བུམ་དང་འདག་རྫས་དང་སོ་ཤིང་དང་སྨན་གྱི་གནས་ལ་མི་བགོ་བར་སྤྱི་སོར་བལྟོས་པར་བྱའོ། །གནས་ཁང་ཉུང་ལ་དགེ་སློང་མང་བས་མི་ཤོང་ཡང་སྒོ་ཁང་དང་ཐེམ་སྐས་ཀྱི་ལྐོག་དང་ཁྱམས་དང་དཔངས་དང་། དགེ་འདུན་གྲལ་ལ་བཀང་སའི་ར་བ་དང་། སྲོ་ཁང་གི་ར་བ་དག་ནི་གང་ཟག་གི་གནས་ཁང་དུ་བསྐོ་བར་མི་བྱའོ། །མཚན་མོ
【現代漢語翻譯】 據說，不得指定門后、樓梯下和走廊作為住所。另外，為病人準備的住所不得給予他人，即不得將病人居住的房間給予其他人。這是指先前未指定的住所。第四，指定住所的時間應在星星未升起之前。《律藏零星》中說：『在星星升起之前，不要分配床鋪。』不接受結夏安居也應避免接受住所。第五，指定的程式是：拿著鑰匙，坐在前面，如實陳述功德並進行指定。指定住所的比丘應收集住所的所有門閂和鑰匙，拿著它們，在長老面前坐下，說：『長老，這座寺院及其所有收穫和衣物價值都屬於您，如果您願意，請接受。』然後如實陳述該住所的功德，鼓勵接受住所的意願，並引導接受該住所。下一位比丘也應如此。指定住所后，如果願意，可以接受。』等等，如果四次中斷，則不應接受。經文中說，不得給予兩人，但可以給予下一個人，這表明接受和不接受，以及給予和不給予，這四種情況類似於之前缽與住所無關的情況。如果比丘未經允許，爲了個人目的，私自前往他處，那麼常住比丘在指定后，如果還有剩餘的住所份額，如有兩份，則應從中指定。樹下和草地也應按照戒臘的順序指定。如果比丘眾多而住所稀少，每個比丘都無法獲得足夠的住所，則應為兩名或多名比丘指定一個住所。如果仍然不夠，則應指定該住所的地基大小。在分配地基大小時，不得將放置缽等物品的空間分配出去，而應作為公共區域。』這表明放置缽、水壺、泥土、牙刷和藥物的地方不應分配，而應作為公共區域。即使住所稀少，比丘眾多，無法容納所有人，也不得將門后、樓梯下、走廊、屋檐下、僧眾聚集的院子和浴室的院子指定為個人的住所。夜晚
【English Translation】 It is said that the space behind doors, under staircases, and corridors should not be designated as residences. Also, residences prepared for the sick should not be given to others, i.e., the room where the sick person resides should not be given to others. This refers to residences that have not been previously designated. Fourth, the time for designating a residence should be before the stars have risen. The Vinaya Miscellaneous states: 'Before the stars rise, do not allocate bedding.' Not accepting the summer retreat should also avoid accepting a residence. Fifth, the procedure for designation is: holding the key, sitting in front, stating the merits as they are, and then designating. The monk designating the residence should collect all the latches and keys of the residence, hold them, and sit in front of the elder, saying: 'Elder, this monastery and all its gains and clothing value belong to you, please accept if you wish.' Then state the merits of that residence as they are, encourage the intention to accept the residence, and guide the acceptance of the residence. The next monk should do the same. After the residence is designated, it may be accepted if desired. ' etc., if there are four interruptions, it should not be accepted. The text states that it should not be given to two people, but it can be given to the next person, indicating acceptance and non-acceptance, and giving and not giving, these four situations are similar to the previous case where the bowl and residence were unrelated. If a monk goes elsewhere without permission for personal reasons, then the resident monks, after the designation, if there are remaining shares of the residence, such as two shares, should designate from them. The base of trees and grasslands should also be designated according to seniority in precepts. If there are many monks and few residences, and each monk cannot get enough residence, then one residence should be designated for two or more monks. If it is still not enough, then the size of the foundation of that residence should be designated. When allocating the size of the foundation, the space for placing bowls and other items should not be allocated, but should be left as a public area.' This indicates that the places for placing bowls, kettles, earth, toothbrushes, and medicines should not be allocated, but should be regarded as public areas. Even if residences are scarce and there are many monks, and it is not possible to accommodate everyone, the space behind doors, under staircases, corridors, under eaves, the courtyard where the Sangha gathers, and the courtyard of the bathroom should not be designated as individual residences. Night
་གནས་མལ་མི་བསྐོའོ། །ལུང་སིལ་བུ་ལས། །སྐར་མ་ཤར་ཕན་ཆད་མལ་སྟན་མ་བགོ་ཞིག་ཅེས་གསུངས་པས་སོ། །འོན་ཀྱང་ལུང་གླེང་གཞི་ལས་ནི་མཚན་མོ་སྲོད་འཁོར་ཕན་ཆད་མལ་སྟན་མ་བགོ་ཞིག་ཅེས་གསུངས་ཏེ་སྲོད་འཁོར་ནི་མཚོན་པ་ཙམ་མོ། །སྦྱོར་མི་བཟོད་པའི་ནད་པ་སྔར་ནས་འདུག་པའི་གནས་ 7-397b ཁང་ནད་པ་ལས་ཕྲལ་ཏེ་གཞན་ལ་མི་སྦྱིན་ནོ། །བསླབ་པ་རྒན་རིམ་བཞིན་བསྐོས་ན་ནད་པ་བསླབ་པ་གཞོན་པས་གནས་ཁང་དེ་ཉིད་སྔར་ནས་ཐོབ་པ་མེད་ན་ནད་པ་ལ་གསར་དུ་གནས་ཁང་མི་སྦྱིན་པར་མི་བྱའོ། །ནད་པ་དེ་དང་ནད་པ་དེའི་གཡོག་དགེ་འདུན་སྤྱིའི་ལས་ལ་སོགས་པའི་ལས་བྱེད་དུ་མི་གཞུག་གོ། མཛེ་ཅན་གྱིས་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་མལ་སྤྱད་པར་མི་བྱའོ། །མཛེ་ཅན་དེ་ལ་གནས་དབེན་པ་སྦྱིན་ནོ། །མཛེ་ཅན་དེས་དགེ་འདུན་གྱི་ས་བསྟེན་པར་བྱ་བ་སྟེ། ལོངས་སྤྱོད་པ་དང་བཅས་པ། ཐ་ན་ཁྱམས་དང་། ཁྱམས་གྲུ་བཞི་པ་དང་། སྒོ་ཁང་དང་། བང་རིམ་དང་། འཆག་ས་དང་། ཤིང་དྲུང་གི་གནས་དེར་ཡང་མཛེ་ཅན་འཇུག་པར་མི་བྱའོ། །མཛེ་ཅན་དེས་དགེ་འདུན་གྱི་བཤང་བ་དང་གཅི་བའི་སྐྱབས་གཉིས་སུ་འཇུག་པར་མི་བྱའོ། །མཛེ་ཅན་དེ་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་གཡོག་བསྐོ་བས་སྙིང་བརྩེ་བར་བྱའོ། །དབྱར་དག་ཉི་ཚེར་མ་ཟད་ཀྱི་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་དགོན་པ་པ་དག་ལ་ལྷུང་བཟེད་དང་། ཆོས་གོས་བཞག་པའི་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་གནས་ཁང་བསྐོ་བར་བྱའོ། །དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པས་ན་དགེ་སློང་ཁ་ཅིག་གློ་བུར་དུ་འོང་སྲིད་པས་གནས་དང་གནས་མལ་བཞག་པར་བྱའོ། །རིམ་གྱིས་བསྐོ་བར་བྱའོ་ཞེས་འོག་ནས་འབྱུང་བའི་དམིགས་བསལ་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་མང་པོ་དག་གློ་བུར་དུ་ལྷགས་ན་སྔར་གནས་པ་དག་གིས་གནས་ཁང་དང་མལ་ཆ་སྔར་བསྒོས་ཟིན་པ་རྣམས་སླར་བསྡུས་ཏེ་གཟོད་གཞི་ནས་བགོ་བར་བྱའོ། །དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་ཕྱི་མ་ཤོས་ཕྱིན་ཅད་ནི་མང་པོ་དག་ལྷགས་ན་ཡང་གཟོད་བགོ་བར་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་ཉུང་ལ་གནས་ཁང་མང་བ་ཉིད་ཡིན་ན་དགེ་སློང་གཅིག་ལ་ཡང་གནས་ཁང་གཉིས་ལ་སོགས་པ་དགེ་སློང་ 7-398a གཅིག་གིས་ལོངས་སྤྱོད་པ་ཅི་ཙམ་ཁྱབ་པའི་བར་དག་བསྐོ་བར་བྱའོ། །ཞག་གཅིག་གི་དོན་དུ་གནས་མལ་ནོད་པར་མི་བྱའོ་སྟེ་དགེ་སློང་གཞན་གྱི་གནས་སྟོབ་པ་ལ་གེགས་བྱེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དབྱར་གནས་ལྟ་བུ་ལ་དགེ་སློང་ཞག་གཅིག་སྡོད་པ་དེས་གནས་བརྙས་པར་མི་བྱའོ། །གཙུག་ཁང་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །རྙེད་པ་འདོད་པས་གཙུག་ལག་ཁང་དང་མལ་ཆ་མི་ནོད་དོ། །ལུང་ལས། དགེ་སློང་གིས་རྙེད་པ་འདོད་པས་གཙུག་ལག་ཁང་བླང་བར་མི་བྱའོ། །སྦྱིན་བདག་རྣམས་ལ་སྙིང་བརྩེ་བས་བླང་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཉིད་བཤད་ལས། བརྩེ་སེམས་ཀྱིས་ཞེས་བྱ་བ་འདི་ནི་མཚོན་པ་ཙམ་ཡིན་ཏེ། དེ་བས་ན་འདིར་བསྡུ་བར་མ་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེའི་དོན་ནི་སྙི
【現代漢語翻譯】 不得隨意更換住所。正如《律本事》中所說：『在星星升起之前，不要更換床鋪。』然而，《律經根本》中說：『在夜晚黃昏時分之前，不要更換床鋪。』這裡所說的黃昏只是一個象徵性的說法。對於無法忍受病痛的病人，如果他之前就住在某個房間里，不要將他與病人分開，也不要將他的房間給其他人。 如果按照戒律的資歷來分配住所，那麼對於新受戒的比丘，如果他之前沒有得到那個房間，也不應該爲了病人而新分配房間給他。不要讓那個病人以及照顧他的侍者參與僧團的公共事務等活動。麻風病人不得使用僧團的住所。應該給麻風病人一個僻靜的住所。麻風病人應該遠離僧團的公共區域，包括走廊、方形庭院、門房、樓梯、走道以及樹下的地方，都不得讓麻風病人進入。麻風病人不得進入僧團的廁所和盥洗室。僧團應該指派侍者照顧麻風病人，並給予關懷。 在整個雨季安居期間，應該在存放缽和法衣的寺廟裡為僧侶們分配住所。由於已經承諾要進行雨季安居，有些比丘可能會突然到來，因此應該預留住所和床位。『按照順序分配』是下面將要提到的例外情況。如果有許多比丘突然到來，那麼之前居住的比丘應該將已經分配好的住所和床位收回，然後重新進行分配。已經承諾要進行雨季安居的最後到達者，即使有很多人到來，也不應該重新分配。 如果比丘很少而住所很多，那麼可以給一位比丘分配兩個或更多的住所，直到一位比丘能夠使用的範圍為止。不要爲了住一晚而佔據住所，因為這會妨礙其他比丘獲得住所。對於雨季安居等情況，比丘不應該因為只住一晚就輕視住所。寺廟也是如此。不要爲了獲得供養而佔據寺廟和床位。《律》中說：『比丘不應該爲了獲得供養而接受寺廟。應該出於對施主們的關愛而接受。』《自釋》中說：『「出於關愛」只是一個象徵性的說法，因此這裡沒有收錄。』它的意思是關懷。
【English Translation】 One should not change residences arbitrarily. As stated in the 'Vinaya Matters': 'Do not change bedding before the stars rise.' However, the 'Vinaya Root Text' states: 'Do not change bedding before dusk.' Here, dusk is merely a symbolic expression. For a patient who cannot endure the pain, if he has previously resided in a certain room, do not separate him from the patient, nor give his room to others. If residences are allocated according to seniority in precepts, then for a newly ordained Bhikshu, if he has not previously obtained that room, a new residence should not be allocated to him for the sake of the patient. Do not allow that patient and the attendant caring for him to participate in the Sangha's public affairs and other activities. A leper should not use the Sangha's residence. A secluded residence should be given to the leper. The leper should stay away from the Sangha's public areas, including corridors, square courtyards, gatehouses, staircases, walkways, and places under trees, all of which the leper should not enter. The leper should not enter the Sangha's toilets and lavatories. The Sangha should appoint attendants to care for the leper and show compassion. Throughout the entire Vassa (rainy season retreat), residences should be allocated to the monks in the temple where the alms bowls and robes are kept. Since there is a commitment to observe the Vassa, some Bhikshus may arrive suddenly, so residences and bedding should be reserved. 'Allocating in order' is an exception that will be mentioned below. If many Bhikshus arrive suddenly, then the Bhikshus who resided there previously should take back the residences and bedding that have already been allocated, and then reallocate them from the beginning. Those who have committed to observe the Vassa and arrive last should not reallocate even if many people arrive. If there are few Bhikshus and many residences, then two or more residences can be allocated to one Bhikshu, up to the extent that one Bhikshu can use. Do not occupy a residence for the sake of staying one night, because this will hinder other Bhikshus from obtaining a residence. For situations such as the Vassa, a Bhikshu should not despise the residence just because he is staying for one night. The same applies to temples. Do not occupy temples and bedding for the sake of gaining offerings. The 'Vinaya' states: 'A Bhikshu should not accept a temple for the sake of gaining offerings. It should be accepted out of love for the patrons.' The 'Self-Commentary' states: '"Out of love" is merely a symbolic expression, therefore it is not included here.' Its meaning is care.
ང་བརྩེ་བའི་སེམས་མངོན་གྱུར་དུ་མེད་ཀྱང་རྙེད་པ་འདོད་པ་མ་ཡིན་ན་ཉེས་པ་མེད་ཅེས་དགོངས་པའོ། ། ༈ གནས་ཀུན་ཡོངས་བཅད་བསླབ་བྱ་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ནི། མང་བ་ཉིད་ཡིན་ན་གཅིག་ལ་ཡང་གཉིས་ལ་སོགས་པས་ཁྱབ་པའི་བར་དག་གོ་ཞེས་སྔར་སྨོས་ན་དགེ་སློང་གཅིག་གིས་གནས་ཁང་མང་པོ་མནོས་པ་དེས་གནས་ཁང་གཅིག་ཏུ་བདག་ཉིད་འདུག་ཅིང་། གནས་ཁང་གཞན་རྣམས་སྟོང་པར་བཞག་གམ་སྙམ་ན། གནས་ཁང་ཐམས་ཅད་ཡོངས་སུ་སྤྱད་པར་བྱའོ་སྟེ་གནས་ཁང་འབུལ་བའི་སྦྱིན་བདག་ཐམས་ཅད་ཀྱི་བསོད་ནམས་སྤེལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཐམས་ཅད་ཡོངས་སུ་སྤྱད་པར་བྱའོ་ཞེས་སྨོས་ན་དགེ་སློང་གཅིག་གིས་གནས་ཁང་མང་པོ་མནོས་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ཇི་ལྟར་སྤྱད་པར་བྱ་ཞེ་ན། གནས་ཁང་ལ་ལར་ཀློག་པ་དང་། ཁ་ཏོན་དང་། འདུག་པ་དང་། བཅག་པ་ལས་གང་ཡང་རུང་བར་བྱ། གནས་ཁང་ལ་ལར་ལྷུང་བཟེད་དང་ཆོས་གོས་བཞག་པར་བྱ། ལ་ལར་མཚན་མོར་ཉལ་བར་བྱ། ལ་ལར་སྔ་དྲོ་དང་། དགུང་ཚིགས་དང་ 7-398b ཕྱི་དྲོ་འདུག་པས་གནས་ཁང་ཐམས་ཅད་ལོངས་སྤྱད་པས་དེ་ལ་སྦྱར་བར་བྱའོ། །གནས་པར་ཁས་བླངས་པས་གནས་ཀྱི་གཞི་རལ་བ་དང་གྲུམ་པ་བཅོས་པར་བྱའོ། །དགེ་སློང་མ་དབྱར་གནས་པ་རྣམས་ཀྱིས་དགེ་སློང་མའི་གནས་དབྱར་ཁང་བཅོས་པར་བྱའོ། ། ༈ དུས་སོགས་གནས་ཀྱི་བསྟབ་མི་བསྟབ། གསུམ་པ་ནི།གང་ཟག་འཐབ་ཀྲོལ་ཅན་དག་གནས་དེར་འོང་བ་ན་འཐབ་ཀྲོལ་ཅན་གྱིས་གནས་མི་ཐོབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། དགུན་གནོད་པ་དང་དཔྱིད་མནོད་པའི་གནས་མལ་ཡང་དབྱར་གྱི་དུས་འདིར་དགེ་སློང་སྔར་གནས་པ་རྣམས་ལ་བསྟབ་པར་བྱའོ། །འཐབ་ཀྲོལ་བས་གནས་མི་འཐོབ་པའི་ཕྱིར་གནས་མལ་མ་ལུས་པར་རིལ་གྱིས་བསྐོ་བར་བྱའོ། །རིལ་གྱིས་བསྐོ་བ་དེ་ནི་གང་ཞེ་ན། འདི་ལྟ་སྟེ་དགེ་འདུན་གྱི་གཙུག་ལག་ཁང་དང་། གང་ཟག་གི་ཁང་ཁྱིམ་དག་གི་ཉེན་ཀོར་ཡང་མ་ལུས་པར་རིལ་གྱིས་བསྐོ་བར་བྱའོ། །ཁྱམས་ཀྱི་ཉེན་ཀོར་དེ་ཡང་རིལ་གྱིས་བསྐོ་བར་བྱའོ། །འཐབ་ཀྲོལ་ཅན་དེ་དག་གནས་གཞན་དུ་དོང་བ་ཉིད་ཀྱི་འོག་ཏུ་གཙུག་ལག་ཁང་དང་། ཁང་ཁྱིམ་དང་། ཁྱམས་དང་། དེ་དག་གི་ཉེན་ཀོར་དེ་དག་སྔ་མ་ཁོ་ན་བཞིན་རང་སར་མི་བཏང་བར་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པ་འཐབ་ཀྲོལ་ཅན་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེས་གནས་མི་ཐོབ་པའི་རྒྱུ་ཐབས་དགུན་དང་དཔྱིད་མནོད་པའི་གནས་མལ་བསྟབས་པ་དང་། རིལ་གྱིས་བསྐོ་བ་སྔར་བསྟན་པ་དེ་དག་མི་བྱའོ། །དུས་དང་གང་ཟག་ཕྱིས་འབྱུང་བའི་དོན་དུ་ནི་གནས་དང་མལ་ཆ་སྔ་ནས་མི་བསྐོའོ། །དེ་ནི་མདོར་བསྟན་ཡིན་ལ། རྒྱས་པར་བཤད་ན་གཙུག་ཁང་འདི་ནི་སང་རིས་དགུན་གྱིའོ། །དཔྱིད་ཀྱིའོ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་དུས་ཚིགས་ཀྱིས་དང་། གཙུག་ཁང་འདི་ནི་སང་དང་གནངས་དང་གཞེས་ལ་སོགས་པ་ཉིན་མཚན་དང་། གཙུག་ཁང་འདི་ནི་སྔ་དྲོ་དང་དགུང་
【現代漢語翻譯】 即使沒有慈悲心顯現，只要不貪圖所得，就沒有過錯，這是他的想法。 普遍斷除處所的教誨 第二，如果數量眾多，那麼一個也包含在兩個等之中，如前所述，如果一個比丘接受了許多處所，他是否會自己住在一個處所，而將其他處所空置呢？應該完全使用所有的處所，爲了增長所有供養處所的施主的福德。如果說應該完全使用所有的處所，那麼一個比丘接受了許多處所，應該如何使用呢？在一些處所里，可以進行閱讀、唸誦、禪修、休息等任何一種活動。在一些處所里，可以放置缽和法衣。在一些處所里，可以在晚上睡覺。在一些處所里，可以在早上、中午和 下午禪修，這樣就可以充分利用所有的處所。如果承諾居住，就應該修繕處所的基礎和墻壁。夏季安居的比丘尼們應該修繕比丘尼的夏季安居處。 時間和處所的分配與不分配 第三，當爭鬥之人來到處所時，爲了不讓爭鬥之人獲得處所，冬季受損和春季受損的住所，也應該在夏季的這個時候分配給先前居住的比丘們。爲了不讓爭鬥者獲得處所，應該完全用拈鬮的方式分配。什麼是拈鬮分配呢？例如，僧團的寺廟和個人的房屋等，其周圍的區域也應該完全用拈鬮的方式分配。庭院的周圍區域也應該用拈鬮的方式分配。當那些爭鬥之人前往其他處所之後，寺廟、房屋、庭院以及它們周圍的區域，不應該像以前那樣保持原樣。因為比丘自然安住，具有戒律，不是爭鬥之人。因此，爲了不讓他獲得處所，先前所示的冬季和春季受損的住所的分配，以及拈鬮分配等不應該進行。爲了後來者，不應該事先分配處所和床位。這是簡要的說明。詳細的解釋是，這個寺廟是明年冬天的， 或者春天的等等，用時間來區分；這個寺廟是明天、後天或大後天的等等，用白天和夜晚來區分；這個寺廟是早上或中午
【English Translation】 Even if loving-kindness is not manifest, if one does not desire to acquire, there is no fault, this is his thought. Instructions on Completely Abandoning Places Secondly, if there are many, then one is included in two, etc., as mentioned before. If a monk receives many places, does he dwell in one place himself and leave the other places empty? All places should be fully utilized in order to increase the merit of all the patrons who offer the places. If it is said that all places should be fully utilized, how should a monk who has received many places utilize them all? In some places, one can engage in reading, recitation, meditation, or rest, whichever is appropriate. In some places, one can place the alms bowl and robes. In some places, one can sleep at night. In some places, one can meditate in the morning, noon, and afternoon, so that all places are fully utilized. If one has promised to reside, one should repair the foundation and walls of the place. Nuns who are observing the summer retreat should repair the summer retreat places for nuns. Whether to Allocate or Not Allocate Time and Places Thirdly, when quarrelsome individuals come to a place, in order to prevent them from obtaining a place, dwellings that are damaged in winter and spring should also be allocated to the monks who were residing there previously during this summer season. In order to prevent quarrelsome individuals from obtaining a place, the allocation should be done entirely by lot. What is allocation by lot? For example, the monasteries of the Sangha and the houses of individuals, etc., their surrounding areas should also be allocated entirely by lot. The surrounding area of the courtyard should also be allocated by lot. After those quarrelsome individuals have gone to other places, the monasteries, houses, courtyards, and their surrounding areas should not be left as they were before. Because a monk naturally dwells, possesses discipline, and is not quarrelsome. Therefore, in order to prevent him from obtaining a place, the allocation of dwellings damaged in winter and spring, as shown earlier, and the allocation by lot, etc., should not be done. For the sake of those who come later, places and bedding should not be allocated in advance. This is a brief explanation. A detailed explanation is that this monastery is for next winter, or spring, etc., distinguishing by time; this monastery is for tomorrow, the day after tomorrow, or the day after that, etc., distinguishing by day and night; this monastery is for the morning or noon.
ཚིགས་ 7-399a ལ་སོགས་པ་ཉིན་མཚན་དེའི་ཡན་ལག་ཆེ་གེ་མོ་ཞིག་ཕྱིས་འབྱུང་བའི་གནས་སུ་བསྐོའོ། །ཞེས་ཕྱིས་འབྱུང་བའི་དོན་དུ་གཙུག་ལག་ཁང་དག་བསྐོ་བར་མི་བྱའོ། །གཙུག་ལག་ཁང་འདི་ནི་མཁན་པོ་དང་སློབ་དཔོན་ཆེ་གེ་མོ་ཞེས་ཕྱིས་འབྱུང་བའི་གནས་སུ་བསྐོའོ། །ཞེས་ཕྱིས་འབྱུང་བའི་དོན་དུ་གཙུག་ལག་ཁང་དག་བསྐོ་བར་མི་བྱའོ། །དེ་བཞིན་དུ་གཙུག་ལག་ཁང་འདི་ནི་ལྷན་ཅིག་གནས་པ་དང་ཉེ་གནས་ཆེ་གེ་མོ་ཞིག་ཕྱིས་འབྱུང་བའི་གནས་སུ་བསྐོ་བར་བྱའོ། །ཞེས་ཕྱིས་འབྱུང་བའི་དོན་དུ་གཙུག་ལག་ཁང་དག་བསྐོ་བར་མི་བྱའོ། །གཙུག་ལག་ཁང་འདི་ནི་གཏམ་འདྲེས་པ་དང་། ཕེབས་པར་སྨྲ་བ་དང་། འགྲོགས་བཤེས་དང་། སྨོན་འདྲིན་ལ་སོགས་པ་ཆེ་གེ་མོ་ཞིག་ཕྱིས་འབྱུང་བའི་གནས་སུ་བསྐོའོ་ཞེས་ཕྱིས་འབྱུང་བའི་དོན་དུ་གཙུག་ལག་ཁང་དག་བསྐོ་བར་མི་བྱའོ། །ཕྱིས་འབྱུང་གི་དོན་དུ་གཞན་གྱིས་བསྐོས་ཀྱང་རང་གིས་ནོད་པར་མི་བྱའོ། ། ༈ གཙུག་ཁང་སྐྱོང་བའི་བསླབ་བྱ། བཞི་པ་ནི།བྱིའུ་ལ་སོགས་པའི་ཚང་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་འཆའ་བ་ཞིག་པའི་ཕྱིར་དགེ་ཚུལ་དབྱུག་གུ་ཐོགས་པ་དགེ་འདུན་གྱི་ཐ་མལ་གྱི་ཚིག་གིས་བསྐོ་བར་བྱའོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། དགེ་སློང་གཅིག་གསོལ་བ་དང་ཞུ་བའི་ལས་ཀྱིས་བསྐོ་ཞེས་གསུངས་ཀྱང་ལས་ཀྱིས་བསྐོ་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཚད་ཇི་ཙམ་གཞིག་ན་སྒོ་ང་མེད་པ་རྣམས་ནི་དབྱུག་གུ་ཐོགས་པ་དེས་གདོན་པར་བྱའོ། །སྦྲང་བུ་སོགས་ཕྲ་མོ་རྣམས་ཀྱི་ཚད་ནི་མི་འཕེལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སྐུད་པས་དཀྲིའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས།ཚང་སྐུད་པས་དཀྲིས་ན་ཕྱིར་བསྐྱེད་མི་ནུས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་དང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཚང་སྐུད་པས་དཀྲིས་ཏེ་བཞག་ན་ཆེར་མི་འཕེལ་ཞིང་གུད་དུ་འཕོ་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། ། ༈ མལ་གོས་ཇི་ལྟར་བསྟབ་པ། གཉིས་པ་ལ། མལ་དང་གོས་བསྟབ་དངོས་ཉིད་བཤད། །སྐབས་ཀྱི་བསླབ་པར་བྱ་ 7-399b བ་དང་། །ལོགས་པར་ལོངས་མི་སྤྱད་གོ་བྱ། །སྐབས་རྟགས་བྱ་བ་བསྒྲུབ་པའོ། ། ༈ མལ་དང་གོས་བསྟབ་དངོས་ཉིད་བཤད་པ། དང་པོ་ནི།གནས་མལ་སྟོབ་པོས་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་གནས་མལ་དང་། ལ་སོགས་ཀྱིས་གོས་སོགས་བསྡུས་པ་སྦྱིན་ནོ། །གང་ཟག་རེ་རེ་ལ་གནས་མལ་དུ་མ་བསྟབས་སུ་ཡོད་པ་ཉིད་ན་གང་ཟག་རེ་རེ་ལ་ཁྲིའུ་གཉིས་དང་གསུམ་སོགས་དུ་མ་ཡང་སྦྱིན་ནོ། །རྒན་རིམ་གྱིས་ལན་གཉིས་ལན་གསུམ་ལ་སོགས་པར་བསྟབས་སུ་ཡོད་ན་བསྟབ་པར་བྱའོ། །ལན་གྲངས་གཞན་ལ་ཁྱབ་པ་འབྲིམ་དུ་མེད་ན་ཡང་རྒན་རིམ་ནས་བརྩམས་ཏེ་ཇི་ཙམ་ཁྱབ་པ་ཡན་ཆད་ལ་བྲིམ་མོ། །ཁྲི་ཆེན་པོ་མལ་འཆར་རུང་བ་དག་ཀྱང་རྒན་རིམ་དུ་བསྐོ་བར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །སྟན་ཆེན་པོ་དག་ཀྱང་རྒན་རིམ་དུ་བསྐོ་བར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ནི།དགེ་འདུན་གྱི་ཁྲི་ལ་སོགས་པའི་གནས་མལ་གོས་ལ་སོགས་པས་གཡོགས་པ། ད
【現代漢語翻譯】 此外，不得指定寺院作為未來事件的場所，例如說：『某某人將在某日某夜被指定為未來事件的場所。』不得爲了未來事件的目的而指定寺院。 不得指定寺院作為未來事件的場所，例如說：『這座寺院將被指定為某某堪布（Khenpo，住持）和洛本（Lobpon，教授）的未來事件場所。』不得爲了未來事件的目的而指定寺院。 同樣，不得指定寺院作為未來事件的場所，例如說：『某某共住者或侍者將被指定為未來事件的場所。』不得爲了未來事件的目的而指定寺院。 不得指定寺院作為未來事件的場所，例如說：『某某閑聊者、演說家、朋友或求乞者將被指定為未來事件的場所。』不得爲了未來事件的目的而指定寺院。即使他人指定了未來事件的場所，自己也不應接受。 ༈ 寺院管理的戒律 第四，爲了防止鳥類等在寺院中築巢，應由持棍比丘以僧團的普通用語進行指定。在《小疏》（'grel chung）中說，應由一位比丘通過祈請和請求的行為來指定，但這並非通過羯磨（karma，業）來指定。至於清除的程度，沒有鳥蛋的鳥巢應由持棍者清除。對於蜜蜂等微小生物的巢穴，爲了防止其繁殖，應用線纏繞。在《 टीका》（ṭīkā，註釋）中說，『如果用線纏繞鳥巢，它們就無法再次繁殖。』在《小疏》中說，『如果用線纏繞鳥巢並放置在那裡，它們就不會長大，而是會遷移到其他地方。』 ༈ 如何施捨床和衣服 第二，關於施捨床和衣服的實際內容：應瞭解在特定情況下應遵守的戒律，以及不得隨意使用。 ༈ 關於施捨床和衣服的實際內容 第一，施捨床位者應向比丘們施捨床位，以及用『等』字包括的衣服等物品。如果有可能向每個人施捨多個床位，那麼也可以向每個人施捨兩三個小床等。如果可以按照年長順序施捨兩次或三次，就應施捨。即使沒有足夠的數量分給其他人，也應從年長者開始，按照數量分發。可以用來睡覺的大床也應按照年長順序分配。大墊子也應按照年長順序分配。 第二，僧團的床等座位，衣服等覆蓋物，...
【English Translation】 Furthermore, monasteries should not be designated as places for future events, such as saying, 'So-and-so will be designated as a place for future events on such-and-such day or night.' Monasteries should not be designated for the purpose of future events. Monasteries should not be designated as places for future events, such as saying, 'This monastery will be designated as a place for future events for so-and-so Khenpo (abbot) and Lobpon (professor).' Monasteries should not be designated for the purpose of future events. Similarly, monasteries should not be designated as places for future events, such as saying, 'So-and-so co-resident or attendant will be designated as a place for future events.' Monasteries should not be designated for the purpose of future events. Monasteries should not be designated as places for future events, such as saying, 'So-and-so gossiper, speaker, friend, or beggar will be designated as a place for future events.' Monasteries should not be designated for the purpose of future events. Even if others designate a place for future events, one should not accept it oneself. ༈ The Discipline of Managing Monasteries Fourth, in order to prevent birds and the like from building nests in the monastery, a monk holding a stick should be appointed using the common language of the Sangha. The 'Minor Commentary' ('grel chung) states that a monk should be appointed through the act of requesting and asking, but this is not an appointment through karma. As for the extent of removal, nests without eggs should be removed by the stick-holder. For the nests of small creatures such as bees, in order to prevent their proliferation, they should be wrapped with thread. The टीका (ṭīkā, commentary) states, 'If nests are wrapped with thread, they cannot reproduce again.' The 'Minor Commentary' states, 'If nests are wrapped with thread and left there, they will not grow larger and will move elsewhere.' ༈ How to Distribute Beds and Clothes Second, regarding the actual distribution of beds and clothes: One should understand the precepts to be observed in specific situations, and they should not be used indiscriminately. ༈ Regarding the Actual Distribution of Beds and Clothes First, the distributor of beds should distribute beds to the monks, as well as clothes and other items included by the word 'etc.' If it is possible to distribute multiple beds to each person, then two or three small beds, etc., may also be given to each person. If it is possible to distribute twice or three times according to seniority, it should be distributed. Even if there is not enough to distribute to others, it should be distributed starting from the eldest, up to the extent that it is available. Large beds that can be used for sleeping should also be allocated according to seniority. Large cushions should also be allocated according to seniority. Second, the Sangha's beds and other seats, clothes and other coverings, ...
གེ་ཚུལ་འོག་རྫིངས་ཅན་ནམ། ཟ་ཁུ་ཅན་མི་གཙང་བས་གནས་མལ་ཉམས་པར་བྱེད་པའི་ཆོས་ཅན་ལ་གནས་མལ་སྟོབ་པ་པོའམ། གཞན་དགེ་སློང་སུས་ཀྱང་མི་སྦྱིན་ནོ། །དགེ་འདུན་གྱིས་གནས་མལ་གཡོགས་པ་དགེ་སློང་མ་མི་གཙང་བས་ཉམས་པར་བྱེད་པའི་ཆོས་ཅན་ལ་ཡང་སུས་ཀྱང་མི་སྦྱིན་ནོ། །དགེ་སློང་གི་གཙུག་ལག་ཁང་འདིར་གནས་ལྷག་པ་འབྱོར་པ་ཡོད་ན་ཚོགས་ཀྱི་དབྱར་ཁང་མེད་པ་ཆོམ་རྐུན་ལ་སོགས་པའི་དབང་གིས་ལོགས་སུ་གནས་པར་གྲྭ་མི་ཐུབ་པའི་དགེ་སློང་མ་དེ་ལ་དགེ་སློང་གི་གཙུག་ལག་ཁང་གི་འདབ་ཏུ་གཙུག་ལག་ཁང་ངམ་གནས་ཁང་སྦྱིན་ནོ། །དགེ་སློང་ཐམས་ཅད་ལ་བྲིམས་པའི་གནས་མལ་ལྷག་ཐོབ་ཡོད་ན་བཟང་པོ་མ་ཡིན་པ་ཡང་དགེ་སློང་མ་དེ་ལ་སྦྱིན་ནོ། ། ༈ ལོགས་པར་ལོངས་མི་སྤྱད་གོ་བྱ། གསུམ་པ་ནི།དེ་ལྟར་གནས་མལ་བསྟབས་ཟིན་ནས་མལ་སྟོབ་པ་པོ་དེས་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ལ་འདི་སྐད་ཅེས། ཁྱེད་ཅག་ 7-400a ལས་གང་གིས་ཀྱང་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་མལ་ལ་གདིང་བ་མེད་པར་ལོངས་སྤྱོད་པར་མི་བྱའོ། །ཡོད་ཀྱང་གདིང་བ་རུང་བ་མ་ཡིན་པས་གཡོགས་ཏེ་ལོངས་སྤྱོད་པར་མི་བྱ། རུང་ཡང་གདིང་བ་དྲི་མ་ཅན་གྱིས་ལོངས་སྤྱད་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་གོ་བར་བྱའོ། ། ༈ སྐབས་རྟགས་བྱ་བ་བསྒྲུབ་པ། བཞི་པ་ནི། དེ་ལྟར་བསྒོ་བ་བཞིན་དུ་མཉན་མི་མཉན་བརྟག་པའི་ཕྱིར་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཅིང་སོ་སོར་བརྟག་པར་བྱའོ། །དགེ་འདུན་གྱི་གནས་མལ་གདིང་བ་མེད་པར་ལོངས་སྤྱད་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་དམ་དུ་བརྗོད་པའི་ཚིག་དེ་སྔར་ནན་དུ་བསྒོ་བ་དེ་ལས་འདས་ཤིང་། དགེ་འདུན་གྱི་གནས་མལ་ལ་ལོག་པར་ལོངས་སྤྱད་ན་གནས་པ་སློབ་མས་ལོག་པར་ལོངས་སྤྱད་པ་དེ་ནི་དེའི་གནས་མཁན་སློབ་གང་ཡིན་ལ་བརྗོད་དེ་དབྲོག་པར་བྱའོ་ཞེས་འོག་ཏུ་སྦྱར་རོ། །ལོག་པར་ལོངས་སུ་སྤྱོད་པ་པོ་དེ་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་བརྟན་ལྟ་བུ་ཡིན་ན་ནི། གནས་པ་སློབ་མ་ལས་གཞན་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་བརྟན་གྱིས་ལོག་པར་ལོངས་སྤྱོད་པ་དེ་ནི་དགེ་འདུན་ལ་བརྗོད་དེ། དགེ་འདུན་གྱིས་གནས་མལ་དེ་དབྲོག་པར་བྱའོ། །གནས་པ་ནི་གནས་ལ་བརྗོད་ཅེས་འགྲེལ་ཆུང་ལས་སོ། །དེའི་སློབ་དཔོན་ལ་དེ་ལྟར་བྱེད་དུ་མ་གཞུག་ཅིག་ཅེས་པ་བསྒོའོ། །དེ་ལྟར་བསྒོ་ཡང་སློབ་དཔོན་ན་རེ། ངའི་ངག་མི་ཉན་དུ་གྱིས། ཅི་བདེར་བྱོས་ཤིག་ཅེས་ཟེར་ན་མལ་སྟན་འཕྲོག་ལ་བྲུབ་སྟེ་བཞག་ཅེས་སོ། །གཞན་གྱི་དགེ་འདུན་ལ་བརྗོད་ཅེས་པའི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། གནས་བརྟན་དུ་ཆུང་བ་མན་ཆད་ཅིག་གིས་མལ་སྟན་ལ་བསྒོ་བ་བཞིན་དུ་མ་བྱས་ན་གྲོས་བཏབ་སྟེ་ཉན་དུ་མ་བཏུབ་ན་དགེ་འདུན་ལ་ཞུ་ཞེས་སླར་དབྲོག་ཅེས་སོ། ། ༈ གནས་པར་ཞལ་བཞེས་གོ་བྱ། ལྔ་པ་ནི།དབྱར་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ཉའམ་དབྱར་ཟླ་ཐ་ཆུང་གི་ཉའི་ཉིན་མོར་དགེ་འདུན་ལ་གནས་མལ་བསྟབས་ཟིན་ནས་གནས་མལ་སྟོབ་པ་པོ་
【現代漢語翻譯】 如果比丘是患有遺精或淋病等不凈之法，導致住所破敗之人，誰也不應給予住所。同樣，僧團也不應給予住所被不凈之法所染的比丘尼。如果比丘的寺廟有多餘的住所，且沒有僧團的雨季安居房，因為盜賊等原因無法單獨居住的比丘尼，可以給予比丘寺廟附近的寺廟或住所。如果所有比丘都已分配到住所，還有剩餘，也可以給予這位不好的比丘尼。 應理解為：分開使用。 第三，如此分配住所之後，分配住所者應對所有僧眾說：『你們任何人都不應不經允許使用僧團的住所。即使允許，也不應使用不合適的墊子。即使合適，也不應使用髒污的墊子。』應如此告知。 第四，爲了檢驗是否聽從教誨，應每月兩次分別進行檢查。如果有人違背『不應不經允許使用僧團的住所』等禁令，擅自使用僧團的住所，那麼無論是居住者還是學徒，都應沒收其住所。如果擅自使用者是僧團的長老，那麼就應告知僧團，由僧團沒收其住所。『居住者』指的是住所。小疏中說，不應允許其導師這樣做。即使如此告誡，導師仍然說：『不要聽我的，隨你便吧！』那麼就應沒收其墊子並將其摧毀。小疏中說，如果其他僧團的年輕比丘不按照教誨行事，經過商議后仍然不聽從，就應稟告僧團，然後沒收其住所。 第五，在夏季中旬或夏季末月的某一天，將住所分配給僧團后，分配住所者
【English Translation】 If a Bhikshu is afflicted with impure practices such as nocturnal emission or gonorrhea, causing the dwelling to be dilapidated, no one should give him a dwelling. Similarly, the Sangha should not give a dwelling to a Bhikshuni whose dwelling is ruined by impure practices. If there is surplus dwelling in a Bhikshu's monastery, and there is no rainy season dwelling for the Sangha, a Bhikshuni who cannot live alone due to thieves etc., may be given a monastery or dwelling near the Bhikshu's monastery. If all the Bhikshus have been allotted dwellings and there is still some left over, it may be given to that bad Bhikshuni. It should be understood as: to use separately. Third, after the dwelling has been allocated in this way, the person allocating the dwelling should say to all the Sangha: 'None of you should use the Sangha's dwelling without permission. Even if permission is granted, you should not use an unsuitable mat. Even if it is suitable, you should not use a dirty mat.' This should be made known. Fourth, in order to test whether they are listening to the teaching, they should be inspected separately twice a month. If someone violates the prohibition 'Do not use the Sangha's dwelling without permission' etc., and uses the Sangha's dwelling without authorization, then whether it is the resident or the apprentice, the dwelling should be confiscated. If the unauthorized user is an elder of the Sangha, then the Sangha should be informed and the Sangha should confiscate the dwelling. 'Resident' refers to the dwelling. The Minor Commentary says that his teacher should not be allowed to do so. Even if he is warned in this way, the teacher still says: 'Don't listen to me, do as you please!' Then his mat should be confiscated and destroyed. The Minor Commentary says that if a young Bhikshu of another Sangha does not act according to the teaching, and after discussion still does not listen, he should be reported to the Sangha, and then the dwelling should be confiscated. Fifth, after the dwelling has been allocated to the Sangha on a certain day in the middle of the summer month or the last month of summer, the person allocating the dwelling
དེས་ 7-400b དགེ་འདུན་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་བརྗོད་དེ། དགེ་འདུན་དང་། སྦྱིན་བདག་ཆེ་གེ་མོ་དང་། ཞལ་ཏ་བ་ཆེ་གེ་མོ་དང་། སྤྱོད་ཡུལ་གྱི་གྲོང་ཆེ་གེ་མོ་དང་། ནད་གཡོག་ཆེ་གེ་མོས་དབྱར་གནས་པར་ཞལ་གྱིས་བཞེས་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ལུང་ལས། གནས་དང་སྤྱོད་ཡུལ་ལ་བལྟས་ནས་སྐྱབས་ཡོད་པར་ཞུགས་ཏེ་དབྱར་གནས་པར་དམ་བཅའོ། །ཞེས་སོ། ། ༈ ཁས་བླང་མི་བླང་བྱེ་བྲག་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། གནས་ལ་ཇི་ལྟར་བརྟག་པར་བྱ་ཞེ་ན་ཞེས་གསུངས་ཏེ། གནས་དེ་ན་གནས་པའི་གྲོགས་ལ་བརྟག་པ་ནི་འགྱོད་པ་དང་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པས་བསྟན་ཏེ། བདག་ལ་གནས་འདིར་གྲོགས་ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པ་དག་གིས་འགྱོད་པ་མི་བསྐྱེད་པ་ཉིད་དང་། འགྱོད་པ་ལས་གཞན་ལུས་སྡུག་བསྔལ་བ་དང་ཡིད་མི་བདེ་བ་དང་གསུམ་པོ་དེ་མ་སྐྱེས་པ་མི་བསྐྱེད་པ་ཉིད་དང་། འགྱོད་པ་དང་གཞན་སྡུག་བསྔལ་བ་དང་ཡིད་མི་བདེ་བ་དང་གསུམ་པོ་སྐྱེས་པ་སེལ་བ་ཉིད་དག་དང་། ལུས་བདེ་བ་དང་ཡིད་བདེ་བ་མ་སྐྱེས་པ་ནི་བསྐྱེད་པ་ཉིད་དང་། བདེ་བ་དང་ཡིད་བདེ་བ་སྐྱེས་པ་ནི་མི་ཉམས་པར་རྗེས་སུ་བསྲུང་བ་ཉིད་དག་དང་། ན་ན་ནད་གཡོག་ཉིད་ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པ་དག་ལས་འབྱུང་བ་སོ་སོར་བརྟགས་པས་གནས་ལ་བརྟག་པ་ནི་གནས་དང་ཞེས་པ་འདིས་བསྟན་ཏེ། ལུང་དང་འདི་ཉིད་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། འགྱོད་པ་དང་། གཞན་སྡུག་བསྔལ་བ་དང་། ཡིད་མི་བདེ་བ་བསྐྱེད་པ་ཉིད་དང་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དེ་ལྟ་བུའི་ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པ་ཡོད་པའི་གནས་ལ་རྣམ་པར་བལྟས་ཏེ་གནས་པར་ཁས་བླང་ཞེས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། གནས་ཁང་ཡོད་དམ་མེད་པ་དང་། ཡོད་ཀྱང་ངན་ཏེ་ཉོན་མོངས་པར་མི་འགྱུར་བའི་གནས་དང་ཞེས་སོ། །གྲོང་ལ་བརྟག་པ་ནི་སྤྱོད་ཡུལ་དང་། སྦྱིན་བདག་ལ་བརྟག་པ་ནི་བསོད་སྙོམས་དང་སྨན་སྦྱིན་པར་བྱེད་པ་ལ་ 7-401a རྣམ་པར་བལྟས་ཏེ་གནས་པར་ཁས་བླང་བར་བྱའོ། །གང་དུ་གནས་པར་ཁས་བླང་ཞེ་ན། གནས་སྟེང་གཡོགས་པའི་ནང་གི་ཕྱོགས་དེར་དགེ་སློང་དང་དགེ་ཚུལ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་དགེ་སློང་གི་མདུན་དུ་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླང་བར་བྱའོ། །ཁང་པ་ཐོག་མེད་པར་ཚུལ་དུ་མི་འཇུག །དགེ་ཚུལ་གྱི་མདུན་དུའམ་བདག་གཅིག་པུ་སྔགས་མི་བྱ་ཞེས་འགྲེལ་ཆུང་ལས་བཤད་དེ། དགེ་སློང་མ་དང་དགེ་སློབ་མ་དང་དགེ་ཚུལ་མ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་དགེ་སློང་མའི་མདུན་དུ་དབྱར་ཁས་བླང་ངོ་ཞེས་དོན་གྱིས་ཤེས་པར་བྱའོ། །གཙུག་ལག་ཁང་གཉིས་སམ་གསུམ་ལ་སོགས་པ་དུ་མའི་མཚམས་སུ་རྫས་གཅིག་གིས་མནན་ཏེ་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླང་བར་མི་བྱའོ་སྟེ་རྫས་ཀྱིས་མ་མནན་པར་ལྟ་ཅི་སྨོས་སོ། །གནས་གང་ན་དགེ་སློང་མེད་པ་ཉིད་དང་། སྒོ་གླེགས་མེད་པ་ཉིད་དང་བཅས་པར་ཡང་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླང་བར་མི་བྱའོ། ། ༈ སྦྱོར་དངོས་ཆོ་ག་བརྗོད་ཚུལ། གསུམ་པ་
【現代漢語翻譯】 因此，他應該這樣告訴僧團：『僧團的各位，某某施主、某某侍者、某某村莊的居民、某某護士已經承諾要安居。』經文中說：『觀察住所和村莊，尋求庇護，併發誓安居。』 第二，如何檢查住所呢？經文中說：『如果有人問，應該如何檢查住所？』檢查住所的同伴，如『後悔』等所示：自己在這個住所里，與梵行者們一起生活，不會產生後悔；除了後悔之外，身體上的痛苦和內心的不安都不會產生；已經產生的後悔、痛苦和不安都會消除；尚未產生的身體上的快樂和內心的快樂都會產生；已經產生的快樂和內心的快樂都不會消失，而是會繼續保持；生病時，梵行者們會提供護理。通過分別檢查這些方面，來檢查住所，這就是『住所』所指。經文和此處的註釋中說：『對於會產生後悔、痛苦和不安的梵行者所在的住所，要仔細觀察后再決定是否安居。』《小疏》中說：『是否有住所，即使有住所，也要選擇不會讓人感到煩惱的住所。』檢查村莊，就是檢查村莊的條件。檢查施主，就是觀察他們是否會提供食物和藥物，然後再決定是否安居。 在哪裡承諾安居呢？在住所上方覆蓋的內部區域，比丘和沙彌應該在比丘面前承諾安居。沒有屋頂的房屋不允許進入。不要在沙彌面前或獨自唸誦，這是《小疏》中所說的。比丘尼、式叉摩尼和沙彌尼應該在比丘尼面前承諾安居，這應該通過意義來理解。不要在兩個或三個寺廟等多個寺廟的邊界上，用一個物體壓住邊界來承諾安居，更不用說沒有用物體壓住邊界的情況了。在沒有比丘、沒有門閂的住所，也不要承諾安居。 第三
【English Translation】 Therefore, he should say this to the Sangha: 'Venerable Sangha, so-and-so patron, so-and-so attendant, residents of so-and-so village, and so-and-so nurse have promised to observe the Rainy Season Retreat.' The scripture says: 'Observe the dwelling and the village, seek refuge, and vow to observe the Rainy Season Retreat.' Second, how should one examine the dwelling? The scripture says: 'If someone asks, how should one examine the dwelling?' Examining the companions in the dwelling, as indicated by 'regret' and so on: In this dwelling, living with those who practice the same pure conduct, one will not generate regret; besides regret, physical suffering and mental unease will not arise; already arisen regret, suffering, and unease will be eliminated; yet to arise physical pleasure and mental happiness will be generated; already arisen pleasure and mental happiness will not diminish but will be maintained; when sick, those who practice the same pure conduct will provide care. By separately examining these aspects, one examines the dwelling, which is what 'dwelling' refers to. The scripture and the commentary here say: 'For a dwelling where those who practice the same pure conduct will generate regret, suffering, and unease, one should carefully observe before deciding whether to observe the Rainy Season Retreat.' The 'Minor Commentary' says: 'Whether there is a dwelling, and even if there is a dwelling, choose one that will not cause affliction.' Examining the village is examining the conditions of the village. Examining the patron is observing whether they will provide food and medicine before deciding whether to observe the Rainy Season Retreat. Where should one vow to observe the Rainy Season Retreat? In the inner area covered above the dwelling, monks and novices should vow to observe the Rainy Season Retreat in front of a monk. Houses without roofs are not allowed to enter. Do not recite in front of a novice or alone, as stated in the 'Minor Commentary'. Nuns, probationary nuns, and female novices should vow to observe the Rainy Season Retreat in front of a nun, which should be understood through meaning. Do not vow to observe the Rainy Season Retreat on the boundary of two or three monasteries, etc., by pressing the boundary with an object, let alone without pressing the boundary with an object. In a dwelling without monks and without a door latch, do not vow to observe the Rainy Season Retreat. Third
ནི།ཆོས་ཀྱི་ཚུལ་སྦྱོར་བའི་སྦྱིན་བདག་དང་། ཞལ་ཏ་པ་དང་། སྤྱོད་ཡུལ་གྱི་གྲོང་དང་། ནད་གཡོག་དག་ཡོད་པ་ཉིད་ཡིན་ན་དེ་རྣམས་ཀྱི་མིང་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཡོད་པ་ཉིད་ཡིན་ན་བརྗོད་ཅེས་གསུངས་པས།མེད་པ་ཉིད་ཡིན་ན་བརྗོད་མི་དགོས་སོ་ཞེས་སོ། ། ༈ དབྱར་ཕྱི་མ་ཁས་བླང་བའི་དུས། གཉིས་པ་ལ། དབྱར་ཚུལ་འབྲལ་བ་སྤང་བ་དང་། །ཆོས་ལྡན་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་། །རྐྱེན་དབང་འབྲལ་དུ་རུང་བ་དང་། །དམ་བཅའ་གནས་འབྲེལ་བྱ་བའོ། ། ༈ དབྱར་ཚུལ་འབྲལ་བ་སྤང་བ། དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་དབྱར་ཁས་བླངས་པས་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པར་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་སྐྱ་རེངས་འཆར་བར་མི་བྱའོ། །ཁས་མ་བླང་ཀྱང་དེར་གནས་པའི་ཡི་དམ་བཅས་ན་དེས་མཚམས་ཕྱིར་སྐྱ་རེངས་འཆར་བར་མི་བྱ་སྟེ། རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། གནས་པར་ཁས་མ་བླངས་སུ་ཟིན་ཀྱང་དབྱར་གྱི་གནས་མི་ 7-401b གཏོང་ལ་ཕྱི་རོལ་ཏུ་འགྲོ་བའི་ཕྱིར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་དགོས་སོ་ཞེས་སོ། ། ༈ ཆོས་ལྡན་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ། དང་པོ་ལ་དགོས་དོན་ནི། དབྱར་རལ་བའི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་བ་དང་། ཆོ་གས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་བཅས་པའི་ས་མཚམས་ཟིན་པའོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ལ་བརྒྱད་ལས། དང་པོ་རྟེན་གང་གིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི་ཆོས་ལྔ་ལྡན་གྱིས་ཏེ། ཆོས་འདི་པའི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཡིན་པ་དང་། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་། གནས་ནས་མ་ཕྱུང་བ་དང་། དབྱར་གནས་པར་དམ་བཅའ་བ་དང་འབྲེལ་བའོ། །དབྱར་གནས་པར་ཁས་མ་བླངས་ཀྱང་དབྱར་གནས་པར་དམ་བཅས་ཏེ་གནས་ན་དེས་ཀྱང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་དགོས་ཏེ་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་ཡུལ་གང་གི་མདུན་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ནི་དགེ་སློང་ཆོས་བདུན་ལྡན་གྱི་མདུན་དུའོ། །གསུམ་པ་གནས་གང་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། གང་དུ་དབྱར་གནས་པའི་མཚམས་ཀྱི་ནང་ཡིན་པ་སྟེ། དེ་ནི་མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་འཆགས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཞན་དུ་དབྱར་གྱི་མཚམས་དང་མ་འབྲེལ་བའི་ཕྱིར། དེ་ལ་བལྟོས་པའི་ཆོ་ག་མི་འཆགས་སོ། །བཞི་པ་དུས་གང་གི་ཚེ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། མཐའི་ཞག་དྲུག་གི་གོང་ཡན་ཆད་དེ་མཐའི་ཞག་དྲུག་ལ་ནི་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་མི་འཆགས་སོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། ཡུན་ཐུང་ངུ་ཉིད་ལས་མ་ལུས་པས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་མི་འཆགས་པ་བཅས་པའི་དབང་གིས་སོ། །ལྔ་པ་ཡུན་ཇི་སྲིད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། ལུང་སིལ་བུ་ལས། བཙུན་པ་ཞག་གཅིག་ཏུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ན་མཚམས་ཀྱི་སླད་རོལ་དུ་མཆི་བར་རུང་ངམ། ཨུ་པ་ལི་རུང་ཞེས་གསུངས་པས་ན་དེ་བཞིན་དུ་ཞག་གཉིས་སམ། གསུམ་མམ། གནང་བ་མ་ཐོབ་པ་ཞག་བདུན་ཚུན་ཆད་དང་། 7-402a གནང་བ་ཐོབ་ན་ཞག་བཞི་བཅུ་ཚུན་ཆད་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ། འདི་ལ་མཐར་ཐུག་པའི་མཐའ་ནི་ཞག་བདུན་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་དང་། གཞན་
【現代漢語翻譯】 如果存在如法的供養者、侍者、村落和護理人員，就應該說出他們的名字。佛說：『如果存在，就說出來。』所以，如果不存在，就不需要說。 此後是承諾結夏安居的時間。 第二部分包括：避免違背結夏之規、如法加持、允許因緣分離以及約束誓言。 避免違背結夏之規： 首先，比丘在承諾結夏安居后，未經加持，不應在界限之外迎來黎明。即使沒有承諾結夏安居，如果約定在此居住，也不應因此在界限之外迎來黎明。自釋和 टीका (梵文，Devanagari: टीका，梵文羅馬轉寫：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)中說：『即使沒有承諾居住，也不應放棄夏季的住所，爲了外出而必須接受加持。』 如法加持： 首先，加持的必要性在於避免破夏的過失，並確定通過儀式加持的界限。總的來說，有八個方面，第一個是依靠什麼來加持，即依靠具備五種法的人：此地出家之人、自性具足智慧之人、身體安住于常態之人、未被驅逐之人以及與結夏安居的誓言相關聯之人。即使沒有承諾結夏安居，如果發誓安住於此，也必須接受加持， टीका (梵文，Devanagari: टीका，梵文羅馬轉寫：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)中如是說。第二，在誰的面前接受加持，即在具備七種法的比丘面前。第三，在何處接受加持，即在結夏安居的界限之內，因為佛說：『它是在界限之內形成的。』否則，由於與夏季的界限無關，因此相關的儀式不會形成。第四，在何時接受加持，即在最後六天之前的任何時間，佛說：『在最後六天不進行加持。』這是因為時間太短，無法完成，所以規定不進行加持。第五，加持的時間有多長？律藏中說：『尊者，如果加持一天，可以離開界限嗎？優波離，可以。』因此，同樣可以加持兩天或三天。未經允許，最多可以加持七天；如果獲得允許，最多可以加持四十天。最終的期限是七天。
【English Translation】 If there are patrons who provide the means for practicing the Dharma, attendants, villages for sustenance, and caregivers, their names should be mentioned. It is said, 'If they exist, mention them.' Therefore, if they do not exist, there is no need to mention them. Hereafter is the time for vowing to observe the later summer retreat. The second part includes: avoiding transgressions of the summer retreat rules, lawful empowerment, allowing separation due to circumstances, and binding vows. Avoiding Transgressions of the Summer Retreat Rules: Firstly, a bhikshu (monk) who has vowed to observe the summer retreat should not allow dawn to break outside the boundary without empowerment. Even if one has not vowed to observe the summer retreat, if one has made a commitment to reside there, one should not allow dawn to break outside the boundary because of this. The auto-commentary and the टीका (Sanskrit, Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: ṭīkā, Literal meaning: commentary) state: 'Even if one has not vowed to reside, one should not abandon the summer residence, and empowerment must be received for the purpose of going outside.' Lawful Empowerment: Firstly, the necessity of empowerment is to avoid the fault of breaking the summer retreat and to establish the boundary empowered by the ritual. In general, there are eight aspects. The first is by relying on what to empower, that is, by relying on one who possesses the five dharmas: one who has renounced in this place, one whose knowledge is naturally present, one whose body abides in normalcy, one who has not been expelled, and one who is associated with the vow of observing the summer retreat. Even if one has not vowed to observe the summer retreat, if one vows to reside there, one must receive empowerment, as stated in the टीका (Sanskrit, Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: ṭīkā, Literal meaning: commentary). Secondly, in front of whom is empowerment received, that is, in front of a bhikshu who possesses the seven dharmas. Thirdly, where is empowerment received, that is, within the boundary where the summer retreat is observed, because it is said, 'It is formed within the boundary.' Otherwise, since it is unrelated to the summer boundary, the related ritual will not be formed. Fourthly, when is empowerment received, that is, any time up to six days before the end, because it is said, 'Empowerment is not performed in the last six days.' This is because the time is too short to complete it, so it is prescribed that empowerment is not performed. Fifthly, for how long is empowerment received? In the Vinaya-ksudraka it is said, 'Venerable one, if one is empowered for one day, is it permissible to go beyond the boundary? Upali, it is permissible.' Therefore, similarly, one can be empowered for two or three days. Without permission, one can be empowered for up to seven days; if permission is obtained, one can be empowered for up to forty days. The ultimate limit is seven days.
གྱིས་ནི་བཞི་བཅུའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དྲུག་པ་ཆེད་དུ་བྱ་བ་གང་གི་ཆེད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། དབྱར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་སྐབས་འདི་ཉིད་ལས། ཆོས་དང་ལྡན་པའི་དོན་དུ་ཞེས་སོ་སྟེ་གཞན་དུ་ན་མི་འཆགས་སོ། །བདུན་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གིས་ཏེ། སྦྱོར་བ་ནི་ཡུལ་དེ་བསླབ་པ་རྒན་ན་ཕྱག་འཚལ་བ་དང་།འདུག་ཅིང་ཐལ་མོ་སྦྱར་བའི་སྤྱོད་ལམ་བསྟེན་པའོ། །དངོས་གཞི་ནི་སྔགས་ལན་གསུམ་བརྗོད་པའོ། །མཇུག་ཐབས་ཡིན་ནོ་ལེགས་སོ་ཞེས་སོ། །བརྒྱད་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ནི། ཞག་གྲངས་ཀྱི་འཕེན་པ་ཟད་པ་དང་། བྱ་བ་མེད་པར་ཤེས་པ་དང་། བྱ་བ་ཆོས་མི་ལྡན་དུ་གྱུར་པ་དང་། རྟེན་ཞིང་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཆོས་དང་ལྡན་པའི་དོན་དུ་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་ཏུ་ཞག་བདུན་ནི་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ། །ཆོས་ལྡན་གྱི་བྱ་བ་ནི་འདི་ལྟ་སྟེ། མཚམས་ཕྱིར་གནས་པའི་དགེ་སློང་གིས་ཀུན་དགའ་ར་བ་མཚམས་ནང་གི་དགེ་འདུན་ལ་འབུལ་བ་དང་། གཙུག་ལག་ཁང་ཞལ་བསྲོ་བ་ནི་འཇུག་པ་དང་། གནས་ལ་སོགས་པའི་ཆོ་ག་བྱ་བ་དང་། གནས་མལ་འབུལ་བ་དང་། བསླབ་པ་བརྟན་པོ་འཆབ་བ་ནི་བསྟན་པ་ལ་ཕན་པའི་རྩིགས་བརྟན་པོ་འཆའ་བ་དང་། མཆོད་རྟེན་ཞལ་བསྲོ་བའི་ཆོ་ག་དང་། མཆོད་སྡོང་འཛུགས་པ་སྟེ་མཆོད་རྟེན་གྱི་སྲོག་ཤིང་འཛུགས་པ་དང་། རྒྱལ་མཚན་བསྒྲེང་བ་དང་། མཆོད་པ་འབུལ་བ་དང་། ཚོན་དང་། ཙནྡན་དང་། གུར་གུམ་གྱི་བྱུག་པ་སྐུད་པ་དང་། མདོ་སྡེ་བཀླག་ 7-402b ན་རྙེད་པ་གྲུབ་པ་ཡོད་པས་དེ་ཀློག་པ་དང་། འགྱོད་པ་བསལ་བ་དང་། སྡིག་པ་ཅན་གྱི་ལྟ་བའི་རྣམ་པ་སྤང་བ་དང་། རྩོད་པ་འགའ་ཞིག་བྱུང་བ་ན་ཆོས་ཀྱི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པར་སྨྲ་བ་དང་། སྔར་དགེ་འདུན་གྱིས་ནན་ཏུར་བྱས་པ་དེས་དགེ་འདུན་ལ་བཟོད་པ་གསོལ་བ་དང་། སྤོ་བ་ལ་སོགས་པ་གཞི་སྤོ་དང་། མགུ་བ་དང་གཞི་མགུ་བཞི་བྱ་བ་དང་། དབྱུང་བ་དང་ནད་པ་དབུགས་དབྱུང་བ་དག་ལའོ། །མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་གནས་པའི་དགེ་སློང་མའི་བྱ་བ་ཆོས་ལྡན་ནི་ལྕི་བའི་ཆོས་ཀྱིས་མགུ་བར་བྱ་བ་འབུལ་བ་སྟེ། གཉིས་ཀའི་དགེ་འདུན་ལ་མགུ་བ་སྤྱོད་པ་བྱ་དགོས་པ་ལ་དབྱར་གྱི་མཚམས་ནང་ན་གནས་པའི་དགེ་སློང་གིས་དབྱར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་འགྲོ་བར་བྱ་བ་ཡང་ངོ་། །དགེ་སློང་མའི་ཆོས་དང་ལྡན་པོའི་དོན་ནི་སྔར་དགེ་སློང་གི་སྐབས་སུ་བསྟན་པ་དེ་དག་ཉིད་ཀྱང་ཡིན་ལ། དེའི་སྟེང་དུ་འདིས་ཀྱང་བསྣན་པའི་ཕྱིར་ཡང་ཡང་ངོ་ཞེས་སྨོས་སོ། །མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་ན་གནས་པའི་དགེ་སློང་མའི་བྱ་བ་ཆོས་ལྡན་ནི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ལ་ཉེ་བར་གནས་པའི་སྡོམ་པ་དང་། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བ་ལ་ཡང་ངོ་སྟེ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ། མཚམས་ཕྱི་རོལ་ན་ག
【現代漢語翻譯】 他說，『四十』。 第六，爲了什麼目的而加持呢？從這個夏季加持的場合來看，是爲了符合佛法之義，否則不會成就。 第七，用什麼儀式來加持呢？用前行、正行和結行。前行是，對於那個地方，年長的學法者要頂禮，並採取坐著合掌的姿勢。 正行是念誦三次真言。 結行是『善哉！好啊！』 第八，加持消退的原因是，齋戒的次數用盡，認為沒有必要，所做之事不符合佛法，以及所依之物不再是聖物。 第二，爲了符合佛法之義，在結界的外面，七天都要加持。符合佛法的事情是這樣的：住在結界外面的比丘，將僧園獻給結界內的僧眾，修繕寺廟是允許的，進行住所等儀式，獻上住所，鞏固戒律，也就是建造穩固的墻壁以利益佛法，修繕佛塔的儀式，建造佛塔，也就是豎立佛塔的生命之樹，豎立經幡，獻上供養，塗抹顏料、旃檀和藏紅花，誦讀經文，因為誦讀經文能獲得成就，消除悔恨，捨棄罪惡的見解，當發生爭論時，說符合佛法的話語，以前僧眾強烈要求的，現在向僧眾請求寬恕，移動等，移動地基，歡喜和地基歡喜四事，驅逐和安慰病人等。 住在結界外面的比丘尼符合佛法的行為是，獻上使重法歡喜之物，也就是必須進行使雙方僧眾歡喜的行為，住在夏季結界內的比丘，在夏季加持后也可以離開。 比丘尼符合佛法之義的事情，與之前比丘的情況所說的一樣，而且因為她也增加了這些，所以再次提到了。 住在結界外面的比丘尼符合佛法的行為是，受持近住戒和受具足戒，也要加持，與前面相連，住在結界外面。
【English Translation】 He said, 'Forty'. Sixth, for what purpose is the blessing done? From this occasion of the summer blessing, it is for the sake of being in accordance with the Dharma, otherwise it will not be accomplished. Seventh, with what ritual is the blessing done? With the preliminary, the main part, and the conclusion. The preliminary is that, for that place, the elder student should prostrate and adopt the posture of sitting with palms joined. The main part is reciting the mantra three times. The conclusion is 'Excellent! Good!' Eighth, the causes for the decline of the blessing are the exhaustion of the number of fasts, thinking it is unnecessary, the action becoming non-Dharmic, and the support becoming non-holy. Second, for the sake of being in accordance with the Dharma, for seven days outside the boundary, one should bless. Actions in accordance with the Dharma are as follows: a monk residing outside the boundary offers the monastery to the Sangha within the boundary, repairing the temple is permissible, performing rituals for dwellings, etc., offering dwellings, strengthening the precepts, i.e., building strong walls to benefit the Dharma, the ritual of repairing stupas, building stupas, i.e., erecting the life-tree of the stupa, raising victory banners, offering offerings, applying paints, sandalwood, and saffron, reciting sutras because accomplishment is achieved by reciting them, dispelling regret, abandoning sinful views, and when disputes arise, speaking in accordance with the Dharma, and what the Sangha had previously urged, now asking the Sangha for forgiveness, moving, etc., moving the foundation, rejoicing, and the four actions of rejoicing in the foundation, expelling, and comforting the sick, etc. The actions in accordance with the Dharma for a nun residing outside the boundary are offering things that please the heavy Dharma, i.e., actions that please both Sanghas must be performed, and a monk residing within the summer boundary can also leave after being blessed in the summer. The matters in accordance with the Dharma for a nun are the same as those previously stated in the case of the monk, and because she has also added these, it is mentioned again. The actions in accordance with the Dharma for a nun residing outside the boundary are taking the vows of dwelling near celibacy and ordination, and one should also bless, connecting to the previous, residing outside the boundary.
ནས་པའི་དགེ་ཚུལ་གྱི་བྱ་བ་ཆོས་ལྡན་ནི། བསྙེན་རྫོགས་བྱ་བ་དེ་ལ་དབྱར་གྱི་མཚམས་ནང་ན་གནས་པའི་དགེ་སློང་གིས་དབྱར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་འགྲོ་བར་བྱའོ། །མཚམས་ཕྱིར་གནས་ཀྱི་དགེ་ཚུལ་མའི་བྱ་བ་ཆོས་ལྡན་ནི། དགེ་སློང་མའི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པ་ལ་དབྱར་གྱི་མཚམས་ནང་ན་གནས་པའི་དགེ་སློང་གིས་དབྱར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་འགྲོ་བར་བྱའོ། །མཚམས་ཕྱིར་གནས་ཀྱི་ཁྱིམ་པ་དང་ཁྱིམ་པ་མོའི་བྱ་བ་ཆོས་ལྡན་ནི། ཁྱེའུ་རྣམས་ཀྱི་དཔྲལ་བ་བསལ་ 7-403a བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་མགོ་དཀྲི་བ་དང་། ཐོད་བཅིངས་པ་དང་། བང་བསང་བ་ནི་བུད་མེད་བུ་བཙས་པའི་ཚེ་མངལ་གྱི་དྲི་མ་སེལ་བའི་ཕྱིར་ཁྲུས་བྱེད་པ་དང་། ཁྱེའུ་རྣམས་ཀྱི་སྐྲ་དེ་ཕན་མི་བྲེགས་པར་བསྐྱེད་པ་དང་། ཁྱེའུ་རྣམས་ཀྱི་དང་པོའི་སྐྲ་བྲེགས་པ་དང་། རྣ་ཆ་གདུབ་རྐོར་གཞུག་པའི་ཕྱིར་རྣ་བའི་བུག་པ་བསྐྱེད་པ་སྟེ་དེ་རྣམས་ལ་དགའ་སྟོན་བྱེད་ཅིང་། དེར་དགེ་སློང་སྤྱན་འདྲེན་པ་དག་ལ་དབྱར་གྱི་མཚམས་ནང་ན་གནས་པའི་དགེ་སློང་གིས་དབྱར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་འགྲོ་བར་བྱའོ། །བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དགེ་སློབ་མ་དང་། དགེ་ཚུལ་ཕོ་མོ་དང་། ཁྱིམ་པ་ཕོ་མོ་རྣམས་ཀྱི་བྱ་བ་ཆོས་ལྡན་ནི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་སྐབས་སྤོ་བ་ལ་སོགས་པ་བཞི་བྱ་བ་དང་དབྱུང་བ་མ་གཏོགས་པ་ཀུན་དགའ་ར་བ་འབུལ་བ་དང་ཞེས་པ་ནས། ནད་པ་དབུགས་དབྱུང་བ་དག་ལའོ་ཞེས་པའི་བར་སྔ་མ་དག་ལ་ཡང་དབྱར་གྱི་མཚམས་ནང་ན་གནས་པའི་དགེ་སློང་གིས་དབྱར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་འགྲོ་བར་བྱའོ། །དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་སྐབས་མ་གཏོགས་པ་སྔ་མ་དེ་དག་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་རྣམས་ཀྱི་ཡང་བྱ་བ་ཡིན་ན། ཁྱིམ་པ་དང་ཁྱིམ་པ་མོས་ཀྱང་བཟོད་པ་གསོལ་བ་ཡོད་པར་ཐལ་ཅེ་ན། འདོད་པ་ཡིན་ནོ། །ཁྱིམ་པ་དང་ཁྱིམ་པ་མོས་བཟོད་པར་གསོལ་བ་ནི་ལྷུང་བཟེད་ཁ་སྦུབ་པ་ལས་ཁ་བསྲང་བར་གསོལ་བའོ། ། ༈ རྐྱེན་དབང་འབྲལ་དུ་རུང་བ། གསུམ་པ་ནི། ཟས་དང་སྨན་དང་གཡོག་དག་མེད་ལ་དེ་དག་མེད་པར་འཚོ་མི་ནུས་ན་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་དེ་ལས་འདའ་བར་བྱའོ། །གལ་ཏེ་རྩ་བ་དང་འབྲས་བུ་ལ་སོགས་པས་འཚོ་བར་ནུས་ན་གནས་པར་བྱའོ། །དབྱར་ནང་དེར་དགེ་སྦྱོང་གི་ཚུལ་དང་སྲོག་དང་ཚངས་པར་སྤྱོད་པའི་བར་ཆད་ཡོད་ན་ཡང་ཁས་བླང་བ་དེ་ལས་འདའ་བར་བྱའོ། །བདག་ཉིད་གནས་དེར་ 7-403b གནས་པ་ན་འགའ་ཞིག་གིས་དགེ་འདུན་དབྱེ་བའི་ཕྱིར་བརྟུལ་བ་ནི་རྩོལ་བ་སྟེ། ཆོས་དང་རྗེས་སུ་མི་མཐུན་པའི་སེམས་བསྐྱེད་པ་དགེ་འདུན་དབྱེ་བར་བྱའོ་སྙམ་པ་དང་། སྡིག་པ་ཅན་གྱི་ཚིག་གི་དགེ་འདུན་དབྱེན་དེའི་རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་ཚིག་བརྗོད་པ་དག་བྱུང་ན་མྱུར་བ་ཁོ་ནར་དབྱར་གནས་པ་དེ་དྲལ་ཏེ་གུད་དུ་འགྲོ་བར་བྱའོ། །མཚམས་གཞན་ན་དགེ་འདུན་དབྱེ་བའི་ཕྱིར་བརྟུལ་བ་
【現代漢語翻譯】 關於比丘尼戒律的事務，如果需要受具足戒，那麼在結夏安居期間，應由安居的比丘來加持並前往處理。 關於比丘尼事務，如果需要授予比丘尼戒律，那麼在結夏安居期間，應由安居的比丘來加持並前往處理。 關於在家男女的事務，例如爲了剃除孩童的頭髮而進行梳理、包頭、清潔等，以及婦女分娩后爲了去除污垢而進行沐浴，還有孩童的頭髮不剃而留長，以及為孩童第一次剃髮，以及爲了佩戴耳飾而在耳朵上穿孔等，對於這些事情舉行慶典時，如果需要迎請比丘，那麼在結夏安居期間，應由安居的比丘來加持並前往處理。 關於未受具足戒的沙彌、沙彌尼以及在家男女的事務，例如僧團剩餘的事務，包括遷移等四種事務，以及除了驅逐之外的所有事務，例如供養僧園等，直到『安慰病人』等，對於之前的那些事務，也應由安居的比丘來加持並前往處理。 如果僧團剩餘的事務也屬於未受具足戒者的事務，那麼在家男女也應該可以請求寬恕，是這樣嗎？答：是的，就是這樣。 在家男女請求寬恕，是指從缽倒扣的狀態請求翻轉過來。 第三種情況是，如果缺乏食物、藥物和侍者，並且沒有這些就無法生存，那麼就應該放棄之前所承諾的結夏安居。如果能夠依靠樹根和果實等生存，那麼就應該繼續安居。如果在安居期間，修行、生命和梵行受到阻礙，也應該放棄之前的承諾。如果自己在某個地方安居時，有人爲了分裂僧團而進行挑撥，也就是努力產生與佛法不符的念頭，想要分裂僧團，並且說出邪惡的言語來附和分裂僧團的行為，那麼就應該立即放棄安居，獨自離開。如果在其他地方有人爲了分裂僧團而進行挑撥。
【English Translation】 Regarding the affairs of a novice monk, if ordination is required, then during the summer retreat, it should be blessed and attended to by a monk residing in the summer retreat. Regarding the affairs of a novice nun, if the precepts of a nun are to be given, then during the summer retreat, it should be blessed and attended to by a monk residing in the summer retreat. Regarding the affairs of laymen and laywomen, such as combing, wrapping the head, and cleaning for the purpose of shaving the heads of children, and bathing to remove the dirt from the womb when women give birth, and letting the hair of children grow without cutting it, and the first haircut of children, and creating holes in the ears for the purpose of inserting earrings, etc., when celebrating these things, if it is necessary to invite monks, then during the summer retreat, it should be blessed and attended to by a monk residing in the summer retreat. Regarding the affairs of those who have not been fully ordained, such as novices, novice nuns, and laymen and laywomen, such as the remaining affairs of the Sangha, including the four tasks of moving, etc., and all tasks except expulsion, such as offering monasteries, etc., up to 'comforting the sick,' etc., for the previous tasks, it should also be blessed and attended to by a monk residing in the summer retreat. If the remaining affairs of the Sangha are also the affairs of those who have not been fully ordained, then laymen and laywomen should also be able to request forgiveness, is that so? Answer: Yes, that's right. Laymen and laywomen requesting forgiveness refers to requesting to turn the bowl over from an inverted position. The third situation is that if there is a lack of food, medicine, and attendants, and one cannot survive without them, then one should abandon the previously promised summer retreat. If one can survive by relying on roots and fruits, etc., then one should continue to stay. If during the summer retreat, there are obstacles to practice, life, and celibacy, one should also abandon the previous commitment. If someone is provoking division in the Sangha while residing in a certain place, that is, striving to generate thoughts that are not in accordance with the Dharma, wanting to divide the Sangha, and uttering evil words to echo the act of dividing the Sangha, then one should immediately abandon the summer retreat and leave alone. If someone is provoking division in the Sangha in another place.
དག་ཡོད་ལ། དེ་ཞི་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རང་ལ་ནུས་པའི་མཐུ་ཡོད་པར་ལྟ་ན་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་དེར་མི་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །མཚམས་གཞན་གྱི་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་དེ་ཞི་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དང་། དབྱར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་སོང་ན་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་དུས་ལས་མི་འདའ་བར་བྱའོ། ། ༈ དམ་བཅའ་གནས་འབྲེལ་བྱ་བ། བཞི་པ་ནི། དཔྱིད་དམ་སོས་ཀའི་ཚེ་ན་འདི་སྙམ་དུ་གནས་འདིར་དབྱར་གནས་པར་བྱའོ་སྙམ་དུ་དབྱར་གནས་པའི་སྔ་རོལ་དུ་དམ་བཅས་ནས། དེའི་འོག་ཏུ་ཕྱིས་དབྱར་གནས་པར་ཁས་ལེན་ཅིང་གནས་པ་དང་། སྔར་དམ་བཅས་པའི་གནས་སུ་མི་འབྲེལ་བར་མི་བྱའོ། །དེ་ཡང་གནས་འདིར་དབྱར་གནས་བྱའོ་སྙམ་དུ་དབྱར་གནས་པར་ཁས་ལེན་པའི་སྔ་རོལ་དུ་དམ་བཅས་ནས། དེའི་འོག་ཏུ་ཕྱིས་གནས་གཞན་དུ་དབྱར་གནས་པར་ཁས་ལེན་བྱེད་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་སྟེ། ལུང་གཞི་དང་མདོ་འོག་མའི་ཊཱི་ཀ་ལས་དེ་ལྟར་གསུངས་སོ། །གཙུག་ལག་ཁང་གཉིས་མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་པའམ་ལྕགས་རིའི་བསྐོར་བ་གཅིག་གི་ནང་ན་གཙུག་ལག་ཁང་གཉིས་ཡོད་པ་ལྟ་བུ། གསོ་སྦྱོང་གཅིག་པ་ཉིད་ཀྱི་གནས་གཉིས་སུ་ནི་དམ་བཅའ་དང་གནས་སུ་མ་འབྲེལ་བའི་ཉེས་པ་དེ་འབྱུང་བ་མེད་དོ། །གསོ་སྦྱོང་ཐ་དད་པ་དང་རྙེད་པ་ཐུན་མོང་བའི་ལས་བྱའོ་ཞེས་པ་ལྟར་གཙུག་ལག་ཁང་གཉིས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་ཐ་དད་ན་རྙེད་པ་གཅིག་པ་ཉིད་ལ་ནི་དམ་བཅའ་དང་གནས་སུ་མ་འབྲེལ་ 7-404a བའི་ཉེས་པ་དེ་འབྱུང་བ་ཡོད་དོ། །གཞིར་གཏོགས་པའི་དབྱར་གྱི་གཞིའོ།། །། ༈ དབྱར་དམ་ཇི་ལྟར་བསྲུང་བ། གཉིས་པ་ལ། དབྱར་གནས་ཁས་བླངས་སྤྲོས་པ་དང་། །དབྱར་གནས་དམ་ཚིག་བསྲུང་བའོ། ། ༈ དབྱར་གནས་ཁས་བླངས་སྤྲོས་པ། དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་དང་དགེ་སློང་མས་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླང་བར་མ་ཟད་ཀྱི། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་སྡེ་པ་དགེ་སློང་ཕ་མ་གཉིས། དགེ་ཚུལ་ཕ་མ་གཉིས། དགེ་སློབ་མ་ལྔ་ཆར་གྱིས་ཀྱང་གནས་པར་ཁས་བླང་བར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །སྡོམ་པ་གཏན་མ་སྐྱེས་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་རབ་བྱུང་དེས་ཀྱང་གནས་པ་ཁས་ལེན་དགོས་ཏེ། མ་སྐྱེས་པ་ལྟུང་བ་ལ་སྦྱོར་ན་ཉེས་བྱས་འབྱུང་བ་ཡིན་ནོ། །བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་འགའ་ཡང་མེད་པའི་དགེ་ཚུལ་དག་འབའ་ཞིག་གིས་གནས་པར་ཁས་བླང་བར་བྱ་བ་མ་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློབ་མ་དང་དགེ་ཚུལ་མ་འབའ་ཞིག་གིས་ཀྱང་མ་ཡིན་ནོ། །བསྙེན་པར་རྫོགས་སུ་ཟིན་ཀྱང་མི་གནས་པར་འདུག་པའི་ལོ་མ་ཚང་བ་དགེ་སློང་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་མ་ལོན་པ་འབའ་ཞིག་ཡིན་པའམ། དགེ་སློང་མ་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་བཅུ་གཉིས་མ་ལོན་པ་འབའ་ཞིག་ཡིན་ན་དེ་དག་གིས་ཀྱང་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླང་བར་བྱ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །དགེ་ཚུལ་འབའ་ཞིག་དང་ལོ་མ་ཚང་བ་འབའ་ཞིག་པ་དེ་དག་ལ་ཁས་བླངས་པ་མི་འཆགས་པ་ཉིད་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །དགེ་ཚུལ་འབའ་ཞིག་པ་དང་ལོ་མ་ཚང་བ་འབའ
【現代漢語翻譯】 如果存在爭端，並且你有能力平息它，那麼你應該受到加持，不要不前去解決。爲了平息其他僧團的爭端，如果受到加持而前往，不應超過加持的時限。 第四，關於承諾和安居的關係：在春季或夏季，心想『我應該在這個地方安居』，在安居之前做出承諾。之後，承諾並接受安居，不應違背之前的承諾。也就是說，在承諾『我應該在這個地方安居』之前，如果之後承諾在其他地方安居，就會犯下惡作罪。正如《律藏根本論》和《律經下品》的註釋中所說。如果兩個寺院之間有大的界限，或者像在一個圍墻內有兩個寺院的情況，如果戒律相同，那麼就不會有違背承諾和安居的過失。如果戒律不同，並且像『共同進行布薩』那樣，兩個寺院的戒律不同，但所得相同，那麼就會有違背承諾和安居的過失。屬於根本的夏季安居處。 第二部分，如何守護夏季安居：安居的承諾和闡述；安居誓言的守護。 第一部分，安居的承諾和闡述：比丘（Gelong，受具足戒的男性僧侶）和比丘尼（Gelongma，受具足戒的女性僧侶）不僅要承諾安居，沙彌（Getshul，出家男眾）和沙彌尼（Getshulma，出家女眾），以及式叉摩那（Geshlobma，準比丘尼）五眾都應該承諾安居。即使是尚未受戒的自性出家人也必須承諾安居，如果未受戒者犯戒，也會犯下惡作罪。完全沒有受具足戒的沙彌不應承諾安居。只有式叉摩那和沙彌尼也不行。即使已經受了具足戒，但年齡未滿的比丘（受具足戒后未滿一年）或比丘尼（受具足戒后未滿十二年）也不應承諾安居。只有沙彌和只有年齡未滿者，他們的承諾並非不成立。
【English Translation】 If there is a dispute, and you see that you have the power to pacify it, then you should be blessed and not fail to go there. In order to pacify the disputes of other sanghas, if you go blessed, you should not exceed the time of the blessing. Fourth, concerning the relationship between vows and dwelling: In spring or summer, thinking 'I should dwell in this place for the summer,' make a vow before dwelling for the summer. After that, promise and accept to dwell, and do not violate the previous vow. That is, if you vow 'I should dwell in this place for the summer' before promising to dwell, and then later promise to dwell in another place, it becomes a misdeed. As stated in the Vinaya-mula and the commentary on the Lower Sutra. If there is a large boundary between two monasteries, or like two monasteries within one enclosure, if the precepts are the same, then there is no fault of violating the vow and dwelling. If the precepts are different, and like 'performing the Posadha together,' if the precepts of the two monasteries are different, but the gains are the same, then there is a fault of violating the vow and dwelling. The fundamental summer dwelling place. Second part, how to protect the summer dwelling: The promise and exposition of the summer dwelling; the protection of the summer dwelling vows. First part, the promise and exposition of the summer dwelling: Not only should monks (Gelong, fully ordained male monks) and nuns (Gelongma, fully ordained female monks) promise to dwell for the summer, but also novices (Getshul, male renunciates) and novice nuns (Getshulma, female renunciates), and the five classes of Shikshamanas (Geshlobma, probationary nuns) should also promise to dwell. Even a renunciate by nature who has not yet taken vows must promise to dwell, as a misdeed occurs if an unordained person is involved in a transgression. Novices who have not taken any full ordination should not promise to dwell. Neither should only Shikshamanas and novice nuns. Even if one has taken full ordination, but the monk is not yet a year old since ordination or the nun is not yet twelve years old since ordination, they should not promise to dwell for the summer. It is not the case that the promise of only novices and only those who are not yet of age is not established.
་ཞིག་པ་དེ་དག་གིས་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་ན་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་མལ་མི་ནོད་པར་བྱ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །གནས་མལ་སྟོབ་པར་བསྐོས་པ་མེད་ཀྱང་གནས་མལ་མི་ནོད་པར་བྱ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །དགེ་འདུན་གྱིས་གནས་མལ་སྟོབ་པར་མ་བསྐོས་པར་གང་ཟག་གིས་རབ་བྱུང་སུ་ལ་ཡང་གནས་མལ་བསྟབ་པར་མི་བྱའོ། །འོ་ན་མལ་ཇི་ལྟར་བགོད་ན་བསྐོས་པ་མེད་ན་ལུང་གདོན་པས་བསྒོའོ་ཞེས་ 7-404b འོག་ནས་འཆད་པར་འགྱུར་རོ། །ལུང་ཞུ་བ་ལས། སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་ཡོད་པ་དང་། འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་པ་མེད་པའི་གནས་སུ་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླང་བར་གསུངས་པ་དེ་གཞུང་གང་གིས་བསྡུས་སྙམ་ན་སྔར་ལུང་གཞིའི་སྐབས་སུ་འགྱོད་པ་དང་། གཞན་སྡུག་བསྔལ་བ་དང་། །ཡིད་མི་བདེ་བ་མི་བསྐྱེད་པ་ཉིད་དང་། སེལ་བ་ཉིད་དག་དང་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པས་སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་ཡོད་པ་དང་། འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་པ་མེད་པ་དག་མ་བསྡུས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་འགྱོད་པ་དང་། གཞན་སྡུག་བསྔལ་བ་དང་། ཡིད་མི་བདེ་བ་མི་བསྐྱེད་པ་ཉིད་ཅེས་སྨོས་པས་ནི་འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་པ་མེད་པ་ཉིད་བསྡུས་སོ། །འགྱོད་པ་དང་། གཞན་སྡུག་བསྔལ་དང་ཡིད་མི་བདེ་སེལ་བ་ཉིད་ཅེས་སྨོས་པས་ནི་སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་ཡོད་པ་ཉིད་བསྡུས་སོ། །གནས་པར་ཁས་མ་བླངས་པས་ཟླ་བ་གསུམ་དུ་གནས་མི་གཏོང་ན་དབྱར་གནས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཕྱི་རོལ་དུ་འགྲོ་ན་བྱིན་གྱིས་བརླབ་དགོས་སོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། གཞན་དུ་ན་དབྱར་རལ་བའི་ཉེས་པ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ནམ་མཁའ་ལ་གནས་པར་ཁས་བླང་བ་མི་ཆགས་སོ། །ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་སྟེང་གི་ནམ་མཁའ་ལ་དབྱར་ཚུལ་དུ་ཞུགས་ན་ཞུགས་པ་ཞེས་བགྱིའམ། ཨུ་པ་ལི་མ་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་གིས་སྟེང་གི་ནམ་མཁའ་ལ་གཞལ་མེད་ཁང་དུ་དབྱར་ཚུལ་དུ་ཞུགས་ན་ཞུགས་པ་ཞེས་བགྱིའམ། ཨུ་པ་ལི་ཚུལ་དུ་ཞུགས་པ་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གྲུའི་ནང་དུ་དགེ་སློང་དབྱར་གནས་པར་ཁས་ལེན་པ་ལ་དབྱར་གྱི་ནང་དུ་ཆུ་ལ་འཇམ་པ་ཉིད་དུ་ཤེས་ན་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླང་བར་མི་འཆགས་ཏེ། ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། གྲུ་བསྐམ་ས་ལ་ཕྱིན་པ་དང་། གྲུ་ཆུ་ལ་གནས་ཀྱང་བསྐམས་ས་ལ་གནས་པའི་ཕུར་པ་ལ་སོགས་པ་བརྟན་པོ་དང་འབྲེལ་བ་ནི་མ་གཏོགས་སོ། ། ༈ དབྱར་གནས་དམ་ཚིག་བསྲུང་བ། 7-405a པ་ནི། དབྱར་ནང་དུ་དགེ་འདུན་བྱེ་བར་འགྱུར་ལ། ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་དེའི་ལྟ་བ་ལ་མངོན་པར་ཞེན་ནས་ཆོས་ཀྱི་ཕྱོགས་ནས་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་སུ་སོང་ན། སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་དེ་འཇིག་གོ། བདག་གནས་པར་ཁས་བླངས་སམ། མ་བླངས་སྙམ་དུ་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བ་ཉིད་ལ་ནི་ཁས་བླངས་པ་མི་འཇིག་གོ། དབྱར་ཟླ་བ་གསུམ་གྱི་མཐའི་ཞག་དྲུག་ལུས་པ་ལ་ཕྱི་རོལ་དུ་འགྲོ་བའི་ཕྱིར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་མི་འཆགས་སོ། །མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་འགྲོ་
【現代漢語翻譯】 如果那些人承諾安居，就不應該拒絕僧團的住所。即使沒有被指派提供住所，也不應該拒絕住所。如果僧團沒有指派提供住所，任何人都不應該為任何出家人提供住所。那麼，如果沒有指派，該如何分配住所呢？將在後面解釋說，應該由誦戒者來宣告。從請求戒律中可知，在有持律者且沒有爭鬥的地方承諾安居。如果有人問這是哪部經所包含的內容，那麼在之前的律本事中，已經包含了不產生後悔、不使他人痛苦、不使人不悅，以及消除這些等等，因此並非沒有包含持律者和沒有爭鬥的地方。也就是說，提到『不產生後悔、不使他人痛苦、不使人不悅』，就包含了沒有爭鬥。提到『消除後悔、他人痛苦和不悅』，就包含了有持律者。如果沒有承諾安居，三個月都不離開，那就是安居。在 टीका (Tika，註釋) 中說：『如果外出，必須加持。』否則，將指出破安居的過失。承諾住在空中是不算的。從請求戒律中可知：『比丘如果在空中的量房中安居，是否算安居？』鄔波離 (Upali，優波離) 說：『不算。』『比丘如果在空中的樓閣中安居，是否算安居？』鄔波離說：『算安居。』如果比丘在船中承諾安居，如果在安居期間知道水是平靜的，那麼承諾安居就不算破，是全部如此嗎？除非船到了旱地，或者船在水中，但與旱地上的柱子等牢固地連線在一起。 守護安居誓言：如果在安居期間，僧團變得分散，並且非常執著于非佛法的觀點，從佛法的角度轉向非佛法的角度，那麼當黎明升起時，之前承諾的安居就破了。如果對自己是否承諾安居感到懷疑，那麼承諾的安居不會破。在安居三個月的最後六天，爲了外出而請求加持是不允許的。如果去結界之外……
【English Translation】 If those individuals have vowed to observe the rainy season retreat (Varshavasa), then the Sangha's (community) dwelling should not be denied to them. Even if one has not been appointed to provide dwelling, the dwelling should not be denied. If the Sangha has not appointed someone to provide dwelling, no individual should provide dwelling to any ordained person. So, how should the dwelling be allocated if there is no appointment? It will be explained later that it should be announced by the one who recites the Vinaya (rules). From the request for Vinaya, it is stated that one should vow to observe the rainy season retreat in a place where there are holders of the Vinaya and where there is no quarreling. If one wonders which text this is compiled from, it is not that it does not include holders of the Vinaya and the absence of quarreling, as it includes things like not generating regret, not causing suffering to others, not causing displeasure, and eliminating these, etc., in the context of the earlier Vinaya-vastu (basis of the Vinaya). That is, by mentioning 'not generating regret, not causing suffering to others, and not causing displeasure,' it includes the absence of quarreling. By mentioning 'eliminating regret, suffering to others, and displeasure,' it includes the presence of holders of the Vinaya. If one does not leave for three months without vowing to observe the retreat, then it is considered observing the retreat. In the Tika (commentary), it is said: 'If one goes outside, one must be blessed.' Otherwise, the fault of breaking the retreat will be stated. Vowing to stay in the sky is not valid. From the request for Vinaya, it is stated: 'If a Bhikshu (monk) enters the rainy season retreat in a measuring house in the sky, is it considered entering?' Upali (a disciple of the Buddha) said: 'No.' 'If a Bhikshu enters the rainy season retreat in a mansion in the sky, is it considered entering?' Upali said: 'It is considered entering.' If a Bhikshu vows to observe the rainy season retreat in a boat, if during the retreat one knows that the water is calm, then vowing to observe the retreat is not broken. Is this the case in all situations? Except when the boat goes to dry land, or when the boat is in the water but is firmly connected to pillars or the like that are on dry land. The vow to protect the rainy season retreat: If during the rainy season retreat, the Sangha becomes divided, and one becomes very attached to non-Dharmic (non-Buddhist) views, turning from the Dharmic side to the non-Dharmic side, then when dawn breaks, the previously vowed rainy season retreat is broken. If one doubts whether one has vowed to observe the retreat or not, then the vowed retreat is not broken. In the last six days of the three months of the rainy season retreat, it is not permissible to request a blessing to go outside. If one goes outside the boundary...
བར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་མཚམས་ཀྱི་ནང་ནས་འཕགས་པ་ན། དོན་དེ་གཞན་གྱིས་བསྒྲུབས་ཟིན་ནམ་བསྒྲུབ་མི་དགོས་པའི་སྐབས་རྙེད་ཅིང་། དེར་ཕྱིན་ཀྱང་བྱ་བ་མེད་པར་ཤེས་ནས་ཕྱིར་མི་ལྡོག་པར་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་ཏུ་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་དང་། ཞག་བདུན་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་སོང་བ་ལ།ཞག་གཅིག་གིས་དོན་འགྲུབ་ན། ཞག་གཉིས་སུ་གནས་པ་ལྟ་བུས་དོན་འགྲུབ་ན་ཕྱིར་མི་འོང་བར་སྐྱ་རེངས་ཤར་གྱི་བར་དུ་གནས་པ་དག་ལ་ནི། སྔར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཀྱང་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་དེ་འཇིག་གོ། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་འདི་ལ་ཞག་གྲངས་ཀྱི་མཐར་ཐུག་པའི་མ་མཐའ་ནི་ཞག་བདུན་ཉིད་དོ། །མ་མཐའ་ཞག་གཅིག་ཡ་མཐའ་ཞག་བདུན་གྱི་བར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་བའོ། །ཐམས་ཅད་ཀྱི་མཐའ་དེ་ཉིད་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བ་མ་ཐོབ་པའི་མཐའ་ཞག་བདུན་པོ་དེ་ཡིན་ནོ། །གནང་བ་མ་ཐོབ་པ་ལས་གཞན་གནང་བ་ཐོབ་པའི་ཞག་གྲངས་ཀྱི་མཐའ་ནི་ཞག་བཞི་བཅུའོ། །ཞག་བཞི་བཅུའི་བྱིན་རླབས་ཀྱི་གནང་བ་དེ་སྦྱིན་ནོ། །འདིའི་འཕྲོས་དོན་བརྗོད་ན་དགོས་པའི་དོན་ནི་དབྱར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་འཆགས་པ་དང་བཅས་པའི་ས་མཚམས་ཟིན་པའོ། ། 7-405b གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་ལྔ་ལས། དང་པོ་ཡུལ་གང་ལ་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ནི། ཆོས་བཅུ་ལྡན་ལ་སྟེ་གཞན་ནི་ལས་གཞིར་འཆད་ལ། སྔར་གནང་བ་སྦྱིན་པ་དང་མ་འབྲེལ་བ་དང་། དབྱར་དམ་བཅས་པ་དང་འབྲེལ་བ་སྟེ་གཞན་དུ་ན་དོན་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ནི། དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་བཞི་ལྡན་གྱིས་སོ། །གསུམ་པ་ཡུན་ཇི་སྲིད་དུ་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ནི། ཞག་བཞི་བཅུའི་ཞེས་སོ། །དེ་ཡང་ཡ་མཐའི་ཚད་མཚོན་པ་ཙམ་སྟེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། ཞག་བཞི་བཅུར་བསྐོ་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ན། ཞག་སུམ་ཅུ་རྩ་དགུའམ། སུམ་ཅུའམ། ཉེར་དགུའམ། ཉི་ཤུར་བསྐོ་བར་རུང་ངམ། ཨུ་པ་ལི་རུང་ངོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །བཞི་པ་དོན་གང་གི་ཆེད་དུ་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ནི། ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བའི་ལས་ཆོག་ལས་དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་ལ་ཞེས་གསུངས་པ་ནི་གླེང་གཞིའི་དབང་གིས་མཚོན་པ་སྟེ། དཔེར་ན་སྤོ་མགུའི་དབྱུང་བའི་ཆོ་ག་ལས་དགེ་སློང་འཆར་ཀ་འདི་ལ་ཞེས་གསུངས་པ་བཞིན་ནོ། །དེང་སང་འདི་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་དུ་ངེས་བཟུང་དུ་དགོས་པར་འཆད་པ་ནི་ཤིན་ཏུ་མང་ཡང་འཁྲུལ་བ་སྟེ། ལུང་སིལ་བུ་ལས། སངས་རྒྱས་དང་ཆོས་དང་དགེ་འདུན་གྱི་ཕྱིར་ཞག་བཞི་བཅུར་བྱིན་གྱིས་རློབ་ལ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་འདུན་གྱི་སླད་དུ་ནི་ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བ་བྱིན་ཅིག་ཅེས་གསུངས་ན། དགེ་སློང་དང་དགེ་སློང་མ་དང་། དགེ་བསྙེན་དང་དགེ་བསྙེན་མ་དང་། ཉེ་དུ་དང་མུ་སྟེགས་ཅན་སྤྱོད་པ་པ་དང་།ཀུན་ཏུ་རྒྱུ་བ་རྣམས་ཀྱི་སླད་དུ་ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བ་བསྩལ་བར་བགྱིའམ། ཨ
【現代漢語翻譯】 如果加持后從結界中出來，如果這件事已經被別人完成，或者找到了不需要完成的情況，並且知道即使去了也沒有用，那麼在黎明到來之前就不會返回結界之外。如果加持七天後離開，如果一天就能完成，或者像住兩天一樣能完成，那麼就住在那裡直到黎明到來。對於那些之前已經加持過，但承諾要安居的人來說，之前的承諾就會失效。對於這種加持來說，最短的時間限制是七天。最短一天，最長七天都可以加持。如果所有情況都一樣，那麼在沒有獲得四十天許可的情況下，最長的時間就是七天。除了沒有獲得許可的情況外，獲得許可的最長時間是四十天。可以給予四十天的加持許可。如果進一步解釋，那麼必要的目的是確定夏季加持的範圍。 關於總結的意義有五點。第一，在什麼地方給予許可？給予具備十種功德的人，其他的將在工作部分解釋。之前給予許可與否無關緊要，重要的是是否與夏季的誓言有關，否則就沒有意義。第二，依靠什麼給予許可？依靠具備四種特徵的僧團。第三，給予許可的時間是多久？是四十天。這只是象徵性地表達了最長的時間。在《律問》中說：『應該指定四十天。』那麼，指定三十九天、三十天、二十九天或二十天可以嗎？優波離說：『可以。』第四，爲了什麼目的給予許可？在四十天許可的儀式中說：『爲了僧團的利益。』這只是根據討論的主題來表達的，例如在驅除污垢的儀式中說：『爲了這位比丘。』現在很多人認為必須特別爲了僧團的利益，這是錯誤的。在《律雜事》中說：『爲了佛、法、僧，可以加持四十天。』在《律問》中說：『爲了僧團的利益，給予四十天的許可。』那麼，爲了比丘、比丘尼、優婆塞、優婆夷、親戚、外道修行者和流浪者，可以給予四十天的許可嗎？』
【English Translation】 If, after being blessed, one emerges from the boundary, and if that matter has already been accomplished by another, or if a situation is found where it does not need to be accomplished, and knowing that there is no use in going there, then one does not return outside the boundary until dawn. If one leaves after being blessed for seven days, if it can be accomplished in one day, or if it can be accomplished by staying for two days, then one stays there until dawn. For those who have been blessed before but have vowed to reside for the summer, that previous vow is broken. For this blessing, the minimum final number of days is seven. The minimum is one day, and the maximum that can be blessed is between one and seven days. If all are the same, then the maximum of those seven days is without having received permission for forty days. Other than not having received permission, the maximum number of days for having received permission is forty days. The permission for the blessing of forty days is given. If the remaining meaning of this is expressed, then the necessary purpose is to determine the boundary, including the establishment of the summer blessing. Regarding the summarized meaning, there are five points. First, where is the permission given? It is given to those who possess ten qualities; the others will be explained in the work section. It does not matter whether permission was given before or not, what matters is whether it is related to the summer vow, otherwise it is meaningless. Second, relying on what is the permission given? It relies on a Sangha (僧團，community of practitioners) that possesses four characteristics. Third, for how long is the permission given? It is for forty days. This is just a symbolic representation of the maximum limit. In the Vinaya Inquiry (律問), it says: 'One should appoint forty days.' Then, is it permissible to appoint thirty-nine days, thirty days, twenty-nine days, or twenty days? Upali (優波離，Buddha's disciple known for his knowledge of the Vinaya) said: 'It is permissible.' Fourth, for what purpose is the permission given? In the ritual for the forty-day permission, it says: 'For the benefit of the Sangha.' This is just expressed according to the topic of discussion, just as in the ritual for removing dirt, it says: 'For this Bhikshu (比丘，Buddhist monk).' Nowadays, many people think that it must be specifically for the benefit of the Sangha, but this is a mistake. In the Vinaya Miscellaneous Matters (律雜事), it says: 'For the sake of the Buddha (佛，Buddha), Dharma (法，teachings), and Sangha, one can bless for forty days.' In the Vinaya Inquiry, it says: 'For the sake of the Sangha, grant the forty-day permission.' Then, 'For the sake of Bhikshus (比丘，Buddhist monks), Bhikshunis (比丘尼，Buddhist nuns), Upasakas (優婆塞，male lay practitioners), Upasikas (優婆夷，female lay practitioners), relatives, heretical practitioners, and wanderers, can the forty-day permission be granted?'
ུ་པ་ལི་རུང་ངོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ལུང་མ་མོ་ལས་ཀྱང་། དགེ་སློང་མའི་དོན་ནམ་དགེ་བསྙེན་དང་དགེ་བསྙེན་མའི་དོན་ཀྱང་རུང་། ཉེ་དུའི་དོན་ཀྱང་རུང་། མུ་སྟེགས་ཀུན་ཏུ་རྒྱུ་བ་གཞན་གྱི་དོན་ཀྱང་རུང་། ཞག་ 7-406a བདུན་ནམ་བཞི་བཅུར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ལ་འགྲོ་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །མེ་ཏོག་ཕྲེང་རྒྱུད་ལས། ལྷག་པར་བུ་དང་བུ་མོ་རྣམས། །བག་མར་གཏོང་ལེན་ལ་སོགས་དང་། །ཕ་མ་དཀོན་མཆོག་གསུམ་དང་ནི། །སློབ་དཔོན་ལ་སོགས་བསྒྲུབ་དགོས་ལ།ཞག་བདུན་བརླབ་བམ་ལྷག་པའང་རུང་། །མཚན་མོ་ཉི་ཤུ་སུམ་ཅུའམ། །ཉིན་ཞག་བཞི་བཅུ་ཡང་ནི་རུང་། །ཞེས་བཤད་ཅིང་། མདོ་རྩ་བ་ལས་ཀྱང་དེ་སྦྱིན་ནོ་ཞེས་སྤྱིར་གསུངས་ཀྱི། དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་དུ་ནི་ཞེས་མ་གསུངས་སོ། །ལྔ་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ནི།སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་ལས། སྦྱོར་བ་ནི་འདུལ་བའི་སྐབས་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་དང་། ཕྱག་འཚལ་ཞིང་འདུག་པའི་སྤྱོད་ལམ་བསྟེན་པ་དང་། ལས་བྱེད་པས་སྤྲོ་བ་འདྲི་བ་དང་། རང་གིས་ལན་གསུམ་གསོལ་བ་གདབ་པའོ། །དེ་ཡང་དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་ལ་འགྲོ་བ་དང་། རང་གིས་དབྱར་དྲལ་བ་སྤང་བ་ཡིན་པས། ཀརྨ་ཤ་ཏམ་ལས། སྤྲོ་བ་འདྲི་བ་དང་གསོལ་བ་འདེབས་པ་གཉིས་ཀ་དགོས་པར་བཤད་དོ། །འོན་ཀྱང་གང་ཟག་རང་དོན་དུ་ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བ་ཞུ་ན་ནི་སྤྲོ་བ་འདྲི་མི་དགོས་པར་དོན་གྱིས་གོའོ། །དངོས་གཞི་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་དང་མཇུག་ལས་ཀྱི་མཇུག་སྡུད་བརྗོད་པའོ། ། ༈ གླེང་གཞི་སོགས་ཀྱིས་བརྗོད་པ། (གཉིས་པ་ནི།)[*]དེ་ལྟར་ཞག་བཞི་བཅུའི་གནང་བ་དགེ་འདུན་གྱི་ལས་ཀྱིས་བྱིན་ནས་དེའི་འོག་ཏུ་དགེ་སློང་གཅིག་གི་མདུན་དུ་ཞག་བཞི་བཅུར་དབྱར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་སྔགས་ལན་གསུམ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཚི་གུར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཀྱང་རུང་། གཅིག་ཅར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཀྱང་རུང་སྟེ་ཞེས་སོ། །ཚི་གུར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། ཞག་བདུན་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ལན་ལྔ་བྱས་ཏེ་ཞག་སུམ་ཅུ་སོ་ལྔ་སོང་ན་དེའི་འོག་ཏུ་ཞག་ལྔ་ལས་མང་བ་བྱིན་གྱིས་རློབ་ཏུ་མི་གནང་ལ། དེའི་ཚེ་ན་ཡང་ཞག་བཞི་བཅུ་ལས་ལྷག་ 7-406b པར་ཕྱི་རོལ་ཏུ་གནས་པ་བཀག་པའོ། །དེ་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས། ཞག་བཞི་བཅུའི་སྟེང་དུ་ཞག་བདུན་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་ངམ། ཨུ་པ་ལི་མི་རུང་ངོ་། །དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་ནི་ཞག་མང་དུ་གནས་པར་བྱའོ། །ཞག་སུམ་ཅུ་རྩ་དགུའི་སྟེང་དུ་ཞག་བདུན་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་ངམ། ཨུ་པ་ལི་མི་རུང་ངོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ་ཞག་བཞི་བཅུ་ལས་ལྷག་པ་མི་རུང་བའོ། །ཞག་བཞི་བཅུ་པོ་དེ་ལས་ལྷག་པར་ཕྱི་རོལ་དུ་གནས་པར་མི་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །དེ་ནི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་སྡེ་པ་ལྔ་པོ་དག་གི་ཡང་ཡིན་ནོ། །སྡེ་པ་ལྔ་པོས་དབྱར་བྱིན་གྱིས་བརླ
【現代漢語翻譯】 佛陀說：'鄔波離（Upali，人名）不允許這樣做。'《根本律》中也說：'爲了比丘尼，或者爲了優婆塞（Upasaka，近事男）和優婆夷（Upasika，近事女），或者爲了親屬，或者爲了其他外道遍行者，加持七天或四十天後才能離開。'《花鬘經》中說：'特別是對於兒子和女兒們，在嫁娶等事情上，必須侍奉父母、三寶（佛法僧）和上師等。加持七天或更長時間都可以。二十個或三十個夜晚，或者四十個晝夜也可以。' 經根本律中也說要佈施，只是泛泛而談，沒有說是爲了僧團。第五，以何種儀軌給予許可佈施呢？分為前行、正行和結行三個部分。前行是隨順律部的規定，行持禮拜和安坐的威儀，執事詢問是否快樂，自己三次祈請。這是爲了僧團而行，自己放棄夏安居。在《業百法》中說，詢問是否快樂和祈請兩者都是需要的。然而，如果個人爲了自己的利益而請求四十天的許可，那麼就不需要詢問是否快樂了，這是不言而喻的。正行是兩次祈請的羯磨（Karma，業），結行是陳述羯磨的結尾。 （第二部分是：）像這樣，四十天的許可由僧團的羯磨給予后，之後要在一個比丘面前唸誦三次加持四十天夏安居的咒語。《 टीका （Tika，註釋）》中說：'可以分段加持，也可以一次性加持。' 分段加持是指，先加持五次七天，過了三十五天後，之後不允許加持超過五天。即使在那時，也禁止在四十天之外逗留。在《律問》中說：'在四十天的基礎上，可以加持七天嗎？鄔波離，不允許。' 為什麼呢？因為應該在結界內多住。在三十九天的基礎上，可以加持七天嗎？鄔波離，不允許。' 意思是說，超過四十天是不允許的。超過這四十天，不允許在外面逗留。這對於五種出家眾（比丘、比丘尼、沙彌、沙彌尼、式叉摩那）都是一樣的。五眾加持夏安居。
【English Translation】 The Buddha said, 'Upali (name of a person) is not allowed to do so.' The Root Vinaya also says, 'For the sake of a Bhikshuni (nun), or for the sake of Upasaka (male lay follower) and Upasika (female lay follower), or for the sake of relatives, or for the sake of other non-Buddhist wanderers, after blessing for seven or forty days, one should leave.' The Garland of Flowers Sutra says, 'Especially for sons and daughters, in matters such as marriage, one must serve parents, the Three Jewels (Buddha, Dharma, Sangha), and teachers, etc. Blessing for seven days or more is also acceptable. Twenty or thirty nights, or forty days and nights are also acceptable.' The Root Sutra also says to give alms, but it speaks generally and does not say it is for the Sangha. Fifth, by what ritual is permission given to give alms? It is divided into three parts: preliminary, main, and concluding. The preliminary is to follow the regulations of the Vinaya, practice the conduct of prostration and sitting, the officer asks if one is happy, and one makes three requests. This is to go for the sake of the Sangha and to abandon the summer retreat oneself. The Karma Shatam says that both asking if one is happy and making a request are necessary. However, if an individual requests forty days of permission for their own benefit, then it is understood that it is not necessary to ask if one is happy. The main part is the Karma of two requests, and the concluding part is stating the conclusion of the Karma. (The second part is:) In this way, after the forty days of permission are given by the Karma of the Sangha, then one should recite three times in front of a Bhikshu the mantra that blesses the forty days of summer retreat. The Tika (commentary) says, 'One can bless in segments, or one can bless all at once.' Blessing in segments means blessing seven days five times, and after thirty-five days have passed, it is not allowed to bless more than five days after that. Even at that time, it is forbidden to stay outside for more than forty days. The Vinaya Question says, 'On top of forty days, can one bless for seven days? Upali, it is not allowed.' Why is that? Because one should stay more within the boundary. On top of thirty-nine days, can one bless for seven days? Upali, it is not allowed.' It means that it is not allowed to exceed forty days. It is not allowed to stay outside beyond those forty days. This is the same for all five types of ordained people (Bhikshu, Bhikshuni, Shramanera, Shramanerika, Shikshamana). The five groups bless the summer retreat.
བ་པ་དེ་ནི་གང་དུ་གནས་པའི་མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་འཆགས་སོ། །དགེ་སློང་དང་དགེ་ཚུལ་གྱིས་དགེ་སློང་གི་མདུན་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བོ། །དགེ་སློང་མ་དང་དགེ་སློབ་མ་དང་དགེ་ཚུལ་མ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་དགེ་སློང་མའི་གན་དུ་བརླབ་བོ། །དབྱར་བརླབས་ཏེ་འགྲོ་བའི་ཆེད་དུ་བྱ་བ་ནི་མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་ལྟ་བ་དང་དབྲལ་བའི་ཕྱིར་དང་། ཉེ་དུའི་བྱ་བ་ཆོས་དང་མི་འགལ་བ་རྣམས་དང་། བདག་ཉིད་ཀྱི་ལུང་དང་རྟོགས་པ་ལ་ནམ་ནུར་ཟ་བ་བསལ་བའི་ཕྱིར་དབྱར་མཚམས་ཀྱི་ཕྱིར་འགྲོ་བ་ལ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དེ་བྱ་བ་ནི། ཆོས་ལྡན་གྱི་དོན་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཅེས་སྔར་སྨོས་པ་དེ་མ་བསྡུས་པ་ཉིད་དུ་དོགས་པར་མི་བྱའོ། །གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་ཉིད་ལ་གནས་པའི་དགེ་སློང་སྤང་བར་འོས་པ་ཞིག་ཡིན་ན་ཡང་དབྱར་གྱི་ནང་དུ་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གི་ལོངས་སྤྱོད་སྤང་བར་མི་བྱ་བ་སྟེ། གནས་ནས་དབྱུང་བར་མི་བྱ་བ་ཉིད་དེ། དེ་ནི་མཚོན་པ་ཙམ་སྟེ་ནན་ཏུར་ཡང་མི་བྱ་སྟེ། ཉེས་པ་གླེང་བ་སྔོན་དུ་བཏང་ནས་ནན་ཏུར་བྱེད་པ་ཡིན་པ་ལ་དབྱར་ནང་དུ་ཉེས་པ་གླེང་བ་བཀག་སྟེ། ལུང་གཞིར། དགེ་སློང་སུས་ཀྱང་དབྱར་གྱི་ནང་ལོགས་སུ་དགེ་སློང་ལ་གླེང་བར་མི་བྱ། དྲན་པར་མི་བྱའོ་ 7-407a ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དམ་བཅས་ནས་དབྱར་གནས་པ་དང་གནས་སུ་མི་འབྲེལ་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་དཔེའི་མཚོན་པ་ཙམ་ཡིན་ཏེ། ཆོས་ལྡན་གྱི་དམ་བཅའ་གཞན་དག་ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་རྐྱེན་འཛོམ་བཞིན་དུ་མི་བསྒྲུབ་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་ཡིན་ནོ། །འདིའི་ལུང་ནི་དམ་བཅས་པ་བསྒྲུབ་པར་མི་བགྱིད་པ་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་ན། དམ་བཅའ་བ་དུ་མཆིས། ཉེ་བ་འཁོར་ལྔ་སྟེ། དབྱར་དམ་བཅའ་བ་དང་། ལྷུང་བཟེད་དམ་བཅའ་བ་དང་། ཆོས་གོས་དམ་བཅའ་བ་དང་། བསོད་སྙོམས་དམ་བཅའ་བ་དང་། ནད་པའི་སྨན་དམ་བཅའ་བའོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ལྷུང་བཟེད་སྦྱིན་ནོ་བྱས་པ་ལས་མ་སྦྱིན་པ་དང་། ཆོས་གོས་སྦྱིན་ནོ་ཞེས་བྱས་པ་ལ་མ་སྦྱིན་ན་ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་བཤད་པས་བསོད་སྙོམས་དང་སྨན་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །རྣམ་པ་གཅིག་ཏུ་ན་ཆོས་གོས་དང་བསོད་སྙོམས་དང་སྨན་དམ་འཆའ་བ་ནི། ཆོས་གོས་གསུམ་པའི་ཡི་དམ་དང་། ཟས་བསོད་སྙོམས་པ་དང་། སྨན་བསྐུས་ཏེ་བོར་བ་དམ་བཅའ་བའོ་ཞེས་ཀྱང་འཆད་དོ། །གླེང་གཞི་ལ་སོགས་པ་ཞུ་བར་གཏོགས་པའི་དབྱར་གྱི་གཞིའོ། ། འདིར་སྨྲས་པ། ཆོས་འདི་ཉམས་སུ་བླང་ཞིང་རྒྱུད་ལ་སྐྱེས། །རྒྱུད་ལ་སྐྱེས་པས་གཞན་དྲིང་མ་ཡིན་པའི། །གསུང་རབས་དགོངས་དོན་ཟབ་མོ་འཚོལ་བ་ལ། །རྩོད་མེད་དྭགས་པོའི་བྱིན་རླབས་ཞུགས་པ་ཡིན། །དྭགས་པོའི་བྱིན་རླབས་མཐོང་ནས་བྱིན་རླབས་གཞན། །རི་མོའི་མར་མེ་བཞིན་དུ་རྟོགས་པ་ནས། །སྐྱབས་གནས་མཐར་ཐུག་དྭགས་པོ་བཀའ་བརྒྱུད་ལ། །གསོལ་བ་འདེབས་པ་འདུལ་བའི་བསླབ་བྱ
【現代漢語翻譯】 那麼，安居於何處結界之中呢？比丘和沙彌應于比丘前作加持。比丘尼、式叉摩尼和沙彌尼則應于比丘尼處作加持。爲了出行而作夏安居加持，是爲了破除外道見解，以及爲了不違背親屬之事，併爲了消除自身聞思修上的疑惑，因此出行作夏安居加持。如前所說，爲了符合正法的目的而作加持，不應懷疑是否有所遺漏。如果安住者承諾安住，即使有應被擯棄的比丘，也不應在夏季中斷其正法和物質上的受用，不應將其驅逐出寺。這只是一種象徵性的說法，不應過於嚴厲，因為在夏季禁止談論過失。根據律藏的根本，任何比丘都不應在夏季談論或回憶其他比丘的過失。 如經中所說：『任何比丘都不應在夏季談論其他比丘的過失，也不應回憶。』發誓安居后，不應與安居處斷絕關係，這只是一個比喻。對於所有其他符合正法的誓言，如果在因緣具足的情況下不履行，也會構成墮罪。此處的依據是，如果發誓后不履行，就會構成墮罪。那麼，有多少種誓言呢？有五種近事：夏安居誓言、缽誓言、法衣誓言、乞食誓言和病藥誓言。』《解脫經》中說：『如果承諾佈施缽而不佈施，或者承諾佈施法衣而不佈施，就會構成墮罪。』乞食和醫藥也是如此。另一種解釋是，法衣、乞食和醫藥的誓言，是指法衣三品的誓言、乞食的食物和塗抹后丟棄的藥物的誓言。以上是關於討論的基礎等屬於夏季的基礎。 在此說道：此法若能修持並生於自相續，由自相續所生，不依賴他緣，在尋求甚深經論密意時，必能獲得無諍達波的加持。一旦見到達波的加持，其他加持便如同油燈上的火焰般容易理解。因此，我向究竟的皈依處——達波噶舉派祈禱，這是調伏者的教誨。
【English Translation】 So, in what kind of boundary does one dwell in retreat? Bhikshus (fully ordained monks) and shramaneras (novice monks) should be blessed in front of a bhikshu. Bhikshunis (fully ordained nuns), shikshamanas (probationary nuns), and shramanerikas (novice nuns) should be blessed in the presence of a bhikshuni. The act of blessing for the purpose of going on retreat is to separate from the views of non-Buddhists, to not contradict the affairs of relatives, and to eliminate any doubts about one's own scriptural understanding and realization. Therefore, the act of blessing for going on retreat is to do it for the sake of Dharma. One should not doubt that what was previously mentioned as 'blessing for the sake of Dharma' is incomplete. If a bhikshu who has vowed to stay is someone who should be expelled, one should not abandon the enjoyment of Dharma and material possessions during the summer retreat. One should not expel them from the dwelling. This is just a symbolic representation, and one should not be too strict. Criticizing faults is usually done beforehand, but criticizing faults during the summer retreat is prohibited. According to the Vinaya-vastu, 'No bhikshu should criticize another bhikshu during the summer retreat. One should not remember it.' As it is said, 'Having vowed, one should not break the connection with the summer retreat.' This is just a symbolic representation. For all other vows that are in accordance with the Dharma, if one does not fulfill them when the conditions are complete, it becomes a transgression. The source for this is that if one makes a vow and does not fulfill it, it is considered a transgression. How many vows are there? There are five vows: the summer retreat vow, the alms bowl vow, the Dharma robe vow, the alms-gathering vow, and the sick person's medicine vow.' The commentary states, 'If one promises to give an alms bowl but does not give it, or promises to give a Dharma robe but does not give it, it is a transgression.' The same applies to alms-gathering and medicine. Alternatively, the vows of Dharma robes, alms-gathering, and medicine can also be explained as the vow of the three Dharma robes, the vow of alms-gathered food, and the vow of medicine that is applied and then discarded. The above is the basis for the summer retreat, including the basis for discussion. Here it is said: If this Dharma is practiced and arises in one's own mind-stream, and because it arises in one's own mind-stream, it is independent of others. When seeking the profound meaning of the scriptures, one will surely receive the blessing of the undisputed Dakpo. Once one sees the blessing of Dakpo, other blessings are as easy to understand as a flame on an oil lamp. Therefore, I pray to the ultimate refuge, the Dakpo Kagyu lineage, which is the teaching of the Tamer.
་ཡིན། །བདག་གིས་ལེགས་པར་བསམས་ན་འདུལ་བ་འདིའི། །བརྗོད་བྱ་ཐམས་ཅད་དྭགས་པོའི་བཀའ་བརྒྱུད་ལ། །གསོལ་བ་འདེབས་པའི་བསླབ་བྱར་སངས་རྒྱས་དང་། །སྲས་བཅས་ཉན་ཐོས་ 7-407b རྣམས་ཀྱིས་མཛད་པར་གོ། རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། དབྱར་གྱི་གཞིའི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། །། ༈ དགག་དབྱེའི་གཞི་ཉིད་བརྗོད་པ། གསུམ་པ་ནི། གོ་རིམ་སྐབས་སུ་བསྒྲུབ་པ་དང་། །དངོས་ཀྱི་དོན་ཉིད་བསྟན་པའོ། ། ༈ གོ་རིམ་སྐབས་སུ་བསྒྲུབ་པ། དང་པོ་ནི། ལུང་ལས། དགག་དབྱེ་དབྱར་དང་ཀོ་ལྤགས་གཞི། །ཞེས་གོ་རིམ་དེ་ལྟར་གསུངས་ཀྱང་། འདིར་ནི་དབྱར་གྱི་འོག་ཏུ་དགག་དབྱེའི་གཞི་བསྟན་ཏེ། དབྱར་གནས་པའི་མཐར་དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་ཡིན་པས་བྱ་བ་ལ་འཇུག་པའི་གོ་རིམ་དང་མཐུན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ དངོས་ཀྱི་དོན་ཉིད་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ལ། ལུང་གཞི་ཉིད་ཀྱི་བརྗོད་པ་དང་། །ཕྲན་ཚེགས་སོགས་ཀྱིས་བརྗོད་བའོ། ། ༈ ལུང་གཞི་ཉིད་ཀྱི་བརྗོད་པ། དང་པོ་ལ། སྐབས་སུ་ཡི་དམ་ངན་པ་སྤང་། །དགག་དབྱེ་བྱ་བའི་ཚུལ་ལུགས་སོ། ། ༈ སྐབས་སུ་ཡི་དམ་ངན་པ་སྤང་བ། དང་པོ་ནི། ངག་གི་ཉེས་པ་ཚར་བཅད་པ་ལྟ་བུའི་རྐྱེན་ལ་མ་བལྟོས་པར་དགེ་སློང་གིས་མི་སྨྲ་བའི་ཡི་དམ་བཅང་བར་མི་བྱའོ། །མི་སྨྲ་བ་ནི་མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་རྒྱལ་མཚན་ཡིན་ཅེས་ལུང་དང་ཉིད་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །མི་སྨྲ་བའི་ཡི་དམ་འདིས་སྡིག་པ་དག་པ་དང་། ཉོན་མོངས་པ་དང་། སྡུག་བསྔལ་ལས་གྲོལ་བ་ཐོབ་བོ་སྙམ་ན་ཉེས་པ་སྦོམ་པོའོ། ། ༈ དགག་དབྱེ་བྱ་བའི་ཚུལ་ལུགས། ༈ དགག་དབྱེའི་དགོས་པ། དགག་དབྱེའི་དགོས་པ་ནི། ཆོས་དག་པར་འགྱུར་པ་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་དག་པར་འགྱུར་བ་དང་། དགག་དབྱེ་མ་བྱས་པའི་ཉེས་པ་ཁེགས་པའོ། ། ༈ ཆོས་དག་པར་འགྱུར་པ། དང་པོ་ནི། ཆོས་རྣམ་པར་དག་པ་བྱ་བའི་དོན་དུ་དགག་དབྱེ་གསུངས་ཞེས་བཤད་དེ། དེ་ཡང་ཉོན་མོངས་པ་མངོན་དུ་གྱུར་པའི་ཆོས་དག་པར་འགྱུར་བ་སྟེ་དག་པའི་བསམ་པ་མངོན་གྱུར་དང་བཅས་ཏེ་དགག་དབྱེ་བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ ཚུལ་ཁྲིམས་དག་པར་འགྱུར་བ་དང་དགག་དབྱེ་མ་བྱས་པའི་ཉེས་པ་ཁེགས་པ། གཉིས་པ་ནི། ཚུལ་ཁྲིམས་རྣམ་པར་དག་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གསོ་སྦྱོང་གསུངས་ལ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། འོད་ལྡན་ལས། གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་གཉིས་ཀྱི་དོན་ནི་གཅིག་ 7-408a པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་དགོངས་པ་གཅིག་ཡིན་པར་བཤད་པས་ཚུལ་ཁྲིམས་དག་པ་དེ་དགག་དབྱེའི་ཡང་དགོས་པ་ཡིན་པར་གྲུབ་བོ། །དེ་ཡང་དགག་དབྱེའི་གནས་སུ་འཇུག་པ་ན་དགེ་སློང་རྣམས་ལྟུང་བ་བཤགས་པ་དང་། སྡོམ་པ་དང་། ལྟུང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པར་བྱས་ནས་དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་ཡིན་པས་ཚུལ་ཁྲིམས་དག་པར་འགྱུར་བའོ། ། ༈ ་བསྡུས་པའི་དོན། གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་དགུ་ལས། ༈ ཡུལ་གང་ལ་དགག་དབྱེ་
【現代漢語翻譯】 是。如果我仔細思考，這部律藏的所有內容，都是噶舉派（Kagyupa，藏傳佛教噶舉派）向上師祈請的教誨，是佛陀（Buddha）和包括聲聞（Shravaka，小乘佛教的修行者）在內的聖眾所作。出自《廣大釋·日輪》（Gyas 'grel nyi ma'i dkyil 'khor）中，關於雨季安居基礎的解釋完畢。 接下來講述解制的基礎。 第三部分是：按順序進行安居，以及展示實際意義。 按順序進行安居： 第一點是：經文中說：『解制、雨季安居和皮革基礎』，雖然這樣說了順序。但這裡是在雨季安居之後展示解制的基礎，因為在雨季安居結束時進行解制，這與從事活動的順序相符。 展示實際意義： 第二部分包括：經文字身的內容，以及通過細節等來表達。 經文字身的內容： 第一部分包括：在適當的時候放棄不良誓言，以及進行解制的方式。 在適當的時候放棄不良誓言： 第一點是：不應依賴於類似於口語過失的懲罰等因素，比丘（Bhikshu，佛教出家男眾）不應持有不語的誓言。經文、《釋論》（nyid bshad）和《 टीका》（梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ṭīkā，註釋）中說，不語是外道（Tirthika，指佛教以外的其他宗教或哲學派別）的標誌。如果認為通過不語的誓言可以凈化罪惡，解脫煩惱和痛苦，那將是嚴重的過失。 進行解制的方式： 解制的必要性： 解制的必要性是：使法（Dharma，佛法）清凈，使戒律（Vinaya，佛教戒律）清凈，以及避免不進行解制的過失。 使法清凈： 第一點是：據說爲了使法完全清凈而宣說了安居，也就是說，通過煩惱顯現的法得以凈化，因為帶著清凈的意念顯現而進行解制。 使戒律清凈和避免不進行解制的過失： 第二點是：據說爲了使戒律完全清凈而宣說了布薩（梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：poṣadha，一種佛教儀式），《光明》（'Od ldan）中說：布薩和解制的意義是相同的，因為他們的意圖是一致的，所以戒律清凈也是解制的必要條件。也就是說，在進入解制場所時，比丘們懺悔墮罪，接受戒律，並加持墮罪，然後進行解制，因此戒律得以清凈。 總結的意義： 第二部分，總結的意義有九點： 在哪個地方進行解制
【English Translation】 Yes. If I think carefully, all the contents of this Vinaya (Vinaya, Buddhist monastic rules) are the teachings of the Kagyupa (Kagyupa, a school of Tibetan Buddhism) to pray to the guru, and were made by the Buddha (Buddha) and the Sangha (Sangha, Buddhist community) including Shravakas (Shravaka, practitioners of Hinayana Buddhism). From the 'Extensive Explanation: Mandala of the Sun' (Gyas 'grel nyi ma'i dkyil 'khor), the explanation of the basis of the summer retreat is complete. Next, the basis of Pavarana (Pavarana, the ceremony of ending the rainy season retreat) is discussed. The third part is: accomplishing the retreat in order, and demonstrating the actual meaning. Accomplishing the retreat in order: The first point is: the sutra (Sutra, Buddhist scripture) says: 'Pavarana, summer retreat, and leather basis,' although the order is stated in that way. But here, the basis of Pavarana is shown after the summer retreat, because Pavarana is performed at the end of the summer retreat, which is in accordance with the order of engaging in activities. Demonstrating the actual meaning: The second part includes: the content of the sutra itself, and expressing it through details, etc. The content of the sutra itself: The first part includes: abandoning bad vows at the appropriate time, and the manner of performing Pavarana. Abandoning bad vows at the appropriate time: The first point is: a Bhikshu (Bhikshu, Buddhist monk) should not hold a vow of silence without relying on factors such as punishment for verbal offenses. The sutra, the commentary (nyid bshad), and the ṭīkā (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ṭīkā，commentary) say that silence is a symbol of Tirthikas (Tirthika, non-Buddhist religious or philosophical schools). If one thinks that by the vow of silence one can purify sins and attain liberation from afflictions and suffering, it would be a serious offense. The manner of performing Pavarana: The necessity of Pavarana: The necessity of Pavarana is: to purify the Dharma (Dharma, Buddhist teachings), to purify the Vinaya (Vinaya, Buddhist monastic rules), and to avoid the faults of not performing Pavarana. Purifying the Dharma: The first point is: it is said that Pavarana was proclaimed in order to purify the Dharma completely, that is, the Dharma manifested through afflictions is purified, because Pavarana is performed with the manifestation of a pure intention. Purifying the Vinaya and avoiding the faults of not performing Pavarana: The second point is: it is said that Posadha (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：poṣadha，a Buddhist ceremony) was proclaimed in order to purify the Vinaya completely, and 'The Luminous One' ('Od ldan) says: the meaning of Posadha and Pavarana is the same, because their intention is the same, so the purification of the Vinaya is also a necessity of Pavarana. That is, when entering the place of Pavarana, the Bhikshus confess their transgressions, receive the precepts, and bless the transgressions, and then perform Pavarana, so the Vinaya is purified. The meaning of the summary: The second part, the meaning of the summary has nine points: In which place is Pavarana performed
བྱ་བ། དང་པོ་ཡུལ་གང་ལ་དགག་དབྱེ་བྱ་བ་ནི། ཁྱེད་ཅག་ལས་གང་སུས་ལྟུང་བ་གླེང་ན་ཡང་གླེངས་ཤིག་ཅེས་ཕྱོགས་བཅུ་ན་གནས་པའི་དགེ་འདུན་མཐའ་དག་ལ་སྟེ། ང་ལ་གཞན་གྱིས་ལྟུང་བ་གླེང་ཡང་གང་ཟག་ཤཱ་རིའི་བུས་མ་གླེང་ཞིག་ཅེས་ཟེར་བ་ལྟ་བུ། གང་ཟག་འཇོག་པ་དམིགས་བསལ་དུ་གསུངས་པ་དང་། མཐའ་དག་ལས་གཞན་དུ་ན་དགོངས་པ་རྫོགས་པར་མི་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ རྟེན་གང་གིས་དགག་དབྱེ་བྱ་བ། གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་དགག་དབྱེ་བྱ་བ་ནི། ཆོས་དྲུག་ལྡན་ཏེ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་སྡེ་ལྔའི་སྡོམ་པ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་དང་། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་། གནས་ནས་མ་ཕྱུང་བ་དང་། དགག་དབྱེ་བཞག་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་ཡིན་ནོ། །ཐ་མ་གཉིས་ནི་དགག་དབྱེ་བཞག་ན་དགག་དབྱེ་བཀག་པའི་ཆད་ལས་དང་འབྲེལ་བའི་ཕྱིར་དང་། འདི་ཉིད་ལས། དབྱར་གནས་པ་ཞེས་གསུངས་ལ། གཞན་དུ་ན་དབྱར་ཁས་བླངས་སྟོབས་ཀྱིས་བཀག་པ་མེད་པས་ན་བཀག་པ་ལས་ཕྱེ་བ་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དབྱར་གནས་ན་དབྱར་རལ་བས་ཀྱང་སྟེ། ཉིད་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་དབྱར་རལ་བས་ཀྱང་དགག་དབྱེ་བྱ་དགོས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེས་དགག་དབྱེ་བྱས་ན་ལྟུང་བའི་དགག་དབྱེ་དང་རྫས་ཀྱི་དགག་དབྱེ་མཚན་ཉིད་པའོ། ། ༈ བྱེད་པ་པོ་གང་ལ་གོ་བར་བྱ་བ། གསུམ་པ་བྱེད་པ་པོ་གང་ལ་གོ་བར་ 7-408b བྱ་བ་ནི། དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་པོར་བསྐོས་པ་འབྲེལ་བ་མེད་པ་སྟེ་མེད་ན་གཞན་ལའོ་ཞེས་དམིགས་བསལ་དུ་གསུངས་པས་སོ། ། ༈ གང་ལ་དགག་དབྱེ་བྱ་བའི་དངོས་པོ་ལྟུང་བའི་དགག་དབྱེ། བཞི་པ་གང་ལ་དགག་དབྱེ་བྱ་བའི་དངོས་པོ་ལྟུང་བའི་དགག་དབྱེ་ནི། ང་ལ་ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་པོ་གང་གིས་གླེང་ན་ཡང་གླེངས་ཤིག་ཅེས་པ་རང་གི་བསླབ་པའི་གཞི་མཐའ་དག་ལ་སྟེ། ང་ལ་ལྟུང་བ་གཞན་གླེང་ཡང་སྤང་ལྟུང་གིས་ནི་མ་གླེང་ཞིག་ཅེས་ཟེར་བ་ལྟ་བུ། གཞི་འཇོག་པ་དམིགས་བསལ་དུ་གསུངས་པ་དང་། ཕྱོགས་འགའ་ལ་དགག་དབྱེ་བྱས་པས་དགོས་པ་རྫོགས་པ་མི་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྫས་ཀྱི་དགག་དབྱེ་བྱ་བའི་དངོས་པོ་ནི། ཁབ་ལ་སོགས་པ་རང་གི་རྫས་གང་ཡང་རུང་བའོ། ། ༈ གང་དུ་དགག་དབྱེ་བྱ་བའི་གནས། ལྔ་པ་གང་དུ་དགག་དབྱེ་བྱ་བའི་གནས་ནི། མཚམས་པོ་ཆེའི་ནང་ཡིན་པ་སྟེ། ལུང་གཞི་ལས། མཚམས་ཆེན་པོ་བཅད་པ་དེར་དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱིས་འདུག་སྟེ་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཚུན་ཆད་ཀྱི་དགེ་སློང་ཀུན་དགག་དབྱེ་ལ་འདུས་པས་མཚམས་དེའི་དགེ་སློང་ཀུན་དག་པར་འགྱུར་བའི་དགོས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གནས་ལ་བློ་མཐུན་བྱས་པ་དང་འབྲེལ་བ་སྟེ་ལས་གཞན་གྱི་གནས་ཀྱང་དེ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཙང་ཞིང་ཡངས་པ་ཡིན་པ་དང་། འཇིག་པའི་རྟེན་ཅན་མ་ཡིན་པ་སྟེ་གསོ་
【現代漢語翻譯】 行為。 首先，關於在何處進行遮止（Dgag dbye，遮止，禁止）的區分：無論你們之中誰談論墮罪（Ltung ba，墮罪，過失），都請暢所欲言地告訴十方所有的僧眾。例如，說：『即使別人談論我的墮罪，也請具壽（Gang zag，補特伽羅，人）舍利子（Shā ri'i bu，舍利弗）不要談論。』因為特別提到了補特伽羅的排除，並且如果不是對所有人都排除，就無法圓滿其意。 其次，關於憑藉什麼作為遮止的所依：需要具備六法，即已經受具足戒，能夠憶念五種戒律，並且神識安住于自性之中，身體保持正常狀態，沒有被驅逐出僧團，沒有被施加遮止，並且承諾安居（Dbyar gnas，雨季安居）。最後兩個是因為如果施加遮止，則與遮止的懲罰相關聯。並且，經文中說『安居者』。否則，如果沒有安居的承諾，就不會有遮止的力量，因此不會出現從遮止中分離的情況。如果安居，即使雨季結束也可以進行遮止。因為《律經》（Nyid bshad）和《 टीका》（Ṭīka，註釋）中說，即使雨季結束也必須進行遮止。因此，通過這種方式進行的遮止，就是墮罪的遮止和物質的遮止的定義。 第三，關於誰應該理解為執行者：被指定為遮止執行者的人是無關的，也就是說，如果沒有指定，則由其他人來執行。因為經文中特別提到了這一點。 第四，關於應該遮止的事物，即墮罪的遮止：無論誰談論我的五種墮罪，都請暢所欲言地談論我所有的學處（Bslab pa'i gzhi，學處，戒條）。例如，說：『即使別人談論我的墮罪，也請不要談論我的捨墮（Spang ltung，捨墮，需要捨棄的墮罪）。』因為特別提到了基礎的排除，並且如果只對某些方面進行遮止，就無法圓滿其意。關於應該遮止的物質，即物質的遮止：針等任何自己的物品都可以。 第五，關於應該進行遮止的地點：應該在大的結界（Mtshams po che，結界，邊界）內。因為《律藏根本》（Lung gzhi）中說：『在劃定的大結界內，比丘們應該坐在一起進行布薩（Gso sbyong，布薩，每半月誦戒）和遮止。』因為在半由旬（約為2.25公里）範圍內的所有比丘都聚集在一起進行遮止，所以有必要使該結界內的所有比丘都清凈。地點與共同的意願相關聯，也就是說，其他羯磨（Las，羯磨，業）的地點也是如此。並且，這個地點應該是乾淨、寬敞的，而不是世俗的場所。
【English Translation】 Action. Firstly, regarding the distinction of where to perform the interdiction (Dgag dbye, interdiction, prohibition): Whichever of you speaks of an offense (Ltung ba, offense, fault), please speak freely to all the Sangha residing in the ten directions. For example, saying: 'Even if others speak of my offense, please may the venerable (Gang zag, person) Shariputra (Śāriputra) not speak.' Because the exclusion of a person is specifically mentioned, and because the intention cannot be fulfilled completely if it is not an exclusion of everyone. Secondly, regarding what serves as the basis for the interdiction: It must possess six qualities, namely, having received full ordination, being able to recall the five classes of vows, the consciousness abiding in its own nature, the body remaining in a normal state, not having been expelled from the Sangha, not having been subjected to interdiction, and having vowed to observe the rains retreat (Dbyar gnas, rains retreat). The last two are because if an interdiction is imposed, it is associated with the punishment of the interdiction. And, it is said in the scripture 'one who observes the rains retreat'. Otherwise, without the vow of the rains retreat, there would be no power of interdiction, and therefore there would be no separation from the interdiction. If one observes the rains retreat, interdiction can be performed even after the rains retreat has ended. Because it is said in the Vinaya Sutra (Nyid bshad) and the Ṭīka (Ṭīka, commentary) that interdiction must be performed even after the rains retreat has ended. Therefore, the interdiction performed in this way is the definition of the interdiction of offenses and the interdiction of objects. Thirdly, regarding who should be understood as the performer: The one appointed as the performer of the interdiction is irrelevant, that is, if no one is appointed, then it is done by someone else. Because this is specifically mentioned in the scripture. Fourthly, regarding the object to be interdicted, that is, the interdiction of offenses: Whichever of the five classes of offenses someone speaks of regarding me, please speak freely of all my objects of training (Bslab pa'i gzhi, objects of training, precepts). For example, saying: 'Even if others speak of my offenses, please do not speak of my expiatory offenses (Spang ltung, expiatory offenses, offenses requiring relinquishment).' Because the exclusion of the basis is specifically mentioned, and because the intention cannot be fulfilled completely if interdiction is only performed on certain aspects. Regarding the object to be interdicted, that is, the interdiction of objects: Any of one's own objects, such as needles, are acceptable. Fifthly, regarding the place where the interdiction should be performed: It should be within a large boundary (Mtshams po che, boundary, limit). Because it is said in the Vinaya Root (Lung gzhi): 'In the demarcated large boundary, the monks should sit together and perform the Uposatha (Gso sbyong, Uposatha, bimonthly recitation of vows) and interdiction.' Because all the monks within a half-yojana (approximately 2.25 kilometers) gather together for the interdiction, it is necessary to purify all the monks within that boundary. The place is associated with a common intention, that is, the place for other karmas (Las, karma, action) is also the same. And, this place should be clean, spacious, and not a worldly place.
སྦྱོང་ལ་བཤད་པའི་གནད་ཀྱིས་སོ། ། ༈ གང་གི་ཚེ་དགག་དབྱེ་བྱ་བའི་དུས། དྲུག་པ་གང་གི་ཚེ་དགག་དབྱེ་བྱ་བའི་དུས་ནི། དབྱར་གནས་སྔ་ཕྱིའི་བྱེ་བྲག་གིས་སྟོན་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ཉའམ་ཐ་ཆུང་གི་ལ་སྟེ་དབྱར་རྣམས་ཀྱི་ཐ་མའི་ཉི་མ་ལའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དུས་ཀྱི་སྔ་རོལ་དུ་བྱ་བ་དང་འོག་རོལ་དུ་བྱ་བ་ནི་དམིགས་བསལ་ཡིན་ནོ། ། ༈ ཚུལ་ཇི་ལྟར་དགག་དབྱེ་བྱ་བ། བདུན་པ་ཚུལ་ཇི་ལྟར་དགག་དབྱེ་བྱ་བ་ནི། སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་ལས། སྔོན་འགྲོའི་སྦྱོར་བ་ལ་གསུམ་སྟེ། ཞག་བཅུའམ་ཟླ་བ་ཕྱེད་དུ་ཇི་ 7-409a ལྟར་བསྒྲུབ་པ་དང་། ཚེས་བཅུ་བཞི་ལ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པ་དང་། ཚེས་བཅོ་ལྔའི་ལས་ཀྱི་མདུན་རོལ་ཏུ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། སྤྱོད་ཡུལ་དུ་བརྗོད་པ་དང་། གནས་པ་དང་། མཆོད་རྟེན་གྱི་བྱ་བ་བསྒྲུབ་པ་དང་། འཁོན་ཡོད་ན་བཟོད་པར་གསོལ་བ་སྟེ་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་བརྗོད་པར་བྱའོ་ཞེས་དང་། གཙུག་ལག་ཁང་བརྒྱན་ཅེས་པ་ལ་སོགས་པ་དང་། ནད་དང་བཅས་པས་བཟོད་པ་ཞེས་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་ཚེས་བཅུ་བཞི་ལ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། སེང་གེའི་ཁྲི་བརྒྱན་པ་དང་། ཆོས་བཤད་ཉན་འབྱུང་བ་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་བརྗོད་པ་དང་། མཚན་ཐོག་ཐག་བཤད་ཉན་བྱ་བ་སྟེ་སེང་གེའི་ཁྲི་བརྒྱན་ཅེས་པ་དང་། དོ་མོད་མཚན་ཐོག་ཐག་ཅེས་དང་། མདོ་སྡེ་དང་འདུལ་བ་དང་ཞེས་སོགས་གཞུང་འདི་ཉིད་ལས་གོ་རིམ་བཞིན་བསྟན་ཏོ། །གསུམ་པ་ཚེས་བཅོ་ལྔར་ལས་ཀྱིས་མདུན་རོལ་ཏུ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པ་ལ་ལྔ་སྟེ། འདུས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཕན་ཚུན་ཀུན་དགའ་བར་བྱེད་པ་དང་། ཆོས་རྣམ་པར་དག་པ་གཏན་ལ་དབབ་པས་མཚན་འདའ་བར་བྱ་བ་དང་། དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་པོའི་དགེ་སློང་བསྐོ་བ་དང་། དེས་རྩྭ་དར་བྷ་དགེ་འདུན་ལ་བྲིམས་པ་དང་། གཞན་གྱིས་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་བྱ་བ་སྟེ། དེའི་ཚེ་འདུས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཕན་ཚུན་ཞེས་པ་དང་། གཞན་ལ་ནི་དེ་དག་གིས་ཞེས་པ་དང་། དགེ་སློང་དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་བསྐོ་ཞེས་པ་དང་། དེས་རྩྭ་དར་བྷ་བྲིམས་ཞེས་པ་དང་། དགག་དབྱེའི་ཕྱིར་གཞན་གྱིས་ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་གསུམ་གསུམ་དང་ལྔ་སྟེ་ཡོངས་སུ་བགྲངས་ན། དགག་དབྱེའི་སྔོན་འགྲོའི་བྱ་བ་བཅུ་གཅིག་གོ། གཉིས་པ་དགག་དབྱེའི་དངོས་གཞིའི་ཆོ་ག་ནི། སྔགས་ལན་གསུམ་གྱིས་སོ། །གསུམ་པ་མཇུག་གི་ཆོ་ག་ནི། ཐབས་ཡིན་ནོ་ལེགས་སོ་ཞེས་བརྗོད་པ་དང་། དགག་ 7-409b དབྱེ་བྱས་པ་དགེ་འདུན་ལ་གོ་བར་བྱ་བའོ། །དེ་ལྟར་ལྟུང་བའི་དགག་དབྱེ་བྱས་ནས། རྫས་ཀྱི་དགག་དབྱེ་ནི་གཞུང་ཉིད་ན་གསལ་ལོ། ། ༈ དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བའི་དོན། བརྒྱད་པ་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བའི་དོན་ལ་དྲུག་ལས། ཡུལ་གྱི་དམིགས་བསལ་ནི་གང་ཟག་འཇོག་པའི་དགག་དབྱེ་བྱ་བའོ། །བྱེད་པ་པོའི་དམིགས་བསལ་ནི་མེད་ན་གཞན་ལའ
【現代漢語翻譯】 關於修習的要點。 何時進行自恣？ 第六，何時進行自恣？經文中說，根據夏安居（dbyar gnas）早晚的差別，在秋季中旬或下旬的最後一天進行自恣。在自恣之前和之後要做的事情是特別規定的。 如何進行自恣？ 第七，如何進行自恣？分為預備、正行和結行三個部分。首先是預備階段，分為三種：如何在十天或半個月內進行準備；如何在十四日進行準備；如何在十五日正式自恣前進行準備。第一種又分為三種：在活動場所宣告、安住、進行佛塔相關活動，以及請求寬恕（如果存在衝突），即在活動場所宣告；裝飾寺廟等；以及因疾病請求寬恕，這些都按順序進行。第二種，如何在十四日進行準備，分為三種：裝飾獅子寶座、聽聞佛法開示並在活動場所宣告、討論戒律。如經文所示，裝飾獅子寶座；討論戒律；以及經藏和律藏等，都按照這個順序進行。第三種，如何在十五日正式自恣前進行準備，分為五種：使所有集會者彼此歡喜、通過確定清凈的法來結束夜晚、任命自恣者比丘、由他向僧團分發草墊，以及進行僅由他人祈請的羯磨。屆時，使所有集會者彼此歡喜；其他人則通過那些；任命自恣比丘；由他分發草墊；以及爲了自恣由他人等。這樣，三個三個和五個，總共加起來，自恣的預備工作共有十一個。第二，自恣的正行儀軌是念誦三次咒語。第三，結行的儀軌是說『善哉！』，並讓僧團瞭解已經進行了自恣。這樣，在進行完墮罪的自恣后，關於財物的自恣在經文中已經闡明。 特別規定的意義。 第八，特別規定的意義有六個方面：處所的特別規定是指進行指定人員的自恣；行事者的特別規定是指如果沒有其他人
【English Translation】 The key points of practice. When to perform Pravāraṇā? Sixth, when to perform Pravāraṇā? The scriptures say that according to the difference between the early and late summer retreat (dbyar gnas), Pravāraṇā is performed on the last day of the middle or late autumn month. What to do before and after Pravāraṇā is specifically prescribed. How to perform Pravāraṇā? Seventh, how to perform Pravāraṇā? It is divided into three parts: preliminary, main practice, and concluding practice. First, the preliminary stage is divided into three types: how to prepare in ten days or half a month; how to prepare on the fourteenth day; and how to prepare before the official Pravāraṇā on the fifteenth day. The first type is further divided into three: declaring in the activity area, dwelling, performing activities related to stupas, and asking for forgiveness (if there are conflicts), i.e., declaring in the activity area; decorating temples, etc.; and asking for forgiveness due to illness, all of which are done in order. Second, how to prepare on the fourteenth day is divided into three types: decorating the lion throne, listening to Dharma teachings and declaring it in the activity area, and discussing the Vinaya. As the scriptures show, decorating the lion throne; discussing the Vinaya; and the Sutra Pitaka and Vinaya Pitaka, etc., are all done in this order. Third, how to prepare before the official Pravāraṇā on the fifteenth day is divided into five types: making all attendees happy with each other, ending the night by determining the pure Dharma, appointing the Bhikshu who will perform Pravāraṇā, having him distribute grass mats to the Sangha, and performing the Karma that is only requested by others. At that time, making all attendees happy with each other; others through those; appointing the Bhikshu who will perform Pravāraṇā; having him distribute grass mats; and for the sake of Pravāraṇā by others, etc. Thus, three, three, and five, adding up in total, there are eleven preliminary tasks for Pravāraṇā. Second, the main ritual of Pravāraṇā is reciting the mantra three times. Third, the concluding ritual is saying 'Good!' and letting the Sangha know that Pravāraṇā has been performed. Thus, after performing Pravāraṇā for offenses, the Pravāraṇā for property has been clarified in the scriptures themselves. The meaning of special provisions. Eighth, the meaning of special provisions has six aspects: the special provision of the place refers to performing Pravāraṇā for designated individuals; the special provision of the performer refers to if there is no one else
ོ་ཞེས་སོ། །དངོས་པོའི་དམིགས་བསལ་ནི་གཞི་འཇོག་པའི་དགག་དབྱེ་བྱ་བའོ། །གནས་ཀྱི་དམིགས་བསལ་ནི་དཀྱིལ་འཁོར་བར་བྱའོ། །དུས་ཀྱི་དམིགས་བསལ་ནི་ལས་ལ་ནི་འདས་ན་ཉི་མ་ཤར་བའོ་ཞེས་པ་དང་། འཐབ་ཀྲོལ་ཅན་ལ་སོགས་པའི་རྐྱེན་དབང་གིས་དུས་ཀྱི་སྔ་རོལ་ལམ་འོག་རོལ་དུ་དགག་དབྱེ་བྱ་བའོ། །ཆོ་གའི་དམིགས་བསལ་ནི་རྐྱེན་དབང་གིས་ལན་གཉིས་སམ། ལན་གཅིག་བརྗོད་པ་དང་། ཡོངས་དག་འབུལ་བ་དང་། དགག་དབྱེ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའོ། །བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་ཚུལ་ནི། །སྔར་གསོ་སྦྱོང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་བཞིན་ཅི་རིགས་པར་སྦྱར་ཏེ། ཁྱད་པར་ནི་དགེ་སློང་བཞིས་གསོ་སྦྱོང་བྱིན་གྱིས་མི་རློབ་པར་གསོ་སྦྱོང་དངོས་སུ་བྱེད་ཀྱང་། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་བཞིས་ཀྱང་དགག་དབྱེ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པར་གསུངས་སོ། ། ༈ དགག་དབྱེའི་སྒྲ་བཤད་པ། དགུ་པ་དགག་དབྱེའི་སྒྲ་བཤད་པ་ནི། དབྱར་གྱི་ཚུལ་ནང་དུ་ལྟུང་བ་གླེང་དྲན་བྱེད་པ་དང་། ནན་ཏུར་བྱེད་པ་དང་། དབྱར་གྱི་རྙེད་པ་བགོད་པ་དང་། མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་མཚན་མོ་འདའ་བ་སྟེ་བཞི་པོ་དེ་རྣམས་བཀག་པ་འབྱེད་པར་བྱེད་པས་ན་དགག་དབྱེ་ཞེས་བྱའོ། ། གཉིས་པ་ལ། མདོ་ཙམ་ཉིད་དུ་བསྟན་པ་དང་། །དེ་ཡི་རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། ། དང་པོ་ནི།དབྱར་གནས་པས་དགེ་འདུན་ལ་བདག་ལ་ཉེས་པ་མཐོང་བ་དང་ཐོས་པ་དང་དོགས་པའི་སྟེ་གནས་གསུམ་པོ་གང་ལགས་པ་དེ་ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་གིས་སྨྲོས་ཤིག །བདག་གིས་ཀྱང་དེ་བཞིན་དུ་ 7-410a སྐབས་འབྱེད་དོ་ཞེས་དགག་དབྱེ་བྱའོ། །དབྱར་རལ་ཀྱང་དགག་དབྱེ་བྱ་དགོས་སོ་ཞེས་རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །དུས་གང་གི་ཚེ་དགག་དབྱེ་བྱ་ཞེ་ན། དབྱར་གནས་པ་ཟླ་གསུམ་རྣམས་ཀྱི་ཐ་མ་སྟོན་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ཉའམ། སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་གི་ཉའི་ཉིན་མ་ལའོ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། ཐ་མའི་ཉིན་མཚན་ལའོ་ཞེས་པའོ། །དགག་དབྱེ་དངོས་གཞིའི་ཆོ་ག་ནི་དུས་མཚན་མོར་བྱ་བ་ཡིན་ཏེ། དགག་དབྱེའི་སྔོན་འགྲོ་ཚེས་བཅོ་ལྔའི་ནུབ་མོར་རྣམ་པར་གཏན་ལ་དབབ་པས་ལས་ཀྱི་མདུན་རོལ་ཚུན་ཆད་ཀྱིས་མཚན་མོ་འདའ་བ་སྔོན་དུ་བྱས་ནས་དགག་དབྱེའི་ལས་ནི་སྐྱ་རེངས་འཆར་བའི་མདུན་རོལ་དུའོ་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་ལ། དགག་དབྱེ་བྱ་བ་སྤྱིར་བསྟན་དང་། །རྐྱེན་དབང་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བའོ། ། ༈ དགག་དབྱེ་བྱ་བ་སྤྱིར་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ། དགག་དབྱེ་སྔོན་འགྲོའི་བྱ་བ་དང་། དགག་དབྱེ་དངོས་ཀྱི་ཆོ་ག་དང་། སྐབས་ཀྱི་དོགས་གཅོད་བསྟན་པའོ། ། ༈ དགག་དབྱེ་སྔོན་འགྲོའི་བྱ་བ། དང་པོ་ལ། ཞག་བཅུ་སོགས་སུ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ། བཅོ་ལྔའི་མདུན་དུ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ། ། ༈ ཞག་བཅུ་སོགས་སུ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པ། དང་པོ་ལ། སྤྱོད་པའི་ཡུལ་དུ་ཇི་ལྟར་བརྗོད། །གནས་དང་མཆོད་རྟེན་བྱ་བ་བསྒྲུབ། ། ༈ སྤྱོད་པའི་ཡུལ
【現代漢語翻譯】 哦，是這樣（藏文：ོ་ཞེས་སོ།）。實物的特殊性在於它是建立基礎的區分對象。地點的特殊性在於要建造壇城。時間的特殊性在於，對於事業來說，如果超過了時間，就是太陽升起的時候。由於爭鬥等因素的影響，要在時間的前後進行區分。儀軌的特殊性在於，由於因素的影響，要說兩次或一次，要供奉完整的供品，要加持區分。加持的方式是：像以前加持布薩一樣，根據情況進行調整。特別之處在於，即使有四位比丘，也不加持布薩，而是直接進行布薩。但《 टीका 》中說，即使有四位比丘，也要加持區分。 第九，解釋區分的詞義：在夏季的規矩中，憶念墮罪，催促，分配夏季的所得，以及在結界的外面過夜，這四件事是被禁止的，因此稱為區分（藏文：དགག་དབྱེ་）。 分為兩部分：僅僅是簡要地展示，以及對此進行詳細的解釋。 第一部分是：夏季安居者應對僧團說：『諸位具壽，請說出我所見的、聽到的、懷疑的三種過失中的任何一種。』我也會同樣地進行區分（藏文：དགག་དབྱེ་）。』即使夏季已經結束，也需要進行區分，這是《自釋》和《 टीका 》中所說的。在什麼時候進行區分呢？在夏季安居三個月的最後，也就是秋季中旬的最後一天，或者秋季下旬的最後一天。 टीका 中說：『在最後一天晚上。』區分的實際儀軌應該在晚上進行，因為在十五的晚上要進行徹底的確定，所以在工作開始之前，要先度過夜晚，然後在黎明之前進行區分的工作。 分為兩部分：普遍地展示要進行的區分，以及通過因素來特別地排除。 首先，普遍地展示要進行的區分：分為三部分：區分的前行工作，區分的實際儀軌，以及展示對情況的疑問的解決。 首先，區分的前行工作：分為兩部分：如何在十天等時間裡完成，如何在十五之前完成。 首先，如何在十天等時間裡完成：分為兩部分：如何在行為的場所中說，完成地點和佛塔的工作。 首先，在行為的場所中
【English Translation】 It is said, 'O.' The particularity of an object is that it is the object of distinction upon which the basis is placed. The particularity of a place is that a mandala should be made. The particularity of time is that, for an action, if it is past, it is when the sun has risen. Due to the influence of factors such as strife, the distinction should be made before or after the time. The particularity of the ritual is that, due to factors, it should be said twice or once, a complete offering should be made, and the distinction should be blessed. The manner of blessing is: as before, the Sojong (藏文：གསོ་སྦྱོང་) should be blessed, and adjusted accordingly. The special feature is that even if there are four monks, the Sojong is not blessed, but the actual Sojong is performed. However, the Ṭīkā says that even four monks should bless the distinction. Ninth, explaining the meaning of the word 'distinction' (藏文：དགག་དབྱེ་): Within the rules of summer, to recall and remind of transgressions, to urge, to divide the gains of summer, and to spend the night outside the boundary—these four are prevented, therefore it is called 'distinction'. Divided into two parts: merely showing it briefly, and explaining it in detail. The first is: The summer retreatant should say to the Sangha, 'Venerable ones, please speak of whichever of the three faults—seen, heard, or suspected—that I have.' I will also make the distinction (藏文：དགག་དབྱེ་) in the same way.' Even if the summer retreat is over, the distinction must be made, as explained in the Auto-commentary and the Ṭīkā. When should the distinction be made? At the end of the three months of the summer retreat, on the last day of the middle autumn month, or on the last day of the small autumn month. The Ṭīkā says, 'On the last night.' The actual ritual of the distinction should be done at night, because the determination is made on the night of the fifteenth, so the night should be spent before the work begins, and the work of the distinction should be done before dawn. Divided into two parts: generally showing what is to be distinguished, and specifically excluding it through factors. First, generally showing what is to be distinguished: Divided into three parts: the preliminary actions of the distinction, the actual ritual of the distinction, and showing the resolution of doubts about the situation. First, the preliminary actions of the distinction: Divided into two parts: how to accomplish it in ten days, etc., and how to accomplish it before the fifteenth. First, how to accomplish it in ten days, etc.: Divided into two parts: how to speak in the place of action, and accomplish the work of the place and the stupa. First, in the place of action
་དུ་ཇི་ལྟར་བརྗོད་པ། དང་པོ་ནི། དགེ་འདུན་དགག་དབྱེ་མཛད་པར་འགྱུར་བ་དེ་སྤྱོད་ཡུལ་གྲོང་དང་གྲོང་ཁྱེར་ལ་སོགས་པ་དག་ཏུ་བརྗོད་པར་བྱའོ་སྟེ་སྦྲན་པར་བྱ་སྟེ། སྤྱོད་ཡུལ་ལ་གནས་པའི་སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་བསོད་ནམས་སྤེལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དབྱར་གནས་པར་ཁས་ལེན་པའི་སྔ་རོལ་དུ་གང་ཚུན་ཆད་ནས་གཙུག་ལག་ཁང་བྱི་དོར་བྱེད་པ་ཞག་བཅུའམ། ཟླ་བ་ཕྱེད་ལ་སོགས་པ་དེ་ཙམ་ནས་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་བརྗོད་པར་བྱའོ་ཞེས་པ་སྟེ། དབྱར་གྱི་གཞི་ལས། ཞག་བཅུའམ་ཟླ་ཕྱེད་ཀྱིས་འབྱུང་བར་འགྱུར་བ་ཉིད་ན་གཙུག་ལག་ཁང་གི་བྱི་དོར་བྱའོ། །ཁ་ཅིག་ལས་ནི་བདུན་ནམ་བརྒྱད་དོ་ 7-410b ཞེས་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་དུ་འདིར་ཡང་དགག་དབྱེ་འབྱུང་བ་ཉིད་ཀྱི་སྔ་རོལ་ཞག་བཅུའམ། ཟླ་བ་ཕྱེད་དམ། ཞག་བདུན་ནམ་བརྒྱད་ན་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་བརྗོད་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ཇི་སྐད་བརྗོད་པར་བྱ་ཞེ་ན། ད་ཕྱིན་ཆད་ཞག་བཅུའམ་ཟླ་ཕྱེད་ལ་སོགས་པ་འདི་ཙམ་ན་དགག་དབྱེ་མཛད་པར་འགྱུར་ལ། ཁྱིམ་པ་ཁྱེད་ཅག་ལ་བརྗོད་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། ། ༈ གནས་དང་མཆོད་རྟེན་བྱ་བ་བསྒྲུབ་པ། གཉིས་པ་ནི། དགག་དབྱེའི་སྔ་རོལ་ཞག་བཅུའམ་ཟླ་ཕྱེད་ལ་སོགས་པ་དེ་ཚུན་ཆད་ནས་གཙུག་ལག་ཁང་བརྒྱན་པར་བྱའོ། །ཞག་བཅུའམ་ཟླ་བ་ཕྱེད་ལ་སོགས་པ་དེ་ཚུན་ཆད་ནས་ཁང་པ་བརྩེགས་པ་དག་བརྩིག་གོ། །དེ་ཚུན་ཆད་ནས་གཙང་ཁང་ཕྱུར་བུ་དག་ཀྱང་རི་མོ་བྲིའོ། །མཆོད་རྟེན་དག་གསོ་བ་དང་། བྱི་བྱད་རྡུལ་ལ་སོགས་པ་སྤྲུགས་པ་དང་། མེ་ཏོག་གི་ཕྲེང་བ་རྙིང་པ་བསལ་བ་ལ་སོགས་པ་བྱའོ། ། ༈ བཅོ་ལྔའི་མདུན་དུ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པ། གཉིས་པ་ལ། སེང་གེའི་ཁྲི་ཉིད་བརྒྱན་པ་དང་། །སྤྱོད་ཡུལ་ཉིད་དུ་བརྗོད་པ་དང་། །ཐོག་ཐག་བཤད་ཉན་བྱ་བའོ། ། ༈ སེང་གེའི་ཁྲི་ཉིད་བརྒྱན་པ། དང་པོ་ནི།ཚེས་བཅུ་བཞི་ནས་སེང་གེའི་ཁྲི་བརྒྱན་པར་བྱའོ། ། ༈ སྤྱོད་ཡུལ་ཉིད་དུ་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ནི། ཚེས་བཅུ་བཞི་ལ་དོ་མོད་མཚན་ཐོག་ཐག་ཆོས་བཤད་པ་དང་། མཉན་པ་འབྱུང་བར་འགྱུར་གྱི། དེར་ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཁྱིམ་པ་ཁྱེད་ཅག་དག་གིས་འདུ་ཞིང་ཚོགས་པ་སྦྱིན་པར་བྱའོ་ཞེས་ཚེས་བཅུའི་ཉིན་མོ་སྤྱོད་ཡུལ་གྲོང་ཡུལ་དུ་བརྗོད་དེ་སྲང་སྦྲན་ནས་སོ། ། ༈ ཐོག་ཐག་བཤད་ཉན་བྱ་བ། གསུམ་པ་ནི། ཚེས་བཅུ་བཞིའི་ནུབ་མོར་ཐམས་ཅད་ཚོགས་པ་ན་མདོ་སྡེ་དང་། འདུལ་བ་དང་མ་མོ་འཛིན་པ་ལ་ཆོས་འཆད་པ་སོགས་གསོལ་བ་བཏབ་པའི་སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་དེ་དག་གིས་ཚེས་བཅུ་བཞིའི་མཚན་ཐོག་ཐག་ཏུ་ཆོས་མཉན་པ་སྦྱིན་པར་བྱའོ། ། ༈ དགག་དབྱེ་དངོས་ཀྱི་ཆོ་ག གཉིས་པ་ལ། གཏན་འབེབས་དུས་ཀྱི་ངེས་བཟུང་བཅས། །དགག་དབྱེའི་བྱེད་པོའི་དགེ་སློང་བསྐོ། །གཞན་སྲོལ་འབའ་ཞིག་ལས་བྱ་བ། །དེ་ཡིས་དར་བྷ་བྲིམ་པའོ། ། ༈ གཏན་འབེབས་དུས་ཀྱི་ངེས་བཟུང་བཅས་པ། 7-411a པོ
【現代漢語翻譯】 如何宣告？ 首先，應當在村莊和城市等聚落中宣告僧團將舉行自恣，以便居住在聚落中的眾生能夠增長福德。在承諾安居之前，從精舍進行清潔工作開始，提前十天或半個月等時間，就應當在聚落中宣告。正如《夏季之基》中所說：『在（自恣）開始前十天或半個月，就應當進行精舍的清潔工作。』有些人說七天或八天。正如之前所說，在這裡，在自恣開始前十天、半個月、七天或八天，就應當在聚落中宣告。應當如何宣告呢？從現在開始，在十天或半個月等時間后，將舉行自恣，這是向你們這些在家眾宣告的。 第二，進行場所和佛塔的修繕。 在自恣前十天或半個月等時間，就應當裝飾精舍。從十天或半個月等時間開始，就應當建造樓房。從那時起，也應當在凈室裡繪製圖畫。應當修繕佛塔，清除灰塵等污垢，去除舊的花環等。 如何在十五日（月圓日）前進行準備？ 分為：裝飾獅子座、在聚落中宣告、進行屋頂講經。 首先，裝飾獅子座。從十四日開始，就應當裝飾獅子座。 第二，在聚落中宣告。十四日，在屋頂上進行講經和聽法。在那裡，具壽的在家眾們應當聚集並佈施集會。在十四日這天，在村莊聚落中宣告並廣為宣傳。 第三，進行屋頂講經。十四日晚上，當大家都聚集時，持經者、持律者和持母者等，那些被請求講法的持藏者們，應當在十四日的晚上在屋頂上佈施聽法。 自恣儀式的正行 分為：確定時間、圍繞自恣的比丘、其他傳統做法、用吉祥草鋪設。
【English Translation】 How to announce? Firstly, it should be announced in settlements such as villages and cities that the Sangha will perform Pravāraṇā (self-criticism), so that the beings residing in the settlements can increase their merit. Before committing to the summer retreat, starting from the cleaning of the monastery, ten days or half a month in advance, it should be announced in the settlement. As it is said in the 'Base of Summer': 'Ten days or half a month before (Pravāraṇā) begins, the cleaning of the monastery should be done.' Some say seven or eight days. As mentioned before, here too, ten days, half a month, seven or eight days before the Pravāraṇā begins, it should be announced in the settlement. How should it be announced? 'From now on, in ten days or half a month, etc., Pravāraṇā will be performed, this is announced to you householders.' Second, to accomplish the place and the stupa. Ten days or half a month before Pravāraṇā, the monastery should be decorated. From ten days or half a month onwards, tiered houses should be built. From then on, paintings should also be drawn in the clean rooms. The stupas should be repaired, dust and dirt should be swept away, and old garlands of flowers should be removed, etc. How to prepare before the fifteenth (full moon day)? Divided into: decorating the lion throne, announcing in the settlement, and conducting rooftop teachings. First, decorating the lion throne. From the fourteenth, the lion throne should be decorated. Second, announcing in the settlement. On the fourteenth, teaching and listening to the Dharma should occur on the rooftop. There, venerable householders, you should gather and give donations for the assembly. On the fourteenth day, announce in the village settlement and spread the word. Third, conducting rooftop teachings. On the night of the fourteenth, when everyone is gathered, the holders of the Sutras, Vinaya, and Matrikas, etc., those holders of the Tripitaka who have been requested to teach, should provide the opportunity to listen to the Dharma on the rooftop on the night of the fourteenth. The Actual Procedure of Pravāraṇā Divided into: determining the fixed time, surrounding the Bhikshus of Pravāraṇā, other traditional practices, and spreading Darbha grass.
་ནི། ཚེས་བཅུ་བཞི་ལས་གཞན་ཚེས་བཅོ་ལྔའི་ནུབ་མོ་ལ་ནི་མདོ་སྡེ་དང་འདུལ་བ་དང་མ་མོ་འཛིན་པ་དེ་དག་གིས་དགག་དབྱེའི་ལས་ལ་མ་བབ་ཀྱི་མདུན་རོལ་ཚུན་ཆད་དུ་ཆོས་དང་འབྲེལ་བའི་གཏམ་རྣམ་པར་གཏན་ལ་དབབ་པས་ཏེ། གཞི་འགྲེལ་ལས།དགག་དབྱེའི་ལས་ཀྱི་མཇུག་དང་། སྐྱ་རེངས་དང་པོ་མི་ཕྲད་པ་དེ་ཙམ་ཚུན་ཆད་ཀྱི་མཚན་མོའི་ཆ་འདའ་བར་བྱའོ། །དགག་དབྱེའི་ལས་དང་པོ་རྩོམ་པ་ཚུན་ཆད་དུ་ནི་ཆོས་བཤད་པར་བྱའོ་ཞེས། ཊཱི་ཀ་ལས། མདོ་འོག་མའི་སྐབས་ནས་བཤད་དོ་ཞེས་སོ། །དགག་དབྱེའི་ལས་དེ་གང་གི་ཚེ་བྱ་ཞེ་ན། དགག་དབྱེའི་ལས་ནི་སྐྱ་རེངས་འཆར་བའི་མདུན་རོལ་དུ་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་ཟིན་པར་བྱའོ། ། ༈ དགག་དབྱེའི་བྱེད་པོའི་དགེ་སློང་བསྐོ་བ། དགོས་པའི་དོན་ནི།མ་བསྐོས་པ་ལ་དགག་དབྱེ་གོ་བར་བྱེད་པའི་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བའོ། ། བསྡུས་པའི་དོན་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་ཡུལ་གང་བསྐོ་བ་ནི། ཆོས་བཅོ་ལྔ་དང་ལྡན་པ་བསྐོ་སྟེ། བསྐོ་ཡུལ་ཐུན་མོང་བ་ཆོས་བཅུ་བཞི་སྔར་བཤད་པའི་སྟེང་དུ་སྐྱེས་པ་ཡིན་པ་སྟེ་བུད་མེད་ལ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་དང་། གཞན་དུ་ན་རྟེན་དམན་པས་དགོས་པ་རྫོགས་པ་མི་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་བསྐོ་བ་ནི། དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་བཞི་ལྡན་གྱིས་སོ། །གསུམ་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་བསྐོ་བ་ནི། གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་སོ། །བཞི་པ་བསྐོས་པའི་བྱ་བ་ནི། རྩྭ་དར་བྷ་བྲིམས་པ་ལ་སོགས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ལས་ཀྱི་དང་པོ་ཁོ་ནར་དགེ་སློང་དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་བསྐོ་བར་བྱའོ། །དགེ་འདུན་མང་བའི་ཕྱིར་དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་གཅིག་གིས་མི་ནུས་ན་དགེ་སློང་དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་དུ་མ་བསྐོའོ། ། ༈ གཞན་སྲོལ་འབའ་ཞིག་ལས་བྱ་བ། གསུམ་པ་ནི། དེ་བསྐོས་ཟིན་པའི་འོག་ཏུ་དགག་དབྱེ་བྱ་བའི་ཕྱིར་སུས་གསོལ་བར་བྱ་ཞེ་ན། དགག་དབྱེ་བྱེད་པར་བསྐོས་པ་དེ་ལས་གཞན་ཅིག་གིས་དགེ་འདུན་ལ་གསོལ་ 7-411b བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་བྱའོ། །དགག་དབྱེ་བྱ་བ་འདི་ལ་གྲལ་ཚར་གཅིག་ལ་དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་དུ་མ་དག་གིས་གྲལ་གྱི་ཆ་སྟོད་སྨད་དུ་བྱས་པ་ལས་དགག་དབྱེ་བྱར་རུང་ངོ་། ། ༈ དེ་ཡིས་དར་བྷ་བྲིམ་པ། བཞི་པ་ནི།དགག་དབྱེ་བྱེད་པར་བསྐོས་པ་དེས་དང་པོར་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ལ་རྩྭ་དར་བྷ་བྲིམ་པར་བྱའོ་སྟེ། ལུང་ལས། འཇག་མ་བྲིམས་ལ་ཞེས་གསུངས་ལ། གཞི་འགྲེལ་ལས། ཀུ་ཤ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྩྭའི་རྣམ་པ་རྣོན་པོ་སྟེ་རྩྭ་དར་བྷ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ། ཞེས་སོ། །ཁ་ཆེ་ཛྙཱ་ན་ཤྲཱིའི་ཞལ་ནས། རན་པའི་ལྗང་པ་ཡིན་ཅེས་གསུངས་སོ། །དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་ན་རྩྭ་དར་བྷ་ལག་པས་བཟུང་དགོས་པ་འདི་གཞུང་གང་ནས་བཤད་ཅེས་འདྲི་ན། འདིར་ཊཱི་ཀ་ལས་དགག་དབྱེ་བྱ་བ་དང་། དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་གཉིས་ཀའི་ལག་པས་བཟུང་བར་བྱའོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། བསྡུས་པ་ལས། རྩྭ་ཀུ་
【現代漢語翻譯】 此外，在十四日之後，十五日的夜晚，經藏、律藏和明咒持明者們，在解制儀式開始之前，應進行與佛法相關的討論。正如《根本律釋》所說：『應度過解制儀式結束和第一道曙光出現之間的夜晚。』又說：『從開始解制儀式起，就應宣講佛法。』《 टीका 》中說：『在下部經中已講述。』那麼，解制儀式應在何時進行呢？解制儀式應在曙光出現之前完成。 任命解制儀式執行者的比丘： 此舉的必要性在於：爲了避免因未任命而導致解制儀式無效的過失。 簡要內容有四點：第一，任命的地點：應任命具備十五種功德者。被任命者的共同條件是之前所說的十四種功德，再加上必須是男性，不能是女性。因為女性的根器較低，無法圓滿完成任務。 第二，依靠什麼來任命：依靠具備四種圓滿功德的僧團。 第三，依靠什麼儀軌來任命：依靠兩次羯磨的儀軌。 第四，任命后的職責：分發吉祥草等。 第二，在羯磨的開始階段，應任命比丘作為解制儀式的執行者。如果僧團人數眾多，一位解制儀式執行者無法勝任，則應任命多位比丘作為解制儀式執行者。 第三，在完成任命之後，爲了進行解制儀式，應由誰來祈請呢？應由被任命為解制儀式執行者之外的人，向僧團祈請，這是唯一的做法。在進行解制儀式時，如果一排僧人中有多位解制儀式執行者，可以將隊伍分為上下兩部分，分別進行解制儀式。 第四，被任命為解制儀式執行者應首先向所有僧眾分發吉祥草。律藏中說：『分發茅草。』《根本律釋》中說：『拘奢，是一種尖銳的草，是吉祥草的同義詞。』克什米爾的智吉祥尊者說：『是適宜的綠草。』如果有人問，在進行解制儀式時，必須用手拿著吉祥草，這出自哪部論典？對此，《 टीका 》中說，解制儀式執行者和接受解制者都應手持吉祥草。《略釋》中說：吉祥草（藏文：རྩྭ་ཀུ་ཤ，梵文天城體：कुश，梵文羅馬擬音：kuśa，漢語字面意思：吉祥草）。
【English Translation】 Furthermore, on the night of the fifteenth, after the fourteenth, the Sutra Pitaka, Vinaya Pitaka, and mantra holders, before the commencement of the Pravāraṇā ceremony, should engage in discussions related to the Dharma. As stated in the Mūlasarvāstivāda-vinaya-vibhaṅga: 'The portion of the night until the end of the Pravāraṇā ceremony and the first light of dawn should be passed.' It also says: 'From the beginning of the Pravāraṇā ceremony, the Dharma should be preached.' The Ṭīkā states: 'It has been explained in the context of the lower Sutras.' So, when should the Pravāraṇā ceremony be performed? The Pravāraṇā ceremony should be completed before the dawn appears. Appointing a Bhikṣu to Perform the Pravāraṇā: The purpose of this is to avoid the fault of the Pravāraṇā being ineffective due to not being appointed. There are four points in brief: First, the place of appointment: One who possesses fifteen qualities should be appointed. The common conditions for the appointee are the fourteen qualities mentioned earlier, plus being male, not female. This is because women have inferior faculties and cannot accomplish the task completely. Second, by relying on what to appoint: By the Saṅgha possessing four perfect qualities. Third, by relying on what ritual to appoint: By the ritual of two Karmas. Fourth, the duties after appointment: Distributing darbha grass, etc. Second, at the very beginning of the Karma, a Bhikṣu should be appointed to perform the Pravāraṇā. If the Saṅgha is large and one Pravāraṇā performer cannot manage, then several Bhikṣus should be appointed to perform the Pravāraṇā. Third, after the appointment is completed, who should make the request for the Pravāraṇā to be performed? Someone other than the one appointed to perform the Pravāraṇā should make the request to the Saṅgha; this is the only way. When performing the Pravāraṇā, if there are multiple Pravāraṇā performers in one row of monks, the row can be divided into upper and lower parts, and the Pravāraṇā can be performed separately. Fourth, the one appointed to perform the Pravāraṇā should first distribute darbha grass to all the Saṅgha. The Vinaya states: 'Distribute reeds.' The Mūlasarvāstivāda-vinaya-vibhaṅga states: 'Kuśa is a sharp type of grass, a synonym for darbha grass.' The Kashmiri Jñānaśrī said: 'It is suitable green grass.' If someone asks, from which treatise does it come that one must hold darbha grass in hand when performing the Pravāraṇā? To this, the Ṭīkā says that both the Pravāraṇā performer and the one receiving the Pravāraṇā should hold darbha grass in hand. The Summary states: Kuśa grass (藏文：རྩྭ་ཀུ་ཤ，梵文天城體：कुश，梵文羅馬擬音：kuśa，漢語字面意思：吉祥草).
ཤ་ཅུང་ཟད་ལག་པས་བཟུང་བར་བྱའོ། །རྩྭའི་རྟིང་པ་རྐང་པས་མནན་ཏེ་དགག་དབྱེ་བྱ་བའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེའི་དགོངས་པ་ནི་རྩྭ་ཀུ་ཤ་འདི་དག་འདུད་པར་བྱེད་པ་བཞིན་དུ་བདག་ཀྱང་ལྟུང་བ་ཆོས་བཞིན་དུ་ཤེས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་འདུད་པར་བྱེད་དོ་ཞེས་སྟོན་པའམ། དབྱར་དྲལ་བས་རྩྭ་མནན་ཀྱང་སྲོག་ཆགས་ལ་གནོད་པ་མེད་པར་གོ་བའི་ཚད་ཡིན་ཅེས་མན་ངག་ལས་སོ། །དགེ་སློང་རེ་རེའི་དགག་དབྱེ་བྱས་ཟིན་གྱིས་བར་དུ་དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་པོའི་དགེ་སློང་དེས་དགེ་སློང་རེ་རེའི་མདུན་དུ་འདུག་པར་བྱའོ། །དེང་སང་ནི་དགེ་སློང་གསུམ་གསུམ་གྱི་མདུན་དུ་འདུག་པར་བྱེད་དེ། ཚེགས་ཆུང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་པོ་མདུན་ན་གནས་པ་དེ་ལ་དགེ་སློང་རེ་རེས་ཀྱང་དགག་དབྱེ་གོ་བར་བྱ་བའི་སྔགས་ནི་ལན་གསུམ་མོ། །ལན་གསུམ་བཟླས་པ་དེ་ཙམ་གྱིས་ནད་པ་ངལ་བ་དང་། གནས་མལ་ཕན་ཕུན་དུ་འགྱུར་ 7-412a བ་དང་། ཆོས་སྙན་པར་སྨྲ་བ་ལ་སོགས་པས་གཡེངས་ཏེ་དགག་དབྱེའི་དུས་སྐྱ་རེངས་འཆར་ཀ་ལས་ཡོལ་བ་དང་གནོད་པ་བྱུང་ན་སྔགས་ལན་གཉིས་སོ། །དེ་ཙམ་གྱིས་ན་ཡང་ལན་གཅིག་གོ ། 斷此中疑 (གསུམ་)[*]པ་ལ། ལྟུང་བའི་དགག་དབྱེ་བཤད་པ་དང་། །རྫས་ཀྱི་དགག་དབྱེ་ཇི་ལྟར་བསྟན། །དགག་དབྱེ་བྱ་བའི་གོ་རིམ་མོ། ། ༈ ལྟུང་བའི་དགག་དབྱེ་བཤད་པ། དང་པོ་ལ། དངོས་གཞི་ལྟུང་བ་བརྗོད་པ་དང་། །མཇུག་གི་ཆོ་ག་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ནི། དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་པོ་དེས་དགེ་སློང་གི་གྲལ་གྱི་དགག་དབྱེ་རྫོགས་པ་ན་དགག་དབྱེ་བྱེད་པོ་གཞན་ཅིག་ལ་རང་གི་དགག་དབྱེ་བྱའོ། །དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་པོར་བསྐོས་པ་གཅིག་ལས་མེད་ན་བསྐོས་པ་དེའི་དགག་དབྱེ་སུའི་མདུན་དུ་བྱ་ཞེ་ན། དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་པོ་གཞན་མེད་ན་དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་པོར་བསྐོས་པ་ལས་གཞན་བྱེད་པ་པོར་མ་བསྐོས་པའི་དགེ་སློང་གཅིག་ལ་རང་གི་དགག་དབྱེ་གོ་བར་བྱ་སྟེ། གྲལ་ན་འཁོད་པའི་དགེ་སློང་གཞན་གྱི་མདུན་དུ་དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་པོ་རང་གི་དགག་དབྱེ་བྱའོ། ། ༈ མཇུག་གི་ཆོ་ག་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་དགག་དབྱེ་བྱས་ཟིན་པའི་རྗེས་ལ་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་དགག་དབྱེ་བྱས་པ་དེ་ཉིད་དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་པོ་དེས་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་ལ་གོ་བར་བྱའོ། །དེ་མ་ཐག་ཏུ་འདུས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ལེགས་པར་དགག་དབྱེ་མཛད་དོ། །ཤིན་ཏུ་དགག་དབྱེ་མཛད་དོ་ཞེས་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ། །ལེགས་པ་ནི་མཛེས་ཤིང་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མེད་པ་ཡིན་ལ། ཤིན་ཏུ་ནི་ཐེ་ཚོམ་མེད་པའི་དོན་ནོ། ། ༈ རྫས་ཀྱི་དགག་དབྱེ་ཇི་ལྟར་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི།ཤིན་ཏུ་དགག་དབྱེ་མཛད་དོ་ཞེས་བསྒྲུབས་མ་ཐག་ཏུ་དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་དེས་རང་གི་རྫས་གང་ཡང་རུང་བ་སྟེ་ཆུང་ངུ་ཡང་རུང་བས། ཐ་ན་ཁབ་ཙམ་གྱིས་ཀྱང་དགེ་འ
【現代漢語翻譯】 應稍微用手抓住肉。據說，用腳踩住草的根部進行懺悔。其含義是，就像彎曲這些吉祥草一樣，爲了讓我像瞭解墮落一樣如法地瞭解，所以向比丘們彎腰致敬。或者，根據口訣，即使在夏天踩草，也不會傷害生物。 每位比丘懺悔完畢后，懺悔者比丘應坐在每位比丘面前。現在，爲了減少麻煩，他們坐在三位比丘面前。懺悔者坐在面前時，每位比丘都應唸誦三次懺悔咒語。如果因為疾病疲勞、住所不便、說話悅耳等原因分心，導致懺悔時間超過黎明時分，或者受到損害，則唸誦兩次咒語。如果那樣，也念誦一次。 斷除此中疑惑 第三部分：墮落的懺悔的解釋；物質的懺悔如何展示；懺悔的順序。 墮落的懺悔的解釋 第一部分：正文，講述墮落；結尾的儀式。 第一部分：當懺悔者完成比丘僧團的懺悔時，他應該向另一位懺悔者懺悔。如果沒有指定其他懺悔者，那麼應該向誰懺悔呢？如果沒有其他懺悔者，那麼除了被指定為懺悔者之外，還應該向一位未被指定為懺悔者的比丘懺悔，在坐在僧團中的其他比丘面前懺悔。 結尾的儀式的講述 第二部分：在所有比丘完成懺悔之後，所有僧團都應該讓比丘僧團知道他們已經懺悔了。然後，所有聚集的人都應該確認：『已經很好地懺悔了！已經非常懺悔了！』『好』意味著美麗且無可指責，『非常』意味著沒有疑惑。 物質的懺悔如何展示 第二部分：在確認『已經非常懺悔了！』之後，懺悔者應該將自己的任何物質，即使是很小的東西，甚至像針一樣，交給僧團。
【English Translation】 One should hold a little meat in the hand. It is said that one should press the root of the grass with the foot and confess. The meaning of this is that, just as these kusha grass are bent, I also bow to the monks so that I may know the downfall as it should be. Or, according to the oral tradition, even if the grass is trampled in summer, there is no harm to living beings. After each monk has confessed, the monk who is confessing should sit in front of each monk. Nowadays, they sit in front of three monks to reduce the trouble. When the confessor is present, each monk should recite the confession mantra three times. If, due to illness, fatigue, inconvenience of dwelling, speaking sweetly, etc., one is distracted and the time for confession passes beyond dawn or harm occurs, then recite the mantra twice. Even then, recite it once. Cutting Doubts Herein Thirdly: Explanation of the confession of downfalls; How the confession of substance is shown; The order of confession. Explanation of the Confession of Downfalls Firstly: The main part, stating the downfalls; The concluding ritual. Firstly: When the confessor has completed the confession of the monastic order of monks, he should confess to another confessor. If there is only one appointed confessor, then to whom should that appointed confessor confess? If there is no other confessor, then other than the one appointed as confessor, one should make one's own confession known to one monk who has not been appointed as confessor, and confess one's own confession in front of the other monks sitting in the monastic order. Statement of the Concluding Ritual Secondly: After all the monks have finished confessing, all the Sangha should make known to the Sangha of monks that they have confessed. Immediately thereafter, all those assembled should affirm: 'It has been well confessed! It has been exceedingly confessed!' 'Well' means beautiful and without fault, and 'exceedingly' means without doubt. How the Confession of Substance is Shown Secondly: Immediately after affirming 'It has been exceedingly confessed!', the confessor should give any of his substances, even a small one, even as small as a needle, to the Sangha.
དུན་ལ་རྫས་ཀྱི་དགག་དབྱེ་བྱའོ། །རྫས་དགག་ནི་སྦྱིན་པར་བྱ་བའི་རྫས་ལ་ 7-412b དགེ་འདུན་པ་སྤྱན་དྲངས་པ་བརྩམ་པར་བྱ་བ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། སྦྱིན་པར་བྱེད་པ་རྣམས་ཀྱི་བསོད་ནམས་ཀྱི་འདུ་བའི་སྒོའི་བྱེ་བྲག་བསྟན་པའི་ཕྱིར་བཅས་ཏེ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། དགག་དབྱེ་བྱས་པའི་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་ནི་དགེ་ལེགས་ཀྱི་བསམ་པ་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། བྱམས་པའི་སེམས་དང་ལྡན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། བསོད་ནམས་ཀྱི་ཞིང་ཆེས་ཁྱད་པར་དུ་འཕགས་པ་ཡིན་པས་དེ་ལ་སྦྱིན་པ་བྱིན་ན་འབྲས་བུ་ཆེས་མང་པོར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །ཇི་ལྟར་བརྩམ་ཞེ་ན། དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་པོ་དེས་ཁབ་ལ་སོགས་པའི་རྫས་དེ་ལག་ཏུ་བླངས་ནས་དགེ་འདུན་ལ་ཚིག་གིས་རྫས་ཀྱི་དགག་དབྱེ་བརྩམ་པར་བྱའོ། །དགེ་འདུན་བཙུན་པ་རྣམས་དགོངས་སུ་གསོལ། །ཁབ་ལ་སོགས་པ་རྫས་འདི་ལྟ་བུས་ཀྱང་དབྱར་གནས་པའི་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་ལ་དགག་དབྱེ་བགྱིར་རུང་ངམ་ཞེས་རྫས་ཀྱི་དགག་དབྱེ་བྱའོ། ། ༈ དགག་དབྱེ་བྱ་བའི་གོ་རིམ། གསུམ་པ་ནི།རྫས་ཀྱི་དགག་དབྱེ་བྱས་པ་དེའི་འོག་ཏུ་དགག་དབྱེ་བྱེད་པོ་དེས་དགེ་ཚུལ་རྣམས་ལ་དགག་དབྱེ་བྱའོ། །ལུང་གཞི་ལས། དེའི་འོག་ཏུ་དགེ་སློང་མ་རྣམས་དང་།དགེ་སློབ་མ་རྣམས་དང་། དགེ་ཚུལ་ཕ་དང་། དགེ་ཚུལ་མ་རྣམས་དགག་དབྱེ་བྱེད་དུ་གཞུག་གོ། ཞེས་གསུངས་ཀྱང་གཞུང་དུ་བཀོད་པའི་གོ་རིམ་ཙམ་ཡིན་གྱི། ལག་ལེན་གྱི་གོ་རིམ་ནི་མདོ་རྩ་བར། དགེ་སློང་མའི་དགག་དབྱེའི་སྔོན་དུ་དགེ་ཚུལ་གྱི་དགག་དབྱེ་བྱ་བར་གསུངས་ཏེ། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། རང་གི་ཕྱོགས་མ་རྫོགས་པར་ཕྱོགས་གཞན་ལ་འཇུག་པར་མི་རིགས་པས་སོ་ཞེས་སོ། །དེའི་འོག་ཏུ་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་དགག་དབྱེ་བྱའོ། ། གསུམ་པ་ནི། དགེ་སློང་དབྱར་གྱི་ནང་དུ་ཞག་བདུན་ལ་སོགས་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་ 7-413a གནས་གཞན་དུ་སོང་བས་གནས་གཞན་དེར་དབྱར་སྔ་མར་ཁས་བླངས་པའམ། ཚེས་གྲངས་ནོར་བའམ་འཐབ་ཀྲོལ་ཅན་འོང་བའི་རྐྱེན་གྱིས་སྔར་དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་ན། གནས་གཞན་དེར་དགེ་སློང་གློ་བུར་དུ་འོངས་པ་དང་། གཉུག་མར་གནས་པ་དེ་དག་དང་ལྷན་ཅིག་དགག་དབྱེ་བྱས་ན་དགག་དབྱེ་བྱས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། གང་དུ་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་དེ་ཉིད་དུ་དགག་དབྱེ་ངེས་པར་འཆགས་ཀྱི། གཞན་དུ་ནི་མི་འཆགས་སོ་སྙམ་དུ་དོགས་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་པོ་བུད་མེད་དགེ་སློང་མ་ལ་ནི་དགེ་སློང་ཕའམ་དགེ་སློང་མ་ལ་སོགས་པས་དགག་དབྱེ་བྱས་ན་དགག་དབྱེ་བྱས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀར། བུད་མེད་ཀྱི་དགེ་འདུན་ལ་ཡང་སྐྱེས་པས་དགག་དབྱེ་བྱ་སྟེ། དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་ནི་སྐྱེས་པའི་དབང་དུ་བྱས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་པོར་བ
【現代漢語翻譯】 現在要進行財物的『止舍』(dgag dbye，終止和捨棄)。財物『止舍』是指對於要佈施的財物，要邀請僧團來開始進行。正如 टीका (ṭīkā，註釋)中所說：『爲了顯示行佈施者積累功德的特殊途徑而設立。』其原因是，正如 टीका (ṭīkā，註釋)中所說：『經過『止舍』的僧團，因為具有善良的意念，並且具有慈悲心，所以是功德田中最為殊勝的，因此向他們佈施會獲得極大的果報。』那麼如何開始呢？進行『止舍』的人要拿起針等財物，然後用語言向僧團開始進行財物的『止舍』。各位僧眾請聽，像針等這樣的財物，是否可以對安居的僧團進行『止舍』呢？』這樣進行財物的『止舍』。 『止舍』的順序：第三，在進行財物的『止舍』之後，進行『沙彌』(dge tshul，出家男眾)的『止舍』。《律藏根本論》(lung gzhi)中說：『之後，比丘尼、式叉摩那尼、沙彌和沙彌尼都要進行『止舍』。』但這只是經文中安排的順序，實際操作的順序是，在《根本律》(mdo rtsa ba)中說：『在比丘尼『止舍』之前要進行沙彌的『止舍』。』正如自己的釋論和 टीका (ṭīkā，註釋)中所說：『因為在自己的部分沒有完成之前，不應該進入其他部分。』之後，對比丘尼進行『止舍』。 第三，比丘在夏季安居期間，加持七日等，然後去了其他地方，因為在其他地方錯誤地承諾了夏季安居，或者因為日期錯誤，或者因為爭吵，所以在之前進行『止舍』時，如果其他地方突然來了比丘，與原住民一起進行『止舍』，那麼『止舍』就成立。 टीका (ṭīkā，註釋)中說：『爲了消除在何處承諾夏季安居，就在何處確定『止舍』，否則就不會成立的疑慮。』如果進行『止舍』的是女性比丘尼，那麼由男性比丘或比丘尼等進行『止舍』，那麼『止舍』就不成立。 टीका (ṭīkā，註釋)中說：『也可以為女性僧團進行『止舍』，因為進行『止舍』的人是以男性為主。』進行『止舍』的人…
【English Translation】 Now, the 'cessation and abandonment' (dgag dbye) of goods should be done. The 'cessation' of goods means that for the goods to be given as alms, the Sangha should be invited to begin. As stated in the ṭīkā (ṭīkā, commentary): 'It is established to show the specific way of accumulating merit for those who give alms.' The reason for this is, as stated in the ṭīkā (ṭīkā, commentary): 'The Sangha that has undergone 'cessation,' because it has good intentions and is endowed with loving-kindness, is the most excellent field of merit, so giving to them will result in great rewards.' How to begin? The person performing the 'cessation' should take items such as needles in hand and then verbally begin the 'cessation' of goods to the Sangha. 'Venerable Sangha, please listen. Can such items as needles be used for the 'cessation' of the Sangha in retreat?' Thus, the 'cessation' of goods is performed. The order of 'cessation': Third, after performing the 'cessation' of goods, the 'cessation' of 'novices' (dge tshul, male renunciates) should be performed. In the Vinaya-vastu (lung gzhi): 'After that, the Bhikshunis, the Shikshamanas, the Shramaneras, and the Shramanerikas should be made to perform 'cessation'.' But this is only the order arranged in the scriptures. The actual order of practice is, in the Root Sutra (mdo rtsa ba): 'Before the 'cessation' of the Bhikshunis, the 'cessation' of the Shramaneras should be performed.' As stated in one's own commentary and the ṭīkā (ṭīkā, commentary): 'Because one should not enter other parts before one's own part is completed.' After that, the 'cessation' is performed for the Bhikshunis. Third, if a Bhikshu, during the summer retreat, blesses seven days, etc., and then goes to another place, because he mistakenly promised the summer retreat in another place, or because of a date error, or because of a quarrel, then when performing the 'cessation' earlier, if Bhikshus suddenly come to that other place and perform the 'cessation' together with the residents, then the 'cessation' is valid. The ṭīkā (ṭīkā, commentary) says: 'To dispel the doubt that the 'cessation' is definitely established where the summer retreat is promised, but otherwise it is not.' If the person performing the 'cessation' is a female Bhikshuni, then if a male Bhikshu or Bhikshuni, etc., performs the 'cessation,' then the 'cessation' is not valid. The ṭīkā (ṭīkā, commentary) says: 'The 'cessation' can also be performed for the female Sangha, because the person performing the 'cessation' is mainly male.' The person performing the 'cessation'...
སྐོས་པའི་དགེ་སློང་དེ་དགེ་སློང་མར་མཚན་གྱུར་པ་ལ་ཡང་དགེ་སློང་ཕའམ་དགེ་སློང་མ་ལ་སོགས་པས་དགག་དབྱེ་བྱས་པ་ན་དགག་དབྱེ་བྱས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། ། ༈ རྐྱེན་དབང་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བ། གཉིས་པ་ལ། དགག་དབྱེའི་དུས་ཀྱི་སྔར་བྱ་བར། །གང་ཟག་གཞི་འཇོག་དགག་དབྱེ་དང་། །འཐབ་རྐྱེན་དུས་སྔར་ཡང་འོག་བྱ། ། ༈ དགག་དབྱེའི་དུས་ཀྱི་སྔར་བྱ་བ། དང་པོ་ནི། ཡུལ་འཁྲུག་པ་ལ་སོགས་པའི་གནོད་པས་དབྱར་གནས་པར་མི་ནུས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་རང་གི་མིག་སྔའི་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་གྱུར་པའི་དགེ་སློང་མདུན་ན་གནས་པ་དེ་ལ་དགེ་སློང་འགྲོ་བར་རྩོམ་པ་དེས་ཚོགས་ཀྱི་དགག་དབྱེ་གོ་བར་བྱས་ཏེ་འགྲོ་བར་བྱའོ། །ལུང་གཞི་ལས། དགེ་འདུན་འཁྲུག་པའི་དམག་གི་འཇིགས་པ་བྱུང་ནས་ཡུལ་མི་རྣམས་ཀྱང་དེ་དང་དེ་དག་ཏུ་བྲོས་སོ། །དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱང་གཏོར་བུ་དག་ཏུ་ཆོས་གོས་རྣམས་ཐུམ་པོར་བྱས་ཏེ་ཐོག་ནས་ཕན་ཚུན་བལྟས་ཏེ་ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་ 7-413b དང་དགེ་འདུན་གྱི་དགག་དབྱེ་ཚེས་བཅོ་ལྔ་པ་ཡིན་མོད་ཀྱི། གང་གི་ཚེ་དགེ་འདུན་མཐུན་པ་རྙེད་པ་དེའི་ཚེ་དགག་དབྱེ་བྱའོ། །ཞེས་བརྗོད་ནས་འདོང་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཆོ་ག་དེ་བས་ཚིག་མང་བ་ཞིག་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དེ། ལུང་ལས་གསུངས་པའི་ཚིག་དེ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་པའི་ཆོ་ག་དེ་གཉིས་གང་གིས་ཀྱང་རུང་ངོ་། །ཚོགས་ཀྱི་དགག་དབྱེ་འདི་ལ་ནི་ཚེས་གྲངས་བཅོ་ལྔ་པ་ངེས་བཟུང་དུ་མི་དགོས། དགེ་འདུན་འདུ་མི་དགོས། དགག་དབྱེ་བྱེད་པོ་བསྐོ་མི་དགོས། གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ཆོ་ག་མི་དགོས། རྩྭ་དར་བྷ་བྲིམ་མི་དགོས་སོ། །དགག་དབྱེའི་དུས་ལ་མ་བབ་པར་དབྱར་གྱི་ནང་དུ་བྱ་བས་འགྲོ་དགོས་ན་ཚེས་བཅོ་ལྔའམ་བཅུ་བཞི་ལ་དགག་དབྱེ་བྱའོ། ། ༈ གང་ཟག་གཞི་འཇོག་དགག་དབྱེ། གཉིས་པ་ནི།བདག་ལ་ལྟུང་བ་གཞན་གྱིས་གླེངས་ཤིག །དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་སྡེས་ནི་མ་གླེང་ཞིག་ཅེས་པ་ལྟ་བུ་ལྟུང་བའི་སྡེ་ཚན་གྱི་གཞིའམ། བདག་ལ་ལྟུང་བ་གཞན་གྱིས་གླེང་ཞིག །བུད་མེད་ལྟ་བུ་གང་ཟག་འདི་ལས་བྱུང་བའི་ལྟུང་བས་ནི་མ་གླེང་ཞིག་ཅེས་གང་ཟག་གམ། གཉིས་ཀ་བཞག་ནས་ཀྱང་དགག་དབྱེ་བྱར་རུང་ངོ་། །གཞི་བཞག་པ་དང་། གང་ཟག་བཞག་པ་དང་གཉིས་ཀ་བཞག་པ་སྟེ། དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་གསུམ་པོ་དེ་དག་དགེ་འདུན་གྱིས་ནོད་པར་བྱའོ། །ལྟུང་བ་གཞན་གྱིས་ནི་གླེངས་ཤིག །ཕམ་པའི་ལྟུང་བས་ནི་མ་གླེང་ཞིག་ཅེས་ཟེར་ན་ཕམ་པ་ཉམས་ན་ལྟུང་བ་གཞན་གླེངས་ཀྱང་དོན་མེད་པས་ན་གཞི་བཞག་པར་བྱ་བ་མཐའ་ཕམ་པ་མ་གཏོགས་པ་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ལ་སོགས་པ་སྡེ་ཚན་གང་ཡང་རུང་བར་འཇོག་ཅིང་། དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་ཉིད་ན་དགེ་འདུན་རྣམས་དང་དགག་དབྱེ་བྱེད་པོ་དགེ་སློང་གིས་ཁས་བླང་བར་བྱའོ། །དང་པོ་གཞི་རྐྱང་པ་འཇོག་པ་ལ་འདི་སྐད་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། ཚེ་དང་ལྡན་པ་
【現代漢語翻譯】 如果被指定的比丘尼轉變為比丘，那麼由比丘或比丘尼等進行遮止，則遮止本身是不成立的。 特殊情況下排除 第二種情況：遮止時需要提前做的事情：確定對像進行遮止，以及爭端發生前需要做的事情。 遮止時需要提前做的事情 第一種情況：如果因為地方發生衝突等災難而無法安居，那麼在自己眼前，面對著一位比丘尼，比丘開始行動，通過告知僧團進行遮止后才能離開。根據律藏根本說：『僧團發生衝突，出現戰爭的恐懼，百姓們也四處逃散。比丘們也將袈裟包裹成一團，互相觀望，具壽們啊，雖然僧團的遮止是在十五日，但當僧團和合時，就應該進行遮止。』說完后才能離開。』戒律儀軌的解釋中對此有更詳細的說明。無論是律藏中所說的內容，還是戒律儀軌解釋中所說的儀軌，都可以。這種僧團的遮止不需要固定在十五日，不需要僧團聚集，不需要指定遮止者，不需要祈請的儀軌，也不需要吉祥草。如果在遮止的時間未到，在安居期間需要離開，那麼應該在十四或十五日進行遮止。 確定對像進行遮止 第二種情況：例如，『請他人指出我的墮罪，但不要由僧殘罪的僧團來指出』，像這樣確定墮罪的類別；或者，『請他人指出我的墮罪，但不要由像婦女這樣的人所犯的墮罪來指出』，像這樣確定對像；或者，兩者都確定后也可以進行遮止。確定對像、確定人和兩者都確定，這三種遮止都需要得到僧團的認可。如果說：『請他人指出我的墮罪，但不要由波羅夷罪來指出』，那麼如果犯了波羅夷罪，指出其他墮罪也沒有意義，因此需要確定對象，除了波羅夷罪之外，僧殘罪等任何類別都可以。在進行遮止時，僧團和進行遮止的比丘都需要同意。首先，單獨確定對像時，應該這樣說：『具壽啊』
【English Translation】 If a designated Bhikshuni (nun) transforms into a Bhikshu (monk), then the prohibition by a Bhikshu or Bhikshuni, etc., is not valid. Exclusion in Special Circumstances Secondly: What needs to be done before the time of prohibition: Establishing the basis for prohibition and what needs to be done before a dispute arises. What Needs to Be Done Before the Time of Prohibition Firstly: If one cannot reside in the summer retreat due to harm such as local conflicts, then in front of one's eyes, facing a Bhikshuni, the Bhikshu begins to act, and can only leave after informing the Sangha of the prohibition. According to the Vinaya-mula: 'The Sangha is in conflict, and there is fear of war, and the people are scattered everywhere. The Bhikshus also wrap their robes into bundles, looking at each other, saying, 'Venerable ones, although the Sangha's prohibition is on the fifteenth day, when the Sangha is in harmony, the prohibition should be done.' After saying this, one can leave.' The explanation of the ritual has more details on this. Whether it is the content stated in the Vinaya or the ritual described in the explanation of the ritual, either is acceptable. This Sangha's prohibition does not need to be fixed on the fifteenth day, the Sangha does not need to gather, there is no need to appoint a prohibitor, there is no need for a prayer ritual, and there is no need for Kusa grass. If one needs to leave during the summer retreat before the time of prohibition, then the prohibition should be done on the fourteenth or fifteenth day. Establishing the Basis for Prohibition Secondly: For example, 'Let others point out my offenses, but not the Sangha of Sanghavasesa (formal meeting offenses)', like this, determining the category of offenses; or, 'Let others point out my offenses, but not the offenses committed by someone like a woman', like this, determining the person; or, one can prohibit by determining both. Determining the object, determining the person, and determining both, these three prohibitions need to be approved by the Sangha. If one says, 'Let others point out my offenses, but not the Parajika (defeat) offenses', then if one has committed a Parajika offense, pointing out other offenses is meaningless, so it is necessary to determine the object, and any category other than Parajika, such as Sanghavasesa, is acceptable. When prohibiting, both the Sangha and the Bhikshu who is prohibiting need to agree. First, when determining the object alone, one should say: 'Venerable ones'
ཞེས་བོས་ནས་དགེ་ 7-414a འདུན་དུ་གྱུར་པའི་དགེ་སློང་ཁོ་བོ་ཅག་ནི་ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཁྱོད་ཀྱིས་ཅི་ནས་ཀྱང་གཞི་འཇོག་པར་བྱེད་ཅིང་། གང་ཟག་འཇོག་པར་མི་བྱེད་པ་དེའི་དོན་དུ་གནས་གཅིག་ཏུ་བསྡུས་ཤིང་འདུག་པ་མ་ཡིན་གྱིས། འདི་ལྟར་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཚུལ་ཁྲིམས་རྣམ་པར་དག་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ནི་གསོ་སྦྱོང་གསུངས་ལ། སེམས་དང་སེམས་ལས་བྱུང་བ་དག་གི་ཆོས་རྣམ་པར་དག་པ་བྱ་བའི་ཕྱིར་ནི་དགག་དབྱེ་གསུངས་པས། གལ་ཏེ་བདག་ལ་ཕམ་པའི་ལྟུང་བ་མེད་པར་སེམས་ཤིང་གཞི་དང་གང་ཟག་བཞག་པ་མེད་པའི་དགག་དབྱེ་བྱེད་པར་འདོད་ན་བཞག་པ་མེད་པ་ཁོ་ནར་དགག་དབྱེ་གྱིས་ཤིག་ཅེས་སོ། །གཉིས་པ་གང་ཟག་འཇོག་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། གང་ཟག་ཅེས་བྱ་བ་ནི་གང་ཟག་གང་ལ་རེག་པ་ལ་སོགས་པའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་ལས་གྱུར་པའི་གང་ཟག་དེ་ལ་བྱའི། གླེང་བ་པོ་དང་གླེང་བར་བྱ་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་ཀྱང་། བླ་མ་རྣམས་ནི་གླེང་བྱེད་ཀྱི་གང་ཟག་ཤཱ་རིའི་བུས་ནི་བདག་ལ་མ་གླེང་ཞིག་ཅེས་གང་ཟག་འཇོག་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་གང་ཟག་རྐྱང་པ་འཇོག་པ་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཁོ་བོ་ཅག་ནི་ཚེ་དང་ལྡན་པས་ཅི་ནས་ཀྱང་གང་ཟག་འཇོག་པར་བྱེད་ཅིང་། གཞི་འཇོག་པར་མི་བྱེད་པ་དེའི་དོན་དུ་འདུས་ཤིང་འདུག་པ་མ་ཡིན་གྱིས། འདི་ལྟར་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཞེས་པ་ལ་སོགས་སྔ་མ་བཞིན་དུ་བརྗོད་པ་དང་། གསུམ་པ་གཞི་དང་གང་ཟག་གཉིས་ཀའི་འཇོག་པ་དེ་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། །ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཁོ་བོ་ཅག་ནི་ཚེ་དང་ལྡན་པས་ཅི་ནས་ཀྱང་གཞི་ཡང་འཇོག་པར་བྱེད་ཅིང་། གང་ཟག་ཀྱང་འཇོག་པར་བྱེད་པ་དེའི་དོན་དུ་འདུག་ཅིང་འདུས་པ་མ་ཡིན་གྱི། འདི་ལྟར་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ཞེས་པ་ལ་སོགས་སྔ་མ་བཞིན་དུ་བརྗོད་པའིའོ། །གཞི་བཞག་པའམ། 7-414b གང་ཟག་བཞག་པའམ་གཉིས་ཀ་བཞག་ནས་དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་དེ་དགེ་འདུན་རྣམས་དང་། དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་པོའི་དགེ་སློང་གིས་ཁས་བླངས་ཏེ་དགག་དབྱེ་བྱས་ཟིན་པ་ཉིད་ན་ཕྱིས་གང་ཟག་དེས་བསྙོན་པར་བྱེད་དེ། གཞི་བཞག་པའམ་གང་ཟག་བཞག་སྟེ་དགག་དབྱེ་བྱས་ཟིན་པ་ཉིད་ན་བདག་གིས་ནི་བཞག་པ་ཉིད་གཏན་ནས་མ་བྱས་ཏེ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་མ་བཞག་གོ་ཞེས་བཞག་པ་སྤྱིར་ལ་བསྙོན་པའམ། དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་སྡེ་ཚན་བཞག་སྟེ་དགག་དབྱེ་བྱས་ཟིན་པ་ཉིད་ན་བདག་གིས་ནི་ལྷག་མའི་སྡེ་ཚན་མ་བཞག་གི། ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་སྡེ་ཚན་བཞག་གོ་ཞེས་ཟེར་བ་ལྟ་བུ་བཞག་པ་བྱེ་བྲག་ལ་བསྙོན་པས་ནི། སྔར་དགེ་འདུན་རྣམས་དང་དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་པོའི་དགེ་སློང་གིས་དེའི་དགག་དབྱེའམ། ཁས་བླངས་པ་ཉམས་པར་མི་འགྱུར་ཏེ་གཟོད་བྱ་མི་དགོས་སོ། །བསྙོན་པ་དེ་ལ་བཞག་པ་སྔ་མ་སྟེ་བཞག་པ་སྤྱིའམ། བཞག་པ་ཕྱི་མ་འདིའི་རྣམ་པ་སྟེ་བཞག་པ་བྱེ་བྲག་དེ་ལྟ
【現代漢語翻譯】 被稱為僧團的比丘們，請諸位長老務必確立所依（gZhi，事端），而非確立補特伽羅（Gang zag，人）。我們聚集於此，並非爲了此事。如世尊所說，爲了使戒律清凈，應作布薩（gSo sByong，戒律儀式）；爲了使心及心所法清凈，應作自恣（dgag dBye，一種懺悔儀式）。如果我認為自己沒有他勝罪（Pham pa』i lTung ba，最嚴重的罪），並且沒有確立所依和補特伽羅，想要作自恣，那麼就只作未確立的自恣。第二種是確立補特伽羅。在《釋論》（Tika）中說：『所謂補特伽羅，是指那些觸犯墮罪的人，而非指說話者和被說話者。』但上師們說：『說話者，如舍利子（Sha ri』i Bu），說「不要對我說話」，這就是確立補特伽羅。』因此，對於單獨確立補特伽羅，應這樣說：『諸位長老，我們聚集於此，並非爲了確立所依，而是爲了確立補特伽羅。』如世尊所說等等，如前所述。第三種是同時確立所依和補特伽羅，應這樣說：『諸位長老，我們聚集於此，並非爲了確立所依和補特伽羅。』如世尊所說等等，如前所述。確立所依，或確立補特伽羅，或兩者都確立後作自恣，僧團和作自恣的比丘已經認可並完成自恣后，之後如果有人否認，說：『我已經確立了所依或補特伽羅並作了自恣，但我根本沒有確立，一點也沒有確立。』這樣否認一般的確立，或者說：『我已經確立了僧殘（Lhag ma』i sDe tshan，僅次於他勝罪的重罪）的類別並作了自恣，但我沒有確立僧殘的類別，而是確立了墮罪（lTung Byed，較輕的罪）的類別。』這樣否認特定的確立，那麼之前僧團和作自恣的比丘所作的自恣或認可不會失效，不需要重新進行。對於這種否認，之前的確立，即一般的確立，或之後的這種確立的形式，即特定的確立，都是如此。 Called by the Sangha, the Bhikshus, may you venerable ones, by all means, establish the basis (gZhi, the matter at hand), and not establish the person (Gang zag, the individual). We are not gathered and assembled here for that purpose. Thus, as the Bhagavan (bCom lDan 'Das, the Blessed One) has said, for the sake of purifying the Vinaya (tshul khrims, moral discipline), the Posadha (gSo sByong, confessional ceremony) is spoken; for the sake of purifying the mind and mental factors, the Pravāraṇā (dgag dBye, invitation to be corrected) is spoken. If I think that I have no Parajika (Pham pa』i lTung ba, defeat), and there is no basis and no person established, and I wish to perform Pravāraṇā, then perform only the unestablished Pravāraṇā. The second is establishing the person. In the Ṭīkā (commentary) it is said: 『The person is the person who has committed an offense such as touching, not the speaker and the one spoken to.』 But the Lamas (bLa ma, teachers) say: 『The speaker, such as Shariputra (Sha ri』i Bu), says, 「Do not speak to me,」 that is establishing the person.』 Therefore, for establishing only the person, one should say: 『Venerable ones, we are gathered and assembled here for the purpose of establishing the person, and not establishing the basis.』 Thus, as the Bhagavan has said, and so on, as before. The third is establishing both the basis and the person, one should say: 『Venerable ones, we are gathered and assembled here for the purpose of establishing both the basis and the person.』 Thus, as the Bhagavan has said, and so on, as before. Having established the basis, or having established the person, or having established both, and then performing Pravāraṇā, after the Sangha and the Bhikshu performing Pravāraṇā have agreed and completed the Pravāraṇā, if later that person denies it, saying: 『Having established the basis or having established the person and completed the Pravāraṇā, I have not established it at all, I have not established anything at all,』 thus denying the general establishment, or saying: 『Having established the category of Sanghavasesa (Lhag ma』i sDe tshan, formal meeting of the Sangha), I have not established the category of Sanghavasesa, but I have established the category of expiatory offenses (lTung Byed, offenses that require expiation),』 thus denying the specific establishment, then the Pravāraṇā or agreement made by the Sangha and the Bhikshu performing Pravāraṇā will not be invalidated, and there is no need to redo it. For that denial, the previous establishment, that is, the general establishment, or the form of this later establishment, that is, the specific establishment, is like that.
【English Translation】 Called by the Sangha, the Bhikshus, may you venerable ones, by all means, establish the basis (gZhi, the matter at hand), and not establish the person (Gang zag, the individual). We are not gathered and assembled here for that purpose. Thus, as the Bhagavan (bCom Ldan 'Das, the Blessed One) has said, for the sake of purifying the Vinaya (tshul khrims, moral discipline), the Posadha (gSo sByong, confessional ceremony) is spoken; for the sake of purifying the mind and mental factors, the Pravāraṇā (dgag dBye, invitation to be corrected) is spoken. If I think that I have no Parajika (Pham pa』i lTung ba, defeat), and there is no basis and no person established, and I wish to perform Pravāraṇā, then perform only the unestablished Pravāraṇā. The second is establishing the person. In the Ṭīkā (commentary) it is said: 『The person is the person who has committed an offense such as touching, not the speaker and the one spoken to.』 But the Lamas (bLa ma, teachers) say: 『The speaker, such as Shariputra (Sha ri』i Bu), says, 「Do not speak to me,」 that is establishing the person.』 Therefore, for establishing only the person, one should say: 『Venerable ones, we are gathered and assembled here for the purpose of establishing the person, and not establishing the basis.』 Thus, as the Bhagavan has said, and so on, as before. The third is establishing both the basis and the person, one should say: 『Venerable ones, we are gathered and assembled here for the purpose of establishing both the basis and the person.』 Thus, as the Bhagavan has said, and so on, as before. Having established the basis, or having established the person, or having established both, and then performing Pravāraṇā, after the Sangha and the Bhikshu performing Pravāraṇā have agreed and completed the Pravāraṇā, if later that person denies it, saying: 『Having established the basis or having established the person and completed the Pravāraṇā, I have not established it at all, I have not established anything at all,』 thus denying the general establishment, or saying: 『Having established the category of Sanghavasesa (Lhag ma』i sDe tshan, formal meeting of the Sangha), I have not established the category of Sanghavasesa, but I have established the category of expiatory offenses (lTung Byed, offenses that require expiation),』 thus denying the specific establishment, then the Pravāraṇā or agreement made by the Sangha and the Bhikshu performing Pravāraṇā will not be invalidated, and there is no need to redo it. For that denial, the previous establishment, that is, the general establishment, or the form of this later establishment, that is, the specific establishment, is like that. Called by the Sangha, the Bhikshus, may you venerable ones, by all means, establish the basis (gZhi, the matter at hand), and not establish the person (Gang zag, the individual). We are not gathered and assembled here for that purpose. Thus, as the Bhagavan (bCom Ldan 'Das, the Blessed One) has said, for the sake of purifying the Vinaya (tshul khrims, moral discipline), the Posadha (gSo sByong, confessional ceremony) is spoken; for the sake of purifying the mind and mental factors, the Pravāraṇā (dgag dBye, invitation to be corrected) is spoken. If I think that I have no Parajika (Pham pa』i lTung ba, defeat), and there is no basis and no person established, and I wish to perform Pravāraṇā, then perform only the unestablished Pravāraṇā. The second is establishing the person. In the Ṭīkā (commentary) it is said: 『The person is the person who has committed an offense such as touching, not the speaker and the one spoken to.』 But the Lamas (bLa ma, teachers) say: 『The speaker, such as Shariputra (Sha ri』i Bu), says, 「Do not speak to me,」 that is establishing the person.』 Therefore, for establishing only the person, one should say: 『Venerable ones, we are gathered and assembled here for the purpose of establishing the person, and not establishing the basis.』 Thus, as the Bhagavan has said, and so on, as before. The third is establishing both the basis and the person, one should say: 『Venerable ones, we are gathered and assembled here for the purpose of establishing both the basis and the person.』 Thus, as the Bhagavan has said, and so on, as before. Having established the basis, or having established the person, or having established both, and then performing Pravāraṇā, after the Sangha and the Bhikshu performing Pravāraṇā have agreed and completed the Pravāraṇā, if later that person denies it, saying: 『Having established the basis or having established the person and completed the Pravāraṇā, I have not established it at all, I have not established anything at all,』 thus denying the general establishment, or saying: 『Having established the category of Sanghavasesa (Lhag ma』i sDe tshan, formal meeting of the Sangha), I have not established the category of Sanghavasesa, but I have established the category of expiatory offenses (lTung Byed, offenses that require expiation),』 thus denying the specific establishment, then the Pravāraṇā or agreement made by the Sangha and the Bhikshu performing Pravāraṇā will not be invalidated, and there is no need to redo it. For that denial, the previous establishment, that is, the general establishment, or the form of this later establishment, that is, the specific establishment, is like that.
་བུ་ཅུང་ཟད་མེད་དོ་ཞེས་ཟེར་ཏེ། བཞག་པ་སྤྱི་ལ་བསྙོན་པའམ་བཞག་པ་བྱེ་བྲག་ལ་བསྙོན་པའི་ཚིག་སྨྲ་ན་བརྫུན་དུ་སྨྲ་བའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་བསྐྱེད་པ་ཉིད་དོ། ། ༈ འཐབ་རྐྱེན་དུས་སྔར་ཡང་འོག་བྱ། གསུམ་པ་ནི། གལ་ཏེ་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་དག་གི་རང་གིས་གནས་དེར་དགག་དབྱེ་བྱེད་པའི་གནས་སུ་གནས་གཞན་ནས་དགེ་སློང་འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་པ་དག་འོང་ཞིང་། དགག་དབྱེའི་ཚེ་འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་དུ་འོང་བར་ཐོས་པར་གྱུར་ན། གལ་ཏེ་དབྱར་ཁས་བླངས་ནས་གསོ་སྦྱོང་གཉིས་སམ། གསུམ་ཐལ་བར་གྱུར་ན་དགག་དབྱེ་དུས་ལ་མ་བབ་ཀྱང་རུང་སྟེ་འཐབ་ཀྲོལ་བ་དེ་གནས་དེར་མ་འོངས་པ་ཉིད་ན་ཟླ་བ་ཉ་ཤི་གཅིག་གི་དུས་དང་སྦྱར་ཏེ་དགག་དབྱེ་བྱའོ། །གསོ་སྦྱོང་གཉིས་ཐལ་ནས་སམ། གསོ་སྦྱོང་གསུམ་ཐལ་ནས་ཉ་ཤི་གཅིག་གི་དུས་དང་སྦྱར་ཏེ་དགག་དབྱེ་བྱས་ན་ནི་དབྱར་ཟླ་བ་གསུམ་གྱི་ 7-415a ཕྱེད་གནས་པ་དང་སུམ་གཉིས་གནས་པ་ཡིན་པས། རྐྱེན་དབང་གིས་ཡུན་དེ་ཙམ་ཞིག་གནས་ན་དབྱར་གནས་པའི་ཡོན་ཏན་ཐོབ་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་དོན་དེ་ལྟར་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །འདིའི་འཐད་སྒྲུབ་ནི་རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། ཐམས་ཅད་ལའང་ཕྱེད་བྱས་པ་ནི་བྱས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་འཇིག་རྟེན་ལ་གྲགས་པ་ཡིན་ལ། ཕལ་ཆེར་བྱས་པ་ནི་བྱས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་འཕགས་པའི་གྲགས་པ་ཡིན་པས་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེའི་ཚེ་གནས་དེའི་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་དགག་དབྱེ་ལྷན་ཅིག་ཏུ་བྱ་བ་དེ་ལྟ་བུ་མ་གྲུབ་ན་མཚམས་པོ་ཆེ་བཀྲོལ་ལ་དཀྱིལ་འཁོར་བ་ལྔའམ་དྲུག་ཏུ་བློ་མཐུན་པར་བྱ་ཞིང་དགག་དབྱེ་སོ་སོ་བྱའོ། །འོན་ཏེ་དཀྱིལ་འཁོར་བ་ལྔའམ་དྲུག་ཏུ་བློ་མཐུན་པར་བྱས་ཟིན་ཀྱང་དགག་དབྱེ་ལ་སོགས་པའི་སྐབས་དེར་འཐབ་ཀྲོལ་པ་དག་འོང་ན་ཇི་ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། དགག་དབྱེ་མ་བྱས་པའི་སྐབས་དེར་འཐབ་ཀྲོལ་བ་དག་འོང་ན་དེ་དག་ལ་ངག་གིས་བཤེས་པའི་ཚིག་གིས་བསུས་ནས་འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་པ་དེའི་ལྷུང་བཟེད་དང་། ཆོས་གོས་བླང་བ་དང་། གནས་ཁང་དང་། ཁྱམས་དང་། ཁང་པ་བརྩེགས་པ་བསྐོ་བ་དང་། ཁྲུས་དང་སྣུམ་བག་གི་རྙེད་པ་བསྟབས་པ་དང་། ཆོས་མཉན་པ་སྦྱིན་པ་དང་། དེ་ལྟ་བུ་མགུ་བར་གྱུར་པ་དག་བྱའོ། །དེ་ལྟར་བྱས་ཀྱང་བདག་ཉིད་དང་མཐུན་པ་ཉིད་ཀྱི་དངོས་པོར་མ་གྲུབ་ན་སྔར་དཀྱིལ་འཁོར་བ་ལྔའམ་དྲུག་ཏུ་བློ་མཐུན་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་བ་དག་ཏུ་འཐབ་ཀྲོལ་བ་དེས་མ་ཚོར་བར་གསོ་སྦྱོང་བྱའོ། །འཐབ་མོ་བ་ལ་འདུན་པ་བླངས་ཏེ་གསོ་སྦྱོང་བྱའོ་ཞེས་འགྲེལ་ཆུང་ལས་བཤད་ཀྱང་འཐབ་མོ་བ་ལ་འདུན་པ་བླང་པར་མི་རིགས་སོ། །དེའི་ཚེ་གསོ་སྦྱོང་བྱེད་པ་དེ་འཐབ་ཀྲོལ་བ་དེས་ཚོར་ཏེ། འོ་ན་ངེད་ཁྱོད་ཀྱི་དགག་དབྱེ་མ་ཡིན་ནམ། ཅིའི་ཕྱིར་གསོ་སྦྱོང་བྱེད་ཅེས་ཟེར་བ་དེ་དག་ 7-415b ལ་གཉུག་མར་གནས་པ་དག་གིས་འདི་སྐད་ཅེས། ཚེ་
【現代漢語翻譯】 如果有人說：'沒有一點點'，那麼這就是否認了全部或部分的事實，說了謊話，犯了過錯。 接下來將討論爭端發生的情況。 第三種情況是：如果那些承諾安居的人，在他們安居的地方進行結夏時，有來自其他地方的僧人前來爭吵。如果在結夏時聽到有人前來爭吵，如果承諾安居后已經過了兩次或三次布薩，即使結夏的時間還沒到，也應該在爭吵者沒有到達之前，結合月圓之日進行結夏。如果過了兩次或三次布薩，結合月圓之日進行結夏，那麼安居的時間就是三個月的一半或三分之二。因為特殊情況，如果安居了這麼長時間，就能獲得安居的功德。 टीका（註釋）中是這麼說的。爲了證明這一點，自釋和 टीका（註釋）中說：'所有事情都做了一半，就等於做了。'這是世俗的說法。'大部分都做了，就等於做了。'這是聖者的說法。 那時，如果那個地方的所有僧眾不能一起結夏，就應該解除邊界，分成五人或六人的團體，互相同意，然後各自結夏。但是，如果分成五人或六人的團體后，在結夏等場合，爭吵者又來了，該怎麼辦呢？ टीका（註釋）中說：如果在沒有結夏的時候，爭吵者來了，就應該用友好的言語迎接他們，拿走爭吵者的缽和袈裟，分配住所、走廊和樓房，分享沐浴和油的報酬，佈施聽法等等，讓他們滿意。即使這樣做了，如果還是不能和睦相處，那麼之前分成五人或六人的團體，應該在爭吵者沒有察覺的情況下進行布薩。雖然《小釋》中說：'應該在爭吵者同意的情況下進行布薩。'但是不應該在爭吵者同意的情況下進行布薩。那時，如果爭吵者察覺到他們在進行布薩，說：'難道我們不是你們的結夏對象嗎？為什麼要做布薩？'那些常住者應該這樣說：'朋友……'
【English Translation】 If someone says, 'There is not even a little bit,' then this is denying all or part of the fact, speaking falsely, and creating a fault. Next, the circumstances of disputes will be discussed. The third case is: If those who have vowed to stay in retreat, when they are performing the summer retreat in that place, monks from other places come to quarrel. If it is heard that someone is coming to quarrel at the time of the summer retreat, if two or three Posadha have passed after vowing to stay in retreat, even if the time for the summer retreat has not yet arrived, the summer retreat should be combined with the full moon day before the quarreler arrives. If two or three Posadha have passed, and the summer retreat is combined with the full moon day, then the time of the retreat is half or two-thirds of three months. Because of special circumstances, if one stays for that long, one will obtain the merit of staying in retreat. This is what is said in the Ṭīkā (commentary). To prove this point, the self-commentary and the Ṭīkā (commentary) say: 'Doing half of everything is the same as doing it.' This is a worldly saying. 'Doing most of it is the same as doing it.' This is a saying of the noble ones. At that time, if all the Sangha in that place cannot perform the summer retreat together, then the boundary should be dissolved, and they should be divided into groups of five or six people, agree with each other, and then perform the summer retreat separately. However, if after being divided into groups of five or six people, the quarreler comes again on occasions such as the summer retreat, what should be done? The Ṭīkā (commentary) says: If the quarreler comes at a time when the summer retreat has not been performed, they should be greeted with friendly words, take away the quarreler's bowl and robes, allocate residences, corridors, and buildings, share the rewards of bathing and oil, give donations for listening to the Dharma, and so on, to satisfy them. Even if this is done, if they still cannot get along, then the groups of five or six people who were previously divided should perform the Posadha without the quarreler noticing. Although the Minor Commentary says: 'The Posadha should be performed with the consent of the quarreler,' it is not appropriate to perform the Posadha with the consent of the quarreler. At that time, if the quarreler notices that they are performing the Posadha and says, 'Aren't we your object of summer retreat? Why are you doing the Posadha?' those who are permanent residents should say this: 'Friend...'
དང་ལྡན་པ་དག་དགག་དབྱེའི་དུས་ཡིན་མིན་མ་དཔྱོད་པར་སྡོད་ཅིག །ཁྱེད་ཅག་གློ་བུར་དུ་ལྷག་པ་མ་ཡིན་གྱི། གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེའི་དུས་དཔྱོད་པའི་དོན་འདི་ནི་གཉུག་མར་གནས་པ་དག་གིས་ཡིན་ནོ་ཞེས་ལན་གདབ་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་དབྱར་ཟླ་བ་གསུམ་རྫོགས་པའི་མཐར་དགག་དབྱེའི་དུས་སུ་གསོ་སྦྱོང་བྱས་པའི་རྗེས་ལ་འཐབ་ཀྲོལ་བ་དེ་དག་གནས་དེ་ནས་ཕྱིར་དོང་བ་དག་ན་གསོ་སྦྱོང་གི་དུས་སུ་དགག་དབྱེ་བྱའོ་སྟེ། དགག་དབྱེའི་ལས་འདི་ནི་གསོ་སྦྱོང་དང་རིས་མཐུན་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགག་དབྱེའི་གཞིའོ། ། གཉིས་པ་ནི།ནང་ཞེ་འགྲས་པ་དང་བཅས་པས་ཕན་ཚུན་བཟོད་པར་གསོལ་བ་མ་བྱས་པར་དགག་དབྱེ་མི་བྱའོ། །དེ་སྟེ་ཞག་བཅུའམ་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཀྱིས་དགག་དབྱེ་འབྱུང་བར་འགྱུར་བ་ཉིད་ན་བཟོད་པ་གསོལ་བ་དེའི་དུས་ཡིན་ནོ། །ལུང་ཁ་ཅིག་ལས་ནི་ཞག་བདུན་ནམ་བརྒྱད་ན་ཞེའོ། །དགག་དབྱེའི་དོན་དུ་འདུས་པ་ལ་སོགས་པ་མི་མང་པོ་འདུས་པ་ནི་བཟོད་པར་གསོལ་བ་དེའི་དུས་མ་ཡིན་ནོ། །དེར་སེམས་གཏོད་པར་མི་ནུས་ལ་བཟོད་པར་བྱེད་པའི་སེམས་ཀྱང་སྐྱེངས་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས་ནི་འདུས་པའི་སྤྱིར་ཡང་སྤྱིའི་བཟོད་པ་གསོལ་ཞེས་སོ། །ནད་དང་བཅས་པ་དེས་བཟོད་པ་བླང་བར་མ་བྱས་པར་དགག་དབྱེ་མི་བྱའོ། །ཚེས་བཅོ་ལྔའི་དགག་དབྱེའི་དུས་དེའི་ཚེ་གནས་དེར་འདུས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཕན་ཚུན་ཀུན་དགའ་བར་མ་བྱས་པར་མི་བྱའོ། །དགག་དབྱེའི་དུས་སུ་མ་ཟད་དུས་གཞན་གྱི་ཚེ་ཡང་གཤེ་བ་དེ་བདག་གིས་ཉེས་ཏེ་བདག་ལ་གཞན་གྱིས་གཤེ་བ་ལ་བཟོད་པ་མི་གསོལ་བར་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་ལ་གཙུག་ལག་ཁང་གི་གནས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་ཏུ་བཟོད་པ་གསོལ་བར་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་ 7-416a མས་དགེ་སློང་ལ་བཟོད་གསོལ་བྱེད་པ་ན་དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་གི་རྐང་པ་གཉིས་ལ་ཕྱག་བྱས་ཏེ་བཟོད་གསོལ་མི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། འདི་ནི་བཟོད་པ་མི་བླང་དུ་མི་རུང་བའི་སྒྱུ་ཐབས་སྤང་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་གིས་བཟོད་ན་དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་གི་རྐང་པ་གཉིས་ལ་མགོ་བོས་ཕྱག་བྱས་ཏེ་འགྲོ་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་མ་བཟོད་པ་གསོལ་བར་བྱེད་པ་དེ་ལ་དགེ་སློང་གིས་འགོངས་ཏེ་འགྲོ་བ་ལ་སོགས་པ་མ་གུས་པར་བྱས་ཏེ་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་མ་བཟོད་གསོལ་བྱེད་པའི་ཚིག་ལས་འདའ་བ་སྟེ། །བཟོད་པ་མི་བླང་བར་མི་བྱའོ། །བཟོད་པ་གསོལ་བར་བྱེད་ན་དུམ་བུ་ཚུགས་སུ་འཕྲལ་ལ་བཟོད་པ་གསོལ་བར་མི་བྱ་བར་བཟོད་པར་བྱ་བ་ལ་མདུན་རོལ་དུ་སྔར་བཤད་སྦྱོང་བྱེད་པའི་ཐབས་ཤེས་པའི་གང་ཟག་ཅིག་ལ་ཤད་ཀྱིས་སྦྱོང་དུ་གཞུག་པར་བྱའོ། །བཟོད་པ་གསོལ་བའི་ཡུལ་དེས་བཟོད་པ་ལེན་པར་མི་འདོད་ན་བཟོད་པ་ལེན་པའི་ཐབས་བཙལ་བ་ལ་མི་འབད་པར་མི་བྱའོ།
【現代漢語翻譯】 具有資格的人，不要去判斷是否是懺悔的時間，靜靜地待著吧。你們不是突然到來的客人，判斷是否是布薩和懺悔的時間，這是常住僧人的職責。像這樣，在三個夏季月份結束時，在懺悔的時間進行布薩之後，那些爭吵的人從那裡離開，在布薩的時間進行懺悔，因為懺悔的儀式與布薩是相符的。這是懺悔的基礎。 第二，內心懷有怨恨，在沒有互相請求寬恕的情況下，不要進行懺悔。如果十天或半個月后要進行懺悔，那麼現在就是請求寬恕的時候。有些律典中說七天或八天後。爲了懺悔而聚集，或者很多人聚集在一起，這不是請求寬恕的時候。因為在那裡無法集中注意力，而且請求寬恕的心也會感到羞愧。這是 टीका (ṭīkā，註釋) 中所說的。 लघुवृत्ति (laghuvṛtti，小釋) 中說，即使是普通的集會，也要請求普通的寬恕。患有疾病的人，在沒有接受寬恕的情況下，不要進行懺悔。在十五日的懺悔之時，聚集在那裡的所有人，在沒有互相高興的情況下，不要進行懺悔。不僅在懺悔的時候，在其他時候，如果我責罵了別人，或者別人責罵了我，在沒有請求寬恕的情況下，不要這樣做。比丘尼不要在寺院住所之外向比丘請求寬恕。比丘尼在向比丘請求寬恕時，不要向比丘的雙腳行禮並請求寬恕。 टीका (ṭīkā，註釋) 中說：『這是爲了避免不接受寬恕的詭計』。如果比丘接受了寬恕，比丘尼應該用頭頂禮比丘的雙腳然後離開。對於請求寬恕的比丘尼，比丘不要傲慢地離開，或者做出不恭敬的行為。不要違背比丘尼請求寬恕的話語，不要不接受寬恕。如果有人請求寬恕，不要立即打斷他並請求寬恕，而應該讓事先知道懺悔方法的人，用鞭子來調伏他。如果請求寬恕的人不願意接受寬恕，不要不努力尋找接受寬恕的方法。
【English Translation】 Those who are qualified, do not judge whether it is the time for confession or not, stay quietly. You are not sudden guests, judging whether it is the time for Uposatha and confession is the duty of the resident monks. Like this, at the end of the three summer months, after performing Uposatha at the time of confession, those who quarrel leave from there, confessing at the time of Uposatha, because the ritual of confession is in accordance with Uposatha. This is the basis of confession. Secondly, with resentment in the heart, do not confess without asking each other for forgiveness. If confession is to occur in ten days or half a month, then now is the time to ask for forgiveness. Some Vinayas say in seven or eight days. Gathering for confession, or many people gathering together, is not the time to ask for forgiveness. Because there, one cannot concentrate, and the mind to ask for forgiveness will also feel ashamed. This is what is said in the ṭīkā (commentary). The laghuvṛtti (small commentary) says that even in ordinary gatherings, one should ask for ordinary forgiveness. One who is ill, do not confess without receiving forgiveness. At the time of the fifteenth day's confession, all those gathered there, do not confess without being happy with each other. Not only at the time of confession, but at other times, if I scold others, or others scold me, do not do so without asking for forgiveness. A Bhikṣuṇī should not ask a Bhikṣu for forgiveness outside the monastery residence. When a Bhikṣuṇī asks a Bhikṣu for forgiveness, she should not bow to the Bhikṣu's feet and ask for forgiveness. The ṭīkā (commentary) says: 'This is to avoid the trick of not accepting forgiveness.' If the Bhikṣu accepts forgiveness, the Bhikṣuṇī should bow her head to the Bhikṣu's feet and then leave. For the Bhikṣuṇī who asks for forgiveness, the Bhikṣu should not leave arrogantly, or act disrespectfully. Do not go against the words of the Bhikṣuṇī asking for forgiveness, do not refuse to accept forgiveness. If someone asks for forgiveness, do not interrupt him immediately and ask for forgiveness, but let someone who knows the method of confession beforehand, use a whip to subdue him. If the person asking for forgiveness does not want to accept forgiveness, do not fail to try to find a way to accept forgiveness.
།ཐབས་བཙལ་བ་དེ་ཡུན་རིང་དུ་མི་བརྒྱང་ངོ་། །ཁྲོ་བའི་ཀུན་ནས་དཀྲིས་པ་དང་མ་བྲལ་གྱི་བར་དུ་མི་སྡོད་པར་མི་བྱའོ། །དྲི་མེད་བཤེས་གཉེན་གྱིས། འཕྲལ་དུ་འཁྲུག་པ་མ་ཞི་བ་ལ་བཟོད་པ་མི་གསོལ་གྱི། ཞི་ནས་བཟོད་པ་གསོལ་ལོ་ཞེས་སོ། །བཟོད་པ་གསོལ་བར་བྱེད་པ་ལ་མི་བཟོད་པར་མི་བྱའོ། །དགག་དབྱེའི་གཞི་དང་འབྲེལ་བ་ཕྲན་ཚེགས་ལ་སོགས་པའི་སྐབས་སོ། །འདིར་སྨྲས་པ། བཟོད་ཐོབ་ཨཱིནྡྲ་ནཱི་ལའི་རྩེ་མོ་ན། །མི་འཇིགས་གཟུངས་ཀྱི་ཉི་ཟེར་ཐིག་ལེ་ནི། །ཀུན་མཁྱེན་ཡེ་ཤེས་ས་ལ་འཕོས་འདྲ་བ། །སྤྱན་ལྔའི་རི་དྭགས་རོལ་པའི་དོ་ར་མཐོང་། །མཐུ་སྟོབས་ཧཱུྃ་མཛད་ཁྲོས་པའི་མགྲིན་པ་ནས། །ཕྲིན་ལས་དྲག་པོའི་ཉི་མ་བགྲོད་འདྲའི་སྒྲས། །ཉོན་མོངས་གཤིན་རྗེའི་ལུས་སེམས་ 7-416b གཞིག་བྱས་ཏེ། །སྐྱེ་རྒུ་འཁོར་བའི་བཙོན་ལས་དགྲོལ་བར་མཐོང་། །དེ་ལ་རབ་དགྱེས་བཞེད་པའི་ངང་ཚུལ་ནི། །མུ་ཏིག་ལྷུན་པོར་ཉི་མ་བྱུགས་པ་ལྟར། །དགེ་ལེགས་ཁོར་ཡུག་དཀར་སེར་ཁ་དོག་གིས། །འཇམ་པའི་དཔལ་གྱི་མཚན་བཟང་བླང་བ་འདྲ། །རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། །དགག་དབྱེའི་གཞིའི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། ༈ །། ༈ བདེ་བར་གནས་པའི་རྐྱེན་གྱི་གཞི། གཉིས་པ་བདེ་བར་གནས་པའི་རྐྱེན་ལ། བདེ་བར་གནས་རྐྱེན་གོས་བསྟན་པ། །བདེ་བར་གནས་རྐྱེན་སྨན་བསྟན་པའོ། ། ༈ བདེ་བར་གནས་རྐྱེན་གོས་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ། གོས་རྣམས་གཏེར་གྱུར་སྲ་བརྐྱང་གཞི། །རུང་བ་ཕལ་ཆེར་གོས་གྱི་གཞི། །མི་རུང་ཕལ་ཆེར་ཀོ་ལྤགས་གཞིའོ། ། ༈ གོས་རྣམས་གཏེར་གྱུར་སྲ་བརྐྱང་གཞི། དང་པོ་ལ་དགོས་པའི་དོན་ནི། སྲ་བརྐྱང་གི་དགོས་པ་ནི་གསུམ་སྟེ། ཀར་ཤ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། གནས་བསྡུ་བ་དང་དགེ་སློང་རྣམས་བདེ་བར་གནས་པ་བགྱི་བ་དང་། སྦྱིན་པར་བྱ་བའི་ཆོས་ཡོངས་སུ་སྤྱད་པའི་སླད་དུ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དང་པོ་ནི། དབྱར་གནས་སྲ་བརྐྱང་གི་འགྲོ་ལྡོག་ངེས་ཤིང་། སྲ་བརྐྱང་གི་ཕན་ཡོན་ལ་དམིགས་ནས་དབྱར་གནས་པར་ཁས་ལེན་པ་ལ་འཇུག་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དབྱར་གནས་པའི་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་བསྡུ་བ་དང་ཞེས་གསུངས་སོ། །འདི་ལ་ཁ་ཅིག་ན་རེ། ཕན་ཡོན་ནི་འབྲས་བུ་ཡིན་ལ། ཕན་ཡོན་དེ་སྲ་བརྐྱང་གི་སྔོན་དུ་འབྱུང་བ་མི་རིགས་ཏེ། དཔལ་ཆོས་ཀྱི་གྲགས་པས། ཕྱིས་འབྱུང་ཕྱིར་ན་རྒྱུ་ཉིད་མིན། །ཅེས་རྒྱུ་སྔར་ཡོད་ཡིན་ལ། འབྲས་བུ་ཕྱིས་འབྱུང་བ་དང་འགལ་ཅེ་ན། ས་བོན་དང་མྱུ་གུ་ལྟ་བུ་ངོ་བོ་ལ་བལྟོས་པའི་རྒྱུ་འབྲས་ལ་རྒྱུ་འབྲས་སྔ་ཕྱི་དེ་ལྟར་ཡིན་ཀྱང་རྣམ་འཇོག་ལ་བལྟོས་པའི་རྒྱུ་འབྲས་འགའ་ཞིག་ལ་རྒྱུ་འབྲས་སྔ་ཕྱི་འདི་ལྟར་འབྱུང་བ་མི་འགལ་ཏེ། ད་གཟོད་སྟོན་ལོ་ཐོག་འགྱུར་བའི་རྒྱུར་དམིགས་པ་ལས་དཔྱིད་འབྲས་བུ་བརྙ་སྐྱི་ཁུགས་ 7-417a པ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་
【現代漢語翻譯】 尋找方法不應拖延太久，不應在憤怒的纏繞中停留。 無垢的善知識說：『不要在衝突未平息時請求寬恕，而要在平息后請求寬恕。』 在請求寬恕時，不應不耐煩。 以上是關於辯論的基礎和相關細節等情況的討論。 在此吟誦： 在獲得寬恕的因陀羅尼羅寶頂之上， 不懼怖的陀羅尼咒語的陽光光點， 宛如普賢智慧降臨于大地， 我看見五眼靈鹿嬉戲的樂園。 憑藉威力和吽聲所作的憤怒之喉， 發出猶如事業猛烈的太陽執行之聲， 摧毀煩惱閻羅的身體和心靈， 我看見眾生從輪迴的監獄中解脫。 對此極度歡喜的狀態， 猶如陽光照耀在珍珠山上， 吉祥的氛圍中，白色和黃色的光芒， 宛如迎請文殊菩薩的美名。 《廣大釋·太陽之輪》中， 關於辯論基礎的解釋到此結束。 安樂住處之緣起 第二部分是關於安樂住處的緣起，包括：指示安樂住處的衣服之緣起，指示安樂住處的醫藥之緣起。 指示安樂住處的衣服之緣起 第一部分是關於衣服，衣服大多是礦物、堅固耐用的基礎，不適宜的則大多是皮革的基礎。 衣服大多是礦物、堅固耐用的基礎 第一部分是關於其必要性，堅固耐用的必要性有三點： 如《Karsha》和《Ṭīkā》中所說：『爲了聚集住所、使比丘們安樂居住，以及爲了完全享用佈施之物。』 第一點是：夏季安居的堅固耐用之處在於其行止是確定的，並且專注于堅固耐用的利益而承諾夏季安居。 如《Ṭīkā》中所說：『爲了聚集夏季安居的僧團住所。』 有些人說：『利益是果實，利益不應在堅固耐用之前產生，因為巴·喬吉扎巴（dPal Chos kyi Grags pa）說：『後來產生就不是原因。』原因必須先存在，這與果實後來產生相矛盾。』 答：如同種子和幼苗一樣，對於依賴於本體的因果關係來說，因果的先後順序是這樣的，但對於依賴於安立的因果關係來說，某些因果的先後順序並不矛盾，就像現在專注于秋收的原因，而不是春天裡彎曲的幼苗一樣。 第二點是：
【English Translation】 The search for methods should not be prolonged for too long, and one should not dwell in the entanglement of anger. The immaculate spiritual friend said: 'Do not ask for forgiveness when the conflict has not subsided, but ask for forgiveness after it has subsided.' One should not be impatient when asking for forgiveness. The above is a discussion of the basis of debate and related details, etc. Here it is recited: Upon the peak of the Indranila jewel of obtaining forgiveness, A sunbeam speck of the fearless Dharani, Resembles the transference of the all-knowing wisdom onto the earth, I see the playground where the five-eyed deer frolic. From the throat of power and strength, making the sound of Hūṃ, With a sound resembling the passage of the sun of fierce activity, Having destroyed the body and mind of the demon of afflictions, I see beings liberated from the prison of cyclic existence. The state of being greatly pleased with this, Is like the sun shining on a mountain of pearls, In an auspicious atmosphere, with white and yellow colors, It resembles invoking the excellent name of Mañjuśrī. From the 'Extensive Commentary: Wheel of the Sun', The explanation of the basis of debate is completed. The Basis of Conditions for Peaceful Abiding The second part is about the conditions for peaceful abiding, including: indicating the conditions for peaceful abiding through clothing, and indicating the conditions for peaceful abiding through medicine. Indicating the Conditions for Peaceful Abiding Through Clothing The first part is about clothing, most of which is based on minerals and durable materials, while unsuitable clothing is mostly based on leather. Clothing is Mostly Based on Minerals and Durable Materials The first part is about its necessity, and there are three necessities for durability: As stated in the Karsha and Ṭīkā: 'In order to gather dwellings, to make the monks dwell in peace, and to fully enjoy the objects of offering.' The first point is: the durability of the summer retreat lies in the certainty of its coming and going, and it engages in committing to the summer retreat by focusing on the benefits of durability. As stated in the Ṭīkā: 'In order to gather the dwellings of the Saṅgha in summer retreat.' Some say: 'Benefits are the fruit, and benefits should not arise before durability, because Pal Choskyi Drakpa said: 'Since it arises later, it is not the cause.' The cause must exist first, which contradicts the fruit arising later.' Answer: Just like seeds and sprouts, for cause and effect that depend on the essence, the order of cause and effect is like this, but for cause and effect that depend on establishment, some orders of cause and effect do not contradict each other, just like now focusing on the cause of the autumn harvest, rather than the bent sprout in spring. The second point is:
ནི། འཆང་འབྲལ་འཇོག་པ་ལ་སོགས་པའི་ལྟུང་བ་བྱུང་དོགས་པའི་བག་འཁུམས་པ་མེད་པར་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་བདེ་བར་གནས་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བག་ཡངས་ཀྱི་བདེ་བའི་ཕན་ཡོན་བསྟན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །གསུམ་པ་ཆོས་གོས་གསུམ་ཕྲུགས་གཅིག་ལ་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་དུ་ལོངས་པས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་སྦྱིན་བྱུང་གི་བསོད་ནམས་ཆེ་བ་སྟེ། རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། ངོ་བོ་ཆོས་གོས་སྣམ་སྦྱར་གཅིག་པའི་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བར་གྱུར་པ་འདིར་གཏོགས་པའི་དགེ་འདུན་མཐའ་དག་ལ་ཁྱབ་པར་བྱེད་པ་ཞེས་བཤད་དོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ལ་དགུ་ལས། དང་པོ་སྲ་རྐྱང་གི་སྒྲ་བཤད་པ་ནི། ཆོས་གོས་ཞིག་པ་མ་ཡིན་པས་སྲ་བ་དེ་གཟེབ་ཀྱི་སྤྲོག་མའི་ནང་དུ་བརྐྱང་བ་ཡིན་པས་ན་སྲ་བརྐྱང་ཞེས་བྱ་སྟེ། དགེ་སློང་བྲམ་ཟེའི་བུ་མོ་ལྟ་བུས་ཞུས་པའི་མདོ་ལས།གོས་ཞིག་པ་གཏན་པར་བཏིང་ན་གཏན་པ་བཏིང་བ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་ན། གོས་ཞིག་པ་གང་ལགས། གོས་གང་དགེ་སློང་གི་ལུས་ལས་དེངས་པའོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཆོས་གོས་ཞིག་པ་མ་ཡིན་པས་ན་སྲ་བའོ་ཞེས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། གཟེབ་ཀྱི་སྤྲོག་མའི་ནང་དུ་བརྐྱང་བ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སྲ་བརྐྱང་འདི་ལ་མིང་གཉིས་པ་གཏན་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། འདྲ་ཆོས་གཉིས་ཀྱི་སྒོ་ནས་གཏན་པ་དང་འདྲ་བས་གཏན་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དཔེར་ན་སྤང་ལེབ་གཏན་པ་དེའི་སྟེང་དུ་སྣམ་ཕྲན་དང་གླེགས་བུ་ལ་སོགས་པ་ཐ་དད་པ་མང་པོ་དག་གོས་གཅིག་གི་ངོ་བོར་བསྡུས་པ་དང་། གོས་མི་འཁུམས་པར་བརྐྱང་བར་བྱེད་པ་དེ་བཞིན་དུ་ཆོས་གོས་སྲ་བརྐྱང་འདིས་ཀྱང་དགེ་སློང་མང་པོ་དག་སྲ་བརྐྱང་ལ་གཏོགས་པའི་ཚོགས་པ་གཅིག་ཏུ་བསྡུས་པ་དང་། དགེ་སློང་དེ་དག་ལྟུང་བ་འགྱུར་བའི་བག་འཁུམས་ 7-417b པ་མེད་པར་བག་རྐྱོང་བར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་ན་གཏན་པ་དང་འདྲ་བས་གཏན་པ་ཞེས་བཤད་དེ། དོན་དེ་ལྟར་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བ་ནི། ཆོས་བཅུ་གཅིག་དང་ལྡན་པས་བཏིང་སྟེ་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་དང་། དབྱར་མ་རལ་བ་དང་། དབྱར་སྔ་མ་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་དང་། གནས་དེ་ཉིད་དུ་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་སྟེ། དབྱར་གནས་ཁས་མ་བླངས་པ་དང་། དབྱར་རལ་བ་དང་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་པས་སོ། །ས་གཞན་ན་གནས་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། ས་གཞན་ན་གནས་པ་དེ་དག་ཉིད་འཐོབ་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ས་གཞན་ན་གནས་པ་དག་ལ་ཡང་ངོ་། །དེ་དག་ཉིད་ཐོབ་པ་ཡིན་ན་མི་འབྱུང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཡིན་པ་དང་། ཆོས་གཞན་པའི་ཕྱོགས་སུ་སོང་བ་མ་ཡིན་ཏེ། དགེ་ཚུལ་ནི་རྙེད་པ་དབང་ངོ་ཞེས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་དང་བྱེ་བ་དག་ནི་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །མཚན་མཐུན་པ་དང་ཐ་སྙད་དང་ལྡན་པ་དང་ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་དགེ་སློ
【現代漢語翻譯】 因此，比丘們可以安住在沒有因守護戒律而產生的恐懼中，就像 टीका (ṭīkā，註釋)中所說的那樣：『爲了展示安住于自由自在的利益』。第三，擁有一套三法衣的比丘僧團，因其加持力而獲得巨大的佈施功德。正如《自釋》中所說：『本質上，遍及所有屬於同一法衣的堅固平鋪墊的僧團。』 總而言之，有九點。首先，解釋『堅固平鋪』這個詞：因為法衣沒有破損，所以是堅固的；因為它被鋪在箱子的蓋子里，所以被稱為『堅固平鋪』。正如比丘婆羅門之女請問的經文中所說：『如果鋪設破損的衣服，那就不是鋪設。』什麼是破損的衣服？就是從比丘身上脫落的衣服。』因此，法衣沒有破損，所以是堅固的。』 टीका (ṭīkā，註釋)中說：『意思是鋪在箱子的蓋子里。』 這個堅固平鋪的第二個名字叫做『固定』，因為它通過兩個相似之處與『固定』相似，所以被稱為『固定』。例如，像草坪固定物一樣，許多不同的東西，如小塊布和書本等，都被收整合一件衣服的本質；並且使衣服伸展開而不收縮。同樣，這件堅固平鋪的法衣也將許多比丘收整合一個屬於堅固平鋪的團體，並且使這些比丘免於因犯戒而產生的恐懼，使他們能夠自由自在。因此，它與『固定』相似，所以被稱為『固定』。 टीका (ṭīkā，註釋)中也解釋了這個意義。 第二，依靠什麼來鋪設堅固平鋪？依靠具備十一種條件：承諾安居、沒有毀壞安居、承諾提前安居、承諾住在同一個地方（即，沒有承諾安居、毀壞安居等等）。不住在其他地方，並且不住在其他地方的人不能獲得（即，即使住在其他地方的人也不能獲得）。如果他們獲得了，就不會發生。』 是受過具足戒的人，並且沒有走向其他宗派（因為比丘可以獲得利益）。《毗奈耶經》的暗示是，俗人和別解脫戒與非正法相一致。』具有相同的戒律、名稱和保持正常的身體狀態（否則，比丘……）
【English Translation】 Therefore, the monks can abide in ease without the apprehension of incurring transgressions due to guarding the precepts, as stated in the ṭīkā (commentary): 'To show the benefit of abiding in ease of freedom.' Third, the Saṃgha (community) of monks possessing a set of three robes, due to its blessings, accrues great merit from offerings. As stated in the 'Self-Commentary': 'Essentially, pervading all the Saṃgha belonging to the same firm, flat spread of robes.' In summary, there are nine points. First, explaining the term 'firm, flat spread': Because the robe is not torn, it is firm; because it is spread inside the lid of a box, it is called 'firm, flat spread.' As stated in the sutra (discourse) where a Brahmin girl asked a monk: 'If a torn robe is spread, it is not a spread.' What is a torn robe? It is the robe that has come off the body of a monk.' Therefore, the robe is not torn, so it is firm.' The ṭīkā (commentary) states: 'It means spreading inside the lid of a box.' This firm, flat spread has a second name called 'fixed,' because it is similar to 'fixed' through two similarities, so it is called 'fixed.' For example, like a lawn fixture, many different things, such as small pieces of cloth and books, are collected into the essence of one garment; and it makes the garment stretch out without shrinking. Similarly, this firm, flat spread of robes also gathers many monks into one group belonging to the firm, flat spread, and it frees those monks from the apprehension of transgressions, allowing them to be at ease. Therefore, it is similar to 'fixed,' so it is called 'fixed.' The ṭīkā (commentary) also explains this meaning. Second, upon what basis is the firm, flat spread laid? It is laid upon possessing eleven conditions: having vowed to reside during the rainy season, not having broken the rainy season retreat, having vowed to reside early in the rainy season, and having vowed to stay in the same place (i.e., not having vowed to reside during the rainy season, having broken the rainy season retreat, etc.). Not residing in another place, and those residing in another place cannot obtain it (i.e., even those residing in another place cannot obtain it). If they obtain it, it will not occur.' Being fully ordained, and not having gone to another sect (because monks can obtain benefits). The implication of the Vinaya (monastic discipline) is that novices and Prātimokṣa (code of monastic discipline) are in accordance with non-dharma.』 Having the same precepts, name, and maintaining a normal physical state (otherwise, monks...)
ང་གསུམ་དང་དགེ་སློང་མ་གཅིག་སྟེ་བཞིས་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་ན་མཚན་གྱི་སྒོ་ནས་སྡེ་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར་དང་། སྨྱོན་པ་ལྟ་བུ་ཐ་སྙད་དང་མི་ལྡན་པ་དང་། སྤྲུལ་སྟག་ཏུ་བསྒྱུར་བ་ལྟ་བུ་ལུས་ཐ་མལ་པར་མི་གནས་ན་ཆོ་ག་འཆགས་པའི་རྟེན་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་དངོས་པོ་གང་སྲ་བརྐྱང་དུ་བཏིང་བ་ནི། དངོས་པོ་ཆོས་བཞི་ལྡན་ཏེ་རྒྱུས་བྱེ་བྲག་ཏུ་བྱས་པ་དང་། ངོ་བོ་དང་གྲངས་དང་བདག་པོས་བྱེ་བྲག་ཏུ་བྱས་པའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། དབྱར་གྱི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བ་གདིང་བའི་ཉི་མ་ཡན་ཆད་དུ་གྲུབ་པ་གོས་ཀྱི་རྙེད་པར་བགྲངས་པའོ། །དེ་ཡང་དབྱར་གྱི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བ་གདིང་བའི་ཉི་མའི་མཐར་གྲུབ་པ་གོས་ཀྱི་རྙེད་པར་བགྲང་བ་ཞེས་གསུངས་ 7-418a པས་སོ། །གཉིས་པ་ངོ་བོས་བྱེ་བྲག་ཏུ་བྱས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། རུང་བ་དང་ཚད་ལྡན་ཡན་ཆད་ཡིན་པའོ། །རུང་བ་ལ་བཞི་སྟེ། རྒྱུ་རུང་བ་དང་། དབྱིབས་དང་། ཁ་དོག་དང་། གནས་སྐབས་རུང་བ་སྟེ། རྒྱུ་མ་བརྟགས་པ་དང་ཞེས་པ་དང་། ཡ་ཡོར་མ་གྱུར་པ་དང་ཁ་བསྒྱུར་པའོ་ཞེས་དང་། མ་རྨུགས་པ་དང་ཞེས་གསུང་པས་སོ། །ཚད་ལྡན་ཡན་ཆད་ཡིན་པ་སྟེ་ཆོས་གོས་ཆེ་ཚད་དང་། ཚད་དེ་ལས་ལྷག་པ་ལ་ཡང་སྲ་བརྐྱང་གི་བྱིན་རླབས་འཆགས་ཏེ། ལྔ་པའོ་ལྷག་པོ་ཡང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཚད་ལས་ལྷག་ཀྱང་རུང་སྟེ་བག་ཡངས་ཀྱི་གོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་གྲངས་ཀྱིས་བྱེ་བྲག་ཏུ་བྱས་པ་ནི། སུམ་ཕྲུགས་གཅིག་གམ་དུ་མ་ཡང་རུང་སྟེ། ཆོས་གོས་གསུམ་མོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དེའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་བ་ནི་རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་ཆོས་གོས་ལྔ་ཆར་གཏན་པ་ཉིད་དུ་གདིང་ཞེས་བཤད་ཅིང་། ཊཱི་ཀ་ལས་ཀྱང་དུ་མ་ཡང་ངོ་ཞེས་སུམ་ཕྲུགས་དུ་མ་རུང་བར་གསུངས་པ་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱི་ལྔ་ཕྲུགས་དུ་མ་རུང་བར་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། །དེ་ལྟར་ཆོས་གོས་ཕྲུགས་དུ་མ་སྲ་བརྐྱང་དུ་བཏིང་བ་ན་སྣམ་སྦྱར་དུ་མ་ལ་བྱིན་རླབས་གཅིག་འཆགས་སམ། བྱིན་རླབས་དུ་མ་འཆགས། དང་པོ་ལྟར་ན་བཅས་པའི་རྒྱུ་ཚོགས་སྤྱིའི་ཚུལ་དང་འགལ་ཅིང་། སྣམ་སྦྱར་དུ་མ་ལ་བྱིན་རླབས་གཅིག་ཏུ་མི་འཆགས་པའི་རྒྱུ་མཚན་གཞན་ཡང་བྱ་བ་དུ་མའི་འབྲས་བུ་ལྟུང་བ་གཅིག་ཏུ་རྣམ་པར་མི་བཞག་གོ་ཞེས་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་ཆོས་གོས་དུ་མའི་འབྲས་བུ་བྱིན་རླབས་གཅིག་ཏུ་མི་བཞག་གོ་ཞེས་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་སོ། །གཉིས་པ་ལྟར་ན་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་རེ་རེར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། སྤྱིར་བཏང་ལ་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་རེ་རེ་བ་ཡིན་ཀྱང་འདིར་བག་ཡངས་དང་ 7-418b འབྲེལ་བ་ཡིན་པས་སུམ་ཕྲུགས་དུ་མའི་སྣམ་སྦྱར་དུ་མ་ལ་བྱིན་རླབས་དུ་མ་འཆགས་པ་འགལ་བ་མེད་དོ། །དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ན་ཆོས་གོས་སུམ་ཕྲུགས་ཀྱི་ནང་ནས་སྣམ་སྦྱར་ལྟ་བུ་གོས་གཅིག་ལ་དགེ་སློང་དུ་མའི་སྲ་བ
【現代漢語翻譯】 如果由三位比丘和一位比丘尼共四人舉行結夏安居，則因其宗派不同，以及如瘋子般不具備名號，又或者像變成老虎一樣身體不處於正常狀態，所以不能作為舉行結夏安居的所依。 第三，什麼物體可以作為結夏安居的對境呢？ 必須具備四種法：以因作為區分，以自性、數量和所有者作為區分。 首先，關於因的區分，有三種情況：從夏季的因緣產生，直到結夏安居之日完成，被認為是衣物的獲得。 正如經文所說：『從夏季的因緣產生，直到結夏安居之日完成，被認為是衣物的獲得。』 第二，關於自性的區分，有兩種情況：可以是允許的，也可以是符合標準的。 允許的有四種：材料允許、形狀允許、顏色允許、狀態允許。正如經文所說：『材料未經檢查』，『未變成雅沃（一種粗糙的布料）或被染成其他顏色』，以及『未被弄髒』。 符合標準是指符合袈裟的尺寸，即使超過這個尺寸，結夏安居的加持也能成立。正如經文所說：『第五，多餘的也可以』，因為即使超過尺寸也可以，因為是寬鬆的衣服。 第三，關於數量的區分：一件三衣或多件都可以。正如經文所說：『三件袈裟』。將其要點結合起來，在自己的論釋中說：『比丘尼們可以將五件袈裟全部作為結夏安居的固定物』。在 टीका（註釋）中也說：『多件也可以』，說明多件三衣是可以的。比丘尼們的多件五衣也是可以的。將這些要點結合起來。 如果將多件袈裟作為結夏安居的對境，那麼對於多件縫綴的布料，會產生一個加持，還是多個加持呢？ 如果是前者，則與所立的戒律總則相違背。而且，多件縫綴的布料不會產生一個加持，正如經文所說：『多種行為的結果不會被視為一個墮罪』，因此，多件袈裟的結果不會被視為一個加持，理由相同。 如果是後者，則與『每件生活用品』的說法相違背。如果這樣問，一般來說，生活用品是每件分開的，但這裡與寬鬆有關，所以多件三衣的多件縫綴的布料產生多個加持，沒有矛盾。如果不是這樣，在三件袈裟中，比如縫綴的布料，一件衣服由多位比丘的結夏安居...
【English Translation】 If three monks and one nun, a total of four people, were to establish a sra brkyang (summer retreat), it would not be a valid basis for establishing the cho ga (ritual) because of their different sde (sects), and because someone like a madman does not possess a name, and because someone whose body is not in a normal state, such as being transformed into a tiger, cannot be a basis for establishing the cho ga. Third, what object is established as the sra brkyang? The object must possess four qualities: distinguished by cause, and distinguished by essence, number, and ownership. First, regarding the distinction of cause, there are three aspects: arising from the cause of summer, completed up to the day of establishing the gding ba (summer retreat), and counted as the acquisition of clothing. As it is said in the scriptures, 'Arising from the cause of summer, completed by the end of the day of establishing the gding ba, it is counted as the acquisition of clothing.' Second, regarding the distinction of essence, there are two aspects: being permissible and being up to the standard. There are four aspects of being permissible: permissible material, permissible shape, permissible color, and permissible state. As it is said, 'The material is unexamined,' and 'Not transformed into ya yor (a coarse cloth) or dyed another color,' and 'Not stained.' Being up to the standard means conforming to the size of the chos gos (religious robes), and even if it exceeds that size, the blessing of the sra brkyang can be established. As it is said, 'The fifth, even the excess is acceptable,' because even if it exceeds the standard, it is acceptable because it is loose clothing. Third, regarding the distinction of number: one set of three or multiple sets are acceptable. As it is said, 'Three chos gos.' Combining its essence, in one's own commentary, it is said, 'The nuns should establish all five chos gos as the fixed object of the sra brkyang.' And in the Tika (commentary), it is also said, 'Multiple are also acceptable,' indicating that multiple sets of three are acceptable. The nuns' multiple sets of five are also acceptable. Combining these essential points. If multiple chos gos are established as the object of the sra brkyang, then for multiple sewn cloths, does one blessing arise, or do multiple blessings arise? If the former, it contradicts the general principle of the established precepts. Moreover, one blessing does not arise for multiple sewn cloths, as it is said, 'The result of multiple actions is not established as one transgression,' therefore, the result of multiple chos gos is not established as one blessing, for the same reason. If the latter, it contradicts the statement 'each item of livelihood.' If one asks, generally, each item of livelihood is separate, but here it is related to looseness, so multiple blessings arise for multiple sewn cloths of multiple sets of three, and there is no contradiction. If it were not so, among the three chos gos, such as the sewn cloth, one garment of multiple monks' sra brkyang...
རྐྱང་གི་བྱིན་རླབས་འཆགས་པའང་མི་རིགས་པར་འགྱུར་རོ། །འོ་ན་སུམ་ཕྲུགས་མ་ཚང་བར་སྣམ་སྦྱར་ལྟ་བུ་ཆོས་གོས་གཅིག་ཉིད་སྲ་བརྐྱང་དུ་བཏིང་ན་སྲ་བརྐྱང་གི་བྱིན་རླབས་འཆགས་སམ་མི་འཆགས་ཞེ་ན། ཆོས་གོས་གང་ཡོད་པའི་སྲ་བརྐྱང་གི་བྱིན་རླབས་ཆགས་ཏེ། སྤྱིར་ཆོས་གོས་གསུམ་སོ་སོ་ལ་སྲ་བརྐྱང་གི་བྱིན་རླབས་སོ་སོར་འཆགས་ཤིང་། སྣམ་སྦྱར་ལྟ་བུ་ཆོས་གོས་གང་ཡོད་དེ་ལ་སྲ་བརྐྱང་གི་བྱིན་རླབས་མི་འཆགས་པའི་རྒྱུར་མ་དམིགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །མཐང་གོས་ལྟ་བུ་ཆོས་གོས་གང་མེད་པ་དེའི་འཆང་འབྲལ་མི་འབྱུང་བ་ལ་སོགས་པའི་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ཕན་ཡོན་ལྡོག་སྟེ་ཕན་ཡོན་དེའི་རྒྱུ་ལོག་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྣམ་སྦྱར་ལྟ་བུ་ཆོས་གོས་གང་ཡོད་པ་དེའི་འཆང་འབྲལ་མི་འབྱུང་བ་ལ་སོགས་པའི་ཕན་ཡོན་མི་ལྡོག་སྟེ་ཕན་ཡོན་དེ་ལྡོག་པའི་རྒྱུ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཞི་པ་བདག་པོས་བྱེ་བྲག་ཏུ་བྱས་པ་ནི། དགེ་འདུན་སྤྱིར་དབང་བ་སྟེ་དགེ་འདུན་གྱིའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་འདུན་གྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་བ་དག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་ལ། ལུང་གཞི་ལས། གང་ཟག་གི་ཆོས་གོས་སྲ་བརྐྱང་དུ་གདིང་དུ་མི་རུང་བར་གསུངས་སོ། །བཞི་པ་གནས་གང་དུ་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་ནི། གང་དུ་དབྱར་གནས་པ་དེའི་མཚམས་ཀྱི་ནང་ཡིན་པ་སྟེ། མཚམས་ཀྱི་ནང་བློ་མཐུན་པར་བྱ་ཞེས་པ་དང་། དབྱར་གནས་གཞན་དུ་གནས་པ་ལ་དེ་མི་འབྱུང་ཞེས་པ་དང་། མཚམས་གཅིག་པ་ཉིད་ཡིན་ན་དེར་གནས་གཞན་དུ་གནས་པ་རྣམས་ཀྱང་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ལྔ་པ་དུས་གང་གི་ཚེ་སྲ་བརྐྱང་ 7-419a གདིང་བ་ནི། གང་དུ་དབྱར་སྔ་ཕྱིའི་བྱེ་བྲག་གིས་སྟོན་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་གམ། ཐ་ཆུང་གི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལ་སྟེ་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལའོ། །སྟོན་ཟླ་འབྲིང་པོའིའོ་ཞེས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་དབྱར་ཕྱི་མར་གནས་པར་ཁས་བླངས་ན་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བའི་དུས་ནི། སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་གི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་གོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དྲུག་པ་ཡུན་ཇི་སྲིད་དུ་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་ནི་ཟླ་བ་ལྔ་སྟེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། ཇི་སྲིད་དུ་གཏན་པ་གདིང་བར་བགྱི། ཟླ་བ་ལྔའོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། དཔྱིད་ཟླ་ར་བའི་ཉ་ལ་དབྱུང་ཞེས་བཤད་པས་ཀྱང་གྲུབ་བོ། །བདུན་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་ནི། སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་ལས། དང་པོ་སྦྱོར་བའི་ཆོ་ག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་ཟག་སོ་སོའི་བྱ་བའི་ཆོ་ག་དང་། དགེ་འདུན་ཚོགས་པ་བྱ་བའི་ཆོ་ག་དང་། འདིང་བར་བསྐོས་པས་བྱ་བའི་ཆོ་གའོ། །དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་རྣམས་རང་རང་གི་ཆོས་གོས་རྣམས་ཀྱི་བྱིན་རླབས་དབྱུང་སྟེ། དེ་ནི་ཆོས་གོས་གཞན་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ཡིན་པས་ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་ལ་བཞི་སྟེ། ཞག་མ་ལོན་པར་ཚོགས་པས་མོས་པར་བྱ་བ་དང་། མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་བློ
【現代漢語翻譯】 如果僅進行單件袈裟的加持，是否會失去功德？如果未具備三件袈裟，而是像縫製袈裟一樣，將一件袈裟單獨鋪開，那麼單獨鋪開的加持是否會產生？ 答：對於現有的袈裟，單獨鋪開的加持會產生。一般來說，三件袈裟各自具有單獨鋪開的加持。對於像縫製袈裟一樣的情況，現有的袈裟不會失去單獨鋪開的加持，因為沒有失去加持的特定原因。 對於像下裙（mthang gos）這樣的不存在的袈裟，不會發生持有和捨棄，因此不會失去其獨特的利益，因為導致利益的原因已經消失。 對於像縫製袈裟一樣的情況，現有的袈裟不會失去持有和捨棄等利益，因為沒有失去利益的原因。 第四，所有者的區分：歸屬於僧團整體，即屬於僧團。如經文所說，'應由僧團加持'。《 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)》中說：'因為是應由僧團加持之物'。律藏中說：'不允許個人將袈裟單獨鋪開'。 第五，鋪開的地點：在安居的結界內。如經文所說，'結界內應達成一致'。在其他地方安居則不會發生。如經文所說，'如果結界相同，則居住在其他地方的人也可以'。 第六，鋪開的時間：根據早晚安居的差別，在秋季中旬的十六日或秋季下旬的十六日。如經文所說，'在十六日，秋季中旬'。《 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)》中說：'如果所有僧人都承諾晚安居，那麼鋪開的時間是秋季下旬的十六日'。 第七，鋪開的時長：五個月。律經中說：'鋪開的時長是多久？五個月'。春季首月的月末收起。 第八，鋪開的儀式：包括準備、正行和結尾三個部分。首先是準備儀式，包括個人行為儀式、僧團集會儀式和指定鋪開者的儀式。首先，比丘們解除各自袈裟的加持，因為這是爲了加持其他袈裟。
【English Translation】 If only a single kāṣāya (chos gos,袈裟) is blessed, will the merit be lost? If the three kāṣāyas are not complete, but one kāṣāya is spread out alone like a sewn kāṣāya, will the blessing of spreading it out alone arise? Answer: For the existing kāṣāya, the blessing of spreading it out alone will arise. Generally, each of the three kāṣāyas has its own blessing of spreading out alone. In the case of a sewn kāṣāya, the existing kāṣāya will not lose the blessing of spreading out alone, because there is no specific reason for losing the blessing. For a kāṣāya that does not exist, such as a lower garment (mthang gos), there will be no holding and abandoning, so its unique benefits will not be lost, because the cause of the benefits has disappeared. In the case of a sewn kāṣāya, the existing kāṣāya will not lose the benefits such as holding and abandoning, because there is no reason for losing the benefits. Fourth, the distinction of the owner: belonging to the sangha (dge 'dun,僧團) as a whole, that is, belonging to the sangha. As the scripture says, 'It should be blessed by the sangha.' The ṭīkā (ṭīkā, Sanskrit, commentary) says: 'Because it is something to be blessed by the sangha.' The Vinaya (lung,律) says: 'It is not allowed for an individual to spread out a kāṣāya alone.' Fifth, the place of spreading: within the boundary of the summer retreat (dbyar gnas,安居). As the scripture says, 'There should be agreement within the boundary.' It will not happen if residing elsewhere. As the scripture says, 'If the boundary is the same, then those residing elsewhere can also.' Sixth, the time of spreading: depending on the difference between early and late summer retreat, on the sixteenth day of the middle autumn month or the sixteenth day of the late autumn month. As the scripture says, 'On the sixteenth day, middle autumn month.' The ṭīkā (ṭīkā, Sanskrit, commentary) says: 'If all the sangha members have committed to the late summer retreat, then the time of spreading is the sixteenth day of the late autumn month.' Seventh, the duration of spreading: five months. The Vinaya Sutra (lung zhu ba,律經) says: 'How long should the spreading last? Five months.' It is taken up on the last day of the first spring month. Eighth, the ritual of spreading: including the preparation, the main part, and the conclusion. First, the preparation ritual includes the individual action ritual, the sangha assembly ritual, and the ritual for designating the spreader. First, the monks release the blessings of their respective kāṣāyas, because this is for blessing other kāṣāyas.
་མཐུན་པར་བྱ་བ་དང་། འདིང་བ་པོའི་དགེ་སློང་བསྐོ་བ་དང་། དེ་ལ་གསོལ་བ་བྱས་ཏེ་གཏད་པའོ། །དང་པོ་ནི། དབྱར་གྱི་ཚུལ་ནང་གི་ཉི་མ་གང་ལ་ཆོས་གོས་དེ་དགེ་འདུན་གྱི་ལག་ཏུ་གྲུབ་ནས་ཞག་མ་ལོན་པར་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བར་འགྱུར་བ་དེ་ལ་གཏོགས་པར་འགྱུར་ཚད་ཀྱི་དགེ་འདུན་རྣམས་ཚོགས་ནས་བསམ་པས་མོས་པ་བསྐྱེད་པར་བྱ་སྟེ། ཆོས་གོས་འདི་ནི་དབྱར་གནས་པའི་དགེ་འདུན་གྱི་ཆོས་གོས་ཀྱི་རྙེད་པ་གྲུབ་པ་ལགས་ཏེ། གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་བཞེད་ན་ཆོས་གོས་འདི་དགེ་འདུན་གྱི་སྲ་བརྐྱང་དུ་གདིང་བར་བགྱིའོ་ཞེས་སེམས་བསྐྱེད་ཅིང་ངག་ཏུ་ 7-419b ལན་གཅིག་བརྗོད་པའོ། །གཉིས་པ་ནི། མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་བློ་མཐུན་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། གནས་གང་དུ་དབྱར་གནས་པ་དེའི་མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་དངོས་པོ་སྲ་བརྐྱང་དུ་གདིང་བར་འོས་པའི་ཆོས་གོས་གསུམ་ལ་ཆོས་གོས་འདི་དག་སྲ་བརྐྱང་དུ་གདིང་བར་བགྱིའོ་ཞེས་དགེ་འདུན་རྣམས་བློ་མཐུན་པར་བྱ་སྟེ། ཆོ་ག་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཚོགས་པས་མོས་པར་བྱས་པའི་ཉི་མ་དེ་ཉིད་དམ། ཉི་མ་གཉིས་པ་ལ་བློ་མཐུན་བྱ་བ་ཁོ་ནར་ངེས་པ་མེད་དེ། གདིང་བའི་ཉི་མ་ལ་བབ་པ་ཕན་ཆད་ནས་ནམ་དགའ་བར་བྱར་རུང་ངོ་ཞེས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ། ཞེས་གསུངས་སོ། བཞི་པ་ནི། སྲ་བརྐྱང་གདིང་བར་བསྐོས་པའི་དགེ་སློང་དེ་ལ་ཆོས་གོས་དགེ་འདུན་གྱིས་གཏད་པར་བྱ་སྟེ། གསོལ་བ་བྱས་ཏེའོ་ཞེས་གསུངས་པའོ། །བློ་མཐུན་བྱས་པ་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཉིན་མོར་གཏད་པར་བྱས་ཏེ། ཆོས་གོས་བློ་མཐུན་བྱས་པའི་ཉི་མ་གཞན་དུ་བཞག་པར་མི་རིགས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །གསུམ་པ་གདིང་བར་བསྐོས་པས་བྱ་བའི་ཆོ་ག་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་ལས་གསུམ་བསྒྲུབ་པ་ནི། ཆོས་གོས་དེ་བཀྲུ་བ་དང་། དྲུབ་པ་དང་། ཁ་བསྒྱུར་བ་དག་ལ་དེས་སྔོན་དུ་འགྲོ་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་སེམས་གསུམ་བསྐྱེད་པ་ནི་གདིང་བར་འགྱུར་རོ། །གདིང་ངོ་བཏིང་ངོ་སྙམ་དུ་སེམས་བསྐྱེད་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གསུམ་པ་ཚོགས་པ་ལ་བརྗོད་པ་ནི། །ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་སང་སྲ་བརྐྱང་འདིང་བར་འགྱུར་གྱི། ཞེས་པ་ལ་སོགས་བརྗོད་པའོ། །བཞི་པ་འདུ་བའི་སྐབས་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་བ་ནི། གནས་དེར་དགེ་འདུན་རྣམས་འདུ་བའི་སྐབས་ཀྱི་བྱ་བ་རྣམས་བསྒྲུབས་ཏེ་འདུ་བའི་སྐབས་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་དངོས་ 7-420a གཞིའི་ཆོ་ག་ནི། སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་པོར་བསྐོས་པའི་དགེ་སློང་དེས་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བའི་སྔགས་ལན་གསུམ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །གསུམ་པ་མཇུག་གི་ཆོ་ག་ནི། དགེ་སློང་རེ་རེའི་མདུན་དུ་འདུག་སྟེ་བཏིང་ངོ་ཞེས་རེ་རེ་ལ་ལན་གསུམ་གསུམ་གོ་བར་བྱའོ། །བརྒྱད་པ་དང་དགུ་པ་བཏིང་ནས་བརྐྱང་བ་དང་། བརྐྱངས་ནས་འབྱུང་བ་ནི་རང་རང་གི་སྐབས་སུ་འ
【現代漢語翻譯】 要做到一致，任命一位分配比丘，並請求他委託此事。首先，在夏季期間的某一天，當僧團獲得的法衣完成且尚未過夜時，爲了能夠進行堅固的鋪設，應聚集所有符合條件的僧侶，並以意念生起歡喜心，說道：『這件法衣是夏季安居的僧團獲得的法衣的收益。如果僧團同意，我們將把這件法衣鋪設為僧團的堅固之物。』心中生起此念，口中 唸誦一遍。第二，經中說：『要在界限內達成一致。』即在安居之處的界限內，對於適合鋪設為堅固之物的三件法衣，僧團應達成一致，說道：『我們將把這些法衣鋪設為堅固之物。』這是通過兩次祈請完成的羯磨。在論疏中說：『不一定非要在僧團同意的當天或第二天達成一致，從鋪設之日起，直到任何時候都可以。』第三，經中說：『堅固地鋪設。』第四，應由僧團將法衣委託給被任命為堅固鋪設的比丘，經中說：『通過祈請。』論疏中說：『應在達成一致的當天委託，因為不應將達成一致的法衣放在另一天。』第三，被任命鋪設者的行為儀軌有四種：第一，完成三件事，即經中說：『他應首先清洗、縫補和更換法衣。』第二，生起三種心念，即『將要鋪設，正在鋪設，已經鋪設』。第三，對僧團說：『諸位具壽，明天將要進行堅固的鋪設。』等等。第四，隨順集會的場合，即完成該處僧團集會場合的所有事務，這被稱為隨順集會的場合。第二， 實際的儀軌是：被任命為堅固鋪設的比丘應唸誦三遍堅固鋪設的咒語。第三，結束的儀軌是：坐在每位比丘面前，讓他們每人聽到三次『已經鋪設』。第八和第九，鋪設后伸展，伸展后出現，都在各自的場合中。
【English Translation】 To act in harmony, to appoint a distributing bhikshu (monk), and to entrust it to him after making a request. Firstly, on any day during the summer when the Dharma robe obtained by the Sangha (community) is completed and has not yet spent the night, in order to be able to perform a firm spreading, all the Sangha members who are qualified should gather and generate a mind of joy with the thought: 'This Dharma robe is the gain from the Dharma robe of the Sangha who are observing the summer retreat. If the Sangha agrees, we will spread this Dharma robe as a firm possession of the Sangha.' Generate this thought in the mind and verbally recite it once. Secondly, it is said: 'To be in harmony within the boundary.' That is, within the boundary of the place where the summer retreat is observed, for the three Dharma robes suitable for spreading as a firm possession, the Sangha should be in harmony, saying: 'We will spread these Dharma robes as a firm possession.' This is the karma (action) completed through two requests. In the commentary, it is said: 'It is not necessarily limited to being in harmony on the same day or the second day that the Sangha agrees, but from the day of spreading onwards, it can be done whenever it is pleasing.' Thirdly, it is said: 'To spread firmly.' Fourthly, the Dharma robe should be entrusted by the Sangha to the bhikshu (monk) appointed to perform the firm spreading, as it is said: 'Through a request.' The commentary says: 'It should be entrusted on the same day that agreement is reached, because the Dharma robe that has been agreed upon should not be left for another day.' Thirdly, the ritual actions of the one appointed to spread have four parts: Firstly, accomplishing three things, as it is said: 'He should first wash, sew, and change the Dharma robe.' Secondly, generating three thoughts, namely: 'Will be spreading, is spreading, has spread.' Thirdly, saying to the Sangha: 'Venerable ones, tomorrow there will be a firm spreading.' and so on. Fourthly, following the occasion of the assembly, that is, completing all the affairs of the Sangha's assembly at that place, which is called following the occasion of the assembly. Secondly, the actual ritual is: the bhikshu (monk) appointed to perform the firm spreading should recite the mantra (sacred formula) of firm spreading three times. Thirdly, the concluding ritual is: sitting in front of each bhikshu (monk) and making them hear 'has spread' three times each. The eighth and ninth, spreading after stretching, and arising after stretching, are in their respective occasions.
ཆད་དོ། ། གཉིས་པ་ལ། ལུང་གཞི་ཉིད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་དང་། །ཞུ་བ་སོགས་ཀྱིས་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། སྲ་བརྐྱང་ཇི་ལྟར་གདིང་བ་དང་། །བཏིང་ནས་བརྐྱང་བར་བྱ་བ་དང་། །བརྐྱངས་ནས་དབྱུང་བར་བྱ་བའོ། ། ༈ སྲ་བརྐྱང་ཇི་ལྟར་གདིང་བ། དང་པོ་ནི།དགེ་འདུན་དུ་གྱུར་པའི་དགེ་སློང་དག་གིས་ཆོས་གོས་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བར་བྱའོ། །དེ་ཡང་ལེགས་པར་སྦྱར་བའི་སྒྲ་ལ་ཀ་ཐི་ན་ཞེས་པ་ཆོས་གོས་དྲ་བའི་བཟོ་གཏན་དང་། ཆོས་གོས་སྲ་བརྐྱང་གཉིས་ཀ་ལ་འཇུག་པས་བོད་སྐད་སྲ་བརྐྱང་དུ་ཡང་བསྒྱུར་ཞིང་གཏན་པར་ཡང་བསྒྱུར་ལ། །དེའི་ཕྱིར་སྐད་དོད་གཅིག་པ་ལ་བརྟེན་ནས་གང་གདིང་བའི་ཆོས་གོས་སྲ་བརྐྱང་ལ་གཏན་པའི་མིང་བཏགས་པ་བཏགས་མིང་གང་དུ་གདིང་བའི་སྤང་ལེབ་ལ་གཏན་པར་མིང་བཏགས་པ་དངོས་མིང་། གང་དུ་གདིང་བའི་སྤང་ལེབ་ལ་སྲ་བརྐྱང་དུ་བཏགས་པ་བཏགས་མིང་། གང་གདིང་བའི་ཆོས་གོས་ལ་སྲ་བརྐྱང་དུ་བཏགས་པ་དངོས་མིང་སྟེ།འདིའི་གནད་མ་གོ་བར་སྤྱི་མཚན་གྱི་ཕུང་པོ་རྣམས་ན་རེ། གང་དགེ་འདུན་གྱི་ཆོས་གོས་ཀྱི་གདིང་གཞི་སྤང་ལེབ་དེ་ལ་སྲ་བརྐྱང་དང་གཏན་པ་ཞེས་བྱ་ལ། ཆོས་གོས་ལ་ནི་བརྐྱང་བ་ཞེས་ཁོ་ན་ཐོབ་ཅེས་པ་དང་། ཁ་ཅིག་སྲ་བརྐྱང་དང་གཏན་པ་ནི་གང་དུ་གདིང་བའི་སྤང་ལེབ་ལ་དངོས་མིང་དང་། ཆོས་གོས་ལ་བཏགས་མིང་ 7-420b ཞེས་པ་ནི་ནོར་བ་བརྒྱུད་མའི་གཏམ་ཡིན་ལ། འཁྲུལ་པ་མེད་བ་འདི་བཟུང་བར་བྱ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཇི་ལྟར་ན་ཆོས་གོས་ལ་སྲ་བརྐྱང་ཞེས་བྱ་ཞེ་ན། སྲ་བརྐྱང་ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཏན་པ་སྟེ། འདི་ལྟར་འདི་ན་གོས་དྲ་བའི་ཕྱིར་གོས་གདིང་བར་བྱེད་ཅིང་རྐྱོང་བར་བྱེད་པ་མི་འཁུམས་པར་བྱེད་པའི་ཆོས་ཅན་ཤིང་ལ་སོགས་པ་ལ་བྱས་པའི་སྤང་ལེབ་ལ་གཏན་པ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྤང་ལེབ་དེས་ཆོས་གོས་སྲ་བའི་ཕྱིར་ཆོས་གོས་སྐྱོང་བར་བྱེད་པ་དེ་ནི། ཕྲན་ཚེགས་དག་ལས་ཀྱང་གཏན་པ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེ་ལྟ་བས་ན་དགེ་སློང་གི་གཏན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་རྗེས་སུ་གནང་ངོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཆོས་གོས་འདི་ཡང་གཏན་པ་དང་འདྲ་བས་སྲ་བརྐྱང་ཞེས་བྱ་སྟེ། ཇི་ལྟར་སྤང་ལེབ་ཀྱི་གོས་འདིང་ཞིང་མི་འཁུམས་པར་གཏན་པ་གཅིག་ལ་རྐྱོང་བར་བྱེད་པས་སྤང་ལེབ་དེ་ལ་གཏན་པ་ཞེས་བྱ་བ་དེ་བཞིན་དུ་ཆོས་གོས་འདིས་ཀྱང་དགེ་འདུན་དབྱེར་མེད་པ་དང་། རོ་གཅིག་པ་དང་། བྱ་བ་གཅིག་པ་དང་། རྙེད་པ་དང་། ཕན་ཡོན་འདྲ་བར་བསྒྲུབ་པའི་སྒོ་ནས་གཏན་པ་གཅིག་ལ་འཇོག་པར་བྱེད་པ་དེའི་ཕྱིར་ཆོས་གོས་འདི་ཡང་གཏན་པ་དང་འདྲ་བ་སྲ་བརྐྱང་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ལྟར་གང་གི་ཕྱིར་སྤང་ལེབ་དེས་གོས་རྐྱོང་བར་བྱེད་པས་གཏན་པ་ཞེས་བྱ་བ་དེའི་ཕྱིར་འདིར་ཆོས་གོས་འདིས་ཀྱང་དགེ་སློང་རྣམས་རྐྱང་པའི་མཚན་ཉིད་ཀྱི་བྱ་བ་ལ་སྦྱོར་བར་བྱེད་པས་སྲ་བརྐྱང་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ན་
【現代漢語翻譯】 已完成。 第二部分包括：經文字身的陳述，以及請求等的陳述。 第一部分包括：如何鋪設堅固的布料，鋪設后如何拉伸，以及拉伸后如何取出。 如何鋪設堅固的布料： 首先，成為僧團的僧侶們應該鋪設堅固的袈裟布料。所謂『迦絺那』（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：kathina，堅固），在梵語中，既指袈裟縫製的工藝，也指堅固的袈裟布料。因此，在藏語中，既可以翻譯成『堅固』，也可以翻譯成『固定』。因此，基於同一個梵語詞，將所鋪設的袈裟布料稱為『固定』，這是一種假名；將鋪設的木板稱為『固定』，這是實名；將鋪設的木板稱為『堅固』，這是假名；將所鋪設的袈裟稱為『堅固』，這是實名。如果不理解這個要點，那些持有共同特徵的人會說：『僧團袈裟的鋪設基礎木板被稱為堅固和固定，而袈裟只能被稱為拉伸。』有些人說，『堅固』和『固定』是指鋪設的木板的實名，而袈裟是假名，這是一種錯誤的說法。應該堅持這個沒有錯誤的觀點。正如論疏中所說：『如何稱袈裟為堅固呢？堅固就是固定。就像在這裡，爲了縫製衣服，鋪設衣服並拉伸，使其不彎曲，用木頭等製成的木板被稱為固定。』同樣，因為木板使袈裟堅固，所以袈裟被拉伸。即使在小事中也說『固定』。因此，允許僧侶放置固定物。』這件袈裟也像固定物一樣，所以被稱為堅固。就像木板鋪設衣服並拉伸，使其不彎曲，在一個固定點上拉伸一樣，木板被稱為固定。同樣，這件袈裟也通過實現僧團的無差別、同一味道、同一行為、同一收穫和同一利益，在一個固定點上放置。因此，這件袈裟也像固定物一樣，被稱為堅固。因此，木板拉伸衣服，所以被稱為固定。因此，在這裡，這件袈裟也使僧侶們參與到拉伸的特徵的行為中，所以被稱為堅固。』因此，
【English Translation】 Finished. The second part includes: the statement of the scripture itself, and the statement of requests, etc. The first part includes: how to lay the solid cloth, how to stretch it after laying, and how to take it out after stretching. How to lay the solid cloth: First, the monks who have become Sangha should lay the solid Kasaya cloth. The so-called 'Kathina' (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：kathina, solid), in Sanskrit, refers to both the craftsmanship of sewing the Kasaya and the solid Kasaya cloth. Therefore, in Tibetan, it can be translated as 'solid' or 'fixed'. Therefore, based on the same Sanskrit word, calling the Kasaya cloth that is laid as 'fixed' is a false name; calling the wooden board that is laid as 'fixed' is a real name; calling the wooden board that is laid as 'solid' is a false name; calling the Kasaya that is laid as 'solid' is a real name. If you do not understand this point, those who hold common characteristics will say: 'The laying foundation wooden board of the Sangha's Kasaya is called solid and fixed, while the Kasaya can only be called stretching.' Some people say that 'solid' and 'fixed' refer to the real name of the wooden board that is laid, and the Kasaya is a false name, which is a wrong statement. This error-free view should be adhered to. As the commentary says: 'How is the Kasaya called solid? Solid is fixed. Just like here, in order to sew clothes, laying clothes and stretching them so that they do not bend, the wooden board made of wood, etc., is called fixed.' Similarly, because the wooden board makes the Kasaya solid, the Kasaya is stretched. Even in small matters, it is said 'fixed'. Therefore, it is allowed for monks to place fixtures.' This Kasaya is also like a fixture, so it is called solid. Just like the wooden board lays clothes and stretches them so that they do not bend, stretching at a fixed point, the wooden board is called fixed. Similarly, this Kasaya also places at a fixed point by achieving the Sangha's non-discrimination, same taste, same behavior, same harvest, and same benefit. Therefore, this Kasaya is also like a fixture, so it is called solid. Therefore, the wooden board stretches the clothes, so it is called fixed. Therefore, here, this Kasaya also engages the monks in the action of the characteristic of stretching, so it is called solid.' Therefore,
གཏན་པ་དང་འདྲ་བར་ཆོས་གོས་འདི་ཡང་བྱ་བ་གཅིག་པ་ཉིད་ཀྱིས་དགེ་འདུན་མཐའ་དག་ལ་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་སྲ་བརྐྱང་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་སོ། །དེས་ན་གཏན་པའི་མིང་ལ་སྲ་བརྐྱང་དུ་བཏགས་པས་སྲ་བརྐྱང་གི་སྒྲ་དང་གཏན་པ་གཉིས་ཀྱི་སྒྲ་གང་བདེ་ནས་དགེ་འདུན་སྤྱིའི་ཆོས་གོས་ལ་འབོད་པ་ཡིན་ནོ། །བོད་གངས་ཅན་པ་ཁ་ཅིག །ཆོས་ 7-421a གོས་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བའི་ཚེ་དེ་བཏིང་བའི་གཞི་གཏན་པ་ཞིག་ངེས་པར་བཞག་དགོས་ཟེར་བ་ནི་སྲ་བརྐྱང་གི་སྒྲ་བཤད་ལས་འཁྲུལ་པའི་ལག་ལེན་ནོར་བ་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་སྲ་བརྐྱང་འདིང་བ་འདི་སྒྲུབ་པ་ཡིན་ནམ་གནང་བ་ཡིན་ཅེ་ན། ཅི་དགར་འཇུག་པ་གནང་བའི་བསླབ་བྱ་ཡིན་ཏེ། ལུང་གཞི་ལས། དགེ་སློང་རྣམས་ལ་སྲ་བརྐྱང་གནང་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ལ། གདིང་བའི་ཕན་ཡོན་ཁྱད་པར་དང་། །གདིང་བ་འདིང་བྱེད་ཁྱད་པར་དང་། །གདིང་བ་དངོས་པོའི་ཁྱད་པར་དང་། །གདིང་བ་ཆོ་གའི་ཁྱད་པར་རོ། ། ༈ གདིང་བའི་ཕན་ཡོན་ཁྱད་པར། དང་པོ་ནི།སྲ་བརྐྱང་བཏིང་ན་འཆང་འབྲལ་འཇོག་གསུམ་པོ་དག་གི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་བར་སྔར་བསྟན་པ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་ན་ཡང་ཡང་ཟ་བ་དང་། འདུས་ཤིང་ཟ་བ་དང་མ་སྨྲས་པར་གྲོང་དུ་འགྲོ་བ་དང་ཞེས་པ་འདི་ལ་མྱང་མཚམས་པ་ན་རེ། ཁོ་བོ་མ་འོངས་པའི་དབང་གིས་བྲིམ་པ་ཡོལ་བར་མ་བྱ་ཞིག་ཅེས་མ་སྨྲས་པར་སྔ་དྲོ་གྲོང་དུ་རྒྱུ་བ་ཡིན་ཏེ། མདོ་རྩ་བའི་ཞུ་བའི་སྐབས་སུ་ཊཱི་ཀས་ཁུངས་སུ་དྲངས་པའི་ལུང་ཞུ་བ་ལས། མ་སྨྲས་པར་གྲོང་རྒྱུ་བ་དང་ཞེས་གསུངས་པ་གྲོང་རྒྱུ་བ་ཡིན་གྱི། དུས་མ་ཡིན་པར་གྲོང་དུ་འགྲོ་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་འཆད་དོ། །འོན་ཀྱང་མདོ་རྩ་བ་ཉིད་ལས་མ་སྨྲས་པར་གྲོང་དུ་འགྲོ་བ་དང་ཞེས་དང་། འདུལ་བ་བསྡུས་པ་འགྱུར་སྔ་མ་ལས། དུས་མ་ཡིན་པར་གྲོང་དུ་འགྲོ་བའི་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་བཤད་དོ། །མ་སྨྲས་པར་གྲོང་རྒྱུ་བ་དང་ཞེས་ལུང་དྲངས་པ་དེ་ནི་དུས་མ་ཡིན་པར་གྲོང་དུ་འགྲོ་བ་ལ་གྲོང་རྒྱུ་བ་ཞེས་བརྗོད་པའོ། །རྣམ་གྲངས་གཞན་ཡང་ལུང་གཞི་ལས། ཁྱིམ་རྣམས་སུ་མགྲོན་དུ་མ་བོས་པར་འགྲོ་ན་ཉེས་པ་འབྱུང་བ་མ་ཡིན་པ་དང་ཞེས་ཀྱང་བཤད་དོ། །གོས་སློང་བ་ལ་ཡང་ཉེས་པ་མེད་ལ་ཞེས་པ་ཡན་ཆད་རྣམས་ཀྱི་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་བ་ནི་རང་རང་ 7-421b གི་བཅས་པ་བག་ཡངས་དང་འབྲེལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྷག་མ་དག་དང་རྙེད་པ་ཐུན་མོང་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་པ་ནི་སྲ་བརྐྱང་ལས་བྱུང་བའི་ནོར་གཅིག་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་སྲ་བརྐྱང་གི་ཕན་ཡོན་བརྒྱད་གཞུང་འདིར་དངོས་སུ་བསྟན་ནོ། །འོ་ན་སྲ་བརྐྱང་གི་གཞི་ལ་བརྒྱད་པོ་དེ་དག་གི་སྟེང་དུ་རུང་བ་མ་བྱས་པའི་གོས་འཆང་བ་དང་སྣམ་སྦྱར་མ་ཁྱེར་བར་བླ་གོས་མཐང་གོས་དང་བཅས་ཤིང་ལྗོངས་རྒྱུ་ཞིང་འགྲོ་བ་ལ་ཉེས་པ་མེད་པ་སྟེ
【現代漢語翻譯】 就像樁子一樣，這件法衣也因為同樣的作用而普及到所有僧眾，所以稱為『堅展』。因此，樁子的名稱被命名為『堅展』，無論使用『堅展』這個詞還是『樁子』這兩個詞中的哪一個，都可以用來稱呼僧眾共用的法衣。有些藏地的修行者說：『在鋪設法衣堅展的時候，必須要在鋪設的基礎下放置一個樁子。』這實際上是由於對『堅展』這個詞的解釋產生了誤解而導致的錯誤行為。那麼，鋪設堅展是允許的還是禁止的呢？這是被允許的，是隨意的行為，是教導。正如律藏根本中說：『應當允許比丘們使用堅展。』 第二，分為：鋪設的功德差別；鋪設者的差別；鋪設物品的差別；鋪設儀軌的差別。 鋪設的功德差別： 第一，鋪設堅展后，就不會發生持有、分離、放置這三種過失，就像之前所說的那樣。如果鋪設了堅展，就不會有反覆食用、聚集食用、未告知而進入村莊等過失。對此，彌昂倉巴說：『我因為未來的緣故，不應該錯過佈施。』所以沒有告知就早上進入村莊。在根本律的請問環節中， टीका（梵文，天城體：टीका，梵文羅馬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）引用了律藏中的一段話：『沒有告知就進入村莊。』這裡說的是進入村莊，而不是在不適當的時間進入村莊。然而，在根本律本身中說：『沒有告知就進入村莊。』在早期翻譯的《律藏彙集》中說：『在不適當的時間進入村莊沒有過失。』引用『沒有告知就進入村莊』，實際上是指在不適當的時間進入村莊被稱為進入村莊。此外，在律藏根本中還說：『如果沒有被邀請就進入他人家中做客，也不會有過失。』直到『乞求衣物也沒有過失』等等，這些都不會構成過失，因為它們與各自的戒律的寬鬆性有關。『那些剩餘的以及獲得的都將成為共同的』，這是因為堅展所產生的財物是相同的。』就像這樣說了。因此，堅展的八種功德在這部論典中被明確地指出了。那麼，在堅展的基礎上，在這八種功德之上，持有未經允許的衣物，不攜帶僧裙，帶著上衣和下衣，並且在遊歷時行走，也不會有過失。
【English Translation】 Just like a stake, this Dharma garment, due to the same function, pervades all the Sangha, hence it is called 'Sra brkyang' (firm extension). Therefore, the name of the stake is named 'Sra brkyang', so whichever of the words 'Sra brkyang' or 'stake' is convenient, it can be used to refer to the Dharma garment commonly used by the Sangha. Some Tibetan practitioners say: 'When laying out the Dharma garment Sra brkyang, it is necessary to place a stake as the foundation on which it is laid.' This is actually a mistaken practice resulting from a misunderstanding of the explanation of the word 'Sra brkyang'. So, is laying out Sra brkyang allowed or prohibited? It is allowed, it is a voluntary act, it is a teaching. As it is said in the Vinaya-mula (Root of the Vinaya): 'The Bhikshus should be allowed to use Sra brkyang.' Secondly, it is divided into: the difference in the merits of laying out; the difference of the layer; the difference of the laying object; and the difference of the laying ritual. The difference in the merits of laying out: First, after laying out Sra brkyang, the three faults of holding, separating, and placing will not occur, just as mentioned before. If Sra brkyang is laid out, there will be no faults such as eating repeatedly, eating in groups, and entering the village without informing. Regarding this, Myang-tsam-pa said: 'I should not miss the alms due to the future.' So he entered the village in the morning without informing. In the question-and-answer section of the Vinaya-mula, the टीका (Tibetan: टीका, Sanskrit: टीका，Sanskrit romanization: ṭīkā, Chinese literal meaning: commentary) quoted a passage from the Vinaya: 'Entering the village without informing.' This refers to entering the village, not entering the village at an inappropriate time. However, in the Vinaya-mula itself, it says: 'Entering the village without informing.' In the early translation of the 'Collection of Vinaya', it says: 'There is no fault in entering the village at an inappropriate time.' Quoting 'Entering the village without informing' actually refers to entering the village at an inappropriate time being called entering the village. Furthermore, in the Vinaya-mula, it also says: 'If one enters another's house as a guest without being invited, there will be no fault.' Until 'There is no fault in begging for clothes' etc., these will not constitute faults because they are related to the leniency of their respective precepts. 'Those remaining and those obtained will become common', this is because the wealth produced by Sra brkyang is the same.' That's how it was said. Therefore, the eight merits of Sra brkyang are clearly pointed out in this treatise. So, on the basis of Sra brkyang, on top of these eight merits, holding unpermitted clothes, not carrying the Sanghati (monk's robe), with the upper and lower garments, and walking while traveling, there will be no fault.
། སྲ་བརྐྱང་གི་ཕན་ཡོན་བཅུ་གསུངས་པ་ལས་ཕན་ཡོན་བརྒྱད་གཞུང་འདིར་དངོས་སུ་བསྡུས་ཀྱང་གཉིས་པོ་དེ་འདིར་མ་བསྡུས་པའི་རྒྱུ་མཚན་གང་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། འཆང་འབྲལ་འཇོག་པའི་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བར་བསྟན་པ་ཉིད་ཀྱིས་བསྡུས་ཟིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་ཏེ། འཆང་འཇོག་གི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་བར་དངོས་སུ་བསྟན་པས་རུང་བ་མ་བྱས་པའི་གོས་འཆང་བ་ལ་ཉེས་པ་མེད་པར་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཅིང་། འབྲལ་བའི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་བར་དངོས་སུ་བསྟན་པས་སྣམ་སྦྱར་མ་ཁྱེར་བར་ལྗོངས་རྒྱུ་ཞིང་འགྲོ་བ་ལ་ཉེས་པ་མེད་པར་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་པའོ། །ལུང་ལས། དེ་གཉིས་ཕན་ཡོན་ལོགས་ཤིག་ཏུ་བགྲང་བ་ནི་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་འབད་རྩོལ་ལས་ཐར་བ་དང་། སྣམ་སྦྱར་ཁྱེར་བའི་ཁུར་ལས་ཐར་བའི་ཆ་ནས་ཕན་ཡོན་དུ་བགྲངས་པའོ། ། ༈ གདིང་བ་འདིང་བྱེད་ཁྱད་པར། གཉིས་པ་ནི།དབྱར་གནས་པར་ཁས་མ་བླངས་པ་སོགས་བཞི་ལ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། སྲ་བརྐྱང་གི་གདིང་བ་འབྱུང་བར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། རང་གི་བསླབ་པའི་ཚིགས་སྔ་ཕྱི་གང་དུ་ཡང་དབྱར་གནས་པར་ཁས་མ་བླངས་པ་དང་སྟེ། དེ་ལ་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་དེ་མི་འབྱུང་ངོ་། །འོན་ཀྱང་དགེ་སློང་གིས་གནས་པར་ཁས་མ་བླངས་ཀྱང་དགེ་སློང་དེས་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་འབྱུང་བ་ཡོད་དེ། ཞུ་བ་ལས། དགེ་ཚུལ་དབྱར་ཚུལ་དུ་ 7-422a ཞུགས་པ་ལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཏེ་ཟླ་བ་གསུམ་འདས་པས་གཏན་པ་བཏིང་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དབྱར་ཕལ་ཆེར་མ་གནས་པར་དབྱར་རལ་བ་དང་སྟེ་དེ་ལ་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་དེ་མི་འབྱུང་ངོ་། །འོན་ཀྱང་ཞུ་བ་ལས། དབྱར་རལ་ནས་ཀྱང་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་འབྱུང་བར་གསུངས་ཏེ། དབྱར་ཕལ་ཆེར་གནས་ནས་རལ་བ་ལ་དགོངས་པའོ། །གནས་དེར་དགེ་སློང་ཁ་ཅིག་གིས་དབྱར་སྔ་མ་ཁས་བླངས་པ་ཉིད་ན་ཁ་ཅིག་གིས་གནས་དེར་དབྱར་ཕྱི་མར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་དང་སྟེ་དེ་ལ་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་དེ་མི་འབྱུང་ངོ་། །འོན་ཀྱང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་དབྱར་ཕྱི་མར་ཚུལ་དུ་ཞུགས་པ་ན་ཟླ་བ་གསུམ་དུ་གནས་ནས་གཏན་པ་བཏིང་ན་དེ་དག་གིས་གཏན་པ་བཏིང་བ་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པ་ལས་ཀྱང་། དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་དབྱར་ཕྱི་མར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་དག་ཡང་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་འཆགས་སོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དབྱར་གནས་པར་ཁས་ལེན་པ་ན་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་ཡན་ཆད་ན་མཚམས་ཐ་དད་དུ་ངེས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་དབྱར་གནས་གཞན་དུ་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་དག་ལ་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་དེ་མི་འབྱུང་ངོ་། །འོན་ཀྱང་ཞུ་བ་ལས།དབྱར་གནས་གཞན་དུ་གནས་པར་ཁས་བླངས་ཏེ་ཟླ་བ་གསུམ་དུ་གནས་ནས་གནས་དེ་དག་མཚམས་པོ་ཆེ་གཅིག་ཏུ་བྱས་ནས་གཏན་པ་བཏིང་ན་གཏན་པ་བཏིང་བ་ཉིད་དུ་གསུངས་སོ། །མདོ་རྩ་བ་འདི་ཉིད་ལས་ཀྱང་། མཚམས་གཅིག་པ་ཉིད་ཡིན་ན་དེར་གནས་གཞན་དུ་གནས་པ་རྣམས་ཀྱང
【現代漢語翻譯】 關於堅固敷具的十三種利益，雖然本論中實際包含了八種利益，但為什麼有兩種利益沒有包含在這裡呢？ ཊཱི་ཀ་（梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：Tikā，註釋）中說：『因為已經通過說明不會發生持有和捨棄的墮落而包含了。』也就是說，通過直接說明不會發生持有的過失，間接表明了持有未經允許的衣服沒有過失；通過直接說明不會發生捨棄的過失，間接表明了不攜帶僧伽胝（藏文：སྣམ་སྦྱར།）而在各地遊歷沒有過失。 律經中說：將這兩種利益單獨列出，是從免於加持的努力和免於攜帶僧伽胝的負擔的角度來列為利益的。 關於鋪設坐具的差別： 第二種情況是，對於未承諾安居等四種情況：如果有人問，『律經中說會出現堅固敷具，這是否矛盾？』回答是，在自己的學處中，無論前後，只要沒有承諾安居，就不會出現堅固敷具。然而，即使比丘沒有承諾安居，也可能出現堅固敷具。律經中說：『如果沙彌（藏文：དགེ་ཚུལ།）以安居的方式進入，受具足戒（藏文：བསྙེན་པར་རྫོགས།）后三個月過去，就應該鋪設堅固敷具。』如果大部分時間沒有安居，導致安居中斷，就不會出現堅固敷具。然而，律經中說，即使安居中斷，也會出現堅固敷具，這是指大部分時間安居后中斷的情況。如果某個地方的一些比丘承諾了前安居，而另一些比丘承諾了后安居，就不會出現堅固敷具。然而，律經中說：『如果所有僧眾都以後安居的方式進入，安居三個月后鋪設堅固敷具，那麼他們就稱為鋪設了堅固敷具。』《廣大解說》中也說：『所有承諾后安居的僧眾也可以形成堅固敷具。』如果承諾安居，但在堅固敷具之前，由於確定了不同的界限，而承諾在其他地方安居，就不會出現堅固敷具。然而，律經中說：『如果承諾在其他地方安居，安居三個月后，將這些地方合併爲一個大界限，然後鋪設堅固敷具，那麼就稱為鋪設了堅固敷具。』根本律經中也說：『如果界限相同，那麼在那裡安居的其他人也……』
【English Translation】 Regarding the thirteen benefits of the firm spread, although eight benefits are actually included in this treatise, what is the reason why two benefits are not included here? The Ṭīkā (Sanskrit Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: Tikā, Chinese literal meaning: commentary) says: 'Because it has already been included by explaining that the downfall of holding and abandoning will not occur.' That is, by directly stating that the fault of holding will not occur, it indirectly shows that there is no fault in holding unpermitted clothes; by directly stating that the fault of abandoning will not occur, it indirectly shows that there is no fault in traveling around without carrying the Saṃghāṭī (Tibetan: སྣམ་སྦྱར།). The Vinaya Sutra says: Listing these two benefits separately is from the perspective of being free from the effort of blessing and being free from the burden of carrying the Saṃghāṭī. Regarding the differences in spreading the seat: The second case is for the four cases such as not vowing to stay in retreat: If someone asks, 'The Vinaya Sutra says that a firm spread will occur, is this contradictory?' The answer is, in one's own precepts, whether before or after, as long as one has not vowed to stay in retreat, the firm spread will not occur. However, even if a Bhikṣu has not vowed to stay in retreat, a firm spread may occur. The Vinaya Sutra says: 'If a Śrāmaṇera (Tibetan: དགེ་ཚུལ།) enters in the manner of staying in retreat, and after three months have passed since receiving full ordination (Tibetan: བསྙེན་པར་རྫོགས།), a firm spread should be laid down.' If most of the time is not spent in retreat, causing the retreat to be interrupted, the firm spread will not occur. However, the Vinaya Sutra says that even if the retreat is interrupted, a firm spread will occur, which refers to the case where the retreat is interrupted after most of the time has been spent in retreat. If some Bhikṣus in a certain place have vowed to stay in the early retreat, while others have vowed to stay in the later retreat, the firm spread will not occur. However, the Vinaya Sutra says: 'If all the Saṃgha enter in the manner of the later retreat, and after staying for three months, they lay down a firm spread, then they are called having laid down a firm spread.' The Extensive Explanation also says: 'All the Saṃgha who have vowed to stay in the later retreat can also form a firm spread.' If one vows to stay in retreat, but before the firm spread, because different boundaries have been determined, and one vows to stay in retreat in another place, the firm spread will not occur. However, the Vinaya Sutra says: 'If one vows to stay in retreat in another place, and after staying for three months, they combine these places into one large boundary, and then lay down a firm spread, then it is called having laid down a firm spread.' The Root Vinaya Sutra also says: 'If the boundary is the same, then the others who stay there also...'
་བཏིང་བའི་ཕྱིར་གནས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སྤོ་བ་སྤྱོད་པ་ལ་སོགས་པས་གཞན་ན་གནས་པ་དག་ལ་ཡང་ངོ་སྟེ་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བ་དེ་མི་འབྱུང་ངོ་། །དེ་ཡང་ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་རྣམས་ཀྱི་ནང་དུ་དེ་དག་གི་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བ་མི་འཆགས་པའོ། །ས་ 7-422b གཞན་ན་གནས་པ་འབའ་ཞིག་གིས་བཏིང་བ་ནི། ཞུ་བ་ལས། སྤོ་བའི་ཆད་པ་སྤྱོད་པ་དང་། སྤོ་བའི་ཆད་པ་འཁོར་བ་དང་། མགུ་བ་སྤྱོད་པ་དང་། མགུ་བ་སྤྱད་ལགས་པ་དང་། བསླབ་པ་བསྩལ་བ་རྣམས་ཀྱིས་གཏན་པ་བཏིང་ན་བཏིང་ཞེས་བགྱིའམ། ཨུ་པ་ལི་བཏིང་བ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དགེ་འདུན་ནི་འདས་པ་དང་བཅས་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །བསླབ་པ་བྱིན་ན་མི་ཟིན་ལ་བསླབ་པ་སྦྱིན་པར་ནི་འོས་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། ས་གཞན་ན་གནས་པ་དེ་ཉིད་ཐོབ་པ་ཡིན་ན་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་མི་འབྱུང་སྟེ། དེ་དག་འབའ་ཞིག་གིས་བཏིང་ན་ནི་འབྱུང་བར་རིགས་ཏེ་སྔ་མ་དང་མཚུངས་སོ། །དབྱར་གནས་པར་ཁས་མ་བླངས་པ་ལ་སོགས་པ་བཞི་པོའི་ཐ་མ་དབྱར་གནས་གཞན་དུ་གནས་པར་ཁས་བླངས་བ་མ་གཏོགས་པ་སྔ་མ་གསུམ་པོ་དག་དང་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ལས་གཞན་པའི་ས་གཞན་ན་གནས་པ་དག་དང་། མ་བསྙིལ་བའི་དགེ་ཚུལ་ནི་སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པ་དབང་ངོ་། །ས་གཞན་ན་གནས་པ་དག་རྙེད་པ་དབང་ངོ་ཞེས་སྤྱིར་བསྟན་པ་དེའི་དམིགས་བསལ་ནི། གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ནི་སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པ་མི་དབང་ངོ་། །ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་མཐའ་དག་གིས་སྤངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་ཚུལ་བསྙིལ་བ་ཡང་དེ་དང་མཚུངས་སོ། །སྲ་བརྐྱང་བཏིང་ཟིན་ནས་དགེ་འདུན་དེ་རྣམས་ཆོས་དང་ཆོས་མ་ཡིན་པ་གཉིས་སུ་ཕྱེ་བ་དག་ན་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པ་དག་ཏུ་སོང་བ་ནི་སྔར་དགེ་འདུན་མ་བྱེ་བས་བཏིང་བའི་སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པ་མི་དབང་སྟེ། དཔེར་ན་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་དེ་ཉིད་ཀྱི་རྙེད་པ་མི་དབང་བའི་ཆད་ལས་ཐོབ་པ་དང་འདྲའོ། །འོ་ན་ལུང་ཞུ་བ་ལས། བཙུན་པ་གཏན་པ་བཏིང་བའི་གནས་སུ་དགེ་འདུན་བྱེ་ན་དབྱར་གྱི་རྙེད་པ་སུས་ཐོབ། ཕྱོགས་གཉིས་ཀས་སོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ་དགོངས་པ་བཙལ་ལོ། །འོན་ཀྱང་དབྱར་གནས་ཟིན་པའི་དགེ་འདུན་ཆོས་དང་ཆོས་མིན་གཉིས་སུ་ 7-423a བྱེ་ནས་ཕྱོགས་གཉིས་ཀས་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་ན་ནི་ཆོས་མིན་ཕྱོགས་སུ་སོང་བའང་རང་གི་སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པ་དབང་སྟེ། ཕྱོགས་གཉིས་ཀའི་སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པ་དབང་བར་ཊཱི་ཀ་ལས། སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བའི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བའི་རྙེད་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ཐམས་ཅད་ལ་འོས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ། ། ༈ གདིང་བ་དངོས་པོའི་ཁྱད་པར། གསུམ་པ་ནི། ད་ནི་དངོས་པོ་གང་སྲ་བརྐྱང་གི་གདིང་བ་དེ་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། དངོས་གཞིའི་དུས་ནི་དབྱར་སྔ་མ་ཟླ་བ་གསུམ་མོ། །དེ་དག་གི་འཇུག་ཏུ་སྟོན་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ཉའི་དུས་ཀྱི་དགག་དབྱེའི་མཐར་དགག་དབྱེ་དེ་ཉིད་ཀྱི་མཐའ་ཡིན་
【現代漢語翻譯】 他說道：'因為已經安單，所以是安住。'對於通過移動、使用等方式安住在其他地方的人來說，安單的情況並不存在，因為不會發生堅固、延伸和安單。也就是說，對於那些自然安住于某地的人來說，不會形成堅固、延伸和安單。 僅僅通過安住在其他地方而安單的情況，如《毗奈耶經》中所說：'通過移動的懲罰、使用，移動的懲罰、輪迴，滿足的使用，滿足的已使用，以及給予教誨等方式安單，是否稱為安單？'優波離（Upali，佛陀十大弟子之一，持戒第一）說：'這被稱為安單，僧團（Sangha，佛教僧團）是與過去同在的。'如果給予教誨，則不會被接受，但給予教誨是合適的。如果僅僅獲得了安住在其他地方的資格，就不會發生堅固、延伸和鋪設，如果僅僅通過這些方式安單，則可能會發生，與之前的情況相同。對於那些沒有承諾過夏安居（Vassa，雨季安居）的人，以及四種情況中的最後一種，即承諾在其他地方進行夏安居的情況除外，對於前三種情況，以及從住所被驅逐的人，以及未被驅逐的沙彌（Sramanera，佛教沙彌），他們有權獲得堅固、延伸的收益。普遍地說，安住在其他地方的人有權獲得收益，但這種說法有一個例外：被驅逐出住所的人無權獲得堅固、延伸的收益，因為他們已經放棄了所有的法和財物。被驅逐的沙彌也是如此。在堅固、延伸和安單完成後，如果這些僧團被分為法與非法兩類，那麼那些與非法一方相一致的人，無權獲得之前未分離的僧團所安單的堅固、延伸的收益，就像被驅逐出住所的人無權獲得收益一樣。那麼，按照《毗奈耶經》中的說法：'如果比丘（Bhiksu，佛教比丘）在安單的地方分裂僧團，那麼夏安居的收益由誰獲得？'答案是：'雙方都獲得。'因此，需要尋找其含義。然而，如果已經完成夏安居的僧團分裂為法與非法兩類，並且雙方都進行了堅固、延伸和安單，那麼即使是那些進入非法一方的人，也有權獲得自己的堅固、延伸的收益。關於雙方都有權獲得堅固、延伸的收益，《 टीका 》中解釋說：'從安單的原因中產生的任何收益，都應該屬於所有人。' 第三，現在要說明什麼是堅固、延伸的鋪設。實際的時間是前三個月的夏季。在這些時間的末尾，是秋季中月的魚日（指藏曆），也就是結夏安居結束的日子。
【English Translation】 He said, 'Because it has been established, it is indeed abiding.' For those who abide elsewhere through moving, using, etc., the situation of establishing does not exist, because firmness, extension, and establishing do not occur. That is to say, for those who naturally abide in a place, firmness, extension, and establishing do not form. The situation of establishing solely through abiding elsewhere, as stated in the Vinaya: 'Through the punishment of moving, using; the punishment of moving, samsara; the use of satisfaction; the satisfied used; and giving teachings, if established, is it called established?' Upali (one of the Buddha's ten great disciples, foremost in discipline) said, 'It is called established, the Sangha (Buddhist monastic community) is with the past.' If teachings are given, they will not be accepted, but giving teachings is appropriate. If one merely obtains the qualification to abide elsewhere, firmness, extension, and laying down will not occur; if established solely through these means, it may occur, similar to the previous situation. For those who have not vowed to observe the summer retreat (Vassa, rainy season retreat), and the last of the four situations, except for the situation where one has vowed to observe the summer retreat elsewhere, for the first three situations, and those expelled from the residence, and the Sramanera (Buddhist novice) who has not been expelled, they have the right to the gains of firmness and extension. Generally speaking, those who abide elsewhere have the right to gains, but there is an exception to this statement: those expelled from the residence do not have the right to the gains of firmness and extension, because they have abandoned all Dharma and possessions. The expelled Sramanera is also the same. After firmness, extension, and establishing have been completed, if those Sanghas are divided into two categories, Dharma and non-Dharma, then those who are in accordance with the non-Dharma side do not have the right to the gains of firmness and extension established by the previously undivided Sangha, just like those expelled from the residence do not have the right to gains. Then, according to the Vinaya: 'If the Bhikshus (Buddhist monks) split the Sangha in the place where the establishment has been made, who obtains the gains of the summer retreat?' The answer is: 'Both sides obtain it.' Therefore, the meaning needs to be sought. However, if the Sangha that has completed the summer retreat splits into two categories, Dharma and non-Dharma, and both sides have performed firmness, extension, and establishing, then even those who have gone to the non-Dharma side have the right to their own gains of firmness and extension. Regarding both sides having the right to the gains of firmness and extension, the टीका explains: 'Whatever gains arise from the cause of establishing firmness and extension, should belong to everyone.' Third, now we will explain what is the laying down of firmness and extension. The actual time is the first three months of summer. At the end of these times, it is the fish day (referring to the Tibetan calendar) of the middle month of autumn, which is the end of the summer retreat.
ཏེ། དབྱར་སྔ་མ་ཟླ་བ་གསུམ་པོ་དེ་དག་གི་མཐའ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། མཐའ་དེ་ཚུན་ཆད་ཀྱི་གོས་ཀྱི་རྙེད་པ་དབང་བ་དང་སྦྱར་རོ། །དབྱར་གྱི་ཚུལ་མཇུག་སྔ་མ་ཟླ་བ་གསུམ་པའམ་སོ་སོའི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བ་སྟོན་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལ་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བའི་ཉི་མའི་མཐར་ཏེ། ཉི་མ་དེའི་མཐའ་ཚུན་ཆད་དུ་གྲུབ་པའི་གོས་ཀྱི་རྙེད་པར་བགྲང་བ་ནི་གོས་ཀྱི་རྙེད་པ་དངོས་དེའི་རིན་དུ་གཏོགས་པའི་རྙེད་པའོ། །ཆོས་གོས་གསུམ་མོ་ཞེས་པ་ལུང་ལས་གསུམ་གྱི་གྲངས་དངོས་སུ་མ་གསུངས་ཀྱང་། ལུང་གཞི་ལས། ཁྱེད་ཅག་རང་རང་གི་ཆོས་གོས་རྣམས་དབྱུང་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཆོས་གོས་གསུམ་ཡིན་པར་མངོན་ལ། ལུང་གཞི་ལས། བཙུན་པ་གང་ཟག་གི་སྣམ་སྦྱར་སྲ་བརྐྱང་དུ་གདིང་དུ་རུང་ངམ། ཉེ་བ་འཁོར་མི་རུང་སྟེ་དགེ་འདུན་ལ་ཕུལ་ན་ནི་རུང་ངོ་། །བླ་གོས་དང་མཐང་གོས་ཀྱང་དེ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པས་ཆོས་གོས་གསུམ་ཆར་གདིང་ངོ་། །རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་གོས་ལྔ་སྲ་བརྐྱང་དུ་གདིང་བར་གསུངས་སོ། །དགེ་འདུན་གྱིའོ་ཞེས་པ་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་དུ་འདིངས་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་སྟེ། གང་ཟག 7-423b གྲངས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བཙལ་ནས་གདིང་ན་ནི་གང་ཟག་གི་ཆོས་གོས་ལ་ཡང་སྲ་བརྐྱང་གི་བྱིན་རླབས་འཆགས་ཞེས་སྔ་མ་རྣམས་འཆད་དོ། །སྣམ་བུ་བཞིན་སྤུ་བཤད་ཅིང་བརྡབ་པ་མ་བྱས་པ་དང་གྲྭ་དག་འཕྱང་བའི་ཕྱིར་ཡ་ཡོར་མ་གྱུར་པ་དང་། སྲིལ་དང་བྱི་བ་ལ་སོགས་པའི་མཆུས་མ་རྨུགས་པ་དང་། ཟེགས་པ་ནི་ཤ་བསྲབ་པ་སྟེ་དེ་ལྟར་མ་བྱས་པར་མ་ཟེགས་པའོ། །རུང་བའི་ཚོན་གྱིས་ཁ་བསྒྱུར་བ་སྲ་བརྐྱང་དུ་གདིང་བའོ། །མི་རུང་བའི་ཚོན་གྱིས་ཁ་བསྒྱུར་བ་དང་། དཀར་པོ་ལྟ་བུ་ཁ་མ་བསྒྱུར་བ་ལ་ནི་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་མི་འཆགས་སོ། །ངུར་སྨྲིག་ལྟ་བུ་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་དོག་ཅན་ལ་ནི་ཁ་མ་བསྒྱུར་ཡང་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་འཆགས་པར་རིགས་ཏེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། སེར་པོ་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་དོག་ཅན་གྱོན་པ་ལ་ཁ་མ་བསྒྱུར་བ་གྱོན་པས་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བར་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་སོ། །སུས་ཀྱང་ཡོངས་སུ་མ་སྤྱད་པའོ། །ཆོས་གོས་དེངས་བ་ནི་ཟད་པ་སྟེ་དེ་ལྟར་མ་བྱུང་བ་སྲ་བའོ། །དུམ་བུ་རིགས་མི་མཐུན་པ་མཐུད་པའི་མཐུད་མ་ཅན་དང་། ལྷན་རིང་ཅན་དང་། ལྷན་པ་ཅན་དང་། ཆ་ག་ཅན་དང་ཟུངས་ཅན་མ་ཡིན་པའོ། །སྤངས་པ་དང་ཞེས་པ་ནི་གང་ཞེ་ན། །ཆོས་གོས་གང་ཞིག་ཞག་བཅུ་འདས་པའམ་ཞག་གཅིག་དང་བྲལ་བའོ། །ལུང་བྲམ་ཟེའི་བུ་མོས་ཞུས་པ་ལས་གསུངས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། སྤངས་པ་ནི་དེ་ལྟར་སྤངས་པར་གྱུར་པ་འབའ་ཞིག་ཏུ་མ་ཟད་ཀྱི། སྔོན་ལན་གཅིག་སྤངས་པར་གྱུར་པ་ཡང་མི་རུང་ངོ་ཞེས་སོ། །རྔ་བལ་ལམ་གསོ་མ་ལྟ་བུ་རྒྱུ་མ་བརྟགས་པ་རྣམས་བཏིང་དུ་མི་རུང་བ་དང་། བྲལ
【現代漢語翻譯】 因此，夏季前三個月是結束，應將此結束之前獲得的衣物視為所有物。夏季的最後三個月，或各自原因產生的秋季中月十六日，是鋪設堅固墊子的日子結束之時，即該日結束之前獲得的衣物，應被視為屬於衣物本身的價值所得。雖然經文中沒有明確提到『三件法衣』的數量，但在根本律中說：『你們各自取出自己的法衣』，由此可知是三件法衣。根本律中說：『比丘的僧伽梨是否可以鋪設成堅固的墊子？』近事男回答：『不可以，但供養僧團則可以。』祖衣和裙子也是如此。』因此，三件法衣都可以鋪設。在自己的釋論和 टीका 中說：『比丘尼的五件法衣可以鋪設成堅固的墊子。』『僧團的』是指爲了僧團的目的而鋪設，如果尋找人數的補充來鋪設，那麼個人的法衣也可以獲得堅固墊子的加持，這是前人的解釋。像羊毛一樣，未經梳理和捶打，邊緣未磨損，未被蠹魚等咬噬，未變薄，即未被損壞。用允許的顏色染色后，可以鋪設成堅固的墊子。如果用不允許的顏色染色，或者像白色一樣未染色，則無法鋪設成堅固的墊子。像紅黃色一樣，具有自然顏色的，即使未染色也可以鋪設成堅固的墊子，因為在律經的請問中說：『穿著自然黃色的衣服，即使未染色也不會犯戒』，由此可知。未經任何人使用過。法衣的磨損，即未發生這種情況才是堅固的。不是由不同種類的布料拼接而成，沒有長條補丁，沒有補丁，沒有破洞，沒有損壞。『捨棄』是指什麼呢？是指任何法衣超過十天或離開一天。這是在律經中婆羅門女請問時所說的。 टीका 中說：『捨棄不僅指已經捨棄的，也指以前捨棄過的也不行。』像羽毛或苔蘚等未經檢查的材料不能用於鋪設，並且分離。 因此，夏季的前三個月是結束，應將此結束之前獲得的衣物視為所有物。夏季的最後三個月，或各自原因產生的秋季中月十六日，是鋪設堅固墊子的日子結束之時，即該日結束之前獲得的衣物，應被視為屬於衣物本身的價值所得。雖然經文中沒有明確提到『三件法衣』的數量，但在根本律中說：『你們各自取出自己的法衣』，由此可知是三件法衣。根本律中說：『比丘的僧伽梨是否可以鋪設成堅固的墊子？』近事男回答：『不可以，但供養僧團則可以。』祖衣和裙子也是如此。』因此，三件法衣都可以鋪設。在自己的釋論和 टीका 中說：『比丘尼的五件法衣可以鋪設成堅固的墊子。』『僧團的』是指爲了僧團的目的而鋪設，如果尋找人數的補充來鋪設，那麼個人的法衣也可以獲得堅固墊子的加持，這是前人的解釋。像羊毛一樣，未經梳理和捶打，邊緣未磨損，未被蠹魚等咬噬，未變薄，即未被損壞。用允許的顏色染色后，可以鋪設成堅固的墊子。如果用不允許的顏色染色，或者像白色一樣未染色，則無法鋪設成堅固的墊子。像紅黃色一樣，具有自然顏色的，即使未染色也可以鋪設成堅固的墊子，因為在律經的請問中說：『穿著自然黃色的衣服，即使未染色也不會犯戒』，由此可知。未經任何人使用過。法衣的磨損，即未發生這種情況才是堅固的。不是由不同種類的布料拼接而成，沒有長條補丁，沒有補丁，沒有破洞，沒有損壞。『捨棄』是指什麼呢？是指任何法衣超過十天或離開一天。這是在律經中婆羅門女請問時所說的。 टीका 中說：『捨棄不僅指已經捨棄的，也指以前捨棄過的也不行。』像羽毛或苔蘚等未經檢查的材料不能用於鋪設，並且分離。
【English Translation】 Therefore, the first three months of summer are the end, and the clothing obtained before this end should be considered possessions. The last three months of summer, or the sixteenth day of the middle month of autumn arising from respective causes, is the end of the day for laying out a firm mat, that is, the clothing obtained before the end of that day should be considered as belonging to the value of the clothing itself. Although the number of 'three Dharma robes' is not explicitly mentioned in the scriptures, it is said in the Fundamental Vinaya: 'Each of you should take out your own Dharma robes,' from which it is known that there are three Dharma robes. In the Fundamental Vinaya, it is said: 'Is it permissible for a Bhikshu's Sanghati to be laid out as a firm mat?' The Upasaka replied: 'It is not permissible, but it is permissible to offer it to the Sangha.' The Uttarasangha and Antarvasaka are also the same. Therefore, all three Dharma robes can be laid out. In one's own commentary and ṭīkā, it is said: 'The five Dharma robes of a Bhikshuni can be laid out as a firm mat.' 'Of the Sangha' refers to laying out for the purpose of the Sangha. If one seeks to supplement the number of people to lay out, then the personal Dharma robes can also receive the blessing of a firm mat, which is the explanation of the predecessors. Like wool, it is uncombed and unpounded, the edges are not worn, it is not eaten by moths, etc., it is not thinned, that is, it is not damaged. After dyeing with permissible colors, it can be laid out as a firm mat. If it is dyed with impermissible colors, or if it is not dyed like white, then it cannot be laid out as a firm mat. Like reddish-yellow, if it has a natural color, it can be laid out as a firm mat even if it is not dyed, because it is said in the inquiry of the Vinaya Sutra: 'Wearing clothes of natural yellow color, one will not violate the precepts even if they are not dyed,' from which it is known. It has not been used by anyone. The wear of the Dharma robe, that is, it is firm if this has not happened. It is not pieced together from different kinds of cloth, it does not have long patches, it does not have patches, it does not have holes, it is not damaged. 'Abandoned' refers to what? It refers to any Dharma robe that has exceeded ten days or has been separated for one day. This is what was said in the Vinaya Sutra when the Brahmin girl inquired. The ṭīkā says: 'Abandoned not only refers to what has been abandoned, but also what has been abandoned before is not allowed.' Unexamined materials such as feathers or moss cannot be used for laying out, and they are separated. Therefore, the first three months of summer are the end, and the clothing obtained before this end should be considered possessions. The last three months of summer, or the sixteenth day of the middle month of autumn arising from respective causes, is the end of the day for laying out a firm mat, that is, the clothing obtained before the end of that day should be considered as belonging to the value of the clothing itself. Although the number of 'three Dharma robes' is not explicitly mentioned in the scriptures, it is said in the Fundamental Vinaya: 'Each of you should take out your own Dharma robes,' from which it is known that there are three Dharma robes. In the Fundamental Vinaya, it is said: 'Is it permissible for a Bhikshu's Sanghati to be laid out as a firm mat?' The Upasaka replied: 'It is not permissible, but it is permissible to offer it to the Sangha.' The Uttarasangha and Antarvasaka are also the same. Therefore, all three Dharma robes can be laid out. In one's own commentary and ṭīkā, it is said: 'The five Dharma robes of a Bhikshuni can be laid out as a firm mat.' 'Of the Sangha' refers to laying out for the purpose of the Sangha. If one seeks to supplement the number of people to lay out, then the personal Dharma robes can also receive the blessing of a firm mat, which is the explanation of the predecessors. Like wool, it is uncombed and unpounded, the edges are not worn, it is not eaten by moths, etc., it is not thinned, that is, it is not damaged. After dyeing with permissible colors, it can be laid out as a firm mat. If it is dyed with impermissible colors, or if it is not dyed like white, then it cannot be laid out as a firm mat. Like reddish-yellow, if it has a natural color, it can be laid out as a firm mat even if it is not dyed, because it is said in the inquiry of the Vinaya Sutra: 'Wearing clothes of natural yellow color, one will not violate the precepts even if they are not dyed,' from which it is known. It has not been used by anyone. The wear of the Dharma robe, that is, it is firm if this has not happened. It is not pieced together from different kinds of cloth, it does not have long patches, it does not have patches, it does not have holes, it is not damaged. 'Abandoned' refers to what? It refers to any Dharma robe that has exceeded ten days or has been separated for one day. This is what was said in the Vinaya Sutra when the Brahmin girl inquired. The ṭīkā says: 'Abandoned not only refers to what has been abandoned, but also what has been abandoned before is not allowed.' Unexamined materials such as feathers or moss cannot be used for laying out, and they are separated.
་ཕྲད་ནི་ཕྱགས་དར་ཁྲོད་ཀྱི་གོས་ཡིན་པར་ལུང་ལས་གསུངས་སོ། །རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་ཀྱང་། བྲལ་ཕྲད་ཅེས་བྱ་བ་ནི་ཕྱགས་དར་ཁྲོད་ལ་བྱ་སྟེ། སྔར་བོར་བའི་ 7-424a ཚེ་ན་བདག་པོ་བྲལ་བ་ཡིན་ལ། ཕྱིས་བླངས་པའི་ཚེ་ན་བདག་པོ་གཞན་དང་འཕྲད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་ཕྱགས་དར་ཁྲོད་ཀྱི་གོས་མ་ཡིན་པ་སྲ་བརྐྱང་དུ་གདིང་བར་བྱའོ། །དྲས་ཤིང་དྲུབས་པའོ། །ཆོས་གོས་ཀྱི་བཟོ་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པར་ཟིན་པའོ། །ཆོས་གོས་ཀྱི་སྲིད་དུ་ཁྲུ་ལྔ་པའོ། །ཞེང་དུ་ཁྲུ་གསུམ་པ་ཡང་སྡུད་པ་ཡིན་ནོ། །ཁྲུ་ཚད་ལྷག་པ་དང་སུམ་ཕྲུགས་ལྷག་པ་ཡང་རུང་ངོ་། །ལོ་གཞན་ལ་སྲ་བརྐྱང་ཉིད་དུ་སྔར་མ་བཏིང་བའི་ཆོས་གོས་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བར་བྱའོ། །སྔར་བཏིང་བ་ནི་མི་རུང་ངོ་། །ཊཱི་ཀ་ལས། གཟེབ་ཀྱི་སྤྲོག་མའི་ནང་དུ་བཏིང་བ་སྟེ་བརྐྱང་བ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། །བི་མ་ལས། སློ་མའི་ནང་དུ་བསྟབ་སྟེ་བཏིང་ནས་བཞག་གོ་ཞེས་སོ། །དགེ་འདུན་གྱི་ཚོགས་དུ་མ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཆོས་གོས་སུམ་ཕྲུགས་དུ་མའང་བཏིང་དུ་རུང་ངོ་། །ཆོས་གོས་སུམ་ཕྲུགས་དེའི་སྙེད་ཡོད་པ་དེ་སྙེད་པའི་གདིང་བར་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་བ་སྤོ་བར་བྱའོ། ། ༈ གདིང་བ་ཆོ་གའི་ཁྱད་པར། བཞི་པ་ལ། སྲ་བརྐྱང་གདིང་བའི་ཆོ་ག་དངོས། །བཏིང་ལ་ཡི་རང་བྱེད་པའོ། ། ༈ སྲ་བརྐྱང་གདིང་བའི་ཆོ་ག དང་པོ་ལ། སྦྱོར་བའི་ཆོ་ག་བསྟན་པ་དང་། །དངོས་གཞིའི་ཆོ་ག་བསྟན་པ་དང་། །མཇུག་གི་ཆོ་ག་བརྗོད་པའོ། ། 7-424b པ་དག་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བའི་ཉིན་པར་ཕྱུངས་ནས་གཟོད་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བར་བྱའོ། ། ༈ དགེ་འདུན་ཚོགས་པའི་ཆོ་ག གཉིས་པ་ལ། ཞག་ལོན་མིན་ཚོགས་མོས་བྱ་བ། །མཚམས་ནང་བློ་མཐུན་བྱ་བ་དང་། གདིངས་པའི་དགེ་སློང་བསྐོ་བ་དང་། །དེ་ལ་གསོལ་དེ་གཏད་པའོ། ། ༈ ཞག་ལོན་མིན་ཚོགས་མོས་བྱ་བ། དང་པོ་ནི།སྲ་བརྐྱང་གདིངས་པའི་ཉི་མ་ཕན་ཆད་ནས་དབྱར་ནང་གི་ཉི་མ་གང་ཚུན་ཆད་ཀྱི་བར་གྱི་ཉི་མ་གང་ལ་ཆོས་གོས་དེ་འབྱོར་ནས་ཞག་མ་ལོན་པར་ཆོས་གོས་དེ་འབྱོར་བའི་ཉི་མ་དེ་ཉིད་ལ་ཚོགས་པས་མོས་པར་བྱའོ། ། ༈ མཚམས་ནང་བློ་མཐུན་བྱ་བ། གཉིས་པ་ནི། དེའི་འོག་ཏུ་མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་བློ་མཐུན་པར་བྱའོ། ། ༈ གདིངས་པའི་དགེ་སློང་བསྐོ་བ། དང་པོ་ལ། སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་བསྐོ་བའི་དགོས་པ་ནི། མ་བསྐོས་པར་གདིང་བའི་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་ངོ་། །བསྡུས་པའི་དོན་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་ཡུལ་གང་བསྐོ་བ་ནི། ཆོས་བཅོ་བརྒྱད་དང་ལྡན་པ་བསྐོ་སྟེ། དེ་ཡང་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་ལ་སོགས་པ་ཆོས་བཅུ་གཅིག་དང་ལྡན་པ་སྟེ་གང་ལ་དེ་འབྱུང་བ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །འགྲོ་བ་བཞི་དང་བྲལ་བ་དང་། སྤྲོ་བ་དྲིས་ནས་སྤྲོ་བ་ཡིན་པ་སྟེ། འདུན་པ་དང་། ཞེ་སྡང་དང་། གཏི་མུག་དང་། འཇིགས་པས་འགྲོ
【現代漢語翻譯】 佛陀在經文中說，'phrad'（藏文，連線）是指袈裟中的布料。在自宗的註釋和 टीका (梵文天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音， टीका，註釋)中也說，所謂的'bral phrad'（藏文，分離連線）是指袈裟中的布料，因為先前捨棄時，所有者已經分離，之後取回時，因為與另一所有者連線。因此，不是袈裟中的布料，而是要鋪設堅硬的布料。裁剪和縫製。袈裟的製作要完全完成。袈裟的長度為五肘。寬度為三肘，這也是一種概括。超過肘的尺寸或超過三件都可以。在其他年份，要鋪設先前未鋪設過的堅硬布料的袈裟。先前鋪設過的則不行。 टीका (梵文天城體，ṭīkā，梵文羅馬擬音， टीका，註釋)中說，鋪設在箱子的蓋子內，被稱為'brkyang ba'（藏文，展開），這是一個同義詞。比瑪拉說，將其摺疊在墊子中，鋪設並放置。因為僧團眾多，所以可以鋪設多件袈裟。有多少件袈裟，就要更換多少位鋪設的僧侶。 殊勝的鋪設儀軌。 第四部分，實際的鋪設堅硬布料的儀軌。鋪設並隨喜。 鋪設堅硬布料的儀軌 第一部分，展示準備的儀軌。展示實際的儀軌。講述結尾的儀軌。 在鋪設堅硬布料的當天早上取出，然後鋪設堅硬布料。 僧團集會的儀軌 第二部分，關於是否過夜的僧團共識。在界限內達成一致。指定鋪設的僧侶。將此事委託給他。 關於是否過夜的僧團共識 第一部分，從鋪設堅硬布料的當天開始，到夏季結束的當天為止，如果在這期間的任何一天收到袈裟，且未過夜，那麼就在收到袈裟的當天，僧團達成共識。 在界限內達成一致 第二部分，在此之後，在界限內達成一致。 指定鋪設的僧侶 第一部分，指定鋪設堅硬布料的必要性是，未經指定而鋪設不會產生墮罪。在總結的意義中，有四點。第一，指定哪個地方，要指定具備十八種法的人，也就是承諾安居等具備十一種法的人，經文中說，在誰那裡出現這些。
【English Translation】 The Buddha said in the scriptures that 'phrad' (Tibetan, connection) refers to the cloth in the robes. In the self-commentary and टीका (Sanskrit Devanagari, ṭīkā, Sanskrit Romanization, टीका, commentary) it is also said that the so-called 'bral phrad' (Tibetan, separation connection) refers to the cloth in the robes, because when previously abandoned, the owner has separated, and after taking it back, because it is connected to another owner. Therefore, it is not the cloth in the robes, but to lay out the hard cloth. Cut and sew. The making of the robes should be completely finished. The length of the robes is five cubits. The width is three cubits, which is also a summary. Exceeding the cubit size or exceeding three pieces is also acceptable. In other years, lay out the robes of hard cloth that have not been laid out before. Those that have been laid out before are not acceptable. टीका (Sanskrit Devanagari, ṭīkā, Sanskrit Romanization, टीका, commentary) says that laying it inside the lid of the box is called 'brkyang ba' (Tibetan, spread out), which is a synonym. Bimala said to fold it in a mat, lay it out and place it. Because the Sangha is numerous, multiple robes can be laid out. How many robes there are, that many monks who lay them out should be replaced. The special laying ritual. Part four, the actual ritual of laying hard cloth. Laying and rejoicing. The ritual of laying hard cloth Part one, showing the ritual of preparation. Showing the actual ritual. Narrating the ritual of the end. Take it out in the morning on the day of laying the hard cloth, and then lay the hard cloth. The ritual of the Sangha assembly Part two, the Sangha consensus on whether to spend the night. Reaching an agreement within the boundary. Appointing the monks who lay it out. Entrusting the matter to him. The Sangha consensus on whether to spend the night Part one, from the day of laying the hard cloth to the day of the end of summer, if the robes are received on any day during this period and have not spent the night, then on the day the robes are received, the Sangha reaches a consensus. Reaching an agreement within the boundary Part two, after this, reaching an agreement within the boundary. Appointing the monks who lay it out Part one, the necessity of appointing the laying of hard cloth is that laying without appointment does not produce a downfall. In the summarized meaning, there are four points. First, which place to appoint, to appoint those who possess the eighteen dharmas, that is, those who have promised to stay in retreat and possess the eleven dharmas, the scriptures say, in whom these appear.
་བ་དང་། བྲལ་བ་ཞེས་པ་དང་། སྤྲོ་བར་བྱས་ཏེ་བསྐོའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཚོགས་སུ་མ་ཚང་བ་སྟེ་ཚོགས་ཀྱིས་ལས་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །སྔར་བསྐོས་པ་དང་མ་འབྲེལ་བ་སྟེ་སྔར་བསྐོས་པ་ནི་མ་བསྐོས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ཅེས་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་སོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་བསྐོ་བ་ནི། དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་བཞི་ལྡན་གྱིས་སོ། །གསུམ་པ་ཆོ་ག་གང་བསྐོ་བ་ནི། སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་ལས། སྦྱོར་བ་འདུ་བའི་སྐབས་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་དང་། ལས་བྱེད་པས་སྤྲོ་བ་དྲི་བའོ། །དངོས་གཞི་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་དང་། མཇུག་ལས་ཀྱི་ 7-425a མཇུག་སྡུད་བརྗོད་པའོ། །བཞི་པ་བསྐོས་པའི་བསླབ་བྱ་ནི། ལས་གསུམ་བསྒྲུབ་པ་དང་། སེམས་གསུམ་བསྐྱེད་པ་ལ་སོགས་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། སྲ་བརྐྱང་གི་གདིང་བ་པོ་བསྐོ་བ་ཡང་མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་བྱའོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་བསྐོའོ། །སྲ་བརྐྱང་གི་གདིང་བ་ཅི་ལྟ་བུ་ཞིག་བསྐོ་ཞེ་ན། དགེ་སློང་ལ་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་དེ་འབྱུང་བ་བསྒོ་བར་བྱའི། དབྱར་གནས་པར་ཁས་མ་བླངས་པ་དང་། དབྱར་རལ་བའི་གང་ཟག་ལ་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་དེ་མི་འབྱུང་བས་དེ་ནི་མི་བསྐོའོ། ། ༈ དེ་ལ་གསོལ་དེ་གཏད་པ། བཞི་པ་ནི། སྲ་བརྐྱང་གདིང་བར་བསྐོས་པའི་དགེ་སློང་དེ་ལ་ཆོས་གོས་དེ་དགེ་འདུན་གྱིས་གཏད་པར་བྱའོ། །གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་སྲ་བརྐྱང་དུ་བློ་མཐུན་པར་བྱས་པ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་ཉིན་མོར་གཏད་པར་བྱ་སྟེ། །ཆོས་གོས་བློ་མཐུན་པར་བྱས་པ་དེ་ཉི་མ་གཞན་དུ་བཞག་པར་མི་རིགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཇི་ལྟར་གཏད་ན་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་བྱས་ཏེའོ། ། ༈ གདིང་བར་བསྐོས་པའི་ཆོ་ག གསུམ་པ་ལ། ལས་གསུམ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པ་དང་། །སེམས་གསུམ་ཇི་ལྟར་བསྐྱེད་པ་དང་། །ཚོགས་པ་ཉིད་ལ་བརྗོད་པ་དང་། །འདུ་བའི་སྐབས་རྗེས་བསྒྲུབ་པའོ། ། ༈ ལས་གསུམ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པ། དང་པོ་ནི། ཆོས་གོས་དེ་བཀྲུ་བ་དང་དྲུབ་པ་ལ་སོགས་པ་སྔར་བྱས་མ་ཟིན་པ་ཡིན་ན་བཀྲུ་བ་དང་དྲུབ་པ་དང་ཁ་བསྒྱུར་བ་དག་ལ་གདིང་བར་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་དེས་བྱ་བ་དེ་སྔོན་དུ་འགྲོ་བར་བྱའོ། །ཇི་ལྟར་སྔོན་དུ་འགྲོ་བར་བྱ་ཞེ་ན། བཀྲུ་བ་ལ་སོགས་དེ་དག་ལས་གཉིས་སམ། གསུམ་གདོན་མི་ཟ་བར་རྗེས་སུ་བསྒྲུབས་པས་སོ། །ཆོས་གོས་དེ་བཀྲུ་སོགས་བྱས་ཟིན་པ་ཞིག་ལག་ཏུ་གྲུབ་ན་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་པོ་རང་གི་ཁབ་སྲུབ་གཉིས་སམ་གསུམ་དྲུབ་པར་བྱའོ། ། ༈ སེམས་གསུམ་ཇི་ལྟར་བསྐྱེད་པ། གཉིས་པ་ནི།སྲ་བརྐྱང་དུ་གདིང་བའི་ཆོས་གོས་དེ་དགེ་འདུན་གྱིས་གཏོང་བ་ན་གདིང་བ་པོས་ཆོས་གོས་དེ་མནོས་ 7-425b པ་དང་། རང་བྱེད་པ་དང་སྟེ་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བ་པོ་རང་གིས་བཀྲུ་བ་དང་། ཁ་སྒྱུར་བར་བྱེད་པ་དང་། སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་དངོས་གཞིའི་ཆོ་ག་བྱེད་པའོ། །
【現代漢語翻譯】 他說：'指定、分離、歡喜地環繞'。因為僧團不完整，他說：'僧團不應行事'。因為與先前指定無關，他說：'先前指定不是未指定'，這是關鍵所在。 第二，依靠什麼來指定？依靠具備四種功德的僧團。 第三，指定什麼儀軌？在預備、正行、結行這三個階段中，預備階段是隨行和執行者提問。正行是兩次羯磨。結行是陳述羯磨的結束。 第四，指定的教誨是什麼？是完成三種事業和生起三種心等等。 第二是指定鋪設堅固坐墊者，也應在界內進行，如前所述，通過兩次羯磨來指定。如何指定鋪設堅固坐墊者呢？應告知比丘可以獲得堅固坐墊，未承諾安居者和破戒者無法獲得堅固坐墊，因此不應指定。 因此，將羯磨委託於他。 第四，應由僧團將法衣委託給被指定為鋪設堅固坐墊的比丘。通過兩次羯磨同意堅固坐墊后，應在當天委託，因為同意法衣不應拖延到其他日子。如何委託呢？通過單獨祈請的羯磨。 指定鋪設坐墊的儀軌 第三，如何完成三種事業？如何生起三種心？向集會陳述，以及在集會時隨行。 如何完成三種事業？ 首先，如果法衣尚未清洗和縫補等，那麼作為鋪設坐墊的比丘，應首先進行清洗、縫補和修補等工作。如何首先進行呢？至少完成兩到三項清洗等工作。如果已經完成了法衣的清洗等工作，那麼鋪設堅固坐墊者應自己縫補兩到三個針腳。 如何生起三種心？ 第二，當僧團給予鋪設堅固坐墊的法衣時，鋪設者接受法衣，並親自進行，即鋪設堅固坐墊者自己清洗、修補，並進行鋪設堅固坐墊的正行儀軌。
【English Translation】 He said, 'Appoint, separate, joyfully circumambulate.' Because the Sangha is incomplete, he said, 'The Sangha should not act.' Because it is unrelated to the previous appointment, he said, 'The previous appointment is not unappointed,' which is the key point. Second, by what is the appointment made? By the Sangha possessing four qualities. Third, what ritual is appointed? Among the three stages of preparation, main part, and conclusion, the preparation stage involves following up and the question asked by the one performing the action. The main part is the two karmas of request. The conclusion is stating the conclusion of the karma. Fourth, what are the teachings of the appointed? It is to accomplish the three actions and generate the three minds, and so on. The second is to appoint the one who lays out the firm mat, which should also be done within the boundary, as mentioned earlier, and appointed by the two karmas of request. How should one appoint the one who lays out the firm mat? The bhikshu should be informed that he can obtain the firm mat, but those who have not vowed to stay for the summer retreat and those who have broken their vows cannot obtain the firm mat, so they should not be appointed. Therefore, entrust the karma to him. Fourth, the Dharma robe should be entrusted to the bhikshu who has been appointed to lay out the firm mat by the Sangha. Having agreed on the firm mat through the two karmas of request, it should be entrusted on the same day, because agreeing on the Dharma robe should not be postponed to another day. How should it be entrusted? By performing the karma of a single request. The ritual of appointing the one who lays out the mat Third, how to accomplish the three actions? How to generate the three minds? Stating to the assembly, and following up during the assembly. How to accomplish the three actions? First, if the Dharma robe has not been washed and sewn, etc., then the bhikshu who is laying out the mat should first perform the washing, sewing, and mending, etc. How to proceed first? By completing at least two or three of the washing, etc. If the washing, etc., of the Dharma robe has already been completed, then the one laying out the firm mat should sew two or three stitches himself. How to generate the three minds? Second, when the Sangha gives the Dharma robe for laying out the firm mat, the one laying it out receives the Dharma robe and does it himself, that is, the one laying out the firm mat himself washes, mends, and performs the actual ritual of laying out the firm mat.
བཏིང་ཟིན་དེའི་མཇུག་དང་། གནས་སྐབས་གསུམ་པོ་དེ་དག་ཏུ་གོ་རིམ་བཞིན་དུ་གདིང་བར་འགྱུར་རོ། །གདིང་ངོ་བཏིང་ངོ་སྙམ་དུ་སེམས་བསྐྱེད་པར་བྱའོ། །སེམས་གསུམ་བསྐྱེད་པའི་དང་པོ་གདིང་བར་འགྱུར་རོ་སྙམ་དུ་སེམས་བསྐྱེད་པ་དེ་ཉམས་ན་རྒྱུ་རྐྱེན་གཞན་ཚང་ན་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་དེ་མི་འབྱུང་བ་མ་ཡིན་ནོ། །གདིང་ངོ་སྙམ་དུ་སེམས་བསྐྱེད་པ་དེ་གཉིས་པ་ཉམས་ན་ནི་མི་འབྱུང་སྟེ། དེ་དང་བྲལ་བ་ནི་ཕྱུང་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གདིང་ངོ་སྙམ་དུ་སེམས་བསྐྱེད་པ་དེ་མ་བྱས་ཏེ་གསུམ་པ་ཉམས་ན་ཡང་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བ་མ་བྱུང་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་ཟིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ ཚོགས་པ་ཉིད་ལ་བརྗོད་པ། གསུམ་པ་ནི།སྟོན་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ཚེས་བཅོ་ལྔའི་དགོང་ཀར་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་པོའི་དགེ་སློང་དེས་འདི་སྐད་ཅེས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་བདག་སང་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བར་འགྱུར་གྱི། ཁྱེད་ཅག་གིས་རང་རང་གི་ཆོས་གོས་རྣམས་འཚོ་བྱེད་ཀྱི་བྱིན་རླབས་རྣམས་དབྱུང་བར་བྱའོ་ཞེས་ཚོགས་པ་ལ་བརྗོད་པར་བྱའོ། ། ༈ འདུ་བའི་སྐབས་རྗེས་བསྒྲུབ་པ། བཞི་པ་ནི།ཚེས་བཅུ་དྲུག་གི་ནངས་པར་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བའི་དོན་དུ་གནས་དེར་དགེ་འདུན་འདུ་བའི་སྐབས་ཀྱི་བྱ་བ་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ། །བྱ་བ་ནི་གང་ན་གདན་བཤམས་པ་དང་། གཎྜི་བརྡུང་བའོ། ། ༈ དངོས་གཞིའི་ཆོ་ག་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། གདིང་བའི་ཆོས་གོས་སུམ་ཕྲུགས་དེ་མ་བསྲེགས་པར་དྲི་ཞིམ་འབྱུང་བའི་དྲི་དང་མེ་ཏོག་གིས་མཆོད་ཅིང་བདུག་སྤོས་དྲི་ཞིམ་པོས་བདུག་པ་ཆོས་གོས་གསུམ་ཕྲུགས་གཅིག་གམ། གཉིས་སམ་དུ་མར་གཟེབ་ཀྱི་སྤྲོག་མར་ལྷན་ཅིག་བཞག་པ་གདིང་པོའི་དགེ་སློང་གིས་པང་པར་ཐོགས་ཏེ་རྒན་རིམ་དུ་འདུག་པས་སྲ་བརྐྱང་གདིང་ 7-426a བ་བསྒྲུབས་ཏེ་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བའི་ཆོ་ག་བརྗོད་པར་བྱའོ། །དུས་གང་གི་ཚེ་གདིང་ཞེ་ན། ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལའོ། །ཟླ་བ་གང་གི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལ་བྱ་ཞེ་ན། སྟོན་ཟླ་འབྲིང་པོའིའོ། །འདིའི་དམིགས་བསལ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་དབྱར་ཕྱི་མར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་དག་ལ་ཡང་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་འཆགས་སོ། །དེ་གདིང་བའི་དུས་ནི་སྟོན་ཟླ་ཐ་ཆུང་གི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་གོ་ཞེས་སོ། །ཆོ་ག་ཇི་ལྟ་བུས་གདིང་ཞེ་ན། ཆོ་ག་ལན་གསུམ་དུ་བཟླས་པས་སོ། །ཅི་ཞིག་ལན་གསུམ་བཟླས་པས་ཤེ་ན། དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་ཆོས་གོས་སྲ་བརྐྱང་གདིང་ངོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་སྔགས་རྣམ་པར་བཞག་པ་ལན་གསུམ་བཟླས་པས་སོ། ། གསུམ་པ་མཇུག་གི་ཆོ་ག་ནི། སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་པོའི་དགེ་སློང་དེས་ཆོས་གོས་སྲ་བརྐྱང་ལག་ན་ཁྱེར་ཏེ་གནས་བརྟན་རྒན་རིམ་བཞིན་དུ་དགེ་སློང་རེ་རེའི་མདུན་དུ་འདུག་སྟེ་གདིང་ངོ་ཞེས་གོ་བར་བྱའོ། །སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་པོ་ལས་གཞན་གྱིས་
【現代漢語翻譯】 在縫製完成之後，這三種情況會依次發生。應當發起『縫製』或『不縫製』的念頭。如果發起三種念頭中的第一個，即『將會縫製』的念頭，即使因緣具足，堅固縫製的情況也並非一定會發生。如果第二個念頭，即『縫製』的念頭消失，那麼堅固縫製就不會發生，因為與此念頭分離就意味著放棄。如果沒有發起『縫製』的念頭，即使第三個念頭消失，堅固縫製也並非一定不會發生，因為堅固縫製已經完成。 關於對僧團的宣告： 第三，在秋季中旬月的十五日傍晚，將要進行堅固縫製的比丘應當這樣對具壽們說：『諸位，我明天將進行堅固縫製，你們應當取出各自的法衣的加持。』應當這樣對僧團宣告。 關於集會的後續準備： 第四，在十六日的早晨，爲了堅固縫製的目的，應當在那個地方完成僧團集會的後續工作。這些工作包括準備座位和敲擊犍椎。 關於正行儀軌的展示： 第二，將那三件未焚燒的縫製法衣，用散發香氣的香和鮮花供養，並用香氣濃郁的薰香薰香。縫製者比丘將一件、兩件或多件法衣與匣子的蓋子一起放在膝蓋上，按照年齡順序坐下，完成堅固縫製，並宣說堅固縫製的儀軌。何時進行縫製呢？在十六日。在哪個月的十六日進行呢？在秋季中旬月。這其中的特殊情況是：在《 टीका 》(梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)中說：『對於所有承諾在季末安居的僧團，也可以進行堅固縫製。』進行縫製的時間是秋季末月的十六日。以何種儀軌進行縫製呢？通過三次重複儀軌。重複什麼三次呢？對所有僧團這樣說：『法衣堅固縫製』等，將所安立的真言重複三次。 第三，結尾的儀軌是：進行堅固縫製的比丘手持縫製法衣，按照年齡順序在每一位比丘面前坐下，讓他們知道正在進行縫製。除了進行堅固縫製的比丘之外，其他人不應...
【English Translation】 After the sewing is finished, these three situations will occur in sequence. One should generate the thought of 'sewing' or 'not sewing'. If the first of the three thoughts is generated, that is, the thought of 'will be sewing', even if the causes and conditions are complete, the situation of firm sewing is not certain to occur. If the second thought, that is, the thought of 'sewing', disappears, then firm sewing will not occur, because separation from this thought means abandonment. If the thought of 'sewing' is not generated, even if the third thought disappears, firm sewing is not certain not to occur, because firm sewing has already been completed. Regarding the announcement to the Sangha: Third, on the evening of the fifteenth day of the middle autumn month, the Bhikshu who is going to perform the firm sewing should say to the venerable ones: 'Venerable ones, I will perform the firm sewing tomorrow, you should take out the blessings of your respective Dharma robes.' It should be announced to the Sangha in this way. Regarding the subsequent preparations for the assembly: Fourth, on the morning of the sixteenth day, for the purpose of firm sewing, the subsequent work of the Sangha assembly should be completed in that place. These tasks include preparing seats and striking the Ghandi (梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音：ghaṇṭā，漢語字面意思：犍椎). Regarding the demonstration of the actual ritual: Second, the three unburned sewing Dharma robes should be offered with fragrant incense and flowers, and fumigated with fragrant incense. The sewing Bhikshu places one, two, or more Dharma robes together with the lid of the box on his lap, sits down in order of seniority, completes the firm sewing, and proclaims the ritual of firm sewing. When is the sewing performed? On the sixteenth day. On the sixteenth day of which month is it performed? In the middle autumn month. The special circumstance in this is: In the 《 टीका 》(Sanskrit, Devanagari: टीका, Romanization: ṭīkā, Literal meaning: Commentary) it says: 'For all the Sangha who have promised to stay in the late season, firm sewing can also be performed.' The time for sewing is the sixteenth day of the last autumn month. By what kind of ritual is the sewing performed? By repeating the ritual three times. What is repeated three times? Saying to all the Sangha: 'Dharma robes are firmly sewn,' etc., repeating the established mantra three times. Third, the concluding ritual is: The Bhikshu who performs the firm sewing holds the sewing Dharma robe in his hand, sits down in front of each Bhikshu in order of seniority, and lets them know that the sewing is being performed. Other than the Bhikshu who performs the firm sewing, others should not...
ནི་ལེགས་པར་གདིང་ངོ་། །ཤིན་ཏུ་གདིང་ངོ་། །འདི་ལ་རྙེད་པ་དང་ཕན་ཡོན་གང་ཡོད་པ་དེ་བདག་གིས་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། ། ༈ བཏིང་ལ་ཡི་རང་བྱེད་པ། གཉིས་པ་ནི།སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་འདི་ལ་གཉིད་སོགས་ཀྱིས་ཉམས་སུ་མ་མྱོང་བས་སད་པའི་དུས་སུ་ཐོས་པ་ན་རྗེས་སུ་ཡི་རང་བ་ནི་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་དང་འདྲའོ་སྟེ། དེས་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བའི་ཕན་ཡོན་དང་རྙེད་པ་འབྱུང་བར་འགྱུར་རོ། །གང་གི་རྗེས་སུ་ཡི་རང་ཞེ་ན། དེ་གདིང་བའི་ཕྱིར་དེར་ཚོགས་ཏེ་མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་པས་རྗེས་སུ་ཡི་རང་བ་ནི་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་དང་འདྲའོ། ། ༈ བཏིང་ནས་བརྐྱང་བར་བྱ་བ། དང་པོ་ལ། སྲ་བརྐྱང་བརྐྱངས་པའི་དགོས་པ་ནི། མ་བརྐྱངས་པའི་ཉེས་པ་ཁེགས་པ་དང་ཆུད་ཟ་བ་སྤང་བའོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ལ་ལྔ་ལས། དང་པོ་གང་བརྐྱང་བའི་ 7-426b དངོས་པོ་ནི། སྲ་བརྐྱང་བཏིང་ལ་ཞིག་པར་མ་གྱུར་པ་སྟེ་སྐབས་ཀྱིས་གྲུབ་བོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་བརྐྱང་བ་ནི། གདིང་བ་པོར་བསྐོས་པ་དེས་བརྐྱང་བ་དེ་སྐབས་ཀྱིས་གྲུབ་ཅིང་། དེ་ཤིའམ་བབས་སམ་མཚན་གྱུར་ན་སྲ་བརྐྱང་སྦེད་པ་པོ་བསྐོས་ནས་དེས་བརྐྱང་པ་སྟེ།ཊཱི་ཀ་ལས། སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བའི་དགེ་སློང་གཞན་དུ་གྱུར་ན་དེ་སྦེད་པར་བསྐོ་བར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །གསུམ་པ་གནས་གང་དུ་བརྐྱང་བ་ནི། གང་དུ་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བའི་མཚམས་དེ་ཉིད་དུ་བརྐྱངས་པ་སྟེ། མཚམས་གཞན་དུ་ནི་སྲ་བརྐྱང་རང་འཇུག་བྲལ་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །བཞི་པ་ཡུན་ཇི་སྲིད་དུ་བརྐྱང་བ་ནི་ཟླ་བ་ལྔར་བརྐྱངས་ཏེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། བཙུན་པ་ཡུན་ཇི་སྲིད་དུ་གཏན་པ་བཅང་བར་བགྱི། ཟླ་བ་ལྔའོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། དཔྱིད་ཟླ་ར་བའི་ཉ་ལ་དབྱུང་ཞེས་བཤད་པས་ཀྱང་གྲུབ་བོ། །ལྔ་པ་ཚུལ་ཇི་ལྟར་བརྐྱང་བ་ལ་གསུམ་ལས། ཆུད་ཟ་བ་སྤང་བ་ནི་དུས་དུས་སུ་བསང་བར་བྱ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པས་བསྟན་ཏོ། །འབྲལ་བ་སྤང་བ་ནི་དེ་དང་འབྲལ་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པས་བསྟན་ཏོ། །མ་གུས་པ་སྤང་བ་ནི་མི་གཙང་བའི་སྐྱབས་སུ་འཇུག་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པས་བསྟན་ཏོ། ། གཉིས་པ་ནི། གདིང་བར་བསྐོས་པའི་དགེ་སློང་དེས་ཆོས་གོས་སྲ་བརྐྱང་དེ་དུས་དུས་སུ་སེར་བུའི་ངང་ལས་བསང་བར་བྱ། ཉི་མ་ལ་སྲེད་པར་བྱ། རྡུལ་སྤྲུག་པར་བྱའོ། །ཆོས་གོས་སྲ་བརྐྱང་དེ་ཁྱིམ་དུ་བ་ཅན་དང་རྡུལ་ཅན་དུ་བཞག་པར་མི་བྱའོ། །རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་དུ་བཞག་པར་མི་བྱའོ། །གདིང་བར་བསྐོས་པའི་དགེ་སློང་དེས་ཆོས་གོས་སྲ་བརྐྱང་དེ་དང་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་ཏུ་སྐྱ་རེངས་ཀྱིས་ཆོད་པར་འབྲལ་བར་མི་བྱའོ། །དེས་སྲ་བརྐྱང་དེ་ཁྱེར་ཏེ་གཞན་དུ་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །མི་གཙང་པའི་སྐྱབས་སུ་འཇུག་པར་མི་བྱའོ། །བླ་གབ་མེད་པར་འཇུག་པར་མི་བྱའོ། ། ༈ བརྐྱངས་ནས་དབྱུང་བར་བྱ་བ། གསུམ་པ་ 7-427a ལ། སྤྱིའི་དོན་ད
【現代漢語翻譯】 是善妙的鋪設！ 非常善妙的鋪設！ 這其中的利益和功德，都屬於我！' 第二，隨喜鋪設：對於這種堅固的鋪設，未曾因睡眠等而受損，在清醒時聽到，隨喜就像親身經歷一樣。因此，鋪設堅固之物的利益和功德將會產生。隨喜什麼呢？爲了鋪設它，聚集在那裡，顯現出來，所以隨喜就像親身經歷一樣。 第一，鋪設堅固之物的必要性在於，避免未鋪設的過失和浪費。歸納起來有五點：第一，所鋪設的物體是堅固的鋪設，沒有損壞，這是由上下文決定的。第二，依靠誰來鋪設呢？由被指定為鋪設者的人來鋪設，這也是由上下文決定的。如果他去世、離開或變性，則指定隱藏堅固之物的人來鋪設。如論疏中說：『如果鋪設堅固之物的比丘變成了其他人，則應指定人來隱藏它。』第三，在何處鋪設呢？就在鋪設堅固之物的那個結界處鋪設。因為在其他結界處，堅固之物會變得不自主。第四，鋪設多久呢？鋪設五個月。如律經中說：『諸位，要守護多久的住所呢？五個月。』這也由春季第一個月的最後一天取出所證實。第五，如何鋪設呢？有三點：避免浪費，如『要時時打掃』等所示。避免分離，如『不要與它分離』等所示。避免不敬，如『不要放入不潔凈的地方』等所示。 第二，被指定為鋪設者的比丘，應當時時從塵土中清除袈裟堅固之物，使其曬太陽，抖掉灰塵。不要將袈裟堅固之物放在有煙塵和灰塵的家中，不要放在國王的宮殿中。被指定為鋪設者的比丘，不要在黎明時離開袈裟堅固之物和結界之外。不要拿著堅固之物去其他地方，不要放入不潔凈的地方，不要沒有遮蓋地放入。 第三，
【English Translation】 'It is a well-laid spread! A very well-laid spread! May the gains and benefits from this be mine!' Secondly, rejoicing in the laying: For this firm spread, not having been damaged by sleep etc., upon hearing of it while awake, rejoicing is like experiencing it oneself. Therefore, the benefits and gains of laying a firm spread will arise. What is rejoiced in? Because of laying it, gathering there, and becoming manifest, rejoicing is like experiencing it oneself. Firstly, the necessity of spreading the firm spread is to avert the faults of not spreading and to avoid waste. Summarized, there are five points: Firstly, the object to be spread is the firm spread, not having become damaged, which is established by context. Secondly, by whom is it spread? By the one appointed as the spreader, which is established by context. If that one dies, departs, or changes gender, then the one appointed to conceal the firm spread does the spreading. As the commentary says: 'If the monk who spread the firm spread becomes another, then one should be appointed to conceal it.' Thirdly, where is it spread? In the very boundary where the firm spread was laid. Because in another boundary, the firm spread would become independent. Fourthly, for how long is it spread? It is spread for five months. As the Vinaya Sutra says: 'Venerable ones, for how long should one keep the residence? For five months.' This is also established by the statement that it is taken out on the last day of the first spring month. Fifthly, how is it spread? There are three points: Avoiding waste is shown by 'it should be cleaned from time to time' etc. Avoiding separation is shown by 'it should not be separated from it' etc. Avoiding disrespect is shown by 'it should not be put in a dirty place' etc. Secondly, the monk appointed to spread should clean the Dharma garment, the firm spread, from dust from time to time, expose it to the sun, and shake off the dust. The Dharma garment, the firm spread, should not be placed in a house with smoke and dust, nor should it be placed in the king's palace. The monk appointed to spread should not separate from the Dharma garment, the firm spread, and the boundary beyond the dawn. He should not take the firm spread and go elsewhere, nor should he put it in an unclean place, nor should he put it in without a cover. Thirdly,
ང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། རང་མཇུག་བྲལ་དང་བཅོས་མའོ། །དང་པོ་ནི། དབྱུང་བའི་བློ་སྔོན་དུ་མ་བཏང་ཡང་སྲ་བརྐྱང་གི་བྱིན་རླབས་རང་ཞིག་ཏུ་གྱུར་པ་དང་། གཉིས་པ་ནི། བློ་སྔོན་དུ་བཏང་ནས་ཆོ་གས་དབྱུང་བ་བྱས་པའོ། ། ༈ རང་མཇུག་བྲལ། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། འདིར་གཏོགས་ཀྱི་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་རང་འཇུག་བྲལ་དང་། གང་ཟག་སོ་སོའི་འཇུག་བྲལ་ལོ། །དང་པོ་ལ་བདུན་ལས། སྲ་བརྐྱང་གིས་མཚམས་གཞན་དུ་ཕྱིན་པ་དང་། སྲ་བརྐྱང་བྱིན་གྱིས་རློབ་པར་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་གང་ཡང་མཚམས་ནང་དེ་ན་མེད་པར་སྲ་བརྐྱང་མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་སྲ་བརྐྱང་གི་བྱིན་རླབས་རང་ཞིག་ཏུ་གྱུར་པ་སྟེ། རྟེན་མཚམས་གཞན་ན་གནས་པས་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་མི་འཆགས་ན་སྲ་བརྐྱང་མཚམས་གཞན་དུ་ཕྱིན་ན་ལྟ་ཅི་སྨོས་པའི་ཕྱིར་དང་། གང་ལས་སྤང་ལྟུང་བྱུང་བའི་གོས་ལ་ཡང་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་མི་འཆགས་ན་སྲ་བརྐྱང་ལས་འབྲལ་བའི་སྤང་ལྟུང་བྱུང་ན་ལྟ་ཅི་སྨོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྲ་བརྐྱང་བཏིང་ནས་ཟླ་བ་ལྔ་ལས་འདས་ན་ཡང་རང་ཞིག་ཏུ་གྱུར་པ་སྟེ། སྲ་བརྐྱང་གདིང་བའི་འཕེན་པ་ཟད་པའི་ཕྱིར་དང་། ལས་ལས་གཞན་པའི་བྱ་བ་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པར་མི་བྱ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །སྲ་བརྐྱང་གི་དུས་མ་ཡིན་པར་ཤེས་ནས་ཀྱང་གསོ་སྦྱོང་བྱས་ནའང་རང་ཞིག་ཏུ་གྱུར་པ་སྟེ། ཡང་གསོ་སྦྱོང་བྱས་ན་ཕྱུང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དངོས་པོ་ཞིང་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པ་སྟེ་སྲ་བརྐྱང་མེས་འཚིགས་ཏེ་ཐལ་བར་གྱུར་བ་ལྟ་བུ་དང་། རྟེན་ཞིང་མ་ཡིན་པར་གྱུར་བ་སྟེ་འདིར་གཏོགས་པའི་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཤིའམ། བབས་ན་ཡང་རང་ཞིག་ཏུ་གྱུར་པ་སྟེ་ཆོས་གོས་དེ་སྲ་བརྐྱང་གི་བྱིན་རླབས་ཆགས་པའི་ཞིང་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པའི་ཕྱིར་དང་། སྲ་བརྐྱང་དེ་དང་ལྡན་ 7-427b པའི་རྟེན་ཐམས་ཅད་སྲ་བརྐྱང་གི་བྱིན་རླབས་དང་ལྡན་པའི་ཞིང་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདིར་གཏོགས་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ཆད་ན་ཡང་འདིར་གཏོགས་པའི་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སྲ་བརྐྱང་གི་བྱིན་རླབས་རང་ཞིག་ཏུ་གྱུར་པ་སྟེ། བྱེ་བྲག་ཐམས་ཅད་ཁེགས་ན་སྤྱི་ཁེགས་པའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་སོ། །གཉིས་པ་གང་ཟག་སོ་སོའི་རང་འཇུག་བྲལ་ནི་སུམ་ཅུ་སོ་གཅིག་སྟེ། དེ་ཡང་མ་མ་སུམ་ཅུ་དང་གང་ཟག་སོ་སོའི་ཞིང་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པའོ། །དེ་ནི་སྲ་བརྐྱང་དང་ལྡན་པའི་གང་ཟག་གཅིག་གམ་གཉིས་གསུམ་ཤིའམ་བབས་པ་ལ་སོགས་པ་སྟེ། གང་ཟག་སོ་སོའི་རང་འཇུག་བྲལ་ལོ། །མ་མ་སུམ་ཅུ་ནི་འདི་དག་སྟེ་མཚམས་ལ་རེ་བ་མེད་པའི་མ་མ་བརྒྱད་དང་། མཚམས་ལ་ཡིད་གཉིས་ཟ་བའི་མ་མ་བརྒྱད་དང་། མཚམས་ལ་རེ་བ་ཡོད་པའི་མ་མ་བརྒྱད་དང་། རྙེད་པ་ལ་ཡིད་གཉིས་ཟ་བའི་མ་མ་དྲུག་གོ། དེ་ཡང་མ་མ་འད
【現代漢語翻譯】 我，詞的意義。 首先分為兩種：自然解除和人為解除。第一種是指，即使沒有預先進行解除的意念，堅固之加持也會自然消失；第二種是指，預先有了意念，並通過儀式進行解除。 自然解除 首先分為兩種：屬於此處的僧團全體的自然解除，以及個人各自的解除。第一種分為七種情況：堅固之結界轉移到其他地方；進行堅固之加持的僧侶不在結界內；堅固之結界內出現曙光，堅固之加持自然消失，因為所依之處在其他地方，所以堅固之座墊無法形成，更不用說堅固之結界轉移到其他地方了；對於產生墮罪的衣物，堅固之座墊也無法形成，更不用說脫離堅固之結界而產生墮罪了。堅固之結界鋪設后超過五個月，也會自然消失，因為堅固之結界鋪設的效力已盡，並且經中說不應追求其他事務。明知不是堅固之結界的時間而進行布薩，也會自然消失，因為經中說如果再次進行布薩，那就是解除。事物不再是田地，比如堅固之結界被火燒成灰燼；所依不再是田地，比如屬於此處的僧團全部死亡或離開，也會自然消失，因為法衣不再是堅固之加持形成的田地，並且所有與堅固之結界相關的所依，都不再是具有堅固之加持的田地。如果屬於此處的僧團全體的壇城範圍中斷，那麼屬於此處的僧團全體的堅固之加持也會自然消失，如果所有個體都消失，那麼通過普遍消失的要點就可以理解。 第二種，個人各自的自然解除有三十一種，也就是三十個'媽媽'（藏文：མ་མ་，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：mama，漢語字面意思：不確定），以及個人各自的所依不再是田地。這是指與堅固之結界相關的個人，一個、兩個或三個死亡或離開等等，這就是個人各自的自然解除。三十個'媽媽'是指：對於結界沒有希望的八個'媽媽'，對於結界猶豫不決的八個'媽媽'，對於結界有希望的八個'媽媽'，以及對於獲得猶豫不決的六個'媽媽'。這些就是'媽媽'。
【English Translation】 Me, the meaning of the words. First, there are two types: natural dissolution and artificial dissolution. The first refers to the blessing of the solid foundation naturally disappearing even without prior intention of dissolution. The second refers to performing dissolution through rituals after having the intention beforehand. Natural Dissolution First, there are two types: the natural dissolution of the entire Sangha belonging here, and the individual dissolution of each person. The first has seven aspects: the solid foundation boundary moving to another place; the Bhikshu who performs the blessing of the solid foundation not being within the boundary; if dawn breaks within the solid foundation boundary, the blessing of the solid foundation naturally disappears because the support is in another place, so the solid cushion cannot be formed, let alone the solid foundation boundary moving to another place; for clothes that have caused a downfall, the solid cushion cannot be formed, let alone causing a downfall by separating from the solid foundation. If more than five months pass after laying the solid foundation, it will also naturally disappear because the power of laying the solid foundation is exhausted, and the sutra says that one should not pursue other tasks. Even if one performs the Posadha knowing that it is not the time for the solid foundation, it will naturally disappear because the sutra says that if one performs the Posadha again, it is dissolution itself. The object is no longer a field, such as the solid foundation being burned by fire into ashes; the support is no longer a field, such as all the Sangha belonging here dying or leaving, it will also naturally disappear because the Dharma garment is no longer the field formed by the blessing of the solid foundation, and all supports related to the solid foundation are no longer fields with the blessing of the solid foundation. If the mandala range of the entire Sangha belonging here is interrupted, then the blessing of the solid foundation of the entire Sangha belonging here will naturally disappear, if all individuals disappear, then it can be understood through the key point of universal disappearance. Second, the individual natural dissolution of each person has thirty-one aspects, which are thirty 'mamas' (藏文：མ་མ་，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：mama，漢語字面意思：not mother), and the individual support of each person is no longer a field. This refers to individuals related to the solid foundation, one, two, or three dying or leaving, etc., this is the individual natural dissolution of each person. The thirty 'mamas' are: eight 'mamas' who have no hope for the boundary, eight 'mamas' who are hesitant about the boundary, eight 'mamas' who have hope for the boundary, and six 'mamas' who are hesitant about attainment. These are the 'mamas'.
ི་རྣམས་ཀྱི་ལུང་ཁུང་ནི། ལུང་གཞི་ལས། མ་མ་བརྒྱད་ཀྱིས་སྲ་བརྐྱང་ཕྱུང་བར་འགྱུར་ཏེ། སོང་བ་དང་། རྫོགས་པ་དང་། ངེས་པ་དང་། ཉམས་པ་དང་། ཐོས་པ་དང་། མཚམས་ལས་འདས་པ་དང་། རེ་ཐག་ཆད་པ་དང་། སྲ་བརྐྱང་ཕྱུང་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་སོང་བ་ནི་དགེ་སློང་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བའི་གནས་ནས་ཕྱིར་མི་འོང་བའི་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་སོང་བའོ། །རྫོགས་པ་ནི་དགེ་སློང་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བའི་གནས་ནས་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་སོང་ནས་བདག་སླར་མི་འོང་སྙམ་པའོ། །ངེས་པ་ནི་དགེ་སློང་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བའི་མཚམས་ནས་གནས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་སོང་ནས་སླར་མི་འོང་ཞིང་ཆོས་གོས་ཀྱང་མི་བྱའོ་སྙམ་པའོ། །ཉམས་པ་ནི་དགེ་སློང་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བའི་གནས་ནས་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་ཏུ་སོང་ནས་ཆོས་གོས་བྱའོ་སྙམ་པ་ལས་དེས་དེ་ 7-428a རྩོམ་ཞིང་བརྩམས་པ་དང་ཉམས་པའོ། །ཐོས་པ་ནི་དགེ་སློང་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བའི་གནས་ནས་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་སོང་ནས་དགེ་འདུན་གྱིས་སྲ་བརྐྱང་ཕྱུང་བ་ལ་ཕྱུང་ཞེས་ཐོས་པའོ། །མཚམས་ལས་འདས་པ་ནི་དགེ་སློང་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བའི་གནས་ནས་ཕྱིར་འོང་ངམ་མི་འོང་སྙམ་པའི་ཡིད་གཉིས་ཟ་བས་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་ཏུ་སོང་བའོ། །རེ་ཐག་ཆད་པ་ནི་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་སོང་ནས་དེའི་ཆོས་གོས་ལ་རེ་བ་དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཐམས་ཅད་དུ་རེ་ཐག་ཆད་པའོ། །ཕྱུང་བ་ནི་སྲ་བརྐྱང་ཕྱུང་བ་ཉམས་སུ་མྱོང་བའོ་ཞེས་དེ་ཐམས་ཅད་ལུང་གཞི་ལས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་མ་མ་ཞེས་པ་ནི་མ་མ་ལས་བུ་འབྱུང་བའི་ཆོས་ཡོད་པ་བཞིན་དུ་དེ་དག་ལ་ཡང་སྲ་བརྐྱང་ཕྱུང་བ་འབྱུང་བའི་ཆོས་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དང་པོ་མཚམས་ལ་རེ་བ་མེད་པའི་མ་མ་བརྒྱད་ནི། བཞི་ཚན་གཉིས་ལས། སྦྱོར་བས་འགྲོ་བའི་མ་མ་བཞི་དང་།ངེས་པར་འབྱེད་པའི་མ་མ་བཞིའོ། །དང་པོ་ནི། འབྲེལ་མེད་གཅིག་དང་འབྲེལ་བཅས་ལས་གྱུར་པ་གསུམ་མོ། །སྐབས་འདིར་འབྲེལ་བ་མེད་པ་དང་ཡོད་པ་ནི་སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པ་བླངས་བའི་བསམ་པ་མེད་པ་དང་ཡོད་པ་སྟེ། གཞུང་ལས། ཆོས་གོས་བྱ་བའི་བསམ་པས་རྗེས་སུ་འབྲེལ་བ་མེད་ན་ཞེས་པ་དང་། ཡོད་ན་བྱེད་པར་འགྱུར་བ་ཉིད་ཆད་ནའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །སྐབས་འདིར་ནི་རང་གི་ལུས་དང་སྲ་བརྐྱང་གི་མཚམས་འབྲེལ་མ་འབྲེལ་གྱི་འབྲེལ་བ་ཡོད་མེད་དུ་རྣམ་པར་བཞག་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ཐོས་བྱུང་གི་སྐབས་སུ་ལུས་དང་མཚམས་འབྲེལ་ཀྱང་རྙེད་པ་དང་བསམ་པ་མ་འབྲེལ་ན་འབྲེལ་མེད་དུ་རྣམ་པར་བཞག་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྦྱོར་བས་འགྲོ་བའི་འབྲེལ་མེད་ནི་དགེ་སློང་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བ་མཚམས་ཀྱི་ནང་ནས་ཡུལ་གཞན་དུ་འགྲོ་བའི་ཚེ་ན་ང་ནི་ཟླ་བ་ལྔའི་ནང་དུ་སྲ་བརྐྱང་གི་མཚམས་འདིར་ཕྱིར་མི་འོང་སྙམ་སྟེ་སྲ་ 7-428b བརྐྱང་གི་མཚམས་ལ་རེ་བ་མེད་ཅིང་། སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེ
【現代漢語翻譯】 關於比丘們解除結界的原因，《根本律》中說：『八種「母親」會導致堅固結界的解除，即：已逝、已完成、已確定、已衰退、已聽聞、已超越界限、已斷絕希望以及堅固結界本身被解除。』 所謂『已逝』，是指比丘在設立堅固結界的地點，離開了結界的範圍，並且一去不返。 所謂『已完成』，是指比丘在設立堅固結界的地點，離開了結界的範圍，心想自己不會再回來了。 所謂『已確定』，是指比丘在設立堅固結界的界限內，離開了結界的範圍，心想自己不會再回來，並且也不會再穿袈裟了。 所謂『已衰退』，是指比丘在設立堅固結界的地點，離開了結界的範圍，心想自己要穿袈裟，但最終未能如願，因此衰退了。 所謂『已聽聞』，是指比丘在設立堅固結界的地點，離開了結界的範圍，聽聞僧團已經解除了堅固結界。 所謂『已超越界限』，是指比丘在設立堅固結界的地點，對於回來與否猶豫不決，因此離開了結界的範圍。 所謂『已斷絕希望』，是指離開了結界的範圍后，對比丘的袈裟不再抱有任何希望。 所謂『已解除』，是指親身經歷了堅固結界被解除的過程。』以上這些都是《根本律》中所說的。 之所以用『母親』來比喻，是因為就像母親能生育子女一樣，這些情況也具有導致堅固結界解除的性質。 首先，對於結界不抱希望的八種『母親』分為兩組：通過行為導致的四種「母親」和通過認知區分的四種「母親」。 第一組包括：一種無關聯的情況和三種有關聯的情況。 這裡所說的『無關聯』和『有關聯』，是指是否打算接受堅固結界的利益。正如經文所說：『如果（離開結界）沒有穿袈裟的想法，那就是沒有關聯』，『如果有（穿袈裟的想法），那麼（離開結界）的行為就會導致（結界）失效』。 這裡所說的關聯與否，並不是指身體與堅固結界的界限是否存在關聯，因為在『已聽聞』的情況下，即使身體與界限有關聯，但如果與利益和想法無關，仍然被認為是『無關聯』。 通過行為導致的無關聯情況是指：比丘在設立堅固結界后，當從結界內前往其他地方時，心想『我不會在五個月內回到這個堅固結界的界限內』，因此對比丘不抱有希望，並且不接受堅固結界的利益。
【English Translation】 Regarding the reasons for monks dissolving the boundary, the Root Text states: 'Eight 'mothers' will cause the firm boundary to be dissolved, namely: gone, completed, determined, deteriorated, heard, exceeded the boundary, given up hope, and the firm boundary itself being dissolved.' The so-called 'gone' refers to a monk who, from the place where the firm boundary was established, has left the boundary and will not return. The so-called 'completed' refers to a monk who, from the place where the firm boundary was established, has left the boundary, thinking that he will not return. The so-called 'determined' refers to a monk who, within the boundary where the firm boundary was established, has left the boundary, thinking that he will not return and will not wear the robes. The so-called 'deteriorated' refers to a monk who, from the place where the firm boundary was established, has left the boundary, thinking that he will wear the robes, but ultimately failed to do so, thus deteriorated. The so-called 'heard' refers to a monk who, from the place where the firm boundary was established, has left the boundary and heard that the Sangha has dissolved the firm boundary. The so-called 'exceeded the boundary' refers to a monk who, from the place where the firm boundary was established, is hesitant about whether to return or not, thus leaving the boundary. The so-called 'given up hope' refers to, after leaving the boundary, no longer having any hope for the monk's robes. The so-called 'dissolved' refers to personally experiencing the process of the firm boundary being dissolved.' All of the above are stated in the Root Text. The reason for using 'mother' as a metaphor is that, just as a mother can give birth to children, these situations also have the nature of causing the firm boundary to be dissolved. Firstly, the eight 'mothers' who have no hope for the boundary are divided into two groups: four 'mothers' caused by actions and four 'mothers' distinguished by cognition. The first group includes: one unrelated situation and three related situations. The 'unrelated' and 'related' here refer to whether or not there is an intention to receive the benefits of the firm boundary. As the text says: 'If (leaving the boundary) there is no thought of wearing the robes, then it is unrelated', 'If there is (the thought of wearing the robes), then the act of (leaving the boundary) will cause (the boundary) to become invalid'. The relatedness or unrelatedness here does not refer to whether there is a connection between the body and the boundary of the firm boundary, because in the case of 'heard', even if the body is connected to the boundary, if it is unrelated to the benefits and thoughts, it is still considered 'unrelated'. The unrelated situation caused by action refers to: when a monk, after establishing a firm boundary, goes from within the boundary to another place, thinking 'I will not return to this firm boundary within five months', therefore having no hope for the monk and not accepting the benefits of the firm boundary.
ད་པ་ལ་ཡང་རེ་བ་མེད་པ་སྟེ། སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པ་མ་བླང་ངོ་སྙམ་པས་སྲ་བརྐྱང་གི་མཚམས་ནང་དེ་ནས་མཚམས་དེའི་ཕྱི་རོལ་དུ་འགྲོ་ན་སྲ་བརྐྱང་གི་མཚམས་ལས་འདས་པ་ན་དགེ་སློང་དེའི་སྲ་བརྐྱང་གི་བྱིན་རླབས་རང་ཞིག་ཏུ་གྱུར་པ་སྟེ་མཚམས་ལས་འདས་པ་ན་དེ་འགྲུབ་བོ། །ཕྱིར་མ་འོང་བའི་སེམས་ཀྱིས་སོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དངོས་པོ་དང་བསམ་པ་གང་གི་སྒོ་ནས་ཀྱང་སྲ་བརྐྱང་དང་འབྲེལ་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འབྲེལ་བཅས་ལས་གྱུར་པ་གསུམ་ནི་སྔར་བཞིན་སྲ་བརྐྱང་གི་མཚམས་ལ་རེ་བ་མེད་ཅིང་། སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པ་ལ་ནི་རེ་བ་ཡོད་པའི་བསམ་པ་དང་བཅས་ཏེ་ཡུལ་གཞན་དུ་ཕྱིན་པ་ན་གཞན་གྱིས་དུས་ཀྱི་སྔ་རོལ་དུ་ཕྱུང་ཡང་ཡུལ་གཞན་དུ་ཕྱིན་པའི་དགེ་སློང་དེའི་སྲ་བརྐྱང་མི་འཇིག་སྟེ། །སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པ་ལ་བསམ་པས་འབྲེལ་བ་ཡོད་ཅིང་འཇིག་པའི་རྒྱུར་མ་དམིགས་པའིའོ། །འོ་ན་གང་གིས་འཇིག་ན་བྱེད་པར་འགྱུར་བ་མཐར་ཐུག་པ་དང་། བརྩམས་པ་ཞིག་པ་དང་། བསམ་པ་རྒྱུན་ཆད་པ་དང་གསུམ་ལ་དེ་གནས་སོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པའི་སྐལ་བ་ལག་ཏུ་ཐོབ་པ་དང་། སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པའི་སྐལ་བ་བརླག་ཅིང་བརླག་པའི་གཏམ་ཐོས་པ་དང་། སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པ་ལ་རེ་བའི་བསམ་པ་རྒྱུན་ཆད་པ་དང་གསུམ་པོ་གང་བྱུང་ན་ཡང་གང་ཟག་དེའི་སྲ་བརྐྱང་ཞིག་པར་གྱུར་པ་ཡིན་ནོ། །བརྩམས་པ་ཞིག་པ་དང་བསམ་པ་རྒྱུན་ཆད་པ་ཆོས་ཅན། འབྲེལ་བཅས་མ་ཡིན་པར་ཐལ། །འབྲེལ་ཆད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། ད་ལྟ་འབྲེལ་ཆད་ཡིན་ཀྱང་སྔར་འབྲེལ་བཅས་གཞིར་བྱས་པ་ལས་གྱུར་པ་ཡིན་པས་འབྲེལ་བཅས་ལས་གྱུར་པ་ཞེས་བྱའོ། །གཉིས་པ་ངེས་པར་འབྱེད་པའི་མ་མ་བཞི་ནི། །འབྲེལ་མེད་གཅིག་དང་འབྲེལ་བཅས་ལས་གྱུར་པ་གསུམ་མོ། ། 7-429a དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བའི་གནས་ནས་དོན་གཞན་བསྒྲུབ་པའི་བསམ་པས་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་བསམ་པ་འདི་སྐྱེས་ཏེ། ང་ནི་ཟླ་བ་ལྔའི་ནང་དུ་སྲ་བརྐྱང་གི་མཚམས་སུ་མི་ལྡོག་ངེས་སྙམ་སྟེ། སྲ་བརྐྱང་གི་མཚམས་ལ་རེ་བ་མེད་ཅིང་།སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པ་ལ་ཡང་རེ་བ་མེད་པའི་བསམ་པ་སྐྱེས་ན་གང་ཟག་དེའི་སྲ་བརྐྱང་གི་བྱིན་རླབས་རང་ཞིག་ཏུ་གྱུར་པ་སྟེ་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་དེ་སྐྱེས་ན་ཡང་ངོ་། །ཆོས་གོས་བྱ་བའི་བསམ་པ་རྗེས་སུ་འབྲེལ་བ་མེད་ན་དེའི་ཚེ་ཉིད་ནའོ་ཞེས་གསུངས་པས་གྲུབ་བོ། །གཉིས་པ་འབྲེལ་བཅས་ལས་གྱུར་པ་གསུམ་ནི། མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་བསམ་པ་འདི་སྐྱེས་ཏེ་སྲ་བརྐྱང་གི་མཚམས་ལ་རེ་བ་མེད་ཅིང་། སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པ་ལ་ནི་རེ་བ་ཡོད་པའི་བསམ་པ་དང་བཅས་པ་ལས་གཞན་གྱིས་དུས་ཀྱི་སྔ་རོལ་དུ་བྱུང་ཡང་གང་ཟག་དེའི་སྲ་བརྐྱང་མི་འཇིག་སྟེ། འོ་ན་གང་གིས་འཇིག་ན་བྱེད་པ་འགྱུར་བ་མཐར་ཐུག་པ་ལ་སོགས་གསུམ་གྱིས་ཏེ་
【現代漢語翻譯】 此外，如果比丘認為『我不再期望安居』，並且不接受安居的利益，那麼當他從安居地界內走到界外時，一旦超出安居地界，這位比丘的安居加持就會自動失效，即一旦超出界限，安居便告結束。佛說，這是因為他心中沒有未來的期望，無論從物質還是精神層面，都與安居毫無關聯。三種與安居相關的情況如下：如果比丘不期望安居地界，但期望獲得安居的利益，並因此前往他處，即使被他人提前解除安居，這位比丘的安居也不會失效，因為他心中仍然期望獲得安居的利益，並且沒有發現導致安居失效的因素。那麼，什麼情況下安居會失效呢？佛說，當出現以下三種情況時，安居便會失效：最終的行動改變、所作之事瓦解以及期望斷滅。這三種情況分別是：獲得安居利益的份額、失去安居利益的份額並聽到失去的訊息，以及對比丘獲得安居利益的期望徹底斷滅。無論發生以上哪種情況，此人的安居都會失效。如果有人認為『所作之事瓦解』和『期望斷滅』不相關，因為它們是斷滅的，那麼，即使現在已經斷滅，但它們仍然是從先前相關聯的基礎轉化而來，因此被稱為『從相關聯轉化而來』。第二種是四種明確區分的情況：一種是不相關的，三種是從相關聯轉化而來的。 第一種情況是：比丘在安居地發起一個念頭，爲了實現其他目的，他心想：『我肯定不會在五個月內回到安居地界內。』因此，他對安居地界和安居的利益都不再抱有期望。即使這個念頭是在安居地界外產生的，此人的安居加持也會自動失效。佛說，如果他沒有穿著法衣的想法，那麼安居會在那一刻立即失效。第二種是從相關聯轉化而來的三種情況：如果在安居地界外產生這樣的想法：不期望安居地界，但期望獲得安居的利益，即使被他人提前解除安居，此人的安居也不會失效。那麼，什麼情況下安居會失效呢？通過最終的行動改變等三種情況。
【English Translation】 Furthermore, if a bhikshu thinks, 'I have no hope for the sra brkyang (summer retreat),' and does not intend to receive the benefits of the sra brkyang, then when he goes from within the boundary of the sra brkyang to outside that boundary, once he has crossed the boundary of the sra brkyang, that bhikshu's blessing of the sra brkyang automatically ceases; that is, it is accomplished once he has crossed the boundary. He said that it is because of a mind that does not expect to return, because in terms of both objects and thoughts, it has no connection with the sra brkyang. The three that arise from connection are as before: if one has no hope for the boundary of the sra brkyang, but has a mind that hopes for the benefits of the sra brkyang, and goes to another place, even if he is expelled by others before the time, that bhikshu's sra brkyang does not perish, because he has a connection in his mind with the benefits of the sra brkyang and does not see a cause for its destruction. Then, by what does it perish? He said that it remains in the three: the ultimate change of action, the destruction of what has been undertaken, and the cessation of hope. That is, whichever of the three occurs—obtaining a share of the benefits of the sra brkyang, losing a share of the benefits of the sra brkyang and hearing the news of the loss, and the cessation of the mind of hoping for the benefits of the sra brkyang—the sra brkyang of that person is destroyed. If one argues that 'the destruction of what has been undertaken' and 'the cessation of hope' are not connected, because they are cut off, then, although they are now cut off, they still arise from a basis that was previously connected, so they are called 'arising from connection.' The second is the four that are definitely distinguished: one is unconnected, and three arise from connection. The first is: from the place where a bhikshu has established the sra brkyang, with the intention of accomplishing another purpose, this thought arises outside the boundary: 'I will definitely not return to the boundary of the sra brkyang within five months.' Therefore, if a thought arises that he has no hope for the boundary of the sra brkyang and no hope for the benefits of the sra brkyang, that person's blessing of the sra brkyang automatically ceases, even if that thought arises outside the boundary. It is established by the statement that if there is no subsequent connection with the thought of making robes, then it is at that very moment. The second is the three that arise from connection: outside the boundary, this thought arises: not hoping for the boundary of the sra brkyang, but with a mind that hopes for the benefits of the sra brkyang, even if he is expelled by others before the time, that person's sra brkyang does not perish. Then, by what does it perish? By the three, such as the ultimate change of action.
སྔར་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་མཚམས་ལ་ཡིད་གཉིས་ཟ་བའི་མ་མ་བརྒྱད་ནི། ཡིད་གཉིས་ནི་ངེས་པས་འབྱིན་པར་བྱེད་པ་དང་འདྲ་ཞེས་པས་བསྟན་ཏེ། དེ་ཡང་སྔར་མཚམས་ལ་རེ་བ་མེད་པའི་མ་མ་བརྒྱད་ཀྱི་སྐབས་སུ་མཚམས་ལ་ཡིད་གཉིས་ཟ་ཞེས་བསྒྱུར་ལ། གཞན་ཐམས་ཅད་སྔར་དང་འདྲའོ། །དེས་ན་འདི་ལ་ཡང་བསམ་པ་མཚམས་ནང་ནས་སྐྱེས་པ་དང་། མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་སྐྱེས་པ་གཉིས་སུ་ཕྱེ་ལ། དེ་གཉིས་རེ་རེ་ལ་ཡང་འབྲེལ་མེད་གཅིག་དང་འབྲེལ་བཅས་ལས་གྱུར་པ་གསུམ་སྟེ་སྔར་དང་འདྲའོ། །གསུམ་པ་མཚམས་ལ་རེ་བ་ཡོད་པའི་མ་མ་བརྒྱད་ནི། འབྲེལ་མེད་གཉིས་དང་འབྲེལ་བཅས་ལས་གྱུར་པ་དྲུག་གོ། སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བའི་དགེ་སློང་མཚམས་ལ་རེ་བ་ཡོད་ཅིང་། སྲ་བརྐྱང་གི་མཚམས་ལ་རེ་བ་ཡོད་པ་ 7-429b དེ་ཡུལ་གཞན་དུ་སོང་བ་ན། དགེ་འདུན་གྱིས་དུས་ཀྱི་སྔ་རོལ་དུ་སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་བའི་ཚེ་གང་ཟག་དེའི་སྲ་བརྐྱང་མི་འཇིག་ཅིང་ཕན་ཡོན་རྗེས་སུ་འཇུག་སྟེ། དེར་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་དང་ལྡན་པ་ལ་ནི་མ་ཐོས་ཀྱི་བར་དུ་ཕན་ཡོན་རྗེས་སུ་འཇུག་གོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །འོ་ན་གང་གི་ཚེ་འཇིག་ཅེ་ན། འབྲེལ་མེད་གཉིས་ནི་སྲ་བརྐྱང་གི་མཚམས་ལ་རེ་བ་ཡོད་ཅིང་། སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པ་ལ་རེ་བ་མེད་པས་སྔར་སྲ་བརྐྱང་ཕྱུང་བའི་གཏམ་དེ་སྲ་བརྐྱང་གི་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་ཐོས་པ་དང་ནང་དུ་ཐོས་པ་གཉིས་ཀྱིས་གང་ཟག་དེའི་སྲ་བརྐྱང་ཞིག་པར་འགྱུར་ཏེ་རྗེས་སུ་འབྲེལ་བ་མེད་ནའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། གང་ཟག་དེའི་སྲ་བརྐྱང་དང་འབྲེལ་ཆད་པར་གྱུར་པའི་ཕྱིར་རོ། །འབྲེལ་བཅས་ལས་གྱུར་པ་དྲུག་ནི་སྲ་བརྐྱང་གི་མཚམས་དང་། རྙེད་པ་གཉིས་ཀ་ལ་རེ་བ་ཡོད་པའི་དགེ་སློང་ཡུལ་གཞན་དུ་སོང་བ་དེས་གཞན་གྱི་དུས་ཀྱི་སྔ་རོལ་དུ་སྲ་བརྐྱང་ཕྱུང་བའི་གཏམ་ཐོས་ཀྱང་གང་ཟག་དེའི་སྲ་བརྐྱང་མི་འཇིག་སྟེ། ཡོད་ན་མ་ཆད་ཀྱི་བར་དུའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། བསམ་པའི་འབྲེལ་བ་མ་ལོག་པར་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་གང་གི་ཚེ་འཇིག་ཅེ་ན། མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་བྱེད་པ་མཐར་ཐུག་པ་དང་། བརྩམས་པ་ཞིག་པ་དང་། བསམ་པ་རྒྱུན་ཆད་པ་གསུམ་དང་། མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་དེ་གསུམ་སྟེ་དྲུག་པོ་དེ་དག་གང་བྱུང་ན་ཡང་གང་ཟག་དེའི་སྲ་བརྐྱང་ཞིག་པར་འགྱུར་བ་ཡིན་ནོ། །བཞི་པ་རྙེད་པ་ལས་ཡིད་གཉིས་ཟ་བའི་མ་མ་དྲུག་ནི། སྲ་བརྐྱང་གི་མཚམས་དང་། རྙེད་པ་གཉིས་ཀ་ལ་ཡིད་གཉིས་ཟ་བས་མཚམས་ལས་འདས་པ་དང་། མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་དེ་སྐྱེས་པ་གཉིས་དང་། སྲ་བརྐྱང་གི་མཚམས་ལ་རེ་བ་མེད་ཅིང་། རྙེད་པ་ལ་ཡིད་གཉིས་ཟ་བས་མཚམས་ལས་འདས་པ་དང་། མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་དེ་སྐྱེས་པ་གཉིས་ཏེ་བཞིས་ 7-430a ཀྱང་དེའི་སྲ་བརྐྱང་ཞིག་པ་ཡིན་ཏེ། ཡིད་གཉིས་ནི་ངེས་པ་འབྱིན་པར་བྱེད་པ་དང་འདྲ་ཞེས་གསུངས་པས་མཚམས་དང་རྙེད་པ་གང་ལ་ཡ
【現代漢語翻譯】 如前所述。第二，對於結界（sīmā，邊界，結界）猶豫不決的八種情況是：猶豫不決類似於產生確定性，這表明了這一點。也就是說，之前在沒有期望結界的八種情況下，翻譯為『對結界猶豫不決』，其他一切都與之前相同。因此，這裡也分為兩種情況：意念從結界內產生，以及在結界外產生。這兩種情況又各自有三種情況：無關聯、有關聯以及由此產生的，與之前相同。第三，對於期望結界的八種情況是：由兩個無關聯和六個有關聯的情況組成。一位比丘（bhikkhu，佛教僧侶）已經鋪設了堅硬的鋪墊物，並且期望結界。當期望堅硬鋪墊物的結界的那個人去了其他地方，僧團（saṃgha，佛教僧團）在時間提前解除堅硬鋪墊物時，那個人的堅硬鋪墊物不會消失，利益會隨之而來。因此，據說對於那些體驗過它的人來說，在聽到之前利益會隨之而來。那麼，什麼時候會消失呢？兩個無關聯的情況是：期望堅硬鋪墊物的結界，但不期望堅硬鋪墊物的所得，因此，當在堅硬鋪墊物的結界之外或之內聽到之前解除堅硬鋪墊物的事情時，那個人的堅硬鋪墊物就會消失，因為沒有後續的關聯。據說，因為那個人的堅硬鋪墊物已經斷絕了關聯。由六個有關聯的情況組成的是：期望堅硬鋪墊物的結界和所得的比丘去了其他地方，即使他聽到其他人提前解除堅硬鋪墊物的事情，那個人的堅硬鋪墊物也不會消失。據說，直到沒有斷絕為止，因為意念的關聯沒有改變。那麼，什麼時候會消失呢？在結界之外，最終的行為、中斷的開始和意念的持續中斷這三種情況，以及在結界之內的那三種情況，這六種情況中，無論發生哪一種，那個人的堅硬鋪墊物都會消失。第四，對於所得猶豫不決的六種情況是：對堅硬鋪墊物的結界和所得都猶豫不決，因此超越了結界，以及在結界之外產生這種情況的兩種情況；不期望堅硬鋪墊物的結界，但對所得猶豫不決，因此超越了結界，以及在結界之外產生這種情況的兩種情況，這四種情況也會使那個人的堅硬鋪墊物消失。據說，猶豫不決類似於產生確定性，因此，無論對結界和所得中的哪一個猶豫不決，都...
【English Translation】 As before. Second, the eight cases of doubting the sīmā (boundary, enclosure) are: Doubting is similar to producing certainty, which indicates this. That is, previously in the eight cases of not expecting the sīmā, it was translated as 'doubting the sīmā', and everything else is the same as before. Therefore, here too, it is divided into two cases: the intention arises from within the sīmā, and it arises outside the sīmā. Each of these two cases also has three cases: unrelated, related, and resulting from it, the same as before. Third, the eight cases of expecting the sīmā are: consisting of two unrelated and six related cases. A bhikkhu (Buddhist monk) who has laid a solid spread and expects the sīmā. When that person who expects the sīmā of the solid spread goes to another place, when the saṃgha (Buddhist monastic community) prematurely removes the solid spread, that person's solid spread will not disappear, and the benefits will follow. Therefore, it is said that for those who have experienced it, the benefits will follow until they hear it. So, when will it disappear? The two unrelated cases are: expecting the sīmā of the solid spread, but not expecting the gains of the solid spread, therefore, when the matter of previously removing the solid spread is heard outside or inside the sīmā of the solid spread, that person's solid spread will disappear because there is no subsequent connection. It is said that because that person's solid spread has severed the connection. The six related cases consist of: a bhikkhu who expects both the sīmā and the gains of the solid spread goes to another place, even if he hears that others have prematurely removed the solid spread, that person's solid spread will not disappear. It is said that until there is no severance, because the connection of intention has not changed. So, when will it disappear? Outside the sīmā, the three cases of ultimate action, interrupted beginning, and continuous interruption of intention, and the three cases inside the sīmā, whichever of these six cases occurs, that person's solid spread will disappear. Fourth, the six cases of doubting the gains are: doubting both the sīmā and the gains of the solid spread, therefore exceeding the sīmā, and the two cases of this arising outside the sīmā; not expecting the sīmā of the solid spread, but doubting the gains, therefore exceeding the sīmā, and the two cases of this arising outside the sīmā, these four cases will also cause that person's solid spread to disappear. It is said that doubting is similar to producing certainty, therefore, whichever of the sīmā and the gains is doubted, then...
ིད་གཉིས་ཟ་ཡང་མཚམས་སམ། རྙེད་པ་ལ་རེ་བ་མེད་པ་དང་འདྲ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་མ་མ་ཉི་ཤུ་རྩ་བརྒྱད་ཡོད་དོ་ཞེས་ཤ་མི་དང་སྦལ་ཏི་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་གསུངས་སོ། །འོན་ཀྱང་དེ་རྣམས་སུ་མ་འདུས་པའི་མ་མ་གཞན་ཡང་ཡོད་དེ། སྲ་བརྐྱང་གི་མཚམས་ལ་རེ་བ་ཡོད་ཅིང་། རྙེད་པ་ལ་ཡིད་གཉིས་ཟ་བའི་གང་ཟག་དེ་གཞན་དུ་སོང་བ་ན་གཞན་གྱི་དུས་ཀྱི་སྔ་རོལ་དུ་ཕྱུང་ན་ཡང་གང་ཟག་དེའི་སྲ་བརྐྱང་མི་འཇིག་སྟེ། མ་ཐོས་ཀྱི་བར་དུ་ཕན་ཡོན་རྗེས་སུ་འཇུག་གོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །འོ་ན་གང་གི་ཚེ་འཇིག་ན་དུས་ཀྱི་སྔ་རོལ་དུ་སྲ་བརྐྱང་ཕྱུང་བའི་གཏམ་དེ་སྲ་བརྐྱང་གི་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་ཐོས་པ་དང་ནང་དུ་ཐོས་པ་གཉིས་ཀྱིས་གང་ཟག་དེའི་སྲ་བརྐྱང་ཞིག་པར་གྱུར་པ་སྟེ། གཏམ་ཐོས་པས་ཞིག་པ་གཉིས་སྔར་བཤད་པ་དང་མཚུངས་སོ། ། ༈ བཅོས་མའི་དབྱུང་བ། གཉིས་པ་བཅོས་མའི་དབྱུང་བ་ནི། གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་སོ། །འདིར་སྨྲས་པ།གཞན་ཕན་བཟང་པོའི་འབིགས་བྱེད་རྒྱས་པ་ལ། །རྡོ་རྗེའི་རིགས་གྲུབ་ཀུ་ཤའི་མྱུ་གུ་རྣམས། །རྨ་བྱ་གཞོན་ནུ་གཤོག་པ་བཀྲམ་ལྟར་སྣང་། །དེ་ནང་སྐལ་ལྡན་རི་དྭགས་རྒྱུ་བའི་ཚེ། །རྨིག་རྩེའི་དམ་ཆོས་འཁོར་ལོའི་འགྲོས་ཉིད་ལས། །བླུན་ཆེན་འཆིང་བའི་འབྲུག་སྒྲ་ཅི་ཡང་གྲགས། །ཉེར་ཞིའི་མེ་ཏོག་གཡུར་བའི་འབྲས་ཅན་ལ། །ཐར་པའི་ཟས་སྐོམ་དུས་སུ་བྱེད་དེ་ལ།། །། གཉིས་པ་ལ། དབྱུང་བ་དངོས་ཀྱི་བཤད་པ་དང་། །སྐབས་ཀྱི་བསླབ་བྱ་བརྗོད་པའོ། ། ༈ དབྱུང་བ་དངོས་ཀྱི་བཤད་པ། དང་པོ་ནི། སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་བ་ནི་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ། རང་འཇུག་ 7-430b པ་དང་བྲལ་བ་དང་བཅོས་མའོ། ། གཉིས་པ་ལ། རང་འཇུག་འབྲལ་བའི་དབྱུང་བ་དང་། །བཅོས་མ་ཉིད་ཀྱི་དབྱུང་བའོ། ། ༈ རང་འཇུག་འབྲལ་བའི་དབྱུང་བ། དང་པོ་ལ། འདིར་གཏོགས་དགེ་འདུན་རང་འཇུག་བྲལ། །གང་ཟག་སོ་སོའི་འཇུག་བྲལ་ལོ། ། ༈ འདིར་གཏོགས་དགེ་འདུན་རང་འཇུག་བྲལ། དང་པོ་ནི། རང་འཇུག་པ་དང་བྲལ་བའི་དབྱུང་བ་ནི་གནས་སྐབས་གསུམ་པོ་འདི་དག་ལ་འབྱུང་སྟེ། སྲ་བརྐྱང་གིས་སྔར་བཏིང་བའི་མཚམས་ལས་གཞན་དུ་ཕྱིན་ན་ཞག་མ་ལོན་ཀྱང་སྲ་བརྐྱང་ཞིག་པ་དང་། ཞེས་པའི་མཚམས་གཞན་དུ་ཕྱིན་པ་ནི་སྲ་བརྐྱང་གི་གནས་ཀྱི་ཉེ་འཁོར་ལས་འདས་ན་སྟེ། སྔར་ཆོས་གོས་ཀྱི་གནས་ལ་ཉེ་འཁོར་བརྩི་བར་གསུངས་ལ། །སྲ་བརྐྱང་གི་གནས་ཀྱང་ཆོས་གོས་ཀྱི་གནས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ལྟར་སྲ་བརྐྱང་གི་མཚམས་གཞན་དུ་ཕྱིན་པ་འདི་ལ་འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཞག་མ་ལོན་ཀྱང་སྲ་བརྐྱང་ཞིག་ཅེས་བཤད་དོ། །སྲ་བརྐྱང་གདིང་བར་བྱེད་ཅིང་སྲ་བརྐྱང་བྱིན་གྱིས་རློབ་པར་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་ཐམས་ཅད་གནས་གཞན་དུ་སོང་སྟེ་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བའི་དགེ་སློང་གཅིག་ཀྱང་སྲ་བརྐྱང་གི་གནས་དེ་ན་མེད་པར་སྲ་བརྐྱང་བཞག་པའ
【現代漢語翻譯】 即使猶豫不決，也會中斷嗎？因為就像不期望獲得一樣。因此，肉食者和斯巴爾蒂人等說，有二十八個母親。然而，還有一些母親沒有包括在那些之中，對於堅固的延伸的界限抱有期望，並且對獲得猶豫不決的人，當他去往別處時，即使在其他時間之前取出，那個人的堅固延伸也不會消失，直到未聽到之前，利益會隨之而來，所以這樣說。那麼，什麼時候會消失呢？在時間之前取出堅固延伸的說法，聽到堅固延伸的界限之外或之內，那個人的堅固延伸就會被破壞，聽到說法而被破壞的兩種情況與之前所說的一樣。 人造的取出 第二種是人造的取出：通過四次羯磨完成。這裡說到：爲了利益他人，美好的穿透者廣闊無垠，金剛的種類成就，吉祥草的嫩芽，如同孔雀幼鳥展開翅膀般顯現。其中，有緣的野獸行走時，蹄尖的妙法法輪的行進中，愚昧者被束縛的雷鳴聲也隨之響起。盛開著寂靜之花，結滿果實的樹上，適時地享用解脫的食物和飲料。 第二部分：講述取出的真實情況，以及陳述場合的教誨。 取出的真實情況的講述 第一部分：堅固延伸的取出有兩種，即自然融入和分離，以及人造的。 第二部分：自然融入和分離的取出，以及人造的取出。 自然融入和分離的取出 第一部分：屬於這裡的僧團自然融入和分離，以及個人各自的融入和分離。 屬於這裡的僧團自然融入和分離 第一部分：自然融入和分離的取出發生在以下三種情況下：如果從堅固延伸先前設定的界限之外離開，即使沒有過夜，堅固延伸也會消失。離開界限是指超過堅固延伸位置的附近。先前說過，袈裟的位置被認為是附近，因為堅固延伸的位置也是袈裟的位置。因此，對於離開堅固延伸的界限，在《小釋》中說，即使沒有過夜，堅固延伸也會消失。所有進行堅固延伸的設定和加持的僧侶都去了其他地方，即使沒有一個設定堅固延伸的僧侶在堅固延伸的位置，而將堅固延伸留下。
【English Translation】 Even if hesitant, will it be interrupted? Because it's like not expecting to obtain. Therefore, meat-eaters and Baltis and others said that there are twenty-eight mothers. However, there are other mothers that are not included in those, holding expectations for the boundary of the solid extension, and for the person who hesitates to obtain, when he goes elsewhere, even if taken out before other times, that person's solid extension will not disappear, and until unheard, the benefits will follow, so it is said. So, when will it disappear? The statement of taking out the solid extension before the time, hearing outside or inside the boundary of the solid extension, that person's solid extension will be destroyed, and the two situations of being destroyed by hearing the statement are the same as what was said before. Artificial Removal The second is artificial removal: accomplished through the four karmas. Here it is said: For the benefit of others, the good piercer is vast and boundless, the Vajra's kind accomplished, the sprouts of Kusha grass, appear like a young peacock spreading its wings. Within it, when fortunate beasts walk, from the progress of the Dharma wheel at the tip of their hooves, the thunderous sound of the bound fools also resounds. On the tree blooming with flowers of quiescence, bearing fruit, the food and drink of liberation are enjoyed in due season. The second part: telling the truth of the removal, and stating the teachings of the occasion. The Telling of the Truth of the Removal The first part: There are two types of solid extension removal, namely natural integration and separation, and artificial. The second part: The removal of natural integration and separation, and the removal of artificial itself. The Removal of Natural Integration and Separation The first part: The Sangha belonging here naturally integrates and separates, and the individuals each integrate and separate. The Sangha Belonging Here Naturally Integrates and Separates The first part: The removal of natural integration and separation occurs in these three situations: If one leaves from outside the boundary previously set by the solid extension, even if not overnight, the solid extension will disappear. Leaving the boundary means exceeding the vicinity of the solid extension's location. It was previously said that the location of the robes is considered the vicinity, because the location of the solid extension is also the location of the robes. Therefore, regarding leaving the boundary of the solid extension, in the 'Small Commentary' it is said that even if not overnight, the solid extension will disappear. All the monks who perform the setting and blessing of the solid extension have gone to other places, even if not a single monk who set the solid extension is at the location of the solid extension, and the solid extension is left behind.
ི་མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་སྐྱ་རེངས་ཤར་བ་དང་ཞེས་སོ། ། ༈ གང་ཟག་སོ་སོའི་འཇུག་བྲལ། དང་པོ་ནི།གནས་གང་དུ་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བའི་མཚམས་དེའི་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་མཚམས་ཀྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་རྒྱུན་ཆད་པའོ། །དང་པོ་གཉིས་ཀྱིས་ནི་དེར་གཏོགས་པའི་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བ་རང་འཇུག་པ་དང་བྲལ་བར་འགྱུར་པ་ལས། ཐ་མས་ནི་གང་ཟག་གང་དེའི་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ཆད་པ་དེ་ཉི་ཚེའི་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བ་རང་འཇུག་པ་དང་བྲལ་བར་འགྱུར་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །གང་ཟག་གང་རང་འཇུག་པ་དང་བྲལ་བའི་རྒྱུ་ཀུན་ཏུ་སྤྱོད་པ་དེ་ལ་དེའི་ 7-431a དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ཆད་པ་དེ་རྣམ་པར་བཞག་གི། དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ལ་ནི་དེ་རྣམ་པར་མི་བཞག་གོ། མདོ་འདིས་ནི་དེའི་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ཆད་པ་དེ་གང་ཟག་སོ་སོའི་རང་འཇུག་བྲལ་ཡིན་པར་བསྟན་ཏོ། ། གཉིས་པ་ལ། སྦྱོར་བས་འགྲོ་བའི་མ་མ་བསྟན། །ངེས་པར་འབྱེད་པའི་མ་མ་བསྟན། །མ་མ་དེ་ཡི་བྱེ་བྲག་བསྟན། །མཚམས་འདིའི་མ་མ་བསྟན་པའོ། ། ༈ སྦྱོར་བས་འགྲོ་བའི་མ་མ་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། དེའི་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ཆད་པ་དེ་དུས་གང་གི་ཚེ་ན་འགྲུབ་ཅེ་ན། ཡུལ་གཞན་ཐག་རིང་ལ་སོགས་པ་འགྲོ་བར་འདོད་པའི་དགེ་སློང་དེས་སྲ་བརྐྱང་གི་མཚམས་ལས་འདས་པར་ཕྱིན་པ་ན། དེའི་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ཆད་པ་དེ་འགྲུབ་སྟེ་གང་ཟག་དེའི་སྲ་བརྐྱང་ཞིག་པར་འགྱུར་རོ། །བསམ་པ་གང་ཡང་རུང་བས་སམ་ཞེ་ན། བདག་ནི་ཡུལ་གཞན་དུ་འགྲོ་སྟེ་ཟླ་བ་ལྔའི་ཁོངས་སུ་སྲ་བརྐྱང་གི་མཚམས་འདིར་ཕྱིར་མི་འོང་བར་ངེས་སྙམ་པའི་སེམས་ཀྱིས་མཚམས་ལས་འདས་ཏེ་འགྲོ་ན་དེའི་ཚེ་དེའི་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ཆད་པར་འགྱུར་རོ། ། ༈ ངེས་པར་འབྱེད་པའི་མ་མ་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། སྲ་བརྐྱང་གི་མཚམས་ཀྱི་ནང་ནས་འགྲོ་བའི་ཚེ་ན་ཕྱིར་མི་འོང་པའི་སེམས་མ་སྐྱེས་ཀྱང་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་སོན་པ་ན། སྲ་བརྐྱང་གི་མཚམས་སུ་ཕྱིར་མི་འོང་བར་ངེས་པའི་སེམས་དེ་སྐྱེས་ན་ཡང་དེའི་ཚེ་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ཆད་པར་འགྱུར་ཏེ། གང་ཟག་དེའི་སྲ་བརྐྱང་ཞིག་པར་འགྱུར་རོ། །མཚམས་ལས་འདས་པ་ན་དེ་གྲུབ་བོ་ཞེས་པ་དང་། མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་དེ་སྐྱེས་ན་ཡང་ངོ་ཞེས་བསྟན་པ་དེ་ཡང་སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པའི་སྐལ་བ་ལས་ཆོས་གོས་བྱ་བའི་བསམ་པས་སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པ་དང་། བསམ་པ་རྗེས་སུ་འབྲེལ་བ་མེད་ན་མཚམས་ལས་འདས་ཤིང་། ཕྱིར་མི་འོང་ 7-431b བའི་སེམས་སྐྱེས་པའི་དུས་དེའི་ཚེ་ཉིད་ན་དེའི་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ཆད་པར་འགྱུར་ཏེ། གང་ཟག་དེའི་སྲ་བརྐྱང་ཞིག་པར་འགྱུར་རོ། ། ༈ མ་མ་དེ་ཡི་བྱེ་བྲག་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ནི།ཆོས་གོས
【現代漢語翻譯】 『當黎明在邊界內升起』等等。 個別之士的脫離。 第一種情況是：在任何地方，堅固地鋪設的邊界，其結界的邊界範圍內的連續性中斷。前兩種情況是指，屬於那裡的所有僧眾，堅固地鋪設，自然地脫離了進入；最後一種情況是指，任何個人的結界範圍內的中斷，那個人每日堅固地鋪設，自然地脫離了進入。這是根據註釋所說。 任何個人，自然地脫離了進入的原因，普遍地使用，那個人的結界範圍內的中斷被確定。對於所有僧眾，則不這樣確定。這部經表明，那個人的結界範圍內的中斷，是個別之士的自然脫離。 第二部分包括：通過行為展示的『瑪瑪』（藏文：མ་མ་，梵文：mama，梵文羅馬擬音：mama，漢語字面意思：我的）。展示明確區分的『瑪瑪』。展示『瑪瑪』的差別。展示此邊界的『瑪瑪』。 通過行為展示的『瑪瑪』： 第一種情況是：那個結界範圍內的中斷，在什麼時候實現呢？當想要前往遙遠地方的僧侶，走出了堅固鋪設的邊界時，那個結界範圍內的中斷就實現了，那個人的堅固鋪設就破壞了。是任何想法都可以嗎？如果他想：『我要去其他地方，並且確定在五個月內不會回到這個堅固鋪設的邊界』，以這樣的想法走出邊界，那麼那時他的結界範圍內的中斷就實現了。 展示明確區分的『瑪瑪』： 第二種情況是：當從堅固鋪設的邊界內走出去時，即使沒有生起不回來的想法，但在到達邊界之外時，如果生起了確定不回到堅固鋪設的邊界的想法，那麼那時結界範圍內的中斷就實現了，那個人的堅固鋪設就破壞了。『走出邊界時，它就實現了』，以及『即使在邊界之外生起了那個想法』，這表明，如果因為想要獲得堅固鋪設的利益，或者因為與想法沒有關聯，而走出了邊界，並且生起了不回來的想法，那麼就在那個時候，他的結界範圍內的中斷就實現了，那個人的堅固鋪設就破壞了。 展示『瑪瑪』的差別： 第三種情況是：法衣。
【English Translation】 'When the dawn rises within the boundary,' and so on. The individual's separation. The first case is: In any place, the firmly laid boundary, the continuity within the boundary of that mandala is interrupted. The first two cases refer to all the Sangha belonging there, firmly laid, naturally separated from entering; the last case refers to the interruption within the boundary of any individual's mandala, that person's daily firmly laid, naturally separated from entering, according to the commentary. Any individual, the cause of naturally separating from entering, universally uses, that person's interruption within the mandala is determined. For all the Sangha, it is not determined in this way. This sutra shows that the interruption within that person's mandala is the individual's natural separation. The second part includes: 'Mama' (藏文：མ་མ་，梵文：mama，梵文羅馬擬音：mama，漢語字面意思：mine) shown through action. Showing the 'Mama' that distinguishes clearly. Showing the differences of 'Mama'. Showing the 'Mama' of this boundary. 'Mama' shown through action: The first case is: When does the interruption within that mandala occur? When a monk who wishes to go to a distant place goes beyond the firmly laid boundary, the interruption within that mandala is realized, and that person's firm laying is destroyed. Is any thought acceptable? If he thinks, 'I will go to another place and am certain not to return to this firmly laid boundary within five months,' and with this thought goes beyond the boundary, then at that time the interruption within his mandala is realized. Showing the 'Mama' that distinguishes clearly: The second case is: When going out from within the firmly laid boundary, even if the thought of not returning has not arisen, but upon reaching outside the boundary, if the thought of being certain not to return to the firmly laid boundary arises, then at that time the interruption within the mandala is realized, and that person's firm laying is destroyed. 'When going beyond the boundary, it is realized,' and 'Even if that thought arises outside the boundary,' this shows that if, because of wanting to obtain the benefits of the firmly laid, or because there is no connection with the thought, one goes beyond the boundary and the thought of not returning arises, then at that very time the interruption within his mandala is realized, and that person's firm laying is destroyed. Showing the differences of 'Mama': The third case is: Dharma robes.
་བྱ་བའི་བསམ་པས་རྗེས་སུ་འབྲེལ་བ་ཡོད་ན་ནི་དེའི་ཚེ་ན་སྲ་བརྐྱང་མི་འཇིག་ལ། ཆོས་གོས་བྱེད་པར་འགྱུར་བ་ཉིད་རྒྱུན་ཆད་ན་ནི་དེའི་ཚེ་གང་ཟག་དེའི་སྲ་བརྐྱང་འཇིག་པར་འགྱུར་རོ། །སྣང་ཡེ་ཤེས་རྒྱན་ན་རེ། ཕྱིར་འོང་ན་ཡང་ངོ་ཞེས་པ་འདིས་སྔ་ཕྱིར་མ་བསྟན་པའི་མ་མ་གཉིས་བསྟན་ཏེ། སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བའི་དགེ་སློང་ཡུལ་གཞན་དུ་ཕྱིན་ནས་སྲ་བརྐྱང་གི་གནས་སུ་ཕྱིར་འོངས་པ་ན་སྲ་བརྐྱང་གི་གནས་འདིར་མི་སྡོད་ཅིང་། སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པ་ཡང་མི་སློང་སྙམ་པའི་བསམ་པ་མཚམས་ནང་དུ་བསྐྱེད་པ་དང་། སྲ་བརྐྱང་གི་གནས་སུ་མི་འགྲོ་ཞིང་སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པ་ཡང་མི་བླང་ངོ་སྙམ་པའི་བསམ་པ་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་སྐྱེས་པ་སྟེ། དེ་གཉིས་ཀྱིས་ཀྱང་གང་ཟག་དེའི་སྲ་བརྐྱང་འཇིག་སྟེ། ཕྱིར་འོང་ན་ཡང་ངོ་ཞེས་པ་འདིའི་ཊཱི་ཀ་ལས། འདིས་ཀྱང་སྦྱོར་བས་འགྲོ་བ་དང་། ངེས་པར་འབྱེད་པ་གཉིས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་གིས་གནས་སྐབས་གཞན་བསྟན་ཅེས་བཤད་པས་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །འོན་ཀྱང་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་པ་དེ་ན་སྲ་བརྐྱང་ཞིག་ཟིན་པའི་གནས་སྐབས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་གཞན་བསྟན་པ་ཡིན་པས་སྒྲུབ་བྱེད་དུ་མི་འགྱུར་ལ། ཁྱོད་ཀྱི་འདོད་ཚུལ་ཕྱི་མ་ནི་ངེས་པར་འབྱེད་པའི་མ་མ་དང་ཟློས་ལ། སྔ་མ་ནི་སྦྱོར་བས་འགྲོ་བའི་མ་མ་དང་འགལ་ཏེ། མཚམས་ལས་འདས་པ་ན་དེ་གྲུབ་བོ་ཞེས་གསུངས་པས། སྦྱོར་སར་འགྲོ་བའི་མ་མ་ལ་ལུས་དང་སྲ་བརྐྱང་གི་མཚམས་སུ་མ་འབྲེལ་བར་དགོས་པ་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །འོ་ན་གང་ཞེ་ན། ཕྱིར་འོང་ན་ཡང་ངོ་ཞེས་པ་འདི་ནི་སྲ་བརྐྱང་ཞིག་པར་གྱུར་ཀྱང་ཕྱིར་འོང་ན་སོར་ཆུད་དམ་སྙམ་པའི་དོགས་པ་བསལ་བ་ཡིན་ཏེ། ཕྱིར་ 7-432a འོང་ན་ཡང་ངོ་ཞེས་པ་འདི་ཉིད་ཀྱི་རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། སྲ་བརྐྱང་ཞིག་ཅིང་རྣམ་པར་ཆད་པར་གྱུར་པ་དེ་དགེ་སློང་སྲ་བརྐྱང་གི་མཚམས་ཕྱིར་འོང་ན་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པར་འགྱུར་རམ་ཞེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ། དེའི་ཕྱིར་འོང་ན་ཡང་ངོ་ཞེས་སྨོས་ཏེ་ཞེའོ། །དེ་ལྟར་སྦྱོར་བས་འགྲོ་བའི་མ་མ་དང་། ངེས་པར་འབྱེད་པའི་མ་མས་སྲ་བརྐྱང་ཞིག་ཟིན་ན་ནི་དགེ་སློང་དེ་སྲ་བརྐྱང་གི་མཚམས་སུ་ཕྱིར་འོང་ན་ཡང་མི་ཕན་ཏེ། སྲ་བརྐྱང་ཞིག་པའི་གནས་སྐབས་ཉིད་ལ་གནས་པས་སོ་ཞེས་བསྟན་ཏེ། །ཕྱིར་འོང་ན་ཡང་ངོ་ཞེས་པ་འདི་ཉིད་ཀྱི་འགྲེལ་པ་ཤེར་བྱེད་ལས་ཀྱང་། ཕྱིར་འོང་ཡང་མི་ཕན་ཅེས་བཤད་དོ། །སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པའི་སྐལ་བ་ལག་ཏུ་ཐོབ་པ་ལས་ཆོས་གོས་བྱེད་པར་འགྱུར་བ་མཐར་ཐུག་པ་སྟེ། ཆོས་གོས་ཟིན་པ་མཐར་ཐུག་པའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཆོས་གོས་བྱའོ་སྙམ་དུ་བསམ་པ་སྟེ་མཐར་ཐུག་པར་གྱུར་པ་དང་ཞེས་སོ། །མཐར་ཐུག་ཅེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་གོས་བརྩམས་པ་ཟིན་པར་བྱས་པའོ། །འདི་ནི་མཚོན་པ་ཙམ་སྟེ་སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པའི་སྐལ་བ་ལག་ཏུ་ཐོབ་
【現代漢語翻譯】 如果與製作僧衣的想法相聯繫，那麼那時堅誓就不會毀壞，而製作僧衣的行為如果中斷，那麼那時那個人的堅誓就會毀壞。斯那耶謝堅（人名）說：『即使返回也不行』這句話揭示了先前未闡明的兩個『不』，即已經立下堅誓的比丘前往其他地方后，返回到堅誓的地方時，在界限內產生『我不居住在這個堅誓的地方，也不接受堅誓的供養』的想法；以及在界限外產生『我不去堅誓的地方，也不接受堅誓的供養』的想法。這兩種想法也會使那個人的堅誓毀壞。『即使返回也不行』這句話的註釋中說：『這也通過行為的進行和決定的區分，揭示了其他的狀態。』由此可知。然而，註釋中所說的揭示了堅誓已經完成的狀態的區分，因此不能作為論據。而你後面的觀點與決定的『不』相重複，前面的觀點與行為進行的『不』相矛盾，因為經中說『一旦超越界限，它就成立了』，這與需要身體和堅誓的界限不相連的行為進行的『不』相矛盾。那麼是什麼呢？『即使返回也不行』這句話是爲了消除『即使堅誓毀壞，如果返回是否能恢復』的疑慮。『即使返回也不行』這句話的自釋中說：『如果堅誓毀壞並完全中斷，那個比丘返回到堅誓的界限是否能重新建立呢？』回答說：『不能，因此才說即使返回也不行。』這樣，行為進行的『不』和決定的『不』一旦使堅誓毀壞，那麼那個比丘即使返回到堅誓的界限也沒有用，因為他仍然處於堅誓毀壞的狀態。『即使返回也不行』這句話的解釋《謝覺》（書名）中也說：『返回也沒有用。』獲得堅誓的供養份額最終是爲了製作僧衣，即完成僧衣。註釋中說：『想要製作僧衣的想法就是最終的。』最終的意思是完成僧衣的製作。這只是一個例子，獲得堅誓的供養份額 7-432a
【English Translation】 If it is connected with the thought of making monastic robes, then at that time the firm vow will not be destroyed, and if the act of making monastic robes is interrupted, then at that time that person's firm vow will be destroyed. Snang Yeshe Gyen (person's name) said: 'Even returning is not okay.' This reveals the two 'no's that were not explained earlier, that is, after a Bhikshu who has taken a firm vow goes to another place, when he returns to the place of the firm vow, he generates the thought within the boundary of 'I will not stay in this place of the firm vow, nor will I accept the offerings of the firm vow'; and the thought arises outside the boundary of 'I will not go to the place of the firm vow, nor will I accept the offerings of the firm vow.' These two thoughts will also destroy that person's firm vow. In the commentary on 'Even returning is not okay,' it says: 'This also reveals other states through the distinction of the going by action and the determination.' This is known from this. However, what is said in the commentary reveals other distinctions of the state where the firm vow has already been completed, so it cannot be used as an argument. And your later view repeats the 'no' of determination, and the previous view contradicts the 'no' of the going by action, because the sutra says 'Once it exceeds the boundary, it is established,' which contradicts the need for the body and the boundary of the firm vow to be unconnected to the 'no' of the going to the place of action. So what is it? The phrase 'Even returning is not okay' is to dispel the doubt of 'Even if the firm vow is destroyed, can it be restored if one returns?' The self-explanation of 'Even returning is not okay' says: 'If the firm vow is destroyed and completely interrupted, can that Bhikshu re-establish it if he returns to the boundary of the firm vow?' The answer is: 'No, therefore it is said that even returning is not okay.' In this way, once the 'no' of the going by action and the 'no' of determination have destroyed the firm vow, then it is useless for that Bhikshu to return to the boundary of the firm vow, because he remains in the state of the firm vow being destroyed. The explanation of 'Even returning is not okay' in the Sherje (book name) also says: 'Returning is also useless.' Obtaining the share of the offerings of the firm vow is ultimately for making monastic robes, that is, completing the monastic robes. The commentary says: 'The thought of wanting to make monastic robes is the ultimate.' The ultimate means completing the making of the monastic robes. This is just an example, obtaining the share of the offerings of the firm vow 7-432a
པ་ན་གང་ཟག་དེའི་སྲ་བརྐྱང་ཞིག་པར་གྱུར་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པ་ལས་ཆོས་གོས་བྱེད་པར་བརྩམས་པ་མ་ཟིན་པར་ཞིག་པ་དང་སྟེ་མེས་འཚིགས་པ་ལ་སོགས་པས་བརྩམས་པ་ཞིག་པའོ། །ཞིག་པར་གྱུར་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཆོས་གོས་བརྩམས་པ་མ་ཟིན་པའི་བར་དུ་རྐྱེན་འགའ་ཞིག་གིས་རྒྱུན་ཆད་པར་གྱུར་པ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །འདི་ཡང་མཚོན་པ་སྟེ་སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པའི་སྐལ་བ་བརླག་ཅིང་། བརླག་པའི་གཏམ་ཐོས་ན་གང་ཟག་དེའི་སྲ་བརྐྱང་ཞིག་པར་གྱུར་པའོ། །ཆོས་གོས་ལ་རེ་བའི་བསམ་པ་རྒྱུན་ཆད་པ་ནི་སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པ་བླང་བའི་བསམ་པ་རྒྱུན་ཆད་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གནས་སྐབས་དེ་གསུམ་ལ་བྱེད་པ་འགྱུར་བ་ཆད་པ་དེ་གནས་སོ། ། ༈ མཚམས་འདིའི་མ་མ་བསྟན་པ། བཞི་པ་ནི། ཡིད་གཉིས་ 7-432b ནི་ཞེས་པ་འདི་ཕྱིར་འོང་མི་འོང་གཉིས་ཀའི་ཡིད་གཉིས་ཁོ་ན་བསྟན་པ་ཡིན་གྱི། ཆོས་གོས་བྱའམ་མི་བྱ་ཡིད་གཉིས་ནི་གཞུང་འདིས་མ་བསྟན་པར་འཆད་པ་དེང་སང་ཤིན་ཏུ་མང་ཡང་གཞུང་འདིའི་ཕྱེད་མ་གོ་བར་ཟད་དོ། །རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། ཕྱིར་འོང་བར་བྱའམ་འོན་ཏེ་ཕྱིར་འོང་བར་མི་བྱ་སྙམ་པའི་ཡིད་གཉིས་དང་། ཆོས་གོས་བྱའམ་འོན་ཏེ་ཆོས་གོས་མི་བྱའོ་སྙམ་དུ་དེ་ལྟ་བུའི་ཡིད་གཉིས་ངེས་པས་སྲ་བརྐྱང་འབྱིན་པར་བྱེད་པ་དང་འདྲ་ཞེས་བཤད་དོ། །སྐབས་འདིར་རང་གི་རྣམ་བཤད་ཀྱི་ལུང་དྲངས་པ་དང་། ཊཱི་ཀས་ལུང་དྲངས་པ་ལས་ཀྱང་།ཕྱིར་འོང་བར་བྱ་ཞིང་ཆོས་གོས་བྱའམ། འོན་ཏེ་ཕྱིར་མི་འོང་བར་བྱ་ཞིང་ཆོས་གོས་མི་བྱའོ་སྙམ་དུ་སེམས་པས་མཚམས་ལས་འདའ་བར་བྱེད་ན་དེའི་སྲ་བརྐྱང་རང་འཇུག་པ་དང་བྲལ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། ཊཱི་ཀ་ལས་ཀྱང་། ཆོས་གོས་བྱ་བའི་བསམ་པ་ལ་ཐེ་ཚོམ་ཟ་ཞིང་།ཕྱིར་མི་འོང་བའི་སེམས་ཀྱིས་སམ་ཕྱིར་འོང་བ་ལ་ཐེ་ཚོམ་ཟ་བའི་སེམས་ཀྱིས་མཚམས་ལས་འདས་པ་དང་ཞེས་བཤད་དོ། ། ༈ བཅོས་མ་ཉིད་ཀྱི་དབྱུང་བ། གཉིས་པ་ལ། ཆོ་གས་སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་བ་དངོས། །ཕན་ཡོན་ཐོས་པའི་མ་མ་བསྟན། ། ༈ ཆོ་གས་སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་བ་དངོས། དང་པོ་ནི། གསོལ་གཞིའི་ལས་ཀྱིས་དབྱུང་བ་ལས་གཞན་པ་རང་འཇུག་པ་དང་བྲལ་བར་གྱུར་པའི་བྱ་བ་སྦྱོར་བས་འགྲོ་བ་ལ་སོགས་པས་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པར་མི་བྱའོ། །སྲ་བརྐྱང་གཏིང་ནས་ཟླ་བ་ལྔ་ལས་འདས་པར་བཞག་སྟེ་སྲ་བརྐྱང་གི་བྱིན་རླབས་རང་ཞིག་མི་བྱའོ། །ཞེས་ཀྱང་གཞུང་འདིས་བསྟན་ཏོ། །སྲ་བརྐྱང་དུས་སུ་དབྱུང་བ་དེའི་དུས་ནི་དཔྱིད་ཟླ་ར་བའི་ཉའོ། །འདིའི་དམིགས་བསལ་ནི་གཉིས་ཡོད་དེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་དབྱར་ཕྱི་མར་ཁས་བླངས་ན་དཔྱིད་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ཉ་ལ་དེ་དབྱུང་ངོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དུས་སུ་དབྱུང་བ་དེ་དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཉ་ལ་དབྱུང་བ་ཡང་ཡོད་དེ། སྟོན་འབྲིང་ 7-433a པོའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལ་སྲ་
【現代漢語翻譯】 他說，『那個人的堅固物就毀壞了。』所謂堅固物的獲得，是指製作僧衣尚未完成時，因損壞或被火燒等原因而導致製作中斷。『毀壞』的意思是，在僧衣製作完成之前，由於某種因緣而中斷。這是 टीका (ṭīkā，註釋) 中所說的。這也象徵著，失去了獲得堅固物的機會，聽到失去的訊息，那個人的堅固物就毀壞了。對僧衣的期望中斷，就是獲得堅固物的意願中斷。』他說。這三種情況下的行為、變化和中斷都存在。 第四個未說明的是：猶豫不決，這裡只說明瞭關於返回或不返回的兩種猶豫。至於做不做僧衣的猶豫，本文並未說明。現在很多人這樣解釋，但他們並沒有理解本文的含義。在《自釋》中說：『是返回還是不返回的猶豫，以及做不做僧衣的猶豫，像這樣猶豫不決，就像取出堅固物一樣。』這裡引用了《自釋》和 टीका (ṭīkā，註釋) 的引文，其中說：『如果想著是返回並做僧衣，還是不返回並不做僧衣，這樣想就會超出界限，他的堅固物就會自動脫落。』 टीका (ṭīkā，註釋) 中也說：『如果對做僧衣的想法猶豫不決，或者因為不返回的想法，或者因為對返回猶豫不決的想法而超出界限。』 第二部分是：通過儀式取出堅固物。未說明聽到利益的情況。 首先是：通過請求的儀式取出，除了通過請求的儀式取出之外，對於自動脫落的情況，不應通過行走等行為來追隨。堅固物放置超過五個月，堅固物的加持不會自動消失。』本文也說明了這一點。取出堅固物的合適時間是春季第一個月的滿月日。這裡有兩個例外： टीका (ṭīkā，註釋) 中說：『如果所有僧團都同意在夏季之後接受，那麼就在春季第二個月的滿月日取出。』取出堅固物的時間也有在冬季最後一個月的滿月日取出的情況，即在秋季第二個月的十六日。
【English Translation】 He said, 'That person's solid object is destroyed.' The so-called obtaining of a solid object refers to the interruption of making robes due to damage or burning, etc., before the completion of the robe making. 'Destroyed' means that before the robe making is completed, it is interrupted due to some cause. This is what is said in the ṭīkā (commentary). This also symbolizes that losing the opportunity to obtain a solid object, and hearing the news of the loss, that person's solid object is destroyed. The interruption of the expectation of robes is the interruption of the intention to obtain a solid object.' He said. The actions, changes, and interruptions in these three situations exist. The fourth unstated is: doubt. This only states the two doubts about returning or not returning. As for the doubt of whether to make robes or not, this article does not state. Many people explain it this way now, but they have not understood the meaning of this article. In the 'Self-Explanation' it says: 'The doubt of whether to return or not to return, and the doubt of whether to make robes or not to make robes, thinking like this is like taking out a solid object.' Here, the quotations from 'Self-Explanation' and ṭīkā (commentary) are cited, which say: 'If you think about returning and making robes, or not returning and not making robes, thinking like this will exceed the limit, and his solid object will automatically fall off.' The ṭīkā (commentary) also says: 'If you hesitate about the idea of making robes, or because of the idea of not returning, or because of the idea of hesitating about returning, you exceed the limit.' The second part is: taking out the solid object through rituals. The situation of hearing the benefits is not stated. First, it is: taking out through the ritual of request. Apart from taking out through the ritual of request, for the case of automatic falling off, one should not follow up with actions such as walking. The solid object is placed for more than five months, and the blessing of the solid object will not disappear automatically.' This article also states this. The appropriate time to take out the solid object is the full moon day of the first month of spring. There are two exceptions here: The ṭīkā (commentary) says: 'If all the Sangha agree to accept it after summer, then it should be taken out on the full moon day of the second month of spring.' There are also cases where the solid object is taken out on the full moon day of the last month of winter, that is, on the sixteenth day of the second month of autumn.
བརྐྱང་བཏིང་ཞིང་། ཟླ་བཤོལ་བོར་ཏེ་དགུན་ཟླ་འབྲིང་པོ་གཉིས་བྱུང་བ་ན་དགུན་ཟླ་ཐ་ཆུང་གི་ཉ་ལ་དུས་སུ་དབྱུང་བ་སྟེ། དེའང་སྲ་བརྐྱང་གི་དུས་ཟླ་བ་ལྔ་ཡིན་ཅིང་། དེ་ལས་འདས་ན་སྲ་བརྐྱང་གི་འཕེན་པ་ཟད་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་ཡང་དཔྱིད་རའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལ་སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་བའི་གཞུང་སྣང་སྟེ། ལུང་གཞི་ལས། སྲ་བརྐྱང་འདིང་བའི་དགེ་སློང་གིས་དཔྱིད་ཟླ་ར་བའི་ཡར་གྱི་ངོའི་ཚེས་བཅོ་ལྔ་ལ་གོ་བར་བྱ་སྟེ། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་སང་ཁོ་བོས་སྲ་བརྐྱང་འབྱིན་གྱིས་ཁྱེད་ཅག་སོ་སོའི་ཆོས་གོས་རྣམས་བྱིན་གྱིས་རློབས་ཤིག་ཅེས་བཤད་ཅིང་། བསྡུས་པ་ལས་ཀྱང་། ཚེས་བཅོ་ལྔའི་ཕྱི་དེ་ཉིན་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་གསོལ་བ་དང་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་བར་བྱའོ་ཞེས་བཤད་དེ། དེ་ལྟར་ན་སྲ་བརྐྱང་གི་བྱིན་རླབས་ཟླ་བ་ལྔ་དང་ཞག་གཅིག་འཆགས་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་རོ། །དེས་ན་མདོ་རྩ་འགྲེལ་གཙོ་བོར་བཟུང་ངོ་། །ལོ་གཉིས་པ་ལ་སོགས་པའི་དཔྱིད་ཟླ་ར་བའི་ཉ་ལ་དབྱུང་བར་ཐལ་བ་བསལ་བའི་ཕྱིར་ཚིག་འདི་སྨོས་ཏེ། སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བ་དེ་ཉིད་ཀྱི་མོད་ལ་འབྱུང་བའི་དཔྱིད་ར་བའི་ཉ་ལ་དབྱུང་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་ཆོམ་རྐུན་པས་བཅོམ་པ་སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པ་འགོད་པ་རིང་བའི་དོན་ཉིད་དུ་ནི་དཔྱིད་ཟླ་ར་བའི་ཉ་བས་སྔར་ཡང་དབྱུང་ངོ་། །ཉའམ་སྟོང་གི་གསོ་སྦྱོང་གི་དུས་དང་སྦྱར་ཏེ་གསོ་སྦྱོང་བྱས་པའི་རྗེས་ལ་སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་ངོ་། ། ༈ ཕན་ཡོན་ཐོས་པའི་མ་མ་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། སྔར་བུས་མ་ཡིན་པ་དེར་སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་བ་ཉམས་སུ་མ་མྱོང་བ་དང་ལྡན་པ་ལ་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་ནས་ཟླ་བ་ལྔ་འདས་ན་ནི། ཕྱུང་བ་དེ་མ་ཐོས་ཀྱང་ཕན་ཡོན་ལ་འཇུག་པས་ཟླ་བ་ལྔ་ཚུན་ཆད་ནི་སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་བ་དེ་མ་ཐོས་ཀྱི་བར་དུ་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བ་དེའི་ཕན་ཡོན་རྗེས་སུ་འཇུག་གོ། ཞེས་གསུངས་པས་ཕན་ཡོན་བཟློག་ 7-433b ཅིང་མེད་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་རྩ་བ་དང་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏེ་ཊཱི་ཀར་དངོས་སུ་ཡོང་ངོ་། །ཅི་གནས་སྐབས་ཐམས་ཅད་ལ་མ་ཐོས་ཀྱི་བར་དུ་ཕན་ཡོན་རྗེས་སུ་འཇུག་ཅིང་། ཐོས་ན་ཕན་ཡོན་བཟློག་གམ་ཞེ་ན། སྲ་བརྐྱང་གི་མཚམས་འདིར་ཕྱིས་འོང་ངེས་སྙམ་པའི་བསམ་པ་ནི་ཡོད་ཅིང་། སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པའི་སྐལ་བ་ལས་ཆོས་གོས་བྱ་བའི་བསམ་པ་རྗེས་སུ་འབྲེལ་བ་མེད་ན་མ་ཐོས་ཀྱི་བར་དུ་ཕན་ཡོན་རྗེས་སུ་འཇུག་ཅིང་། ཐོས་ན་ནི་ལྡོག་གོ། སྲ་བརྐྱང་གི་མཚམས་འདིར་ཕྱིར་མི་འོང་ངེས་སོ་སྙམ་སྟེ་སྲ་བརྐྱང་གི་མཚམས་ལ་རེ་བ་མེད་ཅིང་། སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པ་ལ་ཡང་རེ་བ་མེད་པའི་བསམ་པ་སྐྱེས་ན་ནི་བསམ་པ་དེ་སྐྱེས་པའི་ཚེ་ཉིད་ན་སྲ་བརྐྱང་འཇིག་སྟེ། མ་ཐོས་ཀྱི་བར་དུ་ཕན་ཡོན་རྗེས་སུ་འཇུག་པ་ཡང་མ་ཡིན་ལ། མ་ཐོས་ཀྱང་ཕན་ཡོན་བཟློག་སྟེ་ཐ
【現代漢語翻譯】 將安居處鋪設好之後，如果遇到閏月，就推遲到仲冬二月，在季冬月的月末解除安居。安居的時間是五個月，超過這個時間，安居的利益就會耗盡。此外，經典中記載，在春季的首月十六解除安居。根據根本律藏，安居的比丘應當在春季首月上半月的十五日宣佈：『諸位具壽，明天我要解除安居，請你們各自加持自己的法衣。』在《事類品》中也說：『十五日的第二天，所有僧眾應當通過羯磨和二羯磨來解除安居。』這樣一來，安居的加持就會持續五個月零一天。因此，應當主要依據根本律和註釋。爲了避免在第二年等情況下，在春季首月的月末解除安居，所以說了這句話：安居鋪設好之後，立即在春季首月的月末解除安居。如果比丘被盜賊搶劫，爲了能夠長期享用安居的利益，也可以在春季首月的月末之前解除安居。在齋戒日或空日進行齋戒之後，再解除安居。 二、未聽聞利益的未指示： 第二種情況是：對於之前沒有經歷過安居的人，如果安居了五個月之後才解除安居，即使沒有聽聞解除安居的事情，也能獲得安居的利益。如果在五個月之內，在沒有聽聞解除安居之前，安居的利益會一直伴隨著他。經文中說，安居的利益會被阻止而消失，這在根本律中通過暗示的方式說明，而在 टीका 中則直接說明。如果無論在什麼情況下，安居的利益都會在沒有聽聞之前一直伴隨著，聽聞之後利益就會消失嗎？如果安居者有『以後一定會回來』的想法，並且沒有將安居的收穫用於法衣的想法，那麼在沒有聽聞之前，安居的利益會一直伴隨著他，聽聞之後利益就會消失。如果安居者認為『以後肯定不會回來』，對安居處沒有期望，對安居的收穫也沒有期望，那麼這種想法產生的當下，安居就結束了。因此，即使沒有聽聞，安居的利益也不會伴隨著他，即使沒有聽聞，利益也會消失。
【English Translation】 After setting up the dwelling, if there is an intercalary month, it should be postponed to the middle two months of winter, and the retreat should be lifted at the end of the last month of winter. The duration of the retreat is five months, and beyond this, the benefits of the retreat will be exhausted. Furthermore, it is recorded in the scriptures that the retreat should be lifted on the sixteenth day of the first month of spring. According to the Root Vinaya, the bhikshu in retreat should announce on the fifteenth day of the first half of the first month of spring: 'Venerable ones, tomorrow I will lift the retreat, please bless your respective robes.' In the Matters Section, it is also said: 'On the day after the fifteenth, all the sangha should lift the retreat through karma and two karmas.' In this way, the blessings of the retreat will last for five months and one day. Therefore, one should mainly rely on the Root Vinaya and its commentaries. To avoid lifting the retreat at the end of the first month of spring in the second year, etc., this sentence is said: After the retreat is set up, it should be lifted immediately at the end of the first month of spring. If a bhikshu is robbed by thieves, in order to enjoy the benefits of the retreat for a long time, he can also lift the retreat before the end of the first month of spring. After fasting on the fast day or empty day, the retreat should be lifted. II. Non-Indication of Unheard Benefits: The second case is: For someone who has not experienced the retreat before, if the retreat is lifted after five months, even if he has not heard about the lifting of the retreat, he can still obtain the benefits of the retreat. If within five months, before hearing about the lifting of the retreat, the benefits of the retreat will always accompany him. The scriptures say that the benefits of the retreat will be prevented and disappear, which is explained in the Root Vinaya through implication, while it is directly explained in the टीका. If in any case, the benefits of the retreat will always accompany him until he hears about it, will the benefits disappear after hearing about it? If the retreatant has the thought that 'I will definitely come back later,' and does not intend to use the gains of the retreat for robes, then before hearing about it, the benefits of the retreat will always accompany him, and after hearing about it, the benefits will disappear. If the retreatant thinks 'I will definitely not come back later,' has no expectation for the retreat place, and has no expectation for the gains of the retreat, then the moment this thought arises, the retreat ends. Therefore, even if he has not heard about it, the benefits of the retreat will not accompany him, and even if he has not heard about it, the benefits will disappear.
ོས་པ་ན་ལྡོག་པའང་མ་ཡིན་ནོ། །རྗེས་སུ་འབྲེལ་བ་ཡོད་ན་ཇི་སྲིད་དུ་ཕན་ཡོན་རྗེས་སུ་འཇུག་ཅེ་ན། སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པའམ་སྐལ་བ་ལས་ཆོས་གོས་བྱ་བའི་བསམ་པས་རྗེས་སུ་འབྲེལ་བ་ཡོད་ན་ནི་སྲ་བརྐྱང་ཕྱུང་བར་ཐོས་ཀྱང་རྗེས་སུ་འབྲེལ་བ་ཡོད་པ་དེ་ཉིད་རྒྱུན་མ་ཆད་ཀྱི་བར་དུ་དེའི་ཕན་ཡོན་རྗེས་སུ་འཇུག་གོ། ཆོས་ཀྱི་བཤེས་གཉེན་གྱི་བཞེད་པ་ནི། རྗེས་སུ་འབྲེལ་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་བྱེད་པར་འགྱུར་བ་མཐར་ཐུག་པ་དང་། བརྩམས་པ་ཞིག་པ་དང་། བསམ་པ་རྒྱུན་ཆད་པ་དང་གསུམ་ལས་བཟློག་པ་སྟེ། མས་རིམ་བཞིན་དུ་སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པའི་གོས་ལ་རེ་བ་ཡོད་པ་དང་། གོས་བརྩམས་པ་མ་ཞིག་པ་དང་། ཆོས་གོས་བཟོ་བྱེད་པར་བརྩམས་ཏེ་ཆོས་གོས་བྱེད་པར་འགྱུར་བ་མཐར་ཐུག་པར་མ་གྱུར་པའི་ཤན་ཡོད་པའོ། ། ༈ སྐབས་ཀྱི་བསླབ་བྱ་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ནི།སྲ་བརྐྱང་མ་ཕྱུང་ན་དགེ་སློང་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བ་དེའི་དུས་ཀྱི་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བ་དེའི་དུས་ཀྱི་རྙེད་པ་བགོ་བར་མི་བྱའོ། །སྲ་བརྐྱང་དེ་ནི་ཆོས་ 7-434a གོས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་བ་གཞན་དག་གི་གཏེར་གྱི་གནས་ལྟ་བུ་ཡིན་པས། དེ་ཕྱུང་བར་གྱུར་པ་དེའི་ཚེ་ན་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བའི་དུས་ལས་བྱུང་བའི་རྙེད་པ་བགོ་བར་བྱའི། དེ་མ་བྱུང་བའི་སྔོན་དུ་བགོ་བར་མི་བྱའོ། །གཞིར་གཏོགས་པའི་སྲ་བརྐྱང་གི་གཞིའོ། ། ༈ ཞུ་བ་སོགས་ཀྱིས་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ལ། གདིང་བ་དབྱུང་དུས་སྤྲོས་པ་དང་། །ཇི་ལྟར་དབྱུང་གདིང་སྤྲོས་པ་དང་། །གནས་ཁང་གདིང་དབྱུང་སྤྲོས་པ་དང་། །དོགས་གཅོད་ཕན་ཡོན་སྤྲོས་པའོ། ། ༈ གདིང་བ་དབྱུང་དུས་སྤྲོས་པ། དང་པོ་ནི། སྲ་བརྐྱང་གདིང་བའི་དུས་ནི་སྟོན་ཟླ་འབྲིང་པོའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ཡིན་ལ། ཟླ་བཤོལ་དོར་བ་ནི་རྒྱལ་པོའི་རྗེས་སུ་འབྲང་ངོ་། །ཞེས་གསུངས་པས་བཤོལ་དོར་བའི་ཚེ་ན་སྟོན་ཟླ་འབྲིང་པོ་གཉིས་སུ་རྒྱལ་པོས་བྱས་པ་ན། ཟླ་བ་དེ་གཉིས་གང་ལ་སྲ་བརྐྱང་གདིང་ཞེ་ན། དབྱར་གནས་ཟླ་བ་གསུམ་གྱི་ཐ་མའི་དུས་ཀྱི་དགག་དབྱེ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་ཕྱི་དེ་ཉིན་པར་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བར་བྱའི། བཤོལ་ཟླའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བས་ནི་མི་བྱའོ། །འཐབ་ཀྲོལ་ཅན་གྱིས་དུས་ཀྱི་སྔ་ཕྱི་དགག་དབྱེ་བྱས་པ་འདི་དགག་དབྱེ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་གདིང་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །གསོ་སྦྱོང་གི་མཐའ་ཞེས་པ་འདི་ལ་བཤད་ལུགས་གཉིས་ལས། དང་པོ་གསོ་སྦྱོང་བཏགས་མིང་དུ་བཤད་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། འདིར་གསོ་སྦྱོང་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲ་ནི་ཚེས་བཅོ་ལྔའི་གསོ་སྦྱོང་གི་དུས་སུ་དགག་དབྱེ་བྱས་པའོ་ཞེས་གསུངས་པས། གསོ་སྦྱོང་གི་མིང་བཏགས་ཀྱང་དགག་དབྱེ་སྟེ་དངོས་གཞིའི་དུས་ཀྱི་དགག་དབྱེ་བྱས་པའི་མཐའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་མ་ཡིན་པ་ལ་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བར་མི་བྱའོ། །གཉིས་པ་གསོ་སྦྱོང
【現代漢語翻譯】 དེ་ལ་ལྡོག་པའང་མ་ཡིན་ནོ། །(如果不是這樣，那也不是相反的情況。) 如果存在後續關聯，那麼利益會持續到什麼時候呢？如果因為堅固物（srabkyang，一種布料）的獲得或分配，而產生了製作僧衣的想法，那麼即使聽說堅固物被取出，只要這種後續關聯沒有中斷，其利益就會持續下去。 經師（choskyi sheshen，精神導師）的觀點是：後續關聯是指最終會完成、已經開始但沒有損壞、以及想法沒有中斷這三種情況的反面。也就是說，依次對堅固物的獲得之衣抱有期望，衣服已經開始製作但沒有損壞，以及已經開始製作僧衣並最終會完成的意願。 ༈ སྐབས་ཀྱི་བསླབ་བྱ་བརྗོད་པ། (現在講述相關的教誨。) 第二，如果堅固物沒有被取出，那麼所有比丘（dgeslong，佛教僧侶）都不能分享在鋪設堅固物時獲得的物品。因為這個堅固物就像一個可以加持其他物品的寶藏之地。當它被取出時，才能分享在鋪設堅固物時獲得的物品；在此之前，不能分享。這是屬於堅固物的基礎。 ༈ ཞུ་བ་སོགས་ཀྱིས་བརྗོད་པ། (現在通過請求等方式來講述。) 第二部分包括：鋪設和取出時的詳細說明、如何鋪設和取出的詳細說明、住所中鋪設和取出的詳細說明、以及消除疑惑和利益的詳細說明。 ༈ གདིང་བ་དབྱུང་དུས་སྤྲོས་པ། (現在詳細說明鋪設和取出的時間。) 首先，鋪設堅固物的時間是仲秋（ston zla 'bring po）十六日，而放棄閏月則遵循國王的決定。如經文所說，如果國王將仲秋定為兩個月，那麼應該在哪個月鋪設堅固物呢？應該像夏季安居（dbyar gnas）三個月的最後期限一樣，在後面的那個月鋪設堅固物，而不是遵循閏月。那些爭論時間先後的人所做的區分，並不像正確的區分那樣進行鋪設。所謂的齋戒日（gsosbyong）結束，對此有兩種解釋。第一種解釋是將齋戒日解釋為名稱，如 टीका（梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）中所說：『這裡所謂的齋戒日，是指在十五日的齋戒日所做的區分。』因此，即使以齋戒日為名，也是指區分，即在實際時間的區分結束后的十六日才能鋪設堅固物。第二種解釋是齋戒日
【English Translation】 If it is not so, then it is not the opposite either. If there is a subsequent connection, how long will the benefits continue? If, due to the acquisition or allocation of srabkyang (a type of cloth), the thought of making a monastic robe arises, then even if it is heard that the srabkyang has been taken out, as long as this subsequent connection is not interrupted, its benefits will continue. The view of the spiritual friend (choskyi sheshen) is that subsequent connection refers to the opposite of three situations: ultimately being completed, having been started but not damaged, and the thought not being interrupted. That is, successively having hope for the garment obtained from the srabkyang, the garment having been started but not damaged, and having started to make a monastic robe and the intention to ultimately complete it. ༈ སྐབས་ཀྱི་བསླབ་བྱ་བརྗོད་པ། (Now, speaking about the related teachings.) Secondly, if the srabkyang has not been taken out, then all monks (dgeslong) should not share the items obtained at the time of laying the srabkyang. Because this srabkyang is like a treasure place that can bless other items. When it is taken out, then the items obtained at the time of laying the srabkyang should be shared; before that, it should not be shared. This is the basis belonging to the srabkyang. ༈ ཞུ་བ་སོགས་ཀྱིས་བརྗོད་པ། (Now, speaking through requests, etc.) The second part includes: detailed explanations of laying and taking out, detailed explanations of how to lay and take out, detailed explanations of laying and taking out in the residence, and detailed explanations of eliminating doubts and benefits. ༈ གདིང་བ་དབྱུང་དུས་སྤྲོས་པ། (Now, detailing the time of laying and taking out.) Firstly, the time for laying the srabkyang is the sixteenth day of the middle autumn month (ston zla 'bring po), and abandoning the leap month follows the king's decision. As the scripture says, if the king designates the middle autumn as two months, then in which month should the srabkyang be laid? It should be laid in the later month, just like the deadline for the three months of the summer retreat (dbyar gnas), and not following the leap month. The distinctions made by those who argue about the timing are not laying in accordance with the correct distinctions. The so-called end of the Uposatha (gsosbyong), there are two explanations for this. The first explanation is to explain the Uposatha as a name, as stated in the टीका (Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, Chinese literal meaning): 'Here, the term Uposatha refers to the distinction made on the fifteenth day of the Uposatha.' Therefore, even if named Uposatha, it refers to the distinction, that is, the srabkyang should not be laid on the sixteenth day, which is the end of the distinction in the actual time. The second explanation is the Uposatha
་དངོས་མིང་དུ་བཤད་པ་ནི། འགྲེལ་ཆུང་ལས། འཐབ་ཀྲོལ་ཅན་གྱི་དབང་གིས་དུས་ཀྱི་སྔ་རོལ་དུ་དགག་དབྱེ་བྱས་ན་དབྱར་རྣམས་ཀྱི་ཐ་མ་ལ་དགག་དབྱེའི་དུས་སུ་གསོ་སྦྱོང་བྱ་ 7-434b དགོས་པས་དེའི་ཚེ་ན་གསོ་སྦྱོང་གི་མཐའ་མ་ཡིན་པ་ལ་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་བ་ཡང་གསོ་སྦྱོང་གི་མཐའ་མ་ཡིན་པ་ལ་མི་བྱའོ། །སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་བ་ཡང་གསོ་སྦྱོང་གི་མཐའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལ་བྱའམ་ཞེ་ན། འདི་ནི་གསོ་སྦྱོང་གི་ཉི་མ་ཚེས་བཅོ་ལྔ་དེ་ཉིད་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་གི་རྗེས་ལ་དབྱུང་བ་ཡིན་གྱི། ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལ་དབྱུང་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། ། ༈ ཇི་ལྟར་དབྱུང་གདིང་སྤྲོས་པ། གཉིས་པ་ནི། གཉུག་མར་གནས་པའི་ཚེས་བཅུ་དྲུག་ལ་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བ་ན། དགེ་སློང་གློ་བུར་དུ་འོངས་པ་ཆེས་མང་པོ་རྣམས་ཀྱི་ཚེས་བཅོ་ལྔ་ཡིན་པའི་དབང་གིས་གཉུག་མར་གནས་པ་དེ་དག་གིས་ཀྱང་གསོ་སྦྱོང་བཅོ་ལྔ་པ་བྱས་ན་སྲ་བརྐྱང་རང་འཇུག་པ་དང་བྲལ་བའི་ཕྱུང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ་སྟེ། སྲ་བརྐྱང་དེ་འཆགས་པའི་དུས་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས་ཀྱང་། ཉི་མ་གཉིས་པ་ལ་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བར་བྱའོ། །བཀྲ་ཤིས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་བྱས་པ་ལ་ནི་འདིར་ཐལ་བར་མི་འགྱུར་ཏེ། དེ་ནི་དུས་མ་ཡིན་པར་བཏིང་བའི་བློ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །སྲ་བརྐྱང་བཏིང་ནས་བྱེ་བ་དག་ལ་ནི་དབྱུང་བ་དེ་ཐ་དད་པ་གྲུབ་བོ། །ཞེས་ལུང་བྲམ་ཟེའི་བུ་མོས་ཞུས་པ་དང་། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་གསུམ་ཆར་ལས་བཤད་དོ། །རྙེད་པ་དེ་ཐ་དད་པར་འགྲུབ་ཅེས་ལུང་ཞུ་བ་ལས་བཤད་ཀྱང་། གཞུང་འདིའི་དོན་ནི་སྔ་མ་ལྟར་ཡིན་ནོ། །དབྱར་གནས་པའི་དགེ་འདུན་བྱེ་ནས་གནས་དེ་ན་ཕྱོགས་གཉིས་ཀ་ཡོད་ན་གང་གིས་སྲ་བརྐྱང་གདིང་ཞེ་ན། ཆོས་སྨྲ་བ་དག་ཡོད་པས་དེས་གདིང་ངོ་། །དེའི་ཚེ་ན་གནས་དེར་ཕྱོགས་གཉིས་ཀས་སོ་སོར་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་ན་རྙེད་པ་ཇི་ལྟར་རྣམ་པར་བཞག་ཅེ་ན། དབྱར་གནས་པ་རྫོགས་ནས་དགེ་འདུན་གཉིས་སུ་བྱེ་བའི་གནས་དེར་ཆོས་སྨྲ་བ་ལས་གཞན་ཆོས་མ་ཡིན་པར་སྨྲ་བ་དག་གིས་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བར་བྱས་ཀྱང་། དབྱར་ 7-435a གནས་ཀྱི་རྙེད་པ་ནི་དགག་དབྱེ་ཚུན་དུ་བྱུང་བ་དེ་ཆོས་སྨྲ་བ་དེ་དག་ལ་འོས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཆོས་མ་ཡིན་པར་སྨྲ་བ་དག་ལ་ནི་འོས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཕྱོགས་གཞན་དུ་གནས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །གལ་ཏེ་ཕྱོགས་གཉིས་ཀ་སོ་སོར་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་ན་སྲ་བརྐྱང་གི་རྙེད་པ་ནི་སོ་སོར་ཆོས་དང་ཆོས་མིན་པའི་ཕྱོགས་གཉིས་ཀ་ལ་འོས་པ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། སྐབས་འདི་ཉིད་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བའི་རྒྱུ་ལས་འབྱུང་བའི་རྙེད་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ཐམས་ཅད་ལ་འོས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པའི་གནས་སུ་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་དེ་སུ་ལ་མི་
【現代漢語翻譯】 關於真實名稱的解釋，在《釋論小疏》中說：'由於爭鬥的原因，如果在時間提前的情況下進行羯磨，那麼在夏季結束時，必須在羯磨的時間進行布薩。那時，不應在布薩的最後進行鋪設或取出堅硬的坐墊。'取出堅硬的坐墊也不應在布薩的最後進行。那麼，取出堅硬的坐墊應該在布薩結束的十六日進行嗎？不是的，這應該在布薩日，也就是十五日布薩之後進行，而不是在十六日進行。 如何鋪設和取出坐墊： 第二，如果在固定的十六日鋪設堅硬的坐墊，如果突然來了很多比丘，由於他們是十五日，那麼這些固定的人也做了十五日的布薩，那麼堅硬的坐墊自然就被取出了，因為它不是鋪設堅硬坐墊的時間。在《 टीका 》中也說：'應該在第二天鋪設堅硬的坐墊。對於做了吉祥布薩的人來說，這不會有過失，因為他們沒有在不適當的時間鋪設。'鋪設堅硬的坐墊后，對於分開的人來說，取出坐墊就成立了。'這是根據婆羅門女所問的經文，以及自己的《釋論》和《 टीका 》三者所說的。雖然經文中說'獲得的物品是分開成立的'，但這部論的意義如前所述。如果夏季安居的比丘分開，並且那個地方有兩個派別，那麼誰來鋪設堅硬的坐墊呢？有說法者來鋪設。那時，如果那個地方兩個派別各自鋪設堅硬的坐墊，那麼如何分配獲得的物品呢？夏季安居結束后，在比丘分為兩派的地方，即使不是說法者的人鋪設了堅硬的坐墊，夏季安居期間直到羯磨所獲得的物品也只應屬於說法者。不應屬於非說法者，因為他們住在另一個地方。這是《 टीका 》中所說的。如果兩個派別各自鋪設堅硬的坐墊，那麼堅硬坐墊的獲得物應分別屬於說法和非說法的兩個派別。因為在這個地方的《 टीका 》中說：'從鋪設堅硬坐墊的原因產生的獲得物，應該屬於所有人。'在自然存在的場所鋪設堅硬的坐墊，不屬於誰呢？
【English Translation】 Regarding the explanation of the actual name, the commentary states: 'Due to disputes, if the Karma is performed ahead of time, then at the end of summer, the Posadha must be performed at the time of the Karma. At that time, one should not lay out or remove the firm seat at the end of the Posadha.' Removing the firm seat should also not be done at the end of the Posadha. Then, should the removal of the firm seat be done on the sixteenth day, which is the end of the Posadha? No, this should be done after the Posadha day, which is the fifteenth day, not on the sixteenth day. How to lay out and remove the seat: Secondly, if the firm seat is laid out on the fixed sixteenth day, and if many monks suddenly arrive, and because it is the fifteenth day for them, then those who are fixed also perform the fifteenth day Posadha, then the firm seat is naturally removed, because it is not the time to lay out the firm seat. The ṭīkā also says: 'The firm seat should be laid out on the second day. For those who have performed the auspicious Posadha, this will not be a fault, because they did not lay it out at an inappropriate time.' After laying out the firm seat, for those who are separated, the removal of the seat is established. This is according to the scripture asked by the Brahmin girl, as well as one's own commentary and the three ṭīkās. Although the scripture says 'the acquired items are established separately,' the meaning of this treatise is as stated earlier. If the monks who have been in summer retreat separate, and if there are two factions in that place, then who should lay out the firm seat? Those who speak the Dharma should lay it out. At that time, if the two factions in that place each lay out the firm seat separately, then how should the acquired items be distributed? After the summer retreat is over, in the place where the monks have separated into two factions, even if those who do not speak the Dharma other than the Dharma speakers lay out the firm seat, the items acquired during the summer retreat up to the Karma should only belong to those Dharma speakers. They should not belong to the non-Dharma speakers, because they live in another place. This is what the ṭīkā says. If the two factions each lay out the firm seat separately, then the acquired items from the firm seat should belong separately to the two factions of Dharma and non-Dharma. Because in the ṭīkā of this very place it says: 'Whatever acquired items arise from the cause of laying out the firm seat, should belong to everyone.' In a place that exists naturally, to whom does laying out the firm seat not belong?
འབྱུང་ཞེ་ན། ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གིས་སྤངས་པ་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་རྣམས་ལ་མི་འབྱུང་ངོ་། །གནས་ནས་བྱུང་ན་ཡང་གནས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་ཐལ་བྱུང་དུ་མི་འགྲོ་བར་མཚམས་ཀྱི་ནང་མཐའ་འཁོར་གཅིག་ཏུ་འཁོད་པ་ལས། ཆད་པ་མེད་པ་དང་ཆད་པས་བཅད་པ་དེ་གཉིས་ཀ་དགེ་འདུན་དུ་ལོངས་ཏེ་སྲ་བརྐྱང་སོ་སོར་བཏིང་ནའང་ཆད་པ་ཡོད་པ་རྣམས་ཀྱིས་སྲ་བརྐྱང་གི་ཕན་ཡོན་དང་རྙེད་པ་མི་ཐོབ་བོ། །སྲ་བརྐྱང་གདིང་བའི་བསམ་པ་ཡོད་ཅིང་དེ་ལ་འདུན་པ་མ་ལོག་པར་གནས་པས་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བ་ནི་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བ་ཡིན་ནོ། །བསམ་པ་གནས་པ་ནི་བཏིང་བ་ཡིན་པ་དེའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་གཞན་དག་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་སྲ་བརྐྱང་འདིང་བའི་བྱ་བ་ལ་དགེ་སློང་གིས་འདུན་པ་ཕུལ་བའི་དབང་གིས་འདུན་པ་འབུལ་བར་བྱེད་པ་དེ་ལས་ལྷག་མ་འདུན་པ་བླང་བའི་དགེ་སློང་གཞན་རྣམས་ཀྱི་སྲ་བརྐྱང་འདིང་བའི་བྱ་བ་བྱས་ན་འདུན་པ་ཕུལ་བ་དེས་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བར་བྱས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་སྟེ་ཕན་ཡོན་ཐོབ་ཅིང་རྙེད་པ་དབང་ངོ་། །བསམ་པ་གནས་པ་དེ་དང་བྲལ་བ་ནི་སྲ་བརྐྱང་མ་ཆགས་པའི་ཚུལ་གྱིས་ཕྱུང་བ་ཉིད་ཡིན་ཏེ། སྲ་བརྐྱང་མི་འཆགས་པ་ཡིན་ནོ། ། 7-435b བསམ་པ་གནས་པ་ནི་བཏིང་བ་ཡིན་ལ། དེ་དང་བྲལ་བ་ནི་ཕྱུང་བ་ཡིན་པས་དེའི་ཕྱིར་འདུན་པ་མ་ཕུལ་བ་ལ་ནི་གདིང་བ་དང་། དབྱུང་བའི་དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུ་འདུག་ཏུ་ཟིན་ཀྱང་གཉིད་ལོག་གམ་སྙོམས་པར་ཞུགས་ན་མ་ཐོས་ཀྱི་བར་དུ་བཏིང་བ་དང་ཕྱུང་བ་མི་འབྱུང་ངོ་། ། ༈ གནས་ཁང་གདིང་དབྱུང་སྤྲོས་པ། གསུམ་པ་ནི། གཙུག་ལག་ཁང་ཐ་དད་པ་གཉིས་སམ་གསུམ་ལྟ་བུ་མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་པས་མཚམས་གཅིག་པ་ཉིད་ཡིན་ན་མཚམས་གཅིག་གི་ནང་ན་གནས་དུ་མ་ཡོད་པ་དེར་གནས་ཐ་དད་གཞན་དུ་དབྱར་གནས་པ་རྣམས་ཀྱང་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བའི་ཕྱིར་དབྱར་གནས་པ་ཉིད་ཡིན་པས། དབྱར་གནས་གཞན་དུ་གནས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་སྲ་བརྐྱང་གདིང་དུ་རུང་སྟེ། གནས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཐ་དད་ཀྱང་མཚམས་པོ་ཆེ་གཅིག་ཏུ་གཏོགས་པས་མཚམས་དེ་ཉིད་དུ་དབྱར་གནས་ཤིང་། མཚམས་དེ་ཉིད་དུ་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བའི་ཕྱིར་རོ། །འདི་ནི་དབྱར་གནས་ཁས་ལེན་པའི་སྔ་རོལ་ནས་མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་པའི་དབང་དུ་བྱས་སོ། །གཙུག་ལག་ཁང་ཐ་དད་པ་གཉིས་སམ་གསུམ་ལྟ་བུ་ལ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། གནས་གཞན་དེ་ནི་བཏིང་བའི་ཚེ་ཞེས་གསུངས་ཀྱང་གདིང་བའི་ཚེ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་དང་འགྲེལ་ཆུང་གི་བཤད་པ་དེ་ལེགས་པས། སྲ་བརྐྱང་གདིང་བའི་ཚེ་ན་མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་པས་མཚམས་གཅིག་པ་དེ་ཡིན་ན་གནས་གཅིག་པ་དེ་ཉིད་ཡིན་པས། གནས་གཞན་དུ་དབྱར་གནས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་འཆགས་ཏེ། དབྱར་གནས་པའི་དུས་ན་མཚམས་ཐ་དད་ཀྱང་། ཊཱི་ཀ་ལས།སྲ་བརྐྱང་གདིང་བའི་དུས་ན་མཚམས་གཅིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །མཚམས་པོ་ཆེ་གཅིག་གི་ནང་ན་གནས་དུ་མ་ཡོ
【現代漢語翻譯】 如果有人問，『不出現』是什麼意思？那是指那些已經從住所中被驅逐出去，並且斷絕了與佛法和世俗利益聯繫的人，對他們來說，『不出現』。即使是從住所中被驅逐，也不會隨意地跑到住所外面，而是在結界的內部邊緣安頓下來。無論是沒有被開除的，還是被開除后又重新加入僧團的，即使分別鋪設了坐墊，那些被開除的人也無法獲得坐墊的利益和收穫。如果有人有鋪設坐墊的想法，並且沒有改變這個意願，那麼他鋪設的坐墊就是真正鋪設的坐墊。因為意願存在即是鋪設，所以與其他僧侶一起參與鋪設坐墊的活動時，如果一位僧侶因為表達意願而獻出了自己的意願，那麼其他接受了這個意願的僧侶們所做的鋪設坐墊的行為，就等同於獻出意願的僧侶自己鋪設了坐墊，他因此可以獲得利益和收穫。如果失去了這個意願，就如同以不穩固的方式被驅逐出去一樣，坐墊也無法穩固地建立起來。 意願存在即是鋪設，失去意願即是被驅逐。因此，對於那些沒有表達意願的人來說，即使他們身處僧團之中，參與了鋪設和移除坐墊的活動，但如果他們睡著了或者進入了禪定狀態，在沒有聽到通知之前，鋪設和移除的行為都不會發生。 第三，關於住所的鋪設和移除的詳細說明： 如果有兩到三個不同的寺廟，通過劃定大的結界範圍而成為一個統一的結界，那麼在這個統一的結界記憶體在多個住所。即使那些在不同的住所過夏安居的人，因為他們鋪設了坐墊，所以仍然是在過夏安居。因此，在其他住所過夏安居的人也可以鋪設坐墊，因為住所的性質不同，但它們都屬於同一個大的結界範圍，因此他們在這個結界範圍內過夏安居，並且在這個結界範圍內鋪設了坐墊。這裡指的是在接受夏安居之前就已經劃定了大的結界範圍的情況。對於兩到三個不同的寺廟，根據 टीका（梵文，天城體，ṭīkā，註釋）的說法，雖然經文中說的是『鋪設的時候』，但 टीका 和小釋的解釋『在鋪設的時候』更為合理。因此，在鋪設坐墊的時候，如果通過劃定大的結界範圍而成為一個統一的結界，那麼它就是一個統一的住所。即使那些在其他住所過夏安居的人也可以穩固地鋪設坐墊，即使在過夏安居的時候結界是不同的，但 टीका 中解釋說，『在鋪設坐墊的時候，結界是統一的』。在一個大的結界範圍內存在多個住所。
【English Translation】 If someone asks, 'What does 'not arising' mean?' It refers to those who have been expelled from their residence and have severed ties with both Dharma and worldly benefits; for them, there is 'no arising.' Even if expelled from the residence, they do not recklessly wander outside the boundary but settle within the inner edge of the boundary. Whether they have not been expelled or have been expelled and then rejoined the Sangha, even if cushions are laid out separately, those who have been expelled cannot receive the benefits and gains of the cushion. If someone has the intention to lay a cushion and does not change this intention, then the cushion they lay is truly laid. Because intention exists, it is laying; therefore, when participating in the activity of laying cushions together with other monks, if a monk offers their intention by expressing it, then the act of laying cushions by the other monks who receive this intention is equivalent to the monk who offered the intention having laid the cushion themselves, and they can receive the benefits and gains. If this intention is lost, it is like being expelled in an unstable manner, and the cushion cannot be firmly established. Intention exists, it is laying; losing intention is being expelled. Therefore, for those who have not expressed intention, even if they are within the Sangha, participating in the activity of laying and removing cushions, if they fall asleep or enter into meditative absorption, the act of laying and removing will not occur until they hear the announcement. Third, detailed explanations regarding the laying and removing of residence: If there are two or three different monasteries, which become a unified boundary by demarcating a large boundary, then within this unified boundary, there are multiple residences. Even those who spend the summer retreat in different residences, because they have laid cushions, are still spending the summer retreat. Therefore, those who spend the summer retreat in other residences can also lay cushions, because the nature of the residences is different, but they all belong to the same large boundary, so they spend the summer retreat within this boundary, and they have laid cushions within this boundary. This refers to the situation where the large boundary was demarcated before accepting the summer retreat. For two or three different monasteries, according to the ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary), although the text says 'at the time of laying,' the explanation of the ṭīkā and the minor commentary 'at the time of laying' is more reasonable. Therefore, at the time of laying the cushion, if it becomes a unified boundary by demarcating a large boundary, then it is the same unified residence. Even those who spend the summer retreat in other residences can firmly lay cushions, even if the boundaries are different during the summer retreat, but the ṭīkā explains that 'at the time of laying the cushion, the boundary is unified.' Within one large boundary, there are multiple residences.
ད་པའི་གནས་གང་རུང་གཅིག་ཏུ་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་ནས་ཕྱིས་མཚམས་པོ་ཆེ་བཀྲོལ་ཏེ། མཚམས་ཐ་དད་པར་བྱས་ན་གནས་གང་ཡང་རུང་བ་ 7-436a སྲ་བརྐྱང་གདིང་བའི་གནས་དུ་མ་དེ་ལས་ཆོས་གོས་སྲ་བརྐྱང་དེའི་གནས་ཡིན་ནོ། །དེ་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་ཞེས་རིམ་པར་བསྒྱུར་རོ། །བཏིང་ནས་མཚམས་ཐ་དད་པར་བྱས་པ་འདི་ལ་གནས་དེ་དག་གང་དུ་བརྐྱང་ཡང་ཉེས་པ་མེད་ལ། གནས་དེ་དག་གཞན་དུ་ཁྱེར་ཡང་མཚམས་གཞན་དུ་ཁྱེར་བའི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་ངོ་། །གནས་ཐ་དད་མང་པོ་རྣམས་མཚམས་པོ་ཆེ་གཅིག་ཏུ་གྱུར་པའི་ནང་དུ་ཆོས་གོས་སུམ་ཕྲུགས་གཅིག་ཉིད་སྲ་བརྐྱང་དུ་བཏིང་ནས་མཚམས་པོ་ཆེ་བཀྲོལ་ཏེ། གནས་མང་པོ་དེ་དག་མཚམས་ཐ་དད་པ་ཉིད་ཡིན་ན་གནས་སོ་སོར་སྲ་བརྐྱང་དེ་དབྱུང་གི། ཐམས་ཅད་ཀྱི་གནས་གཅིག་ཏུ་དབྱུང་དུ་མི་རུང་ངོ་། །སྲ་བརྐྱང་གཅིག་ཀྱང་མཚམས་དེ་ན་གནས་པ་རྣམས་ཀྱི་སྲ་བརྐྱང་ཕྱུང་བས་མཚམས་གཞན་གྱི་སྲ་བརྐྱང་ཕྱུང་བར་མི་འགྱུར་ཏེ། རང་གི་གནས་སུ་བླངས་ཏེ་སྲ་བརྐྱང་དེ་བརྐྱང་བར་བྱའོ། །ཡང་ན་སྲ་བརྐྱང་དེ་མ་ཕྱུང་བའི་དགེ་སློང་འགའ་ཞིག་སྲ་བརྐྱང་གི་གནས་སུ་བཞག་པར་བྱ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། གཞན་དུ་ན་སྐྱ་རེངས་འཆར་བའི་དུས་སུ་སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་བ་རང་འཇུག་པ་དང་བྲལ་བར་འགྱུར་ཞིང་། འབྲལ་བའི་ཉེས་པར་ཡང་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །འོ་ན་སྦྱོར་བས་འགྲོའམ་ཐོས་བྱུང་གི་སྐབས་སུ་སྲ་བརྐྱང་ཕྱུང་བའི་དགེ་སློང་དེ་རྣམས་ཀྱིས་མཚམས་གཞན་ན་གནས་པའི་དགེ་སློང་གིས་སྲ་བརྐྱང་མི་འཇིག་པར་རྐྱོང་བར་ནུས་པ་དང་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། དེ་ནི་མཚམས་པོ་ཆེའི་ཚད་ཀྱིས་བསྡུས་པར་མ་ངེས་པས་རང་གིས་རྐྱོང་བར་བསྒྲུབ་མི་ནུས་ལ། ། འདིར་ནི་མཚམས་པོ་ཆེ་གཅིག་གི་ཁོངས་ན་གནས་པས་རང་གི་རྐྱོང་བར་བསྒྲུབ་པར་ནུབ་པས་སོ། །གནས་གཅིག་ཏུ་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བའི་དགེ་འདུན་རྣམས་ཆོས་ཕྱོགས་དང་ཆོས་མིན་ཕྱོགས་གཉིས་སུ་བྱེ་བ་ཉིད་ན་ཕྱོགས་དེ་གཉིས་སོ་སོ་ཉིད་དུ་སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་བར་བྱའོ། ། 7-436b བཏིང་ནས་བྱེ་ན་ཆོས་ཀྱི་ཕྱོགས་པས་ཀྱང་གཉིས་ཀའི་ཕྱུང་བར་མི་འགྱུར་ལ། ཆོས་མིན་ཕྱོགས་པས་ཀྱང་ངོ་། །འོ་ན་འདི་སྨོས་པར་མི་རིགས་ཏེ་ཆོས་ཀྱི་ཕྱོགས་སུ་གཅིག་ཀྱང་མཚམས་ཐ་དད་པས་གཉིས་ཀའི་ཕྱུང་བར་མི་འགྱུར་བར་གསུངས་པས་སོ་ཞེ་ན། སྔ་མ་ལ་ནི་གང་གིས་འབྱིན་པ་དེ་ལ་འདུན་པ་ཕུལ་ན་གཉིས་ཀའི་ཕྱུང་བར་འགྱུར་ལ། བཏིང་ནས་བྱེ་བ་འདི་ལ་ནི་དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ཏེ། ལྟ་བ་ཐ་དད་པས་འདུན་པ་ཉིད་ནི་མི་འཆགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་སློང་སྲ་བརྐྱང་མ་བཏིང་བས་སྲ་བརྐྱང་འབྱིན་པའི་ཁ་སྐོང་བྱེད་དམ། སྲ་བརྐྱང་མ་བཏིང་བ་ཁོ་ན་བཞི་ཡན་ཆད་དགེ་འདུན་གྱི་གྲངས་ཚང་བས་སྲ་བརྐྱང་ཕྱུང་བ་ནི་མ་ཕྱུང་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །མ་བཏིང་བ་ཉེ་ཚེས་ཕྱུང་བར་འགྱུར་བ་ནི་འདུན་པ་ཕུལ
【現代漢語翻譯】 如果將衣料拉伸固定在任何一個地點，之後解除大界，使其成為不同的小界，那麼無論在哪個地點拉伸固定衣料，那個地點就是衣料拉伸固定的地點。因此，可以按照順序翻譯為『無論哪個』。如果拉伸固定后將其劃分爲不同的小界，那麼無論在哪個地點拉伸，都沒有過失；即使將這些地點移動到其他地方，也不會產生移動小界的過失。如果許多不同的小界合併爲一個大界，並且將一套三件的僧衣拉伸固定在其中，之後解除大界，如果這些地點仍然是不同的小界，那麼應該在每個地點分別取出拉伸固定的衣料，不能在所有地點統一取出。即使只有一個拉伸固定的衣料，取出位於該界內的地點上的拉伸固定衣料，也不會變成取出其他界的拉伸固定衣料，因為應該取回自己的地點並拉伸固定衣料。或者，也可以將一些沒有取出拉伸固定衣料的比丘留在拉伸固定的地點。正如 टीका (梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)中所說：『否則，在黎明時取出拉伸固定的衣料，就會變成脫離自己的行為，並且會變成分離的過失。』那麼，如果通過 যোগ (藏文：སྦྱོར，梵文天城體：योग，梵文羅馬擬音：yoga，漢語字面意思：結合)或者聽聞的方式，那些取出拉伸固定衣料的比丘，是否與居住在其他界的比丘不能損壞拉伸固定衣料相矛盾呢？因為那不一定被大界的範圍所包含，所以自己不能完成拉伸固定。而這裡是因為居住在一個大界的範圍內，所以自己能夠完成拉伸固定。如果將拉伸固定衣料固定在一個地點的僧團分為法的方面和非法的方面，那麼應該在兩個方面分別取出拉伸固定的衣料。 如果拉伸固定後進行劃分，那麼屬於法的方面的人也不會取出兩個方面的衣料，屬於非法方面的人也不會。那麼，這是否沒有必要說明呢？因為之前已經說過，即使在法的方面，由於小界的劃分，也不會取出兩個方面的衣料。之前的說法是，如果向取出衣料的人提出請求，那麼就會取出兩個方面的衣料；而拉伸固定後進行劃分的情況則不是這樣，因為由於觀點不同，請求本身就不會成立。沒有拉伸固定衣料的比丘是否會彌補取出拉伸固定衣料的人數？僅僅是沒有拉伸固定衣料的四位或以上的比丘滿足僧團的人數，那麼取出拉伸固定衣料就不是沒有取出。沒有拉伸固定衣料的人接近時，會變成取出，這是因為提出了請求。
【English Translation】 If a cloth is stretched and fixed at any one place, and then the great boundary is dissolved, making it different small boundaries, then wherever the cloth is stretched and fixed, that place is the place where the cloth is stretched and fixed. Therefore, it can be translated in order as 'whichever'. If it is stretched and fixed and then divided into different small boundaries, then no matter where it is stretched, there is no fault; even if these places are moved to other places, there will be no fault of moving the small boundaries. If many different small boundaries are merged into one great boundary, and a set of three robes is stretched and fixed in it, and then the great boundary is dissolved, if these places are still different small boundaries, then the stretched and fixed cloth should be taken out separately at each place, and it cannot be taken out uniformly at all places. Even if there is only one stretched and fixed cloth, taking out the stretched and fixed cloth located at a place within that boundary will not become taking out the stretched and fixed cloth of another boundary, because one should take back one's own place and stretch and fix the cloth. Alternatively, some monks who have not taken out the stretched and fixed cloth can be left at the stretched and fixed place. As टीका (Tibetan: ཊཱི་ཀ་, Sanskrit Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: टीका, Chinese literal meaning: commentary) says: 'Otherwise, taking out the stretched and fixed cloth at dawn will become separating from one's own actions, and it will become the fault of separation.' Then, if through योग (Tibetan: སྦྱོར, Sanskrit Devanagari: योग, Sanskrit Romanization: yoga, Chinese literal meaning: union) or hearing, those monks who have taken out the stretched and fixed cloth, does it contradict the fact that the monks residing in other boundaries cannot damage the stretched and fixed cloth? Because that is not necessarily included in the scope of the great boundary, so one cannot complete the stretching and fixing oneself. But here, because it resides within the scope of one great boundary, one can complete the stretching and fixing oneself. If the Sangha that has stretched and fixed the cloth in one place is divided into the aspect of Dharma and the aspect of non-Dharma, then the stretched and fixed cloth should be taken out separately in the two aspects. If it is stretched and fixed and then divided, then those who belong to the aspect of Dharma will not take out the cloth of both aspects, and those who belong to the aspect of non-Dharma will not either. Then, is it not necessary to explain this? Because it has been said before that even in the aspect of Dharma, due to the division of small boundaries, the cloth of both aspects will not be taken out. The previous statement was that if a request is made to the person who takes out the cloth, then the cloth of both aspects will be taken out; but the situation of stretching and fixing and then dividing is not like this, because due to different views, the request itself will not be established. Will the monks who have not stretched and fixed the cloth make up for the number of people who take out the stretched and fixed cloth? Merely four or more monks who have not stretched and fixed the cloth meet the number of the Sangha, then taking out the stretched and fixed cloth is not not taking out. When a person who has not stretched and fixed the cloth approaches, it will become taking out, because a request has been made.
་བས་ཡིན་གྱི། གཞན་དུ་ན་བསྒྲུབ་པར་མི་ནུས་པར་འགྱུར་རོ། །དབྱར་གནས་པར་ཁས་མ་བླངས་པ་དང་། དབྱར་གནས་གཞན་དུ་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་ལ་སོགས་པའི་དགེ་སློང་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་མི་འབྱུང་བ་ཉིད་ཀྱིས་གཞན་དག་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བའི་དགེ་འདུན་དུ་མ་ལོངས་པའི་ཁ་སྐོང་དུ་མི་རུང་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །དགེ་འདུན་གྱི་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་ནས་དགེ་སློང་ཁ་ཅིག་ཤིའམ། ཁྲིམས་ཕུལ་ལམ། ཡུལ་གཞན་དུ་སོང་སྟེ་སྲ་བརྐྱང་འབྱིན་པའི་ཚེ་ན་དགེ་འདུན་དུ་མ་ལོངས་ན་དགེ་སློང་སྲ་བརྐྱང་མ་བཏིང་བ་ཉིད་ཀྱིས་སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་བར་མི་རུང་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། ། ༈ དོགས་གཅོད་ཕན་ཡོན་སྤྲོས་པ། བཞི་པ་ནི། དགེ་སློང་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བས་སྣམ་སྦྱར་མེད་པར་གྲོང་དུ་འཇུག་པ་ལ་སོགས་ཀྱིས་གྲོང་ཁྱེར་དུ་འཇུག་པ་ལ་སོགས་བསྡུས་པ་དང་། ལམ་པོ་ཆེའི་སུམ་མདོ་དང་། བཞི་མདོ་ཚུན་ཆད་དུ་འདུག་པ་ལ་ཡང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །སྲ་བརྐྱང་གི་གཞི་ཞུ་བ་ལ་སོགས་པའི་སྐབས་སོ། །འདིར་སྨྲས་པ།གསུང་རབས་མགྲིན་བརྒྱ་སྒྲོགས་པའི་ངང་མོ་འདི། །ཐུབ་བསྟན་ 7-437a ཡིད་བཞིན་རྒྱ་མཚོར་འཇུག་པ་གང་། །འཇམ་དཔལ་མགྲིན་པར་བྱེད་པའི་བླ་མ་ལས། །གཞན་པ་འཛམ་བུས་མཚན་པའི་གླིང་ན་སུ། དཔྱིད་ཀྱིས་གདུང་ལ་བསིལ་བའི་དངོས་པོ་དང་། །ཆགས་ལྡན་མིག་ལ་བདེ་སྦྱིན་ལང་ཚོའི་དཔལ། །ཐར་པ་འདོད་ལ་སྟོན་པའི་བཀའ་ཉིད་ལས། །གཞན་པའི་སེམས་ཀྱི་འགུགས་བྱེད་ཅི་ཞིག་ཡོད། །རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། སྲ་བརྐྱང་གི་གཞིའི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། །། ༈ རུང་བ་ཕལ་ཆེར་གོས་གྱི་གཞི། གཉིས་པ་ལ། ལུང་གཞི་ཉིད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་དང་། །ཕྲན་ཚེགས་སོགས་ཀྱིས་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། གོས་སྒྲུབ་སྤྱད་པའི་ཚུལ་དངོས་དང་། །གོས་རྒྱུ་རྙེད་པར་བཞག་ཚུལ་ལོ། ། ༈ གོས་སྒྲུབ་སྤྱད་པའི་ཚུལ་དངོས། དང་པོ་ལ། གོས་བྱད་གཞན་ཕྱོགས་མཐུན་པ་སྤངས། །བྱིན་ཆགས་གོས་དང་དམིགས་བསལ་བཅས། །མལ་གོས་སྤྱད་པའི་བསླབ་བྱ་དང་། །གོས་རུང་བརྟེན་ཅིང་མི་རུང་སྤང་། ། ༈ གོས་བྱད་གཞན་ཕྱོགས་མཐུན་པ་སྤངས་པ། དང་པོ་ནི། འདུལ་བའི་མདོ་བམ་པོ་བདུན་པ། མཚོན་གྱིས་མ་དྲས་པའི་གོས་དགེ་སློང་གིས་ལོངས་སྤྱད་པར་མི་བྱའོ། །ཁ་ཚར་དང་ཕུན་ཚར་མ་བཅད་པ་སྟེ་དེ་ནི་ཁྱིམ་པའི་གོས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དྲས་དྲུབས་མིན་ན་ལྷས་བྱིན་པའི་ཆ་ལུགས་ཡིན་པས་བཀག་གོ ། ༈ བྱིན་ཆགས་གོས་དང་དམིགས་བསལ་བཅས། གཉིས་པ་ནི། དྲས་ཤིང་དྲུབས་པ་ཆོས་གོས་ཉིད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ། །དྲས་ཤིང་དྲུབས་པ་ཞེས་པ་ནི། ལུང་གཞི་ལས། སྨན་པ་འཚོ་བྱེད་ཀྱིས་ལུས་འཕགས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་ན་བ་ལ་དཔྱད་བྱས་པ་ལས། དེས་དེ་ལ་བརྒྱ་སྟོང་རི་བའི་གོས་བེའུ་རས་ཡུག་པོ་ཆེ་བྱིན་པ་དེ་བླངས་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་ཕུལ་བ་
【現代漢語翻譯】 如果不是這樣，就無法完成。如果比丘沒有承諾安居，或者承諾在其他地方安居，那麼僅僅因為沒有比丘能夠鋪設堅硬的坐墊，就不能彌補僧團中沒有足夠比丘來鋪設堅硬坐墊的空缺。如果僧團鋪設了堅硬的坐墊后，一些比丘去世、還俗或去了其他地方，以至於在取出堅硬坐墊時僧團人數不足，那麼僅僅因為沒有比丘鋪設堅硬的坐墊，就不能取出堅硬的坐墊。 第四部分是關於消除疑惑的利益的闡述： 比丘鋪設堅硬的坐墊后，即使沒有三衣而進入村莊（包括進入城市），或者停留在主要道路的三岔路口甚至四岔路口，也沒有過錯。這是在請求鋪設堅硬坐墊的基礎等情況下。 在此說道：這隻發出百種聲音的經文天鵝，無論進入如意寶海的佛陀教法，除了擁有妙音的導師，在這世間誰能做到？春天帶來清涼的事物，以及給予有情眾生美麗容顏的財富，對於渴望解脫的人來說，除了佛陀的教誨，還有什麼能吸引人心？ 《廣大釋論·太陽輪》中，關於堅硬坐墊基礎的解釋到此結束。 以下是關於衣服基礎的大部分內容： 第二部分包括：《根本律》本身所說的內容，以及瑣碎事項等所說的內容。 第一部分包括：製作和使用衣服的方式，以及獲得衣服材料的方式。 以下是關於製作和使用衣服的方式： 第一部分包括：捨棄與他人相似的衣服，包括加持過的衣服和特殊情況，使用臥具的戒律，以及依靠允許的衣服並捨棄不允許的衣服。 以下是關於捨棄與他人相似的衣服： 第一部分是：《律經》第七卷中說，比丘不應使用未經剪裁的衣服，即沒有剪裁和縫製的衣服，因為那是俗人的衣服。如果沒有剪裁縫製，那就是外道的裝束，所以被禁止。 以下是關於加持過的衣服和特殊情況： 第二部分是：剪裁和縫製過的衣服應該被加持為袈裟。關於剪裁和縫製，《根本律》中記載，醫生耆婆（Jīvaka，जीव， जीवक，生命）為生病的頻婆娑羅王（Bimbisāra，बिम्बिसार，bimbisāra，影像）診治后，國王給了他一件價值百萬的細棉布，他拿著這件布獻給了世尊。
【English Translation】 Otherwise, it would not be possible to accomplish. If a bhikṣu has not vowed to reside in the summer retreat, or has vowed to reside in another place, then merely because there are not enough bhikṣus who can spread the firm seat, it is not permissible to fill the vacancy of the saṅgha (community) that does not have enough bhikṣus to spread the firm seat. If, after the saṅgha has spread the firm seat, some bhikṣus die, renounce their vows, or go to another place, so that there are not enough members of the saṅgha when the firm seat is to be removed, then merely because there are no bhikṣus who have spread the firm seat, it is not permissible to remove the firm seat. The fourth part is an explanation of the benefits of dispelling doubts: After a bhikṣu has spread the firm seat, even if he enters a village without the three robes (including entering a city), or stays at a three-way intersection or even a four-way intersection of a major road, there is no fault. This is in the context of requesting the basis of the firm seat, etc. Here it is said: This swan of scripture, proclaiming a hundred voices, whoever enters the ocean of the Buddha's teachings like a wish-fulfilling jewel, other than the guru who possesses the voice of Mañjuśrī (妙吉祥), who in this world can do it? The thing that cools the heat of spring, and the splendor of beauty that gives pleasure to the eyes of the passionate, for those who desire liberation, what else can attract the mind other than the Buddha's teachings? In the 'Great Commentary: Wheel of the Sun,' the explanation of the basis of the firm seat is complete. The following is mostly about the basis of clothing: The second part includes what is stated by the 'Root Vinaya' itself, and what is stated by minor matters, etc. The first part includes: the manner of making and using clothes, and the manner of obtaining clothing materials. The following is about the manner of making and using clothes: The first part includes: abandoning clothes similar to those of others, including blessed clothes and special circumstances, the precepts for using bedding, and relying on permissible clothes and abandoning impermissible clothes. The following is about abandoning clothes similar to those of others: The first part is: In the seventh volume of the 'Vinaya Sutra,' it is said that a bhikṣu should not use uncut clothes, that is, clothes that have not been cut and sewn, because that is the clothing of laypeople. If it is not cut and sewn, it is the attire of heretics, so it is prohibited. The following is about blessed clothes and special circumstances: The second part is: Clothes that have been cut and sewn should be blessed as monastic robes. Regarding cutting and sewing, it is recorded in the 'Root Vinaya' that after the physician Jīvaka (Jīvaka，जीव， जीवक，Life) treated King Bimbisāra (Bimbisāra，बिम्बिसार，bimbisāra，Image) who was ill, the king gave him a fine cotton cloth worth a hundred thousand, and he took this cloth and offered it to the Blessed One.
ན། ཀུན་དགའ་བོ་བརྒྱ་སྟོང་རི་བའི་གོས་བེའུ་རས་ཡུག་པོ་ཆེ་ལོང་ལ། ངའི་ཆེད་དུ་གྲིས་དྲོས་ཤིག་ཅེས་གསུངས་པ་ན། དེས་དེ་ལ་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་ཆོས་གོས་གསུམ་དང་། ཀུན་དགའ་བོའི་བླ་གོས་མཐང་གོས་དང་། སྒྲ་གཅན་ཟིན་གྱི་རལ་ཆུང་དཔུང་ཆད་ཅིག་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ལུང་ཕྲན་ 7-437b ཚེགས་ལས་ནི། ཡུལ་འཕགས་རྒྱལ་གྱི་རྒྱལ་པོ་གཏུམ་པོ་རབ་སྣང་ལ་གཉིད་མེད་ཀྱི་ནད་བྱུང་བ་ལ་སྨན་པ་འཚོ་བྱེད་ཀྱིས་དཔྱད་བྱས་པས། དེས་དེ་ལ་བརྒྱ་སྟོང་རི་བའི་རས་ཡུག་ཆེན་བསྐུར་བྱུང་བ་དེ་འཚོ་བྱེད་ཀྱིས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་ཕུལ་བ་ན། དེ་ཀུན་དགའ་བོས་དྲས་ཤིང་དྲུབས་ཏེ་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་ཆོས་གོས་གསུམ་དང་། ཀུན་དགའ་བོའི་སྟོད་གཡོགས་སྨད་གཡོགས་དང་། སྒྲ་གཅན་ཟིན་གྱི་རྔུལ་གཟན་ཡང་ལྡངས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་ལུང་འདི་གཉིས་མདོ་འདིའི་གླེང་གཞི་ཡིན་ཀྱང་། བོད་ཀྱི་འདུལ་འཛིན་ཕལ་ཆེར་གླེང་གཞི་འདི་གཉིས་གཞུང་འོག་མ་སྣམ་ཕྲན་སྣྲེལ་ཞི་ཉིད་དང་ཞེས་པའི་གླེང་གཞིར་འཆད་པ་ནི་མ་བརྟགས་པའི་འཁྲུལ་བཤད་དོ། །སྣམ་ཕྲན་སྣྲེལ་ཞི་ཉིད་ཅེས་གསུངས་པའི་གླེང་གཞི་ནི། ལུང་གཞི་ལས། བཅོམ་ལྡན་འདས་རྒྱལ་པོའི་ཁབ་ནས་རྫུ་འཕྲུལ་གྱིས་ནམ་མཁའ་ལ་གཤེགས་ནས་ལུས་འཕགས་ཀྱི་རི་ལ་བཞུགས་ཏེ། མཱ་ག་དྷའི་ཞིང་མཉམ་ཞིང་ཉེ་འཁོར་མཉམ་ལ་སྣང་གི། ཁྱད་པར་སྣ་ཚོགས་དང་སྣང་སྒལ་གྱིས་འབྲེལ་ཅིང་མཛེས་པར་གཟིགས་ནས་དེས་འདི་ལྟ་བུར་ཆོས་གོས་རྣམས་དྲས་ཏེ་དྲུབ་བོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དགེ་སློང་གི་ཆོས་གོས་དྲས་ཤིང་དྲུབ་པའི་ཚུལ་ལ་རྣམ་པ་བཞི་ལས། དང་པོ་ནི། སྣམ་ཕྲན་ནི་གླེགས་བུ་དག་དང་གླེགས་བུ་ཕྱེད་མཐུད་པའི་སྣམ་བུའོ། །སྣྲེལ་ཞི་ཕྲེད་ཆོས་ཉིད་དང་སྟེ། འདིའི་ཊཱི་ཀ་ལས། སྣྲེལ་ཞི་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྣམ་ཕྲན་དེ་དག་གི་ཚལ་བུ་སྣ་དྲང་ཐད་དུ་མ་བབ་པར་མཐོ་དམན་མི་མཉམ་པ་ཉིད་ཀྱིས་འགྲུས་ཐབས་ཉིད་དུ་འདུག་པའོ། །ཞེས་སོ། །སྲིད་དུ་བཏང་བའི་ཚལ་བུ་རྣམས་ཀྱི་སྣ་མཐོ་དམན་དུ་འདུག་པས་སྣམ་ཕྲན་སྣྲེལ་ཞི་ཉིད་དུ་གྱུར་པའོ། །གཉིས་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། སྣམ་བུ་གཅིག་ལ་ཚལ་བུས་ནོན་པའི་ལྷག་མ་ 7-438a མནོན་པ་ཇི་ཙམ་ཡོད་པ་དེ་ཙམ་དུ་དེ་ལས་གཞན་པའི་སྣམ་བུ་ལྷག་མ་རྣམས་ཞེང་མཉམ་པ་ཉིད་དང་ཞེས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། དབུས་ཀྱི་སྣམ་ཕྲན་ལ་བལྟོས་ནས་གཞན་དུ་སྟེ། གཡས་གཡོན་གྱི་ཕྱོགས་གཉིས་སུ་གླེགས་བུའི་འཕྲོ་ཕྱོགས་ཕྱོགས་སུ་ལྟ་བ་ཉིད་དང་། །བཞི་པ་ནི། ངོས་བཞི་པོ་འཁོར་བར་མཐའ་སྐོར་གྱིས་མཐའ་བསྐོར་བ་ཉིད་དག་གིས་སོ། །ལུང་གཞི་ལས། གླེགས་བུ་ནི་འཕྲོ་ཕྱོགས་ཕྱོགས་སུ་ལྟ་བ་དང་། མཐའ་བསྐོར་བ་གཉིས་ནི་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཀའ་མ་སྩལ་མོད་ཀྱི། དེ་གཉིས་ཀུན་དགའ་བོས་བྱས་པ་ལ། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་ལེགས་སོ་ལེ
【現代漢語翻譯】 然後，（佛陀）說：『阿難陀(梵文：Ānanda，喜，歡喜)，拿來一百張價值連城的布匹，為我裁剪。』 據說，他（阿難陀）用那些布匹做了世尊(梵文：Bhagavān，擁有財富、榮耀、智慧、美貌、努力和苦行六種功德的人)的三件法衣、阿難陀自己的上衣和下裙，以及羅睺羅(梵文：Rāhula，覆障)的一件短小的、缺了袖子的僧祇支(梵文：saṃghāṭī，大衣)。』 在《律藏零星事》中記載：『在雅利安(梵文：ārya，聖)國，暴惡的國王名叫猛光，他得了失眠癥。名醫耆婆迦(梵文：Jīvaka，命，能活命者)為他診治后，國王送來許多價值連城的布匹。耆婆迦將這些布匹獻給世尊，阿難陀裁剪縫製后，做成了世尊的三件法衣、阿難陀的上衣和下裙，以及羅睺羅的一件汗巾。』 因此，雖然這兩段引文是本經的緣起，但大多數藏族律師都將這兩段引文解釋為『小塊布料相互連線』的緣起，這是一種未經考察的錯誤說法。 關於『小塊布料相互連線』的緣起，《根本律》中記載：『世尊從王舍城(梵文：Rājagṛha，國王的住所)以神通升至空中，停留在鷲峰山(梵文：Gṛdhrakūṭa，鷲鳥之山)上，俯瞰摩揭陀(梵文：Magadha)平坦而肥沃的土地，以及周圍美麗如畫的景色，心想：我應該用這樣的方式裁剪縫製法衣。』 關於比丘(梵文：bhikṣu，乞食者)裁剪縫製法衣的方式，有四種：第一種是『小塊布料』，指的是將小塊布料或半塊布料連線起來的布料。『相互連線』指的是橫向的連線方式。對此，《 टीका 》中解釋說：『所謂「相互連線」，指的是這些小塊布料的邊緣並非完全對齊，而是高低不平，呈現出一種傾斜的狀態。』 由於縱向排列的布料邊緣高低不平，因此形成了『小塊布料相互連線』的狀態。第二種是：『 टीका 》中說：『一塊布料壓在另一塊布料上，剩餘的部分有多少，其他布料剩餘的部分也要與之相等。』 第三種是：相對於中間的小塊布料，其他布料要向左右兩個方向對齊。第四種是：用邊緣環繞四周。』 《根本律》中說：『關於對齊和環繞，雖然世尊沒有明確開示，但這兩點是阿難陀所做的，世尊對此表示讚賞。』
【English Translation】 Then, (the Buddha) said, 'Ānanda (Sanskrit: Ānanda, joy, delight), bring a hundred pieces of priceless cloth and cut them for me.' It is said that he (Ānanda) made from those cloths the three robes of the Bhagavan (Sanskrit: Bhagavan, the one who possesses six qualities: wealth, glory, wisdom, beauty, effort, and asceticism), Ānanda's own upper and lower garments, and a small, sleeve-less saṃghāṭī (Sanskrit: saṃghāṭī, outer robe) for Rāhula (Sanskrit: Rāhula, fetter).』 In the Vinaya-kṣudrakavastu it is recorded: 『In the Āryan (Sanskrit: ārya, noble) country, a cruel king named Fierce Light suffered from insomnia. After the physician Jīvaka (Sanskrit: Jīvaka, life, the one who can give life) treated him, the king sent many pieces of priceless cloth. Jīvaka offered these cloths to the Bhagavan, and Ānanda cut and sewed them, making the three robes of the Bhagavan, Ānanda's upper and lower garments, and a sweat cloth for Rāhula.』 Therefore, although these two quotations are the origin of this sutra, most Tibetan lawyers interpret these two quotations as the origin of 'small pieces of cloth connected to each other,' which is an unexamined and erroneous statement. Regarding the origin of 'small pieces of cloth connected to each other,' the Mūlasarvāstivāda Vinaya states: 'The Bhagavan, from Rājagṛha (Sanskrit: Rājagṛha, the king's residence), ascended into the sky by means of supernatural power and stayed on Gṛdhrakūṭa (Sanskrit: Gṛdhrakūṭa, Vulture Peak), overlooking the flat and fertile land of Magadha (Sanskrit: Magadha), and the surrounding picturesque scenery, thinking: I should cut and sew the robes in this way.' Regarding the way a bhikṣu (Sanskrit: bhikṣu, beggar) cuts and sews robes, there are four ways: The first is 'small pieces of cloth,' which refers to cloth made by connecting small pieces or half pieces of cloth. 'Connected to each other' refers to the transverse connection method. On this, the ṭīkā explains: 'The so-called 'connected to each other' means that the edges of these small pieces of cloth are not completely aligned, but are uneven, presenting a slanted state.' Because the edges of the longitudinally arranged cloths are uneven, the state of 'small pieces of cloth connected to each other' is formed. The second is: 'The ṭīkā says: 'How much of one piece of cloth is left over when it is pressed on another piece of cloth, the remaining part of the other pieces of cloth should be equal to it.' The third is: relative to the small piece of cloth in the middle, the other cloths should be aligned to the left and right directions. The fourth is: the four sides are surrounded by edges. ' The Mūlasarvāstivāda Vinaya says: 'Regarding alignment and surrounding, although the Bhagavan did not explicitly instruct, these two points were done by Ānanda, and the Bhagavan praised them.'
གས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སྣམ་ཕྲན་སྣྲེལ་ཞི་ལ་སོགས་པ་དེ་རྣམས་ནི་ཆོས་གོས་གང་ལ་བྱ་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། ནང་དུ་བགོ་བར་བྱ་བ་མཐང་གོས་དང་བླ་གོས་དང་སྣམ་སྦྱར་ལའོ། །དགེ་སློང་མས་ནི་ཆོས་གོས་ལྔ་ལས་ཤིང་ང་དཔུང་ཆད་དང་རྔུལ་གཟན་དྲས་ཤིང་དྲུབས་པའི་ཡང་རུང་ངོ་། །དྲས་ཤིང་དྲུབས་པ་མ་ཡིན་པ་ཡང་རུང་སྟེ་རྣམ་པ་གང་ཡང་རུང་བས་སོ། །ཆོས་གོས་དྲས་ཤིང་དྲུབས་པ་བརྙན་པོ་ཡོད་ཅིང་བདོག་ནའོ། །ཡོད་བདོག་གི་ཁྱད་པར་ནི་མདོ་རྩ་བའི་རྩ་འགྲེལ་ན་ཡི་གེ་མི་གསལ་ཡང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་འགྲེལ་པ་ལས་ཡོད་ཅིང་། ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྫས་ཙམ་དུ་ཡོད་པས་སོ། །བདོག་བཞིན་དུ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་བྱ་བ་བྱེད་ནུས་པའོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། རྫས་ཙམ་དུ་ཡོད་ཅིང་བྱ་བ་བྱེད་ནུས་སུ་བདོག་ནའོ། །ཆོས་གོས་གསུམ་མམ་ལྔ་པོ་དེ་དག་བཞག་སྟེ་སྐྱ་རེངས་འཆར་བས་འདའ་བར་མི་བྱའོ། །བརྙན་པོ་ཡང་རུང་སྟེ་ཁ་བསྒྱུར་བ་གཞན་མེད་ན་ཁ་མ་བསྒྱུར་བ་ལ་ཡང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་འཆགས་སོ། །མ་དྲས་པ་ལ་ཡང་བྱིན་རླབས་འཆགས་སོ། །མ་དྲས་པ་དེ་ལ་གལ་ཏེ་འབྱོར་བ་ལྷན་ 7-438b ཐབས་སུ་གླན་ནོ། །ཁྱིམ་དུ་རུང་བའི་རྣམ་པ་ཁ་ཚར་དང་ཕུན་ཚར་གྱི་མཐའ་བཅད་པ་ལ་ཡང་རུང་ངོ་སྟེ། འདི་ལ་བོད་ཁ་ཅིག་ན་རེ། གོས་དཀར་པོ་ཁྲུ་གང་བ་ལ་རྐྱེན་དབང་གིས་བྱིན་རླབས་འཆགས་ཞེས་ཟློ་མོད། དེ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། འཆང་བའི་འགྲེལ་ཆུང་ལས།འཁོར་གསུམ་ཁེབས་པ་འདི་ནི་ཆོས་གོས་གསུམ་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་བའི་ཚད་དུ་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། །ཆོས་གོས་རྐྱེན་དབང་གིས་མ་རྙེད་ན་འདི་རྣམས་ལ་སྣམ་བུས་གུད་ནས་བཙེམས་ཏེ་སྔགས་བཏབ་ན་འཆགས་ཏེ། ཕྱིང་པ་དང་སྤུ་ཅན་གསུམ་ཆོས་གོས་ཉིད་དུ་བྱིན་གྱིས་མི་རློབ་བོ་ཞེས་གསུངས་མོད་ཀྱི། ལྭ་བ་དང་བེའུ་ཕྲུགས་དག་ལ་ནི་སྤུ་བྱི་བ་ཡང་སྲིད་པས་སོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །ལྭ་བ་དང་། བེའུ་ཕྲུགས་དང་། ཀླམ་དང་ཞེས་པ་ནི་ལྭ་བ་མཐུག་པོ་སྟེ། ཕྲན་ཚེགས་ཀྱི་འགྲེལ་པར། ལྭ་བ་མཐུག་པོ་ནི་ཀླམ་མོ་ཞེས་སོ། །ཀླམ་རྩུབ་པོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ལྭ་བ་སྟུག་པོ་རྩུབ་པོ་ལའོ་ཞེས་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས་བཤད་དོ། །སེངས་པ་ནི་མི་དྲ་བར་ལྷན་ཐབས་སུ་གླན་ཅིང་དྲུབ་བོ། ། ༈ མལ་གོས་སྤྱད་པའི་བསླབ་བྱ། གསུམ་པ་ནི།དགེ་འདུན་ནམ་གང་ཟག་གི་གནས་མལ་མི་གཙང་བས་གོས་པར་གྱུར་ན་དེའི་མོད་ལ་སྦྱོང་བར་བྱའོ། །དགེ་འདུན་གྱིས་རྩྭའི་ཁྲི་དང་རྩྭའི་ཁྲིའུ་མ་གཏོགས་པ་དགེ་འདུན་གྱི་སྟན་ཡན་ཆད་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་གདིང་བ་དེ་མ་ཡིན་པ་གང་ཟག་དབང་བ་བཏིང་བ་མེད་པ་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་གདིང་བ་དང་སྟེང་ནས་གཡོགས་པའི་གོས་ལ་ཡང་བར་ཆད་མ་བཅུག་པར་ཉེ་བར་སྤྱད་པར་མི་བྱའོ། །དགེ་འདུན་འབའ་ཞིག་ཏུ་མ་ཟད་དགེ་འདུན་དང་གང་ཟག་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གནས་མལ་དང་། གོས་ཁྲ་
【現代漢語翻譯】 如是說。袈裟（snam phran snrel zhi）等指的是什麼法衣呢？ ཊཱི་ཀ་（ṭīkā，梵文，註釋）中說：『內穿的裙子、上衣和疊衣。』比丘尼的五衣中，可以有截肩衣和拭汗巾，縫製或不縫製都可以，任何形式都可以。法衣縫製后，即使破舊也可以擁有。關於『有』和『擁有』的區別，根本律的根本釋中文字不明確，但在《律分別》的註釋中說：『有，是指僅有物質。擁有，是指能夠使用。』也就是說，僅有物質且能夠使用才算擁有。這三衣或五衣放置后，不應在天亮時離開。即使破舊，如果沒有其他可替換的，也可以加持未替換的。未縫製的也可以加持。如果未縫製的有剩餘，可以縫在一起。在家居士可以使用的形式是，切斷邊緣的粗糙和精緻部分。有些藏人說：『一塊白布也能因緣而加持。』這是不合理的，因為《持戒小釋》中說：『覆蓋三輪（འཁོར་གསུམ，khor gsum）的布才能加持為三衣。』這與將此作為三衣加持的尺寸相矛盾。如果因緣未得到法衣，可以用布單獨縫製並唸誦咒語來加持。毛氈和羊毛不能加持為法衣。』ཊཱི་ཀ་（ṭīkā，梵文，註釋）中說：『大衣和羊毛衫可能會掉毛。』大衣、羊毛衫和粗布指的是厚重的大衣。在《微細釋》中說：『厚重的大衣是粗布。』《律分別釋》中說：『粗糙的粗布指的是厚重粗糙的大衣。』縫補是將未織的布縫在一起。 第三，如果僧團或個人的住所不乾淨而被污染，應立即清理。除了草墊和草蓆外，僧團的坐墊等，如果沒有僧團的坐墊，則不能使用個人擁有的坐墊，也不能在僧團的坐墊和覆蓋的布上不加遮擋地使用。不僅是僧團，僧團和所有個人的住所和花布
【English Translation】 It is said thus. What are the robes like snam phran snrel zhi? The ṭīkā (Sanskrit, commentary) says: 'The inner skirt, upper garment, and folded robe.' Among the five robes of a bhikṣuṇī (female monastic), a cut-shoulder robe and a sweat-wiping cloth are acceptable, whether sewn or unsewn, in any form. Even if the robe is sewn and old, it can still be possessed. Regarding the difference between 'having' and 'possessing,' the root commentary of the root vinaya (monastic discipline) is unclear, but the commentary on the Vinaya-vibhaṅga (Discourse Analysis) says: 'Having means merely possessing the substance. Possessing means being able to use it.' That is, only having the substance and being able to use it counts as possessing. These three or five robes should not be left behind when dawn breaks. Even if old, if there is no other replacement, the unreplaced one can be blessed. The unsewn can also be blessed. If there is extra unsewn material, it can be sewn together. The form that lay practitioners can use is cutting off the rough and fine edges. Some Tibetans say: 'A cubit of white cloth can be blessed by conditions.' This is unreasonable because the Holding Commentary says: 'Cloth covering the three wheels (འཁོར་གསུམ，khor gsum) can be blessed as the three robes.' This contradicts the size for blessing it as the three robes. If the robes are not obtained due to conditions, they can be sewn separately with cloth and blessed by reciting mantras. Felt and wool cannot be blessed as robes.' The ṭīkā (Sanskrit, commentary) says: 'Coats and wool sweaters may shed wool.' Coats, wool sweaters, and coarse cloth refer to heavy coats. The Minor Commentary says: 'A heavy coat is coarse cloth.' The Vinaya-vibhaṅga Commentary says: 'Rough coarse cloth refers to a heavy, rough coat.' Patching is sewing unwoven cloth together. Third, if the dwelling of the saṃgha (community) or an individual is unclean and becomes contaminated, it should be cleaned immediately. Except for grass mats and grass cushions, the seats of the saṃgha, etc., if there is no saṃgha seat, one cannot use a seat owned by an individual, nor can one use the saṃgha seat and the covering cloth without a barrier. Not only the saṃgha, but the dwellings and patterned cloths of the saṃgha and all individuals
བོ་དྲེའུ་རྔོག་དང་། ཟ་འོག་དང་ཚོན་རིས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཕལ་ཆེར་མ་ཉམས་པ་ཧ་ཅང་རྙིང་པ་མ་ཡིན་པ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་བར་བྱའོ། །གདིང་བ་ངན་ 7-439a ངོན་ཙམ་དང་དྲི་མ་ཅན་གྱིས་དགེ་འདུན་གྱིའམ་གང་ཟག་གི་གནས་མལ་ལ་སྤྱད་པར་མི་བྱའོ། །གང་ཟག་གིས་གདིང་བ་བཅང་བར་བྱའོ། །གདིང་བ་དེ་ནི་སྟུག་ན་ཆིག་རྐྱང་རུང་ངོ་། །སེངས་པ་ནི་ཉིས་རིམ་མོ། །གདིང་བ་ཁྲ་ཁྲའོ་ནི་མི་རུང་ངོ་། །གདིང་བ་དེ་ལ་གླེགས་བུའི་འཕྲོ་བྱའོ། །ཕྱོགས་གང་དུ་བྱ་ཞེ་ན། གདིང་བའི་སྟེང་དུ་ཉལ་བ་ན་འོག་རོལ་གྱི་ལོགས་སུ་སུམ་ཆ་བོར་ལ་སྟོད་དུ་སུམ་གཉིས་བོར་བའི་མཚམས་སུ་སྟེ། འོག་རོལ་གྱི་སུམ་ཆའི་དང་པོར་གླེགས་བུའི་འཕྲོ་བྱའོ་སྟེ་གླེགས་བུ་ཕྱེད་དང་གཉིས་པར་བསྟན་ཏོ། །གདིང་བ་གླེགས་བུ་གཅིག་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་མི་བྱའོ། །གཡན་པ་དགབ་པ་ནི་དགེ་སློང་གཡན་པ་དེ་དང་ལྡན་པས་བཙང་བར་བྱའོ། །གཡན་དག་པ་དེ་ཞག་ལྔའམ་དྲུག་ཅིང་སྦྱར་བར་བྱའོ། ། ༈ གོས་རུང་བརྟེན་ཅིང་མི་རུང་སྤང་་བ། བཞི་པ་ནི། སྲིན་བལ་གྱི་དང་བལ་གྱི་དང་ཤ་ནའི་དང་ཟར་མའི་གོས་རུང་ངོ་། །བཀལ་འཐགས་ལ་སོགས་པ་རྣམས་སུ་མ་བྱས་པ་དཔག་བསམ་གྱི་ཤིང་ལས་བྱུང་བའི་གོས་དང་གསོ་མ་ནི་གོས་མི་རུང་ངོ་། །མུ་སྟེགས་ཀྱི་རྒྱལ་མཚན་སྐྲ་ལས་བྱས་པའི་ལྭ་བ་དང་། གཅེར་བུ་ཉིད་དུ་འདུག་པ་དང་། བྱ་འུག་པའི་སྒྲོ་ལ་གོས་བྱས་པ་གྱོན་པ་ཡང་དག་པར་ལེན་པ་ཡང་མི་རུང་ངོ་། །གསུམ་པོ་དེ་ལ་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་དབེན་ཕྱོགས་སུ་གཏོགས་པའི་སྦོམ་པོའོ། །གསུམ་པོ་དེ་ལས་གཞན་མུ་སྟེགས་ཀྱི་རྒྱལ་མཚན་བསྟེན་པ་ནི་མི་རུང་བ་སྟེ་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པ་དེའོ། །སྐྲ་འབལ་བ་དང་། ལོ་མ་གྱོན་པ་དང་། རི་དྭགས་ཀྱི་པགས་པའི་གཡང་གཞིའི་གོས་དང་། སྣམ་སྦྱར་མེད་པར་སྨད་གཡོགས་དང་། སྟོད་གཡོགས་དང་བཅས་པ་ཁོ་ནས་འཚོ་བ་དང་། གསོ་རས་དང་། ཁྱིམ་པའི་རྟགས་ཡན་ལག་གི་སྦུ་བས་དང་། གོས་ཐམས་ཅད་སྔོ་བ་དང་ཞེས་པ་ནི། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། 7-439b གོས་ཐམས་ཅད་སྔོ་བ་བཀག་པ་ཡིན་གྱི། གོས་ཐམས་ཅད་སེར་བ་དང་དམར་བ་ནི་མ་བཀག་གོ་ཞེས་བཤད་ཀྱང་། ལུང་གཞི་ལས། གོས་ཐམས་ཅད་སེར་བའམ་ཐམས་ཅད་དམར་བའམ་དཀར་བ་ནི་རུང་བ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དེ་དང་མཐུན་པར་ལུང་ཞུ་བ་དང་། འོད་ལྡན་རྩ་འགྲེལ་དང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས་བཤད་པས་ཁ་དོག་གཅིག་པའི་ཉེས་པ་དགག་པའི་ཕྱིར་ལག་ལེན་དོག་མཐའ་བཟུང་བར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། གོས་ཀྱི་ཁ་ཚར་སྦྲུལ་མགོའི་གདེངས་ཀ་ལྟ་བུ་ཞེས་གསུངས་ཏེ་གདེངས་ཀ་ལྟ་བུ་དང་། ཁ་ཚར་རིང་པོ་དང་ཤིང་ང་དཔུང་ཆད་ལས་གཞན་པའི་རལ་ཁ་དང་སྟེ་ལྷྭམ་སྒྲོག་གུ་ཅན་གྱི་རྣམ་པའོ། །གཙུག་ཏོར་ཞེ་བྱ་བ་ནི་སྐྲ་ཚོགས་བཅིངས་པའི་གཙུག་ཏོར་དང་། མགོ་དཀྲིས་པ་དང་།
【現代漢語翻譯】 至於舊的'波追俄'（藏文：བོ་དྲེའུ་རྔོག་，一種毛織物），'匝俄'（藏文：ཟ་འོག་，一種絲織物）和各種彩色的布料，如果不是非常破舊，大部分都還完好，那麼也可以像之前一樣使用。不要將破舊或骯髒的坐墊用於僧團或個人的住所。個人應該攜帶坐墊。坐墊如果是厚的，單層即可；如果是薄的，則需要雙層。不要使用花哨的坐墊。應該在坐墊上縫製布貼。縫在哪個位置呢？當躺在坐墊上時，在下方的三分之一處，也就是上方三分之二和下方三分之一的交界處。在下方三分之一的起始處縫製布貼，這意味著布貼的長度是坐墊的一半再加一半。不要加持只有一個布貼的坐墊。遮蓋疥瘡，如果比丘有疥瘡，應該保持清潔。清潔的疥瘡應該每五六天塗抹一次藥物。 第四，關於允許和禁止的衣物：可以使用蠶絲、羊毛、'夏納'（藏文：ཤ་ནའི་，一種植物纖維）和'匝瑪'（藏文：ཟར་མའི་，一種植物纖維）製成的衣物。但是，未經編織的，從如意樹上獲得的衣物和草衣是不允許的。外道的標誌，用頭髮製成的外套，赤身裸體，或者用貓頭鷹的羽毛製成的衣服，都是不允許接受的。這三種衣物屬於僧團的簡樸之物。除了這三種之外，如果信奉外道的標誌，那是不允許的，會產生罪過。拔頭髮，穿樹葉，穿獸皮做的衣服，沒有襯裡的下裙和上衣，只靠這些維持生活，穿草衣，以及穿著代表在家居士的飾物，還有『所有的衣服都是藍色的』，根據自己的解釋和註釋： 雖然註釋中說禁止穿所有藍色的衣服，但沒有禁止穿所有黃色或紅色的衣服。但是，根據律藏的根本律，所有黃色、紅色或白色的衣服都是不允許的。爲了與此相符，應該參考律經、'光榮'根本註釋和註釋小疏，爲了避免單一顏色的過失，應該採取謹慎的做法。註釋中說，衣服的邊緣像蛇頭的圖案，像蛇頭一樣的圖案，長長的邊緣，以及除了木叉和臂釧之外的裂口，也就是像鞋帶一樣的形狀。'髮髻'指的是將頭髮紮起來的髮髻，還有頭巾。
【English Translation】 As for the old 'Bo Treu Ngok' (Tibetan: བོ་དྲེའུ་རྔོག་, a type of woolen fabric), 'Tsa Ok' (Tibetan: ཟ་འོག་, a type of silk fabric), and all kinds of colored cloths, if they are not too old and most of them are still intact, they can be used as before. Do not use worn-out or dirty cushions for the residence of the Sangha or individuals. Individuals should carry cushions. If the cushion is thick, a single layer is sufficient; if it is thin, it needs to be double-layered. Do not use fancy cushions. Cloth patches should be sewn onto the cushion. Where should they be sewn? When lying on the cushion, at the lower third, that is, at the junction of the upper two-thirds and the lower one-third. Sew the cloth patch at the beginning of the lower third, which means the length of the cloth patch is half of the cushion plus half. Do not bless a cushion with only one cloth patch. Cover scabies; if a Bhikshu has scabies, it should be kept clean. Clean scabies should be medicated every five or six days. Fourth, regarding allowable and prohibited clothing: Clothing made of silk, wool, 'Shana' (Tibetan: ཤ་ནའི་, a type of plant fiber), and 'Tsa Ma' (Tibetan: ཟར་མའི་, a type of plant fiber) can be used. However, un-woven clothing, clothing obtained from the wish-fulfilling tree, and grass clothing are not allowed. The symbols of heretics, coats made of hair, being naked, or wearing clothes made of owl feathers are not allowed to be accepted. These three types of clothing belong to the simple items of the Sangha. Other than these three, if one adheres to the symbols of heretics, it is not allowed, and it will generate faults. Pulling hair, wearing leaves, wearing animal skin garments, lower skirts and upper garments without linings, living only on these, wearing grass clothing, and wearing ornaments that represent householders, and 'all clothes are blue,' according to one's own explanation and commentary: Although the commentary says that wearing all blue clothes is prohibited, wearing all yellow or red clothes is not prohibited. However, according to the root text of the Vinaya, all yellow, red, or white clothes are not allowed. In order to be consistent with this, one should refer to the Vinaya Sutra, the 'Glorious' root commentary, and the small commentary. In order to avoid the fault of a single color, a cautious approach should be taken. The commentary says that the edge of the clothing is like the pattern of a snake's head, a pattern like a snake's head, long edges, and cracks other than the wooden fork and armlet, that is, a shape like a shoelace. 'Topknot' refers to the topknot of tied hair, and the turban.
ར་ཕྱར་དང་། རྔ་བལ་གྱི་སྣམ་བུ་དང་། སྔར་སྨོས་ལས་གཞན་པའི་མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་རྒྱལ་མཚན་ཡང་མི་རུང་ངོ་། །དེའི་ཆ་ལུགས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ནི། ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་སྣོད་བཅང་ན་ཅིར་འགྱུར། ཉེས་བྱས་སོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ཞུ་འགྲེལ་ལས། མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་སྣོད་ནི་ཐོད་པ་ལ་སོགས་པའི་སྣོད་དོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། དགང་གཟར་བླུགས་གཟར་གཉིས་ཀྱང་མུ་སྟེགས་པའི་ཆ་བྱད་ཡིན་པར་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་ཆོས་གོས་དང་འབྲལ་བའི་སྐབས་ནས་གསུངས་སོ། ། ༈ གོས་རྒྱུ་རྙེད་པར་བཞག་ཚུལ། གཉིས་པ་ལ། རྙེད་བགོ་ཆོ་ག་མནོད་ཚུལ་བསྟན། །རྙེད་དབང་མི་དབང་བྱེ་བྲག་གོ། ༈ རྙེད་བགོ་ཆོ་ག་མནོད་ཚུལ་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི།ཟས་ནི་ཐ་ན་པུ་ས་ལའི་འདབ་མས་ཀྱང་བགོ་བར་བྱའོ། །པུ་ས་ལ་ནི་འུ་སུའི་འདབ་མ་ཡིན་པར་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས་གསུངས་སོ། །བསྡུས་པ་དང་འགྲེལ་ཆུང་ལས་ནི་ཟར་མའི་འདབ་མ་ཞེས་བཤད་ཀྱང་སྔ་མ་ལྟར་བཟུང་ངོ་། །གོས་ཀྱི་ཐ་ན་རས་ཀྱི་དུམ་བུ་མར་མེའི་སྙིང་པོ་ཙམ་དེས་ཀྱང་སྙོམས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་བགོ་བཤའ་བྱའོ། ། 7-440a ལྭ་བ་དང་ལྭ་བ་དེ་ལྟ་བུ་དག་ནི་བཙོངས་ཏེ་བགོ་བཤའ་བྱའོ། །ལྭ་བ་དང་དེ་ལྟ་བུ་དག་ནི་མི་བཤགས་པ་ཉིད་དོ། །རྙེད་པ་བགོ་བ་ལ་བྱ་བ་རྣམ་པ་ལྔ་བྱའོ། །བྱ་བ་ལྔ་པོ་གང་ཞེ་ན། དེ་རྙེད་པ་བགོད་པར་འགྱུར་གྱི། རྙེད་པ་བགོད་པའི་གནས་དེར་དགེ་འདུན་ཁྱེད་ཅག་གིས་ཚོགས་པར་བྱའོ། །ཞེས་དགེ་འདུན་ལ་བརྗོད་པར་བྱ་བ་དང་། རྙེད་པ་བགོད་པའི་ཕྱིར་གཎྜི་བརྡུང་བ་དང་། ཚུལ་ཤིང་བྲིམས་པ་དང་། ཚུལ་ཤིང་བགྲང་པ་དང་། གང་ཟག་སོ་སོའི་རྙེད་པའི་སྐལ་བ་བྲིམས་པ་དང་ལྔའོ། །རྙེད་པ་བགོ་བའི་བྱ་བ་ལྔ་པོའི་ཐ་མ་སོ་སོའི་སྐལ་བ་བྲིམས་པ་ཡན་ཆད་བྱེད་པ་ཉིད་ན་དགེ་སློང་གཞན་གློ་བུར་དུ་འོང་བ་ཡང་དགེ་འདུན་སྤྱི་ལ་ཕུལ་བའི་རྙེད་པ་དབང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དབྱར་གནས་པའི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བ་ལ་སོགས་པ་ངེས་པའི་རྙེད་པ་གཞན་དག་ལ་ནི་གློ་བུར་དུ་འོང་ཡང་མི་དབང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །རྙེད་པ་བགོ་བའི་བྱ་བ་ལྔ་པོའི་མཇུག་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཉིད་ནི་གློ་བུར་དུ་འོང་བ་དེ་ནི་འདིར་རྙེད་པ་མི་དབང་ངོ་། །རྙེད་པ་བགོ་བའི་བྱ་བ་ལྔ་པོ་དེ་ནི་རྙེད་པ་ཆུང་ངུ་ལ་ཡང་བྱའི། རྙེད་པ་ཆེན་པོ་ལ་བྱ་བར་མ་ཟད་དོ། །དགེ་སློང་གིས་དབྱར་གནས་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་རྙེད་པ་ཐོབ་པའི་བྱ་བ་གང་དང་གང་ཡིན་པ་དེར་ཞུགས་ཏེ་རྙེད་པ་ཐོབ་པའི་བྱ་བ་དེ་བྱས་ན་རྙེད་པ་བགོད་པའི་སྔ་རོལ་དུ་དགེ་སློང་དེ་གཙུག་ལག་ཁང་དེའི་མཚམས་ལས་འདས་ཏེ། གནས་གཞན་ནམ་ཡུལ་གཞན་དུ་སོང་བ་ཉིད་ཡིན་ཀྱང་རྙེད་སྐལ་མི་དབང་བ་མ་ཡིན་ནོ། །རྙེད་པ་དབང་བ་དེའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་གནས་གཞན་ནམ་ཡུལ་གཞན་དུ་འགྲོ་བས་རང་གི་སྐལ་བ་ནོད་པ་གཞན་ལ་བཅོལ་
【現代漢語翻譯】 粗布和綿布，以及先前所述之外的其他外道的旗幟也是不允許的。關於其裝束的細節，在《律問》中說：『比丘如果持有外道的器皿會怎麼樣？』回答說：『犯了惡作。』在《律問釋》中說：『外道的器皿是指頭蓋骨等器皿。』《律分別》中在講到與法衣分離的情況時也說，勺子和濾水器也是外道的用具。 第二，展示獲得、分配和享用財物的儀軌，以及財物所有權的差異。 第一，食物甚至可以用紫草的葉子來分配。《律小事》中說，紫草是烏蘇的葉子。雖然《攝頌》和《小疏》中說是棗樹的葉子，但還是以前者為準。衣服哪怕是像燈芯一樣小的棉布碎片，爲了公平起見，也要進行分配。 衣服等物品應該出售後進行分配。衣服等物品是不可懺悔的。分配財物需要做五件事。哪五件事呢？當要分配財物時，僧團應該聚集在分配財物的地方。這要告知僧團。還有敲犍稚，分發籌碼，計算籌碼，以及分發每個人的財物份額。在分配財物的五件事中，直到最後分發每個人的份額之前，如果有其他比丘突然到來，也有權獲得供養僧團的財物。但是，對於因安居等原因而獲得的特定財物，即使突然到來也沒有權利。在分配財物的五件事結束后，突然到來的人就沒有權利獲得財物了。分配財物的五件事，即使是對於小額財物也要做，更不用說大額財物了。比丘如果參與了因安居而獲得財物的活動，並在分配財物之前離開了寺院的界限，去了其他地方或其他國家，仍然有權獲得財物。爲了獲得財物，比丘去其他地方或其他國家時，可以委託他人代領自己的份額。
【English Translation】 Coarse cloth and cotton cloth, as well as flags of other heretics other than those mentioned earlier, are also not allowed. Regarding the details of their attire, it is said in the 'Vinaya Questions': 'What happens if a bhikshu holds the utensils of a heretic?' The answer is: 'He commits a misdeed.' In the 'Vinaya Questions Commentary', it is said: 'The utensils of a heretic refer to utensils such as skullcaps.' The 'Vinaya Differentiation' also states, when discussing separation from the Dharma robe, that spoons and water filters are also the implements of heretics. Second, to show the rituals of obtaining, distributing, and enjoying property, and the differences in property ownership. First, food should be distributed even with the leaves of a pusaala plant. The Vinaya Minor Matters says that pusaala is the leaf of usu. Although the Compendium and the Small Commentary say it is the leaf of the jujube tree, the former should be followed. Even a piece of cloth as small as the wick of a lamp should be distributed for the sake of fairness. Clothes and such items should be sold and then distributed. Clothes and such items are not confessable. Five things need to be done to distribute property. What are the five things? When property is to be distributed, the Sangha should gather at the place where the property is to be distributed. This should be announced to the Sangha. Also, the gandi should be struck, tokens should be distributed, the tokens should be counted, and each person's share of the property should be distributed. Among the five things of distributing property, until the final distribution of each person's share, if another bhikshu suddenly arrives, he also has the right to receive the property offered to the Sangha. However, for specific property obtained due to the summer retreat or other reasons, even if he arrives suddenly, he has no right. After the five things of distributing property are completed, the person who arrives suddenly has no right to the property here. The five things of distributing property should be done even for small amounts of property, let alone large amounts of property. If a bhikshu participates in the activities of obtaining property due to the summer retreat, and leaves the boundary of the monastery before the distribution of property, going to another place or another country, he still has the right to receive the property. In order to obtain the property, when a bhikshu goes to another place or another country, he can entrust someone else to receive his share on his behalf.
བར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་བཅོལ་བ་ན་ཁྱོད་ཀྱིས་རྙེད་པའི་སྐལ་བ་ནི་བདག་གིས་བླང་བར་བྱའོ་ཞེས་ཁས་བླངས་པ་དང་ལྡན་པས་རྙེད་པའི་སྐལ་བ་དེ་མ་མནོས་ན་ 7-440b བསབ་པར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །རྙེད་པའི་སྐལ་བ་ལེན་པར་ཁས་བླངས་པ་དེས་མ་མནོས་ན་རྙེད་པ་ཆུང་ངུ་ལ་བགོ་སྐལ་གྱི་ཆ་པ་ཎ་མ་ཤ་ཀ་ལྔ་ལ་སོགས་པའམ། དེ་བས་ལྷག་པ་ཡིན་ན་ཡང་བསབ་པར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་པས་སོ། །ངའི་རྙེད་པའི་སྐལ་བ་ཁྱོད་ཀྱིས་ལོང་ཞིག་ཅེས་མ་བཅོལ་ན་དེའི་སྐལ་བ་མནོད་པར་མི་བྱའོ། །རང་གི་སློབ་དཔོན་དང་མཁན་པོའི་རྙེད་པའི་སྐལ་བ་ནི་མ་བཅོལ་ཡང་ནོད་པར་བྱའོ། །གྲོགས་པོ་མཛའ་བོ་ཡིད་གཅུགས་པའི་གནས་ཀྱི་དོན་དུ་ཡང་མ་བཅོལ་ཀྱང་ནོད་པར་བྱའོ། །དགེ་འདུན་བྱེ་བ་ན་རང་གི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པ་མ་ཡིན་པའི་དོན་དུ་ཡང་ནོད་པར་མི་བྱའོ། །མ་བཅོལ་ན་ནོད་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་བཞི་པོ་དེ་ནི་གནས་མལ་ལ་ཡང་རིག་པར་བྱའོ། །མ་བཅོལ་ན་ནོད་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་བཞི་པོ་དེ་དག་ནི་ཟས་ལ་ཡང་རིག་པར་བྱའོ། །རྙེད་པ་དང་གནས་མལ་ལ་སོགས་པ་གཞན་གྱི་དོན་དུ་ནོད་པའི་ཚེ་ན་ནོད་པར་བྱེད་པའི་གང་ཟག་ཕ་རོལ་པོ་ལ་གོ་བར་བྱའོ། །རྙེད་པ་མི་དབང་བས་ནང་དུ་ཞུགས་ཏེ་སྐལ་བ་བླང་བར་མི་བྱའོ། ། ༈ རྙེད་དབང་མི་དབང་བྱེ་བྲག གཉིས་པ་ལ། གློ་བུར་དུས་རྙེད་བྱེ་བྲག་དང་། །ཤི་བའི་རྙེད་པའི་བྱེ་བྲག་དང་། །རྙེད་པའི་རྣམ་པར་བཞག་པའོ། ། ༈ གློ་བུར་དུས་རྙེད་བྱེ་བྲག དང་པོ་ནི། རབ་བྱུང་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་དང་། ཁྱིམ་པ་ནི་དགེ་འདུན་ལ་ཕུལ་བའི་རྙེད་པ་མི་དབང་བས་རྙེད་པ་དབང་བ་ནི་ཆོས་འདི་པའི་རབ་བྱུང་གནས་ནས་མ་ཕྱུང་བ་སྟེ། དེ་ལྟར་རྙེད་པ་དབང་བའི་རབ་བྱུང་གཅིག་པུ་གཙུག་ལག་ཁང་དེ་ན་འདུག་པ་ཉིད་ཀྱིས་གཙུག་ལག་ཁང་དེར་དགེ་འདུན་གྱིས་ཕྱིར་ཕུལ་བའི་རྙེད་པ་ཤིན་ཏུ་མང་པོ་ཐོབ་པ་ལ་ཡང་མི་དབང་བའི་རྒྱུར་འགྱུར་བ་མེད་དོ། །དགེ་འདུན་ཆོས་དང་ཆོས་མིན་ཕྱོགས་གཉིས་སུ་བྱེ་བ་ན་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པ་དག་ཏུ་སོང་བ་དགེ་ 7-441a འདུན་གྱི་རྙེད་པ་མི་དབང་ངོ་། །དབྱར་གནས་པ་དེའི་དུས་ཀྱི་རྙེད་པ་ལ་ནི་དབྱར་ཟླ་བ་གསུམ་རྫོགས་པར་གནས་པ་མ་ཡིན་ཀྱང་དབྱར་གྱི་དུས་ཕལ་ཆེར་གནས་ཏེ། ཆེས་ཡུན་རིང་དུ་གནས་ན་གནས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་སྟེ་དབྱར་གནས་པའི་རྙེད་པའི་སྐལ་བ་དབང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དབྱར་གྱི་ནང་དུ་ཆེས་རིང་དུ་གནས་ན་དེའི་འོག་ཏུ་བབས་པ་དང་ཤི་བར་གྱུར་པ་གཉིས་ཀྱང་དབྱར་གནས་པའི་རྙེད་པའི་སྐལ་བ་དབང་ངོ་། །ཤི་བ་ཡང་རྙེད་པའི་སྐལ་བ་དབང་བ་དེས་ཅི་བྱ་ཞེ་ན། ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་ཅི་རིགས་པར་སྤྱད་དོ། །རྙེད་པ་ཕུལ་བ་ནི་ཡོན་བདག་རྣམས་ཀྱིས་ཇི་ལྟར་བསྔོས་ཤིང་རྣམ་པར་ངེས་པར་བྱས་པ་ལྟར་དབང་ཞིང་ལོངས་སྤྱད་པར་རྣམ་
【現代漢語翻譯】 應如是囑託。如果這樣囑託，你所獲得的份額，我應當取走，這樣承諾之後，如果未獲得所獲份額，就應當償還。如果承諾取走所獲份額而未獲得，即使是微小的收穫，如分配到的五 paṇa（古印度貨幣單位）、māṣaka（古印度重量單位）等，或者更多，也應當償還。如果未囑託說『我的所獲份額你拿去吧』，則不應取走其份額。對於自己的導師（Sādhu）和親教師（Kalyāṇamitra）的所獲份額，即使未囑託也應當取走。爲了朋友、親密者、信任之人的利益，即使未囑託也可以取走。如果僧團分為兩派，不應爲了與自己不合的一派的利益而取走。『未囑託則不應取走』等四條規則，也應適用於住所。『未囑託則不應取走』等四條規則，也應適用於食物。在爲了他人取走所獲之物和住所等時，應當告知取物之人對方。不應因無權獲得所獲之物而進入（僧團）內部取走份額。 第二，關於獲得物支配權的有無差別：分為突發時獲得物的差別、死亡后獲得物的差別，以及獲得物的分類。 第一，關於突發時獲得物的差別：被逐出僧院的比丘，以及在家居士供養僧團的財物，無權支配。有權支配獲得物的是未被逐出僧院的同一教派的比丘。因此，唯一有權支配獲得物的比丘，僅僅因為住在寺院裡，即使獲得僧團供養給寺院的大量財物，也不會因此失去支配權。如果僧團分為正法和非法兩派，加入非法派的比丘，無權支配僧團的財物。對於夏安居期間的獲得物，即使未圓滿三個月的夏安居，只要在夏安居期間居住了大部分時間，或者居住了很長時間，也算是安居者，有權支配夏安居的獲得物份額。如果在夏安居期間居住了很長時間，之後去世或死亡，也有權支配夏安居的獲得物份額。如果死者有權支配獲得物的份額，那該怎麼辦呢？可以用於死者的各種喪葬用品。供養的財物，應按照施主如何發願和明確指定的方式進行支配和享用。
【English Translation】 It should be entrusted in this way. If entrusted in this way, the share you obtain, I should take, after promising this, if the obtained share is not received, it should be returned. If promising to take the obtained share but not receiving it, even if it is a small gain, such as five paṇa (ancient Indian currency unit), māṣaka (ancient Indian weight unit), etc. allocated, or even more, it should be returned. If not entrusted saying 'Take my obtained share', then their share should not be taken. For the obtained share of one's own Sādhu (teacher) and Kalyāṇamitra (preceptor), even if not entrusted, it should be taken. For the benefit of friends, intimates, and trusted individuals, even if not entrusted, it can be taken. If the Sangha is divided into two factions, it should not be taken for the benefit of a faction that is not in harmony with oneself. The four rules such as 'If not entrusted, it should not be taken' should also apply to dwellings. The four rules such as 'If not entrusted, it should not be taken' should also apply to food. When taking obtained items and dwellings etc. for the sake of others, the person taking the items should inform the other party. One should not enter inside (the Sangha) and take a share because one has no right to the obtained items. Secondly, regarding the difference between having or not having the right to dispose of obtained items: it is divided into the difference of items obtained suddenly, the difference of items obtained after death, and the classification of obtained items. Firstly, regarding the difference of items obtained suddenly: A monk who has been expelled from the monastery, and a householder offering to the Sangha, have no right to dispose of the obtained items. The one who has the right to dispose of the obtained items is a monk of the same sect who has not been expelled from the monastery. Therefore, the only monk who has the right to dispose of the obtained items, merely by residing in the monastery, even if he obtains a large amount of wealth offered to the monastery by the Sangha, will not lose the right to dispose of it. If the Sangha is divided into two factions, Dharma and non-Dharma, the monks who have joined the non-Dharma faction have no right to dispose of the Sangha's wealth. Regarding the obtained items during the summer retreat, even if the three months of the summer retreat are not completed, as long as one has resided for most of the summer retreat period, or has resided for a long time, one is considered a resident and has the right to dispose of the share of the obtained items of the summer retreat. If one has resided for a long time during the summer retreat, and then passes away or dies, one also has the right to dispose of the share of the obtained items of the summer retreat. If the deceased has the right to dispose of the share of the obtained items, what should be done with it? It can be used for various funeral items for the deceased. The offered items should be disposed of and enjoyed according to how the patrons have vowed and clearly specified.
པར་བཞག་སྟེ། རྙེད་པ་འདི་ནི་གཙུག་ལག་ཁང་འདི་ན་གནས་པའི་དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱིས་ལོངས་སྤྱོད་པར་བྱའོ་ཞེའམ། དགུན་དཔྱིད་དམ་དབྱར་སྟོན་གནས་པའི་དགེ་འདུན་རྣམས་ལ་རྙེད་པ་འདི་འབུལ་གྱི། དུས་ཚིགས་འདིའི་ཁོངས་སུ་སྤྱད་པར་བྱའམ་ཞེའམ། གནས་ཁང་འདི་ན་གནས་པ་འདི་ལ་རྙེད་པ་འདི་གུད་དུ་འབུལ་གྱིས། དེས་འདི་སྤྱད་པར་བྱའོ་ཞེས་ཡོན་བདག་གིས་རྙེད་པ་བསྔོས་ཤིང་རྣམ་པར་ངེས་པར་བྱས་པ་དེ་ནི་འདི་ཁོ་ན་བཞིན་དུ་འཁྲུལ་པ་མེད་པར་སྤྱད་པར་བྱ་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཊཱི་ཀས་བཤད་དོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཡོན་བདག་གིས་རྣམ་པར་ངེས་པར་མ་བྱས་པ་དེའི་ཚེ་རྙེད་པ་ཐོབ་པ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམས་ཀྱིས་རྙེད་པ་ནི་ཇི་ལྟར་རྣམ་པར་ངེས་པར་བྱེད་པ་ལྟར་རྣམ་པར་བཞག་གོ་ཞེས་སྨོས་པའི་རྗེས་བསྙགས་པའི་ཕྱིར་ཀྱང་ངོ་ཞེས་སྨོས་ཏེ། ཆོས་ཕྱོགས་དང་ཆོས་མིན་ཕྱོགས་གཉིས་སུ་དགེ་འདུན་བྱེ་བ་ན། ཁྱིམ་ཆེ་གེ་མོ་འདི་ནི་ཁྱོད་ཀྱིའོ། །ཁྱིམ་ཆེ་གེ་མོ་འདི་ནི་ངེད་ཀྱིའོ། །ཞེས་དགེ་འདུན་ཕྱོགས་གཉིས་ཆར་གྱིས་ཁྲིམས་སུ་བཅས་པ་ན། ཆོས་ཕྱོགས་པ་ཉིད་དུ་ངེས་ 7-441b པར་བྱས་པའི་ཁྱིམ་དེ་ནས་ཆོས་མིན་ཕྱོགས་ཁོ་ན་ལ་རྙེད་པ་ཕུལ་ལམ། ཕྱོགས་གཉིས་ཀའི་ཚོགས་པ་ལ་མཉམ་དུ་ཕུལ་ན་ཡང་ཆོས་མིན་ཕྱོགས་མི་དབང་སྟེ་ཆོས་ཕྱོགས་པ་ལ་འབུལ་བར་བྱ་དགོས་སོ། །ཆོས་མིན་ཕྱོགས་པ་ཉིད་དུ་ངེས་པར་བྱས་པའི་ཁྱིམ་དེ་ནས་ཆོས་ཕྱོགས་པས་རྙེད་པ་གྲུབ་ན་ཡང་རྙེད་པ་དེ་ཆོས་ཕྱོགས་པ་མི་དབང་སྟེ། ཆོས་མིན་ཕྱོགས་པ་ལ་འབུལ་བར་བྱ་དགོས་སོ་ཞེས་དེ་ལྟར་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །ཐམས་ཅད་དུ་དེ་ལྟར་ངེས་སམ་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། ཇི་སྟེ་དབང་བའི་ཕྱོགས་དེས་བྱིན་ན་ནི་མི་དབང་བའི་ཕྱོགས་དེས་ཀྱང་ཅི་བདེར་ལོངས་སྤྱོད་དུ་རུང་ངོ་ཞེས་སོ། །ཁྱིམ་དེར་ཕྱོགས་གཉིས་ཀས་རྙེད་པ་གྲུབ་པ་ན་ཕྱོགས་གཅིག་གི་རྙེད་པའི་སྐལ་བ་དེ་གཞན་ཕྱོགས་ལ་འབུལ་ཅི་དགོས་སྙམ་དུ་དོགས་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་མདོ་འདི་སྨོས་ཏེ། སྔར་བཤད་པ་ལྟར་ཆོས་ཕྱོགས་པ་དང་། ཆོས་མིན་ཕྱོགས་གཉིས་སུ་བྱེ་བ་ན། ཁྱིམ་ཆེ་གེ་མོ་འདི་ནི་ཁྱེད་ཀྱིའོ། །ཁྱིམ་ཆེ་གེ་མོ་འདི་ནི་ངེད་ཀྱིའོ་ཞེས་དགེ་འདུན་ཕྱོགས་གཉིས་ཀྱིས་ཁྲིམས་སུ་བཅས་པ་ན། ཕྱོགས་གཉིས་པོའི་སྦྱིན་བདག་རྣམས་ཀྱིས་ཕྱོགས་གཉིས་ཀའི་དགེ་འདུན་ལ་ཕུལ་ན་ཡང་ཆོས་ཕྱོགས་པའི་སྦྱིན་བདག་རྣམས་ཀྱིས་ཕུལ་བ་རྣམས་ནི་ཆོས་ཕྱོགས་པ་དབང་གི། ཆོས་མིན་ཕྱོགས་པ་མི་དབང་ལ། ཆོས་མིན་ཕྱོགས་པའི་སྦྱིན་བདག་གིས་ཕུལ་བ་རྣམས་ནི་ཆོས་མིན་ཕྱོགས་པ་དག་གིས་དབང་གི། ཆོས་ཕྱོགས་པ་མི་དབང་ངོ་ཞེས་སྟོན་པ་ནི། ཆོས་ཕྱོགས་པའི་སྦྱིན་བདག་དང་། ཆོས་མིན་ཕྱོགས་པའི་སྦྱིན་བདག་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་འབུལ་ལུགས་ཇི་ལྟར་ཕུལ་ན་ཡང་ཐོབ་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཇི་ལྟར་རྣམ་
【現代漢語翻譯】 如果施主指定說：『這筆財物應由住在這座寺院的比丘們享用』，或者『這筆財物應供養給冬季、春季、夏季或秋季安居的僧眾，應在這個季節使用』，或者『這筆財物應特別供養給住在這處住所的人，讓他們使用』，那麼就應如施主所指定的那樣，毫無差錯地使用。』這是《 टीका (ṭīkā，註釋)》的解釋。《 टीका (ṭīkā，註釋)》中說：『如果施主沒有明確指定，那麼獲得財物的出家人應如何分配這些財物呢？』爲了強調這一點，又說：『如果僧團分為佛法派和非法派兩派，並且約定說：『某某房屋是你的』，『某某房屋是我們的』，如果佛法派將房屋指定給非法派，只供養給非法派，或者同時供養給兩派，那麼非法派無權使用，必須供養給佛法派。如果非法派將房屋指定給佛法派，即使佛法派獲得了財物，佛法派也無權使用，必須供養給非法派。』《 टीका (ṭīkā，註釋)》就是這樣解釋的。 是否所有情況都如此確定呢？《 टीका (ṭīkā，註釋)》中說：『如果掌權的一方佈施，那麼無權的一方也可以隨意享用。』如果兩派都在房屋中獲得了財物，那麼可能會有人懷疑：『為什麼要把一方獲得的財物份額供養給另一方呢？』爲了消除這種疑慮，所以說了這段經文：如前所述，如果分為佛法派和非法派兩派，並且約定說：『某某房屋是你的』，『某某房屋是我們的』，如果兩派的施主都供養給兩派僧團，那麼佛法派施主供養的財物，佛法派有權使用，非法派無權使用；非法派施主供養的財物，非法派有權使用，佛法派無權使用。這表明，無論佛法派施主和非法派施主如何供養，獲得財物的人都應如何分配。
【English Translation】 If the donor specifies: 'This property should be enjoyed by the monks residing in this monastery,' or 'This property should be offered to the Sangha residing in winter, spring, summer, or autumn, and should be used during this season,' or 'This property should be specifically offered to those residing in this dwelling, so that they may use it,' then it should be used without error, exactly as the donor has specified.' This is the explanation of the ṭīkā (commentary). The ṭīkā (commentary) states: 'If the donor has not clearly specified, then how should the ordained who receive the property allocate it?' To emphasize this point, it is further stated: 'If the Sangha is divided into two factions, the Dharma faction and the non-Dharma faction, and they agree: 'Such and such house is yours,' 'Such and such house is ours,' if the Dharma faction designates the house to the non-Dharma faction, offering it only to the non-Dharma faction, or offering it to both factions simultaneously, then the non-Dharma faction has no right to use it; it must be offered to the Dharma faction. If the non-Dharma faction designates the house to the Dharma faction, even if the Dharma faction obtains property, the Dharma faction has no right to use it; it must be offered to the non-Dharma faction.' This is how the ṭīkā (commentary) explains it. Is it always so certain in all cases? The ṭīkā (commentary) states: 'If the dominant faction gives, then the non-dominant faction may also enjoy it as they please.' If both factions obtain property in the house, then someone might doubt: 'Why should the share of property obtained by one faction be offered to the other faction?' To dispel this doubt, this sutra is spoken: As mentioned earlier, if divided into two factions, the Dharma faction and the non-Dharma faction, and they agree: 'Such and such house is yours,' 'Such and such house is ours,' if the donors of both factions offer to both Sanghas, then the property offered by the donors of the Dharma faction, the Dharma faction has the right to use, the non-Dharma faction has no right to use; the property offered by the donors of the non-Dharma faction, the non-Dharma faction has the right to use, the Dharma faction has no right to use. This shows that no matter how the donors of the Dharma faction and the non-Dharma faction offer, those who receive the property should allocate it.
པར་ངེས་པར་བྱེད་པ་ལྟར་རྣམ་པར་བཞག་གོ། ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ་རྙེད་པ་ཐོབ་པ་དགེ་འདུན་རྣམས་ཀྱིས་སྔར་ཇི་ལྟར་ཁྲིམས་སུ་བཅས་པ་ལྟར་དབང་བར་རྣམ་པར་བཞག་གོ། བྱེ་བ་དག 7-442a གི་ཕྱོགས་གཉིས་ནི་དཔེ་ཙམ་དུ་ཟད་དེ། སྡེ་ཚན་གཞན་དག་ལ་ཡང་རུང་ངོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །སྦྱིན་བདག་གིས་འདི་སྐད་ཅེས་རྫས་འདི་དགེ་འདུན་ལ་འབུལ་ལོ་ཞེས་ཟེར་ཞིང་། དགེ་འདུན་གྱི་བྱེ་བྲག་འདི་ལ་འབུལ་ལོ་ཞེས་མི་ཟེར་བར་དགེ་འདུན་ཡོངས་སུ་མ་བཅད་ན་ལས་ཀྱི་མཚམས་ཀྱིས་ཡོངས་སུ་བཅད་པ་རྣམས་དབང་སྟེ། མཚམས་ཆེན་པོ་བཅད་ན་ནི་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཚུན་ཆད་ཀྱིས་རབ་བྱུང་རྣམས་དབང་ལ། མཚམས་མ་བཅད་ན་ནི་རྩིག་པས་བསྐོར་བའི་མཐའ་ཚུན་ཆད་ཀྱི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམས་དབང་བ་ཉིད་དོ། །དགེ་འདུན་གྱིས་ཕྱིར་ཕུལ་བའི་རྙེད་པ་འདི་ལ་དགེ་སློང་གཅིག་ལ་སོགས་པ་དགེ་འདུན་དུ་མ་ལོངས་པ་མཚམས་གཅིག་གི་ནང་དུ་གཏོགས་པ་ནི་དགེ་འདུན་ཉིད་དང་འདྲ་སྟེ། དགེ་འདུན་ལ་ཕུལ་བའི་རྙེད་པ་དབང་བ་ཉིད་དོ། །བུ་མོ་མུ་ཏིག་གི་བྱུང་བ་དང་འབྲེལ་ནས་གསུངས་པ་ནི། ལུང་གི་ཆོས་ལ་ཕུལ་བའི་ཆོས་ཀྱི་རྙེད་པ་ནི་ལུང་གི་ཆོས་དེ་སྨྲ་བ་རྣམས་དབང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དོན་དམ་པའི་ཆོས་ལ་ཕུལ་ན་ནི། བྱེ་བྲག་བཤད་མཚོ་ལས། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ལ་ཕུལ་བ་ནི་མཆོད་རྟེན་དང་འདྲ་བར་བཞག་གོ་ཞེས་བཤད་དོ། །བསྒྲུབ་པའི་ཆོས་བསླབ་པ་གསུམ་ལ་བསྔོས་ཏེ་ཆོས་ལ་འབུལ་ལོ་ཞེས་ཕུལ་བ་ནི་དགེ་འདུན་རྣམས་དབང་སྟེ། བསྒྲུབ་པའི་ཆོས་དེ་དགེ་འདུན་གྱི་རྒྱུད་ལ་ཅི་རིགས་པར་མངའ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་བླ་མ་དག་བཞེད་དོ། །སངས་རྒྱས་ཀྱིས་གསུངས་པའི་གཙུག་ལག་གི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་གཅིག་འཛིན་པ་ནི་འདིར་ཆོས་སྨྲ་བ་དེ་ཉིད་ཀྱི་མཐའ་ཡིན་ནོ། ། ༈ ཤི་བའི་རྙེད་པའི་བྱེ་བྲག གཉིས་པ་ནི། རབ་བྱུང་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་བཤད། །ཁྱིམ་པ་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་བཤད། །རྟགས་ཅན་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་བཤད། ། ༈ རབ་བྱུང་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་བཤད་པ། དང་པོ་ལ། དགེ་འདུན་དབང་བ་སྤྱིར་བཏང་སྐབས། །དགེ་འདུན་མི་དབང་སྤྱིར་བཏང་སྐབས། ། ༈ དགེ་འདུན་དབང་བ་སྤྱིར་བཏང་སྐབས། དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་དང་དགེ་ 7-442b ཚུལ་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་ནི་དགེ་སློང་མ་དང་དགེ་སློབ་མ་དང་དགེ་ཚུལ་མ་རྣམས་མི་དབང་ངོ་། །དགེ་སློང་མ་ལ་སོགས་པ་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་རྣམས་ཀྱང་དགེ་སློང་དང་དགེ་ཚུལ་མི་དབང་ངོ་ཞེས་སྟོན་པ་ནི། མཚན་མི་མཐུན་པ་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་ལ་ཅི་ཐམས་ཅད་དམ་ཞེ་ན། གཅིག་ཤོས་མཚན་མཐུན་ཡོད་ན་མཚན་མི་མཐུན་པ་རྣམས་མི་དབང་བ་ཉིད་དོ། །གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ་སྟེ། གཅིག་ཤོས་གནས་ནས་མ་ཕྱུང་བ་ཡོད་ན་ཡང་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་མི་དབང་ངོ་། །གནས་ནས་མ་ཕྱུང་བ་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་ལ་ནི་གནས་ནས་མ་ཕྱུང
【現代漢語翻譯】 如前所述，一旦獲得，僧團應按照先前制定的規則進行管理。這只是兩個例子，其他僧團也可以這樣做，這是 टीका 中的說法。如果施主說『我將此物供養僧團』，但不指定供養哪個特定的僧團，那麼由戒律劃定的範圍內的僧眾有權使用。如果劃定了大範圍，那麼在三又二分之一由旬內的出家人有權使用。如果沒有劃定範圍，那麼在圍墻內的出家人有權使用。如果僧團退回了供養物，那麼即使只有一個比丘等未被僧團完全佔有，只要屬於同一個區域，就等同於僧團本身，有權使用供養給僧團的物品。 關於與珍珠女的故事相關的教義，供養給經藏的財物，由誦持經藏者擁有。如果供養給勝義諦之法，則如《分別論藏》所說：『供養給涅槃的物品，應如佛塔般供奉。』如果爲了修持之法，即三學，而供養給佛法，那麼僧團有權使用，因為僧團的相續中具備相應的修持之法，這是上師們的觀點。如果有人能記住佛陀所說的哪怕一句偈頌，那麼他就是這裡的說法者。 死亡供養的分類： 第二，講述出家人的死亡遺物，講述在家人的死亡遺物，講述有相者的死亡遺物。 講述出家人的死亡遺物： 首先，一般情況下僧團有權使用，一般情況下僧團無權使用。 一般情況下僧團有權使用： 首先，比丘和比丘尼死亡的遺物，比丘尼、沙彌尼和式叉摩尼無權使用。如果比丘尼等死亡的遺物，比丘和沙彌也無權使用。如果有人問，是否所有不同戒律者死亡的遺物都是如此？如果有一方是相同戒律者，那麼不同戒律者無權使用。被驅逐者死亡的遺物也是如此，如果有一方未被驅逐，那麼被驅逐者無權使用。未被驅逐者死亡的遺物，未被驅逐者有權使用。
【English Translation】 As previously stated, once acquired, the Sangha should manage it according to the rules previously established. These are just two examples, and other Sanghas can also do the same, according to the टीका. If the donor says, 'I offer this item to the Sangha,' but does not specify which particular Sangha, then the Sangha within the boundaries defined by the Vinaya has the right to use it. If a large boundary is defined, then the ordained within three and a half yojanas have the right to use it. If no boundary is defined, then the ordained within the surrounding walls have the right to use it. If the Sangha returns the offering, then even if there is only one Bhikshu, etc., who is not fully possessed by the Sangha, as long as they belong to the same area, they are equivalent to the Sangha itself and have the right to use the items offered to the Sangha. Regarding the teachings related to the story of the Pearl Girl, the wealth of Dharma offered to the scriptures is owned by those who recite the scriptures. If it is offered to the ultimate truth of Dharma, then as stated in the Vibhasha: 'Items offered to Nirvana should be venerated like a stupa.' If it is offered to the Dharma for the sake of practice, i.e., the three trainings, then the Sangha has the right to use it, because the Sangha's continuum possesses the corresponding practices, according to the Lamas. If someone can remember even one verse spoken by the Buddha, then he is the speaker here. The classification of death offerings: Second, explaining the relics of a deceased ordained person, explaining the relics of a deceased layperson, explaining the relics of a deceased marked person. Explaining the relics of a deceased ordained person: First, generally the Sangha has the right to use it, generally the Sangha does not have the right to use it. Generally the Sangha has the right to use it: First, the relics of a deceased Bhikshu and Bhikshuni, the Bhikshuni, Shramanerika, and Shikshamana do not have the right to use it. If the relics of a deceased Bhikshuni, etc., the Bhikshu and Shramanera also do not have the right to use it. If someone asks, is this the case for all relics of deceased persons of different precepts? If one party is of the same precepts, then those of different precepts do not have the right to use it. The relics of a deceased expelled person are also the same, if one party has not been expelled, then the expelled person does not have the right to use it. The relics of a deceased unexpelled person, the unexpelled person has the right to use it.
་བ་མེད་ནའང་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་མི་དབང་ངོ་། །གནས་ནས་མ་བྱུང་བ་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་ནི་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་མི་དབང་བ་ཐམས་ཅད་དུ་ངེས་སམ་ཞེ་ན། རྒྱུ་གང་གིས་གནས་ནས་ཕྱུང་བའི་རྒྱུ་ལས་སེམས་མ་ལོག་ནའོ་སྟེ། གནས་ནས་འབྱུང་བ་ལ་མི་དབང་གི། རྒྱུ་ལས་སེམས་ལོག་ན་དབང་ངོ་ཞེས་པ་ལ། ཁ་ཅིག་ན་རེ། བཟོད་པ་མ་གསོལ་ན་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་མི་དབང་གི། བཟོད་པ་གསོལ་ན་ནི་དབང་ངོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མདོ་རྩ་འགྲེལ་ལས། བཟོད་པ་མ་གསོལ་ནའོ་ཞེས་མ་གསུངས་ཀྱང་ནན་ཏུར་གྱི་རྒྱུ་ལས་སེམས་མ་ལོག་ནའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །བཟོད་པ་གསོལ་ན་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་ཡིན་པས་རྙེད་པ་མི་དབང་ངོ་སྙམ་དུ་དོགས་པ་བཅད་མི་དགོས་སོ། །གནས་ནས་ཕྱུང་ན་དེའི་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་དེ་ནོད་པར་བྱ་བ་ཉིད་ལ་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་དེ་ནི་ཕྱོགས་ཐ་དད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་པས་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་གཞན་ཡོད་ཀྱང་གནས་ནས་མ་ཕྱུང་བ་དབང་བ་ཡིན་ནོ། །ཆོས་ཕྱོགས་དང་ཆོས་མིན་ཕྱོགས་ཀྱི་ལྟར་ཐ་དད་པ་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་ལ་ནི་ཕྱོགས་དེ་གཉིས་ལྟ་བ་ཐ་དད་པ་ཉིད་ཡིན་པས། ཕན་ཚུན་གཅིག་ལ་གཅིག་མི་དབང་བ་ཉིད་དོ། །ཆོས་ཕྱོགས་སུ་གཏོགས་པའི་ ༈ སྦྱོར་བའི་ཆོ་ག་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ། གང་ཟག་སོ་སོའི་ཆོ་ག་དང་། །དགེ་འདུན་ཚོགས་པའི་ཆོ་ག་དང་། གདིང་བར་བསྐོས་པའི་ཆོ་གའོ། ། ༈ གང་ཟག་སོ་སོའི་ཆོ་ག དང་པོ་ནི། སྲ་བརྐྱང་གཏིང་བ་དེ་ནི་དགེ་སློང་རྣམས་སོ་སོའི་འཚོ་བ་ཡོ་བྱད་དུ་སྔར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་ཆོས་གོས་ལས་གཞན་པའི་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ཡིན་ཅིང་། སྔར་ཆོས་གོས་རྣམས་ཀྱི་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་མ་ཕྱུང་ན་སྲ་བརྐྱང་གི་བྱིན་རླབས་མི་འཆགས་པ་ཉིད་ཡིན་པས། དེའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་རང་རང་གི་ཆོས་གོས་གསུམ་པོ་སྔར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ 7-443a ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་ལ་ཡང་ཆོས་མིན་ཕྱོགས་སུ་གཏོགས་པ་མི་དབང་ལ་བཟློག་པ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །ཉེ་དུ་ལ་སོགས་པ་ཁྱིམ་པ་ཡང་དབང་ངམ་སྙམ་དུ་དོགས་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་དང་། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དང་མུ་སྟེགས་པ་ཡང་དབང་ངམ་སྙམ་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར། ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པ་ལས་གཞན་པ་དག་ནི་ཆོས་འདི་པའི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་དེ་མི་དབང་བ་ཡིན་ནོ། །ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་ཕྱིར་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཟིན་པའམ། དང་པོ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཟིན་པ་ན་རབ་བྱུང་ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པ་འོང་ཡང་གནས་དེར་ཕྱིར་འོང་བ་སྐལ་བ་མི་དབང་ངོ་། །ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། གལ་ཏེ་ཤི་བ་དེའི་དོན་དུ་ཡོན་བཤད་པ་མ་བྱས་པར་བྱིན་གྱིས་རློབས་པར་བྱེད་ན་ནི་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དེས་ཕྱིས་འོང་བ་སྐལ་བ་མི་དབང་བ་ཉིད་དུ་ཡང་མི་འགྱུར་ལ། བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དེ་ཡང་མི་
【現代漢語翻譯】 即使沒有離開僧團，（死者的）財物也不歸他支配。如果（死者的）財物沒有離開僧團，那麼所有離開僧團的人一定不能支配死者的財物嗎？如果因為某種原因離開了僧團，但沒有改變主意，那麼離開僧團的人就不能支配（死者的財物）；如果改變了主意，就可以支配。有些人說：『如果沒有請求寬恕，離開僧團的人就不能支配（死者的財物）；如果請求了寬恕，就可以支配。』但這是與根本經和註釋相違背的，因為經中並沒有說『如果沒有請求寬恕』，而是說『如果沒有改變離開僧團的主意』。如果請求了寬恕，（死者）自然就屬於僧團，所以不必擔心（僧團）不能支配（死者的）財物。如果離開了僧團，那麼接受死者的財物，離開僧團的人就不是其他團體的人，即使有其他離開僧團的人，沒有離開僧團的人也可以支配（死者的財物）。對於屬於佛法和不屬於佛法的團體，看待死者財物的觀點是不同的，因此彼此之間不能互相支配。屬於佛法團體的死者的財物，不屬於佛法團體的人不能支配，反之亦然。爲了消除近親等在家人也能支配（死者財物）的疑慮，以及爲了消除出家人和外道也能支配（死者財物）的疑慮，除了梵行者之外，其他屬於這個教派的出家人死後的財物都不能支配。如果爲了加持死者的財物而僅僅祈禱，或者一開始就全部加持，那麼即使出家人梵行者來了，也不能支配（死者）的份額。是否所有情況下都如此呢？在註釋中說：『如果爲了死者而沒有唸誦祈願文就進行加持，那麼這種加持也不會使後來的人不能支配（死者）的份額，這種加持也不會……』 ༈ 所示之儀軌 首先是：個人之儀軌、僧眾之儀軌、以及坐墊之儀軌。 ༈ 個人之儀軌 首先，堅固之物，即是比丘們各自的生計資具，是先前已加持過的，除了法衣之外，其他的生計資具也應加持。如果先前沒有解除對法衣的加持，那麼堅固之物的加持就無法形成。因此，比丘各自的三件法衣先前已經加持過。
【English Translation】 Even without leaving the Sangha, (the deceased's) belongings are not under his control. If (the deceased's) belongings have not left the Sangha, is it certain that all those who have left the Sangha cannot control the deceased's belongings? If for some reason one leaves the Sangha but does not change his mind, then the one who leaves the Sangha cannot control (the deceased's) belongings; if he changes his mind, he can control them. Some say: 'If forgiveness is not requested, the one who leaves the Sangha cannot control (the deceased's) belongings; if forgiveness is requested, he can control them.' But this contradicts the root Sutra and its commentary, because the Sutra does not say 'if forgiveness is not requested,' but rather 'if the intention to leave the Sangha is not changed.' If forgiveness is requested, (the deceased) naturally belongs to the Sangha, so there is no need to worry that (the Sangha) cannot control (the deceased's) belongings. If one leaves the Sangha, then accepting the deceased's belongings, the one who leaves the Sangha is not from another group, even if there are others who have left the Sangha, those who have not left the Sangha can control (the deceased's) belongings. For groups belonging to the Dharma and those not belonging to the Dharma, the views on the deceased's belongings are different, so they cannot control each other. The belongings of the deceased belonging to the Dharma group cannot be controlled by those not belonging to the Dharma group, and vice versa. In order to dispel the doubts that relatives and other lay people can also control (the deceased's belongings), and to dispel the doubts that renunciates and heretics can also control (the deceased's belongings), except for those who practice celibacy, the belongings of the deceased renunciates belonging to this sect cannot be controlled. If one only prays to bless the deceased's belongings, or if one blesses everything from the beginning, then even if the renunciate celibate comes, he cannot control (the deceased's) share. Is this the case in all situations? In the commentary it says: 'If one blesses without reciting the prayer for the deceased, then this blessing will not prevent later people from controlling (the deceased's) share, and this blessing will not...' ༈ Presentation of the Ritual of Combination First, there are: the ritual for individuals, the ritual for the Sangha assembly, and the ritual for the appointed seat. ༈ Ritual for Individuals First, the firm and stable thing, which is the livelihood of each of the monks, is what has been previously blessed. Other than the Dharma robes, the other livelihood items should also be blessed. If the blessing of the Dharma robes has not been removed beforehand, then the blessing of the firm and stable thing cannot be established. Therefore, each monk's three Dharma robes have been previously blessed.
འཆགས་སོ་ཞེས་སོ། །དང་པོ་དང་ཐ་མས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དེ་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་དེ་ལས་དངོས་པོ་འགའ་ཞིག་དགེ་འདུན་གྱི་རྒན་གྲལ་གྱི་གཙོ་བོ་དང་། གསར་བུ་གྲལ་གྱི་ཐ་མ་ན་འདུག་པ་སྟེ་གྲལ་གྱི་ཐོག་མཐའ་གཉིས་ལ་དངོས་པོ་སྣ་རེ་སྦྱིན་པ་ནི། དང་པོ་དང་ཐ་མས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དེ་ཞེས་བྱའོ། །ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་དེ་གང་དག་གིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་ཞེ་ན། གཙུག་ལག་ཁང་ལ་སོགས་པའི་གནས་གང་ན་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་བའི་དངོས་པོ་དེ་འདུག་པའི་གནས་དེའི་མཚམས་སུ་གཏོགས་པའི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམས་ནི་དངོས་པོ་དེ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པར་བྱེད་པ་ཡིན་ནོ། །གཙུག་ལག་ཁང་མཚམས་ཐ་དད་གཉིས་ཀྱི་གཙུག་ལག་ཁང་གཅིག་གི་ནང་དུ་དགེ་སློང་ཤི་ལ། དེ་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་ནི་གཙུག་ 7-443b ལག་ཁང་གཞན་ན་འདུག་ན་དེ་གང་གིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་ཞེ་ན། ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་འདི་ལ་ཤི་བའི་གནས་ཉིད་ནི་བྱིན་རླབས་འཆགས་པའི་རྒྱུ་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ། གང་ན་ནོར་རྫས་དེ་འདུག་པའི་མཚམས་དེར་གཏོགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ། །གཙུག་ཁང་བཞིའམ་གསུམ་གྱི་བར་ན་འདུག་པའམ། གཙུག་ལག་ཁང་གཉིས་ཀྱི་མཚམས་ཀྱི་བར་ན་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་བའི་རྫས་རྣམས་འདུག་པ་དེ་ལ་རབ་བྱུང་ཤི་བ་དེའི་ལུས་ཀྱིས་རེག་པས་སམ། ལུས་དང་འབྲེལ་བའི་ཁྲི་དང་ཁྲིའུ་ལ་སོགས་པ་གཞན་གྱིས་རེག་པའི་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་དེས་མཚམས་གཉིས་ནོན་ནམ། མཚམས་གསུམ་མམ་བཞི་ནོན་ཀྱང་རུང་སྟེ། མཚམས་ཇི་ཙམ་ནོན་ཅིང་ཁྱབ་པའི་མཚམས་དེར་གཏོགས་པའི་དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་རློབ་པར་བྱེད་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་རོ། །འདི་ལ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་བའི་རྫས་ཀྱི་དབང་གི་རྣམ་པར་བཞག་གི། ཤི་བའི་རོ་ཡི་དབང་གིས་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཉིད་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །འོ་ན་གླེང་གཞི་ལས། བཙུན་པ་མཚམས་གཉིས་ཀྱི་བར་དུ་དགེ་སློང་ཞིག་འདས་ན་གུམ་པ་དེའི་ཡོ་བྱད་རྣམས་སུ་དབང་བར་འགྱུར། ཨུ་པ་ལི་དེ་ནི་མགོ་གང་ལོགས་སུ་བོར་བའོ། །བཙུན་པ་གཉིས་ཀར་མགོ་བོར་ན་གང་དབང་བར་འགྱུར། ཨུ་པ་ལི་དེ་ནི་གཉིས་ཀའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དེ་ཁོ་ན་ལྟར་འོད་ལྡན་ལས་བཤད་ཅིང་། རྩ་བ་སུམ་བརྒྱ་པ་ལས་ཀྱང་། གཙུག་ལག་ཁང་གི་མཚམས་གཉིས་པར་ཤི་ན། །དེ་ཡི་ལུས་འབྲེལ་རས་ལ་སོགས་པའི་རྫས། །གང་དུ་མགོ་བོ་བཞག་པར་དབང་བ་ཡིན། །གཉིས་ཀར་བཞག་ན་དེ་ཕྱིར་གཉིས་ཀ་ཡིན། །ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། ལུང་ལ་འདོན་པ་ཐ་དད་པ་ལུགས་གཉིས་སུ་བྱུང་ཡང་ལུང་གང་ལས་མདོ་ 7-444a རྩ་བ་བསྡུས་པའི་ལུང་དེ་གཙོ་བོར་བྱས་ཏེ་མདོ་རྩ་འགྲེལ་ཚད་མར་བྱའོ། །ཀུན་དགའ་བོ་ལ་གྲེ་སྐྱེས་ཀྱིས་ནོར་རྫས་བཅོལ་ཏེ་བཞག་པ་ལས། གྲེ་སྐྱེས་ཤི་བའི་བྱུང་བ་ལ་བ
【現代漢語翻譯】 『འཆགས་སོ་ཞེས་སོ།』（這樣說）那麼，最初和最後的加持是怎樣的呢？就是將死者的遺物中拿出一些，分別給予僧團中資歷最長的長老和最新加入的成員，即給予僧團的首尾兩端各一份物品，這就是所謂的『最初和最後的加持』。那麼，應該由誰來加持死者的遺物呢？在寺廟等場所中，凡是死者遺物所在的區域內的出家人，都應該負責加持這些遺物。如果一位比丘死在兩個不同區域的寺廟中的一個，而他的遺物卻在另一個寺廟裡，那麼應該由誰來加持呢？對於加持死者的遺物來說，死者去世的地方才是加持成立的主要因素。因此，應該由遺物所在的區域的出家人來加持。如果遺物位於四個或三個寺廟之間，或者位於兩個寺廟的邊界之間，那麼如果去世的出家人的身體接觸到遺物，或者與身體相關的床或坐墊等接觸到遺物，那麼無論這些遺物觸及兩個、三個或四個區域，都應該由觸及和覆蓋的區域內的比丘們來加持。這應該與之前的內容結合起來理解。這裡是根據被加持的物品來劃分區域，而不是根據死者的屍體來劃分區域。這是根據《律本事》和註釋所說。那麼，如果按照《律本事》所說：『如果一位比丘死在兩個區域之間，那麼死者的遺物歸誰所有呢？鄔波離，這取決於頭朝向哪一邊。』『如果頭朝向兩邊呢？』『鄔波離，那麼兩邊都有份。』《光明經》也是這麼說的。《三百根本論》也說：『如果死在寺廟的兩個區域之間，那麼與死者身體相關的布等物品，歸頭朝向的一方所有。如果頭朝向兩邊，那麼兩邊都有份。』這是否矛盾呢？雖然根據不同的律典有兩種不同的說法，但應該以從律典中總結出來的根本律典為主，以根本律典及其註釋作為衡量標準。例如，阿難陀將財物委託給གྲེ་སྐྱེས（格熱杰，梵文：Griva），後來གྲེ་སྐྱེས（格熱杰，梵文：Griva）去世了。
【English Translation】 『འཆགས་སོ་ཞེས་སོ།』 (It is established.) How is the blessing of the first and the last? It is when some items from the belongings of the deceased are given to the most senior elder in the Sangha and the newest member, that is, giving one item each to the beginning and the end of the Sangha. This is called 『the blessing of the first and the last.』 Who should bless the belongings of the deceased? In places like monasteries, the ordained individuals belonging to the area where the items to be blessed are located should bless those items. If a Bhikshu dies in one of two monasteries in different areas, and his belongings are in the other monastery, who should bless them? For blessing the belongings of the deceased, the place of death is the main cause for the blessing to take effect. Therefore, those belonging to the area where the belongings are located should bless them. If the belongings are located between four or three monasteries, or between the boundaries of two monasteries, and if the body of the deceased ordained person touches the belongings, or if other items related to the body, such as a bed or cushion, touch the belongings, then whether these belongings touch two, three, or four areas, the Bhikshus belonging to the area that is touched and covered should bless them. This should be understood in conjunction with the previous content. Here, the division of areas is based on the items being blessed, not on the body of the deceased. This is according to the Vinaya-vastu and its commentary. Then, according to the Vinaya-vastu: 『If a Bhikshu dies between two areas, who has the right to the belongings of the deceased? Upali, it depends on which side the head is facing.』 『If the head is facing both sides?』 『Upali, then both sides have a share.』 The Sutra of Light also says the same. The Three Hundred Root Verses also say: 『If one dies at the boundary of two monasteries, then the cloth and other items related to the body belong to the side where the head is placed. If the head is placed on both sides, then both sides have a share.』 Does this contradict? Although there are two different statements according to different Vinaya texts, the root Vinaya text summarized from the Vinaya texts should be the main one, and the root Sutra and its commentary should be the standard. For example, Ananda entrusted property to གྲེ་སྐྱེས (Griva), and later གྲེ་སྐྱེས (Griva) died.
རྟེན་ནས་ནོར་དང་འདྲ་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་འདི་གསུངས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས།ནོར་དང་འདྲ་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་ནོར་རྫས་རྣམས་སྔར་ནས་གང་ལ་བཅོལ་ཏེ་བཞག་པའི་ཁྱིམ་པའམ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དེ་ལ་བྱ་སྟེ་ཞེས་སོ། །དེ་ཡང་གཙུག་ལག་ཁང་ལྟ་བུའི་མཚམས་ཀྱི་ནང་གང་ན་ནོར་དང་འདྲ་བ་ཞེས་བྱ་བའི་གང་ཟག་དེ་འདུག་པའི་མཚམས་དེའི་ཁོངས་སུ་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་ཐག་རིང་པོ་མཚམས་ཐ་དད་དུ་འདུག་པ་ཡང་གཏོགས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། མཚམས་གང་ན་ནོར་དང་འདྲ་བ་དེ་འདུག་པའི་མཚམས་དེ་ཉིད་ཀྱི་ནང་རོལ་དུ་ནོར་དང་འདྲ་བ་དེ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ན་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་ཐག་རིང་པོ་མཚམས་གཞན་ན་འདུག་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །དེའི་ཕྱིར་ནོར་དང་འདྲ་བའི་གང་ཟག་མཚམས་དེ་ཉིད་ཀྱི་ནང་ན་འདུག་ཅིང་དྲུང་ན་འདུག་པས་དེ་ལ་བཅོལ་ཏེ་བཞག་པའི་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་ཐག་རིང་པོ་མཚམས་ཐ་དད་གཞན་ན་འདུག་པ་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ། །དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་ལ་ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པ་དངོས་པོ་གང་ཡང་རུང་བ་བསྐུར་བ་ན། གང་ལ་བསྐུར་བར་བྱ་བའི་གང་ཟག་དེས་མ་སྤངས་པ་ནི་བསྐུར་བར་བྱ་བ་དེའི་རྫས་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀར། བར་སྐབས་དེར་སྐུར་བྱེད་དང་བསྐུར་བྱ་གཉིས་ཀ་ཤི་ན་དངོས་པོ་དེ་ནི་བསྐུར་བར་བྱ་བ་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །བསྐུར་བར་བྱ་བའི་གང་ཟག་དེས་རྫས་འདི་ང་མི་འདོད་དོ་ཞེས་སྤངས་པ་ནི་སྐུར་བར་བྱེད་པ་ཉིད་ཀྱི་རྫས་ཉིད་ཡིན་ཏེ་དབང་བའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་གཉིས་ཤི་ན་ཡང་དངོས་པོ་དེ་ནི་སྐུར་བྱེད་ཤི་བའི་ 7-444b ཡོ་བྱད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །སྐུར་བར་བྱེད་པ་དེས་བདག་གིས་སྔར་སྤངས་ཟིན་པས་མི་ལེན་ནོ་ཞེས་སྤངས་ན་ཡང་སྐུར་བར་བྱེད་པ་ཉིད་ཀྱིས་རྫས་ཡིན་ཏེ་དབང་བའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་གཉིས་ཤི་ན་ཡང་དངོས་པོ་དེ་ནི་སྐུར་བྱེད་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་བྱིན་གྱིས་རློབ་ན་མཚམས་དེ་ན་ཡོད་པའི་དགེ་སློང་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་རློབ་དགོས་པ་ལས། དགེ་སློང་ཁ་ཅིག་འབའ་ཞིག་གིས་ཁུད་པར་བྱིན་གྱིས་རློབ་ན་མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་བྱིན་གྱིས་རློབས་པ་མི་འཆགས་པར་མ་ཟད། མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་ཡང་མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་འདུ་ཤེས་པའམ། ཡིད་གཉིས་ཟ་བ་དག་གིས་རྫས་དེ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པར་དབང་བའི་དགེ་སློང་ཀུན་མ་བསྡུས་ཤིང་། འདུན་པ་ཡང་མ་བླངས་པར་དགེ་སློང་ཁ་ཅིག་འབའ་ཞིག་གིས་ཁུད་པར་བསྒོ་བའི་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་མི་འཆགས་སོ། །དེས་ན་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་འདུ་ཤེས་པ་དེ་དག་གིས་ལྟ་ཅི་སྨོས་སོ་ཞེས་སོ། །ཡང་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲས་ནི་མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་ཡང་མི་འཆགས་ཏེ། འབའ་ཞིག་གིས་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ནི་མི་མཐུན་པ་ཉིད་ཡིན་པའི
【現代漢語翻譯】 因此，宣說了這種如同依託財物般的加持。註釋中說：『如同財物』是指已故者的財物，預先委託給在家的或出家的人。此外，如果在寺院等場所的結界內，『如同財物』的人所處的結界範圍內，已故者的物品即使相隔很遠，處於不同的結界內，也同樣屬於該範圍。註釋中說：如果在『如同財物』的人所處的結界內加持，那麼已故者的物品即使相隔很遠，處於其他結界內，也會被加持。因此，『如同財物』的人在結界內，並且在附近，那麼委託給他的已故者的物品，即使相隔很遠，處於其他不同的結界內，也應僅通過祈請的方式進行加持。如果比丘將衣物等任何物品委託給另一位比丘，那麼接受委託的人未捨棄的物品，就是委託人的物品。註釋中說：如果在此期間，委託人和接受委託人都去世了，那麼該物品就成為接受委託者的已故之物。如果接受委託的人說『我不想要這個物品』而捨棄了，那麼該物品就屬於委託人所有，他有權支配。註釋中說：如果這兩人都去世了，那麼該物品就成為委託人的已故之物。如果委託人說『我之前已經捨棄了，所以不接受』而捨棄了，那麼該物品仍然屬於委託人所有，他有權支配。註釋中說：如果這兩人都去世了，那麼該物品就成為委託人的已故之物。如果加持已故者的物品，那麼結界內的所有比丘都必須加持。如果只有少數比丘單獨加持，那麼不僅在結界內加持無效，而且在結界外，那些認為在結界內或猶豫不決的人，在沒有召集所有有權加持該物品的比丘，也沒有徵得同意的情況下，少數比丘單獨進行宣告的加持也是無效的。因此，更不用說結界外的那些人了。『又』這個詞表示即使在結界內也是無效的，因為單獨加持是不如法的。
【English Translation】 Therefore, this blessing, which is like relying on wealth, was proclaimed. The commentary says: 'Like wealth' refers to the possessions of the deceased, which were previously entrusted to a householder or a monastic. Furthermore, if within the boundary of a monastery or similar place, the area where the person 'like wealth' resides includes the deceased's belongings, even if they are far away in different boundaries. The commentary says: If the blessing is performed within the boundary where the 'like wealth' person resides, then the deceased's belongings, even if they are far away in another boundary, will be blessed. Therefore, since the person 'like wealth' is within that boundary and nearby, the deceased's belongings entrusted to him, even if they are far away in a different boundary, should be blessed only through supplication. If a bhikshu entrusts robes or any other item to another bhikshu, then the item that the entrusted person has not relinquished is the property of the entrusting person. The commentary says: If both the entrusting and entrusted persons die in the meantime, then the item becomes the deceased's property of the entrusted person. If the entrusted person relinquishes the item, saying, 'I do not want this item,' then it is the property of the entrusting person, and he has the right to it. The commentary says: Even if both of them die, the item becomes the deceased's property of the entrusting person. Even if the entrusting person relinquishes it, saying, 'I have already relinquished it, so I will not take it,' the item is still the property of the entrusting person, and he has the right to it. The commentary says: Even if both of them die, the item becomes the deceased's property of the entrusting person. If the deceased's belongings are to be blessed, then all the bhikshus present in that boundary must bless them. If only a few bhikshus bless them separately, then not only is the blessing ineffective within the boundary, but also outside the boundary, those who perceive it to be within the boundary or are in doubt, without gathering all the bhikshus who have the authority to bless the item and without obtaining their consent, the blessing proclaimed separately by a few bhikshus is ineffective. Therefore, what need is there to mention those outside the boundary? The word 'again' indicates that it is ineffective even within the boundary, because blessing separately is improper.
་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བསྡུའོ། །མི་འཆགས་པ་མི་བྱའོ་ཞེས་སྤྱིར་བསྟན་པ་དེས་འདི་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་ཤེས་པར་བྱའོ། །རྐུ་སེམས་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་རློབ་པར་བྱེད་ན་ནི་བརྐུས་པའི་མདུན་རོལ་དུ་སྦྱོར་བའི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། །བརྐུས་པ་ཉིད་ནི་དངོས་པོ་ལ་རྣམ་པར་བཞག་གོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །མཚམས་དེར་ཤི་ན་དེའི་རོ་དབྱུང་བ་དང་རིམ་གྲོ་སྟེ། གདུགས་དང་མེ་ཏོག་དང་བ་དན་ལ་སོགས་ཀྱིས་ཤི་བ་དེའི་ལུས་ལ་མཆོད་ཅིང་བཀུར་སྟི་བྱ་བ་དང་། ཆོས་ཉན་པ་དང་ཡོན་བཤད་པར་མ་བྱས་པར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་མི་བྱའོ། ། ༈ དགེ་འདུན་མི་དབང་སྤྱིར་བཏང་སྐབས། གཉིས་པ་ལ། ཁྱིམ་གཞན་པ་ཡི་རྫས་ཉིད་དང་། །བུ་ལོན་པ་ཡི་རྫས་ཉིད་དང་། །ནད་གཡོག་པ་ཡི་རྫས་ 7-445a ཉིད་དང་། །ཤི་སྔར་ངེས་བྱས་རྫས་ཉིད་དོ། ། ༈ ཁྱིམ་གཞན་པ་ཡི་རྫས་ཉིད། དང་པོ་ནི། ལྷུང་བཟེད་དང་ཆོས་གོས་ཁྱིམ་གཞན་ན་འདུག་པ་ཉིད་ནི་ཁྱིམ་བདག་གིས་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་གང་ལ་བྱིན་པ་དེ་དབང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། གལ་ཏེ་ཆོས་འདི་པའི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཡིན་པ་དང་། ཤི་བ་དང་། མཚན་མཐུན་པ་དང་། གནས་ནས་མ་ཕྱུང་བ་དང་། ལྟ་བ་ཐ་དད་དུ་གནས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ཆོས་བཞི་ཚང་བས་རྫས་དེ་དབང་ཞིང་ལྷུང་བཟེད་ལ་སོགས་པའི་དངོས་པོ་དེས་འཕོངས་པ་ཡིན་ན་ཁྱིམ་བདག་དེས་གང་ལ་བྱིན་པ་དེ་དབང་བ་ཡིན་ནོ། །ཁྱིམ་བདག་དེས་རང་གང་སྦྱིན་པར་མི་བྱེད་ན་རྫས་དེ་དབང་ཞིང་། དེས་འཕོངས་པའི་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ཁྱིམ་བདག་དེ་ལ་བླངས་པ་དང་ལྡན་པ་དབང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་མང་པོ་ལེན་དུ་འོངས་ཏེ་མཐར་གྱིས་སློང་ན་དང་པོའི་ཁ་གང་སྔ་བ་དབང་ངོ་། །ཁྱིམ་གཞན་ན་འདུག་པའི་རྫས་དེ་ལ་ལེན་པ་མེད་པ་ཉིད་ཡིན་ཅིང་ཞེས་པ་ནི་མཚོན་པ་སྟེ། ལེན་པ་ཡོད་ཀྱང་རུང་སྟེ་ཁྱིམ་བདག་གིས་དགེ་སློང་འདི་ལ་སྦྱིན་ཅེས་བྱེ་བྲག་ཏུ་མ་བསྔོས་པར་སུས་ཁྱེར་ཅིག་སྙམ་དུ་རྫས་དེ་བོར་བར་གྱུར་ན། རྫས་བོར་བ་དེ་ལེན་དུ་སོང་བ་དང་ལྡན་པ་དེ་དབང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་རྫས་བོར་བ་དེ་དགེ་སློང་མང་པོ་དག་གིས་སྔ་ཕྱིར་ལེན་དུ་སོང་བ་དེ་ནི་མཐར་གྱིས་སློང་ན་དང་པོའི་ཞེས་གོང་དུ་བསྟན་པ་དང་འདྲའོ་སྟེ་དང་པོར་ལེན་པ་དེ་དབང་ངོ་། ། ༈ བུ་ལོན་པ་ཡི་རྫས་ཉིད། གཉིས་པ་ནི། ཤི་བའི་འོག་ཏུ་བུ་ལོན་པ་བྱུང་ན་བུ་ལོན་པ་དེ་ལ་གཞལ་བར་བྱ་བའི་ཚད་ཀྱི་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་ནི་བུ་ལོན་པ་དེ་དབང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་བགོས་ཟིན་ན་ཡང་བུ་ལོན་པ་བྱུང་ན་གཞལ་བར་བྱ་སྟེ་བགོས་པ་བསྡུས་ནས་བཅལ་ལོ། །དགེ་སློང་ཤི་བ་དེ་དང་བུ་ལོན་པ་ལྷན་ཅིག་སྔར་ཆད་བྱས་ཏེ་གསེར་སྟེར་བར་ཆད་དོ་ 7-445b ཞེས་སམ། རས་ལེན་བར་ཆད་དོ་ཞེས་རྣམ་པར་བཞག་པར་བྱས་ཏེ། སྔར་ཆད་བྱས་པ་བུ་ལོན་དེད་པ་དེ་ལ་དགེ་སློ
【現代漢語翻譯】 因此，要收斂。普遍指出『不造作』，因此應知這是犯了輕罪。如果因盜心而施捨，那麼在盜竊之前進行準備，就會構成重罪。盜竊本身是對物品的一種分類，如註釋所說。如果有人在那裡去世，就要取出屍體並進行祭奠，用傘、鮮花和旗幟等供養和尊敬死者的遺體，不聽聞佛法和宣講功德，就不能施捨。 一般情況下，關於僧眾的財產： 第二種是：他人的房屋之物，欠債之物，侍疾之物，死前確定之物。 他人的房屋之物： 第一種是：缽和法衣留在他人房屋中，如果房主將它們給予出家人，那麼出家人就擁有所有權。是否所有情況都如此呢？如果此出家人是同一教派的，並且已經去世、與僧團一致、沒有被逐出僧團、沒有持不同見解，即具備這四個條件，那麼他就擁有該財產。如果缽等物品是由房主給予的，那麼接受者就擁有所有權。如果房主沒有指定給誰，那麼該財產就歸屬於接受了房主給予的出家人，並且具備接受資格的人。如果有許多僧人前來索取，逐漸乞討，那麼誰先開口誰就擁有所有權。如果留在他人房屋中的財產無人認領，這只是一種暗示，即使有人認領，如果房主沒有特別指定給哪個僧人，而是隨意丟棄，那麼誰先去認領這件被丟棄的物品，誰就擁有所有權。同樣，如果許多僧人先後去認領這件被丟棄的物品，那麼就像前面所說的，逐漸乞討，誰先認領誰就擁有所有權。 欠債之物： 第二種是：死後出現債務，那麼死者的遺物中，應償還債務的部分歸債權人所有。即使死者的遺物已經分配完畢，如果出現債務，也應償還，收回已分配的物品進行償還。如果去世的僧人與債權人事先約定，約定給予黃金，或者約定收取布匹等，如果事先約定了償還債務，那麼該僧人...
【English Translation】 Therefore, one should restrain oneself. The general statement 'do not fabricate' indicates that this is understood as a minor offense. If one gives alms with the intention of stealing, then preparing before the theft becomes a major offense. Theft itself is a classification of objects, as stated in the commentary. If someone dies there, the corpse should be removed and offerings made. The body of the deceased should be honored and respected with umbrellas, flowers, banners, and so on. Alms should not be given without listening to the Dharma and explaining the merits. In general, regarding the property of the Sangha: The second is: the property of another's house, the property of debt, the property of nursing, and the property determined before death. The property of another's house: The first is: if a begging bowl and Dharma robes are left in another's house, and the householder gives them to a renunciate, then that renunciate has ownership. Is this the case in all situations? If this renunciate belongs to the same sect, and has passed away, is in harmony with the Sangha, has not been expelled from the Sangha, and does not hold different views, that is, if these four conditions are met, then he owns the property. If the begging bowl and other items were given by the householder, then the recipient has ownership. If the householder does not specify to whom it should be given, then the property belongs to the renunciate who received it from the householder and is qualified to receive it. If many monks come to ask for it, gradually begging, then whoever speaks first has ownership. If the property left in another's house is unclaimed, this is just an implication. Even if someone claims it, if the householder does not specifically designate it to a particular monk, but casually discards it, then whoever goes to claim the discarded item first has ownership. Similarly, if many monks go to claim the discarded item one after another, then it is the same as mentioned above, gradually begging, whoever claims it first has ownership. The property of debt: The second is: if a debt arises after death, then the portion of the deceased's belongings that should be used to repay the debt belongs to the creditor. Even if the deceased's belongings have already been distributed, if a debt arises, it should be repaid. The distributed items should be collected and used for repayment. If the deceased monk and the creditor had agreed in advance to give gold, or to receive cloth, etc., if it was agreed in advance to repay the debt, then that monk...
ང་ཤི་བ་དེ་ལ་བུ་ལོན་ཚུར་ཆགས་ན་དངོས་པོ་ཅི་ཞིག་སྦྱིན་ཅེ་ན། དགེ་སློང་གིས་གཞན་གྱི་རས་སྔ་ཤུབས་སུ་ཁྱེར་ནས་དེའི་རིན་དུ་གསེར་སྦྱིན་ནོ་ཞེས་ཆད་བྱས་པ་ལས། དགེ་སློང་དེ་ཤི་ན་རིན་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་ཉིད་དམ་གང་ཡིན་པ་དེ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་འོག་ཏུ་སྦྱར་ཏེ། རིན་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་སྔར་ཆད་བྱ་བ་ཉིད་གང་ཡིན་པའི་གསེར་ཉིད་སྦྱིན་དགོས་ཏེ། རས་ལྟ་བུ་སྔར་ཁྱེར་བའི་དངོས་པོ་དེ་ཉིད་སླར་སྦྱིན་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་ཤི་བ་དེའི་བུ་ལོན་ཕར་ཆགས་ན་དངོས་པོ་ཅི་ཞིག་བླང་ཞེ་ན། དགེ་སློང་གིས་གཞན་ལ་གསེར་ཤུབས་སུ་བཏང་ནས་དེའི་རིན་དུ་རས་ལེན་ནོ་ཞེས་ཆད་བྱས་པ་ལས། དགེ་སློང་དེ་ཤི་ན་རིན་བླང་བར་བྱ་བ་སྔར་ཆད་བྱ་བ་ཉིད་གང་ཡིན་པའི་རས་བླང་དགོས་ཏེ། གསེར་ལྟ་བུ་སྔར་བཏང་བའི་དངོས་པོ་དེ་ཉིད་སླར་བླང་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་བུ་ལོན་ཅན་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱིས་བུ་ལོན་མ་འཁོར་ཀྱང་ཤི་བའི་བུ་ལོན་འཆགས་པ་ནི། དེས་གྲོགས་ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པ་རྣམས་ལ་བུ་ལོན་འཆགས་པ་ཉིད་དུ་མི་འགྱུར་རོ། །ལག་གི་བླས་དཀོན་མཆོག་གི་དཀོར་བླངས་པ་ཉིད་ཡིན་ནས་དེ་ཤི་ན་དཀོན་མཆོག་དེའི་དཀོར་ཇི་སྙེད་བླངས་པ་དེ་སྙེད་ལག་གི་བླ་དེའི་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་ལས་ཆ་མཉམ་པར་དཀོན་མཆོག་ལ་དབུལ་ཞིང་དཀོར་བསབ་པར་བྱའོ། །ལུང་ལས། དགེ་འདུན་གྱི་དང་མཆོད་རྟེན་གྱི་དང་ཆོས་ཀྱི་ཡང་འདྲེས་པར་བྱེད་ན་དེའི་ལྷུང་བཟེད་ཆོས་གོས་གསུམ་ལ་ཆ་གསུམ་དུ་བྱས་ཏེ། ཇི་སྙེད་བླངས་པ་དེ་སྙེད་འབུལ་ལོ་ཞེས་གསུངས་མོད་ཀྱི། དེ་ནི་ཐ་མལ་པའི་ཤེས་པས་བཟུང་བར་དཀའ་ལ། འདི་ལས་ལྷག་པར་ཕུལ་བ་ལ་ཉེས་པ་མེད་པས་ 7-446a ཐམས་ཅད་འགོད་ལ་རིག་གོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །ལག་གི་བླས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ལས་སར་པ་ལ་སྦྱོར་དུ་འཇུག་པའོ། །འདིར་ལག་གི་བླ་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་དཔེ་ཙམ་དུ་ཟད་དེ། གཞན་དག་གིས་བརྐུས་ན་ཡང་འདི་བཞིན་དུ་བྱར་རུང་ངོ་། ། ༈ ནད་གཡོག་པ་ཡི་རྫས་ཉིད། གསུམ་པ་ནི། ཤི་བ་དེ་སྔར་ན་བ་ན་ནད་གཡོག་དང་བཅས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་ཤི་བ་དེའི་ཡོ་བྱད་ཆོས་གོས་གསུམ་གདིང་བ་དང་ལྷུང་བཟེད་ཆུ་ཚགས་དྲུག་པོ་ནད་གཡོག་དེ་དབང་བ་ཉིད་ཡིན་པས་དགེ་སློང་གཞན་རྣམས་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་མི་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །ནད་གཡོག་ལ་ཡོ་བྱད་དྲུག་སྦྱིན་པ་དེ་ནི་ཡོ་བྱད་ཁ་ཅིག་ནི་རབ་དང་། ཡོ་བྱད་ཁ་ཅིག་ནི་འབྲིང་དང་། ཡོ་བྱད་ཁ་ཅིག་ནི་ཐ་མ་དང་བཅས་པ་ལས་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །དགེ་སློང་ཤི་བ་དེ་ལ་ཆོས་གོས་དང་ལྷུང་བཟེད་ལ་སོགས་པ་མང་པོ་ཞིག་ཡོད་པ་ཐམས་ཅད་བཟང་པོ་ལས་ནད་གཡོག་མི་དབང་སྟེ། །བཟང་ངན་ཕམ་རྒྱལ་མེད་པར་དྲུག་སྦྱིན་ནོ། །ནད་པ་གཅིག་ལ་ནད་གཡོག་དུ་མ་ཉིད་ཡིན་ན་ཡོ་བྱད་དྲུག་པོ་དེ་ཐུན་མོང་ངོ་། །ནད་པ་དེའི་དོན་དུ་ནད་གཡོག་
【現代漢語翻譯】 問：如果我死後欠下債務，應該給予什麼？答：如果比丘（bhiksu，佛教術語，指男性出家人）拿走了別人的舊布，並約定以黃金作為償還，如果這位比丘去世，那麼應該償還債務，還是不應該償還？應該償還之前約定的黃金，而不是歸還之前拿走的布匹等物品。 問：如果比丘去世后別人欠他債務，應該收取什麼？答：如果比丘將黃金交給別人，並約定收取布匹作為償還，如果這位比丘去世，那麼應該收取之前約定的布匹，而不是取回之前給出的黃金等物品。 如果負債的比丘去世，即使他的遺物不足以償還債務，他所欠的債務也不會轉移到與他一起修行的道友身上。如果掌管僧眾事務的人挪用了寺廟的財物，他去世后，應該從他的遺物中按比例拿出他所挪用的寺廟財物，歸還寺廟。 律經中說：『如果將僧團的財物、佛塔的財物和佛法的財物混淆，那麼應該將他的缽、袈裟分成三份，拿出他所挪用的那部分財物歸還。』但這很難用普通人的智慧來理解，而且多還一些也沒有過錯，所以應該記錄下來。』 टीका（梵文，註釋）中說：『掌管僧眾事務的人』是指負責管理事務的人。這裡提到『掌管僧眾事務的人』只是一個例子，如果其他人偷盜，也應該這樣做。 第三，關於侍疾者的物品：如果死者生前生病並有侍疾者，那麼死者的遺物，包括三件袈裟、坐墊、缽、水壺等六件物品，都歸侍疾者所有，其他比丘不能加持。給予侍疾者的六件物品，應該包括好的、中等的和差的物品。如果去世的比丘有很多袈裟和缽等物品，侍疾者不能只拿好的，而應該不分好壞，給予六件物品。如果一個病人有多個侍疾者，那麼這六件物品歸他們共同所有。侍疾者爲了病人
【English Translation】 Question: If I die and owe debts, what should be given? Answer: If a bhiksu (bhiksu, Buddhist term, referring to a male monastic) takes someone else's old cloth and agrees to give gold as repayment, if that bhiksu dies, should the debt be repaid, or should it not be repaid? The gold that was previously agreed upon should be repaid, not the cloth or other items that were previously taken. Question: If after a bhiksu dies, others owe him debts, what should be collected? Answer: If a bhiksu gives gold to someone and agrees to collect cloth as repayment, if that bhiksu dies, then the cloth that was previously agreed upon should be collected, not the gold or other items that were previously given. If a bhiksu who owes debts dies, even if his belongings are not enough to repay the debts, the debts he owes will not be transferred to his fellow practitioners. If the person in charge of monastic affairs misappropriates temple property, after he dies, the amount of temple property he misappropriated should be taken proportionally from his belongings and returned to the temple. The Vinaya Sutra says: 'If the property of the Sangha, the property of the stupa, and the property of the Dharma are confused, then his bowl and robes should be divided into three parts, and the amount he misappropriated should be offered.' But this is difficult to understand with ordinary people's wisdom, and there is no fault in giving more, so it should be recorded.' The टीका (Sanskrit, commentary) says: 'The person in charge of monastic affairs' refers to the person responsible for managing affairs. The mention of 'the person in charge of monastic affairs' here is just an example; if others steal, it should be done in the same way. Third, regarding the items of the caregiver: If the deceased was sick before death and had a caregiver, then the deceased's belongings, including the three robes, mat, bowl, water filter, and other six items, belong to the caregiver, and other bhiksus cannot bless them. The six items given to the caregiver should include good, medium, and poor items. If the deceased bhiksu has many robes and bowls, etc., the caregiver cannot only take the good ones, but should give six items regardless of good or bad. If one patient has multiple caregivers, then these six items are jointly owned by them. The caregiver for the patient
ཡུལ་གཞན་དུ་སོང་བ་ཉིད་ཡིན་ལ། ནད་པ་ཤི་ན་ནད་གཡོག་ཡུལ་གཞན་དུ་སོང་བ་དེ་ལ་ཡང་ཡོ་བྱད་དྲུག་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཆོས་འདི་པའི་རབ་བྱུང་ན་བ་ལ་ཁྱིམ་པ་དང་མུ་སྟེགས་དང་རབ་བྱུང་གནས་ནས་ཕྱུང་བས་ནད་གཡོག་བྱས་པ་དང་། མཚན་མཐུན་ཡོད་བཞིན་དུ་མཚན་མི་མཐུན་པས་ནད་གཡོག་བྱས་ན་ཡང་ཤི་བའི་རྫས་དེ་མི་དབང་བ་ཡིན་པས། ནད་གཡོག་ཁྱིམ་པ་ལ་སོགས་པ་དེ་རྣམས་ལ་ནི་ཡོ་བྱད་དྲུག་པོ་དེ་མི་སྤྱིན་ནོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། གང་ན་མཚན་མི་མཐུན་པ་དག་འབའ་ཞིག་ཡོད་ལ། མཚན་མཐུན་པ་མེད་པ་དེར་ནི་མཚན་མི་མཐུན་པ་དག་ལ་ཡང་སྦྱིན་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ནད་གཡོག་གནས་གཞན་དུ་དབྱར་གནས་པར་ཁས་ 7-446b བླངས་པ་ཞིག་གིས་ནད་གཡོག་བྱས་ནའང་དེ་ལ་དྲུག་པོ་མི་སྦྱིན་པར་མི་བྱའོ། །ཆོས་འདི་པའི་རབ་བྱུང་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་བགོ་བ་འདི་ལ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ཁྱིམ་པ་དང་མུ་སྟེགས་མི་དབང་ཡང་ཆོས་འདི་པའི་རབ་བྱུང་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ནི་སོ་སོའི་སྐལ་བའི་ཆ་ཐམས་ཅད་བསྙེན་རྫོགས་དང་མཉམ་པར་དབང་བ་ཉིད་དོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དབྱར་གྱི་རྙེད་པ་ལ་སོགས་པ་གཞན་དག་ལ་སུམ་ཆ་དབྲི་བ་ལྟ་བུ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། ། ༈ ཤི་སྔར་ངེས་བྱས་རྫས་ཉིད། བཞི་པ་ནི། ཁྱིམ་པ་ནད་པས་ང་ཤི་རུང་མ་ཤི་རུང་ནོར་འདི་མི་འདི་ལ་བྱིན་ཅེས་ཁ་ཆེམས་སྨྲས་པ་ཕྱིས་གཞན་གྱིས་སྦྱིན་པ་ཕྲི་སྟེ་མ་བྱིན་ན་ཡང་མི་རིགས་པས་སྔར་ཇི་སྐད་སྨྲས་པ་བཞིན་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་ཉིད་དོ་སྟེ། བདག་པོ་དེས་བལྟོས་མེད་དུ་བྱིན་ཟིན་པས་སོ། །རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ནི་བལྟོས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ནོར་བདག་རབ་བྱུང་ཤི་བ་ན་ནོར་དེ་མི་དབང་བས་ན། རབ་བྱུང་ནད་པས་ང་ཤི་བ་ཉིད་ཀྱི་དུས་དེའི་འོག་ཏུ་རྫས་འདི་ཉིད་གང་ཟག་ཆེ་གེ་མོ་ལ་བྱིན་ཅིག་ཅེས་སྦྱིན་པར་བསྒྲུབ་པ་ལ་ནི་རབ་བྱུང་དེ་ཤི་བ་ན་ཤི་བ་དེ་ནོར་བདག་ཏུ་མི་འགྱུར་བས་ཤི་བ་ན་ནོར་དེ་མི་དབང་ངོ་། །མི་དབང་བས་བྱིན་པ་ནི་བྱིན་པ་ཉིད་དུ་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། ནོར་དེ་དེ་ལ་མི་སྦྱིན་པར་དགེ་འདུན་གྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། ། ༈ ཁྱིམ་པ་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་བཤད་པ། གཉིས་པ་ནི། ཁྱིམ་པ་ནི་བལྟོས་པ་དང་བཅས་པའི་ཕྱིར་ཁྱིམ་ན་གནས་པ་ཁྱིམ་པ་ནི་ཤི་བའི་ཚེ་ཡང་ནོར་དེ་དབང་ངོ་སྟེ། ཁྱིམ་པས་ང་ཤི་ན་རྫས་འདི་གང་ཟག་ཆེ་གེ་མོ་ལ་བྱིན་ཅིག་ཟེར་ནས་ཤི་ན་གང་ལ་བྱིན་པ་དེ་དབང་ངོ་། །ཁྱིམ་པས་དགེ་འདུན་ལ་བུ་དང་ཆུང་མ་ཕུལ་ནས་ཁྱིམ་པ་དེ་ཉིད་ཤི་ན་དེའི་བུ་དང་ཆུང་མ་ཅི་བདེར་བྱའོ་སྟེ་བདག་གིར་མི་བྱའོ། ། ༈ རྟགས་ཅན་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་བཤད་པ། གསུམ་པ་ནི། གླང་པོ་ཆེ་དང་། རྟ་དང་། བོང་བུ་དང་། དྲེའུ་དང་། གོ་ཆ་རྣམས་ཡོན་དུ་ཕུལ་བ་ནི་རྒྱལ་པོ་ལ་དབུལ་ལོ། ། 7-447a དབྱིག་དང་གསེར་དང་
【現代漢語翻譯】 如果（僧人）已經前往他處，病人去世，那麼對於前往他處照顧病人的（僧人），也應當給予六種資具。如果持此律的出家人，由在家人、外道或者被逐出僧團的人照顧，或者雖然戒律相同，但因見解不同而照顧，那麼死者的財物他們都無權獲得。因此，對於在家人等照顧病人者，不應給予這六種資具。《 टीका （梵文，天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）》中說：『如果只有見解不同的人，而沒有戒律相同的人，那麼也應當給予見解不同的人。』如果照顧病人的（僧人）已經承諾在其他地方安居，即使他照顧了病人，也不應不給予他六種資具。對於持此律的出家人去世后財物的分配，未受具足戒者、在家人和外道無權干涉，但持此律的未受具足戒的出家人，有權平等地獲得各自應得的份額。《 टीका 》中說：『不應像減少夏季所得等其他財物的三分之一那樣（減少他們的份額）。』 如果死者生前已明確指定財物：第四種情況是，在家人（病人）遺囑說，『我死也好，不死也好，這筆財產都給這個人』，之後即使其他人減少或不給予，也是不合理的，應當按照他之前所說的給予，因為主人已經無條件地給予了。出家人則不同，因為出家人是無條件的，如果擁有財產的出家人去世，那麼財產不由他支配。因此，如果出家病人說，『我死後立即將這筆財產給予某人』，那麼當出家人去世時，死者不能成為財產的主人，因此死後他無權支配財產。因為無權支配，所以給予的行為本身無效。《 टीका 》中說：『不應將財產給予那個人，而應由僧團加持。』 關於在家人去世后的財物分配：第二種情況是，在家人是有條件的，住在家裡的人，在家人去世時仍然有權支配財產。如果一個在家人說，『我死後將這筆財產給予某人』，然後去世，那麼接受財產的人有權獲得它。如果一個在家人將子女和妻子獻給僧團，然後這個在家人去世，那麼他的子女和妻子應當得到妥善安置，但不能被佔為己有。 關於有標記的牲畜死亡后的財物分配：第三種情況是，大象、馬、驢、騾子和盔甲等獻給寺廟的物品，應當獻給國王。黃金和...
【English Translation】 If (a monk) has gone elsewhere, and the patient dies, then for the (monk) who went elsewhere to care for the patient, six kinds of requisites should be given. If a monk holding this Vinaya is cared for by a householder, a heretic, or someone expelled from the Sangha, or even if they share the same precepts but have different views, they have no right to the deceased's property. Therefore, for householders and others who care for the patient, these six requisites should not be given. The 《 टीका 》 says: 'If there are only those with different views, and no one with the same precepts, then even those with different views should be given.' If the (monk) caring for the patient has promised to reside elsewhere for the summer retreat, even if he has cared for the patient, he should not be denied the six requisites. For the distribution of property after the death of a monk holding this Vinaya, those who have not taken full ordination, householders, and heretics have no right to interfere, but a monk holding this Vinaya who has not taken full ordination has the right to equally receive all of his share. The 《 टीका 》 says: 'It should not be like reducing one-third of the summer gains and other properties (from their share).' If the deceased has specified the property before death: The fourth case is that a householder (patient) makes a will saying, 'Whether I die or not, this property is given to this person,' even if others later reduce or do not give it, it is unreasonable, and it should be given as he said before, because the owner has unconditionally given it. Monks are different, because monks are unconditional. If a monk who owns property dies, then the property is not at his disposal. Therefore, if a sick monk says, 'Immediately after my death, give this property to so-and-so,' then when the monk dies, the deceased cannot become the owner of the property, so he has no right to dispose of the property after death. Because he has no right to dispose of it, the act of giving itself is invalid. The 《 टीका 》 says: 'The property should not be given to that person, but should be blessed by the Sangha.' Regarding the distribution of property after the death of a householder: The second case is that a householder is conditional, a person living at home, and even at the time of death, the householder still has the right to dispose of the property. If a householder says, 'After I die, give this property to so-and-so,' and then dies, then the person who receives the property has the right to it. If a householder offers his children and wife to the Sangha, and then the householder dies, then his children and wife should be properly settled, but should not be taken as one's own. Regarding the distribution of property after the death of marked livestock: The third case is that elephants, horses, donkeys, mules, and armor that are offered to the temple should be offered to the king. Gold and...
གཞན་ཟངས་ལ་སོགས་པ་བརྡུངས་སུ་བྱས་པ་དང་། མ་བྱས་པ་རྣམས་ནི་དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་དབུལ་ལོ། །རིན་པོ་ཆེ་རྣམས་ཀྱང་ངོ་སྟེ་དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལ་དབུལ་ལོ། །ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། མུ་ཏིག་རྣམས་ནི་གལ་ཏེ་མུ་ཏིག་ལས་གཞན་བཻ་ཌཱུཪྻ་ལ་སོགས་པའི་རིན་པོ་ཆེ་གཞན་ཡོད་ན་སངས་རྒྱས་དེའི་སྐུ་སྐལ་རིན་པོ་ཆེ་གཞན་གྱིས་མུ་ཏིག་རྣམས་བརྗེ་བས་སམ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་རིན་པོ་ཆེ་གཞན་དག་པས་ཆོས་དང་དགེ་འདུན་གྱི་མུ་ཏིག་རྣམས་རིན་ལྷག་པ་ཉིད་ཡིན་ཀྱང་རུང་སྟེ། གལ་ཏེ་སངས་རྒྱས་ལ་མུ་ཏིག་ལས་གཞན་པའི་རིན་པོ་ཆེ་མེད་ན་བསྐྱིན་པོ་མེད་ཀྱང་རུང་སྟེ། གལ་ཏེ་རིན་པོ་ཆེ་གཞན་ཡོད་ན་དེ་དང་བརྗེས་ནས་མུ་ཏིག་རྣམས་སངས་རྒྱས་ལ་འབུལ་བ་དེ་བཞིན་དུ་ཆོས་དང་དགེ་འདུན་གྱི་མུ་ཏིག་རྣམས་ཀྱང་སངས་རྒྱས་ལ་དབུལ་ལོ། །གུར་གུམ་དང་མཚལ་དང་མཐིང་ཤུན་ལ་སོགས་པ་ཚོན་རྩི་ཆེན་པོ་རྣམས་ཀྱང་སངས་རྒྱས་ལ་དབུལ་ལོ། །དགེ་སློང་གིས་སྤྱད་དུ་མི་རུང་བའི་ཕྱིར་སངས་རྒྱས་ཀྱི་དྲི་གཙང་ཁང་གི་རི་མོ་བྱའོ། །སངས་རྒྱས་ལ་ཕུལ་བའི་མུ་ཏིག་དེ་དག་ནི་ཕྱེ་མར་བཏགས་ཏེ་དྲི་གཙང་ཁང་གི་ཞལ་ཞལ་དུ་བྱའོ། །མུ་ཏིག་དེ་མ་ཡིན་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་སྐལ་རིན་པོ་ཆེ་གཞན་ནི། སྐུ་གཟུགས་དང་དྲི་གཙང་ཁང་དང་མཆོད་རྟེན་གྱི་ཡོ་བྱད་དག་ཏུའོ། །ཆོས་ཀྱི་སྐུ་སྐལ་གྱི་རིན་པོ་ཆེ་རྣམས་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བཀའ་བྲི་བ་དང་། སེང་གེའི་ཁྲི་དག་གི་ཡོ་བྱད་དུ་བྱའོ། །ཐེག་པ་ཁྱོགས་དང་ཤིང་རྟ་ནི་སྐུ་གཟུགས་ལའོ། །ཡུལ་བསྐོར་བའི་ཚེ་བཞུགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྒྱལ་མཚན་དང་རྒྱལ་མཚན་དེའི་སྲོག་ཤིང་དག་ནི་རྒྱལ་མཚན་གྱི་དོན་དུའོ། །རྒྱལ་མཚན་སྲོག་ཤིང་དེར་རུང་བའི་སྲོག་ཤིང་མདུང་རིང་པོ་རྣམས་ཀྱང་རྒྱལ་མཚན་གྱི་དོན་དུའོ། །རྒྱལ་མཚན་གྱི་སྲོག་ཤིང་དེར་ 7-447b རུང་བ་ལས་གཞན་མདུང་ཤིང་ཐུང་ངུ་དེ་སྲོག་ཤིང་ཐུང་ངུ་དག་དང་། མཚོན་ཆ་རྣམས་ནི་དགེ་འདུན་ལའོ། །གཞན་དག་དང་མཚོན་ཆ་དེ་དག་ནི་མཁར་གསིལ་གྱི་ཡུ་བ་དང་། ཁབ་དང་། གྲི་གུར་བྱས་ཏེ་བྲིམ་མོ། ། ༈ རྙེད་པའི་རྣམ་པར་བཞག་པ། གསུམ་པ་ལ། མདོ་ཙམ་ཉིད་དུ་བསྟན་པ་དང་། །དེ་ཡི་རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། ། དང་པོ་ནི།དགེ་འདུན་གྱི་སྲོག་ཤིང་དང་མཚོན་ཆ་ལ་སོགས་ཇི་སྐད་སྨོས་པ་དེ་དག་ལས་གཞན་ནི་ཞིང་ལ་སོགས་པ་རྣམས་མི་བགོ་བར་སྤྱི་སོར་བཞག་པ་དང་། རས་ལ་སོགས་པ་གང་ཟག་སོ་སོར་བགོ་བ་དང་། འབྲས་ལ་སོགས་པ་བཟའ་བ་དག་ཏུ་ཅི་རིགས་པར་བྱའོ། ། གཉིས་པ་ལ། སྤྱི་སོར་བཞག་པར་བྱ་བ་དང་། །སོ་སོར་བགོ་བར་འོས་པ་དང་། །བཟའ་བར་བྱ་བ་འོས་པའོ། ། ༈ སྤྱི་སོར་བཞག་པར་བྱ་བ། དང་པོ་ཞིང་དང་ཁང་ཁྱིམ་དང་ཚོང་ཁང་དང་གནས་མལ་དང་མགར་སྤྱད་དང་། གསེར་མཁན་གྱི་ལག་ཆ་དང་། འབྲེག་མཁན་གྱི་ལག་ཆ་དང་།
【現代漢語翻譯】 其他如銅等金屬，無論是否經過錘打，都應供養三寶（Triratna）。珍寶也應如此，供養三寶。是否全部如此呢？如果珍珠之外還有其他如吠琉璃（Vaiḍūrya）等珍寶，那麼是否可以用其他珍寶代替佛陀（Buddha）份額中的珍珠呢？或者用佛陀的其他珍寶，即使比丘僧團（Saṃgha）和佛法（Dharma）的珍珠價值更高也可以。如果佛陀沒有珍珠之外的其他珍寶，即使沒有抵押品也可以。如果有其他珍寶，可以用其代替珍珠，然後將珍珠供養給佛陀。同樣，佛法和比丘僧團的珍珠也應供養給佛陀。藏紅花、硃砂、靛藍等貴重顏料也應供養給佛陀。因為比丘不應使用，所以應在佛陀的香室（Gandhakuti）繪製圖案。供養給佛陀的珍珠應磨成粉末，塗在香室的墻壁上。佛陀份額中，珍珠之外的其他珍寶，應用於佛像、香室和佛塔（Stupa）的裝飾。 佛法份額中的珍寶，應用於書寫佛經，以及裝飾獅子座等。車輛和馬車應用於佛像，供巡遊時乘坐。旗幟和旗桿應用於旗幟的裝飾。適合旗桿的長矛也應用於旗幟的裝飾。不適合做旗桿的短矛，以及短桿和武器，則供養給比丘僧團。其他物品和武器，可以做成城堡的門閂、針、小刀等，然後分發。 【獲得之分類】 第三部分分為：簡略的指示；詳細的解釋。 第一部分：除了以上所說的比丘僧團的桿子和武器等，其他的如田地等不應分割，而是作為公共財產保留。布匹等可以分給個人。稻米等食物應根據需要分配。 第二部分分為：應作為公共財產保留的；應單獨分配的；應作為食物分配的。 【應作為公共財產保留的】 第一部分：田地、房屋、店舖、住所、鐵匠用具、金匠工具、理髮師工具等。
【English Translation】 Other metals such as copper, whether hammered or not, should be offered to the Three Jewels (Triratna). Precious stones should also be offered to the Three Jewels. Is this all? If there are other precious stones besides pearls, such as lapis lazuli (Vaiḍūrya), should other precious stones be exchanged for the pearls in the Buddha's share? Or with other precious stones of the Buddha, even if the pearls of the Dharma (Dharma) and the Saṃgha (Saṃgha) are of higher value. If the Buddha does not have other precious stones besides pearls, it is okay even if there is no collateral. If there are other precious stones, they can be exchanged for pearls, and then the pearls are offered to the Buddha. Similarly, the pearls of the Dharma and the Saṃgha should also be offered to the Buddha. Saffron, cinnabar, indigo, and other precious pigments should also be offered to the Buddha. Because monks should not use them, patterns should be drawn in the Buddha's Perfume Chamber (Gandhakuti). The pearls offered to the Buddha should be ground into powder and applied to the walls of the Perfume Chamber. Other precious stones in the Buddha's share, other than pearls, should be used for the decoration of Buddha statues, Perfume Chambers, and Stupas. The precious stones in the Dharma's share should be used for writing Buddhist scriptures and decorating lion thrones, etc. Vehicles and carriages should be used for Buddha statues for touring. Flags and flagpoles should be used for the decoration of flags. Spears suitable for flagpoles should also be used for the decoration of flags. Short spears that are not suitable for flagpoles, as well as short rods and weapons, should be offered to the Saṃgha. Other items and weapons can be made into castle latches, needles, knives, etc., and then distributed. [Classification of Acquisitions] The third part is divided into: brief instructions; detailed explanations. The first part: Apart from the Saṃgha's rods and weapons mentioned above, other things such as fields should not be divided but kept as public property. Cloths, etc., can be distributed to individuals. Rice and other foods should be distributed as needed. The second part is divided into: what should be kept as public property; what should be distributed separately; what should be distributed as food. [To be kept as public property] The first part: fields, houses, shops, residences, blacksmith tools, goldsmith tools, barber tools, etc.
རྫ་མཁན་གྱི་ལག་ཆ་དང་། ཤིང་མཁན་གྱི་ལག་ཆ་དང་། བསིལ་ཡབ་མཁན་གྱི་ལག་ཆ་དང་། བྲན་ཕོ་དང་། བྲན་མོ་དང་། ལས་བྱེད་པ་སྟེ། ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པར། ལས་བྱེད་པ་ནི་སྐྱེས་བུ་གླ་བའོ། །ཞེས་བཤད་དོ། །ཞོ་ཤས་འཚོ་བ་དང་སྟེ། ཕྲན་ཚེགས་ཊཱི་ཀར་སྐྱེས་བུའི་བྱེད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་འཚོ་བ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ཞོ་ཤས་འཚོ་བའོ་ཞེས་སོ། །བ་ལང་དང་། མ་ཧེ་དང་། ར་དང་། ལུག་དང་། སྨན་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་བཅོས་ཀྱི་གླེགས་བམ་དང་། བུ་ལོན་འཆགས་ཏེ་དཔངས་རྒྱ་མྱུར་དུ་མི་འགྲུབ་པའི་དམ་རྒྱ་བུ་ལོན་གྱི་ཡི་གེ་ལས་འཕྲལ་དུ་འགུ་ག་ཏུ་མེད་པ་དག་ནི་དང་པོར་འོས་པ་སྟེ་བཞག་པར་འོས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དེ་རྣམས་ནི་དགེ་འདུན་སྤྱིར་སྤྱད་ཅིང་བཀོལ་པ་ཡིན་པས་མི་བགོ་བར་བཞག་པར་བྱའོ། ། ༈ སོ་སོར་བགོ་བར་འོས་པ། གཉིས་པ་ནི། རས་དང་། རས་ཡུག་ཆེན་དང་། བེའུ་རས་དང་། མཆིལ་ལྷྭམ་དང་། 7-448a ལྷྭམ་སྒྲོག་གུ་ཅན་དང་། འབྲུ་མར་སྣོད་དང་། བྱ་མ་བུམ་དང་། རིལ་བ་སྤྱི་བླུགས་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་བཅོས་ཀྱི་གླེགས་བམ་ལས་གཞན་ཕྱི་རོལ་པའི་བསྟན་བཅོས་ཀྱི་གླེགས་བམ་རྣམས་ནི་བཙོངས་ལ་བགོ་བར་བྱའོ་ཞེས་ལུང་ལས་གསུངས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས་ནི་གཞན་གྱི་གླེགས་བམ་ནི་མུ་སྟེགས་ཀྱི་ཡི་གེ་ཏར་ཀ་དང་། བྱཱ་ཀ་ར་ཎ་ཞེས་བཤད་དེ། ཏར་ཀ་ནི་ཚད་མའི་བསྟན་བཅོས་དང་། བྱཱ་ཀ་ར་ཎ་ཞེས་པ་སྒྲའི་བསྟན་བཅོས་སོ། །མྱུར་དུ་མི་འགྲུབ་བའི་དམ་རྒྱ་ལས་གཞན་བུ་ལོན་འཕྲལ་དུ་ཁུགས་པའི་དཔངས་རྒྱ་དང་། ཚོན་རྩི་ཆེན་པོ་རྣམས་ལས་གཞན་ཐོད་ལེ་ཀོར་དང་། བཙག་དང་རམས་དག་ནི་གཉིས་པར་འོས་པ་སྟེ་བགོ་བར་འོས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། ། ༈ བཟའ་བར་བྱ་བ་འོས་པ། གསུམ་པ་ནི།འབྲས་དང་། ཏིལ་དང་། ནས་དང་། མོན་སྲན་རྡེའུ་དང་། མོན་སྲན་གྲེའུ་དང་། འབྲུ་གཞན་དང་། བཟའ་བ་དང་། བཏུང་བ་དག་ནི་གསུམ་པར་འོས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འདིར་སྨྲས་པ། རྣལ་འབྱོར་མ་དཔལ་གྲུབ་པའི་ནུས་པ་ལས། །ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་གསང་ཆེན་གྱི་གཟུངས་སྒོ། །འཇིགས་མེད་ཐོབ་པ་དྭགས་བརྒྱུད་ཕྲིན་ལས་ལས། །སྐྱེས་པ་འདི་ཡང་སྙིང་པོའི་བརྒྱུད་འཛིན་ཡིན། །གཞིར་གཏོགས་པ་གོས་ཀྱི་གཞིའོ།། །། གཉིས་པ་ལ། ཕྲན་ཚེགས་ཕལ་ཆེ་བ་ཡི་སྐབས། །ལུང་སྣ་ཚོགས་ནས་བསྡུས་པའི་སྐབས། ། ༈ ཕྲན་ཚེགས་ཕལ་ཆེ་བ་ཡི་སྐབས། དང་པོ་ལ། གོས་དངོས་ཉིད་ཀྱི་སྤྲོས་པ་དང་། །རྙེད་པ་རྣམ་བཞག་སྤྲོས་པའོ། ། ༈ གོས་དངོས་ཉིད་ཀྱི་སྤྲོས་པ། དང་པོ་ལ། གོས་སྒྲུབ་དཔྱད་པའི་ཚུལ་དངོས་དང་། །ཞར་ལ་གློ་བུར་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ། །དུར་ཁྲོད་པ་ཉིད་བསྟེན་པའི་ཚུལ། །བདེ་བར་གནས་པའི་རྐྱེན་བསྟན་པའོ། ། ༈ གོས་སྒྲུབ་དཔྱད་པའི་ཚུལ་དངོས། དང་པོ་ལ། གོས་ཉིད་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པའི་ཚུལ། །གོས་ལ་ཇི་ལྟར་སྤྱད་ཚུ
【現代漢語翻譯】 工匠的工具，木匠的工具，制扇工匠的工具，男僕，女僕，以及傭工。在《瑣事釋》中說：『傭工是指受雇之人。』靠剩餘的食物為生：在《瑣事註疏》中說：『依靠他人的行為而生存的，就是靠剩餘食物為生。』牛，水牛，山羊，綿羊，藥物，以及佛經的經卷，還有無法立即償還的債務憑證，這些都應該首先被保留。這些是僧團共同使用和享用的，所以不應分割，而應保留。 應單獨分割的物品： 第二類是：布，大塊的布料，粗布，靴子，帶扣的鞋子，油罐，水瓶，公共容器，以及除了佛經之外的其他外道經書，這些應該出售後進行分割。經文中說：『其他的經書是指外道的著作，如因明學和聲明學。』因明學是量論的著作，聲明學是語法著作。除了無法立即償還的債務憑證之外，可以立即償還的債務憑證，以及除了大塊顏料之外的顏料殘渣，這些是第二類，應該進行分割。 應食用的物品： 第三類是：稻米，芝麻，青稞，豆類，其他穀物，食物和飲料，這些是第三類，應該食用。這裡說到：從瑜伽母吉祥成就的力量中，獲得了三摩地和偉大的密咒之門，以及無畏的達波傳承的事業，這個人也是精華傳承的持有者。所依據的是衣服的基礎。 第二部分，關於大多數瑣事的情況，以及從各種經文中收集的情況。 關於大多數瑣事的情況： 第一部分，關於衣服本身的闡述，以及關於獲得的分類的闡述。 關於衣服本身的闡述： 第一部分，關於製作衣服的實際方法，以及順便如何突然獲得，以及依止尸陀林的修行方式，以及安樂居住的因緣。 關於製作衣服的實際方法： 第一部分，關於如何製作衣服的方法，以及如何使用衣服。
【English Translation】 The tools of artisans, the tools of carpenters, the tools of fan makers, male servants, female servants, and laborers. In the 'Minor Explanation' it is said: 'A laborer is a hired person.' Living on leftovers: In the 'Minor Commentary' it is said: 'Whatever livelihood depends on the actions of others is living on leftovers.' Oxen, buffaloes, goats, sheep, medicine, and volumes of Buddhist scriptures, as well as debt documents that cannot be immediately fulfilled, these should be given priority and set aside. These are for the common use and enjoyment of the Sangha, so they should not be divided but should be kept. Items that should be divided separately: The second category is: cloth, large pieces of cloth, coarse cloth, boots, shoes with buckles, oil containers, water bottles, common containers, and scriptures of non-Buddhists other than Buddhist scriptures, these should be sold and divided. The scriptures say: 'Other scriptures refer to the writings of non-Buddhists, such as logic and grammar.' Logic is the treatise on epistemology, and grammar is the treatise on grammar. Other than debt documents that cannot be immediately fulfilled, debt documents that can be immediately fulfilled, and paint residue other than large pieces of paint, these are the second category and should be divided. Items that should be eaten: The third category is: rice, sesame, barley, beans, other grains, food, and drink, these are the third category and should be eaten. Here it is said: From the power of the Yogini's auspicious accomplishment, one obtains the samadhi and the great mantra gate, and the fearless Dagpo lineage's activities, this person is also the holder of the essence lineage. What is relied upon is the basis of clothing. The second part, concerning most minor matters, and the circumstances of collecting from various scriptures. Concerning most minor matters: The first part, concerning the elaboration of the clothes themselves, and the elaboration of the classification of acquisitions. Concerning the elaboration of the clothes themselves: The first part, concerning the actual method of making clothes, and how to suddenly obtain them incidentally, and the way of practicing in the charnel ground, and the causes for dwelling in comfort. Concerning the actual method of making clothes: The first part, concerning how to make clothes, and how to use clothes.
ལ་ལོ། ། ༈ གོས་ཉིད་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པའི་ཚུལ། དང་པོ་ལ། དྲ་ཚུལ་ཞར་བྱུང་དང་བཅས་པ། ། 7-448b དྲུབ་ཚུལ་ཞར་བྱུང་དང་བཅས་པ། །བཀྲུ་ཚུལ་ཞར་བྱུང་དང་བཅས་པ། །ཁ་བསྒྱུར་གོ་རིམ་དང་བཅས་པ། །གོས་སྐམ་ཞར་བྱུང་དང་བཅས་པའོ། ། ༈ དྲ་ཚུལ་ཞར་བྱུང་དང་བཅས་པ། དང་པོ་ནི། ཆོས་གོས་ཀྱི་གླེགས་བུ་ཡང་གླེགས་བུ་གཞན་རྣམས་དང་ཚད་མཉམ་པར་བྱ་བ་དང་། གླེགས་བུ་བྱེད་དང་གླེགས་བུ་ཕྱེད་གཞན་དག་མཉམ་པར་བྱའོ། །གླེགས་བྱ་དང་གླེགས་བུ་ཕྱེད་གཞལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་གཉིས་ཀྱི་ཚད་ཆག་ཚད་འཇལ་བའི་ཤིང་བཅད་པར་བྱའོ། །ཆོས་གོས་ཀྱི་ཚལ་བུ་འཕྲེད་ཆོད་ཀྱི་འགྲུས་ཐབས་སུ་གླན་པ་དང་། ཡན་མན་ཐལ་རང་དུ་གླན་པ་དང་།མཐའ་སྐོར་དག་ཀྱང་ཞེང་ཚད་མཉམ་པར་བྱའོ། །ཚལ་བུ་སྣེ་བསྣོལ་དུ་འགྲོ་བ་དང་། མཐའ་བསྐོར་བའི་ཞིང་ཚད་ནི་སོར་བཞི་བྱའོ། །ཚལ་བུ་དེའི་ཚད་ཀྱི་ཆགས་ཤིང་བཅད་པར་བྱའོ། །ཚལ་བུ་དེ་ཆེ་ཚད་ནི་སོར་བཞིའོ། །ཚལ་བུ་དེའི་ཞེང་གི་ཚད་ནི་བྱ་རོག་གི་མཐོ་གང་ཡང་རུང་ངོ་། །ཊཱི་ཀ་ལས། མཛུབ་མོ་ཚིགས་དབུས་མའི་སྟེང་དུ་མཐེ་བོའི་ཚིགས་དབུས་མའི་ལྟོ་གཏད་དེ། རྒྱ་གྲམ་དུ་བྱ་རོག་གི་རྐང་པ་དང་འདྲ་བར་བཞག་པའི་མཐེབ་མཛུབ་གཉིས་ཀྱི་རྩེ་མོའི་བར་གྱི་ཚད་ནི། བྱ་རོག་གི་མཐོ་གང་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ལ་སོར་བཞི་ཁོ་ན་ཡོད་དེ། རྣམ་པ་གཞན་གྱིས་བསྟན་པའི་ཕྱིར་དེ་སྐད་གསུངས་སོ། །ཚལ་བུ་དེའི་ཆུང་ཚད་ནི་སོར་གཉིས་སམ། ཕྱེད་དང་གསུམ་མམ། མཐེབ་སོར་གཅིག་གོ། ས་ལ་ཆོས་གོས་གདིང་བར་མི་བྱའོ། །དེའི་དོན་དུ་གཏན་པ་བྱའོ། །གཏན་པ་གང་ཞེ་ན།ཤིང་ལས་བྱས་པའམ་སྨྱིག་མ་ལས་བྱས་པ་གྲུ་བཞི་དེ་ལ་ཆོས་གོས་གཏོད་པའི་ཕྱིར་ཐ་གུ་གཞུག་པའི་བུ་ག་གྲ་བཞིར་བཏོད་པ་ནི་གཏན་པ་དེ་ཞེས་བྱའོ། །གཏན་པ་དེའི་ཚད་ཀྱང་ཆོས་གོས་ཆེ་འབྲིང་ཆུང་གསུམ་ཇི་ཙམ་ཡོད་པ་དེ་ཙམ་བར་རོ། །ཊཱི་ཀར། ཆོས་གོས་དང་ 7-449a འཚེམས་པའི་ཚད་དུ་བྱའོ། །ཆོས་གོས་ཚད་ཐ་དད་པ་དུ་མ་ཡོད་པས་གཏན་པ་ཡང་དུ་མ་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ཆོས་གོས་གྲི་གུ་དྲའོ། །གྲི་གུ་དེ་བཅང་བར་བྱའོ། །དབྱིབས་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། བྱ་རོག་གི་མཆུ་ལྟ་བུའམ་བྱ་གག་གི་གཤོག་པ་ལྟ་བུར་དགྱེ་དགུར་བྱའོ། །རྒྱུ་ནི་ལྕགས་ལས་བྱས་པ་ལས་གཞན་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཡུ་བ་རྩི་ཅན་དང་ཁྲ་བོ་མི་བཅང་ངོ་། །སོར་དྲུག་གི་ཚད་ལས་ལྷག་པ་མི་བཅང་ངོ་། །ལུང་ཁ་ཅིག་ལས་ནི། བརྒྱད་ལས་མི་བཅང་ཞེས་སོ། །གྲི་གུ་སོར་བཞི་ལས་ཐུང་བ་ནི་དགོས་པ་མེད་དོ། ། ༈ དྲུབ་ཚུལ་ཞར་བྱུང་དང་བཅས་པ། གཉིས་པ་ནི། ཆོས་གོས་འཚེམ་པའི་གནས་ནི་བ་ལང་གི་གཅི་བའི་བྱུག་པས་བསྐུས་པར་བཙེམ་མོ། །གཅི་བ་མེད་ན་ཆག་ཆག་བཏབ་ཅིང་ཕྱགས་པར་རོ། །ཆོས་གོས་དེ་བཙེམ་པར་བྱའོ། །དགེ་སློང་གིས་བཟོ་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པར་མི་བྱའ
【現代漢語翻譯】 啦啦！ 如何縫製袈裟的方法： 首先是：縫製方法及相關事項； 縫紉方法及相關事項；洗滌方法及相關事項；翻轉順序；晾乾袈裟及相關事項。 縫製方法及相關事項： 首先，袈裟的布塊應與其他布塊尺寸相同。製作布塊和半塊布時，應使其相等。爲了測量布塊和半塊布，應切割用於測量這兩個尺寸的木條。袈裟的橫向布塊應以交錯的方式縫合，上下也應縫合，邊緣的寬度應相等。布塊的末端應交錯，邊緣的寬度應為四指寬。應切割該布塊尺寸的測量木條。該布塊的尺寸應為四指寬。該布塊的寬度可以是烏鴉的跨度（一種測量單位）。 《 टीका 》中說：將中指的中間關節放在拇指的中間關節上，像烏鴉的腳一樣交叉放置，拇指和中指指尖之間的距離稱為烏鴉的跨度。其中只有四指寬，因為以其他方式顯示，所以這樣說。該布塊的最小尺寸為兩指寬，或二指半，或一拇指寬。不要將袈裟放在地上，為此要使用固定器。什麼是固定器呢？用木頭或竹子製成的正方形，爲了固定袈裟，在上面鉆四個孔以穿繩子，這被稱為固定器。固定器的大小應與袈裟的大小相符，無論是大、中、小三種尺寸。 《 टीका 》中說：應與袈裟和縫紉的尺寸相符。因為袈裟的尺寸有很多種，所以固定器也應制作多種。袈裟需要一把刀。應攜帶這把刀。形狀如何呢？應像烏鴉的喙或烏鴉的翅膀一樣彎曲。材質應為鐵製，不能是其他材料。不要攜帶塗漆或有花紋的刀柄。不要攜帶超過六指寬的刀。有些經文中說，不要超過八指寬。短於四指寬的刀沒有必要。 縫紉方法及相關事項： 第二，縫製袈裟的地方應塗抹牛尿。如果沒有牛尿，則應敲打併清掃。應縫製袈裟。比丘不應在製作後進行修改。
【English Translation】 Lalo! How to accomplish the making of robes: First: the method of netting and related matters; The method of sewing and related matters; the method of washing and related matters; the order of turning over; drying the robes and related matters. The method of netting and related matters: First, the cloth pieces of the Dharma robe should be equal in size to other cloth pieces. When making cloth pieces and half cloth pieces, they should be made equal. In order to measure the cloth pieces and half cloth pieces, a wooden strip should be cut to measure these two sizes. The transverse cloth pieces of the Dharma robe should be sewn together in a staggered manner, and the top and bottom should also be sewn together, and the width of the edges should be equal. The ends of the cloth pieces should be staggered, and the width of the edges should be four fingers wide. A measuring stick of the size of the cloth piece should be cut. The size of the cloth piece should be four fingers wide. The width of the cloth piece can be a crow's span (a unit of measurement). In the 《 टीका 》 it says: Place the middle joint of the middle finger on the middle joint of the thumb, and place them crosswise like a crow's foot. The distance between the tips of the thumb and middle finger is called a crow's span. There are only four fingers in it, because it is shown in other ways, so it is said like this. The smallest size of the cloth piece is two fingers wide, or two and a half fingers, or one thumb wide. Do not place the Dharma robe on the ground, and use a fastener for this purpose. What is a fastener? A square made of wood or bamboo, in order to fix the Dharma robe, four holes are drilled in it to thread the rope, this is called a fastener. The size of the fastener should match the size of the Dharma robe, whether it is large, medium, or small. 《 टीका 》 says: It should match the size of the Dharma robe and the sewing. Because there are many different sizes of Dharma robes, many fasteners should also be made. The Dharma robe needs a knife. This knife should be carried. What is the shape? It should be curved like a crow's beak or a crow's wing. The material should be made of iron, not other materials. Do not carry a painted or patterned handle. Do not carry a knife that is more than six fingers wide. Some sutras say not to carry more than eight fingers wide. A knife shorter than four fingers wide is not necessary. Sewing methods and related matters: Second, the place where the Dharma robe is sewn should be smeared with cow urine. If there is no cow urine, it should be knocked and swept. The Dharma robe should be sewn. A Bhikshu should not modify it after making it.
ོ། །ཞེས་བཀག་པས་འདི་ཡང་མི་རུང་ངོ་སྙམ་དུ་དོགས་པ་བསལ་བའོ། །བྱ་གག་གི་གཤོག་ཤིང་དང་། སྨྱིག་མའི་ཚལ་བུ་འབའ་ཞིག་ཏུ་མ་ཟད་ཀྱི། ཁབ་ཀྱིས་ཀྱང་བཙེམ་མོ། །ཁབ་དེ་བཅང་བར་བྱའོ། །ཁབ་ཀྱི་རྒྱུ་ར་གན་དང་། ཟངས་དང་། ཁར་བ་དང་། ལྕགས་ལས་བྱས་པ་ལས་གཞན་པ་མི་བཅང་ངོ་། །ལུང་མ་མོའི་གཞུང་ཁ་ཅིག་ལས། ཟངས་དང་ལྕགས་རྣོ་བ་དག་ལས་བྱས་པ་ཞེས་སོ། །དེའི་ཁབ་རལ་སྦུ་གུ་ལྟ་བུའམ། ཆང་པ་ལྟ་བུ་བཅང་བར་བྱའོ། །བཟོ་སྣོད་ཉེ་བར་བཞག་པར་མི་བྱའོ། །ཞེས་པའི་དམིགས་བསལ་ལོ། །ཁབ་རལ་དེ་ཚུལ་ཁྲིམས་གཡེལ་བ་ངོ་ཚ་མེད་པ་དང་། དགེ་ཚུལ་དག་ལ་རག་ལས་པར་མི་བྱའོ། །མི་ཤེས་པ་དང་། མི་དྲན་པ་དང་། རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་མ་ཡིན་པ་དག་ལ་ཡང་ཁབ་རལ་དེ་རག་ལས་པར་མི་བྱའོ། །ཁབ་དང་གྲི་གུ་དག་བཙས་མི་ཟོས་པའི་ཕྱིར་སྤྲ་ཚིལ་གྱིས་བསྐུས་པའི་རས་མར་བཞག 7-449b པར་བྱའོ། །ཆོས་གོས་གྱོན་པ་ལུས་ལས་མི་འབྱིལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཆོས་གོས་ལ་སྒྲོག་རྟེན་བྱས་ཏེ་སྒྲོ་གཟུངས་གདགས་སོ། །སྒྲོག་གུ་ཡང་གདགས་སོ། ། ༈ བཀྲུ་ཚུལ་ཞར་བྱུང་དང་བཅས་པ། གསུམ་པ་ནི།བཙོ་བླག་མཁན་ལ་གོས་ཁ་བསྒྱུར་བ་དང་། གོས་ཁ་མ་བསྒྱུར་བ་འཁྲུར་གཞུག་པར་མི་བྱའོ། །ཤས་ཆེར་བརྡབས་པ་དང་དྲུད་པ་ལ་སོགས་པས་གོས་ལ་གཟན་པས་བཀག་གོ། བཙོ་བླག་མཁན་དེ་དང་འདྲ་བར་དགེ་སློང་རང་གིས་བརྡབས་པ་སོགས་མ་རུང་བར་འགྱུར་བ་མི་བྱའོ། །བཙོ་བླག་མཁན་དེའི་གོས་འཁྲུ་བའི་ཆུའི་ངོགས་སུ་མི་བྱའོ། །དྲུག་སྡེ་རྣམས་བཙོ་བླག་མཁན་གྱི་འཁྲུ་སར་སོང་ནས་ཆོས་གོས་ཀྱིས་མགོ་དཀྲིས་ཏེ་རྔམ་རྔམ་དུ་བྱ་ཞིང་གོས་འཁྲུ་བ་དེ་ཁྱིམ་པ་དག་གིས་མཐོང་སྟེ་མ་དད་པར་གྱུར་ནས་འདུ་གསུངས་སོ། །ཤིང་ལེབ་ཀྱི་སྟེང་གི་ངོས་ལ་གཏན་དེ་གོས་བཀྲུ་བར་མི་བྱའོ། །གཞོང་པ་འཇམ་པོར་བཀྲུ་བར་བྱའོ། །ཆུ་བདེ་བས་སོ་ཞེས་པ་ནི་ཧ་ཅང་མ་དྲོ། ཧ་ཅང་མི་གྲང་བས་ཏེ་དེ་ནི་དྲི་མ་འདག་པའི་ཐབས་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །ལག་པ་གཉིས་ཀྱིས་མཐར་གྱིས་བསྒྱུར་ཞིང་བཀྲུ་བར་བྱའོ། །ལག་པ་གཉིས་ཀྱིས་མི་ནུས་ན་རྐང་པ་གཉིས་ཀྱིས་བཀྲུ་བར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་དུ་ཁྱིམ་པ་ལ་བཀྲུར་གཞུག་ཏུ་རུང་ངོ་། །ཁྱིམ་པ་དེའི་བཀྲུ་བའི་ཚུལ་སྔར་ཇི་སྐད་བསྟན་པ་དེ་ལས་གཞན་གོས་ཆུད་ཟོས་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་བའི་སྤྱོད་པ་བསྲུང་བར་བྱའོ། །ཕྱགས་དར་ཁྲོད་ཀྱི་གོས་ལེགས་པར་བཀྲུས་པ་དང་། བཙེམས་པ་དང་། ཁ་བསྒྱུར་བར་བྱས་ཏེ། བཅང་བར་བྱའོ། །བཤང་གཅི་སོགས་མི་གཙང་བས་གོས་པའི་ཆོས་གོས་མི་བཅང་ངོ་། ། ༈ ཁ་བསྒྱུར་གོ་རིམ་དང་བཅས་པ། བཞི་པ་ནི། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་དང་དེའི་འགྲེལ་པ་ལས། པི་པ་ལ་སོགས་པའི་ཚོན་ཞོ་ཅན་རྣམས་ནི་རང་བཞིན་གྱིས་གཤེར་བས་མ་བསྐམས་ཀྱི་བར་དུ་བསྐོལ་ཀྱང་ 7-450a ཚོན་ཕྱིན་པར་མི་ནུས་པས་བསྐམས་
【現代漢語翻譯】 因此，通過禁止這些行為，消除了認為這些也是不行的疑慮。不僅用鳥的翅膀和竹子的枝條，而且還可以用針縫製。應該持有針。針的材料應該是黃銅、銅、白銅和鐵，不應持有其他材料製成的針。在《律藏根本說一切有部毗奈耶》的一些章節中說，針應該由銅和鋒利的鐵製成。應該持有像錐子或錐形管一樣的針。不應將工具箱放在附近，這是特別的規定。不應將錐子交給不注重戒律、不知羞恥的人，也不應交給沙彌。對於不瞭解、不記得和不自然的人，也不應將錐子交給他們。爲了防止針和刀生鏽，應該用塗有油脂的布包裹起來存放。 爲了防止穿著的法衣從身上滑落，應該在法衣上安裝釦子，並縫上鈕釦。也應該縫上釦環。 第三，對於縫補匠，不應讓他洗滌翻面的衣服和未翻面的衣服。禁止過度捶打和拖拽等行為，因為這些會損壞衣服。不應像縫補匠那樣，比丘自己捶打等，否則會變得不合適。不應在縫補匠洗衣服的水邊洗衣服。六群比丘去縫補匠洗衣服的地方，用袈裟包住頭，大搖大擺地走動，被在家人看到后，失去了信心，佛陀因此制定了戒律。不應在木板的表面上洗衣服，應該在光滑的盆裡洗。所謂『水溫合適』，就是不太熱也不太冷，這是爲了說明去除污垢的方法。應該用雙手逐漸地轉動並洗滌。如果雙手無法完成，可以用雙腳洗滌。這樣，可以讓在家人洗滌。應該避免在家人以之前所說的方式之外的方式洗滌，否則會浪費衣服。應該將抹布中的衣服好好地洗乾淨、縫補好、翻面，然後持有。不應持有沾染了大小便等不潔之物的法衣。 第四，在《律藏小事》及其註釋中說，對於含有硃砂等顏色的物品，因為其性質潮濕，即使煮沸，在未乾燥之前也無法使顏色滲透，所以應該先乾燥。
【English Translation】 Therefore, by prohibiting these actions, the doubt that these are also not allowed is dispelled. Not only with the wings of birds and bamboo branches, but also with needles can sewing be done. Needles should be held. The material of the needle should be brass, copper, white copper, and iron, and needles made of other materials should not be held. In some chapters of the Mūlasarvāstivāda Vinaya, it is said that needles should be made of copper and sharp iron. Needles like awls or conical tubes should be held. Toolboxes should not be placed nearby, this is a special provision. Awls should not be given to those who do not pay attention to discipline, are shameless, nor should they be given to novices. For those who do not know, do not remember, and are not naturally inclined, awls should also not be given to them. To prevent needles and knives from rusting, they should be wrapped in cloth coated with grease and stored. In order to prevent the worn Dharma garment from slipping off the body, buttons should be installed on the Dharma garment, and buttonholes should be sewn. Buckles should also be sewn. Third, for the washerman, he should not be allowed to wash clothes that have been turned inside out and clothes that have not been turned inside out. Overly beating and dragging, etc., are prohibited because they damage the clothes. One should not, like the washerman, have the bhikshu himself beat, etc., otherwise it will become inappropriate. One should not wash clothes on the shore of the water where the washerman washes clothes. The Six Groups of monks went to the washerman's washing place, wrapped their heads with Dharma garments, and swaggered around, which was seen by laypeople, who lost faith, and the Buddha therefore established the precepts. Clothes should not be washed on the surface of a wooden board, they should be washed in a smooth basin. The so-called 'water is comfortable' means not too hot and not too cold, which is to explain the method of removing dirt. One should gradually turn and wash with both hands. If both hands cannot do it, one can wash with both feet. In this way, it is permissible to have a layperson wash. One should avoid the layperson washing in a way other than what was previously stated, otherwise it will become a waste of clothes. The clothes in the rag should be washed well, sewn, turned inside out, and then held. Dharma garments stained with impure things such as feces and urine should not be held. Fourth, in the Vinaya Minor Matters and its commentary, it is said that for items containing cinnabar and other colors, because their nature is moist, even if boiled, the color cannot penetrate until they are dry, so they should be dried first.
ནས་བསྐོལ་བར་བྱའོ། །ཧ་ཅང་ཉི་མ་ཚ་བ་ལ་བསྐམས་ན་ཚོན་ངན་པར་འགྱུར་ལ། གྲིབ་མ་ལ་བསྐམས་ན་ཡང་བརླམ་ཁྱེར་ཏེ་ཧམ་པར་འགྱུར་བས། ཚོན་བཟང་བ་ཉིད་དུ་བྱ་བའི་ཕྱིར་གྲིབ་མ་དང་ཉི་མ་འདྲེས་མར་བརྡུང་ཞིང་བསྐམ་པར་བྱའོ། །ཚོན་གྱི་ནང་དུ་གོས་དག་མེད་པར་བསྐོལ་ལོ། །ཚོན་ལན་གཅིག་བསྐོལ་ནས་ཁུ་བ་རྣམས་སྣོད་གཞན་དུ་བླུགས་ལ། ཚོན་དེ་ཉིད་ལ་སླར་ཡང་ཆུ་བླུགས་ནས་ལན་གཉིས་བསྐོལ་ཅིང་། བྱེ་བྲག་གསུམ་མན་ཆད་དུ་བསྐོལ་བར་བྱའོ། །ཐམས་ཅད་དུ་ལན་གསུམ་བསྐོལ་དགོས་སམ་ཞེ་ན། ཚོན་གྱི་ཁུ་བ་མང་བ་ཉིད་དུ་འདོད་པ་ཉིད་ཡིན་ན་ལན་གསུམ་བསྐོལ་བར་བྱའོ། །དང་པོ་བསྐོལ་བ་བས་ཕྱི་མ་བསྐོལ་བ་རྣམས་ཚོན་གྱི་ཁུ་བ་ཁ་དོག་ཆེས་ངན་པ་ཉིད་དོ། །ཕྱི་མ་ཆེས་ངན་པ་ཉིད་ཡིན་པ་དེའི་ཕྱིར། ཚོན་གྱི་ཁུ་བ་སྔ་ཕྱི་རིམ་པ་གསུམ་པོ་མི་བསྲེ་བར་སྣོད་ཐ་དད་པར་བཞག་གོ། ཚོན་ཁུ་སྔ་ཕྱི་རིམ་པ་གསུམ་པོ་མི་ནོར་བར་ཤེས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། འདི་ནི་དང་པོའོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི་ཡི་གེ་སྣོད་ཀྱི་སྟེང་དུ་བྲིའོ། །ལུང་ལས། དགེ་སློང་དག་གིས་དང་པོར་ནི་ཚོན་གསུམ་པ་བླུག །དེའི་འོག་ཏུ་ནི་གཉིས་པ་བླུག །ཚོན་དང་པོ་ལྷག་པར་གྱུར་ནས་བཀའ་སྩལ་པ། སྔར་ཚོན་དང་པོ་ཉིད་དུ་བཀོལ་བ་དང་གོས་རྣམས་སུ་སྦྱར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཚོན་འཇེབ་པ་ཉིད་དུ་བྱ་བའི་ཕྱིར་གོས་ཀུན་བསུབས་ལ་ཚོན་དང་སྦྱར་བར་བྱའོ། །ལུང་ལས། ཚོན་ཉིད་དུ་ཆོས་གོས་གཞུག་པར་མི་བྱའི། ཚོན་གྱི་བསྐོལ་བ་དེ་ལས་ཐུན་ཇི་ཙམ་གྱིས་གོས་བངས་པར་འགྱུར་བ་རན་པ་གཅུ་ཞིང་གཞོང་པར་བླུག་གོ། རན་པར་གཅུ་བ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། ཚོན་གྱི་ཐུན་མོང་སྟེ་གཤེར་ཆེས་ན་གོས་ལས་ 7-450b འཛག་ལ། ཚོན་གྱིས་འཐུང་ཉུང་སྟེ་བསྐམས་ཆེས་ན་འགྲིས་པ་སྟེ་ཁལ་ཁོལ་ལུས་པར་འགྱུར་བས་དེའི་ཕྱིར་རན་པར་བླུག་གོ ། ༈ གོས་སྐམ་ཞར་བྱུང་དང་བཅས་པ། ལྔ་པ་ནི། ཐག་པ་འབྲེལ་ཏེ་གཟར་ཐག་ཐང་བཅད་པ་ཉིད་ལ་གོས་ཁ་བསྒྱུར་ནས་བཏགས་ཏེ་བསྐམས་ན་བཟང་ངོ་། །གཟར་ཐག་དེ་ལ་གོས་ཇི་ལྟར་བཏགས་ཏེ་བསྐམ་ཞེ་ན། གོས་དེའི་ངོས་གཅིག་གི་མཐའ་མ་རྣམས་གཟར་ཐག་ལ་འབྱར་བས་སོ། །ཇི་ལྟར་མཐའ་འབྱར་བར་བྱ་ཞེ་ན། དབང་དུ་སྟེ་ཐ་གུའི་ཝང་བུ་དག་གིས་སོ། །འདི་ནི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཤིང་བུ་ཁ་བྲག་འཛིན་དུ་གཞུག་གོ་ཞེས་བཤད་ཀྱང་།དབང་བུ་དག་གུས་སོ་ཞེས་པ་ནི་ཆོས་གོས་ཀྱི་གྲ་ནས་ཐ་གུས་བཏགས་པ་དག་གིས་སོ་ཞེས་པའོ། །འདི་ལ་གཞུང་ཁུངས་གསུམ་ཡོད་དེ། སྐབས་དེ་ཉིད་ཀྱི་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། གོས་བསྐམ་པ་ན་གཟར་ཐག་ལ་བསྐོན་པས་བར་དུ་ཚོན་མ་ཚགས་ནས་བཀའ་སྩལ་པ། གྲྭ་ནས་ཐ་གུ་བཏགས་ནས་བརྐྱང་ཞིང་བྲེས་ནས་ཟུངས་བཏབ་སྟེ་བསྐམ་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ལུང་དེའི་འགྲེལ་པ་ལས། གྲྭ་ནས་སྐུད་པ་ཐོགས་ལ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ག
【現代漢語翻譯】 然後進行煮染。如果暴露在過於強烈的陽光下曬乾，顏色會變得不好；如果在陰涼處曬乾，又會過於潮濕而變得有氣味。爲了獲得好的顏色，應該在陰涼和陽光混合的環境中敲打併曬乾。在染料中煮沒有縫邊的布料。將染料煮一次後，將汁液倒入另一個容器中。然後在同樣的染料中再次加水，煮第二次，至少煮三次。如果想獲得更多的染料汁液，可以煮三次。第一次煮的染料汁液比後面煮的顏色要好。因為後面的顏色不好，所以不要將三次煮的染料汁液混合，而是分別放在不同的容器中。爲了知道哪個染料汁液是第一次煮的，在容器上寫上『這是第一次』等字樣。 律藏中說：『比丘們，首先倒入第三次煮的染料，然後在倒入第二次煮的。』如果第一次煮的染料還有剩餘，則說：『先用第一次煮的染料，然後用於縫製衣服。』爲了使顏色均勻，應該擦拭所有的布料，然後與染料混合。律藏中說：『不要直接將袈裟放入染料中，而是從煮好的染料中取出適量的汁液，以浸濕衣服，然後擰乾放入盆中。』為什麼要適量擰乾呢？如果染料太多，衣服會滴水；如果染料太少，衣服會太乾，會留下污漬。因此，要適量放入染料。 第五，將繩子連線起來，拉緊晾衣繩，將衣服翻過來掛在上面晾乾，這樣最好。如何將衣服掛在晾衣繩上晾乾呢？將衣服一側的邊緣貼在晾衣繩上。如何貼邊緣呢？用繩子的環扣。小疏中說：『將木片插入縫隙中。』用環扣的意思是用縫在袈裟邊緣的繩子掛起來。這有三個依據：當時律藏的零星記載中說：『晾曬衣服時，掛在晾衣繩上，中間顏色不均勻。』因此說：『用繩子縫在邊緣，拉伸、拍打併固定，然後晾乾。』該律藏的註釋中說：『用線縫在邊緣上』，意思是……
【English Translation】 Then it should be boiled for dyeing. If dried in too much hot sun, the color will become bad; if dried in the shade, it will become too damp and have an odor. In order to make the color good, it should be beaten and dried in a mixture of shade and sun. Boil the cloth without hems in the dye. After boiling the dye once, pour all the juice into another container. Then, add water to the same dye again and boil it a second time, and boil it at least three times. If you want more dye juice, you should boil it three times. The dye juice boiled the first time has a better color than those boiled later. Because the later colors are not good, do not mix the three dye juices, but keep them in separate containers. In order to know which dye juice was boiled first, write on the container, 'This is the first,' and so on. It says in the Vinaya: 'Monks, first pour in the dye boiled the third time, and then pour in the dye boiled the second time.' If there is any dye left from the first boiling, it says: 'Use the dye boiled the first time first, and then use it for sewing clothes.' In order to make the color even, all the cloth should be wiped and then mixed with the dye. It says in the Vinaya: 'Do not put the monastic robe directly into the dye, but take an appropriate amount of juice from the boiled dye to soak the clothes, then wring it out and put it in a basin.' Why wring it out appropriately? If there is too much dye, the clothes will drip; if there is too little dye, the clothes will be too dry and will leave stains. Therefore, put the dye in appropriately. Fifth, it is best to connect the ropes, tighten the clothesline, turn the clothes over, hang them on it, and dry them. How to hang the clothes on the clothesline to dry? Attach the edges of one side of the clothes to the clothesline. How to attach the edges? With the loops of the rope. The Minor Commentary says: 'Insert a piece of wood into the gap.' The meaning of using loops is to hang them with the ropes sewn on the edges of the monastic robe. There are three sources for this: In the miscellaneous records of the Vinaya at that time, it says: 'When drying clothes, hanging them on the clothesline causes uneven color in the middle.' Therefore, it says: 'Sew the rope on the edge, stretch, pat, and fix it, and then dry it.' The commentary on that Vinaya says: 'Sew the thread on the edge,' which means...
ོས་དེའི་མཐའ་མའི་ཕྱོགས་ལ་སྐུད་པ་བཏགས་ཤིང་། སྐུད་པ་དེ་ཤིང་བུ་རིང་པོ་ལ་བསྐོན་ཏེ་གཟར་ཐག་ལ་བཞག་པར་བྱའོ། །ལུང་དག་ཀྱང་ངོ་ཞེས་པའི་ཊཱི་ཀ་ལས། ཚོན་གྱི་ལས་བྱས་ནས་གཟར་ཐག་ལ་དབང་བུ་མཐའ་འབྱར་བར་བྱའོ་ཞེས་སྔར་བསྟན་པའི་སྐབས་ཏེ། གོས་གཟར་ཐག་ལ་གདགས་པའི་ཕྱིར། གོས་ཀྱི་གྲྭ་གྲར་ཐ་གུས་གདགས་པ་ལ་ལུང་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དབང་བུ་དག་གིས་བཟུང་དཀའ་བའི་གོས་རྣམས་རྩྭ་བཏིང་བར་བསྐམ་མོ། །རྩྭ་བཏིང་ནས་བསྐམ་པར་བྱ་ཞིང་། ཚོན་གྱི་ཁུ་བ་ཆོས་གོས་ཀྱི་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་མི་འཚིག་པར་གོས་མཐའ་དག་ལ་ཚོན་གྱིས་ཁྱབ་ 7-451a པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཡང་དང་ཡང་དུ་གོས་བསྒྱུར་བར་བྱའོ། །ཚོན་སར་པ་ནི་གོས་སར་པ་དག་ལ་བླུགས་ན་བཟང་ངོ་། །རྙིང་པ་ནི་རྙིང་པ་དག་ལའོ། །གོས་སར་པ་རྣམས་ནི་ཉི་མ་ལ་བསྐམས་ནའོ། །རྙིང་པ་རྣམས་ནི་གྲིབ་མ་ལའོ། །ལུང་ལས། ཆུའི་ནང་དུ་མ་བསུབས་པས་ཆོས་གོས་ཁྲ་བོར་གྱུར་པ་ན། ཚོན་མི་འགྲིས་པ་སྟེ་ཁལ་ཁོལ་མེད་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། ཕྱི་དེ་ཉིན་པར་ཉི་མ་གཞན་ལ་ཆུའི་ཐུན་ཇི་ཙམ་གྱིས་བངས་པར་འགྱུར་བ་བླུགས་སོ་ཞེས་སོ། །གཙུག་ལག་ཁང་གི་ཁྱམས་ཀྱི་བང་རིམ་དང་འཆགས་སར་གོས་ཁ་བསྒྱུར་བའི་ཚོན་གྱི་ལས་མི་བྱའོ། །གཙུག་ལག་ཁང་དུ་མི་བྱའོ། །གཙུག་ཁང་དེའི་སྟེང་དུ་བྱའོ། །ཆབ་ཁུང་ལ་སོགས་པ་འཐོར་འཐུང་བྱ་བའི་ཉེན་ཀོར་དུ་ཚོན་གྱི་ལས་མི་བྱའོ། །ཚོན་གྱི་ལས་བྱ་བའི་ཕྱོགས་དེར་ཞལ་ཞལ་བྱའོ། །གལ་ཏེ་ས་གཞི་དེ་རྡོ་ཐལ་གྱིས་བྱུགས་པ་ཡིན་ན་བཀྲུའོ། །གལ་ཏེ་ཚོན་གྱི་ལས་བརྩམས་པ་ན་རླུང་དང་ཆར་འོང་ན་ཁྱམས་སུ་བྱའོ། །ཁྱམས་སུ་ཚོན་གྱི་ལས་བྱས་ཟིན་ནས་ཕྱོགས་དེར་གཅི་བའམ་ས་མ་བྱུག་པར་བྱའོ། ། ༈ གོས་ལ་ཇི་ལྟར་སྤྱད་ཚུལ། གཉིས་པ་ནི། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། ཤིན་ཏུ་བཟང་མོས་གོས་རབ་ཏུ་བཅགས་ཤིང་བ་སོས་ཕྱིས་པ་འཚེར་བ་དག་མཛེས་དགའ་བོ་ལ་མཉན་ཡོད་དུ་བསྐུར་བ་ན། མཛེས་དགའ་བོས་དེ་གྱོན་ཏེ་དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱི་མདུན་དུ་འགྱིང་བག་ཏུ་རློམ་ནས་བཀའ་སྩལ་པ་འདི་ནི་མཛེས་པ་མ་ཡིན་ཅིང་འཚམས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །དར་གོས་ལ་སོགས་པ་བཅག་པ་དང་། བརྡབས་པས་རུང་བར་མ་གྱུར་པ་ནི་གོས་ཁ་དོག་འཚེར་བ་མ་ཉམས་པར་ཏེ་ལོངས་སྤྱོད་པ་བསྟེན་པར་མི་བྱའོ། །ཕྲན་ཚེགས་ཀྱི་འགྲེལ་པ་ལས། བ་སོས་བརྡབ་པ་ནི་གླང་པོ་ཆེའི་སོས་ཇི་སྲིད་གཟུགས་བརྙན་སྣང་བ་བརྡར་ཞིང་འཚེར་བ་ཞེས་སོ། ། 7-451b བཅག་བརྡབ་དེ་གཉིས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ནི། འགྲེལ་པ་དེ་ཉིད་ལས། ཕྱོགས་གཅིག་བརྡུང་བའི་ཕྱིར་བཅག་པའོ། །ཕྱོགས་གཉིས་ཀ་ནས་བཅག་པའི་ཕྱིར་བརྡབ་པ་ཞེས་སོ། །ཟིལ་པས་བརླན་ནས་ལག་པས་མ་མཉེས་ན་ཡང་འཚེར་བ་ཡལ་བར་མ་གྱུར་ན་ཆུའི་ནང་དུ་བསུབ་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་བྱས་ཀྱང་འཚེར་བ་མ་ཡལ་ན་ཡོངས་སུ་སྤ
【現代漢語翻譯】 然後將布料的末端繫上繩子，將繩子固定在長木棒上，並將其放在架子上。在《律藏》的註釋中說：『染色后，應將布料邊緣固定在架子上。』這是先前指示的情況，爲了將布料掛在架子上。將布料的邊緣用繩子固定稱為『隆』。』難以用夾子固定的布料應鋪在草地上晾乾。應鋪在草地上晾乾，並反覆翻轉布料，以使染料的汁液不會燒到法衣的一側，而是覆蓋整個布料。 將新鮮的染料倒入新鮮的布料中效果更好，舊的染料倒入舊的布料中效果更好。新鮮的布料應在陽光下晾乾，舊的布料應在陰涼處晾乾。《律藏》中說：『如果未在水中浸泡導致法衣變花，爲了使染料不均勻，即沒有瑕疵，應在第二天將其他日子裡浸泡在水中多少時間的量倒入。』 不應在寺院的走廊臺階和建築工地上進行翻轉布料的染色工作。不應在寺院內進行，應在寺院上方進行。在可能發生潑灑的地方，如水井等處，不應進行染色工作。應在進行染色工作的一側進行清洗。如果地面是用石灰塗抹的，則應清洗。如果在開始染色工作時遇到颳風下雨，則應在走廊裡進行。在走廊裡完成染色工作后，不應在該處小便或塗抹泥土。 如何使用布料： 第二種是：在《律藏·小事》中說：『一位非常善良的婦女將非常精緻的布料摺疊起來，用細布擦拭，然後將閃亮的布料送給美觀者阿難陀在舍衛城。』美觀者阿難陀穿上它，在比丘們面前炫耀，並說道：『這既不美觀也不合適。』 對於絲綢等摺疊或揉搓后無法恢復原狀的布料，即顏色鮮艷的布料，不應供養使用。在《小事釋》中說：『用細布揉搓是指用象牙擦拭，直到出現影像並閃亮。』 摺疊和揉搓的區別在於：《釋》中說：『從一側敲打稱為摺疊。從兩側敲打稱為揉搓。』即使被露水打濕，如果不用手揉搓也不會失去光澤，則應在水中浸泡。即使這樣做仍然沒有失去光澤，也應完全捨棄。
【English Translation】 Then, tie a rope to the end of the cloth, secure the rope to a long wooden stick, and place it on a rack. The commentary on the Vinaya states: 'After dyeing, the edges of the cloth should be secured to the rack.' This is the previously instructed situation, in order to hang the cloth on the rack. Securing the edges of the cloth with rope is called 'lung.' Cloths that are difficult to secure with clips should be spread on the grass to dry. They should be spread on the grass to dry, and the cloth should be turned over repeatedly so that the dye's juice does not burn one side of the monastic robe, but covers the entire cloth. It is better to pour fresh dye into fresh cloth, and old dye into old cloth. Fresh cloths should be dried in the sun, and old cloths should be dried in the shade. The Vinaya states: 'If the monastic robe becomes mottled because it has not been soaked in water, in order to make the dye uneven, that is, without flaws, the amount that has been soaked in water on other days should be poured in the next day.' Dyeing work involving turning over cloth should not be done on the corridor steps and construction sites of the monastery. It should not be done inside the monastery, but should be done above the monastery. Dyeing work should not be done in places where spilling may occur, such as wells. Washing should be done on the side where dyeing work is being done. If the ground is plastered with lime, it should be washed. If wind and rain occur when starting dyeing work, it should be done in the corridor. After completing dyeing work in the corridor, one should not urinate or smear mud in that place. How to use cloth: The second is: In the Vinaya Minor Matters it says: 'A very kind woman folded a very fine cloth, wiped it with muslin, and sent the shiny cloth to the beautiful Ananda in Shravasti.' The beautiful Ananda put it on, showed off in front of the monks, and said: 'This is neither beautiful nor appropriate.' For cloths such as silk that cannot be restored to their original state after being folded or crumpled, that is, cloths with bright colors, they should not be offered for use. The Commentary on Minor Matters says: 'Wiping with muslin refers to wiping with ivory until an image appears and shines.' The difference between folding and crumpling is: The Commentary says: 'Striking from one side is called folding. Striking from both sides is called crumpling.' Even if it is wet with dew, if it does not lose its luster even if it is not rubbed with the hand, it should be soaked in water. Even if it does not lose its luster after doing so, it should be completely discarded.
ྱད་པར་བྱ་སྟེ། འདི་ལ་འགྱོད་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས་གསུངས་སོ། །འདི་ལ་མདངས་འཚེར་བ་ཉམས་པ་ནི་རུང་བའི་གོས་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཅིས་འཚེར་བ་ཉམས་ན་ཆུས་བརླན་པ་ཉིད་ནའོ། །གོས་དེ་ལ་ཆུའི་ཟིལ་པས་བརླན་ན་ལག་པས་མཉེ་བས་འཚེར་བ་དེ་ཉམས་པར་བྱ་སླའོ། །ཤམ་ཐབས་བགོས་པའི་སྟེང་དུ་སྐ་རགས་བཅིང་ངོ་། །སྐ་རགས་ནི་ཤུར་བུའམ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། སྐུད་པ་མང་པོ་ལས་བཏགས་པ་སྲབ་མོ་ཞེང་ཆེ་བ་ཞེས་སོ། །ལྕག་པོད་དམ་ཞེས་པ་ནི། ཊཱི་ཀར། ལྷས་མ་གྲུ་བཞིར་འདུག་པའོ་ཞེས་སོ། །ལྷས་མ་ནི་རྩང་པའི་སྐད་དེ་ལན་བུའི་མིང་ངོ་། །ལྷས་མ་གྲུ་བཞི་ནི་ལན་བུ་གྲུ་བཞི་སྟེ་ངང་མོ་འདྲིལ་ལོ་ཞེས་ཀྱང་གསུངས་སོ། །ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པ་ལས། སྲད་བུ་ཟུར་བཞི་པ་ནི་ལྕག་པོད་དོ་ཞེས་སོ། །རྒྱ་ཅང་ངམ་ཞེས་པ་ནི་སྐུད་པ་མང་པོ་ལས་བཏགས་པ་ཉིད་དབུས་ཁོངས་སྟོང་དུ་འདུག་པའོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །རྒྱ་ཅང་ནི་སྐ་རགས་སྦྲུལ་གྱི་མགྲིན་པ་ལྟ་བུ་ཞེས་ལྷ་ཡིའོ། །ཤུར་བུ་ཕྲེའུས་སོ་ཞེས་པ་ནི་སྐུད་པ་ཕྲ་མོ་ལས་བཏགས་པ་མདོ་མདོར་བུ་གུ་ལྔའམ་དྲུག་གཏོད་པའོ་ཞེས་སོ། །སྐ་རགས་མ་བཅིངས་པར་གྲོང་དུ་འཇུག་པར་མི་བྱའོ། །སྐ་རགས་ཁྲིས་གཅིག་གིས་ཀྱང་གྲོང་དུ་འཇུག་པར་མི་བྱའོ། །ཚིགས་འདི་ཉིད་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། སྐ་རགས་ཀྱི་ཁྲིས་གཅིག་གིས་བཅིངས་ན་དེ་ལྟར་ན་ཡང་རུང་བའོ་ཞེས་སོ། །དེ་ལ་བརྟེན་ནས་ཁྲིས་གཅིག་ 7-452a གིས་ཀྱང་རུང་ངོ་ཞེས་སྔ་མ་རྣམས་འཆད་ཀྱང་། འོན་ཀྱང་ཊཱི་ཀ་ཡི་གེ་ཆད་པ་སྟེ། ཚིག་འདི་ཉིད་ཀྱི་རང་འགྲེལ་ལས། སྐ་རགས་ཀྱི་ཁྲིས་གཅིག་གིས་བཅིངས་ན་དེ་ལྟར་ན་ཡང་མི་རུང་ངོ་ཞེས་པ་དང་། གོས་གཞི་རྫོགས་ཀའི་སྐབས་ཀྱི་མདོ་རྩ་བ་ཉིད་ལས། ཁྲིས་གཅིག་གིས་ཀྱང་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། འདིའི་ཊཱི་ཀ་ཉིད་ལས། སྐ་རགས་ཁྲིས་གཅིག་གིས་བཅིངས་པས་ཀྱང་གྲོང་དུ་འཇུག་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་པ་དང་། ལུང་མ་མོ་ལས། སྐ་རགས་མདུད་པ་བོར་བས་ཀྱང་གྲོང་དུ་མ་འགྲོ་ཞིག །སོང་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པས་གཞུང་བཞི་པོ་དེ་དག་ངེས་པར་བཟུང་ངོ་། །ཚོམ་བུ་ཅན་དང་ཞེས་པ་ནི་གསེར་སྐུད་ཀྱི་ཤར་པ་གསུམ་མམ། བཞི་ཚོམས་ལ་མདོ་མདོར་ནོར་བུས་སྤྲས་པའོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །ཚར་ཚར་ཅན་དང་ཞེས་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། གསེར་ལས་བྱས་པའི་ཚར་ཚར་གྲོག་སྒལ་གྱི་བར་རིལ་བུ་ཅན་གསེར་སྐུད་ཀྱིས་བརྒྱུས་པ་ཐོག་མར་དྲིལ་བུ་གཡེར་ཁ་འཕྱང་བའི་འོག་པགས་གང་ཡིན་པའོ་ཞེས་སོ། །ཟླ་གམ་ཅན་དང་ཞེས་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། གསེར་ལས་བྱས་པའི་རྒྱན་ཟླ་གམ་གྲུ་གསུམ་དག་གིས་བརྒྱན་པ་ནི་འོག་པག་གོ་ཞེས་སོ། །གསེར་སྐུད་ནི་གསེར་ལས་བྱས་པའི་ལུ་གུ་རྒྱུད་རྒྱན་མ་ཡིན་པ་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ་རྒྱན་ཁོ་ན་ཡིན་ནོ། །རྒྱན་ཐོགས་པར་བསྟེན་པར་མི་བྱའོ་
【現代漢語翻譯】 特別要注意的是，不要對此感到後悔，這是《律藏零星部》中所說的。衣服失去光澤是可以接受的。如果失去光澤，那是因為被水浸濕了。如果衣服被水滴浸濕，用手揉搓就能輕易恢復光澤。穿好下裙后要繫上腰帶。腰帶可以是繩子或帶子。《 टीका 》中說：'用許多線織成的薄而寬的腰帶。' 至於'鞭子'， 《 टीका 》中說：'編成四方形的辮子。' 辮子是藏語，意思是'蘭布'。四方形的辮子就是四方形的蘭布，也叫'昂莫德熱'。《零星釋》中說：'四角形的線就是鞭子。' 至於'嘉江'， 《 टीका 》中說：'用許多線織成，中間是空的。' 嘉江就像蛇的脖子。《舒布徹烏索》中說：'用細線織成，有五六個孔。' 不要不繫腰帶就進入村莊。即使只系一根腰帶也不要進入村莊。這段話的 《 टीका 》中說：'如果只系一根腰帶，那樣也可以。' 因此，以前的人解釋說，即使只系一根也可以。然而，《 टीका 》的文字有缺失。這段話的自釋中說：'如果只系一根腰帶，那樣也是不可以的。' 此外，在《衣物完整品》的根本經文中說：'即使一根也不行。' 這段話的 《 टीका 》中也說：'即使系一根腰帶也不要進入村莊。' 《律母經》中說：'不要忘記繫腰帶的結就進入村莊。如果去了，就會犯錯。' 因此，必須記住這四部經文。至於'有簇的'， 《 टीका 》中說是用金線做的三個或四個簇，上面裝飾著寶石。至於'有鏈的'， 《 टीका 》中說：'用金子做的鏈子，像脊椎一樣，中間有圓珠，用金線串起來，最下面是懸掛鈴鐺的皮革。' 至於'有月牙的'， 《 टीका 》中說：'用金子做的裝飾品，用三角形的月牙裝飾的是皮革。' 金線是用金子做的線，不是裝飾品，只是裝飾。不要佩戴裝飾品。 不要依賴裝飾品。
【English Translation】 It is particularly important not to regret this, as stated in the 《Kṣudraka-vastu》. It is acceptable for the luster of the garment to fade. If the luster fades, it is because it has been moistened with water. If the garment is moistened with water droplets, the luster can be easily restored by rubbing it with the hands. After wearing the lower garment, the belt should be tied. The belt can be a rope or a strap. The 《 टीका 》 states: 'A thin and wide belt woven from many threads.' As for 'whip', the 《 टीका 》 states: 'A braid that sits squarely.' Braid is a Tibetan word meaning 'Lanbu'. A square braid is a square Lanbu, also called 'Angmode Re'. The 《Kṣudraka-vyākhyā》 states: 'A four-cornered thread is a whip.' As for 'Jiājiāng', the 《 टीका 》 states: 'Woven from many threads, the middle is empty.' Jiājiāng is like the neck of a snake. 《Shūbùchèwūsū》 states: 'Woven from thin threads, with five or six holes.' Do not enter the village without tying the belt. Do not enter the village even with only one belt tied. The 《 टीका 》 of this passage states: 'If only one belt is tied, that is also acceptable.' Therefore, previous people explained that even one is acceptable. However, there are omissions in the text of the 《 टीका 》. The self-explanation of this passage states: 'If only one belt is tied, that is also not acceptable.' Furthermore, in the root text of the 《Garment Completion Item》, it states: 'Not even one is allowed.' The 《 टीका 》 of this passage also states: 'Do not enter the village even with one belt tied.' The 《Vinayamātṛkā》 states: 'Do not enter the village forgetting to tie the knot of the belt. If you go, you will commit a fault.' Therefore, these four scriptures must be remembered. As for 'with clusters', the 《 टीका 》 states that they are three or four clusters made of gold thread, decorated with jewels. As for 'with chains', the 《 टीका 》 states: 'A chain made of gold, like a spine, with round beads in the middle, strung with gold thread, with leather hanging at the bottom with dangling bells.' As for 'with crescents', the 《 टीका 》 states: 'An ornament made of gold, decorated with triangular crescents, is the leather.' Gold thread is thread made of gold, not an ornament, just an ornament. Do not rely on ornaments.
ཞེས་སྨོས་པས་དེ་དག་ཀྱང་བཀག་པའོ། །ཟ་འོག་དང་ཚོན་རིས་དང་སྐུད་རིས་དང་ཕྲ་བཀོད་པ་ལ་སོགས་པ་ཁྲ་བོར་བྱས་པའི་གོས་ཀྱང་རྒྱན་དེ་དང་འདྲའོ། །རས་ལ་སོགས་པའི་གཞི་མ་བཏིང་བའི་སར་ཆོས་གོས་བཞག་པར་མི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀ་དང་ལུང་ལས། ཆོས་གོས་དག་གྱོན་ཏེ་ས་ལ་འཁོད་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །མི་གཙང་བའི་ཕྱོགས་སུ་མི་བཞག་གོ ། 7-452b བརྟུལ་བ་སྟེ་ཐབས་གཞན་ཡོད་ན་ཁུར་ལྕི་བས་ཆོས་གོས་མི་མནན་ནོ། །ཐབས་གཞན་ཡོད་ན་ཁུར་ལྕི་བས་མནན་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་བསྡུས་པ་ལས་གསུངས་སོ། །ཐབས་ཡོད་ན་ཁུར་ལྕི་བས་མི་བསྐྱེད་ཞིང་འགྲེལ་ཆུང་གི་མདོ་རྩ་བ་ལས་གསུངས་སོ། །དེའི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཆོས་གོས་གཟན་དུ་བོར་ཞིང་ཁུར་མི་བསྐྱེད་ཅེས་སོ། །སྟོད་གཡོགས་སྨད་གཡོགས་གོ་ཟློག་པ་སོགས་གཞན་དུ་སྤྱད་པས་ཡོངས་སུ་སྤྱད་པར་མི་བྱའོ། །བཤང་བ་དང་གཅི་བ་བྱ་བ་དང་། མི་གཙང་བའི་བྱི་དོར་བྱ་བའི་སྐབས་དག་ཏུ་བླ་གོས་བསྒོ་བ་བསྟེན་པར་མི་བྱའོ། །བླ་གོས་ཀྱི་སྟེང་དེར་ཉལ་བར་མི་བྱའོ། །སྣམ་སྦྱར་གོན་པའི་གནས་སྐབས་དྲུག་འདིར་སྟོན་ཏེ། བསོད་སྙོམས་ལ་རྒྱུ་བ་དང་། མཆོད་སྟོན་དང་། མཆོད་རྟེན་ལ་ཕྱག་བྱ་བ་དང་། ལུང་ལས། བླ་མ་ལ་རྗེས་བྱ་བ་དང་། དགེ་འདུན་འཚོགས་པ་དང་། གདམས་ངག་དང་། ཆོས་མཉན་པ་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་ལས་གཞན་པའི་བྱ་བ་ལ་སྣམ་སྦྱར་བསྒོ་བར་མི་བྱའོ། །དེ་དག་གི་སྟེང་དུ་གློ་བུར་དུ་འོང་བས་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་འཇུག་པ་ན་ཡང་སྣམ་སྦྱར་གྱོན་པ་སྟེ། ཆོས་གོས་གསུམ་གྱོན་ཏེ་སྤྱོད་ལམ་ཞི་བས་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་འཇུག་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སྣམ་སྦྱར་གྱོན་པའི་གནས་སྐབས་བདུན་ནོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། འདི་རྣམས་ལ་གྲོང་བར་དུ་མི་གྱོན་ན་ཉེས་བྱས་གཞན་དུ་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་བཤད་པའི་རྗེས་སུ་འབྲངས་ནས་བསོད་སྙོམས་དང་གྲོང་དུ་འགྲོ་བ་གཉིས་ལ་སྣམ་སྦྱར་གྱོན་པ་བསྒྲུབ་པའི་བསླབ་པའོ། །གཞན་རྣམས་ནི་གནང་བའི་བསླབ་པའོ། །སྣམ་སྦྱར་དེ་ལ་དེའི་སྟེང་དུ་འདུག་པའམ་ཉལ་བར་མི་བྱའོ། །སྣམ་སྦྱར་གྱི་ནང་དུ་བཅུག་སྟེ་དངོས་པོ་འགའ་ཡང་བསྐུར་བ་ལ་སྦྱར་བར་མི་བྱའོ། །ལག་པ་མ་གཏོགས་པ་ལུས་ལ་སྣམ་སྦྱར་རེག་ 7-453a པར་བསྒོ་བར་མི་བྱའོ། །མཆན་ཁུང་གཡས་པའི་དྲོད་ཀྱིས་དེ་མ་རུང་བར་འགྱུར་རོ། །དེ་ལྟར་མི་འགྱུར་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཕྱོགས་དེར་དེ་ལ་གོས་གླན་པར་བྱའོ། །དེའི་ཚད་ནི་སྲིད་དུ་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་དོ་དང་། ཞེང་དུ་མཐོ་གང་ངོ་། །གོས་དེ་ངོས་གཉིས་ཀར་སྐུད་པའི་ཟུངས་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། །དུས་དུས་སུ་དེ་བཀྲུ་བ་དང་བསྐམས་པ་དང་ཁ་བསྒྱུར་བར་བྱའོ། །སྣམ་སྦྱར་ལ་གླན་པའི་གོས་དེའི་དེ་ནི་བཙག་གིས་སོ་ཞེས་ཁ་བསྒྱུར་རོ། །གདོང་ཕྱིས་བཅང་བར་བྱའོ། །གདོང་ཕྱིས་ལ་ཡང་ཆོ་ག་བྱ་སྟེ། ཊཱི་ཀའི་སྐབས་གཞན་ལས།གདོང
【現代漢語翻譯】 如是說，這些也被禁止。用扎鄂（一種絲織品）、彩繪、絲線和刺繡等裝飾華麗的衣服也與此相同。不要將袈裟放在未鋪墊布料等物品的地面上。如《ཊཱི་ཀ་》（梵文，ṭīkā，註釋）和《ལུང་》（梵文，āgama，聖典）中所說：『不要穿著袈裟坐在地上。』不要放在不潔凈的地方。 如果有其他方法，因為負重，不要用袈裟壓東西。從『如果有其他方法，因為負重，不要壓』的簡略說法中可以看出。如果有方法，不要因負重而增加負擔，小疏中根本頌中如是說。其小疏中說：『將袈裟當作負重物丟棄，不要增加負擔。』不要將上衣和下衣顛倒穿著等，不要作其他用途。在大小便和清理不潔之物時，不要用袈裟包裹身體。不要睡在袈裟上面。這裡講述了六種可以穿僧衣的情況：托缽乞食、參加供養法會、禮拜佛塔。如《ལུང་》（梵文，āgama，聖典）中所說：『侍奉上師、僧眾集會、接受教誨。』除了聽聞佛法和修行之外，不要穿僧衣。在上述情況下，如果突然進入寺廟，也應穿僧衣。如經文所說：『應穿著三衣，以寂靜的威儀進入寺廟。』因此，穿僧衣的情況有七種。小疏中說：『如果不在這些情況下在村裡穿僧衣，則犯輕罪，否則無罪。』遵循此說，托缽乞食和進入村莊這兩種情況需要穿僧衣，這是受持的學處。其他情況是開許的學處。不要坐在或睡在僧衣上。不要將任何物品放入僧衣中包裹。除了手之外，不要讓身體接觸僧衣。 右腋下的熱氣會使其變得不凈。爲了避免這種情況，應在那一側縫一塊布。這塊布的尺寸是：長度為半肘或一肘半，寬度為一拃。這塊布的兩面都用線縫合。應當時常清洗、晾曬和翻轉這塊布。縫在僧衣上的那塊布，應通過磨擦來翻轉。應攜帶面巾。面巾也有儀軌，如《ཊཱི་ཀ་》（梵文，ṭīkā，註釋）的其他部分所說：面
【English Translation】 Thus said, these are also prohibited. Clothes decorated with elaborate patterns such as za'og (a type of silk fabric), paintings, thread patterns, and embroidery are similar to these ornaments. The Dharma garment should not be placed on the bare ground without a base of cloth or other materials. As stated in the ṭīkā (Sanskrit, ṭīkā, commentary) and the āgama (Sanskrit, āgama, scripture): 'Do not sit on the ground wearing the Dharma garment.' It should not be placed in an unclean place. If there is another way, do not press down on the Dharma garment with heavy objects, as it is a burden. This is evident from the abbreviated statement: 'If there is another way, do not press down because of the weight.' If there is a way, do not increase the burden by carrying heavy loads, as stated in the root text of the Minor Commentary. The Minor Commentary states: 'Discard the Dharma garment as a burden and do not increase the load.' Do not use it for other purposes, such as wearing the upper and lower garments in reverse. Do not use the Dharma garment to wrap the body when urinating, defecating, or cleaning impurities. Do not sleep on top of the Dharma garment. Here, six occasions for wearing the monastic robe are taught: going for alms, attending offering ceremonies, prostrating to stupas. As stated in the āgama (Sanskrit, āgama, scripture): 'Serving the guru, assemblies of the sangha, receiving teachings.' Other than listening to and experiencing the Dharma, the monastic robe should not be worn. In the above situations, if one suddenly enters a temple, one should also wear the monastic robe. As the scriptures say: 'One should enter the temple wearing the three robes with peaceful conduct.' Therefore, there are seven occasions for wearing the monastic robe. The Minor Commentary states: 'If one wears the monastic robe in the village when it is not required, one commits a minor offense; otherwise, there is no offense.' Following this statement, wearing the monastic robe for alms and going to the village are precepts to be upheld. The other situations are precepts of permission. Do not sit or sleep on the monastic robe. Do not wrap any objects inside the monastic robe. Do not allow the body, except for the hands, to touch the monastic robe. The heat from the right armpit will make it impure. To prevent this from happening, a piece of cloth should be sewn onto that side. The size of this cloth is: half a cubit or one and a half cubits in length, and a span in width. Both sides of this cloth should be sewn together with thread. This cloth should be washed, dried, and turned over from time to time. The cloth sewn onto the monastic robe should be turned over by rubbing it. A face cloth should be carried. There are also rituals for the face cloth, as stated in another section of the ṭīkā (Sanskrit, ṭīkā, commentary): Face
་ཕྱིས་ཀྱི་མཐའ་དྲིལ་ཏེ་བཙེམ་ཞིང་རང་ཆགས་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ལག་ཕྱིས་ཀྱང་བཅང་བར་བྱ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། གདོང་ཕྱིས་ནི་ལག་ཕྱིས་ལ་སོགས་པ་དག་གི་དཔེ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་གང་གི་ལུས་ལ་ཁྲག་གམ་རྣག་འཛག་པས་རྣག་གཟན་བཅང་ངོ་། །རྣག་གཟན་དེ་ཆོས་གོས་ཀྱི་ནང་དུ་བསྒོའོ། །རྣག་གཟན་དེ་ལུས་ལ་འབྱར་ན་བསྐ་བའི་ཆུ་ཤིང་པིབ་པ་ལ་སོགས་པའི་ཤུན་པ་དང་སྦྱར་བའི་ཆུའམ། སོ་ཕག་གི་བྱེ་མ་དང་སྦྱར་བའི་ཆུས་སྤངས་ཏེ་དལ་བུས་ཁད་ཀྱིས་དགག་པར་བྱའོ། །རྣག་གཟན་ལ་རྣག་ཁྲག་འབྱར་ན་རྣག་དང་ཁྲག་དག་ཀྱང་བསྐ་བའི་ཆུ་ཞེས་སོགས་སྔ་མར་སྦྱར་རོ། །དུས་དུས་སུ་རྣག་གཟན་དེ་བཀྲུ་བ་དང་། བསྐམས་པ་དང་ཁ་བསྒྱུར་བར་བྱའོ། །རྣག་གཟན་དེའི་ཁ་བསྒྱུར་བ་དེ་ནི་བཙག་གིས་བཟང་ངོ་། །འཛག་པ་དེའི་འཛག་པ་བསྐམས་པ་དང་། ཤ་བཀྲར་མི་འགྱུར་བ་དེ་ལ་སྨན་དུ་ནི་སའི་སྙིང་པོ་བཟང་ངོ་སྟེ་བོང་བ་བསྲེགས་པའི་ཐལ་བ་བཟང་ངོ་ཞེས་ཀ་མི་གསུང་ངོ་། །ཆོས་གོས་དག་གར་བབ་བབ་ཏུ་མི་བཞག་གོ། ཆོས་གོས་བཞག་པ་དེའི་དོན་དུ་གོས་འགེལ་བའི་ཕྱིར་གདང་བུ་བཅའོ། །གོས་ཀྱི་གདང་བུ་བཅའ་ 7-453b བ་དེའི་དོན་དུ་རྩིག་ངོས་ལ་སྦུབས་ཁུང་བྱའོ། །གང་གི་ཚེ་སྦུབས་ཁུང་གདོད་ཅེ་ན། གཙུག་ལག་ཁང་རྩིག་པའི་ཚེ་ནའོ། །གཙུག་ལག་ཁང་བྱས་ཟིན་ན་སྦུབས་ཁུང་བྱ་བའི་ཕྱིར་གཙུག་ལག་ཁང་ལ་བུ་གུ་མི་བྱའོ། །གང་ཟག་སྒོས་ཀྱི་ཁང་ཁྱིམ་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །ཆོས་གོས་བཞག་པའི་གདང་བུ་དེ་ནི་ཤིང་བུའམ་ཐག་པས་འགྲུབ་བོ། །ཆོས་གོས་ཀྱི་སྣོད་གཏུར་བུའི་ནང་དུ་གོས་དག་བཅུག་ནས་གོས་དག་བསྐུར་ན་བཟང་ངོ་། །གཏུར་བུ་དེ་བྱའོ། །དེའི་ཚད་ནི་སྲིད་དུ་ཁྲུ་གསུམ་དང་ཞེང་དུ་ཕྱེད་དང་གསུམ་ཉིས་བལྟབ་ཏུ་བྱས་ཏེ་བཙེམ་མོ། །འོ་ན་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། གཏུར་བུ་ནི་རས་གང་ཆུར་ཁྲུ་གསུམ། ཞེང་དུ་ཁྲུ་ཕྱེད་དོ་པ་དེ་གཉིས་སུ་བསྟབ་ལ་དྲུབ་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། འགྲེལ་ཆུང་གི་མདོ་རྩ་བ་ཉིད་ལས་ཀྱང་ཁྲུ་གསུམ་དང་ཕྱེད་དང་དོ་སྦྱར་བ་དེ་བཙེམ་ཞེས་པ་དང་། འགྲེལ་ཆུང་དང་བསྡུས་པ་ལས་ཀྱང་། ཞེང་དུ་ཁྲུ་ཕྱེད་དང་དོ་བྱ་ཞེས་བཤད་པ་སྟེ། དེ་ལྟར་གཞུང་བཞི་དང་གཞུང་འདི་འགལ་ཅེ་ན། གཞུང་འདིར་བཤད་པ་འདི་ནི་ཆོས་གོས་བཞི་ལྟེབ་ཏུ་འཇུག་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ། ལུང་ལས་གསུངས་པ་དེ་ནི་ཆོས་གོས་བརྒྱད་བལྟབ་ཏུ་བྱས་ཞེས་རྒྱ་གསུངས་སོ། །གཏུར་བུ་དེའི་དབུས་སུ་ཁ་གདོད་དོ། །གཏུར་བུའི་ཁ་དེར་ཁ་རན་སྦུ་གུ་ཅན་བྱའོ། །ཁ་རན་སྦུ་གུ་ཅན་ཅི་ལས་བྱ་ཞེ་ན། ཐ་གུ་ལས་སོ། །གཏུར་བུའི་དབུས་སུ་ཁ་གཏོད་པ་དེའི་ཁའི་མུ་གཡས་གཡོན་གཉིས་ཀ་ལ་ཐ་གུ་ཁུག་པ་དུ་མ་ཡོད་པ་བྱ་སྟེ། ཁ་རན་སྦུ་གུ་དུ་མ་ཡོད་པར་བྱའོ། །ཁ་རྒྱན་དེ་ཁའི་བསྡུས་པའི་སྲད་བུ་གཞན་ཡང་གདགས་པའོ། །ཁ་
【現代漢語翻譯】 然後將末端捲起縫合，使其自然形成。還要攜帶手巾。正如梵疏中說：『擦臉巾是手巾等的例子。』如果哪個比丘的身體流血或流膿，就應攜帶膿墊。膿墊應放在袈裟裡面。如果膿墊粘在身上，就用澀水，如畢缽等樹皮熬的水，或與磚瓦碎末混合的水清洗，然後慢慢地、逐漸地揭下來。如果膿墊上粘有膿血，也應像之前一樣用澀水等清洗。要時常清洗、晾乾、翻面膿墊。翻面膿墊最好用鑷子。如果滲出物乾燥，且面板沒有潰爛，最好的藥物是地精，即燒焦的菴閭羅果的灰燼。這是噶米說的。不要隨意放置袈裟。爲了放置袈裟，要設定衣架。爲了設定衣架，要在墻上鑿孔。什麼時候鑿孔呢？在建造寺廟的時候。如果寺廟已經建成，就不要爲了鑿孔而破壞寺廟。個人的房屋也是如此。放置袈裟的衣架可以用木頭或繩子製成。將袈裟放入衣物袋（gTur bu，梵文：tūla）中，然後背在身上是最好的。要做衣物袋。它的尺寸是：長度三肘（khru，約等於18英吋），寬度一肘半，對摺縫合。那麼，《律藏·小事部》中說：『衣物袋是用一塊長三肘、寬半肘的布，對摺縫合而成。』《毗奈耶經釋·根本律》中也說，三肘和半肘合在一起縫製。在《毗奈耶經釋》和《略釋》中也說：『寬度是半肘。』這樣，這四部論典與此處的說法相矛盾嗎？此處所說的是將袈裟四折的情況，律藏中所說的是將袈裟八折的情況。這是嘉尊者說的。要在衣物袋的中間開口。在衣物袋的開口處做一個帶孔的鈕釦。用什麼做帶孔的鈕釦呢？用繩子。在衣物袋中間開口的兩側，要做許多帶環的繩子，即做許多帶孔的鈕釦。還要在開口處縫上其他收口的線。開口 English translation: 'Then roll up the ends and sew them together to make it naturally formed. Also, carry a hand towel. As it says in the commentary, 'A face towel is an example of a hand towel, etc.' If a Bhikshu's body is bleeding or oozing pus, he should carry a pus pad. The pus pad should be placed inside the Dharma garment. If the pus pad sticks to the body, wash it with astringent water, such as water boiled with the bark of trees like Pippala, or water mixed with brick fragments, and then slowly and gradually peel it off. If pus and blood stick to the pus pad, it should also be washed with astringent water, etc., as before. The pus pad should be washed, dried, and turned over from time to time. It is best to turn over the pus pad with tweezers. If the exudate is dry and the skin is not ulcerated, the best medicine is earth essence, i.e., the ash of burnt Terminalia chebula fruit. This is what Kami said. Do not place the Dharma garment arbitrarily. To place the Dharma garment, set up a clothes rack. To set up a clothes rack, make a hole in the wall. When to make a hole? When building a monastery. If the monastery has already been built, do not destroy the monastery to make a hole. The same is true for individual houses. The clothes rack for placing the Dharma garment can be made of wood or rope. It is best to put the Dharma garment in a garment bag (gTur bu, Sanskrit: tūla) and then carry it on your back. Make a garment bag. Its size is: three cubits (khru, approximately 18 inches) in length and one and a half cubits in width, folded in half and sewn together. Then, in the Vinaya-ksudraka, it says: 'The garment bag is made of a piece of cloth three cubits long and half a cubit wide, folded in half and sewn together.' The Vinaya-mula-sutra also says that three cubits and half a cubit are combined and sewn together. In the Vinaya-vrtti and the Compendium, it is also said: 'The width is half a cubit.' So, do these four treatises contradict this statement? What is said here refers to the case where the Dharma garment is folded four times, and what is said in the Vinaya refers to the case where the Dharma garment is folded eight times. This is what Jiazun said. Make an opening in the middle of the garment bag. Make a button with a hole at the opening of the garment bag. What to use to make a button with a hole? Use rope. On both the left and right sides of the opening in the middle of the garment bag, make many ropes with loops, i.e., make many buttons with holes. Also, sew other closing threads at the opening.'
【English Translation】 Then roll up the ends and sew them together to make it naturally formed. Also, carry a hand towel. As it says in the commentary, 'A face towel is an example of a hand towel, etc.' If a Bhikshu's body is bleeding or oozing pus, he should carry a pus pad. The pus pad should be placed inside the Dharma garment. If the pus pad sticks to the body, wash it with astringent water, such as water boiled with the bark of trees like Pippala, or water mixed with brick fragments, and then slowly and gradually peel it off. If pus and blood stick to the pus pad, it should also be washed with astringent water, etc., as before. The pus pad should be washed, dried, and turned over from time to time. It is best to turn over the pus pad with tweezers. If the exudate is dry and the skin is not ulcerated, the best medicine is earth essence, i.e., the ash of burnt Terminalia chebula fruit. This is what Kami said. Do not place the Dharma garment arbitrarily. To place the Dharma garment, set up a clothes rack. To set up a clothes rack, make a hole in the wall. When to make a hole? When building a monastery. If the monastery has already been built, do not destroy the monastery to make a hole. The same is true for individual houses. The clothes rack for placing the Dharma garment can be made of wood or rope. It is best to put the Dharma garment in a garment bag (gTur bu, Sanskrit: tūla) and then carry it on your back. Make a garment bag. Its size is: three cubits (khru, approximately 18 inches) in length and one and a half cubits in width, folded in half and sewn together. Then, in the Vinaya-ksudraka, it says: 'The garment bag is made of a piece of cloth three cubits long and half a cubit wide, folded in half and sewn together.' The Vinaya-mula-sutra also says that three cubits and half a cubit are combined and sewn together. In the Vinaya-vrtti and the Compendium, it is also said: 'The width is half a cubit.' So, do these four treatises contradict this statement? What is said here refers to the case where the Dharma garment is folded four times, and what is said in the Vinaya refers to the case where the Dharma garment is folded eight times. This is what Jiazun said. Make an opening in the middle of the garment bag. Make a button with a hole at the opening of the garment bag. What to use to make a button with a hole? Use rope. On both the left and right sides of the opening in the middle of the garment bag, make many ropes with loops, i.e., make many buttons with holes. Also, sew other closing threads at the opening.
རྒྱན་དེ་ནི་ཁ་རན་གཡས་ངོས་ཀྱི་ཐ་གུའི་ཁུག་པ་བཙུགས་ནས་ཁ་རན་གཡོན་ངོས་ཀྱི་ཐ་གུའི་ཁུག་པ་ལ་གཞུག་ཅིང་། དེ་ལྟར་ཁ་རན་ཕན་ཚུན་གཉིས་ཀྱི་ཐ་གུའི་ཁུག་པ་ལ་ཁ་རྒྱན་དེས་ 7-454a རྒྱུ་བའོ། །ལུང་ལས། སྲད་བུ་དྲ་བ་ལྟ་བུ་བྱས་ལ་སྲད་བུ་གཞན་གྱིས་བརྒྱུ་བར་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས་ནི། གཏུར་བུ་ཁ་བཅད་པའི་ཕྱིར་སྒྲོ་གུ་གཅིག་གི་མིག་ཏུ་གཅིག་གཞུག་སྟེ། ལུ་གུ་རྒྱུད་དུ་བཙེམ་ཞེས་ཀྱང་བཤད་དོ། །གོས་འཕྲལ་དུ་ལོངས་སྤྱད་པར་བྱ་བ་དག་གཏུར་བུའི་ཁ་ལོགས་སྟེང་དུ་གཞུག་གོ ། ༈ ཞར་ལ་གློ་བུར་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པ། གཉིས་པ་ནི། སང་འགྲོ་བར་འགྱུར་བ་ཉིད་ན་བླ་མ་ལ་ཞུས་ཏེ་གནང་ན་འགྲོའོ། །འགྲོ་ཁར་གང་དུ་གནས་པའི་རང་གི་གནས་སུ་ཆག་ཆག་ལ་སོགས་པ་བྱས་ཏེའོ། །དགེ་སློང་ལམ་དུ་ཆོས་དང་ལྡན་པའི་གཏམ་གྱིས་སམ། འཕགས་པའི་མི་སྨྲ་བ་ཉིད་ཀྱིས་འགྲོ་བར་བྱའོ། །ངལ་གསོ་བའི་གནས་སུ་གཙུག་ལག་དག་གི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་འདོན་ནོ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་འདུལ་བ་ལས་སྤྱིར་ན་ཚིགས་བཅད་གདོན་པའི་སྐབས་བཅུ་བདུན་ཡོད་དེ། ངལ་གསོ་གནས་དང་། ཆུ་བཅུས་པ་ན་ཆུ་བདག་པོ་ཁྲོམ་པ་བྱེད་པོ་ལ་སོགས་པའི་ཕྱིར་དང་ཆུ་ལྷའི་ཕྱིར་དང་། ཆུ་ལོངས་སྤྱོད་དང་ཆུ་འཐུང་བ་དང་ཁྲུས་བྱེད་པ་ན་ཡང་ཁྲོན་པ་ལ་སོགས་པ་བྱེད་པ་དང་། དེའི་ཆུ་ལྷ་རྣམས་ཀྱི་ཕྱིར་སྦྱིན་པའི་རབ་དང་མཐུན་པའི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་གདོན་པར་བྱའོ། །སྦྱིན་བདག་ཟས་སྤྱོད་དང་། །སྦྱིན་བདག་གིས་བསྔོ་བ་ངན་པ་བཟློག་དང་མོད་བསྐུལ་ནི་གཙུག་ལག་ཁང་གི་བདག་པོ་དང་ལྷ་རྣམས་ཀྱི་ཕྱིར་ཚིགས་བཅད་རེ་རེ་སྟེ་དེ་ལྟར་གཉིས། །ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཆུ་སྦྱིན་པ་དང་དྲི་གཙང་ཁང་དུ་འཇུག་དང་། །མཆོད་རྟེན་ལ་སོགས་པའི་གྲིབ་མ་འགོང་ངན་མཚོན་པ་སྟེ་རྣམ་ལྔ་མཎྜལ་བྱས་པ་ལྟ་བུ་དཀོན་མཆོག་གི་ཕྱགས་དར་བྱས་པ་དང་ཞལ་ཞལ་བྱས་པ་ལ་གཙུག་ལག་ཁང་གི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་གདོན་ཅིང་འགོམ་མོ་ཞེས་སོ། །དང་ཕྱི་རོལ་མུ་སྟེགས་པ་དང་འཇིག་རྟེན་པའི་ལྷ་གནས་དེར་ཕྱིན་པ་དང་། བསོ་ཁང་བསྟེན་པའི་མཇུག་ཏུ་དང་ལྗོན་ཤིང་གཅོད་ནུས་དང་། །སྤོང་བ་པ་ཡི་ཅི་བདེར་བྱ་བ་དང་། །ཁྱིམ་དུ་མཚན་མོ་གནས་པ་ 7-454b དང་རོ་བསྲེག་ནི་ལུང་ལས་དངོས་སུ་མ་གསུངས་ཀྱང་རོ་བསྐྱབ་པའི་གནས་སུ་ལུང་ལས་རྒྱུན་ཆགས་གསུམ་གྱི་ཆོས་མཉན་པ་བྱིན་ནས་འདོང་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལ་སོགས་པའོ། །ཞེས་བསྡུས་པའི་ཚིགས་སུ་བཅད་པའོ། །དེ་ཡང་དང་པོ་ལྔ་ལ་སྦྱིན་པ་རབས་མཐུན་གྱི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་གདོན་ནོ། །དེའི་འོག་བདུན་ལ་ཆོས་ཀྱི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་གང་ཡང་རུང་བ་གདོན་ནོ། །ཐ་མ་ལྔ་ལ་རྒྱུན་ཆགས་གསུམ་པ་ཚིགས་སུ་བཅད་པར་ཡང་གདོན་རུང་ལ་ལྷུག་པས་ཀྱང་ངོ་། །འབབ་ཆུའམ་ཁྲོན་པ་ལ་སོགས་པའི་ཆུ་བཅུས་པར་ཡ
【現代漢語翻譯】 那個裝飾是把右側衣襟的環扣穿入左側衣襟的環扣，這樣，裝飾就穿過左右兩側衣襟的環扣。律經中說：『製作成網狀的細線，再用另一根細線穿過它。』《釋論》中說：『爲了封閉開口，將一個環扣穿入另一個環扣的眼中，像縫製線一樣。』應該立即使用的衣服，就放在開口的上方。 接下來，如何處理突然發生的事情： 第二種情況是：如果第二天要走，就稟告上師，得到允許后才能走。出發前，在自己居住的地方進行清掃等。比丘在路上，要麼以符合佛法的言談，要麼以聖者的沉默來行走。在休息的地方，唸誦經文的偈頌。』等等。一般來說，在《律經》中有十七種唸誦偈頌的情況：在休息的地方；在取水時，爲了水的主人、管理者等，以及爲了水神；在用水、飲水、洗浴時，也要為水井等的製造者，以及他們的水神唸誦與佈施相關的偈頌。供養施主食物；遣除施主的不良祈願和勸請，即爲了寺廟的主人和諸神唸誦偈頌，這樣共有兩種情況。佈施缽中的水，進入廁所，以及佛塔等陰影遮蔽不祥之物等五種情況，如製作曼荼羅，擦拭佛像等，要念誦寺廟的偈頌並驅趕邪魔。去往外道和世間神靈的地方，在拜訪親戚之後，砍伐樹木，隨順修行者的意願，在俗家過夜，以及火葬，雖然律經中沒有明確說明，但在保護屍體的地方，要給予聽聞三皈依之法，然後離開等等。』這是偈頌的總結。其中，前五種情況唸誦與佈施相關的偈頌，接下來的七種情況唸誦任何佛法的偈頌，最後五種情況可以唸誦三皈依的偈頌，也可以用散文形式。在取河水或井水等時，也應該唸誦偈頌。
【English Translation】 That ornament is made by inserting the loop of the right side of the garment into the loop of the left side, so that the ornament passes through the loops of both sides of the garment. The Vinaya says: 'Make a thread like a net, and then pass another thread through it.' The Commentary says: 'In order to close the opening, insert one loop into the eye of another, like sewing a thread.' Clothes that should be used immediately should be placed on top of the opening. Next, how to deal with sudden events: The second case is: if you are going to leave the next day, you should ask the Lama and go if you are allowed. Before leaving, clean your dwelling place, etc. A Bhikshu should walk on the road either with Dharma-related speech or with the silence of the noble ones. In a resting place, recite verses from the scriptures. ' etc. In general, there are seventeen occasions in the Vinaya for reciting verses: in a resting place; when taking water, for the sake of the owner of the water, the manager, etc., and for the water deity; when using water, drinking water, and bathing, one should also recite verses related to giving for the makers of wells, etc., and their water deities. Offering food to the patron; averting the patron's bad wishes and urging, that is, reciting verses for the owner of the temple and the deities, so there are two cases. Giving water from the alms bowl, entering the toilet, and five cases such as the shadow of stupas covering inauspicious things, such as making mandalas, wiping the Buddha statue, etc., one should recite the verses of the temple and drive away evil spirits. Going to the places of non-Buddhists and worldly deities, after visiting relatives, cutting down trees, following the wishes of practitioners, staying overnight in a secular home, and cremation, although not explicitly stated in the Vinaya, in a place to protect the corpse, one should give the Dharma of the Three Refuges and then leave, etc.' This is a summary of the verses. Among them, the first five cases recite verses related to giving, the next seven cases recite any Dharma verses, and the last five cases can recite the verses of the Three Refuges, or in prose form. When taking river water or well water, etc., one should also recite verses.
ང་ངོ་། །སུའི་ཕྱིར་གདོན་ཞེ་ན། ཆུ་དེ་གང་གི་ཡིན་པ་ཡུལ་གྱི་བདག་པོའམ་ཁྲོན་པའི་བདག་པོ་དེའི་ཕྱིར་རོ། །ཚིགས་བཅད་བཀླག་པ་ནི་ཁྲོན་པའམ། ཡུར་བ་འདྲེན་པའི་མི་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་བསྔོ། འབབ་ཆུ་ནི་རྒྱལ་པོ་ལ་བསྔོ་ཞེས་སོ། །ཆུ་བཅུས་པའི་གནས་དེར་ཆུའི་ལྷ་རྣམས་ཀྱི་ཕྱིར་ཡང་གཙུག་ལག་གི་ཚིགས་བཅད་གཞན་གདོན་ནོ། །ལམ་དུ་ཞག་ལོན་པར་གནས་པས་ནི་རྒྱུད་ཆགས་གསུམ་པའོ། །འབབ་ཆུ་དཀོན་པའི་ཡུལ་དུ་ཁྲོན་པ་ལ་བལྟོས་ཤིང་འགྲོ་བའི་ཚེ་ན་དཔྱང་ཐག་བཅང་བར་བྱའོ། །དེའི་སྲིད་ཚད་ནི་ཁྲུ་བརྒྱ་ཡན་ཆད་ནས་བརྒྱ་ལྔ་བཅུ་མན་ཆད་དོ། །ལུང་ཁ་ཅིག་ལས་ནི་དཔྱང་ཐག་གི་ཚད་ཡུལ་གྱི་ཁྲོན་པའི་དོང་རིང་ཐུང་གིས་རྗེས་སུ་མཐུན་པ་བཅང་བར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །དཔྱང་ཐག་དེ་མེད་པ་ཁྲོན་པའི་ཆུ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། འབབ་ཆུ་དཀོན་པའི་ཡུལ་ཀུན་ཏུ་རྒྱུ་བར་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་ལམ་དུ་འགྲོ་བས་གཙུག་ཁང་དུ་ཕྱིན་ཉེ་བ་ན། །ཆོས་གོས་སྤྲུག་ཅིང་ཁྲུས་བྱ་བའམ་རྐང་ལག་བཀྲུས་ཏེ་ཆུ་ཐོགས་ནས་མཆིལ་ལྷྭམ་ཕྱིས་ཤིང་། ཆོས་གོས་གསུམ་གྱོན་ཏེ་སྤྱོད་ལམ་ཞི་བས་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་འཇུག་པར་བྱའོ། །གཙུག་ལག་ཁང་གཞན་དུ་སོང་ནས་གཉུག་མར་གནས་པའི་དགེ་སློང་རྒན་རིམ་བཞི་ཙམ་ལ་ཕྱག་བྱས་ནས་ཐ་ 7-455a མལ་པའི་ཕྱོགས་སུ་བསྡད་པར་བྱའོ། །དེ་ན་སྡོད་ཅིང་གཞན་དང་ཕྲད་པའི་ཚེ་སྒྲ་བསྐྱུང་བ་དང་། མཛེས་པ་དང་། ཤིན་ཏུ་བསྡམས་པ་དང་། སྤྱོད་ལམ་རན་པར་རོ། །གློ་བུར་དུ་འོང་བ་དེའི་མིང་དང་གནས་ལ་སོགས་པ་རྒྱུས་ཤེས་པ་དང་ལྡན་པས་བསུ་བར་བྱའོ། །དེའི་མིང་ལ་སོགས་པ་རྒྱུས་མི་ཤེས་ན་མུ་གཅིག་པ་ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པ་ཡིན་ཀྱང་བསུ་བར་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་བྲང་ཁང་གི་བདག་པོས་དགེ་སློང་གཞན་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་གནས་འདིའི་སྒོ་ཆོད་ལ་གཞན་སུ་ཡང་ནང་དུ་མ་བཏང་ཞིག །ཁོ་བོའམ་གཞན་གྱི་རྫས་ཚོལ་ན་མ་སྦྱིན་ཅིག །ཐུག་ཐུབ་ཏུ་ལེན་ན་ཟློག་ཅིག །ཅེས་བཅོལ་བ་ན། དགེ་སློང་གཞན་དེས་ཀྱང་དེ་ཁས་བླངས་ནས་ཡལ་བར་བོར་ཏེ་སྒོ་ཡང་མ་བཅད། ཚོལ་ན་ཡང་བྱིན། ལེན་ན་ཡང་མ་བཟློག་པར་རམ། དགེ་སློང་གཞན་ཞིག་གིས་དགེ་སློང་བྲང་ཁང་གི་བདག་པོའི་གནས་སུ་གང་ཟག་གཞན་ཞིག་ཁྲིད་དེ་འོང་ཞིང་འདི་སྐད་ཅེས་མི་འདི་ཁོ་བོའི་གྲོགས་ཡིན་ནོ། །འདི་ནང་དུ་འཇུག་ན་སྒོ་མ་བཅད་ཅིག་ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི་ཚིག་གིས་ཡིད་གཅུགས་པའི་དངོས་པོ་ཉིད་དུ་བསྒྲུབ་པ་ལས་བརླག་པར་གྱུར་ན་གཞལ་བར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་ལ་གཞན་གྱིས་ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པ་བཅོལ་ཏེ་བཞག་པ་ལས། བདག་པོ་དེ་མ་ཡིན་པ་ཞིག་ལེན་དུ་འོངས་ཏེ་རྫས་དེ་བདག་པོས་ཁོ་བོ་ལ་བྱིན་གྱིས་སྐུར་ཅིག་ཅེས་ཟེར་ན། དེ་ལ་བསྐུར་དུ་རུང་ངམ་ཞེ་ན། ཡིད་ཆེས་པ་ལ་བསྟབ་པར་བྱའོ། །ལུང་སིལ་བུ་ལས། གཏན་ཚིགས་
【現代漢語翻譯】 我（ངོ་།）爲了誰而唸誦？爲了那水的擁有者，是地方的領主還是井的擁有者（སུའི་ཕྱིར་གདོན་ཞེ་ན། ཆུ་དེ་གང་གི་ཡིན་པ་ཡུལ་གྱི་བདག་པོའམ་ཁྲོན་པའི་བདག་པོ་དེའི་ཕྱིར་རོ།）。唸誦偈頌是爲了井或者引水之人（ཚིགས་བཅད་བཀླག་པ་ནི་ཁྲོན་པའམ། ཡུར་བ་འདྲེན་པའི་མི་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་བསྔོ།），流水是爲了國王（འབབ་ཆུ་ནི་རྒྱལ་པོ་ལ་བསྔོ་ཞེས་སོ།）。在蓄水的地方，也爲了水神們唸誦其他的經文偈頌（ཆུ་བཅུས་པའི་གནས་དེར་ཆུའི་ལྷ་རྣམས་ཀྱི་ཕྱིར་ཡང་གཙུག་ལག་གི་ཚིགས་བཅད་གཞན་གདོན་ནོ།）。在路上過夜，這是第三種傳承（ལམ་དུ་ཞག་ལོན་པར་གནས་པས་ནི་རྒྱུད་ཆགས་གསུམ་པའོ།）。在缺少流水的地方，當依靠井行走時，應該拿著吊桶的繩子（འབབ་ཆུ་དཀོན་པའི་ཡུལ་དུ་ཁྲོན་པ་ལ་བལྟོས་ཤིང་འགྲོ་བའི་ཚེ་ན་དཔྱང་ཐག་བཅང་བར་བྱའོ།）。那繩子的長度是從一百腕尺到一百五十腕尺（དེའི་སྲིད་ཚད་ནི་ཁྲུ་བརྒྱ་ཡན་ཆད་ནས་བརྒྱ་ལྔ་བཅུ་མན་ཆད་དོ།）。有些經文中說，吊桶繩子的長度應該與當地井的深度相符（ལུང་ཁ་ཅིག་ལས་ནི་དཔྱང་ཐག་གི་ཚད་ཡུལ་གྱི་ཁྲོན་པའི་དོང་རིང་ཐུང་གིས་རྗེས་སུ་མཐུན་པ་བཅང་བར་བྱའོ་ཞེས་སོ།）。如果沒有吊桶繩，那就不是井水，不應該在缺少流水的地方行走（དཔྱང་ཐག་དེ་མེད་པ་ཁྲོན་པའི་ཆུ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། འབབ་ཆུ་དཀོན་པའི་ཡུལ་ཀུན་ཏུ་རྒྱུ་བར་མི་བྱའོ།）。 當比丘在路上行走，接近寺廟時，應該抖動袈裟，洗澡或者洗手腳，拿著水擦拭鞋子，穿上三件法衣，以平靜的姿態進入寺廟（དགེ་སློང་ལམ་དུ་འགྲོ་བས་གཙུག་ཁང་དུ་ཕྱིན་ཉེ་བ་ན། །ཆོས་གོས་སྤྲུག་ཅིང་ཁྲུས་བྱ་བའམ་རྐང་ལག་བཀྲུས་ཏེ་ཆུ་ཐོགས་ནས་མཆིལ་ལྷྭམ་ཕྱིས་ཤིང་། ཆོས་གོས་གསུམ་གྱོན་ཏེ་སྤྱོད་ལམ་ཞི་བས་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་འཇུག་པར་བྱའོ།）。去了其他寺廟，向常住的比丘中年長的四位左右頂禮，然後坐在末座（གཙུག་ལག་ཁང་གཞན་དུ་སོང་ནས་གཉུག་མར་གནས་པའི་དགེ་སློང་རྒན་རིམ་བཞི་ཙམ་ལ་ཕྱག་བྱས་ནས་ཐ་）。 在那裡居住，與他人相遇時，要降低聲音，保持端莊，非常謹慎，行為舉止要適度（དེ་ན་སྡོད་ཅིང་གཞན་དང་ཕྲད་པའི་ཚེ་སྒྲ་བསྐྱུང་བ་དང་། མཛེས་པ་དང་། ཤིན་ཏུ་བསྡམས་པ་དང་། སྤྱོད་ལམ་རན་པར་རོ།）。對於突然到來的人，要了解他的名字和住處等資訊，然後迎接他（གློ་བུར་དུ་འོང་བ་དེའི་མིང་དང་གནས་ལ་སོགས་པ་རྒྱུས་ཤེས་པ་དང་ལྡན་པས་བསུ་བར་བྱའོ།）。如果不瞭解他的名字等資訊，即使是同一宗派、行為相同的人，也不要迎接（དེའི་མིང་ལ་སོགས་པ་རྒྱུས་མི་ཤེས་ན་མུ་གཅིག་པ་ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པ་ཡིན་ཀྱང་བསུ་བར་མི་བྱའོ།）。 如果僧房的主人對比丘說：『關好這個房間的門，不要讓任何人進去。如果有人尋找我或其他人的東西，不要給他們。如果他們強行索要，就阻止他們。』（དགེ་སློང་བྲང་ཁང་གི་བདག་པོས་དགེ་སློང་གཞན་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་གནས་འདིའི་སྒོ་ཆོད་ལ་གཞན་སུ་ཡང་ནང་དུ་མ་བཏང་ཞིག །ཁོ་བོའམ་གཞན་གྱི་རྫས་ཚོལ་ན་མ་སྦྱིན་ཅིག །ཐུག་ཐུབ་ཏུ་ལེན་ན་ཟློག་ཅིག །ཅེས་བཅོལ་བ་ན།）如果那位比丘答應了，卻忘記了，沒有關門，尋找的人也給了，索要的人也沒有阻止，或者另一位比丘帶著一個人來到僧房主人的房間，說：『這個人是我的朋友，如果他要進去，就不要關門。』（དགེ་སློང་གཞན་དེས་ཀྱང་དེ་ཁས་བླངས་ནས་ཡལ་བར་བོར་ཏེ་སྒོ་ཡང་མ་བཅད། ཚོལ་ན་ཡང་བྱིན། ལེན་ན་ཡང་མ་བཟློག་པར་རམ། དགེ་སློང་གཞན་ཞིག་གིས་དགེ་སློང་བྲང་ཁང་གི་བདག་པོའི་གནས་སུ་གང་ཟག་གཞན་ཞིག་ཁྲིད་དེ་འོང་ཞིང་འདི་སྐད་ཅེས་མི་འདི་ཁོ་བོའི་གྲོགས་ཡིན་ནོ། །འདི་ནང་དུ་འཇུག་ན་སྒོ་མ་བཅད་ཅིག་ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི་ཚིག་གིས་ཡིད་གཅུགས་པའི་དངོས་པོ་ཉིད་དུ་བསྒྲུབ་པ་ལས་བརླག་པར་གྱུར་ན་གཞལ་བར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ།）如果因為這些話而導致物品丟失，就應該進行估量賠償（དགེ་སློང་ལ་གཞན་གྱིས་ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པ་བཅོལ་ཏེ་བཞག་པ་ལས། བདག་པོ་དེ་མ་ཡིན་པ་ཞིག་ལེན་དུ་འོངས་ཏེ་རྫས་དེ་བདག་པོས་ཁོ་བོ་ལ་བྱིན་གྱིས་སྐུར་ཅིག་ཅེས་ཟེར་ན། དེ་ལ་བསྐུར་དུ་རུང་ངམ་ཞེ་ན། ཡིད་ཆེས་པ་ལ་བསྟབ་པར་བྱའོ།）。 如果有人將袈裟等物品委託給比丘，之後來了一個不是物主的人，說：『物主已經把東西給我了，請你給我。』那麼，可以給他嗎？如果可以信任，就可以給他（དགེ་སློང་ལ་གཞན་གྱིས་ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པ་བཅོལ་ཏེ་བཞག་པ་ལས། བདག་པོ་དེ་མ་ཡིན་པ་ཞིག་ལེན་དུ་འོངས་ཏེ་རྫས་དེ་བདག་པོས་ཁོ་བོ་ལ་བྱིན་གྱིས་སྐུར་ཅིག་ཅེས་ཟེར་ན། དེ་ལ་བསྐུར་དུ་རུང་ངམ་ཞེ་ན། ཡིད་ཆེས་པ་ལ་བསྟབ་པར་བྱའོ།）。《律藏·小品》（ལུང་སིལ་བུ་ལས།）中說，理由是……（གཏན་ཚིགས་）
【English Translation】 Who (ངོ་།) should recite for? It is for the owner of the water, whether it is the lord of the land or the owner of the well (སུའི་ཕྱིར་གདོན་ཞེ་ན། ཆུ་དེ་གང་གི་ཡིན་པ་ཡུལ་གྱི་བདག་པོའམ་ཁྲོན་པའི་བདག་པོ་དེའི་ཕྱིར་རོ།). Reciting the verses is dedicated to the well or the person who draws water (ཚིགས་བཅད་བཀླག་པ་ནི་ཁྲོན་པའམ། ཡུར་བ་འདྲེན་པའི་མི་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་བསྔོ།), and the flowing water is dedicated to the king (འབབ་ཆུ་ནི་རྒྱལ་པོ་ལ་བསྔོ་ཞེས་སོ།). In the place where water is stored, other verses of scripture are also recited for the water deities (ཆུ་བཅུས་པའི་གནས་དེར་ཆུའི་ལྷ་རྣམས་ཀྱི་ཕྱིར་ཡང་གཙུག་ལག་གི་ཚིགས་བཅད་གཞན་གདོན་ནོ།). Staying overnight on the road is the third lineage (ལམ་དུ་ཞག་ལོན་པར་གནས་པས་ནི་རྒྱུད་ཆགས་གསུམ་པའོ།). In a place where water is scarce, when relying on a well to travel, one should carry the rope of the bucket (འབབ་ཆུ་དཀོན་པའི་ཡུལ་དུ་ཁྲོན་པ་ལ་བལྟོས་ཤིང་འགྲོ་བའི་ཚེ་ན་དཔྱང་ཐག་བཅང་བར་བྱའོ།). The length of that rope is from one hundred cubits up to one hundred and fifty cubits (དེའི་སྲིད་ཚད་ནི་ཁྲུ་བརྒྱ་ཡན་ཆད་ནས་བརྒྱ་ལྔ་བཅུ་མན་ཆད་དོ།). Some texts say that the length of the bucket rope should match the depth of the well in the area (ལུང་ཁ་ཅིག་ལས་ནི་དཔྱང་ཐག་གི་ཚད་ཡུལ་གྱི་ཁྲོན་པའི་དོང་རིང་ཐུང་གིས་རྗེས་སུ་མཐུན་པ་བཅང་བར་བྱའོ་ཞེས་སོ།). If there is no bucket rope, then it is not well water, and one should not travel in any place where water is scarce (དཔྱང་ཐག་དེ་མེད་པ་ཁྲོན་པའི་ཆུ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། འབབ་ཆུ་དཀོན་པའི་ཡུལ་ཀུན་ཏུ་རྒྱུ་བར་མི་བྱའོ།). When a bhikshu is walking on the road and approaches a monastery, he should shake his robes, bathe or wash his hands and feet, take water and wipe his shoes, put on his three robes, and enter the monastery with a peaceful demeanor (དགེ་སློང་ལམ་དུ་འགྲོ་བས་གཙུག་ཁང་དུ་ཕྱིན་ཉེ་བ་ན། །ཆོས་གོས་སྤྲུག་ཅིང་ཁྲུས་བྱ་བའམ་རྐང་ལག་བཀྲུས་ཏེ་ཆུ་ཐོགས་ནས་མཆིལ་ལྷྭམ་ཕྱིས་ཤིང་། ཆོས་གོས་གསུམ་གྱོན་ཏེ་སྤྱོད་ལམ་ཞི་བས་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་འཇུག་པར་བྱའོ།). Having gone to another monastery, he should prostrate to the four or so senior resident bhikshus and sit in the last seat (གཙུག་ལག་ཁང་གཞན་དུ་སོང་ནས་གཉུག་མར་གནས་པའི་དགེ་སློང་རྒན་རིམ་བཞི་ཙམ་ལ་ཕྱག་བྱས་ནས་ཐ་). While staying there, when meeting others, one should lower one's voice, be elegant, very restrained, and behave appropriately (དེ་ན་སྡོད་ཅིང་གཞན་དང་ཕྲད་པའི་ཚེ་སྒྲ་བསྐྱུང་བ་དང་། མཛེས་པ་དང་། ཤིན་ཏུ་བསྡམས་པ་དང་། སྤྱོད་ལམ་རན་པར་རོ།). For someone who arrives suddenly, one should greet him with knowledge of his name and residence, etc. (གློ་བུར་དུ་འོང་བ་དེའི་མིང་དང་གནས་ལ་སོགས་པ་རྒྱུས་ཤེས་པ་དང་ལྡན་པས་བསུ་བར་བྱའོ།). If one does not know his name, etc., even if he is of the same sect and behaves similarly, one should not greet him (དེའི་མིང་ལ་སོགས་པ་རྒྱུས་མི་ཤེས་ན་མུ་གཅིག་པ་ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པ་ཡིན་ཀྱང་བསུ་བར་མི་བྱའོ།). If the owner of the cell instructs another bhikshu, saying, 'Close the door of this place and do not let anyone in. If someone is looking for my or someone else's belongings, do not give them. If they insist on taking them, stop them' (དགེ་སློང་བྲང་ཁང་གི་བདག་པོས་དགེ་སློང་གཞན་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་གནས་འདིའི་སྒོ་ཆོད་ལ་གཞན་སུ་ཡང་ནང་དུ་མ་བཏང་ཞིག །ཁོ་བོའམ་གཞན་གྱི་རྫས་ཚོལ་ན་མ་སྦྱིན་ཅིག །ཐུག་ཐུབ་ཏུ་ལེན་ན་ཟློག་ཅིག །ཅེས་བཅོལ་བ་ན།), and that bhikshu agrees but forgets, does not close the door, gives to those who are looking, and does not stop those who are demanding, or if another bhikshu brings someone to the cell owner's place and says, 'This person is my friend, if he wants to enter, do not close the door,' (དགེ་སློང་གཞན་དེས་ཀྱང་དེ་ཁས་བླངས་ནས་ཡལ་བར་བོར་ཏེ་སྒོ་ཡང་མ་བཅད། ཚོལ་ན་ཡང་བྱིན། ལེན་ན་ཡང་མ་བཟློག་པར་རམ། དགེ་སློང་གཞན་ཞིག་གིས་དགེ་སློང་བྲང་ཁང་གི་བདག་པོའི་གནས་སུ་གང་ཟག་གཞན་ཞིག་ཁྲིད་དེ་འོང་ཞིང་འདི་སྐད་ཅེས་མི་འདི་ཁོ་བོའི་གྲོགས་ཡིན་ནོ། །འདི་ནང་དུ་འཇུག་ན་སྒོ་མ་བཅད་ཅིག་ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི་ཚིག་གིས་ཡིད་གཅུགས་པའི་དངོས་པོ་ཉིད་དུ་བསྒྲུབ་པ་ལས་བརླག་པར་གྱུར་ན་གཞལ་བར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ།) if things are lost because of these words, then it should be assessed and compensated (དགེ་སློང་ལ་གཞན་གྱིས་ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པ་བཅོལ་ཏེ་བཞག་པ་ལས། བདག་པོ་དེ་མ་ཡིན་པ་ཞིག་ལེན་དུ་འོངས་ཏེ་རྫས་དེ་བདག་པོས་ཁོ་བོ་ལ་བྱིན་གྱིས་སྐུར་ཅིག་ཅེས་ཟེར་ན། དེ་ལ་བསྐུར་དུ་རུང་ངམ་ཞེ་ན། ཡིད་ཆེས་པ་ལ་བསྟབ་པར་བྱའོ།). If someone entrusts robes, etc., to a bhikshu, and then someone who is not the owner comes and says, 'The owner has given it to me, please give it to me,' then is it permissible to give it to him? If he is trustworthy, then it can be given to him (དགེ་སློང་ལ་གཞན་གྱིས་ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པ་བཅོལ་ཏེ་བཞག་པ་ལས། བདག་པོ་དེ་མ་ཡིན་པ་ཞིག་ལེན་དུ་འོངས་ཏེ་རྫས་དེ་བདག་པོས་ཁོ་བོ་ལ་བྱིན་གྱིས་སྐུར་ཅིག་ཅེས་ཟེར་ན། དེ་ལ་བསྐུར་དུ་རུང་ངམ་ཞེ་ན། ཡིད་ཆེས་པ་ལ་བསྟབ་པར་བྱའོ།). In the Vinaya-kshudraka (ལུང་སིལ་བུ་ལས།), it says that the reason is... (གཏན་ཚིགས་)
ཡོད་ན་བྱིན་ཅིག །ཅེས་སོ། །གང་ཟག་གཞན་གྱི་རྒྱུས་མི་ཤེས་པའི་ཚིག་གི་བྱེ་བྲག་གམ། ལག་རྟགས་ལ་སོགས་པའི་བྱེ་བྲག་བརྟགས་པ་ནི་ལེན་པ་པོ་དེས་ཚིག་བདེན་རྫུན་བག་མ་པའི་ཐབས་ཡིན་ནོ། ། 7-455b ལུང་སིལ་བུ་ལས། གཏན་ཚིགས་ཀུན་གྱིས་ཤེས་ཤིང་གྲགས་པར་ཕྲིན་སྤྲིང་བ་སྟེ། དེ་གཞན་གྱིས་ཐོས་ནས་བརྐུས་པ་དང་བཀའ་སྩལ་པ། གསངས་ཏེ་གཏན་ཚིགས་སྨྲོས་ཤིག །དེའང་གཏན་ཚིགས་འདི་འདྲ་བར་ཤེས་པ་ཞིག་འོངས་ན་དེ་ལ་བྱིན་ཅིག་ཅེས་བསྒོའོ་ཞེས་སོ། །ལྷུང་བཟེད་དམ་གཏུར་བུ་ལ་སོགས་པ་དགེ་སློང་གཅིག་གི་ལག་ནས་གཅིག་ཏུ་བཏང་བའི་ཚེ་ན་དབུལ་བར་བྱ་བའི་དངོས་པོའི་ལག་ཏུ་མ་སོན་པར་ལྷུང་སྟེ་ཆག་པའམ་ཆུ་བོས་ཁྱེར་བ་ལ་སོགས་པར་གྱུར་པ་ནའོ་སྟེ། གཞལ་བར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ་སྟོབ་པ་པོ་དེས་དེའི་རིན་གཞལ་བར་བྱ་དགོས་སོ། །ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། གལ་ཏེ་ལེན་པ་པོས་དངོས་པོ་དེ་མ་བླངས་པར་སྟོབ་པ་པོ་དེས་བཏང་སྟེ་ལྷུང་ཞིང་ཆུད་ཟོད་ནའོ་སྟེ། སྟོབ་པ་པོ་དེས་གཞལ་དགོས་སོ། །གལ་ཏེ་ལེན་པ་པོས་དེ་བླངས་ཟིན་ནས་དངོས་པོ་དེ་ལྷུང་ཞིང་ཆུད་ཟོས་ན་ནི། ལེན་པ་པོ་དེས་དེའི་རིན་གཞལ་བར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །རང་འགྲེལ་ལས། མ་བླངས་པ་དེ་ལ་བག་མེད་པས་དངོས་པོ་དེ་བར་དུ་ལྟུང་སྟེ་ཆགས་པ་ལ་སོགས་པར་མི་འགྱུར་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར། ཁྱོད་ཀྱིས་ཟིན་ཏམ་མ་ཟིན་ཅེས་དྲི་བར་བྱའོ། །གལ་ཏེ་དྲིས་པ་ན་ཁོ་བོས་ཟིན་ཏོ་ཞེས་ཟེར་ནས་དངོས་པོ་དེ་ལྷུང་སྟེ་ཆུད་ཟོས་ན་ནི་ལེན་པར་བྱེད་པས་དེ་ཡི་རིན་གཞལ་དགོས་སོ། །ཁོ་བོས་མ་ཟིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་བའི་སྐབས་སུ་དངོས་པོ་དེ་ལྷུང་སྟེ་ཆུད་ཟོས་ན་ནི་འབུལ་བར་བྱེད་པས་དེའི་རིན་གཞལ་དགོས་སོ། །ཞེས་སོ། །གོས་ལ་སོགས་པ་བརྙས་པ་བཤང་གཅི་ལ་སོགས་པ་མི་གཙང་བས་མ་རུང་བར་གྱུར་པ་བཀྲུ་བ་ལ་སོགས་པས་བདག་པོའི་སེམས་བཟུང་བར་མ་གྲུབ་ན་བདག་པོ་དེ་ལ་རྫས་དེའི་རིན་སྦྱིན་ནོ། །གཉུག་གནས་ཀྱིས་གློ་བུར་དུ་འོང་བ་དེའི་ལྷུང་བཟེད་དང་ཆོས་གོས་བླང་བར་བྱའོ། ། 7-456a འོང་བ་དེའི་སྟན་བཏིང་བར་བྱའོ། །རྐང་པ་བཀྲུ་བའི་ཆུ་བསྟབ་པ་ལ་སོགས་པ་བྱས་པས་མགྲོན་དུ་གཉེར་བར་བྱའོ། །བཏུང་བའི་ཆུས་ཀྱང་ངོ་། །འོང་བ་དེ་བསླབ་པ་རྒན་ན་གཉུག་གནས་དེས་ཕྱག་བྱའོ། །སྤྱོད་པ་བདེའམ་དྲིའོ། །ཁམས་བདེ་ན་ད་ལམ་བཞི་ཀ་རང་དབང་དུ་བདེ་བའི་ཕྱིར་རོ། །འོང་བ་དེ་ལ་ཅི་ནུས་ཀྱིས་ཡང་དག་པར་དགའ་བར་འགྱུར་བར་བྱའོ། །དེ་ལ་གནས་མལ་མཐུན་པའི་རྐྱེན་དུ་འབབ་པ་སྦྱིན་ནོ། །གཉུག་མར་གནས་པའི་དགེ་འདུན་གྱིས་གནས་བརྟན་གྱི་གན་དུ་གློ་བུར་དུ་ཡོང་བ་དེ་འགྲོ་བར་བྱའོ། །དགེ་འདུན་གྱི་གནས་བརྟན་དེས་གློ་བུར་དུ་འོང་བ་དེ་གནས་འཆའ་བ་ལ་སྦྱར་བར་བྱའོ། །གལ་ཏེ་གློ་བུར་དུ་འོང་བ་དེ་བ
【現代漢語翻譯】 『如果存在，請給予。』這是（相關的例子）。不瞭解他人意圖的言語細節，或者檢驗手勢等細節，是接受者辨別言語真偽的方法。 在零散的律經中說：『用所有理由周知且廣為人知地傳遞資訊。』如果其他人聽到后偷竊或被（上師）賜予，秘密地說出理由。如果知道有像這樣的理由出現，就吩咐給予他。』這是（經文的意義）。當從一位比丘手中傳遞缽或壺等物給另一位比丘時，在應被給予之物尚未到達接受者手中，就掉落損壞或被水沖走等情況下，應估價。也就是說，應與之前的內容結合，施與者應估算其價值。 是否在所有情況下都如此呢？如果接受者尚未取走物品，而施與者已經放手，導致物品掉落並損失，那麼施與者應估價。如果接受者已經取走物品，而物品掉落並損失，那麼接受者應估算其價值。 在《自釋》中說：『爲了防止未取走的物品因粗心大意而掉落損壞等情況發生，應詢問：你接住了嗎？』如果被詢問后，對方回答『我接住了』，而物品掉落並損失，那麼接受者應估算其價值。如果對方回答『我沒接住』，而物品掉落並損失，那麼施與者應估算其價值。 如果衣服等物因被糞便等不潔之物玷污而變得不可用，即使清洗等行為未能恢復所有者的心意，也應向所有者支付該物品的價值。常住者應取走新來者的缽和法衣。 應為新來者鋪設坐墊。應通過提供洗腳水等方式來款待他。也應提供飲用水。如果新來者戒臘較高，常住者應向他頂禮。應詢問他是否安樂。如果身體安樂，那麼這次旅行的一切都會順利。 應盡力使新來者感到高興。應給予他適合居住的住所。常住僧眾應讓新來者去長老處。僧眾的長老應安排新來者居住。如果新來者是……
【English Translation】 'If it exists, give it.' This is (the relevant example). Not knowing the details of another person's intention, or examining details such as gestures, is the method by which the receiver discerns the truth or falsehood of the words. In the Vinaya Sutras, it says: 'Communicate information with all reasons known and widely proclaimed.' If others hear it and steal it or it is bestowed (by the guru), secretly state the reasons. If it is known that such a reason arises, then instruct to give it to him.' This is (the meaning of the scripture). When passing a bowl or pot, etc., from one bhikshu to another, if the object to be given has not yet reached the receiver's hand and falls and is damaged or is carried away by water, etc., it should be valued. That is, it should be combined with the previous content, and the giver should estimate its value. Is this the case in all situations? If the receiver has not taken the object, and the giver has already let go, causing the object to fall and be lost, then the giver should estimate the value. If the receiver has already taken the object, and the object falls and is lost, then the receiver should estimate the value. In the 'Self-Commentary,' it says: 'To prevent the untaken object from falling and being damaged, etc., due to carelessness, one should ask: Did you catch it?' If, after being asked, the other person replies, 'I caught it,' and the object falls and is lost, then the receiver should estimate its value. If the other person replies, 'I did not catch it,' and the object falls and is lost, then the giver should estimate its value. If clothes, etc., become unusable due to being defiled by impure things such as feces, etc., even if washing, etc., fails to restore the owner's satisfaction, the value of the object should be given to the owner. The resident should take the newly arrived's bowl and Dharma robes. A seat should be laid out for the newly arrived. He should be entertained by providing water for washing feet, etc. Drinking water should also be provided. If the newly arrived is of higher seniority, the resident should prostrate to him. He should be asked if he is comfortable. If the body is comfortable, then everything will be smooth on this journey. One should try to make the newly arrived happy as much as possible. One should give him a suitable place to live. The resident Sangha should let the newly arrived go to the elder. The elder of the Sangha should arrange for the newly arrived to reside. If the newly arrived is a...
སླབ་པ་རྒན་ན་གློ་བུར་དུ་འོང་བ་དེ་ལ་གནས་མལ་བསྟབ་པའི་ཕྱིར་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་བརྟན་གྱིས་གནས་མལ་དེ་བསྟབ་པའི་དགེ་སློང་བསྐོ་བར་བྱའོ། །སྐབས་ལ་མ་བསྙད་པར་བབ་ཅོལ་དུ་གནས་མལ་བརྙར་འཇུག་པར་གསོལ་ཅེས་བརྙར་འཇུག་པར་མི་བྱའོ། །ཆོས་གོས་ཀྱི་མཐའ་ཟེགས་ན་མཐའ་སྐོར་གྱི་གླན་ཅིང་ཕྱིར་བཅོས་སོ། །ཁབ་བསུབས་སྨྱུང་ཚེམས་ལྟ་བུ་རིང་པོ་བཙེམས་པ་དག་གིས་མཐའ་བསྐོར་ཏེ་ཟུངས་གདབ་བོ། ། ༈ དུར་ཁྲོད་པ་ཉིད་བསྟེན་པའི་ཚུལ། གསུམ་པ་ནི། དུར་ཁྲོད་པས་རོ་ཡི་གོས་ནི་བླ་གབ་མེད་པར་ཤིང་ལྗོན་པ་ལ་སོགས་པའི་སྟེང་དུ་ཉི་མ་བདུན་ནམ་བརྒྱད་དམ། ལུང་ཁ་ཅིག་ལས། ལྔའམ་དྲུག་བཞག་སྟེ་འཁྲུར་བཅུག་ནས་ལོངས་སྤྱད་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །དུར་ཁྲོད་པ་གཙུག་ལག་ཁང་དང་ཁྱམས་ཀྱི་འདབ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ན་བདག་དུར་ཁྲོད་པའོ་ཞེས་གོ་བར་བྱས་ནས། དུར་ཁྲོད་པ་ཡིན་ཀྱང་སླའི།ཚུར་ཤོག་ཅེས་འབོད་ན་གཙུག་ལག་ཁང་དང་ཁྱིམ་དག་ཏུ་འཇུག་པར་བྱའོ། །སྦྱིན་བདག་དེས་བདག་གིར་བྱ་བ་བཏང་སྟེ་བལྟོས་མེད་དུ་བྱིན་པའི་སྟན་དང་། གོས་ལ་དུར་ཁྲོད་པས་ལོངས་སྤྱད་དུ་རུང་བར་མ་ཟད་དུར་ཁྲོད་པས་སྦྱིན་བདག་གི་སྟན་རེ་ཞིག་གཡར་པོའི་ཚུལ་དུ་བཏིང་བ་ལྟ་བུ། 7-456b སྦྱིན་བདག་དེས་བདག་གིར་བྱ་བ་མ་བཏང་བ་ལ་ཡང་སྦྱིན་བདག་བསོད་ནམས་འདོད་པས་སྟན་འདིར་འདུག་ཅིག་ཅེས་པ་ལྟ་བུ་ལ་སྤྱད་པ་བསྟེན་པར་བྱའོ། །དུར་ཁྲོད་པས་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་མལ་ལ་སྤྱད་པར་མི་བྱའོ། །དུར་ཁྲོད་པས་མཆོད་རྟེན་འདོམ་གང་ཙམ་གྱིས་འགྱེད་དོ། ། བཞི་པ་ལ། བདེར་གནས་སྦྲང་གཡབ་བསྟེན་པ་དང་། །བདེར་གནས་སྦྲང་སྐྱབས་བསྟེན་པ་དང་། །བསིལ་གཡབ་བསྟེན་པར་བྱ་བ་དང་། །བདེར་གནས་མལ་ཆ་བསྟེན་པའོ། ། ༈ བདེར་གནས་སྦྲང་གཡབ་བསྟེན་པ། དང་པོ་ནི། སྦྲང་བུས་ཟ་བའི་ཡུལ་དུ་དགེ་སློང་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སྦྲང་གཡབ་བཅང་བར་བྱའོ། །ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། སྦྲང་གཡབ་ནི་ལྔ་སྟེ། བལ་ལས་བྱ་བ་དང་། ཤ་ན་ལས་བྱ་བ་དང་། རས་བལ་ལས་བྱས་པ་དང་། སྣམ་བུའི་རས་མའམ་ཤིང་གི་འདབ་མའི་དོག་པའོ་ཞེས་སོ། །གླང་པོ་ཆེ་དང་། རྟ་དང་། བ་ལང་གི་སྤུ་ལ་སོགས་པ་ལས་བྱས་པ་མི་རུང་ངོ་། །ཊཱི་ཀ་ལས། སྦྲང་བུ་འཆི་བའི་བདག་ཉིད་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །སྦྲང་གཡབ་ཀྱི་ཡུ་བ་ཁོ་ནར་མ་ཟད་ཀྱི། ཐམས་ཅད་དུ་གང་ཟག་གི་མཁར་བརྩི་ཅན་ཉིད་དང་ཁྲ་བོ་ཉིད་དུ་མི་རུང་ངོ་། ། ༈ བདེར་གནས་སྦྲང་སྐྱབས་བསྟེན་པ། གཉིས་པ་ནི། སྦྲང་བུ་སྐྱོབ་པའི་སྦྲང་སྐྱོབ་ཀྱང་བཅང་བར་བྱའོ། །སྦྲང་སྐྱོབ་དེ་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། ཤིང་བུ་དབྱུག་པ་ལས་ཁང་བུའི་དབྱིབས་སུ་བྱས་པའི་སྟེང་དུ་རས་ཀྱིས་གཡོགས་པའོ། །ཇི་ལྟར་ཤིང་བུ་རས་ཀྱིས་གཡོགས་པར་བྱ་ཞེ་ན། བཅིང་བས་སོ་སྟེ་ངོས་བཞི་བསྐོར་བའི་རས་ཀྱིས་བཅིང་བས་སོ།
【現代漢語翻譯】 如果一位年長的學法者突然到來，爲了安排他的住所，僧團的維那（負責僧團事務的僧人）應指派一位僧人來安排住所。未經允許，不得強行安排住所。如果僧衣的邊緣磨損，應縫補邊緣並進行修補。對於像縫紉針腳一樣長的縫補，應圍繞邊緣進行加固。 第三，關於如何依止冢間（指在墓地修行的人）：冢間應將屍體的衣服不加遮蓋地放置在樹木等處七天或八天。有些經文中說，放置五天或六天後，清洗乾淨並使用。當冢間來到寺院或庭院的邊緣時，應讓人知道『我是冢間』。即使是冢間，如果被召喚『來吧，過來』，也應允許進入寺院和房屋。施主已經放棄所有權並無條件給予的坐墊和衣服，冢間可以使用。此外，如果冢間暫時借用施主的坐墊，或者施主爲了積累功德而說『請坐這個坐墊』，也應允許使用。冢間不得使用僧團的住所。冢間應與佛塔保持一尋（約等於手臂伸直的長度）的距離。 第四，包括：依止安樂處驅蠅器、依止安樂處避蠅器、使用涼扇以及依止安樂處臥具。 第一，關於依止安樂處驅蠅器：在蒼蠅滋擾的地方，所有僧人都應攜帶驅蠅器。《律藏零星事》中說：『驅蠅器有五種：用羊毛製成的、用香草製成的、用棉毛製成的、用粗布或樹葉製成的。』用象、馬或牛的毛等製成的驅蠅器是不允許的。《 टीका （梵文，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）》中說：『因為蒼蠅是死亡的本性。』驅蠅器的手柄以及整個驅蠅器，都不應是鑲嵌珠寶的或彩色的。 第二，關於依止安樂處避蠅器：也應攜帶用於保護免受蒼蠅侵擾的避蠅器。避蠅器是什麼樣的呢？是用木棒做成小屋的形狀，然後在上面覆蓋布。如何用布覆蓋木棒呢？用繩子捆綁，用覆蓋四個面的布來捆綁。
【English Translation】 If an elderly student of the Dharma suddenly arrives, in order to arrange accommodation for him, the sthavira (elder monk responsible for monastic affairs) of the Sangha should appoint a monk to arrange the accommodation. Without permission, one should not forcibly arrange accommodation. If the edge of the monastic robe is worn, the edge should be mended and repaired. For repairs as long as sewing stitches, the edges should be reinforced. Third, regarding how to rely on a charnel ground practitioner (one who practices in a cemetery): The charnel ground practitioner should place the clothes of the corpse uncovered on trees, etc., for seven or eight days. Some texts say that after placing them for five or six days, they should be washed and used. When the charnel ground practitioner comes to the edge of a monastery or courtyard, it should be made known that 'I am a charnel ground practitioner.' Even if it is a charnel ground practitioner, if called 'Come, come here,' they should be allowed to enter the monastery and houses. Cushions and clothes that the donor has relinquished ownership of and given unconditionally, the charnel ground practitioner may use. Furthermore, if the charnel ground practitioner temporarily borrows the donor's cushion, or if the donor says 'Please sit on this cushion' in order to accumulate merit, it should be allowed to use. The charnel ground practitioner should not use the Sangha's accommodation. The charnel ground practitioner should keep a cubit's (approximately the length of an outstretched arm) distance from the stupa. Fourth, including: Relying on a comfortable fly whisk, relying on a comfortable fly screen, using a cool fan, and relying on comfortable bedding. First, regarding relying on a comfortable fly whisk: In places where flies are troublesome, all monks should carry a fly whisk. The Vinaya-ksudraka says: 'There are five types of fly whisks: made of wool, made of sana (hemp), made of cotton wool, made of coarse cloth or leaves.' Fly whisks made of elephant, horse, or cow hair, etc., are not allowed. The ṭīkā (Sanskrit, IAST: ṭīkā, literal meaning: commentary) says: 'Because flies are of the nature of death.' Not only the handle of the fly whisk, but the entire fly whisk, should not be inlaid with jewels or be colorful. Second, regarding relying on a comfortable fly screen: One should also carry a fly screen to protect from flies. What is the fly screen like? It is made of a wooden stick in the shape of a small house, and then covered with cloth. How should the wooden stick be covered with cloth? By binding it with rope, by binding it with cloth covering the four sides.
།དོན་འདི་ལྟར་དུ་རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀས་བཤད་དེ། སྟེང་ནས་གཡོགས་པའི་རས་དེའི་ཚད་ཇི་ཙམ་ཞེ་ན།སྲིད་དུ་ཁྲུ་བཞི་པ་དང་། ཞེང་དུ་ཁྲུ་དོ་པའོ། །ངོས་བཞི་པོ་དེ་ཅིས་གཡོགས་ཞེ་ན། རས་སྲིད་དུ་ཁྲུ་བཅུ་གཉིས་པས་ངོས་བཞི་པོ་བསྐོར་ཅིང་གཡོགས་སོ། །སྟེང་ནས་གཡོགས་པའི་རས་དང་ངོས་བཞི་པོ་བསྐོར་བའི་རས་ཀྱི་མཐའ་མ་རྣམས་མཚམས་འབྱར་བ་དང་བཅས་པས་སོ། །གཡོགས་མའི་རས་ 7-457a དེའི་མཐའ་ནི་མལ་ཆས་སྦྱར་རོ། །ཁང་བུའི་གློར་བསྐོར་བའི་རས་ཀྱི་ཐ་མ་མལ་གྱི་འོག་ཏུ་ཆུད་པར་མནན་ནོ། །སྦྲང་སྐྱབས་ཀྱི་སྒོ་གསོག་ཀར་ཏེ་བསྣོལ་མར་གདོད་དོ། ། ༈ བསིལ་གཡབ་བསྟེན་པར་བྱ་བ། གསུམ་པ་ནི། ཡུལ་ཚ་བར་ནི་བསིལ་ཡབ་སྦྱར་རོ། །བསིལ་ཡབ་བཅང་བར་བྱའོ། །བསིལ་ཡབ་ནི་གཉིས་ཏེ། བཅོས་མ་ནི་བསིལ་ཡབ་མཁན་གྱིས་སྨྱུག་མ་ལས་བཏགས་པར་བྱས་པའམ། རང་འཁྲུངས་ནི་ཤིང་ཏ་ལའི་ཆང་བུའོ། །གང་ཟག་གི་བསིལ་ཡབ་ཁྲ་ཁྲ་བོ་མི་རུང་ངོ་། །དགེ་འདུན་གྱི་ནི་ཁྲ་ཁྲ་བོ་མ་ཡིན་པ་ལས་གཞན་ཀོ་པགས་ལས་བྱས་པ་དང་རྨ་བྱའི་གཤོག་པ་ལས་བྱས་པ་ཡང་ངོ་། །ཡུ་བ་ནོར་བུ་དང་རྔ་མའི་བསིལ་ཡབ་རྙེད་ན་མཆོད་རྟེན་ལ་དབུལ་ལོ། །ཉན་ཐོས་ཀྱི་མཆོད་རྟེན་ལ་ཡང་དབུལ་ལོ། ། ༈ བདེར་གནས་མལ་ཆ་བསྟེན་པ། བཞི་པ་ནི། སྟན་ནང་ཚངས་ཅན་དང་། ལྭ་བ་དང་། སྔས་ནང་ཚངས་ཅན་དང་། གོར་བུ་ནི་སྟན་ཟླུམ་པོ་ལ་སོགས་པའོ། །ཞེས་ཊཱི་ཀའི་སྐབས་གཞན་ནས་སོ། །དེ་དག་དགེ་འདུན་ནམ་དགེ་སློང་གང་ཟག་གིས་ཀྱང་བཅང་བར་བྱའོ། ། ༈ རྙེད་པ་རྣམ་བཞག་སྤྲོས་པ། གཉིས་པ་ནི། རྙེད་ཡུལ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པ་དང་། །རྙེད་པ་བླང་ཚུལ་ཞར་བྱུང་བཅས། །རྙེད་པ་བགོ་ཚུལ་ཞར་བྱུང་བཅས། །རྙེད་འོས་མི་འོས་རྣམ་བཞག་སྐབས། །རྙེད་གསུམ་རྣམ་བཞག་སྤྲོས་པའོ། ། ༈ རྙེད་ཡུལ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པ། དང་པོ་ནི། ཁྱིམ་བདག་མགོན་མེད་ཟས་སྦྱིན་ལྟ་བུའི་བུ་དང་ཆུང་མ་དགེ་འདུན་ལ་ཕུལ་བའི་རྙེད་པ་ནི་བཞག་པར་བྱའམ་བཙོང་དུ་རུང་ཞེ་ན། སྦྱིན་པར་བྱེད་པའི་བསམ་པའི་དབང་གིས་བཞག་པའམ་བཙོང་བར་བསྒྲུབ་བོ། །ལེན་པར་བྱེད་པའི་དབང་གིས་ནི་མི་བསྒྲུབ་བོ་ཞེས་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏེ། ལེན་པོ་དྲུག་སྡེ་ལྟ་བུ་ནི་དེ་དག་འཚོང་བར་འདོད་ཀྱང་སྦྱིན་པ་པོས་ནི་བཞག་པའི་ཕྱིར་ཕུལ་ན་ཅི་བདེར་བཞག་ཅིང་། བསླུ་བའི་ཕྱིར་ཕུལ་ན་ནི་བསླུར་གཞུག་པའོ། །གལ་ཏེ་བུ་དང་ 7-457b ཆུང་མ་དེ་སྦྱིན་བདག་དེ་ཉིད་ཀྱིས་སླུ་བར་བྱེད་ན་རིན་ཇི་ཙམ་དུ་གཞལ་བར་འདོད་པ་དེ་ཙམ་དུ་བཙོང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཕུལ་ཟིན་པའི་དངོས་པོ་ལེན་པ་པོ་དེ་ཉིད་ལ་ཡང་དང་ཡང་དུ་འབུལ་དུ་རུང་ངོ་སྟེ། སྦྱིན་པར་བྱེད་པའི་དད་པ་སྤེལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ལུང་ལས། ཁྱིམ་བདག་མགོན་མེད་ཟས་སྦྱིན་གྱིས་དགེ་འདུན་ལ་རྒྱལ་བྱེད་ཀྱི་ཚལ་སླར་ཡང
【現代漢語翻譯】 正如自釋和 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)所說，覆蓋在上面的布的尺寸是多少呢？長度為四肘，寬度為兩肘。那麼，四面用什麼覆蓋呢？用長度為十二肘的布來環繞並覆蓋四面。覆蓋在上面的布和環繞四面的布的邊緣都用縫線連線在一起。覆蓋的布的邊緣與床墊相連。環繞房間的布的末端被壓在床墊下面。蚊帳的門應該交叉重疊地放置。 第三，在炎熱的地方應該使用扇子。應該拿著扇子。扇子有兩種：人造的是工匠用竹子編織的扇子，天然的是棕櫚樹的葉子。個人的扇子不應該是彩色的。僧團的扇子除了不是彩色的之外，還可以用皮革或孔雀羽毛製成。如果找到用寶石或牦牛尾製成的扇子，應該供奉給佛塔，也可以供奉給聲聞的佛塔。 第四，床墊內部應該有填充物，如棉花。還有衣服、枕頭內部也應該有填充物。圓墊等，正如 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)的其他地方所說。這些都可以由僧團或比丘個人持有。 第二部分是關於獲得的物品的分類：如何獲得物品，以及獲得物品的方式（包括附帶情況），如何分配物品（包括附帶情況），關於獲得物品是否合適的分類，以及關於三種獲得的物品的分類。 首先，如何獲得物品：如果像給孤獨施主這樣的施主將孩子或妻子獻給僧團，那麼獲得的物品應該保留還是出售呢？這取決於佈施者的意願來決定保留還是出售。暗示了不應該取決於接受者的意願。如果像六群比丘那樣的人想要出售，但佈施者希望保留，那麼就按照佈施者的意願保留。如果是爲了欺騙而獻出，那麼就讓他們被欺騙。如果施主想要欺騙孩子或妻子，那麼就按照他想要的價格出售。已經獻出的物品也可以反覆地獻給接受者，爲了增長佈施者的信心。律藏中說，給孤獨施主將祇陀林再次獻給僧團。
【English Translation】 As explained in the auto-commentary and ṭīkā (ṭīkā, Sanskrit, commentary), what is the size of the cloth covering the top? It is four cubits in length and two cubits in width. What covers the four sides? The four sides are surrounded and covered with a cloth twelve cubits in length. The edges of the cloth covering the top and the cloth surrounding the four sides are connected with seams. The edge of the covering cloth is attached to the mattress. The end of the cloth surrounding the room is pressed under the mattress. The door of the mosquito net should be placed overlapping each other. Third, in hot places, a fan should be used. A fan should be held. There are two types of fans: artificial ones are made by craftsmen weaving bamboo, and natural ones are palm leaves. A personal fan should not be colorful. A monastic fan, in addition to not being colorful, can also be made of leather or peacock feathers. If a fan made of jewels or a yak's tail is found, it should be offered to a stupa, or to a stupa of a Śrāvaka. Fourth, the mattress should have fillings such as cotton. Also, clothes and pillows should have fillings. Round cushions, etc., as mentioned elsewhere in the ṭīkā (ṭīkā, Sanskrit, commentary). These can be held by the Sangha or by individual Bhikshus. The second part is about the classification of acquired items: how to acquire items, and the manner of acquiring items (including incidental circumstances), how to distribute items (including incidental circumstances), the classification of whether acquiring items is appropriate or not, and the classification of the three types of acquired items. First, how to acquire items: If a donor like Anāthapiṇḍada offers a child or wife to the Sangha, should the acquired items be kept or sold? This depends on the donor's intention to keep or sell. It implies that it should not depend on the recipient's intention. If people like the Group of Six want to sell, but the donor wants to keep, then keep it according to the donor's intention. If it is offered for deception, then let them be deceived. If the donor wants to deceive the child or wife, then sell it at the price he wants. An item that has already been offered can be repeatedly offered to the recipient, in order to increase the donor's faith. The Vinaya states that Anāthapiṇḍada offered the Jeta Grove to the Sangha again.
་འབུལ་བ་ན། །ཕོའི་མིང་ཅན་གྱི་ཤིང་རྣམས་ཕོ་རྒྱན་གྱིས་བརྒྱན། མོའི་མིང་ཅན་གྱི་མོ་ཤིང་རྣམས་མོ་རྒྱན་གྱིས་བརྒྱན་ཏེ་ཕུལ་ནས་འདི་གསུངས་སོ། །ཤིང་ལྗོན་པ་བཟའ་ཤིང་དང་གྲིབ་ཤིང་ལ་ཕུལ་བ་གལ་ཏེ་དར་དཔྱངས་ལ་སོགས་པའི་རྒྱན་ཡིན་ན་མི་མང་པོ་འདུ་བའི་དུས་སྟོན་གྱི་ཚེ་ཤིང་ལྗོན་པ་དེ་ཉིད་བརྒྱན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་བཞག་གོ ། ད་ནི་གནས་ཁང་མེ་ཁང་རུང་ཁང་དང་། །བཀད་ས་སྐྱེམས་མལ་བསྲོ་ཁང་གནས། །འཁོར་གྱི་ཁྱམས་དང་དཔང་ས་དང་། །བར་རིམ་འཆག་ས་སྒོ་ཁང་ཁྱམས། །དེ་ལྟར་བཅུ་གཉིས་པོ་འདི་རྣམས་ཀྱི་རྩིག་པ་ལ་ཕུལ་བ་དང་། ཀ་བ་ལ་ཕུལ་བ་དང་། ས་གཞི་ལ་ཕུལ་ན་ཇི་ལྟར་བྱ་བ་རྣམས་གོ་རིམ་བཞིན་དུ་སྟོན་ཏེ་རྩིག་པ་ལ་ཕུལ་ན། གལ་ཏེ་གནས་ཁང་གི་ནི་རྫས་དེ་གནས་ཁང་བརྩིག་པ་ན་རི་མོ་བྱ་བའི་ཕྱིར་སྤྱད་དོ། །རྩིག་པ་ལ་ཕུལ་ན་གལ་ཏེ་རྩིག་པ་དེ་གནས་ཁང་གི་རྩིག་པ་མ་ཡིན་ནམ་སྟེ། མེ་ཁང་ལ་སོགས་པ་བཅུ་གཅིག་པོ་འདི་རྣམས་ཀྱི་རྩིག་པ་ལ་ཕུལ་བ་ཡིན་ན་ལས་གསར་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སྦྱར་རོ། །ལུང་ལས། གནས་ཁང་དང་མེ་ཁང་ལ་སོགས་པ་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་ཀ་བ་ལ་ཕུལ་ན་རྫས་དེ་ལས་གསར་པ་ཁར་ལན་བྱ་བའི་ཕྱིར་བཞག་པར་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །མེ་ཁང་གི་སྣང་མོར་ཞེས་པ་ནས་རྫིང་བུའི་ཡང་ངོ་ཞེས་འབྱུང་བ་ཡན་ཆད་ཀྱི་ཚིག་བཅུས་ཇི་སྐད་བསྟན་པ་འདི་རྣམས་ནི་ས་གཞི་ལ་ཕུལ་ནའོ་ཞེས་མདོ་འོག་མ་ 7-458a རྣམས་སྤྱིར་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །མེ་ཁང་གི་ས་ལ་ནའོ་ཞེས་སྦྱར་ཏེ་ས་གཞི་ལ་ཕུལ་ན་ནི་མེ་མར་ལ་སོགས་པ་སྣང་མེར་རོ། །མེ་ཁང་གི་སྒྲོན་མེར་བྱ་བ་མ་ཟད་དགེ་འདུན་གྱི་སྒྲོན་མེ་གང་དུ་དགོས་པའི་རྒྱུར་སྤྱད་པར་བྱའོ། །མེ་ཁང་གི་ས་ལ་ཕུལ་བའི་རྫས་དེ་ཡང་ན་དགེ་འདུན་གྱི་སྣུམ་བག་རྙེད་པ་སྟེ། ཤའམ་མར་རམ་ཞུན་མར་ལ་སོགས་པར་བསྒྱུར་ཞིང་སྤྱད་པར་བྱའོ། །ནད་པའི་བཏུང་བའི་ཁང་པའི་ས་ལ་ནའོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ། ས་གཞི་ལ་ཕུལ་ན་ནི་ན་བའི་སྨན་དུ་བསྒྱུར་ཞིང་བཞག་གོ། ལུང་ལས།ཚང་མང་བཀང་སའི་ས་ལ་ནའོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ་ས་གཞི་ལ་ཕུལ་ན་ནི་ཟས་སུ་བསྒྱུར་བར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ལུང་ལས། ཆུ་ཁར་སྐྱེམས་མལ་གྱི་ས་གཞི་ལ་ཕུལ་ན་ནི་བཏུང་བར་བསྒྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །བསྲོ་ཁང་གི་གནས་ཀྱི་ས་གཞི་ལ་ཕུལ་ན་ནི་བསྲོ་ཁང་གི་ཡོ་བྱད་དང་།དགེ་འདུན་གྱི་སྣུམ་བག་གི་རྙེད་པར་བྱའོ། །འཁོར་གྱི་ཁྱམས་སམ་དཔང་སའི་ར་བའི་ས་གཞི་ལ་ཕུལ་ན་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་སྣུམ་བག་གི་རྙེད་པར་བྱའོ། །སྔ་མ་དེ་གཉིས་ཀྱི་ས་ལ་ཕུལ་བའི་རྫས་དེ་ཡང་ན་ནི་སྐྱེས་པའི་རབས་ཀྱི་སྡེ་བྲི་བར་བྱའོ། །བང་རིམ་དང་འཆག་ས་དང་སྒོ་ཁང་དང་ཁྱམས་དག་གི་ས་གཞི་ལ་ཕུལ་བ་ན་རྫས་དེ་ནི་དགེ་འདུན་གྱིས་བགོའོ། །གཙུག་ལག་ཁང་གི་དབུས་ཀྱི་མཐོངས་ཀྱི་རྫིང་བུའི་ས་ལ་ནའོ་ཞེས་སྔ་
【現代漢語翻譯】 供養時，用陽性裝飾品裝飾名稱為陽性的樹木，用陰性裝飾品裝飾名稱為陰性的樹木，供養后這樣說道：如果供養的樹木、果樹和遮蔭樹是懸掛的綵帶等裝飾品，那麼在眾人聚集的節日時，爲了裝飾這些樹木而放置這些裝飾品。 現在，對於房屋、火房、廚房，以及堆放處、床鋪、暖房等場所，還有迴廊、庭院，以及樓梯、走道、門房、走廊等十二個場所的墻壁、柱子和地面上的供養，應如何進行，現在依次說明。如果供養在墻壁上，如果房屋的物品是爲了在建造房屋時繪畫而使用。 如果供養在墻壁上，如果墻壁不是房屋的墻壁，而是火房等十一個場所的墻壁，那麼就說是爲了新的事業。經文中說：如果供養在房屋和火房等十二個場所的柱子上，那麼這些物品應該被放置在那裡，以便用於新的事業。 從『火房的燈光』到『水池的內部』等十句話所表達的內容，都是指供養在地面上的情況，這是對下部經文的總體說明。加上『在火房的地面上』，如果供養在地面上，那麼燈光等就用於照明。不僅用於火房的燈，還應用於僧團需要燈光的地方。 供養在火房地面的物品，或者用於獲得僧團的油料，或者轉化為酥油等來使用。在『病人的飲水房的地面上』之前加上，如果供養在地面上，那麼就轉化為藥物來放置。經文中說：在『堆放食物的地方的地面上』之前加上，如果供養在地面上，那麼就轉化為食物。經文中說：如果供養在『水邊的床鋪的地面上』，那麼就轉化為飲料。 如果供養在暖房的位置的地面上，那麼就用於暖房的用具和僧團的油料。如果供養在迴廊或庭院的圍墻的地面上，那麼就用於僧團的油料。前兩者的地面上供養的物品，或者用於書寫本生傳。如果供養在樓梯、走道、門房和走廊的地面上，那麼這些物品由僧團分配。在寺廟中央空地的水池的地面上……
【English Translation】 When making offerings, decorate the trees with masculine names with masculine ornaments, and decorate the trees with feminine names with feminine ornaments, and after offering, say this: If the trees, fruit trees, and shade trees that are offered are decorations such as hanging ribbons, then during festivals where many people gather, these decorations are placed in order to decorate these trees. Now, for houses, fire rooms, kitchens, and places for stacking, beds, warm rooms, and other places, as well as corridors, courtyards, and stairs, walkways, gatehouses, corridors, etc., how should offerings be made on the walls, pillars, and ground of these twelve places? Now, explain in order. If offering on the walls, if the items of the house are used for drawing when building the house. If offering on the walls, if the wall is not the wall of the house, but the wall of the eleven places such as the fire room, then it is said to be for a new undertaking. The sutra says: If offering on the pillars of the twelve places such as the house and the fire room, then these items should be placed there in order to be used for a new undertaking. The content expressed by the ten sentences from 'the light of the fire room' to 'the inside of the pool' refers to the situation of offering on the ground, which is a general explanation of the lower sutras. Add 'on the ground of the fire room', if offering on the ground, then the lights etc. are used for lighting. Not only for the light of the fire room, but also applied to places where the Sangha needs light. The items offered on the ground of the fire room, or used to obtain the oil of the Sangha, or converted into ghee etc. to use. Add before 'on the ground of the sick person's drinking room', if offering on the ground, then it is converted into medicine to place. The sutra says: Add before 'on the ground of the place where food is piled', if offering on the ground, then it is converted into food. The sutra says: If offering on 'the ground of the bed by the water', then it is converted into drink. If offering on the ground of the location of the warm room, then it is used for the utensils of the warm room and the oil of the Sangha. If offering on the ground of the enclosure of the corridor or courtyard, then it is used for the oil of the Sangha. The items offered on the ground of the former two, or used to write the Jataka tales. If offering on the ground of the stairs, walkways, gatehouse, and corridors, then these items are distributed by the Sangha. On the ground of the pool in the open space in the center of the temple...
མར་སྦྱར་ཏེ་ས་གཞི་ལ་ཕུལ་ན་ཡང་བགོ་བར་བྱའོ། །ལུང་ཁ་ཅིག་ལས། རྫིང་བུའི་ས་ལ་ཕུལ་བའི་རྫས་དེ་ནི་ཕྱོགས་བཞིའི་དགེ་འདུན་གྱི་ཉིད་དུ་བཞག་གོ། ཞེས་སོ། ། ༈ རྙེད་པ་བླང་ཚུལ་ཞར་བྱུང་བཅས། གཉིས་པ་ནི། དཀོན་མཆོག་གསུམ་ལས་གང་རུང་གི་དོན་དུ་དགེ་སློང་གཞན་ལ་ཡོ་བྱད་བླང་དུ་རུང་ངོ་། །བསྒྲག་ཏུ་ཡང་རུང་ངོ་། །སྦྱིན་པར་བྱ་བ་དང་སྦྱིན་བདག་རྣམས་ཀྱི་མིང་ཉན་དུ་གཞུག་ 7-458b པ་ནི་བསྒྲག་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ་བསྔོ་བྱ་དང་སྨོན་ལམ་བཀླག་པའོ། །གང་གི་ཚེ་བསྒྲག་པར་བྱ་ཞེ་ན། རྙེད་པ་འབུལ་བ་ལེན་པའི་ཚེའོ། །སྒྲོག་པར་བྱེད་པ་དེ་གཞན་གྱིས་མཐོང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་འཕང་ལོ་གཉིས་དང་ལྡན་པའི་ཤིང་རྟ་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། དེའི་སྟེང་ནས་བསྒྲག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ཚ་བ་དང་རླུང་དང་ཆར་པའི་གནོད་པས་སྒྲོག་པར་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་ལ་མི་རེག་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར། འཕང་ལོ་གཉིས་དང་ལྡན་པའི་ཤིང་རྟ་དེའི་སྟེང་དུ་ཁང་པ་བརྩེགས་པ་སྒོ་བཞི་དང་ལྡན་པར་བྱའོ། །དུས་སྟོན་ཟིན་པ་ཉིད་ཀྱི་རྗེས་ལ་འཕང་ལོ་འཁོར་ལོ་དང་ལྡན་པའི་ཤིང་རྟ་བརྟུལ་ལོ། །དུས་སྟོན་དེ་ལ་རྙེད་པ་བྱུང་བ་དེ་དག་དགེ་སློང་སྣོད་སྤྱད་འབྲབ་པར་བསྐོས་པས་རྙེད་པ་འབྲུབ་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་ཕ་མའི་དགེ་འདུན་གཉིས་ཀ་ལ་མཐུན་མོང་དུ་མ་བསྔོས་པས་སྟོན་པ་སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་མཆོད་པའི་ཚེ་ཕུལ་བ་དགེ་སློང་ཕའི་དགེ་འདུན་གྱི་རྙེད་པ་ལ་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱི་འཇུག་པ་མེད་དོ། །སྟོན་པ་མཆོད་པ་འདི་ལ་སྐྱེ་བོ་མང་པོ་འདུས་པའི་ཁྲོམ་འཚོགས་པ་གཅིག་གི་ནང་དུ་དགེ་སློང་མ་དེ་དག་གིས་འཕང་ལོ་ལྡན་པའི་ཤིང་རྟར་སྐུ་གཟུགས་བཞུགས་པར་དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱིས་བཙུགས་པ་ལས་ཐ་དད་པར་བཙུགས་ན་དབྱེན་དུ་གཏོགས་པའི་ཉེས་པ་སྦོམ་པོའོ། ། ༈ རྙེད་པ་བགོ་ཚུལ་ཞར་བྱུང་བཅས། གསུམ་པ་ནི། དུས་སྟོན་དེ་ལ་རྙེད་པ་བྱུང་བ་དེ་དགེ་སློང་སྣོད་སྤྱད་འགེད་པར་བསྐོས་པས་བགོ་བར་བྱའོ། །འགེད་པོ་དེ་གསོལ་གཉིས་ཀྱིས་བསྐོ་བར་བྱའོ། །དེས་ཇི་ལྟར་བགོ་ན་བཙོང་བར་བྱ་བ་གོས་ལྟ་བུ་ཞིག་ཕུལ་ཏེ་བགོར་མི་བདེ་བ་རྣམས་བཙོངས་ཏེའོ། །སུ་ལ་བཙོང་ཞེ་ན། དགེ་འདུན་འདུས་པ་ལའོ། །ཇི་ལྟར་བཙོང་ཞེ་ན། བསྐྱེད་པ་སྟེ་གནས་བརྟན་གྱིས་རིན་རན་པར་བཅད་པ་དེ་ལས་སུ་ཉོ་འདོད་པས་སོ། །དགེ་འདུན་ 7-459a ལ་མཐར་གྱིས་དྲིས་ཏེ་གང་གིས་རིན་ཆེར་བསྟབ་པ་ལ་བཙོང་ངོ་། །སྣོད་སྤྱད་འགེད་པའི་དགེ་སློང་དེ་ཉིད་ཀྱིས་དགེ་འདུན་འདུ་བའི་གནས་དེར་དགེ་འདུན་འདུ་བའི་སྐབས་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ། །དགེ་འདུན་གྱི་གནས་བརྟན་གྱིས་བཙོང་བྱའི་རིན་ཐང་གདབ་བོ། །ཇི་ཙམ་གདབ་ན་རན་པར་རོ། །གནས་བརྟན་གྱིས་རིན་བསྟབ་པ་དེ་ནི་དེ་ཙམ་འཇལ་བ་མ་བྱུང་ཡང་གནས་བརྟན་དེ་ལ་རྫ
【現代漢語翻譯】 即使將土地獻出，也應進行分配。有些經文中說，獻給水池土地的物品，應歸屬於四方僧團。 第二，關於獲取財物的方式及相關事宜：爲了三寶中的任何一個，允許比丘向其他比丘索取所需物品，也可以宣告。宣告是指讓佈施者和施主的名字被聽到，也就是誦讀迴向文和祈願文。何時需要宣告呢？在接受供養的財物時。爲了讓其他人看到宣告的行為，應制作一個帶有兩個輪子的木車。註釋中說：『應該在上面進行宣告。』爲了避免宣告的比丘受到高溫、風和雨的傷害，應在帶有兩個輪子的木車上建造一個帶有四個門的房屋。節日結束后，應拆除帶有輪子的木車。節日期間獲得的財物，應由被指派的比丘負責收集。如果未將財物共同迴向給比丘和比丘尼僧團，那麼在供養導師 佛陀（Buddha）和菩薩（Bodhisattva）時，比丘尼不得參與比丘僧團的財物。如果在一個聚集了許多人的節日集會上，比丘尼們將佛像安放在帶有輪子的木車上，並與比丘們分開設立，那麼將犯下嚴重的破戒罪。 第三，關於分配財物的方式及相關事宜：節日期間獲得的財物，應由被指派的比丘負責分配。分配者應由兩次羯磨（Karma）指定。如何分配呢？對於像衣服這樣不方便分配的物品，應將其出售。賣給誰呢？賣給僧團。如何出售呢？通過競價，也就是由長老確定一個合理的價格，然後詢問誰願意購買。應逐漸詢問僧團，賣給出價最高的人。負責分配物品的比丘，應在僧團聚集的地方，在僧團聚集時進行後續工作。僧團的長老應確定待售物品的價格。確定多少呢？確定一個合理的價格。即使沒有人支付長老確定的價格，長老也應該...
【English Translation】 Even if land is offered, it should be distributed. Some sutras say that the items offered to the land of a pond should belong to the Sangha (community) of the four directions. Secondly, regarding the manner of obtaining possessions and related matters: For the sake of any of the Three Jewels (Triratna), a Bhikshu (monk) is allowed to ask another Bhikshu for necessities, and it is also permissible to announce it. Announcing means letting the names of the donors and patrons be heard, which is reciting the dedication and aspiration prayers. When should the announcement be made? When receiving the offered possessions. In order for others to see the act of announcing, a wooden cart with two wheels should be made. The commentary says: 'The announcement should be made on top of it.' In order to prevent the Bhikshu making the announcement from being harmed by heat, wind, and rain, a house with four doors should be built on top of the wooden cart with two wheels. After the festival is over, the wooden cart with wheels should be dismantled. The possessions obtained during the festival should be collected by the Bhikshu appointed to collect the possessions. If the possessions are not jointly dedicated to both the Bhikshu and Bhikshuni (nun) Sanghas, then when offering to the teacher Buddha and Bodhisattvas, the Bhikshunis should not have access to the possessions of the Bhikshu Sangha. If, in a festival gathering where many people are assembled, the Bhikshunis place the image of the Buddha on a wooden cart with wheels and set it up separately from the Bhikshus, they will commit a grave offense of schism. Thirdly, regarding the manner of distributing possessions and related matters: The possessions obtained during the festival should be distributed by the Bhikshu appointed to distribute them. The distributor should be appointed by two Karmas. How should it be distributed? Items that are inconvenient to distribute, such as clothing, should be sold. To whom should it be sold? To the Sangha. How should it be sold? Through bidding, that is, the elder determines a reasonable price, and then asks who wants to buy it. The Sangha should be gradually asked, and it should be sold to the person who offers the highest price. The Bhikshu responsible for distributing the items should follow up on the Sangha's gathering at the place where the Sangha gathers. The elder of the Sangha should determine the value of the items to be sold. How much should be determined? A reasonable price. Even if no one pays the price determined by the elder, the elder should...
ས་ཉོ་བ་མི་འབབ་པ་ཉིད་དོ། །རྫས་དེའི་རིན་ཐང་ཡང་ཆེར་བསྐྱེད་པ་གཞན་མི་བྱུང་བར་ངེས་པར་བྱས་ནས་རྫས་དེའི་རིན་སྔར་བཅད་པ་དེ་ལས་རིན་ཐང་ཆེར་བསྐྱེད་པ་དེ་ལ་རྫས་དེ་ཉོ་བ་འབབ་བོ། །དེ་ལྟར་རིན་ཆེར་བསྐྱེད་པའི་འོག་ཏུ་གཞན་ཞིག་གིས་རིན་ཆེར་བསྐྱེད་ན་དེ་ལ་ཉོ་བ་འབབ་བོ། །དེ་བསྐྱེད་པའི་གོང་གཞན་ཞིག་གིས་བསྐྱེད་ན་ཡང་དེ་ལ་ཉོ་བ་འབབ་སྟེ། གོང་ནས་གོང་དུ་བསྐྱེད་པའི་ཐ་མར་དེ་ལས་གོང་དུ་སྐྱེད་པར་བྱེད་པ་གཞན་སུ་ཡང་མ་བྱུང་ན་དེའི་ཚེ་སྣོད་སྤྱད་འགེད་པ་པོ་དེས་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མགོ་མཇུག་ཏུ་ལན་གཅིག་ཏུ་བཟླས་ཏེ། རྫས་འདི་གང་ཟག་ཆེ་གེ་མོ་རིན་འདི་ཙམ་གྱིས་བསྐྱེད་དོ། །ཉོས་སོ་ཞེས་སྤྱིར་བསྒྲགས་ཏེ་ཏོག་བརྡུངས་ནས་རྫས་དེ་གང་ཟག་དེའི་མདུན་དུ་བཞག་གོ། དེ་ཕྱིན་ཆད་ནི་གཞན་གྱིས་བསྐྱེད་ཅིང་ཉོར་མི་གནང་ངོ་། །བདག་ཉིད་དགེ་འདུན་གྱི་རྫས་དེ་མི་ཉོ་བས་རྫས་དེ་རིན་ཐང་ཆེར་བསྐྱེད་པར་མི་བྱའོ། །དགེ་འདུན་གྱི་གནས་བརྟན་གྱིས་རིན་ཐང་གདབ་བོ་ཞེས་སྨོས་ན་ཁྱིམ་བདག་མགོན་མེད་ཟས་སྦྱིན་གྱིས་དགེ་འདུན་ལ་བུ་དང་ཆུང་མ་ཕུལ་ནས་བསླུ་བ་ལྟ་བུ་ལ་ཡང་རིན་ཐང་གདབ་བོ་སྙམ་ན་བུད་མེད་ལས་བསླུ་བ་ལ་རིན་གདབ་པར་མི་བྱའོ། །དགེ་འདུན་གྱི་གོས་ལ་སོགས་པའི་རྫས་ཉོས་པ་དེས་དགེ་འདུན་ལ་རིན་མ་ཕུལ་གྱི་བར་དུ་སྤྱད་པ་དང་བྱི་དོར་ 7-459b ཡང་མི་བྱའོ། །རྙེད་པའི་བགོ་སྐལ་བ་རྣམས་མང་པོ་ཉིད་ཡིན་ན་བཅུ་ལ་སོགས་པའི་ཚོམས་སུ་བཅད་པའི་ཚོགས་ཀྱིས་བགོ་བར་བྱའོ། །བཅུའི་ཚོམས་ལྟ་བུ་ཚོམས་སོ་སོའི་སྐལ་བ་ལོགས་སུ་ཕོག་པ་མཚམས་དེའི་སྒོ་བསེས་སུ་མ་བགོས་པར་ཚོམས་དེ་ལས་གང་ཟག་འགའ་ཞིག་ཤི་ན་ཤི་བ་དེའི་སྐལ་བ་ཚོམས་དེ་བ་དབང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། ། ༈ རྙེད་འོས་མི་འོས་རྣམ་བཞག་སྐབས། བཞི་པ་ནི། སྐབས་འདིར་ལུང་གླེང་གཞི་ལས། དད་རྫས་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པའི་ཚུལ་ལྔ་གསུངས་ཏེ། བདག་པོའི་ཚུལ་གྱིས་ལོངས་སྤྱོད་པ་དང་། བྱིན་ལེན་གྱི་ཚུལ་གྱིས་ལོངས་སྤྱོད་པ་དང་། རྗེས་སུ་གནང་བའི་ཚུལ་གྱིས་དང་། ལྕགས་སྲེག་འབར་བའི་ཚུལ་གྱིས་དང་། བུ་ལོན་གྱི་ཚུལ་གྱིས་ལོངས་སྤྱོད་པའོ། །དང་པོ་གསུམ་ནི། ལུང་གླེང་གཞི་ལས་གསུངས་པ་ཚིགས་བཅད་དུ་བསྡུས་ཏེ། དགེ་ཚུལ་གྱི་ལོ་དྲི་བ་ལས། མི་སློབ་པ་དགྲ་བཅོམ་ནི་བདག་པོའི་ཚུལ་གྱིས་ལོངས་སྤྱོད་པར་བཤད། །སློབ་པ་རྒྱུན་ཞུགས་སོགས་བྱིན་ལེན་གྱི་ཚུལ་གྱིས་ལོངས་སྤྱོད་པ་ཡིན། །ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་ཅིང་དགེ་བའི་སྦྱོར་བ་ལ་བརྩོན་པའི་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོ་བསམ་གཏན་ཁ་ཏོན་གདོན་དང་ལྡན་པ་ནི། །རྗེས་སུ་གནང་ངམ་ཚངས་སྤྱོད་དཀའ་ཐུབ་ཅན། །ཞེས་གསུངས་ཤིང་། ལུང་གླེང་གཞི་ལས། སོ་སོའི་སྐྱེ་བོ་དགེ་བ་ཅན་བསམ་གཏན་དང་ཀློག་པ་ལ་ཞུགས་པ་རྣམས
【現代漢語翻譯】 購買土地是不允許的。如果確定了該物品的價值，並且沒有其他人能提高其價值，那麼購買該物品是值得的，因為其價值高於之前的定價。如果有人在價值提高后再次提高價值，那麼購買也是值得的。如果在提高價值之前有人提高價值，那麼購買也是值得的。總之，如果最終沒有人能提高價值，那麼負責分配物品的人應該在所有僧眾面前重複一遍：『某某人以某某價格提高了這個物品的價值，已經購買了。』然後敲擊表示確認，並將物品放在那個人面前。此後，其他人不得再提高價值或購買。自己不應該購買僧眾的物品，也不應該提高其價值。如果僧眾的長老說要估價，即使像居士給孤獨供養僧眾兒女以贖罪的情況，也不應該對贖罪的婦女估價。購買僧眾的衣服等物品后，在沒有向僧眾支付價值之前，不得使用或清洗。 如果獲得的份額很多，應該分成十個一組進行分配。如果像十個一組的情況，每個組的份額已經分開，但在該組的範圍內尚未分配完畢時，如果該組中的某人去世，那麼死者的份額歸該組所有。 第四部分：關於應得與不應得的區分 這裡，根據《律本事·事品》，有五種使用信財的方式：以所有者的身份使用，以接受給予的身份使用，以允許的身份使用，以鐵燒紅的身份使用，以及以借貸的身份使用。前三種方式，《律本事·事品》中以偈頌形式總結，並在《具戒者之年》中提問：『無學（阿羅漢）被稱為以所有者的身份使用。有學（入流果等）是以接受給予的身份使用。持戒且精進于善行的凡夫（具備禪定和誦經者）是以允許的身份使用，或者（梵行者和苦行者）。』《律本事·事品》中說：『善良的凡夫，致力於禪定和誦讀經典的人……』
【English Translation】 It is not permissible to buy land. If the value of an item is determined, and no one else can increase its value, then it is worthwhile to buy the item because its value is higher than the previous pricing. If someone increases the value again after the value has been increased, then it is also worthwhile to buy. If someone increases the value before increasing the value, then it is also worthwhile to buy. In short, if in the end no one can increase the value, then the person responsible for distributing the items should repeat once in front of all the Sangha: 'So-and-so has increased the value of this item by so-and-so price, and it has been purchased.' Then knock to indicate confirmation, and place the item in front of that person. After that, others may not increase the value or buy it again. One should not buy the Sangha's items oneself, nor should one increase their value. If the elder of the Sangha says to evaluate the price, even in the case of a householder offering his children and wife to the Sangha for redemption, one should not evaluate the price of the woman being redeemed. After buying the Sangha's clothes and other items, one should not use or wash them until the value has been paid to the Sangha. If there are many shares to be obtained, they should be divided into groups of ten for distribution. If, as in the case of groups of ten, each group's share has been separated, but before the distribution within that group is completed, if someone in that group dies, then the share of the deceased belongs to that group. Part Four: On the Distinction Between What is Deserved and Undeserved Here, according to the Vinaya-vastu, there are five ways of using offerings of faith: using as an owner, using as receiving a gift, using as permitted, using as burning with hot iron, and using as borrowing. The first three ways are summarized in verses in the Vinaya-vastu, and asked in 'The Year of the Ordained': 'The non-learner (Arhat) is said to use as an owner. The learner (Stream-enterer, etc.) uses as receiving a gift. The ordinary person who is virtuous and diligent in good deeds (possessing meditation and recitation) uses as permitted, or (celibate and ascetic).' The Vinaya-vastu says: 'The virtuous ordinary person, engaged in meditation and reading scriptures...'
་ནི་གནང་བས་ཡོངས་སུ་བཅད་པའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་བསམ་པས་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པ་དགེ་སློང་མ་ལ་ནི་གོས་སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་མི་འོས་ཏེ། གོས་ལྕི་བ་བསྟེན་པའི་ཉེས་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་སློང་དགེ་བའི་སྦྱོར་བ་ཅན་ལ་ནི་གོས་སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་སོགས་ཀརྵ་པ་ཎ་འབུམ་རི་བ་དང་། ཟས་རོ་བརྒྱ་བ་དང་ཁང་པ་བརྩིགས་པ་ལྔ་བརྒྱ་པ་ཞེས་མི་ལྔ་བརྒྱ་ཡོད་པའི་ཁང་པ་བརྩེགས་པ་ཞེས་ལུང་ལས་གསུངས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ 7-460a ལས། གང་ལ་མི་ལྔ་བརྒྱའི་གནས་བཅར་རུང་བའམ། ཡང་ན་ནེ་ཙོའི་སྣ་ལྟ་བུ་ལྔ་བརྒྱ་ཡོད་པ་དེ་ནི་ཁང་པ་བརྩེགས་པ་ལྔ་བརྒྱ་པ་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་སོ། །མཛོད་ཀྱི་འགྲེལ་བཤད་གང་བ་སྤེལ་ལས། ནེ་ཙོའི་སྣ་དང་དབྱིབས་འདྲ་བའི་ཕྱིར་ནེ་ཙོའི་སྣ་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་སོ། །མཛོད་ཀྱི་འགྲེལ་བཤད་རྒྱལ་སྲས་མར། གཟུགས་མཁན་གྱི་ཁྱིམ་ལ་སོགས་པའི་ནང་དུ་བྱས་པ་སྟེ། ནེ་ཙོའི་སྣ་དང་དབྱིབས་འདྲ་བའི་ཕྱིར་ནེ་ཙོའི་སྣ་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་སོ། །དེས་ན་ནེ་ཙོའི་སྣ་ལྟ་བུ་ཁང་པའི་དབྱིབས་ཟུར་གསུམ་པས་མཚོན་ཏེ་ཟླུམ་པོ་དང་ལོགས་མང་པོ་དང་། ཟུར་མང་པོ་བརྩེགས་མར་བྱས་པ་ཞིག་ཡོད་ཅེས་ཁ་ཅིག་སྨྲ་བ་ནི་མ་དག་པ་སྟེ། རྒྱ་གར་ཤར་ཕྱོགས་ཀྱི་པཎ་ཆེན་ཝརྟུ་མཱུ་ལ་ཞེས་པ་ཞིག་གི་ངག་སྒྲོས་ལས། འགྲེལ་པ་རྒྱལ་སྲས་མའི་གཟུགས་མཁན་ནི་རྩིག་མཁན་གྱི་དོན་ཏེ། ནེ་ཙོའི་སྣ་ལ་མཆུ་ཁང་སྟོང་ནས་སྣ་བུག་གི་ཕྱི་རོལ་ནས་ཁུར་དང་ནང་རོལ་ཐོད་པའི་ནང་དུ་ལམ་ཡོད་པས་ཁང་པ་གཅིག་ལ་ཁང་བཀོད་མི་འདྲ་བ་ལྔ་བརྒྱ་ཡོད་པ་ལ་ཟེར་ཞེས་དཔང་ལོའི་མཆན་ཡིག་གཅིག་ན་སྣང་ལ། ཁ་ཅིག་གི་དགེ་སློང་མི་སྡུག་པ་བསྒོམ་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཁང་པ་ལ་ནེ་ཙོ་སོགས་སེམས་ཅན་གྱི་ཀེང་རུས་མི་འདྲ་བ་ལྔ་བརྒྱ་སོ་སོར་བཏགས་པས་མཚོན་ནས། དེའི་ཤུགས་ཀྱིས་ཁང་པ་ལྔ་བརྒྱ་པ་བརྩེགས་པ་ལ་བྱེད་ཅེས་བཅོམ་རལ་བའི་ངག་རྒྱུན་ཡིན་ནོ། །ཡང་འོས་སོ་ཞེས་པ་ནི་ལོངས་སྤྱོད་དམན་པ་ལས་མཆོག་ཀྱང་ངོ་ཡི་དོན་ནོ། །དེས་ན་འདི་ཡང་རྗེས་སུ་གནང་བའི་ཚུལ་གྱིས་ལོངས་སྤྱོད་པའོ། །རྗེས་སུ་གནང་བ་དེ་ཡང་འདུལ་བ་བསྡུས་པ་ལས། དགེ་སློང་འདུལ་བའི་བསླབ་པ་ལ། །བརྩོན་པ་དེ་ནི་འདུ་ཤེས་ཀྱི། །གནས་པ་རྣམ་པ་ལྔས་གནས་ཏེ། །གྲོང་དུ་འཇུག་པར་བྱེད་པ་ན། བཙོན་རར་འཇུག་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། །གཙུག་ 7-460b ལག་ཁང་དུ་འདུག་པ་ན་མདོ་སྡེ་ལས་དགེ་སྦྱོང་གི་འདུ་ཤེས་བཅུ་གཉིས་གསུངས་པ་བཞིན། །རྟག་ཏུ་དགེ་སློང་འདུ་ཤེས་དང་། །ཟས་ལ་རྒྱགས་པའི་ཕྱིར་མ་ཡིན། མཚན་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་མ་ཡིན། རོ་ལ་ཆགས་པའི་ཕྱིར་མ་ཡིན། རྟག་པར་བཀྲེས་པའི་ནད་ཀྱི་ནི། །གཉེན་པོ་ཉིད་ཀྱི་འདུ་ཤེས་དང་། །རབ་ཏུ་དབེན་པ་ན་ཤེས་བྱ་གཟུགས་དང་སྒྲ་རྣམ་གཉིས་ལ། །ལོང
【現代漢語翻譯】 ཞེས་གསུངས་སོ། །（這樣說。）被涅槃之念完全約束的比丘尼，不適合使用價值千百黃金的布料，因為會導致穿著沉重衣物的過失。對於精進修善的比丘，可以使用價值千百黃金的布料，以及價值十萬喀沙巴那（Karshapanas）的土地，享用百味美食，以及居住五百層樓的建築。經文中說，這是能容納五百人的建築。ཊཱི་ཀ་（Tika，註釋） ལས། （中說：）能容納五百人居住，或者有五百個鸚鵡嘴狀結構的建築，被稱為五百層樓的建築。མཛོད་ཀྱི་འགྲེལ་བཤད་གང་བ་སྤེལ་ལས། （《俱舍論》的圓滿釋中說：）因為形狀像鸚鵡的嘴，所以稱為鸚鵡嘴。མཛོད་ཀྱི་འགྲེལ་བཤད་རྒྱལ་སྲས་མར། （《俱舍論》的王子釋中說：）在工匠的房屋等處建造，因為形狀像鸚鵡的嘴，所以稱為鸚鵡嘴。因此，有些人說，用鸚鵡嘴狀的三面形來代表房屋，有圓形、多面形和多角形堆疊的建築，這種說法是不正確的。印度東部的大學者瓦爾圖瑪拉（VartuMala）的口述中說，《王子釋》中的工匠指的是建造者，鸚鵡嘴是指從嘴到鼻孔外部有通道，內部有頭骨的結構，因此一棟房子里有五百種不同的房間佈局。在班智達的註釋中可以看到這種說法。有些人認為，修不凈觀的比丘尼用五百種不同的動物骨骼來裝飾房屋，以此象徵五百層樓的建築，這是秋吉喇嘛（Chokyi Lama）的口頭傳承。『又適合』的意思是，比低劣的享受更好。因此，這也是以允許的方式來享受。這種允許在《律藏》中提到：『比丘在持守戒律時，應以五種正念安住：進入村莊時，應有進入監獄的正念；住在寺廟裡時，應如經中所說的十二種比丘正念一樣；應常有比丘的正念；吃東西不是爲了長胖，不是爲了炫耀，不是爲了貪圖味道，而是爲了對治飢餓的疾病；在寂靜處，應了知所知，即色和聲兩種。』 ལོང（享受）
【English Translation】 Thus it is said. A Bhikshuni (nun) who is fully restrained by the thought of Nirvana is not suitable for wearing clothes worth a hundred thousand gold coins, because it would lead to the fault of wearing heavy clothes. For a Bhikshu (monk) who is diligent in virtuous conduct, it is permissible to use clothes worth a hundred thousand gold coins, as well as land worth a hundred thousand Karshapanas (currency), to enjoy a hundred flavors of food, and to reside in a five-hundred-story building. The scriptures say that this is a building that can accommodate five hundred people. Tika (commentary) says: A building that can accommodate five hundred people, or has five hundred parrot-beak-like structures, is called a five-hundred-story building. From the 'Complete Explanation of the Treasury': Because the shape is like a parrot's beak, it is called a parrot's beak. From the 'Prince's Explanation of the Treasury': It is built in the houses of craftsmen, etc., because the shape is like a parrot's beak, it is called a parrot's beak. Therefore, some people say that the house is represented by a three-sided shape like a parrot's beak, with round, multi-faceted, and multi-angled stacked structures, which is incorrect. According to the oral tradition of the great Indian scholar VartuMala, the craftsman in the 'Prince's Explanation' refers to the builder, and the parrot's beak refers to the structure with a passage from the mouth to the outside of the nostrils and a path inside the skull, so there are five hundred different room layouts in one house. This statement can be found in the commentary of the Pandit. Some people think that the Bhikshunis who practice contemplation of impurity decorate the house with five hundred different animal skeletons, symbolizing the five-hundred-story building, which is the oral tradition of Chokyi Lama. 'Also suitable' means that it is better than inferior enjoyment. Therefore, this is also enjoyed in a permissible way. This permission is mentioned in the Vinaya: 'When a Bhikshu upholds the precepts, he should abide in five kinds of mindfulness: when entering a village, he should have the mindfulness of entering a prison; when living in a temple, he should have the twelve kinds of mindfulness of a Bhikshu as mentioned in the sutras; he should always have the mindfulness of a Bhikshu; eating is not for gaining weight, not for showing off, not for craving taste, but for counteracting the disease of hunger; in a quiet place, he should know the knowable, that is, the two kinds of form and sound.' Enjoy
་བ་གཟུགས་མཐོང་ཡང་མངོན་རྟོགས་དང་མཚན་མར་མི་འཛིན་པ་ལ་སོགས་པ་འོན་ལྐུགས་འདུ་ཤེས་དང་། །གཉིད་ཉལ་ན་དགོན་པ་སྟེ་ས་ཕྱོགས་སྟོང་པའི་རི་དྭགས་ལྟར། །ཐུམ་ཕྲས་ཀྱི་ནི་འདུ་ཤེས་ལྟར། །དེ་ལྟར་གནས་པའི་དགེ་སློང་ནི། །རྒྱལ་པོ་ཆེན་པོ་ལ་འོས་པའི་ལོངས་སྤྱོད་ལ། །གནས་ཀྱང་འདོད་པས་བསོད་སྙོམས་ཀྱི། །རྗེས་སུ་སྦྱོར་བར་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེ་ཡང་རྗེས་སུ་གནང་བའི་ཚུལ་གྱིས་ལོངས་སྤྱོད་པའོ། །མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་བསམ་པས་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ལྡན་པ་ལ་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་རྫས་ཀྱང་ངོ་སྟེ་འོས་སོ་ཞེས་སྦྱར་ཏེ་བླང་ཞིང་སྤྱད་པར་འོས་སོ། །དགེ་འདུན་གྱི་རྫས་ཅི་ལྟ་བུའོ་ཞེ་ན། མི་སློབ་པ་མན་ཆད་ཀྱིའོ་སྟེ་དགེ་འདུན་གྱི་རྫས་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པའི་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོ་ལ་ཡང་འོས་སོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་རོ། །བཞི་པ་ལྕགས་སྲེག་འབར་བའི་ཚུལ་གྱིས་ལོངས་སྤྱད་པ་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བ་ལ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། ལྕགས་གོང་མེ་ལྕེ་འདྲ་བ་དག །ཟོས་པར་གྱུར་པ་མཆོག་ཡིན་གྱི། །ཚུལ་འཆལ་ཡང་དག་མི་སྡོམ་པས། །ཡུལ་འཁོར་བསོད་སྙོམས་ཟ་བ་མིན། །ཅེས་གསུངས་སོ། །དཀོན་མཆོག་བརྩེགས་པ་ལས། འཆལ་བའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཅན་དག་གིས། །ཆོས་གོས་རབ་ཏུ་བསྒོས་གྱུར་ཀྱང་། །དད་པས་སྦྱིན་པ་ཅི་ཟོས་པ། །ཐོ་ལུམ་འབར་བ་མིད་པ་འདྲ། །ཞེས་སོགས་གསུངས་པ་དང་། ལུང་གླེང་གཞི་ལས། ཚུལ་ 7-461a ཁྲིམས་ཉམས་པ་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་ཀུན་དགའ་ར་བ་ལ་རྐང་པའི་རྟིང་པ་གཅིག་ཙམ་ཡང་ཡོངས་སུ་སྤྱད་པར་མི་གནང་ངོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ལྔ་པ་བུ་ལོན་གྱི་ཚུལ་གྱི་ལོངས་སྤྱད་པ་ནི།ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་པ་ལེ་ལོ་ཅན་སྒྲུབ་མི་ཕོད་པ་ལ་ནི་བླངས་པ་དང་།ཉེ་བར་སྤྱད་པ་བུ་ལོན་དུ་འགྱུར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཚེ་རབས་གཞན་ལ་སྦྱིན་བདག་དེ་ལ་དཔྱ་འཇལ་བ་དང་། དེའི་བྲན་གཡོག་དང་ཕྱུགས་ལ་སོགས་པར་སྐྱེ་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་སོ། །ལུང་ལས། ཞིང་པ་དང་རྨོས་གླང་ལྔ་བརྒྱར་སྐྱེས་པའི་གཏན་རྒྱུད་གསུངས་པ་དང་སྦྱར་རོ། །དགེ་འདུན་གྱི་མཚམས་ཀྱི་ནང་ཉིད་ན་གང་ཟག་གི་གཙུག་ལག་ཁང་ཡོད་པ་དེའི་རྙེད་པས་འཚོའམ། གང་ཟག་གི་གཙུག་ལག་ཁང་མཚམས་ཀྱི་ཕྱིར་རོལ་ན་འདུག་པ་དེའི་རྙེད་པས་འཚོ་ཞིང་། མཚམས་ཀྱི་ནང་ན་གནས་པ་ལ་ནི་མཚམས་དེར་གཏོགས་པའི་དགེ་འདུན་གྱི་རྙེད་པ་ཡང་འོས་སོ། །གང་ཟག་གིས་སྦྱར་བའི་རྙེད་པ་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་རྙེད་པ་གཉིས་ཀ་དབང་ངོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །གནས་ཁང་འདི་ན་སུ་གནས་པ་དེ་ལ་རྙེད་པ་འདི་ཙམ་ཞིག་ཁུད་པར་འབུལ་ལོ། །ཞེས་ངེས་པར་བྱ་བའི་གནས་ཁང་ན་དགེ་སློང་གནས་ན་ཡང་ངོ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། གནས་ཁང་དེའི་རྙེད་པས་འཚོ་བ་ལ་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་རྙེད་པ་འོས་སོ་ཞེས
【現代漢語翻譯】 譬如，即使看見事物，也不執著于顯現和相狀，如同聾啞人的意識。睡眠時，如同住在寂靜處，如同空曠地方的野獸。如同包裹著的意識。像這樣安住的比丘，即使住在適合國王享用的受用中，也不會因為貪慾而追隨乞食。』 如是說，這是以允許的方式來享用。以涅槃之心出家，具有戒律者，僧眾的財物也適合他，可以接受和使用。什麼是僧眾的財物呢？從無學以下，僧眾的財物，也適合具有戒律的凡夫，如前所述。 第四，以燃燒的鐵塊的方式享用，對於破戒者來說是不行的。《律分別》中說：『吞食燃燒的鐵丸，是最好的。破戒而不守護戒律者，不應食用地方的乞食。』 《寶積經》中說：『破戒者，即使穿著染色的法衣，無論接受多少信施，都如同吞下燃燒的鐵丸。』等等。律藏的根本中說：『對於戒律有虧損者，即使是僧眾寺院中的一小塊地方，也不允許使用。』 第五，以借貸的方式享用。對於具有戒律但懶惰，不能精進修行的人來說，接受和使用（財物）就如同借貸。 टीका（梵文註釋）中說：『來世要向施主償還，會變成他們的奴僕和牲畜等等。』這是最終的意義。 律藏中說：『與轉生為五百農夫和耕牛的傳承相聯繫。』在僧眾的界限內，如果存在屬於個人的寺廟，那麼依靠該寺廟的所得來生活；如果個人的寺廟位於界限之外，那麼依靠該寺廟的所得來生活。如果住在界限內，那麼也適合享用屬於該界限的僧眾的所得。 टीका（梵文註釋）中說：『個人供養的所得和僧眾的所得，兩者都可以享用。』 如果住在某個住所，規定給予居住者一定的財物份額，即使有比丘住在那裡也是可以的。 टीका（梵文註釋）中說：『依靠該住所的所得來生活，也適合享用僧眾的所得。』
【English Translation】 For example, even when seeing forms, not clinging to appearances and characteristics, like the consciousness of the deaf and mute. When sleeping, like living in a solitary place, like a wild animal in an empty area. Like the consciousness of being wrapped up. A monk who dwells like this, even if living in enjoyments fit for a great king, will not, due to desire, follow after alms.』 Thus it is said, this is enjoying in a permissive manner. For one who has renounced with the mind of Nirvana, possessing discipline, the property of the Sangha is also suitable; it is appropriate to accept and use it. What is the property of the Sangha? From the non-learner downwards, the property of the Sangha is also suitable for ordinary individuals who possess discipline, as mentioned before. Fourth, enjoying in the manner of burning iron, is not for those who have broken their vows. The Vinaya-vibhaṅga (律分別) says: 『Swallowing a burning iron ball is the best. One who has broken vows and does not guard their discipline should not eat the alms of the region.』 The Ratnakūṭa Sūtra (寶積經) says: 『Those who have broken their vows, even if wearing dyed robes, whatever they eat of faithful offerings, is like swallowing a burning iron ball.』 And so on. The root of the Vinaya says: 『For those whose discipline is deficient, not even a single footprint in the Sangha's monastery is permitted to be used.』 Fifth, enjoying in the manner of a loan. For those who possess discipline but are lazy and unable to strive, accepting and using (property) becomes like a loan. The Ṭīkā ( टीका, Sanskrit commentary) says: 『In future lives, one will have to repay the benefactor, becoming their servants and livestock, and so on.』 This is the ultimate meaning. The Vinaya says: 『Relating to the lineage of being born as five hundred farmers and plowing oxen.』 Within the boundary of the Sangha, if there is a personal temple, then one lives by the income of that temple; if the personal temple is outside the boundary, then one lives by the income of that temple. If dwelling within the boundary, then it is also suitable to enjoy the income of the Sangha belonging to that boundary. The Ṭīkā ( टीका, Sanskrit commentary) says: 『Both the income offered to the individual and the income of the Sangha can be enjoyed.』 If dwelling in a certain residence, stipulating that a certain share of property be offered to the resident, it is permissible even if a monk dwells there. The Ṭīkā ( टीका, Sanskrit commentary) says: 『Living by the income of that residence, it is also suitable to enjoy the income of the Sangha.』
་པ་སྟེ། གནས་ཁང་དེའི་རྙེད་པ་དང་མཚམས་དེའི་དགེ་འདུན་གྱི་རྙེད་པ་དེ་གཉིས་ཀ་དབང་ངོ་ཞེས་སོ། །ངེས་པའི་གནས་ཁང་དེ་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་རེས་མོས་བསྐོའོ། །དེའི་རྙེད་པ་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་གང་ཟག་གཅིག་ལ་མི་སྦྱིན་ནོ། ། ༈ རྙེད་གསུམ་རྣམ་བཞག་སྤྲོས་པ། ལྔ་པ་ནི། ལྕགས་ལས་བྱས་པའི་སྣོད་སྤྱད་དག་ལས་ལྷུང་བཟེད་དང་། ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་མི་རུང་བ་ཆུང་ངུ་དང་། ལན་ཚྭའི་སྣོད་དང་། ལྕགས་ལས་བྱས་པའི་ཟོ་ཕོར་ཁང་ཟླུམ་ 7-461b འདྲ་བ་མཐོན་པོ་རང་ཟབ་རིང་བ་དང་། ལྡེའུ་མིག་ཀྱོག་པོ་དང་། གྲི་གུག་དང་། ཁབ་དང་། སེན་མོ་བཅད་པ་དང་། ནལ་ཟེ་དང་། ཐལ་ཕྱགས་ནི་མི་འཇོག་པ་དང་། སྟ་རེ་དང་། སླ་ང་དང་། ཕོར་བུ་དག་ནི་བགོ་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །སའི་སྣོད་སྤྱད་དག་ལས་ནི་ལྷུང་བཟེད་དང་། ལྷུང་བཟེད་ཆུང་ངུ་དང་། སླ་ང་དང་། བུམ་པ་དང་། བྱ་མ་བུམ་དང་། གཞོང་པ་དང་། རིལ་བ་སྤྱི་བླུགས་དང་། ཆུ་སྣོད་དག་བགོ་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །ཁྲི་ནི་རིན་པོ་ཆེ་ལས་བྱས་པ་ལ་སོགས་པ་མན་ཆད་ནས་ལྕགས་ལས་བྱས་པའི་བར་དག་བགོ་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །རིན་པོ་ཆེ་ལ་སོགས་པ་ལས་བྱས་པའི་ཁྲི་དེ་ཇི་ལྟར་བགོ་ཞེ་ན། བརྗེས་ཏེ་བཙོངས་ཏེ་བགོ་བར་བྱའོ། །ཤིང་ལས་བྱས་པའི་ཁྲི་ནི་བགོ་བར་བྱ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །མ་མོ་ལས། ཚོན་ཆེན་པོ་ལྔ་ནི་མི་བགོའོ། །ཚོན་རྩི་ནི་ལུང་མ་མོ་ལས། མཐོང་ཤུན་ལེབ་རྒན་རྩི་དང་། རྒྱ་སྐྱེགས་དང་།གུར་གུམ་དང་། མཚལ་དང་ལྔ་ནི་སྣ་ལྔའི་རི་མོ་བྱ་བའི་ཕྱིར་བཞག་གོ། དེ་ལྟར་ལྔ་ལས་གཞན་པའོ་སྟེ་བགོ་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །ལྔ་ལས་གཞན་པའི་ཚོན་རྩི་བགོ་བར་བྱ་བ་དེ་ཡང་ཚོན་རྩིའི་རྡོ་བུའམ་ཕྱེ་མ་ལྟ་བུ་མ་བསྐོལ་བ་བགོ་བར་བྱའི། བསྐོལ་བའི་ཁུ་བ་ཡིན་ན་ནི་མི་བགོའོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། མ་བཙོས་པ་ནི་བགོ། བཙོས་པ་ནི་མི་བགོ་ཞེས་སོ། །ཚོན་རྩི་ཆེན་པོ་བསྐོལ་བའི་ཁུ་བ་ཞིག་རྙེད་ན་ཇི་ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། ཚོན་རྩི་ཆེན་པོ་བསྐོལ་བ་ནི་ཁ་བསྒྱུར་བར་བྱ་བའི་གོས་ལ་སྦྱར་བ་ཉིད་དོ། །ཚོན་རྩི་ཆེན་པོ་བསྐོལ་བ་དེ་གང་གི་གོས་ལ་སྦྱར་ཞེ་ན། དགེ་འདུན་གྱི་གོས་ཁ་བསྒྱུར་བ་ལ་སྦྱར་བར་བྱའོ། །ཀུན་དགའ་ར་བ་དང་། གཙུག་ལག་ཁང་དང་གཉིས་པོ་དེ་དག་གི་ཕྱེད་ཀྱི་ས་གཞི་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་གནས་མལ་དག་ནི་བཙོང་བར་བྱ་བ་ཡང་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་དག་ནི་གཏའ་མར་བཞག་པར་བྱ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །གོས་ཚོན་ཆེན་ 7-462a པོ་ཁ་བསྒྱུར་བ་ནི་གང་ཟག་གིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་གིས་ཕ་མ་ཟས་དང་གོས་ཀྱི་འཚོ་བས་མཐུད་མ་བཏང་བར་བྱའོ། །ཇི་ལྟར་བཏང་བར་བྱ་ཞེ་ན། གལ་ཏེ་དགེ་སློང་རང་ལ་ལྷུང་བཟེད་དང་ཆོས་གོས་ལས་ལྷག་པའི་རྙེད་པ་གཞན་མེད་ན་ཡོན་བདག་ལས་བསླངས་ཏེ་བཏང་བར་བྱའོ། །བསླང
【現代漢語翻譯】 也就是說，那個住所的所得和那個範圍內的僧團的所得，兩者都歸他所有。確定的住所，應該輪流分給比丘們。那個住所的所得，任何時候都不能只給一個人。 第五，關於三種所得的詳細分類： 在鐵製器物中，缽、不能加持的小缽、鹽罐、鐵製的圓形高腳杯、彎曲的鑰匙、彎刀、針、指甲刀、鑷子、灰掃帚不應該保留，斧頭、鍋和平底碗應該分配。在土製器物中，缽、小缽、鍋、水瓶、凈水瓶、盆、圓形水桶和水罐應該分配。床從珍寶製成的到鐵製成的都應該分配。如果用珍寶等製成的床如何分配呢？應該交換出售後分配。木製的床則不應該分配。律母經中說：五種大顏料不分配。顏料方面，律母經中說：老樹皮顏料、茜草、藏紅花、硃砂這五種是爲了繪製五種圖案而保留的。像這樣，除了這五種之外的顏料都應該分配。除了這五種之外的顏料，如果是顏料石或粉末狀的，未經熬煮的可以分配，如果是熬煮后的汁液則不分配。小疏中說：未煮的分配，煮過的則不分配。如果得到熬煮過的大顏料汁液該怎麼辦呢？熬煮過的大顏料應該用於染色需要翻新的衣服。熬煮過的大顏料應該染什麼衣服呢？應該染僧團需要翻新的衣服。寺廟和佛殿這兩者的半塊土地，以及僧團的住所都不能出售，也不能作為抵押品。大塊的彩色布料不能由個人加持。比丘不應該斷絕父母的食物和衣服的供養。應該如何供養呢？如果比丘自己除了缽和法衣之外沒有其他的所得，就應該從施主那裡乞討來供養。
【English Translation】 That is to say, both the income of that dwelling and the income of the Sangha within that boundary belong to him. The designated dwelling should be distributed among the Bhikshus in rotation. The income of that dwelling should not be given to one person at all times. Fifth, a detailed classification of the three types of gains: Among iron utensils, the alms bowl, the small alms bowl that cannot be blessed, the salt container, the iron-made round tall cup, the curved key, the sickle, the needle, the nail clipper, the tweezers, and the ash broom should not be kept; the axe, the pot, and the flat bowl should be distributed. Among earthen utensils, the alms bowl, the small alms bowl, the pot, the vase, the water bottle, the basin, the round bucket, and the water jug should be distributed. Beds made of precious materials down to those made of iron should be distributed. How should a bed made of precious materials be distributed? It should be exchanged and sold for distribution. Wooden beds should not be distributed. The Vinaya-matrika says: The five major pigments are not distributed. Regarding pigments, the Vinaya-matrika says: Old bark dye, madder, saffron, and cinnabar, these five are kept for drawing five kinds of patterns. Like this, pigments other than these five should be distributed. Pigments other than these five, if they are pigment stones or powder, can be distributed if they are unboiled; if they are boiled juice, they should not be distributed. The Minor Commentary says: Uncooked is distributed, cooked is not distributed. If one obtains boiled major pigment juice, what should be done? The boiled major pigment should be applied to clothes that need to be turned over. What clothes should the boiled major pigment be applied to? It should be applied to the Sangha's clothes that need to be turned over. Half of the land of both the monastery and the temple, and the Sangha's dwellings, should not be sold or mortgaged. Large pieces of colored cloth should not be blessed by individuals. A Bhikshu should not cut off his parents' sustenance of food and clothing. How should he provide for them? If the Bhikshu himself has no other gains besides the alms bowl and Dharma robes, he should beg from the patrons to provide for them.
ས་ཏེ་མ་གྲུབ་ན་རང་གི་ཟས་ཀྱི་སྐལ་བ་ལས་ཕྱེད་ཕ་མ་ལ་སྦྱིན་ནོ། ། ༈ ལུང་སྣ་ཚོགས་ནས་བསྡུས་པའི་སྐབས། གཉིས་པ་ལ། གོས་དངོས་ཉིད་ཀྱི་སྤྲོས་པ་དང་། །རྙེད་པ་རྣམ་བཞག་སྤྲོད་པ་དང་། །ན་དང་ཤི་ལ་ཅི་ལྟར་བསྒྲུབ། །སྐབས་སྔ་མ་མཐར་སྦྱར་བའོ། ། དང་པོ་ལ། ཆོས་གོས་བྱེ་བྲག་བསླབ་བྱ་དང་། །གོས་ལྷག་མི་རུང་བསྟེན་པའི་ཚུལ། །གོས་གསུམ་བསྟན་པའི་བྱེ་བྲག་བསྟན། །སྤང་ལྟུང་ཕྱིར་བཅོས་ཁྱད་པར་དང་། །གོས་ལ་མི་མཐུན་རྐྱེན་གཞན་སྤང་། ། ༈ ཆོས་གོས་བྱེ་བྲག་བསླབ་བྱ། དང་པོ་ནི།ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས།མཛེས་དགའ་བོ་འོང་བ་ན་བཅོམ་ལྡན་འདས་བྱོན་ནོ་སྙམ་སྟེ་ནོར་བ་ན། དགེ་སློང་གནས་བརྟན་དག་ཀྱང་ལྡང་བར་བྱེད་ནས་བཀའ་སྩལ་པ། འདི་ནི་སྟོན་པའོ། །འདི་ནི་ཉན་ཐོས་སོ་ཞེས་བྱེ་བྲག་ཤེས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་མཛེས་དགའ་བོའི་ཆོས་གོས་དག་ལ་ཐིག་ལེ་བྱོས་ཤིག །ཅེས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་དགེ་སློང་གཞན་ཡང་རུང་སྟེ། དེ་ལྟ་བུའི་ཆོས་གོས་དག་ལ་ཐིག་ལེ་བྱའོ་སྟེ་ཚོན་གྱིའོ། །ཆོས་གོས་དེ་དག་ལ་མཚན་མ་གདབ་བོ། །ཞེས་པ་ནི་གོས་གཞིའི་སྐབས་ཀྱི་ལུང་གཞི་ལས། རྒྱལ་པོ་གཟུགས་ཅན་སྙིང་པོས་དགེ་སློང་དང་མུ་སྟེགས་འཚོ་བ་པ་ནོར་ནས་གླང་པོ་ཆེ་ལས་བབས་ནས་འཚོ་བ་པོ་ལ་ཕྱག་བྱས་པ་ལས་ཆོས་འདི་པའི་མཚན་མར་སྤྱིར་ཆོས་གོས་དྲ་བར་གསུངས་ལ། ལུང་གླེང་གཞི་ལས། དགེ་སློང་གི་གོས་དང་། མུ་སྟེགས་ཀུན་ཏུ་རྒྱུ་བའི་གོས་བཙག་གིས་བཙོས་པ་དག་ཆོམ་རྐུན་པས་འཕྲོགས་ནས་ 7-462b ཕྱིས་གོས་དེ་དག་སླར་གཏད་པ་ན། གོས་དེ་དག་ངོ་མ་ཤེས་ནས་ཆོས་གོས་ཀྱི་མཐར་སྣག་ཚའི་ཐིག་ལེ་བྱོས་ཤིག་ཅེས་གསུངས་པ་ཡང་འདིར་བསྡུས་པའོ། །ཆོས་གོས་ཀྱི་གྲྭར་སྣག་ཚའི་ཐིག་ལེ་ནི་མཚན་མ་དེ་ཞེས་བྱའོ། །ཚོན་གྱི་ལས་བྱ་བ་ན་གོས་གཟར་ཐག་ལ་གདགས་པའི་ཕྱིར་ཆོས་གོས་ཀྱི་གྲྭར་ལུང་དག་ཀྱང་གདགས་པར་བྱའོ། །ཁ་ཚར་དང་ཕུན་ཚར་བཅད་འཕྲོ་ཅན་གྱི་མཐར་ཆ་ག་བྱའོ། །སྣམ་སྦྱར་མ་ཡིན་པ་དག་ལ་དྲས་ཏེ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་བ་ངེས་པ་མེད་དོ། །ཟླ་འཇོག་གི་ཊཱི་ཀར་ཁུངས་དྲངས་པའི་ལུང་མ་མོ་ལས། སྣམ་སྦྱར་ནི་ངེས་པར་དྲས་ཏེ་བྱའོ། །བླ་གོས་དང་མཐང་གོས་ནི་ངེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །མེ་ཏོག་ཕྲེང་རྒྱུད་ལས། སྣམ་སྦྱར་ངེས་པར་དྲས་ཏེ་བཅང་། །གཞན་དག་མ་ངེས་གང་གི་ཕྱིར། །འདོད་ཆུང་རང་གི་ཆོས་གོས་ཀྱི། །ལས་ཀྱི་སྡུག་བསྔལ་འགྱུར་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོ། །ཆར་འབབ་པ་དང་། ཆར་འབབ་པར་དོགས་པ་དང་། བགྲོད་པར་བྱ་བ་ཆུ་ཀླུང་གིས་ཆོད་པར་འགྲོ་བ་དང་། གནང་བ་སྦྱིན་པ་དང་། སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བ་ལ་སོགས་པ་རྐྱེན་དེ་ལྟ་བུ་དག་མེད་པར་རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། སྣམ་སྦྱར་མ་དྲས་པ་དེས་གྲོང་དང་།ཁྱིམ་གཞན་དུ་འཇུག་པ་དང་འདུག་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །རྐྱེན་དེ
【現代漢語翻譯】 如果田地沒有成功耕種，就要把自己的食物份額分一半給父母。 ༈ 從各種律經中彙集的內容。 第二部分包括：衣物本身的裝飾，獲得的方式，給予的方式，以及生病和死亡時如何處理。這是對前面內容的補充。 第一部分包括：關於袈裟的特殊戒律，不允許剩餘衣物的行爲規範，三種衣物的差別，捨棄墮落的補救方法，以及避免與衣物不符的其他因素。 ༈ 關於袈裟的特殊戒律。 首先，在《律藏·小事品》中記載：當美觀的阿難陀前來時，人們誤以為是世尊來了，一些德高望重的比丘也會站起來，並說道：『這是導師，這是聲聞弟子。』爲了區分，要在美觀阿難陀的袈裟上做記號。』同樣，其他比丘的袈裟也應如此，用顏料做記號，在袈裟上做標記。』這是在衣物基礎部分的律經中提到的。國王有身（Gzugs-can snying-pos）曾將比丘和外道修行者混淆，從象背上下來向外道修行者行禮。因此，普遍規定在袈裟上縫製網格作為標記。在《律藏·事品》中記載：比丘的衣物和外道遊行者的衣物被盜賊搶走，後來又歸還。由於無法辨認，因此規定在袈裟的邊緣用墨水做記號。』這也包括在此處。袈裟上的墨水記號就是指這個標記。在進行染色工作時，爲了將衣物掛在繩子上，也應在袈裟的邊緣縫製布條。對於非縫製（snam sbyar）的衣物，不一定需要裁剪並加持。在《月藏》（Zla-'jog）的註釋中引用的根本律經中說：『縫製的衣物必須裁剪，而上衣和下裙則不一定需要。』《花鬘經》（Me-tog phreng-rgyud）中說：『縫製的衣物必須裁剪並持有，其他則不一定，因為對少欲知足的人來說，製作自己衣物的勞動會變成痛苦。』在沒有下雨、懷疑下雨、需要行走、被河流阻斷、給予許可、伸展和鋪設等情況下，自釋和註釋中說：『未經裁剪的縫製衣物不得進入村莊和其他房屋，也不得居住。』 在這些情況下
【English Translation】 If the field is not successfully cultivated, half of one's food portion should be given to the parents. ༈ A collection from various Vinaya texts. The second part includes: the adornment of the robes themselves, the manner of obtaining them, the manner of giving them, and how to deal with sickness and death. This is a supplement to the previous content. The first part includes: the specific precepts regarding the monastic robes (chos-gos), the code of conduct for not allowing leftover robes, the differences among the three robes, the methods of remedy for abandoning and falling, and avoiding other factors that are incompatible with the robes. ༈ Specific precepts regarding the monastic robes. Firstly, it is recorded in the Vinaya-ksudraka: 'When the beautiful Ānanda came, people mistakenly thought it was the Blessed One, and some venerable monks would also stand up and say, 'This is the teacher, this is the śrāvaka disciple.' In order to distinguish, marks should be made on the robes of the beautiful Ānanda.' Similarly, the robes of other monks should also be marked in this way, with paint, and marks should be made on the robes.' This is mentioned in the Vinaya text regarding the basis of robes. King Gzugs-can snying-pos once confused a monk with a non-Buddhist practitioner, dismounted from an elephant, and paid homage to the non-Buddhist practitioner. Therefore, it is generally prescribed to sew grids on the robes as a mark. It is recorded in the Vinaya-vastu: 'The robes of monks and the robes of wandering non-Buddhists were stolen by thieves, and later returned. Since they could not be recognized, it was prescribed to make ink marks on the edges of the robes.' This is also included here. The ink mark on the edge of the robe refers to this mark. When doing dyeing work, in order to hang the robes on a rope, strips of cloth should also be sewn on the edges of the robes. For non-stitched (snam sbyar) robes, it is not necessary to cut and bless them. In the commentary of Zla-'jog, it is said in the root Vinaya text: 'Stitched robes must be cut, while the upper and lower garments are not necessarily required.' It is said in the Garland of Flowers (Me-tog phreng-rgyud): 'Stitched robes must be cut and held, others are not necessarily required, because for those who are content with little, the labor of making their own robes will turn into suffering.' In the absence of rain, suspicion of rain, the need to walk, being blocked by rivers, granting permission, stretching, and laying out, etc., the self-commentary and commentary say: 'Uncut stitched robes should not enter villages and other houses, nor should they reside.' In these cases
་ལྟ་བུ་དག་མེད་པར་སྣམ་སྦྱར་མེད་པའམ། སྣམ་སྦྱར་མ་དྲས་པ་དེས་མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་གནས་སུ་ཡང་འཇུག་པ་དང་འདུག་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་སྔ་མ་དེ་བཞིན་ནོ། །མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་འདུག་གནས་དེ་ན་མུ་སྟེགས་ཅན་དག་འཁོད་ཅིང་། མུ་སྟེགས་ཅན་ཉེ་བར་གནས་ན་རྐྱེན་དེ་ལྟ་བུ་དག་ཡོད་ཀྱང་འདུག་གནས་དེར་སྣམ་སྦྱར་མེད་པར་འཇུག་པ་དང་འདུག་པར་མི་བྱའོ། ། ༈ གོས་ལྷག་མི་རུང་བསྟེན་པའི་ཚུལ། གཉིས་པ་ནི། བེའུ་ཕྲུག་ལ་སོགས་པ་སྤུ་ཅན་ཆོས་གོས་གསུམ་པ་ཉིད་དུ་བྱིན་གྱིས་མི་རློབ་བོ། །སྤུ་ཅན་དེ་ 7-463a བགོ་བའི་གོས་སུ་མི་བསྟེན་ནོ། །སེང་རས་དང་སྲབ་མོར་བྱས་པ་སེང་བ་དག་བདག་གིར་བྱའོ། །སེང་བ་དེ་ནི་རྣམ་པ་བཞིའོ། །བཞི་གང་ཞེ་ན། བལ་ལས་བྱས་པ་དང་། ཟར་མ་ལས་བྱས་པ་དང་། དུ་ཀུ་ལ་ལས་བྱས་པ་དང་། རས་བལ་ལས་བྱས་པའོ། །སྤུ་དམའ་བ་ལ་སོགས་པ་རས་ཀྱི་རྣམ་པ་མང་བ་གཞན་དག་ཀྱང་བདག་གིར་བྱར་རུང་ངོ་། །ལྭ་བ་སྣམ་ཕྲུག་སྤུ་རིང་པོ་ཅན་ཡང་བདག་གིར་བྱར་རུང་ངོ་། །དྲི་མ་དང་ཤིག་ལ་སོགས་པའི་གནོད་པ་མེད་ན་ལྭ་བ་དེ་སྤུ་ཕྱིར་བསྟན་ཏེ་བགོ་བར་མི་བྱ་སྟེ། སྤུ་ཕྱིར་བསྟན་པ་ལས་གཞན་ནང་དུ་བསྟན་ཏེ་གྱོན་རུང་བའོ། །གནོད་པ་ཡོད་ཀྱང་ལྭ་བ་དེ་ཕྱི་སློག་དེ་བཞིན་དུ་གྱོན་པས་བཅག་པར་མི་བྱའོ། །སོག་པོ་པར་སིག་གི་ལྭ་བ་དང་བེའུ་ཕྲུགས་དང་པར་ཐང་ཁྲ་བོ་གང་ཟག་གིས་བདག་གིར་མི་བྱའོ། །འཆགས་སར་པར་ཐང་གི་གདིང་བ་མནོད་པར་བྱའོ། །མདོ་སྔ་མ་དང་མི་འགལ་ཏེ་སྦྱིན་བདག་ལ་ཡིད་བརྟན་པས་སོ། །འཆག་པའི་ཚེ་རྟག་ཏུ་ལམ་གཅིག་ཏུ་བཅག་པར་མི་བྱའོ། །པར་ཐང་སོགས་རལ་ན་ཕྱིར་བཅོས་ནུས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་བརྩེམས་པ་དང་། ལྷན་པ་རིང་པོ་དེ་དག་གླན་པ་རིང་པོ་དག་གླན་པས་ཕྱིར་བཅོས་པར་བྱའོ། །ཕྱིར་བཅོས་མི་ནུས་པ་ཡིན་ན་འཆགས་ས་དེ་ཉིད་དུ་གཅི་བ་དང་སས་བྱུག་པར་བྱའོ། །སྤུ་ཅན་དང་སྤུ་དམའ་བ་ལ་སོགས་པ་སྔར་བསྟན་པ་དེ་དག་ལས་གཞན་བཅང་བར་བྱའོ། །དེ་ལ་བྱིན་རླབས་ནི་མི་འཆགས་པས་ཇི་ལྟར་བཅང་བར་བྱ་ཞེ་ན། སྦྱིན་བདག་ལ་ཡིད་བརྟན་པས་སོ། ། ༈ གོས་གསུམ་བསྟན་པའི་བྱེ་བྲག་བསྟན་པ། དང་པོ་དགོས་པའི་དོན་ནི། ཆོས་གོས་བསྟེན་པས་དགེ་སློང་བདེ་བ་ལ་རེག་པར་གནས་པ་དང་། སྦྱིན་བདག་གིས་བསོད་ནམས་ཐོབ་པའོ། ། གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་ལྔ་ལས། 7-463b དང་པོ་གོས་དེ་རྒྱུ་གང་ལས་བསྒྲུབ་པ་ནི། ལོག་འཚོ་སྤངས་ཤིང་ཡང་དག་པའི་འཚོ་བ་ལས་བསྒྲུབ་པའོ། །གཉིས་པ་ཚུལ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པ་ནི། ཆོས་གོས་དྲ་བ་དང་དྲུབས་པ་དང་བཀྲུ་བ་དང་ཁ་བསྒྱུར་བའི་ཚུལ་གཞུང་དུ་སྔར་བཤད་ཟིན་ཏོ། །གསུམ་པ་གོས་ཀྱི་དབྱེ་བ་ནི།རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམས་ཀྱི་གོས་ལ་རིགས་གསུམ་དུ་དབྱེ་སྟེ། འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་དང་། ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་དང
【現代漢語翻譯】 像這樣，如果沒有袈裟，或者沒有縫製的袈裟，就不要進入或停留在外道的住所。如同之前所說。如果外道的住所里有外道居住，並且外道在那裡，即使有這樣的情況，也不要沒有袈裟就進入或停留在那裡。 第二，關於不應使用的剩餘衣物的方式： 不要加持小羊羔等帶毛的物品作為三件法衣之一。不要將帶毛的物品用作穿著的衣服。僧侶應該擁有用細麻布或薄布製成的僧裙。僧裙有四種類型：用羊毛製成的，用粗麻製成的，用都庫拉制成的，以及用棉毛製成的。其他許多棉布型別，如低毛棉等，也可以使用。也可以使用長毛的羊毛外套。如果衣服沒有污垢、虱子等害蟲，則不應將毛朝外穿，而應將毛朝內穿。即使有害蟲，也不應通過反穿衣服來打破規定。僧侶不應擁有蒙古式的帕爾西克外套、小羊羔皮和彩色條紋的帕爾唐。在休息的地方，應該使用帕爾唐作為墊子。這與之前的經文並不矛盾，因為這是基於對施主的信任。休息時，不要總是以同一種方式休息。如果帕爾唐等物品損壞，並且可以修復，則應使用補丁和長線縫補進行修復。如果無法修復，則應在休息的地方小便或塗抹泥土。除了之前提到的帶毛和低毛棉等物品外，還應持有其他物品。那麼，如何持有不加持的物品呢？這是基於對施主的信任。 關於展示三件法衣的細節： 首先，必要的目的是：穿著法衣使比丘能夠安樂地居住，並且施主能夠獲得功德。 第二，總結的意義有五點： 第一，衣服是由什麼製成的：由避免邪命並以正確的謀生方式製成的。 第二，如何製作：法衣的編織、縫製、洗滌和染色的方式已經在經文中詳細說明。 第三，衣服的分類：出家人的衣服分為三種類型：維持生計的必需品衣服，額外的必需品衣服，以及...
【English Translation】 Like that, without a kasaya (袈裟，梵文：kaṣāya，梵文羅馬音：kasaya，漢語字面意思：袈裟), or without an unsewn kasaya, one should not enter or stay in the abode of the Tirthikas (外道). It is just as before. If Tirthikas reside in the abode of the Tirthikas, and the Tirthikas are nearby, even if such circumstances exist, one should not enter or stay in that abode without a kasaya. Second, the manner of using unsuitable leftover garments: One should not bless lambs and other furry items as one of the three Dharma garments. One should not use furry items as clothing to be worn. Monks should possess singras (僧裙) made of fine linen or thin cloth. There are four types of singras: those made of wool, those made of hemp, those made of dukula, and those made of cotton wool. Other many types of cotton, such as low-pile cotton, etc., may also be possessed. Long-haired wool coats may also be possessed. If the garment is free from dirt, lice, and other pests, it should not be worn with the fur facing outwards; rather, it should be worn with the fur facing inwards. Even if there are pests, one should not break the rule by wearing the garment inside out. Monks should not possess Mongolian parsik coats, lambskins, and colored striped parthangs. In places of rest, parthangs should be used as mats. This does not contradict the previous sutra, as it is based on trust in the patrons. When resting, one should not always rest in the same way. If parthangs and other items are torn and can be repaired, they should be repaired with patches and long stitches. If they cannot be repaired, one should urinate or smear mud on the resting place. Other than the previously mentioned furry and low-pile cotton items, one should hold other items. How should one hold items that are not blessed? It is based on trust in the patrons. Concerning the details of showing the three garments: First, the necessary purpose is: wearing the Dharma garments allows monks to dwell in comfort, and patrons can accumulate merit. Second, the summarized meaning has five points: First, what material is the garment made from: made from avoiding wrong livelihood and from a correct livelihood. Second, how is it made: the manner of weaving, sewing, washing, and dyeing the Dharma garments has already been explained in detail in the scriptures. Third, the classification of garments: the garments of the ordained are divided into three types: garments for essential living needs, garments for additional needs, and...
་། མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་སོ། །དེ་དག་ཀྱང་དངོས་དང་ཕྲན་ཚེགས་གཉིས་སོ། །དེ་ཡང་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་དངོས་ནི། རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་གོས་རེ་རེ་བ་ཉིད་དུ་བསྟེན་པར་བྱ་སྟེ། འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་སྣམ་སྦྱར་ལྟ་བུའོ། །ཆོས་གོས་སུམ་ཕྲུག་དུ་མ་སྲ་བརྐྱང་དུ་བཏིང་ན་སྣམ་སྦྱར་གསུམ་ལ་དགེ་སློང་གཅིག་གི་ཆ་ནས་ཀྱང་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་ཆོས་གོས་སྲ་བརྐྱང་གི་བྱིན་རླབས་གསུམ་འཆགས་ཏེ། འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་རེ་རེ་བ་ཉིད་དུ་བསྟེན་པའི་དམིགས་བསལ་ཡིན་ནོ། །འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་ཕྲན་ཚེགས་ནི་ཞྭ་དང་སྐ་རགས་ལ་སོགས་པ་སྟེ། འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་སེམས་ཀྱིས་བརྟགས་པ་འཆགས་པ་རྣམས་སོ། །ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་དངོས་ནི་སྣམ་སྦྱར་གྱི་ཐེབ་ལྟ་བུ་སྟེ། ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་དུ་བྱིན་རླབས་འཆགས་པ་རྣམས་ཡིན་ནོ། །ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་ཕྲན་ཚེགས་ནི། ཞྭའི་ཐེབས་དང་སྐ་རགས་ཀྱི་ཐེབས་ལ་སོགས་པ་སྟེ་ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་སེམས་ཀྱིས་བརྟགས་པ་འཆགས་པ་རྣམས་སོ། །མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་དངོས་ནི། དར་ཡུག་དང་རས་ཡུག་ལ་སོགས་པ་གོས་སམ། ཟོང་ངམ། སྦྱིན་པའི་ཕྱིར་རམ། །གང་དུ་ཡང་མ་ངེས་པར་བསྲལ་བའམ། ཟོང་ཉིད་དུ་བསྲེལ་བ་སྟེ་མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་བྱིན་རླབས་འཆགས་པ་རྣམས་ཡིན་ནོ། །མཁོ་བའི་ཡོ་ 7-464a བྱད་ཀྱི་གོས་ཕྲན་ཚེགས་ནི། དར་ཁ་ཕྱེད་དམ་རས་ཀྱི་དུམ་བུ་ཁྲུ་གང་གྲུ་བཞིར་མ་ལོངས་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་སེམས་ཀྱིས་བརྟགས་པ་འཆགས་པ་རྣམས་སོ། །བཞི་པ་ཆོས་གོས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་ཚུལ་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་དགོས་པའི་དོན་ནི། འཆང་འཇོག་གི་ལྟུང་བ་ཁེགས་པ་དང་། བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་ཆོས་གོས་མེད་པའི་ཉེས་པ་ཁེགས་པའོ། །གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་ལྔ་ལས། དང་པོ་ཡུལ་གང་གི་མདུན་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། །ཡུལ་དགེ་སློང་ཆོས་བདུན་ལྡན་གྱི་མདུན་དུའོ། །ཡུལ་མེད་ན་ནི་རང་གཅིག་པུས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་གནས་ནས་ཕྱུང་བས་ཀྱང་ངོ་། །ཞེས་པས་སོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་སྡོམ་པ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པ་དང་། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པའོ། །དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་ལེན་ན་ནི་དགེ་ཚུལ་གྱིས་ཀྱང་ཆོས་གོས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ། །སྡོམ་པ་གཏན་ནས་མེད་པ་འགའ་ཞིག་གིས་ཀྱང་ཆོས་གོས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་དགོས་པ་ཡོད་དེ། མ་སྐྱེས་པ་འཆང་ལྟུང་ལ་སྦྱོར་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་དགག་དགོས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་དངོས་པོ་གང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ལ་གསུམ་ལས། དང་པོ་འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་དངོས་པོ་ནི། གོས་རུང་ཞིང་ཚད་དང་ལྡན་པ་སྔར་བྱིན་
【現代漢語翻譯】 是必需用品的衣服。這些也分為實際的和次要的兩種。其中，作為生活必需品的實際衣服，應當視為每件都是比丘的必需品，例如，加持過的僧衣。如果將三件袈裟不加裁剪地鋪開，那麼對於一位比丘來說，三件僧衣也形成了生活必需品的加持，這是將每件衣服都視為生活必需品的特例。生活必需品的次要衣服包括帽子和腰帶等，這些都是通過生活必需品的意念來確定的。剩餘用品的實際衣服就像僧衣的補丁一樣，是那些形成了剩餘用品加持的物品。剩餘用品的次要衣服包括帽子上的補丁和腰帶上的補丁等，這些都是通過剩餘用品的意念來確定的。必需用品的實際衣服包括絲綢和棉布等，無論是衣服、貨物還是爲了佈施，或者是不確定用途的，都被儲存或作為貨物出售，這些都形成了必需用品的加持。必需用品的次要衣服包括半塊絲綢或不足一肘長的方形棉布等，這些都是通過必需用品的意念來確定的。第四，關於加持袈裟的方式，分為兩部分。第一，加持的必要性在於防止持有和放置的墮落，以及避免沒有加持袈裟的過失。第二，總結的意義有五點。第一，在誰的面前進行加持？在具備七種功德的比丘面前。如果沒有比丘，則自己獨自加持，從住所取出即可。第二，依靠什麼進行加持？依靠具有受具足戒資格，並且神識自然存在，身體處於正常狀態的人。如果要受比丘戒，那麼沙彌也應當加持袈裟。有些人即使沒有戒律也需要加持袈裟，因為如果將未加持的袈裟用於持有墮落，就會犯下惡作，因此需要避免。第三，加持什麼物品分為三類。第一，加持為生活必需品的物品是適合做衣服且符合尺寸的，之前已經加持過的。
【English Translation】 are the clothes of necessary items. These are also divided into two types: actual and minor. Among them, the actual clothes for living necessities should be regarded as each item being a necessity for a monk, such as a blessed Saṃghāṭī (僧衣). If three robes are laid out without cutting, then for one monk, three Saṃghāṭīs also form the blessing of the necessities of life, which is a special case of regarding each item of clothing as a necessity of life. Minor clothes for living necessities include hats and belts, etc., which are determined by the intention of living necessities. The actual clothes for surplus items are like patches on a Saṃghāṭī, which are those that form the blessing of surplus items. Minor clothes for surplus items include patches on hats and patches on belts, etc., which are determined by the intention of surplus items. The actual clothes for necessary items include silk and cotton cloth, etc., whether they are clothes, goods, or for the sake of giving, or stored or sold as goods without a definite purpose, these form the blessing of necessary items. Minor clothes for necessary items include half a piece of silk or a piece of cotton cloth less than a cubit square, etc., which are determined by the intention of necessary items. Fourth, regarding the method of blessing the Dharma robes, it is divided into two parts. First, the necessity of blessing is to prevent the downfall of holding and placing, and to avoid the fault of not having blessed Dharma robes. Second, the meaning of the summary has five points. First, in front of whom is the blessing performed? In front of a monk who possesses the seven qualities. If there is no monk, then bless it alone and take it out from the residence. Second, what is relied upon for blessing? Relying on someone who is qualified to receive full ordination, whose consciousness naturally exists, and whose body is in a normal state. If one is to receive the Bhikṣu (比丘) vows, then the Śrāmaṇera (沙彌) should also bless the Dharma robes. Some who have no vows at all also need to bless the Dharma robes, because if unblessed Dharma robes are used for holding and falling, it will become a misdemeanor, so it needs to be avoided. Third, what objects are blessed is divided into three categories. First, the objects blessed as necessities of life are suitable for making clothes and meet the size requirements, and have been blessed before.
གྱིས་བརླབ་པ་དང་མ་འབྲེལ་བའོ། །དམིགས་བསལ་ནི་གོས་མི་རུང་བ་ལ་ཡང་རྐྱེན་དབང་གིས་བྱིན་རླབས་འཆགས་ལ། ཚད་ལས་ལྷག་པ་ལ་ཡང་སྲ་བརྐྱང་གི་བྱིན་རླབས་འཆགས་ཤིང་། སྔར་བྱིན་རླབས་དང་ལྡན་པ་ལ་ཡང་དགེ་སློང་མས་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཀྱི་བྱིན་རླབས་འཆགས་སོ། །གཉིས་པ་ལྷག་པའི་ཡོད་བྱད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ 7-464b པའི་དངོས་པོ་ནི། གོས་རུང་ཞིང་ཚད་དང་ལྡན་པ་སྔར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དང་མ་འབྲེལ་པ་སྟེ་སྔར་དང་འདྲའོ། །འདི་ལ་ནི་སྔར་གྱི་དམིགས་བསལ་གསུམ་པོ་མེད་དོ། །འདིར་ཙང་དུ་ན་རེ། ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་བྱིན་རླབས་ནི་གོས་ཚད་དང་ལྡན་ན་མི་རུང་བ་ལ་ཡང་འཆགས་ཏེ། སོ་སོར་ཐར་པའི་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པ་ལས། དབྱིབས་མི་རུང་བ་ཟླུམ་པོ་ནི་མཁན་པོ་ལ་ཡིད་བརྟན་ཏེ་བཅང་བར་བྱའོ་ཞེས་བཤད་པས་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །བྱ་ཤ་རྒྱ་གསུམ་སོགས་འགྲེལ་པ་དེའི་རྗེས་སུ་མི་འབྲང་སྟེ། ལུང་གཞི་དང་ཀརྨ་ཤ་ཏམ་ལས། རུང་བར་མ་བགྱིས་པར་རུང་བ་བགྱིས་བར་འོས་པ་འདི་ཞེས་རུང་བ་དགོས་པར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཞིང་། རིགས་པས་ཀྱང་གནས་སྐབས་རྐྱེན་དབང་གིས་གནང་བ་ལས་གཞན་པའི་ཚེ་ན་གོས་མི་རུང་བ་རྣམས་ལོངས་སྤྱོད་མ་བཀག་པར་ཐལ་བར་གྱུར་ཏེ། གོས་མི་རུང་བ་ལ་ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་བྱིན་རླབས་འཆགས་ལ། ཡོ་བྱད་དེར་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ནི་ལོངས་སྤྱོད་པའི་ཆེད་དུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཟུར་སྔ་མ་ཁྱོད་ཀྱིས་ཁས་བླངས་སོ། །དེས་ན་གོས་མི་རུང་བ་དེ་དགེ་སློང་རང་གིས་བསྒྲུབ་ཏུ་མི་རུང་ལ། སྦྱིན་བདག་གིས་ཕུལ་ན་སྦྱིན་བདག་དེ་ཉིད་ལ་ཡིད་བརྟན་དེ་བཅང་བ་དང་། །ལོངས་སྤྱོད་པ་གནང་བ་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དངོས་ནི། གོས་ཁྲུ་གང་ཡན་ཆད་ཀྱི་ཚད་དང་ལྡན་པ་དང་སྔར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དང་མ་འབྲེལ་བའོ། །མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་བྱིན་རླབས་འདི་ནི་གོས་མི་རུང་བ་ཡང་འཆགས་ཏེ། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ཁོ་ནས་ལོངས་སྤྱོད་པར་མ་ངེས་པའི་ཕྱིར་དང་། དེ་ནི་དཀར་པོ་ཉིད་དང་། ཁ་ཚར་དང་ཕུན་ཚར་དང་བཅས་པ་ལ་ཡང་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བཞི་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི་སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་སྟེ་ཀརྨ་ཤ་ཏམ་ལས་ཤེས་པར་བྱའོ། །ལྔ་པ་བྱིན་ 7-465a གྱིས་བརླབ་པ་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ནི། སྔགས་ཀྱིས་རྒྱུ་རབ་སྟེ་གཞུང་ལས་ཆོས་གོས་བྱིན་རླབས་དབྱུང་དགོས་པར་གསུངས་ཀྱང་དབྱུང་བའི་ཆོ་ག་ནི་འདུལ་བའི་ལུང་དང་བསྟན་བཅོས་ལས་མ་གསུངས་སོ། །འོ་ན་དབྱུང་བའི་ཆོ་ག་འདི་གང་ནས་རྙེད་ཅེས་འདྲི་ན།སྔོན་མངའ་རིས་སྟོད་ཀྱི་ཀར་ཤའི་རྒྱ་དཔེའི་རྒྱབ་ལོགས་ལ་ཆོས་གོས་ཀྱི་བྱིན་རླབས་དབྱུང་བའི་ཆོ་ག་འདི་རྒྱ་ཡིག་ཏུ་བྲིས་པ་རྙེད་དོ། །རྟེན་དང་གོས་ཞིང་མ་ཡིན་པར་གྱུར་པ་དང་། གཞན་ལ་བྱིན
【現代漢語翻譯】 與加持無關。特殊情況是，不適合的衣服也會因緣起而產生加持，超過限度的也會產生堅固的加持，以前有加持的也會因比丘尼每半個月的加持而改變。第二種，作為剩餘物品的加持之物，是適合且符合標準的衣服，與之前的加持無關，與之前相同。但這裡沒有之前的三個特殊情況。這裡有人說，剩餘物品的加持，如果衣服符合標準，即使不適合也會產生加持，因為在《別解脫經廣釋》中說，『形狀不適合的圓形，可以信任堪布而持有』。但我不遵循《鳥肉廣釋》等，因為與《律經》和《業百法》中說的『不適合的要做成適合的』相矛盾，而且從理智上講，除了因特殊情況允許外，其他時候不適合的衣服不應該被禁止使用，因為不適合的衣服也會產生剩餘物品的加持，而加持這些物品是爲了使用。因此，你已經承認了之前的論點。所以，不適合的衣服比丘自己不能做，如果施主供養，可以信任施主而持有和使用。第三種，作為必需品的加持之物，是符合一肘以上標準的衣服，與之前的加持無關。這種必需品的加持也適用於不適合的衣服，因為不一定只有出家人才能使用，而且即使是白色的、有花邊的也沒有過錯。第四種，加持的儀軌分為前行、正行和結行三個部分，可以從《業百法》中瞭解。第五種，加持消失的原因是咒語，經典中說需要解除法衣的加持，但解除的儀軌在律經和論典中沒有說明。如果問從哪裡可以找到解除的儀軌，以前在阿里地區的噶夏寺的梵文經書背面，發現了用漢字書寫的解除法衣加持的儀軌。成為非所依之物和衣田，以及給予他人。 與加持無關。特殊情況是，不適合的衣服也會因緣起而產生加持，超過限度的也會產生堅固的加持，以前有加持的也會因比丘尼每半個月的加持而改變。第二種，作為剩餘物品的加持之物，是適合且符合標準的衣服，與之前的加持無關，與之前相同。但這裡沒有之前的三個特殊情況。這裡有人說，剩餘物品的加持，如果衣服符合標準，即使不適合也會產生加持，因為在《別解脫經廣釋》中說，『形狀不適合的圓形，可以信任堪布而持有』。但我不遵循《鳥肉廣釋》等，因為與《律經》和《業百法》中說的『不適合的要做成適合的』相矛盾，而且從理智上講，除了因特殊情況允許外，其他時候不適合的衣服不應該被禁止使用，因為不適合的衣服也會產生剩餘物品的加持，而加持這些物品是爲了使用。因此，你已經承認了之前的論點。所以，不適合的衣服比丘自己不能做，如果施主供養，可以信任施主而持有和使用。第三種，作為必需品的加持之物，是符合一肘以上標準的衣服，與之前的加持無關。這種必需品的加持也適用於不適合的衣服，因為不一定只有出家人才能使用，而且即使是白色的、有花邊的也沒有過錯。第四種，加持的儀軌分為前行、正行和結行三個部分，可以從《業百法》中瞭解。第五種，加持消失的原因是咒語，經典中說需要解除法衣的加持，但解除的儀軌在律經和論典中沒有說明。如果問從哪裡可以找到解除的儀軌，以前在阿里地區的噶夏寺的梵文經書背面，發現了用漢字書寫的解除法衣加持的儀軌。成為非所依之物和衣田，以及給予他人。
【English Translation】 Unrelated to blessing. A special case is that unsuitable clothes can also be blessed due to circumstances, and excessive amounts can also create a solid blessing. Those previously blessed can also change due to the blessing of a Bhikkhuni every half month. The second type, objects blessed as surplus items, are suitable and meet the standards, unrelated to previous blessings, and are the same as before. However, the previous three special cases do not apply here. Here, someone says that the blessing of surplus items, if the clothes meet the standards, can also occur even if they are unsuitable, because the 'Extensive Commentary on the Pratimoksha' says, 'Round shapes that are unsuitable can be held with trust in the Khenpo.' But I do not follow the 'Bird Meat Extensive Commentary' etc., because it contradicts the 'Vinaya Sutra' and the 'Karma Shatam' which say 'Unsuitable things should be made suitable,' and logically speaking, except for cases allowed due to special circumstances, unsuitable clothes should not be prohibited from use at other times, because unsuitable clothes can also generate the blessing of surplus items, and blessing these items is for use. Therefore, you have already admitted the previous argument. So, unsuitable clothes cannot be made by the Bhikkhu himself, and if a donor offers them, they can be held and used with trust in the donor. The third type, objects blessed as necessities, are clothes that meet the standard of one cubit or more and are unrelated to previous blessings. This blessing of necessities also applies to unsuitable clothes, because it is not necessarily only used by renunciates, and even if they are white or have lace, there is no fault. The fourth type, the ritual for blessing, is divided into three parts: preliminary, main, and concluding, which can be understood from the 'Karma Shatam.' The fifth type, the cause of the disappearance of blessing, is mantra. The scriptures say that the blessing of the Dharma robe needs to be removed, but the ritual for removal is not described in the Vinaya Sutra and treatises. If you ask where the ritual for removal can be found, previously on the back of a Sanskrit scripture from Karsha Monastery in Ngari, the ritual for removing the blessing of the Dharma robe written in Chinese characters was found. Becoming a non-supportive object and a field of clothing, and giving to others. Unrelated to blessing. A special case is that unsuitable clothes can also be blessed due to circumstances, and excessive amounts can also create a solid blessing. Those previously blessed can also change due to the blessing of a Bhikkhuni every half month. The second type, objects blessed as surplus items, are suitable and meet the standards, unrelated to previous blessings, and are the same as before. However, the previous three special cases do not apply here. Here, someone says that the blessing of surplus items, if the clothes meet the standards, can also occur even if they are unsuitable, because the 'Extensive Commentary on the Pratimoksha' says, 'Round shapes that are unsuitable can be held with trust in the Khenpo.' But I do not follow the 'Bird Meat Extensive Commentary' etc., because it contradicts the 'Vinaya Sutra' and the 'Karma Shatam' which say 'Unsuitable things should be made suitable,' and logically speaking, except for cases allowed due to special circumstances, unsuitable clothes should not be prohibited from use at other times, because unsuitable clothes can also generate the blessing of surplus items, and blessing these items is for use. Therefore, you have already admitted the previous argument. So, unsuitable clothes cannot be made by the Bhikkhu himself, and if a donor offers them, they can be held and used with trust in the donor. The third type, objects blessed as necessities, are clothes that meet the standard of one cubit or more and are unrelated to previous blessings. This blessing of necessities also applies to unsuitable clothes, because it is not necessarily only used by renunciates, and even if they are white or have lace, there is no fault. The fourth type, the ritual for blessing, is divided into three parts: preliminary, main, and concluding, which can be understood from the 'Karma Shatam.' The fifth type, the cause of the disappearance of blessing, is mantra. The scriptures say that the blessing of the Dharma robe needs to be removed, but the ritual for removal is not described in the Vinaya Sutra and treatises. If you ask where the ritual for removal can be found, previously on the back of a Sanskrit scripture from Karsha Monastery in Ngari, the ritual for removing the blessing of the Dharma robe written in Chinese characters was found. Becoming a non-supportive object and a field of clothing, and giving to others.
་པ་ལ་སོགས་པའོ། །ལྔ་པ་བསམ་པ་གང་གིས་བཅང་བ་ནི། འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་ལ་རང་གི་ཡིན་བསམ་པ་དང་། ལྷག་པོའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་ལ་གཞན་གྱི་ཡིན་བསམ་པ་དང་། མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་ལ་རང་གཞན་ཐུན་མོང་དུ་གང་མཁོ་བྱ་བའི་བསམ་པས་བཅང་སྟེ་རང་རང་གི་ཆོ་ག་ལས་ཤེས་སོ། ། གཉིས་པ་ལ། འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་གོས་བསྟེན་ཚུལ། །མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་གོས་བསྟེན་ཚུལ། །ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་བསྟེན་ཚུལ་ལོ། ། ༈ འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་གོས་བསྟེན་ཚུལ། དང་པོ་ནི། སྣམ་སྦྱར་དང་བླ་གོས་དང་སྟེ། བླ་གོས་འདི་ལ་འདུལ་བ་བསྡུས་པ་ལས་ཐང་པ་ཞེས་བཤད་དོ། །མཐང་གོས་དང་ཞེས་པ་ནི་ནང་གོས་ཏེ་ཆོས་གོས་གསུམ་གྱི་ཟླས་ཕྱེ་བའི་སྨད་གོས་སོ། །མཐང་གོས་ཀྱི་ཉིན་མོའི་གཟན་ཤམ་ཐབས་དང་ཞེས་པ་སྟེ། ལུང་ལས། སྔ་དྲོ་ཤམ་ཐབས་བགོ་སྟེ་ཞེས་སོ། །ཤམ་ཐབས་ཀྱི་གཟན་དང་ཞེས་ནུབ་མོའི་མཐང་གོས་ཀྱི་གཟན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས་ནུབ་མོའི་གོས་ཞེས་བཤད་དོ། །ལུང་ལས། ཤམ་ཐབས་རྣམས་རྔུལ་གྱིས་དྲི་མི་ཞིམ་པར་གྱུར་ནས་བཀའ་སྩལ་པ། ཤམ་ཐབས་ཀྱི་ཐེབས་ཆོངས་ཤིག་ཅེས་གསུངས་སོ། །ལུང་ལས། སྣམ་སྦྱར་རྔུལ་ཏེ་དྲི་མི་ཞིམ་ནས་བཀའ་སྩལ་པ། རྔུལ་གཟན་དང་སྟོད་ཆགས་ཆོངས་ཤིག་ཅེས་ལུང་ལས་སོ། །རྔུལ་གཟན་མཚན་མོའི་གོས་ཞེས་ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པ་ལས་ 7-465b སོ། །ལུང་ལས། རྔུལ་གཟན་དེ་ཡང་དྲི་མི་ཞིམ་ནས་བཀའ་སྩལ་པ། རྔུལ་གཟན་གྱི་གཟན་དང་ཞེས་པ་ནི་ལུང་ལས་སྟོད་ཆགས་ཀྱི་ཐེབས་ཆོངས་ཤིག་ཅེས་པའོ། །གདོང་ཕྱིས་དང་རྣག་གཟན་དང་སྟེ་ཆུར་ཁྲུ་དྲུག་དང་ཞེང་དུ་ཁྲུ་གསུམ་པའི་གོས་སོ། །གཡན་པ་དགབ་པ་དང་སྐྲ་བཟེད་དང་། གདིང་བ་དང་། དབྱར་གྱི་གོས་རས་ཆེན་བཅང་བར་བྱའོ། །སྣམ་སྦྱར་སོགས་ཆོས་གོས་གནང་བ་དེ་ཉིད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏེ་བཅང་བར་བྱའོ། །མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་ཀྱང་ངོ་སྟེ་རས་ཡུག་ལྟ་བུ་ཟོང་ལ་སོགས་པ་གང་མཁོ་བྱེད་པར་བསྔོས་པའོ། ། ༈ མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་གོས་བསྟེན་ཚུལ། མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་དེ་ནི་དཀར་པོ་ཉིད་དང་། ཁ་ཚར་ཕུན་ཚར་དང་བཅས་པ་ལ་ཡང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དགེ་འདུན་གྱི་ཡིན་ན་ཡང་ངོ་སྟེ་དཀར་པོ་ཉིད་དང་ཕུན་ཚར་ཉིད་དང་བཅས་པ་ལ་ཡང་ཉེས་པ་མེད་དོ། ། ༈ ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་བསྟེན་ཚུལ། གསུམ་པ་ནི། འཚོ་བའི་ཡོ་བྱད་དང་མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་དེ་གཉིས་ལས་གཞན་ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་ཀྱི་གོས་དུ་མ་ཡང་གཞན་ལ་ཡིད་བརྟན་པའི་སྒོ་ནས་རུང་བར་བྱས་ཏེ། ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏེ་བཅང་བར་བྱའོ། །བསྡུས་པ་ལས། གང་ཟག་ཅི་འདྲ་བས་ཆོས་གོས་ལྷག་པར་བཅང་བར་བྱ་ཞེ་ན། འཐོབ་པ་ཉུང་བ་དང་། བདེ་བས་བསྐྱེད་པ་དང་། ལྷ་ལས་ཚེ་འཕོས་པ་དང་། དངོས་པོ་ཡིད་དུ་འོང་བ་དང་། ན་བ་དང་། རྔུལ་དང་དྲི་མ་མང་བ་དང་། ཤིག་དང་སྲོ་མ་མང་བ་དང་། འ
【現代漢語翻譯】 等。第五，以何種想法持有呢？對於維持生計的衣物，認為是自己的；對於剩餘的衣物，認為是別人的；對於需要的衣物，則以自他共同所需為目的持有，各自按照自己的儀軌行事即可。 第二部分包括：維持生計的衣物使用方式、需要的衣物使用方式、剩餘的衣物使用方式。 關於維持生計的衣物使用方式： 首先，是僧裙（snam sbyar）、上衣（bla gos）等。這上衣，在《律藏·攝頌》中稱為『毯子』（thang pa）。『內衣』（mthang gos）是指內衣，即從三種法衣中劃分出來的下裙。『內衣的白天遮羞布』（mthang gos kyi nyin mo'i gzan sham thabs）等，如律藏所說：『早上穿遮羞布』。『遮羞布的遮蓋』（sham thabs kyi gzan）是指夜晚內衣的遮蓋，在《 टीका 》中說是夜晚的衣服。律藏中說：『遮羞布因汗水而產生難聞的氣味』，因此佛開示說：『做一個遮羞布的襯裡』。律藏中說：『僧裙因汗水而產生難聞的氣味』，因此佛開示說：『做一個汗巾和上衣的襯裡』，這是律藏中的說法。『汗巾是夜晚的衣服』，這是在《零星註釋》中說的。 律藏中說：『汗巾也因氣味難聞，佛開示說：汗巾的遮蓋』，這是律藏中所說的『做一個上衣的襯裡』。擦臉布、膿巾等，是長六肘、寬三肘的布。還有擦癢的布、剃頭布、坐墊和夏季的粗布等都要持有。僧裙等法衣在被賜予時，要立即加持並持有。需要的衣物也是如此，比如粗布等，凡是用於需要的物品都要奉獻出來。 關於需要的衣物使用方式： 需要的衣物是白色的，即使有各種裝飾和圖案也沒有過失。如果是僧眾的，是白色的，即使有各種裝飾和圖案也沒有過失。 關於剩餘的衣物使用方式： 第三，除了維持生計的衣物和需要的衣物之外，剩餘的許多衣物也可以通過信任的方式給予他人，然後作為剩餘的衣物加持並持有。在《攝頌》中說：『什麼樣的人應該持有剩餘的法衣呢？』答：『是那些獲得少、安樂生活、從天界轉生、擁有令人滿意的物品、生病、多汗和污垢、多虱子和跳蚤的人。』
【English Translation】 etc. Fifth, with what kind of thought should one hold them? For the clothing for sustenance, think of it as one's own; for the remaining clothing, think of it as belonging to others; for the necessary clothing, hold it with the intention of serving the needs of both oneself and others, and act according to one's own ritual. The second part includes: how to use clothing for sustenance, how to use necessary clothing, and how to use remaining clothing. Regarding the use of clothing for sustenance: First, there are the patchwork robe (snam sbyar), the upper garment (bla gos), etc. This upper garment is called 'blanket' (thang pa) in the Compendium of Vinaya. 'Inner garment' (mthang gos) refers to the undergarment, which is the lower skirt divided from the three Dharma robes. 'The daytime modesty cloth of the inner garment' (mthang gos kyi nyin mo'i gzan sham thabs) etc., as stated in the Vinaya: 'Wear the modesty cloth in the morning.' 'The covering of the modesty cloth' (sham thabs kyi gzan) refers to the covering of the inner garment at night, which is said to be the night clothes in the 《 टीका 》. The Vinaya says: 'The modesty cloths become unpleasant due to sweat,' so the Buddha taught: 'Make a lining for the modesty cloth.' The Vinaya says: 'The patchwork robe becomes unpleasant due to sweat,' so the Buddha taught: 'Make a sweat cloth and a lining for the upper garment,' this is stated in the Vinaya. 'The sweat cloth is the night clothes,' this is stated in the 《Minor Explanations》. The Vinaya says: 'The sweat cloth also becomes unpleasant due to odor, the Buddha taught: the covering of the sweat cloth,' this is what is meant in the Vinaya by 'make a lining for the upper garment.' Face cloths, pus cloths, etc., are cloths that are six cubits long and three cubits wide. Also, cloths for scratching, cloths for shaving, cushions, and summer coarse cloths should be held. When the Dharma robes such as the patchwork robe are given, they should be immediately blessed and held. The necessary clothing is also the same, such as coarse cloth, etc., whatever is used for necessary items should be dedicated. Regarding the use of necessary clothing: The necessary clothing is white, and there is no fault even if it has various decorations and patterns. If it belongs to the Sangha, it is white, and there is no fault even if it has various decorations and patterns. Regarding the use of remaining clothing: Third, in addition to the clothing for sustenance and the necessary clothing, many remaining clothing can also be given to others through trust, and then blessed and held as remaining clothing. In the Compendium it says: 'What kind of person should hold the remaining Dharma robes?' The answer is: 'Those who obtain little, live in comfort, are reborn from the heavens, possess satisfactory items, are sick, have much sweat and dirt, and have many lice and fleas.'
ཁྲུག་པ་མང་བའི་ཡུལ་ན་གནས་པ་དང་། ཞལ་ཏ་བྱེད་པ་ལས་ཀྱི་མཐའ་མང་བ་དང་། ཆོས་གོས་དེ་ལ་ཉོན་མོངས་པ་ཆུང་འབྲིང་ཆེན་པོ་དག་ལ་གཉེན་པོ་སོ་སོར་རྟོག་པའི་སྟོབས་ཅན་གྱིས་སོ་ཞེས་གང་ཟག་དགུས་ཆོས་གོས་ལྷག་པ་འཆང་དུ་གནང་བར་གསུངས་སོ། །ལྷག་པའི་ཡོ་བྱད་དུ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ན་སེམས་མི་བརྟན་པ་ལ་ཡིད་བརྟན་ཏེ་དེའི་མིང་གིས་རུང་བར་མི་བྱའོ། །ཡིད་བརྟན་པ་ལ་ནི་ 7-466a ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དགོས་སོ། །བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་ཡིད་བརྟན་ཏེ་དེའི་མིང་གིས་རུང་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་པས། ཡུལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དགོས་ཞེས་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏོ། །གང་ལ་ཡིད་བརྟན་པ་དེའི་མངོན་སུམ་དུ་རུང་བར་མི་བྱའོ། །ལུང་ལས། གང་ལ་ཡིད་བརྟན་པའི་དགེ་སློང་དེ་ཡུལ་གཞན་རྒྱ་མཚོའི་ཕ་རོལ་དུ་གནས་པར་གྱུར་པ་ཉིད་ན་ཡང་རུང་བར་བྱར་རུང་ཞིང་སྔར་བྱས་པ་ཡང་མི་ཉམས་སོ་ཞེས་སོ། །གང་ལ་ཡིད་བརྟན་པའི་དགེ་སློང་དེ་ཤི་ན་རུང་བ་ཉམས་སོ། །ཤི་བ་ཁོ་ནས་འཇིག་གམ་ཞེ་ན།ཤི་བར་ཤེས་ནའོ། །ཤི་ཡང་ཤི་བར་མ་ཤེས་ན་རུང་བ་མི་འཇིག་གོ་ཞེས་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏོ། །བབས་སམ་ཕམ་པ་བྱུང་ངམ་མཚན་གྱུར་ཏེ་དེ་ལྟར་ཤེས་ན་ཡང་འཇིག་པར་མངོན་ཏེ་འདི་ལ་ཆོ་ག་རྣམས་གྱུར་ཏོ། །ཞེས་བཤད་པས་སོ། །རུང་བར་བྱས་པའི་དངོས་པོ་ནི་རུང་བར་བྱེད་པ་བདག་པོ་ཉིད་དོ་སྟེ། གང་ལ་ཡིད་བརྟན་པའི་ཡུལ་དེ་ནི་བདག་པོ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏོ། ། ༈ སྤང་ལྟུང་ཕྱིར་བཅོས་ཁྱད་པར། བཞི་པ་ནི། སྤང་ལྟུང་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པ་སྤངས་པ་བདག་གིར་མི་བྱའོ། །སྤངས་པའི་ལྟུང་བྱེད་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཕྱིར་བཞག་པ་ཡིན་གྱི། སྦྱིན་པའི་ཕྱིར་བཞག་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྤང་ལྟུང་ཕྱིར་བཅོས་པ་ན་དངོས་པོ་དེ་སུ་ལ་སྤང་ཞེ་ན། དགེ་སློང་གང་ཟག་གཅིག་ལ་སྤང་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་མ་དང་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་སྤང་བར་མི་བྱའོ། །དགེ་འདུན་ལ་སྤང་བར་མི་བྱའོ། །གོ་བ་མི་གསལ་བ་གླེན་པ་ལ་སོགས་པ་ཡང་སྤང་བར་མི་བྱའོ། །བླུན་ཅིང་ཚུལ་མི་ཤེས་པ་ལ་མི་སྤང་ངོ་། །སྤང་ལྟུང་ཕྱིར་བཅོས་ཟིན་ཀྱང་སྤངས་པའི་རྫས་དེ་བདག་པོ་ལ་མ་བྱིན་ན་བདག་པོ་རང་གིས་བླང་ངོ་། །བླངས་ཀྱང་མ་སྟེར་ན་མཐུས་ཀྱང་དགུག་གོ ། ༈ གོས་ལ་མི་མཐུན་རྐྱེན་གཞན་སྤང་བ། ལྔ་པ་ནི། གོས་ག་ 7-466b བུར་ལ་སོགས་པའི་དྲི་དག་གིས་བགོས་པས་བཀྲུས་ཏེ་བསྒོ་བར་བྱའོ། །གོས་ལ་ས་ལ་སོགས་པའི་ཕྱེ་མ་དག་གིས་གོས་ན་སྤྲུགས་ཏེའོ། །སྣུམ་གྱིས་གོས་ན་རྩུབ་ཆལ་གྱིས་རྩུབ་པར་བྱས་ཏེའོ་སྟེ་ཐལ་ཆུ་ལ་སོགས་པས་བསྣུབས་ཏེ་བགོ་བར་བྱའོ། །ཆར་བབ་པའི་ཚེ་ཡང་གནས་སྟེང་གཡོགས་ཡོད་པ་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་གོས་དགེ་སློང་གིས་གོན་དུ་རུང་མོད་ཀྱི། །ཆར་འབབ་པའི་ཚེ་བླ་གབ་མེད་པར་དགེ
【現代漢語翻譯】 在爭吵眾多的地方居住，以及從事繁多的事務，對於那些擁有強大力量，能夠分別對治微、中、大煩惱的僧人，九位僧人被允許持有額外的袈裟。在加持額外的物品時，不要信任不穩定的心，不要以它的名義允許。對於信任者，需要智慧自然存在。不要信任未受具足戒者，不要以他的名義允許。這暗示了需要一個受過具足戒的地區。不要在信任者的面前允許。經文中說：『無論信任的僧人身處何地，即使在遙遠的他國或海洋的彼岸，也是可以允許的，並且以前所做的事情也不會失效。』如果信任的僧人去世，那麼允許就會失效。僅僅因為死亡就會失效嗎？如果知道他已經死亡。如果死亡但不知道已經死亡，那麼允許就不會失效，這暗示了這一點。如果（僧人）還俗、失敗或改變了戒相，並且知道這些情況，那麼允許也會失效，因為這些情況下儀式已經改變。』正如所說。被允許的物品是允許者的財產，但被信任的地區不是財產，這暗示了這一點。 第四，對於贖罪後重新制作的袈裟等物品，不應占為己有。贖罪後重新制作的墮罪之物是爲了放棄，而不是爲了佈施。在贖罪後重新制作墮罪之物時，應該將該物品捨棄給誰呢？應該捨棄給一位比丘。不應捨棄給比丘尼或未受具足戒者。不應捨棄給僧團。對於不清楚情況的愚笨之人等，也不應捨棄。不要捨棄給愚蠢且不懂規矩的人。即使贖罪後重新制作了墮罪之物，如果該物品沒有交給物主，物主可以自己取回。即使取回了，如果不給，也可以強行索要。 第五，用樟腦等香物清洗被污垢沾染的袈裟，然後穿戴。如果袈裟沾染了泥土等粉末，就抖掉。如果沾染了油脂，就用粗糙的東西擦拭，或者用灰水等擦拭后穿戴。下雨時，如果僧房有遮蓋物，僧團的袈裟可以允許比丘穿戴。下雨時，如果沒有遮蓋物，那麼...
【English Translation】 Living in a place with many disputes and engaging in numerous affairs, for those monks who possess the power to separately counteract minor, medium, and major afflictions, nine monks are allowed to hold extra robes. When blessing extra items, do not trust an unstable mind, and do not allow it in its name. For the trustworthy, wisdom must naturally abide. Do not trust one who has not received full ordination, and do not allow it in his name. This implies the need for a fully ordained area. Do not allow it in the presence of the trustworthy. The scripture says: 'Wherever the trusted monk is, even in a distant foreign land or across the ocean, it is permissible, and what was done before will not be invalidated.' If the trusted monk dies, the permission becomes invalid. Does it become invalid merely because of death? If it is known that he has died. If he dies but it is not known that he has died, then the permission does not become invalid, this is implied. If (the monk) disrobes, fails, or changes his monastic vows, and these circumstances are known, then the permission also becomes invalid, because in these cases the rituals have changed.' As it is said. The permitted item is the property of the one who permits it, but the trusted area is not property, this is implied. Fourth, for robes and other items that have been remade after expiation, one should not take possession of them. Items of offense that have been remade after expiation are set aside for abandonment, not for giving. When remaking an item of offense after expiation, to whom should the item be given? It should be given to one bhikshu (monk). It should not be given to a bhikshuni (nun) or one who has not received full ordination. It should not be given to the Sangha (community). It should also not be given to a foolish person, etc., who does not understand the situation clearly. Do not give it to someone who is foolish and does not know the rules. Even if an item of offense has been remade after expiation, if the item has not been given to the owner, the owner can take it back himself. Even if it is taken back, if it is not given, it can be forcibly demanded. Fifth, wash robes stained with dirt with fragrant substances such as camphor, and then wear them. If the robe is stained with dust or other powders, shake it off. If it is stained with oil, rub it with something rough, or wipe it with ash water or similar substances before wearing it. When it rains, if the monastery has a covering, the Sangha's robe can be worn by a bhikshu. When it rains, if there is no covering, then...
་འདུན་གྱི་གོས་མི་བགོ་བར་བྱའོ། །བཀྲུ་བཤལ་དང་། ཚོན་དང་། ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ལས་དང་། ཤིང་གཤག་པ་ལ་སོགས་པ་བྱེད་པའི་ཚེ་དགེ་འདུན་གྱི་གོས་མི་བགོའོ། ། ༈ རྙེད་པ་རྣམ་བཞག་སྤྲོད་པ། གཉིས་པ་ལ། བཅོལ་འཆོལ་བྱིན་པ་ཡིན་མིན་དབྱེ། །རྙེད་བླང་མི་བླང་བྱེ་བྲག་དབྱེ། །རྙེད་བགོ་གསུམ་དང་མི་བགོ་ལྔ། །རྙེད་དབང་མི་དབང་དབྱེ་བ་ཞར། །ཟས་རྙེད་འབྲིམ་པ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ། ། ༈ བཅོལ་འཆོལ་བྱིན་པ་ཡིན་མིན་དབྱེ། དང་པོ་ནི། མི་གཉིས་སམ་མང་པོས་དགེ་སློང་ལ་རྫས་བཅོལ་ཏེ་བཞག་ནས་ངེད་ཅག་ལྷན་ཅིག་འཚོགས་ཏེ་ལེན་དུ་འོང་བ་ཉིད་ལ་བྱིན་ཅིག་ཅེས་མ་བསྒོ་ན། ཕྱིས་རྫས་དེ་ལེན་པའི་ཚེ་ན་དང་པོ་ནས་བཅོལ་དུ་འོང་བའི་གང་ཟག་གཅིག་གཉིས་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར་དང་པོ་ནས་བཅོལ་དུ་འོང་བའི་གང་ཟག་འགའ་ཞིག་མ་འཚོགས་ཀྱང་འདོམས་པར་བྱེད་པ་རྫས་དེ་འཚོལ་དུ་འོང་བ་གང་རུང་ཞིག་ལེན་དུ་འོང་བ་ལ། དགེ་སློང་གིས་རྫས་དེ་བྱིན་པ་ནི་ཡང་དག་པར་བྱིན་པ་ཉིད་ཀྱི་གྲངས་སུ་གཏོགས་པ་ཡིན་ནོ། །འདིའི་ལུང་ནི་སྐྱེ་བོ་བཞིས་དགེ་སློང་ལ་གོས་གཏམས་པར་གྱུར་པ་གཅིག་གིས་ལེན་ན་སྩལ་བར་བགྱིའམ་ཉེ་བ་འཁོར་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །ངེད་བཞི་མ་འཚོགས་ན་བྱིན་ཅིག་ཅེས་བསྒོ་ན་ནི་གཅིག་གམ་གཉིས་ལེན་དུ་འོང་ན་མི་སྦྱིན་ནོ། །རྫས་དེ་འཚོལ་ཞིང་འདོམས་པར་བྱེད་པ་གྲོགས་དང་བཅས་པ་དེ་ལས་གཞན་ལེན་པར་བྱེད་པ་ལ་མི་སྦྱིན་ 7-467a ནོ་སྟེ་བདག་པོ་མ་ཡིན་པས་ཐོབ་རྒྱལ་དུ་བླང་བ་སྤང་བའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ རྙེད་བླང་མི་བླང་བྱེ་བྲག་དབྱེ། གཉིས་པ་ནི།སྨྱོན་པས་ཕུལ་ན་བླང་དུ་རུང་ངམ་མི་རུང་སྙམ་ན། སྨྱོན་པས་དགེ་སློང་རང་གི་ཉེ་དུ་མ་ཡིན་པ་དང་། སྨྱོན་པ་དེའི་ཁྱིམ་ནས་བླངས་པ་ལ་རྫས་དེ་དགེ་སློང་གིས་བླང་བར་མི་བྱའོ། །ཕ་སྤད་ནོར་གཅིག་ན་ཁྱིམ་བདག་གི་བུ་ཕས་རེ་ཞིག་བསྐྲད་པ་དེས་ཕོའི་ཁྱིམ་ནས་བླངས་ཏེ་རྫས་དགེ་སློང་ལ་འབུལ་ན་དེ་ལས་བླང་བར་བྱའོ། །དུར་ཁྲོད་ནས་རོའི་གོས་ཕྱིར་བཟློག་པ་དགེ་སློང་ལ་འབུལ་ན་ཡང་བླང་བར་བྱའོ། །དུར་ཁྲོད་ནས་ཕྱིར་བཟློག་པའི་གོས་དགེ་སློང་ལ་ཕུལ་བ་དེ་དགེ་སློང་ལས་ཕྱིར་དགུག་ན་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །དུར་ཁྲོད་ཀྱི་རྫས་དེ་དགེ་སློང་ལ་ཕུལ་ནས་དགེ་སློང་ལས་ཕྱིར་བཀུག་པ་དེ་སླར་ཡང་དགེ་སློང་ལ་ཕུལ་ཏེ་རྙེད་ན་བླང་ངོ་། ། ༈ རྙེད་བགོ་གསུམ་དང་མི་བགོ་ལྔ། གསུམ་པ་མི་བགོ་བ་ནི་ལྔ་སྟེ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་མཆོད་རྟེན་གྱི་དཀོར་དང་། འདིར་ཉན་ཐོས་དང་རང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་མཆོད་རྟེན་གྱི་དཀོར་ནི་འདིར་མ་གཏོགས་ཏེ། དེ་ནི་དགེ་སློང་གི་ནོར་ཉིད་དུ་བགོ་བར་བྱ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཞིང་དང་ལོ་ཐོག་ལ་སོགས་པ་འབྱུང་ཁུངས་དང་བགོ་བ་གསུམ་ནི། རྩ་བ་དང་འབྲས་བུ་དང་ཤིང་དང་གསུམ་བགོ་
【現代漢語翻譯】 不應穿僧眾的衣服。在洗滌、染色、製作缽具和劈柴等工作時，不應穿僧眾的衣服。 第二部分：財物分配的分類 分為五點：區分委託給予與非委託給予；區分接受與不接受財物；財物分配的三種情況與不分配的五種情況；財物所有權與非所有權的區分；食物財物的分配方式。 區分委託給予與非委託給予： 第一點：如果兩人或多人將物品委託給比丘（bhikshu，受過具足戒的出家人）保管，但沒有囑咐說『我們一起回來取時再給』，那麼之後取物品時，即使最初委託的人中有一兩個人不在，或者最初委託的人沒有全部到齊，只要來取物品的人中有任何一個來取，比丘將物品給予此人，這都屬於如法給予。此事的依據是：『如果四個人將衣服委託給比丘，其中一人來取，應該給予嗎？應該給予近侍。』如果囑咐說『我們四個人不到齊就不要給』，那麼一兩個人來取時就不能給。如果來尋找並索要物品的人不是委託人或其同伴，也不能給，因為不是所有者，爲了避免非法佔有。 區分接受與不接受財物： 第二點：如果有人認為瘋子給予的財物可以接受或不能接受，那麼如果瘋子不是比丘的親屬，並且從瘋子的家中取得的財物，比丘不應接受。如果父子財產共有，被父親暫時趕出的兒子從父親的家中取出財物供養比丘，可以接受。如果有人將墓地裡死者的衣服翻出來供養比丘，也可以接受。從墓地裡翻出來的衣服供養比丘后，如果又從比丘那裡要回去，應該給。墓地裡的財物供養比丘后，又從比丘那裡要回去，之後再次供養比丘，如果得到，可以接受。 財物分配的三種情況與不分配的五種情況： 第三點：不分配的情況有五種：如來（Tathāgata）的佛塔財物。這裡不包括聲聞（Śrāvaka）和獨覺佛（Pratyekabuddha）的佛塔財物，因為這些財物應該分配給比丘。土地和收成等來源和分配有三種：根、果實和樹木這三種可以分配
【English Translation】 One should not wear the robes of the Sangha (community of monks). When doing washing, dyeing, making alms bowls, and splitting wood, one should not wear the robes of the Sangha. Section on the Classification of Acquisitions The second part has five points: Distinguishing between entrusted giving and non-entrusted giving; distinguishing between accepting and not accepting acquisitions; three cases of acquisition distribution and five cases of non-distribution; distinguishing between acquisition ownership and non-ownership; how to accomplish the distribution of food acquisitions. Distinguishing Between Entrusted Giving and Non-Entrusted Giving: The first point: If two or more people entrust an item to a bhikshu (ordained monk) and leave it, without instructing, 'Give it only when we gather together to take it,' then later, when taking the item, even if one or two of the people who initially entrusted it are absent, or if some of the people who initially entrusted it do not all gather, as long as anyone who comes to seek the item comes to take it, the bhikshu giving the item is counted as a proper giving. The source for this is: 'If four people entrust a cloth to a bhikshu, should it be given if one person takes it? It should be given to the attendant.' If they instruct, 'Do not give it unless the four of us gather,' then it should not be given if one or two people come to take it. If someone other than the person seeking and requesting the item, or their companion, comes to take it, it should not be given, because they are not the owner, in order to avoid taking possession illegally. Distinguishing Between Accepting and Not Accepting Acquisitions: The second point: If someone wonders whether it is appropriate or not to accept something offered by a madman, if the madman is not a relative of the bhikshu, and the item is taken from the madman's house, the bhikshu should not accept the item. If a father and son share property, and the son, who has been temporarily expelled by the father, takes an item from the father's house and offers it to the bhikshu, it should be accepted. If someone turns over the clothes of a corpse in a charnel ground and offers them to the bhikshu, it should also be accepted. If clothes turned over from a charnel ground are offered to a bhikshu, and then taken back from the bhikshu, they should be given. If an item from a charnel ground is offered to a bhikshu, then taken back from the bhikshu, and then offered again to the bhikshu, it should be accepted if acquired. Three Cases of Acquisition Distribution and Five Cases of Non-Distribution: The third point: There are five cases of non-distribution: the property of the stupa (reliquary mound) of the Tathāgata (Buddha). Here, the property of the stupas of the Śrāvakas (hearers) and Pratyekabuddhas (solitary realizers) is not included, because that should be distributed as the property of the bhikshus. There are three sources and distributions of land and crops, etc.: roots, fruits, and trees—these three can be distributed.
བར་བྱའོ། །དེ་གསུམ་ལས་གཞན་པའི་ཟས་ཀྱི་དོན་དུ་སྦྱར་བ་འབྲས་གྲོ་ནས་ལ་སོགས་པ་དང་། སྣོད་སྤྱད་ལ་སོགས་པ་དགེ་འདུན་གྱི་སྤྱི་བུངས་གང་ཟག་ལ་བསྐོ་བས་ཉེ་བར་འཚོ་བར་བྱ་བ་དང་། ན་བའི་རུང་བ་སྨན་ཁང་དུ་གཏོགས་པ་ཨ་རུ་ར་ལ་སོགས་པ་ནི་གང་ཟག་སོ་སོའི་བདག་གིར་བྱ་བའི་ཕྱིར་བགོ་བར་མི་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། ། ༈ རྙེད་དབང་མི་དབང་དབྱེ་བ་ཞར། བཞི་པ་ནི།གྲོང་མཐའི་གནས་དང་དགོན་པའི་གནས་མཚམས་ཐ་དད་པ་ན་དགོན་པའི་གནས་དེར་དགེ་སློང་དག་དབྱར་གནས་ཏེ་དགག་དབྱེ་བྱས་ནས་མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་ཅིང་། གནས་མཚམས་གཅིག་ཏུ་གྱུར་པ་ན་དགོན་པར་དབྱར་ 7-467b ཚུལ་སྦྱོར་བའི་སྦྱིན་བདག་གིས་དགོན་པ་དེར་གྲོང་མཐའ་བའི་དགེ་འདུན་རྣམས་ཀྱང་བོས་ནས་མཆོད་སྟོན་དྲངས་ཏེ། ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པའི་རྙེད་པ་ཕུལ་བ་ན་སྦྱིན་བདག་གི་འདི་སྙམ་དུ་ཁོ་བོས་དགེ་འདུན་ཙམ་གྱི་ཕྱིར་འབུལ་བར་བྱ་སྟེ། རྙེད་པ་འདི་ནི་གང་དབང་བའི་དགེ་འདུན་དེས་ལེན་པར་འགྱུར་རོ་སྙམ་སྟེ། དེས་རྙེད་པ་དགེ་འདུན་ལ་འབུལ་ལོ་ཞེས་ཟེར་ན། དབྱར་གནས་དུས་ཀྱི་མཚམས་སུ་གཏོགས་པའི་དགེ་འདུན་དགོན་པ་བ་རྣམས་ཁོ་ན་དབང་ངམ། རྙེད་པ་འབུལ་དུས་ཀྱི་མཚམས་སུ་གཏོགས་པའི་དགེ་འདུན་རྣམས་ཀྱང་དབང་ཞེ་ན། རྙེད་པ་ལ་ནི་ཞེས་ཏེ་རྙེད་པ་འདི་དགེ་འདུན་ལ་འབུལ་ལོ་ཞེས་དགེ་འདུན་ཙམ་གྱི་ཕྱིར་འབུལ་བར་བྱེད་ན་དབྱར་གནས་པའི་རྙེད་པ་འདི་ལ་ནི། དབྱར་གནས་པའི་དུས་ཀྱི་མཚམས་སུ་གཏོགས་པའི་དགེ་འདུན་རྣམས་ཁོ་ན་དབང་བ་ཉིད་དུ་འཇུག་གོ། རྙེད་པ་དེ་གནས་ཀྱི་བསྟབས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སྲ་བརྐྱང་གི་གཞི་ཞུ་བ་ལས་གསུངས་ཏེ། དེའི་དོན་ནི་ཊཱི་ཀ་ལས། རྙེད་པ་དེ་དབྱར་གྱི་གནས་དེ་བསྒྲུབ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེས་ན་རྙེད་པ་འབུལ་དུས་ཀྱི་མཚམས་སུ་གཏོགས་པའི་དགེ་འདུན་གཞན་གྲོང་མཐའ་པ་རྣམས་མི་དབང་ངོ་། །ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། གལ་ཏེ་སྦྱིན་བདག་གིས་དགེ་སློང་འདི་དག་དང་གཞན་དག་ལ་ཡང་འབུལ་ལོ་ཞེས་ཡོངས་སུ་ཆད་པར་བྱེད་ན་དེའི་ཚེ་གཞན་དག་ཀྱང་དབང་བར་ཐེ་ཚོམ་མེད་དོ། །དབྱར་ཡུལ་རིང་དུ་གནས་ནས་དབྱར་རལ་བ་ནི་དབྱར་གནས་པའི་རྙེད་པ་མི་དབང་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་ན་དབྱར་གནས་པའི་རྙེད་པ་མི་དབང་ངོ་། །ཁྲིའམ་རེ་ལྡེའམ་སྤང་ལེབ་ལྟ་བུའི་རྫས་གཅིག་ཉིད་ཀྱིས་གཙུག་ལག་ཁང་གི་མཚམས་ཐ་དད་པ་དུ་མ་མནན་པར་རྫས་དེའི་སྟེང་དུ་འདུག་སྟེ། 7-468a ཆོ་ག་གཅིག་གིས་གཙུག་ལག་ཁང་མཚམས་ཐ་དད་པ་དུ་མར་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་ནི་དབྱར་གནས་པའི་རྙེད་པའི་སྐལ་བ་གཅིག་ཁོ་ནའོ། །དགེ་སློང་གཅིག་གིས་རྫས་ཀྱིས་མནན་ཏེ་གཙུག་ལག་ཁང་བཞིར་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་ན་ཡང་དབྱར་གནས་པའི་རྙེད་པའི་སྐལ་བ་ནི་བཞི
【現代漢語翻譯】 此外，對於這三種情況之外的食物，如稻米、小麥、大麥等，以及器皿等物品，應指定僧團中的某人負責分配，以維持生計。對於適合生病的藥物，如訶梨勒等，屬於醫療範疇，不應分配給個人佔有。 第四，關於施捨的權利歸屬問題： 如果村莊的地點和寺院的地點不同，僧侶們在寺院的地點安居，進行羯磨並劃定結界。如果地點合一，那麼供養寺院安居的施主邀請村莊的僧團前來應供，並供養法衣等財物。如果施主心想：『我將供養僧團，這些財物將由有權接受的僧團來領取。』如果他說：『我將財物供養僧團。』那麼，這些財物是隻屬於安居期間的寺院僧團，還是也屬於供養財物時的僧團呢？ 回答是：『對於財物』，如果爲了僧團而供養財物，那麼這些安居期間的財物，只屬於安居期間的僧團所有。正如《堅硬基礎經》所說，因為這些財物是爲了成就安居之地。正如 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋) 中所解釋的：『因為這些財物是爲了成就安居之地。』因此，供養財物時的其他僧團，即村莊的僧團，無權獲得。 如果有人問：『在所有情況下都是如此嗎？』 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋) 中說：『如果施主明確表示要供養這些僧侶和其他僧侶，那麼其他人也有權獲得，這是毫無疑問的。』如果有人長期居住在安居地，直到安居結束，那麼他就無權獲得安居的財物。如果他被逐出安居地，那麼他就無權獲得安居的財物。 如果一個物體，如床、墊子或木板，同時壓在多個寺院的結界上，並且有人坐在上面，以一種儀式在多個寺院結界中承諾安居，那麼他只能獲得一份安居的財物。 如果一個僧侶用物體壓住四個寺院的結界，並承諾在其中安居，那麼他可以獲得四份安居的財物。
【English Translation】 Furthermore, regarding food other than these three, such as rice, wheat, barley, etc., and items like utensils, a designated member of the Sangha should be appointed to distribute them for sustenance. As for medicines suitable for the sick, such as arura (訶梨勒), which fall under medical care, they should not be distributed for individual ownership. Fourth, regarding the allocation of offerings: If the location of a village and the location of a monastery are different, and monks observe the rainy season retreat (varṣa) at the monastery, perform the karma (羯磨) and demarcate the boundary, and if the locations become one, then if a patron who supports the monastery's retreat invites the Sangha from the village to a feast and offers robes and other items, thinking, 'I will offer to the Sangha, and these offerings will be received by the Sangha that has the right to receive them,' and says, 'I offer these items to the Sangha,' then do these offerings belong only to the Sangha of the monastery during the rainy season retreat, or do they also belong to the Sangha at the time of offering? The answer is: 'Regarding the offerings,' if the offerings are made for the Sangha, then these offerings during the rainy season retreat belong only to the Sangha during the rainy season retreat. As stated in the 'Solid Foundation Sutra,' because these offerings are for the accomplishment of the place of retreat. As explained in the ṭīkā (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：commentary): 'Because these offerings are for the accomplishment of the place of retreat.' Therefore, other Sanghas at the time of offering, i.e., the Sangha of the village, have no right to receive them. If someone asks, 'Is this the case in all situations?' The ṭīkā (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：commentary) says, 'If the patron explicitly states that they are offering to these monks and other monks as well, then there is no doubt that others also have the right to receive them.' If someone resides in the retreat for a long time until the end of the retreat, then they have no right to receive the offerings of the retreat. If they are expelled from the retreat, then they have no right to receive the offerings of the retreat. If an object, such as a bed, cushion, or plank, simultaneously presses on the boundaries of multiple monasteries, and someone sits on it, vowing to observe the rainy season retreat in multiple monastery boundaries with one ritual, then they can only receive one share of the offerings of the retreat. If a monk presses on the boundaries of four monasteries with an object and vows to observe the rainy season retreat in them, then they can receive four shares of the offerings of the retreat.
་མི་འོང་ངོ་། །སྐལ་བ་གཅིག་ཁོ་ནའོ། །གཅིག་དེ་གནས་གང་ནས་སྦྱིན་པར་བྱ་ཞེ་ན། རྫས་ཀྱིས་མནན་ཏེ་གནས་པར་ཁས་བླངས་པའི་གང་ཟག་དེ་ལ་གཙུག་ལག་ཁང་མཚམས་ཐ་དད་པ་དུ་མའི་གྲངས་ཇི་སྙེད་མནན་པ་རྣམས་སུ་བདག་ཉིད་གཏོགས་པར་བགྲང་བའི་ཆ་བསྡུས་ཏེ་མི་གཅིག་གི་སྐལ་བ་དབང་བ་ཉིད་དོ། །མཚམས་གཉིས་མནན་ན་མཚམས་རེ་རེ་ནས་སྐལ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་དབང་། མཚམས་བཞི་མནན་མཚམས་རེ་རེ་ནས་བཞི་ཆ་རེ་དབང་སྟེ། དེ་དག་སྤྱིར་བསྡུས་པས་སྐལ་བ་རངས་པོ་གཅིག་སྦྱིན་ནོ། །རྫས་ཀྱིས་མནན་ཏེ་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་ལས་གཞན་པ་རྫས་ཀྱིས་མནན་པར་གནས་གཅིག་ཏུ་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་ནས་དེ་མ་ཐག་ཏུ་གནས་ཐ་དད་གཞན་གཅིག་ཏུ་ཁས་བླངས་ཏེ། དགེ་སློང་གཅིག་གིས་ཉི་མ་གཅིག་ལ་སྔ་ཕྱི་རིམ་གྱིས་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་མར་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་ལ་ནི་དབྱར་གང་དུ་སྡོད་པ་ཡུན་རིང་བ་ཉིད་ཀྱིས་དེའི་རྙེད་པ་རྣམ་པར་བཞག་གོ། གང་དུ་ཡུན་རིང་དུ་གནས་པའི་གནས་དེ་གཅིག་པུ་ནས་དེའི་རྙེད་པའི་སྐལ་བ་རངས་པོ་གཅིག་སྦྱིན་པར་བྱའི། གནས་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ནས་སྐལ་བ་རེ་རེ་ཡང་མི་སྦྱིན་ལ། དེ་དག་ནས་ཆ་བསྡུ་བ་ཡང་མི་བྱའོ། །དགེ་ཚུལ་དང་དགེ་ཚུལ་མ་དག་ནི་དབྱར་གནས་པ་ལ་སོགས་པའི་དགེ་འདུན་ལ་ཕུལ་བའི་གོས་སམ། གོས་ཀྱི་རིན་གྱི་རྙེད་པ་ལ་སུམ་ཆད་བྲི་བ་སྟེ་ 7-468b སུམ་གཉིས་དབང་བ་ཉིད་དོ། །འོ་ན་ལུང་སིལ་བུ་ལས། དགེ་ཚུལ་དང་དགེ་ཚུལ་མ་དག་ལ་ནི་སུམ་ཆ་གཅིག་བྱིན་ཅིག་ཅེས་གསུངས་ལ། དེ་ཁོ་ན་ལྟར་ལུང་ཞུ་བ་དང་འོད་ལྡན་ལས་བཤད་ཅིང་། རྩ་བ་སུམ་བརྒྱ་པ་ལས་ཀྱང་། དགེ་ཚུལ་སུམ་ཆ་གཅིག་ཉིད་དབང་བར་འགྱུར། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་འདོད་ན་ཆ་གཉིས་ཏེ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། ལུང་ལ་འདོན་པ་ཐ་དད་པ་ལུགས་གཉིས་སུ་བྱུང་ཡང་ལུང་གང་ལས་མདོ་རྩ་བ་བསྡུས་པའི་ལུང་དེ་གཙོ་བོར་བྱས་ཏེ་མདོ་རྩ་འགྲེལ་ལྟར་བཟུང་ངོ་། །ལུང་སིལ་བུ་ལས། དགེ་སློང་ལ་ནི་ཆོས་གོས་གསུམ་དགོས་ཀྱི། དགེ་ཚུལ་ལ་ནི་སྟོད་གཡོགས་དང་མཐང་གོས་སུ་ཟད་ན་ཞེས་གསུངས་པས་ཀྱང་དགེ་ཚུལ་རྣམས་གོས་ཀྱི་རྙེད་པ་སུམ་གཉིས་དབང་བར་འཐད་དོ། །དགེ་ཚུལ་དང་དགེ་ཚུལ་མ་དག་ཟས་ཀྱི་རྙེད་པ་ལ་ནི་བསྙེན་རྫོགས་དང་མཉམ་པ་ཉིད་དོ། །ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་ལ་ཡང་མཉམ་པ་ཉིད་དོ་སྟེ་འདི་ལ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དག་ཀྱང་དབང་བ་ཉིད་དོ། །དགེ་ཚུལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་འདོད་པ་དང་དགེ་སློང་མ་དག་ཀྱང་གོས་ཀྱི་རྙེད་པ་ལ་དགེ་སློང་དང་མཉམ་པ་ཉིད་དོ། །འོ་ན་ལུང་སིལ་བུ་ལས། དགེ་ཚུལ་ཕ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་འདོད་པ་དང་། དགེ་སློབ་མ་ལ་སུམ་གཉིས་བྱིན་ཅིག་ཅེས་གསུངས་ལ། རྩ་བ་སུམ་བརྒྱ་པ་ལས། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་འདོད་ན་ཆ་གཉིས་ཏེ། ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། ལུང་ལས། འདོད་པ་ཐ་དད་པ་ལུགས་གཉིས་ས
【現代漢語翻譯】 不會有的。只有一份。如果問這一份應該從哪裡給予呢？對於以財物壓住而承諾居住的人，無論他壓住了多少寺院的不同界限，都將屬於他自己所擁有的份額，彙總起來，就等於一個人所應得的一份。如果壓住兩個界限，則每個界限擁有二分之一的份額。如果壓住四個界限，則每個界限擁有四分之一的份額。將這些份額彙總起來，就給予完整的一份。除了以財物壓住而承諾居住的人之外，如果有人以財物壓住在一個地方承諾安居，隨即又在另一個不同的地方承諾安居，那麼一位比丘在一天之內先後在多座寺院承諾安居，則以他安居時間最長的地方來決定他的所得。只從他居住時間最長的地方給予他完整的一份所得。不會從所有這些地方都給予一份，也不會從這些地方彙總份額。沙彌和沙彌尼在安居等供養僧眾的衣物或衣物價值的所得中，減少三分之一，即擁有三分之二的份額。 那麼，《律分品》中說：『應該給予沙彌和沙彌尼三分之一。』而且《律經》和《光明經》也是如此宣說的，三百頌根本律中也說：『沙彌將擁有三分之一的份額，如果想要受具足戒，則擁有二份。』這是否矛盾呢？雖然律經中有兩種不同的讀法，但應以從律經中摘錄根本律的律經為主，按照根本律的解釋來理解。律分品中說：『比丘需要三件法衣，而沙彌只需要上衣和下裙。』這也說明沙彌有權獲得三分之二的衣物所得。沙彌和沙彌尼在食物的所得方面，與受具足戒者相同。對於死者的遺物，也是相同的，即未受具足戒者也有權獲得。想要受具足戒的沙彌和比丘尼，在衣物的所得方面，與比丘相同。那麼，《律分品》中說：『對於想要受具足戒的沙彌和式叉摩尼，給予三分之二。』三百頌根本律中說：『如果想要受具足戒，則擁有二份。』這是否矛盾呢？律經中，對於想要（受具足戒）有不同的說法，有兩種方式
【English Translation】 It will not happen. There is only one share. If asked from where should this one share be given? For a person who has pledged to reside by being pressed down by property, no matter how many different boundaries of monasteries he has pressed down, the shares belonging to himself will be collected, and it will be equal to the one share that a person should receive. If two boundaries are pressed down, each boundary will have half a share. If four boundaries are pressed down, each boundary will have a quarter of a share. By collecting these shares together, a complete share is given. Apart from the person who has pledged to reside by being pressed down by property, if someone pledges to reside in one place by being pressed down by property, and immediately pledges to reside in another different place, then if a monk pledges to reside in multiple monasteries successively in one day, his gains will be determined by where he stays the longest. Only from the place where he stays the longest will a complete share of his gains be given. A share will not be given from each of those places, nor will shares be collected from them. Novice monks and novice nuns, in the gains of robes or the value of robes offered to the Sangha for retreats, etc., have a reduction of one-third, that is, they possess two-thirds of the share. Then, in the Vinaya-vibhanga, it is said: 'One-third should be given to novice monks and novice nuns.' Moreover, it is stated in the same way in the Vinaya-sutra and the Radiant Sutra, and also in the Three Hundred Verses Root, 'A novice monk will possess one-third of the share, and if he wants to take full ordination, he will have two shares.' Is this contradictory? Although there are two different readings of the Vinaya-sutra, the Vinaya-sutra that extracts the root of the Vinaya should be taken as the main one, and it should be understood according to the explanation of the root Vinaya. In the Vinaya-vibhanga, it is said: 'A monk needs three Dharma robes, but a novice monk only needs an upper garment and a lower skirt.' This also shows that novice monks are entitled to two-thirds of the gains from robes. Novice monks and novice nuns are equal to those who have taken full ordination in terms of the gains from food. It is also the same for the belongings of the deceased, that is, those who have not taken full ordination are also entitled to them. Novice monks who want to take full ordination and nuns are equal to monks in terms of the gains from robes. Then, in the Vinaya-vibhanga, it is said: 'Give two-thirds to a novice monk who wants to take full ordination and to a shikshamana.' In the Three Hundred Verses Root, it is said: 'If he wants to take full ordination, he will have two shares.' Is this contradictory? In the Vinaya-sutra, there are different statements about wanting (to take full ordination), there are two ways
ུ་བྱུང་ཡང་སྔར་བཞིན་མདོ་རྩ་འགྲེལ་ལྟར་བཟུང་ངོ་། །དགེ་སློང་ཕ་མ་གཉིས་ཀའི་དགེ་འདུན་འཚོགས་པ་ལ་རྙེད་པ་སྤྱིར་ཕུལ་ན་དགེ་སློང་དང་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱི་སྐལ་བ་བགོ་བ་ནི་གང་ཟག་གི་གྲངས་སུ་ཡོད་པ་ལས་མཉམ་པར་བགོ་བ་ཡིན་གྱི། དགེ་འདུན་གྱི་གྲངས་ལས་ཕྱེད་ཕྱེད་དུ་བགོ་བ་མ་ཡིན་ནོ། །སྔར་དགེ་འདུན་ལ་ 7-469a མཆོད་སྟོན་དྲངས་ནས་ཟས་ཀྱི་འཇུག་ཐོགས་སུ་རས་ཡུག་ལ་སོགས་ཀྱི་རྙེད་པ་འབུལ་བ་ན། དགེ་འདུན་ལ་འབུལ་ཞེས་སྤྱི་ཙམ་དུ་ཕུལ་གྱི། དགེ་སློང་རྣམས་ཁོ་ན་ལ་འབུལ་ལོ་ཞེས་བྱེ་བྲག་ཏུ་མ་བཅད་པ་དེ་ལ་དགེ་སློང་མ་དག་གིས་གནས་དེར་ཟས་ཟོས་པ་ཉིད་དག་ཀྱང་རྙེད་པའི་སྐལ་བ་དབང་བར་མི་འཇུག་པ་མ་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་གསར་དུ་ཁྲིམས་རྫོགས་ན་དགེ་སློང་མ་ཁྲིམས་རྫོགས་ནས་ལོ་ཉི་ཤུ་ལོན་ཀྱང་། སྟན་དང་ཆུ་དང་བསོད་ནམས་དག་ལ་དགེ་སློང་ནི་དགེ་སློང་མ་དག་པས་གཙོ་བོ་ཉིད་མ་ཡིན་པ་མ་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱི་ཚོགས་པ་ན་རྒན་མཐར་གྲལ་དུ་སྟན་བཞག་གོ། ལུང་སིལ་བུ་ལས། དགེ་ཚུལ་ཕ་ཞིག་འོང་ན་ཡང་དེར་འདུག་ལ་ཟོ་ཞིག་ཅེས་སོ། །མཆོད་སྟོན་ལ་སོགས་པ་ལ་དགེ་སློང་དང་བཅས་པ་ཉིད་ན་དགེ་སློང་དེ་དག་གིས་ཡོན་བཤད་བྱེད་མི་ནུས་ན་དགེ་སློང་མས་ཡོན་བཤད་པར་བྱའོ། ། ༈ ཟས་རྙེད་འབྲིམ་པ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པ། ལྔ་པ་ནི། དགེ་འདུན་ལ་ཟས་འབྲིམ་པར་བྱེད་པ་ཁྱིམ་པ་ལ་སོགས་པས་དགེ་འདུན་ལ་ཟས་སྦྱིན་པའི་ཕྱིར་དགེ་འདུན་གྱི་མདུན་དུ་ཟས་ཉེ་བར་བཞག་པ་ན། དགེ་འདུན་གྱི་གནས་བརྟན་གྱིས་ཟས་ལེན་པའི་དང་པོར་ཐམས་ཅད་ལ་སྙོམས་པར་བྲིམས་ཤིག་ཅེས་བསྒོ་བར་བྱའོ། །དགེ་འདུན་གྱིས་གནས་བརྟན་གྱི་འཁོར་ལ་བལྟས་ཏེ་འཁོར་མང་ལ་ཟས་ཉུང་བ་ཉིད་ཡིན་ན། དེའི་ཚེ་སྔ་མ་འཁོར་མང་ལ་ཟས་ཉུང་ཞེས་བརྗོད་ཅིང་ཁྱབ་པར་བྲིམས་ཤིག་ཅེས་སོ། །འཁོར་མང་ལ་ཟས་ཉུང་བ་ལས་གཞན་འཁོར་ཉུང་ལ་ཟས་མང་བ་ཉིད་ཡིན་ན་གནས་བརྟན་གྱིས་ཟས་འབྲིམ་པ་པོ་དེ་ལ་འཁོར་ཉུང་ལ་ཟས་མང་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བརྗོད་ཅིང་། ཅི་འབྱོར་བ་ཇི་ཙམ་གསོལ་སྤྱོད་པ་བྲིམས་ཤིག་ཅེས་བྱའོ། །དགེ་འདུན་གྱིས་རྒན་པའི་མཐར་ས་མ་པྲ་བ་ཏ་ཞེས་པ་ནི་པི་ཤམ་པྲ་མ་ཏ་ཞེས་པ་མི་མཉམ་པར་འགྱུར་བ་སྟེ། པི་ཤ་ 7-469b དུག་ཡིན་པས་དུག་ཏུ་གྱུར་པ་ཞེས་པའི་དོན་ཡིན་ལ། དེ་ལས་བཟློག་པ་ས་མ་པྲ་བ་ཏ་ཞེས་པ་མཉམ་པར་གྱུར་ཏེ་དུག་མེད་པར་འགྱུར་བའི་དོན་ཡིན་པས་འབྲིམ་མཁན་གྱི་དགེ་སློང་གིས་དེ་སྐད་བརྗོད་ན་ཟས་དུག་ཅན་ཡང་དུག་མེད་པར་འགྱུར་རོ། །དེས་ན་དེ་མ་བརྗོད་པར་དགེ་འདུན་གྱིས་གནས་བརྟན་གྱི་གྲལ་དེའི་དང་པོར་ཟས་བླང་བར་མི་བྱའོ། །ཟས་དྲང་བའི་ཕྱིར་སྦྱིན་བདག་གིས་ཟས་བསྡོགས་ཕན་ཡོན་བདག་གིས་གྲངས་བཅད་དེ་སྤྱན་དྲངས་པ་ལ་མགྲོན་དུ་བསྐོས་པའི་དགེ་སློང་
【現代漢語翻譯】 即使後來出現，也仍然按照以前的根本經和註釋來理解。如果比丘和比丘尼的僧團聚集在一起，供養的財物普遍供養給僧團，那麼比丘和比丘尼分配份額是按照人數平均分配，而不是按照僧團的數量分成兩半。以前，如果為僧團舉行供養宴會，在食物供應期間供養布匹等財物，如果只是普遍地說供養給僧團，而沒有特別指定只供養給比丘，那麼即使比丘尼在那裡吃了食物，也不允許她們獲得財物的份額。 即使新受具足戒的比丘，比丘尼受具足戒后已經二十年，在座位、水和福德等方面，比丘仍然比比丘尼更重要。在比丘尼的集會中，年長的比丘尼坐在最後。律藏零星部分中說：『即使來了一個沙彌，也讓他坐在那裡，拿一個勺子。』在供養宴會等場合，如果有比丘在場，但他們不能宣說功德，那麼應該由比丘尼來宣說功德。 如何分配食物供養？ 第五，關於為僧團分配食物，如果施主等爲了佈施食物給僧團，將食物放在僧團面前，那麼僧團的長老應該首先告誡說：『請平等地分配給所有人。』僧團觀察長老的眷屬，如果眷屬眾多而食物稀少，那麼就說：『以前眷屬眾多而食物稀少，請普遍地分配。』如果不是眷屬眾多而食物稀少，而是眷屬稀少而食物眾多，那麼長老就對分配食物的人說：『現在眷屬稀少而食物眾多，請按照所能享用的量來分配。』 僧團在年長者之後唸誦『薩瑪帕拉瓦達』（藏文：ས་མ་པྲ་བ་ཏ་），意為『皮夏姆帕拉瑪達』（藏文：པི་ཤམ་པྲ་མ་ཏ་），即不平等，『皮夏』（藏文：པི་ཤ་）是毒藥，所以意思是變成毒藥。與此相反，『薩瑪帕拉瓦達』（藏文：ས་མ་པྲ་བ་ཏ་）的意思是變得平等，變成無毒。因此，如果分配者唸誦這句話，即使食物有毒也會變成無毒。因此，在沒有唸誦這句話之前，僧團不應該首先從長老的行列中取食物。爲了端食物，施主準備食物，功德主限定了數量，迎請了被邀請的比丘。
【English Translation】 Even if it arises later, it should still be understood according to the previous root text and commentary. If a gathering of both Bhikshus and Bhikshunis makes offerings, and the acquired items are generally offered to the Sangha, then the allocation of shares to the Bhikshus and Bhikshunis should be equally distributed according to the number of individuals, and not divided in half according to the number of Sanghas. Previously, if a feast was offered to the Sangha, and offerings such as cloth were made during the food service, if it was generally said to be offered to the Sangha, without specifically designating it to be offered only to the Bhikshus, then even if the Bhikshunis ate food there, they would not be allowed to have a share of the acquired items. Even if a newly ordained Bhikshu, or a Bhikshuni who has been fully ordained for twenty years, in terms of seats, water, and merit, the Bhikshu is still more important than the Bhikshuni. In the assembly of Bhikshunis, the eldest Bhikshuni sits at the end. In the Miscellaneous Vinaya, it says: 'Even if a Shramanera comes, let him sit there and take a spoon.' In occasions such as offering feasts, if there are Bhikshus present, but they cannot expound on the merits, then the Bhikshuni should expound on the merits. How to Distribute Food Offerings? Fifth, regarding the distribution of food to the Sangha, if a householder or others, for the purpose of giving food to the Sangha, places the food near the Sangha, then the Sthavira (elder) of the Sangha should first admonish, saying: 'Please distribute it equally to everyone.' The Sangha observes the retinue of the Sthavira, and if the retinue is large and the food is scarce, then it is said: 'Previously, the retinue was large and the food was scarce, please distribute it widely.' If it is not that the retinue is large and the food is scarce, but rather that the retinue is small and the food is abundant, then the Sthavira says to the distributor of food: 'Now the retinue is small and the food is abundant, please distribute as much as can be consumed.' The Sangha recites 'Sama Pravata' (藏文：ས་མ་པྲ་བ་ཏ་) after the elders, which means 'Pisham Pramata' (藏文：པི་ཤམ་པྲ་མ་ཏ་), which means unequal. 'Pisha' (藏文：པི་ཤ་) is poison, so it means to become poison. Conversely, 'Sama Pravata' (藏文：ས་མ་པྲ་བ་ཏ་) means to become equal, to become non-toxic. Therefore, if the distributor recites this phrase, even if the food is poisonous, it will become non-toxic. Therefore, without reciting this phrase, the Sangha should not first take food from the ranks of the elders. For the purpose of offering food, the benefactor prepares the food, the merit holder limits the quantity, and invites the invited Bhikshus.
དག་ལས་གཞན་པའི་དགེ་སློང་དག་གློ་བུར་དུ་ལྷགས་ན། སྦྱིན་བདག་དེ་ལ་མགྲོན་དུ་བསྐོས་པའི་དགེ་སློང་དག་གིས་སྦྲན་པར་བྱའོ། ། ༈ ན་དང་ཤི་ལ་ཅི་ལྟར་བསྒྲུབ་པ། གསུམ་པ་ནི། དགེ་སློང་གི་ཆོས་གོས་གསུམ་དགེ་འདུན་ནམ་གང་ཟག་ལ་སྦྱིན་དུ་གཞུག་པར་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་ནད་པས་དགེ་འདུན་ལ་ཆོས་གོས་གསུམ་འབུལ་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་ནད་སོས་པར་འགྱུར་བ་ཉིད་ན་འདི་ལ་ཕྱིས་སྦྱིན་ནོ་སྙམ་པ་དེ་ལས་གཞན་པའི་ཡིད་ཀྱིས་བླང་བར་མི་བྱའོ། །ཤི་བའི་རོ་ནི་སྟོད་གཡོགས་དང་སྨད་གཡོགས་གཉིས་ཀྱིས་གཡོགས་ཏེ་རོ་བོར་རོ། །སྟོད་གཡོགས་དང་སྨད་གཡོགས་འབྲིང་གིས་སོ་ཞེས་པ་ནི་འདིས་བཅས་པ་གསུམ་བསྟན་ཏེ། སྒྲུབ་པ་དངོས་སུ་བསྟན་པས་དགག་པ་གཉིས་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏེ། ལུང་གླེང་གཞི་ལས། གོས་བཟང་པོས་ཀྱང་མ་དོར་ཅིག །ངན་པ་དང་ཡང་མ་དོར་བར་འབྲིང་པོ་དང་ལྷན་དུ་དོར་ཅིག་ཅེས་གསུངས་སོ། །སྟོད་གཡོགས་དང་སྨད་གཡོགས་གཉིས་ཀྱི་རྫས་ལྷག་མས་རོ་དོར་བར་མི་བྱ་སྟེ། སྟོད་གཡོགས་དང་སྨད་གཡོགས་ཟུང་ཞིག་ལས་གཞན་པའི་གོས་མང་པོ་རྣམས་དང་ལྷུང་བཟེད་དང་བཅས་ཏེ་དོར་བར་མི་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། ། ༈ སྐབས་སྔ་མ་མཐར་སྦྱར་བ། བཞི་པ་ནི། སྐ་རགས་ཀྱིས་ཤམ་ཐབས་མ་བཅིངས་པར་གྲོང་དུ་འཇུག་པར་མི་བྱའོ། །སྐ་རགས་ཁྲིས་གཅིག་ 7-470a གིས་ཀྱང་མི་བྱའོ། །གོས་ཀྱི་གཞི་ཕྲན་ཚེགས་ལ་སོགས་པ་ཞུ་བ་དང་བཅས་པ་རྫོགས་སོ།། །།འདིར་སྨྲས་པ།ཡུལ་གྱི་དུག་གི་རྣམ་པར་མ་ཟིན་ཅིང་། །འདོད་པའི་སྦྲང་རྩིའི་རོ་ལ་མ་གཡེང་བར། །འཁོར་བའི་སྲིད་པ་གཅོད་པའི་ཁུར་ཁྱེར་བའི། །བརྟུལ་ཞུགས་ཅན་གྱིས་དགེ་ལ་ཅི་ཡང་སྤྲོ། །རང་ཕྱོགས་ལ་ཆགས་གཞན་ལ་རྣམ་འཚེ་བ། །དམྱལ་བའི་བུད་ཤིང་རྒྱུ་གཅིག་ལས་རྣམས་ནི། །བསྟན་ཞུགས་གཟུགས་བརྙན་རྣམས་ཀྱིས་བསྒྲུབ་པ་སྟེ། །འདི་འདྲའི་དགེ་སྦྱོང་མཐོང་བར་མ་གྱུར་ཅིག །ཤ་ཁྲག་ཟད་པས་མལ་དུ་གནས་བཅས་ཤིང་། །སྲོག་གི་འགྲོ་བ་ཟད་པའི་ཤུགས་རིངས་ཅན། །ད་ལྟ་འཆི་བར་ངེས་པའི་སྐྱེས་བུ་བཞིན། །རྟག་ཏུ་ངེས་འབྱུང་ཐོབ་དེས་དལ་བ་རྙེད། །རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། གོས་ཀྱི་གཞིའི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། །། ༈ མི་རུང་ཕལ་ཆེར་ཀོ་ལྤགས་ཀྱི་གཞི། གསུམ་པ་ལ། དབུས་དང་མཐའ་འཁོབ་ས་མཚམས་བསྟན། །མཆིལ་ལྷྭམ་གནང་མི་གནང་སོགས་བཤད། །ཀོ་པགས་གནང་མི་གནང་སོགས་བཤད། །ཆུ་ལ་བགྲོད་སྐབས་བསླབ་བྱའོ། ། ༈ དབུས་དང་མཐའ་འཁོབ་ས་མཚམས་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། མཐའ་འཁོབ་ངེས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཡུལ་དབུས་བཤད་པར་བྱ་སྟེ། ཡུལ་དབུས་རྡོ་རྗེའི་གདན་བཞུགས་ཏེ་ཡུལ་དབུས་ཀྱི་མཚམས་བསྟན་པར་བྱའོ། །དབུས་དང་མཐའ་འཁོབ་ཀྱི་མཚམས་དེ་གང་ཞེ་ན། ཤར་དུ་ནི་ལི་ཁ་ར་ཤིང་འཕེལ་གྱི་གྲོང་ཁྱེར་ཏེ། ལུང་གཞི་ལས།
【現代漢語翻譯】 如果來了其他的比丘，被指定為客人的比丘應該招待他們。 如何處理疾病和死亡？ 第三，比丘的三件法衣不能施捨給僧團或個人。如果生病的比丘要將三件法衣供養給僧團，僧團不應以『等他病好后再施捨』的想法之外的其他想法接受。對於死者的屍體，用上衣和下衣覆蓋后丟棄。『用中等的上衣和下衣』，這表明了三條戒律，直接表明了處理方式，間接表明了兩種禁止情況。正如《律藏根本》中所說：『不要丟棄好的衣服，也不要丟棄壞的衣服，而是和中等的衣服一起丟棄。』不要用剩餘的上衣和下衣的材料丟棄屍體，除了上衣和下衣之外的許多衣服以及缽都不能丟棄。 第四，不繫腰帶就進入村莊是不允許的。也不允許只用一指寬的腰帶。關於衣服的基礎，包括細微之處等的解釋到此結束。這裡說到：對於那些沒有被世俗的毒藥所迷惑，也沒有被慾望的蜂蜜所誘惑的人，對於那些肩負著斬斷輪迴重任的苦行者來說，對於善行應該充滿喜悅。那些執著于自己，傷害他人，將要成為地獄之火的燃料的人，那些以僧人形象出現的人所做的事情，不要讓我看到這樣的修行者。那些血肉耗盡，安住在床上，生命即將耗盡的人，就像現在註定要死去的人一樣，應該始終尋求解脫，從而獲得閑暇。在《廣大釋》的《太陽輪》中，關於衣服的基礎的解釋到此結束。 第三部分：皮革的基礎，包括：指示中心和邊遠地區的分界線；討論允許或不允許穿鞋；討論允許或不允許使用皮革；以及在水中行走時的行爲準則。 首先，爲了確定邊遠地區，需要說明中心地區。中心地區是金剛座所在地，需要標明中心地區的邊界。那麼，中心地區和邊遠地區的邊界是什麼呢？東邊是利卡拉辛哈帕爾的城市。正如《律藏根本》中所說：
【English Translation】 If other monks arrive unexpectedly, the monks who have been designated as guests should entertain them. How to deal with sickness and death? Third, the three robes of a monk should not be given to the Sangha or an individual. If a sick monk wants to offer the three robes to the Sangha, the Sangha should not accept them with any thought other than 'to give them later when he recovers from his illness.' For the corpse of the deceased, cover it with an upper garment and a lower garment and discard it. 'With a medium upper garment and lower garment,' this indicates three precepts, directly indicating the method of disposal, and indirectly indicating two prohibitions. As it is said in the Vinaya-mula: 'Do not discard good clothes, nor discard bad clothes, but discard them together with medium clothes.' The corpse should not be discarded with the remaining materials of the upper garment and lower garment, and many clothes other than a pair of upper and lower garments, as well as the bowl, should not be discarded. Fourth, it is not allowed to enter a village without tying the lower garment with a belt. It is also not allowed to use a belt that is only one finger wide. The explanation regarding the basis of clothing, including minor details, ends here. Here it is said: For those who are not deluded by the poison of the world, nor distracted by the honey of desire, for those ascetics who bear the burden of cutting off the cycle of existence, there should be joy in virtue. Those who are attached to themselves and harm others, who are the fuel for the fire of hell, the deeds done by those who appear in the image of monks, may I not see such practitioners. Those who are exhausted of flesh and blood, dwelling on the bed, with the strength waning as life comes to an end, like a person who is now destined to die, should always seek liberation, thereby obtaining leisure. In the 'Wheel of the Sun' of the 'Extensive Commentary,' the explanation regarding the basis of clothing ends here. Part 3: The basis of leather, including: indicating the boundaries of the central and remote regions; discussing whether or not it is permissible to wear shoes; discussing whether or not it is permissible to use leather; and the code of conduct when walking in water. First, in order to determine the remote regions, it is necessary to explain the central region. The central region is where the Vajra Throne is located, and the boundaries of the central region need to be marked. So, what are the boundaries of the central and remote regions? To the east is the city of Likhara Simhapal. As it is said in the Vinaya-mula:
ལི་ཁར་ཤིང་འཕེལ་ཞེས་བྱ་བའི་གྲོང་ཁྱེར་ཡོད་དེ་ཞེས་གསུངས་ལ། འོད་ལྡན་ལས་ཀྱང་། ལི་ཁར་ཤིང་འཕེལ་ཞེས་བྱ་བའི་གྲོང་ཁྱེར་ཡོད་དོ་ཞེས་སོ། །མ་ག་དྷ་བཟང་མོའི་རྟོགས་པ་བརྗོད་པ་ལས། བུ་རམ་ཤིང་འཕེལ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། ལི་ཁ་ར་ནི་བུ་རམ་གྱི་དབུ་བ་རོ་ཁྱད་པར་བ་འབྱུང་བའི་བུར་ཤིང་གི་བྱེ་བྲག་གོ། དེའི་མདུན་གྱི་ནགས་ལི་ཁ་རའི་ཤིང་ཚང་ཚིང་ཅན་ཞེས་བྱའོ། །ལྷོར་འདམ་བུ་ཅན་ཞེས་བྱ་བའི་ 7-470b གྲོང་ཁྱེར་གྱི་ལྷོ་ན་ཆུ་ཀླུང་འདམ་བུ་ཅན་དེ་ཞེས་བྱའོ། །འདམ་བུ་ཅན་ཞེས་བྱའི་ཆུ་བོ་ཡོད་པ་དེ་ནི་དབུས་སོ་ཞེས་ལུང་ལས་སོ། །ནུབ་ཏུ་ནི་བྲམ་ཟེ་ཀ་བ་དང་ཉེ་བའི་ཀ་བ་ཞེས་པའི་མིང་གིས་གྲོང་ཀ་བ་དང་ཉེ་བའི་ཀ་བ་ཞེས་བྱ་བ་ཡོད་དེ། དེ་ནི་དབུས་སོ་ཞེས་ལུང་ལས་སོ། །དེ་གཉིས་ཕན་ཆད་ནི་མཐའ་འཁོབ་ཡིན་ནོ། །བྱང་དུ་ནི་ཨུ་པ་ཤི་རའི་རི་ཞེས་བྱ་བའི་དབུས་ན་ཡོད་པ་ནི་དབུས་དང་ཕྱི་རོལ་ནི་མཐའ་འཁོབ་བོ། །ཨུ་ཤི་ར་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དྲེས་མའི་རྩ་བའོ་ཞེས་མའི་སོ་ཐར་འགྲེལ་པ་ནའོ། །དེ་ནི་ཆེད་དུ་བརྗོད་པའི་ཚོམས་ཀྱི་འགྲེལ་པ་ལས་ཀྱང་རྩེ་དྲེས་མ་ཡིན་པར་བཤད་དོ། །འོ་ན་ལི་ཁ་རའི་ཤིང་ཚང་ཚིང་ཅན་དེ་ཉིད་དུ་མཐའ་འཁོབ་ཀྱི་གྲངས་ཚང་བ་སྟེ། ལྔའི་ཚོགས་ཀྱིས་བསྙེན་རྫོགས་གནང་ངམ་མི་གནང་། དེ་བཞིན་དུ་ཨུ་ཤི་རའི་རི་དེ་ཉིད་ཡུལ་དབུས་སུ་གཏོགས་སམ་མཐའ་འཁོབ་ཏུ་གཏོགས་ཞེས་འདྲི་ན། འདུལ་བ་བསྡུས་པ་ལས། ལ་ཁར་ཚང་ཚིང་ཨུ་ཤི་རི། །དེ་བཞིན་གྲོང་དང་ཉེ་བའི་གྲོང་། །ཆུ་ཀླུང་འདབ་བུ་མདའ་རྒྱུ་སྟེ། །ཤར་དང་བྱང་ཕྱོགས་སོགས་རྣམས་སུ། །འདི་ནི་མཐའ་འཁོབ་མཚན་ཉིད་དོ། །ཞེས་དེ་རྣམས་མཐའ་འཁོབ་ཡིན་པར་བཤད་ཀྱང་། ལུང་ཀོ་པགས་ཀྱི་གཞི་ལས། ལི་ཁ་རའི་ཚང་ཚིང་ཞེས་བྱ་བ་དེ་ནི་དབུས་ཏེ། དེ་ཕན་ཆད་ནི་མཐའ་འཁོབ་བོ། །ཨུ་ཤི་རའི་རི་ཞེས་བྱ་བ་ཡོད་དེ། དེ་ནི་དབུས་སོ། །དེ་ཕན་ཆད་ནི་མཐའ་འཁོབ་བོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། ༈ མཆིལ་ལྷྭམ་གནང་མི་གནང་སོགས་བཤད་པ། གཉིས་པ་ནི། ལུང་ལས། དགེ་སློང་གིས་མཆིལ་ལྷྭམ་བཅང་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ་སྔར་བཅས་མཛད་དོ། །དེ་ལ་གནང་བ་རྗེས་བཅས་མང་པོ་ཡོད་པ་ནི་འདི་རྣམས་ཡིན་ཏེ། མཐའ་འཁོབ་ཏུ་རྐང་པ་བསྐྱབ་པའི་ཕྱིར་མཆིལ་ལྷྭམ་དག་བཅང་བར་བྱའོ། །མཆིལ་ལྷྭམ་ནི་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པར་ལྷྭམ་བོལ་མེད་པ་ལ་བཤད་ཅིང་། དེས་ན་ལྷྭམ་ 7-471a འགག་བཅད་དུ་གྲགས་པ་འདི་ལ་མཆིལ་ལྷྭམ་ཟེར་བ་འདྲ་སྟེ་མཆིལ་པའི་སྒྲ་དོན་ལ་ཁོ་བོས་ལེགས་པར་བརྟགས་ཀྱང་དཔྱད་གཞི་ཆེ་བར་སྣང་བས་འདིའི་རྒྱ་དཔེའི་བྱིངས་ལ་བརྟག་དགོས་ཤིང་། ལྷྭམ་པོ་ལ་ནི་ལྷྭམ་གྱི་སྣའམ་མཐོངས་ལ་ངོས་འཛིན་པས་འགག་བཅད་ཉིད་ཡིན་པར་འཁུམས་སོ། །ཁ་ཅིག་ལྷྭམ་ཡུ་རིང་ཐུང་གི་དབྱེ་བ་མེད་པར་ལྷྭམ་སྤྱི་ལ་ཡང
【現代漢語翻譯】 據說，有一個名為『麗卡爾·辛培爾』（Likhar Shingphel，地名，意為『樹木繁茂的麗卡爾』）的城市。在《光明經》中也說：『有一個名為麗卡爾·辛培爾的城市。』在《瑪嘎達·桑莫的傳記》中，則說是『布拉姆·辛培爾』（Buram Shingphel）。麗卡拉（Likhara）是一種特殊的甘蔗，能產出優質的糖蜜。其前面的森林被稱為『麗卡拉樹木茂盛之地』。 南方有一個名為『丹布堅』（Dambujen，地名，意為『蘆葦叢生』）的城市，該城的南方有一條名為『丹布堅』的河流。經文中說，這條名為『丹布堅』的河流位於中心地帶。西方則有一個名為『靠近卡瓦的婆羅門卡瓦』（Bramze Kawa dang nyewai Kawa，地名，意為『婆羅門卡瓦附近』）的村莊，它也位於中心地帶。這兩個地方之外的區域都是邊遠地區。北方有一個名為『烏帕希拉山』（Upa Shirai Ri，地名）的地方，其中心地帶是中心區域，外部則是邊遠地區。《瑪依索塔爾註釋》中說，烏希拉（Ushira）是一種香根草的根。但《特殊偈頌彙編註釋》中說，它不是香根草。 那麼，麗卡拉樹木茂盛之地是否具備邊遠地區的全部條件，是否允許五人僧團在此授具足戒？同樣，烏希拉山屬於中心區域還是邊遠地區？對此，《律藏精簡本》中說：『麗卡爾茂盛地，烏希拉山，以及靠近村莊的村莊，蘆葦叢生的河流，東方和北方等地，這些都是邊遠地區的特徵。』雖然經中說這些都是邊遠地區，但在《律藏根本說一切有部毗奈耶》中說：『麗卡拉茂盛之地是中心區域，其外才是邊遠地區。』還說：『有一個名為烏希拉山的地方，它是中心區域，其外才是邊遠地區。』 關於是否允許穿鞋等問題的討論： 第二部分是關於鞋子的討論。經文中說：『比丘不應穿鞋』，這是最初的規定。但後來又有很多允許的情況，例如：在邊遠地區爲了保護雙腳，可以穿鞋。這裡的『鞋』指的是五十頌中沒有鞋幫的鞋子。因此，現在所說的『鞋幫』似乎就是這裡所說的鞋子。雖然我對『鞋』這個詞的含義進行了仔細研究，但似乎還有很大的探討空間，需要參考梵文原本。鞋幫指的是鞋子的前端或開口，因此可以確定就是鞋幫。有些人認為，無論鞋子的長短，都可以統稱為鞋子。
【English Translation】 It is said that there is a city called 'Likhar Shingphel' (a place name, meaning 'Likhar with abundant trees'). Also in the 'Radiant Light Sutra', it says: 'There is a city called Likhar Shingphel.' In 'The Biography of Magadha Sangmo', it is said to be 'Buram Shingphel'. Likhara is a special kind of sugarcane that produces high-quality molasses. The forest in front of it is called 'The Abundant Trees of Likhara'. To the south, there is a city called 'Dambujen' (a place name, meaning 'abundant with reeds'), and to the south of that city is a river called 'Dambujen'. The scriptures say that the river called 'Dambujen' is located in the central region. To the west, there is a village called 'Brahmin Kawa near Kawa' (a place name, meaning 'near Brahmin Kawa'), which is also located in the central region. The areas beyond these two places are remote regions. To the north, there is a place called 'Mount Upa Shirai' (a place name), and its central area is the central region, while the outside is the remote region. The 'Commentary on the Mother's Pratimoksha' says that Ushira is the root of a fragrant grass. However, the 'Commentary on the Collection of Special Verses' says that it is not fragrant grass. So, does the abundant trees of Likhara meet all the conditions of a remote region, and is it permissible for a group of five monks to grant full ordination there? Similarly, does Mount Ushira belong to the central region or the remote region? In response, the 'Condensed Vinaya' says: 'The abundant trees of Likhar, Mount Ushira, and the villages near the village, the river abundant with reeds, the east and north directions, etc., these are the characteristics of remote regions.' Although the scriptures say that these are remote regions, the 'Mulasarvastivada Vinaya' says: 'The abundant trees of Likhara is the central region, and beyond that is the remote region.' It also says: 'There is a place called Mount Ushira, which is the central region, and beyond that is the remote region.' Discussion on whether or not wearing shoes is allowed: The second part is about the discussion of shoes. The scriptures say: 'A Bhikshu should not wear shoes,' which was the initial rule. However, there are many later permissions, such as: in remote areas, shoes may be worn to protect the feet. The 'shoes' here refers to shoes without ankle support in the Fifty Verses. Therefore, what is now called 'shoe support' seems to be what is meant by shoes here. Although I have carefully studied the meaning of the word 'shoe', there seems to be a lot of room for discussion, and it is necessary to refer to the original Sanskrit text. The shoe support refers to the front or opening of the shoe, so it can be determined to be the shoe support. Some people think that shoes, regardless of their length, can be collectively called shoes.
་མཆིལ་ལྷྭམ་གྱི་སྒྲ་འཇུག་ཟེར་རོ། །ཡུལ་དབུས་སུ་ཡང་གནས་མལ་ལ་རྡུལ་མི་གོས་པར་བསྐྱབ་པའི་ཕྱིར་ཡང་ངོ་། །གནས་མལ་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་ཁྲི་ལ་སོགས་པ་ཡང་བཟུང་སྟེ་དེ་ལ་ཡང་རྐང་པས་བརྫི་བའི་སྐབས་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལུང་ལས། མཐའ་འཁོབ་ཏུ་ལྷྭམ་གནང་བ་དང་། གནས་མལ་བསྐྱབ་པའི་ཕྱིར་ལྷྭམ་གནང་བ་དང་། གྲོ་བཞིན་སྐྱེས་ལ་བརྟེན་ནས་རབ་བྱུང་ཐམས་ཅད་ལ་ལྷྭམ་གནང་སྟེ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ལ་མཐིལ་ཆིག་རིམ་མོ། །ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། རྡོག་པ་གཞུག་པས་བཅོས་པར་བྱའོ། །རྡོལ་ན་རྡོག་པ་གཞུག་པ་མ་གཏོགས་རིམ་པ་གཞན་དུ་ནི་མི་རིང་ངོ་། །ཁྱིམ་པས་ཐ་ན་གོམ་པ་བདུན་དུ་བགོས་ན་རིམ་པ་མང་ཡང་རུང་ངོ་། །དགེ་སློང་ལ་ཁྱིམ་བདག་གིས་ལྷྭམ་མཐིལ་རིམ་པ་མང་པོ་ཅན་ཕུལ་ན། འདི་ལ་ལྷྭམ་མཐིལ་ཆིག་རྐྱང་བྱས་ཏེ་བཅང་བར་བྱའོ་སྙམ་པས་རིམ་པ་མང་པོ་དེ་བླངས་ཀྱང་མི་རུང་བླངས་བའི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཞེས་འཆད་པ་ནི་ལྷྭམ་མཐིལ་ཆིག་རྐྱང་ལ་སོགས་པ་རུང་བ་ཙམ་གྱི་དངོས་པོར་བྱས་ཏེ་བཅང་སྙམ་པའི་དོན་ཉིད་དུ་རུང་བ་ཙམ་དེ་དང་བདག་ཉིད་དུ་སྦྱར་ཞིང་། ཕྲད་པར་བྱ་བའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ་ལྷྭམ་རིམ་པ་མང་པོ་ལྟ་བུ་རུང་བ་མ་ཡིན་པའི་དངོས་པོ་ལེན་པ་ནི་མི་རུང་བ་བླངས་པའི་ཉེས་པ་བསྐྱེད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། རུང་བ་མ་ཡིན་པའི་ 7-471b དངོས་པོ་ལ་བདག་གིར་བྱ་བ་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །རུང་བ་ཙམ་ཞེས་སྤྱིར་སྨོས་པ་ནི་ལྷྭམ་རིམ་པ་མང་པོ་དེ་ཚིག་རྐྱང་དུ་བྱ་བ་ལ་ལུང་ལས་དངོས་སུ་མ་གསུངས་ཀྱང་འདིར་ནི་དེ་དང་རྒྱུ་མཚན་འདྲ་བ་ཐམས་ཅད་ལ་སྤྱིར་བསྟན་པ་ཡིན་ཏེ། གོས་རྒྱན་ཅན་ལྟ་བུ་དགེ་སློང་ལ་ཕུལ་ན་ཡང་རྒྱན་འདི་རྣམས་བསལ་ཏེ་བཅང་བར་བྱ་སྙམ་པས་གོས་རྒྱན་ཅན་དེ་བླངས་ཀྱང་མི་རུང་བ་བླངས་པའི་ཉེས་པ་མེད་པ་ལྟ་བུའོ། །ལྷྭམ་ཁྲ་བོ་བཀྲ་བ་དག་མི་བཅང་ངོ་། །ལུག་རུ་ལྟ་བུ་གཉེར་མ་མཐོ་དམན་དུ་བྱས་པ་དག་མི་བཅང་ངོ་། །ལྷྭམ་གྱི་རི་མོ་ཤིང་ཨ་ཤཏྠ་དང་ཀར་ཝི་རའི་འདབ་མ་ལྟ་བུ་དག་མི་བཅང་ངོ་། །གསེར་དང་དངུལ་གྱིས་སྤྲས་པ་དག་མི་བཅང་ངོ་། །སྒྲ་ཐྲིག་ཐྲིག་ཟེར་བ་དག་མི་བཅང་ངོ་། །ཀྲོག་ཀྲོག་ཟེར་བ་དག་མི་བཅང་ངོ་། །ཏུག་ཏུག་ཟེར་བ་དག་ཀྱང་མི་བཅང་ངོ་། །ཐྲིག་ཐྲིག་ཟེར་བ་དག་ཀྱང་མི་བཅང་ངོ་། །མཆིལ་ལྷྭམ་དག་སྒྲིག་རྫས་སུ་འགྱུར་བ་གཞན་དག་ཀྱང་མི་བཅང་ངོ་། །ལྷྭམ་གྱི་བོལ་ཀོ་བ་ཅན་ནི་མི་རུང་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །རྐང་པ་ནས་ལོང་མོའི་མཐར་ཁྱབ་པའོ། །རྐང་པའི་སོར་མོའི་ངོས་ལ་གོན་པའི་ལྷྭམ་སྣ་དང་རྟིང་པའི་སྦུབས་ཅན་བཅང་བར་བྱའོ། །ཀླུའི་ཁ་ཆུ་དུག་ཅན་གྱི་ཆུས་གནོད་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་འཇིག་རྟེན་དུ་བྱུང་བའི་ལྷྭམ་བཅང་བར་བྱའོ། །ལྷྭམ་དེ་ནི་རྐང་པ་ཐམས་ཅད་ཕལ་ཆེར་གཡོགས་པ་ལ་བོལ་གྱི་སྣ
【現代漢語翻譯】 被稱為『發出吱吱聲的鞋子』。在印度中部，也是爲了保護住所不被灰塵沾染。提到『住所』，也包括床等，因為有時可能會用腳踩到它們。律經中說：『邊遠地區允許穿鞋，爲了保護住所允許穿鞋，因為生長了葛藤，所以允許所有出家人穿鞋，所有這些鞋子的鞋底都是單層的。』是在所有情況下都這樣嗎？應該用補丁來修補。如果鞋子破了，除了打補丁外，不能增加其他層。在家居士甚至可以分七層來做鞋底，層數多也沒關係。如果居士供養比丘多層鞋底的鞋子，比丘心想：『我應該把這鞋子的鞋底做成單層的來穿。』即使脫掉很多層鞋底也是可以的，沒有脫掉的罪過。』這樣解釋的意思是，把單層鞋底等視為可以接受的物品，並打算持有它，僅僅是因為可以接受，就將它與自己結合起來，並考慮到會接觸到，所以像多層鞋底的鞋子這樣不被允許的物品，拿走是不允許的，拿走就會產生罪過。論疏中說：『因為對於不被允許的物品，不會產生佔有的情況。』僅僅說『可以接受』，是因為即使律經中沒有明確說明將多層鞋底的鞋子做成單層，但在這裡，對於所有與此原因相同的情況，都普遍地指出了，例如，如果居士供養比丘帶有裝飾的衣服，比丘心想：『我應該去掉這些裝飾來穿。』即使拿走帶有裝飾的衣服也是可以的，沒有拿走的罪過。不要持有花哨的彩色鞋子。不要持有像綿羊角一樣有高低褶皺的鞋子。不要持有鞋面上有菩提樹葉或夾竹桃花朵圖案的鞋子。不要持有用金銀裝飾的鞋子。不要持有發出『嘀嗒嘀嗒』聲音的鞋子。不要持有發出『咔嗒咔嗒』聲音的鞋子。也不要持有發出『咚咚』聲音的鞋子。也不要持有發出『嗖嗖』聲音的鞋子。不要持有用作裝飾品的拖鞋。帶有皮革護踝的鞋子並不是不允許的。從腳到腳踝末端都要覆蓋。應該持有腳趾部分有鞋頭，腳後跟部分有套筒的鞋子。爲了消除毒龍的唾液帶來的危害，應該持有世間出現的鞋子。那種鞋子，幾乎覆蓋整個腳，鞋幫到腳踝處。
【English Translation】 It is called 'shoes that make a squeaking sound.' In central India, it is also to protect the residence from being covered in dust. Mentioning 'residence' also includes beds, etc., because sometimes they may be stepped on. The Vinaya Sutra says: 'In remote areas, wearing shoes is allowed; to protect the residence, wearing shoes is allowed; because kudzu vines grow, all renunciants are allowed to wear shoes, and all these shoes have single-layered soles.' Is it so in all cases? It should be repaired with patches. If the shoe is broken, no other layer can be added except for patching. Lay practitioners can even divide the sole into seven layers, and it doesn't matter if there are many layers. If a householder offers a monk shoes with multiple layers of soles, and the monk thinks: 'I should make the sole of these shoes single-layered to wear.' Even taking off many layers of soles is allowed, and there is no offense of taking them off.' This explanation means that single-layered soles, etc., are regarded as acceptable items, and intending to possess them, just because they are acceptable, they are combined with oneself, and considering that they will be touched, taking items that are not allowed, such as shoes with multiple layers of soles, is not allowed, and taking them will generate offense. The commentary says: 'Because for items that are not allowed, there will be no possession.' Just saying 'acceptable' is because even though the Vinaya Sutra does not explicitly state that multi-layered soles should be made into single layers, here, for all cases with the same reason, it is generally pointed out, for example, if a householder offers a monk clothes with decorations, and the monk thinks: 'I should remove these decorations to wear.' Even taking off the decorated clothes is allowed, and there is no offense of taking them off. Do not hold fancy colored shoes. Do not hold shoes with high and low folds like sheep horns. Do not hold shoes with patterns of Bodhi leaves or oleander flowers on the shoe surface. Do not hold shoes decorated with gold and silver. Do not hold shoes that make a 'tick-tock' sound. Do not hold shoes that make a 'click-clack' sound. Do not hold shoes that make a 'thump-thump' sound either. Do not hold shoes that make a 'swish-swish' sound either. Do not hold slippers used as decorations. Shoes with leather ankle guards are not disallowed. From the foot to the end of the ankle must be covered. Shoes with a toe cap on the toe part and a sleeve on the heel part should be held. In order to eliminate the harm caused by the poisonous saliva of the dragon, shoes that appear in the world should be held. That kind of shoe, which almost covers the entire foot, with the upper reaching to the ankle.
ར་མཐོངས་ཕྱུང་སྟེ་སྦུགས་མཐོངས་ཅན་བྱའོ། །རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀས་ལུང་དྲངས་པ་ལས། ཀླུའི་རྒྱལ་པོ་སོག་མ་མེད་ཀྱིས་སེར་བ་ཕབ་པའི་ཚེ་ཀླུའི་ཁ་ཆུའི་ཆུ་ལས་རྩྭ་དག་ཀྱང་དུག་ཅན་དུ་གྱུར་ནས་དེར་དགེ་སློང་དག་འཆགས་པའི་རྐང་པ་ལ་རྨ་བྱུང་ཞིང་། རྨ་བྱུང་པར་གྱུར་ནས་བཀའ་སྩལ་པ། ལྷྭམ་ཁ་ཆུ་ཆུས་བཅང་བར་བྱའོ། །འདིར་ལ་ལ་མ་བུ་སྐྱུགས་པས་རྩི་ཤིང་ཀུན་བསྐམས་པའི་དུ་བ་རྐང་པ་ལ་གཟན་པ་ 7-472a བསྐྱབ་པའི་ཕྱིར་ལ་ལ་མ་བུ་ཞེས་ཟེར་ཏེ་འགྱུར་ཉེས་པ་འདྲའོ། །ལྷྭམ་ཡུ་ཆད་བཅང་བར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །རྗེ་ངར་གྱི་ཕྱེད་ཁྱབ་པའི་ལྷྭམ་ཡུ་ཆད་ཀྱང་ངོ་སྟེ་བཅང་བར་བྱའོ། །ཆུ་ལ་ཆབ་རོམ་འཆགས་པའི་ཡུལ་དུ་ནི་ལྷགས་པ་སྐྱོབ་པའི་ཕྱིར་ཞྭ་དང་ལྷྭམ་ཡུ་རིང་སྒྲོག་གུ་ཅན་ཡང་བྱའོ། །ཡུ་རིང་ནི་རྐང་མཐིལ་ནས་པུས་མོའི་བར་ཁྱབ་པའོ། །བླ་མའི་དྲུང་དུ་མཆིལ་ལྷྭམ་བསྒོ་བ་དག་བསྟེན་པར་མི་བྱའོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། དཀོན་མཆོག་གསུམ་དང་མཁན་པོ་དང་སློབ་དཔོན་ལྔ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ཞིང་མཆོད་པའི་དུས་སུ་ལྷྭམ་གྱོན་ཏེ་མི་འགྲོའོ། །ཞེས་སོ། །སེང་གེ་དང་། སྟག་དང་། གུང་དང་། གླང་པོ་ཆེ་རྐྱང་ཤེས་དང་། རྟ་ཅང་ཤེས་དང་ལྔ་པོ་དེ་ལ་སེན་མོ་དང་མཆེ་བའི་སྟོབས་ཅན་ལྔ་ཞེས་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས་གསུངས་སོ། །ལྔ་པོ་དེ་རྣམས་ཀྱི་པགས་པ་དང་རྒྱུས་པ་སོགས་ལུས་ཀྱི་ཡན་ལག་གི་ཤས་ཅུང་ཟད་ཀྱང་ལུས་ལ་གདགས་པར་མི་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །ལྔ་པོ་དེ་དག་གིས་གླང་པོ་ཆེ་ཕལ་པ་དང་། རྟ་དམུ་རྒོད་དང་། དེ་ལས་གཞན་པའི་གཅན་གཟན་དག་ཀྱང་འཕངས་པ་ཡིན་ནོ། །མཆིལ་ལྷྭམ་དག་རྡུལ་སྤྲུག་པའི་ཕྱིར་གདབ་པར་མི་བྱའོ། །རས་མ་གཤེར་བ་དག་གི་མཆིལ་ལྷྭམ་དེ་དག་རྡུལ་མེད་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཕྱི་བར་བྱའོ། །རས་མ་དེ་བཅང་བར་བྱའོ། །མཆིལ་ལྷྭམ་དེ་དག་རྒྱུ་བའམ་བཙེམ་པར་བྱའོ། །རྒྱུ་བ་སོགས་མི་མཛེས་པའི་དངོས་པོ་དབེན་པའི་ཕྱོགས་སུ་བྱའོ། །དེའི་ཆེད་དུ་སྨྱུང་བུ་དང་ཀོ་བ་བཅང་བར་བྱ་སྟེ། དྲ་གྲི་ནི་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ་མཚོན་ཆ་འཆང་བར་གཏོགས་པས་བཀག་པའོ། །ཁྱིམ་གཞན་དང་བཤང་གཅི་ཆབ་ཁུང་དེ་གཉིས་སུ་ཤིང་ལྷྭམ་གྱོན་དུ་རུང་ངོ་། །དེ་གཉིས་ལས་གཞན་པར་ཤིང་གི་མཆིལ་ལྷྭམ་མ་བགོ་བར་མི་བྱའོ། །གནས་གང་དུ་ཡང་སྨྱིག་མའི་གླེགས་བུ་ 7-472b དང་། མུཉྫཱ་དང་། སི་རི་དང་། དར་བྷ་དག་གིས་ཀྱང་མཆིལ་ལྷྭམ་བགོ་བར་མི་བྱའོ། །རྩྭ་ལས་སྐུད་པར་བཀལ་བའི་ཐ་གུའི་ཡང་མཆིལ་ལྷྭམ་བགོ་བར་མི་བྱའོ། །རླུང་ཁྲག་ཅན་མ་ཡིན་པས་སོ་ཞེས་པ་ནི་དྲེག་ཅན་མིན་པ་ལ་བསྒྱུར་ཏེ། དྲེག་ཅན་ནི་རྐང་པའི་ཤ་ནང་དུ་ཆུ་སེར་ཞུགས་པ་ཡིན་ཏེ། ལྷྭམ་གྱོན་ན་དྲེག་བངས་ནས་ཚ། མ་གྱོན་ན་རྐང་པ་རྩེད་པས་དེ་ལ་རྩྭའི་ལྷྭམ་འདི་རུང་བ་ཡིན་ཏེ། རྡུལ་མི་ཡོང་བས་དྲེག་པའི་རྐྱ
【現代漢語翻譯】 將邊緣挖空，使其具有空隙。根據自釋和 टीका (ṭīkā，梵文，註釋) 中引用的內容：當龍王索瑪梅達 (Sogmamed，龍王名) 降下冰雹時，龍的口水使水中的草也變得有毒，導致比丘的腳受傷。受傷后，佛陀開示說：'應該穿有邊緣的鞋子。'這裡有人說，因為拉拉瑪布 (lālāma-bu，人名) 嘔吐導致所有植物枯萎，爲了保護腳免受煙霧的侵害，所以稱為拉拉瑪布，這似乎是錯誤的翻譯。佛陀說：'應該穿有鞋幫的鞋子。'意思是說，應該穿能覆蓋一半小腿的鞋子。在水結冰的地方，爲了保護免受寒風侵襲，也應該戴帽子和穿長筒靴。長筒靴應該從腳底覆蓋到膝蓋。不應該穿在喇嘛面前炫耀的鞋子。《釋論》中說：'在向三寶 (Triratna，梵文，佛法僧三寶) 、堪布 (khenpo，藏文，親教師) 和五位阿阇梨 (acarya，梵文，軌範師) 頂禮和供養時，不應該穿鞋。'獅子、老虎、熊、大象、單峰駝和馬這五種動物，在《雜事經》中被稱為五種具有爪牙之力的動物。這五種動物的皮毛、筋等身體部位的任何部分都不應該穿戴在身上。這五種動物也能驅趕普通的大象、野馬和其他野獸。爲了撣掉灰塵，不應該拍打鞋子。應該用濕布擦拭鞋子，以去除灰塵。應該攜帶濕布。應該縫製或修補鞋子。應該將縫紉等不美觀的物品放在隱蔽的地方。為此，應該攜帶竹子和皮革，但不應該攜帶刀子，因為攜帶武器是被禁止的。可以在其他人家裡和大小便的地方穿木屐。除了這兩個地方，不應該穿木屐。在任何地方，也不應該穿用竹蓆、芒草、香根草和吉祥草製成的鞋子。也不應該穿用草繩編織的鞋子。'不是風血病'，這句話應該翻譯成'不是膿瘡'。膿瘡是指腳的肉里進了膿水，穿鞋會使膿瘡腫脹疼痛，不穿鞋腳會亂動，所以適合穿這種草鞋，因為不會沾染灰塵，所以對膿瘡有益。 Remove the edges and make it hollow. According to the quotations from the auto-commentary and ṭīkā (Sanskrit, commentary): When the dragon king Sogmamed (name of a dragon king) hailed down hailstones, the dragon's saliva made the grass in the water poisonous, causing sores on the feet of the monks. After the sores appeared, the Buddha taught: 'Shoes with edges should be worn.' Here, some say that because Lālāma-bu (name of a person) vomited and caused all the plants to wither, it is called Lālāma-bu in order to protect the feet from the smoke, which seems to be a wrong translation. The Buddha said: 'Shoes with uppers should be worn.' It means that shoes that cover half of the calf should be worn. In places where water freezes, hats and long boots with buckles should also be worn to protect against the cold wind. Long boots should cover from the sole of the foot to the knee. Shoes that are flaunted in front of the lama should not be worn. The commentary says: 'Shoes should not be worn when prostrating and making offerings to the Three Jewels (Triratna, Sanskrit, Buddha, Dharma, and Sangha), khenpo (Tibetan, preceptor), and the five acaryas (Sanskrit, teacher).' The five animals, lion, tiger, bear, elephant, and camel, are called the five animals with the power of claws and teeth in the Miscellaneous Matters Sutra. No part of the body, such as the skin and tendons of these five animals, should be worn on the body. These five animals can also drive away ordinary elephants, wild horses, and other wild beasts. Shoes should not be slapped to remove dust. The shoes should be wiped with a damp cloth to remove dust. A damp cloth should be carried. The shoes should be sewn or mended. Sewing and other unsightly objects should be placed in a secluded place. For this purpose, bamboo and leather should be carried, but not knives, because carrying weapons is prohibited. Wooden sandals can be worn in other people's homes and in the toilet. Apart from these two places, wooden sandals should not be worn. Shoes made of bamboo mats, munja grass, vetiver, and darbha grass should not be worn anywhere. Shoes woven from grass rope should also not be worn. 'Not wind-blood disease' should be translated as 'not a boil'. A boil means that pus has entered the flesh of the foot, and wearing shoes will cause the boil to swell and hurt. If you don't wear shoes, your feet will move around, so these grass shoes are suitable because they don't get dusty, so they are good for boils.
【English Translation】 Excavate the edges to create a hollow space. According to quotations from the auto-commentary and ṭīkā (Sanskrit, commentary): When the dragon king Sogmamed (name of a dragon king) hailed down hailstones, the dragon's saliva made the grass in the water poisonous, causing sores on the feet of the monks. After the sores appeared, the Buddha taught: 'Shoes with edges should be worn.' Here, some say that because Lālāma-bu (name of a person) vomited and caused all the plants to wither, it is called Lālāma-bu in order to protect the feet from the smoke, which seems to be a wrong translation. The Buddha said: 'Shoes with uppers should be worn.' It means that shoes that cover half of the calf should be worn. In places where water freezes, hats and long boots with buckles should also be worn to protect against the cold wind. Long boots should cover from the sole of the foot to the knee. Shoes that are flaunted in front of the lama should not be worn. The commentary says: 'Shoes should not be worn when prostrating and making offerings to the Three Jewels (Triratna, Sanskrit, Buddha, Dharma, and Sangha), khenpo (Tibetan, preceptor), and the five acaryas (Sanskrit, teacher).' The five animals, lion, tiger, bear, elephant, and camel, are called the five animals with the power of claws and teeth in the Miscellaneous Matters Sutra. No part of the body, such as the skin and tendons of these five animals, should be worn on the body. These five animals can also drive away ordinary elephants, wild horses, and other wild beasts. Shoes should not be slapped to remove dust. The shoes should be wiped with a damp cloth to remove dust. A damp cloth should be carried. The shoes should be sewn or mended. Sewing and other unsightly objects should be placed in a secluded place. For this purpose, bamboo and leather should be carried, but not knives, because carrying weapons is prohibited. Wooden sandals can be worn in other people's homes and in the toilet. Apart from these two places, wooden sandals should not be worn. Shoes made of bamboo mats, munja grass, vetiver, and darbha grass should not be worn anywhere. Shoes woven from grass rope should also not be worn. 'Not wind-blood disease' should be translated as 'not a boil'. A boil means that pus has entered the flesh of the foot, and wearing shoes will cause the boil to swell and hurt. If you don't wear shoes, your feet will move around, so these grass shoes are suitable because they don't get dusty, so they are good for boils.
ེན་མེད། ས་ལ་མི་འགྲོ་བས་རྩེད་པའི་སྐྱོན་མེད། རླུང་ཁྲག་འདོམས་པ་ཡིན་ཏེ། ལྷྭམ་གྱོན་ན་ཁྲག་ལ་གནོད། མ་གྱོན་ན་རླུང་ལ་གནོད་པས་དེའི་དོན་དུ་ཐ་གུའི་ལྷྭམ་རུང་བ་ཡིན་ནོ། ། ༈ ཀོ་པགས་གནང་མི་གནང་སོགས་བཤད་པ། གསུམ་པ་ནི། ལུང་ལས། གཙུག་ལག་ཁང་དུ་ནི་ཀོ་པགས་ཀྱི་སྟན་ལ་འདུག་པར་མི་བྱ། ཉལ་བར་མི་བྱ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཀོ་པགས་ཀྱིས་བརྒྱུས་པའི་ཐ་མ་ཡང་ཀོ་པགས་ཡིན་པས། ཀོ་པགས་ཀྱིས་བརྒྱུས་པའི་ཁྲི་དང་ཁྲིའུ་ལ་སོགས་པ་ལ་ཡང་འདུག་པར་མི་བྱའོ། །ཞེས་འདི་ཉིད་ཀྱི་ཊཱི་ཀས་བཤད་དོ། །དེ་ལྟར་ཀོ་པགས་བཀག་པ་སྤྱིར་བཏང་བ་ནི་མདོ་རྩ་བར་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ནས། དམིགས་བསལ་ནི་ཁྱིམ་པའི་ཁྱིམ་གཞན་དུ་ཀོ་པགས་ལས་སྟན་གཞན་མེད་ན་དགེ་སློང་ཀོ་པགས་ལ་འདུག་པར་བྱའོ། །ཁྱིམ་གཞན་དེར་ཡང་མལ་ཆ་གཞན་མི་འབྱོར་བའི་རྐྱེན་དེ་ལྟ་བུ་དག་མེད་ན་ཀོ་པགས་ཀྱི་སྟེང་དུ་ཉལ་བར་མི་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །སྤྱིར་བཏང་ལ་ཀོ་པགས་བཀག་ཀྱང་མིག་ལ་ཕན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དོམ་ལྤགས་བླང་བར་བྱའོ། །དོམ་ལྤགས་དེ་རྐང་པའི་གནས་སུ་གདིང་བར་བྱའོ། །དེ་ནི་མིག་གི་རྩ་རྐང་མཐིལ་ན་ཡོད་པ་ལ་ཕན་ཏེ་སྨན་པ་འཚོ་བྱེད་ཀྱི་བྱུང་བ་ལས་ཤེས་སོ། །སངས་རྒྱས་ལ་ཕུལ་བ་ཉིད་ཀྱི་དོམ་ལྤགས་ནི་དྲི་གཙང་ཁང་གི་སྒོར་བཏིང་བར་བྱ་སྟེ། རྐང་པ་ཕྱིས་ནས་འགྲོའོ། །དོམ་ལྤགས་ 7-473a དེ་མཆིལ་ལྷྭམ་དག་ཏུ་བགོ་བར་བྱའོ། །དེར་རླུང་ནད་ཅན་ནི་འདུག་པ་དང་ཉལ་བར་ཡང་བྱའོ། །གཞང་འབྲུམ་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཀྱང་དེ་བཞིན་ནོ། །དོམ་ལྤགས་དེ་ལ་རྣམ་པ་དེ་ལྟར་ནན་ཏན་དུ་སྦྱར་བར་བྱའོ། །སྤུ་ལ་རེག་པས་ཕན་པ་བྱེད་པ་ཉིད་དུ་རིག་གོ། དོམ་ལྤགས་ཆིག་རིམ་ཡང་ཕན་པར་བྱེད་ན་དོམ་ལྤགས་ཀྱི་མཆིལ་ལྷྭམ་དག་རིམ་པ་མང་པོ་ཉིད་ཀྱང་ངོ་། །ཀོ་པགས་གཞན་ནི་རིམ་པ་དུ་མའི་སྟེང་དུ་དོམ་ལྤགས་རིམ་པ་གཅིག་བཞག་པས་ཀྱང་ཕན་པ་ཉིད་དུ་རིག་གོ། ལུང་ལས། དགེ་སློང་གིས་ཀོ་པགས་བཅང་བར་མི་བྱའོ། །བཅངས་ན་འགལ་ཚབས་ཅན་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེའི་དམིགས་བསལ་ནི་ཨསྨ་པ་རནྟ་སྟེ་རྡོ་ཅན་དག་ཏུ་ནི་ཀོ་ལྤགས་མི་བཅང་བར་མི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཡུལ་ཨསྨཱ་པ་རནྟ་དག་ཏུ་ནི་ཀོ་པགས་ཅི་དགའ་དགའ་འཆང་དུ་གནང་བས་དེ་ལས་གཞན་དུ་བཀག་ཅེས་སོ། །ལུང་མ་མོ་ལས། ལྗོངས་ཨསྨ་པ་རནྟ་ར་ནི་པགས་པ་དང་རྟག་ཏུ་ཁྲུས་གནང་བར་གསུངས་ཏེ། ལྗོངས་གཞན་དུ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འོ་ན་ཨ་སྨཱ་པ་རནྟ་ལས་གཞན་པའི་མཐའ་འཁོབ་ཏུ་ཀོ་པགས་གནང་ངམ་མི་གནང་ཞེ་ན། འོད་ལྡན་ལས། ཡུལ་མཐའ་འཁོབ་དག་ཏུ་ནི་ཉལ་བའི་མལ་དང་འདུག་པའི་སྟན་གཉིས་ཀ་ཡང་ཀོ་པགས་གནང་ངོ་ཞེས་སོ། །ཨ་སྨཱ་པ་རཱ་ཏ་ལ་སོགས་པ་ཡུལ་གང་དུ་ཡང་སེང་གེ། སྟག །གུང་། གླང་ཆེན། རྟ་ཅང་ཤེས། གླང་ཕལ་ལ་སོགས་པའི་ཀོ་
【現代漢語翻譯】 沒有鞋子的問題。因為不在地上行走，所以沒有玩耍的過失。這是爲了調和風和血脈，穿鞋子會損害血脈，不穿鞋子會損害風脈，所以爲了這個緣故，用繩子編織的鞋子是可以的。 關於是否允許使用皮革等的討論： 第三，經文中說：『在寺廟裡，不應該坐在皮革的墊子上，也不應該躺臥。』用皮革縫製的坐墊也是皮革製品，因此，用皮革縫製的床和矮凳等也不應該坐。』這是 टीका（梵文，Devanagari：टीका，IAST：ṭīkā，英語：commentary）的解釋。因此，普遍禁止使用皮革在根本律經中已經暗示了。特殊情況是，在俗家的其他住所，如果沒有皮革以外的墊子，比丘可以坐在皮革上。如果在那俗家住所也沒有其他寢具，就不應該躺在皮革上。雖然普遍禁止使用皮革，但爲了有益於眼睛，可以取熊皮。應該把熊皮鋪在腳的位置。這有益於眼睛的脈絡，從醫生耆婆迦（梵文，Jīvaka）的傳記中可以得知。獻給佛陀的熊皮應該鋪在凈室的門口，擦腳後進入。熊皮 也可以用來製作鞋子。患有風病的人可以坐在上面或躺在上面。所有患有痔瘡的人也一樣。應該認真地使用熊皮。要知道接觸毛髮是有益的。如果一層熊皮就有益處，那麼用多層熊皮製作的鞋子就更不用說了。如果其他皮革上面鋪一層熊皮，也知道是有益的。經文中說：『比丘不應該攜帶皮革。如果攜帶，就會犯重罪。』特殊情況是，在阿斯瑪帕蘭塔（梵文，Aśmaparānta）等石頭多的地方，不攜帶皮革是不允許的。 टीका（梵文，Devanagari：टीका，IAST：ṭīkā，英語：commentary）中說：『在阿斯瑪帕蘭塔（梵文，Aśmaparānta）地區，可以隨意攜帶皮革，但在其他地方則禁止。』根本律經中說：『在阿斯瑪帕蘭塔（梵文，Aśmaparānta）地區，允許使用皮革並經常洗澡，但在其他地區則不允許。』那麼，在阿斯瑪帕蘭塔（梵文，Aśmaparānta）以外的邊遠地區，允許使用皮革嗎？光明經中說：『在邊遠地區，睡覺的床和坐的墊子都可以使用皮革。』在阿斯瑪帕蘭塔（梵文，Aśmaparānta）等任何地方，獅子、老虎、豹子、大象、駿馬、普通牛等的皮革
【English Translation】 There is no problem with shoes. Because one does not walk on the ground, there is no fault in playing. This is to reconcile wind and blood; wearing shoes harms the blood, and not wearing shoes harms the wind, so for this reason, shoes woven with rope are acceptable. Discussion on whether or not to allow leather, etc.: Third, the scriptures say: 'In the monastery, one should not sit on a leather cushion, nor should one lie down.' A cushion sewn with leather is also a leather product, therefore, one should not sit on beds and stools, etc., sewn with leather.' This is the explanation of the टीका (Sanskrit, Devanagari: टीका, IAST: ṭīkā, English: commentary). Therefore, the general prohibition of leather is already implied in the root sutra. The special case is that in other residences of laypeople, if there is no cushion other than leather, a bhikshu may sit on the leather. If there is no other bedding in that lay residence, one should not lie on the leather. Although the use of leather is generally prohibited, bear skin may be taken for the benefit of the eyes. The bear skin should be placed at the position of the feet. This is beneficial to the veins of the eyes, as can be known from the biography of the physician Jīvaka. The bear skin offered to the Buddha should be placed at the door of the clean room, and one should wipe one's feet before entering. Bear skin can also be used to make shoes. Those suffering from wind disease can sit or lie on it. The same goes for all those suffering from hemorrhoids. Bear skin should be used carefully. Know that touching the hair is beneficial. If one layer of bear skin is beneficial, then it goes without saying that shoes made of many layers of bear skin are even more so. If one layer of bear skin is placed on top of other leather, know that it is also beneficial. The scriptures say: 'A bhikshu should not carry leather. If he carries it, he will commit a serious offense.' The special case is that in stony places such as Aśmaparānta, it is not permissible not to carry leather. The टीका (Sanskrit, Devanagari: टीका, IAST: ṭīkā, English: commentary) says: 'In the region of Aśmaparānta, it is permissible to carry leather as one pleases, but it is prohibited elsewhere.' The root sutra says: 'In the region of Aśmaparānta, it is permissible to use leather and bathe frequently, but it is not permissible in other regions.' So, is it permissible to use leather in remote areas other than Aśmaparānta? The Luminous Sutra says: 'In remote areas, both the bed for sleeping and the cushion for sitting may be made of leather.' In any place such as Aśmaparānta, the leather of lions, tigers, leopards, elephants, thoroughbred horses, ordinary cattle, etc.
པགས་མི་བཅང་ངོ་། །སེང་གེ་སོགས་གང་གི་ཀོ་པགས་མི་རུང་བ་ཉིད་ཡིན་པ་དེའི་རྒྱུས་པ་དང་རུས་པ་དང་སོ་དང་ཤ་ལ་སོགས་པ་ཡང་མི་རུང་ངོ་། ། ༈ ཆུ་ལ་བགྲོད་སྐབས་བསླབ་བྱ། བཞི་པ་ནི། ཆུ་ལ་རྐྱལ་བྱེད་པས་རྐྱལ་པ་སྐ་བ་ཅན་རྩི་བཀུས་པ་བཅང་བར་བྱའོ། །ཡང་ན་རྐྱལ་སྐྱའོ། །སྐབས་ཞེན་པ་ 7-473b བྱས་པ་དཀར་པོའོ། །རྐྱལ་བ་ཁྲ་བོ་བཀྲ་བ་མི་བཅང་ངོ་། །རྐྱལ་མི་ཤེས་པས་ཆུས་མི་ཁྱེར་བའི་ཐབས་སྟ་གོན་མ་བྱས་པར་ཆུའི་སྟེང་དུ་འཇུག་པར་མི་བྱའོ། །དབེན་པའི་ཕྱོགས་སུ་རྐྱལ་བསླབ་པར་བྱའོ། །བ་ལང་གིས་བརྒལ་ནུས་པ་དེ་མ་ཡིན་པའི་གཏིང་དུ་ཁྱུ་མཆོག་མ་གཏོགས་པའི་བ་ལང་ལ་བརྟེན་པར་མི་བྱའོ། །ཆུ་ཀླུང་བརྒལ་བ་ན་གླང་པོ་ཆེ་དང་། རྟ་དང་། མ་ཧེ་དང་། གཡག་དག་ལ་བརྟེན་པར་བྱའོ། །ཁ་ཅིག་འདིར་གཡག་གི་གནས་སུ་རྔ་མོ་འདོན་པ་ཡིན་ནོ། །འདིར་སྨྲས་པ། འགྲོགས་ན་འཁོར་བའི་གནས་ལས་བསྔངས་པར་ནུས། །བརྟེན་ན་སྐྱོན་གྱི་ཚོགས་ལ་སྐྱོ་བར་མཛད། །སྐྱབས་གནས་བཅོལ་ན་སྡུག་བསྔལ་རྒྱུ་ཉིད་འགོག །འདི་ལྟའི་དམ་པ་བསྟེན་པས་ལམ་འདི་ཤེས། །རྒྱུད་ལ་བག་མེད་བསྡམས་པ་བྱ་ར་དང་། །ཐོས་དོན་སྒྲུབ་ལ་མི་གཡེལ་བརྩོན་པ་གཉིས། །ཆུ་ཀླུང་དྲག་པོ་བྲག་གཡང་ཁར་ཐོན་འདྲའི། །བློ་གྲོས་ལྡན་ལ་ཚེ་འདི་ཡུན་རེ་ཐུང་། །བདག་ཀྱང་རང་ལོ་ཉེར་བདུན་ངོ་མཐོང་ཡང་། །བརྩོན་སྐལ་ཞན་པས་རབ་འབྱམས་རྒྱ་མཚོའི་ཞིང་། །སངས་རྒྱས་ཆོས་ཚུལ་མང་པོ་མ་ཐོས་ཀྱང་། །སྟོན་པ་འདི་ཡི་བསྟན་པ་ཕལ་ཆེར་ཐོས། །རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། ཀོ་པགས་ཀྱི་གཞིའི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། །། ༈ བདེ་བར་གནས་རྐྱེན་སྨན་བསྟན་པ། གཉིས་པ་སྨན་གྱི་གཞི་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ་དགོས་པའི་དོན་ནི། དགེ་སློང་བདེ་བ་ལ་རེག་པར་གནས་པ་དང་། སྦྱིན་བདག་གིས་བསོད་ནམས་ཐོབ་པའོ། །གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་བདུན་ལས། དང་པོ་སྨན་དེ་རྒྱུ་གང་ལས་བསྒྲུབ་པ་ནི། ལོག་འཚོ་སྤོང་ཞིང་ཡང་དག་པའི་འཚོ་བ་ལས་བསྒྲུབ་པའོ། །གཉིས་པ་སྨན་གྱི་དབྱེ་བ་ལ་དབྱེ་གཞི་ནི་སྨན་ཙམ་མོ། །སྨན་མཚན་ཉིད་ཐ་དད་ཀྱི་སྒོ་ནས་ཕྱེ་བས་འདིར་སྨན་རྣམ་པ་བཞིར་དབྱེ་སྟེ། དེ་ནི་རྣམ་པ་བཞིའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གསུམ་པ་སྨན་གྱི་མཚན་ཉིད་ལ་གཉིས་ 7-474a ལས། དང་པོ་སྨན་སྤྱིའི་མཚན་ཉིད་ལ། མཚན་གཞི་ནི་ཕྱི་རོལ་གྱི་དངོས་པོ་ཙམ་སྟེ། ལུང་ལས། བྲམ་ཟེའི་ཁྱེའུ་དག་འདི་དག་ཐམས་ཅད་ནི་སྨན་ཡིན་ཅེས་དྲང་སྲོང་རྒྱུན་ཤེས་ཀྱིས་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །སྨན་གྱི་ཐ་སྙད་དུ་མཚོན་པའི་མཚན་ཉིད་ནི་སྲི་དོ་རེག་བྱ་སྟེ་སྐྱེ་མཆེད་གསུམ་འདུས་པའི་བདག་ཉིད་དོ། །གཉིས་པ་སྨན་སོ་སོའི་མཚན་ཉིད་ལ་བཞི་ལས། དུས་སུ་རུང་བའི་སྨན་གྱི་མཚན་ཉིད་ནི། དངོས་པོ་གང་
【現代漢語翻譯】 不得持有獸皮。無論是獅子等任何動物的皮革，都是不允許的，因此它們的筋、骨、牙齒和肉等也是不允許的。 第四，關於渡水時的注意事項： 在水中游泳時，應持有用受尊敬的植物製成的救生圈，或者使用木製救生圈。應使用白色且堅固的救生圈。不要使用花哨的救生圈。如果不會游泳，在沒有準備好防止被水沖走的措施之前，不要進入水中。應該在僻靜的地方學習游泳。除非是公牛能渡過的深度，否則不要依賴牛，除非是牛群中的領頭牛。在渡河時，應該依賴大象、馬、水牛和牦牛。有些人認為這裡牦牛的位置應該用母牦牛代替。 這裡說到：與善者同行，能從輪迴中解脫；依賴善者，能厭離罪惡；依靠善者，能阻止痛苦的根源。通過依止這樣的聖者，才能明白這條道路。約束自己的放縱，保持警惕，不懈地努力學習和實踐所聽聞的教義。就像在湍急的河流中，站在懸崖邊上一樣。對於有智慧的人來說，生命是短暫的。我今年也二十七歲了，但由於缺乏努力，在無邊的世界裡，雖然沒有聽到很多佛陀的教法，但大部分都聽聞了這位導師的教誨。 《廣大釋》日輪中，皮革之基礎的解釋完畢。 第二，關於藥物的基礎：包括總義和詞義。 首先，關於必要之義：爲了比丘安樂地生活，以及施主獲得功德。 第二，關於總攝之義，共有七點：第一，藥物從何而來？應通過避免邪命，以正命獲得。 第二，藥物的分類，分類的基礎是藥物本身。通過藥物的不同特徵進行分類，這裡將藥物分為四種。正如經文所說：『即是四種。』 第三，關於藥物的定義，分為兩點：第一，關於藥物的總定義：所指是外在的事物。正如經文所說：『婆羅門童子們，這些都是藥物。』這是長者常識所說的。作為藥物術語的定義，是具有熱、冷、滑的觸感，是三種生處集合的自性。 第二，關於每種藥物的定義，分為四點：適合時宜的藥物的定義是：任何事物
【English Translation】 One should not hold animal skins. The skins of lions and other animals are not allowed, and therefore their tendons, bones, teeth, and flesh are also not allowed. Fourth, instructions for crossing water: When swimming in water, one should hold a life preserver made of respected plants, or a wooden life preserver. One should use a white and sturdy life preserver. Do not hold a fancy life preserver. If one does not know how to swim, one should not enter the water without preparing measures to prevent being carried away by the water. One should learn to swim in a secluded place. Unless it is a depth that a bull can cross, one should not rely on a cow, except for the lead bull in the herd. When crossing a river, one should rely on elephants, horses, buffalo, and yaks. Some say that here the yak should be replaced by a female yak. Here it is said: Associating with the virtuous can elevate one from the state of samsara; relying on them can bring weariness to the accumulation of faults; entrusting oneself to them as a refuge can prevent the very cause of suffering. By relying on such holy beings, one knows this path. Restraining the undisciplined mind, maintaining vigilance, and diligently striving to study and practice what has been heard. It is like standing on the edge of a cliff in a raging river. For the wise, life is short. I am also twenty-seven years old, but due to a lack of effort, in the boundless realms, although I have not heard many teachings of the Buddhas, I have heard most of the teachings of this teacher. The explanation of the basis of leather in the 'Extensive Commentary' Sun Wheel is complete. Second, regarding the basis of medicine: including the general meaning and the literal meaning. First, regarding the meaning of necessity: for the monks to live in comfort and for the patrons to gain merit. Second, regarding the meaning of compilation, there are seven points: First, from what does medicine come? It should be obtained through avoiding wrong livelihood and with right livelihood. Second, the classification of medicine, the basis of classification is medicine itself. By classifying according to the different characteristics of medicine, here medicine is divided into four types. As the scripture says: 'They are four types.' Third, regarding the definition of medicine, there are two points: First, regarding the general definition of medicine: the referent is merely external objects. As the scripture says: 'Brahmin boys, all of these are medicine.' This is as stated by the sage Jivaka. The definition that represents the term medicine is that it has the touch of heat, cold, and smoothness, and is the nature of the aggregation of the three sense bases. Second, regarding the definition of each medicine, there are four points: The definition of medicine that is suitable for the time is: any object
ཞིག་བཀྲེས་པའི་ནད་སེལ་བ་ལ་གཙོ་བོར་ཞུགས་པའོ། །ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བའི་སྨན་གྱི་མཚན་ཉིད་ནི། ངོ་བོ་རུང་བའི་བདག་ཉིད་དུ་གནས་པའི་བཏུང་བ་ཅུང་ཟད་སླ་བའོ། །ཞག་བདུན་པའི་སྨན་གྱི་མཚན་ཉིད་ནི། དངོས་པོ་གང་ཞིག་བཀྲེས་པ་དང་འདུས་པ་གཉིས་ཀའི་ནད་སེལ་བ་ལ་གཙོ་བོར་ཞུགས་པའོ། །འཚོ་བའི་བར་དུ་བཅང་བའི་སྨན་གྱི་མཚན་ཉིད་ནི། དངོས་པོ་གང་ཞིག་འདུས་པའི་ནད་སེལ་བ་ལ་གཙོ་བོར་ཞུགས་པའོ། །བཞི་པ་སྨན་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་ཚུལ་དང་། ལྔ་པ་སྨན་ལོངས་སྤྱད་པའི་ཚུལ་དང་། དྲུག་པ་རུང་ཁང་བློ་མཐུན་བྱ་བ་དང་། བདུན་པ་ཟས་ཀྱི་རྒྱུ་མཚན་ཟག་པ་འདོར་ལུགས་ནི་འོག་ཏུ་རང་རང་གི་སྐབས་སུ་འཆད་པར་འགྱུར་རོ། ། དང་པོ་ལ། སྨན་བསྟེན་པ་ཡི་སྐབས་དངོས་དང་། །བཙོ་བཞག་རུང་ཁང་བཅད་པ་དང་། །འཕོངས་དུས་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བའོ། ། ༈ སྨན་བསྟེན་པ་ཡི་སྐབས་དངོས། དང་པོ་ལ། སྨན་ཉིད་བསྟེན་པའི་གནས་སྐབས་དངོས། །སྨན་བྱིན་བརླབ་པའི་གནས་སྐབས་དང་། །སྨན་གྱིས་མཚོན་པ་གཞན་བསྟན་པའོ། ། ༈ སྨན་ཉིད་བསྟེན་པའི་གནས་སྐབས་དངོས། དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་གིས་སྨན་བསྟེན་པར་བྱའོ། །སྨན་དེ་ནི་རྣམ་པ་བཞིའོ། །སྐྱ་རེངས་ཤར་ནས་ཉི་ 7-474b མ་གུང་ཚིགས་ཚུན་ཆད་ཁོ་ནའི་དུས་སུ་རྐྱེན་མེད་ཀྱང་དགེ་སློང་གིས་བཟར་རུང་བ་དང་སྟེ། ཟན་དང་འབྲས་ཆན་ལ་སོགས་པའོ། །སྔ་དྲོ་ནས་མཚན་མོའི་ཐུན་ཚོད་དང་པོ་ཚུན་ཆད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་བ་དང་སྟེ། བུར་ཆུ་དང་རྩབ་མོ་དྭངས་པ་ལ་སོགས་པའོ། །ཞག་བདུན་ཚུན་ཆད་དུ་བྱིན་རླབས་འཆགས་པ་བུ་རམ་དང་སྦྲང་རྩི་ལ་སོགས་པ་དང་། ཇི་སྲིད་འཚོ་བའི་བར་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་བཅང་བར་གུར་གུམ་དང་ཨ་རུ་ར་ལ་སོགས་པ་ཉིད་དོ། །སྨན་གཞི་ལས། དང་པོ་དུས་སུ་རུང་བ་མ་ཡིན་པ་གཞན་གསུམ་པོ་དག་ནི་ནད་པའི་ཕྱིར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཤིང་བསྟེན་པར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་དག་ནི་ནད་པའི་ཕྱིར་གནང་བ་ཡིན་གྱི། མི་ན་བའི་ཕྱིར་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ལུང་གཞི་ལས། ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དང་། ཞག་བདུན་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དང་། འཚོ་བའི་བར་དུ་བཅང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དེ་དག་ནི་བྲོ་མ་འཚལ་བས་འཚལ་དུ་རུང་ངམ་ཉེ་བ་འཁོར་མི་རུང་ངོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེའི་དམིགས་བསལ་ནི་བུ་རམ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དེ་དགེ་སློང་ལམ་དུ་ཞུགས་པ་དང་། དགེ་སྐོས་ལ་སོགས་པས་བཟར་རུང་སྟེ་གཞུང་འདི་ཉིད་དུ་འཆད་པར་འགྱུར་རོ། ། གཉིས་པ་ལ། གང་ལ་བྱིན་ཆགས་གང་གིས་སྤྱད། །སྨན་རྣམས་སོ་སོའི་རྣམ་བཤད་དོ། ། ༈ གང་ལ་བྱིན་ཆགས་གང་གིས་སྤྱད་པ། དང་པོ་ནི། ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བའི་ལྟུང་བ་བརྒྱད་ལུང་ལས་གསུངས་པ་ནི། ཙོ་ཙ་ནི་ཤིང་ཏོག་ཀུ་ཤུ་ཡིན་ཏེ་ལས་བརྒྱ་པའི་མདོ་ལས་གསུངས་ཤིང་། འོད་ལ
【現代漢語翻譯】 主要用於治療飢餓疾病。適合時藥的特點是：本質上是適宜的，是稍微稀薄的飲料。七日藥的特點是：主要用於治療飢餓和聚集兩種疾病。終身藥的特點是：主要用於治療聚集疾病。第四是加持藥的方法，第五是享用藥的方法，第六是同意合適的住所，第七是捨棄食物原因的過失的方法，將在下面各自的章節中闡述。 首先，關於服用藥物的情況：實際情況，煎煮、放置、合適的住所的限制，以及排除特定時間。 關於服用藥物的實際情況。 首先，關於藥物本身服用的時候：加持藥物的時候，以及用藥物象徵其他的時候。 關於藥物本身服用的時候。 首先：比丘應該服用藥物。藥物有四種：從黎明到中午，沒有特殊情況，比丘可以食用，如糌粑和米飯等。從早晨到夜晚的第一個時段，可以加持，如紅糖水和澄清的粗糧等。七天之內可以加持的，如紅糖和蜂蜜等。終身加持並持有的，如藏紅花和訶子等。《藥基》中說：最初不適合時間的其他三種，爲了病人應該加持和服用。《 टीका 》中說：這些是為病人允許的，不是為不生病的人允許的。《律藏》中說：適合時藥加持，七日藥加持，終身持有加持，那些不品嚐味道的，允許品嚐嗎？不允許近侍。《律藏》中說。其特例是，加持的紅糖，進入道路的比丘和管理者等可以食用，這將在本文中闡述。 第二，加持什麼，誰來享用？各種藥物的詳細解釋。 關於加持什麼，誰來享用？ 首先，適合時藥的八種墮罪在律藏中提到：ཙོ་ཙ་（藏文），चोच（梵文天城體），coca（梵文羅馬擬音），果實，是水果，如蘋果，在《百業經》中提到。光……
【English Translation】 It mainly engages in curing hunger diseases. The characteristic of time-appropriate medicine is: its essence is suitable, and it is a slightly thin drink. The characteristic of seven-day medicine is: it mainly engages in curing both hunger and aggregation diseases. The characteristic of lifetime medicine is: it mainly engages in curing aggregation diseases. Fourth is the method of blessing medicine, fifth is the method of enjoying medicine, sixth is agreeing to a suitable dwelling, and seventh is the method of abandoning the faults of the reasons for food, which will be explained in their respective chapters below. First, regarding the circumstances of taking medicine: the actual situation, decoction, placement, restrictions on suitable dwellings, and exclusion of specific times. Regarding the actual circumstances of taking medicine. First, regarding the time of taking the medicine itself: the time of blessing the medicine, and the time of symbolizing others with the medicine. Regarding the time of taking the medicine itself. First: A Bhikshu should take medicine. There are four types of medicine: From dawn to noon, without special circumstances, a Bhikshu can consume, such as Tsampa and rice, etc. From morning to the first period of the night, it can be blessed, such as brown sugar water and clarified coarse grains, etc. Those that can be blessed within seven days, such as brown sugar and honey, etc. Those that are blessed and held for a lifetime, such as saffron and Terminalia chebula, etc. The 《Medicine Base》 says: The initial three that are not suitable for the time, for the sake of the sick, should be blessed and taken. The 《 टीका 》 says: These are allowed for the sick, not for those who are not sick. The 《Vinaya》 says: Time-appropriate medicine is blessed, seven-day medicine is blessed, lifetime holding is blessed, those who do not taste the flavor, is it allowed to taste? The attendant is not allowed. The 《Vinaya》 says. The special case is that the blessed brown sugar can be consumed by Bhikshus who have entered the path and managers, etc., which will be explained in this text. Second, what is blessed and who enjoys it? Detailed explanations of various medicines. Regarding what is blessed and who enjoys it? First, the eight transgressions of time-appropriate medicine are mentioned in the Vinaya: ཙོ་ཙ་（Tibetan）, चोच（Sanskrit Devanagari）, coca（Sanskrit Romanization）, fruit, is a fruit, such as an apple, mentioned in the 《Karmashataka Sutra》. Light……
ྡན་ལས་ཀྱང་ཀུ་ཤུ་ཡིན་པར་བཤད་དོ། །ཆུ་ཤིང་གི་འབྲས་བུ་དང་། རྒྱ་ཤུག་དང་། ཨ་ཤྭཏྠ་དང་། ཨུ་དུམ་ཝཱ་ར་དང་། རྩུབ་འགྱུར་དང་སྟེ་ཊཱི་ཀར་པ་རུ་ཤ་ཀ་ཟེར་རོ། །རྒུན་ཆུ་དང་ཞེས་པ་ནི་མ་མོ་ལས། རྒུན་འབྲུམ་གྱི་ཆུ་ཞེས་སོ། །འབྲ་གོའི་བཏུང་བ་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པ་རྣམས་ནི་ན་བ་དང་། 7-475a མི་ན་བ་དང་། དུས་དང་དུས་མ་ཡིན་པ་ཐམས་ཅད་དུ་བཏུང་དུ་རུང་བའོ། །ཐུན་ཚོད་ནོད་དུ་རུང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི་ནད་པས་བཏུང་བར་བྱའོ། །མི་ན་བས་བཏུང་དུ་མི་རུང་ངོ་ཞེས་ལུང་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །རྒུན་ཆང་དང་སྦྲང་ཆང་ལ་སོགས་པ་བཅོས་མའི་ཆང་ལས་བྱས་པ་བཅོས་པའི་ཚྭ་དང་། ནས་ཆང་དང་འབྲས་ཆང་ལ་སོགས་པ་འབྲུའི་ཆང་ལས་བྱས་པ་འབྲུའི་ཚྭ་དང་ཞེས་པའི་ཚྭ་ནི་འགའ་ཞིག་སེངས་པོ་ལ་འཇུག་ཟེར་བ་དང་། སྐྱུར་པོ་ལ་འཇུག་ཟེར་བ་ནི་མ་དག་པ་སྟེ། བུ་སྟོན་རིན་པོ་ཆེས་ཆང་དེ་དག་ལ་སྤོས་བཏབ་སྟེ་ས་འོག་ཏུ་མནན་པ་ལས་ཆེར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །ཞོག་ཆུ་དང་ཞེས་པ་ནི་ཞོ་ཁུའོ། །དར་བའི་དྭངས་མ་དང་ཞེས་པ་ནི་ཆུར་ཁུའོ། །འབྲས་དང་གྲོ་ལ་སོགས་པ་བཙོས་པའི་ཁུ་བ་རྩི་མེད་པར་མནན་པ་ཕབ་མ་བཏབ་པ་རྩ་བ་མོ་དང་ལྔ་པོ་དེ་དག་ལ་རུང་བའི་ཆུས་བཏབ་པ་རས་ཀྱི་ཚགས་ཀྱིས་བཙགས་པ་ཤིན་ཏུ་སླ་བ་བཞིན་སྣང་བ། །འདམ་བུ་ཉག་མའི་མདོག་ལྟ་བུ་དག་ཀྱང་ཙོ་ཙ་ལ་སོགས་པའི་བཏུང་བ་དེ་དང་འདྲའོ། །བཏུང་བ་དེ་རྣམས་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པ་ནི་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་བཏུང་དུ་རུང་ངོ་། །བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ནི་མིན་པས་བཏུང་དུ་མི་རུང་བར་ཊཱི་ཀ་དང་ལུང་ལས་སོ། །རུང་ཆུ་བཏབ་པ་ལ་སོགས་པ་དེ་ལྟ་བུ་ཉིད་ཀྱི་མདུན་རོལ་ཆུས་མ་བཏབ་ཅིང་ཚགས་ཀྱིས་མ་བཙགས་པ་དེ་སྲིད་དུ་བཅོས་པའི་ཚྭ་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་ལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་མཚན་མཐུན་པས་བཟའ་བའི་ཆེད་དུ་བྱིན་ལེན་བྱ་བའི་ཕྱིར་རེག་ཏུ་མི་རུང་ངོ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་མཚན་མཐུན་པ་བྱིན་ལེན་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཨ་རུ་ར་ལ་སོགས་པ་སྐྱུ་རུ་ར་དང་། བ་རུ་ར་དང་། ན་ལེ་ཤམ་དང་། པི་པི་ལིང་དང་ལྔ་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབས་པ་ལ་ཡང་ཐམས་ཅད་དུའོ་ཞེས་གོང་དུ་ 7-475b སྙེགས་ཏེ་དུས་སམ་དུས་མ་ཡིན་པ་ཐམས་ཅད་དུ་ན་བའམ་མི་ན་བས་ཀྱང་བཟའ་བར་བྱའོ་ཞེས་པའོ། །གལ་ཏེ་སྨན་དེ་རྣམས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ནི་ནད་པས་བཟའ་བར་བྱའི། མི་ན་བས་བཟར་མི་རུང་སྟེ་ཊཱི་ཀ་དང་ལུང་ལས་སོ། །བུ་རམ་བྱིན་གྱིས་མ་བརླབ་པ་ཡང་ངོ་སྟེ།ཐམས་ཅད་དུའོ་ཞེས་གོང་དུ་བསྙེགས་སོ། །བུ་རམ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ནི་ནད་པ་ལ་སོགས་པ་གང་ཟག་ལྔས་བཟར་རུང་ཞེས་མདོ་འོག་མ་ནས་སྟོན་ཏོ། །གང་ཟག་ལྔ་པོ་ལས་གཞན་གྱིས་ནི་བུ་རམ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དེ་བཟར་མི་རུང་ངོ་། །བུ་རམ་དེ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་བཟའ་བ་ལ་ནི་དག
【現代漢語翻譯】 也被稱為鳩樹。水生植物的果實，如榆樹、菩提樹、無花果樹和粗糙的果實，在梵語中被稱為「帕如沙卡」。『葡萄汁』指的是從葡萄中提取的汁液。未經加持的米粥飲料，無論生病與否，都可以在任何時間飲用。經過加持的飲料只能由病人飲用。經文中說，健康的人不應該飲用。用人工方法制成的酒，如葡萄酒和蜂蜜酒，被稱為『人工鹽』；用穀物製成的酒，如青稞酒和大米酒，被稱為『穀物鹽』。有人說『鹽』指的是姜，也有人說是酸味，這些說法都不正確。布頓仁波切說，將香料加入酒中，埋在地下，酒的味道會變得更好。『酸奶水』指的是酸奶的汁液。『乳清』指的是水的精華。將大米和小麥等煮熟后，不去除殘渣，不新增發酵劑，用適合五種根的清水浸泡，用布過濾，使其看起來非常稀薄，顏色像蘆葦。像『措措』這樣的飲料也是如此。所有未經加持的飲料都可以飲用。經過加持的飲料，健康的人不能飲用，這是經文中的說法。對於新增了適合飲用的水等飲料，在未加水和過濾之前，受過具足戒且具有相同戒律的人，爲了食用而接受佈施，是不能觸碰的。經文中說，受過具足戒且具有相同戒律的人，不能接受佈施。未經加持的訶子等藥物，如余甘子、毗醯勒、訶子和蓽茇，在任何時候都可以食用，無論生病與否。如果這些藥物經過加持，只能由病人食用，健康的人不能食用，這是經文中的說法。未經加持的紅糖也可以在任何時候食用。經過加持的紅糖只能由病人等五種人食用，這在後面的經文中會講到。除了這五種人之外，其他人不能食用經過加持的紅糖。食用經過加持的紅糖是允許的。 也被稱為鳩樹。水生植物的果實，如榆樹、菩提樹、無花果樹和粗糙的果實，在梵語中被稱為「帕如沙卡」。『葡萄汁』指的是從葡萄中提取的汁液。未經加持的米粥飲料，無論生病與否，都可以在任何時間飲用。經過加持的飲料只能由病人飲用。經文中說，健康的人不應該飲用。用人工方法製成的酒，如葡萄酒和蜂蜜酒，被稱為『人工鹽』；用穀物製成的酒，如青稞酒和大米酒，被稱為『穀物鹽』。有人說『鹽』指的是姜，也有人說是酸味，這些說法都不正確。布頓仁波切說，將香料加入酒中，埋在地下，酒的味道會變得更好。『酸奶水』指的是酸奶的汁液。『乳清』指的是水的精華。將大米和小麥等煮熟後，不去除殘渣，不新增發酵劑，用適合五種根的清水浸泡，用布過濾，使其看起來非常稀薄，顏色像蘆葦。像『措措』這樣的飲料也是如此。所有未經加持的飲料都可以飲用。經過加持的飲料，健康的人不能飲用，這是經文中的說法。對於新增了適合飲用的水等飲料，在未加水和過濾之前，受過具足戒且具有相同戒律的人，為了食用而接受佈施，是不能觸碰的。經文中說，受過具足戒且具有相同戒律的人，不能接受佈施。未經加持的訶子等藥物，如余甘子、毗醯勒、訶子和蓽茇，在任何時候都可以食用，無論生病與否。如果這些藥物經過加持，只能由病人食用，健康的人不能食用，這是經文中的說法。未經加持的紅糖也可以在任何時候食用。經過加持的紅糖只能由病人等五種人食用，這在後面的經文中會講到。除了這五種人之外，其他人不能食用經過加持的紅糖。食用經過加持的紅糖是允許的。
【English Translation】 It is also said to be the Kuyu tree. The fruits of aquatic plants, such as elm, bodhi, fig, and rough fruits, are called 'Parushaka' in Sanskrit. 'Grape juice' refers to the juice extracted from grapes. Unblessed rice porridge drinks can be consumed at any time, whether sick or not. Blessed drinks should only be consumed by the sick. The scriptures say that healthy people should not drink them. Wine made by artificial methods, such as wine and honey wine, is called 'artificial salt'; wine made from grains, such as barley wine and rice wine, is called 'grain salt'. Some say that 'salt' refers to ginger, and others say it refers to sourness, but these statements are incorrect. Buton Rinpoche said that adding spices to the wine and burying it underground will make the wine taste better. 'Yogurt water' refers to the juice of yogurt. 'Whey' refers to the essence of water. After cooking rice and wheat, etc., without removing the residue, without adding leavening agents, soaking it in clean water suitable for the five roots, filtering it with a cloth to make it look very thin, and the color is like reeds. The same is true for drinks like 'Totsa'. All unblessed drinks can be consumed. Blessed drinks cannot be consumed by healthy people, according to the scriptures. For drinks that have been added with suitable water, etc., before adding water and filtering, those who have received full ordination and have the same precepts cannot touch them in order to receive offerings for consumption. The scriptures say that those who have received full ordination and have the same precepts cannot receive offerings. Unblessed medicines such as haritaki, such as amalaki, bibhitaki, haritaki, and pippali, can be consumed at any time, whether sick or not. If these medicines are blessed, they can only be consumed by the sick, and healthy people cannot consume them, according to the scriptures. Unblessed brown sugar can also be consumed at any time. Blessed brown sugar can only be consumed by five types of people, such as the sick, which will be discussed in the following scriptures. Other than these five types of people, others cannot consume blessed brown sugar. It is permissible to consume blessed brown sugar. It is also said to be the Kuyu tree. The fruits of aquatic plants, such as elm, bodhi, fig, and rough fruits, are called 'Parushaka' in Sanskrit. 'Grape juice' refers to the juice extracted from grapes. Unblessed rice porridge drinks can be consumed at any time, whether sick or not. Blessed drinks should only be consumed by the sick. The scriptures say that healthy people should not drink them. Wine made by artificial methods, such as wine and honey wine, is called 'artificial salt'; wine made from grains, such as barley wine and rice wine, is called 'grain salt'. Some say that 'salt' refers to ginger, and others say it refers to sourness, but these statements are incorrect. Buton Rinpoche said that adding spices to the wine and burying it underground will make the wine taste better. 'Yogurt water' refers to the juice of yogurt. 'Whey' refers to the essence of water. After cooking rice and wheat, etc., without removing the residue, without adding leavening agents, soaking it in clean water suitable for the five roots, filtering it with a cloth to make it look very thin, and the color is like reeds. The same is true for drinks like 'Totsa'. All unblessed drinks can be consumed. Blessed drinks cannot be consumed by healthy people, according to the scriptures. For drinks that have been added with suitable water, etc., before adding water and filtering, those who have received full ordination and have the same precepts cannot touch them in order to receive offerings for consumption. The scriptures say that those who have received full ordination and have the same precepts cannot receive offerings. Unblessed medicines such as haritaki, such as amalaki, bibhitaki, haritaki, and pippali, can be consumed at any time, whether sick or not. If these medicines are blessed, they can only be consumed by the sick, and healthy people cannot consume them, according to the scriptures. Unblessed brown sugar can also be consumed at any time. Blessed brown sugar can only be consumed by five types of people, such as the sick, which will be discussed in the following scriptures. Other than these five types of people, others cannot consume blessed brown sugar. It is permissible to consume blessed brown sugar.
ེ་སློང་ལམ་དུ་ཞུགས་པ་དང་། དགེ་སྐོས་དང་ལག་གི་བླས་ནི་ནད་པ་དང་འདྲ་བ་སྟེ། བུ་རམ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དེ་བཟར་རུང་བ་ཉིད་དོ། །དགེ་སློང་ཟན་ཆད་པས་ཀྱང་བུ་རམ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དེ་དང་། གཞན་ཡང་དུས་སུ་རུང་བ་མ་ཡིན་པ་ཞག་བདུན་པ་དང་། འཚོ་བའི་བར་དུ་བཅང་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་བཟར་རུང་ངོ་། ། ༈ སྨན་རྣམས་སོ་སོའི་རྣམ་བཤད། གཉིས་པ་ལ། ཐུན་རུང་གཞན་ལུགས་དགག་སྟེ་བསྟན། །ཞག་བདུན་སྨན་ཞར་བྱུང་སྟེ་བསྟན། །འཚོ་བཅང་སྨན་ཞར་བྱུང་སྟེ་བསྟན། །དུས་རུང་དུས་མིན་བསྟེན་པའི་ཚུལ། །སྨན་འདྲེས་ཆོག་ལྔས་འཇུག་དོགས་བཅད། ། ༈ ཐུན་རུང་གཞན་ལུགས་དགག་སྟེ་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ། བཏུང་སྨན་བྱེ་བྲག་རིས་ངོས་བཟུང་། །དེ་ལ་གཞན་གྱི་འཁྲུལ་པ་དགག །ཐུན་རུང་བྱེ་བྲག་གཞན་བསྟན་པའོ། ། ༈ བཏུང་སྨན་བྱེ་བྲག་རིས་ངོས་བཟུང་བ། དང་པོ་ནི། ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་ཞེས་སྔར་སྨོས་ན། དེ་ནི་གང་ཞེ་ན། དེ་ནི་བཏུང་བ་དག་གོ། བཏུང་བ་ཡིན་ཀྱང་ཐུག་པ་དང་འོ་མ་ལ་སོགས་པ་ནི་དུས་སུ་རུང་བ་ཡིན་ལ། ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་ནི་བཏུང་བ་ཤིན་ཏུ་སླ་བའོ། །རྩབ་མོ་དང་པོ་ལྟ་བུའི་རྒྱུ་དུས་སུ་རུང་བ་ཡིན་ཅིང་། བཏུང་བ་དེའི་ངོ་བོ་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་ལྟ་བུ་སྟེ། བཏུང་བ་དེའི་རྫས་སམ་རྒྱུ་དེ་ནི་འབྲས་བུ་བཏུང་བ་དེ་དང་ 7-476a སྨན་གྱིས་རིས་གཅིག་པ་དེ་ཉིད་མ་ཡིན་ཅིང་། བཅས་ལྡན་མཚན་མཐུན་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱིས་རེག་ན་ལག་ཉའི་ཉེས་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར། གལ་ཏེ་བཏུང་བ་དེའི་རྒྱུ་དུས་སུ་རུང་བ་ལས་བསྒྲུབས་པ་ཡིན་ན་ཆོས་ཅན། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱིས་སྦྱར་ཞིང་ཚགས་ཀྱིས་བཙགས་པར་མི་བྱ་སྟེ་ཞེས་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏོ། །འོ་ན་གང་གིས་སྦྱར་ཞིང་ཚགས་ཀྱིས་བཙག་པར་བྱ་ཞེ་ན། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པས་སྦྱར་ཞིང་ཚགས་ཀྱིས་བཙག་པར་བྱའོ་ཞེས་སྦྱར་རོ། །བཏུང་བའི་རྒྱུ་དེ་ལྟ་བུ་དུས་མ་ཡིན་པར་རུང་ན་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པས་སྦྱར་ཞིང་བཙགས་པ་ལ་ཡང་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་མཐུན་པར་གསུངས་ཏེ། དེ་ནི་མདོ་རྩ་བའི་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏོ། །འོ་ན་བཏུང་བའི་རྫས་དེ་དགེ་སློང་གིས་ཚགས་ཀྱིས་བཙག་རུང་ན་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པར་རེག་ན་ནི་ལག་ཉར་བླངས་པའི་ཉེས་པར་འགྱུར་ལ། བྱིན་ལེན་བྱས་ནས་ཚགས་ཀྱིས་བཙག་གོ་ཞེ་ན། དེ་ལྟ་བུ་ཉིད་ཀྱི་མདུན་རོལ་དུ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་མཚན་མཐུན་པས་རེག་ཏུ་མི་རུང་ངོ་། །ཞེས་བཏུང་བའི་རྫས་དེ་ཚགས་ཀྱིས་མ་བཙགས་པ་ན་ཆོ་ག་མ་རྫོགས་པས་བཟའ་བའི་ཆེད་ཀྱི་བྱིན་ལེན་བྱར་མི་རུང་བར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །དེས་ན་བཏུང་བའི་རྫས་དེ་དགེ་སློང་གིས་ཇི་ལྟར་བཙག་པར་བྱ་སྙམ་ན། བཏུང་བའི་རྫས་དེ་ཚགས་ཀྱིས་མ་བཙགས་པ་དེ་ལ་བཟའ་བའི་ཆེད་དུ་བྱིན་ལེན་མི་རུང་ཡང་ལག་ཉ་འགེགས་པའི་བྱིན་ལེ
【現代漢語翻譯】 比丘進入行乞時，負責分配食物者和持缽者應如病人一般，加持過的紅糖是可以食用的。即使比丘斷食，加持過的紅糖以及其他在非時允許的七日藥，和爲了維持生命而持有的所有物品，也都是可以食用的。 關於各種藥物的詳細解釋： 第二部分包括：駁斥關於適時藥的其他觀點並進行闡述；順帶闡述七日藥；順帶闡述維持生命藥；服用適時藥和非時藥的方式；以及通過五種混合藥物來消除疑慮。 駁斥關於適時藥的其他觀點並進行闡述： 第一部分包括：確定飲料的具體類別；駁斥其他人的錯誤觀點；以及闡述其他適時藥的具體類別。 確定飲料的具體類別： 首先，之前提到過『適時』，那麼什麼是適時呢？就是飲料。雖然是飲料，但如粥和牛奶等是屬於適時的，而適時的是非常稀薄的飲料。像第一次釀造的粗酒是適時的，飲料的性質就像適時藥一樣。飲料的成分或材料與水果飲料不同， 因為如果具足戒的比丘接觸到與戒律不符的飲料，會犯觸水罪。如果飲料的材料是用適時之物製成的，那麼按照規定，不應由具足戒者混合和過濾——這是暗示。那麼應該由誰來混合和過濾呢？應該由未受具足戒者混合和過濾。如果這種飲料在非時也是允許的，那麼由具足戒者混合和過濾也沒有過失——這是他自己的解釋和 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音，ṭīkā，註釋) 中一致的說法，這也是 मूलसूत्र (藏文，梵文天城體，mūlasūtra，梵文羅馬擬音，mūlasūtra，根本經) 的暗示。如果比丘可以過濾飲料的材料，那麼在未經允許的情況下接觸它，會犯觸水罪；如果允許之後再過濾呢？在這種情況下，不允許具足戒的比丘接觸它。據說，如果飲料的材料未經過濾，儀式就不完整，因此不允許爲了食用而接受。因此，比丘應該如何過濾飲料的材料呢？即使飲料的材料未經過濾，也不允許爲了食用而接受，但爲了防止觸水罪，可以接受。
【English Translation】 When a monk enters alms-seeking, the one who distributes food and the one who holds the bowl should be like patients, and blessed brown sugar is edible. Even if a monk is fasting, the blessed brown sugar, as well as other seven-day medicines allowed at inappropriate times, and all items held for sustenance, are edible. Detailed explanations of various medicines: The second part includes: refuting other views on timely medicine and elaborating; incidentally elaborating on seven-day medicine; incidentally elaborating on life-sustaining medicine; the manner of taking timely and untimely medicine; and resolving doubts by mixing five kinds of medicine. Refuting other views on timely medicine and elaborating: The first part includes: identifying specific categories of beverages; refuting others' misconceptions; and elaborating on other specific categories of timely medicine. Identifying specific categories of beverages: First, it was mentioned earlier as 'timely,' so what is timely? It is beverages. Although it is a beverage, things like porridge and milk are timely, and what is timely is a very thin beverage. Like the first brew of coarse liquor is timely, the nature of the beverage is like timely medicine. The ingredients or materials of the beverage are different from fruit beverages, because if a fully ordained monk touches a beverage that does not comply with the precepts, it will be a fault of touching water. If the material of the beverage is made of timely things, then according to the regulations, it should not be mixed and filtered by a fully ordained person—this is an implication. So who should mix and filter it? It should be mixed and filtered by someone who is not fully ordained. If such a beverage is allowed at an untimely time, then there is no fault in mixing and filtering it by a fully ordained person—this is a consistent statement from his own explanation and टीका (Tibetan, Devanagari, ṭīkā, commentary). This is also an implication of the मूलसूत्र (Tibetan, Devanagari, mūlasūtra, root sūtra). If a monk can filter the material of the beverage, then touching it without permission will be a fault of touching water; what if it is filtered after permission? In this case, a fully ordained monk is not allowed to touch it. It is said that if the material of the beverage is not filtered, the ritual is incomplete, so it is not allowed to be accepted for eating. Therefore, how should a monk filter the material of the beverage? Even if the material of the beverage is not filtered, it is not allowed to be accepted for eating, but it can be accepted to prevent the fault of touching water.
ན་བྱས་ཏེ་དགེ་སློང་གི་སྦྱར་ཞིང་བཙགས་པ་སྟེ། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། གལ་ཏེ་དུས་མ་ཡིན་པར་རུང་བའི་རྫས་དེ་ལ་བཏུང་བ་དེ་སྦྱོར་ན་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པས་ཀྱང་རྫས་དེ་ཉིད་བྱིན་ལེན་བྱས་ཏེ་སྦྱར་ཞིང་བཙགས་ལ། གང་གི་ཚེ་འཐུང་བའི་ཚེ་ན་ཆུ་གྲང་མོས་གདབ་པ་དང་། བྱིན་ལེན་སྟོབ་ཏུ་བཅུག་ 7-476b ནས་བཏུང་ཞེས་བཤད་དོ། །གར་ལན་ཚ་བ་ན་རེ། ཨ་རུ་རའི་ཐང་ལྟ་བུའམ་བུ་རམ་གྱི་ཆབ་ལྟ་བུ་བྱིན་གྱིས་རློབ་ན་བཏུང་བ་དེའི་རྒྱུ་བུ་རམ་ལྟ་བུ་དུས་མ་ཡིན་པར་རུང་བ་ལས་བཏུང་བ་དེ་སྦྱོར་ཞིང་། བྱིན་གྱིས་རློབ་པར་བྱེད་ན་ནི་བཏུང་བ་དེ་སྦྱོར་བ་ན་ཚགས་ཀྱིས་བཙག་དགོས་པ་མི་འཐད་དེ། ཕྱི་དྲོའི་ཁ་ཟས་ཀྱི་ཤན་སྤང་མི་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཟེར་བ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། ཕྱི་དྲོའི་ཁ་ཟས་ཀྱི་ཤན་སྤང་མི་དགོས་ཀྱང་བཏུང་བ་དེ་རུང་ཆུ་མ་བཏབ་ཅིང་ཚགས་ཀྱིས་མ་བཙགས་ན་བཏུང་བ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་ཆོ་ག་མི་ཚང་བའི་ཕྱིར་རོ། །གལ་ཏེ་རྒྱུ་དུས་སུ་རུང་བ་ལས་བཏུང་བ་དེ་སྦྱོར་ན་ཡང་ལག་ཉ་འགེགས་པའི་བྱིན་ལེན་བྱས་ཏེ་དགེ་སློང་གིས་སྦྱར་ཞིང་བཙག་ཏུ་རུང་བར་འགྱུར་ཞེས་མཚུངས་སོ་སྙམ་ན། མི་མཚུངས་ཏེ་བུ་རམ་ཤིང་ལྟ་བུ། རྒྱུ་དུས་སུ་རུང་བ་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་ལ་བཏུང་བ་དེ་སྦྱོར་ན་ཚགས་ཀྱིས་བཙགས་པ་ན་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བར་འགྱུར་ཏེ། སྨན་གྱི་རིགས་གྱུར་པས་བྱིན་ལེན་ཞིག་སྟེ་དེ་ལ་རེག་ན་ལག་ཉའི་ཉེས་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་དང་། བུ་རམ་ལྟ་བུ་རྒྱུ་དུས་མ་ཡིན་པར་རུང་བ་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་ལས་བཏུང་བ་དེ་སྦྱོར་ཞིང་། ཚགས་ཀྱིས་བཙགས་ཀྱང་སྨན་རིགས་མ་གྱུར་ཅིང་བྱིན་ལེན་མ་ཞིག་པས་དེ་ལ་རེག་ཀྱང་ལག་ཉའི་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཐུན་རུང་དེ་དག་ཏུ་བཏུང་བ་བརྒྱད་པོ་དེ་ལས་གཞན་བལ་པོ་སེའུ་དང་། མ་ཏུ་ལུང་ག་ལ་སོགས་པའི་རྫས་སོ་སྟེ་དེ་ལས་སྦྱར་བའང་རུང་ངོ་། །བཏུང་བའི་རྒྱུ་སྟེ་རྒུན་འབྲུམ་ལ་སོགས་པ་དུས་སུ་རུང་བ་ཡིན་ན་མཚན་མོའི་ཐུན་ཚོད་ཀྱི་མཐའ་གང་ཡིན་པ་དེའི་མཐའ་ཡིན་ནོ་སྟེ། བཏུང་བ་དེ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་བའི་མཐའ་ཡང་དེ་ཡིན་ལ། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དེ་བཞག་ཅིང་བཏུང་དུ་རུང་བའི་མཐའ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །འོ་ན་ཐུན་ཚོད་ཀྱི་མཐའ་དེ་རང་གང་ཞེ་ན། ལུང་གཞི་ 7-477a ལས། ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་འདི་དག་དུས་སུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ན་དུས་མ་ཡིན་པར་ཡང་ལོངས་སྤྱོད་པར་བྱ་བ་ལ་ནི་ནམ་གྱི་ཐུན་དང་པོ་ཐལ་ནས་ནི་ལོངས་སྤྱད་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ལུང་མ་མོ་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བའི་སྐབས་ལས། ཉིན་པར་དང་མཚན་མོའི་ཐུན་དང་པོའི་བར་དུ་བཏུང་བར་བྱ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཉིན་པར་དང་སྲོད་ཀྱི་བར་དུ་བཏུང་བར་བྱ་སྟེ་ཞེས་ཀྱང་ལུང་མ་མོའི་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བའི་སྐབས་ལས་སོ། །དེ་དང་མཐུན་པར་བམ་པོ་ལ
【現代漢語翻譯】 因此，比丘應準備並過濾飲料。在第五十卷中說：'如果將適合的物品在不適當的時間混合成飲料，即使是受過具足戒的比丘，也應接受並給予該物品，然後進行混合和過濾。飲用時，應加入冷水，並允許接受和給予，然後飲用。'噶拉納瓦（Garanava）說：'如果像阿如拉（Arura）湯或紅糖水一樣被加持，那麼飲料的成分，如紅糖，在不適當的時間是允許的，如果混合並加持該飲料，則無需過濾，因為不需要避免下午的食物殘渣。'這種說法是不合理的，即使不需要避免下午的食物殘渣，如果不加水且不經過濾，飲料的加持儀式也不完整。如果飲料是由適合時間的成分製成的，那麼通過進行'手印'的接受和給予，比丘可以準備和過濾它。'有人認為這類似。但事實並非如此，例如紅糖樹。如果用適合時間的成分製成飲料，經過接受和給予，那麼在過濾后，它將在規定的時間內變得適合，因為它已經變成了藥物，接受和給予已經失效，接觸它會導致'手印'的過失。然而，如果用不適合時間的成分製成飲料，如紅糖，經過接受和給予，即使經過混合和過濾，它也不會變成藥物，接受和給予也沒有失效，因此接觸它不會導致'手印'的過失。在那些適合時間的飲料中，除了八種飲料之外，還可以用尼泊爾梨、枸櫞等各種材料製成飲料。如果飲料的成分，如葡萄等，在適當的時間是允許的，那麼夜晚時段的結束就是它的結束。飲料可以被加持的結束時間也是如此，加持后的飲料可以被保留和飲用的結束時間也是如此。那麼，這個時段的結束到底是什麼呢？根據根本律藏（Lung Zhi）：'如果這些適合時間的物品在適當的時間被加持，那麼即使在不適當的時間也可以享用，但是過了夜晚的第一個時段就不能享用了。'根據律母（Lung Ma）中關於適合時間的章節：'應該在白天和夜晚的第一個時段之間飲用。'律母中關於適合時間的章節也說：'應該在白天和黃昏之間飲用。'第五十卷也與此一致。 Therefore, a bhikshu should prepare and filter the drink. It is said in the fiftieth volume: 'If a suitable item is mixed into a drink at an inappropriate time, even a fully ordained bhikshu should accept and give the item, and then mix and filter it. When drinking, cold water should be added, and acceptance and giving should be allowed before drinking.' Garanava said: 'If something like Arura soup or jaggery water is blessed, and the ingredient of the drink, such as jaggery, is permissible at an inappropriate time, if the drink is mixed and blessed, then it is not necessary to filter the drink, because there is no need to avoid the remnants of the afternoon meal.' This statement is unreasonable, because even if there is no need to avoid the remnants of the afternoon meal, if the drink is not mixed with water and not filtered, the blessing ceremony of the drink is not complete. If the drink is made from ingredients that are permissible at the right time, then by performing the acceptance and giving of the 'hand seal', the bhikshu can prepare and filter it.' Someone thinks this is similar. But it is not the same, for example, the jaggery tree. If a drink is made from ingredients that are permissible at the right time, after acceptance and giving, it will become permissible at the appointed time after filtering, because it has become medicine, and the acceptance and giving have become invalid, and touching it will cause the fault of the 'hand seal'. However, if a drink is made from ingredients that are permissible at an inappropriate time, such as jaggery, after acceptance and giving, even if it is mixed and filtered, it will not become medicine, and the acceptance and giving have not become invalid, so touching it will not cause the fault of the 'hand seal'. Among those permissible drinks, in addition to the eight drinks, drinks made from various materials such as Nepalese pears and citron are also permissible. If the ingredients of the drink, such as grapes, are permissible at the right time, then the end of the night period is its end. The end of the time when the drink can be blessed is also the same, and the end of the time when the blessed drink can be kept and drunk is also the same. So, what exactly is the end of this period? According to the Vinaya-mula (Lung Zhi): 'If these permissible items are blessed at the right time, then they can be enjoyed even at an inappropriate time, but after the first period of the night has passed, they should not be enjoyed.' According to the chapter on permissible times in the Vinaya-matrika (Lung Ma): 'It should be drunk between day and the first period of night.' The chapter on permissible times in the Vinaya-matrika also says: 'It should be drunk between day and dusk.' The fiftieth volume is also consistent with this.
【English Translation】 Therefore, a bhikshu should prepare and filter the drink. It is said in the fiftieth volume: 'If a suitable item is mixed into a drink at an inappropriate time, even a fully ordained bhikshu should accept and give the item, and then mix and filter it. When drinking, cold water should be added, and acceptance and giving should be allowed before drinking.' Garanava said: 'If something like Arura soup or jaggery water is blessed, and the ingredient of the drink, such as jaggery, is permissible at an inappropriate time, if the drink is mixed and blessed, then it is not necessary to filter the drink, because there is no need to avoid the remnants of the afternoon meal.' This statement is unreasonable, because even if there is no need to avoid the remnants of the afternoon meal, if the drink is not mixed with water and not filtered, the blessing ceremony of the drink is not complete. If the drink is made from ingredients that are permissible at the right time, then by performing the acceptance and giving of the 'hand seal', the bhikshu can prepare and filter it.' Someone thinks this is similar. But it is not the same, for example, the jaggery tree. If a drink is made from ingredients that are permissible at the right time, after acceptance and giving, it will become permissible at the appointed time after filtering, because it has become medicine, and the acceptance and giving have become invalid, and touching it will cause the fault of the 'hand seal'. However, if a drink is made from ingredients that are permissible at an inappropriate time, such as jaggery, after acceptance and giving, even if it is mixed and filtered, it will not become medicine, and the acceptance and giving have not become invalid, so touching it will not cause the fault of the 'hand seal'. Among those permissible drinks, in addition to the eight drinks, drinks made from various materials such as Nepalese pears and citron are also permissible. If the ingredients of the drink, such as grapes, are permissible at the right time, then the end of the night period is its end. The end of the time when the drink can be blessed is also the same, and the end of the time when the blessed drink can be kept and drunk is also the same. So, what exactly is the end of this period? According to the Vinaya-mula (Lung Zhi): 'If these permissible items are blessed at the right time, then they can be enjoyed even at an inappropriate time, but after the first period of the night has passed, they should not be enjoyed.' According to the chapter on permissible times in the Vinaya-matrika (Lung Ma): 'It should be drunk between day and the first period of night.' The chapter on permissible times in the Vinaya-matrika also says: 'It should be drunk between day and dusk.' The fiftieth volume is also consistent with this.
ྔ་བཅུ་པ་ལས་ཀྱང་། མཚན་མོའི་ཐུན་ཚོད་དང་པོ་ལས་འདས་ན་གསོག་ཏུ་འགྱུར་ཞེས་བཤད་དོ། །འོན་ཀྱང་མཚན་མོའི་ཐུན་ཚོད་ཀྱི་སྐད་ཅིག་དང་པོ་ལས་འདས་ན་གསོག་འཇོག་ཏུ་འགྱུར་ཞེས་པའི་དགོངས་པ་བཀྲལ་བར་བྱ་སྟེ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། གྲོ་ཟོས་ནས་དམར་ཐག་མ་ཆད་ཚུན་དུ་དགེ་སློང་དབང་ལ། དམར་ཐག་གི་མཚམས་འདས་ཏེ་འཐུང་དུ་མི་དབང་ངོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། ཉི་མ་ནུབ་སྟེ་དམར་ཐག་ཆད་པ་འདས་ན་གསོག་འཇོག་བྱས་པའོ་ཞེས་ཀྱང་འགྲེལ་ཆུང་ལས་གསུངས་པ་དང་། རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་དུ་ནུབ་མོར་འགྲོ་བའི་སྐབས་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། ཉི་མ་ནུབ་པའི་འོག་ཏུ་འོད་དམར་པོ་ཆགས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་འདས་པར་གྱུར་པ་ནི་མཚན་མོ་དང་པོ་ཡིན་ཅེས་གསུངས་པས་ཀྱང་ངོ་། ། ༈ དེ་ལ་གཞན་གྱི་འཁྲུལ་པ་དགག་པ། གཉིས་པ་ནི། བཏུང་བ་དེའི་རྗེས་སམ་རྒྱུ་དེ་དུས་སུ་རུང་བ་ལས་གཞན་ཞག་བདུན་པའམ་འཚོ་བའི་བར་དུ་བཅང་བ་ཉིད་ཡིན་ན། རྒྱུ་དེ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་བའི་མཐའ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་འབྲས་བུ་བཏུང་བ་དེ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་བའི་མཐའ་ཡང་དེ་ཡིན་པའོ། །འདི་ནི་ལུང་སིལ་བུའི་བུ་རམ་གྱི་བཏུང་བའི་སྐབས་ནས་བཙུན་པ་བཏུང་བ་བཙགས་པ་གུང་བདུན་པར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་ངམ། ཉེ་བར་འཁོར་རུང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པའོ། །དེས་ན་རྒྱུ་ཞག་བདུན་པ་ 7-477b ལས་བྱས་པའི་འབྲས་བུ་བཏུང་བ་དེ་ཡང་ཞག་བདུན་པའི་རིགས་ཉིད་ཡིན་ལ། དེ་བཞིན་དུ་འཚོ་བའི་བར་དུ་བཅང་བ་ལས་བྱས་པའི་འབྲས་བུ་བཏུང་བ་དེ་ཡང་འཚོ་བའི་བར་དུ་བཅང་བའི་རིགས་ཉིད་ཡིན་པའོ། །གལ་ཏེ་བུ་རམ་ལས་བྱས་པའི་བཏུང་བ་དེ་ཞག་བདུན་པའི་རིགས་ཉིད་ཡིན་ན་ནི་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བར་བྱིན་གྱིས་རློབ་པར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཏེ། དེ་ཡང་ཉིད་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། དུས་སུ་རུང་བ་མ་ཡིན་པའི་རྫས་ལས་བྱས་པའི་བཏུང་བ་དེ་བཏུང་བ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་དུས་ཐམས་ཅད་པ་ཉིད་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱ་ཞིང་། བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་ཕྱིར་ནི་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་ཉིད་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། རྒྱུ་བུ་རམ་ལས་བྱས་པའི་བཏུང་བ་དེ་ཞག་བདུན་པའི་རིགས་ཡིན་ཀྱང་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་སྟེ། དུས་ལྷག་པ་ལ་བརྟེན་ནས་མི་འཆགས་ཀྱང་དུས་ཉུང་བ་ལ་བརྟེན་ནས་སྐབས་འདིར་བྱིན་རླབས་འཆགས་པ་ཡོན་ཏན་ཡར་ལྡན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་ཊཱི་ཀ་ལས། ཐུན་ཚོད་ཀྱི་མཐའ་དང་ལྷན་ཅིག་འགལ་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་བའི་ཕྱིར་ཐུན་ཚོད་ཀྱི་མཐའ་དང་འགལ་བ་མེད་དོ། །འདིར་རྒྱ་གར་གྱི་འདུལ་འཛིན་ཁ་ཅིག་ན་རེ། བུ་རམ་གྱི་བཏུང་བ་དེ་ཞག་བདུན་གྱི་ནང་ཁོངས་སུ་རོ་དང་སླ་བར་མ་གྱུར་ན་བུ་རམ་གྱི་བཏུང་བ་དེ་ཞག་བདུན་པའི་རིགས་དེ་ཡིན་གྱི། གྱུ
【現代漢語翻譯】 此外，經文中還說，過了夜晚的第一個時段，食物就會變成儲存物。然而，需要解釋的是，『過了夜晚第一個時段的瞬間，食物就會變成儲存物』的含義。在《釋論小品》中說：『僧人在吃完食物到紅色完全消失之前是自由的，但過了紅色消失的界限就不能再喝了。』《釋論小品》中還說，太陽下山，紅色消失後，食物就變成了儲存物。』此外，在關於國王晚上去王宮的註釋中說：『太陽下山後，殘餘的紅色光芒消失，那就是夜晚的第一個時段。』 駁斥其他觀點的錯誤： 第二點是，如果飲料的原料或成分在任何時候都可以接受，但除此之外，可以儲存七天或直到生命結束，那麼，任何可以加持該成分的界限，也同樣是可以加持該飲料的界限。正如在《律藏零星》關於糖蜜飲料的部分所說：『比丘，這種過濾后的糖蜜飲料可以加持七天嗎？』『可以，尊者。』因此，用七天原料製成的飲料也是七天之內的東西，同樣，用可以儲存到生命結束的原料製成的飲料也是可以儲存到生命結束的東西。如果用糖蜜製成的飲料是七天之內的東西，那麼就與經文中所說的『可以在任何時候加持』相矛盾。因為《自釋》和《註釋》中說：『要知道，用非時之物製成的飲料，因為是飲料，所以在任何時候都可以飲用，但爲了加持，則只能在規定的時段內。』如果有人說這與經文相矛盾，那麼，用糖蜜製成的飲料即使是七天之內的東西，也可以在規定的時段內加持，因為即使時間延長也不會變質，但時間縮短則會帶來加持，因為這是一種美德。因此，《註釋》中說：『與時段的界限並不矛盾。』也就是說，因為可以在規定的時段內加持，所以與時段的界限並不矛盾。在這裡，一些印度持律者說，如果糖蜜飲料在七天之內沒有變味或變稀，那麼這種糖蜜飲料就是七天之內的東西，如果變味或變稀了，就不是七天之內的東西了。
【English Translation】 Furthermore, it is said that after the first watch of the night, it becomes hoarding. However, the meaning of 'after the first moment of the night watch, it becomes hoarding' should be explained. In the Commentary, it says, 'Until the red tinge disappears after eating, a monk is free to do as he pleases, but after the red tinge disappears, he is not allowed to drink.' The Commentary also says that after the sun sets and the red tinge disappears, it is considered hoarding. Moreover, in the commentary on going to the royal palace at night, it says, 'When the red light that remains after the sun sets has passed, that is the first watch of the night.' Refuting the Errors of Others: Secondly, if the ingredient or cause of that drink is acceptable at any time, but otherwise is kept for seven days or until life's end, then whatever limit is permissible for blessing the cause is also the limit for blessing the drink, the fruit. This is as stated in the Vinaya-ksudra regarding the molasses drink: 'Bhikkhu, is it permissible to bless this strained molasses drink for seven days?' 'Yes, Venerable.' Therefore, the drink made from a seven-day ingredient is also of the seven-day kind, and similarly, the drink made from what is kept until life's end is also of the kind that is kept until life's end. If the drink made from molasses is of the seven-day kind, then it contradicts what is said about blessing it as permissible at any time. For the Svavrtti and Tika say: 'It should be known that a drink made from a non-permissible substance is always permissible because it is a drink, but for the purpose of blessing, it is only permissible at the proper time.' If one says that this contradicts the scripture, then the drink made from molasses, even if it is of the seven-day kind, can be blessed as permissible at any time, because it does not spoil due to the extended time, but blessing occurs due to the shorter time, as it is an excellent quality. Therefore, the Tika says: 'There is no contradiction with the limit of the time.' That is, because it is permissible to bless it at the proper time, there is no contradiction with the limit of the time. Here, some Indian Vinaya masters say that if the molasses drink does not become sour or thin within seven days, then that molasses drink is of the seven-day kind, but if it becomes sour or thin, it is not of the seven-day kind.
ར་ན་ནི་སྐད་ཅིག་མ་གང་ཚུན་ཆད་དེ་ཚུན་ཆད་པའི་རིགས་ཡིན་པའོ་སྟེ་ཞག་ལྔ་ན་རོ་དང་སླ་བར་གྱུར་ན་བུ་རམ་གྱི་བཏུང་བ་དེ་སྨན་ཞག་ལྔ་པའི་རིགས་ཡིན་གྱི། སྨན་ཞག་བདུན་པའི་རིགས་ནི་མ་ཡིན་པའོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །མ་གྱུར་ན་དེ་ཡིན་གྱི་ཞེས་པ་དེ་འཐད་ཀྱང་གྱུར་ན་གང་ཚུན་ཆད་དེ་ཡིན་པའོ་ཞེས་ཟེར་བ་དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། བུ་རམ་གྱི་བཏུང་བ་དེ་སོ་སོའི་སྐྱེ་བོ་ 7-478a ཕལ་པ་རྣམས་ཀྱིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་བ་ཉིད་གཏན་ནས་མ་ཡིན་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །གཏན་ཚིགས་དེ་ཇི་ལྟར་གྲུབ་ན་བུ་རམ་གྱི་བཏུང་བ་ཚེས་ལྔ་ལ་རོ་སླ་བར་གྱུར་པ་དེ་ལ་དེའི་སྔ་རོལ་ཚེས་གཅིག་ལ་བྱིན་གྱིས་རློབ་ན་ཞག་བདུན་པར་བྱིན་གྱིས་རློབ་བམ། ཞག་ལྔ་པར་བྱིན་གྱིས་རློབ། དང་པོ་ལྟར་ན་ཁྱེད་རང་ཞག་ལྔ་ན་རོ་སླ་བར་འགྱུར་བ་དེ་ཞག་ལྔ་པའི་རིགས་ཉིད་ཡིན་པ་དེ་ལ་ཆོས་ཅན། ཞག་ལྔ་པ་ལ་ཞག་བདུན་པར་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་མི་འཐད་པར་ཐལ། ཞག་ལྔ་པ་ལ་ཞག་བདུན་པར་བྱིན་གྱིས་རློབ་ན། རང་དུས་བས་དུས་ལྷག་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བྱིན་རླབས་མི་འཆགས་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ལྟར་ན་དགེ་སློང་མངོན་ཤེས་མེད་པས་སྨན་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ན་ད་གཟོད་ཞག་ལྔ་ན་རང་བཞིན་གྱིས་རོ་སླ་བར་འགྱུར་བ་དེ་ཆོས་ཅན། ད་གཟོད་ཞག་ལྔ་ན་རང་བཞིན་ཀྱིས་རོ་སླ་བར་འགྱུར་བ་དེ་ལ་ཕལ་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཞག་ལྔ་པར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ད་གཟོད་ཞག་ལྔ་ནས་རང་བཞིན་གྱིས་རོ་སླ་བར་འགྱུར་པ་དེ་འབྱུང་བར་འགྱུར་ན། སོ་སོའི་སྐྱེ་བོ་ཕལ་པ་མངོན་ཤེས་པ་མེད་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཤེས་པའི་ནུས་པས་བགྲོད་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་སོ། །འོན་ཀྱང་མངོན་ཤེས་མེད་ཀྱང་ད་གཟོད་ཞག་ལྔ་ན་རོ་སླ་བར་འགྱུར་བ་དེ་ཤེས་པ་སྲིད་དེ། བུ་རམ་གྱི་བཏུང་བ་དེ་ཞག་ལྔ་ན་ཏ་རུ་དང་བསྲེ་བར་བྱ་སྙམ་དུ་བཅས་པའམ། ཞག་ལྔ་ན་བསྐོལ་ཏེ་སླ་བ་ཉིད་དུ་ཡོངས་སུ་འགྱུར་བར་བྱ་སྙམ་དུ་དམ་བཅས་པ་ནི་དེ་འབྱུང་བར་ཕལ་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཤེས་ནུས་ཀྱང་དེ་ལྟར་མ་ཡིན་པའི་དབང་དུ་བྱས་སོ། །དགག་པ་འདི་རྣམས་ནི་སློབ་དཔོན་ཡོན་ཏན་འོད་ཀྱི་བཞེད་པ་ལ་ཡང་མཚུངས་སོ་ཞེས་ཁ་ཅིག་ཟེར་ཏེ། དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ཞག་ལྔ་ན་རོ་སླ་བར་འགྱུར་ 7-478b བ་དེའི་སྔ་རོལ་དུ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་ཚེ་ན་ཞག་བདུན་པའི་རིགས་ཉིད་ཡིན་པས། ཞག་བདུན་པའི་བྱིན་རླབས་འཆགས་པ་དང་། ཞག་ལྔ་པའི་རིགས་ཉིད་དུ་འདོད་པ་ལྟར་ན་ཞག་བདུན་པའི་བྱིན་རླབས་མི་འཆགས་པ་སྟེ་དེ་གཉིས་ཤིན་ཏུ་མི་མཚུངས་སོ། ། ༈ ཐུན་རུང་བྱེ་བྲག་གཞན་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ནི།ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་འདིར་རོ་དང་ཆང་གི་སྣོད་དུ་བཅངས་ཏེ། ཆང་གི་དྲིས་བསྒོས་པའི་ཕྱེ་མ་དང་སྦྱར་བའི་བཏུང་བ་དག་འདུས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །སྨན་རྩབས་ཤིན་ཏུ་ས
【現代漢語翻譯】 至於『若於何時成為彼之種類』，例如，若五日後變稀，則此蔗糖飲品為五日藥，而非七日藥。』有人如是說。若未變稀，則可成立，若變稀，則『何時成為彼之種類』之說不成立。因為蔗糖飲品絕非普通人所能加持之物。 此理如何成立？若蔗糖飲品于第五日變稀，則於此前第一日加持時，應加持為七日藥，還是五日藥？若如前者，則你方認為五日後變稀之物，即為五日藥，以此為前提，則不應將五日藥加持為七日藥。若將五日藥加持為七日藥，則因依賴超過自身時限之時間，加持便無法成立。若如後者，則無神通之比丘加持藥物時，方於五日後自然變稀之物，以此為前提，則不應由普通人加持為五日藥。若於五日後自然變稀，則普通無神通之人無法以其認知能力通達。』如是說。 然而，即使無神通，亦有可能知曉何時於五日後變稀。例如，若已決定將蔗糖飲品於五日後與塔茹混合，或已約定於五日後熬煮至稀薄，則普通人亦能知曉此事。此處是就未作如是決定而言。有人說，『這些反駁亦適用於導師功德光之觀點。』此說不成立。因為於五日後變稀之物，在其變稀之前加持時，即為七日藥之種類，故七日藥之加持可以成立。若如你方所認為，為五日藥之種類，則七日藥之加持便無法成立。二者截然不同。 其他適宜飲用之差別： 第三，適宜飲用者，是指盛于容器中之酒與飲料，以及與酒糟混合之飲品。
【English Translation】 As for 'When it becomes its kind,' for example, if it becomes thin after five days, then this sugarcane drink is a five-day medicine, not a seven-day medicine.' Some say so. If it has not become thin, then it can be established, but if it has become thin, then the statement 'When it becomes its kind' is not valid. Because sugarcane drinks are by no means something that ordinary people can bless. How is this reason established? If the sugarcane drink becomes thin on the fifth day, then when blessing it on the first day before that, should it be blessed as a seven-day medicine or a five-day medicine? If it is like the former, then you consider that which becomes thin after five days to be a five-day medicine, and based on this premise, it is not appropriate to bless a five-day medicine as a seven-day medicine. If a five-day medicine is blessed as a seven-day medicine, then because it relies on time exceeding its own time limit, the blessing cannot be established. If it is like the latter, then when a monk without clairvoyance blesses the medicine, only that which naturally becomes thin after five days, based on this premise, it is not appropriate for ordinary people to bless it as a five-day medicine. If it naturally becomes thin after five days, then ordinary people without clairvoyance cannot understand it with their cognitive abilities.' It is said. However, even without clairvoyance, it is possible to know when it will become thin after five days. For example, if it has been decided to mix the sugarcane drink with Taru after five days, or if it has been agreed to boil it until it becomes thin after five days, then ordinary people can also know this. Here, it refers to the case where such a decision has not been made. Some say, 'These refutations also apply to the views of the teacher Yönten Ö.' This statement is not valid. Because that which becomes thin after five days, when blessing it before it becomes thin, it is the kind of seven-day medicine, so the blessing of the seven-day medicine can be established. If, as you think, it is the kind of five-day medicine, then the blessing of the seven-day medicine cannot be established. The two are completely different. Other differences suitable for drinking: Third, what is suitable for drinking is the combination of wine and beverages kept in containers, and drinks mixed with wine residue.
ླ་བ་ཡང་ངོ་སྟེ་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བའི་བཏུང་བ་དག་འདུས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་རོ། །དེ་ནི་གང་ཞེ་ན། སྨན་རྩབས་དེ་ནི་རྩ་བ་ལ་སོགས་པའི་སྨན་བཀུས་པ་སྐྱུར་པོའོ། ། ༈ ཞག་བདུན་སྨན་ཞར་བྱུང་སྟེ་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། ཞུན་མར་ནི་ཞག་བདུན་པ་ཡིན་ཀྱང་མར་དཀར་ནི་དུས་སུ་རུང་བ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དུས་སུ་རུང་བ་མར་དང་ཞེས་འབྱུང་བས་སོ། །ཞེས་སོག་པོ་དང་རྩང་གི་འདུལ་འཛིན་ཁ་ཅིག་ཟེར་རོ། །ཊཱི་ཀའི་ཚིག་དེ་ནི་དུས་སུ་རུང་བ་མ་ཡིན་པ་ཞུན་མར་དང་ཞེས་པ་ལ་ཡི་གེ་ཆད་པ་སྟེ། དུས་སུ་རུང་བ་ཡིན་པ་ཞེས་པའི་འབྲུ་གནོན་ཡིན་པས་ཤེས་སོ། །མར་དཀར་དུས་སུ་རུང་བ་ཡིན་ན། ལུང་སྨན་གྱི་གཞི་ལས། ཞག་བདུན་པ་ནི་མར་དཀར་དང་ཏིལ་མར་དང་སྦྲང་རྩི་དང་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །འབྲུ་མར་དང་སྦྲང་རྩི་དང་བུ་རམ་གྱི་དབུ་བ་དག་ནི་ཞག་བདུན་པའོ། །བུ་རམ་དང་ཧྭགས་དང་ལི་ཁ་ར་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་ནི་བུ་རམ་གྱི་དབུ་བ་ཉིད་ཀྱིས་འཕངས་སོ། །དེའི་ཁྱད་པར་ནི་བུའམ་གྱི་དབུ་བའི་ཕྱེ་མ་རྡོག་པོར་མ་བྱས་པ་ན་ཧྭགས་བྱས་པ་ན་ལི་ཁ་ར་དང་ཤ་ཁ་རའོ། །ལྷའི་བདུད་རྩི་ནི་ཞག་བདུན་པར་ཞུན་མར་དང་འདྲ་བ་ཉིད་དོ། །ཞག་སྟེ་ཚིལ་བསྐོལ་ཞིང་བཙགས་པ་དག་ནི་འབྲུ་མར་དང་འདྲ་བ་ཉིད་དོ། །ཞག་ནི་ལྔ་སྟེ་ཉའི་དང་། རི་བོང་གི་དང་། ཆུ་སྲིན་ 7-479a བྱིས་པ་གསོད་ཀྱི་དང་། དོམ་གྱི་དང་། ཕག་གིའོ། །ཞག་རྣམ་པ་ལྔ་པོ་དེ་དག་ནི་ནད་པ་ལ་ཕལ་ཆེར་སྦྱོར་བར་བྱེད་དོ། །སོས་པ་ཉིད་ན་དེ་དག་ནད་པའི་ཕྱིར་སློང་ན་སྦྱིན་ནོ། །སློང་བ་དེ་མེད་ན་དགེ་འདུན་གྱི་སྨན་ཁང་དུ་བཞག་གོ། སྨན་ཁུ་དང་མིག་སྨན་དག་ཀྱང་སྨན་ཁང་དུའོ་ཞེས་སྦྱར་རོ། ། ༈ འཚོ་བཅང་སྨན་ཞར་བྱུང་སྟེ་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ནི། འཚོ་བའི་བར་དུ་བཅང་བ་ནི་རྩ་བ་དང་། སྡོང་པོ་དང་། འདབ་མ་དང་། མེ་ཏོག་དང་། འབྲས་བུ་ཟས་ཀྱི་དོན་དུ་བྱ་བ་པར་བྱེད་པ་མ་ཡིན་པའོ། །རྩ་བའི་སྨན་གང་ཞེ་ན། འདི་ལྟ་སྟེ། གླ་སྒང་དང་། ཤུ་དག་དང་།ཡང་དང་། སྒེའུ་གཤེར་དང་། བོང་ང་དཀར་པོ་ལ་སོགས་པ་དག་གོ། སྡོང་བུའི་སྨན་གང་ཞེ་ན། ཙནྡན་དང་། དབྱི་མོང་དང་། ཤུག་པ་དང་། སླེ་ཏྲེས་དང་། ཐང་ཤིང་དང་། སྐྱེར་པ་དག་གོ། འདབ་མའི་སྨན་གང་ཞེ་ན། བ་ཤ་ཀ་དང་། ཀོ་ཤ་ཏ་ཀི་དང་། པ་ཏོ་ལ་དང་། ནིམྤ་དང་།སཔྟ་པརྞའི་འདབ་མ་དག་གོ། སཔྟ་པརྞ་ནི་འདབ་མ་བདུན་པའོ། །མེ་ཏོག་གི་སྨན་གང་ཞེ་ན། མེ་ཏོག་ནི། བ་ཤ་ཀ་དང་། ནིམྤ་དང་། ད་ཏ་ཀི་དང་། ཀླུ་ཤིང་དང་། པདྨའི་ཟེ་བ་དག་གོ། འབྲས་བུའི་སྨན་གང་ཞེ་ན། ཨ་རུ་ར་དང་། བ་རུ་ར་དང་། སྐྱུ་རུ་དང་། ན་ལེ་ཤམ་དང་། པི་པི་ལིང་དག་གོ། སྦྱིན་པའོ་ཞེས་པ་ནི་ཚི་ཡོད་པ་སྟེ། ལུང་ལས་གྲང་ཆུའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སྦྱིན་པ་དེ་གང་ཞེ་ན། འདི་ལྟ་ས
【現代漢語翻譯】 此外，任何適合在特定時間飲用的飲料都應被包括在內。至於什麼是藥物提取物，它是指通過浸泡草藥（包括根）獲得的酸性物質。 第二，關於七日藥的附帶說明：酥油（澄清黃油）是七日藥，但白黃油適合在任何時間食用。正如《論》中所說：『適合在任何時間食用的是黃油。』一些蒙古和藏族的持律者這樣說。然而，《論》中的這句話實際上是『不適合在任何時間食用的是酥油』，因為原文中缺少了一些字。因此，應該理解為『適合在任何時間食用』的含義。如果白黃油適合在任何時間食用，那麼根據《根本律藏》中關於藥物的基礎，『七日藥是白黃油、芝麻油和蜂蜜』的說法就存在矛盾。穀物油、蜂蜜和粗糖的泡沫都是七日藥。所有粗糖、糖蜜和紅糖等都應被視為粗糖的泡沫。它們的區別在於，粗糖的泡沫未經壓制成塊的是糖蜜，壓制成塊的是紅糖和砂糖。天上的甘露與酥油一樣，是七日藥。通過煮沸和過濾獲得的脂肪與穀物油一樣。有五種脂肪：魚的脂肪、兔子的脂肪、鱷魚的脂肪、熊的脂肪和豬的脂肪。這五種脂肪通常用於病人。如果病人需要，並且在新鮮時索要，就應該給予。如果沒有人索要，就應該放在僧團的藥房里。藥物提取物和眼藥也應該放在藥房里。 第三，關於維持生命的藥物的附帶說明：維持生命是指根、莖、葉、花和果實，它們不被用作食物。什麼是根藥？例如，莪術、漏蘆、山藥、地黃和白附子等。什麼是莖藥？例如，檀香、豆蔻、杉木、楓香、樺木等。什麼是葉藥？例如，婆娑迦、葫蘆、番石榴、楝樹和七葉樹的葉子。七葉樹是指有七片葉子的樹。什麼是花葯？例如，婆娑迦、楝樹、曼陀羅、龍樹和蓮花的雄蕊。什麼是果藥？例如，訶子、毗訶子、余甘子、蔓荊子和蓽茇。『給予』是指有汁液的東西，正如律藏中所說『冷水』。什麼是給予？例如，
【English Translation】 Furthermore, any drink that is suitable for consumption at a particular time should be included. As for what constitutes a medicinal extract, it refers to the acidic substance obtained by soaking herbs, including roots. Second, concerning the incidental explanation of seven-day medicines: Ghee (clarified butter) is a seven-day medicine, but white butter is suitable for consumption at any time. As it says in the 'Commentary': 'Suitable for consumption at any time is butter.' Some Vinaya holders from Mongolia and Tsang say this. However, that sentence in the 'Commentary' is actually 'Not suitable for consumption at any time is ghee,' because some letters are missing in the original text. Therefore, it should be understood to mean 'suitable for consumption at any time.' If white butter is suitable for consumption at any time, then it contradicts the statement in the 'Root Vinaya' regarding the basis of medicines, which says, 'Seven-day medicines are white butter, sesame oil, and honey.' Grain oil, honey, and the foam of jaggery are all seven-day medicines. All jaggery, molasses, and brown sugar, etc., should be considered as the foam of jaggery. The difference between them is that jaggery foam that is not pressed into lumps is molasses, and when pressed into lumps, it is brown sugar and sugar. The nectar of the gods is like ghee, a seven-day medicine. Fat obtained through boiling and filtering is like grain oil. There are five types of fat: fish fat, rabbit fat, crocodile fat, bear fat, and pig fat. These five types of fat are commonly used for patients. If a patient needs it and asks for it when it is fresh, it should be given. If no one asks for it, it should be kept in the monastery's pharmacy. Medicinal extracts and eye medicines should also be kept in the pharmacy. Third, concerning the incidental explanation of life-sustaining medicines: Sustaining life refers to roots, stems, leaves, flowers, and fruits that are not used as food. What are root medicines? For example, galangal, gentian, yam, rehmannia, and white aconite, etc. What are stem medicines? For example, sandalwood, cardamom, fir, styrax, birch, etc. What are leaf medicines? For example, Vasa, gourd, patola, neem, and the leaves of the Saptaparna tree. Saptaparna refers to a tree with seven leaves. What are flower medicines? For example, Vasa, neem, datura, nagkesar, and the stamens of the lotus. What are fruit medicines? For example, haritaki, bibhitaki, amla, vitex, and pippali. 'Giving' refers to something with juice, as it says in the Vinaya, 'cold water.' What is giving? For example,
ྟེ། ཤིང་ཀུན་དང་། སྲ་རྩི་དང་། སྲ་རྩི་ནི་ཤིང་སཱ་ལའི་ཞོའོ། །རྒྱ་སྐྱེགས་དང་། སྦྲང་ཚིལ་དང་། ཤིང་མ་ཞོ་ནི་ཐང་ཆུ་ལ་སོགས་པའོ། །འཚོ་བཅངས་ཀྱི་འགྱུར་བྱེད་ཀྱི་སྡེ་ཚན་སྟོན་ཏོ། །དེ་གང་ཞེ་ན། འདི་ལྟ་སྟེ། ཏིལ་གྱི་དང་། རྒྱ་སྐྱེགས་ཀྱི་ཤིང་གི་དང་། ས་ཚུག་གྱི་དང་། ནས་ཀྱི་དང་། ནས་ཀྱི་གྲ་མའི་དང་། བ་ཤ་ཀའི་དང་སྟེ་སྨོས་པ་དེ་རྣམས་ཀྱི་ཐལ་བ་དང་། དེ་རྣམས་དང་འདྲ་བ་གཞན་གྱི་ 7-479b ཐལ་བའི་འགྱུར་བྱེད་དོ། །འཚོ་བཅང་གི་སྨན་ལན་ཚའི་སྡེ་ཚན་སྟོན་ནོ། །དེ་གང་ཞེ་ན། འདི་ལྟ་སྟེ། རྒྱ་མཚོ་དང་། ཁ་རུ་ཚ་དང་། ཚྭ་དམར་དང་། རྒྱ་མཚོའི་ཚ་དང་། བ་ཚྭའོ། །སྨན་མི་བཏགས་པར་བསྐོལ་བ་དང་། བསྒྲུངས་པ་དང་། བཀྲུ་བར་བྱ་བ་སྨན་ཁུའོ། །དེའི་སྡེ་ཚན་ནི་འདི་ལྟ་སྟེ། ཤིང་ཨ་མྲ་དང་། ནིམྤ་དང་། ཀོ་ཤམྦ་དང་། ཤི་རི་ཤ་དང་། ཛམྦུ་དག་གོ། ལུང་ལས། དགེ་སློང་གཡན་པའི་ནད་ཀྱིས་ཐེབས་པ་ལ་གསུངས་པ་ནི། གཡན་པ་ལ་སོགས་པའི་ནད་སེལ་བའི་སྨན་ཁུ་ཇི་ཙམ་གྱིས་ཆོག་པ་བསྟེན་ནོ་སྟེ། །སྨན་འདུས་པའི་ཁུ་བས་ནམ་སོས་ཀྱི་བར་དུ་ལན་དུ་མར་བཀྲུས་ཀྱང་རུང་ངོ་། །ནད་པའི་ལུས་ལ་སྨན་ཁུ་བྱུགས་ཏེ་ལག་པས་ཇི་ཙམ་ཆོག་གི་བར་དུ་ལུས་མཉེས་ནས་ཆུ་ཐ་མལ་པས་ནད་པས་ལུས་བཀྲུས་ནས་སླར་ཡང་སྨན་ཁུས་ནད་པའི་ལུས་ལ་བསྐུས་ནས་ཆུ་ཐ་མལ་པས་བཀྲུའོ། །ཞེས་དོན་དེ་ལྟར་ལུང་ལས་བྱུང་ངོ་། །ནད་པའི་ལུས་ལ་སྨན་ཁུ་བྱུགས་ཤིང་ལུས་མཉེ་བ་ལ་ནི་སྨན་ཁུས་ལན་དུ་མ་བཀྲུ་བ་དེ་ལྟར་ཡིན་ཀྱང་ནད་པ་ཉམ་ཆུང་བའི་ལུས་མི་མཉེ་བ་ལ་ནི། སྨན་ཁུས་ཉིན་གཅིག་ལ་ལན་གཅིག་བཀྲུའོ། །ནད་ཁ་ཅིག་ལ་ལུས་མ་མཉེས་པར་སྨན་ཁུས་སྤྱི་བོ་ནས་བླུགས་ནའང་ཕན་ཞེས་འགྲེལ་པ་ལས་བཤད་དོ། །འདི་ནི་ཊཱི་ཀ་ལས། ངལ་བ་ལ་སོགས་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར་ལན་དུ་མ་བཀྲུ་བ་བཀག་གོ་ཞེས་སོ། །སྨན་ཁུ་རྣམ་པ་དེ་ལྟར་བསྟེན་ནོ། །འདི་ནི་སྐམ་རྔོ་ལ་སོགས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །དེའི་དོན་ཅི་ཞེ་ན། འགྲེལ་ཆུང་ལས། སྨན་འདུས་པའི་ཁུ་བས་རྔོ་དང་གཡན་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་ཕན་པའི་ཕྱིར་རྟག་པར་བཀྲུ་ཞིང་བཀྲུ་ཞེས་སོ། །སྨན་བསྟེན་པར་བྱའོ་ཞེས་སྔར་སྨོས་པས་དུག་སྨན་ཀྱང་བསྟེན་པར་བྱ་བ་ཉིད་དུ་མ་བསྡུས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །དུག་སྨན་དེ་ནི་ 7-480a སྨན་བཞི་པོ་གང་གིས་བསྡུས་ཞེ་ན། དུག་སྨན་དེ་ནི་འཚོ་བའི་བར་དུ་བཅང་བ་ཉིད་དོ། །དུག་སྨན་དེ་ནི་གང་ཞེ་ན། ནུ་ཞོས་འཚོ་བའི་བེའུ་རྣམས་ཀྱི་ལྕི་བ་དང་གཅིག་དག་ནི་དུག་སྨན་དེ་ཞེས་བྱའོ། །ཅིའི་ཕྱིར་དུག་སྨན་ཞེས་བྱ་ཞེ་ན། བེའུ་རྣམས་ཀྱི་ལྕི་བ་དང་གཅིན་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་ནི་དུག་ལ་ཕན་ནོ། །ཐལ་བའི་སྡེ་ཚན་སྟོན་ནོ། །ཐལ་བ་གང་ཞེ་ན། ཤིང་ཀ་ན་ཙན་དང་། ཀ་པི་ཏ་ལ་དང་། ཨ་ཤྭཏྠ་དང་། ཨུ་དུམ་ཝ་ར་
【現代漢語翻譯】 樹膠，硬脂（硬脂是娑羅樹的樹脂），肉桂，蜂蜜，樹皮汁液（如湯水等），這些展示了維持生命的轉化類。 那是什麼呢？例如：芝麻的，肉桂樹的，樹的，鹽的，大麥的，大麥芽的，婆娑迦的灰燼，以及其他類似的灰燼的轉化。 展示了維持生命的藥用鹽類。那是什麼呢？例如：海鹽，堿性鹽，紅鹽，海鹽，巖鹽。 不加藥物熬煮、壓榨、清洗的藥湯。它的類別如下：芒果樹，楝樹，柯杉巴樹，合歡樹，閻浮樹。 經文中說，對於患有瘙癢癥的比丘，可以使用適量的藥湯來治療瘙癢等疾病。可以用混合藥湯多次清洗直到痊癒。將藥湯塗抹在病人身上，用手按摩身體至適量，然後用溫水清洗身體，再用藥湯塗抹病人身體，再用溫水清洗。經文中就是這樣說的。 將藥湯塗抹在病人身上並按摩身體，即使不用藥湯多次清洗，但對於身體虛弱的病人，不按摩身體，可以用藥湯一天清洗一次。有些疾病，不按摩身體，從頭頂澆藥湯也有益處，這是註釋中說的。這是註疏中說的：爲了避免疲勞等，禁止多次清洗。藥湯應如此使用。這是指乾燥的煎煮物等，這是註疏中說的。那是什麼意思呢？小釋中說：用混合藥湯經常清洗，對治療疥瘡和瘙癢等有益。 之前說過要使用藥物，這是否意味著也包括毒藥呢？並非如此。毒藥屬於維持生命之物。毒藥是什麼呢？以乳汁為生的幼獸的糞便和尿液就是毒藥。為什麼稱之為毒藥呢？因為幼獸的糞便和尿液等對毒物有益。 展示灰燼的類別。什麼是灰燼呢？迦那贊樹，迦毗陀羅樹，菩提樹，烏曇跋羅樹的灰燼。
【English Translation】 Gum, hard resin (hard resin is the resin of the Sal tree), cinnamon, honey, tree sap (such as soup, etc.), these show the category of transformations that sustain life. What are they? For example: sesame, cinnamon tree, tree, salt, barley, barley malt, Vasaka ash, and other similar ash transformations. Shows the category of medicinal salts that sustain life. What are they? For example: sea salt, alkaline salt, red salt, sea salt, rock salt. Medicinal soup that is boiled, pressed, and washed without adding medicine. Its categories are as follows: mango tree, neem tree, Kosamba tree, acacia tree, jambu tree. It is said in the scriptures that for a monk suffering from pruritus, an appropriate amount of medicinal soup can be used to treat pruritus and other diseases. It can be washed multiple times with mixed medicinal soup until healed. Apply the medicinal soup to the patient's body, massage the body with hands to an appropriate amount, then wash the body with warm water, then apply the medicinal soup to the patient's body again, and then wash with warm water. This is what is said in the scriptures. Applying medicinal soup to the patient's body and massaging the body, even if the medicinal soup is not washed multiple times, but for a weak patient who does not massage the body, the medicinal soup can be washed once a day. For some diseases, it is also beneficial to pour medicinal soup from the top of the head without massaging the body, which is said in the commentary. This is said in the commentary: In order to avoid fatigue, etc., it is forbidden to wash multiple times. Medicinal soup should be used in this way. This refers to dry decoctions, etc., which is said in the commentary. What does that mean? The small commentary says: Washing frequently with mixed medicinal soup is beneficial for treating scabies and pruritus, etc. It was said before that medicine should be used, does this mean that poison is also included? Not really. Poison belongs to the things that sustain life. What is poison? The feces and urine of young animals that live on milk are poison. Why is it called poison? Because the feces and urine of young animals are beneficial for poison. Shows the category of ashes. What is ash? The ashes of Kana-chan tree, Kapithala tree, Bodhi tree, Udumbara tree.
དང་། ནྱ་གྲོ་དྷ་རྣམས་ཀྱི་ཐལ་བའོ། །ཐལ་བ་དེ་ནི་དུག་ལ་ཕན་པའོ། །དུག་ལ་ཕན་པའི་ས་ནི་སོར་བཞིའི་འོག་གི་བཟང་ངོ་སྟེ། རླུང་དང་ཉི་མ་ལ་སོགས་པས་མ་ཉམས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དུག་སྨན་དེ་དགེ་བསྙེན་དད་པ་ཅན་ལས་བླང་ངོ་། །དགེ་བསྙེན་དད་པ་ཅན་དེས་དུག་སྨན་དེའི་བྱིན་ལེན་བསྟབ་པར་བྱའོ། །ཤའི་བདག་ཉིད་ཀྱི་སྨན་དེ་ཡང་དགེ་བསྙེན་དད་པ་ཅན་དེས་བྱིན་ལེན་བསྟབ་པར་བྱའོ། །ཤ་རློན་པ་འབའ་ཞིག་དུ་མ་ཟད་ཀྱིས་ཤའི་སྨན་ཐམས་ཅད་དད་པ་ཅན་གྱིས་ཤན་པའི་གནས་ནས་བླང་ངོ་། །དགེ་བསྙེན་དད་པ་ཅན་ཤ་འཚོང་བ་ལ་ཉོར་བཏང་སྟེ་ཉོས་པ་ལ་ཟོས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དགེ་བསྙེན་དད་པ་ཅན་གྱིས་ཤན་པའི་གནས་ནས་ཤའི་སྨན་བླང་བ་དེ་ནི་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། ། ༈ དུས་རུང་དུས་མིན་བསྟེན་པའི་ཚུལ། བཞི་པ་ནི། གལ་ཏེ་དུས་མ་ཡིན་པར་ཕྱིར་འཕྲད་དམ། ནུབ་མོར་ནས་ལས་བྱས་པའི་སྨན་དགོས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་ནས་ལས་བྱས་པའི་སྨན་དེའི་དོན་དུ་བ་ལང་རྒན་པའི་ལྕི་བའི་ནང་ནས་བྱུང་བའི་ནས་ཀྱིས་ཆོག་པར་བྱའི།ནས་གཞན་དུས་མ་ཡིན་པར་བཟའ་བར་མི་བྱའོ། །གལ་ཏེ་ལྕི་བའི་ནས་དེ་ལས་བྱས་པའི་སྐྱོ་མ་ཚགས་ཀྱིས་བཙགས་ནས་ཏེ། ཚགས་ཀྱིས་མ་བཙགས་པ་གཞན་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །གལ་ཏེ་དུས་མ་ཡིན་པར་ཤའི་སྨན་དགོས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་མཚའམ། ལུང་ལས་དེ་ 7-480b བྲེད་མོ་ཞེས་དང་། བསྡུས་པ་ལས། འཕར་བའི་རྟུག་པ་ཞེས་གསུངས་ཏེ་དེའི་ནང་ནས་བྱུང་བའི་ཤས་ཆོག་པར་བྱའོ། །གལ་ཏེ་ཤ་དེའི་ཁུ་བ་ཡར་ཚགས་ཀྱིས་བཙགས་ནས་ཡིན་གྱི། དེ་མི་བཙགས་པ་གཞན་ནི་མ་ཡིན་ནོ། ། ༈ སྨན་འདྲེས་ཆོག་ལྔས་འཇུག་དོགས་བཅད། ལྔ་པ་ནི། གཞན་དུས་སུ་རུང་བ་དང་བཅས་པ་སྟེ་དུས་སུ་རུང་བ་དང་། ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་འདྲེས་པ་ལ་གཞན་དུ་རུང་བ་དེ་ལྷག་པར་སྤྱད་པའི་ཉེས་པ་འབྱུང་བ་དེ་ཡོད་དོ། །དེའི་ཕྱིར་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་དང་། ཞག་བདུན་པ་འདྲེས་པ་དང་། ཞག་བདུན་པ་དང་། འཚོ་བའི་བར་དུ་བཅང་བ་འདྲེས་པ་ལ་ཡང་སྔ་མ་སྔ་མ་ལྷག་པར་སྤྱད་པའི་ཉེས་པ་འབྱུང་བ་དེ་ཡོད་དོ། །དེ་ཕྱིར་གཞན་དེ་དང་བཅས་པ་སྟེ་དུས་སུ་རུང་བ་དང་། སྨན་གཞན་གསུམ་འདྲེས་པ་དང་བཅས་པ་ལ་ཆོ་ག་སྔ་མ་དུས་སུ་རུང་བའི་ཆོ་གས་འཇུག་པར་བྱའོ་སྟེ། སྔ་དྲོའི་དུས་ཁོ་ནར་བཟའ་བར་བྱའི། དུས་མ་ཡིན་པར་ཡོངས་སུ་ལོངས་སྤྱད་པར་ནི་མི་བྱའོ། །ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་དང་། ཞག་བདུན་པ་འདྲེས་པའམ། ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་དང་། འཚོ་བའི་བར་དུ་བཅང་བ་འདྲེས་པ་ནི་ཆོ་ག་སྔ་མ་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བའི་ཆོ་གས་འཇུག་པར་བྱ་སྟེ། ཐུན་ཚོད་ཀྱི་མཐའ་ལས་མ་ཡོལ་བ་ཁོ་ནར་ཡོངས་སུ་ལོངས་སྤྱད་པར་བྱའི། ཐུན་ཚོད་ཀྱི་མཐའ་ལས་ཡོལ་བར་ཡོངས་སུ་ལོངས་སྤྱད་པར་མི་བྱའོ། །ཞག་བདུན་པ་དང་འཚོ་བའི་བར་དུ་བཅང་བ་འདྲེས་པ་ནི་ཆོ་ག་སྔ་མ་ཞག་བདུན་པའི་ཆོ
【現代漢語翻譯】 還有，榕樹的灰燼。灰燼對毒藥有益。有益於毒藥的土在四指之下是最好的，因為它不會被風和太陽等損壞。這種毒藥應該從有信仰的居士那裡獲取。有信仰的居士應該給予和接受這種毒藥的加持。肉的藥物也應該由有信仰的居士給予和接受加持。不僅是新鮮的肉，所有的肉類藥物都應該由有信仰的人從屠夫那裡獲取。如果讓有信仰的居士送到肉鋪購買，吃了也沒有過錯。有信仰的居士從屠夫那裡獲取肉類藥物是應該做的。 第四，如果不是時候相遇，或者晚上需要用大麥製作的藥物，那麼爲了這種大麥藥物，可以用老牛糞中的大麥來代替，而不是在不適當的時候食用其他大麥。如果用牛糞中的大麥製作的粥，應該用篩子過濾，而不是不經過濾的。如果不是時候需要肉類藥物，那麼可以用海或山谷中被稱為『驚恐』的東西，或者《攝略經》中說的『跳動的糞便』中產生的肉來代替。如果是這種肉的汁液，應該用篩子過濾，而不是不經過濾的。 第五，其他與時宜之物一起，即與時宜之物和規定時間內適宜之物混合，如果過度使用其他適宜之物，就會有過失。因此，規定時間內適宜之物與七日內可儲存之物混合，或者七日內可儲存之物與可維持生命之物混合，也會有過度使用前者的過失。因此，與其他東西一起，即與時宜之物和三種其他藥物混合，應該按照之前的時宜之物的規定來做，即只能在早晨食用，而不是在不適當的時候完全享用。規定時間內適宜之物與七日內可儲存之物混合，或者規定時間內適宜之物與可維持生命之物混合，應該按照之前的規定時間內適宜之物的規定來做，即只能在規定時間的範圍內完全享用，而不是超過規定時間的範圍。七日內可儲存之物與可維持生命之物混合，應該按照之前的七日內可儲存之物的規定來做。
【English Translation】 Also, the ashes of the banyan tree. The ashes are beneficial for poison. The soil beneficial for poison is best below four fingers, because it is not damaged by wind and sun, etc. This poison medicine should be obtained from a faithful Upasaka (lay practitioner). The faithful Upasaka should give and receive the blessing of this poison medicine. The medicine of meat should also be given and received the blessing by the faithful Upasaka. Not only fresh meat, but all meat medicines should be obtained by the faithful from the butcher. If a faithful Upasaka is sent to buy it at the butcher shop, there is no fault in eating it. It is necessary for a faithful Upasaka to obtain meat medicine from the butcher. Fourth, if one encounters it at an inappropriate time, or if one needs medicine made from barley at night, then for the sake of that barley medicine, one can use barley that comes from the dung of an old cow, but other barley should not be eaten at an inappropriate time. If it is porridge made from barley in dung, it should be filtered with a sieve, and not something that is not filtered. If one needs meat medicine at an inappropriate time, then one can use meat that comes from what is called 'frightened' in the sea or valley, or from what is said in the Abbreviated Sutra as 'twitching dung'. If it is the juice of that meat, it should be filtered with a sieve, and not something that is not filtered. Fifth, other things that are suitable for the time, that is, mixing things that are suitable for the time and things that are suitable within a prescribed period, if one excessively uses other suitable things, there will be faults. Therefore, mixing things that are suitable within a prescribed period with things that can be stored within seven days, or mixing things that can be stored within seven days with things that can sustain life, there will also be the fault of excessively using the former. Therefore, together with that other thing, that is, mixing things that are suitable for the time and three other medicines, one should proceed according to the previous rules for things that are suitable for the time, that is, one should only eat in the morning, and not fully enjoy it at an inappropriate time. Mixing things that are suitable within a prescribed period with things that can be stored within seven days, or mixing things that are suitable within a prescribed period with things that can sustain life, one should proceed according to the previous rules for things that are suitable within a prescribed period, that is, one should only fully enjoy it within the limits of the prescribed period, and not fully enjoy it beyond the limits of the prescribed period. Mixing things that can be stored within seven days with things that can sustain life, one should proceed according to the previous rules for things that can be stored within seven days.
་གས་འཇུག་པར་བྱ་སྟེ། ཞག་བདུན་གྱི་ནང་འདྲེས་ཏེ་དབྱེར་ཡང་མི་རུང་ན་ཆོ་ག་སྔ་མས་འཇུག་པར་བྱའི། འདྲེས་ཏེ་དབྱེར་རུང་ན་སྔ་མ་ལྟར་མི་བཙན་གྱིས་ཕྱེ་ཞིག་ཅེས་འགྲེལ་ཆུང་ལས་མདོ་འོག་མའི་སྐབས་ནས་བཤད་དོ། །བུ་རམ་གྱི་གོང་བུ་འབྲས་ཕྱེའི་ནང་དུ་བཞག་ཀྱང་བུ་རམ་ཉིད་ཡིན་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། སྨན་རིགས་མི་མཐུན་པ་གཞན་དང་རེག་ཀྱང་རང་ 7-481a བཞིན་གཞན་དུ་མ་གྱུར་པ་ནི་སྔོན་གྱི་རང་བཞིན་མ་ཡིན་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ། སྔོན་སྨན་གྱི་རིགས་གང་ཡིན་པ་དེའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འདྲེས་ཏེ་དབྱེར་རུང་ན་ཕྱེས་ཤིག །དེའི་ཕྱིར་སྨན་རིགས་མི་མཐུན་པ་གཞན་དང་རེག་ཀྱང་གཞན་དང་མ་འདྲེས་པ་ལ་ནི་སྨན་རང་རང་གི་ཆོ་གས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཅིང་ལོངས་སྤྱད་པས་རུང་བར་བྱ་བ་མི་འགྲུབ་པ་མ་ཡིན་ནོ། །བུ་རམ་བསྒོང་བའི་ཕྱིར་འབྲས་ཕྱེའི་ནང་དུ་བཞག་པ་སྟེ། འབྲས་ཕྱེའི་བག་ཆགས་ནི་ཆུས་བཀྲུས་པས་བུ་རམ་རང་ཁོ་ནའི་གྲངས་ཉིད་དུ་འགྲུབ་བོ། །བུ་རམ་བསྐོལ་བ་ན་བསྒར་དུ་མི་བཏུབ་པ་ལས་བསྒར་གྱི་གཟུངས་འབྲས་ཕྱེ་ལ་སོགས་པ་ཅུང་ཟད་ཅིག་ལྡུགས་པ་དེ་ནི་བུ་རམ་ཉིད་དུ་ཤེས་པར་བྱའོ། ། ༈ སྨན་བྱིན་བརླབ་པའི་གནས་སྐབས། དང་པོ་ལ་དགོས་པའི་དོན་ནི། སྔར་བྱིན་ལེན་ལན་གཅིག་བྱས་པ་དེས་ཆོག་སྟེ། ཡང་ཡང་དུ་ཟ་བ་ན་ཡང་ཡང་དུ་བྱིན་ལེན་མི་དགོས་པས་གསོག་འཇོག་མི་འབྱུང་བ་དང་། ཚེགས་ཆུང་བས་བདེ་བ་ལ་རེག་པར་གནས་པ་དང་། ཆོ་གས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་བཅས་པའི་ས་མཚམས་ཟིན་པའོ། །གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་བདུན་ལས། དང་པོ་གང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི་བདུན་ལས། སྨན་གསུམ་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་ཡིན་པ་སྟེ། དང་པོ་མ་ཡིན་པ་དག་ནི་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །རུང་བ་ཡིན་པ་སྟེ་ལག་ཉར་བླངས་པ་དང་ཞེས་མི་རུང་བ་ལ་བྱིན་རླབས་མི་འཆགས་པར་གསུངས་སོ། །ཚད་དང་ལྡན་པ་དང་རང་གི་ཡིན་པ་དང་མངོན་སུམ་ན་ཡོད་པ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་བྱིན་རླབས་ཀྱི་ཆོ་གའི་འཇུག་ཡུལ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །རུང་ཆུ་དང་བྱིན་ལེན་ལ་སོགས་པའི་ཆོ་ག་རྫོགས་པ་སྟེ། ལུང་སྨན་གྱི་གཞི་ལས། བཏུང་བ་བརྒྱད་པོ་འདི་དག་དུས་སུ་བྱིན་ལེན་བྱས། དུས་སུ་མཉེས། 7-481b དུས་སུ་བཙགས། དུས་སུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། བྱིན་ལེན་བྱས་ཏེའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །སྔར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དང་མ་འབྲེལ་བ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་རྫས་གཞན་གྱི་སྟེང་དུ་ཆོ་ག་དོན་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ཡུལ་གང་གི་མདུན་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། ཡུལ་དགེ་སློང་ཆོས་བདུན་ལྡན་གྱི་མདུན་དུའོ། །ཡུལ་མེད་ན་རང་གཅིག་པུས་ཀྱང་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་གནས་ནས་ཕྱུང་བས་ཀྱང་ངོ་། །གསུམ་པ་རྟེན་གང་གིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། བསྙེན་པར་རྫོགས་པའམ་དགེ་སློང་མའི་སྡོམ་པ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡ
【現代漢語翻譯】 應當加入，如果在七天內混合在一起，無法分開，則按照之前的儀式加入。如果混合后可以分開，則按照之前的方法強制分開。這是在《小釋》中從下部經文的章節中解釋的。就像將紅糖塊放在米粉中，它仍然是紅糖一樣。即使與不同的藥物接觸，它仍然保持不變，這不是之前的自性。因為它是之前藥物的本質。如果混合后可以分開，就分開。因此，即使與不同的藥物接觸，如果沒有與其他藥物混合，用各自藥物的儀式加持和享用，也是可以的，不會不成功。爲了製作紅糖塊而放在米粉中，米粉的痕跡用水沖洗后，就變成了純粹的紅糖。煮紅糖時，不能加入其他東西，如果加入少量的米粉等作為粘合劑，也應該將其視為紅糖。 加持藥物的場合： 首先，需要的理由是：之前做過一次加持和接受就足夠了。如果經常食用，就不需要經常加持和接受，這樣就不會產生積累，而且因為省事而感到舒適，並且通過儀式加持，可以確定界限。第二，總結的理由有七個。第一，加持什麼，有七個：可以是三種藥物中的任何一種。因為經文中說『不是第一種』。可以，意思是接受了拿在手裡的東西，經文中說不允許的東西不能加持。具有適當的量，屬於自己的，並且是顯而易見的。否則，就不是加持儀式的對象。具備瞭如如意水和加持接受等完整的儀式。在根本經文中說：『這八種飲料，在適當的時候接受，在適當的時候滿足，在適當的時候榨取，在適當的時候加持。』經文中說『已經加持接受了』。與之前加持過的東西沒有關聯。否則，在其他物質上進行儀式是沒有意義的。第二，在誰的面前加持：在具備七種功德的比丘面前。如果沒有，自己一個人也可以加持，從所在地取出也可以。第三，依靠什麼加持：依靠受過具足戒或比丘尼戒，直到可以恢復戒律的人。
【English Translation】 It should be added. If it is mixed within seven days and cannot be separated, then add it according to the previous ritual. If it can be separated after mixing, then forcibly separate it as before. This is explained in the 'Small Commentary' from the chapter of the lower scriptures. It is like placing a lump of brown sugar in rice flour, it is still brown sugar. Even if it comes into contact with different medicines, it remains unchanged, and this is not the previous self-nature. Because it is the essence of the previous medicine. If it can be separated after mixing, then separate it. Therefore, even if it comes into contact with different medicines, if it is not mixed with other medicines, it is permissible to bless and enjoy it with the rituals of each medicine, and it will not fail. It is placed in rice flour to make brown sugar lumps. The traces of rice flour are washed away with water, and it becomes purely brown sugar. When boiling brown sugar, other things cannot be added. If a small amount of rice flour or the like is added as a binder, it should be regarded as brown sugar. Occasion for blessing medicine: First, the reason for needing it is: it is enough to have done the blessing and acceptance once before. If it is consumed frequently, there is no need to bless and accept it frequently, so there will be no accumulation, and it is comfortable because it is easy, and by blessing with the ritual, the boundary can be determined. Second, there are seven reasons for summarizing. First, what to bless, there are seven: it can be any of the three medicines. Because the scripture says 'not the first one'. It is permissible, meaning accepting what is taken in hand, and the scripture says that what is not allowed cannot be blessed. Having the appropriate amount, belonging to oneself, and being obvious. Otherwise, it is not the object of the blessing ritual. Having complete rituals such as wish-fulfilling water and blessing acceptance. In the root scripture it says: 'These eight drinks, accept them at the appropriate time, satisfy them at the appropriate time, extract them at the appropriate time, and bless them at the appropriate time.' The scripture says 'already blessed and accepted'. There is no connection with what was blessed before. Otherwise, performing the ritual on other substances is meaningless. Second, in front of whom to bless: in front of a Bhikshu who possesses seven virtues. If there is none, one can bless oneself alone, and it is also possible by taking it out from the place. Third, relying on what to bless: relying on someone who has received full ordination or a Bhikshuni ordination, up to the point where the precepts can be restored.
ན་པ་སྟེ། རྟེན་དེ་དག་ལ་གསོག་འཇོག་གི་ཉེས་པ་དགག་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་དུ་གནས་པ་དགོས་པ་སྟེ། གཞན་དུ་ཆོ་ག་འཆགས་པའི་རྟེན་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ནད་པ་ལ་སོགས་པ་སྨན་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་རྐྱེན་ལྡན་ཡིན་དགོས་པ་སྟེ། དང་པོ་མ་ཡིན་པ་དག་ནི་ནད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་པ་དང་། ནད་པའི་ཆེད་དུ་ཡོངས་སུ་ལོངས་སྤྱད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དེའང་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་དང་འཚོ་བའི་བར་དུ་བཅང་བ་གཉིས་ནི་ནད་པ་ཁོ་ནས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཅིང་། སྨན་ཞག་བདུན་པ་ནི་གང་ཟག་བཞིས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་སྟེ། དེ་ཡང་ནད་པས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་བར་མ་ཟད། ལམ་དུ་ཞུགས་པ་དང་དགེ་སྐོས་དང་ལག་གི་བླས་ཀྱང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་སྟེ། ལུང་སྨན་གྱི་གཞི་ལས། ཁྱིམ་བདག་ལུག་གི་བྱུང་བའི་དགེ་སློང་ལམ་དུ་ཞུགས་པའི་སྐབས་ལས་དགེ་སློང་གིས་བུ་རམ་ཞག་བདུན་པར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ནས་རང་ཉིད་ཀྱིས་བསྐུར་བར་བྱའོ་ཞེས་དང་། ཆོ་ག་ལན་གསུམ་བརྗོད་པ་དང་བཅས་པ་གསུངས་སོ། །དེའི་གནད་ཀྱིས་དགེ་སྐོས་དང་ལག་གི་བླས་ 7-482a ལ་ཡང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པར་སྦྱར་རོ། །དེ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་བཟའ་བ་ལ་ལམ་དུ་ཞུགས་པ་དང་དགེ་སྐོས་དང་ལག་གི་བླ་རྣམས་ནི་ནད་པ་དང་འདྲ་བ་ཉིད་དོ། །ཞེས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་བཟའ་བ་ལ་ནད་པ་དང་འདྲ་བར་གསུངས་པས་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ལ་ཡང་ནད་པ་དང་འདྲ་ཞེས་སྦྱར་རོ། །འདིར་རྒྱ་ན་རེ། སྨན་ཞག་བདུན་པ་ནི་གང་ཟག་ལྔས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་སྟེ་གང་ཟག་བཞི་པོ་དེ་དག་དང་། ཟན་ཆད་པས་ཀྱང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་བར་སྦྱར་ཞེས་འཆད་པ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། ཟན་ཆད་པས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་བའི་སྒྲུབ་བྱེད་ཀྱི་གཞུང་མེད་ཅིང་། བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་བའི་ཁྱད་པར་གྱི་རྐྱེན་དང་ཡང་མི་ལྡན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་ཡང་སྨན་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་དུས་ནི་སྔ་དྲོ་ཡིན་ལ། སྔ་དྲོ་ཟན་ཆད་པ་མ་གྲུབ་པས་ཟན་ཆད་པས་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་མི་འཐད་གསུངས་སོ། །བཞི་པ་དུས་གང་གི་ཚེ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ནི། སྔ་དྲོ་ཁོ་ན་སྟེ་ཟས་སྔ་མའི་ཚེའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། བསྐོལ་བ་དང་བཙགས་པ་གཉིས་ནི་དུས་སུ་བྱས་ཀྱང་རུང་། དུས་མ་ཡིན་པར་བྱས་ཀྱང་རུང་བྱིན་ལེན་བྱ་བ་དང་། བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ནི་དུས་ཁོ་ནར་བྱ་དགོས་སོ་ཞེས་སྔ་དྲོས་དུས་ཁོ་ནར་བྱ་དགོས་པར་གསུངས་སོ། །ལྔ་པ་ཡུན་ཇི་སྲིད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི། ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་བྱིན་གྱིས་རློབ་ན་ཉིན་མཚན་དེ་ཉིད་ཀྱི་མཚན་མོའི་མཐའ་ཚུན་ཆད་བྱིན་གྱིས་རློབ་ཅིང་། ཞག་བདུན་པར་བྱིན་གྱིས་རློབ་ན་ཞག་བདུན་མཚན་མོའི་མཐའ་ཚུན་ཆད་ཀྱང་འཚོ་བའི་བར་དུ་བཅང་བར་བྱིན་གྱིས་རློབ་ན། ཇི་སྲིད་ནད་སོས
【現代漢語翻譯】 因此，必須禁止對這些物品進行儲存的過失。需要意識保持自然狀態，身體保持正常狀態，因為否則就不是進行儀式的依據。病人等必須具備接受藥物加持的條件，因為經文中說，『最初不是因為病人』，以及『爲了病人而完全享用』。其中，適合在短時間內食用和儲存到第二天早晨的食物，只能由病人加持；而七日藥則可以由四種人加持。也就是說，不僅病人可以加持，而且行路人、維那師和負責分發食物的人也可以加持。根據《根本律·藥物篇》記載：『在家人生了小羊的僧人，在行路時，僧人可以加持七日糖，然後自己食用。』並說了三次唸誦儀軌。由此可知，維那師和負責分發食物的人也可以同樣處理。 加持后食用，行路人、維那師和負責分發食物的人與病人相同。』既然經文中說加持后食用與病人相同，那麼加持時也應與病人相同。這裡嘉納認為：七日藥可以由五種人加持，即上述四種人，再加上斷食者也可以加持。這種說法是不合理的，因為沒有經典依據證明斷食者可以加持，而且也不具備可以加持的特殊條件。此外，加持藥物的時間是早上，而早上斷食者尚未出現，因此斷食者加持是不合理的。第四，何時加持？只能在早上，即早飯時。』 《 टीका 》(梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ṭīkā， टीका ，註釋)中說：『煎煮和過濾可以在任何時間進行，但接受加持和加持必須在規定的時間進行。』因此，必須在早上規定的時間進行。第五，加持的期限是多久？如果加持適合短時間內食用的食物，則加持到當天晚上結束；如果加持七日藥，則加持到第七天晚上結束；如果加持儲存到第二天早晨的食物，則加持到疾病痊癒。
【English Translation】 Therefore, the fault of storing these items must be prohibited. It is necessary for consciousness to remain in its natural state and for the body to remain in its normal state, because otherwise it is not a basis for performing the ritual. Patients, etc., must have the conditions to receive the blessing of medicine, because the scriptures say, 'Initially not because of the patient,' and 'To be fully enjoyed for the sake of the patient.' Among them, food suitable for consumption in a short time and for preservation until the next morning can only be blessed by the patient; while the seven-day medicine can be blessed by four types of people. That is to say, not only can the patient bless it, but also the traveler, the precentor, and the person in charge of distributing food can bless it. According to the Vinaya-mūla-vastu (Root of the Vinaya, 根本律) on Medicine: 'A monk from a household who has lambs, when traveling, the monk can bless seven-day sugar and then consume it himself.' And it is said to recite the ritual three times. From this, it can be known that the precentor and the person in charge of distributing food can also do the same. 'After blessing and eating, the traveler, the precentor, and the person in charge of distributing food are the same as the patient.' Since the scriptures say that eating after blessing is the same as the patient, then blessing should also be the same as the patient. Here, Gyana (嘉納) believes: Seven-day medicine can be blessed by five types of people, that is, the above four types of people, plus a fasting person can also bless it. This statement is unreasonable, because there is no scriptural basis to prove that a fasting person can bless it, and it does not have the special conditions that can be blessed. In addition, the time for blessing medicine is in the morning, and a fasting person has not yet appeared in the morning, so it is unreasonable for a fasting person to bless it. Fourth, when to bless? Only in the morning, that is, at breakfast time.' The ṭīkā (Sanskrit, टीका , commentary) says: 'Boiling and filtering can be done at any time, but receiving blessings and blessing must be done at the prescribed time.' Therefore, it must be done at the prescribed time in the morning. Fifth, what is the duration of the blessing? If blessing food suitable for consumption in a short time, then blessing until the end of the night of the same day; if blessing seven-day medicine, then blessing until the end of the seventh night; if blessing food to be preserved until the next morning, then blessing until the disease is cured.
་པར་མ་གྱུར་གྱི་བར་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ། འདི་ཉིད་ལས། རང་གི་དུས་ཀྱི་མཐའི་བར་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དུས་ལྷག་པ་ལ་ 7-482b བརྟེན་ནས་མི་འཆགས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་སོ། །དྲུག་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ནི། སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་སྟེ། སྦྱོར་བ་ནི་རུང་ཆུ་གདབ་པ་དང་། ལག་པ་གཉིས་བཀྲུས་ནས་བྱིན་ལེན་བྱ་བ་སྟེ། ཁྱད་པར་དུ་ཡང་བཏུང་བ་བྱིན་གྱིས་རློབ་ན་ནི་ཚགས་ཀྱིས་བཙགས་པ་ཡང་སྔོན་དུ་འགྲོ་བའོ། །དངོས་གཞི་སྔགས་རྣམ་པར་བཞག་པ་ལན་གསུམ་དང་མཇུག་ཐབས་ཡིན་ནོ་ལེགས་སོ་ཞེས་སོ། །བདུན་པ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ནི། བྱིན་ལེན་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ཀུན་གྱིས་འཇིག་སྟེ་བྱིན་རླབས་འཆགས་པའི་རྟེན་ཞིག་པའི་ཕྱིར་རོ། །གནས་སྐབས་རོ་དང་སླ་བར་གྱུར་པ་དང་བྱིན་རླབས་ཀྱི་འཕེན་པ་ཟད་པ་དང་སྔགས་ཀྱིས་ཕྱུང་ན་ཡང་འཇིག་གོ ། གཉིས་པ་ལ། བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་ཚུལ་ལུགས་དང་། །བྱིན་རླབས་འཆགས་པའི་ཟློག་ཕྱོགས་དང་། །བྱིན་རླབས་ཞིག་པའི་བྱེད་ལས་དང་། །བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་བསླབ་བྱའོ། ། ༈ བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་ཚུལ་ལུགས། དང་པོ་ནི། བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ལ་གསོག་འཇོག་གི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་ངོ་། །ནད་པའི་ཆེད་དུ་ཡོངས་སུ་ལོངས་སྤྱོད་པའི་དུས་སུ་རུང་བ་ལས་གཞན་པའི་སྨན་གསུམ་པོ་རང་རང་གི་དུས་ཀྱི་མཐའི་བར་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ། །དུས་གང་གི་ཚེ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཅེ་ན། ཟས་སྔ་མ་སྔ་དྲོའི་སྟེ་གུང་ཚིགས་ཚུན་ཆད་པའི་ཚེའོ། །ཇི་ལྟར་ཞེ་ན། དེ་བྱིན་ལེན་བྱས་ཏེའོ། །སྨན་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་ཚེ་ན་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པ་དང་། གསོག་འཇོག་དང་འདྲེས་པ་ལ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་མི་རུང་བས་དེ་གཉིས་བསྲུང་བར་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་གཉིས་དང་འདྲེས་པ་བསྲུང་བར་བྱ་བ་ཡིན་པ་དེའི་ཕྱིར་ལག་པ་གཉིས་བསྙལ་ཞེས་པ་ནི་ལག་པ་གཉིས་བཀྲུས་ནས་སོ། ། ༈ བྱིན་རླབས་འཆགས་པའི་ཟློག་ཕྱོགས། གཉིས་པ་ནི།ལག་ཉར་བླངས་པ་དང་། གསོག་འཇོག་བྱས་པ་དང་། བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པ་ 7-483a དང་། ནང་དུ་ཞག་ལོན་པ་དང་། ནང་དུ་བཙོས་པ་དང་། དགེ་སློང་གིས་བཙོས་པ་དང་ལྔ་པོ་དག་ལ་སྨན་གྱི་བྱིན་རླབས་མི་འཆགས་སོ། ། ༈ བྱིན་རླབས་ཞིག་པའི་བྱེད་ལས། གསུམ་པ་ནི། བུ་རམ་གྱི་བཏུང་བ་བྱིན་ལེན་བྱས་ཤིང་ཞག་བདུན་པར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཏེ་ཞག་ལྔ་ན་རོ་དང་སླ་བ་ཉིད་ཡོངས་སུ་གྱུར་ན་གསོག་འཇོག་བྱས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། གསོག་འཇོག་འགེགས་བྱེད་ཀྱི་བྱིན་རླབས་ཞིག་ཅིང་། གསོག་འཇོག་སྐྱེད་བྱེད་ཀྱི་བྱིན་ལེན་མ་ཞིག་པས་ན་རོ་སླ་བར་གྱུར་ནས་སྐྱ་རེངས་ཤར་བའམ། གུང་ཚིགས་ལྟ་བུ་ཐུན་ཚོད་ཀྱི་མཚམས་ལས་འདས་ན་གསོག་འཇོག་བྱས་པའོ། །ཞེས་སོགས་ཤས་གསུངས་པ་དེ་ལེགས་སོ།
【現代漢語翻譯】 在未變質之前加持，並在此基礎上，加持至自己時限的終結。因為依賴於剩餘的時間而不會變質。第六，以何種儀軌加持？即前行、正行、結行三者。前行是安置容器，洗凈雙手後接受加持。特別是，如果要加持飲品，則事先要過濾。正行是三次唸誦所安立的真言，結行是『方法是，好！』。第七，加持失效的原因是，所有導致加持失效的因素都會導致其失效，因為加持生起的所依已毀壞。或者，當狀態變得稀薄或味道改變，加持的力量耗盡，或者被真言移除時，也會失效。 第二部分包括：加持的方式、加持生起的對治、加持消退的作用、加持的學處。 加持的方式 第一，加持不會產生積蓄的過患。爲了病人的利益而享用時，除了適宜的三種藥物外，其餘的都要加持到各自時限的終結。何時加持呢？在早飯之前，即午飯之前。如何加持呢？接受加持。加持藥物時，未接受加持，或者與積蓄混合，則不能加持，因此要守護這二者。爲了守護與這二者混合，因此說『洗凈雙手』，即洗凈雙手之後。 加持生起的對治 第二，手持、積蓄、未接受加持、內部腐爛、內部煮沸、比丘煮沸這五者，藥物的加持不會生起。 加持消退的作用 第三，如果加持了紅糖飲品，並在第七天加持，但五天後味道和稀薄度完全改變，那麼這就是積蓄。』因此說，阻止積蓄的加持會消退，而產生積蓄的加持不會消退，因此味道會變得稀薄，出現曙光或午飯等超過時限的情況，就是積蓄。』等等，這些都說得很好。
【English Translation】 Bless it before it deteriorates, and on this basis, bless it until the end of your own time limit. Because it does not deteriorate due to relying on the remaining time. Sixth, with what ritual does one bless? That is, the three: preliminary, main part, and conclusion. The preliminary is to set up the container, wash both hands and receive the blessing. In particular, if you are going to bless a drink, then filtering it beforehand is also necessary. The main part is the three times recitation of the mantra that has been established, and the conclusion is 'The method is, good!'. Seventh, the cause of the blessing failing is that all the causes that cause the blessing to fail will cause it to fail, because the basis on which the blessing arises has been destroyed. Or, when the state becomes thin or the taste changes, the power of the blessing is exhausted, or if it is removed by a mantra, it will also fail. The second part includes: the manner of blessing, the antidote to the arising of blessing, the action of the fading of blessing, and the precepts of blessing. The Manner of Blessing First, blessing does not cause the fault of accumulation. When enjoying for the benefit of the sick, except for the three suitable medicines, the rest should be blessed until the end of their respective time limits. When to bless? Before breakfast, that is, before lunch. How to bless? By receiving the blessing. When blessing medicine, if one has not received the blessing, or if it is mixed with accumulation, then it cannot be blessed, so these two must be guarded. In order to guard against mixing with these two, therefore it is said 'wash both hands', that is, after washing both hands. The Antidote to the Arising of Blessing Second, the blessing of medicine does not arise in these five: holding in hand, accumulating, not receiving the blessing, internal decay, internal boiling, and boiling by a monk. The Action of the Fading of Blessing Third, if you bless a brown sugar drink and bless it on the seventh day, but after five days the taste and thinness have completely changed, then this is accumulation.' Therefore it is said that the blessing that prevents accumulation will fade, and the blessing that produces accumulation will not fade, so the taste will become thin, and the appearance of dawn or lunch, etc., exceeding the time limit, is accumulation.' And so on, these are all well said.
།དེའང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི་སྨན་གྱི་གནས་སྐབས་ལ་བརྟེན་པ་ཡིན་པས་རོ་དང་སླ་བར་གྱུར་པ་ན་སྨན་གྱི་གནས་སྐབས་གྱུར་པས་བྱིན་རླབས་ཞིག་པའོ། །བྱིན་ལེན་ནི་སྨན་གྱི་རིགས་ལ་བརྟེན་པས་རོ་དང་སླ་བར་གྱུར་ཀྱང་སྨན་གྱི་རིགས་མ་གྱུར་པ་སྟེ། ཞག་བདུན་པ་ལས་སྨན་གྱི་རིགས་གཞན་དུ་མ་གྱུར་པས་བྱིན་ལེན་མ་ཞིག་པར་ཡོད་པའོ། །རོ་དང་སླ་བར་གྱུར་ན་གསོག་འཇོག་བྱས་པ་འདིའི་ཁུངས་ནི། ལུང་སིལ་བུའི་བུ་རམ་གྱི་བཏུང་བའི་སྐབས་ལས། བཏུང་བ་བཙགས་པ་དགུ་ང་བདུན་པར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་ངམ། ཉེ་བ་འཁོར་རུང་ངོ་། །བཙུན་པ་ཡུན་ཇི་སྲིད་དུ་བཞག་པ་འཚལ་བར་བགྱི། ཉེ་བ་འཁོར་ཤིན་ཏུ་སླ་ཞིང་མི་སྐྱུར་ལ། རང་གི་ངོ་བོ་ཉིད་མི་སྤོང་བ་དེ་སྲིད་དུའོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་ཁུངས་སུ་དྲངས་སོ། །ལུང་དེའི་ཤུགས་ཀྱིས་འདི་ལྟར་བསྟན་ཏེ། ཤིན་ཏུ་སླ་ཞིང་མི་སྐྱུར་བའི་ངོ་བོ་ཉིད་སྤང་ན་ནི་བཏུང་བར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དུ་བསྟན་པས་གསོག་འཇོག་བྱས་པ་ཡིན་པར་ཤེས་ཏེ། རང་འགྲེལ་ལས། འདིར་ 7-483b བཏུང་བར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པར་གསུངས་ཏེ། བཏུང་བར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་འདི་ལ་གསོག་འཇོག་ཉིད་ལས་གཞན་པའི་རྒྱུ་རྣམ་པར་མི་གནས་པ་དེ་བས་ན་གསོག་འཇོག་ཉིད་དུ་ཤེས་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འདིར་བྱ་ཊཱིཀ་པ་ན་རེ། འདི་ནི་གསོག་འཇོག་བཏགས་པ་བ་ཡིན་གྱི། གསོག་འཇོག་མཚན་ཉིད་པ་མི་འབྱུང་སྟེ། འདི་ལྟར་བུ་རམ་གྱི་བཏུང་བ་ཞག་བདུན་པར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ལས། བར་སྐབས་སུ་རོ་དང་སླ་བར་གྱུར་པ་ཆོས་ཅན། གསོག་འཇོག་གི་ཉེས་པ་རང་མཚན་པ་མི་བསྐྱེད་དེ། རྒྱུ་བྱིན་ལེན་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེའི་རྟགས་དང་ཁྱབ་པ་གང་གིས་གྲུབ་ན་གཞུང་གིས་གྲུབ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། སླ་བ་འབའ་ཞིག་ཡོངས་སུ་གྱུར་ན་ཡང་བཏུང་བར་མི་བྱ་སྟེ་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། མདོར་ན་རོ་སླ་བར་གྱུར་པའི་དབང་གིས་བྱིན་ལེན་ཞིག་ནས་བྱིན་ལེན་མེད་ཅེས་སྙམ་པའོ། །དེ་ལ་ཊཱི་ཀ་ལས། བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པ་ལ་གསོག་འཇོག་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་གསུངས་པས་རྟགས་དང་ཁྱབ་པ་གོ་རིམ་བཞིན་དུ་གྲུབ་བོ་ཞེ་ན། རྟགས་མ་གྲུབ་སྟེ། རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། འདི་ལ་གསོག་འཇོག་ཉིད་ལ་གཞན་པའི་རྒྱུ་རྣམ་པར་མི་གནས་པ་དེ་བས་ན་གསོག་འཇོག་ཉིད་དུ་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཞེས་རོ་དང་སླ་བར་གྱུར་པ་འདི་ལ་འབྲས་བུ་གསོག་འཇོག་འབྱུང་བར་གསུངས་པས་དེའི་རྒྱུ་དུས་ན་བྱིན་ལེན་ཡོད་པར་རྟགས་ཀྱིས་གྲུབ་བོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པ་དེ་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པ་དང་འདྲ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་དགོངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྔོན་གྱི་འདུལ་འཛིན་རྣམས་ཀྱིས་མཐུན་པར་གསུངས་སོ། །ཡང་ན་ནི་རོ་འགྱུར་ནས་བྱིན་ལེན་བྱ་བ་རྒྱུ་མེད་པ་ལ་ད
【現代漢語翻譯】 此外，加持依賴於藥物的狀態，當味道和稀稠度改變時，藥物的狀態也隨之改變，因此加持消失。接受加持依賴於藥物的種類，即使味道和稀稠度改變，藥物的種類也不會改變。例如，七日藥不會變成其他種類的藥物，因此接受加持仍然存在。味道和稀稠度改變后，儲存的依據是什麼呢？根據《律藏零星部》中關於糖水的部分：『過濾后的飲料在九天或七天後可以加持嗎？』『近事可以。』『比丘應該存放多久？』『近事，只要它非常稀薄且不酸，並且不失去其自身性質，就可以。』這是從自釋和註釋中引用的依據。根據該律藏的含義，這表明：如果失去非常稀薄且不酸的性質，就表明不應該飲用，因此可以知道它是儲存的。自釋中說：『這裡說不應該飲用，因為不應該飲用，除了儲存之外，沒有其他原因，因此應該知道它是儲存。』這裡，作者評論說：這是一種假定的儲存，而不是一種本質上的儲存。例如，七日糖水被加持后，中間味道和稀稠度發生了變化，這種情況不會產生儲存的自性罪過，因為沒有接受加持的原因。如果通過任何經典證明了這一點及其普遍性，那麼註釋中說：『即使完全變成稀薄的液體，也不應該飲用，因為它沒有被接受加持。』總而言之，由於味道和稀稠度的改變，加持消失了，所以認為沒有接受加持。對此，註釋中說：『因為沒有接受加持，所以不可能儲存。』因此，標誌和普遍性是依次建立的。如果這樣說，那麼標誌就沒有建立，因為在自釋中說：『對於這種儲存本身，沒有其他原因，因此應該知道它是儲存。』因此，味道和稀稠度改變后，會產生儲存的結果，因此通過標誌可以證明，在那個時候，接受加持是存在的。註釋中說：『因為它沒有被接受加持，』這意味著它類似於沒有被接受加持，這是以前的持律者們一致認為的。或者，味道改變后，沒有接受加持的原因。
【English Translation】 Furthermore, blessing depends on the state of the medicine, and when the taste and consistency change, the state of the medicine also changes, thus the blessing disappears. Receiving the blessing depends on the type of medicine, and even if the taste and consistency change, the type of medicine does not change. For example, a seven-day medicine does not turn into another type of medicine, so receiving the blessing still exists. What is the basis for storing after the taste and consistency change? According to the section on sugar water in the 《Vinaya Miscellaneous》: 'Can the filtered drink be blessed after nine or seven days?' 'A novice can.' 'How long should a monk store it?' 'Novice, as long as it is very thin and not sour, and does not lose its own nature, it can be.' This is the basis quoted from the self-commentary and commentary. According to the meaning of that Vinaya, it shows that: if it loses the nature of being very thin and not sour, it indicates that it should not be drunk, so it can be known that it is stored. The self-commentary says: 'Here it says that it should not be drunk, because it should not be drunk, there is no other reason than storage, so it should be known that it is storage.' Here, the author comments: This is a presumed storage, not an essential storage. For example, after seven-day sugar water is blessed, the taste and consistency change in the middle, this situation does not produce the self-nature fault of storage, because there is no reason to receive the blessing. If this and its universality are proved by any scripture, then the commentary says: 'Even if it completely becomes a thin liquid, it should not be drunk, because it has not been received the blessing.' In short, due to the change in taste and consistency, the blessing disappears, so it is thought that there is no receiving the blessing. To this, the commentary says: 'Because there is no receiving the blessing, it is impossible to store.' Therefore, the sign and universality are established in order. If you say so, then the sign is not established, because in the self-commentary it says: 'For this storage itself, there is no other reason, so it should be known that it is storage.' Therefore, after the taste and consistency change, the result of storage will occur, so it can be proved by the sign that at that time, receiving the blessing exists. The commentary says: 'Because it has not been received the blessing,' which means that it is similar to not being received the blessing, which is what the previous Vinaya holders unanimously agreed on. Or, after the taste changes, there is no reason to receive the blessing.
གོངས་སྲིད་ཀྱང་དེ་ལྟའི་བྱིན་ལེན་མེད་ན་སྔར་གྱི་བྱིན་ལེན་འཇིག་རྒྱུར་མ་བཤད་པས་ཉེས་པ་ 7-484a མེད་དོ། །མྱང་མཚམས་པ་ན་རེ། སྐབས་འདིར་བསྟན་པའི་རོ་སླ་བར་གྱུར་པ་ན་བྱིན་ལེན་ཞིག་པ་ཡིན་ཏེ་སྨན་གྱི་དངོས་པོར་གྱུར་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེའང་རོ་སླ་བར་གྱུར་པའི་ཊཱི་ཀ་ལས། འདི་གཉིས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་གྱུར་པར་བསྟན་ཏེ་ཞེས་བཤད་པས་ཤེས་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་བཞིན་དུ་རང་འགྲེལ་ལས་ཀྱང་། ངོ་བོ་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་ཞེས་བསྟན་མོད་ཀྱི། འོན་ཀྱང་ངོ་བོ་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་དེ་ནི་སྨན་གྱི་རིགས་འཕོས་ཏེ། དངོས་པོའི་ངོ་བོ་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་མ་ཡིན་གྱི། རོ་དང་སླ་བའི་གནས་སྐབས་གྱུར་ཏེ་གནས་སྐབས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཉིད་དུ་གྱུར་པ་སྟེ། དེས་ནི་བྱིན་ལེན་ཞིག་པར་མི་འགྱུར་རོ། ། ༈ བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའི་བསླབ་བྱ། བཞི་པ་ནི། སྨན་གསུམ་པོ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་འོག་མ་དུས་སུ་རུང་བ་དང་ལྷན་ཅིག་བསྲེས་ཏེ་ལོངས་སྤྱད་པར་མི་བྱའོ། །ཞག་བདུན་པ་དང་འཚོ་བའི་བར་དུ་བཅང་བར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་འོག་མ་ཐུན་ཚོད་དུ་རུང་བ་དང་ལྷན་ཅིག་བསྲེས་པ་དང་། འཚོ་བའི་བར་དུ་བཅང་བར་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་འོག་མ་ཞག་བདུན་པ་དང་ལྷན་ཅིག་བསྲེས་ཏེ་ཡོངས་སུ་ལོངས་སྤྱད་པར་མི་བྱའོ། ། ༈ སྨན་གྱིས་མཚོན་པ་གཞན་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ལ། མིག་སྨན་སོགས་ཀྱི་གནང་བཀག་བསྟན། །ཤ་སྨན་སོགས་ཀྱི་གནས་སྐབས་བསྟན། །ཆང་གྱུར་སོགས་ཀྱི་གནས་སྐབས་བསྟན། །སྒོག་པའི་སྨན་བསྟེན་གནང་བཀག་གོ། ༈ མིག་སྨན་སོགས་ཀྱི་གནང་བཀག་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། དེ་ནི་རྣམ་པ་བཞིའོ་ཞེས་སྔར་སྨན་གྱི་གོ་རིམ་བཞི་གསུངས་པ་ནི་དཔེའམ་མཚོན་བྱེད་ཙམ་དུ་ཟད་དེ། མིག་སྨན་ལ་སོགས་པ་དག་ཀྱང་འཕངས་པ་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་མིག་ལ་བསྐུ་བའི་མིག་སྨན་བསྟེན་པར་བྱའོ། །སྨན་མ་ཡིན་པ་སྒེག་པའི་དོན་དུ་མི་བྱའོ། །མིག་སྨན་དེའི་སྣོད་རིགས་པའོ་ཞེས་པ་ནི་མིག་སྨན་ཟངས་དང་མཁར་བའི་ནང་དུ་བླུགས་ན་གཡའ་འོང་བའི་ཕྱིར་རྭ་ལ་སོགས་པ་གཡའ་མེད་པར་བླུགས་སོ། །མིག་སྨན་ 7-484b སྐྱེར་ཁན་དའི་སྣོད་ནི་རིའི་ཟ་མ་ཏོག་ནི་གྭའུ་སྟེ་དེའི་ནང་དུ་གཞུག་གོ། མིག་སྨན་རིལ་བུ་ནི་རས་ལ་སོགས་པའི་སྒྱེའུའོ། །མིག་སྨན་དུ་བ་དང་སྦྲུས་པ་དང་ཕྱེ་མ་རྣམས་ཀྱི་སྣོད་ནི་སྨྱུག་སོགས་ཀྱི་དོང་བུའོ། །མིག་སྨན་བསྐུ་བའི་ཐུར་མ་བཅང་བར་བྱའོ། །ཐུར་མ་དེ་ཟངས་མ་དང་ལྕགས་དག་གིས་བཟང་ངོ་། །ཐུར་མ་དེ་བརྡུངས་པ་མི་བཟང་གི་རང་འཁྲུངས་ཏེ་རང་བཞིན་གྱིས་གྲུབ་པ་དག་གམ་བཞུས་ཏེ་བླུགས་པ་དག་བཟང་ངོ་། །ནད་པས་སྨན་འཇུག་པའི་ཕྱིར་མཆན་ཁུག་བཅང་བར་བྱའོ། །དེར་མི་ཤོང་བ་ཉིད་ཡིན་ན་བྲུངས་སམ་ཐུམ་པོར་བྱས་ཏེ་བཅེར་རོ། །མཆན་ཁུང་དུ་བཅུག་པ་མི་འདྲུལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དུས་དུས་སུ་བསྐམ་མོ།
【現代漢語翻譯】 如果後續的加持沒有進行，並沒有說之前的加持會消失，所以沒有過失。 མྱང་མཚམས་པ་ (Nyangtsham Pa，人名)說：『當此處所說的味道變淡時，加持就消失了，因為它變成了藥物的物質。』 關於味道變淡的 टीका (Tika，註釋)中說：『這表明兩者的自性已經改變。』 同樣，在自釋中也說：『自性已經改變。』 然而，自性改變並不是指變成了藥物的種類，變成了物質的自性，而是指味道和稀薄的狀態發生了改變，變成了狀態的自性。 因此，加持不會消失。 第四，加持過的三種藥物，不應與之後可以使用的藥物混合使用。 加持過的七日藥和維持生命的藥物，不應與之後可以使用的藥物混合使用。 加持過的維持生命的藥物，不應與之後的七日藥混合使用。 第三，展示了用藥物象徵的其他內容：展示了眼藥等的允許和禁止；展示了肉藥等的狀態；展示了酒等的狀態；大蒜的用藥展示了允許和禁止。 第一，正如之前所說的四種藥物的順序，這只是一個例子或象徵。 眼藥等也包括在內。 因此，應該使用塗在眼睛上的眼藥。 不應該爲了美觀而使用非藥物。 '眼藥的容器是合理的'，意思是如果將眼藥放在銅或石頭的容器中，會產生銅綠，所以應該放在沒有銅綠的角等容器中。 眼藥སྐྱེར་ཁན་དའི་ (skyer khan da'i，一種容器)容器是རིའི་ཟ་མ་ཏོག་ (ri'i za ma tog，山上的za ma tog) ，也就是གྭའུ་ (gwa'u，嘎烏盒)，應該放在裡面。 眼藥丸是布等製成的袋子。 眼藥粉和混合物的容器是竹筒等。 應該攜帶涂眼藥的塗抹器。 塗抹器最好是銅或鐵製的。 錘打過的塗抹器不好，最好是天然形成的或熔化后鑄造的。 爲了病人使用藥物，應該攜帶腋下袋。 如果放不下，就做成小包或包裹攜帶。 爲了防止放在腋下袋裡的東西腐爛，要經常晾乾。
【English Translation】 If the subsequent blessing is not performed, it is not said that the previous blessing will disappear, so there is no fault. Myangtsham Pa said, 'When the taste mentioned here becomes weak, the blessing disappears because it becomes the substance of the medicine.' Regarding the टीका (Tika, commentary) on the weakening of taste, it says, 'This shows that the nature of the two has changed.' Similarly, in the self-commentary, it is said, 'The nature has changed.' However, the change in nature does not mean that it has become the type of medicine, the nature of the substance, but that the state of taste and thinness has changed, becoming the nature of the state. Therefore, the blessing will not disappear. Fourth, the three blessed medicines should not be mixed with medicines that can be used later. The blessed seven-day medicine and life-sustaining medicine should not be mixed with medicines that can be used later. The blessed life-sustaining medicine should not be mixed with the seven-day medicine that follows. Third, it shows other things symbolized by medicine: it shows the permission and prohibition of eye medicine, etc.; it shows the state of meat medicine, etc.; it shows the state of alcohol, etc.; the use of garlic medicine shows permission and prohibition. First, as the order of the four medicines mentioned earlier, this is just an example or symbol. Eye medicine, etc., are also included. Therefore, eye medicine applied to the eyes should be used. Non-medicines should not be used for beauty. 'The container for eye medicine is reasonable,' which means that if eye medicine is placed in copper or stone containers, verdigris will be produced, so it should be placed in containers without verdigris, such as horns. The container for eye medicine སྐྱེར་ཁན་དའི་ (skyer khan da'i, a type of container) is རིའི་ཟ་མ་ཏོག་ (ri'i za ma tog, za ma tog on the mountain), which is གྭའུ་ (gwa'u, Gau box), and should be placed inside. Eye medicine pills are bags made of cloth, etc. The containers for eye medicine powder and mixtures are bamboo tubes, etc. A applicator for applying eye medicine should be carried. The applicator is best made of copper or iron. Hammered applicators are not good; those that are naturally formed or melted and cast are good. For the patient to use medicine, an underarm bag should be carried. If it doesn't fit, make it into a small bag or package and carry it. To prevent things placed in the underarm bag from rotting, dry them frequently.
།གང་དུ་བསྐམ་ན་ཉི་གྲིབ་ལའོ། །ཉི་མ་ཚ་བ་ལ་བསྐམ་ན་སྨན་གྱི་མཐུ་འབྲིའོ། །སྨན་བསྐམས་ནས་རླུང་ཆར་གྱིས་མ་རུང་བར་འགྱུར་པའི་རྒྱུ་བྱུང་ན་དགེ་སློང་རང་གིས་བྲུབ་པར་བྱ་སྟེ་ལག་ཉར་བླངས་པའི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །གནས་སྐབས་ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་མེད་ནའོ། །ནད་པས་སྨན་ཕོར་བཅང་བར་བྱའོ། །སྨན་གྱི་ན་ལ་ཟེ་ཡང་ངོ་སྟེ་སྨན་དཀྲུག་ཅིང་བཅུ་བ་ལག་པ་ཚ་བར་མི་འགྱུར་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ལྕགས་སམ་ཟངས་ལས་གཟར་བུ་བྱས་ཏེ་བཅང་བར་བྱའོ། །རང་འགྲེལ་ལས། མགུལ་པའི་ནད་ཅེས་བྱ་བ་ཟས་མིད་པའི་ཚེ་ན་འགྲོར་མི་བཏུབ་པས་ཟས་མགུལ་པར་ཐོགས་པ་དེ་འཕུལ་བའི་ཆེད་དུ་སྐོམ་བཏུང་བའི་ཕྱིར་བཏུང་ཕོར་བཅང་བར་བྱའོ། །ནད་པས་ལན་ཚྭ་བཅང་བར་བྱའོ། །ནད་པའི་བད་ཀན་ལ་ཕན་པའི་ཚྭ་རྡོག་ཟླུམ་པོར་བྱས་ཏེ་མིད་པས་བད་ཀན་གྱི་སྟེང་དུ་ཕོག་ན་བད་ཀན་སླར་བྱང་བར་ཕན་ཏེ། རྒྱ་མཚོའི་ལན་ཚྭ་མ་རྙེད་ན་ཚྭ་ཐ་མལ་པ་བཅང་ངོ་། །ལན་ཚྭ་དེའི་སྣོད་ནི་རྭའི་སྦུགས་བཟང་ངོ་། །རྭའི་སྣོད་སྣུམ་དང་དྲི་མི་ཞིམ་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་གཅི་བས་ཀུན་ནས་བསྐོལ་བའོ་ 7-485a ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཅི་བ་དང་སྤྱོད་པའི་ཆུའི་ནང་དུ་བསྐོལ་བའོ་ཞེས་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས་བཤད་ཅིང་། ལུང་ལས། བ་ལང་གི་གཅི་བ་དང་ཚོས་ལ་ཤེས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས་ཀྱང་། སྨན་གྱི་སྣོད་རྭ་ལས་བྱས་པ་ཁྲག་དང་མི་གཙང་བས་རེག་པ་བཀྲུ་བའི་ཕྱིར་ཟངས་ཀྱི་ནང་དུ་བ་ལང་གི་གཅི་བ་དང་བསྲེས་ཏེ་བཙོས་ན་དག་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །ཁ་གབ་དེ་མེད་པའི་ཉེས་པ་མི་འགྱུར་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཁ་གབ་གཞུག་གོ། ཁ་གབ་དེ་ཅི་ལས་བྱ་ཞེ་ན། རྭ་ལྕི་བས་ཀུན་ནས་བསྐོར་བ་དེ་ཉིད་ལས་བྱས་པའོ། །དྲི་བསུང་ཞིམ་པོ་བགོས་པའི་ས་ནད་པས་བཅང་བར་བྱའོ། །དེ་ནི་ལག་པ་བཀྲུ་བ་ལ་སོགས་པའི་ཆེད་དུ་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །ཕྲན་ཚེགས་ཀྱི་འགྲེལ་པ་ལས། དྲིས་བགོས་པའི་འཇིམ་པ་ནི་དྲི་དང་ཡང་དག་པར་ལྡན་པ་ནད་ཞི་བར་བྱེད་པ་ཅན་ནོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། ས་རང་ལ་དྲི་བསུང་ཞིམ་པོ་ཡོད་པ་དེ་ལྟ་བུས་ཁ་ལག་བཀྲུས་ཀྱང་མི་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། བཀྲུར་ཡང་གནང་། འཆང་དུའང་གནང་ཞེས་སོ། །ཆུ་བསྲོ་བའི་ཕྱིར་ལྕགས་ཀྱི་གར་བུ་ནད་པས་བཅང་བར་བྱའོ་ཞེས་སྦྱར་རོ། །དགེ་འདུན་གྱིས་ཀྱང་བཅང་དུ་རུང་ངོ་ཞེས་རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །ནད་པས་བཅང་བ་དེ་ནི་ན་བ་དང་མི་ན་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སྤྱད་པར་བྱའོ། །ལྕགས་ཀྱི་གར་བུ་དེ་བསྲེགས་པ་གདེགས་པའི་ཕྱིར་གར་བུ་དེ་ལ་ལྕགས་ཐག་གདགས་སོ། །ལྕགས་ཀྱི་གར་བུ་བསྲེགས་པའི་ཚེ་ལྕགས་ཐག་དེ་མེས་ཚ་བའི་དུས་ནས་གཤེར་བས་ལྕགས་ཐག་དེ་མནན་ནོ། །ལྕགས་ཀྱི་གར་བུ་ཟས་ཀྱིས་རེག་པ་དེ་བསྲེགས་པ་ན་དེ་ལ་ཟས་དང་འབགས་པའི་གནས་མེད་དོ། །དེ
【現代漢語翻譯】 何處晾曬？在陰涼處。若在陽光下晾曬，藥效會降低。藥材晾曬后，若因風雨受損，比丘應自行處理，不算私自積蓄財物。是否適用於所有情況？若非具足戒者則可。病人應持有藥缽。藥勺也可用於取藥，爲了攪拌和舀藥時手不被燙傷，應用鐵或銅製成勺子。自釋中說：'咽喉疾病'是指進食時難以吞嚥，食物卡在喉嚨，爲了幫助吞嚥，應持有飲水器。病人應持有鹽。將有益於病人痰液的鹽做成圓形，吞嚥時若擊中痰液，則有助於痰液排出。若找不到海鹽，則持有普通鹽。鹽的容器以獸角製成的為佳。爲了去除獸角容器的油膩和異味，應用尿液煮沸。 《律藏零星釋》中說，用尿液和洗滌用水煮沸。律藏中說：用牛尿和染料可以識別。小釋中也說：用獸角製成的藥器，因沾染血液和不潔之物，爲了清洗，應在銅器中混合牛尿煮沸，這樣就能潔凈。爲了避免沒有蓋子的過失，應蓋上蓋子。蓋子用什麼做呢？用煮過的獸角製成。病人應持有散發香味的泥土，這是爲了洗手等需要。 टीका 中說。零星釋中說：散發香味的泥土是指具有香味，能平息疾病的泥土。小釋中說：泥土本身就帶有香味，用這樣的泥土洗手也是可以的，允許洗，也允許持有。爲了加熱水，病人應持有鐵罐。僧團也可以持有，自釋和 टीका 中說。病人持有的鐵罐，所有生病和未生病的人都可以使用。爲了抬起燒熱的鐵罐，應在鐵罐上繫上鐵環。燒熱鐵罐時，鐵環因受熱而潮濕，應按壓鐵環。鐵罐接觸過食物后，再燒熱時，不會有食物污染的地方。
【English Translation】 Where to dry them? In the shade. If dried in the hot sun, the potency of the medicine will be reduced. If the medicine is damaged by wind and rain after drying, the bhikshu should handle it himself, and it is not considered as accumulating possessions privately. Does this apply to all situations? It does if one is not fully ordained. The patient should hold a medicine bowl. A medicine spoon can also be used to take medicine. To prevent the hand from being burned when stirring and scooping the medicine, a spoon made of iron or copper should be used. The Self-Commentary says: 'Throat disease' refers to the difficulty in swallowing food, with food getting stuck in the throat. To help with swallowing, a drinking vessel should be held. The patient should hold salt. Make the salt that is beneficial for the patient's phlegm into a round shape. If it hits the phlegm when swallowed, it will help to expel the phlegm. If sea salt cannot be found, then hold ordinary salt. A container made of animal horn is best for the salt. To remove the greasiness and unpleasant smell of the horn container, it should be boiled in urine. The Miscellaneous Vinaya Commentary says that it should be boiled in urine and washing water. The Vinaya says: One can recognize [it] with cow urine and dyes. The Small Commentary also says: A medicine container made of animal horn, because it is contaminated with blood and impurities, should be mixed with cow urine and boiled in a copper vessel to purify it. To avoid the fault of not having a lid, a lid should be put on. What should the lid be made of? It should be made of the same boiled animal horn. The patient should hold fragrant earth, which is needed for washing hands and so on, according to the ṭīkā. The Miscellaneous Commentary says: Fragrant clay is that which is truly endowed with fragrance and can pacify diseases. The Small Commentary says: It is not inappropriate to wash hands with earth that has a natural fragrance; it is allowed to wash and allowed to hold. To heat water, the patient should hold an iron pot, it is added. The sangha can also hold it, according to the Self-Commentary and the ṭīkā. The iron pot held by the patient can be used by all, sick and not sick. To lift the heated iron pot, an iron ring should be attached to the pot. When heating the iron pot, the iron ring becomes wet from the heat, so the iron ring should be pressed down. When the iron pot that has touched food is heated, there is no place on it that is contaminated with food.
་བས་ན་ལྕགས་ཀྱི་གར་བུ་དེ་རུང་བའི་ཕྱིར་འབད་པ་ནི་དོན་མེད་དོ་ཞེས་རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །བཏུང་བར་བྱ་ 7-485b བ་ལ་སོགས་པའི་ཆུ་རུང་བ་སྔར་བསྲོའོ། །ཆབ་ཁུང་ལ་སོགས་པར་ཁྲུས་བྱ་བར་ལོངས་སྤྱད་པའི་ཆུས་ནི་ཕྱིས་བསྲོའོ། །སྨན་པ་ན་རེ། གཞན་གྱིས་འཚོ་བར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་ཟེར་ན། ནད་པས་འདོམས་ཀྱི་གསོ་གམས་གཏོང་བ་ལ་སོགས་པ་བསྟེན་པར་བྱའོ། །སྨན་གཞན་གྱིས་ནད་འཚོ་བར་ནུས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་འདོམས་ཀྱི་གསོ་བ་བསྟེན་པ་དེ་ལ་མི་ཚངས་པར་སྤྱད་པར་བྱ་བའམ། དགའ་བ་འདོད་པའི་ཕྱིར་གཅིའུ་བཅུག་ན་ཕམ་པ་དང་པོའི་ཆར་གཏོགས་པའི་སྦོམ་པོའོ། །འདོམས་ཀྱི་གསོ་བ་འདི་ལ་སྦུ་གུའི་རྒྱུ་ནི། ཟངས་མའམ་འཁར་བའི་སྦུ་གུ་བཟང་གི། ལྕགས་ཀྱིས་ནི་མི་རུང་ངོ་། །མཚོན་གྱི་གསོ་བ་གཏར་ཁ་ཡང་འདོམས་ཀྱི་གསོ་བ་དེ་དང་འདྲ་སྟེ། ཐབས་གཞན་གྱིས་འཚོ་ན་མི་བསྟེན་ལ། མི་འཚོ་ན་བསྟེན་ནོ་སྟེ། ལུང་ལས། དགེ་སློང་གི་གདོང་ནི་མེ་ལོང་ལྟ་བུ་ཡིན་པས་གདོང་དུ་ནི་རྩའི་རྒྱུན་ལས་གཞན་པར་མཚོན་གྱིས་གསོ་བ་དེ་མ་བསྟེན་ནོ། །གདོང་ལ་གཏར་ཁ་བྱ་བ་ན་རྩ་གང་ན་འདུག་པའི་སྟེང་དུ་བྱས་པ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །རྩ་མེད་པར་གདོང་ལ་གཏར་ཁ་བྱས་ན་གསོད་པའི་ཆར་གཏོགས་པའི་སྦོམ་པོའོ་ཞེས་སོ། །གདོང་ལས་གཞན་པའི་ལུས་ལ་ནི་རྩ་ཡོད་པ་དང་མེད་པ་གཉིས་ཀར་སྨན་པས་བགོ་བ་བཞིན་དུ་གཏར་ཁ་བྱས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །གཞང་འབྲུམ་བཅད་པར་མི་བྱའོ། །མཚོན་གྱིས་གསོ་བར་མི་བྱ་བའི་ཕྱོགས་གཅིག་ནི་གཞང་འབྲུམ་གཅོད་པ་འདི་ཡིན་པས་འདི་ལ་ཡང་སྦོམ་པོར་རིག་པར་བྱའོ། །མཚོན་ལས་གཞན་ལ་སེན་མོ་ལ་སོགས་པས་ཀྱང་གཞང་འབྲུམ་བཅད་པར་མི་བྱའོ། །གཞང་འབྲུམ་དེ་ནི་གསང་སྔགས་དང་སྨན་དག་གིས་སོ། །སྨན་པ་ཞེ་འགྲས་པ་ལ་གཞང་འབྲུམ་གསོར་མི་གཞུག་གོ། ནད་པ་གསོ་བའི་ཕྱིར་ནུབ་མོར་ཟ་བ་ནི་ཚུལ་དང་མི་མཐུན་པ་མ་ཡིན་ནོ། ། 7-486a ནད་པ་གསོ་བ་འདི་ལ་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པ་དང་གསོག་འཇོག་བྱས་པ་དག་བཟའ་བ་དང་བཏུང་བར་མི་རུང་བ་ཉིད་དུ་དོགས་པར་མི་བྱའོ། །གཞི་འགྲེལ་ལས། མུ་སྟེགས་ཀྱི་དཀའ་ཐུབ་ཅེས་བྱ་བ་ནི་དུ་བ་རྔུབ་པ་ལ་སོགས་པའོ་ཞེས་བཤད་པ་ལྟར་དུ་བ་རྔུབ་པ་ནི་མུ་སྟེགས་ཀྱི་ལུགས་ཡིན་པས་ནད་གསོ་བའི་ཕྱིར་ཡང་མི་རུང་ངོ་། །མཉམ་དུ་དོགས་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་ནད་པས་གསོ་བའི་ཕྱིར་སྨན་གྱི་རེང་བུའི་དུ་བ་ཁོང་དུ་རྔུབ་པར་བྱའོ་སྟེ། འགྲེལ་ཆུང་ལས་ཀྱང་། དུ་བ་བཏུང་བ་ནི་དུ་བ་འབྱུང་བའི་གྱོ་མོ་བརྡོལ་བའི་ནང་དུ་སྦུ་གུ་དེ་ཁར་བཅུག་ལ་དུ་བ་བཏུང་ངོ་ཞེས་སོ། །དུ་བ་རྔུབ་པ་དེ་ནི་སྨན་གཅེའུ་སྟེ་སྦུ་གུས་འགྲུབ་བོ། །སྨན་གཅེའུ་དེ་ལྕགས་ལས་བྱའོ། །ལྕགས་མེད་ན་སྨྱིག་མ་ལ་ཞེས་འགྲེལ་ཆུང་ལས་བཤད་ཀྱང་། ལུང་ལས། སྨྱི
【現代漢語翻譯】 因此，自釋和註疏中說，試圖使鐵製的容器變得合適是沒有意義的。先前應加熱適合飲用的水等。用於在浴室等處沐浴的水應稍後加熱。醫生說：『其他人不會提供食物。』那麼，病人應該接受灌腸等治療。如果其他藥物能夠治療疾病，那麼接受灌腸治療是否屬於不凈行？或者，爲了快樂而插入尿道，屬於初篇中的粗罪。對於灌腸治療，導管的材料最好是銅或木製的，鐵製則不合適。用刀治療，如放血，也與灌腸治療相似。如果其他方法能夠治療，則不應使用；如果不能治療，則應使用。經文中說：『比丘的臉像鏡子一樣，因此不要在臉上使用除血管以外的刀療。』如果在臉上放血，在血管所在之處進行則沒有過錯。如果在沒有血管的地方在臉上放血，則屬於殺生的粗罪。』對於臉以外的身體部位，無論有無血管，都可以像醫生分配的那樣進行放血，沒有過錯。不要切除痔瘡。不要用刀治療的方面之一是切除痔瘡，因此也應將其視為粗罪。不要用指甲等物切除刀以外的痔瘡。痔瘡應該用真言和藥物治療。不要讓爭吵的醫生治療痔瘡。爲了治療病人，晚上進食並非不合理。對於治療病人，不要懷疑未經給予和接受的食物以及儲存的食物是否可以食用。根本釋中說：『外道的苦行是指吸菸等。』因此，吸菸是外道的習俗，即使爲了治療疾病也不合適。爲了消除共同的疑慮，生病的比丘應該爲了治療而吸入藥物煙。小釋中也說：『吸菸是指將導管插入破裂的煙斗中吸菸。』吸菸是通過藥物煙斗進行的，藥物煙斗是用鐵製成的。小釋中說，如果沒有鐵，可以用竹子代替。但是，經文中說： 因此，自釋和註疏中說，試圖使鐵製的容器變得合適是沒有意義的。先前應加熱適合飲用的水等。用於在浴室等處沐浴的水應稍後加熱。醫生說：'其他人不會提供食物。'那麼，病人應該接受灌腸等治療。如果其他藥物能夠治療疾病，那麼接受灌腸治療是否屬於不凈行？或者，爲了快樂而插入尿道，屬於初篇中的粗罪。對於灌腸治療，導管的材料最好是銅或木製，鐵製則不合適。用刀治療，如放血，也與灌腸治療相似。如果其他方法能夠治療，則不應使用；如果不能治療，則應使用。經文中說：'比丘的臉像鏡子一樣，因此不要在臉上使用除血管以外的刀療。'如果在臉上放血，在血管所在之處進行則沒有過錯。如果在沒有血管的地方在臉上放血，則屬於殺生的粗罪。'對於臉以外的身體部位，無論有無血管，都可以像醫生分配的那樣進行放血，沒有過錯。不要切除痔瘡。不要用刀治療的方面之一是切除痔瘡，因此也應將其視為粗罪。不要用指甲等物切除刀以外的痔瘡。痔瘡應該用真言和藥物治療。不要讓爭吵的醫生治療痔瘡。爲了治療病人，晚上進食並非不合理。對於治療病人，不要懷疑未經給予和接受的食物以及儲存的食物是否可以食用。根本釋中說：'外道的苦行是指吸菸等。'因此，吸菸是外道的習俗，即使爲了治療疾病也不合適。爲了消除共同的疑慮，生病的比丘應該爲了治療而吸入藥物煙。小釋中也說：'吸菸是指將導管插入破裂的煙斗中吸菸。'吸菸是通過藥物煙斗進行的，藥物煙斗是用鐵製成的。小釋中說，如果沒有鐵，可以用竹子代替。但是，經文中說：
【English Translation】 Therefore, the self-commentary and the ṭīkā say that it is meaningless to try to make an iron container suitable. Water suitable for drinking, etc., should be heated beforehand. Water used for bathing in bathrooms, etc., should be heated later. The doctor says, 'Others will not provide food.' Then, the patient should receive enemas, etc. If other medicines are able to treat the disease, then is receiving enemas considered impure conduct? Or, inserting into the urethra for pleasure belongs to the gross offense in the first chapter. For enema treatment, the material of the catheter is best made of copper or wood, and iron is not suitable. Treatment with a knife, such as bloodletting, is also similar to enema treatment. If other methods can treat, it should not be used; if it cannot treat, then it should be used. The scripture says, 'A bhikṣu's face is like a mirror, so do not use knife therapy on the face other than on the veins.' If bloodletting is done on the face, there is no fault if it is done on the veins. If bloodletting is done on the face where there are no veins, it belongs to the gross offense of killing.' For parts of the body other than the face, whether there are veins or not, there is no fault if bloodletting is done as the doctor prescribes. Do not cut off hemorrhoids. One of the aspects of not treating with a knife is cutting off hemorrhoids, so this should also be considered a gross offense. Do not cut off hemorrhoids with nails, etc., other than with a knife. Hemorrhoids should be treated with mantras and medicines. Do not let quarreling doctors treat hemorrhoids. Eating at night to treat a patient is not unreasonable. For treating a patient, do not doubt that food that has not been given and received and stored food can be eaten. The root commentary says, 'The asceticism of the heretics refers to inhaling smoke, etc.' Therefore, inhaling smoke is a custom of the heretics, and it is not suitable even for treating diseases. To dispel common doubts, a sick bhikṣu should inhale medicinal smoke for treatment. The small commentary also says, 'Smoking refers to inserting a catheter into a broken pipe and smoking.' Smoking is done through a medicinal pipe, and the medicinal pipe is made of iron. The small commentary says that if there is no iron, bamboo can be used instead. However, the scripture says: Therefore, the self-commentary and the ṭīkā say that it is meaningless to try to make an iron container suitable. Water suitable for drinking, etc., should be heated beforehand. Water used for bathing in bathrooms, etc., should be heated later. The doctor says, 'Others will not provide food.' Then, the patient should receive enemas, etc. If other medicines are able to treat the disease, then is receiving enemas considered impure conduct? Or, inserting into the urethra for pleasure belongs to the gross offense in the first chapter. For enema treatment, the material of the catheter is best made of copper or wood, and iron is not suitable. Treatment with a knife, such as bloodletting, is also similar to enema treatment. If other methods can treat, it should not be used; if it cannot treat, then it should be used. The scripture says, 'A bhikṣu's face is like a mirror, so do not use knife therapy on the face other than on the veins.' If bloodletting is done on the face, there is no fault if it is done on the veins. If bloodletting is done on the face where there are no veins, it belongs to the gross offense of killing.' For parts of the body other than the face, whether there are veins or not, there is no fault if bloodletting is done as the doctor prescribes. Do not cut off hemorrhoids. One of the aspects of not treating with a knife is cutting off hemorrhoids, so this should also be considered a gross offense. Do not cut off hemorrhoids with nails, etc., other than with a knife. Hemorrhoids should be treated with mantras and medicines. Do not let quarreling doctors treat hemorrhoids. Eating at night to treat a patient is not unreasonable. For treating a patient, do not doubt that food that has not been given and received and stored food can be eaten. The root commentary says, 'The asceticism of the heretics refers to inhaling smoke, etc.' Therefore, inhaling smoke is a custom of the heretics, and it is not suitable even for treating diseases. To dispel common doubts, a sick bhikṣu should inhale medicinal smoke for treatment. The small commentary also says, 'Smoking refers to inserting a catheter into a broken pipe and smoking.' Smoking is done through a medicinal pipe, and the medicinal pipe is made of iron. The small commentary says that if there is no iron, bamboo can be used instead. However, the scripture says:
ག་མའི་སྦུ་གུས་རྔུབ་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སྨན་གཅེའུ་དེ་སྲིད་ཀྱི་ཚད་སོར་བཅུ་གཉིས་པ་བཟང་ངོ་། །སྨན་གཅེའུ་དེ་རྩེ་མོ་རྣོ་བ་དང་རྩུབ་པ་མི་བྱའོ། །དུ་བ་རྔུབ་པའི་ལྕགས་ཀྱི་སྦུ་གུ་དེ་བཙས་མི་ཁྱེར་བའི་ཕྱིར་ཞུན་མར་རམ་འབྲུ་མར་གྱིས་བསྐུས་ཏེ་ཤུབས་སུ་གཞུག་གོ། སྨན་གཅེའུའི་ཤུབས་དེ་ནི་ཟུང་ངམ་ཆོས་གོས་ཀྱི་གདང་བུ་ལ་བཞག་གོ། སྨན་གཅེའུ་དེ་དྲི་མ་མེད་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་མར་གཞུག་གོ། ལུང་ལས། བྱིན་ལེན་བྱས་ནས་སྣར་བླུགས་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སྣར་བླུགས་པའི་ལས་བྱའོ། །ལས་དེ་ནི་སྣར་བླུགས་པའི་དཔྱད་ཀྱིས་འགྲུབ་བོ། །སྣར་བླུགས་པའི་དཔྱད་ནི་ཁ་བྲག་མཆུ་གཉིས་པ་མི་རྣོ་བ་བཟང་ངོ་། །སྣར་བླུགས་པའི་དཔྱད་དེ་བྱའོ། ། ༈ ཤ་སྨན་སོགས་ཀྱི་གནས་སྐབས་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། སྨན་གྱི་ཕྱིར་ཤ་རློན་པ་བསྟེན་པར་བྱའོ། །དེ་ཟ་མི་ནུས་ན་ཐབས་བྱའོ། །ཐབས་རས་ཀྱིས་མིག་གཉིས་དགབ་བོ། །མི་ 7-486b བརྒལ་བ་དེ་སྐྱུགས་མི་བྲོ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དྲི་ཞིམ་པོ་བསྒོའོ། །ཤ་རློན་གྱིས་དུམ་གྲུགས་སོགས་ཀྱི་ཤན་མེད་པ་ཉིད་ཡིན་ན་མདུན་དུ་བཟའ་བ་དང་བཅའ་བ་ཡིད་དུ་འོང་བ་བཞག་སྟེ་མིག་རས་ཀྱིས་གཡོགས་པ་དེ་དགྲོལ་ལོ། །ཤ་རློན་དེ་དགེ་སློང་གིས་སྨན་ལས་གཞན་གྱི་དོན་གསང་སྔགས་ལ་སོགས་པ་བསྒྲུབ་པའི་དོན་དུ་ཟ་ན་དབྱེན་གྱི་ལྷག་མའི་ཆར་གཏོགས་པའི་སྦོམ་པོའོ། །མིའི་ཤ་ནི་དགེ་སློང་གིས་ཟོས་ན་སྨན་གྱི་དོན་དང་སྨན་མ་ཡིན་པའི་དོན་ཐམས་ཅད་དུ་སྦོམ་པོའོ། །བདག་གི་ཆེད་དུ་ཤ་བསྔོས་ཏེ་བསད་པ་རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། ཟ་བ་པོས་མཐོང་ཐོས་དོགས་པའི་སྒོ་ནས་ཤེས་ན་བཟའ་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །སྟག་གིས་གོད་མ་མི་ཟའོ་སྟེ། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། སེང་གེ་ནི་ཤ་བཟང་པོ་དག་ཟོས་ནས་བོར་ཏེ་འགྲོའི། སྟག་གི་ནི་གོད་མ་སྦེད་པར་བྱེད་པ་དེ་ལྟ་བས་ན་དགེ་སློང་གིས་སྟག་གི་གོད་མ་བཟའ་བར་མི་བྱ་སྟེ། ཟ་ན་འགལ་ཚབས་ཅན་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། དེ་ནི་བལྟོས་པ་དང་བཅས་པའི་ཕྱིར་བཀག་པས་དེའི་ཕྱིར་བལྟོས་པ་དང་བཅས་པ་གཞན་གྱིས་སྦས་པར་ཤེས་ན་ཡང་བཟའ་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་ཅིང་། སེང་གེ་མ་གཏོགས་པའི་སྟག་ལ་སོགས་པ་གཅན་གཟན་གྱིས་ཟོས་པའི་ལྷག་མ་སང་ཟ་བར་རེ་བའི་སེམས་ཡོད་པ་བདག་གིས་བླངས་ན་ཉེས་བྱས་ཞེས་འགྲེལ་ཆུང་ལས་བཤད་དོ། །འོད་ལྡན་དུ་ལུང་དྲངས་པ་ལས་ནི།3 དགེ་སློང་གིས་སྟག་གི་གོད་མ་སྤྱོད་ན་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། འོད་ལྡན་ལས། སྦོམ་པོ་འདི་ནི་མི་ཤ་ཟ་བ་དེ་སྦོམ་པོ་ཡིན་པ་དང་འདྲ་བ་རྐུ་བའི་སྦོམ་པོ་ཁོ་ན་ཡིན་པར་རིགས་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །འདི་ནི་སྦོམ་པོ་བཏགས་པ་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་རིགས་སོ། །གླང་པོ་ཆེ་དང་རྟ་དང་ཀླུ་རྣམས་ཀྱི་ 7-487a ཤ་མི་
【現代漢語翻譯】 他說：'不要用煙管吸菸。' 醫用煙管的理想長度是十二指。醫用煙管的頂端不應鋒利或粗糙。爲了防止煙管沾染灰塵，應將其塗上黃油或油，然後放入鞘中。醫用煙管的鞘應放在衣架或袈裟的邊緣。爲了保持醫用煙管的清潔，應塗上黃油。經文中說：'通過加持和給予，應將藥物注入鼻中。' 因此，應進行鼻腔給藥。這項操作應通過鼻腔給藥的工具來完成。鼻腔給藥的工具最好是雙唇的，不鋒利的。應使用鼻腔給藥的工具。 ༈ 關於肉藥等情況的說明： 第二點是：爲了藥物的目的，應該使用生肉。如果無法食用，則應採取措施。用布遮住雙眼。爲了防止病人嘔吐，應聞一些香味。如果生肉沒有被動物的爪子等撕裂，那麼在面前放置一些令人愉快的事物，並準備好食物，然後解開遮住眼睛的布。如果比丘爲了藥物以外的目的，例如修持秘密真言等而食用生肉，那麼這是屬於殘餘墮罪中的重罪。如果比丘食用人肉，無論是否爲了藥物的目的，都是重罪。關於爲了自己而宰殺牲畜並獻肉的情況，在自釋和註釋中說：'如果食用者通過看到、聽到或懷疑而得知肉是為自己而殺的，則不應食用。' 老虎不吃剩餘的肉，因為在《律藏零星事》中說：'獅子吃掉好的肉后就離開了，而老虎則會隱藏剩餘的肉。因此，比丘不應食用老虎的剩餘肉，如果食用，則會犯下嚴重的罪行。' 這是因為有依賴性而被禁止的，因此，即使通過其他方式知道肉是被隱藏的，也不應食用。' 註釋中這樣說。如果在希望明天能吃到剩餘的食物的情況下，取走了獅子以外的老虎等野獸吃剩的食物，則會犯下輕罪，這是《小釋》中說的。在《光明論》中引用的經文中說：'如果比丘使用老虎的剩餘肉，則會犯下重罪。' 《光明論》中說：'這種重罪就像吃人肉一樣，應該被認為是盜竊的重罪。' 這應該被認為是屬於附加的重罪。不應食用大象、馬和龍的肉。
【English Translation】 He said, 'Do not inhale smoke with a pipe.' The ideal length of a medicinal pipe is twelve fingers. The tip of a medicinal pipe should not be sharp or rough. To prevent the pipe from getting dirty, it should be coated with butter or oil and then placed in a sheath. The sheath of the medicinal pipe should be placed on the edge of a hanger or robe. To keep the medicinal pipe clean, it should be greased with butter. In the scriptures, it says, 'Through blessing and giving, medicine should be instilled into the nose.' Therefore, the act of nasal instillation should be performed. This act should be accomplished with a tool for nasal instillation. The tool for nasal instillation should preferably be double-lipped and not sharp. The tool for nasal instillation should be used. ༈ Explanation of Situations Involving Meat Medicine, etc.: The second point is: For the sake of medicine, raw meat should be consumed. If it cannot be eaten, then a method should be employed. Cover the eyes with a cloth. To prevent the patient from vomiting, a pleasant fragrance should be smelled. If the raw meat is free from the marks of claws, etc., then place pleasant things and prepared food in front, and then remove the cloth covering the eyes. If a bhikshu eats raw meat for purposes other than medicine, such as practicing secret mantras, etc., then it is a grave offense belonging to the category of remaining offenses. If a bhikshu eats human meat, whether for medicinal purposes or not, it is a grave offense. Regarding the situation of slaughtering an animal and offering its meat for oneself, it is said in the auto-commentary and the tika: 'If the eater knows through seeing, hearing, or suspicion that the meat was killed for oneself, then it should not be eaten.' Tigers do not eat leftover meat, because it is said in the Vinaya-ksudraka: 'Lions eat the good meat and leave, while tigers hide the leftover meat. Therefore, a bhikshu should not eat the leftover meat of a tiger, and if he does, he will commit a grave offense.' This is prohibited because it is dependent, therefore, even if it is known through other means that the meat is being hidden, it should not be eaten,' so it is said in the tika. If one takes the leftover food eaten by wild animals such as tigers other than lions, with the hope of eating it tomorrow, one commits a minor offense, as stated in the Small Commentary. In the scripture quoted in the Light One, it is said: 'If a bhikshu uses the leftover meat of a tiger, he will commit a grave offense.' In the Light One, it is said: 'This grave offense is like eating human meat, and should be considered as solely a grave offense of stealing.' This should be considered as an additional grave offense. The meat of elephants, horses, and nagas should not be eaten.
ཟའོ། །རྨིག་པ་གཅིག་པོ་རྟ་བོང་དྲེའུ་ལ་སོགས་པ་དང་། ཝ་དང་། སྤྲེའུ་དང་། ཤིང་རྟ་མོ་དང་། བྱ་རོག་དང་། བྱ་རྒོད་དང་། ཆུ་སྐྱར་དང་། ཁྱི་དང་། བྱེ་ཁྲ་དང་། འུག་པ་དང་། དེ་དག་ལས་གཞན་པའི་བྱ་མི་རོ་ཟ་བ་དག་དང་། བྱ་དཀར་དང་། ཕ་ཝང་དང་། སྐྱིན་ཀོར་ཏེ་ཆུ་ལ་གནས་པའི་སྐྱིན་ཀོར་དང་། སྐམ་ན་གནས་པའི་སྐྱིན་ཀོར་རོ། །ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་ཏེ་སྲམ་དང་བྱིའུ་སྐྱིན་ཀོར་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །ས་ལ་སྐྱེས་པའི་སྲིན་བུ་རིང་པོ་དྲེའུ་སྲིན་དང་། སྲིན་བུ་རྣམས་ཀྱི་ཤ་ཡང་མི་ཟའོ། །རྣམས་ཀྱི་མང་ཚིག་ནི་ཤིང་སྲིན་དང་། སྦྲུལ་དང་། སྡིག་པ་དང་། སྲེ་མོང་དང་། བྱི་བ་ལ་སོགས་པ་གཞན་དག་ཀྱང་བསྡུས་སོ། །སྲིན་བུ་རྣམས་ཀྱི་ཚིལ་བཟའ་བར་མི་བྱའོ། །ནད་དང་དབྲལ་བའི་ཕྱིར་ཚུལ་ལུས་ལ་བསྐུ་བར་བྱའོ། །ཤའི་བྱིན་ལེན་སྟོབ་པ་པོ་དེ་ལ་དགེ་སློང་གིས་བཟར་མི་རུང་བ་མི་ཤ་ལ་སོགས་པ་སྤྱད་པ་ལས་བྱུང་བ་མ་ཡིན་ནམ་ཞེས་དྲི་བར་བྱའོ། །ཟ་པོ་དུ་མ་ཉིད་ན་དང་པོས་དྲིའོ། །དང་པོའི་དྲི་བ་ཉམས་ན་འོག་མས་སོ། །གླང་པོ་ཆེ་དང་མིའི་འོ་མ་དག་རབ་ཏུ་བྱུང་བས་བཏུང་བར་མི་བྱའོ། །ཤ་དང་འོ་མ་ལ་སོགས་རུང་མ་ཡིན་པ་དག་གིས་པགས་པ་དང་། རྨ་རྐུ་བ་དང་། སྣར་བླུགས་པ་དང་། མིག་སྐུད་ཅིང་བཟའ་བཏུང་མ་བྱེད་པ་ལ་ནི་སྐྱོན་ཆགས་པ་མེད་དོ། ། ༈ ཆང་གྱུར་སོགས་ཀྱི་གནས་སྐབས་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ནད་པས་ནི། ཞུན་མར་དང་། འབྲུ་མར་ཆང་དང་འདྲེས་པ་ཆང་གི་དྲི་རོ་མི་མངོན་པར་བཏུང་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །ཆང་དག་ཆང་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ན་འཐུངས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་པ་ཉིད་དོ། །ཆང་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དེ་ནི་ཕྱེད་ཙམ་དུ་བསྐོལ་བ་ལས་འགྲུབ་བོ། །ཆང་ཟངས་གང་ཙམ་བསྐོལ་ནས་ཕྱེད་ཙམ་དུ་བྲོ་བ་དྲི་དང་རོ་དང་ཁ་དོག་ཀྱང་ཆང་དང་མི་འདྲ་ན་འཐུང་དུ་རུང་ངོ་། །ཆང་དེ་ནས་དེ་བརྔོས་པས་བཏབ་ 7-487b ཅིང་། ཆང་དེའི་ནང་དུ་ཡོས་བླུགས་ཏེ་སྣོད་དང་བཅས་པའི་ནང་དུ་བཅུག་ན་ཚྭ་ཉིད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཆང་ནི་ཡོས་བླུགས་ལ་དོང་དུ་གཞུག་པར་བྱ་སྟེ་ཚར་གྱུར་ན་ལོངས་སྤྱད་པར་བྱའོ་ཞེས་ལུང་ལས་གསུངས་སོ། །ཚར་གྱུར་ཏེ་ཁ་དོག་ཀྱང་ཆང་མི་འདྲ། རོ་ཡང་ཆང་མི་བྲོ་ན་ཉེས་པ་མེད་ཅེས་འགྲེལ་ཆུང་ལས་སོ། །རྒུན་གྱི་ཁུ་བ་ནི་བཙིར་མ་ཐག་ཏུ་བསྐོལ་ན་ཡུན་རིང་དུ་བཞག་ཀྱང་ཆང་ཉིད་དུ་མི་འགྱུར་རོ། །རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། ཏིལ་དག་ནི་ཏིལ་མར་ཐ་དད་པ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ལ་ནི་ཏིལ་མར་གྱི་ངོ་བོར་ཡོད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ། དེས་ན་ཏིལ་ལ་བྱིན་ལེན་བྱས་པས་ཏིལ་མར་ལ་བྱིན་ལེན་བྱས་པར་མི་འགྱུར་རོ། །དེ་བས་ན་དགེ་སློང་གིས་ཏིལ་བྱིན་ལེན་བྱས་ཏེ་བཙིར་ན་དེའི་ཏིལ་མར་གཟོད་བྱིན་ལེན་བྱེད་དགོས་པ་ཡིན་ནོ། །བུ་རམ་ཤིང་བྱིན་ལེན་བྱས་ཏེ་བཙིར་ན་དེའི་ཁུ་བ་གཟོད་བྱིན་ལེན
【現代漢語翻譯】 禁止食用單蹄動物，如馬、驢、騾等，以及狐貍、猴子、母木車、烏鴉、禿鷲、水鳥、狗、豹、貓頭鷹，以及其他食腐鳥類、白鳥、蝙蝠、水棲和陸棲的鼯鼠。根據註釋，水獺和鳥類鼯鼠應按順序排列。也不應食用土生長的長蟲，如騾子蟲和各種蟲類的肉。'各種'一詞包括木蟲、蛇、蝎子、蜥蜴、老鼠等。不應食用蟲類的油脂，但爲了治療疾病，可以塗抹在身體上。如果有人施捨肉食，應詢問施主，比丘是否可以食用，是否並非來自人肉等不凈之物。如果有多位施主，應首先詢問第一位，如果第一位的回答不清楚，再問下一位。比丘不應飲用大象和人的乳汁。對於面板病、傷口塗抹、鼻腔滴入、眼部塗抹等非食用用途，使用肉和乳等不凈之物，則沒有罪過。 第三部分闡述了關於飲酒的情況： 對於病人，可以將酥油或穀物油與酒混合，飲用時酒味不明顯即可。如果酒已經不是酒，飲用則無罪。所謂'不是酒'，是指煮沸至一半的程度。將一罐酒煮沸至一半，使其味道、氣味和顏色都與酒不同，則可以飲用。將酒煮沸後，加入麥芽，放入容器中，就會變成鹽。或者將酒加入麥芽，埋入地下，發酵后即可食用。律經中如此說。如果已經發酵，顏色也與酒不同，味道也沒有酒味，則沒有罪過。小疏中如此說。如果是葡萄汁，榨取后立即煮沸，即使放置很久也不會變成酒。 自釋和註釋中說，芝麻與芝麻油並非完全不同，芝麻油的性質存在於芝麻中。因此，接受芝麻的施捨並不等同於接受芝麻油的施捨。所以，比丘接受芝麻的施捨后，榨油時需要再次接受芝麻油的施捨。接受甘蔗的施捨后，榨取甘蔗汁時也需要再次接受施捨。
【English Translation】 It is forbidden to eat single-hoofed animals such as horses, donkeys, mules, etc., as well as foxes, monkeys, female wooden carts, crows, vultures, water birds, dogs, leopards, owls, and other carrion-eating birds, white birds, bats, aquatic and terrestrial flying squirrels. According to the commentary, otters and bird flying squirrels should be arranged in order. Long worms that grow in the soil, such as mule worms, and the meat of various worms should also not be eaten. The word 'various' includes wood worms, snakes, scorpions, lizards, mice, etc. The oil of worms should not be eaten, but it can be applied to the body for the treatment of diseases. If someone gives meat as alms, the almsgiver should be asked whether the bhikshu can eat it and whether it is not from impure things such as human flesh. If there are multiple almsgivers, the first one should be asked first, and if the first one's answer is not clear, the next one should be asked. Bhikshus should not drink the milk of elephants and humans. For non-edible purposes such as skin diseases, wound application, nasal instillation, and eye application, there is no sin in using impure things such as meat and milk. The third part explains the circumstances regarding drinking alcohol: For the sick, ghee or grain oil can be mixed with alcohol, and it can be drunk as long as the taste of alcohol is not obvious. If the alcohol is no longer alcohol, there is no sin in drinking it. 'Not alcohol' means boiling it down to half the amount. If a pot of alcohol is boiled down to half, so that its taste, smell, and color are different from alcohol, then it can be drunk. After boiling the alcohol, add malt and put it in a container, and it will turn into salt. Or add malt to the alcohol and bury it underground, and it can be eaten after fermentation. So it is said in the Vinaya. If it has fermented and the color is also different from alcohol, and the taste is not like alcohol, then there is no sin. So it is said in the Minor Commentary. If it is grape juice, it will not turn into alcohol even if it is boiled immediately after squeezing and left for a long time. The Self-Commentary and Commentary say that sesame and sesame oil are not completely different, and the nature of sesame oil exists in sesame. Therefore, receiving the alms of sesame is not the same as receiving the alms of sesame oil. Therefore, after a bhikshu receives the alms of sesame, he needs to receive the alms of sesame oil again when extracting the oil. After receiving the alms of sugarcane, he also needs to receive the alms again when extracting sugarcane juice.
་བྱ་དགོས་སོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་གསུངས་པས། །བྱིན་ལེན་བྱས་པའི་འོ་མ་ལས་མར་དུ་གྱུར་པ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །ལུང་དང་རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། ཚིལ་རུང་བ་མ་ཡིན་པ་དང་ལྷན་ཅིག་བསྐོལ་བའི་ལན་ཚྭ་ལ་སོགས་པར་རྫས་རུང་བ་མ་ཡིན་པའི་བག་ཆགས་སུ་གྱུར་པ་ཉིད་ནི་རུང་བ་མ་ཡིན་པའི་བདག་ཉིད་དུ་ཡོད་པ་ཉིད་ཡིན་པས་བཟའ་བ་དང་བཏུང་བར་མི་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། སྣོད་དམ་ཆུ་ཁ་ཟས་ཀྱིས་འཕགས་པ་ཞིག་ལས་ཟས་བཙོས་ཏེ་ཟོས་པ་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཞེས་བཤད་དོ། །ནད་པས་ནི་ཞུན་མར་དང་འབྲུ་མར་ཆང་དང་འདྲེས་པ་བཏུང་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་དང་འགལ་བར་མི་བསམས་ཏེ། དེ་ནི་ཆང་གི་དྲི་རོ་མི་མངོན་ཞིང་ནད་པ་ལ་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆང་གི་སྲེད་པ་དང་བྲལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར། རྩ་བ་དང་། སྡོང་བུ་དང་། འདབ་མ་དང་། མེ་ཏོག་དང་། འབྲས་ 7-488a བུའི་སྨན་སྐམ་པོའི་ཕྱེ་མ་རས་དཀར་པོའི་ནང་དུ་ཐུམ་པོར་བྱས་ནས་ཆང་གི་རླངས་པས་བདུགས་ཏེ་ཆང་གི་དྲིས་བསྒོས་པ་ཆུ་དང་སྦྱར་བ་བཏུང་ངོ་། །ཆང་གི་དྲི་བསྒོ་བའི་ཐབས་ནི་སྨན་གྱི་ཕྱེ་མ་ཐུམ་པོ་དེ་ཆང་དང་བཅས་པའི་སྣོད་དུ་དཔྱངས་ཏེ་བཞག་པས་བསྒོ་བར་བྱའོ། །སྨན་གྱི་ཕྱེ་མའི་ཐུམ་པོ་དེ་ཆང་དང་རེག་པ་བསྲུང་ངོ་། །རེག་པ་བསྲུང་དགོས་པ་དེའི་ཕྱིར་ཆང་གི་སྣོད་ཆང་གིས་མ་གང་བ་དང་། ཆང་གི་ཤུགས་དང་བྲལ་བ་ཉིད་ཀྱི་ནང་དུ་དཔྱངས་ཏེ་བཞག་པར་བྱའོ། །ཕྱེ་མ་དེ་ཆང་དང་རེག་པ་བསྲུང་དགོས་པ་དེ་བཞིན་དུ་རྫས་གང་དང་རེག་ན་བཏུང་བ་དེའི་དྲི་རོ་མེད་པར་བྱེད་པའི་རྫས་མུ་ཟིའམ། ཤིང་ཀུན་ལ་སོགས་པ་དང་རེག་པ་བསྲུངས་པ་དང་དུས་མ་ཡིན་པ་ཕྱི་དྲོ་ལ་སོགས་པ་བཏུང་བ་ལ་ནི་དུས་སུ་རུང་བའི་ཟས་དང་ཡང་རེག་པ་བསྲུང་ངོ་། །ཆང་གི་དྲི་རོ་མེད་པར་བྱེད་པའི་རྫས་དང་རེག་པ་བསྲུང་ཞེས་པའི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། མེ་ཏོག་དང་འབྲས་བུའི་སྨན་བསྐམ་པོའི་ཕྱེ་མ་བྱ་བ་ལ་ནི་རོ་ཁ་བ་དང་མངར་བ་ལ་མི་བྱའི། ཉུག་པ་དང་སྐྱུར་བ་ལ་བྱའི། དུས་མ་ཡིན་པར་བཏུང་བ་ན་ཚེས་གཅིག་པ་དང་ཞག་བདུན་པ་ལ་བྱའི། ཁ་ཟས་ཀྱིས་འབགས་ན་བཏུང་བའི་ཕྱིར་མ་འབགས་པས་བྱ་ཞེས་སོ། །བཏུང་བ་དེ་ཟས་དང་རེག་པ་བསྲུང་བ་དེ་ནི་མཛེས་པ་ཡང་ཡིན་ཏེ་དེ་ནི་བཟང་ངོ་། །མཛེས་པ་བཟང་བ་དེའི་ཕྱིར་བཏུང་བ་དེ་རས་མ་དཀར་པོས་བཙག་པར་བྱའོ། །ནད་པས་ཀྱང་མི་བཏུང་ན་མི་ན་བས་ལྟ་ཅི་སྨོས་སོ། །ཆང་ནི་རྩྭ་མཆོག་གིས་ཀྱང་མི་བཏུང་ངོ་། །རྩྭ་མཆོག་ནི་རྩའི་རྩེ་མོ་ཡིན་པར་ལུང་རྣམ་འབྱེད་དང་མཛོད་འགྲེལ་ལས་བཤད་དོ། །དགེ་སློང་མན་ཆད་ནས་དགེ་བསྙེན་ཡན་ཆད་ཆོས་འདི་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་གཞན་ལ་ཆང་མི་བླུད་དོ། །དགེ་བསྙེན་གྱིས་ 7-488b ཀྱང་མི་བླུད་པའི་ལུང་ནི་གཅིག་ལས་འཕྲོས་པ་ལས། དགེ་བསྙེན་གྱིས་མི་བྱ་བའ
【現代漢語翻譯】 如 टीका (ṭīkā，註釋) 中所說，必須這樣做。同樣，從施捨的牛奶中提取的黃油也是如此。根據《律藏》、《自釋》和 टीका (ṭīkā，註釋)，與不可接受的物質一起煮沸的鹽等，由於具有不可接受物質的印記，本質上是不可接受的，因此不應食用或飲用。在《小釋》中說，如果從被食物污染的容器或水中煮食食物，就會犯下罪行。不要認為這與病人應該飲用與酥油、油和酒混合的飲料相矛盾，因為酒的味道並不明顯，並且是專門為病人準備的。爲了避免對酒的渴望，將根、莖、葉、花和果實的乾燥藥物粉末用白布包裹起來，用酒的蒸汽燻蒸，然後與水混合飲用。燻蒸酒味的方法是將藥物粉末包懸掛在裝有酒的容器中進行燻蒸。應避免藥物粉末包與酒接觸。爲了避免接觸，應將其懸掛在未裝滿酒的酒容器中，並且要遠離酒的衝擊力。正如必須避免粉末與酒接觸一樣，如果與任何物質接觸，就會消除飲料的味道，例如冰片或木香等，並且在不適當的時間（例如下午）飲用時，也應避免與適當時間的食物接觸。在《小釋》中解釋說，避免與消除酒味的物質接觸，對於花和果實的乾燥藥物粉末，不應使用味道苦澀或甜美的，而應使用澀味或酸味的。在不適當的時間飲用時，應在一日或七日內飲用。如果被食物污染，則應使用未被污染的飲用。避免飲料與食物接觸也是美麗的，因為它是好的。因為美麗是好的，所以應該用白布過濾飲料。如果病人不喝，更不用說健康的人了。即使是最好的草藥也不應飲用酒。在《律分別》和《俱舍論釋》中說，最好的草藥是草的頂端。從比丘尼到近事女的所有信徒都不應給他人餵酒。從《一源》中可以找到近事女不應該餵酒的依據，近事女不應該做的事情。 如 टीका (ṭīkā，註釋) 中所說，必須這樣做。同樣，從佈施的牛奶中提取的奶油也是如此。根據律藏、自釋和 टीका (ṭīkā，註釋)，與不可接受的物質一起煮沸的鹽等，由於具有不可接受物質的印記，本質上是不可接受的，因此不應食用或飲用。《小釋》中說，如果從被食物污染的容器或水中煮食食物，就會犯下罪行。不要認為這與病人應該飲用與酥油、油和酒混合的飲料相矛盾，因為酒的味道並不明顯，並且是專門為病人準備的。爲了避免對酒的渴望，將根、莖、葉、花和果實的乾燥藥物粉末用白布包裹起來，用酒的蒸汽燻蒸，然後與水混合飲用。燻蒸酒味的方法是將藥物粉末包懸掛在裝有酒的容器中進行燻蒸。應避免藥物粉末包與酒接觸。爲了避免接觸，應將其懸掛在未裝滿酒的酒容器中，並且要遠離酒的衝擊力。正如必須避免粉末與酒接觸一樣，如果與任何物質接觸，就會消除飲料的味道，例如冰片或木香等，並且在不適當的時間（例如下午）飲用時，也應避免與適當時間的食物接觸。在《小釋》中解釋說，避免與消除酒味的物質接觸，對於花和果實的乾燥藥物粉末，不應使用味道苦澀或甜美的，而應使用澀味或酸味的。在不適當的時間飲用時，應在一日或七日內飲用。如果被食物污染，則應使用未被污染的飲用。避免飲料與食物接觸也是美麗的，因為它是好的。因為美麗是好的，所以應該用白布過濾飲料。如果病人不喝，更不用說健康的人了。即使是最好的草藥也不應飲用酒。在《律分別》和《俱舍論釋》中說，最好的草藥是草的頂端。從比丘尼到近事女的所有信徒都不應給他人餵酒。從《一源》中可以找到近事女不應該餵酒的依據，近事女不應該做的事情。
【English Translation】 As stated in the ṭīkā (commentary), it must be done. Similarly, butter made from donated milk is also the same. According to the Vinaya, the Self-Commentary, and the ṭīkā (commentary), salt and other things boiled together with unacceptable substances, due to the impression of unacceptable substances, are unacceptable in nature, so they should not be eaten or drunk. In the Minor Commentary, it is said that if food is cooked from a container or water contaminated by food, a transgression is committed. Do not think that this contradicts the fact that a patient should drink a mixture of ghee, oil, and alcohol, because the taste of the alcohol is not obvious and it is specifically for the patient. In order to avoid craving for alcohol, the dried powder of the roots, stems, leaves, flowers, and fruits should be wrapped in white cloth, fumigated with the vapor of alcohol, mixed with water, and drunk. The method of fumigating the taste of alcohol is to hang the bag of medicinal powder in a container with alcohol for fumigation. Contact between the bag of medicinal powder and the alcohol should be avoided. To avoid contact, it should be hung in a container of alcohol that is not full, and away from the force of the alcohol. Just as contact between the powder and the alcohol must be avoided, if it comes into contact with any substance that eliminates the taste of the drink, such as camphor or costus, and when drinking at inappropriate times (such as in the afternoon), contact with food at appropriate times should also be avoided. In the Minor Commentary, it is explained that avoiding contact with substances that eliminate the taste of alcohol, for the dried medicinal powder of flowers and fruits, one should not use those with bitter or sweet tastes, but rather astringent or sour tastes. When drinking at inappropriate times, one should drink within one day or seven days. If it is contaminated by food, one should use uncontaminated drinking. Avoiding contact between the drink and food is also beautiful, because it is good. Because beauty is good, the drink should be filtered with white cloth. If a patient does not drink, let alone a healthy person. Even the best herbs should not be used to drink alcohol. In the Vinaya-vibhaṅga and the Abhidharmakośa-bhāṣya, it is said that the best herb is the tip of the grass. All followers from bhikṣuṇī to upāsaka should not give alcohol to others. The basis for an upāsaka not giving alcohol can be found in the Ekottarika-āgama, what an upāsaka should not do. As stated in the ṭīkā (commentary), it must be done. Similarly, butter made from donated milk is also the same. According to the Vinaya, the Self-Commentary, and the ṭīkā (commentary), salt and other things boiled together with unacceptable substances, due to the impression of unacceptable substances, are unacceptable in nature, so they should not be eaten or drunk. In the Minor Commentary, it is said that if food is cooked from a container or water contaminated by food, a transgression is committed. Do not think that this contradicts the fact that a patient should drink a mixture of ghee, oil, and alcohol, because the taste of the alcohol is not obvious and it is specifically for the patient. In order to avoid craving for alcohol, the dried powder of the roots, stems, leaves, flowers, and fruits should be wrapped in white cloth, fumigated with the vapor of alcohol, mixed with water, and drunk. The method of fumigating the taste of alcohol is to hang the bag of medicinal powder in a container with alcohol for fumigation. Contact between the bag of medicinal powder and the alcohol should be avoided. To avoid contact, it should be hung in a container of alcohol that is not full, and away from the force of the alcohol. Just as contact between the powder and the alcohol must be avoided, if it comes into contact with any substance that eliminates the taste of the drink, such as camphor or costus, and when drinking at inappropriate times (such as in the afternoon), contact with food at appropriate times should also be avoided. In the Minor Commentary, it is explained that avoiding contact with substances that eliminate the taste of alcohol, for the dried medicinal powder of flowers and fruits, one should not use those with bitter or sweet tastes, but rather astringent or sour tastes. When drinking at inappropriate times, one should drink within one day or seven days. If it is contaminated by food, one should use uncontaminated drinking. Avoiding contact between the drink and food is also beautiful, because it is good. Because beauty is good, the drink should be filtered with white cloth. If a patient does not drink, let alone a healthy person. Even the best herbs should not be used to drink alcohol. In the Vinaya-vibhaṅga and the Abhidharmakośa-bhāṣya, it is said that the best herb is the tip of the grass. All followers from bhikṣuṇī to upāsaka should not give alcohol to others. The basis for an upāsaka not giving alcohol can be found in the Ekottarika-āgama, what an upāsaka should not do.
ི་ལས་དྲུག་སྟེ། སེམས་ཅན་བཙོང་བ་དང་། མཚོན་ཆ་དང་། ཆང་དང་། དུག་འཚོང་བ་དང་། རྒྱ་སྐྱེགས་ཀྱི་ལས་དང་། ཏིལ་བཙོང་བའི་ལས་སོ་ཞེས་སོ། །ནད་པ་ལ་ཕྱི་དྲོའི་ཁ་ཟས་སོགས་གནང་ན་ཡང་ཆང་འཐུང་བ་གནང་ངམ་ཞེ་ན། མ་གནང་སྟེ་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་དང་བཅས་པ་སྲོག་གཅོད་པ་ལྟ་བུ་ལས་གཞན་པ་གནང་བའི་རྐྱེན་ཅན་གྱི་བཅས་པ་ཐམས་ཅད་ལ་ནད་པ་གསོ་བའི་དོན་དུ་ནི་བཀག་པ་ལ་མ་གཏོགས་སོ་ཞེས་བྱ་བ་སྟེ། །ནད་པ་ལ་གནང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པ་དེའི་ལྷག་མ་ནི་ཆང་འཐུང་བ་བཀག་པ་འདི་ཡིན་ཏེ། འདི་ནི་ནད་པ་གསོ་བའི་དོན་དུ་ཡང་བཀག་པའོ། །ཆང་དང་མར་བསྲེགས་པ་དང་ཆང་བསྐོལ་བ་ནི་གཞན་གྱིས་མི་འཚོ་ན་དབེན་པར་འཐུངས་ཀྱང་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་འགྲེལ་ཆུང་ལས་བཤད་པ་ནི་ཞུན་མར་ཆང་དང་འདྲེས་པ་ཆང་གི་དྲི་རོ་མི་མངོན་པ་དང་། ཆང་བསྐོལ་ཏེ་མྱོས་འགྱུར་ལས་ཉམས་ནའོ། ། ༈ སྒོག་པའི་སྨན་བསྟེན་གནང་བཀག བཞི་པ་ནི།སྒོག་སྐྱ་དང་། ཀུན་དོང་བཙོང་དང་། ཀིའུ་རྒྱ་སྒོག་བཟའ་བར་མི་བྱའོ། །ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། ནད་པས་ནི་དབེན་པའི་ཕྱོགས་སུ་སྒོག་སྐྱ་བཟའ་བར་བྱའོ། །སྒོག་སྐྱ་ལ་སོགས་པ་ཟོས་ན་སྒོག་སྐྱ་ནི་ཞག་བདུན། ཀུན་དོང་ནི་ཞག་གསུམ། ཀེའུ་ནི་ཞག་གཅིག་མ་ལོན་པར་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་འཇུག་པར་མི་བྱའོ། །དགེ་འདུན་གྱི་གནས་མལ་ལ་ལོངས་སྤྱད་པར་མི་བྱའོ། །དགེ་འདུན་གྱི་བཤང་བའི་སར་འཇུག་པར་མི་བྱའོ། །གཅི་བའི་སར་ཡང་མི་བྱའོ། །དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུ་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །མཆོད་རྟེན་གྱི་ཉེ་འཁོར་དུ་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །ཉེ་འཁོར་དེའི་ཐག་ནི་འདོམ་གང་ངོ་། །ཁྱིམ་པ་དག་ལ་ཆོས་བསྟན་པར་མི་བྱའོ། །ཁྱིམ་པའི་ 7-489a ཁྱིམ་དག་ཏུ་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །སྐྱེ་བོས་གང་བའི་ཕྱོགས་སུ་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །ཟོས་ཟིན་ནས་འཇུག་ཏུ་ཁྲུས་བྱའོ། །སྒོག་པ་བསྟེན་པའི་གོས་དག་གི་དྲི་ནི་བཀྲུ་བ་དང་དུ་བ་དག་གིས་བསལ་ལོ། ། ༈ བཙོ་བཞག་རུང་ཁང་བཅད་པ། དང་པོ་ལ། མཚམས་བཙོས་དང་ཞག་ལོན་གྱི་ཉེས་པ་ཁེགས་པ་དང་། བཅས་པའི་ས་མཚམས་ཟིན་པའོ། །གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་བདུན་ལས། དང་པོ་གཞི་གང་ལ་རུང་ཁང་བཅད་པ་ནི། གནས་ཆོས་དྲུག་ལྡན་ལས། རང་བཞིན་གྱི་མཚམས་དང་དེའི་ཉེ་འཁོར་ཡིན་པ་སྟེ། མཚམས་བཙོས་ཀྱི་སྐབས་སུ་མཚམས་བཙོས་ཀྱི་ནང་དུ་ཞེས་པའི་ཊཱི་ཀ་ལས། གནས་ཀྱི་གཞི་བརྗོད་དེ་གསོལ་བ་ལ་སོགས་པའི་ལས་ཀྱིས་བཅད་པའི་ས་མཚམས་བཟུང་བར་བྱ་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་དང་། ཆོ་ག་ལས་ཕྱི་རོལ་ཉེ་འཁོར་འདོམ་གང་དང་བཅས་པ་འདི་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །རང་ངམ་རང་དང་ཆོ་ག་གཅིག་པ་དབང་བ་ཡིན་པ་སྟེ། མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་འདུག་གནས་དང་། རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་དང་ཞེས་དེ་དག་ཏུ་རུང་ཁང་མི་བཅད་པར་གསུངས་ལ། གནས་དེ་དག་ཏུ་མཚམས་བཙོས་ཞག་ལོན་གྱི་ཉེས་
【現代漢語翻譯】 六種不正當的職業包括：販賣眾生、武器、酒、毒藥、屠宰業和販賣芝麻。如果給病人提供下午的食物等，可以允許喝酒嗎？不能允許，因為除了自性罪（指其行為本身即為罪過，如殺生）之外，所有因緣罪（指由特定因緣條件引發的罪過）都可以爲了治療病人而被允許，除非是被明確禁止的。因此，允許給病人提供食物等，但禁止喝酒，即使是爲了治療病人也不允許。將酒與酥油混合或煮酒，如果無人供養，允許在僻靜處飲用，沒有罪過。小疏中說，將酥油與酒混合，使酒味不明顯，或者煮酒以消除其致醉效果，則無罪。 禁止食用蒜等藥物：第四，不應食用大蒜、蕓薹、洋蔥和韭菜。是在任何情況下都不能食用嗎？病人可以在僻靜處食用大蒜。如果食用了大蒜等，七天內不得進入寺廟；食用蕓薹，三天內不得進入；食用韭菜，一天內不得進入。不得使用僧眾的住所，不得進入僧眾的廁所，也不得進入小便處。不得進入僧眾之中，不得靠近佛塔，靠近的距離為一尋（約等於伸開雙臂的長度）。不得為在家眾說法，不得進入在家眾的住所，不得前往人多的地方。食用后必須沐浴，沾染蒜味的衣服要用清洗或薰香去除氣味。 關於劃定可居住區域的規定：首先，劃定區域可以避免觸犯過夜的罪過，並確定結界的邊界。其次，關於總結的七點內容，第一點是劃定可居住區域的基礎：必須具備六種條件，即自然的邊界及其附近。在劃定結界時，『在結界內』的註釋中說，不應以場所為基礎，通過祈請等儀式來劃定邊界。儀軌中說，外部附近一尋的範圍也包括在內。無論是自己還是與自己儀軌相同的人都可以自主劃定。例如，不能在異教徒的住所和國王的宮殿中劃定可居住區域，因為在這些地方劃定結界會觸犯過夜的罪過。
【English Translation】 The six improper livelihoods are: trading sentient beings, weapons, alcohol, poison, butchery, and trading sesame. If giving patients afternoon food, etc., is it permissible to allow drinking alcohol? It is not permissible, because apart from natural transgressions (those that are inherently sinful, such as killing), all conditional transgressions (those arising from specific circumstances) can be allowed for the purpose of healing patients, unless explicitly prohibited. Therefore, it is permissible to give patients food, etc., but drinking alcohol is prohibited, even for the purpose of healing patients. Mixing alcohol with ghee or boiling alcohol is permissible to drink in a secluded place if no one offers it, without fault. The Minor Commentary states that if ghee is mixed with alcohol so that the taste of alcohol is not apparent, or if alcohol is boiled to eliminate its intoxicating effect, there is no fault. Prohibition of Using Garlic and Other Medicines: Fourth, one should not eat garlic, rapeseed, onions, and leeks. Is it in all circumstances? Patients may eat garlic in a secluded place. If one has eaten garlic, etc., one should not enter the monastery for seven days; if one has eaten rapeseed, one should not enter for three days; if one has eaten leeks, one should not enter for one day. One should not use the dwelling of the Sangha, one should not enter the lavatory of the Sangha, nor should one enter the place for urination. One should not go into the Sangha, one should not go near the stupa, the distance of which is one fathom (approximately the length of outstretched arms). One should not teach the Dharma to laypeople, one should not go to the dwellings of laypeople, one should not go to places crowded with people. After eating, one must bathe, and the smell of garlic on clothes should be removed by washing or fumigation. Regulations on Defining Habitable Areas: First, defining an area avoids the fault of staying overnight and establishes the boundaries of the enclosure. Second, regarding the seven points of the summary, the first point is the basis for defining a habitable area: it must have six conditions, namely, a natural boundary and its vicinity. In the context of defining a boundary, the commentary 'within the boundary' states that the boundary should not be defined based on the location, through rituals such as supplications. The ritual states that the outer vicinity of one fathom is also included. Whether it is oneself or someone with the same ritual as oneself who has the authority to define it. For example, one cannot define a habitable area in the dwelling of heretics or the palace of a king, because defining an enclosure in those places would incur the fault of staying overnight.
པར་མི་འགྱུར་བས་དེ་དག་ཏུ་རུང་ཁང་བཅད་པ་ལ་དགོས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཐུན་མོང་དུ་མཁོ་བའི་གནས་གཞན་མ་ཡིན་པ་སྟེ། སྒོ་ཁང་དང་ཁྱམས་དང་བསྲོ་ཁང་དང་དཔོངས་སའི་ར་བ་དག་ཏུ་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དཀོན་མཆོག་རྣམ་གཉིས་ཀྱི་ཕོ་བྲང་མ་ཡིན་པ་སྟེ། མཆོད་རྟེན་གྱི་གཞི་དང་ཞེས་རུང་ཁང་དུ་མི་བཅད་པར་གསུངས་ལ། དེར་རུང་ཁང་བྱས་ཏེ་གཡོས་དང་བཙོས་པ་ལ་སོགས་པ་བྱས་ན་དཀོན་མཆོག་ལ་མ་གུས་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །སྔར་རུང་ཁང་བཅད་པ་དང་མ་འབྲེལ་བ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་རུང་ཁང་གི་ཆོ་ག་ 7-489b དོན་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འཚེད་པ་ལ་བླ་གབ་དང་བཅས་པ་སྟེ། དེར་གཡོག་དང་བཙོ་བ་ཡང་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཤིང་དྲུང་དང་བླ་གབ་མེད་པར་གཡོས་བྱེད་པ་དང་། ཟས་ཞག་ལོན་པར་བཞག་ན་ལོངས་སྤྱོད་ཆུད་ཟོས་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་རུང་ཁང་བཅད་པ་ནི། སྤྱིར་བཏང་ལ་རུང་ཁང་བཞི་པོ་ཐམས་ཅད་ལ་ལས་འཆགས་པ་དགོས་པའི་དགེ་འདུན་གྱིས་ཏེ་ཐམས་ཅད་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་ལས་ཀྱིས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །བྱེ་བྲག་ཏུ་དང་པོ་རྡོ་བཏེགས་པའི་མཐའ་ལས་བྱུང་བའི་རུང་ཁང་བཅད་པ་ནི་དགེ་སློང་ལག་གི་བླ་གཅིག་འབའ་ཞིག་གིས་ཀྱང་ངོ་། །གཉིས་པ་སེམས་བསྡུ་བའི་མཐའ་ལས་བྱུང་བའི་རུང་ཁང་བཅད་པ་ན། ལག་གི་བླ་དགེ་སློང་རབ་ཏུ་མང་པོས་སོ། །གསུམ་པ་ལས་ཀྱི་མཐའ་ལས་བྱུང་བའི་རུང་ཁང་བཅད་པ་ནི་དགེ་འདུན་གྱིས་སོ། །བཞི་འཕྲལ་ལ་བྱུང་བའི་རུང་ཁང་བཅད་པ་ནི། དགེ་སློང་ཇི་སྙེད་ཕྱིན་པ་དེ་སྙེད་ཀྱིས་ཏེ་གཞུང་དུ་ཤེས་པར་འགྱུར་རོ། །གསུམ་པ་དུས་གང་གི་ཚེ་རུང་ཁང་བཅད་པ་ནི་དུས་བཞི་སྟེ། དང་པོ་སོ་ཕག་འགྲེམ་པ་ལ། ཕྱིས་ལས་གསར་པ་དང་བཅས་པ་དང་། དགེ་སློང་གནས་པ་ཉིད་དང་མ་བྲལ་བ་དང་། དེར་གནས་པའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་དག་ཕྱིན་པའོ། །འདི་ལ་དུས་བཞི་ཡོད་ཅེས་པ་ལ་སོགས་པས་བསྟན་ཏོ། །བཞི་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་རུང་ཁང་བཅད་པ་ནི། སྤྱིར་བཏང་ལ་རུང་ཁང་བཞི་པོ་ཐམས་ཅད་ལ་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་སོ། །བྱེ་བྲག་ཏུ་དང་པོ་དང་བཞི་པ་ལ་ནི་གཞི་འདི་ནི་དགེ་འདུན་གྱིས་རུང་བའི་ཁང་པར་འགྱུར་བའོ་ཞེས་བརྗོད་པ་སྟེ་ལན་གསུམ་བརྗོད་དགོས་པར་མེ་ཏོག་ཕྲེང་རྒྱུད་ལས་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་ལ་ནི་གཞི་འདི་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་རུང་བའི་ཁང་པར་སེམས་སྡུས་ཤིག་ཅེས་ལན་གསུམ་བརྗོད་པའོ། །གསུམ་པ་ལ་ནི་ 7-490a ལས་ཁོ་ནས་སོ་ཞེས་སོ། །དམིགས་བསལ་ནི་ཤེས་པ་ཆུང་ངུའི་རུང་ཁང་དང་འཇུག་པ་མི་ཞན་པའི་རུང་ཁང་གཉིས་འདུལ་བ་བསྡུས་པ་ལས་བཤད་དེ། ལུང་ན་དངོས་སུ་མེད་ཀྱང་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་བའོ། །ལྔ་པ་རུང་ཁང་གི་བྱེད་ལས་ནི། གཅིག་གིས་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་མིའི་བྱ་བ་བྱེད་ཅེས་གསུངས་ཏེ་གཞུང་དུ་འཆད་པར་འགྱུར་རོ། །དྲུག་པ་རུང་ཁང་གི་ས
【現代漢語翻譯】 因為不會改變，所以在那些地方劃分凈室沒有必要。不是共同需要的其他地方，即門房、走廊、暖房和晾曬的圍欄等處，如是說。不是二寶（指佛和法）的殿堂，即佛塔的地基等處，如是說不能劃分凈室。在那裡劃分凈室，做飯和煮食等，會變成對二寶的不敬。與之前劃分的凈室無關，否則凈室的儀式就沒有意義了。烹煮時要帶蓋子，如是說在那裡也不應該做飯和煮食，如果沒有樹蔭和蓋子就做飯，食物放置過久，就會變成浪費資財。第二，依靠什麼來劃分凈室呢？一般來說，所有四個凈室都需要僧眾來完成事務，如是說所有都需要僧眾的事務。具體來說，第一種，從石頭抬起邊緣產生的凈室，只需要一位比丘即可。第二種，從收攝心意的邊緣產生的凈室，需要很多位比丘。第三種，從事務的邊緣產生的凈室，需要僧眾。第四種，臨時產生的凈室，有多少比丘前往，就需要多少比丘，經文中會知道。第三，在什麼時間劃分凈室呢？有四個時間，第一，鋪設磚瓦時，之後是新的事務，與比丘居住在一起，爲了在那裡居住，比丘們前往。經文中說，這裡有四個時間等等。第四，用什麼儀式劃分凈室呢？一般來說，所有四個凈室都需要通過祈請兩次的事務。具體來說，第一種和第四種，要說這個地方會變成僧眾的凈室，需要說三次，在《花鬘經》中如是說。第二種，要說這個地方是僧眾收攝心意的凈室，需要說三次。第三種，只需要事務即可。特殊的是，智慧淺薄的凈室和進入不貧乏的凈室，在《律藏》中如是說，雖然經文中沒有直接說明，但是簡略地合併了。第五，凈室的作用是，經文中說，一個在寺廟裡做人的事情，經文中會解釋。第六，凈室的... 因為不會改變，故於彼等處所，劃分凈室則無必要。非為共同所需之他處，謂門房、廊道、暖房及晾曬圍欄等處，不應為之。非為二寶（指佛與法）之殿堂，謂佛塔之基等處，如是說不應劃分凈室。若於彼處劃分凈室，作炊煮等事，則成對二寶之不敬。與先前劃分之凈室無關，否則凈室之儀軌便無意義。烹煮時應有覆蓋，如是說于彼處亦不應作炊煮，若無樹蔭及覆蓋而炊煮，食物放置過久，則成浪費資財。第二，依何物劃分凈室耶？概言之，所有四種凈室皆需僧眾以作事，如是說一切皆需僧眾之作事。別言之，第一種，從抬石邊緣所生之凈室，僅需一位比丘即可。第二種，從攝心邊緣所生之凈室，需眾多比丘。第三種，從作事邊緣所生之凈室，需僧眾。第四種，臨時所生之凈室，有多少比丘前往，即需多少比丘，于經文中可知。第三，於何時劃分凈室耶？有四時，第一，鋪設磚瓦時，其後為新事，與比丘同住，為于彼處居住，比丘等前往。經中雲，此處有四時等。第四，以何儀軌劃分凈室耶？概言之，所有四種凈室皆需以祈請兩次之作事。別言之，第一種及第四種，應說此地將成僧眾之凈室，需說三次，于《花鬘經》中如是說。第二種，應說此地為僧眾攝心之凈室，需說三次。第三種，僅需作事即可。特殊者，智慧淺薄之凈室及入處不貧乏之凈室，于《律藏》中如是說，雖經文中無直接說明，然簡略合併之。第五，凈室之作用為，經中雲，一者于寺廟中作人之事，于經文中將解釋。第六，凈室之...
【English Translation】 Because it will not change, there is no need to divide the clean room in those places. It is not another place that is commonly needed, that is, the gatehouse, corridor, warming room, and drying fence, etc., as it is said. It is not the palace of the Two Jewels (referring to the Buddha and the Dharma), that is, the foundation of the stupa, etc., as it is said that the clean room cannot be divided. Dividing the clean room there and cooking and boiling, etc., will become disrespectful to the Two Jewels. It is not related to the previously divided clean room, otherwise the ritual of the clean room would be meaningless. When cooking, it should be covered, as it is said that cooking and boiling should not be done there either. If cooking is done without shade and cover, and the food is left for too long, it will become a waste of resources. Second, what is relied upon to divide the clean room? Generally speaking, all four clean rooms need the Sangha to complete the affairs, as it is said that all need the affairs of the Sangha. Specifically, the first type, the clean room produced from the edge of lifting the stone, only needs one Bhikshu. The second type, the clean room produced from the edge of collecting the mind, needs many Bhikshus. The third type, the clean room produced from the edge of affairs, needs the Sangha. The fourth type, the temporary clean room, needs as many Bhikshus as there are who go there, which will be known in the scriptures. Third, at what time is the clean room divided? There are four times, first, when laying bricks and tiles, after which there are new affairs, living with the Bhikshus, and for living there, the Bhikshus go. The scriptures say that there are four times here, etc. Fourth, with what ritual is the clean room divided? Generally speaking, all four clean rooms need to be done through the affairs of requesting twice. Specifically, the first and fourth types, it should be said that this place will become the clean room of the Sangha, which needs to be said three times, as it is said in the Garland Sutra. The second type, it should be said that this place is the clean room for the Sangha to collect the mind, which needs to be said three times. The third type, only affairs are needed. Specially, the clean room with shallow wisdom and the clean room with non-poor entry are mentioned in the Vinaya Collection, although it is not directly stated in the scriptures, it is briefly combined. Fifth, the function of the clean room is that the scriptures say that one does the work of people in the temple, which will be explained in the scriptures. Sixth, the clean room's... Because it will not change, it is not necessary to divide the clean room in those places. It is not another place that is commonly needed, namely the gatehouse, corridor, warming room, and drying fence, etc., should not be done. It is not the palace of the Two Jewels (referring to the Buddha and the Dharma), namely the foundation of the stupa, etc., as it is said that the clean room should not be divided. If the clean room is divided there, and cooking and boiling are done, it will become disrespectful to the Two Jewels. It is not related to the previously divided clean room, otherwise the ritual of the clean room will be meaningless. When cooking, there should be a cover, as it is said that cooking and boiling should not be done there either. If cooking is done without shade and cover, and the food is left for too long, it will become a waste of resources. Second, what is relied upon to divide the clean room? Generally speaking, all four clean rooms need the Sangha to do things, as it is said that everything needs the Sangha to do things. Specifically, the first type, the clean room produced from the edge of lifting the stone, only needs one Bhikshu. The second type, the clean room produced from the edge of collecting the mind, needs many Bhikshus. The third type, the clean room produced from the edge of affairs, needs the Sangha. The fourth type, the temporary clean room, needs as many Bhikshus as there are who go there, which can be known in the scriptures. Third, when is the clean room divided? There are four times, first, when laying bricks and tiles, after which there are new affairs, living with the Bhikshus, and for living there, the Bhikshus go. The scriptures say that there are four times here, etc. Fourth, with what ritual is the clean room divided? Generally speaking, all four clean rooms need to be done with the affairs of requesting twice. Specifically, the first and fourth types, it should be said that this place will become the clean room of the Sangha, which needs to be said three times, as it is said in the Garland Sutra. The second type, it should be said that this place is the clean room for the Sangha to collect the mind, which needs to be said three times. The third type, only affairs are needed. Special ones, the clean room with shallow wisdom and the clean room with non-poor entry, are mentioned in the Vinaya Collection, although it is not directly stated in the scriptures, it is briefly combined. Fifth, the function of the clean room is that the scriptures say that one does the work of people in the temple, which will be explained in the scriptures. Sixth, the clean room's...
ྒྲ་བཤད་ནི། མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་ཡིན་ཀྱང་དེར་ཟས་བཙོ་བ་དང་ཞག་ལོན་བཞག་ཏུ་རུང་བས་ན་རུང་ཁང་ཞེས་བྱའོ། །བདུན་པ་རུང་ཁང་བཅས་པ་འཇིག་པའི་རྒྱུ་ནི། །སྔར་བཤད་པའི་མཚམས་པོ་ཆེ་འཇིག་པའི་རྒྱུ་རྣམས་ནི་འདིའི་ཡང་འཇིག་རྒྱུ་ཐུན་མོང་བ་སྟེ། ལས་ཀྱི་བཀྲོལ་བ་ནི་འདིར་རང་མཐུན་སྦྱར་བའོ། །མཚན་མ་བརྟན་པོ་ཞིག་པས་ནི་མཚམས་པོ་ཆེ་འཇིག་ཀྱང་རུང་ཁང་མི་འཇིག་གོ ། གཉིས་པ་ལ། རུང་ཁང་བཅད་པའི་ཕན་ཡོན་དང་། །རུང་ཁང་གཅོད་པའི་ཚུལ་ལུགས་དང་། །རུང་ཁང་དེ་ཡི་བྱེད་ཚུལ་ལོ། ། ༈ རུང་ཁང་བཅད་པའི་ཕན་ཡོན། དང་པོ་ནི། གཙུག་ལག་ཁང་གི་ནང་དུ་ཡང་རུང་བའི་ཁང་པ་ཉིད་དུ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱས་ན་ཁང་པ་དེའི་ནང་དུ་ཟས་བཙོས་པ་དང་། དེའི་ནང་དུ་ཟས་ཞག་ལོན་པར་བཞག་སྟེ་གནས་པ་དག་ནི་མཚམས་བཙོས་དང་ཞག་ལོན་གྱི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དཔེར་ན་དགེ་སློང་གི་གནས་ཉེ་འཁོར་དང་བཅས་པ་ནས་ཕྱི་རོལ་དུ་གྱུར་པའི་འབྲོག་དགོན་པ་ལ་སོགས་པ་དེར་ཟས་འཚེད་པ་དང་། ཟས་བཞག་པ་དག་ལ་ནང་དུ་བཙོས་པ་དང་། ནང་དུ་ཞག་ལོན་པའི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་བ་དང་འདྲའོ། ། ༈ རུང་ཁང་གཅོད་པའི་ཚུལ་ལུགས། དང་པོ་ནི། དེས་ན་རུང་བའི་ཁང་པ་དེ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ། ། གཉིས་པ་ལ། རུང་ཁང་མི་བཅད་ཞར་བྱུང་དང་། །རུང་ཁང་གཅོད་དུས་བྱེ་བྲག་བསྟན། །རུང་ཁང་གཅོད་པའི་ 7-490b ཆོ་གའོ། ། ༈ རུང་ཁང་མི་བཅད་ཞར་བྱུང་བ། དང་པོ་ནི། དེའང་བཅུ་པོ་འདི་རྣམས་སུ་རུང་ཁང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་མི་བྱ་སྟེ། ཤིང་དྲུང་དང་། གླང་པོ་ཆེའི་ར་བ་དང་། མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་འདུག་གནས་དང་། རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་ས་དང་། དགེ་སློང་མའི་དབྱར་ཁང་དང་། གཙུག་ལག་ཁང་གི་བང་རིམ་དང་། སྒོ་ཁང་དང་། ཁྱམས་དང་། བསྲོ་ཁང་དང་། ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་བྱེད་པའི་དཔོང་སའི་ར་བ་དག་ཏུ་མི་བྱའོ། །ལུང་ཁ་ཅིག་ལས། བླ་གབ་མེད་པ་དང་། མེ་ཁང་དང་། མཆོད་རྟེན་གྱི་གཞི་དང་། ཁྱིམ་བདག་གི་གཞིར་ཡང་ཞེས་བྱའོ། །དེར་གཡོས་དང་བཙོ་བ་ཡང་མི་བྱའོ། །ཚོས་པའི་བྱི་དོར་ཡང་མི་བྱའོ། ། 7-491a པ་ཚུན་ཆད་ནི་དགེ་སློང་དག་ཕྱིན་པ་ཉིད་ཀྱི་དུས་ཉིད་དོ། ། ༈ རུང་ཁང་གཅོད་པའི་ཆོ་ག གསུམ་པ་ནི། དུས་བཞི་པོ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་རུང་ཁང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ། །བྱིན་གྱིས་བརླབ་བའི་དུས་དང་པོ་གཉིས་ལ་ནི་གང་ཟག་གིས་ཀྱང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་ངོ་། །གང་ཟག་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། དེའི་མཁར་ལས་ཀྱི་ལག་གི་བླས་སོ། །དང་པོ་གཉིས་ཀྱི་ཡང་དང་པོ་ཤོས་ལ་སྟེ། དང་པོ་སོ་ཕག་འགྲེམས་པའི་དུས་ནི། དགེ་སློང་ལག་གི་བླ་གཅིག་འབའ་ཞིག་གིས་ཀྱང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་རུང་ངོ་། །ཇི་ལྟར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཅེ་ན། དགེ་སློང་ལག་གི་བླས་ར
【現代漢語翻譯】 語釋：即使在結界（mtshams）內，由於允許在那裡煮食物和存放過夜的食物，所以稱為『允許處』（rung khang）。第七，允許處被破壞的原因：之前所說的結界被破壞的原因，也是此處共同的破壞原因。業的解除（las kyi bkrol ba）是指在此處自行協調。如果標誌（mtshan ma）不穩固而損壞，那麼結界可能會被破壞，但允許處不會被破壞。 第二部分包括：允許處設立的利益、設立允許處的方式方法、以及設立允許處的具體做法。 允許處設立的利益： 第一，如果在寺廟（gtsug lag khang）內，將一個房間加持為『允許處』，那麼在這個房間里煮食物，以及將食物存放過夜，就不會有煮食和過夜的過失。如《 टीका 》所說：例如，比丘（dge slong）的住所及其周圍，以及變成外面的荒野寺院等地方，在那裡煮食物和存放食物，就不會有在裡面煮食和在裡面過夜的過失一樣。 設立允許處的方式方法： 第一，因此，應該加持那個允許的房間。 第二部分包括：不設立允許處的附帶情況、設立允許處的時間區分、以及設立允許處的儀軌。 不設立允許處的附帶情況： 第一，這十種情況下不應該加持允許處：樹下、象圈、外道（mu stegs can）的住所、國王的宮殿地基、比丘尼（dge slong ma）的夏安居處、寺廟的臺階、門口、走廊、暖房、以及進行一百零一種事業的工匠場地。有些經文中說：沒有遮蓋的地方、廚房、佛塔（mchod rten）的地基、以及施主（khyim bdag）的住所也不行。在那裡也不應該烹飪和煮食，也不應該清洗染色的東西。 直到比丘們離開的時候。 設立允許處的儀軌： 第三，在這四個時間裡，僧團（dge 'dun）應該通過兩次羯磨（gsol gnyis kyi las）來加持允許處。在前兩次加持的時候，個人也可以進行加持。什麼樣的個人呢？就是那個建築工程的負責人。在最初兩次的第一次，也就是第一次鋪磚的時候，一個負責的比丘也可以進行加持。如何加持呢？由負責的比丘
【English Translation】 Explanation: Even within the boundary (mtshams), it is called 'permitted place' (rung khang) because it is permissible to cook food and keep overnight food there. Seventh, the causes of the destruction of the permitted place: The causes of the destruction of the boundary mentioned earlier are also common causes of destruction here. The release of karma (las kyi bkrol ba) refers to self-coordination here. If the sign (mtshan ma) is not stable and damaged, then the boundary may be destroyed, but the permitted place will not be destroyed. The second part includes: the benefits of establishing a permitted place, the methods of establishing a permitted place, and the specific practices of establishing a permitted place. The benefits of establishing a permitted place: First, if in a temple (gtsug lag khang), a room is blessed as a 'permitted place', then cooking food in that room and keeping food overnight will not have the faults of cooking and overnighting. As the 《 टीका 》 says: For example, the residence of a bhikshu (dge slong) and its surroundings, and places that have become wilderness monasteries outside, cooking food and storing food there will not have the faults of cooking inside and overnighting inside. Methods of establishing a permitted place: First, therefore, that permitted room should be blessed. The second part includes: incidental situations where a permitted place is not established, time distinctions for establishing a permitted place, and the ritual for establishing a permitted place. Incidental situations where a permitted place is not established: First, in these ten cases, a permitted place should not be blessed: under a tree, an elephant enclosure, the residence of a non-Buddhist (mu stegs can), the foundation of a king's palace, the summer retreat of a bhikshuni (dge slong ma), the steps of a temple, the entrance, the corridor, the warm room, and the workshop of a craftsman who performs one hundred and one tasks. Some sutras say: places without cover, kitchens, the foundation of a stupa (mchod rten), and the residence of a patron (khyim bdag) are also not allowed. Cooking and boiling should not be done there, nor should dyed things be washed. Until the bhikshus leave. The ritual for establishing a permitted place: Third, during these four times, the Sangha (dge 'dun) should bless the permitted place through two karmas (gsol gnyis kyi las). During the first two blessings, an individual can also perform the blessing. What kind of individual? It is the person in charge of that construction project. In the first of the first two times, that is, when the bricks are first laid, a responsible bhikshu can also perform the blessing. How to bless? By the responsible bhikshu
ྡོ་བཏེགས་པ་ནི་དེའི་དང་པོར་གཞི་འདི་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་རུང་བའི་ཁང་པར་འགྱུར་བའོ་སྙམ་དུ་སེམས་བསྐྱེད་པ་སྔོན་དུ་བཏང་ནས་ཚིག་ཏུ་ལན་གསུམ་བརྗོད་པས་སོ། །རྡོ་བཏེགས་པའི་མཐའ་ལས་བྱུང་བའི་རུང་ཁང་ཞེས་བྱའོ། །གཉིས་པ་ཕྱིས་ལས་གསར་པ་དང་བཅས་པ་ལ་ནི། དགེ་སློང་ལག་གི་བླ་གསུམ་ཡན་ཆད་རབ་ཏུ་མང་པོ་དག་གིས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་གཞི་འདི་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་རུང་བའི་ཁང་པར་འགྱུར་བས་སེམས་སྡུས་ཤིག་ཅེས་བརྗོད་དེ། རུང་བའི་ཁང་པར་སེམས་བསྡུ་བས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའོ། །ལུང་ལས་ནི། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་གཞི་འདི་དགེ་འདུན་གྱི་རུང་བའི་གནས་སུ་འགྱུར་བ་ངེས་པར་ཟུང་ཞིག་ཅེས་བརྗོད་པར་གསུངས་པས་སོ། །སེམས་བསྡུས་པའི་མཐའ་ལས་བྱུང་བའི་རུང་ཁང་ཞེས་བྱའོ། །གསུམ་པ་ལ་ནི་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཁོ་ནས་སོ། །ལས་ཀྱི་མཐའ་ལས་བྱུང་བའི་རུང་ཁང་ཞེས་བྱའོ། །བཞི་པ་གནས་པའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་དག་ཕྱིན་པ་ལ་ནི་དགེ་སློང་གསུམ་ལ་སོགས་པ་ཇི་སྙེད་ཕྱིན་པ་དེ་སྙེད་ཀྱིས་གཞི་འདི་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་རུང་བའི་ཁང་པར་འགྱུར་བའོ། །ཞེས་རུང་བའི་ཁང་པ་ཉིད་དུ་ 7-491b བསྒྲགས་པའི་ཚིག་གཅིག་ཅར་ལན་གསུམ་བརྗོད་པས་སོ། །འཕྲལ་ལས་བྱུང་བའི་རུང་ཁང་ཞེས་བྱའོ། ། ༈ རུང་ཁང་དེ་ཡི་བྱེད་ཚུལ། གསུམ་པ་ནི། རུང་བའི་ཁང་པ་གཅིག་གི་རྩིག་མཚམས་གཅིག་གི་ནང་དུ་གཙུག་ལག་ཁང་ཐ་དད་རབ་ཏུ་མང་པོ་གཎྜི་ཐ་དད་པ་དུ་མའི་བྱ་བ་བྱེད་དགོས་པའི་ནང་དུ་བཙོས་པ་དང་ཞག་ལོན་པ་འཇོག་པའི་གནས་བྱེད་པ་ལ་མི་མཛེས་པ་མེད་དོ། །བ་ལང་གི་གནས་ལྟ་བུའི་རུང་ཁང་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་རང་འགྲེལ་ལས་བ་ལང་གི་གནས་ལྟ་བུ་ཞེས་གསུངས་པ་ནི་ཁང་པ་གཅིག་ཁོ་ན་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། མཚམས་པོ་ཆེ་གཅིག་གི་ནང་དུ་གཙུག་ལག་ཁང་མང་ཞིག་གི་དགེ་འདུན་ཀུན་གནས་གཅིག་ཏུ་འདུས་ཏེ་གཙུག་ལག་ཁང་གཅིག་གི་ཚང་མང་དང་། སྲིས་མཛོད་རུང་ཁང་བཅད་ན་གཙུག་ལག་ཁང་གཞན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཚང་མང་དང་། སྲིས་མཛོད་དང་རུང་ཁང་དུ་འགྱུར་ཞེས་བཤད་དེ་མི་འཐད་པར་སེམས་སོ། །འོ་ན་གང་ཞེ་ན། ལྕགས་རིས་བསྐོར་བ་གཅིག་གི་ནང་ན་གཙུག་ལག་ཁང་ཐ་དད་པ་དུ་མའི་གཎྜི་ཐ་དད་པ་བཞི་ཡོད་ཅིང་། བཀད་ས་ཐ་དད་པ་བཞི་ཡོད་པ་དེ་དག་གི་དབུས་ན་ཐུན་མོང་གི་རུང་ཁང་གཅིག་ལ་སྒོ་བཞི་ཡོད་པ་བྱས་ཏེ། རུང་ཁང་དེར་ཐབ་ཀ་ཐ་དད་པ་བཞི་བྱས་ནས་དེར་གཡོས་བྱས་ཏེ་བཀད་ས་བཞི་པོ་སོ་སོར་ཟས་འགྱེད་པར་བྱེད་པ་ལྟ་བུའོ། །འདི་ནི་ཊཱི་ཀ་ལས་ལུང་དྲངས་པ་ལས་བ་ལང་གི་གནས་ལྟ་བུའི་རུང་ཁང་ཞེས་གསུངས་སོ། །ལུང་གཞི་ལས། བ་ཉལ་བ་ལྟ་བུ་གང་ཞེ་ན། གང་ལ་སྒོ་ཐ་དད་པར་གསེས་པ་སྟེ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། མེ་ཏོག་ཕྲེང་རྒྱུད་ལས། ཀུན་ནས་བ་ལང་ལྷས་བཞིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དཔེར་ན་བདག་པོ་ཐ་དད་པ་དུ་མའི
【現代漢語翻譯】 首先，抬起石頭，首先要生起這樣的心念：『這個地方將成為僧團適宜的房屋』，然後口頭重複三次。這被稱為『由抬起石頭而產生的適宜房屋』。 第二種情況，對於後來新建的房屋，眾多的比丘（至少三位或更多）應該說：『諸位長老，請將此地視為僧團適宜的房屋』。通過將心念集中於適宜的房屋，來加持它。律藏中說：『諸位長老，務必將此地視為僧團適宜的處所。』這被稱為『由集中心念而產生的適宜房屋』。 第三種情況，僅通過兩次羯磨（กรรม，karma，業）儀式即可。這被稱為『由羯磨儀式而產生的適宜房屋』。 第四種情況，爲了居住，當比丘們前來時，有多少比丘前來，就由多少比丘說：『這個地方將成為僧團適宜的房屋。』 就這樣，一起宣告『適宜的房屋』，口頭重複三次。這被稱為『由立即產生而產生的適宜房屋』。 第三種情況是：在一個適宜房屋的一面墻內，建造許多不同的寺廟，需要進行許多不同的犍椎（梵文：ghaṇṭā，一種鐘）的工作，在其中設定煮食和儲存酥油的地方，這並沒有什麼不合適的。這被稱為『像牛欄一樣的適宜房屋』。自釋中說，『像牛欄一樣』，意思是隻有一個房間。小釋中說：『在一個大的區域內，許多寺廟的僧團聚集在一個地方，如果分割一個寺廟的儲藏室和廚房，那麼所有其他寺廟的儲藏室、廚房和適宜房屋都會受到影響。』這種說法是不合理的。那麼，應該怎樣呢？在一個圍墻內，有許多不同的寺廟，有四個不同的犍椎，有四個不同的分配食物的地方，在這些地方的中央，有一個共同的適宜房屋，有四個門，在適宜房屋裡有四個不同的爐灶，在那裡做飯，然後將食物分配到四個不同的地方。這是從 टीका（梵文：ṭīkā，註釋）中引用的，被稱為『像牛欄一樣的適宜房屋』。律藏根本中說：『像牛躺臥的地方一樣，是指分割成不同的門。』花鬘經中說：『到處都像牛欄一樣。』例如，許多不同的主人...
【English Translation】 Firstly, when raising a stone, one should first generate the thought: 'May this place become a suitable dwelling for the Sangha (僧伽，saṃgha，僧團)', and then verbally repeat it three times. This is called 'a suitable dwelling arising from raising a stone'. Secondly, for a newly built dwelling, many monks (at least three or more) should say: 'Venerable ones, please consider this place a suitable dwelling for the Sangha.' By focusing the mind on a suitable dwelling, it is blessed. The Vinaya (律，vinaya，戒律) states: 'Venerable ones, be sure to regard this place as a suitable place for the Sangha.' This is called 'a suitable dwelling arising from focusing the mind'. Thirdly, it is done solely through two acts of karma (กรรม，karma，業). This is called 'a suitable dwelling arising from the act of karma'. Fourthly, for the sake of dwelling, when monks arrive, as many monks as arrive, that many should say: 'This place will become a suitable dwelling for the Sangha.' Thus, together proclaiming 'a suitable dwelling', verbally repeating it three times. This is called 'a suitable dwelling arising immediately'. The third case is: within one wall of a suitable dwelling, constructing many different temples, needing to do the work of many different ghaṇṭās (梵文：ghaṇṭā，a bell), setting up places for cooking and storing clarified butter within them, there is nothing inappropriate. This is called 'a suitable dwelling like a cow pen'. The auto-commentary states, 'like a cow pen', meaning there is only one room. The minor commentary states: 'Within one large boundary, the Sangha of many temples gathers in one place, and if one temple's storeroom and kitchen are divided, then all other temples' storerooms, kitchens, and suitable dwellings will be affected.' This statement is unreasonable. So, what should it be? Within one enclosure, there are many different temples, with four different ghaṇṭās, and four different places for distributing food, and in the center of these places, there is one common suitable dwelling with four doors, and in the suitable dwelling, there are four different stoves, where food is cooked and then distributed to the four different places. This is quoted from the ṭīkā (梵文：ṭīkā，commentary), and is called 'a suitable dwelling like a cow pen'. The Vinaya Root states: 'Like a place where a cow lies down, it refers to dividing into different doors.' The Garland of Flowers states: 'Everywhere is like a cow pen.' For example, many different owners...
་བ་ལང་རྣམས་ཐུན་མོང་ལྷས་གཅིག་པ་ནང་དུ་ཉལ་བ་ལྟར་གཙུག་ལག་ཁང་ཐ་དད་པ་དུ་མ་རྣམས་ཐུན་མོང་གི་རུང་ 7-492a ཁང་གཅིག་ཏུ་གཡོག་མལ་བྱེད་པ་ལ་བ་ལང་གི་གནས་ལྟ་བུའི་རུང་ཁང་ཞེས་བྱའོ། །ཐུན་མོང་གི་རུང་ཁང་གཅིག་གིས་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་མའི་བྱ་བ་བྱེད་པ་དེ་ནི་མཚམས་དང་ཉེ་འཁོར་ཐ་དད་པར་གྱུར་པའི་རུང་བའི་ཁང་པ་ཉིད་དུ་མ་བསྟན་ཏོ། །མི་མཛེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་སྔར་བསྟན་པ་དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ཏེ་མི་མཛེས་ཤིང་མི་འཚམས་པ་ཡོད་དོ། །དེས་ན་རུང་ཁང་དེར་གཙུག་ལག་ཁང་ཐ་དད་པའི་ཟས་བཙོ་བ་དང་། ཞག་ལོན་དུ་བཞག་ན་མཚམས་བཙོས་དང་། ཞག་ལོན་གྱི་ཉེས་པ་ཁེགས་ཀྱང་མི་མཛེས་ཤིང་མི་འཚམས་པས་ན་གཙུག་ལག་ཁང་མཚམས་ཐ་དད་པ་དུ་མའི་ཐུན་མོང་གི་རུང་ཁང་གཅིག་གིས་མི་བྱ་བ་ཉིད་དོ། ། ༈ འཕོངས་དུས་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བ། གསུམ་པ་ནི།འོག་གི་མདོ་ལས། པདྨོའོ་ཞེས་བྱ་བ་ཡན་ཆད་མུ་གེའི་ཚེ་ན་གནང་གི། གཞན་གྱི་ཚེ་ན་མི་གནང་ངོ་། །ཟས་སྤངས་པས་པདྨ་བཟང་གནང་བ་འདི་མུ་གེའི་རྐྱེན་གྱིས་བཟར་གནང་བའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་སམ། མི་གཏོགས་ཞེས་འདྲི་ན། པདྨ་ཡང་མུ་གེའི་ཚེ་ཉིད་གནང་བར་བསྡུས་ཏེ། ལུང་མ་མོ་དང་རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་གསུམ་ག་མཐུན་པ་འདི་སྐད་གསུངས་ཏེ། ཀུན་དགའ་བོ་ངས་གྲོང་ཁྱེར་ཡངས་པ་ཅན་དུ་མུ་གེའི་གནོད་པ་བྱུང་བ་ན་དགེ་སློང་རྣམས་དངོས་པོ་བརྒྱད་པོ་ནང་དུ་ཞག་ལོན་པ་དང་། ནང་དུ་བཙོས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནས་ནགས་ཀྱི་རུས་པ་དང་། པདྨ་གང་དག་རྗེས་སུ་གནང་བའི་དངོས་པོ་བརྒྱད་རྗེས་སུ་གནང་བ་དེ་དག་མུ་གེའི་ཚེ་ཡོངས་སུ་ལོངས་སྤྱད་པར་བྱའོ། །ལོ་ལེགས་པའི་ཚེ་ཡོངས་སུ་ལོངས་སྤྱད་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འདི་ལ་ཤ་ལུགས་པ་དག་པདྨ་ནི་དཀོན་ཟས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་མུ་གེ་མ་བྱུང་བའི་ཚེ་ན་ཡང་སྤངས་ཟའི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་བར་པདྨ་བཟར་གནང་ངོ་ཞེས་འཆད་པ་ནི་གཞུང་གསུམ་དང་འགལ་ལོ། །སློབ་ 7-492b པ་ཉིད་ཡན་ཆད་ཅེས་པ་དང་། བཀོལ་བ་ཡན་ཆད་ཅེས་པ་དང་། བཏུང་བ་ལ་སྦྱོར་བའི་ཚིག་ཡན་ཆད་ཅེས་པ་ལ་སོགས་པ་ཡན་ཆད་ཅེས་སྨོས་པ་ནི་སྐབས་དེའི་ཁོངས་སུ་མ་གཏོགས་པ་ལ་མཛད་པ་སྟེ། མདོ་རྩ་བའི་རྩོམ་ལུགས་སྤྱིར་ཡིན་ཀྱང་པདྨོའོ་ཞེས་བྱ་བ་ཡན་ཆད་འདི་ནི་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བའོ། །མུ་གེའི་ཚེ་དགེ་སློང་གིས་བཙོས་པ་དང་ལག་ཉར་བླངས་པ་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་དག་བཟའ་བར་བྱའོ། །ནང་དུ་བཙོས་པ་དང་ཞག་ལོན་པ་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་དག་བཟའ་བར་བྱའོ། །སྔ་དྲོ་བའི་ཟས་སྤངས་ནས་ཟ་བ་ཡང་བཟར་གནང་ངོ་། །བྱུག་པ་དང་སྐྱོ་མ་ལ་སོགས་པའི་བཏུང་བ་ནི་མུ་གེ་དང་ལོ་ལེགས་པའི་དུས་ཐམས་ཅད་དུ་སྤང་ཟ་དང་ཡང་ཡང་ཟ་བའི་སྐབས་དུ་གནང་ངོ་། །མུ་གེའི་ཚེ་ན་དངོས་པོ་སྔར་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་དེ་དགེ་སློང་ཟས་སྤངས་ཏེ་ལངས་པས་ཀྱང་བཟའ་བར་བྱའོ་སྟེ་སྤ
【現代漢語翻譯】 如同牛群一同臥于公共畜欄之中，眾多寺廟若在同一公共廚房中進行炊事等活動，則可稱為類似於牛欄的廚房。若以一個公共廚房來承擔多個寺廟的事務，則無需再另行指明各個寺廟的界限及周邊區域。先前所說『無不適宜』並非如此，實則存在不適宜之處。因此，若在此廚房中烹煮不同寺廟的食物，或存放過期的酥油，雖可避免觸犯戒律，但仍有不雅及不適宜之處，故不應以一個公共廚房來承擔多個寺廟的事務。 第三，關於特殊時期的規定： 下文經文中，『蓮花』等詞語，僅在饑荒時期允許食用，其他時間則不允許。因斷食而允許食用蓮花，這是否屬於因饑荒而允許食用的範疇？若問是否屬於，則蓮花也應被歸入僅在饑荒時期允許食用的範疇。經文原文、自宗論釋以及 टीका（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：ṭīkā，註釋）三者觀點一致，皆云：阿難陀，當我在廣嚴城遭遇饑荒時，允許比丘們食用八種物品，即『于內煮』、『于內陳』等，直至『森林之骨』和『蓮花』。凡是允許食用的這八種物品，都應在饑荒時期食用，豐收之年則不應食用。』 對此，某些肉食宗派認為，蓮花是稀有食物，即使在非饑荒時期食用，也不會觸犯斷食的戒律。這種觀點與上述三種文獻相悖。『乃至學處』、『乃至使用』、『乃至飲用』等詞語中的『乃至』，都是指不包括在當時情況之內的。雖然這是經文根本的普遍行文方式，但『蓮花』等詞語是特例。在饑荒時期，比丘可以食用已經煮熟、已經接受並持有的食物。已經于內煮、已經過期的食物，在接受並持有後也可以食用。過了早齋時間后食用食物也是允許的。塗油和酸奶等飲料，無論饑荒時期還是豐收時期，都允許在斷食或多次進食的情況下食用。在饑荒時期，比丘即使已經斷食起身，也可以食用之前已經接受並持有的物品，即允許食用。
【English Translation】 Just as cattle lie together in a common pen, if many different monasteries cook and perform other activities in a single common kitchen, it can be called a kitchen like a cattle pen. If a single common kitchen undertakes the affairs of many monasteries, then there is no need to separately indicate the boundaries and surrounding areas of each monastery. What was previously said, 'nothing is inappropriate,' is not so; there are indeed inappropriate things. Therefore, if different monasteries' food is cooked in that kitchen, or if stale butter is stored, although the transgression of vows can be avoided, it is still unseemly and inappropriate. Therefore, a single common kitchen should not undertake the affairs of many different monasteries. Third, regarding the specification of times: In the following sutra, the words 'lotus' and so on are only allowed to be eaten during times of famine, and not at other times. Is the permission to eat lotus due to fasting included in the category of permission to eat due to famine? If asked whether it is included, then lotus should also be included in the category of being allowed only during times of famine. The original text of the sutra, the self-commentary, and the टीका (Sanskrit, Devanagari, Roman transliteration, Chinese literal meaning: टीका, commentary) all agree and say: 'Ananda, when I encountered the calamity of famine in Vaishali, I allowed the monks to eat eight things, namely 'cooked inside', 'stored inside', etc., up to 'bones of the forest' and 'lotus'. All these eight things that are allowed to be eaten should be eaten during times of famine, and should not be eaten during years of good harvest.' Regarding this, some meat-eating sects explain that lotus is a rare food, so even if it is eaten in non-famine times, there will be no transgression of the precept of abstaining from food, and lotus is allowed to be eaten. This view contradicts the three texts mentioned above. The 'even up to the training', 'even up to the use', 'even up to the words used for drinking', and so on, the 'even up to' mentioned, are made for things that are not included in the situation at that time. Although this is the general writing style of the root sutra, the words 'lotus' and so on are exceptions. During times of famine, monks should eat the food that has been cooked, accepted, and held. Food that has been cooked inside and has expired can also be eaten after being accepted and held. Eating food after the morning meal is also allowed. Drinks such as oil and yogurt are allowed to be eaten during times of famine and good harvest, in cases of fasting or eating repeatedly. During times of famine, monks can eat things that have been accepted and held before, even if they have already risen after fasting, that is, it is allowed to eat.
ང་ཟའི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་བར་གནང་བའོ། །འདི་ནི་ལུང་གཞི་ནས་གསུངས་པའི་གླེང་གཞི་དང་སྦྱར་ཏེ་བཤད་པར་བྱ་སྟེ། །མུ་གེའི་ཚེ་ན་དགེ་སློང་རྣམས་ཁྱིམ་བདག་གི་ཁྱིམ་དུ་ཟས་ཀྱི་བྱ་བ་བྱས་ཏེ་ཟས་སྤངས་ནས་དེའི་སྔར་རྙེད་པའི་བསོད་སྙོམས་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་ཁྱེར་ནས་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་སོང་སྟེ། དགེ་སློང་རྣམས་དེ་ཟ་བར་འདོད་ཀྱང་འགྱོད་པས་མ་ཟོས་པའི་སྐབས་ལས་སྔར་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་དེ་ཡང་བཟའ་བར་རྗེས་སུ་གནང་ངོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སྔར་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་དེ་བླང་བའི་ཕྱིར་ཟས་བརྩམས་པ་ལས་ལྡང་བར་བྱའོ། །མུ་གེའི་ཚེ་ན་ཁྱིམ་དུ་ཆོས་སྟོན་དྲངས་པའི་ཟས་ཀྱི་ལྷག་མ་དགེ་སློང་ཟས་སྤངས་ཏེ་ལངས་པས་བཟའ་བར་བྱ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ། དེ་ཡང་ཁྱིམ་དུ་ཆོས་སྟོན་དྲངས་པའི་ཟས་ཀྱི་ལྷག་མ་དགེ་སློང་གིས་མ་ཁྱེར་བར་ཁྱིམ་པས་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་ཁྱེར་འོངས་པ་དེ་བཟའ་བར་བྱ་བ་སྟེ་ 7-493a ལུང་གི་གླེང་གཞི་དང་སྦྱར་རོ། །མུ་གེའི་ཚེ་ན་ཁྱིམ་དུ་ཆོས་སྟོན་དྲངས་པའི་ལྷག་མ་དེ་དགེ་སློང་གིས་ཁྱེར་ཏེ་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་དྲངས་པ་དགེ་སློང་ཟས་སྤངས་ཏེ་ལངས་པས་ཀྱང་བཟའ་བར་བྱའོ་ཞེ་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ་ལུག་གི་གླེང་གཞི་དང་སྦྱར་རོ། །མུ་གེའི་ཚེ་ན་ཁྱིམ་དུ་ཆོས་སྟོན་དྲངས་པའི་ལྷག་མ་དེ་དགེ་སློང་གིས་ཁྱེར་ཏེ་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་དྲངས་ནས་དགེ་སློང་གིས་ཁྱེར་བའི་བྱ་བ་དེ་བསྒྲུབ་པར་བྱའི། དེ་ཡང་གནས་གཞན་དུ་དྲང་བར་བྱ་སྟེ་ལག་ཉར་བླང་བའི་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་རོ། །མུ་གེའི་ཚེ་ན་ནགས་ཀྱི་རུས་པ་སྔར་ཟས་སྤངས་ཏེ་ལངས་པས་ཀྱང་བཟའ་བར་བྱའོ། །ནགས་ཀྱི་རུས་པ་ནི་ཤིང་ཏོག་རུས་པ་ཅན་ནོ། །ནགས་ཀྱི་རུས་པ་དེ་གང་ཞེ་ན། འདི་ལྟ་སྟེ། རྒུན་དང་། བལ་པོ་སེའུ་དང་། བྲ་གོ་སྟེ་ཏ་ལའི་འབྲས་བུ་དང་། སྟར་ག་དང་། པད་མ་སྟེ་ཁ་ཆེའི་ཡུལ་ན་ཡོད་པ་དང་། ཨུ་རུ་མི་ཡི་ཀ་ནི་བེ་འབྲུ་དང་། ཀུ་རུ་མ་ཡི་ཀ་སྟེ་ཐང་ཤིང་གི་འབྲས་བུ་དང་། ཁམ་བུ་དང་། རྒྱ་ཤུག་དང་། སར་དག་ནི་སྟོད་ཕྱོགས་ན་ཡོད་པས་ནགས་ཀྱི་རུས་པ་དེ་ཞེས་བྱའོ། །མུ་གེའི་ཚེ་ན་པདྨ་དེ་དགེ་སློང་ཟས་སྤངས་ཏེ་ལངས་པས་ཀྱང་བཟའ་བར་བྱའོ་ཞེས་སྔར་སྦྱར་རོ། །ལུང་གཞི་ལས། ཆུ་ནས་སྐྱེས་པའོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། ཆུ་ནས་སྐྱེས་པ་གང་ཞེ་ན། འདི་ལྟ་སྟེ། པདྨའི་རྩ་བ་དང་པདྨའི་རྩ་ལག་དང་བ་ཊཱི་ནི་ཀུ་མུ་ཏའི་ས་བོན་དང་ཨུཏྤལའི་རྩ་བ་དང་པདྨའི་སྙིང་པོ་དག་ནི་ཆུ་སྐྱེས་དེ་ཞེས་བྱའོ། །འདིར་སྨྲས་པ། འཇམ་དབྱངས་ཐུགས་རྗེའི་གཏེར་གཅིག་རྣམ་འཕྲུལ་པ། །བདག་ལྟ་རྣམ་པར་གཅོད་པའི་རལ་གྲི་དབབ། །ལོག་འདྲེན་འབུམ་གྱི་སྙིང་ལ་འགོང་བ་གང་། །དེང་འདིར་འཇིགས་མེད་སྦྱིན་ཕྱིར་འདི་ན་རོལ། །བདེ་ཆེན་འཛུམ་བག་གཡོ་བའི་དཔལ་ཕྲེང་ 7-493b གིས། །འཕགས་པའི་ས་ཆེན་མཛེས་པར་བྱེད
【現代漢語翻譯】 爲了不產生偷盜的罪過而開許。這要結合律經的根本依據來解釋：饑荒時，比丘們在施主家做工以換取食物，然後放棄所食，將之前乞食所得的食物帶回寺院。比丘們想吃這些食物，但因後悔而未食。在這種情況下，開許他們食用之前乞食所得的食物。爲了取回之前乞食所得的食物，可以從準備食物的工作中起身。 饑荒時，應邀在施主家說法后剩下的食物，比丘放棄所食而起身，也可以食用，這要與之前的情況結合起來。也就是說，應邀在施主家說法后剩下的食物，如果不是比丘拿走，而是施主帶到寺院，那麼這些食物也可以食用，這要與律經的根本依據結合起來。饑荒時，應邀在施主家說法后剩下的食物，如果比丘帶回寺院，比丘放棄所食而起身，也可以食用，這要與之前的情況結合起來，並與羊的根本依據結合起來。饑荒時，應邀在施主家說法后剩下的食物，比丘帶回寺院后，可以完成比丘攜帶食物的行為，但要帶到其他地方，這樣就不會犯下手持之物的罪過。 饑荒時，森林中的果核，即使之前放棄所食而起身，也可以食用。森林中的果核是指有核的水果。什麼是森林中的果核呢？例如：葡萄、尼泊爾梨、蕎麥、棗椰樹的果實、石榴、蓮花（克什米爾地區有）、烏魯米地區的貝母、庫魯米地區的山楂果、桃子、檜樹，以及薩達（上部地區有），這些都稱為森林中的果核。饑荒時，蓮花，即使比丘放棄所食而起身，也可以食用，這要與之前的情況結合起來。律經的根本依據中說：『水中生長的』。什麼是水中生長的呢？例如：蓮花的根、蓮花的莖、巴提（睡蓮的種子）、烏 উৎপala（青蓮）的根、蓮花的蓮子，這些都稱為水中生長的。 在此說道：文殊菩薩是慈悲的寶藏，是神通的化身，請降下您那斬斷我等邪見的寶劍，對於那潛伏在無數邪惡靈魂中的魔鬼，今天爲了施與無畏，請您在此歡舞吧！以大樂的微笑搖曳的光輝花鬘，莊嚴著神聖的土地。
【English Translation】 It is permitted so that the fault of stealing does not arise. This should be explained in conjunction with the basic text of the Vinaya: During a famine, monks worked in householder's homes for food, then gave up eating, and took the food they had previously begged for to the monastery. The monks wanted to eat this food, but did not eat it because of regret. In this case, it is permitted for them to eat the food they had previously begged for. In order to retrieve the food that was previously begged for, one may rise from the work of preparing food. During a famine, the leftovers from a Dharma teaching invited to a householder's home, which a monk has given up eating and risen from, may also be eaten, which should be combined with the previous situation. That is, the leftovers from a Dharma teaching invited to a householder's home, if not taken away by the monk, but brought to the monastery by the householder, then these foods may also be eaten, which should be combined with the basic text of the Vinaya. During a famine, the leftovers from a Dharma teaching invited to a householder's home, if the monk takes them back to the monastery, and the monk gives up eating and rises, may also be eaten, which should be combined with the previous situation and combined with the basic text of the sheep. During a famine, the leftovers from a Dharma teaching invited to a householder's home, after the monk takes them back to the monastery, the act of the monk carrying the food can be completed, but it must be taken to another place, so that the fault of holding it in hand does not occur. During a famine, the fruit kernels of the forest, even if one has previously given up eating and risen, may also be eaten. The fruit kernels of the forest refer to fruits with kernels. What are the fruit kernels of the forest? For example: grapes, Nepali pears, buckwheat, the fruits of the date palm, pomegranates, lotuses (which are found in the Kashmir region), Urumei's medlar, Kurumi's hawthorn fruit, peaches, junipers, and Sada (which is found in the upper regions), these are called the fruit kernels of the forest. During a famine, lotuses, even if a monk has given up eating and risen, may also be eaten, which should be combined with the previous situation. The basic text of the Vinaya says: 'Grown from water'. What is grown from water? For example: lotus roots, lotus stems, Bati (lotus seeds), উৎপala (blue lotus) roots, lotus seeds, these are called water-grown. Here it is said: Manjushri is a treasure of compassion, an emanation of magical power, please descend your sword that cuts through our wrong views, for the demon lurking in the hearts of countless evil souls, today, to bestow fearlessness, please dance here! With the radiant garland swaying with the smile of great bliss, adorning the sacred land.
་པ་གང་། །པདྨ་རྒྱས་པའི་རོལ་མཚོར་རྟ་ལྗང་ཅན། །ངོ་མཚར་མཛེས་པས་བསྒྱུར་བས་མཚོན་ནུས་མིན། །གཞིར་གཏོགས་པའི་སྨན་གྱི་གཞིའོ། །འདུལ་བའི་མདོ་བམ་པོ་བརྒྱད་པ།། །། གཉིས་པ་ལ། ཟས་འདུའི་སྒོ་བཀག་གནང་བའི་སྐབས། །ཟས་ལ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པའི་ཚུལ། །ཟས་ཀྱི་རྒྱུ་མཐུན་ཟག་འདོར་རོ། ། ༈ ཟས་འདུའི་སྒོ་བཀག་གནང་བའི་སྐབས། དང་པོ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། རེ་ཞིག་འབྲེལ་བ་བསྟན་པར་བྱ་སྟེ། བཀྲེས་སྐོམ་ནི་ནད་དང་འདྲ་བ་ཡིན་ཏེ་ལུས་ལ་གནོད་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་བཀྲེས་སྐོམ་གྱི་གཉེན་པོར་འགྱུར་བ་ཟས་ཀྱི་འདུ་བའི་སྒོ་ནས་བསྟན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་སློང་གིས་རྒྱལ་སྲིད་དང་རྒྱལ་སྲིད་དེའི་ཕྱེད་དེ་མངའ་རིས་ཀྱི་ཕྱེད་གནོད་པར་མི་བྱའོ། །འདི་ནི་ཀཱ་ཏྱ་ནས་རྒྱལ་པོ་གཏུམ་པོ་རབ་སྣང་དད་པར་བྱས་ཏེ་རྒྱལ་སྲིད་ཕུལ་བའི་བྱུང་བ་ལས་སོ། །རྒྱལ་པོ་ལ་སོགས་པས་དགེ་སློང་ལ་ཕུལ་ན་དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་དུ་གྲོང་མནོད་པར་བྱའོ། །ཞིང་ཡང་མནོད་པར་བྱའོ། །གྲོང་དང་ཞིང་དགེ་འདུན་ལ་ནི་གནང་གི། གང་ཟག་ལ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞིང་དེ་ཡལ་བར་མི་འདོར་རོ། །ལུང་ལས། དགེ་འདུན་གྱི་ཞིང་ཐ་བར་བོར་བ་ལ་བརྟེན་ནས་གསུངས་སོ། །ཞིང་དེའི་ཐོག་ཤས་མནོད་དེ་ཐོག་ཤས་བླང་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །དེས་ན་ཞིང་གི་ཐོག་ཤས་བྱེད་པ་བཙལ་ལོ། །ཞིང་པ་གང་གིས་ཞིང་དེ་རྨོས་ཏེ་ཐོག་ཤས་བྱེད་པ་དེས་ཞིང་དེའི་ཐོག་ཤས་ཀྱི་ཆ་དེ་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་འབུལ་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །ལུང་ལས། སྔར་ཞིང་པ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་བསྐྱངས་ནས་བཀའ་སྩལ་པ། ཆེས་མི་བདག་ཉིད་ཀྱི་ཐོག་ཤེས་ཀྱི་སྐལ་བ་བས་དང་པོར་དགེ་འདུན་གྱིས་ཐོག་ཤས་འབུལ་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །ལུང་ལས། ཐོག་ཤས་དེ་དག་བསྐྱེད་པ་ན་བརྐུས་ནས་བཀའ་སྩལ་པ། བསྲུང་བའི་ 7-494a ཕྱིར་དགེ་སློང་བསྐོའོ་ཞེས་སོ། །གཙུག་ལག་ཁང་དེར་ཞག་རེ་ལ་སོགས་པ་གཞན་ནས་རྫས་ཇི་ཙམ་འདུ་བ་དང་འགོད་པ་དང་གཉིས་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་མི་མངོན་པས་རྩིས་གདབ་པར་མི་བྱའོ། །འདུ་འགོད་མི་སྣང་བ་ལས་གཞན་སྣང་བ་ལ་ནི་དྲན་པ་དང་ཤེས་བཞིན་སྔོན་དུ་བཏང་སྟེ་རྩིས་གདབ་པ་དེ་ལ་འཇུག་པར་བྱའོ། །དགེ་འདུན་གྱིས་ཆེད་དུ་ཡོན་བདག་གིས་གཡོག་འབུལ་ན་ཉེ་བར་བཞག་གོ། ལྷ་འབངས་ཀྱི་ཁྱིམ་གང་ནས་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་གཡོག་རྣམས་ཀྱིས་བྱིས་པ་རྩེ་བ་ལ་སོགས་པ་གཏམ་ཐ་མལ་པའི་སྒྲ་མི་འབྱུང་བ་དེར་ལྷ་འབངས་ཀྱི་ཁྱིམ་བྱེད་དུ་གཞུག་གོ། ལྷ་འབངས་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་གཡོག་བྱེད་པའི་མི་སྐྱ་ཡིན་ཏེ། རྒྱལ་པོས་འབངས་ལ་བསྒོ་བ་ལྟར་གཡོག་དེ་རྣམས་ཀྱང་དགེ་འདུན་རྣམས་ཀྱིས་ཇི་སྐད་བསྒོ་བ་བཞིན་དུ་ལས་རུང་བར་བྱེད་པས་ལྷ་འབངས་ཞེས་མིང་བཏགས་ཏེ། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། ལྷ་འབངས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ལས་སུ་རུང་བར་བྱེད་པས་རུང་བྱེད་ཅེས་བྱའོ་ཞེས་སོ། །རྒ
【現代漢語翻譯】 那個是什麼？在蓮花盛開的嬉戲之海中，有一匹綠色的馬。它奇妙的美麗無法用言語來形容。它是藥物的基礎。出自《律藏》第八卷。 第二，關於禁止食物聚集的時候，如何處理食物的方式，以及食物的共同原因和去除雜質。 關於禁止食物聚集的時候。 首先，在註釋中說：暫時要說明關係，飢渴就像疾病一樣，因為它們會傷害身體，所以爲了對抗飢渴，通過食物聚集的方式來展示。比丘不應損害王位和王位的一半，即領土的一半。這是迦旃延尊者讓暴君樂見國王生起信心並獻上王位的故事。如果國王等人獻給比丘，爲了僧團的利益，應該允許村莊。也應該允許田地。村莊和田地是給予僧團的，而不是給予個人的。不要放棄那塊田地。《律》中說：因為放棄僧團的田地而宣說。應該允許那塊田地的收成，應該收取收成。因此，要尋找做田地收成的人。無論哪個農民耕種那塊田地並做收成，都應該將那塊田地的收成部分獻給寺廟。《律》中說：以前是那個農民管理，然後下令說：首先，僧團應該獻上收成，而不是主人的收成份額。《律》中說：當那些收成產生時，偷竊後下令說：爲了保護，要安排比丘。在那座寺廟裡，每天從其他地方收集和放置多少物品，無論哪一個不明顯，都不要進行計算。對於不明顯的收集和放置，要先運用正念和正知，然後再進行計算。如果施主爲了僧團的利益而供養僕人，就近安置。無論哪個神民的家中，寺廟裡的僕人們玩耍等，不發出世俗談話的聲音，都讓那個神民的家成為工作場所。神民是為僧團服務的俗人，就像國王命令臣民一樣，那些僕人也按照僧團的命令去做事，所以被稱為神民。在《分別解脫經釋》中說：神民的意思是能夠工作，所以稱為能作者。
【English Translation】 What is that? In the playful ocean where lotuses bloom, there is a green horse. Its wondrous beauty cannot be described with words. It is the basis of medicine. From the eighth volume of the 'Vinaya Sutra'. Secondly, regarding the time when the gathering of food is prohibited, how to manage food, the common causes of food, and the removal of impurities. Regarding the time when the gathering of food is prohibited. Firstly, in the commentary, it says: For now, the relationship should be explained. Hunger and thirst are like diseases, because they harm the body. Therefore, to counteract hunger and thirst, it is shown through the gathering of food. A Bhikshu should not harm the kingdom and half of the kingdom, that is, half of the territory. This is from the story of Katyayana making the tyrannical King Rab-snang have faith and offer the kingdom. If the king and others offer to the Bhikshu, for the benefit of the Sangha, the village should be allowed. The field should also be allowed. The village and field are given to the Sangha, not to individuals. Do not abandon that field. The 'Vinaya' says: It is spoken because of abandoning the Sangha's field. The yield of that field should be allowed, and the yield should be collected. Therefore, look for someone to do the yield of the field. Whichever farmer cultivates that field and does the yield, that portion of the yield of that field should be offered to the temple. The 'Vinaya' says: Previously, that same farmer managed it, and then ordered: First, the Sangha should offer the yield, not the owner's share of the yield. The 'Vinaya' says: When those yields are produced, having stolen it, he ordered: For protection, appoint a Bhikshu. In that temple, how much substance is gathered and placed from elsewhere each day, whichever is not obvious, do not calculate it. For the gathering and placing that is not obvious, first apply mindfulness and awareness, and then engage in that calculation. If a patron offers a servant for the benefit of the Sangha, place them nearby. Whichever household of the divine people, where the servants in the temple play, etc., and do not make sounds of mundane talk, let that household of the divine people be a workplace. The divine people are laypeople who serve the Sangha, just as the king commands the subjects, those servants also do work according to the commands of the Sangha, so they are called divine people. In the 'Vibhanga Commentary', it says: The meaning of divine people is that they are able to work, so they are called 'Able-doers'.
ྱལ་པོས་དགེ་འདུན་ལ་ཕུལ་བའི་གཡོག་ལྔ་བརྒྱ་པོ་ཐམས་ཅད་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་འཇུག་པའི་ཀླག་ཅོར་གྱི་སྒྲས་དགེ་སློང་དག་སེམས་རྩེ་གཅིག་པ་ཉིད་མི་འགྲུབ་ནས་གསུངས་པ་ནི། དགེ་འདུན་གྱི་ལས་བྱེད་པ་ན་གཡོག་ཇི་སྙེད་དགོས་པ་དེ་ཙམ་ཞིག་གཙུག་ལག་ཁང་གི་ནང་དུ་འཇུག་པར་བྱའི། གཡོག་པོ་ཐམས་ཅད་ནི་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་འཇུག་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་ལུང་ལས་གསུངས་སོ། །དགེ་འདུན་གྱི་གཡོག་རྣམས་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་ཟན་དང་གོས་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །གཡོག་ཐམས་ཅད་ལ་སྦྱིན་པར་བྱའམ་ཞེ་ན། གལ་ཏེ་ལས་བྱེད་ནའོ། །གཡོག་ན་བ་རྣམས་ལ་དགེ་སློང་གིས་ནད་གཡོག་བྱའོ། །བ་ལང་དང་། མ་ཧེ་དང་། ར་དང་། ལུག་དང་སྟེ་དགེ་ 7-494b འདུན་ལ་གནང་གི། གང་ཟག་ལ་ནི་མ་ཡིན་པས་འོག་མ་ལ་ཡང་སྦྱར་རོ། །གླང་པོ་ཆེ་དང་། རྟ་དང་། རྔ་མོང་དང་། བོང་བུ་དང་། འབྲུ་རྩམ་ས་སྟེ་འབྲུ་རྗེན་པ་དང་། སྣོད་ཀྱང་དགེ་འདུན་གྱི་ཆེད་དུ་བླང་དུ་རུང་ངོ་། །གྲོང་ལ་སོགས་པ་དང་བ་ལང་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་མཆོད་རྟེན་གྱི་ཆེད་དུ་བླང་དུ་མི་རུང་བ་མ་ཡིན་ནོ། །དགེ་འདུན་དང་གང་ཟག་གིས་འཁར་བ་ལས་བྱས་པའི་ཁ་བཟར་དང་ཚ་ཁུག་བཅང་བར་བྱའོ། །ཁ་བཟར་དང་། ཚ་ཁུག་དེ་གཉིས་དང་། འཕུལ་བའི་བཏུང་ཕོར་དང་། ཆུ་ལ་བལྟ་བའི་སྣོད་དང་བཞི་ལས་གཞན་པའི་འཁོར་བའི་སྣོད་གང་ཟག་གིས་བཅང་བར་མི་བྱའོ། །དགེ་འདུན་ནམ་གང་ཟག་གིས་ཀུན་དགའ་ར་བ་པའི་གཡོག་ཉེ་བར་བཞག་པར་བྱའོ། །གནོད་སྦྱིན་གདུག་པ་ལ་སོགས་པའི་འཇིགས་པ་བསྲུང་བའི་ཕྱིར་བྱིས་པ་མཚན་མཐུན་པ་འབུལ་བ་དག་བླང་བར་བྱའོ། །བྱིས་པ་དེ་དག་གི་ཆ་ལུགས་ནི། །མགུལ་བར་དགེ་སློང་གི་ཆོས་གོས་ཀྱི་ཚལ་བུ་བཏགས་པ་ཉིད་དོ། །སྐེད་པར་ཡང་བཏགས་རུང་ངོ་། །བྱིས་པ་དེ་དག་ལ་ཕན་གདགས་པའི་སེམས་ཀྱིས་སོ་སོར་བསྐྱང་བར་བྱའོ། །བྱིས་པ་དེ་སྐྱོང་བ་ན་བྱིས་པ་དེའི་ཉེ་དུས་དགེ་སློང་ལ་ཆོས་གོས་སོགས་ཕུལ་བ་བླང་བར་བྱའོ། །བྱིས་པ་དེ་དག་བསྐྱངས་པའི་མཇུག་ཏུ་བྱིས་པ་ཕྱིར་ལེན་པའི་ཚེ་བྱིས་པའི་རིན་ཉིད་དུའམ། བརྔན་པ་ཡང་དེའི་ཉེ་དུས་ཕུལ་བ་བླང་བར་བྱའོ། །དད་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་པས་ལོག་འཚོ་ཡིན་པར་དོགས་པར་མི་བྱའོ། །བྱིས་པ་དེ་དག་ཆེར་སྐྱེས་པ་ན་བྱིས་པ་དེ་དག་གིས་བྱས་པ་ཤེས་པས་ཀྱང་དགེ་སློང་ལ་གོས་ཕུལ་བ་བླང་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་གིས་བྱིས་པ་བསྐྱངས་པ་དེའི་རིན་བདའ་བར་མི་བྱའོ། །དགེ་འདུན་ནམ་གང་ཟག་ལ་གཞན་གྱིས་ཤིང་ཏོག་གི་རྙེད་པ་ཕུལ་ན་བདག་གིར་བྱའོ། ། 7-495a དགེ་འདུན་ནམ་གང་ཟག་ལ་ཞུན་མར་དང་། འབྲུ་མར་དང་། སྦྲང་རྩི་དང་། བུ་རམ་གྱི་དབུ་བའི་བུམ་པ་ཡང་ཕུལ་ན་བླང་བར་བྱ་ཞིང་བདག་གིར་བྱའོ། །དེ་དག་གི་སྣོད་ཀྱང་ངོ་། །སྣོད་དེ་དག་བཞག་པར་བྱའོ། །གང་དུ་བཞག་ན་གཞི་ལའོ། །བཤང་བ
【現代漢語翻譯】 當國王將供養給僧團的五百個僕人全部帶入寺院時，喧鬧的聲音使得比丘們無法專心修行。佛陀因此開示說：『在僧團處理事務時，允許將所需數量的僕人帶入寺院。但並非所有的僕人都允許進入寺院。』經典中是這樣記載的。僧團應該為僧團的僕人提供食物和衣服。如果供養所有的僕人，那麼他們也應該參與工作。對於生病的僕人，比丘應該照顧他們。公牛、水牛、山羊和綿羊等，是給予僧團的，而不是給予個人的，這一點也適用於以下情況。大象、馬、駱駝、驢子，以及穀物、糌粑等粗糧，以及器皿，都可以爲了僧團的利益而接受。城鎮等和公牛等，並非不允許爲了佛塔的利益而接受。僧團或個人應該持有用木頭製成的牙籤和熱水袋。除了牙籤、熱水袋、飲水杯和濾水器這四種物品外，個人不應持有其他的容器。僧團或個人應該安置寺院的僕人。爲了保護免受惡鬼等帶來的恐懼，可以接受提供與自己同名的孩子。這些孩子的裝束是：脖子上掛著比丘的法衣碎片。也可以掛在腰間。應該以慈悲之心分別照料這些孩子。在照料這些孩子時，可以接受孩子親屬供養給比丘的法衣等物品。在照料完這些孩子之後，當送回孩子時，可以接受孩子本身的價值或其親屬供養的禮物。因為這是出於信仰，所以不必懷疑這是不正當的謀生方式。當這些孩子長大后，如果他們懂事了，也可以接受他們供養給比丘的衣服。比丘不應該索要照料孩子的報酬。如果有人向僧團或個人供養水果，可以接受並擁有。如果有人向僧團或個人供養酥油、油、蜂蜜和紅糖等裝在罐子里的物品，也可以接受並擁有。也包括這些物品的容器。這些容器應該被放置好。放在哪裡呢？放在地基上。糞便…… （藏文：種子字，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：） （藏文：咒語，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：，漢語字面意思：）
【English Translation】 When the king brought all five hundred servants offered to the Sangha into the monastery, the noise prevented the monks from concentrating on their practice. Therefore, the Buddha taught: 'When the Sangha is conducting business, allow only the necessary number of servants to enter the monastery. Not all servants are allowed to enter the monastery.' This is recorded in the scriptures. The Sangha should provide food and clothing for the servants of the Sangha. If all the servants are provided for, then they should also participate in the work. For sick servants, the monks should take care of them. Bulls, buffaloes, goats, and sheep, etc., are given to the Sangha, not to individuals, and this also applies to the following situations. Elephants, horses, camels, donkeys, and grains, tsampa (roasted barley flour), and other coarse grains, as well as utensils, can be accepted for the benefit of the Sangha. Towns, etc., and bulls, etc., are not forbidden to be accepted for the benefit of stupas. The Sangha or individuals should carry toothpicks and hot water bags made of wood. Apart from these four items—toothpicks, hot water bags, drinking cups, and water filters—individuals should not carry other containers. The Sangha or individuals should accommodate the servants of the monastery. To protect against the fear brought by evil spirits, etc., children offered with the same name as oneself can be accepted. The attire of these children is: a piece of a monk's robe hung around the neck. It can also be hung around the waist. These children should be cared for separately with a compassionate heart. When caring for these children, items such as robes offered to the monks by the children's relatives can be accepted. After caring for these children, when returning the children, the value of the child itself or gifts offered by their relatives can be accepted. Because this is out of faith, there is no need to suspect that this is an improper way of making a living. When these children grow up, if they are sensible, robes offered to the monks by these children can also be accepted. Monks should not demand payment for caring for children. If someone offers fruit to the Sangha or an individual, it can be accepted and owned. If someone offers butter, oil, honey, and molasses, etc., in jars to the Sangha or an individual, they can also be accepted and owned. This also includes the containers of these items. These containers should be placed properly. Where should they be placed? On the foundation. Excrement…… (Tibetan: Seed Syllable, Sanskrit Devanagari:, Sanskrit Romanization:, Chinese Literal Meaning:) (Tibetan: Mantra, Sanskrit Devanagari:, Sanskrit Romanization:, Chinese Literal Meaning:)
་དང་། གཅི་བ་དང་། ཆང་གི་བུམ་པ་དག་ནི་གར་ཡང་ཉེ་བར་མི་བཞག་སྟེ་མི་མཁོ་བ་ཉིད་དོ། །དགེ་འདུན་གྱི་ཕྱིར་གཡོས་དང་འཚེད་པ་གང་ཡིན་པ་དག་གི་ཞལ་ཏ་བྱའོ། ། ༈ ཟས་ལ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པའི་ཚུལ། གཉིས་པ་ལ། ཟས་འཇུག་སྐབས་ཀྱི་ཞར་བྱུང་བཅས། །འདུག་བྱ་སྐབས་ཀྱི་ཞར་བྱུང་བཅས། །ཟས་བླངས་སྤྱད་ཚུལ་ཞར་བྱུང་བཅས། །ཟས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་དགག་གནང་དབྱེ། །ཟས་སྣོད་འབྲེལ་བའི་བསླབ་བྱ་དང་། །བགོ་བྱ་ཡོད་མེད་བསླབ་བྱ་དང་། །ཟས་སྦྱོར་དངོས་འབྲེལ་བསླབ་བྱ་དང་། །ཟོས་ནས་རྗེས་སྒྲུབ་བསླབ་བྱའོ། ། ༈ ཟས་འཇུག་སྐབས་ཀྱི་ཞར་བྱུང་བཅས། དང་པོ་ནི། གྲོང་དུ་བསོད་སྙོམས་ལ་འགྲོ་བའི་ཚེ་ལྷུང་བཟེད་དུ་བསོད་སྙོམས་མ་བླུགས་པའི་མདུན་རོལ་དུ་བློས་མ་བཟུང་བ་ཉིད་ཀྱིས་བསོད་སྙོམས་ལ་འཇུག་པ་བརྟེན་པར་མི་བྱའོ། །མི་གཙང་བ་ལ་སོགས་པས་གོས་པའི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཁ་གཡོགས་བཅང་བར་བྱའོ། །ཁ་གཡོགས་བཅང་བ་འདི་དར་འཁར་བའི་སྣོད་བཅང་བ་གཉིས་དགེ་སློང་ཕ་དང་། དགེ་སློང་མ་ལ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དུ་དོགས་པར་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་མ་ནད་པས་ཀོ་པགས་ལ་སོགས་པའི་ཞྭ་བཅང་བ་ལ་མི་རུང་བ་ཉིད་དུ་ཡང་དོགས་པར་མི་བྱའོ། །བསིལ་བྱེད་ཀྱི་སྒྲ་མ་ཕྱུང་བར་བསོད་སྙོམས་ལ་ཁྱིམ་དུ་འཇུག་པར་མི་བྱའོ། །བསིལ་བྱེད་དེ་བཅང་བར་བྱའོ། །བསོད་སྙོམས་པས་ཁྱིམ་ནས་ཕྱིར་འབྱུང་བ་དང་འཇུག་པའི་ལམ་རྒྱུད་དག་ལ་མཁས་པར་བྱའོ། །མཁས་པར་འབད་པ་དེ་ཚུལ་ཇི་ལྟར་ཞེ་ན། མཚན་མ་བྱ་བས་སོ། །མཚན་མ་ཅི་ཞིག་གིས་ཞེ་ན། 7-495b བསོད་སྙོམས་ཀྱི་འབྲས་ཆན་ལ་སོགས་པའི་བྲམ་ཟེར་ལ་སོགས་པས་སོ། །ཆོས་འཆད་པ་བཙོང་བས་འཚོ་བ་སྦྱར་བར་མི་བྱའོ་སྟེ་ལོག་འཚོ་ཡིན་པ་དགག་པའོ། །ཆུ་མེད་ན་ཞོ་ལ་སོགས་པའི་ཁུ་བ་དག་གིས་རྐང་པ་བཀྲུའོ། ། ༈ འདུག་བྱ་སྐབས་ཀྱི་ཞར་བྱུང་བཅས། གཉིས་པ་ནི། སྟན་གཞན་མེད་ན་རྩྭ་བམ་ལ་འདུག་པར་བྱའོ། །རྩྭ་བམ་མི་སྤྱོད་པ་ན་བླ་གབ་མེད་པའི་མཐའ་ཞིག་ཏུ་བཞག་གོ། རྩྭ་བམ་རྣམས་སྤུངས་ཏེ་ཡང་ངོ་། །རྩྭ་བམ་གྱི་བྱ་བ་ཟིན་པའི་མཇུག་ཏུ་དོར་རོ། །དགེ་སློང་མང་བ་ཉིད་ཡིན་ན་རྩྭ་བམ་ལ་སྟན་བྱའོ། །དགེ་སློང་མང་ན་གྲལ་གྱི་ཚར་དུ་མ་ཉིད་ཀྱང་ངོ་། །གྲལ་དེའི་ཚད་ཇི་ཙམ་ཞེ་ན། ལྔ་བརྒྱའི་ཚར་རོ། །ཚར་དུ་ཡོད་པའི་རྒན་པའི་མཐའ་དེར་ཟས་ཀྱི་སྤྱི་དཔུངས་བྱའོ། །དགེ་འདུན་ལ་ཟས་འབྲིམ་པ་དག་རྐུ་བ་ཉིད་ན་སྦྱིན་པ་དག་བསྐོའོ། །ཟན་གྱི་ལས་བྱེད་པ་ཞལ་ཏ་པ་དག་གིས་དང་པོར་བཟའ་བར་བྱའོ། །འདུས་པ་ཆེན་པོའི་ཚེ་རྒན་རིམ་དུ་འཁོད་དུ་གཞུག་པའི་ཕྱིར་དང་། འབྲིམ་དུ་གཞུག་པའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་དག་བསྐོའོ། །འདུས་པ་ཆེན་པོ་འདི་ལ་དགེ་སློང་མས་ནི་གཉིས་སམ་གསུམ་རྒན་རིམ་བཞིན་གྲལ་གོང་དུ་བཞག་སྟེ
【現代漢語翻譯】 並且，大小便和酒瓶等任何東西都不要放在附近，因為它們是不需要的。應當照料僧團的飲食和烹飪。 如何準備食物： 第二部分包括：進入食物時的附帶事項；就座時的附帶事項；接受和使用食物的方式及附帶事項；食物種類的禁止和允許的區分；與食物容器相關的戒律；關於是否分配食物的戒律；與食物準備直接相關的戒律；以及飯後應做的戒律。 進入食物時的附帶事項： 第一點是：在去村莊乞食時，在缽中未裝滿食物之前，不要因為沒有控制好自己的心而依賴乞食。爲了避免被不潔之物等沾染的過失，應該攜帶缽的蓋子。攜帶蓋子和攜帶手杖容器這兩件事，不要認為比丘和比丘尼不應該共同擁有。生病的比丘尼戴皮革等製成的帽子，也不要認為是不允許的。不要在沒有發出降溫的聲音時進入家門乞食。應該拿著降溫器。乞食者應該熟悉從家出來和進入的道路。如何努力熟悉呢？通過標誌。什麼標誌呢？ 乞食的米飯等食物，由婆羅門等提供。不要將講經說法作為謀生的手段，這是禁止邪命。如果沒有水，可以用酸奶等液體清洗腳。 就座時的附帶事項： 第二點是：如果沒有其他坐墊，可以坐在草墊上。如果不使用草墊，就放在沒有遮蓋的一邊。草墊可以堆放在一起。草墊的工作完成後就丟棄。如果比丘很多，可以用草墊作為坐墊。如果比丘很多，可以排成一列。這一列的長度是多少呢？五百人的長度。在這一列的年長者的盡頭，可以堆放公共食物。如果給僧團分配食物的人偷竊，就應該輪流分配。負責食物工作的人和照料者應該首先食用。在大型集會時，爲了讓年長者按順序就座和分配食物，應該輪流安排比丘。在這種大型集會中，比丘尼應該按照年長順序在前面安排兩到三位。
【English Translation】 Also, urine, feces, and wine bottles should not be placed nearby, as they are unnecessary. One should take care of the Sangha's food and cooking. How to Prepare Food: The second part includes: incidental matters when entering for food; incidental matters when sitting; the manner of receiving and using food, and incidental matters; distinctions of prohibition and permission of food types; precepts related to food containers; precepts regarding whether or not to distribute food; precepts directly related to food preparation; and precepts for what to do after eating. Incidental Matters When Entering for Food: The first point is: when going to a village for alms, before the alms bowl is filled, one should not rely on begging for alms without controlling one's mind. To avoid the fault of being contaminated by unclean things, one should carry a cover for the alms bowl. Carrying a cover and carrying a staff container, these two things should not be considered as not being shared by monks and nuns. A sick nun wearing a hat made of leather, etc., should also not be considered impermissible. One should not enter a house for alms without making a cooling sound. One should carry the cooler. The alms seeker should be familiar with the paths of coming out of and entering the house. How to strive to be familiar? Through signs. What signs? The alms of rice, etc., are provided by Brahmins, etc. One should not combine teaching the Dharma with making a living, which is prohibited as wrong livelihood. If there is no water, one should wash one's feet with yogurt, etc. Incidental Matters When Sitting: The second point is: if there is no other cushion, one should sit on a grass mat. If one does not use a grass mat, it should be placed on one side without a cover. The grass mats can be piled up. At the end of the work of the grass mat, it should be discarded. If there are many monks, the grass mat can be used as a cushion. If there are many monks, they can be arranged in a row. What is the length of this row? The length of five hundred people. At the end of the elders in this row, public food can be piled up. If those who distribute food to the Sangha steal, they should be distributed in turn. Those who work on the food and the caretakers should eat first. During large gatherings, monks should be arranged in turn to allow the elders to sit in order and to distribute food. In this large gathering, nuns should be arranged in the front, two or three according to their seniority.
་གཞན་རྣམས་ཅི་དགར་འཁོད་པར་བྱའོ། །སྒྲ་བསྐྱུངས་ཏེ་ཟན་གྱི་ཆེད་དུ་འགྲོ་བར་བྱའོ། །ཤིན་ཏུ་བསྡམས་པ་དང་། འགྲོ་བའི་སྤྱོད་ལམ་མཛེས་པ་དང་། ཆ་ལུགས་མཛེས་པས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་འདུག་པར་བྱའོ། །ཟས་རྐང་པས་བརྫི་བར་མི་བྱའོ། །ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་གཞི་ལ་རྐང་པས་རེག་པར་མི་བྱའོ། ། ༈ ཟས་བླངས་སྤྱད་ཚུལ་ཞར་བྱུང་བཅས། གསུམ་པ་ནི། དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་སྟེ་བསོད་སྙོམས་བླང་བར་བྱའོ། །སེམས་རྣམ་པར་མི་གཡེང་བས་བསོད་སྙོམས་བླང་བར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་བསོད་སྙོམས་བླངས་ནས་ཟ་བའི་ཚེ་ན་ནི་སེམས་མི་གཡེང་ཞིང་། སེམས་གཞན་དུ་མི་འཕྲོ་བ་དང་། ལུས་འཚོ་བ་ཙམ་དང་། བསོད་སྙོམས་དེ་ 7-496a མ་འདྲེས་པ་དང་། མི་དཀྲུག་པ་དང་། ཤིན་ཏུ་དབེན་པ་དང་། དུས་ལས་མ་ཡོལ་བར་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ། །ནས་ཀྱི་ཐུག་པ་ལ་སོགས་པ་གང་ལ་མགྲོན་དུ་བོས་པ་དེ་ལས་གཞན་ཤ་སྐམ་ལ་སོགས་པ་རྙེད་པ་བདག་གིར་བྱེད་པ་ལ་མི་རིགས་པ་ཉིད་མེད་དོ། །རང་གི་ཟས་ཟོས་པ་ལ་གཞན་སྦྱིན་བདག་གི་ཟས་མནོས་པ་དང་ཟ་བ་ལ་ཡང་ཡང་ཟ་བའི་ཉེས་པ་མེད་པ་ཉིད་དོ། །ཡུལ་སྡིག་བྱུང་གི་གྱད་རྣམས་ལྟ་བུ་སྦྱིན་བདག་གཞན་གྱིས་མགྲོན་དུ་བོས་པའི་བཀད་ས་ན་དགེ་སློང་འདུག་པ་ལ་སྦྱིན་བདག་དེས་ལེན་པ་དང་ཟ་བར་གནང་ན། སྦྱིན་བདག་དེ་ལས་གཞན་པ་སྣ་ཆེན་པོ་ལ་གཏོགས་པ་སྣང་བྱེད་ལྟ་བུ། གཞན་གྱིས་དགེ་སློང་ལ་བཟའ་བ་དང་བཏུང་བ་བྱིན་པ་ནི། ཡུལ་སྡིག་བྱུང་གི་གྱད་རྣམས་ལྟ་བུ་སྦྱིན་བདག་དེའི་ཟས་ཀྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་དང་འདྲའོ། །དེ་ལ་ནི་དམ་བཅས་པ་ལས་འདས་པ་དང་། །ཡང་ཡང་ཟ་བའི་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་གསུངས་ཏེ། སྦྱིན་བདག་གཞན་གྱི་བཟའ་བར་བསམས་ནས་སྦྱིན་བདག་གཞན་གྱི་ཟོས་པ་ཡིན་པས་དམ་བཅའ་ལས་འདས་པར་འགྱུར་རོ་སྙམ་དུ་དོགས་པ་དང་། ཡང་ཡང་ཟ་བའི་ཉེས་པར་འགྱུར་རོ་སྙམ་དུ་དོགས་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །སྨྲ་བ་པོའི་བསམ་པའི་དོན་གྱིས་བརྡའི་དབང་གིས་སྒྲ་ཐམས་ཅད་དོན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་རྗོད་པར་བྱེད་པ་དག་ཡིན་ལ། དོན་ཐམས་ཅད་ཀྱང་སྒྲ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་བརྗོད་པར་བྱ་བ་དག་ཡིན་པ་དེའི་ཕྱིར་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་གསུངས་ཏེ། སངས་རྒྱས་ཚུར་ཤོག་ཅེས་འབོད་ཅིང་། དགེ་སློང་ལ་བསོད་སྙོམས་སྦྱིན་པར་བྱེད་པ་ན་སངས་རྒྱས་ཞེས་བརྗོད་པའི་སྒྲའི་དོན་གང་ལ་སྦྱོར་བ་ནི་སྨྲ་བ་པོའི་བསམ་པའི་དོན་གྱིས་རྣམ་པར་བཞག་གི། སངས་རྒྱས་ཞེས་ཐུབ་ཆེན་ཉིད་ལ་གྲགས་པས་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཁོ་ན་ནི་མ་ཡིན་ནོ། ། 7-496b ལུང་ལས། དགེ་སློང་བསོད་སྙོམས་པ་ལ་ཁྱིམ་པ་དག་གིས་སངས་རྒྱས་ཚུར་སྤྱོན་འདི་སྣོམས་ཤིག་ཟེར་ན་བླང་དུ་རུང་ངམ་མི་རུང་སྙམ་ན། ཁྱིམ་བདག་ལ་དྲིས་ལ་ཐུབ་པ་ཆེན་པོ་ལ་འབུལ་བའོ་ཞེས་སྨྲ་ན་བདག་གིར་མི་བྱའོ། །འོན་ཏེ་སངས་རྒྱས་ནི་ཁྱོད་ཉིད་ལགས་སོ་ཞེ
【現代漢語翻譯】 其他人都應隨意安住。應禁語，爲了食物而行乞。因為要非常約束，行走的威儀要美，儀容要美。同樣地，也應安坐。不要用腳揉食物。不要用腳觸碰缽的底部。 第三，應保持正念去乞食。應不散亂心去乞食。如此乞食后，在食用時，心不散亂，心不外馳，僅僅爲了維持身體，不混合乞食，不攪動，非常寂靜，不越時地進行。如果有人邀請喝大麥粥等，從中得到其他的乾肉等，佔爲己有，這並非不合理。自己吃完食物后，再接受施主供養的食物，並沒有重吃的過失。例如，在罪惡村莊的巨人們的場合，如果其他施主邀請，比丘坐在那裡，施主允許接受和食用，那麼，除了那位施主之外，屬於大人物的顯現者等，其他人給予比丘食物和飲料，就像罪惡村莊的巨人們一樣，屬於那位施主的食物的一部分。對此，不會構成違背誓言和重吃的過失。這是 टीका (梵文：ṭīkā，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)中所說的。爲了消除認為會違背誓言，以及會構成重吃的過失的疑慮，因為認為是吃了其他施主的食物，所以會違背誓言。 टीका (梵文：ṭīkā，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)中說：『說話者的意圖，通過暗示的力量，所有的聲音都表達所有的意義，所有的意義也都可以通過所有的聲音來表達。』因此，當呼喚『佛陀請來』，並向比丘佈施食物時，『佛陀』這個詞的意義指向哪裡，是由說話者的意圖來決定的。並非僅僅因為『佛陀』這個詞通常指稱偉大的聖者而決定的。 律藏中說：『如果居士對比丘說：『佛陀請來，請享用這個』，那麼可以接受還是不可以接受呢？』如果詢問居士，他說：『這是供養給偉大聖者的』，那麼就不能佔為己有。如果他說：『佛陀就是您』，那麼就...
【English Translation】 Others should dwell as they please. One should be silent and go for alms. Because one must be very restrained, the manner of walking should be beautiful, and the appearance should be beautiful. Similarly, one should also sit. Do not knead food with your feet. Do not touch the bottom of the bowl with your feet. Third, one should take alms with mindfulness. One should take alms without a distracted mind. Having taken alms in this way, when eating, the mind should not be distracted, the mind should not wander elsewhere, it should only be to sustain the body, the alms should not be mixed, not stirred, very quiet, and done without being overdue. If someone invites you to barley porridge, etc., and you obtain other dried meat, etc., it is not unreasonable to take it as your own. After eating your own food, if you receive food offered by the patron, there is no fault of eating again. For example, in the case of giants in a sinful village, if another patron invites a monk and the patron allows him to accept and eat, then, apart from that patron, those who belong to the great figures, such as the illuminator, if others give food and drink to the monk, it is like the giants of the sinful village, belonging to the food of that patron. In this case, it will not constitute a violation of the vow or the fault of eating again. This is what is said in the टीका (Sanskrit: ṭīkā, Sanskrit Romanization: tīkā, Chinese literal meaning: commentary). In order to eliminate the doubt that it would violate the vow and that it would constitute the fault of eating again, because it is thought that one is eating the food of another patron, it would violate the vow. टीका (Sanskrit: ṭīkā, Sanskrit Romanization: tīkā, Chinese literal meaning: commentary) says: 'The intention of the speaker, through the power of suggestion, all sounds express all meanings, and all meanings can also be expressed by all sounds.' Therefore, when calling 'Buddha, please come' and giving alms to the monk, where the meaning of the word 'Buddha' is directed is determined by the intention of the speaker. It is not determined solely because the word 'Buddha' usually refers to the great sage. It is said in the Vinaya: 'If a householder says to a monk who is begging for alms, 'Buddha, please come and enjoy this,' then is it acceptable or not acceptable?' If you ask the householder and he says, 'This is offered to the great sage,' then you should not take it as your own. If he says, 'You are the Buddha,' then...
ས་སྨྲ་ན་བླང་བར་བྱ་སྟེ་འདི་ལ་འགྱོད་པར་མི་བྱའོ། །ཆོས་དང་དགེ་འདུན་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་དུ་གསུངས་སོ། །ཟས་དང་གོས་ལ་སོགས་པ་གཞན་ལས་བླངས་པ་སྤང་བར་མི་བྱའོ། །ཕྱི་མ་ཐོབ་ན་ལྷག་པ་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་གོང་དུ་གསུངས་པ་འདིའི་དམིགས་བསལ་ལོ། །ལྟ་བ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ནི་རྒྱུ་འབྲས་ལ་སྐུར་པ་མི་འདེབས་པ་འཇིག་རྟེན་པའི་ཡང་དག་པའི་ལྟ་བ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ནི་སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་དང་ལྡན་པའོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་གསུངས་ཏེ། དེ་ལྟ་བུའི་སྦྱིན་བདག་གི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་དག་ལས་རྫས་བླངས་པ་ལས་གཞན་ལྟ་བ་ཉམས་པ་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བ་གོ་རིམ་བཞིན་དུ་ལྟ་བ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ལས་བླངས་ནས་བསམ་བཞིན་དུ་ལྟ་བ་ཉམས་པ་ལ་སྦྱིན་པ་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ལས་བླངས་ནས་ཚུལ་འཆལ་ལ་སྦྱིན་པ་ནི་དད་པས་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་ཆུད་གཟོན་པ་ཡིན་ན་ཞེས་སྦྱོར་རོ། །དེ་དག་ཀྱང་དཔེ་ཙམ་དུ་ཟད་དེ། མཆོག་ལས་བླངས་པ་མཆོག་མ་ཡིན་པ་ལ་སྦྱིན་པ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །བདག་ཉིད་ཚིམ་པར་གྱུར་ཟིན་པས་བསམ་བཞིན་དུ་འཚོ་བར་བྱེད་པ་ཐ་ན་ཁམ་གཅིག་ཡན་ཆད་ལེན་པ་དང་ཟ་བ་ནི་དད་པས་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་ཆུད་གཟོན་པ་ཡིན་ནོ། །དམིགས་བསལ་ནི་ལྟ་བའམ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་མིན་ཀྱང་ཕ་མ་དང་། ཕུ་ནུ་དང་། སྲིང་མོ་དང་། ཉེ་བ་དང་། ནད་པ་དང་། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་འདོད་ 7-497a པ་དང་། སྦྲུམ་མ་དང་། སྙིང་རྗེའི་གནས་ཡིན་པར་ཤེས་རབ་བྱེད་པ་ལས་གསུངས་པ་དག་དང་། གདུལ་བྱ་འདུལ་བ་དང་ཁྱིམ་པ་བསོད་སྙོམས་འདོད་པས་དགེ་སློང་གི་བསོད་སྙོམས་ལ་ལག་གིས་འཛིན་ཅིང་རེག་པ་དང་། ཁྱིམ་པ་ཟན་གྱི་དུས་སུ་གློ་བུར་དུ་འོང་བ་ལ་ནི་དད་པས་བྱིན་པ་དེ་ལས་བགོ་བཤའ་བྱའོ། །ཁམ་གཅིག་ཟ་བ་བོ་རྣམ་པར་མ་བཅད་པར་བཞག་པར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་བསྔོས་ཏེ་བཞག་གོ། ཁམ་ཆད་བཞག་པ་དེ་དུད་འགྲོ་ལ་ཡང་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །བདག་ཉིད་བཟའ་བའི་ཕྱིར་ཉེ་བར་བཞག་པ་ལས་ཟས་ཀྱི་བྱ་བ་མ་རྫོགས་པར་ལྷག་མ་ཟ་བ་ལ་སོགས་ལ་སྦྱིན་པར་མི་བྱའོ། །ཁྱོད་ཁོ་ནས་འདི་བཟའ་བར་བྱའོ་ཞེས་དད་པས་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་ཉིད་ཀྱིས་མགྲོན་དུ་བོས་པའི་ཟས་ལ་ཡང་སྦྱིན་པར་མི་བྱའོ། །ཡང་ཞེས་པ་ནི་རང་གི་ཟས་ཀྱི་བྱ་བ་མ་རྫོགས་པར་སྦྱིན་པར་མི་བྱ་བ་མ་ཟད་ཀྱི། དེ་རྫོགས་ན་ཡང་སྦྱིན་བར་མི་བྱ་བའོ། །ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་འོག་གཞི་ནི་ལྷག་མ་ཟ་བ་རྣམས་ལ་ཅི་བདེར་བྱའོ། །གཙུག་ལག་ཁང་ན་གཉུག་མར་གནས་པ་རྣམས་ལ་གཏོར་མ་སྦྱིན་ནོ། །གཉུག་མར་གནས་པ་དེ་དག་གི་ཟས་ཀྱི་ཆོ་གའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བས་སྔ་དྲོ་ལ་སོགས་པར་རོ། །གཏོར་མ་བཏང་བ་ནི། ཁ་ཅིག་སྔ་དྲོ་སྦྱིན། ཁ་ཅིག་ཕྱི་དྲོ་སྦྱིན་པ་ཡོད་པས་སྔ་དྲོ་ཕྱི་དྲོ་མི་བསྣོ
【現代漢語翻譯】 如果有人辱罵，應當忍受，不要後悔這樣做。對於佛法（chos）和僧伽（dge 'dun），也應如此。從他人處獲得的食物、衣物等，不應拒絕。如果未來能夠獲得更多，就應該佈施剩餘的，這是之前所說的一個例外情況。 圓滿的見地（lta ba phun sum tshogs pa）是指不誹謗因果，這是世俗的正見。圓滿的戒律（tshul khrims phun sum tshogs pa）是指持有別解脫戒（so sor thar pa'i sdom pa）。正如註釋書（Tika）所說，從具有圓滿戒律的施主那裡接受物品，然後佈施給見地退失者或戒律破損者，或者從具有圓滿見地者那裡接受物品，故意佈施給見地退失者，或者從具有圓滿戒律者那裡接受物品，佈施給破戒者，這都是浪費信施（dad pas sbyin par bya ba chud gzon pa）。 這些只是一些例子，從殊勝者處獲得，佈施給不殊勝者，也是如此。如果自己已經滿足，還故意獲取生活所需，哪怕只是一口食物，也是浪費信施。例外情況是，即使對方不具備圓滿的見地或戒律，但如果是父母、兄弟、姐妹、親戚、病人、想要出家者、孕婦或值得憐憫的對象，正如智慧所說。爲了調伏應調伏者，或者爲了滿足乞食的比丘（dge slong），允許用手觸控和接觸比丘的缽，或者對於在用餐時間突然到來的在家眾，應該從信施中分出一部分。一口食物，不要切斷，要完整地保留。 註釋書說：『要將食物供養給一切眾生。』剩餘的食物，也可以佈施給動物。不要爲了自己食用而準備，在用餐未結束前，不要將剩餘的食物佈施給他人。如果有人邀請你，說：『你一個人吃這個吧』，即使是信施，也不應該分給他人。『又』是指，不僅在自己用餐未結束前不能佈施，即使結束了，也不應該佈施。缽的底座上的殘羹剩飯，可以隨意分給他人。寺院（gtsug lag khang）的常住者可以接受朵瑪（gtor ma，祭品）。按照常住者的飲食儀軌，在早晨等時間進行。佈施朵瑪的方式是：有些人早上佈施，有些人下午佈施，所以早晚不要混淆。
【English Translation】 If someone speaks abusively, one should endure it and not regret doing so. The same is said for the Dharma (chos) and the Sangha (dge 'dun). Food, clothing, and other things received from others should not be refused. If one can obtain more in the future, one should give away the excess; this is an exception to what was said earlier. Perfect view (lta ba phun sum tshogs pa) means not denigrating cause and effect; this is the correct worldly view. Perfect discipline (tshul khrims phun sum tshogs pa) means possessing the vows of individual liberation (so sor thar pa'i sdom pa). As the commentary (Tika) says, taking goods from a patron with perfect discipline and giving them to someone with degenerate views or broken vows, or taking from someone with perfect views and intentionally giving to someone with degenerate views, or taking from someone with perfect discipline and giving to someone with broken vows, is wasting the offering of faith (dad pas sbyin par bya ba chud gzon pa). These are just examples; taking from the superior and giving to the inferior is also the same. If one is already satisfied and still intentionally takes what is needed for life, even a single mouthful, it is wasting the offering of faith. The exception is that even if the other person does not have perfect view or discipline, but is a parent, sibling, relative, sick person, someone who wants to ordain, a pregnant woman, or an object of compassion, as wisdom says. To tame those who should be tamed, or to satisfy a begging monk (dge slong), it is permissible to touch and contact the monk's bowl with one's hand, or for a layperson who suddenly arrives at mealtime, a portion should be shared from the offering of faith. A mouthful of food should be left uncut and whole. The commentary says: 'The food should be dedicated to all sentient beings.' The remaining food can also be given to animals. Do not prepare it for one's own consumption; before the meal is finished, do not give the remaining food to others. If someone invites you, saying, 'You eat this alone,' even if it is an offering of faith, it should not be shared with others. 'Also' means that not only should one not give before one's own meal is finished, but even if it is finished, one should not give. The leftovers on the bottom of the bowl can be given freely to others. Those who reside permanently in the monastery (gtsug lag khang) can receive torma (gtor ma, offering cakes). Follow the dietary customs of the permanent residents, such as in the morning. The way to give torma is that some give in the morning, some give in the afternoon, so do not mix morning and afternoon.
ར་བའི་བར་དུ་སྦྱིན་ནོ། །གཙུག་ལག་ཁང་གང་ན་གཉུག་མར་གནས་པའི་མི་མ་ཡིན་ཁ་ཅིག་གི་ཆོ་ག་དང་། མི་མ་ཡིན་ཁ་ཅིག་གི་ཆོ་ག་ཐ་དད་པ་སྟེ། དྲི་དང་། མེ་ཏོག་དང་། བདུག་པ་དང་། གཏོར་མ་ལ་སོགས་པ་ཆོ་ག་ཐ་དད་པ་ཉིད་ཡིན་ན་ཐ་དད་པར་རོ། །གཙུག་ལག་ཁང་གི་སྲུང་མའི་ལྷ་ལ་ཁྱིམ་པས་མཆོད་པ་ཡོད་དེ། ཁྱིམ་པས་མཆོད་པའི་དུས་བཞིན་དུ་མཆོད་ཅིང་གཏོར་མ་ 7-497b སྦྱིན་ནོ། ། ༈ ཟས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་དགག་གནང་དབྱེ། བཞི་པ་ནི། ཨ་མྲའི་རུས་པ་མ་ཆགས་པ་ཉིད་ཀྱི་གནས་སྐབས་སུ་བཟའ་བར་མི་བྱའོ་སྟེ། མ་སྨིན་པ་མི་འཕྲོད་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཅའ་བ་ལྔ་ནི། རྩ་བ་དང་། སྡོང་བུ་དང་། འདབ་མ་དང་། མེ་ཏོག་དང་། འབྲས་བུ་སྟེ་ལྔའོ། །དེ་རྣམས་དང་གཞན་ཡང་བཅའ་བར་བྱ་བ་རྣམས་དང་། བཟའ་བ་ལྔ་ནི། འབྲས་ཆན་དང་། ཟན་དྲོན་དང་། ལྡེ་གུ་དང་། ཤ་དང་། སྣུམ་ཁུར་ཏེ་ལྔའོ། །བསོད་པ་ལྔ་ནི། འོ་མ་དང་། ཞོ་དང་། མར་དང་། ཉ་ཤ་དང་། ཤ་སྐམ་སྟེ་ལྔའོ། །དེ་དག་ནི་མི་རུང་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །གསོ་མ་དང་། ཡུངས་ཀར་དང་། རྩ་བ་དང་། སྡོང་བུ་དང་། འདབ་མ་དང་། མེ་ཏོག་དང་། འབྲས་བུ་ལ་སོགས་པའི་ཐུག་པ་དག་བསྟེན་པར་བྱ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་པར་དོགས་པར་མི་བྱའོ། །བཟའ་བཅའ་དེ་དག་འོ་མས་སྦངས་པར་མ་ཟད། ཐ་ན་ཆུས་ཀྱང་སྦངས་ན་ལུས་ཀྱི་འཚགས་ཏེ་སྟོབས་སུ་འགྱུར་བ་ཉིད་དོ། ། ༈ ཟས་སྣོད་འབྲེལ་བའི་བསླབ་བྱ། ལྔ་པ་ནི། བཏུང་བ་ལ་སོགས་པ་རྐྱལ་པར་བླུགས་པ་ནི་མི་རུང་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་གིས་སྣོད་དུ་ཟན་བཟར་རུང་ངོ་། །སྣོད་ཇི་ལྟར་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། ཤིང་ལས་བྱས་པའི་ཡོལ་གོར་རོ། །ཡོལ་གོར་རྡོ་ལས་བྱས་པར་ཡང་ངོ་སྟེ་ཀར་ཡོལ་ཡང་བསྡུས་སོ། །སྣོད་དེར་སྔོན་ཟས་ཟོས་པར་བྱས་པ་ཡང་ཟས་ཀྱི་སྣོད་བྱར་རུང་ངོ་། །ཟས་ཀྱི་སྣོད་སྔར་བྱས་པ་དེ་ལྕགས་ཀྱི་ལྷུང་བཟེད་ལ་སོགས་པ་བཞིན་བཀྲུས་ཏེའོ། །བཀྲུ་བཤལ་ནི་གནས་པའི་ལས་ཡིན་ནོ། །ཟོས་ནས་ཀྱང་བཀྲུ་བཤལ་བྱ་བ་ནི་གནས་པའི་ལས་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་གིས་གཞན་དང་ལྷན་ཅིག་སྣོད་གཅིག་ཏུ་བཟའ་བར་མི་བྱའོ། །ལམ་དུ་སྣོད་དག་མེད་ན་སྣོད་གཅིག་ཏུ་བཟའ་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་གིས་སུ་དང་སྣོད་གཅིག་ཏུ་བཟའ་རུང་ཞེ་ན། དགེ་སློང་དང་ངོ་། །ལམ་དུ་གཞན་དང་སྣོད་ 7-498a གཅིག་ཏུ་ཟ་བའི་ཚེ་དགེ་སློང་གཞན་གྱིས་ལག་བཏེགས་ན་རང་གིས་ལག་གཞུག་གོ། དགེ་སློང་ལམ་དུ་ཞུགས་པ་ན་ཡང་དགེ་ཚུལ་དང་ནི་སྣོད་གཅིག་ཏུ་མི་བཟའ་སྟེ། གཞུང་འོག་མ་གཡོག་རྣམས་ལ་བཅངས་ཏེ་སྦྱིན་ནོ། །ཞེས་པ་བཞིན་དུ་དགེ་ཚུལ་ལ་བཅངས་ཏེ་ལག་ཏུ་སྦྱིན་ནོ། །ལམ་དུ་སྣོད་གཞན་མེད་པའི་ཚེ་རྐྱེན་དབང་གིས་དགེ་ཚུལ་ལ་འཚལ་མ་སོགས་སུ་སྦྱིན་པའི་རྐྱེན་དང་མི་ལྡན་ན་དགེ་སློང་གིས་དགེ་ཚུལ་དང་ཡང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་སྣོད་གཅ
【現代漢語翻譯】 在房屋之間佈施。無論哪個寺院，如果常住其中的非人（指天龍八部等）的儀式，以及不同非人的儀式各不相同，例如供奉的香、花、焚香和朵瑪（torma，梵文：bali，供品）等儀式各不相同，那就按照不同的方式進行。 寺院的護法神，居士可以供養。居士應按照供養的時間進行供養，並佈施朵瑪。 第四，關於食物種類的禁與不禁： 在芒果的核尚未形成的時候，不應該食用，因為未成熟的芒果對身體不好。 五種菜蔬是：根、莖、葉、花、果實。這五種以及其他可以作為菜蔬的食物。 五種食物是：米飯、熱粥、糌粑、肉和油餅。這五種食物。 五種滋補品是：牛奶、酸奶、酥油、魚肉和乾肉。這些都不是不適宜的食物。 對於用穀物、芥菜籽、根、莖、葉、花、果實等熬製的湯，不應懷疑是否可以食用。這些食物不僅可以用牛奶浸泡，甚至用水浸泡也能滋養身體，增加力量。 第五，關於餐具使用的戒律： 將飲料等液體食物倒入容器中，這本身並沒有什麼不妥。 比丘（bhiksu，佛教出家男眾）可以用缽進食。什麼樣的缽呢？ 註釋中說：『用木頭製成的圓缽。』圓缽也可以用石頭製成，即石缽。 之前用過的食器也可以作為食物的容器。之前用作食物的容器，要像鐵缽等一樣清洗乾淨。 清洗是安住（修行）的功課。進食后也要清洗，這也是安住的功課。 比丘不應與他人共用一個食器。如果在路上沒有其他食器，可以共用一個。 比丘可以和誰共用一個食器呢？可以和比丘共用。 在路上與他人共用食器時，如果其他比丘舉起手，自己也要舉起手。 比丘在路上行走時，也不應與沙彌（sramanera，佛教出家男眾）共用一個食器，應像『將食物分給下屬』那樣，將食物分給沙彌。 就像那樣，將食物分給沙彌。如果在路上沒有其他食器，因緣不具足，無法將食物分給沙彌，那麼比丘也可以和沙彌共用一個食器。
【English Translation】 Offerings are made between houses. In whatever monastery, if the rituals of certain non-humans (referring to nagas, etc.) who dwell there, and the rituals of different non-humans are different, such as the different rituals of incense, flowers, burning incense, and tormas (torma, Sanskrit: bali, offering), then they should be performed differently. The guardian deity of the monastery can be offered to by laypeople. Laypeople should make offerings according to the time of offering and give tormas. Fourth, regarding the prohibition and permission of food types: When the pit of a mango has not yet formed, it should not be eaten, because unripe mangoes are not good for the body. The five vegetables are: root, stem, leaf, flower, and fruit. These five and other things that can be used as vegetables. The five foods are: rice, hot porridge, tsampa, meat, and fried cakes. These five foods. The five tonics are: milk, yogurt, butter, fish, and dried meat. These are not unsuitable foods. For soups made with grains, mustard seeds, roots, stems, leaves, flowers, fruits, etc., one should not doubt whether they can be consumed. These foods can not only be soaked in milk, but even soaking them in water can nourish the body and increase strength. Fifth, regarding the precepts for using tableware: Pouring drinks and other liquid foods into a container is not inherently wrong. A bhiksu (Buddhist monk) can eat from a bowl. What kind of bowl? The commentary says: 'A round bowl made of wood.' A round bowl can also be made of stone, i.e., a stone bowl. A dish that has been used before can also be used as a food container. A container that has been used for food before should be washed like an iron bowl, etc. Washing is the work of abiding (practice). Washing after eating is also the work of abiding. A bhiksu should not eat from the same dish with others. If there are no other dishes on the road, they can share one. With whom can a bhiksu share a dish? He can share with another bhiksu. When sharing a dish with others on the road, if another bhiksu raises his hand, he should also raise his hand. When a bhiksu is walking on the road, he should not share a dish with a sramanera (Buddhist novice monk), but should distribute food to the sramanera like 'distributing food to subordinates'. Just like that, distribute food to the sramanera. If there are no other dishes on the road and the conditions are not sufficient to distribute food to the sramanera, then the bhiksu can also share a dish with the sramanera.
ིག་ཏུ་བཟའོ། །ལམ་དུ་སྣོད་གཞན་མེད་ཀྱང་དགེ་སློང་གིས་གཡོག་རྣམས་དང་སྣོད་གཅིག་ཏུ་བཟའ་བར་མི་བྱའི། གཡོག་རྣམས་ལ་ཟས་བཅངས་ཏེ་སྦྱིན་ནོ། །ཉེ་དུས་བཅུག་པས་སྣོད་གཅིག་ཏུ་བཟའ་བར་ཞུ་ཞེས་གསོལ་ན། ལམ་ཡིན་མིན་ཐམས་ཅད་དུ་དབེན་པའི་ཕྱོགས་སུ་སྣོད་གཅིག་ཏུ་བཟའོ། །ལུང་ལས། ནད་པ་ཞིག་གིས་རྔུལ་གཟན་ལ་བརྟེན་པར་མ་ནུས་ནས་བཀའ་སྩལ་པ། ཕྱོགས་དབེན་པར་བཟའ་བར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །དེའི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། རྔུལ་གཟན་ཙམ་གྱོན་ཀྱང་མི་ནུས་ན་ནད་གཡོག་གིས་དབེན་པར་བཞག་སྟེ་ཟས་སྦྱིན་ནོ་ཞེས་སོ། །དེ་གཉིས་ཀྱིས་རེག་པ་ལས་དགེ་སློང་གིས་ཟས་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་འཇིག་པ་དང་། དགེ་སློང་གིས་ཟས་བྱིན་ལེན་བྱས་པ་དེ་དགེ་ཚུལ་ལམ། ཉེ་དུའི་ཟན་སྐལ་བྱིན་ལེན་མ་བྱས་པ་དང་འདྲེས་པ་བསྲུང་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །འཇིག་པ་དང་འདྲེས་པ་ཇི་ལྟར་བསྲུང་ཞེ་ན། ཟས་དང་བཅས་པའི་ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་བརླབས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ལྷུང་བཟེད་བྱིན་ལེན་བྱས་ཏེ། དགེ་ཚུལ་ལམ་ཉེ་དུ་དེའི་ལག་པ་དག་བསྙལ་དུ་བཅུག་ནས་ཞེས་པ་ནི་ལག་པ་འཁྲུར་བཅུག་ནས་དགེ་སློང་གིས་སྣོད་བཟུང་ནས་བཟའ་བར་བྱའོ། ། ༈ བགོ་བྱ་ཡོད་མེད་བསླབ་བྱ། དྲུག་པ་ནི། མཆིལ་ལྷྭམ་དང་བཅས་བཞིན་དུ་ 7-498b བཟའ་བར་མི་བྱའོ། །ནད་པས་ནི་ལྷྭམ་གཉིས་ཕུད་པའི་སྟེང་དུ་རྐང་པ་གཉིས་གྱིས་མནན་ཏེ་བཟའོ། །སྒྲེན་མོ་དང་གོས་གཅིག་པས་བཟའ་བར་མི་བྱའོ། །ནད་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །ནད་པ་དེ་གཡོག་དག་གིས་སྦྲའམ་གུར་གྱིས་བསྐྱོར་བར་བྱའོ། །ནད་པས་ནུས་ན་རྔུལ་གཟན་ལ་བསྟེན་པར་བྱའོ། །ནད་པས་ནུས་ན་འཁོར་གསུམ་ཁེབས་པའི་མཐར་ཐུག་པའི་ཤམ་ཐབས་བསྟེན་པར་བྱ་སྟེ། །གསང་བའི་ཕྱོགས་ཀྱང་ངོ་། ། ༈ ཟས་སྦྱོར་དངོས་འབྲེལ་བསླབ་བྱ། བདུན་པ་ནི། ཟན་གྱི་ཕྱིར་འདུག་པས་དངོས་པོ་འདི་བྱིན་ཅིག་ཅེའམ། སྤྱི་སྤུངས་འདི་ནས་བྱིན་ཅིག་ཅེས་འབྲིམ་མཁན་ལ་གོ་བར་མི་བྱའོ། །ཟས་ལ་ལོངས་སྤྱོད་པའི་ཚུལ་འདི་ལ་སྦྱོར་བ་དང་དངོས་གཞི་དང་མཇུག་གསུམ་མོ། །དང་པོ་སྦྱོར་བའི་དུས་སུ་ལུས་ཀྱིས་ཚུལ་བཞིན་དུ་འདུག་པ་དང་། ངག་གིས་འདི་ནས་བྱིན་ཅིག་ཅེས་མི་བྱ་བ་དང་། ཡིད་ཀྱིས་འདི་ནི་སྦྱིན་པའོ། །བདག་ནི་ལེན་པའོ་སྙམ་དུ་དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་སྟེ་དེ་བཞིན་དུ་འདུག་པར་བྱའོ། །འདིའམ་འདི་ནས་བྱིན་ཅིག་ཅེས་འབྲིམ་མཁན་ལ་གོ་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དངོས་གཞིའི་དུས་སུ་ལུས་ཀྱིས་ཁམ་ཆེས་པ་ལ་སོགས་པ་སྤང་བ་དང་། ངག་གིས་ཟས་ལ་འཕྱས་འདོགས་པ་ལ་སོགས་པ་སྤང་བར་བྱ་ཞིང་། ཡིད་ཀྱིས་ནི་རྒྱགས་པའི་གཉེན་པོར་བཀྲེས་པའི་ནད་ཞི་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་རྟེན་ལ་ཕན་གདགས་པའི་བསམ་པ་དང་། ཟས་ལ་ཆགས་པའི་གཉེན་པོར་འདུ་ཤེས་བཅུ་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་བསྒོམ་པ་དང་། ལྟུང་
【現代漢語翻譯】 如果路上沒有其他容器，比丘不應與僕人共用一個容器進食。應將食物分給僕人。如果新近被允許（進入僧團的人）請求共用一個容器進食，無論是否在路上，都應在僻靜的地方共用一個容器進食。《律藏》中說：『如果病人無法依靠僧衣，應允許在僻靜的地方進食。』《律藏釋》中說：『如果連僧衣都無法穿戴，應由照顧病人的人在僻靜的地方給予食物。』這兩者（指給予食物和接受食物）避免了比丘給予和接受食物時的破戒，以及比丘給予和接受食物時，與沙彌或新近被允許者未被給予食物份額的食物混合的情況。 如何避免破戒和混合？『加持食物的缽』是指接受缽，讓沙彌或新近被允許者洗手，然後比丘拿著缽進食。 第六，不應穿著鞋子進食。病人可以將雙腳放在脫下的鞋子上進食。不應與裸體者或穿著同樣衣服的人一起進食。病人沒有罪過。病人應由僕人以帳篷或簾子遮擋。如果病人能夠，應依靠僧衣。如果病人能夠，應依靠覆蓋三處的下裙，遮蓋隱秘之處。 第七，爲了食物而坐著，不應告訴施食者『請給我這個』或『請從公共堆里給我這個』。享用食物的方式分為準備、正行和結尾三個部分。首先，在準備階段，身體應如法端坐，口中不應說『請從這裡給我』，心中應憶念『這是佈施，我是接受者』，應如是安住。不應告訴施食者『請給我這個』或『請從這裡給我』。在正行階段，身體應避免吃得過多等行為，口中應避免嘲笑食物等行為，心中應爲了消除飢餓的痛苦，爲了幫助維持戒律的基礎，作為對食物貪戀的對治，修習十想中的任何一種，並觀想墮落。
【English Translation】 If there are no other containers on the road, a bhikshu should not eat from the same container as the servants. Food should be given to the servants. If someone newly admitted (into the sangha) requests to eat from the same container, whether on the road or not, they should eat from the same container in a secluded place. The Vinaya states: 'If a sick person cannot rely on the sanghati (robe), it should be allowed to eat in a secluded place.' The Vinaya commentary states: 'If even the sanghati cannot be worn, the person caring for the sick should give food in a secluded place.' These two (giving and receiving food) avoid the breaking of precepts when a bhikshu gives and receives food, and the mixing of food when a bhikshu gives and receives food with the food portion not given to a shramanera or someone newly admitted. How to avoid breaking precepts and mixing? 'Blessing the food bowl' means receiving the bowl, having the shramanera or newly admitted person wash their hands, and then the bhikshu holding the bowl and eating. Sixth, one should not eat while wearing shoes. A sick person can place their feet on top of the removed shoes and eat. One should not eat with a naked person or someone wearing the same clothes. There is no fault for a sick person. The sick person should be shielded by servants with a tent or curtain. If the sick person is able, they should rely on the sanghati. If the sick person is able, they should rely on the lower garment that covers the three areas, covering the secret parts as well. Seventh, sitting for food, one should not make the server understand, 'Give me this thing,' or 'Give me from this common pile.' The manner of enjoying food has three parts: preparation, main part, and conclusion. First, during the preparation, the body should sit properly, the mouth should not say, 'Give from here,' and the mind should keep in mind, 'This is giving, I am receiving,' and should abide in that way. One should not make the server understand, 'Give this or give from here.' During the main part, the body should avoid eating too much, etc., the mouth should avoid mocking the food, etc., and the mind should, as an antidote to gluttony, pacify the disease of hunger, benefit the basis of morality, as an antidote to attachment to food, meditate on any of the ten perceptions, and contemplate falling.
བ་འབྱུང་བའི་གཉེན་པོར་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བར་བྱ་བའི་དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་སྟེ། བདག་ཉིད་ལ་ནད་པའི་འདུ་ཤེས་དང་ཞེས་པ་དང་། འབྱུང་བ་དང་འདྲ་བ་དང་འགྱུར་བ་དང་ཞེས་པ་དང་། ལྟུང་བའི་སྒོར་འཇུག་པ་ཐམས་ཅད་ལ་དྲན་པས་བསྒྲུབ་ཅེས་ 7-499a གསུང་པས་སོ། །མཇུག་གི་དུས་སུ་ལུས་ཀྱིས་རུང་བའི་ཆུས་ཁ་བཀྲུ་བ་དང་ངག་གིས་སྦྱིན་པའི་ཚིགས་བཅད་གཉིས་འདོན་པ་དང་ཡིད་ཀྱིས་ཟས་སྤང་བ་སྟེ། ཀཱ་རི་ཀཱ་ལས། རུང་བའི་ཆུ་ཡིད་དེའི་འོག་ཏུ། །ཞེས་པ་དང་། སྦྱིན་པའི་ཚིགས་བཅད་གཉིས་ཤིག་བརྗོད། །ཅེས་གསུངས་ཤིང་། ཟོས་ནས་གཙུག་ལག་གི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་གདོན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་སློང་གིས་ཟས་ཟིན་ཅིང་སྤངས་ཏེ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ནད་པས་འཕྲོད་པའི་ཟས་འདིའམ་འདི་ནས་བྱིན་ཅིག་ཅེས་བརྗོད་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །དཔེར་ན་ཕོ་བའི་དྲོད་ཆུང་བས་ཚོས་པ་བྱིན་ཅིག་ཅེས་པ་དང་། དྲོད་ཆེ་བས་རློན་པ་ལྟ་བུ་བྱིན་ཅིག་ཅེས་བརྗོད་པའོ། །བདག་ཉིད་ལ་ནད་པའི་འདུ་ཤེས་དང་། ཟས་ལ་སྨན་གྱི་འདུ་ཤེས་ཉེ་བར་བཞག་སྟེ་བཟའ་བར་བྱའོ། །ཆགས་པའི་གཉེན་པོ་ནི་ཟས་ལ་དྲན་པ་བཅུ་པོ་ཡང་བཞག་སྟེ་བཟའོ། །དྲན་པ་བཅུ་པོ་ཇི་ལྟར་ཉེ་བར་བཞག་ཅེ་ན། ཟས་འདི་མི་གཙང་བ་ལུད་ལ་སོགས་པ་ལས་འབྱུང་བ་དང་། འབྲས་ཆན་ནི་སྲིན་བུ་དང་འདྲ་ཞིང་། ཕྱེ་ནི་རུས་ཕྱེ་དང་འདྲ་བ་དང་། ཟས་ཟོས་ནས་བད་ཀན་དང་། སྣབས་དང་། རྣག་ཁྲག་ལ་སོགས་པར་འགྱུར་བ་དང་། ཟས་ཀྱི་ཕྱིར་ཕྱིར་རྒོལ་བ་རྣམས་དང་འབྲེལ་བ་སྟེ། ཟས་གྱི་ཕྱིར་མ་དང་བུ་འཐབ་པར་བྱེད་པ་ལ་སོགས་པ་ཉིད་དང་། ཟས་ནི་བཤང་གཅི་ལ་སོགས་པ་ཤིན་ཏུ་སྨད་པ་དག་དང་རྒྱུ་མཐུན་པ་དང་། རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་བར་འབྱུང་བའི་རྣམ་པ་ཞིང་ལ་སོགས་པ་ལ་བརྟེན་ཏེ་ཟས་འབྱུང་ལ། ཟས་ལ་བརྟེན་ཏེ་སྲེད་པ་ལ་སོགས་པ་ཉོན་མོངས་འབྱུང་བ་དང་། ཟས་དེ་བརྩལ་བ་ཚེགས་ཆེན་བསྒྲུབ་དགོས་པ་དང་། ཟས་འདི་བྱིན་ལེན་དང་གཡོས་ལ་སོགས་པ་གཞན་ལ་རག་ལས་པ་ཉིད་དང་། ཟས་ལོག་པར་ཞུན་རིམས་ལ་ 7-499b སོགས་པའི་ནད་དང་བཅས་པ་ཉིད་དང་། ཟས་དེ་ཆ་རྣམ་པ་བཞི་པོ་སོ་སོར་འགྲོ་བར་འགྱུར་ཏེ། ཟས་ཀྱི་ཆ་གཅིག་ནི་ལུས་ཀྱི་མེས་བསྲེགས། ཆ་གཉིས་པ་ནི་བཤང་གཅིར་འགྱུར། ཆ་གསུམ་པ་ནི་སྲིན་བུ་རྣམས་ཀྱིས་ཟ། ཆ་བཞི་པ་ནི་ལུས་བརྟས་པའི་རྐྱེན་དུ་འགྱུར་པ་ཉིད་དེ་བཅུ་པོ་དེ་དག་གིས་ཟས་ལ་མི་མཐུན་པ་ཉིད་དུ་དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པར་བྱའོ། །དྲན་པ་ཉེ་བར་གནས་པས་བཟའ་བར་བྱའོ། །སེམས་རྣམ་པར་མ་གཡེངས་པས་བཟའ་བར་བྱའོ། །ཤེས་བཞིན་གྱི་སྒྲ་བསྐྱུངས་ཤིང་བཟའོ། །སྒྲ་དེ་མི་བྱ་བར་བཟའོ། །སྒྲ་མི་དབྱུང་བར་ཐུག་པ་དག་བཏུང་ངོ་། །སྒྲ་ཁྲུམ་ཁྲུམ་མི་བྱ་བར་རོ། །ཟས་ལྡད་པ་ན་སྒྲ་དབྱུང་བ་དག་ཆུ་ལ་སོགས་པས་སྙ
【現代漢語翻譯】 爲了對抗貪慾，應當保持正念，避免墮落。正如經文所說：'對自己要有病人的意識'，'（食物的）產生、變化和衰敗'，以及'用正念來守護所有墮落的入口'。 在結束時，用身體允許的清水漱口，用語言誦讀兩段佈施的偈頌，用心捨棄食物。《迦里迦》中說：'在清水之後'，以及'說兩段佈施的偈頌'。經文中還說：'吃完后誦讀經文的偈頌'。《律藏·分別》中說：'比丘吃完食物並捨棄后'。因此，病人說'請給我這種或那種適合我的食物'，是沒有罪過的。例如，胃寒的人說'請給我熟食'，胃熱的人說'請給我濕潤的食物'。 對自己要有病人的意識，對食物要有藥物的意識，並以此來食用。爲了對抗貪慾，還要對食物保持十種正念。如何保持這十種正念呢？這種食物是不潔凈的，來源於糞便等；米飯像蟲子；麵粉像骨粉；食物吃下去後會變成痰、鼻涕、膿血等；爲了食物而爭鬥，例如父母爲了食物而爭吵；食物與糞便等極其令人厭惡的東西有共同的來源；食物依賴於因緣，依賴於田地等而產生，依賴於食物而產生貪慾等煩惱；獲得食物需要付出巨大的努力；這種食物依賴於他人的給予和烹飪等；這種食物與發燒等疾病有關；這種食物最終會分解成四個部分：一部分被身體的火燒掉，第二部分變成大小便，第三部分被蟲子吃掉，第四部分成為滋養身體的原因。因此，要用這十種方式來對食物保持不悅意的正念。要以正念來食用，不要心神散亂，要減少聲音，不要發出聲音，喝湯時不要發出聲音，不要發出咀嚼的聲音。咀嚼食物時發出的聲音要用水等來掩蓋。
【English Translation】 To counteract attachment, one should maintain mindfulness to avoid falling into transgression. As the scriptures say, 'Have the awareness of being a patient towards oneself,' 'the arising, changing, and decaying (of food),' and 'guard all entrances to transgression with mindfulness.' At the end, rinse the mouth with water that the body allows, recite two verses of giving with the mouth, and abandon the food with the mind. The Karika says, 'After the permissible water,' and 'recite two verses of giving.' The scriptures also say, 'After eating, recite the verses of the scriptures.' The Vinaya-vibhanga says, 'After the bhikshu has eaten and abandoned the food.' Therefore, there is no fault in a sick person saying, 'Please give me this or that food that is suitable for me.' For example, someone with a cold stomach says, 'Please give me cooked food,' and someone with a hot stomach says, 'Please give me moist food.' One should have the awareness of being a patient towards oneself and the awareness of food as medicine, and eat accordingly. To counteract attachment, one should also maintain ten kinds of mindfulness towards food. How does one maintain these ten kinds of mindfulness? This food is impure, originating from feces, etc.; rice is like worms; flour is like bone powder; after eating, food turns into phlegm, snot, pus, blood, etc.; there is conflict for the sake of food, such as parents fighting for food; food has a common origin with extremely disgusting things like feces; food depends on conditions, arising from reliance on fields, etc., and attachment and other afflictions arise from reliance on food; obtaining food requires great effort; this food depends on the giving and cooking of others; this food is associated with diseases such as fever; this food will eventually decompose into four parts: one part is burned by the body's fire, the second part becomes urine and feces, the third part is eaten by worms, and the fourth part becomes the cause of nourishing the body. Therefore, one should maintain an attitude of displeasure towards food with these ten aspects. One should eat with mindfulness, without mental distraction, reduce noise, do not make noise, do not make noise when drinking soup, and do not make chewing sounds. The sounds made when chewing food should be covered with water, etc.
ི་བར་བྱའོ། །ཟ་བ་དེའི་དོན་དུ་རོལ་མོ་བྱེད་དུ་མི་གཞུག་གོ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཁང་པའི་དུས་སྟོན་དང་མཆོད་རྟེན་ལ་རོལ་མོ་བྱེད་དུ་བཅུག་པ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །ཆོས་བཤད་པ་དང་ཡོན་བཤད་བྱེད་པ་ཉིད་ན་བཟའ་བར་མི་བྱའོ། །ཡོན་བཤད་པ་དེ་སོ་སོར་རིག་པར་བྱའོ། །དགེ་སློང་རྣམས་སྔར་གདུགས་ཚོད་གསོལ་ཟིན་ནས་ཡོན་བཤད་བྱེད་པ་ན་དགེ་སློང་འགའ་ཕྱིས་འོང་སྟེ། ཡོན་འཆད་ཀྱི་བར་དུ་མ་ཟོས་ན་ཕྱིས་འོང་སྟེ་དྲོ་ཡོལ་བར་འགྱུར་བ་ལྟ་བུ་དུས་ལས་ཡོལ་བར་གྱུར་ན་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་གཉིས་སམ་གསུམ་བཤད་པ་བྱེད་ཀྱི་བར་དུ་བཟའ་བར་མི་བྱའོ། ། ༈ ཟོས་ནས་རྗེས་སྒྲུབ་བསླབ་བྱ། བརྒྱད་པ་ནི། ཟན་ཟོས་ནས་གཙུག་ལག་གི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་གདོན་ནོ། །ཟོས་ནས་མགྲོན་དུ་འབོད་པ་པོ་སྦྱིན་བདག་ལ་ཡོན་བཤད་པ་དང་ཆོས་བཤད་པར་བྱའོ། །དགེ་སློང་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཟོས་ཟིན་པ་ཉིད་དུ་ངེས་པར་ཤེས་ནས་ཡོན་བཤད་དང་ཆོས་བཤད་བྱའོ། །ཇི་ལྟར་ཤེས་པར་བྱ་ཞེ་ན། ཀུན་ཏུ་ལྟ་བས་སོ། །དགེ་སློང་དུ་མ་ཉིད་ཡིན་ན་གྲལ་གྱི་དང་པོས་ཡོན་བཤད་དང་ཆོས་བཤད་བྱའོ། །གྲལ་གྱི་དང་པོས་ 7-500a མི་ནུས་ན་ནུས་པ་གཞན་ལ་བཅོལ་ལོ། །གལ་ཏེ་ཡོན་དང་ཆོས་བཤད་པ་མ་བྱས་པར་དགེ་སློང་རྣམས་འགྲོ་བའི་རྐྱེན་བྱུང་ན་ཡོན་འཆད་པར་བྱེད་པ་ལ་འཁོར་ཐ་ན་དགེ་སློང་བཞི་ཡན་ཆད་སྦྱིན་ནོ། །འགྲོ་དགོས་པའི་རྐྱེན་བྱུང་ན་གང་གི་འཁོར་དུ་བདག་ཉིད་བྱིན་པ་ཡོན་འཆད་པ་པོ་དེ་ལ་ཞུས་ཏེ་འཁོར་དེ་དེ་ནས་འགྲོ་བར་བྱའོ། །ཡོན་འཆད་པ་ན་ཀླུ་རྒྱལ་དགའ་བོ་དང་ཉེ་དགའ་དག་གི་མིང་སྨོས་པར་བྱའོ། ། ༈ ཟས་ཀྱི་རྒྱུ་མཐུན་ཟག་འདོར། གསུམ་པ་ནི། དགེ་སློང་བ་ལང་བདག་ལྟ་བུ་མིད་པ་གཉིས་པས་དུས་མ་ཡིན་པའི་ཚེ་སྒྲེག་པ་དག་བྱུང་ན་དང་པོར་གཉིས་སམ་གསུམ་ཕྱིར་བོར་ཏེ་ཁ་བཀྲུས་ནས་སྒྲེག་པ་ཕྱི་མ་མིད་པར་བྱའོ། །སྒྲེག་པ་དེ་ནི་ཟས་མ་ཡིན་པ་མ་ཡིན་ནོ། །སྒྲེག་པ་དེ་ཟས་ཡིན་པ་དེའི་ཕྱིར་མིད་པ་གཉིས་པ་ཅན་ལས་གཞན་གྱི་ནི་དུས་མ་ཡིན་པ་དང་། སྤངས་པའི་ཚེ་སྒྲེག་པ་བྱུང་ན་ཐམས་ཅད་ཕྱིར་བོར་ཏེ་ཁ་བཀྲུ་བར་བྱའོ། །མཆིལ་མའི་སྣོད་ལ་སོགས་པ་མ་བཤམས་པའི་ས་ཕྱོགས་སུ་མཆིལ་མ་དོར་བར་མི་བྱའོ། །བྱི་དོར་བྱས་པ་ཡང་མཆིལ་མ་དོར་བར་མི་བྱའོ། །སོས་ལྕེ་བཙིར་ཏེ་མཆིལ་མ་དོར་བར་མི་བྱའོ། །མཆིལ་མ་དོར་བ་དེ་དང་དེའི་སྒྲ་དཀོན་མཆོག་དང་བླ་མའི་དྲུང་དུ་མི་བྱའོ། །གཞན་ཟས་ཟ་བའི་དྲུང་དུ་ཡང་མི་བྱའོ། །དཀོན་མཆོག་དང་བླ་མ་དང་ཟས་ཟ་བ་གསུམ་བསྟན་ཟིན་པའི་ལྷག་མའི་དགེ་སློང་དང་ཁྱིམ་པ་ལ་སོགས་པ་གཞན་གྱི་དྲུང་དུ་དེ་དང་དེའི་སྒྲ་ཡང་དང་ཡང་མི་བྱའོ། །མཆིལ་མ་དོར་བ་དེ་དང་དེའི་སྒྲ་བྱ་བ་བཀག་པ་དེ་བསྲུང་བར་མི་ནུས་ན་གཞན་དུ་འགྲོ་བར་བྱའོ། །སྤྱིར་ན་གཞན་ལ་མི་
【現代漢語翻譯】 不應爲了進食的緣故而演奏音樂。在註釋中說：'在房屋的節日和佛塔處允許演奏音樂，這沒有墮落。'在講解佛法和功德時，不應穿鞋。對於功德的講解，應分別理解。比丘們在早晨用齋后講解功德時，有些比丘後來才來，如果在講解功德結束前不吃，那麼後來的人會因為時間太晚而錯過用餐時間，如果時間已經過了，那麼在講解兩三頌偈之前不應進食。 第八，食后應行之事： 吃完飯後，應唸誦寺院的偈頌。吃完飯後，應為邀請者（施主）講解功德和佛法。所有比丘都吃完后，應確定無疑地知道，然後講解功德和佛法。如何知道呢？通過四處觀察。如果有許多比丘，那麼資歷最長的比丘應講解功德和佛法。如果資歷最長的比丘不能，那麼應委託給有能力的人。如果未講解功德和佛法，比丘們就發生了不得不離開的情況，那麼至少應給予講解功德者四個隨從。如果發生了必須離開的情況，那麼應告知將自己作為隨從給予的功德講解者，然後隨從才能離開。在講解功德時，應提及龍王難陀（梵文：Nanda，喜悅）和近難陀（梵文：Upananda，近喜悅）的名字。 第三，食物的同類雜染之捨棄： 如果像牛一樣有第二個食道的比丘，在非時出現噯氣，那麼首先應吐出兩三次，漱口后，再吞下後來的噯氣。那噯氣不是非食物。因為那噯氣是食物，所以對於有第二個食道的人來說，如果在非時或捨棄時出現噯氣，那麼應全部吐出並漱口。不應在沒有準備痰盂等容器的地方吐痰。即使是打掃乾淨的地方，也不應吐痰。不應捲起舌頭吐痰。不應在佛、法、僧三寶和上師面前發出吐痰的聲音。也不應在他人進食時這樣做。已經說明了三寶、上師和進食，對於剩下的比丘和在家眾等其他人，也不應再三發出那種聲音。如果不能遵守禁止發出吐痰的聲音，那麼應離開。總的來說，不應給他人帶來不悅。
【English Translation】 One should not play music for the sake of eating. The commentary says: 'There is no transgression in allowing music to be played at house festivals and stupas.' One should not wear shoes while teaching the Dharma and merit. The explanation of merit should be understood separately. When monks are explaining merit after having had their morning meal, if some monks arrive late, they should not eat until the explanation of merit is finished, otherwise they will be late and miss the mealtime. If the time has already passed, they should not eat until two or three verses have been recited. Eighth, what to do after eating: After eating, one should recite the verses of the monastery. After eating, one should explain merit and Dharma to the host (donor). After all the monks have finished eating, one should be certain and know that, and then explain merit and Dharma. How to know? By looking around. If there are many monks, then the most senior monk should explain merit and Dharma. If the most senior monk is unable, then it should be entrusted to someone who is capable. If the explanation of merit and Dharma has not been done and the monks have a reason to leave, then at least four attendants should be given to the one explaining merit. If there is a reason to leave, then the one who has given himself as an attendant should inform the one explaining merit, and then the attendant can leave. When explaining merit, the names of the Dragon King Nanda (梵文：Nanda，喜悅) and Upananda (梵文：Upananda，近喜悅) should be mentioned. Third, the abandonment of similar defilements of food: If a monk with a second esophagus, like a cow, burps at an inappropriate time, then he should first spit out two or three times, rinse his mouth, and then swallow the later burps. That burp is not non-food. Because that burp is food, for someone with a second esophagus, if a burp occurs at an inappropriate time or when abandoning, then all should be spit out and the mouth rinsed. One should not spit in a place where there is no spittoon or other container prepared. One should not spit even in a cleaned place. One should not curl the tongue and spit. One should not make the sound of spitting in front of the Triple Gem (Buddha, Dharma, Sangha) and the Guru. One should also not do this when others are eating. Having explained the Triple Gem, the Guru, and eating, one should not repeatedly make that sound in front of the remaining monks and laypeople, etc. If one cannot keep the prohibition against making the sound of spitting, then one should leave. In general, one should not cause displeasure to others.
བདེ་བ་མི་བྱའོ། །བྱེ་བྲག་ངུར་སྒྲ་ཅན་གྱིས་ཉལ་བར་མི་བྱའོ། །ངུར་སྒྲ་ཅན་དེས་བཅག་པའམ་གཞན་དུ་འགྲོ་བར་བྱའོ། །མཆིལ་མ་དེའི་སྣོད་ནི་གླང་པོ་ཆེའི་རྨིག་མཐིལ་ལྟ་བུའམ་བརྩེགས་མའོ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ལྕགས་སྒྱེད་ 7-500b ཀྱི་སྟེང་དུ་ཆོལ་ཟངས་བཞག་པའོ་ཞེས་སོ། །མཆིལ་མའི་སྣོད་དེ་ཉེ་བར་བཞག་པར་བྱའོ། །མཆིལ་མའི་སྣོད་དེར་སོ་ཕག་གི་ཕྱེ་མའམ། བྱེ་མའམ་ཐལ་བ་དག་གི་ཅལ་བླུགས་སོ། །མཆིལ་མའི་སྣོད་དེའི་སྦྲང་བུ་དག་བསྐྲད་པ་ནི་གཉེན་པོ་ཡིན་ནོ། །སྣོད་དེར་དྲི་ང་བར་མི་འགྱུར་བ་དང་། སྲོག་ཆགས་འབྱུང་བར་མི་འགྱུར་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དུས་དུས་སུ་བཀྲུ་བ་དང་བསྐམ་པར་བྱའོ། །མཆིལ་སྣོད་བཀྲུ་སྐམ་དེའི་དུས་ཀྱི་ཆེད་དུ་མཆིལ་སྣོད་ཐེབ་གཞན་ཉེ་བར་བཞག་གོ། མི་བྲེལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གཙུག་ལག་ཁང་གི་གྲྭའི་ཀ་བ་བཞི་པོ་དག་གི་ངོས་སུ་ཡང་མཆིལ་མའི་སྣོད་དག་བཞག་པར་བྱའོ། །རླུང་གི་ལས་འཕྱེན་སྒྲ་དང་བཅས་པར་མི་བྱའོ། །དཀོན་མཆོག་དང་བླ་མའི་མདུན་དུ་སྒྲ་མེད་པར་ཡང་མི་བཏང་ངོ་། །དཀོན་མཆོག་དང་བླ་མ་ལས་གཞན་གྱི་དྲུང་དུ་ཡང་དང་ཡང་དུ་མི་བཏང་ངོ་། །ཤིང་ལྗོན་པའི་དྲུང་དུ་བཤང་བ་དང་གཅི་བ་དག་མི་བྱའོ། །ནགས་མཐུག་པོས་ཁྱབ་པའི་དགོན་པར་ཤིང་ལྗོན་པ་དེ་དག་གིས་ཁྱབ་ཅིང་། ཤིང་དྲུང་ལས་གཞན་དུ་བྱ་བའི་སྐབས་མེད་པ་ཉིད་ཡིན་ན་མ་གཏོགས་སོ། །ཚེར་མ་ཅན་གྱི་དྲུང་དུ་ཡང་མ་གཏོགས་ཏེ་དེར་སྐྱེ་བོ་དག་མི་འདུ་བའི་ཕྱིར་རོ། །བཤང་བའི་སྐྱབས་བྱའོ། །གང་དུ་ན་གལ་ཏེ་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་ན་ནུབ་བམ་བྱང་གི་ངོས་སུའོ་སྟེ། གཙུག་ལག་ཁང་གི་རྒྱབ་བམ་གཡོན་གྱི་ངོས་སུ་ཞེས་པ་སྟེ། མདུན་རྒྱབ་གཉིས་ནི་རྒྱབ་ཀྱི་ཕྱོགས་དམན་ཞིང་གཡས་གཡོན་གཉིས་ཀྱང་གཡོན་གྱི་ཕྱོགས་དམན་པས་ཕྱོགས་ནི་དམན་ཤོས་གང་ཡིན་དེ་གཉིས་སུ་བྱ་བ་དམན་པའི་སྐྱབས་དེ་བྱ་བར་གསུངས་ཞེས་སོ། །གསོང་ལྡོང་ནི་ཁུང་ལ་གཏོར་ཁུང་གི་ཝ་བཙུགས་པའམ། ཕུགས་རྡུགས་གཏོར་ཁུང་གི་ཝ་མ་བཙུགས་པར་ཁུང་ཉི་ཚེ་བསྐོས་པ་སྟེ་ཆབ་ཁུང་དེ་གཉིས་གང་རུང་བྱའོ། །ཡང་ཐོག་ན་ཆབ་ཁུང་ 7-501a བཏོག་ན་ནི་འོག་ཏུ་ཤིང་ཚེར་མ་ཅན་དག་བསྐྱེད་པར་བྱའོ། །ཆབ་ཁུང་གི་ནང་གི་ས་གཞིའི་སྟེང་དུ་བུ་གུའི་ཉེན་ཀོར་དུ་རྐང་རྟེན་དག་གཞུག་གོ། དེང་སང་མདོ་རྩ་བའི་དཔེ་རྣམས་ལས་རིལ་བ་སྤྱི་བླུགས་བཞག་པར་བྱའོ་ཞེས་སྣང་ཡང་། རིལ་བ་སྤྱི་བླུགས་བཞག་པར་བྱའོ་ཞེས་ལུང་དང་མདོ་རྩ་བའི་འགྲེལ་པ་གསུམ་ཆར་དང་ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པ་ལས་བཤད་དོ། །ཆབ་ཁུང་སའི་སྒོ་བསྣོལ་མར་གཏོད་དོ། །སྒོ་གླེགས་གཞུག་གོ། ཡང་མིག་དང་སྒོ་གཏན་དག་ཀྱང་གཞུག་གོ། ཆབ་ཁུང་ནང་དུ་གཞུག་པར་འདོད་པས་སྒྲ་བྱའོ། །ཆབ་ཁུང་དེར་ཞུགས་ཟིན་པས་ཀྱང་ཐོས་ནའོ། །ཆབ་ཁུང་སར་གོས་ལེགས་པར་
【現代漢語翻譯】 不應安樂而臥。不應發出鼾聲而臥。應停止鼾聲，或到別處去。痰盂應如象足底或堆疊狀。ཊཱི་ཀ་（ṭīkā，註釋）中說：『在鐵架上放置銅盆。』痰盂應放置在近處。痰盂中應裝入磚粉、沙或灰燼。驅趕痰盂中的蒼蠅是必要的。爲了不使痰盂發出臭味，不滋生生物，應時常清洗和晾乾。爲了清洗和晾乾痰盂，應在附近放置另一個痰盂。爲了不忙亂，寺院僧房的四根柱子旁也應放置痰盂。不應發出帶聲音的風聲（指放屁）。在三寶（དཀོན་མཆོག，ratna，寶）和上師面前也不應發出聲音。在三寶和上師之外的人面前也不應頻繁放屁。不應在樹木旁大小便。如果是在樹木茂密的寺院中，被樹木覆蓋，且除了樹旁沒有其他地方可去，則可以。在帶刺的樹旁也可以，因為那裡人們不會聚集。應有大小便的遮蔽處。如果在寺院中，應在西面或北面，即寺院的後面或左面。因為前後相比後面較差，左右相比左面較差，所以應在最差的方向設定大小便的遮蔽處。廁所是挖坑后插入陶管，或不插入陶管只挖坑，這兩種都可以。如果在樓上設定廁所，下面應種植帶刺的樹木。在廁所內的地面上，應在便坑周圍設定腳踏。現在大多數根本律的範本中都寫著『應放置公共便壺』，但律和根本律的三個註釋以及其他小注釋中都說應放置公共便壺。廁所的門應交叉設定。應安裝門閂。還應安裝眼睛和門閂。想要進入廁所的人應發出聲音。已經進入廁所的人如果聽到聲音也應迴應。在廁所里應整理好衣服。 不應安樂而臥。不應發出鼾聲而臥。應停止鼾聲，或到別處去。痰盂應如象足底或堆疊狀。ཊཱི་ཀ་（ṭīkā，註釋）中說：『在鐵架上放置銅盆。』痰盂應放置在近處。痰盂中應裝入磚粉、沙或灰燼。驅趕痰盂中的蒼蠅是必要的。爲了不使痰盂發出臭味，不滋生生物，應時常清洗和晾乾。爲了清洗和晾乾痰盂，應在附近放置另一個痰盂。爲了不忙亂，寺院僧房的四根柱子旁也應放置痰盂。不應發出帶聲音的風聲（指放屁）。在三寶（དཀོན་མཆོག，ratna，寶）和上師面前也不應發出聲音。在三寶和上師之外的人面前也不應頻繁放屁。不應在樹木旁大小便。如果是在樹木茂密的寺院中，被樹木覆蓋，且除了樹旁沒有其他地方可去，則可以。在帶刺的樹旁也可以，因為那裡人們不會聚集。應有大小便的遮蔽處。如果在寺院中，應在西面或北面，即寺院的後面或左面。因為前後相比後面較差，左右相比左面較差，所以應在最差的方向設定大小便的遮蔽處。廁所是挖坑后插入陶管，或不插入陶管只挖坑，這兩種都可以。如果在樓上設定廁所，下面應種植帶刺的樹木。在廁所內的地面上，應在便坑周圍設定腳踏。現在大多數根本律的範本中都寫著『應放置公共便壺』，但律和根本律的三個註釋以及其他小注釋中都說應放置公共便壺。廁所的門應交叉設定。應安裝門閂。還應安裝眼睛和門閂。想要進入廁所的人應發出聲音。已經進入廁所的人如果聽到聲音也應迴應。在廁所里應整理好衣服。
【English Translation】 One should not lie down comfortably. One should not lie down making snoring sounds. One should stop snoring or go elsewhere. The spittoon should be like the bottom of an elephant's foot or stacked. ṭīkā (commentary) says: 'Place a copper basin on an iron stand.' The spittoon should be placed nearby. The spittoon should be filled with brick powder, sand, or ashes. It is necessary to drive away the flies from the spittoon. In order to prevent the spittoon from smelling bad and breeding living beings, it should be washed and dried from time to time. For the purpose of washing and drying the spittoon, another spittoon should be placed nearby. In order not to be rushed, spittoons should also be placed on the sides of the four pillars of the monastery's monks' quarters. One should not make wind sounds (fart) with noise. One should not make sounds in front of the Three Jewels (དཀོན་མཆོག，ratna, jewel) and the guru. One should not fart frequently in front of people other than the Three Jewels and the guru. One should not urinate or defecate near trees. If it is in a monastery densely covered with trees, and there is no other place to go except near the trees, then it is permissible. It is also permissible near thorny trees, because people will not gather there. There should be a shelter for urination and defecation. If it is in a monastery, it should be on the west or north side, that is, behind or to the left of the monastery. Because the back is inferior compared to the front, and the left is inferior compared to the right, the shelter for urination and defecation should be set up in the most inferior direction. The toilet is either a pit with a ceramic pipe inserted, or just a pit without a ceramic pipe. If a toilet is set up upstairs, thorny trees should be planted below. On the floor inside the toilet, footrests should be placed around the pit. Nowadays, most root texts say 'a public urinal should be placed', but the Vinaya and the three commentaries on the root text, as well as other minor commentaries, say that a public urinal should be placed. The door of the toilet should be set up crosswise. A latch should be installed. Eyes and a bolt should also be installed. The person who wants to enter the toilet should make a sound. If the person who has already entered the toilet hears a sound, they should also respond. One should arrange one's clothes properly in the toilet. One should not lie down comfortably. One should not lie down making snoring sounds. One should stop snoring or go elsewhere. The spittoon should be like the bottom of an elephant's foot or stacked. ṭīkā (commentary) says: 'Place a copper basin on an iron stand.' The spittoon should be placed nearby. The spittoon should be filled with brick powder, sand, or ashes. It is necessary to drive away the flies from the spittoon. In order to prevent the spittoon from smelling bad and breeding living beings, it should be washed and dried from time to time. For the purpose of washing and drying the spittoon, another spittoon should be placed nearby. In order not to be rushed, spittoons should also be placed on the sides of the four pillars of the monastery's monks' quarters. One should not make wind sounds (fart) with noise. One should not make sounds in front of the Three Jewels (དཀོན་མཆོག，ratna, jewel) and the guru. One should not fart frequently in front of people other than the Three Jewels and the guru. One should not urinate or defecate near trees. If it is in a monastery densely covered with trees, and there is no other place to go except near the trees, then it is permissible. It is also permissible near thorny trees, because people will not gather there. There should be a shelter for urination and defecation. If it is in a monastery, it should be on the west or north side, that is, behind or to the left of the monastery. Because the back is inferior compared to the front, and the left is inferior compared to the right, the shelter for urination and defecation should be set up in the most inferior direction. The toilet is either a pit with a ceramic pipe inserted, or just a pit without a ceramic pipe. If a toilet is set up upstairs, thorny trees should be planted below. On the floor inside the toilet, footrests should be placed around the pit. Nowadays, most root texts say 'a public urinal should be placed', but the Vinaya and the three commentaries on the root text, as well as other minor commentaries, say that a public urinal should be placed. The door of the toilet should be set up crosswise. A latch should be installed. Eyes and a bolt should also be installed. The person who wants to enter the toilet should make a sound. If the person who has already entered the toilet hears a sound, they should also respond. One should arrange one's clothes properly in the toilet.
བརྫེས་པས་ཤེས་བཞིན་དུ་འཇུག་པར་བྱའོ། །ཁུང་གི་དཀྱིལ་དུ་འདུག་པར་བྱའོ། །རྐང་རྟེན་གཉིས་ལ་བཤད་པས་མི་གོས་པར་ཁད་ཀྱིས་བྱའོ། །རང་ཤུགས་སུ་ནི་འོང་ན་བསྡད་ཅིང་མཐུས་བཙིར་བར་མི་བྱའོ། །ཤུགས་ཀྱིས་འོང་ན་དགག་པར་མི་བྱའོ། །མི་འོང་ན་བསྡད་པ་གཞང་འབྲུམ་གྱི་རྒྱུ་ཡིན་ཅིང་། འོང་ན་དགག་པ་འོར་གྱི་རྒྱུ་ཡིན་པར་སྨན་དཔྱད་ཡན་ལག་བརྒྱད་པ་ལས་བཤད་དོ། །ཆབ་ཁུང་དེ་དང་འབྲེལ་བ་བཤང་བ་བྱ་བའི་དོན་ལས་གཞན་པས་དེའི་དྲུང་དུ་འདུག་པར་མི་བྱའོ། །རྐང་པ་བཀྲུ་བ་དང་འཐོར་འཐུང་བྱ་བ་དག་ཏུ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ་སྟེ། །དེ་དང་འབྲེལ་བའི་དོན་ལས་གཞན་པས་དེ་དག་གི་དྲུང་དུ་འདུག་པར་མི་བྱའོ། །དགེ་སྐོས་ཀྱིས་དགེ་འདུན་གྱི་བཤང་གཅིའི་སྐྱབས་གཉིས་དང་། རྐང་ཁྲུས་ཀྱི་ས་དང་། འཐོར་འཐུང་གི་ས་དག་ཉི་མ་རེ་རེ་ཞིང་ཕྱི་དོར་བྱའོ། །བཤད་པའི་སྐྱབས་དེར་ས་དང་ལོ་མ་བཞག་པ་དགེ་སྐོས་ཀྱིས་ཡང་ངོ་། །ལོ་མ་ནི་ཕྱི་བར་བྱ་བའི་བོང་རྡོག་ལ་སོགས་པ་དག་གི་དཔེ་ཡིན་ནོ། །གཅིན་གཅི་བའི་ཕྱོགས་མ་ཡིན་པར་གཅི་བར་མི་བྱའོ། །དུ་མར་གཅི་བར་མི་བྱའོ། །གཅི་བའི་རྒྱུན་གྱི་ཁུང་རྐོར་གཞུག་གོ། གཅི་བའི་སྐྱབས་བྱའོ། །གང་ན་བྱ་ན་བཤང་བའི་སྐྱབས་དེའི་གློར་རོ། །གཅི་བའི་སྐྱབས་ནི་ཕུགས་རྡུགས་ལ་ཝ་གཞུག་ 7-501b པར་བྱའོ། །གཞན་ནི་བཤང་བའི་སྐྱབས་དང་འདྲའོ། །རྒྱུ་གཟེར་ལ་སོགས་པ་འཁྲུ་བའི་ནད་ཅན་ལ་ནི་ནད་པ་ངལ་བ་སྤང་བའི་ཆེད་དུ་ཁྲིའུའི་བུ་གུ་བྱའོ། །བུ་གུ་ཇི་ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། ཁྲིའུ་ཐག་མ་བརྒྱུས་པ་རྣམས་དབུས་ནས་ཐག་མ་ཕན་ཚུན་དུ་བཤུགས་པས་དབུས་སུ་མཐོང་གདོད་པས་སོ། །བཤུགས་མི་ཐུབ་ན་ཐག་མ་དེ་གཅོད་དོ། །གལ་ཏེ་རྐུབ་རུས་ན་ན་ཐན་ཀོར་དུ་ལོ་མའི་ཆང་བུ་དག་གཞུག་གོ། འཁྲུ་བའི་ཆེད་དུ་གནས་ཁང་ལ་སོགས་པའི་ས་བརྐོ་མི་རུང་བས་ས་བསྣད་པ་བསྲུང་བར་བྱའོ། །ས་བསྣད་བསྲུང་བྱ་དེའི་ཕྱིར་ཁྲིའུའི་བུ་ག་དེའི་འོག་གཞིར་གྱོ་མོ་བཟེད་པར་བྱའོ། །གྱོ་མོ་ཧ་ཅང་མི་མཐོ་བ་བཟང་ངོ་། །གྱོ་མོ་དེ་དྲི་ང་བར་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་དུས་དུས་སུ་བཀྲུ་བ་དང་། བསྐམ་པ་དང་། ཡུངས་མར་གྱིས་བསྐུ་བར་བྱའོ། །བསྐྲུ་བ་སོགས་དེའི་དུས་ཀྱི་ཆེད་དུ་གྱོ་མོའི་ཐེབ་གཞན་བསྒྲུབ་བོ། །གྱོ་མོའི་ཐེབ་གཞན་མ་འབྱོར་ན་གཞི་ཉིད་དུ་ལོ་ཆུན་བཞག་པར་བྱའོ། །བཤང་བ་བྱས་ནས་དེ་བྱེད་པའི་བཤང་བའི་ལམ་ཕྱི་བར་བྱའོ། །ཅི་ཞིག་ཕྱི་ན། རྫས་རྣོན་པོ་དང་རྩྭའི་ཆངས་པ་མ་ཡིན་པས་སོ། །ཕྱི་བ་འདི་ལ་རས་མ་དང་། ལོ་ཆུན་དང་། ལོ་མའི་ཆང་བུ་དང་། ཤིང་དང་། བོང་རྡོག་དག་བཟང་བ་ཉིད་དོ། །ས་གཉིས་ཀྱིས་བཀྲུ་བར་བྱའོ། །ཞེས་པའི་སྐབས་འདིར་འོད་ལྡན་ལས། ཐ་སྙད་པ་ཕྱིའི་གཙང་སྦྲ་དང་། དོན་དམ་པ་ནང་གི་གཙང་སྦྲ་གཉིས་གསུངས་པ་སྟེ། ར
【現代漢語翻譯】 應以觀察入廁（བརྫེས་པས་ཤེས་བཞིན་དུ་འཇུག་པར་བྱའོ། །），坐在坑的中央（ཁུང་གི་དཀྱིལ་དུ་འདུག་པར་བྱའོ། །）。雙腳分開，不要緊貼（རྐང་རྟེན་གཉིས་ལ་བཤད་པས་མི་གོས་པར་ཁད་ཀྱིས་བྱའོ། །）。如果自然而然地想排便，就坐著，不要用力擠壓（རང་ཤུགས་སུ་ནི་འོང་ན་བསྡད་ཅིང་མཐུས་བཙིར་བར་མི་བྱའོ། །）。如果用力才想排便，也不要阻止（ཤུགས་ཀྱིས་འོང་ན་དགག་པར་མི་བྱའོ། །）。如果不想排便而坐著，會導致痔瘡；如果想排便而阻止，會導致便秘，這是《醫典·八支》中所說的（མི་འོང་ན་བསྡད་པ་གཞང་འབྲུམ་གྱི་རྒྱུ་ཡིན་ཅིང་། འོང་ན་དགག་པ་འོར་གྱི་རྒྱུ་ཡིན་པར་སྨན་དཔྱད་ཡན་ལག་བརྒྱད་པ་ལས་བཤད་དོ། །）。 廁所的功能是排便，不應用於其他目的，所以不要在廁所附近做其他事情（ཆབ་ཁུང་དེ་དང་འབྲེལ་བ་བཤང་བ་བྱ་བའི་དོན་ལས་གཞན་པས་དེའི་དྲུང་དུ་འདུག་པར་མི་བྱའོ། །）。洗腳和漱口也是如此，因為這些活動與廁所無關，所以不要在這些地方做其他事情（རྐང་པ་བཀྲུ་བ་དང་འཐོར་འཐུང་བྱ་བ་དག་ཏུ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ་སྟེ། །དེ་དང་འབྲེལ་བའི་དོན་ལས་གཞན་པས་དེ་དག་གི་དྲུང་དུ་འདུག་པར་མི་བྱའོ། །）。 寺院執事（དགེ་སྐོས་）應每天清理僧眾使用的廁所、洗腳處和漱口處（དགེ་སྐོས་ཀྱིས་དགེ་འདུན་གྱི་བཤང་གཅིའི་སྐྱབས་གཉིས་དང་། རྐང་ཁྲུས་ཀྱི་ས་དང་། འཐོར་འཐུང་གི་ས་དག་ཉི་མ་རེ་རེ་ཞིང་ཕྱི་དོར་བྱའོ། །）。執事也要清理廁所里的泥土和樹葉（བཤད་པའི་སྐྱབས་དེར་ས་དང་ལོ་མ་བཞག་པ་དགེ་སྐོས་ཀྱིས་ཡང་ངོ་། །）。樹葉是指需要清理的垃圾等（ལོ་མ་ནི་ཕྱི་བར་བྱ་བའི་བོང་རྡོག་ལ་སོགས་པ་དག་གི་དཔེ་ཡིན་ནོ། །）。 不要在非小便處小便（གཅིན་གཅི་བའི་ཕྱོགས་མ་ཡིན་པར་གཅི་བར་མི་བྱའོ། །），不要隨地小便（དུ་མར་གཅི་བར་མི་བྱའོ། །）。應將尿液排入尿槽（གཅི་བའི་རྒྱུན་གྱི་ཁུང་རྐོར་གཞུག་གོ།）。應設定小便處（གཅི་བའི་སྐྱབས་བྱའོ། །）。如果設定小便處，應在廁所的角落（གང་ན་བྱ་ན་བཤང་བའི་སྐྱབས་དེའི་གློར་རོ། །）。小便處應挖深坑（གཅི་བའི་སྐྱབས་ནི་ཕུགས་རྡུགས་ལ་ཝ་གཞུག་），形狀像狐貍的洞穴（པར་བྱའོ། །）。其他方面與廁所相似（གཞན་ནི་བཤང་བའི་སྐྱབས་དང་འདྲའོ། །）。 對於患有痢疾等疾病的患者，爲了減輕他們的痛苦，應設定坐便器（རྒྱུ་གཟེར་ལ་སོགས་པ་འཁྲུ་བའི་ནད་ཅན་ལ་ནི་ནད་པ་ངལ་བ་སྤང་བའི་ཆེད་དུ་ཁྲིའུའི་བུ་གུ་བྱའོ། །）。如何製作坐便器呢？將沒有穿繩子的矮凳，從中間將繩子交錯穿過，這樣中間就會出現一個洞（བུ་གུ་ཇི་ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། ཁྲིའུ་ཐག་མ་བརྒྱུས་པ་རྣམས་དབུས་ནས་ཐག་མ་ཕན་ཚུན་དུ་བཤུགས་པས་དབུས་སུ་མཐོང་གདོད་པས་སོ། །）。如果無法交錯穿過繩子，就剪斷繩子（བཤུགས་མི་ཐུབ་ན་ཐག་མ་དེ་གཅོད་དོ། །）。如果肛門疼痛，可以在坐便器上墊上樹葉等（གལ་ཏེ་རྐུབ་རུས་ན་ན་ཐན་ཀོར་དུ་ལོ་མའི་ཆང་བུ་དག་གཞུག་གོ།）。爲了腹瀉，不要挖掘房屋等地方的土地，要保護土地（འཁྲུ་བའི་ཆེད་དུ་གནས་ཁང་ལ་སོགས་པའི་ས་བརྐོ་མི་རུང་བས་ས་བསྣད་པ་བསྲུང་བར་བྱའོ། །）。 爲了保護土地，應在坐便器下方放置瓦罐（ས་བསྣད་བསྲུང་བྱ་དེའི་ཕྱིར་ཁྲིའུའི་བུ་ག་དེའི་འོག་གཞིར་གྱོ་མོ་བཟེད་པར་བྱའོ། །）。瓦罐不要太高為好（གྱོ་མོ་ཧ་ཅང་མི་མཐོ་བ་བཟང་ངོ་། །）。爲了防止瓦罐產生異味，要經常清洗、晾乾，並塗抹芥子油（གྱོ་མོ་དེ་དྲི་ང་བར་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་དུས་དུས་སུ་བཀྲུ་བ་དང་། བསྐམ་པ་དང་། ཡུངས་མར་གྱིས་བསྐུ་བར་བྱའོ། །）。爲了方便清洗等，可以準備另一個瓦罐（བསྐྲུ་བ་སོགས་དེའི་དུས་ཀྱི་ཆེད་དུ་གྱོ་མོའི་ཐེབ་གཞན་བསྒྲུབ་བོ། །）。如果沒有另一個瓦罐，可以在地上鋪上樹葉（གྱོ་མོའི་ཐེབ་གཞན་མ་འབྱོར་ན་གཞི་ཉིད་དུ་ལོ་ཆུན་བཞག་པར་བྱའོ། །）。 排便后，要清潔肛門（བཤང་བ་བྱས་ནས་དེ་བྱེད་པའི་བཤང་བའི་ལམ་ཕྱི་བར་བྱའོ། །）。用什麼清潔呢？不要用鋒利的物品或草（ཅི་ཞིག་ཕྱི་ན། རྫས་རྣོན་པོ་དང་རྩྭའི་ཆངས་པ་མ་ཡིན་པས་སོ། །）。最好用布、樹葉、樹葉團、木頭或石頭清潔（ཕྱི་བ་འདི་ལ་རས་མ་དང་། ལོ་ཆུན་དང་། ལོ་མའི་ཆང་བུ་དང་། ཤིང་དང་། བོང་རྡོག་དག་བཟང་བ་ཉིད་དོ། །）。用兩塊泥土清洗（ས་གཉིས་ཀྱིས་བཀྲུ་བར་བྱའོ། །）。 在這一段中，《光明經》（འོད་ལྡན་）中提到了兩種清潔方式：外在的清潔和內在的清潔（ཞེས་པའི་སྐབས་འདིར་འོད་ལྡན་ལས། ཐ་སྙད་པ་ཕྱིའི་གཙང་སྦྲ་དང་། དོན་དམ་པ་ནང་གི་གཙང་སྦྲ་གཉིས་གསུངས་པ་སྟེ། ར）。
【English Translation】 One should enter the toilet mindfully (བརྫེས་པས་ཤེས་བཞིན་དུ་འཇུག་པར་བྱའོ། །), and sit in the center of the pit (ཁུང་གི་དཀྱིལ་དུ་འདུག་པར་བྱའོ། །). Spread the legs apart, not too close (རྐང་རྟེན་གཉིས་ལ་བཤད་པས་མི་གོས་པར་ཁད་ཀྱིས་བྱའོ། །). If the urge to defecate comes naturally, sit and do not force it (རང་ཤུགས་སུ་ནི་འོང་ན་བསྡད་ཅིང་མཐུས་བཙིར་བར་མི་བྱའོ། །). If you have to force it, do not resist (ཤུགས་ཀྱིས་འོང་ན་དགག་པར་མི་བྱའོ། །). Sitting without the urge will cause hemorrhoids; resisting the urge will cause constipation, as stated in the 'Eight Branches of Medicine' (མི་འོང་ན་བསྡད་པ་གཞང་འབྲུམ་གྱི་རྒྱུ་ཡིན་ཅིང་། འོང་ན་དགག་པ་འོར་གྱི་རྒྱུ་ཡིན་པར་སྨན་དཔྱད་ཡན་ལག་བརྒྱད་པ་ལས་བཤད་དོ། །). The toilet is for defecation, not for other purposes, so do not do other things near the toilet (ཆབ་ཁུང་དེ་དང་འབྲེལ་བ་བཤང་བ་བྱ་བའི་དོན་ལས་གཞན་པས་དེའི་དྲུང་དུ་འདུག་པར་མི་བྱའོ། །). The same applies to washing feet and rinsing the mouth, as these activities are not related to the toilet, so do not do other things in these places (རྐང་པ་བཀྲུ་བ་དང་འཐོར་འཐུང་བྱ་བ་དག་ཏུ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ་སྟེ། །དེ་དང་འབྲེལ་བའི་དོན་ལས་གཞན་པས་དེ་དག་གི་དྲུང་དུ་འདུག་པར་མི་བྱའོ། །). The monastery caretaker (དགེ་སྐོས་) should clean the toilets, foot-washing areas, and mouth-rinsing areas used by the Sangha every day (དགེ་སྐོས་ཀྱིས་དགེ་འདུན་གྱི་བཤང་གཅིའི་སྐྱབས་གཉིས་དང་། རྐང་ཁྲུས་ཀྱི་ས་དང་། འཐོར་འཐུང་གི་ས་དག་ཉི་མ་རེ་རེ་ཞིང་ཕྱི་དོར་བྱའོ། །). The caretaker should also clean the soil and leaves in the toilet (བཤད་པའི་སྐྱབས་དེར་ས་དང་ལོ་མ་བཞག་པ་དགེ་སྐོས་ཀྱིས་ཡང་ངོ་། །). Leaves refer to the garbage that needs to be cleaned, etc. (ལོ་མ་ནི་ཕྱི་བར་བྱ་བའི་བོང་རྡོག་ལ་སོགས་པ་དག་གི་དཔེ་ཡིན་ནོ། །). Do not urinate in places other than the designated urination area (གཅིན་གཅི་བའི་ཕྱོགས་མ་ཡིན་པར་གཅི་བར་མི་བྱའོ། །), and do not urinate indiscriminately (དུ་མར་གཅི་བར་མི་བྱའོ། །). Urine should be directed into the urinal (གཅི་བའི་རྒྱུན་གྱི་ཁུང་རྐོར་གཞུག་གོ།). A urination area should be set up (གཅི་བའི་སྐྱབས་བྱའོ། །). If setting up a urination area, it should be in the corner of the toilet (གང་ན་བྱ་ན་བཤང་བའི་སྐྱབས་དེའི་གློར་རོ། །). The urination area should be a deep pit (གཅི་བའི་སྐྱབས་ནི་ཕུགས་རྡུགས་ལ་ཝ་གཞུག་), shaped like a fox's den (པར་བྱའོ། །). Other aspects are similar to the toilet (གཞན་ནི་བཤང་བའི་སྐྱབས་དང་འདྲའོ། །). For patients with dysentery and other diseases, a commode should be set up to alleviate their suffering (རྒྱུ་གཟེར་ལ་སོགས་པ་འཁྲུ་བའི་ནད་ཅན་ལ་ནི་ནད་པ་ངལ་བ་སྤང་བའི་ཆེད་དུ་ཁྲིའུའི་བུ་གུ་བྱའོ། །). How to make a commode? Take a low stool without ropes, and weave the ropes through each other from the middle, so that a hole appears in the middle (བུ་གུ་ཇི་ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། ཁྲིའུ་ཐག་མ་བརྒྱུས་པ་རྣམས་དབུས་ནས་ཐག་མ་ཕན་ཚུན་དུ་བཤུགས་པས་དབུས་སུ་མཐོང་གདོད་པས་སོ། །). If the ropes cannot be woven through, cut them (བཤུགས་མི་ཐུབ་ན་ཐག་མ་དེ་གཅོད་དོ། །). If the anus is painful, leaves etc. can be placed on the commode (གལ་ཏེ་རྐུབ་རུས་ན་ན་ཐན་ཀོར་དུ་ལོ་མའི་ཆང་བུ་དག་གཞུག་གོ།). For diarrhea, do not dig up the ground in houses etc., protect the land (འཁྲུ་བའི་ཆེད་དུ་གནས་ཁང་ལ་སོགས་པའི་ས་བརྐོ་མི་རུང་བས་ས་བསྣད་པ་བསྲུང་བར་བྱའོ། །). To protect the land, a pottery jar should be placed under the hole of the commode (ས་བསྣད་བསྲུང་བྱ་དེའི་ཕྱིར་ཁྲིའུའི་བུ་ག་དེའི་འོག་གཞིར་གྱོ་མོ་བཟེད་པར་བྱའོ། །). It is best if the pottery jar is not too high (གྱོ་མོ་ཧ་ཅང་མི་མཐོ་བ་བཟང་ངོ་། །). To prevent the pottery jar from developing an odor, it should be washed, dried, and smeared with mustard oil regularly (གྱོ་མོ་དེ་དྲི་ང་བར་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་དུས་དུས་སུ་བཀྲུ་བ་དང་། བསྐམ་པ་དང་། ཡུངས་མར་གྱིས་བསྐུ་བར་བྱའོ། །). To facilitate cleaning etc., another pottery jar can be prepared (བསྐྲུ་བ་སོགས་དེའི་དུས་ཀྱི་ཆེད་དུ་གྱོ་མོའི་ཐེབ་གཞན་བསྒྲུབ་བོ། །). If another pottery jar is not available, leaves can be spread on the ground (གྱོ་མོའི་ཐེབ་གཞན་མ་འབྱོར་ན་གཞི་ཉིད་དུ་ལོ་ཆུན་བཞག་པར་བྱའོ། །). After defecating, the anus should be cleaned (བཤང་བ་བྱས་ནས་དེ་བྱེད་པའི་བཤང་བའི་ལམ་ཕྱི་བར་བྱའོ། །). What should be used to clean it? Do not use sharp objects or grass (ཅི་ཞིག་ཕྱི་ན། རྫས་རྣོན་པོ་དང་རྩྭའི་ཆངས་པ་མ་ཡིན་པས་སོ། །). It is best to clean with cloth, leaves, leaf balls, wood, or stones (ཕྱི་བ་འདི་ལ་རས་མ་དང་། ལོ་ཆུན་དང་། ལོ་མའི་ཆང་བུ་དང་། ཤིང་དང་། བོང་རྡོག་དག་བཟང་བ་ཉིད་དོ། །). Wash with two pieces of soil (ས་གཉིས་ཀྱིས་བཀྲུ་བར་བྱའོ། །). In this section, the 'Radiant Sutra' (འོད་ལྡན་) mentions two types of cleanliness: external cleanliness and internal cleanliness (ཞེས་པའི་སྐབས་འདིར་འོད་ལྡན་ལས། ཐ་སྙད་པ་ཕྱིའི་གཙང་སྦྲ་དང་། དོན་དམ་པ་ནང་གི་གཙང་སྦྲ་གཉིས་གསུངས་པ་སྟེ། ར).
ྩ་བ་སུམ་བརྒྱ་པ་ལས། བཅོམ་ལྡན་ནང་གི་གཙང་སྦྲ་གསུངས་པ་ནི་ལུས་ལ་སོགས་པའི་སྡིག་སྤང་གང་ཡིན་པའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ཕྱིས་ནི་ས་ཕུང་གིས་བཀྲུ་བ་དེ་ཇི་ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། བཤང་བ་བྱེད་པའི་སྔ་རོལ་དུ་སྔར་བཞག་པའི་ས་མ་འདྲེས་པ་དག་གིས་ཕྱིས་བཀྲུ་བར་བྱའོ། །འཐོར་འཐུང་བྱ་བའི་ཆེད་དུ་འཐོར་འཐུང་གི་རྐང་རྟེན་དག་ཁྲུས་ཆུའི་ཟེར་མ་དག་གིས་མི་ཉམས་པ་ཉིད་ཀྱིས་དལ་བུ་དལ་བུས་བཀྲུ་བཤལ་བྱའོ། །སའི་ཕུང་པོ་བདུན་པོ་དག་གིས་ལག་པ་གཡོན་པ་བཀྲུའོ། །ས་ཕུང་གཞན་བདུན་གྱིས་ནི་ལག་པ་གཉིས་ཀ་ 7-502a བཀྲུའོ། །དེའི་རྗེས་ལ་ལག་ངར་གཉིས་ཀྱང་བཀྲུའོ། །དེའི་འོག་ཏུ་ཡང་ལག་པ་གཉིས་སས་བཀྲུའོ། །དེའི་རྗེས་ལས་གཞན་གྱིས་རིལ་བ་སྤྱི་བླུགས་བཀྲུའོ། །དེ་ནས་རྐང་པ་གཉིས་བཀྲུའོ། །ལྟོ་འཛག་པས་ནི་འཛག་པ་ཐ་མ་མཐར་ཐུག་པའི་མདུན་རོལ་འཛག་པ་མ་ཆད་པའི་གནས་སྐབས་དག་ཏུ་བཤང་བ་བྱེད་པའི་རྗེས་ལ་རས་མ་ལ་སོགས་པས་ཕྱི་ཙམ་དུ་བྱས་ཏེ་ས་ལ་སོགས་པས་མ་བཀྲུས་པར་འདུག་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། །འཛག་པ་ཆད་པའི་རྗེས་ལ་ནི་སྔར་བཞིན་བཀྲུའོ། །ལྟོ་འཛག་པ་དེ་ལས་གཞན་པས་ནི་ཆུ་ཡོད་ན་འཐོར་འཐུང་མ་བྱས་པར་འདུག་པར་མི་བྱའོ། །སྨན་གྱི་གཞི་ཕྲན་ཚེགས་ལ་སོགས་པའི་སྐབས་སོ།། །།འདིར་སྨྲས་པ།རྨོངས་ཆེན་ཨ་མྲའི་ནགས་ཀླུང་ཉམ་ང་བར། །ལེགས་བཤད་ལ་སྡང་གཅན་གཟན་གཏུམ་པོས་གཏམས། །འདི་ལྟའི་དབུས་སུ་ངེས་འབྱུང་དྲག་པོ་ཡིས། །ལེགས་པར་བདས་པའི་ལྷག་བསམ་རི་དྭགས་གང་། །བག་ཡངས་དོན་མཐུན་རྒྱུ་བའི་རིགས་མིན་ཀྱང་། །ལས་ཀྱི་དབང་གིས་དུས་ཀྱི་ཆད་པས་མནར། །དེ་ལྟ་མོད་ཀྱང་བསྟན་པའི་སྙིང་པོ་ནི། །སེམས་ལ་བཞག་པའི་འགྲོས་ཚུལ་མང་དུ་ཤེས། །ཕྲག་དོག་མཆེ་བའི་ལམ་ནས་རིང་གྲོལ་ཅིང་། །མ་རུངས་གཏུམ་པོར་བློ་གྲོས་བྱམས་བྱས་ཏེ། །བདེ་བའི་དབུགས་འབྱིན་གསུང་རབས་སྒྲོག་བཞིན་པར། །པད་སྔོན་བཞད་པའི་ལྷུན་པོར་ཐར་ཏེ་སོང་། །རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། སྨན་གྱི་གཞིའི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། །། ༈ ཆོ་ག་ཁྱད་འབྲེལ་ལས་ཀྱི་གཞི། གསུམ་པ་ཆོ་ག་ཁྱད་ཅན་ལས་ཀྱི་གཞི་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། (དང་པོ་ལ།)[*] ༈ ལས་ཀྱི་ཆོ་གའི་དགོས་པ། དང་པོ་ལས་ཀྱི་ཆོ་གའི་དགོས་པ་ནི། རང་རང་གི་ལས་འཆགས་ཤིང་དེ་ལ་བརྟེན་ནས་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ལྟ་བུའོ། ། གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་གཉིས་ཏེ། ལས་འཆགས་པ་ལ་དགོས་པ་ཚོགས་པའི་བསྡུས་དོན་དང་། ལས་ཀྱི་ངོ་བོའི་བསྡུས་དོན་ནོ། ། ༈ ལས་འཆགས་པ་ལ་དགོས་པ་ཚོགས་པའི་བསྡུས་དོན། དང་པོ་ལ་ལྔ་སྟེ། གཞིའི་ཡན་ལག་དང་། བསམ་པའི་ཡན་ལག་ 7-502b དང་། ལས་ཀྱི་ཆོ་གའི་ངོ་བོ་དང་། ལས་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་ཚད་དང་། ལས་འཆགས་པའི་དུས་སོ། ། དང་པོ་ལ་
【現代漢語翻譯】 在《三百根本論》中，世尊所說的內在潔凈是指捨棄身等之罪業。之後，如何用土塊清洗呢？在排泄之前，用事先準備好的未被污染的土塊進行清洗。爲了洗凈飲用，用洗澡水的余水輕輕地清洗飲用器具的底座，使其不被損壞。用七塊土清洗左手。再用七塊土清洗雙手。之後，也清洗兩個手肘。之後，再用土清洗雙手。之後，用其他東西清洗所有污垢。然後清洗雙腳。如果腹瀉，在最後一次排泄之前，在排泄未停止的情況下，排泄後用布等擦拭乾凈，不使用土等清洗也沒有罪過。排泄停止后，如前一樣清洗。如果不是腹瀉，有水的情況下，不洗凈飲用器具就不能停留。這是關於藥物基礎等細微之處的情況。 在此說道：在愚昧至極的芒果森林深處，令人恐懼，充滿了憎恨善說的兇猛野獸。在這樣的環境中，憑藉強烈的出離心，精心追逐的善良願望如同獵物。雖然並非自由自在、意義相投的同類，卻因業力的支配而遭受時節的折磨。即便如此，依然深知將佛法精髓銘記於心的多種方式。遠離嫉妒之牙的道路，以智慧慈愛對待兇猛之徒，如同在宣說帶來安樂的經典，綻放的藍色蓮花盛開的山峰上自由自在地離去。 《廣大釋》之《日輪》中，藥物基礎情況的解釋圓滿。 儀軌差別事業之基礎 第三，儀軌差別事業之基礎包括共同之義和詞句之義。 （第一）[*] 事業儀軌之必要 第一，事業儀軌的必要是各自的事業得以成就，並依此生起近圓戒等。 第二，總攝之義有二：成就事業所需的集合之義和事業本體的總攝之義。 成就事業所需的集合之義 第一有五：基礎支分、意樂支分、事業儀軌的本體、體驗事業的程度和事業成就的時間。 第一是
【English Translation】 In the 'Three Hundred Root Verses,' the Blessed One said that inner cleansing is the abandonment of sins of body and so on. Afterwards, how should one cleanse with clods of earth? Before defecating, one should cleanse with previously prepared, unmixed clods of earth. For the purpose of washing for drinking, one should gently wash the base of the drinking vessel with remnants of bathwater, taking care not to damage it. One should wash the left hand with seven clods of earth. Then, one should wash both hands with another seven clods of earth. After that, one should also wash both elbows. After that, one should wash both hands again with earth. After that, one should wash all the dirt with something else. Then, one should wash both feet. If one has diarrhea, before the final excretion, in the state where excretion has not stopped, it is not a fault to wipe oneself with cloth etc. after excretion and remain without washing with earth etc. After the excretion has stopped, one should wash as before. If one does not have diarrhea, one should not remain without washing the drinking vessel if there is water. This is the case regarding minor details such as the basis of medicine. Here it is said: In the terrifying depths of the great ignorant mango forest, filled with fierce beasts that hate good speech, in such a place, a strong renunciation, a well-pursued aspiration like a deer. Although not of the kind that freely wanders and agrees in meaning, tormented by the timing of karma. Even so, one knows many ways of keeping the essence of the teachings in mind. Far freed from the path of jealous fangs, with wisdom and love towards the fierce and cruel, like one reciting scriptures that bring happiness, one has gone freely to the mountain where blooming blue lotuses flourish. From the 'Extensive Commentary,' the 'Circle of the Sun,' the explanation of the situation of the basis of medicine is complete. The Basis of Actions with Special Rituals Third, the basis of actions with special rituals includes the general meaning and the meaning of the words. (First) [*] The Necessity of Ritual Actions First, the necessity of ritual actions is that one's own actions are accomplished, and based on this, vows such as the near-perfect vows arise. Second, the summarized meaning has two parts: the summarized meaning of the collection of necessities for accomplishing actions, and the summarized meaning of the essence of actions. The Summarized Meaning of the Collection of Necessities for Accomplishing Actions First, there are five: the branch of the basis, the branch of intention, the essence of the ritual action, the extent of experiencing the action, and the time of accomplishing the action. The first is
གསུམ་སྟེ། བློས་མཐུན་པར་བྱེད་པ་དགེ་འདུན་གྱི་གཞི་དང་། རྗོད་པར་བྱེད་པ་ལས་མཁན་གྱི་གཞི་དང་། བསྒྲུབ་པར་བྱ་བ་དོན་གྱི་གཞིའོ། ། ༈ བློས་མཐུན་པར་བྱེད་པ་དགེ་འདུན་གྱི་གཞི། དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། གྲངས་ཚང་བ་དང་། ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་དང་། མི་མཐུན་པ་གཉིས་ཀྱིས་མི་མཐུན་པ་མེད་པའོ། ། ༈ གྲངས་ཚང་བ། དང་པོ་ནི། གྲངས་ཚང་གི་བྱེ་བྲག་མི་འདྲ་བ་བཅུ་གཅིག་སྟེ། བཞི་བཅུ་ཉི་ཤུ་དང་ནི་ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས་དང་། །བཅུ་གཉིས་ནས་ནི་བཞི་ཡི་བར་ཏེ་བདུན་མ་གཏོགས། ཞེས་བཟུང་སྟེ། དེ་ཡང་བཞི་བཅུའི་གྲངས་ཚང་དང་། ཉི་ཤུའི་གྲངས་ཚང་ནི་དགེ་སློང་མའི་དབྱུང་བ་དང་། དེ་གཉིས་པའི་དབྱུང་བ་ལ་སྟེ། སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་གཉིས་ལས། གོ་རིམ་བཞིན་དུ་གང་ན་གཉིས་ཀའི་དགེ་སློང་བཞི་བཅུའི་ཚོགས་པ་ཡོད་པ་དེར་དགེ་སློང་མ་དེ་དབྱུང་བར་བྱའོ་ཞེས་པ་དང་། གང་ན་དགེ་སློང་ཉི་ཤུའི་ཚོགས་ཀྱི་དགེ་འདུན་ཡོད་པ་དེར་དགེ་སློང་དེ་དབྱུང་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས་ཀྱི་གྲངས་ཚང་ནི་ཡུལ་དབུས་སུ་བུད་མེད་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་ལ་དགེ་སློང་བཅུ་དང་དགེ་སློང་མ་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་གྲངས་ཚང་བའོ། །བཅུ་གཉིས་ཀྱི་གྲངས་ཚང་བ་ནི་དགེ་སློང་མའི་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྔོན་རོལ་གྱིས་བསྩལ་བའི་སྡོམ་པ་དང་། ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་གཉིས་དང་། འཁོར་དང་འཁོར་མང་ཉེ་བར་འཇོག་པའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་སྟེ་རྣམ་པ་བཞི་ལའོ། །བཅུ་གཅིག་གི་གྲངས་ཚང་བ་ནི་ཡུལ་མཐའ་འཁོབ་ཏུ་བུད་མེད་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ལ་དགེ་སློང་ལྔ་དང་། དགེ་སློང་མ་དྲུག་གི་གྲངས་ཚང་བའོ། །བཅུའི་གྲངས་ཚང་བ་ནི་སྐྱེས་པ་ཡུལ་དབུས་སུ་ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་གས་བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་པ་ལའོ། །དགུའི་གྲངས་ཚང་ནི་དགེ་སློང་མའི་དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་ལ་དགེ་སློང་ལྔ་དང་། དགེ་སློང་མ་བཞིའི་གྲངས་ཚང་བའོ། །བརྒྱད་ཀྱི་གྲངས་ཚང་ 7-503a བ་ནི་དགེ་སློང་མའི་མགུ་བ་སྦྱིན་པ་ལ་སྟེ། དགེ་སློང་བཞི་དང་དགེ་སློང་མ་བཞིའི་གྲངས་ཚང་བའོ། །དྲུག་གི་གྲངས་ཚང་བ་ནི་ཡུལ་མཐའ་འཁོབ་ཏུ་སྔོན་རོལ་གྱི་སྡོམ་པ་གཉིས་དང་། འཁོར་དང་འཁོར་མང་ཉེ་བར་འཇོག་པའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་གཉིས་ཏེ། རྣམ་པ་བཞི་ལ་དགེ་སློང་མ་དྲུག་གི་གྲངས་ཚང་བ་ཊཱི་ཀས་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་བའོ། །ལྔའི་གྲངས་ཚང་ནི་སྐྱེས་པ་ཡུལ་མཐའ་འཁོབ་ཏུ་ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་གས་བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་པ་དང་། དགེ་སློང་གི་དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་ལའོ། །བཞིའི་གྲངས་ཚང་ནི་དེ་དག་མ་གཏོགས་པའི་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་གཞན་ཐམས་ཅད་ལ་སྟེ། ལྷག་མ་དག་གི་ཚེགས་ནི་བཞིའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཁྱད་པར་དུ་ཡང་ཊཱི་ཀ་ལས། དགག་དབྱེ་ལ་ནི་དགག་དབྱེ་བྱེད་པར་གཏོགས་པ་ལྔ་ལ་སོགས་པ་དགེ་འདུན་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་དགག་དབྱེ་ལ་དགེ་སློང་ལྔ་
【現代漢語翻譯】 有三：意樂隨順是僧伽的基礎，陳述是羯磨者的基礎，所作之事是事情的基礎。 意樂隨順是僧伽的基礎。 第一點有三：人數圓滿，適合補充，以及沒有兩種不和。 人數圓滿。 第一點是：人數圓滿的不同類別有十一種，即『四十、二十以及二十二，十二至四之間，除了七』。也就是說，四十的人數圓滿，以及二十的人數圓滿，是用於比丘尼的驅擯，以及那兩者的驅擯。在兩個《別解脫經》中，按照順序，凡是有比丘四十人的僧團，就在那裡驅擯比丘尼；凡是有比丘二十人的僧團，就在那裡驅擯比丘。二十二的人數圓滿，是在中部地區使婦女獲得近圓戒，需要比丘十人和比丘尼十二人的人數圓滿。十二的人數圓滿，是比丘尼近圓戒之前的戒律，以及梵行近住戒兩種，還有給予圍繞和眾多圍繞的安立許可，共有四種情況。十一的人數圓滿，是在邊地使婦女獲得近圓戒，需要比丘五人和比丘尼六人的人數圓滿。十的人數圓滿，是男子在中部地區以現在的儀軌獲得近圓戒。九的人數圓滿，是比丘尼作自恣時，需要比丘五人和比丘尼四人的人數圓滿。八的人數圓滿，是給予比丘尼歡喜，需要比丘四人和比丘尼四人的人數圓滿。六的人數圓滿，是在邊地給予之前的兩種戒律，以及給予圍繞和眾多圍繞的安立許可兩種，共有四種情況，需要比丘尼六人的人數圓滿，這是 टीका（梵文：ṭīkā，梵文羅馬擬音：tika，註釋）簡略地結合的。五的人數圓滿，是男子在邊地以現在的儀軌獲得近圓戒，以及比丘作自恣。四的人數圓滿，是除了那些之外的所有其他羯磨儀軌，『其餘的麻煩是四』。特別是 टीका（梵文：ṭīkā，梵文羅馬擬音：tika，註釋）中說：『對於自恣，屬於作自恣的五人等是僧團本身』，因此對於自恣需要比丘五人。
【English Translation】 There are three: agreeable intention is the basis of the Sangha, statement is the basis of the karmic agent, and what is to be accomplished is the basis of the matter. Agreeable intention is the basis of the Sangha. Firstly, there are three: complete number, suitable for supplementation, and no disagreement due to two disagreements. Complete number. The first is: there are eleven different categories of complete numbers, namely 'forty, twenty, and twenty-two, from twelve to four, except for seven'. That is to say, the complete number of forty, and the complete number of twenty, are for the expulsion of bhikshunis, and the expulsion of those two. In the two Pratimoksha Sutras, in order, wherever there is a Sangha of forty bhikshus, the bhikshuni should be expelled there; wherever there is a Sangha of twenty bhikshus, the bhikshu should be expelled there. The complete number of twenty-two is when women are given full ordination in the central region, requiring a complete number of ten bhikshus and twelve bhikshunis. The complete number of twelve is the precepts before the full ordination of bhikshunis, and the two precepts of brahmacharya near-abiding, and the granting of permission to establish around and many around, there are four types. The complete number of eleven is when women are given full ordination in the border region, requiring a complete number of five bhikshus and six bhikshunis. The complete number of ten is when men in the central region receive full ordination with the current ritual. The complete number of nine is when bhikshunis perform Pravarana, requiring a complete number of five bhikshus and four bhikshunis. The complete number of eight is for giving pleasure to bhikshunis, requiring a complete number of four bhikshus and four bhikshunis. The complete number of six is when giving the previous two precepts in the border region, and giving permission to establish around and many around, there are four types, requiring a complete number of six bhikshunis, this is a brief combination of the ṭīkā (Sanskrit: ṭīkā, Sanskrit Romanization: tika, commentary). The complete number of five is when men in the border region receive full ordination with the current ritual, and when bhikshus perform Pravarana. The complete number of four is for all other karmic rituals except for those, 'the remaining troubles are four'. In particular, the ṭīkā (Sanskrit: ṭīkā, Sanskrit Romanization: tika, commentary) says: 'For Pravarana, the five, etc., belonging to the performance of Pravarana are the Sangha itself', therefore for Pravarana, five bhikshus are needed.
དགོས་པར་གསུངས་པ་ནི། དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་པོ་བསྐོ་བ་ན་སྐོ་བྱེད་དགེ་འདུན་བཞིར་ལོངས་ཤིང་། བསྐོ་ཡུལ་དང་ལྔ་དགོས་ཀྱང་བསྐོ་ཡུལ་དེ་ནི་རང་སྐོ་བའི་དགེ་འདུན་གྱི་གྲངས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ལུང་གཞི་ལས། གང་ན་དགེ་སློང་བཞི་གནས་པར་ནི་དེ་དག་གིས་གསོལ་བ་བྱས་ལ་དགག་དབྱེ་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས་དགག་དབྱེ་དངོས་སུ་བྱེད་པ་ན། དགེ་སློང་ལྔ་དགོས་ཀྱང་རང་མ་གཏོགས་པའི་དགེ་འདུན་བཞིར་ལོངས་པའི་ཕྱིར་ན་དགེ་སློང་གི་དགག་དབྱེ་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་གྲངས་གྱི་ཁ་སྐོང་ནི་བཞིའི་གྲངས་ཚང་ཉིད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་དགེ་སློང་མ་ཡི་དགག་དབྱེ་ལ་དགེ་སློང་ལྔ། དགེ་སློང་མ་བཞི་སྟེ་དགུ་དགོས་ཀྱང་བསྐོ་ཡུལ་དེ་ནི་སྔར་བཞིན་ཏེ། དགེ་སློང་མའི་དགག་དབྱེ་ལ་གཉིས་ཀའི་དགེ་འདུན་གྲངས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་ནི་བརྒྱད་ཀྱི་གྲངས་ཚང་ཉིད་དོ། །འོ་ན་གྲངས་ཚང་དེ་དག་ཇི་སྐད་བཤད་པ་ 7-503b བཞིན་མ་ཚང་ན་ལས་འཆགས་སམ་མི་འཆགས་ཤེ་ན། བཞི་བཅུ་དང་། ཉི་ཤུ་དང་། བརྒྱད་དང་། བཞིའི་གྲངས་ཚང་དེ་དག་ནི་གཅིག་མ་ཚང་ན་ཡང་ལས་མི་འཆགས་ཏེ། དགེ་སློང་མའི་སོ་སོར་ཐར་པ་ལས། གཉིས་ཀའི་དགེ་འདུན་བཞི་བཅུར་གཅིག་གིས་མ་ཚང་བའི་ཚོགས་ཀྱིས་དགེ་སློང་མ་དེ་འབྱིན་པར་བྱེད་ན་དགེ་སློང་མ་དེ་ཡང་མ་ཕྱིན་ལ། དགེ་སློང་དེ་དག་ཀྱང་སྨད་པར་བྱ་བ་ཡིན་ཏེ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། དགེ་སློང་ཕའི་སོ་སོར་ཐར་པ་ལས། དགེ་སློང་ཉི་ཤུར་གཅིག་གིས་མ་ཚང་བའི་ཚོགས་ཀྱིས་དགེ་སློང་དེ་འབྱིན་པར་བྱེད་ན་དགེ་སློང་དེ་ཡང་མ་ཕྱིན་ལ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། བརྒྱད་མ་ཚང་ན་སྐྱེས་པའམ་བུད་མེད་གང་རུང་གཅིག་དགེ་འདུན་དུ་མི་ཚང་ལ། དགེ་འདུན་མ་ཡིན་པ་ལ་ཡང་མགུ་བ་སྤྱད་པ་མི་འཆགས་སོ་ཞེས་གསུངས་པའི་གནད་དང་། བཞིར་མ་ཚང་ན་ལས་འཆགས་པ་ལ་དགོས་པའི་དགེ་འདུན་བཞི་མ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །གྲངས་ཚང་གཞན་རྣམས་ནི་ཇི་སྐད་བཤད་པའི་གྲངས་མ་ཚང་ཡང་བཞིར་ལོངས་དགེ་འདུན་ཙམ་དུ་ཚང་ན་ལས་འཆགས་པ་ཙམ་དུ་འགྱུར་ཏེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། བཙུན་པ་བཅུར་ཡང་མཆིས་ལ་མཆིས་བཞིན་དུ་འདུལ་བ་འཛིན་པ་དང་། བཞིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བགྱིས་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཞེས་བགྱིའམ། ཨུ་པ་ལི་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཞེས་བྱ་སྟེ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་ནི་འདས་པ་དང་བཅས་པའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། གཞན་ལའང་དེའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། །ཁ་ཅིག་ན་རེ། དབྱུང་བ་ལ་ཉི་ཤུའི་གྲངས་ཚང་དགོས་པར་གསུངས་པ་ནི་ཡུལ་དབུས་སུ་དབྱུང་བ་བྱེད་པ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་གྱི། མཐའ་འཁོབ་ཏུ་གྲངས་དེའི་ཕྱེད་ཀྱིས་དབྱུང་བའི་ལས་འཆགས་ཏེ་བསྙེན་རྫོགས་དང་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་ 7-504a རོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །འོ་ན་ཡུལ་དབུས་སུ་མཐའ་འཁོབ་ཀྱི་གྲངས་ཚང་གིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་ན་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་བཞིན་དུ་ཁྱེད་རང་བཞ
【現代漢語翻譯】 關於所說的必要條件是：在指定羯磨阿阇黎時，需要具備四位僧人，雖然羯磨對像和五位僧人是必需的，但羯磨對象並不是指定羯磨僧團人數的補充。根據律藏根本說一切有部，'無論何處有四位比丘，他們都可以通過祈請來進行羯磨。'因此，在實際進行羯磨時，雖然需要五位比丘，但除了自己之外，具備四位僧人就足夠了。因此，比丘的羯磨中，僧團人數的補充就是四位僧人。同樣，比丘尼的羯磨需要五位比丘和四位比丘尼，共九位僧人，但羯磨對象與之前相同。因此，比丘尼的羯磨中，兩個僧團人數的補充就是八位僧人。那麼，如果這些人數不滿足，羯磨是否有效呢？ 四十、二十、八和四的人數，即使缺少一個，羯磨也是無效的。根據比丘尼的別解脫經，'如果由缺少一位的四十位僧人的僧團驅逐比丘尼，那麼該比丘尼也沒有被驅逐，而且這些比丘也應受到譴責。'根據比丘的別解脫經，'如果由缺少一位的二十位僧人的僧團驅逐比丘，那麼該比丘也沒有被驅逐。'如果缺少八位僧人，那麼無論男女，任何一方的僧團人數都不足，對非僧團成員行非法行為也是無效的。'如果缺少四位僧人，那麼羯磨所需的四位僧人就不具備，因此羯磨無效。至於其他人數，即使不滿足上述人數，只要具備四位僧人的僧團，羯磨就有效。根據律藏請問經，'即使有十位僧人，但如果由持律者和四位僧人授具足戒，那麼是否算具足戒呢？優波離，這算是具足戒，授具足戒是包括過去的。'其他情況也可以依此類推。', 有些人說，'經中說驅逐需要二十位僧人，這是指在中央地區進行驅逐的情況。在邊遠地區，一半的人數就可以進行驅逐，羯磨是有效的，這與授具足戒的情況相同。'那麼，如果在中央地區以邊遠地區的人數來授具足戒，就像產生戒律一樣，你們自己會怎麼做呢？
【English Translation】 Regarding the stated necessities: When appointing a Karma Acarya (羯磨阿阇黎, jié mó ā shé lí, the one who conducts the ritual), it is necessary to have four monks. Although the object of the Karma and five monks are required, the object of the Karma is not a supplement to the number of monks in the Sangha (僧伽, sēng qié, community) performing the Karma. According to the Vinaya-vastu (律藏根本說一切有部, lǜ cáng gēn běn shuō yī qiē yǒu bù, the root of the Vinaya), 'Wherever there are four Bhikshus (比丘, bǐ qiū, monk), they can perform Karma through supplication.' Therefore, when actually performing Karma, although five Bhikshus are needed, it is sufficient to have four monks besides oneself. Thus, in the Karma of a Bhikshu, the supplement to the number of the Sangha is precisely four monks. Similarly, the Karma of a Bhikshuni (比丘尼, bǐ qiū ní, nun) requires five Bhikshus and four Bhikshunis, totaling nine monks, but the object of the Karma remains the same as before. Therefore, in the Karma of a Bhikshuni, the supplement to the number of both Sanghas is precisely eight monks. So, if these numbers are not met, is the Karma valid or not? The numbers of forty, twenty, eight, and four, even if one is missing, the Karma is invalid. According to the Pratimoksha (別解脫經, bié jiě tuō jīng, monastic code) of the Bhikshunis, 'If a Sangha of forty monks, lacking one, expels a Bhikshuni, then that Bhikshuni is not expelled, and those monks should be condemned.' According to the Pratimoksha of the Bhikshus, 'If a Sangha of twenty monks, lacking one, expels a Bhikshu, then that Bhikshu is not expelled.' If eight monks are missing, then the number of the Sangha is insufficient for either men or women, and performing illegal acts towards non-Sangha members is also invalid.' If four monks are missing, then the four monks required for the Karma are not present, therefore the Karma is invalid. As for other numbers, even if the aforementioned numbers are not met, as long as there is a Sangha of four monks, the Karma is only valid to that extent. According to the Vinaya-pariprccha (律藏請問經, lǜ cáng qǐng wèn jīng, Vinaya inquiry), 'Even if there are ten monks, but if the Upasampada (具足戒, jù zú jiè, full ordination) is conferred by a Vinaya holder and four monks, is it considered Upasampada? Upali (優波離, yōu bō lí, name of a disciple), this is considered Upasampada, conferring Upasampada includes the past.' Other situations can be applied accordingly. Some say, 'The Sutra (經, jīng, scripture) says that expulsion requires twenty monks, which refers to the situation where expulsion is performed in the central region. In remote areas, half the number can perform the expulsion, and the Karma is valid, which is the same as the situation of conferring Upasampada.' So, if Upasampada is conferred in the central region with the number of monks from a remote area, just like the arising of precepts, what would you yourselves do?
ེད་པའི་མཐའ་འཁོབ་ཀྱི་གྲངས་ཚང་བཅུའི་ཚོགས་ཀྱིས་ཡུལ་དབུས་སུ་དབྱུང་བ་འཆགས་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་བ་ལས། སོ་སོར་ཐར་པ་ལས། ཉི་ཤུར་གཅིག་གིས་མ་ཚང་ན་དབྱུང་བ་མི་འཆགས་པར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། ། ༈ ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ། གཉིས་པ་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་ནི། ལས་འཆགས་པའི་དགེ་འདུན་གྱི་གྲངས་ཀྱིས་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་སྟེ། དེ་ཡང་ཁ་སྐོང་བའི་ཆོས་བཅོ་ལྔ་ཚང་བ་སྟེ། དེ་ཡང་མི་འདུག་པར་འགྲེང་བ་མ་ཡིན་པ་དང་། སྦྱིན་བསྐོ་ཆད་པ་བཅད་པའི་ལས་གང་ལ་བྱ་བའི་ཡུལ་མ་ཡིན་པ་དང་། འདུན་པ་ཡོངས་དག་འབུལ་བ་ཙམ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་མི་འདུག་པར་འགྲེང་བ་ནི་ཞེས་དང་། གང་ལ་བྱ་བ་ཡང་མ་ཡིན་ནོ་དང་། དེའི་ཕྱིར་འདུན་པ་དང་།ཡོངས་སུ་དག་པའི་ཆོ་ག་ལས་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་མདོ་གསུམ་གྱིས་སོ། །བསྙེན་རྫོགས་ཡིན་པ་དང་། ཕམ་པ་མ་བྱུང་བ་དང་། མཚམས་མེད་མ་བྱས་པ་དང་། སྡིག་པའི་ལྟ་བ་ཅན་མ་ཡིན་པ་དང་། ས་གཞན་ན་གནས་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། ཐ་དད་པར་གནས་པ་མ་ཡིན་པ་དང་།འཁྲུལ་པ་དང་བཅས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་། ཉམས་པ་དང་ཞེས་པ་ནས་འཁྲུལ་པ་དང་བཅས་པ་ཡང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །མཚམས་གཞན་ན་གནས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་མཚམས་གཞན་ན་གནས་པ་ནི་གང་གི་ཡན་ལག་ཉིད་ཀྱང་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །སངས་རྒྱས་དཀོན་མཆོག་ལས་གཞན་ཡིན་པ་སྟེ་ཁ་སྐོང་བར་བྱེད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །མཚན་མཐུན་པ་སྟེ་འདི་ལ་མཚན་མི་མཐུན་པ་ནི་ཡན་ལག་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་ཞིང་། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། 7-504b ཐུན་མོང་གི་ལས་མ་གཏོགས་པར་དགེ་སློང་དང་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱི་ལས་སོ་སོར་གྱིས་ཤིག་ཅེས་གསུངས་པས་སོ། །ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་སྟེ་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་རྟེན་མ་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་རོ། །རིགས་པས་ཀྱང་ལུས་མི་སྣང་བར་བྱས་པའི་སྤྲུལ་སྟག་ཏུ་བསྒྱུར་བ་ལྟ་བུ་ཡིན་ན་དགེ་སློང་སྤྲུལ་སྟག་ཏུ་ཁྲ་ཁྱི་ལེའི་འདུག་པ་དེས་འདུལ་བའི་ཆོ་ག་རྣམ་པར་བཞག་པ་མི་རིགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཐ་སྙད་གསུམ་དང་ལྡན་པ་སྟེ། སྨྲ་ཤེས། དོན་གོ། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པའོ། །དེ་ཡང་ལུང་དགག་དབྱེའི་གཞི་ཞུ་བ་ལས།སྨྱོ་བ་དང་། སེམས་འཁྲུགས་པ་དང་། ཚོར་བས་གཟིར་བ་དང་། གླེན་པ་དང་། ལྐུགས་པ་དང་། འོན་པ་དང་། གཉིད་ལོག་པ་དང་། སྙོམས་པར་ཞུགས་པ་རྣམས་ཀྱི་གྲངས་སུ་བགྲངས་ཏེ་དགག་དབྱེ་བགྱི་ན་དགག་དབྱེ་བྱས་པ་ཞེས་བགྱིའམ། ཨུ་པ་ལི་དགག་དབྱེ་བྱས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དགེ་འདུན་ནི་འདས་པ་དང་བཅས་པའོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། དེ་ལྟར་ལུང་ལས་ལྐུགས་པ་དང་ཞེས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་སྨྲ་ཤེས་དགོས་པར་བསྟན་ཏོ། །གླེན་པ་དང་འོན་པ་ཞེས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་དོན་གོ་དགོས་པར་བསྟན་ལ། སྨྱོན་པ་དང་ལ་སོགས་པས་ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་དགོས་
【現代漢語翻譯】 如果邊地僧團的具足比丘人數達到十人，並將其納入中央僧團，這將導致戒律崩潰，因為《別解脫經》中明確指出，如果人數不足二十一人，則不能構成有效的羯磨。 第二，關於補充人員的資格：能夠補充僧團人數的人員必須具備一定的資格。也就是說，需要滿足十五種補充人員的條件：不能是不站立的（即，必須在場），不能是已被剝奪權利的人，不能是羯磨的對象，不能僅僅是提交意願，而是必須完全符合要求。正如經文中通過三個方面所說：『不能是不站立的』，『也不能是羯磨的對象』，『因此，不能僅僅是意願和完全清凈的儀式』。必須是受過具足戒的比丘，沒有犯過墮罪，沒有造過五逆罪，不是邪見者，不是居住在其他地方的人，不是單獨居住的人，不是精神錯亂者。正如經文所說：『未受具足戒者，已退失戒律者』，直到『精神錯亂者』。不是居住在其他結界內的人，正如經文所說：『居住在其他結界內的人，甚至不是其成員』。不是與佛法僧三寶不同的，正如經文所說：『不能是補充者本身』。必須具有相同的戒律名稱，正如經文所說：『對於此人，如果戒律名稱不同，則不是其成員』。並且根據《律藏零星事》： 『除了共同的羯磨外，比丘和比丘尼的羯磨應該分開進行。』必須保持正常的身體狀態，這與沒有說明產生墮罪的依據有關。從邏輯上講，如果身體被轉化為隱形的老虎，那麼比丘變成隱形老虎並蹲伏在那裡，進行調伏儀式是不合理的。必須具備三種能力：說話能力、理解能力和保持清醒的意識。正如《律分別》的根本請問中所說：『如果將瘋子、精神錯亂者、受痛苦折磨者、愚蠢者、啞巴、聾子、睡眠者和入定者列入僧團人數，那麼是否應該進行排除？』鄔波離回答說：『應該進行排除，因為僧團已經過去了。』因此，經文中『啞巴』一詞暗示了說話能力的重要性。『愚蠢者和聾子』暗示了理解能力的重要性。而『瘋子』等則暗示了保持清醒的意識的重要性。
【English Translation】 If the Sangha (community) of fully ordained monks in a border area reaches ten and is incorporated into the central Sangha, it would lead to the collapse of the Vinaya (monastic discipline), as the Pratimoksha (code of monastic rules) clearly states that a Karma (formal act of the Sangha) cannot be validly constituted if the number is less than twenty-one. Secondly, regarding the qualifications of those who can supplement the Sangha: those who can supplement the number of the Sangha must possess certain qualifications. That is, they need to meet fifteen conditions for supplementary personnel: they cannot be 'not standing' (i.e., must be present), cannot be those who have been deprived of rights, cannot be the object of the Karma, cannot merely be submitting a wish, but must fully meet the requirements. As the sutra says through three aspects: 'cannot be not standing', 'nor can they be the object of the Karma', 'therefore, it cannot merely be a wish and a completely pure ritual'. They must be fully ordained monks, have not committed Parajika (defeat), have not committed the five heinous crimes, are not those with wrong views, are not those residing in other places, are not those residing separately, and are not those who are mentally deranged. As the sutra says: 'those who are not fully ordained, those who have lost their precepts', up to 'those who are mentally deranged'. They are not those residing in other boundaries, as the sutra says: 'those residing in other boundaries are not even members'. They are not different from the Buddha, Dharma, and Sangha, as the sutra says: 'cannot be the supplementer themselves'. They must have the same monastic name, as the sutra says: 'for this person, if the monastic name is different, they are not a member'. And according to the Vinaya-kshudraka: 'Apart from common Karma, the Karma of monks and nuns should be conducted separately.' They must maintain a normal physical state, which is related to not stating the basis for generating downfall. Logically, if the body is transformed into an invisible tiger, it is unreasonable for a monk to become an invisible tiger and squat there, conducting the taming ritual. They must possess three abilities: the ability to speak, the ability to understand, and the ability to maintain a clear consciousness. As stated in the Root Inquiry of the Vinaya-vibhanga: 'If madmen, mentally deranged persons, those tormented by suffering, fools, mutes, deaf persons, those who are asleep, and those who are in Samadhi (meditative absorption) are included in the number of the Sangha, should they be excluded?' Upali replied: 'They should be excluded, because the Sangha has passed.' Therefore, the word 'mute' in the sutra implies the importance of the ability to speak. 'Fools and deaf persons' imply the importance of the ability to understand. And 'madmen' and so on imply the importance of maintaining a clear consciousness.
པར་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏོ། །བསྡུས་པ་ལས་ཀྱང་། སྨྱོན་པས་ལས་ཀྱི་གྲངས་སུ་བཀོད་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འོ་ན་གསོ་སྦྱོང་གི་གཞི་ཞུ་བ་ལས། སྨྱོན་པས་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་ཀློག་པར་བགྱིས་ན་གསོ་སྦྱོང་བགྱིས་པ་ཞེས་བགྱིའམ། ཨུ་པ་ལི་གསོ་སྦྱོང་བྱས་ཞེས་བྱ་སྟེ། དགེ་འདུན་ནི་འདས་པ་དང་བཅས་པའོ། །ཇི་ལྟར་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་ཀློག་པ་དེ་བཞིན་དུ་མང་པོར་ཁ་སྐོང་བ་ཡང་རྒྱས་པར་སྦྱར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ལས་ཀྱི་གཞི་ཞུ་བ་ལས་ཀྱང་། 7-505a སྨྱོན་པས་དགེ་འདུན་གྱི་གྲངས་སུ་ཁ་སྐོང་བས་ཀྱང་ལས་བྱས་ན། ལས་འཆགས་པར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། སྨྱོ་བས་དགེ་སློང་གི་འདུ་ཤེས་མི་རྙེད་པ་དེས་དགེ་འདུན་གྱི་ཁ་སྐོང་བྱས་ན་ལས་མི་འཆགས་ལ། སྨྱོ་བའི་བག་ཞད་ཅུང་ཟད་ཡོད་ཀྱང་དགེ་སློང་གི་འདུ་ཤེས་རྙེད་པ་དེས་དགེ་འདུན་གྱི་ཁ་སྐོང་བྱས་ན་ལས་འཆགས་པའི་ཁྱད་པར་གྱིས་མི་འགལ་བར་ཤེས་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ཁ་སྐོང་གི་ཚེས་བཅོ་ལྔ་པོ་དེ་ལ་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བ་ནི། འདུག་པའི་དམིགས་བསལ་མགྲོན་པོ་མི་སྡོད་ན་འགྲོ་བཞིན་དུ་བྱའོ་ཞེས་པ་དང་། རྐྱེན་དཀའ་བས་འཚོ་བའི་དོན་དུ་གང་ཟག་མང་པོ་འདུས་ཏེ་བག་ཡངས་བྱ་བ་སྟེ། བག་ཡངས་འགའ་ཞིག་དང་རྣམ་པར་དག་པའི་ལས་གསོ་སྦྱོང་ལ་ནི་གང་ལ་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ཏེ། གང་ལ་བྱ་བའི་ཡུལ་དགེ་འདུན་གྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པའི་དགེ་སློང་དེ་དག་དགེ་འདུན་གྱི་གྲངས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཐ་དད་པར་གནས་པ་རྣམས་ཀྱིས་རང་རང་གི་ལས་བྱེད་པ་ལ་ནི་ཐ་དད་པར་གནས་པ་མ་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ཏེ། འདི་ལ་སོ་སོ་རང་གི་ལས་ནི་འཆགས་སོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་བ་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་ལས་ལ་ནི་འཁྲུལ་པ་དང་བཅས་པ་མ་ཡིན་པ་མི་དགོས་ཏེ། འཁྲུལ་བཅས་དེ་ཉིད་ལས་དེ་འཆགས་པའི་ཡན་ལག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་སློང་མའི་མགུ་བ་དང་དབྱུང་བ་དང་བུད་མེད་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་ལས་དང་། དགེ་སློང་མའི་དགག་དབྱེ་སྟེ་དེ་རྣམས་ལ་ནི་མཚན་མཐུན་ཁོ་ན་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ཏེ། ཕྱོགས་གཅིག་ནས་མཚན་མི་མཐུན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ མི་མཐུན་པ་གཉིས་ཀྱིས་མི་མཐུན་པ་མེད་པ། གསུམ་པ་མི་མཐུན་པ་གཉིས་ཀྱི་མི་མཐུན་པ་མེད་པ་ལ། བཟློག་ཕྱོགས་མི་མཐུན་པ་གཉིས་ཏེ་མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པ་དང་། 7-505b འདུས་པ་ཕྱིར་བཟློག་གི་མི་མཐུན་པའོ། །དང་པོ་ལ་ཡན་ལག་དྲུག་སྟེ། ལས་དེའི་མཚམས་ཀྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་དང་། ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་དང་། འདུས་སམ་འདུན་པས་མ་འདུས་པ་དང་། གང་ལ་ཆད་ལས་བྱ་བའི་ཡུལ་མ་ཡིན་པ་དང་། སྨྱོས་པའི་གནང་བ་མ་ཐོབ་པ་དང་། ངེས་པར་ཤེས་སམ་འཕྲིགས་པ་ཡིན་པའོ། །དེ་ཡང་དེའི་མཚམས་ཀྱི་ཁོངས་སུ
【現代漢語翻譯】 通過威力顯示出來。在《攝頌》中也說：『如果瘋子被算作僧眾的人數，則不算受了近圓戒。』那麼，在請求布薩的基礎時，如果瘋子誦讀別解脫經，是否算作做了布薩呢？鄔波離（Upali，人名）說：『做了布薩，僧眾包括已逝者。』正如誦讀別解脫經一樣，補充人數也應廣為應用。』如是說。在請求羯磨的基礎時也說： 『如果瘋子補充了僧眾的人數也做了羯磨，那麼與羯磨成立相矛盾。』如果瘋子沒有獲得比丘的認知，那麼他補充僧眾的人數，羯磨不成立。如果瘋子稍微有些瘋狂，但獲得了比丘的認知，那麼他補充僧眾的人數，羯磨成立，應知曉這種差別，這樣才不矛盾。像這樣，特別指定在十五布薩日補充人數的情況是：『如果有客人不居住，就應離開。』由於困難的因緣，爲了生活，許多人聚集在一起，可以放縱。對於一些放縱和清凈的羯磨布薩來說，不屬於所作之事的肢體是不需要的，因為屬於所作之事的對境，即屬於僧眾範圍的比丘，是僧眾人數的補充。對於各自居住的人們做各自的羯磨來說，不需要不屬於各自居住的人作為肢體，因為經中說：『對於此，各自的羯磨是成立的。』對於共同的墮罪懺悔羯磨來說，不需要沒有錯亂的人，因為錯亂者本身是羯磨成立的肢體。對於比丘尼的歡喜和驅逐，以及使婦女受近圓戒的羯磨，以及比丘尼的破夏安居，對於這些來說，不需要同類作為肢體，因為從一方面來說，需要不同類作為肢體。 不和合二者，無不和合。 第三，不和合二者的無不和合。有反方不和合二者，即未聚集的不和合，以及 聚集后返回的不和合。第一種有六個肢體：屬於該羯磨的界限之內，適合補充人數，未聚集或不願聚集，不是應受處罰的對象，未獲得瘋狂的允許，以及確定知曉或迷惑。也就是說，在該羯磨的界限之內
【English Translation】 It is shown by power. Also in the Condensed (Compendium) it says, 'If a madman is counted in the number of the Sangha, then he is not fully ordained.' So, when requesting the basis of the Uposatha, if a madman recites the Pratimoksha Sutra, is it considered that the Uposatha has been done? Upali (name of a person) said, 'The Uposatha has been done, and the Sangha includes the deceased.' Just as reciting the Pratimoksha Sutra, supplementing the number should also be widely applied.' Thus it is said. Also when requesting the basis of the Karma: 'If a madman supplements the number of the Sangha and also does the Karma, then it contradicts the establishment of the Karma.' If a madman does not obtain the cognition of a Bhikshu, then if he supplements the number of the Sangha, the Karma is not established. If a madman is slightly mad, but obtains the cognition of a Bhikshu, then if he supplements the number of the Sangha, the Karma is established. One should know this difference so that it is not contradictory. In this way, the special designation for supplementing the number on the fifteenth Uposatha day is: 'If there are guests who do not reside, they should leave.' Due to difficult circumstances, for the sake of livelihood, many people gather together and can be unrestrained. For some unrestrained and pure Karma Uposatha, limbs that do not belong to the object of action are not needed, because the object of action, that is, the Bhikshus belonging to the Sangha, are the supplement to the number of the Sangha. For those who reside separately to do their respective Karmas, it is not necessary to have those who do not reside separately as limbs, because it is said in the Sutra: 'For this, their respective Karmas are established.' For the common confession Karma of offenses, it is not necessary to have those who are not confused, because the confused one himself is a limb for the establishment of the Karma. For the delight and expulsion of Bhikshunis, and the Karma of fully ordaining women, and the Pravarana of Bhikshunis, for these, it is not necessary to have only those of the same gender as limbs, because from one aspect, it is necessary to have those of different genders as limbs. The two who are not in harmony, without the one who is not in harmony. Third, the non-disharmony of the two non-harmonies. There are two opposing non-harmonies, namely the non-harmony of non-assembly, and The non-harmony of returning after assembly. The first has six limbs: belonging to the boundary of that Karma, suitable for supplementing the number, not assembled or unwilling to assemble, not being the object of punishment, not having obtained permission for madness, and being definitely aware or confused. That is to say, within the boundary of that Karma
་གཏོགས་པ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པའི་གསུམ་དང་། འདུ་བ་མི་སྟེར་ན་གྲགས་པ་ཙམ་གྱིས་སོ་ཞེས་པ་དང་། སྨྱོས་པའི་གནང་བ་ཐོབ་པས་ནི་ཞེས་པ་དང་། འཕྲིགས་པས་ཀྱང་མི་མཐུན་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འདི་ལ་ཚ་རོད་པ་ན་རེ། ཁ་སྐོང་བར་མི་འོས་ཀྱང་འཁྲུལ་བཅས་དང་། གཉིད་ལོག་པ་གཉིས་ཀྱིས་མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པ་བསྐྱེད་དེ་ཉེས་པ་བསལ་སླ་བའི་ཕྱིར། གཞན་དུ་ན་མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པ་བསྐྱེད་པ་རྒྱུན་ཆད་དུ་འགྱུར་བས་ཧ་ཅང་ཐལ་ཆེས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །འོ་ན་དགེ་སློང་གི་བྱེ་བྲག་མ་འདུས་པར་ལས་བྱེད་པ་ཆོས་ཅན། མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པ་བསྐྱེད་པ་ལ་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་ངེས་བཟུང་གི་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་པར་ཐལ། ཁ་སྐོང་བར་མི་འོས་པས་ཀྱང་མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྟགས་ཁས་བླངས། འདོད་ན། མདོ་རྩ་བ་ལས། ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་ཞེས་དེ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་གསུངས་སོ། །སྤྱིར་བཏང་ལ་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་དགོས་ཀྱང་དམིགས་བསལ་འདི་གཉིས་ཉེས་པ་བསལ་སླ་བས་མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པ་བསྐྱེད་དོ་ཞེ་ན། འོ་ན་ནམ་མཁའ་ལ་ཅུང་ཟད་འཕགས་པ་དེ་ཆོས་ཅན། མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པ་བསྐྱེད་པར་ཐལ། ཉེས་པ་བསལ་སླ་བའི་ཕྱིར། རྟགས་ནི་ཁྱོད་ཀྱིས་ཁས་བླངས་པ་དེ་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པར་གྲུབ་ལ་ཁྱབ་པ་ཁས་བླངས་སོ། །འདོད་ན་མཚམས་གཞན་ན་གནས་ 7-506a པ་ནི་གང་གི་ཡན་ལག་ཉིད་ཀྱང་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །འཁྲུལ་བཅས་དང་གཉིད་ལོག་པས་མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པ་མི་བསྐྱེད་ཀྱང་མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པ་བསྐྱེད་པ་རྒྱུན་ཆད་དུ་ཡང་མི་འགྱུར་ཏེ། འཁྲུལ་བཅས་མ་ཡིན་པ་དང་གཉིད་མ་ལོག་པ་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པས་མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པ་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་འདུས་པ་ཕྱིར་བཟློག་གི་མི་མཐུན་པ་བསྐྱེད་པ་ལ་ཆོས་བརྒྱད་དེ། ལས་དེའི་མཚམས་ཀྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་དང་། གང་ལ་ཡང་ལས་བྱ་བའི་ཡུལ་མ་ཡིན་པ་དང་། སྤྱོད་ལམ་མ་ཉམས་པ་དང་། རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་། ངག་ཡང་དག་པར་བསྡམས་པ་དང་། འདུལ་བར་གཏོགས་པའི་བསླབ་པ་ཤེས་པ་དང་། གང་ལ་བྱ་བ་ཞེ་འགྲས་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། ཐོས་པའི་ཉེ་འཁོར་ན་གནས་པའོ། །དང་པོ་བདུན་ནི། ཕྱིར་ཟློག་པར་བྱེད་པ་ཡང་ཞེས་པ་ནས་ནད་དང་བཅས་པ་མ་གཏོགས་པ་ཞེས་པ་ཡན་ཆད་གཞུང་གིས་དངོས་སུ་བསྟན་ལ། ཐ་མ་ནི་དགག་བྱའི་གནད་ཀྱིས་ཏེ། གཞན་དུ་ན་རང་ཚིག་དོན་མེད་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །བརྒྱད་པོ་དེ་དག་ལས་གཞན་དུ་ན་ཕྱིར་བཟློག་མི་འཆགས་ཏེ། ཚིགས་རིགས་པར་བཟུང་པར་མི་འོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་ཕྱིར་བཟློག་ཆགས་སམ་མི་ཆགས་ཤེ་ན། འདི་ལ་གསུམ་ལས། དང་པོ་གཞན་ལུགས་དགག་པ་ནི།ཁྲ་རུ་ཕྱར་བ་ཆེན་པོ་ན་རེ། སངས་རྒྱས་ཆོས་ཅན། ཕྱིར་བཟློག་མི་འཆགས་ཏེ། ཁ་སྐོང་བར་མི་འོས་པའི་
【現代漢語翻譯】 包括'屬於'等三種情況；如果不同意，僅憑名聲即可；以及'因瘋狂而獲得許可'；並且'即使是欺騙，也會變得不一致'，這樣說。對此，Tsa-ro-pa 說：'即使不適合補充，但由於包含錯誤和睡眠兩種情況，會產生不一致，因此容易消除過失。否則，產生不一致會導致中斷，太過分了。'那麼，作為僧侶的個體，在未集會的情況下進行羯磨，其性質是：在產生不一致時，不需要適合補充作為確定的部分，因為不適合補充也會產生不一致。承認這個理由。如果同意，那麼在根本經中說：'適合補充'，因此需要它作為一部分。如果說一般情況下需要適合補充，但這兩個特殊情況容易消除過失，因此產生不一致，那麼，稍微高於天空的事物，其性質是：產生不一致，因為容易消除過失。這個理由與你承認的相同，並且普遍性也被承認。如果同意，那麼處於其他邊界的事物也不是任何事物的一部分。即使包含錯誤和睡眠不會產生不一致，但產生不一致也不會中斷，因為不包含錯誤和未睡眠的事物適合補充，因此產生不一致。第二，產生阻止集會的不一致有八種情況：屬於該羯磨的邊界；不是任何羯磨的對象；行為沒有退化；自然存在；正確約束語言；瞭解屬於戒律的學處；不是爭吵的對象；以及處於聽聞的附近。前七種情況，從'也在阻止'到'除了疾病'，經文中直接說明。最後一種情況是由於否定的要點，否則自己的話會變得沒有意義。如果不是這八種情況，則無法阻止，因為不適合抓住要點。那麼，佛陀能夠阻止還是不能阻止呢？對此有三種情況。第一，駁斥其他觀點：Khra-ru Phyar-ba-chen-po 說：佛陀，其性質是：不能阻止，因為不適合補充。 這包括'屬於'等三種情況；如果不同意，僅憑名聲即可；以及'因瘋狂而獲得許可'；並且'即使是欺騙，也會變得不一致'，這樣說。對此，擦若巴說：'即使不適合補充，但由於包含錯誤和睡眠兩種情況，會產生不一致，因此容易消除過失。否則，產生不一致會導致中斷，太過分了。'那麼，作為比丘的個體，在未集會的情況下進行羯磨，其性質是：在產生不一致時，不需要適合補充作為確定的部分，因為不適合補充也會產生不一致。承認這個理由。如果同意，那麼在根本經中說：'適合補充'，因此需要它作為一部分。如果說一般情況下需要適合補充，但這兩個特殊情況容易消除過失，因此產生不一致，那麼，稍微高於天空的事物，其性質是：產生不一致，因為容易消除過失。這個理由與你承認的相同，並且普遍性也被承認。如果同意，那麼處於其他邊界的事物也不是任何事物的一部分。即使包含錯誤和睡眠不會產生不一致，但產生不一致也不會中斷，因為不包含錯誤和未睡眠的事物適合補充，因此產生不一致。第二，產生阻止集會的不一致有八種情況：屬於該羯磨的邊界；不是任何羯磨的對象；行為沒有退化；自然存在；正確約束語言；瞭解屬於戒律的學處；不是爭吵的對象；以及處於聽聞的附近。前七種情況，從'也在阻止'到'除了疾病'，經文中直接說明。最後一種情況是由於否定的要點，否則自己的話會變得沒有意義。如果不是這八種情況，則無法阻止，因為不適合抓住要點。那麼，佛陀能夠阻止還是不能阻止呢？對此有三種情況。第一，駁斥其他觀點：卡如嘉瓦欽波說：佛陀，其性質是：不能阻止，因為不適合補充。
【English Translation】 Including the three such as 'belonging to'; if not agreed, then only by reputation; and 'having obtained permission due to madness'; and 'even deception will become inconsistent,' it is said. To this, Tsa-ro-pa says: 'Even if it is not suitable to supplement, due to the two situations of containing error and sleep, it creates inconsistency, therefore it is easy to eliminate faults. Otherwise, creating inconsistency will lead to interruption, which is too extreme.' Then, as an individual of a monk, performing karma without assembly, its nature is: when creating inconsistency, it is not necessary to be suitable for supplementation as a definite part, because not being suitable for supplementation also creates inconsistency. Acknowledge this reason. If agreed, then in the root sutra it is said: 'Suitable for supplementation,' therefore it is necessary as a part. If it is said that in general it is necessary to be suitable for supplementation, but these two special situations are easy to eliminate faults, therefore they create inconsistency, then, the thing that is slightly higher than the sky, its nature is: creating inconsistency, because it is easy to eliminate faults. This reason is the same as what you acknowledge, and the universality is also acknowledged. If agreed, then the thing that is in another boundary is not a part of anything either. Even if containing error and sleep does not create inconsistency, but creating inconsistency will not be interrupted either, because the things that do not contain error and are not asleep are suitable for supplementation, therefore they create inconsistency. Second, there are eight situations that create inconsistency in preventing assembly: belonging to the boundary of that karma; not being the object of any karma; behavior not degenerating; existing naturally; correctly restraining language; knowing the trainings belonging to the discipline; not being the object of quarrel; and being near to hearing. The first seven situations, from 'also preventing' to 'except for illness,' are directly stated in the scripture. The last situation is due to the point of negation, otherwise one's own words would become meaningless. If it is not these eight situations, then it cannot be prevented, because it is not suitable to grasp the points. Then, is the Buddha able to prevent or not? There are three situations for this. First, refuting other views: Khra-ru Phyar-ba-chen-po says: Buddha, its nature is: cannot prevent, because not suitable for supplementation. This includes the three such as 'belonging to'; if not agreed, then only by reputation; and 'having obtained permission due to madness'; and 'even deception will become inconsistent,' it is said. To this, Tsaro-pa says: 'Even if it is not suitable to supplement, due to the two situations of containing error and sleep, it creates inconsistency, therefore it is easy to eliminate faults. Otherwise, creating inconsistency will lead to interruption, which is too extreme.' Then, as an individual of a bhikshu, performing karma without assembly, its nature is: when creating inconsistency, it is not necessary to be suitable for supplementation as a definite part, because not being suitable for supplementation also creates inconsistency. Acknowledge this reason. If agreed, then in the root sutra it is said: 'Suitable for supplementation,' therefore it is necessary as a part. If it is said that in general it is necessary to be suitable for supplementation, but these two special situations are easy to eliminate faults, therefore they create inconsistency, then, the thing that is slightly higher than the sky, its nature is: creating inconsistency, because it is easy to eliminate faults. This reason is the same as what you acknowledge, and the universality is also acknowledged. If agreed, then the thing that is in another boundary is not a part of anything either. Even if containing error and sleep does not create inconsistency, but creating inconsistency will not be interrupted either, because the things that do not contain error and are not asleep are suitable for supplementation, therefore they create inconsistency. Second, there are eight situations that create inconsistency in preventing assembly: belonging to the boundary of that karma; not being the object of any karma; behavior not degenerating; existing naturally; correctly restraining language; knowing the trainings belonging to the discipline; not being the object of quarrel; and being near to hearing. The first seven situations, from 'also preventing' to 'except for illness,' are directly stated in the scripture. The last situation is due to the point of negation, otherwise one's own words would become meaningless. If it is not these eight situations, then it cannot be prevented, because it is not suitable to grasp the points. Then, is the Buddha able to prevent or not? There are three situations for this. First, refuting other views: Karu Gyawa Chenpo says: Buddha, its nature is: cannot prevent, because not suitable for supplementation.
ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་དགེ་འདུན་གྱི་གྲངས་ཀྱིས་ཁ་སྐོང་བར་མི་འོས་པ་སྟེ། ཁ་སྐོང་བར་བྱེད་པ་ཉིད་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སྒྲུབ་བྱེད་གཞན་ཡང་རྒྱལ་བ་ནི་མི་མཐུན་པར་བྱེད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྤྱིར་གསུངས་པས་མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པ་དང་། ཕྱིར་ཟློག་གི་མི་མཐུན་ 7-506b པ་བྱེད་པ་མ་ཡིན་ཅེས་བསྟན་ཏོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་ལུང་གླེང་གཞི་དང་། གཏམ་གྱི་གཞི་དང་། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་། ཊཱི་ཀ་དང་བཞི་པོ་མཐུན་པར་རྒྱལ་བ་ནི་མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པར་བྱེད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ཅེས་བྱེ་བྲག་ཏུ་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །གང་ལ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་ཡུལ་དགེ་ཚུལ་དེས་ནི་ལས་དེ་ལ་ཕྱིར་བཟློག་མི་འཆགས་པར་ཐལ། ཁ་སྐོང་བར་མི་འོས་པའི་ཕྱིར། གྲུབ་སྟེ། དེ་ཡང་ལས་འཆགས་པར་བྱེད་པའི་དགེ་འདུན་གྱི་གྲངས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བར་མི་འོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྩ་ཁྱབ་ཁས་བླངས། འདོད་ན། དགེ་སློང་བྲམ་ཟེའི་བུ་མོ་ལྟ་བུས་ཞུས་པ་ལས། དགེ་ཚུལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བས་བདག་ལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མ་བྱེད་ཅིག་ཅེས་ཟེར་ན་ཡང་དེའི་ཕྱིར་བཟློག་པ་བཙན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་། མི་ནོད་ན་བྱིན་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཀྱང་ངོ་། །གཉིས་པ་རང་ལུགས་བཞག་པ་ནི། སངས་རྒྱས་ཤཱཀྱ་ཐུབ་པ་ཆོས་ཅན། བྱེད་པ་པོ་རང་སྟོབས་ཀྱི་ཆ་ནས་ཕྱིར་ཟློག་འཆགས་པ་མིན་ཏེ། ཕྱིར་ཟློག་འཆགས་མི་འཆགས་ལ་སོགས་པ་འདུལ་བའི་བཅས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མངའ་བདག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྒྲུབ་བྱེད་གཞན་ཡང་། སངས་རྒྱས་ཀྱིས་ཕྱིར་ཟློག་བྱེད་པའི་ཚིག་གསུངས་ཀྱང་ཕྱིར་ཟློག་མི་འཆགས་ན་སངས་རྒྱས་དོན་མེད་པའི་ཚིག་གསུང་བར་ཐལ་བར་འགྱུར་བ་ལས། སངས་རྒྱས་དོན་མེད་པའི་ཚིག་མི་གསུང་བའི་ཕྱིར་ཏེ། འོད་ལྡན་དུ་མདོ་དྲངས་པ་ལས། སངས་རྒྱས་ཀྱིས་གསུངས་པ་ཐམས་ཅད་དོན་དང་བཅས་ཞེས་གསུངས་སོ། །སྒྲུབ་བྱེད་གཞན་ཡང་དགེ་འདུན་གྱིས་ནི་ཕྱིར་ཟློག་འཆགས་ལ། དགེ་འདུན་གྱི་གསུང་བས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གསུང་བཙན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་ཡང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གསུངས་པ་དགེ་འདུན་ལས་གཡོ་བ་མེད་དོ། །ཞེས་ 7-507a གསུངས་པས་གྲུབ་བོ། །སྒྲུབ་བྱེད་གཞན་ཡང་དགེ་འདུན་གྱིས་ནི་ཕྱིར་ཟློག་འཆགས་ལ། སངས་རྒྱས་ནི་དགེ་འདུན་དང་འདྲའོ་ཞེས་མ་གུས་པའི་ཚུལ་གྱིས་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པ་ལ་འདྲ་བར་གསུངས་པས་འདིར་ཡང་འདྲ་བ་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་རྩོད་པ་སྤང་བ་ནི། རྩོད་པ་དང་པོ། འོ་ན་སངས་རྒྱས་ཆོས་ཅན། མི་མཐུན་པར་བྱེད་པ་ཙམ་ཞིག་ཡིན་པར་ཐལ། བྱེ་བྲག་ཕྱིར་ཟློག་གི་མི་མཐུན་པ་བྱེད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁྱབ་མ་གྲུབ་ན་དམ་བཅའ་བུད་ཅིང་། འདོད་ན། རྒྱལ་བ་ནི་མི་མཐུན་པ་བྱེད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས་གནོད་དོ་ཞེ་ན། གཞུང་དེ་ནི་མ་འདུས
【現代漢語翻譯】 複議！又，不應以僧眾之數來補充，因為補充本身就不是（允許的），如是說。另一個論據是，『勝者（Jina，佛陀的稱號）不是製造不和之人』，普遍這樣說，表明不是製造未聚集的不和，也不是製造複議的不和，如是說。因此，與經文的根本、談論的根本、自己的論述和註釋這四者相符，勝者不是製造未聚集的不和之人，這樣特別說，是相違背的。對於接受近圓戒的比丘，那個沙彌不應能推翻那個業，因為不應補充（僧眾之數）。成立，因為他不應補充能成就羯磨的僧眾之數。根本遍（指前提的普遍性）被接受。如果承認，就像比丘婆羅門之女請求，『將沙彌授為近圓戒者，不要給我授近圓戒』，即使這樣說，也必須推翻。如是說，如果不允許，那就不是給予。第二，建立自己的宗義：釋迦牟尼佛，就其自身能力而言，不能推翻，因為他是所有律藏規定的主人，包括推翻與不推翻等。另一個論據是，即使佛陀說了推翻的話，如果不能推翻，那佛陀就會說無意義的話，但佛陀不會說無意義的話，因為在《光明經》中引用說，『佛陀所說的一切都具有意義』。另一個論據是，僧眾可以推翻，因為僧眾所說比佛陀所說更有力，而且佛陀所說不會偏離僧眾。如是說，所以成立。另一個論據是，僧眾可以推翻，佛陀與僧眾相似，以不恭敬的方式產生墮罪，因為相似，所以這裡也因為理由相同而相似。第三，駁斥辯論：第一個辯論，那麼佛陀，僅僅是製造不和之人，因為是製造特別的複議的不和之人。如果標誌（指理由）不成立，那麼承諾就會落空，如果承認，那麼『勝者不是製造不和之人』，這樣說是相違背的。那個論典是不包括（所有情況的）。 7-506b 7-507a
【English Translation】 Reversal! Moreover, it is not appropriate to supplement the number of the Sangha, because the act of supplementing itself is not (allowed), so it is said. Another argument is, 'The Victorious One (Jina, a title of the Buddha) is not one who creates discord,' it is generally said, indicating that it is not creating discord among those not assembled, nor is it creating discord of reversal, so it is said. Therefore, in accordance with the basis of the scripture, the basis of the discussion, one's own exposition, and the commentary, the Victorious One is not one who creates discord among those not assembled, this is specifically said, which is contradictory. For the Bhikshu who receives the full ordination, that Shramanera should not be able to overturn that action, because it is not appropriate to supplement (the number of the Sangha). It is established, because he should not supplement the number of the Sangha that accomplishes the Karma. The root pervasion (referring to the universality of the premise) is accepted. If admitted, just as the daughter of a Brahmin Bhikshu requests, 'The one who ordains the Shramanera with full ordination, do not ordain me with full ordination,' even if said so, it must be overturned. So it is said, and if not allowed, then it is not giving. Second, establishing one's own tenet: Shakyamuni Buddha, as far as his own power is concerned, cannot be overturned, because he is the master of all the Vinaya regulations, including overturning and not overturning, etc. Another argument is, even if the Buddha speaks of overturning, if it cannot be overturned, then the Buddha would be speaking meaningless words, but the Buddha does not speak meaningless words, because in the 'Radiant Sutra' it is quoted, 'Everything spoken by the Buddha has meaning.' Another argument is, the Sangha can overturn, because what the Sangha says is more powerful than what the Buddha says, and what the Buddha says does not deviate from the Sangha. So it is said, therefore it is established. Another argument is, the Sangha can overturn, and the Buddha is similar to the Sangha, generating a downfall in a disrespectful manner, because of the similarity, so here too it is similar because the reason is the same. Third, refuting the debate: The first debate, then the Buddha, is merely one who creates discord, because he is one who creates the particular discord of reversal. If the sign (referring to the reason) is not established, then the commitment will fail, and if admitted, then 'The Victorious One is not one who creates discord,' saying so is contradictory. That treatise does not include (all situations). 7-506b 7-507a
་པའི་མི་མཐུན་པ་བྱེད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བསྟན་པ་སྟེ་སྔར་བཤད་ཟིན་ཏོ། །རྩོད་པ་གཉིས་པ། གཞན་ཡང་ལག་རྡུམ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གསུང་གིས་བཀག་བཞིན་དུ་དགེ་འདུན་གྱིས་ལག་རྡུམ་ལ་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པའི་ལས་བྱེད་པ་ཆོས་ཅན། ལས་དེ་མི་འཆགས་པར་ཐལ། ལས་དེ་ལ་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་ཕྱིར་བཟློག་པ་དེ་འཆགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྟགས་ཁྱབ་མ་གྲུབ་ན་དམ་བཅའ་བུད་ཅིང་། འདོད་ན། ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་ལ་བརྟེན་ནས་སྡོམ་པ་མི་སྐྱེ་བར་ཐལ་བ་ལས། ཊཱི་ཀ་ལས། སྐྱེ་བོའི་ཆོས་ལྷག་མ་བཀག་པ་རྣམས་ཀྱང་བསྟན་པའི་ཕྱིར། ལག་རྡུམ་དང་རྐང་རྡུམ་དང་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། སངས་རྒྱས་ཀྱི་གསུང་གིས་དགག་པའི་བཅས་པ་མཛད་པ་དང་། ལས་ཀྱི་གནས་དེར་དངོས་སུ་བྱོན་ནས་ལས་ལ་ཕྱིར་བཟློག་པ་ཐ་དད་པ་ཡིན་པས་ན། ལས་དེ་ལ་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་ཕྱིར་བཟློག་པ་དེ་མ་གྲུབ་བོ། ། ༈ རྗོད་པར་བྱེད་པ་ལས་མཁན་གྱི་གཞི། གཉིས་པ་རྗོད་པར་བྱེད་པ་ལས་མཁན་གྱི་གཞི་ནི། ལས་བྱེད་པ་པོ་དེས་དགེ་འདུན་གྱི་གྲངས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་ཡང་བྱེད་པའི་དབང་ 7-507b དུ་བྱས་ནས་ལས་བྱེད་པ་པོ་ཆོས་གཉིས་ལྡན་དགོས་ཏེ། ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་དང་རང་རང་གི་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་ཤེས་པའོ། །དེ་ཡང་མདོ་རྩ་བ་ལས། དེ་དག་ནི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ཉམས་ན་མ་བྱས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས་གྲུབ་བོ། །གྲངས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་མི་བྱེད་པར་ལས་ཆོག་བརྗོད་པ་འབའ་ཞིག་བྱེད་པའི་དབང་དུ་བྱས་ན་ལས་བྱེད་པ་པོ་ཆོས་བཞི་ལྡན་ཀྱིས་འགྲུབ་སྟེ་གཞུང་གི་སྐབས་འོག་ཏུ་འཆད་དོ། ། ༈ བསྒྲུབ་པར་བྱ་བ་དོན་གྱི་གཞི། གསུམ་པ་བསྒྲུབ་པར་བྱ་བ་དོན་གྱི་གཞི་ལ་གཉིས་ཏེ། བསྒྲུབ་བྱ་སེམས་ཅན་ལ་བསྒྲུབ་པ་དང་། བསྒྲུབ་བྱ་སེམས་ཅན་མ་ཡིན་པ་ལ་བསྒྲུབ་པའོ། །དེ་ཡང་འདུལ་བ་བསྡུས་པ་ལས། དེ་དག་ཀྱང་གཞི་གཉིས་ལ་བསྡུས་པ་ཡིན་ཏེ། སེམས་ཅན་དུ་བགྲངས་པ་དང་། སེམས་ཅན་དུ་བགྲངས་པ་མ་ཡིན་པ་ཞེས་སོ། །བསྒྲུབ་བྱ་སེམས་ཅན་མ་ཡིན་པ་ལ་གསུམ་ལས། གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་ཀྱི་བསྒྲུབ་བྱ་སེམས་ཅན་མ་ཡིན་པ་ནི་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱ་བའི་དངོས་པོ་རས་ཡུག་ལ་སོགས་པ་ལྟ་བུའོ། །གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱི་བསྒྲུབ་བྱ་སེམས་ཅན་མ་ཡིན་པ་ནི་མཚམས་པོ་ཆེ་གཅོད་པའི་གཞི་དཔག་ཚད་ཕྱེད་དང་གསུམ་གྱི་མཐའ་ཚུན་ཆད་ལྟ་བུའོ། །གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བསྒྲུབ་བྱ་སེམས་ཅན་མ་ཡིན་པ་ནི་སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་བར་བྱ་བའི་དངོས་པོ་ཆོས་གོས་སྲ་བརྐྱང་ལྟ་བུའོ། ། ༈ བསྒྲུབ་བྱ་སེམས་ཅན་ལ་བསྒྲུབ་པ། བསྒྲུབ་བྱ་སེམས་ཅན་ལ་བསྒྲུབ་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། རབ་བྱུང་མ་ཡིན་པའི་སེམས་ཅན་ལ་བསྒྲུབ་པ་དང་། བསྒྲུབ་བྱ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལ་བསྒྲུབ་པའོ། ། ༈ རབ་བྱུང་མ་ཡིན་པའི་སེམས་ཅན་ལ་བསྒྲུབ
【現代漢語翻譯】 這表明不應制造不和諧，這已在前面解釋過了。第二個辯論：此外，即使在佛陀的教導禁止的情況下，僧團仍然為斷臂者授予比丘戒，這種行為，作為一種現象，是不成立的。因為佛陀對該行為的否決是成立的。如果不能證明這個論證的普遍性，那麼承諾就會落空。如果接受這個論點，那麼基於儀軌不會產生戒律。正如《根本律》的註釋中所說：『爲了展示對其他被禁止的個體的限制，如斷臂者和斷腿者。』如果有人反駁說這與此相矛盾，那麼佛陀的教導所禁止的規定，以及親自前往該行為的地點並否決該行為，這兩者是不同的。因此，佛陀對該行為的否決是不成立的。 執行行為者的基礎： 第二，執行行為者的基礎是：考慮到執行行為者也滿足了僧團的人數要求，那麼執行行為者必須具備兩種品質：有資格滿足人數要求，並且瞭解各自行為的儀軌。正如《根本律》中所說：『這些人不是執行者。如果他們犯錯，就等於沒有做。』這證明了這一點。如果執行行為者不滿足人數要求，而只是宣讀儀軌，那麼執行行為者需要具備四種品質才能完成，這將在正文的後續部分中解釋。 要實現的目標的基礎： 第三，要實現的目標的基礎有兩個：對有情眾生實現的目標，以及對非有情眾生實現的目標。正如《律藏總攝》中所說：『這些也被歸納為兩個基礎：被認為是眾生的，以及不被認為是眾生的。』對於要實現的目標是非有情眾生的，有三種情況：對於僅有祈請的行為，要實現的目標是非有情眾生，例如用於加持死者用品的布匹等物品。對於雙重祈請的行為，要實現的目標是非有情眾生，例如切割大界的邊界，最遠可達三個半俱盧舍。對於四重祈請的行為，要實現的目標是非有情眾生，例如用於拉伸的物品，如袈裟拉伸物。 對有情眾生實現的目標： 對有情眾生實現的目標有兩個：對非出家有情眾生實現的目標，以及對出家眾實現的目標。 對非出家有情眾生實現的目標
【English Translation】 This shows that disharmony should not be created, which has already been explained. Second debate: Furthermore, even though the Buddha's teachings forbid it, the Sangha still bestows the Bhikshu vows on those with amputated arms, this action, as a phenomenon, is not established. Because the Buddha's rejection of that action is established. If the pervasiveness of the sign is not established, then the commitment falls apart. If you accept this, then the vows will not arise based on the ritual. As the commentary to the Root Text says: 'To show the restrictions on other individuals who are prohibited, such as those with amputated arms and those with amputated legs.' If someone argues that this contradicts that, then the precepts prohibited by the Buddha's teachings, and personally going to the place of the action and rejecting the action, are different. Therefore, the Buddha's rejection of that action is not established. The basis of the one who performs the action: Second, the basis of the one who performs the action is: Considering that the one who performs the action also fulfills the number requirement of the Sangha, then the one who performs the action must possess two qualities: being eligible to fulfill the number requirement, and knowing the ritual of their respective action. As the Root Text says: 'These are not the performers. If they err, it is as if it was not done.' This proves it. If the one who performs the action does not fulfill the number requirement, but only recites the ritual, then the one who performs the action needs to possess four qualities to accomplish it, which will be explained in the following section of the text. The basis of the object to be accomplished: Third, the basis of the object to be accomplished has two aspects: the object to be accomplished for sentient beings, and the object to be accomplished for non-sentient beings. As the Condensed Vinaya says: 'These are also summarized into two bases: those counted as sentient beings, and those not counted as sentient beings.' For the object to be accomplished that is non-sentient, there are three cases: For actions that are only supplications, the object to be accomplished that is non-sentient is like cloth and other items to be blessed for the deceased. For actions of double supplication, the object to be accomplished that is non-sentient is like the boundary for cutting the great boundary, up to three and a half kroshas. For actions of four supplications, the object to be accomplished that is non-sentient is like the cloth-stretching material, the cloth-stretching robe. The object to be accomplished for sentient beings: The object to be accomplished for sentient beings has two aspects: the object to be accomplished for non-ordained sentient beings, and the object to be accomplished for ordained beings. The object to be accomplished for non-ordained sentient beings
་པ། དང་པོ་ལ་ལྔ་སྟེ། །སྔོན་མུ་སྟེགས་ཅན་ལ་ལས་ཀྱིས་གནས་པ་སྦྱིན་པའི་བསྒྲུབ་བྱ་དང་། ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པའི་གཞི་གཉིས་དང་། ལྷུང་བཟེད་ཁ་སྦུབ་བསྲང་གཉིས་ཀྱིས་བསྒྲུབ་བྱ་དང་ལྔའོ། ། ༈ བསྒྲུབ་བྱ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལ་བསྒྲུབ་པ། གཉིས་པ་བསྒྲུབ་བྱ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལ་བསྒྲུབས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། བསྙེན་པར་ 7-508a རྫོགས་པ་ལ་བསྒྲུབ་པ་དང་། རབ་བྱུང་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་བསྒྲུབ་པའོ། ། ༈ བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ལ་བསྒྲུབ་པ། དང་པོ་ལ་བཞི་སྟེ། སྦྱིན་པའི་ལས་ཀྱི་བསྒྲུབ་བྱ་དང་། བསྐོ་བའི་ལས་དང་། ཆད་པས་བཅད་པའི་ལས་དང་། རྣམ་པར་དག་པའི་ལས་ཀྱི་བསྒྲུབ་བྱའོ། ། ༈ སྦྱིན་པའི་ལས་ཀྱི་བསྒྲུབ་བྱ། དང་པོ་ནི། སྤྱིར་བཏང་ལ་ཆོས་དགུ་ལྡན་ཏེ། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པ་དང་། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་། གནས་ནས་མ་ཕྱུང་བ་དང་། ལྟ་བ་དང་སྤྱོད་པའི་སྒོ་ནས་གཞན་ཕྱོགས་སུ་མ་སོང་བ་དང་།མཚན་མཐུན་པ་དང་། ཚོགས་སུ་མ་ལོངས་པ་དང་། རང་གིས་ལན་གསུམ་གསོལ་བ་འདེབས་པ་དང་། བརྒྱད་པོ་དེ་དག་ནི་སྦྱིན་ཡུལ་ཐུན་མོང་བ་ཆོས་བརྒྱད་ལྡན་ཅེས་བྱའོ། །རང་རང་གི་གཞི་ལེགས་པ་དང་ལྡན་པ་དང་དགུ་སྟེ། དེ་ཡང་ཁང་པའི་གནང་བ་སྦྱིན་པའི་ཡུལ་ས་གཞི་དག་པ་ཉིད་ལེགས་པར་བརྟགས་པ་དང་། སྔར་གནང་བ་བྱིན་པ་དང་མ་འབྲེལ་བ་སྟེ་གཞན་ལ་ཡང་སྐབས་ཅི་རིགས་པས་སྦྱར་རོ། །དེ་རྣམས་ལ་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བ་ནི་འཁོར་དང་འཁོར་མང་གི་གནང་བ་སྦྱིན་པའི་ཡུལ་སྡོམ་པ་གསོར་མི་རུང་བ་མ་ཡིན་པ་རྣམ་པར་དག་པ་དགོས་ཏེ། གཞན་གྱི་རྟེན་རྣམ་དག་གིས་བྱེད་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འཆབ་མེད་ཀྱི་ཕམ་པ་བྱུང་བ་ལ་བསླབ་པ་སྦྱིན་པའི་ཡུལ་ནི་སྡོམ་པ་གསོར་རུང་དང་ལྡན་པ་ཡིན་གྱི། གསོར་རུང་ཡན་ཆད་ཅེས་ནི་མི་བྱ་སྟེ། གསོ་བ་ལ་ཞུགས་ཟིན་པར་བསླབ་པ་བྱིན་པ་དང་། རྣམ་དག་ནི་བསླབ་པ་སྦྱིན་པའི་ཡུལ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྨྱོས་པའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ནི་ཡུལ་དེ་ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་མི་གནས་པ་ལ་འཆགས་ཏེ། ཡུལ་དེ་ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་མི་གནས་པ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་རྐྱེན་དུ་བྱས་ནས་བཅས་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཟོད་པར་བྱ་བ་ནི་གནས་ནས་ཕྱུང་ 7-508b བ་ལ་ཡང་འཆགས་ཏེ། གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ལ་བཟོད་པར་བྱས་ལ་ཡུལ་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ངེས་བཟུང་གི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །མཐུན་པ་སྦྱིན་པ་དང་། མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་སྦྱིན་པ་ནི་ཆོས་གཞན་ཕྱོགས་སུ་སོང་བ་ལ་འཆགས་ཏེ། ཆོས་གཞན་ཕྱོགས་སུ་སོང་བ་ངེས་བཟུང་གི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་སློང་མའི་མགུ་བ་དང་། དབྱུང་བ་དང་། བུད་མེད་བསྙེན་རྫོགས་བྱ་བའི་ལས་ནི་མཚན་མི་མཐུན་པ་ལའང་འཆགས་ཏེ། ཕྱོགས་གཅིག་ནས་མཚན་མི་མཐུན
【現代漢語翻譯】 第一部分有五點：對於先前外道之人，給予以業安住之處的修行對像；給予居家戒律的根本；以及缽口朝下翻正，這二者作為修行對象，總共五點。 修行對像：出家受戒的修行。 第二，關於出家受戒的修行對象，分為兩種：受比丘戒的修行，以及出家但未受比丘戒的修行。 修行對像：受比丘戒的修行。 第一部分有四點：給予的業的修行對像；任命的業；以罪行斷絕的業；以及完全清凈的業的修行對象。 修行對像：給予的業。 首先，一般而言，具備九種法：具備直到能夠恢復比丘戒的戒律；覺知自然存在；身體處於正常狀態；未被驅逐出僧團；未從見解和行為上走向其他宗派；性別相同；未滿僧眾人數；自己三次祈請。這八者被稱為給予對象的共同八法。具備各自良好的基礎，共九種。也就是，給予房屋許可的對象，土地清凈且經過良好考察；與先前給予的許可無關。其他情況也應酌情考慮。對於這些，特別排除的是，給予僧團和眾多僧團許可的對象，必須是不能恢復戒律的清凈者，因為需要以其他清凈的所依來完成。對於隱瞞罪行者，給予戒律的對象是具備能夠恢復戒律者，不能說是直到能夠恢復戒律，因為給予已開始恢復者戒律，而清凈者不是給予戒律的對象。給予瘋狂者許可，是因為對象是不具備自然覺知者，因為正是由於對像不具備自然覺知才制定了戒律。可以容忍的是，對於已被驅逐出僧團者，因為容忍已被驅逐出僧團者，需要將已被驅逐出僧團者作為確定的組成部分。給予一致和合，以及給予一致和合的布薩，是因為對象是走向其他宗派者，因為需要將走向其他宗派者作為確定的組成部分。尼姑的歡喜，驅逐，以及為婦女授予比丘戒的業，是因為對象是性別不相同者。
【English Translation】 The first part has five points: For former non-Buddhists, the object of practice is to grant a place to abide by karma; the basis for granting the vows of household life; and turning the alms bowl upside down and straightening it, these two as objects of practice, totaling five points. Object of practice: The practice of ordination. Secondly, regarding the object of practice of ordination, there are two types: the practice of receiving the Bhikshu vows, and the practice of being ordained but not receiving the Bhikshu vows. Object of practice: The practice of receiving the Bhikshu vows. The first part has four points: the object of practice of the act of giving; the act of appointment; the act of cutting off by offense; and the object of practice of the act of complete purification. Object of practice: The act of giving. Firstly, in general, it possesses nine dharmas: possessing the precepts up to the point of being able to restore the Bhikshu vows; awareness naturally exists; the body is in a normal state; not having been expelled from the Sangha; not having gone to other sects in terms of views and conduct; being of the same gender; not having reached the full number of the Sangha; and oneself making three requests. These eight are called the common eight dharmas of the object of giving. Possessing one's own good foundation, totaling nine. That is, the object of giving permission for a house, the land is pure and well examined; not related to previous permissions given. Other situations should also be considered as appropriate. For these, what is specifically excluded is that the object of giving permission to the Sangha and many Sanghas must be pure and not unable to restore the precepts, because it is necessary to complete it with other pure supports. For those who conceal offenses, the object of giving precepts is one who possesses the ability to restore the precepts, and it should not be said 'up to the point of being able to restore the precepts,' because giving precepts to one who has already begun to restore them, while the pure one is not the object of giving precepts. Giving permission to the insane is because the object is one who does not possess natural awareness, because it is precisely because the object does not possess natural awareness that the precepts were established. What can be tolerated is also for those who have been expelled from the Sangha, because tolerating those who have been expelled from the Sangha requires taking those who have been expelled from the Sangha as a definite component. Giving harmony and giving the Uposatha of harmony is because the object is one who has gone to other sects, because it is necessary to take those who have gone to other sects as a definite component. The joy of nuns, expulsion, and the act of ordaining women as Bhikshunis is because the object is one who is not of the same gender.
་པ་དེ་ཉིད་ཡན་ལག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ བསྐོ་བའི་ལས་ཀྱི་བསྒྲུབ་བྱ། གཉིས་པ་བསྐོ་བའི་ལས་ཀྱི་བསྒྲུབ་བྱ་ནི། བསྐོ་ཡུལ་ཐུན་མོང་བ་ཆོས་བཅུ་བཞི་དང་ལྡན་པ་སྟེ། སྤོང་བ་པའི་ཞལ་ཏ་བསྐོ་བའི་སྐབས་སུ་སྔར་བཤད་ཟིན་ཏོ། །འདིར་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ནི་རང་རང་གི་གཞི་ལེགས་པ་དང་ལྡན་པ་སྟེ། དེ་ཡང་དགེ་སློང་མའི་སྟོན་པ་བསྐོ་བ་ལ་རྣམ་དག་གི་ཁྱད་པར་དང་། མཁས་པའི་ཁྱད་པར་དང་། བརྟན་པའི་ཁྱད་པར་དང་གསུམ་དགོས་ལ། དེ་ཡང་ཕམ་ལྷག་བཅུ་བདུན་གྱིས་མ་གོས་པའི་རྣམ་དག་དང་། སྡེ་སྣོད་གསུམ་འཛིན་ཅིང་གྲོང་ཁྱེར་བའི་སྐད་སྨྲ་བ་དང་། བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་ཉི་ཤུ་ལས་མི་ཉུང་བ་སྟེ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་པོ་བསྐོ་བ་ལ་བསྐོ་ཡུལ་དགེ་སློང་བསྐོའི། དགེ་སློང་མ་བསྐོ་བར་མི་རུང་བས་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱི་ཆ་ནས་དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་པོ་ནི་མཚན་མཐུན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་ཏེ། མཚན་མི་མཐུན་པ་ངེས་བཟུང་གི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་པོ་བསྐོ་བ་ལ་གནས་དེ་ཉིད་དུ་དབྱར་སྔ་མར་གནས་པ་ཁས་བླངས་ཤིང་། དབྱར་རལ་བ་མ་ཡིན་པ་དང་། ས་གཞན་ན་གནས་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། ས་གཞན་ན་གནས་པ་དེ་དག་ཐོབ་པ་མ་ཡིན་པ་དགོས་ཏེ་སྲ་བརྐྱང་གི་གཞིར་བསྟན་ཟིན་ཏོ། །གསལ་བ་དང་གསལ་བའི་ 7-509a གསལ་བ་བསྐོ་བ་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་ཚད་ལས་མི་ཉུང་བ་དགོས་ཞེས་གཞིར་ལོངས་གསུངས་པ་ནི་ལས་ཚན་ཐ་དད་དུ་བསྐོ་བ་ཡིན་གྱི། ཚོགས་ཀྱིས་མི་བྱའོ་ཞེས་པའི་དམིགས་བསལ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། དམིགས་བསལ་དུ་འཇོག་པའི་རྒྱུ་མཚན་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ ཆད་པས་བཅད་པའི་ལས་ཀྱི་བསྒྲུབ་བྱ། གསུམ་པ་ཆད་པ་བཅད་པའི་ལས་ཀྱི་སྒྲུབ་བྱ་ནི་ཆོས་བཅུ་ལྡན་ཏེ། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པ་དང་། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་། གནས་ནས་མ་ཕྱུང་བ་དང་། ལྟ་བ་དང་སྤྱོད་པའི་སྒོ་ནས་གཞན་ཕྱོགས་སུ་མ་སོང་བ་དང་། ཚོགས་སུ་མ་ལོངས་པ་དང་། གླེང་དྲན་སྔོན་དུ་སོང་བ་དང་། ནད་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། དགེ་འདུན་འབྱེད་པར་ནུས་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། རང་རང་གི་གཞི་ལེགས་པར་ལྡན་པའོ། །ཐ་མ་ནི་ཕྱིར་མི་འཆོས་པ་གནས་ནས་དབྱུང་བའི་ཡུལ་དེ་བསྡམ་བྱ་ལས་གཞན་པའི་ལྟུང་བ་ཡོད་པར་ཁས་བླངས་པ་དང་། རྐྱེན་འཛོམ་ཡང་ཕྱིར་མི་འཆོས་པ་དང་། སྔར་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་མ་ཡིན་པ་ཆོས་གསུམ་ལྡན་ཏེ་ནན་ཏུར་གྱི་ཡུལ་གཞན་ལ་ཡང་སྦྱར་རོ། །དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱིས་ཆད་པ་གཅོད་པ་ལ་མཚན་མཐུན་པ་ངེས་བཟུང་དུ་མི་དགོས་ཀྱང་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་ཆད་པ་གཅོད་པ་ལ་ནི་མཚན་མཐུན་དགོས་ཏེ། གཞན་དུ་ན་ལྕི་བའི་ཆོས་ལས་འདས་པའི་ཉེས་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ རྣམ་པར་དག་པའི་ལས་ཀྱི་བསྒྲུབ་བྱ། བཞི་པ་རྣམ་པར་དག
【現代漢語翻譯】 因為它是該部分的組成部分。 委任工作的成就 第二，委任工作的成就：委任的對象需要具備十四種共同的品質。在委任比丘尼的導師時，之前已經討論過了。這裡，不共同的品質是各自具備良好的基礎。也就是說，委任比丘尼的導師需要三種特點：純潔的特點、博學的特點和穩固的特點。也就是說，沒有被十七種墮罪所染污的純潔，持有三藏並能說城市語言，受比丘尼戒后不少於二十年，這是按照順序排列的。委任糾正者時，委任的對象是比丘，不能委任比丘尼。因此，從比丘尼的角度來看，糾正者不需要是同類，因為不同類是必須指定的組成部分。委任鋪設坐墊者時，需要承諾在該地過早夏安居，並且不是破夏安居者，不在其他地方居住，也沒有獲得其他地方的資格，因為這已經顯示為鋪設坐墊的基礎。委任宣告者和宣告的宣告者時，需要不少於僧團的最低人數，這是佛陀在《根本律》中說的，這指的是委任不同的工作，而不是通過僧團會議來完成，這不是例外情況，因為沒有理由將其作為例外。 懲罰工作的成就 第三，懲罰工作的成就需要具備十種品質：具備恢復比丘戒的能力，保持清醒的意識，保持正常的身體狀態，沒有被驅逐，在見解和行為上沒有走向其他方面，沒有參加集會，事先有討論和記憶，不是病人，不能分裂僧團，並且各自具備良好的基礎。最後，對於不可逆轉地驅逐出境的對象，需要承認除了被驅逐的原因之外，還有其他的墮落行為，即使條件具備也是不可逆轉的，並且以前沒有被驅逐過，具備這三種品質，這也適用於難陀等的其他對象。比丘們在進行懲罰時，不需要指定同類，但是比丘尼們在進行懲罰時，則需要是同類，否則會因為違犯更重的戒律而有過失。 凈化工作的成就 第四，凈化工作
【English Translation】 because it is a component of that part. Accomplishment of Appointment Work Second, the accomplishment of appointment work: the appointee needs to possess fourteen common qualities. When appointing a Bhikshuni's (female monastic) teacher, it has already been discussed before. Here, the uncommon qualities are that each possesses a good foundation. That is, appointing a Bhikshuni's teacher requires three characteristics: the characteristic of purity, the characteristic of erudition, and the characteristic of stability. That is, purity unblemished by the seventeen Parajikas (defeats), holding the Tripitaka (three baskets of Buddhist scriptures) and being able to speak the language of the city, and having received Bhikshuni ordination for no less than twenty years, this is in order. When appointing a corrector, the appointee is a Bhikshu (male monastic), and it is not permissible to appoint a Bhikshuni. Therefore, from the perspective of Bhikshunis, the corrector does not need to be of the same kind, because a different kind is a necessary designated component. When appointing a mat-layer, it is necessary to promise to reside in that place for the early summer retreat, and not be a broken summer retreatant, not reside in another place, and not have obtained the qualifications for residing in another place, because this has already been shown as the basis for mat-laying. When appointing an announcer and the announcer of the announcement, it is necessary to have no less than the minimum number of the Sangha (monastic community), which the Buddha said in the Root Texts, this refers to appointing different tasks, not completing it through a Sangha assembly, this is not an exception, because there is no reason to make it an exception. Accomplishment of Penalty Work Third, the accomplishment of penalty work needs to possess ten qualities: possessing the ability to restore Bhikshu ordination, maintaining a clear consciousness, maintaining a normal physical state, not having been expelled, not having gone to other sides in terms of views and conduct, not having participated in assemblies, having prior discussion and memory, not being ill, not being able to divide the Sangha, and each possessing a good foundation. Finally, for the object of irreversible expulsion, it is necessary to admit that in addition to the reason for being expelled, there are other fallen behaviors, even if the conditions are met, it is irreversible, and not having been expelled before, possessing these three qualities, this also applies to other objects such as Nanda. When Bhikshus are carrying out penalties, it is not necessary to designate the same kind, but when Bhikshunis are carrying out penalties, it is necessary to be of the same kind, otherwise there will be a fault for violating a heavier precept. Accomplishment of Purification Work Fourth, purification work
་པའི་ལས་ཀྱི་བསྒྲུབ་བྱ་ལ་གསོ་སྦྱོང་གི་ལས་ཀྱི་བསྒྲུབ་བྱ་ནི། དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་གསུམ་ལྡན་ཏེ་གྲངས་ཚང་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་མི་མཐུན་པ་གཉིས་དང་བྲལ་བ་དེའི་སྟེང་དུ་གསོ་སྦྱོང་གི་ཆོ་ག་ཤེས་པའོ། །རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་མ་ཡིན་པས་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་བྱས་པ་ནི་བྱས་པ་ཁོ་ན་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འོ་ན་ཁྱིམ་པ་ལ་སོགས་ 7-509b པས་ཀྱང་གསོ་སྦྱོང་འདི་བྱའམ་ཞེ་ན་མ་ཡིན་པ་སྟེ། རང་གི་གསོ་སྦྱོང་མ་བྱས་པའི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །གསོ་སྦྱོང་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་བྱེད་པའི་གང་ཟག་གི་བྱེ་བྲག་ནི་ཆོས་ལྡན་ཏེ། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་ཆད་པ་བཅད་པའི་སྐབས་སུ་སྔར་བཤད་མ་ཐག་པའི་དང་པོ་ལྔའི་སྟེང་དུ་མཚམས་ཀྱི་ནང་ན་གནས་པ་དང་། གསོ་སྦྱོང་བཞག་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། མཚན་མཐུན་པ་དང་བརྒྱད་དོ། །དགག་དབྱེ་ལ་ཡང་གང་ཟག་གི་བྱེ་བྲག་གི་ཆོས་བརྒྱད་ལྡན་ཏེ། གསོ་སྦྱོང་གི་སྐབས་སུ་བཤད་མ་ཐག་པའི་སྔ་མ་དྲུག་དང་། དགག་དབྱེ་བཞག་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་ཡིན་པ་དང་བརྒྱད་དོ། །དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་ན་དབྱར་རལ་བས་ཀྱང་དགག་དབྱེ་བྱ་སྟེ་རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །དགེ་སློང་མའི་དགག་དབྱེ་ནི་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་ལ་ཡང་བྱ་དགོས་པས་འདིར་ནི་མཚན་མཐུན་པ་མ་བགྲངས་སོ། ། ༈ རབ་བྱུང་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་བསྒྲུབ་པ། གཉིས་པ་རབ་བྱུང་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་བསྒྲུབ་པ་ལ་སྦྱིན་པ་དང་བསྐོ་བའོ། །ཆད་པ་བཅད་པའི་ལས་ཀྱི་བསྒྲུབ་བྱ་ནི་སྔར་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱིས་སྐབས་སུ་བཤད་པ་དང་འདྲ་བ་ལས། འདིར་ཁྱད་པར་ནི་རབ་བྱུང་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པའི་སྡོམ་པ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པ་སྟེ། སྐོ་བའི་ཆོ་ག་རྗེས་སུ་བསྒྲགས་པའི་ཚུལ་གྱིས་སོ། ། 所想支分 གཉིས་པ་བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། 想 འདུ་ཤེས་དང་ཀུན་སློང་ངོ་། །དེ་ལ་འདུ་ཤེས་ནི་གཞི་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པར་ཤེས་པའོ། །དེ་ལ་གཉིས་ཏེ། ལས་གང་གི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་འཇོག་པ་དང་། འདུ་ཤེས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཇི་ལྟ་བུ་དགོས་པའོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ལས། སེམས་ཅན་མ་ཡིན་པ་ལ་བསྒྲུབ་པ་ལ་འདུ་ཤེས་གཙོ་བའི་སྐབས་སུ་ལས་དགེ་འདུན་གྱི་འདུ་ 7-510a ཤེས་ཀྱིས་འཇོག་པ་ཡིན་གྱི། ཡུལ་གྱི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་འཇོག་པ་མི་སྲིད་དེ་ཡུལ་དེ་ལ་འདུ་ཤེས་མི་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དངོས་པོ་གཙོ་བོའི་སྐབས་སུ་ནི་ལས་དགེ་འདུན་གྱི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་འཇོག་པ་མ་ཡིན་ཏེ། བཅད་པ་ཉིད་དུ་ཤེས་པ་ཉིད་ནི་མི་ཆགས་པའི་ཡན་ལག་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །སེམས་ཅན་ལ་འདུ་ཤེས་གཙོ་བོའི་སྐབས་སུ་སྒྲུབ་བྱེད་མཁན་པོ་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་ལ་དམིགས་ནས་དགེ་འདུན་རྣམས་ཀྱིས་ནི་མཚན་ཉིད་དང་
【現代漢語翻譯】 對於羯磨（梵文：karma，行為）之所成，自恣（梵文：pravarana）羯磨之所成是：僧伽（梵文：sangha，僧團）具有三種特徵，即人數圓滿，適合補充，以及遠離兩種不合規之處，在此基礎上，還要懂得自恣羯磨的儀軌。《自釋》和《 टीका 》中說：『不適合補充，因此自恣和解制只能是已經做過的。』那麼，在家人等是否也應該做這個自恣呢？不是的，因為不做自恣不會有罪過。實行自恣的補特伽羅（梵文：pudgala，人）的差別在於具法，即具有直到可以恢復比丘戒的戒律，等等，在遮罪（梵文：āpatti，罪）的章節中，在前面剛提到的前五種的基礎上，還要加上住在結界內、沒有放棄自恣、具同名者，共八種。解制也需要具備八種補特伽羅的差別之法，即自恣章節中剛提到的前六種，加上沒有放棄解制，以及承諾安居者，共八種。如果承諾安居，即使安居中斷，也可以進行解制，這是《自釋》和《 टीका 》中說的。比丘尼的解制也必須在比丘僧團中進行，因此這裡沒有計算具同名者。 第二，對於未受具足戒者之所成，包括佈施和委任。遮罪羯磨之所成與之前受具足戒時所說的相似，但這裡的區別在於，未受具足戒者具有直到可以恢復戒律的戒體，並通過宣告委任儀軌的方式進行。 第二，所想支分有二：想（梵文：samjna，認知）和意樂（梵文：ashaya，動機）。其中，想是指了知地基具有特徵。這又分為兩種：以何種想來安立羯磨，以及需要什麼樣的想的體性。第一種又分為兩種：對於非有情進行羯磨時，在想為主的情況下，以僧伽之想來安立羯磨，不可能以處所之想來安立，因為處所不可能有想。在事物為主的情況下，不能以僧伽之想來安立羯磨，因為『了知是遮罪本身，就不是不染污的支分』。對於有情，在想為主的情況下，緣于執行者等人，僧伽應該具有特徵。
【English Translation】 Regarding the accomplishment of karma (Sanskrit: karma, action), the accomplishment of the Pravarana (Sanskrit: pravarana, self-surrender) karma is: the Sangha (Sanskrit: sangha, monastic community) possesses three characteristics, namely, complete number, suitable for supplementation, and being free from two kinds of non-compliance. On top of that, one must also know the ritual of Pravarana. The 'Self-Commentary' and ' टीका ' state: 'Not suitable for supplementation, therefore Pravarana and dissolution can only be what has already been done.' Then, should laypeople, etc., also do this Pravarana? No, because there is no fault in not doing Pravarana. The difference in the individuals who practice Pravarana lies in possessing the Dharma, that is, possessing the precepts up to the point where the Bhikshu vows can be restored, etc. In the chapter on cutting off offenses (Sanskrit: āpatti, offense), in addition to the first five mentioned earlier, one must also add those who reside within the boundary, have not abandoned Pravarana, and have the same name, making a total of eight. Dissolution also requires possessing eight kinds of individual differences, namely, the first six mentioned earlier in the Pravarana chapter, plus not abandoning dissolution, and those who have vowed to reside in the summer, making a total of eight. If one vows to reside in the summer, even if the summer residence is interrupted, dissolution can still be performed, as stated in the 'Self-Commentary' and ' टीका '. The dissolution of Bhikshunis must also be performed in the Bhikshu Sangha, therefore, having the same name is not counted here. Secondly, for the accomplishment of those who have not received full ordination, it includes giving and appointing. The accomplishment of the karma of cutting off offenses is similar to what was said earlier when receiving full ordination, but the difference here is that those who have not received full ordination possess the precepts up to the point where the precepts can be restored, and it is carried out by announcing the method of the appointment ritual. Secondly, the branches of thought are two: Samjna (Sanskrit: samjna, perception) and Ashaya (Sanskrit: ashaya, intention). Among them, Samjna refers to knowing that the ground has characteristics. This is further divided into two types: what kind of Samjna is used to establish karma, and what kind of nature of Samjna is needed. The first type is further divided into two types: when performing karma on non-sentient beings, in the case where Samjna is the main focus, karma is established by the Samjna of the Sangha, and it is impossible to establish it by the Samjna of the place, because the place cannot have Samjna. In the case where things are the main focus, karma cannot be established by the Samjna of the Sangha, because 'knowing that it is the offense itself is not a branch of non-attachment'. For sentient beings, in the case where Samjna is the main focus, the Sangha should have characteristics by focusing on the executor and others.
མི་ལྡན་པར་ཤེས་ལ། བསྒྲུབ་བྱ་ཡུལ་གྱིས་ནི་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ་པོ་དེ་དག་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པར་འདུ་ཤེས་ན་གང་གིས་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་འཇོག་ཅེ་ན། སྦྱིན་པ་དང་བསྐོ་བའི་ལས་ལ་སྤྱིར་བཏང་ལ་ཡུལ་གྱི་འདུ་ཤེས་ལས་འཇོག་སྟེ། ལུང་ཞུ་བ་ལས། ཉེ་བ་འཁོར་མཁན་པོ་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་ན། གལ་ཏེ་སྡོམ་པ་ལེན་པ་པོའི་གང་ཟག་གིས་མི་ཤེས་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཊཱི་ཀས་ལུང་ཞུ་བ་ཁུངས་སུ་དྲངས་པ་ལས། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་འཆེལ་བ་དེ་མཁན་པོ་རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བགྱིད་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཞེས་བགྱིའམ་མ་རྫོགས་པ་ཞེས་བགྱི། གལ་ཏེ་བདག་གི་མཁན་པོ་རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པའོ་ཞེས་ཤེས་ན་ནི་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ཞེས་བྱའོ། །གལ་ཏེ་མི་ཤེས་ན་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ། །གཞན་ཡང་ལུང་ཞུ་བ་ལས། མཁན་པོ་ཁྱིམ་པ་དང་། མཁན་པོ་ཟ་མ་དང་། མཁན་པོ་མ་ནིང་ནས་བསླབ་པ་བྱིན་པའི་བར་དུ་དེ་རྣམས་ཀྱིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་བགྱིས་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཞེས་བགྱིའམ། ཨུ་པ་ལི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཞེས་བགྱི་སྟེ། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་རྣམས་ནི་འདས་པ་དང་བཅས་ 7-510b པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་བསྙེན་རྫོགས་ལེན་པ་པོས་ནི་མཁན་པོ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པར་འདུ་ཤེས་ཀྱང་དགེ་འདུན་རྣམས་ཀྱིས་ནི་མཁན་པོ་མཚན་ཉིད་དང་མི་ལྡན་པ་དེ་རྒྱུས་ཤེས་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་སྟེ། འདས་པ་དང་བཅས་པའོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ། །གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་དེ་ལ་མཁན་པོ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པར་འདུ་ཤེས་ན་ནི་འདས་པ་དང་བཅས་པར་འགྱུར་བར་མི་རིགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་སྦྱིན་བསྐོའི་ལས་ཡུལ་གྱི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་བཞག་གོ། དམིགས་བསལ་ནི། སྨྱོས་པའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་དང་།དྲན་པས་འདུལ་བ་སྦྱིན་པ་དང་། མ་སྨྱོས་པས་འདུལ་བ་སྦྱིན་པ་དང་། ཆད་པ་བཅད་པའི་ལས་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་འཇོག་པ་ཡིན་གྱི། བསྒྲུབ་བྱ་ཡུལ་གྱི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་འཇོག་པ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། དང་པོ་ལ་ནི་བསྒྲུབ་བྱ་ཡུལ་ལ་ཐ་སྙད་དུ་རུང་བའི་འདུ་ཤེས་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། དེའི་འོག་མ་གཉིས་ནི་གླེང་བྱ་གླེང་བྱེད་ཀྱིས་དགེ་འདུན་ལ་རག་ལས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དང་། ཐ་མ་ནི་འདུ་བ་མི་སྟེར་ན་གྲགས་པ་ཙམ་གྱིས་སོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས། དགེ་འདུན་གྱིས་མཁྱེན་པ་བཞིན་དུ་ཆད་པ་བཅད་དོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་།ཆད་པ་བཅད་པའི་ལས་ཀྱིས་གནས་དེར་བསྒྲུབ་བྱ་ཡུལ་དེ་འདུ་བ་མི་སྟེར་ན་ཡུལ་དེ་ལ་དགེ་འདུན་ལ་དངོས་སུ་དམིགས་པའི་འདུ་ཤེས་མི་འབྱུང་པའི་ཕྱིར་རོ། །དང་པོ་གཙོ་བོའི་སྐབས་སུ་ནི། ལས་བསྒྲུབ་བྱ་དང་དགེ་འདུན་གྱི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་མི་འཇོག་སྟེ། མཚམས་
【現代漢語翻譯】 如果知道不具備條件，而被執行者認為執行者具備條件，那麼以誰的認知為準呢？一般來說，佈施和委任等行為，以被執行者的認知為準。如律經中說：『近事（藏文：ཉེ་བ་，含義：upasaka，梵文：upasaka，漢語字面意思：近事男）的堪布（藏文：མཁན་པོ་，含義：upadhyaya，梵文：upadhyaya，漢語字面意思：親教師）戒律不清凈，如果受戒者不知道，那麼受戒有效。』 ཊཱི་ཀ་（梵文：Tika，含義：註釋）引用律經說：『如果受戒的堪布行為不正，那麼受戒有效嗎？如果我知道我的堪布行為不正，那麼受戒無效。如果我不知道，那麼受戒有效。』由此可知，此外，律經中說：『堪布是俗人，堪布是食肉者，堪布是太監，從他們那裡接受戒律，受戒有效嗎？鄔波離（藏文：ཨུ་པ་ལི་，含義：Upali，梵文：Upali，漢語字面意思：增長）啊，受戒有效，因為執行受戒者已經過去了。』 也就是說，受戒者認為堪布具備條件，但僧團知道堪布不具備條件，這是指已經過去的情況。如果僧團也認為堪布具備條件，那麼就不應該算作已經過去。因此，佈施和委任等行為以被執行者的認知為準。特殊情況是：給予瘋子的許可，給予失憶者的調伏，給予未瘋者的調伏，以及判決罪行的行為，以僧團的認知為準，而不是以被執行者的認知為準。因為第一種情況，被執行者沒有可以稱之為認知的認知；后兩種情況，討論的內容依賴於僧團；最後一種情況，如果不給予集會，那麼就只是名聲而已。』 འགྲེལ་ཆུང་（梵文：註釋）中說：『僧團知道如何判決罪行。』判決罪行的行為，如果被執行者不被允許參加集會，那麼被執行者就不會對僧團產生直接的認知。在第一種主要情況下，行為不由被執行者和僧團的認知來決定，因為邊界……
【English Translation】 If it is known that [someone] does not possess [the necessary] qualities, but the object to be accomplished perceives that the one performing [the action] possesses those qualities, then by whose perception is it determined? Generally, in the case of giving and appointment, it is determined by the perception of the object. As stated in the Vinaya Sutra: 'If the preceptor (藏文：ཉེ་བ་，含義：upasaka，梵文：upasaka，漢語字面意思：近事男) is of immoral conduct, and ordains [someone], if the person taking the vows does not know, then the ordination is valid.' The Tika, quoting the Vinaya Sutra as a source, states: 'If the one who ordains is engaged in theft, and performs the ordination, is the ordination valid or invalid? If I know that my preceptor is engaged in theft, then the ordination is invalid. If I do not know, then the ordination is valid.' This is known from that. Furthermore, the Vinaya Sutra states: 'If the preceptor is a householder, a meat-eater, or a eunuch, and gives the precepts, is the ordination valid? Upali (藏文：ཨུ་པ་ལི་，含義：Upali，梵文：Upali，漢語字面意思：增長), the ordination is valid, because those who perform the ordination have passed away.' That is, even though the one taking ordination perceives the preceptor to possess the qualities, it is understood that the Sangha knows that the preceptor does not possess the qualities. 'Passed away' is stated to indicate this. If the Sangha also perceives that the preceptor possesses the qualities, then it should not be considered 'passed away'. Thus, the act of giving and appointment is determined by the perception of the object. Specifically, the granting of permission to the insane, the discipline given to the forgetful, the discipline given to the non-insane, and the act of imposing penalties are determined by the perception of the Sangha, and not by the perception of the object to be accomplished. This is because, in the first case, the object to be accomplished does not have a perception that can be called a perception. The latter two cases depend on the Sangha for discussion. In the final case, if assembly is not granted, it is merely a matter of reputation. The Commentary states: 'The penalty is imposed as the Sangha knows.' Because the act of imposing a penalty does not allow the object to be accomplished to attend the assembly, the object does not have a direct perception of the Sangha. In the first main case, the action is not determined by the perception of the object to be accomplished or the Sangha, because the boundary...
མེད་དང་ལྡན་ན་མི་ལྡན་པར་ཤེས་ཀྱང་སྡོམ་པ་མ་སྐྱེ་བ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་འདུ་ཤེས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཇི་ལྟ་བུ་དགོས་པ་ལ། ལས་འཆགས་པ་ལ་དགོས་པའི་འདུ་ཤེས་ནི་གཙོ་ཆེར་གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་དམིགས་པའི་འདུ་ཤེས་ཡིན་ལ། དེ་ལ་གཉིས་ཏེ། སྒྲིབ་བྱེད་ལ་དམིགས་ 7-511a པ་དང་། བསྒྲུབ་བྱ་ལ་དམིགས་པས་སོ། །དང་པོ་ནི། མཁན་པོ་དང་ལས་བྱེད་ལ་སོགས་པ་རྣམས་དོན་ལ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་རུང་མི་ལྡན་རུང་སྟེ། མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པར་འདུ་ཤེས་ན་འདུ་ཤེས་ཀྱི་ཆ་ནས་འཆགས་ཏེ། མཁན་པོ་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བ་ལ་ལྡན་པར་ཤེས་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཞེས་གསུངས་པ་ལས། འོད་ལྡན་ལས། འདི་ཙམ་ཞིག་ལས་བྱེད་པ་ལ་ཡང་རྗེས་སུ་སྦྱར་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། དེ་དགེ་འདུན་ལ་ཡང་སྦྱར་ཏེ་དཔྱད་པ་ཐ་སྙད་པ་ཡིན་པར་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་མཁན་པོ་དང་ལས་བྱེད་པ་ལ་སོགས་པའི་དབང་དུ་མཛད་ནས། འོད་ལྡན་ལས། འདུལ་བ་ཐམས་ཅད་ལས་འབྱུང་བའི་དཔྱད་པ་ཐ་སྙད་པ་ཡིན་ཅེས་བཤད་ཅིང་། ཡང་དེ་ཉིད་ལས། གལ་ཏེ་དཔྱད་པ་ཐ་སྙད་པ་མ་ཡིན་ན་བསྟན་པ་བསྒྲུབ་པར་མི་ནུས་པར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་ཀྱང་བཤད་དོ། །རིགས་པས་ཀྱང་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་བཟུང་བ་དེ་དོན་ལ་ཡིན་པ་དང་། ཕྲད་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ན་བསྒྲུབ་པར་མི་ནུས་པར་འགྱུར་ཏེ། མཁན་སློབ་ལ་སྡོམ་པ་སྐྱེས་མ་སྐྱེས་ལྟ་བུའི་དོན་ལ་ཡིན་མིན་དེ་ནི་ཐ་མལ་གྱི་ཤེས་པས་ངེས་པར་མི་རྟོགས་པའི་ཕྱིར་དང་།མངོན་ཤེས་ཀྱིས་རྟོགས་པ་བཀག་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་བསྒྲུབ་བྱ་ལ་དམིགས་པ་ནི། སྤྱིར་བཏང་ལ་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་བཟུང་བ་དེ་དོན་ཡིན་པ་དང་ཕྲད་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཏེ། སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ལ་སྐྱེ་བའི་བར་ཆད་དང་མི་ལྡན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཤིང་། མཚམས་གཅོད་པའི་ལས་འཆགས་པ་ལ་སྔར་མཚམས་བཅད་ཟིན་མ་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། ལུང་གཞི་ལས། གང་ཟག་མ་བསད་པ་དང་། ཕ་བསད་པ་ནི་ཆོས་འདུལ་བ་འདི་ལ་མི་སྐྱེ་བའི་ཆོས་ཅན་ཡིན་པས་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། བཅད་པ་ཉིད་དུ་ཤེས་པ་ཉིད་ནི་མི་ 7-511b འཆགས་པའི་ཡན་ལག་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས། ཊཱི་ཀ་ལས། མཚམས་བཅད་ཟིན་པ་ཡོད་ན་ཤེས་ཀྱང་རུང་མི་ཤེས་ཀྱང་རུང་སྟེ། བཅད་པ་གཞན་ནི་མི་འཆགས་སོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དམིགས་བསལ་ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པ་ལ་ནི་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་ཡོད་ན་དོན་དང་མ་ཕྲད་ཀྱང་ལས་འཆགས་ཏེ། གཅིག་ཤོས་ལ་ནི་ལོན་པར་འདུ་ཤེས་པ་ཉིད་ནའོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། ཊཱི་ཀ་ལས། ལོ་ཉི་ཤུ་མ་ལོན་པའི་གང་ཟག་ལ་ནི་ལོ་ཉི་ཤུ་ལོན་པ་ཉིད་དུ་ཤེས་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་འཆགས་ཏེ། འདི་ལ་ནི་འདུ་ཤེས་གཙོ་ཆེར་བྱེད་པ་པོ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་པས་གྲུབ་བོ། །དོན་ལ་ལས་འཆགས་པའི་གཞི་ཉིད་མ་ཡིན་པ་ལ་ནི་དངོས་པོ་གཙོ་སྟེ། ཕ་མ་བསད་པའི་མཚམས་མེད་བྱས་པ་ལྟ་བུ། སྡོམ་པ་སྐྱེ
【現代漢語翻譯】 如同明明知道有或沒有，卻無法生起律儀一樣。第二，需要什麼樣的認知本質呢？對於形成業力來說，最重要的是以基礎的支分（指構成受戒儀式的各個環節和要素）為對境的認知。這又分為兩種：以遮障為對境和以所證為對境。 第一種情況是，堪布（Khenpo，軌範師，受戒阿阇黎）、羯磨師（Las-byed，執行儀式的僧人）等人，實際上無論是否具足戒律的體性，如果認知為具足，那麼從認知的角度來說，業力就會形成。如經中所說，如果知道堪布是破戒之人，則不能獲得近圓戒（bsnyen-par rdzogs，比丘戒的另一種說法）。《光明論》中說：『這一點也應適用於羯磨師。』同樣，這也適用於僧團，因為理由相同，這是一種世俗的考量。』 這也是就堪布和羯磨師等人的情況而言。《光明論》中說：『這是從所有律藏中出現的世俗考量。』該論中還說：『如果不是世俗的考量，就無法建立教法。』從理證上來說，如果認知所執取的事物必須與事實相符，並且必須與支分相應，那麼就無法成就。例如，堪布和弟子是否生起律儀，這種事實無法通過普通意識來確定，並且已經遮止了通過神通來了解。 第二種情況是以所證為對境，一般來說，認知所執取的事物必須與事實相符，並且必須與支分相應。例如，生起律儀需要不具足生起障礙的支分，以及形成遮罪需要先前沒有遮斷的支分。如《律藏根本》中所說：『沒有殺人和殺父之人，不具備生起此法和律的體性。』經中還說：『知道是已遮斷本身，不是不形成的支分。』因此，《 टीका 》中說：『如果已經遮斷，無論知道與否，其他的遮斷都不會形成。』 特殊情況是，對於未滿二十歲的人，如果認知為已滿二十歲，即使與事實不符，業力也會形成。經中說：『對於其中一種情況，認知為已滿二十歲本身即可。』《 टीका 》中說：『對於未滿二十歲的人，如果認知為已滿二十歲，則會形成近圓戒，因為在這種情況下，認知是最重要的。』由此可以得出結論：對於實際上不是形成業力的基礎的事物，事物本身是最重要的，例如殺父殺母的無間罪。生起律儀也是如此。
【English Translation】 It is like knowing whether something exists or not, but not being able to generate vows. Secondly, what kind of nature of perception is needed? For the formation of karma, the most important thing is the perception that focuses on the limbs of the basis (referring to the various links and elements that constitute the initiation ceremony). This is further divided into two types: focusing on the obscuration and focusing on what is to be attained. The first case is that the Khenpo (Khenpo, preceptor, ordination master), the Karma master (Las-byed, the monk performing the ceremony), etc., whether or not they actually possess the nature of the precepts, if they are perceived to possess them, then from the perspective of perception, karma will be formed. As it is said in the sutra, if it is known that the Khenpo is a violator of the precepts, then the complete ordination (bsnyen-par rdzogs, another term for Bhikshu vows) cannot be obtained. In the 'Luminous One' it says: 'This point should also be applied to the Karma master.' Similarly, this also applies to the Sangha, because the reason is the same, this is a worldly consideration.' This is also in the case of Khenpo and Karma master, etc. The 'Luminous One' says: 'This is a worldly consideration that arises from all the Vinaya.' The treatise also says: 'If it is not a worldly consideration, it will not be possible to establish the Dharma.' From the logical point of view, if the things grasped by perception must be consistent with the facts, and must be consistent with the limbs, then it will not be possible to achieve. For example, whether the Khenpo and the disciple have generated vows, this fact cannot be determined by ordinary consciousness, and it has been forbidden to understand through supernatural powers. The second case is to focus on what is to be attained. Generally speaking, the things grasped by perception must be consistent with the facts, and must be consistent with the limbs. For example, the generation of vows requires the limbs that do not have the obstacle of generation, and the formation of obscuration requires the limbs that have not been previously obscured. As it is said in the 'Root of the Vinaya': 'Those who have not killed people and killed their fathers do not have the nature of generating this Dharma and Vinaya.' The sutra also says: 'Knowing that it is already obscured itself is not a limb of non-formation.' Therefore, the टीका says: 'If it has already been obscured, whether you know it or not, other obscurations will not form.' A special case is that for those who are under twenty years old, if they perceive that they are over twenty years old, even if it does not match the facts, karma will be formed. The sutra says: 'For one of the cases, perceiving that they are over twenty years old is enough.' The टीका says: 'For a person who is under twenty years old, if they perceive that they are over twenty years old, then the complete ordination will be formed, because in this case, perception is the most important.' From this, it can be concluded that for things that are not actually the basis for the formation of karma, the thing itself is the most important, such as the heinous crime of killing one's father and mother. The generation of vows is also the same.
་བའི་བར་ཆད་དང་ལྡན་པ་ལ་མི་ལྡན་པར་འདུ་ཤེས་ཀྱང་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པའི་ལས་མི་འཆགས་པའི་ཕྱིར་དང་། བཅས་པ་ཉིད་དུ་ཤེས་པ་ཉིད་ནི་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། ། 動機 གཉིས་པ་ཀུན་སློང་ནི། བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་ལས་བྱེད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པ་སྟེ། བཞད་གད་ཀྱི་དངོས་པོས་ནི་གང་གིར་ཡང་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་པ་དང་། བཏང་བ་ཡང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་བས་ལས་འཆགས་པའི་སྔ་རོལ་དུ་ལས་བྱེད་འདོད་ལོག་སྟེ། ཀུན་སློང་རྒྱུན་ཆད་ན་ལས་མི་འཆགས་སོ། །དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པའི་ལས་བྱེད་པ་ལ་ནི་སྡོམ་པ་ནོད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའང་ཀུན་སློང་དུ་དགོས་སོ། ། ༈ ལས་ཀྱི་ཆོ་གའི་ངོ་བོ། གསུམ་པ་ལས་བརྗོད་པའི་ངོ་བོ་ནི། བརྗོད་པ་ཆོས་གོས་གསུམ་ཚང་བ་སྟེ། བརྗོད་པ་ཚང་བ་དང་། བརྗོད་པ་མ་ནོར་བ་དང་། བརྗོད་པ་མ་འཁྲུགས་པ་སྟེ་ཉམས་ན་མ་བྱས་པ་ཉིད་དོ། །དེས་བྱ་བ་ལས་མ་ཡིན་པས་མི་འཆགས་སོ། །བྱེད་པ་ཉིད་ན་སོང་ན་ཚིག་མ་བརྗོད་པར་རྣམ་པར་འཁྲུགས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་དང་། གོ་རིམ་འཁྲུགས་ 7-512a པ་དེ་ནི་མི་བྱ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས་གྲུབ་བོ། ། ༈ ལས་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་ཚད། བཞི་པ་ལས་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་ཚད་ནི། དགེ་འདུན་གྱིས་ལས་ཀྱི་ཆོ་གའི་ཚིག་ཐོས་ཤིང་དོན་གོ་བ་སྟེ། རང་གིས་འོས་པའི་དགེ་འདུན་གྱིས་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་མ་གྲུབ་པ་ཉིད་ན་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གལ་ཏེ་བསྒྲུབ་བྱ་ཡུལ་དེས་ལས་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་དགོས་ན་ནི་མི་རིགས་ཏེ། བསྒྲུབ་བྱ་སེམས་ཅན་མ་ཡིན་པ་ལ་བསྒྲུབ་པ་ལ་བསྒྲུབ་བྱའི་ཡུལ་གྱིས་ལས་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་མེད་ཀྱང་ལས་འཆགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་བཞིན་དུ་འདུ་བ་མི་སྟེར་ན་གྲགས་པ་ཙམ་གྱིས་བྱ་བའི་ནན་ཏུར་གྱི་ལས་དང་། མངོན་དུ་མ་གྱུར་པའི་ལས་བཅུ་དང་། ཕྲིན་གྱི་བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་པ་ལ་ཡང་བསྒྲུབ་བྱ་ཡུལ་གྱིས་ལས་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་མེད་ཀྱང་ལས་འཆགས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་ལུང་ཞུ་བ་ལས། གཉིད་ལོག་གམ་སྙོམས་པར་ཞུགས་ཀྱང་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཞེས་གསུངས་པས། བསྒྲུབ་བྱ་ཡུལ་གྱིས་དངོས་གཞིའི་ཆོ་ག་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་ངེས་བཟུང་དུ་མི་དགོས་སོ། །མདོ་སྡེ་དྲིན་ལན་བསབ་པ་དང་། མངོན་པ་མཛོད་ཀྱི་འགྲེལ་བཤད་ལས། སེམས་མེད་པ་ལ་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བ་ཡོད་དེ། སྡོམ་པ་ལེན་པ་པོ་འགོག་པ་ལ་སྙོམས་པར་ཞུགས་བཞིན་དུ་སེམས་མེད་པ་ལ་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་ཡོད་པར་བཤད་དོ། །དགེ་འདུན་གྱིས་ལས་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་དེ་ཡང་གསོལ་བ་ཐོས་ན་ལས་བརྗོད་པ་ན་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་ནི་ལས་ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་ཚད་ལ་ངེས་བཟུང་དུ་མི་དགོས་ཏེ། གསོལ་བ་ཐོས་ན་དེ་གྲུབ་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དེའི་གནད་ཀྱིས་མི་མཐུན་པ་བསྐྱེད་པ་ཡང་གསོལ་བའི་དུས་ན་སྟེ། དེའི་དུས་ན་མི་མཐུན་པ་མེད་ན་བརྗོད་པ
【現代漢語翻譯】 如果認為具有障礙的人不具有障礙，那麼因為不構成授予戒律的行為，所以不構成戒律。正如所說，『知道是所制定的』。 動機 第二，動機是：從內心深處想要持續不斷地進行行為。正如所說，『笑話之類的東西什麼也改變不了』，以及『放棄也是如此』。通過將這些要點結合起來，在行為構成之前，想要進行行為的意願是錯誤的。如果動機中斷，行為就不會構成。對於進行比丘戒授予行為的人來說，想要接受戒律的持續意願也是必要的動機。 行為儀軌的本質 第三，行為陳述的本質是：陳述必須具備三法衣。陳述完整、陳述無誤、陳述不混亂，如果這些方面有所缺失，就等於沒有做。如果因為這些原因而沒有完成，行為就不會構成。正如所說，『如果正在進行時出錯，那就是完全的混亂』，以及『順序混亂就等於沒有做』。這些說法證明了這一點。 體驗行為的程度 第四，體驗行為的程度是：僧團聽到行為儀軌的詞語並理解其含義。正如所說，『如果自己合適的僧團沒有完成體驗，那就不是』。如果需要被執行的對象體驗行為，那是不合理的，因為對於非生物執行行為時，即使被執行的對象沒有體驗行為，行為也會構成。同樣，如果不給予集會，僅僅通過宣佈來進行強制行為，以及十種未顯現的行為，以及進行使者的近圓戒時，即使被執行的對象沒有體驗行為，行為也會構成。同樣，在請求教誨時，正如所說，『即使睡著或入定，也會獲得近圓戒』。因此，不需要確定被執行的對象必須體驗實際的儀軌。在《報答恩德經》和《俱舍論釋》中說，無情物也可以產生戒律，因為在接受戒律者入定時，無情物也可以產生比丘戒。僧團體驗行為，如果聽到祈請，在陳述行為時體驗，那麼不需要確定體驗行為的程度，因為正如所說，『如果聽到祈請，那就已經完成了』。產生不一致的關鍵也在於祈請的時候，如果在那個時候沒有不一致，那麼陳述
【English Translation】 If one perceives that someone with obstacles does not have obstacles, then the act of bestowing vows does not form because it does not constitute the act of bestowing vows. As it is said, 'Knowing is what is prescribed'. Motivation Second, the motivation is: the unwavering desire to act from the depths of one's heart. As it is said, 'Things like jokes change nothing', and 'Abandonment is also so'. By combining these points, the desire to act wrongly before the act is formed. If the motivation is interrupted, the act will not be formed. For those performing the act of bestowing Bhikshu vows, the continuous desire to receive vows is also a necessary motivation. The Essence of the Act Ritual Third, the essence of the act statement is: the statement must have the three Dharma robes. A complete statement, an accurate statement, and an unconfused statement, if these aspects are missing, it is as if nothing has been done. If it is not formed because of these reasons, the act will not be formed. As it is said, 'If something goes wrong while it is being done, that is complete confusion', and 'A confused order is the same as not doing it'. These statements prove this. The Extent of Experiencing the Act Fourth, the extent of experiencing the act is: the Sangha hears the words of the act ritual and understands its meaning. As it is said, 'If one's own appropriate Sangha has not completed the experience, then it is not'. If the object to be acted upon needs to experience the act, it is unreasonable, because when performing an act on a non-sentient being, even if the object being acted upon does not experience the act, the act will be formed. Similarly, if an assembly is not given, merely through announcement to carry out a forceful act, as well as the ten unmanifested acts, and when performing the ordination of a messenger, even if the object being acted upon does not experience the act, the act will be formed. Similarly, in requesting teachings, as it is said, 'Even if one is asleep or in samadhi, one will attain full ordination'. Therefore, it is not necessary to determine that the object being acted upon must experience the actual ritual. In the Sutra on Repaying Kindness and the commentary on the Abhidharma-kosa, it is said that vows can arise in inanimate objects, because when the one taking vows is in samadhi, Bhikshu vows can arise in inanimate objects. The Sangha experiences the act, and if the request is heard, experiencing it when stating the act, then it is not necessary to determine the extent of experiencing the act, because as it is said, 'If the request is heard, then it is already completed'. The key to creating disagreement also lies in the time of the request, if there is no disagreement at that time, then the statement
འི་དུས་ན་དགེ་སློང་འགའ་ཞིག་མ་འདུས་ཀྱང་འཆགས་པར་གསལ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། ༈ ལས་འཆགས་པའི་དུས། ལྔ་པ་ལས་ 7-512b འཆགས་པའི་དུས་ནི། ཆོ་གའི་ཚིག་འོག་མ་མེད་པ་གང་ཡིན་པའི་ཚིག་ཕལ་ཆེར་བྱས་པ་ན་ལས་འཆགས་པ་ཡིན་ཏེ། ཚིག་ཕལ་ཆེར་བྱས་ན་བྱས་པ་ཉིད་དོ། །འོག་མ་མེད་པ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེའི་འཐད་སྒྲུབ་ནི་དགག་དབྱེའི་གཞི་ཊཱི་ཀ་ལས། ཕལ་ཆེར་བྱས་པ་ནི་བྱས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་འཕགས་པའི་གྲགས་པ་ཡིན་པས་ཞེས་སོ། །དེ་ཡང་ཆོ་གའི་ཚིག་འོག་མ་མེད་པ་ནི་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་ལ་ནི་གསོལ་བ་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཆོ་གའི་ཚིག་འོག་མ་མེད་པ་སྟེ། གསོལ་བ་ཕལ་ཆེར་བྱས་པ་སྟེ་སུམ་གཉིས་བྱས་པ་ཉིད་ན་ལས་འཆགས་སོ། །གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ལ་གསོལ་བ་ནི་ཆོ་གའི་ཚིག་འོག་མ་ཡོད་པ་ཡིན་ལ། བརྗོད་པ་ནི་ཆོ་གའི་ཚིག་འོག་མ་མེད་པ་སྟེ། བརྗོད་པ་ཕལ་ཆེར་བྱས་པ་ཉིད་ན་ལས་འཆགས་སོ། །གསོལ་བཞིའི་ལས་ལ་གསོལ་བ་ནས་བརྗོད་པ་གཉིས་པ་ནི་ཆོ་གའི་ཚིག་འོག་མ་ཡོད་པ་ཡིན་ལ། བརྗོད་པ་གསུམ་པ་ནི་ཆོ་གའི་ཚིག་འོག་མ་མེད་པ་སྟེ། བརྗོད་པ་གསུམ་པ་ཕལ་ཆེར་བྱས་པ་ཉིད་ན་ལས་འཆགས་སོ། །བརྗོད་པ་གསུམ་པ་དེ་ཡང་ཆ་གསུམ་དུ་དབྱེ་སྟེ། ངོ་བོ་བརྗོད་པ་དང་། བྱ་བ་བརྗོད་པ་དང་། བྱེད་པ་བརྗོད་པའོ། །དེའང་གང་ལ་བྱ་བའི་ཡུལ་ལ་ངག་གཙོ་བོར་ཞུགས་པ་དང་། གང་བྱ་བ་སྐབས་དོན་ལ་ངག་གཙོ་བོར་ཞུགས་པ་དང་། གང་གིས་བྱེད་པ་དགེ་འདུན་ལ་ངག་གཙོ་བོར་ཞུགས་པ་སྟེ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །འདིར་ངོ་བོ་བརྗོད་པ་དང་། བྱ་བ་བརྗོད་ཟིན་ཅིང་བྱེད་པ་མ་བརྗོད་པ་ན་ལས་འཆགས་པའོ། །གང་ཟག་གི་སྔགས་ལ་ཡང་ཕལ་ཆེར་བྱས་པ་ཉིད་ན་བྱས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སྦྱར་རོ། །གཉིས་པ་ལས་ཀྱི་ངོ་བོའི་བསྡུས་དོན་ནི་སྐབས་འོག་ཏུ་སྟོན་པར་འགྱུར་རོ། ། ༈ ལས་ཀྱི་ངོ་བོའི་བསྡུས་དོན། གཉིས་པ་ལ། ལུང་གཞིའི་སྐབས་ནས་བརྗོད་པ་དང་། །ཞུ་བ་ལ་སོགས་སྐབས་ནས་སོ། ། ༈ ལུང་གཞིའི་སྐབས་ནས་བརྗོད་པ། 7-513a མདོ་ཙམ་ཉིད་དུ་བསྟན་པ་དང་། །དེ་ཡི་རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། ། དང་པོ་ནི། ལས་ཆགས་པའི་རྒྱུར་གྱུར་པའི་ཆོ་ག་ལས་འདས་ཏེ། བཞིར་མ་ཚང་བ་ལྟ་བུས་གསོལ་བཞི་ལ་སོགས་པའི་ལས་བྱེད་ན་ལས་གཏན་ནས་མི་འཆགས་ལ། ལས་དེ་དག་གི་འབྲས་བུ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ལ་སོགས་པ་ཡང་མི་འཆགས་སོ། །ལས་དེ་བྱས་པར་ཡང་མི་འགྱུར་ཞིང་ལས་ཀྱི་འབྲས་བུ་ཡང་འགྲུབ་པར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །ལས་བརྗོད་པའི་གོ་རིམ་འཁྲུགས་པ་ལ་སོགས་པ་སྐབས་ཁ་ཅིག་ཏུ་ནི་ཆོ་ག་ལས་འདས་ན་ཉེས་མེད་ཀྱི་ལས་མི་འཆགས་ཞེས་ཀྱང་མདོ་ནས་བསྟན་ཏེ་ཉེས་བྱས་ཀྱི་ལས་ནི་འཆགས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་ལས་གཏན་ནས་མི་འཆགས་པ་དང་། ལས་ཉེས་མེད་མི་འཆགས་པ་སྟེ་དེ་དག་གཉིས་སུ་དབྱེའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཆོ་ག་ལས་འདས་ན་ལས
【現代漢語翻譯】 在那個時候，即使有些比丘沒有聚集，也清楚地說明了羯磨的形成。 羯磨形成的時刻 第五，羯磨 7-512b 形成的時刻是：在沒有後續儀軌詞句的情況下，當大部分詞句被唸誦時，羯磨就形成了。如果大部分詞句被唸誦，那麼羯磨就已經完成。即使沒有後續詞句，也同樣如此。這種觀點的論證來自於《遮破差別論》的根本釋論，其中說：『大部分完成即是完成』，這是聖者名聲的觀點。 也就是說，對於只有祈請的羯磨，其儀軌中沒有後續詞句，當大部分祈請完成，即三分之二完成時，羯磨就形成了。對於兩次祈請的羯磨，祈請是儀軌中帶有後續詞句的部分，而陳述是儀軌中沒有後續詞句的部分，當大部分陳述完成時，羯磨就形成了。對於四次祈請的羯磨，從祈請到第二次陳述是儀軌中帶有後續詞句的部分，而第三次陳述是儀軌中沒有後續詞句的部分，當大部分第三次陳述完成時，羯磨就形成了。 第三次陳述又可以分為三個部分：本體陳述、行為陳述和作者陳述。其中，對於行為的對象，語言主要集中在對像上；對於所做之事，語言主要集中在當下意義上；對於由誰來做，語言主要集中在僧團上，這是按照順序排列的。在這裡，當本體陳述和行為陳述已經完成，而作者陳述尚未完成時，羯磨就形成了。對於個人的咒語，也可以類推適用『大部分完成即是完成』的原則。 第二，羯磨的本體的總結意義將在後面的章節中闡述。 羯磨本體的總結意義 第二，從經文的基礎章節開始陳述。 從請求等章節開始。 從經文的基礎章節開始陳述 7-513a 只是簡要地展示，以及對此的詳細解釋。 首先，如果羯磨的形成所依賴的儀軌不完整，例如四次祈請不完整等情況，那麼羯磨根本不會形成，羯磨的果，如受具足戒等也不會形成。釋論中說：『羯磨不會被完成，羯磨的果也不會實現。』 在某些情況下，如果羯磨的陳述順序被打亂等，儀軌不完整，那麼無罪的羯磨不會形成，但有罪的羯磨會形成。因此，羯磨根本不形成和無罪的羯磨不形成，這兩者是可以區分的。如果儀軌不完整，那麼羯磨
【English Translation】 At that time, even if some bhikshus did not gather, it was clearly stated that the karma is formed. The moment of karma formation Fifth, Karma 7-512b The moment of formation is: when most of the words are recited without the subsequent ritual phrases, the karma is formed. If most of the words are recited, then the karma is completed. It is also the same even without the subsequent phrases. The justification for this view comes from the root commentary of 'Refuting the Differences', which says: 'Most completion is completion,' which is the view of the Holy Fame. That is to say, for karma with only supplication, there are no subsequent ritual phrases in its ritual. When most of the supplication is completed, that is, two-thirds completed, the karma is formed. For karma with two supplications, the supplication is the part of the ritual with subsequent phrases, while the statement is the part of the ritual without subsequent phrases. When most of the statement is completed, the karma is formed. For karma with four supplications, from the supplication to the second statement is the part of the ritual with subsequent phrases, while the third statement is the part of the ritual without subsequent phrases. When most of the third statement is completed, the karma is formed. The third statement can be divided into three parts: statement of essence, statement of action, and statement of agent. Among them, for the object of action, the language mainly focuses on the object; for what is done, the language mainly focuses on the present meaning; for who does it, the language mainly focuses on the Sangha, which is arranged in order. Here, when the statement of essence and the statement of action have been completed, but the statement of agent has not been completed, the karma is formed. For personal mantras, the principle of 'most completion is completion' can also be applied by analogy. Second, the summary meaning of the essence of karma will be explained in later chapters. Summary meaning of the essence of karma Second, start the statement from the basic chapter of the scripture. Start from the chapters of request, etc. Start the statement from the basic chapter of the scripture 7-513a Just briefly show, and a detailed explanation of this. First, if the ritual on which the formation of karma depends is incomplete, such as the four supplications are incomplete, etc., then the karma will not be formed at all, and the result of the karma, such as receiving full ordination, etc., will not be formed either. The commentary says: 'The karma will not be completed, and the result of the karma will not be achieved.' In some cases, if the order of the statement of karma is disrupted, etc., and the ritual is incomplete, then the faultless karma will not be formed, but the sinful karma will be formed. Therefore, the karma not being formed at all and the faultless karma not being formed can be distinguished. If the ritual is incomplete, then the karma
་མི་འཆགས་པའི་སྐབས་འདིར་ཆོ་ག་ནི་དགེ་འདུན་ཚང་བ་སྟེ། དགེ་སློང་གི་ལྷག་མའི་དབྱུང་བ་ལ་དགེ་སློང་ཉི་ཤུ་ཚང་བ་ལྟ་བུ་དང་། གསོལ་བ་ལ་སོགས་པའི་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་བརྗོད་པ་མ་ཆད་པ་དང་། ལས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་དུ་འོས་པའི་དགེ་སློང་ལྟ་བུ་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་བྱེད་པ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དོ། །ལས་ནི་གང་དང་གང་ཞེ་ན། གསོལ་བ་དང་བརྗོད་པ་དང་ཞེས་པ་ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་གི་གསོལ་བ་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་དང་། བརྗོད་པ་བརྒྱ་དང་སོ་བདུན་ཏེ་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་བཞི་བཅུ་རྩ་བདུན་ལ་བརྗོད་པའང་དེ་སྙེད་དང་། གསོལ་བཞིའི་ལས་སུམ་ཅུ་ལ་བརྗོད་པ་དགུ་བཅུ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །སོ་སོར་ཐར་པ་གདོན་པ་དང་དགག་དབྱེའོ་ཞེས་པ་ནི། ལས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དང་མི་ལྡན་ཞིང་ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་ཏུ་ཡང་མ་གཏོགས་པས་ལས་དངོས་མ་ཡིན་ཡང་བཏགས་པ་བ་སྟེ་འདི་གཉིས་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པས་ཐོས་ན་རྐུ་ཐབས་སུ་ 7-513b འགྱུར་བ་ལ་སོགས་པའི་སྒོ་ནས་ལས་དང་རྣམ་པ་འདྲ་བའི་ཕྱིར་ལས་དང་འདྲ་བའི་ལས་ཞེས་བཏགས་པའོ། །ཁྱད་པར་དུ་ཡང་དགག་དབྱེ་ནི་སྔགས་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཡིན་ཡང་ལས་སུ་བཏགས་པ་ནི་ལན་གསུམ་བརྗོད་པ་ཡོད་པའི་སྒོ་ནས་དེར་བཏགས་ཏེ། འདུལ་བ་བསྡུས་པ་ལས། ལས་ནི་མདོར་བསྡུ་ན་རྣམ་པ་བཞི་སྟེ། གསོལ་བའི་ལས་དང་། གསོལ་བ་དང་གཉིས་ཀྱི་ལས་དང་། གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་དང་། ལན་གསུམ་བརྗོད་པའི་ལས་སོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། ཆོས་གོས་དང་ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ལན་གསུམ་བརྗོད་པ་ལ་ཡང་མིང་ལས་སུ་བཏགས་པ་བཞིན་ནོ། །སོག་པ་ན་རེ། དགག་དབྱེ་དངོས་གཞིའི་ཆོ་ག་དེ་ནི་ལས་དངོས་ཉིད་ཡིན་ཞེས་ཟེར་རོ། །འོ་ན་འདུལ་བ་ལས་དངོས་སུ་གསུངས་པ་ཆོ་ག་རྣམ་པར་བཞག་པའི་ལས་ཆོས་ཅན། འདུལ་བ་ལས་དངོས་སུ་གསུངས་པའི་ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་ཏུ་གྲངས་ངེས་མ་ཡིན་པར་ཐལ། འདུལ་བ་ལས་དངོས་སུ་གསུངས་པའི་ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་ལས་གཞན་དགག་དབྱེ་དངོས་གཞིའི་ཆོ་ག་ལས་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྟགས་དང་ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་ན་དམ་བཅའ་ཉམས། འདོད་ན། ཀར་ཤ་ལས། ལས་ཀྱི་གྲངས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་ཏུ་ངེས་པར་གང་གིས་ཤེས་ཤེ་ན། གཏམ་གྱི་གཞི་ལས། ལས་ཀྱི་གྲངས་བརྗོད་པ་ལས་བཙུན་པ་ལས་དུ་དག་མཆིས། ཉེ་བ་འཁོར་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་གོ་ཞེས་ལུང་ཁུངས་དང་བཅས་ཏེ་གསུངས་སོ། །གཞན་ཡང་དགག་དབྱེའི་དངོས་གཞིའི་ཆོ་ག་དེ་ཆོས་ཅན།འདུལ་བའི་ཆོ་ག་རྣམ་བཞག་གི་ལས་མཚན་ཉིད་པ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ལས་དེའི་མཚན་ཉིད་མི་ལྡན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་གསུམ་ལྡན་གྱིས་ཆོ་ག་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་སྒོ་ནས་གྲོས་སུ་བསྡུར་བའི་བདག་ཉིད་དུ་གནས་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདོད་ན་དམ་བཅའ་ 7-514a ཉམས་སོ། །ཤབ་བེ་ན་རེ། དགག་དབྱེ་ལས་ཡིན་པར་བཤད་པ་འདི་ནི་དགག་དབྱེའི་སྔོན་འགྲོའི་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས
【現代漢語翻譯】 在不違犯（戒律）的情況下，儀式必須是僧團全體參與。例如，對於比丘的剩餘罪，需要二十位比丘參與。儀式的陳述，如祈請等，不得中斷。執行儀式的羯磨阿阇梨（karma-acarya，羯磨師）必須是合格的比丘。只有這樣，羯磨（karma，業）的執行才算圓滿。什麼是羯磨呢？即祈請和陳述。一百零一次祈請，一百三十七次陳述，即四十七種二祈請羯磨，以及相同數量的陳述。還有三十種四祈請羯磨，其中有九十次陳述。誦戒和解制並非真正的羯磨，因為它們不具備羯磨的特徵，也不屬於一百零一次羯磨的範疇。然而，它們被視為『假立』的羯磨，因為對於未受具足戒者來說，聽到這些內容可能會導致盜法等過失，因此它們在形式上類似於羯磨。特別地，雖然解制是一種誓願，但由於其中包含三次陳述，因此也被視為羯磨。在《毗奈耶集》中說：『簡而言之，羯磨有四種：祈請羯磨、二祈請羯磨、四祈請羯磨和三次陳述羯磨。』正如加持法衣和缽盂時也使用三次陳述，並將其稱為羯磨一樣。索巴認為，解制的實際儀式本身就是真正的羯磨。如果是這樣，那麼根據律藏，實際陳述的儀式，作為一種羯磨，就不應被限定在一百零一次羯磨之內。因為除了律藏中實際陳述的一百零一次羯磨之外，解制的實際儀式本身也是一種羯磨。如果這個論點和前提不成立，那麼你的承諾就無效了。如果你堅持認為成立，那麼卡瓦夏說：『誰知道羯磨的數量被限定為一百零一次呢？』在《談論的基礎》中說：『在陳述羯磨中，有多少比丘？近侍有一百零一位。』這裡引用了經文作為依據。此外，解制的實際儀式本身，不應被認為是律藏儀式規則的特徵。因為它不具備羯磨的特徵，即它不是由具備三種特徵的僧團，通過特殊的儀式程式進行討論的本質。如果你堅持認為它是，那麼你的承諾就無效了。夏巴認為，將解制說成是羯磨，僅僅是指解制的前行祈請而已。 在不違犯（戒律）的情況下，儀式必須是僧團全體參與。例如，對於比丘的剩餘罪，需要二十位比丘參與。儀式的陳述，如祈請等，不得中斷。執行儀式的羯磨阿阇梨（karma-acarya，羯磨師）必須是合格的比丘。只有這樣，羯磨（karma，業）的執行才算圓滿。什麼是羯磨呢？即祈請和陳述。一百零一次祈請，一百三十七次陳述，即四十七種二祈請羯磨，以及相同數量的陳述。還有三十種四祈請羯磨，其中有九十次陳述。誦戒和解制並非真正的羯磨，因為它們不具備羯磨的特徵，也不屬於一百零一次羯磨的範疇。然而，它們被視為『假立』的羯磨，因為對於未受具足戒者來說，聽到這些內容可能會導致盜法等過失，因此它們在形式上類似於羯磨。特別地，雖然解制是一種誓願，但由於其中包含三次陳述，因此也被視為羯磨。在《毗奈耶集》中說：『簡而言之，羯磨有四種：祈請羯磨、二祈請羯磨、四祈請羯磨和三次陳述羯磨。』正如加持法衣和缽盂時也使用三次陳述，並將其稱為羯磨一樣。索巴認為，解制的實際儀式本身就是真正的羯磨。如果是這樣，那麼根據律藏，實際陳述的儀式，作為一種羯磨，就不應被限定在一百零一次羯磨之內。因為除了律藏中實際陳述的一百零一次羯磨之外，解制的實際儀式本身也是一種羯磨。如果這個論點和前提不成立，那麼你的承諾就無效了。如果你堅持認為成立，那麼卡瓦夏說：『誰知道羯磨的數量被限定為一百零一次呢？』在《談論的基礎》中說：『在陳述羯磨中，有多少比丘？近侍有一百零一位。』這裡引用了經文作為依據。此外，解制的實際儀式本身，不應被認為是律藏儀式規則的特徵。因為它不具備羯磨的特徵，即它不是由具備三種特徵的僧團，通過特殊的儀式程式進行討論的本質。如果你堅持認為它是，那麼你的承諾就無效了。夏巴認為，將解制說成是羯磨，僅僅是指解制的前行祈請而已。
【English Translation】 In the case of non-violation (of precepts), the ceremony must be complete with the Sangha. For example, for the remaining offenses of a Bhikshu, twenty Bhikshus are required. The statement of the ceremony, such as the request, etc., must not be interrupted. The Karma Acarya (karma-acarya, the teacher of karma) who performs the ceremony must be a qualified Bhikshu. Only then is the execution of Karma (karma, action) complete. What is Karma? It is the request and the statement. One hundred and one requests, one hundred and thirty-seven statements, that is, forty-seven kinds of two-request Karmas, and the same number of statements. There are also thirty kinds of four-request Karmas, in which there are ninety statements. Recitation of precepts and dissolution are not real Karmas, because they do not have the characteristics of Karma, nor do they belong to the category of one hundred and one Karmas. However, they are regarded as 'falsely established' Karmas, because for those who have not received full ordination, hearing these contents may lead to offenses such as stealing the Dharma, so they are similar to Karma in form. In particular, although dissolution is a vow, it is also regarded as Karma because it contains three statements. In the 'Vinaya Collection' it is said: 'In short, there are four kinds of Karma: request Karma, two-request Karma, four-request Karma, and three-statement Karma.' Just as when blessing robes and alms bowls, three statements are also used, and it is called Karma. Sogpa believes that the actual ceremony of dissolution itself is the real Karma. If so, then according to the Vinaya, the actual stated ceremony, as a kind of Karma, should not be limited to one hundred and one Karmas. Because in addition to the one hundred and one Karmas actually stated in the Vinaya, the actual ceremony of dissolution itself is also a Karma. If this argument and premise are not established, then your commitment is invalid. If you insist that it is established, then Kawasha says: 'Who knows that the number of Karmas is limited to one hundred and one?' In 'The Basis of Discussion' it is said: 'In the statement Karma, how many Bhikshus are there? There are one hundred and one attendants.' Here, the scripture is quoted as the basis. Furthermore, the actual ceremony of dissolution itself should not be considered a characteristic of the Vinaya ceremony rules. Because it does not have the characteristics of Karma, that is, it is not the essence of a Sangha with three characteristics, discussing through a special ceremony procedure. If you insist that it is, then your commitment is invalid. Shabbe believes that saying that dissolution is Karma only refers to the preliminary request of dissolution. In the case of non-violation (of precepts), the ceremony must be complete with the Sangha. For example, for the remaining offenses of a Bhikshu, twenty Bhikshus are required. The statement of the ceremony, such as the request, etc., must not be interrupted. The Karma Acarya (karma-acarya, the teacher of karma) who performs the ceremony must be a qualified Bhikshu. Only then is the execution of Karma (karma, action) complete. What is Karma? It is the request and the statement. One hundred and one requests, one hundred and thirty-seven statements, that is, forty-seven kinds of two-request Karmas, and the same number of statements. There are also thirty kinds of four-request Karmas, in which there are ninety statements. Recitation of precepts and dissolution are not real Karmas, because they do not have the characteristics of Karma, nor do they belong to the category of one hundred and one Karmas. However, they are regarded as 'falsely established' Karmas, because for those who have not received full ordination, hearing these contents may lead to offenses such as stealing the Dharma, so they are similar to Karma in form. In particular, although dissolution is a vow, it is also regarded as Karma because it contains three statements. In the 'Vinaya Collection' it is said: 'In short, there are four kinds of Karma: request Karma, two-request Karma, four-request Karma, and three-statement Karma.' Just as when blessing robes and alms bowls, three statements are also used, and it is called Karma. Sogpa believes that the actual ceremony of dissolution itself is the real Karma. If so, then according to the Vinaya, the actual stated ceremony, as a kind of Karma, should not be limited to one hundred and one Karmas. Because in addition to the one hundred and one Karmas actually stated in the Vinaya, the actual ceremony of dissolution itself is also a Karma. If this argument and premise are not established, then your commitment is invalid. If you insist that it is established, then Kawasha says: 'Who knows that the number of Karmas is limited to one hundred and one?' In 'The Basis of Discussion' it is said: 'In the statement Karma, how many Bhikshus are there? There are one hundred and one attendants.' Here, the scripture is quoted as the basis. Furthermore, the actual ceremony of dissolution itself should not be considered a characteristic of the Vinaya ceremony rules. Because it does not have the characteristics of Karma, that is, it is not the essence of a Sangha with three characteristics, discussing through a special ceremony procedure. If you insist that it is, then your commitment is invalid. Shabbe believes that saying that dissolution is Karma only refers to the preliminary request of dissolution.
་དེ་ལ་དགོངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། གསོལ་བ་དང་ཞེས་སྔར་བསྟན་མ་ཐག་པ་དང་ཟློས་པའི་སྐྱོན་ཡོད་པའི་ཕྱིར་དང་། དགག་དབྱེ་བྱའོ་ཞེས་པ་འདིའི་ཊཱི་ཀ་ལས། གནས་གསུམ་གྱིས་དགག་དབྱེ་བྱའོ་ཞེས་དགག་དབྱེ་དངོས་གཞིའི་ཆོ་ག་ཡིན་པར་བཤད་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཆོ་ག་ལས་འདས་ན་ལས་མི་འཆགས་ཞེས་སྔར་སྨྲས་པ་དེ་ཡང་མེད་ན་མི་འབྱུང་བའི་ཆོ་ག་ལས་འདས་ན་ལས་གཏན་ནས་མི་འཆགས་ལ། ཕུན་སུམ་ཚོགས་བྱེད་ཀྱི་ཆོ་ག་ལས་འདས་ཀྱང་ལས་ཐོས་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པས། ལས་ཐོས་པས་ནི་ལས་མི་འཆགས་པར་མི་འགྱུར་རོ། །འདིར་ཡང་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཉེས་མེད་ཀྱི་ལས་ནི་མི་ཆགས་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ལས་བྱེད་པ་ལ་སོགས་པ་དག་ལ་ལྟུང་བ་ཙམ་དུ་ནི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་ཉེས་བྱས་ཙམ་དུ་འགྱུར་བའོ། །འོན་ཀྱང་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་ཐོས་ན་རྒྱལ་པོ་དད་པ་འཕེལ་བར་འགྱུར་ན་ནི་དེས་ཐོས་པར་གསོ་སྦྱོང་བྱེད་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་ཅིང་། ཉན་དུ་མ་བཅུག་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བ་ཡོད་དེ། ལུང་སིལ་བུ་ལས། རྒྱལ་པོ་གཟུགས་ཅན་སྙིང་པོ་ལ་གསོ་སྦྱོང་གི་ཚེ་སོ་སོར་ཐར་པ་འདོན་པ་ཉན་དུ་མ་བཅུག་པ་དེ་ཀུན་དགའ་བོ་ཁྱོད་ཀྱིས་ཉེས་སོ། །རྒྱལ་པོས་སོ་སོར་ཐར་པ་ཐོས་པར་གྱུར་ན་ངེས་པར་དེ་སྔར་བས་ཀྱང་དགའ་བར་འགྱུར་ཏེ། དགའ་བའི་དབང་གིས་བྱ་བ་བྱེད་དུ་གདོན་མི་ཟའོ་ཞེས་ལུང་སིལ་བུ་ལས་སོ། །ལས་འཆགས་པའི་རྒྱུར་གྱུར་པའི་ཆོ་ག་ལས་འདས་ཏེ་མི་འཆགས་པའི་ལས་དེ་མི་བྱའོ། །ཆོས་མ་ཡིན་པས་མི་བྱའོ་ཞེས་པ་ནི་སྦྱིན་པའི་ལས་ལ་གསོལ་བ་མི་འདེབས་ན་ཆོས་མིན་གྱི་ལས་དང་། བསྐོ་བའི་ལས་ལ་སྤྲོ་བ་མི་འདྲི་ན་དང་། ཆད་ 7-514b པས་བཅད་པའི་ལས་ལ་གླེང་དྲན་སྔོན་དུ་མི་གཏོང་ན་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ལས་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཆོས་མ་ཡིན་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་གླེང་བར་མ་བྱས་དྲན་པར་མ་བྱས་མཐུས་མངོན་སུམ་དུ་མ་གྱུར་པར་ཆད་པའི་ལས་བྱེད་དུ་འཇུག་པ་ལ་སོགས་པའོ། །ཞེས་སོ། །མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པ་དང་ཕྱིར་བཟློག་གི་མི་མཐུན་པ་སྟེ་མི་མཐུན་པ་དག་མི་བྱའོ། །བསྒྲུབ་བྱ་བཞིར་ལོངས་པ་ཡན་ཆད་ཚོགས་ཀྱི་ལས་ཚོགས་ཀྱིས་མི་བྱའོ། །ལྷག་མའི་དབྱུང་བ་ལ་དགེ་སློང་ཉི་ཤུར་མ་ཚང་བའམ། གསོ་སྦྱོང་གི་ལས་ལ་དགེ་སློང་བཞིར་མ་ཚང་བ་ལྟ་བུ་སྟེ། རང་རང་གི་དགེ་འདུན་གྱི་གྲངས་ཚང་བ་ཉིད་དུ་མ་གྱུར་པ་དག་གིས་ལས་མི་བྱའོ། ། གཉིས་པ་ལ། འཆགས་ཕྱེད་དགེ་འདུན་ཚོགས་པའི་ཁྱད། །བྱེད་པོ་དོགས་གཅོད་དམིགས་བསལ་བསྟན། །ལས་ཐོས་དགག་གནད་བྱེ་བྲག་བརྗོད། །ལས་སྔོན་ཡིན་མིན་བྱེ་བྲག་བསྟན། །བརྗོད་ལས་གསོལ་སྔོན་ངེས་བཟུང་བརྗོད། །མི་མཐུན་དབྱེ་བ་བྱེ་བྲག་བསྟན། །ལྟ་སྤྱོད་ཡུལ་སོགས་བྱེ་བྲག་བརྗོད། ། ༈ འཆགས་ཕྱེད་དགེ་འདུན་ཚོགས་པའི་ཁྱད། དང་པོ་ལ། དགེ་འདུན་གྲངས་ཚང་
【現代漢語翻譯】 他們說，『這就是那個意思。』但這是不合理的，因為『祈請』一詞與之前已經展示過的重複，存在重複的錯誤。此外，對於『應作遮破』，其註釋中說：『應以三種方式作遮破』，這與實際遮破的儀軌相矛盾。之前說過，『超越儀軌則業不成』，這是指如果超越了不可或缺的儀軌，則業根本不會成就。但即使超越了圓滿的儀軌，也不會因此而聽不到業，因此，聽到業並不會導致業不成。在這裡，圓滿無罪的業也不會成就，因為註釋中說：『對於從事業等的人來說，只會變成一種墮落。』也就是說，只會變成一種過失。然而，如果聽到業的儀軌能使國王的信心增長，那麼這樣做來聽聞布薩就沒有過錯。如果不允許聽聞，則會有過失，正如《律藏零星》中所說：『具象國王善護在舉行布薩時，不允許大眾聽聞別解脫戒，阿難陀，你犯了過錯！如果國王聽聞了別解脫戒，他一定會比以前更加高興，因為高興的緣故，他會去做應該做的事情。』這是《律藏零星》中所說的。超越了作為業成就之因的儀軌，導致不成就的業，不應該做。『因為不合乎正法，所以不應該做』，這意味著如果從事佈施的業而不作祈請，就是不合乎正法的業；如果從事任命的業而不詢問意願；如果對於以懲罰來裁決的業，不事先進行討論和回憶，就是不合乎正法的業。註釋中說：『所謂不合乎正法，是指在沒有討論、沒有回憶、沒有通過威力顯現的情況下，就開始進行懲罰的業等等。』不和合的矛盾和返回的矛盾等矛盾不應該做。對於需要成就的四種事物，直到獲得滿足之前，僧團的業不應該由僧團來做。例如，在剩餘的分配中，比丘不足二十人，或者在布薩的業中，比丘不足四人等情況，在各自的僧團人數不圓滿的情況下，不應該做這些業。 第二部分包括：闡述成就與否的僧團差別，展示作者的疑問消除和特殊目標，講述聽聞業的遮破要點，展示業的前後差別，講述所說業的祈請前提，展示不和合的差別，講述見解、行為等對象的差別。 第一點：成就與否的僧團差別在於僧團人數是否圓滿。
【English Translation】 They say, 'That is the meaning.' But this is unreasonable because the word 'request' is repetitive with what has already been shown, and there is a mistake of repetition. Furthermore, regarding 'should be refuted,' the commentary says: 'Should be refuted in three ways,' which contradicts the actual ritual of refutation. It was said before, 'If you go beyond the ritual, the karma will not be accomplished,' which means that if you go beyond the indispensable ritual, the karma will not be accomplished at all. But even if you go beyond the perfect ritual, you will not fail to hear the karma, so hearing the karma will not cause the karma to fail. Here, the perfect and innocent karma will not be accomplished, because the commentary says: 'For those who engage in karma, etc., it will only become a downfall.' That is, it will only become a fault. However, if hearing the ritual of karma can increase the king's faith, then there is no fault in doing so to hear the Uposatha. If you do not allow hearing, there will be a fault, as it says in the 《Vinaya Miscellaneous》: 'The embodied King Good Protector, when holding the Uposatha, did not allow the assembly to hear the Pratimoksha, Ananda, you have committed a fault! If the king hears the Pratimoksha, he will surely be happier than before, and because of his happiness, he will do what he should do.' This is what is said in the 《Vinaya Miscellaneous》. The karma that exceeds the ritual that is the cause of the accomplishment of karma and leads to non-accomplishment should not be done. 'Because it is not in accordance with Dharma, it should not be done,' which means that if you engage in the karma of giving without making a request, it is a karma that is not in accordance with Dharma; if you engage in the karma of appointment without asking for consent; if, for the karma of judging by punishment, you do not discuss and recall beforehand, it is a karma that is not in accordance with Dharma. The commentary says: 'What is called not in accordance with Dharma refers to engaging in the karma of punishment, etc., without discussion, without recollection, and without manifestation through power.' Discordant contradictions and returning contradictions, etc., should not be done. For the four things that need to be accomplished, the karma of the Sangha should not be done by the Sangha until satisfaction is obtained. For example, in the remaining distribution, there are not enough twenty monks, or in the karma of Uposatha, there are not enough four monks, etc. In the case where the number of monks in their respective Sanghas is not complete, these karmas should not be done. The second part includes: Explaining the differences in the Sangha regarding accomplishment or non-accomplishment, demonstrating the author's doubt elimination and special goals, explaining the key points of refuting the hearing of karma, demonstrating the differences between the before and after of karma, explaining the prerequisite of requesting the karma that is spoken, demonstrating the differences in discordance, and explaining the differences in objects such as views and behaviors. The first point: The difference in the Sangha regarding accomplishment or non-accomplishment lies in whether the number of the Sangha is complete.
བརྗོད་པ་དང་། །ཁ་སྐོང་འོས་པར་བརྗོད་པའོ། ། ༈ དགེ་འདུན་གྲངས་ཚང་བརྗོད་པ། དང་པོ་ལ། དགེ་སློང་ཕ་ཡི་གྲངས་ཚང་བསྟན། །ཁྱད་བཅས་མ་ཡི་གྲངས་ཚང་བརྗོད། ༈ དགེ་སློང་ཕ་ཡི་གྲངས་ཚང་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། དགེ་འདུན་ཚང་བ་དང་ཞེས་སྨོས་ན། དགེ་འདུན་གྲངས་ཚང་བ་དེ་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། དགེ་སློང་ཕའི་ལྷག་མའི་དབྱུང་བ་ལ་ནི་དགེ་སློང་ཉི་ཤུ་ལ་སོགས་པ་དགེ་འདུན་ཉིད་དོ། །སྐྱེས་པ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ལ་ནི་ཡུལ་དབུས་སུ་དགེ་སློང་བཅུ་ལ་སོགས་པའོ། །སྐྱེས་པ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ལ་ཡུལ་མཐའ་འཁོབ་དག་ཏུ་དགེ་སློང་བཅུ་མེད་ན་འདུལ་བ་འཛིན་པ་དང་ལྔ་ལ་སོགས་པའོ། །གསང་སྟེ་སྟོན་པ་བསྐོ་བ་ན་བསྐོ་བའི་ཡུལ་དགེ་སློང་དེ་ཁོ་ཉིད་བསྐོ་བའི་དགེ་འདུན་གྱི་ཁ་སྐོང་མི་བྱེད་པས་དེ་མ་གཏོགས་ ༈ རུང་ཁང་གཅོད་དུས་བྱེ་བྲག་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། རུང་ཁང་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་འདི་ལ་དུས་བཞི་ཡོད་དེ། རུང་ཁང་དེ་ཉིད་ཐོག་མར་རྩིག་པའི་ཚེ་དང་པོ་སོ་ཕག་འགྲེམས་པའོ། །དང་པོ་སོ་ཕག་བཀྲམ་པའི་ཕྱིས་ལས་གསར་པ་དང་བཅས་པ་སྟེ། དང་པོ་སོ་ཕག་བཀྲམ་ཟིན་པའི་འོག་ཏུ་གནས་དེ་བརྩིག་པའི་ལས་གསར་པ་རྩོམ་པ་ནས་མགོ་བཟུང་སྟེ། དེའི་མཁར་ལམ་གྱི་ལས་མ་རྫོགས་ཤིང་། ད་དུང་ལས་གསར་པའི་མཇུག་ཡོད་པ་ཉིད་ཀྱི་བར་གྱི་དུས་གང་ཡང་རུང་བ་ཉིད་དོ། །རྩིག་འཕྲོའི་ལས་གསར་པ་དང་བཅས་པ་ལས་གཞན་གྱི་ཚེ་དགེ་སློང་གནས་ཉིད་དང་མ་བྲལ་བ་སྟེ། གནས་དེར་དང་པོ་དགེ་སློང་ཞུགས་ནས་ཕྱིས་དེ་ན་དགེ་སློང་འགའ་ཡང་མེད་པར་མ་གྱུར་གྱི་བར་གྱི་དུས་གང་ཡང་རུང་བའོ། །དགེ་སློང་སྔར་གནས་པ་དེ་དག་མེད་པ་ན་གནས་པའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་དག་གནས་དེར་ཕྱིན་མ་ཐག་པའི་ཚེ་ཁོ་ནའོ། །དགེ་སློང་ཕྱིན་པའོ་ཞེས་སྨོས་ན། དེའི་དུས་ཀྱི་ཚིགས་ཅིས་བཟུང་ཞེ་ན། གནས་དེར་ཕྱིན་ནས་བྱ་བ་གཞན་ཆུ་བཙག་པ་དང་། གནས་ཁང་བསྐོ་བ་ལ་སོགས་པ་བརྩམས་པ་དང་། ངལ་གསོ་བ་ནི་སྟན་ལ་སོགས་པ་ལ་འདུག་པ་སྟེ། བྱ་བ་དེ་གཉིས་དངོས་ནི་ད་དུང་མ་བྱས་ 7-515a པའི་དགེ་སློང་བཞི་དགོས་པས་བསྐོ་ཡུལ་དང་དགེ་སློང་ལྔ་དགོས་ལ། གལ་ཏེ་གསང་སྟོན་བསྐོས་ཟིན་ནས་ཀྱང་དངོས་གཞིའི་ཆོ་གའི་དུས་སུ་བཞི་ཚོགས་ཀྱིས་བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་བས་ལྔའི་གྲངས་ཚང་དགོས་པའོ། །དབྱུང་བ་དང་བསྙེན་རྫོགས་བྱ་བ་སྟེ་ལས་དེ་གཉིས་ཀྱིས་ལྷག་མ་དགེ་སློང་ཕའི་ལས་གཞན་རྣམས་ལ་ནི་བཞི་ལ་སོགས་པའོ། །དགག་དབྱེ་ལ་ནི་དགག་དབྱེ་བྱེད་པར་གཏོགས་པ་ལྔ་ལ་སོགས་པའི་དགེ་འདུན་ཉིད་དོ། ། ༈ ཁྱད་བཅས་མ་ཡི་གྲངས་ཚང་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ལ། མ་ཡི་ལས་ཁྱད་བསླབ་བྱ་བསྟན། །མ་ཡི་གྲངས་དངོས་ཞར་བྱུང་བརྗོད། ། ༈ མ་ཡི་ལས་ཁྱད་བསླབ་བྱ་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱི་ལས་ནི་གནས་ཐ་
【現代漢語翻譯】 述說，以及適合補充的述說。 加持僧眾數量圓滿的述說。 首先，展示比丘（藏文：དགེ་སློང་ཕ་，梵文天城體：bhikṣu pitṛ，梵文羅馬擬音：bhikṣu pitṛ，漢語字面意思：比丘父親）的數量圓滿，述說具足的比丘尼（藏文：མ་，梵文天城體：mātṛ，梵文羅馬擬音：mātṛ，漢語字面意思：母親）的數量圓滿。 展示比丘的數量圓滿。 首先，如果說『僧眾圓滿』，那麼僧眾數量圓滿是怎樣的呢？對於比丘的剩餘罪（藏文：ལྷག་མའི་དབྱུང་བ་，梵文天城體：atiśeṣa niḥsāraṇa，梵文羅馬擬音：atiśeṣa niḥsāraṇa，漢語字面意思：剩餘的去除）的驅逐，需要比丘二十等等，才是僧眾。對於男子受具足戒（藏文：བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་，梵文天城體：upasampadā，梵文羅馬擬音：upasampadā，漢語字面意思：近圓）來說，在中部地區需要比丘十等等。對於男子受具足戒來說，在邊遠地區如果沒有比丘十，則需要持律者五等等。秘密地指定（藏文：གསང་སྟེ་སྟོན་པ་བསྐོ་བ་，梵文天城體：guhya deśanā niyoga，梵文羅馬擬音：guhya deśanā niyoga，漢語字面意思：秘密指示任命）時，指定的比丘本身不作為指定僧眾的補充，因此除了他之外。 顯示切割房子的特殊性。 其次，加持房間有四種時間：在最初建造房間的時候，首先是鋪設磚塊。在最初鋪設磚塊之後，是新的工作，即在最初鋪設磚塊之後，開始建造那個地方的新工作，從開始到城墻道路的工作沒有完成，並且仍然有新的工作要完成的任何時間。除了建造中的新工作之外，比丘沒有離開那個地方，即比丘首先進入那個地方，直到後來那個地方沒有任何比丘為止的任何時間。如果以前住在那裡的比丘不在了，那麼爲了居住，比丘們剛到那個地方的時候。如果說『比丘去了』，那麼那個時間的界限是什麼呢？到達那個地方后，開始做其他事情，如濾水、指定房間等，或者休息，如坐在墊子上等，如果這兩件事實際上還沒有做。 需要四名比丘，因此指定對像和五名比丘是必需的。如果秘密指定已經完成，但在實際儀式時，如果四人聚集進行受具足戒，則會犯墮罪，因此必須滿足五人的數量。驅逐和受具足戒是兩件事，對於比丘的其他剩餘罪業，則需要四等等。對於自恣（藏文：དགག་དབྱེ་，梵文天城體：pravāraṇā，梵文羅馬擬音：pravāraṇā，漢語字面意思：邀請），則需要屬於進行自恣的五等等的僧眾。 述說具足的比丘尼的數量圓滿。 其次，展示比丘尼的特殊戒律，述說比丘尼的實際數量和附帶情況。 展示比丘尼的特殊戒律。 首先，比丘尼們的工作是不同的地方。
【English Translation】 Saying, and saying what is appropriate to supplement. To speak of the complete number of the Sangha. Firstly, show the complete number of Bhikshus (藏文：དགེ་སློང་ཕ་，梵文天城體：bhikṣu pitṛ，梵文羅馬擬音：bhikṣu pitṛ，漢語字面意思：Bhikshu Father), and speak of the complete number of qualified Bhikshunis (藏文：མ་，梵文天城體：mātṛ，梵文羅馬擬音：mātṛ，漢語字面意思：Mother). Showing the complete number of Bhikshus. Firstly, if it is said 'the Sangha is complete', then what is the complete number of the Sangha? For the expulsion of the remaining sins (藏文：ལྷག་མའི་དབྱུང་བ་，梵文天城體：atiśeṣa niḥsāraṇa，梵文羅馬擬音：atiśeṣa niḥsāraṇa，漢語字面意思：Remaining Removal) of a Bhikshu, twenty Bhikshus, etc., are required for the Sangha itself. For a man receiving full ordination (藏文：བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་，梵文天城體：upasampadā，梵文羅馬擬音：upasampadā，漢語字面意思：Near Perfection), ten Bhikshus, etc., are required in the central region. For a man receiving full ordination in remote areas, if there are not ten Bhikshus, then five Dhamma-holders, etc., are required. When secretly appointing (藏文：གསང་སྟེ་སྟོན་པ་བསྐོ་བ་，梵文天城體：guhya deśanā niyoga，梵文羅馬擬音：guhya deśanā niyoga，漢語字面意思：Secret Instruction Appointment), the Bhikshu who is being appointed does not supplement the Sangha of the appointment, so apart from him. Showing the distinction when cutting the house. Secondly, there are four times for blessing the room: when the room itself is first built, the first is to lay the bricks. After the first laying of the bricks, it is a new work, that is, after the first laying of the bricks, starting from the beginning of the new work of building that place, until the work of the city road is not completed, and there is still any time when the new work is still to be completed. Apart from the new work under construction, the Bhikshu does not leave the place, that is, any time from when the Bhikshu first enters that place until there are no Bhikshus in that place. If the Bhikshus who previously lived there are gone, then only when the Bhikshus have just arrived at that place for the purpose of living there. If it is said 'the Bhikshus have gone', then what is the limit of that time? After arriving at that place, starting to do other things, such as filtering water, designating rooms, etc., or resting, such as sitting on a mat, etc., if these two things have not actually been done. Four Bhikshus are needed, so the object of designation and five Bhikshus are necessary. If the secret designation has already been made, but if four people gather to perform the full ordination at the time of the actual ceremony, it will be a transgression, so the number of five must be complete. Expulsion and full ordination are two things, and for the other remaining sins of the Bhikshu, four, etc., are required. For Pravāraṇā (藏文：དགག་དབྱེ་，梵文天城體：pravāraṇā，梵文羅馬擬音：pravāraṇā，漢語字面意思：Invitation), the Sangha of five, etc., belonging to the performance of Pravāraṇā is required. Speaking of the complete number of qualified Bhikshunis. Secondly, show the special precepts of Bhikshunis, and speak of the actual number and incidental circumstances of Bhikshunis. Showing the special precepts of Bhikshunis. Firstly, the work of the Bhikshunis is in different places.
དད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་ནི་ལུང་གཞི་ལས་བཤད་ཅེས་བླ་མ་རྣམས་གསུང་ཡང་ཁུངས་ནོར་ཏེ། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། ལས་བྱེད་པའི་ཚེ་དགེ་སློང་ཕ་མའི་དགེ་འདུན་གཉིས་ཀ་བསྡུ་བས་བྱ་བ་མང་བར་གྱུར་ཏེ། དགེ་བའི་ཕྱོགས་ཀྱི་བར་ཆད་དུ་གྱུར་པ་ལས་དབྱུང་བ་དང་། བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དང་། ཕྱིས་མགུ་བར་བྱ་བའི་ལས་མ་གཏོགས་པ་དགེ་སློང་ཕའི་ལས་ཀྱང་ལོགས་ཤིག་ཏུ་བྱོས་ཤིག །དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱང་ལས་ལོགས་ཤིག་ཏུ་བྱོས་ཤིག་ཅེས་གསུངས་པའོ། །ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱི་དགག་དབྱེ་ནི་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་ལ་ཡང་བྱ་དགོས་སོ། །དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱི་གསོ་སྦྱོང་ནི་དགེ་སློང་དང་གནས་ཐ་དད་དུ་བྱ་བ་ཡིན་ཡང་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་དེ་དང་མཐུན་པ་གྲུབ་པ་རྣམས་ཀྱིས་བྱའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་དང་མཐུན་པར་མ་གྱུར་པ་རྣམས་ཀྱིས་མི་འགྲུབ་བོ་ཞེས་སོ། །མཐུན་པ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་ཅེ་ན། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱི་འདུན་པ་དང་གསོ་སྦྱོང་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་ལ་འབུལ་བས་མཐུན་པ་དེ་བསྒྲུབ་བོ། །འདུན་པ་དང་གསོ་སྦྱོང་འབུལ་བ་འདི་ལ་ 7-515b དགེ་སློང་མ་གཉིས་ཀྱིས་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་ལ་འབུལ་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་མ་དེ་གཉིས་འདུན་པ་དང་གསོ་སྦྱོང་འབུལ་ནུས་པ་ཉིད་ཀྱིས་འབུལ་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་མ་གཉིས་ཀས་ནུས་པ་ཉིད་མེད་ན་དགེ་སློང་མ་གཅིག་གིས་བྱའོ། །དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་གྱིས་དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་གྱི་འདུན་པ་དང་། གསོ་སྦྱོང་དགེ་སློང་མ་དེ་གཉིས་ལ་ལེན་པའི་དགེ་སློང་ཞིག་བསྐོ་བར་བྱའོ། །ཐ་མལ་གྱི་ཚིག་གིས་བསྐོའོ། །ལེན་པར་བསྐོས་པའི་དགེ་སློང་དེས་གཙུག་ལག་ཁང་གི་སྒོ་ཁང་དུ་བསྡད་པར་བྱའོ། །ལེན་པར་བསྐོས་པའི་དགེ་སློང་དེ་འབྲོས་ན་དགེ་སློང་མ་དེ་གཉིས་ཀྱིས་ཤད་ཀྱིས་སྦྱང་སྟེ་ངེད་ལ་མ་འབྲོས་ཤིག །ངེད་འདུན་པ་དང་གསོ་སྦྱོང་འབུལ་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཚིག་གིས་སྦྱང་ངོ་། །ལུང་ལས། དགེ་སློང་མ་དེ་དག་དེའི་དྲུང་དུ་འོངས་པ་དང་། དགེ་སློང་དེས་མ་རེག་ཅིག་མ་རེག་ཅིག་ཅེས་སྨྲས་ཏེ་འབྲོས་པར་བྱེད་ནས་འདི་དག་གསུངས་སོ། །དགེ་སློང་དེས་ཀྱང་དེ་གཉིས་བྲོས་ན་དེ་བཞིན་དུ་ཤད་ཀྱིས་སྦྱང་ངོ་། །ལེན་པའི་དགེ་སློང་དང་འབུལ་བའི་དགེ་སློང་མ་དེ་གཉིས་འབྲོས་པར་མི་བྱའོ། །འབུལ་བའི་དགེ་སློང་མ་དེ་གཉིས་ཀྱིས་ལེན་པའི་དགེ་སློང་དེ་ངོ་མི་ཤེས་ན་དེ་གཉིས་ཀྱིས་དེའི་མིང་རུས་དྲིའོ། ། ༈ མ་ཡི་གྲངས་དངོས་ཞར་བྱུང་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱི་ལས་ནི་ཐ་དད་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སྨོས་ན་ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། དགེ་སློང་མའི་མགུ་བ་དང་དབྱུང་བ་ནི་དགེ་སློང་ཕའི་དགེ་འདུན་དང་དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་གཉིས་ཀ་ཚོགས་པ་ལ་བྱའོ། །གཉིས་ཀ་ཚོགས་པ་ལ་བྱ
【現代漢語翻譯】 關於『唯有信心』的說法，雖然喇嘛們說這是根據根本聖典所說，但實際上來源有誤。在《律藏零星事》中記載：『在進行事務時，比丘需要召集比丘父親和比丘尼母親的僧團，這樣會導致事務繁多，成為善行的障礙，因此，除了驅逐、受具足戒和之後令人滿意的事情之外，比丘父親的事務也應單獨進行。比丘尼的事務也應單獨進行。』是否所有情況都是如此呢？比丘尼的遮止也需要在比丘的僧團中進行。比丘尼的布薩雖然需要與比丘分開進行，但需要與比丘的僧團一致的成員來進行。』《 टीका 》中說：『與比丘的僧團不一致的成員無法完成。』如何實現一致呢？比丘尼的意願和布薩需要提交給比丘的僧團，這樣才能實現一致。提交意願和布薩這件事，需要兩位比丘尼向比丘的僧團提交。這兩位比丘尼如果能夠提交意願和布薩，就應該提交。如果這兩位比丘尼沒有能力，那麼就由一位比丘尼來做。比丘的僧團需要指派一位比丘，從這兩位比丘尼那裡接受比丘尼僧團的意願和布薩。用普通的語言來指派。被指派接受的比丘需要坐在寺廟的門口。如果被指派接受的比丘逃跑了，那麼這兩位比丘尼需要用鞭子抽打他，並說：『不要逃跑！我們要提交意願和布薩。』《律藏》中說：『當比丘尼們來到他面前時，這位比丘會說：『不要碰我！不要碰我！』然後逃跑，因此說了這些話。』如果這位比丘也逃跑了，那麼也同樣用鞭子抽打他。接受的比丘和提交的比丘尼都不能逃跑。如果提交的比丘尼不認識接受的比丘，那麼她們需要詢問他的姓名。』 第二，關於『比丘尼的事務是不同的』的說法，是否所有情況都是如此呢？比丘尼的滿意和驅逐需要比丘父親的僧團和比丘尼的僧團都聚集在一起進行。
【English Translation】 Regarding the statement 'Only faith,' although the Lamas say that it is based on the root scripture, the source is actually incorrect. The Vinaya Minor Matters states: 'When conducting affairs, the Bhikshu needs to gather both the Bhikshu father and Bhikshuni mother Sanghas, which leads to numerous affairs and becomes an obstacle to virtuous deeds. Therefore, except for expulsion, ordination, and subsequent satisfactory matters, the affairs of the Bhikshu father should also be conducted separately. The affairs of the Bhikshunis should also be conducted separately.' Is this the case in all situations? The interdiction of Bhikshunis also needs to be conducted in the Bhikshu Sangha. Although the Uposatha of Bhikshunis needs to be conducted separately from the Bhikshus, it needs to be done by members who are consistent with the Bhikshu Sangha. The टीका states: 'Members who are not consistent with the Bhikshu Sangha cannot accomplish it.' How is consistency achieved? The wishes and Uposatha of the Bhikshunis need to be submitted to the Bhikshu Sangha in order to achieve consistency. The submission of wishes and Uposatha needs to be done by two Bhikshunis to the Bhikshu Sangha. If these two Bhikshunis are able to submit the wishes and Uposatha, they should do so. If these two Bhikshunis are not able, then it should be done by one Bhikshuni. The Bhikshu Sangha needs to appoint a Bhikshu to receive the wishes and Uposatha of the Bhikshuni Sangha from these two Bhikshunis. Appoint with ordinary words. The Bhikshu who is appointed to receive should sit at the entrance of the temple. If the Bhikshu who is appointed to receive runs away, then these two Bhikshunis need to whip him and say: 'Do not run away! We want to submit the wishes and Uposatha.' The Vinaya states: 'When the Bhikshunis come to him, the Bhikshu will say: 'Do not touch me! Do not touch me!' and then run away, therefore these words were spoken.' If this Bhikshu also runs away, then whip him in the same way. The receiving Bhikshu and the submitting Bhikshunis should not run away. If the submitting Bhikshunis do not recognize the receiving Bhikshu, then they need to ask his name.' Secondly, regarding the statement 'The affairs of the Bhikshunis are different,' is this the case in all situations? The satisfaction and expulsion of Bhikshunis need to be conducted with both the Bhikshu father Sangha and the Bhikshuni Sangha gathered together.
་བ་དེ་ཙམ་དུ་ཟད་དམ་ཞེ་ན། བུད་མེད་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བ་ཡང་གཉིས་ཀའི་དགེ་འདུན་ཚོགས་པ་ལའོ། །བུད་མེད་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བ་འདི་ལ་དགེ་སློང་མ་དེ་དག་གི་ཚོགས་ནི་ཡུལ་དབུས་སུ་བཅུ་གཉིས་སོ། །ཡུལ་མཐའ་འཁོབ་ཏུ་ 7-516a བཅུ་གཉིས་མེད་ན་འདུལ་བ་འཛིན་པ་ཉིད་གཏོགས་པར་དྲུག་ཡན་ཆད་དོ། །བཅུ་གཉིས་ཡོད་ན་གཞིའི་ཆོ་ག་ཁོ་ནས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱའོ། །དགེ་སློང་མ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་སྔོན་རོལ་གྱི་སྡོམ་པ་གཉིས་དགེ་སློབ་མའི་སྡོམ་པ་དང་། ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་ཀྱི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པ་དང་། འཁོར་དང་འཁོར་མང་པོ་ཉེ་བར་བཞག་པའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་སྟེ་ལས་བཞི་པོ་དེ་དག་དང་། མདོ་སྔ་མས་བུད་མེད་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་ལས་ཀྱི་སྟེང་དུ་ལས་བཞི་པོ་དེ་དག་དང་བཅས་པ་སྟེ། ལས་ལྔའི་དགེ་འདུན་མའི་གྲངས་ཚང་གི་མ་མཐའ་ནི་བཅུ་གཉིས་སོ། །མཐའ་འཁོབ་ཏུ་བཅུ་གཉིས་མེད་ན་འདུལ་བ་འཛིན་པ་ཉིད་གཏོགས་པ་དྲུག་ཡན་ཆད་དགེ་འདུན་ཉིད་ཡིན་ནོ། །བཅུ་གཉིས་ཡོད་ན་ནི་མཐའ་འཁོབ་ཏུ་ཡང་གཞིའི་ཆོ་ག་ཉིད་ལ་བསྟེན་པར་བྱའོ། །དགག་དབྱེ་མགུ་དབྱུང་བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་པ་དང་། །སྔོན་རོལ་སྡོམ་གཉིས་འཁོར་དང་འཁོར་མང་གནང་། །དེ་ལྟར་དགེ་སློང་མའི་ལས་བརྒྱད་ཀྱི་གྲངས་ཚང་བ་ནི་གོང་དུ་བཤད་ཟིན་ཏོ། །དགེ་སློང་མའི་ལས་བརྒྱད་པོ་དེ་རྣམས་ཀྱི་ལྷག་མ་དགེ་སློང་མའི་ལས་གཞན་ཐམས་ཅད་དག་གི་ཚོགས་ནི་དགེ་སློང་མ་བཞིའོ། །དགེ་སློང་མ་ལས་བྱེད་པ་མོས་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་བརྗོད་མི་ནུས་ན་དགེ་སློང་མ་དེས་དགེ་སློང་མ་དེས་དགེ་སློང་གིས་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་བྱས་པའི་ཚིག་དེ་ཡིད་ཀྱིས་ངེས་པར་བརྟགས་ཤིང་མཉན་ཏེ་ཐོས་ན་དེ་ལས་བྱས་པ་ཉིད་དུ་རུང་ངོ་། །ཇི་ཙམ་ཡན་ཆད་ཅེ་ན། འདི་ལྟར་ཅང་མི་གསུང་བས་དེ་དེ་བཞིན་དུ་འཛིན་ཏོ། །ཞེས་བྱ་བ་སྟེ་ལས་ཀྱི་མཇུག་སྡུད་བརྗོད་པའི་གོང་ཡན་ཆད་ནི་དགེ་སློང་གིས་བྱས་པ་མཉན་ན་རུང་ངོ་། །ཉིད་བཤད་ལས། ལས་ཀྱི་མཇུག་སྡུད་ནི་དགེ་སློང་མ་ལས་བྱེད་པ་ཉིད་ཀྱིས་ངེས་པ་ཁོ་ནར་བརྗོད་དགོས་སོ་ཞེས་སོ། ། ༈ ཁ་སྐོང་འོས་པར་བརྗོད་པ། 7-516b ཁ་སྐོང་ཆོས་བཅུ་སོ་སོར་བསྟན། །འཁྲུལ་བཅས་བྱེ་བྲག་ཉིད་དུ་བརྗོད། ། ༈ ཁ་སྐོང་ཆོས་བཅུ་སོ་སོར་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། དགེ་སློང་ས་ལ་མི་འདུག་པར་འགྲེང་བ་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་གྲངས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །སྤྱོད་ལམ་ཐ་དད་པས་ཐ་དད་པ་ཉིད་དུ་ཡིད་ལ་སྣང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དམིགས་བསལ་ནི། མགྲོན་པོ་མི་སྡོད་ན་འགྲོ་བཞིན་དུ་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །སྦྱིན་སྐོ་དང་ཆད་པའི་ལས་ལ་གང་ལ་བྱ་བའི་ཡུལ་ཡང་ལས་དེའི་ཁ་སྐོང་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །དམིགས་བསལ་ནི་གསོ་སྦྱོང་གི་ལས་ལྟ་བུའོ། །གཙུག་ལག་ཁང་མཚམས་གཅིག་གི་ནང་དུ་དགེ་འདུན་ཚོགས་པ
【現代漢語翻譯】 問：僅此而已嗎？ 答：比丘尼受具足戒也需要在僧團雙方進行。 為比丘尼授具足戒，在中央地區需要十二位比丘尼僧眾。 在邊遠地區，如果沒有十二位，則至少需要六位持律比丘尼。 如果有十二位，則僅依根本羯磨即可授具足戒。 比丘尼受具足戒之前的兩種戒律，即式叉摩那戒和梵行近住戒，以及給予『隨』和『多隨』的許可，這四種羯磨，加上之前的經文中所說的為比丘尼授具足戒的羯磨，總共是五種羯磨。 比丘尼僧團人數的最低限額是十二位。 在邊遠地區，如果沒有十二位，則至少需要六位持律比丘尼。 如果有十二位，即使在邊遠地區，也應依賴根本羯磨。 遮止、開許、歡喜開許、授具足戒，以及之前的兩種戒律，給予『隨』和『多隨』的許可。 如上所述，比丘尼的八種羯磨的完整數量已經說明。 比丘尼的這八種羯磨之外的其他所有羯磨，需要四位比丘尼僧眾。 如果比丘尼無法念誦羯磨儀軌，那麼如果她用心理解並聽取比丘所作的羯磨儀軌，則可以。 問：到什麼程度可以呢？ 答：就像什麼也不說，就那樣接受一樣。 也就是說，在念誦羯磨結尾之前，聽比丘所作的羯磨是可以的。 《毗奈耶》中說：羯磨的結尾必須由執行羯磨的比丘尼自己唸誦。 補遺應說之義： 補充十法各別示， 具誤差別應明辨。 補充十法各別指示： 第一，比丘不坐在地上而站立，這並不是僧團人數的補充，因為行為不同，所以在心中會認為是不同的。 特例：如果客人不坐下，則應在行走中進行。 對於指定和處罰的羯磨，接受羯磨的對象也不是羯磨人數的補充，特例如布薩羯磨。 在一個寺院的界限內，僧團聚集
【English Translation】 Question: Is that all? Answer: The ordination of nuns should also be done in both Sangha assemblies. For the ordination of nuns, the assembly of nuns in the central region should be twelve. In remote areas, if there are not twelve, then at least six who uphold the Vinaya are needed. If there are twelve, then the ordination should be done only by the basic Karma. The two vows before the full ordination of a nun are the Shikshamana vow and the Brahmacharya Nyervas vow, and giving the permission of 'following' and 'following much'. These four karmas, together with the karma of ordaining women mentioned in the previous sutra, are five karmas in total. The minimum number of nuns in the Sangha is twelve. In remote areas, if there are not twelve, then at least six who uphold the Vinaya are needed, and they themselves are the Sangha. If there are twelve, then even in remote areas, one should rely on the basic Karma. Prohibition, permission, joyful permission, ordination, and the two previous vows, giving the permission of 'following' and 'following much'. As mentioned above, the complete number of the eight karmas of nuns has been explained. The remaining of these eight karmas of nuns, all other karmas of nuns, require a Sangha of four nuns. If a nun cannot recite the Karma ritual, then if she understands and listens to the words of the Karma ritual performed by a monk, then it is acceptable. Question: To what extent is it acceptable? Answer: It is like not saying anything and accepting it as it is. That is to say, it is acceptable to listen to the Karma performed by a monk before reciting the conclusion of the Karma. The Vinaya says: The conclusion of the Karma must be recited by the nun who is performing the Karma herself. Supplementary words that should be said: The ten supplementary dharmas are shown separately, The differences with errors should be clearly distinguished. The ten supplementary dharmas are shown separately: First, a monk standing instead of sitting on the ground is not a supplement to the number of the Sangha, because the different behaviors make it seem different in the mind. Special case: If the guest does not sit down, it should be done while walking. For the Karma of designation and punishment, the object of the Karma is not a supplement to the number of the Karma, a special case is like the Posadha Karma. The Sangha gathers within the boundary of a single monastery
་ཐ་དད་པ་གཉིས་ཕན་ཚུན་འདུན་པ་ཕུལ་ཏེ་ལས་སོ་སོར་བྱེད་ན་ལས་གཞན་ལ་འདུན་པ་ཕུལ་ཏེ། ལས་གཞན་གྱི་ཁ་སྐོང་བྱེད་པ་སྲིད་ཀྱང་གང་དུ་འདུན་པ་ཕུལ་བའི་ལས་དེའི་ཕྱིར་འདུན་པ་དང་ཡོངས་དག་ཕུལ་བ་ཙམ་གྱིས་ནི་ལས་དེའི་དགེ་འདུན་གྱི་གྲངས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྟོན་པ་ནི་ལས་དེའི་ཕྱིར་འདུན་པ་དང་ཡོངས་སུ་དག་པ་འབུལ་བའི་ཆོ་ག་བྱས་པ་ལས་ནི་ལས་དེའི་དགེ་འདུན་གྱི་གྲངས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བྱེད་པ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དོ། །ལས་དེའི་གནས་སུ་ལུས་ཀྱིས་མ་འདུས་པའི་ཕྱིར། ཊཱི་ཀ་ལས། བདག་ཉིད་ལས་ཀྱི་གནས་སུ་མ་འོངས་ན་ཞེས་སོ། །གསོ་སྦྱོང་བྱེད་པ་ན་མཚམས་དེ་ན་དགེ་སློང་བཞི་ལས་མེད་པ་ལྟ་བུ་དགེ་འདུན་གྱི་ཁ་སྐོང་དངོས་སུ་བྱེད་དགོས་པའི་དགེ་སློང་ནི་འདུན་པ་དང་ཡོངས་དག་དེ་གཉིས་འབུལ་བར་བྱ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ། འདུན་པ་དང་ཡོངས་དག་ཕུལ་ཏེ་དངོས་སུ་མ་འདུས་ན་དགེ་འདུན་གྱི་གྲངས་མ་ཚང་བའི་ཕྱིར་རོ། །གང་ན་དགེ་སློང་བཞི་ཁོ་ན་ཡོད་ན་བཞིའི་ཁ་སྐོང་བར་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་གཅིག་དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་ཉིད་དུ་མི་བསྐོའོ་སྟེ། དགེ་སློང་གསུམ་ལ་དགེ་སློང་གཅིག་གིས་དགག་དབྱེ་བྱར་མི་རུང་ངོ་། ། 7-517a དགེ་ཚུལ་སོགས་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་། རྣམ་དག་ལས་ཉམས་པ་དང་། སྡིག་པ་མཚམས་མེད་པ་བྱས་པ་དང་། ལྟ་བའི་སྒོ་ནས་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་སུ་སོང་བ་ལྟ་བུ་སྡིག་པའི་ལྟ་བ་ངན་པ་ཅན་དང་། བུ་ཊཱིཀ་ཏུ་མདོ་སྡེ་ཚངས་པའི་དྲྭ་བ་ནས་བཤད་པའི་ལྟ་ངན་རེ་གཉིས་སོ་ཞེས་སོ། །སྤོ་བ་སྤྱོད་པ་ལ་སོགས་པས་གཞན་ན་གནས་པ་དང་། ཐ་དད་པར་གནས་པ་རྣམས་ཀྱང་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །སྡིག་ལྟ་ཅན་དང་ཐ་དད་དུ་གནས་པའི་ཁྱད་པར་གང་ཞེ་ན། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། ཐ་དད་པར་གནས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འདིར་ཆོས་དང་མཐུན་པའི་ལྟ་བ་ཅན་ཡིན་ཏེ། ཆོས་མ་ཡིན་པར་ཁས་བླངས་པའི་ཐ་དད་པར་གནས་པ་ནི་སྡིག་པའི་ལྟ་བ་ཅན་སྨོས་པ་ཉིད་ཀྱིས་བསྡུས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ཐ་དད་པར་གནས་པ་འདི་ནི་ཆོས་ཕྱོགས་པ་རྣམས་ཡིན་ཏེ། དེས་ན་ཆོས་ཕྱོགས་པ་རྣམས་ནི་ཆོས་མིན་ཕྱོགས་པའི་ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ཐ་དད་པར་གནས་པ་འདི་ནི་འགྲེལ་པར་དེ་གཉིས་ཀྱི་ཆོས་དང་མཐུན་པའི་ལྟ་བ་ཅན་ཡིན་པར་བཤད་པ་དེ་ནི་མཚོན་པ་ཙམ་སྟེ། ཆོས་ཕྱོགས་པ་དང་ཆོས་མིན་ཕྱོགས་པ་གཉིས་ཀ་ཕན་ཚུན་ཐ་དད་པར་གནས་པ་ཡིན་པར་བཟུང་ངོ་། །དེས་ན་སྡིག་པའི་ལྟ་བ་ཅན་ནི་ཐ་དད་པར་གནས་པའི་བྱེ་བྲག་སྟེ་སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་ཁྱབ་ཆེ་ཆུང་གི་ཁྱད་པར་ཡོད་དོ། །བླ་མ་རྣམས་འདི་སྐད་དུ། སྡིག་པའི་ལྟ་བ་ཅན་ནི་ལྟ་བའི་སྒོ་ནས་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་སུ་སོང་བ་སྟེ་ལྷས་བྱིན་པའི་ཕྱོགས་སུ་སོང་བ་ལྟ་བུ་ཡིན་ལ། ཐ་དད་པར་གནས་པ་ནི་སྤྱོད་པའི་སྒ
【現代漢語翻譯】 如果兩個不同的人互相委託，各自做自己的事情，那麼將工作委託給其他人，彌補其他工作的不足是可能的。但是，僅僅爲了那項工作而委託和完全交付，並不能彌補該工作僧團人數的不足。這表明，僅僅通過為該工作進行委託和完全交付的儀式，並不能彌補該工作僧團人數的不足。因為身體沒有聚集在該工作的地方。正如 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音，ṭīkā，註釋) 中所說：『如果自己沒有來到工作的地方』。例如，在舉行布薩時，結界內只有四位比丘，那麼真正需要彌補僧團人數的比丘不應該委託和完全交付，因為委託和完全交付后，如果身體沒有真正聚集，僧團的人數就不夠。如果在場只有四位比丘，那麼一位比丘不應該被排除以彌補四位比丘的人數，因為一位比丘不能排除三位比丘。 未受具足戒的沙彌等，以及戒律不清凈者，以及犯下五無間罪者，以及從見解方面走向非佛法一方的人，例如持有邪見者。在《布ཊཱིཀ་》（梵文天城體，梵文羅馬擬音，bu ṭīka，註釋）中說，從《梵網經》中提到的邪見有一兩種。通過遷移行為等住在其他地方的人，以及住在不同地方的人，也不適合彌補人數。那麼，持有邪見者和住在不同地方的人有什麼區別呢？在自己的《釋論》和 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音，ṭīkā，註釋) 中說：『所謂住在不同地方的人，是指持有與佛法一致的見解的人，因為承認非佛法的人已經被包括在持有邪見者之中了。』住在不同地方的人是屬於佛法一方的人，因此，屬於佛法一方的人不能彌補非佛法一方的工作。住在不同地方的人，在註釋中說他們持有與兩者佛法一致的見解，這只是一種象徵，佛法一方和非佛法一方都互相住在不同的地方。因此，持有邪見者是住在不同地方的人的特殊情況，即一般和特殊，範圍大小的區別。上師們這樣說：持有邪見者是從見解方面走向非佛法一方的人，例如走向提婆達多一方的人。住在不同地方的人是從行為方面
【English Translation】 If two different people mutually entrust and each does their own work, then it is possible to entrust the work to others and make up for the deficiencies of other work. However, merely entrusting and completely delivering for that work alone does not make up for the lack of numbers in the Sangha for that work. This shows that merely performing the ritual of entrusting and completely delivering for that work does not make up for the lack of numbers in the Sangha for that work. Because the body is not gathered in the place of that work. As the ṭīkā (Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, ṭīkā, commentary) says: 'If oneself does not come to the place of work'. For example, when performing the Uposatha, if there are only four Bhikshus in the boundary, then the Bhikshu who truly needs to make up the number of the Sangha should not entrust and completely deliver, because after entrusting and completely delivering, if the body does not truly gather, the number of the Sangha is not enough. If there are only four Bhikshus present, then one Bhikshu should not be excluded to make up the number of four Bhikshus, because one Bhikshu cannot exclude three Bhikshus. Novice monks who have not taken full ordination, those whose precepts are not pure, those who have committed the five heinous crimes, and those who have gone to the non-Dharma side in terms of views, such as those who hold wrong views. In the Bu ṭīka (Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, bu ṭīka, commentary) it is said that there are one or two wrong views mentioned in the Brahma Net Sutra. Those who live in other places through migration behavior, etc., and those who live in different places, are also not suitable to make up the number. So, what is the difference between those who hold wrong views and those who live in different places? In one's own commentary and ṭīkā (Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, ṭīkā, commentary) it is said: 'Those who live in different places are those who hold views consistent with the Dharma, because those who acknowledge non-Dharma have already been included among those who hold wrong views.' Those who live in different places belong to the Dharma side, therefore, those who belong to the Dharma side cannot make up for the work of the non-Dharma side. Those who live in different places, in the commentary it is said that they hold views consistent with both Dharmas, this is only a symbol, both the Dharma side and the non-Dharma side live in different places from each other. Therefore, those who hold wrong views are a special case of those who live in different places, that is, the difference between general and special, and the size of the scope. The Lamas say this: Those who hold wrong views are those who have gone to the non-Dharma side in terms of views, such as those who have gone to the side of Devadatta. Those who live in different places are from the aspect of behavior
ོ་ནས་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་སུ་སོང་བ་སྟེ། ཀཽ་ཤཱམྦིའི་དགེ་སློང་ལྟ་བུའོ་ཞེས་འཆད་དོ། །ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་འགལ་བའི་འཁྲུལ་པ་དང་བཅས་པ་སྟེ་ལྟུང་བ་དང་བཅས་པ་ཡང་ཁ་སྐོང་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། ། 7-517b ལག་རྡུམ་བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་པ་ན། །ལས་དེ་བྱེད་པའི་སྦྱོར་བ་ཡི། །ཉེས་བྱས་འབྱུང་ཡང་ལས་འཆགས་སོ། །དེ་མཚུངས་གཞན་ལའང་དེ་བཞིན་ནོ། །དེས་ན་གཞི་དེ་ཉིད་ལས་བྱུང་བའི་ཉེས་པས་ལས་ལ་མི་སྒྲིབ་པས་འཁྲུལ་བཅས་ནི་ལས་དེ་ཉིད་ལས་བྱུང་བའི་ཉེས་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། རང་གི་རྒྱུད་ལ་ཡོད་པའི་ལྟུང་བ་ཡིན་པ་དང་། ངོ་བོ་ཤེས་སམ་ཡིད་གཉིས་ཟ་བ་དང་བཅས་པ་སྟེ་ལྟུང་བ་ཆོས་གསུམ་ལྡན་ནོ། །བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་འདག་ཏུ་རུང་བ་དང་ཆོས་བཞི་ལྡན་ནོ་ཞེས་བཤད་དེ། དེ་ལྟར་ན་བསྡམ་བྱ་ལ་མ་ཁྱབ་ཅིང་། ཕམ་པ་ལའང་མ་ཁྱབ་སྟེ། ཕམ་པ་བྱུང་བ་ནི་འཁྲུལ་བཅས་ཡང་ཡིན་ལ་ཉམས་པ་ཡང་ཡིན་ནོ། ། ༈ འཁྲུལ་བཅས་བྱེ་བྲག་ཉིད་དུ་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ནི། འཁྲུལ་བཅས་དེའི་ཚད་གང་ཞེ་ན། ཡིད་ཀྱིས་བསྡམ་པར་བྱ་བས་ཀྱང་འཁྲུལ་བཅས་ཡིན་གྱི། བཤགས་པར་བྱ་བ་འབའ་ཞིག་གིས་འཁྲུལ་བཅས་ཡིན་པར་མ་ཟད་དོ། །འདིའི་ལུང་ཁུངས་ནི། དགག་དབྱེའི་གཞི་ལས། གལ་ཏེ་བསྡམ་པར་བྱ་བ་བྱུང་བ་ཤེས་ན་བསྡམ་པར་ཤེས་ཏེ་དགག་དབྱེ་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ལུང་སིལ་བུ་ལས། བཙུན་པ་ཇི་ཙམ་གྱིས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་མ་ལགས་པར་འགྱུར། ཉེ་བར་འཁོར་སྤྱད་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་སྤྱོད་ཅིང་དགེ་སློང་གི་བསླབ་པ་ལ་མི་སློབ་པ་སྟེ། དེ་ཙམ་གྱིས་ན་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་མ་ཡིན་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འདི་ལ་ཊཱི་ཀས་ཕྱོགས་སྔར་བཀོད་པའི་པཎྜི་ཏ་ཁ་ཅིག་ན་རེ། ཉེས་བྱས་ཙམ་གྱིས་ཀྱང་ཁ་སྐོང་བར་མི་འོས་ན་དེ་ཙམ་གྱིས་མ་གོས་པའི་དགེ་འདུན་མི་རྙེད་པའི་ཕྱིར་ན་ལས་མི་འཆགས་པས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་ལ་སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་དྲུངས་ནས་ཕྱུང་བར་འགྱུར་རོ། །དེས་ན་ཕམ་པ་འབྱུང་བ་ནི་འཁྲུལ་པ་དང་བཅས་པ་ཡིན་པས། དེ་ནི་ཁ་སྐོང་བ་ཉིད་མ་ཡིན་པར་རིགས་ཀྱིས། ལྟུང་བ་གཞན་ 7-518a བྱུང་བ་ནི་ཁ་སྐོང་བ་ཉིད་དུ་རུང་ངོ་ཞེས་ཟེར་བ་དག་ཡོད་དེ། ཞེས་ཊཱི་ཀས་གཞན་འདོད་བཀོད་ནས། ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་དག་ནི་རང་དགའ་དང་འདོད་རིས་ཀྱི་དབང་གིས་བདག་ཉིད་ཀྱང་རབ་ཏུ་ཉམས་པར་བྱེད་ཅིང་། གཞན་ཡང་རབ་ཏུ་ཉམས་པའི་ལམ་དུ་འཛུད་པ་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་བསྟན་པ་མར་གྱི་ཉིང་ཁུ་ལྟ་བུ་ལ་མི་གཙང་བའི་གཙོག་ཆུས་བསླད་པར་བྱེད་པ་ཡིན་པས། འདིར་དེ་དག་གི་ལུགས་ཀྱི་རྗེས་མི་བསྙེགས་པར་འཕགས་པ་གཞི་ཐམས་ཅད་ཡོད་པར་སྨྲ་བའི་འདུལ་བ་འཛིན་པ་ཆེན་པོ་སློབ་དཔོན་ཡོན་ཏན་འོད་ཀྱིས་འདུལ་བའི་གཞུང་ལུགས་ཐམས་ཅད་དང་བསྟུན་ཏེ། མདོ་རྩ་བྱས་པ་འདི་ཉིད་ཚད་མར་བལྟའོ་ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་ཉེས་བ
【現代漢語翻譯】 因此，他們走向了非正法之路，就像 कौशाम्बी (Kauśāmbī) 的比丘一樣。伴隨著違背戒律的錯誤，即伴隨著墮落，也不是彌補。 當爲殘疾者授具足戒時，即使在進行此事的行為中出現過失，業也會形成。同樣的情況也適用於其他人。因此，由該基礎產生的罪過不會阻礙業的形成，因此，伴隨錯誤並非是由該業本身產生的罪過，而是存在於自身相續中的墮落，並且伴隨著對本質的認知或疑惑，即具備三種墮落之法。據說，通過加持可以凈化，並具備四種功德。如果是這樣，那麼它並不普遍適用於應被制止者，也不普遍適用於失敗者，因為發生失敗既伴隨著錯誤，也是一種墮落。 第二，伴隨錯誤的程度是什麼？即使通過意念來制止，也是伴隨錯誤，而不僅僅是通過懺悔才是伴隨錯誤。此處的依據是，在《遮止差別之根本》中說：『如果知道發生了應被制止之事，就應知道並遮止。』在零散的經文中說：『比丘以多少不再安住于自性？不應享用的近處享用，並且不學習比丘的學處，如此一來，就不再安住于自性。』對此， टीका (ṭīkā，註釋) 中先前列出的某些班智達說：『僅僅是罪過也不適合彌補，因為找不到沒有被罪過沾染的僧團，因此業不會形成，從而將從佛教中拔除別解脫戒律。』因此，發生失敗是伴隨著錯誤的，因此可以推斷出那是不可能彌補的，而其他的墮落 發生是可以彌補的。』 टीका (ṭīkā，註釋) 通過引用他人的觀點說：『那些人因自滿和慾望的驅使，自己也完全墮落，並將他人也引入墮落的道路，他們就像用不潔的污物玷污瞭如酥油精華般的善逝的教法。因此，在這裡不應追隨他們的宗派，而應遵循聖者一切有部的大持律者，導師功德光 (Yǒngōngdéguāng) 的所有律論，並將此根本經作為衡量標準。』因此，罪過
【English Translation】 Therefore, they have gone to the side of non-dharma, like the bhikṣu of Kauśāmbī. Accompanied by errors that violate the precepts, that is, accompanied by downfalls, it is also not a supplement. When conferring full ordination on a disabled person, even if misdeeds occur in the act of performing that action, karma will be formed. The same applies to others as well. Therefore, the fault arising from that basis does not obscure the karma, so being accompanied by error is not a fault arising from that very action, but a downfall existing in one's own continuum, and accompanied by knowing the essence or doubting, that is, possessing three qualities of downfall. It is said that it can be purified by blessing and possesses four qualities. If so, it is not universally applicable to those to be restrained, nor is it universally applicable to the defeated, because the occurrence of defeat is both accompanied by error and is a downfall. Second, what is the extent of being accompanied by error? Even being restrained by the mind is accompanied by error, and it is not merely being confessed that is accompanied by error. The source of this is: in the 'Basis of Prohibition and Differentiation', it says: 'If one knows that something to be restrained has occurred, one should know and restrain it.' In miscellaneous scriptures, it says: 'How much does a monk no longer abide in his own nature? Using what should not be used nearby, and not learning the precepts of a monk, in that much, he no longer abides in his own nature.' On this, some paṇḍitas (scholars) listed earlier in the ṭīkā (commentary) say: 'If even mere misdeeds are not suitable for supplementation, then because a sangha (community) that is not tainted by that much cannot be found, karma will not be formed, thus the prātimokṣa (individual liberation) vows will be uprooted from the Buddha's teachings.' Therefore, the occurrence of defeat is accompanied by error, so it can be inferred that it is impossible to supplement, while other downfalls occurring can be supplemented.' The ṭīkā (commentary) says by quoting others' views: 'Those people, driven by self-satisfaction and desire, completely degenerate themselves and also lead others into the path of degeneration, they are like contaminating the essence of ghee (clarified butter) with unclean filth in the Sugata's (Buddha's) teachings. Therefore, here one should not follow their system, but should follow all the vinaya (discipline) treatises of the great vinaya holder, teacher Guṇaprabha (Yǒngōngdéguāng), of the Sarvāstivāda (everything exists) school, and regard this root text as the standard.' Therefore, misdeeds
ྱས་ཕྲ་བས་ཀྱང་མ་གོས་པའི་དགེ་སློང་ཤིན་ཏུ་རྙེད་པར་དཀའ་བའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པའི་ལས་མི་ཆགས་པར་འགྱུར་བས། སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་དྲུངས་ནས་ཕྱུང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན་མི་འགྱུར་ཏེ། དགེ་འདུན་ལྷག་མ་དང་སྤང་བའི་ལྟུང་བྱེད་ནི་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་དག་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་རོ། །དེའི་ཚེ་བཤགས་པ་ལེན་པ་པོ་མེད་ན་ནི་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པ་དང་། སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་དང་། ཕྱིར་བཅོས་པར་བྱ་བའི་ཉེས་བྱས་ཀྱང་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་གནས་སྐབས་དག་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། ཉིན་ཞག་དེ་ཉིད་ལ་དངོས་སུ་བཤགས་པར་ནུས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་མི་འགྱུར་རོ། །ནུས་པ་ཉིད་དེ་ནི་གང་ཞེ་ན། ཉི་མ་གང་ལ་ལས་བྱེད་པའི་ལས་ཀྱི་གནས་སུ་འདུ་བར་འགྱུར་བ་དེའི་ཚེ་བཤགས་པ་ལེན་པ་པོར་འོས་པ་ཡོད་ན་ལྕི་བའི་ཆོས་ལས་འདས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ལས་གཞན་པའི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ་ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་ཏུ་འགྱུར་བ་དང་། སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་དང་། ཉེས་བྱས་ཀྱི་བཤགས་པས་ཕྱིར་བཅོས་པར་བྱ་བའི་ཉེས་ 7-518b བྱས་ནི་ཆོས་ཅན། ལྟུང་བའི་ངོ་བོའི་ཆ་ནས་ཉིན་ཞག་དེ་ཉིད་ལ་བཤགས་པར་ནུས་པ་ཡིན་ཏེ། ལྟུང་བའི་ངོ་བོའི་ཆ་ནས་ཞག་གི་ཆད་ལས་ལ་མི་བལྟོས་པར་བཤགས་པ་ཡན་ལག་དང་བཅས་པ་ཙམ་གྱིས་ཕྱིར་བཅོས་པར་བྱ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྦོམ་པོ་དང་གང་ཟག་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་ལྷག་མ་དང་། གང་ཟག་དེའི་སྤང་ལྟུང་བཞིན་མཐུན་དཔེར་སྦྱར་རོ། །ལྟུང་བ་བྱུང་བ་ལ་ནི་ལས་ཀྱི་གནས་སུ་འདུ་བའི་ཚེ་ན་ལས་བྱེད་པའི་དགེ་འདུན་རྣམས་ཀྱིས་འདུ་ཤེས་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་ཕྱིར་བཅོས་བྱེད་དུ་གཞུག་པའམ་བསྙིལ་བ་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ། །ལས་བྱེད་པ་ལས་གཞན་གྱི་དུས་སུ་ཡང་ལྷག་མ་ལ་ལྟུང་བྱེད་ཡིན་པར་འདུ་ཤེས་པ་རང་གི་འདུ་ཤེས་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་ཕྱིར་བཅོས་བྱས་ན་ལྟུང་བ་དག་པར་རིགས་ཏེ། མཁན་པོ་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བ་ལ་ལྡན་པར་ཤེས་ན་སྡོམ་པ་སྐྱེ་བར་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་ཏེ། དེ་དང་འདི་དཔྱད་པ་ཐ་སྙད་པར་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་གང་ཟག་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་གཅིག་ལ་ཕྱིར་བཅོས་དུ་མ་རིག་པར་ཐལ། ལྟུང་བ་གཅིག་ལ་རེས་འགའ་ལྟུང་བྱེད་ཡིན་པར་འདུ་ཤེས་ལ། རེས་འགའ་ཉེས་བྱས་ཡིན་པར་འདུ་ཤེས་པ་ལྟ་བུ་རེས་འཇོག་གི་འདུ་ཤེས་མི་འདྲ་བ་དུ་མ་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེ་ན་འདོད་པ་ཡིན་ཏེ། གང་ཟག་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་གཅིག་ལ་གསོ་བའི་ལྷག་མ་མེད་པར་འདུ་ཤེས་ན་བསྙིལ་བ་དང་། མི་བསྙིལ་བའི་ཕྱིར་འདུ་ཤེས་ན་མི་བསྙིལ་བ་དང་། ཕྱིར་བཅོས་པའམ་བསྡམས་པའམ་སྟེ་བཤགས་པའི་བྱེ་བྲག་རྣམ་པ་དུ་མར་རིགས་པ་ཁོ་ནའོ། ། ༈ བྱེད་པོ་དོགས་གཅོད་དམིགས་བསལ་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ཕམ་པས་ཉམས་པ་ལ་སོགས་ཏེ་ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བར་མི་འོས་
【現代漢語翻譯】 由於很難找到沒有細微過失的比丘（梵文：bhikṣu，佛教僧侶） ，因此給予比丘戒的行為不會中斷。 如果別解脫戒（梵文：Prātimokṣa，佛教戒律）被拔除，它是否會被移除？不會被移除。僧殘（梵文：Saṃghāvaśeṣa，佛教戒律中的重罪）和捨墮（梵文：Nissaggiya Pācittiya，佛教戒律中的一種罪）可以通過加持來凈化。 那時，如果沒有懺悔接受者，那麼單墮（梵文：Pācittiya，佛教戒律中的一種罪）、應懺（梵文：Pratideśanīya，佛教戒律中的一種罪）和惡作（梵文：Duṣkṛta，佛教戒律中的一種輕罪）也可以通過加持暫時凈化。 是否在所有情況下都如此？如果能夠在當天親自懺悔，則不會如此。什麼是能夠親自懺悔呢？如果在那一天，在羯磨（梵文：Karma，佛教儀式）的場所聚集時，有適合接受懺悔的人，那麼除了超越重罪之外，單墮、應懺和惡作的懺悔可以被視為有效。 從罪行的本質來看，即使在當天能夠懺悔，也不依賴於夜晚的限制，僅僅通過懺悔和必要的步驟就可以彌補。將此比作粗罪、特殊人物的僧殘以及該人物的捨墮。 如果發生了罪行，當聚集在羯磨場所時，執行羯磨的比丘們應該按照他們的理解，進行彌補或執行驅擯。即使在執行羯磨之外的時間，如果意識到僧殘是墮罪，並且按照自己的理解進行彌補，那麼罪行也可能被凈化。如果知道堪布（梵文：Upādhyāya，佛教導師）違反戒律，那麼通過了解這一點，戒律就會產生。這表明，這種情況與上述情況在術語上是相似的。 那麼，是否有可能對一個犯了罪的人進行多次彌補？例如，有時認為某個罪行是單墮，有時認為是惡作，因為對罪行的理解不同，所以可能會有多種不同的觀點。這是可以接受的。如果認為一個人所犯的罪行沒有僧殘需要補救，那麼就執行驅擯；如果認為不需要驅擯，那麼就不執行驅擯；或者進行彌補、約束或懺悔等不同的補救措施。 第二，對於未受具足戒者（梵文：upasampadā，佛教中的正式出家受戒儀式）和因犯根本重罪（梵文：pārājika，佛教戒律中最嚴重的罪行）而失去資格者等，不適合作為羯磨的合格成員。
【English Translation】 Because it is very difficult to find a bhikṣu (Buddhist monk) who is not tainted by even subtle faults, the act of bestowing the bhikṣu vows will not be interrupted. If the Prātimokṣa (Buddhist code of discipline) is uprooted, will it be removed? It will not be removed. Saṃghāvaśeṣa (a serious offense in Buddhist monastic discipline) and Nissaggiya Pācittiya (an offense in Buddhist monastic discipline) can be purified by blessing. At that time, if there is no one to accept confession, then Pācittiya (an offense in Buddhist monastic discipline), Pratideśanīya (an offense in Buddhist monastic discipline), and Duṣkṛta (a minor offense in Buddhist monastic discipline) can also be temporarily purified by blessing. Is this the case in all circumstances? If one is able to confess in person on the same day, it will not be so. What is it to be able to confess in person? If on the day when gathering at the place of Karma (Buddhist ritual), there is someone suitable to receive confession, then, apart from transgressing serious offenses, the confession of Pācittiya, Pratideśanīya, and Duṣkṛta can be considered valid. From the nature of the offense, even if one is able to confess on the same day, it does not depend on the limitation of the night, and it can be remedied merely by confession and the necessary steps. Compare this to a grave offense, the Saṃghāvaśeṣa of a special person, and the Nissaggiya Pācittiya of that person. If an offense has occurred, when gathering at the place of Karma, the bhikṣus performing the Karma should, according to their understanding, either carry out the remedy or perform expulsion. Even at times other than when performing Karma, if one realizes that Saṃghāvaśeṣa is an offense and carries out the remedy according to one's own understanding, then the offense may be purified. If one knows that the Upādhyāya (Buddhist teacher) has violated the precepts, then by knowing this, the precepts will arise. This shows that this situation is similar to the above in terms of terminology. Then, is it possible to perform multiple remedies for one person who has committed an offense? For example, sometimes one thinks that an offense is Pācittiya, and sometimes one thinks it is Duṣkṛta, because the understanding of the offense is different, so there may be many different views. This is acceptable. If one thinks that there is no Saṃghāvaśeṣa to be remedied for a person who has committed an offense, then expulsion is carried out; if one thinks that expulsion is not necessary, then expulsion is not carried out; or different remedies such as remedy, restraint, or confession are performed. Secondly, those who have not received full ordination (upasampadā, the formal Buddhist ordination ceremony) and those who have lost their qualifications due to committing fundamental offenses (pārājika, the most serious offenses in Buddhist monastic discipline), etc., are not suitable as qualified members of the Karma.
པ་དེ་དག་ནི་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པའི་ཊཱི་ཀ་ལས། ལས་བྱེད་པ་ནི་ཚོགས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བ་གཞན་དག་པས་ཆེས་གཅེས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། 7-519a དགེ་འདུན་གྱི་གཙོ་བོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །ལུང་གླེང་གཞི་ལས། བཙུན་པ་བསླབ་པ་སྩལ་བས་ལས་དག་པ་བགྱི་ན་ལས་བགྱིས་པ་ཞེས་བགྱིའམ། མ་བགྱིས་པ་ཞེས་བགྱི། ལས་མ་བྱས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ་ཡང་བྱ་བ་དག་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འོ་ན་ལས་བྱེད་པ་པོ་ཁ་སྐོང་བར་མི་འོས་པས་ལས་བྱས་ཀྱང་ལས་མི་འཆགས་ན། ལུང་ཞུ་བ་ལས། ལས་བགྱིད་པ། བསླབ་པ་སྩལ་བ་རྣམས་ཀྱིས་ལས་བགྱི་ན་ལས་བགྱིས་པ་ཞེས་བགྱིའམ། ཨུ་པ་ལི་ལས་བྱས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དགེ་འདུན་ནི་འདས་པ་དང་བཅས་པའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་།ལྷག་མ་དང་བཅས་པའི་ཕྱིར་འཆོས་པ་སྤོ་མགུ་དབྱུང་བ་བྱེད་པ་ལ་ཞུགས་པ་ན་ཁ་སྐོང་བར་མི་འོས་ཀྱང་གསོ་སྦྱོང་ལ་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་འདོན་པར་བྱེད་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་དང་། སྤོ་བར་བྱེད་པས་ནི་ཉེ་བར་གནས་པའི་སྡོམ་པ་ལས་གཞན་པའོ། །ཞེས་ལས་འཆགས་པར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། གཞུང་དེ་དག་གི་འགལ་སྤང་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་གཞན་ལུགས་དགག་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཆོ་གའི་དམིགས་བསལ་དུ་འདོད་པ་དགག་པ་དང་། གང་ཟག་གི་དམིགས་བསལ་དུ་འདོད་པ་དགག་པའོ། །དང་པོ་ནི། ལམ་གར་པ་ན་རེ། སྤྱིར་བཏང་ལ་ཁ་སྐོང་བར་མི་འོས་པས་ལས་མཁན་མི་བཏུབ་ཀྱང་དམིགས་བསལ་གསོ་སྦྱོང་གི་ལས་མཁན་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་འདོན་པ་པོ་བཏུབ་པ་ཡིན་ཏེ། ལྷག་མ་དང་བཅས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོགས་སྔར་དྲངས་པའི་གཞུང་དེས་ཤེས་ཟེར་རོ། །དེ་དགག་པ་ནི། སྤོ་བར་བྱེད་པས་ནི་ཉེ་བར་གནས་པའི་སྡོམ་པ་ལས་གཞན་པའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །གཉིས་པ་ནི། འབལ་ན་རེ། སྤྱིར་བཏང་ལ་ཁ་སྐོང་བར་མི་འོས་པས་ལས་མཁན་མི་བཏུབ་ཀྱང་དམིགས་བསལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ཕྱིར་འཆོས་པ་ལ་ཞུགས་པ་དེ་ཁ་སྐོང་བར་མི་འོས་ཀྱང་དེས་ལས་བྱས་ན་ལས་འཆགས་ 7-519b པ་ཡིན་ཏེ། ལྷག་མ་དང་བཅས་པ་ཞེས་སོགས་དང་། སྤོ་བ་བྱེད་པས་ཞེས་སོགས་སྔར་དྲངས་པའི་གཞུང་དེ་དག་གིས་ཤེས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་དགག་པ་ནི། ལུང་ཞུ་བ་ལས། བསླབ་པ་བྱིན་པས་ལས་བྱེད་ན་ལས་འཆགས་པར་གསུངས་པ་སྔར་དྲངས་པ་དང་འགལ་ཅིང་། སྨྱོན་པས་སྟོན་པ་ཡང་ངོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་ཡང་འགལ་ལོ། །གཉིས་པ་རང་ལུགས་བཞག་པ་ནི། ལས་བྱེད་པ་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་དགོས་པའི་གཞུང་དེ་དག་ཐམས་ཅད་ནི་དགེ་སློང་ལས་བྱེད་པ་པོ་དེས་དགེ་འདུན་གྱི་གྲངས་མ་ཚང་བའི་ཁ་སྐོང་ཡང་བྱེད་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་ལྟར་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་གང་བྱ་བ་དེ་ལས་བྱེད་པ་དེས་བྱ་དགོས་པས། དེའི་ཕྱིར་དེ་ནི་དགེ་འདུན་དུ་གྱུར་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ། །ལས་བྱེད་པ་པོ་ཁ་སྐོང་བར་མི
【現代漢語翻譯】 根據關於『那些不是羯磨的執行者』的註釋，執行者是最重要的，因為他們是僧團的補充，並且是僧團的首領。 根據《律藏根本說一切有部毗奈耶》，如果比丘通過給予戒律來完成羯磨，那麼這是否被稱為已完成羯磨？或者未完成羯磨？它被稱為未完成羯磨，但仍然是需要完成的事情。 如果執行者不適合作為補充，即使完成了羯磨，羯磨也不會成立。根據《律藏根本說一切有部毗奈耶》，如果通過羯磨和給予戒律來完成羯磨，那麼這是否被稱為已完成羯磨？優波離（Upali，佛陀十大弟子之一，持戒第一）說：『它被稱為已完成羯磨，因為僧團已經完整。』此外，當參與移除殘餘、移動邊界或驅逐時，即使不適合作為補充，但在布薩（Posadha，每半月舉行的誦戒儀式）中，仍然需要背誦別解脫經（Pratimoksha Sutra，戒經）。移動者所做的事情不同於近住戒（Upavasatha，八關齋戒）。如果這樣說，這與羯磨成立的說法相矛盾，那麼如何調和這些經文的矛盾呢？ 爲了消除這些經文的矛盾，有兩種方法：首先，駁斥其他觀點，這又分為兩種：駁斥將特殊性歸於儀軌的觀點，以及駁斥將特殊性歸於個人的觀點。第一種觀點是：拉姆嘎爾巴（Lamkarpa）說，一般來說，不適合作為補充，因此羯磨的執行者是不允許的。但是，在特殊情況下，布薩的執行者，即背誦別解脫經的人，是被允許的，因為有『殘餘』等原因。這是通過之前引用的經文來理解的。對這種觀點的駁斥是：『移動者所做的事情不同於近住戒』，這與上述說法相矛盾。 第二種觀點是：埃巴爾（Ebal）說，一般來說，不適合作為補充，因此羯磨的執行者是不允許的。但是，在特殊情況下，參與移除僧團殘餘的人，即使不適合作為補充，如果他們完成了羯磨，羯磨仍然成立，因為有『殘餘』等原因，以及『移動者』等原因。這是通過之前引用的經文來理解的。對這種觀點的駁斥是：根據《律藏根本說一切有部毗奈耶》，『通過給予戒律來完成羯磨，羯磨就會成立』，這與之前引用的經文相矛盾，並且也與『瘋子也能成為導師』的說法相矛盾。 第二，確立自己的觀點：所有需要執行者適合作為補充的經文，都是指比丘執行者也同時作為僧團人數不足的補充的情況。註釋中說：『因此，所有僧團應該做的事情，都必須由執行者來做。因此，他本身就是僧團的一員。』這表明了這一點。執行者不適合作為補充…
【English Translation】 According to the commentary on 'Those are not the performers of karma,' the performer is the most important because they are the supplement to the Sangha and are the head of the Sangha. According to the Vinaya-mula-sarvastivada, if a monk completes the karma by giving precepts, is this called completed karma? Or uncompleted karma? It is called uncompleted karma, but it is still something to be done. If the performer is not suitable as a supplement, even if the karma is completed, the karma will not be established. According to the Vinaya-mula-sarvastivada, if the karma is completed through karma and giving precepts, is this called completed karma? Upali (one of the ten great disciples of the Buddha, foremost in upholding the precepts) said: 'It is called completed karma because the Sangha is complete.' Furthermore, when participating in removing remnants, moving boundaries, or expelling, even if it is not suitable as a supplement, it is still necessary to recite the Pratimoksha Sutra (book of precepts) during the Posadha (bi-monthly ceremony of reciting the precepts). What the mover does is different from the Upavasatha (eight precepts). If it is said that this contradicts the statement that karma is established, how can these contradictory scriptures be reconciled? To eliminate the contradiction in these scriptures, there are two methods: First, refuting other views, which is further divided into two: refuting the view that attributes particularity to the ritual, and refuting the view that attributes particularity to the individual. The first view is: Lamkarpa says that in general, it is not suitable as a supplement, so the performer of karma is not allowed. However, in special cases, the performer of Posadha, that is, the one who recites the Pratimoksha Sutra, is allowed because of 'remnants' and other reasons. This is understood through the previously cited scriptures. The refutation of this view is: 'What the mover does is different from the Upavasatha,' which contradicts the above statement. The second view is: Ebal says that in general, it is not suitable as a supplement, so the performer of karma is not allowed. However, in special cases, those who participate in removing the remnants of the Sangha, even if they are not suitable as a supplement, if they complete the karma, the karma is still established because of 'remnants' and other reasons, as well as 'movers' and other reasons. This is understood through the previously cited scriptures. The refutation of this view is: According to the Vinaya-mula-sarvastivada, 'Karma is established by completing the karma through giving precepts,' which contradicts the previously cited scriptures, and also contradicts the statement that 'even a madman can be a teacher.' Second, establishing one's own view: All the scriptures that require the performer to be suitable as a supplement refer to the situation where the Bhikshu performer also serves as a supplement to the insufficient number of the Sangha. The commentary says: 'Therefore, all the things that the Sangha should do must be done by the performer. Therefore, he himself is a member of the Sangha.' This shows this. The performer is not suitable as a supplement...
་འོས་པས་ལས་བྱས་ན་ཡང་ལས་འཆགས་པར་གསུངས་པ་དེ་ཐམས་ཅད་ནི། ལས་བྱེད་པ་པོ་དེ་དགེ་འདུན་གྱི་གྲངས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བ་ལ་མི་བལྟོས་པར་གཞན་གྱིས་དགེ་འདུན་གྱི་གྲངས་ཚང་བའི་ཚེ་ན་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་གསོ་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན། ཡང་དག་པའི་ལྟ་བ་དང་ལྡན། རང་རང་གི་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་ཤེས། མཚམས་གཞན་ན་གནས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ།ཆོས་བཞི་ལྡན་གྱིས་ལས་བྱས་ན་ལས་འཆགས་པ་ཡིན་ཏེ། དང་པོ་ནི། ལུང་ཞུ་བ་ལས། ལས་བྱེད་པ་བསླབ་པ་བྱིན་པས་ལས་བྱས་ན་ལས་འཆགས་པར་གསུངས་པ་དང་། ལུང་ཞུ་བ་ལས། ལས་བགྱིད་པ་ཁྱིམ་པ་དང་། ཟ་མ་དང་། མ་ནིང་དང་། གནས་པར་མི་བྱ་བ་དག་གིས་ལས་བགྱིད་ན་ལས་བགྱིད་པ་ཞེས་བགྱིའམ། ཨུ་པ་ལི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། ཆོས་འདི་པས་ལས་དེ་བྱས་ན་བྱས་པ་ཉིད་དོ། །ཞེས་ལྟུང་བ་མཐོང་ཡུལ་བྱེད་པ་ལའང་ཡང་དག་པའི་ལྟ་བ་དང་ལྡན་དགོས་པའི་གནད་ཀྱིས་དང་། ལུང་ཞུ་བ་ལས། ཐ་དད་ 7-520a དུ་གནས་པ་དང་ཞེས་ཆོས་གཞན་ཕྱོགས་སུ་སོང་བས་ཆོས་འདི་པའི་ལས་བྱེད་ན་ལས་མི་འཆགས་པར་གསུངས་པས་སོ། །གསུམ་པ་ནི། ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་མི་ཤེས་ན་ནི་ཉམས་ན་མ་བྱས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །བཞི་པ་མཚམས་གཞན་ན་གནས་པ་ནི་གང་གི་ཡན་ལག་ཉིད་ཀྱང་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས་གྲུབ་བོ། ། ༈ ལས་ཐོས་དགག་གནད་བྱེ་བྲག་བརྗོད་པ། གསུམ་པ་ནི། ལྷག་མ་དང་བཅས་པ་ཕྱིར་འཆོས་པ་ལ་ཞུགས་པ་དེ་ལས་གཞན་པ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་། ཉམས་པ་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་གིས་ནི་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་ཐོས་པ་དང་བཅས་པར་མི་བྱའོ། །དེ་ལས་འགལ་ན་ཉེས་བྱས་སུ་བསྟན་ལ། ཁ་ཅིག་ན་རེ། དགེ་འདུན་མང་པོ་གསོ་སྦྱོང་བྱེད་པ་ན་ཚུལ་ཁྲིམས་མ་དག་པ་དུ་མ་གནས་དེར་འོང་སྲིད་པས་དེ་དག་གིས་ཐོས་པ་དང་བཅས་པར་ལས་བྱེད་ན་དགེ་སློང་རེ་རེ་ལ་ཉེས་བྱས་དུ་མ་འབྱུང་ལ། གསོ་སྦྱོང་མ་བྱས་པ་ལ་ནི་དགེ་སློང་རེ་རེ་ལ་ཉེས་བྱས་གཅིག་ཡིན་པས་ཉེས་པ་དུ་མ་འབྱུང་བ་དེ་སྤང་བའི་ངོར་གསོ་སྦྱོང་མ་བྱས་པའི་ཉེས་པ་གཅིག་པོ་དེ་གནང་ངོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། །ཉེས་པ་དུ་མ་འབྱུང་བ་དེ་སྤང་བའི་ངོར་གསོ་སྦྱོང་མི་བྱེད་པ་གནང་བའི་ངེས་པ་མེད་དེ། དགག་དགོས་ཆེ་ཆུང་ཡོད་ཅིང་། དགག་དགོས་ཆུང་ཤོས་ཀྱི་ངོར་ཆེ་ཤོས་གནང་ན་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེའི་དམིགས་བསལ་ནི། མ་སྤངས་པ་ཆོས་འདི་པ་གནས་ནས་མ་ཕྱུང་བ་དང་མ་ལོག་པ་སྟེ། དང་མཚམས་མེད་མ་བྱས་པའི་བསྙེན་རྫོགས་ནི་ལས་སུ་མི་རུང་བ་ལ་མ་གཏོགས་སོ། །སྤང་ལོག་ལྔས་ཐོས་སུ་མི་རུང་བ་ཡིན་གྱི། སྤང་ལོག་ལྔ་ལས་གཞན་པས་ཐོས་པ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །སྤངས་པ་གཉིས་ནི་ཆོས་འདི་པས་སྤངས་ཏེ་ཆོས་ཅན་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་སུ་སོང་བ་དང་། ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གིས་སྤངས་ཏེ་གནས་ནས་ཕྱུང་བའོ། །ལོག་པ་གསུམ་ནི། རྣམ་ད
【現代漢語翻譯】 如果合適的人做了羯磨，也說羯磨會成立，所有這些都指的是：做羯磨的人，不依賴於僧伽的數量是否足夠，當其他人使僧伽的數量足夠時，他們具備直到可以接受比丘戒的戒律，具有正確的見解，瞭解各自羯磨的儀軌，並且不住在其他邊地。如果具備這四種法的人做了羯磨，羯磨就會成立。第一，在律藏中說，被給予教導的人做了羯磨，羯磨就會成立。在律藏中說，如果俗人、閹人、非男非女的人、不住者做羯磨，是否稱為做了羯磨？優波離（Upali，佛陀十大弟子之一，持戒第一）說：『不是的。』第二，如果這個人做了這個法，那就是做了。』因為即使對於見到墮罪的人，也必須具備正確的見解。在律藏中說：『住在不同的地方』，因為去了其他法的方向，如果這個人做了這個法的羯磨，羯磨就不會成立。第三，律藏中說：『如果不瞭解羯磨的儀軌，那就是失敗，等於沒做。』第四，住在其他邊地的人，甚至不是任何支分，這樣就成立了。 第三，對於那些參與修補殘缺戒律的人，以及那些沒有受比丘戒或戒律退失的人，不應該讓他們聽羯磨的儀軌。如果違反，就會被視為惡作罪。有些人說：當許多僧伽進行布薩時，可能會有許多不持戒律的人來到那裡，如果這些人聽了羯磨的儀軌，那麼每個比丘都會犯下許多惡作罪；而對於沒有進行布薩的人來說，每個比丘只會犯一個惡作罪，所以爲了避免犯下許多惡作罪，寧願允許不進行布薩的罪過。但這是不合理的，因為沒有必要爲了避免犯下許多惡作罪而允許不進行布薩，因為需要遮止的事情有大小之分，如果爲了最小的事情而允許最大的事情，那就是矛盾的。這有一個例外：沒有捨棄此法的人，沒有從僧團中驅逐出去的人，沒有還俗的人，以及沒有犯下無間罪的人，除了這些人之外，其他人不能接受比丘戒。只有捨棄和還俗五種情況下，才不允許聽羯磨，除了捨棄和還俗五種情況之外，聽羯磨是沒有罪過的。捨棄有兩種：捨棄此法，去了非佛教的方向；因為教法和利養而捨棄，從僧團中驅逐出去。還俗有三種：
【English Translation】 If a suitable person performs a karma, it is said that the karma will be established. All of this refers to: the person performing the karma, not depending on whether the number of the Sangha is sufficient. When others make the number of the Sangha sufficient, they possess the precepts up to the point where they can receive the Bhikshu ordination, possess the correct view, know the rituals of their respective karmas, and do not reside in other border areas. If a person with these four qualities performs a karma, the karma will be established. First, it is said in the Vinaya that if a person who has been given instruction performs a karma, the karma will be established. It is said in the Vinaya that if a layman, an eunuch, a hermaphrodite, or a non-resident performs a karma, is it called performing a karma? Upali (one of the ten great disciples of the Buddha, foremost in discipline) said, 'No.' Second, 'If this person does this Dharma, then it is done.' Because even for those who see offenses, they must possess the correct view. It is said in the Vinaya, 'Residing in different places,' because they have gone in the direction of other Dharmas, if this person performs the karma of this Dharma, the karma will not be established. Third, it is said, 'If one does not know the rituals of the karma, then it is a failure, as if it were not done.' Fourth, a person residing in another border area is not even a limb, so it is established. Third, those who are engaged in repairing incomplete precepts, and those who have not received Bhikshu ordination or whose precepts have been lost, should not be allowed to hear the rituals of the karma. If violated, it will be considered a Dukkrata offense. Some say: When many Sanghas perform Posadha, there may be many who do not uphold the precepts coming there. If these people hear the rituals of the karma, then each Bhikshu will commit many Dukkrata offenses; but for those who do not perform Posadha, each Bhikshu will only commit one Dukkrata offense, so in order to avoid committing many Dukkrata offenses, it is better to allow the offense of not performing Posadha. But this is unreasonable, because there is no need to allow not performing Posadha in order to avoid committing many Dukkrata offenses, because the things that need to be prevented have different sizes, and if the largest thing is allowed for the sake of the smallest thing, then it is contradictory. There is an exception to this: those who have not abandoned this Dharma, those who have not been expelled from the Sangha, those who have not disrobed, and those who have not committed the five heinous crimes, except for these people, others cannot receive Bhikshu ordination. Only in the five cases of abandonment and disrobing is it not allowed to hear the karma, but apart from the five cases of abandonment and disrobing, there is no offense in hearing the karma. There are two types of abandonment: abandoning this Dharma and going in a non-Buddhist direction; abandoning because of the Dharma and material gain, and being expelled from the Sangha. There are three types of disrobing:
ག་ 7-520b ལས་ལོག་སྟེ་ཕམ་པས་ཉམས་པ་དང་། བདེ་འགྲོར་འགྲོ་བ་ལས་ལོག་སྟེ་མཚམས་མེད་བྱས་པ་དང་། བསྙེན་རྫོགས་ལས་ལོག་སྟེ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པའོ། །དམིགས་བསལ་ནི། མ་སྤངས་ཤིང་མ་ལོག་པ་ཡིན་ཡང་བཀའ་བློ་མི་བདེ་བའི་ལྷག་མ་ལྟ་བུ་བསྒོ་བ་ལས་བྱུང་བ་ཕྱིར་མ་བཅོས་པས་ལས་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་མི་བྱ་བ་དང་། ཕམ་པ་བྱུང་བ་ཡིན་ཡང་ལས་ཐོས་སུ་རུང་བ་ཡོད་དེ། ཊཱི་ཀ་ལས། བསླབ་པ་བྱིན་པས་ཐོས་པ་དང་བཅས་པར་ལས་བྱེད་ན་ལས་བྱེད་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཞེས་བཤད་པ་དང་། སྤངས་པ་ཡིན་ཡང་ལས་ཐོས་སུ་རུང་བ་ཡོད་དེ། གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ནི་རང་གི་བཟོད་པར་བྱ་བའི་ལས་ལ་ཡང་ཐོས་སུ་མི་རུང་བ་ལ་མ་གཏོགས་སོ། །དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུ་བར་ཆད་དྲི་བའི་ཕྱིར་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པ་དང་ལ་སོགས་པས་བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་པའི་དངོས་གཞི་གསོལ་གཞིའི་ལས་བསྡུས་པ་སྟེ། ལས་དེ་གཉིས་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བའི་དགེ་ཚུལ་དང་། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བའི་དགེ་སློབ་མ་དག་གིས་ཡང་ཐོས་སུ་མི་རུང་བ་ལ་མ་གཏོགས་སོ། །མདོ་སྔ་ཕྱི་འདི་གཉིས་ནི་སྤངས་ལོག་གཉིས་ཀྱི་དམིགས་བསལ་ཡིན་ཏེ། ༈ ལས་སྔོན་ཡིན་མིན་བྱེ་བྲག་བསྟན་པ། བཞི་པ་ནི། རང་འགྲེལ་ལས། ཅི་ཐོས་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་ལ་མངོན་སུམ་དང་རྗེས་སུ་བསྒྲགས་པ་རྣམས་གང་གིས་བཟུང་བར་བྱ་ཞེ་ན། རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། མངོན་སུམ་དང་རྗེས་སུ་བསྒྲགས་པ་དེ་དག་བྱ་བ་ལ་མངོན་སུམ་དུ་བྱ་བ་ནི་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། དགེ་ཚུལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་བྱ་བ་ལ་སོགས་པའི་ལས་བྱེད་པ་ན་བསྒྲུབ་བྱ་ཡུལ་དེ་དགེ་འདུན་གྱིས་ལྟ་བའི་ཉེན་ཀོར་དུ་བཞག་པས་ནི་མཐོང་བའི་མངོན་སུམ་དུ་བསྒྲུབ་བོ་སྟེ། རྣམ་པ་གཅིག་ཏུ་ན། ལུང་དང་ཀར་ཤ་དང་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། དགེ་ཚུལ་བསྙིལ་བ་དང་ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་གཞིག་ 7-521a པ་དང་། ལྷུང་བཟེད་ཁ་དབུབ་པའི་ལས་ནི་ཐོས་པའི་མངོན་སུམ་དུ་མ་གྱུར་པའི་ལས་ཡིན་ཡང་བསྒྲུབ་བྱ་ལྟ་བའི་ཉེ་འཁོར་དུ་བཞག་སྟེ་མཐོང་བའི་མངོན་སུམ་དུ་བསྒྲུབ་བོ། །མངོན་སུམ་དུ་བྱ་བ་ནི་ལྟ་བའི་ཉེན་ཀོར་དུ་བཞག་པས་བསྒྲུབ་བོ་ཞེས་ཊཱི་ཀས་བཤད་དོ། །རྗེས་སུ་བསྒྲུབས་པ་ནི་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། དགེ་ཚུལ་བསྙིལ་བའི་ལས་བརྗོད་པ་དང་པོ་བྱས་ཟིན་ཏོ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་ཡུལ་དེ་ལ་གོ་བར་བྱས་པས་སྒྲུབ་པ་ནི་རྗེས་སུ་བསྒྲགས་པའོ། །རྗེས་སུ་བསྒྲགས་པ་ནི་གོ་བར་བྱ་བས་བསྒྲུབ་བོ་ཞེས་ཊཱི་ཀས་སྔ་ཕྱི་རིམ་པ་བསྒྱུར་ཏེ་བཤད་དོ། །ད་ནི་མངོན་སུམ་དུ་མ་གྱུར་པར་བྱ་བའི་ལས་རྣམས་བསྟེན་ཏེ་དགེ་སློང་བྱེ་མ་སྐྱེས་ལ་བུ་ལ་སྨྱོས་པའི་གནང་བ་དང་། དགེ་སློང་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ལ་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་སྤངས་པ་དེ་དག་ལ་ཕྱག་མི་བྱ་བའི་སྡོམ་པ་དང་། སྤངས་པ་དེ་དག་ལ་མི་སྨྲ་བའི་སྡོ
【現代漢語翻譯】 違犯戒律而因失敗而墮落，違背善趣而造作無間罪，違背受具足戒而未受具足戒。特殊情況是：即使沒有捨棄和違背，但如果存在令人不悅的殘餘，例如因訓誡而產生的情況，由於沒有糾正，因此不應經歷業的衰敗。即使發生了失敗，也有可能聽聞羯磨。如論疏所說：『如果通過給予學處而進行聽聞羯磨，那麼進行羯磨者沒有罪過。』即使已經捨棄，也有可能聽聞羯磨。逐出僧團的情況，只有對於自己能夠忍受的羯磨，才不允許聽聞。爲了在僧團中詢問障礙，僅僅祈請等等，以及受具足戒的正行，即祈請羯磨被省略了。這兩種羯磨，只有對於將要受具足戒的沙彌和將要受具足戒的比丘尼，才不允許聽聞。這兩個經文的前後部分是捨棄和違背兩種情況的特殊情況。 第四，關於羯磨是否為先前羯磨的差別：如自釋所說：『對於不應聽聞的事物，現前和隨後的宣告應該如何理解呢？』自釋和論疏中說：『這些現前和隨後的宣告，如何現前進行呢？』例如，在進行沙彌受具足戒等羯磨時，將要成就的事物置於僧團可見的附近，這就是通過看見而現前成就。另一種情況是，根據律藏、《羯沙般若經》和《五十頌》：『沙彌被驅逐，毀壞在家律儀，以及缽倒扣的羯磨，即使不是聽聞的現前羯磨，也將要成就的事物置於可見的附近，從而通過看見而現前成就。』論疏說：『現前成就就是通過置於可見的附近而成就。』如何隨後成就呢？例如，說『驅逐沙彌的羯磨第一次已經完成。』等等，通過理解該事物而成就，這就是隨後的宣告。論疏顛倒了前後順序說：『隨後的宣告是通過理解而成就。』現在，列舉不現前進行的羯磨，例如，給與比丘迦旃延因兒子而瘋狂的許可，以及對於被逐出僧團的比丘，比丘尼們不應禮拜的誓言，以及對於那些被捨棄者，不應說話的誓言。
【English Translation】 Transgressing the precepts and falling due to defeat, deviating from the path of happy rebirth and committing actions with no interval, deviating from full ordination and remaining unordained. A special case is: even if there is no abandonment or transgression, if there remains a residue of unpleasantness, such as that arising from admonishment, it should not be experienced as a decline in activity because it has not been corrected. Even if defeat has occurred, it is possible to hear the karma. As stated in the Ṭīkā: 'If the karma is performed with hearing after the precepts have been given, there is no fault for the one performing the karma.' Even if there has been abandonment, it is possible to hear the karma. Expulsion from the community is only for those actions that one can tolerate, and it is not permissible to hear otherwise. To inquire about obstacles within the Saṅgha, mere supplication, etc., and the actual basis for full ordination, the abbreviated supplication karma, these two karmas are only for those novices who are to be fully ordained and those female trainees who are to be fully ordained, and it is not permissible to hear otherwise. These two earlier and later sūtras are special cases of abandonment and transgression. Fourth, distinguishing whether a karma is a previous karma or not: As stated in the autocommentary: 'How should the manifest and subsequent proclamations be understood for what is not to be heard?' In the autocommentary and Ṭīkā, it says: 'How are these manifest and subsequent proclamations to be done manifestly?' For example, when performing karmas such as the full ordination of a novice, the object to be accomplished is placed near where the Saṅgha can see it, and this is accomplished manifestly through seeing. In another way, according to the Vinaya, the Karṣāpaṇajñāna, and the Fifty Verses: 'The karma of expelling a novice, breaking the vows of a householder, and overturning the bowl, even if it is not a manifest karma of hearing, the object to be accomplished is placed near where it can be seen, and thus it is accomplished manifestly through seeing.' The Ṭīkā says: 'Manifest accomplishment is accomplished by placing it near where it can be seen.' How is it accomplished subsequently? For example, saying 'The first recitation of the karma of expelling the novice has been completed,' etc., accomplishing it by making the object understood is the subsequent proclamation. The Ṭīkā reverses the order and says: 'The subsequent proclamation is accomplished through understanding.' Now, listing the karmas that are not done manifestly, such as granting permission to the monk Bījaka for madness due to his son, and the vow that nuns should not pay homage to monks who have been expelled from the community, and the vow not to speak to those who have been abandoned.
མ་པ་དང་། དེ་དག་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གིས་ལོངས་མི་སྤྱོད་པའི་སྡོམ་པ་དང་། དེ་དག་གི་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་འགྲོ་བར་མི་བྱ་བའི་སྡོམ་པ་དག་ནི་ཡུལ་དེའི་མངོན་སུམ་དུ་མ་གྱུར་བར་བྱའོ་ཞེས། འདི་གཏན་ལ་དབབ་པ་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་མངོན་སུམ་དུ་མ་གྱུར་པའི་ལས་ལྔ་འདིར་བསྡུ་ལ། གཞན་མི་བསྡུ་བའི་འཐད་པ་ནི་འདིའི་ལུང་ཁུངས་ནི། མ་མོ་ལས་མངོན་སུམ་དུ་མ་གྱུར་པར་བྱ་བའི་ལས་བཅུ་གང་ཞེ་ན། ལྷུང་བཟེད་ཁ་དབུབ་པ་དང་། ལྷུང་བཟེད་ཁ་དབུབ་པ་བག་ཡངས་སུ་བྱ་བ་དང་། བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་དང་།བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་བག་ཡངས་སུ་བྱ་བ་དང་། དགེ་ཚུལ་གྱི་སྡོམ་པ་སྟེ་དགེ་ཚུལ་བསྙིལ་བའི་དང་། སྨྱོས་པའི་གནང་བ་དང་། ཕྱག་མི་བྱ་བའི་སྡོམ་པ་དང་། མི་སྨྲ་བའི་སྡོམ་པ་དང་། ལོངས་མི་སྤྱད་པའི་སྡོམ་པ་དང་། གཙུག་ལག་ཁང་གི་སྡོམ་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་ལུང་ལས་བཅུ་ 7-521b གསུངས་པ་ལས་ལྔ་ནི་འདིར་བསྡུས་ལ། གཞན་ལྔ་པོ་འདིར་མི་བསྡུ་བའི་རྒྱུ་མཚན་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། སྨྱོས་པའི་གནང་བ་ལ་སོགས་པ་ལྔ་པོ་འདི་དག་ཆོས་ཅན། མངོན་སུམ་དུ་མ་གྱུར་པའི་ལས་ཡིན་ནོ་ཞེས་གཞུང་དུ་བསྟན་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། བསྒྲུབ་བྱ་བསྙེན་རྫོགས་ལ་བསྒྲུབ་པ་ཡིན་པའི་ཆ་ནས་ལས་ཐོས་པའི་མངོན་སུམ་དུ་བྱའམ་སྙམ་པའི་དོགས་པ་བསལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ལྷུང་བཟེད་ཁ་དབུབ་པ་ནས་དགེ་ཚུལ་བསྙིལ་བའི་བར་གྱི་ལས་ལྔ་པོ་དེ་དག་ཆོས་ཅན། མངོན་སུམ་དུ་མ་གྱུར་པའི་ལས་ཡིན་ནོ་ཞེས་མདོ་རྩ་བའི་སྐབས་འདིར་བསྟན་མི་དགོས་པ་ཡིན་ཏེ། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་འབའ་ཞིག་གི་ཡུལ་ལ་བསྒྲུབ་པ་ཡིན་པའི་ཆ་ནས་ལས་ཐོས་པའི་མངོན་སུམ་དུ་བྱའམ་སྙམ་པའི་དོགས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། དེ་རྣམས་ནི་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པའི་ཡུལ་ཡིན་པས་དེ་དག་ལ་མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་པའི་དོགས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འོ་ན་མི་སྨྲ། ལོངས་མི་སྤྱད། གཙུག་ལག་ཁང་གི་སྡོམ་པ་དང་གསུམ་པོ་འདི་དག་ཆོས་ཅན། མངོན་སུམ་དུ་མ་གྱུར་པའི་ལས་ཡིན་ནོ་ཞེས་མདོ་རྩ་བའི་སྐབས་འདིར་བསྟན་མི་དགོས་པར་ཐལ།བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་འབའ་ཞིག་གི་ཡུལ་ལ་བསྒྲུབ་པ་ཡིན་པའི་ཆ་ནས་ལས་ཐོས་པའི་མངོན་སུམ་དུ་བྱའམ་སྙམ་པའི་དོགས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། འདི་གསུམ་ཡུལ་གང་ལ་བྱེད་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། ལྷུང་བཟེད་ཁ་སྦུབས་པ་ནས་དགེ་ཚུལ་བསྙིལ་པའི་བར་ལ་བྱ་བར་བཤད་པས་གྲུབ་བོ་ཞེ་ན། རྟགས་ཟུར་སྔ་མ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་འབའ་ཞིག་གི་ཡུལ་ལ་བསྒྲུབ་པ་དེ་མ་གྲུབ་སྟེ། གནས་ནས་ཕྱུང་བའི་དགེ་སློང་ལ་ཡང་བསྒྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ཡུལ་གང་ལ་སྒྲུབ་པ་གཏན་ལ་དབབ་པ་ནི། མི་སྨྲ། ལོངས་མི་སྤྱོད། གཙུག་ལག་ 7-522a ཁང་གི་སྡོམ་པ་དང་གསུམ་པོ་འདི་ཡུལ་གང་ལ་བྱ་ཞེ་ན། ལྷུང་བཟེད་ཁ་དབ
【現代漢語翻譯】 至於不與比丘尼交往，以及不以財物供養他們，不進入他們的寺廟的戒律，這些都不要在當地公開宣佈。爲了確定這一點，有四個方面。首先，將這五個不公開宣佈的行為歸納於此，而不歸納其他的理由是，此處的依據是：『什麼是比丘尼不公開宣佈的十種行為？』即：『倒扣缽，倒扣缽放縱，學習的戒律，學習的戒律放縱，沙彌的戒律，即驅逐沙彌，給予瘋狂的許可，不頂禮的戒律，不說話的戒律，不供養的戒律，以及寺廟的戒律。』如此宣說。既然經文中說了十種，為什麼只歸納五種，而不歸納其他五種呢？因為這五種，即給予瘋狂的許可等，必須在論典中指出：『這些是不公開宣佈的行為。』這是爲了消除這樣的疑慮：因為所要證明的是受具足戒，是否需要公開宣佈所聽到的行為？至於倒扣缽到驅逐沙彌這五種行為，不必在此根本經中指出：『這些是不公開宣佈的行為。』因為所要證明的僅僅是未受具足戒者，所以沒有必要懷疑是否需要公開宣佈所聽到的行為。正如其釋論中所說：『因為這些是未受具足戒者的對象，所以沒有必要懷疑是否需要公開宣佈。』那麼，不說話、不供養、寺廟的戒律這三種，不必在此根本經中指出：『這些是不公開宣佈的行為』，因為所要證明的僅僅是未受具足戒者，所以沒有必要懷疑是否需要公開宣佈所聽到的行為，這三種行為的對象是什麼呢？論典中說：『倒扣缽到驅逐沙彌之間進行。』如果這樣說，那麼之前的理由『所要證明的僅僅是未受具足戒者』是不成立的，因為也對被驅逐的比丘進行證明。第二，確定對誰進行證明，即不說話、不供養、寺廟的戒律這三種行為是對誰進行的呢？倒扣缽…… （藏文：種子字和咒語原文）,（梵文天城體：種子字和咒語原文）,（梵文羅馬擬音：種子字和咒語原文）,（漢語字面意思：種子字和咒語原文）
【English Translation】 As for the vows not to associate with nuns, not to provide them with material offerings, and not to enter their monasteries, these should not be publicly announced in the local area. To establish this, there are four aspects. First, the reason for including these five non-publicly announced actions here, and not including others, is that the source for this is: 'What are the ten actions that nuns should not publicly announce?' Namely: 'Turning the bowl upside down, being lenient with turning the bowl upside down, the vows of learning, being lenient with the vows of learning, the vows of a novice monk, i.e., expelling a novice monk, granting permission for madness, the vow not to prostrate, the vow not to speak, the vow not to offer, and the vow of the monastery.' Thus it is said. Since the scriptures mention ten, why are only five included here, and not the other five? Because these five, i.e., granting permission for madness, etc., must be pointed out in the treatise: 'These are actions that should not be publicly announced.' This is to dispel the doubt that, since what is to be proven is full ordination, is it necessary to publicly announce the actions that are heard? As for the five actions from turning the bowl upside down to expelling a novice monk, it is not necessary to point out in this root text: 'These are actions that should not be publicly announced.' Because what is to be proven is only for those who are not fully ordained, there is no need to doubt whether it is necessary to publicly announce the actions that are heard. As its commentary says: 'Because these are the objects of those who are not fully ordained, there is no need to doubt whether they need to be publicly announced.' Then, the three vows of not speaking, not offering, and the monastery, it is not necessary to point out in this root text: 'These are actions that should not be publicly announced,' because what is to be proven is only for those who are not fully ordained, so there is no need to doubt whether it is necessary to publicly announce the actions that are heard. What are the objects of these three actions? The treatise says: 'They are performed between turning the bowl upside down and expelling a novice monk.' If you say so, then the previous reason 'what is to be proven is only for those who are not fully ordained' is not established, because it is also proven for monks who have been expelled. Second, to determine to whom the proof is made, i.e., to whom are the three actions of not speaking, not offering, and the vow of the monastery performed? Turning the bowl upside down... (Tibetan: seed syllables and mantras original), (Sanskrit Devanagari: seed syllables and mantras original), (Sanskrit Romanization: seed syllables and mantras original), (Chinese literal meaning: seed syllables and mantras original)
ུབ་བྱས་པ་ལ་སོགས་པའི་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་འདི་གསུམ་བྱ་ཞིང་། གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ལ་ཡང་འདི་གསུམ་བྱ་བ་ཡིན་ཏེ། སྔ་མ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། ལྷུང་བཟེད་ཁ་དབུབ་པ་ནས་དགེ་ཚུལ་བསྙིལ་བའི་བར་ལ་བྱ་བར་བཤད་པས་གྲུབ་ཅིང་། ཕྱི་མ་ནི། ལུང་ཞུ་བ་ལས། མངོན་སུམ་དུ་མ་གྱུར་པར་ལས་རྣམས་བགྱིས་ཀྱང་ལས་རྣམས་བགྱིས་པར་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཨུ་པ་ལི་ཡོད་དེ། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་དགེ་འདུན་གྱིས་ཕྱག་མི་བྱ་བའི་སྡོམ་པའམ། ལོངས་སྤྱོད་དང་བྲལ་བའི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། གཏམ་གྱི་གཞི་ལས། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་དགེ་སློང་ལ་ཕྱག་མི་བྱ་བར་བཅས་པ་དང་། གཏམ་མི་སྨྲ་བར་བཅས་པ་དང་། ལོངས་སྤྱོད་མི་གཅིག་པར་བཅས་ནས་བསྐོས་པ་དེ་ལྟ་བུ་ནི་མངོན་སུམ་དུ་མ་གྱུར་ཀྱང་དགེ་འདུན་གྱི་ལས་བྱེད་ན་ཞེས་གསུངས་སོ། །མི་སྨྲ། ལོངས་མི་སྤྱོད། གཙུག་ལག་ཁང་གི་སྡོམ་པ་ཞེས་པའི་སྐབས་འདི་ཉིད་ཀྱི་རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས་ཀྱང་། འདི་རྣམས་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་པ་མ་ཡིན་པ་རྣམས་ལ་བྱེད་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བསྙེན་པར་རྫོགས་ལ་འདི་གསུམ་བྱེད་པར་གསུངས་སོ། །གསུམ་པ་དཀའ་བའི་གནས་གསུམ་གཏན་ལ་དབབ་པ་ནི། མི་སྨྲ། ལོངས་མི་སྤྱོད། གཙུག་ལག་ཁང་གི་སྡོམ་པ་དང་གསུམ་པོ་འདི་གང་ལ་བྱ་བའི་ཡུལ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། ལྷུང་བཟེད་ཁ་སྦུབ་པ་ནས་དགེ་ཚུལ་བསྙིལ་བའི་བར་གྱི་སྡོམ་པ་ལྔ་པོ་བཅས་པ་དེ་དག་ལ་བྱ་ཞེས་བཤད་དོ། །འོ་ན་ལྷུང་བཟེད་ཁ་བསྲང་བ་དང་། ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་བག་ཡངས་སུ་བྱ་བ་གཉིས་ནི་སྨྲ་བ་དང་། ལོངས་སྤྱད་པའི་ཕྱིར་ཡིན་པ་ལ་མི་སྨྲ་བ་དང་། ལོངས་མི་སྤྱོད་པ་ལ་སོགས་བྱེད་པ་འགལ་ཏེ་གོ་དཀའ་ 7-522b བའི་གནས་དེ་དང་པོའོ། །ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པ་ལ་ཡང་མི་སྨྲ། ལོངས་མི་སྤྱོད། གཙུག་ལག་ཁང་གི་སྡོམ་པ་བྱེད་ན་བྱིན་པ་དེའི་སེམས་རྟོགས་ན་ཁྱིམ་དུ་འགྲོ་བ་དང་། སྟན་ལ་འདུག་པ་དང་ཆོས་བསྟན་པ་དག་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཏེ་གོ་དཀའ་བའི་གནས་གཉིས་པའོ། །མི་སྨྲ། ལོངས་མི་སྤྱོད། གཙུག་ལག་ཁང་གི་སྡོམ་པ་དང་གསུམ་པོ་འདི་ལ་ལུང་དང་བསྟན་བཅོས་ལས་ནི་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་གསུངས་པ་མེད་པས། ལས་འདི་གསུམ་བྱེད་ན་ཆོ་ག་ཅི་འདྲ་ཞིག་གིས་བྱེད་དེ། གོ་དཀའ་བའི་གནས་གསུམ་པའོ་ཞེ་ན། དཀའ་བའི་གནས་དང་པོ་ནི། ལྷུང་བཟེད་ཁ་བསྲང་བ་དང་། ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་བག་ཡངས་བྱ་བ་དང་གཉིས་པོ་དེ་ནི་ཊཱི་ཀས་ཁ་ཐལ་ཏེ་ཞར་ལ་ཤོར་བ་ཡིན་ཅེས་འདུལ་བ་འཛིན་པ་རྣམས་འཆད་པར་བྱེད་དོ། །རྣམ་གྲངས་གཞན་ཡང་སྐབས་འདིའི་ཊཱི་ཀ་དང་། དེས་ཁུངས་སུ་དྲངས་པའི་ལུང་ལས། ལྷུང་བཟེད་ཁ་དབུབ་པ་བག་ཡངས་སུ་བྱ་བ་དང་། ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པའི་བག་ཡངས་སུ་བྱ་བ་དང་ཞེས་གསུངས་
【現代漢語翻譯】 對於未受具足戒者，如沙彌等，執行這三種（不語，不享用，寺院禁制）；對於逐出僧團者，也執行這三種。前者，根據《 टीका (ṭīkā，註釋)》的說法，從倒扣缽到驅擯沙彌之間執行，這已經確定。後者，根據《律經》的請求：『如果未公開宣佈，即使執行了所有羯磨，這些羯磨是否有效？』 優波離 (Upāli，佛陀十大弟子之一) 回答：『有效。比丘尼僧團可以給予不敬禮或斷絕供養的戒律。』 以及《故事之本》中說：『比丘尼僧團規定不向比丘敬禮，不交談，不共享供養，像這樣指定的，即使沒有公開宣佈，僧團的羯磨也是有效的。』 『不語』，『不享用』，『寺院禁制』，在這一段的自釋中也說：『這些是為那些未公開宣佈受具足戒者執行的。』 因此，對於受具足戒者也執行這三種。 第三，確定三個困難之處：『不語』，『不享用』，『寺院禁制』這三者適用於哪些對像？《 टीका (ṭīkā，註釋)》中說：『適用於倒扣缽到驅擯沙彌之間所規定的五種戒律。』 那麼，打開缽和放寬在家戒律這兩者，既然是爲了說話和享用，那麼執行『不語』和『不享用』等就矛盾了，這是第一個難點。 對於給予在家戒律，如果執行『不語』，『不享用』，『寺院禁制』，那麼如果瞭解了受戒者的意願，就應該允許他回家，坐在座位上，說法，這與之前的說法相矛盾，這是第二個難點。 對於『不語』，『不享用』，『寺院禁制』這三者，在律經和論典中沒有說明羯磨的儀軌。如果執行這三種羯磨，應該以什麼樣的儀軌來執行呢？這是第三個難點。』 回答：第一個難點，打開缽和放寬在家戒律這兩者，《 टीका (ṭīkā，註釋)》只是順帶提及，是疏忽。持律者們是這樣解釋的。另一種說法是，根據這一段的《 टीका (ṭīkā，註釋)》以及它所引用的律經：『倒扣缽的放寬，以及在家戒律的放寬』。
【English Translation】 For those who have not taken full ordination, such as Śrāmaṇeras (novice monks), these three (non-speaking, non-enjoying, monastery restriction) are performed; for those expelled from the Sangha (monastic community), these three are also performed. The former, according to the ṭīkā (commentary), is performed from the overturning of the bowl to the expulsion of the Śrāmaṇera, which is established. The latter, according to the request in the Vinaya Sutra: 'If not publicly announced, even if all karmas are performed, are these karmas effective?' Upāli (one of the Buddha's ten principal disciples) replied: 'Yes, they are. The Bhikṣuṇī Sangha (community of nuns) can give the precepts of non-reverence or severance of offerings.' And in the 'Basis of Stories' it says: 'The Bhikṣuṇī Sangha stipulated not to pay homage to the Bhikṣus (monks), not to speak, and not to share offerings. Such designations, even if not publicly announced, the Sangha's karma is effective.' 'Non-speaking', 'non-enjoying', 'monastery restriction', in the self-explanation of this very section, it also says: 'These are performed for those who have not publicly announced their full ordination.' Therefore, these three are also performed for those who have taken full ordination. Third, determining the three difficult points: To whom do these three—'non-speaking', 'non-enjoying', 'monastery restriction'—apply? The ṭīkā (commentary) says: 'They apply to the five precepts stipulated from the overturning of the bowl to the expulsion of the Śrāmaṇera.' Then, opening the bowl and relaxing the lay precepts, since both are for speaking and enjoying, performing 'non-speaking' and 'non-enjoying' etc. is contradictory, which is the first difficult point. Regarding giving lay precepts, if 'non-speaking', 'non-enjoying', 'monastery restriction' are performed, then if the intention of the recipient is understood, he should be allowed to go home, sit on a seat, and teach the Dharma, which contradicts the previous statement, which is the second difficult point. For these three—'non-speaking', 'non-enjoying', 'monastery restriction'—there is no mention of the ritual of karma in the Vinaya Sutras and treatises. If these three karmas are performed, what kind of ritual should be used? This is the third difficult point.' Answer: The first difficult point, opening the bowl and relaxing the lay precepts, the ṭīkā (commentary) merely mentioned in passing, it was an oversight. This is how the Vinaya holders explain it. Another explanation is, according to the ṭīkā (commentary) of this section and the Vinaya Sutra it cites: 'The relaxation of overturning the bowl, and the relaxation of the lay precepts.'
ཀྱི། དེ་གཉིས་བག་ཡངས་སུ་བྱས་པ་དང་ཞེས་ནི་མ་གསུངས་ཏེ། ལྷུང་བཟེད་ཁ་དབུབ་པ་བག་ཡངས་སུ་བྱ་བ་དང་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་གང་ཞེ་ན། དེ་ཡང་ལྷུང་བཟེད་ཁ་དབུབ་བྱས་པའི་ཁྱིམ་བདག་དེས་རབ་བྱུང་ལ་གཤེ་སྐུར་བཏབ་པ་ལ་འགྱོད་པར་གྱུར་པ་ནས་ཁ་སྦུབ་པ་བག་ཡངས་སུ་བྱས་ན་མི་ཟིན་པ་ན། ཁྱིམ་བདག་དེ་ནི་གང་ལ་ལྷུང་བཟེད་ཁ་སྦུབ་པ་བག་ཡངས་སུ་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་བྱིན་པའི་ཁྱིམ་བདག་དེའི་ཡོ་བྱད་སོར་ཆུད་པར་གྱུར་པ་ནས་ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་དེ་བག་ཡངས་སུ་བྱས་ན་མི་ཟིན་པ་ན། ཁྱིམ་བདག་དེ་ནི་གང་ལ་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་བག་ཡངས་སུ་བྱ་བ་སྟེ། དེ་ལྟར་ན་ཡུལ་གང་ལ་བག་ཡངས་སུ་བྱ་བའི་ 7-523a ཁྱིམ་བདག་དེ་ལ་ནི་མི་སྨྲ་བ་ལ་སོགས་པ་གསུམ་པོ་དེ་དག་བྱ་དགོས་ཏེ། ཁ་དབུབ་པ་དང་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་དེ་གཉིས་བག་ཡངས་སུ་བྱ་བར་འོས་ལ། དེ་གཉིས་བག་ཡངས་སུ་བྱས་ན་མི་ཟིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོན་ཀྱང་བག་ཡངས་སུ་བྱ་བར་གསོལ་བ་ལན་གསུམ་འདེབས་པའི་ཆོ་ག་ཁྱིམ་པས་བརྗོད་པ་ན་དགེ་སློང་གིས་ཁྱིམ་པ་དེ་ལ་རྗེས་སུ་བརྗོད་པ་དེ་སློབ་པར་རིགས་ཏེ། འདི་ནི་དགེ་སློང་གིས་དེ་ལ་མི་སྨྲ་བའི་དམིགས་བསལ་ཡིན་པར་སེམས་སོ། །དཀའ་གནས་གཉིས་པ་ནི། ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་བྱིན་པ་དེ་ལ་ཆད་པའི་ལས་ཀྱིས་མི་སྨྲ་བ་སོགས་མ་ཡིན་མོད་ཀྱང་། ཟས་བླང་བའི་བསམ་པས་མི་སྨྲ་བ་དང་། ལོངས་མི་སྤྱོད་པ་ལ་སོགས་པ་ཡིན་ལ། ཟས་བླང་བའི་བསམ་པ་མེད་པར་ནི་ཁྱིམ་དུ་འགྲོ་བ་དང་། སྟན་ལ་འདུག་པ་དང་། ཆོས་བསྟན་པ་དག་བྱ་བ་སྟེ་འགལ་བ་མེད་དོ། །ཁྱིམ་པ་ལ་གཙུག་ལག་ཁང་ཡོད་དེ། གཙུག་ལག་ཁང་ནི་ཁྱིམ་པས་ལེགས་པར་སྦྱར་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དཀའ་བའི་གནས་གསུམ་པ་ནི། ཤ་ལུགས་པར་སྨྲ་བ་རྣམས་ན་རེ། འདི་གསུམ་ལ་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་བྱེད་དོ་ཟེར་ཡང་རང་གར་སྨྲ་བའོ། །རྒྱ་ན་རེ། འདི་གསུམ་ལ་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་མེད་གསུང་བ་དེ་ལེགས་སོ། །དེ་ཡང་མི་སྨྲ། ལོངས་མི་སྤྱད། གཙུག་ལག་ཁང་གི་སྡོམ་པ་འདི་གསུམ་ནི་ལས་བཏགས་པ་བ་ཡིན་ཏེ། གཏམ་སྨྲ་བ་དང་ལོངས་སྤྱོད་པ་ལ་སོགས་པ་ཡང་དག་པར་བསྡམས་པ་ལ་ལས་སུ་མིང་བཏགས་པ་ཙམ་མོ། །དེ་ཡང་འབྲས་བུ་ལ་རྒྱུའི་མིང་བཏགས་ཏེ་བསྙིལ་བ་ལ་སོགས་པའི་ལས་ཀྱི་འབྲས་བུ་གཏམ་མི་སྨྲ་བ་ལ་སོགས་པ་ལ་ལས་ཞེས་བཏགས་སོ། །དེས་ན་འདི་གསུམ་ལ་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་ནི་མེད་དེ། འདུལ་བ་ལུང་ན་འདི་གསུམ་ལ་ལས་ 7-523b ཀྱི་ཆོ་ག་ཡི་གེ་འབྲུ་གཅིག་ཀྱང་མེད་དོ། །དེའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་ཀརྨ་ཤ་ཏམ་ལ་སོགས་པ་འདུལ་བའི་བསྟན་བཅོས་གང་ནའང་འདི་གསུམ་ལ་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་བཤད་པ་མེད་དོ། །འདི་གསུམ་ཡང་ལས་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་ན་ནི་དངོས་སུ་གསུངས་པའི་ལས་བརྒྱ་རྩ་བཞིར་མི་འགྱུར་རམ་ཞེས་དཔྱད་པར་རིག
【現代漢語翻譯】 至於『那兩個可以解除』，佛陀並沒有這樣說，而是說『覆缽（指僧團拒絕接受某人的供養）可以解除』，這是什麼意思呢？這是指，被覆缽的施主，因為辱罵僧人而感到後悔，如果解除覆缽，就無法控制局面。那麼，這個施主應該如何解除覆缽呢？ 同樣，對於受了居士戒的施主，如果他的財物恢復了，如果解除居士戒，就無法控制局面。那麼，這個施主應該如何解除居士戒呢？因此，對於需要解除（懲罰）的施主，必須執行不語等三種懲罰。覆缽和居士戒都應該解除，但如果解除，就無法控制局面。 然而，當居士三次請求解除（懲罰）時，比丘應該教導居士複誦（解除的儀軌），我認為這是比丘不語的例外情況。 第二個難點是：對於受了居士戒的人，雖然不能用『不語』等懲罰，但可以用『爲了乞食而不語』和『不使用（其財物）』等方式。如果沒有乞食的意圖，那麼去他家，坐在座位上，為他講法是可以的，沒有矛盾。 居士可以擁有寺廟，因此居士應該好好地建造寺廟。 第三個難點是：一些主張『業果』的人說，對於這三種情況（不語、不使用、寺廟），要進行兩次羯磨（僧團的儀式），但這是他們自己的說法。印度學者說，佛陀說這三種情況不需要羯磨，這是正確的。 這三種情況——不語、不使用、寺廟的戒律——是『業所繫縛』，也就是說，對於說話和使用等行為的嚴格約束，僅僅是名義上的『業』。也就是說，這是以果為因而命名，將摧毀等行為的結果——不說話等——稱為『業』。 因此，這三種情況不需要羯磨，因為在《律藏》中，對於這三種情況，連一個字的羯磨儀軌都沒有提到。由於這個原因，在《業百頌》等任何《律藏》的論著中，都沒有提到這三種情況的羯磨儀軌。 如果這三種情況也是『業』的自性，那麼難道不會超過佛陀明確宣說的『一百零四種業』嗎？這是值得思考的。
【English Translation】 As for 'those two can be released,' the Buddha did not say that, but said 'the overturned bowl (referring to the Sangha's refusal to accept someone's offerings) can be released,' what does this mean? This refers to the householder who was overturned, because he regretted insulting the monks, if the overturned bowl is released, the situation cannot be controlled. So, how should this householder release the overturned bowl? Similarly, for a householder who has taken the lay vows, if his property is restored, if the lay vows are released, the situation cannot be controlled. So, how should this householder release the lay vows? Therefore, for the householder who needs to be released (from punishment), the three punishments such as non-speaking must be carried out. The overturned bowl and the lay vows should be released, but if they are released, the situation cannot be controlled. However, when a householder requests three times to be released (from punishment), the Bhikshu should teach the householder to recite (the ritual of release), I think this is an exception to the Bhikshu's non-speaking. The second difficulty is: For those who have taken the lay vows, although they cannot be punished with 'non-speaking' etc., they can be punished with 'non-speaking for the sake of begging' and 'not using (their property)' etc. If there is no intention to beg, then going to his house, sitting on a seat, and teaching him the Dharma is possible, there is no contradiction. Lay people can own temples, so lay people should build temples well. The third difficulty is: Some people who advocate 'karma' say that for these three situations (non-speaking, non-using, temple), two karmas (Sangha's rituals) should be performed, but this is their own statement. Indian scholars say that the Buddha said that these three situations do not require karma, which is correct. These three situations - the precepts of non-speaking, non-using, and temple - are 'bound by karma', that is, the strict restriction on speaking and using etc. is only a nominal 'karma'. That is to say, this is naming the result as the cause, and calling the result of destroying etc. - non-speaking etc. - 'karma'. Therefore, these three situations do not require karma, because in the Vinaya Pitaka, there is not a single word of karma ritual mentioned for these three situations. For this reason, in any treatise of the Vinaya Pitaka such as the Karma Shatam, there is no mention of the karma ritual for these three situations. If these three situations are also the nature of 'karma', then wouldn't it exceed the 'one hundred and four karmas' explicitly declared by the Buddha? This is worth considering.
ས་སོ། །འོ་ན་མངོན་དུ་མ་གྱུར་པའི་ལས་བཅུ་མེད་པར་ཐལ། འདི་གསུམ་ལ་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེ་ན། ལས་མཚན་ཉིད་པ་དང་བཏགས་པ་བ་གཉིས་ཀ་བགྲངས་པའི་ལས་བཅུ་མེད་པར་ཐལ་ཟེར་རམ། ལས་མཚན་ཉིད་པ་འབའ་ཞིག་བགྲངས་པའི་ལས་བཅུ་མེད་པར་ཐལ་ཟེར། དང་པོ་ལྟར་ན་ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་ཅིང་། གཉིས་པ་ལྟར་ན་འདོད་པ་ཡིན་ཏེ། མངོན་དུ་མ་གྱུར་པའི་ལས་བཅུ་ལ་ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་ཏུ་གཏོགས་པ་སྔ་མ་བདུན་ལས་མེད་ཅིང་། ཕྱི་མ་གསུམ་ནི་ལས་མཚན་ཉིད་པ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཞི་པ་མཐོང་ཐོས་ཚོགས་པའི་མངོན་སུམ་དུ་བསྒྲུབ་པར་མི་བྱ་བ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། ལས་བཅུ་པོ་དེ་དག་ནི་ལྟ་བའི་ཉེན་ཀོར་དུ་བཞག་པ་ཉིད་ཀྱིས་མངོན་སུམ་དུ་བསྒྲུབ་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས། མཐོང་ཐོས་ཚོགས་པའི་མངོན་སུམ་དུ་བསྒྲུབ་པར་ཡང་མི་བྱའོ། །མཐོང་ཐོས་ཚོགས་པའི་མངོན་སུམ་དུ་མི་བྱ་བ་འདི་ལ་གཉིས་ཏེ། མཐོང་ཐོས་གཉིས་ཀའི་མངོན་སུམ་དུ་མ་གྱུར་པར་བྱ་བ་དང་། ཐོས་པ་ཁོ་ནའི་མངོན་སུམ་དུ་མ་གྱུར་པར་བྱ་བའོ། །དང་པོ་ནི། སྨོས་པའི་གནང་བ་དང་། ཕྱག་མི་བྱ་བ་དང་།ཁྱིམ་གྱི་བརླབ་པའི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པ་དང་། ལྷུང་བཟེད་ཁ་དབུབ་པ་སྟེ་བཞིའོ། །གཉིས་པ་ནི། དགེ་ཚུལ་བསྙིལ་བ་ལ་སོགས་པ་འདི་དག་ཀྱང་མཐོང་ཐོས་གཉིས་ཀའི་མངོན་སུམ་དུ་མ་གྱུར་པར་བྱའོ་ཞེས་འཆད་པ་ནི་ཤིན་ཏུ་མང་ཡང་ནོར་བར་སེམས་ཏེ། ཀྱེ་མ་རྣམ་ 7-524a དག་གཞུང་རྣམས་དང་འགལ་ཡང་། །གཞུང་དང་འགལ་བའི་འཆད་ཚུལ་མི་འདོར་ཞིང་། །རྣམ་དག་གཞུང་བཞིན་འཆད་པར་མི་བྱེད་ན། །ཀྱེ་མའོ་བསྟན་ལ་བསྒྲུབ་པ་ཇི་ལྟར་བྱ། །དེའི་ཕྱིར་དགེ་ཚུལ་བསྙིལ་བ་དང་། ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་གཞིག་པ་དང་། ལྷུང་བཟེད་ལ་བསྲང་བ་དང་གསུམ་ནི་ལས་ཐོས་པའི་མངོན་སུམ་དུ་མ་གྱུར་པར་བྱ་བ་ཡིན་ཡང་མཐོང་བའི་མངོན་སུམ་དུ་བསྒྲུབ་པར་བྱ་བ་ཡིན་ཏེ། རྣམ་འབྱེད་གཉིས་ཀ་དང་ཀར་ཤ་དང་ལུང་དང་བསྟན་བཅོས་ཀྱི་གཞུང་བཅུ་གཅིག་ལས་གསུངས་ཏེ། དེ་ཡང་དགེ་ཚུལ་བསྙིལ་བ་ནི་དེ་ལྟར་ཡིན་པའི་གཞུང་ལྔ་ཡོད་དེ། ལུང་དགེ་སློང་ཕའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། དགེ་ཚུལ་ཚེར་མ་དང་ཆེན་པོ་གཉིས་ཐོས་པའི་ཉེན་ཀོར་ནས་སྤངས་ཏེ། མཐོང་བའི་ཉེན་ཀོར་དུ་བཞག་ནས་དགེ་ཚུལ་བསྙིལ་བ་གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ལུང་དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས་ཀྱང་། དགེ་ཚུལ་མ་མཛེས་པ་དང་། རྒྱལ་མ་ཐོས་པའི་ཉེན་ཀོར་ནས་བཀར་ཏེ་མཐོང་བའི་ཉེན་ཀོར་དུ་འདུག་ཏུ་བཅུག་ནས་གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བསྙིལ་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཀར་ཤ་ལས་ཀྱང་། དགེ་ཚུལ་དེ་ཐོས་པའི་ཉེན་ཀོར་ནས་བཀར་ཏེ་མཐོང་བའི་ཉེན་ཀོར་དུ་བཞག་ནས། དགེ་ཚུལ་བསྙིལ་བའི་གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དེ་བཞིན་དུ་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ
【現代漢語翻譯】 問：如果這樣，那麼未顯現的十種羯磨（karma，業）就不成立了。因為這三種羯磨沒有儀軌的緣故？ 答：你是說，將自性業和假立業兩種都包括在內的十種羯磨不成立呢？還是說，僅僅將自性業包括在內的十種羯磨不成立？ 如果是前者，那麼不遍及；如果是後者，那麼是所許的。因為未顯現的十種羯磨中，屬於一百零一種羯磨的只有前面的七種，後面的三種不是自性業的緣故。 第四，對於所見所聞僧眾不應公開進行的羯磨。《 टीका （ṭīkā，註釋）》中說：『這十種羯磨，安置在觀看的範圍之內，不應公開進行。』因此，對於所見所聞僧眾也不應公開進行。 對於所見所聞僧眾不應公開進行的羯磨有兩種：不應在所見所聞兩者面前公開進行的羯磨，以及僅僅不應在所聞面前公開進行的羯磨。 第一種是：陳述允許、不行禮、給予居家律儀的誓言、以及缽口朝下，這四種。 第二種是：驅逐沙彌等，也有很多解釋說這些也不應在所見所聞兩者面前公開進行，但我認為這是錯誤的。唉！ 如果違背清凈的論典，不捨棄違背論典的解釋方式，不按照清凈的論典進行解釋，那麼如何能弘揚佛法呢？ 因此，驅逐沙彌、毀壞居家律儀的誓言、以及將缽倒置這三種，是不應在所聞面前公開進行的羯磨，但應在所見面前公開進行。因為兩種《律分別》、以及《業釋》和十一種論典中都這樣說過。其中，驅逐沙彌是這樣的，有五部論典這樣說： 《律藏·比丘分別》中說：『沙彌帶刺和沙彌大，從聽聞的範圍中驅逐出去，安置在觀看的範圍之內，進行驅逐沙彌的祈請和四種羯磨。』 《律藏·比丘尼分別》中也說：『沙彌尼醜女和沙彌尼勝女，從聽聞的範圍中驅逐出去，安置在觀看的範圍之內，通過祈請和四種羯磨來驅逐。』 《業釋》中也說：『將沙彌從聽聞的範圍中驅逐出去，安置在觀看的範圍之內，進行驅逐沙彌的祈請和四種羯磨。』 同樣，《五十頌》中也這樣說。
【English Translation】 Q: If that's the case, then the ten unmanifest karmas are not established. Is it because these three karmas lack ritual procedures? A: Are you saying that the ten karmas, which include both self-nature karmas and imputed karmas, are not established? Or are you saying that the ten karmas, which only include self-nature karmas, are not established? If it's the former, then it's not pervasive; if it's the latter, then it's accepted. Because among the ten unmanifest karmas, only the first seven belong to the one hundred and one karmas, and the latter three are not self-nature karmas. Fourth, karmas that should not be performed publicly in the presence of the seen and heard Sangha. The ṭīkā (commentary) says: 'These ten karmas, being placed within the scope of observation, should not be performed publicly.' Therefore, they should also not be performed publicly in the presence of the seen and heard Sangha. There are two types of karmas that should not be performed publicly in the presence of the seen and heard Sangha: karmas that should not be made public in the presence of both the seen and the heard, and karmas that should only not be made public in the presence of the heard. The first type includes: stating permission, not prostrating, giving the vows of household discipline, and turning the bowl upside down, these four. The second type includes: expelling a śrāmaṇera (novice monk), etc. There are many explanations that these should also not be made public in the presence of both the seen and the heard, but I think this is wrong. Alas! If one contradicts the pure scriptures, does not abandon the way of explaining that contradicts the scriptures, and does not explain according to the pure scriptures, then how can one propagate the Dharma? Therefore, expelling a śrāmaṇera, breaking the vows of household discipline, and inverting the bowl, these three are karmas that should not be made public in the presence of the heard, but should be performed publicly in the presence of the seen. Because both the two Vinaya-vibhaṅgas (Disciplinary Distinctions), as well as the Karmaśataka (Hundred Karmas) and eleven scriptures say so. Among them, expelling a śrāmaṇera is like this, there are five scriptures that say so: The Vinaya-vibhaṅga for monks says: 'Śrāmaṇera Thorny and Śrāmaṇera Great, having expelled them from the scope of hearing, placing them within the scope of seeing, perform the request and four karmas for expelling the śrāmaṇera.' The Vinaya-vibhaṅga for nuns also says: 'Śrāmaṇerī Ugly and Śrāmaṇerī Victorious, having expelled them from the scope of hearing, allowing them to sit within the scope of seeing, expel them through the request and four karmas.' The Karmaśataka also says: 'Having expelled the śrāmaṇera from the scope of hearing, placing him within the scope of seeing, perform the request and four karmas for expelling the śrāmaṇera.' Similarly, the Fiftieth Chapter also says so.
་དང་འགྲེལ་ཆུང་ལས་ཀྱང་བཤད་དོ། །ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་གཞིག་པ་ལ་ནི་དེ་ལྟར་ཡིན་པའི་གཞུང་བཞི་ཡོད་དེ། དགེ་སློང་ཕའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། དམག་དཔོན་སེང་གེ་ཐོས་པའི་ཉེན་ཀོར་ནས་བཀར་ཏེ་མཐོང་བའི་ཉེན་ཀོར་དུ་བཞག་ནས་ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་གཞིག་པའི་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ 7-524b ལས་བྱའོ་ཞེས་དང་། ཀར་ཤ་ལས་ཀྱང་། སྦྱིན་བདག་དེ་ཐོས་པའི་ཉེན་ཀོར་ནས་བཀར་ཏེ་མཐོང་བའི་ཉེན་ཀོར་དུ་བཞག་ནས་ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་གཞིག་པ་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དེ་ཁོ་ན་བཞིན་དུ་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས་ཀྱང་བཤད་དོ། །འདིའི་ཐད་ཀྱི་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་འགྲེལ་པ་ལས་ཀྱང་། མཐོང་བའི་ཉེན་ཀོར་དུ་བཞག་ནས་ཞེས་བྱ་བ་ནི། གསོལ་བའི་ལས་བྱེད་པའི་མཚན་མ་བརྟན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ལྷུང་བཟེད་ཁ་བསྲང་བ་ལ་ནི་དེ་ལྟར་ཡིན་པའི་གཞུང་གཉིས་ཡོད་དེ། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། ལི་ཙྪ་བཱི་ཆེན་པོ་ཐོས་པའི་ཉེན་ཀོར་ནས་བཀར་ཏེ་མཐོང་བའི་ཉེན་ཀོར་དུ་བཞག་ལ། ལྷུང་བཟེད་ཁ་བསྲང་བ་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་གི་ལས་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ལུང་དེ་ཉིད་ཀྱི་འགྲེལ་པ་ལས་ཀྱང་མཐོང་བའི་ཉེན་ཀོར་ནི་གང་དུ་འདུག་ན་དགེ་འདུན་མཐོང་བར་འགྱུར་བའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །མདོར་ན་དགེ་ཚུལ་བསྙིལ་བ་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་མཐོང་ཐོས་ཚོགས་པའི་མངོན་སུམ་དུ་བསྒྲུབ་པར་མི་བྱའོ། ། ༈ བརྗོད་ལས་གསོལ་སྔོན་ངེས་བཟུང་བརྗོད་པ། ལྔ་པ་ནི། སྔར་གསོལ་བ་མ་བྱས་པར་གང་གི་དོན་དུ་ལས་བྱེད་པའི་གཞི་དེའི་དོན་དུ་ལས་བརྗོད་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་སྨོས་པས་གསོལ་བ་བྱས་ནས་བརྗོད་པའོ་ཞེས་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏེ། གསོལ་གཉིས་དང་གསོལ་བཞིའི་ལས་བྱེད་པ་ནའོ། ། ༈ མི་མཐུན་དབྱེ་བ་བྱེ་བྲག་བསྟན་པ། དྲུག་པ་ལ། མ་འདུས་མི་མཐུན་པ་ཉིད་དང་། །འདུས་པ་ཕྱིར་བཟློག་མི་མཐུན་པའོ། ། ༈ མ་འདུས་མི་མཐུན་པ་ཉིད། དང་པོ་ནི། མི་མཐུན་པ་དག་མི་བྱའོ། །ཞེས་སྔར་སྨོས་ན་མི་མཐུན་པ་དག་གང་ཞེ་ན། འདི་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པ་ནི། ལས་བྱེད་པ་དེའི་མཚམས་ཀྱི་ནང་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པའི་དགེ་སློང་ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་དེས་ལུས་ཀྱིས་མ་འདུས་ཏེ། ལུས་ཀྱི་འདུས་པར་རྗེས་སུ་ 7-525a མ་ཞུགས་སམ། ལས་དེ་ལ་ངག་གི་རིག་བྱེད་ལ་སོགས་པས་འདུན་པ་ཕུལ་བས་འདུས་པར་རྗེས་སུ་མ་ཞུགས་པ་མི་མཐུན་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་འོག་ཏུ་སྦྱར་ཏེ་མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པ་ཉིད་དོ། ། ༈ འདུས་པ་ཕྱིར་བཟློག་མི་མཐུན་པ། གཉིས་པ་ལ། འདུས་པ་ཕྱིར་བཟློག་མི་མཐུན་དངོས། །དེ་ཡི་ཆོས་གསུམ་བཟློག་ནས་བསྟན། ། ༈ འདུས་པ་ཕྱིར་བཟློག་མི་མཐུན་དངོས། དང་པོ་ནི། གཉིས་པ་ཕྱིར་བཟློག་གི་མི་མཐུན་པ་ནི། ཕྱིར་ཟློག་པར་བྱེད་པ་ཡང་ཞེས་པ་ལ། ཁ་ཅིག་ཡང
【現代漢語翻譯】 在《毗奈耶經》和《毗奈耶小釋》中也有說明。關於毀壞在家戒律，有四部經論支援這種做法：在《比丘父分別》中說：『將士辛哈（Simha，獅子）從聽聞的危險區域移至可見的危險區域，然後進行專門為毀壞在家戒律的儀式。』在《羯磨論》中也說：『將施主從聽聞的危險區域移至可見的危險區域，然後進行專門為毀壞在家戒律的儀式。』同樣，《五十品經》中也有說明。關於此事的《分別釋》中說：『移至可見的危險區域，是爲了使儀式的標誌更加穩固。』關於使缽傾斜，有兩部經論支援這種做法：在《律藏零星事》中說：『將偉大的離車毗（Licchavi）從聽聞的危險區域移至可見的危險區域，然後進行專門為使缽傾斜的儀式。』在該律藏的註釋中也說：『可見的危險區域是指能夠看到僧團的地方。』總之，驅逐沙彌等所有這些事情，都不應在聽聞和可見的集會中公開進行。 第五，在沒有事先祈請的情況下，不要爲了某個目的而宣說羯磨，這意味著在祈請之後才能宣說，這適用於兩次祈請和四次祈請的羯磨。 第六，不一致的差別在於： 不聚集的不一致，以及 聚集后返回的不一致。 首先，如果不一致的事情不應該做。那麼什麼是不一致的事情呢？這裡有兩種：第一種是不聚集的不一致，即屬於羯磨儀式範圍內的比丘，本應滿足羯磨的法定人數，但他沒有親自參加，即沒有參與身體的聚集，或者沒有通過語言等方式表達意願來參與羯磨，這就是不一致，應在下文中補充說明，這就是不聚集的不一致。 第二，聚集后返回的不一致： 聚集后返回的不一致的實質， 通過返回來展示它的三種法。 首先，第二種返回的不一致是，返回，有些人...
【English Translation】 It is also explained in the Vinaya and the Vinaya Minor Commentary. Regarding the destruction of the vows of a householder, there are four scriptures that support this practice: In the Bhiksu Father's Distinctions, it says: 'The general Simha (lion) is moved from the area of danger of hearing to the area of danger of seeing, and then a ritual is performed solely for the destruction of the vows of a householder.' In the Karma Treatise, it also says: 'The benefactor is moved from the area of danger of hearing to the area of danger of seeing, and then a ritual is performed solely for the destruction of the vows of a householder.' Similarly, it is also explained in the Fifty Section Sutra. Regarding this, the Commentary on Distinctions says: 'Moving to the area of danger of seeing is to make the sign of the ritual more stable.' Regarding tilting the bowl, there are two scriptures that support this practice: In the Vinaya Minor Matters, it says: 'The great Licchavi is moved from the area of danger of hearing to the area of danger of seeing, and then a ritual is performed solely for tilting the bowl.' In the commentary on that Vinaya, it also says: 'The area of danger of seeing is where the Sangha can be seen.' In short, all these things, such as expelling a novice monk, should not be done publicly in a gathering of hearing and seeing. Fifth, one should not proclaim the karma for the sake of something for which the request has not been made beforehand, which implicitly indicates that it should be proclaimed after the request has been made, and this applies when performing karmas with two requests and four requests. Sixth, the distinction of disagreement lies in: The disagreement of non-assembly, and The disagreement of returning after assembly. First, if things that are inconsistent should not be done. What are the things that are inconsistent? There are two types here: The first is the disagreement of non-assembly, which is that a bhiksu belonging to the scope of the karma ritual, who should have met the quorum for the karma, did not personally attend, i.e., did not participate in the physical assembly, or did not participate in the assembly by offering his intention through language, etc. This is disagreement, and it should be supplemented below, and this is the disagreement of non-assembly. Second, the disagreement of returning after assembly: The substance of the disagreement of returning after assembly, Shows its three dharmas by returning. First, the second disagreement of returning is, returning, some...
་གི་སྒྲས་དེའི་མཚམས་ཀྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་དང་། ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་གཉིས་བསྡུས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མི་རིགས་ཏེ།རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། ཁ་སྐོང་བའི་ཕྱིར་འོས་པ་ལས་ཆོས་དེ་བཞིན་ནོ་སྙམ་དུ་ཤེས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཡང་གི་སྒྲའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། ཡང་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲས་ནི་ཕྱིར་ཟློག་པར་བྱེད་པ་ཡང་གལ་ཏེ་མཚམས་དེའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ཁོ་ན་ཡིན་ན་མི་མཐུན་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། །ཕྱིར་བཟློག་གི་མི་མཐུན་པ་སྐྱེད་པ་ལ་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་ངེས་བཟུང་གི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ན། གང་ལ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་ཡུལ་དགེ་ཚུལ་དེས་ནི་ལས་དེ་ལ་ཕྱིར་བཟློག་མི་འཆགས་པར་ཐལ། ཁ་སྐོང་བར་མི་འོས་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་ཁས་བླངས་སོ། །འདོད་ན། དགེ་སློང་བྲམ་ཟེའི་བུ་མོ་ལྟ་བུས་ཞུས་པ་ལས། དགེ་ཚུལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བས་བདག་ལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མ་བྱེད་ཅིག་ཟེར་ན་ཡང་དེའི་ཕྱིར་བཟློག་པ་བཙན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གཞན་ཡང་སྔོན་མུ་སྟེགས་ཅན་ལ་ལས་ཀྱི་གནས་པ་སྦྱིན་པའི་ཡུལ་དེ་དང་། ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པའི་ཡུལ་ཁྱིམ་པ་དེ་དང་། གང་ལ་དབྱུང་བར་བྱ་བའི་ཡུལ་དེ་དང་། གང་ལ་བཟོད་པར་བྱ་བའི་ཡུལ་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་དེ་དང་། གང་ཟག་བཅུ་ 7-525b གཉིས་བསྐོ་བའི་ཡུལ་དེ་དང་ལྔ་པོ་རེ་རེ་ཆོས་ཅན་དུ་བཀོད་ནས། ཐལ་རྟགས་སྔར་བཞིན་ཏེ། འདོད་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། སྦྱིན་པ་དང་། དབྱུང་བ་དང་། བཟོད་པ་དང་། བསྐོ་བ་དག་ལ་ནི་གང་ལ་ལས་དེ་བྱེད་པ་ངེས་ཕྱིར་བཟློག་པ་ཡང་འཆགས་སོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་ལུང་གླེང་གཞི་ལས། བཙུན་པ་རེ་ཞིག་གང་ཟག་བཅུ་གཉིས་པོ་དག་བསྐོ་བ་ན། དེ་དག་འདི་སྐད་ཅེས་བདག་མ་སྐོ་ཞིག་ཅེས་མཆི་ན་དེ་དག་གིས་སླར་བཟློག་པ་འཆགས་སམ། ཉེ་བ་འཁོར་འཆགས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་རང་ལུགས་ནི། ཡང་ཞེས་མཚམས་དེའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ཁོ་ན་ལ་བསྙེགས་སོ། །མདོར་ན་གང་ལ་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་དང་། སངས་རྒྱས་དཀོན་མཆོག་ལས་གཞན་ཡིན་པ་སྟེ། དེ་གཉིས་ནི་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པའི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཀྱང་ཕྱིར་བཟློག་འཆགས་པའི་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་སོ། །ཡན་ལག་དེ་གཉིས་མ་གཏོགས་པ་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པའི་ཡན་ལག་གཞན་རྣམས་ནི་ཕྱིར་བཟློག་འཆགས་པའི་ཡང་ཡན་ལག་ཡིན་ཏེ། ཡན་ལག་ཐུན་མོང་བ་ཡིན་ནོ། །གང་ལ་ལས་བྱེད་པའི་ཡུལ་དེ་ལས་གཞན་པས་ཕྱིར་བཟློག་འཆགས་སོ། །ཞེས་པ་གང་ལ་བྱ་བའི་ཡུལ་དེས་ནི་མི་འཆགས་སོ་ཞེས་ཤུགས་ཀྱིས་སོ། །འོ་ན་ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། གལ་ཏེ་ཡུལ་དེའི་འདོད་པས་མི་མཐུན་པ་ཆད་པའི་ལས་དང་། ལས་དེའང་ཆོས་དང་ལྡན་ན་གང་ལ་བྱ་བའི་ཡུལ་དེས་ཕྱིར་བཟློག་མི་འཆགས་ལ། ལས་ཆོས་དང་མི་ལྡན་ན་ནི་ཆད་པའི་ལས་ལ་ཡང་གང་ལ་བྱ་བའི་ཡུལ་དེས་ཕྱིར་བཟློག་འཆགས་སོ། །ཞེ
【現代漢語翻譯】 據說，詞語'也'包含了屬於該範圍和適合補充的兩層含義。這指的是種族。在自己的解釋中，它說：'爲了補充，詞語'也'是爲了讓人明白，從適合的事物中也能瞭解佛法。'而註釋中說：'如果詞語'也'僅僅是指屬於該範圍，那麼它與阻止就是矛盾的。'如果產生阻止的矛盾需要適合補充作為必要條件，那麼接受近圓戒的比丘就不應該阻止該行為，因為他不適合補充。這是承認的普遍性。如果有人認為，就像婆羅門種姓的比丘尼的女兒請求說：'不要讓我受近圓戒'，那麼阻止就是強制的。'還說，以前給外道提供行為場所的人，以及給在家居士提供戒律的人，以及應該被驅逐的人，以及應該被容忍的人，以及任命十二個人的場所，這五者各自被列為法，那麼反駁的標誌就像以前一樣。如果有人認為，註釋中說：'對於給予、驅逐、容忍和任命，因為確定了對誰做這些行為，所以阻止也是成立的。'並且在《律藏根本說一切有部毗奈耶》中說：'如果比丘們在任命十二個人時，他們說：'不要任命我'，那麼他們可以阻止嗎？近親可以阻止。'因此，自己的觀點是，'也'僅僅是指屬於該範圍。總之，對於非行為對像和佛法僧三寶之外的事物，這兩者是作為適合補充的必要條件，但不是阻止的必要條件。除了這兩個條件之外，其他適合補充的條件也是阻止的條件，因為它們是共同的條件。除了行為對像之外，其他事物可以阻止。'對於行為對像不能阻止'，這是暗示的含義。那麼，在所有情況下都是這樣嗎？如果該對象的意願與中斷的行為不一致，並且該行為符合佛法，那麼行為對象就不能阻止。如果行為不符合佛法，那麼即使是中斷的行為，行為對象也可以阻止。 གི་སྒྲས་དེའི་མཚམས་ཀྱི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་དང་། ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་གཉིས་བསྡུས་སོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མི་རིགས་ཏེ།རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། ཁ་སྐོང་བའི་ཕྱིར་འོས་པ་ལས་ཆོས་དེ་བཞིན་ནོ་སྙམ་དུ་ཤེས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཡང་གི་སྒྲའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། ཡང་ཞེས་བྱ་བའི་སྒྲས་ནི་ཕྱིར་ཟློག་པར་བྱེད་པ་ཡང་གལ་ཏེ་མཚམས་དེའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ཁོ་ན་ཡིན་ན་མི་མཐུན་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། །ཕྱིར་བཟློག་གི་མི་མཐུན་པ་སྐྱེད་པ་ལ་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་ངེས་བཟུང་གི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ན། གང་ལ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་ཡུལ་དགེ་ཚུལ་དེས་ནི་ལས་དེ་ལ་ཕྱིར་བཟློག་མི་འཆགས་པར་ཐལ། ཁ་སྐོང་བར་མི་འོས་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་པ་ཁས་བླངས་སོ། །འདོད་ན། དགེ་སློང་བྲམ་ཟེའི་བུ་མོ་ལྟ་བུས་ཞུས་པ་ལས། དགེ་ཚུལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བས་བདག་ལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མ་བྱེད་ཅིག་ཟེར་ན་ཡང་དེའི་ཕྱིར་བཟློག་པ་བཙན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གཞན་ཡང་སྔོན་མུ་སྟེགས་ཅན་ལ་ལས་ཀྱི་གནས་པ་སྦྱིན་པའི་ཡུལ་དེ་དང་། ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པའི་ཡུལ་ཁྱིམ་པ་དེ་དང་། གང་ལ་དབྱུང་བར་བྱ་བའི་ཡུལ་དེ་དང་། གང་ལ་བཟོད་པར་བྱ་བའི་ཡུལ་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་དེ་དང་། གང་ཟག་བཅུ་གཉིས་བསྐོ་བའི་ཡུལ་དེ་དང་ལྔ་པོ་རེ་རེ་ཆོས་ཅན་དུ་བཀོད་ནས། ཐལ་རྟགས་སྔར་བཞིན་ཏེ། འདོད་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། སྦྱིན་པ་དང་། དབྱུང་བ་དང་། བཟོད་པ་དང་། བསྐོ་བ་དག་ལ་ནི་གང་ལ་ལས་དེ་བྱེད་པ་ངེས་ཕྱིར་བཟློག་པ་ཡང་འཆགས་སོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་ལུང་གླེང་གཞི་ལས། བཙུན་པ་རེ་ཞིག་གང་ཟག་བཅུ་གཉིས་པོ་དག་བསྐོ་བ་ན། དེ་དག་འདི་སྐད་ཅེས་བདག་མ་སྐོ་ཞིག་ཅེས་མཆི་ན་དེ་དག་གིས་སླར་བཟློག་པ་འཆགས་སམ། ཉེ་བ་འཁོར་འཆགས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེས་ན་རང་ལུགས་ནི། ཡང་ཞེས་མཚམས་དེའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པ་ཁོ་ན་ལ་བསྙེགས་སོ། །མདོར་ན་གང་ལ་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་དང་། སངས་རྒྱས་དཀོན་མཆོག་ལས་གཞན་ཡིན་པ་སྟེ། དེ་གཉིས་ནི་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པའི་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཀྱང་ཕྱིར་བཟློག་འཆགས་པའི་ཡན་ལག་ཏུ་མི་དགོས་སོ། །ཡན་ལག་དེ་གཉིས་མ་གཏོགས་པ་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པའི་ཡན་ལག་གཞན་རྣམས་ནི་ཕྱིར་བཟློག་འཆགས་པའི་ཡང་ཡན་ལག་ཡིན་ཏེ། ཡན་ལག་ཐུན་མོང་བ་ཡིན་ནོ། །གང་ལ་ལས་བྱེད་པའི་ཡུལ་དེ་ལས་གཞན་པས་ཕྱིར་བཟློག་འཆགས་སོ། །ཞེས་པ་གང་ལ་བྱ་བའི་ཡུལ་དེས་ནི་མི་འཆགས་སོ་ཞེས་ཤུགས་ཀྱིས་སོ། །འོ་ན་ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། གལ་ཏེ་ཡུལ་དེའི་འདོད་པས་མི་མཐུན་པ་ཆད་པའི་ལས་དང་། ལས་དེའང་ཆོས་དང་ལྡན་ན་གང་ལ་བྱ་བའི་ཡུལ་དེས་ཕྱིར་བཟློག་མི་འཆགས་ལ། ལས་ཆོས་དང་མི་ལྡན་ན་ནི་ཆད་པའི་ལས་ལ་ཡང་གང་ལ་བྱ་བའི་ཡུལ་དེས་ཕྱིར་བཟློག་འཆགས་སོ། །ཞེ
【English Translation】 It is said that the word 'also' includes two meanings: belonging to that scope and being suitable for supplementation. This refers to the lineage. In its own explanation, it says: 'For the sake of supplementation, the word 'also' is to make it understood that the Dharma can be understood from suitable things.' And the commentary says: 'If the word 'also' only refers to belonging to that scope, then it contradicts prevention.' If generating the contradiction of prevention requires being suitable for supplementation as a necessary condition, then the novice monk who receives the full ordination should not prevent that action, because he is not suitable for supplementation. This is an admitted generality. If one thinks that, like the daughter of a Brahmin nun who requests: 'Do not give me full ordination,' then prevention is forced.' It is also said that the place where actions were given to non-Buddhists in the past, and the householder who was given the vows of the household, and the one who should be expelled, and the one who should be tolerated, the one who has been expelled from the community, and the place for appointing twelve individuals, each of these five are listed as Dharma, then the sign of refutation is the same as before. If one thinks that, the commentary says: 'For giving, expelling, tolerating, and appointing, because it is certain who the action is done to, prevention is also established.' And in the Vinaya-vastu it says: 'If the monks are appointing the twelve individuals, and they say: 'Do not appoint me,' can they prevent it? Close relatives can prevent it.' Therefore, one's own view is that 'also' only refers to belonging to that scope. In short, for things that are not objects of action and are other than the Three Jewels (Buddha, Dharma, Sangha), these two are necessary conditions for being suitable for supplementation, but not necessary conditions for establishing prevention. Apart from these two conditions, other conditions suitable for supplementation are also conditions for establishing prevention, because they are common conditions. Prevention is established by things other than the object of action. 'Prevention is not established by the object of action,' this is the implied meaning. Then, is it so in all cases? If the action that is inconsistent with the desire of that object is interrupted, and that action is in accordance with the Dharma, then the object of action cannot prevent it. If the action is not in accordance with the Dharma, then even for the interrupted action, the object of action can prevent it.
ས་བསྟན་ཏེ་ལུང་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །གང་ཟག་ཇི་ལྟ་བུས་ཕྱིར་བཟློག་འཆགས་ཞེ་ན། འདུག་པའི་སྤྱོད་ལམ་ལས་མ་ཉམས་པ་དང་། རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་ཞེས་པ་ནི་བསླབ་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་ 7-526a པ་ཡིན་ནམ། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་ཡིན་ནམ། ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་ཡིན་ནམ། དེ་གསུམ་གང་ཞེ་ན། སྐབས་འདི་ཉིད་ཀྱི་ལུང་ཞུ་བ་ལས། ངོ་ཚ་མེད་པ་དང་། ཚིག་མི་བརྟན་པ་དང་། ཡི་དམ་ལས་ཉམས་པ་དང་། སྔོན་ཉེས་པ་བྱུང་བ་དང་། དང་པོར་འཁྲུགས་པ་དང་། སྨྱོས་པས་ནི་ཕྱིར་བཟློག་ཅིང་སླར་དཀྲུག་ཀྱང་འཁྲུགས་པར་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པས། ཚིག་མི་བརྟན་པས་ན་དང་པོ་འཁྲུགས་པ་ཞེས་པའི་ཤུགས་ཀྱི་བསླབ་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་། སྨྱོས་པ་ནི་ཞེས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་དགོས་པར་བསྟན་ཏེ། ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་ཡང་དོན་གྱིས་བསྟན་ཏོ། །བྱེ་བྲག་ཏུ་ངག་ཡང་དག་པར་བསྡམས་པས་མི་མཐུན་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སྦྱར་རོ། །དེ་ལ་དམིགས་བསལ་འདི་གཉིས་ནི་མ་གཏོགས་ཏེ།ཕྱིར་ཟློག་བྱེད་པ་དེས་འདུལ་བའི་དོན་མངོན་པར་མི་ཤེས་པ་དང་། ཕྱིར་ཟློག་བྱེད་པ་དེ་ནང་དང་བཅས་པ་སྟེ་དེ་གཉིས་མ་གཏོགས་པ་ནི་ཕྱིར་བཟློག་མི་མཐུན་པ་ཉིད་དོ། ། ༈ དེ་ཡི་ཆོས་གསུམ་བཟློག་ནས་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། སྔར་སྨོས་པའི་ངག་ཡང་དག་པར་བསྡམས་པ་དེ་གང་ཞེ་ན། བཟློག་པའི་སྒོ་ནས་བསྟན་པའི་ཕྱིར་བརྫུན་དུ་སྨྲ་བའི་རྗེས་སུ་མཐུན་པ་བརྫུན་དུ་སྨྲ་བ་ལས་སེམས་ཕྱིར་མ་བསྡུས་པ་ཉིད་ནི་ངག་ཡང་དག་པ་མ་བསྡམས་པའོ། །བརྫུན་ངག་ཏུ་སྨྲ་ན་ལྟ་ཅི་སྨོས་སོ། །ཅི་བརྫུན་འབའ་ཞིག་གམ་ཞེ་ན། ཕྲ་མ་དང་ངག་རྩུབ་མོ་དང་ཚིག་བཀྱལ་བའི་ཡང་རྗེས་སུ་མཐུན་པ་ཉིད་ནི་ངག་ཡང་དག་པར་མ་བསྡམས་པའོ། །སྔར་སྨོས་པའི་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དེ་གང་ཞེ་ན། བཟློག་པའི་སྒོ་ནས་བསྟན་པའི་ཕྱིར་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ཀྱང་བརྫུན་དུ་སྨྲ་བ་ལ་སོགས་པ་བཞི་པོ་དེ་དག་གི་རྗེས་སུ་མཐུན་པ་དེ་དག་ཡིན་ནོ། །བརྫུན་ 7-526b དུ་སྨྲ་བ་ལ་སོགས་པ་བཞི་པོ་དེ་དག་གི་རྗེས་སུ་མཐུན་པ་ཉིད་ནི་ངག་ཡང་དག་པར་མ་བསྡམས་པར་ཡིན་པར་མ་ཟད་ཀྱི། རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ཀྱང་ཡིན་ཏེ། བཞི་པོ་དེ་དག་ནི་ངག་ཡང་དག་པར་མ་བསྡམས་པ་ཞེས་ཀྱང་བྱ། རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་མ་ཡིན་པ་ཞེས་ཀྱང་བྱ་སྟེ་གཞི་མཐུན་པ་ཡིན་ནོ། །སྐབས་འདིའི་ཊཱི་ཀ་ལས། རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་མ་ཡིན་པ་ལས་གཞན་ཡང་ཞེས་སྣང་ངོ་། །དེ་ནི་ཊཱི་ཀར་ཡི་གེ་ཆད་པ་སྟེ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་མ་ཡིན་པ་བཞི་པོ་དེ་དག་ལས་གཞན་ཡང་ཡོད་དེ། སྲོག་གཅོད་པ་ལ་སོགས་པ་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་བྱེད་པའོ། །གསོ་སྦྱོང་ལ་སོགས་པའི་བྱ་བ་མི་བྱེད་པའོ། །སྔར་སྨོས་པའི་སྤྱོད་ལམ་ལས་མ་ཉམས་པ་དེ་གང་ཞེ་ན། བཟློག་པའི་སྒོ་ནས་བསྟན་
【現代漢語翻譯】 這是通過教義（ས་བསྟན་，Sthana）和註釋（ཊཱི་ཀ་，ṭīkā）解釋的。什麼樣的人會發生退戒呢？如果一個人沒有失去其行爲準則，並且安住于自性中，那麼這個『安住于自性』是指戒律安住于自性中嗎？還是指意識安住于自性中？還是指地安住于自性中？這三者指的是什麼呢？根據這段經文的請求，無慚、言語不堅定、違背誓言、先前犯過錯誤、最初的混亂以及瘋狂會導致退戒，即使恢復也無法真正恢復。因此，言語不堅定暗示著最初的混亂，這意味著戒律安住于自性中；瘋狂暗示著意識必須安住于自性中，這也間接表明了地安住于自性中。特別地，正確約束言語就是不一致之處。這兩個例外是：退戒者不明白調伏的意義，以及退戒者包含內部因素，除了這兩種情況外，退戒都是不一致的。 接下來，通過逆向的方式展示這三種法。 第二點是：之前提到的正確約束言語是什麼呢？爲了通過逆向的方式展示，隨順虛妄之語，心不從虛妄之語中收攝，這就是沒有正確約束言語。更不用說直接說謊了。難道只有虛妄之語嗎？不是的，隨順離間語、粗惡語和綺語，也是沒有正確約束言語。之前提到的安住于自性是什麼呢？爲了通過逆向的方式展示，不安住于自性，也就是隨順虛妄之語等四種行為。隨順虛妄之語等四種行為不僅是沒有正確約束言語，也是不安住于自性，這四者可以被稱為沒有正確約束言語，也可以被稱為不安住于自性，它們的本質是相同的。這段註釋中說：『除了不安住于自性之外』，這表明註釋中缺少了一些字，即除了不安住于自性的這四種行為之外，還有其他的，比如殺生等不應做的事情，以及不進行齋戒等應做的事情。之前提到的不失去行爲準則是什麼呢？爲了通過逆向的方式展示
【English Translation】 This is explained through the teachings (ས་བསྟན་, Sthana) and commentaries (ཊཱི་ཀ་, ṭīkā). What kind of person undergoes reversion? If one has not lost their conduct and abides in their own nature, does 'abiding in one's own nature' mean that the precepts abide in their own nature? Or does it mean that consciousness abides in its own nature? Or does it mean that the earth abides in its own nature? Which of these three does it refer to? According to the request in this scripture, shamelessness, unstable speech, violating vows, having committed previous offenses, initial confusion, and madness cause reversion, and even if restored, it cannot be truly restored. Therefore, unstable speech implies initial confusion, which means that the precepts abide in their own nature; madness implies that consciousness must abide in its own nature, which also indirectly indicates that the earth abides in its own nature. Specifically, correctly restraining speech is the inconsistency. These two exceptions are: the one who reverts does not understand the meaning of taming, and the one who reverts includes internal factors; apart from these two situations, reversion is inconsistent. Next, the three dharmas are shown in reverse. The second point is: what is the correct restraint of speech mentioned earlier? In order to show it in reverse, conforming to false speech, not withdrawing the mind from false speech, is not correctly restraining speech. Let alone directly lying. Is it only false speech? No, conforming to divisive speech, harsh speech, and idle chatter is also not correctly restraining speech. What is the abiding in one's own nature mentioned earlier? In order to show it in reverse, not abiding in one's own nature, that is, conforming to the four actions such as false speech. Conforming to the four actions such as false speech is not only not correctly restraining speech, but also not abiding in one's own nature. These four can be called not correctly restraining speech, and can also be called not abiding in one's own nature; their essence is the same. This commentary says: 'Besides not abiding in one's own nature,' which indicates that some words are missing in the commentary, that is, besides these four actions of not abiding in one's own nature, there are others, such as killing and other things that should not be done, and not performing fasting and other things that should be done. What is not losing the code of conduct mentioned earlier? In order to show it in reverse
པའི་ཕྱིར་མདོ་འདི་སྨོས་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། འདུག་པའི་སྤྱོད་ལམ་དེ་བརྩམས་པ་སྟེ་འདུག་པ་ལས་འགྲོ་བའི་སེམས་ཀྱིས་འདུག་པའི་སྤྱོད་ལམ་བཏང་བ་སྟེ་སྤྱོད་ལམ་ལས་ཉམས་པ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། ། ༈ ལྟ་སྤྱོད་ཡུལ་སོགས་བྱེ་བྲག་བརྗོད། བདུན་པ་ནི། རང་འགྲེལ་ལས། དགེ་འདུན་གྱི་བྱ་བ་ལ་དགོས་པ་ལྟ་བའི་བློ་ནི་ལྟ་བ་ཞེས་བྱ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། ལྟ་བ་ནི་གང་ཟག་འདི་ལ་ཆད་པའི་ལས་ལ་སོགས་པ་འདི་བྱ་བ་ནི་ལེགས་སོ་སྙམས་པའི་བློ་སྟེ་དགེ་འདུན་ལ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །དགེ་འདུན་ལས་གཞན་གང་ཟག་ལ་ལྟ་བ་བརྗོད་པར་མི་བྱའོ། །བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ཚོགས་སུ་ལོངས་པ་ལ་ལྟ་བ་བརྗོད་པར་མི་བྱའོ། །བསྙེན་པར་རྫོགས་ཀྱང་དགེ་འདུན་གྱི་ཁ་བསྐང་བར་འོས་པ་མ་ཡིན་པ་ཕམ་པ་བྱུང་བ་ལ་སོགས་པ་ལ་ཡང་ངོ་སྟེ་ལྟ་བ་བརྗོད་པར་མི་བྱའོ། །གསོ་བའི་ལྷག་མ་ལུས་པ་ཉིད་དེ། འདི་ལ་ཕམ་པ་བྱུང་བ་བདག་གིས་ཤེས་སོ་ཞེས་སུ་ལ་ཡང་བརྗོད་པར་མི་བྱའོ། །མདོ་འདི་དག་ནི་གཞུང་མ་མོ་ལས་ཆོས་དང་ལྡན་པའི་ལྟ་བ་བརྗོད་པ་ལྔ་ 7-527a གང་ཞེ་ན། གནས་པར་མི་བྱ་བ་ལ་ལྟ་བ་བརྗོད་པ་དང་། ཐ་དད་པར་གནས་པ་ལ་ལྟ་བ་བརྗོད་པ་དང་། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་ལྟ་བ་བརྗོད་པ་དང་། ཚོགས་པ་ལ་ལྟ་བ་བརྗོད་པ་དང་། ལྷག་མ་ལུས་པའི་དངོས་པོའི་ལྟ་བ་བརྗོད་པ་སྟེ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་ཚིག་དང་པོ་གཉིས་ནི་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་མ་ཡིན་པ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་པའི་ཁུངས་ཡིན་ནོ། །ཚིག་གསུམ་པ་ནི་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་མི་བྱ་ཞེས་པའི་ཁུངས་ཡིན་ནོ། །ཚིག་བཞི་པ་ནི་དགེ་འདུན་ལས་གང་ཟག་གཞན་ལ་མི་བྱའོ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། །འདིར་ཚོགས་ཞེས་སྨོས་པས་ནི་དགེ་འདུན་དུ་མ་གྱུར་པ་དག་བཟུང་ངོ་ཞེས་བཤད་དོ། ། ༈ ཞུ་བ་ལ་སོགས་སྐབས་ནས་བརྗོད་པ། (གཉིས་པ་ནི།)[*] ལྷག་མ་མ་ལུས་པ་ཞེས་པ་འདི་ཉིད་ཀྱི་ཁུངས་སོ། །དགེ་འདུན་གྱི་ཞལ་ཏ་པ་སོགས་ལ་བསྐོས་པ་སྔ་མ་བརྗེས་ནས་ཕྱི་མ་བསྐོ་བ་ནི་ཆེས་ལེགས་པ་སྟེ། ཆོས་དང་མཐུན་པར་བྱེད་པ་དང་། ཞག་གྲངས་དང་ཟླ་གྲངས་ཆེས་མང་དུ་བྱེད་པ་སྟེ་ཡུན་རིང་དུ་བྱེད་པ་བསྐོ་བར་བྱའོ། །དུས་ངེས་པར་བྱས་ཏེ་བསྐོ་བར་མི་བྱའོ། །དེའི་ཕྱིར་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། དགག་དབྱེའི་མཆོད་གཉེར་ལྟ་བུ་བྱ་བ་རིས་གཅིག་ཉིད་ལ་ཡང་དང་ཡང་དུའམ། དུས་གཞན་དང་གཞན་དུ་ཡང་དགོས་པ་བྱུང་ངོ་ཅོག་ལ་ཁྱོད་ཁོ་ན་བསྐོའོ་ཞེས་དུས་ངེས་པར་བྱས་ཏེ། བསྐོ་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་རོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། ལོ་གཉིས་སམ་གསུམ་དུ་གྱིས་ཤིག་ཅེས་མི་བསྐོའི། ཅི་ནུས་བར་གྱིས་ཤིག་ཅེས་བྱའོ་ཞེས་སོ། །བྱ་བ་རིགས་གཅིག་ལས་གཞན་བྱ་བ་རིགས་ཐ་དད་གཞན་དང་གཞན་དག་ལའོ། །ཁྱོད་ཁོ་ན་བསྐོའོ་ཞེས་དུས་ངེས་པར་བྱས་ཏེ་བསྐོ་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །དེ་ཡང་དགག་དབྱེར་མཆོད་
【現代漢語翻譯】 因此宣說了此經。《ཊཱི་ཀ་》中說：『開始安住的行為，即以行走之心捨棄安住的行為，也就是從行為中退失。』 第七，講述見、行、境等差別。 《自釋》中說：『爲了僧眾的事務，所需的觀察之心稱為見。』所謂見，就是認為此人應做斷罪等事的心，應向僧眾陳述。不應向僧眾之外的個人陳述見。不應向未受具足戒者陳述見。即使受了具足戒，但若不適合填補僧眾之位，如犯了墮罪等，也不應陳述見。對於剩餘的罪過，也不應向任何人說『我知道此人犯了墮罪』。這些經文出自根本律藏，其中與法相應的五種見是： 不應安住之處陳述見，于不同之處安住陳述見，于未受具足戒者陳述見，于集會處陳述見，于剩餘之物的實有陳述見。』前兩句是『不適合填補僧眾之位』的依據。第三句是『不應向未受具足戒者陳述見』的依據。第四句是『不應向僧眾之外的個人陳述見』。《ཊཱི་ཀ་》中說：『此處說集會，是指未成為僧眾者。』 （第二，）『剩餘之物』是此處的依據。更換先前指定的僧眾執事等，重新指定後來的，這是最好的，應指定符合佛法、任期長、月份多的，不應限定時間。例如，像解制儀軌的供養執事一樣，即使是同一件事，也多次或在不同時間需要，都指定你一人，不應限定時間。小釋中說：『不要說做兩年或三年，應說盡你所能。』《ཊཱི་ཀ་》中說：『對於不同種類的事，都指定你一人，不應限定時間。』例如，解制儀軌的供養。
【English Translation】 Therefore, this sutra is spoken. The 《Ṭīkā》 says: 'Initiating the conduct of dwelling, that is, abandoning the conduct of dwelling with the mind of walking, which means falling away from the conduct.' Seventh, distinguishing views, conduct, objects, etc. The 《Self-Commentary》 says: 'The mind of observation needed for the affairs of the Sangha is called view.' View means the mind that thinks it is good to do things like punishing this person, and it should be stated to the Sangha. View should not be stated to individuals other than the Sangha. View should not be stated to those who have not received full ordination. Even if fully ordained, if they are not suitable to fill the position of the Sangha, such as those who have committed defeat offenses, view should not be stated. Regarding remaining offenses, one should not say to anyone, 'I know this person has committed a defeat offense.' These sutras are from the Root Vinaya, and the five views that are in accordance with the Dharma are: Stating views in places where one should not dwell, stating views in different places, stating views to those who have not received full ordination, stating views in assemblies, and stating views about the reality of remaining things.' The first two sentences are the basis for 'not suitable to fill the position of the Sangha.' The third sentence is the basis for 'one should not state views to those who have not received full ordination.' The fourth sentence is 'one should not state views to individuals other than the Sangha.' The 《Ṭīkā》 says: 'Here, the mention of assembly refers to those who have not become Sangha.' (Second,) 'Remaining things' is the basis here. Replacing the previously appointed Sangha officers, etc., and reappointing later ones is best. One should appoint those who are in accordance with the Dharma, have a long term of office, and many months. One should not set a time limit. For example, like the offering officer of the dissolution ritual, even for the same task, if it is needed repeatedly or at different times, appoint only you, and do not set a time limit. The Small Commentary says: 'Do not say do it for two or three years, but say do it to the best of your ability.' The 《Ṭīkā》 says: 'For different kinds of tasks, appoint only you, and do not set a time limit.' For example, the offering of the dissolution ritual.
གཉེར་ལ་ཁྱོད་བསྐོའོ། །གནས་ཁང་བསྐོ་བར་ཡང་ཁྱོད་བསྐོའོ། །སྤོང་བའི་ཞལ་ 7-527b ཏ་པར་ཡང་ཁྱོད་བསྐོའོ་ཞེས་དེ་ལྟར་དུ་མི་བྱའོ། །ཡང་དང་ཡང་དུའམ་གཞན་ལའོ་ཞེས་སྨོས་པ་ལས། གཞན་བྱ་བ་རིགས་གཅིག་ལ་དུས་ངེས་མེད་དུ་བསྐོས་པ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་བྱ་བ་སྟེ། བྱ་བ་རིགས་གཅིག་ལ་ཡང་དང་ཡང་དུ་བསྐོས་པ་དང་། བྱ་བ་རིས་ཐ་དད་ལ་དུས་ངེས་པར་བྱས་ཏེ་བསྐོས་པ་དེ་གཉིས་ལས་གཞན་པ་སྟེ། བྱ་བ་གཅིག་ལ་དུས་ངེས་མེད་དུ་བསྐོ་བ་ལ་ཡང་ཡུན་ཇི་ཙམ་གྱིས་ཆོག་པ་ན་བྱ་བ་བྱེད་འཕྲོ་གཅོད་ཅིང་འཕྲོ་སྤང་བ་སྦྱིན་ནོ། །ཊཱི་ཀར། བསྙིལ་བའི་ཚུལ་དུ་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །སྣོད་སྤྱད་འགྱེད་པ་ལ་སོགས་པར་བསྐོས་པའི་གང་ཟག་མེད་ན་མདུང་བོར་ཏེ་ཚུལ་ཤིང་དོར་བས་རྙེད་པ་རྣམས་བགོའོ། །བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ཕམ་པ་བྱུང་བ་ལ་སོགས་པ་གང་ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བར་མི་འོས་པ་དེ་ནི་རྙེད་པ་བགོ་བ་ལ་སོགས་པའི་མདུང་དོར་བར་ཡང་མི་འོས་སོ། །དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པ་ལ་ཡང་ཚུལ་ཤིང་འབྲིམ་མཁན་དེ་ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་མ་ཡིན་པར་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་། ཕམ་པ་བྱུང་བ་ལས་ནི་གྲལ་ན་འཁོད་པའི་དགེ་སློང་དེ་རྣམས་ཆོས་དང་ཆོས་མིན་གང་གི་ཕྱོགས་སུ་གཏོགས་པ་བསྟན་པའི་ཕྱིར་ཚུལ་ཤིང་དག་འབྲིམ་པ་མི་འཆགས་ཏེ་དབྱེན་མི་འཆགས་སོ། །འདིར་སྨྲས་པ། མཁྱེན་བརྩེ་སྤེལ་བའི་རྒྱ་མཚོ་ཕྱུར་བའི་རྩེར། །མི་འཇིགས་རླབས་ཕྲེང་འབུམ་གྱི་རོལ་རྩེད་ལས། །བླུན་པོའི་དྲི་མ་འཁྲུད་བྱེད་བདུད་རྩིའི་རྒྱུན། །ཟླ་ཚེས་ཞུ་བའི་རྒྱུན་འདྲ་མང་དུ་མཐོང་། །ལྷ་མཆོག་གཙུག་ནོར་འོད་ཟེར་དང་འདྲེས་པའི། །ཕྲིན་ལས་དབང་པོའི་ཞབས་པད་དགོད་པ་ལས། །བདེ་བའི་དགའ་སྟོན་རོ་ཆེན་སྔོན་མྱོང་ཞིང་། །ད་ལྟ་བླ་མར་སེམས་པའི་ཡི་དམ་ཅན། །འཁྲུལ་མེད་བཟོད་དཀའི་ལམ་ལ་ཆེར་འབད་ནས། །མངོན་རྟོགས་བདུད་རྩིའི་ཐིགས་ཕྲེང་འབུམ་ཕྲག་ 7-528a གིས། །ཡེ་ཤེས་ཤེལ་གྱི་བུམ་བཟང་གང་བ་ལས། །འགྲོ་བའི་དགོས་འདོད་སྐོང་ལ་ཤིན་ཏུ་རིངས། །ལས་ཀྱི་གཞིར་གཏོགས་པའོ།། །། གཉིས་པ་ལ། ལས་ཉིད་སྤྱི་ཙམ་བསྟན་པ་དང་། །ལས་གཞི་སོ་སོར་བསྟན་པའོ། ། ༈ ལས་ཉིད་སྤྱི་ཙམ་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ། བརྗོད་པ་ངག་གི་རིག་བྱེད་སྐབས། །བྱ་བ་ལུས་ཀྱི་རིག་བྱེད་སྐབས། །གང་ལ་བརྗོད་ཡུལ་བྱེ་བྲག་བཟུང་། །དབྱུང་དང་བསླབ་པའི་ཚུལ་ལུགས་དང་། །གུས་བྱ་ཀུན་སྦྱོར་ཚུལ་ལུགས་དང་། །སྔགས་བརྗོད་མཇུག་ཆོག་སྤྱིར་བསྟན་དང་། །ལས་ཆོག་ཐུན་མོང་ཆོས་སྤྱིར་བསྟན། ། ༈ བརྗོད་པ་ངག་གི་རིག་བྱེད་སྐབས། དང་པོ་ལ། བརྗོད་པ་ལྷག་ཆད་བྱེད་པའི་ཁྱད། །ཆོ་ག་འཁྲུགས་མ་འཁྲུགས་ཀྱི་ཁྱད། །ཆོ་ག་སྐྱར་མཇུག་བྱ་བའི་ཁྱད། །ལན་གྲངས་ཇི་ཙམ་བརྗོད་ཁྱད་དོ། ། ༈ བརྗོད་པ་ལྷག་ཆད་བྱེད་པའི་ཁྱད། དང
【現代漢語翻譯】 『委任你管理！』，『委任你管理住所！』，『委任你管理棄捨！』，不應如此說。或者說『一次又一次』或『交給其他人』。這裡所說的『又』，是指對於同一件事，沒有固定期限地委任。這不同於對於同一件事一次又一次地委任，也不同於對於不同的事情在固定的期限內委任。對於同一件事沒有固定期限地委任，那麼多久才算足夠呢？應該在工作進行到一半時停止，並允許放棄未完成的部分。論疏中說：『不應以輕蔑的方式對待。』如果被委任分配器物的人不在，那麼就應該丟棄長矛，放棄規則之木，然後分配所得之物。對於那些不適合完成工作的人，比如未受具足戒者或已犯根本戒者，他們也不適合丟棄長矛來分配所得之物。對於製造僧團分裂者，如果負責分配規則之木的人不適合完成工作，那麼未受具足戒者或已犯根本戒者，爲了表明在座的比丘們屬於正法還是非法，不應該分配規則之木，這樣分裂就不會發生。在此處我說：在智慧與慈悲交融的海洋頂峰，從無畏的波濤中嬉戲玩耍，洗滌愚昧的甘露之流，如同新月消融般顯現。神聖上師的頂飾光芒交織，從事業自在的蓮足中綻放笑容，早已體驗過極樂的盛宴，如今心中視上師為本尊。在無謬且難忍的道上精進努力，以無數覺悟甘露的滴露，充滿智慧的寶瓶，渴望滿足眾生的需求。這是屬於業的基礎。 第二部分：分為兩個方面：首先是總體上展示業，然後是分別展示業的基礎。 總體上展示業：第一部分包括：言語表達的行為場合，身體行為的場合，以及所表達對象的具體內容。包括提出問題和學習的方式，尊敬和實踐的方式，咒語唸誦的結束儀式，以及共同的業儀軌。普遍展示共同的佛法。 言語表達的行為場合：第一部分包括：言語表達中多說或少說的差別，儀軌混亂與否的差別，儀軌重複結束的差別，以及唸誦次數的差別。 言語表達中多說或少說的差別：
【English Translation】 'I appoint you to manage!', 'I appoint you to manage the residence!', 'I appoint you to manage the disposal!', one should not say so. Or saying 'again and again' or 'to another'. Here, 'again' refers to appointing someone to the same task without a fixed term. This is different from appointing someone to the same task again and again, and different from appointing someone to different tasks within a fixed term. For appointing someone to the same task without a fixed term, how long is enough? One should stop the work midway and allow the abandonment of the unfinished part. The commentary says: 'One should not do it in a contemptuous manner.' If there is no one appointed to distribute utensils and so on, then the spear should be discarded, the rule-wood abandoned, and the gains distributed. Those who are not suitable to complete the work, such as those who have not taken full ordination or those who have committed fundamental vows, are also not suitable to discard the spear to distribute the gains. For those who create division in the Sangha, if the person responsible for distributing the rule-wood is not suitable to complete the work, then those who have not taken full ordination or those who have committed fundamental vows, in order to show whether the monks present belong to the Dharma or non-Dharma, should not distribute the rule-wood, so that division will not occur. Here I say: At the peak of the ocean where wisdom and compassion mingle, from the fearless waves playing, the stream of nectar washing away ignorance, appears like the dissolving new moon. The crown jewel of the divine guru's light intertwines, from the smiling lotus feet of the lord of activities, having long experienced the great feast of bliss, now in my heart I regard the guru as my Yidam. Diligently striving on the infallible and unbearable path, with countless drops of realization nectar, filling the excellent vase of wisdom, I am extremely eager to fulfill the needs of beings. This belongs to the basis of karma. The second part: divided into two aspects: first, to show the karma in general, and then to show the basis of karma separately. Showing the karma in general: The first part includes: the occasion of verbal expression, the occasion of physical action, and the specific content of what is expressed. It includes the manner of asking questions and learning, the manner of respect and practice, the concluding ritual of mantra recitation, and the common karma ritual. Universally showing the common Dharma. The occasion of verbal expression: The first part includes: the difference between saying too much or too little in verbal expression, the difference between whether the ritual is confused or not, the difference between repeating the ritual at the end, and the difference in the number of recitations. The difference between saying too much or too little in verbal expression:
་པོ་ནི། ལས་བརྗོད་པའི་རིལ་པོ་ལྷག་གམ། ཚིག་གི་ཆ་ཤས་ལྷག་པ་དག་གིས་ནི་ལས་མ་བྱས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ་ལས་མི་འཆགས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ལྷག་པ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་ཊཱི་ཀའི་སྐབས་གཞན་ནས་བཤད་དོ། །འོན་ཀྱང་དགག་ཚིག་ལྷག་ན་ནི་ལས་མི་འཆགས་ཏེ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མཛད་དོ་ཞེས་པ་ལ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མི་མཛད་དོ་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུའོ། །ལས་བརྗོད་པ་ཉམས་ན་སྟེ་བརྗོད་པའི་རིལ་པོ་ཆད་དམ། ངེས་བཟུང་དུ་བརྗོད་དགོས་པའི་ཚིག་ཆད་ན་ལས་མ་བྱས་པ་ཉིད་དོ། །དེ་ཡང་ལས་འཆགས་པའི་དུས་ཡན་དུ་ཆོ་ག་ཆད་ན་སྟེ། དེ་མན་ཆད་ཀྱི་ཆོ་ག་ཆད་ཀྱང་ལས་མི་འཆགས་པ་མ་ཡིན་ནོ། ། ༈ ཆོ་ག་འཁྲུགས་མ་འཁྲུགས་ཀྱི་ཁྱད། གཉིས་པ་ནི། ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་བྱེད་བཞིན་པ་ཉིད་ན་དགེ་འདུན་དེའི་གྲལ་ནས་དགེ་སློང་ཁ་ཅིག་སྟན་ལས་ལངས་ཏེ་སོང་ན་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཚིག་བཞི་ཡོད་པ་ལྟ་བུའི་ཚིག་མ་རྫོགས་པ་རྣམ་པར་འཁྲུགས་པ་སྟེ་ཞིག་པ་ཉིད་དོ། །དཔེར་ན་བརྗོད་པ་དང་པོ་བྱེད་བཞིན་པ་ན་ 7-528b དགེ་སློང་ཁ་ཅིག་ལངས་ཏེ་སོང་ན། དགེ་འདུན་གྲང་ཚང་བ་ཤུལ་དུ་ལུས་ཀྱང་ཚིག་མ་རྫོགས་ན་འཁྲུགས་པས་བརྗོད་པ་དང་པོ་བསྐྱར་དགོས་སོ། །ཚིག་རྫོགས་པ་ནི་མི་འཁྲུགས་པས་སྔར་གསོལ་བ་བྱས་ཟིན་པ་དེ་ནི་བསྐྱར་མི་དགོས་སོ། །བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་པ་ལ་སོགས་པའི་ལས་དེ་ལ་དགེ་སློང་བཅུ་ལ་སོགས་པ་རང་རང་གི་དགེ་འདུན་གྱི་གྲངས་ཀྱི་ཚད་དག་ཏུ་དགེ་སློང་ཁ་ཅིག་སྟན་ལས་ལངས་ཏེ་སོང་བའི་ཤུལ་ན་དགེ་སློང་སྟན་ལས་མ་ལངས་པ་རྣམས་མ་ལུས་པ་ཉིད་ན་ཚིག་རྫོགས་པ་དག་ཀྱང་འཁྲུགས་པ་ཉིད་དོ། །དཔེར་ན་བརྗོད་པ་དང་པོ་བྱེད་བཞིན་པ་ན་དགེ་སློང་ཁ་ཅིག་སྟན་ལས་ལངས་ཏེ་སོང་ན་དགེ་འདུན་ཚང་བ་ཤུལ་དུ་མ་ལུས་ན་ནི་ཚིག་མ་རྫོགས་པ་བརྗོད་པ་དང་པོ་འཁྲུགས་པར་མ་ཟད་ཀྱི། ཚིག་རྫོགས་པར་གསོལ་བ་བྱས་ཟིན་པ་དེ་ཡང་འཁྲུགས་པ་སྟེ། སྔར་གསོལ་བྱས་ཟིན་པ་དེ་ཡང་གཞི་ནས་བསྐྱར་དགོས་སོ། །ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་བྱེད་བཞིན་པ་ན་དགེ་སློང་ཁ་ཅིག་ལངས་ཏེ་སོང་ཡང་རང་རང་གི་དགེ་འདུན་གྱི་ཚད་དུ་ལོངས་པ་ཤུལ་དུ་ལུས་པ་ཉིད་ན་ཚིག་རྫོགས་པ་དེ་འཁྲུགས་པར་མི་འགྱུར་རོ། ། ༈ ཆོ་ག་སྐྱར་མཇུག་བྱ་བའི་ཁྱད། གསུམ་པ་ནི། གལ་ཏེ་ཚིག་རྫོགས་པ་ལ་ནི་ལས་དེའི་ཆོ་ག་ཡང་དག་པར་ཡིད་མ་ཆེས་ཏེ། ཡང་བསྐྱར་ཏེ་བྱེད་པར་འདོད་ན་ཚིག་རྫོགས་པ་མ་འཁྲུགས་པ་དེ་དང་པོར་ཚིག་གིས་རྣམ་པར་དཀྲུགས་ཤིང་། དེའི་འོག་ཏུ་གཞི་ནས་བཟླ་བར་བྱའོ། །ཇི་ལྟར་ཚིག་གིས་དཀྲུག་ཅེ་ན། གསོལ་བས་ཏེ་ཞུ་བས་སོ། །སུ་ལ་གསོལ་ཞེ་ན། དགེ་འདུན་ལའོ། །རྣམ་པ་གང་གིས་གསོལ་ཅེ་ན། བཙུན་པ་དག་གསོལ་བ་འཁྲུགས་ན་ཡང་གསོལ་བ་བགྱིའོ་ཞེའམ། བརྗོད་པ་འཁྲུགས་ན་རྗེས་སུ་བསྒྲག་གོ་ཞེས་བྱ་བས་རྣམ་པར་དཀྲུགས་ནས་སོ། །གསོལ་
【現代漢語翻譯】 關於遺漏：如果遺漏了行為的整體，或者遺漏了必須明確表達的詞語部分，那麼就等於沒有完成行為。如果遺漏了行為的整體，那麼行為就沒有完成。然而，如果遺漏的是非決定性的詞語部分，那麼這並不意味著行為沒有完成，即行為仍然有效。在註釋的其他地方已經說過，遺漏非決定性部分沒有過錯。但是，如果遺漏的是否定詞，那麼行為就無效了，例如，將『受具足戒』說成『不受具足戒』。如果行為的表達不完整，即遺漏了表達的整體，或者遺漏了必須明確表達的詞語，那麼就等於沒有完成行為。也就是說，如果在行為完成之前，儀式中斷了，那麼行為就沒有完成。如果在儀式完成之後中斷，那麼這並不意味著行為沒有完成。 關於儀式是否被打斷的區別：第二點是，如果在進行行為的儀式時，一些僧人從僧團的座位上站起來離開，例如，四羯磨有四個陳述，如果這些陳述不完整，那就是被打斷或被破壞了。例如，如果在進行第一個陳述時，一些僧人站起來離開，即使僧團的法定人數仍然足夠，但如果陳述不完整，那麼由於被打斷，必須重複第一個陳述。如果陳述是完整的，那麼就沒有被打斷，因此不需要重複之前已經完成的祈請。在授予具足戒等行為中，如果十位僧人等各自僧團的人數足夠，但一些僧人從座位上站起來離開，導致所有留在座位上的僧人不足以達到法定人數，那麼即使陳述是完整的，也算作被打斷。例如，如果在進行第一個陳述時，一些僧人站起來離開，導致僧團的法定人數不足，那麼不僅第一個不完整的陳述被打斷了，而且之前已經完成的祈請也被打斷了，因此必須從頭開始重複之前已經完成的祈請。如果在進行行為的儀式時，一些僧人站起來離開，但留在座位上的人數仍然足夠達到各自僧團的法定人數，那麼完整的陳述不會被打斷。 關於重複和結束儀式的區別：第三點是，如果對完整的陳述沒有完全的信心，想要再次進行，那麼首先要通過言語來擾亂這個完整的、未被打斷的陳述，然後再從頭開始重複。如何通過言語來擾亂呢？通過祈請，向誰祈請呢？向僧團。以什麼方式祈請呢？『如果諸位尊者認為祈請被打斷了，那麼請允許我再次祈請』，或者『如果陳述被打斷了，那麼請允許我重新宣告』，通過這種方式來擾亂。
【English Translation】 Regarding omissions: If the entirety of the action is omitted, or if parts of the words that must be explicitly stated are omitted, then it is as if the action has not been done. If the entirety of the action is omitted, then the action is not accomplished. However, if what is omitted are non-decisive parts of the words, then it does not mean that the action has not been done, i.e., the action is still valid. It has been said elsewhere in the commentary that there is no fault in omitting the non-decisive parts. However, if a negative word is omitted, then the action is invalid, for example, saying 'not fully ordained' instead of 'fully ordained.' If the expression of the action is incomplete, i.e., if the entirety of the expression is omitted, or if the words that must be explicitly stated are omitted, then it is as if the action has not been done. That is, if the ritual is interrupted before the action is completed, then the action is not accomplished. If the ritual is interrupted after it is completed, then it does not mean that the action has not been done. Regarding the distinction between whether a ritual is interrupted or not: The second point is that if, while performing the ritual of an action, some monks rise from their seats and leave the assembly, for example, if the four statements of a four-fold karma are not complete, then it is interrupted or ruined. For example, if some monks rise and leave while the first statement is being made, even if the quorum of the Sangha remains complete, if the statement is incomplete, then because it is interrupted, the first statement must be repeated. If the statement is complete, then it is not interrupted, so there is no need to repeat the previous request that has already been made. In actions such as bestowing full ordination, if some monks rise from their seats and leave, and the remaining monks are not all present in the required number for their respective Sangha, then even if the statements are complete, it is considered interrupted. For example, if some monks rise and leave while the first statement is being made, and the quorum of the Sangha is not complete, then not only is the first incomplete statement interrupted, but the previous request that has already been made is also interrupted, so it is necessary to repeat the previous request from the beginning. If, while performing the ritual of an action, some monks rise and leave, but the remaining monks are sufficient to meet the required number for their respective Sangha, then the complete statement will not be interrupted. Regarding the distinction between repeating and concluding a ritual: The third point is that if there is not complete confidence in a complete statement, and one wishes to perform it again, then one must first disrupt the complete, uninterrupted statement with words, and then repeat it from the beginning. How does one disrupt it with words? Through a request, to whom does one make the request? To the Sangha. In what way does one make the request? 'If the venerable ones think that the request has been interrupted, then please allow me to make the request again,' or 'If the statement has been interrupted, then please allow me to re-proclaim it,' disrupting it in this way.
བ་དང་བརྗོད་པ་ 7-529a གཉིས་ཀ་བསྐྱར་ཏེ་བྱེད་ན་ནི་ཡང་གསོལ་བ་བགྱི་ཞིང་རྗེས་སུ་བསྒྲག་གོ་ཞེས་ཚིག་གཉིས་ཀ་བརྗོད་དེ། དགེ་འདུན་ལ་ཞེས་པ་ནི་དཔེ་སྟེ། ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ལ་སོགས་པའི་སྔགས་ཀྱི་ཚིག་དཀྲུག་ན་ཡང་རྗེས་སུ་བསྒྲག་གོ་ཞེས་གང་ཟག་ལ་ཡང་བརྗོད་དོ། ། ༈ ལན་གྲངས་ཇི་ཙམ་བརྗོད་ཁྱད། དང་པོ་ལ། ལས་ཀྱི་ངོ་བོའི་བསྡུས་དོན་འཆད་དེ། དང་པོ་ལས་ཀྱི་དབྱེ་བ་ནི། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་དངོས་སུ་གསུངས་པའི་ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་སྟེ། དེ་ཡང་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞི་ནི། ཀར་ཤ་ལས། གསང་སྟེ་སྟོན་པ་བསྐོ་བ་དང་དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུ་བར་ཆད་ཀྱི་ཕྱིར་དང་། །གསོ་སྦྱོང་བྱ་བའི་ཕྱིར་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པ་དང་གསོ་སྦྱོང་དེ་ལ་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ལྟུང་བ་བཅས་ན་ལྟུང་བ་ཐུན་མོང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དང་། །གསོ་སྦྱོང་གི་དེ་ལ་དགེ་འདུན་ཡིད་གཉིས་ཟ་བ་དང་། །ལྟུང་བའི་ཕྱིར་རྩོད་པ་དང་ལྟུང་བ་དེ་ནི་གང་ཡིན་ངེས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ན་ལྟུང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་དང་། །གསོ་སྦྱོང་དེ་ཡི་དོན་དུ་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་ལྔ་པོ་དག །ཐམས་ཅད་དགག་དབྱེར་ཡང་གཏོགས་པ་ཡིན། །དགག་དབྱེ་དེ་ལ་ལྟུང་བཅས་དང་དེ་ལ་དགེ་འདུན་ཡིད་གཉིས་དང་རྩོད་ངེས་ཉིད་མ་ཡིན་པ་དང་ཞེས་གོ་རིམ་དུ་སྦྱར་རོ། །དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པའི་ཕྱིར་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པ་ཉིད་དང་ནི། །ཤི་བའི་རྫས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དང་ནོར་དང་འདྲ་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དང་། །ཆོས་གོས་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་པོ་ལ་གཏད་པ་དང་། །ཆོས་གོས་ངན་པས་ཆོས་གོས་རས་ཡུག་ཆེན་གྱི་གནང་བ་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་དང་། །དགེ་འདུན་རྣམས་ཀྱི་གནས་ངན་ལེན་ནི་བརྗོད་པ་འདི་དངོས་སུ་བག་ཡངས་བྱ་བའི་ལས་དང་། །གླེང་བར་གཏོགས་པའི་བ་སྒོ་ཚིག་གིས་རྣ་ལ་གཟོན་པ་དང་། ཅང་མི་སྨྲ་བས་རྣ་ལ་གཟོན་པ་དང་། གང་ཟག་བཅུ་གཉིས་པོ་རྣམས་ལ་ངོར་འཕྱ་བ་དང་། ཐུབ་ཀྱི་གཞོགས་འཕྱས་བྱེད་པ་སྟེ་གྲངས་སུ་གཞུག་པ་བཞི་དག་དང་། །ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་དང་དེ་ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་ 7-529b པ་གཞིག་པ་དང་། །ལྷུང་བཟེད་ཁ་དབུབ་བྱ་བ་དང་། །ཁ་དབུབས་པ་དེ་ཉིད་བཟློག་པར་བྱ་བ་དག །གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་ལས་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་། ནོར་དང་འདྲ་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་གཉིས་ཡོད་ཀྱང་ཚུལ་འདྲ་བས་གཅིག་ཏུ་བགྲང་ཞིང་། སྲ་བརྐྱང་བརྟད་པ་དང་རས་ཡུག་ཆེན་གྱི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་གཉིས་ཡོད་ཀྱང་ཚུལ་འདྲ་བས་གཅིག་ཏུ་བགྲང་ངོ་། །གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་བཞི་བཅུ་རྩ་བདུན་ནི། ཀར་ཤ་ལས། གསོ་སྦྱོང་གི་གནས་ལ་བློ་མཐུན་བྱ་བ་དང་མཚམས་ནི་ཆེ་ཆུང་གཉིས་གཉིས་བཅད་པ་དང་། །ས་གཞི་མཚམས་བཅད་པ་དེར་ཆོས་གོས་དང་མི་འབྲལ་བའི་
【現代漢語翻譯】 如果兩者都重複進行，那麼也要提請並隨後宣佈。說出這兩個詞。'對於僧團'是一個例子。即使在攪拌加持缽等咒語的詞語時，也要隨後宣佈，也要對個人說。 有多少次陳述的差異？ 首先，解釋行為本質的總結意義。首先，行為的分類是，世尊（Bhagavan）親自宣說的有一百零一種行為。其中，只有祈請的二十四種行為是：來自《羯磨論》（Karma），秘密地任命導師，爲了僧團內部的障礙，爲了進行布薩，只有祈請，以及在布薩中，如果所有僧人都犯了墮罪，那麼加持共同的墮罪，在布薩中，僧團猶豫不決，爲了墮罪而爭論，如果墮罪不確定，那麼加持墮罪，爲了布薩的目的，這五個只有祈請的行為，都屬於全部的遮遣。遮遣包括墮罪、僧團猶豫不決和爭論不確定，按順序排列。發誓安居，只有祈請，加持死者的物品，加持類似財物的物品，將堅硬的床墊交給鋪設者，用劣質的僧衣給予大塊布料的許可，僧團的不良處境，這個陳述實際上是放縱的行為，屬於爭論的粗俗言語刺痛耳朵，沉默刺痛耳朵，對十二個人進行嘲笑，嘲笑佛陀的派系，這四個被計入數量，居士的戒律，破壞居士的戒律，將缽倒扣，將倒扣的缽翻轉，這些都是隻有祈請的行為。如是說。其中，加持死者的用具和加持類似財物的用具，雖然有兩種，但方式相似，算作一種。給予堅硬床墊和給予大塊布料的許可，雖然有兩種，但方式相似，算作一種。有四十七種需要兩次祈請的行為：來自《羯磨論》（Karma），在布薩的地方達成共識，劃分大小戒場，在劃分的土地上，僧衣不分離
【English Translation】 If both are repeated, then also request and subsequently announce. Utter both words. 'To the Sangha' is an example. Even when stirring the words of mantras such as blessing the alms bowl, subsequently announce, and also speak to the individual. How many times is the difference in stating? First, explain the summarized meaning of the nature of the action. First, the classification of actions is that the Blessed One (Bhagavan) personally declared one hundred and one actions. Among them, the twenty-four actions that only involve requesting are: From the Karma, secretly appointing a teacher, for the sake of obstacles within the Sangha, for conducting the Uposatha, only requesting, and in the Uposatha, if all the Sangha members have committed offenses, then blessing the common offenses, in the Uposatha, the Sangha hesitates, arguing for offenses, if the offense is uncertain, then blessing the offense, for the purpose of the Uposatha, these five actions that only involve requesting, all belong to the entire exclusion. The exclusion includes offenses, the Sangha hesitates, and the argument is uncertain, arranged in order. Vowing to stay in retreat, only requesting, blessing the belongings of the deceased, blessing items similar to wealth, entrusting the hard mattress to the layer, giving permission for large pieces of cloth with poor quality robes, the Sangha's bad situation, this statement is actually an act of indulgence, vulgar words belonging to the argument that pierce the ears, silence that pierces the ears, mocking the twelve individuals, mocking the Buddha's faction, these four are counted in number, the precepts of a householder, breaking the precepts of a householder, turning the alms bowl upside down, reversing the upside-down alms bowl, these are all actions that only involve requesting. Thus it is said. Among them, blessing the belongings of the deceased and blessing items similar to wealth, although there are two types, they are similar in manner and are counted as one. Giving a hard mattress and giving permission for large pieces of cloth, although there are two types, they are similar in manner and are counted as one. There are forty-seven actions that require two requests: From the Karma, reaching a consensus in the place of the Uposatha, dividing the large and small boundaries of the retreat, on the divided land, the robes are inseparable
གནང་བ་སྦྱིན་པ་དང་མྱོས་པའི་གནང་བ་དང་དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་པོ་བསྐོ་བ་དང་། །དབྱར་གནས་པའི་གནས་མལ་སྟོབ་པར་བྱེད་པ་པོ་བསྐོ་བ་དང་། །རུང་བའི་ས་གཞི་བསྐོ་བ་སྟེ་རུང་ཁང་བཅད་པ་དང་། །སྲ་བརྐྱང་ལ་བློ་མཐུན་བྱ་བ་དང་ནི་སྲ་བརྐྱང་དེ་གདིང་པ་པོ་བསྐོ་བ་དང་། །སྤོང་བ་པའི་ཞལ་ཏ་པ་བསྐོ་བ་དང་ལག་གི་བླ་བསྐོ་བ་དང་ལག་དཔོན་བསྐོ་བ་དང་ནི། །གནས་ཁང་བསྐོ་ལ་སོགས་པ་གང་ཟག་བཅུ་གཉིས་བསྐོ་བ་དང་། །གཟུ་བོ་བསྐོ་བ་དང་གསལ་བ་དང་གསལ་བའི་གསལ་བ་བསྐོ་བ་དང་རྩོད་པ་སྦེད་པ་པོ་བསྐོ་བ་དང་། །གང་མང་གི་ཚུལ་ཤིང་འབྲིམ་པར་བྱེད་པ་པོ་བསྐོ་བ་དང་། །ཁང་པ་དང་ཁང་ཆེན་གྱི་ས་གཞི་རུང་བ་བསྟན་པ་སྟེ་གནང་བ་སྦྱིན་པ་གཉིས་དང་། །ལྟུང་བ་གླེང་པ་པོ་བསྐོ་བ་དང་རྒན་པོ་དང་ནད་པ་ལ་སྣམ་སྦྱར་དང་འབྲལ་བར་མི་འགྱུར་བའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་དང་། །ལོ་དྲུག་སྟན་གྱི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་དང་ལྷུང་བཟེད་འབྲལ་མེད་འབྲིམ་པ་པོ་བསྐོ་བ་དང་། །ཁྱིམ་པ་མ་དད་པ་ལ་གོ་བར་བྱ་བ་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པའི་གང་ཟག་བསྐོ་བ་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པ་ནི་དགེ་སློང་དགེ་སློང་མ་གང་དག་གི་མ་དད་པར་འགྱུར་བའི་སྤྱོད་པ་ཁྱིམ་པ་ལ་བརྗོད་པ་ཡིན་ལ། འདི་ནི་བསྟན་པ་སུན་འབྱིན་པའི་དགེ་སློང་ལ་ཆོས་མ་ཡིན་པ་གླེང་བའི་གང་ཟག་བསྐོའོ་དང་། །གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་སྐབས་ཀྱི་འབྱིན་པའི་དགེ་སློང་ལ་ཆོས་མ་ཡིན་པས་གླེང་པའི་གང་ཟག་བསྐོའོ། །དགེ་སློང་མའི་སྟོན་པ་བསྐོ་བ་དང་ནི་ནགས་ཉུལ་བའི་དགེ་སློང་བསྐོ་ 7-530a བ་དང་། །དགེ་སློང་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ལ་དགེ་སློང་མས་ཕྱག་མི་བྱ་བའི་སྡོམ་པ་དང་འཁོར་དང་འཁོར་མང་ཉེ་བར་འཇོག་པའི་ཕྱིར་དང་། །འཁོར་བ་དང་དྲ་བའི་གནང་བ་སྦྱིན་པའི་ཕྱིར་དང་ནི། །གཙུག་ལག་ཁང་མཚམས་ཐ་དད་པ་གཉིས་ཀྱི་རྙེད་པ་གཅིག་ཏུ་བྱ་ཕྱིར་དང་། །དགེ་སློང་མའི་བསླབ་པ་སྦྱིན་པ་དང་ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་སྦྱིན་པ་དང་། །དགེ་སློང་མ་ལ་བུ་ཆུང་ངུ་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་དང་མུ་གེའམ་ཚེ་ན་དགེ་སློང་གཅིག་པུ་ཉེ་དུའི་ཕྱིར་ཁྱིམ་དུ་འགྲོ་བའི་གནས་པ་སྦྱིན་པ་དང་དབྱར་གྱི་ཚུལ་ནང་ནས་ཞག་བཞི་བཅུ་ཙམ་གྱི་ནང་ནས་འགྲོ་བ། །གསོལ་དང་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །ད་ཡང་མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་པ་དང་། མཚམས་བུ་ཆུང་བཅད་པ་གཉིས་ཡོད་ཀྱང་ཚུལ་འདྲ་བས་གཅིག་ཏུ་བགྲངས་ལ། ལག་གི་བླ་བསྐོ་བ་དང་། ལག་དཔོན་བསྐོ་བ་གཉིས་ཡོད་ཀྱང་ཚུལ་འདྲ་བས་གཅིག་ཏུ་བགྲང་ངོ་། །གསལ་བ་བསྐོ་བ་དང་། གསལ་བའི་གསལ་བ་བསྐོ་བ་གཉིས་ཡོད་ཀྱང་ཚུལ་འདྲ་བས་གཅིག་ཏུ་བགྲང་ངོ་། །མང་ཕྱིར་དང་ཞེས་སྡོམ་གཅིག་གིས་བསྡུས་ཀྱང་འཁོར་མུ་གེའི་ཚེ་ན་དགེ་སློབ་མ་གཅིག་པུ་ཉེར་འཇོག་དང་། འཁོར་མང་ཉེར་འཇོག་གི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་སྟེ་ལས་
【現代漢語翻譯】 任命佈施者，任命給予放逸者，任命區分者。 任命提供夏季安居處住所者，任命合適的土地，即劃定僧房。 同意硬鋪，以及任命鋪設硬鋪者。 任命捨棄者的勸誡師，任命執事，任命主管。 任命住所管理者等十二人。 任命仲裁者，任命宣告者，任命宣告的宣告者，任命隱瞞爭端者。 任命分配多數份額者。 展示房屋和大型房屋的合適土地，即給予兩種佈施。 任命宣講墮落者，給予年長者和病人不離袈裟的許可。 給予六年坐具的許可，任命分發缽盂不分離者。 對於不信仰的在家眾，任命宣說惡行者，宣說惡行是指向在家眾宣說比丘、比丘尼不信仰的行為。這是對比丘尼誹謗佛法者，任命宣講非法者。 在僅有祈請的情況下，對比丘尼誹謗佛法者，任命宣講非法者。 任命比丘尼的導師，以及任命森林巡行比丘。 對於被逐出僧團的比丘，爲了比丘尼不禮拜的戒律，以及爲了安置僧團和眾多僧團。 爲了給予輪迴和網路的許可。 爲了將兩個不同界限的寺廟的財物合為一體。 給予比丘尼學處，給予梵行近住。 給予比丘尼與幼兒一同睡眠的許可，在饑荒或壽命終結時，給予比丘獨自前往親屬家的住所，以及夏季從內部出發約四十天的時間。 這是祈請和兩次羯磨。 如是說。 現在，雖然有劃定大界和小界兩種，但方式相同，因此算作一種。雖然有任命執事和任命主管兩種，但方式相同，因此算作一種。雖然有任命宣告者和任命宣告的宣告者兩種，但方式相同，因此算作一種。 雖然用一個偈頌'爲了眾多'來概括，但在饑荒時，給予比丘尼獨自安置和眾多安置的許可，即羯磨。
【English Translation】 Appointing the giver, appointing the one who gives indulgence, appointing the one who distinguishes. Appointing the one who provides the dwelling place for the summer retreat, appointing the suitable land, i.e., demarcating the monastery. Agreeing to the hard paving, and appointing the one who lays the hard paving. Appointing the admonisher of the renunciant, appointing the attendant, appointing the supervisor. Appointing twelve individuals such as the residence manager. Appointing the arbitrator, appointing the announcer, appointing the announcer of the announcement, appointing the one who conceals disputes. Appointing the one who distributes the majority share. Showing the suitable land for houses and large houses, i.e., giving two kinds of offerings. Appointing the one who speaks of the fallen, giving permission to the elderly and the sick not to be separated from the robes. Giving permission for a six-year seat, appointing the one who distributes the alms bowl without separation. For the non-believing householders, appointing the person who speaks of misconduct, speaking of misconduct means speaking to the householders about the non-believing conduct of monks and nuns. This is for the monk who defames the doctrine, appointing the person who speaks of what is not the Dharma. In the case of mere request, for the monk who defames the doctrine, appointing the person who speaks of what is not the Dharma. Appointing the teacher of the nuns, and appointing the forest-wandering monk. For the monk who has been expelled from the Sangha, for the precept that nuns should not pay homage, and for the sake of placing the Sangha and the many Sanghas nearby. For the sake of giving permission for the cycle and the network. For the sake of uniting the gains of two different boundary monasteries. Giving the training to the nuns, giving the celibate near-dweller. Giving permission for the nuns to sleep with young children, and in times of famine or life's end, giving the dwelling for the monk to go alone to the relatives' house, and the time of about forty days from within the summer. This is the request and the two karmas. Thus it was said. Now, although there are two types of demarcation, the large boundary and the small boundary, the method is the same, so it is counted as one. Although there are two types of appointment, the appointment of the attendant and the appointment of the supervisor, the method is the same, so it is counted as one. Although there are two types of appointment, the appointment of the announcer and the appointment of the announcer of the announcement, the method is the same, so it is counted as one. Although summarized by a single verse 'for the sake of many', in times of famine, giving permission for the nun to be placed alone and for many to be placed, i.e., the karma.
གཉིས་ཡོད་དོ། །གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་སུམ་ཅུ་ནི། ཀར་ཤ་ལས། སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བ་དང་། །སྔོན་མུ་སྟེགས་ཅན་ལ་གནས་པ་སྦྱིན་པ་དང་མཚམས་ཆེ་ཆུང་གཉིས་དགྲོལ་བ་དང་། །ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་སུ་སོང་བ་ལ་མཐུན་པ་སྦྱིན་པ་དང་མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་སྦྱིན་པ་དང་ནན་ཏུར་གྱི་ལས་བདུན་པོ་དང་། །བརྒྱད་དང་ཞེས་པ་ལས་བརྒྱད་དེ། ཊཱི་ཀ་ལས། སྤོ་བ་དང་མགུ་བར་བྱ་བ་དང་གཞི་ནས་སྤོ་བ་དང་གཞི་ནས་མགུ་བར་བྱ་བ་དང་ཡང་གཞི་ནས་བསླངས་ཏེ་སྤོ་བ་དང་ཡང་གཞི་ནས་བསླངས་ཏེ་མགུ་བར་བྱ་བ་དང་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ལས་དབྱུང་བ་དང་སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་བ་དག་ཅེས་སོ། །དང་དྲན་པས་འདུལ་བ་དང་མ་སྨྱོས་པའི་འདུལ་བ་དང་། །ལྟུང་བ་དེ་ཡི་ངོ་བོ་ཉིད་འཛོལ་དུ་གཞུག་པ་དང་། ། 7-530b བསྒོ་བར་བྱ་བའི་ལས་རྣམ་པ་བཞི་དང་ནི། །ཕམ་པ་འཆབ་མེད་བྱུང་སྟེ་ཉམས་པ་ལ་བསླབ་པ་སྦྱིན་པར་བྱེད་པ་དག །གསོལ་དང་བཞི་ཡི་ལས་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་སྐྱེས་པ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བ་དང་། བུད་མེད་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བའི་ལས་གཉིས་ཡོད་ཀྱང་ཚུལ་འདྲ་བས་གཅིག་ཏུ་བགྲངས་ཤིང་མཚམས་དགྲོལ་དང་ཞེས་མཚམས་པོ་ཆེ་དགྲོལ་བ་དང་། མཚམས་བུ་ཆུང་དགྲོལ་བ་གཉིས་ཡོད་ཀྱང་ཚུལ་འདྲ་བས་གཅིག་ཏུ་བགྲང་ངོ་། །བདུན་པོ་དང་ཞེས་པ་ནི་སྤོང་བའི་ནན་ཏུར་བདུན་ཡོད་ཀྱང་གནས་ནས་དབྱུང་བ་ཙམ་དུ་འདྲ་བས་གཅིག་ཏུ་བགྲངས་ནས་སྨད་པ་ནན་ཏུར་བཞི་དང་། །མ་མཐོང་མི་འཆོས་སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བས་གནས་དབྱུང་དང་གསོ་དགག་བཞག་པ་གཉིས་ཏེ། ནན་ཏུར་དངོས་ཀྱི་ལས་བདུན་ཡོད་ཀྱང་ནན་ཏུར་དངོས་ཀྱི་ལས་གཅིག་ཏུ་བགྲང་ཞིང་། དེ་དག་ལ་བཟོད་པ་བླང་བའི་ལས་བདུན་ཡོད་ཀྱང་ནན་ཏུར་བྱས་པ་ལ་བཟོད་པར་བྱས་པའི་ལས་གཅིག་ཏུ་བགྲངས་ཏེ། དེ་ལྟར་ན་ནན་ཏུར་དངོས་ཀྱི་ལས་དང་། ནན་ཏུར་བྱས་པ་ལ་བཟོད་པར་བྱ་བའི་ལས་ཞེས་ལས་གཉིས་སུ་བཟང་ངོ་། །བརྒྱད་དང་ཞེས་པ་ནི། སྤོ་བ་སྦྱིན་པ་གསུམ་དང་། མགུ་བ་སྦྱིན་པ་གསུམ་དང་། ལྷག་མ་ལས་དབྱུང་བ་དང་། སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་བ་སྟེ་བརྒྱད་དོ། །བསྒོ་བར་བྱ་བ་རྣམས་དང་ཞེས་པ་ནི་ལས་བཅུ་གཅིག་བསྟན་ཏེ། དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ཐ་བཞིའི་སྐབས་ནས་བསྒོ་བའི་ལས་བཞི་དང་། ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་སྐབས་ནས་སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བ་ལ་བསྒོ་བ་སྟེ་བསྒོ་བའི་ལས་ལྔ་དང་། དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། བཟློག་པའི་ཕམ་པའི་སྐབས་དང་།གནས་ཕྱུང་གི་རྗེས་སུ་ཕྱོགས་པའི་དགེ་སློང་མ་སྟེ་དོན་གཅིག་མིང་གི་རྣམ་གྲངས་སོ། །དཀོན་མཆོག་གཏོང་བ་དང་། འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་པ་དང་། བདེ་ཞིང་གནས་པ་དང་། བདེ་ཞིང་ 7-531a གནས་སུ་འཇུག་པ་སྟེ་ལྔ་པོ་དེ་དག་ལ་བསྒོ་བའི་ལས་ལྔ་སྟེ་བསྒོ་བའི་ལས་བཅུ་དང་དགེ་ཚུལ་བསྙིལ་བའི་ལས་དང་བཅུ་གཅིག་གོ
【現代漢語翻譯】 有兩種。祈請和四種羯磨有三十種：如《羯沙》所說，為比丘和比丘尼授具足戒，以及先前住在外道中的人佈施，解除大小結界，對於走向非正法方面的人給予隨順，給予隨順的布薩，以及七種呵責羯磨。 『八種』是指八種，如《 टीका 》所說：遷單和令歡喜，從根本上遷單和從根本上令歡喜，再次從根本上提起而遷單，再次從根本上提起而令歡喜，從僧殘中驅逐，以及強行驅逐等。以及以憶念調伏，以不癡調伏。 將墮罪的自性混淆，以及四種應呵責之事，對於隱瞞墮罪而導致衰損者給予學處。這些是祈請和四種羯磨之事。』如是說。其中，為比丘授具足戒和為比丘尼授具足戒兩種羯磨，雖然方式相同，但算作一種。『解除結界』是指解除大結界和小結界，雖然有兩種，但方式相同，所以算作一種。 『七種』是指有七種擯罰，雖然只是從處所驅逐相同，但算作一種，即四種呵責，以及不見、不懺悔、惡見不捨而驅逐，以及停止羯磨和不停止羯磨兩種，雖然有七種真實的擯罰羯磨，但真實的擯罰羯磨算作一種。對於這些，雖然有七種請求寬恕的羯磨，但對於已擯罰者給予寬恕的羯磨算作一種。這樣，真實的擯罰羯磨和對於已擯罰者給予寬恕的羯磨，這兩種羯磨是好的。 『八種』是指：給予遷單三種，給予令歡喜三種，從僧殘中驅逐，以及強行驅逐，共八種。『應呵責之事』是指顯示了十一種羯磨：從僧殘他巴吉雅的章節中，有四種呵責羯磨，以及從墮罪的章節中，對於不捨惡見者進行呵責，即五種呵責羯磨。從比丘尼的分別中：遮止的波羅夷章節，以及被驅逐後跟隨的比丘尼，意義相同，只是名稱不同。捨棄三寶，爭鬥，安樂而住，以及使安樂而住，這五者是呵責羯磨，即十種呵責羯磨，以及呵責沙彌的羯磨，共十一種。
【English Translation】 There are two. The request and the four karmas have thirty: As stated in the 'Karsha', ordaining monks and nuns, giving to those who previously resided in non-Buddhist sects, dissolving major and minor boundaries, giving accordance to those who have gone to the side of non-dharma, giving accordance to the Uposatha, and the seven types of censure karmas. 'Eight' refers to eight, as stated in the 'Tika': transferring and pleasing, fundamentally transferring and fundamentally pleasing, again fundamentally raising and transferring, again fundamentally raising and pleasing, expelling from the Sangha residue, and forcibly expelling, etc. And disciplining with mindfulness, disciplining without madness. Confusing the nature of the downfall, and the four types of matters to be admonished, giving training to those who have concealed their downfalls and have deteriorated. These are the matters of request and the four karmas.' Thus it is said. Among them, the two karmas of ordaining monks and ordaining nuns, although the methods are the same, are counted as one. 'Dissolving the boundary' refers to dissolving the large boundary and the small boundary, although there are two, the methods are the same, so it is counted as one. 'Seven' refers to the seven types of banishments, although they are only the same in expelling from the place, they are counted as one, namely the four types of censures, and expelling for not seeing, not confessing, and not abandoning wrong views, and the two types of stopping karma and not stopping karma, although there are seven real banishment karmas, the real banishment karma is counted as one. For these, although there are seven karmas of requesting forgiveness, the karma of giving forgiveness to those who have been banished is counted as one. Thus, the real banishment karma and the karma of giving forgiveness to those who have been banished, these two karmas are good. 'Eight' refers to: giving transfer three times, giving pleasure three times, expelling from the Sangha residue, and forcibly expelling, a total of eight. 'Matters to be admonished' refers to showing eleven karmas: from the chapter of Sangha residue Thabajiya, there are four admonishment karmas, and from the chapter of downfalls, admonishing those who do not abandon wrong views, namely five admonishment karmas. From the Bhikshuni's distinction: the chapter of preventing Parajika, and the Bhikshuni who follows after being expelled, the meaning is the same, only the name is different. Abandoning the Three Jewels, fighting, living in peace, and causing to live in peace, these five are admonishment karmas, namely ten admonishment karmas, and the karma of admonishing the Shramanera, a total of eleven.
་ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་བསྡུས་པ་ནི། ལས་དེ་རྣམས་ཐམས་ཅད་བསྡུ་ན་གསུམ་དུ་འདུས་ཏེ། གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་དང་། གསོལ་བ་དང་གཉིས་ཀྱི་ལས་དང་། གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་སོ། །དེ་ཡང་གཏམ་གྱི་གཞི་ལས། བཙུན་པ་ལས་དུ་དག་གི་ལས་ཐམས་ཅད་བསྡུས། ཉེ་བ་འཁོར་གསུམ་གྱིས་ཏེ་ཞེས་གསུངས་ལ། འབད་པ་ཆུང་འབྲིང་ཆེ་གསུམ་གྱིས་བསྒྲུབ་པར་བྱ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་མཚན་ཉིད་ནི། དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་གསུམ་ལྡན་གྱིས་ཆོ་ག་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་སྒོ་ནས་གྲོས་སུ་བསྡུར་བའི་བདག་ཉིད་དུ་གནས་པ་སྟེ། དེ་ནི་འདུལ་བ་ནས་གསུངས་པའི་ཆོ་ག་རྣམ་བཞག་གི་ལས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དོ། །བཞི་པ་རྟེན་གང་ལ་ལས་གང་བཞག་པ་ནི། དགེ་སློང་མའི་སྟོན་པ་བསྒོ་བ་དང་། དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་པོ་བསྐོ་བ་དང་། རས་ཆེན་སྦེད་པ་པོ་བསྐོ་བ་དང་། གཟུ་བོ་དང་། གསལ་བ་དང་། གསལ་བའི་གསལ་བ་བསྐོ་བ་ནི་རྟེན་སྐྱེས་པ་རྣམས་ཀྱིའོ། །ཕྱག་མི་བྱ་བའི་སྡོམ་པ་དང་། བཟློག་པའི་ཕམ་པའི་སྐབས་ཀྱི་བསྒོ་བ་དང་། དཀོན་མཆོག་གཏོང་བ་ལ་སོགས་པ་ལ་བཟློག་པའི་ཕྱིར་བསྒོ་བ་དང་། སྔོན་རོལ་གྱི་སྡོམ་པ་གཉིས་དང་། འཁོར་དང་འཁོར་མང་ཉེ་བར་འཇོག་པའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་དང་། བུ་ཆུང་ངུ་དང་ལྷན་ཅིག་ཉལ་བའི་དང་། ཉེ་དུ་དང་ལྷན་ཅིག་འབྲེལ་བའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ནི་བུད་མེད་རྣམས་ཀྱིའོ། །བསྙེན་རྫོགས་བྱ་བའི་ལས་ལ་སོགས་པ་སྟེ། ལས་ཕལ་ཆེ་བ་རྣམས་ནི་སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་ཐུན་མོང་གི་ལས་རྣམས་ཡིན་ནོ། །ལྔ་པ་ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་ཏུ་གྲངས་ངེས་པའི་ཚུལ་ནི། 7-531b བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་དངོས་སུ་གསུངས་པའི་ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་ཏུ་གྲངས་ངེས་པ་སྟེ། ཀར་ཤ་ལས། ལས་ཀྱི་གྲངས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་ཏུ་ངེས་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་དངོས་སུ་གསུངས་པའི་ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་ཏུ་ངེས་པ་ཡིན་ཀྱང་མདོར་བསྡུས་དང་བཅས་ན་དེར་མ་ཟད་དེ། ལུང་གཞིའི་འགྲེལ་པ་ལས། ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་པོ་གཙོ་ཆེར་སྨོས་པར་ཟད་ཀྱི། འདིར་ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་པོ་དག་ཉི་ཚེ་བཟུང་བར་མ་ཟད་དེ། འདུལ་བ་དང་ལྡན་པའི་ལས་ཐམས་ཅད་བསྡུས་པར་རིགས་པར་བྱའོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། བཀའ་བསྡུ་བ་དང་པོའི་སྐབས་ལས་ཉེ་བ་འཁོར་འདུལ་བ་སྡུད་པ་པོར་བསྒོ་བ། གསོལ་བ་དང་གཉིས་ཀྱི་ལས་དང་། ཀུན་དགའ་བོ་མདོ་སྡེ་སྡུད་པ་པོར་བསྒོ་བ། གསོལ་བ་དང་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་རྒྱས་པར་གསུངས་པ་དང་། རྣམ་པར་གཏན་ལ་དབབ་པ་བསྡུ་བའི་སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་གཏན་ལ་དབབ་པའི་སྐབས་ལས། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་སྤང་བའི་དོན་དུ་བག་ཡངས་སུ་བྱ་བ་གསོལ་བཞིའི་ལས་དང་། གང་ཟག་རླབས་པོ་ཆེ་བསྟན་པ་ལ་གཞུག་པའི་དོན་དུ་བག་ཡངས་སུ་བྱ་བ་གསོལ་བཞིའི་ལས་དང་།བསྟན་པ་འཕེལ་བར་བྱ་བའི་དོན་དུ་བག་ཡངས་སུ་བྱ་བ་གསོལ་བ་དང་བཞིའི་
【現代漢語翻譯】 如是。第二，總攝：如果總攝所有這些羯磨，可以歸納為三種：即唯有祈請的羯磨、祈請與二事的羯磨、祈請與四事的羯磨。如《事源》中說：『諸位長老，所有羯磨可以總攝為多少？近事（Upasaka，在家男居士）以三種。』因為應當以小、中、大三種努力來成辦。第三，體性：僧伽（Samgha，僧團）具備三種體性，通過特殊的儀軌進行商議，安住于自性之中。這是從《律藏》中所說的儀軌分類的羯磨的體性。第四，於何所依之上安立何種羯磨：比丘尼（Bhiksuni，受過具足戒的出家女）的導師教誡，委任呵責者，委任覆藏大衣者，委任公正者，委任明瞭者，委任明瞭之明了者，這些是所依于男性。不應作的禁戒，遮止失敗的場合的教誡，對於捨棄三寶（ratna traya，佛法僧）等進行遮止的教誡，先前的兩種禁戒，給予安住于眷屬和眾多眷屬附近的許可，與年幼的孩子一同睡眠，給予與親屬一同交往的許可，這些是所依于女性。受具足戒的羯磨等等，大多數羯磨是男性和女性共同的羯磨。第五，羯磨確定為一百零一種的方式： 世尊（Bhagavan，佛）親自宣說的羯磨確定為一百零一種。如《羯沙》中說：『羯磨的數量確定為一百零一種。』雖然親自宣說的羯磨確定為一百零一種，但如果包括簡略和詳細，則不止於此。如《律藏根本論》的解釋中說：『一百零一種羯磨只是主要說明，並非僅僅執持這一百零一種羯磨，應當理解為總攝了所有與律藏相應的羯磨。』以及《律藏零星》中說：第一次結集（sangiti，經典會誦）時，委任近事阿難陀（Ananda，阿難）為律藏結集者，是祈請與二事的羯磨；委任阿難陀為經藏結集者，是祈請與二事的羯磨，詳細宣說了儀軌；在確定分類的別解脫戒（Pratimoksha，戒律）的確定分類的場合中，爲了捨棄僧伽的分裂，可以隨意行事的祈請四事的羯磨；爲了引導進入偉大的人物所顯示的，可以隨意行事的祈請四事的羯磨；爲了使教法增上，可以隨意行事的祈請與四事的羯磨。
【English Translation】 Thus it is. Second, the summary: If all these karmas are summarized, they can be grouped into three types: karmas that are solely requests, karmas that involve both requests and two matters, and karmas that involve requests and four matters. As it is said in the 'Source of Matters': 'Venerable ones, how many karmas in total can be summarized? The layperson (Upasaka) with three.' Because it should be accomplished with small, medium, and great effort. Third, the nature: The Sangha (community) possesses three natures, deliberating through special rituals, abiding in its own nature. This is the nature of karma from the ritual classification mentioned in the Vinaya (monastic discipline). Fourth, upon what basis is which karma established: The instructor of the Bhiksuni (fully ordained female monastic) gives instructions, appoints the one who rebukes, appoints the one who conceals the great robe, appoints the impartial one, appoints the clear one, appoints the clear one of the clear one—these are based on males. The precepts of what should not be done, the instructions in the case of preventing defeat, the instructions for preventing abandoning the Three Jewels (ratna traya, Buddha, Dharma, Sangha), the two previous precepts, granting permission to reside near the retinue and the large retinue, sleeping with young children, granting permission to associate with relatives—these are based on females. The karma of receiving full ordination, etc., most karmas are common karmas for both males and females. Fifth, the way in which the number of karmas is fixed at one hundred and one: The karmas personally spoken by the Bhagavan (Buddha) are fixed at one hundred and one. As it is said in the 'Karsha': 'The number of karmas is fixed at one hundred and one.' Although the karmas personally spoken are fixed at one hundred and one, if both brief and detailed versions are included, it is not limited to this. As it is said in the commentary on the Root Vinaya: 'The one hundred and one karmas are merely the main points mentioned, and it is not just holding onto these one hundred and one karmas; it should be understood as summarizing all karmas that are in accordance with the Vinaya.' And in the Miscellaneous Vinaya: During the first Sangiti (council), appointing the Upasaka Ananda as the compiler of the Vinaya is a karma of request and two matters; appointing Ananda as the compiler of the Sutra Pitaka is a karma of request and two matters, and the ritual is explained in detail; in the context of determining the classification of the Pratimoksha (code of monastic discipline), in order to abandon the division of the Sangha, the karma of requesting four matters to act freely; in order to guide entry into what is shown by great figures, the karma of requesting four matters to act freely; in order to increase the teachings, the karma of requesting and four matters to act freely.
ལས་དང་། དཀའ་བས་འཚོ་བ་སྤང་བའི་དོན་དུ་བག་ཡངས་སུ་བྱ་བ་གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བསླབ་པའི་གཞི་ཕྲ་བ་བག་ཡངས་སུ་བྱེད་པའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །དྲུག་པ་སྐབས་འདིར་གསོལ་བཞིའི་ལས་སྨོས་ལ།གཞན་མི་སྨོས་པའི་འཐད་པ་ནི་གསོལ་བཞིའི་ལས་མ་ཡིན་པ་ལ་ཡིན་པར་སྒྲོ་འདོགས་བསལ་བའི་དགོས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར། འདིར་གྲངས་སུ་གཞུག་པ་བཞི་དང་། ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པ་དང་། བཟོད་པ་གསོལ་བ་ 7-532a སྟེ་ཁ་བསྲང་བ་དང་། ཕྱག་མི་བྱ་བའི་སྡོམ་པ་སྦྱིན་པ་དང་། རྩོད་པ་སྦེད་པ་པོ་བསྐོ་བ་སྟེ། དང་པོ་དྲུག་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་ཡིན་ལ། ཐ་མ་གཉིས་ནི་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཡིན་པར་ལུང་གི་དཔེ་ཕལ་ཆེར་ལས་གསུངས་པ་དེ་རྣམ་དག་ཡིན་ལ། བརྒྱད་པོ་དེ་རྣམས་ཀྱང་གསོལ་བཞིའི་ལས་སུ་འདུལ་བའི་དཔེ་ཁ་ཅིག་ལ་སྣང་ཡང་འདིར་ནི་གསོལ་བཞིའི་ལས་སུ་མ་བྱས་ཏེ། བརྒྱད་པོ་དེ་རྣམས་ཀྱང་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཡིན་ན་ནི་གསོལ་བཞིའི་ལས་སུམ་བཅུ་སོ་བརྒྱད་དུ་འགྱུར་བ་ལས། གཏམ་གྱི་གཞི་ལས། བཙུན་པ་ལས་དག་དུ་མཆིས། ཉེ་བ་འཁོར་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་དག་གོ། བཙུན་པ་ལས་དུ་དག་གིས་ལས་ཐམས་ཅད་བསྡུས། ཉེ་བ་འཁོར་གསུམ་གྱིས་ཏེ། གསུམ་གང་ཞེ་ན། གསོལ་བའི་ལས་དང་། གསོལ་བ་དང་གཉིས་ཀྱི་ལས་དང་། གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་སོ། །བཙུན་པ་ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་པོ་དེ་དག་ལ་གསོལ་བའི་ལས་དག་ནི་དུ། གསོལ་བ་དང་གཉིས་ཀྱི་ལས་ནི་དུ། གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་དག་ནི་དུ་མཆིས། བཀའ་སྩལ་པ། ཉེ་བ་འཁོར་གསོལ་བའི་ལས་ནི་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞིའོ། །གསོལ་བ་དང་གཉིས་ཀྱི་ལས་བཞི་བཅུ་རྩ་བདུན་ནོ། །གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་ནི་སུམ་ཅུའོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ་དྲུག་པོ་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་སུ་བསྡུས་ཤིང་། གཉིས་པོ་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་སུ་བསྡུས་ནས་གསོལ་བཞིའི་ལས་སུམ་ཅུ་ཉིད་དུ་གསུངས་པས་སོ། ། གཉིས་པ་ལ། ལས་བརྗོད་ལན་གྲངས་ཇི་ཙམ་བརྗོད། །སྔགས་བརྗོད་ལན་གྲངས་ཇི་ཙམ་བརྗོད། ། ༈ ལས་བརྗོད་ལན་གྲངས་ཇི་ཙམ་བརྗོད་པ། དང་པོ་ནི། གསོལ་བཞིའི་ལས་སུམ་ཅུ་ནི་དབྱེན་བྱེད་པ་ལ་སོགས་པ་བཟློག་པའི་ཕྱིར་བསྒོ་བའི་ལས་བཅུ་དང་། དགེ་ཚུལ་བསྙིལ་བ་དང་། ལྟུང་བ་བྱུང་ནས་མི་དྲན་ན་ལྟུང་བ་དེའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཚོལ་དུ་གཞུག་པ་དང་། ཕམ་པ་འཆབ་མེད་བྱུང་བ་ལ་བསླབ་པ་ 7-532b སྦྱིན་པ་དང་། ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་སུ་སོང་བ་ལ་མཐུན་པ་སྦྱིན་པ་དང་། མཐུན་པ་དེའི་གསོ་སྦྱོང་སྦྱིན་པ་དང་། སྔོན་མུ་སྟེགས་ཅན་ད་ལྟ་དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་ལྡན་གྱི་གང་ཟག་ལ་ལས་ཀྱི་གནས་པ་སྦྱིན་པ་དང་། མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་གནས་པ་དེ་ལས་གཞན་པའི་སྤོ་བ་སྟེ། ལྷག་མ་དང་བཅས་པ་ལ་སྤོ་བ་སྦྱིན་པ་དང་། ལྷག་མ་དང་ལྕི་བའི་ཆོས་ཀྱི་མགུ་བ་སྦྱིན་པ་དང་། ཡང་གཞི་ནས་བསླང་བས་སྤོ་མགུ
【現代漢語翻譯】 關於放棄業和苦行以行放逸，以及四種羯磨（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）之業來學習，細微的放逸之本，如是說。第六，此處提到四羯磨之業，而不提其他，是因為需要消除對非四羯磨之業的錯誤認知。此處列舉了四種羯磨，即給予居家戒律、忍辱、勸誡；給予不敬禮之戒；任命隱瞞爭端者。前六種是純粹的祈請之業，后兩種是二祈請之業，大多數經論典籍中都這樣說，這是完全正確的。雖然有些律典中將這八種都歸為四羯磨之業，但此處並未將其視為四羯磨之業。如果這八種也算作四羯磨之業，那麼四羯磨之業就會變成三十八種。如《事源》中說：『僧眾中有清凈者嗎？近侍有一百零一人清凈。僧眾以多少業來涵蓋一切業？近侍以三種業，即祈請之業、祈請與二之業、祈請與四之業。這一百零一種僧眾之業中，有多少是祈請之業？有多少是祈請與二之業？有多少是祈請與四之業？』佛陀開示說：『近侍的祈請之業有二十四種，祈請與二之業有四十七種，祈請與四之業有三十種。』因此，前六種歸為純粹的祈請之業，后兩種歸為二祈請之業，總共說了三十種四羯磨之業。 第二，羯磨之語應唸誦多少遍？真言應唸誦多少遍？ 羯磨之語應唸誦多少遍？ 首先，三十種四羯磨之業，是爲了防止製造分裂等，包括十種勸誡之業：驅逐破戒者；如果犯戒后不記得，則追查該戒的本質；對於犯根本戒而不隱瞞者，給予學處；對於走向非正法者，給予隨順；給予該隨順者的布薩；給予先前外道、現在持有居士戒之人羯磨的住處；從外道的住處轉移到其他住處，即給予有餘者轉移；給予對有餘和重法的滿足；以及從根本上重新開始的轉移和滿足。
【English Translation】 Regarding abandoning karma and asceticism to practice indulgence, and learning through the four types of karma (Tibetan, Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, literal meaning in Chinese) of karma, the subtle basis of indulgence, it is said as such. Sixth, the reason for mentioning the four karma of karma here without mentioning others is because there is a need to eliminate the misconception of considering non-four karma of karma as such. Here, four karma are listed, namely giving the precepts of household life, patience, exhortation; giving the precept of not prostrating; appointing someone to conceal disputes. The first six are purely petitioning karma, and the latter two are two-petitioning karma, which is mostly stated in scriptures and treatises, and this is completely correct. Although some Vinaya texts classify all eight as four karma of karma, they are not considered as four karma of karma here. If these eight are also considered as four karma of karma, then the four karma of karma would become thirty-eight. As stated in the 'Source of Matters': 'Are there pure ones among the Sangha? There are one hundred and one pure attendants. With how many karma does the Sangha encompass all karma? With three karma of attendants, namely petitioning karma, petitioning and two karma, and petitioning and four karma. Among these one hundred and one karma of the Sangha, how many are petitioning karma? How many are petitioning and two karma? How many are petitioning and four karma?' The Buddha taught: 'There are twenty-four petitioning karma of attendants, forty-seven petitioning and two karma, and thirty petitioning and four karma.' Therefore, the first six are classified as purely petitioning karma, and the latter two are classified as two-petitioning karma, totaling thirty four karma of karma. Second, how many times should the words of karma be recited? How many times should the mantra be recited? How many times should the words of karma be recited? Firstly, the thirty four karma of karma, to prevent creating divisions and so on, include ten exhortation karma: expelling those who break precepts; if one does not remember after breaking a precept, then investigating the nature of that precept; for those who commit fundamental transgressions without concealing them, giving the training; for those who go towards non-Dharma, giving accordance; giving the posadha of that accordance; giving the place of karma to a former heretic who now holds the vows of a layperson; transferring from the place of a heretic to another place, that is, giving transfer to those with remainder; giving satisfaction with the remainder and heavy Dharma; and the transfer and satisfaction that starts anew from the root.
་གཉིས་དང་། སླར་ཡང་བསླང་བའི་གཉིས་ཏེ་ལས་བཞི་དང་། དགེ་སློང་དག་ལ་ལྟུང་བ་གླེང་ན་དྲན་པས་འདུལ་བ་སྦྱིན་པ་དང་། དགེ་སློང་སྨྱོན་པས་བྱས་པ་ལ་ལྟུང་བ་གླེང་ན་མ་སྨྱོས་པའི་འདུལ་བ་སྦྱིན་པ་དང་། སྐྱེས་པ་དང་བུད་མེད་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བ་དང་། མཚམས་ཆེ་ཆུང་གཉིས་དགྲོལ་བ་དང་ནན་ཏུར་གྱི་ལས་གཉིས་ཏེ། ནན་ཏུར་དངོས་ཀྱི་ལས་དང་། ནན་ཏུར་བྱས་པ་ལ་བཟོད་པར་བྱ་བའི་ལས་དང་། དབྱུང་བ་གཉིས་ཏེ་ལྷག་མ་དབྱུང་བ་དང་། སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་བ་དག་སྟེ་ལས་སུམ་ཅུ་པོ་དེ་རྣམས་ལ་ནི་བརྗོད་པ་གསུམ་མོ། ། ༈ སྔགས་བརྗོད་ལན་གྲངས་ཇི་ཙམ་བརྗོད་པ། དང་པོ་ལ། སྤྱིར་སྔགས་རྣམ་པར་བཞག་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། རང་དོན་དུ་བརྗོད་པ་དང་། གཞན་དོན་དུ་བརྗོད་པའོ། ། ༈ རང་དོན་དུ་བརྗོད་པ། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། །ལན་གཅིག་བརྗོད་པས་འགྲུབ་པ་དང་། ལན་གསུམ་བརྗོད་དགོས་པའོ། ། ༈ ལན་གཅིག་བརྗོད་པས་འགྲུབ་པ། དང་པོ་ནི། ལྷག་པོར་བྱ་བར་གསོལ་བ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། འབྲས་བུ་ཆུང་བས་ལན་གཅིག་བརྗོད་པས་འགྲུབ་པས་ལན་གསུམ་བརྗོད་མི་དགོས་སོ་ཞེས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བའི་མཐོལ་བ་དང་། དགེ་འདུན་ཀྱི་ནང་དུ་ལྟུང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་། དགག་དབྱེ་དུས་ལས་ཡོལ་བར་འགྱུར་བ་ན་གོ་བར་བྱ་བ་དང་། བསླབ་པ་བརྗོད་པ་ཁས་བླང་བ་དང་། ཞག་བདུན་པའི་ཉི་མ་འདས་པ་བརྗོད་པ་དང་སྟེ་དེ་རྣམས་ལན་གཅིག་བརྗོད་པའོ། །དེ་ལྟར་ 7-533a ན་གཞུང་འདིས་ནི་ལྷག་པོར་བྱ་བ་གསོལ་བ་ལ་སོགས་པ་ལན་གཅིག་བརྗོད་པ་དེ་དག་མ་གཏོགས་པ་རང་གི་དོན་གྱི་སྔགས་བརྗོད་པ་ཡང་བརྗོད་པ་གསུམ་མོ་ཞེས་བསྟན་ཏེ། ༈ ལན་གསུམ་བརྗོད་དགོས་པ། དེ་ཡང་རང་གི་དོན་དུ་དགེ་འདུན་ལ་ལན་གསུམ་བརྗོད་པ་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་གསོལ་བ་འདེབས་པ་དང་། སྤོ་མགུ་སྦྱིན་པར་གསོལ་བ་འདེབས་པ་ལ་སོགས་པའོ། །རང་གི་དོན་དུ་གང་ཟག་ལ་ལན་གསུམ་བརྗོད་པ་ནི་ཆོས་གོས་དང་ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་ལྟུང་བྱེད་བཤགས་པ་ལ་སོགས་པའོ། ། ༈ གཞན་དོན་དུ་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་གཞན་དོན་བསྒྲུབ་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། ལན་གསུམ་བརྗོད་པ་དང་། ལན་གཅིག་བརྗོད་པའོ། །གཞན་དོན་དུ་གང་ཟག་ལ་བརྗོད་པ་ལ་ནི་ལན་གསུམ་བརྗོད་པ་སྟེ། ལུང་གཞི་ལས། འདུན་པ་དགེ་སློང་ལ་བརྗོད་ན་འདུག་སྟེ་ལན་གསུམ་བརྗོད་པར་གསུངས་པ་ལྟ་བུའོ། །གཞན་དོན་དུ་དགེ་འདུན་ལ་བརྗོད་དོ་ཅོག་ལན་གཅིག་བརྗོད་པ་སྟེ། ལུང་གཞི་ལས། འདུན་པ་དགེ་འདུན་ལ་བརྗོད་ན་འགྲེངས་ཏེ་ལན་གཅིག་བརྗོད་པར་གསུངས་པ་དང་། རབ་ཏུ་འབྱིན་པའི་ཞུ་བ་ལན་གཅིག་བརྗོད་པ་ལྟ་བུའོ། ། གཉིས་པ་ནི། ལྷག་པོར་མ་གཏོགས་པར་རང་གི་དོན་གྱི་སྔགས་བརྗོད་པ་ཡང་ངོ་སྟེ་བརྗོད་པ་གསུམ་མོ། །འདུན་པ་བརྗོད་པ་ལ་སོགས་པ་གཞན་གྱི་དོན་ད
【現代漢語翻譯】 還有，重新開始的兩種行為，總共有四種行為；如果比丘們討論墮落，則給予以憶念調伏；如果瘋狂的比丘做了什麼，討論墮落，則給予未瘋狂的調伏；授予比丘和比丘尼具足戒；解除大小結界；以及兩種「南突爾」的行為，即「南突爾」實際的行為，以及容忍「南突爾」行為的行為；兩種驅逐，即剩餘驅逐和堅固驅逐。這三十種行為都需要念誦三次。 唸誦真言的次數是多少？ 首先，一般來說，真言的分類有兩種：為自己唸誦和為他人唸誦。 為自己唸誦。 首先，有兩種情況：唸誦一次即可成就，以及需要念誦三次。 唸誦一次即可成就。 第一種情況是，請求額外的東西。《 टीका (ṭīkā，梵文，註釋)》中說：『因為小小的果實唸誦一次即可成就，所以不需要念誦三次。』同樣，單獨懺悔的坦白，在僧團中加持墮落，遮止在時間之外發生的事情，接受戒律，以及陳述過去七天的事情，這些都念誦一次。因此， 這部論典表明，除了請求額外的東西等唸誦一次的情況外，爲了自己唸誦真言也需要念誦三次。 需要念誦三次。 爲了自己的利益，向僧團唸誦三次，例如請求授予具足戒，請求給予缽等。爲了自己的利益，向個人唸誦三次，例如加持法衣和缽，以及懺悔墮落等。 為他人唸誦。 第二種是為他人成就，有兩種情況：唸誦三次和唸誦一次。為他人的利益向個人唸誦需要念誦三次。《律藏根本論》中說：『如果向比丘陳述意願，可以坐著唸誦三次。』為他人的利益向僧團唸誦都需要念誦一次。《律藏根本論》中說：『如果向僧團陳述意願，可以站著唸誦一次。』例如，請求驅逐也念誦一次。 第二種情況是，除了額外的情況外，爲了自己的利益唸誦真言也需要念誦三次。陳述意願等爲了他人的利益唸誦
【English Translation】 Also, two actions of re-arising, making a total of four actions; if monks discuss transgressions, then giving discipline with mindfulness; if a crazy monk does something, discussing transgressions, then giving discipline to the non-crazy; granting full ordination to monks and nuns; dissolving major and minor boundaries; and two actions of 'Nantur', namely the actual action of 'Nantur', and the action of tolerating the action of 'Nantur'; two expulsions, namely residual expulsion and firm expulsion. These thirty actions all require three recitations. How many times should mantras be recited? Firstly, in general, there are two classifications of mantras: reciting for oneself and reciting for others. Reciting for oneself. Firstly, there are two situations: achieving by reciting once, and needing to recite three times. Achieving by reciting once. The first situation is requesting something extra. The ṭīkā (ṭīkā, Sanskrit, commentary) says: 'Because a small fruit is achieved by reciting once, there is no need to recite three times.' Similarly, confessing separately, blessing transgressions in the Sangha, making known when a prohibition has passed its time, accepting vows, and stating the passing of seven days, these are all recited once. Therefore, This treatise shows that apart from requesting something extra, etc., which are recited once, reciting mantras for oneself also requires reciting three times. Needing to recite three times. For one's own benefit, reciting three times to the Sangha, such as requesting full ordination, requesting the giving of a bowl, etc. For one's own benefit, reciting three times to an individual, such as blessing robes and bowls, and confessing transgressions, etc. Reciting for others. The second is achieving for others, there are two situations: reciting three times and reciting once. Reciting to an individual for the benefit of others requires reciting three times. The Vinaya-vastu says: 'If stating a desire to a monk, one may sit and recite three times.' Reciting to the Sangha for the benefit of others all require reciting once. The Vinaya-vastu says: 'If stating a desire to the Sangha, one may stand and recite once.' For example, requesting expulsion is also recited once. The second situation is that apart from extra situations, reciting mantras for one's own benefit also requires reciting three times. Stating desires, etc., for the benefit of others
ུ་གང་ཟག་ལ་བརྗོད་པ་རྣམས་ལ་ཡང་བརྗོད་པ་གསུམ་མོ། །གཞན་གྱི་དོན་དུ་དགེ་འདུན་ལ་བརྗོད་པ་ནི་ལན་གཅིག་གིས་ཆོ་ག་ཞེས་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏེ་འདུན་པ་བརྗོད་པ་ལ་སོགས་པ་གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་ལ་སོགས་པ་གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་ལ་བརྗོད་ན་ནི་ལན་གཅིག་གོ ། ༈ བྱ་བ་ལུས་ཀྱི་རིག་བྱེད་སྐབས། གཉིས་པ་ནི།ལྷག་པོར་གསོལ་བའི་སྔགས་བརྗོད་པ་ཡང་གང་ཟག་གི་མདུན་དུ་ཙོག་པུར་འདུག་སྟེ་བྱའོ་ཞེས་ལན་གསུམ་བརྗོད་པ་དང་། སྤྱོད་ལམ་ཡང་མི་འདྲའམ་སྙམ་པའི་ 7-533b དོགས་པ་བསལ་ལོ། །རབ་ཏུ་འབྱིན་པར་དགེ་འདུན་ལ་ཞུ་བ་ཡང་རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་འདོད་པ་དེ་ཙོག་པུར་འདུག་སྟེའོ། །སྐྱེས་པ་ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་གས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་ན་ཆོས་གོས་ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་། གསངས་ཏེ་སྟོན་པས་བར་ཆད་དྲི་བའི་སྐབས་མ་གཏོགས་པར་བསྙེན་རྫོགས་ལེན་པ་པོ་དེ་ཕ་གུ་རྩྭ་བཏིང་བ་ལ་བཏིང་བ་གཉིས་ཀྱིས་གཟེར་ཏེ་འདུག་པར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀར། འདིར་ཕ་གུ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་བོད་པ་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །བུད་མེད་ནི་ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་གས་བསྙེན་རྫོགས་བྱེད་པ་ན། ཆོས་གོས་ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་དང་། གསངས་ཏེ་སྟོན་པའི་སྐབས་མ་གཏོགས་པར་སྟན་ནང་ཚངས་ཅན་ལ་སོགས་པའི་སྒྲས་ནི་སྟན་འཇམ་པོ་དང་གཞན་ཡང་བསྡུའོ། །དེ་ལ་ཅི་བདེར་འདུག་ཏུ་གཞུག་པ་ཡིན་གྱི། ཙོག་པུར་འདུག་ཏུ་མི་གཞུག་གོ། དགེ་འདུན་ལས་གཞན་གང་ཟག་ལ་གཙོ་བོར་རག་ལས་པ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ནི་གཉིས་ཏེ། དགེ་འདུན་ལ་གཙོ་ཆེར་རག་ལས་པ་དང་། དགེ་འདུན་རྐྱང་པ་ལ་རགས་ལས་པའོ། །དེ་དག་ལ་ནི་དགེ་འདུན་ལ་རང་དོན་གྱི་སྔགས་བརྗོད་པས་དགེ་འདུན་གྱི་རྒན་པའི་མཐར་ཙོག་པུར་འདུག་སྟེ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །དགེ་འདུན་ལ་གཙོ་ཆེར་རག་པ་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་གསོལ་བ་འདེབས་པ་ལྟ་བུ་ཡིན་ལ། ཡུལ་དགེ་འདུན་རྐྱང་པ་ལ་རག་ལས་པ་ནི་ཁང་པ་ཁང་ཆེན་གྱི་གནང་བ་སྦྱིན་པར་གསོལ་བ་འདེབས་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། དགེ་འདུན་གྱི་མཐར་ཙོག་པུར་འདུག་སྟེ་བརྗོད་པར་བྱའོ་ཞེས་གཞུང་འདིས་བསྟན་ཏོ། །གང་ཟག་ལ་གཙོ་ཆེར་རག་ལས་པ་ནི་མཁན་པོ་དེ་གསོལ་བ་ལྟ་བུ་སྟེ། གང་ཟག་དེའི་མདུན་དུ་ཙོག་པུར་འདུག་སྟེ་བརྗོད་ཅེས་དོན་གྱི་གོ་བར་བྱའོ། །རབ་ཏུ་འབྱིན་པར་ཞུ་བ་དང་། ནང་དུ་འོང་བ་ཞུ་བ་ལ་སོགས་པ་གཞན་གྱི་དོན་དུ་ནི། དགེ་ 7-534a འདུན་ལ་སྔགས་བརྗོད་ན་བརྗོད་པ་པོ་སྟེ་འགྲེང་སྟེ་འདུད་པ་དང་བཅས་པར་རོ། །ཊཱི་ཀར། ཐལ་མོ་སྦྱར་བ་ཉིད་དང་མགོ་སྨད་པ་ཉིད་ཀྱིས་བརྗོད་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ལུང་ཁ་ཅིག་ལས། གསངས་ཏེ་སྟོན་པ་ཉིད་ཀྱི་ནང་དུ་འོང་བ་ཞུ་བ་ནི། ས་ཐག་ཇི་ཙམ་དུ་བཀར་བའི་ལམ་གྱི་དབུས་བར་ཆད་དྲིས་པའི་གནས་དང་། ལས་ཀྱི་གནས་ཀྱི་བར་ནས་འགྲེངས་ཏེ་འདུད་པ་དང་བཅས་པའོ་ཞེས་སོ། །ལྷུང
【現代漢語翻譯】 此外，對於向個人陳述的情況，也有三種陳述方式。爲了他人的利益而向僧團陳述，這暗示著一次陳述就足夠了。例如，在陳述意願時，如果向僧團陳述，那麼一次就足夠了。 第二，關於身體行為的部分： 特別地，唸誦祈請文時，也應在個人面前蹲坐著進行，並唸誦三次，以消除對行為方式是否不同的疑慮。請求出家時，希望出家的人也應蹲坐著。當男性通過現在的儀式受比丘戒時，除了加持法衣和缽，以及秘密告知並詢問障礙的環節外，受戒者應坐在鋪有吉祥草的座位上。註釋中說：『這裡所說的吉祥草，應理解為是藏式的。』當女性通過現在的儀式受比丘尼戒時，除了加持法衣和缽，以及秘密告知的環節外，應坐在柔軟的墊子上，或者其他類似的墊子上，怎麼舒服就怎麼坐，而不是蹲坐。主要依賴於僧團而非個人的情況有兩種：主要依賴於僧團的情況和完全依賴於僧團的情況。對於這些情況，爲了自己的利益而向僧團唸誦祈請文時，應在僧團長老面前蹲坐著唸誦。主要依賴於僧團的情況，例如請求受比丘戒；完全依賴於僧團的情況，例如請求允許使用房屋或大房屋，應在僧團面前蹲坐著唸誦，正如本文所指出的。主要依賴於個人的情況，例如祈請堪布，應在堪布面前蹲坐著唸誦，應理解其含義。請求出家和請求進入等爲了他人利益而向僧團唸誦祈請文時，唸誦者應站立並鞠躬。註釋中說：『應合掌並低頭唸誦。』有些律典中說：『在秘密告知的環節中，請求進入時，應在劃定界限的道路中間，從詢問障礙的地方到羯磨的地方，站立並鞠躬。』
【English Translation】 Furthermore, regarding statements made to individuals, there are also three ways of stating. To state to the Sangha for the benefit of others, this implicitly indicates that one statement is sufficient. For example, when stating intentions, if stating to the Sangha, then once is sufficient. Second, regarding the section on physical conduct: Specifically, when reciting prayers of supplication, one should also sit squatting in front of the individual and recite three times, dispelling doubts about whether the conduct is different. When requesting ordination, the one who wishes to be ordained should also sit squatting. When a male receives the Bhikshu vows through the current ritual, except for the blessing of the Dharma robes and alms bowl, and the secret instruction and questioning of obstacles, the one receiving ordination should sit on a seat spread with Kusa grass. The commentary states: 'Here, the term Kusa should be understood as Tibetan.' When a female receives the Bhikshuni vows through the current ritual, except for the blessing of the Dharma robes and alms bowl, and the secret instruction, she should sit comfortably on a soft cushion or something similar, as convenient, and not squat. There are two situations that primarily depend on the Sangha rather than an individual: those that primarily depend on the Sangha and those that solely depend on the Sangha. For these situations, when reciting prayers of supplication to the Sangha for one's own benefit, one should sit squatting in front of the elders of the Sangha and recite. Situations that primarily depend on the Sangha are like requesting to receive the Bhikshu vows; situations that solely depend on the Sangha are like requesting permission to use a house or a large house, one should sit squatting in front of the Sangha and recite, as this text indicates. Situations that primarily depend on an individual, such as requesting a Khenpo, one should sit squatting in front of that individual and recite, and the meaning should be understood. When reciting prayers of supplication to the Sangha for the benefit of others, such as requesting ordination and requesting entry, the one reciting should stand and bow. The commentary states: 'One should recite with palms joined and head lowered.' Some Vinaya texts state: 'In the secret instruction, when requesting entry, one should stand and bow in the middle of the path demarcated, from the place where obstacles are questioned to the place of the Karma.'
་བཟེད་དང་ཆོས་གོས་དང་སྨན་ལ་སོགས་པའི་རྫས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ཡང་འགྲེང་སྟེ་བྱའོ། །མདུན་དུ་ཞེས་ཤུགས་ཀྱིས་འཐོབ་བོ། །དབྱུང་བ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །ཆོས་གོས་ལྷག་པོའི་ཡོ་བྱད་དུ་རུང་བར་བྱ་བ་ནི་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་དེ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་དགེ་སློང་གི་མདུན་དུ་འགྲེང་སྟེ་བྱའོ། །རྫས་དེ་དགེ་སློང་གཉིས་ཀའི་ལག་པས་བཟུང་སྟེ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དེ་བྱའོ། །ལྷུང་བཟེད་དང་སྨན་བརླབ་པ་ནི། དགེ་སློང་གཉིས་ཀའི་ལག་པ་གཡོན་པར་བཞག་སྟེ། གཉིས་ཀའི་ལག་པ་གཡས་པས་སྟེང་ནས་བཀབ་ནས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། སྨན་དབྱུང་བ་དེ་བཞིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ལྷུང་བཟེད་དབྱུང་བ་ནི་ལག་པ་གཡས་པས་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ཁ་ནས་བཟུང་སྟེ་བྱའི། སྟེང་ནས་བཀབ་སྟེ་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་གི་ལག་གིས་བཟུང་བར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། གསེར་དངུལ་ལ་སོགས་པ་རེག་ཏུ་མི་རུང་བ་ཉིད་ལ་ནི་མདུན་དུ་བཞག་སྟེ་བརླབ་བོ། །གསོལ་བ་ལ་སོགས་པའི་ལས་ཐམས་ཅད་ལ་ནི་འདུག་པ་ཉིད་ཀྱིས་བྱའི། སྤྱོད་ལམ་གཞན་གྱིས་ནི་མི་བྱའོ། །བརྟད་པ་བྱུང་ན་ནི་སྤྱོད་ལམ་གཞན་གྱིས་ཀྱང་གསོ་སྦྱོང་ལ་སོགས་པའི་ལས་བྱའོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །མགྲོན་པོ་མི་སྡོད་ན་འགྲོ་བཞིན་དུ་བྱའོ་ཞེས་སོ། ། ༈ གང་ལ་བརྗོད་ཡུལ་བྱེ་བྲག་བཟུང་་བ། གསུམ་པ་བརྗོད་པའི་ཡུལ་དགེ་འདུན་ཁོ་ན་ལ་བརྟེན་པ་ནི། སྤོ་བའི་ཉ་མ་བརྗོད་པ་ལྟ་བུའོ། །བརྗོད་པའི་ཡུལ་ 7-534b གང་ཟག་གཅིག་ཁོ་ན་ལ་བརྟེན་པ་ནི་དུས་མ་ཡིན་པར་གྲོང་དུ་འཇུག་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། དེ་ལ་ནི་བརྗོད་པའི་ཡུལ་དགེ་སློང་མེད་ན་དགེ་སློང་མའམ། དགེ་ཚུལ་ལ་བརྗོད་ཀྱང་རུང་། བཤད་མ་ཐག་པ་དེ་གཉིས་ལག་གཞན་ནི་ཡུལ་དགེ་འདུན་ནམ། གཅིག་ཁོ་ན་ལ་མ་བརྟེན་པ་སྟེ་ཡུལ་དགེ་འདུན་ལ་ཡང་མ་བརྟེན་པའམ། ཡུལ་གང་ཟག་གཅིག་ཁོ་ན་ལ་མ་བརྟེན་པར་ཆོས་གོས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ལ་སོགས་པ་ཇི་ཙམ་དུ་གསུངས་པ་རྣམས་ལ་ནི་གང་ཟག་དགེ་སློང་ལ་བརྗོད་པར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །གང་ཟག་ཅེས་སྨོས་པས་ནི་བརྗོད་པའི་ཡུལ་དགེ་འདུན་དུ་ལོངས་པ་མི་དགོས་པར་བསྟན་ཏོ། །དགེ་སློང་ལ་ཞེས་པས་ནི་བརྗོད་པའི་ཡུལ་དགེ་ཚུལ་ལ་སོགས་པ་མ་ཡིན་པར་བསྟན་ཏོ། །དེ་ལྟར་ན་མདོ་འདིས་ནི་དགེ་སློང་གི་ཆོས་གོས་དང་ལྷུང་བཟེད་བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ལ་སོགས་པའི་ཡུལ་དགེ་སློང་གཅིག་ལ་བརྗོད་པར་བྱ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །དེ་བཞིན་དུ་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་དགེ་སློང་མ་གཅིག་ལ་བརྗོད་པར་བྱའོ། ། ༈ དབྱུང་དང་བསླབ་པའི་ཚུལ་ལུགས། བཞི་པ་ནི། ཆོས་གོས་བྱིན་རླབས་དབྱུང་བ་དང་། བྱིན་གྱིས་རློབ་པ་ནི་ཉེ་བར་མི་གནས་ན་རང་གི་ཡིད་ཀྱིས་རྣམ་པར་བརྟགས་པས་རུང་སྟེ། རང་གཅིག་པུས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་དབྱུང་བ་འཆགས་སོ། །བྱིན་གྱིས་བརླབས་པ་ནི་ཆོས་གོས་ཉེ་བར་གནས
【現代漢語翻譯】 此外，加持缽、法衣和藥物等物品也應站立進行。『在……之前』應通過暗示獲得。取出物品也應如此。法衣可以作為剩餘的物品使用，因為它是經過加持的。因此，應在比丘面前站立進行。加持物品時，應由兩位比丘用雙手拿著進行。加持缽和藥物時，應將它們放在兩位比丘的左手上，然後用兩人的右手從上面覆蓋。在《 टीका 》中說：『取出藥物也應如此。』取出缽時，應用右手抓住缽的邊緣，而不是從上面覆蓋。不應由比丘的手拿著的物品，如金銀等不可觸控之物，應放在面前加持。所有祈請等活動都應坐著進行，不應以其他行為方式進行。如果出現緊急情況，也可以用其他行為方式進行布薩等活動，這是《 टीका 》中說的。如果沒有客人停留，也可以在行走中進行。 關於所說對像進行區分： 第三，所說對像僅依賴於僧團，例如說搬運魚的情況。所說對像僅依賴於一個人，例如非時進入村莊的情況。在這種情況下，如果沒有比丘作為所說對象，也可以對比丘尼或沙彌說。剛才所說的兩種情況之外，其他的既不依賴於僧團，也不依賴於個人，例如加持法衣等，所有這些都應對比丘個人說。提到『個人』是爲了表明不需要將所說對像視為僧團。提到『比丘』是爲了表明所說對像不是沙彌等。因此，這部經表明，比丘的法衣和缽的加持等，應對比丘個人說。同樣，比丘尼們應對比丘尼個人說。 關於取出和加持的方式： 第四，法衣的加持和取出，如果不在附近，可以通過自己的意念進行分別，自己一個人進行加持和取出。加持是指法衣在附近。
【English Translation】 Furthermore, the blessing of items such as the alms bowl, Dharma robes, and medicine should also be done standing. 'Before...' should be obtained through implication. The removal of items should also be done in the same way. The Dharma robe can be used as a surplus item because it has been blessed. Therefore, it should be done standing in front of the bhikshu (monk). When blessing items, it should be done by two bhikshus holding them with both hands. When blessing the alms bowl and medicine, they should be placed on the left hands of both bhikshus, and then covered from above with the right hands of both. In the 《 टीका 》 it says: 'The removal of medicine should also be done in the same way.' When removing the alms bowl, it should be done by grasping the edge of the bowl with the right hand, not by covering it from above. Items that should not be held by the hands of the bhikshu, such as gold and silver which are untouchable, should be placed in front and blessed. All activities such as prayers should be done sitting, not in other modes of conduct. If an emergency arises, the Uposatha (observance day) and other activities can also be done in other modes of conduct, as stated in the 《 टीका 》. If there are no guests staying, it can also be done while walking. Regarding distinguishing the object of speech: Third, the object of speech relies solely on the Sangha (community), such as the case of speaking about moving fish. The object of speech relies solely on one person, such as the case of entering a village at an inappropriate time. In this case, if there is no bhikshu as the object of speech, it can also be said to a bhikshuni (nun) or a śrāmaṇera (novice). Apart from the two cases just mentioned, others that rely neither on the Sangha nor on an individual, such as the blessing of Dharma robes, etc., all of these should be said to an individual bhikshu. Mentioning 'individual' is to indicate that it is not necessary to regard the object of speech as the Sangha. Mentioning 'bhikshu' is to indicate that the object of speech is not a śrāmaṇera, etc. Therefore, this sutra indicates that the blessing of a bhikshu's Dharma robe and alms bowl, etc., should be said to an individual bhikshu. Similarly, bhikshunis should say it to an individual bhikshuni. Regarding the manner of removal and blessing: Fourth, the blessing and removal of the Dharma robe, if not nearby, can be distinguished by one's own mind, and one can perform the blessing and removal alone. Blessing refers to the Dharma robe being nearby.
་པ་ལ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ། །དབྱུང་བ་ལ་ནི་ཉེ་བར་གནས་པ་མི་དགོས་སོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །ཆོས་གོས་ལ་སོགས་པའི་བྱིན་རླབས་སྔ་མ་མ་ཕྱུང་ན་བྱིན་རླབས་ཕྱི་མ་མི་འཆགས་སོ། །དམིགས་བསལ་ནི། དགེ་སློང་མས་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཕྱེད་ཅིང་ཆོས་གོས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ནི་སྔ་མ་མ་ཕྱུང་ཡང་ཕྱི་མ་འཆགས་སོ། །རང་གཅིག་པུས་ཆོས་གོས་ལྷུང་བཟེད་དམ་གསོ་སྦྱོང་ལ་སོགས་པ་བྱིན་གྱིས་རློབ་ན། བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་ཡུལ་དེ་ལ་དང་ 7-535a པོར་འདི་བྱིན་གྱིས་བརླབ་བོ་སྙམ་དུ་བསམ་པས་བསྒྲུབ་ཅིང་། སྔགས་ཚིག་ཏུ་བརྗོད་པར་བྱའོ། ། ༈ གུས་བྱ་ཀུན་སྦྱོར་ཚུལ་ལུགས། ལྔ་པ་ནི། བཤགས་པ་ལ་སོགས་པ་དག་ལ་དགེ་སློང་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་འདུ་བ་ཉིད་ན་བླ་གོས་ཕྲག་པ་གཅིག་ཏུ་བྱས་པ་ཉིད་དོ། །ཆོས་གོས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པའམ། སྤོ་བ་སྦྱིན་པར་གསོལ་བ་ལ་སོགས་པ་རང་གི་དོན་དུ་སོགས་ལན་གསུམ་གང་ཟག་ལའམ། དགེ་འདུན་ལ་བརྗོད་པར་བྱ་བ་ཉིད་ན་ཕ་རོལ་པོ་དེ་ཕྱག་བྱ་བ་དེའི་འོས་པ་ཉིད་ལ་ཕྱག་བྱས་ཏེའོ། །དེ་ཡང་རང་གི་དོན་དུ་ཞེས་སྨོས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་གཞན་གྱི་དོན་དུ་བརྗོད་ན་ནི་ཕྱག་བྱ་མི་དགོས་སོ། །ཞེས་བསྟན་ཏེ། དེའི་དམིགས་བསལ་ནི། བདག་སང་ལྷུང་བཟེད་འབྲེལ་མེད་འབྲིམ་པར་འགྱུར་གྱི། ཞེས་དགེ་འདུན་ལ་བརྗོད་པའི་ཚེ་ན་གཞན་དོན་དུ་བརྗོད་པ་ཡིན་ཡང་ཕྱག་འཚལ་དགོས་པར་ལུང་རྣམ་འབྱེད་དང་ཀར་ཤ་ལས་བཤད་དོ། །སྔགས་ལན་གསུམ་ཞེས་སྨོས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་སྔགས་ལན་གཅིག་རྗོད་པར་བྱེད་ན་ནི་ཕྱག་བྱ་མི་དགོས་སོ་ཞེས་བསྟན་ཏེ། དེའི་དམིགས་བསལ་ནི། སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་མཐོལ་བའི་སྔགས་བརྗོད་པར་བྱེད་པ་ན་སྔགས་ལན་གཅིག་བརྗོད་པ་ཡིན་ཡང་ཕྱག་འཚལ་དགོས་པར་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས་བཤད་དོ། །རྐྱེན་དབང་གིས་དགག་དབྱེ་ལན་གཅིག་བརྗོད་པ་ན་ཡང་ཡུལ་དེ་བསླབ་པ་རྒན་ན་ཕྱག་བྱ་དགོས་སོ། །དེའི་འོས་པ་ཉིད་ལ་ཞེས་སྨོས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་ཕྱག་བྱ་བ་དེ་འོས་ཉིད་མ་ཡིན་ན་ནི་ཕྱག་བྱ་མི་དགོས་སོ་ཞེས་བསྟན་ཏེ། རང་བས་བསླབ་པ་གཞོན་པའམ་སྡོམ་པ་ཐོབ་དུས་མཉམ་པ་ཡིན་ན་ནི་དེའི་མདུན་དུ་ཆོས་གོས་བྱིན་གྱིས་ཕྱིས་བརླབ་པ་ལ་སོགས་པའི་ཚེ་ན་ཕྱག་བྱ་མི་དགོས་པའོ། །གསངས་ཏེ་སྟོན་པར་ཡང་ཕྱག་བྱ་སྟེའོ། །བསྙེན་རྫོགས་བྱ་བའི་གང་ཟག་ལ་སྣམ་སྦྱར་བསྐོན་པས་སྣམ་སྦྱར་དང་བཅས་པ་ཉིད་ན་བདག་ཉིད་ 7-535b བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་འདུས་པ་ལ་ཡང་ཕྱག་བྱའོ། །བསྙེན་རྫོགས་བྱ་བའི་ཕྱིར་འདུས་པའི་དང་པོར་དགེ་སློང་རེ་རེ་ལ་ཕྱག་གསུམ་གསུམ་མོ། །ཐལ་མོ་སྦྱོར་བར་བྱེད་པའི་གང་ཟག་དེའི་དོན་ཉིད་དུ་སྟེ། གང་ཟག་དེའི་རང་གི་དོན་ཉིད་དུ་བརྗོད་ན་ཐལ་མོ་སྦྱར་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་པའོ། །གང་ཟག་དེའི་དོན་དུ་བརྗོད་པ་ནི། རབ་ཏུ་དབྱུང་བར་ཞ
【現代漢語翻譯】 要加持（བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ།），不需要驅除障礙，如 टीका 所說。如果未去除之前的加持，則無法形成後續的加持。例外情況是：比丘尼每月加持袈裟，即使未去除之前的加持，也能形成後續的加持。如果獨自一人加持袈裟、缽或進行布薩等，應當首先想著『我要加持此物』，然後唸誦真言。 第五，懺悔等事宜，如果與比丘一同聚集，則應袒露右肩。加持袈裟，或請求給予佈施等爲了自己的目的，無論是對個人還是僧團說三次，都應向對方行禮。如上文所說，爲了自己的目的才需要行禮，如果是爲了他人則不需要。但也有例外：如果向僧團宣告『我明天將分發無關聯的缽』，即使是爲了他人，也需要行禮，這是《律分別》和《羯磨書》中所說的。上文提到唸誦三次真言，意味著如果只念誦一次則不需要行禮。但也有例外：在個別懺悔時，唸誦懺悔真言，即使只念誦一次也需要行禮，這是《五十分律》中所說的。如果因緣所致只念誦一次遮罪，如果對方是年長的學法者，也需要行禮。上文提到『適合行禮的對象』，意味著如果不適合行禮，則不需要行禮。如果對方是比自己年輕的學法者，或受戒時間相同，那麼在其面前加持袈裟等時，不需要行禮。秘密傳授時也需要行禮。為即將受具足戒者披上袈裟時，連同袈裟一起，爲了自己能夠受具足戒，也需要向大眾行禮。為受具足戒而聚集的最初，要向每位比丘行三次禮。合掌者是爲了對方的利益，如果爲了對方的利益而說，則只需合掌。爲了對方的利益而說，例如請求出家。
【English Translation】 To bless (བྱིན་གྱིས་བརླབ་པར་བྱའོ།), there is no need to remove obstacles, as stated in the ṭīkā. If the previous blessing is not removed, the subsequent blessing cannot be formed. The exception is: when a bhikṣuṇī blesses a robe every half month, even if the previous blessing is not removed, the subsequent blessing can be formed. If one blesses a robe, bowl, or performs a posadha, etc., alone, one should first think, 'I will bless this,' and then recite the mantra. Fifth, for matters such as confession, if gathering with bhikṣus, one should expose one shoulder. When blessing a robe, or requesting to give alms, etc., for one's own purpose, whether speaking to an individual or the sangha three times, one should prostrate to the other party. As mentioned above, prostration is only required for one's own purpose; if it is for others, it is not necessary. However, there is an exception: if announcing to the sangha, 'I will distribute unrelated bowls tomorrow,' even if it is for others, prostration is required, as stated in the Vinayavibhaṅga and the Karmashataka. The above mention of reciting the mantra three times implies that if reciting only once, prostration is not necessary. However, there is an exception: when making individual confessions, reciting the confession mantra, even if reciting only once, prostration is required, as stated in the Pañcāśatika-vinaya. If reciting a single negation due to circumstances, if the object is a senior in discipline, prostration is also required. The above mention of 'suitable object for prostration' implies that if it is not suitable for prostration, then prostration is not necessary. If the other party is younger in discipline than oneself, or received ordination at the same time, then when blessing a robe, etc., in front of them, prostration is not necessary. Prostration is also required when teaching secretly. When bestowing a saṃghāṭī on someone about to receive full ordination, together with the saṃghāṭī, one should also prostrate to the assembly for the purpose of receiving full ordination oneself. At the beginning of gathering for the purpose of receiving full ordination, one should prostrate three times to each bhikṣu. The one who joins their palms is for the benefit of the other party; if speaking for the benefit of the other party, one only needs to join their palms. Speaking for the benefit of the other party, such as requesting ordination.
ུ་བ་དང་། མཁན་པོར་གསོལ་བ་དང་། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་གསོལ་བ་ལ་སོགས་པ་སྟེ་གང་ཟག་དེའི་རང་གི་དོན་ཉིད་དུ་བརྗོད་ན་འདུས་པའི་དགེ་འདུན་ལ་བརྗོད་པའམ། གང་ཟག་འདུས་པ་ལ་བརྗོད་ན་ཡང་རུང་སྟེ། གང་ཟག་དེས་ཐལ་མོ་སྦྱར་བ་ཉིད་དོ། །སྤོ་བའི་དུས་འདས་པ་བརྗོད་པ་ལ་སོགས་པ་ཉི་མ་བརྗོད་པ་ལ་གང་ཟག་དེས་ཐལ་མོ་སྦྱར་བ་ཉིད་དོ། ། ༈ སྔགས་བརྗོད་མཇུག་ཆོག་སྤྱིར་བསྟན་པ། དྲུག་པ་ནི། གལ་ཏེ་ཆོས་གོས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ལ་སོགས་པ་གང་ཟག་གིས་རང་གི་དོན་དུ་གང་ཟག་ལ་སྔགས་བརྗོད་ན། ཡུལ་གང་ལ་གསོལ་བ་བཏབ་པའི་གང་ཟག་དེས་མཇུག་ཏུ་ཐབས་ཡིན་ནོ་ཞེས་བརྗོད་དེ། ཁྱོད་ཀྱིས་དེ་ལྟར་བྱས་པ་ནི་དོན་དེ་བསྒྲུབ་པའི་ཐབས་ཡིན་ནོ་ཞེས་པའོ། །ཐབས་ཡིན་ནོ་ཞེས་བརྗོད་པ་དེའི་རྗེས་ལ་གཅིག་ཤོས་ཀྱིས་ལེགས་སོ། །ཞེས་སོ། ། ༈ ལས་ཆོག་ཐུན་མོང་ཆོས་སྤྱིར་བསྟན་པ། བདུན་པ་ལ། བསྐོ་ལས་སྔོན་འགྲོ་སྤྱིར་བསྟན་དང་། །ལས་བརྗོད་མཇུག་སྡུད་བརྗོད་པ་བསྟན། །མཚམས་གཉིས་ཇི་ལྟར་སྤྱོད་ཚུལ་བསྟན། །ལས་རྣམས་འདུ་རྗེས་བསྒྲུབ་པའོ། ། ༈ བསྐོ་ལས་སྔོན་འགྲོ་སྤྱིར་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། བསྐོ་བའི་ལས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཐུན་མོང་གི་ཆོས་དྲུག་སྟེ། འདུན་པ་སྟེ་ཆགས་པ་དང་། ཞེ་སྡང་དང་། གཏི་མུག་དང་། འཇིགས་པས་འགྲོ་བ་དང་བྲལ་བ་དོན་གང་གི་ཕྱིར་བསྐོ་བ་རང་རང་གི་སྐབས་ཀྱི་བྱ་བ་བྱེད་པ་དང་མ་བྱས་པ་དྲན་པར་ནུས་པ་ནི། དཔེར་ན་སྲ་བརྐྱང་བཏིང་བ་དང་མ་བཏིང་བ་དྲན་ནུས་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ཡང་སྤྲོ་བ་དྲིས་ 7-536a ནས་སྤྲོ་བར་བྱས་ཏེ་ལས་ཐམས་ཅད་བྱ་བ་ལ་བསྐོའོ། ། ༈ ལས་བརྗོད་མཇུག་སྡུད་བརྗོད་པ་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། གསོལ་གཉིས་དང་གསོལ་བཞིའི་ལས་བྱས་པ་ཉིད་ན་ལས་བྱས་པ་བརྟན་པར་གནས་པ་སྟེ་ལས་ཀྱི་མཇུག་སྡུད་བརྗོད་པར་བྱའོ། །གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པ་ལ་ནི་ཆོ་ག་འདི་མེད་དེ་གསོལ་བ་ནི་གོ་བར་བྱ་བ་ཙམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ མཚམས་གཉིས་ཇི་ལྟར་སྤྱོད་ཚུལ་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ནི། མཚམས་གཅོད་པ་རྩོམ་པར་བྱེད་པ་ཉིད་ནི་མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་ཟིན་པའི་ནང་དུ་དགེ་འདུན་མེད་ན་མཚམས་འཇིག་པ་དང་འདྲ་བ་ཉིད་དུ་ཤེས་པར་བྱའོ། །དཔེར་ན་མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་ཟིན་པ་འཇིག་པ་བསྲུང་བ་ལ་དགེ་སློང་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་ན་གནས་པས་བསྲུངས་པར་མི་འགྱུར་བ་དང་འདྲ་བར་མཚམས་བཅད་པར་བྱེད་པ་ན་ཡང་ཕྱོགས་བཞིའི་མཚན་མ་བརྟན་པོའི་ས་ཁོངས་ཀྱི་ཕྱིར་རོལ་ན་འདུག་ནས་བཅད་དུ་མི་རུང་སྟེ། ཕྱོགས་བཞིའི་མཚན་མ་བརྟན་པོའི་ས་ཁོངས་སུ་དགེ་སློང་རྣམས་འདུག་སྟེ་མཚམས་གཅོད་དགོས་སོ། །དེ་ནས་ཆོ་ག་གཅིག་གིས་མཚམས་པོ་ཆེ་དང་། དཀྱིལ་འཁོར་པ་གཉིས་ཀ་གཅོད་ན་མཚམས་པོ་ཆེར་འགྱུར་བའི་ས་གཞིའི་སྟེང་ན་འདུག་པའི་དགེ་འདུན་རྣམས་ཀྱིས་དཀྱིལ་འཁོར་བ་བཅད་
【現代漢語翻譯】 例如，請求具足戒（藏文：བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་གསོལ་བ་）等，如果為某人自己的利益而說，可以對僧團（藏文：དགེ་འདུན་）說，或者對聚集的人說也可以，那個人合掌即可。表達搬遷的過去時間等，表達日期時，那個人合掌即可。 第六，如果爲了加持法衣（藏文：ཆོས་གོས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་）等，某人為自己的利益而對某人說咒語，那麼向其祈請的那個人在最後說『是方便（藏文：ཐབས་ཡིན་ནོ་）』，意思是『你這樣做是成就那個目的的方法』。說了『是方便』之後，另一個人說『好（藏文：ལེགས་སོ།）』。 第七，包括：委任工作的前行儀軌總說；宣說工作、結尾總結的陳述；兩種結界的應用方式；以及工作完成後的總結。 第一，所有委任工作的共同特點有六個：意願，即遠離貪（藏文：ཆགས་པ་）、嗔（藏文：ཞེ་སྡང་）、癡（藏文：གཏི་མུག་）和恐懼；爲了什麼目的而委任，能夠憶念各自場合的事務是否完成，例如能夠憶念是否鋪設了硬物。詢問是否高興，使其高興，然後委任所有工作。 第二，在完成兩次祈請和四次祈請的工作后，爲了使工作穩固，需要宣說工作的結尾總結。只有祈請的情況下則沒有這個儀軌，因為祈請只是爲了讓人理解。 第三，開始進行結界時，如果大結界（藏文：མཚམས་པོ་ཆེ་）內沒有僧團，要知道這就像結界被破壞一樣。例如，就像爲了保護已經完成的大結界不被破壞，比丘（藏文：དགེ་སློང་）住在結界外無法起到保護作用一樣，在進行結界時，也不能住在四個方位的標誌穩固的區域之外進行結界，比丘們必須住在四個方位的標誌穩固的區域內才能進行結界。然後，如果用一個儀軌同時進行大結界和壇城（藏文：དཀྱིལ་འཁོར་）的結界，那麼住在將要變成大結界的地面上的僧團需要進行壇城的結界。
【English Translation】 For example, requesting full ordination (Tibetan: བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་གསོལ་བ་), etc., if it is said for someone's own benefit, it can be said to the Sangha (Tibetan: དགེ་འདུན་), or it can be said to the assembled people, and that person can simply fold their hands. Expressing the past time of moving, etc., when expressing the date, that person simply folds their hands. Sixth, if someone recites mantras for someone else for their own benefit, such as blessing robes (Tibetan: ཆོས་གོས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་), then the person to whom the request is made should say 'It is a means (Tibetan: ཐབས་ཡིན་ནོ་)' at the end, meaning 'Your doing so is a means to accomplish that purpose.' After saying 'It is a means,' the other person says 'Good (Tibetan: ལེགས་སོ།)' Seventh, it includes: a general explanation of the preliminary rituals for appointment; a statement of the work, the concluding summary; the application of the two boundaries; and the summary after the work is completed. First, all the common characteristics of appointment work are six: intention, that is, being free from attachment (Tibetan: ཆགས་པ་), hatred (Tibetan: ཞེ་སྡང་), delusion (Tibetan: གཏི་མུག་), and fear; for what purpose is the appointment made, being able to remember whether the tasks of each occasion have been completed or not, such as being able to remember whether the hard surface has been laid or not. Ask if they are happy, make them happy, and then appoint all the work. Second, after completing the work of two requests and four requests, in order to stabilize the work, it is necessary to declare the concluding summary of the work. This ritual is not present only in the case of a request, because the request is only for the purpose of being understood. Third, when starting to establish a boundary, if there is no Sangha within the established great boundary (Tibetan: མཚམས་པོ་ཆེ་), know that it is like the boundary being destroyed. For example, just as a Bhikshu (Tibetan: དགེ་སློང་) residing outside the boundary cannot protect the already established great boundary from being destroyed, when establishing a boundary, one cannot establish it while residing outside the stable area of the marks of the four directions; the Bhikshus must reside within the stable area of the marks of the four directions in order to establish the boundary. Then, if one ritual is used to establish both the great boundary and the Mandala (Tibetan: དཀྱིལ་འཁོར་), then the Sangha residing on the ground that will become the great boundary needs to establish the Mandala.
དུ་མི་རུང་ལ། དཀྱིལ་འཁོར་བར་འགྱུར་བའི་ས་གཞིའི་སྟེང་ན་འདུག་པའི་དགེ་འདུན་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་མཚམས་པོ་ཆེ་བཅད་དུ་མི་རུང་བས། མཚམས་དེ་གཉིས་སོ་སོ་རང་རང་གི་ཕྱོགས་བཞིའི་མཚན་མ་བརྟན་པོའི་ས་ཁོངས་སུ་དགེ་འདུན་སྡེ་ཚན་གཉིས་སོ་སོར་བཀོད་ནས་མཚམས་དེ་གཉིས་གཅོད་པ་སྟེ། ལུང་གཞི་ལས། མཚམས་གཉིས་ཀར་དགེ་འདུན་བཀོད་དེ། དགེ་སློང་ལས་བྱེད་པས་མཚམས་གཉིས་ཀར་ཤིང་ངམ། དབྱུག་པའམ། སེག་གམ། རེ་ལྡེས་མནན་ཏེ་གསོལ་བ་བྱས་ཏེ་ལས་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ཀར་ཤ་ལས་ཀྱང་ངོ་། །མཚམས་ 7-536b བཅད་ཟིན་པ་བསྲུང་བ་དང་འདྲ་བའི་དམིགས་བསལ་ནི་མཚམས་པོ་ཆེའི་ཁོངས་ན་ཡོད་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་པ་འཇིག་པ་བསྲུང་བ་ནི་དགེ་སློང་མཚམས་པོ་ཆེ་ན་གནས་པས་ཀྱང་འགྲུབ་མོད་ཀྱི། དཀྱིལ་འཁོར་པ་གཅོད་པ་ནི་དགེ་སློང་མཚམས་པོ་ཆེ་ན་གནས་པ་རྣམས་ཀྱིས་མི་འགྲུབ་སྟེ། དཀྱིལ་འཁོར་བ་ཉིད་དུ་བྱེད་པའི་ཕྱོགས་བཞིའི་མཚན་མ་བརྟན་པོའི་ས་ཁོངས་སུ་དགེ་སློང་རྣམས་འདུག་སྟེ། དཀྱིལ་འཁོར་པ་བཅད་པར་བྱའོ། ། ༈ ལས་རྣམས་འདུ་རྗེས་བསྒྲུབ་པ། བཞི་པ་ལ། འདུ་སྐབས་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་དངོས། །ཞར་ལས་དབྱུང་བ་བརྗོད་པའོ། ། ༈ འདུ་སྐབས་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་དངོས། དང་པོ་ནི། དགེ་འདུན་སྡུད་པར་བྱེད་པས་གཎྜི་བརྡུང་བ་དང་། ཅིའི་ཕྱིར་གཎྜི་བརྡུང་ཞེས་འདྲི་བ་ལ་གསོ་སྦྱོང་ལ་སོགས་པ་བརྗོད་པ་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་དག་གིས་བསྡུ་བར་བྱ་བ་ལ་གོ་བར་བྱའོ། །སྡུད་པར་བྱེད་པ་དེས་བསྡུ་བྱ་དགེ་སློང་དེ་དག་གི་དོན་དུ་སྟན་བཤམ་མོ། །ལག་གི་བླ་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བར་བསྐོས་པ་ལྟ་བུ་བསྐོས་པའི་བྱ་བ་དེའི་དོན་ཉིད་ལ་སྟན་བཤམ་པ་སོགས་དགེ་འདུན་བསྡུ་བའི་བྱ་བ་བསྒྲུབ་པ་ནི་གང་ཟག་ལག་གི་བླ་ལྟ་བུ་བསྐོས་པ་དེ་ཉིད་ཀྱི་ལས་ཡིན་ནོ། ། ༈ ཞར་ལས་དབྱུང་བ་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ནི། ཤིང་དྲུང་ལ་སོགས་འདུག་པའི་གནས་ཐམས་ཅད་ལ་རྒན་རིམ་དུ་བསྐོ་བར་བྱའོ། །གནས་མལ་ལ་སོགས་པ་བླང་བར་བྱ་བ་ལ་ནི་ལེན་པོས་གང་འདོད་པ་དེ་མཆོག་ཉིད་དུ་བཞག་གི། དངོས་པོ་ལས་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །འདུ་བ་དང་ཕྱག་བྱ་བ་དང་མདུན་དུ་འགྲོ་བ་ལ་ནི་རྒན་རིམ་ཁོ་ནས་བཞག་གི། འདོད་པས་ནི་མི་བཞག་གོ།ལས་སྤྱིར་བསྟན་པའོ། ། ༈ ལས་གཞི་སོ་སོར་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ལ། ལས་མྱོང་མི་བྱ་དམིགས་བསལ་བཅས། །མཚམས་ཐ་དད་བརྟེན་བསླབ་བྱ་བསྟན། །དཀོན་མཆོག་ཆོ་གའི་ཁྱད་པར་བརྗོད། །ལས་ཉིད་འཆགས་དུས་ཞར་བྱུང་བསྟན། །ལས་བྱེད་དོགས་གཅོད་དོན་གཞན་བརྗོད། །འདུས་ 7-537a པས་ལས་མྱོང་དགོས་ཚད་བཟུང་། །ཆོ་གའི་དམིགས་བསལ་དོགས་གཅོད་བརྗོད། ། ༈ ལས་མྱོང་མི་བྱ་དམིགས་བསལ་བཅས། དང་པོ་ནི། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་པའི་ལྷག་མ་ལ་སོགས་པ་བསྒོ་བ་ལས་བྱུང་བའི་ལྟུང་བ་དེ་བཤགས་པ་དང་།
【現代漢語翻譯】 不得分割，同樣，位於曼荼羅（dkyil 'khor，maṇḍala，maṇḍala，壇城）範圍內的僧團也不得分割大界。因此，將這兩個界限各自安置在各自方向的穩固標誌區域內，將兩個僧團分開，從而分割這兩個界限。根據根本律：『在兩個界限內安置僧團，由羯磨阿阇黎（dge slong las byed pa）在兩個界限內用木頭、棍子、磚塊或籬笆壓住，然後祈請並進行羯磨。』噶夏（kar sha）中也是如此。分割界限后，類似於守護界限的特殊情況是，守護位於大界範圍內的曼荼羅（dkyil 'khor，maṇḍala，maṇḍala，壇城）不被摧毀，即使比丘（dge slong）住在大界內也能做到；但分割曼荼羅（dkyil 'khor，maṇḍala，maṇḍala，壇城），住在比丘（dge slong）大界內的人卻做不到。因此，比丘（dge slong）們應位於作為曼荼羅（dkyil 'khor，maṇḍala，maṇḍala，壇城）本身的四個方向的穩固標誌區域內，從而分割曼荼羅（dkyil 'khor，maṇḍala，maṇḍala，壇城）。 第四部分：羯磨完成後的後續事宜。 分為：實際的集會後續事宜；以及附帶提及的取消羯磨。 實際的集會後續事宜： 首先，召集僧眾的人敲擊犍稚（gaṇḍi），當被問及為何敲擊犍稚（gaṇḍi）時，應說明誦戒等後續事宜，以便召集僧眾。召集者應為被召集的比丘（dge slong）們鋪設坐墊。如同委派了負責鋪設座位的執事，爲了委派之事，鋪設坐墊等召集僧眾的事宜，是如同被委派的執事之職責。 附帶提及的取消羯磨： 其次，在樹下等所有聚集場所，應按僧臘長幼依次安排座位。在需要取得座位等物品時，應由取得者自行決定，而非由物品本身決定。在集會、禮拜和前進時，應僅按僧臘長幼安排，而非由意願決定。以上是羯磨的總體說明。 羯磨事項的分別說明： 分為：不得經歷羯磨及特殊情況；不同界限所依據的學處；三寶儀軌的差別；羯磨本身的形成時間及附帶情況；羯磨阿阇黎（las byed）的疑問解答及其他意義；集會需要經歷羯磨的程度；儀軌特殊情況的疑問解答。 不得經歷羯磨及特殊情況： 首先，對於破壞僧團的和合僧等，因違犯戒律而產生的罪過，應懺悔。
【English Translation】 It is not permissible to divide it. Similarly, the Sangha within the mandala (dkyil 'khor, maṇḍala, maṇḍala, circle) should not divide the great boundary. Therefore, these two boundaries should be established separately in the stable areas marked by their respective four directions, and the two Sanghas should be separated to divide these two boundaries. According to the Root Text: 'In both boundaries, the Sangha should be established, and the Karma Acarya (dge slong las byed pa) should press down on both boundaries with wood, a stick, a brick, or a fence, and then make a request and perform the Karma.' It is also the same in Karsha. A special case similar to protecting the divided boundary is that protecting the mandala (dkyil 'khor, maṇḍala, maṇḍala, circle) within the great boundary from being destroyed can be accomplished even if a bhikshu (dge slong) resides within the great boundary; however, dividing the mandala (dkyil 'khor, maṇḍala, maṇḍala, circle) cannot be accomplished by those residing within the great boundary of the bhikshus (dge slong). Therefore, the bhikshus (dge slong) should reside in the stable areas marked by the four directions that constitute the mandala (dkyil 'khor, maṇḍala, maṇḍala, circle) itself, in order to divide the mandala (dkyil 'khor, maṇḍala, maṇḍala, circle). Section Four: Subsequent Actions After Completing the Karma. Divided into: Actual subsequent actions of the assembly; and incidental statements on canceling the Karma. Actual Subsequent Actions of the Assembly: First, the one who gathers the Sangha strikes the gandi (gaṇḍi), and when asked why the gandi (gaṇḍi) is struck, the recitation of the Pratimoksha and other subsequent actions should be stated to gather the Sangha. The one who gathers should spread out seats for the sake of those bhikshus (dge slong) being gathered. Just as a seat-arranger is appointed, spreading out seats for the sake of that appointed task, and accomplishing the task of gathering the Sangha, is the duty of the one appointed as the seat-arranger. Incidental Statements on Canceling the Karma: Second, in all places of assembly, such as under trees, seats should be arranged according to seniority. When taking seats and other items, the taker should decide what they want, not the item itself. For assembly, prostration, and going forward, arrangement should be made only according to seniority, not by desire. The above is a general explanation of Karma. Separate Explanation of Karma Matters: Divided into: Not experiencing Karma and special cases; the Vinaya based on different boundaries; differences in the Three Jewels rituals; the time of formation of the Karma itself and incidental circumstances; answering questions of the Karma Acarya (las byed) and other meanings; the extent to which the assembly needs to experience Karma; and answering questions about special cases of rituals. Not Experiencing Karma and Special Cases: First, for those who cause division in the Sangha, and for transgressions arising from instructing those with remaining offenses, confession should be made.
བྱིན་གྱིས་བརླབ་པས་ཕྱིར་མ་བཅོས་པས་གསོལ་བ་དང་། བརྗོད་པའི་ལས་དགེ་འདུན་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་ཉམས་སུ་མྱོང་བར་མི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་མྱོང་བར་བྱེད་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །དགེ་འདུན་དེ་དག་ལ་ཡང་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །ཐམས་ཅད་དུའམ་ཞེ་ན། གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་དག་ནི་མ་གཏོགས་སོ་ཞེས་སོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། ཁ་ཅིག་ན་རེ། གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་དག་ནི་མྱོང་བར་བྱ་རུང་ངོ་ཞེས་ཟེར་བ་དེ་ཡང་མི་རིགས་ཏེ། མི་མཐུན་པ་ཡིན་ན་ཚུལ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དུ་འདྲ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་ཀྱང་། དེའི་རྗེས་སུ་མི་འབྲང་སྟེ་མདོ་རྩ་བའི་རྗེས་སུ་འབྲང་ངོ་། ། ༈ མཚམས་ཐ་དད་བརྟེན་བསླབ་བྱ་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་འདུན་ནམ་གང་ཟག་མཚམས་གཞན་ན་གནས་པ་ནི་ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་ལ་སོགས་པའི་ཆོ་གའི་རྣམ་བཞག་གང་གི་ཡན་ལག་ཉིད་ཀྱང་མ་ཡིན་ཏེ། བྱིན་ལེན་ལ་སོགས་པ་བྱས་ཀྱང་མ་བྱས་པ་ཉིད་དུ་ཤེས་པར་བྱའོ། །མཚམས་གཞན་ན་གནས་པ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་པ་ནི་འདིའི་དམིགས་བསལ་ཡིན་ནོ། །མཚམས་གཞན་དེར་འདུན་པ་དང་། ཡོངས་དག་ལེན་པ་པོ་དེ་སོང་ན་ཚོགས་པ་གཅིག་པའི་ཡན་ལག་འདུན་པ་དང་། ཡོངས་དག་བླངས་པ་དེ་ཉམས་སོ་སྟེ་ཞིག་པའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་དག་བླངས་ནས་དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུ་མ་བརྗོད་པར་མཚམས་གཞན་དུ་སོང་ན་དེ་དག་ཉམས་སོ། །ཞེས་སོ། །དེས་འཇིགས་པས་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་ནས་ཁྱེར་ཏེ་འོངས་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་སྔར་སྨོས་པའི་དམིགས་བསལ་ཡིན་ནོ། ། 7-537b དགེ་འདུན་གྱི་གྲངས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བྱེད་པ་དང་། དབྱར་གནས་པར་ཁས་ལེན་པ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། མཚམས་གཅིག་ཏུ་རྐང་པ་ཡ་གཅིག་བཞག་ལ། མཚམས་གཅིག་ཏུ་ཡ་གཅིག་བཞག་ན་མཚམས་གཉིས་ཀར་གནས་པ་ཉིད་དོ། །ཡུར་བ་གཅིག་གི་ཕ་རོལ་ཚུ་རོལ་ན་དགེ་འདུན་སྡེ་གཉིས་ལས་བྱེད་དེ། དགེ་སློང་གྲངས་སུ་གཅིག་གིས་མ་ཚང་ན་དགེ་སློང་གཅིག་གི་ཡུར་བའི་ཕ་རོལ་ཚུ་རོལ་དུ་རྐང་པ་ཡ་རེ་བཞག་ན་གཉིས་ཀའི་དགེ་འདུན་གྱི་གྲངས་སུ་ཆུད་ཅེས་འགྲེལ་ཆུང་ལས་སོ། །གཙུག་ལག་ཁང་དུ་མའི་མཚམས་ཐམས་ཅད་ནོན་པའི་ཤིང་ངམ། རེ་ལྡེ་ལ་སོགས་པའི་རྗེས་ལ་དགེ་སློང་གནས་ན་མཚམས་ཇི་ཙམ་ནོན་པ་དེ་དག་ཏུ་གནས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ། མཚམས་ཇི་སྙེད་ནོན་པ་དེ་དག་གིས་དགེ་འདུན་གྱི་གྲངས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་དུ་རུང་ཞིང་། མཚམས་ཇི་སྙེད་ནོན་པ་དེ་དག་ཏུ་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླང་དུ་རུང་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །འདི་ནི་ལུང་གླེང་གཞི་ལས། བཙུན་པ་ལས་བགྱིད་པ་གཅིག་གིས་ལས་ཀྱི་ཚིག་གཅིག་གིས་གནས་གཞིར་སྡེ་བཞི་ལ་ལས་བགྱིར་རུང་ངམ། ཨུ་པ་ལི་རུང་སྟེ། གནས་གཞིར་དགེ་སློང་གསུམ་གསུམ་གནས་ལ། དེར་གསོལ་བ་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་གིས་གནས་གཞིའི་མཚམས་སུ་སབ་མོའམ། རེ་ལྡེའམ། ཁྲིའམ། གཞན་གང་ཡང་རུང་བ་དེ
【現代漢語翻譯】 通過加持，未經糾正的祈請和陳述之業，不應與僧團一同體驗。論疏中說：『若體驗之，則成惡作。』對那些僧團也會構成惡作。是否一切時處皆如此呢？答：除了布薩和解制之外。』律分別論疏中說：『有些人說，布薩和解制是可以體驗的。』這種說法是不合理的，因為如果不同意，就如同不如法一樣。』雖然如此說，但不應追隨它，而應追隨根本律。 第二，宣說依于不同界限的學處： 僧團或個人安住于其他界限，並非羯磨圓滿等儀軌的任何支分。即使做了授受等，也應知如同未做。『對於安住于其他界限者也是如此』，這是此處的特例。如果安住于其他界限者前往，或者清凈的受戒者前往，那麼同一僧團的支分，即意樂和清凈的受戒就會喪失，即毀壞。論疏中說：『如果他們受戒后，未在僧團中陳述就前往其他界限，那麼他們就會喪失。』這是先前所說的特例，即因恐懼而從界限之外帶來者，沒有罪過。 在圓滿僧眾數量和承諾安居時，論疏中說：『一隻腳放在一個界限內，另一隻腳放在另一個界限內，就等於安住在兩個界限內。』如果一條水溝的兩邊有兩個僧團在進行羯磨，如果比丘的數量差一位，那麼一位比丘將一隻腳放在水溝的一邊，另一隻腳放在另一邊，這樣就算入了兩個僧團的數量中，這是小疏中的說法。如果僧房中，柱子或欄桿等壓蓋了所有的界限，比丘安住于其上，那麼就等於安住在壓蓋的那些界限中，這與前面所說相連。顯示了安住于壓蓋的界限中，就可以圓滿僧眾的數量，也可以承諾在壓蓋的界限中安居。』這是律本事中說的：『尊者，通過一項羯磨的詞句，一個羯磨，是否可以對四個住處進行羯磨？』鄔波離回答說：『可以，如果三個比丘安住在每個住處，在那裡祈請的比丘，在住處的界限上，放置門檻、欄桿、床或其他任何東西……』
【English Translation】 Through blessings, uncorrected supplications and statements of actions should not be experienced together with the Sangha. The commentary states: 'If one experiences it, it becomes a misdeed.' It also constitutes a misdeed for those Sanghas. Is this the case at all times and places? The answer is: 'Except for the Sojong (布薩) and Gagye (解制).' The commentary on the Vinaya-vibhaṅga states: 'Some say that Sojong and Gagye can be experienced.' This statement is unreasonable because if there is disagreement, it is like being improper.' Although it is said so, one should not follow it, but should follow the root Vinaya. Second, explaining the precepts based on different boundaries: A Sangha or individual residing in another boundary is not even a part of the completion of Karma (羯磨) and other rituals. Even if giving and receiving, etc., are done, it should be understood as if they were not done. 'It is also the same for those residing in other boundaries,' this is a special case here. If someone residing in another boundary goes, or a pure ordinand goes, then the part of the same Sangha, that is, the intention and the pure ordination, will be lost, that is, destroyed. The commentary states: 'If they, after taking ordination, go to another boundary without stating it in the Sangha, then they will lose it.' This is the special case mentioned earlier, that is, there is no fault for those who bring it from outside the boundary out of fear. When completing the number of the Sangha and promising to observe the summer retreat, the commentary states: 'If one foot is placed within one boundary and the other foot is placed within another boundary, it is equivalent to residing within both boundaries.' If there are two Sanghas performing Karma on either side of a ditch, and if the number of monks is short by one, then one monk placing one foot on one side of the ditch and the other foot on the other side will be counted in the number of both Sanghas, according to the minor commentary. If in a monastery, pillars or railings, etc., cover all the boundaries, and a monk resides on them, then it is equivalent to residing in those boundaries that are covered, which is connected to what was said earlier. It shows that residing in the covered boundaries can complete the number of the Sangha, and one can also promise to observe the summer retreat in the covered boundaries.' This is stated in the Vinaya-vastu: 'Venerable, through one statement of Karma, one Karma, can Karma be performed for four residences?' Upali replied: 'Yes, if three monks reside in each residence, and the monk who is requesting there places a threshold, railing, bed, or anything else on the boundary of the residence...'
ས་མནན་ཏེ། དེའི་སྟེང་དུ་འདུག་ནས་ལས་བྱའོ། །ལས་བྱེད་པ་དེ་ཉིད་དེ་དག་གི་གྲངས་སུ་བསྐོང་བའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། །ལུང་ཞུ་བ་ལས། དགེ་སློང་གིས་གནས་གཞིར་དབྱར་ཚུལ་དུ་ཞུགས་པར་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཡོད་དེ། འདི་ལྟར་དགེ་སློང་དེས་གནས་གཞིའི་མཚམས་སུ་ཤིང་ངམ། རེ་ལྡེས་མནན་ཏེ་དབྱར་ཚུལ་དུ་ཞུགས་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཅིག་ཏུ་རྐང་པ་ཡ་ 7-538a གཅིག་གམ། ཐམས་ཅད་ནོན་པ་ལ་གནས་ན་དེས་གནས་དུ་མར་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་ལ་ནི་གནས་དུ་མར་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་པ་འཆགས་པ་ཁོ་ནའོ། །དེ་ལྟར་དགེ་སློང་གཅིག་གིས་གནས་དུ་མར་དབྱར་ཁས་བླངས་ན་གནས་མལ་གྱི་སྐལ་བ་ནི། གཙུག་ལག་ཁང་རེ་རེ་ནས་རེ་རེ་བླངས་ཏེ་དུ་མ་ནོད་པར་རིགས་པ་ཉིད་དོ། །གནས་དུ་མར་དབྱར་གནས་པར་ཁས་བླངས་བ་དེས་ཅི་དགར་གནས་པར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། ། ༈ དཀོན་མཆོག་ཆོ་གའི་ཁྱད་པར་བརྗོད་པ། གསུམ་པ་ནི། རྒྱལ་བ་ནི་མི་མཐུན་པ་བྱེད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས།མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པ་བྱེད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་མཐུན་པར། ལུང་གླེང་གཞི་ལས། མཚམས་ཀྱི་ནང་ན་རྒྱལ་བ་བཞུགས་བཞིན་དུ་དེ་མ་འདུས་པར་ལས་བགྱིར་རུང་ངམ། ཨུ་པ་ལི་རུང་ངོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཕྱིར་བཟློག་ལ་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་ཕྱིར་བཟློག་འཆགས་པའི་ལུང་གཏན་ནས་མི་སྣང་ངོ་། །རྒྱལ་བ་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་གྲངས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བར་བྱེད་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ་དཀོན་མཆོག་གཞན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལས་དེ་བྱ་བ་སྟེ་ད་ལྟར་གྱི་ཆོ་གས་བསྙེན་རྫོགས་བྱས་པ་ལྟ་བུ་ནི་ཆོ་ག་ལས་མ་ཡིན་པས་བྱས་ན་མི་འཆགས་སོ་ཞེས་པ་འདི་ནི། ལུང་ཞུ་བ་ལས། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བགྱི་བ་ལ་གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་མི་བགྱིད་ན་བསྙེན་པར་རྫོགས་ཞེས་བགྱིའམ། མ་རྫོགས་པ་ཞེས་བགྱི། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་བསྙེན་རྫོགས་བྱ་བ་ལ་གསུངས་ཀྱང་དེ་དང་མཚུངས་པ་ཐམས་ཅད་ལ་སྦྱར་ཏེ་སྤྱིར་མདོ་འདི་བྱས་སོ། །བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བ་ནི་སྤྱིར་བཏང་ལ་ལས་དེས་བྱས་པ་ཡང་ཡིན་ལ། ལས་མ་ཡིན་པས་ཀྱང་ཆགས་ཏེ་ཚུར་ཤོག་དང་། སྐྱབས་འགྲོ་ཁས་བླངས་ཀྱི་བསྙེན་རྫོགས་ལྟ་བུའོ། །སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་ 7-538b བ་དང་རུང་ཁང་བཅད་པ་ནི་ལས་དེས་བྱ་བ་ཡང་ཡིན་ལ། ལས་མ་ཡིན་པས་ཀྱང་འགྲུབ་བོ། །མཚམས་དགྲོལ་བ་དང་ཤི་བའི་ཡོ་བྱད་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། ། ༈ ལས་ཉིད་འཆགས་དུས་ཞར་བྱུང་བསྟན་པ། བཞི་པ་ནི། གསོལ་བའམ་བརྗོད་པའི་ཚིག་ཕལ་ཆེར་བྱས་པ་སྟེ་སུམ་གཉིས་བྱས་པ་ཉིད་ན་ལས་བྱས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་འདི་ནི་ལུང་ལས་མཚམས་གཅོད་པ་ལ་གསུངས་ཀྱང་ལས་ཐམས་ཅད་ལ་མཚུངས་པས་སྤྱིར་མདོ་འདི་བྱས་སོ། །དེ་ཡང་ལུང་གླེང་གཞི་ལས། བཙུན་པ་དགེ་སློང་གིས་མཚམས་བཅད་བཞིན་པའི་ཚེ་ན་ལས་བྱས་པའི་དགེ་སློང་ག
【現代漢語翻譯】 壓住地面，坐在上面進行事務。經中說，進行事務者應被算作僧眾之列。律藏中問道：『比丘以何種方式進入安居？』回答說：『如此，比丘在住處邊界以木頭或泥土壓住地面，即進入安居。』如果一隻腳或全部壓在地面上，則他承諾在多個地方安居，那麼他承諾在多個地方安居的行為才算成立。因此，如果一個比丘承諾在多個地方安居，那麼他獲得住所的份額，理應從每個寺廟各取一份，而不是多取。承諾在多個地方安居者，可以隨意居住。 第三，佛陀不是製造不和諧者。如 टीका (梵文，天城體，ṭīkā，註釋)中所說，與『不和合者』相符。律藏的根本中說：『佛陀住在結界內，未經僧眾同意可以進行羯磨嗎？』優波離（Upali，人名，持律第一）說：『可以。』對於遣責，佛陀從未說過遣責成立的律文。佛陀不是用來湊僧眾人數的，因為他是殊勝的聖者。所作之事，如現在通過儀軌受近圓戒，如果不是儀軌所為，則不成立。律藏中問道：『在授予近圓戒時，如果不進行祈請和四羯磨，是否稱為受近圓戒？』回答說：『不稱為受近圓戒。』雖然這是關於授予近圓戒的說法，但應將其應用於所有類似情況，並普遍遵循此原則。授予近圓戒，一般來說，通過羯磨可以，不通過羯磨也可以，如『過來』和『承諾皈依』的近圓戒。驅逐，解除僧團事務，切割畜生皮等，可以通過羯磨進行，也可以不通過羯磨完成。解除結界和加持亡者遺物也是如此。 第四，如果祈請或陳述的詞語大部分已完成，即完成了三分之二，那麼羯磨就算完成了。律藏中關於解除結界的說法，同樣適用於所有羯磨，因此普遍遵循此原則。律藏的根本中說：『當比丘正在解除結界時，進行羯磨的比丘……』
【English Translation】 Pressing the ground and sitting on it to perform actions. It is said that the one performing the action should be counted among them. From the Vinaya, it is asked: 'Does a bhikṣu (比丘，monk) enter the summer retreat by residing in a dwelling?' It is answered: 'Yes, like this, that bhikṣu presses the boundary of the dwelling with wood or earth and enters the summer retreat.' If one foot or all are pressing down, then he has vowed to reside in multiple places for the summer retreat, and only then is the vow to reside in multiple places for the summer retreat established. Thus, if one bhikṣu vows to reside in multiple places for the summer retreat, then the share of the dwelling should be taken one from each monastery, and it is reasonable not to take many. One who has vowed to reside in multiple places for the summer retreat should reside as he pleases. Third, the Victorious One (རྒྱལ་བ་，佛陀) is not one who creates discord. As stated in the ṭīkā (梵文，天城體，ṭīkā，commentary), in accordance with 'not being one who creates non-harmony.' In the Vinaya-vastu, it is said: 'While the Victorious One is residing within the boundary, is it permissible to perform actions without the assembly?' Upāli (烏波離，name of a disciple known for his expertise in Vinaya) said: 'It is permissible.' As for expulsion, there is no Vinaya text that establishes the expulsion by the Buddha. The Victorious One is not one who completes the number of the Saṅgha (僧伽，community), because he is a different jewel. That action should be done, such as the present ordination ceremony, if it is done not by the ceremony, it is not established. This is from the Vinaya: 'When one is to be fully ordained, if one does not perform the request and the four karmas (羯磨，actions), is it called fully ordained or not fully ordained?' It is said: 'It is called not fully ordained.' Although this is said about the act of full ordination, it should be applied to all similar cases, and this principle is generally followed. To be fully ordained, generally, it can be done by karma, and it can also be established without karma, such as the ordination of 'come here' and 'taking refuge.' Expulsion, removing the boundary, and cutting animal skin can be done by karma, and they can also be accomplished without karma. Dissolving the boundary and blessing the belongings of the deceased are also the same. Fourth, if most of the request or statement has been done, that is, two-thirds have been done, then the action has been done. This is said in the Vinaya about dissolving the boundary, but it is the same for all actions, so this principle is generally followed. In the Vinaya-vastu, it is said: 'When a monk is dissolving the boundary, the monk performing the action...'
ུམ་སྟེ་ཚེའི་དུས་བགྱིས་ན་མཚམས་བཀུམ་པ་ཞེས་བགྱིའམ། མ་བཀུམ་པ་ཞེས་བགྱི། མཚན་མ་རྣམས་བརྗོད་ལ་ལས་ཀྱང་མང་དུ་བྱས་ན་མཚམས་བཅད་པ་ཞེས་བྱའོ། །བཟློག་པ་ནི་མ་བཅད་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གསོལ་བཞིའི་ལས་ལ་ཆོ་ག་ཚིག་བཞི་ཡོད་དེ། ཚིག་འོག་མ་མེད་པ་ནི་བརྗོད་པ་གསུམ་པ་སྟེ། བརྗོད་པ་གསུམ་པ་དེ་ཕལ་ཆེར་བྱས་པ་ལ་ལས་འཆགས་པའོ། །མཚམས་གཅོད་པའི་སྐབས་སུ་ནི་ཕྱོགས་བཞིའི་མཚན་མ་དག་མ་བརྗོད་པ་ཉིད་ན་ཚིག་ཕལ་ཆེར་བྱས་ཀྱང་མ་བཅད་པ་ཡིན་ནོ། ། ༈ ལས་བྱེད་དོགས་གཅོད་དོན་གཞན་བརྗོད་པ། ལྔ་པ་ནི། དེ་དག་ནི་བྱེད་པ་པོ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྔར་བསྟན་ན། དེའི་དམིགས་བསལ་ནི། སྤོ་བར་བྱེད་པས་ནི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ལ་ཉེ་བར་གནས་པའི་སྡོམ་པ་ལས་གཞན་པའི་ལས་བྱས་པ་ཉིད་ན་བྱས་པ་ཉིད་དོ། །དགེ་སློང་བྲམ་ཟེའི་བུ་མོ་ལྟ་བུས་ཞུས་པ་ལས། སྤོ་བ་སྦྱིན་པས་དགེ་སློང་གནས་ནས་འབྱིན་པར་བགྱིད་ན། གནས་ནས་ཕྱུང་བར་བརྗོད་པར་བགྱིའམ། ཉེ་བར་གནས་པའི་སྡོམ་པ་མ་གཏོགས་པར་ལས་ཐམས་ཅད་བྱས་པར་བརྗོད་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་ནི་དཔེ་ཙམ་དུ་ཟད་དེ། དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ཕྱིར་འཆོས་པའི་སྤྱོད་པ་ལ་གནས་ 7-539a པ་གཞན་དག་ལ་ཡང་ཆོ་ག་འདི་རིག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །དེ་ཡང་དགེ་འདུན་གྱི་གྲངས་ནི་གཞན་གྱིས་ཚང་ལ། ལས་བྱེད་པ་པོས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་མེད་ན་སྤོ་བ་བྱེད་པས་ལས་མཁན་བྱས་ན་ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་མ་གཏོགས་པའི་ལས་ནི་ཉེས་མེད་འཆགས་ལ། ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་སྦྱིན་པའི་ལས་ནི་ཉེས་བཅས་འཆགས་ཀྱི། ཉེས་མེད་མི་འཆགས་པར་བཅས་པའོ། །དེ་ཡང་ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་ནི་རྒྱུད་སྣོད་དུ་རུང་བའི་སྒོ་ནས་རྒྱུད་དག་པར་བྱེད་པ་ཡིན་ལ། ལས་བྱེད་པ་རྒྱུད་མ་དག་ན་རྒྱུ་འབྲས་རྗེས་སུ་མི་མཐུན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་སློང་སྨྱོན་པས་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་བཏོན་པ་ཡང་བྱས་པ་ཉིད་དོ། །དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་ནི། ཡུལ་དང་རྟེན་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བར་མི་འོས་ན་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་མི་འཆགས་ཏེ། དཔེར་ན་དེ་དག་གིས་གསོལ་བའི་ལས་མི་འཆགས་པ་དང་འདྲའོ། །དབྱེན་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་འདི་ལ་ཡུལ་རྟེན་མཚན་མི་མཐུན་པ་ཉིད་ནི་དབྱེན་འཆགས་པའི་ཡན་ལག་མ་ཡིན་ནོ། །གཏམ་གྱི་གཞི་ལས། དགེ་སློང་ཁོ་ནས་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་འབྱེད་པར་འགྱུར་གྱི། དགེ་སློང་མས་ཀྱང་མི་འགྱུར། དགེ་སློང་མ་ཁོ་ནས་དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་འབྱེད་པར་འགྱུར་གྱི། དགེ་སློང་གིས་ཀྱང་མི་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་སོ། །བཞད་གད་ཀྱི་དངོས་པོ་སྟེ་ཀུ་རེ་བྱ་བའི་བསམ་པས་བྱས་པ་ཐམས་ཅད་ནི་དགེ་སློང་བྲམ་ཟེའི་བུ་མོ་ལྟ་བུས་ཞུས་པ་ལས། དགེ་འདུན་དབྱེན་གྱི་སྐབས་སུ་གསུངས་པར་མ་ཟད་ཀྱི། སྔགས་རྣམ་པར་བཞག་པ་ལ་ས
【現代漢語翻譯】 如果停止壽命的時間，這算是中斷結界嗎？或者不算中斷？如果唸誦儀軌，並且做了很多事情，這算是結界完成。反之，則是不算完成，佛是這麼說的。在四羯磨中，有四句儀軌文。缺少最後一句，算是念誦了三句。唸誦三句，通常可以完成羯磨。在結界的時候，如果沒有唸誦四方的標誌，即使唸誦了很多句，也不算完成結界。 第五，關於羯磨的疑慮，以及其他意義的闡述：之前已經說明，那些並非羯磨的執行者。對此的特例是：通過遷單的行為，如果做了除了近住戒之外的羯磨，那麼就算完成了羯磨。比如，一位比丘問一位婆羅門女子：如果通過遷單佈施，使比丘離開住所，這算是驅逐出住所嗎？佛說：除了近住戒之外，做任何羯磨都算完成了羯磨。在論疏中說：這只是一個例子，對於其他處於僧殘懺悔位的僧眾，也應該瞭解這個儀軌。也就是說，如果僧眾的人數已經足夠，但羯磨的執行者本身沒有資格，那麼通過遷單執行羯磨，除了近住戒之外的羯磨，就沒有罪過；而執行近住戒的遷單羯磨，則是有罪過的，因為沒有罪過是不允許的。這是因為近住戒是通過使相續成為法器的方式來凈化相續的，如果羯磨的執行者相續不清凈，那麼因果就不會一致。如果一位瘋癲的比丘背誦了別解脫經，也算是完成了背誦。如果隨順僧團的分裂：如果場所和所依不適合受近圓戒，那麼就不適合補充羯磨，因此僧團不會分裂。比如，那些羯磨無法完成一樣。隨順分裂的僧團，場所、所依和標誌不一致，並不是導致分裂的因素。《根本說一切有部毗奈耶》中說：只有比丘才能分裂比丘的僧團，比丘尼不能。只有比丘尼才能分裂比丘尼的僧團，比丘不能。所有帶著玩笑心態所做的事情，比如比丘問婆羅門女子，不僅在僧團分裂的時候說過，而且在咒語的安置上也是如此。
【English Translation】 If one stops the time of life, is it considered an interrupted boundary? Or not interrupted? If one recites the signs and does much work, it is called a completed boundary. The opposite is called not completed, so it is said. In the four karmas, there are four sentences of ritual words. The absence of the last sentence is the third recitation. The third recitation is mostly done to complete the karma. During the boundary cutting, if the signs of the four directions are not recited, even if most of the words are recited, the boundary is not cut. Fifth, regarding doubts about karma and the explanation of other meanings: It has been previously stated that those are not the performers themselves. The exception to this is: if one performs karma other than the vows of abiding near celibacy through the act of moving, then it is considered done. For example, a bhikshu asked a Brahmin woman: If by giving a moving offering, a bhikshu is made to leave the dwelling, is it said to be expelled from the dwelling? The Buddha said: 'Apart from the vows of abiding near, all karmas are said to be done.' In the commentary, it says: 'This is just an example; this ritual should also be understood for others who are in the practice of expelling the remaining sangha.' That is, if the number of the sangha is complete by others, and the performer of the karma does not naturally abide, then if the mover performs the karma, there is no fault in the karma other than abiding near celibacy; but the karma of giving the abiding near celibacy is with fault, because it is not allowed to be without fault. This is because abiding near celibacy purifies the continuum through the means of making the continuum a vessel, and if the performer of the karma does not purify the continuum, then the cause and effect will not be consistent. If a mad bhikshu recites the Pratimoksha Sutra, it is also considered done. Following the division of the sangha: if the place and basis are not suitable for full ordination, then it is not appropriate to supplement the karma, so the sangha will not be divided. For example, those karmas cannot be completed. In following the divided sangha, the inconsistency of place, basis, and signs is not a factor in causing division. In the Vinaya-vastu, it is said: 'Only a bhikshu can divide the sangha of bhikshus, not a bhikshuni. Only a bhikshuni can divide the sangha of bhikshunis, not a bhikshu.' All things done with a joking intention, such as a bhikshu asking a Brahmin woman, are not only said in the context of the division of the sangha, but also in the arrangement of mantras.
ོགས་པ་འདུལ་བའི་ཆོ་ག་གང་གིར་ཡང་ཡན་ལག་ཏུ་མི་འགྱུར་རོ། །དབྱེན་གྱི་ལས་དང་གནས་ནས་དབྱུང་བའི་ལས་མི་འཆགས་པར་ཤེས་བཞིན་དུ་མི་འཆགས་པའི་བློས་དབྱེན་དང་ 7-539b གནས་ནས་འབྱིན་པ་དག་ནི་དབྱེན་གྱི་ཕྱོགས་ཀྱི་སྦོམ་པོའོ། །དབྱེན་བྱས་པའི་ཡུལ་དགེ་འདུན་དུ་མ་གྱུར་ཏམ། གནས་ནས་འབྱིན་པ་པོ་དགེ་འདུན་དུ་མ་གྱུར་པ་ཉིད་ཀྱིས་དབྱེན་བྱེད་དམ། གནས་ནས་འབྱིན་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །འདི་ནི་རྩེད་མོའི་རྣམ་པ་ཡིན་གྱི། རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པའི་རྣམ་པས་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ལྟ་བ་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་སུ་ཁས་བླངས་པ་ཐ་དད་པར་གནས་པ་དག་གིས་ནི་སོ་སོ་རང་རང་གི་ལས་ནི་འཆགས་སོ་ཞེས་འོག་ནས་སྟོན་ཏོ། །དེ་ལས་གཞན་པ་ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་མ་ཡིན་པ་མཚམས་མེད་བྱས་པ་ལ་སོགས་པ་དག་གི་བཞི་ཡན་ཆད་ཀྱི་ཚོགས་ཀྱིས་གསོལ་བ་དང་བརྗོད་པ་དག་ནི་ལས་བྱས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། ། ༈ འདུས་པས་ལས་མྱོང་དགོས་ཚད་བཟུང་བ། དྲུག་པ་ནི། ལྷག་མའི་འབྱུང་བ་ལ་དགེ་སློང་ཉི་ཤུ་གྲངས་ཚང་བའམ། སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་བ་ལ་དགེ་སློང་བཞིའི་གྲངས་ཚང་བ་ལྟ་བུ་སྟེ། རང་གི་དགེ་འདུན་གྱི་གྲངས་ཚང་བ་དག་གི་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པའི་དགེ་འདུན་གྱིས་ལས་དེ་མ་ཐོས་ཏེ་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་མ་གྲུབ་པ་ཉིད་ན་ལས་དེ་བྱས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ལྷག་མ་དབྱུང་བ་ལ་དགེ་སློང་ཉི་ཤུ་ཚང་ཡང་ལས་བྱེད་པའི་ཚེ་གྲལ་ན་གཉིད་ཡུར་ཏེ། གསོལ་བའི་ལས་མ་ཐོས་ན་དགེ་འདུན་གྱི་གྲངས་མ་ཚང་བ་དང་འདྲ་སྟེ་ལས་སུ་མི་རུང་ངོ་། །ལས་ཀྱི་ཚིག་ཐམས་ཅད་མྱོང་དགོས་སམ་ཞེ་ན། དགེ་འདུན་གྱིས་གསོལ་བ་ཐོས་ན་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་སྟེ་གྲུབ་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་སྟེ། ལྷག་མ་དབྱུང་བ་ལ་གསོལ་བ་ཐོས་པས་བརྗོད་བ་བྱ་བའི་ཚེ་གཉིད་ལོག་པས་མ་ཐོས་ཀྱང་ལས་སུ་རུང་ངོ་། །བྲམ་ཟེའི་བུ་མོས་ཞུས་པ་ལས། དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་གཉིད་ལོག་པས་དགེ་སློང་སྤངས་ན་སྤངས་པ་ཞེས་བགྱིའམ། དེས་གསོལ་བ་བྱས་ནས་ཉལ་ཏེ་སྤངས་ན་སྤངས་པ་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་སོ། ། ༈ ཆོ་གའི་དམིགས་བསལ་དོགས་གཅོད་བརྗོད་པ། བདུན་པ་ནི། རྒྱུན་དུ་ཞུགས་པའམ། 7-540a དགྲ་བཅོམ་པར་འཕྲལ་དུ་འགྱུར་བའམ། རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་སྐལ་བ་དང་ལྡན་པའི་རང་བཞིན་ཅན་ལ་ཁྱིམ་ནས་ཕྱིར་དབྱུང་བའི་སྐབས་མི་རྙེད་ན་མངགས་པ་ནི་ཕྲིན་པ་སྟེ། འདྲ་བས་ཤེས་པ་ནི་ལེན་པ་པོ་དང་འདྲ་བ་སྟེ་ལེན་པ་པོའི་དངོས་པོ་འཕྲིན་པ་དེས་རྗེས་ཟློས་ལ་སོགས་པ་བྱ་བས་རབ་ཏུ་འབྱིན་དུ་འཇུག་པ་ནི་ཆོ་ག་མ་ཡིན་པ་མ་ཡིན་ནོ། །མངགས་པ་དེས་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དེའི་སྐབས་ཀྱི་བྱ་བ་རྣམས་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ། །བསླབ་པ་ལེན་པ་པོ་བུད་མེད་ལ་ཕྲིན་པ་པོ་དེ་ནི་བུད་མེད་དང་སྐྱེས་པས་ཀྱང་ངོ་། །བསླབ་པ་ལེན་པ་པོ་སྐྱེས་པ་ལ་ནི་ཕྲིན་པ་དེ་སྐྱེས་པ་ཁོ་ནས་སོ། །རབ་བྱུང་དང་མཁན་
【現代漢語翻譯】 此外，任何羯磨（藏文：ལས་，梵文：karma，梵文羅馬擬音：karma，漢語字面意思：業）的儀式都不會成為驅逐僧團的組成部分。如果明知分裂僧團的行為和驅逐行為不會成功，仍然以不會成功的想法去進行分裂和驅逐，這些就是屬於分裂一方的重罪。分裂的對象沒有成為僧團嗎？驅逐者沒有成為僧團本身，這樣會造成分裂嗎？如果進行驅逐，就會犯下罪過。這只是一種遊戲的形式，而不是一種遵循的形式。那些在非正法（藏文：ཆོས་མ་ཡིན་པ་，漢語字面意思：非法）的觀點上持有不同立場的人，他們各自的行為將會成功，這將在下文說明。除此之外，對於不適合完成羯磨，犯下五無間罪（藏文：མཚམས་མེད་，漢語字面意思：無間）等罪行的人，即使有四人以上的僧團進行祈請和陳述，羯磨也不會完成。 第六，關於需要體驗羯磨的最低人數限制：例如，在進行額外戒律（藏文：ལྷག་མའི་འབྱུང་བ་，漢語字面意思：剩餘的出現）時，需要有二十位比丘（藏文：དགེ་སློང་，梵文：bhikṣu，梵文羅馬擬音：bhikṣu，漢語字面意思：乞士）的完整人數；在進行摺疊皮革（藏文：སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་བ་，漢語字面意思：堅硬伸展取出）時，需要有四位比丘的完整人數。如果適合完成羯磨的僧團沒有聽到羯磨，那麼體驗就不會完成，羯磨也就不會完成。即使在進行額外戒律時有二十位比丘，但在進行羯磨時有人睡著了，沒有聽到祈請，就如同僧團人數不足一樣，羯磨也是無效的。那麼，是否需要體驗所有的羯磨詞語呢？如果僧團聽到了祈請，那麼體驗就完成了。例如，在進行額外戒律時，聽到了祈請，但在陳述時睡著了，沒有聽到，羯磨也是有效的。在婆羅門女（藏文：བྲམ་ཟེའི་བུ་མོ，梵文：brāhmaṇakula，梵文羅馬擬音：brāhmaṇakula，漢語字面意思：婆羅門種姓）的提問中，如果所有僧團都睡著了，驅逐比丘是否算是驅逐？回答是：如果他們在祈請后睡著了並驅逐，那麼就算作驅逐。 第七，關於儀式的特殊情況的疑問解答：對於那些即將證得入流果（藏文：རྒྱུན་དུ་ཞུགས་པ་，梵文：srotaāpanna，梵文羅馬擬音：srotaāpanna，漢語字面意思：入流者），或即將證得阿羅漢果（藏文：དགྲ་བཅོམ་པ་，梵文：arhat，梵文羅馬擬音：arhat，漢語字面意思：應供），或具有出家善根（藏文：རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་སྐལ་བ་，漢語字面意思：出家的福分）的人，如果在找不到驅逐他們的機會時，委派使者（藏文：མངགས་པ་，漢語字面意思：派遣）——使者是信使，通過相似性來了解，即與接受者相似，使者通過模仿接受者的行為等方式來讓他們出家，這不是不符合儀軌的。使者應該遵循出家者的行為。對於接受戒律的女性，使者可以是女性或男性。對於接受戒律的男性，使者只能是男性。出家者和堪布（藏文：མཁན་，梵文：upādhyāya，梵文羅馬擬音：upādhyāya，漢語字面意思：親教師）……
【English Translation】 Furthermore, no ritual of karma (藏文：ལས་，梵文：karma，梵文羅馬擬音：karma，漢語字面意思：action) will become a component of expelling the Sangha. If one knowingly engages in actions that divide the Sangha and expel members, with the understanding that these actions will not succeed, then these are grave offenses on the side of division. Has the object of division not become a Sangha? Does the expeller not become the Sangha itself, thus causing division? If expulsion is carried out, a transgression is committed. This is merely a form of play, not a form of adherence. Those who hold differing views on what is not Dharma (藏文：ཆོས་མ་ཡིན་པ་，漢語字面意思：non-dharma), their respective actions will be successful, as will be explained below. Apart from that, for those who are not suitable to complete karma, having committed the five inexpiable sins (藏文：མཚམས་མེད་，漢語字面意思：uninterrupted) and so on, even if a gathering of four or more makes requests and declarations, the karma is not completed. Sixth, regarding the minimum number of attendees required to experience karma: For example, in the case of additional precepts (藏文：ལྷག་མའི་འབྱུང་བ་，漢語字面意思：emergence of remainder), a complete number of twenty bhikshus (藏文：དགེ་སློང་，梵文：bhikṣu，梵文羅馬擬音：bhikṣu，漢語字面意思：mendicant) is required; in the case of drawing out hardened leather (藏文：སྲ་བརྐྱང་དབྱུང་བ་，漢語字面意思：drawing out the hard and stretched), a complete number of four bhikshus is required. If the Sangha that is suitable to complete the karma does not hear the karma, then the experience is not completed, and the karma is not completed. Even if there are twenty bhikshus present for additional precepts, if someone falls asleep during the karma and does not hear the request, it is as if the Sangha is incomplete, and the karma is invalid. Is it necessary to experience all the words of the karma? If the Sangha hears the request, then the experience is completed. For example, in the case of additional precepts, if the request is heard, but someone falls asleep during the declaration and does not hear it, the karma is still valid. In the question from the Brahmin girl (藏文：བྲམ་ཟེའི་བུ་མོ，梵文：brāhmaṇakula，梵文羅馬擬音：brāhmaṇakula，漢語字面意思：Brahmin family), if all the Sangha falls asleep, is expelling a bhikshu considered expulsion? The answer is: if they fall asleep after making the request and then expel, then it is considered expulsion. Seventh, regarding the clarification of doubts about special cases in rituals: For those who are about to attain the stream-enterer (藏文：རྒྱུན་དུ་ཞུགས་པ་，梵文：srotaāpanna，梵文羅馬擬音：srotaāpanna，漢語字面意思：one who has entered the stream), or about to attain the arhat (藏文：དགྲ་བཅོམ་པ་，梵文：arhat，梵文羅馬擬音：arhat，漢語字面意思：worthy one), or who have the potential for ordination (藏文：རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་སྐལ་བ་，漢語字面意思：fortune of ordination), if an opportunity to expel them cannot be found, then appointing a messenger (藏文：མངགས་པ་，漢語字面意思：sent) – the messenger is a representative, understanding through similarity, i.e., being similar to the receiver, the messenger causes them to be ordained by imitating the receiver's actions, etc., this is not contrary to the ritual. The messenger should follow the actions of the ordained. For a woman receiving vows, the messenger can be a woman or a man. For a man receiving vows, the messenger must be a man. The ordained and the preceptor (藏文：མཁན་，梵文：upādhyāya，梵文羅馬擬音：upādhyāya，漢語字面意思：teacher) ...
པོར་གསོལ་བ་དང་། བསླབ་པ་ཁས་བླངས་པ་དག་བསླབ་པ་ལེན་པ་པོ་དེའི་མིང་ཁོ་ནས་སོ། །མངགས་པ་དང་འདྲ་བས་ཞེས་སོགས་སྨོས་ན་མངགས་པས་རབ་ཏུ་དབྱུང་བ་དེ་ཁོ་ནར་ཟད་དམ་ཞེ་ན། བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་མན་ཆད་རབ་ཏུ་དབྱུང་བ་གོང་མ་དགེ་ཚུལ་ཕ་མ་དང་། དགེ་སློང་མའི་བསླབ་པ་སྦྱིན་པ་དང་། ཚངས་སྤྱོད་ཉེར་གནས་སྦྱིན་པ་ཡང་འཕྲིན་གྱིས་བྱར་རུང་ངོ་། །བདག་ལ་བསླབ་པ་མ་སྦྱིན་ཅིག་ཅེས་སམ། བདག་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་མ་བྱ་ཞིག་ཅེས་བསླབ་པ་མི་ནོད་ན་ཆོ་ག་བྱས་ཀྱང་བྱིན་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །གསོལ་བ་བྱས་ཟིན་ནས་མི་ནོད་ན་ནི་མི་ནོད་པ་དེ་ལ་སྔར་གསོལ་བའི་ལས་བྱས་པ་དེ་ཡང་ཉམས་སོ། །ཆོ་ག་ལས་འདས་ན་ལས་མི་འཆགས་སོ་ཞེས་སྨོས་ན། བསྒོ་བའི་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་གང་ཞེ་ན། སྔར་གཞམས་ཏེ་བསྒོ་བ་ཉིད་ནི་བསྒོ་བའི་ལས་འཆགས་པ་ལ་ངེས་བཟུང་དུ་དགོས་པའི་ཆོ་ག་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་སྔར་གཞམས་ཏེ་བསྒོ་བ་མ་བྱས་ན་བསྒོ་བའི་ལས་མི་འཆགས་སོ། །གནས་ནས་དབྱུང་བ་ལ་ཡང་སྔར་གཞམས་ཏེ་བསྒོ་བ་ཉིད་ཆོ་ག་ཡིན་ཏེ། སྔར་སྨོས་པ་དེ་བཞིན་ནོ། །དེས་ན་སྔར་ 7-540b གཞམས་ཏེ་བསྒོ་བ་མ་བྱས་ན་གནས་ནས་དབྱུང་བའི་ལས་མི་འཆགས་སོ། །དགོངས་སུ་གསོལ། །གསན་དུ་གསོལ། །སེམས་སྡུས་ཤིག །ཁྱོད་ཉོན་ཅིག །ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་ལ་ནི་ཕ་རོལ་གྱིས་སེམས་གཏད་པ་ཉིད་གཙོ་བོ་ཡིན་ནོ། །གཙོ་བོ་མ་ཡིན་པ་མི་དགོས་པར་བསྟན་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་ཕ་རོལ་པོས་སེམས་གཏད་ན་ཡང་དགོངས་སུ་གསོལ་ལ་སོགས་པ་མ་བརྗོད་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །གསོལ་བའམ་བརྗོད་པའི་ཚིག་དོན་གྱི་སྐབས་དག་གི་ཚིག་སྔ་ཕྱིའི་གོ་རིམ་འཁྲུགས་པས་ནི་དོན་གོ་བར་བྱེད་ནུས་ན་ལས་མི་འཆགས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་ཡང་ཚིག་ཕྲད་སྔ་ཕྱི་འཁྲུགས་པས་གོ་བར་བྱེད་པ་མ་ཡིན་ན་ནི་མི་འཆགས་སོ་ཞེས་སོ། །དགོངས་གསོལ་མེད་པ་དང་། གོ་རིམ་འཁྲུགས་པ་དེ་ནི་མི་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །བྱས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །སྐྱེས་པ་ལ་ཚེ་དང་ལྡན་མ་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུ་མཚན་གཞན་ལ་བརྟེན་པས་ནི་ལས་མི་འཆགས་པ་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །དགེ་སློང་དང་དགེ་སློང་མ་ཉིད་དག་གི་ལས་ཀྱི་ཆོ་གས་ཕན་ཚུན་གཞན་བྱེད་པས་ལས་མི་འཆགས་པ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་ལ། ལུང་སིལ་བུ་ལས། བཙུན་པ་དགེ་ཚུལ་དགེ་སློང་མའི་ལས་ཀྱིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བགྱིད་ན། བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཞེས་བགྱིའམ། ཉེ་བ་འཁོར་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱེད་པ་དག་ལ་ནི་འགལ་ཚབས་ཅན་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ལ། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་གི་ལས་ཀྱིས་ཀྱང་དགེ་སློང་མ་ཉིད་དུ་འགྱུར་པར་ཤེས་པར་བྱའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དགེ་སློང་མའི་ལས་ཀྱིས་དགེ་ཚུལ་དུ་བསྒྲུབ་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། ཆོ་ག་ཉམས་པ་མེད་ཅིང་ལྷག་པ་དག་གིས་ནི
【現代漢語翻譯】 如果有人以『請』的方式祈請，並且承諾遵守戒律，那麼接受戒律的人只能以自己的名字來接受。如果說『如同委派』等等，那麼是否僅僅是通過委派來進行剃度呢？答：並非如此。從沙彌戒到比丘戒，上級剃度師（包括沙彌的父母）、比丘尼的戒律授予，以及梵行近住戒的授予，都可以通過使者來完成。如果說『請不要給我戒律』或者『請不要讓我受比丘戒』，如果不接受戒律，即使舉行了儀式，戒律也沒有授予。如果在祈請之後不接受，那麼不接受的行為會使之前祈請的儀式也失效。如果說儀式超過了時限，那麼羯磨就不會成立。那麼，什麼是勸誡的羯磨儀式呢？答：事先告誡就是羯磨成立所必需的儀式。因此，如果沒有事先告誡，勸誡的羯磨就不會成立。對於驅擯出境，事先告誡也是儀式，如前所述。因此，如果沒有事先告誡，驅擯出境的羯磨就不會成立。請注意！請傾聽！集中注意力！你聽著！等等，這些話語的關鍵在於對方是否專心。這並不是說不重要就不需要。因此，即使對方專心，如果不說『請注意』等等，也會犯下惡作。在祈請或陳述的語境中，如果詞語的前後順序顛倒，但仍然能夠理解意思，那麼羯磨仍然是成立的。在《 टीका (ṭīkā，註釋)》中說：『如果詞語的詞綴前後顛倒，但仍然能夠理解意思，那麼羯磨仍然成立。』沒有『請注意』，或者順序顛倒，這些都是不應該做的。如果做了，就會犯下惡作。例如，對男性說『具壽女』，因為依賴於其他名稱，羯磨不會不成立，但會犯下惡作。對於比丘和比丘尼的羯磨儀式互相替代的情況，羯磨並非不成立。在《律藏零星事》中說：『如果比丘以比丘尼的羯磨來授予比丘戒，那麼是稱為受比丘戒，還是近圓戒？』答：稱為近圓戒。對於授予比丘戒的人來說，會成為嚴重的違犯。』在《 टीका (ṭīkā，註釋)》中說：『應該知道，通過比丘的羯磨也可以成為比丘尼。』比丘尼的羯磨來成就沙彌的情況，在《 टीका (ṭīkā，註釋)》中說：『如果儀式沒有缺失，並且沒有多餘的部分，那麼……』
【English Translation】 If someone requests with 'please' and promises to keep the precepts, then the one who receives the precepts can only receive them in his own name. If it is said 'like an assignment' etc., is it only through assignment that ordination is done? Answer: Not so. From novice ordination to full ordination, the upper ordaining master (including the novice's parents), the granting of precepts to nuns, and the granting of brahmacharya near-abiding precepts can also be done through messengers. If one says 'Please do not give me precepts' or 'Please do not let me receive full ordination', if one does not accept the precepts, even if the ceremony is performed, the precepts are not granted. If one does not accept after requesting, then the act of not accepting invalidates the previous request ceremony. If the ceremony exceeds the time limit, then the karma will not be established. So, what is the ceremony of admonishment? Answer: Prior admonishment is the necessary ceremony for the establishment of karma. Therefore, if there is no prior admonishment, the karma of admonishment will not be established. For expulsion, prior admonishment is also the ceremony, as mentioned before. Therefore, if there is no prior admonishment, the karma of expulsion will not be established. Please pay attention! Please listen! Concentrate! You listen! etc., the key to these words is whether the other person is attentive. This does not mean that what is not important is not needed. Therefore, even if the other person is attentive, if one does not say 'Please pay attention' etc., one will commit a misdeed. In the context of request or statement, if the order of words is reversed, but the meaning can still be understood, then the karma is still established. In the ṭīkā (commentary) it says: 'If the affixes of words are reversed, but the meaning can still be understood, then the karma is still established.' Not having 'Please pay attention', or reversing the order, these are things that should not be done. If done, one will commit a misdeed. For example, saying 'Venerable Lady' to a man, because it relies on other names, the karma will not be invalidated, but one will commit a misdeed. For the case where the karma ceremonies of monks and nuns are interchanged, the karma is not invalidated. In the Vinaya Miscellaneous Matters it says: 'If a monk ordains a nun with the karma of a nun, is it called full ordination or near-perfect ordination?' Answer: It is called near-perfect ordination. For those who grant full ordination, it will become a serious offense.' In the ṭīkā (commentary) it says: 'It should be known that one can also become a nun through the karma of a monk.' The karma of a nun to accomplish a novice, in the ṭīkā (commentary) it says: 'If the ceremony is not missing and there are no extra parts, then...'
་མ་བྱས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་གི་ལས་ཀྱིས་དགེ་སློང་མ་བསྒྲུབ་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས་ལུང་ཕྲན་ 7-541a ཚེགས་ཁུངས་སུ་དྲངས་ཏེ་དགེ་སློང་རྣམས་ལས་དགེ་སློང་མའི་དངོས་པོ་བརྩལ་བར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ལས་ཀྱི་གཞི་ཞུ་བ་ལ་སོགས་པའི་སྐབས་སོ། །འདིར་སྨྲས་པ། ཆོས་ཀྱི་བགོ་སྐལ་ཤིན་ཏུ་ཕྲ་བ་ཡི། །རྩྭ་རྩེར་ཆགས་པའི་ཆུ་ཐིགས་དང་འདྲ་བས། །ཚིམ་པ་བསྐྱེད་ཅིང་རྨོངས་པའི་རྗེས་འབངས་འགའ། །རྒྱ་ཆེན་ཆོས་ཚུལ་འདི་ཐོས་ཡིད་དཔའ་འགོད། །ཨ་ཧོ། བདག་ཚུལ་རྨི་ལམ་མིན་ན་རུང་བ་ཙམ། །ས་ལ་གནས་པའི་ཡོངས་འཛིན་མཆོག་གིས་བཟུང་། གསུང་རབ་མཐོང་དང་ཐོས་ཚད་དོན་ཀུན་གོ། ཇི་ལྟའི་དོན་ལ་མྱོང་བ་སྐྱེས་སྙམ་བགྱིད། །ཨ་ཧོ། བདག་ཚུལ་རྨི་ལམ་མིན་ན་འགྱོད་མེད་ཙམ། །ལུས་ངག་དགེ་བའི་བྱ་བར་རྟག་ཏུ་བཀོལ། །སེམས་ལ་ཉོན་མོངས་སྤང་བའི་ཡིད་མ་བརྟན། །མངོན་སུམ་སྣང་བ་ཕལ་ཆེར་དག་པར་ཤར། །རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། ལས་ཀྱི་གཞིའི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། །། ༈ ཉེས་པ་དག་བྱེད་ཕྱིར་བཅོས་གཞི། བཞི་པ་ལ། ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་གཞུག་པ་དང་། །རྩོད་པ་ཕྱིར་བཅོས་གཞུག་པའོ། ། ༈ ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་གཞུག་པ། དང་པོ་ལ། ཕྱིར་བཅོས་པ་ཡི་གཞི་དངོས་དང་། །དུས་དང་དུས་མིན་བསྡུ་འབྱུང་གཞི། །ས་གཞན་གནས་པ་སྤྱོད་པའི་གཞི། །ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བའི་གཞི་ཉིད་དོ། ། ༈ ཕྱིར་བཅོས་པ་ཡི་གཞི་དངོས། དང་པོ་ལ། ལུང་གཞི་ཉིད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་དང་། །ཞུ་བ་སོགས་ཀྱིས་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། མི་སྤྲོ་ནན་ཏུར་སྒོ་ནས་བཅོས། །སྤྲོ་བ་མཐོལ་སོགས་དག་པ་བསྒྲུབ། ། ༈ མི་སྤྲོ་ནན་ཏུར་སྒོ་ནས་བཅོས། དང་པོ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། དཀྱུས་མའི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ་བརྒྱད་ལས། ༈ ནན་ཏུར་གྱི་དབྱེ་བ། དང་པོ་ནན་ཏུར་གྱི་དབྱེ་བ་ནི། མདོར་བསྡུས་སྦྱར་བའི་གནས་དབྱུང་གསུམ་བགྲངས་ན་ནན་ཏུར་བཅོ་བརྒྱད་ཡོད་ཀྱང་། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་དངོས་སུ་གསུངས་པའི་ནན་ཏུར་ནི་བཅོ་ལྔ་སྟེ། དེ་ཡང་བསྡིགས་པ་ནན་ཏུར་ནི་འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་པ་ལ་ལས་ཀྱིས་བསྡིགས་པ་སྟེ། དེ་ཡང་ 7-541b མི་འདོད་བཞིན་དུ་གསོལ་བཞིའི་ལས་བྱས་ཏེ་ཁྱད་པར་ཅན་གྱིས་སྤྱོད་པ་ལྔ་སྤང་དགོས་པ་ཆད་ལས་སུ་བཀལ་ཞིང་། དེས་ཀྱང་མ་དུལ་ན་གནས་ནས་འབྱིན་པས་བསྡིགས་པའོ། །སྨད་པ་ནན་ཏུར་ནི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་ཕྱིར་མི་འཆོས་པ་རྒྱུན་དུ་བྱེད་པ་ལ་གཉེན་པོ་ཆུང་བའི་སྒོ་ནས་སྨད་པའོ། །བསྐྲད་པ་ནན་ཏུར་ནི་ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་པ་དེ་སུན་ཕྱུང་བའི་གནས་དེ་ནས་ཕྱིར་བསྐྲད་པའོ། །ཕྱིར་འགྱེད་ནན་ཏུར་ནི། ཁྱིམ་པ་སོགས་ལ་བརྙས་ཐབས་བྱེད་པ་ལ་མཛའ་གཅུགས་ཀྱི་དངོས་པོས་སྦྱངས་པའི་སྒོ་ནས་ཕྱིར་འགྱེད་པའོ། །གནས་ནས་དབྱུང་བ་བདུན་ནི། མ་མཐོང་བས་གནས་ན
【現代漢語翻譯】 『並非沒有做過』。以比丘之業成就比丘尼，如 टीका (ṭīkā，註釋) 中所引用的零星來源所說：『應從比丘處為比丘尼求取事物』。這是關於請求業的基礎等情況。在此處說道：如此微小的法之份額，猶如附著于草尖的露珠，滿足並追隨愚昧的一些人，聽到這廣大的法理，心中充滿勇氣。啊！如果我的狀態不是夢境就好了，被安住于大地之殊勝導師所掌握，所有聽聞和見到的經文都能理解其意義，我感到對如實之義生起了體驗。啊！如果我的狀態不是夢境就好了，身體和語言總是用於善行，心中沒有放棄煩惱的堅定意志，顯現的大部分現象都是清凈的。在《廣大釋·日之輪》中，《業之基礎》章節的解釋到此結束。 爲了凈化罪業而進行補救的基礎：第四個是，墮罪的補救和爭端的補救。 墮罪的補救：第一是，補救的基礎本身，以及何時補救、何時不補救的集合，以及安住于其他地方的行為的基礎，以及完全凈化的基礎。 補救的基礎本身：第一是，經文字身所說的，以及請求等所說的。 第一是，通過不悅和強制的方式進行補救，以及通過喜悅和懺悔等方式實現凈化。 通過不悅和強制的方式進行補救：第一是，總的意義，以及一般的意義。 在第一種中有八種：強制的分類：第一是強制的分類：如果計算簡略、結合和排除的情況，則有十八種強制。然而，世尊親自宣說的強制只有十五種。也就是，威脅性強制是指對於爭鬥者，通過業來威脅，即在不情願的情況下，通過四種請求的業，並施加懲罰，必須放棄五種特殊行為。如果這樣還不能調伏，就從住所驅逐，這就是威脅。責備性強制是指對於持續不懺悔僧殘罪者，通過較小的對治力進行責備。驅逐性強制是指將破壞家庭者從被破壞的地方驅逐出去。遣返性強制是指對於輕蔑在家眾等的人，通過友好的方式進行凈化后遣返。逐出住所七種：未見而逐出住所……
【English Translation】 'It is not that it has not been done.' Accomplishing a Bhikṣuṇī (female monastic) through the act of a Bhikṣu (male monastic), as stated in the Ṭīkā (commentary) from scattered sources: 'One should seek the object of a Bhikṣuṇī from the Bhikṣus.' This is regarding the occasion of requesting the basis of action, etc. Here it is said: Such a minute share of Dharma, like a dewdrop clinging to a blade of grass, satisfies and follows some who are ignorant, hearing this vast Dharma principle, their minds are filled with courage. Ah! If only my state were not a dream, grasped by the supreme guide who abides on earth, all the scriptures seen and heard are understood in meaning, I feel that an experience has arisen of the meaning as it is. Ah! If only my state were not a dream, body and speech are always employed in virtuous deeds, the mind does not have a firm intention to abandon afflictions, most of the phenomena that appear manifestly are pure. In the 'Extensive Commentary: Circle of the Sun,' the explanation of the chapter on the 'Basis of Action' is completed. The basis for remedies to purify offenses: The fourth is, the remedy for transgressions and the remedy for disputes. The remedy for transgressions: The first is, the basis of the remedy itself, and the collection of when to remedy and when not to remedy, and the basis for dwelling in another place, and the basis for complete purification. The basis of the remedy itself: The first is, what is stated by the scripture itself, and what is stated by requests, etc. The first is, to remedy through displeasure and force, and to accomplish purification through joy and confession, etc. To remedy through displeasure and force: The first is, the general meaning, and the ordinary meaning. In the first, there are eight: The classification of force: The first is the classification of force: If one counts the abbreviated, combined, and excluded situations, there are eighteen types of force. However, the force actually spoken of by the Blessed One is only fifteen. That is, threatening force is when one threatens a quarrelsome person through action, that is, unwillingly, through the action of the four requests, and imposes a penalty, one must abandon five special behaviors. If even that does not subdue them, they are expelled from the residence, that is the threat. Reproachful force is when one reproaches someone who continually does not remedy a Sanghāvaśeṣa (a type of monastic transgression) through a small antidote. Expulsion force is when one expels a destroyer of families from the place that was destroyed. Returning force is when one purifies and returns someone who despises householders, etc., through friendly means. Seven types of expulsion from the residence: Expulsion from the residence without seeing...
ས་དབྱུང་བ་དང་། ཕྱིར་མི་འཆོས་པ་དང་། སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བ་དང་། འཐབ་ཀྲོལ་ལ་འབད་པས་མ་ལོག་པ་དང་། རྣམ་པར་གཏན་ལ་འབེབས་པ་ལས་གྱུར་པ་ཉེ་བར་མ་ཞི་བ་དང་། འཐབ་ཀྲོལ་གྱི་རྒྱུ་ཉེ་བར་བསྒྲུབ་པ་དང་། དགེ་སློང་མ་རྣམས་དང་འདྲེ་ཞིང་གནས་པ་གནས་ནས་དབྱུང་བའོ། །གསོ་སྦྱོང་བཞག་པའི་ནན་ཏུར་ནི། གདམས་ངག་བཞག་པས་མ་དུལ་བ་དེ་ལ་དགེ་འདུན་དང་ལྷན་ཅིག་གསོ་སྦྱོང་བྱེད་དུ་མི་འཇུག་པའོ། །དགག་དབྱེ་བཞག་པའི་ནན་ཏུར་ནི།གསོ་སྦྱོང་བཞག་པས་མ་དུལ་བ་དེ་ལ་དེ་དགེ་འདུན་དང་ལྷན་ཅིག་དགག་དབྱེ་བྱེད་དུ་མི་འཇུག་པའོ། །བསྙིལ་བ་ནི་དགེ་ཚུལ་ཕ་དང་དགེ་ཚུལ་མ་བསྙིལ་བ་ལུང་ལས་དངོས་སུ་གསུངས་པའོ། །ཁྱིམ་པ་ལ་ལྷུང་བཟེད་ཁ་དབུབ་པ་ནི། ཁྱིམ་པས་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལ་གཤེ་སྐུར་འདེབས་པ་ན་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་བྱས་ཏེ། དེ་ལ་རབ་བྱུང་རྣམས་ཀྱིས་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གི་ལོངས་སྤྱོད་བྱེད་པ་སྤང་བའོ། ། ༈ ནན་ཏུར་གྱི་བསྡུ་བ། གཉིས་པ་ནན་ཏུར་གྱི་བསྡུ་བ་ནི། ཡུལ་གྱི་ཆ་ནས་བསྡུ་ན་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལ་བསྒྲུབ་པ་དང་། ཁྱིམ་པ་ལ་བསྒྲུབ་པ་ 7-542a གཉིས་སུ་བསྡུ་ལ། ཆོ་གའི་སྒོ་ནས་བསྡུ་ན་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བསྒྲུབ་པ་དང་། གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་ཀྱིས་བསྒྲུབ་པ་སྟེ་སྔ་མ་རྣམས་དང་ཐ་མ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །ངོ་བོའི་ཆ་ནས་བསྡུ་ན་སྨད་པ་ནན་ཏུར་དང་། སྤངས་པ་ནན་ཏུར་དང་། རྣམ་དག་གི་ལས་བཞག་པའི་ནན་ཏུར་དང་གསུམ་དུ་འདུས་ཏེ་སྨད་པ་ནི་སྔ་མ་བཞིའོ། །སྤངས་པ་ནི་གནས་དབྱུང་བདུན་དང་། བསྙིལ་བ་དང་ལྷུང་བཟེད་ཁ་དབུབ་པ་སྟེ་དགུའོ། །དགེ་ཚུལ་བསྙིལ་བའི་སྐབས་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། འདི་ནི་སྨད་པ་ཉིད་དུ་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཡིན་གྱི། སྤང་བར་བྱ་བའི་ལས་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། བསྟན་པ་ལ་གཉུག་པ་མ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་ཀྱང་བསྙིལ་བ་དེ་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གིས་སྤང་བ་ལ་བསྙོན་དུ་མེད་དོ། །ཐ་མ་ནི་གསོ་དགག་བཞག་པའོ། ། ༈ ནན་ཏུར་གྱི་མཚན་ཉིད། གསུམ་པ་ནན་ཏུར་གྱི་མཚན་ཉིད་ནི།མི་འདོད་བཞིན་དུ་ལས་ཀྱིས་ཆད་པར་བཅས་པ་ལ་མཇུག་བཟོད་པ་གསོལ་དགོས་རུང་དུ་ཡོད་པའོ། །རྣམ་བཅད་ནི་མི་འདོད་བཞིན་དུ་ཞེས་པས་ངོ་བོ་ཉིད་ཚོལ་བ་སེལ་བའོ། །ལས་ཀྱིས་ཞེས་པས་ནི། ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་མེད་པར་གནས་ཀྱི་བླ་མས་སློབ་མ་ལ་ཆད་པ་ལྔ་བྱ་བར་གསུངས་པ་དེ་དག་སེལ་ལོ། །ཆད་པར་བཅས་པ་ཞེས་པས་གྲངས་སུ་གཞུག་པ་བཞི་སེལ་ལོ། །མཇུག་བཟོད་པ་གསོལ་དགོས་རུང་ཞེས་པས། ནན་ཏུར་གཞན་སྟོབས་ཀྱིས་གྲོལ་བ་ལ་མ་ཁྱབ་པའི་སྐྱོན་སེལ་ལོ། ། ༈ ནན་ཏུར་ལ་སྔོན་འགྲོའི་བྱ་བ་རུང་མཐུན་སྦྱར་བ། བཞི་པ་ནན་ཏུར་ལ་སྔོན་འགྲོའི་བྱ་བ་རུང་མཐུན་སྦྱར་བ་ནི། གནས་ནས་དབྱུང་བ་བདུན་ལས། ཕྱིར་མི་འཆོས་པ་གནས་ནས་དབྱུང་བ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་ཁས་བླངས་པ་སྔོན་དུ་འག
【現代漢語翻譯】 驅逐（ས་དབྱུང་བ་），不予恢復（ཕྱིར་མི་འཆོས་པ་），不放棄惡見（སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བ་），不因爭鬥而悔改（འཐབ་ཀྲོལ་ལ་འབད་པས་མ་ལོག་པ་），未因徹底裁決而平息爭端（རྣམ་པར་གཏན་ལ་འབེབས་པ་ལས་གྱུར་པ་ཉེ་བར་མ་ཞི་བ་），助長爭鬥之因（འཐབ་ཀྲོལ་གྱི་རྒྱུ་ཉེ་བར་བསྒྲུབ་པ་），與比丘尼雜居者，從住處驅逐。（དགེ་སློང་མ་རྣམས་དང་འདྲེ་ཞིང་གནས་པ་གནས་ནས་དབྱུང་བའོ།） 對於不遵守布薩（གསོ་སྦྱོང་）的頑固者，禁止其與僧團一同進行布薩。（གསོ་སྦྱོང་བཞག་པའི་ནན་ཏུར་ནི། གདམས་ངག་བཞག་པས་མ་དུལ་བ་དེ་ལ་དགེ་འདུན་དང་ལྷན་ཅིག་གསོ་སྦྱོང་བྱེད་དུ་མི་འཇུག་པའོ།） 對於不遵守自恣（དགག་དབྱེ་）的頑固者，禁止其與僧團一同進行自恣。（དགག་དབྱེ་བཞག་པའི་ནན་ཏུར་ནི།གསོ་སྦྱོང་བཞག་པས་མ་དུལ་བ་དེ་ལ་དེ་དགེ་འདུན་དང་ལྷན་ཅིག་དགག་དབྱེ་བྱེད་དུ་མི་འཇུག་པའོ།） 擯棄沙彌（དགེ་ཚུལ་ཕ་）和沙彌尼（དགེ་ཚུལ་མ་）在律藏中明確說明。（བསྙིལ་བ་ནི་དགེ་ཚུལ་ཕ་དང་དགེ་ཚུལ་མ་བསྙིལ་བ་ལུང་ལས་དངོས་སུ་གསུངས་པའོ།） 在家眾將缽倒扣，是指在家眾對出家人進行辱罵時，僅通過祈請儀式，出家人便不再接受其供養的財物和食物。（ཁྱིམ་པ་ལ་ལྷུང་བཟེད་ཁ་དབུབ་པ་ནི། ཁྱིམ་པས་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལ་གཤེ་སྐུར་འདེབས་པ་ན་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་བྱས་ཏེ། དེ་ལ་རབ་བྱུང་རྣམས་ཀྱིས་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གི་ལོངས་སྤྱོད་བྱེད་པ་སྤང་བའོ།） 頑固的分類： 第二，頑固的分類：從對象的角度可分為對出家眾的懲罰和對在家眾的懲罰兩種。（གཉིས་པ་ནན་ཏུར་གྱི་བསྡུ་བ་ནི། ཡུལ་གྱི་ཆ་ནས་བསྡུ་ན་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལ་བསྒྲུབ་པ་དང་། ཁྱིམ་པ་ལ་བསྒྲུབ་པ་） 從儀式的角度可分為通過四羯磨的懲罰和僅通過祈請儀式的懲罰，前者和後者依次對應。（གཉིས་སུ་བསྡུ་ལ། ཆོ་གའི་སྒོ་ནས་བསྡུ་ན་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བསྒྲུབ་པ་དང་། གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་ཀྱིས་བསྒྲུབ་པ་སྟེ་སྔ་མ་རྣམས་དང་ཐ་མ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ།） 從本質的角度可分為呵責性的頑固、斷絕性的頑固和取消清凈羯磨的頑固三種，其中呵責性的是前四種。（ངོ་བོའི་ཆ་ནས་བསྡུ་ན་སྨད་པ་ནན་ཏུར་དང་། སྤངས་པ་ནན་ཏུར་དང་། རྣམ་དག་གི་ལས་བཞག་པའི་ནན་ཏུར་དང་གསུམ་དུ་འདུས་ཏེ་སྨད་པ་ནི་སྔ་མ་བཞིའོ།） 斷絕性的是七種驅逐、擯棄和倒扣缽，共九種。（སྤངས་པ་ནི་གནས་དབྱུང་བ་བདུན་དང་། བསྙིལ་བ་དང་ལྷུང་བཟེད་ཁ་དབུབ་པ་སྟེ་དགུའོ།） 在關於擯棄沙彌的註釋中說：『這被認為是呵責性的，而不是斷絕性的，因為對於教法來說，這還不夠徹底。』雖然這樣說，但擯棄確實意味著斷絕了其財物和食物的供養。（དགེ་ཚུལ་བསྙིལ་བའི་སྐབས་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། འདི་ནི་སྨད་པ་ཉིད་དུ་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཡིན་གྱི། སྤང་བར་བྱ་བའི་ལས་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། བསྟན་པ་ལ་གཉུག་པ་མ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་ཀྱང་བསྙིལ་བ་དེ་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གིས་སྤང་བ་ལ་བསྙོན་དུ་མེད་དོ།） 最後一種是停止布薩和自恣。（ཐ་མ་ནི་གསོ་དགག་བཞག་པའོ།） 頑固的定義： 第三，頑固的定義是：在不情願的情況下，通過羯磨施加的懲罰，且允許請求寬恕。（གསུམ་པ་ནན་ཏུར་གྱི་མཚན་ཉིད་ནི།མི་འདོད་བཞིན་དུ་ལས་ཀྱིས་ཆད་པར་བཅས་པ་ལ་མཇུག་བཟོད་པ་གསོལ་དགོས་རུང་དུ་ཡོད་པའོ།） 區分：『在不情願的情況下』排除了自願懺悔的情況。（རྣམ་བཅད་ནི་མི་འདོད་བཞིན་དུ་ཞེས་པས་ངོ་བོ་ཉིད་ཚོལ་བ་སེལ་བའོ།） 『通過羯磨』排除了沒有羯磨儀式，寺院住持對弟子施加五種懲罰的情況。（ལས་ཀྱིས་ཞེས་པས་ནི། ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་མེད་པར་གནས་ཀྱི་བླ་མས་སློབ་མ་ལ་ཆད་པ་ལྔ་བྱ་བར་གསུངས་པ་དེ་དག་སེལ་ལོ།） 『施加的懲罰』排除了四種無需列入的情況。（ཆད་པར་བཅས་པ་ཞེས་པས་གྲངས་སུ་གཞུག་པ་བཞི་སེལ་ལོ།） 『允許請求寬恕』排除了其他頑固因外力而解除的情況。（མཇུག་བཟོད་པ་གསོལ་དགོས་རུང་ཞེས་པས། ནན་ཏུར་གཞན་སྟོབས་ཀྱིས་གྲོལ་བ་ལ་མ་ཁྱབ་པའི་སྐྱོན་སེལ་ལོ།） 頑固的前行準備： 第四，頑固的前行準備：在七種驅逐中，對於不予恢復的驅逐，需要事先承認所犯的墮落。（བཞི་པ་ནན་ཏུར་ལ་སྔོན་འགྲོའི་བྱ་བ་རུང་མཐུན་སྦྱར་བ་ནི། གནས་ནས་དབྱུང་བ་བདུན་ལས། ཕྱིར་མི་འཆོས་པ་གནས་ནས་དབྱུང་བ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་ཁས་བླངས་པ་སྔོན་དུ་འགྲོ།）
【English Translation】 Expulsion (ས་དབྱུང་བ་), non-restoration (ཕྱིར་མི་འཆོས་པ་), not abandoning wrong views (སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བ་), not repenting due to strife (འཐབ་ཀྲོལ་ལ་འབད་པས་མ་ལོག་པ་), not pacifying disputes arising from definitive judgments (རྣམ་པར་གཏན་ལ་འབེབས་པ་ལས་གྱུར་པ་ཉེ་བར་མ་ཞི་བ་), fostering the causes of strife (འཐབ་ཀྲོལ་གྱི་རྒྱུ་ཉེ་བར་བསྒྲུབ་པ་), and cohabiting with bhikkhunis, expulsion from the dwelling. (དགེ་སློང་མ་རྣམས་དང་འདྲེ་ཞིང་གནས་པ་གནས་ནས་དབྱུང་བའོ།) For the obdurate who do not observe the Uposatha (གསོ་སྦྱོང་), they are not allowed to perform the Uposatha together with the Sangha. (གསོ་སྦྱོང་བཞག་པའི་ནན་ཏུར་ནི། གདམས་ངག་བཞག་པས་མ་དུལ་བ་དེ་ལ་དགེ་འདུན་དང་ལྷན་ཅིག་གསོ་སྦྱོང་བྱེད་དུ་མི་འཇུག་པའོ།) For the obdurate who do not observe the Pravāraṇā (དགག་དབྱེ་), they are not allowed to perform the Pravāraṇā together with the Sangha. (དགག་དབྱེ་བཞག་པའི་ནན་ཏུར་ནི།གསོ་སྦྱོང་བཞག་པས་མ་དུལ་བ་དེ་ལ་དེ་དགེ་འདུན་དང་ལྷན་ཅིག་དགག་དབྱེ་བྱེད་དུ་མི་འཇུག་པའོ།) The expulsion of śrāmaṇeras (དགེ་ཚུལ་ཕ་) and śrāmaṇerikās (དགེ་ཚུལ་མ་) is explicitly stated in the Vinaya. (བསྙིལ་བ་ནི་དགེ་ཚུལ་ཕ་དང་དགེ་ཚུལ་མ་བསྙིལ་བ་ལུང་ལས་དངོས་སུ་གསུངས་པའོ།) Turning the bowl upside down for laypeople refers to when laypeople revile monastics, and through a simple request ceremony, the monastics refuse to accept their offerings of wealth and food. (ཁྱིམ་པ་ལ་ལྷུང་བཟེད་ཁ་དབུབ་པ་ནི། ཁྱིམ་པས་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལ་གཤེ་སྐུར་འདེབས་པ་ན་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་བྱས་ཏེ། དེ་ལ་རབ་བྱུང་རྣམས་ཀྱིས་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གི་ལོངས་སྤྱོད་བྱེད་པ་སྤང་བའོ།) The classification of obduracy: Secondly, the classification of obduracy: From the perspective of the object, it can be classified into punishment for monastics and punishment for laypeople. (གཉིས་པ་ནན་ཏུར་གྱི་བསྡུ་བ་ནི། ཡུལ་གྱི་ཆ་ནས་བསྡུ་ན་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལ་བསྒྲུབ་པ་དང་། ཁྱིམ་པ་ལ་བསྒྲུབ་པ་) From the perspective of the ceremony, it can be classified into punishment through four karmas and punishment through a simple request ceremony, the former and the latter corresponding in order. (གཉིས་སུ་བསྡུ་ལ། ཆོ་གའི་སྒོ་ནས་བསྡུ་ན་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བསྒྲུབ་པ་དང་། གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་ཀྱིས་བསྒྲུབ་པ་སྟེ་སྔ་མ་རྣམས་དང་ཐ་མ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ།) From the perspective of essence, it can be classified into censuring obduracy, severing obduracy, and obduracy of canceling pure karma, the former four being censuring. (ངོ་བོའི་ཆ་ནས་བསྡུ་ན་སྨད་པ་ནན་ཏུར་དང་། སྤངས་པ་ནན་ཏུར་དང་། རྣམ་དག་གི་ལས་བཞག་པའི་ནན་ཏུར་དང་གསུམ་དུ་འདུས་ཏེ་སྨད་པ་ནི་སྔ་མ་བཞིའོ།) Severing includes the seven expulsions, banishment, and turning the bowl upside down, totaling nine. (སྤངས་པ་ནི་གནས་དབྱུང་བ་བདུན་དང་། བསྙིལ་བ་དང་ལྷུང་བཟེད་ཁ་དབུབ་པ་སྟེ་དགུའོ།) In the commentary on the occasion of banishing a śrāmaṇera, it is said: 'This is considered censuring, not severing, because it is not thorough enough for the Dharma.' Although it is said so, banishment undoubtedly means severing the offerings of wealth and food. (དགེ་ཚུལ་བསྙིལ་བའི་སྐབས་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། འདི་ནི་སྨད་པ་ཉིད་དུ་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཡིན་གྱི། སྤང་བར་བྱ་བའི་ལས་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། བསྟན་པ་ལ་གཉུག་པ་མ་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་ཀྱང་བསྙིལ་བ་དེ་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གིས་སྤང་བ་ལ་བསྙོན་དུ་མེད་དོ།) The last is the cessation of Uposatha and Pravāraṇā. (ཐ་མ་ནི་གསོ་དགག་བཞག་པའོ།) The definition of obduracy: Thirdly, the definition of obduracy is: a punishment imposed through karma against one's will, and it is permissible to request forgiveness. (གསུམ་པ་ནན་ཏུར་གྱི་མཚན་ཉིད་ནི།མི་འདོད་བཞིན་དུ་ལས་ཀྱིས་ཆད་པར་བཅས་པ་ལ་མཇུག་བཟོད་པ་གསོལ་དགོས་རུང་དུ་ཡོད་པའོ།) Distinction: 'Against one's will' excludes the case of voluntary confession. (རྣམ་བཅད་ནི་མི་འདོད་བཞིན་དུ་ཞེས་པས་ངོ་བོ་ཉིད་ཚོལ་བ་སེལ་བའོ།) 'Through karma' excludes the case where, without a karma ceremony, the abbot of the monastery imposes five punishments on the disciple. (ལས་ཀྱིས་ཞེས་པས་ནི། ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་མེད་པར་གནས་ཀྱི་བླ་མས་སློབ་མ་ལ་ཆད་པ་ལྔ་བྱ་བར་གསུངས་པ་དེ་དག་སེལ་ལོ།) 'Imposed punishment' excludes the four cases that do not need to be included. (ཆད་པར་བཅས་པ་ཞེས་པས་གྲངས་སུ་གཞུག་པ་བཞི་སེལ་ལོ།) 'Permissible to request forgiveness' excludes the case where other obduracies are lifted by external forces. (མཇུག་བཟོད་པ་གསོལ་དགོས་རུང་ཞེས་པས། ནན་ཏུར་གཞན་སྟོབས་ཀྱིས་གྲོལ་བ་ལ་མ་ཁྱབ་པའི་སྐྱོན་སེལ་ལོ།) Preliminary preparations for obduracy: Fourthly, the preliminary preparations for obduracy: Among the seven expulsions, for the expulsion of non-restoration, it is necessary to first confess the committed transgression. (བཞི་པ་ནན་ཏུར་ལ་སྔོན་འགྲོའི་བྱ་བ་རུང་མཐུན་སྦྱར་བ་ནི། གནས་ནས་དབྱུང་བ་བདུན་ལས། ཕྱིར་མི་འཆོས་པ་གནས་ནས་དབྱུང་བ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་ཁས་བླངས་པ་སྔོན་དུ་འགྲོ།)
ྲོ་དགོས་ཤིང་། སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བས་གནས་ནས་དབྱུང་བ་ལ་གཞམས་བསྒོ་ལ་སོགས་པའི་བཟློག་པ་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས་ 7-542b པར་གསུངས་ལ། འཐབ་ཀྲོལ་ལ་འབད་པས་མ་ལོག་པ་གནས་ནས་དབྱུང་བ་ལ་བསྡིགས་པ་ནན་ཏུར་སྔོན་འགྲོར་གསུངས་ཤིང་། རྣམ་པར་གཏན་ལ་འབེབས་པ་ལས་གྱུར་པ་ཉེ་བར་མ་ཞི་བ་གནས་ནས་དབྱུང་བ་ལ་མངོན་སུམ་བརྒྱད་སྔོན་འགྲོར་གསུངས་སོ། །གནས་ནས་དབྱུང་བ་གཞན་རྣམས་ལ་ནི་སྔོན་འགྲོའི་བྱ་བ་ལུང་ལས་དངོས་སུ་མ་གསུངས་ཀྱང་གཞམས་བསྒོ་སྔོན་དུ་འགྲོ་སྟེ་ལས་བཞིའི་སྐབས་ལས་གནས་ནས་དབྱུང་བ་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་གནས་ནས་དབྱུང་བ་ཐམས་ཅད་ལ་གཞམས་བསྒོ་སྔོན་དུ་འགྲོ་བར་གསུངས་པས་གྲུབ་བོ། །དེ་ཡང་ལུང་ལས། བསྙིལ་བ་དང་སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བ་གནས་ནས་དབྱུང་བ་ལ་གཞམས་བསྒོ་སྔོན་དུ་འགྲོ་དགོས་པར་དངོས་སུ་གསུངས་པས། གནས་ནས་དབྱུང་བ་གཞན་ཐམས་ཅད་ལ་རུང་མཐུན་སྦྱར་ཏེ་མདོ་རྩ་བར་སྤྱིར་གསུངས་པའོ། ། ༈ ནན་ཏུར་ལ་རྗེས་ཀྱི་བྱ་བ་རུང་མཐུན་སྦྱར་བ། ལྔ་པ་ནན་ཏུར་ལ། རྗེས་ཀྱི་བྱ་བ་རུང་མཐུན་སྦྱར་བ་ནི། བསྡིགས་པ་ནན་ཏུར་གྱིས་འབད་པས་མ་ལོག་ན་མཇུག་ཏུ་གནས་ནས་དབྱུང་བ་དངོས་སུ་གསུངས་ལ། དེ་བཞིན་དུ་སྨད་པ་ནན་ཏུར་གྱི་འབད་པས་མ་ལོག་པ་དང་།བསྐྲད་པ་ནན་ཏུར་གྱི་འབད་པས་མ་ལོག་པ་དང་། ཕྱིར་འགྱེད་ནན་ཏུར་གྱི་འབད་པས་མ་ལོག་པ་སྟེ་དེ་གསུམ་ལ་ཡང་མཇུག་ཏུ་གནས་ནས་དབྱུང་བ་མདོར་བསྡུས་སུ་སྦྱར་ཏེ། བསྡིགས་པ་ནན་ཏུར་དང་ནན་ཏུར་གཞན་གསུམ་པོ་དེ་དག །རྒྱུ། ངོ་བོ། ཆོ་ག །ཆད་ལས་ཀྱི་སྒོ་ནས་རྒྱུ་མཚན་དོད་ཐུབ་ཏུ་གནས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེའང་རྒྱུ་སྨད་པ་ནན་ཏུར་གྱི་རྒྱུ་དང་། ངོ་བོ་སྨད་པ་ནན་ཏུར་དང་། ཆོ་ག་གསོལ་བཞིའི་ལས་དང་། ཆད་ལས་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པ་སྤང་དགོས་པའི་སྒོ་ནས་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 7-543a མཚུངས་པའི་ཁྱབ་པ་ནི་འདུལ་བ་མདོར་བསྡུས་ཀྱི་གཞུང་གིས་སོ། །འོ་ན་གནས་ནས་དབྱུང་བ་བདུན་པས་མང་བ་ཡོད་པར་ཐལ། གནས་ནས་དབྱུང་བ་བདུན་དངོས་སུ་གསུངས་པའི་སྟེང་དུ་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་བའི་གནས་ནས་དབྱུང་བ་གསུམ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། རྟགས་ཟུར་ཕྱི་མ་ཁྱོད་ཀྱིས་ཁས་བླངས་སོ་ཞེ་ན། དངོས་དང་མདོར་བསྡུས་གཉིས་ཀ་བགྲངས་ན་དེར་ཐལ་ཟེར་ན་འདོད་ཅིང་། དངོས་སུ་གསུངས་པ་འབའ་ཞིག་བགྲངས་ན་དེར་ཐལ་ཟེར་ན་ཁྱབ་པ་མེད་དེ། དེས་ན་ནན་ཏུར་མགོ་མེད་ལ་མགོ་དང་མཇུག་མེད་ལ་མཇུག་བཏགས་ཞེས་ཐ་སྙད་བྱེད་དོ། ། ༈ ནན་ཏུར་གང་ལྟུང་བའི་རྒྱུར་འདྲ་བ་ཉིད་དུ་བསྟན་པ། དྲུག་པ་ནན་ཏུར་གང་ལྟུང་བའི་རྒྱུར་འདྲ་བ་ཉིད་དུ་བསྟན་པ་ནི། ཁྱིམ་པ་སུན་འབྱིན་པ་ལ་བསྐྱེད་པ་ནན་ཏུར་བྱས་པ་དེ་དགེ་འདུན་ལ་སྐུར་པ་འདེབས་ན། དེ་ལ་གཞམས་བསྒོ་ལ་སོགས་ཀྱིས་བཟློག་ཀྱང་མ་བཏང་ན་
【現代漢語翻譯】 需要勸誡，如果不放棄罪惡的見解，驅出僧團需要事先進行勸誡等遮止行為。 經文中說，如果通過努力爭鬥仍不悔改，驅出僧團需要事先嚴厲的恐嚇。如果從徹底的定罪中轉變過來，但尚未平息，驅出僧團需要事先進行八種公開行為。對於其他驅出僧團的情況，雖然經文中沒有明確說明事先的行為，但也需要事先進行勸誡，就像四種羯磨中的驅出僧團一樣。因此，經文中說，所有驅出僧團都需要事先進行勸誡，這已經成立。經文中明確指出，對於譭謗和不放棄罪惡見解而驅出僧團的情況，需要事先進行勸誡。因此，對於所有其他的驅出僧團情況，都可以類比適用，這是在根本經中普遍說明的。 ༈ 將後續行為類比適用於嚴厲的恐嚇： 第五，關於嚴厲的恐嚇，將後續行為類比適用：經文中明確指出，如果通過嚴厲的恐嚇努力仍不悔改，最終會被驅出僧團。同樣，如果通過嚴厲的責罵努力仍不悔改，如果通過嚴厲的驅逐努力仍不悔改，如果通過嚴厲的遣返努力仍不悔改，這三種情況也可以簡要地類比適用驅出僧團。嚴厲的恐嚇和另外三種嚴厲的行為，從原因、本質、儀軌和懲罰的角度來看，都具有充分的理由。也就是說，責罵的嚴厲的原因，責罵的嚴厲的本質，四種羯磨的儀軌，以及必須放棄特殊行為的懲罰，這些方面的原因是相同的。 這種相同性的普遍性來自於《毗奈耶經》的簡略論述。如果這樣，那麼驅出僧團的數量可能會超過七種。因為在明確說明七種驅出僧團的基礎上，還有三種簡略類比的驅出僧團。如果這樣說，那麼你已經承認了後面的論點。如果將明確說明的和簡略類比的兩種都計算在內，那麼就會出現這種情況。如果只計算明確說明的，那麼就不會出現這種情況。因此，對於沒有開頭的嚴厲行為，就加上開頭，對於沒有結尾的，就加上結尾，這就是術語的用法。 ༈ 說明嚴厲的行為與墮落的原因相同： 第六，說明嚴厲的行為與墮落的原因相同：如果對在家居士進行嚴厲的誹謗，並且因此詆譭僧團，即使通過勸誡等方式進行遮止，仍然不放棄，那麼
【English Translation】 It is necessary to admonish, and if one does not abandon sinful views, expelling from the Sangha requires prior prohibitive actions such as admonishment. It is said in the scriptures that if one does not repent despite efforts of struggle, expelling from the Sangha requires prior severe threats. If one turns away from definitive conviction but has not yet calmed down, expelling from the Sangha requires prior eight public acts. For other cases of expulsion from the Sangha, although the prior actions are not explicitly stated in the scriptures, admonishment is still necessary, just like in the case of expulsion from the Sangha in the four karmas. Therefore, it is established that all expulsions from the Sangha require prior admonishment, as stated in the scriptures. The scriptures explicitly state that for cases of expulsion from the Sangha due to defamation and not abandoning sinful views, prior admonishment is necessary. Therefore, all other cases of expulsion from the Sangha can be applied by analogy, as generally stated in the root Sutra. ༈ Applying subsequent actions analogously to severe threats: Fifth, regarding severe threats, applying subsequent actions analogously: The scriptures explicitly state that if one does not repent despite efforts of severe threats, one will eventually be expelled from the Sangha. Similarly, if one does not repent despite efforts of severe scolding, if one does not repent despite efforts of severe expulsion, if one does not repent despite efforts of severe repatriation, these three cases can also be briefly applied analogously to expulsion from the Sangha. Severe threats and the other three severe actions are fully justified in terms of cause, essence, ritual, and punishment. That is, the cause of severe scolding, the essence of severe scolding, the ritual of the four karmas, and the punishment of having to abandon special behaviors, are the same in terms of cause. The universality of this sameness comes from the concise commentary of the Vinaya Sutra. If so, then the number of expulsions from the Sangha may exceed seven. Because in addition to the seven expulsions explicitly stated, there are also three expulsions applied by brief analogy. If you say so, then you have admitted the latter argument. If both the explicitly stated and the briefly analogous are counted, then this will occur. If only the explicitly stated are counted, then this will not occur. Therefore, for severe actions without a beginning, a beginning is added, and for those without an end, an end is added, and that is how the term is used. ༈ Explaining that severe actions are the same as the cause of downfall: Sixth, explaining that severe actions are the same as the cause of downfall: If one severely slanders a layperson and thereby defames the Sangha, even if one is prevented by admonishment and other means, if one still does not give up, then
དགེ་འདུན་ལྷག་མ་བསྐྱེད་པར་དངོས་སུ་གསུངས་པ་དེའི་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་བས་ཁྱིམ་པ་ལ་བརྙས་ཐབས་བྱེད་པ་དང་། ཕྱིར་འགྱེད་ནན་ཏུར་བྱས་པ་དེས་དགེ་འདུན་ལ་སྐུར་བ་འདེབས་ན་ཡང་དེ་ལ་གཞམས་བསྒོ་ལ་སོགས་ཀྱིས་བཟློག་ཀྱང་མ་བཏང་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་བསྐྱེད་དེ། ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་དངོས་སུ་གསུངས་པ་དེ་དང་། རྒྱུ། ངོ་བོ། ཆོ་ག་ཆད་ལས་ཀྱི་སྒོ་ནས་རྒྱུ་མཚན་དོད་ཐུབ་ཏུ་གནས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་བཞིན་དུ་བསྡིགས་སྨད་ལ་ཡང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་སོ། །འོ་ན་དགེ་སློང་ཕའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་བཅུ་གསུམ་ལས་མང་བ་ཡོད་པར་ཐལ། དགེ་འདུན་ལྷག་མ་བཅུ་གསུམ་དངོས་སུ་གསུངས་པའི་སྟེང་དུ་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་གསུམ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། དངོས་དང་མདོར་བསྡུས་གཉིས་ཀ་བགྲངས་ན་དེར་ཐལ་ཟེར་ན་འདོད་ཅིང་། དངོས་ 7-543b སུ་གསུངས་པ་འབའ་ཞིག་བགྲངས་ན་དེར་ཐལ་ཟེར་མ་ཁྱབ་པ་མེད་དོ། །སྐབས་འདིར་འགར་གར་པ་ཆེན་པོ་ན་རེ། གསོ་སྦྱོང་བཞག་པའམ་དགག་དབྱེ་བཞག་པའི་ནན་ཏུར་བྱས་པ་དེ་དགེ་འདུན་ལ་སྐུར་པ་འདེབས་ན། དེ་ལ་གཞམས་བསྒོ་ལ་སོགས་ཀྱིས་བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བ་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་བསྐྱེད་ཅེས་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་ཏེ། ལས་ཀྱི་ནན་ཏུར་བྱས་པ་དེ་དགེ་འདུན་ལ་སྐུར་བ་འདེབས་ན་བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་བར་སྔ་མ་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། མདོར་བསྡུས་སྦྱར་བ་ལ་ནི་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་དགོས་པ་ལས། རྒྱུ་མཚན་མི་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་སྨད་པ་ནན་ཏུར་དང་རྣམ་དག་གི་ལས་བཞག་པའི་ནན་ཏུར་གཉིས་ནི་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། རྒྱུ་ཆད་ལས་དོད་མ་ཐུབ་པར་འབྲས་བུ་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་དོད་ཐུབ་ཏུ་བསྐྱེད་པ་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ ནན་ཏུར་གྱི་སྒྲ་བཤད། བདུན་པ་ནན་ཏུར་གྱི་སྒྲ་བཤད་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས་ནན་ཏུར་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འོག་ཏུ་བཞག་ཅིང་། བཤུང་བ་ཉིད་དུ་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་བཤད་དོ། ། ༈ ནན་ཏུར་བྱ་བའི་ཚུལ་ལུགས། བརྒྱད་པ་ནན་ཏུར་བྱ་བའི་ཚུལ་ལུགས་ལ་གཉིས་ཏེ། དགོས་པའི་དོན་དང་། བསྡུས་པའི་དོན་ནོ། །དང་པོ་ནི། ནན་ཏུར་བྱས་པས་ཕ་རོལ་པོ་དེ་ཉེས་པ་ལ་ཞུགས་པ་འཕྲོ་གཅོད་པར་འགྱུར་ཞིང་། མ་ཞུགས་པ་མི་འཇུག་པར་འགྱུར་བའོ། །གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་དྲུག་ལས། དང་པོ་ཡུལ་གང་ལ་ནན་ཏུར་བྱ་བ་ནི། ཆད་པ་བཅད་པའི་ཡུལ་ཆོས་བཅུ་ལྡན་སྔར་ལས་གཞིར་བཤད་ཟིན་ཏོ། །གཉིས་པ་བྱེད་པ་པོ་གང་གིས་ནན་ཏུར་བྱ་བའི་ཚུལ་ནི། དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་བཞི་ལྡན་གྱིས་སོ། །གསུམ་འདུས་གང་གི་ཚེ་ནན་ཏུར་བྱ་བ་ནི། དབྱར་གྱི་ཚུལ་ནང་མ་ཡིན་ཅིང་། བྱ་བ་གཞན་གྱིས་སེམས་གཡེངས་ 7-544a པའི་དུས་མ་ཡིན་པའོ། །བཞི་པ་ཚུལ་ཇི་ལྟར་ནན་ཏུར་བྱ་བ་ན
【現代漢語翻譯】 如果直接宣說增益僧團（Sangha），通過簡略地概括，如果對在家人進行誹謗，或者強烈地進行驅逐，從而對僧團進行指責，即使通過勸誡等方式進行勸阻也不停止，那麼就增益了僧團。直接宣說詆譭在家人是增益僧團，這是因為從原因、本體、儀軌和罪行的角度來看，理由充分。 同樣，對於恐嚇和貶低，理由也是相同的。那麼，比丘的增益僧團是否多於十三種？如果說在直接宣說的十三種增益僧團之上，還有三種通過簡略概括而來的增益僧團，那麼，如果計算直接宣說的和簡略概括的兩種，就會出現這種情況。如果只計算直接宣說的，就不會出現這種情況。這裡，噶當巴大師說，如果對停止布薩（Uposatha）或停止解夏（Pravāraṇā）進行強烈指責，從而對僧團進行指責，即使通過勸誡等方式進行勸阻也不停止，那麼就增益了僧團，這是通過簡略概括而來的。如果對業進行強烈指責，從而對僧團進行指責，那麼勸阻也不停止，原因與之前相同。這是不合理的，因為簡略概括必須理由相同，但理由並不相同。也就是說，強烈的貶低和停止清凈之業的強烈指責，理由並不相同，因為原因和罪行不能充分對應，從而導致結果增益僧團也不能充分對應。 第七，關於強烈指責的詞義解釋。《 टीका 》中說，『強烈指責』的意思是『置於下方，並安置為貶低』。 第八，關於進行強烈指責的方式，有兩種：必要的意義和概括的意義。第一，通過進行強烈指責，可以阻止對方陷入罪過，並且不讓未陷入者陷入。第二，概括的意義有六個方面。第一，在何處進行強烈指責？對已經判處罪行的對象，具備十種法，之前已經詳細解釋過了。第二，由誰來進行強烈指責？由具備四種功德的僧團來進行。第三，在何時進行強烈指責？不是在夏季的內部，也不是在被其他事務分散注意力的時候。第四，如何進行強烈指責？
【English Translation】 If one directly proclaims the increase of the Sangha (community), and through briefly summarizing, if one slanders laypeople or vehemently expels them, thereby accusing the Sangha, even if dissuaded through admonishments, etc., and does not stop, then one increases the Sangha. Directly proclaiming the defamation of laypeople is increasing the Sangha, because from the perspective of cause, essence, ritual, and transgression, the reasons are sufficient. Similarly, for intimidation and belittling, the reasons are the same. Then, shouldn't the increase of the Sangha by monks be more than thirteen? If it is said that in addition to the thirteen types of Sangha increase directly proclaimed, there are three types of Sangha increase that come from brief summarization, then if both directly proclaimed and briefly summarized are counted, this situation will occur. If only the directly proclaimed are counted, this situation will not occur. Here, the great Kadampa master says that if one vehemently accuses the cessation of Uposatha (observance day) or the cessation of Pravāraṇā (end of monsoon retreat), thereby accusing the Sangha, even if dissuaded through admonishments, etc., and does not stop, then one increases the Sangha, which comes from brief summarization. If one vehemently accuses the karma (action), thereby accusing the Sangha, then dissuasion does not stop, the reason being the same as before. This is unreasonable because brief summarization must have the same reason, but the reasons are not the same. That is, vehement belittling and vehement accusation of stopping pure karma are not the same reason, because the cause and transgression cannot fully correspond, thereby leading to the result that increasing the Sangha cannot fully correspond. Seventh, regarding the etymological explanation of vehement accusation. The 《 टीका 》 says that 'vehement accusation' means 'placed below and established as belittling'. Eighth, regarding the manner of conducting vehement accusation, there are two aspects: the necessary meaning and the summarized meaning. First, by conducting vehement accusation, one can prevent the other party from falling into transgression, and prevent those who have not fallen from falling. Second, the summarized meaning has six aspects. First, where should vehement accusation be conducted? The object of those who have been sentenced, possessing ten dharmas, has been explained in detail before. Second, by whom should vehement accusation be conducted? By the Sangha possessing four qualities. Third, when should vehement accusation be conducted? Not during the internal period of summer, nor when one's mind is distracted by other matters. Fourth, how should vehement accusation be conducted?
ི། །སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་སྟེ། སྦྱོར་བ་ནི་འདུ་བའི་སྐབས་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་དང་། ལྟུང་བ་གླེང་དྲན་བྱ་ཞིང་། གླེང་བ་པོ་རང་མ་ལངས་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་བསྐོས་པས་གླེང་དྲན་བྱ་བའོ། །དངོས་གཞི་ནི་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་ཏེ། མཇུག་ནི་ལས་ཀྱི་མཇུག་སྡུད་བརྗོད་པ་དང་། འདི་ཉིད་དུ་ལྟུང་བ་འདི་ཕྱིར་འཆོས་པར་གྱིས་ཤིག །དགེ་འདུན་འདི་ཉིད་ཀྱིས་ཁྱོད་བག་ཡངས་སུ་བྱེད་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བརྗོད་པའོ། །ལྔ་པ་ནན་ཏུར་བྱས་པའི་བསླབ་བྱ་ནི། གང་ལ་སྨད་པ་ནན་ཏུར་བཞི་པོ་གང་དང་གང་བྱས་པ་དེས་ནི་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པ་ལྔ་སྤང་བ་དང་། དེའི་སྟེང་དུ་ཁྱད་པར་དུ་ཡང་བསྐྲད་པས་སུན་ཕྱུང་བའི་གནས་སུ་མི་བསྡད་པའོ། །གནས་ནས་ཕྱུང་བས་ནི་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པ་ལྔ་སྤངས་ཤིང་། ཆོས་འདི་པའི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་གཞན་རྣམས་དང་། ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གིས་ལོངས་སྤྱོད་པ་སྤོང་བའོ། །རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་རྣམས་ཀྱིས་སྤང་ཞེས་གསུང་ཡང་དེར་མ་ཟད་དེ། ས་གཞན་ན་གནས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་སྤང་དགོས་ཏེ། ལུང་ཞུ་བ་སྤྱིར་བསྟན་པ་ལས། བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལ་ཡང་སྤངས་པ་རྗེས་ཕྱོགས་ཀྱི་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པར་གསུངས་པ་དང་། བྲམ་ཟེའི་བུ་མོས་ཞུས་པ་ལས། གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ཐམས་ཅད་གཅིག་པུ་གྲོགས་མེད་པ་གཉིས་པ་མེད་པར་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཞེས་གསུངས་པས་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་གཉིས་ཡོད་ཀྱང་ཕན་ཚུན་གཅིག་གིས་གཅིག་མ་སྤངས་ན་ལྟུང་བར་འགྱུར་རོ། །བསྙིལ་བའི་བསླབ་བྱ་ནི་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་དང་འདྲའོ། །གསོ་སྦྱོང་བཞག་པ་དང་། དགག་དབྱེ་བཞག་པས་ནི་ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་གསོ་ 7-544b དགག་བྱེད་པ་སྤང་ཞིང་། ལྷུང་བཟེད་ཁ་དབུབ་པ་ལ་ནི་རབ་བྱུང་རྣམས་ཀྱིས་ཆོས་དང་། ཟང་ཟིང་གི་ལོངས་སྤྱོད་བྱེད་པ་སྤང་བ་ལ་བསླབ་བོ། །དྲུག་པ་ནན་ཏུར་བྱས་པ་ལས་གྲོལ་བའི་རྒྱུ་ནི། ཐུན་མོང་བ་གཉིས་དང་། བྱེ་བྲག་གཉིས་ཏེ། དང་པོ་གཉིས་ནི་དགྲ་བཅོམ་པ་ཐོབ་པ་དང་བཟོད་པར་བྱ་བ་ཡིན་ལ། ཕྱི་མ་གཉིས་ནི་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་བཞག་པ་གཉིས་ལ་འཇོག་པར་བྱེད་པའམ། དེས་བསྐོས་པ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་བྱས་ན་གྲོལ་བར་འགྱུར་བ་དང་། གཞན་ཡང་ནན་ཏུར་སྔ་མའི་སྟེང་དུ་ནན་ཏུར་ཕྱི་མ་བྱས་ན་སྔ་མ་ལས་གྲོལ་བར་འགྱུར་ལ། གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ལ་ནི་དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་ནི་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་མཐའ་དག་གིས་སྤངས་ཟིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ དཀྱུས་མའི་དོན། གཉིས་པ་ལ། ནན་ཏུར་སྤྱི་ཙམ་ཉིད་དུ་བསྟན། །ནན་ཏུར་བྱེ་བྲག་ཉིད་དུ་བརྗོད། །མཇུག་བརྗོད་ཐུན་མོང་བསྟན་པའོ། ། ༈ ནན་ཏུར་སྤྱི་ཙམ་ཉིད་དུ་བསྟན། དང་པོ་ལ། ནན་ཏུར་བྱ་བའི་ཚུལ་ལུགས་དངོས། །བཟོ་བྱེད་ཡུལ་གྱི་ཞར་བྱུང་ངོ་། ། ༈ ནན་ཏུར་བྱ་བའི་ཚུལ་ལུགས་དངོས། དང་པོ་ནི། ན
【現代漢語翻譯】 結合、正行、結行這三者。結合是指在集會時隨之進行，應宣講憶念墮罪，若宣講者自己不站起來，則由僧團指派的人宣講憶念。正行是通過四羯磨的羯磨來進行。結行是說羯磨的結尾，並說：『應在此懺悔此墮罪，此僧團將使你隨意。』 第五，關於重罪的學處：凡是對何者做了四種重罪中的任何一種，那人就應斷除五種特殊的行為，並且在此之上，還要被特別驅逐，不得住在被擯棄之處。被逐出住處的人，應斷除五種特殊的行為，並且應斷除與此法門的其他出家人，以及在財物上共同享用。雖然經中說，自然安住者應斷除，但不僅如此，住在其他地方的人也應斷除，因為在普遍宣說的律中說，受了學處的人，也會產生隨順的墮罪。如婆羅門女所問，所有被逐出住處的人，都應獨自一人，無伴侶，無第二者。』因此，即使有兩個被逐出住處的人，若彼此不互相斷絕關係，也會犯墮罪。擯棄的學處與逐出住處相似。停止布薩和解制，應斷除與自然安住者一起進行布薩和解制。對於傾覆缽器者，應教誡出家人斷除在法和財物上的共同享用。 第六，從重罪中解脫的因：有共同的和特殊的兩種。前兩種是獲得阿羅漢果和忍受。后兩種是停止布薩和解制，或者與被指派者一起進行布薩和解制，這樣就能解脫。此外，在前一種重罪之上再施加后一種重罪，就能從前一種中解脫。但對於被逐出住處者來說，情況並非如此，因為他已經斷絕了一切法和財物。 總義： 第二，宣說重罪的總體，講述重罪的差別，最後宣說共同之處。 宣說重罪的總體： 第一，重罪的行為方式的真實，造作者的順帶。 重罪的行為方式的真實： 第一是
【English Translation】 The three are the combination, the main part, and the conclusion. The combination is to follow up during the assembly, to proclaim and remember the transgressions. If the proclaimer does not stand up himself, then someone appointed by the Sangha should proclaim and remember. The main part is done through the action of the four karmas. The conclusion is to state the end of the karma, and to say, 'You should atone for this transgression here. This Sangha will make you free.' Fifth, the precepts for those who have committed a serious offense: Whoever has committed any of the four serious offenses should abandon the five special behaviors, and on top of that, they should be specially expelled and not live in the place of banishment. Those who have been expelled from their residence should abandon the five special behaviors, and should abandon sharing Dharma and material possessions with other ordained members of this Dharma. Although it is said in the scriptures that those who naturally reside should abandon, it is not limited to that. Those who reside in other places should also abandon, because it is said in the generally taught Vinaya that those who have received precepts will also generate subsequent offenses. As asked by the Brahmin's daughter, 'All those who have been expelled from their residence should be spoken of as alone, without companions, without a second.' Therefore, even if there are two people who have been expelled from their residence, if they do not abandon each other, they will commit an offense. The precepts for those who have been overthrown are similar to those who have been expelled from their residence. Stopping the Uposatha and Pravāraṇā means abandoning the practice of performing Uposatha and Pravāraṇā together with those who naturally reside. For those who overturn their bowls, they should be instructed to abandon the sharing of Dharma and material possessions by the ordained. Sixth, the causes for liberation from serious offenses: There are two common causes and two specific causes. The first two are attaining Arhatship and forbearance. The latter two are either stopping the Uposatha and Pravāraṇā, or performing Uposatha and Pravāraṇā together with the appointed one, which will lead to liberation. Furthermore, if a later serious offense is committed on top of an earlier serious offense, one will be liberated from the earlier one. However, this is not the case for those who have been expelled from their residence, because they have already abandoned all Dharma and material possessions. General Meaning: Second, the general statement of serious offenses is shown, the specific differences of serious offenses are stated, and finally the commonalities are stated. Showing the Generalities of Serious Offenses: First, the actual manner of committing serious offenses, and the incidental aspects of the perpetrator. The Reality of the Manner of Committing Serious Offenses: The first is
ན་ཏུར་བྱ་བའི་གཞི་ནི་ནན་ཏུར་གྱི་རྒྱུ་སྟེ། རྒྱུ་འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་པ་ལ་སོགས་པ་དེ་མ་ཞི་བར་ཏེ་འཕྲོ་མི་གཅོད་ཅིང་། ཕྱིར་མ་བཅོས་པར་དགེ་འདུན་གྱིས་ཤེས་ནས་ཏེ། མཐོང་ཐོས་དོགས་གསུམ་ཤེས་ནས་ཞེས་བླ་མ་རྣམས་གསུང་ཡང་མཐོང་ཐོས་ཀྱིས་ཡིད་ཆེས་ན་ཡིན་གྱི། དོགས་པས་ནི་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཡིད་ཆེས་པར་གྱུར་ནས་ཞེས་གསུངས་པས་ཡུལ་དེ་ལ་ནན་ཏུར་གྱི་ལས་བྱའོ་ཞེས་སྦྱར་རོ། །དེ་ཡང་ཉེས་པ་གླེང་བ་པོས་ཁྱོད་ལ་ཉེས་པ་འདི་ཡོད་དོ་ཞེས་སོ་སོར་གོ་བར་བྱས། ཤེས་པར་བྱས་ཤིང་ཉེས་པ་ཁས་ལེན་དུ་བཅུག་ནས་ནན་ཏུར་གྱི་ལས་བྱའོ། །ལུང་གཞི་ལས། ཁས་བླངས་པ་དང་ཞེས་གསུངས་ལ། འགྲེལ་ཆུང་གི་མདོ་ 7-545a རྩ་བ་ལས་དམ་བཅའ་བཅུག་ནས་ཞེས་ཏེ་ཉེས་པ་ཁས་ལེན་དུ་བཅུག་ནས་སོ། །དེ་ཡང་ནན་ཏུར་བྱ་བའི་གང་ཟག་དེ་དགེ་འདུན་གྱི་མངོན་སུམ་འཇོག་པ་སྟེ། མངོན་སུམ་དུ་བཞག་པ་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་ནན་ཏུར་གྱི་ལས་བྱའོ། །ལུང་གཞི་ལས། མངོན་སུམ་དུ་གྱུར་པར་བྱེད་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། མི་དེ་དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུ་བཀུག་ལ་ཞེས་སོ། །ལྟུང་བ་གླེང་བ་པོ་རང་མ་བྱུང་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་བཏང་སྙོམས་སུ་བྱ་བའམ། འོན་ཏེ་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་གླེང་བར་བྱ་སྙམ་ན། དགེ་འདུན་གྱིས་བསྐོ་བས་ལྟུང་བ་གླེང་བ་པོ་བསླང་བར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་གཤེ་བ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་མི་རིགས་ཤིང་མི་མཛེས་པས་ཞེས་གསུངས་པས་གླེང་བ་པོ་བསྐོས་ཏེ་གླེང་ངོ་། །གླེང་བ་པོས་སོ་སོར་ཤེས་པར་བྱ་ཞིང་ཞེས་པ་དང་། །མངོན་སུམ་དུ་འཇོག་པ་ལ་ཞེས་སྨོས་ནས་དེ་གཉིས་ཀྱི་དམིགས་བསལ་ནི། ནན་ཏུར་བྱ་བའི་ཡུལ་གང་ཟག་དེ་དགེ་འདུན་གྱི་མངོན་སུམ་འདུ་བར་མི་སྟེར་ན། དགེ་འདུན་གྱིས་མངོན་སུམ་དུ་བཞག་པ་མ་ཡིན་པར་ཡང་ནན་ཏུར་བྱ་ཞིང་། གླེང་བ་པོས་ཉེས་པ་གླེང་མེད་ཅིང་། གང་ཟག་དེས་ཉེས་པ་ཁས་བླང་བ་མེད་ཀྱང་གང་ཟག་དེ་ནན་ཏུར་གྱི་རྒྱུ་དང་ལྡན་པར་དགེ་འདུན་ལ་གྲགས་པ་ཙམ་གྱིས་ནན་ཏུར་བྱ་སྟེ། འདི་ནི་ཆད་པའི་རྒྱུ་དང་ལྡན་ནོ་སྙམ་དུ་དགེ་འདུན་གྱིས་མཁྱེན་པ་བཞིན་དུ་ཆད་པ་གཅོད་ཅིང་ཕྱིར་མི་འཆོས་པར་གནས་ནས་དབྱུང་བ་ལ་སོགས་ནན་ཏུར་གཞན་རྣམས་ལ་ནི་ཡུལ་དེས་ཉེས་པ་ཁས་ལེན་པ་ཡན་ལག་ཡིན་ན། འདི་ལ་ཡང་ཁས་ལེན་པ་ཡན་ལག་ཡིན་ནམ་ཞེ་ན། མ་མཐོང་བ་གནས་ནས་དབྱུང་བའི་རྒྱུ་ཡོད་པར་ནི། རང་ལ་ཉེས་ལྟུང་བྱུང་བ་ཐམས་ 7-545b ཅད་ཁས་ལེན་པ་ཆོས་ཅན། མ་མཐོང་བ་གནས་ནས་དབྱུང་བ་འཆགས་པའི་ཡན་ལག་མ་ཡིན་ཏེ། གནས་ནས་དབྱུང་བའི་རྒྱུ་ཡོད་པ་ཉིད་རྣམ་པར་བཤིག་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་ཅི་ཞིག་ཡན་ལག་ཡིན་ཅེ་ན། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་གྲགས་པ་དང་མངོན་སུམ་གྱི་དངོས་པོ་དེ་གཉིས་ཡན་ལག་ཡིན་ཅེས་གསུངས་ཏེ། ཆད
【現代漢語翻譯】 對治（nan tur）的基礎是製造對治的因，即不平息爭鬥等事端，不加以制止或糾正。僧團知曉后，即使上師們說通過『見、聞、疑』來了解，也應以『見、聞』為憑，而非『疑』。如論疏所說：『確信之後』，應對該地進行對治之業。也就是說，揭露過失者應使對方清楚地瞭解自己所犯的過失，使其承認過失，然後進行對治之業。律藏根本中說：『承認之後』。小釋的根本經文中說：『立下誓言之後』，即讓其承認過失。因此，應將要進行對治之人置於僧團面前，在公開場合，僧團方可進行對治之業。律藏根本中說：『使其公開顯現』。小釋中說：『將此人帶入僧團之中』。如果揭露罪行者沒有出現，僧團應保持中立，或者全體僧團都應揭露罪行嗎？應由僧團指派一人來揭露罪行。論疏中說：『全體僧團的呵斥是不恰當且不合適的』，因此應指派一人來揭露罪行。既然提到了『使之各自知曉』和『置於公開場合』，那麼這兩者的區別在於：如果要進行對治的對象不被允許出現在僧團的公開集會中，即使沒有被置於僧團面前，也可以進行對治；即使揭露者沒有揭露罪行，當事人也沒有承認罪行，只要此人具備對治的因，並且僧團知曉此事，就可以進行對治。如果僧團認為『此人具備懲罰的因』，就可以進行懲罰，不予糾正，並將其驅逐出去。對於其他的對治方式，當事人承認罪行是其組成部分，那麼對於這種情況，承認罪行也是其組成部分嗎？對於因未見而驅逐的情況，承認自己所犯下的所有罪行，並非是促成未見而驅逐的組成部分，因為驅逐的因本身就被打破了。那麼，什麼是組成部分呢？自己的論述和論疏中說，名聲和公開的事實是其組成部分，即懲罰。 The basis of 'Nantur' (對治，countermeasure) is the cause of creating Nantur, that is, not pacifying disputes and other incidents, not stopping or correcting them. After the Sangha (僧團，community) knows, even if the Lamas (上師，teachers) say to understand through 'seeing, hearing, and doubting,' one should rely on 'seeing and hearing,' not 'doubting.' As the commentary says, 'After becoming convinced,' one should perform the act of Nantur on that place. That is, the one who reveals the faults should make the other person clearly understand the faults they have committed, make them admit the faults, and then perform the act of Nantur. The Vinaya-mula (律藏根本，root of the monastic discipline) says, 'After admitting.' The root text of the Smaller Commentary says, 'After making a vow,' that is, making them admit the faults. Therefore, the person to be subjected to Nantur should be placed before the Sangha, and in a public setting, the Sangha can then perform the act of Nantur. The Vinaya-mula says, 'Make it publicly manifest.' The Smaller Commentary says, 'Bring this person into the Sangha.' If the one who reveals the offenses does not appear, should the Sangha remain neutral, or should the entire Sangha reveal the offenses? One should appoint someone from the Sangha to reveal the offenses. The commentary says, 'The rebuke of the entire Sangha is inappropriate and unsuitable,' therefore one should appoint someone to reveal the offenses. Since it is mentioned 'make each one aware' and 'place in a public setting,' the difference between these two is: if the person to be subjected to Nantur is not allowed to appear in the public assembly of the Sangha, even if they are not placed before the Sangha, Nantur can still be performed; even if the revealer does not reveal the offenses and the person does not admit the offenses, as long as this person has the cause of Nantur and the Sangha knows about it, Nantur can be performed. If the Sangha thinks 'this person has the cause of punishment,' they can punish, not correct, and expel them. For other methods of Nantur, the person admitting the offenses is a component, so for this situation, is admitting the offenses also a component? For the case of expulsion due to not seeing, admitting all the offenses one has committed is not a component of causing expulsion due to not seeing, because the cause of expulsion itself is broken. So, what is the component? One's own exposition and commentary say that fame and public facts are the components, that is, punishment.
【English Translation】 The basis of 'Nantur' is the cause of creating Nantur, that is, not pacifying disputes and other incidents, not stopping or correcting them. After the Sangha knows, even if the Lamas say to understand through 'seeing, hearing, and doubting,' one should rely on 'seeing and hearing,' not 'doubting.' As the commentary says, 'After becoming convinced,' one should perform the act of Nantur on that place. That is, the one who reveals the faults should make the other person clearly understand the faults they have committed, make them admit the faults, and then perform the act of Nantur. The Vinaya-mula says, 'After admitting.' The root text of the Smaller Commentary says, 'After making a vow,' that is, making them admit the faults. Therefore, the person to be subjected to Nantur should be placed before the Sangha, and in a public setting, the Sangha can then perform the act of Nantur. The Vinaya-mula says, 'Make it publicly manifest.' The Smaller Commentary says, 'Bring this person into the Sangha.' If the one who reveals the offenses does not appear, should the Sangha remain neutral, or should the entire Sangha reveal the offenses? One should appoint someone from the Sangha to reveal the offenses. The commentary says, 'The rebuke of the entire Sangha is inappropriate and unsuitable,' therefore one should appoint someone to reveal the offenses. Since it is mentioned 'make each one aware' and 'place in a public setting,' the difference between these two is: if the person to be subjected to Nantur is not allowed to appear in the public assembly of the Sangha, even if they are not placed before the Sangha, Nantur can still be performed; even if the revealer does not reveal the offenses and the person does not admit the offenses, as long as this person has the cause of Nantur and the Sangha knows about it, Nantur can be performed. If the Sangha thinks 'this person has the cause of punishment,' they can punish, not correct, and expel them. For other methods of Nantur, the person admitting the offenses is a component, so for this situation, is admitting the offenses also a component? For the case of expulsion due to not seeing, admitting all the offenses one has committed is not a component of causing expulsion due to not seeing, because the cause of expulsion itself is broken. So, what is the component? One's own exposition and commentary say that fame and public facts are the components, that is, punishment.
་པའི་རྒྱུ་ཉེས་པ་དེ་དང་ལྡན་ནོ་ཞེས་དགེ་འདུན་ལ་གྲགས་པ་དང་། ཉེས་པ་དེ་བྱེད་པ་གླེང་བྱེད་ཀྱིས་མངོན་སུམ་དུ་མཐོང་བ་ཡན་ལག་ཡིན་པས། འདི་ནི་ཆད་པ་འདིའི་རྒྱུ་དང་ལྡན་ནོ་སྙམ་དུ་དགེ་འདུན་གྱིས་མཁྱེན་པ་བཞིན་དུ་ཆད་པ་བཅད་དོ། །འོ་ན་མ་མཐོང་བ་ལ་ནི་ཞེས་པའི་གཞུང་འདིས་ནན་ཏུར་བྱ་བར་བསྟན་ནམ། དང་པོ་ལྟར་ན་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། དེ་ལ་ནན་ཏུར་གྱི་ལས་མི་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་པས་ཞེས་བཤད་པ་དང་འགལ་ལོ། །གཉིས་པ་ལྟར་ན། གཞུང་འདི་ཉིད་ཀྱི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཅི་ཡང་མི་སྨྲ་བར་ཁ་བཙུམ་སྟེ་འདུག་པ་མི་བཙན་གྱི་ཉེས་པ་དགེ་འདུན་གྱིས་མཁྱེན་བཞིན་དུ་ཆད་པ་བཅད་དོ་ཞེས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དངོས་སུ་ནན་ཏུར་མི་བྱ་བར་བསྟན་ཏེ། རྒྱུ་ཡོད་པ་ཉིད་དུ་རྣམ་པར་བཤིག་པའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ཤུགས་ཀྱིས་ནི་ནན་ཏུར་བྱ་བར་བསྟན་ཏེ། ཉེས་པ་ཁས་མི་ལེན་ན་ཡང་རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། གྲགས་པ་དང་མངོན་སུམ་ཡན་ལག་ཡིན་པར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཉེས་པ་དགེ་འདུན་གྱིས་མཁྱེན་པ་བཞིན་དུ་ཆད་པ་བཅད་དོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། སྐབས་མི་འབྱེད་ན་ཡང་མ་གུས་པ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་བསྐྲད་པའི་ལས་བྱའོ་ཞེས་ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་པ་པོ་དེ་བདག་ཉིད་ལ་ཉེས་པ་གླེང་བའི་སྐབས་མི་འབྱེད་ན་ཡང་ཁྱིམ་པ་སུན་འབྱིན་པ་པོ་དེ་ལ་བསྐྲད་པ་ནན་ཏུར་ 7-546a བྱེད་པར་ནི་གསུངས་ལ། སྐབས་མི་འབྱེད་ན་ཉེས་པ་ཁས་ལེན་གཞི་མ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར་ན་ཉེས་པ་ཁས་ལེན་པ་ནི་ནན་ཏུར་གྱི་ཡན་ལག་མ་ཡིན་ནོ། །དཔེར་ན་མོ་གཤམ་གྱི་བུ་གཞི་མ་གྲུབ་པའི་ཕྱིར། མོ་གཤམ་གྱི་བུ་ནན་ཏུར་གྱི་ཡན་ལག་མ་ཡིན་པ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་སྟོན་པ་ནི་སྐབས་མི་འབྱེད་ན་ཡང་ཞེས་གསུངས་ཏེ། ནན་ཏུར་བྱ་བའི་ཡུལ་དེས་བདག་ལ་ཉེས་པ་མ་གླེང་ཞིག་ཅེས་ཉེས་པ་གླེང་བའི་སྐབས་མི་འབྱེད་ན་ཡང་སྔར་ཁྱིམ་པ་སུན་ཕྱུང་བ་ལ་སོགས་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་བསྐྲད་པ་ལ་སོགས་པའི་ནན་ཏུར་བྱས་པ་ལ་ཆོས་ཅན། ཡང་ཞེས་པས་ཉེས་པ་ཁས་ལེན་པ་ཡན་ལག་མ་ཡིན་ཏེ་ཞེས་གོང་དུ་བསྙེགས་ཏེ་ཉེས་པ་ཁས་ལེན་པར་ཡན་ལག་ཡིན་པར་རྒྱུ་གཉིས་ཀྱིས་མི་རིགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་ཉེས་པ་ཁས་ལེན་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་དང་། ཁས་བླང་ངོ་སྙམ་དུ་སེམས་པ་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་པ་སྟེ། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། འདིར་རྒྱུ་གཉིས་ཀྱིས་མི་རིགས་ཏེ་སྐབས་མི་འབྱེད་པའི་གང་ཟག་ལ་གླེང་བ་ཉིད་ཀྱང་མི་བྱེད་ན་ཁས་ལེན་པ་ལྟ་ག་ལ་ཡོད་དེ། དེའི་ཕྱིར་རྒྱུ་གཅིག་གིས་ཀྱང་མི་རིགས་ལ། གང་སྐབས་འབྱེད་པར་མི་བྱེད་པ་དེ་ལ་ཇི་ལྟར་བྱས་ཀྱང་སྐབས་རྙེད་ཅིང་གླེང་བ་ཁས་བླངས་སོ་སྙམ་དུ་སེམས་པར་མི་འགྱུར་བས་དེའི་ཕྱིར་རྒྱུ་གཉིས་པོ་དེས་ཀྱང་མི་རིགས་སོ་ཞེས་སོ། །འོ་ན་འདི་ལ་ཅི་ཞིག
【現代漢語翻譯】 如果僧團中流傳著『他具有導致失敗的過錯』的說法，並且有揭發者親眼目睹了該過錯，那麼這就是一個因素。因此，僧團應該像瞭解此人具有導致失敗的因素一樣，對其進行懲罰。那麼，『對於未親眼所見者』的論述是否表明需要強制執行呢？如果按照第一種情況，這與 टीका（梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）中所說的『因此，不應該進行強制執行』相矛盾。如果按照第二種情況，這與該論述的註釋中所說的『一言不發，閉口不言，僧團瞭解這種不服從的過錯，並對其進行懲罰』相矛盾。難道不是這樣嗎？實際上，這表明不應該強制執行，因為它被徹底駁斥了。然而，這間接表明應該強制執行，因為即使不承認過錯，自己的解釋和 टीका（梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）也表明流傳和親眼所見是因素。此外，註釋中也說『僧團瞭解這種過錯，並對其進行懲罰』。《律分別》（Vinayavibhaṅga）中說：『即使不區分場合，也應該以不敬為由進行驅逐。』這意味著，即使揭發者沒有機會談論自己的過錯，也應該強制驅逐揭發者。如果不區分場合，那麼承認過錯的基礎就不成立，因此承認過錯不是強制執行的因素。例如，如果私生子的基礎不成立，那麼私生子就不是強制執行的因素。『即使不區分場合』的意思是，即使應該被強制執行的人沒有機會談論自己的過錯，也應該因為之前驅逐了在家人等原因而強制執行驅逐等懲罰。如果有人認為承認過錯不是一個因素，那麼這與之前提出的『承認過錯是一個因素』的觀點相矛盾，因為有兩個理由不支援這種觀點：沒有承認過錯，也沒有認為自己承認了過錯。自己的解釋和 टीका（梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）中說：『這裡有兩個理由不支援，因為對於不區分場合的人來說，即使不說話，又怎麼會承認呢？因此，一個理由也不支援。無論如何對待不區分場合的人，都不會認為他找到了機會並承認了過錯，因此這兩個理由都不支援。』那麼，這到底是什麼呢？ If it is rumored among the Sangha that 'he possesses the fault that leads to defeat,' and a revealer visibly sees that fault being committed, then that is a factor. Therefore, the Sangha should impose punishment as they know that this person possesses the cause for defeat. Now, does the statement 'for those who have not seen' indicate that enforcement should be emphasized? If according to the first view, it contradicts what is stated in the ṭīkā (टीका, ṭīkā, commentary): 'Therefore, the act of enforcement should not be done.' If according to the second view, it contradicts what is stated in the small commentary of this very text: 'Without saying anything, remaining silent, the Sangha knows the fault of disobedience and imposes punishment.' Is it not so? Actually, it shows that enforcement should not be done directly, because it is thoroughly refuted. However, it implicitly shows that enforcement should be done, because even if the fault is not admitted, one's own explanation and the ṭīkā (टीका, ṭīkā, commentary) state that rumor and visible sight are factors. Furthermore, the small commentary states, 'The Sangha knows the fault and imposes punishment.' In the Vinayavibhaṅga, it says, 'Even if the occasion is not distinguished, the act of expulsion should be done due to that very disrespect.' This means that even if the revealer does not have the opportunity to speak about his fault, the expulsion of the revealer should be enforced. If the occasion is not distinguished, then the basis for admitting the fault is not established, so admitting the fault is not a factor of enforcement. For example, just as the son of a barren woman is not a factor of enforcement because the basis is not established. The statement 'even if the occasion is not distinguished' means that even if the person to be enforced does not speak about his fault, enforcement such as expulsion should be done based on reasons such as previously expelling a layperson. If someone thinks that admitting the fault is not a factor, then this contradicts the previous assertion that 'admitting the fault is a factor,' because there are two reasons that do not support this view: there is no admission of fault, and there is no thought that one has admitted the fault. One's own explanation and the ṭīkā (टीका, ṭīkā, commentary) state: 'Here, two reasons do not support it, because if a person who does not distinguish the occasion does not even speak, how can there be admission? Therefore, even one reason does not support it. No matter how one treats a person who does not distinguish the occasion, it will not be thought that he has found an opportunity and admitted the fault, so these two reasons do not support it.' So, what is it here?
【English Translation】 If it is rumored among the Sangha that 'he possesses the fault that leads to defeat,' and a revealer visibly sees that fault being committed, then that is a factor. Therefore, the Sangha should impose punishment as they know that this person possesses the cause for defeat. Now, does the statement 'for those who have not seen' indicate that enforcement should be emphasized? If according to the first view, it contradicts what is stated in the ṭīkā (टीका, ṭīkā, commentary): 'Therefore, the act of enforcement should not be done.' If according to the second view, it contradicts what is stated in the small commentary of this very text: 'Without saying anything, remaining silent, the Sangha knows the fault of disobedience and imposes punishment.' Is it not so? Actually, it shows that enforcement should not be done directly, because it is thoroughly refuted. However, it implicitly shows that enforcement should be done, because even if the fault is not admitted, one's own explanation and the ṭīkā (टीका, ṭīkā, commentary) state that rumor and visible sight are factors. Furthermore, the small commentary states, 'The Sangha knows the fault and imposes punishment.' In the Vinayavibhaṅga, it says, 'Even if the occasion is not distinguished, the act of expulsion should be done due to that very disrespect.' This means that even if the revealer does not have the opportunity to speak about his fault, the expulsion of the revealer should be enforced. If the occasion is not distinguished, then the basis for admitting the fault is not established, so admitting the fault is not a factor of enforcement. For example, just as the son of a barren woman is not a factor of enforcement because the basis is not established. The statement 'even if the occasion is not distinguished' means that even if the person to be enforced does not speak about his fault, enforcement such as expulsion should be done based on reasons such as previously expelling a layperson. If someone thinks that admitting the fault is not a factor, then this contradicts the previous assertion that 'admitting the fault is a factor,' because there are two reasons that do not support this view: there is no admission of fault, and there is no thought that one has admitted the fault. One's own explanation and the ṭīkā (टीका, ṭīkā, commentary) state: 'Here, two reasons do not support it, because if a person who does not distinguish the occasion does not even speak, how can there be admission? Therefore, even one reason does not support it. No matter how one treats a person who does not distinguish the occasion, it will not be thought that he has found an opportunity and admitted the fault, so these two reasons do not support it.' So, what is it here? If it is rumored among the Sangha that 'he possesses the fault that leads to defeat,' and a revealer visibly sees that fault being committed, then that is a factor. Therefore, the Sangha should impose punishment as they know that this person possesses the cause for defeat. Now, does the statement 'for those who have not seen' indicate that enforcement should be emphasized? If according to the first view, it contradicts what is stated in the tika (टीका, tika, commentary): 'Therefore, the act of enforcement should not be done.' If according to the second view, it contradicts what is stated in the small commentary of this very text: 'Without saying anything, remaining silent, the Sangha knows the fault of disobedience and imposes punishment.' Is it not so? Actually, it shows that enforcement should not be done directly, because it is thoroughly refuted. However, it implicitly shows that enforcement should be done, because even if the fault is not admitted, one's own explanation and the tika (टीका, tika, commentary) state that rumor and visible sight are factors. Furthermore, the small commentary states, 'The Sangha knows the fault and imposes punishment.' In the Vinayavibhanga, it says, 'Even if the occasion is not distinguished, the act of expulsion should be done due to that very disrespect.' This means that even if the revealer does not have the opportunity to speak about his fault, the expulsion of the revealer should be enforced. If the occasion is not distinguished, then the basis for admitting the fault is not established, so admitting the fault is not a factor of enforcement. For example, just as the son of a barren woman is not a factor of enforcement because the basis is not established. The statement 'even if the occasion is not distinguished' means that even if the person to be enforced does not speak about his fault, enforcement such as expulsion should be done based on reasons such as previously expelling a layperson. If someone thinks that admitting the fault is not a factor, then this contradicts the previous assertion that 'admitting the fault is a factor,' because there are two reasons that do not support this view: there is no admission of fault, and there is no thought that one has admitted the fault. One's own explanation and the tika (टीका, tika, commentary) state: 'Here, two reasons do not support it, because if a person who does not distinguish the occasion does not even speak, how can there be admission? Therefore, even one reason does not support it. No matter how one treats a person who does not distinguish the occasion, it will not be thought that he has found an opportunity and admitted the fault, so these two reasons do not support it.' So, what is it here?
་ཡན་ལག་ཡིན་ཅེ་ན། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། གྲགས་པ་དང་མངོན་སུམ་གྱི་དངོས་པོ་དེ་གཉིས་ཡན་ལག་ཡིན་གྱི། ཞེས་གསུངས་ཏེ་དེའི་དོན་སྔ་མ་བཞིན་ནོ། །མདོ་འདིའི་ལུང་ཁུངས་ནི། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་སྐབས་ལས་ནབས་སོ་དང་། འགྲོ་མགྱོགས་ཀྱིས་ཁྱིམ་པ་ 7-546b སུན་ཕྱུང་སྟེ། བསྐྲད་པ་ནན་ཏུར་བྱ་བའི་སྐབས་སུ་སྐབས་མི་འབྱེད་ན་མ་གུས་པ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་བསྐྲད་པའི་ལས་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། ལུང་དེས་དངོས་སུ་བསྟན་པ་དང་། ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་པ་སྟེ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་པ་བསྐྲད་པ་ནན་ཏུར་གྱི་རྒྱུ་དང་ལྡན་པ་སྟེ་སྐབས་མི་འབྱེད་པ་དག་ལ་ཡང་ངོ་སྟེ་བསྐྲད་པའི་ལས་བྱའོ་ཞེས་གཞུང་འོག་མས་བསྡུས་ལ། སྐབས་མི་འབྱེད་ན་ཡང་བསྐྲད་པ་ནན་ཏུར་བྱ་བར་ལུང་ལས་དངོས་སུ་གསུངས་པས་ནན་ཏུར་དེ་ལ་ཁས་ལེན་པ་ཡན་ལག་མ་ཡིན་པ་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་པ་དང་། བསྐྲད་པ་གཅིག་པུར་མ་ཟད་ནན་ཏུར་གཞན་ལ་ཡང་ཁྱབ་ཆེར་སྦྱར་ཏེ་བསྟན་པའི་ཕྱིར། སྐབས་མི་འབྱེད་ན་ཡང་མི་རིགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སྤྱིར་མདོ་འདི་གསུངས་སོ། །ལྟུང་བ་གླེང་བ་པོར་རང་གི་ངང་གིས་མ་ལངས་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་བསྐོས་པས་ལྟུང་བ་གླེང་བ་པོ་བསླང་བར་བྱའོ་ཞེས་པ་འདི་དང་། གླེང་བ་པོ་རང་མ་བྱུང་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་བསླང་ཞེས་སྔར་བསྟན་པའི་ཁྱད་པར་ཅི་ཞེ་ན། སྔ་མ་ནི་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་གཤེད་མི་རིགས་པས་གླེང་བ་པོ་བསྐོས་ནས་གླེང་བར་བསྟན་ལ། ཕྱི་མ་འདིས་ནི་གླེང་བ་པོ་བསྐོ་བ་དེ་བསྒྲུབ་པའི་བསླབ་པར་བསྟན་ཏེ། གཞན་དུ་ན་དགེ་འདུན་རྣམས་ཐུགས་རྗེ་ཆུང་བར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ བཟོ་བྱེད་ཡུལ་གྱི་ཞར་བྱུང་། དང་པོ་ལ། དགོས་པའི་དོན་དང་། བསྡུས་པའི་དོན་ནོ། །དང་པོ་ལ་ནི་བཟོད་པར་བྱ་བའི་ལས་བྱས་པས་ཡུལ་དེ་ཆད་པ་ལས་གྲོལ་བར་འགྱུར་བའོ། །གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་གསུམ་ལས། དང་པོ་གང་ལ་བཟོད་པ་བླང་བའི་ཡུལ་ནི་ཆོས་དགུ་ལྡན་ཏེ། དེ་ཡང་བསམ་པ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་མི་སེམས་ཤིང་ཡང་དག་ 7-547a པའི་བསམ་པ་སེམས་པ་ནི་གཤེ་བ་དང་ཁྲོ་བ་དང་སྤྱོ་བ་ཉིད་མི་འཛིན་ནོ་ཞེས་སོ། །རྟེན་ཕྱིན་ཅི་ལོག་མི་བརྟེན་ཅིང་ཡང་དག་པའི་རྟེན་ལ་བརྟེན་པ་ནི་བླའི་གྲྭ་དང་འོག་ཟུར་དང་ཉེ་དུའི་གང་ཟག་རྟེན་ཉིད་དུ་མི་འཛིན་ནོ་ཞེས་པ་ནས་སོ། །ཆ་ལུགས་ཕྱིན་ཅི་ལོག་མི་འཆང་ཞིང་། ཡང་དག་པའི་ཆ་ལུགས་འཆང་བ་ནི་ཁྱིམ་པ་དང་མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་རྒྱལ་མཚན་འཆང་བར་མི་བྱེད་ཅེས་སོ། །རྟེན་དང་བསླབ་པ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་སྤོང་ཞིང་ཡང་དག་པའི་བསླབ་པ་ལ་སློབ་པ་ནི་མུ་སྟེགས་ཅན་ལ་བརྟེན་པར་མི་བྱེད། ཆོ་ག་མ་ཡིན་པ་སྤྱོད་པར་མི་བྱེད་ཅེས་པ་ནས་སོ། །ང་རྒྱལ་དང་རྒྱགས་པ་གཞོམ་པ་ནི
【現代漢語翻譯】 如果問什麼是分支？正如他自己的註釋和評註中所說：『名聲和顯現的事物，這兩者是分支。』其含義與之前相同。這部經的引證來源是：在《律分別》（Vinayavibhaṅga）中，關於僧團殘罪（Saṃghāvaśeṣa）的部分，提到『納布索』（Nabhaso，人名）和『快速行者』（'Gro mgyogs，人名）破壞家庭，驅逐應嚴厲執行的情況下，如果不區分情況，那麼以不恭敬的行為來執行驅逐。』經文中明確指出兩種情況：直接指出和間接指出。第一種情況是：對於那些破壞家庭並具備嚴厲驅逐的理由，即不區分情況的人，也應執行驅逐。下文總結道：即使不區分情況，也應嚴厲驅逐。經文中明確指出，不區分情況也應嚴厲執行驅逐，因此，不承認嚴厲執行是分支，這是間接指出的。不僅是驅逐，對於其他嚴厲行為也應廣泛適用，因為即使不區分情況，也是不合理的。總的來說，這部經就是這樣說的。如果有人談論墮落，如果他自己不主動站出來，那麼僧團應通過兩次羯磨（Karmavācanā，羯磨）任命他為談論墮落者。』這與之前所說的『如果談論者不出現，僧團應任命』有什麼區別呢？前者是指，因為所有僧人都無法勝任，所以應任命談論者來談論。而後者則表明，任命談論者是爲了完成學處（Śikṣāpada，戒條），否則僧團會變得缺乏慈悲。 ༈ 關於製造行為對象的附帶說明。 首先，有必要之義和總結之義。必要之義是：通過進行寬恕的行為，該對像將從懲罰中解脫。第二，總結之義有三點。第一點是：接受寬恕的對象應具備九種法。也就是說，不思考顛倒的想法，而思考正確的想法，即不執著于責罵、憤怒和懲罰。不依賴顛倒的依賴，而依賴正確的依賴，即不執著于上座、下屬和親屬作為依賴。不持有顛倒的裝束，而持有正確的裝束，即不持有在家者和外道（Tīrthika，提婆）的標誌。不捨棄顛倒的所依和學處，而學習正確的學處，即不依賴外道，不進行非法的行為。摧毀我慢和驕傲。
【English Translation】 If asked, what are the branches? As stated in his own annotations and commentaries: 'Fame and manifest things, these two are branches.' The meaning is the same as before. The source of this sutra is: In the Vinayavibhaṅga, in the section on Saṃghāvaśeṣa (community offenses), it is mentioned that 'Nabhaso (name of a person) and 'Quick Goer' ('Gro mgyogs, name of a person) destroyed the family, and in cases where expulsion should be strictly enforced, if the circumstances are not distinguished, then the expulsion should be carried out with disrespect.' The sutra explicitly points out two situations: direct pointing and indirect pointing. The first situation is: For those who destroy the family and have reasons for strict expulsion, that is, those who do not distinguish the circumstances, expulsion should also be carried out. The following summarizes: Even if the circumstances are not distinguished, strict expulsion should be carried out. The sutra explicitly states that strict expulsion should be carried out even if the circumstances are not distinguished, therefore, not acknowledging strict execution is an indirect indication. Not only expulsion, but other strict actions should also be widely applied, because it is unreasonable even if the circumstances are not distinguished. In general, this is what this sutra says. If someone talks about downfall, if he does not voluntarily stand up, then the Sangha should appoint him as the one who talks about downfall through two Karmavācanā (formal acts).』 What is the difference between this and what was previously said, 'If the speaker does not appear, the Sangha should appoint'? The former refers to the fact that because all the Sangha cannot be competent, a speaker should be appointed to speak. The latter indicates that appointing a speaker is to accomplish the Śikṣāpada (precepts), otherwise the Sangha will become less compassionate. ༈ Incidental Notes on the Object of Manufacture. First, there is the meaning of necessity and the meaning of summary. The meaning of necessity is: by performing the act of forbearance, that object will be freed from punishment. Second, the meaning of summary has three points. The first point is: the object of accepting forbearance should possess nine dharmas. That is, not thinking perverted thoughts, but thinking correct thoughts, that is, not clinging to scolding, anger, and punishment. Not relying on perverted reliance, but relying on correct reliance, that is, not clinging to the senior monk, subordinates, and relatives as reliance. Not holding perverted attire, but holding correct attire, that is, not holding the symbols of householders and Tīrthikas (non-Buddhists). Not abandoning perverted support and precepts, but learning correct precepts, that is, not relying on Tīrthikas, and not engaging in illegal behavior. Destroying pride and arrogance.
། སྐྲ་འགྲེང་བར་གྱུར་བ་དང་ཞེས་པ་ནས་སོ། །མ་ཉམས་པའི་སྤྱོད་པ་ལ་སློབ་པ་ནི་འབྱུང་བར་བསྐྱོད་པ་དང་ཞེས་པ་ནས་སོ། །ནན་ཏུར་གྱི་རྒྱུ་གཏོང་བ་ནི་རྒྱུ་ལས་ཕྱིར་བཟློག་པ་ཞེས་སོ། །རང་གིས་ལན་གསུམ་དུ་གསོལ་བ་འདེབས་པ་ནི་བཟོད་པ་གསོལ་བ་ལའོ་ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་བརྒྱད་ནི་སྐབས་འདི་ཉིད་ནས་གསུངས་ལ། དེའི་སྟེང་དུ་ཚོགས་སུ་མ་ལོངས་པ་དང་དགུ་སྟེ། དེ་ནི་སྔར་ལས་ཀྱི་གཞི་ལས་ཚོགས་ཀྱིས་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཉིས་པ་གང་གིས་བཟོད་པ་ལེན་པའི་རྟེན་ནི་ཆོས་ལྔ་ལྡན་ཏེ། དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་བཞི་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་ཆད་པ་གཅོད་བྱེད་དེ་ཡིན་པའམ། དེས་བསྐོས་པ་ཡིན་པ་སྟེ་ནན་ཏུར་བྱེད་པ་དག་གིས་མ་བསྐོས་ན་ནན་ཏུར་བྱས་པ་ལ་བཟོད་པ་མི་འཆགས་སོ་ཞེས་པས་གྲུབ་བོ། །གསུམ་པ་ཇི་ལྟར་བཟོད་པ་བླང་བའི་ཆོ་ག་ནི་སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་སྟེ། སྦྱོར་བ་ནི་འདུ་བའི་སྐབས་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་དང་། ཕྱག་འཚལ་ནས་ཙོག་པུར་འདུག་སྟེ་ཐལ་མོ་སྦྱར་ནས་གསོལ་བ་ལན་གསུམ་འདེབས་ 7-547b པའོ། །དངོས་གཞི་ནི་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བྱ་ཞིང་། མཇུག་ཏུ་ལས་ཀྱི་མཇུག་སྡུད་བརྗོད་པའོ། ། གཉིས་པ་ལ། བསམ་ལོག་སྤང་ཞིང་ཡང་དག་བསམ། །རྟེན་ལོག་སྤོང་ཞིང་ཡི་དམ་བརྟེན། །ཆ་ལུགས་ལོག་སྤང་ཡང་དག་འཆད། །རྟེན་བསླབ་ལོག་སྤང་ཡང་དག་སློབ། །ང་རྒྱལ་རྒྱགས་པ་གཞོམ་པ་དང་། །མཉམ་པའི་སྤྱོད་ལ་སློབ་པ་དང་། །ནན་ཏུར་རྒྱུ་ཉིད་གཏོང་བ་དང་། །རང་གིས་ལན་གསུམ་གསོལ་འདེབས་པའོ། ། ༈ བསམ་ལོག་སྤང་ཞིང་ཡང་དག་བསམ། དང་པོ་ནི། ནན་ཏུར་བྱས་པ་དེས་ཕྱིས་དགེ་འདུན་ལ་བཟོད་གསོལ་བྱེད་ན་ཡུལ་ཇི་ལྟ་བུ་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་བཟོད་པར་བྱ་ཞེ་ན། གཤེ་བ་ནི་ཁྱིམ་པའི་ཕྱོགས་ཀྱི་སྐྱོན་གྱིས་སྨོད་པ་དང་། ཁྲོ་བ་དང་སྤྱོ་བ་ཉིད་ནི་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་སྐྱོན་གྱིས་སྨད་པ་སྟེ། དེ་མི་འཛིན་པ་དང་། འཚོ་བ་དང་། ལྟ་བ་ཉམས་པའི་སྒོ་ནས་གཤེ་བ་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྟ་བ་ཉམས་པའི་སྒོ་ནས་སྤྱོ་བའོ་ཞེས་ཀྱང་རུང་ངོ་། །དགེ་འདུན་གྱི་ཞེས་པ་ནི་དཔེ་སྟེ། དགེ་སློང་གང་ཟག་གིས་ཡང་རྙེད་པ་མེད་པ་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་གནས་གཙུག་ལག་ཁང་སྤངས་ཤིང་མེད་པར་བྱའོ་སྙམ་དུ་སེམས་པ་ཉིད་མི་འཛིན་པ་དང་ཞེས་སོ། ། ༈ རྟེན་ལོག་སྤོང་ཞིང་ཡི་དམ་བརྟེན་པ། གཉིས་པ་ནི། བླའི་གྲྭ་དང་འོག་ཟུར་དང་ཞེས་པ་ནི། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། བླའི་གྲྭ་ནི་རྒྱལ་པོས་བསྐོས་པའི་མིའོ། །འོག་ཟུར་ནི་ཡུལ་མིའི་ཚོགས་སོ་ཞེས་སོ། །ཉེ་དུའི་གང་ཟག་གི་རྟེན་ཉིད་དུ་མི་འཛིན་པ་དང་ཞེས་པ་ཡིན་ལ། དམིགས་བསལ་ནི། ཁྱིམ་པས་བཟོད་པ་གསོལ་བར་བྱེད་ན་ནི་ཁྱིམ་པ་དེ་ཉེ་དུའི་གང་ཟག་རྟེན་ཉིད་དུ་འཛིན་ཀྱང་རུང་སྟེ། དེས་དེ་རྟེན་ཉིད་དུ་འཛིན་པ་ལ་མི་རིགས་པ་མེད་པའི
【現代漢語翻譯】 從'頭髮豎立'開始等等。學習不退轉的行為，從'走向產生'開始等等。放棄強制的原因，即從原因中返回等等。自己祈求三次，即請求寬恕等等。這樣八種情況是從這裡說的。在此之上，加上未完成的集會，共九種。正如之前所說，從行為的基礎來說，不能通過集會來完成。第二，接受寬恕的所依是具備五種法的，即在具備四種功德的僧眾之上，是執行懲罰者，或者是由其委派者。如果不是強制執行者委派，那麼強制執行的寬恕是不會成立的。第三，如何接受寬恕的儀式分為三個部分：預備、正行和結行。預備是集會時隨之進行，頂禮后蹲坐，合掌祈求三次。正行是通過四種祈求的羯磨來完成。結行是說羯磨的結語。 第二部分：捨棄邪念，思維正念；捨棄邪依，依靠本尊；捨棄邪行，講述正行；捨棄邪學，學習正學；摧毀我慢和驕傲；學習平等的行為；放棄強制的原因；自己祈求三次。 捨棄邪念，思維正念。 第一，如果被強制者後來向僧眾請求寬恕，那麼僧眾應該寬恕什麼樣的對象呢？辱罵是指用在家人的過失來責罵，憤怒和斥責是用出家人的過失來責備。不執著于這些，或者通過生活和見解的退下來辱罵，或者通過戒律和見解的退下來斥責也可以。'僧眾的'是舉例說明，即使僧人個人也一樣，不執著于沒有獲得利益，或者認為應該放棄和摧毀僧眾的住所寺廟等等。 捨棄邪依，依靠本尊。 第二，'上座的僧人'和'下屬的隨從'等等，在《分別釋》中說：'上座的僧人是指國王委派的人。下屬的隨從是指當地人民的集會。'不執著于親屬的依靠，這是指如果在家居士請求寬恕，那麼可以依靠這位家居士作為親屬的依靠，因為他依靠他並沒有不合理之處。
【English Translation】 From 'hair standing on end' onwards etc. Learning the undeteriorated conduct, from 'proceeding to arise' onwards etc. Abandoning the cause of coercion, that is, turning back from the cause etc. Praying three times oneself, that is, requesting forgiveness etc. Thus, eight cases are spoken of from this very context. On top of that, adding the incomplete assembly, making nine. As it was said before, from the basis of action, it cannot be done by the assembly. Secondly, the basis for receiving forgiveness is possessing five dharmas, that is, on top of the Sangha possessing four qualities, it is the one who executes the punishment, or the one delegated by him. If not delegated by the coercers, then the forgiveness of coercion will not be established. Thirdly, the procedure for how to receive forgiveness is in three parts: preparation, main part, and conclusion. The preparation is to follow up during the assembly, prostrate, squat, join palms, and pray three times. The main part is done by the karma of the four requests. The conclusion is to state the conclusion of the karma. Second part: Abandoning wrong thoughts and thinking right thoughts; abandoning wrong reliance and relying on the yidam; abandoning wrong conduct and explaining right conduct; abandoning wrong learning and learning right learning; destroying pride and arrogance; learning equal conduct; abandoning the cause of coercion; praying three times oneself. Abandoning wrong thoughts and thinking right thoughts. First, if the coerced person later asks the Sangha for forgiveness, then what kind of object should the Sangha forgive? Reviling is scolding with the faults of a householder, and anger and reproach are blaming with the faults of a renunciate. Not clinging to these, or reviling through the deterioration of livelihood and views, or reproaching through the deterioration of discipline and views is also acceptable. 'Of the Sangha' is an example, even if it is an individual monk, not clinging to not obtaining benefits, or thinking that the Sangha's residence, the monastery, should be abandoned and destroyed etc. Abandoning wrong reliance and relying on the yidam. Second, 'the upper monk' and 'the lower attendant' etc., in the 'Distinguishing Commentary' it says: 'The upper monk is the person appointed by the king. The lower attendant is the assembly of local people.' Not clinging to the reliance of relatives, that is, if a householder asks for forgiveness, then it is acceptable to rely on that householder as the reliance of relatives, because there is no unreasonableness in him relying on him.
་ཕྱིར་རོ། །དགེ་འདུན་རྟེན་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དུ་མི་འཛིན་པ་དང་ཞེས་སོ། ། ༈ ཆ་ལུགས་ལོག་སྤང་ཡང་དག་འཆད། གསུམ་པ་ནི། ཁྱིམ་པ་དང་མུ་སྟེགས་ 7-548a ཅན་གྱི་རྒྱལ་མཚན་འཆང་བར་མི་བྱེད་པ་དང་སྟེ། དམིགས་བསལ་ནི། ཁྱིམ་པས་བཟོད་པར་གསོལ་བར་བྱེད་ན་ནི་དེ་ཁྱིམ་པའི་རྒྱལ་མཚན་འཆང་ཡང་རུང་སྟེ། དེས་རྒྱལ་མཚན་དེ་འཆང་བ་ལ་མི་རིགས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ རྟེན་བསླབ་ལོག་སྤང་ཡང་དག་སློབ། བཞི་པ་ནི། མུ་སྟེགས་ཅན་ལ་བརྟེན་པར་མི་བྱེད་པ་དང་། དགེ་སློང་གི་ཆོ་ག་མ་ཡིན་པ་སྟེ་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་སྤྱོད་པར་མི་བྱེད་པ་དང་། དགེ་སློང་གི་བསླབ་པ་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་སྤོང་བ་དག་ལ་མི་སློབ་པར་མི་བྱེད་པ་དང་ཞེས་སོ། ། ༈ ང་རྒྱལ་རྒྱགས་པ་གཞོམ་པ། ལྔ་པ་ནི། སྐྲ་འགྲེང་བར་གྱུར་པ་དང་ཞེས་བྱ་བ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། སྐྲ་དག་གྱེན་དུ་རྣམ་པར་འགྲེངས་པར་གྱུར་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །སྐྲ་འཕྱར་བར་གྱུར་པ་དང་ཞེས་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། སྐྲ་དག་རྣམ་པར་འཕྱང་བར་གྱུར་པ་ཉིད་དོ། །དེ་གཉིས་ཀྱིས་ནི་སྨ་དབབ་པ་ཉིད་དུ་བསྟན་པ་ཡིན་ཏེ། འདི་ལྟར་སྨ་དབབ་པ་ནི་སྐྲ་འགྲེང་བར་གྱུར་པ་དང་། སྐྲ་འཕྱར་བར་གྱུར་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གྲགས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དེ་ལྟར་གྱུར་ཅིང་བཟོད་པ་ཡང་གསོལ་བ་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་བཟོད་པའི་ལས་བྱའོ་ཞེས་སོ། །དེས་ན་འཇིག་རྟེན་པ་དག་སྤྱི་བོར་ཐོར་ཅོག་བཅིངས་པ་ནི་རྒྱགས་པའི་དུས་ཡིན་གྱི། མྱ་ངན་གྱི་དུས་སྐྲ་གྲོལ་བའི་བྱེ་བྲག་ལ་འགྲེང་འཕྱར་གཉིས་ཡོད་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ནོ། །ཁ་ཅིག་ཁྱིམ་པས་བཟོད་པ་བྱེད་པའི་དུས་ཀྱི་ལུས་ཀྱི་བྱི་བྱད་ལ་བཟུང་ཞེས་འཆད་ཀྱང་མ་ཡིན་ཏེ། ཡུལ་བཟོད་བྱ་ཁྱིམ་པ་དང་རབ་བྱུང་གཉིས་ཀས་ང་རྒྱལ་དང་རྒྱགས་པ་སྤང་བ་མཚོན་བྱེད་དུ་བྱས་པའོ་ཞེས་ཞང་ཞུང་བ་ཟེར་རོ། །དགེ་འདུན་ལ་སྲུ་སྙོལ་བར་བྱེད་པ་དང་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་ཡུལ་ལ་སྤུ་འཁུམས་པར་བྱེད་པ་སྟེ། དེས་ནི་རྒྱགས་པ་མེད་པ་ཉིད་དུ་བསྟན་ཏེ། འདི་ལྟར་རྒྱགས་པ་དང་བཅས་པ་ 7-548b ནི་སྤུ་དག་ཏེ་བོར་ཤིན་ཏུ་སྤུངས་པར་སྟོན་ལ། དེས་ནི་དགེ་འདུན་ལ་རྒྱགས་པ་མེད་པ་ཉིད་དུ་བསྟན་ཏེ། དེ་ལྟར་བྱེད་ཅིང་བཟོད་པ་ཡང་གསོལ་བ་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་བཟོད་པའི་ལས་བྱའོ་ཞེས་སོ། ། ༈ མཉམ་པའི་སྤྱོད་ལ་སློབ་པ། དྲུག་པ་ནི། སྨད་པའི་གནས་སྐབས་དེ་ནས་རྣམ་པར་དག་པའི་གནས་སུ་འབྱུང་བར་བསྐྱོད་པ་སྟེ། འབྱུང་བར་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ་དང་། རང་བཞིན་གནས་པའི་དགེ་འདུན་དང་སྤྱོད་ཚུལ་མཚུངས་པར་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་གྱིས་ཉེ་བར་སྟོན་པ། ལུས་གུས་པ་དང་བཅས། ངག་ཞེ་ས་དང་བཅས། སེམས་མཉེན་ཞིང་རྗེས་སུ་མཐུན་པའི་བྱ་བ་བྱེད་པའོ། ། ༈ ནན་ཏུར་རྒྱུ་ཉིད་གཏོང་བ། བདུན་པ་ནི། ནན་ཏུར་གྱི་རྒྱུ་འཐབ་
【現代漢語翻譯】 因此。 不應視僧團為依靠，如是說。 正確闡述捨棄不正之儀軌 第三，不應持有在家者和外道者的標誌。特殊情況是：如果在家者請求寬恕，那麼他持有在家者的標誌也是可以的，因為他持有該標誌並沒有不合理之處。 正確教導捨棄依靠和學處 第四，不應依賴外道者，不應行持非比丘的儀軌，即違犯戒律的行為，不應不學習捨棄比丘的自性罪。 摧毀傲慢與驕縱 第五，『頭髮豎立』， टीका（梵文，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）中說：『頭髮向上豎立。』 『頭髮飄散』， टीका（梵文，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋）中說：『頭髮飄散開來。』 這兩者表明了剃髮，因為據說剃髮就是頭髮豎立和頭髮飄散。如果這樣做了並請求寬恕，僧團應進行寬恕的羯磨。 因此，世俗之人頭頂束髮髻是驕縱的表現，而在哀傷時則有頭髮散開的習俗，這裡是就頭髮豎立和飄散兩種情況而言的。有些人解釋說，這是指在家者請求寬恕時的身體儀態，但並非如此。像雄巴說，無論是需要寬恕的在家者還是出家人，都應以頭髮豎立和飄散來表示捨棄傲慢和驕縱。 『對僧團蓬頭垢面』，意思是對比丘僧團蓬頭垢面。這表明沒有驕縱，因為驕縱之人會非常在意自己的頭髮，並將其打理得非常整潔。這表明對僧團不應有驕縱之心。如果這樣做並請求寬恕，僧團應進行寬恕的羯磨。 學習平等之行 第六，從被貶斥的狀態走向清凈的狀態，努力達到這種狀態，並通過身語意三門來展現與安住自性的僧團相同的行為方式：身體恭敬，言語謙遜，內心柔順且隨順。 放棄爭鬥之因 第七，爭鬥之因，南突
【English Translation】 Therefore. One should not regard the Sangha as a support, as it is said. Correctly Explaining the Abandonment of Wrong Conduct Third, one should not bear the emblems of householders and non-Buddhists. The exception is: if a householder requests forgiveness, then it is permissible for him to bear the emblems of a householder, for there is no unreasonableness in his bearing those emblems. Correctly Teaching the Abandonment of Reliance and Precepts Fourth, one should not rely on non-Buddhists, and one should not engage in practices that are not those of a bhikshu, that is, actions that violate the precepts, and one should not fail to learn to abandon the naturally blameworthy actions of a bhikshu. Crushing Pride and Arrogance Fifth, 'hair standing on end,' the ṭīkā (Sanskrit, Romanized Sanskrit: ṭīkā, literal meaning: commentary) says, 'the hairs standing upright.' 'Hair disheveled,' the ṭīkā (Sanskrit, Romanized Sanskrit: ṭīkā, literal meaning: commentary) says, 'the hairs being completely disheveled.' These two indicate shaving the head, for it is said that shaving the head is when the hair stands on end and the hair is disheveled. If one does this and requests forgiveness, the Sangha should perform the act of forgiveness. Therefore, worldly people binding their hair in a topknot is a sign of arrogance, while in times of mourning there is the custom of letting the hair down, and here it refers to the two states of hair standing up and being disheveled. Some explain that this refers to the physical appearance of a householder at the time of requesting forgiveness, but this is not the case. Zhangzhungba says that both the householder and the renunciant who need forgiveness should use the hair standing up and being disheveled to represent the abandonment of pride and arrogance. 'Making the Sangha unkempt,' means making the hair unkempt in relation to the Sangha. This indicates the absence of arrogance, for one who is arrogant shows off by piling up their hair very neatly. This indicates that one should not be arrogant towards the Sangha. If one does this and requests forgiveness, the Sangha should perform the act of forgiveness. Learning Equal Conduct Sixth, moving from a state of degradation to a state of complete purity, striving to achieve this state, and closely demonstrating through body, speech, and mind the same conduct as the Sangha abiding in its natural state: body with reverence, speech with respect, and mind gentle and compliant. Abandoning the Cause of Strife Seventh, the cause of strife, Nantur
ཀྲོལ་ལ་སོགས་པ་ལས་ཕྱིར་ལོག་པའོ། ། ༈ རང་གིས་ལན་གསུམ་གསོལ་འདེབས་པ། བརྒྱད་པ་ལ། བཟོད་གསོལ་ལན་གསུམ་བརྗོད་པ་དངོས། །དེ་ཡི་ཞར་ལས་བྱུང་བའོ། ། ༈ བཟོད་གསོལ་ལན་གསུམ་བརྗོད་པ་དངོས། དང་པོ་ནི། བཟོད་པ་མཛད་པར་ཞུ་ཞེས་གསོལ་བ་ལན་གསུམ་འདེབས་པ་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་བཟོད་པའི་ལས་བྱའོ། ། གཉིས་པ་ཞར་བྱུང་ནི། ལས་སྦྱིན་པ་ཁང་པའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་དང་། ལྷག་མ་དབྱུང་བ་དང་། ཚུར་ཤོག་ལ་སོགས་ལས་གཞན་པ་སྟེ། ལས་ཀྱིས་བསྙེན་པར་རྫོགས་པར་བྱ་བ་དང་། ཁྱིམ་གྱི་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་གཞིག་པ་དང་། ལྷུང་བཟེད་ཁ་བསྲང་བ་ཡང་ངོ་ཞེས་གསོལ་བ་ལའོ་ཞེས་གོང་དུ་བསྙེགས་ཏེ་གསོལ་བ་ལན་གསུམ་འདེབས་པ་ལ་སྦྱིན་ནོ། ། ༈ ནན་ཏུར་བྱེ་བྲག་ཉིད་དུ་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ལ། སྨད་པ་ནན་ཏུར་བྱ་བ་དང་། །སྤངས་པ་ནན་ཏུར་བྱ་བའོ། ། ༈ སྨད་པ་ནན་ཏུར་བྱ་བ། དང་པོ་ལ། སྡིགས་སྨད་བསྐྲད་དང་ཕྱིར་འགྱེད་དོ། ། ༈ སྡིགས་པ་ནན་ཏུར་བྱ་བ། དང་པོ་ནི། འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་པ་ལ་ལན་གསུམ་དུ་བསྒོ་སྟེ། མ་ཐུབ་ན་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་སྡིགས་པ་ནན་ཏུར་བྱའོ། །ཁྱོད་འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་པ་མི་གཏོང་ན་གནས་ནས་འབྱིན་ནོ་ཞེས་བསྡིགས་པའོ། །འདི་ལ་ཁ་ཅིག་འདི་སྙམ་དུ་སྡིགས་ 7-549a པ་ནན་ཏུར་བྱ་བའི་སྐབས་མེད་པར་འགྱུར་ཏེ། གླེང་དྲན་མ་བྱས་པར་ནི་སྤྱིར་བཏང་ལ་ནན་ཏུར་མི་འཆགས་ལ། དམིགས་བསལ་ནི། འདུ་བ་མི་སྟེར་ན་གྲགས་པ་ཙམ་གྱིའོ། །ཞེས་སོ། །གླེང་དྲན་བྱེད་པ་ན་སྐབས་འབྱེད་མི་འབྱེད་གཉིས་ལས། མཐའ་དག་ལ་སྐབས་མི་འབྱེད་ན་བཀའ་བློ་མི་བདེ་བའི་ལྷག་མར་ཁ་འཁྱོགས་པར་འགྱུར་ཞིང་། ཕྱོགས་འགའ་ལ་སྐབས་མི་འབྱེད་ན་བརྗོད་བཅས་དང་ཕུར་བཅས་སོགས་སུ་ཁ་འཁྱོགས་པར་འགྱུར་རོ། །སྐབས་ཕྱེ་ན། དེ་ལ་ཉེས་པ་གླེང་བ་ན་ཉེས་པ་ཁས་ལེན་མི་ལེན་གཉིས་ལས། ཉེས་པ་ཁས་མི་ལེན་ན་མ་མཐོང་བ་གནས་ནས་དབྱུང་བ་བྱེད་དགོས་ལ། ཉེས་པ་ཁས་བླངས་ན་ཉེས་པ་ཕྱིར་འཆོས་མི་འཆོས་གཉིས་ལས། ཕྱིར་མི་འཆོས་ན་ནི་ཕྱིར་མི་འཆོས་པ་གནས་ནས་དབྱུང་བ་བྱེད་དགོས་ཤིང་། ཉེས་པ་ཕྱིར་བཅོས་ཏེ་ཉེས་པའི་རྒྱུ་རྣམས་བསྡོམས་ན་ཡང་ནན་ཏུར་མི་བྱེད་པས། བསྡིགས་པ་ནན་ཏུར་གྱི་གཞི་སྟོར་བའི་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་རོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྨད་པ་དང་བསྐྲད་པ་སོགས་ཀྱང་གཞི་སྟོར་གྱི་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན། དེ་ནི་སྐྱོན་མེད་དེ། ནན་ཏུར་བྱ་བའི་ཡུལ་དེས་མཐའ་དག་ལ་སྐབས་མི་འབྱེད་པ་ལ་སོགས་པར་གྱུར་ཀྱང་། བཀའ་བློ་མི་བདེ་བ་ལ་སོགས་པ་གཞན་དུ་ཁ་འཁྱོགས་སུ་མི་འཇུག་པར་བསྡིགས་སྨད་བསྐྲད་པ་སོགས་ཀྱི་ནན་ཏུར་གྱི་གཞི་གང་ཡིན་པ་དེ་ཉིད་ནན་ཏུར་གྱི་གཞི་བཙན་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ཏེ། བསྐྲད་པའི་སྐབས་སུ་གསུངས་པའི་སྐབས་མི་འབྱེད་པ་དག་ལ་ཡང་ངོ་། །དེ་མ་མཐོང་ཞེ
【現代漢語翻譯】 從爭吵等中返回。 自作三次祈請： 第八，實際宣說三次請求寬恕，這是由此而產生的。 實際宣說三次請求寬恕： 首先，請求寬恕，祈請三次，僧團應行寬恕之業。 第二，附帶產生的是，給予處所的允許，給予等等；以及剩餘的去除；以及回來等等之外的其他，以業來使受具足戒；以及毀壞在家之學處戒；以及修補缽，也應如此祈請，如前所述，祈請三次而給予。 特別強調詳細說明： 第二，應強調呵責，應強調捨棄。 應強調呵責： 首先，恐嚇、呵責、驅逐和遣返。 應強調恐嚇： 首先，對於爭吵者，應告誡三次，若不聽從，則以四羯磨恐嚇之。應強調恐嚇。若汝不停止爭吵，則逐出此地，以此恐嚇之。對此，有些人認為，恐嚇不應強調，若不提及過失，則一般情況下不應強調，若特別提及，則若不給予集會，則僅是名聲而已。若提及過失，則有是否區分場合兩種情況，若對所有情況都不區分，則會變成不悅意的剩餘，若對某些情況不區分，則會變成有言說和有觸犯等。若區分場合，則在談論其過失時，有承認與不承認兩種情況，若不承認過失，則必須驅逐未見者，若承認過失，則有過失是否改正兩種情況，若不改正，則必須驅逐不改正者，若改正過失並約束過失之因，則不應強調，因此，恐嚇強調的基礎會喪失。同樣，呵責和驅逐等也會喪失基礎，是這樣嗎？並非如此，因為即使強調之對象在所有情況下都不區分場合等，也不會讓不悅意等轉向其他，而是將恐嚇、呵責、驅逐等強調的基礎牢固地確立起來，對於驅逐時所說的那些不區分場合的情況也是如此。若未見此……
【English Translation】 Returning from quarrels and the like. Requesting three times by oneself: Eighth, actually stating the three requests for forgiveness, which arise from this. Actually stating the three requests for forgiveness: First, requesting forgiveness, supplicating three times, the Sangha should perform the act of forgiveness. Second, what arises incidentally is, giving permission for the dwelling, giving, and so forth; and the remaining removal; and other than coming back and so on, using the act to fully ordain; and destroying the vows of the household life; and repairing the alms bowl, one should also supplicate in this way, as mentioned before, giving after supplicating three times. Specifically emphasizing detailed explanation: Second, one should emphasize reprimanding, one should emphasize abandoning. Emphasizing reprimanding: First, threatening, reprimanding, expelling, and sending back. Emphasizing threatening: First, for those who quarrel, one should admonish three times, and if they do not listen, then one should threaten them with the four acts of karma. One should emphasize threatening. If you do not stop quarreling, then I will expel you from this place, threatening them in this way. Regarding this, some people think that threatening should not be emphasized, because if one does not mention the faults, then in general one should not emphasize, and if one mentions them specifically, then if one does not give assembly, it is only in name. If one mentions the faults, then there are two situations, whether or not one distinguishes the occasion, and if one does not distinguish all occasions, then it will turn into an unpleasant remainder, and if one does not distinguish some occasions, then it will turn into something with speech and with offense, and so on. If one distinguishes the occasion, then when discussing its faults, there are two situations, whether one admits or does not admit the faults, and if one does not admit the faults, then one must expel the one who has not seen, and if one admits the faults, then there are two situations, whether or not one corrects the faults, and if one does not correct them, then one must expel the one who does not correct them, and if one corrects the faults and restrains the causes of the faults, then one should not emphasize, therefore, the basis of emphasizing threatening will be lost. Similarly, reprimanding and expelling, etc., will also lose their basis, is that so? It is not so, because even if the object of emphasis does not distinguish occasions in all situations, etc., it will not allow unpleasantness, etc., to turn to other things, but will firmly establish the basis of emphasizing threatening, reprimanding, expelling, etc., and the same is true for those situations where one does not distinguish occasions that are mentioned in the context of expelling. If one has not seen this...
ས་ཟེར་ན་ཡང་ངོ་ཞེས་བསྐྲད་པ་ནན་ཏུར་གཞི་བཙན་དུ་བྱ་བར་གསུངས་སོ། །དེའི་གནད་ཀྱིས་བསྡིགས་པ་དང་། སྨད་པ་ལྟ་བུའི་ནན་ཏུར་གཞན་ལ་ཡང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །རིགས་ 7-549b པ་ཡང་དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ན་བསྡིགས་སྨད་ལྟ་བུའི་ནན་ཏུར་གཞི་སྟོར་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་མཐའ་དག་ལ་སྐབས་མི་འབྱེད་ན་ཡང་བཀའ་བློ་མི་བདེ་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་མི་འབྱུང་ན་ཡང་དེ་འབྱུང་བ་རྒྱུན་ཆད་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེ་ན་མི་འགྱུར་ཏེ། ནན་ཏུར་དང་མ་འབྲེལ་བའི་ཉེས་པ་གླེང་བར་འདོད་པ་ན། མཐའ་དག་ལ་སྐབས་མི་འབྱེད་ན་བཀའ་བློ་མི་བདེ་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་དང་། ནན་ཏུར་དང་འབྲེལ་བ་རང་ལ་ཡང་ནན་ཏུར་བྱས་ནས་བཟོད་པ་ནི་གསོལ། ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་ནི་མ་བྱས་པའི་སྐབས་སུ་ལྟུང་བ་གླེང་བར་འདོད་པ་ན་མཐའ་དག་ལ་སྐབས་མི་འབྱེད་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བཀའ་བློ་མི་བདེ་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་དེ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། ། གཉིས་པ་ནི།དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་ཕྱིར་མི་འཆོས་པར་རྒྱུན་དུ་བྱེད་པ་ལ་ནི་གཉེན་པོ་ཆུང་བའི་སྒོ་ནས་སྨད་པའོ། །ཁྱོད་ནི་གནས་གཞན་ལ་བརྟེན་དགོས་པས་གཞན་ལ་གནས་ཤིང་འདུག་ཅིག་པར་བསྒོ་བར་བྱ་སྟེ། དགེ་སློང་བྲམ་ཟེའི་བུ་མོ་ལྟ་བུས་ཞུས་པ་ལས། སྨད་པ་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ཅི་ལགས། ཨུ་པ་ལི་སྨད་པ་ཞེས་བྱ་བ་དེ་ནི་དགེ་སློང་གང་གི་ཕྱིར་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བར་གྱུར་པ་ལ་ཁྱོད་ཀྱིས་ནམ་ལྟུང་བ་དེ་ལས་སླར་མ་ལོག་པ་དེའི་བར་དུ་གཞན་ལ་གནས་འཆའ་ཞིང་འདུག་ཅིག་ཅེས་བསྒོ་བའོ། །ཞེས་སོ། །ལུང་ལས། ཁྱོད་གནས་འཆའ་ཞིང་འདུག་ཅིག་ཅེས་པ་དེ་ལ་རྒྱ་ནི་གོ་བ་མི་འདུག་གསུང་ཡང་ཁྱོད་ལྟ་བུས་རང་རྐྱ་མ་ཐུབ་པས་གང་ཟག་གང་ལ་མཛད་པའམ། ངོ་ཚ་ཤེས་པའམ་ཁྲེལ་ཡོད་འབྱུང་བར་འགྱུར་བ་དེ་ལ་གནས་ཏེ་འདུག་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། བསྡིགས་བསྐྲད་ཕྱིར་འགྱེད་པ་ལ་ཡང་སྦྱར་དུ་རུང་ 7-550a བར་དགོངས་ནས། མདོ་རྩ་བ་ལས། གྲོགས་བཤེས་ལ་བརྟེན་ཏེ་གནས་པར་བྱ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་སོ། །དེ་ཡང་རྒྱུན་དུ་ཞེས་པ་ནི་ལྷག་མ་རིགས་འདྲ་བཞི་སྡུད་པར་བྱེད་ཅིང་ཕྱིར་མི་འཆོས་པ་ལ་བྱ་སྟེ། ཡང་གཞི་ནས་བསླངས་ཏེ་སྤོ་ཞིག་པ་ལ་བྱ་བར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། ཕྱིར་མི་འཆོས་པར་ཞེས་གཞུང་འདི་ཉིད་ལས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། ཚ་རོད་པ་ན་རེ། བཞི་སྡུད་དུ་བྱེད་ན་ཕྱིར་འཆོས་ཀྱང་སྨད་པ་ནན་ཏུར་བྱ་སྟེ། དེ་དོན་གྱིས་ན་ཕྱིར་འཆོས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ཕྱིར་འཆོས་པ་ལ་སྡོམ་སེམས་དགོས་ཤིང་། དེ་ལ་སྡོམ་སེམས་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། གཞུང་འདི་ཉིད་ལས་ཕྱིར་མི་འཆོས་པར་རྒྱུན་དུ་བྱེད་པ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། རིགས་པ་ཡང་ལྷག་མ་རིགས་འདྲ་བཞི་སྡུད་བྱེད་ཀྱང་ཕྱིར་འཆོས་པར་བྱེད་པ་ལ་ནི་
【現代漢語翻譯】 即使說『哦』也要驅趕，強調必須牢固地執行。」 這樣說道。因為這個要點，恐嚇和責罵等強調，對於其他情況也同樣適用。如果不是這樣，恐嚇責罵等強調就會失去基礎。如果對所有情況都不加以區分，即使不會出現不如意的僧團剩餘，也會導致這種情況的出現中斷嗎？不會中斷。如果想要談論與強調無關的過失，如果不區分所有情況，就會出現不如意的僧團剩餘；而對於與強調相關的情況，即使自己受到了強調，也只是請求寬恕，沒有進行懺悔的情況下，如果想要談論過失，如果不區分所有情況，就會導致不如意的僧團剩餘出現。 第二種是：對於不懺悔僧團剩餘罪，持續犯錯的行為，通過較小的對治力進行責罵。應該告誡說：『你必須依靠其他地方，所以在其他地方居住吧。』例如，一位比丘尼婆羅門之女問道：『責罵是什麼意思？』鄔波離回答說：『責罵是指對於哪位比丘犯了僧團剩餘罪，你要告誡他，在他沒有從那個罪中恢復之前，你要在其他地方居住。』經文中說：『你居住吧』，雖然解釋說不理解，但意思是像你這樣無法自立的人，應該依止於能讓你感到羞愧或慚愧的人，在那裡居住。』考慮到恐嚇、驅趕、遣責也同樣適用，根本經中說：『必須依靠朋友和善知識居住。』所謂『持續』，是指包括四種相似的剩餘罪，並且是不懺悔的行為。也有人說是指重新開始並破壞的行為。因為經文中說『不懺悔』，而且慈熱巴說：『如果包括四種，即使懺悔也要強調責罵，因為實際上沒有懺悔，因為懺悔需要防護心，而他沒有防護心。』這是不合理的，因為經文中說『持續不懺悔』，而且從道理上講，即使包括四種相似的剩餘罪，如果進行懺悔...
【English Translation】 Even saying 'Oh' requires expulsion, emphasizing that it must be firmly enforced.' It is said. Because of this point, emphasis such as intimidation and scolding also applies to other situations for the same reason. If it is not like that, emphasis such as intimidation and scolding will lose its foundation. If all situations are not distinguished, even if there is no Sangha residue of displeasure, will the occurrence of it be interrupted? It will not be interrupted. If one wants to talk about faults that are not related to emphasis, if all situations are not distinguished, Sangha residue of displeasure will occur; and for situations related to emphasis, even if one has been emphasized, one only asks for forgiveness, and if one wants to talk about faults in a situation where one has not repented, if all situations are not distinguished, the Sangha residue of displeasure will occur. The second is: For the act of continuously committing Sangha residue sins without repentance, scolding is done through a minor antidote. One should be admonished: 'You must rely on another place, so live in another place.' For example, a Bhikkhuni Brahmin's daughter asked: 'What is the meaning of scolding?' Upali replied: 'Scolding means that for any Bhikkhu who has committed a Sangha residue sin, you should admonish him to live in another place until he has not recovered from that sin.' The scriptures say: 'You live,' although the explanation says that it is not understood, it means that a person like you who cannot be independent should rely on someone who can make you feel ashamed or embarrassed, and live there.' Considering that intimidation, expulsion, and censure are also applicable, the root scripture says: 'One must rely on friends and good knowledge to live.' The so-called 'continuous' refers to including the four similar remaining sins, and it is an unrepentant act. Some say it refers to the act of starting over and destroying. Because the scriptures say 'unrepentant,' and Tsa Ro Pa says: 'If it includes the four, even if one repents, one must emphasize scolding, because in reality there is no repentance, because repentance requires a protective mind, and he has no protective mind.' This is unreasonable, because the scriptures say 'continuously unrepentant,' and logically speaking, even if it includes the four similar remaining sins, if one repents...
སྨད་པ་ནན་ཏུར་བྱས་ཀྱང་མི་འཆགས་ཏེ། ནན་ཏུར་བྱས་པ་ལ་དགོས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཞི་སྡུད་དུ་བྱེད་ན་དོན་གྱིས་ཕྱིར་འཆོས་པ་མ་ཡིན་ཟེར་བ་དེ་ནི་མ་ངེས་ཏེ། བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་ཕྱིན་ཆད་སྡོམ་སེམས་ཀྱིས་ཕྱིར་འཆོས་པར་བྱེད་ཀྱང་གཉེན་པོ་མི་བརྟན་པའི་རིགས་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ བསྐྲད་པ་ནན་ཏུར་བྱ་བ། གསུམ་པ་ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་པ་མི་གཏོང་བ་ལ་ནི། གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བསྐྲད་པ་ནན་ཏུར་བྱའོ། །བསྐྲད་པར་བྱ་བ་དེའི་ཕྱིར་དགེ་འདུན་འདུ་བ་ན་བསྐྲད་བྱ་དེ་འདུ་བ་མི་སྦྱིན་པ་དང་། ཉེས་པ་གླེང་བའི་སྐབས་མི་འབྱེད་པ་དག་ལ་ཡང་བསྐྲད་པ་ནན་ཏུར་བྱའོ། །ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་པ་པོ་དེས་བདག་ལ་ལྟུང་བ་དེ་མ་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་ཟེར་ན་ཡང་བསྐྲད་པ་ནན་ཏུར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་པ་པོ་དེ་ལ་ལྟུང་བ་གླེངས་པ་ན། ལྟུང་བ་མ་མཐོང་ངོ་ཞེས་ཟེར་ཡང་མ་མཐོང་བ་གནས་ནས་དབྱུང་བའི་ལས་མི་བྱ་བར་བསྐྲད་པ་ནན་ཏུར་བྱ་བར་གསུངས་པས། ནན་ཏུར་བྱེད་པ་ལ་དང་པོ་གཞི་ 7-550b བཙན་པར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། ། ༈ ཕྱིར་འགྱེད་པ་ནན་ཏུར་བྱ་བ། བཞི་པ་ལ། ཕྱིར་འགྱེད་དངོས་ཉིད་བཤད་པ་དང་། །ཞར་ལས་བྱུང་བ་བརྗོད་པའོ། ། ༈ ཕྱིར་འགྱེད་དངོས་ཉིད་བཤད་པ། དང་པོ་ནི། ཁྱིམ་པ་ལ་ཐོ་འཚམས་བརྙས་ཐབས་བྱེད་པ་ལ་ནི་མཛའ་གཅུགས་ཀྱི་དངོས་པོས་ཕྱིར་བསྡུ་ཞིང་། ཕྱིར་འགྱེད་པའི་ནན་ཏུར་བྱ་སྟེ་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཕྱིར་འགྱེད་བྱས་པ་འདི་ལ་བཟོད་པ་གསོལ་བའི་ལས་ཀྱི་གནས་སྐབས་སུ་སྟེ། ལུང་གཞི་ལས། བཟོད་པར་བྱ་བའི་གསོལ་བའི་ལས་བྱས་ཟིན་པའི་གནས་སྐབས་སུ་ཁྱིམ་པ་དེ་ལ་བཟོད་པ་གསོལ་དུ་གཞུག་གོ། འདིར་ལུང་ལས་གསོལ་བ་ཙམ་ཞིག་གསུངས་ཀྱི། བརྗོད་པའི་ཆོ་ག་ནི་ལུང་ན་མི་སྣང་ཡང་ཀར་ཤ་ལས་བརྗོད་པའི་ཆོ་ག་ཡང་བཤད་དོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། གསོལ་བ་བྱས་ཏེ་ཁྱིམ་པ་ལ་བཟོད་པ་གསོལ་དུ་འཇུག་པར་བྱ་སྟེ། ཁྱིམ་པས་བཟོད་པ་ཉིད་བཟོད་པར་བྱས་པ་ཡིན་ཅེས་བཤད་ཅིང་།རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། ཁྱིམ་པ་དེ་ལ་བཟོད་པ་གསོལ་དུ་གཞུག་པ་ཡིན་པར་བལྟ་བར་བྱའི། འདིར་ལས་ནི་མི་བྱའོ་ཞེས་པ་ནི་གསོལ་བ་བྱས་མ་ཐག་པའི་སྐབས་འདིར་ལས་བརྗོད་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་པ་སྟེ། གསོལ་བ་བྱས་ཟིན་ནས་ཁྱིམ་པ་ལ་བཟོད་པ་གསོལ་བའི་འོག་ཏུ་ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་མཇུག་སྡུད་དང་བཅས་པ་བྱའོ། ། ༈ སྤངས་པ་ནན་ཏུར་བྱ་བ། གཉིས་པ་ལ། ཕྱིར་མི་འཆོས་པ་གནས་ནས་དབྱུང་། །མ་མཐོང་གནས་ནས་དབྱུང་བ་དང་། །སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་དབྱུང་བའོ། ། ༈ ཕྱིར་མི་འཆོས་པ་གནས་ནས་དབྱུང་བ། དང་པོ་ནི། ཕྱིར་མི་འཆོས་པ་གནས་ནས་དབྱུང་བ་ནི། ལྟུང་བ་གྲགས་པ་ནི་ཊཱི་ཀ་ལས་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་དེ་གནས་ནས་འབྱིན་པར་བྱེད་པའི་དགེ་འདུན་དག་གིས་ཤེས་པའོ་ཞེས་སོ། །ལྟུང་བ་བྱུང་བ་
【現代漢語翻譯】 即使嚴厲地申斥，也不會悔改，因為申斥是沒有用的。如果用四攝法來做，說這不是爲了利益而悔改，那是不一定的，因為從內心深處下定決心，以戒律之心來悔改，也可能存在對治不穩固的情況。 ༈ 嚴厲地驅逐： 第三，對於不放棄譭謗僧團的人，應當用羯磨法嚴厲地驅逐。爲了驅逐那個人，僧團集會時，不應允許被驅逐者參加集會，也不應在討論罪過時讓他發言，應當嚴厲地驅逐。如果那個譭謗僧團的人說：『我沒有看到自己的罪過。』也應當嚴厲地驅逐。像這樣，當揭露那個譭謗僧團的人的罪過時，即使他說沒有看到罪過，也不應進行從僧團中開除的羯磨，而是應當嚴厲地驅逐，因此，嚴厲申斥的首要任務是 7-550b 首先要鞏固基礎。 ༈ 嚴厲地遣罰： 第四，分為：直接講述遣罰之事，以及講述由此產生的連帶後果。 ༈ 直接講述遣罰之事： 第一，對於以惡語中傷、輕蔑侮辱在家眾的人，應當以懷柔的手段來勸誡，並嚴厲地執行遣罰，即通過羯磨法。 第二，對於已經被遣罰的人，在請求寬恕的羯磨儀式中，根據律藏的根本律：『在完成請求寬恕的羯磨儀式之後，應讓那個在家眾請求寬恕。』這裡律藏只說了請求寬恕，但羯磨儀軌在律藏中沒有出現，但在《羯磨書》中也講述了儀軌。在註釋中說：『在請求之後，應讓在家眾請求寬恕，並說在家眾已經寬恕了。』在自己的釋論中說：『應觀察是否讓那個在家眾請求寬恕，這裡不做羯磨。』這是指在剛剛請求之後，這裡不宣讀羯磨文，而是在請求完畢后，宣讀包含總結的三次羯磨文。 ༈ 嚴厲地擯棄： 第二，分為：開除不悔改者，開除不見罪者，以及開除不放棄邪見者。 ༈ 開除不悔改者： 第一，開除不悔改者，即當罪行暴露時，註釋中說：『讓僧團知道已經發生了罪行，並將其從僧團中開除。』罪行發生后
【English Translation】 Even if scolded severely, they will not repent, because scolding is useless. If using the four means of gathering (四攝, catuḥ-saṃgrahavastu, catuḥ-saṃgrahavastu, four ways of conversion), saying that this is not repenting for the sake of benefit is not certain, because from the depths of the heart, resolving to repent with the mind of discipline, there may still be instances where the antidote is not stable. ༈ Severely Expelling: Third, for those who do not abandon defaming the Sangha (僧團, saṃgha, saṃgha, community), they should be severely expelled by the act of the four proclamations (羯磨, karma, karma, action). In order to expel that person, when the Sangha gathers, the one to be expelled should not be allowed to attend the assembly, nor should they be allowed to speak when discussing faults; they should be severely expelled. If that defamer of the Sangha says, 'I have not seen my own faults,' they should still be severely expelled. Like this, when the faults of that defamer of the Sangha are revealed, even if they say they have not seen the faults, the act of removing them from the Sangha should not be performed; instead, they should be severely expelled. Therefore, the primary task of severe scolding is 7-550b to first consolidate the foundation. ༈ Severely Punishing: Fourth, it is divided into: directly explaining the matter of punishment, and explaining the consequential results arising from it. ༈ Directly Explaining the Matter of Punishment: First, for those who harm, scorn, or insult laypeople, they should be admonished with gentle means, and the punishment of expulsion should be strictly enforced, that is, through the act of the four proclamations. Second, for those who have been punished, in the context of the act of requesting forgiveness, according to the root of the Vinaya (律藏, vinaya, vinaya, monastic rules): 'After completing the act of requesting forgiveness, that layperson should be made to request forgiveness.' Here, the Vinaya only speaks of requesting forgiveness, but the ritual of the act does not appear in the Vinaya, but the ritual of the act is also explained in the Karma Book. In the commentary, it says: 'After requesting, the layperson should be made to request forgiveness, and it should be said that the layperson has forgiven.' In one's own explanation, it says: 'It should be observed whether that layperson is made to request forgiveness; here, the act is not performed.' This means that immediately after requesting, the act is not recited here, but after the request is completed, the three acts, including the conclusion, are recited. ༈ Severely Abandoning: Second, it is divided into: expelling those who do not repent, expelling those who do not see their faults, and expelling those who do not abandon wrong views. ༈ Expelling Those Who Do Not Repent: First, expelling those who do not repent, that is, when the offense is exposed, the commentary says: 'Let the Sangha know that the offense has occurred, and expel them from the Sangha.' After the offense has occurred
གཞན་ལ་གྲགས་པ་དེ་ཕྱིར་མ་བཅོས་ན་ཡིད་ཀྱིས་བསྡམས་པས་ཕྱིར་བཅོས་སུ་མི་རུང་བས་བཤགས་དགོས་ཡན་ཆད་ཀྱི་ལྟུང་བ་ཕྱིར་འཆོས་པའི་རྐྱེན་ 7-551a འཛོམས་བཞིན་དུ་ཕྱིར་མི་འཆོས་པར་བྱེད་པ་ལ་གནས་དབྱུང་བྱ་བ་དང་། ༈ མ་མཐོང་གནས་ནས་དབྱུང་བ། གཉིས་པ་ནི། ལྟུང་བ་གླེངས་པ་ན་ཤེས་བཞིན་དུ་བདག་ལ་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་མཐོང་ཞེས་ཟེར་ཞིང་། ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅས་པས་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པར་མི་འདོད་པ་དབྱུང་བར་བྱའོ། ། ༈ སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་དབྱུང་བ། གསུམ་པ་ནི། སྡིག་པ་ཅན་གྱི་ལྟ་བ་མི་གཏོང་བ་གནས་ནས་དབྱུང་བར་བྱའོ། ། ༈ མཇུག་བརྗོད་ཐུན་མོང་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། ནན་ཏུར་གྱི་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་བྱས་པའི་རྗེས་ལ་ལས་དེ་བྱེད་པའི་དགེ་འདུན་གྱིས་ནན་ཏུར་བྱས་པའི་གང་ཟག་དེ་ལ་འདི་སྐད་བསྒོ་བར་བྱའོ། །གནས་འདི་ཉིད་དུ་ནན་ཏུར་གྱི་རྒྱུའི་ལྟུང་བ་འདི་ཕྱིར་བཅོས་པར་གྱིས་ཤིག་ཅེས་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། གནས་གཞན་དུ་ཕྱིར་འཆོས་སུ་མ་གནང་བར་བསྟན་པའོ་ཞེས་སོ། །དགེ་འདུན་འདི་ཉིད་ལ་བཟོད་གསོལ་གྱིས་ཤིག །དགེ་འདུན་འདི་ཉིད་ཀྱིས་ཁྱོད་ནན་ཏུར་ལས་བག་ཡངས་སུ་བྱེད་པར་ཏེ་ནན་ཏུར་ལས་གྲོལ་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་འདུན་འདིས་མ་གནང་ན་མཚམས་གཞན་གྱི་དགེ་འདུན་གྱི་བག་ཡངས་སུ་བྱེད་པ་མི་དབང་བར་བསྟན་ཏོ་ཞེས་སོ། ། ༈ སྤྲོ་བ་མཐོལ་སོགས་དག་པ་བསྒྲུབ་པ། གཉིས་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། དཀྱུས་ཀྱི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། དགོས་དོན་བསྡུས་པའི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ནི། ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་བྱས་པའི་དགོས་པ་ལྟུང་བ་དག་པར་འགྱུར་བ་སྟེ། ལུང་གཞི་དང་ཀརྨ་ཤ་ཏམ་ལས། དབྱུང་བ་བྱས་མ་ཟིན་པའི་སྐབས་ན་ཁྱོད་ཀྱི་འགྲོ་བ་ནི་གཉིས་ཏེ། དམྱལ་བ་དང་དུད་འགྲོའོ་ཞེས་གསུངས་ནས་དབྱུང་བ་བྱས་པ་ན་ཁྱོད་ཀྱི་འགྲོ་བ་ནི་གཉིས་ཏེ། ལྷའམ་མིའོ་ཞེས་ངན་སོང་དུ་འགྲོ་རྒྱུའི་ཉེས་པ་དེ་དག་པར་གསུངས་པ་དང་། གཞུང་འདི་ཉིད་ལས། མིང་དང་རིགས་དང་ལྡན་པར་བརྗོད་ན་ལྟུང་བ་ལས་ལྡང་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ཉིང་དགོས་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་དག་པའི་ཕན་ཡོན་ 7-551b བཅུ་ཐོབ་པ་སྟེ། ཉན་ཐོས་ཀྱི་ས་ལས་ཕན་ཡོན་བཅུ་ཉིད་དོ། །ཞེས་ལྟུང་བ་མ་བྱུང་བས་དགག་པ་དང་། བྱུང་ཡང་བཤགས་པས་དག་པའི་ཕན་ཡོན་ཐུན་མོང་དུ་གསུངས་ཤིང་། དེ་གཉིས་དག་པའི་རང་བཞིན་དུ་འདྲ་བའི་ཕྱིར་དང་། སོ་ཐར་གྱི་མདོ་ལས། མཐོལ་ན་དེ་བདེ་བ་ལ་རེག་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། མཐོལ་ན་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་ཕན་ཡོན་བཅུ་ཐོབ་ཅིང་། མངོན་པར་མཐོ་བ་དང་ངེས་པར་ལེགས་པའི་བདེ་བ་ལ་རེག་པར་གནས་པར་འགྱུར་བའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འོ་ན་བཤགས་པས་ལྟུང་བ་དག་ལུགས་ཇི་ལྟར་དག་པ་ཡིན་ཅེ་ན། སོག་པ་ན་རེ། བཤགས་པས་ལྟུང་བ་འཕེལ་བ
【現代漢語翻譯】 此外，如果對他人公開的罪行沒有懺悔，那麼由於心意的約束，就無法進行懺悔，因此，在懺悔之前，補救墮落的因緣 具備的情況下，如果不進行懺悔，就會被驅逐。 從不見之處驅逐： 第二種情況是：當談論墮落時，明知故犯地說『我看到了墮落』，並且不願意通過懺悔來彌補墮落，這樣的人應該被驅逐。 不放棄邪見而驅逐： 第三種情況是：不放棄罪惡的見解，這樣的人應該被驅逐。 結尾共同教導： 第三部分是：根據《ཊཱི་ཀ་》（Tika，註釋），在完成任何一種『ནན་ཏུར་』（Nantur，懲罰）行為之後，執行該行為的僧團應該對接受『ནན་ཏུར་』（Nantur，懲罰）的人這樣訓誡：『請在這個地方懺悔導致『ནན་ཏུར་』（Nantur，懲罰）的墮落。』《ཊཱི་ཀ་》（Tika，註釋）中說：『這表明不允許在其他地方懺悔。』請向這個僧團請求寬恕。這個僧團會讓你從『ནན་ཏུར་』（Nantur，懲罰）中解脫出來。』應該這樣說。《ཊཱི་ཀ་》（Tika，註釋）中說：『這表明如果這個僧團不允許，其他地方的僧團也無權讓你從『ནན་ཏུར་』（Nantur，懲罰）中解脫出來。』 成就喜悅坦白等清凈： 第二部分包括：總義和正文之義。 第一部分包括：總結要義。 第一點是：懺悔墮落的必要性在於使墮落得以凈化。根據《律藏根本說一切有部毗奈耶》（Lung Zhi）和《羯磨百法》（Karma Shatam）記載：『在未被驅逐之前，你的去處有兩個：地獄和畜生道。』在被驅逐之後，『你的去處有兩個：天界或人間。』這表明凈化了墮入惡道的罪過。正如本論中所說：『如果說出名字和種姓，就能從墮落中解脫出來。』根本的必要性是獲得戒律清凈的十種利益，即聲聞地的十種利益。這共同說明了未犯墮落的遮止和即使犯了也通過懺悔而凈化的利益。因為這兩者在清凈的自性上是相同的。此外，《別解脫經》（So Thar）中說：『坦白就能觸及安樂。』《五十頌》（Bam Po Nga Chu Pa）中說：『坦白就能獲得戒律的十種利益，並且安住于增上生和決定勝的安樂之中。』那麼，通過懺悔如何凈化墮落呢？』索嘎（Sogpa）說：『懺悔會增加墮落……』
【English Translation】 Furthermore, if a transgression that has been made public to others is not rectified, it cannot be rectified due to the restraint of the mind. Therefore, while the conditions for rectifying a transgression up to the point where confession is required are complete, being expelled is what happens when one does not rectify it. Expulsion from a place of non-seeing: The second case is: When a transgression is mentioned, one knowingly says, 'I have seen the transgression,' and one does not wish to subsequently accomplish the rectification of the transgression; such a person should be expelled. Expulsion for not abandoning sinful views: The third case is: A person who does not abandon sinful views should be expelled from the community. Concluding Common Teaching: The third part is: According to the Tika (commentary), after performing any Nantur (punishment) action, the Sangha (community) that performed the action should instruct the person who received the Nantur (punishment) as follows: 'Please rectify this transgression, which is the cause of Nantur (punishment), in this very place.' The Tika (commentary) states: 'This indicates that it is not permitted to rectify it in another place.' Please ask for forgiveness from this Sangha (community). This Sangha (community) will release you from Nantur (punishment), that is, you will be freed from Nantur (punishment).' This should be said. The Tika (commentary) states: 'This indicates that if this Sangha (community) does not permit it, another Sangha (community) does not have the authority to release you from Nantur (punishment).' Accomplishing Purity Through Joyful Confession, Etc.: The second part includes: the general meaning and the specific meaning. The first part includes: summarizing the essential points. The first point is: The necessity of rectifying transgressions lies in the purification of transgressions. According to the Vinaya-mula-sarvastivada (Lung Zhi) and the Karma Shatam: 'Before being expelled, your destinations are two: hell and the animal realm.' After being expelled, 'your destinations are two: the realm of gods or humans.' This indicates that the fault of going to the lower realms is purified. As stated in this very text: 'If one speaks of name and lineage, one will rise from transgression.' The fundamental necessity is to obtain the ten benefits of pure morality, which are the ten benefits of the Sravaka-bhumi. This commonly explains the benefits of preventing transgressions from occurring and of purifying them through confession even if they have occurred. Because these two are the same in their nature of purity. Furthermore, the Pratimoksha Sutra (So Thar) states: 'Confessing will lead to touching happiness.' The Fiftieth Chapter (Bam Po Nga Chu Pa) states: 'Confessing will obtain the ten benefits of morality and will abide in touching the happiness of higher realms and definite goodness.' So, how are transgressions purified through confession?' Sogpa said: 'Confession increases transgressions...'
འི་རྒྱུན་ཆད་པ་ཙམ་ཡིན་གྱི། ལས་ཀྱི་ངོ་བོ་མི་འདག་སྟེ། ལུང་གཞི་ལས། དགེ་འདུན་འཚོ་བའི་བྱུང་བའི་སྐབས་ནས་སྡིག་པའི་ལས་བཤགས་ཀྱང་ལས་དེའི་རྣམ་པར་སྨིན་པ་ལས་རྒྱན་འདྲ་བ་དག་ཏུ་གྱུར་ཏོ་ཞེས་བཤད་པ་དང་། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། བ་གླང་བདག་གི་བྱུང་བའི་སྐབས་ནས་བཤགས་པ་བྱས་ཀྱང་དུད་འགྲོར་སྐྱེས་པར་གསུངས་པས་ཤེས་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ལ་གནོད་བྱེད་ནི། ལུང་གཞི་དང་ཀརྨ་ཤ་ཏམ་གྱི་དབྱུང་བའི་སྐབས་ལས་དང་གཞུང་འདི་ཉིད་ནས་དག་པར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །འཕེལ་བ་རྒྱུན་ཆད་པ་ཙམ་ནི་མཐོལ་བས་ཀྱང་གྲུབ་པས་བཤགས་པ་དོན་མེད་དུ་འགྱུར་བ་དང་། སྡིག་ལྟུང་ངོ་བོ་གཅིག་ཅིང་སྡིག་པ་ནི་སྟོབས་བཞིས་དག་པར་གསུངས་པའི་གནད་དང་འགལ་ལོ། །དེར་མ་ཟད་གཉེན་པོས་མི་འདག་ན་ལྟུང་བ་འདུས་མ་བྱས་སུ་ཐལ་བར་འགྱུར་རོ། །སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པ་ནི། བཤགས་པར་བྱས་ཀྱང་རྣམ་སྨིན་མྱོང་བར་གསུངས་པ་ཐམས་ཅད་ནི་ལས་ཀྱི་ལྷག་མ་ལུས་པ་དེའི་འབྲས་བུའམ། ཕྱིར་བཅོས་མཚན་ཉིད་དང་མི་ལྡན་པ་ལ་དགོངས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །རྒྱ་ན་རེ། བཤགས་ 7-552a སྡོམ་བྱས་པ་ན་ལྟུང་བའི་བག་ཞད་ཙམ་ཡང་མ་ལུས་པར་དག་སྟེ་ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བཏུབ་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ལ་གནོད་བྱེད་ནི། གཏམ་གྱི་གཞི་ལས། ནོངས་པ་བསྒོམས་པས་སྤང་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དེ་ཡང་ལྟུང་བ་ནི་བཅས་པའི་རྟེན་ཅན་གྱི་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་གྱི་ལས་ལ་བཅས་ལ། ལས་ལ་བག་ཆགས་མེད་པ་མི་སྲིད་ཅིང་། བག་ཆགས་ནི་བཤགས་པས་མི་དག་སྟེ། སྒོམ་བྱུང་ཟག་མེད་ཤེས་རབ་ཀྱིས་སྤང་བྱ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །སྒྲུབ་བྱེད་གཞིག་པ་ནི་ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བཏུབ་པས་ནི་བག་ཞད་ཙམ་ཡང་མ་ལུས་པས་དག་པར་མ་ངེས་ཏེ། ལྟུང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བཏུབ་ཀྱང་བག་ཞད་ཙམ་ཡང་མ་ལུས་པར་དག་པར་མ་ངེས་པ་བཞིན་ནོ། །འོ་ན་དག་ལུགས་ཇི་ལྟར་ཡིན་ཅེ་ན། ཤ་མི་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ནི་འདི་ལྟར་འཆད་དེ། ཚུལ་བཞིན་དུ་བཤགས་པ་བྱས་པ་ན་ལྟུང་བའི་མངོན་གྱུར་བྱེད་ལས་དང་བཅས་པ་ནི་དག་ལ། ས་བོན་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ནི་མི་འདག་པ་ཡིན་ཏེ། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། གདུག་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ལྟུང་བ་སྟེ། སྦྲུལ་གྱི་དུག་དང་འདྲ་བའི་ཕྱིར་རོ། །རྣམ་སེལ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་རྣམ་པར་གནོན་པ་སྟེ་ཀུན་ཏུ་སྤྱོད་པ་སེལ་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་གསུངས་པས། ས་བོན་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་རྣམ་པར་གནོན་ཏེ། མངོན་གྱུར་བྱེད་ལས་དང་བཅས་པའི་ཀུན་ཏུ་སྤྱོད་པ་སེལ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་ས་བོན་བག་ཆགས་དང་བཅས་པ་ཁས་ལེན་པ་ནི་ཐེག་ཆེན་སེམས་ཙམ་པའི་གྲུབ་མཐའ་ཡིན་གྱི། ཉན་ཐོས་པའི་གྲུབ་མཐའ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །འོན་ཀྱང་ལས་མྱོང་ངེས་མ་ཡིན་པའི་སྡིག་པ་དང་ངོ་བོ་གཅིག་པའི་ལྟུང་བ་ལ་ནི་བཤགས་པ་བྱས་པས་མང
【現代漢語翻譯】 僅僅是（惡業）的延續中斷了，但業的本質不會消失。正如《律藏根本》中，在僧團生活的起源中說，即使懺悔了罪惡之業，那業的成熟也只會變得像裝飾品一樣。此外，《律藏雜事》中，在牛主的故事中說，即使懺悔了，仍然會轉生為旁生，這表明了這一點。對此的駁斥是，《律藏根本》和《業百頌》的開篇，以及這部論著本身都說可以清凈，這與上述說法相矛盾。僅僅是增長的延續中斷，即使通過坦白也能實現，因此懺悔變得沒有意義，而且罪惡和墮罪本質相同，罪惡可以通過四力來清凈，這與此要點相矛盾。不僅如此，如果通過對治不能清凈，那麼墮罪將變成不可積聚之罪。破除論據是，所有說即使懺悔了也要感受果報的說法，都是指業的殘餘部分所產生的果報，或者是指不具備恢復特性的情況。嘉納說，通過懺悔誓言，即使是墮罪的習氣也不會留下，完全可以彌補業的不足。 對此的駁斥是，《故事之本》中說，應該通過修習來斷除過錯。而墮罪是針對具有所立誓之所依的身語意三門之業而設立的。業不可能沒有習氣，而習氣不能通過懺悔來清凈，因為習氣應該通過由修習產生的無漏智慧來斷除。如是說。破除論據是，即使可以通過彌補業的不足，也不能確定習氣是否完全清凈，就像通過加持墮罪可以彌補業的不足，但不能確定習氣是否完全清凈一樣。那麼，清凈的方式是怎樣的呢？夏彌等人是這樣解釋的：如法懺悔后，墮罪的顯現作用及其相關因素會被清凈，但種子習氣及其相關因素則不會被清凈。正如《五十分經》中所說：『毒害者，指的是墮罪，因為它像蛇毒一樣。解脫者，指的是完全壓制，因為它能消除一切行為。』因此，種子習氣及其相關因素會被壓制，從而消除顯現作用及其相關因素的一切行為。這樣說來，承認種子習氣及其相關因素是唯識宗的觀點，而不是聲聞乘的觀點。然而，對於與不確定感受果報的罪惡本質相同的墮罪，通過懺悔可以清凈顯現的作用。
【English Translation】 It is merely the cessation of the continuation (of negative karma), but the essence of the karma does not disappear. As it is said in the Mūlasarvāstivāda Vinaya, from the origin of the Saṅgha's livelihood, even if one confesses sinful deeds, the maturation of that karma will only become like ornaments. Furthermore, in the Vinaya-kṣudrakavastu, in the story of the cowherd, it is said that even if one confesses, one will still be reborn as an animal, which indicates this. The refutation to this is that the Mūlasarvāstivāda Vinaya and the opening of the Karmaśatama, as well as this treatise itself, say that it can be purified, which contradicts the above statement. The mere cessation of the continuation of growth can be achieved even through admission, so confession becomes meaningless, and sin and transgression are of the same essence, and sin can be purified by the four powers, which contradicts this key point. Moreover, if it cannot be purified by the antidote, then the transgression will become an unaccumulated offense. The refutation of the argument is that all statements that even if one confesses, one must still experience the result, refer to the result produced by the remaining part of the karma, or to situations that do not possess the characteristics of restoration. Jñāna says that through the confession of vows, even the slightest trace of transgression will be completely purified, and one can completely compensate for the deficiency of karma. The refutation to this is that it is said in the Basis of Stories that one should abandon faults through cultivation. And transgression is established in relation to the actions of body, speech, and mind, which are the basis of what has been vowed. It is impossible for karma to be without habit, and habit cannot be purified by confession, because habit should be abandoned by the uncontaminated wisdom arising from cultivation. Thus it is said. The refutation of the argument is that even if one can compensate for the deficiency of karma, it is not necessarily the case that even the slightest trace of habit is completely purified, just as one can compensate for the deficiency of karma by blessing the transgression, but it is not necessarily the case that even the slightest trace of habit is completely purified. So, what is the way of purification? Śami and others explain it this way: after confessing properly, the manifest function of the transgression and its related factors will be purified, but the seed habit and its related factors will not be purified. As it is said in the Pañcāśatika: 'The harmer refers to transgression, because it is like snake venom. The liberator refers to complete suppression, because it eliminates all actions.' Therefore, the seed habit and its related factors will be suppressed, thereby eliminating all actions of the manifest function and its related factors. In this way, admitting the seed habit and its related factors is the view of the Yogācāra, not the view of the Śrāvakayāna. However, for transgressions that are of the same essence as sins that are not certain to be experienced, the manifest function can be purified through confession.
ོན་གྱུར་བྱེད་ལས་དང་བཅས་པ་དེ་དག་པ་ 7-552b འཐད་ཀྱང་ལས་མྱོང་ངེས་དང་། ངོ་བོ་གཅིག་པའི་ལྟུང་བ་ནི་བཤགས་པ་བྱས་པས་སྲབ་པ་ཙམ་དུ་བྱེད་ཀྱི། ལས་དེའི་མངོན་གྱུར་བྱེད་ལས་དང་བཅས་པ་དག་པར་མི་རིགས་ཏེ། རྣམ་སྨིན་མྱོང་ངེས་ཀྱི་ལས་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞན་དུ་ན། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལ་ངན་སེམས་ཀྱིས་ཁྲག་ཕྱུང་བའི་སྦོམ་པོ་དེ་དགེ་སློང་དྲུག་ལ་ཆོ་ག་ལན་གསུམ་བརྗོད་ཅིང་བཤགས་པ་སྔ་མ་བྱས་ན་མཚམས་མེད་པའི་ལས་ཀྱིས་ཚེ་ཕྱི་མར་དམྱལ་བར་འཕེན་པའི་བྱེད་ལས་ཀྱང་དག་པར་སྨྲའམ་ཅི། དེས་ན་ལས་མྱོང་ངེས་དང་མྱོང་ངེས་མ་ཡིན་པའི་དབྱེ་བ་གཉིས་ལས། ལས་སྲབ་པ་ཙམ་དུ་བྱེད་པ་དང་། མངོན་གྱུར་བྱེད་ལས་དང་བཅས་པ་དེ་དག་པ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །འོ་ན་ལྟུང་བ་དག་པའི་རྒྱུ་དུ་ཡོད་ཅེ་ན། མིང་རིགས་བརྗོད་པའི་ཕྱིར་བཅོས་དང་། མཐའ་བརྩོལ་བའི་རྐྱེན་མ་འབྱོར་བ་དང་། མཚན་གྱུར་པ་དང་། དགྲ་བཅོམ་པ་ཐོབ་པ་དང་། སྟོང་ཉིད་སྒོམ་པ་དང་ལྔའོ་ཞེས་སྔ་རབས་པ་ལ་གྲགས་མོད། དང་པོ་གཉིས་ནི་དག་བྱེད་མཚན་ཉིད་པ་སྟེ་གཞུང་འདི་ཉིད་ལས་བྱུང་ངོ་། །གསུམ་པ་ནི། མངོན་གྱུར་གྱི་སྐབས་ལས་ཞིང་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ལ་ནི་ཉམས་སོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། ལྟུང་བ་མངོན་གྱུར་བྱེད་པ་ནུས་ལྡན་ལས་ཉམས་པ་ཙམ་ལ་ལྟུང་བ་དག་པའི་ཐ་སྙད་བཏགས་པ་ཡིན་གྱི། དག་བྱེད་མཚན་ཉིད་པ་ཡིན་ན། ལུང་ཞུ་བ་ལས། མཚན་སླར་གྱུར་པ་ན་སྔར་གྱི་ལྟུང་བ་དེ་ལྡོག་པར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཏེ། རྒྱས་པར་སྤྱིར་བསྟན་དུའོ། །བཞི་པ་ལྟུང་བ་དག་པའི་རྒྱུ་ཡིན་ནོ་ཞེས་འཆད་ཀྱང་། འོག་མ་ནི་དགྲ་བཅོམ་པ་ཉིད་ཀྱིས་སོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེ་ནི་ཊཱི་ཀ་ལས། གང་གི་ཚེ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཐོབ་པ་དེའི་ཚེ་ན་ནི་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ཞེས་མི་བྱ་སྟེ། འཁྲུལ་པའི་རྒྱུ་འདོད་ཆགས་ལ་སོགས་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་ 7-553a པས་ལྟུང་བ་དག་པ་དངོས་ཉིད་ཡིན་གྱི། ལྟུང་བ་འདག་པའི་རྒྱུ་དངོས་མ་ཡིན་ནོ། །ལྔ་པ་ནི། དག་བྱེད་མཚན་ཉིད་པར་འཆད་པའི་ཚུལ་ལ། མདོ་སྡེ་རྒྱན་གྱི་འགྲེལ་བཤད་དུ། ཉན་ཐོས་ཀྱི་ལུགས་བརྗོད་པ་ལས་ཀྱང་། ཆོས་རྣམས་ལ་ཆོས་ཀྱི་སྡོམ་སྟོང་པ་ཉིད་ཚུལ་བཞིན་དུ་སོ་སོར་རྟོགས་པ་དེའི་ཚེ་ལྟུང་བ་ཕྲ་མོའི་ཡང་ཕྲ་མོ་དག་ལས་ལྡང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། ལྟུང་བ་ཕྲ་མོ་ནི་མཚོན་པ་ཙམ་སྟེ། བསླབ་པ་བྱིན་པས་ཆོས་ཐམས་ཅད་གང་ཟག་གི་བདག་གིས་སྟོང་པ་ཉིད་དེ་ནན་ཏན་གྱིས་བསྒོམས་པས་དོན་ལ་རང་རྒྱུད་ཀྱི་ལྟུང་བ་ཐམས་ཅད་དག་སྟེ་མཐོང་ལམ་སྐྱེས་པ་ལྟ་བུའོ། །མདོར་ན་ལས་ཀྱི་རྣམ་སྨིན་མྱོང་བ་ལ་ཁམས་གསུམ་གང་དུ་སྐྱེ་བ་ལེན་པ་དེའི་ཚེ་འཁོར་བའི་གནས་དེར་མ་རིག་པའི་དབང་གིས་གཞི་བདག་ཏུ་ལྟ་བའི་སྒོ་ནས་འཕེན་འགྲུབ་ཀྱི་འདུ་བྱེད་དང་། སྲེད་ལེན་གྱིས་མཚམས་སྦྱར་ནས་
【現代漢語翻譯】 即使是導致惡業顯現的行為，如果確定會經歷果報，並且是本質相同的墮落，那麼通過懺悔只能使其減輕。但是，導致惡業顯現的行為不可能完全消除，因為這是必須經歷果報的業。否則，如果有人惡意傷害如來（Tathāgata），導致出血，那麼是否可以說，如果他對六位比丘（bhikṣu）唸誦三次儀式，並進行先前的懺悔，那麼這種無間業（ānantarika-karma）也會被消除，即使它會導致來世墮入地獄？因此，根據業是否必定經歷果報，可以區分兩種情況：減輕業力，以及消除導致惡業顯現的行為。這兩者是按順序發生的。 那麼，是什麼導致墮落被凈化呢？有些人認為有五種原因：改變名稱；沒有遇到努力的條件；改變標誌；獲得阿羅漢果（arhat）；以及修習空性（śūnyatā）。前兩種是凈化的特徵，正如本論中所說。第三種情況是，當惡業顯現時，它會從非田地中消失。這意味著，僅僅從能夠導致墮落顯現的能力中喪失，就被稱為墮落的凈化。如果它是凈化的特徵，那麼這與《律經》中的說法相矛盾，即當標誌改變時，先前的墮落就會消失。這在一般解釋中已經詳細說明。第四種被解釋為導致墮落被凈化的原因，但下面說，這是阿羅漢果本身。這意味著，在獲得阿羅漢果時，就不再需要接受戒律，因為已經斷除了導致錯誤的貪慾等。因此，這是墮落的真正凈化，而不是導致墮落凈化的真正原因。第五種情況是，在解釋凈化特徵的方式時，《經莊嚴論釋》（Mahāyānasūtrālaṃkāra）中也提到了聲聞乘（Śrāvakayāna）的觀點，即當如理分別理解諸法（dharma）的法之總持——空性時，即使是最微小的墮落也會被清除。微小的墮落只是一個例子，通過接受戒律，所有法都空無自性，通過認真修行，所有自相續的墮落都會被凈化，就像生起見道（darśanamārga）一樣。總之，當經歷業的果報時，無論在三界（tridhātu）中的哪一界受生，由於無明（avidyā）的影響，都會將該輪迴之處視為地主，從而產生推動和完成的造作，並通過愛慾和執取（tṛṣṇā，upādāna）來連線。
【English Translation】 Even those actions that cause the manifestation of karma, if it is certain that the result will be experienced, and it is a downfall of the same nature, then confession only makes it lighter. However, it is not appropriate for the actions that cause the manifestation of that karma to be completely purified, because it is karma that must be experienced. Otherwise, if one maliciously draws blood from the Tathāgata, would we say that if he recites the ceremony three times to the six bhikṣus and makes a previous confession, then even the action of the heinous karma that throws one into hell in the next life would be purified? Therefore, from the two distinctions of karma that is certain to be experienced and karma that is not certain to be experienced, making the karma lighter and purifying the actions that cause the manifestation are in order. So, what are the causes for purifying downfalls? Some say that there are five causes: changing the name; not encountering the conditions of effort; changing the sign; attaining arhatship; and meditating on emptiness. The first two are the characteristics of purification, as stated in this very treatise. The third is that when manifestation occurs, it is lost to what is not a field. It is said that merely losing the ability to manifest the downfall is labeled as purification of the downfall. If it is a characteristic of purification, then it contradicts the statement in the Vinaya Sutra that when the sign changes, the previous downfall is reversed, which is explained in detail in the general explanation. The fourth is explained as a cause for purifying downfalls, but the following says that it is arhatship itself. This means that when arhatship is attained, there is no need to give vows, because the cause of delusion, such as attachment, has been abandoned, so it is the actual purification of the downfall, not the actual cause of purifying the downfall. The fifth is the way of explaining the characteristics of purification. In the commentary on the Ornament of the Sutras, it is also mentioned in the context of the Śrāvakayāna view that when one properly understands the summary of the Dharma, emptiness, then even the finest of downfalls will arise from them. The subtle downfall is only a symbol. By giving vows, all dharmas are empty of self, and by diligently meditating, all downfalls of one's own continuum are purified, like the arising of the path of seeing. In short, when experiencing the ripening of karma, at the time of taking birth in any of the three realms, due to the power of ignorance, one sees that place of samsara as the ground owner, and thus the formations of propelling and accomplishing, and connecting with craving and grasping.
སྲིད་པར་སྐྱེ་བ་བླངས་ནས་ལས་གང་བྱས་ཀྱི་རྣམ་སྨིན་མྱོང་དགོས་པ་ལས། གང་ཟག་གི་བདག་ལྟ་སྟོང་པར་རྟགས་ནས་འཕེན་འགྲུབ་ཀྱི་བྱེད་པ་ཆད་པས་འཁོར་བར་མི་སྐྱེ་ན་དེའི་ལས་འབྲས་མི་མྱོང་བ་ཡིན་ནོ། །གལ་ཏེ་བྱང་སེམས་བདེན་མཐོང་གི་རྒྱུད་ལས། བསྐལ་པ་དཔག་མེད་ནས་ཕ་བསད་པ་ལྟ་བུའི་ལས་ཀྱི་ལྷག་མ་མྱོང་དགོས་ཀྱི་བག་ཆགས་ཡོད་པས། བྱང་སེམས་དེ་ངན་སོང་དུ་སེམས་ཅན་གྱི་དོན་དུ་སྐྱེ་བ་བཞེས་པ་ན་ལས་ལྷག་མྱོང་དགོས། དེའི་བག་ཆགས་དེས་དེའི་འབྲས་བུ་སྡུག་བསྔལ་མྱོང་ངམ་ཞེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ། བྱང་སེམས་དེའི་རྒྱུད་ལ་ལས་ལྷག་མྱོང་དགོས། དེའི་བག་ཆགས་ཡོད་དུ་ཆུག་ཀྱང་ངན་སོང་དེར་སྐྱེ་བའི་འཕེན་བྱེད་དེས་ལས་ཀྱི་ལྷག་མ་དེ་མཐུ་ཅན་དུ་བྱས་པའི་སྒོ་ནས་མ་ཡིན་པར་སེམས་ཅན་ལ་བརྩེ་ 7-553b བ་སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོ་འཕེལ་བྱེད་དུ་བྱས་པའི་སྒོ་ནས་སྐྱེ་བ་བླངས་པའི་རྒྱུ་ལས་འབྲས་བུ་ངན་སོང་གི་སྲིད་པར་ཡང་མཚམས་མེད་ཀྱི་ལས་ལྷག་དེའི་འབྲས་བུ་དུཿཁ་འབྱུང་བ་མ་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་བདེན་པ་མཐོང་བ་དང་དགྲ་བཅོམ་ཐོབ་ཀྱང་མི་དགེ་བའི་ལས་ལྷག་གི་རྣམ་སྨིན་མྱོང་དགོས་པ་ཅི་ལྟར་ཞེ་ན། བདེན་པ་མཐོང་བའི་ལུས་རྟེན་དང་། དགྲ་བཅོམ་ཐོབ་པའི་ལུས་རྟེན་ཏེ་འཕེན་བྱེད་ཀྱི་ལས་དེས་མི་དགེ་བའི་ལས་ལྷག་དེ་མཐུ་ཅན་དུ་བྱས་པའི་སྒོ་ནས་སྐྱེ་སྲིད་བླངས་པ་ཡིན་པས། ལས་ཀྱི་ལྷག་མ་མྱོང་བར་བཤད་པ་ནི་ཉན་ཐོས་པའི་ལུགས་ཡིན་ནོ། །ཐེག་ཆེན་པ་ལྟར་ན། ཟབ་མོ་སྟོང་ཉིད་ལ་ཐོས་བསམ་གྱི་ཤེས་རབ་ཁྱད་པར་ཅན་བྱས། གཉེན་པོ་སྟོབས་བཞིའི་སྒོ་ནས་བཤགས་པས་སྡིག་པ་མི་དགེ་བ་བཅུའི་ལས་མངོན་གྱུར་བྱེད་ལས་དང་བཅས་པ་དག་པས་ཚོགས་ལམ་ཆེན་པོ་ཡན་དུ་ལས་མི་དགེ་བ་སྤྱད་པའི་འབྲས་བུ་ཡེ་མི་མྱོང་བར་བཤད་དོ། །འདི་དག་གི་བཤད་པ་ཆེས་ཕྲ་བ་རྣམས་ནི་ཐེག་པ་མཆོག་དམན་གྱི་ཆོས་མངོན་པ་གོང་འོག་གི་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་རྣམས་སུ་འཆད་པར་འདོད་དོ། ། གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་གཉིས་ཏེ། བསམ་པས་ཕྱིར་བཅོས་པ་དང་།སྦྱོར་བས་དག་པར་བསྒྲུབ་པའོ། ། ༈ བསམ་པས་ཕྱིར་བཅོས་པ། དང་པོ་ལ་བཞི་ལས། ཉེས་པ་སྔ་མ་ལ་འགྱོད་པ་དང་། ཕྱིན་ཆད་སྡོམ་པ་དང་། ད་ལྟ་ཕྱིར་བཅོས་པར་འདོད་པ་དང་། མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་བསམ་པ་དང་ལྡན་པ་སྟེ། ལུང་སིལ་བུ་ལས། ཉེས་པར་མཐོང་ངམ་ཕྱིན་ཆད་སྡོམ་པར་དམ་འཆའམ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། བསམ་པས་ལྟུང་བ་ལས་ལྡང་གི་ཞེས་པ་དང་། མདོ་མཐའ་དག་ངེས་འབྱུང་གི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ཏེ་ཞེས་གསུངས་པས། ཕྱིར་བཅོས་ཀྱི་གཞི་འདི་ཡང་ངེས་འབྱུང་གི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ 7-554a པའི་ཕྱིར་རོ། །བསམ་པ་སྔ་མ་གསུམ་མེད་ན་ལྟུང་བ་མི་འདག་སྟེ། ཕྱིར་བཅོས་པའི་བསམ་པ་མཚན་ཉིད་པ་མེད་ན་ཆད་པའི་ལས་ཀྱིས་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེ
【現代漢語翻譯】 如果轉生到輪迴中，就必須體驗所造業的果報。如果認識到人我的空性，斷除了能牽引和完成輪迴的因素，那麼就不會再輪迴，也就不會體驗業果。如果菩薩在證悟真諦的相續中，有從無數劫以來殺父等惡業的習氣需要體驗，那麼當菩薩爲了利益眾生而轉生到惡趣時，是否需要體驗剩餘的業果？這些習氣是否會帶來痛苦的果報呢？並非如此。即使菩薩的相續中存在需要體驗的業果習氣，但他們轉生到惡趣並非由於惡業的牽引，使剩餘的業力變得強大，而是由於對眾生的慈悲心增長，以這種方式發起的轉生，即使在惡趣的輪迴中，也不會體驗到無間罪等惡業的痛苦果報。 那麼，如果證悟了真諦或獲得了阿羅漢果位，為什麼還需要體驗不善業的果報呢？這是因為證悟真諦的身體和獲得阿羅漢果位的身體，是由能牽引的業力使不善業變得強大而產生的。因此，說業的剩餘需要體驗是小乘的觀點。按照大乘的觀點，通過對甚深空性的聞思修習，獲得殊勝的智慧，並通過四力懺悔，可以清凈包括造作業在內的所有十不善業，甚至在資糧道之前，也不會體驗到造作不善業的果報。 這些非常細微的解釋，將在大乘和小乘的論藏中詳細闡述。 第二，關於總攝的內容，分為兩個方面：以意樂進行懺悔和以行為進行清凈。 以意樂進行懺悔： 第一部分有四個方面：對過去的罪業感到後悔，發誓將來不再犯，現在想要懺悔，以及具有出離輪迴的意念。正如零星的律經中所說：'是否認識到錯誤？是否發誓將來不再犯？'以及'以意樂從墮落中恢復'。所有的經部都以出離心的戒律為準則。因此，懺悔的基礎也是以出離心的戒律為準則。 如果缺少前三個意樂，就無法清凈墮落。如果沒有具足懺悔的意樂，就無法通過斷罪業來清凈。
【English Translation】 Having taken birth in existence, one must experience the ripening of whatever actions one has done. If one realizes the emptiness of self and the agent of projection and completion is cut off, then one will not be reborn in cyclic existence, and thus one will not experience the results of actions. If a Bodhisattva has, from countless eons, the residue of actions such as killing one's father that must be experienced from the continuum of true seeing, then when that Bodhisattva takes birth in the lower realms for the sake of sentient beings, one must experience the residue of actions. Does that residue cause one to experience the fruit of suffering? It is not so. Although that Bodhisattva must experience the residue of actions in their continuum, and although the residue exists, the agent of projection for being born in that lower realm is not through making the residue of actions powerful, but through taking birth by making compassion for sentient beings and great compassion increase. Therefore, even in the existence of the lower realms, the fruit of suffering from the residue of uninterrupted actions does not arise. Then, how is it that even if one sees the truth and attains Arhatship, one must still experience the ripening of non-virtuous actions? It is because the physical basis for seeing the truth and the physical basis for attaining Arhatship are such that the agent of projection makes the residue of non-virtuous actions powerful, and thus one takes birth. Therefore, the explanation that the residue of actions must be experienced is the view of the Hearers. According to the Great Vehicle, one engages in exceptional wisdom of hearing and contemplation on profound emptiness, and through confession by way of the four opponent powers, one purifies the ten non-virtuous actions, including the actions that manifest them. Thus, before the great accumulation path, one is said to not experience the results of non-virtuous actions at all. These very subtle explanations will be elaborated in the extensive commentaries on the higher and lower Abhidharma of the Great and Small Vehicles. Secondly, the meaning of the summary has two aspects: rectifying with intention and accomplishing purification with action. Rectifying with Intention: The first part has four aspects: regretting past misdeeds, vowing to refrain in the future, desiring to rectify in the present, and possessing the intention to transcend suffering. As stated in the scattered Vinaya texts: 'Do you recognize the fault? Do you vow to refrain in the future?' and 'Rising from downfall with intention.' All Sutras are governed by the discipline of renunciation. Therefore, the basis of rectification is also governed by the discipline of renunciation. If the first three intentions are absent, downfall cannot be purified. If the intention of rectification is not characterized, it cannot be purified by cutting off the karma.
ས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། སྡོམ་པ་མེད་ན་བཤགས་པས་ཅིར་ཡང་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་པ་དང་། ཕྱིན་ཆད་སྡོམ་པའི་བསམ་པ་ཡོད་པ་ལས་གཞན་དུ་ན་སྟེ། ཕྱིན་ཆད་སྡོམ་པའི་བསམ་པ་མེད་པར་སྡོམ་ལགས་ཞེས་བརྗོད་ན་བརྫུན་དུ་སྨྲ་བ་ཁོ་ནར་འགྱུར་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །བསམ་པ་ཆོས་བཞིའི་ཐ་མ་མེད་ན་ངེས་འབྱུང་གི་ཚུལ་ཁྲིམས་སུ་མི་འགྱུར་རོ། ། ༈ སྦྱོར་བས་དག་པར་བསྒྲུབ་པ། གཉིས་པ་སྦྱོར་བས་དག་པར་བསྒྲུབ་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། འཆབ་པའི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་བའི་དོན་དུ་མཐོལ་བ་དང་། ཉེས་པ་ཕྱིར་བཅོས་པ་དངོས་སོ། ། ༈ འཆབ་པའི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་བའི་དོན་དུ་མཐོལ་བ། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། དགོས་པའི་དོན་དང་། བསྡུས་པའི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ནི། ཉེས་པ་མཐོལ་བས་འཆབ་པའི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་ཞིང་།འཆབ་པའི་ཉེས་པ་འཕེལ་བ་རྒྱུན་ཆད་པར་འགྱུར་བ་སྟེ། ལུང་གཞི་ལས། བཅབས་པ་ཆར་པ་བཞིན་དུ་འབབ། །མ་བཅབས་ཆར་བཞིན་དེ་མི་འབབ། །ཅེས་གསུངས་སོ། །མདོ་སྡེ་རྟོགས་པ་ཆེན་པོ་ལས། བཅབས་ཤིང་གསང་བས་ཉིན་ཞག་རེ་རེ་ཞིང་འཕེལ་བར་འགྱུར་བ་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་ན་ཉེས་པ་འཕེལ་བར་འགྱུར་བ་དེ་རྒྱུན་མི་ཆད་པའོ། ། གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་ཡུལ་གང་ལ་མཐོལ་བ་ནི། དགེ་སློང་ཆོས་བདུན་ལྡན་ལ་མཐོལ་ཏེ། དེ་ཡང་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་དག་པ་སྟེ། བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དང་བཅས་པ་ལའོ་ཞེས་སོ། །ལྟ་བ་མཐུན་པ་དང་མཚན་མཐུན་པ་སྟེ། ལྟ་བ་ཐ་མི་དད་པ་ལའོ། །མཚན་མཐུན་པ་ལའོ་ཞེས་སོ། །ཐ་སྙད་གསུམ་དང་ལྡན་པ་སྟེ། སྨྲ་ཤེས། དོན་གོ་བ། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པའོ། །དེ་ཡང་སྤྱིར་བསྟན་པ་ལས། སྨྲ་ 7-554b ཤེས་དོན་གོ་བ་དེ་ནི་ལྟུང་བའི་སྣོད་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་དང་། རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་ལའོ་ཞེས་སོ། །ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་སྟེ། ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་ཡུལ་ལ་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་ཏེ། གཞན་དུ་ན། ལུས་ཀྱི་ཐ་སྙད་ལས་ཉམས་པས་ལྟུང་བ་མཐོལ་བའི་ཡུལ་དུ་མི་འོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་སྟེ། སྤོ་བའི་གཞི་ལས་ས་གཞན་ན་གནས་པ་ཡིན་ན་དགེ་སྦྱོང་བླ་མའི་གནས་ལྟ་བུ་སྤང་དགོས་པར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །མཚམས་ཀྱི་ནང་ན་གནས་པ་སྟེ། མཚམས་གཞན་ན་གནས་པས་ནི་ཞེས་པ་དང་། དེ་ན་གནས་ན་མཚམས་ཀྱི་སྒོ་ནས་ཐ་དད་པ་ཡིད་ལ་སྣང་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་རྣམས་ལ་ཐུན་མོང་ཆོས་བདུན་ལྡན་ཅེས་བྱ་སྟེ། ཆོས་བདུན་ལྡན་དགོས་པའི་སྐབས་གོང་འོག་ཐམས་ཅད་དུ་ཡང་དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་རོ། །འོ་ན་དེ་ལྟ་བུའི་མཐོལ་ཡུལ་གྲངས་ཇི་ཙམ་དགོས་ཞེ་ན།བསྒོ་བ་ལས་གྱུར་པ་རྣམས་ནི་རང་ལ་བསྒོ་བ་མཛད་པའི་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ལ་མཐོལ་ཏེ། བསྒོ་བ་ལས་བྱུང་བ་རྣམས་ནི་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ལའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་ནི་གནས་ཁང་ལ་སོགས་པའི་གནས་དེར་དགེ་སླ
【現代漢語翻譯】 此外，在 टीका （梵文，天城體：ṭīkā，梵文羅馬擬音：ṭīkā，註釋）中說：『如果沒有戒律，懺悔也毫無作用。』此外，必須要有將來持守戒律的想法，否則，如果沒有將來持守戒律的想法，卻說『我持守戒律』，那就純粹是說謊。這是 टीका （梵文，天城體：ṭīkā，梵文羅馬擬音：ṭīkā，註釋） 中所說的。如果沒有四種想法中的最後一種，就不會成為出離心的戒律。 爲了通過行為來凈化， 第二，通過行為來證明清凈，分為兩部分：爲了不產生隱瞞罪過的過失而坦白，以及真正地改正罪過。 爲了不產生隱瞞罪過的過失而坦白， 第一部分分為兩點：必要的意義和總結的意義。 首先，必要的意義是：坦白罪過可以避免隱瞞罪過的過失，並且可以阻止隱瞞罪過的過失增長。正如《根本律》中所說：『隱瞞就像下雨一樣降臨，不隱瞞就像雨水不會降臨。』正如《廣大教誡經》中所說：『隱瞞和隱藏會使罪過日夜增長。』因此，罪過的增長不會停止。 第二，總結的意義有四點：第一，向誰坦白？應該向具備七種功德的比丘坦白。也就是說，具有清凈的具足戒，即受過具足戒的人。觀點相同，戒律相同，即觀點沒有差異。戒律相同。具備三種名稱，即能說話、理解意義、自性安住。一般來說，經文中說：『能說話、理解意義是墮落的容器。』自性安住。身體安住于通常狀態，即結合產生墮落的對境所說的要點。否則，如果身體失去了名稱，就不適合作為坦白墮落的對境。土地安住于自性，即如果住在遠離移動之地的其他地方，就像需要放棄寺院上師的住所一樣。安住在界限內，即如果住在其他界限內，因為住在那裡，所以會想到通過界限來區分。這些被稱為具備七種共同功德。在所有需要具備七種功德的情況下，都應該這樣理解。那麼，需要多少這樣的坦白對境呢？對於違背教令的行為，應該向所有發出教令的僧團坦白。正如經文所說：『違背教令的行為應該向所有僧團坦白。』應該單獨懺悔的是在住所等地方的比丘。
【English Translation】 Furthermore, the ṭīkā (藏文，梵文天城體：ṭīkā，梵文羅馬擬音：ṭīkā，meaning: commentary) says, 'Without vows, confession is of no use.' Moreover, one must have the intention to keep vows in the future; otherwise, if one does not have the intention to keep vows in the future but says, 'I keep vows,' it is purely lying. This is what the ṭīkā (藏文，梵文天城體：ṭīkā，梵文羅馬擬音：ṭīkā，meaning: commentary) says. Without the last of the four thoughts, it will not become the discipline of renunciation. To purify through action, Second, proving purity through action has two parts: confessing in order to avoid the fault of concealment, and actually correcting the fault. Confessing in order to avoid the fault of concealment, The first part has two points: the necessary meaning and the summarized meaning. First, the necessary meaning is: confessing faults avoids the fault of concealment and stops the increase of the fault of concealment. As the Root Text says, 'Concealment falls like rain; non-concealment does not fall like rain.' As the Great Understanding Sutra says, 'Concealing and hiding will increase day by day.' Therefore, the increase of faults will not cease. Second, the summarized meaning has four points: First, to whom should one confess? One should confess to a monk who possesses seven qualities. That is, one who has pure full ordination, that is, one who has full ordination. One who has the same view and the same discipline, that is, one who does not have different views. One who has the same discipline. One who possesses three terms, that is, one who can speak, understand the meaning, and whose nature abides. In general, the scriptures say, 'Being able to speak and understand the meaning is a vessel for downfall.' One whose nature abides. One whose body abides in the usual state, that is, combining the key points spoken about the object that generates downfall. Otherwise, if the body loses its name, it is not suitable as an object for confessing downfall. The land abides in its nature, that is, if one lives in another place away from the basis of movement, like needing to abandon the residence of the monastic guru. One who abides within the boundary, that is, if one abides in another boundary, because one abides there, the difference through the boundary is perceived. These are called possessing seven common qualities. In all cases where seven qualities are needed, it should be understood in the same way. So, how many such objects of confession are needed? For actions that violate the command, one should confess to all the sangha who issued the command. As the scriptures say, 'Actions that arise from the command should be confessed to all the sangha.' What should be confessed separately is the monk in the place such as the residence.
ོང་ཇི་ཙམ་ཚོགས་པ་ལ་མཐོལ་ཏེ། སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་ནི་གནས་དེར་འཚོགས་པ་ལའོ་ཞེས་སོ། །དེ་གཉིས་ལས་གཞན་པའི་ལྟུང་བ་རྣམས་ནི་ཆོས་བདུན་ལྡན་གྱི་དགེ་སློང་གཅིག་ལ་མཐོལ་བར་བྱའོ། །མཐོལ་ཡུལ་ཆོས་བདུན་ལྡན་དེ་ཡང་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའི་ཡན་ལག་ཡིན་གྱི། ཆོས་བདུན་མ་ཚང་བ་སྟེ་དགེ་བསྙེན་དང་། དགེ་ཚུལ་དང་མཚན་མི་མཐུན་པ་ཡིན་ཡང་ཆོས་འདི་པ་ལ་དེ་བྱས་ན་བྱས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འོན་ཀྱང་དེ་དག་ལ་མཐོལ་ན་འཆབ་པའི་ཉེས་པའི་བྱུང་བ་དེ་ཁེགས་ཀྱང་མཐོལ་ཡུལ་མཚན་ཉིད་དང་མི་ལྡན་པ་ལ་མཐོལ་བའི་ཉེས་བྱས་སུ་ 7-555a ནི་འགྱུར་རོ། །ཆུ་བོའི་ཕ་རོལ་ན་གནས་པའི་དགེ་སློང་མ་བོས་ཏེ། བདག་ལ་ལྟུང་བ་བྱུང་ངོ་ཞེས་བརྗོད་ན་ཡང་འཆབ་པའི་ཉེས་པ་ཁེགས་པས་མཐོལ་བ་ཙམ་དུ་ནི་འགྱུར་བས་མཚམས་གཞན་ན་གནས་པ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་མཐོལ་བ་ནི་རྟེན་ཆོས་བཞི་ལྡན་གྱིས་ཏེ། སྡེ་ལྔའི་སྡོམ་པ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པ་དང་། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་། གནས་ནས་མ་བྱུང་བ་དང་བཞིའོ། །གསུམ་པ་ལྟུང་བ་གང་མཐོལ་བ་ནི། ལྟུང་བ་ཆོས་བཞི་ལྡན་ཏེ། ལྟུང་བ་གང་ཡང་རུང་བ་ཡིན་པ་དང་། བདག་གི་རྒྱུད་དང་འབྲེལ་བར་ཡོད་པ་དང་། ངོ་ཤེས་སམ་ཡིད་གཉིས་ཟ་བ་དང་། སྔར་མཐོལ་ཟིན་མ་ཡིན་པ་དང་བཞིའོ། །བཞི་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་མཐོལ་བ་ནི། སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་སྟེ། སྦྱོར་བ་ནི་ཡུལ་དེ་བསླབ་པ་རྒན་ན་དེ་ལ་ཕྱག་བྱ་བ་དང་། ཐུགས་གཏད་པར་ཞུ་བ་དང་། ལྷྭམ་ཕུད་དེ་ཙོག་པུར་འདུག་ཅིང་ཐལ་མོ་སྦྱར་བའི་སྤྱོད་ལམ་བསྟེན་པའོ། །དངོས་གཞི་ནི་སྔགས་ལན་གསུམ་བརྗོད་པ་སྟེ། དམིགས་བསལ་སོ་སོར་བཤགས་པའི་མཐོལ་བ་ནི་སྔགས་ལན་གཅིག་གོ། མཇུག་ཐབས་ཡིན་ནོ། །ལེགས་སོ་ཞེས་སོ། །འོན་ཀྱང་བདག་ལ་ལྟུང་བ་འདི་བྱུང་ངོ་ཞེས་ཐ་མལ་པའི་ཚིག་བརྗོད་ན་ཡང་འཆབ་པའི་ཉེས་པ་འབྱུང་བ་ཁེགས་སོ། ། ༈ ཉེས་པ་ཕྱིར་བཅོས་པ་དངོས། གཉིས་པ་ཉེས་པ་ཕྱིར་བཅོས་པ་དངོས་ནི། སྐབས་འོག་ཏུ་འཆད་དོ། ། གཉིས་པ་ནི། འཆབ་ཉེས་མི་འབྱུང་ཆེད་དུ་མཐོལ། །ཉེས་པ་བྱུང་ཟིན་ཕྱིར་བཅོས་པའོ། ། ༈ འཆབ་ཉེས་མི་འབྱུང་ཆེད་དུ་མཐོལ། དང་པོ་ལ། ལྟུང་བ་མི་བཅབས་མཐོལ་ཡུལ་བསྟན། །རབ་བྱུང་མ་རྫོགས་གསུམ་ཕྱིར་བཅོས། །མཐོལ་ཡུལ་མཐོལ་ཆོག་བྱེ་བྲག་བསྟན། ། ༈ ལྟུང་བ་མི་བཅབས་མཐོལ་ཡུལ་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། གཞན་གྱི་ལྟུང་བ་ 7-555b འཆབ་པའི་ཉེས་པ་ནི། སྔར་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པའི་སྐབས་སུ་བསྟན་ཟིན་ལ། འདིར་ནི་རང་གི་ལྟུང་བ་བཅབ་པར་མི་བྱའོ་སྟེ་རང་གི་ལྟུང་བ་བཅབས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །རྒྱས་པར་གོ་བར་བྱ་མ་ནུས་ན་ཐ་ན་ལྟུང་བའི་སྡེ་ཚན་མིང་གི་གོ་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །ཉེས་བྱས་ནི་བདག་ལ་ལྟུང་བ་བྱུང་ངོ་ཞེའ
【現代漢語翻譯】 如果需要向僧團坦白，那麼分別懺悔的地方就是在僧團集會之處。除了這兩種情況之外，其他的墮罪應該向一位具備七法的比丘坦白。作為懺悔對象的這位具備七法的比丘，也是圓滿的支分。即使七法不全，比如是沙彌或者戒律不同，如果向他們懺悔，也算是懺悔了。然而，如果向他們坦白，雖然可以避免隱瞞的過失，但由於懺悔的對象不具備條件，仍然會構成一種惡作。如果住在河對岸的比丘尼被叫來，並說『我犯了墮罪』，雖然可以避免隱瞞的過失，但也僅僅是坦白而已，對於住在其他地方的人也是如此。第二，依靠什麼來懺悔呢？依靠具備四法的所依，即具備能夠重新授予五類戒律的能力，並且具有覺知自性，身體處於正常狀態，且並非來自其他地方。第三，懺悔什麼墮罪呢？懺悔具備四法的墮罪，即任何一種墮罪，與自己的相續相關聯，能夠認知或者心存疑惑，並且此前沒有懺悔過。第四，通過什麼儀軌來懺悔呢？通過加行、正行和結行三個部分。加行是如果對方是年長的學法者，則向他頂禮，請求他注意聽，脫掉鞋子，蹲下併合掌。正行是念誦三次懺悔咒，如果是分別懺悔，則唸誦一次懺悔咒。結行是說『善哉』。即使只是用平常的語言說『我犯了這種墮罪』，也可以避免隱瞞的過失。 ༈ 真正懺悔罪業 第二，真正懺悔罪業將在後面的章節中闡述。 第二是：爲了不產生隱瞞的過失而懺悔，是對已經產生的罪業進行懺悔。 ༈ 爲了不產生隱瞞的過失而懺悔 第一部分包括：不隱瞞墮罪，指出懺悔的對象，對未受具足戒者進行懺悔，以及闡述懺悔的對象和儀軌的差別。 ༈ 不隱瞞墮罪，指出懺悔的對象 第一點是：隱瞞他人的墮罪的過失，已經在之前講述惡業果報時闡述過了。這裡指的是不要隱瞞自己的墮罪，如果隱瞞自己的墮罪，就會構成一種惡作。如果不能完全理解，至少要理解墮罪的類別名稱。惡作是指說『我犯了墮罪』。
【English Translation】 If confession to the Sangha is required, then the place for separate confession is where the Sangha gathers. Apart from these two situations, other transgressions should be confessed to a Bhikshu (fully ordained monk) who possesses the seven qualities. This Bhikshu with seven qualities, who serves as the object of confession, is also a complete limb. Even if the seven qualities are not complete, such as being a Shramanera (novice monk) or having different precepts, if confession is made to them, it is still considered a confession. However, if confession is made to them, although the fault of concealment can be avoided, it still constitutes a misdeed because the object of confession does not meet the conditions. If a Bhikshuni (fully ordained nun) living on the other side of the river is called and says, 'I have committed a transgression,' although the fault of concealment can be avoided, it is merely a confession. This also applies to those living in other places. Second, what is relied upon for confession? Relying on a basis with four qualities, namely possessing the ability to re-grant the vows of the five categories, having the nature of awareness, the body being in a normal state, and not coming from elsewhere. Third, what transgression is confessed? Confessing a transgression with four qualities, namely any transgression, being related to one's own continuum, being able to recognize or having doubts, and not having been confessed before. Fourth, through what ritual is confession made? Through the three parts of preparation, main practice, and conclusion. The preparation is that if the other person is a senior practitioner, then prostrate to him, request him to pay attention, take off shoes, squat down and join palms. The main practice is reciting the confession mantra three times, and if it is a separate confession, then recite the confession mantra once. The conclusion is saying 'Good'. Even if one simply says in ordinary language 'I have committed this transgression,' the occurrence of the fault of concealment can be avoided. ༈ Actual purification of offenses Second, the actual purification of offenses will be explained in the following chapters. The second is: Confession to prevent the occurrence of concealment, is to purify the offenses that have already occurred. ༈ Confession to prevent the occurrence of concealment The first part includes: Not concealing transgressions, indicating the object of confession, confessing for those who have not received full ordination, and elaborating on the differences between the object of confession and the ritual. ༈ Not concealing transgressions, indicating the object of confession The first point is: The fault of concealing the transgressions of others has already been explained in the previous discussion of the consequences of evil deeds. Here it refers to not concealing one's own transgressions. If one conceals one's own transgressions, it constitutes a misdeed. If one cannot fully understand, one should at least understand the category name of the transgression. A misdeed refers to saying 'I have committed a transgression.'
མ། བདག་གིས་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་བྱས་སོ་ཞེས་རྣམ་པ་གང་ཡང་རུང་བས་གོ་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་ལའོ་ཞེས་པ་ནི། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་། བསླབ་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་། ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་གསུམ་གང་ཡིན་ཊཱི་ཀ་ན་མི་གསལ་ཡང་། ལུང་ཞུ་བ་ལས། སྨྱོན་པ་ལ་ནོངས་པ་སྨྲས་ན་སྨྲས་པ་ཞེས་བགྱིའམ། ཨུ་པ་ལི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་ལའོ་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །བསླབ་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་ཡང་བསྟན་ཏེ། འགྲེལ་པ་ལས། དགེ་སློང་ཕམ་པ་མ་བྱུང་བ་གཅིག་ལའོ་ཞེས་སོ། །འོ་ན་རང་བཞིན་དུ་གནས་ན་ལྟ་བ་མི་མཐུན་པ་ལ་ཡང་རིག་པར་བྱའམ་ཞེ་ན། ལྟ་བ་ཐ་མི་དད་པ་ལ་གོ་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །འོ་ན་ལྟ་བ་མཐུན་པའི་ཁྱིམ་པའམ་དགེ་ཚུལ་ལྟ་བུ་ལ་ཡང་རིག་པར་བྱའམ་ཞེ་ན། བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དང་བཅས་པ་ལའོ། །འོ་ན་དགེ་སློང་ཕ་མ་ཕན་ཚུན་དུ་རིག་པར་བྱའམ་ཞེ་ན། མཚན་མཐུན་པ་ལའོ། ། ༈ རབ་བྱུང་མ་རྫོགས་གསུམ་ཕྱིར་བཅོས། དང་པོ་ལ་དགོས་པའི་དོན་ནི། དགེ་ཚུལ་ལ་སོགས་པ་གསུམ་པོ་རང་རང་གི་ལྟུང་བ་དག་པར་འགྱུར་རོ། །གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་བཞི་ལས།དང་པོ་ཡུལ་གང་ལ་བཤགས་པ་ནི། བཤགས་ཡུལ་བསྙེན་རྫོགས་ཆོས་བརྒྱད་དང་ལྡན་པ་ལ་སྟེ། ཐུན་མོང་བ་ཆོས་བདུན་ལྡན་སྔར་བཤད་པའི་སྟེང་དུ་ལྟུང་བ་མིང་རིགས་མཐུན་པ་དང་མི་ལྡན་པ་སྟེ། དཔེར་ན་ཆང་འཐུང་བའི་ལྟུང་བ་བཤགས་པར་བྱེད་ན་བཤགས་ཡུལ་དེས་ཆང་འཐུང་བའི་ལྟུང་ 7-556a བ་མེད་པ་ལྟ་བུ་དང་བརྒྱད་དོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གི་བཤགས་པ་ནི། རྟེན་ཆོས་བཞི་ལྡན་ཏེ་རབ་ཏུ་བྱུང་ཞིང་། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པའི་སྡོམ་པ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པ་དང་། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་དུ་གནས་པ་དང་།བསྙེལ་བ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་བཞིའོ། །གསུམ་པ་ལྟུང་བ་གང་བཤགས་པ་ནི། ཆོས་བཞི་ལྡན་ཏེ། བཤགས་པར་བྱ་བའི་ཉེས་བྱས་ཡིན་པ་དང་། བདག་གི་རྒྱུད་དང་འབྲེལ་པར་ཡོད་པ་དང་། ངོ་ཤེས་ཤིང་དྲན་པར་ནུས་པ་དང་། འཆབ་པ་དང་མི་ལྡན་པའོ། །དང་པོ་ནི།སྤྱིར་ན་དགེ་ཚུལ་གྱི་ལྟུང་བ་ཐམས་ཅད་ཉེས་བྱས་རྣམ་པ་གསུམ་ལས། བཤགས་པར་བྱ་བའི་ཉེས་བྱས་ནི་དགེ་ཚུལ་གྱིས་ཆང་འཐུང་བ་ལ་སོགས་པའི་ཉེས་བྱས་རྣམས་སོ། །གཞན་དུ་ན་ཕམ་པ་དང་འདྲ་བའི་ཉེས་བྱས་ནི་བཤགས་པས་མི་འདག་ཅིང་། བསྡམ་པར་བྱ་བའི་ཉེས་བྱས་ནི་ཡིད་ཀྱིས་བསྡམས་པས་འདག་སྟེ་བཤགས་མི་དགོས་སོ། །བཞི་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་བཤགས་པ་ནི། སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་སྟེ། སྦྱོར་བ་ནི་འཆབ་པ་ཡོད་ན་འཆབ་པའི་ཉེས་པ་དེ་ཡིད་ཀྱིས་བསྡམས་ལ། དེ་ནས་བཤགས་བྱའི་ཉེས་པ་དངོས་ཉིད་བཤགས་པར་བྱེད་པ་ན་བཤགས་ཡུལ་ལ་ཕྱག་བྱས་ཏེ་ཐུགས་གཏད་པར་ཞུ་བ་དང་། ལྷྭམ་ཕུད་དེ་ཙོག་པུར་འདུག་ཅིང་ཐལ་མོ་སྦྱར་བའི་སྤྱོད་ལམ་བསྟེན་པའོ།
【現代漢語翻譯】 瑪，無論以何種方式，都應使對方明白『我犯了過錯』。
關於『自性安住』：雖然在 टीका（梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，註釋）中沒有明確說明是知自性安住、學自性安住還是地自性安住這三者中的哪一個，但從律經的請問中，當瘋子說了錯話，會說『說了嗎？』，佛說『鄔波離，不是的』，由此可知是指知自性安住。同時也指出了學自性安住，如解釋中所說：『對於沒有犯波羅夷罪的比丘』。
那麼，如果自性安住，對於見解不同的人也要告知嗎？應告知見解相同的人。
那麼，對於見解相同的居士或沙彌也要告知嗎？應告知受具足戒者。
那麼，比丘之間可以互相告知嗎？應告知戒律相同的。 對於沙彌、沙彌尼和式叉摩那三種人，需要進行補救。
第一種情況的目的在於：使沙彌等三者的各自墮罪得以清凈。
第二種情況的總結有四點：第一，向誰懺悔？應向具足戒且具有八法的比丘懺悔。在之前所說的共同具備七法的基礎上，加上不具備與所懺悔的墮罪名稱和種類相同之罪，例如，如果懺悔飲酒的墮罪，那麼接受懺悔者不應有飲酒的墮罪，共八法。
第二，以何為依憑懺悔？應以具備四法的依憑懺悔，即已出家，且具備尚未失去比丘戒的戒體，以及知自性安住，身處常態，且非遺忘。
第三，懺悔何種墮罪？應懺悔具備四法的墮罪，即所懺悔的是惡作罪，與自己的相續有關聯，能夠認知和憶念，且不隱瞞。
第一點是：一般來說，沙彌的所有墮罪都屬於惡作罪三種。應懺悔的惡作罪是指沙彌飲酒等惡作罪。另外，與波羅夷罪相似的惡作罪無法通過懺悔清凈，應遮止的惡作罪可以通過意念遮止而清凈，無需懺悔。
第四，以何種儀軌懺悔？分為加行、正行和結行三個階段。加行是如果存在隱瞞，則用意念遮止隱瞞的罪過。然後，在懺悔實際罪過時，應向懺悔對像頂禮，請求其關注，脫鞋，蹲坐，合掌。
【English Translation】 Ma, it is necessary to make it understood in any way that 'I have committed a fault'.
Regarding 'abiding in self-nature': Although it is not clear in the टीका (Sanskrit, Devanagari, Romanized Sanskrit, commentary) whether it is knowing abiding in self-nature, learning abiding in self-nature, or earth abiding in self-nature, from the inquiry in the Vinaya Sutra, when a madman says something wrong, will it be said 'Did you say it?' Buddha said, 'Upali, no', from this it is shown that it refers to knowing abiding in self-nature. It also points out learning abiding in self-nature, as it is said in the explanation: 'For a monk who has not committed a Parajika offense'.
Then, if abiding in self-nature, should those with different views also be informed? Those with the same views should be informed.
Then, should laypersons or novices with the same views also be informed? Those who have received full ordination should be informed.
Then, can monks inform each other? Those with the same precepts should be informed. For the three, Shramanera, Shramanerika, and Shikshamana, remedies are needed.
The purpose of the first case is to purify the respective offenses of the three, such as Shramanera.
The summary of the second case has four points: First, to whom should one confess? One should confess to a fully ordained monk who possesses the eight qualities. On top of the seven common qualities mentioned earlier, add that they do not possess the same name and type of offense as the one being confessed. For example, if confessing the offense of drinking alcohol, the one receiving the confession should not have the offense of drinking alcohol, making it eight qualities.
Second, based on what should one confess? One should confess based on possessing four qualities, that is, having renounced the world, possessing the precepts up to the point of being able to restore the Bhikkhu precepts, and abiding in self-nature of knowledge, being in a normal state, and not being forgetful.
Third, what kind of offense should one confess? One should confess an offense that possesses four qualities, that is, the offense to be confessed is a Dukkrida (惡作罪，梵文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，badly done action) , is related to one's own continuum, is able to be recognized and remembered, and is not concealed.
The first point is: Generally, all the offenses of a Shramanera belong to the three types of Dukkrida. The Dukkrida to be confessed refers to the Dukkrida of a Shramanera drinking alcohol, etc. In addition, Dukkrida similar to Parajika offenses cannot be purified by confession, and Dukkrida to be restrained can be purified by restraining the mind, so there is no need to confess.
Fourth, with what kind of ritual should one confess? It is divided into three stages: preparation, main practice, and conclusion. The preparation is that if there is concealment, one should restrain the fault of concealment with the mind. Then, when confessing the actual offense to be confessed, one should prostrate to the object of confession, request their attention, take off shoes, sit squatting, and adopt the posture of joining palms.
།དངོས་གཞི་ནི་སྔགས་ལན་གསུམ་བརྗོད་པ་སྟེ། དེ་ཡང་ལྟུང་བ་གཅིག་དང་། གཉིས་དང་། གསུམ་སོགས་ཚད་མང་པོ་དང་། དཔག་ཏུ་མེད་པ་བྱུང་སྟེ་ཞེས་བརྗོད་ཅིང་བཤགས་པའོ། །མཇུག་མཐོང་སྡོམ་ལན་གསུམ་འདྲི་ཞིང་ལན་འདེབས་པ་དང་། ཐབས་ཡིན་ནོ། །ལེགས་སོ་ཞེས་སོ། ། ༈ དཀྱུས་ཀྱི་དོན། གཉིས་པ་ལ། དགེ་ཚུལ་ཕ་མ་དང་དགེ་སློབ་མ་དང་གསུམ་གྱིས་ཡུལ་གང་ལ་ཚུལ་ 7-556b ཇི་ལྟར་ལྟུང་བ་མཐོལ་བ་དང་བཤགས་པར་བྱ་ཞེ་ན། བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དང་བཅས་པ་སྟེ་ཉིད་ལ་ལྟུང་བ་རིག་པར་བྱ་བ་འདི་དང་། གཞུང་གི་སྐབས་འོག་མ་ནས་འབྱུང་བའི་བཤགས་པ་དང་བཅས་ཏེ་ཕྱིར་བཅོས་པར་བྱའོ། །དགེ་ཚུལ་ཕ་མ་དགེ་སློབ་མ་དང་གསུམ་གྱི་ལྟུང་བ་བཤགས་པར་བྱེད་པ་ན་རང་རང་གི་རིས་མཐུན་པའི་ཡུལ་ལ་ཅིའི་ཕྱིར་མི་རུང་ཞེ་ན། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དགེ་ཚུལ་ཕ་མ་དང་དགེ་སློབ་མ་དང་གསུམ་པོ་དག་ནི་ལྟུང་བ་མཐོལ་བཤགས་ཀྱི་ཡུལ་མ་ཡིན་ཏེ། བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་དགེ་འདུན་གྱིས་འཁོར་དུ་ཡོངས་སུ་བཟུང་བ་ཙམ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ མཐོལ་ཡུལ་མཐོལ་ཆོག་བྱེ་བྲག་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ནི། ཆོས་འདི་པ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་མཚན་མི་མཐུན་པ་དང་། དགེ་ཚུལ་ལ་སོགས་པ་དང་། ཁྱིམ་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་ལྟ་བ་ཅན་ལ་ལྟུང་བ་རིག་པར་བྱ་བ་དེ་བྱས་ན་བྱས་པ་ཉིད་ཡིན་པས་བཅབས་པའི་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་རོ། །མཚན་མི་མཐུན་པ་དགེ་སློང་ཕ་མ་གཉིས་ཕན་ཚུན་དུ་ལྟུང་བ་རིག་པར་བྱེད་ན་བཅབས་པའི་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་ཡང་ཚུལ་དང་མི་མཐུན་པའི་ཉེས་བྱས་སུ་ནི་འགྱུར་རོ། །དགེ་བསྙེན་ནམ་དགེ་ཚུལ་ལ་སོགས་པ་ལ་ལྟུང་བ་རིག་པར་བྱེད་ན་བཅབས་པའི་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་ཡང་གནས་ངན་ལེན་བརྗོད་པའི་ལྟུང་བྱེད་དམ། ཉེས་བྱས་ཅི་རིགས་པར་འགྱུར་ཏེ་ཊཱི་ཀས་དེ་ལྟར་བཤད་དོ། །མཚམས་གཞན་ན་གནས་པ་ནི་གང་གི་ཡན་ལག་ཉིད་ཀྱང་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་པ་དེའི་དམིགས་བསལ་ནི། །མཚམས་གཞན་ན་གནས་པ་ལ་ཡང་རིག་པར་བྱ་བ་དེ་བྱས་ན་བྱས་པ་ཉིད་དོ། །དེས་ན་ལྟུང་བ་བཅབས་པའི་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་ཡང་བརྗོད་པ་ལས་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཏེ་ཊཱི་ཀ་ལས་ལུང་ལས་སོ། །དབྱེན་བྱེད་པའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ལ་སོགས་པ་བསྒོ་བ་ལས་བྱུང་བའི་ལྟུང་བ་ 7-557a རྣམས་ནི་བདག་ཉིད་ལ་བསྒོ་བའི་ལས་བྱས་པའི་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ལ་གོ་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །རང་འགྲེལ་ལས། བསྒོ་བ་ལས་བྱུང་བ་འདི་རྣམས་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ལ་བཤགས་དགོས་པར་བཤད་པ་ནི་ཡི་གེ་ལྷག་པར་སེམས་ཏེ། ལུང་ལས། འདི་རྣམས་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ལ་མཐོལ་དགོས་པར་གསུངས་ཀྱང་འདི་རྣམས་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ལ་བཤགས་དགོས་པའི་ལུང་མེད་ཅིང་། དེ་གཅིག་པུ་ལྟ་བ་ཐ་མི་དད་པ་ལ་ཞེས་གསུངས་པས་སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བའི་ལྟུང་བྱེད་ནི་གཅིག་ལ་བཤགས་པར་བྱ་བ་
【現代漢語翻譯】 正行部分是念誦三次懺悔文，即陳述並懺悔已經發生的墮罪，如一次、兩次、三次等多種，乃至無量。 結尾是三次詢問是否見到戒律，並回答，這是方便之法，回答『好的』等等。 正文意義： 第二部分，在家居士應如何向比丘父母和沙彌懺悔墮罪？答：應向具足比丘戒者陳述所犯墮罪，並按照經論中所述的懺悔方法進行懺悔。 如果比丘父母和沙彌懺悔墮罪，為何不能向各自同類的對象懺悔？答：因為未受具足戒的出家人，即比丘父母和沙彌，不是懺悔的對象，他們只是被具足戒的比丘僧團所攝持。 顯示懺悔的對象和懺悔儀軌的差別： 第三部分，如果一位比丘向持不同戒律者、沙彌，或同樣信奉如來教法的在家居士陳述墮罪，這樣做也是可以的，不會構成隱瞞的罪過。如果比丘父母之間互相陳述墮罪，雖然不會構成隱瞞的罪過，但會構成不如法的罪過。如果向優婆塞或沙彌等陳述墮罪，雖然不會構成隱瞞的罪過，但會構成惡說罪或相應的罪過，這是 टीका（梵文：ṭīkā，註釋）中所說的。經文中說：『住在其他區域的人，甚至不是你的眷屬。』但也有例外：即使住在其他區域，陳述墮罪也是可以的，不會構成隱瞞的罪過，但會因為言說而構成罪過，這是 टीका（梵文：ṭīkā，註釋）和經文中所說的。對於因僧團分裂等原因而違犯僧團教令所造成的墮罪，應當向所有執行教令的僧團成員懺悔。自釋中說，『這些因教令而產生的罪過，需要向所有僧團懺悔』，這可能是文字上的疏忽。經文中說，『這些罪過需要向所有僧團坦白』，但沒有經文說需要向所有僧團懺悔。經文中說，『只有對那些觀點相同的人』，因此，對於不放棄惡見的墮罪，應當向一個人懺悔。
【English Translation】 The main part is reciting the confession three times, stating and confessing the transgressions that have occurred, such as one, two, three, or many, even immeasurable. The conclusion is asking three times whether the precepts have been seen and answering, this is a skillful means, answering 'Good' etc. Meaning of the Text: Secondly, how should a novice monk/nun and a śrāmaṇera/śrāmaṇerikā confess transgressions to their preceptor or teacher? Answer: One should confess transgressions to someone who holds the full monastic vows (bhikṣu/bhikṣuṇī) and then purify them with the confession that is explained in the following sections of the text. If a novice monk/nun and a śrāmaṇera/śrāmaṇerikā confess transgressions, why is it not permissible to confess to someone of their own kind? Answer: Because those who have not taken the full monastic vows, i.e., novice monks/nuns and śrāmaṇeras/śrāmaṇerikās, are not objects of confession; they are only supported by the fully ordained monastic community. Showing the distinction between the object of confession and the method of confession: Thirdly, if a bhikṣu confesses transgressions to someone who holds different vows, a śrāmaṇera, or a layperson who also believes in the teachings of the Tathāgata, doing so is permissible and does not constitute the fault of concealment. If bhikṣus confess transgressions to each other, although it does not constitute the fault of concealment, it does constitute the fault of impropriety. If one confesses transgressions to a upāsaka or śrāmaṇera, although it does not constitute the fault of concealment, it does constitute the transgression of speaking ill or a corresponding transgression, as stated in the ṭīkā (Sanskrit: ṭīkā, commentary). The text says, 'Someone who lives in another area is not even your relative.' But there is an exception: even if one lives in another area, it is permissible to confess transgressions, and it does not constitute the fault of concealment, but it does constitute a transgression due to speaking, as stated in the ṭīkā (Sanskrit: ṭīkā, commentary) and the text. For transgressions arising from the commands of the saṃgha due to schism, etc., one should confess to all the members of the saṃgha who carried out the command. The auto-commentary says, 'These transgressions arising from commands must be confessed to all the saṃgha,' which may be a textual oversight. The text says, 'These transgressions must be admitted to all the saṃgha,' but there is no text saying that they must be confessed to all the saṃgha. The text says, 'Only to those who have the same view,' therefore, for transgressions of not abandoning wrong views, one should confess to one person.
ཉིད་དོ། །སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་ནི་གནས་ཁང་ལ་སོགས་པ་དགེ་སློང་དག་འདུ་བའི་གནས་དེར་ཚོགས་པ་ཐམས་ཅད་ལའོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ། དགེ་སློང་ཇི་སྙེད་ཚོགས་པ་དེ་ཐམས་ཅད་ལ་གོ་བར་བྱའི། དགེ་འདུན་ཁོ་ན་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཁ་ཅིག་གཉིད་ལོག་པ་ལ་སོགས་པའི་དབང་གིས་མ་ཐོས་ན་ཡང་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དགེ་ཚུལ་ལ་སོགས་པ་ཐོས་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་དག་གིས་ནི་མི་ཐོས་པར་བྱའོ། །གནས་དེར་ཚོགས་པ་ལ་ཚིག་ཇི་སྐད་དུ་རིག་པར་བྱ་ཞེ་ན། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་བདག་ལ་སྨད་པའི་གནས་ཏེ། ཟང་ཟིང་མེད་པའི་ཆོས་བསྒྲུབ་པའི་ཕྱིར་ཞུགས་པ་རྣམས་སྨད་པའི་གནས་ཟང་ཟིང་དེ་ཉིད་ལ་རྒྱུག་པ་ནི་ཧ་ཅང་མི་རིགས་པ་སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་བྱུང་གི། ཞེས་སྨྲེ་སྔགས་ཀྱིས་ཆོས་དེ་སོ་སོར་འཆགས་སོ་ཞེས་སོ། །དེ་ནི་མཐོལ་བ་ཡིན་གྱི། བཤགས་པ་དངོས་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །སོར་བཤགས་ཀྱི་ལྟུང་བ་རིག་པར་བྱ་བ་དེ་ནི་ལན་གསུམ་བརྗོད་པའི་སྔགས་དང་འདྲ་བ་མ་ཡིན་ཏེ། ལན་གཅིག་བརྗོད་པས་ཆོག་གོ ། ༈ ཉེས་པ་བྱུང་ཟིན་ཕྱིར་བཅོས་པ། གཉིས་པ་ལ། བསྡམ་བྱའི་ཉེས་པ་ཕྱིར་བཅོས་དང་། །བཤགས་བྱའི་ཉེས་པ་ཕྱིར་བཅོས་དང་། །དག་བྱེད་ 7-557b ཁྱད་པར་གཞན་ཡང་བསྟན། །འགྱོད་པ་སེལ་བྱེད་ཕྱིར་བཅོས་བསྟན། །ལྟུང་བ་དག་བྱེད་ཕྱིར་བཅོས་སོ། ། ༈ བསྡམ་བྱའི་ཉེས་པ་ཕྱིར་བཅོས། དང་པོ་ནི།རྫས་ཀྱི་གཞན་འཆི་བར་འདོད་པ་ལ་སོགས་པ་ཡིད་ཀྱི་བསྡམ་པར་བྱ་བའི་ཉེས་བྱས་དེ་ལས་ནི་ཕྱིན་ཆད་མི་བྱའོ་སྙམ་དུ་བསམ་པས་བསྡམ་པར་བྱས་ན་ལྟུང་བ་ལས་ལྡང་ངོ་། །འདིར་འོད་ལྡན་རྩ་འགྲེལ་ལས་ནི་བསྡམ་བྱ་ལ་ལྟུང་བའི་མིང་མི་འདོགས་ཏེ། དེ་ནི་ལྟུང་བར་མི་འགྱུར་བསྡམ་བྱ་ཡིན་ཅེས་པ་དང་། ལྟུང་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ་བསྡམ་བྱའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འོན་ཀྱང་རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། ཡིད་ཀྱི་ལྟུང་བ་དེ་ལས་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། བསྡམ་པ་བྱས་ན་ལྟུང་བ་ལས་ལྡང་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཡིད་ཀྱི་ལྟུང་བ་དེ་ལས་ནི་བསྡམ་པ་བྱས་ན་ལྡང་ངོ་ཞེས་གསུངས་ཀྱང་བསྡམ་པ་ཙམ་གྱིས་མི་འདག་པ་ནི་འདི་རྣམས་ཏེ། ལུང་ལས། དགེ་སློང་མས་ལུས་ངག་ཏུ་མ་ཐོན་ཀྱང་འཆབ་པའི་ཕམ་པ་འབྱུང་བར་གསུངས་པ་དང་། ཐག་བཅད་པའི་རབ་དབྱེ་རྣམ་པ་གསུམ་གྱི་སྐབས་ལས་སྔར་མ་སྦྱིན་པར་ཐག་བཅད་ན་སྦོམ་པོར་གསུངས་པ་དང་། བརྙས་པ་དང་། བསྐྱིས་པ་དག་གི་ནི་མི་སྦྱིན་པར་སེམས་པའོ་ཞེས་སྦོམ་པོར་གསུངས་པ་སྟེ། དེ་དག་ལ་ལུས་ངག་ཏུ་ཐོན་པར་ནི་ལུང་དང་བསྟན་བཅོས་གང་ལས་ཀྱང་མ་གསུངས་སོ། ། ༈ བཤགས་བྱའི་ཉེས་པ་ཕྱིར་བཅོས། དང་པོ་ནི། འདིར་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་ལྟུང་བ་མཐོལ་བ་དང་། བཤགས་པའི་ཕྱིར་བཅོས་པའི་སྤྱི་དོན་འཆད་པར་འདོད་དེ། དེ་ཡང་འཆབ་པའི་ཉེས་པ་ཡོད་ན་དེ་ཕྱིར་བཅོས་མ་བྱས་པར་ནི་ལྟུང་བ་དངོས་ཉིད་ཕྱིར་
【現代漢語翻譯】 正是如此。各自懺悔是指在僧房等比丘聚集的地方，對所有集會者而言，要與之前的內容結合起來。這意味著要讓所有聚集的比丘都明白，而不僅僅是僧團。有些人因為睡覺等原因沒有聽到，也沒有罪過。不應該讓沙彌等不該聽的人聽到。在那個地方聚集的人應該如何理解這些話呢？『諸位，我有一個應該被責備的地方，爲了修行無雜染的佛法而進入佛門的人，卻追逐雜染，這是非常不合適的，應該各自懺悔。』這是用悲嘆的語氣來分別闡述佛法。這只是坦白，而不是真正的懺悔。認識到各自懺悔的罪過，不像是念誦三次的咒語，唸誦一次就足夠了。 補救已發生的過錯： 第二部分包括：補救應防護的過錯；補救應懺悔的過錯；以及展示其他凈化差別；展示消除後悔的補救方法；以及凈化罪過的補救方法。 補救應防護的過錯： 第一部分是：對於想要奪取他人財物等意念上應防護的過錯，下定決心以後不再犯，這樣防護就可以從罪過中解脫。在此，《光明根本論》及其註釋中，對於應防護的過錯，不使用『罪過』這個詞，而是說『這不會變成罪過，而是應防護的』，以及『這不是罪過，而是應防護的』。然而，在《自宗釋》和 टीका 中，卻說『從意念上的罪過中』，並且說『如果進行了防護，就可以從罪過中解脫』。雖然說『從意念上的罪過中，如果進行了防護就可以解脫』，但僅僅是防護並不能完全消除罪過，這些情況是：律藏中說，比丘尼即使身語沒有表現出來，也會犯下隱瞞的墮罪；在三種決斷的區分中，如果事先沒有給予就做出決斷，就會犯下粗罪；以及對於輕蔑和借貸，如果心想不給予，就會犯下粗罪。對於這些情況，無論在律藏還是論典中，都沒有提到需要身語表現出來。 補救應懺悔的過錯： 第一部分是：這裡想要闡述具足戒的罪過，坦白和懺悔的補救方法的共同要點。也就是說，如果存在隱瞞的罪過，如果不進行補救，那麼罪過本身就會...
【English Translation】 That is so. Confessing individually means that in the place where monks gather, such as a monastery, it applies to all those assembled, connecting it to the previous content. This means that all the assembled monks should understand, not just the Sangha. If some do not hear due to falling asleep, etc., there is no fault. Those who should not hear, such as novices, should not be allowed to hear. How should those assembled in that place understand these words? 'Venerable ones, I have a place that should be blamed, those who have entered the Dharma to practice the undefiled Dharma, but chase after defilements, this is very inappropriate, and should be confessed individually.' This is to separately explain the Dharma with a tone of lamentation. This is only a confession, not a true repentance. Recognizing the fault of individual confession is not like reciting a mantra three times, reciting it once is enough. Remedying faults that have already occurred: The second part includes: remedying faults that should be guarded against; remedying faults that should be confessed; and showing other purifying differences; showing the remedy for eliminating regret; and the remedy for purifying sins. Remedying faults that should be guarded against: The first part is: For faults that should be guarded against in thought, such as wanting to take the property of others, if you resolve not to commit them in the future, then guarding against them will free you from the fault. Here, in the 'Luminous Root Treatise' and its commentary, the term 'fault' is not used for what should be guarded against, but it is said 'this will not become a fault, but should be guarded against', and 'this is not a fault, but should be guarded against'. However, in the 'Self-Explanation' and ṭīkā, it is said 'from the fault in thought', and it is said 'if guarding is done, one will be freed from the fault'. Although it is said 'from the fault in thought, if guarding is done, one will be freed', merely guarding is not enough to completely eliminate the fault, these situations are: the Vinaya says that even if a Bhikshuni does not express it in body and speech, she will commit a defeat involving concealment; in the distinction of the three types of determination, if a determination is made before giving, a gross offense is committed; and for contempt and borrowing, if one thinks of not giving, a gross offense is committed. For these situations, neither the Vinaya nor the treatises mention that they need to be expressed in body and speech. Remedying faults that should be confessed: The first part is: Here, I want to explain the common points of the vows of full ordination, the confession, and the remedies for repentance. That is to say, if there is a fault of concealment, if it is not remedied, then the fault itself will...
བཅོས་བྱར་མི་རུང་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། སྤོ་བ་བཅབས་པའི་ཉེས་པ་མེད་པར་མ་བྱས་པ་དེ་སྲིད་དུ་མགུ་བ་མི་འཆགས་སོ། ། 7-558a བྱས་ན་ནི་འཆགས་སོ། །དེའི་རྗེས་སུ་འབྲངས་པས་ལྟུང་བ་གཞན་དག་ལ་སྔར་བཅབས་པའི་ཉེས་པ་ཕྱིར་བཅོས་པར་བྱ་ཞིང་། ཕྱིས་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་པར་བྱ་བར་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཞེས་འབྱུང་བས་སྐབས་འདིར་མཐོལ་བཤགས་རིམ་པ་གསུམ་སྟེ། འཆབ་པའི་ཉེས་པ་མཐོལ་བ་དང་། འཆབ་པའི་ཉེས་པ་བཤགས་པ་དང་། དེ་ནས་ལྟུང་བ་དངོས་ཉིད་མཐོལ་ཞིང་བཤགས་པའོ། ། ༈ འཆབ་པའི་ཉེས་པ་མཐོལ་བ། དང་པོ་ནི། སྤྱིར་ན་རང་གི་ལྟུང་བ་འཆབ་པའི་ཉེས་པ་མཐོལ་བས་དེའི་བཤགས་པ་འཆབ་པའི་རྟེན་དུ་རུང་བ་དང་། བྱེ་བྲག་ཏུ་རང་གི་ལྷག་མ་འཆབ་པའི་ཉེས་པ་མཐོལ་བས་སྤོ་བ་འཆབ་པའི་རྟེན་དུ་རུང་བའོ། ། གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་ཡུལ་གང་ལ་མཐོལ་བ་ནི། མཐོལ་ཡུལ་ཆོས་བདུན་ལྡན་སྔར་བཤད་ཟིན་ཏོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་མཐོལ་བ་ནི། ཆོས་བཞི་ལྡན་ཏེ། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པ་དང་། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་། གནས་ནས་མ་ཕྱུང་བ་སྟེ་བཞིའོ། །དང་པོ་ལས་གཞན་དུ་ན་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ནི་རང་གི་ཕམ་པ་དང་འདྲ་བས་ཉེས་བྱས་བཅབས་ན་གསོར་མི་རུང་ཞིང་། ལྟུང་བ་གཞན་བཅབས་པའི་ཉེས་པ་ནི་བསྡམ་པ་ཡིན་ཏེ་བཤགས་མི་དགོས་སོ། །གསུམ་པ་ལྟུང་བ་གང་མཐོལ་བ་ནི། འཆབ་པའི་ཉེས་པ་ཆོས་བཞི་ལྡན་ཏེ།དེ་ཡང་རང་གི་ལྟུང་བ་བཅབས་པའི་ཉེས་པ་ཡིན་ཏེ། གཞན་གྱི་གནས་ངན་ལེན་འཆབ་པའི་ལྟུང་བ་ནི་ལྟུང་བ་དངོས་ཉིན་མིན་པས་སོ། །རང་གི་ཕམ་པ་བཅབས་པ་དང་། བསྡམ་བྱ་བཅབས་པ་ལས་གཞན་ཡིན་པ་སྟེ། དེ་ཡང་རང་གི་ཕམ་པ་བཅབས་པ་ན་ཕྱིར་ 7-558b བཅོས་སུ་མི་རུང་ལ། བསྡམ་བྱ་བཅབས་ཀྱང་ཡིད་ཀྱིས་བསྡམས་པ་ཙམ་གྱིས་འདག་ཅིང་། མཐོལ་བཤགས་མི་དགོས་པའོ། །བདག་གི་རྒྱུད་དང་འབྲེལ་བར་ཡོད་པ་དང་། ངོ་བོ་ཤེས་ཤིང་དྲན་པར་ནུས་པ་སྟེ་སྐབས་གཞན་དུ་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །བཞི་པ་གང་གིས་མཐོལ་བའི་ཆོ་ག་ནི། སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་སྟེ། སྦྱོར་བ་ནི་མཐོལ་ཡུལ་དེ་ལ་ཕྱག་འཚལ་བ་ལ་སོགས་པ་སྔ་མ་བཞིན་ནོ། །དངོས་གཞི་ནི་མཐོལ་བའི་སྔགས་རྣམ་པར་བཞག་པ་མུ་བཅུ་དགུ་སྟེ། འདི་ལྟར་ལྟུང་བ་གཅིག་བྱུང་བ་དང་།གཉིས་བྱུང་བ་དང་། ཚད་མང་པོ་བྱུང་བ་ནི་གསུམ་ནས་གྲངས་ཤེས་པ་ཚུན་ཆད་བྱུང་བ་དང་། དཔག་ཏུ་མེད་པ་བྱུང་བ་ནི་གྲངས་མི་ཤེས་པ་བྱུང་བ་སྟེ། དེ་དག་གང་རུང་རེ་རེ་གཞིར་བཞག་པ་ལ་ཞག་གཅིག་བཅབས་པ་དང་། ཞག་གཉིས་བཅབས་པ་དང་།ཞག་དཔག་ཏུ་མེད་པ་བཅབས་པ་སྟེ། དེ་ཡང་ལྟུང་བ་གཅིག་བྱུང་བ་དེ་ཞག་གཅིག་བཅབས་པ་དང་། ཞག་གཉིས་བཅབས་པ་དང་། ཞག་ཚད་མང་པོ་བཅབས་པ་ལ་འཆབས་པའི་ཉེས་པའི་གྲངས་ཤེས
【現代漢語翻譯】 不可補救，如論疏所說：『在未消除隱瞞罪過之前，不會感到滿足。』 如果做了，就會感到滿足。因此，對於其他墮罪，應追隨先前隱瞞的罪過進行補救，並且要知道之後也要對墮罪進行補救。 如是說，因此此處有三個階段的坦白：坦白隱瞞的罪過，懺悔隱瞞的罪過，然後坦白並懺悔實際的墮罪。 ༈ 坦白隱瞞的罪過 首先，一般來說，坦白自己隱瞞墮罪的罪過，可以作為懺悔隱瞞的基礎；特別地，坦白自己隱瞞剩餘罪過（lHag ma）的罪過，可以作為隱瞞遷罪（spo ba）的基礎。 第二，對於總結的意義有四點：第一，向誰坦白？坦白的對境是具備七法者，之前已經說過。 第二，以何為基礎坦白？以具備四法者為基礎：具備比丘戒的誓言，直到可以恢復；覺知自然存在；身體處於正常狀態；並且沒有被驅逐出僧團，此為四者。 如果不是第一種情況，未受比丘戒者如同自己的根本墮，如果隱瞞罪過，則無法恢復；如果隱瞞其他墮罪的罪過，則是禁制，不需要懺悔。 第三，坦白何種墮罪？坦白具備四法的隱瞞罪過：也就是自己隱瞞墮罪的罪過，因為隱瞞他人的惡行不是真正的墮罪。 不同於隱瞞自己的根本墮和應禁制之事，因為如果隱瞞自己的根本墮，則 無法補救，即使隱瞞應禁制之事，也僅通過意念禁制即可消除，不需要坦白和懺悔。 與自己的相續相關聯，並且能夠認知和憶念其本質，如其他場合所說。 第四，坦白的儀軌是什麼？分為前行、正行和結行三個部分。前行如前所述，向坦白對境頂禮等。 正行是坦白的咒語，有十九種形式：例如，發生一個墮罪，發生兩個墮罪，發生許多墮罪，從三個到可以計數，以及發生不可計數的墮罪，也就是無法計數的墮罪。對於這些情況，每一種情況都基於隱瞞一天，隱瞞兩天，以及隱瞞不可計數的天數。也就是說，發生一個墮罪，隱瞞一天，隱瞞兩天，以及隱瞞許多天，知道隱瞞罪過的數量。
【English Translation】 Irremediable, as stated in the commentary: 'As long as the fault of concealing is not eliminated, satisfaction will not arise.' If it is done, satisfaction will arise. Therefore, for other transgressions, one should follow the previously concealed fault to remedy it, and one should know that later transgressions should also be remedied. Thus, there are three stages of confession here: confessing the fault of concealing, repenting the fault of concealing, and then confessing and repenting the actual transgression itself. ༈ Confessing the Fault of Concealing Firstly, in general, confessing the fault of concealing one's own transgression can serve as the basis for repenting the concealment; in particular, confessing the fault of concealing one's remaining (lHag ma) transgression can serve as the basis for concealing the transfer (spo ba). Secondly, regarding the summarized meaning, there are four points: First, to whom does one confess? The object of confession is one who possesses the seven qualities, as previously stated. Second, on what basis does one confess? On the basis of one who possesses the four qualities: possessing the vows of a fully ordained monk, up to the point of being able to restore them; awareness naturally abiding; the body abiding in a normal state; and not having been expelled from the Sangha, these are the four. If it is not the first case, one who is not fully ordained is like one's own root downfall, and if one conceals a fault, it cannot be restored; if one conceals the fault of other transgressions, it is a restriction and does not require confession. Third, what transgression does one confess? One confesses the fault of concealing that possesses the four qualities: that is, the fault of concealing one's own transgression, because concealing the misdeeds of others is not a true transgression. It is different from concealing one's own root downfall and what should be restricted, because if one conceals one's own root downfall, then it is irremediable, and even if one conceals what should be restricted, it can be eliminated merely by mental restriction, and there is no need for confession and repentance. It is related to one's own continuum, and one is able to recognize and remember its essence, as stated elsewhere. Fourth, what is the ritual of confession? It is divided into three parts: preliminary, main part, and conclusion. The preliminary is as before, prostrating to the object of confession, etc. The main part is the mantra of confession, which has nineteen forms: for example, one transgression occurred, two transgressions occurred, many transgressions occurred, from three to countable, and uncountable transgressions occurred, that is, transgressions that cannot be counted. For each of these cases, each case is based on concealing for one day, concealing for two days, and concealing for an uncountable number of days. That is, one transgression occurred, concealing for one day, concealing for two days, and concealing for many days, knowing the number of concealing faults.
་པ་དང་། གྲངས་མི་ཤེས་པ་གཉིས་དང་། ཞག་དཔག་ཏུ་མེད་པར་བཅབས་པའི་མཐོལ་བ་སྟེ་མུ་ལྔའོ། །དེ་བཞིན་དུ་ལྟུང་བ་གཉིས་བྱུང་བ་ན་མུ་ལྔ་དང་། ལྟུང་བ་ཚད་མེད་པ་བྱུང་བ་ལ་མུ་ལྔ། ལྟུང་བ་དཔག་མེད་བྱུང་བ་ལ་མུ་བཞི་སྟེ། ལྟུང་བ་དཔག་ཏུ་མེད་པ་བྱུང་བའི་མཐོལ་བ་འདི་ལ་ཞག་ཚད་མང་པོ་བཅབས་པ་ལ་ཉེས་པའི་གྲངས་ཤེས་པ་དང་། གྲངས་མི་ཤེས་པ་གཉིས་སུ་དབྱེ་བ་མེད་དེ། གྲངས་མི་ཤེས་པ་འབའ་ཞིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ལྟར་ན་མཐོལ་བ་མུ་བཅུ་དགུའོ། །མཇུག་གི་ཆོ་ག་ནི། འདིར་མཐོང་སྡོམ་དྲི་མི་དགོས་པས་ཐབས་ཡིན་ནོ། ། 7-559a ལེགས་སོ་ཞེས་སོ། ། ༈ འཆབ་པའི་ཉེས་པ་བཤགས་པ། གཉིས་པ་འཆབ་བའི་ཉེས་པ་བཤགས་པ་ནི། འདི་ལ་གཉིས་ཏེ། དང་པོ་དགོས་པའི་དོན་ནི། འཆབ་པའི་ཉེས་པ་དག་པར་འགྱུར་བའོ། །གཉིས་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་ལྟུང་བ་གང་བཤགས་པ་ནི་ཆོས་གསུམ་ལྡན་ནོ། །དེ་ཡང་རང་གི་ལྟུང་བ་བཅས་པའི་ཉེས་པ་གང་ཞིག་རང་གི་ཕམ་ལྷག་བཅབས་པ་ལས་གཞན་ཡིན་པ་སྟེ། རང་གི་ཕམ་པ་བཅབས་ན་ཕྱིར་བཅོས་མི་རུང་ལ། རང་གི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་བཅབས་ན་སྤོ་བ་སྤྱོད་དགོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །བདག་གི་རྒྱུད་དང་འབྲེལ་བར་ཡོད་པ་སྟེ། སྐབས་དོན་གྱིས་གྲུབ་བོ། །ངོ་ཤེས་ཤིང་དྲན་པར་ནུས་པ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་དངོས་སུ་དག་བྱེད་ཀྱི་ཕྱིར་བཅོས་མེད་ཅིང་། ཡིད་གཉིས་ཟ་ན་ལྟུང་བ་བཤགས་པ་མི་འཆགས་ཏེ། ལྟུང་བ་བྱིན་གྱིས་བརླབ་དགོས་པར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་ཡུལ་གང་ལ་བཤགས་པ་ནི། བཤགས་ཡུལ་ཆོས་བརྒྱད་ལྡན་གཅིག་པ་སྟེ། མཐོང་ཡུལ་ཆོས་འདུན་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་ལྟུང་བ་མིང་རིགས་མཐུན་པ་དང་མི་ལྡན་པ་སྟེ། ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མི་མཐུན་པ་ལའོ་ཞེས་སོ། །གསུམ་པ་རྟེན་གང་གིས་བཤགས་པ་ནི། རྟེན་ཆོས་བཞི་ལྡན་ཏེ། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པ་ལ་སོགས་པ་བཞི་པོ་མཐོལ་བའི་སྐབས་སུ་སྔར་བཤད་པ་དང་འདྲའོ། །བཞི་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་བཤགས་པ་ནི། སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་སྟེ། སྦྱོར་བ་ནི་སྔར་དང་འདྲ་ཞིང་། དངོས་གཞི་ནི་བཤགས་པ་མུ་བཅུ་དགུ་སྟེ། མཐོལ་བ་ལ་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །མཇུག་གི་ཆོ་ག་ནི་མཐོང་སྡོམ་ལན་གསུམ་དྲི་ཞིང་ལན་འདེབས་པ་དང་། ཐབས་ཡིན་ནོ། །ལེགས་སོ་ཞེས་བརྗོད་དོ། ། ༈ དེ་ནས་ལྟུང་བ་དངོས་ཉིད་མཐོལ་ཞིང་བཤགས་པ། གསུམ་པ་ལྟུང་བ་དངོས་ཉིད་མཐོལ་ཞིང་བཤགས་ 7-559b པ་ནི། འདི་ལ་གཉིས་ཏེ། དང་པོ་དགོས་པའི་དོན་ནི། བཤགས་བྱའི་ལྟུང་བ་དག་པར་འགྱུར་པའོ། །གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་ལྟུང་བ་གང་བཤགས་པ་ནི། ཆོས་གསུམ་ལྡན་ནོ། །དེ་ཡང་བཤགས་བྱའི་ལྟུང་བ་ཡིན་པ་དང་། བདག་གི་རྒྱུད་དང་འབྲེལ་བར་ཡོད་པ་དང་། ངོ་ཤེས་ཤིང་དྲན་པར་ནུས་པ་སྟེ། ཕྱི་མ་གཉིས་སྔར་དང་འདྲ་ལ།
【現代漢語翻譯】 以及，不知道數量和無數個夜晚所掩蓋的懺悔，共有五種情況。同樣，發生兩次墮落時有五種情況，發生無數次墮落時有五種情況，發生不可估量的墮落時有四種情況。對於這種掩蓋了許多夜晚的不可估量的墮落的懺悔，對罪行的數量是知道還是不知道，沒有區別，因為只有不知道數量的情況。因此，懺悔共有十九種情況。最後的儀軌是：這裡不需要詢問見解的誓言，這是一種方便法門。說『好』。 懺悔隱瞞罪過。 第二，懺悔隱瞞罪過。這有兩種情況：第一，必要的意義是，使隱瞞的罪過得以清凈。第二，總結的意義有四點：第一，懺悔的墮落具備三種法。也就是，自己所犯的罪過，除了自己隱瞞的根本墮和剩餘墮之外。如果自己隱瞞了根本墮，就無法補救；如果自己隱瞞了僧團剩餘墮，就需要進行遷移。與自己的相續相關聯，這是由上下文決定的。能夠認識和憶念，否則就無法真正地進行清凈，因為沒有補救；如果心存疑惑，就無法懺悔墮落，因為據說需要加持墮落。第二，向誰懺悔？懺悔的對象是具備八種法的人，也就是，在具備見解的僧團之上，墮落的名稱和種類相同或不同。也就是，對於不一致的罪行。第三，依靠什麼懺悔？依靠具備四種法的所依，也就是，具備能夠恢復比丘戒的誓言等等，這四種情況與之前懺悔時所說的一樣。第四，通過什麼儀軌懺悔？有加行、正行和結行三個階段。加行與之前相同，正行是懺悔十九種情況，與之前懺悔時所說的一樣。最後的儀軌是詢問三次見解的誓言並回答，這是一種方便法門。說『好』。 然後，直接懺悔和坦白墮落本身。 第三，直接懺悔和坦白墮落本身。這有兩種情況：第一，必要的意義是，使所懺悔的墮落得以清凈。第二，總結的意義有四點：第一，懺悔的墮落具備三種法。也就是，是應該懺悔的墮落，與自己的相續相關聯，能夠認識和憶念。后兩種情況與之前相同。
【English Translation】 And, the confession concealed by an unknown number and countless nights, there are five situations in total. Similarly, when two transgressions occur, there are five situations; when countless transgressions occur, there are five situations; when immeasurable transgressions occur, there are four situations. For this confession of immeasurable transgressions concealed for many nights, there is no distinction between knowing or not knowing the number of offenses, because it is only a matter of not knowing the number. Therefore, there are nineteen situations of confession. The final ritual is: here there is no need to ask about the vows of view, this is a skillful means. Say 'Good'. Confession of concealing offenses. Second, confession of concealing offenses. There are two aspects to this: First, the necessary meaning is to purify the offense of concealing. Second, the summarized meaning has four points: First, the transgression to be confessed possesses three qualities. That is, whatever offense one has committed, other than concealing one's own root downfall and remaining downfall. If one conceals one's own root downfall, it cannot be remedied; if one conceals one's own remaining downfall of the Sangha, one needs to practice moving. Being related to one's own continuum, this is established by the context. Being able to recognize and remember, otherwise there is no real purification because there is no remedy; if one has doubts, one cannot confess the transgression, because it is said that the transgression needs to be blessed. Second, to whom does one confess? The object of confession is one who possesses eight qualities, that is, upon the Sangha possessing the view, the name and type of transgression are the same or different. That is, for dissimilar offenses. Third, relying on what does one confess? Relying on a basis possessing four qualities, that is, possessing the vows of full ordination up to the point of being able to restore them, etc., these four are similar to what was said earlier during the confession. Fourth, through what ritual does one confess? There are three stages: preliminary, main, and concluding. The preliminary is the same as before, the main part is confessing the nineteen situations, as said before during the confession. The final ritual is asking three times about the vows of view and answering, this is a skillful means. Say 'Good'. Then, directly confessing and admitting the transgression itself. Third, directly confessing and admitting the transgression itself. There are two aspects to this: First, the necessary meaning is to purify the transgression to be confessed. Second, the summarized meaning has four points: First, the transgression to be confessed possesses three qualities. That is, it is a transgression that should be confessed, related to one's own continuum, and able to recognize and remember. The latter two are the same as before.
དང་པོ་ནི། སྦོམ་པོ་དང་། སྤང་ལྟུང་དང་། ལྟུང་བྱེད་འབའ་ཞིག་པ་དང་། སོ་སོར་བཤགས་པར་བྱ་བ་དང་། བཤགས་པར་བྱ་བའི་ཉེས་བྱས་རྣམས་ཏེ། དེ་རྣམས་ནི་བཤགས་བྱའི་ལྟུང་བ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ཡུལ་གང་ལ་བཤགས་པ་ནི། བཤགས་ཡུལ་ཆོས་བརྒྱད་ལྡན་སྔ་མ་བཞིན་ནོ། །དེ་ཡང་ཕམ་པའི་སྦོམ་པོ་ལྕི་བ་ནི་བཤགས་ཡུལ་དྲུག་ཡན་ཆད་ལ་བཤགས་པར་བྱ། ལྷག་མའི་སྦོམ་པོ་ལྕི་བ་ནི་ལྔ་ལ། ཕམ་པའི་སྦོམ་པོ་ཡང་བ་ནི་བཞི་ལ། ལྷག་མའི་སྦོམ་པོ་ཡང་བ་དང་། སྤང་ལྟུང་ལ་སོགས་པ་བཤགས་བྱའི་ལྟུང་བ་གཞན་ཐམས་ཅད་ནི་བཤགས་ཡུལ་གཅིག་ལ་བཤགས་པར་བྱའོ། །འོན་ཀྱང་སྦོམ་པོ་བཤགས་ཡུལ་ལ་དམིགས་བསལ་ཡོད་དེ། གང་ཟག་ཁྱད་པར་ཅན་ལྔས་ནི་ཕམ་ལྷག་གི་སྦོམ་པོ་ལྕི་ཡང་ཐམས་ཅད་དགེ་སློང་གཅིག་ལ་བཤགས་ཏེ། གང་ཟག་ཁྱད་པར་ཅན་གྱིས་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་ཡང་གཅིག་གི་མདུན་དུ་བཤགས་པས་འདག་པར་གསུངས་པའི་གནད་ཀྱིས་ཤེས་སོ། །གསུམ་པ་རྟེན་གང་གིས་བཤགས་པ་ནི། ཆོས་བཞི་ལྡན་ཏེ་སྔར་བཤད་མ་ཐག་པ་དང་འདྲའོ། །བཞི་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་བཤགས་པ་ནི། སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་སྟེ། སྦྱོར་བ་ནི་ཁྱད་པར་དུ་ཡང་སྤང་ལྟུང་ཕྱིར་འཆོས་པ་ན་སྤངས་པ་དང་བྲལ་བ་སྔོན་དུ་བཏང་བ་ལས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འོན་ཀྱང་གང་ཟག་ཁྱད་པར་ཅན་ལྔས་ནི་སྤངས་པ་དང་བྲལ་བ་དེ་མི་དགོས་པར་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས་གསུངས་ 7-560a སོ། །བཤགས་པ་བྱེད་པ་ན་ཐམས་ཅད་དུ་ཡང་སྦྱོར་བའི་དུས་སུ་བཤགས་ཡུལ་རང་བས་བསླབ་པ་གཞོན་ཡང་དགེ་འདུན་དུ་ལོངས་པའམ། བསླབ་པ་རྒན་ན་ཕྱག་འཚལ་བ་དང་། ཐུགས་གཏད་པར་ཞུ་བ་དང་། ལྷྭམ་ཕུད་དེ་ཙོག་པུར་འདུག་ཅིང་ཐལ་མོ་སྦྱར་བའི་སྤྱོད་ལམ་བསྟེན་པའོ། །དངོས་གཞི་ནི་སྔགས་ལན་གསུམ་བརྗོད་པ་སྟེ། དེ་ཡང་ལྟུང་བ་གཅིག་དང་། གཉིས་དང་། ཚད་མང་པོ་དང་། དཔག་ཏུ་མེད་པ་བྱུང་སྟེ་ཞེས་བརྗོད་ཅིང་བཤགས་པའོ། །མཐོལ་བ་སྔོན་དུ་སོང་ན་བཤགས་པ་རྐྱང་པ་བྱ་ལ།མ་སོང་ན་མཐོལ་བཤགས་དུས་གཅིག་ལ་ལན་གསུམ་བྱའོ། །མཇུག་གི་ཆོ་ག་ནི་མཐོང་སྡོམ་ལན་གསུམ་འདྲི་ཞིང་ལན་འདེབས་པ་དང་། ཐབས་ཡིན་ནོ། །ལེགས་སོ་ཞེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། ཡིད་ཀྱི་ལྟུང་བ་དེ་ལས་གཞན་བཤགས་པར་བྱ་བའི་ལྟུང་བ་ལས་ནི་བསྡམས་པ་དེ་དང་བཅས་པའི་བཤགས་པ་བྱས་ན་ལྟུང་བ་ལས་ལྡང་ངོ་། །ཊཱི་ཀར། སྡོམ་པ་མེད་ན་བཤགས་པས་ཅིར་ཡང་མི་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །བཤགས་ཡུལ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་། བསྙེན་པར་རྫོགས་པ། མཚན་མཐུན་པ་སྟེ་ཆོས་གསུམ་ལྡན་དེ་གཅིག་པུ་ལྟ་བ་ཐ་མི་དད་པ་ལ་བཤགས་པར་བྱའོ། །དེ་ཞེས་པ་འདིར་སྔར་མཐོལ་བའི་སྐབས་སུ་ལྟ་བ་ཐ་མི་དད་པ་ལའོ་ཞེས་པར་མི་བསྙེགས་པར་འདིར་ལྟ་བ་ཐ་མི་དད་པ་འདི་ལོགས་ཤིག་ཏུ་བཀར་ཏེ་སྨོས་པ་ནི་གལ་ཆེ་བའི་ཕྱིར་ཏེ། ཆོས་གསུམ་ལྡན་ལས་གཞན་མཚན་མི་མཐུན་པ་དགེ་སློ
【現代漢語翻譯】 首先，是僧殘（Saṃghāvaśeṣa，一種戒律）、捨墮（Nissaggiya Pācittiya，一種戒律）、單墮（Pācittiya，一種戒律）、向彼悔（Pāṭidesanīya，一種戒律）以及悔過罪（Dukkaṭa，一種輕罪）。這些都是應當懺悔的罪過。第二，向誰懺悔呢？懺悔的對象應如前所述，具備八種功德。也就是說，對於波羅夷（Pārājika，斷頭罪）中較重的僧殘罪，應向六位或更多比丘懺悔；對於其餘較重的僧殘罪，應向五位比丘懺悔；對於波羅夷中較輕的僧殘罪，應向四位比丘懺悔；對於其餘較輕的僧殘罪，以及捨墮等所有其他應懺悔的罪過，應向一位懺悔對像懺悔。然而，對於僧殘罪的懺悔對象，也有特殊情況：五種特殊之人可以向一位比丘懺悔所有的波羅夷和僧殘罪，無論輕重。這是因為經文中說，特殊之人向一位比丘懺悔剩餘的罪過也可以清凈。第三，依靠什麼懺悔呢？依靠具備四法的比丘，這與之前所說的相同。第四，通過什麼儀軌懺悔呢？包括前行、正行和結行三個部分。前行，特別是對於捨墮，經文中說，在捨棄之前，應先說『我已捨棄』。然而，《五十頌》中說，五種特殊之人不需要捨棄。在懺悔時，無論何時，在前行階段，懺悔對像即使戒臘較淺，也應在僧團中受具足戒；如果戒臘較深，則應行禮、請求關注、脫鞋並蹲坐合掌。正行是念誦三次懺悔文，即唸誦『我犯了（一個、兩個、許多、無數）罪過』並懺悔。如果之前已經坦白，則只需懺悔；如果尚未坦白，則應同時進行坦白和懺悔，重複三次。結行的儀軌是詢問三次『你看到了嗎？』並回答，以及說『這是方法』和『很好』。 第二，對於意罪之外的其他應懺悔的罪過，如果通過包含防護的懺悔，就能從罪過中解脫。《 टीका （Ṭīkā，註釋）》中說，如果沒有防護，懺悔就沒有任何作用。懺悔的對象應是自性安住者、受過具足戒者、以及見解相同者，即具備三種功德者。應向不持異見的唯一者懺悔。這裡特別強調『見解相同者』，與之前坦白時所說的『見解相同者』不同，是因為這一點非常重要。因為除了具備三種功德者之外，向見解不同的比丘懺悔是沒有意義的。
【English Translation】 Firstly, there are Saṃghāvaśeṣa (a type of monastic offense), Nissaggiya Pācittiya (a type of monastic offense), Pācittiya (a type of monastic offense), Pāṭidesanīya (a type of monastic offense), and Dukkaṭa (a minor offense). These are the offenses that should be confessed. Secondly, to whom should one confess? The object of confession should possess the eight qualities as mentioned before. That is, for the heavier Saṃghāvaśeṣa offense among Pārājika (defeat), one should confess to six or more monks; for the remaining heavier Saṃghāvaśeṣa offenses, one should confess to five; for the lighter Saṃghāvaśeṣa offense among Pārājika, one should confess to four; for the remaining lighter Saṃghāvaśeṣa offenses, and all other offenses to be confessed such as Nissaggiya Pācittiya, one should confess to one object of confession. However, there are special cases for the object of confession for Saṃghāvaśeṣa: five special individuals can confess all Pārājika and Saṃghāvaśeṣa offenses, whether heavy or light, to one monk. This is because the scriptures say that a special individual can be purified by confessing the remaining offenses to one monk. Thirdly, what should one rely on to confess? Rely on a monk who possesses the four qualities, which is the same as what was said earlier. Fourthly, through what ritual should one confess? It includes three parts: preliminary, main part, and conclusion. For the preliminary, especially for Nissaggiya Pācittiya, the scriptures say that before abandoning, one should first say 'I have abandoned'. However, the 'Fifty Verses' say that five special individuals do not need to abandon. When confessing, at any time, during the preliminary stage, the object of confession, even if younger in monastic age, should be fully ordained in the Saṃgha; if older in monastic age, one should prostrate, request attention, take off shoes, and sit squatting with palms joined. The main part is to recite the confession three times, that is, to say 'I have committed (one, two, many, countless) offenses' and confess. If one has already confessed, then one only needs to confess; if one has not yet confessed, then one should confess and confess at the same time, repeating three times. The concluding ritual is to ask three times 'Do you see it?' and answer, and to say 'This is the method' and 'Very good'. Secondly, for offenses other than mental offenses that should be confessed, if one confesses with the restraint, one will be released from the offense. The Ṭīkā (commentary) says that without restraint, confession has no effect. The object of confession should be one who abides in nature, is fully ordained, and has the same view, that is, one who possesses the three qualities. One should confess to the unique one who does not hold different views. The emphasis on 'having the same view' here, which is different from what was said earlier about 'having the same view' during confession, is because this point is very important. Because it is meaningless to confess to a monk who holds different views other than one who possesses the three qualities.
ང་མ་ལ་བཤགས་པ་བྱས་ན་ཡང་ལྟུང་བ་དག་པ་ཙམ་དུ་འགྱུར་ལ། ལྟ་བ་ཐ་དད་ལ་ནི་བཤགས་པ་བྱས་ཀྱང་ལྟུང་བ་གཏན་ནས་མི་འདག་པས་ལྟ་བ་ཐ་མི་དད་པ་ལའོ་ཞེས་སོ། །བཤགས་པའི་ཡུལ་གྱི་ཁྱད་པར་ཅི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། ལྟུང་བ་ 7-560b མེད་པའི་དགེ་སློང་མ་རྙེད་ན་རང་དང་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མི་མཐུན་པ་ལྟུང་བ་མི་འདྲ་བ་ལ་བཤགས་པར་བྱའོ། །ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མི་མཐུན་པ་དེ་ཇི་ལྟ་བུ་ལས་ཤེ་ན། རང་དང་ལྟུང་བའི་སྡེ་ཚན་མི་མཐུན་པ་ལས་བཤགས་སོ། །དགེ་སློང་ཕ་རོལ་པོ་དེ་ལ་ལྷག་མའི་སྡེ་ཚན་གྱི་ལྟུང་བས་གོས་ཀྱང་ལྟུང་བྱེད་མེད་ན་དེས་ལྟུང་བྱེད་བཤགས་པའི་ཡུལ་བྱར་རུང་བའོ། །སྡེ་ཚན་མི་མཐུན་པ་མེད་ན་ལྟུང་བ་བྱེ་བྲག་ནང་མི་མཐུན་པ་ལས་བཤགས་དགོས་སོ། །སྤངས་པའི་ལྟུང་བྱེད་ལས་ནི་དངོས་པོ་དེ་སྤངས་པ་དང་། ཞག་གཅིག་བྲལ་བ་སྔོན་ཏུ་བཏང་བ་ལས་སོ། །ཕྱིར་བཅོས་པའི་ལྷག་མ་དང་བཅས་པར་གཏོགས་པ་སྟེ། དགེ་འདུན་ལྷག་མའམ་ཆར་གཏོགས་པའི་སྦོམ་པོ་ལྕི་བ་ལས་ནི་དགེ་འདུན་ལྔ་ལ་སོགས་པ་མཚམས་ཁང་དེར་གཏོགས་པའི་དགེ་སློང་ཐམས་ཅད་ལ་བཤགས་དགོས་སོ། །ཕྱིར་བཅོས་པའི་ལྷག་མ་མེད་པ་ནི་ཕམ་པའོ། །དེའི་ཆར་གཏོགས་པའི་སྦོམ་པོ་ལྕི་བ་ལས་མི་མཚམས་དེར་གཏོགས་པའི་དགེ་འདུན་གནས་ཀྱི་གཞི་དེ་ནས་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་མ་བཅད་པ་ལྔ་བས་ལྷག་པ་དྲུག་ལ་བཤགས་པས་ལྟུང་བ་ལས་ལྡང་བར་འགྱུར་རོ། །ཕམ་པའི་ཆར་གཏོགས་པའི་སྦོམ་པོ་ཡང་བ་དེ་ལས་ནི་བཞི་ལ་སོགས་བའོ། ། ༈ དག་བྱེད་ཁྱད་པར་གཞན་ཡང་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ནི། འཆི་བའི་གནས་སྐབས་ཀྱི་མཐར་ཕྱིར་བཅོས་པ་དེ་ལ་ལུས་དང་ངག་གི་འབད་ཅིང་རྩོལ་བས་བཤགས་པའི་རྐྱེན་མ་འབྱོར་བ་ཉིད་ན་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ལས་བྱས་པ་དང་འདྲའོ། ། ༈ འགྱོད་པ་སེལ་བྱེད་ཕྱིར་བཅོས་བསྟན་པ། བཞི་པ་ནི། དགེ་སློང་སྨྱོས་པས་སྲོག་གཅོད་པ་སོགས་བྱས་པ་དེས་ཕྱིས་སྤངས་པ་ན་བདག་གིས་མ་ལེགས་པ་བྱས་སོ་སྙམ་དུ་ཤེས་པ་ནི་ཉེས་དང་འདྲ་བ་གང་ཟག་གཅིག་གི་མདུན་དུ་བཤགས་པར་བྱ་བའི་སྒོ་ནས་འདྲ་བ་ཉིད་དོ། ། ༈ ལྟུང་བ་དག་བྱེད་ཕྱིར་བཅོས། ལྔ་པ་ལ། 7-561a མིང་རིས་བརྗོད་པའི་ཕྱིར་བཅོས་བསྟན། །སྤོ་མགུ་དབྱུང་བའི་ཕྱིར་བཅོས་སོ། ། ༈ མིང་རིས་བརྗོད་པའི་ཕྱིར་བཅོས་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། སྤྱིར་ལྟུང་བའི་སྡེ་ཚན་གྱི་མིང་དང་། བྱེ་བྲག་ཏུ་ལྟུང་བ་གང་བྱུང་བ་དེའི་རིགས་དང་ལྡན་པར་བརྗོད་པ་སྟེ། ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་སྡེ་ཚན་ལས་ས་རྐོ་བའི་ལྟུང་བྱེད་བྱུང་སྟེ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་བརྗོད་ཅིང་། བཤགས་པ་དང་སྡོམ་པ་བྱས་པ་ན་ལྟུང་བ་ལས་ལྡང་ངོ་། ། ༈ སྤོ་མགུ་དབྱུང་བའི་ཕྱིར་བཅོས། དང་པོ་ལ། གང་ཟག་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་ཕྱིར་བཅོས་པ་དང་། གང་ཟག་ཁྱད་པར་ཅན་མ་ཡིན་པས་ཕྱིར་བཅོས་པའོ། ། ༈ གང་ཟག་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་ཕྱིར་བཅོས་པ། དང་པོ་ནི
【現代漢語翻譯】 如果我懺悔，也僅僅是罪業得以清凈，但對於不同的見解，即使懺悔，罪業也根本無法消除，因此要持有不異的見解。懺悔的對境有何不同呢？ 如果沒有找到沒有犯戒的比丘尼，就向與自己所犯不同罪行的、不違背戒律的比丘懺悔。不違背戒律是怎樣的呢？就是向與自己所犯罪行類別不同的比丘懺悔。如果那位比丘也犯了剩餘罪，但沒有犯墮罪，那麼他可以作為懺悔墮罪的對境。如果沒有類別不同的罪行，就必須懺悔不同種類的罪行。對於捨墮，必須捨棄該物品，並提前一天分離。屬於可補救的剩餘罪，即僧殘罪或屬於粗重罪，必須向包括五位比丘在內的、屬於該處所的所有比丘懺悔。不可補救的剩餘罪是波羅夷罪。屬於該類的粗重罪，如果未從該處所的根本地界之外劃分界限，則向超過五位比丘的六位比丘懺悔，就能從罪業中解脫。屬於波羅夷罪的輕微粗重罪，則向四位比丘等懺悔。 其他清凈罪業的特殊方法： 第三種是，在臨終之際，如果因身體和語言的努力而無法進行懺悔，那麼就如同進行了補救行為一樣。 消除後悔的補救方法： 第四種是，如果比丘因精神錯亂而殺生等，之後恢復理智並後悔自己做了不好的事情，那麼就像面對一個犯了類似罪行的人一樣，通過懺悔來達到相同的效果。 清凈罪業的補救方法： 第五種是： 講述罪名和類別來進行補救。 通過驅逐煩惱來進行補救。 講述罪名和類別來進行補救： 第一種是，總的來說，講述罪行所屬的類別，以及具體所犯的罪行種類，例如，講述『從墮罪類別中，犯了挖掘土地的墮罪』等等。通過懺悔和受戒，就能從罪業中解脫。 通過驅逐煩惱來進行補救： 第一種是，分為針對特殊人物的補救和不針對特殊人物的補救。 針對特殊人物的補救： 第一種是
【English Translation】 If I confess, it will only purify the sins, but for different views, even if I confess, the sins cannot be eliminated at all, so one must hold non-differentiated views. What are the differences in the objects of confession? If a Bhikshuni (nun) who has not violated the precepts cannot be found, then confess to a Bhikshu (monk) who has committed different sins from oneself and does not violate the precepts. What is it like to not violate the precepts? It is to confess to a Bhikshu who has a different category of sins from oneself. If that Bhikshu has also been stained by the sins of the remaining category, but has not committed a falling sin, then he can be used as an object for confessing falling sins. If there are no different categories of sins, then one must confess different kinds of sins. For expiatory offenses, the object must be abandoned, and separated one day in advance. Belonging to the remediable remaining sins, that is, Sanghavasesa (formal meeting offense) or belonging to a grave offense, one must confess to all the Bhikshus belonging to that place, including five Bhikshus. The irremediable remaining sin is Parajika (defeat offense). Belonging to that category of grave offenses, if the boundary is not divided from the fundamental ground of that place, then confessing to six Bhikshus, more than five Bhikshus, will lead to liberation from sins. Belonging to the minor grave offenses of Parajika, then confess to four Bhikshus, etc. Other special methods for purifying sins: The third is that at the end of life, if one cannot confess due to the efforts of body and speech, then it is as if one has performed a remedial action. Remedial methods for eliminating regret: The fourth is that if a Bhikshu commits killing, etc., due to mental confusion, and later recovers his senses and regrets doing bad things, then it is like facing a person who has committed a similar sin, achieving the same effect through confession. Remedial methods for purifying sins: The fifth is: Remediation by stating the name and category of the offense. Remediation by expelling disturbing emotions. Remediation by stating the name and category of the offense: The first is, in general, stating the category to which the offense belongs, and the specific type of offense committed, for example, stating 'From the category of falling offenses, I committed the falling offense of digging the ground,' etc. Through confession and taking vows, one can be liberated from sins. Remediation by expelling disturbing emotions: The first is divided into remediation for specific individuals and remediation not for specific individuals. Remediation for specific individuals: The first is
།གང་ཟག་ཁྱད་པར་ཅན་ལྔ་ལ་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་ཡང་སྤོ་མགུ་དབྱུང་བ་མི་དགོས་པར་དགེ་སློང་གཅིག་གི་མདུན་དུ་བཤགས་པས་འདག་པར་འགྱུར་རོ། ། ༈ གང་ཟག་ཁྱད་པར་ཅན་མ་ཡིན་པས་ཕྱིར་བཅོས་པ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། དང་པོ་ལྷག་མ་བཅབས་པའི་ཉེས་པ་ཕྱིར་བཅོས་པ་དང་།ལྷག་མ་དངོས་ཉིད་ཕྱིར་བཅོས་པའོ། ། ༈ ལྷག་མ་བཅབས་པའི་ཉེས་པ་ཕྱིར་བཅོས་པ། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། མཐོལ་བས་ཕྱིར་བཅོས་པ་དང་། སྤོ་བས་ཕྱིར་བཅོས་པའོ། ། ༈ མཐོལ་བས་ཕྱིར་བཅོས་པ། དང་པོ་ནི། ཐུན་མོང་དུ་སྨྲས་ཟིན་ཏོ། ། ༈ སྤོ་བས་ཕྱིར་བཅོས་པ། གཉིས་པ་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་སྤོ་བས་ཕྱིར་བཅོས་པའི་དགོས་པ་ནི། རང་གི་ལྷག་མ་བཅབས་པའི་ཉེས་པ་དག་པར་འགྱུར་བ་སྟེ། སྤོ་བས་དེ་མེད་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་གཉིས་ཏེ། སྤོ་བ་མནོད་པ་དང་། སྤོ་བ་སྤྱོད་པའོ། །དང་པོ་ལ་དྲུག་ལས། དང་པོ་ཡུལ་གང་ལས་མནོད་པ་ནི། དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་བཞི་ལྡན་ལས་ཏེ། བཞི་ཡན་གྱི་གྲངས་ཚང་བ་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་མི་མཐུན་པ་གཉིས་ཀྱིས་མི་མཐུན་པ་མེད་པ་དང་། ལས་བྱེད་པ་པོ་དང་བཅས་པ་སྔར་བསྟན་པ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་ནོད་པ་ནི། ཐུན་མོང་བ་བརྒྱད་ནི་ལས་ཀྱི་གཞིར་སྨོས་ལ། སྔར་སྤོ་བ་མནོས་པ་དང་ 7-561b མ་འབྲེལ་བ་དང་། གང་ཟག་ཁྱད་པར་ཅན་མ་ཡིན་པ་སྟེ་ཆོས་བཅུ་ལྡན་གྱིས་ནོད་པའོ། །གསུམ་པ་ལྟུང་བ་གང་དག་པའི་དོན་དུ་ནོད་པ་ནི། རང་གི་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བཅབས་པའི་ཉེས་པ་ཡིན་པ། གང་ཟག་ཁྱད་པར་ཅན་མ་ཡིན་པ་བདག་གི་རྒྱུད་དང་འབྲེལ་བར་ཡོད་པ་དང་། ངོ་བོ་ཤེས་ཤིང་དྲན་པར་ནུས་པ་སྟེ། ལྟུང་བ་ཆོས་གསུམ་ལྡན་དག་པར་བྱ་བའི་དོན་དུའོ། །བཞི་པ་ཡུལ་ཇི་སྲིད་དུ་སྤོ་བ་ནོད་པ་ནི་ཡུན་ཇི་སྲིད་བཅབས་པ་དེ་སྲིད་དུའོ། །དེའང་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་དུ་མ་སྔ་ཕྱིར་བྱུང་བ་སྟེ། འཆབས་པའི་དུས་རིང་ཐུང་ཡོད་ན་ནི་དུས་རིང་ཤོས་དེ་སྲིད་དུའོ། །ལྔ་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་ནོད་ཅིང་སྦྱིན་པ་ནི། སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་སྟེ། སྦྱོར་བ་ནི་འདུ་བའི་སྐབས་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་དང་། རྒན་པའི་མཐའ་ལོགས་ནས་ཕྱག་འཚལ་བ་དང་། ལྷྭམ་ཕུད་དེ་ཙོག་པུར་འདུག་ཅིང་ཐལ་མོ་སྦྱར་བའི་སྤྱོད་ལམ་བསྟེན་པ་དང་། རང་གིས་ལན་གསུམ་གསོལ་བ་བཏབ་པས་ནོད་པའོ། །དངོས་གཞི་ནི་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་སྦྱིན་པ་སྟེ། མཇུག་ལས་ཀྱི་མཇུག་སྡུད་བརྗོད་པའོ། །དྲུག་པ་སྤོ་བའི་སྒྲ་བཤད་པ་ནི། ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་ལས་དམན་པའི་སར་སྤོ་བ་ཡིན་པས་ན་སྤོ་བ་ཞེས་བྱའོ། །གཉིས་པ་སྤོ་བ་སྤྱད་པ་ལ་ཡང་དྲུག་ལས། དང་པོ་ཡུལ་གང་ལ་སྤོ་བ་སྤྱད་པ་ནི། དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་ལྔ་ལྡན་ཏེ། དེ་ཡང་བསྙེན་རྫོགས་བཞི་ཡན་ཆད་ཀྱི་གྲངས་ཚང་བ་སྟེ། དགེ་འདུན་མ་ཡིན་པ་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་པ་དང་གཞ
【現代漢語翻譯】 如果五種特殊的人犯了剩餘罪，則無需驅逐，只需在一位比丘面前懺悔即可清除。 並非特殊之人所作的補救： 第二部分分為兩部分：第一部分是補救隱瞞剩餘罪的過錯，第二部分是補救剩餘罪本身。 補救隱瞞剩餘罪的過錯： 第一部分分為兩部分：通過坦白來補救，通過驅逐來補救。 通過坦白來補救： 第一部分已經在共同部分中說過了。 通過驅逐來補救： 第二部分分為兩部分：第一，通過驅逐來補救的必要性是，爲了凈化自己隱瞞剩餘罪的過錯，通過驅逐可以消除它。第二，總結的意義分為兩部分：請求驅逐和實行驅逐。第一部分分為六個方面：第一，從何處請求驅逐？從具備四種特徵的僧團處，即四人以上的僧團，能夠補充人數，沒有兩種不一致，包括執行者，如前所述。第二，依靠什麼來請求？共同的八種情況在羯磨的基礎上已經說過，與之前請求驅逐無關，並且不是特殊之人，即依靠具備十種法的人。第三，爲了凈化什麼罪而請求？是自己隱瞞剩餘罪的過錯，與非特殊之人的自相續相關聯，能夠知道和記住其本質，即爲了凈化具備三種法的罪。第四，請求驅逐的時間是多久？是隱瞞的時間。如果有多個剩餘罪先後發生，隱瞞的時間有長有短，那麼就以最長的時間為準。第五，通過什麼儀式來請求和給予？分為準備、正行和結尾三個部分。準備階段是隨順集會的場合，向長老們致敬，脫鞋，蹲坐，合掌，遵循這些行爲規範，自己祈請三次來請求。正行是通過四羯磨來給予，結尾是陳述羯磨的結尾。第六，解釋『驅逐』這個詞的含義：從自然狀態下降到較低的狀態，所以稱為『驅逐』。第二，實行驅逐也分為六個方面：第一，在何處實行驅逐？在具備五種特徵的僧團中，即具足別解脫戒的比丘達到四人以上，並且對非僧團的人也說『是』，以及其他。
【English Translation】 If five special individuals commit a remaining offense, there is no need for expulsion; confession before a single bhikshu is sufficient for purification. Remediation by one who is not a special individual: The second part is divided into two: first, remedying the fault of concealing a remaining offense; second, remedying the remaining offense itself. Remedying the fault of concealing a remaining offense: The first part is divided into two: remedying through confession and remedying through expulsion. Remedying through confession: The first part has already been stated in the common section. Remedying through expulsion: The second part is divided into two: first, the necessity of remedying through expulsion is to purify the fault of concealing one's remaining offense; expulsion eliminates it. Second, the summarized meaning is divided into two: requesting expulsion and practicing expulsion. The first part has six aspects: first, from whom is expulsion requested? From a sangha possessing four characteristics, that is, a sangha of four or more, capable of completing the number, without disagreement by two dissenting members, including the one performing the action, as previously stated. Second, upon what basis is it requested? The common eight are mentioned as the basis for the karma, unrelated to previous requests for expulsion, and not a special individual, that is, relying on one possessing ten qualities. Third, for the sake of purifying what offense is it requested? It is the fault of concealing one's remaining offense, related to the self-continuum of a non-special individual, capable of knowing and remembering its essence, that is, for the purpose of purifying an offense possessing three qualities. Fourth, for how long is expulsion requested? For as long as it was concealed. If multiple remaining offenses occur successively, and the concealment times vary in length, then it is for the longest duration. Fifth, through what ritual is it requested and granted? There are three parts: preparation, main part, and conclusion. The preparation is following the occasion of the assembly, paying homage to the elders, removing shoes, sitting in a squatting position, adopting the posture of joined palms, and requesting by making three supplications oneself. The main part is granting through the karma of four requests, and the conclusion is stating the conclusion of the karma. Sixth, explaining the meaning of 'expulsion': it is called 'expulsion' because it is moving from a naturally abiding state to a lower state. Second, practicing expulsion also has six aspects: first, where is expulsion practiced? In a sangha possessing five characteristics, that is, a sangha complete with four or more who have received full ordination, and also saying 'yes' to those who are not sangha members, and so on.
ན་དུ་ན་སྤོ་བ་སྤྱད་པའི་འཇུག་ཡུལ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་སྟེ། ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་མ་ཡིན་པ་དག་ལ་ཡོངས་སུ་གནས་པ་དག་མི་འཆགས་སོ་ཞེས་པ་དང་། དམན་པ་ལ་གནས་པས་དམན་པ་ནི་གནས་པ་དབྱུང་བར་མི་ནུས་པའི་ 7-562a ཕྱིར་རོ། །མཚམས་དེ་ན་གནས་པ་ལས་གུད་དུ་བཅད་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། གནས་དེ་ན་འཁོད་པ་དག་ལས་ཡོངས་སུ་བཅད་པ་དག་ལ་ཡང་ངོ་ཞེས་པ་དང་། མཆོག་གི་གོ་ཆ་སྤང་བར་མི་རིགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །མཚན་མཐུན་པ་དང་ལྟ་བ་མཐུན་པ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་མཚན་གྱི་སྒོ་ནས་དང་། ལྟ་བའི་སྒོ་ནས་ཐ་དད་པ་ཉིད་དུ་ཡིད་ལ་སྣང་བའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་གནས་གང་དུ་སྤོ་བ་སྤྱད་པ་ནི། གནས་ཆོས་གསུམ་ལྡན་དུ་སྤྱད་དེ། དེ་ཡང་གནས་བརྟན་དང་བཅས་སོ་སོར་ཐར་པ་དང་བཅས་པའི་གནས་ཡིན་པ་སྟེ།གནས་བརྟན་དང་བཅས་སོ་སོར་ཐར་པ་དང་བཅས་པ་ཉིད་དུ་ཞེས་པ་དང་། གཞན་དུ་ན་ཁྲེལ་ཡོད་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་མི་འབྱུང་ཞིང་། གནས་མེད་ཀྱི་ཉེས་པ་འབྱུང་བའི་རྒྱུར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །གང་ན་གཞན་གསུམ་ལ་སོགས་པའི་མི་མཐུན་པ་ཡོད་པའི་གནས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། གང་ན་གཞན་གསུམ་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་གི་མིང་ཞེས་པ་དང་། གཞན་དུ་ན་ཉེས་པ་ལས་བཟློག་པའི་རྒྱུར་མི་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །གང་དུ་མནོས་པའི་གནས་ཡིན་པ་སྟེ། དང་པོ་གཉིས་ཀྱིས་གཞན་དུ་སྐྱ་རེངས་འཆར་བར་མི་བྱ་ཞེས་པ་དང་། གཞན་དུ་ན་ཉིན་མཚན་དཔྱད་དགོས་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་རྟེན་གང་གིས་སྤོ་བ་སྤྱོད་པ་ནི། སྤོ་བ་ནོས་པ་དང་འབྲལ་བ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་སྤོ་བ་སྤྱོད་པ་མི་འཆགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཞི་པ་ལྟུང་བ་གང་དག་པའི་དོན་དུ་སྤོ་བ་སྤྱད་པ་ནི། ལྟུང་བ་ཆོས་གསུམ་ལྡན་ཏེ། སྤོ་བ་ནོད་པའི་སྐབས་སུ་སྔར་བཤད་པ་དང་འདྲའོ། །ལྔ་པ་ཡུན་ཇི་སྲིད་དུ་སྤོ་བ་སྤྱད་པ་ནི། ཡུན་ཇི་སྲིད་དུ་ནོས་པ་དེ་སྲིད་དུའོ། །དྲུག་པ་ཚུལ་ཇི་ལྟར་སྤོ་བ་སྤྱད་པ་ནི། ཁྱད་པར་གྱི་སྤྱོད་པ་ལྔ་སྤང་བ་དང་། དམན་པའི་སྤྱོད་པ་ལྔ་དང་དུ་བླང་བ་དང་། 7-562b དུས་འདས་པ་དང་། དབྱུང་བར་འགྱུར་བ་བརྗོད་པ་དང་། འཐབ་ཀྲོལ་ཅན་གྱི་རྐྱེན་གྱིས་བཏང་ཞིང་དེ་དང་བྲལ་ན་སླར་བླང་བའོ། །དང་པོ་ལ་ལྔ་སྟེ། གུས་པའི་བྱ་བ་བདག་གིར་བྱེད་པ་ལ་སོགས་པ་སྤང་བ་ནི་སྤོ་བ་དང་མགུ་བར་སྤྱོད་པ་དག་གིས་ཞེས་པ་ནས་སོ། །ལྷག་པ་དང་མཉམ་པའི་སྤྱོད་པ་སྤང་བ་ནི་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་གོམ་པ་སྲི་བ་ཞེས་པ་ནས་སོ། །དགེ་སྦྱོང་བླ་མའི་གནས་ལྟ་བུ་སྤང་བ་ནི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དང་ཞེས་པ་ནས་སོ། །ཆད་པའི་སྐབས་སུ་གཏོགས་པའི་བྱ་བ་སྤང་བ་ནི་དགེ་སློང་ལས་ཉམས་པས་གླེང་བར་མི་བྱ་ཞེས་པ་ནས་སོ། །བསྟེན་པའི་ཁྱད་པར་སྤངས་ཤིང་ཉེས་པ་སྤོང་བ་ནི་དེ་དང་བརྟེན་པར་མི་བྱ་ཞེས་པ་ནས་སོ། །གཉིས་པ་དམན་པའི་སྤྱོད་པ་ལྔ
【現代漢語翻譯】 因為那不是移動的適用之處。土地自然存在，並且不會形成完全存在於非自然存在的土地上的事物。因為處於劣勢地位的人無法將處於劣勢地位的人驅逐出去。 從那個地方來說，不是完全分離的，對於那些居住在那裡的人來說也是完全分離的。因為不應該放棄最好的盔甲。具有相同名稱和相同觀點，否則，從名稱和觀點的角度來看，它似乎是不同的。 第二，移動的適用之處在於何處：適用於具備三種條件的土地。也就是說，它是具備常住者和別解脫戒律的土地。因為如果不是這樣，就不會出現令人滿意的羞恥感，並且會成為產生無處可去的過錯的原因。凡是有其他三種不和諧因素的地方，就不是居住地。凡是有其他三種名稱的地方。否則，它不會成為避免過錯的原因。凡是經過認可的地方。前兩個意味著不應該在其他地方出現曙光。否則，將需要日夜審查。 第三，依靠什麼來移動：移動是接受和分離。否則，移動就不會形成。第四，爲了凈化哪些墮落而移動：墮落具備三種條件。接受移動時，類似於之前所說的。第五，移動持續多久：持續到接受的時間。第六，如何移動：放棄五種特殊的行為，接受五種低劣的行為。 超越時間，表達將被驅逐，因爭吵的緣故而放棄，如果與此分離則再次接受。第一種有五種：放棄尊重行為等，從『以移動和滿足來實踐』開始。放棄優越和平等的行為，從『與他一起小心翼翼地行走』開始。放棄像高級修行者的住所，從『出家』開始。放棄屬於中斷情況的行為，從『不應該與失去比丘身份的人交談』開始。放棄依賴的特殊性並避免過錯，從『不應該依賴他』開始。第二種是五種低劣的行為。
【English Translation】 Because that is not the place for moving. The land exists naturally, and things that do not exist naturally do not form on the land where they fully exist. Because those in an inferior position cannot expel those in an inferior position. From that place, it is not completely separated, and it is also completely separated from those who reside there. Because one should not abandon the best armor. Having the same name and the same view, otherwise, from the perspective of names and views, it appears to be different. Second, where is the appropriate place to move: It is appropriate to move to a place with three qualities. That is, it is a place with permanent residents and the Pratimoksha vows. Because otherwise, satisfactory shame will not arise, and it will become a cause for the fault of having nowhere to go. Wherever there are other three disharmonious factors, it is not a place to reside. Wherever there are the names of those other three. Otherwise, it will not become a cause for averting faults. Wherever it is an approved place. The first two mean that dawn should not break elsewhere. Otherwise, it will be necessary to examine day and night. Third, what is used to move: Moving is accepting and separating. Otherwise, moving will not form. Fourth, for the sake of purifying which downfalls does one move: Downfalls have three qualities. When accepting the move, it is similar to what was said before. Fifth, how long does the move last: It lasts as long as the acceptance. Sixth, how does one move: Abandoning five special behaviors, accepting five inferior behaviors. Transcending time, expressing that one will be expelled, abandoning due to quarrels, and if separated from that, accepting again. The first has five: Abandoning respectful actions, etc., starting from 'practicing with moving and contentment'. Abandoning superior and equal behaviors, starting from 'walking cautiously with him'. Abandoning places like the residence of a senior practitioner, starting from 'ordination'. Abandoning actions belonging to the case of interruption, starting from 'one should not talk to someone who has lost their status as a monk'. Abandoning the specificity of reliance and avoiding faults, starting from 'one should not rely on him'. The second is the five inferior behaviors.
་དང་དུ་བླང་བ་ལ་ལྔ་སྟེ། ནངས་པར་གྱི་དུས་སུ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པ་ནི་ནངས་པར་ལངས་ཏེ་སྒོ་དབྱེ་བ་དང་ཞེས་པ་ནས་སོ། །མཆོད་སྟོན་ལ་སོགས་པའི་དུས་སུ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པ་ནི་སྤྱི་དཔུངས་བཤམ་གཎྜི་བརྡུང་ཞེས་པ་ནས་སོ། །འདུ་བའི་དུས་སུ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པ་ནི་འདུ་བའི་དུས་སུ་བཤམ་པ་ལ་སོགས་པ་ཞེས་པ་ནས་སོ། །དགོང་ཀའི་དུས་སུ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པ་ནི་དགོང་འདུས་དང་མཐུན་པའི་ཆུས་ཞེས་པ་ནས་སོ། །དུས་ཐམས་ཅད་དུ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པ་ནི་དེའི་གཙུག་ལག་ཁང་ཐ་མར་འོས་ཞེས་པ་ནས་སོ། ། ༈ ལྷག་མ་དངོས་ཉིད་ཕྱིར་བཅོས་པ། གཉིས་པ་ལྷག་མ་དངོས་ཉིད་ཕྱིར་བཅོས་ལ་གཉིས་ཏེ། མགུ་བས་ཕྱིར་བཅོས་པ་དང་། དབྱུང་བས་ཕྱིར་བཅོས་པའོ། ། ༈ མགུ་བས་ཕྱིར་བཅོས་པ། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། མགུ་བ་ནོད་པ་དང་མགུ་བ་སྤྱད་པའོ། །དེ་ཡང་མགུ་བ་ནོད་པ་དང་། སྤྱད་པའི་ཚུལ་ནི་གཞན་ཐམས་ཅད་སྤོ་བའི་སྐབས་སུ་སྔར་ཇི་ལྟར་བཤད་པ་དང་འདྲ་བ་ལས། འདིར་ཁྱད་པར་བཞི་ལས། ཆེད་དུ་བྱ་བའི་ཁྱད་པར་ལ་སྤོ་བ་ནི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་བཅབས་པའི་ 7-563a ཉེས་པ་དག་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཡིན་ལ། མགུ་བ་ནི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་དངོས་ཉིད་ཕྱིར་བཅོས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཡིན་ཅིང་། དགེ་སློང་མས་ལྕི་བའི་ཆོས་ལས་འདས་པའི་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཡང་ཡིན་ནོ། །དགོས་པའི་ཁྱད་པར་ལ་སྤོ་བ་སྤྱད་པའི་དགོས་པ་ནི་ལྷག་མ་བཅབས་པའི་ཉེས་པ་དག་པར་འགྱུར་བ་ཡིན་ལ། མགུ་བ་སྤྱད་པའི་དགོས་པ་ནི་ལྷག་མའི་དབྱུང་བ་འཆགས་པའི་རྟེན་དུ་འགྱུར་བ་དང་། ལྕི་བའི་ཆོས་ལས་འདས་པའི་ལྟུང་བ་བཤགས་པ་འཆགས་པའི་རྟེན་དུ་འགྱུར་བའོ། །ཞག་གྲངས་ཀྱི་ཁྱད་པར་ལ་སྤོ་བའི་ཞག་གྲངས་ནི་ཡུན་ཇི་སྲིད་དུ་བཅབས་པ་དེ་སྲིད་ཡིན་པས་ཞག་གྲངས་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་ངེས་པ་མེད་ལ། མགུ་བའི་ཞག་གྲངས་ནི་དགེ་སློང་གིས་མགུ་བ་ཞག་དྲུག་དང་། དགེ་སློང་མའི་མགུ་བ་ཟླ་བ་ཕྱེད་དོ། །སྒྲ་བཤད་ཀྱི་ཁྱད་པར་ལ་སྤོ་བའི་སྒྲ་བཤད་ནི་སྔར་བཤད་ཟིན་ལ། མགུ་བའི་སྒྲ་བཤད་པ་ནི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ཕྱིར་བཅོས་པའི་དོན་དུ་དགེ་འདུན་གྱི་ཐུགས་མགུ་བར་བྱེད་པས་ན་མགུ་བ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དགེ་སློང་མས་ལྕི་བའི་ཆོས་ལས་འདས་པའི་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་པའི་དོན་དུ་དགེ་སློང་ཕ་མ་གཉིས་ཀའི་དགེ་འདུན་གྱི་ཐུགས་མགུ་བར་བྱེད་པས་ན་དེ་སྐད་ཅེས་བྱའོ། ། ༈ དབྱུང་བས་ཕྱིར་བཅོས་པ། གཉིས་པ་དབྱུང་བས་ཕྱིར་བཅོས་པ་ལ་གཉིས་ལས། དབྱུང་བ་བྱ་བའི་དགོས་པ་ནི་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་དག་པར་འགྱུར་བའོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་ཡུལ་གང་ལ་དབྱུང་བ་བྱ་བ་ནི་ཆོས་བཅུ་ལྡན་ཏེ། ཐུན་མོང་བ་བརྒྱད་ནི་ལས་གཞིར་སྨོས་ལ། དེའི་སྟེང་དུ་གང་ཟག་ཁྱད་པར་ཅན་མ་ཡིན་པ་དང་། མགུ་བ་སྤྱད་པ་དང་ལྡན་པའོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་
【現代漢語翻譯】 關於如何接受，有五點：早上如何做，從『早上起床開門』開始。在祭祀等場合如何做，從『陳設公共祭品，敲擊犍椎』開始。聚會時如何做，從『聚會時陳設』開始。傍晚如何做，從『與傍晚聚會相符的水』開始。任何時候如何做，從『適合寺廟』開始。 剩餘部分，即實際的補救： 第二，剩餘部分，即實際的補救，分為兩種：通過悅服進行補救和通過驅逐進行補救。 通過悅服進行補救： 第一種分為兩種：接受悅服和實行悅服。接受悅服和實行的方式與之前在轉移所有其他情況時所描述的相同。但這裡有四個區別：目的的區別在於，轉移是爲了凈化僧團剩餘罪，而悅服是爲了補救僧團剩餘本身，也是爲了比丘尼補救超越重罪。需要的區別在於，轉移的需要是凈化隱藏剩餘罪，而實行悅服的需要是成為驅逐剩餘的基礎，也是成為懺悔超越重罪的基礎。天數的區別在於，轉移的天數取決於隱藏的時間長短，因此天數不固定；而悅服的天數是比丘悅服六天，比丘尼悅服半個月。詞源的區別在於，轉移的詞源已在之前解釋過，而悅服的詞源是，爲了補救僧團剩餘，使僧團的心悅服，因此稱為悅服；比丘尼爲了補救超越重罪，使比丘和比丘尼僧團的心都悅服，因此也這樣稱呼。 通過驅逐進行補救： 第二，通過驅逐進行補救分為兩種：進行驅逐的需要是凈化剩餘罪。總結起來有四點：第一，在何處進行驅逐，需要具備十種條件：共同的八種條件已在業的基礎中提到，此外還需要不是特殊之人，並且具備實行悅服。
【English Translation】 Regarding how to accept, there are five points: How to do it in the morning, starting from 'getting up in the morning and opening the door.' How to do it during festivals and other occasions, starting from 'arranging public offerings and striking the Ghaṇṭā (a type of bell)'. How to do it during gatherings, starting from 'arranging during gatherings.' How to do it in the evening, starting from 'water that is in accordance with the evening gathering.' How to do it at all times, starting from 'suitable for the temple'. The remaining part, which is the actual remedy: Second, the remaining part, which is the actual remedy, is divided into two: remedying through pleasing and remedying through expulsion. Remedying through pleasing: The first is divided into two: accepting pleasing and practicing pleasing. The way of accepting pleasing and practicing is the same as described before when transferring all other situations. But here there are four differences: The difference in purpose is that the transfer is to purify the Saṃgha's (community) remaining offenses, while the pleasing is to remedy the Saṃgha's remaining itself, and also for the Bhikṣuṇī (female monastic) to remedy transgressions of grave offenses. The difference in need is that the need for transferring is to purify the hidden remaining offenses, while the need for practicing pleasing is to become the basis for establishing expulsion, and also to become the basis for establishing confession of transgressions of grave offenses. The difference in the number of days is that the number of days for transferring depends on how long it has been hidden, so the number of days is not fixed in one direction; while the number of days for pleasing is six days for a Bhikṣu (male monastic) and half a month for a Bhikṣuṇī. The difference in etymology is that the etymology of transferring has already been explained before, while the etymology of pleasing is that, in order to remedy the Saṃgha's remaining, it pleases the mind of the Saṃgha, therefore it is called pleasing; for the Bhikṣuṇī to remedy transgressions of grave offenses, it pleases the minds of both the Bhikṣu and Bhikṣuṇī Saṃghas, therefore it is called that. Remedying through expulsion: Second, remedying through expulsion is divided into two: The need to perform expulsion is to purify the remaining offenses. Summarized, there are four points: First, where to perform expulsion, it must have ten qualities: the eight common qualities have been mentioned in the basis of the action, and in addition to that, it must not be a special person and must possess the practice of pleasing.
གིས་དབྱུང་བ་བྱ་བ་ནི། དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་བཞི་ལྡན་གྱིས་ 7-563b ཏེ་ཉི་ཤུའམ་བཞི་བཅུའི་གྲངས་ཚང་བ་དང་། བསྐོང་བར་འོས་པ་དང་། མི་མཐུན་པ་གཉིས་ཀྱིས་མི་མཐུན་པ་མེད་པ་དང་། ལས་བྱེད་པ་པོ་དང་བཅས་པའོ། །གསུམ་པ་ལྟུང་བ་གང་དག་པའི་དོན་དུ་དབྱུང་བ་ནི། དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་ཆོས་གསུམ་ལྡན་སྔར་སྤོ་བ་སྦྱིན་ཡུལ་ལ་བཤད་པ་དང་འདྲ་ཞིང་། དེའི་སྟེང་དུ་འཆབ་པ་དང་མི་ལྡན་པ་སྟེ་བཞིའོ། །བཞི་པ་ཆོ་ག་གང་གི་དབྱུང་བ་ནི། སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་སྟེ། སྦྱོར་བ་ནི་སྔར་སྤོ་བ་ནོད་པའི་སྐབས་སུ་བསྟན་པ་དང་འདྲའོ། །དངོས་གཞི་ནི་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་ཏེ། གསོལ་བ་དང་ལས་བརྗོད་པའི་བར་དུ་བསྡིགས་པ་ཡང་བྱའོ། །མཇུག་ནི་ལས་ཀྱི་མཇུག་སྡུད་དང་གཟེངས་བསྟོད་པའོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ལས་ནི་གལ་ཏེ་བཅབས་ན་ནི་ཞག་གཅིག་བཅབས་པའམ། ཞག་གཉིས་བཅབས་པ་ལ་སོགས་པ་དུས་འདི་སྲིད་གཅིག་བཅབས་པ་ཉིད་དང་ལྡན་པར་བརྗོད་པར་བྱའོ། །མ་བཅབས་པ་ཉིད་དང་ལྡན་པར་བརྗོད་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཀྱང་ལྟུང་བ་མ་བཅབས་སོ་ཞེས་ནི་བརྗོད་མི་དགོས་ཏེ། ལྟུང་བ་བཅབས་པ་ལ་བརྗོད་དགོས་པ་ལ་དགོངས་ནས་མ་བཅབས་པ་ཉིད་དང་ལྡན་པར་བརྗོད་ཅེས་གསུངས་པའོ། །དགེ་འདུན་ལྷག་མ་དེ་ལས་སློང་བར་བྱེད། དག་པར་བྱེད་པ་ནི་ལྟུང་བ་ལས་དབྱུང་བའོ། །དབྱུང་བ་དེ་གང་ལ་བྱ་ན་དགེ་འདུན་ལ་ཞག་དྲུག་མགུ་བར་བྱ་བ་ནོས་ཏེ་སྤྱད་པ་ལ་དབྱུང་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་མས་ནི་གཉིས་ཀའི་དགེ་འདུན་ལ་ཟླ་བ་ཕྱེད་མགུ་བ་ནོས་པ་ལས་དབྱུང་ངོ་། །དགེ་སློང་མས་ནི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་འབའ་ཞིག་ཏུ་མ་ཟད་ཀྱི། ལྕི་བའི་ཆོས་ལས་འདས་ན་ཡང་གཉིས་ཀའི་དགེ་འདུན་ལ་ཟླ་ཕྱེད་མགུ་བ་དེ་ནོས་ཏེ་སྤྱད་པར་བྱ་བ་ 7-564a ཉིད་ཡིན་ནོ། །ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བཅབས་པའི་ཉེས་པ་མེད་ན་མགུ་བ་དེ་འཆགས་སོ། །སྤོ་བས་བཅབས་ཉེས་དེ་མེད་པར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་པའི་ཊཱི་ཀ་ལས། དེའི་རྗེས་སུ་འབྲང་བས་ལྟུང་བ་གཞན་དག་ཀྱང་སྔར་བཅབས་པའི་ཉེས་པ་ཕྱིར་བཅོས་པར་བྱ་ཞིང་། ཕྱིས་བཅབས་པའི་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་པར་ཤེས་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ཡུན་ཇི་སྲིད་བཅབས་པའི་དུས་དེ་སྲིད་དགེ་འདུན་ལས་སྤོ་བ་ནོས་ཏེའོ། །སྤོ་བ་དང་མགུ་བ་དེ་གཉིས་སྤྱོད་པར་བྱེད་པ་ཉིད་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་རིགས་འདྲ་དེ་བྱུང་ན་སྔར་སྤོ་མགུ་ནོས་ཏེ་བྱས་པ་དེ་ཞིག་པས་དེའི་ཕྱིར་གཞི་ནས་བརྩམས་པའི་སྤོ་མགུ་ཉིད་སྦྱིན་ནོ། །ངག་དོན་དགེ་སློང་སྤོ་བ་དེ་སྤྱོད་པར་བྱེད་པ་ཉིད་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་སྔ་མ་དང་རིགས་མཐུན་པ་དེ་བྱུང་སྟེ། རྐྱེན་གཞན་མ་བྱུང་བ་ཆོས་ཅན། གཞི་ནས་སྤོ་བ་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་ཡིན་ཏེ། ནོས་ཏེ་སྤྱད་པར་བྱས་པའི་སྤོ་བ་དེ་ཞིག་ཅིང་། གཞི་ནས་སྤོ་བ་སྦྱིན་མི་དགོས་ཀྱི
【現代漢語翻譯】 關於驅擯的行為：由具備四種特性的僧團，即二十或四十人數圓滿，適合集會，沒有兩種不合，以及有執行者組成。 第三，爲了何種墮罪而驅擯：僧殘墮罪與先前給予遷單者相似，即具備三種條件，再加上不隱瞞，共四種。 第四，以何種儀軌驅擯：包括前行、正行和結行三個部分。前行與先前接受遷單時所說相同。正行是通過四羯磨，在陳述和羯磨之間也要進行恐嚇。結行是羯磨的總結和讚頌。 第二，關於僧殘：如果比丘隱瞞墮罪，無論是隱瞞一天、兩天等，都應說他具有隱瞞罪業的這段時間。即使經文中說『應說他具有未隱瞞罪業』，也不需要說『未隱瞞墮罪』，因為這是考慮到需要陳述隱瞞墮罪的情況，所以才說『具有未隱瞞罪業』。 從僧殘罪中可以請求，凈化是指從墮罪中驅擯。驅擯的對象是允許僧團滿意六夜並實行者。比丘尼則從兩個僧團允許滿意半個月並實行者中驅擯。比丘尼不僅限於僧殘罪，即使犯了重罪，也必須從兩個僧團允許滿意半個月並實行者中。 如果沒有隱瞞僧殘墮罪的罪過，那麼滿意就會累積。遷單可以消除隱瞞的罪過。正如論疏中所說：『隨之而行，其他墮罪也應視為先前隱瞞的罪過已被改正，並且應知後來隱瞞的墮罪也已被改正。』 隱瞞了多久，就應接受僧團的遷單多久。在實行遷單和滿意期間，如果又犯了同類的僧殘墮罪，那麼先前接受的遷單和滿意就會失效，因此需要重新給予遷單和滿意。如果比丘在實行遷單期間，又犯了與先前相似的僧殘罪，並且沒有其他障礙，那麼應該重新給予遷單，因為先前接受並實行的遷單已經失效，不需要重新給予遷單。
【English Translation】 Regarding the act of expulsion: It is done by a Sangha (community of monks) that possesses four qualities: complete with twenty or forty members, suitable for assembly, without two kinds of disagreement, and with an executor. Third, for what kind of transgression is expulsion performed: A Sanghavasesa (formal meeting of the Sangha) offense is similar to the previous giving of probation, possessing three conditions, plus not concealing, making four in total. Fourth, with what kind of ritual is expulsion performed: It includes three parts: preliminary, main, and concluding. The preliminary is the same as what was taught during the previous acceptance of probation. The main part is through the four karmas (formal acts of the Sangha), and intimidation should also be done between the statement and the karma. The conclusion is the summary and praise of the karma. Second, regarding Sanghavasesa: If a monk conceals an offense, whether it is concealed for one day, two days, etc., it should be said that he possesses the concealment of the offense for that period of time. Even though the text says 'it should be said that he possesses the non-concealment of the offense,' it is not necessary to say 'non-concealment of the offense,' because it is considering the need to state the concealment of the offense, so it says 'possesses the non-concealment of the offense.' From a Sanghavasesa offense, one can request purification, which means expulsion from the offense. The object of expulsion is one who has been granted and practiced the satisfaction of the Sangha for six nights. A Bhikshuni (nun), on the other hand, is expelled from those who have been granted and practiced the satisfaction of both Sanghas for half a month. A Bhikshuni is not limited to Sanghavasesa offenses; even if she commits a grave offense, she must be granted and practiced the satisfaction of both Sanghas for half a month. If there is no fault of concealing a Sanghavasesa offense, then satisfaction accumulates. Probation can eliminate the fault of concealment. As the commentary says: 'Following this, other offenses should also be regarded as having been corrected for the previously concealed offenses, and it should be known that the later concealed offenses have also been corrected.' For as long as the concealment lasted, one should accept probation from the Sangha for that long. While practicing probation and satisfaction, if a similar Sanghavasesa offense occurs again, then the previously accepted probation and satisfaction become invalid, and therefore it is necessary to give probation and satisfaction anew. If a monk, while practicing probation, commits a Sanghavasesa offense similar to the previous one, and there are no other obstacles, then probation should be given anew, because the previously accepted and practiced probation has become invalid, and it is not necessary to give probation anew.
། རྐྱེན་གཞན་མ་བྱུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །རྐྱེན་གཞན་བྱུང་བ་སྤྱིར་བཀག་པ་ཆོས་ཅན་གྱི་ཟུར་ཡིན་ལ། བྱེ་བྲག་བཀག་པ་ནི་རྟགས་ཀྱི་ཟུར་རོ། །མགུ་བ་ཞིག་པ་ལ་གཞི་ནས་མགུ་བ་སྦྱིན་པ་ཡང་དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ་བརྗོད་དོ། །འདིར་སྣང་ཡེ་ཤེས་རྒྱན་ནི་མུ་བཞི་མེད་གསུང་ཡང་མུ་བཞི་པོ་འདི་ནི་རྒྱ་འདུལ་གྱི་བཞེད་པ་སྟེ། མཚན་ཉིད་ཀྱང་འཕོ་ཞིང་མིང་ཡང་འཕོ་བ་ནི་སྤོ་མགུ་ཞག་གཅིག་གམ། ཞག་གཉིས་སྤྱད་པ་ལྟ་བུ་སྟེ་སྤོ་མགུ་ཞག་ལོན་པར་སྤྱད་པ་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་སྔ་མ་དང་རིགས་འདྲ་བྱུང་ན་སྔར་ཞག་ལོན་པར་སྤྱད་པ་དེ་ཞིག་སྟེ། གཞི་ནས་བསྐྱར་དགོས་པས་མཚན་ཉིད་འཕོ་བ་ཞེས་བྱའོ། །སྔར་གྱི་སྤོ་མགུ་ 7-564b ལས་མིང་གཞན་དུ་འཕོ་བ་སྟེ། གཞི་ནས་སྤོ་མགུའི་མིང་གིས་སྦྱིན་པའོ། །དེ་བཞིན་དུ་གཞི་ནས་སྤོ་མགུ་ཞག་ལོན་པར་སྤྱད་པ་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་སྔ་མའི་རིགས་འདྲ་བྱུང་ནས་ཡང་གཞི་ནས་བསླངས་ཏེ་སྤོ་མགུ་སྦྱིན་པ་ལ་ཡང་སྦྱར་རོ། །མཚན་ཉིད་ཀྱང་མི་འཕོ་ལ་མིང་ཡང་མི་འཕོ་བ་ནི། ཡང་གཞི་ནས་བསླངས་ཏེ་སྤོ་མགུ་བྱིན་ནས་ཞག་མ་ལོན་པར་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་སྔ་མ་དང་རིགས་འདྲ་བྱུང་ན་ཞག་ལོན་པར་སྤྱད་པ་ཞིག་ནས་སྦྱིན་པ་ནི་མ་ཡིན་པས། མཚན་ཉིད་མི་འཕོ་བ་ཞེས་ཐ་སྙད་གདགས་སོ། །མིང་ཡང་མི་འཕོ་སྟེ། གཞི་ནས་བསླངས་ཏེ་སྤོ་མགུའི་མིང་གིས་སྦྱིན་པར་བྱ་ཡི། མིང་སྔ་མ་ལས་མིང་གཞན་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །མཚན་ཉིད་འཕོ་ལ་མིང་མི་འཕོ་བ་ནི། ཡང་གཞི་ནས་བསླངས་ཏེ་སྤོ་མགུ་ཞག་གཅིག་གམ། གཉིས་ལྟ་བུ་ཞག་ལོན་པར་སྤྱད་པ་ན་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་སྔ་མ་དང་རིགས་འདྲ་བྱུང་ན་སྔར་ཞག་ལོན་པར་སྤྱད་པ་དེ་ཞིག་སྟེ་གཞི་ནས་བསྐྱར་དགོས་པས་མཚན་ཉིད་འཕོ་བ་ཞེས་བྱའོ། །ཡང་གཞི་ནས་བསླངས་ཏེ་སྤོ་མགུ་ཞེས་སྔར་གྱི་མིང་དེ་ཉིད་ཀྱིས་སྦྱིན་དགོས་པས་མིང་མི་འཕོ་བ་ཞེས་བྱའོ། །མིང་འཕོ་ལ་མཚན་ཉིད་མི་འཕོ་བ་ནི་སྤོ་མགུ་བྱིན་ནས་ཞག་མ་ལོན་པར་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་སྔ་མ་དང་རིགས་འདྲ་བྱུང་ན་སྤོ་མགུ་ལས་མིང་གཞན་དུ་འཕོ་སྟེ། གཞི་ནས་སྤོ་མགུའི་མིང་གིས་སྦྱིན་ཅིང་། ཞག་ལོན་པར་སྤྱད་པ་ཞིག་ནས་སྦྱིན་པ་ནི་མ་ཡིན་པས་མཚན་ཉིད་མི་འཕོ་བ་ཞེས་ཐ་སྙད་གདགས་སོ། །གཞི་ནས་སྤོ་མགུ་བྱིན་ནས་ཞག་མ་ལོན་པར་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་སྔ་མ་དང་རིགས་འདྲ་བྱུང་སྟེ། །ཡང་གཞི་ནས་བསླངས་ཏེ་སྤོ་མགུ་བྱིན་པ་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་རོ། །སྤོ་མགུ་ཞིག་པའི་རྗེས་སུ་གཞི་ནས་སྤོ་མགུ་བརྩམས་པ་ནི་དང་པོའི་ཞག་ 7-565a གྲངས་མཐར་ཐུག་པར་བྱ་བ་དང་འདྲའོ་སྟེ། གཞི་ནས་ཞག་གྲངས་མཐར་ཐུག་པར་སྦྱིན་ཅིང་སྤྱད་པར་བྱའི། སྔར་གྱི་སྤོ་མགུ་འཕྲོ་སྤྱད་པ་ཙམ་གྱི་ནི་འགྲུབ་པ་མ་ཡིན་ཏེ། ནོས་ཏེ་བྱས་པ་དེ་གཉིས་ཞིག་པའི་ཕྱིར་རོ། །ནོས་ཏེ་བྱས་པ་དེ་གཉིས་ཞི
【現代漢語翻譯】 因為沒有其他因緣產生。普遍禁止其他因緣產生是作為有法（chos can，具有某種性質的事物）的一部分，而特別禁止則是作為理由的一部分。對於已經毀壞的歡喜（mgu ba，喜悅）之物，重新給予歡喜之物，也應同樣地進行陳述。 此處所說的《現觀莊嚴論》（snang ye shes rgyan）中說沒有四句，但此四句是根據印度《律藏》（'dul ba，戒律）的觀點。其體相（mtshan nyid，特徵）和名稱（ming，名字）都會改變，就像僧眾羯磨（spo mgu，僧團事務）用了一天或兩天一樣。如果僧眾羯磨在經過一段時間后，出現了與之前剩餘僧眾（dge 'dun lhag ma，僧團剩餘部分）相似的情況，那麼之前經過一段時間的羯磨就會失效，需要重新開始，因此稱為體相改變。從之前的僧眾羯磨中，名稱也會改變，因為要重新以僧眾羯磨的名稱來給予。 同樣，如果重新開始進行僧眾羯磨，經過一段時間后，出現了與之前剩餘僧眾相似的情況，那麼也要重新開始，並將其應用於僧眾羯磨的給予。體相不改變，名稱也不改變的情況是：重新開始給予僧眾羯磨，在未經過一段時間的情況下，如果出現了與之前剩餘僧眾相似的情況，那麼就不是經過一段時間后毀壞的給予，因此稱為體相不改變。名稱也不改變，因為要重新開始以僧眾羯磨的名稱來給予，沒有之前的名稱之外的其他名稱。 體相改變而名稱不改變的情況是：重新開始進行僧眾羯磨，比如一天或兩天，經過一段時間后，如果出現了與之前剩餘僧眾相似的情況，那麼之前經過一段時間的羯磨就會失效，需要重新開始，因此稱為體相改變。又要重新開始，以之前的名稱「僧眾羯磨」來給予，因此稱為名稱不改變。名稱改變而體相不改變的情況是：給予僧眾羯磨后，在未經過一段時間的情況下，如果出現了與之前剩餘僧眾相似的情況，那麼僧眾羯磨的名稱會改變，因為要重新以僧眾羯磨的名稱來給予，而不是經過一段時間后毀壞的給予，因此稱為體相不改變。重新開始給予僧眾羯磨后，在未經過一段時間的情況下，如果出現了與之前剩餘僧眾相似的情況，那麼也要重新開始，並將其應用於僧眾羯磨的給予。 僧眾羯磨毀壞后，重新開始僧眾羯磨，就像要完成第一個時限（zhag grangs，時間段）一樣。要重新給予並使用完整的時限，僅僅使用之前僧眾羯磨的剩餘部分是無法完成的，因為之前所做的兩個羯磨已經毀壞了。之前所做的兩個羯磨已經毀壞了。
【English Translation】 Because no other conditions arise. Generally prohibiting other conditions from arising is part of the subject (chos can, a thing possessing a certain quality), while specifically prohibiting is part of the reason. For a destroyed 'delight' (mgu ba, joy), giving a new 'delight' should also be stated in the same way. Here, the Ornament of Clear Realization (snang ye shes rgyan) states that there are no four possibilities, but these four possibilities are according to the Indian Vinaya ('dul ba, discipline) perspective. Its characteristic (mtshan nyid, characteristic) and name (ming, name) both change, like a Saṃgha transaction (spo mgu, Saṃgha affairs) used for one or two days. If, after a period of time, a Saṃgha transaction arises that is similar to the previous remaining Saṃgha (dge 'dun lhag ma, remaining part of the Saṃgha), then the previous transaction that had been used for a period of time becomes invalid and needs to be restarted, hence it is called a change of characteristic. From the previous Saṃgha transaction, the name also changes, because it must be given again with the name of the Saṃgha transaction. Similarly, if a Saṃgha transaction is restarted, and after a period of time, a situation arises that is similar to the previous remaining Saṃgha, then it must be restarted and applied to the giving of the Saṃgha transaction. The situation where the characteristic does not change and the name does not change is: if a Saṃgha transaction is restarted, and before a period of time has passed, a situation arises that is similar to the previous remaining Saṃgha, then it is not a giving that has been destroyed after a period of time, hence it is called no change of characteristic. The name also does not change, because it must be given again with the name of the Saṃgha transaction, and there is no other name besides the previous name. The situation where the characteristic changes but the name does not change is: if a Saṃgha transaction is restarted, such as for one or two days, and after a period of time, a situation arises that is similar to the previous remaining Saṃgha, then the previous transaction that had been used for a period of time becomes invalid and needs to be restarted, hence it is called a change of characteristic. And it must be restarted and given with the same previous name 'Saṃgha transaction,' hence it is called no change of name. The situation where the name changes but the characteristic does not change is: if after giving a Saṃgha transaction, and before a period of time has passed, a situation arises that is similar to the previous remaining Saṃgha, then the name of the Saṃgha transaction changes, because it must be given again with the name of the Saṃgha transaction, and it is not a giving that has been destroyed after a period of time, hence it is called no change of characteristic. After restarting the giving of a Saṃgha transaction, if before a period of time has passed, a situation arises that is similar to the previous remaining Saṃgha, then it must be restarted and applied to the giving of the Saṃgha transaction. After a Saṃgha transaction is destroyed, restarting the Saṃgha transaction is like completing the first time limit (zhag grangs, time period). The complete time limit must be given and used again, and it cannot be accomplished by merely using the remaining part of the previous Saṃgha transaction, because the two transactions that were done before have been destroyed. The two transactions that were done before have been destroyed.
ག་པ་ཞེས་རྒྱ་འདུལ་འཛིན་རྗེས་འབྲངས་དང་བཅས་པ་རྣམས་གསུང་ངོ་། །སྐབས་འདིའི་ཊཱི་ཀ་ལས། ཡོངས་སུ་མི་གཏོང་ངོ་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ་ཞེས་པ་ནི་སྤྱད་པར་བྱ་བའི་ཞག་གྲངས་ཀྱི་ཚད་ངེས་པ་ཡོངས་སུ་མི་གཏོང་ངོ་ཞེས་སྦྱར་རོ། །དེའི་ཕྱིར་ཞེས་པ་ནི།ཊཱི་ཀ་ལས། བརྩམས་པ་ནི་མཐར་ཐུག་པ་དང་འདྲ་བ་དེའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །སྤོ་བ་ལ་སོགས་པ་སྔར་བྱིན་པ་དེ་དགེ་འདུན་གྲངས་མ་ཚང་བ་ལ་སོགས་པའི་ཉེས་པས་མ་ཆགས་ཏེ། སྤོ་བ་ལ་སོགས་དེ་མ་ཆགས་པའི་གནས་སྐབས་སུ་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་སྔ་མ་དང་འདྲ་བ་བྱུང་ན་དེའི་ཚེ་དང་པོ་ཡང་ཞེས་པ་ནི་སྔ་མ་ཡང་སྟེ། སྔ་མའི་སྤོ་བ་དེ་ཉིད་སླར་ཡང་སྦྱིན་པར་བྱའི། གཞི་ནས་སྤོ་བ་སྦྱིན་པར་ནི་མི་བྱ་སྟེ། སྤོ་བ་ཞིག་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། སྤོ་བ་མ་ཆགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །མགུ་བ་མ་ཆགས་པའི་གནས་སྐབས་སུ་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་སྔ་མ་དང་འདྲ་བ་བྱུང་ན་ཡང་སྔ་མ་མགུ་བ་དེ་ཉིད་སླར་སྦྱིན་པར་བྱ་ཡི། གཞི་ནས་མགུ་བ་སྦྱིན་པར་ནི་མི་བྱའོ། །མདོར་ན་དང་པོ་ཡང་སྟེ། སྔར་གྱི་སྤོ་མགུ་གང་ཡིན་པ་སྔ་མ་དེ་ཉིད་སླར་ཡང་བླང་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་ཚིག་གི་མཐར་སྦྱར་རོ། །འོ་ན་ལྟུང་བ་སྔ་མ་ལ་འཆབ་པ་ཡོད་ཅིང་། ཕྱི་མ་ལ་འཆབ་པ་མེད་ན་ཇི་ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། བཅབས་པའི་སྤོ་བ་དང་། མ་བཅབས་པའི་མགུ་བ་སྔ་ཕྱི་ཐ་དད་པར་གཞི་ནས་བླང་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་སྟེ། སྐབས་འདི་ཉིད་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། སྤོ་བ་དང་མགུ་བ་ཐ་དད་པ་གཞི་ནས་བསླངས་ 7-565b ཏེ་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འདིའི་དགོངས་པ་ནི་ལྟུང་བ་སྔ་མའི་འཆབ་པ་དེ་ནི་སྤོ་བས་དག་པར་བྱས་ནས་ལྟུང་བ་སྔ་ཕྱི་གཉིས་ཀ་ཕྱིར་བཅོས་པའི་དོན་དུ་མགུ་བ་གཅིག་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པར་བྱའོ། །ལྟུང་བ་ཕྱི་མ་དེ་ཕྱིར་བཅོས་པར་བྱའོ་ཞེས་སྟོན་པ་ནི་བར་མ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེ་ཡང་ཊཱི་ཀ་ལས། སྤོ་བ་སྔ་མ་ཤོས་མ་ཆགས་པའི་སྐབས་སུ་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བར་མ་ལྟུང་བ་སྔ་མ་དང་འདྲ་བ་བྱུང་བ་དེ་ཡལ་བར་མི་འདོར་བར་ཕྱིར་བཅོས་པར་བྱའོ། །ལྟུང་བ་ཕྱི་མ་དེ་ལ་བར་མ་ཞེས་མིང་བཏགས་པ་ནི་ལྟུང་བ་སྔ་མ་དེ་དང་སྤོ་མགུ་སྦྱིན་པའི་བར་དུ་བྱུང་བས་དེ་ཞེས་བྱའོ། །འོ་ན་ལྟུང་བ་སྔ་ཕྱི་གཉིས་ཀ་འཆབ་པ་དང་བཅས་ན་ཇི་ལྟར་ཞེ་ན། དེའི་ཕྱིར་ཞེས་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། བར་མ་དེ་ཕྱིར་བཅོས་པར་བྱ་བ་དེའི་ཕྱིར་ཞེས་གསུངས་ཏེ། སྤོ་བ་ལ་སོགས་པ་མ་ཆགས་པར་ལེན་པར་བྱེད་པ་དེའི་ཚེ་ན་ལྟུང་བ་ཕྱིས་བྱུང་བ་དེ་ཕྱིར་བཅོས་པར་བྱ་བའི་དོན་དུ་ཡང་ཆོ་ག་གཅིག་གིས་སྤོ་བ་བླང་བའམ། ཆོ་ག་གཅིག་གིས་མགུ་བ་བླངས་པ་བརྟེན་པར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་ལྟུང་བ་སྔ་ཕྱི་གཉིས་ཀ་བཅབས་པ་དང་བཅས་ན། །ལྟུང་བ་སྔ་ཕྱི་གཉིས་ཀའི་མིང་བརྗོད་ཅིང་ཆོ་ག་གཅིག་གིས
【現代漢語翻譯】 嘎巴（持律者）說，以及所有隨從者。此時的註釋中說：『完全不放棄』的意思是，對於應該使用的天數，不要完全放棄既定的數量。因此，註釋中說：『開始就像最終一樣』。如果之前給予的轉移等，沒有因為僧眾數量不足等過失而失效，那麼在轉移等沒有失效的情況下，如果發生了與之前一樣的僧殘罪，那麼此時最初的轉移也應該再次給予，而不是重新給予轉移，因為轉移沒有損壞，因為轉移沒有失效。如果在滿足沒有失效的情況下，如果發生了與之前一樣的僧殘罪，那麼也應該再次給予之前的滿足，而不是重新給予滿足。總之，最初的，無論是之前的轉移還是滿足，都應該再次接受，這就是詞語的結尾。 如果之前的罪行有隱瞞，而之後的罪行沒有隱瞞，那該怎麼辦呢？應該重新接受隱瞞的轉移和未隱瞞的滿足，因為它們是不同的。此時的註釋中說：『轉移和滿足是不同的，應該重新發起並給予』。這裡的含義是，應該通過轉移來凈化之前的罪行，然後爲了懺悔前後兩個罪行，應該進行一次滿足。註釋中說，顯示應該懺悔之後的罪行，稱為『中間』，註釋中說：『在之前的轉移沒有失效的情況下，如果發生了與之前一樣的僧殘罪，那麼不要放棄，應該懺悔。』之後的罪行被稱為『中間』，是因為它發生在之前的罪行和給予轉移和滿足之間。如果前後兩個罪行都有隱瞞，那該怎麼辦呢？因此，註釋中說：『爲了懺悔中間的罪行』，在轉移等沒有失效的情況下接受時，爲了懺悔之後發生的罪行，應該依靠一次儀軌接受轉移，或者依靠一次儀軌接受滿足。也就是說，如果前後兩個罪行都有隱瞞，那麼應該說出前後兩個罪行的名字，並通過一次儀軌…
【English Translation】 Gapa (the holder of the Vinaya) said, along with all the followers. In the commentary at this point, it says: 'Completely not abandoning' means that for the number of days that should be used, do not completely abandon the established quantity. Therefore, in the commentary it says: 'Beginning is like the end.' If the previously given transfer, etc., has not been invalidated due to faults such as the insufficient number of the Sangha, then in the case where the transfer, etc., has not been invalidated, if a Sanghavasesa offense occurs that is the same as the previous one, then at that time the initial transfer should also be given again, rather than giving the transfer anew, because the transfer has not been damaged, because the transfer has not been invalidated. If, in the case where the satisfaction has not been invalidated, a Sanghavasesa offense occurs that is the same as the previous one, then the previous satisfaction should also be given again, rather than giving the satisfaction anew. In short, the initial one, whether it is the previous transfer or satisfaction, should be accepted again, and that is the end of the word. If the previous offense has concealment, and the subsequent offense has no concealment, what should be done? The concealed transfer and the unconcealed satisfaction should be accepted anew, because they are different. In the commentary at this point, it says: 'The transfer and satisfaction are different, and should be initiated and given anew.' The meaning here is that the previous offense should be purified by the transfer, and then, in order to confess both the previous and subsequent offenses, one satisfaction should be performed. The commentary says that showing that the subsequent offense should be confessed is called 'intermediate,' and the commentary says: 'In the case where the previous transfer has not been invalidated, if a Sanghavasesa offense occurs that is the same as the previous offense, then do not abandon it, it should be confessed.' The subsequent offense is called 'intermediate' because it occurred between the previous offense and the giving of the transfer and satisfaction. If both the previous and subsequent offenses have concealment, what should be done? Therefore, the commentary says: 'In order to confess the intermediate offense,' when accepting in the case where the transfer, etc., has not been invalidated, in order to confess the offense that occurred later, one should rely on one ritual to accept the transfer, or rely on one ritual to accept the satisfaction. That is to say, if both the previous and subsequent offenses have concealment, then the names of both the previous and subsequent offenses should be spoken, and through one ritual...
་སྤོ་བ་བླང་ཞིང་དུས་གཅིག་ཏུ་སྤྱད་དུ་རུང་བའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ལྟུང་བ་ཐམས་ཅད་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཕྱིར་ཚིག་གཅིག་ཁོ་ནས་སྤོ་བ་ལ་སོགས་བླང་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དུས་གཅིག་ཏུ་སྤྱད་དུ་རུང་ངོ་། །དེས་ན་ཊཱི་ཀ་ལས། དཔེར་ན་རྒྱུད་ལན་གཅིག་བརྐྱང་པས་རྒྱུད་ལ་སྐད་དང་སྦྱར་བ་ལ་སོགས་པའི་བྱ་བ་དུ་མ་གཅིག་ཅར་བྱེད་པ་དེ་བཞིན་དུ་ཞེས་པའོ། །ལྟུང་བ་སྔ་མ་བས་ཕྱི་མ་ཡུན་རིང་དུ་བཅབས་ན་ཇི་ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། ལྟུང་བ་ཕྱིས་བྱུང་བ་དེ་བཅབས་པའི་དུས་ལྷག་ 7-566a པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ཡང་ལྟུང་བ་སྔ་མ་བཅབས་པའི་དུས་བརྗོད་པའི་སྐབས་དེར་གཞུག་ཅིང་བརྗོད་པ་ཉིད་དོ་སྟེ། ཆོ་ག་བརྗོད་པ་ན་དེ་ལྟར་བརྗོད་པའོ། །སྤོ་བ་སྤྱོད་པ་ན་ནི་དུས་རིང་ཤོས་ཀྱི་ཁོངས་སུ་ཐུང་ཤོས་བསྡུ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ལྟུང་བ་སྔ་མ་བཅབས་པའི་དུས་ཟླ་བ་ཕྱེད་ཡོལ་ལ། ལྟུང་བ་ཕྱི་མ་བཅབས་པའི་དུས་ཟླ་བ་གཅིག་ཡོད་པ་དེ་ལ་ནི་ཟླ་བ་གཅིག་ཁོ་ན་སྤོ་བ་སྦྱིན་པར་བྱ་སྟེ། དེས་ལྟུང་བ་སྔ་མ་ཟླ་བ་ཕྱེད་བཅབས་པ་དང་། ལྟུང་བ་ཕྱི་མ་ཟླ་བ་གཅིག་བཅབས་པའི་ཉེས་པ་གཉིས་ཀ་མེད་པར་འགྱུར་བར་ཤེས་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །ལྟུང་བ་སྔ་མ་བཅབས་པ་བས་ལྟུང་བ་ཕྱི་མ་བཅབས་པའི་དུས་ལྷག་པ་སྲིད་དེ། ལྟུང་བ་སྔ་མ་ཟླ་བ་ཕྱེད་བཅབས་ནས་ལྟུང་བ་དེ་གཞན་ལ་བརྗོད་ཅིང་། ལྟུང་བ་ཕྱི་མ་གཞན་ལ་མི་བརྗོད་པར་ཟླ་བ་གཅིག་བཅབས་པ་ལྟ་བུའོ། །སྤོ་བ་དང་མགུ་བ་དེ་གཉིས་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་སྦྱིན་ནོ་ཞེས་པ་ནི། སྦྱིན་པ་བཅོ་ལྔ་བསྟན་ཏེ། སྤོ་བ་སྦྱིན་པ་དང་། གཞི་ནས་སྤོ་བ་སྦྱིན་པ་དང་། ཡང་གཞི་ནས་བསླངས་ཏེ་སྤོ་བ་སྦྱིན་པ་སྟེ་གསུམ་དང་། མགུ་བ་དང་། གཞི་ནས་མགུ་བ་དང་། ཡང་གཞི་ནས་བསླངས་ཏེ་མགུ་བ་སྦྱིན་པ་གསུམ་དང་། སྤོ་བ་སྤྱད་པ་དང་། ལྡན་པ་ལ་མགུ་བ་སྦྱིན་པ་གསུམ་དང་། གཞི་ནས་སྤོ་བ་སྤྱད་པ་དང་ལྡན་པ་ལ་མགུ་བ་སྦྱིན་པ་གསུམ་དང་། ཡང་གཞི་ནས་བསླངས་ཏེ་སྤོ་བ་སྤྱད་པ་དང་ལྡན་པ་ལ་མགུ་བ་སྦྱིན་པ་གསུམ་མོ། །ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་དབྱུང་བ་ཡང་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་སོ་ཞེས་དབྱུང་བ་བཅུ་གཉིས་བསྟན་ཏེ། སྤོ་བ་སྔོན་དུ་མ་སོང་བའི་མགུ་བ་རྐྱང་པ་སྤྱད་པ་གསུམ་ལ་དབྱུང་བ་གསུམ་དང་། སྤོ་བ་སྤྱད་ནས་མགུ་བ་སྤྱད་པ་ལ་དབྱུང་བ་གསུམ་དང་། གཞི་ནས་སྤོ་བ་སྤྱད་ 7-566b ནས་མགུ་བ་སྤྱད་པ་གསུམ་ལ་དབྱུང་བ་གསུམ་དང་། ཡང་གཞི་ནས་བསླངས་ཏེ་སྤོ་བ་སྤྱད་ནས་མགུ་བ་སྤྱད་པ་གསུམ་ལ་དབྱུང་བ་གསུམ་སྟེ་བཅུ་གཉིས་སོ། །སྤོ་མགུ་དབྱུང་གསུམ་དེ་དག་གིས་གསོལ་བ་འདེབས་པ་ཉི་ཤུ་རྩ་བདུན་ཡང་མཚོན་པའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས།འཆར་ཀའི་ནག་འབྱམ་གྱི་སྐབས་སུ་སྤོ་རྐྱང་སྦྱིན་པ་གསུམ་དང་། མགུ་བ་རྐྱང་པ་སྦྱིན་པ་གསུམ་དང་། སྤོ་བ་སྤྱད་པ་ལ་མགུ་བ་སྦྱིན་པ་དང་། གཞི་ནས་སྤོ
【現代漢語翻譯】 可以接受懺悔並同時進行補救。註釋中說：『爲了彌補所有墮落，應該只用一個詞來接受懺悔等』，這意味著可以同時進行補救。因此，註釋中說：『例如，一次拉緊琴絃可以同時完成許多事情，如將聲音與琴絃結合起來』。如果隱瞞先前的墮落比隱瞞後來的墮落時間更長，該怎麼辦？應該將隱瞞後來墮落所剩餘的時間，也加入到陳述隱瞞先前墮落的時間中一起陳述，在陳述儀式時就這樣陳述。在進行懺悔時，最短的時間應包含在最長的時間內。註釋中說：『如果隱瞞先前墮落的時間超過半個月，而隱瞞後來墮落的時間有一個月，那麼只需給予一個月的懺悔即可。應該知道，這樣可以消除隱瞞先前墮落半個月和隱瞞後來墮落一個月的所有罪過。』隱瞞後來墮落的時間可能比隱瞞先前墮落的時間更長，例如，隱瞞先前墮落半個月后告訴了別人，而隱瞞後來墮落一個月卻沒有告訴別人。給予懺悔和喜悅這二者是通過四次祈請的羯磨來給予的，這表明了十五種給予：給予懺悔，從基礎上給予懺悔，以及再次從基礎上提起給予懺悔，這三種；給予喜悅，從基礎上給予喜悅，以及再次從基礎上提起給予喜悅，這三種；進行懺悔，給予具有（懺悔）的喜悅，這三種；從基礎上進行懺悔，給予具有（懺悔）的喜悅，這三種；以及再次從基礎上提起進行懺悔，給予具有（懺悔）的喜悅，這三種。去除剩餘的墮落也是通過四次祈請的羯磨來進行的，這表明了十二種去除：對於沒有先前懺悔的單純喜悅的進行，有三種去除；對於進行懺悔後進行喜悅，有三種去除；從基礎上進行懺悔後進行喜悅，有三種去除；以及再次從基礎上提起進行懺悔後進行喜悅，有三種去除，總共十二種。這三種懺悔、喜悅和去除也象徵著二十七種祈請。註釋中說：『在黑暗顯現之際，給予三種單純的懺悔，給予三種單純的喜悅，給予進行懺悔后的喜悅，以及從基礎上給予懺悔』
【English Translation】 It is permissible to take expiation and apply it at the same time. The commentary says, 'In order to rectify all transgressions, one should take expiation etc. with a single word,' which means it is permissible to apply it at the same time. Therefore, the commentary says, 'For example, just as plucking a string once can perform many actions at once, such as combining sound with the string.' If concealing a previous transgression is longer than concealing a later one, what should be done? Whatever time remains from concealing the later transgression should also be included and stated when mentioning the time of concealing the previous transgression; this is how it is stated in the ritual. When applying expiation, the shortest time is included within the longest time. The commentary says, 'If the time of concealing the previous transgression is more than half a month, and the time of concealing the later transgression is one month, then only one month of expiation should be given. It should be known that this will eliminate both the fault of concealing the previous transgression for half a month and the fault of concealing the later transgression for one month.' It is possible for the time of concealing the later transgression to be longer than the time of concealing the previous transgression, such as concealing the previous transgression for half a month and then telling others about it, while concealing the later transgression for one month without telling others. Giving both expiation and rejoicing is done through the karma of four requests, which indicates fifteen givings: giving expiation, giving expiation from the base, and giving expiation again from the base, these three; giving rejoicing, giving rejoicing from the base, and giving rejoicing again from the base, these three; performing expiation, giving rejoicing to one who has (expiation), these three; giving rejoicing to one who has performed expiation from the base, these three; and giving rejoicing to one who has again raised from the base and performed expiation, these three. Removing the remaining transgressions is also done through the karma of four requests, which indicates twelve removals: for the three performances of mere rejoicing without prior expiation, there are three removals; for performing rejoicing after performing expiation, there are three removals; for performing rejoicing after performing expiation from the base, there are three removals; and for performing rejoicing after again raising from the base and performing expiation, there are three removals, totaling twelve. These three expiations, rejoicings, and removals also represent twenty-seven requests. The commentary says, 'At the time of the appearance of darkness, giving three simple expiations, giving three simple rejoicings, giving rejoicing for performing expiation, and giving expiation from the base'
་བ་སྤྱད་པ་ལ་མགུ་བ་སྦྱིན་པ་དང་། ཡང་གཞི་ནས་བསླངས་ཏེ་སྤོ་བ་སྤྱད་པ་ལ་མགུ་བ་སྦྱིན་པ་དང་གསུམ་སྟེ།སྦྱིན་པ་མུ་དགུ་པོ་རྣམས་ཀྱིས་གསོལ་བ་ཙམ་སྨོས་ཤིང་བརྗོད་པ་ནི་དངོས་སུ་མ་སྨོས་སོ། །སྤོ་བ་སྤྱད་པ་ལ་གཞི་ནས་མགུ་བ་སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་གཞན་རྣམས་ཀྱང་དངོས་སུ་མ་སྨོས་ཏེ་སོགས་ཁོངས་སུ་བསྡུས་སོ། །དབྱུང་བ་བཅུ་གཉིས་ལ། ཊཱི་ཀ་ལས། དབྱུང་བ་མུ་དྲུག་གིས་གསོལ་བ་དང་། བརྗོད་པ་གཉིས་ཀ་སྨོས་ཏེ་མགུ་སྤྱད་གསུམ་ལ་དབྱུང་བ་གསུམ་དང་། སྤོ་སྤྱད་གསུམ་ལ་མགུ་བ་བྱིན་ནས་དབྱུང་བ་གསུམ་སྟེ་དྲུག་པོ་དེ་དག་གིའོ། །དབྱུང་བ་གཞན་དྲུག་ནི་དངོས་སུ་མ་སྨོས་ཏེ་སོགས་ཁོངས་སུ་བསྡུས་སོ། །དེ་རྣམས་ནི་ཊཱི་ཀ་ལས། འཆར་ཀའི་ནག་འབྱམ་དུ་རྣམ་པར་བཤད་པ་ཡིན་ནོ། །དབྱུང་བ་དེར་བསྡིགས་པ་དང་བསྔགས་པ་བརྗོད་པ་ཡང་བྱའོ། །ཁྱོད་ཀྱི་འགྲོ་བ་ནི་གཉིས་ཏེ། དམྱལ་བ་དང་དུད་འགྲོའོ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །བསྡིགས་པ་དེ་དུས་གང་གི་ཚེ་བྱ་ཞེ་ན། གསོལ་བ་དང་ལས་བརྗོད་པ་དང་པོའི་བར་དུའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ལྟུང་བ་འབྱིན་པ་པོ་གནས་སྐབས་ཇི་ལྟར་འདུག་པ་ལ་བྱ་ཞེ་ན། རྩྭ་བཅད་དེ་ལ་བཀྲམ་པ་ལྟ་བུ། ལུས་ཐམས་ཅད་ས་ལ་འགྱེལ་བ་ལའོ་ཞེས་པ་འདི་ལུང་ཀརྨ་ཤ་ཏམ་ལས་ 7-567a ཁ་བུབ་ཡིན་མིན་གང་ཡང་མི་སྣང་ཡང་། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། རྩྭ་བཅད་དེ་ས་ལ་བཀྲམ་པ་ལྟར་ལུས་ཐམས་ཅད་ས་ལ་ཁ་བུབ་པ་ན་གན་རྐྱལ་ལམ། བློས་འགྱེལ་དུ་བཅུག་སྟེ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས། དགེ་འདུན་གྱི་སྤྱན་སྔར་ཁ་བུབ་ཏུ་བསྙལ་བ་ལ་བསྡིགས་པ་དང་དབྱུང་བ་གཉིས་ཀ་ཞེས་བཤད་དེ། བསྡིགས་པ་དང་དབྱུང་བའི་ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་དང་། མཇུག་སྡུད་བརྗོད་པ་ཡང་སྤྱོད་ལམ་འགྱེལ་བ་ལ་བྱའོ། །དེ་ལ་གཟེངས་བསྟོད་པའི་སྔགས་ཀྱང་བྱའོ། །གཟེངས་བསྟོད་པའི་ཚིག་ནི་ཁྱོད་ཀྱི་འགྲོ་བ་ནི་གཉིས་ཏེ། ལྷ་དང་མིའོ་ཞེས་སོ། །འདིའི་རང་འགྲེལ་ལས། འགྱེལ་བ་ལའོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་གཟེངས་བསྟོད་པའི་སྐབས་འདིར་སྦྱར་བར་བྱ་བ་མ་ཡིན་ཏེ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། དེས་ན་དབྱུང་བའི་ལས་བརྗོད་པ་གསུམ་དང་། མཇུག་སྡུད་བརྗོད་པའི་སྤྱོད་ལམ་ཡང་འགྱེལ་བ་ལ་བྱ་བར་གྲུབ་བོ། །གཟེངས་བསྟོད་པ་དེ་ལས་ཀྱི་མཇུག་སྡུད་བརྗོད་པ་བྱས་མ་ཐག་ཏུའོ། །འདིར་སྨྲས་པ།ཐ་སྙད་འདི་དག་རང་བཞིན་ཙམ་གྱིས་ཤེས། །ལེགས་བྱས་ཐམས་ཅད་ངེས་པར་འབྱུང་བས་ཐོབ། །བརྩོན་པ་ལྡན་པས་འདོད་དགུའི་དོན་ཀུན་འགྲུབ། །ཐོས་པ་མང་ལྡན་ཤེས་རབ་རྣམ་པར་དག །དབུས་མཐའ་མེད་པའི་ཆོས་དབྱིངས་ཟབ་མོ་ལ། །དཔལ་ལྡན་དྭགས་པོའི་བརྒྱུད་མཆོག་འཛིན་རྣམས་ཀྱིས། །ཟབ་མོ་བཟོད་པའི་མྱོང་བ་ཐམས་ཅད་པ། །རིལ་པོར་ཐོབ་པའི་དགེ་སློང་བསོད་ནམས་ཅན། །ཅེས་སོ། །ཕྱིར་བཅོས་པའི་གཞི་གཞིར་གཏོགས་པའོ།། །། གཉིས་པ་
【現代漢語翻譯】 給予對實踐的喜悅，以及從根本上發起並給予對轉移實踐的喜悅，共有三種。那些給予喜悅的人僅僅提到和說出請求，而沒有實際說明。對於轉移實踐，從根本上給予喜悅等其他情況也沒有實際說明，而是被包含在'等'之中。 關於十二種'dbyung ba'（可能指某種儀式或程式），在《Ṭīkā》（註釋）中說：六種'dbyung ba'既提到了請求，也提到了陳述，即對於三種'mgu spyad'（喜悅實踐），有三種'dbyung ba'；對於三種'spo spyad'（轉移實踐），通過給予喜悅而有三種'dbyung ba'，總共是這六種。另外六種'dbyung ba'沒有實際說明，而是被包含在'等'之中。這些在《Ṭīkā》的《char ka'i nag 'byam》中有詳細解釋。在'dbyung ba'中，也應表達威脅和讚美。例如，應說'你的去處是兩個：地獄和畜生道'等等。那麼，威脅應該在什麼時候進行呢？在請求和第一次陳述行為之間。《Ṭīkā》中說：'懺悔者應該處於什麼狀態呢？就像割草后將其散開一樣，全身倒在地上。'這段引自《Karma Shatam》，雖然沒有明確說明是面朝下還是面朝上。但在第五十卷中說：'就像割草后將其散在地上一樣，全身面朝下倒在地上，或者允許其被意識所控制而倒下。'《འགྲེལ་ཆུང་》（小注釋）中說：'在僧團面前面朝下躺倒，既有威脅也有'dbyung ba'。'因此，威脅和'dbyung ba'的三種行為陳述，以及總結陳述，都應該在倒地時進行。對此，也應有提升的讚頌。提升的詞語是'你的去處是兩個：天和人'等等。在《自釋》中說：'倒下'不應與此處的提升讚頌聯繫起來。因此，'dbyung ba'的三種行為陳述，以及總結陳述的行為，都應該在倒地時進行。提升讚頌應在行為的總結陳述之後立即進行。 在此說道：這些術語僅通過其本質就能理解。所有善行都必然產生，因此獲得。通過努力，所有願望都能實現。擁有廣博的知識，智慧將完全清明。在無中邊際的深奧法界中，尊貴的達波傳承的持有者們，所有深奧的寬容體驗，都完全獲得的比丘是幸運的。'這是屬於後續修正的基礎。' 第二部分
【English Translation】 Giving joy to practice, and from the root initiating and giving joy to the practice of transference, there are three. Those who give joy only mention and speak of the request, without actually stating it. For the practice of transference, giving joy from the root and other such things are not actually stated, but are included in 'etc.' Regarding the twelve 'dbyung ba' (possibly referring to a ritual or procedure), the Ṭīkā (commentary) says: The six 'dbyung ba' mention both the request and the statement, that is, for the three 'mgu spyad' (joy practices), there are three 'dbyung ba'; for the three 'spo spyad' (transference practices), by giving joy there are three 'dbyung ba', making a total of these six. The other six 'dbyung ba' are not actually stated, but are included in 'etc.' These are explained in detail in the 'char ka'i nag 'byam' of the Ṭīkā. In 'dbyung ba', one should also express threats and praise. For example, one should say, 'Your destination is two: hell and the animal realm,' and so on. So, when should the threat be made? Between the request and the first statement of action. The Ṭīkā says: 'What state should the confessor be in? Like cutting grass and scattering it, the whole body falling to the ground.' This is quoted from the Karma Shatam, although it does not explicitly state whether it is face down or face up. But in the fiftieth volume it says: 'Like cutting grass and scattering it on the ground, the whole body falls face down on the ground, or allowing it to be controlled by consciousness and falling down.' The 'འགྲེལ་ཆུང་' (small commentary) says: 'Lying face down in front of the Sangha involves both threat and 'dbyung ba'.' Therefore, the three action statements of threat and 'dbyung ba', and the concluding statement, should all be done while falling down. To this, there should also be an uplifting praise. The words of upliftment are 'Your destination is two: gods and humans,' and so on. In the Self-Commentary it says: 'Falling down' should not be connected to the uplifting praise here. Therefore, the three action statements of 'dbyung ba', and the action of the concluding statement, should be done while falling down. The uplifting praise should be done immediately after the concluding statement of the action. Here it is said: These terms are understood by their very nature. All good deeds necessarily arise, therefore obtained. Through diligence, all desired goals are accomplished. Possessing vast knowledge, wisdom will be completely clear. In the profound Dharmadhatu without center or edge, the holders of the noble Dagpo lineage, all profound experiences of tolerance, the fully obtained Bhikshu is fortunate. This belongs to the basis of subsequent corrections. Second part
ལ། མི་སྤྲོ་ནན་ཏུར་སྒོ་ནས་བཅོས། །སྤྲོ་བ་བཤགས་སོགས་དག་པ་སྒྲུབ། ། དང་པོ་ལ། རབ་བྱུང་ནན་ཏུར་བྱ་བ་དང་། །ཁྱིམ་པ་ཆད་པའི་ 7-567b བྱ་བའོ། ། ༈ རབ་བྱུང་ནན་ཏུར་བྱ་བ། དང་པོ་ནི། ཕམ་པར་གྱུར་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བ་བསྐྲད་པར་བྱའོ་སྟེ། གཏན་ལ་དབབ་པ་བསྡུ་བ་ལས། གཞན་རྗེས་སུ་བསྲུང་བའི་ཕྱིར་དང་། བླ་མའི་སྣོད་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། དགེ་འདུན་མི་བརྗེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བསྐྲད་དགོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་གསུམ་གསུངས་སོ། །འཆལ་བ་བསྐྲད་པ་འདི་ལ་དགེ་འདུན་དབང་ངོ་། །ཊཱི་ཀར། གཙུག་ལག་ཁང་གི་བྱ་བ་ནི་ཚོགས་ལ་རག་ལས་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སོ། །དགེ་འདུན་དེས་བསྐྲད་པའི་བྱ་བ་དེ་ཡལ་བར་མི་དོར་རོ། །ནན་ཏུར་གཞན་ལ་བཟོད་པར་བྱ་བ་བཞིན་དུ་དགེ་ཚུལ་བསྙིལ་བ་ལ་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བཟོད་པར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །ནན་ཏུར་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་དག་གིས་འདི་ལ་བཟོད་པར་གྱིས་ཤིག །ཅེས་མ་བསྒོས་ན་ནན་ཏུར་བྱས་པ་ལ་དགེ་སློང་གཞན་རྣམས་ཀྱིས་བཟོད་པ་བླངས་བའི་ལས་མི་འཆགས་སོ། །བསྒོས་ན་ནི་འཆགས་སོ། །ཁྱིམ་སུན་འབྱིན་པ་བསྐྲད་པས་གནས་གང་དུ་སུན་ཕྱུང་བའི་ཡུལ་གྱི་གནས་སུ་ཡུལ་དེར་དེས་གནས་པར་མི་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །གནས་དེ་ནས་བསྐྲད་ཀྱང་ཡུལ་གཞན་དུ་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་གནས་པ་དང་། ལོངས་སྤྱོད་བྱར་རུང་བས་བསྐྲད་པ་དང་། །གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ནི་ཁྱད་པར་ཤིན་ཏུ་ཆེའོ། །སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བ་གནས་ནས་དབྱུང་བ་འབའ་ཞིག་ཏུ་མ་ཟད། གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ཐམས་ཅད་ལ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་གཞན་རྣམས་ཀྱིས་གནས་གཅིག་ཏུ་ལྷན་ཅིག་ཏུ་གནས་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དང་། ལོངས་སྤྱད་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་དོ། །གནས་ནས་ཕྱུང་བ་སྤང་བ་འདི་ལ་འདུ་ཤེས་ཉིད་ཀྱིས་རྣམ་པར་བཞག་གོ་སྟེ། གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ཡིན་པར་ཤེས་ལ། མི་སྤོང་བ་དེ་ཉེས་པ་འདིར་འགྱུར་གྱི། མི་ཤེས་པ་ལ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །ལས་བྱེ་བ་དང་། འཁོར་བྱེ་བ་གང་ཡང་རུང་ 7-568a བ་ཉིད་ན་གནས་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ལོངས་སྤྱོད་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་དེ་གཉིས་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་དང་། གཅིག་ཤོས་ཆོས་ཀྱི་ཕྱོགས་སུ་མི་བྱ་བ་ཡིན་པས། བྱས་ན་ཆོས་ཀྱི་ཕྱོགས་པ་ལ་ཉེས་པ་བསྐྱེད་པ་ཡིན་གྱི། གཅིག་ཤོས་ཆོས་ཕྱོགས་པ་དང་ལྷན་ཅིག་གནས་པ་དང་། ལོངས་སྤྱོད་པ་ལས་ནི་ཆོས་མིན་ཕྱོགས་པ་ལ་ཉེས་པ་བསྐྱེད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །རབ་བྱུང་ལ་ནན་ཏུར་བྱས་པ་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ལས་གཞན་བསྡིགས། སྨད། བསྐྲད། ཕྱིར་འགྱེད་བྱས་པ་དག་ལ་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་པ་དང་ལྷན་ཅིག་ལོངས་མི་སྤྱོད་པ་དེ་གཉིས་མི་བྱའོ། །གསོ་སྦྱོང་བཞག་པ་དང་དགག་དབྱེ་བཞག་པའི་ནན་ཏུར་བྱས་པ་ལ་ཡང་ལྷན་ཅིག་མི་གནས་པ་དང་། ལྷན་ཅིག་ལོངས་མི་སྤྱོད་པ་དེ་གཉིས་མི་བྱའོ་ཞེས་ཀྱང་མདོ་འདིས་བསྟན་ཏེ། འོན་ཀྱང་ཆོས་ཀྱི་ལོངས་སྤ
【現代漢語翻譯】 首先，通過訓誡來調伏，通過懺悔等來凈化。 首先，關於出家眾的訓誡和在家眾的懲罰。 關於出家眾的訓誡： 首先，對於犯了根本戒（ཕམ་པར་གྱུར་པ་，梵文：Parajika，巴利文：Parajika，字面意思：失敗）而破戒者，應當驅逐。正如《根本決定彙集》中所說：『爲了守護他人，因為不是上師的法器，爲了不忘記僧團』，說了驅逐的三種理由。驅逐破戒者是僧團的權力。《 टीका 》中說：『寺院的事務完全依賴於僧團』。僧團所作的驅逐行為不應被忽視。如同對其他訓誡應忍受一樣，對於沙彌（དགེ་ཚུལ་，梵文：Sramanera，巴利文：Samanera，字面意思：勤策男）的貶損，也應通過四羯磨（གསོལ་བཞིའི་ལས་，梵文：Caturtha-karman，巴利文：Catuttha-kamma，字面意思：四種行為）來忍受。進行訓誡的比丘們，請忍受此事。』如果不宣告，那麼對於已進行的訓誡，其他比丘的忍受行為不會成立。如果宣告了，那麼就會成立。驅逐使人厭惡者，在其被驅逐的地方，不應允許其居住。即使從該地驅逐，但在其他地方的寺院中居住和享用也是允許的，因此驅逐和逐出住所的差別非常大。對於不放棄邪見者，不僅要逐出住所，而且對於所有被逐出住所者，其他出家眾不應允許其一同居住和享用。對於逐出住所的捨棄，是通過認知來區分的，即知道是被逐出住所者，如果不捨棄，就會犯此過失，如果不知道，則不會。《律分別》和《事分別》中說：無論哪一方，不應允許居住，不應允許享用，這兩者不應成為非法的一方，而另一方應成為正法的一方。如果這樣做，就會對正法的一方造成過失，但與非法的一方一同居住和享用，不會對非法的一方造成過失。對於出家眾的訓誡，除了逐出住所之外，還有威脅、貶低、驅逐、遣返等，不應一同居住，不應一同享用。對於停止布薩（གསོ་སྦྱོང་，梵文：Uposatha，巴利文：Uposatha，字面意思：增長善法）和停止安居（དགག་དབྱེ་，梵文：Pravarana，巴利文：Pavāraṇā，字面意思：邀請）的訓誡，也不應一同居住，不應一同享用，這部經也這樣顯示。然而，對於正法的享用……
【English Translation】 First, subdue through rebuke, purify through confession, etc. First, concerning the rebuke of ordained individuals and the punishment of householders. Concerning the rebuke of ordained individuals: First, those who have committed a root downfall (ཕམ་པར་གྱུར་པ་, Sanskrit: Parajika, Pali: Parajika, literal meaning: defeat) and broken their vows should be expelled. As stated in the 'Compilation of Fundamental Decisions': 'For the sake of protecting others, because they are not vessels for the Lama, and so that the Sangha does not forget,' three reasons for expulsion are given. The expulsion of those who have broken their vows is the authority of the Sangha. The Ṭīkā states: 'The affairs of the monastery are entirely dependent on the Sangha.' The act of expulsion performed by the Sangha should not be disregarded. Just as other rebukes should be endured, the degradation of a novice (དགེ་ཚུལ་, Sanskrit: Sramanera, Pali: Samanera, literal meaning: diligent male) should also be endured through the four karmas (གསོལ་བཞིའི་ལས་, Sanskrit: Caturtha-karman, Pali: Catuttha-kamma, literal meaning: four actions). 'Monks who are performing the rebuke, please endure this.' If it is not announced, then the act of endurance by other monks for the rebuke that has been performed will not be established. If it is announced, then it will be established. One who causes aversion should not be allowed to reside in the place where they have been expelled from. Even if expelled from that place, residing and enjoying in a monastery in another place is permissible, so the difference between expulsion and eviction from a dwelling is very great. For those who do not abandon wrong views, not only should they be evicted from their dwelling, but for all those who have been evicted from their dwelling, other ordained individuals should not allow them to reside and enjoy together. The abandonment of eviction from a dwelling is distinguished through recognition, that is, knowing that one has been evicted from a dwelling, if one does not abandon them, one will commit this fault, but if one does not know, then one will not. The Vinaya-vibhanga and the Karma-vibhanga state: 'In whichever faction, one should not allow them to reside, one should not allow them to enjoy, these two should not become an unlawful faction, while the other faction should become a Dharma faction. If one does so, one will create a fault for the Dharma faction, but residing and enjoying with the unlawful faction does not create a fault for the unlawful faction.' For the rebuke of ordained individuals, in addition to eviction from a dwelling, there are threats, degradation, expulsion, repatriation, etc., one should not reside together, one should not enjoy together. For the rebuke of stopping the Uposatha (གསོ་སྦྱོང་, Sanskrit: Uposatha, Pali: Uposatha, literal meaning: increasing virtue) and stopping the Pravāraṇā (དགག་དབྱེ་, Sanskrit: Pravarana, Pali: Pavāraṇā, literal meaning: invitation), one should also not reside together, one should not enjoy together, this sutra also shows this. However, for the enjoyment of the Dharma...
ྱོད་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་མ་གཏོགས་སོ། །ནན་ཏུར་བྱས་པ་གཞན་དག་དེས་འགྲོགས་བཤེས་ལ་བསྟེན་ཏེ་གནས་པར་བྱ་བ། བསྡིགས། སྨད། བསྐྲད། ཕྱིར་འགྱེད་དང་བཞིའི་དབང་དུ་བྱས་ན། འགྲེལ་ཆུང་ལས། དགེ་འདུན་ལ་འགྲོགས་སུ་རུང་བ་བཞི་ཕྱི་རོལ་དུ་མི་བསྐྲད་པར་མཁན་པོའི་མཛའ་བ་གཅིག་དང་གནས་འཆར་གཞུག་ཅེས་བཤད་དོ། །བསྐྲད་པ་ནི་གནས་དེ་ནས་བསྐྲད་ཀྱང་ཡུལ་གཞན་དུ་གཙུག་ལག་ཁང་ནས་ཕྱི་རོལ་དུ་མི་བསྐྲད་པར་དེས་འགྲོགས་བཤེས་ལ་བརྟེན་ཏེ་གནས་པར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །འདིའི་ལུགས་ནི་བྲམ་ཟེའི་བུ་མོས་ཞུས་པ་དང་། སྨད་པ་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་ཅི་ལགས། ཨུ་པ་ལི་སྨད་པ་ཞེས་བྱ་བ་དེ་ནི་དགེ་སློང་གང་ཕྱི་ཕྱིར་དུ་དགེ་འདུན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་འབྱིན་པར་གྱུར་པ་ལ་ཁྱོད་ཀྱིས་ནམ་ལྟུང་བ་དེ་ལས་སླར་མ་ལོག་པ་དེའི་བར་དུ་གཞན་ལ་ 7-568b གནས་འཆའ་ཞིང་འདུག་ཅིག་ཅེས་བསྒོའོ། །ཁྱོད་ཀྱིས་གཞན་ལ་གནས་ཤིང་འདུག་ཅིག་ཅེས་གསུངས་ན་དེའི་དོན་ཅི་ལགས། གང་ཟག་གང་ལ་མཛའ་བའམ་ངོ་ཚ་ཤེས་པའམ་ཁྲེལ་ཡོད་པར་འགྱུར་བ་དེ་ལ་གནས་ཏེ་འདུག་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། བསྡིགས་པ་དང་། བསྐྲད་པ་དང་། ཕྱིར་འགྱེད་པ་ལ་ཡང་སྦྱར་དུ་རུང་བར་དགོངས་ནས་སྤྱིར་མཛད་དོ། །དགེ་སློང་གང་ལ་ནན་ཏུར་བྱ་བའི་ཡུལ་དེས་འགྱུར་བ་བསྟེན་པས་སམ། ཉམས་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བ་བསྐྲད་པར་བྱ་བའི་ཡུལ་དེས་ངོ་འཛུམ་ཁྲོ་བ་ལ་སོགས་པ་འགྱུར་བ་བསྟེན་ན་དེའི་ཚེ་དེའི་ཡོ་བྱད་ཀྱང་ཕྱུང་སྟེ་དོར་རོ། །སྔར་བསྟན་པའི་གང་ཟག་ནན་ཏུར་བྱ་བ་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བ་དེ་གཉིས་མཐུས་བསྐྲད་པར་བྱའོ། །གང་ཟག་དེ་གཉིས་བསྐྲད་པ་ན་ཀ་བ་ལ་སོགས་པ་གང་ལ་འཇུས་པ་དེ་ཡང་བཅད་པར་བྱའོ། །གང་ལ་འཇུག་པ་དེ་ཕྱུང་ན་གནས་དེ་བརྡིབས་པའི་ཆོས་ཀ་བ་ལྟ་བུ་མ་ཡིན་ཏེ། སྒོ་སྐྱེས་ལྟ་བུ་ཡིན་ན་དབྱུང་ངོ་། །དགེ་འདུན་གྱིས་བཅད་པ་དང་ཕྱུང་བ་དེ་ཕྱིར་བཅོས་པར་བྱ་ཡི། གང་གིས་བཅད་པ་དང་ཕྱུང་བ་དེས་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཇི་ལྟར་བཅོས་ཞེ་ན། སྦྱིན་བདག་ལ་བཅོལ་ཏེའོ། །བཅོལ་ཏེ་མ་གྲུབ་ན་གཙུག་ལག་ཁང་གི་རྫས་ཀྱིས་ཕྱིར་བཅོས་སོ། །དགེ་སློང་འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་པ་གཙུག་ལག་ཁང་ནས་བསྐྲད་པ་ན་དགེ་སློང་གཞན་གྱིས་བཟུང་བར་མི་བྱའོ། །ཡང་དང་ཡང་དུ་དོན་གཞན་དང་གཞན་གྱི་ཕྱིར་འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་པ་ལ་བསྡིགས་པའི་ལས་ཀྱིས་འཐབ་ཀྲོལ་ཞི་བར་འབད་པས་ཀྱང་འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་པ་ལས་མ་ལོག་ན་འཐབ་ཀྲོལ་ཉེ་བར་ཞི་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གནས་ནས་དབྱུང་བར་བྱའོ། །དངོས་པོ་མི་རྟག་པའོ་ཞེས་པའམ། རྟག་པའོ་ཞེས་སྤྱོད་པ་ལ་སོགས་ 7-569a པའི་དངོས་པོའི་ངོ་བོ་ཉིད་རྣམ་པར་གཏན་ལ་འབེབས་པའི་འཐབ་ཀྲོལ་ལས་གྱུར་པ་ལ་རྩོད་པ་ཉེ་བར་ཞི་བར་བྱེད་པའི་ཐབས་གཟུ་བོ་བསྐོ་བ་ལ་སོགས་མངོན་སུམ་དུ་བྱས་པས་སོ། །རྣམ་པར
【現代漢語翻譯】 除了行持布薩和解制之外。其他被強制的行為，應當依靠同伴而住。威脅、呵斥、驅逐和令退還俗四種情況。在《釋論小品》中說：『有四種比丘可以與僧團共住，不驅逐到外面，與堪布（Upadhyaya，親教師）保持友誼，並安排住所。』驅逐是指從該住所驅逐，但不會驅逐到其他地方的寺廟外面，而是讓他依靠同伴而住。按照這個觀點，婆羅門之女問道：『呵斥是什麼意思？』鄔波離（Upali，優波離，佛陀十大弟子之一，持戒第一）說：『呵斥是指，如果比丘屢次犯僧殘罪，你會告訴他，在你沒有從那個罪行中恢復之前，你應當依靠他人而住。』如果（佛陀）說『你應當依靠他人而住』，那是什麼意思呢？（佛陀說）應當依靠那些有友誼、知恥或有慚愧心的人而住。』認為威脅、驅逐和令退還俗也可以這樣理解，所以做了總的解釋。如果比丘因被強制的對象而改變，或者因行為不端而被驅逐的對象而表現出憤怒等變化，那麼就應該拿走他的用具並丟棄。先前指出的被強制者和行為不端者，都應該被徹底驅逐。當驅逐這兩人時，他們所抓住的柱子等也應該被砍斷。如果他們抓住的東西被拔掉會導致住所倒塌，比如柱子，那就不能拔掉，如果是門閂之類的，就可以拔掉。僧團砍斷和拔掉的東西應該修復，但砍斷和拔掉的人不能修復。如何修復呢？委託給施主。如果委託不成功，就用寺廟的財物來修復。驅逐在寺廟裡爭吵的比丘時，其他比丘不應該阻止。對於那些爲了其他事情反覆爭吵的人，即使通過威脅的手段努力平息爭吵，如果他們仍然不停止爭吵，爲了平息爭吵，也應該將他們從住所中驅逐出去。對於因認為事物是『無常』或『常』等，對事物的本質進行辨析而引起的爭吵，應該通過指定公正人等方式來平息爭端。 對於...
【English Translation】 Except for the performance of Posadha (Uposatha, 布薩) and Pravāraṇā (解制). Other enforced behaviors should be based on relying on companions. Threatening, scolding, expelling, and forcing to return to lay life are the four situations. In the 'Commentary on the Minor Texts', it is said: 'There are four types of monks who can live with the Sangha (僧伽，僧團), without being expelled to the outside, maintaining friendship with the Upadhyaya (親教師), and arranging accommodation.' Expulsion refers to being expelled from that residence, but not being expelled outside of temples in other places, but rather allowing them to live relying on companions. According to this view, the Brahmin's daughter asked: 'What does scolding mean?' Upali (優波離) said: 'Scolding refers to, if a monk repeatedly commits Sanghādisesa (僧殘罪), you will tell him that until you have recovered from that offense, you should live relying on others.' If (the Buddha) said 'You should live relying on others', what does that mean? (The Buddha said) One should live relying on those who have friendship, a sense of shame, or a sense of embarrassment.' It is believed that threatening, expelling, and forcing to return to lay life can also be understood in this way, so a general explanation was given. If a monk changes because of the object being enforced, or if an object being expelled for misconduct shows changes such as anger, then his belongings should be taken away and discarded. The previously indicated enforced person and the person with misconduct should both be completely expelled. When these two people are expelled, the pillars etc. that they are holding onto should also be cut off. If the thing they are holding onto cannot be pulled out because it would cause the residence to collapse, such as a pillar, then it cannot be pulled out, but if it is a door bolt or the like, it can be pulled out. The things that the Sangha cuts and pulls out should be repaired, but the person who cut and pulled them out cannot repair them. How to repair it? Entrust it to the patron. If the entrustment is unsuccessful, then use the property of the temple to repair it. When expelling a monk who is quarreling in the temple, other monks should not stop it. For those who repeatedly quarrel for other things, even if efforts are made to quell the quarrel through threats, if they still do not stop quarreling, in order to quell the quarrel, they should be expelled from the residence. For quarrels arising from analyzing the nature of things, such as thinking that things are 'impermanent' or 'permanent', disputes should be resolved by appointing impartial people, etc.
་གཏན་ལ་འབེབས་པ་ལས་གྱུར་པའི་འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་པ་པོ་གནས་པ་སློབ་མ་དང་། ཉེ་གནས་ལ་གནས་མཁན་པོ་དང་། སློབ་དཔོན་གྱིས་རང་ངམ་བསྐོས་པས་འབད་པས་ཞི་བར་བྱའོ། །འཐབ་ཀྲོལ་གྱི་རྒྱུ་ཉེ་བར་བསྒྲུབ་པ་ཡང་གནས་ནས་དབྱུང་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །དགེ་སློང་གྲེ་སྐྱེས་ལྟ་བུ་དགེ་སློང་མ་རྣམས་དང་ཡང་དང་ཡང་དུ་འདྲེ་ཞིང་གནས་རྩེ་ཞིང་གནས་པ་འབད་པས་བཟློག་ཀྱང་མི་གཏོང་ན་དེ་ལ་ཡང་གནས་ནས་དབྱུང་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་མ་རྣམས་དང་འདྲེ་ཞིང་གནས་པའི་རྒྱུ་འདིས་གནས་ནས་ཕྱུང་བའི་དགེ་སློང་ལ་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱིས་ཕྱག་བྱ་བའི་འོས་མ་ཡིན་པའི་སྡོམ་པ་གསོལ་གཉིས་ཀྱིས་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །ནན་ཏུར་གྱི་རྒྱུ་གཞན་བསྡིགས་པ་ནན་ཏུར་གྱི་རྒྱུ་འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་པ་ལ་དེའི་དོན་དུ་བསྡིགས་པ་ནན་ཏུར་བྱ་བའི་བསམ་པས་ཆོ་ག་གཞན་བསྐྲད་པ་ནན་ཏུར་གྱི་ཆོ་ག་བྱེད་པ་ནི་བསྡིགས་པའི་ལས་ཉིད་འཆགས་སོ། །བསྡིགས་པའི་རྒྱུ་ལ་བསྡིགས་པའི་དོན་དུ་བསྡིགས་པ་བྱ་བའི་བསམ་པས་སྨད་པ་ལ་སོགས་པའི་ཆོ་ག་གསུམ་གང་བྱས་ཀྱང་བསྡིགས་པ་ཉིད་འཆགས་ཏེ། སྨད་པ་ནན་ཏུར་དུ་མགོ་གཅིག་ལ་ཆོ་ག་དོད་ཐུབ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་འདི་ཡང་ལུང་ཆོས་ཀྱི་འཐད་པ་སྦྱར་བ་ཙམ་ཡིན་གྱི། ཚུལ་གསུམ་ཚད་མས་གྲུབ་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྨད་པ་དང་བསྐྲད་པ་དང་ཕྱིར་འགྱེད་པ་ལ་ཡང་སྦྱར་རོ། །དེ་བཞིན་དུ་གནས་ནས་དབྱུང་བ་བདུན་པོ་ཕན་ཚུན་ཆོ་ག་བྱེད་པ་ནི་འཆགས་སོ། ། 7-569b དེ་བཞིན་དུ་གསོ་སྦྱོང་བཞག་པ་དང་། དགག་དབྱེ་བཞག་པ་དང་གཉིས་པོ་ཕན་ཚུན་ཆོ་ག་གཞན་བྱེད་པ་ཡང་འཆགས་སོ། །ཞེས་མདོ་འདིས་བསྟན་ཏོ། །དེ་དག་གི་གནད་ཀྱིས་སྦྱར་བ་ནི། ཁང་པའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་དང་། ཁང་ཆེན་གྱི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ལྟ་བུ་སྦྱིན་པའི་ལས་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པ་རྣམས་ཕན་ཚུན་ཆོ་ག་གཞན་བྱེད་པ་ནི་འཆགས་ལ། འོ་ཐུག་བྲིམ་པ་བསྐོ་བ་དང་བག་ཆོལ་འབྲིམ་པ་པོ་བསྐོ་བ་ལྟ་བུ་བསྐོ་བའི་ལས་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པ་རྣམས་ཕན་ཚུན་ཆོ་ག་གཞན་བྱེད་པ་ལ་ཡང་འཆགས་ཏེ།སྦྱིན་པའམ་བསྐོ་བའི་ལས་སུ་མགོ་གཅིག་ལ་ཆོ་ག་དོད་ཐུབ་པའི་ཕྱིར་ཞེས་སྦྱར་རོ། །ཆོ་ག་དོད་མི་ཐུབ་པ་ལ་ནི་དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ཏེ། བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་རྒྱུ་ལ་དེའི་དོན་དུ་དེའི་བསམ་པས་ཁང་པའི་གནང་བ་སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་པའི་ཆོ་ག་བྱས་པ་ནི་ལས་མི་འཆགས་ཏེ། ཆོ་ག་དོད་མི་ཐུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལྟུང་བ་བཤགས་པའི་དོན་དུ་དེའི་བསམ་པས་ཆོ་ག་གཞན་བྱས་ན་བཤགས་པ་མི་འཆགས་ཏེ། ལྟུང་བའི་མིང་རིགས་བརྗོད་པའི་ཕྱིར་བཅོས་མེད་པའི་ཕྱིར། དེ་ཡང་ནན་ཏུར་གྱི་རྒྱུ་གཞན་ལ་བྱས་པས་ནན་ཏུར་གཞན་འཆགས་པ་དེ་རྣམས་ཀྱང་འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་པའི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་གྱི། འཁྲུལ་ན་ནི་སྨད་པ་ནན་ཏུར་གྱི་རྒྱུ་ལ་སྨད་པ་ནན་ཏུར་གྱི་བསམ་པས
【現代漢語翻譯】 如果由確定下來的爭端引發衝突，那麼學僧和侍者，以及導師，應當通過自身或委派他人努力平息。促成爭端的因素也應從僧團中清除。如果比丘像གྲེ་སྐྱེས་（格熱杰，name of a monk）一樣，屢次與比丘尼交往，住在她們附近，即使努力阻止也無效，那麼也應將其逐出僧團。對於因與比丘尼交往而被逐出僧團的比丘，比丘尼不應行禮，應通過兩次羯磨（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）給予其具足戒。 以恐嚇為手段，如果爲了恐嚇的目的而恐嚇，或者爲了爭端而恐嚇，或者爲了恐嚇的目的而驅逐其他僧人，或者進行恐嚇的羯磨，那麼這就是恐嚇的行為。如果因為恐嚇的原因，爲了恐嚇的目的，以恐嚇的意圖進行呵斥等三種羯磨中的任何一種，那麼這就是恐嚇的行為，因為呵斥在恐嚇中，一次羯磨就足夠了。這只是結合了經文的道理，並非通過三種衡量標準所證實的。同樣，也適用於呵斥、驅逐和遣返。 同樣，七種驅出僧團的行為，如果互相進行羯磨，那麼也是不成立的。 同樣，停止布薩（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）和停止隨意事（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思），以及兩者互相進行其他羯磨，也是不成立的。經文中這樣說到。結合這些要點，例如給予房屋許可和給予大房屋許可，像這樣，如果佈施的行為原因相同，互相進行其他羯磨，那麼是不成立的。又如任命分粥人和任命分發食物者，像這樣，如果任命的行為原因相同，互相進行其他羯磨也是不成立的，因為在佈施或任命的行為中，一次羯磨就足夠了。如果羯磨不足以成立，那麼就不是這樣。例如，爲了受具足戒的原因，以受具足戒的意圖給予房屋許可等羯磨，那麼這個行為是不成立的，因為羯磨不足以成立。如果爲了懺悔罪過的原因，以懺悔罪過的意圖進行其他羯磨，那麼懺悔是不成立的，因為沒有說出罪過的名稱和種類，也沒有進行改正。如果因為恐嚇的原因對他人進行羯磨，那麼其他恐嚇的行為成立，這些都是在沒有混淆認知的情況下進行的。如果混淆了，那麼呵斥是恐嚇的原因，以呵斥恐嚇的意圖……
【English Translation】 If a conflict arises from an established dispute, the student and attendant, as well as the teacher, should endeavor to resolve it peacefully, either by themselves or by delegating someone. The factors contributing to the dispute should also be removed from the Sangha. If a Bhikshu, like གྲེ་སྐྱེས་ (Gre skyes, name of a monk), repeatedly associates with Bhikshunis and resides near them, even if efforts to prevent it are ineffective, they should also be expelled from the Sangha. Bhikshunis should not pay respects to a Bhikshu who has been expelled from the Sangha for associating with Bhikshunis, and should grant them full ordination through two Karmas (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思). Using intimidation as a means, if one intimidates for the purpose of intimidation, or intimidates for the sake of dispute, or expels other monks with the intention of intimidation, or performs a Karma of intimidation, then this constitutes an act of intimidation. If, due to the cause of intimidation, for the purpose of intimidation, any of the three Karmas such as rebuke are performed with the intention of intimidation, then this constitutes intimidation, because in intimidation, one Karma is sufficient for rebuke. This is merely combining the reasoning of the scriptures and is not verified by the three standards of measurement. Similarly, it also applies to rebuke, expulsion, and repatriation. Similarly, the seven acts of expulsion from the Sangha, if they perform Karma on each other, are also not valid. Similarly, the cessation of Posadha (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思) and the cessation of Pravāraṇā (藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思), and the performance of other Karmas on each other, are also not valid. This is what the Sutra states. Combining these points, for example, granting permission for a house and granting permission for a large house, like this, if the reasons for the act of giving are the same, performing other Karmas on each other is not valid. Also, like appointing a distributor of porridge and appointing a distributor of food, if the reasons for the act of appointment are the same, performing other Karmas on each other is also not valid, because in the act of giving or appointing, one Karma is sufficient. If the Karma is not sufficient to be valid, then it is not so. For example, for the reason of receiving full ordination, performing Karmas such as granting permission for a house with the intention of receiving full ordination, then this act is not valid because the Karma is not sufficient to be valid. If, for the reason of confessing sins, other Karmas are performed with the intention of confessing sins, then the confession is not valid because the name and type of the sin are not stated, and there is no rectification. If Karma is performed on others due to the cause of intimidation, then other acts of intimidation are valid, and these are performed without confusing the cognition. If there is confusion, then rebuke is the cause of intimidation, with the intention of rebuking intimidation...
་སྨད་པ་ནན་ཏུར་གྱི་ཆོ་གར་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་ནས་གནས་ནས་དབྱུང་བའི་ཆོ་ག་བྱས་ཀྱང་སྨད་པ་མནན་ཏུར་འཆགས་ཏེ། ནན་ཏུར་གྱི་ལས་འདུ་ཤེས་གཙོ་བོ་ཡིན་ཅིང་། སྨད་པ་ནན་ཏུར་དེ་དཔྱད་པ་ཐ་སྙད་ཀྱིས་འཇུག་པའི་ཕྱིར་རོ། །ནན་ཏུར་གྱི་རྒྱུ་གཞན་ལ་ནན་ཏུར་གཞན་བྱེད་ན་རང་རང་གི་བསམ་པ་ཡོད་པ་ལས། གཞན་དུ་ན་སྟེ་རང་རང་གི་བསམ་ 7-570a པ་མེད་པས་ནི་ནན་ཏུར་གྱི་ལས་དེ་མི་འཆགས་སོ་ཞེས་བསྟན་ཏེ། གཞན་ཡང་བསྡིགས་པའི་རྒྱུ་ལ་བསྡིགས་པའི་བསམ་པས་གནས་ནས་དབྱུང་བ་བྱེད་པའམ། གསོ་སྦྱོང་བཞག་པ་ལ་སོགས་བྱེད་ན་ཡང་ལས་མི་འཆགས་ཏེ། སྨད་པའི་ལས་ཀྱང་གཞན་ཡིན་ལ། སྤང་བའི་ལས་ཀྱང་གཞན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། རྣམ་པར་དག་པའི་ལས་ཀྱང་གཞན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་དོན་དེ་ལྟར་དམར་སེར་ཅན་གྱི་གཞི་ཞུ་བ་ལས་བཤད་དོ། །དེ་བཞིན་དུ་སྤང་བ་ནན་ཏུར་གྱི་རྒྱུ་ལ་སྨད་པ་ནན་ཏུར་དང་། གསོ་སྦྱོང་བཞག་པ་བྱས་ཀྱང་མི་འཆགས་ཏེ། རྒྱུ་མཚན་སྔ་མ་བཞིན་ནོ། །ནན་ཏུར་བྱས་པ་དེ་ལ་ནན་ཏུར་གཞན་བྱས་པ་ལ་ནི་ནན་ཏུར་སྔ་མ་ལས་ཉམས་སོ་སྟེ་བསྡིགས་པའི་ལས་བགྱིད་པ་ལ་སྨད་པའི་ལས་བགྱིད་ན་བྱས་པར་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ། བསྡིགས་པའི་ལས་ནི་བག་ཡངས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་ལུང་དགེ་སློང་བྲམ་ཟེའི་བུ་མོས་ཞུས་པ་ལས་གསུངས་སོ། །གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ལ་ནི་བསྡིགས་པ་ལ་སོགས་པ་ནན་ཏུར་གྱི་ལས་གཞན་བྱེད་ན་ཡང་མི་འཆགས་སོ། །དེས་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ལས་ཉམས་པར་ཡང་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་པ་དང་།བསོད་ནམས་ཆེན་པོ་ཕྱོགས་བཅུ་གར་སོང་ཡང་ཀུན་གྱིས་བསྟི་སྟང་དང་། རིམ་གྲོས་མཆོད་པ་དང་། མདོ་སྡེ་དང་། འདུལ་བ་དང་། མ་མོ་འཛིན་པ་དང་། ཐོས་པ་དང་། རྒྱལ་པོ་ལ་སོགས་པ་ཕྱིའི་ཕྱོགས་མང་བ་དང་། སློབ་མ་ལ་སོགས་པ་ནང་གི་འཁོར་མང་བ་དག་ལ་ནི་གལ་ཏེ་དབྱེ་བར་འདོད་པས་གནས་ནས་འབྱིན་ན་དབྱེན་གྱི་སྐབས་སུ་གཏོགས་པའི་སྦོམ་པོའོ། །དབྱེ་བར་མི་འདོད་པས་གནས་ནས་འབྱིན་ན་ནི་སྦྱོར་བ་ལས་བྱུང་བའི་ཉེས་བྱས་སོ། །ཁྱིམ་པ་ལ་བརྙས་ཐབས་བྱེད་པ་ལ་ནི་ཕྱིར་འགྱེད་པའོ་ཞེས་ཡུལ་ 7-570b ཁྱིམ་པ་ནི་དཔེའམ་མཚོན་པ་ཙམ་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་དགེ་སློང་ལ་སོགས་པ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་སྡེ་ལྔ་པོ་དག་ལ་བརྙས་ཐབས་བྱེད་པ་ལ་ཡང་ཕྱིར་འགྱེད་པའི་ནན་ཏུར་བྱ་བའོ། །འོ་ན་བརྙས་ཐབས་དེ་རང་ཅི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། ཁྲོ་བ་ནི་བརྙས་ཐབས་མ་ཡིན་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ནན་ཏུར་དགེ་སློང་ལ་བྱ་བར་ཟད་དམ་ཞེ་ན། ནན་ཏུར་གྱི་ལས་དག་ལ་དགེ་སློང་ལས་དགེ་སློང་མ་ལ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པར་དོགས་པར་མི་བྱ་སྟེ། དགེ་སློང་མ་ལ་ཡང་ནན་ཏུར་བྱའོ། །དགེ་སློང་གིས་ཕ་མ་གཉིས་ཀ་ལ་ནན་ཏུར་བྱའོ། །དགེ་སློང་མས་དགེ་སློང་མ་ལ་ནན་ཏུར་བྱ་ཡི། དགེ་སློང་ལ་ནི་མི་བྱ་སྟེ། ལྕི་བའི་ཆོས་ལས་འདས་པའི་ཉེས་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་
【現代漢語翻譯】 即使在執行'驅逐出境'的儀式時，誤以為是'譴責'的儀式，'譴責'仍然會發生。因為'譴責'的主要意圖是關鍵。這個'譴責'是通過分析術語來應用的。如果一個'譴責'的原因是另一個'譴責'，那麼每個都有自己的意圖。否則，如果沒有各自的意圖，'譴責'的行為就不會發生。這表明了這一點。此外，如果因為威脅的原因，以威脅的意圖執行驅逐出境，或者停止布薩等，行為也不會發生。因為'譴責'的行為是不同的，放棄的行為也是不同的，完全凈化的行為也是不同的。正如從紅色者的基礎中解釋的那樣。同樣，即使因為放棄的原因而執行'譴責'，或者停止布薩，也不會發生，原因與之前相同。如果對已經執行的'譴責'執行另一個'譴責'，那麼先前的'譴責'會減弱。也就是說，如果執行威脅的行為，然後執行譴責的行為，那麼可以說已經完成了，因為威脅的行為會變得寬鬆。這是從比丘尼梵天之子提出的問題中說的。對於被驅逐出境的人，即使執行威脅等其他'譴責'的行為，也不會發生。因此，它也不會從驅逐出境中減弱。正如所說：'即使偉大的功德去了十個方向，每個人都會尊重和崇拜，提供服務和供養，閱讀經藏、律藏、母續，聽聞佛法，國王等外部方面很多，弟子等內部眷屬很多，如果想要區分而驅逐出境，那麼屬於分裂情況中的粗罪。如果不想要區分而驅逐出境，那麼是從結合中產生的罪行。對於羞辱在家人，就是驅逐出去。'這裡的在家人只是一個例子或象徵。因此，對於比丘等五類出家人，羞辱他們也是執行驅逐的'譴責'。那麼，羞辱本身是什麼樣的呢？憤怒不是羞辱。'譴責'的行為只對比丘執行嗎？不應該懷疑'譴責'的行為對比丘和比丘尼來說不是共同的，因為'譴責'也可以對比丘尼執行。比丘可以對父母雙方執行'譴責'。比丘尼可以對比丘尼執行'譴責'，但不能對比丘執行，因為這會變成違背重法的罪行。 Even if one performs the ritual of 'expulsion' while mistakenly perceiving it as the ritual of 'censure', the 'censure' will still occur. This is because the primary intention of 'censure' is key. This 'censure' is applied through analytical terminology. If the cause of one 'censure' is another 'censure', then each has its own intention. Otherwise, if there is no respective intention, the act of 'censure' will not occur. This indicates that. Furthermore, if, due to the cause of intimidation, one performs expulsion with the intention of intimidation, or stops the Uposatha, etc., the act will not occur. Because the act of 'censure' is different, the act of abandonment is also different, and the act of complete purification is also different. As explained from the base of the red one. Similarly, even if one performs 'censure' or stops the Uposatha due to the cause of abandonment, it will not occur, for the same reason as before. If another 'censure' is performed on a 'censure' that has already been performed, then the previous 'censure' will weaken. That is, if one performs an act of intimidation and then performs an act of censure, then it can be said to have been done, because the act of intimidation will become lenient. This is said from the question asked by the Bhikshuni, the daughter of a Brahmin. For one who has been expelled, even if one performs other acts of 'censure' such as intimidation, it will not occur. Therefore, it will also not weaken from the expulsion. As it is said: 'Even if great merit goes in ten directions, everyone will respect and worship, offer service and offerings, read the Sutra Pitaka, Vinaya Pitaka, Mother Tantra, hear the Dharma, and there are many external aspects such as kings, and many internal retinues such as disciples, if one wants to separate and expel, then it belongs to the gross offense in the case of division. If one does not want to separate and expel, then it is a transgression arising from combination.' To humiliate a householder is to expel them. The householder here is just an example or symbol. Therefore, to humiliate the five classes of renunciates, such as monks, is also to perform the 'censure' of expulsion. So, what is humiliation itself like? Anger is not humiliation. Is the act of 'censure' only to be done to monks? One should not doubt that the act of 'censure' is not common to monks and nuns, because 'censure' can also be performed on nuns. A monk can perform 'censure' on both parents. A nun can perform 'censure' on a nun, but not on a monk, because it would become a transgression of violating the heavy Dharma. 即使在執行「驅逐出境」的儀式時，誤以為是「譴責」的儀式，「譴責」仍然會發生。因為「譴責」的主要意圖是關鍵。這個「譴責」是通過分析術語來應用的。如果一個「譴責」的原因是另一個「譴責」，那麼每個都有自己的意圖。否則，如果沒有各自的意圖，「譴責」的行為就不會發生。這表明了這一點。此外，如果因為威脅的原因，以威脅的意圖執行驅逐出境，或者停止布薩等，行為也不會發生。因為「譴責」的行為是不同的，放棄的行為也是不同的，完全凈化的行為也是不同的。正如從紅色者的基礎中解釋的那樣。同樣，即使因為放棄的原因而執行「譴責」，或者停止布薩，也不會發生，原因與之前相同。如果對已經執行的「譴責」執行另一個「譴責」，那麼先前的「譴責」會減弱。也就是說，如果執行威脅的行為，然後執行譴責的行為，那麼可以說已經完成了，因為威脅的行為會變得寬鬆。這是從比丘尼梵天之子提出的問題中說的。對於被驅逐出境的人，即使執行威脅等其他「譴責」的行為，也不會發生。因此，它也不會從驅逐出境中減弱。正如所說：「即使偉大的功德去了十個方向，每個人都會尊重和崇拜，提供服務和供養，閱讀經藏、律藏、母續，聽聞佛法，國王等外部方面很多，弟子等內部眷屬很多，如果想要區分而驅逐出境，那麼屬於分裂情況中的粗罪。如果不想要區分而驅逐出境，那麼是從結合中產生的罪行。」對於羞辱在家人，就是驅逐出去。這裡的在家人只是一個例子或象徵。因此，對於比丘等五類出家人，羞辱他們也是執行驅逐的「譴責」。那麼，羞辱本身是什麼樣的呢？憤怒不是羞辱。「譴責」的行為只對比丘執行嗎？不應該懷疑「譴責」的行為對比丘和比丘尼來說不是共同的，因為「譴責」也可以對比丘尼執行。比丘可以對父母雙方執行「譴責」。比丘尼可以對比丘尼執行「譴責」，但不能對比丘執行，因為這會變成違背重法的罪行。
【English Translation】 Even if one performs the ritual of 'expulsion' while mistakenly perceiving it as the ritual of 'censure', the 'censure' will still occur. This is because the primary intention of 'censure' is key. This 'censure' is applied through analytical terminology. If the cause of one 'censure' is another 'censure', then each has its own intention. Otherwise, if there is no respective intention, the act of 'censure' will not occur. This indicates that. Furthermore, if, due to the cause of intimidation, one performs expulsion with the intention of intimidation, or stops the Uposatha, etc., the act will not occur. Because the act of 'censure' is different, the act of abandonment is also different, and the act of complete purification is also different. As explained from the base of the red one. Similarly, even if one performs 'censure' or stops the Uposatha due to the cause of abandonment, it will not occur, for the same reason as before. If another 'censure' is performed on a 'censure' that has already been performed, then the previous 'censure' will weaken. That is, if one performs an act of intimidation and then performs an act of censure, then it can be said to have been done, because the act of intimidation will become lenient. This is said from the question asked by the Bhikshuni, the daughter of a Brahmin. For one who has been expelled, even if one performs other acts of 'censure' such as intimidation, it will not occur. Therefore, it will also not weaken from the expulsion. As it is said: 'Even if great merit goes in ten directions, everyone will respect and worship, offer service and offerings, read the Sutra Pitaka, Vinaya Pitaka, Mother Tantra, hear the Dharma, and there are many external aspects such as kings, and many internal retinues such as disciples, if one wants to separate and expel, then it belongs to the gross offense in the case of division. If one does not want to separate and expel, then it is a transgression arising from combination.' To humiliate a householder is to expel them. The householder here is just an example or symbol. Therefore, to humiliate the five classes of renunciates, such as monks, is also to perform the 'censure' of expulsion. So, what is humiliation itself like? Anger is not humiliation. Is the act of 'censure' only to be done to monks? One should not doubt that the act of 'censure' is not common to monks and nuns, because 'censure' can also be performed on nuns. A monk can perform 'censure' on both parents. A nun can perform 'censure' on a nun, but not on a monk, because it would become a transgression of violating the heavy Dharma.
རོ། །ནན་ཏུར་དགེ་སློང་ཕ་མ་ལ་བྱ་བར་ཟད་དམ་ཞེ་ན། རབ་ཏུ་བྱུང་ཞིང་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ལ་ཡང་དེ་དག་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ནན་ཏུར་དེ་ཁྱིམ་པ་ལ་མི་བྱའོ།། །། ༈ ཁྱིམ་པ་ཆད་པའི་བྱ་བ། དང་པོ་ལ། ལྷུང་བཟེད་ཁ་དབུབ་བྱས་པའི་དགོས་པ་ནི། ཉེས་པ་ལ་མ་ཞུགས་པ་མི་འཇུག་པ་དང་། ཞུགས་པ་ལས་བཟློག་པར་འགྱུར་བའོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ལ་ལྔ་ལས། དང་པོ་ཡུལ་གང་ལ་ལྷུང་བཟེད་ཁ་དབུབ་བྱ་བ་ནི། ཆོས་བདུན་ལྡན་ལ་སྟེ། དེ་ཡང་ཁྱིམ་པ་ཡིན་པ་དང་། རབ་ཏུ་བྱུང་བ་ལ་གཤེ་སྐུར་འདེབས་པ་ཡིན་པ་དང་། རང་གི་འཁོར་དུ་གཏོགས་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཁྱིམ་པ་ལ་ཞེས་པ་དང་། འདི་ཉིད་ལས་སྐུར་བ་དང་། གཤེ་བ་དང་། ཞེས་སོགས་དང་། ཐ་ན་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ཡན་ཆད་རང་གི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པ་མ་ཡིན་པའི་ཁྱིམ་དུ་དེ་མི་འཆགས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སྔར་ལྷུང་བཟེད་ཁ་སྦུབ་པ་དང་། མ་འབྲེལ་བ་དང་། ཁྱིམ་བདག་དེ་ལ་བུ་སྨད་བཞི་ཡོད་ཀྱང་ལྷུང་བཟེད་ཁ་སྦུབ་བྱར་རུང་ 7-571a བས། ཁྱིམ་ཚོགས་ཐ་དད་པར་བཞིར་ལོངས་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་སྟེ། སྔར་སྐབས་གཞན་དུ་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་ལྷུང་བཟེད་ཁ་དབུབ་པ་བྱ་བ་ནི། དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་བཞི་ལྡན་གྱིས་སོ། །ལྔ་པ་ལྷུང་བཟེད་ཁ་དབུབ་པ་ལས་གྲོལ་བའི་རྒྱུ་ནི། ཁྱིམ་པ་དེས་བཟོད་པ་གསོལ་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་ཁ་བསྲང་བ་སྟེ། དེ་ལ་གཉིས་ལས། ཁ་བསྲང་བའི་དགོས་པ་ནི་ཆད་པ་དེ་ལས་གྲོལ་བར་འགྱུར་བའོ། །ཁ་བསྲང་བའི་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་གསུམ་སྟེ། དང་པོ་ཁ་བསྲང་བ་དེ་ཡུལ་གང་ལ་བྱ་བ་ནི། སྔར་གྱི་ལྷུང་བཟེད་ཁ་དབུབ་བྱ་བའི་ཡུལ་ཆོས་བདུན་ལྡན་ལས། གཤེ་སྐུར་འདེབས་པ་ཡིན་ཅེས་པ་དེ་ཉེས་པ་གཏོང་བ་ཡིན་ཅེས་འགྱུར་ཞིང་། ཁ་སྦུབ་པ་དང་མ་འབྲེལ་བ་ཡིན་ཅེས་པ་དེ་ཁ་སྦུབ་པ་དང་འབྲེལ་བ་ཡིན་ཅེས་བསྒྱུར་བའི་ཆོས་བདུན་ལྡན་དང་། རང་གིས་ལན་གསུམ་དུ་གསོལ་བ་འདེབས་པ་དང་བརྒྱད་དོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་ཁ་བསྲང་བ་ནི། དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་བཞི་ལྡན་སྔར་དང་འདྲ་ཞིང་། དེའི་སྟེང་དུ་ཆད་པ་གཅོད་བྱེད་དེའམ། དེས་བསྐོས་པ་ཡིན་ཏེ་ནན་ཏུར་བྱེད་པ་དག་གིས་མ་བསྐོས་ན་ནན་ཏུར་བྱས་པ་ལ་བཟོད་པ་མི་འཆགས་སོ་ཞེས་པས་གྲུབ་བོ། །གསུམ་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་ཁ་བསྲང་བ་ནི། སྦྱོར་དངོས་གཉིས་ཏེ། སྦྱོར་བ་ནི་འདུ་བའི་སྐབས་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་ལ་སོགས་ཏེ་སྔར་སྤོ་བ་ནོད་པའི་སྐབས་སུ་བསྟན་པ་དང་འདྲའོ། །དངོས་གཞི་ནི་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་ཀྱིས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་ནི་དཔེ་སྟེ། ཆོས་འདི་པའི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་གང་ཡང་རུང་བ་ལ་ཕམ་པར་འགྱུར་པ་ཡང་དཔེ་སྟེ། ཉེས་པ་གཞན་གྱིས་ཀྱང་རུང་ 7-571b ཡང་དག་པ་མ་ཡིན་ཏེ། རྫུན་པས་སྐུར་པ་དང་གཤེ་
【現代漢語翻譯】 若問：『南圖（梵文：Nantu，意為『責罰』）中，對於比丘父母的義務是否終止？』答：『即使是未受具足戒的出家者，也同樣有這些義務。』南圖（梵文：Nantu，意為『責罰』）中，這些義務不適用于在家人。 在家人的懲罰事宜： 首先，關於倒覆缽（佛教術語，指對犯戒者的一種懲罰）的必要性：是爲了防止未犯者捲入過錯，並使已犯者改過自新。歸納起來有五個方面。第一，倒覆缽適用於何種對像？適用於具備七種條件的人：即在家人，對出家人進行辱罵，屬於自己的眷屬。《論典》中說：『對於在家人』，以及『從辱罵、呵斥』等等，甚至到驅逐出境，只要不是與自己同一陣營的在家中，都不會發生。之前已經倒覆缽，並且沒有關聯，即使那個施主有四個子女，也可以進行倒覆缽，因為家庭成員沒有分成四個不同的團體，心識處於自然狀態，身體處於普通狀態，就像之前在其他場合所說的那樣。第二，依靠什麼來執行倒覆缽？依靠具備四種功德的僧團。第五，從倒覆缽中解脫的原因是什麼？如果那個在家人請求寬恕，僧團就會恢復其地位。這又分為兩個方面：恢復地位的必要性是爲了從懲罰中解脫。恢復地位的歸納意義有三個方面：第一，恢復地位的對象是什麼？在之前倒覆缽的對象所具備的七種條件中，將『進行辱罵』改為『放棄罪過』，將『與倒覆缽無關』改為『與倒覆缽有關』的七種條件，以及自己三次請求寬恕，共八種條件。第二，依靠什麼來恢復地位？與之前相同的具備四種功德的僧團，並且由執行懲罰者或其委派者執行，如果不是由南圖（梵文：Nantu，意為『責罰』）執行者委派，那麼對南圖（梵文：Nantu，意為『責罰』）的懲罰請求寬恕是無效的。第三，通過什麼儀式來恢復地位？分為準備和正式兩個階段。準備階段類似於之前接受布薩時的準備工作。正式階段則僅通過祈請寬恕的羯磨（梵文：Karma，意為『業』）來完成。 第二，比丘是一個例子，對於任何犯了根本重罪的僧人來說，這也是一個例子，即使是其他罪行也可以，但如果是不真實的指控或辱罵，則不適用。
【English Translation】 If asked, 'In Nantu (Sanskrit: Nantu, meaning 'punishment'), are the obligations to a bhikkhu's parents terminated?' The answer is, 'Even for an unordained renunciate, these obligations still apply.' In Nantu (Sanskrit: Nantu, meaning 'punishment'), these obligations do not apply to laypersons. Matters of punishment for laypersons: Firstly, regarding the necessity of overturning the bowl (a Buddhist term referring to a form of punishment for those who violate precepts): it is to prevent the unoffending from becoming involved in wrongdoing and to reform the offending. There are five aspects in summary. First, to whom does overturning the bowl apply? It applies to those who possess seven qualities: namely, being a layperson, hurling abuse at renunciates, and belonging to one's own retinue. The commentary states: 'For laypersons,' and 'from abuse, rebuke,' and so on, even to expulsion, as long as they are not in a household that is in the same camp as oneself, it will not occur. Previously, the bowl has been overturned, and there is no connection, even if that patron has four children, it is permissible to overturn the bowl, because the family members have not been divided into four different groups, the mind is in a natural state, and the body is in an ordinary state, as has been said in other instances before. Second, by what means is the bowl overturned? By a sangha (Sanskrit: Saṃgha, meaning 'community') possessing four qualities. Fifth, what is the cause of liberation from overturning the bowl? If that layperson requests forgiveness, the sangha (Sanskrit: Saṃgha, meaning 'community') will restore their status. This is divided into two aspects: the necessity of restoring status is to be liberated from the punishment. The summary meaning of restoring status has three aspects: First, to whom does restoring status apply? Among the seven qualities possessed by the object of overturning the bowl, 'hurling abuse' is changed to 'abandoning the offense,' and 'unrelated to overturning' is changed to 'related to overturning,' and one's own three requests for forgiveness, totaling eight qualities. Second, by what means is status restored? The sangha (Sanskrit: Saṃgha, meaning 'community') possessing four qualities is the same as before, and on top of that, it is executed by the one who carries out the punishment or their appointee; if it is not appointed by the Nantu (Sanskrit: Nantu, meaning 'punishment') executor, then the request for forgiveness for the Nantu (Sanskrit: Nantu, meaning 'punishment') punishment is invalid. Third, through what ritual is status restored? It is divided into preparation and the main part. The preparation stage is similar to the preparation work for accepting the Uposatha (Sanskrit: Upoṣatha, meaning 'observance day') previously. The main part is completed solely through the karma (Sanskrit: Karma, meaning 'action') of requesting forgiveness. Second, a bhikkhu is an example, and this is also an example for any renunciate of this Dharma (Sanskrit: Dharma, meaning 'teachings') who commits a root downfall, even if it is another offense, but it does not apply if it is a false accusation or abuse.
བ་སྟེ། ཁྱིམ་པའི་སྐྱོན་ནོ་ལྟ་བ་དང་འཚོ་བ་མ་དག་པས་སྨོད་པ་དང་། རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་སྐྱོན་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ཆོ་ག་མ་དག་པས་སྤྱོ་བ་ལ་ལྷུང་བཟེད་ཁ་དབུབ་པར་བྱའོ། །ཁ་སྦུབ་ཏུ་བཞག་པས་བྱའམ་ཞེ་ན། མ་ཡིན་ཏེ། འདིར་ལྷུང་བཟེད་ཟེད་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་ཁྲིམས་སུ་བཅའ་བ་རྣམ་པར་བཞག་པར་བྱ་བའོ། །རྣམ་པ་ནི་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་གི་ལས་བྱས་པས་སོ། །བསླབ་བྱ་ནི་ལྷུང་བཟེད་ཁ་སྦུབ་པའི་ཁྱིམ་དུ་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །སྟན་ལ་འདུག་པར་མི་བྱའོ། །སྦྱིན་པར་བྱ་བའི་ཆོས་བཤམ་པ་ལ་ཡོངས་སུ་ལོངས་སྤྱད་པར་མི་བྱའོ། །བསོད་སྙོམས་བསླང་བར་མི་བྱའོ། །ཆོས་བསྟན་པར་ཡང་མི་བྱའོ། །གང་དུ་ལས་བྱ་བ་ཞེས་པ་ནི་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་གཅིག་གིས་ཁྱིམ་བདག་བཞི་ལ་ལྷུང་བཟེད་ཁ་སྦུབ་བྱེད་ན་ལས་ཀྱི་གནས་མཚམས་ཐ་དད་པ་བཞིར་དགེ་འདུན་སོ་སོར་བཀོད་དེ། མཚམས་བཞི་པོ་ཐམས་ཅད་ནོན་པའི་རྫས་ཀྱི་སྟེང་ན་ལས་བྱེད་པ་པོ་འདུག་སྟེ་ལས་བྱས་ན་ནི། གནས་བཞི་པོ་གང་དུ་ལས་བྱ་བ་དེར་གཏོགས་པའི་ཁྱིམ་བདག་བཞི་པོ་དག་ལ་ལྷུང་བཟེད་ཁ་སྦུབ་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འདི་ནི་ལུང་ཞུ་བ་ལས།ཁྱིམ་བདག་བཞི་ལ་གནས་བཞི་པོ་དག་ཏུ་ལྷུང་བཟེད་བཞིས་ཁ་སྦུབ་པར་འགྱུར་བ་མཆིས་སམ། ཡོད་དེ། ཁྲིའམ། ཁྲིའུའམ། ཤིང་ངམ། རེ་ལྡེས་གནས་བཞི་པོ་དག་གི་མཚམས་དག་མནན་ཏེ་ཁ་དབུབ་པར་བྱེད་ནའོ་ཞེས་རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་ལུང་དེ་ཁུངས་སུ་དྲངས་སོ། །གཞུང་འདི་ལ་འདི་ལྟར་འཆད་པར་སྣང་སྟེ། གང་དུ་ལས་བྱ་བ་དེར་གཏོགས་པའི་དགེ་འདུན་རྣམས་ཀྱིས་ཁ་སྦུབ་པ་ཉིད་ཡིན་གྱི། དགེ་འདུན་གཞན་ནི་མ་གཏོགས་སོ་ཞེས་འཆད་ཅིང་། གཞུང་འདི་ཉིད་ཀྱི་འགྲེལ་ཆུང་ལས་ཀྱང་། ལྷུང་བཟེད་ཁ་ 7-572a སྦུབ་པ་ནི་དགེ་འདུན་གང་འདུས་པ་དེ་མི་བླང་གི། དགེ་འདུན་གཞན་ནི་མ་གཏོགས་སོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འོན་ཀྱང་དེ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། ལྟ་བ་མཐུན་པ་ལ་སོགས་པ་རང་བཞིན་དུ་འདྲ་བ་རབ་བྱུང་གཞན་རྣམས་ཀྱི་ཡང་ཁ་སྦུབ་པར་འགྱུར་ཏེ། མདོ་འདི་ཉིད་ལས། གློ་བུར་དུ་འོངས་པས་ཀྱང་དེ་ལས་མི་འགལ་བ་ཉིད་དུ་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ལུང་མ་མོ་ལས། གློ་བུར་དུ་འོངས་པའི་དགེ་སློང་གིས་གྲོང་དུ་བསོད་སྙོམས་ལ་འཇུག་ན། འདིར་བསླབ་པའི་སྡོམ་པ་བྱིན་པ་མ་ཡིན་ནམ། ལྷུང་བཟེད་ཁ་སྦུབ་པ་མ་ཡིན་ནམ། ཞེས་གཞི་ན་གནས་པ་རྣམས་ལ་དྲིས་ཤིག་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། གནས་ནས་ཕྱུང་བ་དེ་དགེ་འདུན་གཞན་གྱིས་ཀྱང་སྤང་དགོས་པའི་གནས་ཀྱིས་ཤེས་སོ། །ཁྱིམ་བདག་དེ་ཉིད་ཀྱི་ཁང་པར་ཕྱིན་ནས་ཁ་སྦུབ་པར་བྱ་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་འགའ་ཞིག་གིས་གོ་བར་བྱའོ་སྟེ། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། ཀུན་དགའ་བོ་སོང་ལ་ལི་ཙྪ་བཱི་ཆེན་པོ་ལ་འདི་སྐད་ཅེས། ཁྱོད་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་ལྷུང་བཟེད་ཁ་སྦུབ་པར་མཛད་དོ་ཞེས་སྒོམ་ཤིག་ཅེས་གསུངས་སོ།
【現代漢語翻譯】 再者，在家眾的過失在於以不正的見解和生活來誹謗，出家眾的過失在於以不純凈的戒律和儀軌來觸犯，應對其倒扣缽盂。 如果問：『倒扣缽盂就能解決問題嗎？』 答：『並非如此。』 此處設立的戒律是『不得倒扣缽盂』，而應採取其他方式。 其他方式是指僅進行勸誡。 應避免的行為包括：不得進入被倒扣缽盂的家庭；不得坐在座位上；不得享用用於佈施的財物；不得乞食；也不得說法。 所謂『在何處進行羯磨』，如果通過一項羯磨儀軌對四個施主倒扣缽盂，那麼應將僧眾安排在四個不同的羯磨地點，羯磨者坐在壓住所有四個地點的物品上進行羯磨，那麼與這四個地點相關的四個施主都將被倒扣缽盂。 《律經》中記載：『是否會對四個施主在四個地點用四個缽盂倒扣？』 『是的，如果用床、小床、木頭或柵欄壓住四個地點的邊界進行倒扣，就會如此。』 自釋和 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)中引用了該律經。 對這部論典的解釋似乎是：倒扣缽盂僅針對與進行羯磨的僧眾相關的施主，不包括其他僧眾。 這部論典的註釋中也說：倒扣缽盂是不接受聚集的僧眾，不包括其他僧眾。 然而，這種說法並不合理，因為見解相同等本質上相似的其他出家人也會被倒扣缽盂，正如這部經中說：『即使是突然到來的人，也不應違背這一規定。』 《根本律》中說：『如果突然到來的比丘進入村莊乞食，應詢問常住者：『是否已經給予了學處？是否已經倒扣了缽盂？』』 從被驅逐者的行為中可知，其他僧眾也應避免與他們交往。 不應直接去施主家倒扣缽盂，而應讓一些人知道這件事，正如《律藏零星事》中說：『阿難陀，去告訴偉大的離車人：僧眾已經對你倒扣了缽盂。』
【English Translation】 Furthermore, the fault of householders lies in slandering with impure views and livelihood, and the fault of renunciants lies in transgressing with impure precepts and rituals, and the alms bowl should be overturned for them. If asked, 'Does overturning the alms bowl solve the problem?' The answer is, 'It is not so.' The rule established here is 'Do not overturn the alms bowl,' but other methods should be adopted. Other methods refer to merely admonishing. Actions to be avoided include: not entering the home where the alms bowl has been overturned; not sitting on the seat; not enjoying the property intended for almsgiving; not begging for alms; and not teaching the Dharma. The so-called 'where to perform the karma,' if the alms bowl is overturned for four patrons through one karma ritual, then the Sangha should be arranged in four different karma locations, and the performer of the karma sits on the object that presses down on all four locations to perform the karma, then the four patrons belonging to the four locations will have their alms bowls overturned. It is recorded in the Vinaya Sutra: 'Will four alms bowls be overturned for four patrons in four locations?' 'Yes, if a bed, a small bed, wood, or a fence presses down on the boundaries of the four locations, it will be overturned.' The self-commentary and ṭīkā (藏文，梵文天城體，ṭīkā，commentary) cite that Vinaya Sutra as the source. The explanation of this treatise seems to be: overturning the alms bowl is only for the patrons related to the Sangha performing the karma, and does not include other Sanghas. The commentary of this treatise also says: overturning the alms bowl is not accepting the gathered Sangha, and does not include other Sanghas. However, this statement is not reasonable, because other renunciants who are similar in nature, such as having the same views, will also have their alms bowls overturned, just as this sutra says: 'Even those who come suddenly should not violate this rule.' The Mūlasarvāstivāda Vinaya says: 'If a suddenly arrived bhikṣu enters the village to beg for alms, one should ask the residents: 'Has the training been given here? Has the alms bowl been overturned?』』 It is known from the actions of the expelled that other Sanghas should also avoid associating with them. One should not go directly to the patron's house to overturn the alms bowl, but should let some people know about it, just as the Vinaya-kṣudraka says: 'Ānanda, go and tell the great Licchavi: The Sangha has overturned the alms bowl for you.'
།རང་ཕྱོགས་ཀྱི་ཡོན་བདག་ལ་ལྷུང་བཟེད་ཁ་དབུབ་འཆགས་ཀྱི། ཐ་ན་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ཕན་ཆད་ཆོས་གཞན་ཕྱོགས་པ་ཚུན་རང་གི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པ་མ་ཡིན་པའི་ཡོན་བདག་གི་ཁྱིམ་དུ་ལྷུང་བཟེད་ཁ་སྦུབ་དེ་མི་འཆགས་སོ། །ཆོས་འདི་པ་གནས་ནས་མ་ཕྱུང་བ་རྣམས་ཀྱི་ཡོན་བདག་ལ་ཡང་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་དང་ལྷས་བྱིན་པའི་དགེ་སློང་གི་ཁ་དབུབ་མི་འཆགས་སོ། །ཁ་སྦུབ་པ་དེ་དགེ་སློང་འགའ་ཞིག་གིས་ཁྱིམ་བདག་དེ་ལ་གོ་བར་བྱའོ། །ཁྱིམ་བདག་དེས་གང་ལ་གཤེ་སྐུར་བཏབ་པའི་དགེ་སློང་དེ་ལ་བཟོད་པ་གསོལ་ཟིན་པ་དང་ལྡན་ཅིང་། ལྷུང་བཟེད་ཕྱིར་བཟློག་པར་དགེ་འདུན་ལ་གསོལ་བ་འདེབས་པའི་སྔགས་ལན་གསུམ་ཡང་ 7-572b བརྗོད་ན་ཆོ་ག་གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པས་ལྷུང་བཟེད་ཁ་བཟེད་པར་བྱའོ། ། ༈ སྤྲོ་བ་བཤགས་སོགས་དག་པ་སྒྲུབ་པ། གཉིས་པ་ལ། འཆབ་མེད་ཕམ་པའི་ཕྱིར་བཅོས་བསྟན། །ལྷག་མ་ཕྱིར་བཅོས་དོགས་གཅོད་བཅས། །ཐུན་མོང་མིང་རིགས་བརྗོད་ཚུལ་བསྟན། ། ༈ འཆབ་མེད་ཕམ་པའི་ཕྱིར་བཅོས་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ། བསླབ་པ་བྱིན་པའི་རང་བཞིན་དང་། བསླབ་པ་མནོས་པའི་ཚུལ་དང་། བསླབ་པ་སྤྱད་པའི་ཚུལ་ལོ། ། དང་པོ་གྲུབ་མཐའི་བྱེ་བྲག་གསུམ་ལས། མདོ་སྡེ་པ་ལྟར་ན། དགེ་སློང་གིས་མི་ཚངས་པར་སྤྱད་ཅིང་འཆབ་སེམས་བསྐྱེད་ན་ནི་གསོར་མི་རུང་ལ།འཆབ་སེམས་མེད་ན་ཡན་ལག་གཞན་ཚང་བ་ལ་ཕམ་པར་གཏོགས་པའི་སྦོམ་པོ་ལྕི་བ་འབྱུང་བས་སྦོམ་པོ་དག་པར་བྱ་བའི་དོན་དུ་བསླབ་པ་སྦྱིན་པ་སྟེ། ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པ་ལྔ་སྤོང་ཞིང་། དམན་པའི་སྤྱོད་པ་ལྔ་དང་དུ་ལེན་པའི་ཡིད་དམ།བར་མའི་དགེ་བ་བླངས་པ་ཡིན་ནོ། །སློབ་དཔོན་ཐོགས་མེད་ལ་སོགས་པ་སྔ་རབས་པ་ལྟར་ན། ཕམ་པ་བྱུང་ཞིང་འཆབ་སེམས་སྐྱེས་ན་ནི་གསོར་མི་རུང་ལ། འཆབ་སེམས་མེད་ཀྱང་ཡན་ལག་ཚང་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་ཞིང་། ཕམ་པ་དེས་སྡོམ་པ་གཏོང་བས་སླར་ཡང་སྡོམ་པ་བླངས་ནས་སྔར་གྱི་སྡོམ་པ། གཏོང་བྱེད་ཀྱི་ཕམ་པ་དག་པར་བྱ་བའི་དོན་དུ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་སྟེ། ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པ་ལྔ་སྤོང་བ་ལ་སོགས་པ་སྔ་མ་བཞིན་ནོ། །བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་ལྟར་ན། ཕམ་པ་བྱུང་ཞིང་འཆབ་སེམས་སྐྱེས་ན་ནི་གསོར་མི་རུང་ལ། འཆབ་སེམས་མེད་ཀྱང་ཡན་ལག་ཚང་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་ཞིང་། ཕམ་པས་སྡོམ་པ་མི་གཏོང་བར་ཉམས་པར་བྱེད་པས་ཉམས་བྱེད་ཀྱི་ཕམ་པ་དག་པར་བྱ་བའི་དོན་དུ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་སྟེ། ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པ་ལྔ་སྤོང་བ་ལ་ 7-573a སོགས་སྔ་མ་བཞིན་ནོ། ། ༈ བསླབ་པ་མནོས་པའི་ཚུལ། གཉིས་པ་བསླབ་པ་ནོད་པའི་ཚུལ་ལ་དྲུག་ལས། དང་པོ་ཡུལ་གང་ལས་ནོད་པ་ནི། སྦྱིན་པའི་ལས་ཀྱི་དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་བཞི་ལྡན་ལས་ཏེ་སྔར་བསྟན་པ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་ན
【現代漢語翻譯】 如果對自己的施主倒扣缽，甚至驅逐出寺，那麼對於不符合自己派別，甚至其他教派的施主家，也不會倒扣缽。對於沒有被逐出寺廟的信徒，也不會對逐出者和提婆達多（Devadatta）的比丘倒扣缽。倒扣缽這件事，一些比丘應該告知那位施主。如果那位施主已經向他辱罵過的比丘請求寬恕，並且唸誦三次祈求僧團撤回倒扣缽的咒語，那麼僅僅通過祈請儀式就可以解除倒扣缽。 第二部分：懺悔等清凈之法的修持 分為三個方面：揭示無隱瞞的墮罪的補救方法；對剩餘墮罪的補救措施的疑問進行裁決；揭示共同名稱和類別的表達方式。 第一部分：揭示無隱瞞的墮罪的補救方法 分為三個方面：給予學戒的自性；接受學戒的方式；修行學戒的方式。 首先，關於三種宗派的差別： 根據經量部（Sautrāntika）：如果比丘行不凈行併產生隱瞞之心，則無法恢復；如果沒有隱瞞之心，但其他條件都滿足，則會產生屬於墮罪的重罪，爲了清凈重罪，需要給予學戒，即終身放棄五種殊勝行為，並接受五種低劣行為。這是中間的善行。 根據世親（Vasubandhu）論師等早期論師：如果犯了墮罪併產生隱瞞之心，則無法恢復；即使沒有隱瞞之心，如果條件都滿足，也會成為墮罪，並且墮罪會使戒律失效，因此需要重新受戒，爲了清凈先前使戒律失效的墮罪，需要給予學戒，即終身放棄五種殊勝行為等，與之前相同。 根據分別說部（Vaibhāṣika）：如果犯了墮罪併產生隱瞞之心，則無法恢復；即使沒有隱瞞之心，如果條件都滿足，也會成為墮罪，但墮罪不會使戒律失效，而是使其衰損，因此爲了清凈衰損的墮罪，需要給予學戒，即終身放棄五種殊勝行為等，與之前相同。 第二部分：接受學戒的方式 接受學戒的方式有六個方面，首先，從何處接受：從給予行為的、具有四種功德的僧團處接受，如前所述。 第二，依靠什麼接受：
【English Translation】 If one overturns the alms bowl towards one's own patrons, even to the point of expelling them from the monastery, then one will not overturn the alms bowl in the house of a patron who does not agree with one's own faction, even those of other religions. Even for patrons who have not been expelled from the monastery, one will not overturn the bowl of a monk who has been expelled or of Devadatta. Some monks should inform the householder about the overturning of the bowl. If that householder has already asked forgiveness from the monk he has insulted, and recites three times the mantra requesting the Sangha to withdraw the overturning of the bowl, then the bowl should be un-overturned simply by the prayer ritual. Section 2: Accomplishing Purification through Confession and Other Practices This has three aspects: Revealing the remedy for unhidden defeats; Resolving doubts about the remedies for remaining defeats; Revealing the manner of expressing common names and categories. Section 1: Revealing the Remedy for Unhidden Defeats This has three aspects: The nature of giving vows; The manner of receiving vows; The manner of practicing vows. First, regarding the distinctions of the three philosophical schools: According to the Sautrāntika: If a monk engages in impure conduct and generates a mind of concealment, then he cannot be restored; if there is no mind of concealment, but the other conditions are met, then a grave offense belonging to defeat occurs, and in order to purify the grave offense, vows are given, that is, to abandon five special behaviors for as long as life lasts, and to take up five inferior behaviors. This is an intermediate virtue. According to the early masters such as Master Vasubandhu: If a defeat occurs and a mind of concealment arises, then one cannot be restored; even if there is no mind of concealment, if the conditions are met, it becomes a defeat, and the defeat causes the vows to be relinquished, so vows are taken again, and in order to purify the previous defeat that caused the vows to be relinquished, vows are given, that is, to abandon five special behaviors for as long as life lasts, etc., as before. According to the Vaibhāṣika: If a defeat occurs and a mind of concealment arises, then one cannot be restored; even if there is no mind of concealment, if the conditions are met, it becomes a defeat, but the defeat does not cause the vows to be relinquished, but rather causes them to deteriorate, so in order to purify the deteriorating defeat, vows are given, that is, to abandon five special behaviors for as long as life lasts, etc., as before. Section 2: The Manner of Receiving Vows The manner of receiving vows has six aspects. First, from where to receive: From a Sangha that gives actions and possesses four qualities, as previously explained. Second, relying on what to receive:
ོད་པ་ནི། ལས་ཀྱི་གཞིར་སྔར་སྨོས་པའི་སྦྱིན་ཡུལ་ཐུན་མོང་བ་བརྒྱད་ལས། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་ཞེས་པའི་གནས་སུ་འདིར་ནི་རབ་བྱུང་སྡེ་ལྔ་གང་རུང་གི་སྡོམ་པ་གསོར་རུང་དང་ལྡན་པ་སྟེ། དགེ་སློང་ཕ་མ་ལ་བསླབ་པ་བྱིན་པར་མ་ཟད་དེ། འོད་ལྡན་ལས། དགེ་ཚུལ་ལ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ཡོད་དམ་ཞེ་ན། ཡོད་དོ་ཞེས་བཤད་དེ། ཞེས་སོ། །གསོར་རུང་དང་ལྡན་པ་ཞེས་བརྗོད་ཀྱི། གསོར་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་ཞེས་འདིར་མི་བརྗོད་དེ། གསོ་བ་ལ་ཞུགས་ཟིན་པ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་དང་། རྣམ་དག་ནི་བསླབ་པ་བྱིན་པའི་ཡུལ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལྟུང་བ་འཆབ་མེད་བྱུང་བའི་དགེ་ཚུལ་ལ་བསླབ་པ་སྦྱིན་དགོས་ན་དགེ་ཚུལ་ལ་ལྟུང་བ་ཅིར་འགྱུར་སྟོན་པའི་སྐབས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ནི་དེ་སྤོང་བའི་གཞི་ཡང་དག་པར་བླངས་པ་ལས་འདས་པ་ཉིད་ཡིན་པས།དེ་ལ་ནི་བཤགས་པར་བྱ་བའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དེ་ནི་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་བྱུང་ན་བཤགས་བྱ་ཡིན་པ་ལ་དགོངས་ཞེས་གསུངས་སོ། །གསུམ་པ་ལྟུང་བ་གང་དག་པའི་དོན་དུ་ནོད་པ་ནི། འཆབ་མེད་ཀྱི་ཕམ་པའམ། ཕམ་པ་དང་འདྲ་པའི་ཉེས་བྱས་འཆབ་མེད་ཡིན་པ་དང་། བདག་གི་རྒྱུད་དང་འབྲེལ་བར་ཡོད་པ་དང་། ངོ་བོ་ཤེས་ཤིང་དྲན་པར་ནུབ་པ་སྟེ་ཆོས་གསུམ་ལྡན་དག་པར་བྱ་བའི་དོན་དུའོ། །བཞི་པ་ཡུན་ཇི་སྲིད་དུ་ནོད་པ་ནི། ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་སྟེ་གཞུང་ན་གསལ་ལོ། །ལྔ་པ་ཆོ་ག་ 7-573b གང་གིས་ནོད་ཅིང་སྦྱིན་པ་ནི། སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་སྟེ། སྦྱོར་བ་ནི་སྔར་སྤོ་བ་ནོད་པའི་སྐབས་སུ་བསྟན་པ་དང་འདྲའོ། །དངོས་གཞི་ནི། གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་སྦྱིན་པ་སྟེ། མཇུག་ལས་ཀྱི་མཇུག་སྡུད་བརྗོད་པའོ། །དྲུག་པ་བསླབ་པ་སྦྱིན་པའི་སྒྲ་བཤད་པ་ནི། འཆབ་མེད་ཀྱི་ཕམ་པ་དག་པ་བྱ་བའི་དོན་དུ་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པ་ལྔ་སྤོང་ཞིང་། དམན་པའི་སྤྱོད་པ་ལྔ་དང་དུ་ལེན་པར་བྱེད་པའི་བསླབ་པ་བྱིན་ཅིང་། བསླབ་པ་དེ་དག་ཉམས་སུ་ལེན་པས་ན་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། བསླབ་པ་སྤྱོད་པ་ཞེས་ཀྱང་བྱའོ། །དགེ་ཚུལ་ལ་བསླབ་པ་སྦྱིན་པ་ནི། ཕམ་པ་དང་འདྲ་བའི་ཉེས་བྱས་དག་པར་བྱ་བའི་དོན་དུའོ། ། ༈ བསླབ་པ་སྤྱད་པའི་ཚུལ། གསུམ་པ་བསླབ་པ་སྤྱད་པའི་ཚུལ་ལ་དྲུག་ལས། དང་པོ་ཡུལ་གང་ལ་བསླབ་པ་སྤྱད་པ་ནི། དགེ་འདུན་ཆོས་ལྔ་ལྡན་སྔར་སྤོ་བ་སྤྱད་པའི་ཡུལ་དང་འདྲའོ། །གཉིས་པ་གནས་གང་དུ་བསླབ་པ་སྤྱད་པ་ནི། གནས་ཆོས་གཉིས་ལྡན་ཏེ། སྤོ་བ་སྤྱད་པའི་གནས་ཆོས་གསུམ་ལྡན་གྱི་ཐ་མ་མ་གཏོགས་པའོ། །གསུམ་པ་རྟེན་གང་གིས་བསླབ་པ་སྤྱད་པ་ནི། བསླབ་པ་ནོད་པ་དང་འབྲལ་བ་སྟེ་སྐབས་ཀྱིས་གྲུབ་བོ། །བཞི་པ་ལྟུང་བ་གང་དང་གང་དག་པའི་དོན་དུ་བསླབ་པ་སྤྱད་པ་ནི། ལ
【現代漢語翻譯】 關於受學戒：在業之基礎上，前面提到的八種共同的佈施處中，『具有能夠恢復比丘戒的資格』這一條，在這裡指的是具有能夠恢復沙彌五部中任何一部戒律的資格。不僅要給予比丘父母學戒，而且《光明經》中說：『如果問沙彌是否給予學戒，回答是給予。』說的是『具有能夠恢復的資格』，而不是說『具有能夠恢復以上的資格』，因為已經開始恢復的人已經給予了學戒，而清凈者不是給予學戒的對象。如果犯了隱瞞罪過的沙彌需要給予學戒，那麼沙彌的罪過會變成什麼呢？在解釋這個問題的時候，《 टीका 》中說：『不凈行是超越了完全接受斷除它的基礎，因此，對於他來說，會變成懺悔的罪過。』如果有人問這是否矛盾，回答是這是指如果發生了行為上的罪過，就需要懺悔。第三，爲了清凈哪些罪過而受學戒呢？爲了清凈隱瞞的墮罪，或者與墮罪相似的隱瞞的罪過，以及與自己的相續有關聯，並且能夠認識和憶念的罪過，即爲了清凈具備這三種法而受學戒。第四，受學戒的時間是多久呢？直到生命結束，經文中已經明確說明。第五，通過什麼儀軌來受學戒和給予學戒呢？通過加行、正行和結行三個部分。加行與之前遷單受戒時所講的相同。正行是通過四羯磨來給予學戒，結行是說羯磨的結尾。第六，解釋給予學戒的詞義：爲了清凈隱瞞的墮罪，放棄五種特殊的行為，接受五種低劣的行為，這就是給予學戒。因為修習這些學戒，所以稱為給予學戒，也稱為修習學戒。給予沙彌學戒是爲了清凈與墮罪相似的罪過。 ༈ 修習學戒的方式： 第三，關於修習學戒的方式，有六個方面。第一，在什麼地方修習學戒呢？與之前遷單修習的地方相同，即具有五種功德的僧團。第二，在什麼地點修習學戒呢？在具備兩種功德的地點，即遷單修習的地點，除了不具備三種功德的地點之外。第三，依靠什麼來修習學戒呢？與受學戒不分離，這是由場合決定的。第四，爲了清凈哪些罪過而修習學戒呢？
【English Translation】 Regarding receiving the precepts for learning: Based on the foundation of karma, among the eight common places of offering mentioned earlier, the condition of 'having the qualification to restore the Bhikshu vows' refers here to having the qualification to restore the vows of any of the five orders of Shramaneras. Not only should the Bhikshu parents be given the precepts for learning, but the 'Light Sutra' states: 'If asked whether the Shramanera is given the precepts for learning, the answer is yes.' It is said 'having the qualification to restore,' not 'having the qualification to restore above,' because those who have already begun to restore have already been given the precepts for learning, and the pure ones are not the object of giving the precepts for learning. If a Shramanera who has committed a hidden offense needs to be given the precepts for learning, then what will the Shramanera's offense become? When explaining this question, the 《 टीका 》 says: 'Improper conduct is beyond the complete acceptance of the basis for abandoning it, therefore, for him, it will become a sin to be confessed.' If someone asks if this is contradictory, the answer is that this refers to the fact that if a sin of action occurs, it needs to be confessed. Third, for the sake of purifying which offenses are the precepts for learning received? For the sake of purifying the hidden Parajika, or the hidden offense similar to Parajika, and the offenses that are related to one's own continuum and can be recognized and remembered, that is, for the sake of purifying the three dharmas, the precepts for learning are received. Fourth, how long is the time for receiving the precepts for learning? Until the end of life, which has been clearly stated in the scriptures. Fifth, through what ritual are the precepts for learning received and given? Through the three parts of preparation, main practice, and conclusion. The preparation is the same as what was said earlier when transferring the order to receive the precepts. The main practice is to give the precepts for learning through the four karmas, and the conclusion is to say the end of the karma. Sixth, explaining the meaning of giving the precepts for learning: In order to purify the hidden Parajika, abandoning five special behaviors and accepting five inferior behaviors, this is giving the precepts for learning. Because of practicing these precepts for learning, it is called giving the precepts for learning, and it is also called practicing the precepts for learning. Giving the precepts for learning to the Shramanera is for the sake of purifying the offenses similar to Parajika. ༈ The manner of practicing the precepts for learning: Third, regarding the manner of practicing the precepts for learning, there are six aspects. First, where is the practice of the precepts for learning done? It is the same as the place where the transfer order was practiced before, that is, the Sangha with five virtues. Second, in what place is the practice of the precepts for learning done? In a place with two virtues, that is, the place where the transfer order is practiced, except for the place that does not have three virtues. Third, what is relied upon to practice the precepts for learning? Not separating from receiving the precepts for learning, which is determined by the occasion. Fourth, for the sake of purifying which offenses is the practice of the precepts for learning done?
ྟུང་བ་ཆོས་གསུམ་ལྡན་ཏེ། སྔར་བསླབ་པ་ནོད་པའི་སྐབས་སུ་བཤད་པ་དང་འདྲའོ། །ལྔ་པ་ཡུན་ཇི་སྲིད་དུ་བསླབ་པ་སྤྱད་པ་ནི། ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་སྤྱད་པ་སྟེ། ལུང་དང་མདོ་རྩ་འགྲེལ་ལས། ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་སྦྱིན་ཅེས་གསུངས་པའི་ཤུགས་ཀྱིས་གྲུབ་བོ། །དམིགས་བསལ་ནི། གང་ཟག་དེ་དགྲ་བཅོམ་པར་གྱུར་ཏམ། ཕམ་པ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་བྱུང་སྟེ། བསླབ་པ་བྱིན་པ་ལས་མཚན་གྱུར་ན་ནི་ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་སྤྱད་པ་མ་ཡིན་ཏེ་ 7-574a འོག་མ་ནི་དགྲ་བཅོམ་པ་ཉིད་ཀྱིས་སོ། །ཞིང་མ་ཡིན་པ་ཉིད་ལ་ནི་ཉམས་སོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ། །དྲུག་པ་ཚུལ་ཇི་ལྟར་བསླབ་པ་སྤྱད་པ་ནི། ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པ་ལྔ་སྤང་བ་དང་། དམན་པའི་སྤྱོད་པ་ལྔ་དང་དུ་བླང་བ་སྟེ། སྔར་སྤོ་བ་སྤྱོད་པ་ལ་སྨྲས་པ་བཞིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ནི། བཅབས་པའི་སེམས་མ་སྐྱེས་ན་མཐའ་ལས་ལྡང་བར་འགྱུར་རོ། །འོ་ན་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། དགེ་སློང་དགའ་བ་ཅན་གྱིས་སྤྱད་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་པ་སྤྱད་ཀྱང་སེམས་གཅིག་གིས་ཀྱང་མ་བཅབས་པས་འདི་ཕམ་པར་མ་གྱུར་གྱི་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། འཕགས་པ་བེ་ཤ་ཀའི་ཚིག་ལེ་ལས་ཀྱང་། མི་འཆབ་པ་ཡི་སེམས་ཀྱིས་ནི། །གལ་ཏེ་བྱུང་ནའང་གཅིག་ལ་མཐོལ། །ཆུང་ངུ་ལ་ཡང་འཇིགས་པའི་ཕྱིར། །དེ་ལ་ཕས་ཕམ་མི་འབྱུང་ངོ་། །ཞེས་དང་། མཛོད་འགྲེལ་ལས།ལྟུང་བ་བྱུང་བའི་མོད་ལ་ཕམ་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་མི་ཟེར་གྱི། ལ་ལ་རྒྱུད་ཀྱི་ཁྱད་པར་ལས་ཕམ་པ་མ་ཡིན་ཏེ། སེམས་འགས་ཀྱང་མི་འཆབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བཤད་པ་དང་། འགྲེལ་བཤད་རྒྱལ་སྲས་མར། ཁོ་བོ་ཅག་ནི་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་བྱུང་བའི་མོད་ཁོ་ན་ལ་ཕམ་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་མི་ཟེར་གྱི། འོ་ན་ཅི་ཞེ་ན། འཆབ་པའི་སེམས་ཀྱིས་ཡིན་ནོ་ཞེས་བཤད་དོ། །མཛོད་ཀྱི་འགྲེལ་བཤད་མཚན་ཉིད་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྲངས་པ་གང་སྤེལ་ལས། གལ་ཏེ་སེམས་ནི་གཅིག་གིས་ཀྱང་། །བཅབས་པ་མེད་པར་འཆགས་བྱེད་ན། །ཐ་མ་བྱུང་བར་གྱུར་ན་ཡང་། །དེས་ནི་ཕམ་པར་མི་འགྱུར་རོ། །ཞེས་བཤད་དོ། །གཞུང་མང་པོ་དེ་རྣམས་ཇི་ལྟར་ཡིན་ཅེ་ན། གཞུང་དང་པོ་ལུང་ལས་གསུངས་པ་དེ་ནི་གསོར་མི་རུང་གི་ཕམ་པར་མ་གྱུར་ཞེས་དགོངས་ཏེ། གསོར་རུང་གི་ཕམ་པར་མ་གྱུར་ 7-574b པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །གཞུང་ཕྱི་མ་དེ་རྣམས་ནི་མདོ་སྡེ་པའི་ལུགས་ཁས་བླངས་པའི་གཞུང་ཚིག་ཡིན་ནོ། །འདིར་བྱེ་བྲག་སྨྲ་བའི་ལུགས་ཀྱི་འཆབ་སེམས་མེད་ཀྱང་ཕམ་པ་བྱུང་བའི་ལུང་ནི། འོད་ལྡན་ལས་ཁུངས་སུ་དྲངས་པའི་ལུང་མ་མོ་ལས། ཕམ་པ་བྱུང་བ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་གང་ཞེ་ན། གལ་ཏེ་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་བྱས་ནས་ཐ་ན་སེ་གོལ་གཏོགས་པ་ཙམ་ཡང་འཆབས་པའི་སེམས་མི་བསྐྱེད་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ལ་གསོལ་བ་དང་བཞིའི་བསླབ་པ་བྱིན་ཅིག་ཅེས་གསུངས་པའོ། །ཐབས་གང་གིས་ལྡང་བར་འགྱུར་ཞེ་
【現代漢語翻譯】 墮罪具備三種條件，與之前受戒時所說的相同。第五，修學的時限是終身修學，根據律藏、根本經和註釋，『終身佈施』的說法暗示了這一點。特殊情況是，如果此人成為阿羅漢，或者發生了非同尋常的墮罪，從而改變了受戒的身份，那麼就不是終身修學了，因為下文說，阿羅漢本身，對於非福田者，就會退失。第六，如何修學，就是斷除五種殊勝的行為，接受五種低劣的行為，就像之前在改變行為時所說的那樣。 第二，如果沒有生起隱藏的心，就會從邊際解脫。那麼，在《律藏·小事》中說：『比丘不應行樂，即使行了不應行的事，但只要沒有用一個心來隱藏，就不會因此而犯墮罪。』以及，聖者毗舍佉的教言中也說：『不隱藏的心，即使發生了，也要向一人坦白。即使是小事，也要畏懼，這樣就不會犯墮罪。』以及，《俱舍論釋》中說：『墮罪發生時，不說就是墮罪，有些人因為相續的差別而沒有犯墮罪，因為沒有用任何心來隱藏。』以及，《釋·王子》中說：『我們不說不凈行的墮罪發生時就是墮罪，那麼是什麼呢？是用隱藏的心。』以及，《俱舍論》的註釋，隨行於名稱的解釋中說：『如果心沒有用一個來隱藏，即使最後發生了，也不會因此而犯墮罪。』那麼，這麼多論典是怎麼回事呢？第一部論典，律藏中所說的，是指不可救藥的墮罪，而不是指不可救藥的墮罪。後面的論典，是承認經部宗義的論典之詞。這裡，分別說部宗義中，即使沒有隱藏的心也會犯墮罪的教證是，從《光明經》中引用的根本律藏中說：『什麼是犯了墮罪的受戒者呢？如果做了不凈行，甚至只是接觸了陰莖，也沒有生起隱藏的心，那麼就給他請求和四種受戒吧。』用什麼方法才能解脫呢？』
【English Translation】 The downfall possesses three conditions, similar to what was said during the occasion of receiving vows earlier. Fifth, the duration of practice is to practice for as long as one lives, which is established by implication from the statement in the Vinaya, Sutra root text, and commentary that 'giving lasts for as long as one lives.' The exception is that if that person becomes an Arhat, or an extraordinary defeat occurs, thus changing the status of having given the vows, then it is not practicing for as long as one lives, because the following states that the Arhat himself, for one who is not a field of merit, will decline. Sixth, how to practice is to abandon the five superior behaviors and adopt the five inferior behaviors, as was said earlier when speaking about changing behavior. Second, if the mind of concealment is not born, then one will rise from the extreme. So, in the Vinaya Minor Matters, it says, 'A joyful Bhikshu should not engage in what is not to be engaged in, but even if he engages in what is not to be engaged in, if he does not conceal it with a single mind, then this will not become a defeat.' And also, in the words of the Venerable Vishakha, it says, 'With a mind that does not conceal, even if it occurs, confess to one. Even for small things, fear, for that, defeat will not occur.' And in the commentary on the Treasury of Knowledge, it says, 'One does not say that defeat occurs at the moment of downfall, but some are not defeated due to the difference in their continuum, because they do not conceal it with any mind.' And in the commentary 'Royal Son', it says, 'We do not say that the downfall of engaging in impure conduct is defeat at the very moment it occurs, but what is it? It is with the mind of concealment.' And in the commentary on the Treasury of Knowledge, which follows the definition, it says, 'If the mind does not conceal with even one, even if the last occurs, it will not become a defeat.' How are all those many texts? The first text, spoken from the Vinaya, intends that it is not a defeat that cannot be restored, but it is not a defeat that can be restored. Those later texts are the words of texts that have accepted the tenets of the Sutra school. Here, the proof from the perspective of the Vaibhashika school that defeat occurs even without a concealing mind is from the root Vinaya quoted from the Light One: 'What is the giving of vows that has been defeated? If one has engaged in impure conduct, even just touching the genitals, and does not generate a concealing mind, then give him the request and the four vows.' By what means will one rise?'
ན། བསླབ་པ་སྤྱོད་པས་སོ། །བསླབ་པ་སྤྱོད་པ་དེ་ཐོབ་པས་སོ། །སུ་ལས་ཐོབ་ན་དགེ་འདུན་ལས་སོ། །ཆོ་ག་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་སྦྱིན་ནོ། །ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་སྦྱིན་ནོ། ། ༈ ལྷག་མ་ཕྱིར་བཅོས་དོགས་གཅོད་བཅས། གཉིས་པ་ནི། ངོ་ཚ་དང་ལྡན་པ་དང་ཞེས་པ་ནི་འགྱོད་པས་ལུས་ཀྱི་ཚགས་བྲི་བ་ཙམ་སྟེ། ལུང་སིལ་བུ་ལས། ལྷག་མའི་ཉེས་པ་བྱུང་ནས་ཕྱིར་འགྱོད་དེ་ལུས་རིད་པར་གྱུར་པ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས་ཀྱང་བཤད་དོ། །མདོ་སྡེ་འཛིན་པ་དང་། འདུལ་བ་འཛིན་པ་དང་། མ་མོ་འཛིན་པ་དང་ཞེས་པ་ནི་སྐྱེ་བོ་མང་པོས་ཤེས་ཤིང་གྲགས་པ་སྟེ། ལུང་སིལ་བུ་ལས། དགེ་འདུན་གྱི་གནས་བརྟན་གྲགས་པ་དང་། བསོད་ནམས་ཆེན་པོ་ཞེས་སོ། །དེ་དག་གིས་ནི་དགེ་སློང་གཅིག་གིས་མདུན་དུ་བཤགས་པས་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ལས་འདག་གོ། ཕྱིར་བཅོས་པའི་བསམ་པ་ཁྱད་པར་ཅན་སྐྱེས་པས་ལྟུང་བ་ལས་ལྡང་གི། ཆད་པའི་ལས་འབའ་ཞིག་ཉིད་ཀྱིས་ནི་ལྟུང་བ་ལས་ལྡང་པ་མ་ཡིན་ནོ། ། ༈ ཐུན་མོང་མིང་རིགས་བརྗོད་ཚུལ་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ནི། མིང་རིགས་དང་ལྡན་པར་བརྗོད་ཅེས་སྔར་སྨོས་ན་མིང་ནི་གང་། རིགས་ནི་གང་ཞེ་ན། མིང་རིགས་བརྗོད་པའི་སྐབས་སུ་འདིར་མིང་གི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱི་སྡེ་ཚན་ལས་སྡེ་ཚན་འདི་ལྟ་བུའི་མིང་ངོ་། །ས་རྐོ་བའི་ 7-575a ལྟུང་བ་བྱུང་བ་ལྟ་བུ་ནི་རིགས་སོ། །ཕྱིར་བཅོས་པའི་གཞི་ཞུ་བ་ལ་སོགས་པའི་སྐབས་སོ། །འདིར་སྨྲས་པ། འཁྲུལ་སྣང་བདེ་བར་ཚོར་བའི་བླུན་པོ་ལ། །འདོད་པའི་ཡོན་ཏན་ལས་གཞན་བསམ་པ་མེད། །བསམ་མེད་ཉོན་མོངས་ཆང་གིས་མྱོས་པ་ལ། །ང་ཡིས་རྣམ་བཤད་ངལ་བ་དོན་མེད་སྙམ། །དགེ་བའི་བྱ་བར་རྟག་བརྩོན་སྤྲོ་བ་ཡིས། །ནང་དུ་ཡིད་རབ་ཚིམ་ཞིང་སེམས་བདེ་བར། །ཆགས་དང་སྡང་བའི་རྟོག་པ་བྲལ་བ་ལ། །བདག་གི་རྣམ་བཤད་འདིས་ཀྱང་ཕན་པ་སྙམ། །རང་གཞན་བདེ་འདོད་སྡུག་བསྔལ་གྱིས་མནར་བའི། །ལས་ཀྱིས་མི་ཁོམས་ཆོས་མིན་སྤྱོད་པ་ཅན། །ངན་འགྲོར་ཐུར་དུ་ཆུ་བཞིན་རབ་རྒྱུག་པ། །འདི་ལ་ང་ཡིས་མ་བཟོད་ཅི་ལྟར་བྱ། །ཞེས་སོ། །རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། ཕྱིར་བཅོས་པའི་གཞིའི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། །། ༈ དུས་དང་དུས་མིན་བསྡུ་འབྱུང་གཞི། གཉིས་པ་ལ། ལུང་གཞི་ཉིད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་དང་། །ཞུ་བའི་ལུང་གིས་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ། འདིར་རང་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་བཅབས་པའི་ཉེས་པ་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་པའི་གཞི་དང་། བསམ་པ་དང་། སྦྱོར་བ་དང་། མཐར་ཐུག་པའོ། །དང་པོ་གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། གང་འཆབ་པའི་དངོས་པོ་དང་། གང་དུ་འཆབ་པའི་གནས་སོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་ལས། དགེ་འདུན་ལྷག་པའི་དངོས་གཞི་ཡིན་པ་སྟེ་སྐབས་ཀྱིས་གྲུབ་བོ། །བདག་གི་རྒྱུད་དང་འབྲེལ་བར་ཡོད་པ་སྟེ། གཞན་གྱི་ལྷག་པའི་ལྟུང་བ་འཆབ་ན་གནས་
【現代漢語翻譯】 那，通過修行學處（藏文：བསླབ་པ་སྤྱོད་པས་སོ།）。通過獲得修行學處而得（藏文：བསླབ་པ་སྤྱོད་པ་དེ་ཐོབ་པས་སོ།）。從誰處獲得呢？從僧團處獲得（藏文：དགེ་འདུན་ལས་སོ།）。通過四次羯磨的儀式給予（藏文：ཆོ་ག་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་སྦྱིན་ནོ།）。直至生命終結都給予（藏文：ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་སྦྱིན་ནོ།）。 剩餘罪的還凈和決斷 第二，『具有慚愧』是指因後悔而使身體消瘦。在《律藏零星》（藏文：ལུང་སིལ་བུ་）中說：『犯了剩餘罪后，因後悔而身體消瘦。』《五十品經》（藏文：བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་）中也這樣說過。『持經者』、『持律者』、『持母者』是指很多人都知道且有名的。在《律藏零星》中說：『僧團的長老有名望且福德廣大。』他們通過比丘在面前懺悔，從而從僧團的剩餘罪中得以清凈。生起特殊的還凈之心，就能從墮落中站起來。僅僅通過懲罰的業是不能從墮落中站起來的。 共同名稱種類的表達方式 第三，如果之前說『以名稱種類來表達』，那麼什麼是名稱？什麼是種類呢？在表達名稱種類時，這裡的名稱是指墮罪的類別，比如『這是如此這般的類別』。比如挖掘土地而犯下的墮罪就是種類。這是在請求還凈等情況下說的。這裡說道：對於將錯覺感受為快樂的愚人，除了慾望的功德之外沒有其他想法。對於被無思的煩惱之酒所麻醉的人，我認為我的解釋是徒勞的。對於總是勤奮于善行並充滿熱情的人，內心非常滿足且心情舒暢，遠離貪戀和憎恨的分別念，我認為我的解釋也能有所幫助。對於渴望自己和他人快樂卻被痛苦折磨的人，被業所束縛而沒有空閑，行為不符合佛法，像水一樣向下奔流到惡趣，我無法忍受，該怎麼辦呢？』《廣大釋·太陽之輪》（藏文：རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་）中說，還凈之基礎的解釋到此結束。 收集和出現的時與非時之基礎 第二，有通過律藏本身表達的和通過請求的律藏表達的。 第一，這裡有圓滿產生隱藏僧殘罪的基礎、意樂、加行和究竟。第一，基礎的支分有兩個：所隱藏的事物和隱藏的處所。第一，有三者：是僧殘罪的自性，這由上下文可知。與自己的相續相關聯，如果隱藏他人的僧殘罪，那麼處所...
【English Translation】 Then, through practicing the precepts. (Tibetan: བསླབ་པ་སྤྱོད་པས་སོ།) It is obtained through gaining the practice of the precepts. (Tibetan: བསླབ་པ་སྤྱོད་པ་དེ་ཐོབ་པས་སོ།) From whom is it obtained? From the Sangha. (Tibetan: དགེ་འདུན་ལས་སོ།) It is given through the ritual of the four requests. (Tibetan: ཆོ་ག་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་སྦྱིན་ནོ།) It is given until the end of life. (Tibetan: ཇི་སྲིད་འཚོའི་བར་དུ་སྦྱིན་ནོ།) Additional Corrections, Doubts, and Decisions Second, 'having shame' means that the body becomes emaciated due to regret. In the Vinaya Miscellaneous (Tibetan: ལུང་སིལ་བུ་) it is said: 'Having committed a residual offense, one becomes emaciated due to regret.' This is also explained in the Fiftieth Chapter (Tibetan: བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་). 'Holder of Sutras,' 'Holder of Vinaya,' and 'Holder of Matrikas' means that many people know and are famous. In the Vinaya Miscellaneous it says: 'The elder of the Sangha is famous and has great merit.' They are purified from the residual offenses of the Sangha by a monk confessing in front of them. By generating a special intention of restoration, one can rise from the fall. One cannot rise from the fall by the act of punishment alone. Explanation of Common Name Categories Third, if it was previously said to 'express with name categories,' then what is the name? What is the category? In the context of expressing name categories, here the name refers to the category of offenses, such as 'this is such and such a category.' For example, the offense committed by digging the ground is the category. This is said in the context of requesting restoration, etc. Here it is said: 'For the fool who perceives illusion as pleasure, there is no thought other than the qualities of desire. For the one intoxicated by the wine of mindless afflictions, I think my explanation is in vain. For the one who is always diligent and enthusiastic in virtuous deeds, whose mind is very content and whose heart is at ease, free from the thoughts of attachment and hatred, I think my explanation will also be helpful. For the one who desires happiness for himself and others but is tormented by suffering, who is bound by karma and has no leisure, whose behavior is not in accordance with the Dharma, who rushes downward to the lower realms like water, I cannot bear this, what should I do?' In the Great Commentary, The Wheel of the Sun (Tibetan: རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་), it says that the explanation of the basis of restoration is complete. The Basis for Collecting and Arising in Season and Out of Season Second, there is what is expressed by the Vinaya itself and what is expressed by the Vinaya of request. First, here there are the basis, intention, action, and ultimate completion of fully generating the offense of concealing a Sangha residue. First, the branch of the basis has two parts: the thing that is concealed and the place where it is concealed. First, there are three: it is the nature of a Sangha residue, which is established by the context. It is related to one's own continuum; if one conceals the Sangha residue of another, then the place...
ངན་ལེན་འཆབ་པའི་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་གྱི། གཞུང་འདིའི་སྐབས་ཀྱི་བརྗོད་བྱ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ངོ་ཤེས་པའམ་ཡིད་གཉིས་ཟ་བ་སྟེ། ཡིད་གཉིས་ཟ་བ་ནི་ཤེས་པ་དང་འདྲའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་གང་དུ་འཆབ་པའི་ 7-575b གནས་ནི། དགེ་སློང་ཆོས་དྲུག་ལྡན་གྱི་སྟེང་དུ་མཚམས་ཀྱི་ནང་ན་གནས་པ་སྟེ། ཆོས་བདུན་ལྡན་གྱི་མཐོལ་ཡུལ་ཡོད་པའི་གནས་ཡིན་པ་སྟེ། བརྗོད་པའི་ཡན་ལག་མེད་ན་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །སྐབས་འདིར་གང་གི་ཚེ་འཆབ་པའི་དུས་ནི་མཚན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་ཡིན་ཅེས་སྐད་ཅིག་དེ་གཞིའི་ཡན་ལག་ཡིན་ཅེས་འཆད་པ་ནི་མི་རིགས་ཏེ། མཐར་ཐུག་གི་ཡན་ལག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྤོ་བ་སྤྱད་དགོས་ཀྱི་འཆབ་པ་ལ་ནི་རྟེན་གང་ཟག་ཁྱད་པར་ཅན་མ་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་ཀྱང་སྐབས་འདིར་ཉེས་པ་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་པ་ཙམ་ནི་རྟེན་གང་ཟག་ཁྱད་པར་ཅན་ཡིན་ཡང་རུང་མིན་ཀྱང་རུང་ངོ་། །གཉིས་པ་བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ཏེ། འདུ་ཤེས་གཞི་ལ་མ་འཁྲུལ་བ་དང་། ཀུན་སློང་ནི་བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་ལྟུང་བ་བརྗོད་འདོད་མེད་པའི་བསམ་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །གསུམ་པ་སྦྱོར་བ་ནི་ལྟུང་བ་མི་མཐོལ་བ་ཉིད་དོ། །སྦྱོར་བ་ལུས་ངག་ཏུ་ཐོན་པ་ནི་མི་དགོས་ཏེ། བྱ་བ་མི་བྱེད་པའི་ལྟུང་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཞི་པ་མཐར་ཐུག་ནི་མཚན་མོའི་མཐའི་སྐད་ཅིག་སྟེ། ཉིན་མཚན་གྱི་ཐ་མའི་ཆ་ཞེས་འབྱུང་བས་སོ། ། གཉིས་པ་ལ། སྐབས་དོན་འཆབ་མི་འབྱུང་བར་བསྟན། །ལྟུང་བ་འབྱུང་དང་མི་འབྱུང་བརྗོད། །སྤོ་མགུ་སོགས་ཀྱི་རྣམ་བཞག་གོ། ༈ སྐབས་དོན་འཆབ་མི་འབྱུང་བར་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། འབྱིན་རེག་ལ་སོགས་པའི་བྱ་བ་བསྒྲུབ་པ་འདི་ལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་བྱུང་བར་རྒྱུས་མི་ཤེས་པ་ཉིད་ལ་ཆོས་ཅན། སྤོ་བ་སྤྱད་དགོས་ཀྱི་འཆབ་པ་མི་འབྱུང་སྟེ། ལྷག་མ་འཆབ་པའི་ཀུན་སློང་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །བཅབས་པའི་སེམས་མ་བཞག་པས་བརྗེད་པ་ལ་ཆོས་ཅན། རྟགས་གསལ་སྔར་བཞིན་ནོ། །སྤྱིར་ན་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་ལས་བྱས་སམ་མ་བྱས་ 7-576a པར་དྲན་པར་མི་ནུས་པ་ཉིད་དང་། ལས་བྱས་ན་ཡང་འབྱིན་རེག་ལ་སོགས་པའི་ལས་ཀྱི་ངོ་བོ་ཅི་ཞིག་བྱས་དྲན་པར་མི་ནུས་པ་ཉིད་དང་། འབྱིན་རེག་ལ་སོགས་པ་དེ་ཡང་བསམས་བཞིན་དུ་བྱས་སམ། མ་བསམས་པར་བྱས་པ་ལ་སོགས་པ་ཅི་ལྟ་བུ་ཞིག་ཅེས་དྲན་པར་མི་ནུས་པ་ཉིད་ལ་ཆོས་ཅན། རྟགས་གསལ་སྔར་བཞིན། བྱས་སམ་ཞེས་སོགས་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། ལས་ཀྱི་འཇུག་པའི་སྐབས་ལ་དོགས་པ་བཅད་པར་བསྟན་ཏེ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། བདག་གིས་སྤྱིར་ན་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་ལས་སུ་བྱ་བ་བྱས་སམ་མ་བྱས་དྲན་པར་མི་ནུས་པའོ། །གཉིས་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། ལས་ཀྱི་ངོ་བོ་ལ་དོགས་པ་བཅད་པ་བསྟན་ཅེས་གསུངས་ཏེ་ལས་བྱས་མོད་ཀྱི། ལས་ཀྱི་ངོ་བོ་འབྱིན་རེག་ལས་ལ་སོགས་ཅི་ཞི
【現代漢語翻譯】 這將成為隱瞞罪過的墮罪。因為這不是本論的討論主題。認識或猶豫不決，猶豫不決類似於知道，如是說。第二，隱瞞的地點是：比丘住在具備六法的僧團中，位於結界的內部。這是具備七法的懺悔之處。如是說，因為沒有陳述的支分。在此，何時是隱瞞的時間呢？說是夜晚的最後一刻，將那一刻解釋為基礎的支分是不合理的，因為它是最終的支分。需要進行遷單，但對於隱瞞來說，不需要特殊的補特伽羅作為支分。然而，在此，僅僅是產生完整的罪過，無論是否是特殊的補特伽羅都可以。第二，意樂的支分有兩個：對基礎沒有錯誤的認識，以及動機是從內心深處沒有想要陳述墮罪的持續意念。第三，行為是不懺悔墮罪本身。不需要行為在身語上表現出來，因為這是不做事的墮罪。第四，究竟是夜晚的最後一刻，如是說，因為有『日夜的最後一部分』。 第二部分： 展示了不會發生隱瞞的情況。 講述了墮罪的發生與不發生。 關於遷單、喜悅等的分類。 不會發生隱瞞的情況的展示： 第一種情況是：對於完成給予和觸控等行為，如果不知道僧殘罪已經發生，那麼就不會發生需要遷單的隱瞞，因為沒有隱瞞僧殘罪的動機。如果忘記了沒有保持隱瞞的心，情況也是如此。一般來說，對於是否做了產生墮罪的行為都無法回憶，或者即使做了，也無法回憶起給予和觸控等行為的本質是什麼，也無法回憶起給予和觸控等行為是有意還是無意等情況，情況也是如此。與之前的徵象相同。在『做了嗎』等三種情況中，第一種情況是： टीका (梵文天城體，ṭīkā，ṭīkā，註釋)中說，這表明在行為開始時已經消除了疑惑。我一般來說，無法回憶起是否做了產生墮罪的行為。第二種情況是： टीका (梵文天城體，ṭīkā，ṭīkā，註釋)中說，這表明已經消除了對行為本質的疑惑，即使做了，也無法回憶起給予和觸控等行為的本質是什麼。
【English Translation】 This will become a downfall of concealing sins. Because this is not the subject matter of this treatise. Knowing or being indecisive, being indecisive is similar to knowing, so it is said. Second, the place of concealment is: a Bhikshu residing in a Sangha possessing six qualities, located within the boundary. This is a place where confession can be made with seven qualities. It is said so because there is no limb of expression. Here, when is the time of concealment? Saying that the last moment of the night is a limb of the basis is unreasonable, because it is the ultimate limb. It is necessary to perform Spo ba (Tibetan, 遷單), but for concealment, a special Pudgala (Tibetan, 補特伽羅) is not required as a limb. However, here, merely generating a complete sin, whether it is a special Pudgala or not, is acceptable. Second, the limbs of intention are two: not being mistaken about the basis, and the motivation is the continuous intention from the bottom of one's heart not wanting to confess the downfall. Third, the action is not confessing the downfall itself. It is not necessary for the action to appear in body and speech, because this is a downfall of inaction. Fourth, the ultimate is the last moment of the night, as it is said, 'the last part of the day and night'. Second part: Shows that concealment will not occur. Speaks of the occurrence and non-occurrence of downfalls. Classification of Spo mgu (Tibetan, 遷單喜悅), etc. Demonstration that concealment will not occur: The first case is: For completing actions such as giving and touching, if one does not know that a Sanghavasesa (梵文天城體，saṃghāvaśeṣa，saṃghāvaśeṣa，僧殘) has occurred, then concealment requiring Spo ba (Tibetan, 遷單) will not occur, because there is no motivation to conceal the Sanghavasesa (梵文天城體，saṃghāvaśeṣa，saṃghāvaśeṣa，僧殘). If one forgets that one has not kept the mind of concealment, the situation is the same. Generally, one cannot recall whether one has done an action that generates a downfall, or even if one has done it, one cannot recall what the nature of the action of giving and touching is, nor can one recall whether the actions of giving and touching were intentional or unintentional, etc., the situation is the same. The signs are the same as before. Among the three cases of 'did you do it', etc., the first case is: It is said in the ṭīkā (Sanskrit, टीका，ṭīkā，commentary) that this shows that doubts have been eliminated at the beginning of the action. I generally cannot recall whether I have done an action that generates a downfall. The second case is: It is said in the ṭīkā (Sanskrit, टीका，ṭīkā，commentary) that this shows that the doubt about the nature of the action has been eliminated, even if it has been done, one cannot recall what the nature of the action of giving and touching is.
ག་བྱས་དྲན་པར་མི་ནུས་པའོ། །གསུམ་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། ཡུལ་ལ་སྤྱོད་པའི་སྐབས་ཀྱི་དོགས་པ་བསྟན་ཏེ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། འབྱིན་རེག་ལྟ་བུ་བྱས་ན་བསམས་བཞིན་དུ་བྱས་སམ། མ་བསམས་བཞིན་དུ་བྱས་དྲན་པར་མི་ནུས་པའོ། །དེ་གསུམ་ནི་བློ་ཁ་མ་ཕྱོགས་པའི་ཚུལ་གྱིས་དྲན་པར་མི་ནུས་པ་གསུམ་མོ། །བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ཉིད་ལ་ཆོས་ཅན། སྤོ་བ་སྤྱད་དགོས་ཀྱི་འཆབ་པ་མི་འབྱུང་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་འདུན་ལྷག་མ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ཉིད་ལ་ཆོས་ཅན། སྤོ་བ་སྤྱད་དགོས་ཀྱི་འཆབ་པ་མི་འབྱུང་སྟེ།ལྟུང་བ་བརྗོད་པའི་ཡུལ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ ལྟུང་བ་འབྱུང་དང་མི་འབྱུང་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ནི། ཐ་སྙད་དུ་རུང་བའི་འདུ་ཤེས་ཉམས་པ་སྨྱོ་བ་སེམས་འཁྲུགས་པ་ལ་སོགས་པ་ཉིད་ལ་ནི་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་མན་ཆད། ཉེས་བྱས་ཡན་ཆད་ཀྱི་ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་ཡང་ཞེས་པས་ནི་འཆབ་པ་ཡང་མི་འབྱུང་ངོ་། ། 7-576b སྔོན་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་ཁྲིམས་མ་བཅས་པ་ཉིད་ལས་དང་པོ་པ་ལ་ཡང་ཕམ་པར་འགྱུར་བ་མན་ཆད་ཀྱི་ལྟུང་བ་ཡང་མི་འབྱུང་ངོ་། །མ་བཅས་པ་ཉིད་ཀྱི་བྱེ་བྲག་སྡོམ་པ་གཏན་མ་བླངས་པ་ལ་ཡང་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་ངོ་། །ཞེས་ཀྱང་དོན་གྱིས་བསྟན་པར་བྱའོ། །འབྱིན་རེག་ལྟ་བུ་བྱ་བ་དེ་བྱས་པ་ལ་ལྟུང་བ་འབྱུང་བར་རྒྱུས་མི་ཤེས་བཞིན་དུ་ཉེས་སྤྱོད་ལ་ཞུགས་པ་ཉིད་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བ་མ་ཡིན་ནོ། །བསླབ་པ་བཅས་པ་དག་ཐོས་པ་ན་བཅས་པ་དེ་ལ་མངོན་པར་ཡིད་མི་ཆེས་བཞིན་ཉེས་སྤྱོད་ལ་ཞུགས་པ་ཉིད་ལ་ཡང་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བ་མ་ཡིན་ནོ། །བསླབ་པ་བཅས་པ་དག་རྗོད་པར་བྱེད་པ་པོ་ལ་འདི་ནི་བླུན་པོའོ་སྙམ་སྟེ། དེའི་ཚིག་ལ་མི་གུས་ཤིང་གང་ཟག་དེས་མངོན་པར་མི་ཤེས་པ་ཉིད་དུ་འདུ་ཤེས་ཏེ་ལྟུང་བ་འབྱུང་བ་ལ་ཡིད་མི་ཆེས་པ་སྟེ། ཉེས་སྤྱོད་ལ་ཞུགས་པ་ལ་ཡང་ལྟུང་བ་མི་འབྱུང་བ་མ་ཡིན་ནོ། །གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ལས་གཞན་པའི་ས་གཞན་ན་གནས་པ་བསྡིགས་སྨད་དམ། སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པ་ལ་སོགས་པ་ཉིད་ལ་ནི་ལྟུང་བ་འབྱུང་བར་མ་ཟད། སྔ་མ་འཆབ་པ་ཡང་འབྱུང་ངོ་། །གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་བྱུང་ཡང་སྤོ་བ་སྤྱད་དགོས་ཀྱི་འཆབ་པ་མི་འབྱུང་ངོ་། །ལྷག་མ་བཅབ་པ་ལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ཉིད་ལ་ནི་ལྷག་མའི་རྣམ་པ་མ་དོར་བའི་ཡིད་གཉིས་ཟ་བཞིན་དུ་བཅབས་པ་ནི་ལྷག་མར་ཤེས་བཞིན་དུ་བཅབས་པ་དང་འདྲའོ་སྟེ། བཅབས་པའི་ཉེས་པར་འགྱུར་རོ། ། ༈ སྤོ་མགུ་སོགས་ཀྱི་རྣམ་བཞག གསུམ་པ་ནི། སའམ་རྟེན་གང་ལ་སྤོ་བ་སྤྱད་དགོས་ཀྱི་འཆབ་པ་མི་འབྱུང་བ་ཉིད་དུ་སྔར་བསྟན་པ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དང་། གནས་ནས་ཕྱུང་བ་དང་། ཐ་སྙད་དུ་རུང་བའི་འདུ་ཤེས་ཉམས་པ་དང་། མ་བཅས་པ་སྟེ་བཞི་པོ་དེ་ལ་ནི་སྤོ་མགུ་སྤྱད་པ་ཡང་མི་འབྱུང་ངོ་། ། 7-577a དེ་དག་ནི་སྤོ་མགུ་སྤྱོད
【現代漢語翻譯】 第三種情況是，如論疏中所說：『顯示了在使用物品時的疑慮』，例如，在大小便時，無法回憶起是有意為之還是無意為之。這三種情況是指由於心不在焉而無法回憶起來的三種情況。 對於未受比丘戒者而言，必須懺悔，但不會發生隱瞞，因為如論疏中所說：『因為沒有僧眾』。 對於已被驅逐出僧團者而言，必須懺悔，但不會發生隱瞞，因為沒有陳述罪行的對象。 第二，對於失去辨別能力、瘋癲、精神錯亂等情況，從他勝罪到惡作罪的五種罪行，都不會發生，因此也不會發生隱瞞。 在佛陀未制定戒律之前，對於初犯者，也不會發生從他勝罪到惡作罪的罪行。未制定戒律的特殊情況是，對於從未受戒者，也不會發生罪行。這也應從意義上理解。 如果某人在大小便等行為發生時，不知道這樣做會犯戒，那麼他並非不會因此而犯戒。如果聽到所制定的戒律，卻不相信這些戒律，那麼他並非不會因此而犯戒。如果有人說出所制定的戒律，你卻認為『這個人很愚蠢』，不尊重他的話語，並且認為這個人不瞭解情況，不相信會因此而犯戒，那麼你並非不會因此而犯戒。如果住在被驅逐者之外的其他地方，進行恐嚇、辱罵或行淫等行為，不僅會犯戒，而且還會發生隱瞞。對於已被驅逐者，即使犯了罪，也必須懺悔，但不會發生隱瞞。對於隱瞞剩餘罪行，如果對比丘僧團隱瞞剩餘罪行，並且心存疑慮，就像明知是剩餘罪行卻仍然隱瞞一樣，會犯下隱瞞的罪過。 第三，先前已經說明，在何處或何種情況下必須懺悔而不會發生隱瞞，即對於未受比丘戒者、已被驅逐出僧團者、失去辨別能力者以及未制定戒律者這四種情況，都不會發生行淫等行為。 這些情況都不會發生行淫等行為。
【English Translation】 The third case is, as stated in the commentary: 'Showing the doubts when using objects,' for example, when defecating or urinating, one cannot recall whether it was done intentionally or unintentionally. These three cases refer to the three situations where one cannot recall due to being absent-minded. For one who has not taken the Bhikshu vows, confession is necessary, but concealment does not occur, because as stated in the commentary: 'Because there is no Sangha.' For one who has been expelled from the Sangha, confession is necessary, but concealment does not occur, because there is no object to state the offenses to. Secondly, for situations such as loss of discernment, madness, mental confusion, etc., the five types of offenses from Parajika to Dushkrita do not occur, and therefore concealment does not occur either. Before the Buddha established the precepts, even for the first offender, offenses from Parajika to Dushkrita do not occur. A specific case of not establishing precepts is that for one who has never taken vows, offenses do not occur. This should also be understood in meaning. If someone is engaged in misconduct such as defecating or urinating, without knowing that doing so would be an offense, then they are not free from committing an offense. If one hears the established precepts but does not believe in them, then they are not free from committing an offense. If someone speaks the established precepts and you think, 'This person is foolish,' disrespecting their words and perceiving that person as not understanding the situation, not believing that an offense will occur, then you are not free from committing an offense. If one resides in a place other than where the expelled person resides, engaging in intimidation, abuse, or sexual misconduct, not only will an offense occur, but concealment will also occur. For one who has been expelled, even if an offense occurs, confession is necessary, but concealment does not occur. For concealing remaining offenses, if one conceals remaining offenses from the Bhikshu Sangha while harboring doubts, it is like concealing knowing it is a remaining offense, and one will commit the offense of concealment. Thirdly, it has been previously explained where or in what circumstances confession is necessary and concealment does not occur, that is, for the four cases of one who has not taken the Bhikshu vows, one who has been expelled from the Sangha, one who has lost discernment, and one for whom precepts have not been established, sexual misconduct and the like do not occur. These situations do not involve sexual misconduct and the like.
་པ་མ་ཡིན་པའོ། །མ་གུས་པས་སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པ་འཕྲོ་གཅོད་ཅིང་གཏོང་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་པ་འོང་བས་གཏོང་བ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་སོ། །སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པའི་གནས་སྐབས་དེ་ལ་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་དེའི་སྡེ་ཚན་དུ་གཏོགས་པའི་དངོས་གཞིའམ། སྦོམ་པོའམ། ཉེས་བྱས་ལྷག་པར་སྤྱོད་པ་ལ་ཡང་ཉེས་བྱས་སོ། །དེ་ཡང་གཞི་ཇི་ལྟ་བུའི་ལྟུང་བ་འབྱུང་བའི་སྟེང་དུ་འདིའི་ཉེས་བྱས་གཞན་རེ་རེ་འབྱུང་བས་སོ། །བཤགས་པ་ལེན་པ་པོ་ལ་སོགས་པ་ཕྱིར་བཅོས་པའི་རྐྱེན་འཛོམ་པར་ཡོད་ལ། ལྟུང་བ་ཕྱིར་མི་འཆོས་ན་ཡང་ཉེས་བྱས་སོ། །ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་དང་ལྡན་པའི་དགེ་སློང་སྤོ་མགུ་སྤྱད་འཕྲོ་ལ་ཁྱིམ་པ་ལ་སོགས་པར་བབས་ཏེ། སྤོ་མགུ་མི་སྤྱོད་པའི་ས་ནས་སླར་ཡང་དགེ་སློང་དུ་ཕྱིར་འོངས་པ་ནི། སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པ་དེའི་གནས་སྐབས་ཉིད་ཡིན་ནོ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ལྟུང་བ་དང་བཅས་པའི་གནས་སྐབས་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །འདིས་ནི་ལྟུང་བ་དང་བཅས་པའི་དགེ་སློང་ཁྱིམ་པར་བབས་པས་ལྟུང་བ་མི་འདག་པར་ཤེས་སོ། །ལམ་རྒྱ་གང་པ་ན་རེ། ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་དང་ལྡན་པའི་དགེ་སློང་ཁྱིམ་པར་བབས་པས་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་དག་པ་ཡིན་ཏེ། བཅས་པའི་རྟེན་མ་ཡིན་དུ་གྱུར་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། གཞུང་འདི་ཉིད་ལས། མི་སྤྱོད་པའི་ས་ནས་ཕྱིར་འོངས་པ་དེ་ནི་ཞེས་བབས་ཀྱང་ལྟུང་བ་མ་དག་པར་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །གཞན་ཡང་ལྟུང་བ་ཡོད་པའི་དགེ་སློང་སྨྱོ་བར་གྱུར་པ་ཆོས་ཅན། ལྟུང་བ་དག་པར་ཐལ། བཅས་པའི་རྟེན་མ་ཡིན་དུ་གྱུར་པའི་ཕྱིར། སྨྱོ་བ་དག་པར་འདོད་ན་ལྟུང་བ་དག་བྱེད་གང་ཡང་མ་བྱུང་བར་དག་པར་འགལ་ལོ། །དགེ་སློང་སྤོ་མགུ་སྤྱོད་ 7-577b འཕྲོ་ལ་སྤྱོ་བར་གྱུར་ཏེ་སྤོ་མགུ་མི་སྤྱོད་པའི་ས་ནས་ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པར་ཕྱིར་འོངས་པ་ནི། སྤོ་མགུ་སྤྱད་པ་དེའི་གནས་སྐབས་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་ཀྱང་མདོ་རྩ་བས་བསྟན་པ་དང་འགལ་ལོ། །གལ་ཏེ་ལྟུང་བ་དང་བཅས་པའི་དགེ་སློང་ཁྱིམ་པར་བབས་པའམ་སྨྱོ་བར་གྱུར་པ་ཆོས་ཅན། ལྟུང་བ་ཡོད་པ་མི་འཐད་དེ། ལྟུང་བའི་རྟེན་མ་ཡིན་དུ་གྱུར་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། རྟགས་མ་གྲུབ་སྟེ། ལྟུང་བ་སྔར་མེད་གསར་དུ་སྐྱེ་བའི་རྟེན་མ་ཡིན་དུ་ཟིན་ཀྱང་ལྟུང་བ་སྐྱེས་ཟིན་རྒྱུན་དུ་གནས་པའི་རྟེན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་དང་ལྡན་པའི་དགེ་སློང་ཁྱིམ་པར་བབས་ན་ཁྱིམ་པ་དེ་ལ་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་ཡོད་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ཉིད་ལ་ནི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་མེད་པས་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་གཏན་ནས་མ་བླངས་པའོ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་ཉིད་ལ་ནི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་མེད་ཅེས་བསྟན་པའོ། །མི་སྤྱོད་པའི་ས་ནས་ཕྱིར་འོངས་པ་ན་སྤོ་མགུའི་ཞག་གྲ
【現代漢語翻譯】 不是罪過。如果不恭敬地中斷或放棄使用床座，則犯輕罪。在《 टीका (ṭīkā，註釋)》中說：『因為會有爭吵，所以放棄沒有罪過。』在使用床座的情況下，屬於僧殘罪類別的真實、粗大或額外的罪過，也犯輕罪。這是因為在發生任何根本墮落的基礎上，會額外產生這些輕罪。如果懺悔者具備所有恢復的條件，但沒有恢復墮落，也犯輕罪。如果犯有僧殘罪的比丘在正在使用的床座上還俗，然後從不使用床座的地方再次成為比丘，那麼這仍然是使用床座的情況。正如《 टीका (ṭīkā，註釋)》中所說：『這仍然是犯有墮落的情況。』由此可知，犯有墮落的比丘還俗並不能消除墮落。拉姆加·岡巴說：『犯有僧殘罪的比丘還俗后，僧殘罪會被清除，因為他不再是戒律的基礎。』但這是不對的，因為經文字身說：『從不使用的地方回來，』即使還俗，墮落也沒有被清除，這與經文相矛盾。此外，犯有墮落的比丘如果發瘋，那麼墮落應該被清除，因為他不再是戒律的基礎。如果認為發瘋可以清除墮落，那麼在沒有任何清除墮落的方法的情況下，墮落就被清除了，這是矛盾的。比丘正在使用床座 如果他被責罵，然後從不使用床座的地方恢復到清醒狀態，那麼這仍然是使用床座的情況，這也與根本經文相矛盾。如果犯有墮落的比丘還俗或發瘋，那麼不應該有墮落，因為他不再是墮落的基礎。』如果這樣說，那麼這個理由是不成立的，因為即使他不再是新墮落產生的基礎，但他仍然是已經產生的墮落持續存在的基礎。如果犯有僧殘罪的比丘還俗，那麼這個還俗者是否也有僧殘罪呢？《 टीका (ṭīkā，註釋)》中說：『因為沒有受過具足戒的人沒有僧殘罪。』這意味著沒有完全接受比丘戒的人沒有僧殘罪。從不使用的地方回來時，床座的夜晚數量
【English Translation】 It is not an offense. If one disrespectfully interrupts or abandons the use of the bed, one commits a minor offense. In the ṭīkā (commentary), it says: 'Because there will be quarrels, there is no offense in abandoning it.' In the case of using the bed, if one commits a real, gross, or additional offense belonging to the category of saṃghāvaśeṣa (monk remaining), one also commits a minor offense. This is because on top of the occurrence of any fundamental downfall, each of these other minor offenses occurs. If the one taking confession has all the conditions for restoration, but does not restore the downfall, one also commits a minor offense. If a monk with a saṃghāvaśeṣa downfall disrobes while using the bed, and then returns to being a monk from a place where the bed is not used, then that is still the situation of using the bed. As the ṭīkā (commentary) says: 'That is still the situation of having a downfall.' From this, it is known that a monk with a downfall who disrobes does not eliminate the downfall. Lamga Gangpa says: 'When a monk with a saṃghāvaśeṣa downfall disrobes, the saṃghāvaśeṣa downfall is cleared away, because he is no longer the basis of the precepts.' But this is not correct, because the text itself says: 'Returning from a place where it is not used,' even though he has disrobed, the downfall has not been cleared away, which contradicts the text. Furthermore, if a monk with a downfall goes mad, then the downfall should be cleared away, because he is no longer the basis of the precepts. If one thinks that madness clears away the downfall, then it is contradictory that the downfall is cleared away without any means of clearing it away. A monk is using the bed If he is scolded, and then returns to a state of awareness from a place where the bed is not used, then that is still the situation of using the bed, which also contradicts the root text. If a monk with a downfall disrobes or goes mad, then there should be no downfall, because he is no longer the basis of the downfall.' If one says this, then the reason is not established, because even though he is no longer the basis for the new arising of a downfall, he is still the basis for the continued existence of a downfall that has already arisen. If a monk with a saṃghāvaśeṣa downfall disrobes, then does this disrobed person also have a saṃghāvaśeṣa downfall? The ṭīkā (commentary) says: 'Because one who has not taken full ordination does not have saṃghāvaśeṣa.' This means that one who has not fully taken the vows of a monk does not have saṃghāvaśeṣa. When returning from a place where it is not used, the number of nights of the bed
ངས་སྔར་ཅི་ཙམ་སྤྱད་ཟིན་ཅིང་། སྦྱངས་པའི་གཞི་ལ་དེའི་འཕྲོ་ལྷག་མ་ཇི་ཙམ་ཡོད་པ་དེ་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པའོ། །བཅབས་པའི་དུས་ངེས་པར་མི་ཤེས་ན་སྤྱད་པ་དང་བརྗོད་པ་གཉིས་ཀ་ཉུང་བ་ཉིད་དུ་མི་འགྱུར་བ་ལ་བརྟེན་པར་བྱའོ། །ཞེས་ཏེ་འདིས་ནི་མདོ་འོག་མ་བཞིའི་མདོར་བསྟན་ཡིན་ནོ། །སྤྱད་པ་ཉུང་བ་ཉིད་དུ་མི་འགྱུར་བ་ལ་བརྟེན་པ་ནི་སྤོ་བ་སྤྱད་པར་བྱ་བ་ཉིད་ལ་སྔོན་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་མ་བྱུང་ཞིང་།ཉེས་པས་མ་གོས་པ་དག་པའི་མཐའ་ཅན་ཉིད་ཀྱི་ཚིགས་དེ་ནས་ཡུན་རིང་ཐུང་གིས་བྱེ་བྲག་གི་ཉུང་བ་ཉིད་དུ་མི་འགྱུར་བ་བསྟེན་པར་བྱའོ། །དེའི་མཚན་དཔེ་ནི། དག་པའི་མཐའ་ཅན་ཉིད་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ཟླ་བ་བཞི་སྤོ་བ་སྤྱད་པ་ལ་བརྟེན་པར་བྱའོ། །བརྗོད་པ་ཉུང་བ་ཉིད་དུ་ 7-578a མི་འགྱུར་བ་ལ་བརྟེན་པ་ནི་བཅབས་དུས་ངེས་པར་མི་ཤེས་ན་བཅབས་པ་བརྗོད་པ་ནི་ཟླ་བ་བཞི་ལྟ་བུ་ངེས་པ་ཅན་བརྗོད་པར་མི་བྱའི། དུས་དཔག་ཏུ་མེད་པ་ཞེས་བརྗོད་པ་ལ་བརྟེན་པར་བྱའོ། །དེའི་མཚོན་དཔེ་ནི། བསམས་བཞིན་དུ་ཁུ་བ་ཕྱུང་བ་ལ་དཔག་ཏུ་མེད་པར་བཅབས་པ་ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །འདིའི་ཊཱི་ཀ་ལས། སྤོ་བ་གསོལ་བ་དང་། གཞི་ནས་སྤོ་བ་གསོལ་བ་དང་། ཡང་གཞི་ནས་བསླངས་ཏེ་སྤོ་བ་གསོལ་བ་དང་། ཡང་གཞི་ནས་མགུ་བ་བསླངས་ཏེ་གསོལ་བ་དང་དྲུག་སྟེ། སྤོ་བ་གསོལ་བ་ལ་སོགས་པ་གསོལ་བ་དྲུག་དང་། སྤོ་བ་སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་དྲུག་དང་། འཐབ་ཀྲོལ་ཅན་གྱི་རྐྱེན་གྱིས་སྤོ་བ་ལ་སོགས་པ་གཏོང་བ་དྲུག་དང་། སྤོ་བ་ལ་སོགས་པའི་དུས་འདས་པ་དང་། འབྱུང་བར་འགྱུར་བ་བརྗོད་པ་དྲུག་སྟེ། ཆོ་ག་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞི་གསུངས་སོ། །དེས་ན་འཐབ་ཀྲོལ་ཅན་གྱི་འཇིགས་པ་དང་བྲལ་ན་སྤོ་བ་ལ་སོགས་པ་སླར་བླང་བ་དྲུག་སྐབས་འདིར་ཊཱི་ཀ་ལས་དངོས་སུ་མ་གསུངས་ཀྱང་མཚོན་ནོ། །སྤོ་བའམ་མགུ་བ་བྱས་པ་འདི་ལ་ལྟུང་བ་མང་པོའི་གྲངས་ཇི་སྙེད་ལ་ཕྱིར་བཅོས་པར་སེམས་པ་དེ་སྙེད་དུ་གཏོགས་པའི་སྤོ་བ་གཅིག་ཉིད་དམ། མགུ་བ་གཅིག་ཉིད་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་ཉིད་ཀྱིས་ཆོག་གོ། བཅབས་པའི་ཞག་གྲངས་ཀྱི་ཚད་ངེས་པར་མི་ཤེས་པའི་ཆོ་ག་ནི་གོང་དུ་བསྟན་ཟིན་ཏོ། །ལྟུང་བའི་གྲངས་ཀྱི་ཚད་ངེས་པར་མི་ཤེས་པའི་ཆོ་ག་ནི། ལྟུང་བའི་གྲངས་ཀྱི་ཚད་ངེས་པར་མི་ཤེས་ན་ལྟུང་བ་དེ་དཔག་ཏུ་མེད་པར་བྱུང་ངོ་ཞེས་བརྗོད་པ་ལ་བརྟེན་པར་བྱའོ། །ལྟུང་བ་མང་པོ་སྟེ་ལྟུང་བ་གསུམ་ནས་གྲངས་ཤེས་པ་མན་ཆད་ཉིད་ལ་ནི་ལྟུང་བ་ཚད་ཤིན་ཏུ་མང་པོ་དང་ལྡན་པ་བྱུང་ལ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །ལྟུང་བ་རྣམས་ཀྱི་བཅབས་པའི་དུས་ཞག་ 7-578b གྲངས་མང་ཉུང་ཐ་དད་པ་རྣམས་ནི་དེ་རྣམས་ཀྱི་ནང་ནས་བཅབས་པ་དུས་ཡུན་རིང་ཞིང་། ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་གཅིག་གི་དུས་བརྗོད་པས་ལྟུང་བ་གཞན་དེ་དག་གི་དུས་ཀྱང་བརྗོད་པ་གྲུབ་པར་འགྱུར་རོ། །ལྷ
【現代漢語翻譯】 我先前已經使用了多少，以及在修習的基礎上還剩下多少，這些都需要在之後進行補救。如果隱瞞的時間無法確定，那麼就應該依靠減少使用和陳述的次數來實現補救。這實際上是對於下面四個根本戒的概要說明。 依靠減少使用次數來進行補救，指的是在進行恢復戒律的修習時，先前沒有發生剩餘的墮罪，也沒有被罪過玷污，具有清凈的終極性質。從那個誓言開始，根據時間長短的差別，依靠減少使用次數來進行補救。例如，依靠四個月的恢復戒律修習來達到清凈的終極性質。 依靠減少陳述次數來進行補救，指的是如果隱瞞的時間無法確定，那麼隱瞞的陳述就不能像四個月那樣確定，而應該依靠陳述無法估量的時間來進行補救。例如，對於故意排精的情況，應該陳述隱瞞了無法估量的時間。 在此《根本論釋》中提到：恢復戒律的祈請，從基礎上恢復戒律的祈請，再次從基礎上恢復戒律的祈請，再次從基礎上恢復戒律的歡喜，總共有六種。即恢復戒律的祈請等六種祈請，恢復戒律的給予等六種給予，因爭鬥引起的恢復戒律等六種放棄，以及恢復戒律等時間過去和將來要陳述的六種，總共宣說了二十四種儀軌。 因此，如果遠離爭鬥的恐懼，那麼恢復戒律等六種重新接受的情況，雖然在此《根本論釋》中沒有明確說明，但也暗示了這一點。對於已經進行恢復戒律或歡喜的情況，如果認為有很多墮罪需要彌補，那麼是否只需要補救一個恢復戒律或一個歡喜即可？對於隱瞞天數的數量無法確定的儀軌，已經在前面說明了。 對於墮罪數量無法確定的儀軌：如果墮罪的數量無法確定，那麼就應該依靠陳述發生了無法估量的墮罪來進行補救。對於多個墮罪，即從三個墮罪到可以數清的數量，應該陳述發生了非常多的墮罪。對於墮罪隱瞞時間長短不同的情況，應該通過陳述其中隱瞞時間最長的一個剩餘墮罪的時間，來完成對其他墮罪時間的陳述。
【English Translation】 How much I have used before, and how much remains on the basis of practice, these need to be remedied later. If the time of concealment cannot be determined, then one should rely on reducing the number of uses and statements to achieve remedy. This is actually a summary of the following four fundamental precepts. Relying on reducing the number of uses for remedy refers to when undertaking the practice of restoring precepts, there were no remaining transgressions beforehand, nor were they defiled by faults, possessing the ultimate nature of purity. Starting from that vow, according to the difference in the length of time, rely on reducing the number of uses for remedy. For example, rely on four months of restoring precept practice to achieve the ultimate nature of purity. Relying on reducing the number of statements for remedy refers to if the time of concealment cannot be determined, then the statement of concealment should not be determined like four months, but should rely on stating an immeasurable time for remedy. For example, for the case of intentional emission, one should state that an immeasurable time was concealed. In this 'Root Commentary', it is mentioned: the request for restoring precepts, the request for restoring precepts from the foundation, the request for restoring precepts again from the foundation, the joy of restoring precepts again from the foundation, there are six types in total. That is, the request for restoring precepts and so on, six requests; the giving of restoring precepts and so on, six givings; the abandonment of restoring precepts and so on caused by strife, six abandonments; and the six statements of restoring precepts and so on, past and future, a total of twenty-four rituals are proclaimed. Therefore, if one is free from the fear of strife, then the six cases of re-accepting restoring precepts and so on, although not explicitly stated in this 'Root Commentary', are also implied. For the case of having performed restoring precepts or joy, if one thinks that there are many transgressions to be compensated for, is it sufficient to remedy only one restoring precept or one joy? The ritual for when the number of days of concealment cannot be determined has already been explained above. For the ritual when the number of transgressions cannot be determined: if the number of transgressions cannot be determined, then one should rely on stating that immeasurable transgressions have occurred for remedy. For multiple transgressions, that is, from three transgressions to a number that can be counted, one should state that very many transgressions have occurred. For cases where the concealment time of transgressions varies in length, one should complete the statement of the time of other transgressions by stating the time of the one remaining transgression with the longest concealment time.
ག་མའི་ལྟུང་བ་མང་པོ་བྱུང་བ་བྱེ་བྲག་སོ་སོའི་མིང་བརྗོད་པ་དག་ལ་ནི་ལ་སོགས་པ་ཞེས་པ་དང་ལྡན་པ་ཉིད་དུ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཁུ་བ་ཕྱུང་བའི་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ལ་སོགས་པ་རེག་པ་དང་། འཁྲིག་པ་སྨྲ་བའི་ལྟུང་བ་བྱུང་ལ་ཟླ་བ་ཕྱེད་བཅབས་པ་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུའོ། །ལྟུང་བ་མང་པོའི་མིང་བརྗོད་པ་ན་གང་གིས་མིང་དང་པོར་བརྗོད་པར་བྱ་ཞེ་ན། གྲངས་ཀྱི་སྒོ་ནས་ལྕི་བ་ལྟུང་བ་དུ་མ་བྱུང་བ་དང་། བསམ་པའི་སྒོ་ནས་ལྕི་བ་ཉོན་མོངས་པ་དྲག་པོས་བྱས་པ་ཉིད་དག་གི་མིང་དང་པོ་ཉིད་དུ་བརྗོད་པར་བྱའི། སྔར་ལྟུང་བ་གང་བྱུང་བ་དེའི་མིང་དང་པོར་སྨོས་པར་ནི་མི་བྱའོ། །སྤོ་བ་སྤྱོད་བཞིན་པ་ལ་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་འཆབ་བཅས་སྔོན་བྱུང་བ་དྲན་ནས་ལྟུང་བ་གཞན་སྔ་མ་དེ་ཕྱིར་གསོ་བར་འདོད་པ་སྐྱེས་ན་སྤོ་བ་ཐ་དད་པར་སྦྱིན་ཏེ། སྤོ་བ་སྔ་མ་ནི་བྱིན་ཟིན་ལ། སྔོན་བྱུང་བ་དེའི་སྤོ་བ་ནི་ད་གཟོད་སྦྱིན་ཞིང་། ལྟུང་བ་སྔ་ཕྱི་གཉིས་ཀའི་དོན་དུ་སྤོ་བ་གཅིག་ཅར་སྤྱད་དོ། །མགུ་བ་སྤྱོད་བཞིན་པ་ལ་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་འཆབ་མེད་སྔོན་བྱུང་བ་དྲན་ནས་ལྟུང་བ་གཞན་སྔ་མ་དེ་ཕྱིར་གསོ་བར་འདོད་པ་སྐྱེས་ན་སྔར་མགུ་བ་བྱིན་ཟིན་པ་དེ་ལས་མགུ་བ་ཐ་དད་པར་སྦྱིན་ཞིང་། ལྟུང་བ་སྔ་ཕྱི་གཉིས་ཀའི་དོན་དུ་མགུ་བ་གཅིག་ཅར་སྤྱད་དོ་ཞེས་ཀྱང་མདོ་འདིས་བསྟན་ཏོ། །ཅིག་ཅར་སྤྱད་པ་དེ་མི་སྲིད་དོ་ཞེས་འོག་ཏུ་སྦྱར་རོ། །གང་ལ་མི་སྲིད་ཅེ་ན། ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བཅབས་པའི་རྒྱུ་ལས་ད་ལྟ་སྤོ་བ་སྤྱད་པ་ཉིད་ཡིན་ན་སྔར་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་དེའི་མགུ་བར་བྱ་བ་ལ་ནི་གང་ 7-579a ཟག་གཅིག་གིས་སྤོ་མགུ་གཉིས་དུས་གཅིག་ཅར་སྤྱད་པ་མི་སྲིད་དོ། །མགུ་བ་ནི་སེམས་མགུ་བའི་ཕྱིར་ཡིན་ལ། སྤོ་བ་ནི་བཅབས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་གཞོམ་པའི་ཕྱིར་ཡིན་ནོ། །དུས་དང་དུས་མ་ཡིན་པ་བསྡུས་པ་འབྱུང་བའི་གཞིའོ། ། 請問品所詮 གཉིས་པ་ལ། འཆབ་དངོས་མི་འབྱུང་བ་རུ་བསྟན། །ཉེས་པ་ཙམ་ཞིག་འབྱུང་བར་བསྟན། །སྐབས་གཞན་དོགས་གཅོད་བསྟན་པའོ། ། 7-579b གིས་དགེ་སློང་གཞན་ཡོད་པའི་གནས་སུ་ཕྱིན་ན་ནི་མ་བརྗོད་པ་ལ་འཆབ་པའི་ཉེས་པར་འགྱུར་རོ་སྙམ་པས། དེར་མི་འགྲོ་ན་ཡང་འཆབ་པའི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་ངོ་། །དགེ་སློང་གཞན་ཡོད་པའི་གནས་སུ་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་སྟེ། བདག་གིས་གནས་འདིར་མཚན་མོ་བསྡད་ན་ནི་མ་བརྗོད་ན་འཆབ་པའི་ཉེས་པར་འགྱུར་རོ་སྙམ་པས་གནས་གཞན་དུ་ཕྱིན་ན་ཡང་འཆབ་པའི་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་སྟེ་ལུང་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། ། ༈ ཉེས་པ་ཙམ་ཞིག་འབྱུང་བར་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། དོན་གཞན་ཅུང་ཟད་ཀྱང་མེད་པས་ནི་བརྗོད་པའི་ཡན་ལག་གི་དྲུང་དུ་མི་འགྲོ་བའམ། བདག་ཉིད་གནས་དེ་ནས་འགྲོ་ན་འཆབ་པ་མི་འབྱུང་ཡང་ཉེས་བྱས་གཞན་འབྱུང་ངོ་། །ཉིན་མཚན་གྱི་མཐའི་མདུན་རོལ་
【現代漢語翻譯】 當陳述許多墮罪各自的名稱時，應加上『等』字。例如，觸碰已捨棄的僧眾殘食等，以及犯了說淫語的墮罪后隱瞞半個月等。當陳述許多墮罪的名稱時，應該先說哪個名稱呢？從數量上來說，應先說較重的多個墮罪；從意樂上來說，應先說由強烈煩惱所犯的墮罪。不應先說之前所犯的墮罪的名稱。當正在進行懺悔時，如果憶起先前已隱瞞的殘罪，並想重新懺悔之前的墮罪，則應給予不同的懺悔物。之前的懺悔物已經給予，現在才給予先前墮罪的懺悔物，併爲先前和之後的兩個墮罪同時使用一個懺悔物。當正在進行歡喜行時，如果憶起先前未隱瞞的殘罪，並想重新懺悔之前的墮罪，則應從先前已給予的歡喜行中給予不同的歡喜行，併爲先前和之後的兩個墮罪同時使用一個歡喜行。經中也這樣說到。同時使用是不可能的，下面會解釋。什麼情況下不可能呢？如果因為隱瞞殘罪的原因，現在正在進行懺悔，那麼對於先前殘罪的歡喜行來說，不可能用一個行為同時進行懺悔和歡喜行。歡喜行是爲了心生歡喜，而懺悔是爲了摧毀隱瞞的罪過。時間和非時間的集合是產生的基礎。 請問品所詮 第二，顯示不發生隱瞞，只顯示發生罪過，顯示斷除其他疑惑。 如果比丘去了有其他比丘在的地方，心想如果不說就會犯隱瞞的罪過，那麼即使不去那裡，也不會發生隱瞞的罪過。如果在有其他比丘在的地方犯了殘罪，心想如果我今晚住在這裡，不說就會犯隱瞞的罪過，那麼即使去了其他地方，也不會發生隱瞞的罪過，這是經文和註釋所說的。 僅僅顯示發生罪過 第二，因為沒有任何其他意義，所以不去陳述的處所，或者自己離開那個地方，雖然不會發生隱瞞，但會發生其他罪過。在日夜交替之前。
【English Translation】 When stating the names of many offenses, one should add the word 'etcetera'. For example, touching the remaining food of the Sangha that has been abandoned, etcetera, and concealing the offense of speaking about sexual intercourse for half a month, etcetera. When stating the names of many offenses, which name should be mentioned first? In terms of number, one should first mention the heavier multiple offenses; in terms of intention, one should first mention the offenses committed by strong afflictions. One should not first mention the name of the offense that was committed earlier. When one is in the process of performing penance, if one remembers a previously concealed residual offense and wants to repent of the previous offense again, then one should give a different object of penance. The previous object of penance has already been given, and now the object of penance for the previous offense is given, and one object of penance is used simultaneously for both the previous and subsequent offenses. When one is in the process of performing the pleasure practice, if one remembers a previously unconcealed residual offense and wants to repent of the previous offense again, then one should give a different pleasure practice from the one that has already been given, and one pleasure practice is used simultaneously for both the previous and subsequent offenses. This is also what the sutra teaches. It is impossible to use them simultaneously, which will be explained below. In what case is it impossible? If one is currently performing penance because of concealing a residual offense, then for the pleasure practice of the previous residual offense, it is impossible to perform both penance and pleasure practice at the same time with one action. The pleasure practice is for generating joy, while penance is for destroying the fault of concealment. The collection of time and non-time is the basis for arising. Questions on the meaning of the chapter Secondly, it shows that concealment does not occur, it only shows that faults occur, and it shows the cutting off of other doubts. If a monk goes to a place where there are other monks, thinking that if he does not speak, he will commit the offense of concealment, then even if he does not go there, the offense of concealment will not occur. If one commits a residual offense in a place where there are other monks, thinking that if I stay here tonight, I will commit the offense of concealment if I do not speak, then even if one goes to another place, the offense of concealment will not occur, as stated in the sutras and commentaries. Merely showing that faults occur Secondly, because there is no other meaning, one does not go to the place of confession, or one leaves that place oneself, although concealment will not occur, other faults will occur. Before the end of the day and night.
ཏུ་བཅབས་པ་ཡང་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། ། ༈ སྐབས་གཞན་དོགས་གཅོད་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ནི། ལྟུང་བ་བྱུང་བ་འདི་གཞན་ལ་བརྗོད་དོ་སྙམ་དུ་བསམས་ཏེ་འཆབ་པའི་སེམས་གཏོང་དགོས་པ་ལས།འཆབ་པའི་སེམས་མ་གཏོང་སྟེ་ལྟུང་བ་བརྗོད་པའི་བསམ་པ་མེད་པ་ཉིད་ནི་འཆབ་པ་དེའི་སེམས་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འཆབ་པ་འབྱུང་བ་ནི་བཅབ་བོ་སྙམ་དུ་ངོས་བཟུང་མི་དགོས་ཀྱི། བརྗོད་དོ་སྙམས་མེད་ན་འཆབ་པའི་ཉེས་པ་འབྱུང་བའོ། །དགེ་སློང་ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་བྱུང་བར་གྱུར་པས། རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། དེའི་སྡོམ་པ་ནི་དགོས་པ་མེད་པ་ཉིད་དུ་གྱུར་པའི་ཕྱིར་ལྟུང་བ་ཕྱིར་མ་བཅོས་པ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ཡོད་ལ་ཕྱིར་མ་བཅོས་ན་ཡང་ཉེས་བྱས་སོ། །ཞེས་སྔར་སྨོས་པ་དེའི་དམིགས་བསལ་ཡིན་ནོ། །དུས་དང་དུས་མ་ཡིན་པར་བསྡུས་པ་འབྱུང་བའི་གཞི་ཞུ་བའི་སྐབས་སོ། །འདིར་སྨྲས་པ། བདག་ནི་དམ་པ་དམ་པའི་སྐྱེས་བུ་དང་། ནམ་ཡང་མི་འབྲལ་སྐྱེ་བ་ཐམས་ཅད་དུ། །འཕགས་པའི་མགོན་གྱིས་རྟག་པར་རྗེས་བཟུང་བས། །དོན་མེད་ལམ་དུ་གཏོལ་མེད་མི་འགྲོ་ཙམ། 7-580a མདོ་སྔགས་ཟབ་རྒྱས་གསུང་རབས་མ་ལུས་ལ། །ཇི་བཞིན་ཤེས་པའི་བློ་གྲོས་སྤོབས་པ་ནི། །སྐྱེ་བར་འབད་པའི་རྒྱུ་ལས་རང་དབང་དུ། །ཅི་བདེར་མྱོང་བའི་སེམས་ཉིད་དགའ་བ་ཅན། །ཕལ་ཆེར་ངན་སོང་འཁྱོགས་པོའི་ཁུང་བུ་རུ། །བསླབ་ལྷོད་སྡིག་ལྡན་མཆེ་བ་དུག་ཅན་བཅས། །རང་གཞན་སྲེག་པའི་ལྟ་ཟེར་འཕྲོ་བཞིན་དུ། །གཡོ་རྫུན་ལྕེ་གཉིས་དང་བཅས་འབྲོས་པ་འདྲ། །ཀྱེ་མ་ཀྱེ་ཧུད། རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ནས། འདི་ནི་ལྟུང་བ་དང་བཅས་པ་སྤྱད་པ་རྣམས་ཀྱི་ལྡང་པའི་དུས་དང་། དུས་མ་ཡིན་པའི་ཆོ་ག་བསྡུས་པ་འབྱུང་བའི་གཞིའི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། །། ༈ ས་གཞན་གནས་པ་སྤྱོད་པའི་གཞི། གསུམ་པ་ས་གཞན་གནས་པ་ལ། ལུང་གཞི་ཉིད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་དང་། །ཞུ་བའི་ལུང་གིས་བརྗོད་པའོ། ། དང་པོ་ལ་དྲུག་ལས། དང་པོ་ས་གཞན་ན་གནས་པ་རྣམས་ཀྱི་དབྱེ་བ་ནི། དབྱེ་བའི་གཞི་དང་། དབྱེ་བའི་སྒོ་གཉིས་ལས། དབྱེ་བའི་གཞི་ནི། ལས་ཀྱི་སྒོ་ནས་ས་གཞན་ན་གནས་པར་དངོས་སུ་གསུངས་པ་ཙམ་མོ། ། དབྱེ་བའི་སྒོ་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ཆེ་ལོང་དུ་དབྱེ་བ་ནི། ས་གཞན་ན་གནས་པ་ཉི་ཤུ་རྩ་དྲུག་སྟེ། སྤོ་སྤྱོད་གསུམ། མགུ་སྤྱོད་གསུམ། སྤོ་ལྡན་གསུམ། མགུ་ལྡན་གསུམ་དང་བཅུ་གཉིས། བསྡིགས། སྨད། བསྐྲད་པ། ཕྱིར་འགྱེད། གནས་ནས་ཕྱུང་བ་བདུན། བསྙིལ་བ་དང་། ངོ་བོ་འཚོལ་བ་དང་། བསླབ་པ་བྱིན་པ་སྟེ་ཉི་ཤུ་རྩ་དྲུག་གོ །གཉིས་པ་ས་ཞིབ་མོའི་རྣམ་བཞག་གི་སྒོ་ནས་དབྱེ་བ་ནི། ས་གཞན་ན་གནས་པ་བཞི་བཅུ་རྩ་བཞི་སྟེ། སྤོ་བ་སྤྱོད་པ་དང་། གཞི་ནས་སྤོ་བ་སྤྱོད་པ་དང་། ཡང་གཞི་ནས་བསླངས་ཏེ་སྤོ་བ་སྤྱོད་པ
【現代漢語翻譯】 隱瞞也構成輕罪。 ༈ 關於其他情況的疑問解答。 第三，如果想到『這件事要告訴別人』而隱瞞，就必須放棄隱瞞的心。如果不放棄隱瞞的心，也沒有說出罪行的想法，那麼這種狀態本身就是隱瞞的心態。產生隱瞞，不需要認定為『我在隱瞞』，只要沒有『我要說出去』的想法，就會產生隱瞞的罪過。如果比丘犯了根本墮並加以隱瞞，正如《自釋》和《 टीका 》中所說，因為他的戒律已經變得沒有必要，所以對於沒有改正的罪行，沒有罪過。如果存在罪行卻沒有改正，則構成輕罪。這是對之前所說情況的特殊說明。這是關於在適當和不適當的時間進行總結陳述的基礎。 在此陳述：我與殊勝的聖者，生生世世永不分離。愿聖者怙主恒常護佑我，不讓我無意義地走上歧途。 對於顯密深奧的所有經典，如實通達的智慧和自信，從努力修習中自然而然地產生，隨心所欲地體驗快樂的心境。大多數情況下，我看到那些墮入惡趣深淵的人，他們放鬆戒律，充滿罪惡，長著毒牙，散發著焚燒自他的邪見之光，像長著兩條欺騙之舌的逃犯一樣。 唉！可悲啊！在廣釋《日輪》中，《自釋》和《 टीका 》中說：這是關於犯戒者懺悔的適當和不適當時間的總結陳述的基礎的解釋的結束。 ༈ 關於安住于其他地方的行為的基礎。 第三，關於安住于其他地方，有根本律藏本身所說的，以及請求的律藏所說的。 第一部分有六個方面。第一，安住于其他地方的人的分類，分為分類的基礎和分類的方式兩個方面。分類的基礎是：僅僅從行為的角度直接說明安住于其他地方。分類的方式有兩種。第一種是概括性的分類：安住于其他地方的有二十六種，即三次『遷移行為』，三次『歡喜行為』，三次『遷移具備』，三次『歡喜具備』，共十二種；『恐嚇』，『辱罵』，『驅逐』，『遣返』，『逐出僧團』七種；『貶損』，『尋釁』，『給予學處』，共二十六種。第二種是從詳細分類的角度進行分類：安住于其他地方的有四十四種，即遷移行為，從基礎上遷移行為，以及再次從基礎上提起並遷移行為。
【English Translation】 Concealing it also becomes a minor offense. ༈ Showing the resolution of doubts in other cases. Third, if one thinks, 'I will tell this transgression to others,' and then conceals it, one must abandon the mind of concealing. If one does not abandon the mind of concealing, and does not have the intention of telling the transgression, then that mind itself is the mind of concealing. The occurrence of concealing does not require identifying it as 'I am concealing.' If there is no thought of 'I will tell it,' then the fault of concealing occurs. If a bhikshu has committed a defeat and conceals it, as stated in the 'Self-Commentary' and the 'Tika,' because his vows have become unnecessary, there is no fault for not correcting the transgression. If it exists and is not corrected, it is still a minor offense. This is an exception to what was previously said. This is the occasion for summarizing what occurs at appropriate and inappropriate times. Here it is said: May I, with the noble and holy beings, never be separated in all lifetimes. May the noble protector always guide me, so that I do not inadvertently go down meaningless paths. For all the profound and vast teachings of Sutra and Tantra, the wisdom and confidence to know them as they are, arising spontaneously from the effort of cultivation, is a mind that delights in experiencing whatever is comfortable. Mostly, I see those who fall into the crooked holes of the lower realms, with relaxed discipline, full of sin, with poisonous fangs, scattering the light of destructive views that burn self and others, like fugitives with two deceitful tongues. Alas! Alas! In the extensive commentary 'Circle of the Sun,' from the 'Self-Commentary' and the 'Tika': This is the end of the explanation of the basis for the summary of the appropriate and inappropriate times for those who have engaged in transgressions. ༈ The basis for engaging in dwelling in another place. Third, regarding dwelling in another place, there is what is stated by the root Vinaya itself, and what is stated by the requesting Vinaya. The first part has six aspects. First, the distinctions of those who dwell in another place are based on two aspects: the basis of distinction and the means of distinction. The basis of distinction is merely what is explicitly stated as dwelling in another place from the perspective of actions. There are two means of distinction. The first is the general distinction: there are twenty-six types of dwelling in another place: three 'moving actions,' three 'pleasing actions,' three 'moving with,' three 'pleasing with,' totaling twelve; 'threatening,' 'scolding,' 'expelling,' 'returning,' 'removing from the community,' seven; 'degrading,' 'seeking faults,' and 'giving training,' totaling twenty-six. The second is the distinction from the perspective of detailed classification: there are forty-four types of dwelling in another place: moving actions, moving actions from the base, and again, raising from the base and moving actions.
་གསུམ་དང་། མགུ་བ་སྤྱོད་པ་དང་། གཞི་ནས་མགུ་བ་སྤྱད་པ་དང་། ཡང་གཞི་ནས་ 7-580b བསླངས་ཏེ་མགུ་བ་སྤྱོད་པ་སྟེ་གསུམ་དང་། སྤོ་བ་སྤྱོད་ནས་མགུ་བ་སྤྱོད་པ་གསུམ་དང་། གཞི་ནས་སྤོ་བ་སྤྱོད་ནས་མགུ་བ་སྤྱོད་པ་གསུམ་དང་། ཡང་གཞི་ནས་བསླངས་ཏེ་སྤོ་བ་སྤྱོད་ནས་མགུ་བ་སྤྱོད་པ་གསུམ་སྟེ་བཅོ་ལྔ་དང་། སྤོ་བ་དང་ལྡན་པ་གསུམ་དང་། མགུ་བ་དང་ལྡན་པ་གསུམ་སྟེ་དྲུག་དང་། སྤོ་བ་སྤྱོད་ནས་མགུ་བ་དང་ལྡན་པ་གསུམ་དང་། གཞི་ནས་སྤོ་བ་སྤྱོད་ནས་མགུ་བ་དང་ལྡན་པ་གསུམ་དང་། ཡང་གཞི་ནས་བསླངས་ཏེ་སྤོ་བ་སྤྱོད་ནས་མགུ་བ་དང་ལྡན་པ་གསུམ་སྟེ་སུམ་ཅུ་དང་། སྨད་པ་བཞི་དང་། གནས་ནས་ཕྱུང་བ་བདུན་དང་། བསྙིལ་བ་དང་། ངོ་བོ་ཉིད་འཚོལ་བ་དང་། བསླབ་པ་བྱིན་པ་སྟེ་བཞི་བཅུ་རྩ་བཞིའོ། །གཉིས་པ་བསྡུ་བ་ལ་གསུམ་སྟེ། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་བསྡུ་བ་དང་། རྣམ་གྲངས་ཀྱི་སྒོ་ནས་བསྡུ་བ་དང་། བསླབ་བྱའི་སྒོ་ནས་བསྡུ་བའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་སྟེ། སྤངས་པས་གཞན་ན་གནས་པ་སྟེ་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་བདུན་དང་། བསྙིལ་བ་དང་། སྨད་པས་གཞན་ན་གནས་པ་སྟེ། སྨད་པ་ནན་ཏུར་བྱས་པ་བཞི་དང་། རྣམ་པར་དག་བྱེད་ས་གཞན་ན་གནས་པ་སྟེ་དེ་དག་ལས་གཞན་ན་གནས་པ་རྣམས་སོ། །གཉིས་པ་རྣམ་གྲངས་ཀྱི་སྒོ་ནས་བསྡུ་ན་གཉིས་ཏེ། ས་གཞན་ན་གནས་པ་ཡང་ཡིན་ལ། ནན་ཏུར་བྱས་པ་ཡང་ཡིན་པ་བཅུ་གཉིས་དང་། ས་གཞན་ན་གནས་པ་ནི་ཡིན་ལ། ནན་ཏུར་བྱས་པ་ནི་མ་ཡིན་པ་བཅུ་གཉིས་ཏེ་དེ་ལས་གཞན་རྣམས་སོ། །གསུམ་པ་བསླབ་བྱའི་སྒོ་ནས་བསྡུ་ན་གཉིས་ཏེ། ས་གཞན་དག་ལས་གནས་ན་གནས་པ་ཆེན་པོ་པ་དང་། ཆུང་ངུ་བ་ཞེས་བྱའོ། །དང་པོ་ནི། ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པ་སྤོང་ཞིང་དམན་པའི་སྤྱོད་པ་དང་དུ་ལེན་པ་སྟེ། སྤོ་སྤྱོད་མགུ་སྤྱོད་བཅོ་ལྔ་དང་། ངོ་བོ་ཉིད་འཚོལ་བ་དང་། བསླབ་པ་བྱིན་པ་སྟེ་བཅུ་བདུན་ནོ། །གཉིས་པ་ 7-581a ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པ་སྤོང་ཡང་དམན་པའི་སྤྱོད་པ་དང་དུ་བླང་མི་དགོས་པ་སྟེ། སྤོ་ལྡན་མགུ་ལྡན་བཅོ་ལྔ་དང་། ནན་ཏུར་བྱས་པ་བཅུ་གཉིས་སོ། །གསུམ་པ་ས་གཞན་ན་གནས་པའི་མཚན་ཉིད་ནི། དམན་པར་བྱེད་ཆོས་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་ལ་བལྟོས་ནས་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པ་སྤོང་དགོས་ཉིད་དུ་གནས་པའོ། །ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་ལ་བལྟོས་ནས་ཞེས་པས་ཕྱེ་བ་དག་ནི་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་སུ་སོང་བ་སེལ་བའོ། །བཞི་པ་བསླབ་བྱ་ནི། གཞན་ན་གནས་པ་ཆེན་པོ་བ་བཅུ་བདུན་གྱིས་ནི་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པ་ལྔ་སྤང་བ་དང་། དམན་པའི་སྤྱོད་པ་ལྔ་དང་དུ་བླང་བ་ལ་བསླབ་བོ། །དེ་དག་ལས་གཞན་པའི་ས་གཞན་ན་གནས་པ་རྣམས་ཀྱི་ནི་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་སྤྱོད་པ་ལྔ་སྤང་བ་ལ་བསླབ་ཀྱི། དམན་པའི་སྤྱོད་པ་དང་དུ་བླང་བ་ལ་བསླབ་མི་དགོས་སོ། །ཁྱད་པར་དུ་ཡང་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་དང་། བསྙིལ་བས་ནི་ཆོ
【現代漢語翻譯】 三種（行為）：滿足的行持，從基礎上滿足的行持，以及再次從基礎上發起而滿足的行持；三種（行為）：轉移的行持后滿足的行持，從基礎上轉移的行持后滿足的行持，以及再次從基礎上發起而轉移的行持后滿足的行持，總共十五種；三種與轉移相應，三種與滿足相應，總共六種；三種轉移的行持后與滿足相應，三種從基礎上轉移的行持后與滿足相應，以及再次從基礎上發起而轉移的行持后與滿足相應，總共三十種；四種呵責，七種驅擯，貶損，尋求自性，以及給予學處，總共四十四種。 第二，攝集中有三種：從自性方面攝集，從名相方面攝集，以及從學處方面攝集。第一種有三種：通過捨棄而安住於他處，即七種驅擯和貶損；通過呵責而安住於他處，即四種嚴厲呵責；以及通過清凈而安住於他處，即安住于其他這些之外的（情況）。 第二，從名相方面攝集有兩種：既安住於他處，又是嚴厲呵責的有十二種；安住於他處，但不是嚴厲呵責的有十二種，以及其他這些之外的（情況）。第三，從學處方面攝集有兩種：安住于其他地方，稱為大者和小者。第一種是：捨棄殊勝的行為，而接受低劣的行為，即轉移行持和滿足行持十五種，尋求自性，以及給予學處，總共十七種。 第二種是：捨棄殊勝的行為，但不一定需要接受低劣的行為，即轉移相應和滿足相應十五種，以及嚴厲呵責十二種。第三，安住於他處的定義是：相對於使之低劣的羯磨（karma），必須捨棄殊勝的行為。通過『相對於羯磨』來區分，是爲了排除那些落入非法方面的情況。第四，學處是：十七種安住於他處的大者，需要學習捨棄五種殊勝的行為，並接受五種低劣的行為。而其他那些安住於他處的情況，只需要學習捨棄五種殊勝的行為，不一定需要學習接受低劣的行為。特別是，驅擯和貶損會損減（……）
【English Translation】 Three (actions): practicing contentment, practicing contentment from the base, and again initiating from the base and practicing contentment; three (actions): practicing transference and then practicing contentment, practicing transference from the base and then practicing contentment, and again initiating from the base and practicing transference and then practicing contentment, totaling fifteen; three corresponding to transference, three corresponding to contentment, totaling six; three practicing transference and corresponding to contentment, three practicing transference from the base and corresponding to contentment, and again initiating from the base and practicing transference and corresponding to contentment, totaling thirty; four rebukes, seven expulsions, degradation, seeking self-nature, and granting precepts, totaling forty-four. Second, there are three types of collection: collection from the aspect of essence, collection from the aspect of nomenclature, and collection from the aspect of precepts. The first type has three: abiding elsewhere through abandonment, i.e., the seven expulsions and degradation; abiding elsewhere through rebuke, i.e., the four severe rebukes; and abiding elsewhere through purification, i.e., abiding elsewhere from those others. Second, collection from the aspect of nomenclature has two types: those that both abide elsewhere and are severe rebukes, numbering twelve; those that abide elsewhere but are not severe rebukes, numbering twelve, and those others. Third, collection from the aspect of precepts has two types: abiding in other places, called the 'great' and the 'small'. The first is: abandoning superior conduct and adopting inferior conduct, i.e., the fifteen practices of transference and contentment, seeking self-nature, and granting precepts, totaling seventeen. The second is: abandoning superior conduct but not necessarily needing to adopt inferior conduct, i.e., the fifteen corresponding to transference and contentment, and the twelve severe rebukes. Third, the definition of abiding elsewhere is: relative to the karma (action) of making inferior, it is necessary to abandon superior conduct. Distinguishing by 'relative to karma' is to eliminate those that have fallen into the non-Dharma side. Fourth, the precepts are: the seventeen great ones abiding elsewhere need to learn to abandon the five superior conducts and adopt the five inferior conducts. And for those others abiding elsewhere, they only need to learn to abandon the five superior conducts, and do not necessarily need to learn to adopt the inferior conducts. In particular, expulsion and degradation diminish (...)
ས་འདི་པའི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་གཞན་རྣམས་དང་། ལྷན་ཅིག་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གི་ལོངས་སྤྱོད་མཐའ་དག་སྤང་བའོ། །ལྔ་པ་སྒྲ་བཤད་པ་ནི། ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་ལ་བལྟོས་ནས་ས་གཞན་ཏེ། དམན་པའི་ས་ན་གནས་པས་ན། ས་གཞན་ན་གནས་པ་ཞེས་བྱའོ། །དྲུག་པ་གྲོལ་བའི་དུས་ནི། ས་གཞན་ན་གནས་པ་ཐམས་ཅད་ལས་དགྲ་བཅོམ་པ་ཐོབ་པས་གྲོལ་བའོ། །ནན་ཏུར་གྱིས་ས་གཞན་ན་གནས་པ་རྣམས་ལ་བཟོད་པར་བྱ་བའི་ལས་བྱས་པས་གྲོལ་ཞིང་། སྤོ་སྤྱོད་དང་མགུ་སྤྱོད་ལས་སྤོ་བ་འཁོར་བ་དང་། མགུ་བ་འཁོར་བས་གྲོལ་བའོ། །སྤོ་ལྡན་ལས་མགུ་བ་ནོས་པས་གྲོལ་ཞིང་། མགུ་ལྡན་ལས་དབྱུང་བ་བྱས་པས་གྲོལ་ལོ། །ངོ་བོ་ཉིད་འཚོལ་བ་ལས་ལྟུང་བ་དྲན་ཅིང་བཟོད་པར་བྱ་བའི་ལས་བྱས་པས་གྲོལ་ཞིང་། ནན་ཏུར་གྱིས་ས་གཞན་ན་ 7-581b གནས་པ་རྣམས་ལ་ནན་ཏུར་སྔ་མའི་སྟེང་དུ་ནན་ཏུར་ཕྱི་མ་བྱས་ན་སྔ་མ་ལས་གྲོལ་བ་སྟེ། གནས་ནས་དབྱུང་བ་ནི་མ་གཏོགས་སོ། ། གཉིས་པ་ལ། ས་གནས་ཆེན་པོའི་བསླབ་བྱ་དང་། །ས་གནས་ཆུང་ངུའི་བསླབ་བྱ་བཅས། །ཡུལ་གང་ལ་སྤྱད་བཟློག་ནས་བསྟན། །གང་དུ་སྤྱད་པའི་བསླབ་བྱ་བརྗོད། །དུས་འདས་འབྱུང་དང་འགྱུར་བ་བརྗོད། །ལུང་ཆོས་བརྙས་ཐབས་མི་བྱ་དང་། །རྐྱེན་གྱིས་བཏང་ཞིང་སླར་བླང་བའོ། ། ༈ ས་གནས་ཆེན་པོའི་བསླབ་བྱ། དང་པོ་ལ། ཐུན་མོང་སྤོ་མགུ་མཚོན་ཏེ་བསྟན། །འདྲ་གཞན་བསླབ་བྱ་ཁྱད་བཅས་བརྗོད། ། ༈ ཐུན་མོང་སྤོ་མགུ་མཚོན་ཏེ་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ། ཁྱད་ཅན་བཅོ་ལྔ་སྤང་བ་དང་། །སྨན་སྤྱོད་ལྔ་སྤང་དང་བླང་བའོ། ། ༈ ཁྱད་ཅན་བཅོ་ལྔ་སྤང་བ། དང་པོ་ལ། གུས་པ་བདག་གིར་བྱེད་སོགས་སྤང་། །ལྷག་མཉམ་པ་ཡི་སྤྱོད་པ་སྤང་། །དགེ་སྦྱོང་བླ་མའི་གནས་ལྟ་སྤང་། །ཁྱད་པའི་སྐབས་གཏོགས་བྱ་བ་སྤང་། བསྟེན་པའི་ཁྱད་སྤང་ཉེས་རྣམས་སྤང་། ༈ གུས་པ་བདག་གིར་བྱེད་སོགས་སྤང་བ། དང་པོ་ནི། སྤོ་བ་དང་མགུ་བར་བྱ་བ་སྤྱོད་པ་ཞེས་པས་ནི། གཞི་ནས་དང་ཡང་གཞི་ནས་སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པ་དག་བསྡུས་སོ། །དེ་དག་གིས་དགེ་སློང་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་ལས། མངོན་པར་སྨྲ་བ་ཕྱག་འཚལ་ལོ་ཞེས་ཟེར་བ་དང་།ལུས་ཀྱིས་ཕྱག་འཚལ་བ་དང་། མངོན་སུམ་དུ་མིག་སྔར་བབས་པ་ན་སྟན་ལས་ལྡང་བ་དང་། ལུས་འདུད་ཅིང་ཐལ་མོ་སྦྱར་བ་དང་། གུས་པའི་ལས་ལག་པ་སྐྱོང་བ་དང་། བསུ་བ་ལ་སོགས་པའི་མཆོད་པའི་ལས་དག་བདག་གིར་མི་བྱའོ། །སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པ་དེ་གཉིས་ཀྱིས་བདག་གིར་མི་བྱ་བ་མངོན་པར་སྨྲ་བ་དང་། ཕྱག་དང་། མངོན་དུ་ལྡང་བ་ལ་སོགས་པ་གང་ཡིན་པ་དེའི་སྐབས་དེ་དག་ནི་དེ་གཉིས་ལས་གཞན་ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དག་གིས་ཀྱང་སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པ་དེ་དག་ལ་མི་བྱ་སྟེ། ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་ 7-582a རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པ་ལ་མངོན་པར་སྨྲ་བ་དང་། ཕྱག་འཚལ་བ་ལ་སོགས་པའི་གུས་པའི་ལ
【現代漢語翻譯】 此處，其他的出家人應當一同放棄對於佛法和物質的享用。第五，解釋『處』：依賴於安住的自性，此處是另一處，因為安住在低劣的處所，所以稱為安住在另一處。第六，解脫之時：從所有安住在另一處的人中獲得阿羅漢果，因此得到解脫。南圖爾通過對安住在另一處的人們行忍耐之業而獲得解脫，並且從『斯波』（འཁོར་བ，輪迴）和『姆古』（འཁོར་བ，輪迴）的享用中解脫。通過『斯波丹』（སྤོ་ལྡན，具有移動性）獲得『姆古』（མགུ་བ，滿足）而解脫，並且通過『姆古丹』（མགུ་ལྡན，具有滿足性）行遣除之業而解脫。從尋求自性中憶念墮落，通過行忍耐之業而解脫。南圖爾對安住在另一處的人們，如果在先前的南圖爾之上再行之後的南圖爾，則從先前的狀態中解脫，但從住所中遣除的情況除外。 第二部分包括：大處所的教誨，小處所的教誨，以及在何處運用、如何避免，在何處運用之教誨，過去、現在、未來的變化，不應輕蔑經律，因緣捨棄后又重新取回。 大處所的教誨： 第一部分包括：共同的『斯波』（སྤོ，移動）和『姆古』（མགུ，滿足）的象徵性指示，以及相同與不同之教誨的差別。 共同的『斯波』（སྤོ，移動）和『姆古』（མགུ，滿足）的象徵性指示： 第一部分包括：捨棄十五種特殊行為，以及捨棄和接受五種醫藥使用。 捨棄十五種特殊行為： 第一部分包括：捨棄將尊敬據爲己有等行為，捨棄剩餘的平等行為，捨棄視德行僧為上師的行為，捨棄特殊場合的行為，捨棄依止的差別和過失。 捨棄將尊敬據爲己有等行為： 第一點是：通過『斯波』（སྤོ་བ，移動）和『姆古』（མགུ་བ，滿足）的行為，總括了從根本上和再次的『斯波姆古』（སྤོ་མགུ，移動和滿足）行為。通過這些行為，比丘不應將自性安住，不應說『頂禮顯現者』，不應以身體頂禮，不應在顯現於眼前時從座位上起身，不應彎腰合掌，不應行尊敬之業，如伸出手臂，不應行迎接等供養之業。『斯波姆古』（སྤོ་མགུ，移動和滿足）的行為不應據爲己有，不應說顯現者，不應行頂禮，不應起身等。無論在何種情況下，其他安住自性者也不應對『斯波姆古』（སྤོ་མགུ，移動和滿足）的行為這樣做，因為安住自性者也不應對『斯波姆古』（སྤོ་མགུ，移動和滿足）的行為說顯現者，行頂禮等尊敬之業。
【English Translation】 Here, other renunciants should abandon all enjoyment of Dharma and material possessions together. Fifth, explaining 'place': depending on the naturally abiding place, this place is another place, because it abides in an inferior place, it is called abiding in another place. Sixth, the time of liberation: liberation is attained by obtaining Arhatship from all those who abide in another place. Nantoor attains liberation by performing the act of patience towards those who abide in another place, and is liberated from the enjoyment of 'Spo' (འཁོར་བ, Saṃsāra) and 'Mgu' (འཁོར་བ, Saṃsāra). Liberation is attained by obtaining 'Mgu' (མགུ་བ, satisfaction) from 'Spodan' (སྤོ་ལྡན, having mobility), and liberation is attained by performing the act of expulsion from 'Mgudan' (མགུ་ལྡན, having satisfaction). Remembering the fall from seeking self-nature, liberation is attained by performing the act of patience. Nantoor, to those who abide in another place, if a later Nantoor is performed on top of the previous Nantoor, then liberation is from the previous state, except for the case of expulsion from the place. The second part includes: the teachings of the great place, the teachings of the small place, and where to apply and avoid, the teachings of where to apply, the changes of past, present, and future, one should not despise the scriptures, and abandoning due to circumstances and taking back again. The teachings of the great place: The first part includes: the common symbolic indication of 'Spo' (སྤོ, moving) and 'Mgu' (མགུ, satisfying), and the differences between the same and different teachings. The common symbolic indication of 'Spo' (སྤོ, moving) and 'Mgu' (མགུ, satisfying): The first part includes: abandoning fifteen special behaviors, and abandoning and accepting five medicinal uses. Abandoning fifteen special behaviors: The first part includes: abandoning taking respect as one's own, etc., abandoning the remaining equal behaviors, abandoning seeing the virtuous monk as the guru, abandoning actions belonging to special occasions, abandoning the differences and faults of reliance. Abandoning taking respect as one's own, etc.: The first point is: through the actions of 'Spo' (སྤོ་བ, moving) and 'Mgu' (མགུ་བ, satisfying), the fundamental and repeated actions of 'Spomgu' (སྤོ་མགུ, moving and satisfying) are summarized. Through these actions, a Bhikshu should not abide in self-nature, should not say 'Homage to the manifest one', should not prostrate with the body, should not rise from the seat when appearing before the eyes, should not bow and join palms, should not perform the act of respect, such as extending the arms, and should not perform the act of offering such as welcoming. The actions of 'Spomgu' (སྤོ་མགུ, moving and satisfying) should not be taken as one's own, one should not say the manifest one, should not prostrate, should not rise, etc. In whatever situation, other naturally abiding ones should also not do this to the actions of 'Spomgu' (སྤོ་མགུ, moving and satisfying), because the naturally abiding ones should also not say the manifest one to the actions of 'Spomgu' (སྤོ་མགུ, moving and satisfying), perform acts of respect such as prostration.
ས་རྣམས་མི་བྱའོ། །འོ་ན་སྤོ་བ་སྤྱོད་པས་སྤོ་བ་སྤྱོད་པ་བསླབ་པ་རྒན་པ་ལ་ཕྱག་བྱར་རུང་ངམ་མི་རུང་སྙམ་ན་མི་རུང་སྟེ། གནས་མལ་གྱི་གཞིའི་ཊཱི་ཀ་ལས། སྤོ་བ་སྤྱོད་པ་ལ་སོགས་པ་ནི་སྡིག་པ་ཆེན་པོ་དང་ལྡན་པ་ཡིན་པས། དེ་དག་ལ་ཁྱིམ་པས་ཀྱང་ཕྱག་བྱ་བར་མི་རིགས་སོ་ཞེས་སོ། ། ༈ ལྷག་མཉམ་པ་ཡི་སྤྱོད་པ་སྤང་བ། གཉིས་པ་ནི། སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པ་དེ་གཉིས་ཀྱིས་དགེ་སློང་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དེ་དག་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་འཆགས་པ་ན་གོམ་པ་སྲི་བ་ཉིད་ཀྱིས་ཕྱི་ནས་འགྲོ་བ་དེ་ལས་གཞན་གོམ་པ་མཉམ་དུ་ཐད་ཀར་འགྲོ་བའམ། གོམ་པ་མདུན་དུ་ཐལ་ཆེས་པས་བཅག་པར་མི་བྱའོ། །མདོ་འདིས་ནི་བཅས་པ་གསུམ་བསྟན་ཏེ། འདིར་མི་བྱ་བ་གཉིས་ནི་དངོས་སུ་བསྟན་ལ། དེ་བཞིན་དུ་མདོ་འོག་མ་གཉིས་ལ་ཡང་ཅི་རིགས་སུ་སྦྱར་རོ། །དེ་གཉིས་ཀྱིས་དགེ་སློང་རང་བཞིན་དུ་གནས་པའི་དྲུང་དུ་སྟན་ཆེས་དམའ་བ་ཉིད་ལ་འདུག་པར་བྱའི། དེ་ལས་གཞན་སྟན་མཉམ་པའམ་མཐོ་བས་འདུག་པར་ཡང་མི་བྱའོ། །སྟན་མཉམ་པའམ་མཐོ་བས་འདུག་པར་ཡང་མི་བྱ་ན་སྟན་གཅིག་ལ་ལྟ་ཅི་སྨོས་ཞེས་བྱ་བའི་ཐ་ཚིག་གོ། །དེ་གཉིས་ཀྱིས་དགེ་སློང་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་ལྷན་ཅིག་ཁྱིམ་དུ་འགྲོ་བ་ན། དེའི་ཕྱི་བཞིན་འབྲང་བའི་དགེ་སྦྱོང་གི་ཚུལ་གྱིས་འགྲོ་བར་བྱའི། ཕྱི་བཞིན་འབྲང་བའི་བདག་ཉིད་ལས་གཞན་པ་དེའི་གྲོགས་མཉམ་པའི་ཚུལ་གྱིས་ཁྱིམ་དག་ཏུ་འགྲོ་བ་ཡང་མི་བྱའོ། །དེ་གཉིས་ཀྱིས་དགེ་སློང་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་ངོས་དང་སྟེང་གཡོགས་མ་གཅིག་ཏུ་ཉལ་བར་མི་བྱ་ཟས་དེར་མལ་བཤམ་པ་མི་བྱའོ། ། ༈ དགེ་སྦྱོང་བླ་མའི་གནས་ལྟ་སྤང་བ། གསུམ་པ་ནི། དེ་གཉིས་ཀྱིས་གཞན་རབ་ཏུ་དབྱུང་བའི་མཁན་པོ་དང་། བསྙེན་ 7-582b པར་རྫོགས་པའི་མཁན་པོ་དང་། གནས་སྦྱིན་པ་བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་གནས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་དང་། དྲུང་དུ་དགེ་ཚུལ་ཉེ་བར་བཞག་པ་དགེ་ཚུལ་གྱི་གནས་ཀྱི་སློབ་དཔོན་དག་མི་བྱའོ། །དེ་གཉིས་ཀྱིས་གསོལ་བའི་ལས་དང་། བརྗོད་པའི་ལས་དག་གི་དགེ་འདུན་གྱི་ཁ་སྐོང་བ་ཁས་མི་བླང་ངོ་སྟེ། ཊཱི་ཀར། ཚོགས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །དེ་གཉིས་ཀྱིས་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་བྱེད་པ་པོར་བསྐོ་བ་དང་། དགེ་སློང་མའི་ཆོས་སྟོན་པ་བྱེད་པ་པོར་བསྐོ་བ་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་ཡིད་བརྟན་པ་སྟེ་གནས་ཁང་བསྐོ་བའི་ཞལ་ཏ་པ་ལ་སོགས་པར་བསྐོ་བ་ཡང་ཁས་མི་བླང་ངོ་། །ལས་བྱེད་པ་དང་དགེ་འདུན་གྱི་ཡིད་བརྟན་པར་སྔར་བསྐོས་པས་ཀྱང་སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པ་ན་དེ་དག་མི་བྱའོ། ། ༈ ཁྱད་པའི་སྐབས་གཏོགས་བྱ་བ་སྤང་བ། བཞི་པ་ནི། དེ་གཉིས་ཀྱིས་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་ཆོས་སྟོན་པར་སྔར་བསྐོས་ན་ཡང་མི་བྱའོ། །སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་འདོན་པའི་དགེ་སློང་གཞན་ཡོད་ན་དེ་གཉིས་ཀྱིས་གསོ་སྦྱོང་ལ་སོ་སོར་ཐ
【現代漢語翻譯】 不應如此行事。如果有人認為，『行糞掃衣者是否可以向學習糞掃衣的年長者敬禮？』，答案是不可以。正如《住處根本論》的註釋中所說：『行糞掃衣等行為的人，具有很大的罪過，即使是居士也不應向他們敬禮。』 第二，捨棄過分的平等行為：行糞掃衣者，當與安住于比丘自性者一同行走時，不應爲了保護步伐而故意落在後面，也不應與他們並排直接行走，或者步子邁得太大而超越他們。此經文揭示了三條戒律。此處直接揭示了兩條不應做的事項，同樣，在接下來的兩部經文中也應各自相應地理解。行糞掃衣者，應在安住于比丘自性者面前坐在非常低的座位上，不應與他們平起平坐，更不應坐在更高的座位上。既然不應平起平坐或坐在更高的座位上，更何況是同坐一個座位呢？這是總結性的說法。行糞掃衣者，當與安住于比丘自性者一同前往俗家時，應以隨從的修行者姿態跟隨其後，不應以平等的同伴姿態前往俗家。行糞掃衣者，不應與安住于比丘自性者一同睡在同一張床上，不應在那裡鋪設床鋪。 第三，捨棄視上師為低下的行為：行糞掃衣者，不應擔任其他受具足戒的親教師、受近圓戒的親教師、給予住處的近圓戒住處導師，以及在近前安置沙彌的沙彌住處導師。行糞掃衣者，不應接受僧眾的請求和陳述等職務，正如註釋中所說：『不應填補僧眾的空缺。』行糞掃衣者，不應接受委任為羯磨儀軌的執行者、比丘尼的說法者，以及僧眾的信任者，即委任為管理住處的執事等。即使先前已被委任為羯磨的執行者和僧眾的信任者，當行糞掃衣時，也不應再擔任這些職務。 第四，捨棄特殊場合應做之事：行糞掃衣者，即使先前已被委任為比丘尼說法，也不應再擔任。如果有其他比丘誦戒，行糞掃衣者不應在布薩時誦戒。
【English Translation】 One should not do these things. If one thinks, 'Is it permissible for a practitioner of wearing rags to pay homage to an elder who is learning to wear rags?', it is not permissible. As stated in the commentary on the 'Root Text of Abiding Places': 'Practitioners of wearing rags and the like are endowed with great sins, so even laypeople should not pay homage to them.' Secondly, abandoning the practice of excessive equality: When practitioners of wearing rags walk together with those who abide in the nature of a bhikshu (དགེ་སློང་, 比丘, bhikṣu, monk), they should not deliberately lag behind to protect their steps, nor should they walk directly alongside them, or take steps that are too large and overtake them. This sutra reveals three precepts. Here, two things that should not be done are directly revealed, and similarly, in the following two sutras, they should be applied accordingly. Practitioners of wearing rags should sit on a very low seat in the presence of those who abide in the nature of a bhikshu, and should not sit on a seat that is equal or higher than theirs. If one should not sit on a seat that is equal or higher, what need is there to mention sitting on the same seat? This is a summary statement. When practitioners of wearing rags go to a house together with those who abide in the nature of a bhikshu, they should follow behind them in the manner of a renunciant, and should not go to houses in the manner of equal companions. Practitioners of wearing rags should not sleep on the same bed with those who abide in the nature of a bhikshu, and should not spread out a bed there. Thirdly, abandoning the view of superiors as inferior: Practitioners of wearing rags should not be the preceptor who ordains others, the preceptor who confers full ordination, the teacher of the place of full ordination who gives the dwelling place, or the teacher of the place of a novice who places a novice nearby. Practitioners of wearing rags should not accept the filling of the sangha's (དགེ་འདུན་, 僧伽, saṃgha, community) vacancies for requests and statements, as the commentary says: 'One should not fill the vacancies of the assembly.' Practitioners of wearing rags should not accept being appointed as the performer of karma rituals, the teacher of dharma for bhikshunis (དགེ་སློང་མ་, 比丘尼, bhikṣuṇī, nun), or the trusted person of the sangha, that is, being appointed as the steward who manages the dwelling place, etc. Even if one has been previously appointed as the performer of karma and the trusted person of the sangha, one should not do these things when practicing wearing rags. Fourthly, abandoning actions pertaining to special occasions: Practitioners of wearing rags, even if they have been previously appointed to teach dharma to bhikshunis, should not do so. If there is another bhikshu who recites the Pratimoksha (སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་, 波羅提木叉經, prātimokṣa-sūtra, sutra of individual liberation), practitioners of wearing rags should not recite the Pratimoksha during the Uposatha (གསོ་སྦྱོང་, 布薩, upoṣatha, observance day).
ར་པའི་མདོ་འདོན་པར་མི་བྱའོ། །གཞན་མེད་ན་ནི་གདོན་པར་བྱའོ་ཞེས་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏེ། སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པས་ཀྱང་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་ནི་བྱ་དགོས་ཏེ། ལུང་མ་མོ་ལས། བསླབ་པ་བྱིན་པའི་དགེ་སློང་གིས་ལས་རྣམ་པ་གཉིས་བྱ་སྟེ། གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་བྱའོ། །བསླབ་པ་བྱིན་པས་གྲངས་སུ་ཁ་བསྐངས་ཏེ་གསོ་སྦྱོང་མ་བྱེད་ཅིག །དགེ་འདུན་གྱི་ལས་གཞན་ལའང་དེ་བཞིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པ་ལ་ཡང་མཚུངས་སོ། །དེ་གཉིས་ཀྱི་དགེ་སློང་གཞན་ལ་ཚུལ་ཁྲིམས། ལྟ་བ། ཆོ་ག །འཚོ་བ་ཉམས་པས་གླེང་བར་མི་བྱའོ། །ཐམས་ཅད་ལ་གླེང་བར་མི་བྱའམ་ཞེ་ན། ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པའི་དགེ་སློང་དགེ་འདུན་ལས་མ་བཀར་བ་ལའོ་སྟེ། བཀར་བ་ལ་ནི་བཀག་པ་མེད་དོ། །དེ་གཉིས་ཀྱིས་དགེ་སློང་ས་རང་བཞིན་ 7-583a དུ་གནས་པ་ལ་བརྗོད་པ་དང་བཅས་པ་ཉིད་དང་། ཕུར་པ་དང་བཅས་པ་ཉིད་དག་ཏུ་མི་བྱའོ། །དེ་གཉིས་ཀྱིས་དགེ་སློང་ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་ལ་གདམས་ངག་དང་། གསོ་སྦྱོང་དང་། དགག་དབྱེ་དང་། གསོལ་བའི་ལས་དང་། བརྗོད་པའི་ལས་ལ་ཕྱིར་བཟློག་མི་བྱའོ། །ཞེས་སྟོན་པ་ནི་གསོལ་བའི་ལས་དང་བརྗོད་པའི་ལས་དག་བཞག་པར་མི་བྱའོ། ། ༈ བསྟེན་པའི་ཁྱད་སྤང་ཉེས་རྣམས་སྤང་བ། ལྔ་པ་ནི། དེ་གཉིས་ཀྱིས་དགེ་སློང་ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དེ་དང་བརྟེན་པར་ཏེ། སྡོད་པའམ་འཇིང་བསྒྲིལ་བར་མི་བྱའོ། །དེ་གཉིས་ཀྱིས་སྤོ་མགུའི་ཆད་པ་དེའི་རྒྱུ་ལྟག་མའི་ལྟུང་བ་དང་། དེ་བཅབས་པ་བྱས་པ་དེ་ལྟ་བུ་གཞན་དག་ཀྱང་སྤང་ངོ་། །མི་སྤོང་ན་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་གཞན་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དོ། །བསླབ་པ་བྱིན་པས་ནི་ཆད་པ་དེའི་རྒྱུ་ཕམ་པའི་ལྟུང་བ་བྱས་པ་དེ་ལྟ་བུ་གཞན་དག་ཀྱང་སྤང་ངོ་། །ནན་ཏུར་བྱས་པ་དག་གི་ནི་ཆད་པ་དེའི་རྒྱུ་འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་པ་ལ་སོགས་ལ་བྱས་པ་དེ་ལྟ་བུ་གཞན་དག་ཀྱང་སྤང་ངོ་ཞེས་པའོ། །ཆད་པའི་རྒྱུ་སྤང་ངོ་ཞེས་པ་འདི་དང་། དེ་ལ་དེའི་སྡེ་པ་ལྷག་པར་སྤྱད་པ་སྤང་ངོ་ཞེས་པའི་ཁྱད་པར་ཅི་ཞེ་ན། སྡེ་པ་ལྷག་པར་སྤྱད་པ་ནི་ལྷག་མའི་སྡེ་ཚན་འབའ་ཞིག་ཡིན་པས་ཁྱབ་ཆུང་ལ། ལྷག་མ་ཁོ་ནའི་དབང་དུ་བྱས་ན་ཆད་པ་དེའི་རྒྱུ་ནི་ལྷག་མའི་སྡེ་ཚན་འབའ་ཞིག་ཡིན་པར་མ་ཟད་ཀྱི། ནན་ཏུར་གྱི་རྒྱུ་དང་ཕམ་པ་ཡང་ཡིན་པས་ཁྱབ་ཆེའོ། །དེ་ཡང་མགུ་བ་སྤྱོད་པའི་སྐབས་སུ་ནི་ཆད་པ་དེའི་རྒྱུ་དགེ་འདུན་ལྷག་མ་ཡིན་ལ། ནན་ཏུར་བྱས་པའི་སྐབས་སུ་ནི་ཆད་པ་དེའི་རྒྱུ་ནན་ཏུར་གྱི་རྒྱུ་ཡིན་ཅིང་། བསླབ་པ་བྱིན་པའི་སྐབས་སུ་ནི་ཆད་པ་དེའི་རྒྱུ་ཕམ་པའི་ལྟུང་བ་ཡིན་ནོ། །ཆད་པ་དེའི་རྒྱུ་ནི་འབྱིན་པའི་ལྷག་མ་ལྟ་བུ། ལྷག་མ་སྔ་མ་དང་རིགས་མཐུན་པ་སྟེ་ཁྱབ་ཆུང་ལ། སྡེ་པ་ 7-583b ལྷག་པར་སྤྱད་པ་ནི་ལྷག་མའི་སྡེ་ཚན་ཙམ་སྟེ་ཁྱབ་ཆེས་སོ
【現代漢語翻譯】 不得宣讀《拉瓦經》。如果別無選擇，則可以宣讀，這暗示著即使實行『斯波姆古』（一種苦行），也必須進行誦戒和自恣。正如《根本律》中所說：『受過戒的比丘應做兩種羯磨：誦戒和自恣。受過戒者應湊足人數，不要進行誦戒。其他僧團事務也應如此。』這意味著對於實行『斯波姆古』的人來說也是一樣的。對於這兩種人，不得因其他比丘在戒律、見解、儀軌或生計方面犯錯而指責他們。是否可以指責所有人呢？這是指那些安住于自性的比丘，未被僧團開除者。對於已被開除者，則沒有限制。這兩種人不得將安住于自性的比丘視為應受譴責或應受懲罰之人。 這兩種人不得阻止安住于自性的比丘接受教誡、誦戒、自恣、祈請羯磨和譴責羯磨。』這表明不應停止祈請羯磨和譴責羯磨。 第五，避免依賴的過失：這兩種人不得與安住于自性的比丘相互依賴，即不得居住或共同生活。這兩種人應避免導致『斯波姆古』罪過的根本墮罪，以及隱瞞這些罪行。如果他們不避免，就會犯下其他罪過，正如註釋中所說。受過戒者應避免導致失敗墮罪的根本墮罪。對於那些被強迫者，應避免導致爭吵等罪過的根本墮罪。避免罪過的根本原因，這與『避免過度使用其黨羽』有何區別？過度使用黨羽僅限於剩餘罪的範疇，範圍較小。如果僅限於剩餘罪，那麼罪過的根本原因不僅限於剩餘罪的範疇，還包括強迫罪和失敗罪，因此範圍更廣。也就是說，在實行『姆古』時，罪過的根本原因是僧殘罪；在被強迫時，罪過的根本原因是強迫罪；在受戒時，罪過的根本原因是失敗墮罪。罪過的根本原因類似於給予的剩餘罪，與之前的剩餘罪同類，範圍較小。過度使用黨羽僅是剩餘罪的範疇，範圍更廣。
【English Translation】 The 'Rawa Sutra' should not be recited. If there is no other option, then it can be recited, which implies that even when practicing 'Spomgu' (a type of asceticism), confession and self-criticism must be performed. As stated in the 'Root Vinaya': 'A monk who has received vows should perform two karmas: confession and self-criticism. Those who have received vows should make up the number and not perform confession. Other Sangha affairs should also be the same.' This means that it is the same for those who practice 'Spomgu'. For these two types of people, one should not accuse other monks of faults in discipline, view, ritual, or livelihood. Should everyone be accused? This refers to those monks who abide in their own nature, who have not been expelled from the Sangha. For those who have been expelled, there is no restriction. These two types of people should not regard monks who abide in their own nature as those who should be condemned or punished. These two types of people should not prevent monks who abide in their own nature from receiving instructions, confession, self-criticism, petitioning karma, and condemnation karma.' This indicates that petitioning karma and condemnation karma should not be stopped. Fifth, avoiding the faults of reliance: These two types of people should not be interdependent with monks who abide in their own nature, that is, they should not reside or live together. These two types of people should avoid the root downfalls that cause the 'Spomgu' offense, as well as concealing these offenses. If they do not avoid them, they will commit other offenses, as stated in the commentary. Those who have received vows should avoid the root downfalls that cause defeat offenses. For those who have been forced, they should avoid the root downfalls that cause quarrels, etc. What is the difference between avoiding the root cause of offenses and 'avoiding excessive use of their faction'? Excessive use of faction is limited to the category of remaining offenses, which is a smaller scope. If it is limited to remaining offenses, then the root cause of offenses is not only limited to the category of remaining offenses, but also includes forced offenses and defeat offenses, so the scope is broader. That is, when practicing 'Mgu', the root cause of offenses is Sangha remnant offenses; when being forced, the root cause of offenses is forced offenses; when receiving vows, the root cause of offenses is defeat offenses. The root cause of offenses is similar to the given remaining offenses, of the same kind as the previous remaining offenses, which is a smaller scope. Excessive use of faction is only the category of remaining offenses, which is a broader scope.
། །ཆད་པའི་རྒྱུ་རུ་གྱུར་པའི་ཉེས་པ་ལས་ཉེས་པ་གཞན་ཡང་སྤང་ངོ་། །དེ་དང་འདྲ་བ་གཞན་ཡང་མི་བྱའོ་ཞེས་ལུང་ལས་སོ། །དེ་གཉིས་ཀྱི་ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པ་རྣམས་ལ་ཉེས་པ་དང་མཐུན་པ་ཉིད་མ་གུས་པ་དང་། བརྙས་ཐབས་ལ་སོགས་མི་བྱའོ། །དེ་གཉིས་ཀྱིས་འདི་སྙམ་དུ་ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པ་རྣམས་ལ་གུས་པར་བྱ་བ་ལ་སོགས་སྔར་བསྟན་པ་དེ་དག་མ་བྱས་ན་ནི་བདག་གིས་ས་གཞན་ན་གནས་པའི་བརྟུལ་ཞུགས་སྙིང་པོ་མེད་པར་སྲོག་ཏུ་འགྱུར་རོ་སྙམ་དུ་ཡིད་ལ་བྱའོ། ། ༈ སྨན་སྤྱོད་ལྔ་སྤང་དང་བླང་བ། གཉིས་པ་ལ། ནངས་པར་དུས་སུ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ། །མཆོད་སྟོན་དུས་སུ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ། །འདུ་བའི་དུས་སུ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ། །དགོང་ཀའི་དུས་སུ་ཇི་བསྒྲུབ། །དུས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ། ། ༈ ནངས་པར་དུས་སུ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པ། དང་པོ་ནི། དེ་གཉིས་ཀྱིས་ནངས་པར་སྔར་ལངས་ཏེ་སྒོ་དབྱེ་བ་དང་མར་མེའི་སྐོན་བུ་བསལ་བར་བྱའོ། །དེ་གཉིས་ཀྱིས་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་ཆག་ཆག་དང་། ཕྱགས་དར་དང་། ལྕི་བ་འཇམ་པོའི་བྱུག་པ་བསྐུ་བ་དག་ཀྱང་བྱའོ། །དེ་གཉིས་ཀྱིས་དགེ་འདུན་གྱི་གཤང་བ་དང་གཅི་བའི་སྐྱབས་དག་སྦྱང་ངོ་། །དེ་གཉིས་ཀྱིས་གཤང་གཅིའི་སྐྱབས་ས་ཕྱགས་པ་དང་། དུས་དང་མཐུན་པའི་ཆུ་དག་པ་ཞག་པར་བྱའོ། །ཝའི་ཁ་དག་བསལ་ལོ། །སྟན་བཤམ་མོ། །དུས་ཤེས་པར་བྱས་ཏེ་བདུག་སྤོས་དང་། དེའི་སྤོག་ཕོར་དག་ཉེ་བར་བཞག་གོ། གལ་ཏེ་ནུས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་དེ་གཉིས་ཀྱིས་སྟོན་པའི་ཡོན་ཏན་ཡང་དག་པར་བསྒྲགས་གོ། གལ་ཏེ་སྨྲ་མི་ནུས་ན་སྨྲ་བ་པོ་གཞན་ལ་བཅོལ་ལོ། ། ༈ མཆོད་སྟོན་དུས་སུ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པ། གཉིས་པ་ནི། འབྲས་ཆེན་ལ་སོགས་པ་ཟས་ཀྱི་སྤྱི་སྤུང་བཤམས་པ་ན་དེ་གཉིས་ཀྱིས་གཎྜི་བརྡུང་ངོ་། །དེ་གཉིས་ཀྱིས་གལ་ཏེ་དགེ་སློང་རྣམས་ཚ་ 7-584a ན་བསིལ་ཡབ་བྱའོ། །སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པ་དེ་དག་གིས་གྲལ་དུ་འདུག་པ་དང་། འགྲོ་བ་ལ་སོགས་པ་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ། མཚན་མཐུན་པ། ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་གྲལ་གྱི་མཐའ་བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་རྣམས་ཀྱི་གོང་ཉིད་དུ་འགྲོ་འདུག་ལ་སོགས་པ་བྱའོ། །དགེ་སློང་སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པ་དེ་བསྙེན་རྫོགས་ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པའི་གྲལ་གོང་དུ་འདུག་ཏུ་རུང་བའང་ཡོད་དེ། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱི་གྲལ་གོང་དུ་འདུག་པའོ། །དེའི་སྒྲུབ་བྱེད་ནི། ལུང་སིལ་བུ་ལས། དགེ་སློང་མ་དག་འབའ་ཞིག་ཚོགས་ན་ཡང་རྟག་ཏུ་གྲལ་གྱི་དང་པོར་སྟན་ཅིག་ལྷག་པོར་ཞོག་ལ་འཁོད་ཅིག །དེ་སྟེ་དགེ་ཚུལ་ཕ་ཞིག་འོང་ན་ཡང་དེ་དེར་འདུག་ལ་ཟོ་ཞིག་ཅེས་གསུངས་པས། དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལས་ནི་དགེ་ཚུལ་གྲལ་མཐོ་བ་ཡིན་ལ། དགེ་ཚུལ་བས་ཀྱང་དགེ་སློང་སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པ་གྲལ་མཐོ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་སློང་མགུ་བ་སྤྱོད་པ་ནི་དགེ་སློ
【現代漢語翻譯】 此外，還要避免導致違犯的其他過失。經文中說：『不要做與此類似的事情。』對於那些行為與梵行一致的人，不應有不敬、輕蔑等與過失相應的行為。他們應該這樣想：『對於那些行為與梵行一致的人，如果我不做之前所說的尊敬等事情，我所處的其他地方的苦行就會變得毫無意義。』 五種醫藥的使用：應避免的和應接受的。 第二部分：如何在早晨進行服務？如何在齋戒日進行服務？如何在集會時進行服務？如何在傍晚進行服務？如何在任何時候進行服務？ 如何在早晨進行服務？ 首先，他們應該在早晨早起，打開門，清除燈中的燈芯殘渣。他們還應該打掃寺廟，擦拭地板，塗抹光滑的黏土。他們應該清理僧團的廁所和便池。他們應該清掃廁所和便池，並準備好符合時令的乾淨水。清除蜘蛛網，鋪設座位。瞭解時間后，準備好焚香和香爐。如果他們有能力，他們應該正確地宣揚導師（佛陀）的功德。如果他們不能說，就委託給其他人。 如何在齋戒日進行服務？ 第二，當擺放米飯等食物的公共堆時，他們應該敲擊犍稚（寺院中用於通知的器具）。如果比丘感到炎熱，他們應該用扇子扇風。那些享受剩餘食物的人，在僧團中就座、行走等行為，所有受過具足戒、具有相同戒律、自然安住的人，都應該在未受具足戒者的前面進行。比丘中享受剩餘食物的人，也可以在受過具足戒、自然安住者的前面就座，例如在比丘尼的前面就座。對此的依據是《律藏零星部》中說：『即使只有比丘尼聚集在一起，也要始終在隊伍的最前面留出一個座位，讓一位比丘尼就座。如果有一位沙彌前來，也讓他坐在那裡。』因此，沙彌的地位高於比丘尼，而享受剩餘食物的比丘的地位高於沙彌。享受剩餘食物的比丘的地位高於比丘尼。
【English Translation】 Furthermore, one should avoid other faults that lead to transgression. The scriptures say, 'Do not do things similar to this.' Towards those who practice in accordance with the Brahmacharya (梵行，pure conduct), one should not engage in disrespect, contempt, or other actions that correspond to faults. They should think, 'Towards those who practice in accordance with the Brahmacharya, if I do not do the things previously mentioned, such as showing respect, then the asceticism I practice in other places will become meaningless.' The use of five medicines: what to avoid and what to accept. Second part: How to perform service in the morning? How to perform service on fasting days? How to perform service during assemblies? How to perform service in the evening? How to perform service at all times? How to perform service in the morning? First, they should rise early in the morning, open the doors, and clear away the wick residue from the lamps. They should also clean the monastery, sweep the floors, and apply smooth clay. They should clean the lavatories and urinals of the Sangha (僧團，monastic community). They should sweep the lavatories and urinals and prepare clean water that is appropriate for the season. Remove cobwebs and lay out the seats. After knowing the time, prepare incense and incense burners. If they have the ability, they should correctly proclaim the qualities of the Teacher (Buddha). If they cannot speak, they should entrust it to someone else. How to perform service on fasting days? Second, when arranging the common heap of food such as rice, they should strike the Ghandi (犍稚，a percussion instrument used in monasteries for announcements). If the Bhikshus (比丘，monks) feel hot, they should fan them with fans. Those who partake of leftover food, their actions of sitting, walking, etc., in the Sangha, all those who have received full ordination, have the same precepts, and naturally abide, should be done in front of those who have not received full ordination. Bhikshus who partake of leftover food can also sit in front of those who have received full ordination and naturally abide, such as sitting in front of Bhikshunis (比丘尼，nuns). The basis for this is stated in the Vinaya Miscellaneous Section: 'Even if only Bhikshunis gather together, always leave an extra seat at the front of the row for a Bhikshuni to sit. If a Shramanera (沙彌，novice monk) comes, let him sit there as well.' Therefore, the status of a Shramanera is higher than that of a Bhikshuni, and the status of a Bhikshu who partakes of leftover food is higher than that of a Shramanera. The status of a Bhikshu who enjoys leftover food is higher than that of a Bhikshuni.
ང་སྤོ་བ་སྤྱོད་པའི་གྲལ་གོང་དུ་འདུག་རུང་ལ། དགེ་སློང་སྤོ་བ་སྤྱོད་པ་ཡང་སྤོ་སྤྱོད་བསླབ་པ་གཞོན་པའི་དགེ་སློང་གི་གྲལ་གོང་དུའོ། །སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པ་གཉིས་ཀ་ཡང་བསླབ་པ་བྱིན་པའི་གྲལ་གོང་དུ་འདུག་ཏུ་རུང་ངོ་། །དེ་གཉིས་ཀྱིས་དགེ་སློང་རྣམས་ཟས་ཀྱི་བྱ་བ་བྱས་ནས་གདན་ཆད་དབེན་པར་བརྟུལ་ལོ། །ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་གཞི་རྩྭ་ལ་སོགས་པ་དོར་རོ། །མཆོད་པའི་དུས་ཤེས་པར་བྱས་ཏེ། མཆོད་རྟེན་དག་གི་ཕྱགས་དར་བྱའོ། །མཆོད་རྟེན་ལ་ལྕི་བ་འཇམ་པོའི་བྱུག་པས་བསྐུའོ། ། ༈ འདུ་བའི་དུས་སུ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པ། གསུམ་པ་ནི། དགོང་ཀའི་འདུ་སར་ཞེས་ལུང་ལས་གསུངས་པ་ནི་མཚོན་པ་སྟེ། དགོང་ཀར་འདུ་ཡང་རུང་། ནངས་པར་དང་། སྔ་དྲོར་འདུ་ཡང་རུང་སྟེ། དགེ་འདུན་འདུ་བའི་དུས་སུ་སྟན་བཤམ་པ་དང་ལ་སོགས་པའི་ 7-584b སྒྲས་ནི་དུས་ཤེས་པར་བྱས་ཏེ། བདུག་སྤོས་དང་། དེའི་སྤོག་ཕོར་ཉེ་བར་བཞག་གོ་ཞེས་བསྡུས་པ་ནས། སྟོན་པའི་ཡོན་ཏན་གྱི་སྐབས་གལ་ཏེ་ནུས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་སྟོན་པའི་ཡོན་ཏན་ཡང་དག་པར་བསྒྲག་གོ། གལ་ཏེ་མི་ནུས་ན་སྨྲ་བ་པོ་ལ་བཅོལ་ལོ། །ཞེས་པ་ཡན་ཆད་ཀྱི་བར་བཞི་པོ་དེ་དག་བྱ་སྟེ། སྔར་བསྟན་པ་དེ་དག་ནི་དགེ་འདུན་འདུས་པའི་དུས་སུ་ཡང་བྱའོ། །གལ་ཏེ་ནུས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་ནི་མ་བརྗོད་པ་ཡང་ངོ་། །འགལ་ཏེ་མི་ནུས་ན་དགེ་སློང་གཞན་ལ་བཅོལ་ལོ། ། ༈ དགོང་ཀའི་དུས་སུ་ཇི་བསྒྲུབ་པ། བཞི་པ་ནི། དགོང་ཀར་དུས་དང་བསྟུན་པའི་ཆུས་དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱི་རྐང་པ་བཀྲུའོ། །རྐང་པ་དག་བསྐུའོ། །དགེ་སློང་རྣམས་བསྐུ་བ་མི་འདོད་ན་སྣུམ་དབུལ་ལོ། ། ༈ དུས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པ། ལྔ་པ་ནི། སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པ་དེའི་གནས་ཁང་ལ་སོགས་པ་གཙུག་ལག་ཁང་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ། ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཐ་མར་འོས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །སྤོ་བ་སྤྱོད་པ་ལ་སོགས་པ་ནི་ནང་གི་ཆེ་རིམ་གྱི་བསྐོ་སྟེ། མགུ་སྤྱོད་པས་སྤོ་སྤྱོད་ཐ་མ་ཡིན་ནོ། །སྤོ་སྤྱོད་པས་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ཐ་མ་ཡིན་ནོ། །གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ལ་གཏོགས་པ། ས་གཞན་ན་གནས་པ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་དུ་དགེ་འདུན་ལ་རྙེད་པ་དབང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ས་གཞན་ན་གནས་པ་རྣམས་ཀྱིས་དགེ་བའི་ཕྱོགས་ལ་མི་གཡེལ་བར་བྱའོ། ། ༈ འདྲ་གཞན་བསླབ་བྱ་ཁྱད་བཅས་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ནི། དེ་ཡན་ཆད་དུ་སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པ་ལ་ཇི་སྐད་བསྟན་པའི་ས་གཞན་ན་གནས་པའི་སྤྱོད་པ་འདི་ལ་ལྟུང་བ་དེའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཚོལ་བ་བྱིན་པ་དང་། བསླབ་པ་བྱིན་པ་དག་ཀྱང་སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པ་དེ་དང་འདྲའོ། །དེའི་དམིགས་བསལ་ནི། གདོན་པར་མི་བྱའོ། །སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པས་ནི་གདོན་པ་གཞན་མེད་ན་གསོ་སྦྱོང་ལ་སོ་སོར་ཐར་པ་གདོན་དུ་རུང་ཡང་། 7-585a དེའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཚོལ་བ་དང་། བསླབ་པ་བྱིན་པས་ནི་གདོན་པ་
【現代漢語翻譯】 即使我坐在行持掃帚者的行列之前，比丘行持掃帚者也應坐在年輕受具足戒比丘的行列之前。掃帚者和灑水者都應坐在受戒者的行列之前。他們兩個在比丘們用齋飯後，應在寂靜處鋪設坐墊。應丟棄缽的底座、草等物。應知曉供養的時間，清掃佛塔。應用柔軟的塗料塗抹佛塔。 第三，如經中所說，'在傍晚的集會上'，這只是一個例子。傍晚、早晨或上午集會都可以。在僧團集會時，鋪設坐墊等，通過這些舉動來知曉時間。從'放置薰香和香爐'等語，到'如果能夠，應宣揚佛陀的功德；如果不能，則委託他人'，這四項都應做到。之前所說的那些，在僧團集會時也應做到。如果能夠，未提及的也應做；如果不能，則委託其他比丘。 第四，傍晚時，應根據時令用水為比丘們洗腳，並擦乾。如果比丘們不願擦拭，則應供油。 第五，掃帚者和灑水者的住所等，寺院是所有受具足戒者和自然存在者的最後歸宿。掃帚者等是內部等級的安排，灑水者是最低的掃帚者，掃帚者是最低的受戒者。屬於被驅逐者，居住在其他地方的那些，一切都應由僧團支配。居住在其他地方的人們，不應偏離善的方向。 第二，如前所述，對於掃帚者和灑水者，居住在其他地方的行持，尋找墮罪的本質，受戒者和已受戒者也與掃帚者和灑水者相同。他們的區別在於：不應誦戒。掃帚者和灑水者如果沒有其他誦戒者，可以誦波羅提木叉戒， 尋找其本質和已受戒者則不能誦戒。
【English Translation】 Even if I sit before the row of broom practitioners, the Bhikshu broom practitioner should also sit before the row of younger ordained Bhikshus. Both the broom practitioner and the water sprinkler should sit before the row of those who have received precepts. After the Bhikshus have taken their meal, the two of them should spread out the mats in a secluded place. The base of the alms bowl, grass, and so on should be discarded. The time for offerings should be known, and the stupas should be swept. The stupas should be smeared with a soft coating. Third, as stated in the scriptures, 'at the evening assembly' is just an example. It is acceptable to assemble in the evening, morning, or forenoon. When the Sangha assembles, spreading out mats and so on, through these actions, the time should be known. From the phrase 'placing incense and incense burners nearby' to 'if capable, the virtues of the Buddha should be proclaimed; if not, it should be entrusted to someone else,' these four should be done. Those previously mentioned should also be done when the Sangha assembles. If capable, what has not been mentioned should also be done; if not, it should be entrusted to another Bhikshu. Fourth, in the evening, water should be used according to the season to wash the feet of the Bhikshus, and they should be dried. If the Bhikshus do not wish to be rubbed, oil should be offered. Fifth, the dwelling of the broom practitioner and water sprinkler, etc., the monastery is the final destination for all those who have received full ordination and those who exist naturally. The broom practitioner, etc., is the arrangement of internal ranks, the water sprinkler is the lowest broom practitioner, and the broom practitioner is the lowest of those who have received precepts. Belonging to those who have been expelled, residing in other places, everything should be controlled by the Sangha. Those residing in other places should not deviate from the direction of virtue. Second, as mentioned before, for the broom practitioner and water sprinkler, the conduct of residing in other places, seeking the essence of downfall, those who have received precepts and those who have already received precepts are also the same as the broom practitioner and water sprinkler. Their distinction is that they should not recite the precepts. The broom practitioner and water sprinkler, if there is no other reciter, can recite the Pratimoksha, seeking its essence and those who have received precepts cannot recite the precepts.
གཞན་མེད་ན་ཡང་གསོ་སྦྱོང་ལ་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་གདོན་པར་མི་བྱའོ། །སྔ་མ་ངོ་བོ་ཉིད་འཚོལ་བ་བྱིན་པ་ནི་རང་གིས་དགེ་འདུན་ལ་བཟོད་པ་གསོལ་ཞིང་། དགེ་འདུན་གྱིས་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བཟོད་པ་བྱས་པས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་འཐོབ་བོ། །འོག་མ་བསླབ་པ་བྱིན་པ་ནི་དགྲ་བཅོམ་པ་ཐོབ་པ་ཉིད་ཀྱིས་སོ། ། ༈ ས་གནས་ཆུང་ངུའི་བསླབ་བྱ་དང་བཅས་པ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་ལ་མངོན་པར་སྨྲ་བ་དང་། ཕྱག་དང་མངོན་དུ་ལྡང་བ་དང་། ཞེས་སྔར་སྨོས་པ་མན་ཆད་ནས་ནངས་པར་སྔར་ལངས་ཏེ་སྒོ་དབྱེ་བ་ཞེས་སྔར་བསྟན་པ་ཡན་ཆད་ཀྱི་བར་གྱི་མདོ་ཐམས་ཅད་དང་། དེའི་གཙུག་ལག་ཁང་ཐ་མར་འོས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པ་དང་ལ་སོགས་པའི་སོགས་སྒྲས་ནི་ཐམས་ཅད་དུ་རྙེད་པ་དབང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དགེ་བའི་ཕྱོགས་ལ་མི་གཡེལ་བར་བྱའོ། །ཞེས་བསྡུས་ཏེ་དེ་དག་རྣམས་སྤོ་བ་སྤྱད་ཟིན་པ་དང་ལྡན་པ་ལ་མགུ་བ་མ་བླངས་པ་དང་། མགུ་བ་སྤྱད་ཟིན་པ་དང་ལྡན་ལ་དབྱུང་བ་མ་བྱས་པ་གཉིས་ཀྱང་སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པ་དེ་དང་འདྲའོ། །སྒོ་དབྱེ་བ་ཡན་ཆད་དང་། གཙུག་ལག་ཁང་ལ་སོགས་པ་ལ་བསྡིགས་པ་དང་། སྨད་པ་དང་། བསྐྲད་པ་དང་། ཕྱིར་འགྱེད་པ་དང་། གནས་ནས་ཕྱུང་བ་དག་ཀྱང་སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པ་དང་འདྲ་སྟེ། སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པ་དེ་བཞིན་ནོ། །འདི་ལ་དམིགས་བསལ་གསུམ་སྟེ། མདོ་འོག་མ་གསུམ་མོ། །དེ་རྣམས་ཀྱིས་ནི་གདོན་པ་གཞན་མེད་ན་ཡང་གསོ་སྦྱོང་ལ་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་གདོན་པར་མི་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །གནས་ནས་ཕྱུང་བ་དེ་ཉིད་ལས་གཞན་པའི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་འདི་པ་དག་གིས་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་དེ་དང་། ལྷན་ཅིག་ཏུ་བྱ་བ་དང་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གིས་ལོངས་ 7-585b སྤྱོད་སྤང་བར་བྱ་བ་ཁོ་ནའོ། །གནས་ནས་ཕྱུང་བ་དེའི་དུས་ཉིད་ཀྱི་ཚེ་ན་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བའི་དགེ་འདུན་གྱི་རྙེད་པའི་སྐལ་བའི་ཆ་ཡང་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་དེ་མི་དབང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །རྙེད་པ་མི་དབང་བ་དེ་གཏན་བུའམ་ཞེ་ན། བྱེ་བ་བཞིན་ནོ་སྟེ། དཔེར་ན་དགེ་འདུན་གཉིས་སུ་བྱེ་བ་ན་ཆོས་ཕྱོགས་པའི་རྙེད་པ་ནི་ཆོས་མིན་ཕྱོགས་པས་མི་དབང་ལ། དེས་ཆོས་ཕྱོགས་ཕྱིས་ཁས་བླངས་ན་རྙེད་པ་དེ་དབང་སྟེ། རྙེད་པ་དེ་དབང་བ་དང་མི་དབང་བའི་གནས་སྐབས་གཉིས་སུ་ཡོད་པའོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཇི་སྲིད་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ཡིན་པ་དེ་སྲིད་དུ་ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པའི་རྙེད་པ་མི་དབང་ལ། དེས་ནམ་བཟོད་པ་གསོལ་ཏེ་གནས་སུ་ཆུད་པ་ན་རྙེད་པ་དབང་བ་ཡིན་ནོ། །གནས་ནས་མ་ཕྱུང་བའི་མདུན་རོལ་དུ་དབྱར་གནས་ལ་སོགས་པའི་རྙེད་པ་ནི་དེ་ཡང་དབང་སྟེ། དེའི་ཚེ་ན་དེ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆོས་ཕྱོགས་དང་ཆོས་མིན་ཕྱོགས་གཉིས་སུ་དགེ་འདུན་བྱེ་བ་དག་ནི་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པའི་དགེ་སློང་ཡང་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་དེ་དང་འད
【現代漢語翻譯】 即使沒有其他人，也不應在布薩時誦讀《別解脫經》。之前的『給予自性』是指自己向僧團請求寬恕，僧團通過請求的儀式給予寬恕，從而自然獲得安住。之後的『給予學處』是指獲得阿羅漢果位本身。 ༈ 小型場所的教誨及相關內容： 第二部分是：比丘安住于自性，以及『公開宣說』、『禮拜和公開起身』，從前面提到的內容開始，直到前面指示的『早上早起開門』為止的所有經文，以及最適合的寺廟。『等等』一詞表示在所有方面都擁有所得之物。不要偏離善的方面。簡而言之，對於那些已經習慣於搬遷和滿足的人，如果沒有獲得滿足感；對於那些已經習慣於滿足感的人，如果沒有被驅逐，這兩種情況都與搬遷和滿足的行為相似。直到開門為止，以及對於寺廟等等的威脅、誹謗、驅逐、遣返和逐出住所，都與搬遷和滿足的行為相似，就像搬遷和滿足的行為一樣。這裡有三個例外：後面的三部經。這些經文表明，即使沒有其他人，也不應在布薩時誦讀《別解脫經》。那些被逐出住所的人，與其他出家人一起，應當避免與被逐出住所的人一起從事活動、佛法和物質上的享受。 被逐出住所的人，在被逐出之時，也不應擁有因果報應而產生的僧團所得之物的份額。那麼，不擁有所得之物是永久的嗎？就像那樣，例如，當僧團分裂成兩派時，屬於佛法派的所得之物，不屬於非佛法派所有；如果後者後來接受了佛法派，那麼他就可以擁有所得之物，所得之物存在擁有和不擁有的兩種情況。同樣，只要是被逐出住所的人，他就不能擁有自然安住的所得之物；如果他請求寬恕並返回住所，他就可以擁有所得之物。在被逐出住所之前，例如在雨季安居期間獲得的所得之物，他也可以擁有，因為那時他安住于自性。當僧團分裂成佛法派和非佛法派兩派時，與非佛法派一致的比丘也與被逐出住所的人一樣。
【English Translation】 Even if there is no one else, the Pratimoksha Sutra should not be recited during the Uposatha. The previous 'giving of essence' is when one asks the Sangha for forgiveness, and the Sangha grants forgiveness through the ritual of asking, thereby naturally attaining abiding. The subsequent 'giving of training' is through the attainment of Arhatship itself. ༈ Teachings and related content for small places: The second part is: a Bhikshu abiding in essence, and 'openly declaring,' 'prostrating and openly rising,' from the aforementioned content, up to all the Sutras until the previously indicated 'opening the door early in the morning,' and the most suitable monastery. The word 'etc.' indicates possessing what is found in all aspects. One should not deviate from the virtuous side. In short, for those who are accustomed to moving and being content, if contentment is not obtained; for those who are accustomed to contentment, if they are not expelled, these two situations are similar to the act of moving and being content. Up to opening the door, and threats, slanders, expulsions, repatriations, and evictions from the residence towards the monastery, etc., are similar to the act of moving and being content, just like the act of moving and being content. There are three exceptions here: the last three Sutras. These Sutras indicate that even if there is no one else, the Pratimoksha Sutra should not be recited during the Uposatha. Those who have been evicted from the residence, along with other ordained individuals, should avoid engaging in activities, Dharma, and material enjoyments with those who have been evicted from the residence. The person evicted from the residence, at the time of eviction, should also not possess the share of the Sangha's gains arising from karma. So, is not possessing the gains permanent? It is like that, for example, when the Sangha splits into two factions, the gains belonging to the Dharma faction do not belong to the non-Dharma faction; if the latter later accepts the Dharma faction, then he can possess the gains, and there are two situations of possessing and not possessing the gains. Similarly, as long as one is evicted from the residence, one cannot possess the gains of naturally abiding; if one asks for forgiveness and returns to the residence, one can possess the gains. Before being evicted from the residence, for example, the gains obtained during the summer retreat, etc., one can also possess, because at that time one abides in essence. When the Sangha splits into two factions, the Dharma faction and the non-Dharma faction, the Bhikshu who is in accordance with the non-Dharma faction is also the same as the person evicted from the residence.
ྲའོ་སྟེ། དཔེར་ན་དགེ་སློང་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་དེས་ནངས་པར་སྔར་ལངས་ཏེ་སྒོ་དབྱེ་བ་ཡན་ཆད་དང་། དགེ་བའི་ཕྱོགས་ལ་མི་གཡེལ་བར་བྱའོ། །གདོན་པ་ནི་མི་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །གཞན་དག་གིས་ནི་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་སྤང་བར་བྱ་བ་ཁོ་ནའོ། །དེའི་དུས་ཉིད་ཀྱི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བའི་རྙེད་པ་ཡང་མི་དབང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྔར་བསྟན་པ་དང་འདྲ་སྟེ། ཆོས་མིན་ཕྱོགས་པའི་དགེ་སློང་དག་གིས་ཆོས་འདི་པའི་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམས་ལས་མངོན་པར་སྨྲ་བ་དང་། ཕྱག་དང་། མངོན་དུ་ལྡང་བ་དང་། ཐལ་མོ་སྦྱར་བ་དང་། གུས་པའི་ལས་བདག་གིར་མི་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པས་ནངས་པར་ 7-586a སྔར་ལངས་ཏེ་སྒོ་དབྱེ་ཞེས་སྨོས་པའི་གོང་ཡན་ཆད་དང་། དགེ་བའི་ཕྱོགས་ལ་མི་གཡེལ་བར་བྱའོ། །ཆོས་མིན་ཕྱོགས་པའི་དགེ་སློང་དེས་ཆོས་འདི་པའི་གསོ་སྦྱོང་ལ་སོ་སོར་ཐར་པའི་མདོ་གདོན་པ་ནི་མི་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །གཞན་དག་གིས་ཆོས་མིན་ཕྱོགས་པ་སྤང་བར་བྱ་བ་ཁོ་ནའོ། །ཆོས་མིན་ཕྱོགས་སུ་སོང་བ་དེའི་དུས་ཉིད་ཀྱི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བའི་རྙེད་པ་ཆོས་ཕྱོགས་པའི་དགེ་འདུན་ལ་ཕུལ་ཡང་ཆོས་མིན་ཕྱོགས་ལ་དེ་མི་དབང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ་ཞེས་པའི་ཐ་ཚིག་གོ ། ༈ ཡུལ་གང་ལ་སྤྱད་བཟློག་ནས་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ནི། ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་མ་ཡིན་པ་དག་ལ་ནི་ཡོངས་སུ་གནས་པ་སྤོ་བ་སྤྱད་པ་དང་། མགུ་བར་བྱ་བ་དང་། བསླབ་པ་སྤྱོད་པ་དག་མི་འཆགས་སོ། །དགེ་འདུན་མ་ཡིན་པ་ལ་ཡང་མི་འཆགས་སོ། །གནས་དེ་ན་འཁོད་པའི་དགེ་སློང་དག་ལས་དགེ་སློང་གཅིག་གམ། གཉིས་སམ། གསུམ་མམ། དགེ་འདུན་དུ་གྱུར་པས་ཀྱང་རུང་སྟེ་ཡོངས་སུ་བཅད་ཅིང་ལོགས་སུ་བཀར་བ་དག་ལ་ཡང་མི་འཆགས་སོ། །མང་པོ་ཡོད་པའི་གནས་འདིར་སྤྱད་པ་དཀའོ་སྙམ་པས་གནས་དེ་ན་དགེ་སློང་མང་པོ་ཡོད་པ་ཉིད་ཡོངས་སུ་སྤང་བར་མི་བྱའོ། ། ༈ གང་དུ་སྤྱད་པའི་བསླབ་བྱ་བརྗོད་པ། བཞི་པ་ནི།གནས་གང་དུ་ཞེ་ན། གནས་བརྟན་དང་། སོ་སོར་ཐར་པ་དང་བཅས་པའི་དགེ་འདུན་ཡོད་པའི་གནས་ཉིད་དུ་སྤོ་མགུ་སྤྱད་པ་དང་། བསླབ་པ་སྤྱད་པར་འབད་པར་བྱའོ། །གནས་གང་ན་གང་ཟག་གཞན་གསུམ་ལ་སོགས་ཀྱིས་བཞི་ཡན་ཆད་བསྡུས་པ་སྤོ་བ་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་གི་མིང་མཐུན་པ་སྟེ། མིང་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཐུན་པ་སྤྱོད་པ་དག་ཡོད་པའི་གནས་དེར་སྤོ་བ་ལ་སོགས་པ་དེ་སྤྱད་པར་མི་བྱའོ། །གང་ཟག་གཞན་སྤོ་བ་སྤྱད་པ་གསུམ་ལ་སོགས་པ་ཡོད་པའི་གནས་དེར་སྤོ་བ་སྤྱད་པར་མི་བྱའོ། །གཞི་ 7-586b ནས་སྤོ་བ་སྤྱོད་པ་གསུམ་ལ་སོགས་པ་ཡོད་པའི་གནས་དེར་གཞི་ནས་སྤོ་བ་སྤྱད་པར་མི་བྱའོ། །ཡང་གཞི་ནས་བླངས་ཏེ་སྤོ་བ་དང་མགུ་བ་དང་བསླབ་པ་སྤྱོད་པ་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ཏེ། གཞན་གསུམ་ཡོད་ན་བདག་ཉིད་དང་བཞི་སྟེ་ཚོགས་སུ་ལོངས་པ་བཀག་གོ། སྤོ་སྤྱོད་མགུ་སྤྱོད་བསླབ་སྤྱོད་གསུམ་ག
【現代漢語翻譯】 例如，被逐出僧團的比丘，直到第二天早上早起開門為止，都不得懈怠於善法。不得誦戒。其他人只能避開被逐出者。正如之前所說，他無權獲得因當時情況而產生的利養。與此類似，對於不信奉正法的比丘們，對於信奉正法的出家人，不得妄語、頂禮、起立、合掌，以及從事尊敬的行為等等，因此，直到早上早起開門為止，都不得懈怠於善法。不信奉正法的比丘不得誦讀信奉正法的《別解脫經》。其他人只能避開不信奉正法者。不信奉正法者，即使將因當時情況而產生的利養獻給信奉正法的僧團，他也沒有權利獲得，這就是結論。 第三，對於非自然存在的地方，遷移、享用、修行和學習的行為是不允許的。對於非僧團也不允許。對於居住在該處的比丘們，無論是單獨的比丘、兩位、三位，還是僧團，對於那些被完全隔離和分開的人，也是不允許的。如果認為在有很多人的地方難以修行，也不應因此完全放棄那個有很多比丘的地方。 第四，在何處修行呢？應當努力在有長老和持有《別解脫經》的僧團的地方進行遷移、享用、修行和學習。在任何地方，如果其他三個人等聚集了四個人以上，他們的名字相同，即所有名字都相同的情況下，不應在那裡進行遷移等行為。在有其他三個人等進行遷移修行的地方，不應進行遷移修行。從根本上，在有三個人等進行遷移修行的地方，不應從根本上進行遷移修行。同樣，如果從根本上開始遷移、享用和學習，也應如此類推。如果有其他三個人，加上自己就是四個人，就阻止了成為僧團。遷移修行、享用修行、學習修行這三種
【English Translation】 For example, a monk who has been expelled from the Sangha should not be negligent in virtuous practices until he gets up early the next morning to open the door. He should not recite the Pratimoksha (戒經). Others should only avoid the expelled one. Just as it was previously stated that he has no right to the gains arising from the circumstances of that time. Similarly, for monks who do not adhere to the Dharma, they should not engage in false speech, prostrations, rising, joining palms, and acts of reverence, etc., towards those who have renounced the world and adhere to the Dharma. Therefore, until they get up early in the morning to open the door, they should not be negligent in virtuous practices. A monk who does not adhere to the Dharma should not recite the Pratimoksha Sutra (《別解脫經》) of those who adhere to the Dharma. Others should only avoid those who do not adhere to the Dharma. Even if someone who has gone astray offers the gains arising from the circumstances of that time to the Sangha that adheres to the Dharma, he has no right to them. This is the conclusion. Third, in places that are not naturally suitable, moving, enjoying, practicing, and learning are not allowed. It is also not allowed for non-Sanghas. For monks residing in that place, whether it is a single monk, two, three, or even a Sangha, it is also not allowed for those who have been completely isolated and separated. If it is thought that it is difficult to practice in a place with many people, one should not completely abandon that place with many monks. Fourth, where should one practice? One should strive to move, enjoy, practice, and learn in a place where there are elders and a Sangha that upholds the Pratimoksha (《別解脫經》). In any place where three or more other individuals gather, making a group of four or more, and their names are the same, i.e., all the names are identical, one should not engage in activities such as moving there. In a place where three or more other individuals are engaged in moving and practicing, one should not engage in moving and practicing. Fundamentally, in a place where three or more individuals are engaged in moving and practicing, one should not engage in moving and practicing from the root. Similarly, if one starts moving, enjoying, and learning from the root, it should be applied in the same way. If there are three other individuals, adding oneself makes four, which prevents the formation of a Sangha. These three types of moving practice, enjoying practice, and learning practice
ྱི་དང་པོ། སྤོ་སྤྱོད་མགུ་སྤྱོད་གཉིས་ཀྱི་གོང་དུ་སྤོ་མགུ་བླང་པའི་གནས་དེ་ནས་མཚམས་གཞན་དུ་སྐྱ་རེངས་འཆར་བར་མི་བྱའོ། ། ༈ དུས་འདས་འབྱུང་དང་འགྱུར་བ་བརྗོད་པ། ལྔ་པ་ནི། དགེ་སློང་གནས་དེར་ཇི་སྙེད་འདུས་པའི་དགེ་འདུན་ལ་སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པ་དེས་ཞག་འདས་པ་དང་། འབྱུང་བར་འགྱུར་བ་བརྗོད་པར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །འདུས་པ་ནི་ཚོགས་པ་སྟེ་མ་ཚོགས་པ་ལ་བརྗོད་ཀྱང་འཆགས་ཤིང་། དགེ་འདུན་སྨོས་པ་ནི་གང་ཟག་ལ་མིན་ཏེ། བཞི་ཡན་ཆད་ཚོགས་པ་ལ་བརྗོད་དགོས་སོ། །གལ་ཏེ་སྤོ་ན་ཡུན་རིང་དུ་སྤྱད་པར་བྱ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ན་ཉིན་རེ་ཞིང་ལན་རེ་བརྗོད་དོ། །ཊཱི་ཀར། ཟླ་བ་ཕྱེད་ལས་ལྷག་པ་ནི་ཡུན་རིང་བ་སྟེ། གསོ་སྦྱོང་གི་དུས་གཞན་གྱིས་ཆོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཡུན་རིང་དུ་སྤྱད་པར་བྱ་བ་འདི་ལ་ནི་ཉི་མ་གསུམ་མམ་བཞི་ཞིང་ངོ་། ། ༈ ལུང་ཆོས་བརྙས་ཐབས་མི་བྱ་བ། དྲུག་པ་ནི། སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པ་དེ་གཉིས་ལ་ལྷག་མ་དང་བཅས་པའི་དོན་དེས་བརྙས་ཐབས་མི་བྱ་སྟེ། ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་པ་ནི་དམ་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ རྐྱེན་གྱིས་བཏང་ཞིང་སླར་བླང་བ། བདུན་པ་ནི། གང་ཟག་ཐམས་ཅད་ལ་འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་པ་འོང་བར་ཐོས་ཤིང་། གལ་ཏེ་དེས་གཞི་དེས་གླེང་དྲན་བྱེད་པས་འཇིགས་ན་སྤོ་བའམ། མགུ་བ་སྤྱོད་པ་དེས་དགེ་འདུན་ཚོགས་པ་ལ་སྔགས་ལན་གསུམ་བརྗོད་པའམ། ཡང་ན་གང་ཟག་ལ་སྔགས་ལན་གསུམ་བརྗོད་པས་སྤོ་བའམ་མགུ་བ་དེ་ཕྱིར་བཏང་བར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ་སྟེ། ས་རང་ 7-587a བཞིན་དུ་གནས་པར་བྱའོ། །འཐབ་ཀྲོལ་ཅན་དེ་སོང་ཞིང་འཇིགས་པ་དང་བྲལ་ན་གཙུག་ལག་ཁང་དེ་ཉིད་དུ་དགེ་འདུན་ཚོགས་པའམ། གང་ཟག་གི་མདུན་དུ་སྔགས་ལན་གསུམ་བརྗོད་པས་སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པར་འཕྲོད་ཕྱིར་བླང་བར་བྱའོ། །ས་གཞན་ན་གནས་པ་སྤྱོད་པའི་གཞིའོ། ། གཉིས་པ་ནི། གཡོག་མ་གཅིག་ཏུ་མལ་བཤམ་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་སྔར་སྨོས་ན། དེར་ཉལ་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། སྤོ་བ་དང་མགུ་བར་བྱ་བ་སྤྱོད་པ་བ་དེ་ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་དང་ལྷན་ཅིག་གཡོགས་མ་གཅིག་པར་ཉལ་ན། ཉལ་བའི་ཉིན་མཚན་དེ་སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པའི་ཞག་ཏུ་མི་བགྲང་ཞིང་། ཡུད་དུ་བོར་ཏེ་བཅད་དོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། འོག་ནས་ཉིན་མཚན་གྱི་མཐར་ནི་ཉེས་བྱས་རྫོགས་པར་འགྱུར་ལ། མདུན་རོལ་ཏུ་ནི་སྦྱོར་བའི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་སོ། །དང་པོ་གཉིས་ཀྱིས་གཞན་དུ་སྐྱ་རེངས་འཆར་བར་མི་བྱའོ་ཞེས་སྔར་སྨོས་ན། དེ་ལས་འདས་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། གོང་དུ་སྤོ་མགུ་བླངས་པའི་གནས་དེའི་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་ཡང་ཞག་ལོན་པར་ཉལ་ན་ཉིན་མཚན་དེ་བཅད་དོ། །འདས་པ་དང་འབྱུང་བར་འགྱུར་བ་བརྗོད་པར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །ཞེས་སྔར་སྨོས་ན་མ་བརྗོད་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པའི་ཞག་འདས་པ་དང་། འབྱུང་བར་འགྱུར་བ་བརྗོད་པའི་དུས་
【現代漢語翻譯】 第一章：在進行'斯波'(spo，憶念)和'姆古'(mgu，歡喜)兩種修行之前，不應讓黎明出現在領取'斯波'和'姆古'之地的邊界之外。 第二章：關於過去、未來和變化的陳述。 第五條：對於聚集在該地的所有比丘僧團，應陳述通過進行'斯波'和'姆古'修行而度過的夜晚以及將要發生的變化。聚集指的是僧團，即使沒有完全聚集也可以陳述。提到僧團是因為不是針對個人，而是必須針對四個或四個以上聚集的僧團。如果'斯波'需要長期進行，則不必每天都陳述，而是每隔一天陳述一次。註釋：半個月以上算是長期，因為會被其他布薩日所中斷。而這個需要長期進行的修行，則需要三到四天。 第三章：不應輕蔑經律。 第六條：不應以任何剩餘之物輕蔑'斯波'和'姆古'修行，因為懺悔罪過是神聖的。 第四章：因緣而放棄，之後又重新接受。 第七條：聽說有人會爭吵，如果擔心那個人會因此事而提起訴訟，那麼進行'斯波'或'姆古'修行的人應該向僧團唸誦三遍咒語，或者向那個人唸誦三遍咒語，以此來放棄'斯波'或'姆古'，使其恢復原狀。如果那個愛爭吵的人離開了，並且不再感到害怕，那麼應該在寺廟裡，在僧團或個人的面前唸誦三遍咒語，以便重新接受'斯波'和'姆古'修行。在其他地方居住是修行的基礎。 第五章：之前說過不應該和女僕同睡一張床，如果睡了會怎麼樣呢？如果進行'斯波'和'姆古'修行的人和女僕同睡一張床，那麼睡覺的那天晚上就不算作'斯波'和'姆古'修行的夜晚，而是被立即中斷。註釋：從下面來看，夜晚結束時會犯下完整的罪行，而從前面來看，則會犯下結合的罪行。之前說過不應該讓黎明出現在其他地方，如果違背了會怎麼樣呢？如果在領取'斯波'和'姆古'之地的邊界之外過夜，那麼那個夜晚就會被中斷。之前說過應該陳述過去、未來和變化，如果不陳述會怎麼樣呢？進行'斯波'和'姆古'修行所度過的夜晚，以及陳述變化的時間
【English Translation】 Chapter 1: Before engaging in the two practices of 'Spo' (recollection) and 'Mgu' (joy), dawn should not break outside the boundary of the place where 'Spo' and 'Mgu' were taken. Chapter 2: Statement of past, future, and change. Article 5: To the Sangha (community) of as many monks as are assembled in that place, it should be stated that the night has passed and the changes that will occur by practicing 'Spo' and 'Mgu'. 'Assembled' refers to the Sangha; it can be stated even if not fully assembled. Mentioning the Sangha is because it is not for individuals, but must be for a gathering of four or more. If 'Spo' needs to be practiced for a long time, it does not need to be stated every day, but every other day. Commentary: More than half a month is considered a long time, because it will be interrupted by other Uposatha days. This practice that needs to be done for a long time needs three or four days. Chapter 3: Do not despise the Dharma and Vinaya. Article 6: The 'Spo' and 'Mgu' practices should not be despised with the meaning of anything remaining, because repenting of transgressions is sacred. Chapter 4: Abandoning due to circumstances and then re-accepting. Article 7: Having heard that someone will quarrel, if there is fear that that person will bring a lawsuit because of this matter, the person practicing 'Spo' or 'Mgu' should recite the mantra three times to the Sangha, or recite the mantra three times to that person, to abandon the 'Spo' or 'Mgu', so that it remains as it is. If that quarrelsome person leaves and there is no longer any fear, then in the temple, in front of the Sangha or the individual, the mantra should be recited three times in order to re-accept the 'Spo' and 'Mgu' practice. Residing in another place is the basis for practice. Chapter 5: It was previously said that one should not share a bed with a maidservant. What happens if one does sleep with her? If the practitioner of 'Spo' and 'Mgu' sleeps with a maidservant on the same bed, then that night of sleeping is not counted as a night of 'Spo' and 'Mgu' practice, but is immediately interrupted. Commentary: From below, at the end of the night, the transgression will be complete, while from before, it will be a transgression of combination. It was previously said that dawn should not break in another place. What happens if one violates this? If one sleeps overnight outside the boundary of the place where 'Spo' and 'Mgu' were taken, then that night will be interrupted. It was previously said that the past, future, and changes should be stated. What happens if one does not state them? The night spent practicing 'Spo' and 'Mgu', and the time for stating the changes
ཏེ། མ་བརྗོད་ན་ཡང་ཉིན་མཚན་དེ་བཅད་དོ། །དེ་ཡང་ཉིན་རེ་ཞིང་བརྗོད་ནའམ། ཞག་གསུམ་བཞི་ཞིང་མ་བརྗོད་ན་སྟེ་སྐབས་ཐོབ་ཀྱིས་ཤེས་སོ། །ཞག་འདས་པ་དང་འབྱུང་འགྱུར་གང་ལ་བརྗོད་ཅིང་ཐོས་པར་བྱ་བའི་དགེ་སློང་མཚམས་དེ་ན་ཉེ་བར་མི་འཁོད་ན་མ་བརྗོད་པའི་ལྟུང་བ་དེ་མི་འབྱུང་ངོ་། །མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་ཡང་སྨོས་ན། མཚམས་ཀྱི་ཕྱིར་རོལ་དུ་ཡང་འགྲོར་མི་རུང་ངམ་ཞེ་ན། སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པ་དེ་ 7-587b ཉི་མ་དེ་ཉིད་ལ་ཕྱིར་འོང་ན་མཚམས་གཞན་དུ་འགྲོ་བ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། །སྤོ་བ་བྱེད་པས་སྤོ་བ་བྱེད་པ་དང་ལྷན་ཅིག་གཡོགས་མ་གཅིག་པར་ཉལ་བར་མི་བྱའོ། །མགུ་སྤྱོད་ནང་དུའང་དེ་བཞིན་ཡིན་ལ། ཉིན་མཚན་རྫོགས་ན་ནི་ཉེས་བྱས་དང་། དེའི་སྔ་རོལ་དུ་ཕྱི་སྦྱོར་བའིའོ། །སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པ་དེ་དང་སྔོན་མུ་སྟེགས་ཅན་ཟླ་བ་བཞིའི་བར་དུ་མཁན་པོས་སྦྱར་བའི་གོས་ཀྱིས་གནས་པ་ལ་གནས་པ་དང་། གཡོགས་གཅིག་དེར་ལྷན་ཅིག་པ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །ས་གཞན་ན་གནས་པའི་སྤྱོད་པའི་གཞི་ཞུ་བའི་སྐབས་སོ། །སྨྲས་པ།རྗེ་སར་བྱེད་པའི་གནས་གཅིག་རྗེ་བཙུན་བླ་མ་ནི། །ཀརྨ་པ་ཡི་སྲས་གཅིག་ཀརྨའི་ཕྲིན་ལས་པ། །སྙིགས་མའི་དུས་ཀྱི་སྐྱབས་གཅིག་སྙིགས་མ་ང་འདྲའི་མགོན། །གཟིགས་ཤིག་ཐུགས་རྗེའི་གནས་གཅིག་གཟིགས་མཛོད་སློབ་མ་ལ། །སྙིང་ནས་བརྩེ་བར་མཛོད་ཅིག་སྙིང་མེད་ང་འདྲ་ལ། །གསོལ་བ་འདེབས་པའི་ཡུལ་གཅིག་གསོལ་ན་ཁྱོད་ལས་གཞན། །མ་རྙེད་དེ་ཕྱིར་མགོན་གཅིག་མ་མ་བླ་མ་རྗེ། །ཉམ་ཆུང་སྡུག་བསྔལ་གནས་གཅིག་ཉམ་ངན་ང་འདྲར་དགོངས། །གཡོ་ཟོལ་མིན་པའི་བཙུན་པོའི་མཐར་སོང་ཞིང་། །འཁྲུལ་པ་མེད་པའི་མཁས་པ་ཆེན་པོ་སྟེ། །བྱིན་རླབས་ལྡན་པའི་བླ་མ་རྫོགས་ལྡན་སྤྲིན། །འདོད་དགུ་བསྐང་ནུས་དེ་འདྲ་བདག་གིས་ཐོབ། །ཕྱི་ནང་གཞན་གསུམ་ཚང་བའི་དུས་འཁོར་ལ། །བསྟན་པའི་རིམ་པ་མཐའ་དག་རྫོགས་པར་ཉན། །དྲང་ངེས་འབྱེད་པའི་བློ་གྲོས་ཅི་ཡང་ཐོབ། །ད་ནི་ཀུན་ནས་བཟང་པོར་བསྐྱེད་དེ་སོང་། །རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། སྤོ་བ་སྤྱོད་པ་ལ་སོགས་པ་ས་གཞན་ན་གནས་པའི་སྤྱོད་པའི་གཞིའི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། །། ༈ ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བའི་གཞི། བཞི་པ་ལ། སྤྱིའི་དོན་དང་། དཀྱུས་ཀྱི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ་དགོས་པའི་ 7-588a དོན་ནི། ལྟུང་བ་གླེང་དྲན་བྱས་པས་སྔར་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་དེ་དྲན་ཅིང་ཕྱི་བཅོས་པར་བྱེད་ལ། དེ་ལྟུང་བ་དག་ཅིང་ཚུལ་ཁྲིམས་དག་པའི་ཕན་ཡོན་འཐོབ་བོ། །གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་བདུན་ལས། དང་པོ་ཡུལ་གང་ལ་གླེང་བ་ནི། གླེང་བྱ་ཆོས་བརྒྱད་ལྡན་ལས། སྡེ་ལྔའི་སྡོམ་པ་གསོར་རུང་ཡན་ཆད་དང་ལྡན་པ་སྟེ། ཁྱིམ་པ་ལ་ལྟུང་བ་གླེང་དྲན་མི་འཇུག་ཅིང་། སྡོམ་པ་གསོར་མི་རུང་དུ་ཉམས་པ་ལ་ལྟུང་བ་གླེངས་ཀྱ
【現代漢語翻譯】 如果未說，也要日夜計算時間。是每天都說，還是每隔三四天說一次，或者不說，應根據情況而定。如果已過或將來的時間裡，要說和聽的比丘不在那個結界附近，那麼不說的墮落就不會發生。如果在結界之外說，那麼在結界之外也不能去嗎？如果爲了遊行而行，當天返回，那麼去其他結界就沒有過錯。遊行者不應與遊行者一起睡在同一張臥具上。在遊行中也是如此。如果日夜結束，就會有罪過，在此之前是外緣。遊行者和以前的外道，如果堪布用四個月的時間用佈施的衣服居住，那麼和合住在一起就沒有罪過。這是在其他地方居住的遊行者請求幫助的情況。 說道：至尊上師所居之處，是噶瑪巴唯一的兒子，是噶瑪的事業者，是末世的唯一怙主，是像我這樣末世之人的依怙。請看，慈悲的所在，請看顧弟子。請從內心深處慈愛，像我這樣無心之人。祈禱之處，除了您之外，再無他人。因此，怙主，上師。可憐的痛苦之所，請憐憫像我這樣可憐之人。是無有虛偽的僧人的終極歸宿，是無有錯誤的大學者，是具有加持的上師圓滿云，是能夠滿足一切願望者，我已獲得。內外他三者圓滿的時輪金剛，已聽聞所有教法的次第，已獲得辨別正誤的智慧，現在已成就普賢行，前往彼處。 在《廣大釋·日輪》中，關於遊行等在其他地方居住的遊行之地的解釋到此結束。 完全清凈的基礎： 第四部分：總義和正文義。 第一部分，必要的意義是：通過講述和憶念墮落，憶起以前發生的墮落，並進行補救。這樣可以凈化墮落，獲得戒律清凈的利益。 第二部分，總結的意義有七個。首先，在何處講述：講述的對象是具有八種功德者，具有能夠恢復五類戒律的誓言，不應允許在家眾講述墮落，對於已經失去恢復誓言能力者，也不應講述墮落。
【English Translation】 If it is not spoken, the day and night should be counted. Should it be spoken every day, or every three or four days, or not spoken, it should be known according to the circumstances. If, in the past or future, the monk who is to speak and hear is not near that boundary, then the downfall of not speaking will not occur. If it is spoken outside the boundary, then is it not permissible to go outside the boundary? If one goes for wandering and returns on the same day, then there is no fault in going to another boundary. The wanderer should not sleep with another wanderer on the same bedding. It is the same in wandering. If the day and night are complete, there will be an offense, and before that, it is an external condition. The wanderer and the former heretics, if the Khenpo dwells for four months with the cloth given, then there is no fault in dwelling together. This is the case when a wanderer dwelling in another place requests help. Said: The place where the venerable lama dwells, is the only son of Karmapa, is the worker of Karma's activities, is the only protector of the degenerate age, is the protector of those like me in the degenerate age. Look, the place of compassion, look upon the disciples. Cherish from the depths of your heart, those like me who are heartless. The place of prayer, other than you, is not found. Therefore, protector, lama. The place of the small and suffering, think of those like me who are wretched. He is the ultimate end of monks without deceit, and a great scholar without error. The lama who possesses blessings is the cloud of perfect fulfillment. I have obtained one who can fulfill all desires. In the Kalachakra that is complete with the three aspects of outer, inner, and other, I have heard all the stages of the teachings completely. I have obtained the wisdom to distinguish between the definitive and the provisional. Now, having generated Samantabhadra, I have gone there. In the 'Extensive Commentary: Circle of the Sun,' the explanation of the occasion for the basis of conduct for wandering and so forth, dwelling in another place, is complete. The Basis of Complete Purification: The Fourth Part: General Meaning and Textual Meaning. The first part, the necessary meaning, is: by speaking and remembering downfalls, one remembers the downfalls that occurred in the past and makes amends. In this way, one can purify downfalls and obtain the benefit of pure discipline. The second part, the summarized meaning, has seven aspects. First, where to speak: the object of speaking is one who possesses eight qualities, who possesses the vows capable of restoring the five classes of vows. Laypeople should not be allowed to speak of downfalls, and downfalls should not be spoken to those who have fallen to the point where they cannot restore their vows.
ང་ཕྱིར་འཆོས་པར་འགྱུར་བའི་དགོས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཤེས་པ་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་སྟེ། གཞན་དུ་སྨྱོ་བ་དང་སེམས་འཁྲུགས་པ་ལྟ་བུ་ཡིན་ན། ལྟུང་བ་ཁས་ལེན་པ་དང་། ལྟུང་བ་ཕྱིར་འཆོས་པ་ལ་རང་དབང་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་སྟེ། གཞན་དུ་སྤྲུལ་སྟག་ལྟ་བུར་སྟོན་ན་ལུས་ཀྱི་ཐ་སྙད་ལས་ཉམས་པའི་ཕྱིར་རོ། །གནས་ནས་མ་ཕྱུང་བ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་མཐའ་དག་གིས་སྤངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཐམས་ཅད་དུ་ཆོས་ལས་གཞན་པའི་ཕྱོགས་སུ་མ་སོང་བ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་ལྟུང་བ་ཕྱིར་མི་འཆོས་ཤིང་རྩོད་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །ནད་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། །གཞན་དུ་ན་ལུས་སྲོག་གི་རྐྱེན་དང་ལྡན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་འདུན་འབྱེད་པར་ནུས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། དགེ་འདུན་ཐ་དད་པ་ཉིད་དུ་ནུས་པ་ལ་ཞེས་དང་། གཞན་དུ་དགེ་འདུན་བྱེ་བར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །གླེང་བྱེད་དང་ཞེ་འབྲས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་དེའི་ཚིག་རིགས་པར་བཟུང་མི་འོས་པས་ལྟུང་བ་ཁས་ལེན་པ་དང་། ལྟུང་བ་ཕྱིར་འཆོས་པ་ལ་འཇུག་པའི་དགོས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་གླེང་བ་ནི། གླེང་བྱེད་ཆོས་དགུ་དང་ལྡན་པ་སྟེ། བསྙེན་རྫོགས་ཀྱི་སྡོམ་པ་དག་པ་དང་། ལྟ་བ་མཐུན་པ་ 7-588b དང་། མཚན་མཐུན་པ་དང་། ཐ་སྙད་གསུམ་དང་ལྡན་པ་དང་། ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་དང་། ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་སྟེ་དེ་རྣམས་སྐབས་གཞན་དུ་བཤད་པ་བཞིན་དུ་ཅི་རིགས་པར་སྦྱར་རོ། །ནད་པའམ་དེས་བསྐོས་པའི་ཕོ་ཉ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་ལུས་སྲོག་གི་བར་ཆད་དུ་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །གླེང་བྱ་དང་ཞེ་འགྲས་པ་མ་ཡིན་པ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་དེའི་ཚིག་རིགས་པས་གཟུང་བར་མི་འོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །བྱམས་པའི་སེམས་དང་ལྡན་པ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་དགོས་པ་མེད་ཅིང་རྩོད་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་གནས་གང་དུ་གླེང་བ་ནི་དབེན་པར་ཏེ། མཐའ་མ་ཡིན་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ལུང་གཞི་ལས། ལྐོག་ཏུ་གླེང་བར་བྱ་སྟེ་དགེ་འདུན་གྱི་དབུས་སུ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ལུང་གླེང་གཞི་ལས། ཁྱོད་ཀྱིས་དགེ་འདུན་གྱི་དབུས་སུ་བདག་གི་མགོར་གཏུན་ཤིང་གིས་རྡེག་པ། ཨེ་མ་ཧོ་ཀྱི་ཧུད་ཁྱོད་ཀྱིས་བདག་ལ་ལྐོག་ཏུ་གླེངས་སོ་ཅོག་ཟེར་བའི་བྱུང་བ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས་ཀྱང་། དབང་པོ་དག་གི་མདུན་དུ་ལྕགས་ཀྱི་གསལ་ཤིང་གནད་དུ་ཕོག་པར་བྱེད་པ་དེ་ནི་དམ་པ་རྣམས་ཀྱིས་སྨད་པར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། །འོ་ན་ལུང་ཞུ་བ་ལས། བཙུན་པ་ཆོས་བཞིན་དུ་གང་དུ་གླེང་བར་བགྱི། དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུའོ། །བཙུན་པ་ཆོས་བཞིན་དུ་གང་དུ་དྲན་པར་བགྱི། དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུའོ། །ཞེས་པ་དང་། འདི་ཉིད་ལས་ཀྱང་། འདི་ལ་གྲངས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ལ་ནི་ངེས་པ་མེད་དོ། །ཞེས་གཅིག་ལ་དགེ་འད
【現代漢語翻譯】 因為我沒有必要再懺悔了。識（藏文：ཤེས་པ་，梵文天城體：ज्ञान，梵文羅馬擬音：jñāna，漢語字面意思：知識、覺知）安住于自性之中。否則，就像瘋癲和精神錯亂一樣，因為沒有自主權去承認和懺悔罪過。身體安住于平常狀態。否則，如果示現為變幻的老虎等，就會失去身體的名稱。不從住處遷離。否則，就會捨棄一切佛法和世俗。不完全走向佛法之外的方向。否則，就不會懺悔罪過，並且會爭論。不是病人。否則，就會具備身命的因緣。不能夠分裂僧團。如果能夠使僧團各自分裂，就會說：『對於僧團的差別……』。否則，僧團就會分裂。不是饒舌者和懷恨者。否則，他的話不值得采納，因此沒有必要去承認和懺悔罪過。 第二，以何為依據而饒舌呢？饒舌者具備九種法：具足清凈的比丘戒，見解一致，戒律相同，具備三種名稱，身體安住于平常狀態，安住于自性之地，這些都如其他場合所說的那樣，各自相應。不是病人或病人所派遣的使者。否則，就會成為身命的障礙。不是被饒舌者和懷恨者。否則，他的話不值得以理智採納。具備慈悲心。否則，就沒有必要，並且會爭論。 第三，在何處饒舌呢？在寂靜處。如經中所說：『不要在邊地。』律藏中說：『應當秘密饒舌，不要在僧團中。』律藏饒舌事中說：『你用木杵擊打我的頭在僧團中，哎呀！你竟然偷偷地饒舌我。』 टीका（梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：註釋）中也說：『在諸根面前用鐵杖擊打要害，這是聖者們所呵責的。』那麼，律經中說：『尊者，應當如何如法饒舌？在僧團中。尊者，應當如何如法憶念？在僧團中。』這本身也說：『對於數量的差別沒有確定。』因此，對於一個人……
【English Translation】 Because I have no need to confess again. Consciousness (Tibetan: ཤེས་པ་, Sanskrit Devanagari: ज्ञान, Sanskrit Romanization: jñāna, Chinese literal meaning: knowledge, awareness) abides in its own nature. Otherwise, it would be like madness and mental confusion, because there is no autonomy to admit and repent sins. The body abides in a normal state. Otherwise, if it manifests as a transformed tiger, etc., it would lose the name of the body. Not moving from the dwelling place. Otherwise, one would abandon all Dharma and worldly affairs. Not completely going to a direction other than the Dharma. Otherwise, one would not repent sins and would argue. Not being a patient. Otherwise, one would possess the conditions of body and life. Not being able to divide the Sangha. If one is able to divide the Sangha separately, one would say, 'Regarding the differences of the Sangha...' Otherwise, the Sangha would be divided. Not being a gossip and a grudge-holder. Otherwise, his words would not be worth adopting, therefore there is no need to admit and repent sins. Second, on what basis does one gossip? The gossip possesses nine qualities: possessing pure Bhikshu vows, having the same view, having the same precepts, possessing three names, the body abiding in a normal state, abiding in the natural state of the ground, these should be applied appropriately as explained in other contexts. Not being a patient or a messenger sent by the patient. Otherwise, it would become an obstacle to body and life. Not being the one gossiped about and a grudge-holder. Otherwise, his words would not be worth adopting with reason. Possessing loving-kindness. Otherwise, there would be no need and there would be arguments. Third, where does one gossip? In a secluded place. As it is said in the Sutra, 'Not in a border area.' It is said in the Vinaya: 'One should gossip secretly, not in the midst of the Sangha.' In the Vinaya gossip story, it says: 'You struck my head with a wooden pestle in the Sangha, alas! You secretly gossiped about me.' The ṭīkā (Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, Chinese literal meaning: commentary) also says: 'Striking the vital point with an iron rod in front of the senses is something to be condemned by the noble ones.' Then, the Vinaya Sutra says: 'Venerable one, how should one gossip lawfully? In the Sangha. Venerable one, how should one remember lawfully? In the Sangha.' This itself also says: 'There is no certainty regarding the difference in number.' Therefore, for one person...
ུན་གྱིས་གླེང་དུ་རུང་བར་གསུངས་པ་དེ་ཇི་ལྟར་དྲང་ཞེ་ན། སྤྱིར་བཏང་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་དབུས་སུ་གླེང་བར་མི་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ལ། དམིགས་བསལ་ནི། དགེ་འདུན་གྱི་དབུས་སུ་ཉེས་པ་བྱེད་པ་ལ་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་ནང་ 7-589a དུ་ཡང་གླེང་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །འདུལ་བ་བསྡུས་པ་ལས། དགེ་འདུན་གྱི་དབུས་སུ་ཉེས་པ་བྱེད་པ་ལ་དགེ་འདུན་གྱི་དབུས་སུ་གླེང་བ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ་ཞེས་བཤད་དོ། །བཞི་པ་དུས་གང་གི་ཚེ་གླེང་བ་ནི། དབྱར་གྱི་ཚུལ་ནང་མ་ཡིན་པ་དང་བྱ་བ་གཞན་གྱིས་སེམས་གཡེངས་པའི་དུས་མ་ཡིན་པ་སྟེ། ལུང་གཞི་ལས། དགེ་སློང་སུས་ཀྱང་དབྱར་གྱི་ནང་ལོགས་སུ་དགེ་སློང་ལ་གླེང་བར་མི་བྱ། དྲན་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། གཞན་དུ་ན་དབྱར་འདྲལ་བའི་རྒྱུར་འགྱུར་པའི་ཕྱིར་རོ། །བྱ་བ་གཞན་གྱིས་སེམས་གཡེང་ན་སེམས་གཏོད་པར་མི་ནུས་པས་ལྟུང་བ་ཁས་ལེན་པ་ལ་འཇུག་པའི་དགོས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལྔ་པ་གཞི་གང་ལ་གླེང་བ་ནི། རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་སྤངས་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་། ལྟ་བ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་སྤངས་པའི་ལྟ་བ་དང་། བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་སྤངས་པའི་ཆོ་ག་དང་། ལོག་འཚོ་སྤང་བའི་ཆོ་ག་ཉམས་པ་སྟེ་ཉམས་པ་བཞི་པོ་གང་རུང་ཡིན་པ་དང་། དེའང་ཐ་མལ་པའི་ཤེས་པའི་ཡུལ་དུ་མཐོང་ཐོས་དོགས་གསུམ་གྱི་གཞི་དང་བཅས་པ་སྟེ། ཚུལ་ཁྲིམས་དང་། ལྟ་བ་དང་། ཆོ་ག་དང་། འཚོ་བ་ཉམས་པས་གླེང་བ་ལ་སོགས་པ་ཞེས་པ་དང་། གཞི་དང་བཅས་པ་ལ་འཆགས་སོ་ཞེས་སོ། །གཞན་དུ་ན་གླེང་དྲན་མི་འཆགས་སོ། །དྲུག་པ་ཚུལ་ཇི་ལྟར་གླེང་དྲན་བྱ་བ་ནི། གླེང་བྱེད་ཀྱི་དང་པོར་བསམ་པའི་གནས་སུ་བསམ་པ་དང་། བརྟག་པའི་གནས་སུ་བརྟག་པ་སྟེ།བདག་ཉིད་གླེང་བ་པོ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་ནམ་མི་ལྡན་ཞེས་བསམ་པའི་གནས་སུ་བསམ་པ་དང་། གླེང་བྱ་ཡུལ་དང་། གནས་དང་། དུས་དང་། གླེང་བའི་གཞི་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་ནམ་མི་ལྡན་ཞེས་བརྟག་པའི་གནས་སུ་བརྟག་པ་སྟེ། དོན་དེ་ལྟར་ལུང་གཅིག་ལས་ 7-589b འཕྲོས་པ་ལས་གསུངས་སོ། །དེའི་རྗེས་ལ་ཐ་མལ་པའི་དྲན་པ་དང་། ཤེས་བཞིན་སྔོན་དུ་བཏང་བ་དང་། བྱམས་པ་དང་སྙིང་རྗེའི་བསམ་པ་སྔོན་དུ་བཏང་སྟེ་ལྟུང་བ་ལས་བསླང་བའི་སེམས་ཀྱིས་སྐབས་འབྱེད་དུ་གཞུག་པ་སྟེ། དྲན་པ་དང་ཤེས་བཞིན་ཉེ་བར་མ་བཞག་པས་མི་བྱ་ཞེས་པ་དང་། ལུང་གཅིག་ལས་འཕྲོས་པ་ལས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་འདི་མི་དགེ་བའི་གནས་ནས་བསླངས་ཏེ་དགེ་བའི་གནས་སུ་འཇོག་ནུས་སོ་སྙམ་དུ་བསམ་པའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། སྐབས་འབྱེད་དུ་མ་བཅུག་པར་མི་བྱ་ཞེས་གསུངས་པས། དེ་རྣམས་གོ་རིམ་བཞིན་དུ་སྒྲུབ་བྱེད་དུ་སྦྱར་རོ། །དེ་ནས་གླེང་བྱ་དེས་ཀྱང་དེ་དག་ལ་བརྟགས་ཏེ་གླེང་བྱེད་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་ན་གླེང་བྱེད་འདི་ལྟ་བུ་བྱུང་བ་ནི་བདག་གིས་རྙེད་པ་ལེགས་པར་རྙེད་དོ་སྙ
【現代漢語翻譯】 如果有人問，『允許談論』是什麼意思？一般來說，不應該在僧團中談論。但特殊情況是：如果有人在僧團中犯錯，那麼也應該在僧團中談論。《律藏彙編》中說：『在僧團中犯錯，在僧團中談論，沒有過錯。』 第四，何時談論？不是在雨季的中間，也不是在被其他事情分散注意力的時候。《律藏根本說一切有部毗奈耶》中說：『任何比丘都不應在雨季的中間談論比丘，不要記住。』否則，會導致雨季中斷。如果被其他事情分散注意力，就無法集中精力，因此沒有必要進入懺悔墮罪的程式。 第五，談論的基礎是什麼？是放棄自性罪的戒律，放棄邪見的見解，放棄違犯規定的行為，以及失去正命。也就是說，是四種墮落中的任何一種。而且，必須是普通人通過見、聞、疑三種方式能夠了解的基礎。也就是說，是戒律、見解、行為和生活方式的墮落，等等。『與基礎一起』被稱為『指責』。否則，不會進行談論和提醒。' 第六，如何談論和提醒？首先，談論者要在思考的地方進行思考，在考察的地方進行考察。也就是說，自己作為談論者是否具備條件？要在思考的地方進行思考。談論的對象、地點、時間和談論的基礎是否具備條件？要在考察的地方進行考察。這就是從一部律藏中引申出來的意義。 之後，要先運用普通的記憶和正念，以及慈愛和悲憫之心，然後以從墮落中挽救的心來安排介入的機會。也就是說，不要在沒有正念和正知的情況下進行。一部律藏中說：『這位具壽能夠從不善之處挽救出來，安置在善處。』要這樣思考。還說：『不要不安排介入的機會。』因此，要按順序將這些作為論證。 然後，被談論者也要考察這些，如果談論者具備條件，就要想：『我能遇到這樣的談論者，真是得到了很好的收穫。』
【English Translation】 If someone asks, 'What does 'allowed to talk about' mean?' Generally speaking, one should not talk in the Sangha. But the special case is: if someone makes a mistake in the Sangha, then it should also be talked about in the Sangha. The 'Vinaya Collection' says: 'There is no fault in talking about mistakes made in the Sangha in the Sangha.' Fourth, when to talk? Not in the middle of the rainy season, nor when distracted by other things. The Mūlasarvāstivāda Vinaya says: 'No bhikkhu should talk about a bhikkhu in the middle of the rainy season, do not remember.' Otherwise, it will cause the rainy season to be interrupted. If distracted by other things, one cannot concentrate, so there is no need to enter the procedure of confessing offenses. Fifth, what is the basis for talking? It is the precepts of abandoning natural faults, the view of abandoning wrong views, the behavior of abandoning violations of regulations, and the loss of right livelihood. That is, it is any of the four kinds of degeneration. Moreover, it must be a basis that ordinary people can understand through seeing, hearing, and doubting. That is, it is the degeneration of precepts, views, behavior, and lifestyle, and so on. 'Together with the basis' is called 'accusation'. Otherwise, there will be no talk and reminder. Sixth, how to talk and remind? First, the speaker should think in the place of thinking, and examine in the place of examination. That is, does the speaker himself have the qualifications? One should think in the place of thinking. Do the object, place, time, and basis of the talk have the qualifications? One should examine in the place of examination. This is the meaning derived from one Vinaya. After that, one should first use ordinary memory and mindfulness, as well as loving-kindness and compassion, and then arrange the opportunity to intervene with the mind of saving from falling. That is, do not do it without mindfulness and awareness. One Vinaya says: 'This venerable one is able to save from the place of non-virtue and place it in the place of virtue.' One should think like this. It also says: 'Do not fail to arrange the opportunity to intervene.' Therefore, these should be applied as arguments in order. Then, the person being talked about should also examine these. If the speaker has the qualifications, one should think: 'I am fortunate to have met such a speaker and have gained a good harvest.'
མ་དུ་དགའ་བ་བསྐྱེད་ཅིང་སྐབས་དབྱེ་བར་བྱ་སྟེ། གཞན་དུ་ན་འགལ་ཚབས་ཅན་དུ་འགྱུར་རོ། །ཉེས་པ་གླེང་བའི་སྐབས་ཕྱེ་བ་ན་གླེང་བ་པོ་རང་གར་འདོད་པས་ལྟུང་བ་གླེང་བར་བྱའོ། །གླེང་བྱ་དེས་ཀྱང་གླེང་བྱེད་དེའི་བསམ་པ་རྟོགས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གནས་སུ་མི་བཞག་པར་བརྒལ་ཞིང་བརྟག་པར་བྱའོ། །བདུན་པ་གླེང་བའི་བྱ་བ་ཇི་ལྟར་བསྒྲུབ་པ་ནི། སྤྱིར་ན་མཉེས་པ་གླེང་བའི་སྐབས་ཕྱེས་ཤིག་ཅེས་སྐབས་འབྱེད་དུ་བཅུག་པ་ན་སྐབས་མི་འབྱེད་པ་དང་། འབྱེད་པ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། མཐའ་དག་ལ་སྐབས་མི་འབྱེད་པ་དང་། ཕྱོགས་འགའ་ལ་སྐབས་མི་འབྱེད་པའོ། །དང་པོ་མཐའ་དག་ལ་སྐབས་མི་འབྱེད་ན་གཞམས་བསྒོ་ལ་སོགས་ཀྱིས་བཟློག་པར་བྱ་ཞིང་། བཟློག་ཀྱང་མ་བཏང་ན་བཀའ་བློ་མི་བདེ་བའི་ལྷག་མར་འགྱུར་ཞིང་། ལྷག་མ་དེ་ཉིད་གཞི་སྡུད་དུ་བྱེད་ཅིང་མ་བཏང་ན་སྨད་པ་ནན་ཏུར་བྱས་སྟེ། དེ་ལྟར་བྱས་ཀྱང་ཉེས་པ་དེ་མ་བཏང་ནས་སྨད་པ་ལ་འབད་པས་མ་ལོག་ན་ 7-590a གནས་ནས་དབྱུང་བའི་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་ཞེས་བླ་མ་རྣམས་ཀྱིས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་ཕྱོགས་འགའ་ལ་སྐབས་མི་འབྱེད་ན་བརྗོད་པ་དང་བཅས་པ་བྱ། དེས་མ་དུལ་ན་གདམས་ངག་བཞག་གོ་སྟེ། དེ་ལ་གཏམ་འདྲི་བ་ལ་སོགས་ཡང་བཟློག་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་བྱས་ཀྱང་མ་དུལ་ན་གསོ་སྦྱོང་བཞག་ཅིང་། དེ་ཀྱང་མ་དུལ་ན་དགག་དབྱེ་བཞག་གོ། དེས་མ་དུལ་ན་མཐར་གནས་ནས་དབྱུང་བ་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །སྐབས་འབྱེད་པ་ལའང་གཉིས་ཏེ། མི་མཉེན་བར་སྐབས་འབྱེད་པ་དང་། མཉེན་བར་སྐབས་འབྱེད་པའོ། །དང་པོ་ལ། ཕུར་བ་དང་བཅས་པ་བརྗོད་པར་བྱ། དེས་མ་དུལ་ན་གདམས་ངག་བཞག་པ་དང་། གསོ་སྦྱོང་བཞག་པ་སོགས་པ་བྱ་སྟེ་སྔ་མ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་མཉེན་བར་སྐབས་ཕྱེ་ནས་ལྟུང་བ་གླེང་བར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ལྟུང་བ་གླེང་བ་ན། ཉེས་པ་ཁས་མི་ལེན་པ་དང་ལེན་པ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། བརྗེད་བཞིན་དུ་ཁས་མི་ལེན་ན་ངོ་བོ་ཉིད་འཚོལ་བ་སྦྱིན་ཅིང་། ཤེས་བཞིན་དུ་ཁས་མི་ལེན་ན་མ་མཐོང་བ་གནས་ནས་དབྱུང་བར་བྱའོ། །ཆང་བཏུང་བ་ཁས་མི་བླངས་ཀྱང་དེ་ལ་ཉེས་ལྟུང་འོང་བར་ངེད་མི་འདོད་ཟེར་རམ། མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་བྱས་སོ་ཞེས་ཁས་བླངས་ཀྱང་དེ་ལ་ཉེས་ལྟུང་འོང་བར་ངེད་མི་འདོད་ཟེར་བ་ལྟ་བུ་ལྟུང་བའི་རྒྱུ་ཁས་བླངས་ནས་ལྟུང་བའི་ངོ་བོ་ཁས་ལེན་དུ་མ་བཏུབ་ན་གཞམས་བསྒོ་སོགས་ཀྱིས་བཟློག་པར་བྱ་ཞིང་། བཟློག་ཀྱང་མ་བཏང་ན་སྡིག་ལྟ་མི་གཏོང་བ་གནས་ནས་དབྱུང་བར་བྱའོ། །ལྟུང་བ་ཁས་ལེན་པ་ལ་ཡང་ཁས་བླངས་ནས་ལྟུང་བ་ཕྱིར་འཆོས་པ་དང་། ཕྱིར་མི་འཆོས་པ་གཉིས་ལས། ཕྱི་མི་འཆོས་ན་ཕྱིར་མི་འཆོས་པ་གནས་ནས་དབྱུང་བར་བྱ་ཞིང་། ཕྱིར་བཅོས་ན་ཚུལ་བཞིན་དུ་ཕྱིར་བཅོས་ 7-590b བྱེད་དུ་གཞུག་གོ། དང་
【現代漢語翻譯】 應以歡喜之心開啟討論，並留有餘地，否則會造成嚴重的衝突。在開啟討論過失時，應允許討論者自由地陳述過錯。被討論者也應理解討論者的意圖，不迴避，而是反駁並加以考察。第七，如何完成討論之事：一般來說，開啟令人愉悅的討論時，允許開啟討論，分為不開啟和開啟兩種情況。第一種情況又分為兩種：完全不開啟討論和部分不開啟討論。第一種，如果完全不開啟討論，應通過勸誡等方式進行勸阻，如果勸阻無效，則會留下不悅的隱患，如果將此隱患作為把柄並不放過，則會受到嚴厲的斥責。即使這樣做了，如果仍然不放棄過錯，並且努力地斥責也無法使其悔改，那麼上師們說：『應採用開除僧籍的簡略方式。』第二種，如果部分不開啟討論，則應進行帶有譴責的勸誡，如果仍然不馴服，則應給予教誨，並反覆詢問情況。如果這樣做了仍然不馴服，則應停止誦戒，如果仍然不馴服，則應停止羯磨。如果仍然不馴服，最終應採用開除僧籍的簡略方式。開啟討論也分為兩種：不溫順地開啟討論和溫順地開啟討論。第一種情況，應進行帶有譴責的勸誡，如果仍然不馴服，則應給予教誨，停止誦戒等，與之前的方法相同。第二種情況，溫順地開啟討論，然後陳述過錯。在陳述過錯時，分為不承認過錯和承認過錯兩種情況。第一種情況又分為兩種：如果因遺忘而不承認，則應給予尋找真相的機會；如果明知故犯而不承認，則應直接開除僧籍。例如，即使不承認飲酒，卻說『我們不希望因此而受到懲罰』；或者承認行了不凈行，卻說『我們不希望因此而受到懲罰』。像這樣，如果承認了導致墮落的原因，卻不肯承認墮落的本質，則應通過勸誡等方式進行勸阻，如果勸阻無效，則應以不放棄罪惡的見解為由開除僧籍。對於承認墮落的情況，又分為承認后改正和不改正兩種情況。如果不改正，則應以不改正為由開除僧籍；如果改正，則應使其如法地進行改正。 應以歡喜之心開啟討論，並留有餘地，否則會造成嚴重的衝突。在開啟討論過失時，應允許討論者自由地陳述過錯。被討論者也應理解討論者的意圖，不迴避，而是反駁並加以考察。第七，如何完成討論之事：一般來說，開啟令人愉悅的討論時，允許開啟討論，分為不開啟和開啟兩種情況。第一種情況又分為兩種：完全不開啟討論和部分不開啟討論。第一種，如果完全不開啟討論，應通過勸誡等方式進行勸阻，如果勸阻無效，則會留下不悅的隱患，如果將此隱患作為把柄並不放過，則會受到嚴厲的斥責。即使這樣做了，如果仍然不放棄過錯，並且努力地斥責也無法使其悔改，那麼上師們說：『應採用開除僧籍的簡略方式。』第二種，如果部分不開啟討論，則應進行帶有譴責的勸誡，如果仍然不馴服，則應給予教誨，並反覆詢問情況。如果這樣做了仍然不馴服，則應停止誦戒，如果仍然不馴服，則應停止羯磨。如果仍然不馴服，最終應採用開除僧籍的簡略方式。開啟討論也分為兩種：不溫順地開啟討論和溫順地開啟討論。第一種情況，應進行帶有譴責的勸誡，如果仍然不馴服，則應給予教誨，停止誦戒等，與之前的方法相同。第二種情況，溫順地開啟討論，然後陳述過錯。在陳述過錯時，分為不承認過錯和承認過錯兩種情況。第一種情況又分為兩種：如果因遺忘而不承認，則應給予尋找真相的機會；如果明知故犯而不承認，則應直接開除僧籍。例如，即使不承認飲酒，卻說『我們不希望因此而受到懲罰』；或者承認行了不凈行，卻說『我們不希望因此而受到懲罰』。像這樣，如果承認了導致墮落的原因，卻不肯承認墮落的本質，則應通過勸誡等方式進行勸阻，如果勸阻無效，則應以不放棄罪惡的見解為由開除僧籍。對於承認墮落的情況，又分為承認后改正和不改正兩種情況。如果不改正，則應以不改正為由開除僧籍；如果改正，則應使其如法地進行改正。
【English Translation】 One should initiate discussions with joy and leave room for maneuver, otherwise it will lead to serious conflicts. When initiating a discussion about faults, the speaker should be allowed to freely state the faults. The person being discussed should also understand the intention of the speaker, not avoid it, but refute and examine it. Seventh, how to accomplish the matter of discussion: Generally speaking, when initiating a pleasant discussion, allow the discussion to be initiated, which is divided into not initiating and initiating. The first case is further divided into two types: completely not initiating a discussion and partially not initiating a discussion. First, if a discussion is not initiated at all, it should be dissuaded by means of admonition, etc. If the dissuasion is ineffective, it will leave a hidden danger of displeasure. If this hidden danger is used as a handle and not let go, it will be severely reprimanded. Even if this is done, if the fault is still not abandoned, and efforts to reprimand fail to make him repent, then the lamas say: 'A simplified method of expulsion from the Sangha should be adopted.' Second, if a discussion is partially not initiated, then admonishment with condemnation should be carried out. If he is still not tamed, then teachings should be given, and the situation should be repeatedly asked. If he is still not tamed after doing so, then recitation of precepts should be stopped. If he is still not tamed, then karma should be stopped. If he is still not tamed, then finally a simplified method of expulsion from the Sangha should be adopted. Initiating a discussion is also divided into two types: initiating a discussion in an ungentle manner and initiating a discussion in a gentle manner. In the first case, admonishment with condemnation should be carried out. If he is still not tamed, then teachings should be given, recitation of precepts should be stopped, etc., the same as before. In the second case, initiate the discussion gently, and then state the faults. When stating the faults, it is divided into two cases: not admitting the fault and admitting the fault. The first case is further divided into two types: if he does not admit it due to forgetfulness, then he should be given the opportunity to seek the truth; if he knowingly commits the fault and does not admit it, then he should be directly expelled from the Sangha. For example, even if he does not admit drinking alcohol, he says 'We do not want to be punished for it'; or he admits to having committed impure conduct, but says 'We do not want to be punished for it'. Like this, if he admits the cause of the fall, but refuses to admit the nature of the fall, then he should be dissuaded by means of admonition, etc. If the dissuasion is ineffective, then he should be expelled from the Sangha on the grounds of not abandoning the view of sin. For the case of admitting the fall, it is further divided into two cases: correcting after admitting and not correcting. If he does not correct, then he should be expelled from the Sangha on the grounds of not correcting; if he corrects, then he should be made to correct in accordance with the Dharma. One should initiate discussions with joy and leave room for maneuver, otherwise it will lead to serious conflicts. When initiating a discussion about faults, the speaker should be allowed to freely state the faults. The person being discussed should also understand the intention of the speaker, not avoid it, but refute and examine it. Seventh, how to accomplish the matter of discussion: Generally speaking, when initiating a pleasant discussion, allow the discussion to be initiated, which is divided into not initiating and initiating. The first case is further divided into two types: completely not initiating a discussion and partially not initiating a discussion. First, if a discussion is not initiated at all, it should be dissuaded by means of admonition, etc. If the dissuasion is ineffective, it will leave a hidden danger of displeasure. If this hidden danger is used as a handle and not let go, it will be severely reprimanded. Even if this is done, if the fault is still not abandoned, and efforts to reprimand fail to make him repent, then the lamas say: 'A simplified method of expulsion from the Sangha should be adopted.' Second, if a discussion is partially not initiated, then admonishment with condemnation should be carried out. If he is still not tamed, then teachings should be given, and the situation should be repeatedly asked. If he is still not tamed after doing so, then recitation of precepts should be stopped. If he is still not tamed, then karma should be stopped. If he is still not tamed, then finally a simplified method of expulsion from the Sangha should be adopted. Initiating a discussion is also divided into two types: initiating a discussion in an ungentle manner and initiating a discussion in a gentle manner. In the first case, admonishment with condemnation should be carried out. If he is still not tamed, then teachings should be given, recitation of precepts should be stopped, etc., the same as before. In the second case, initiate the discussion gently, and then state the faults. When stating the faults, it is divided into two cases: not admitting the fault and admitting the fault. The first case is further divided into two types: if he does not admit it due to forgetfulness, then he should be given the opportunity to seek the truth; if he knowingly commits the fault and does not admit it, then he should be directly expelled from the Sangha. For example, even if he does not admit drinking alcohol, he says 'We do not want to be punished for it'; or he admits to having committed impure conduct, but says 'We do not want to be punished for it'. Like this, if he admits the cause of the fall, but refuses to admit the nature of the fall, then he should be dissuaded by means of admonition, etc. If the dissuasion is ineffective, then he should be expelled from the Sangha on the grounds of not abandoning the view of sin. For the case of admitting the fall, it is further divided into two cases: correcting after admitting and not correcting. If he does not correct, then he should be expelled from the Sangha on the grounds of not correcting; if he corrects, then he should be made to correct in accordance with the Dharma.
པོ་ལ། གླེང་དྲན་ཆད་ལས་མི་འཆགས་ཚུལ། །གླེང་དྲན་བྱ་ཚུལ་ཆད་རིམ་བཅས། གླེང་དྲན་འཆགས་གཞི་ཡིན་མིན་བསྟེན། ༈ གླེང་དྲན་ཆད་ལས་མི་འཆགས་ཚུལ། དང་པོ་ནི། འོག་ནས་གླེང་བ་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་གཞི་དང་བཅས་པ་ལ་འཆགས་ལ། གཞི་མེད་པ་ལ་མི་འཆགས་ན་གཞི་དང་བཅས་པ་དང་། གཞི་མེད་པ་ཅི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། ཐ་མལ་པའི་ཤེས་པ་ལ་མ་གྲགས་པ་སྟེ། ལྷའི་མིག་གི་མངོན་ཤེས་ཀྱིས་བརྟགས་པས་ཁྱོད་ལ་ལྟུང་བ་མཐོང་ངོ་། །ཞེས་པ་ལྟ་བུ་ནི་གླེང་དྲན་འཆགས་པའི་གཞི་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །མངོན་ཤེས་ཀྱི་སྒོ་ནས་ཉེས་པ་གླེང་ན་གླེང་བྱ་ལ་སྐུར་བ་འདེབས་པ་དང་། གླེང་བྱེད་བདག་ཉིད་ལ་ཡོན་ཏན་ཡོད་པར་སྒྲོ་འདོགས་པ་ལ་སོགས་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །དགག་དབྱེ་ཚུལ་བཞིན་དུ་བྱེད་པའི་དགག་དབྱེ་ལན་གསུམ་བརྗོད་པ་རྫོགས་ནའམ། ནད་པ་ངལ་བ་ལ་སོགས་པའི་རྐྱེན་གྱིས་དགག་དབྱེ་ལན་གསུམ་བརྗོད་པའམ། ལན་གཅིག་བརྗོད་པ་རྫོགས་ན་གང་ཟག་དེ་ལ་ལོ་དེ་ཉིད་ཀྱི་དགག་དབྱེ་བཞག་པའི་ནན་ཏུར་མི་འཆགས་སོ། །དགག་དབྱེ་འཇོག་པའི་ནན་ཏུར་བྱེད་པ་པོ་ནད་པའི་རང་བཞིན་དང་ལྡན་པ། ནད་པ་ཉིད་ཀྱིས་འཇོག་པར་བྱེད་ན་དེ་ལ་ཡང་སྔ་མ་དེ་བཞིན་དུ་མི་འཆགས་པ་ཡིན་ནོ། །ནད་པ་དེས་མངོན་སུམ་དུ་འཇོག་ན་མི་འཆགས་པར་ཟད་དམ་ཞེ་ན། ནད་པ་དེས་གཞན་མངགས་པས་དགག་དབྱེ་འཇོག་པས་ཀྱང་མི་འཆགས་སོ། །ཡུལ་ནད་པ་ཉིད་ལ་གཞན་གྱིས་དགག་དབྱེ་འཇོག་པར་བྱེད་ན་ཡང་མི་འཆགས་སོ། །འདིར་དགག་དབྱེ་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་གསོ་སྦྱོང་དང་གདམས་ངག་བཞག་པའི་དཔེ་ཡིན་ནོ། །ནད་པས་དགག་དབྱེ་འཇོག་པ་ལ་སོགས་པ་དགག་དབྱེ་ 7-591a བཞག་པ་མི་འཆགས་པ་དེ་རྣམས་ནི་དགེ་འདུན་གྱིས་ཀྱང་ནོད་པར་མི་བྱའོ། །ནད་པས་གཞན་གྱི་དགག་དབྱེ་འཇོག་ཏུ་འཇུག་ན་དགེ་འདུན་གྱི་ནད་པ་དེ་ལ་འདི་སྐད་ཅེས། ཚེ་དང་ལྡན་པ་ནད་པ་ནི་སྦྱོར་མི་བཟོད་པ་ཡིན་གྱི། ཁྱོད་སྡོད་ཅིག་ཅེས་ལན་གདབ་པར་བྱའོ་ཞེས་འོག་ཏུ་སྦྱར་རོ། །གཞན་གྱིས་ནད་པའི་དགག་དབྱེ་འཇོག་ཏུ་འཇུག་ན་ནི་དགེ་འདུན་གྱིས་གཞན་དེ་ལ་འདི་སྐད་ཅེས། ཚེ་དང་ལྡན་པ་ནད་པ་ནི་སྦྱོར་མི་བཟོད་པ་ཡིན་གྱི། ཁྱོད་སྡོད་ཅིག་ཅེའམ། གཞན་གྱིས་མངགས་པས་ནད་པའི་དགག་དབྱེ་འཇོག་ཏུ་འཇུག་ན་ནི་དགེ་འདུན་གྱིས་ཕོ་ཉ་དེ་ལ་འདི་སྐད་ཅེས། ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཕོ་ཉ་ཞེས་བོས་ནས་ནད་པ་དེ་ལ་ལྟུང་བ་ཡོད་པར་བརྒལ་ཞིང་། ཡོད་མེད་བརྟག་པ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ལན་གདབ་པར་བྱའོ་ཞེས་འོག་ཏུ་སྦྱར་རོ། །ནད་པས་མངགས་པས་གཞན་གྱི་དགག་དབྱེ་འཇོག་ཏུ་འཇུག་ན་ནི་དགེ་འདུན་གྱིས་ཕོ་ཉ་དེ་ལ་འདི་སྐད་ཅེས། ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཕོ་ཉ་ནད་པ་དེས་ནི་བརྒལ་ཞིང་བརྟག་པ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་ལན་གདབ་པར་བྱའོ། ། ༈ གླེང་དྲན་བྱ་ཚུལ་ཆད་རིམ་བཅས་པ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་ཆེ་གེ་མོས་ཉེས་པ་བྱས་སོ་ཞ
【現代漢語翻譯】 關於不成立的指責和回憶：指責和回憶的方式，以及中斷的順序；指責和回憶是否成立的基礎。 第一部分：關於不成立的指責和回憶的方式 首先，從下面開始的指責等，是建立在有基礎之上的，沒有基礎則不成立。那麼，什麼是有基礎和沒有基礎呢？對於普通人的意識來說，沒有顯現的，例如：『通過天眼（divya-cakṣus， दिव्य-चक्षुस्）的顯現智慧觀察，我看到你犯了墮落。』這樣的話，就不是指責和回憶的基礎。如果通過顯現智慧來指責過錯，會導致對被指責者進行誹謗，以及指責者自己誇大功德等情況。 如果按照正確的方式進行辯論，在三次辯論結束后，或者因為病人疲勞等原因，三次辯論沒有結束，或者只進行了一次辯論，那麼對於這個人，當年所進行的辯論的強制執行是不成立的。如果執行辯論的強制執行者本身是病人，或者病人自己執行，那麼也像之前一樣不成立。如果病人親自執行，難道就不成立了嗎？如果病人委託他人執行辯論，也是不成立的。如果其他人對病人執行辯論，也是不成立的。這裡提到的辯論，是參照布薩（uposatha，उपोसथ）和教誡的例子。病人執行辯論等情況，這些不成立的辯論，僧團也不應接受。 如果病人允許他人執行辯論，僧團應該對病人說：『具壽，病人無法忍受，你留下來吧。』這將在後面詳細說明。如果他人允許對病人執行辯論，僧團應該對那個人說：『具壽，病人無法忍受，你留下來吧。』或者，如果他人委託執行對病人進行辯論，僧團應該對使者說：『具壽，使者』，然後指出病人有罪，但不要進行調查。這將在後面詳細說明。如果病人委託他人執行辯論，僧團應該對使者說：『具壽，使者，病人沒有進行辯論和調查。』 第二部分：關於指責和回憶的方式，以及中斷的順序 某位比丘尼犯了過錯。
【English Translation】 Concerning accusations and recollections that do not hold: The manner of accusation and recollection, along with the order of interruption; Whether accusation and recollection are based on a foundation. Part One: Concerning the Manner in Which Accusations and Recollections Do Not Hold Firstly, accusations and so forth that begin from below are established upon a foundation, and do not hold without a foundation. So, what is it like to have a foundation and to not have a foundation? It is something not apparent to the consciousness of ordinary people, such as: 'Through the manifest wisdom of the divine eye (divya-cakṣus, दिव्य-चक्षुस्), I see that you have committed a transgression.' Such a statement is not the basis for accusation and recollection. If one accuses of faults through manifest wisdom, it leads to slandering the accused and exaggerating one's own virtues, and so forth. If one debates according to the correct manner, after three debates are completed, or if the three debates are not completed due to the patient's fatigue or other reasons, or if only one debate is completed, then the enforcement of the debate for that person in that year does not hold. If the enforcer of the debate's enforcement is himself a patient, or if the patient himself enforces it, then it does not hold as before. If the patient enforces it directly, does it not hold? If the patient entrusts another to enforce the debate, it also does not hold. If another person enforces the debate on the patient, it also does not hold. Here, the mention of debate is an example referring to the uposatha (उपोसथ) and the giving of instructions. The patient enforcing the debate, and so forth, these debates that do not hold, the sangha should not accept either. If the patient allows another to enforce the debate, the sangha should say to the patient: 'Venerable one, the patient is unable to endure, please stay.' This will be explained in detail later. If another allows the enforcement of the debate on the patient, the sangha should say to that person: 'Venerable one, the patient is unable to endure, please stay.' Or, if another is entrusted to enforce the debate on the patient, the sangha should say to the messenger: 'Venerable one, messenger,' and then point out that the patient has a fault, but do not investigate. This will be explained in detail later. If the patient entrusts another to enforce the debate, the sangha should say to the messenger: 'Venerable one, messenger, the patient has not debated or investigated.' Part Two: Concerning the Manner of Accusation and Recollection, Along with the Order of Interruption A certain bhikṣuṇī has committed a fault.
ེས་ཡིད་ཆེས་པ་ལས་ཐོས་ཀྱང་ཉེས་པ་ཅི་བྱས་ནི་མི་རྟོགས་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། བྱེད་པ་པོ་རང་གི་ངོ་བོ་རྟོགས་ཀྱང་བྱས་པ་རང་གི་ངོ་བོ་མ་རྟོགས་པ་དང་། བརྐུས་པར་རྟོགས་ཀྱང་བྱེད་པ་པོ་སུས་བརྐུས་མ་རྟོགས་པ་ལྟ་བུ། བྱས་པ་རང་གི་ངོ་བོ་རྟོགས་ཀྱང་བྱེད་པའི་རང་གི་མ་རྟོགས་པ་ཉིད་དང་། གཉིས་ཀའི་རང་གི་ངོ་བོ་མ་རྟོགས་པ་ཉིད་ན་ཡང་གླེང་བ་མི་འཆགས་སོ། །གཞུང་གོང་དུ་སྨོས་པ་དེ་རྣམས་ཀྱི་ལྷག་མས་ཏེ་ཐ་མལ་པའི་ཤེས་པ་ལ་གྲགས་པས་གླེང་བ་དང་། གླེང་བ་པོ་དང་། གླེང་བྱ་ནད་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། བྱས་པ་དང་། བྱེད་པ་རང་གི་ངོ་བོ་རྟོགས་ནས་གླེང་བས་ཀྱང་དུས་མ་ 7-591b ཡིན་པར་ཏེ་དབྱར་གྱི་ནང་ལྟ་བུར་ལྟུང་བ་གླེང་བ་ལ་འཇུག་པར་མི་བྱའོ། །གླེང་བྱ་དང་གླེང་བྱེད་ལ་སོགས་པ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་ནམ་ཞེས་དྲན་པ་དང་། ཤེས་བཞིན་ཉེ་བར་མ་བཞག་པར་གླེང་བ་ལ་འཇུག་པར་མི་བྱའོ། །མཐའ་དབེན་པ་མ་ཡིན་པར་ལྟུང་བ་གླེང་བར་མི་བྱའོ། །བདག་ལ་ལྟུང་བ་གླེངས་ཤིག་ཅེས་སྐབས་འབྱེད་དུ་མ་བཅུག་པར་མི་བྱའོ། །གང་གིས་དགག་དབྱེ་བྱས་པ་དེས་ནི་སྐབས་ཕྱེ་བ་དེ་ཉིད་ཡིན་པས། དགག་དབྱེ་བྱེད་པ་ན་གླེང་བ་ལ་འཇུག་པར་མི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །གླེང་བྱེད་ཀྱིས་ལྟུང་བ་གླེང་ཡང་གླེང་བྱས་ལྟུང་བ་མི་དྲན་ན་ཁྱོད་ཀྱིས་གནས་འདིར་ཉེས་པ་བྱས་སོ། །དུས་འདིའི་ཚེ་ན་ཉེས་པ་བྱས་སོ། །གྲོགས་འདི་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་ཉེས་པ་བྱས་སོ། །ཞེས་པ་ལ་སོགས་བརྗོད་པས་དྲན་པར་བྱའོ། །གླེང་བ་དང་དྲན་པར་བྱེད་པའི་ཁྱད་པར་ཅི་ཞེ་ན། ཊཱི་ཀ་ལས། གླེང་གཞི་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་གྱུར་པ་གླེང་བ་ཡིན་ན། དྲན་པ་ནི་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་དྲན་པར་བྱེད་པ་སྟེ་ཞེས་སོ། །ཞུ་འགྲེལ་ལས། མ་གླེངས་པ་ནི་ཉེས་པ་མི་བསྒྲགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དྲན་པར་མ་བགྱིས་པ་ནི་ཡུལ་དང་དུས་དང་གྲོགས་མ་བསྒྲགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བཟློག་པའི་སྒོ་ནས་གླེང་དྲན་གྱི་ཁྱད་པར་གསལ་བར་བཤད་དོ། །སྐབས་འབྱེད་པ་དེ་མི་བྱེད་ན་སྤྱིར་སྨོས་ཀྱང་མཐའ་དག་ལ་སྐབས་མི་འབྱེད་པ་དང་། ཕྱོགས་འགའ་ལ་སྐབས་མི་འབྱེད་པ་གཉིས་ལས། སྔ་མ་ནི་གཞམས་བསྒོ་ལ་སོགས་ཀྱིས་བཟློག་ཀྱང་མ་བཏང་ན་བཀའ་བློ་མི་བདེ་བའི་ལྷག་མར་འགྱུར་རོ། །འདིར་ཕྱོགས་འགའ་ལ་སྐབས་མི་འབྱེད་ན་གླེང་བྱ་དེ་ལ་བརྗོད་པ་དང་བཅས་པ་ཉིད་བྱའོ་ཞེས་བོད་སྔ་རབས་པའི་བླ་མ་རྣམས་གསུང་ངོ་། །འདི་ལ་གཞུང་འགྲེལ་དང་། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས་ནི། ཕྱོགས་འགའ་ལ་སྐབས་མི་འབྱེད་པ་དང་། མཐའ་དག་ལ་སྐབས་མི་འབྱེད་ 7-592a པ་གང་ཡིན་ཀྱང་རུང་སྟེ། སྐབས་འབྱེད་པར་མི་བྱེད་ན་དེ་ལས་བརྗོད་པ་དང་བཅས་པ་ཉིད་དང་། གདམས་ངག་བཞག་པ་དང་། གསོ་སྦྱོང་བཞག་པ་དང་། དགག་དབྱེ་བཞག་པ་དང་། ཕུར་པ་དང་བཅས་པ་ཉིད་དག་ཏུ་བྱའོ་ཞེས་སོ། །དེ་དག་བྱས་ཀྱ
【現代漢語翻譯】 就像僅僅因為相信而聽聞，卻不明白做了什麼錯事一樣。雖然明白了行為者的本質，卻不明白行為本身的本質；雖然明白了偷盜，卻不明白是誰偷的。即使明白了行為本身的本質，卻不明白行為者的本質；如果兩者本質都不明白，那麼討論也無法成立。前面提到的那些，憑藉普通人的知識來討論，以及討論者、被討論者不是病人，或者在明白行為和行為者的本質後進行討論，但時機不對，就像在夏天一樣，不應介入墮落的討論。在沒有憶念（專有名詞）和正知（專有名詞）的情況下，不應介入討論被討論者和討論者等是否具有特徵。不要在偏僻的地方討論墮落。不要在沒有允許揭露的情況下，說『請揭露我的墮落』。因為進行辯駁的人就是揭露的人，所以在進行辯駁時，介入討論並沒有過錯。即使討論者揭露了墮落，但被討論者不記得墮落，那麼你應該用『你在這個地方犯了錯』、『在這個時候犯了錯』、『和這個朋友一起犯了錯』等等話語來讓他回憶起來。 討論和回憶有什麼區別呢？在註釋中說：『討論是討論的基礎變成一個方面，而回憶是完全地回憶起來。』在解釋中說：『沒有討論是因為沒有宣告罪過，沒有回憶是因為沒有宣告地點、時間和朋友。』通過反面的方式清楚地解釋了討論和回憶的區別。如果不進行揭露，那麼即使籠統地說，也不會對所有情況都進行揭露；或者對某些情況不進行揭露。前者即使通過勸誡等方式阻止，如果不放棄，就會變成不悅的殘餘。在這裡，如果對某些情況不進行揭露，那麼就應該對被討論者進行包含陳述的行為，這是以前的藏族上師們所說的。關於這一點，在經文註釋和《五十品》中說：『無論對某些情況不進行揭露，還是對所有情況都不進行揭露，如果不進行揭露，那麼就應該進行包含陳述的行為，以及放置勸誡、放置布薩（專有名詞）、放置辯駁和包含金剛橛（專有名詞）的行為。』做了這些之後，』
【English Translation】 It is like hearing something just because you believe it, but not understanding what wrong has been done. Although you understand the essence of the actor, you do not understand the essence of the action itself; although you understand the theft, you do not understand who stole it. Even if you understand the essence of the action itself, you do not understand the essence of the actor; if you do not understand the essence of both, then the discussion cannot be established. Those mentioned above, discussing with the knowledge of ordinary people, and the discussant and the discussed are not sick, or discussing after understanding the essence of the action and the actor, but the timing is not right, like in summer, one should not engage in the discussion of falling. Without mindfulness (專有名詞) and awareness (專有名詞), one should not engage in discussing whether the discussed and the discussant, etc., have characteristics. Do not discuss falling in a remote place. Do not say 'Please reveal my falling' without allowing disclosure. Because the person who argues is the person who reveals, there is no fault in engaging in discussion when arguing. Even if the discussant reveals the falling, but the discussed does not remember the falling, then you should use words such as 'You made a mistake in this place', 'You made a mistake at this time', 'You made a mistake with this friend' to make him remember. What is the difference between discussion and recollection? In the commentary it says: 'Discussion is when the basis of the discussion becomes one aspect, while recollection is to recollect completely.' In the explanation it says: 'There is no discussion because the sin is not proclaimed, and there is no recollection because the place, time, and friend are not proclaimed.' The difference between discussion and recollection is clearly explained in a negative way. If disclosure is not carried out, then even if it is said in general, disclosure will not be carried out in all cases; or disclosure will not be carried out in some cases. The former, even if prevented by admonition, etc., will become an unpleasant residue if not abandoned. Here, if disclosure is not carried out in some cases, then the discussed should be subjected to an act that includes a statement, as the former Tibetan lamas said. Regarding this, in the scripture commentary and the 'Fifty Chapters', it says: 'Whether disclosure is not carried out in some cases or disclosure is not carried out in all cases, if disclosure is not carried out, then one should carry out an act that includes a statement, as well as placing admonitions, placing Uposatha (專有名詞), placing refutations, and acts that include Vajrakila (專有名詞).' After doing these things,'
ང་བཀའ་བློ་མི་བདེ་བའི་རང་བཞིན་མི་གཏོང་ན་དེ་ལ་གཞམས་བསྒོ་ལ་སོགས་ཀྱིས་བཟློག་པར་བྱའོ། །བཟློག་ཀྱང་མ་བཏང་ན་བཀའ་བློ་མི་བདེ་བའི་ལྷག་མར་འགྱུར་ཞེས་བཤད་མོད་ཀྱི། འོན་ཀྱང་དེའི་རྗེས་སུ་མི་འབྲང་ངོ་། །བརྗོད་བཅས་དེ་ཚུལ་ཇི་ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཁྱོད་ལ་ལྟུང་བ་དང་བཅས་པར་བརྗོད་པ་དང་བཅས་པ་ཉིད་བྱས་ཀྱི། ཁྱོད་ཀྱི་གནས་འདི་ནས་མ་ཞུས་པར་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །ཁོ་བོ་ལ་ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཁྱོད་ལ་ཉེས་པ་འདི་ཡོད་དོ་ཞེས་བརྗོད་པའི་བསྔོགས་པ་ཡོད་དོ་ཞེས་བརྗོད་པ་དང་བཅས་པ་ཉིད་བྱའོ། །བརྗོད་པ་དང་བཅས་པ་ཉིད་བྱས་པ་དེས་དུལ་བར་མི་འགྱུར་ཞིང་། སྐབས་མི་འབྱེད་ན་དེ་ལ་གདམས་ངག་མི་བསྟན་པས་མི་གདམས་པ་ཉིད་དུ་བྱའོ། །མི་གདམས་པ་ཉིད་དུ་བྱ་བ་དེ་ལ་གཏམ་འདྲི་བ་དང་ཕེབས་པར་སྨྲ་བ་ལ་སོགས་པ་ཡང་བཟློག་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་མི་གདམས་པ་ཉིད་དུ་བྱས་ན་ཡང་མ་དུལ་ཞིང་། སྐབས་མི་འབྱེད་ན་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་གསོ་སྦྱོང་བཞག་པའི་ནན་ཏུར་བྱའི། །གསོ་སྦྱོང་བཞག་པ་དེས་ཀྱང་མ་དུལ་ཞིང་། སྐབས་མི་འབྱེད་ན་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་དགག་དབྱེ་བཞག་པའི་ནན་ཏུར་བྱའོ། །གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་བཞག་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི། གང་ཟག་འདི་འདུག་པ་ལྷན་ཅིག་དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱིས་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་མི་བྱའོ་ཞེས་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །གསོ་སྦྱོང་བཞག་པའམ་དགག་དབྱེ་འཇོག་པའི་ནན་ཏུར་ 7-592b བྱེད་པ་པོ་དག་གིས་གསོ་སྦྱོང་ངམ་དགག་དབྱེ་བཞག་པའི་ནན་ཏུར་བྱས་པའི་གང་ཟག་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་གསོ་སྦྱོང་ངམ་དགག་དབྱེ་བྱ་བ་ཡང་སྐབས་འདིར་བཟོད་པ་ཡིན་ཏེ། ནན་ཏུར་ལས་གྲོལ་བ་ཡིན་ནོ། །འཇོག་པར་བྱེད་པ་དག་གི་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་པ་ནི་འཇོག་པར་བྱེད་པའམ་དེས་བསྐོས་པ་ལས་གཞན་པ་དག་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་བྱས་ཀྱང་གྲོལ་བར་མི་འགྱུར་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །ཡང་ཞེས་པ་ནི་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བཟོད་པར་བྱ་བ་མ་ཟད་དོ་ཞེས་པའོ། །འདིར་བཟོད་པའོ་ཞེས་པ་ནི། འདིར་ཞེས་པ་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ལས་བཀར་བ་སྟེ། གནས་ནས་འབྱིན་པར་བྱེད་པ་དག་གིས་བྱུང་བ་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གི་ལོངས་སྤྱོད་བྱས་ཀྱང་ཆད་པ་ལས་གྲོལ་བར་མི་འགྱུར་ཏེ་ཆད་པ་ཆེ་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །གླེང་བའི་སྐབས་ཕྱེ་བ་སྟེ་བདག་ལ་ཉེས་པ་གླེངས་ཤིག་ཅེས་གླེང་བའི་སྐབས་ཕྱེ་བ་ཉིད་ན། གལ་ཏེ་མཉེན་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ་གྱོང་པོའི་ཚིག་སྨྲ་བ་ན་ཕུར་བ་དང་བཅས་པ་བྱའོ། །རྟ་དམུ་རྒོད་ཕུར་པ་ལ་ནན་གྱིས་བཏགས་པ་དང་འདྲ་བར་གང་ཟག་དེ་ལ་ཡང་ནན་གྱིས་ལྟུང་བ་བཀལ་སྟེ་དྲི་མ་དང་བཅས་པ་བཏང་བ་ཡིན་པས་ཕུར་པ་དང་བཅས་པ་ཞེས་བྱའོ། །དོན་དེ་ལྟར་ཊཱི་ཀ་ལས་བཤད་དེ། ཕུར་བཅས་དེ་ཚུལ་ཇི་ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། གནས་ད་ལྟ་མངོན་སུམ་དུ་བབ་པའི་ག
ནས་འདི་ཉིད་དུ་སྨྲ་བར་བྱའོ་ཞེའམ། གནས་གཞན་དུ་སྨྲ་བར་བྱའོ་ཞེའམ། ཉེས་པའི་གཞིའམ་དངོས་པོ་འདི་ལྟ་བུ་ཞིག་སྨྲ་བར་བྱའོ་ཞེའམ། གནས་སམ་གཞི་གང་ཡང་རུང་བ་ལ་གླེང་བ་པོ་བདག་གང་འདོད་པ་སྨྲ་བར་བྱའོ། །ཁྱོད་ལ་ལྟུང་བ་འདི་བྱུང་ངོ་ཞེས་གླེང་བྱ་ལ་ཞེས་བྱ་བ་དང་། ལྟུང་བ་བཀལ་ཞིང་ཞེས་བྱ་བའི་རྣམ་གྲངས་གཞན་ 7-593a གང་རུང་གིས་ཉེས་པ་བསྟན་ཏེ་བཏང་བས་ཕུར་བཅས་བྱའོ། ། ༈ གླེང་དྲན་འཆགས་གཞི་ཡིན་མིན་བསྟེན་པ། གསུམ་པ་ནི། གཞིའི་ཊཱི་ཀ་ལས། རང་བཞིན་གྱིས་ཁ་ན་མ་ཐོ་བས་ཚུལ་ཁྲིམས་ཉམས་པ་དང་། བདག་ཏུ་ལྟ་བ་ལ་སོགས་པས་ལྟ་བ་ཉམས་པ་སྟེ་ལྟ་བ་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་གྱུར་པ་དང་། བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བས་ཆོ་ག་དང་། ལོག་པའི་འཚོ་བས་འཚོ་བ་ཉམས་པ་གླེང་བ་ལ་སོགས་པའི་སྒྲས་ནི་དྲན་པར་བྱ་བ་དང་། སྐབས་འབྱེད་དུ་གཞུག་པ་དང་། བརྗོད་བཅས་དང་། མི་གདམས་པ་དང་། གསོ་སྦྱོང་བཞག་པ་དང་། དགག་དབྱེ་བཞག་པ་དང་། ཕུར་བཅས་དང་བདུན་བསྡུས་པ་དང་། གླེང་བ་ལ་སོགས་པ་བརྒྱད་པོ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་བྱེད་པ་ན། མཐོང་ཐོས་དོགས་གསུམ་གྱི་གཞི་དང་བཅས་པ་ཡིན་ན་འཆགས་ཀྱི། གཞི་མེད་ལ་གླེང་བ་མི་འཆགས་སོ། །གཞི་ལེགས་པར་མཐོང་ཐོས་དོགས་གསུམ་མ་ཡིན་པས་གླེང་བ་སོགས་མི་བྱའོ། །གླེང་བ་ལ་སོགས་པ་འཆགས་པའི་གཞི་འདི་ལ་དངོས་པོ་ལས་ནི་བདེན་པ་ཉིད་ཀྱི་རྒྱུ་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ། བདེན་རྫུན་ནི་དངོས་པོ་ལ་འཇུག་པ་མ་ཡིན་གྱི། འདུ་ཤེས་ཀྱིས་འཇོག་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལྟུང་བ་བྱུང་ན་ཡང་མ་བྱུང་བར་འདུ་ཤེས་པས་གླེང་པ་ལ་སོགས་པ་བྱེད་ན་ནི་གཞི་མེད་པ་ཡིན་པས་གླེང་བ་ལ་སོགས་པ་མི་འཆགས་ལ། ལྟུང་བ་མ་བྱུང་ཡང་བྱུང་བར་འདུ་ཤེས་པས་གླེང་བ་ལ་སོགས་པ་བྱེད་ན་ནི་གཞི་དང་བཅས་པས་གླེང་བ་ལ་སོགས་པར་འགྱུར་རོ། །ཐོས་པ་ནི་རྣམ་པ་གསུམ་སྟེ། ཉེས་སྤྱོད་བྱེད་བཞིན་པའི་བྱ་བའི་མཚན་མ་དང་། ཆེ་གེ་མོས་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་ལ་སོགས་བྱས་སོ་ཞེས་གང་ཟག་གཞན་གྱིས་རང་ལ་ཕེབས་པར་སྨྲ་བ་དང་། གཞན་དག་ལོགས་ཤིག་ནས་གཏམ་ཟེར་བ་རང་གི་ལོགས་ཤིག་ནས་རྗེས་སུ་ཐོས་པའོ། །ཡིད་མི་ཆེས་པ་ནི་ 7-593b གཉིས་ཏེ། ཐོས་པ་ན་མི་བདེན་ངེས་སྙམ་སྟེ་ཡིད་མི་ཆེས་པ་དང་། ཐོས་པ་ན་ཐེ་ཚོམ་ཟ་སྟེ་ཡིད་མ་ཆེས་པའོ། །དེ་ལ་དང་པོ་ཡིད་མི་ཆེས་པ་ནི་གླེང་དྲན་འཆགས་པའི་གཞི་མ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་ནི། གླེང་དྲན་འཆགས་པའི་གཞི་ཡིན་ཏེ། ཐེ་ཚོམ་ཟ་བ་ནི་དོགས་པ་ཡིན་ལ། ལྟུང་བ་བྱུང་བར་དོགས་པ་ལ་གླེང་དྲན་ཆགས་པའི་གཞི་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། མཐོང་བ་དང་ཐོས་པ་དང་དོགས་པ་དག་གིས་གཞི་དང་བཅས་པར་གླེང་བ་ལ་སོགས་པ་དེ་དག་ཐམས་ཅད་བྱེད་ན་འཆགས་པའོ་ཞེས་བཤད་ཅིང་། འོད་ལྡན་རྩ་འགྲེལ་ལས། རྟགས་མ་ངེས་པར་འཛིན་པ་དགོས་པ་ཡིན། །གཞི་འདི་དག་ག
【現代漢語翻譯】 那麼，應該在這裡說嗎？或者應該在其他地方說嗎？或者應該說這樣的罪過或事物嗎？無論在哪個地方或基礎上，都可以隨意談論。當對談論對像說『你犯了這個錯誤』，並以其他方式指出錯誤時，就應該進行驅逐。 第三，關於談論、憶念和指控的基礎是否成立的問題。 根據《基礎釋》的說法，自性上的過失導致戒律的衰退，執著于自我等導致見解的衰退，即見解變得顛倒。違犯規定導致儀軌的衰退，邪命導致生活方式的衰退。通過談論等詞語，憶念、引入場合、宣告、不勸誡、停止布薩、停止羯磨、驅逐和七事合一，以及談論等八件事，如果基於所見、所聞和所疑這三種情況，就可以進行指控。如果沒有基礎，談論就不能成立。如果沒有充分的所見、所聞和所疑，就不要進行談論等行為。對於這種可以成立談論等行為的基礎，從事物本身來說，並不是真實的起因。因為真假並不在於事物本身，而在於認識的設定。即使犯了錯誤，如果認為是沒犯，那麼進行談論等行為就沒有基礎，因此談論等行為不能成立。即使沒有犯錯誤，如果認為是犯了，那麼進行談論等行為就有了基礎，因此可以進行談論等行為。所聞有三種：正在進行不當行為的跡象；某人說某某做了不凈行等；以及其他人從遠處議論，自己從近處聽到。 不相信有兩種：聽到后認為不真實而不相信；以及聽到后猶豫不決而不相信。其中，第一種不相信不是談論和憶念的基礎。第二種是談論和憶念的基礎，因為猶豫不決就是懷疑。懷疑犯了錯誤是談論和憶念的基礎。正如《釋》中所說：『如果基於所見、所聞和所疑來進行談論等行為，就可以成立。』《光明根本釋》中說：『需要抓住不確定的跡象。』這些就是基礎。
【English Translation】 Then, should it be said here? Or should it be said elsewhere? Or should such a fault or thing be spoken of? Wherever or on whatever basis, one can speak as one pleases. When it is said to the person being spoken to, 'You have committed this fault,' and the fault is pointed out in another way, then expulsion should be carried out. Third, regarding whether the basis for speaking, remembering, and accusing is established. According to the 'Commentary on the Basis,' faults by nature cause the decline of discipline, clinging to self, etc., causes the decline of view, that is, the view becomes inverted. Violating regulations causes the decline of rituals, and wrong livelihood causes the decline of lifestyle. Through words such as speaking, remembering, introducing occasions, proclaiming, not admonishing, stopping the Uposatha, stopping the Karma, expelling, and the union of the seven matters, as well as all eight things such as speaking, if based on the three situations of seeing, hearing, and doubting, then accusations can be made. If there is no basis, speaking cannot be established. If there is no sufficient seeing, hearing, and doubting, do not engage in speaking, etc. For this basis on which speaking, etc., can be established, from the thing itself, it is not the cause of truth itself. Because truth and falsehood do not lie in the thing itself, but in the establishment of perception. Even if a mistake has been made, if it is perceived as not having been made, then engaging in speaking, etc., has no basis, therefore speaking, etc., cannot be established. Even if a mistake has not been made, if it is perceived as having been made, then engaging in speaking, etc., has a basis, therefore speaking, etc., can occur. Hearing is of three types: signs of improper conduct being carried out; someone saying that so-and-so has committed impure acts, etc.; and others gossiping from afar, which one hears from nearby. Unbelief is of two types: hearing and thinking it is not true, thus not believing; and hearing and being doubtful, thus not believing. Among these, the first type of unbelief is not the basis for speaking and remembering. The second type is the basis for speaking and remembering, because doubt is suspicion. Suspecting that a mistake has been made is the basis for speaking and remembering. As stated in the 'Commentary': 'If speaking, etc., is carried out based on seeing, hearing, and doubting, it can be established.' The 'Luminous Root Commentary' says: 'It is necessary to grasp uncertain signs.' These are the bases.
ིས་སྨྲ་ན་ཉེས་པ་མེད། །ཅེས་བཤད་དོ། །ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བའི་གཞིའོ། ། གཉིས་པ་ནི། གླེང་བྱ་ལ་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་དེའི་རྒྱུས་ཤེས་པ་དུ་མ་ཉིད་ཡིན་ན་གླེང་བ་དང་། དྲན་པར་བྱ་བ་དང་། སྐབས་འབྱེད་དུ་གཞུག་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་རྒན་རིམ་གྱིས་འཇུག་པར་བྱ་བ་མ་ངེས་ཀྱི། གང་གླེང་བར་འདོད་པས་སོ། །དགག་དབྱེའི་ལས་ཀྱི་དུས་མ་ཡིན་པར་དུས་གཞན་དུ་དགག་དབྱེ་དེ་བཞག་པར་མི་བྱའོ། །འོ་ན་དགག་དབྱེ་བྱེད་ཀར་དབྱར་གྱི་ཚུལ་ནང་དུ་དགག་དབྱེ་བཞག་པའི་ནན་ཏུར་བྱས་ན་ནན་ཏུར་དེའི་སྔོན་འགྲོ་ཡིན་པས་ལྟུང་བ་གླེང་དྲན་དང་། གསོ་སྦྱོང་བཞག་པའི་ནན་ཏུར་ཡང་དབྱར་གྱི་ཚུལ་ནང་དུ་བྱར་རུང་བར་ཐལ་བར་འགྱུར་ལ། ཚུལ་ནང་དུ་ལྟུང་བ་གླེང་དྲན་དང་། ནན་ཏུར་མི་བྱེད་པ་དེ་དབྱར་ཚུལ་གྱི་ནང་ཁྲིམས་ཡིན་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། སྤྱིར་བཏང་ལས་འདི་ནི་དམིགས་ཀྱིས་བསལ་བ་སྟེ། དབྱར་གྱི་ཚུལ་ནང་ཡིན་ཡང་དགག་དབྱེ་བྱེད་ཁའི་ཚེ་ན་དགག་དབྱེ་བཞག་པའི་ནན་ཏུར་འདི་བྱར་རུང་ཞིང་། དེའི་སྔོན་འགྲོ་གླེང་དྲན་ཡང་དེའི་ཚེ་ན་བྱར་རུང་བའོ། ། 7-594a གསོ་སྦྱོང་བཞག་པ་ནི་དགག་དབྱེ་བཞག་པའི་སྔོན་འགྲོ་ཡིན་ཀྱང་དབྱར་ཀྱི་ཚུལ་ནང་དུ་གསོ་སྦྱོང་བཞག་པའི་ནན་ཏུར་བྱར་རུང་བ་མ་ཡིན་གྱི། དབྱར་ཚུལ་དུ་འཇུག་པའི་སྔ་རོལ་དཔྱིད་ཀ་ལྟ་བུའི་ཚེ་ན་གསོ་སྦྱོང་བཞག་པའི་ནན་ཏུར་བྱས་ནས། །དེས་མ་དུལ་ན་ད་གཟོད་དགག་དབྱེ་བྱེད་པའི་ཚེ་ན་དགག་དབྱེ་བཞག་པའི་ནན་ཏུར་བྱའོ། །གསོ་སྦྱོང་མ་ཡིན་པར་གསོ་སྦྱོང་བཞག་པ་དེ་མི་བྱའོ། །གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་འཇོག་པར་བྱེད་པ་བུད་མེད་ཉིད་ཀྱིས་གཞན་སྐྱེས་པའི་བཞག་པ་ཉིད་དམ། བྱས་པ་ཉིད་ན་བཞག་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །རང་བཞིན་ཉམས་པས་ཀྱང་བཞག་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ཚུལ་ཁྲིམས་མེད་པ་དང་། ཆོས་ཕྱོགས་པ་དང་། ཆོས་མིན་ཕྱོགས་ཕན་ཚུན་བློ་གཅིག་པ་ཉིད་མ་ཡིན་པས་ཀྱང་བཞག་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །མདོ་སྨོས་པ་དེ་གཉིས་ཀྱིས་གསོ་དགག་གཞན་གྱིས་བཞག་པ་ཡང་བཞག་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བའི་གཞི་ཞུ་བའི་སྐབས་སོ། །འདིར་སྨྲས་པ། བདག་ནི་མི་ཟད་ལུང་ལ་ངར་དབང་ཐོབ། །ཕྲ་བའི་དོན་ལ་ཟབ་མོའི་རིགས་པ་བཟོད། །བརྩོན་པའི་ཁུར་གྱིས་དུབ་མེད་དགེ་བ་ཅན། །དབྱངས་ཅན་ལྷ་མོས་བྱིན་གྱིས་རློབས་ཏེ་སོང་། །ཞེས་སོ། །རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། གསོ་སྦྱོང་བཞག་པ་དང་། དགག་དབྱེ་བཞག་པ་དང་། ལྟུང་བ་གླེང་དྲན་ལ་སོགས་པའི་སྒོ་ནས་བསླབ་པའི་དྲི་མ་ཡོངས་སུ་སྦྱོང་བའི་ཐབས་སྟེན་པའི་གཞིའི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། །། ༈ རྩོད་པ་ཕྱིར་བཅོས་གཞུག་པ། གཉིས་པ་རྩོད་པ་ཕྱིར་བཅོས་ལ། ལས་གང་བྱེ་བའི་གཞི་ཉིད་བརྗོད། །འཁོར་ལོ་བྱེ་བའི་གཞི་ཉིད་བསྟན། །རྩོད་པའི་གཞི་ཉིད་བརྗོད་བའོ། ། ༈ ལ
【現代漢語翻譯】 如果這樣說，就沒有過失。這樣解釋道。這是完全凈化的基礎。 第二，如果知道應該討論的事情發生了墮落，那麼討論、憶念和引入辯論等，不一定按照資歷順序進行，而是由想要討論的人決定。在非羯磨（karma，業）的時間，不應該進行破斥。如果有人在雨安居期間強行進行破斥，那麼強行破斥的前提是討論墮落和安立布薩（藏文：གསོ་སྦྱོང་，梵文：poṣadha，梵文羅馬擬音：poṣadha，漢語字面意思：增長），那麼在雨安居期間也允許這樣做，這是否合理？如果在雨安居期間不討論墮落和強行破斥，這是否與雨安居的規定相矛盾？一般來說，這是特殊的，即使在雨安居期間，在進行破斥時，也允許強行進行破斥。因此，允許討論墮落作為其前提。 安立布薩是安立破斥的前提，但在雨安居期間，不允許強行安立布薩。如果在進入雨安居之前，比如春天，強行安立布薩，如果仍然無法調伏，那麼在進行破斥時，才強行安立破斥。不進行布薩，就不能安立布薩。安立布薩和破斥是由女性安立的，還是由他人安立的？如果是他人安立的，那就不是真正的安立。如果自性（svabhāva，自性）已經喪失，那也不是真正的安立。如果不是持戒者、不傾向於佛法、不傾向於非佛法，彼此意見不一致，那也不是真正的安立。經中所說的兩種情況，即他人安立布薩和破斥，也不是真正的安立。這是關於完全凈化的基礎的討論。 在此說道：我獲得了不竭盡的教證的自在權，能夠理解微細的意義和深奧的道理，以精進的重擔而不疲倦，具有善德，愿妙音天女（Sarasvati，辯才天女）加持我，讓我順利前行。 在《廣大釋·日之輪》中，通過安立布薩、安立破斥、討論墮落等方式，闡述了依靠凈化學習污垢之方法的基礎的解釋已經完成。 爭端止息之法 第二是止息爭端。說明了產生行為的基礎，揭示了產生法輪的基礎，說明了爭端的基礎。
【English Translation】 There is no fault in saying so. Thus it is explained. This is the basis of complete purification. Secondly, if one knows that a transgression has occurred in the matter to be discussed, then discussing, remembering, and introducing debate, etc., are not necessarily done in order of seniority, but by the one who wishes to discuss. The act of refutation should not be postponed to another time when it is not the time for karma. If one insists on refutation during the summer retreat, then since the prerequisite for insistence is discussing the transgression and establishing the poṣadha (藏文：གསོ་སྦྱོང་，梵文：poṣadha，梵文羅馬擬音：poṣadha，漢語字面意思：growth), it would follow that it is permissible to do so during the summer retreat. If one does not discuss the transgression and insist during the summer retreat, does this contradict the rules of the summer retreat? Generally, this is an exception. Even during the summer retreat, it is permissible to insist on refutation at the time of refutation. Therefore, it is permissible to discuss the transgression as its prerequisite at that time. Establishing the poṣadha is a prerequisite for establishing refutation, but it is not permissible to insist on establishing the poṣadha during the summer retreat. If one insists on establishing the poṣadha before entering the summer retreat, such as in spring, and if one is still not subdued, then one should insist on establishing refutation at the time of refutation. One should not establish the poṣadha without performing the poṣadha. Is the establishment of the poṣadha and refutation done by a woman or by another? If it is done by another, then it is not a true establishment. It is also not a true establishment if one's own nature (svabhāva) is lost. It is also not a true establishment if one is not a moral person, does not favor the Dharma, does not favor non-Dharma, and does not have the same mind. The two cases mentioned in the sutra, where another establishes the poṣadha and refutation, are also not true establishments. This is the discussion of the basis of complete purification. Here it is said: I have obtained the power of inexhaustible scriptural authority, I can endure subtle meanings and profound reasoning, I am tireless with the burden of diligence, and I have virtue. May Sarasvati (妙音天女) bless me and let me go forth. In the 'Great Commentary: Circle of the Sun,' the explanation of the basis for relying on the method of completely purifying the defilements of learning through establishing the poṣadha, establishing refutation, discussing transgressions, etc., is complete. Re-establishing the Dispute The second is to rectify disputes. It speaks of the very basis of what is being done. It shows the very basis of the wheel being done. It speaks of the very basis of the dispute.
ས་གང་བྱེ་བའི་གཞི་ཉིད་བརྗོད་པ། དང་པོ་ལ། ལུང་གཞི་ཉིད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་དང་། །ཞུ་དང་བྲམ་ཟེའི་བུ་མོའི་སྐབས། ། དང་པོ་ལ། མི་མཐུན་པ་ཡི་རྒྱུ་སྤང་བ། །མི་མཐུན་རང་གཞན་བྱེད་ 7-594b པ་བཅས། །མཐུན་པ་བསྒྲུབ་པའི་ཐབས་བསྟན་པའོ། ། ༈ མི་མཐུན་པ་ཡི་རྒྱུ་སྤང་བ། དང་པོ་ནི། སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་ལྟ་བུ་དགེ་འདུན་ཐ་དད་པ་ཉིད་དུ་དབྱེ་བར་ནུས་པ་ལ་མི་འདོད་པར་ཞེས་པ་འདོད་བཞིན་དུ་ལྟུང་བ་གླེང་བ་ལ་ཉེས་པ་མེད་ལ། དེ་མི་འདོད་བཞིན་དུ་ཕར་གླེང་བ་དེས་ཚུར་གླེང་བར་བྱེད་པ་ན།ལོག་པར་ཏེ་ཐ་དད་དུ་དབྱེ་བར་མི་བྱའོ། །གནས་གང་དུ་དུས་འདའ་བར་བྱ་བ་ངལ་གསོ་བའི་གནས་བསྟི་གནས་ལྟ་བུ། གནས་དབེན་པ་གང་ན་མི་མཐུན་པ་དགྲ་བོ་ཡོད་པ་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་འཁོད་པར་མི་བྱའོ། །གནས་དབེན་པ་ལས་གཞན་དུ་མི་དབེན་པར་དགྲ་མི་མཐུན་པ་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་མི་འཁོད་ཀ་མེད་དུ་གྱུར་ན་ནི་གོ་གཉིས་སམ་གསུམ་གྱི་བར་དུ་བཅད་དེ་འཁོད་དོ་སྟེ། རེག་པ་སྤང་བའི་ཕྱིར་རོ། །གོ་ནི་མི་གཅིག་གི་སྐྱིལ་ཀྲུང་གི་མལ་ལོ། །མི་མཐུན་པ་གཞན་དེས་ཀྱང་མི་མཐུན་པའི་ཡུལ་གཅིག་ཤོས་དང་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །མི་མཐུན་པ་དེ་གཉིས་ཀྱིས་གཙུག་ལག་ཁང་བར་དུ་ཆོད་པ་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་ཉིད་དང་། ནོད་པར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། ། ༈ མི་མཐུན་རང་གཞན་བྱེད་པ་བཅས། གཉིས་པ་ནི། ཤེས་བྱ་གཏན་ལ་འབེབས་པའི་ཆོས་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་གཏན་ལ་འབེབས་པའི་འདུལ་བ་ལ་གལ་ཏེ་མི་མཐུན་པ་དེ་དང་ལྡན་པར་ཤེས་ན་ཆོས་མ་ཡིན་པ་ལ་མངོན་པར་ཞེན་པ་ལ་དགེ་འདུན་མཐུན་པ་མེད་དོ། །ཊཱི་ཀར། ཆོས་དང་འདུལ་བའི་ཕྱིར་དགེ་འདུན་མཐུན་པ་ཡིན་གྱི། དོན་གཞན་གྱི་ཕྱིར་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །དེ་ལ་དགེ་འདུན་མཐུན་པ་མེད་པ་དེའི་ཕྱིར་ཆོས་མ་ཡིན་པ་ལ་མངོན་པར་ཞེན་པ་དེ་དག་དང་། དེ་ལས་གཞན་པ་ཆོས་ཀྱི་ཕྱོགས་པ་དག་དང་། ཚོགས་ཏེ་ལས་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་པོ་བྱས་ན་ཡང་ལས་མི་འཆགས་ལ། མ་ཚོགས་པར་སོ་སོར་ལས་བྱེད་ན་ཡང་ཕན་ཚུན་མི་མཐུན་པ་ཉིད་དུ་ཡང་མི་འགྱུར་བས་ཕྱོགས་སོ་སོའི་ལས་འཆགས་པར་འགྱུར་རོ། ། ༈ མཐུན་པ་བསྒྲུབ་པའི་ཐབས་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ལ། 7-595a སྤང་བའི་སྒོ་ནས་བསྡུ་བ་དང་། །མཐུན་པ་བསྒྲུབ་པ་དངོས་བསྟན་པའོ། ། ༈ སྤང་བའི་སྒོ་ནས་བསྡུ་བ། དང་པོ་ནི། ཆོས་མིན་པ་དེ་དག་དེའི་མི་མཐུན་པའི་ཕྱོགས་ཆོས་ཕྱོགས་དང་འཐབ་པར་གྱུར་པ་ཉིད་ན་དེ་དག་ལ་ཆོས་འདི་པའི་དགེ་སློང་དང་། དགེ་ཚུལ་དང་། དགེ་སློང་མ་དང་། དགེ་སློབ་མ་དང་། དགེ་ཚུལ་མ་དང་། དགེ་བསྙེན་དང་། དགེ་བསྙེན་མ་སྟེ་བདུན་པོ་དེ་དག་གིས་ཕྱག་མི་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །མངོན་སུམ་དུ་ལྡང་བ་དང་། སྟན་ལ་འགོད་པ་དང་། གཏམ་འདྲེ་བ་དང་། ཕེབས་པར་སྨྲ་བ་དང་། ཀུན་དགའ་བར་འགྱུར་བ་དང་།རྣམ་པར་ལྟ་བ་དང་། ཅུང་ཟ
【現代漢語翻譯】 講述何處是捨棄的基礎。 首先，通過經文字身來講述，以及須達（Sudatta，給孤獨長者）和婆羅門之女的故事。 首先，捨棄不和諧的因素，包括自身和他人的不和諧行為，以及展示實現和諧的方法。 捨棄不和諧的因素： 首先，對於像持有律藏者這樣，能夠將僧團劃分爲不同派別的人，如果不希望這樣做卻說了出來，那麼談論墮落是沒有罪過的。如果他不希望這樣做卻說了出來，反過來又被對方指責，那麼就不應該錯誤地進行劃分。應該在何處度過時光呢？應該在休息的地方，比如住所。在哪個寂靜的地方有不和諧的敵人，就不應該與他同處一地。如果除了寂靜的地方，不得不與不和諧的敵人同處一地，那麼就應該隔開兩三個人的距離而坐，爲了避免接觸。『果』是指一個人的跏趺坐的位置。其他不和諧的人也應該以同樣的方式對待不和諧的地方。這兩個不和諧的人應該允許寺院作為中間的間隔，允許給予和接受。 包括自身和他人的不和諧行為： 第二，如果知道在決定知識的法和決定戒律的律中存在不和諧，那麼對於執著于非法的人，僧團就不會和諧。ཊཱི་ཀར།（Tika，註釋）中說：『僧團的和合是爲了法和律，而不是爲了其他目的。』因此，對於那些不和諧的僧團，對於那些執著于非法的人，以及那些站在法的一方的人，即使聚集在一起做一百零一個羯磨，羯磨也不會成立。如果不聚集，各自做羯磨，也不會變得不和諧，因此各自一方的羯磨就會成立。 展示實現和諧的方法： 第三，通過捨棄的方式來聚集，以及直接展示實現和諧的方法。 通過捨棄的方式來聚集： 首先，當那些非法的人與他們的不和諧一方，即法的一方發生衝突時，對於那些人，比丘、沙彌、比丘尼、式叉摩尼、沙彌尼、優婆塞和優婆夷這七眾，不應該頂禮。不應該公開站立，不應該安排座位，不應該交談，不應該說『請便』，不應該感到高興，不應該觀看，甚至不應該...
【English Translation】 Explaining where the basis of abandonment lies. Firstly, explaining through the basis of the scriptures themselves, and the story of Sudatta (Anathapindika) and the Brahmin's daughter. Firstly, abandoning the causes of disharmony, including one's own and others' disharmonious actions, and showing the means of achieving harmony. Abandoning the causes of disharmony: Firstly, for someone like a Vinaya holder who is capable of dividing the Sangha into different factions, if they speak unwillingly, there is no fault in discussing the downfall. If they speak unwillingly and are in turn accused, then they should not wrongly divide. Where should one spend time? One should spend time in a place of rest, such as a dwelling. In any secluded place where there is a disharmonious enemy, one should not sit together with them. If, other than in a secluded place, one has no choice but to sit together with a disharmonious enemy, then one should sit separated by two or three 'go' (spaces), in order to avoid contact. A 'go' is the space of one person's cross-legged posture. Other disharmonious people should also treat disharmonious places in the same way. These two disharmonious people should allow the monastery to be the intervening space, allowing giving and receiving. Including one's own and others' disharmonious actions: Secondly, if it is known that there is disharmony in the Dharma that establishes knowledge and the Vinaya that establishes discipline, then for those who are attached to what is not Dharma, the Sangha will not be in harmony. The ཊཱི་ཀར། (Tika, commentary) says: 'The harmony of the Sangha is for the sake of Dharma and Vinaya, not for other purposes.' Therefore, for those disharmonious Sanghas, for those who are attached to what is not Dharma, and for those who are on the side of Dharma, even if they gather together and perform one hundred and one karmas, the karma will not be established. If they do not gather and each performs karma separately, they will not become disharmonious, so the karma of each side will be established. Showing the means of achieving harmony: Thirdly, gathering through the means of abandonment, and directly showing the means of achieving harmony. Gathering through the means of abandonment: Firstly, when those who are not Dharma conflict with their disharmonious side, which is the side of Dharma, for those people, the seven groups of Bhikshus, Shramaneras, Bhikshunis, Shikshamanas, Shramanerikas, Upasakas, and Upasikas, should not prostrate. They should not stand openly, should not arrange seats, should not converse, should not say 'please be seated', should not be pleased, should not look, and should not even...
ད་ལྟ་བ་དག་ཀྱང་མི་བྱའོ། །ཆོས་མིན་པ་འོང་ན་མི་སྨྲ་བར་ལག་པའི་ཐ་སྙད་ཀྱིས་གནས་མལ་ངན་པ་རྗེས་སུ་སྦྱིན་ནོ། །ལུང་ཁ་ཅིག་ལས་ནི། ཚིག་གིས་ཐོས་པ་དང་བཅས་པར་གཞན་ལའོ་ཞེས་སོ། །གཙུག་ལག་ཁང་མཇུག་ཏུ་སྦྱིན་ནོ། །ཆོས་མིན་པ་དེས་ཁོ་བོ་ཅག་རྒན་ནོ་ཞེས་ཟེར་ན། ཁྱོད་ཀྱང་བདག་ཅག་ཤཱཀྱའི་སྲས་ཀྱི་དགེ་སྦྱོང་དག་ཡིན་ནོ་སྙམ་དུ་བདག་ཉིད་ཁས་འཆེའམ་སྟེ་མ་ཡིན་ནོའི་ཚིག་ཟུར་རོ། །ཁྱེད་ཅག་གང་དག་གིས་སྤྱོད་ཚུལ་ངན་པ་འདི་ལྟ་བུ་གསོ་དགག་ཉམས་པ་ལ་སོགས་པ་དང་།སྤྱོད་ཚུལ་དེ་ལས་ཉེས་དམིགས་གང་བྱུང་བ་སྟེ། སྟོན་པ་གུད་དུ་ཀཽ་ཤཱམྦི་ནས་མ་ཉན་ཡོད་དུ་གཤེགས་པ་ལ་སོགས་པའི་གཏམ་འདི་ལྟ་བུ་ལ་གནས་མལ་ངན་པ་འདི་ཡང་མི་ཐོབ་པ་ཡིན་ན། ད་དུང་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཉན་ཐོས་ཡིན་པས། ཁྱེད་ཀྱི་སྟོན་པ་ཐུགས་རྗེ་དང་ལྡན་པ་དེས་གནས་མལ་ངན་པ་མཇུག་ཏུ་སྦྱིན་པ་འདི་རྗེས་སུ་གནང་ངོ་ཞེས་དངོས་སུ་མིན་པར་གང་ཟག་གཞན་ལ་ལན་གདབ་པར་བྱའོ། །དགེ་སློང་འཐབ་ཀྲོལ་བ་ཆོས་མིན་པ་དེ་དག་ལ་དགེ་སློང་མས་སྟན་ལས་ལྡང་བ་དབྲི་བར་མི་བྱའོ། །གཞན་གུས་པའི་ཡན་ 7-595b ལག་དབྲིའོ། །འཐབ་ཀྲོལ་བ་དེ་ལ་དགེ་བསྙེན་གྱིས་བསོད་སྙོམས་དབུལ་བར་བྱའོ། །ཕྱག་ནི་མི་བྱའོ། ། ༈ མཐུན་པ་བསྒྲུབ་པ་དངོས་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་པ་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་ཆོས་མ་ཡིན་པ་ལ་ཞེན་པ་དེ་དག་ལ་ནི་ལས་རྣམ་པ་བཞི་རིམ་གྱིས་བྱ་སྟེ། བཟོད་པར་བྱ་བ་གསོལ་བཞིའི་ལས་དང་། དེའི་འོག་ཏུ་མཐུན་པ་སྦྱིན་པ་གསོལ་བཞིའི་ལས་དང་། དེའི་འོག་ཏུ་མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་སྦྱིན་པ་གསོལ་བཞིའི་ལས་དང་། དེའི་འོག་ཏུ་མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་དངོས་ཉིད་བྱའོ། །ཞེས་གཞུང་འདི་དག་གིས་བསྟན་ཏེ། བཟོད་པར་བྱས་པ་སྟེ་ཆོས་མ་ཡིན་པ་ལ་ཞེན་ཅིང་། འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་པ་གནས་ནས་ཕྱུང་བ་དེ་དག་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་བཟོད་པར་བྱས་ཟིན་པ་དེ་དག་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་མཐུན་པ་སྦྱིན་པ་དེ་ཐོབ་པ་མེད་པར་ནི་དགེ་འདུན་མཐུན་པ་མི་འབྱུང་ངོ་། །མཐུན་པ་ཐོབ་ཏུ་ཟིན་ཀྱང་མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་མེད་པར་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་ཉིད་མི་འཐོབ་བོ། །ཊཱི་ཀར། ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གི་ལོངས་སྤྱོད་གཉིས་ཀྱི་འོས་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་དེ་བྱིན་ནས་མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་དངོས་དེ་བྱའོ། །མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་བྱིན་པ་དེ་ནི་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་སོ། །སྔ་མ་མཐུན་པ་སྦྱིན་པ་ཡང་ལས་ཀྱིས་སོ། །དགེ་འདུན་མཐུན་པ་སྒྲུབ་པའི་མཐུན་པ་དང་། ཡམས་ནད་དང་སེར་བ་ལ་སོགས་ད་གཟོད་འབྱུང་བ་བཟློག་པ་བཀྲ་ཤིས་པ་དང་། ཡམས་ནད་སོགས་གནོད་པ་བྱུང་ཟིན་བཟློག་པའི་དོན་དུ་གསོ་སྦྱོང་བྱར་རུང་ངོ་། །མཐུན་པའི་གསོ་སྦྱོང་སོགས་གསུམ
【現代漢語翻譯】 現在也不應該做。如果出現不符合佛法的情況，不要說話，用手勢示意不好的住處，然後給予（懲罰）。有些經文中說：『用言語告知，然後給其他人。』最後給予不好的住處。如果那個不符合佛法的人說：『我們老了。』你應該這樣反駁：『你們自稱是我們釋迦之子的修行者嗎？』或者用否定的語氣暗示：『不是的。』你們這些人，對於這種惡劣的行為，比如責備、反對、衰退等等，以及這種行為所產生的過失，比如世尊離開 कौशाम्बी (Kauśāmbī，憍賞彌) 等等，如果連這種不好的住處都得不到，還算是如來 (Tathāgata) 的聲聞 (Śrāvaka) 嗎？你們慈悲的導師允許給予這種不好的住處嗎？』不要直接回答，而是對其他人這樣說。對於爭吵不休、不符合佛法的比丘，比丘尼不應該減少他們的座位，減少其他恭敬的行為。對於爭吵不休的人，居士應該減少他們的食物，不要頂禮。 第二，直接展示如何實現和諧：對於那些製造爭端、被逐出僧團、執著于不符合佛法的人，應該依次進行四種羯磨 (Karma，業)：首先是忍耐羯磨，通過四次祈請完成；然後是給予和諧羯磨，通過四次祈請完成；然後是給予和諧誦戒羯磨，通過四次祈請完成；最後是實際進行和諧誦戒。這些經文都這樣說。所謂忍耐，即對於那些執著于不符合佛法、製造爭端、被逐出僧團的人，僧團已經通過四次祈請的羯磨給予了忍耐，如果僧團沒有通過四次祈請的羯磨給予和諧，那麼僧團的和諧就不會產生。即使獲得了和諧，如果沒有和諧誦戒，自然也不會獲得安住。ཊཱི་ཀར། (Ṭīka，註釋) 說：『不適合佛法和物質享受。』通過四次祈請的羯磨給予和諧，然後進行實際的和諧誦戒。給予和諧誦戒也是通過四次祈請的羯磨。之前的給予和諧也是通過羯磨。爲了實現僧團的和諧，以及爲了避免瘟疫、冰雹等災難，或者爲了消除已經發生的瘟疫等災害，可以進行誦戒。和諧誦戒等三種羯磨。
【English Translation】 Now, one should not do (those actions). If something contrary to the Dharma arises, one should not speak, but use hand gestures to indicate the bad dwelling and then bestow (punishment). Some scriptures say: 'Inform with words and then give to others.' Finally, bestow the bad dwelling. If that which is contrary to the Dharma says: 'We are old,' you should retort: 'Do you claim to be Śākya's sons, the practitioners?' Or imply with a negative tone: 'No.' You people, regarding such bad conduct, such as blaming, opposing, decline, etc., and the faults that arise from such conduct, such as the Blessed One departing from Kauśāmbī (कौशाम्बी, Kauśāmbī, कौशाम्बी: Name of a city) etc., if even this bad dwelling is not obtained, are you still Śrāvakās (hearers) of the Tathāgata (Thus Gone One)? Does your compassionate teacher allow the bestowal of this bad dwelling?' Do not answer directly, but say this to others. For monks who are quarrelsome and contrary to the Dharma, nuns should not reduce their seats, nor reduce other respectful actions. For quarrelsome people, lay practitioners should reduce their alms, and should not prostrate. Secondly, directly showing how to achieve harmony: For those who create disputes, are expelled from the Saṅgha (community), and are attached to what is contrary to the Dharma, four Karmas (actions) should be performed in sequence: First, the forbearance Karma, completed through four requests; then the giving of harmony Karma, completed through four requests; then the giving of harmonious recitation Karma, completed through four requests; and finally, the actual performance of harmonious recitation. These scriptures all say this. So-called forbearance, that is, for those who are attached to what is contrary to the Dharma, create disputes, and are expelled from the Saṅgha, the Saṅgha has already granted forbearance through the Karma of four requests, if the Saṅgha does not grant harmony through the Karma of four requests, then the harmony of the Saṅgha will not arise. Even if harmony is obtained, without harmonious recitation, the state of naturally abiding will not be obtained. Ṭīka (Commentary) says: 'Not suitable for Dharma and material enjoyment.' Having given that through the Karma of four requests, then perform the actual harmonious recitation. The giving of harmonious recitation is also through the Karma of four requests. The previous giving of harmony is also through Karma. In order to achieve the harmony of the Saṅgha, and in order to avert disasters such as plagues and hail, or in order to eliminate plagues and other harms that have already occurred, recitation can be performed. The three Karmas of harmonious recitation, etc.
་པོ་འདི་ལ་དུས་དེ་ཁོ་ནའི་རྒྱུ་ཉིད་དུའོ་སྟེ་དུས་ཚེས་ངེས་པ་མེད་དོ། །ལས་བྱེ་བའི་གཞིའོ།། །། ༈ ཞུ་དང་བྲམ་ཟེའི་བུ་མོའི་སྐབས། དང་པོ་ལ་བཞི་ལས། ༈ དབྱེ་བའི་གཞིའི་ཡན་ལག 7-596a དབྱེ་བའི་གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་གསུམ་སྟེ། གང་དུ་དབྱེ་བའི་གནས། གང་དག་དབྱེ་བའི་ཡུལ། གང་གིས་ལས་ཐ་དད་པར་བྱེད་པའི་བྱེད་པ་པོའོ། ། ༈ གང་དུ་དབྱེ་བའི་གནས། དང་པོ་ལ་གཉིས་ལས། གླིང་གསུམ་པོ་གང་ཡང་རུང་བ་ཡིན་པ་སྟེ། མཛོད་ལས།ལས་ཀྱི་དབྱེན་ནི་གླིང་གསུམ་ན། །ཞེས་པ་དང་། བྱང་གི་སྒྲ་མི་སྙན་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །མཚམས་གཅིག་གི་ནང་ཡིན་པ་སྟེ། མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་ཞེས་པ་དང་། མཚམས་ཐ་དད་པར་གནས་པ་རྣམས་ལ་གསོ་སྦྱོང་ལ་སོགས་པའི་ལས་སོ་སོར་བྱེད་པ་ལ་མི་རིགས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ གང་དག་དབྱེ་བའི་ཡུལ། གཉིས་པ་གང་དག་དབྱེ་བའི་ཡུལ་ལ་གསུམ་ལས། བརྒྱད་ཡན་ཆད་ཀྱི་གྲངས་ཚང་བ་སྟེ། མཛོད་ལས། དེ་ནི་བརྒྱད་དག་ཡན་ཆད་ཀྱིས། །ཞེས་པ་དང་། དེ་ལས་གཅིག་གིས་ཉུང་ན་ཡང་ཕྱོགས་གཉིས་གང་རུང་གཅིག་དགེ་འདུན་དུ་མ་ལོངས་པས་དགེ་འདུན་གྱི་ལས་ཀྱི་དབྱེན་མི་འཆགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལས་ཀྱི་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་དགོས་ཏེ། དབྱེན་ལ་ཡང་འོས་པ་མ་ཡིན་པས་ཚུལ་ཤིང་དག་བྲིམས་པ་མི་འཆགས་སོ། །ཞེས་པའི་གནད་ཀྱིས་འདིར་ཡང་སྦྱར་རོ། །སོ་སོ་སྐྱེ་བོའི་དགེ་འདུན་ཡིན་པ་དགོས་ཏེ། ལུང་གཞི་ལས། དོན་དམ་པའི་དགེ་འདུན་གྱིས་ནི་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ལས་བྱེད་པ་མི་འཐོབ་བོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ། ། ༈ གང་གིས་ལས་ཐ་དད་པར་བྱེད་པའི་བྱེད་པ་པོ། གསུམ་པ་གང་གིས་ལས་ཐ་དད་པར་བྱེད་པའི་བྱེད་པ་པོ་ནི། ཆོས་མ་ཡིན་པར་སྨྲ་བ་དག་གིས་ཏེ། ལུང་དགེ་སློང་བྲམ་ཟེའི་བུ་མོས་ཞུས་པ་ལས། གང་གིས་ཀཽ་ཤཱམྦིའི་དགེ་སློང་ཕྱེ་བ་ལགས། ཆོས་བཞིན་མ་ཡིན་པ་དག་གིས་ཏེ་མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་གསོ་སྦྱོང་ཐ་དད་དུ་བྱས་པས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་ 7-596b གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་མ་འཁྲུལ་བ་སྟེ། འཁྲུལ་ན་དབྱེན་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཀུན་སློང་ནི་ཆོས་དང་འདུལ་བ་ལ་མི་མཐུན་པ་དེ་དང་ལྡན་པར་ཤེས་ནས་ཆོས་མ་ཡིན་པ་ལ་མངོན་པར་ཞེན་ཏེ། ལས་ཐ་དད་དུ་བྱེད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། ། 前行 གསུམ་པ་སྦྱོར་བ་ནི། མཚམས་གཅིག་གི་ནང་དུ་ཆོས་མིན་ཕྱོགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་ཆོས་ཕྱོགས་པ་རྣམས་ལས་ཐ་དད་དུ་གསོ་སྦྱོང་ལ་སོགས་པའི་ལས་ཐ་དད་དུ་བྱེད་པའོ། ། 竟事 མཐར་ཐུག་ནི་ལས་གང་ཡང་རུང་བ་ཕལ་ཆེར་བྱས་པ་ཉིད་ན་བྱས་པ་སྟེ། ཕལ་ཆེར་བྱས་ན་བྱས་པ་ཉིད་དོ་ཞེས་པ་དང་། བྲམ་ཟེའི་བུ་མོ་ལྟ་བུས་ཞུས་པ་ལས། གང་གི་དུས་སུ་ཀཽ་ཤཱམྦིའི་དགེ་འདུན་རྣམས་དབྱེ་བར་འགྱུར། གང་གི་ཚེ་དེ་དག་གིས་མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་གསོ་སྦ
【現代漢語翻譯】 對於這個『破僧』(dge 'dun dbye)來說，並沒有一個特定的時間，沒有確定的日期。它是『業』(las) 分裂的基礎。 關於『須』(zhu) 和『婆羅門女』(bram ze'i bu mo) 的情況。 首先，分為四個部分。 『分類基礎』(dbye ba'i gzhi) 的分支。 『分類基礎』的分支有三個：在何處分類的地點，分類的對象，以及通過什麼使『業』(las) 不同的作者。 在何處分類的地點。 首先分為兩點：可以是三個洲(gling) 中的任何一個。如《俱舍論》(mdzod) 中所說：『業的分裂在三個洲。』(las kyi dbyen ni gling gsum na) 如果北方(byang) 的聲音不好聽，那是因為沒有佛的教法。在一個界限(mtshams) 之內。如『在界限之內』(mtshams kyi nang du) 所說。對於居住在不同界限中的人來說，各自進行『布薩』(gso sbyong) 等『業』(las) 並沒有不合適之處。 分類的對象。 第二，分類的對象有三個：需要達到或超過八個僧人。如《俱舍論》中所說：『那是八個或更多。』(de ni brgyad dag yan chad kyis) 如果少於此數，則任何一方都無法達到僧團(dge 'dun) 的人數，因此不會形成僧團『業』(las) 的分裂。需要有資格完成『業』(las) 的人。因為不適合分裂，所以分配『戒尺』(tshul shing) 也不會形成。這個要點也適用於此。 需要是凡夫僧團(so so skye bo'i dge 'dun)。如《律藏根本論》(lung gzhi) 中所說：『真正的僧團不能進行非法的行為。』(don dam pa'i dge 'dun gyis ni chos ma yin pa'i las byed pa mi 'thob bo) 由此可知。 通過什麼使『業』(las) 不同的作者。 第三，通過什麼使『業』(las) 不同的作者是：說非法的人。如《律藏·比丘·婆羅門女所問經》(lung dge slong bram ze'i bu mos zhus pa) 中所說：『是誰分裂了『喬賞彌』(kau shAmbi) 的比丘？』(gang gis kAushAmbI'i dge slong phye ba lags) 是那些不如法的人，因為他們在界限內分別進行了『布薩』(gso sbyong)。 第二，『意樂』(bsam pa) 的分支分為兩點： 『認知』(『du shes) 沒有錯誤。如果錯誤，分裂就不會完成。『動機』(kun slong) 是知道與『法』(chos) 和『律』(『dul ba) 不一致，並執著于非法，想要分別進行『業』(las)，並且持續不斷。 前行 第三，『加行』(sbyor ba) 是：在一個界限內，非法一方的人與如法一方的人分別進行『布薩』(gso sbyong) 等『業』(las)。 究竟 最終的結果是，無論進行任何『業』(las)，只要完成了大部分，就算完成了。如『完成了大部分就算完成了』(phal cher byas na byas pa nyid do) 所說。如『婆羅門女』(bram ze'i bu mo) 所問：『什麼時候『喬賞彌』(kau shAmbi) 的僧團(dge 'dun) 會分裂？』(gang gi dus su kAushAmbI'i dge 'dun rnams dbye bar 'gyur) 『當他們在一個界限內進行『布薩』(gso sbyong) 時。』(gang gi tshe de dag gis mtshams kyi nang du gso sbyong)
【English Translation】 For this 'Sangha split' (dge 'dun dbye), there is no specific time, no fixed date. It is the basis of the division of 'karma' (las). Regarding the case of 'Zhu' (zhu) and the 'Brahmin girl' (bram ze'i bu mo). First, it is divided into four parts. The branch of the 'basis of classification' (dbye ba'i gzhi). The branch of the 'basis of classification' has three parts: the place where the classification takes place, the objects of classification, and the agent who makes the 'karma' (las) different. The place where the classification takes place. First, it is divided into two points: it can be any of the three continents (gling). As stated in the 'Treasury of Knowledge' (mdzod): 'The division of karma is in the three continents.' (las kyi dbyen ni gling gsum na) If the sound of the north (byang) is not pleasant, it is because there is no Buddha's teaching. Within a boundary (mtshams). As stated in 'within the boundary' (mtshams kyi nang du). For those who reside in different boundaries, there is nothing inappropriate in performing 'Posadha' (gso sbyong) and other 'karma' (las) separately. The objects of classification. Second, there are three objects of classification: it is necessary to have eight or more monks. As stated in the 'Treasury of Knowledge': 'That is eight or more.' (de ni brgyad dag yan chad kyis) If it is less than this number, neither side can reach the number of the Sangha (dge 'dun), so the division of the Sangha's 'karma' (las) will not be formed. It is necessary to have someone qualified to complete the 'karma' (las). Because it is not suitable for division, the distribution of 'discipline sticks' (tshul shing) will not be formed either. This point also applies here. It needs to be an ordinary Sangha (so so skye bo'i dge 'dun). As stated in the 'Vinaya-vastu' (lung gzhi): 'The true Sangha cannot perform illegal actions.' (don dam pa'i dge 'dun gyis ni chos ma yin pa'i las byed pa mi 'thob bo) This is how it is known. The agent who makes the 'karma' (las) different. Third, the agent who makes the 'karma' (las) different is: those who speak of what is not Dharma. As stated in the 'Vinaya, Bhikshuni, Sutra Questioned by the Brahmin Girl' (lung dge slong bram ze'i bu mos zhus pa): 'Who split the monks of 'Kaushambi' (kau shAmbi)?' (gang gis kAushAmbI'i dge slong phye ba lags) It is those who are not in accordance with the Dharma, because they separately performed 'Posadha' (gso sbyong) within the boundary. Second, the branch of 'intention' (bsam pa) is divided into two points: The 'cognition' ('du shes) is not mistaken. If it is mistaken, the division will not be completed. The 'motivation' (kun slong) is to know that it is inconsistent with the 'Dharma' (chos) and 'Vinaya' ('dul ba), and to cling to what is not Dharma, wanting to perform 'karma' (las) separately, and continuously. Preliminary practice Third, the 'application' (sbyor ba) is: within a boundary, those on the side of what is not Dharma separately perform 'Posadha' (gso sbyong) and other 'karma' (las) from those on the side of the Dharma. Ultimate result The final result is that, no matter what 'karma' (las) is performed, as long as most of it is completed, it is considered completed. As stated in 'completing most of it is considered completed' (phal cher byas na byas pa nyid do). As the 'Brahmin girl' (bram ze'i bu mo) asked: 'When will the Sangha (dge 'dun) of 'Kaushambi' (kau shAmbi) be split?' (gang gi dus su kAushAmbI'i dge 'dun rnams dbye bar 'gyur) 'When they perform 'Posadha' (gso sbyong) within a boundary.' (gang gi tshe de dag gis mtshams kyi nang du gso sbyong)
ྱོང་ཐ་དད་དུ་བྱས་པ་ནའོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། གསོ་སྦྱོང་ནི་མཚོན་པ་སྟེ་ལས་ཀྱི་ཆོ་ག་གཞན་བྱས་ན་ཡང་ངོ་། །ལས་ཀྱི་དབྱེན་འདི་ནི་སྤྱོད་པའི་དབྱེན་དུ་གཏོགས་པ་ཡིན་ལ། ལྟུང་བ་ནི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་རོ། ། གཉིས་པ་ལ། མི་མཐུན་རང་བཞིན་བྱེད་པ་བཅས། །གཟུ་བ་པོ་ཡི་བསླབ་བྱ་བསྟན། །རྙེད་པའི་རྣམ་བཞག་གང་དབང་བའོ། ། ༈ མི་མཐུན་རང་བཞིན་བྱེད་པ་དང་བཅས་པ། དང་པོ་ནི། ཆོས་མ་ཡིན་པ་སྨྲ་བ་དག་གིས་དབྱེ་བའི་སེམས་ཀྱིས་མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་ལས་ཐ་དད་པར་བྱས་ན་ལས་དེ་བྱེ་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྦྱར་རོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། ཆོས་སྨྲ་བ་དག་གིས་མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་ཆོས་མ་ཡིན་པ་སྨྲ་བ་ལས། ཐ་དད་པར་ལས་བྱས་པས་ནི་ལས་བྱེ་བར་མི་འགྱུར་ཏེ། ལས་དེ་ཆོས་ལས་མ་གཡོས་པ་ཁོ་ནར་བྱས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །ལས་བྱེ་བའི་བདག་ཉིད་ཀྱིས་དགེ་འདུན་བྱ་བ་འདི་ལ་ཆོས་ཕྱོགས་པ་དང་། ཆོས་མིན་ཕྱོགས་པ་སོ་སོ་རང་རང་གི་ལས་ཐ་དད་པར་བྱས་པ་ནི་འཆགས་སོ། །ཕྱོགས་གཉིས་སུ་ 7-597a བྱེ་བ་ན་རང་གི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པ་ལ་ནི་ནན་ཏུར་གྱི་ལས་མི་འཆགས་སོ། །མཚམས་བཅད་པ་དང་རུང་ཁང་བཅད་པ་ལ་སོགས་པ་དགེ་འདུན་གྱི་ལས་ནི་ཆོས་སྨྲ་བས་བྱས་པ་ཉིད་ན་བྱས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ་སྟེ། ཆོས་ཕྱོགས་པ་དེ་དགེ་འདུན་ལས་མ་གཡོས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཆོས་མིན་པ་དག་གིས་བྱས་ན་ནི་བྱས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། ། ༈ གཟུ་བ་པོ་ཡི་བསླབ་བྱ་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་འདུན་དབྱེ་བ་འདི་ལ་གལ་ཏེ་རྩོད་པར་གྱུར་པ་དེ་གཉིས་ཀྱིས་ཕྱོགས་སུ་མ་ལྷུང་བའི་གཟུ་བོ་དག་ཡོད་ན་དེས་དགེ་སློང་མ་རྣམས་ལ་ཆོས་བསྟན་པར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །གཟུ་བོ་དེ་དག་གི་གསོ་སྦྱོང་ལ་སོགས་པའི་ལས་ནི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པ་དག་གིས་མ་འདུས་པའི་ཕྱིར་བཟློག་བྱས་ན་མི་མཐུན་པ་ཉིད་དོ། །གཟུ་བོ་དེ་ཡང་ཕྱོགས་དེ་གཉིས་ཀྱི་གང་ཡང་རུང་བ་ཞིག་ལ་རྗེས་སུ་ཞུགས་ན་གཟུ་པོ་དེ་ཉིད་ཉམས་སོ། །གཟུ་བོ་ལས་ཉམས་པ་དེ་མི་བྱའོ། །དེས་ན་གཟུ་བོ་རྣམས་ཀྱིས་ཆོས་སྨྲ་བ་རྣམས་དང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་ལས་བྱས་ན་ནི་གཟུ་བོ་ལས་ཉམས་པར་འགྱུར་ལ། ལྷན་ཅིག་མ་ཡིན་པར་མཚམས་ཀྱི་ནང་དུ་ལས་བྱས་ན་ནི་མ་འདུས་པའི་མི་མཐུན་པར་འགྱུར་བས། གཟུ་བོ་རྣམས་ཀྱིས་གསོ་སྦྱོང་ལ་སོགས་པའི་ལས་མི་བྱའོ་སྙམ་ན། དགེ་སློང་བྲམ་ཟེའི་བུ་མོ་ལྟ་བུས་ཞུས་པ་ལས། གཟུ་བོ་རྣམས་ཀྱིས་མཚམས་ཀྱི་ཕྱི་རོལ་དུ་དོང་ལ་གསོ་སྦྱོང་བྱོས་ཤིག་ཅེས་གསུངས་སོ། །དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་ལས་དང་འཁོར་ལོ་མ་བྱེ་བ་དེ་དག་ཆོས་ཀྱི་ཕྱོགས་དང་། གཞན་གྱི་སྐྱེ་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་སུ་དག་པ་ལ་བརྟེན་ཅིང་རྣམ་པར་གནས་པ་ལ་དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་གྱིས་ཕྱོགས་གཟུང་བ་མེད་པར་ཅི་ནས་ཀྱང་དེ་དག་བྱེ་བར་མི་འགྱུར་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གདམས་ངག་བསྟན་པར་བྱ་བ་ཉ
【現代漢語翻譯】 如果將羯磨（藏文：ལས，梵文天城體：कर्म，梵文羅馬擬音：karma，漢語字面意思：業）分開進行，則如是說。羯磨是指象徵，即使進行其他的羯磨儀式也是如此。這種羯磨的區分屬於行為的區分，墮罪會變得嚴重。 第二部分：包括製造不和諧的行為，展示公正者的教誨，以及關於獲得之物的分類和權力。 包括製造不和諧的行為： 第一點：如果那些宣說非法的人，以區分的心在結界內進行不同的羯磨，那麼這個羯磨就是分開的。經疏中說：宣說正法的人在結界內，與宣說非法的人分開進行羯磨，羯磨不會因此而分開，因為這個羯磨完全沒有偏離正法。以羯磨分開的自性，僧團的事務，分為正法派和非法派，各自進行不同的羯磨，這是允許的。如果分為兩派，那麼對於與自己派別一致的人，不會強制進行羯磨。結界劃分和僧房劃分等僧團的羯磨，只有宣說正法的人進行才是有效的，因為正法派沒有偏離僧團。如果由非法者進行，則無效。 展示公正者的教誨： 第二點：對於僧團的分裂，如果出現爭端，並且有不偏袒任何一方的公正者，那麼他們應該向比丘尼們展示正法。公正者的羯磨，如羯磨誦戒等，如果被與派別一致的人阻止，就會變得不和諧。如果公正者加入任何一方，那麼公正者本身就會墮落。不要讓公正者墮落。因此，如果公正者與宣說正法的人一起進行羯磨，那麼公正者就會墮落；如果不一起，在結界內進行羯磨，就會變得不和諧。公正者不要進行羯磨誦戒等。如果有人認為如此，就像比丘婆羅門之女提問那樣，佛說：公正者們在結界外面的坑裡進行羯磨誦戒。比丘尼的僧團事務和法輪不分開，依賴於正法派和非其他生法派的清凈而存在，爲了使比丘的僧團不偏袒任何一方，無論如何也不要讓他們分開，應該展示教誨。
【English Translation】 If the karmas (Tibetan: ལས, Sanskrit Devanagari: कर्म, Sanskrit Romanization: karma, Chinese literal meaning: action) are performed separately, it is said so. Karma is a symbol, and it is the same even if other karma rituals are performed. This distinction of karma belongs to the distinction of conduct, and the transgression will become serious. Second part: Including acts of creating disharmony, showing the teachings of the impartial, and the classification and power of what is obtained. Including acts of creating disharmony: First point: If those who preach the non-Dharma, with a discriminating mind, perform different karmas within the boundary, then that karma is separate. The commentary says: Those who preach the Dharma, within the boundary, perform karmas separately from those who preach the non-Dharma, the karma will not be separated because that karma is completely without deviating from the Dharma. With the nature of karma being separated, the affairs of the Sangha are divided into the Dharma faction and the non-Dharma faction, each performing different karmas, which is permissible. If divided into two factions, then for those who are in agreement with their own faction, the karma will not be forced. The karmas of the Sangha, such as boundary division and monastery division, are only effective if performed by those who preach the Dharma, because the Dharma faction has not deviated from the Sangha. If performed by the non-Dharma, then it is not effective. Showing the teachings of the impartial: Second point: Regarding the division of the Sangha, if a dispute arises and there are impartial individuals who do not favor any side, then they should show the Dharma to the Bhikshunis. The karmas of the impartial, such as the Pratimoksha recitation, if prevented by those who agree with the faction, will become disharmonious. If the impartial joins any side, then the impartial itself will fall. Do not let the impartial fall. Therefore, if the impartial performs karma together with those who preach the Dharma, then the impartial will fall; if not together, performing karma within the boundary, it will become disharmonious. The impartial should not perform the Pratimoksha recitation, etc. If someone thinks so, just as the Bhikshu Brahmin's daughter asked, the Buddha said: The impartial ones should perform the Pratimoksha recitation in the pit outside the boundary. The affairs of the Bhikshuni Sangha and the Dharma wheel are not separated, relying on the purity of the Dharma faction and the non-other-birth faction, and in order to prevent the Bhikshu Sangha from favoring any side, they should not be separated in any way, and teachings should be shown.
ིད་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་མའི་དགེ་འདུན་ལས་དང་ 7-597b འཁོར་ལོ་བྱེ་བ་ལ་ནི་དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་མ་ཕྱོགས་གཉིས་སུ་བྱེ་བ་དག་གདམས་པ་ཞུ་ཞེས་དགེ་འདུན་ལ་གསོལ་བ་ན་སྲིང་མོ་དག་མཐུན་པར་གྱིས་ཤིག་ཅེས་མཐུན་པ་ཉིད་ལ་ངེས་པར་སྦྱར་བར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། ། ༈ རྙེད་པའི་རྣམ་བཞག་གང་དབང་བ། གསུམ་པ་ནི། དབྱར་གནས་ཀྱི་འོག་ཏུ་དགེ་འདུན་བྱེ་ན་དབྱར་གྱི་རྙེད་པ་ནི་ཆོས་སྨྲ་བ་ཉིད་དབང་བ་ཉིད་དོ། །དབྱར་རྙེད་དེ་ཡང་ཕྱོགས་གཉིས་ཀ་འདུས་པ་ལ་བྱེ་བྲག་ཏུ་མ་བྱས་པར་བགོ་བཤའ་བྱ་བ་དགེ་འདུན་ལ་ཕུལ་བ་ཡང་ཆོས་སྨྲ་བ་དབང་བ་ཉིད་དོ། །དེ་ལ་གལ་ཏེ་ཆོས་སྨྲ་བ་བཞི་ཡན་ཆད་དགེ་འདུན་གྱི་ཚད་ཉིད་ཡིན་ན་ཆོས་སྨྲ་བ་དེ་དག་དབང་ངོ་། །ཕྱོགས་གཉིས་ཀ་འདུས་པ་ལ་བྱེ་བྲག་ཏུ་མ་བྱས་པ་གོས་ལ་སོགས་པའི་རྙེད་པ་ཕུལ་བ་ན། གལ་ཏེ་ཆོས་སྨྲ་བ་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་ཚད་ལས་ཉུང་བ་ཉིད་ཡིན་ལ། གཅིག་ཤོས་ཆོས་མ་ཡིན་པར་སྨྲ་བ་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་ཚད་དེ་ཉིད་ཡིན་ན་ཕྱོགས་དེ་གཉིས་ཀྱི་གང་ཟག་གང་གིས་པང་པར་ཕུལ་བའོ། །གལ་ཏེ་ཕྱོགས་གཉིས་ཀའི་དགེ་སློང་གི་པང་པར་ཕུལ་ན་གཉིས་ཀ་དབང་ངོ་། །དེ་ཇི་ལྟར་བགོ་བར་བྱ་ཞེ་ན། ཕྱོགས་གཉིས་ཀ་དབང་བའི་རྙེད་པ་དེ་ལ་གང་ཟག་གི་གྲངས་ལས་ཆ་ཉིད་ཡིན་གྱི།ཆོས་དང་ཆོས་མིན་སྨྲ་བའི་དགེ་འདུན་གྱི་ཕྱོགས་ལས་ཕྱེད་ཕྱེད་དུ་བགོ་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ལས་བྱེ་བའི་གཞི་ཞུ་བ་དང་། བྲམ་ཟེའི་བུ་མོ་ཞེས་པ་འདི་ལ་གཞིའི་ཊཱི་ཀ་དང་། ཕྱིར་བཅོས་གཞིའི་ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་སློང་བྲམ་ཟེའི་བུ་མོས་ཞུས་ཞེས་བཤད་དོ། །འོད་ལྡན་ལས་ཞུས་པ་བྲམ་ཟེའི་བུ་མོ་ལྟ་བུ་ཞེས་ཀྱང་བཤད་དོ། །བྲམ་ཟེའི་བུ་མོ་ཞེས་པ་འདི་ལ་ལུང་དང་འགྲེལ་ཆུང་གི་མདོ་རྩ་བ་ལས་མ་ན་བི་ག་ཞེས་སོ། །ལས་བྱེ་བའི་གཞི་འདི་ལ་ཀཽ་ཤཱམྦི་པའི་གཞི་ཞེས་གསུངས་ཏེ། ཡུལ་ཀཽ་ཤཱམྦི་ལས་ཀྱི་དབྱེན་བྱུང་བ་དང་འབྲེལ་བས་ 7-598a ལུང་ལས་ཀཽ་ཤཱམྦི་པའི་གཞི་ཞེས་ཡུལ་ལས་མཚན་དུ་གསོལ་བ་དང་། མདོ་རྩ་བར་ལས་བྱེ་བའི་གཞི་ཞེས་དོན་ལས་མཚན་དུ་གསོལ་བའོ། །འདིར་སྨྲས་པ།དཔལ་ལྡན་རྡོ་རྗེ་འཆང་གི་དམ་ཚིག་སེམས་དང་ལྡན། །དྭགས་པོ་བརྒྱུད་པའི་ཡེ་ཤེས་སེམས་དཔའ་ཞུགས། །ཀརྨ་པ་ཡི་དགོངས་པ་རྫོགས་འདོད་པའི། །མི་བསྐྱོད་དགའ་བའི་དབྱངས་འདི་ཤིན་ཏུ་བྲེལ། །རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། ལས་བྱེ་བའི་གཞིའི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། །། ༈ འཁོར་ལོ་བྱེ་བའི་གཞི་ཉིད་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ་ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་གཞི་འཁོར་ལོའི་དོན་དང་། ཁྱད་པར་གྱི་ཆོས་འཁོར་ལོའི་དབྱེན་གྱི་དོན་ནོ། ། ༈ འཆབ་དངོས་མི་འབྱུང་བ་རུ་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། ཉིན་མཚན་གྱི་ཐ་མའི་ཆ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་སྲོད་དང་ནམ་ཕྱེད་ལྟ་བུ་ལ་སྤོ་བ་སྤྱད་དགོས་ཀྱི་འཆ
【現代漢語翻譯】 是這樣的。比丘尼僧團和車輪分裂的情況並非如此。當比丘尼請求僧團允許她們向兩個派別提供教誡時，應當勸誡她們保持和諧，務必強調和諧的重要性。 第三，關於如何分配所得之物：如果僧團在結夏安居期間分裂，那麼結夏安居期間的所得之物應歸屬於說法者。即使兩個派別聚集在一起，沒有進行區分，分配的物品以及供養給僧團的物品，也應歸屬於說法者。如果說法者達到或超過四位，構成僧團的規模，那麼這些說法者有權獲得。如果兩個派別聚集在一起，沒有進行區分，供養的衣物等物品，如果說法者少於僧團的規模，而另一方非說法者達到僧團的規模，那麼這些物品應歸屬於供養者。如果由雙方的比丘供養，則雙方都有權獲得。那麼應該如何分配呢？雙方都有權獲得的物品，應根據人數進行分配，而不是根據說法者和非說法者的僧團派別進行對半分。關於分裂之本和婆羅門女的提問，根據根本律的註釋和修訂的根本律註釋，比丘是由婆羅門女提問的。如《光明經》所說，提問者如同婆羅門女。關於婆羅門女，在律和律的略注的根本經中被稱為『摩納維迦』（梵文：Mānavikā）。分裂之本被稱為『拘睒彌之本』，因為分裂發生在拘睒彌國，因此律中稱之為『拘睒彌之本』，以地名命名；而在根本經中，則稱之為『分裂之本』，以事件命名。 在此陳述：具吉祥金剛持的誓言銘記於心，竹巴噶舉的智慧勇士駐於心中，渴望圓滿噶瑪巴的意願，不動喜悅之音無比勤奮。在廣釋《太陽輪》中，《分裂之本》的解釋圓滿結束。 闡述車輪分裂之本：首先是特殊之本，即車輪的意義；其次是特殊之法，即車輪分裂的意義。 闡述隱瞞真相不會發生：首先，不是指晝夜的最後部分，而是指黃昏和午夜等需要移動或使用的物品，不應隱瞞。
【English Translation】 It is so. It is not the same for the Bhikṣuṇī Saṅgha and the schism of the wheel. When the Bhikṣuṇīs request the Saṅgha to allow them to give instructions to the two factions, they should be advised to maintain harmony, and the importance of harmony must be emphasized. Third, regarding how to distribute the gains: If the Saṅgha splits during the summer retreat, then the gains of the summer retreat belong to the Dharma speakers. Even if the two factions gather together without distinction, the distributed items and the offerings to the Saṅgha belong to the Dharma speakers. If the Dharma speakers are four or more, constituting the size of the Saṅgha, then these Dharma speakers have the right to receive them. If the two factions gather together without distinction, and offerings of clothing and other items are made, if the Dharma speakers are fewer than the size of the Saṅgha, and the other party of non-Dharma speakers reaches the size of the Saṅgha, then these items belong to the offerer. If offered by the Bhikṣus of both sides, then both have the right to receive them. How should they be distributed? The gains to which both sides are entitled should be distributed according to the number of people, not divided equally between the Dharma-speaking and non-Dharma-speaking Saṅgha factions. Regarding the basis of the schism and the question of the Brahmin girl, according to the commentary on the root Vinaya and the revised commentary on the root Vinaya, the Bhikṣu was questioned by the Brahmin girl. As stated in the 'Radiant Sutra,' the questioner is like the Brahmin girl. Regarding the Brahmin girl, in the root Sutra of the Vinaya and the short commentary on the Vinaya, she is called 'Mānavikā' (Sanskrit: Mānavikā). The basis of the schism is called the 'Kauśāmbī Basis,' because the schism occurred in the country of Kauśāmbī, therefore the Vinaya calls it the 'Kauśāmbī Basis,' named after the place; while in the root Sutra, it is called the 'Basis of the Schism,' named after the event. Here it is stated: The vow of the glorious Vajradhara is kept in mind, the wisdom hero of the Drukpa Kagyu resides in the heart, desiring to fulfill the intention of the Karmapa, this voice of unwavering joy is extremely diligent. In the extensive commentary 'Wheel of the Sun,' the explanation of the 'Basis of the Schism' is completely finished. Explaining the basis of the schism of the wheel: First is the special basis, which is the meaning of the wheel; second is the special Dharma, which is the meaning of the schism of the wheel. Explaining that concealing the truth will not occur: First, it does not refer to the last part of the day and night, but to items that need to be moved or used in the twilight and midnight, which should not be concealed.
བ་པ་མི་འབྱུང་ངོ་། །སྐྱ་རེངས་འཆར་ཀའི་སྐད་ཅིག་གི་མདུན་རོལ་ཚུན་ཆད་དེ་ལ་འཆབ་པ་མི་འབྱུང་ངོ་། །སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་ནི་འཆབ་པ་འབྱུང་བ་ཁོ་ནར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །ལྟུང་བ་བརྗོད་པའི་ཡུལ་ལམ། བསྙེན་རྫོགས་ལྟ་བ་མཐུན། མཚན་མཐུན། ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་ཤིང་མཚམས་ནང་ན་གནས་པ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པའི་གང་ཟག་མེད་ན་བརྗོད་པ་དེའི་སེམས་མ་ཡིན་པ་སྟེ། བརྗོད་པར་མི་བྱའོ་སྙམ་པའི་བསམ་པ་ཉིད་ཡོད་ཀྱང་འཆབ་པ་མ་ཡིན་ནོ། །བརྗོད་པའི་ཡན་ལག་གནས་དེ་ན་ཡོད་ཀྱང་རྐྱེན་འགའ་ཞིག་གིས་དེའི་དྲུང་དུ་བགྲོད་དུ་མེད་དམ། བདག་ཉིད་གནས་དེ་ནས་གཞན་དུ་སོང་བའི་དབང་གིས་ནི་མི་བརྗོད་པའི་སེམས་དེ་ནི་འཆབ་པ་མ་ཡིན་ཏེ། བརྗོད་པའི་ཡན་ལག་གཏན་ནས་མེད་པ་དང་འདྲ་བ་ཉིད་དོ། །འཆབ་བའི་ཉེས་པར་འགྱུར་དུ་དོགས་པ་དེའི་དོན་གྱི་དབང་གིས་བརྗོད་པའི་ཡན་ལག་གི་དྲུག་ཏུ་མི་འགྲོའམ། བདག་ཉིད་གནས་དེ་ནས་འགྲོ་བར་བྱས་པ་དང་མེད་པ་དང་འདྲ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ། བརྗོད་པའི་ཡན་ལག་གཏན་ནས་མེད་པ་དང་འདྲ་སྟེ། མ་བརྗོད་ཀྱང་བཅབས་པའི་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་བའོ། །དགེ་སློང་གཞན་མེད་པའི་གནས་སུ་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་སྟེ། བདག་ 7-598b གོང་འོག་དེ་གཉིས་ལ་རེ་མོས་དམིགས་པ་དང་། ཡེ་ཤེས་སྐད་ཅིག་སྔ་མའི་རྗེས་སུ་ཕྱི་མ་མྱུར་དུ་སྐྱེ་བ་དང་། གླིང་བཞི་རིམ་གྱིས་འདོར་བ་ལྟར་བདེན་པ་བཞི་ལ་དང་པོ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་བདེན་པ་ལ་དམིགས་ཏེ་དོར་ནས་ཀུན་འབྱུང་དང་། དེ་དོར་ནས་འགོག་པ་དང་དེ་དོར་ནས་ལམ་གྱི་བདེན་པ་ལ་དམིགས་པ་དང་། མཐོང་ལམ་གྱིས་སྤང་བྱའི་ཉོན་མོངས་པ་ལས་རྒྱལ་བར་བྱེད་པའི་ཆོས་ཡོད་པས། འདྲ་ཆོས་དེ་དག་གི་སྒོ་ནས་རྒྱལ་པོའི་འཁོར་ལོ་རིན་པོ་ཆེ་དང་འདྲ་བས་ན་འཁོར་ལོ་ཞེས་བྱའོ། །ལུགས་གཉིས་པ་ནི་འཁོར་ལོ་ཞེས་པ་མཐོང་བའི་ལམ་འཕགས་པའི་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད་པ་བསླབ་པ་གསུམ་གྱིས་བསྡུས་པ་སྟེ། དེ་ཡང་དཔེར་ན་རྒྱལ་པོའི་འཁོར་ལོ་རིན་པོ་ཆེ་ལ་ཆོས་གསུམ་ཡོད་དེ། རྟེན་པར་བྱེད་པའི་ལྟེ་བ་དང་། སྡུད་པར་བྱེད་པའི་མུ་ཁྱུད་དང་། གཅོད་པར་བྱེད་པ་རྩིབས་དང་གསུམ་ཡོད་པ་བཞིན་དུ། དེ་ཡང་ལྷག་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་ནི་ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་བསྐྱེད་པའི་གནས་པ་དང་། འཕེལ་བའི་རྟེན་བྱེད་པས་བརྟེན་པར་བྱེད་པའི་ལྟེ་བ་དང་། ལྷག་པའི་སེམས་ཀྱི་བསླབ་པ་ནི་ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་མི་འཐོར་བར་སྡུད་པར་བྱེད་པས་སྡུད་པར་བྱེད་པའི་མུ་ཁྱུད་དང་འདྲའོ། །ལྷག་པ་ཤེས་རབ་ནི་ཉོན་མོངས་པ་ཐམས་ཅད་གཅོད་པར་བྱེད་པས་རྩིབས་དང་འདྲ་བས་ན་འདྲ་ཆོས་གསུམ་གྱི་སྒོ་ནས་རྒྱལ་པོའི་འཁོར་ལོ་རིན་པོ་ཆེ་དང་འདྲ་བས་ན་འཁོར་ལོ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ནི་བཙུན་པ་དབྱངས་སྒྲོགས་ཀྱི་ལུགས་སོ། །ལུགས་འདི་ནི། ལུང་མ་མོ་ལས། འཕགས་པའི་ལམ་ཡན་བརྒྱ
【現代漢語翻譯】 不懺悔罪業。（藏文：བ་པ་མི་འབྱུང་ངོ་། །）乃至天亮前的一剎那，都不應隱瞞。（藏文：སྐྱ་རེངས་འཆར་ཀའི་སྐད་ཅིག་གི་མདུན་རོལ་ཚུན་ཆད་དེ་ལ་འཆབ་པ་མི་འབྱུང་ངོ་། །）如果天亮了，那就只能隱瞞了。（藏文：སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་ནི་འཆབ་པ་འབྱུང་བ་ཁོ་ནར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །） 陳述墮罪的對象，或者持律相同，（藏文：ལྟུང་བ་བརྗོད་པའི་ཡུལ་ལམ། བསྙེན་རྫོགས་ལྟ་བ་མཐུན།）戒名相同，（藏文：མཚན་མཐུན།）安住于自性之地且住在結界內的（藏文：ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་ཤིང་མཚམས་ནང་ན་གནས་པ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པའི་）人不存在，那麼陳述者的心並非真的想陳述，即使有『我不應該陳述』的想法，也不算隱瞞。（藏文：གང་ཟག་མེད་ན་བརྗོད་པ་དེའི་སེམས་མ་ཡིན་པ་སྟེ། བརྗོད་པར་མི་བྱའོ་སྙམ་པའི་བསམ་པ་ཉིད་ཡོད་ཀྱང་འཆབ་པ་མ་ཡིན་ནོ། །） 即使陳述的條件存在，但由於某些原因無法前往，或者自己離開了那個地方，因此沒有陳述的想法，這也不算隱瞞，（藏文：བརྗོད་པའི་ཡན་ལག་གནས་དེ་ན་ཡོད་ཀྱང་རྐྱེན་འགའ་ཞིག་གིས་དེའི་དྲུང་དུ་བགྲོད་དུ་མེད་དམ། བདག་ཉིད་གནས་དེ་ནས་གཞན་དུ་སོང་བའི་དབང་གིས་ནི་མི་བརྗོད་པའི་སེམས་དེ་ནི་འཆབ་པ་མ་ཡིན་ཏེ།）因為這和根本沒有陳述的條件是一樣的。（藏文：བརྗོད་པའི་ཡན་ལག་གཏན་ནས་མེད་པ་དང་འདྲ་བ་ཉིད་དོ། །） 因為害怕犯下隱瞞的過錯，所以沒有去滿足陳述的條件，或者自己離開了那個地方，這和不存在是一樣的，（藏文：འཆབ་བའི་ཉེས་པར་འགྱུར་དུ་དོགས་པ་དེའི་དོན་གྱི་དབང་གིས་བརྗོད་པའི་ཡན་ལག་གི་དྲུག་ཏུ་མི་འགྲོའམ། བདག་ཉིད་གནས་དེ་ནས་འགྲོ་བར་བྱས་པ་དང་མེད་པ་དང་འདྲ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ།）這和根本沒有陳述的條件是一樣的，即使沒有陳述，也不會犯下隱瞞的過錯。（藏文：བརྗོད་པའི་ཡན་ལག་གཏན་ནས་མེད་པ་དང་འདྲ་སྟེ། མ་བརྗོད་ཀྱང་བཅབས་པའི་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་བའོ། །） 在沒有其他比丘的地方，一位比丘犯了剩餘罪，（藏文：དགེ་སློང་གཞན་མེད་པའི་གནས་སུ་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་སྟེ། བདག་） 觀想上下二者相互交替，（藏文：གོང་འོག་དེ་གཉིས་ལ་རེ་མོས་དམིགས་པ་དང་།）智慧在先前一剎那之後迅速生起，（藏文：ཡེ་ཤེས་སྐད་ཅིག་སྔ་མའི་རྗེས་སུ་ཕྱི་མ་མྱུར་དུ་སྐྱེ་བ་དང་།）如同依次捨棄四大部洲一樣，首先觀想苦諦並捨棄，然後是集諦，捨棄集諦后是滅諦，捨棄滅諦后觀想道諦，（藏文：གླིང་བཞི་རིམ་གྱིས་འདོར་བ་ལྟར་བདེན་པ་བཞི་ལ་དང་པོ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་བདེན་པ་ལ་དམིགས་ཏེ་དོར་ནས་ཀུན་འབྱུང་དང་། དེ་དོར་ནས་འགོག་པ་དང་དེ་དོར་ནས་ལམ་གྱི་བདེན་པ་ལ་དམིགས་པ་དང་།）由於有見道所斷的煩惱得以克服的法，（藏文：མཐོང་ལམ་གྱིས་སྤང་བྱའི་ཉོན་མོངས་པ་ལས་རྒྱལ་བར་བྱེད་པའི་ཆོས་ཡོད་པས།）因為這些相似之處，它類似於轉輪王的寶輪，所以稱為『輪』。（藏文：འདྲ་ཆོས་དེ་དག་གི་སྒོ་ནས་རྒྱལ་པོའི་འཁོར་ལོ་རིན་པོ་ཆེ་དང་འདྲ་བས་ན་འཁོར་ལོ་ཞེས་བྱའོ། །） 第二種解釋是，『輪』指的是見道，即八正道，它概括了三學。例如，轉輪王的寶輪有三種要素：作為支撐的輪轂，（藏文：ལུགས་གཉིས་པ་ནི་འཁོར་ལོ་ཞེས་པ་མཐོང་བའི་ལམ་འཕགས་པའི་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད་པ་བསླབ་པ་གསུམ་གྱིས་བསྡུས་པ་སྟེ། དེ་ཡང་དཔེར་ན་རྒྱལ་པོའི་འཁོར་ལོ་རིན་པོ་ཆེ་ལ་ཆོས་གསུམ་ཡོད་དེ། རྟེན་པར་བྱེད་པའི་ལྟེ་བ་དང་།）作為聚集的輪輞，（藏文：སྡུད་པར་བྱེད་པའི་མུ་ཁྱུད་དང་།）以及作為切割的輪輻。同樣，增上戒學是生起一切功德的基礎和增長的支撐，所以類似於作為支撐的輪轂；（藏文：གཅོད་པར་བྱེད་པ་རྩིབས་དང་གསུམ་ཡོད་པ་བཞིན་དུ། དེ་ཡང་ལྷག་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་ནི་ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་བསྐྱེད་པའི་གནས་པ་དང་། འཕེལ་བའི་རྟེན་བྱེད་པས་བརྟེན་པར་བྱེད་པའི་ལྟེ་བ་དང་།）增上心學能聚集一切功德而不使其散失，所以類似於作為聚集的輪輞；（藏文：ལྷག་པའི་སེམས་ཀྱི་བསླབ་པ་ནི་ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་མི་འཐོར་བར་སྡུད་པར་བྱེད་པས་སྡུད་པར་བྱེད་པའི་མུ་ཁྱུད་དང་འདྲའོ། །）增上慧學能斷除一切煩惱，所以類似於輪輻。因此，由於這三種相似之處，它類似於轉輪王的寶輪，所以稱為『輪』。（藏文：ལྷག་པ་ཤེས་རབ་ནི་ཉོན་མོངས་པ་ཐམས་ཅད་གཅོད་པར་བྱེད་པས་རྩིབས་དང་འདྲ་བས་ན་འདྲ་ཆོས་གསུམ་གྱི་སྒོ་ནས་རྒྱལ་པོའི་འཁོར་ལོ་རིན་པོ་ཆེ་དང་འདྲ་བས་ན་འཁོར་ལོ་ཞེས་བྱའོ། །） 這是尊者妙音的觀點。（藏文：དེ་ནི་བཙུན་པ་དབྱངས་སྒྲོགས་ཀྱི་ལུགས་སོ། །） 這種觀點出自《根本律藏》：（藏文：ལུགས་འདི་ནི། ལུང་མ་མོ་ལས།）『八支聖道（藏文：འཕགས་པའི་ལམ་ཡན་བརྒྱ）』
【English Translation】 Do not conceal transgressions. (Tibetan: བ་པ་མི་འབྱུང་ངོ་། །) Until the moment before dawn, one should not conceal it. (Tibetan: སྐྱ་རེངས་འཆར་ཀའི་སྐད་ཅིག་གི་མདུན་རོལ་ཚུན་ཆད་དེ་ལ་འཆབ་པ་མི་འབྱུང་ངོ་། །) If it dawns, then one can only conceal it. (Tibetan: སྐྱ་རེངས་ཤར་ན་ནི་འཆབ་པ་འབྱུང་བ་ཁོ་ནར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །) If there is no one to confess the offense to, or if they do not share the same Vinaya (Tibetan: ལྟུང་བ་བརྗོད་པའི་ཡུལ་ལམ། བསྙེན་རྫོགས་ལྟ་བ་མཐུན།), the same monastic name (Tibetan: མཚན་མཐུན།), reside in the same natural area and within the same boundary (Tibetan: ས་རང་བཞིན་དུ་གནས་ཤིང་མཚམས་ནང་ན་གནས་པ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པའི་), then the confessor's mind is not truly intending to confess, and even if there is a thought of 'I should not confess,' it is not considered concealment. (Tibetan: གང་ཟག་མེད་ན་བརྗོད་པ་དེའི་སེམས་མ་ཡིན་པ་སྟེ། བརྗོད་པར་མི་བྱའོ་སྙམ་པའི་བསམ་པ་ཉིད་ཡོད་ཀྱང་འཆབ་པ་མ་ཡིན་ནོ། །) Even if the conditions for confession exist, but due to some reason it is not possible to go, or if one has left that place, and therefore there is no thought of confessing, this is not considered concealment, (Tibetan: བརྗོད་པའི་ཡན་ལག་གནས་དེ་ན་ཡོད་ཀྱང་རྐྱེན་འགའ་ཞིག་གིས་དེའི་དྲུང་དུ་བགྲོད་དུ་མེད་དམ། བདག་ཉིད་གནས་དེ་ནས་གཞན་དུ་སོང་བའི་དབང་གིས་ནི་མི་བརྗོད་པའི་སེམས་དེ་ནི་འཆབ་པ་མ་ཡིན་ཏེ།) because it is the same as not having the conditions for confession at all. (Tibetan: བརྗོད་པའི་ཡན་ལག་གཏན་ནས་མེད་པ་དང་འདྲ་བ་ཉིད་དོ། །) Because of the fear of committing the fault of concealment, one does not go to fulfill the conditions for confession, or one has left that place, which is the same as not existing, (Tibetan: འཆབ་བའི་ཉེས་པར་འགྱུར་དུ་དོགས་པ་དེའི་དོན་གྱི་དབང་གིས་བརྗོད་པའི་ཡན་ལག་གི་དྲུག་ཏུ་མི་འགྲོའམ། བདག་ཉིད་གནས་དེ་ནས་འགྲོ་བར་བྱས་པ་དང་མེད་པ་དང་འདྲ་བ་ཉིད་དོ་ཞེས་སྔ་མར་སྦྱར་ཏེ།) this is the same as not having the conditions for confession at all, and even if one does not confess, one will not commit the fault of concealment. (Tibetan: བརྗོད་པའི་ཡན་ལག་གཏན་ནས་མེད་པ་དང་འདྲ་སྟེ། མ་བརྗོད་ཀྱང་བཅབས་པའི་ཉེས་པར་མི་འགྱུར་བའོ། །) In a place where there are no other monks, a monk commits a remaining offense, (Tibetan: དགེ་སློང་གཞན་མེད་པའི་གནས་སུ་ལྷག་མའི་ལྟུང་བ་བྱུང་སྟེ། བདག་) Visualizing the upper and lower alternately, (Tibetan: གོང་འོག་དེ་གཉིས་ལ་རེ་མོས་དམིགས་པ་དང་།) wisdom arises quickly after the previous moment, (Tibetan: ཡེ་ཤེས་སྐད་ཅིག་སྔ་མའི་རྗེས་སུ་ཕྱི་མ་མྱུར་དུ་སྐྱེ་བ་དང་།) just as one abandons the four continents in order, first visualizing the truth of suffering and abandoning it, then the truth of origin, abandoning that, then the truth of cessation, and abandoning that, then visualizing the truth of the path, (Tibetan: གླིང་བཞི་རིམ་གྱིས་འདོར་བ་ལྟར་བདེན་པ་བཞི་ལ་དང་པོ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་བདེན་པ་ལ་དམིགས་ཏེ་དོར་ནས་ཀུན་འབྱུང་དང་། དེ་དོར་ནས་འགོག་པ་དང་དེ་དོར་ནས་ལམ་གྱི་བདེན་པ་ལ་དམིགས་པ་དང་།) because there is a Dharma by which the afflictions to be abandoned by the path of seeing are overcome, (Tibetan: མཐོང་ལམ་གྱིས་སྤང་བྱའི་ཉོན་མོངས་པ་ལས་རྒྱལ་བར་བྱེད་པའི་ཆོས་ཡོད་པས།) because of these similarities, it is similar to the precious wheel of a Chakravartin king, so it is called 'wheel.' (Tibetan: འདྲ་ཆོས་དེ་དག་གི་སྒོ་ནས་རྒྱལ་པོའི་འཁོར་ལོ་རིན་པོ་ཆེ་དང་འདྲ་བས་ན་འཁོར་ལོ་ཞེས་བྱའོ། །) The second explanation is that 'wheel' refers to the path of seeing, the Noble Eightfold Path, which encompasses the three trainings. For example, the precious wheel of a Chakravartin king has three elements: the hub that supports, (Tibetan: ལུགས་གཉིས་པ་ནི་འཁོར་ལོ་ཞེས་པ་མཐོང་བའི་ལམ་འཕགས་པའི་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད་པ་བསླབ་པ་གསུམ་གྱིས་བསྡུས་པ་སྟེ། དེ་ཡང་དཔེར་ན་རྒྱལ་པོའི་འཁོར་ལོ་རིན་པོ་ཆེ་ལ་ཆོས་གསུམ་ཡོད་དེ། རྟེན་པར་བྱེད་པའི་ལྟེ་བ་དང་།) the rim that gathers, (Tibetan: སྡུད་པར་བྱེད་པའི་མུ་ཁྱུད་དང་།) and the spokes that cut. Similarly, the training in higher discipline is the basis for generating all qualities and the support for growth, so it is similar to the hub that supports; (Tibetan: གཅོད་པར་བྱེད་པ་རྩིབས་དང་གསུམ་ཡོད་པ་བཞིན་དུ། དེ་ཡང་ལྷག་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་ནི་ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་བསྐྱེད་པའི་གནས་པ་དང་། འཕེལ་བའི་རྟེན་བྱེད་པས་བརྟེན་པར་བྱེད་པའི་ལྟེ་བ་དང་།) the training in higher mind gathers all qualities without scattering them, so it is similar to the rim that gathers; (Tibetan: ལྷག་པའི་སེམས་ཀྱི་བསླབ་པ་ནི་ཡོན་ཏན་ཐམས་ཅད་མི་འཐོར་བར་སྡུད་པར་བྱེད་པས་སྡུད་པར་བྱེད་པའི་མུ་ཁྱུད་དང་འདྲའོ། །) the training in higher wisdom cuts off all afflictions, so it is similar to the spokes. Therefore, because of these three similarities, it is similar to the precious wheel of a Chakravartin king, so it is called 'wheel.' (Tibetan: ལྷག་པ་ཤེས་རབ་ནི་ཉོན་མོངས་པ་ཐམས་ཅད་གཅོད་པར་བྱེད་པས་རྩིབས་དང་འདྲ་བས་ན་འདྲ་ཆོས་གསུམ་གྱི་སྒོ་ནས་རྒྱལ་པོའི་འཁོར་ལོ་རིན་པོ་ཆེ་དང་འདྲ་བས་ན་འཁོར་ལོ་ཞེས་བྱའོ། །) This is the view of the Venerable Yangdro (Tibetan: དེ་ནི་བཙུན་པ་དབྱངས་སྒྲོགས་ཀྱི་ལུགས་སོ། །). This view comes from the Mūlasarvāstivāda Vinaya (Tibetan: ལུགས་འདི་ནི། ལུང་མ་མོ་ལས།): 'The Noble Eightfold Path (Tibetan: འཕགས་པའི་ལམ་ཡན་བརྒྱ)'
ད་པ་དེ་སྤངས་ནས་གཞན་གྱི་ལམ་དུ་འཇུག་པ་ནི་འཁོར་ལོའི་དབྱེན་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་མཐུན་ནོ། ། འོ་ན་མཐོང་ལམ་འཕགས་པའི་ལམ་ཡན་ 7-599a ལག་བརྒྱད་པོ་དེ་དག་བསླབ་པ་གསུམ་གྱིས་ཇི་ལྟར་བསྡུས་ཞེ་ན། དེ་ཡང་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ས་ལས་ཡང་དག་པའི་འཚོ་བ་དང་། ཡང་དག་པའི་ངག་དང་། ཡང་དག་པའི་ལས་ཀྱི་མཐའ་ནི་ལྷག་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་སོ། །ཡང་དག་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་དང་། ཡང་དག་པའི་དྲན་པ་ནི་ལྷག་པ་སེམས་ཀྱི་བསླབ་པའོ། །ཡང་དག་པའི་ལྟ་བ་དང་། ཡང་དག་པའི་རྟོག་པ་དང་། ཡང་དག་པའི་རྩོལ་བ་ནི་ལྷག་པ་ཤེས་རབ་ཀྱི་བསླབ་པས་བསྡུས་པར་བཤད་དོ། །མཛོད་ཀྱི་འགྲེལ་བཤད་ལས། དྲན་པ་ཤེས་རབ་ཀྱི་བསླབ་པར་བསྡུས་པ་ཡང་བཤད་དེ། ཆོས་ངོས་རེ་རེ་ནས་བཤད་པ་ཡིན་པས་འགལ་བ་མེད་དོ། །ཤ་ལུགས་པ་ན་རེ། སྒོམ་ལམ་འཕགས་པའི་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད་གསུངས་ཏེ། དེ་ནི་ཐེག་ཆེན་གྱི་ལུགས་ཡིན་ནོ། །འདིར་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ལུགས་ཀྱི་མཐོང་ལམ་འཕགས་པའི་ལམ་ཡན་ལག་བརྒྱད་ཡིན་ཏེ། མཛོད་ལས། སྡེ་ཚན་བདུན་ནི་གོ་རིམ་བཞིན། །ལས་ནི་དང་པོ་པ་དག་དང་། །ངེས་འབྱེད་ཡན་ལག་རྣམས་དང་ནི། །སྒོམ་དང་མཐོང་ལ་རབ་ཏུ་ཕྱེ། །ཞེས་སོ། ། ༈ ཁྱད་པར་གྱི་ཆོས་འཁོར་ལོའི་དབྱེན་གྱི་དོན། གཉིས་པ་ཁྱད་པར་གྱི་ཆོས་འཁོར་ལོའི་དབྱེན་གྱི་དོན་ལ་དགུ་ལས། དང་པོ་གཞིའི་ཡན་ལག་ལ་ལྔ་སྟེ། གང་དུ་དབྱེ་བའི་གནས། གང་གི་ཚེ་འབྱེད་པའི་དུས། གང་དག་དབྱེ་བའི་ཡུལ། གང་གིས་འབྱེད་པའི་རྟེན། གང་ལས་བྱེ་བའི་དོན་རྣམས་སྔར་བཤད་ཟིན་ཏོ། །གཉིས་པ་བསམ་པའི་ཡན་ལག་ལ་གཉིས་ལས། འདུ་ཤེས་ནི་གཞིའི་ཡན་ལག་དེ་དག་ལས་མ་འཁྲུལ་བ་སྟེ། འཁྲུལ་ན་དབྱེན་མི་རྫོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཀུན་སློང་ནི་བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་སུ་དགེ་འདུན་འབྱེད་པར་འདོད་པ་རྒྱུན་མ་ཆད་པའོ། །གསུམ་པ་སྦྱོར་བའི་ཡན་ལག་ནི། 7-599b བསླབ་ཚིགས་ལྔ་བརྗོད་ནས་ངག་གི་གསོལ་བའམ། ལུས་ཀྱིས་འབྲིམ་པ་གང་ཡང་རུང་བས་དགེ་འདུན་འབྱེད་པར་ཞུགས་པའོ། །བཞི་པ་མཐར་ཐུག་གི་ཡན་ལག་ནི། དགེ་འདུན་ཕྱེད་པར་གྱུར་པ་སྟེ་ལྟུང་བ་ནི་དབྱེན་དུ་གཏོགས་པའི་སྦོམ་པོར་འགྱུར་ལ། སྡིག་པ་ནི་མཚམས་མེད་པའོ། །ལྔ་པ་དབྱེན་གྱི་ངོ་བོ་ནི། མི་འཕྲོད་པ་ལྡན་པ་མ་ཡིན་པའི་རྫས་ཡིན་ཏེ། མཛོད་ལས། དགེ་འདུན་དབྱེན་ནི་མི་འཕྲོད་པའི། །རང་བཞིན་ལུང་དུ་མ་བསྟན་ཆོས། །ཉོན་མོངས་ཅན་མིན་ལུང་བསྟན་མིན། །ཞེས་སྔར་རྒྱས་པར་བཤད་ཟིན་ཏོ། །དྲུག་པ་དབྱེན་དེའི་དགག་བྱའི་ཉེས་དམིགས་ནི། དགེ་འདུན་ཕྱེད་པ་ནས་མ་དུམ་གྱི་བར་དུ་སྟོན་པ་གཅིག་གི་ཞིང་ཁམས་ཀྱིས་བསྡུས་པ་རྣམས་ལ་ལམ་ལྔ་གང་ཡང་མི་སྐྱེ་བ་སྟེ། དོན་དེ་ལྟར་ལུང་གཞི་ལས། དགེ་འདུན་བྱེ་ན་ཇི་སྲིད་དུ་སླར་མ་དུམ་གྱི་བར་དུ་འཇིག་རྟེན་ན་ངེས
【現代漢語翻譯】 與此相符的是，『捨棄此道而入他途，是為法輪之分裂』之說。那麼，見道之八支聖道，是如何被三學所涵蓋的呢？對此，《聲聞地》中說，正命、正語、正業是增上戒學；正定、正念是增上心學；正見、正思、正勤是增上慧學。在《俱舍論》的註釋中，也有將正念歸於慧學的說法，這是因為從每個法不同的角度來闡述，所以沒有矛盾。迦濕彌羅的學者說，經中宣說了修道之八支聖道，那是大乘的觀點。而此處所說是聲聞乘的見道之八支聖道。《俱舍論》中說：『七支次第，業與最初者，抉擇支及，修與見，善分別。』 殊勝之法——法輪分裂之義 第二，殊勝之法——法輪分裂之義，共有九個方面。首先，基礎支分有五個，即在何處分裂之處、何時分裂之時、哪些是分裂之境、以何為分裂之依、從何而分裂之義，這些之前已經闡述過了。第二，意樂支分有兩個，即正知是不迷於基礎支分，因為如果迷惑，分裂就不會圓滿。動機是從內心深處想要將僧團分裂到非法的一方，並且這種想法持續不斷。第三，加行支分是，唸誦五條學處之後，無論是口頭的祈請還是身體的表示，都開始著手分裂僧團。第四，究竟支分是，僧團已經分裂，墮罪屬於與分裂相關的粗罪，而罪惡則是無間罪。第五，分裂的自性是，不和合的、不相應的法，在《俱舍論》中說：『僧分裂者，不和合性，經未說故，非煩惱性，亦非經說。』之前已經詳細闡述過了。第六，分裂的應呵責之過患是，從僧團分裂到未和合期間，在一個佛陀的剎土所攝受的眾生，五道中的任何一道都不會生起。因此，在《律藏根本論》中說：『僧團分裂，乃至未重新和合之前，世間永無...
【English Translation】 It is in accordance with the saying, 'Abandoning this path and entering another is called the division of the wheel.' Then, how are the eight limbs of the Noble Path of the Path of Seeing (見道, Jian Dao) encompassed by the three trainings? In this regard, the Śrāvakabhūmi (聲聞地, Sheng Wen Di) states that Right Livelihood, Right Speech, and Right Action are the training in higher discipline; Right Samādhi (正定, Zheng Ding) and Right Mindfulness (正念, Zheng Nian) are the training in higher mind; Right View (正見, Zheng Jian), Right Thought (正思, Zheng Si), and Right Effort (正勤, Zheng Qin) are encompassed by the training in higher wisdom. In the commentary on the Abhidharmakośa (俱舍論, Ju She Lun), it is also said that Right Mindfulness is included in the training of wisdom, because it is explained from different perspectives of each Dharma, so there is no contradiction. The Kashmir scholars say that the eight limbs of the Noble Path of the Path of Cultivation (修道, Xiu Dao) are taught in the scriptures, which is the view of the Mahāyāna (大乘, Da Cheng). Here, it is said that the eight limbs of the Noble Path of the Path of Seeing are of the Śrāvakayāna (聲聞乘, Sheng Wen Cheng). The Abhidharmakośa says: 'Seven divisions in order, karma with the first, decisive limbs and, cultivation and seeing, well distinguished.' The Meaning of the Special Dharma—Division of the Wheel of Dharma Second, the meaning of the special Dharma—the division of the wheel of Dharma—has nine aspects. First, the five foundational limbs are: where the division occurs, when the division occurs, what are the objects of division, what is the basis of division, and what is the meaning of division. These have been explained before. Second, there are two aspects of the intentional limb: Right Knowledge (正知, Zheng Zhi) is not being confused about the foundational limbs, because if confused, the division will not be complete. The motivation is the unwavering desire from the depths of the heart to divide the Saṃgha (僧團, Seng Tuan) to the side of what is not Dharma. Third, the limb of application is: after reciting the five precepts, whether it is a verbal request or a physical expression, one begins to divide the Saṃgha. Fourth, the ultimate limb is: the Saṃgha has been divided, the downfall belongs to the gross sins related to the division, and the sin is an irreversible crime. Fifth, the nature of division is: a non-harmonious, non-corresponding Dharma. The Abhidharmakośa says: 'The Saṃgha divider, non-harmonious nature, not taught in the scriptures, not afflictive, also not taught in the scriptures.' This has been explained in detail before. Sixth, the fault to be condemned for the division is that from the division of the Saṃgha until it is not reunited, beings encompassed by the realm of one Buddha will not generate any of the five paths. Therefore, in the Vinayavastu (律藏根本論, Lü Zang Gen Ben Lun) it says: 'If the Saṃgha is divided, until it is not reunited, there will be no...
་པ་ལ་འཇུག་པ་མཐོང་ལམ་དང་། འབྲས་བུ་ཐོབ་པ་དང་། འདོད་ཆགས་དང་བྲལ་བ་དང་། ཟག་པ་ཟད་པ་དགྲ་བཅོམ་པ་བྱ་བ་རྣམས་ལ་གེགས་སུ་གྱུར་པ་ཡིན་ཅིང་། ཚོགས་ལམ་གྱི་བསམ་གཏན་དང་། ཀློག་པ་དང་། ཁ་ཏོན་དང་། སེམས་པའི་ལམ་རྣམས་མི་འཇུག་ཅིང་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། ལུང་གཞི་ལས། སྟོང་གསུམ་གྱི་སྟོང་ཆེན་པོའི་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་ན་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་རྒྱུན་ཆད་དེ་སེམས་ཅན་གྱི་རྒྱུད་ལ་མི་འབྱུང་ངོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འདིའི་ཉེས་དམིགས་མཛོད་འགྲེལ་ལས། ལྷ་དང་། ཀླུ་དང་། མིར་བཅས་པའི་འགྲོ་བ་ལ་ཡང་འཁྲུག་པ་དང་། ཡིད་མི་བདེ་བ་དང་། རང་དབང་མེད་པ་དང་། དྲན་པ་ཉམས་པར་འགྱུར་ལ། འདིའི་རྣམ་པར་སྨིན་པ་ཡང་བསྐལ་པ་གཅིག་ཏུ་མནར་མེད་པར་སྐྱེ་བ་ཡིན་ཅེས་གསུངས་སོ། །བདུན་པ་དབྱེན་གནས་པའི་ 7-600a ཚད་ནི། དབྱེན་དེ་ཞག་ཏུ་མི་གནས་པ་སྟེ། མཛོད་ལས། དེ་ནི་མི་གནས་སོ་ཞེས་གསུངས་ལ། དེའི་འགྲེལ་པ་ལས། དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་དེ་ནི་གདོན་མི་ཟ་བར་ནམ་མ་ལངས་པ་ཉིད་དུ་དགེ་འདུན་སླར་བཟླུམས་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །བརྒྱད་པ་དབྱེན་གྱི་ངོ་བོ་སུ་ལ་ལྡན་པ་ནི། མཛོད་ལས། དེ་དང་དགེ་འདུན་ཡང་དག་ལྡན། །ཅེས་སོ། །དགུ་པ་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་སུ་ལ་ལྡན་པ་ནི། ལྷས་བྱིན་ལྟ་བུ་བྱེད་པོ་ལ་ལྡན་པ་སྟེ། མཛོད་ལས། དེ་ཡི་ཁ་ན་མ་ཐོ་རྫུན། །དེ་དང་འབྱེད་པོ་ཡང་དག་ལྡན། །ཅེས་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། ལས་དང་འཁོར་ལོའི་དབྱེན་གཉིས་ལས། དགེ་འདུན་གྱི་འཁོར་ལོའི་དབྱེན་ནི་རྒྱུ་གཉིས་ཀྱིས་འགྱུར་ཏེ། ངག་གིས་གསོལ་བས་སམ། ལུས་ཀྱི་ཚུལ་ཤིང་ལེན་དུ་འཇུག་པས་ཆོས་ལ་ཐ་དད་པའི་དངོས་པོར་ཏེ། ལྷས་བྱིན་གྱི་བསླབ་ཚིག་ལྔ་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། ལྔ་པོ་ནི་ལུང་གཞི་ལས། འོ་མ་ཤ་དང་ལན་ཚྭ་དང་། །གོས་དྲས་དགོན་པར་གནས་པ་དང་། །ཞེས་སོ། །དེས་ན་ངག་གིས་གསོལ་བས་སམ་ཆོས་ལས་ཐ་དད་པའི་དངོས་པོ་དོན་དེས་ཚུལ་ཤིང་ལེན་དུ་འཇུག་པས་སོ། །གང་དག་ཐ་དད་དུ་དབྱེ་བར་བྱ་བ་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་དག་དང་། དགེ་འདུན་བཞི་ཡན་ཆད་ཀྱི་ཚད་ཉིད་མ་ཡིན་པ་དང་། དེ་དག་ཐ་དད་དུ་བྱེ་བ་ན་མཚམས་ཀྱི་ནང་ན་གཞན་ཆོས་ཕྱོགས་པ་དགེ་འདུན་གྱི་ཚད་དག་ཀྱང་མེད་པ་ཡིན་ན་དབྱེན་དེ་མི་འཆགས་སོ། །ཆོས་དང་ཆོས་མ་ཡིན་པ་གཉིས་ཀ་རང་གི་ངོ་བོ་གང་ཡིན་པ་དེ་བཞིན་དུ་ཤེས་ན་མཚམས་མེད་པའོ། །ཊཱི་ཀར། ཆོས་ལ་ཆོས་མ་ཡིན་པར་འདུ་ཤེས་པ་དང་། ཆོས་མ་ཡིན་པ་ལ་ཆོས་སུ་འདུ་ཤེས་པ་ལ་ནི་མཚམས་མེད་པར་མི་འགྱུར་ཏེ། དེ་ལ་བསམ་པ་ལོག་སྒྲུབ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ 7-600b སོ། །འགྲོ་བ་རྣམས་ཐར་པ་ལས་བཟློག་པ་ནི་དགའ་རབ་དབང་ཕྱུག་ལ་ཕན་པ་ཆེན་པོའོ་སྙམ་པ་ལ་སོགས་ཏེ་དགེ་འདུན་དབྱེ་བ་ལ་ཆོས་སུ་འདུ་ཤེས་པས་དགེ་འདུན་གྱི་དབྱེན་བྱེད་ན་དེས་ཀྱང་མཚམས
【現代漢語翻譯】 進入正道（藏文：མཐོང་ལམ།，含義：見道）和獲得果位（藏文：འབྲས་བུ་ཐོབ་པ།），以及斷除貪慾（藏文：འདོད་ཆགས་དང་བྲལ།）和漏盡阿羅漢（藏文：ཟག་པ་ཟད་པ་དགྲ་བཅོམ་པ།）等事業構成障礙。禪定（藏文：བསམ་གཏན།）、誦讀（藏文：ཀློག་པ།）、唸誦（藏文：ཁ་ཏོན།）和思維（藏文：སེམས་པ།）等道路都無法進入。』律藏根本中說：『在三千大千世界中，佛法之輪中斷，眾生的相續中不會生起。』此罪過的危害，《俱舍論釋》中說：『對於天、龍和人等眾生，會產生爭鬥、不悅、不自在和失憶。』此異熟果報是在一個劫中墮入無間地獄。第七，破僧的限度是：破僧之舉不能持續過夜。《俱舍論》中說：『它不會持續。』其註釋中說：『僧團的分裂不會持續到天亮，僧團會立即恢復團結。』第八，誰具有破僧的自性？《俱舍論》中說：『他與僧團完全相應。』第九，誰具有罪過？像提婆達多那樣的作者具有罪過。《俱舍論》中說：『他的罪過是虛妄的，他與分裂者完全相應。』 第二，關於業和法輪的分裂：僧團法輪的分裂由兩個原因造成：通過語言的陳述，或者通過身體的表決，使事物在法上產生差異。例如，提婆達多的五條戒律。這五條戒律在律藏根本中說：『牛奶、肉、鹽、裁剪的衣服和住在寺院裡。』因此，通過語言的陳述，或者通過與法相異的事物，通過表決來使其產生差異。哪些應該被區分開來？那些不屬於法的方面，以及不具備四人或以上的僧團。當這些被區分開來時，如果在戒律範圍內沒有其他屬於法的方面的僧團，那麼分裂就不會發生。如果能夠如實地了解法和非法各自的自性，那麼就不會有無間罪。《集論》中說：『認為法是非法，認為非法是法，不會構成無間罪，因為其中沒有顛倒的意圖。』 使眾生從解脫中倒退，認為對大自在天有很大的利益等等，如果認為分裂僧團是正法而進行分裂，那麼也會構成無間罪。
【English Translation】 Entering the right path (Tibetan: མཐོང་ལམ།, meaning: seeing the path) and attaining the fruit (Tibetan: འབྲས་བུ་ཐོབ་པ།), as well as abandoning attachment (Tibetan: འདོད་ཆགས་དང་བྲལ།) and the deeds of an Arhat who has exhausted defilements (Tibetan: ཟག་པ་ཟད་པ་དགྲ་བཅོམ་པ།), are obstructed. Paths such as meditation (Tibetan: བསམ་གཏན།), recitation (Tibetan: ཀློག་པ།), chanting (Tibetan: ཁ་ཏོན།), and thinking (Tibetan: སེམས་པ།) cannot be entered. 'In the Vinaya Root it is said: 'In the three thousand great thousand worlds, the wheel of Dharma is interrupted, and it will not arise in the continuum of sentient beings.' The harm of this offense, the Commentary on the Abhidharmakosha says: 'For beings such as gods, nagas, and humans, there will be strife, displeasure, lack of freedom, and loss of memory.' The fully ripened result of this is to be born in Avici hell for one kalpa. Seventh, the limit of causing division is: the division cannot last overnight. The Abhidharmakosha says: 'It does not last.' Its commentary says: 'The division of the Sangha will not last until dawn; the Sangha will immediately return to unity.' Eighth, who possesses the nature of division? The Abhidharmakosha says: 'He is fully in accordance with the Sangha.' Ninth, who possesses the fault? The author, like Devadatta, possesses the fault. The Abhidharmakosha says: 'His fault is false; he is fully in accordance with the divider.' Second, regarding the division of karma and the wheel of Dharma: the division of the Sangha's wheel of Dharma is caused by two reasons: through verbal statements, or through physical actions of taking a vote, causing things to differ in Dharma. For example, Devadatta's five precepts. These five precepts are stated in the Vinaya Root: 'Milk, meat, salt, tailored clothes, and residing in monasteries.' Therefore, through verbal statements, or through things that differ from the Dharma, through voting to make them different. What should be distinguished? Those aspects that do not belong to the Dharma, and do not have the minimum of four or more members of the Sangha. When these are distinguished, if there are no other Sangha members within the boundary who belong to the Dharma, then the division will not occur. If one can truly understand the nature of both Dharma and non-Dharma, then there will be no immediate retribution. The Tika says: 'Thinking that Dharma is non-Dharma, and thinking that non-Dharma is Dharma, does not constitute immediate retribution, because there is no inverted intention in it.' Turning beings away from liberation, thinking that it is of great benefit to Maheshvara, etc., if one thinks that dividing the Sangha is Dharma and causes division, then it will also constitute immediate retribution.
་མེད་པར་འགྱུར་རོ། །འཁོར་ལོ་བྱེ་བའི་གཞི་སྟེ་ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་ལས་མི་མཐུན་ཕྱོགས་སུ་བྱེ་བའི་གཞིའོ། །སྨྲས་པ། མངོན་མཐོའི་ལུས་འདི་སྤྱན་རས་གཟིགས་དབང་པོས། །ཉ་བར་བཞད་པའི་འཛུམ་ཕྲེང་ལས་སྐྱེས་པ། སྙིང་རྗེའི་ཡུལ་ཅན་རྣམས་ཀྱི་མགོན་གཅིག་ཏུ། །བློ་གྲོས་འཕེན་པའི་རྩལ་དུ་རྫོགས་པར་གྱུར། །བརྩེ་བས་དྲངས་པའི་ཡིད་ནི་མ་བཟོད་པར། །གང་ན་སྡུག་བསྔལ་ཅན་རེའི་སྡུག་བསྔལ་ཁུར། །རྣམ་པ་ཀུན་ཏུ་བདག་གི་མགོར་བབས་པ། །གཏོལ་མེད་བྱིས་པའི་ཚོགས་ལ་ཅི་འདྲ་དྲག །སྙིགས་མའི་དུས་སུ་སྨིན་པའང་ཆེར་དཀའ་ན། །དེ་ལ་ལམ་གྱི་གེགས་ཀྱང་ཤིང་ཏུ་མང་། །ཕལ་ཆེར་དམན་པའི་རོ་ཡིས་གཞན་དབང་གྱུར། །དེ་འབྲས་དམྱལ་དང་བྱོལ་སོང་འགྲོ་བར་བགྲོད། །ཅི་དྲག་ན་དཔལ་ལྡན་དྭགས་པོ་བཀའ་བརྒྱུད།། །།འདུལ་བའི་མདོ་བམ་པོ་དགུ་པ་སྟེ་ཐ་མའོ།། །། ༈ རྩོད་པའི་གཞི་ཉིད་བརྗོད་པ། གསུམ་པ་རྩོད་པའི་གཞི་ལ།སྤྱིའི་དོན་དང་། ཚིག་གི་དོན་ནོ། ། དང་པོ་ལ། དགོས་པའི་དོན་ནི། རྩོད་པ་ཞི་བར་འགྱུར་བའོ། །བསྡུས་པའི་དོན་ལ་བདུན་ལས། དང་པོ་རྩོད་པའི་རྒྱུ་ངོས་བཟུང་བ་ནི། རྩོད་པའི་རྒྱུ་ནང་ན་ཡོད་པ་དང་། རྩོད་པའི་རྒྱུ་ཕྱི་ན་ཡོད་པའོ། །དང་པོ་ནི། འདོད་ཆགས་དང་ཁོང་ཁྲོ་ལ་སོགས་པ་ནང་གི་ཉོན་མོངས་ཏེ། དེའི་རྩ་བ་བདག་ཏུ་འཛིན་པའོ། །དེ་ལ་ནང་ན་ཡོད་པ་ཞེས་བརྗོད་པ་ནི་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་ཕལ་པ་གཞན་གྱིས་མངོན་སུམ་གྱིས་གཏན་ལ་དབབ་པར་མི་ནུས་པས་ན་དེ་སྐད་ཅེས་བྱའོ། །གཉིས་པ་རྩོད་པའི་རྒྱུ་ཕྱི་ན་ཡོད་པ་ནི། 7-601a དངོས་པོའི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ལ་ལོག་པར་སྒྲུབ་པ་ལ་སོགས་པ་བཞི་སྟེ། དེ་དག་ལ་ཕྱི་ན་ཡོད་པ་ཞེས་བརྗོད་པ་ན་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་ཕལ་པ་གཞན་གྱིས་ཀྱང་མངོན་སུམ་གྱིས་གཏན་ལ་དབབ་པར་ནུས་པས་ན་དེ་སྐད་ཅེས་བྱའོ། །རྩོད་པའི་རྒྱུ་ཕྱི་ན་ཡོད་པ་ནི་བཞི་སྟེ། འདི་ཉིད་ལས། དངོས་པོའི་དེ་བཞིན་ཉིད་ལ་ལོག་པར་སྒྲུབ་པ་དང་། སྤོང་བ་དང་། ལྟུང་བ་དང་བཅས་པ་ཉིད་དང་། ལས་ལ་མཐུན་པ་མི་སྦྱིན་པའོ་ཞེས་གསུངས་པའོ། །དང་པོ་ནི། འདུས་བྱས་ཀྱི་དངོས་པོའི་དེ་བཞིན་ཉིད་མི་རྟག་པ་ལ་རྟག་གོ་ཞེས་ལོག་པར་སྒྲུབ་པའམ། ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་བདག་མེད་པ་ལ་བདག་ཡོད་དོ་ཞེས་ལོག་པར་སྒྲུབ་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ནི་རྒོལ་ཕྱིར་རྒོལ་གཉིས་འགྱེད་པའི་ཕྱིར་རྩོད་པ་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་སྤོང་བ་དང་ཞེས་པ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། གདམས་ངག་ལ་སོགས་པ་འཇོག་པར་གྱུར་པས་གཞན་སྤོང་བ་སྟེ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེའི་དོན་ནི་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། གདམས་ངག་འཇོག་པ་དང་། གསོ་སྦྱོང་འཇོག་པ་དང་། དགག་དབྱེ་འཇོག་པའི་རིམ་པ་དེས་གང་ཟག་ལྟུང་བ་འབྱིན་པ་པོ་གཞན་དེ་དགེ་འདུན་རང་བཞིན་དུ་གནས་པ་ལས་ལོགས་ཤིག་ཏུ་སྤོང་བར་བྱེད་པའོ་ཞེ
【現代漢語翻譯】 將會變得毫無意義。千百萬法輪的基礎，即法輪，是與法輪相違背的基礎。有人說：『觀世音菩薩以其殊勝之身，從綻放的微笑中誕生，成為慈悲之士唯一的庇護者，其智慧增長的才能得以圓滿。』被慈愛所牽引的心無法忍受，無論何處有受苦之人，都承擔其痛苦。一切都降臨到我的頭上，對於無助的孩子們來說，這該如何是好？在末法時代成熟已經非常困難，通往解脫之路的障礙也極其眾多。大多數人都被低劣的慾望所控制，其結果是墮入地獄和畜生道。該如何是好呢？尊貴的達波噶舉派啊！』 《律經》第九卷，即最後一卷。 辯論的基礎 第三部分，關於辯論的基礎，包括總的意義和詞語的意義。 第一部分，關於必要的意義：辯論得以平息。總結的意義有七個方面。首先，確定辯論的原因：辯論的原因存在於內部和外部。 第一種是：貪慾和嗔恨等內在的煩惱，其根源在於執著于『我』。之所以說它存在於內部，是因為普通人無法通過直接的方式來確定它。 第二種是：辯論的原因存在於外部，即對事物的真實本性進行錯誤的論證等四種情況。之所以說它存在於外部，是因為即使是普通人也可以通過直接的方式來確定它。辯論的原因存在於外部，有四種情況，正如經文所說：『對事物的真實本性進行錯誤的論證，拋棄，違犯戒律，以及不給予與行為相符的東西。』 第一種是：對有為法的真實本性——無常，錯誤地論證為常；或者對一切法無我，錯誤地論證為有我。這就像爲了辯論而爭論，是辯論產生的原因。 第二種是『拋棄』，正如 टीका (梵文天城體，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)所說：『通過停止口訣等來拋棄他人。』其含義在第五十卷中說：『停止口訣，停止布薩，停止羯磨的次第，從而使導致他人墮落的人，從僧伽的自性中分離出來。』
【English Translation】 It will become meaningless. The basis of millions of wheels, namely the Dharma wheel, is the basis of opposition to the Dharma wheel. It is said: 'The body of Manifestation, Avalokiteśvara (觀世音菩薩), born from the blossoming smile, becomes the sole protector of those with compassion, perfecting the skill of increasing wisdom.' The mind, drawn by love, cannot bear to shoulder the suffering of whoever suffers. Everything falls upon my head, what good is it for the helpless children? It is very difficult to ripen in the degenerate age, and there are many obstacles on the path. Most are controlled by inferior desires, and the result is to go to hell and the animal realms. What good is it? Glorious Dagpo Kagyu (達波噶舉派)!' The ninth volume of the Vinaya Sutra, the last. The Basis of Dispute The third part, on the basis of dispute, includes the general meaning and the meaning of the words. The first part, on the necessary meaning: that disputes may be pacified. The summarized meaning has seven aspects. First, identifying the cause of dispute: the cause of dispute exists internally and externally. The first is: attachment, anger, and so on, the inner afflictions, the root of which is grasping at self. It is said to exist internally because ordinary people cannot definitively establish it through direct means. The second is: the cause of dispute exists externally, namely, the four things such as wrongly asserting the true nature of things. It is said to exist externally because even ordinary people can definitively establish it through direct means. The cause of dispute exists externally, there are four things, as it is said in this very text: 'Wrongly asserting the true nature of things, abandoning, being with transgressions, and not giving what is in accordance with the action.' The first is: wrongly asserting impermanence as permanence regarding the true nature of conditioned things; or wrongly asserting self where all dharmas are without self. This is like arguing for the sake of arguing, it is the cause of dispute arising. The second is 'abandoning,' as the ṭīkā (藏文，梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：commentary) says: 'Abandoning others by stopping instructions, and so on.' Its meaning is said in the fiftieth volume: 'The order of stopping instructions, stopping Uposatha (布薩), and stopping Karma (羯磨), thereby causing the person who causes others to fall, to be separated from the nature of the Sangha (僧伽).'
ས་བཤད་དོ། །དེ་ནི་གདམས་ངག་ལ་སོགས་པ་འཇོག་པར་བྱེད་པ་པོ་དང་། གཞག་པར་བྱ་བ་དག་རྩོད་པ་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་ཡིན་ཏེ། དེའང་མི་གདམས་པའི་ཕྱིར་རྩོད་པ་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་ལྟུང་བ་དང་བཅས་པ་ནི་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་ལས་ལྷག་མ་དང་བཅས་པ་གང་ཡང་རུང་བའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེ་ལྟར་ན་གསོ་བའི་ལྷག་མ་དང་བཅས་པའི་ལྟུང་བ་ཡོད་པ་ན་ལྟུང་བ་གླེངས་པ་ལ་ལྟུང་བ་ཁས་མི་ལེན་པ་ནི་གླེང་བྱ་དང་གླེང་བྱེད་གཉིས་ལྟུང་བའི་ 7-601b ཕྱིར་རྩོད་པ་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་ཡིན་ནོ། །གསང་བའི་ལྷག་མ་མེད་པའི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་ནི་ལྟུང་བའི་ཕྱིར་རྩོད་པའི་རྒྱུ་མ་ཡིན་ཏེ། རྩོད་ཟླ་མ་ཡིན་པར་བྱས་པས་རྩོད་པ་ཉེ་བར་ཞི་བ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། སྤངས་པ་ཉིད་ན་གཞན་གྱི་ཕྱོགས་ཉིད་ཀྱི་བར་དུ་གྱུར་ན་ཡང་ངོ་ཞེས་འབྱུང་ངོ་། །བཞི་པ་ལས་ལ་མི་མཐུན་པ་སྦྱིན་པ་ནི། གསོལ་བ་འབའ་ཞིག་པའི་ལས་ལ་འདུ་བ་མི་སྟེར་བའམ། ཕྱིར་ཟློག་བྱེད་ཅིང་ལས་ལ་མཐུན་པ་མི་སྦྱིན་པ་སྟེ་དེ་ནི་བྱ་བ་ལས་ཀྱི་ཕྱིར་རྩོད་པ་འབྱུང་བའི་རྒྱུ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་རྩོད་པའི་ངོ་བོ་ངོས་བཟུང་བ་ནི། ཥདགྲ་བོས་མི་མཐུན་པར་སྨྲས་པའི་ཚིག་གི་ཕྱིར་སེམས་གཞོལ་བ་འཁོན་འཛིན་གྱི་ཤེས་པ་སྟེ། དེ་ལྟར་བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། རྩོད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་འཁྲུག་ལོང་སྟེ་ཞེས་པ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། ཚིག་གི་ཕྱིར་སེམས་གཞོལ་བ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་འཁྲུག་ལོང་ཞེས་བྱའི། ཁྲོ་བ་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་རྩོད་པའི་ངོ་བོ་དེ་འཁོན་འཛིན་གྱི་ཤེས་པ་ཡིན་ན། ལུང་གཞི་ལས། དགེ་འདུན་སྣ་ཚོགས་སུ་སྨྲ་བ་དང་། འགལ་བར་སྨྲ་བ་དེ་ལ་བརྟེན་ཏེ་འཐབ་པ་དང་། མཚང་འབྲུ་བ་དང་། རྩོད་པ་དང་། འགྱེད་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་འགྱེད་པའི་རྩོད་པ་ཞེས་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། འཐབ་པ་དང་མཚང་འབྲུ་བ་དང་ཤགས་འགྱེད་པ་ལ་སོགས་པ་ནི་རྩོད་པའི་འཁོན་འཛིན་དེའི་འབྲས་བུ་ལ་རྩོད་པའི་མིང་གིས་བཏགས་པ་སྟེ། འབྲས་བུ་ལ་རྒྱུ་ཡི་མིང་གིས་བཏགས་པ་དཔེར་ན་མར་ལ་སོགས་པ་ལ་ཉི་མའི་འོད་ཕོག་པ་ལ་ཉི་མ་ཕོག་ཅེས་བརྗོད་པ་བཞིན་ནོ། །གཞན་ཡང་ལུང་གཞི་ལས། དགེ་སློང་དག་འགྱེད་པའི་རྩོད་པ་ནི་དགེ་བ་ཞེས་ཀྱང་བརྗོད་པར་བྱ། མི་དགེ་བ་ཞེས་ཀྱང་བརྗོད་པར་བྱ། ལུང་དུ་མ་བསྟན་པ་ཞེས་ཀྱང་བརྗོད་པར་བྱ། ཞེས་རྩོད་པ་དགེ་བ་དང་ 7-602a ལུང་མ་བསྟན་ཡོད་པར་གསུངས་པ་ནི་རྩོད་པའི་རྒྱུ་དགེ་བ་དང་ལུང་མ་བསྟན་ཡོད་པ་ལ་དགོངས་སོ་ཞེས་རིགས་སོ། །གསུམ་པ་རྩོད་པའི་རབ་ཏུ་དབྱེ་བ་ལ་གཉིས་ལས། དབྱེ་བའི་གཞི་ནི་གཞུང་གི་སྐབས་འདི་ནས་དངོས་སུ་གསུངས་པའི་རྩོད་པ་ཙམ་མོ། །དབྱེ་བའི་སྒོ་ནི་གཉིས་ཏེ། ཆེ་ལོང་དུ་དབྱེ་བ་དང་། ཞིབ་མོའི་རྣམ་བཞག་ཏུ་དབྱེ་བའོ། །དང་པ
【現代漢語翻譯】 解釋說。這是因為在放置教授等事物時，放置者和被放置者之間會產生爭論的原因。這也是因為不進行教授而產生爭論的原因。第三種是伴隨墮落，在《五十頌》中說：『任何伴隨五種墮落中的剩餘者。』這樣，如果存在伴隨恢復剩餘的墮落，那麼在談論墮落時不承認墮落，是因為談論者和被談論者都墮落，所以是爭論的原因。如果發生了沒有秘密剩餘的墮落，那麼就不是因為墮落而爭論的原因，因為通過使之不成爭論的對手，爭論自然會平息。即使在放棄之後，變成了對方的立場也是如此。』第四種是不給予符合行為的佈施：不給予僅僅是祈求的行為的集合，或者阻止並給予不符合行為的事物，這是因為行為而產生爭論的原因。第二，確定爭論的本質：由於敵人說了不一致的話語，心傾向於懷恨在心的意識。因此，《五十頌》中說：『爭論被稱為衝突。』註釋中說：『心傾向於話語，那就是衝突，而不是憤怒。』這樣，如果爭論的本質是懷恨在心的意識，那麼與《根本律》中說的：『依賴於在僧團中說話和說矛盾的話語，爭鬥、揭短、爭論和爭吵，那就是爭吵的爭論。』相矛盾嗎？爭鬥、揭短和爭吵等是爭論的懷恨在心之果，用爭論之名來稱呼，就像用結果之名來稱呼原因一樣，例如，陽光照射到酥油等事物上，就說陽光照射到了。此外，在《根本律》中說：『比丘們，爭吵的爭論也可以說是善，也可以說是不善，也可以說是未說明。』爭論有善和未說明，這是指爭論的原因有善和未說明，應該這樣理解。第三，爭論的詳細分類分為兩種：分類的基礎是經文中直接說明的爭論本身。分類的方式有兩種：概括分類和詳細分類。第一種是概括分類。
【English Translation】 It is explained. This is because when placing instructions and so on, the placer and the placed will have cause to argue. This is also the cause of arguing because of not giving instructions. The third is accompanied by downfall, in the 'Fifty Stanzas' it says: 'Any that is accompanied by the remainder of the five kinds of downfall.' Thus, if there is a downfall accompanied by the remainder of restoration, then not admitting the downfall when talking about the downfall is the cause of arguing because both the speaker and the one spoken to have fallen. If a downfall occurs without a remainder of secrecy, then it is not the cause of arguing because of the downfall, because by making it not an opponent in argument, the argument itself is pacified. Even after abandoning, it is also the case that it becomes the other's side. The fourth is not giving alms that are in accordance with the action: not giving to the assembly of actions that are merely requests, or preventing and giving things that are not in accordance with the action, this is the cause of arguing because of the action. Second, identifying the nature of the argument: because the enemy has spoken inconsistent words, the mind inclines towards the consciousness of holding a grudge. Therefore, in the 'Fifty Stanzas' it says: 'Argument is called conflict.' The commentary says: 'The mind inclines towards words, that is called conflict, not anger.' Thus, if the nature of argument is the consciousness of holding a grudge, is it contradictory to what is said in the 'Root Text': 'Relying on speaking in the Sangha and speaking contradictory words, fighting, exposing faults, arguing, and quarreling, that is called the argument of quarreling.'? Fighting, exposing faults, and quarreling, etc., are the fruits of the argument's holding a grudge, named by the name of argument, just as naming the cause by the name of the result, for example, when sunlight shines on ghee and so on, it is said that the sunlight has shone. Furthermore, in the 'Root Text' it says: 'Bhikkhus, the argument of quarreling can also be said to be virtuous, and can also be said to be non-virtuous, and can also be said to be unstated.' The argument has virtuous and unstated, this refers to the cause of the argument having virtuous and unstated, it should be understood in this way. Third, the detailed classification of arguments is divided into two: the basis of classification is the argument itself that is directly stated in this context of the scripture. There are two ways of classifying: general classification and detailed classification. The first is general classification.
ོ་ནི། རྩོད་པ་བཞི་སྟེ། འགྱེད་པའི་ཕྱིར་རྩོད་པ་དང་། མི་གདམས་པའི་ཕྱིར་རྩོད་པ་དང་། ལྟུང་བའི་ཕྱིར་དང་། བྱ་བ་ལས་ཀྱི་ཕྱིར་རྩོད་པའོ། །དེ་དག་ནི་རིམ་བཞིན་འདུས་བྱས་རྟག་མི་རྟག་ལྟ་བུ་ལ་རྒོལ་ཕྱིར་རྒོལ་གཉིས་རྩོད་པ་དང་། གདམས་ངག་འཇོག་པ་ལ་སོགས་པ་བྱས་པས་བསྟེན་པར་བྱེད་པ་པོ་དང་། བཤག་པར་བྱ་བ་དག་རྩོད་པ་དང་། ལྟུང་བ་ཡོད་པ་ལ་ལྟུང་བ་གླེང་བྱས་ལྟུང་བ་ཁས་མི་ལེན་ཏེ། གླེང་བྱ་དང་གླེང་བྱེད་རྩོད་པ་དང་། ལས་ལ་མཐུན་པ་མི་སྦྱིན་པ་སྟེ་རྩོད་པའི་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་ཞིབ་མོའི་རྣམ་བཞག་དབྱེ་བ་ནི། རྩོད་པ་བཅུ་གཅིག་སྟེ་འགྱེད་པའི་ཕྱིར་རྩོད་པ་ལ་མདོ་རྩ་བས་དབྱེ་བ་མ་བྱས་སོ། །མི་གདམས་པའི་ཕྱིར་རྩོད་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། རྒྱུ་དང་བཅས་པ་དང་རྒྱུ་མེད་པའོ། །དེ་ཡང་གང་ཟག་དེ་ལ་ལྟུང་བ་ཡོད་པ་དང་། གང་གིས་གླེང་བའི་ལྟུང་བ་མེད་པའོ། །རྒྱུ་མེད་པ་ལ་བཞི་སྟེ། གཞི་མེད་པ་ནི་དགྲ་བཅོམ་པ་གྱད་བུ་ནོར་ལ་མི་ཚངས་སྤྱོད་ཀྱི་ལྟུང་བ་གླེང་བ་ལྟ་བུ་སྟེ།གླེང་བྱ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པའོ། །གཞི་གཞན་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་ནི། མངོན་མཚན་ཅན་གྱི་ལྟུང་བ་ལ་ཉོ་ཚོང་གི་ལྟུང་བ་གླེང་བ་ལྟ་བུ་སྟེ། ལྟུང་བ་གཞན་བྱུང་ཡང་གང་གིས་གླེང་བའི་ལྟུང་བ་དེ་མེད་པའོ། །ཕྱིར་བཅོས་པ་ལ་མི་བལྟོས་པ་ནི། དགེ་སློང་ཆང་འཐུང་བ་ནི་ 7-602b གཞན་གྱིས་མཐོང་ལ་ལྟུང་བ་དེ་ཕྱིར་བཅོས་བྱས་པ་ནི་རྒྱུས་མེད་པར་ལྟུང་བ་དེས་གླེང་ཡང་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་བྱས་ཟིན་པས་ཕྱིར་བཅོས་པ་དེ་ལ་མ་བལྟོས་པའོ། །སྨྱོན་པས་བྱས་པ་ནི་དགེ་སློང་སྨྱོན་པས་ཆང་འཐུང་བ་ནི་གཞན་གྱིས་མཐོང་ལ། དེ་དགེ་སློང་སྨྱོ་བ་ཡིན་པར་ནི་རྒྱུས་མེད་པར་ཆང་འཐུང་བའི་ལྟུང་བས་གླེང་ཡང་སྨྱོ་བ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པ་ལྟ་བུའོ། །ལྟུང་བའི་ཕྱིར་རྩོད་པ་ལ་གཉིས་ཏེ། ཉེས་པ་རང་གིས་ངོ་ཤེས་པའི་རྩོད་པ་དང་། ངོ་མི་ཤེས་པའི་རྩོད་པའོ། །ངོ་ཤེས་པ་དང་མི་ཤེས་པ་ནི་གླེང་བྱས་རང་ལ་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་དེ་ངོ་ཤེས་ཤིང་དྲན་པ་དང་། གླེང་བྱས་རང་ལ་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་དེ་བརྗེད་ནས་མི་དྲན་པའོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་ལས། རྩོད་པ་ཕྱིར་འཕྲོས་པ་མེད་པ་ནི་གླེང་བ་གླེང་བྱེད་དེ་གཉིས་ཁོ་ན་རྩོད་པར་ཟད་ཀྱི། དེ་གཉིས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འབྲང་བ་འགའ་ཡང་མེད་པའོ། །ཕྱིར་འཕྲོས་པ་དང་བཅས་པའི་ཉི་ཚེ་བ་ནི་གླེང་བྱ་དང་གླེང་བྱེད་རྩོད་པ་ན། གཞན་ཁ་གཅིག་གླེང་བྱའི་ཕྱོགས་བྱེད་ལ། ཁ་ཅིག་གླེང་བྱེད་ཀྱི་ཕྱོགས་བྱེད་ཅིང་རྩོད་པར་བྱེད་ཀྱང་དགེ་འདུན་མཐའ་དག་ལ་ཁྱབ་པ་མ་ཡིན་པས་ཉི་ཚེ་བ་སྟེ་ཕྱོགས་རེ་བའོ། །རྩོད་པ་དགེ་འདུན་མཐའ་དག་དང་འབྲེལ་བ་ནི་མཚམས་དེ་ན་ཡོད་པའི་དགེ་འདུན་མཐའ་དག་ལྟུང་བའི་ཕྱིར་རྩོད་པའོ། །དེ་དག་གི་སྟེང་དུ་བྱ་བ་ལས་ཀྱི་ཕྱིར
【現代漢語翻譯】 其次，有四種爭端：爲了施捨（འགྱེད་པའི་ཕྱིར）而爭端，爲了不勸誡（མི་གདམས་པའི་ཕྱིར）而爭端，爲了墮罪（ལྟུང་བའི་ཕྱིར）而爭端，以及爲了事務行為（བྱ་བ་ལས་ཀྱི་ཕྱིར）而爭端。 這些爭端依次是：爲了駁斥有為法是常還是無常等觀點，而產生的攻方和守方之間的爭端；做了勸誡等行為后，被勸誡者和勸誡者之間的爭端；存在墮罪的情況下，指出墮罪但對方不承認，從而產生的指出者和被指出者之間的爭端；以及不給予符合事務的行為，即爭端的順序。 第二，詳細的分類是：有十一種爭端，其中爲了施捨而爭端沒有通過根本經文進行分類。爲了不勸誡而爭端有兩種：有原因的和沒有原因的。有原因的是指某人有墮罪，而指出者沒有墮罪。沒有原因的有四種：無根據是指，例如，對阿羅漢（དགྲ་བཅོམ་པ，梵文：Arhat，梵文羅馬擬音：Arhat，漢語字面意思：應供）揭發其不清凈行為的墮罪，即被揭發者沒有墮罪。根據其他來追究是指，例如，對有明顯過失的人揭發其貿易的墮罪，即雖然發生了其他墮罪，但指出者所說的墮罪並不存在。不顧及已補救是指，例如，比丘（དགེ་སློང་，梵文：bhikṣu，梵文羅馬擬音：bhikṣu，漢語字面意思：乞士）飲酒被他人看見，即使他已經補救了墮罪，但不知情者仍然以飲酒的墮罪來揭發，即不顧及已補救的情況。瘋癲者所為是指，例如，比丘瘋癲時飲酒被他人看見，不知情者以飲酒的墮罪來揭發，但瘋癲者沒有墮罪。 爲了墮罪而爭端有兩種：自己認識到罪過的爭端和不認識罪過的爭端。認識和不認識是指，被指出者自己知道自己犯了墮罪並記得，或者被指出者自己犯了墮罪但忘記了而不記得。第一種情況有三種：沒有蔓延開來的爭端是指，只有指出者和被指出者兩人爭論，沒有其他人蔘與。有蔓延開來的區域性爭端是指，指出者和被指出者爭論時，一部分人站在被指出者一邊，一部分人站在指出者一邊，但沒有遍及整個僧團（དགེ་འདུན，梵文：saṃgha，梵文羅馬擬音：saṃgha，漢語字面意思：僧伽），因此是區域性的，即偏向一方的。爭端與整個僧團相關是指，當時在場的整個僧團都爲了墮罪而爭論。在這些之上，還有爲了事務行為而爭端。
【English Translation】 Secondly, there are four disputes: disputes for the sake of offerings (འགྱེད་པའི་ཕྱིར), disputes for the sake of not admonishing (མི་གདམས་པའི་ཕྱིར), disputes for the sake of offenses (ལྟུང་བའི་ཕྱིར), and disputes for the sake of actions and activities (བྱ་བ་ལས་ཀྱི་ཕྱིར). These disputes are, in order: disputes between the attacker and defender for the sake of refuting views such as whether conditioned phenomena are permanent or impermanent; disputes between the one who is admonished and the one who admonishes after actions such as giving admonishments have been done; disputes between the one who points out an offense and the one who is pointed out, where an offense exists but the latter does not admit it; and not giving what is in accordance with the action, which is the order of the disputes. Second, the detailed classification is: there are eleven disputes, among which disputes for the sake of offerings are not classified by the root text. There are two disputes for the sake of not admonishing: with cause and without cause. With cause refers to a case where a person has an offense, and the one who points it out does not have an offense. There are four without cause: without basis refers to, for example, accusing an Arhat (དགྲ་བཅོམ་པ) of the offense of impure conduct, that is, the one being accused has no offense. Pursuing based on other grounds refers to, for example, accusing someone with obvious faults of the offense of trading, that is, although other offenses have occurred, the offense being pointed out does not exist. Not considering what has been remedied refers to, for example, a monk (དགེ་སློང་) drinking alcohol being seen by others, even if he has remedied the offense, an uninformed person still accuses him of the offense of drinking alcohol, that is, not considering what has been remedied. Done by a madman refers to, for example, a monk drinking alcohol while mad being seen by others, an uninformed person accuses him of the offense of drinking alcohol, but a madman has no offense. There are two disputes for the sake of offenses: disputes where one recognizes one's own fault and disputes where one does not recognize one's fault. Recognizing and not recognizing refers to the accused knowing and remembering that they have committed an offense, or the accused having committed an offense but forgetting and not remembering. In the first case, there are three types: a dispute that does not spread refers to only the accuser and the accused arguing, with no one else participating. A minor dispute that spreads refers to the accuser and the accused arguing, with some people taking the side of the accused and some taking the side of the accuser, but it does not pervade the entire sangha (དགེ་འདུན), so it is minor, that is, biased to one side. A dispute related to the entire sangha refers to the entire sangha present at that boundary arguing for the sake of offenses. On top of these, there are disputes for the sake of actions and activities.
་རྩོད་པ་སྟེ། དེ་ལྟར་ན་རྩོད་པ་བཅུ་གཅིག་པོ་དེ་དག་གོ །བཞི་པ་རྩོད་པ་ཞི་བར་བྱེད་པའི་ཆོས་ལ་གསུམ་སྟེ། ཞི་བྱེད་གང་རྩོད་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཞི་བྱེད་དུ་འགྱུར་བ་དང་། རྩོད་པ་གང་ལ་ཞི་བྱེད་ཐམས་ཅད་ཞི་བྱེད་དུ་འཇུག་པ་དང་། རྩོད་པ་སོ་སོ་ལ་ཞི་བྱེད་སོ་སོས་ཞི་བར་བྱེད་པའོ། །དང་པོ་ནི། འཆི་བཞིན་པའམ་བསླབ་པ་འབུལ་བར་བྱེད་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་དག་ནི་རེ་རེས་ཀྱང་རྩོད་པ་བཞི་པོ་ཐམས་ཅད་ཞི་ 7-603a བྱེད་དུ་འགྱུར་བ་སྟེ། སྲོག་གམ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ལས་ཉམས་ན་ཉེ་བར་ཞི་བའོ་ཞེས་ཤིའམ་བབས་ན་ཞི་ཟིན་པར་གསུངས་པས། དེའི་སྔ་རོལ་ནི་ཞི་བྱེད་ཡིན་པར་ཤུགས་ཀྱིས་གྲུབ་བོ། །གཉིས་པ་ནི། འདི་ཉིད་ལས། ཞི་བ་ཐམས་ཅད་ནི་བྱ་བའི་ཕྱིར་རྩོད་པ་ལ་འཇུག་གོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། བྱ་བའི་ཕྱིར་རྩོད་པ་འདིས་ལས་ལ་མཐུན་པ་ནི་དངོས་སུ་ཞི་བྱེད་དུ་འཇུག་ལ། ཞི་བྱེད་གཞན་རྣམས་ནི་བརྒྱུད་ནས་ཞི་བྱེད་དུ་འཇུག་སྟེ་གཞུང་གི་སྐབས་སུ་འཆད་པར་འགྱུར་རོ། །གསུམ་པ་ལ་བཞི་སྟེ། འགྱེད་པའི་ཕྱིར་རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་དང་། མི་གདམས་པའི་ཕྱིར་རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་དང་། །ལྟུང་བའི་ཕྱིར་རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་དང་། བྱ་བ་ལས་ཀྱི་ཕྱིར་རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་དོ། །དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། མངོན་སུམ་གྱིས་ཞི་བར་བྱེད་པ་དང་། གང་མང་གིས་ཞི་བར་བྱེད་པའོ། །དང་པོ་ནི། མངོན་སུམ་རྣམ་པ་བརྒྱད་དེ། རྒོལ་དང་བཟུ་དང་དགེ་འདུན་གཞི་པོ་དང་། །གསལ་བ་དང་ནི་གསལ་བའི་གསལ་བ་དང་། །དགེ་འདུན་གཞན་དང་སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་དང་། །གནས་བརྟན་མཐུ་དང་ལྡན་པའི་མངོན་སུམ་མོ། །ཞེས་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་སྡོམ་དུ་མཛད་དེ། དང་པོ་ནི།རྒོལ་ཕྱིར་རྒོལ་གྱི་མངོན་སུམ་ནི་འགྱེད་པ་གཉིས་ཞེས་གསུངས་ཏེ། རྒོལ་ཕྱིར་རྒོལ་དེ་གཉིས་རང་བློའི་ཁྱད་པར་གྱིས་རྟོག་པ་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་བྱེད་པ་ལ་མངོན་སུམ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །རྒོལ་བ་དང་ཕྱིར་རྒོལ་ནི་དམ་བཅའ་འཇོག་པ་པོ་དང་སུན་འབྱིན་བྱེད་པ་པོ་སྟེ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་གཟུ་བོའི་མངོན་སུམ་ནི། རྒོལ་ཕྱིར་རྒོལ་གཉིས་པོ་རང་གིས་རྩོད་པ་ཞི་བར་མ་ནུས་ན་དེ་གཉིས་ཀྱི་ཕྱོགས་སུ་མ་ལྷུང་བའི་གཟུ་བོ་ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་གི་ལོངས་སྤྱོད་གཞན་ལ་རག་མ་ལས་པ་དེ་དགེ་འདུན་གྱིས་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་བསྐོས་ནས། གཟུ་ 7-603b བ་དེས་ཞི་བར་བྱེད་པ་སྟེ། རང་གིས་མི་ནུས་ན་ཚོགས་པར་དབྱུང་བ་དག་གིས་ལེགས་པར་བསྒྲུབ་བོ་ཞེས་སྟོན་པར་འགྱུར་རོ། །གསུམ་པ་དགེ་འདུན་གཞི་པོའི་མངོན་སུམ་ནི། དེ་དག་གིས་ཉེ་བར་མ་ཞི་ན་དགེ་འདུན་ལ་དབུལ་ལོ་ཞེས་ཏེ། ཞི་བར་མ་ནུས་ན་དེ་དགེ་འདུན་གཞི་པོ་ལ་གཏད་ནས་དགེ་འདུན་དེས་ཞི་བར་བྱེད་པའོ། །དགེ་འདུན་གཞི་པོ་ནི་རྩོད་པ་དེའི་ཐོག་མཐའ་བར་གསུམ་གྱི་རྒྱུས་ཤེས་པའི་དགེ་འདུ
【現代漢語翻譯】 爭論。這樣，就有十一種爭論。 第四，平息爭論的方法有三種：平息者能平息一切爭論；一切平息者都致力於平息爭論；以及用各自的平息方法來平息各自的爭論。 第一種情況，例如臨終之人或請求出家受戒者。這些情況中的任何一種都能平息所有四種爭論。 因為經中說，如果從生命或受具足戒中退失，爭論就會立即平息，或者說死亡或墮落就意味著爭論已經平息。因此，在此之前，平息爭論的作用就已經隱含地成立了。 第二種情況，正如經中所說：『一切寂靜都是爲了行動而參與爭論。』也就是說，爲了行動而參與的爭論，如果與工作相符，實際上就是爲了平息爭論，而其他的平息方法則是通過間接的方式來平息爭論，這將在經文中解釋。 第三種情況有四種：爲了分配而平息爭論，爲了不選擇而平息爭論，爲了墮落而平息爭論，以及爲了工作行為而平息爭論。 第一種情況有兩種：通過顯現來平息爭論，以及通過多數人來平息爭論。 第一種情況是，顯現有八種：『爭論者和反駁者，僧團的基礎，明確者和明確的明確者，其他僧團，持律者，以及具有威力的長老的顯現。』這是措那瓦大師所作的總結。 第一種，對於爭論者而言，爭論者的顯現是指兩種分配，也就是說，爭論者和反駁者兩人通過各自智慧的差異，將思考集中在一個方向上，這被稱為顯現。爭論者和反駁者分別是立宗者和破斥者，這是按照順序排列的。 第二種，公正者的顯現是，如果爭論者和反駁者兩人無法自行平息爭論，那麼不偏袒任何一方的公正者，不依賴於世俗的享樂，由僧團通過兩次羯磨（Karma）任命，然後由這位公正者來平息爭論。如果自己無法做到，那麼就由集會中的人來妥善完成。 第三種，僧團基礎的顯現是，如果他們無法平息爭論，那麼就交給僧團，也就是說，如果無法平息爭論，就交給僧團基礎，然後由僧團來平息爭論。僧團基礎是指了解爭論始末因由的僧團。
【English Translation】 Disputes. Thus, there are eleven disputes. Fourth, there are three ways to pacify disputes: the pacifier becomes the pacifier of all disputes; all pacifiers engage in pacifying disputes; and each pacifier pacifies each dispute with its own method. The first case is like someone who is dying or requesting ordination. Each of these can pacify all four disputes. Because it is said in the scriptures that if one falls from life or full ordination, the dispute will be immediately pacified, or that death or downfall means the dispute has already been pacified. Therefore, before that, the function of pacifying disputes is implicitly established. The second case is as stated in this very text: 'All tranquility engages in disputes for the sake of action.' That is, disputes engaged in for the sake of action, if in accordance with the work, actually serve to pacify disputes, while other methods of pacification do so indirectly, which will be explained in the context of the text. The third case has four aspects: pacifying disputes for the sake of distribution, pacifying disputes for the sake of non-selection, pacifying disputes for the sake of downfall, and pacifying disputes for the sake of work. The first case has two aspects: pacifying disputes through manifestation and pacifying disputes through the majority. The first case is that there are eight types of manifestation: 'The disputant and the respondent, the basis of the Sangha, the clear one and the clear of the clear, another Sangha, the holder of the Vinaya, and the elder with power.' This is a summary made by Tsonawa Chenpo. First, for the disputant, the manifestation of the disputant refers to two distributions, that is, the disputant and the respondent, through the difference of their own wisdom, focus their thinking in one direction, which is called manifestation. The disputant and the respondent are the proponent and the refuter, respectively, in that order. Second, the manifestation of the impartial one is that if the disputant and the respondent cannot pacify the dispute themselves, then the impartial one who does not favor either side, who does not depend on worldly pleasures, is appointed by the Sangha through two Karmas, and then this impartial one pacifies the dispute. If they cannot do it themselves, then those in the assembly will accomplish it properly. Third, the manifestation of the Sangha's basis is that if they cannot pacify the dispute, then it is entrusted to the Sangha, that is, if they cannot pacify the dispute, it is entrusted to the Sangha's basis, and then the Sangha pacifies the dispute. The Sangha's basis refers to the Sangha that knows the cause of the dispute from beginning to end.
ན་ཏེ། སྔར་གཟུ་བོ་དེ་སྐོ་བར་བྱེད་པའི་དགེ་འདུན་གང་ཡིན་པའོ། །བཞི་པ་གསལ་བའི་མངོན་སུམ་ནི། དེས་མ་ནུས་ན་གསལ་བ་དག་བསྐོའོ་ཞེས་ཏེ། དགེ་འདུན་གཞི་པོས་ཞིར་མ་ནུས་ན་དགེ་འདུན་དེས་གསལ་བ་དག་བསྐོ་སྟེ། སྔར་གྱི་གཟུ་བོ་དེ་བས་ཀྱང་ཡོན་ཏན་ཆེས་གསལ་བའི་དགེ་སློང་བཞི་ཡན་ཆད་ལས་ཀྱིས་ཚན་པ་ལན་གཉིས་སུ་བྱས་ནས་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་བསྐོས་ནས་གསལ་དུ་བཞི་ཡན་ཆད་དེ་དག་གིས་ཞི་བར་བྱེད་པའོ། །ལྔ་པ་གསལ་བའི་གསལ་བ་མངོན་སུམ་ནི། སྡེ་ཚན་དེས་མ་ནུས་ན་རང་གིས་གསལ་བ་དག་བསྐོ་ཞེས་ཏེ། གསལ་བ་དེ་དག་གིས་ཞི་བར་མ་ནུས་ན་གསལ་བ་བས་ཀྱང་ཡོན་ཏན་ཆེས་གསལ་བ་དག་བསྐོ་བ་སྟེ། གསལ་བ་བཞི་ཡན་ཆད་དེ་དག་གིས་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་བསྐོས་ནས་བསྐོས་པ་དེ་དག་གིས་ཞི་བར་བྱེད་པའོ། །དྲུག་པ་དགེ་འདུན་གཞན་གྱི་མངོན་སུམ་ནི། མ་ནུས་ཤིང་གཞན་མི་བྱེད་ན་ཞེས་པ་ནས་ཏེ། རྩོད་པ་དེ་དག་གསལ་བའི་གསལ་བ་དེ་དག་གིས་ཞི་བར་མ་ནུས་ཤིང་། གཞན་བསྐོ་བར་ཡང་མ་བྱེད་ན་རྩོད་པ་དེ་གསལ་བའི་གསལ་བ་དག་གིས་ནི་གསལ་བ་ལ་གཏད་པར་བྱ་ཞིང་། གསལ་བས་ནི་དགེ་འདུན་གཞི་པོ་རྣམས་ལ་གཏད་པར་བྱས་ནས་དགེ་འདུན་གཞི་པོས་རྩོད་པ་སྦེད་པ་པོ་ 7-604a གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་བསྐོ་བར་བྱའོ། །རྩོད་པ་སྦེད་པ་པོ་དེས་རྩོད་པ་དེ་དགེ་འདུན་གཞན་ལ་གཏད་པར་བྱ་སྟེ། དེའང་གནས་བརྟན་དང་བཅས་སོ་སོར་ཐར་པ་དང་བཅས་པའི་དགེ་འདུན་གཞན་དེ་ལ་ཟླ་བ་གསུམ་དུ་ཕུལ་ལ་རྩོད་པ་དེ་དགེ་འདུན་གཞན་དེས་ཞི་བར་བྱེད་པའོ། །བདུན་པ་སྡེ་སྣོད་འཛིན་པའི་མངོན་སུམ་ནི། ཕྱིར་ཕུལ་བ་ན་དེས་མདོ་སྡེ་དང་ཞེས་པ་ནས་ཏེ། རྩོད་པ་དེ་དགེ་འདུན་གཞན་དེས་ཞི་བར་མ་ནུས་ན་རྩོད་པ་སྦེད་པ་པོ་དེ་ལ་གཏད་ནས་རྩོད་པ་སྦེད་པ་པོ་དེས་རྩོད་པ་དེ་སྡེ་སྣོད་གསུམ་འཛིན་པ་ཆེན་པོ་ལ་ཟླ་བ་དྲུག་ཏུ་ཕུལ་ལ་རྩོད་པ་དེ་སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་དེས་ཞི་བར་བྱེད་པའོ། །བརྒྱད་པ་གནས་བརྟན་མཐུ་ལྡན་གྱི་མངོན་སུམ་ནི། དེ་དག་གིས་གནས་བརྟན་ཞེས་པ་ནས་ཏེ། རྩོད་པ་དེ་སྡེ་སྣོད་འཛིན་པས་ཞི་བར་མ་ནུས་ན་རྩོད་པ་སྦེད་པ་པོ་དེས་གནས་བརྟན་མཐུ་དང་ལྡན་པ་ལ་དུས་ཐུག་པ་མེད་པར་ཕུལ་ལ་རྩོད་པ་དེ་གནས་བརྟན་མཐུ་དང་ལྡན་པ་དེས་ཞི་བར་བྱེད་པའོ། །གཉིས་པ་གང་མང་གིས་ཞི་བར་བྱེད་པ་ནི། དེ་ལྟར་མངོན་སུམ་བརྒྱད་ཀྱིས་ཞི་བར་མ་ནུས་ན་གང་མང་བྱ་བ་སྟེ། གནས་བརྟན་གྱི་མཐར་ཐུག་པ་དག་ཡོངས་སུ་ཉོན་མོངས་པར་གྱུར་པ་དག་ལའོ་ཞེས་པ་དང་། ལུང་གཞི་ལས། གནས་བརྟན་མཐུ་དང་ལྡན་པས་རྩོད་པ་ཞི་བར་བྱེད་མི་ནུས་ན། རྩོད་པ་དེ་རྩོད་པ་སྦེད་པ་པོའི་དགེ་སློང་དེ་ཉིད་ལ་གཏད་པར་བྱའོ། །དེས་ཀྱང་རྩོད་པ་དེ་དགེ་འདུན་གཞི་པོ་ལ་གཏད་པར་བྱ་ཞིང་། དགེ་འདུན་གཞི་པོས་ཚུལ་ཤིང་གང་མ
【現代漢語翻譯】 那麼，先前指定仲裁者的僧團是哪個呢？ 第四，顯明的現前：如果他們不能解決，就指定顯明者，也就是說，如果根本僧團不能平息爭端，那麼該僧團就指定顯明者。從比先前仲裁者更有功德的四位或更多比丘中，通過兩次羯磨會議，以兩次祈請的羯磨指定，然後由這四位或更多顯明者來平息爭端。 第五，顯明者的顯明現前：如果該團體不能解決，就指定他們自己的顯明者，也就是說，如果那些顯明者不能平息爭端，那麼就指定比顯明者更有功德的人。通過兩次祈請的羯磨，指定四位或更多顯明者，然後由那些被指定者來平息爭端。 第六，其他僧團的現前：從『如果不能解決並且不採取其他行動』開始，如果那些顯明者的顯明者不能平息那些爭端，並且不指定其他人，那麼那些爭端就交給顯明者的顯明者，顯明者交給根本僧團，然後根本僧團通過兩次祈請的羯磨來指定爭端隱藏者。 爭端隱藏者將爭端交給其他僧團，也就是交給具有長老和戒律的其他僧團，供養三個月，然後由那個其他僧團來平息爭端。 第七，持藏者的現前：從『當交還時，他將經藏』開始，如果那個其他僧團不能平息爭端，那麼就交給爭端隱藏者，爭端隱藏者將爭端供養給偉大的三藏持者六個月，然後由持藏者來平息爭端。 第八，具神通長老的現前：從『他們是長老』開始，如果持藏者不能平息爭端，那麼爭端隱藏者就將爭端供養給具有神通的長老，沒有時間限制，然後由具有神通的長老來平息爭端。 第二，通過多數來平息：如果通過這八種現前都不能平息爭端，那麼就採取多數表決的方式，對於那些最終完全被煩惱所染的長老們。律藏根本中說：如果具有神通的長老不能平息爭端，那麼爭端就交給爭端隱藏者的比丘本人。他也將爭端交給根本僧團，根本僧團按照法規...
【English Translation】 Then, which is the Sangha that appoints the former arbitrator? Fourth, the manifest presence of clarity: If they cannot, then appoint those who are clear, that is, if the basic Sangha cannot pacify the dispute, then that Sangha appoints those who are clear. From four or more monks who are more virtuous than the former arbitrator, through two Karma sessions, appointed by a Karma with two requests, and then those four or more who are clear will pacify the dispute. Fifth, the manifest presence of the clear ones: If that group cannot resolve it, then appoint their own clear ones, that is, if those clear ones cannot pacify the dispute, then appoint those who are more virtuous than the clear ones. Through a Karma with two requests, appoint four or more clear ones, and then those who are appointed will pacify the dispute. Sixth, the manifest presence of another Sangha: Starting from 'If they cannot and do not do otherwise,' if those clear ones of the clear ones cannot pacify those disputes, and do not appoint others, then those disputes are entrusted to the clear ones of the clear ones, and the clear ones are entrusted to the basic Sangha, and then the basic Sangha appoints the dispute concealer through a Karma with two requests. The dispute concealer entrusts the dispute to another Sangha, that is, to another Sangha with elders and discipline, offers it for three months, and then that other Sangha pacifies the dispute. Seventh, the manifest presence of the Vinaya holder: Starting from 'When it is returned, he will the Sutra Pitaka,' if that other Sangha cannot pacify the dispute, then it is entrusted to the dispute concealer, and the dispute concealer offers the dispute to the great holder of the three Pitakas for six months, and then the Vinaya holder pacifies the dispute. Eighth, the manifest presence of the powerful elder: Starting from 'They are elders,' if the Vinaya holder cannot pacify the dispute, then the dispute concealer offers the dispute to the powerful elder without a time limit, and then the powerful elder pacifies the dispute. Second, pacifying by majority: If the dispute cannot be pacified by these eight manifest presences, then the method of majority vote is adopted, for those elders who are ultimately completely defiled by afflictions. It is said in the Root of the Vinaya: If the powerful elder cannot pacify the dispute, then the dispute is entrusted to the monk himself who is the dispute concealer. He also entrusts the dispute to the basic Sangha, and the basic Sangha according to the regulations...
ང་བྱ་བར་གསུངས་སོ། །ཚུལ་ཤིང་གང་མང་བྱེད་ཚུལ་ནི་རྒྱས་པར་འོག་ཏུ་འཆད་དོ། །དེ་ལྟར་མངོན་སུམ་གང་མང་གིས་ཞི་བར་བྱེད་མ་ནུས་ན་རྒོལ་ཕྱི་རྒོལ་གཉིས་ཀའམ། གང་རུང་གཅིག་གནས་ནས་བྱུང་བས་ཞི་བར་ 7-604b འགྱུར་ན་གནས་ནས་དབྱུང་བར་བྱ་སྟེ། རྣམ་པར་གཏན་ལ་འབེབས་པ་ལས་གྱུར་པ་ཉེ་བར་ཞི་བས་སོ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། །གཉིས་པ་མི་གདམས་པའི་ཕྱིར་གྱི་རྩོད་པའི་ཞི་བྱེད་ལ་གཉིས་ལས། རྒྱུ་དང་བཅས་པ་ལ་ནི་མངོན་སུམ་གྱི་ཞི་བར་བྱེད་པ་སྟེ། མངོན་སུམ་འདི་དང་དག་པ་སྦྱིན་པས་སོ་ཞེས་ཏེ་མངོན་སུམ་འདི་དང་ཞེས་པས་སོ། །དེ་ཡང་གཟུ་བོ་ལ་སོགས་ཀྱིས་ཡིད་དཔྱོད་ཀྱིས་བརྟགས་ཏེ་ཞི་བར་བྱེད་པ་ཡིན་གྱི། །གནས་ལུགས་ངེས་པར་རྟོགས་པ་ཡིན་པར་ནི་མ་ངེས་ཏེ། ཚུལ་ཁྲིམས་རྣམ་པར་གཏན་ལ་འབེབས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །རྒྱུ་མེད་པ་ལ་ནི་དག་པ་སྦྱིན་པས་ཞི་བར་བྱ་སྟེ་དག་པ་སྦྱིན་པས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །རྒྱུ་མེད་པ་ལ་ཡང་བཞི་ལས། གཞི་མེད་པ་དང་། གཞི་གཞན་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་དང་། ཕྱིར་བཅོས་པ་ལ་མི་བལྟོས་པ་དང་། སྨྱོན་པས་བྱས་པའོ། །དང་པོ་གསུམ་ལ་ནི་དྲན་པས་འདུལ་བ་སྦྱིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་ཏེ། །དགེ་སློང་གྱད་བུ་ནོར་ལྟ་བུ་གང་ཟག་འདི་ནི་དྲན་པ་དང་ལྡན་པ་ཡིན་ལ། འདིས་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་མ་དྲན་པས་འདི་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་དགེ་འདུན་གྱིས་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་དག་རྒྱ་སྟེར་བ་སྟེ། དགེ་སློང་གྱད་བུ་ནོར་ལྟུང་བ་མེད་པ་ལ་ལྟུང་བ་གླེངས་ཏེ་སྐུར་བའི་གྲགས་ངན་བྱུང་ན་གྲགས་ངན་དེ་སྤང་བའི་ཕྱིར་དག་རྒྱ་བྱིན་པ་ལྟ་བུའོ། །དགེ་སློང་བྱེ་མ་སྐྱེས་ལྟ་བུ་སྨྱོན་པས་བྱས་པ་ལ་ལྟུང་བ་གླེང་བཞི་མ་སྨྱོས་པས་འདུལ་བ་སྦྱིན་པ་སྟེ། ཐ་མ་ལ་ནི་མ་སྨྱོས་པའི་འདུལ་བ་སྦྱིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེའང་སྨྱོན་པས་བྱས་པ་ཡིན་གྱི། གང་ཟག་འདི་མ་སྨྱོས་པའི་དུས་སུ་ཉེས་པ་མ་བྱས་པས་འདི་ལ་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་དགེ་འདུན་གྱིས་གསོལ་བཞིས་ལས་ཀྱིས་དག་རྒྱ་སྟེར་བའོ། །གསུམ་པ་ལྟུང་བའི་ཕྱིར་རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་ལ་ 7-605a གཉིས་ཏེ། ཉེས་པ་རང་གིས་ངོ་ཤེས་པའི་རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་དང་། ངོ་མི་ཤེས་པའི་རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་དོ། །དང་པོ་ལ་གསུམ་ལས། ཕྱིར་འཕྲོས་པ་མེད་པའི་རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་ནི་སྐབས་འདིར་རྩོད་པའི་ཚུལ་ལ་གཉིས་ཏེ། ལྟུང་བ་ཁས་མི་ལེན་ཅིང་ཕྱིར་མི་འཆོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་རྩོད་པ་དང་། ལྟུང་བ་ཁས་མི་ལེན་པ་ཁོ་ནའི་རྒྱུ་མཚན་གྱིས་རྩོད་པའོ། །སྔ་མ་ཤོས་ཀྱི་ཞི་བྱེད་ནི། དང་པོ་ལས་ནི་ཁས་བླངས་པའི་བྱ་བས་ཕྱིར་བཅོས་སོ། །ཞེས་གསུངས་པས་གླེང་བྱས་ལྟུང་བ་ཁས་བླང་བ་དང་། ཁས་བླངས་པ་དེའི་བྱ་བ་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་བྱ་བས་རྩོད་པ་དེ་ཕྱིར་བཅོས་སོ་སྟེ། རྩོད་པ་དེ་ཞི་བར་བྱའོ། །འདི་ནི་ལུང་གཞ
【現代漢語翻譯】 我被告知要這樣做。如何進行多種『調解』將在下文詳細解釋。如果通過多種『顯現』無法平息爭端，那麼就應該將爭端雙方或其中一方的住所遷走，因為從根本上解決爭端比僅僅確定事實真相更能帶來和平。這是佛陀所說。 第二，對於因不勸誡而引起的爭端，有兩種平息方法。對於有原因的爭端，可以通過『顯現』來平息，即通過『顯現』和『給予純凈』。這裡，『通過顯現』指的是通過公正的人等運用智慧進行調查來平息爭端。但並不一定能確定實相，因為這只是確定行爲準則。對於沒有原因的爭端，則應通過『給予純凈』來平息。佛陀說，『通過給予純凈』。 對於沒有原因的爭端，又有四種情況：沒有根據的爭端、基於其他根據的爭端、不考慮糾正的爭端，以及由瘋癲者引起的爭端。對於前三種情況，佛陀說，『應給予憶念的調伏』。例如，如果一位名叫『巨富』的比丘有正念，但不記得自己犯了戒，僧團可以通過四次羯磨（karma，梵文，業，行為）宣告他沒有犯戒，從而給予他『純凈』。或者，如果一位名叫『巨富』的比丘沒有犯戒，但被指控犯戒而名聲不好，爲了消除這種壞名聲，也可以給予他『純凈』。 對於像『沙生』比丘這樣由瘋癲者引起的爭端，如果指控他犯戒，即使他沒有瘋癲，也應給予『未瘋癲的調伏』。佛陀說，『對於最後一種情況，應給予未瘋癲的調伏』。也就是說，如果這個人是在瘋癲時犯的錯，並且在他未瘋癲時沒有犯過錯，那麼僧團可以通過四次羯磨宣告他沒有犯戒，從而給予他『純凈』。 第三，對於因犯戒而引起的爭端，有兩種平息方法：平息因自己承認犯戒而引起的爭端，以及平息因不承認犯戒而引起的爭端。對於第一種情況，有三種平息方法。對於沒有後續爭端的爭端，在這種情況下，爭端有兩種形式：一種是因不承認犯戒且不糾正錯誤而引起的爭端，另一種是僅因不承認犯戒而引起的爭端。對於前一種爭端，佛陀說，『首先，通過承諾的行為來糾正錯誤』。也就是說，通過承認所指控的罪行，並通過承諾糾正錯誤的行為來平息爭端。這意味著要平息爭端。這是經文的意義。
【English Translation】 I was told to do so. How to perform multiple 'mediations' will be explained in detail below. If the dispute cannot be calmed by multiple 'manifestations', then the residence of either or both disputants should be moved, because resolving the dispute from the root is more peaceful than merely determining the truth. This is what the Buddha said. Second, for disputes arising from non-admonishment, there are two methods of pacification. For disputes with a cause, pacification can be achieved through 'manifestation', that is, through 'manifestation' and 'giving purity'. Here, 'through manifestation' refers to pacifying the dispute by having impartial people, etc., investigate using wisdom. However, it is not necessarily certain to realize the truth, because it is only determining the code of conduct. For disputes without a cause, one should pacify by 'giving purity'. The Buddha said, 'by giving purity'. For disputes without a cause, there are four situations: disputes without a basis, disputes based on other bases, disputes that do not consider correction, and disputes caused by madmen. For the first three situations, the Buddha said, 'the discipline of mindfulness should be given'. For example, if a bhikshu (monk, Sanskrit, 比丘) named 'Gya-bu Nor' has mindfulness but does not remember committing a transgression, the sangha (community, Sanskrit, 僧伽) can declare that he has not committed a transgression through four karmas (karma, Sanskrit, 業, action), thereby giving him 'purity'. Or, if a bhikshu named 'Gya-bu Nor' has not committed a transgression but is accused of committing a transgression and has a bad reputation, in order to eliminate this bad reputation, he can also be given 'purity'. For disputes caused by madmen, such as the bhikshu 'Sand Born', if he is accused of committing a transgression, even if he is not mad, the 'undeluded discipline' should be given. The Buddha said, 'For the last situation, the undeluded discipline should be given'. That is, if this person committed the mistake while mad, and did not commit a mistake when he was not mad, then the sangha can declare that he has not committed a transgression through four karmas, thereby giving him 'purity'. Third, for disputes arising from committing a transgression, there are two methods of pacification: pacifying disputes arising from admitting the transgression oneself, and pacifying disputes arising from not admitting the transgression. For the first situation, there are three methods of pacification. For disputes without subsequent disputes, in this case, there are two forms of dispute: one is a dispute arising from not admitting the transgression and not correcting the mistake, and the other is a dispute arising only from not admitting the transgression. For the former dispute, the Buddha said, 'First, correct the mistake through the promised action'. That is, by admitting the accused crime, and by promising to correct the mistake, the dispute is pacified. This means to pacify the dispute. This is the meaning of the scripture.
ི་ལས། ལྟུང་བ་མཐོལ་ཞིང་བཤགས་པའི་ཆོ་ག་དང་བཅས་ཏེ་གསུངས་སོ། །ཕྱི་མ་ཤོས་ཀྱི་ཞི་བྱེད་ནི་གླེང་བྱས་ལྟུང་བ་ཡོད་པར་གླེང་བྱེད་ལས་ཁས་བླང་བས་ཞི་བར་བྱ་བ་སྟེ། གླེང་བ་པོ་ལས་ཁས་བླངས་ན་མཐར་ཐུག་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཕྱིར་འཕྲོས་པ་དང་བཅས་པ་ཉི་ཚེ་བའི་རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་ནི་གཉིས་པའི་ནི་མངོན་སུམ་གྱིས་འདུལ་བས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་གཟུ་པོ་ལ་སོགས་ཀྱིས་ཡིད་དཔྱོད་ཀྱིས་བརྟགས་ཏེ་ཞི་བར་བྱེད་པ་ཡིན་གྱི། གནས་ལུགས་ངེས་པར་རྟོགས་པས་ཡིན་པར་ནི་མ་ངེས་ཏེ། ཚུལ་ཁྲིམས་སམ་རྣམ་པར་གཏན་ལ་འབེབས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་དགེ་འདུན་མཐའ་དག་དང་འབྲེལ་བའི་རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་ནི། རྩྭ་བཀྲམ་པ་ལྟ་བུའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་རྩོད་པོ་ཕྱོགས་གཉིས་པོ་ཕན་ཚན་གཅིག་ལ་གཅིག་ལྟུང་བ་བཤགས་པར་བྱེད་པ་སྟེ་དེ་ལྟར་ལུང་གཞི་ལས་གསུངས་སོ། །རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། དཔེར་ན་རྩྭ་བཀྲམ་པ་ན་རྩྭ་ཐམས་ཅད་ཕན་ཚུན་ནས་རྩེ་སྤྲོད་དུ་ཉལ་བ་དང་འདྲ་ 7-605b བར་ཕྱོགས་གཉིས་པོ་ཕན་ཚུན་ནས་འདུད་པར་འགྱུར་བས་དེའི་མིང་དེ་སྐད་ཅེས་བྱའོ་ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་ཉེས་པ་རང་གིས་རང་མི་ཤེས་པའི་ཞི་བྱེད་ནི། ངོ་བོ་ཉིད་ཚོལ་བ་སྦྱིན་པས་ཞི་བར་བྱེད་པ་སྟེ། ལྟུང་བ་དྲན་པར་བྱ་བའི་དོན་དུ་ས་གཞན་ན་གནས་པའི་སྤྱོད་པ་གསོལ་བཞིའི་ལས་ཀྱིས་སྦྱིན་པ་སྟེ་དེས་ལྟུང་བ་དྲན་པར་འགྱུར་ལ། ལྟུང་བ་དྲན་ནས་གཞན་ན་གནས་པ་ལས་གྲོལ་བར་འགྱུར་བས་ལྟུང་བ་དྲན་པར་བྱེད་པ་ལ་བརྩོན་འགྲུས་བརྩམ་པར་འགྱུར་བས་སོ། །བཞི་པ་བྱ་བ་ལས་ཕྱིར་གྱི་རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་ནི། ལས་ལ་མཐུན་པ་སྦྱིན་པས་ཞི་བར་བྱ་སྟེ་དངོས་ཀྱི་ཞི་བྱེད་དོ། །བརྒྱུད་པའི་སྒོ་ནས་ཞི་བྱེད་གཞན་ཐམས་ཅད་ཀྱང་འདིའི་ཞི་བྱེད་དུ་འཇུག་སྟེ། ཞི་བ་ཐམས་ཅད་ནི་བྱ་བའི་ཕྱིར་རྩོད་པ་ལ་འཇུག་གོ་ཞེས་གསུངས་པས་གྲུབ་བོ། །ལྔ་པ་རྩོད་པ་འཁྲུལ་བའི་དོན་ནི། མི་གདམས་པའི་ཕྱིར་རྩོད་པ་ལ་ཡང་ཕྱིར་འཕྲོས་པ་མེད་པ་དང་། ཕྱིར་འཕྲོས་པ་དང་བཅས་པའི་ཉི་ཚེ་བ་དང་། དགེ་འདུན་མཐའ་དག་དང་འབྲེལ་པ་སྟེ་དབྱེ་བ་གསུམ་པོ་དེ་སྦྱར་དུ་རུང་སྟེ། ཉེས་པ་ངོ་ཤེས་པའི་ལྟུང་བའི་ཕྱིར་རྩོད་པ་ལ་དབྱེ་བ་གསུམ་པོ་དེ་དངོས་སུ་གསུངས་པས་དེ་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལྟུང་བའི་ཕྱིར་རྩོད་པ་ཡང་གཞི་མེད་པ་དང་། གཞི་གཞན་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་དང་། ཕྱིར་བཅོས་ལ་མི་བལྟོས་པ་དང་། སྨྱོན་པས་བྱས་པ་སྟེ་བཞི་པོ་དེ་སྦྱར་དུ་རུང་སྟེ། མི་གདམས་པའི་ཕྱིར་རྩོད་པ་ལ་དབྱེ་བ་བཞི་པོ་དེ་དངོས་སུ་གསུངས་ལ། དེ་དང་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་གླེང་བྱ་ལ་ལྟུང་བ་མེད་ཀྱང་གླེང་བྱེད་ཀྱིས་ལྟུང་བ་ཡོད་པར་འདུ་ཤེས་ཏེ་གླེང་བ་ལས། འདུ་ཤེས་ཀྱི་ཆ
【現代漢語翻譯】 接著，世尊宣說了懺悔和坦白的儀軌。最輕微的平息方式是，如果被指控者確實有罪，那麼指控者通過承認錯誤來平息爭端，如果指控者承認錯誤，那就是最終的平息方式。世尊如是說。 對於包含後續爭論的輕微爭端，平息方式是依靠第二種方式，即通過當面調解來解決。世尊如是說。也就是說，通過公正的人等運用智慧進行調查，從而平息爭端。但這並不一定意味著要徹底理解實相，因為這關係到戒律或徹底的裁決。 第三種，與整個僧團相關的爭端平息方式，就像鋪草一樣。世尊如是說。也就是說，爭端雙方互相坦白過失，正如《律藏》中所說。在自己的註釋和疏文中說：『例如，當草被鋪開時，所有的草都彼此交疊，同樣，爭端雙方也會互相屈服，因此得名。』 第二種，自己不瞭解自己過錯的平息方式是，通過佈施來尋找自性。爲了憶念過失，在其他地方通過四種羯磨（karma，梵文，業，行為）的佈施來憶念過失，憶念過失后，就能從其他地方的處境中解脫出來，因此會努力憶念過失。 第四種，因行為而起的爭端平息方式是，通過給予與行為相符之物來平息，這是直接的平息方式。所有其他的間接平息方式也都屬於這種平息方式，因為所有的平息都與行為之爭有關。』世尊如是說，因此可以確定。 第五，關於爭端混亂的意義是，對於不應責備的爭端，無論是沒有後續爭論的，還是包含後續爭論的輕微爭端，以及與整個僧團相關的爭端，這三種情況都可以適用。因為對於認識到過錯的爭端，直接宣說了這三種情況，所以理由相同。 對於因過失而起的爭端，無論是無根據的，還是追隨其他根據的，以及不依賴於後續修正的，還是由瘋癲者所為，這四種情況都可以適用。因為對於不應責備的爭端，直接宣說了這四種情況，所以理由相同。也就是說，即使被指控者沒有過失，但指控者認為被指控者有過失而進行指控，這是由於觀念上的差異。
【English Translation】 Then, the Blessed One spoke about the procedure for confessing and admitting transgressions. The mildest way to pacify is that if the accused actually has a fault, then the accuser pacifies the dispute by admitting the mistake, and if the accuser admits the mistake, that is the final pacification. Thus spoke the Blessed One. For minor disputes that include subsequent arguments, the way to pacify is to rely on the second method, which is to resolve it through direct mediation. Thus spoke the Blessed One. That is, to pacify the dispute by having impartial people, etc., investigate with wisdom. But this does not necessarily mean to thoroughly understand the reality, because it concerns discipline or a thorough judgment. The third, the way to pacify disputes related to the entire Sangha (梵文，僧伽，僧團) is like spreading grass. Thus spoke the Blessed One. That is, the two sides of the dispute confess their faults to each other, as stated in the Vinaya (梵文，毗奈耶，律). In one's own commentary and subcommentary, it says: 'For example, when grass is spread out, all the grass lies with their tips facing each other, similarly, the two sides of the dispute will yield to each other, hence the name.' The second, the way to pacify when one does not know one's own faults is to pacify by giving in order to find one's own nature. In order to remember the faults, giving in other places through the four karmas (karma, Sanskrit, karma, action) is to remember the faults, and after remembering the faults, one will be liberated from the situation in other places, therefore one will strive to remember the faults. The fourth, the way to pacify disputes arising from actions is to pacify by giving what is in accordance with the action, which is the direct way to pacify. All other indirect ways to pacify also fall under this way to pacify, because all pacifications are related to disputes over actions.' Thus spoke the Blessed One, so it can be determined. The fifth, the meaning of confused disputes is that for disputes that should not be blamed, whether they are without subsequent arguments, or minor disputes that include subsequent arguments, and disputes related to the entire Sangha, these three situations can be applied. Because for disputes where faults are recognized, these three situations are directly stated, so the reason is the same. For disputes arising from faults, whether they are unfounded, or follow other grounds, or do not rely on subsequent corrections, or are done by a madman, these four situations can be applied. Because for disputes that should not be blamed, these four situations are directly stated, so the reason is the same. That is, even if the accused has no fault, but the accuser thinks that the accused has a fault and accuses, this is due to a difference in perception.
་ནས་ལྟུང་བའི་རྩོད་པ་འབྱུང་སྲིད་ལ། དེ་ལ་དབྱེ་བ་བཞི་པོ་དེ་སྦྱར་དུ་རུང་བའོ། ། 7-606a དྲུག་པ་ཞི་བྱེད་འཁྲུལ་པའི་དོན་ནི། ཉེས་པ་ངོ་ཤེས་པའི་ལྟུང་བའི་ཕྱིར་རྩོད་པའི་དབྱེ་བ་གསུམ་གྱི་དང་པོ་ལ་ནི་ཁས་བླང་བའི་བྱ་བས་ཕྱིར་བཅོས་སོ་ཞེས་དངོས་སུ་གསུངས་པས། གཉིས་པ་ལ་ཡང་ཁས་བླང་བའི་བྱ་བས་ཕྱིར་བཅོས་སོ་ཞེས་སྦྱར་དུ་རུང་ཞིང་། གཉིས་པ་ལ་ནི་མངོན་སུམ་གྱི་འདུལ་བས་སོ་ཞེས་དངོས་སུ་གསུངས་པས། དང་པོ་ལ་ཡང་མངོན་སུམ་གྱིས་འདུལ་བས་སོ་ཞེས་སྦྱར་དུ་རུང་སྟེ། རྩོད་པ་དེ་དག་ལ་ཞི་བྱེད་ཕན་ཚུན་བསྣོལ་མར་སྦྱར་བའི་རྒྱུ་མཚན་མཚུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །བདུན་པ་རྩོད་པ་མཐར་བསྐྱལ་བ་ནི། མཐར་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་པའམ་མཐར་གནས་ནས་འབྱིན་པ་སྟེ། འགྱེད་ཕྱིར་གྱིས་རྩོད་པ་མངོན་སུམ་དང་། གང་མང་གིས་ཞི་བར་མ་ནུས་ན་མཐར་གནས་ནས་འབྱིན་པ་སྟེ་སྔར་བཤད་ཟིན་ཏོ། །མི་གདམས་པའི་རྩོད་པ་དང་། ལྟུང་བའི་ཕྱིར་རྩོད་པ་ལ་གླེང་བྱས་ལྟུང་བ་ཁས་བླངས་ཏེ། ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་བྱས་ན་རྩོད་པ་ཞི་བའི་མཐར་ཐུག་པ་ཡིན་ལ། གཞན་ཡང་རྩོད་པ་བཞི་པོ་རང་རང་གི་ཞི་བྱེད་དེ་རྣམས་ཀྱིས་རྩོད་པ་མ་ཞི་ན་ཇི་ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། མ་ཞི་བ་ལ་ཡང་འཐབ་ཅིང་མ་ཞི་བ་དང་། བརྒྱངས་ཏེ་མ་ཞི་བ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ལྟར་ན་བསྡིགས་པ་ནན་ཏུར་བྱ་ཞིང་། དེས་ཀྱང་མ་ཞི་ན་འཐབ་ཀྲོལ་ལ་འབད་པས་མ་ལོག་པ་གནས་ནས་དབྱུང་བར་བྱའོ། །གཉིས་པ་ལྟར་ན་བརྒྱངས་པ་དེ་བརྙས་ཐབས་བྱེད་པ་ཡིན་པས་ཕྱིར་འགྱེད་ནན་ཏུར་བྱ་ཞིང་། དེས་ཀྱང་མ་ཞི་ན་ཕྱིར་འགྱེད་པའི་འབད་པས་མ་ལོག་པ་གནས་ནས་དབྱུང་བའི་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་ཏེ་ཤེས་པར་བྱའོ། ། དང་པོ་ལ། རྩོད་པའི་རྒྱུ་རྣམས་དབྱེ་བ་དང་། །རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་ཆོས་ 7-606b རྣམས་སོ། ། ༈ རྩོད་པའི་རྒྱུ་རྣམས་དབྱེ་བ། དང་པོ་ནི། འཁྲུག་ལོང་སྟེ་རྩོད་པ་དག་གི་རྒྱུ་བཞིའོ། །བཞི་ནི་དང་པོ་འགྱེད་ཕྱིར་གྱི་རྩོད་པའི་རྒྱུ་ནི། དངོས་པོའི་དེ་བཞིན་ཉིད་ལོག་པར་སྒྲུབ་པ་འདུས་བྱས་རྟག་པར་སྨྲ་བ་ལྟ་བུ་དང་། གཉིས་པ་མི་གདམས་པའི་ཕྱིར་རྩོད་པའི་རྒྱུ་ནི་སྤོང་བ་དང་། ཊཱི་ཀ་ལས། གདམས་ངག་ལ་སོགས་པ་འཇོག་པར་འགྱུར་བས་གཞན་སྤོང་བ་སྟེ་ཞེས་སོ། །གསུམ་པ་ལྟུང་བའི་ཕྱིར་རྩོད་པའི་རྒྱུ་ནི། གླེང་བྱས་ལྟུང་བ་དང་བཅས་པ་སྟེ། བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་ལས་ལྷག་མ་དང་བཅས་པ་གང་ཡང་རུང་བའོ་ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་ལྟུང་བ་དང་བཅས་པ་ལ་ལྟུང་བ་གླེང་ན་ལྟུང་བ་ཁས་མི་ལེན་པ་ཉིད་དོ། །བཞི་པ་བྱ་བ་ལས་ཀྱི་ཕྱིར་རྩོད་པའི་རྒྱུ་ནི། ལས་ལ་འདུ་བ་མི་སྟེར་བ་དང་ཕྱིར་ཟློག་བྱེད་ཅིང་མཐུན་པ་མི་སྦྱིན་པའོ། ། ༈ རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་ཆོས་རྣམས་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ལ། རྩོད་པ་སོ་སོའི་ཞི་བྱེད་དང་། །ཞི་བྱ
【現代漢語翻譯】 如果從墮罪而引發爭端，那麼這四種分類是可以適用的。 第六，平息爭端的錯誤在於：因為認識到過錯而導致的墮罪，對於爭端的三種分類中的第一種，明確地說，可以通過承認的行為來補救。對於第二種，也可以適用通過承認的行為來補救。對於第二種，明確地說，可以通過現前的調解來解決。對於第一種，也可以適用通過現前的調解來解決。因為這些爭端在平息方式上可以相互交錯適用，原因在於它們的理由是相同的。第七，爭端的最終解決在於：最終補救墮罪，或者最終從僧團中驅逐。如果通過罰款和現前調解無法平息爭端，或者通過多數人的意見也無法平息，那麼就最終從僧團中驅逐，這在之前已經說過了。對於不勸誡的爭端和因墮罪而起的爭端，如果提起墮罪並承認，然後補救墮罪，那麼爭端就達到了平息的最終狀態。此外，如果這四種爭端無法通過各自的平息方法來平息，那該怎麼辦呢？對於無法平息的情況，又分為爭鬥不息和僵持不息兩種。對於第一種情況，應該嚴厲斥責，如果仍然無法平息，那麼就努力制止爭鬥，對於不悔改者，應將其驅逐出僧團。對於第二種情況，因為僵持是一種輕蔑的行為，所以應該嚴厲處以罰款，如果仍然無法平息，那麼就努力通過罰款來解決，對於不悔改者，應將其驅逐出僧團，簡而言之，應該結合這些方法來理解。 首先，爭端的起因分為多種，以及平息爭端的各種方法。 爭端的起因分類： 第一，騷亂是爭端的四種起因。這四種起因是：第一，罰款爭端的起因是，顛倒事物的真實性，例如說有為法是常恒的。第二，不勸誡爭端的起因是捨棄。如 टीका (梵文天城體：टीका，梵文羅馬擬音：ṭīkā，漢語字面意思：註釋)中所說：『由於安置勸誡等，導致捨棄他人。』第三，因墮罪而起的爭端的起因是，提起與墮罪相關的事情。如《五十品經》中所說：『與五種墮罪相關的任何剩餘。』因此，如果提起與墮罪相關的事情，對方不承認墮罪。第四，因行為事務而起的爭端的起因是，不給予參與事務的機會，阻止事務的進行，以及不給予一致的意見。 平息爭端的各種方法： 第二，爭端各自的平息方法，以及平息爭端的方法。
【English Translation】 If a dispute arises from an offense, then these four categories can be applied. Sixth, the error in pacifying disputes lies in: because of the offense of recognizing a fault, for the first of the three categories of disputes, it is explicitly stated that it can be remedied by the act of confession. For the second, it can also be applied that it is remedied by the act of confession. For the second, it is explicitly stated that it is through manifest discipline. For the first, it can also be applied that it is through manifest discipline. Because these disputes can be applied interchangeably in terms of pacification methods, the reason is that their justifications are the same. Seventh, the final resolution of disputes lies in: ultimately remedying the offense, or ultimately expelling from the community. If the dispute cannot be pacified by fines and manifest reconciliation, or if it cannot be pacified by the majority opinion, then ultimately expel from the community, which has been said before. For disputes of non-admonishment and disputes arising from offenses, if the offense is raised and confessed, and then the offense is remedied, then the dispute reaches the final state of pacification. Furthermore, if these four disputes cannot be pacified by their respective pacification methods, what should be done? For the inability to pacify, there are two types: fighting incessantly and stalemating incessantly. For the first situation, severe reprimands should be given, and if it still cannot be pacified, then efforts should be made to stop the fighting, and those who do not repent should be expelled from the community. For the second situation, because stalemate is a contemptuous act, severe fines should be imposed, and if it still cannot be pacified, then efforts should be made to resolve it through fines, and those who do not repent should be expelled from the community. In short, these methods should be combined to understand. First, the causes of disputes are divided into various types, and the various methods of pacifying disputes. Classification of the causes of disputes: First, turmoil is the four causes of disputes. These four causes are: first, the cause of disputes over fines is the reversal of the true nature of things, such as saying that conditioned phenomena are permanent. Second, the cause of disputes over non-admonishment is abandonment. As stated in the ṭīkā (Sanskrit Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: ṭīkā, Chinese literal meaning: commentary): 'Due to the placement of admonishments, etc., it leads to the abandonment of others.' Third, the cause of disputes arising from offenses is the raising of matters related to offenses. As stated in the Fiftieth Chapter Sutra: 'Any remainder related to the five types of offenses.' Therefore, if matters related to offenses are raised, the other party does not admit the offense. Fourth, the cause of disputes arising from behavioral matters is the failure to grant opportunities to participate in affairs, preventing the progress of affairs, and not giving unanimous opinions. Showing the various methods of pacifying disputes: Second, the respective pacification methods of disputes, and the methods of pacifying disputes.
ེད་ཐུན་མོང་བསླབ་བྱའོ། ། ༈ རྩོད་པ་སོ་སོའི་ཞི་བྱེད། དང་པོ་ལ། མདོ་ཙམ་ཉིད་དུ་བསྟན་པ་དང་། །དེ་ཡི་རྒྱས་པར་བཤད་བའོ། ། དང་པོ་ནི། རྩོད་པའི་རྒྱུ་དང་པོ་ལས་བྱུང་བ་ནི་དེའི་འབྲས་བུ་སྟེ་འགྱེད་ཕྱིར་གྱི་རྩོད་པའོ། །དེ་ནི་མངོན་སུམ་དང་གང་མང་གི་སྒོ་ནས་རྒྱུད་གཅིག་ཏུ་བྱ་སྟེ། རྒོལ་དང་ཕྱིར་རྒོལ་གྱི་རྟོག་པ་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་བྱ་བས་ཉེ་བར་ཞི་བའོ། །རྩོད་པའི་རྒྱུ་གཉིས་པ་ལས་བྱུང་བ་ནི་དེའི་འབྲས་བུ་མི་གདམས་པའི་རྩོད་པའོ། །དེ་ནི་གཉིས་ལས། དང་པོ་རྒྱུ་བཅས་ལ་ནི་འདི་དང་ཞེས་པ་ཊཱི་ཀ་ལས། རྒྱུད་གཅིག་ཏུ་བྱ་བ་འདི་དང་ཞེས་དང་། ལུང་ལས། མངོན་སུམ་འདི་དང་ཞེས་པའོ། །གཉིས་པ་རྒྱུ་མེད་ལ་ནི། དག་པ་སྦྱིན་པ་སྟེ་དྲན་པ་དང་མ་སྨྱོས་པའི་འདུལ་བ་སྦྱིན་པས་ཉེ་བར་ཞི་བའོ། །རྩོད་པའི་རྒྱུ་གསུམ་པ་ནི་ལྟུང་བ་དང་བཅས་པ་ཉིད་དོ། །རྒྱུ་དེ་ལས་བྱུང་བ་ནི་དེའི་འབྲས་བུ་སྟེ་ལྟུང་བའི་ཕྱིར་རྩོད་ 7-607a པའོ། །དེ་ནི་གཉིས་ལས། ཉེས་པ་ངོ་ཤེས་ན་ནི་ཕྱིར་བཅོས་པ་སྟེ་ཁས་བླང་བར་བྱ་བས་ཕྱིར་བཅོས་པའམ། རྩྭ་བཀྲམ་པ་ལྟ་བུས་ཕྱིར་བཅོས་པ་དང་། ཉེས་པ་ངོ་མ་ཤེས་ན་ནི་ལྟུང་བའི་ངོ་བོ་ངེས་པར་འཛིན་པ་ལ་སྦྱར་བར་ངོ་བོ་ཉིད་འཚོལ་བ་ཉིད་སྦྱིན་པས་ཉེ་བར་ཞི་བའོ། །རྩོད་པའི་རྒྱུ་བཞི་པོའི་ཐ་མ་ལས་ལ་མཐུན་པ་མི་སྦྱིན་པ་ནི་ལས་ལ་མཐུན་པ་སྦྱིན་དུ་འཇུག་པས་ཉེ་བར་ཞི་བའོ། ། གཉིས་པ་ལ། འགྱེད་ཕྱིར་རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་དང་། །མི་གདམས་རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་དང་། །ལྟུང་ཕྱིར་རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་དོ། ། ༈ འགྱེད་ཕྱིར་རྩོད་པ་ཞི་བྱེད། དང་པོ་ལ། མངོན་སུམ་ཉིད་ཀྱིས་ཞི་བྱེད་དང་། །གང་མང་གིས་ཞི་བྱེད་པའོ། ། ༈ མངོན་སུམ་ཉིད་ཀྱིས་ཞི་བྱེད། དང་པོ་ལ། རྒོལ་དང་ཕྱིར་རྒོལ་མངོན་སུམ་དང་། །གཟུ་བོ་བསྐོ་བའི་མངོན་སུམ་དང་། །དགེ་འདུན་གཞི་པོའི་མངོན་སུམ་དང་། །གསལ་བ་བསྐོ་བའི་མངོན་སུམ་དང་། །གསལ་བའི་གསལ་བའི་མངོན་སུམ་དང་། །དགེ་འདུན་གཞན་གྱི་མངོན་སུམ་དང་། །སྡེ་སྣོད་འཛིན་པའི་མངོན་སུམ་དང་། །གནས་བརྟན་མཐུ་ལྡན་མངོན་སུམ་མོ། ། ༈ རྒོལ་དང་ཕྱིར་རྒོལ་མངོན་སུམ། དང་པོ་ནི། མ་རྣམས་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། འགྱེད་པ་ནི་ཤགས་འགྱེད་པའོ་ཞེས་སོ། །འགྱེད་པ་རྒོལ་ཕྱི་རྒོལ་གཉིས་རང་གིས་རྩོད་པ་ཞི་བར་བྱའོ། ། ༈ གཟུ་བོ་བསྐོ་བའི་མངོན་སུམ། གཉིས་པ་ནི། རང་གིས་མི་ནུས་ན་དགེ་འདུན་ཚོགས་པར་དབྱུང་བའི་གཟུ་བོ་དག་གིས་ལེགས་པར་ཆོས་ཕྱོགས་སུ་ཞི་བར་བསྒྲུབ་བོ། །གཟུ་བོ་ཇི་ལྟ་བུ་དག་གིས་ཞེ་ན།དགེ་སློང་དག་གིས་སོ། །དགེ་སློང་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། འདྲང་བ་སྟེ་མོས་ཤིང་ཡིད་ཆེས་པ་དག་གིས་སོ། །འདྲང་བ་ཞེས་པ་ནི་མོས་ཤིང་ཡིད་གཏོད་པ་སྟེ། གོས་གཞིའི་བྱུང་བ་ལས་ས་སྐྱོང་ན
【現代漢語翻譯】 共同學處。 平息各種爭端 首先，分為簡略指示和詳細解釋兩部分。 簡略指示：爭端由第一個原因產生，其結果是因爭鬥而起的爭端。應通過現量和多數兩種方式統一認識，通過使辯論者和反駁者的想法達成一致來平息爭端。爭端由第二個原因產生，其結果是不勸誡的爭端。這又分為兩種情況：第一種，對於有原因的情況，如論疏所說：『統一認識』，以及經文所說：『現量』。第二種，對於無原因的情況，通過給予清凈的佈施，即憶念和未瘋狂的調伏來平息爭端。爭端的第三個原因是墮罪。由該原因產生的結果是因墮罪而起的爭端。這又分為兩種情況：如果認識到過錯，則應通過承認來彌補，或者通過如鋪草般的方式來彌補；如果未認識到過錯，則應通過確定墮罪的本質，並結合尋找其本質的佈施來平息爭端。爭端的第四個原因是不給予一致的羯磨，應通過允許給予一致的羯磨來平息爭端。 詳細解釋：分為平息因爭鬥而起的爭端、平息不勸誡的爭端和平息因墮罪而起的爭端。 平息因爭鬥而起的爭端 首先，分為通過現量平息和通過多數平息兩種方式。 通過現量平息 首先，分為辯論者和反駁者的現量、指定仲裁者的現量、僧團根本的現量、指定明示者的現量、明示者的明示者的現量、其他僧團的現量、持律者的現量和具神通長老的現量。 辯論者和反駁者的現量 首先，如論疏所說：『爭鬥是指爭論』。辯論者和反駁者雙方應自行平息爭端。 指定仲裁者的現量 其次，如果自己無法平息，則應在僧團中推選仲裁者，由他們妥善地以佛法的方式平息爭端。什麼樣的仲裁者呢？是比丘。什麼樣的比丘呢？是正直、有信心和信任的比丘。正直是指有信心和信任，如《衣物事》中所說，國王……
【English Translation】 Common Disciplines. Pacifying Various Disputes Firstly, it is divided into a brief indication and a detailed explanation. Brief indication: A dispute arising from the first cause results in a dispute due to contention. This should be unified through direct perception and majority, pacifying the dispute by bringing the thoughts of the proponent and opponent into agreement. A dispute arising from the second cause results in a dispute of non-admonishment. This is of two types: firstly, for cases with a cause, as the commentary states: 'This should be unified,' and as the scripture states: 'Direct perception.' Secondly, for cases without a cause, pacification is achieved through the bestowal of purity, which is the discipline of mindfulness and non-insanity. The third cause of dispute is transgression. The result arising from this cause is a dispute due to transgression. This is of two types: if the fault is recognized, it should be rectified through confession or through a method like spreading grass; if the fault is not recognized, pacification is achieved by applying the determination of the nature of the transgression and bestowing the search for its essence. The last of the four causes of dispute is the non-granting of concordant actions, which is pacified by allowing the granting of concordant actions. Detailed explanation: Divided into pacifying disputes due to contention, pacifying disputes of non-admonishment, and pacifying disputes due to transgression. Pacifying Disputes Due to Contention Firstly, it is divided into pacifying through direct perception and pacifying through majority. Pacifying Through Direct Perception Firstly, it is divided into the direct perception of the proponent and opponent, the direct perception of appointing arbitrators, the direct perception of the Sangha's foundation, the direct perception of appointing clarifiers, the direct perception of the clarifier's clarification, the direct perception of another Sangha, the direct perception of the Vinaya holders, and the direct perception of the powerful elder. Direct Perception of the Proponent and Opponent Firstly, as the commentary states: 'Contention refers to arguing.' The proponent and opponent should themselves pacify the dispute. Direct Perception of Appointing Arbitrators Secondly, if they cannot pacify it themselves, arbitrators should be selected from the Sangha, who will properly pacify the dispute in accordance with the Dharma. What kind of arbitrators? Monks. What kind of monks? Those who are upright, faithful, and trusting. 'Upright' means faithful and trusting, as stated in the 'Origin of Robes,' the king...
ི་ཕུ་བོ་ཡིན་ལ། སེང་གེ་ནུ་བོ་ཡིན་ཡང་ཡུལ་མིའི་ཚོགས་རྣམས་སེང་ 7-607b གེ་ལ་འདྲང་བ་ཡིན་པས་སེང་གེ་སྡེ་དཔོན་བྱེད་དུ་བཅུག་གོ་ཞེས་གསུངས་པ་བཞིན་ནོ། །སུ་འདྲང་བ་དག་གིས་ཤེ་ན། རྒོལ་ཕྱིར་རྒོལ་དེ་གཉིས་འདྲང་བ་དག་གིས་ཞེས་ཏེ། དེ་གཉིས་མོས་ཤིང་ཡིད་ཕེབས་པར་གྱུར་པ་དག་གིས་སོ། །གཟུ་བོ་དེ་ཡང་དགེ་སློང་གཅིག་ཡན་ཆད་ཀྱིས་ཏེ་དུ་མས་ཀྱང་རུང་ངོ་། །གཟུ་བོ་དག་ལ་རྒོལ་ཕྱིར་རྒོལ་གཉིས་ཀས་འདྲང་བར་བྱའོ། །རྩོད་པ་བྱུང་ངོ་ཅོག་ལ་གཟུ་བོ་དེ་དག་དགེ་འདུན་གྱིས་གཏན་དུ་བསྐོའོ། །འདིར་གང་ཟག་འཐབ་མོ་མི་བསྐྱེད་པ་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་བསྐོ་བར་བྱའོ། །གཟུ་བོ་བསྐོ་བའི་ཚུལ་འདི་ལ་འཕྲོས་དོན་གྱི་སྒོ་ནས་ཅུང་ཟད་ཅིག་འཆད་པོར་འདོད་དེ། དེ་ཡང་དགོས་པའི་དོན་ནི། གཟུ་བོ་བསྐོས་པ་དེས་རྩོད་པ་ཞི་བར་འགྱུར་བའོ། །གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་གསུམ་ལས། དང་པོ་ཡུལ་གང་ལ་བསྐོ་བ་ནི།ལུང་མ་མོ་ལས། གཟུ་བོ་ཆོས་ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས་དང་ལྡན་པ་བསྐོ་བར་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་ཅིང་དང་པོ་ཉིད་ནས་ཚུལ་ཁྲིམས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་སྟེ་དེ་ནི་ཚུལ་ཁྲིམས་རྒྱུད་ལ་ཡོད་ཅིང་། དང་པོ་ཚུལ་ཁྲིམས་ལེན་པའི་ཚེ་ཉིད་ནས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་བསམ་པས་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་སྟེ་དོན་དེ་ལྟར་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ས་ལས་བཤད་དོ། །ངོ་ཚ་ཤེས་ཤིང་འགྱོད་པས་བསྡམ་པ་སྟེ། དེ་ནི་བདག་ལ་ཆོས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་ནས་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཕྲ་མོ་ལ་ཡང་འཛེམ་ཞིང་། ཉེས་པ་སྔ་མས་འགྱོད་ཅིང་ཕྱིན་ཆད་སྡོམ་པའོ། །བསླབ་པ་འདོད་པ་སྟེ་དེ་ནི་བསླབ་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་མི་ཉམས་པར་བསྲུང་བར་འདོད་པའོ། །དེ་ཡང་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ཀྱི་འགྲེལ་པ་ལས། བསླབ་པ་འདོད་པ་ནི་བསླབ་པ་ལ་གུས་པར་བྱེད་པའོ་ཞེས་སོ། །འདུལ་བ་ལ་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་ངེས་ཤིང་ཐོས་པ་ 7-608a འཛིན་ཅིང་ཐོས་པ་བསགས་པ་སྟེ། དེ་ནི་འདུལ་བ་ལ་གུས་ཤིང་ཡིད་ཆེས་ལ་ཚིག་གི་སྒོ་ནས་ཐོས་པ་འཛིན་ཅིང་། དོན་གྱི་སྒོ་ནས་ཐོས་པ་བསགས་པ་སྟེ། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་འགྲེལ་པ་ལས། ཐོས་པ་འཛིན་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཚིག་མི་བརྗེད་པའོ། །ཐོས་པ་བསགས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དོན་མི་བརྗེད་པའོ་ཞེས་སོ། །ལུང་ཐོན་པ་སྟེ་ལུང་དུམ་བུ་བཞི་བློ་ནས་ཐོན་པའོ། །རྩོད་པ་ལ་མཁས་པ་དང་། རྩོད་པ་ཀུན་ནས་སློང་བ་ལ་མཁས་པ་དང་། རྩོད་པའི་བྱེ་བྲག་ལ་མཁས་པ་དང་། རྩོད་པ་འགེབས་པ་ལ་མཁས་པ་དང་། རྩོད་པ་དགགས་ནས་ཕྱིས་མི་འབྱུང་བ་ལ་མཁས་པ་སྟེ། ལྔ་པོ་དེ་དག་ནི་རྩོད་པའི་ངོ་བོ་འཛིན་པ་ལ་མཁས་པ་དང་། རྩོད་པའི་རྒྱུ་ངོས་ཟིན་པ་ལ་མཁས་པ་དང་། རྩོད་པའི་བྱེ་བྲག་འབྱེད་པ་ལ་མཁས་པ་དང་། རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་ལ་མཁས་པ་དང་། རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་ཀྱི་ལོག་གནོན་ལ་མཁས་པའོ། །བསྟན་བཅོས་གཞན་སྒྲ་དང་ཚད་མ་ལ་སོགས
【現代漢語翻譯】 正如經中所說：『年長的比丘是哥哥，獅子是弟弟，但由於村民們都傾向於獅子，所以讓獅子擔任首領。』 那些傾向於誰的人呢？是那兩個爭論的雙方都傾向的人。也就是說，是那些同意並心悅誠服的人。而仲裁者可以是一位或多位比丘。仲裁者應由爭論的雙方共同推舉。對於所有發生的爭端，這些仲裁者都應由僧團永久委任。在此，不製造爭端的人應通過兩次祈請的羯磨來委任。關於委任仲裁者的方式，我想從引申意義的角度稍微解釋一下，這樣做的必要目的是：通過委任仲裁者來平息爭端。 第二，關於總結的意義，有三點。首先，在何處委任呢？在《律經根本論》中說：『應委任具備二十二種功德的仲裁者。』 也就是說，應委任具有戒律，並且從一開始就具備圓滿戒律的人，即戒律已融入其身心，並且從一開始接受戒律時，就以涅槃之心出家的人。這一點在《聲聞地》中有解釋。應委任知慚有愧者，即對自身以佛法為準繩，即使是微小的過失也謹慎，並對過去的錯誤感到後悔，併發誓以後不再犯。應委任渴望學習者，即渴望不退失圓滿的學處。對此，《律藏小事釋》中說：『渴望學習者，即對學處恭敬者。』 應委任精通律藏、博聞強記、廣聞博學者，即對律藏恭敬且深信，從語言上能記住聽聞的內容，從意義上能積累聽聞的內容。《律分別釋》中說：『博聞強記者，即不忘文字者。廣聞博學者，即不忘意義者。』 應委任通達律藏者，即能從心中流利背誦四部律藏者。應委任精通爭論者、精通引發爭論者、精通爭論的差別者、精通平息爭論者、精通阻止爭論再次發生者。這五者分別是：精通把握爭論的本質，精通認識爭論的原因，精通辨別爭論的差別，精通平息爭論的方法，精通壓制爭論的復發。應委任精通其他論典者，如聲明和因明等。
【English Translation】 As it is said in the sutra: 'The elder Bhikshu is the elder brother, and the lion is the younger brother, but because the villagers all lean towards the lion, let the lion be the leader.' Who are those who lean towards whom? It is those who lean towards both sides of the dispute. That is, those who agree and are willing. And the arbitrator can be one or more Bhikshus. The arbitrators should be jointly recommended by both sides of the dispute. For all disputes that arise, these arbitrators should be permanently appointed by the Sangha. Here, those who do not create disputes should be appointed by the Karma of two requests. Regarding the manner of appointing arbitrators, I would like to explain it slightly from the perspective of extended meaning, the necessary purpose of which is: to quell disputes by appointing arbitrators. Second, regarding the meaning of summary, there are three points. First, where should they be appointed? In the Mūlasarvāstivāda Vinaya, it is said: 'Arbitrators with twenty-two qualities should be appointed.' That is, one should appoint those who have discipline, and from the beginning possess perfect discipline, that is, discipline has been integrated into their body and mind, and from the very beginning of receiving discipline, they have renounced with the mind of Nirvana. This is explained in the Śrāvakabhūmi. One should appoint those who are ashamed and have a sense of shame, that is, those who take the Dharma as the standard for themselves, are cautious even of minor faults, and regret past mistakes, and vow not to commit them again in the future. One should appoint those who desire to learn, that is, those who desire to protect the perfect precepts without losing them. In this regard, the Vinayavastu Commentary says: 'Those who desire to learn are those who respect the precepts.' One should appoint those who are proficient in the Vinaya, have great learning and memory, and are widely learned, that is, those who respect and deeply believe in the Vinaya, can remember what they have heard in terms of language, and can accumulate what they have heard in terms of meaning. The Vinayavibhaṅga Commentary says: 'Those who have great learning and memory are those who do not forget the words. Those who are widely learned are those who do not forget the meaning.' One should appoint those who are proficient in the Vinaya, that is, those who can fluently recite the four Vinayas from their hearts. One should appoint those who are proficient in disputes, those who are proficient in initiating disputes, those who are proficient in the differences of disputes, those who are proficient in pacifying disputes, and those who are proficient in preventing disputes from recurring. These five are respectively: being proficient in grasping the essence of disputes, being proficient in recognizing the causes of disputes, being proficient in distinguishing the differences of disputes, being proficient in the methods of pacifying disputes, and being proficient in suppressing the recurrence of disputes. One should appoint those who are proficient in other treatises, such as grammar and logic, etc.
་ལ་མཁས་པ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ཆོས་ཀྱི་དོན་རྣམ་པར་ངེས་པས་མི་འགྱུར་བ་ཞེས་བཤད་དོ། །གཞི་ལྷག་པར་སྤྱོད་པ་ལ་མཁས་ཤིང་ཉེས་རྩོམ་མེད་པར་སྨྲ་བ་སྟེ། རྩོད་པའི་རྒྱུ་ལ་མཁས་ཤིང་ཕྱོགས་སུ་མི་ལྷུང་བར་བརྟན་ཅིང་ཉེ་རིང་མེད་པའི་ཚིག་རྗོད་པར་བྱེད་པའོ། །ཉེས་རྩོམ་བྱེད་དུ་མི་འཇུག་པ་སྟེ་གཞན་ཉེ་རིང་བྱེད་དུ་མི་འཇུག་པའོ། །ལུས་དང་ངག་གིས་མི་འཇུག་པ་སྟེ་ལུས་ངག་གིས་ཉེ་རིང་དུ་མི་གསལ་བའོ། །སྨྲ་བར་བྱེད་ཅིང་སྨྲས་པ་བརྡ་ཕྲད་པར་བྱེད་པ་སྟེ་ཚིག་གི་བདག་ཉིད་གཞན་ལ་བརྗོད་མཁས་ཤིང་། གཞན་གྱིས་སྨྲས་པའི་དོན་གོ་བ་ལེན་པ་ལ་མཁས་པའོ། །གོ་བར་བྱེད་ཅིང་བསྒོ་བ་བརྡ་ཕྲད་པར་བྱེད་པ་སྟེ་དོན་གྱི་བདག་ཉིད་གོ་བ་སྐྱེ་བ་ལ་མཁས་ཤིང་། གཞན་གྱིས་བསྒོ་བའི་དོན་གྱི་གོ་བ་ལེན་པ་ལ་མཁས་པའོ། ། 7-608b རྣམ་པར་རིག་པར་བྱེད་ཅིང་རྣམ་པར་རིག་པ་རྣམ་པར་བྱས་པ་བརྡ་ཕྲད་པར་བྱས་པ་སྟེ། བསམ་བྱུང་གིས་གཞན་ལ་གོ་བར་བྱེད་པ་ལ་མཁས་ཤིང་རང་གིས་གོ་བ་ལེན་པ་ལ་མཁས་པའོ། །ངེས་པར་རྟོགས་པར་བྱེད་ཅིང་ངེས་པར་བརྟགས་པས་བརྡ་ཕྲད་པར་བྱེད་པ་སྟེ་སྒོམ་བྱུང་གིས་གཞན་ལ་གོ་བར་བྱེད་པ་ལ་མཁས་ཤིང་རང་གི་གོ་བ་ལེན་པ་ལ་མཁས་པའོ། །འདུན་པ་དང་ཞེ་སྡང་དང་གཏི་མུག་དང་འཇིག་པས་འགྲོ་བ་མ་ཡིན་པ་སྟེ་ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས་སོ། །དེ་དག་གི་སྟེང་དུ་སྐྱེས་པ་ཡིན་པ་སྟེ། བུད་མེད་རྣམས་ཀྱི་ནི་སྐྱེས་པས་རིག་པའོ་ཞེས་འབྱུང་བས་སོ། །ལྟ་བ་མཐུན་པ་སྟེ་གཞན་དུ་ན་མི་འཆགས་པ་སྟེ་འདོད་པ་ཐ་དད་པའི་ཕྱིར་རོ། །ལུས་ཐ་མལ་པར་གནས་པ་སྟེ་གཞན་དུ་ན་མི་འཆགས་ཏེ། ལུས་ཀྱི་ཐ་སྙད་ལས་ཉམས་པས་བསྐོ་བའི་ཆོ་གའི་འཇུག་ཡུལ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་དག་ནི་གཟུ་བོར་འོས་པའི་མཚན་ཉིད་དོ། །བསྐོ་བའི་དུས་ནི་ཚོགས་སུ་མ་ལོངས་པ་དང་། སྤྲོ་བ་དྲིས་ནས་སྤྲོ་བ་དང་། སྔར་བསྐོས་པ་དང་མ་འབྲེལ་བ་སྟེ་རྒྱུ་མཚན་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །དེ་ལྟར་ན་གཟུ་བོ་ཉི་ཤུ་རྩ་བརྒྱད་དང་ལྡན་པ་བསྐོའོ་ཞེས་བླ་མ་རྣམས་ཀྱིས་གསུངས་སོ། །ཆོས་ཉི་ཤུ་རྩ་བརྒྱད་པོ་དེ་རྣམས་ནི་དགེ་ཚུལ་ལའང་ཚང་སྲིད་པས་དགེ་སློང་ཡིན་པ་དང་ཉེར་དགུ་སྟེ། དགེ་སློང་གིས་སོ་ཞེས་པ་དང་། ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་མ་ཡིན་པ་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་ཐ་སྙད་ལ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །ཆོས་ཉི་ཤུ་རྩ་དགུ་པོ་དེ་རྣམས་ནི་གསལ་བ་བསྐོ་ཡུལ་དང་། གསལ་བས་ཀྱང་གསལ་བ་བསྐོ་ཡུལ་ལ་ཚང་བས་ན་གཟུ་བོ་བསྐོ་བའི་ཡུལ་ནི་གསལ་བ་བསྐོ་ཡུལ་བས་ཡོན་ཏན་དམན་པ་སྟེ། ཆོས་སུམ་ཅུ་དང་ལྡན་པ་གཟུ་བོར་བསྐོའོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་བསྐོ་བ་ནི། དགེ་འདུན་ 7-609a མཚན་ཉིད་བཞི་ལྡན་གྱིས་ཏེ་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །གསུམ་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་བསྒོ་བ་ནི། སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་གྱིས་ཏེ། སྦྱོར་བ་ནི
【現代漢語翻譯】 精通於（對）法的理解，如論疏中說：『因為完全確定了法的意義，所以不會改變。』精通於根本的實踐，並且說話沒有過失，精通於辯論的原因，不偏袒任何一方，堅定且沒有親疏之別地陳述言辭。不允許製造過失，即不允許他人偏袒。身語不容許，即身語不顯現親疏之別。善於言說，並且使所說之話語連貫，即善於向他人表達詞語的本質。善於理解，並且使教誨連貫，即善於理解意義的本質，並且善於理解他人教誨的意義。 能夠清晰地辨別，並且使辨別清晰地連貫，即善於通過思所成慧使他人理解，並且自己也善於理解。能夠確定地領悟，並且通過確定地考察使之連貫，即善於通過修所成慧使他人理解，並且自己也善於理解。不被貪慾、嗔恨、愚癡和恐懼所左右，這是二十二種（品質）。在這些之上，必須是男性，因為經中說：『女性是通過男性來理解的。』觀點一致，否則無法和諧相處，因為慾望不同。身體保持正常狀態，否則無法和諧相處，因為如果喪失了身體的名稱，就不能成為任命儀式的對象。這些是適合作為公正人的特徵。任命的時間是：僧團未滿員時，詢問意願后同意時，以及與先前任命無關時，原因如前所述。因此，上師們說，具備二十八種品質的公正人才能被任命。這二十八種法，沙彌也可能具備，所以加上是比丘，就是二十九種。因為經中說『由比丘』，並且『不適合補充』，因為經中說『對於僧團的名稱』。這二十九種法，具名者（gSal ba）可以具備，並且比具名者更具名者（gSal bas kyang gSal ba）也可以具備，因此，作為公正人的任命對象，其功德比具名者要低，所以具備三十種法才能被任命為公正人。 第二，依靠什麼來任命呢？依靠具備四種特徵的僧團，如前所述。第三，通過什麼儀式來宣告呢？通過加行、正行、結行三部分。加行是：
【English Translation】 Skilled in understanding the Dharma, as stated in the commentary: 'Because the meaning of the Dharma is completely determined, it will not change.' Skilled in the fundamental practice and speaking without fault, skilled in the causes of debate, not biased towards any side, steadfast and stating words without partiality. Not allowing the creation of faults, that is, not allowing others to be biased. Body and speech do not allow, that is, body and speech do not reveal partiality. Skilled in speaking and making the spoken words coherent, that is, skilled in expressing the essence of words to others. Skilled in understanding and making the teachings coherent, that is, skilled in understanding the essence of meaning and skilled in understanding the meaning of others' teachings. Able to clearly distinguish and make the distinction clearly coherent, that is, skilled in making others understand through wisdom arising from thought, and also skilled in understanding oneself. Able to definitively comprehend and make it coherent through definitive examination, that is, skilled in making others understand through wisdom arising from meditation, and also skilled in understanding oneself. Not driven by desire, hatred, ignorance, and fear, these are twenty-two (qualities). On top of these, one must be male, because it is said in the sutra: 'Women are understood through men.' Having the same view, otherwise it is impossible to get along, because desires are different. The body remains in a normal state, otherwise it is impossible to get along, because if the name of the body is lost, it cannot be the object of the appointment ceremony. These are the characteristics suitable for being an impartial person. The time of appointment is: when the Sangha is not full, when asked for willingness and agreed, and when it is not related to the previous appointment, the reasons are as mentioned before. Therefore, the Lamas said that an impartial person with twenty-eight qualities can be appointed. These twenty-eight Dharmas, a Shramanera may also possess, so adding that he is a Bhikshu, there are twenty-nine. Because it is said in the sutra 'by a Bhikshu', and 'not suitable to supplement', because it is said in the sutra 'for the name of the Sangha'. These twenty-nine Dharmas, a gSal ba can possess, and even a gSal bas kyang gSal ba can possess, therefore, the object of appointment as an impartial person has lower merits than a gSal ba, so one with thirty Dharmas can be appointed as an impartial person. Second, by what does one appoint? Relying on a Sangha with four characteristics, as mentioned before. Third, through what ceremony is it announced? Through the three parts of preparation, main part, and conclusion. The preparation is:
་དགེ་འདུན་འདུ་བའི་སྐབས་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་དང་། ལས་བྱེད་པ་ལ་སྤྲོ་བ་དྲི་བའོ། །དངོས་གཞི་ནི་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་ཏེ། མཇུག་ལས་ཀྱི་མཇུག་སྡུད་བརྗོད་པའོ། །དེ་ལྟར་གཟུ་བོ་བསྐོས་པ་དེས་རྩོད་པ་ཞི་བར་བྱའོ། །དེ་ནི་ངོ་ཚ་ཤེས་སོགས་ཀྱི་མདོ་དགུས་བསྡུས་ཏེ། ངོ་ཚ་ཤེས་ཤིང་ཞེས་པ་བདག་གམ་ཆོས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ལ་འཛེམ་པ་སྟེ། ལུང་ལས། ངོ་ཚ་ཤེས་ཤིང་འགྱོད་ལ་བསྡམས་པ་ཞེས་གསུངས་པ་དེ་བསྡུས་སོ། །བསླབ་པ་འདོད་པའོ་ཞེས་པ་ནི་བསླབ་པ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་མི་ཉམས་པར་བསྲུང་བར་འདོད་པའོ་ཞེས་བསྟན་ཏེ། འདིས་ནི་བསླབ་པ་འདོད་པ་ཉིད་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་དང་ལྡན་ཅིང་། དང་པོ་ཉིད་ནས་ཚུལ་ཁྲིམས་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཉིད་ཀྱང་བསྡུས་པ་ཡིན་ནོ། །འདུལ་བ་ལ་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་ངེས་པའོ་ཞེས་འདུལ་བ་ལ་ཤིན་ཏུ་རྣམ་པར་ངེས་ཤིང་། ཐོས་པ་འཛིན་ཅིང་ཐོས་པ་བསགས་པ་དང་ལུང་ཐོན་པ་གཉིས་བསྡུའོ། །རྩོད་པ་འབྱུང་བ་སྤྱོད་པ་ལ་མཁས་པའོ་ཞེས་པ་ནི་རྩོད་པ་ལ་མཁས་པ་དང་། རྩོད་པ་ཀུན་ནས་སློང་བ་ལ་དང་། རྩོད་པའི་བྱེ་བྲག་ལ་དང་། རྩོད་པ་འགོག་པ་ལ་དང་། རྩོད་པ་དགག་ནས་ཕྱིས་མི་འབྱུང་བ་ལ་མཁས་པ་སྟེ་ལྔ་བསྡུས་སོ། །རྣམ་པར་ཞེན་པའོ་ཞེས་པ་ནི་ཆོས་ཀྱི་དོན་རྣམ་པར་ངེས་པ་མི་འགྱུར་བ་སྟེ། ལུང་ལས། འདིས་ནི་བསྟན་བཅོས་གཞན་ལ་མཁས་པ་བསྡུས་སོ། །ཉེ་རིང་མེད་པར་བརྟན་ཅིང་ཞེས་པ་ནི་ལུས་དང་ངག་གིས་མི་འཇུག་པར་བསྡུས་སོ། །ཉེ་རིང་གིས་ཉེས་རྩོམ་མེད་པར་འཇུག་པའོ་ཞེས་པ་ནི་གཞི་ལྷག་པར་ 7-609b སྤྱོད་པ་ལ་མཁས་ཤིང་། ཉེས་རྩོམ་མེད་པར་སྨྲ་བ་དང་ཉེས་རྩོམ་བྱེད་དུ་མི་འཇུག་པ་བསྡུས་སོ། །ཉེ་རིང་མི་བྱེད་པར་སྙོམས་པའོ་ཞེས་པ་སྟེ། འདུན་པ་དང་ཞེ་སྡང་དང་འཇིགས་པས་མི་འགྲོ་བ་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །སྨྲ་བ་ལ་སོགས་པའི་བརྡ་འཕྲད་པའོ་ཞེས་པ་ནི་སྨྲས་པས། བརྡ་ཕྲད་པར་བྱེད་པ་དང་། བསྐོ་བས་བརྡ་ཕྲད་པར་བྱེད་པ་དང་། རྣམ་པར་རིག་པར་བྱས་པས་བརྡ་ཕྲད་པར་བྱེད་པ་དང་། ངེས་པར་བརྟགས་པས་བརྡ་ཕྲད་པར་བྱེད་པ་སྟེ་བཞི་བསྡུས་སོ། །སྨྲ་བ་ལ་སོགས་པའི་སྒོ་ནས་རང་གིས་གཞན་ལ་བརྡ་སྤྲོད་པར་བྱེད་པའོ། །ཞེས་པ་ནི་སྨྲ་བར་བྱེད་པ་དང་། གོ་བར་བྱེད་པ་དང་། རྣམ་པར་རིག་པར་བྱེད་པ་དང་། ངེས་པར་རྟོགས་པར་བྱེད་པ་སྟེ་བཞི་བསྡུས་སོ། །མཁས་པའོ་ཞེས་པས་ནི་གཏི་མུག་གིས་མི་འགྲོ་བ་བསྡུས་སོ། ། ༈ དགེ་འདུན་གཞི་པོའི་མངོན་སུམ། གསུམ་པ་ནི། གཟུ་བོ་དེ་དག་གིས་ཉེ་བར་མ་ཞི་ན་དགེ་འདུན་གཞི་པོ་ལ་འབུལ་ལོ། ། ༈ གསལ་བ་བསྐོ་བའི་མངོན་སུམ། བཞི་པ་ནི། དགེ་འདུན་གཞི་པོ་དེས་ཞི་བར་མ་ནུས་ན་གསལ་བ་དག་བསྐོའོ། །གསལ་བ་དུ་བསྐོ་ན་དགེ་འདུན་གྱི་ཚད་ལས་མི་ཉུང་བ་དག་གོ ། ༈ གསལ་བའི་གསལ་བའི་མངོན་
【現代漢語翻譯】 在僧團集會時，要進行後續工作，並詢問工作人員的意願。正文是通過兩次羯磨完成的，結尾是陳述羯磨的總結。如此任命的調解人應平息爭端。這包含在九種關於知恥等的經文中。『知恥』是指對因自我或佛法而造成的過錯感到羞愧。如經文所說：『知恥且約束于悔恨』，這就是概括。『想要學習』是指想要不退轉地守護圓滿的學處。這表明了想要學習本身，以及具備戒律，並且從一開始就具備圓滿的戒律。『對律藏非常確定』是指對律藏非常確定，並且包括了聽聞、憶持、積累聽聞和精通經文兩方面。『擅長處理爭端』是指擅長爭端，以及引發一切爭端，以及爭端的各個方面，以及阻止爭端，以及駁倒爭端后使其不再發生，這概括了五個方面。『完全執著』是指對佛法意義的完全確定，不會改變。如經文所說：『這概括了精通其他論典』。『沒有親疏地堅定』是指不為身體和語言所動搖。『沒有親疏地造作罪過』是指擅長運用根本事，以及不造作罪過地說和不允許造作罪過。『沒有親疏地公正』是指不被貪慾、嗔恨和恐懼所左右。『精通言語等』是指通過言語來傳達資訊，通過任命來傳達資訊，通過完全理解來傳達資訊，以及通過確定來傳達資訊，這概括了四個方面。『通過言語等方式自己向他人傳達資訊』是指能夠說話，能夠理解，能夠完全理解，以及能夠確定，這概括了四個方面。『精通』是指不被愚癡所左右。 根本僧團的現量： 第三，如果這些調解人未能平息爭端，則應提交給根本僧團。 揀擇明人的現量： 第四，如果根本僧團未能平息爭端，則應揀擇明人。應揀擇多少明人呢？應不少於僧團的人數。 明人的明人的現量：
【English Translation】 During the Sangha assembly, follow-up actions should be taken, and the willingness of the workers should be inquired. The main body is accomplished through two karmas, and the conclusion is a statement summarizing the karma. The mediator appointed in this way should pacify the dispute. This is contained in the nine sutras on knowing shame, etc. 'Knowing shame' refers to being ashamed of faults caused by oneself or the Dharma. As the sutra says: 'Knowing shame and being restrained by regret,' this is the summary. 'Desiring to learn' refers to wanting to protect the complete precepts without regression. This indicates the desire to learn itself, as well as possessing discipline, and possessing complete discipline from the beginning. 'Being very certain about the Vinaya' refers to being very certain about the Vinaya, and includes both hearing, memorizing, accumulating hearing, and mastering the scriptures. 'Being skilled in handling disputes' refers to being skilled in disputes, as well as initiating all disputes, as well as the various aspects of disputes, as well as preventing disputes, and refuting disputes so that they do not occur again, which summarizes five aspects. 'Completely attached' refers to the complete certainty of the meaning of the Dharma, which does not change. As the sutra says: 'This summarizes being proficient in other treatises.' 'Being firm without partiality' refers to not being swayed by body and speech. 'Committing offenses without partiality' refers to being skilled in using the fundamental matters, as well as speaking without committing offenses and not allowing the commission of offenses. 'Being impartial without partiality' refers to not being swayed by greed, hatred, and fear. 'Being proficient in speech, etc.' refers to communicating information through speech, communicating information through appointment, communicating information through complete understanding, and communicating information through determination, which summarizes four aspects. 'Communicating information to others by oneself through speech, etc.' refers to being able to speak, being able to understand, being able to completely understand, and being able to determine, which summarizes four aspects. 'Being proficient' refers to not being swayed by ignorance. The Pratyaksha of the Root Sangha: Third, if these mediators fail to pacify the dispute, it should be submitted to the Root Sangha. The Pratyaksha of Selecting the Clear-Minded: Fourth, if the Root Sangha fails to pacify the dispute, then clear-minded individuals should be selected. How many clear-minded individuals should be selected? They should not be fewer than the number of the Sangha. The Pratyaksha of the Clear-Minded of the Clear-Minded:
སུམ། ལྔ་པ་ནི། གསལ་བའི་སྡེ་ཚན་དེས་མ་ནུས་ན་གསལ་བའི་སྡེ་ཚན་དེ་རང་གིས་གསལ་བ་དག་བསྐོ་བ་ཉིད་དོ། །དེས་ཞི་བར་མི་ནུས་ཤིང་ཞི་བྱེད་གཞན་སྐོ་བར་མི་བྱེད་ན་རྩོད་པ་དེ་གང་ལས་བླངས་པ་དེ་ལ་དབུལ་ལོ། ། ༈ དགེ་འདུན་གཞན་གྱི་མངོན་སུམ། དང་པོ་ལ། དགོས་པའི་དོན་ནི་རྩོད་པ་ཞི་བར་གྱུར་པའོ། །གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་བཞི་ལས། དང་པོ་ཡུལ་གང་བསྐོ་བ་ནི། བསྐོ་བའི་ཡུལ་ཆོས་བཅུ་བཞི་དང་ལྡན་པ་སྟེ། སྔར་སྤོང་བ་པའི་ཞལ་ཏ་པའི་སྐབས་སུ་བཤད་ཟིན་ནོ། །གཉིས་པ་རྟེན་གང་གིས་བསྐོ་བ་ནི། དགེ་འདུན་མཚན་ཉིད་བཞི་ལྡན་གྱིས་སོ། ། 7-610a གསུམ་པ་ཆོ་ག་གང་གིས་བསྐོ་བ་ནི། སྦྱོར་དངོས་མཇུག་གསུམ་གྱིས་ཏེ། གཟུ་བོ་བསྐོ་བའི་སྐབས་སུ་སྔར་བཤད་པ་དང་འདྲའོ། །བཞི་པ་དེ་ལྟར་བསྐོས་པའི་བྱ་བ་ནི། གཏོད་ལེན་ལན་བཞི་བྱ་བ་སྟེ། རྩོད་པ་སྦེད་པ་པོ་དེས་རྩོད་པ་དེ་དགེ་འདུན་གཞན་ལ་ཟླ་བ་གསུམ་དུ་གཏད་པ་དང་། དེས་རྩོད་པ་སྦེད་པ་པོ་དེ་ཉིད་ལ་ཚུར་གཏད་ན། དེས་སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་ལ་ཟླ་བ་དྲུག་ཏུ་གཏད་པ་དང་། དེས་རྩོད་པ་སྦེད་པ་པོ་དེ་ཉིད་ལ་ཚུར་གཏད་ན། དེས་གནས་བརྟན་མཐུ་དང་ལྡན་པ་ལ་དུས་ཐུག་མེད་དུ་གཏད་པ་དང་། དེས་ཀྱང་རྩོད་པ་སྦེད་པ་པོ་དེ་ཉིད་ལ་ཚུར་གཏད་ན། དེས་དགེ་འདུན་གཞི་པོ་ལ་གཏད་པ་སྟེ། རྩོད་པ་སྦེད་པ་པོ་དེའི་བྱ་བ་ནི་བཞི་པོ་དེ་དག་ཡིན་ནོ། ། གཉིས་པ་ནི། གསལ་བ་དག་གིས་དགེ་འདུན་གཞི་པོ་ལ་གཏད་ནས་རྩོད་པ་དེ་དགེ་འདུན་གཞི་པོའི་གན་དུ་ཕྱིར་འོངས་ན་དགེ་འདུན་གཞི་པོས་རྩོད་པ་སྦེད་པ་བསྐོའོ། །རྩོད་པ་སྦེད་པ་པོ་དེས་རྩོད་པ་དེ་གནས་བརྟན་དང་བཅས་སོ་སོར་ཐར་པ་དང་བཅས་པའི་དགེ་འདུན་གཞན་ལ་འབུལ་ལོ། །ཇི་ལྟར་དབུལ་ན་སྔར་བྱུང་བའི་མཐའ་བརྗོད་དེ་དུས་ཟླ་བ་གསུམ་དུ་དབུལ་ལོ། །འབུལ་བའི་བདག་ཉིད་ཀྱི་ལས་དེ་ནི་རྩོད་པ་སྦེད་པ་དེ་ཡིན་པའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། འབུལ་བའི་བདག་ཉིད་ཀྱི་ལས་དེ་ནི་རྩོད་པ་སྦེད་པ་དེ་ཡིན་པས་ཞེས་བཤད་དོ། །རྩོད་པ་སྤོ་བ་ཞེས་ཀྱང་བྱ། རྩོད་པ་སྦེད་པ་ཞེས་ཀྱང་བྱ་སྟེ་རྩོད་པ་ཞི་བར་བྱེད་པ་པོ་གཞན་དང་། གཞན་ལ་གཏོང་བར་བྱེད་པ་དེ་ནི་རྩོད་པ་སྤོ་བ་དེ་ཞེས་བྱའོ། ། ༈ སྡེ་སྣོད་འཛིན་པའི་མངོན་སུམ། བདུན་པ་ནི། དགེ་འདུན་དེས་ཞི་བར་མ་ནུས་ནས་རྩོད་པ་སྦེད་པ་པོ་དེ་དག་ལ་ཕྱིར་ཕུལ་བ་ན་རྩོད་པ་སྦེད་པ་པོ་དེས་རྩོད་པ་དེ་མདོ་སྡེ་དང་། འདུལ་བ་དང་། མ་མོ་འཛིན་པ་ 7-610b དག་ལ་དུས་ཟླ་བ་དྲུག་གི་བར་དུ་འབུལ་བའོ། །འོ་ན་ལུང་གཞི་ལས། གནས་བརྟན་དང་བཅས་སོ་སོར་ཐར་པ་དང་བཅས་པའི་དགེ་འདུན་གཞན་ལ་ཟླ་བ་དྲུག་ཏུ་དབུལ་ཞིང་སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་ལ་ལོ་གཅིག་འབུལ་ཞེས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། ལུང་ལ་འདོན་པ་ཐ་དད་པའི་འདོན་ལུགས་གཉིས་བྱུང་ཡང་ལུ
【現代漢語翻譯】 三、 第五，如果澄清小組無法解決，則應由澄清小組自行指派澄清者。如果他們無法平息爭端，也不指派其他人來平息，那麼這場爭端就應歸咎於發起爭端的人。 關於其他僧團的現量（mngon sum， प्रत्यक्ष，pratyakṣa，現量）： 第一點，必要的目的是平息爭端。第二點，關於總結的意義，有四方面：第一，指派的地點是具備十四種法（chos bcu bzhi）的地方，這在之前關於放棄者的勸誡中已經解釋過了。第二，依靠什麼來指派？依靠具備四種特徵的僧團。第三，依靠什麼儀軌來指派？依靠前行、正行和結行三個部分，這與之前指派仲裁者的情形相似。第四，如此指派后的行為是進行四次『交還』：爭端隱瞞者將爭端交給其他僧團三個月；然後，該僧團將爭端交還給爭端隱瞞者；接著，爭端隱瞞者將爭端交給持律者六個月；然後，持律者將爭端交還給爭端隱瞞者；之後，爭端隱瞞者將爭端交給具有威力的長老，沒有期限；然後，長老也將爭端交還給爭端隱瞞者；最後，爭端隱瞞者將爭端交給根本僧團。爭端隱瞞者的行為就是這四種。 第二，澄清者將爭端交給根本僧團后，如果爭端返回到根本僧團，那麼根本僧團就指派爭端隱瞞者。爭端隱瞞者將爭端獻給具有長老和別解脫戒的其他僧團。如何獻出呢？陳述先前發生的事情，並獻出三個月。獻出的主體行為是爭端隱瞞者。《釋論》（ṭīkā）中說：『獻出的主體行為是爭端隱瞞者。』也可以稱為『轉移爭端』，也可以稱為『隱瞞爭端』，即平息爭端者或將爭端轉移給他人者，被稱為『轉移爭端者』。 關於持藏者的現量： 第七，如果僧團無法平息爭端，並將爭端交還給爭端隱瞞者，那麼爭端隱瞞者應將爭端獻給經藏（mdo sde）、律藏（'dul ba）和論藏（ma mo 'dzin pa）的持藏者，期限為六個月。那麼，如果與《律本事》（lung gzhi）中所說『獻給具有長老和別解脫戒的其他僧團六個月，獻給持藏者一年』相矛盾怎麼辦？即使律藏中有不同的引述方式，但……
【English Translation】 Three, Fifth, if the clarification group cannot resolve it, then the clarification group itself should appoint clarifiers. If they cannot pacify the dispute and do not appoint others to pacify it, then the dispute should be blamed on the one who initiated the dispute. Regarding the Pratyakṣa (mngon sum, प्रत्यक्ष, pratyakṣa, direct perception) of other Sanghas: First, the necessary purpose is to pacify the dispute. Second, regarding the summarized meaning, there are four aspects: First, the place to be appointed is one that possesses the fourteen dharmas (chos bcu bzhi), which has already been explained in the previous advice regarding renunciates. Second, by what is the appointment made? By a Sangha possessing the four characteristics. Third, by what ritual is the appointment made? By the three parts of preliminary, main, and concluding actions, which is similar to the previous case of appointing an arbitrator. Fourth, the action after such an appointment is to perform four 'returns': the dispute concealer hands over the dispute to another Sangha for three months; then, that Sangha returns the dispute to the dispute concealer; then, the dispute concealer hands over the dispute to the Vinaya holder for six months; then, the Vinaya holder returns the dispute to the dispute concealer; after that, the dispute concealer hands over the dispute to the elder with power, without a time limit; then, the elder also returns the dispute to the dispute concealer; finally, the dispute concealer hands over the dispute to the root Sangha. The actions of the dispute concealer are these four. Second, after the clarifiers hand over the dispute to the root Sangha, if the dispute returns to the root Sangha, then the root Sangha appoints the dispute concealer. The dispute concealer offers the dispute to other Sanghas with elders and Pratimoksha vows. How to offer it? By stating what happened previously and offering it for three months. The acting agent of offering is the dispute concealer. The ṭīkā (commentary) says: 'The acting agent of offering is the dispute concealer.' It can also be called 'transferring the dispute' or 'concealing the dispute,' that is, the one who pacifies the dispute or transfers the dispute to others is called the 'dispute transferrer.' Regarding the Pratyakṣa of the Sutra Holders: Seventh, if the Sangha cannot pacify the dispute and returns the dispute to the dispute concealer, then the dispute concealer should offer the dispute to the holders of Sutra (mdo sde), Vinaya ('dul ba), and Matrika (ma mo 'dzin pa) for a period of six months. Then, what if it contradicts what is said in the Vinaya-vastu (lung gzhi): 'Offer to other Sanghas with elders and Pratimoksha vows for six months, and offer to the Sutra holders for one year'? Even though there are different ways of quoting in the Vinaya, but...
ང་གང་ལས་མདོ་རྩ་བ་བསྡུས་པའི་ལུང་དེ་གཙོ་བོར་བྱ་སྟེ། མདོ་རྩ་འགྲེལ་ངེས་དོན་དུ་བཟུང་ངོ་། །རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས་ཀྱང་། ལུང་ཁ་ཅིག་ལས་ནི་དགེ་འདུན་གཞན་ལ་ཟླ་བ་དྲུག་ཏུ་འབུལ་ཞིང་། སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ལ་ལོ་གཅིག་ཏུ་འབུལ་ཞེས་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་དྲངས་ནས། ལོ་གཅིག་ལ་སོགས་པ་ཤིན་ཏུ་ཡུན་རིང་པོར་རྩོད་པར་བྱེད་པ་འདི་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པར་རིགས་པ་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་བས་ན་དེ་ལ་བརྟེན་ཏོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། ༈ གནས་བརྟན་མཐུ་ལྡན་མངོན་སུམ། བརྒྱད་པ་ནི།སྡེ་སྣོད་འཛིན་པ་དེ་དག་གིས་མ་ནུས་ན་གནས་བརྟན་མཐུ་དང་ལྡན་པ་ལ་དབུལ་ལོ། །དུས་ཐུག་པ་མེད་པར་རོ། ། ༈ གང་མང་གིས་ཞི་བྱེད་པ། དང་པོ་ནི། ནས་བརྟན་དེས་རྒོལ་ཕྱིར་རྒོལ་དེ་གཉིས་ལས་བསྙེན་བཀུར་བདག་གིར་བྱ་བ་ཐ་ན་འདག་རྫས་དང་སོ་ཤིང་ཡན་ཆད་ཅུང་ཟད་ཀྱང་སྤང་བར་བྱའོ། །ལྷན་ཅིག་འགྲེང་བ་དང་འདུག་པ་དང་། ལྷན་ཅིག་འཆགས་སར་འཆགས་པ་དང་། གཏམ་འདྲེ་བ་དང་ཕེབས་པར་སྨྲ་བ་ཡང་ངོ་། །རྒོལ་ཕྱིར་རྒོལ་གནས་བརྟན་དེའི་རྗེས་སུ་འབྲང་ན་དེ་དག་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་ཁྱེད་ཅག་ལེགས་པར་གསུངས་པའི་ཆོས་འདུལ་བ་ལས་རབ་ཏུ་བྱུང་ནས་འཐབ་པར་གྱུར། མཚང་འབྲུ་བར་གྱུར། རྩོད་པར་གྱུར། འགྱེད་པར་གྱུར་ཅིང་གནས་པ་ནི་མ་རྙེད་དེ་རྙེད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཉེས་པ་རྙེད་ཀྱི་ 7-611a ལེགས་པར་རྙེད་པ་མ་ཡིན་གྱི། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་མ་འཐབ་ཅིག །མཚང་མ་འབྲུ་ཞིག །མ་རྩོད་ཅིག །མ་འགྱེད་ཅིག །འགྱེད་པ་ལ་གཉིས་ཀ་རྒྱལ་བ་མེད་དོ། །བང་རྒྱུག་པ་གཉིས་ཀ་རྒྱལ་བ་མེད་དེ། གཅིག་རྒྱལ་གཅིག་ཕམ་དུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཆོས་ཕྱོགས་པ་དང་ཆོས་མིན་ཕྱོགས་པ་གང་ཆེས་མང་བའི་བློས་རྩོད་པ་དེ་ལེགས་པར་ཞི་བར་བཞག་པ་ནི་རྩོད་པ་ཞི་བ་ལེགས་པར་བསྒྲུབ་པའི་རྣམ་པ་མངོན་སུམ་ལས་གཞན་ཚུལ་ཤིང་གང་མང་ཞེས་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །འདིའི་འཕྲོས་དོན་ཅུང་ཟད་ཅིག་བརྗོད་པར་འདོད་དེ། དེ་ཡང་གང་མང་གི་ཞི་བྱེད་ལ་དགོས་པའི་དོན་ནི་རྩོད་པ་ཞི་བར་འགྱུར་བའོ། །གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་གསུམ་ལས། དང་པོ་གང་མང་བྱ་བ་ནི་ཆོས་ལྔ་དང་ལྡན་པ་ལ་བྱ་སྟེ། དེ་ཡང་དང་པོ་ཆོས་རྣམ་པར་གཏན་ལ་དབབ་པ་ཡིན་པ་སྟེ། འདི་ནི་ཆོས་རྣམ་པར་གཏན་ལ་དབབ་པ་ལ་སྲིད་ཀྱི་ཞེས་གསུངས་སོ། །རྒོལ་ཕྱིར་རྒོལ་གྱིས་གཅེས་ཤིང་དམ་པར་བཟུང་བ་སྟེ། རྒོལ་བ་དང་ཕྱིར་རྒོལ་བ་དག་གིས་གཅེས་པར་བཟུང་བ་ཉིད་དང་། རབ་ཏུ་དམ་པ་ཉིད་དང་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། གཞན་དུ་ན་གང་མང་ཉིད་ཀྱིས་བྱེ་བར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །དགེ་འདུན་བྱེ་བར་དོགས་པ་ཡིན་པ་སྟེ། དེ་དག་བྱེ་བར་དོགས་པ་ཉིད་ཀྱིས་དེ་ལ་བརྟེན་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། གཞན་དུ་ན་གང་མང་བྱས་པ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་དགེ་འདུན་བྱ
【現代漢語翻譯】 我主要依據《根本律藏攝頌》（Vinaya-mūlasūtra-saṃgraha）的教證，將《根本律釋》（Mūlasūtra-vṛtti）視為究竟的解釋。在我自己的論述中也引用說：『根據某些教證，應向其他僧眾供養六個月，向持律者等供養一年。』因此，對於一年等極長的時間進行爭論，這並非清凈之理，所以應依此而行。 住持大德具神通者： 第八，如果持律者不能做到，就應供養給具神通的住持。沒有時間限制。 以多數平息爭端者： 第一，住持因為爭論而反對，對於反對者，應放棄接受供養，乃至牙籤和漱口水等任何微小的東西。一起站立、一起坐臥、一起聚集，交談和說話也要避免。如果反對者跟隨住持，就應這樣告訴他們：『諸位有德者，你們從善說的律法中出家，卻爭鬥、揭短、爭論、對抗，找不到安身之處，得不到利益。你們找到的是過失，而不是利益。諸位有德者，不要爭鬥，不要揭短，不要爭論，不要對抗。對抗雙方都不會勝利，就像賽跑一樣，雙方都不會同時獲勝，必定是一方勝一方敗。』應如此勸誡。 以多數人的意見來妥善平息爭端，這種平息爭端的方式，除了顯而易見的道理之外，就是所謂的『多數決』。我想稍微談談這其中的含義，多數決的目的在於平息爭端。第二，簡要來說，有三點，第一點是多數決的執行者必須具備五種條件。也就是，首先必須精通佛法，正如經中所說：『這關係到是否精通佛法。』對於爭論雙方所珍視和堅持的，正如經中所說：『爭論雙方都珍視和堅持。』否則，多數決本身就會導致分裂。必須警惕僧團的分裂，正如經中所說：『必須警惕分裂，並依此而行。』否則，多數決本身就會導致僧團的分裂。
【English Translation】 I mainly rely on the teachings of the 'Vinaya-mūlasūtra-saṃgraha' (Compendium of the Root Sutra of the Vinaya), and regard the 'Mūlasūtra-vṛtti' (Commentary on the Root Sutra) as the ultimate explanation. In my own exposition, I also quote: 'According to some teachings, one should offer to other sanghas for six months, and to the holders of the Vinaya, etc., for one year.' Therefore, arguing for an extremely long time, such as one year, is not a pure reason, so one should act accordingly. The Elder with Power and Manifestation: Eighth, if the holders of the Vinaya are unable to do so, then offer to the Elder who possesses power. There is no time limit. Pacifying by the Majority: First, the Elder opposes because of the dispute. For the opponent, one should abandon accepting offerings, even the smallest things like toothpicks and mouthwash. Standing together, sitting together, gathering together, talking and speaking should also be avoided. If the opponent follows the Elder, then they should be told: 'Venerable ones, you have ordained from the well-spoken Dharma and Vinaya, but you fight, expose faults, argue, and contend, unable to find a place to settle, unable to gain benefit. What you find is fault, not benefit. Venerable ones, do not fight, do not expose faults, do not argue, do not contend. In contention, neither side wins, just like in a race, neither side wins simultaneously, one side must win and one side must lose.' They should be advised in this way. To properly pacify disputes with the opinion of the majority, this way of pacifying disputes, besides the obvious reasons, is what is called 'majority rule'. I would like to talk a little about the meaning of this, the purpose of majority rule is to pacify disputes. Second, in brief, there are three points, the first point is that the executor of majority rule must possess five qualities. That is, first of all, one must be proficient in the Dharma, as the sutra says: 'This relates to whether one is proficient in the Dharma.' For what is cherished and insisted upon by both sides of the dispute, as the sutra says: 'Both sides of the dispute cherish and insist upon it.' Otherwise, majority rule itself will lead to division. One must be vigilant about the division of the Sangha, as the sutra says: 'One must be vigilant about division and act accordingly.' Otherwise, majority rule itself will lead to the division of the Sangha.
ེ་བར་དོགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །བསྡམ་བྱར་འགྱུར་མི་འགྱུར་གྱིས་དོན་ལས་གཞན་ཡིན་པ་སྟེ། བསྡམ་པར་བྱ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་པའི་དོན་ལའོ་ཞེས་གསུངས་པ་དང་། གཞན་དུ་ན་ཕྲན་ཚེགས་ཙམ་དུ་ཟད་པའི་ཕྱིར་རོ། །མངོན་སུམ་བརྒྱད་སྔོན་དུ་སོང་བ་སྟེ། གནས་བརྟན་གྱི་མཐར་ཐུག་པ་དག་ཡོངས་སུ་ཉོན་མོངས་པར་གྱུར་པ་དག་ལའོ་ཞེས་ 7-611b གསུངས་པ་དང་། གཞན་དུ་ན་དགེ་འདུན་རྩོད་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །གཉིས་པ་བྱེད་པ་པོ་གང་གིས་གང་མང་བྱ་བ་ནི། དགེ་འདུན་གཞི་པོ་རྣམས་ཀྱིས་བྱ་སྟེ་དགེ་འདུན་གཞི་པོས་ཞེས་གསུངས་སོ། །རྩོད་པའི་ཐོག་མཐའ་བར་གསུམ་གྱི་རྒྱུས་ཡོད་པས་གནས་ལུགས་དང་མཐུན་པར་ཚུལ་ཤིང་ལེན་པར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་རོ། །གསུམ་པ་ཚུལ་ཇི་ལྟར་གང་མང་བྱ་བ་ནི། སྦྱོར་དངོས་རྗེས་གསུམ་སྟེ། དེ་ལ་དང་པོ་སྦྱོར་བ་ནི་རྣམ་པ་གསུམ་སྟེ། ཚུལ་ཤིང་འབྲིམ་པ་པོའི་དགེ་སློང་བསྐོ་བ་དང་། དེས་དགེ་འདུན་ལ་འདུ་བར་གསོལ་བ་དང་། འདུ་བའི་སྐབས་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པའོ། །གཉིས་པ་དངོས་གཞི་ལ་གཉིས་ཏེ། འབྲིམ་པ་པོས་ཇི་ལྟར་བྱ་བ་དང་། ལེན་པ་པོས་ཇི་ལྟར་བྱ་བའོ། །དང་པོ་ནི། འབྲིམ་པ་པོའི་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་གྱི་བསླབ་བྱ་ལ་དྲུག་ལས། དེ་ཡང་ལུས་ཀྱི་བྱ་བ་གཉིས་ཏེ།ཆོས་ཀྱི་ཚུལ་ཤིང་ལག་པ་གཡས་པས་བཟུང་ཞིང་། གཡོན་པས་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཚུལ་ཤིང་བཟུང་བ་དང་། གཡོགས་སམ་ཕྱེ་བ་གང་གིས་ཆོས་ཀྱི་ཚུལ་ཤིང་ལེན་པ་མང་བ་དེ་ལྟར་བྱའོ། །ངག་གི་བྱ་བ་གཉིས་ཏེ། ཆོས་ཀྱི་ཚུལ་ཤིང་གི་ཡོན་ཏན་བརྗོད་པ་དང་། ཚེ་དང་ལྡན་པ་གསར་པ་དག་གི་རྣ་དྲུང་དུ་བཤུབ་པའོ། །ཡང་ཁྱོད་ཀྱིས་མཁན་པོ་དང་སློབ་དཔོན་ལ་སོགས་པས་ཆོས་ཀྱི་ཚུལ་ཤིང་བླངས་ཀྱི། ཁྱོད་ཀྱིས་ཀྱང་ཆོས་ཀྱི་ཚུལ་ཤིང་ལོང་ཞིག །ཁྱོད་དེ་དག་དང་རྩོད་པར་གྱུར་པ་མ་ལེགས་སོ་ཞེས་སོ། །ཡིད་ཀྱི་བྱ་བ་གཉིས་ཏེ། དགེ་འདུན་བྱེ་བར་མི་འགྱུར་བའི་སེམས་བསྐྱེད་པ་དང་། ཆོས་ཀྱི་ཕྱོགས་སུ་འགྱུར་བའི་བསམ་པ་བསྐྱེད་པའོ། །གཉིས་པ་ལེན་པ་པོས་ཇི་ལྟར་བྱ་བ་ནི། མི་བླང་བ་ལྔ་དང་བླང་བ་དྲུག་སྟེ། ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཚུལ་ཤིང་མི་བླང་བ་དང་། ཐེ་ཚོམ་ཟ་ན་མ་དྲིས་པར་མི་བླང་བ་དང་། དབྱེན་ 7-612a དུ་འགྱུར་བའི་བསམ་པས་མི་བླང་བ་དང་། ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་སུ་ཞི་བར་འདོད་པའི་བསམ་པས་མི་བླང་བ་དང་། དེ་གཉིས་འབྱུང་བར་འགྱུར་བར་ཤེས་ན་མི་བླང་བ་སྟེ་ལྔའོ། །བླང་བ་དྲུག་ནི་མི་བླང་བ་ལྔ་ལས་བཟློག་པ་ལྔ་དང་མཉམ་ན་ཉན་ཐོས་ཆེན་པོའི་ཕྱིར་ཆོས་ཀྱི་ཚུལ་ཤིང་གཅིག་བླང་བར་བྱའོ། ། གཉིས་པ་ལ། གང་ལ་གང་མང་བྱ་བ་དང་། །གང་གིས་གང་མང་བྱ་བ་དང་། །ཇི་ལྟར་གང་མང་བྱ་བའོ། ། ༈ གང་ལ་གང་མང་བྱ་བ། དང་པོ་ནི། ཚུལ་ཤིང་གང་མང་བྱ་བ་འདི་ནི་ཆོས་ཐམས་ཅད་བདག་མེད་པ་ཡིན་མིན་ལ་རྩ
【現代漢語翻譯】 因為害怕（僧團）分裂的緣故。是否會被束縛取決於事情本身，意思是說並非一定要被束縛。』或者說，因為那只是微不足道的小事。已經經歷了八種現證，意思是說那些達到阿羅漢果位的聖者已經完全被煩惱所染污。』或者說，因為那樣會導致僧團的爭端。第二，由誰來執行多數決呢？由僧團的根本事（指僧團的事務）來執行，即由僧團的根本事來決定。』因爲了解爭端的始末，所以能夠按照規矩來採取表決方式。 第三，如何進行多數決呢？分為準備、正行和結行三個階段。首先，準備階段有三種方式：指定表決負責人比丘，由他請求僧團集會，以及在集會期間進行後續工作。第二，正行階段分為兩種：表決負責人應該怎麼做，以及參與表決者應該怎麼做。首先，表決負責人的身語意三方面的行爲準則有六條，其中身體的行為有兩條：右手拿著符合佛法的表決籌碼，左手拿著不符合佛法的表決籌碼；無論用遮蓋還是打開的方式，以選擇符合佛法的表決籌碼的人多為準。語言的行為有兩條：宣說符合佛法的表決籌碼的優點，以及在新加入者耳邊低語：『您已經從堪布和阿阇黎等處獲得了符合佛法的表決籌碼，您也應該選擇符合佛法的表決籌碼。您與他們發生爭執是不好的。』 意念的行為有兩條：發起不讓僧團分裂的心，以及發起傾向於佛法的想法。第二，參與表決者應該怎麼做呢？有五種不應該選擇的情況和六種應該選擇的情況：不應該選擇不符合佛法的表決籌碼，如果心存疑慮，在沒有詢問清楚之前不應該選擇，不應該以導致分裂的想法來選擇，不應該以希望平息不符合佛法的一方的想法來選擇，如果知道這兩種情況會發生，就不應該選擇，這是五種不應該選擇的情況。六種應該選擇的情況是與五種不應該選擇的情況相反的五種情況，如果（贊成和反對的人數）相等，那麼爲了大聲聞眾的緣故，應該選擇一個符合佛法的表決籌碼。 分為兩部分：對什麼進行多數決？由誰進行多數決？如何進行多數決？ 對什麼進行多數決？ 首先，進行多數決的這件事，是關於一切法有自性還是無自性。
【English Translation】 For fear of schism (in the Sangha). Whether or not it becomes binding depends on the matter itself, meaning that it is not necessarily binding. 'Or, because it is only a trivial matter.' Having gone through eight kinds of direct perception, meaning those who have reached the ultimate state of Arhatship have become completely defiled by afflictions.' Or, because it would lead to disputes in the Sangha. Second, who performs the majority decision? The basic matters of the Sangha (referring to the affairs of the Sangha) are to be carried out, that is, by the basic matters of the Sangha.' Because one understands the beginning and end of the dispute, one will be able to take the voting token in accordance with the rules. Third, how is the majority decision carried out? It is divided into three stages: preparation, main practice, and conclusion. First, the preparation stage has three aspects: appointing a Bhikshu (monk) as the voting token distributor, having him request the Sangha to assemble, and carrying out subsequent work during the assembly. Second, the main practice stage is divided into two aspects: how the distributor should act, and how the participants should act. First, the distributor's code of conduct in body, speech, and mind has six points, of which there are two actions of the body: holding the Dharma voting token with the right hand and holding the non-Dharma voting token with the left hand; whichever way, whether covering or opening, the majority chooses the Dharma voting token. There are two actions of speech: proclaiming the virtues of the Dharma voting token, and whispering in the ears of the newcomers: 'You have already received the Dharma voting token from the Khenpo (abbot) and Acharya (teacher), etc., you should also choose the Dharma voting token. It is not good for you to argue with them.' There are two actions of the mind: generating the mind of not splitting the Sangha, and generating the thought of inclining towards the Dharma. Second, how should the participants act? There are five situations in which one should not choose and six situations in which one should choose: one should not choose the non-Dharma voting token, if one has doubts, one should not choose without asking clearly, one should not choose with the intention of causing division, one should not choose with the intention of wishing to pacify the non-Dharma side, and if one knows that these two situations will occur, one should not choose, these are the five situations in which one should not choose. The six situations in which one should choose are the five situations opposite to the five situations in which one should not choose, and if (the number of those who agree and disagree) is equal, then for the sake of the great Shravakas (listeners), one should choose a Dharma voting token. Divided into two parts: On what should the majority decision be made? By whom should the majority decision be made? How should the majority decision be made? On what should the majority decision be made? First, this matter of making a majority decision is about whether all phenomena have self-nature or are without self-nature.
ོད་པ་ལྟ་བུ་ཆོས་རྣམ་པར་གཏན་ལ་དབབ་པ་ལ་ཆོས་ཅན། ཚུལ་ཤིང་གང་མང་བྱར་རུང་སྲིད་ཀྱིས་ཏེ་ཆེས་མང་བའི་བློས་ལེགས་པར་བཞག་ཏུ་རུང་བའི་ཕྱིར་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་གསུངས་སོ། །དགེ་སློང་གིས་མྱོས་འགྱུར་འཐུངས་མ་འཐུངས་ལ་རྩོད་པ་ལྟ་བུ་ཚུལ་ཁྲིམས་རྣམ་པར་གཏན་ལ་དབབ་པ་ལ་ནི་ཆོས་ཅན། དོན་གྱི་ཆ་ནས་ཚུལ་ཤིང་གང་མང་བྱར་རུང་བ་མི་སྲིད་དེ། ཆེས་མང་བའི་བློས་ལེགས་པར་བཞག་ཏུ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཊཱི་ཀ་ལས་སོ། །འདི་ལ་དོན་ཞེས་སྨོས་པ་ནི་ཚུལ་ཤིང་གཏན་ལ་དབབ་པ། ཆོས་གཏན་ལ་དབབ་པར་འདུ་ཤེས་འཁྲུལ་ན་ནི་འདུ་ཤེས་ཀྱི་ཆ་ནས་གང་མང་བྱ་བ་འདི་སྲིད་པས་བྱ་བ་འདི་སྲིད་པས་དེ་བསལ་བའི་ཕྱིར་དེ་སྐད་བརྗོད་དོ། །རྟགས་དེ་གང་གིས་གྲུབ་ན་གཞི་དེའི་སྐབས་ཀྱི་ཐ་མལ་པའི་ཤེས་པ་ནི་འགྱེད་པའི་ཕྱོགས་གཉིས་འབའ་ཞིག་གི་བློ་དང་འབྲེལ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །གཞི་དེའི་སྐབས་ཀྱི་ཤེས་པ་ནི་འགྱེད་པ་གཉིས་དང་འབྲེལ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་བརྗོད་ན་ནི་ཆོས་རྣམ་པར་གཏན་ལ་དབབ་པ་ནི་ཆོས་ཅན། ཚུལ་ཤིང་གང་མང་བྱར་རུང་མི་སྲིད་པར་ཐལ། གཞི་དེའི་སྐབས་ཀྱི་ཤེས་པ་ནི་འགྱེད་པ་གཉིས་དང་འབྲེལ་བ་ཡིན་ཕྱིར་མ་ངེས་པ་ཞུགས་སོ། །གཞི་དེའི་སྐབས་ 7-612b ཀྱི་ཤེས་པ་ནི་འགྱེད་པ་གཉིས་ཁོ་ན་དང་འབྲེལ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བརྗོད་ན་ནི་རྟགས་མ་གྲུབ་སྟེ། ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་ཤེས་པ་དང་འབྲེལ་ཞིང་ཡོན་ཏན་གསུམ་ལྡན་གྱི་དབང་པོའི་ཤེས་པ་དང་ཡང་འབྲེལ་བས་སོ། །གང་ལ་གང་མང་བྱ་ན་རྒོལ་བ་དང་ཕྱིར་རྒོལ་བ་དག་གིས་རྩོད་པ་མངོན་ཞེན་ཅན་གཅེས་པར་བཟུང་བ་ཉིད་དང་། ཞེན་པ་མི་ཕྱེད་པ་རབ་ཏུ་དམ་པ་ཉིད་དང་། དྲག་པོ་དེ་མི་བཟད་པ་ཉིད་ཡིན་ཅིང་། དགེ་འདུན་དེ་དག་བྱེ་བར་དོགས་པ་ཉིད་ཀྱིས་གང་མང་དེ་ལ་བརྟེན་པར་བྱའོ། །རྩོད་པ་གཏན་ལ་དབབ་པ་ནི་བསྡམ་པར་བྱ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་པའི་དོན་ལའོ། །དགེ་འདུན་གཞི་པོ་དང་གཟུ་བོ་དང་གསལ་བ་ལ་སོགས་པ་ནས་གནས་བརྟན་གྱི་མཐར་ཐུག་པ་དག་ཡོངས་སུ་ཉོན་མོངས་པར་འབད་རྩོལ་གྱིས་རྩོད་པ་ཞི་བར་མ་གྱུར་པ་དག་ལ་ཚུལ་ཤིང་གང་མང་བྱའོ། ། ༈ གང་གིས་གང་མང་བྱ་བ། གཉིས་པ་ནི། གང་གིས་ཚུལ་ཤིང་གང་མང་བྱ་བ་ནི་དགེ་འདུན་གཞི་པོས་སོ། །ཆོས་ཕྱོགས་པའི་བློ་དང་ཆོས་མིན་ཕྱོགས་པའི་བློ་དེ་གཉིས་གང་མང་བ་ཇི་ལྟར་རྟོགས་པར་བྱ་ཞེ་ན། ཆེས་མང་བའི་བློས་ལེགས་པར་བཞག་པ་འདི་ལ་ཚུལ་ཤིང་བྲིམས་པས་ཆོས་ཕྱོགས་པའི་བློ་དང་།ཆོས་མིན་ཕྱོགས་པའི་བློའི་གྲངས་བཟུང་ཞིང་བགྲང་བར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །དེའང་ཕྱི་རོལ་ལུས་ཀྱིས་ཚུལ་ཤིང་ལེན་པ་གང་མང་བ་ལས་ནང་གི་བསམ་པ་ཕྱོགས་གཉིས་གང་མང་བའི་བློས་བཟུང་ཞིང་བགྲང་བར་བྱའོ། །འདི་ནི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཚུལ་ཤིང་འཛིན་པའི་བསམ་པས་བཟུང་བར་བྱ་སྟེ། དགེ་འདུན་མང་ཉུང་གྲངས་
【現代漢語翻譯】 例如，在確定法的各個方面時，就像關於僧侶是否飲酒的爭論一樣，在確定戒律的各個方面時，法（dharma，佛法）具有這樣的性質：從意義的角度來看，不可能進行大量的表決，因為不可能用大多數人的思想來很好地確定。正如 टीका (ṭīkā，註釋)中所說的那樣。這裡提到『意義』是爲了消除這樣的混淆：如果誤認為確定表決和確定法是同一件事，那麼從觀念的角度來看，進行大量的表決是可能的，因此才這樣說。如果問：『通過什麼來證明那個理由呢？』答案是：因為那個基礎場合的普通意識只與兩種對立的觀點相關聯。如果說：『那個基礎場合的意識與兩種對立的觀點相關聯』，那麼在確定法的各個方面時，法具有這樣的性質：不可能進行大量的表決，因為那個基礎場合的意識與兩種對立的觀點相關聯，這就會導致不定遍（因明術語，指理由不充分）。如果說：『那個基礎場合的意識只與兩種對立的觀點相關聯』，那麼理由就不成立了，因為它也與全知者的意識相關聯，也與具備三種功德的根識相關聯。如果對某事進行大量的表決，那麼爭論者和反駁者們就會珍視具有明顯偏見的觀點，並且堅持不可動搖的信念，而且那種強烈的偏見是難以忍受的，並且由於擔心僧團分裂，所以應該依賴大量的表決。確定爭論是爲了不應該壓制爭論。對於那些從僧團基礎成員、仲裁者和澄清者等，直到長老，通過努力而未能平息爭論的人，應該進行大量的表決。 第二，通過什麼進行大量的表決呢？是通過僧團的基礎成員。如何理解支援法一方的觀點和不支援法一方的觀點哪一方更多呢？通過大多數人的思想來很好地確定，通過分配表決，來計算和統計支援法一方的觀點和不支援法一方的觀點。也就是說，從外部身體上接受表決的人數多少，來從內部思想上計算和統計支援兩種觀點中哪一方的人數更多。這在《小釋》中說：『應該通過持有表決的意願來計算，僧團人數的多少……』
【English Translation】 For example, when determining various aspects of the Dharma, just like the dispute over whether a monk has consumed intoxicants, when determining various aspects of discipline, the Dharma (dharma) has the characteristic that, from the perspective of meaning, it is impossible to conduct a large number of votes, because it is impossible to determine it well with the minds of the majority. As stated in the ṭīkā (commentary). The mention of 'meaning' here is to eliminate the confusion that if one mistakenly believes that determining the vote and determining the Dharma are the same thing, then from the perspective of concept, it is possible to conduct a large number of votes, hence it is said that way. If one asks, 'Through what is that reason proven?' The answer is: because the ordinary consciousness of that basic occasion is only associated with two opposing views. If one says, 'The consciousness of that basic occasion is associated with two opposing views,' then when determining various aspects of the Dharma, the Dharma has the characteristic that it is impossible to conduct a large number of votes, because the consciousness of that basic occasion is associated with two opposing views, which would lead to uncertain pervasion (a term in logic, referring to an insufficient reason). If one says, 'The consciousness of that basic occasion is only associated with two opposing views,' then the reason is not established, because it is also associated with the consciousness of the omniscient one, and also with the root consciousness possessing three qualities. If one conducts a large number of votes on something, then the disputants and refuters will cherish views with obvious biases, and hold firm to unwavering beliefs, and that intense bias is unbearable, and because of the fear of the Sangha splitting, one should rely on a large number of votes. Determining the dispute is for the sake of not suppressing the dispute. For those who, from the basic members of the Sangha, arbitrators, and clarifiers, etc., up to the elders, have failed to pacify the dispute through effort, one should conduct a large number of votes. Secondly, through what is a large number of votes conducted? It is through the basic members of the Sangha. How does one understand which side, the side supporting the Dharma and the side not supporting the Dharma, has more views? Through determining it well with the minds of the majority, by distributing votes, one should calculate and count the number of views supporting the Dharma and the number of views not supporting the Dharma. That is to say, from the number of people who externally receive votes with their bodies, one should internally calculate and count which side has more people supporting the two views. This is stated in the 'Small Commentary': 'It should be calculated through the intention of holding the vote, the number of the Sangha...'
བཟུང་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོ། ། ༈ ཇི་ལྟར་གང་མང་བྱ་བ། དང་པོ་ནི། ཚུལ་ཤིང་བྲིམ་པ་བསྐོ་བར་བྱའོ། ། གཉིས་པ་ལ། སྦྱོར་བའི་སྐབས་ཀྱི་ 7-613a བསླབ་བྱ་དང་། །དངོས་གཞིའི་སྐབས་ཀྱི་བསླབ་བྱ་དང་། །རྗེས་ཀྱི་སྐབས་ཀྱི་བསླབ་བྱའོ། ། ༈ སྦྱོར་བའི་སྐབས་ཀྱི་བསླབ་བྱ། དང་པོ་ནི། བྲིམ་པ་དེས་ཕྱོགས་གཉིས་ཀྱི་ཚུལ་ཤིང་རྣམ་པ་གཉིས་དག་ཉེ་བར་བཞག་གོ། ཆོས་ཀྱི་ཚུལ་ཤིང་དག་ནི་ཡ་ཡོ་མེད་པ་དང་། ཁྱར་ཁྱོར་མེད་པ་དང་། ཅས་ཅུས་མེད་པ་དང་། ཁ་དོག་བཟང་བ་དང་། དྲི་ཞིམ་པ་དང་། རེག་པ་འཇམ་པ་ཉིད་དག་ཡིན་ལ། གཅིག་ཤོས་ཀྱི་ནི་བཟློག་པའོ། །འབྲིམ་པོ་དེས་དགེ་འདུན་ལ་འདུ་བར་གསོལ་ལོ། །ཇི་ལྟར་གསོལ་ན་ཚུལ་ཤིང་འབྲིམ་པར་འགྱུར་གྱི། ཐམས་ཅད་ཀྱིས་འདུ་བར་བྱའོ་ཞེས་སོ། ། ༈ དངོས་གཞིའི་སྐབས་ཀྱི་བསླབ་བྱ། གཉིས་པ་ལ། ཚུལ་ཤིང་འབྲིམ་པོའི་བསླབ་བྱ་དང་། །ཚུལ་ཤིང་ལེན་པའི་བསླབ་བྱའོ། ། ༈ ཚུལ་ཤིང་འབྲིམ་པོའི་བསླབ་བྱ། དང་པོ་ནི། གལ་ཏེ་དེ་ལྟར་ཆོས་ཕྱོགས་པས་དད་པས་བྱིན་པའམ། ཚིག་བྱིན་པས་ཏེ་འདུན་པ་སྦྱིན་པས་ཚོགས་པ་ན་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཚུལ་ཤིང་ལྷག་པར་འགྱུར་བར་སེམས་ན་བྲིམ་པར་མི་བྱའོ། །བྲིམ་པའི་ཚེ་ལག་པ་གཡས་པས་ཆོས་ཀྱི་ཚུལ་ཤིང་དག་བཟུང་ཞིང་། གཡོན་པས་གཅིག་ཤོས་དག་གོ། ཆོས་མིན་གྱི་ཚུལ་ཤིང་དེ་གཡོགས་ཏེ་སྔ་མ་ཆོས་ཀྱི་ཚུལ་ཤིང་དག་སྣང་བར་བྱས་ནས་དགེ་འདུན་ལ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཇི་ལྟར་བརྗོད་ན་གནས་བརྟན་འདི་དག་ནི་ཆོས་ཀྱི་ཚུལ་ཤིང་ཡ་ཡོ་མེད་པ་ཁྱར་ཁྱོར་མེད་པ་ཅས་ཅུས་མེད་པ་ཁ་དོག་བཟང་པོ་དྲི་ཞིམ་པ་རེག་པ་འཇམ་པ་དག་ཡིན་གྱི་ལོང་ཞིག་ཅེས་སོ། །ཆོས་ཀྱི་ཚུལ་ཤིང་ལས་གཅིག་ཤོས་ཆོས་མིན་གྱི་ཚུལ་ཤིང་འཚོལ་ན་ཚིག་གཉིས་ཀྱི་བར་དུ་མི་འབུལ་ལོ། །དེ་དག་གཡོགས་ཏེ་སྔ་མ་དག་སྣང་བར་བྱས་ནས་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཞེས་སྨོས་ན་དེ་ལྟར་ངེས་སམ་ཞེ་ན། ཆོས་ཀྱི་ཚུལ་ཤིང་དེ་གཡོགས་སམ་ཕྱེ་བ་གང་གིས་ཆོས་ཀྱི་ཚུལ་ཤིང་ལེན་པ་མང་བར་འགྱུར་བ་དེ་ལྟར་བྲིམ་པར་བྱའོ། ། 7-613b ཆོས་ཀྱི་ཚུལ་ཤིང་ལེན་པའི་སློབ་མ་རྣམས་ཀྱི་གཅིག་ཤོས་ཀྱིས་དེ་ལེན་ན། ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཁྱོད་ཀྱི་མཁན་པོ་དང་། སློབ་དཔོན་དང་། མཁན་པོ་གཅིག་པ་དང་། སློབ་དཔོན་གཅིག་པ་དང་། གཏམ་འདྲེས་པ་དང་། ཕེབས་པར་སྨྲ་བ་དང་། སྨོན་འདྲིན་དང་། འགྲོགས་བཤེས་ཀྱིས་ཆོས་ཀྱི་ཚུལ་ཤིང་བླངས་ཀྱི། ཁྱོད་ཀྱིས་ཀྱང་ཆོས་ཀྱི་ཚུལ་ཤིང་ལོང་ཞིག །ཁྱེད་དེ་དང་ལྷན་ཅིག་རྩོད་པར་གྱུར་ན་མ་ལེགས་སོ་ཞེས་རྣ་དྲུང་དུ་བཤུབ་བོ། ། ༈ ཚུལ་ཤིང་ལེན་པའི་བསླབ་བྱ། གཉིས་པ་ནི། མི་བླང་བ་ལྔ་ནི་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཚུལ་ཤིང་བླང་བར་མི་བྱའོ། །མདོ་སྡེ་དང་འདུལ་བ་དང་མ་མོ་འཛིན་པ་དག་ལ་མ་དྲིས་པར་མི་བྱའོ། །དབྱེན་དུ་འགྱ
【現代漢語翻譯】 因為執持的緣故。如是說。 如何大量地做呢？ 第一，應當指定分配木杖的人。 第二，分為預備階段的學處、正行階段的學處和後行階段的學處。 預備階段的學處： 第一，分配者應將兩種木杖，即如法和不如法的木杖，放在附近。如法的木杖應無彎曲、無傾斜、無雜質、顏色好、氣味香、觸感柔軟；不如法的木杖則相反。分配者應請求僧眾集合。如何請求呢？應說：『將要分配木杖，請大家集合』。 正行階段的學處： 第二，分為分配木杖者的學處和領取木杖者的學處。 分配木杖者的學處： 第一，如果如法一方因信仰而佈施，或因言語佈施，或因意願佈施，而認為不如法的木杖會剩餘過多，則不應分配。分配時，右手拿著如法的木杖，左手拿著不如法的木杖。遮蓋不如法的木杖，使如法的木杖顯現，然後對僧眾說：『諸位長老，這些是如法的木杖，無彎曲、無傾斜、無雜質、顏色好、氣味香、觸感柔軟，請取用。』如果在如法的木杖中尋找不如法的木杖，則在兩句話之間不應給予。遮蓋不如法的木杖，使如法的木杖顯現，然後說。如果有人問：『是否一定這樣？』那麼，無論遮蓋或打開如法的木杖，哪種方式能使更多人領取如法的木杖，就應那樣分配。 如果領取如法木杖的學徒中，有人拿了不如法的木杖，就應在他耳邊小聲說：『具壽，你的親教師、軌範師、同一親教師、同一軌範師、談話相合者、說來者、思慕者、同伴，都拿瞭如法的木杖，你也應該拿如法的木杖。如果你和他爭論，就不好了。』 領取木杖者的學處： 第二，有五種不應取：不應取不如法的木杖。不應不詢問經、律、摩母（藏文：མ་མོ་，梵文天城體：मातृ，梵文羅馬擬音：mātṛ，漢語字面意思：母親）執持者。不應制造分裂。
【English Translation】 Because of holding. Thus it is said. How to do it extensively? Firstly, one should appoint someone to distribute the wooden sticks. Secondly, there are instructions for the preparatory stage, instructions for the main stage, and instructions for the subsequent stage. Instructions for the preparatory stage: Firstly, the distributor should place the two types of wooden sticks, the proper and the improper, nearby. The proper wooden sticks should be without crookedness, without leaning, without impurities, with good color, fragrant smell, and soft touch; the opposite is true for the improper ones. The distributor should request the Sangha to assemble. How to request? One should say, 'The wooden sticks are about to be distributed, please assemble everyone.' Instructions for the main stage: Secondly, there are instructions for the distributor of the wooden sticks and instructions for the receiver of the wooden sticks. Instructions for the distributor of the wooden sticks: Firstly, if the Dharma side gives with faith, or gives with words, or gives with intention, and thinks that the improper wooden sticks will be left over too much, then one should not distribute them. When distributing, hold the proper wooden sticks with the right hand and the improper ones with the left hand. Cover the improper wooden sticks, make the proper wooden sticks appear, and then say to the Sangha, 'Venerable ones, these are the proper wooden sticks, without crookedness, without leaning, without impurities, with good color, fragrant smell, and soft touch, please take them.' If one is looking for improper wooden sticks among the proper wooden sticks, then one should not offer them between two words. Cover the improper ones, make the former ones appear, and then speak. If someone asks, 'Is it definitely so?' Then, whichever way, whether covering or opening the proper wooden sticks, will cause more people to take the proper wooden sticks, one should distribute in that way. If among the students taking the proper wooden sticks, someone takes the improper wooden sticks, one should whisper in his ear, 'O venerable one, your preceptor, teacher, same preceptor, same teacher, one who mixes in conversation, one who speaks of coming, one who yearns, a companion, has taken the proper wooden sticks, you should also take the proper wooden sticks. If you argue with him, it will not be good.' Instructions for the receiver of the wooden sticks: Secondly, there are five things one should not take: one should not take the improper wooden sticks. One should not fail to ask the Sutra, Vinaya, and Māmo (藏文：མ་མོ་，梵文天城體：मातृ，梵文羅馬擬音：mātṛ，漢語字面意思：Mother) holders. One should not cause division.
ུར་བའི་བཟོད་པས་མི་བྱའོ། །ཆོས་མ་ཡིན་པས་མི་བྱའོ། །དབྱེན་དང་ཆོས་མིན་དེ་གཉིས་འབྱུང་བར་འགྱུར་བ་ཉིད་དུ་ཤེས་ན་མི་བྱའོ་སྟེ་བྱས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ཚུལ་ཤིང་ཕན་ཚུན་གྲངས་མཉམ་པ་ཉིད་ན་ཉན་ཐོས་ཆེན་པོའི་ཕྱིར་ཆོས་ཀྱི་ཚུལ་ཤིང་གཅིག་བླང་ངོ་། ། ༈ རྗེས་ཀྱི་སྐབས་ཀྱི་བསླབ་བྱ། གསུམ་པ་ནི། ཆོས་མ་ཡིན་པས་ཉེ་བར་ཞི་བ་ལ་ནི་སྐྱོ་སྔོགས་མི་བྱའོ། །བྱས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །ཆོས་ཕྱོགས་སུ་ཞི་བ་ལ་དེ་བྱས་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་བསྟན་ཏོ། ། ༈ མི་གདམས་རྩོད་པ་ཞི་བྱེད། གཉིས་པ་ལ། ཞི་བྱེད་མདོ་ཙམ་བསྟན་པ་དང་། །ཞི་བྱ་རྩོད་པའི་དབྱེ་བ་བསྟན། །ཞི་བྱེད་སོ་སོའི་རང་བཞིན་ནོ། ། ༈ ཞི་བྱེད་མདོ་ཙམ་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། གླེང་བའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མེད་པ་ལ་ནི་དག་པ་སྦྱིན་ནོ། ། ༈ ཞི་བྱ་རྩོད་པའི་དབྱེ་བ་བསྟན་པ། གཉིས་པ་ནི། གླེང་བ་དེ་ནི་རྣམ་པ་བཞི་སྟེ། གཞི་མེད་པ་དང་། ལྟུང་བྱེད་ལས་ལྷག་མ་ལྟ་བུ་གཞན་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པའི་དབང་གིས་དང་ཕྱིར་བཅོས་ཟིན་པས་ཕྱིར་བཅོས་པ་ལ་མི་བལྟོས་པའི་ཕྱིར་དང་། སྨྱོན་པས་བྱས་པའོ། ། ༈ ཞི་བྱེད་སོ་སོའི་རང་བཞིན། གསུམ་པ་ནི། དང་པོ་གསུམ་ལ་ནི་དྲན་པས་འདུལ་བ་སྦྱིན་ནོ། །ཐ་མ་ལ་ནི་དགེ་སློང་སྨྱོན་པས་བྱས་ཀྱང་མ་སྨྱོས་པས་འདུལ་བ་སྦྱིན་ནོ། ། ༈ ལྟུང་ཕྱིར་རྩོད་པ་ཞི་བྱེད། གསུམ་པ་ལ། ཉེས་པའོ་ཤེས་ཞི་ 7-614a བྱེད་དང་། །ངོ་མི་ཤེས་པའི་ཞི་བྱེད་དོ། ། ༈ ཉེས་པའོ་ཤེས་ཞི་བྱེད། དང་པོ་ལ། ཞི་བྱ་རྩོད་པའི་དབྱེ་བ་བསྟན། །ཞི་བྱེད་སོ་སོའི་རང་བཞིན་བརྗོད། ། དང་པོ་ནི། གླེང་བྱ་ལ་གསོ་བའི་ལྷག་མ་དང་བཅས་པའི་ལྟུང་བ་དང་བཅས་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་འཁྲུག་ལོང་རྣམ་པ་གསུམ་སྟེ། གླེང་བྱ་གླེང་བྱེད་ཁོ་ན་རྩོད་ཀྱི་ཕྱིར་འཕྲོས་པ་མེད་པ་དང་། ཁ་ཅིག་ལ་ཕྱིར་འཕྲོས་པ་དང་བཅས་པ་རྣམ་པ་གཉིས་པོ་ཉི་ཚེ་བ་དང་། མཚམས་གཅིག་གི་དགེ་འདུན་མཐའ་དག་དང་འབྲེལ་བའོ། ། དང་པོ་ནི། འཕྲོས་མེད་ཀྱི་རྩོད་པ་དང་པོ་ལས་ནི་ལྟུང་བ་ཁས་བླང་བའི་བྱ་བ་ཕྱིར་བཅོས་ཀྱིས་རྩོད་པ་དེ་ཕྱིར་བཅོས་སོ། །ཕྱིར་འཕྲོས་དང་བཅས་པའི་གཉིས་པ་ལས་ནི་རྒོལ་ལན་མངོན་སུམ་གྱིས་འདུལ་བས་སོ། །མཐའ་དག་དང་འབྲེལ་བ་གསུམ་པ་ལ་ནི་རྩྭ་བཀྲམ་པ་ལྟ་བུས་སོ། ། གཉིས་པ་ལ། རྩྭ་བཀྲམ་ལྟ་བུའི་བྱེ་བྲག་བསྟན། །ཁས་བླང་བྱ་བའི་བྱེ་བྲག་བསྟན། །མངོན་སུམ་འདུལ་བའི་བྱེ་བྲག་བསྟན། ། ༈ རྩྭ་བཀྲམ་ལྟ་བུའི་བྱེ་བྲག་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི།རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། དཔེར་ན་རྩྭ་བཀྲམ་པ་ན་རྩྭ་ཐམས་ཅད། ཕན་ཚུན་རྩེ་སྤྲོད་དུ་ཉལ་བ་དང་འདྲ་བར་ཕྱོགས་གཉིས་པོ་ཕན་ཚུན་ནས་འདུད་པར་འགྱུར་བས་ན་མིང་དེ་སྐད་ཅེས་བྱའོ། །ཞེས་སོ། །བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། དཔེར་ན་རྩྭ་བཀྲམ་སྟེ་མགོ་སྤྲད་པ་ལ
【現代漢語翻譯】 不應以憤怒來忍受，不應以非法來行事。如果知道爭端和非法之事將會發生，就不應去做；如果做了，就是一種過失。如果戒律木的數目相等，爲了大聲聞，應取一個戒律木。 第三，關於後續情況的教導： 對於因非法而平息之事，不應感到沮喪或後悔；如果感到沮喪或後悔，就是一種過失。如果因正法而平息，這樣做則被認為是墮落之舉。 第四，平息爭端的方法： 分為兩部分：簡要說明平息爭端的方法；說明需要平息的爭端的種類；以及各種平息爭端方法的本質。 首先，簡要說明平息爭端的方法： 對於沒有過錯的言論，應給予清凈。 其次，說明需要平息的爭端的種類： 爭論分為四種：沒有根據的爭論；因犯戒而產生的爭論，例如對剩餘罪行的追究；因已糾正之事而產生的爭論，即不依賴於糾正的爭論；以及因瘋癲之人所為而產生的爭論。 第三，各種平息爭端方法的本質： 對於前三種爭論，應給予以憶念來調伏的方法。對於最後一種爭論，即使是瘋癲的比丘所為，也應以未瘋癲之人的方式來調伏。 第五，平息因墮落而引起的爭端的方法： 分為三部分：通過認識到過失來平息爭端；通過不認識過失來平息爭端。 首先，通過認識到過失來平息爭端： 分為兩部分：說明需要平息的爭端的種類；以及說明各種平息爭端方法的本質。 首先，說明需要平息的爭端的種類： 由於所談論之事與剩餘罪行有關，並且本身就包含墮落，因此爭論分為三種：只爭論所談論之事本身，沒有其他蔓延；有些爭論涉及蔓延，分為兩種情況，即輕微的蔓延；以及與整個僧團有關的爭論。 首先，對於沒有蔓延的爭論，如果承認墮落，則通過糾正行為來平息爭端。對於涉及蔓延的爭論，則通過當面調伏來解決。對於與整個僧團有關的爭論，則通過如鋪草般的方式來解決。 分為兩部分：說明如鋪草般的方式的細節；說明承認行為的細節；以及說明當面調伏的細節。 首先，說明如鋪草般的方式的細節： 根據我自己的註釋和疏解，例如，當鋪草時，所有的草都像彼此的尖端相接一樣，雙方都會互相屈服，因此得名。在第五十卷中說，例如，鋪草時，草的頂端相接...
【English Translation】 One should not endure with anger, nor should one act with what is not Dharma. If one knows that dispute and what is not Dharma will arise, one should not do it; if one does, it is a transgression. If the number of disciplinary sticks is equal, one should take one disciplinary stick for the sake of the great Śrāvaka. Third, Instructions for Subsequent Occasions: One should not be discouraged or regretful about pacifying with what is not Dharma; if one does, it is a transgression. If one pacifies towards the Dharma side, it is shown as a downfall. Fourth, Pacifying Disputes Without Selection: Divided into two parts: Briefly showing the pacifying method; Showing the distinctions of disputes to be pacified; The nature of each pacifying method. First, Briefly Showing the Pacifying Method: For speech without fault, purification is given. Second, Showing the Distinctions of Disputes to Be Pacified: Speech is of four kinds: without basis; like remaining from a downfall, due to pursuing another; because it has already been corrected, not relying on the correction; and done by a madman. Third, The Nature of Each Pacifying Method: For the first three, the method of subduing with mindfulness is given. For the last, even if done by a mad Bhikṣu, subduing is given by one who is not mad. Fifth, Pacifying Disputes Due to Downfall: Divided into three parts: Pacifying by knowing the fault; Pacifying by not knowing the fault. First, Pacifying by Knowing the Fault: Divided into two parts: Showing the distinctions of disputes to be pacified; Stating the nature of each pacifying method. First, Showing the Distinctions of Disputes to Be Pacified: Because what is spoken of is related to the remaining of atonement and itself contains downfall, there are three kinds of turmoil: only disputing what is spoken of, without any spread; some disputes involve spread, divided into two kinds, namely minor spread; and disputes related to the entire Saṃgha. First, For the first dispute without spread, if one admits the downfall, the dispute is corrected by correcting the action. For the second dispute involving spread, it is resolved by direct subduing. For the third dispute related to the entire Saṃgha, it is like spreading grass. Divided into two parts: Showing the details of the like spreading grass; Showing the details of admitting the action; Showing the details of direct subduing. First, Showing the Details of the Like Spreading Grass: According to my own commentary and ṭīkā, for example, when spreading grass, all the grass is like lying with the tips facing each other, so both sides will yield to each other, hence the name. In the fiftieth fascicle, it says, for example, spreading grass with the heads facing each other...
ྟ་བུར་སེམས་བཏུད་དེ་ཕན་ཚུན་གཉིས་ཀ་ནས་སྔགས་ལན་གསུམ་བརྗོད་དེ་ཕྱིར་བཅོས་པའོ་ཞེས་སོ། །ཕྱིར་བཅོས་རྩྭ་བཀྲམ་པ་ལྟ་བུ་འདི་ལ་རང་ཕྱོགས་ཀྱི་གང་ཟག་མང་པོ་དག་གི་དོན་དུ་ལྟུང་བ་གང་དགེ་འདུན་མ་ཡིན་པ་གང་ཟག་དགེ་སློང་ 7-614b གཅིག་ལ་བཤགས་པར་བྱ་བ་ལྷག་མའི་སྦོམ་པོ་ཡང་བ་དང་། སྤང་ལྟུང་ལ་སོགས་པ་དག་ནི་གང་ཟག་གཅིག་གིས་གང་ཟག་མང་པོའི་ལྟུང་བ་རྣམས་ཕྱིར་བཅོས་པར་བྱའོ། །འདིའི་ཤུགས་ལ་དགེ་འདུན་ལ་བཤགས་པར་བྱ་བ་དག་ནི་དེ་ལྟར་མི་བྱའོ་ཞེས་བསྟན་ཏེ། དགེ་འདུན་ལ་ཕྱིར་བཅོས་བྱ་བ་ནི་ཕམ་པའི་སྦོམ་པོ་ལྕི་ཡང་གཉིས་དང་། ལྷག་མའི་སྦོམ་པོ་ལྕི་བ་དང་ལྷག་མའི་དངོས་གཞི་ལྟ་བུའོ། །འོ་ན་གང་ཟག་གཞན་གྱི་ལྟུང་བ་དེ་གང་ཟག་གཞན་གྱིས་བཤགས་པ་བྱེད་པར་འགལ་ལོ་ཞེ་ན། སྤྱིར་ན་ཕྱིར་བཅོས་ལ་རིགས་གསུམ་སྟེ། ལྟུང་བ་དག་བྱེད་ཀྱི་ཕྱིར་བཅོས་དང་། འགྱོད་པ་སེལ་བྱེད་ཀྱི་ཕྱིར་བཅོས་དང་། རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་ཀྱི་ཕྱིར་བཅོས་སོ། །དང་པོ་ནི། མིང་དང་རིགས་དང་ལྡན་པར་བརྗོད་ན་ཞེས་སོ། །གཉིས་པ་ནི། སྨྱོས་པས་བྱས་པ་ཕྱིར་སངས་པ་ན་ཞེས་ཏེ། དེའི་ཊཱི་ཀ་ལས། བཤགས་པ་དེ་ཡང་འགྱོད་པ་བསལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཡིན་གྱི། ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཕྱིར་ན་མ་ཡིན་ཏེ། སྨྱོ་བ་དང་སེམས་འཁྲུག་པ་དང་ཚོར་བས་ཉེན་པ་དག་ལ་ལྟུང་བ་མེད་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་ཤིན་ཏུ་གསལ་བར་བཤད་དོ། །གསུམ་པ་ནི། རྩྭ་བཀྲམ་པ་ལྟ་བུ་འདི་ཉིད་ཡིན་ཏེ། ཊཱི་ཀ་ལས། མང་པོ་དག་གི་དོན་དུ་གཅིག་གིས་ཕྱིར་འཆོས་པར་བྱེད་ན་ལྟུང་བའི་ཕྱིར་རྩོད་པ་ཉེ་བར་ཞི་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སོ། །འདི་ནི་རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་ཀྱི་ཕྱིར་བཅོས་ཡིན་གྱི། ལྟུང་བ་དག་བྱེད་ཀྱི་ཕྱིར་བཅོས་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། གང་ཟག་གཞན་གྱི་ལྟུང་བ་དེ་གང་ཟག་གཞན་གྱིས་བཤགས་པས་དག་པར་མི་རིགས་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྐབས་འདིར་འགྲེལ་ཆུང་ལས། དགེ་སློང་དུ་ཡོད་པའི་མིང་ནས་ཕྱུང་ལ། ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཉེས་པའི་མིང་ནས་ཕྱུང་སྟེ་གཅིག་གིས་མཐོལ་ན་ཐམས་ 7-615a ཅད་ཚངས་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་བཤད་ཀྱང་ལྟུང་བའི་ཕྱིར་གྱི་རྩོད་པ་ཐམས་ཅད་དག་ཅིང་ཚངས་པར་འགྱུར་ཞེས་བསྟན་པ་ཡིན་གྱི། གཅིག་གིས་བཤགས་པ་བྱས་པས་གཞན་རྣམས་ཀྱི་ལྟུང་བ་དག་ཅིང་ཚངས་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །འདི་ལ་གང་ཟག་མང་པོ་དག་གི་དོན་དུ་ལྟུང་བ་དུ་མ་དག་ཆོ་ག་གཅིག་གིས་དུས་གཅིག་ཅར་དུ་ཡང་ཕྱིར་བཅོས་སུ་རུང་ངོ་། །འོ་ན་ཚུལ་ཇི་ལྟར་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་པར་བྱ་ཞེ་ན། གང་ཡིན་པ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པའི་ཆོ་ག་བརྗོད་ཅིང་། ལྟུང་བ་མིང་རིགས་སྨོས་པས་ལྟུང་བའི་ངོ་བོ་ཉིད་ངོ་ཤེས་པ་དེ་གཞན་ལ་སྣང་བར་བྱ་བས་སོ་སྟེ་གཞན་ལ་གོ་བར་བྱ་བས་ལྟུང་བ་ཕྱིར་བཅོས་སོ། །གནས་གཅིག་གི་དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ལྟུང་བའི་ཕྱིར་རྩོད་པ་བྱུང་ནས་མཚམ
【現代漢語翻譯】 就像專心致志一樣，互相之間唸誦三次懺悔文，這就是所謂的『還凈』。像這樣鋪草『還凈』，是爲了許多自己一方的人，向一位比丘（梵文：bhikṣu，梵文羅馬擬音：bhiksu，漢語字面意思：乞食者）懺悔墮罪，這是較輕的僧殘罪（梵文：saṃghāvaśeṣa，梵文羅馬擬音：samghavasesa，漢語字面意思：屬於僧團），以及捨墮罪（梵文：naiḥsargika-pāyantika，梵文羅馬擬音：naiḥsargika-pāyantika，漢語字面意思：捨棄后墮落）等等，由一個人為許多人『還凈』墮罪。由此暗示，向僧團懺悔的罪不能這樣做。向僧團『還凈』的罪，如根本罪（梵文：pārājika，梵文羅馬擬音：parajika，漢語字面意思：斷頭）的重罪和輕罪，以及僧殘罪的重罪和僧殘罪的根本罪等。 那麼，由他人懺悔他人的墮罪是否矛盾呢？一般來說，『還凈』有三種：『還凈』墮罪，消除後悔的『還凈』，以及平息爭端的『還凈』。第一種是『如果說出名字和種姓』等等。第二種是『瘋癲后清醒時』，其註釋中說：『懺悔是爲了消除後悔，而不是爲了『還凈』墮罪，因為瘋癲、精神錯亂和受苦的人沒有墮罪。』說得非常清楚。第三種就像鋪草一樣，註釋中說：『如果一個人爲了許多人『還凈』，那麼因墮罪引起的爭端就會平息。』這是一種平息爭端的『還凈』，而不是『還凈』墮罪，因為由他人懺悔他人的墮罪是不合理的。此處《釋論》中說：『從比丘的名字中取出，從所有罪過的名字中取出，如果一個人坦白，那麼所有罪過都會清凈。』雖然這樣說，但這是指因墮罪引起的爭端都會清凈，而不是指一個人懺悔，其他人的墮罪就會清凈。對於這一點，爲了許多人的利益，可以用一個儀式同時『還凈』許多墮罪。 那麼，應該如何『還凈』墮罪呢？唸誦『凡是』等儀軌，通過說出墮罪的名字和種類，使他人明白墮罪的本質，從而『還凈』墮罪。如果一個地方的所有僧團因墮罪發生爭端，並且...
【English Translation】 Just like focusing the mind, reciting the repentance mantra three times to each other, this is called 'purification'. Spreading grass for 'purification' like this is for the benefit of many people on one's own side, confessing transgressions to one bhikṣu (比丘, bhikṣu, bhiksu, beggar), which is a minor saṃghāvaśeṣa (僧殘罪, saṃghāvaśeṣa, samghavasesa, belonging to the Sangha), and naiḥsargika-pāyantika (捨墮罪, naiḥsargika-pāyantika, naiḥsargika-pāyantika, abandoning and falling) etc., where one person 'purifies' the transgressions of many people. This implies that transgressions confessed to the Sangha cannot be done in this way. Transgressions 'purified' to the Sangha are like the heavy and light pārājika (根本罪, pārājika, parajika, head cutting) and the heavy saṃghāvaśeṣa and the root of saṃghāvaśeṣa. Then, is it contradictory for one person to confess the transgressions of another? Generally, there are three types of 'purification': 'purifying' transgressions, 'purifying' to eliminate regret, and 'purifying' to pacify disputes. The first is 'if the name and lineage are spoken' etc. The second is 'when sober after madness', where the commentary says: 'Confession is to eliminate regret, not to 'purify' transgressions, because those who are mad, mentally disturbed, and suffering have no transgressions.' It is explained very clearly. The third is like spreading grass, where the commentary says: 'If one person 'purifies' for the benefit of many, then the dispute caused by transgressions will be pacified.' This is a 'purification' to pacify disputes, not a 'purification' of transgressions, because it is unreasonable for one person to purify the transgressions of another through confession. Here, the Smaller Commentary says: 'Take out from the name of the bhikṣu, take out from the names of all offenses, and if one person confesses, then all will be pure.' Although it says so, it indicates that all disputes caused by transgressions will be purified, but it is not that one person confesses and the transgressions of others will be purified. For this, for the benefit of many people, many transgressions can be 'purified' simultaneously in one ritual. Then, how should transgressions be 'purified'? Reciting the ritual of 'whatever is' etc., by stating the name and type of transgression, making the essence of the transgression known to others, thereby 'purifying' the transgression. If all the Sangha in one place have a dispute due to transgressions, and...
ས་དེ་ན་ཡོད་པའི་དགེ་འདུན་མཐའ་དག་ཕྱོགས་གཉིས་སུ་ཆད་པ་ན། ལུང་གཞི་ལས་ཕྱོགས་གཅིག་ན་དགེ་སློང་གནས་བརྟན་བཤེས་གཉེན་ཅན་གཙོ་བོ་གང་ཡིན་པ་དེས་རང་ཕྱོགས་ཀྱི་དྲུང་དུ་སོང་སྟེ་ཚིག་འདི་སྐད་ཅེས། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་བདག་ཅག་ཆོས་འདུལ་བ་ལ་རབ་ཏུ་བྱུང་ནས་འཐབ་པར་གྱུར་པ་ནི་ཉེས་པ་རྙེད་ཀྱི། ལེགས་པ་མི་རྙེད་པས་ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་གཞི་འདི་ལ་ཁོ་བོ་དེང་ཁྱོད་ཀྱི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་གང་ཡིན་པ་དེ་ཁོ་བོས་བདག་དང་ཁྱེད་ཀྱི་ཆེད་དུ་ཚེ་དང་ལྡན་པ་དེ་དག་གི་དྲུང་དུ་མཐོལ་ཞིང་བཤགས་པར་སྤྲོའོ་ཞེས་སྨྲ་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་དེ་ལ་རང་གི་ཕྱོགས་ནས་དགེ་སློང་གཅིག་གིས་ཀྱང་མི་བཟློག་ཅིང་མི་གཤེ་ན། དེ་ནས་དགེ་སློང་དེས་ཕྱོགས་གཅིག་ཤོས་ཀྱི་དྲུང་དུ་སོང་ནས་བླ་གོས་ཕྲག་པ་གཅིག་ཏུ་གཟར་ཏེ། རྒན་རིམ་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་འདུད་པར་བྱས་ལ་ཙོག་ཙོག་པོར་འདུག་སྟེ་ཚིག་འདི་སྐད་ཅེས། ཚེ་དང་ལྡན་པ་དག་གཞི་འདི་ལ་ཁོ་བོ་དང་ཚེ་དང་ལྡན་པ་དེ་ 7-615b དག་གི་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་གང་ཡིན་པ་དེ་ཁོ་བོས་བདག་དང་ཚེ་དང་ལྡན་པ་དེ་དག་གི་ཆེད་དུ་ཁྱོད་ཀྱི་དྲུང་དུ་མཐོལ་ཞིང་བཤགས་པར་སྤྲོའོ་ཞེས་སྨྲ་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་དགེ་འདུན་ཕྱོགས་གཉིས་སུ་ཆད་པ་ན། ཕྱོགས་གཅིག་གིས་ལྟུང་བ་བཤགས་པ་དེ་ཁོ་ན་བཞིན་དུ་ཕྱོགས་གཞན་གྱི་གནས་བརྟན་དེས་ཀྱང་རང་ཕྱོགས་རྣམས་ལ་སྔ་མ་བཞིན་དུ་བརྗོད་ནས་གཞན་ཕྱོགས་དེ་དག་ལ་སྔ་མ་བཞིན་དུ་བཤགས་པར་བྱའོ་ཞེས་སྟོན་པ་ནི། ཕྱོགས་གཞན་གྱིས་ཀྱང་རང་ཕྱོགས་རྣམས་ལྟུང་བ་ཕྱིར་འཆོས་པའི་བློ་མཐུན་པ་ཉིད་དུ་གྱུར་ན་གཞན་ཕྱོགས་དེ་དག་ལ་ཕྱིར་བཅོས་པར་བྱའོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཕྱོགས་གཉིས་ཀ་ཕ་ཟད་ཚུ་ཟད་གྲལ་མཉམ་དུ་འདུག་ལ་མཐོལ་བཤགས་བྱ་ཞེས་སོ། །དེ་ལྟར་ན་ཕན་ཚུན་བཤགས་པ་བྱས་པ་ན། ལུང་གཞི་ལས། ཕྱོགས་གཉིས་པོ་མཚུངས་པ་ཉེ་བར་སྟོན་པར་བྱེད་ཅིང་། ཕན་ཚུན་དུ་ལྟུང་བ་སྒྲོགས་པས་གླེང་བར་མི་བྱེད་ན་རྩོད་པ་དེ་ཞི་བ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ལ། ལྟུང་ཁས་ལེན་པའི་བཟློག་ཕྱོགས་བསྟན། །གླེང་བའི་བྱ་བྱད་དུ་མ་བརྗོད། ། ༈ ལྟུང་ཁས་ལེན་པའི་བཟློག་ཕྱོགས་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། ལྟུང་བ་ཁས་མི་ལེན་པ་དང་། དོན་ལྟུང་བ་མེད་པ་ལ་ནི་བཤགས་པ་བྱས་ཀྱང་ལྟུང་བ་དག་བྱེད་ཀྱི་བཤགས་པ་མི་འཆགས་སོ། །ལྟུང་བ་མེད་ཀྱང་འགྱོད་པ་སེལ་བྱེད་ཀྱི་བཤགས་པ་ནི་འཆགས་ཏེ་སྔར་བཤད་ཟིན་ཏོ། ། ༈ གླེང་བའི་བྱ་བྱད་དུ་མ་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ནི། གླེང་བྱེད་གཅིག་གིས་གླེང་བྱ་དུ་མ་ལ་ལྷན་ཅིག་གི་དངོས་པོས་དུས་གཅིག་ལ་ལྟུང་བ་གླེང་བ་ཉིད་དུ་རུང་ངོ་སྟེ། གཅིག་གིས་དུ་མ་ལ་གླེང་དུ་རུང་བའོ། །གླེང་བ་པོ་དུ་མས་གླེང་བྱ་གཅིག་ལ་གླེང་བ་ཉིད་ཀྱང་རུང་སྟེ་སྔ་མ་དེ་བཞིན་ནོ།
【現代漢語翻譯】 當在那裡的所有僧團分裂成兩派時，根據律藏的規定，在一派中，以一位持戒長老和善知識為首，走到自己的一方，說這樣的話：『諸位具壽，我們出家修習佛法，卻爭鬥不休，只會發現過失，找不到利益。因此，諸位具壽，我今天想爲了我自己和你們，在諸位具壽麵前坦白和懺悔在這個基礎上所犯下的罪過。』如果那位比丘沒有被自己一方的比丘阻止或責罵，那麼那位比丘就走到另一方，袒露右肩，按照年長順序頂禮，然後蹲下，說這樣的話：『諸位具壽，我今天想爲了我和諸位具壽，在你們面前坦白和懺悔在這個基礎上所犯下的罪過。』佛陀如是說。 如此，當僧團分裂成兩派時，一派懺悔罪過，另一派的長老也應如前所述向自己一方陳述，然後如前所述向另一方懺悔。如果另一方也同意懺悔罪過，那麼也應該向另一方懺悔。《釋論》中說：『雙方應平等而坐，進行坦白和懺悔。』如此，當雙方互相懺悔后，根據律藏的規定：『這表明雙方是平等的，互相宣告罪過，不再爭論，爭端就平息了。』 第二部分：揭示不承認罪過的反面，不講述爭論的各種行為。 不承認罪過的反面：第一種情況是，不承認罪過，或者實際上沒有罪過，即使懺悔，罪過也不會消除，懺悔也不會成立。如果沒有罪過，那麼消除後悔的懺悔是可以成立的，這在之前已經講過。 不講述爭論的各種行為：第二種情況是，一個爭論者可以同時對多個爭論對象，在同一時間，以同一方式進行罪過的爭論，即一人可以對多人進行爭論。多個爭論者對一個爭論對像進行爭論也是可以的，與前一種情況相同。
【English Translation】 When all the Sangha (community of monks) there is divided into two factions, according to the Vinaya (monastic discipline), in one faction, a senior monk (bhikshu) who is virtuous and a spiritual friend, being the leader, should go to his own side and say these words: 'Venerable ones, we have become monks in the Dharma (teachings) and Vinaya, but we are fighting, only finding faults and not finding benefits. Therefore, venerable ones, today I would like to confess and repent before you venerable ones, for the transgressions that have occurred on this basis, for the sake of myself and you.' If that bhikshu is not stopped or scolded by one of the bhikshus from his own side, then that bhikshu should go to the other side, expose one shoulder, prostrate in order of seniority, and then squat down, saying these words: 'Venerable ones, today I would like to confess and repent before you for the transgressions that have occurred on this basis, for the sake of myself and you venerable ones.' Thus spoke the Buddha. Thus, when the Sangha is divided into two factions, one faction confesses its transgressions, and the senior monk of the other faction should also state to his own side as before, and then confess to the other faction as before. If the other faction also agrees to repent of its transgressions, then it should also repent to the other faction. The Commentary says: 'Both sides should sit equally and engage in confession and repentance.' Thus, when both sides have confessed to each other, according to the Vinaya: 'This shows that both sides are equal, and by mutually declaring transgressions, if they do not argue, the dispute is pacified.' Second part: Revealing the opposite of admitting transgressions, not recounting the various actions of contention. The opposite of admitting transgressions: The first case is, not admitting transgressions, or actually having no transgressions, even if one repents, the transgressions will not be purified, and the repentance will not be valid. If there are no transgressions, then repentance that eliminates regret can be valid, as has been explained before. Not recounting the various actions of contention: The second case is, one contender can simultaneously contend with multiple objects of contention, at the same time, in the same manner, regarding transgressions, that is, one person can contend with many. It is also possible for multiple contenders to contend with one object of contention, as in the previous case.
།དུ་མས་གཅིག་ལ་གླེང་དུ་རུང་བའོ། །དུ་མས་དུ་མ་ལ་ཡང་གླེང་དུ་རུང་སྟེ། འདི་ཉིད་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་དང་ལུང་ལས། དགེ་འདུན་གྱིས་དགེ་འདུན་ལ་ཡང་གླེང་ 7-616a དུ་རུང་བའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གླེང་བྱ་དང་གླེང་བྱེད་དུ་མ་རུང་བ་འདི་ལ་གྲངས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་ནི་ངེས་པ་མེད་དོ། ། ༈ མངོན་སུམ་འདུལ་བའི་བྱེ་བྲག་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ལ། གཟུ་བོའི་བསླབ་བྱ་དོགས་གཅོད་བསྟན། །ཁས་བླངས་རྩོད་གཞི་བྱེ་བྲག་བརྗོད། །སྨྲ་བོ་ཁྱད་ལྡན་ཚུལ་ལུགས་བསྟན། ། ༈ གཟུ་བོའི་བསླབ་བྱ་དོགས་གཅོད་བསྟན་པ། དང་པོ་ནི། ཤཱ་རིའི་བུ་ལྟ་བུས་གླེང་ཞིང་ཉེར་དགའ་ལྟ་བུས་ཁས་མི་ལེན་ཞེ་ན། གཟུ་བོ་རྣམས་ཀྱིས་དེ་གཉིས་གང་ལ་གུས་པར་བྱ་ཞེ་ན། གླེང་བ་པོས་ལུས་དང་ངག་གིས་བསྡམས་པ་ཉིད་དང་། སྡེ་སྣོད་ཤེས་པ་ཉིད་དང་། དགེ་འདུན་གྱི་ནང་དུ་བསམས་བཞིན་དུ་ཤེས་བྱ་རྣམ་པར་བཞག་པའི་ཆོས་དང་། ཚུལ་ཁྲིམས་རྣམ་པར་བཞག་པའི་འདུལ་བ་ལོག་པར་མི་སྟོན་པ་དང་། དེ་ལས་བཟློག་པ་དག་མི་སྟོན་པ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་ཡོན་ཏན་གསུམ་དང་ལྡན་པ་ལ་གུས་པར་བྱའོ། །གླེང་བྱེད་ཡོན་ཏན་གསུམ་ལྡན་ཡིན་ན་དེ་ལ་གུས་པར་བྱས་ལ་གཟུ་བོ་རྣམས་ཀྱིས་གླེང་བྱ་ལ་ལྟུང་བ་ཡོད་པར་བརྒལ་ལོ། །གལ་ཏེ་གླེང་བྱ་ཡོན་ཏན་གསུམ་ལྡན་ཡིན་ན་དེ་ལ་གུས་པར་བྱས་ལ་ལྟུང་མེད་དུ་དག་རྒྱ་སྦྱིན་ནོ། །གླེང་བྱ་གླེང་བྱེད་གཉིས་ཀ་ཡོན་ཏན་གསུམ་ལྡན་ཡིན་ན་ཆོས་མཁས་ཤིང་བྱང་བ་ལ་གུས་པར་བྱའོ། །ཡོན་ཏན་དང་པོ་དང་གསུམ་པ་ལས་བཟློག་པའི་གླེང་བྱེད་ཚུལ་ཁྲིམས་འཆལ་བ་དང་། ལོག་པར་སྟོན་པ་ལ་མཐུན་པར་མི་བྱའོ། །གླེང་པོ་ཚུལ་འཆལ་ལོག་སྟོན་གྱི་རྣམ་པ་དེ་ལྟ་བུ་མ་ཡིན་པ་ཡོན་ཏན་གཉིས་པའི་ཆ་ནས་ཚིག་གིས་སྡེ་སྣོད་དག་འཛིན་ཅིང་། དོན་མི་ཤེས་པ་ལ་ནི་འཇམ་པོས་ལན་གདབ་པར་བྱའོ། །གསུམ་དང་ལྡན་པ་ལ་གུས་པར་བྱའོ། །ཞེས་སྔར་སྨོས་ན་དེ་ལ་བརྟགས་པ་ཙམ་ཡང་མི་བྱའམ་ཞེ་ན། གླེང་བ་པོ་ཡོན་ཏན་གསུམ་ལྡན་དེ་ལ་གླེང་བའི་བསམ་པ་རྟོགས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཚིག་གི་སྒོ་ནས་བརྒལ་ཞིང་། བསམ་པའི་སྒོ་ནས་ 7-616b བརྟག་པར་བྱའོ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། སེམས་ཀྱི་སྤྱོད་པ་ནི་གཡོ་བ་ཡིན་པས་སྔར་སྡིག་པ་ལ་མ་ཞུགས་ཀྱང་ཕྱིས་འཇུག་པར་འགྱུར་བ་སྲིད་པས་སོ་ཞེས་སོ། །ཇི་ལྟར་བརྟགས་ན་གནས་སུ་ཚིག་མི་བཞག་པས་སོ། །དེའི་གནས་དེ་གང་ཞེ་ན། གནས་ནི་དུས་ཉིན་མཚན་དང་།ཡུལ་ལྗོངས་དང་། གྲོང་ཁྱེར་དང་། སྤྱོད་ལམ་བཞི་ཐ་དད་དང་། ཕམ་པ་ལྟུང་བྱེད་སོ་སོར་བཤགས་པ་ཉེས་བྱས་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་ཐ་དད་པས་གླེང་བ་དག་གོ། གླེང་བ་པོ་ལ་བརྒལ་ཞིང་བརྟགས་པ་ན། གནས་ནས་གནས་གཞན་དུ་འཕོ་བ་སྟེ་ལྟུང་བྱེད་བྱུང་ངོ་ཞེས་སྔར་ཟེར་ལ། ཕྱིས་ཉེས་བྱས་བྱུང་ཟེར་བ་ལྟ་བུ་དང་། འཁྲུགས་པའི་རྙོག་པ་ཅན་དུ་གྱུར་ན་
【現代漢語翻譯】 可以由多人對一人進行辯論。也可以由多人對多人進行辯論。正如這部論著和經文中所說：『僧團也可以對僧團進行辯論。』這裡所說的辯論者和被辯論者不一定是特定的數字。 顯現毗奈耶的差別： 第三部分：展示公正者的行爲準則和疑慮的消除。說明承諾、爭論的根源和差別。展示辯論者的特殊性和行為方式。 公正者的行爲準則和疑慮的消除： 第一點是：如果像舍利子（Śāriputra，佛陀十大弟子之一，以智慧著稱）這樣的人提出辯論，而像近喜（Nanda，佛陀的堂弟）這樣的人不接受，那麼公正者應該尊重哪一方呢？應該尊重具備三種功德的人：即辯論者約束自己的身語，通曉三藏，不顛倒地宣說僧團中如實安立的法和如實安立的律，並且不宣說與此相反的內容。如果辯論者具備這三種功德，那麼就應該尊重他，公正者應該駁斥被辯論者的過失。如果被辯論者具備這三種功德，那麼就應該尊重他，並宣佈他是清凈無罪的。如果辯論者和被辯論者都具備這三種功德，那麼就應該尊重精通佛法且博學的人。不應贊同與第一和第三種功德相反的辯論者，即行為不檢和顛倒宣說者。如果辯論者不是行為不檢和顛倒宣說者，但從第二種功德來說，他只是口頭上掌握了三藏，而不理解其含義，那麼應該溫和地回答他。應該尊重具備三種功德的人。如果像前面所說的那樣，那麼難道不應該對他進行任何考察嗎？爲了瞭解具備三種功德的辯論者的辯論意圖，應該通過言辭進行駁斥，並通過意念進行考察。正如論著中所說：『因為心識的活動是搖擺不定的，所以即使先前沒有陷入罪惡，之後也可能會陷入。』應該如何考察呢？即不應在某個問題上停滯不前。那麼，那個問題是什麼呢？問題在於時間（白天或夜晚）、地點（鄉村或城市）、行為方式（四種威儀）的差異，以及分別懺悔墮罪（pāṭayantika，巴利語：波逸提）和隨罪（duṣkṛta，惡作）的差異。在對辯論者進行駁斥和考察時，如果他從一個問題轉移到另一個問題，例如先前說是墮罪，之後又說是隨罪，或者變得混亂不清，那麼……
【English Translation】 It is permissible for many to debate against one. It is also permissible for many to debate against many. As stated in this treatise and scripture: 'The Sangha can also debate against the Sangha.' The number of debaters and those being debated is not necessarily fixed. Showing the distinctions of manifest Vinaya: The third part: Showing the precepts and doubt resolution for the impartial. Stating the distinctions of vows and the basis of disputes. Showing the qualities and conduct of the speaker. Showing the precepts and doubt resolution for the impartial: The first point is: If someone like Śāriputra (one of the ten great disciples of the Buddha, known for his wisdom) initiates a debate, and someone like Nanda (Buddha's cousin) does not accept, which one should the impartial respect? One should respect the one who possesses three qualities: namely, the debater who restrains their body and speech, knows the Tripiṭaka (Three Baskets), does not pervertedly explain the Dharma (teachings) that is properly established in the Sangha, and the Vinaya (discipline) that is properly established, and does not explain the opposite of these. If the debater possesses these three qualities, then they should be respected, and the impartial should refute the faults of the one being debated. If the one being debated possesses these three qualities, then they should be respected, and it should be declared that they are pure and without fault. If both the debater and the one being debated possess these three qualities, then one should respect the one who is learned and knowledgeable in the Dharma. One should not agree with a debater who is contrary to the first and third qualities, namely, one who is immoral and explains perversely. If the debater is not immoral and does not explain perversely, but from the second quality, they only hold the Tripiṭaka in words and do not understand its meaning, then one should answer them gently. One should respect the one who possesses the three qualities. If it is as previously stated, then should one not even examine them? In order to understand the intention of the debater who possesses the three qualities, one should refute them through words and examine them through intention. As stated in the treatise: 'Because the activity of the mind is wavering, even if one has not previously engaged in sin, it is possible that one may engage in it later.' How should one examine? That is, one should not dwell on a certain point. Then, what is that point? The point lies in the differences in time (day or night), place (village or city), manner of conduct (four postures), and the separate confession of defeat (pāṭayantika) and wrongdoing (duṣkṛta). When refuting and examining the debater, if they shift from one point to another, such as previously saying it was a defeat and later saying it was a wrongdoing, or if they become confused, then...
ལྟུང་བ་གླེང་བ་མི་འཆགས་སོ། ། ༈ ཁས་བླངས་རྩོད་གཞི་བྱེ་བྲག་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ནི། གླེངས་པས་ཁས་བླངས་ན་རྩོད་པ་མཐར་ཐུག་པ་ཡིན་ཏེ་རྩོད་པ་ཞི་བ་ཡིན་ནོ། ། ༈ སྨྲ་བོ་ཁྱད་ལྡན་ཚུལ་ལུགས་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ནི། གླེང་བ་པོས་ལྟུང་བ་གླེང་ཞིང་གླེང་བྱ་ནི་ཉེས་པ་ཁས་མི་ལེན་པ་ལ་དེས་ཉེས་པ་མ་བྱས་པའམ། དག་པའི་དཔང་པོ་གཞན་ཡོད་ན་དེ་ལ་གཟུ་བོ་དགེ་འདུན་རྣམས་ཀྱིས་དེ་གསུམ་གང་གི་ཚིག་བཙན་པར་བྱ་ཞེ་ན། ལྟུང་བ་ཡོད་མེད་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་སྨྲ་བ་པོ་བདེན་པ་མཐོང་བ་ཉིད་དང་། ཡོན་ཏན་ལས་ཆེས་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པ་ཁྱིམ་པ་ཡིན་ཡང་རུང་བ་གླེང་བྱ་གླེང་བྱེད་ལས། གཞན་དཔང་པོ་ཚད་མར་བྱ་སྟེ། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། གཞན་དག་ཚད་མར་བྱས་ཏེ་དེ་དག་ཆེ་གཞིར་དྲི་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་དཔང་པོ་ཚད་མར་བྱ་བ་ཁོ་ནར་ཟད་དམ་ཞེ་ན། དཔང་པོ་དང་གླེང་བྱ་དང་གླེང་བྱེད་གསུམ་པོ་དེ་རྣམས་ཀྱི་ནང་ནས་གང་ཡོན་ཏན་ལས་ཆེས་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པ་སྟེ་ཚད་མར་བྱ་སྟེ། སྨྲ་བ་པོ་ཞེས་པའི་རང་གི་རྣམ་བཤད་ལས། འདིར་ཐམས་ཅད་ཉིད་དེ་དོན་བརྗོད་པའི་དཔང་པོ་དང་། གླེང་བར་བྱ་བ་དང་། གླེང་བར་བྱེད་ 7-617a པ་སྨྲ་བ་པོ་ཉིད་ཀྱིས་བཟུང་བར་རིག་པར་བྱའི། ཆེ་གཞིར་གྱུར་པ་ཉིད་ཀྱིས་ནི་མ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཚད་མར་བྱའོ་ཞེས་པའི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། དགེ་སློང་གཅིག་ལ་ཁྱིམ་པ་གཅིག་དང་། དགེ་སློང་གཅིག་དང་གཉིས་ཀྱིས་བརྒལ་ཏེ་ཁྱིམ་པ་ནི་རྒྱུན་དུ་ཞུགས་པའི་འབྲས་བུ་ཐོབ་པ་ཡིན་ལ། དགེ་སློང་ཐ་མལ་པ་ཡིན་ན་ཁྱིམ་པ་དེས་བརྒལ་བའི་ཚིག་བཙན་པར་བྱའོ། །དགེ་སློང་གཉིས་ཀྱིས་རྒོལ་ན་ཡོན་ཏན་དང་ལྡན་པ་དང་འབྲས་བུ་ཐོབ་པ་བཙན་པར་བྱའོ། །ཞེས་གླེང་བྱེད་ཚིག་བཙན་པར་བཤད་པ་དང་ཡང་མཐུན་ནོ། །དགེ་སློང་འདི་ཉེས་སྤོང་བྱེད་པ་བདག་གིས་ཀྱང་མཐོང་ངོ་ཞེས་ཟེར་བའི་གང་ཟག་ཆེ་གཞིའམ། དཔང་པོ་གཉིས་ཡོད་ན་གཟུ་བོ་དགེ་འདུན་རྣམས་ཀྱིས་ཇི་ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། ཉེས་སྤྱོད་བྱེད་པ་མཐོང་བའི་ཆེ་གཞི་དེ་ཟླ་བོ་གཞན་དང་བཅས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་གཞན་དེ་ལ་དྲི་ཞིང་། དེ་དག་གིས་ཚིག་བསྟུན་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ཚིག་བསྟུན་པ་ན་གཅིག་ན་རེ། དགེ་སློང་ཆང་འཐུང་བ་མཐོང་ངོ་ཞེས་ཟེར་ལ། གཅིག་ན་རེ། འདིས་ཆང་མ་འཐུངས་ཀྱི། ཧྭགས་ཀྱི་ཆུ་འཐུངས་སོ་ཟེར་ན་ཞེས་ལུང་ཞུ་བ་ལས་གསུངས་པ་ལྟར་དེ་དག་གི་ཚིག་མ་མཐུན་པས་དགེ་འདུན་རྣམས་ཇི་ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། དོན་གང་ལ་ཐེ་ཚོམ་ཉིད་དུ་གྱུར་ན་དོན་དེ་ཤེས་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ་སྟེ། ཊཱི་ཀ་ལས། ངེས་པའི་ཤེས་པ་མ་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་སོ། །གླེང་བྱ་དེ་ཉིད་ལས་ཅི་ཁྱོད་ཀྱིས་བྱས་སམ་མ་བྱས་ཞེས་དྲིས་ལ་གླེང་བྱའི་ཚིག་བཙན་པར་བྱའོ། །དོན་དེ་ལྟར་ཞུ་འགྲེལ་ལས་སོ། །བདེན་པ་མཐོང་བ་ཉིད་དང་།
【現代漢語翻譯】 不應提起墮罪之事。 第二，陳述所承諾的辯論主題的各個方面：如果通過辯論達成承諾，那麼爭論就到了最終的結論，爭論也就平息了。 第三，展示卓越的辯論者的行為方式：辯論者提起墮罪，而被辯論者不承認過錯，或者他沒有犯錯，或者有其他清白的證人。那麼，公正的僧團應該以這三者中誰的話為準呢？如同實情一般講述墮罪的有無，並且比功德更加卓越的人，即使是居士也可以。除了被辯論者和辯論者之外，其他人都可以作為證人。正如他自己的註釋和 टीका (ṭīkā，梵文， टीका， टीका，註釋)中所說：『其他人可以被作為證人，並且應該詢問他們主要的事情。』那麼，僅僅是將證人作為衡量標準就足夠了嗎？在證人、被辯論者和辯論者這三者之中，誰的功德最為卓越，就以誰為準。正如『辯論者』的自釋中所說：『在這裡，所有這些都應該被理解為由陳述事實的證人、被辯論者和辯論者自己來掌握，而不是由主要的事情來掌握。』在『衡量標準』的 लघु टीका (laghu-ṭīkā，梵文，लघुटीका，laghu-ṭīkā，小注釋)中說：『如果一位比丘與一位居士爭論，或者一位或兩位比丘與一位居士爭論，而這位居士是入流果的獲得者，而比丘是普通人，那麼應該以這位居士的話為準。如果兩位比丘爭論，那麼應該以具有功德和獲得果位的人為準。』這也與辯論者的話語有力的說法相一致。如果有人說：『我親眼看到這位比丘犯戒』，那麼應該如何對待這位重要人物或兩位證人呢？如果看到犯戒的重要人物與其他人在一起，那麼應該詢問其他人，並且他們應該協調他們的說法。如果他們協調了說法，一個人說：『我看到這位比丘喝酒』，而另一個人說：『他沒有喝酒，而是喝了蜂蜜水』，正如在 Vinaya (律藏)中所說的那樣，如果他們的說法不一致，僧團應該怎麼辦呢？如果對任何事情產生懷疑，那麼就不是真正瞭解那件事。 टीका (ṭīkā，梵文， टीका， टीका，註釋)中說：『因為沒有產生確定的知識。』應該問被辯論者：『你做了還是沒做？』並且應該以被辯論者的話為準。事情就是這樣，正如釋論中所說。如同實情一般見到真理的人。
【English Translation】 One should not bring up the matter of offenses. Second, stating the specifics of the promised debate topic: If a commitment is made through debate, then the argument reaches its ultimate conclusion, and the argument is pacified. Third, demonstrating the conduct of an excellent debater: The debater brings up an offense, and the one being debated does not admit the fault, or he has not committed the offense, or there are other innocent witnesses. Then, which of these three should the impartial Sangha take as authoritative? The one who speaks truthfully about the presence or absence of the offense, and the one who is more excellent than merit, even if he is a householder. Others besides the one being debated and the debater can be taken as witnesses. As it says in his own commentary and the टीका (ṭīkā, Sanskrit, टीका, टीका, commentary): 'Others can be taken as witnesses, and they should be asked about the main things.' So, is it sufficient to take witnesses as the standard? Among the witness, the one being debated, and the debater, whoever is most excellent in merit, that is the standard. As it says in the self-commentary of 'the speaker': 'Here, all of these should be understood as being held by the witness who states the facts, the one being debated, and the debater himself, and not by the main things.' In the लघु टीका (laghu-ṭīkā, Sanskrit, लघुटीका, laghu-ṭīkā, small commentary) of 'the standard' it says: 'If one bhikshu argues with one householder, or one or two bhikshus argue with one householder, and that householder is the one who has attained the fruit of stream-entry, and the bhikshu is an ordinary person, then the words of that householder should be taken as authoritative. If two bhikshus argue, then the one who possesses merit and has attained the fruit should be taken as authoritative.' This is also in accordance with the statement that the debater's words are forceful. If someone says, 'I saw this bhikshu committing an offense,' then how should that important person or the two witnesses be treated? If the important person who saw the offense is with another person, then that other person should be asked, and they should coordinate their statements. If they coordinate their statements, and one says, 'I saw this bhikshu drinking alcohol,' and another says, 'He did not drink alcohol, but drank honey water,' as it says in the Vinaya, if their statements do not agree, what should the Sangha do? If there is doubt about anything, then one does not truly know that thing. The टीका (ṭīkā, Sanskrit, टीका, टीका, commentary) says: 'Because definite knowledge has not arisen.' The one being debated should be asked, 'Did you do it or not?' and the words of the one being debated should be taken as authoritative. That is how it is, as it says in the explanation. The one who sees the truth as it is.
ཡོན་ཏན་ལས་ཆེས་མཆོག་ཏུ་གྱུར་པའི་ཆེ་གཞི་དེ་ལས་གླེང་བྱ་ལ་ལྟུང་བ་བྱུང་བར་ངེས་པར་གྱུར་པ་ན་གླེང་བྱས་རང་གི་ལྟུང་བ་ཁས་བླངས་བ་དང་འདྲའོ་སྟེ། ལྟུང་བའི་ཕྱིར་རྩོད་པ་དེ་ཞི་བའོ། །ཞུ་འགྲེལ་ལས། རྩོད་ 7-617b པ་དེའི་རྒྱུ་མཚན་ཅན་གྱི་ཐེ་ཚོམ་དང་བྲལ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་དོ། ། ༈ ཞི་བྱེད་སོ་སོའི་རང་བཞིན་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་ལ། ཞི་བར་བྱེད་པ་དངོས་ཉིད་དང་། །དེ་ཡི་གཞན་འདོད་དགག་པའོ། ། ༈ ཞི་བར་བྱེད་པ་དངོས་ཉིད། དང་པོ་ནི། ལྟུང་བའི་ཕྱིར་རྩོད་པ་གླེང་བྱས་ལྟུང་བ་མི་དྲན་པ་འདི་ལ་ལྟུང་བ་དེའི་ངོ་བོ་ཉིད་འཚོལ་བ་དང་མཐུན་པ་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །འོ་ན་ངོ་བོ་ཉིད་འཚོལ་བ་དང་མཐུན་པ་སྦྱིན་པའི་ཡུལ་ནི་གང་ཞེ་ན། ངེས་པ་དང་བྲལ་བ་ནི་སྟེ་རང་ལ་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་དེ་བསམ་པ་ཐག་པ་ནས་མི་དྲན་ན་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་མི་དྲན་ནོ། །ཞེས་ཟེར་བ་ནི་བརྗོད་པའི་སྒོ་ནས་ཁྱད་དུ་གསོད་པ་ཡིན་ནོ། །བརྗོད་པའི་སྒོ་ནས་ཁྱད་དུ་གསོད་པ་དང་། ཤེས་བཞིན་ཁྱད་དུ་གསོད་པ་ལས། སྔ་མ་ནི་ངོ་བོ་ཉིད་འཚོལ་བ་སྦྱིན་པ་འདིའི་ཡུལ་ཡིན་ལ། ཕྱི་མ་ནི་སྤྱིར་བཏང་ལམ་མཐོང་བས་གནས་ནས་དབྱུང་བའི་ནན་ཏུར་བྱ་བའི་ཡུལ་ཡིན་ནོ། །གླེང་བྱེད་དགེ་འདུན་ལ་བདག་ལྟུང་བ་བྱུང་ངོ་ཞེས་སྔར་ཁས་བླངས་ནས་ཕྱིས་འགྱུར་ཏེ་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་མི་དྲན་ནོ། །ཞེས་ཟེར་ཏེ་བརྗེད་པའི་སྒོ་ནས་ཁྱད་དུ་གསོད་ན་ལྟུང་བའི་ངོ་བོ་ཉིད་ངེས་པར་འཛིན་དུ་གཞུག་པའི་ཕྱིར། ལྟུང་བའི་ངོ་བོ་ཉིད་དྲན་པ་ལ་ངེས་པར་སྦྱོར་བ་སྦྱིན་ནོ། །ས་གཞན་ན་གནས་པའི་སྤྱོད་པ་དེ་ནི་ལྟུང་བ་དེའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཚོལ་བ་སྟེ། ལྟུང་བ་དེ་དྲན་པ་ལ་ཕན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ལྟུང་བ་དེའི་ངོ་བོ་ཉིད་འཚོལ་བ་དང་མཐུན་པ་ཞེས་བྱ་བ་ཉིད་དོ། ། ༈ ཁྱད་པར་ཅན་གྱི་གཞི་འཁོར་ལོའི་དོན། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བ་ལ་གཞུང་ཆེན་པོའི་ལུགས་དང་། བཙུན་པ་དབྱངས་སྒྲོགས་ཀྱི་ལུགས་སོ། །ལུགས་དེ་གཉིས་ཀར་ཡང་འཁོར་ལོ་ཞེས་པ་འདི་མཐོང་ལམ་ཡིན་པར་མཐུན་ཀྱང་མཐོང་ལམ་དང་འཁོར་ལོ་འདྲ་ཆོས་སུ་སྦྱོར་ལུགས་གཉིས་ལས། དང་པོ་བྱེ་སྨྲའི་གཞུང་ཆེན་པོའི་ལུགས་ནི། སྐབས་འདིར་ཤ་ལུགས་སྨྲ་བ་ན་རེ། མཐོང་ལམ་སྐད་ཅིག་བཅུ་དྲུག་ཅེས་གསུངས་ཏེ། དེ་ནི་ཐེག་ཆེན་གྱི་ལུགས་ཡིན་ནོ། །འདིར་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ལུགས་ཀྱི་སྐད་ཅིག་བཅོ་ལྔ་སྟེ། མཛོད་ལས། དེ་ལ་སྐད་ཅིག་བཅོ་ལྔ་ནི། །མ་མཐོང་མཐོང་ཕྱིར་མཐོང་བའི་ལམ། །ཞེས་བཤད་དོ། །འཁོར་ལོ་ཞེས་པ་དེ་མཐོང་ལམ་གྱི་ཡེ་ཤེས་སྐད་ཅིག་བཅོ་ལྔ་སྟེ། དེ་ཡང་དཔེར་ན་རྒྱལ་པོའི་འཁོར་ལོ་རིན་པོ་ཆེ་ལ་འཕར་ཞིང་འབབ་པ་དང་། མྱུར་དུ་འགྲོ་བ་དང་། གླིང་འདོར་བ་དང་། མ་རྒྱལ་བ་ལས་རྒྱལ་བར་བྱེད་པའི་ཆོས་ཡོད་པ་བཞིན་དུ་མཐོང་ལ
【現代漢語翻譯】 當討論中出現因功德而變得卓越的重大問題時，如果討論者承認了自己的過失，那麼爭論就會平息。註釋中說：『因為爭論沒有理由懷疑。』 寂止各自的自性 第二部分包括：寂止的行為本身，以及對他人觀點的駁斥。 寂止的行為本身 第一部分是：因為過失而爭論，討論者不記得過失，這與尋找過失的自性並給予幫助是一致的。那麼，尋找自性並給予幫助的對象是什麼呢？就是不確定的人，即完全不記得自己犯過錯誤的人。『我不記得犯過錯誤。』這樣說是通過言語來區分。通過言語來區分和明知故犯地來區分，前者是給予尋找自性的幫助的對象，後者是將人從通常的道路上驅逐出去的嚴厲行為的對象。如果討論者先前在僧團面前承認『我犯了錯誤』，後來又改變主意說『我不記得犯過錯誤』，並通過遺忘來區分，那麼爲了確定過失的自性，必須給予憶念過失自性的幫助。處於其他地方的行為是尋找過失的自性，因為這有助於記住過失。因此，這被稱為與尋找過失的自性相一致。 殊勝之輪的意義 第一部分分為兩點：毗婆沙宗（Vaibhashika）的大經部觀點和妙音部（ Sautrantika）的觀點。兩種觀點都認為『輪』是指見道（Darshana-marga），但在如何將見道與輪聯繫起來的方面有所不同。首先是毗婆沙宗的大經部觀點。在這種情況下，有順世外道（Shaluka）說：『見道有十六個剎那（ksana，瞬間），』這是大乘的觀點。這裡有聲聞乘（Shravakayana）的十五個剎那，如《俱舍論》（Abhidharmakosha）中所說：『其中有十五個剎那，未見而見，為見道。』所謂的『輪』是指見道的十五個智慧剎那。例如，就像國王的寶輪具有跳躍、下降、快速移動、征服島嶼和戰勝未征服者的特性一樣，見道也具有這些特性。
【English Translation】 When a significant issue that has become prominent due to merit arises in a discussion, if the discussant admits their fault, then the argument will subside. The commentary states: 'Because the argument is free from reasonable doubt.' Stating the Individual Nature of Pacification The second part includes: the act of pacification itself, and the refutation of others' views. The Act of Pacification Itself The first part is: because of arguing over a fault, if the discussant does not remember the fault, this is consistent with seeking the nature of the fault and giving assistance. So, what is the object of giving assistance that is consistent with seeking the nature? It is the one who is uncertain, that is, if one does not remember from the bottom of their heart that they have committed a fault. 'I do not remember committing a fault.' Saying this is to differentiate through speech. Of differentiating through speech and knowingly differentiating, the former is the object of giving the assistance of seeking the nature, and the latter is the object of the severe act of expelling one from their usual path. If the discussant previously admitted to the Sangha, 'I have committed a fault,' and later changes their mind and says, 'I do not remember committing a fault,' and differentiates through forgetting, then in order to ascertain the nature of the fault, one must give the assistance of necessarily connecting to remembering the nature of the fault. The behavior of being in another place is seeking the nature of that fault, because it is beneficial for remembering that fault. Therefore, it is called being consistent with seeking the nature of the fault. The Meaning of the Basis-Wheel of Special Characteristics The first part has two points: the view of the great treatise of the Vaibhashika school and the view of the Sautrantika school. In both of these views, the 'wheel' is agreed to be the Path of Seeing (Darshana-marga), but there are two ways of connecting the Path of Seeing and the wheel as similar qualities. First is the view of the great treatise of the Vaibhashika school. In this case, there are Shalukas who say: 'The Path of Seeing has sixteen kshanas (moments),' which is the view of the Mahayana. Here there are fifteen kshanas of the Shravakayana, as stated in the Abhidharmakosha: 'Among them are fifteen kshanas, unseen and seen, for the Path of Seeing.' The so-called 'wheel' refers to the fifteen kshanas of wisdom of the Path of Seeing. For example, just as the precious wheel of a king has the qualities of jumping, descending, moving quickly, conquering islands, and defeating the unconquered, so too does the Path of Seeing have these qualities.
མ་སྐད་ཅིག་བཅོ་ལྔ་པོ་དག་ཁམས་འོག་མ་འདོད་ཁམས་དང་། །ཁམས་གོང་མ་གཟུགས་ཁམས་དང་། གཟུགས་མེད་ཀྱི་ཁམས་ཏེ་ཁམས་ 7-618a ཏེ་སྦྱིན་པའི་ལས་ཡིན་ན་ནི་རྒན་པའི་མཐར་འདུག་སྟེ། གསོལ་བ་འདེབས་པའི་ཆོ་ག་གསུངས་པར་རིགས་པ་ལས། ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། གསོལ་བ་འདེབས་པའི་ཆོ་ག་མ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་དང་། མཇུག་ཏུ་བཟོད་པ་གསོལ་དགོས་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དཔེར་ན་བསྡིགས་པ་ལ་སོགས་བཞིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་རོ། །ནན་ཏུར་དུ་འདོད་པ་དེ་ནི་ཆོས་ཅན། མི་བཟང་སྟེ་མདོ་སྡེ་ལས་རང་གིས་གསོལ་བ་ལན་གསུམ་འདེབས་དགོས་པར་གསུངས་པ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་ལུང་གཞི་ལས། དགེ་སློང་མི་བཞི་རྒན་པའི་མཐར་ཙོག་པོར་འདུག་ལ་ཐལ་མོ་སྦྱར་ཏེ་དེའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཚོལ་དུ་གཞུག་པར་གསོལ་བར་བྱ་སྟེ། བདག་དགེ་སློང་མི་བཞི་ལ་དེའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཚོལ་དུ་གཞུག་པ་སྩལ་དུ་གསོལ། དེ་སྐད་ལན་གསུམ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །དེའི་འོག་ཏུ་དེའི་ངོ་བོ་ཉིད་འཚོལ་དུ་གཞུག་པ་སྦྱིན་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ལུང་གཞི་ལ་མདོ་སྡེ་ཞེས་བརྟགས་པ་ནི་རྒྱུ་འབྲས་མང་དུ་སྟོན་པའི་ཆ་ནས་མདོ་སྡེ་དང་འདྲ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་གསོལ་བ་འདེབས་པ་མ་གསུངས་ཀྱང་ལུང་གཞི་ལས་གསོལ་བ་འདེབས་པ་གསུངས་སོ། །དགེ་འདུན་གྱི་དབུས་སུ་བཞག་པ་ལ་བྱ་བར་གསུངས་པ་དང་། མཇུག་ཏུ་བཟོད་གསོལ་དགོས་པ་ཙམ་གྱིས་ནན་ཏུར་ཡིན་པའི་ཁྱབ་པ་མེད་དོ། །གནོད་བྱེད་གཞན་ཡང་ངོ་བོ་ཉིད་འཚོལ་བ་འདི་ནན་ཏུར་ཡིན་ན། ནན་ཏུར་གྱི་སྐབས་སུ་གསུང་བར་རིགས་པ་ལས། ལུང་ལས་རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་ཀྱི་སྐབས་སུ་གསུངས་པ་དེ་སྐབས་འཆོལ་བར་འགྱུར་རོ། །དེ་ལ་ཕ་རོལ་པའི་ལན་ནི། ངོ་བོ་ཉིད་འཚོལ་བ་འདི་ནན་ཏུར་ཡིན་ཡང་རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་ཀྱི་ཆོས་ཡོད་པས། ལུང་ལས་རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་ཀྱི་སྐབས་སུ་བསྟན་ཏེ། ནན་ཏུར་གྱི་སྡེ་ཚན་ལས་ལོགས་ཤིག་ཏུ་གསུངས་ 7-618b སོ་ཞེ་ན། ནན་ཏུར་ཡིན་ན་ནི་རྩོད་པ་ཉེ་བར་ཞི་བ་ཉིད་ཀྱིས་ནན་ཏུར་གྱི་སྡེ་ཚན་ལས་ལོགས་ཤིག་ཏུ་མཛད་པ་ནི་བཅོམ་ལྡན་འདས་མི་བཞེད་དོ། །དེ་ལྟར་མི་བཞེད་པར་ཅིས་ཤེས་ན་འཐབ་ཀྲོལ་བྱེད་པ་ལ་བསྡིགས་པ་ལ་སོགས་པ་ནི་རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་ཀྱི་ཆོས་ཡོད་ཀྱང་ནན་ཏུར་དེ་ཉིད་ཡིན་པས། ནན་ཏུར་གྱི་སྡེ་ཚན་ལས་ལོགས་ཤིག་ཏུ་ལུང་ལས་རྣམ་པར་མ་བཞག་པའི་ཕྱིར་རོ། །བསྡིགས་པ་ལ་སོགས་པ་ནི་ཞེས་པའི་སོགས་སྒྲས་འཐབ་ཀྲོལ་ལས་འབད་པས་མ་ལོག་ན་གནས་ནས་དབྱུང་བ་དང་། འཐབ་ཀྲོལ་གྱི་རྒྱུ་ཉེ་བར་བསྒྲུབ་པ་གནས་ནས་དབྱུང་བ་བསྡུས་སོ། །ཕྱོགས་སྔ་མ་ན་རེ། ངོ་བོ་ཉིད་འཚོལ་བ་ཆོས་ཅན། ནན་ཏུར་ཡིན་ཏེ་ལྟུང་བ་ཡོད་ལ་ཤེས་བཞིན་དུ་མ་མཐོང་ངོ་ཞེས་ཟེར་བའི་ཡུལ་ལ་བསྒྲུབ་པའི་ཕྱིར་རོ། །དཔེར་ན་མ་མཐོང་བ་གནས་ནས་དབྱུང་བ་དང་འདྲའོ་ཞེ་ན། གཏན་ཚིག
【現代漢語翻譯】 那些十五個瞬間都屬於地獄欲界（Kāmadhātu），上界色界（Rūpadhātu）和無色界（Arūpadhātu），如果這些界是佈施的行為，那麼就屬於長老的範圍。按照道理應該宣說祈請的儀軌，但根據《律分別》（Vinayavibhaṅga），因為沒有宣說祈請的儀軌，並且最後需要請求寬恕，就像恐嚇等一樣。有人這樣說。堅持認為這是呵責（Tajjaniya kamma）的人，因為經部（Sūtra）中說自己需要祈請三次，這與經部相違背。而且，根據《律本事》（Vinayavastu），四位比丘在長老面前蹲下，合掌，應該祈請允許尋找其本質：『請允許我等四位比丘尋找其本質。』這樣說三次。之後，應該允許尋找其本質。這樣說的。《律本事》被稱為經部，是因為它在很大程度上展示了因果關係，所以類似於經部。《律分別》中沒有宣說祈請，但《律本事》中宣說了祈請。僅僅因為被置於僧團之中，並且最後需要請求寬恕，就斷定是呵責，這種說法並不普遍。另外一個妨礙是，如果尋找本質是呵責，那麼應該在呵責的情況下宣說，但在律中卻在平息爭端的場合宣說，這就會導致場合混亂。對此，對方的回答是：尋找本質雖然是呵責，但具有平息爭端的法，所以在律中在平息爭端的場合宣說，與呵責的類別分開宣說。如果認為是呵責，那麼僅僅因為平息了爭端，就將它與呵責的類別分開，這是世尊不贊同的。為什麼知道世尊不贊同呢？因為對於爭鬥的人進行恐嚇等行為，雖然具有平息爭端的法，但仍然屬於呵責本身，因此律中沒有將它與呵責的類別分開。『恐嚇等』中的『等』字包括瞭如果通過努力無法從爭鬥中返回，就驅逐出境，以及促成爭鬥的原因，驅逐出境。先前的觀點認為：尋找本質，是呵責，因為存在墮落，並且明知故犯而不見。爲了證明這一點，舉例說：就像不見而被驅逐出境一樣。這是理由。 Those fifteen moments belong to the lower realm of desire (Kāmadhātu), the upper realm of form (Rūpadhātu), and the formless realm (Arūpadhātu). If these realms are acts of giving, then they belong to the sphere of elders. It is reasonable to expound the ritual of supplication, but according to the Vinayavibhaṅga, because the ritual of supplication is not expounded, and because forgiveness must be requested at the end, it is like intimidation and so on. Some say this. Those who insist that it is Tajjaniya kamma (act of censure), because the Sūtra says that one must supplicate three times oneself, this contradicts the Sūtra. Moreover, according to the Vinayavastu, four monks squat before the elders, join their palms, and should supplicate to be allowed to seek its essence: 'Please allow us four monks to seek its essence.' Say this three times. After that, one should be allowed to seek its essence. So it is said. The Vinayavastu is called the Sūtra because it largely demonstrates the relationship between cause and effect, so it is similar to the Sūtra. Although the Vinayavibhaṅga does not expound supplication, the Vinayavastu does expound supplication. Merely because it is placed in the midst of the Sangha and because forgiveness must be requested at the end, it is not universally the case that it is Tajjaniya. Another hindrance is that if seeking the essence is Tajjaniya, then it should be expounded in the case of Tajjaniya, but in the Vinaya it is expounded in the context of settling disputes, which would lead to confusion of the occasion. To this, the other party replies: Although seeking the essence is Tajjaniya, it has the Dharma of settling disputes, so it is taught in the Vinaya in the context of settling disputes, and is expounded separately from the category of Tajjaniya. If it is considered Tajjaniya, then merely because the dispute is settled, the Blessed One does not approve of separating it from the category of Tajjaniya. How do we know that the Blessed One does not approve of this? Because intimidating those who quarrel, etc., although it has the Dharma of settling disputes, is still Tajjaniya itself, therefore the Vinaya does not separate it from the category of Tajjaniya. The 'etc.' in 'intimidation etc.' includes expelling from the residence if one cannot return from the quarrel through effort, and expelling from the residence for facilitating the cause of the quarrel. The previous view holds: Seeking the essence is Tajjaniya, because there is transgression and one knowingly does not see it. To prove this, it is exemplified: it is like being expelled from the residence for not seeing. This is the reason.
【English Translation】 Those fifteen moments belong to the lower realm of desire (Kāmadhātu), the upper realm of form (Rūpadhātu), and the formless realm (Arūpadhātu). If these realms are acts of giving, then they belong to the sphere of elders. It is reasonable to expound the ritual of supplication, but according to the Vinayavibhaṅga, because the ritual of supplication is not expounded, and because forgiveness must be requested at the end, it is like intimidation and so on. Some say this. Those who insist that it is Tajjaniya kamma (act of censure), because the Sūtra says that one must supplicate three times oneself, this contradicts the Sūtra. Moreover, according to the Vinayavastu, four monks squat before the elders, join their palms, and should supplicate to be allowed to seek its essence: 'Please allow us four monks to seek its essence.' Say this three times. After that, one should be allowed to seek its essence. So it is said. The Vinayavastu is called the Sūtra because it largely demonstrates the relationship between cause and effect, so it is similar to the Sūtra. Although the Vinayavibhaṅga does not expound supplication, the Vinayavastu does expound supplication. Merely because it is placed in the midst of the Sangha and because forgiveness must be requested at the end, it is not universally the case that it is Tajjaniya. Another hindrance is that if seeking the essence is Tajjaniya, then it should be expounded in the case of Tajjaniya, but in the Vinaya it is expounded in the context of settling disputes, which would lead to confusion of the occasion. To this, the other party replies: Although seeking the essence is Tajjaniya, it has the Dharma of settling disputes, so it is taught in the Vinaya in the context of settling disputes, and is expounded separately from the category of Tajjaniya. If it is considered Tajjaniya, then merely because the dispute is settled, the Blessed One does not approve of separating it from the category of Tajjaniya. How do we know that the Blessed One does not approve of this? Because intimidating those who quarrel, etc., although it has the Dharma of settling disputes, is still Tajjaniya itself, therefore the Vinaya does not separate it from the category of Tajjaniya. The 'etc.' in 'intimidation etc.' includes expelling from the residence if one cannot return from the quarrel through effort, and expelling from the residence for facilitating the cause of the quarrel. The previous view holds: Seeking the essence is Tajjaniya, because there is transgression and one knowingly does not see it. To prove this, it is exemplified: it is like being expelled from the residence for not seeing. This is the reason.
ས་དེ་མ་གྲུབ་སྟེ། གལ་ཏེ་ཁྱོད་ལ་དེ་གྲུབ་ན་ཧ་ཅང་ཐལ་བ་བརྗོད་པ་ནི་དེ་ཤེས་བཞིན་དུ་ཁྱད་དུ་གསོད་དོ་སྙམ་ན་ནི་ཡོད་བཞིན་དུ་མ་མཐོང་བ་ཉིད་ཀྱི་ཤེས་པ་དགེ་འདུན་རྣམས་ལ་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར། ཡུལ་དེ་ལ་མ་མཐོང་བ་གནས་ནས་དབྱུང་བའི་ནན་ཏུར་བྱ་བར་རིགས་ཀྱི། ཡུལ་དེ་ལ་ངོ་བོ་ཉིད་འཚོལ་བ་དང་མཐུན་པའི་གནང་བ་བྱ་བ་མ་ཡིན་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་སྟོན་པ་ནི་བདག་ཉིད་ལ་ལྟུང་བ་ཡོད་ལ། དེ་ཤེས་བཞིན་དུ་མ་མཐོང་ངོ་ཞེས་ཟེར་ཞིང་། ཁྱད་དུ་གསོད་དོ་སྙམ་ན་ཆོས་ཅན། ཡུལ་དེ་ལ་ངོ་བོ་ཉིད་འཚོལ་བ་དང་མཐུན་པ་འདི་བྱ་བ་མ་ཡིན་པར་ཐལ། ལྟུང་བ་ཡོད་ལ་ཤེས་བཞིན་དུ་མ་མཐོང་ངོ་ཞེས་ཟེར་རོ་སྙམ་དུ་འཛིན་པ་ཉིད་ཀྱི་ཤེས་པ་དགེ་འདུན་རྣམས་ལ་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར་ཞེས་པའོ། །ཐལ་འགྱུར་དེ་འདོད་ན་ནི། རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། ངོ་བོ་ཉིད་འཚོལ་བ་དང་མཐུན་པ་འདི་ཡི་སྐབས་མེད་པར་ཐལ་བར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གསུངས་པ་བཞིན་ཐལ་འགྱུར་ 7-619a བརྗོད་དེ། དེས་ན་ངོ་བོ་ཉིད་ཚོལ་བ་སྦྱིན་པའི་ཡུལ་ནི་བརྗེད་བཞིན་དུ་ཁྱད་དུ་གསོད་པ་ཡིན་གྱི། ཤེས་བཞིན་དུ་ཁྱད་དུ་གསོད་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །གལ་ཏེ་ཤེས་བཞིན་དུ་ཁྱད་དུ་གསོད་ན་ནི་སྤྱིར་བཏང་ལ་མ་མཐོང་བས་གནས་ནས་དབྱུང་བའི་ནན་ཏུར་བྱ་བའི་ཡུལ་ཡིན་ནོ། །དམིགས་བསལ་ནི་དེ་མ་མཐོང་ངོ་ཞེས་ཟེར་ན་ཡང་ངོ་ཞེས་དེ་ལ་བསྐྲད་པ་ནན་ཏུར་བྱ་བར་གསུངས་སོ། །མདོ་འདི་ལ་དེང་སང་ཕལ་ཆེར་སྦྱོར་བ་འདི་ལྟར་བྱེད་དེ། དེ་ཤེས་བཞིན་དུ་ཁྱད་དུ་གསོད་སྙམ་ན་ཆོས་ཅན། ཡོད་བཞིན་མ་མཐོང་བ་ཉིད་ཀྱི་ཤེས་པ་སྐྱེ་བའི་ཕྱིར། མ་མཐོང་པ་གནས་ནས་དབྱུང་བའི་ནན་ཏུར་བྱེད་པར་ཐལ་ཅེས་སོ། །དེ་ནི་རྟགས་ལ་མ་ངེས་པར་ཞུགས་ཏེ། ཕྱིར་བཅོས་ཀྱི་གཞི་ལས། དེ་མ་མཐོང་ངོ་ཞེས་ཟེར་ན་ཡང་ངོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གལ་ཏེ་དེའི་ངོ་བོ་ཉིད་འཚོལ་བ་འདི་ནན་ཏུར་མ་ཡིན་ན། ལུང་མ་མོ་ལས། དེའི་ངོ་བོ་ཉིད་འཚོལ་བས་ཆད་པས་བཅད་ཅེས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། འདི་ནི་རང་གིས་གསོལ་བ་བཏབ་སྟེ་ཆད་ལས་བྱེད་པར་རང་གིས་ཞུས་པ་ཡིན་པས། མི་འདོད་བཞིན་དུ་བྱེད་པའི་ནན་ཏུར་མ་ཡིན་ཏེ། དཔེར་ན་སྤོ་བ་སྤྱོད་པའི་ཆད་ལས་དེ་ཆད་ལས་ཡིན་ཀྱང་ནན་ཏུར་མ་ཡིན་པ་བཞིན་ནོ། ། ༈ ངོ་མི་ཤེས་པའི་ཞི་བྱེད། གཉིས་པ་ནི། རྩོད་པ་ཉེ་བར་ཞི་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་འབད་པ་མི་བསྐྱེད་པར་མི་བྱའོ། །མི་བྱེད་ན་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་ཏེ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། སྦོམ་པོར་བཤད་དེ་བཏགས་པ་བ་ལ་དགོངས་སོ་ཞེས་རིགས་སོ། །འབད་པར་མི་བྱེད་ན་ལྟུང་བྱེད་དུ་འགྱུར་བའང་ཡོད་དེ། དགེ་སློང་མའི་རྣམ་འབྱེད་ལས། འཁྲུག་ལོང་ཡལ་བར་འདོར་བའི་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་སྔར་བསྟན་ཟིན་ཏོ། །རྩོད་པའི་གཞིའོ།། །། ༈ ཞི་བྱེད་ཐུན་མོང་བསླབ་བྱ། གཉིས་པ་ལ། བྱ་ཕྱིར་ར
【現代漢語翻譯】 如果這個觀點不成立，如果你們認為成立，那麼就太過分了，因為你們明知故犯，輕視此事。這是因為僧團會產生一種明明存在卻視而不見的認知。因此，應該努力將這種視而不見從那個地方驅逐出去。如果允許與尋找事物本質相符的行為，那就太過分了。這是在表明，如果自己犯了錯誤，卻明知故犯地說『我沒看見』，並且輕視此事，那麼，不應該允許與尋找事物本質相符的行為，因為僧團會產生一種明明犯了錯誤卻視而不見的認知。如果接受這個推論，那麼，正如自己的論述和註釋中所說，不應該允許尋找事物本質的行為。因此，施捨的對象是忘記了，並且輕視了，而不是明知故犯地輕視。如果明知故犯地輕視，那麼一般來說，應該努力將視而不見從那個地方驅逐出去。特殊情況是，即使他說『我沒看見』，也應該努力驅逐他。現在大多數情況下，這部經的運用是這樣的：如果明知故犯地輕視，那麼，因為會產生明明存在卻視而不見的認知，所以應該努力驅逐視而不見。這陷入了不確定的徵兆，因為在後續的修改中說，即使他說『我沒看見』，也應該驅逐他。如果尋找事物本質不是努力，那麼，如果與《律藏根本論》中所說的『尋找事物本質而被懲罰』相矛盾怎麼辦？這是因為自己祈求並要求進行懲罰，所以不是不情願的努力。例如，雖然使用糞便的懲罰是懲罰，但不是努力。 不認識的息諍 第二，爲了平息爭端，不應該不努力。如果不努力，就會犯輕罪。《釋論》中說，這是指那些被貼上『粗暴』標籤的人。如果不努力，也會犯墮罪。《比丘尼分別》中說，之前已經講過，會犯下遺棄爭端的墮罪。這是爭端的根源。 息諍共同學處 第二，爲了行為
【English Translation】 If that is not established, if you think it is established, then it is too extreme, because you knowingly violate and despise this matter. This is because the Sangha will generate a cognition of seeing without seeing what exists. Therefore, one should strive to expel this seeing without seeing from that place. If allowing actions that are in accordance with seeking the essence of things, then it would be too extreme. This is showing that if one has a fault, but knowingly says 'I didn't see it' and despises the matter, then one should not allow actions that are in accordance with seeking the essence of things, because the Sangha will generate a cognition of knowingly having a fault but not seeing it. If one accepts this inference, then, as stated in one's own commentary and subcommentary, it would be too extreme to not have the occasion for seeking the essence of things. Therefore, the object of giving is forgotten and despised, but not knowingly despised. If one knowingly despises, then generally, one should strive to expel the seeing without seeing from that place. The special case is that even if he says 'I didn't see it,' one should strive to expel him. Nowadays, most of the time, the application of this sutra is like this: if one knowingly despises, then, because the cognition of seeing without seeing what exists will arise, one should be forced to expel the seeing without seeing. This falls into an uncertain sign, because in the subsequent modification it says that even if he says 'I didn't see it,' he should be expelled. If seeking the essence of things is not effort, then what if it contradicts what is said in the Vinaya-mula-sutra, 'punished by cutting off the seeking of the essence of things'? This is because one has prayed and requested to carry out the punishment, so it is not an unwilling effort. For example, although the punishment of using excrement is a punishment, it is not an effort. Pacifying strife without recognition Second, one should not fail to make effort to pacify disputes. If one does not make effort, one will commit a minor offense. The Commentary says that this refers to those who are labeled 'coarse.' If one does not make effort, one will also commit a downfall. The Bhikshuni Vibhanga says that it has already been shown that one will commit a downfall of abandoning strife. This is the basis of dispute. Common disciplines for pacifying strife Second, for the sake of action
ྩོད་པའི་འཇུག་ཚུལ་བཤད། །གཟུ་བོ་སོགས་ཀྱི་རྣམ་པར་གཞག །རྩོད་གཞིའི་བྱེ་བྲག་གཞན་ 7-619b ཡང་བསྟན། ། ༈ བྱ་ཕྱིར་རྩོད་པའི་འཇུག་ཚུལ་བཤད་པ། དང་པོ་ནི། རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་གང་ཡིན་པ་ཐམས་ཅད་ནི་བྱ་བ་ལས་ཀྱི་རྩོད་པ་ལ་དངོས་སམ་བརྒྱུད་པའི་སྒོ་ནས་ཞི་བྱེད་དུ་འཇུག་གོ། དེའང་ལས་ལ་མཐུན་པ་སྦྱིན་པ་ནི་དངོས་སུ་ཞི་བྱེད་དུ་འཇུག་ལ། མངོན་སུམ་དྲན་པ་མ་སྨྱོས་དང་། །དེ་བཞིན་གང་མང་ངོ་བོ་ཉིད། །རྩྭ་རྣམས་བཀྲམ་པ་ལྟ་བུ་དང་། །ཁས་བླང་བར་ཡང་བྱ་བའོ། །ཞེས་ཞི་བྱེད་བདུན་པོ་རྣམས་ནི་བརྒྱུད་པའི་སྒོ་ནས་ཞི་བྱེད་དུ་འཇུག་སྟེ། དེ་ཡང་འགྱེད་པའི་ཕྱིར་རྩོད་པ་ལ་སོགས་པ་རྩོད་པ་གཞན་བྱུང་བ་ལ་བརྟེན་ནས་མཁོན་ཞུགས་ཏེ་ལས་ལ་མཐུན་པ་མི་སྦྱིན་པ་འདི་འབྱུང་བ་ཡིན་ལ། རྩོད་པ་གཞན་དེ་ཞི་བྱེད་གཞན་གྱིས་ཞི་བར་བྱས་པ་ན་ལས་ལ་མཐུན་པ་སྟེར་བར་འགྱུར་བས། བརྒྱུད་ནས་བྱ་བ་ལས་ཕྱིར་གྱི་རྩོད་པའི་ཞི་བྱེད་དུ་འཇུག་པའོ། ། ༈ གཟུ་བོ་སོགས་ཀྱི་རྣམ་པར་གཞག གཉིས་པ་ནི། མ་རྫོགས་པ་དང་ཉམས་པ་སོགས་ཁ་སྐོང་བར་འོས་པ་མ་ཡིན་པ་ནི་གཟུ་བོ་སོགས་དགེ་འདུན་གྱི་རྩོད་པ་ཞི་བྱེད་ཀྱི་ཐ་སྙད་ལ་ཚོགས་པར་དབྱུང་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །བསྙེན་རྫོགས་ལས་གཞན་མ་རྫོགས་པ་རྣམས་ཀྱི་དག་ལ་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དང་བཅས་པ་རྣམས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱའོ། །བུད་མེད་རྣམས་ཀྱི་རྩོད་པ་ན་སྐྱེས་པས་ཞི་བར་རིགས་པ་ཉིད་དོ། ། ༈ རྩོད་གཞིའི་བྱེ་བྲག་གཞན་ཡང་བསྟན་པ། གསུམ་པ་ནི། སྲོག་གམ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ལས་ཉམས་ན་སྐབས་འདིའི་རྩོད་པ་ཐམས་ཅད་ཉེ་བར་ཞི་བ་ཉིད་ཡིན་ན། ཞི་བྱེད་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། ཞི་ཟིན་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྤངས་པ་ཉིད་ནི་སྤང་བར་བྱ་བ་ཉིད་ཕམ་པ་བྱུང་བ་དང་། ལྟ་བ་གཞན་གྱི་ཕྱོགས་ཉིད་ཀྱི་བར་དུ་གྱུར་ན་ཡང་ཉེ་བར་ཞི་བ་ཉིད་དོ། །ཡུལ་གཞན་དུ་སོང་ངམ་ནད་ཀྱི་རྣམ་པ་ཡུན་རིང་པོས་བཏབ་ན་ཡང་ངོ་སྟེ་ཉེ་བར་ཞི་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དོན་སྦྱིན་པར་བྱེད་པའམ་སྟེ་ལྟུང་བ་བྱུང་བའི་དོན་སྟོན་པ་གླེང་བའོ། །ལྟུང་བའི་སྦྱོར་བ་ལ་མངོན་པར་བརྩོན་པའོ་ 7-620a ཞེས་གླེང་བར་བྱ་བ་སྟེ་གཉིས་ཀ་ཤི་བའམ་བབས་པ་སོགས་ཀྱིས་རྩོད་པ་ཞི་བའོ། །རྩོད་པའི་གཞི་ཞུ་བའི་སྐབས་སོ། ། སྨྲས་པ། སྤྲིན་དཀར་ཞིག་པའི་རྡུལ་ཕྲན་ལྟ་བུ་ཡིས། །མགོ་བོ་རྣམ་པར་ནོན་པའི་སྦྱངས་པ་ཅན། །སྔོན་རབས་བྱུང་བའི་རྒན་པོ་མང་ཞིག་གིས། །ཉམས་སུ་མྱོང་བའི་རྣམ་པ་མ་འཚལ་བ། །གང་ཡིན་དཀའ་བའི་གནས་དང་ཟབ་པའི་ཁུར། །འཛིན་པ་འཇིགས་མེད་བློ་གྲོས་སྤོབས་པ་ཅན། །དཔལ་ལྡན་དྭགས་པོའི་བརྒྱུད་པ་འཛིན་བྱེད་ཅིང་། །སྤྱི་བོར་ཀརྨ་ཕྲིན་ལས་ཅོད་པན་ཅན། །དཔལ་ལྡན་དབྱངས་ཅན་དགའ་བར་གྲགས་པ་སྟེ། །ལྷག་པའི་ལྷ་སྣང་ཐོབ་ཅིང་ཡེ་ཤེས་ཅན
【現代漢語翻譯】 講述爭端的解決方式，確立仲裁者等的角色，並進一步闡述爭端的主題。 正文： 爲了解決爭端而講述解決方式： 首先，所有能夠平息爭端的方法，無論是直接還是間接地，都適用於因行為或工作而引起的爭端。其中，給予與工作相符的報酬是直接平息爭端的方法。而如『現前、憶念、不瘋狂』，『同樣是多數的自性』，『如散佈草』，『也應承諾』等七種平息爭端的方法，則是通過間接的方式來平息爭端。這是因為，爲了分配報酬而引起的爭端，會導致怨恨，從而不願給予與工作相符的報酬。如果通過其他平息爭端的方法平息了爭端，那麼就會給予與工作相符的報酬，因此，這些方法是間接地平息了因行為或工作而引起的爭端。 確立仲裁者等的角色： 其次，不適合彌補未完成或已損壞的事物，因此，仲裁者等在僧團中平息爭端的角色，不應被納入討論範圍。對於除了受比丘戒之外的其他未完成事項的補救，應由已受比丘戒者來負責。在女性之間的爭端中，男性有責任進行調解。 進一步闡述爭端的主題： 第三，如果喪失了生命或戒律，那麼此時的所有爭端都應被視為已平息，而不是需要平息，因為它們已經結束了。放棄本身就意味著失敗，或者陷入其他見解的陣營，也應被視為已平息。如果前往其他地方或長期患病，也應被視為已平息。給予財物或指出已犯的錯誤，或者努力改正錯誤，這些都應被討論。無論是上述兩種情況中的任何一種，死亡或墮落等都會平息爭端。以上是關於爭端主題的討論。 作者說：就像消散的白雲中的微小塵埃，我擁有著被徹底壓制的頭腦和精進的修行。許多前輩的經驗我未能完全理解。無論何處存在困難或深奧的責任，我都以無畏的智慧和勇氣承擔。我是光榮的達波傳承的持有者，頭頂戴著噶瑪欽列的頂飾。我被稱為光榮的央堅嘎瓦，獲得了超凡的聖境顯現和智慧。
【English Translation】 Explaining the methods of resolving disputes, establishing the roles of arbitrators, etc., and further elaborating on the subject of disputes. Text: Explaining the methods of resolving disputes for the sake of resolution: Firstly, all methods that can pacify disputes, whether directly or indirectly, apply to disputes arising from actions or work. Among them, giving rewards that are in accordance with the work is a direct way to pacify disputes. And the seven methods of pacifying disputes, such as 'Presence, Mindfulness, Not Insane,' 'Likewise, the nature of the majority,' 'Like scattering grass,' 'Also should promise,' are indirect ways to pacify disputes. This is because disputes arising from the distribution of rewards can lead to resentment, which results in unwillingness to give rewards that are in accordance with the work. If the dispute is pacified by other methods of pacifying disputes, then rewards that are in accordance with the work will be given. Therefore, these methods indirectly pacify disputes arising from actions or work. Establishing the roles of arbitrators, etc.: Secondly, it is not appropriate to make up for things that are incomplete or damaged. Therefore, the role of arbitrators, etc., in pacifying disputes in the Sangha should not be included in the scope of discussion. For the remedy of other incomplete matters besides ordination, it should be the responsibility of those who have been ordained. In disputes among women, men have a responsibility to mediate. Further elaborating on the subject of disputes: Thirdly, if life or vows are lost, then all disputes at this time should be considered to have been pacified, rather than needing to be pacified, because they have ended. Abandonment itself means defeat, or falling into the camp of other views, should also be considered to have been pacified. If one goes to another place or suffers from a long-term illness, it should also be considered to have been pacified. Giving property or pointing out the mistakes that have been made, or striving to correct the mistakes, these should all be discussed. Whether it is any of the above two situations, death or downfall, etc., will pacify the dispute. The above is a discussion on the subject of disputes. The author says: Like the tiny dust in the dissipating white clouds, I possess a mind that has been thoroughly subdued and diligent practice. I have not fully understood the experiences of many predecessors. Wherever there are difficulties or profound responsibilities, I undertake them with fearless wisdom and courage. I am the holder of the glorious Dagpo lineage, wearing the crest of Karma Trinley on my head. I am known as the glorious Yangchen Gawé, having attained extraordinary visions of deities and wisdom.
། །པདྨའི་བདུད་རྩི་ཐོབ་ནས་ལེགས་མྱོས་ཏེ། །སྙིང་གར་སྒྲ་རྣམས་འཇིགས་པའི་ཅ་ཅོ་བྱས། །རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། རྩོད་པའི་གཞིའི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། །། ༈ མཐའ་གཉིས་སྤང་བ་གནས་མལ་གཞི། ལྔ་པ་གནས་མལ་གྱི་གཞི་ལ། ལུང་གཞི་ཉིད་ཀྱིས་བརྗོད་པ་དང་། །ཕྲན་ཚེགས་ལ་སོགས་སྐབས་ལས་སོ། ། དང་པོ་ལ། ཕྱག་གི་གནས་དང་གནས་མིན་བསྟན། །གཙུག་ཁང་བརྩིག་པའི་བསླབ་བྱ་དང་། །རྙེད་པ་རྣམ་པར་བཞག་པའི་སྐབས། །གནས་ཉིད་ཇི་ལྟར་བསྐྱང་བ་དང་། །གནས་སུ་ཇི་ལྟར་ལོངས་སྤྱོད་པའོ། ། ༈ ཕྱག་གི་གནས་དང་གནས་མིན་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ། ཕྱག་བྱ་བའི་དགོས་པའི་དོན་ནི། ཕྱག་བྱ་བར་འོས་པ་ལ་ཕྱག་མ་བཙལ་ན་ལྟུང་བ་འབྱུང་བ་དེ་ཁེགས་པ་དང་། དགེ་བའི་ཆོས་རྣམས་འཕེལ་བར་འགྱུར་བ་སྟེ། ལུང་གཞི་ལས། ཕྱག་དང་བསྙེན་བཀུར་གྱི་རིམ་པ་བཅས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་ཆུ་ནང་གི་ཨུཏྤལ་བཞིན་དུ་དག་པའི་ཕྱོགས་རྣམས་འཕེལ་བར་གྱུར་པའི་གླེང་གཞི་འཕྲོས་པ་དང་བཅས་པ་གསུངས་པས་ཤེས་སོ། །གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་གསུམ་ལས། དང་པོ་ཡུལ་གང་ལ་ཕྱག་བྱ་བ་ནི། 7-620b སྟོན་པ་སངས་རྒྱས་དང་ཆོས་དང་དགེ་འདུན་དང་། ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པ་སོ་སོར་ཐར་པའི་སྡོམ་པ་མཆོག་དང་མཉམ་ན་བསླབ་པ་རྒན་པ་ལ་ཕྱག་བྱ་བ་སྟེ། ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སངས་རྒྱས་ལའོ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་གསུངས་སོ། །ས་གཞན་ན་གནས་པ་དང་ཉམས་པ་དང་ཞེས་པའི་དམིགས་བསལ་རྣམས་དང་། དགེ་བསྙེན་གྱི་སྡོམ་པ་རྣམ་དག་དང་ལྡན་ཀྱང་ཁྱིམ་པ་ལ་ནི་རབ་ཏུ་བྱུང་བས་ཕྱག་མི་བྱ་སྟེ། མེ་ཏོག་ཕྲེང་རྒྱུད་ལས། དེ་བཞིན་ཁྱིམ་པ་སྡོམ་ལྡན་ཡང་། །སྡོམ་བརྩོན་ཀུན་གྱིས་ཕྱག་མི་རུང་། །ཞེས་གསུངས་སོ། །གཉིས་པ་གང་ཟག་གང་གིས་ཕྱག་བྱ་བ་ནི། ཟས་ལ་སོགས་པས་སྦགས་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། སྒྲེན་མོ་དང་གོས་གཅིག་པ་མ་ཡིན་པས་ཕྱག་བྱ་བ་སྟེ་གཞུང་ལས་ཤེས་སོ། །གསུམ་པ་ཚུལ་ཇི་ལྟར་ཕྱག་བྱ་བ་ནི་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ། ཡན་ལག་ལྔས་འཚལ་བ་དང་། སྒྱིད་པ་ལ་འཁྱུད་པས་འཚལ་བའོ་ཞེས་གསུངས་པས། ཕྱག་དང་པོ་ནི་པུས་མོ་གཉིས། ལག་མཐིལ་གཉིས། མགོ་དང་ལྔ་ས་ལ་གཏུགས་པའོ། །གཉིས་པ་ནི། ཕྱག་ཡུལ་གྱི་རྐང་པ་ལ་སྤྱི་བོས་གཏུགས་པའོ། །ལུས་འདུད་པ་ཙམ་གྱིས་ནི་ཕྱག་བྱ་བ་མ་ཡིན་ཏེ། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། བྲམ་ཟེ་པདྨའི་སྙིང་པོས་བདག་ཤིང་རྟར་ཞུགས་པའམ། ལྕགས་བསྒྲེང་བའམ། སྐད་ཆེར་སྨྲ་བའམ། ལག་པ་བརྐྱང་བ་གཟིགས་པ་དེའི་ཚེ་བདག་ཕྱག་འཚལ་བར་གཽ་ཏམ་ཁྱོད་ཀྱིས་བཟུང་དུ་གསོལ་ཞེས་གསོལ་བ་ན་ཉེ་བ་འཁོར་གྱིས་ཞུས་པ། བཙུན་པ་ཅི་ལགས། ཆོས་འདུལ་བ་ལ་དེ་ལྟ་བུ་དག་ཕྱག་འཚལ་བར་ཆུད་དམ། ཉེ་བར་འཁོར་ཕྱག་བྱས་པ་མ་ཡིན་གྱི། དེ་ནི་གུས་པ་ཙམ་དུ་ཟད་ཀྱི། ལུས་དུད་པ་དང་ཚིག་ཏུ་འབྱིན་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་མི་ཆོད་
【現代漢語翻譯】 從蓮花甘露中獲得，完全陶醉！ 心中之聲，發出令人恐懼的喧囂。 《廣大釋論·太陽輪》中，關於辯論基礎的解釋到此結束。
第五，處所的基礎是捨棄二邊。 關於處所的基礎，由根本律藏本身所說，以及從瑣事等章節中可知。 首先，包括：指示禮拜的處所和非處所，建造寺廟的教誨，獲得供養的方式，如何守護處所，以及如何在處所中享用。
指示禮拜的處所和非處所： 首先，禮拜的必要性在於：不向應禮拜者禮拜會導致墮落，而禮拜能增長善法。如根本律藏所說：『依靠禮拜和恭敬的次第，如同水中的蓮花般，清凈之法得以增長。』由此可知其緣起。其次，在總結的意義上，分為三點：第一，應向何處禮拜？ 應向導師 佛陀（Buddha，覺者）、法（Dharma，佛法）、僧（Sangha，僧伽）、梵行者（Brahmacārī，清凈行者），以及與持守別解脫戒（Prātimokṣa，波羅提木叉）最勝者同等或戒臘更高者禮拜。如經中所說：『一切皆應向佛陀禮拜。』對於住在其他地方或已失戒者，則有例外。即使具足清凈的居士戒，出家人也不應向其禮拜。如《花鬘經》所說：『如是居士雖持戒，持戒精進不應禮。』第二，應由何人禮拜？應由未被食物等玷污者，以及非裸體或著單衣者禮拜，此可從經文中得知。第三，應如何禮拜？有兩種方式：五體投地禮拜和擁抱雙膝禮拜。第一種禮拜方式是雙膝、雙手掌、頭五處著地。第二種是頭頂觸碰禮拜對象的雙腳。僅僅彎腰並非真正的禮拜。如《律藏·瑣事》中記載：『婆羅門蓮心看見我坐在車上，或舉起鐵棒，或大聲說話，或伸出手臂時，便說：『喬達摩（Gautama，瞿曇），請允許我向您頂禮。』阿難（Ānanda，阿難陀）問道：『尊者，這是什麼？在律藏中，這算是頂禮嗎？』阿難，這不是頂禮，僅僅是尊敬而已。無論是彎腰還是口頭表達，都不能算作頂禮。』
【English Translation】 Having obtained the nectar of the lotus, completely intoxicated! The sounds in the heart make a terrifying clamor. From the 'Extensive Commentary, Wheel of the Sun,' the explanation of the basis of debate is complete.
Fifth, the basis of the dwelling place is abandoning the two extremes. Regarding the basis of the dwelling place, it is stated by the root Vinaya itself, and from the sections on minor matters, etc. Firstly, it includes: showing the place and non-place of prostration, the precepts for building a monastery, the occasion of arranging gains, how to protect the place itself, and how to enjoy the place.
Showing the place and non-place of prostration: Firstly, the purpose of prostration is to prevent the occurrence of downfall if one does not prostrate to those who deserve prostration, and to increase virtuous dharmas. As stated in the root Vinaya: 'Relying on the order of prostration and reverence, like a lotus in water, pure aspects increase.' From this, the origin is known. Secondly, in the sense of summary, there are three points: First, to whom should one prostrate? One should prostrate to the Teacher Buddha (Buddha, Awakened One), the Dharma (Dharma, Buddhist teachings), the Sangha (Sangha, monastic community), those who practice celibacy (Brahmacārī, chaste practitioners), and those who are equal to or senior in precepts to the most excellent holder of the Prātimokṣa (Prātimokṣa, individual liberation vows). As it is said: 'Everyone should prostrate to the Buddha.' There are exceptions for those who reside elsewhere or have fallen from their vows. Even if one possesses pure lay vows, monastics should not prostrate to them. As stated in the 'Garland of Flowers Sutra': 'Likewise, even if a householder holds vows, diligent practitioners should not prostrate.' Second, by whom should prostration be performed? It should be performed by those who are not defiled by food, etc., and who are not naked or wearing single garments, as known from the texts. Third, how should prostration be performed? There are two ways: prostration with five limbs and embracing the knees. The first way of prostration is with both knees, both palms, and the head touching the ground. The second is touching the feet of the object of prostration with the crown of the head. Merely bowing the body is not true prostration. As recorded in the Vinaya Minor Matters: 'The Brahmin Lotus Heart saw me riding in a chariot, or raising an iron bar, or speaking loudly, or stretching out my arm, and said: 'Gautama (Gautama), please allow me to prostrate to you.' Ānanda (Ānanda) asked: 'Venerable, what is this? In the Vinaya, is this considered prostration?' Ānanda, this is not prostration, it is merely respect. Whether it is bowing the body or uttering words, it does not count as prostration.'
པ་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་པས་ཤེས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། སོ་ 7-621a སོར་ཐར་པ་སྡོམ་པ་མཆོག་ལ་རབ་ཏུ་བྱུང་བས་ཕྱག་བྱའོ་ཞེས་ཏེ། སྡོམ་པ་མཆོག་དགེ་སློང་ལ་དགེ་ཚུལ་གྱིས་ཕྱག་བྱའོ། །དགེ་སློང་མ་ལ་དགེ་སློང་མ་དང་དགེ་ཚུལ་མས་ཕྱག་བྱའོ། །དགེ་སློབ་མ་ལ་ནི་དགེ་ཚུལ་མས་ཕྱག་བྱའོ། །དམིགས་བསལ་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། དགེ་ཚུལ་གྱིས་དགེ་སློབ་མ་དང་དགེ་སློང་མ་ལ་ཕྱག་མི་བྱ་ཞིང་། དགེ་སློབ་མ་དང་དགེ་སློང་མས་ནི་དགེ་ཚུལ་ལ་ཕྱག་བྱ་མི་དགོས་སོ། །དེ་ལྟར་དགེ་ཚུལ་དང་དགེ་སློབ་མ་ནི་ཕྱག་ཕར་མེད་ཚུར་མེད་ཡིན་ཏེ། དགེ་ཚུལ་དང་དགེ་སློབ་མ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །སྡོམ་པ་མཉམ་ན་རྒན་པ་ལའོ། །མཚན་ཐ་མི་དད་པ་ལའོ། །སྐྱེས་པ་སྡོམ་པས་མི་དམན་པ་ལ་བུད་མེད་ཀྱི་ཕྱག་བྱའོ། །མི་དམན་པ་ནི་སྡོམ་པ་མཆོག་དང་སྡོམ་པ་མཉམ་པའོ། །དམིགས་བསལ་བཅུ་གསུམ་ནི། ས་གཞན་ན་གནས་པ་སྤོ་མགུ་སྤྱོད་པ་དང་། ཉམས་པ་དང་། དགེ་སློང་མ་སུན་ཕྱུང་བ་དང་། ཐ་དད་དུ་གནས་པའི་བྱེ་བྲག་ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་དང་མཐུན་པ་དང་། ཐ་དད་པར་གནས་པ་ཆོས་མིན་ཕྱོགས་སུ་སོང་བ་དང་། གནས་ནས་ཕྱུང་བའོ། །མཚམས་མེད་བྱས་པ་དང་། ཉལ་བ་དང་། སྙོམས་པར་ཞུགས་པ་དང་། བྲེལ་བ་དང་། སེམས་གཞན་དུ་སོང་བ་དང་། རྒྱབ་ཀྱིས་ཕྱོགས་པ་དང་། ཁྱིམ་གཞན་ན་འདུག་པ་དང་། ཟས་ཀྱི་གྲལ་ན་འདུག་པ་མ་གཏོགས་སོ། །ཁྱིམ་པས་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་སྡེ་ལྔ་ཆར་ལ་ཕྱག་བྱའོ། །ཐམས་ཅད་ཀྱིས་སངས་རྒྱས་ལའོ། ། ༈ གཙུག་ཁང་བརྩིག་པའི་བསླབ་བྱ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་འདུན་གྱིས་གནང་བ་ཐོབ་ན་དགེ་སློང་གིས་གཙུག་ལག་ཁང་བྱའོ། །ངོས་གཅིག་གི་དབུས་སུ་དྲི་གཙང་ཁང་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །དྲི་གཙང་ཁང་དེའི་མདུན་དུ་སྒོ་ཁང་ངོ་། །གཙུག་ལག་ཁང་གི་དབྱིབས་གྲུ་བཞི་བཟང་བ་ཉིད་དོ། །ཁྱམས་གསུམ་པ་ 7-621b ཡང་ངོ་། །གཙུག་ལག་ཁང་གི་ངོས་བཞི་པོ་རེ་རེ་ལ་གནས་ཁང་གསུམ་གསུམ་དུ་བྱེད་པ་སྟེ། ངོས་གཅིག་དྲི་གཙང་ཁང་། ཕྱོགས་གཉིས་ན་གནས་ཁང་གསུམ། མདུན་དུ་སྒོ་ཁང་དང་མཐའ་གཉིས་སུ་གནས་ཁང་ཆུང་ངུ་གཉིས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། ངོས་གསུམ་པ་ཡང་ངོ་ཞེས་རྐུན་པོ་མེད་ཅིང་མི་འཇིགས་པའི་གནས་སུ་གཙུག་ལག་ཁང་ངོས་སུ་གསུམ་བརྩེགས་ལ། ངོས་གཅིག་མ་བརྩིགས་ཀྱང་རུང་ཞེས་བཤད་དོ། །གཙུག་ལག་ཁང་མནོད་པར་བྱའོ། །གཙུག་ལག་ཁང་དུ་གནས་པར་བྱའོ། །གཞན་ཁྱིམ་པའམ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་དག་དགེ་འདུན་གྱིས་གཞིར་དགེ་འདུན་གྱི་ཕྱིར་རམ། གང་ཟག་དགེ་སློང་གི་ཕྱིར་གནས་ཀྱི་གཞི་བྱེད་པར་དགེ་འདུན་གྱིས་རྗེས་སུ་གནང་བར་བྱའོ། །གལ་ཏེ་སྦྱིན་བདག་ཡོད་ན་དེས་རྗེས་སུ་གནང་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་ཀྱང་གནང་བར་བྱའོ། །བསོད་སྙོམས་ལ་སོགས་པའི་དོན་དུ་གྲོང་ཁྱེར་གྱི་ཕྱི་རོལ་ལམ་ནང་དུ་བསྟི་བའི་གནས་ངལ་གསོའི་གནས་དག་རུང་ང
【現代漢語翻譯】 因此，通過佛陀的教導，我們瞭解了這些規則。 第二點是：對於那些受持別解脫戒律的人，我們應當頂禮。也就是說，比丘尼應當頂禮比丘。比丘尼應當頂禮比丘尼和沙彌尼。沙彌尼應當頂禮比丘尼。特殊情況是，根據 टीका（梵文，天城體，ṭīkā，註釋）的說法，沙彌不應頂禮學法女和比丘尼，而學法女和比丘尼也不必頂禮沙彌。因此，沙彌和學法女之間，互不頂禮；沙彌和學法女之間也是如此。如果戒律相同，則應頂禮年長者。對於名稱相同者，如果男性的戒律不低於女性，則女性應當頂禮。不低於指的是戒律相同或更高。有十三種特殊情況：當比丘尼住在別處、行為不端、已還俗、與持不同見解者住在一起、已加入其他教派、已被驅逐、犯了五逆罪、正在睡覺、入定、忙碌、心不在焉、背對著、住在別人家裡或在用餐時，可以不頂禮。在家眾應當頂禮所有五類出家人。所有人應當頂禮佛陀。 建造寺廟的戒律： 第二點是：如果僧團允許，比丘可以建造寺廟。寺廟的中心位置應當建造凈室。凈室的前面是門房。寺廟的形狀最好是正方形。有三層走廊也很好。寺廟的每一面墻上可以建造三個房間，即一面是凈室，兩側各有三個房間，前面是門房，兩端各有兩個小房間。根據《小疏》（梵文，天城體，Laghu-ṭīkā，小注釋）的說法，在沒有盜賊且安全的地方，寺廟可以建造三層，一面不建造也可以。應當維護寺廟。應當住在寺廟裡。其他在家眾或出家人，如果僧團允許，可以為僧團或比丘建造住所。如果有施主，得到施主的允許后，僧團也應當允許。爲了化緣等目的，可以在城市內外建造住所或休息場所。
【English Translation】 Therefore, we understand these rules through the Buddha's teachings. The second point is: We should pay homage to those who hold the Pratimoksha (梵文，天城體，Prātimokṣa，別解脫戒) vows. That is to say, a Bhikshuni (比丘尼，female monastic) should pay homage to a Bhikshu (比丘，male monastic). A Bhikshuni should pay homage to a Bhikshuni and a Shramanerika (沙彌尼，female novice). A Shramanerika should pay homage to a Bhikshuni. A special case is, according to the ṭīkā (梵文，天城體，ṭīkā，commentary), a Shramanera (沙彌，male novice) should not pay homage to a Shikshamana (學法女，female trainee) and a Bhikshuni, and a Shikshamana and a Bhikshuni do not need to pay homage to a Shramanera. Therefore, there is no mutual homage between a Shramanera and a Shikshamana; the same is true between a Shramanera and a Shikshamana. If the precepts are the same, then homage should be paid to the elder. For those with the same name, if the male's precepts are not lower than the female's, then the female should pay homage. 'Not lower' means the precepts are the same or higher. There are thirteen special cases: when a Bhikshuni is living elsewhere, behaving improperly, has disrobed, is living with those of different views, has joined other sects, has been expelled, has committed the five heinous crimes, is sleeping, is in meditation, is busy, is distracted, is facing away, is staying in someone else's house, or is at a meal, one may not pay homage. Laypeople should pay homage to all five categories of monastics. Everyone should pay homage to the Buddha. The precepts for building a monastery: The second point is: If the Sangha (僧團，community) permits, a Bhikshu may build a monastery. A clean room should be built in the center of the monastery. In front of the clean room is the gatehouse. The shape of the monastery is best square. Having three corridors is also good. Three rooms can be built on each of the four walls of the monastery, that is, a clean room on one side, three rooms on each side, a gatehouse in front, and two small rooms at each end. According to the Laghu-ṭīkā (梵文，天城體，Laghu-ṭīkā，small commentary), in a place where there are no thieves and it is safe, the monastery can be built in three layers, and one side does not need to be built. The monastery should be maintained. One should live in the monastery. Other laypeople or monastics, if the Sangha permits, may build a residence for the Sangha or a Bhikshu. If there is a donor, the Sangha should also permit it after obtaining the donor's permission. For the purpose of alms-seeking, etc., residences or resting places can be built inside or outside the city.
ོ་སྟེ་ཁང་པ་བྱའོ། །དགེ་སློང་རང་གི་ཁྲོན་པར་སྐྱེས་པ་དང་། བུད་མེད་མཐའ་དག་འོང་བ་ན་བར་དུ་བཅད་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རྩིག་གུ་བྱ་བས་བུད་མེད་ལ་ཀུན་ཏུ་ཆགས་པའི་ཤེས་པ་བསལ་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་ལ་བུད་མེད་ཆུ་སློང་ན་དགེ་སློང་གི་རིལ་བ་སྤྱི་བླུགས་ལ་སོགས་པའི་ཆུས་བུད་མེད་ཀྱི་སྙིམ་པ་བཀང་སྟེ་བླུགས་པས་བུད་མེད་རྗེས་སུ་བཟུང་བར་བྱ་ཞིང་། ཆུའི་རྒྱུན་མི་ཆད་པར་སྙིམ་པར་བླུག་པར་མི་བྱའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། བུད་མེད་དགེ་སློང་ལ་འཆགས་པས་ཆུས་བརྣངས་ཏེ་ཤི་བ་ལས་བཅས་ཞེས་སོ། ། ༈ རྙེད་པ་རྣམ་པར་བཞག་པའི་སྐབས། གསུམ་པ་ནི། དབྱར་གྱི་རྙེད་པ་དེའི་དུས་ཉིད་ཀྱི་ཚེ་དབྱར་གྱི་ནང་དུ་འོངས་ཤིང་ཞག་ཞེ་དྲུག་ལས་ལྷག་པར་མཚམས་ནང་དུ་གནས་པ་ནི་ཁས་བླངས་མ་བླངས་གང་ལྟར་ཡང་རྙེད་པ་དབང་ངོ་། །ཊཱི་ཀ་ལས། འདིར་རྙེད་པ་དབང་བའི་རྒྱུ་ནི་གནས་པ་ཡིན་གྱི། གནས་ 7-622a པར་ཁས་བླངས་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། །དབྱར་ནང་དེ་ན་ཞག་ཞེ་ལྔ་མན་ཆོད་གནས་ན་དབྱར་རྙེད་མི་དབང་ཡང་གནས་དེའི་ཟས་ཙམ་ཟ་ཞིང་རྙེད་པ་མ་ཡིན་པ་ལ་ནི་མཚམས་དེའི་དགེ་འདུན་གྱི་ལས་སུ་བསྐོ་བར་མི་རིགས་སོ། །ལས་སུ་ནི་གཞོན་རིམ་ནས་མཐར་གྱིས་བསྐོའོ། །འདུལ་བ་དང་མ་མོ་འཛིན་པ་ནི་མི་བསྐོའོ། །དབྱར་ནང་དུ་རྙེད་པ་མི་ཐོབ་པ་ལ་ཟན་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །གཞན་གྱི་རྙེད་པ་ལ་མི་འོས་པར་འདུ་བར་མི་བྱའོ། །གལ་ཏེ་ཟན་དེའི་དོན་དུ་མ་སོང་བ་དྲོ་ལ་བབས་ནས་གཙུག་ཁང་གཞན་དུ་ཟ་བ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །མུ་གེའི་ཚེ་རང་གི་གཙུག་ལག་ཁང་ནས་རྒྱགས་མ་ཁྱེར་བ་ལ་གཙུག་ཁང་གཞན་དུ་སོང་ཡང་ཟོས་པ་ལ་ཉེས་པ་མེད་དོ། །གཙུག་ཁང་གཞན་དུ་དགེ་སློང་བཅུ་ཐམ་པའི་བཟའ་བ་ཡོད་ན། དགེ་སློང་དགུ་ལས་མེད་ན་དགེ་སློང་གི་ཚོད་ཉིད་པས་ལྷག་པ་ཉིད་ལ་བླངས་པ་ཡང་ཉེས་པ་མེད་དོ། ། ༈ གནས་ཉིད་ཇི་ལྟར་བསྐྱང་བ། བཞི་པ་ནི། དགེ་འདུན་ནམ་གང་ཟག་གང་གིས་ཀྱང་གཙུག་ལག་ཁང་ཡལ་བར་མི་དོར་རོ། །ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཕྱིར་སྦྱིན་བདག་སྤྲོ་བར་བྱའོ། །མ་གྲུབ་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་རྫས་ལས་ཅི་ཙམ་གྱིས་ནུས་པ་ངེས་པར་སྦྱར་རོ། །ལྷ་འབངས་དང་རྩེ་རྒོད་མེད་ན་དགེ་སློང་རང་གི་ལག་གིས་ལས་བགྱིས་པས་ཀྱང་ཕྱིར་བཅོས་པར་བྱའོ། །གཙུག་ཁང་དེ་ནས་རྙེད་པ་ནོད་པས་གཙུག་ལག་ཁང་བྱི་དོར་བྱའོ། །དགེ་སློང་རང་ཉིད་ལ་དད་པའི་རྙེད་པ་ནི་གཙུག་ལག་ཁང་ཉིད་ཀྱི་རྙེད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །གཙུག་ལག་ཁང་ནས་སྒོ་བཅད་དེ་འགྲོ་བར་བྱའོ། །སྲུང་མ་ཡང་བཞག་སྟེའོ། །སྲུང་མ་དེ་ལ་ཟན་མེད་ན་སྦྱིན་ནོ། །སྲུང་མ་དེས་ཆོམ་རྐུན་པའི་རང་དབང་ཉིད་མེད་པར་ངེས་པར་མི་ཤེས་པར་སྒོ་དབྱེ་བར་མི་བྱའོ། །ངེས་པར་ཤེས་པའི་ཐབས་ཁང་སྟེང་དུ་འཛེགས་ཏེ་ལྟ་བ་དང་། 7-622b ཁྱོད་རིམས་ཀྱིས་མ་བཏབ་བམ་ཞ
【現代漢語翻譯】 然後建造房屋。比丘自己的井裡，如果所有婦女都來，爲了隔開她們，要築牆，以此消除婦女普遍的貪戀之心。如果婦女向比丘要水，比丘用公用的水瓢等水，裝滿婦女的雙手，以此來幫助婦女，不要讓水流不斷地倒入她們的手中。在《 टीका 》(梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：梵文註釋)中說：『因為婦女貪戀比丘，被水淹死，所以制定了這條戒律。』 關於財物的分別處理： 第三，夏季獲得的財物，在那個季節，夏季期間到來，並在結夏安居中居住超過四十六天，無論是否接受，都有權獲得財物。《 टीका 》(梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思：梵文註釋)中說：『這裡獲得財物的原因是居住，而不是接受居住。』如果在夏季期間居住少於四十五天，雖然無權獲得夏季的財物，但可以吃居住地的食物，並且不能將非財物分配給該結夏安居僧團。分配時，從年輕的開始，逐漸分配。持律者和持母戒者不分配。在夏季期間沒有獲得財物的人，應該給予食物。不應該不適當地聚集他人的財物。如果不是爲了食物而來，而是早上到達，在其他寺廟吃飯，就沒有罪過。饑荒時，即使沒有從自己的寺廟拿食物，去了其他寺廟吃了，也沒有罪過。如果其他寺廟有十個比丘的食物，只有九個比丘，因為比丘的份額已經足夠，拿走多餘的也沒有罪過。 如何守護住所： 第四，無論是僧團還是個人，都不能放棄寺廟。爲了修復，應該讓施主高興。如果無法做到，僧團必須盡力提供所需的物品。如果沒有僕人和玩樂的人，比丘自己動手修復也可以。從寺廟獲得的財物應該用來打掃寺廟。比丘自己因為信仰獲得的財物不是寺廟的財物。應該關上寺廟的門再走。也要安排守護者。如果守護者沒有食物，就給予食物。如果守護者不能確定盜賊是否真的沒有作案能力，就不要開門。確定無疑的方法是登上屋頂觀看，或者問：『你沒有得傳染病嗎？』
【English Translation】 Then build a house. If all the women come to the Bhikshu's own well, a wall should be built to separate them, thereby eliminating the women's universal attachment. If a woman asks a Bhikshu for water, the Bhikshu should fill the woman's hands with water from a common ladle, etc., thereby helping the woman, and the flow of water should not be continuously poured into her hands. It says in the 《 टीका 》(Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, Literal Chinese meaning: Sanskrit commentary): 'Because women are attached to Bhikshus and are drowned by water, this precept is established.' Regarding the separate disposal of property: Third, the property obtained in summer, during that season, comes during the summer and resides in retreat for more than forty-six days, regardless of whether it is accepted or not, has the right to obtain the property. It says in the 《 टीका 》(Sanskrit Devanagari, Sanskrit Romanization, Literal Chinese meaning: Sanskrit commentary): 'Here, the reason for obtaining property is residence, not accepting residence.' If you live less than forty-five days during the summer, although you have no right to the summer property, you can eat the food of the place of residence, and non-property cannot be distributed to that summer retreat Sangha. When distributing, start from the youngest and gradually distribute. Those who uphold the precepts and those who uphold the mother's precepts are not distributed. Those who do not obtain property during the summer should be given food. One should not inappropriately gather the property of others. If you don't come for food, but arrive in the morning and eat in other temples, there is no sin. In times of famine, even if you don't take food from your own temple, there is no sin in going to other temples and eating. If there is food for ten Bhikshus in other temples, and there are only nine Bhikshus, since the Bhikshu's share is sufficient, there is no sin in taking the excess. How to protect the residence: Fourth, neither the Sangha nor an individual can abandon the temple. In order to repair it, the benefactor should be pleased. If this cannot be done, the Sangha must do its best to provide the necessary items. If there are no servants and entertainers, the Bhikshu can repair it himself. The property obtained from the temple should be used to clean the temple. The property obtained by the Bhikshu himself because of faith is not the property of the temple. The door of the temple should be closed before leaving. A guard should also be arranged. If the guard has no food, give him food. If the guard cannot be sure that the thief really has no ability to commit the crime, do not open the door. The sure way to know is to climb onto the roof and watch, or ask: 'Have you not contracted an infectious disease?'
ེས་བརྡ་སྐད་བརྗོད་པ་ནི་འདིར་ཐབས་ཡིན་ནོ། །གནས་དང་མིང་དང་ཕ་མ་ལ་སོགས་པ་སོ་སོར་ཤེས་པར་བྱེད་དུ་གཞུག་པ་ཡང་ཐབས་ཡིན་ནོ། །ཡིད་མི་ཆེས་ཤིང་འཇིགས་པ་དང་བཅས་པ་ཉིད་ལ་སྒོ་དབྱེ་བར་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་དགོན་པ་བས་ཁྱི་བཅང་བར་བྱའོ། །ཁྱི་བ་སྤེལ་བ་དེས་ནངས་པ་སྔར་ལངས་མ་ཐག་ཁོ་ནར་གཙུག་ལག་ཁང་མཆོད་རྟེན་གྱི་འཁོར་སར་བཤང་གཅི་བྱས་མ་བྱས་བལྟ་བར་བྱའོ། །གལ་ཏེ་དེས་བཤང་བ་བྱས་ན་དོར་བར་བྱ་ཞིང་། གལ་ཏེ་གཅི་བ་བྱས་ན་ཕྱི་བར་བྱའོ། །གལ་ཏེ་སྡེར་མོ་དག་གིས་བྲད་ན་མཉམ་པར་བྱའོ། །བཤང་གཅི་དེ་དག་གི་གནས་དག་ཏུ་ལྕི་བས་དཀྱིལ་འཁོར་བྱའོ། །ཁྱི་ལ་ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་ལྷག་རོལ་སྦྱིན་ནོ། །གང་དུ་སྦྱིན་ན་མཆོད་རྟེན་དང་གཙུག་ལག་གང་གི་ཉེན་ཀོར་གྱི་ཕྱི་རོལ་དུའོ། ། ༈ གནས་སུ་ཇི་ལྟར་ལོངས་སྤྱོད་པ། ལྔ་པ་ལ། ཆོས་ཀྱི་ལོངས་སྤྱོད་ཇི་ལྟར་བྱ། །ཟང་ཟིང་ལོངས་སྤྱོད་ཇི་ལྟར་བྱ། ། ༈ ཆོས་ཀྱི་ལོངས་སྤྱོད་ཇི་ལྟར་བྱ་བ། དང་པོ་ནི། མཁན་སློབ་ཀྱིས་སྤྱོད་ལམ་ཅི་འདོད་བས་ལུང་དབོག་གོ། །གསར་བུས་བླ་མ་ལ་ཆོས་ཀྱི་ལུང་ནོད་པའི་ཕྱིར་ནི་ཁམས་སྙོམས་པ་ཉིད་དྲིད་ཏེ་ཕྱག་བྱ་བ་སྔར་བཏང་བའི་སྤྱོད་ལམ་བསྟེན་པར་བྱའོ། །ཉན་པོས་ཐལ་མོ་བསྣོལ་ཏེ་བཅང་ངོ་། །ཐི་བའི་ཐལ་མོ་ཞེས་ཏེ་སོར་མོ་ལྔ་ཕན་ཚུན་བསྣོལ་བའོ། །ལུས་དང་སེམས་འདུའོ། །གྱ་གྱུ་དང་གཡོ་སྒྱུ་མེད་པར་མདུན་ནས་དྲང་པོར་རོ། །ལུང་འབོགས་པོ་འཆགས་ཏེ་སྟོན་པ་ན་ལུང་ནོད་པས་གོམ་པ་སྲི་བས་བཅག་པའིའོ། །འབོགས་པ་འགྲེང་པ་ན་ནོད་པོ་འགྲེང་བའིའོ། །འབོགས་པོ་འདུག་པ་དང་ཉལ་བ་ན་ནོད་པོ་འདུག་པའིའོ། །ནོད་པོ་སྟན་ཆེས་དམའ་བ་ལའོ། །ནོད་པོ་རྒས་པོ་ནི་སྟན་ལ་འབོགས་པའི་ལུང་གིས་མི་བལྟོས་ལ། ཉན་པ་གསར་བུ་ནི་འཆད་པོས་བསྒོ་ན་སྟན་ལ་ལྷོད་ཕབ་ 7-623a སྟེ་འདུག་གོ། །མ་བསྒོ་ན་ཙོག་པུས་སོ། །མ་ནོད་པར་བྱ་བ་མང་བ་ཉིད་ཡིན་ན་གསར་བུ་དེས་ལྷོད་ཕབ་ཏུ་འདུག་པའི་ཕྱིར་འབོགས་པོ་ལ་ཞུ་བར་བྱའོ། །ཁ་ཏོན་བྱེད་པ་ན་མཁན་སློབ་ཀྱིས་ཐོས་པའི་ཉེན་ཀོར་མ་གཏོགས་པར་སྣང་བའི་ཉེན་ཀོར་དུ་འདུག་སྟེ་ཁ་ཏོན་བྱའོ། །སྒོམ་པའི་གདམས་ངག་ནི་མཐའ་གཅིག་ཏུ་སོང་སྟེ་སྒྲུབ་པར་བྱའོ། །ལུང་འབོགས་པ་དང་མནོད་པ་ནི་འཆད་པོ་དེས་ཤིན་ཏུ་ལེགས་པར་བཀླགས་པ་དང་། ཤིན་ཏུ་ཡོངས་སུ་བྱང་བ་དང་། ཐེ་ཚོམ་མེད་པར་བྱས་ཏེའོ། ། ༈ ཟང་ཟིང་ལོངས་སྤྱོད་ཇི་ལྟར་བྱ་བ། གཉིས་པ་ནི། དགེ་སློང་གློ་བུར་དུ་འོངས་པ་ལ་སོགས་པ་ལ་དགེ་འདུན་གྱིས་གནས་ཁང་སྐོ་བར་བྱེད་པ་པོ་གནས་ཁང་དང་། ཟས་ལ་བསྐོ་བ་དང་། ཐུག་པ་དང་། བག་ཆོལ་དང་། ཤིང་ཅོལ་འབྲིམ་པ་གསོལ་གཉིས་ཀྱིས་བསྐོའོ། །བར་བུར་འབྲིམ་པ་ཡང་ངོ་སྟེ་བར་བུར་ནི་ཁུར་བ་སོགས་ཀྱི་ལྷག་རོལ་ཕྱི་དེ་ཉིན་པ
【現代漢語翻譯】 在此，『指示性的語言表達』是一種方便法門。將住所、名字、父母等分別告知也是一種方便法門。對於不信任和充滿恐懼的人，不要輕易敞開大門。比丘應該像照看寺院一樣照看狗。養狗的人應該每天早上起床后立即檢視寺院和佛塔周圍是否有狗的大小便。如果狗排了大便，就應該清理掉；如果狗撒了尿，就應該擦乾淨。如果狗用爪子抓撓，就應該撫平。在這些大小便的地方，用重物畫出圓圈。將缽中的殘羹剩飯施捨給狗。施捨的地點應該在佛塔和寺院圍墻之外。 如何享用住所？ 分為五點：如何享用佛法？如何享用財物？ 如何享用佛法？ 第一點：堪布（Khenpo，住持）和阿阇黎（Acharya，導師）可以根據自己的意願來傳授教法。新學僧爲了從上師那裡獲得佛法傳承，應該保持身心平靜，先行頂禮，然後按照之前規定的行爲規範來做。聽法者應該雙手合十，置於胸前。這被稱為『蓮花合掌』，即五指交叉。身心要專注，不懷任何虛偽和欺騙，正直地坐在前面。傳法者站立時，接受傳承者也應該站立；傳法者坐下或躺下時，接受傳承者也應該坐下。接受傳承者所坐的墊子應該低於傳法者。年長的接受傳承者可以不拘泥於傳法者的姿勢，但新學僧在傳法者要求時，應該稍微降低自己的坐姿。如果傳法者沒有要求，就應該蹲著。如果需要做的事情很多，新學僧應該請求傳法者允許自己降低坐姿。唸誦時，堪布和阿阇黎應該在聽眾聽不到的地方唸誦。修習禪定竅訣時，應該獨自一人到僻靜的地方修行。傳法者在傳授傳承時，應該非常清晰地念誦，非常精通，並且沒有任何疑惑。 如何享用財物？ 第二點：對於突然到來的比丘等，僧團應該安排住所、食物、湯、糌粑和木碗等，由兩位執事負責分配。輪流分配也是可以的，輪流分配是指將剩餘的食物等留到第二天。
【English Translation】 Here, 'indicative language expression' is a skillful means. Separately informing about residence, name, parents, etc., is also a skillful means. The door should not be easily opened to those who are distrustful and fearful. A Bhikshu (monk) should care for a dog as he would care for a monastery. The dog owner should check immediately after getting up early each morning to see if the dog has defecated or urinated around the monastery and stupa. If the dog has defecated, it should be cleaned up; if the dog has urinated, it should be wiped clean. If the dog scratches with its claws, it should be smoothed out. In the places where these feces and urine are, circles should be drawn with heavy objects. The leftovers from the alms bowl should be given to the dog. The place of giving should be outside the walls of the stupa and monastery. How to enjoy the residence? Divided into five points: How to enjoy the Dharma? How to enjoy wealth? How to enjoy the Dharma? The first point: The Khenpo (abbot) and Acharya (teacher) can impart teachings as they wish. A new student, in order to receive Dharma transmission from the Lama (guru), should calm his mind and body, first prostrate, and then follow the previously prescribed code of conduct. The listener should hold his palms together at his chest. This is called 'lotus palms', that is, the five fingers are crossed. Body and mind should be focused, without any hypocrisy and deception, sitting upright in front. When the transmitter stands, the receiver should also stand; when the transmitter sits or lies down, the receiver should also sit. The cushion on which the receiver sits should be lower than that of the transmitter. An older receiver can be free from the transmitter's posture, but a new student should lower his sitting posture slightly when requested by the transmitter. If the transmitter does not ask, he should squat. If there are many things to do, the new student should ask the transmitter to allow him to lower his sitting posture. When reciting, the Khenpo and Acharya should recite in a place where the audience cannot hear. When practicing meditation instructions, one should go alone to a secluded place to practice. When transmitting the transmission, the transmitter should recite very clearly, be very proficient, and have no doubts. How to enjoy wealth? The second point: For Bhikshus (monks) who arrive suddenly, etc., the Sangha (community) should arrange residence, food, soup, Tsampa (roasted barley flour), and wooden bowls, which are distributed by two stewards. Rotating distribution is also possible, which means leaving the remaining food, etc., for the next day.
ར་བྲིམ་པར་བྱ་བ་ནི་བར་བུར་དེ་ཞེས་བྱའོ། །བརྙར་སྦྱིན་སྡུད་པའི་སྣོད་སྤྱད་འབྲུབ་པའོ། །ལོ་ཕྱི་མ་ལ་དགོས་པའི་ཕྱིར་དབྱར་གྱི་རས་ཆེན་སྦེད་འགྱེད་བསྐོ་བ་སྟེ་གསོལ་གཉིས་ཀྱི་ལས་ཀྱིས་བསྐོའོ། །སྲ་བརྐྱང་ངོ་ཞེས་པ་ནི་སྲ་བརྐྱང་སྦེད་པ་བསྐོའོ། །ཊཱི་ཀ་ལས། འདིར་སྲ་བརྐྱང་སྦེད་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྲ་བརྐྱང་འདིངས་པ་ཡིན་པར་དགོངས་སོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འོ་ན་སྲ་བརྐྱང་གི་གཞི་ལས། གདིང་བ་ཡང་ངོ་ཞེས་པ་དེ་དང་འདི་ལ་ཁྱད་ཅི་ཡོད་སྙམ་ན། སྲ་བརྐྱང་གདིང་བ་བསྐོས་པ་དེ་ཤིའམ་བབས་སམ་མཚན་གྱུར་ན། དེའི་ཚབ་མ་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་སྲ་བརྐྱང་སྦེད་པ་པོ་བསྐོ་བ་སྟེ། སྲ་བརྐྱང་གི་གཞི་ཞུ་བའི་སྐབས་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ལས། སྲ་བརྐྱང་གདིང་བའི་དགེ་སློང་གཞན་དུ་གྱུར་ན་དེ་སྦེད་པ་པོ་བསྐོ་བར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དད་པས་དགེ་འདུན་ལ་ཕུལ་བའི་གོས་དག་ 7-623b སྲུང་བའི་སྦེད་པོ་གསོལ་གཉིས་ཀྱིས་བསྐོའོ། །གོས་འགྱེད་པ་ཡང་ངོ་། །རྫས་སྲུང་བའི་གཙུག་ཁང་སྐྱོང་བའི་དགེ་སྐོས་དང་། དགེ་སྐོས་ཀྱི་དགབ་ལེན་ཅིང་དེའི་གྲོགས་བྱེད་པ་མངག་གཞུག་པ་དག་གོ་སྟེ་ཡང་ངོ་། །སྡེར་སྤྱད་འབྲིམ་པ་ཡང་ངོ་། །སྡེར་སྤྱད་དེ་དག་འབྲིམ་པ་དང་ཟན་གྱུ་བ་སྟེ་ཟོས་ཟིན་ནས་བྲུབ་པ་ནི་སྡེར་སྤྱད་འབྲིམ་པ་དེའི་ལས་ཡིན་ནོ། །ཆུའི་ཞལ་ཏ་པའོ། །མཛེས་ཆོས་སོ་སྟེ་གཉིས་ཀར་གསོལ་གཉིས་ཀྱིས་སོ། །མཛེས་ཆོས་པ་དེས་བལྟས་ཏེ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམ་མི་མཛེས་པ་བསྟན་ན་སེ་གོལ་གྱི་སྒྲ་སྔོན་དུ་བཏང་སྟེ་མཛེས་པ་ལ་ངེས་པར་སྦྱར་བར་བྱའོ། །སྦྱར་ཚུལ་ནི་འདི་ལྟ་སྟེ། ཟས་ལ་སྒྲ་བསྐྱུང་བ་ཉིད་དང་། ཤིན་ཏུ་བསྡམས་པ་ཉིད་དང་། ཤིན་ཏུ་ནོགས་ཐུབ་པ་ཉིད་ཀྱིས་སོ། །ནོགས་ཐུབ་ནི་མི་གཡེང་བར་ཟུང་ཐུབ་པའོ། །མཆོད་རྟེན་ལ་ཕྱག་བྱ་བ་ལ་སྒྲ་བསྐྱུངས་པ་ཉིད་དང་། རྒན་རིམ་ཉིད་ཀྱིས་མཛེས་པར་བྱའོ། །ཟན་ཟ་བ་ན་ཁྭ་དང་ཕུག་རོན་གྱི་གནོད་པ་བཟློག་པའི་བང་རིམ་གྱི་ཞལ་ཏ་པ་གསོལ་གཉིས་ཀྱིས་བསྐོའོ། །བང་རིམ་གྱི་ཞལ་ཏ་པ་དེ་དང་པོར་ཟན་ཟོས་ཏེ་དབྱུག་གུ་བླངས་ནས་དགེ་འདུན་ཟན་ཟ་བ་དག་ལ་ཁྭ་དང་བྱིའུ་དང་ཕུག་རོན་ལ་སོགས་པ་དག་བཟློག་པར་བྱའོ། །གནས་མལ་འབོགས་པ་དང་གནས་མལ་བྱི་དོར་ཏེ། ཁྲི་དང་ཁྲིའུ་མལ་ཆ་སོགས་མེད་པ་འབོག་པ་པོ་གསོལ་གཉིས་ཀྱིས་བསྐོའོ། །ཟས་རུང་བ་ཤ་དང་བཅས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་དེར་མི་དག་འོང་བ་ལ་སྒེའུ་ཆུང་སྟེ།འགག་བསྲུང་བ་གསོལ་གཉིས་ཀྱིས་བསྐོ་བར་བྱའོ། །གནས་མལ་གྱི་གཞིའོ།། །། ༈ ཕྲན་ཚེགས་ལ་སོགས་སྐབས། གཉིས་པ་ལ། ཕྱག་དང་མིང་ནས་སྨོས་པའི་རིམ། །གནས་ཀྱི་ཚུལ་གྱི་རྣམ་པར་གཞག །བྱ་བ་ལས་ཀྱི་གནས་སྐབས་སོ། ། ༈ ཕྱག་དང་མིང་ནས་སྨོས་པའི་རིམ་པ། དང་པོ་ནི། ཕྱག་འཚལ་བའི་གནས་མུན་ཁྲོད་དུ་ 7-624a ཕྱག
【現代漢語翻譯】 分配食物被稱為'bar bur de'（食物分配者）。收集佈施的容器和用具要清洗乾淨。爲了來年的需要，夏季的布料要藏起來，分配和指派，通過兩次祈請的儀式來指派。'sra brkyang ngo'（堅硬的墊子）的意思是藏起堅硬的墊子並指派。在註釋中說：'這裡說的藏起堅硬的墊子，是指鋪設堅硬的墊子。'那麼，如果有人問，'堅硬的墊子的基礎上，鋪設墊子也是一樣的'，這和之前說的有什麼區別呢？如果指派鋪設堅硬墊子的人去世、離開或改變了，那麼就要指派一位代替他的人來藏起堅硬的墊子。在解釋堅硬墊子的基礎時，註釋中說：'如果鋪設堅硬墊子的僧人改變了，那麼就要指派一位藏起墊子的人。'信徒供養給僧團的衣服，要通過兩次祈請的儀式來指派守護者。分配衣服也是一樣的。守護物品的寺廟管理者，以及寺廟管理者的助手和幫助者，也要指派。分配餐具也是一樣的。分配餐具和食物，以及吃完后清洗餐具，都是餐具分配者的工作。還有水務負責人。美化者，這兩者都要通過兩次祈請的儀式來指派。美化者觀察后，如果發現出家人不莊嚴，就要先發出鈴聲，然後一定要讓他們變得莊嚴。變得莊嚴的方法是：吃飯時要減少聲音，非常謹慎，非常能忍受。能忍受是指不分心，能夠集中注意力。朝拜佛塔時要減少聲音，按照長幼順序來美化。吃飯時，爲了防止烏鴉和鴿子的侵擾，要指派一位看守餐桌的人，通過兩次祈請的儀式來指派。餐桌看守者要先吃飯，然後拿起棍子，驅趕前來侵擾僧團吃飯的烏鴉、鳥雀和鴿子等。安排床鋪和清潔床鋪，沒有床和坐墊等，要指派一位安排者，通過兩次祈請的儀式來指派。如果食物是葷食，那麼爲了防止不潔凈的人進入，要指派一位看守小門的，通過兩次祈請的儀式來指派。這是關於床鋪的基礎。關於瑣事等情況，分為：頂禮和稱名的方式，安住的方式，以及行為工作的場合。 頂禮和稱名的方式，第一種是：在黑暗中頂禮。
【English Translation】 Distributing food is called 'bar bur de' (food distributor). The containers and utensils for collecting alms must be cleaned. For the needs of the coming year, the summer cloth must be hidden, distributed, and assigned, through a ceremony of two requests. 'sra brkyang ngo' (hard mat) means to hide the hard mat and assign it. In the commentary, it says: 'Here, hiding the hard mat means laying the hard mat.' Then, if someone asks, 'On the basis of the hard mat, laying the mat is also the same,' what is the difference between this and what was said before? If the person assigned to lay the hard mat dies, leaves, or changes, then a person must be assigned to replace him to hide the hard mat. When explaining the basis of the hard mat, the commentary says: 'If the monk who lays the hard mat changes, then a person must be assigned to hide the mat.' The clothes offered by the faithful to the Sangha must be assigned a guardian through a ceremony of two requests. Distributing clothes is also the same. The temple manager who guards the items, as well as the temple manager's assistant and helper, must also be assigned. Distributing tableware is also the same. Distributing tableware and food, and cleaning the tableware after eating, are all the work of the tableware distributor. There is also the water affairs負責人. Beautifiers, both of these must be assigned through a ceremony of two requests. After observing, if the beautifier finds that the monks are not dignified, they must first sound the bell, and then they must be made dignified. The way to become dignified is: when eating, reduce the sound, be very cautious, and be very tolerant. Being tolerant means not being distracted and being able to concentrate. When worshiping the stupa, reduce the sound and beautify it according to seniority. When eating, in order to prevent the intrusion of crows and pigeons, a person must be assigned to guard the table, through a ceremony of two requests. The table guard must eat first, then pick up the stick, and drive away the crows, birds, and pigeons that come to invade the Sangha's eating. Arranging beds and cleaning beds, without beds and cushions, etc., a person must be assigned to arrange them, through a ceremony of two requests. If the food is meat, then in order to prevent unclean people from entering, a person must be assigned to guard the small door, through a ceremony of two requests. This is the basis for the bed. Regarding trivial matters, etc., it is divided into: the way of prostration and naming, the way of dwelling, and the occasion of behavior and work. The way of prostration and naming, the first is: prostration in the dark.
་འཚལ་ལོ་ཞེས་སྒྲ་དང་བཅས་པའི་ཚིག་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ཕྱག་འོས་ཉེན་ཀོར་དུ་གྱུར་པ་ལ་རང་གིས་ཕྱག་ཟིན་ཀྱང་གཞན་གྱིས་ཕྱག་བྱ་བར་བརྩམས་པ་ལ་ཡང་ཕྱག་མི་བྱ་བར་མི་བྱའོ། །ཚངས་པའི་ཕྱག་སྟེ་ཚོགས་པ་སྤྱི་ཕྱག་གིས་ནི་ཕྱག་དེ་བྱས་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ནང་སྟེ་ཞེ་འགྲས་པ་དང་བཅས་པ་ལ་ཕྱག་མི་བྱའོ་སྟེ་ལུང་གཅིག་ལས་འཕྲོས་པ་ལས་ཕྱག་བྱས་ན་འདས་པ་དང་བཅས་པར་གྱུར་པ་རྣམ་པ་གསུམ་སྟེ། ངོ་ཚ་མེད་པ་དང་མཁོན་པ་དང་རྗེས་སུ་ཕྱོགས་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འོ་ན་ལུང་གླེང་གཞི་ལས། གང་མཁོན་པ་དེ་ལ་བཟོད་པར་བྱས་ཀྱང་མ་བཟོད་ནས་བཀའ་སྩལ་པ། ཉེས་སྤྱོད་དུ་ཕྱིན་པ་དང་ཕྱག་བྱོས་ཤིག །དེས་ཀྱང་ནད་མེད་ཅིག་ཅེས་སྨྲ་བའམ་ཡང་ཕྱག་བྱོས་ཤིག །དེ་ལྟར་མི་བྱེད་ན་གཉིས་ཀ་ལ་འདས་པ་དང་བཅས་པར་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་ལ། དེ་དང་མཐུན་པར་འོད་ལྡན་ལས། མི་མཐུན་པ་ཞིག་ཡིན་ན་དེའི་ཚེ་ཕྱག་བྱ་བ་ཁོ་ན་ཡིན་ཅེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། དེ་ནི་དམིགས་བསལ་ཏེ་ཕྱག་བྱ་བས་མཁོན་ཞི་བའི་ཡན་ལག་ཏུ་གྱུར་ནའོ། །ཕྱག་འཚལ་བ་ལ་ཨ་རོཀྵ་ཞེས་མི་བྱ་བར་མི་བྱའོ་སྟེ་ཞེས་པ་བརྗོད་པའོ། །རང་གི་མཁན་སློབ་ལྟ་བུ་འདས་པ་ན་མཚན་ནས་སྨོས་ཏེ་ཕྱག་བྱ་བ་ཡིན་པ་ལ་སྔོན་གྱི་དུས་མངོན་དུ་བྱས་ཏེ་ཕྱག་མི་བྱ་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །སྦགས་པ་ལ་ཕྱག་མི་བྱའོ། །བྱས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །སྦགས་པས་ཕྱག་མི་བྱའོ། །སྦགས་པས་ཕྱག་དེ་བདག་གིར་མི་བྱའོ། །བྱས་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །སྦགས་པ་ནི་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ། ཟས་དང་མི་གཙང་བས་ཏེ། ཟས་ལ་ནི་ཐ་ན་སོ་ཤིང་ཡན་ཆད་ཟ་བས་དང་། མི་གཙང་བ་ནི་ཐ་ན་མི་གཙང་བ་དེའི་ས་བྱི་དོར་བྱེད་པ་ཡན་ཆད་བཀྲུ་བཤལ་བྱེད་པ་མན་ཆད་མི་གཙང་ 7-624b བས་སོ། །ཕྱག་བྱ་བ་འདི་ལ་གཅེར་བུ་ཉིད་དང་། གོས་གཅིག་པ་ཉིད་ནི་སྦགས་པ་དང་འདྲའོ་སྟེ། ཕྱག་བྱ་བྱེད་ཀྱི་ཡུལ་གཉིས་ཀས་གཅེར་བུ་མི་བྱ་བ་དང་། གཅེར་བུ་དང་གཅེར་བུ་ལས་ཕྱག་བདག་གིར་མི་བྱ་བ་བཞི་སྟེ། གོས་གཅིག་པ་ལ་སྦྱར་བས་བརྒྱད་དོ། །ཕྱག་ནི་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ། ཡན་ལག་ལྔས་འཚལ་བ་དང་། སྒྱིད་པ་ལ་འཁྱུད་པས་ཕྱག་འཚལ་བའོ། །སྦྲིད་པ་བྱུང་བ་ལ་སོས་པར་གྱུར་ཅིག་ཅེས་བརྗོད་པར་མི་བྱ་སྟེ། རྒན་ཞུགས་དང་ཁྱིམ་པ་ལ་ནི་མ་གཏོགས་སོ། །གསར་བུ་སྦྲིད་པ་བྱུང་བ་དེ་ལ་ནི་ཨ་རོཀྵ་ཞེས་བྱའོ། །རྒན་པ་སྦྲིད་པ་བྱུང་བ་ལ་ནི་གསར་བུས་ཕྱག་བྱའོ། །གསར་བུ་རང་ལ་སྦྲིད་པ་བྱུང་ན་ཡང་རྒན་པོ་ལ་ཕྱག་བྱའོ། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ལ་ཚེ་དང་ལྡན་པ་དང་མིང་དང་རུས་བརྗོད་པས་ཀུན་ཏུ་སྤྱད་པར་མི་བྱའོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་ཉེ་བའི་ཚིག་དང་བྲལ་བར་དེའི་མཚན་ནམ། གདུང་སྨོས་པར་མི་བྱའོ། །ཉེ་ཚིག་བྲལ་བར་བསླབ་པ་རྒན་པའི་མིང་རུས་སྨོས་པར་མི་བྱའོ། །རྒན་པ་འདི་ལ་གནས་བརྟན་དང་ཚེ་དང་ལྡ
【現代漢語翻譯】 應以『敬禮』之聲表達敬意。對於應受禮敬之人處於危險之中，即使自己已經行禮，他人開始行禮時，也不應阻止。以梵天的禮敬，即大眾的共同禮敬，就已經完成了禮敬。對於內心懷有惡意之人，不應行禮。如果因爭論而行禮，則有三種過失：無慚、懷恨和隨順。經文中說：『如果懷恨之人，即使寬恕，若未寬恕而發怒，則有過失，應行禮。』對方也應說：『愿你無病』或行禮。若不如此，雙方都有過失。』與此相符，在《光明經》中說：『如果是不和之人，此時唯可行禮。』這是否矛盾呢？並非矛盾，這是特殊情況，即行禮成為平息怨恨的方法。行禮時，不應說『aroksha』，而應表達敬意。對於自己的上師等已故之人，應提及他們的名字來行禮，不應在過去的時間裡不予行禮。不應接觸不潔之物。若接觸，則犯戒。不潔之人不應行禮。不潔之人不應接受禮敬。若接受，則犯戒。不潔有兩種：食物和不凈之物。食物方面，即使是嚼木齒；不凈之物方面，即使是清理不凈之地的垃圾，洗滌等，都是不潔。對於行禮之人，裸體和單衣都類似於不潔。行禮者和受禮者都不應裸體，裸體者不應接受裸體者的禮敬，共有四種情況。加上單衣的情況，則共有八種。禮敬有兩種：五體投地和屈膝禮敬。如果有人打噴嚏，不應說『愿你安好』，除非是年長者或在家居士。對於年輕人打噴嚏，應說『aroksha』。如果年長者打噴嚏，年輕人應行禮。即使年輕人自己打噴嚏，也應對年長者行禮。不應以『具壽』、名字和姓氏來隨意稱呼如來（Tathāgata）。不應以親昵的稱呼，如『薄伽梵』（Bhagavan）等，而應以遠離親昵之詞來稱呼他的名字或種姓。不應以親昵之詞來稱呼年長者的名字和姓氏。對於年長者，應稱呼為『長老』或『具壽』。 應以『敬禮』之聲表達敬意。對於應受禮敬之人處於危險之中，即使自己已經行禮，他人開始行禮時，也不應阻止。以梵天的禮敬，即大眾的共同禮敬，就已經完成了禮敬。對於內心懷有惡意之人，不應行禮。如果因爭論而行禮，則有三種過失：無慚、懷恨和隨順。經文中說：『如果懷恨之人，即使寬恕，若未寬恕而發怒，則有過失，應行禮。』對方也應說：『愿你無病』或行禮。若不如此，雙方都有過失。』與此相符，在《光明經》中說：『如果是不和之人，此時唯可行禮。』這是否矛盾呢？並非矛盾，這是特殊情況，即行禮成為平息怨恨的方法。行禮時，不應說『aroksha』，而應表達敬意。對於自己的上師等已故之人，應提及他們的名字來行禮，不應在過去的時間裡不予行禮。不應接觸不潔之物。若接觸，則犯戒。不潔之人不應行禮。不潔之人不應接受禮敬。若接受，則犯戒。不潔有兩種：食物和不凈之物。食物方面，即使是嚼木齒；不凈之物方面，即使是清理不凈之地的垃圾，洗滌等，都是不潔。對於行禮之人，裸體和單衣都類似於不潔。行禮者和受禮者都不應裸體，裸體者不應接受裸體者的禮敬，共有四種情況。加上單衣的情況，則共有八種。禮敬有兩種：五體投地和屈膝禮敬。如果有人打噴嚏，不應說『愿你安好』，除非是年長者或在家居士。對於年輕人打噴嚏，應說『aroksha』。如果年長者打噴嚏，年輕人應行禮。即使年輕人自己打噴嚏，也應對年長者行禮。不應以『具壽』、名字和姓氏來隨意稱呼如來（Tathāgata）。不應以親昵的稱呼，如『薄伽梵』（Bhagavan）等，而應以遠離親昵之詞來稱呼他的名字或種姓。不應以親昵之詞來稱呼年長者的名字和姓氏。對於年長者，應稱呼為『長老』或『具壽』。
【English Translation】 Respect should be expressed with the sound of 'obeisance'. If someone who deserves respect is in danger, even if one has already paid respects, one should not prevent others from starting to pay respects. Paying respects with Brahma's respect, that is, the common respect of the masses, completes the respect. One should not pay respects to someone who harbors malice in their heart. If one pays respects due to an argument, there are three faults: shamelessness, resentment, and following along. The scripture says: 'If someone harbors resentment, even if they forgive, if they become angry without forgiving, there is a fault, and they should pay respects.' The other person should also say: 'May you be free from illness' or pay respects. If this is not done, both parties will have faults.' In accordance with this, the 'Luminous Sutra' says: 'If there is someone who is not in harmony, at this time, one should only pay respects.' Is this contradictory? It is not contradictory; this is a special case, where paying respects becomes a method of pacifying resentment. When paying respects, one should not say 'aroksha', but should express respect. For one's own deceased teachers, etc., one should mention their names to pay respects, and one should not fail to pay respects in the past. One should not touch impure things. If one touches them, one commits an offense. An impure person should not pay respects. An impure person should not receive respects. If one receives them, one commits an offense. There are two types of impurity: food and unclean things. Regarding food, even chewing on a toothpick; regarding unclean things, even cleaning up the garbage from an unclean place, washing, etc., are impure. For someone paying respects, being naked and wearing only one garment are similar to impurity. Neither the person paying respects nor the person receiving respects should be naked, and a naked person should not receive respects from a naked person; there are four situations. Adding the situation of wearing only one garment, there are eight situations in total. There are two types of respect: prostration with five limbs and kneeling in respect. If someone sneezes, one should not say 'May you be well', unless it is an elder or a householder. For a young person who sneezes, one should say 'aroksha'. If an elder sneezes, a young person should pay respects. Even if a young person sneezes themselves, they should pay respects to an elder. One should not casually address the Tathāgata (Thus Gone One) with 'Venerable', name, and surname. One should not use intimate terms, such as 'Bhagavan' (Blessed One), but should address him with words that are distant from intimacy, such as his name or lineage. One should not address elders by their names and surnames with intimate terms. For elders, one should address them as 'Elder' or 'Venerable'. Respect should be expressed with the sound of 'obeisance'. If someone who deserves respect is in danger, even if one has already paid respects, one should not prevent others from starting to pay respects. Paying respects with Brahma's respect, that is, the common respect of the masses, completes the respect. One should not pay respects to someone who harbors malice in their heart. If one pays respects due to an argument, there are three faults: shamelessness, resentment, and following along. The scripture says: 'If someone harbors resentment, even if they forgive, if they become angry without forgiving, there is a fault, and they should pay respects.' The other person should also say: 'May you be free from illness' or pay respects. If this is not done, both parties will have faults.' In accordance with this, the 'Luminous Sutra' says: 'If there is someone who is not in harmony, at this time, one should only pay respects.' Is this contradictory? It is not contradictory; this is a special case, where paying respects becomes a method of pacifying resentment. When paying respects, one should not say 'aroksha', but should express respect. For one's own deceased teachers, etc., one should mention their names to pay respects, and one should not fail to pay respects in the past. One should not touch impure things. If one touches them, one commits an offense. An impure person should not pay respects. An impure person should not receive respects. If one receives them, one commits an offense. There are two types of impurity: food and unclean things. Regarding food, even chewing on a toothpick; regarding unclean things, even cleaning up the garbage from an unclean place, washing, etc., are impure. For someone paying respects, being naked and wearing only one garment are similar to impurity. Neither the person paying respects nor the person receiving respects should be naked, and a naked person should not receive respects from a naked person; there are four situations. Adding the situation of wearing only one garment, there are eight situations in total. There are two types of respect: prostration with five limbs and kneeling in respect. If someone sneezes, one should not say 'May you be well', unless it is an elder or a householder. For a young person who sneezes, one should say 'aroksha'. If an elder sneezes, a young person should pay respects. Even if a young person sneezes themselves, they should pay respects to an elder. One should not casually address the Tathāgata (Thus Gone One) with 'Venerable', name, and surname. One should not use intimate terms, such as 'Bhagavan' (Blessed One), but should address him with words that are distant from intimacy, such as his name or lineage. One should not address elders by their names and surnames with intimate terms. For elders, one should address them as 'Elder' or 'Venerable'.
ན་པ་ནི་ཉེ་བའི་ཚིག་ཉིད་ཀྱི་ཚུལ་དང་མཐུན་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་སྟེ་སྔ་མ་ལ་ནི་ཉེ་ཚིག་དེ་ལྟ་བུ་མ་ཡིན་ནོ། ། ༈ གནས་ཀྱི་ཚུལ་གྱི་རྣམ་པར་གཞག གཉིས་པ་ལ། གནས་ཀྱི་ནང་གི་སྐབས་ཉིད་དང་། །གནས་ཀྱི་ཕྱི་ཡི་སྐབས་ཉིད་དོ། ། ༈ གནས་ཀྱི་ནང་གི་སྐབས་ཉིད། དང་པོ་ལ། གནས་ཀྱི་གནས་སྐབས་དངོས་ཉིད་དང་། །གནས་གཞན་སྤང་ཞིང་གནས་དག་སྦྱར། །སྦ་བ་རྣམ་པ་བཞག་སྐབས་སོ། ། ༈ གནས་ཀྱི་གནས་སྐབས་དངོས་ཉིད། དང་པོ་ལ། གནས་གང་བརྩིག་པའི་སྐབས་ཉིད་དང་། །གནས་ཉིད་འབྲི་བའི་སྐབས་ཉིད་དང་། །ཆུད་མི་ཟ་བར་སྐྱོང་བའི་སྐབས། །གནས་མལ་སྤྱོད་པའི་སྐབས་ཉིད་དང་། །དངོས་པོ་ཅི་ལྟར་བཅད་པའོ། ། ༈ གནས་གང་བརྩིག་པའི་སྐབས་ཉིད། དང་པོ་ནི། ལག་གི་བླས་སྐྱེ་བོ་མང་པོའི་འགྲོ་བ་དང་། འོང་བ་དང་ 7-625a ལྡན་པའི་གཞིར་གཙུག་ལག་ཁང་རབ་ཏུ་གནས་པར་བྱའོ། །ཡོན་ཏན་འོད་མར། དགེ་སློང་གིས་དགེ་འདུན་གྱི་ཕྱིར་གཙུག་ལག་ཁང་བརྩིག་ན་དགོན་པ་དང་དབེན་པར་མི་བརྩིག་གི། མི་མང་པོ་འདུ་ཞིང་ཕྱག་འཚལ་བའི་གནས་སུ་བརྩིག་ཅེས་བཤད་དོ། །སྤྱོད་ལམ་གྱི་གནས་ཤིང་ལྗོན་པ་དང་རྫིང་བུ་དང་འཆགས་ས་དག་ཀྱང་ལྡན་པའི་གཞིར་གཙུག་ལག་ཁང་རབ་ཏུ་གནས་པར་བྱའོ། །ཉེ་ཀོར་དང་ལྡན་པར་བརྩིག་གོ། །འདི་ལྟ་བུའི་གཙུག་ལག་ཁང་ནི་སྐྱེ་བོ་དགེ་བ་སོག་པའི་གཙུག་ལག་ཁང་ཡིན་ལ། །ཐོས་བསམ་སྒོམ་པ་གཙོ་བོར་བྱེད་པའི་གཙུག་ལག་ཁང་ནི། རྒྱུན་ལུགས་དང་། ཀླག་ཅོར་དང་། སྒྲ་དང་། རྫ་རྔའི་སྐད་སོགས་ཏུག་ཏིང་ཆུང་བར་རོ། །ཆ་རྐྱེན་སྦྱིན་པ་པོས་རྗེས་སུ་གནང་ན་གཙུག་ལག་ཁང་བྱ་བའི་དངོས་པོ་ལས་དེ་བྱ་བའི་སྤྱད་སྟ་རེ་སོགས་བྱའོ། །འཇོར་ཁྱེམ་སོགས་དེ་བཞག་པའི་ཁང་པ་སྦྱིན་ནོ། །གཙུག་ལག་ཁང་དེ་དགོས་པའི་ལས་མིའི་རྐང་ལག་བསྐུ་བའི་འབྲུ་མར་ལ་སོགས་པའི་ཚོད་རན་པར་ཉོའོ། །གཙུག་ལག་ཁང་བརྩིགས་པའི་རྐྱེན་ལས་ལག་གི་བླས་སྤྱི་སྤུངས་ཏེ་དགེ་སློང་གཞན་རྣམས་ཟ་ཐང་ཅི་འདྲ་བ་དེ་འདྲ་བ་བཟའོ། །གཙུག་ལག་ཁང་བརྩིག་པའི་གནས་དེའི་གཙུག་ལག་ཁང་མེད་པ་ཉིད་ཡིན་ན། ཉེན་ཀོར་གྱི་གཙུག་ལག་ཁང་གིའོ་སྟེ་དེའི་སྤྱི་སྤུངས་ནས་བཟར་གནང་ངོ་། །གཙུག་ལག་ཁང་བརྩིགས་པའི་རྐྱེན་དེ་ལས་སྣུམ་བག་གི་རྙེད་པ་ལག་གི་བླས་མནོད་དོ། །དགེ་སློང་གི་གཙུག་ལག་ཁང་གི་བརྩེགས་མ་ཉིད་ཀྱི་མཐའ་ནི་ལྔའོ། །དགེ་སློང་མ་རྣམས་ཀྱི་བརྩེགས་མ་ཉིད་ནི་གསུམ་མོ། །དྲི་གཙང་ཁང་དང་སྒོ་ཁང་གི་སྟེང་གི་བསིལ་ཁང་དག་ནི་བརྩེགས་མ་གཉིས་ཀྱིས་ལྷག་པར་བྱའོ། །གཙུག་ལག་ཁང་དེ་དག་ལྕི་ 7-625b བས་འཇིགས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་བརྩེགས་མ་གཞིག་པ་ལ་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མེད་དོ། །གཙུག་ལག་ཁང་བརྩེག་པར་བརྩམས་པའི་རིམ་པ་ལས་འབྱོར་པ་རྙེད་དེ། རྒྱ་བསྐྱེད་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རམ
【現代漢語翻譯】 『ན་པ་』（napa）僅僅是接近的詞語形式，與此相符。如來（Tathāgata）之前的詞語並非如此接近。 第二，安置處所的方式：處所的內部情況；處所的外部情況。 第一，處所的內部情況：處所的實際情況；捨棄其他處所，結合清凈處所；隱藏的方式。 第一，處所的實際情況：建造處所的情況；書寫處所的情況；不浪費地守護的情況；使用處所的情況；如何分割物品。 第一，建造處所的情況：用手工勞動，在具備眾多人來往的基礎之上，建立寺廟。在《功德光》（Yon tan 'od mar）中說：『如果比丘爲了僧團建造寺廟，不要在寂靜的地方建造，要在眾人聚集和禮拜的地方建造。』在具備行為場所、樹木、水池和散步場所的基礎之上，建立寺廟。要建造在靠近的地方。』這樣的寺廟是人們積累善業的寺廟。而以聞思修為主的寺廟，要減少喧鬧聲、爭吵聲、樂器聲和鼓聲等。如果佈施者允許，可以從建造寺廟的物品中拿出斧頭等工具。也要佈施放置工具的房間。購買寺廟所需工人的擦腳油等適量物品。因為建造寺廟的緣故，用手工勞動聚集大眾，像其他比丘一樣食用。如果建造寺廟的地方沒有寺廟，就從附近的寺廟的公共財產中食用。因為建造寺廟的緣故，用手工勞動獲得油炸食物的報酬。比丘寺廟的最高層數為五層，比丘尼寺廟的層數為三層。廁所和門房上面的涼亭可以增加兩層。如果寺廟因為太重而有倒塌的危險，拆除樓層沒有過錯。在開始建造寺廟的過程中獲得財富，爲了擴大規模。
【English Translation】 'Napa' is merely a form of a word that is close, and it is in accordance with this. The Tathāgata (Tathāgata), the previous word is not so close. Second, the manner of establishing a place: the situation within the place; the situation outside the place. First, the situation within the place: the actual situation of the place; abandoning other places, combining pure places; the manner of concealing. First, the actual situation of the place: the situation of building a place; the situation of writing about a place; the situation of guarding without wasting; the situation of using a place; how to divide objects. First, the situation of building a place: with manual labor, on a foundation with many people coming and going, a monastery should be established. In 'Yon tan 'od mar': 'If a bhikṣu builds a monastery for the sangha, it should not be built in a solitary place, but in a place where many people gather and worship.' On a foundation with places for conduct, trees, ponds, and promenades, a monastery should be established. It should be built near. Such a monastery is a monastery where people accumulate merit. And a monastery that focuses on hearing, thinking, and meditating should have less noise, quarrels, musical instruments, and drum sounds. If the donor allows, tools such as axes can be taken from the materials used to build the monastery. A room for storing tools should also be donated. Purchase an appropriate amount of sesame oil, etc., for the workers' feet that are needed for the monastery. Because of the construction of the monastery, manual labor gathers the masses, and they eat like other bhikṣus. If there is no monastery in the place where the monastery is being built, then eat from the common property of the nearby monastery. Because of the construction of the monastery, manual labor receives remuneration for fried food. The maximum number of stories for a bhikṣu monastery is five, and the number of stories for a bhikṣuṇī monastery is three. The pavilions above the toilet and gatehouse can be increased by two stories. If the monastery is in danger of collapsing because it is too heavy, there is no fault in demolishing the floors. Wealth is obtained in the process of starting to build a monastery, in order to expand it.
་བསྐྱུང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གཞིག་པ་ཡང་ངོ་། །མཆོད་རྟེན་དང་སྐུ་གཟུགས་དག་ནི་བསྐྱེད་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་རྩིག་འཕྲོ་བཤིག་པ་ལ་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མེད་དོ། །རྙིང་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་ནི་འཕྲོ་མེད་པར་རྫོགས་ཟིན་ཀྱང་སྔ་མ་དང་ཚད་མཉམ་པའི་ཕྱིར་ཡང་གཞིག་ཏུ་རུང་ངོ་། །མཆོད་རྟེན་དང་སྐུ་གཟུགས་དག་གི་ཕྱོགས་གཅིག་རྙིངས་པ་ཕྱིར་བཅོས་པའི་ཕྱིར་གཞིག་པ་ཡང་ངོ་། །གདུགས་ལ་སོགས་པ་འབྱོར་པས་ཕོངས་ཏེ་དབོག་པ་ཡང་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མེད་དོ། །གདུགས་སོགས་གསར་པ་གཞན་གདགས་པའི་ཕྱིར་ཡང་དབོག་པ་ལ་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མེད་དོ། །གཞན་གདགས་པ་དེའི་དོན་དུ་གདུགས་སོགས་ཕྱི་མ་ཉེ་བར་མ་བཞག་པར་སྔ་མ་དབོག་པར་མི་བྱའོ། །སྐྱེས་པའི་རབས་ལ་སོགས་པའི་རི་མོ་དང་། སངས་རྒྱས་ཀྱི་བཀའི་ཡི་གེ་དག་ཀྱང་ངོ་སྟེ་རྙིང་པ་བཅོས་པའི་ཕྱིར་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མེད་དོ། །བྱིད་པའི་བྱེ་བྲག་ཕྱིས་བྲི་བ་ཁོ་ན་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཕྱིས་པ་ལ་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མེད་དོ། །མཆོད་རྟེན་དང་གཙུག་ལག་ཁང་རྩོམ་པར་བྱེད་པ་ཁྱིམ་བདག་ལ་སོགས་པས་མ་བྱས་ན་དགེ་སློང་ལ་སོགས་པ་གཞན་གྱི་རྩིག་འཕྲོ་ལྷག་མ་བྱའོ། །གལ་ཏེ་དགེ་འདུན་གྱི་ཕྱིར་སྦྱིན་བདག་གིས་ཕྱེད་བརྩིགས་ན་དགེ་སློང་གིས་མཁར་ལན་སྦྱིན་པར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །དགེ་སློང་དེས་མཁར་ལན་གྱི་གཏན་གྲོགས་བྱ་བའི་དུས་ནི། །གལ་ཏེ་དགུན་ཡིན་ན་ཟས་ཀྱི་འོག་རོལ་དུ་ལས་བྱའོ། །གལ་ཏེ་སོས་ཀ་ཡིན་ན་ཟས་ཀྱི་མདུན་རོལ་དུ་བྱའོ། །ལས་ཀྱིས་གཡེངས་ནས་གུང་ཚིགས་ཡོལ་བར་མི་བྱ་སྟེ། ཟས་ཀྱི་བྱ་བའི་དུས་འདུས་པར་བྱའོ། །མཁར་ལན་གྱི་ལས་དེའི་ 7-626a ལས་ཀྱིས་སྦགས་པ་རྫབ་ཀྱིས་གོས་པའི་བྱི་དོར་མ་བྱས་པར་འཚོ་བ་ལ་འཇུག་པར་མི་བྱའོ། །བྱི་དོར་བྱ་བ་དེའི་མཐའ་ཉིད་ནི་རྐང་ལག་བཀྲུས་པ་ཉིད་དོ། །ལག་གི་བླས་རྩིག་ལས་བྱེད་པ་ལ་ཁྱེའུ་སུས་སྦྱོར་དུ་གཞུག་གོ། །ཟས་ཀྱི་འོག་རོལ་དུ་ན་ལས་བྱེད་པ་རྣམས་ཀྱི་སྐོམ་དང་རྐང་ལག་དག་བསྐུ་མཉེ་བྱའོ། །དགེ་འདུན་དང་གང་ཟག་གང་གི་ཡང་རུང་གནས་ཁང་གི་སྒོ་གདོད་དོ། །སྒོ་གླེགས་གཞུག་གོ། །ལག་ཟུང་དང་ཡང་མིག་དང་ཀོ་བའི་དུམ་བུ་དག་གཞུག་གོ། །སྐར་ཁུང་གདོད་དོ། །རྩིག་དཀྱིལ་དུའོ། །ཕྱིར་རུབ་ལ་ནང་ཡངས་པ་རྒྱ་མཚོའི་རྣམ་པ་ལྟ་བུའོ། །ཕུག་རོན་འགོག་པའི་དྲ་བ་གཞུག་གོ། །སྒོ་གླེགས་སོ། །འཁོར་གཏན་དང་གནམ་གཟེར་དང་འཕྲེད་གཏན་དག་གོ། །དབྱུག་གུ་སྐམ་ཁ་བཅང་ངོ་། །ཐགས་མ་རྒྱུ་བ་ནི་གསོར་གྱིས་གཙུག་པར་རྒྱུའོ། །ཕུག་རོན་འགོག་པའི་ཐག་དྲ་བྱའོ། །གནས་ཁང་གི་མདུན་དུ་ཁྱམས་བྱའོ། །གནས་ཁང་དང་ཁྱམས་གཞིར་སོ་ཕག་གི་བཅལ་རིམ་བདུན་ནམ་བརྒྱད་གཞུག་གོ། །སོ་ཕག་གི་བཅལ་དེའི་སྟེང་དུ་ཀ་རྟེན་གྱི་སྤང་ལེབ་བོ། །དེའི་སྟེང་དུ་ཀ་བའི་ཚར་དག་གོ། །དེའི་སྟེང་དུ་ཀ་གཞུའི་འདབ་མ
【現代漢語翻譯】 此外，爲了減少（罪過），拆除（舊建築）也是允許的。對於佛塔和佛像，爲了建造它們，即使拆除未完成的建築也沒有罪過。如果（佛塔和佛像）因為陳舊，即使已經完全建成，爲了與之前的（佛塔和佛像）尺寸相同，也可以拆除。如果佛塔和佛像的一部分變得陳舊，爲了修復，拆除也是允許的。如果因為貧困而無法提供傘等供品，移除它們也沒有罪過。爲了供奉新的傘等供品，移除舊的也沒有罪過。但是，爲了供奉新的傘等，在沒有準備好新的供品之前，不應該移除舊的。關於本生故事等的繪畫，以及佛陀教誨的文字，也是如此，爲了修復陳舊的部分，沒有罪過。爲了擦除繪畫的錯誤部分，只擦除需要重繪的部分，沒有罪過。如果俗人等不建造佛塔和寺廟，比丘等可以完成其他人未完成的建築。如果爲了僧團，施主建造了一半，比丘應該提供勞務作為回報。比丘提供勞務的時間是：如果是冬天，應該在飯後工作；如果是夏天，應該在飯前工作。不應該因為工作而錯過午餐時間，應該安排好用餐時間。在勞務工作中，如果身體沾染了泥土等污垢，在沒有清潔之前不應該進行飲食。清潔的最終步驟是洗手洗腳。用手攪拌泥漿進行建築工作時，應該讓兒童參與嗎？在飯後工作的人，應該為他們提供飲料，並按摩他們的手腳。無論是僧團還是個人，都可以安裝住所的門，安裝門框，安裝門閂、門眼和皮革墊片，安裝窗戶，在墻壁中間（建造），外部封閉而內部寬敞，像海洋一樣。安裝防止鴿子進入的網，安裝門框，安裝轉軸、天軸和橫軸，握住乾燥的木棒，不流動的織物應該用鑿子固定，製作防止鴿子進入的網，在住所前建造走廊，在住所和走廊的地基上鋪設七層或八層磚，在磚的上面放置柱基石，在柱基石的上面放置柱子，在柱子的上面放置柱頭。 （種子字，藏文：ཨ，梵文天城體：अ，梵文羅馬擬音：a，漢語字面意思：無） （咒語，藏文：ཨཱཿཧཱུྃ，梵文天城體：आः हूँ，梵文羅馬擬音：āḥ hūṃ，漢語字面意思：啊 吽）
【English Translation】 Furthermore, it is also permissible to demolish (old buildings) in order to reduce (sins). For stupas and Buddha images, there is no fault in demolishing unfinished constructions in order to build them. If (stupas and Buddha images) are old, even if they are completely built, they can be demolished to match the size of the previous ones. If a part of a stupa or Buddha image becomes old, it is also permissible to demolish it for repair. If offerings such as umbrellas cannot be provided due to poverty, there is no fault in removing them. There is also no fault in removing old ones in order to offer new umbrellas and other offerings. However, in order to offer new umbrellas, etc., one should not remove the old ones without preparing the new offerings. Regarding paintings of Jataka tales, etc., and the texts of the Buddha's teachings, it is also the same; there is no fault in repairing old parts. In order to erase the wrong parts of a painting, only erase the parts that need to be repainted; there is no fault. If laypeople, etc., do not build stupas and temples, monks, etc., can complete the unfinished constructions of others. If a donor builds half for the Sangha, the monks should provide labor in return. The time for monks to provide labor is: if it is winter, they should work after meals; if it is summer, they should work before meals. One should not miss lunch time because of work; one should arrange meal times. In labor work, if the body is stained with dirt, etc., one should not eat without cleaning oneself. The final step of cleaning is to wash hands and feet. When mixing mud by hand for construction work, should children be involved? For those who work after meals, drinks should be provided, and their hands and feet should be massaged. Whether it is the Sangha or an individual, one can install the door of the residence, install the door frame, install the latch, the peephole, and the leather gasket, install windows, (build) in the middle of the wall, with the outside closed and the inside wide, like the ocean. Install a net to prevent pigeons from entering, install the door frame, install the pivot, the sky axle, and the cross axle, hold a dry stick, and the non-flowing fabric should be fixed with a chisel, make a net to prevent pigeons from entering, build a corridor in front of the residence, lay seven or eight layers of bricks on the foundation of the residence and the corridor, place the column base stone on top of the bricks, place the columns on top of the column base stone, and place the capital on top of the columns. （Seed Syllable, Tibetan: ཨ，Sanskrit Devanagari: अ，Sanskrit Romanization: a, Literal Meaning: None） （Mantra, Tibetan: ཨཱཿཧཱུྃ，Sanskrit Devanagari: आः हूँ，Sanskrit Romanization: āḥ hūṃ, Literal Meaning: Ah Hum）
་དག་གོ། །དེའི་སྟེང་དུ་གདུང་མ་དག་གོ། །དེ་དག་གི་སྟེང་དུ་ཕྱམ་དག་གོ། །དེ་དག་གི་སྟེང་དུ་སོ་ཕག་དགྲམ་མོ། །དེ་དག་གི་སྟེང་དུ་སོ་ཕག་གི་ཕྱེ་མའི་འཇིམ་པས་སོ། །ཡང་ཐོག་ནས་མི་རྣམས་མི་ལྷུང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ལན་ཀན་ཏེ་བད་ཀྱི་ཤིང་རིང་བྲེ་བར་བྱའོ། །འདི་ལ་འགྲེལ་ཆུང་ལས་མདའ་ཡབ་ཅེས་བཤད་ཅིང་། བ་གམ་དང་པུ་ཤུ་ཞེས་ཀྱང་བརྗོད་དོ། །ལན་ཀན་དེ་མི་འགུལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཤར་བ་སྟེ་ཤིང་རིང་གཏོད་པའི་ཤིང་ཐུང་གཞུག་གོ། །ཤར་བ་དེ་ལྕགས་ཀྱི་གཟེར་བུ་དག་གིས་སྦྱར་རོ། །བརྩེགས་མ་དག་འཛེག་པའི་ཕྱིར་ 7-626b ཐེམ་སྐས་བྱའོ། །ཐེམ་སྐས་དེ་ཡང་འོག་ཁང་དུ་རྡོ་ལས་བྱས་པ། བར་ཁང་དུ་ས་ལས་བྱས་པ། སྟེང་ཁང་དུ་ཤིང་ལས་བྱས་པའོ། །ཐེམ་སྐས་མེད་ན་ཡ་གད་ལས་གཟེག་པར་བྱའོ། །ཡ་གད་དེ་ཤིང་དང་སྨྱིགས་མ་ཐག་པ་ལ་བྱས་པ་ཡང་ངོ་། །རྫིང་བུ་དང་སྒོ་ཁང་དུ་རྫབ་མི་འབྱུང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སོ་ཕག་གི་གཅལ་གཞུག་གོ། །དེའི་སྟེང་དུ་སོ་ཕག་གི་ཕྱེ་མའི་འཇིམ་པའོ། །དེའི་སྟེང་དུ་རྡོ་ཐལ་གྱི་སྐྱང་ནུལ་བྱའོ། །དེར་རྫབ་མེད་ན་རྐང་པ་བསྐྱབ་པའི་ཕྱིར་ཤིང་གི་སྤང་ལེབ་བོ། །ཡང་ན་བར་བར་དུ་སོ་ཕག་དག་གོ། །མཆོད་རྟེན་ལ་རྫབ་ཡོད་ན་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །མཆོད་རྟེན་འདི་ལ་སོ་ཕག་གི་གཅལ་དེ་འདོམ་གང་ཙམ་བྱས་པ་ཉིད་ནི་བྱས་པ་ཉིད་དོ། །ཆོས་སྨྲ་བ་འདུག་པའི་ཕྱིར་སེང་གེའི་ཁྲི་གྲུ་བཞི་བྱའོ། །ཁྲིའི་རྐང་པ་དག་ལ་སེང་གེའི་གདོང་ཉིད་དོ། །སེང་གེའི་ཁྲི་སྤོ་བའི་དོན་དུ་ལག་པས་བཟུང་བའི་ཕྱིར་ཁྲི་རྐང་བཞི་པོ་དག་ལ་ལྕགས་ཀྱི་ཡང་མིག་གདགས་སོ། །ཁྲིའི་སྟེང་གི་གཞིར་ཐགས་མ་བསྒྱུར་བ་ནི་ཐག་གུ་དག་གིས་ཐགས་མ་མིག་མང་རིས་སུ་བཏག་གོ། །དེར་སྟན་ནང་ཚངས་ཅན་བཞག་གོ། །ཁྲི་དེའི་སྟེང་དུ་བླ་རེའོ། །དཔྱོད་པ་དག་གོ་སྟེ་དར་གྱི་ལྡ་ལྡི་དང་མེ་ཏོག་དང་མུ་ཏིག་སྤྲས་པ་ཕྱང་ཕྲུལ་དུ་བྱས་པའོ། །ཁྲི་མི་སྤོ་བ་བརྟན་པ་ལ་ནི་སོ་ཕག་ལས་བྱས་པའི་ཐེམ་སྐས་སོ། །སྔོ་བ་ལ་ནི་ཤིང་ལས་བྱས་པའོ། །མ་འབྱོར་ན་ཡ་གད་རྐང་རྟེན་ཡང་སྟེ། རྐང་རྟེན་གྱི་ཁྲིའུའོ། །མཆོད་པའོ་ཞེས་པ་ནི་ཆོས་སྨྲ་བའི་རྐང་རྟེན་ལ་མཆོད་པ་བྱེད་ན་དང་དུ་བླང་བར་བྱ་བ་སྟེ། ཁྱིམ་བདག་དད་པ་ཅན་གྱིས་དགེ་སློང་ཆོས་སྨྲ་བའི་རྐང་རྟེན་ལ་དྲི་བཟང་པོ་བྱུག་པ་དང་། མེ་ཏོག་གིས་གཡོགས་པ་ལ་སོགས་པའི་མཆོད་པ་བྱེད་ན་དང་དུ་བླང་བར་བྱའོ། །ཞེས་དོན་དེ་ལྟར་ཊཱི་ཀ་དང་ལུང་ལས། 7-627a གསུངས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། སེང་གེའི་ཁྲི་ལ་འདུག་པའི་མདུན་དུ་མེ་ཏོག་དང་བདུག་སྤོས་དགྲམ་ཞེས་བཤད་དོ། །རྐང་རྟེན་ལ་དྲི་བཟང་བྱུགས་པའི་སྟེང་དུ་ལོ་མའི་ཆུན་པོའི་རྩྭའི་ཆུན་པོ་བཞག་གོ། །རྐང་རྟེན་བྱ་བ་འདི་ནི་རྐང་པ་གཉིས་མི་འཕྱང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར
【現代漢語翻譯】 其上是椽子。 椽子上是橫木。 橫木上鋪設磚塊。 磚塊上用磚粉灰泥塗抹。 爲了防止人們從屋頂跌落，應設定高一臂長的欄桿，即木柵欄。小釋中稱之為『箭桿』，也稱為『風窗』和『小窗』。 爲了固定欄桿，要用木銷釘固定立柱，再用鐵釘加固。 爲了攀登樓層，要設定樓梯。 樓梯在底層用石頭建造，中層用泥土建造，頂層用木頭建造。 如果沒有樓梯，可以用梯子攀登。梯子可以用木頭、竹子或繩索製作。 爲了防止水池和門廊積水，要鋪設磚地。磚地上塗抹磚粉灰泥，再塗抹石灰漿。如果地面不潮濕，爲了保護腳，可以鋪設木板，或者間隔鋪設磚塊。如果佛塔潮濕，也應如此處理。佛塔的磚地應做成一尋左右。 爲了讓說法者安坐，要設定方形的獅子座。椅子的腿部應為獅子頭。爲了方便搬動獅子座，要在四個椅腿上安裝鐵環。椅子的底座要用繩子編織成網狀，上面放置柔軟的墊子，再鋪上錦緞。裝飾品包括絲綢綵帶、鮮花和珍珠等製成的垂飾。 對於固定的椅子，可以使用磚砌的臺階，簡易的則用木製臺階。如果沒有，可以使用腳凳，即小腳凳。『供養』是指如果有人供養說法者的腳凳，應該接受。如果虔誠的施主用香塗抹、鮮花覆蓋等方式供養說法者的腳凳，應該接受。經典和論疏中都是這樣說的。 小釋中說：『在獅子座前，應擺放鮮花和焚香。』在塗抹香的腳凳上，放置樹葉或草束。設定腳凳是爲了避免雙腳懸空。
【English Translation】 Above that are rafters. Above the rafters are crossbeams. Above those are bricks laid out. Above those, it is plastered with brick powder clay. In order to prevent people from falling from the roof, a railing of one arm's length should be made, that is, a long wooden fence. The Minor Commentary explains this as 'arrow shaft,' and it is also called 'window' and 'small window.' To keep the railing from moving, short wooden posts are inserted to support the long wooden posts. These supports are fastened with iron nails. To climb the stories, stairs should be made. The stairs should be made of stone in the lower story, of earth in the middle story, and of wood in the upper story. If there are no stairs, one should climb using a ladder. The ladder can be made of wood, bamboo, or rope. To prevent dampness in the pond and gatehouse, a brick pavement should be laid. Above that is brick powder clay. Above that, a coating of stone ash should be applied. If there is no dampness, wooden planks should be used to protect the feet, or bricks can be laid at intervals. If the stupa is damp, the same should be done. The brick pavement for the stupa should be about one fathom in size. For the Dharma speaker to sit, a square lion throne should be made. The legs of the throne should be in the shape of lion faces. For the purpose of moving the lion throne, iron rings should be attached to the four legs for holding. The base of the throne should be woven with ropes into a net-like pattern, and a soft cushion should be placed on it, covered with silk. Decorations such as silk ribbons, flowers, and pearl pendants should be hung. For a fixed throne, steps made of brick should be used; for a simpler one, wooden steps. If these are not available, a footstool can be used, that is, a small footstool. 'Offering' means that if someone makes offerings to the Dharma speaker's footstool, it should be accepted. If a faithful householder makes offerings to the Dharma speaker's footstool by applying fragrant scents, covering it with flowers, and so forth, it should be accepted. This is what the commentaries and scriptures say. The Minor Commentary says: 'In front of the lion throne where one sits, flowers and incense should be arranged.' On the footstool smeared with fragrant scents, a bundle of leaves or grass should be placed. The purpose of the footstool is to prevent the two feet from dangling.
་རོ། །མི་འཕྱང་བ་འདི་ནི་རྡོས་འགྲུབ་བོ། །དགེ་སློང་རྣམས་ཁྱམས་སུ་ཟན་ཟ་བ་རྣམས་ལ་ཁྭ་དང་བྱིའུ་དང་ཕུག་རོན་དག་གིས་མི་འཚེ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་བྱ་རྒྱ་བྱའོ། །བྱ་རྒྱ་དེ་ནི་རྣམ་པ་བཞིའོ། །མུན་ཛཱ་ལས་བྱས་པ་དང་། བལ་ལས་བྱས་པ་དང་།ཤ་ན་ལས་བྱས་པ་དང་། རས་བལ་ལས་བྱས་པའོ། །བྱ་རྒྱའི་གྲྭ་བཞི་དག་ཏུ་ཟུང་གདབ་བོ། །ཟུང་དེ་དག་ལ་བྱ་རྒྱ་གདགས་སོ། །ཤིང་གི་ཟུང་གཟེར་ནི་འཆག་པ་དང་འདྲུལ་བས་དེའི་ཕྱིར་ལྕགས་ལས་བྱས་པ་དག་གོ། །བྱ་རྒྱ་དེའི་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་མཐོངས་འདོད་དོ། །མཐོངས་ནི་དགེ་སློང་རྣམས་ཟན་ཟོས་ནས་ཁྲ་དང་ཕུག་རོན་ནང་དུ་འཇུག་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རོ། །མཐོངས་དེར་གྲོགས་གར་དགབ་བོ། །དབྱར་དག་ཁྱམས་སུ་ཆུ་མི་འབྱུང་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སྤང་ལེབ་དག་གོ། །གང་དུ་གཡོགས་ན་ཁྱམས་ཀྱི་ཀ་བའི་བར་དག་ཏུའོ། །ཇི་ཙམ་གཡོགས་ན་སྣང་བར་བྱ་བའི་ཕྱོགས་མ་གཏོགས་པར་རོ། །སྤང་ལེབ་མེད་ན་སེག་གམ་རེ་ལྡེ་དག་གོ། །དབྱར་གྱི་ཟླ་བ་བཞི་པོ་དག་གི་མཐར་སྤང་ལེབ་དང་རེ་ལྡེ་དབྱུང་ངོ་། །སོས་ཀའི་དུས་དགེ་སློང་རྣམས་ཚ་བས་གདུངས་ཏེ་ཤ་དྲི་ངན་པ་དང་། མདོག་ངན་པ་དང་སྐྱ་བོ་སང་སང་པོར་གྱུར་ནས་བཀའ་སྩལ་པ། འཁོར་གྱི་ཁྱམས་བྱའོ་ཞེས་སོ། །འཁོར་གྱི་ཁྱམས་དེ་གནས་བསིལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཕྱི་རོལ་རྩིག་པས་བསྐོར་རོ། །ཁྱམས་ནང་དེར་ཀ་བའི་ཚར་དག་གཟུག་གོ། །ཁྱམས་ཀྱི་ལོགས་ལ་སྐར་ཁུང་གདོད་དོ། །སྐར་ཁུང་དེ་ 7-627b དག་གི་མ་མཐའ་དག་དགེ་སློང་ཁྲི་ལ་སོགས་པ་ལ་འདུག་པའི་སྟན་གྱི་ཡ་མཐའ་དང་ཐད་ཀར་འབབ་པར་བྱའོ། །སྐར་ཁུང་དེར་དྲ་བ་དང་སྒོ་གླེགས་དག་གཞུག་གོ། །དེས་ན་འཁོར་གྱི་ཁྱམས་དེ་ནི་བསིལ་གྲིབ་དང་རླུང་སིར་བུའི་རྫི་ངད་དང་ཆུའི་རྫིང་བའི་ཆུ་ངད་དང་གསུམ་ཡོད་པ་ནི་བསིལ་བའི་རྐྱེན་གསུམ་ལྡན་ནོ། །ཟས་དང་མེ་དང་དཔོངས་ས་སྟེ་ལས་རྒྱ་བརྒྱ་རྩ་གཅིག་གི་གནས་དང་འཆགས་སའི་ཁང་པ་དག་བྱའོ། །གཙུག་ལག་ཁང་གི་རྩིག་ངོས་ཀྱི་ཕྱོགས་འཁོར་བར་གློ་བུར་དག་བྱའོ། །དགེ་སློང་དག་གི་གནས་སུ་ས་ཁྱིམ་རུང་ངོ་། །དགེ་སློང་གི་ཡང་ཐོག་གི་གྲ་ཁང་ཡང་ངོ་། །གྲ་ཁང་འདི་ལ་མི་ལྟུང་བའི་ཕྱིར་ལན་ཀན་གྱི་སྐབས་ནི་ཁྱམས་དང་འདྲའོ། །ལུང་ལས། གཙུག་ལག་ཁང་དུ་འཇིག་རྟེན་པ་དག་དགའ་མགུར་འགྲོ་ཞིང་འོང་བས་གཙུག་ལག་ཁང་ལམ་པོ་ཆེ་བཞིན་དུ་གྱུར་ནས་བཀའ་སྩལ་པ། །རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ཀུན་དགའ་ར་བ་གཙུག་ལག་ཁང་གི་ཁོ་ར་ཁོར་ཡུག་ཏུ་རྩིག་པས་བསྐོར་བ་ཉིད་ཀྱང་རུང་ངོ་སྟེ། ལྕགས་རིས་བསྐོར་བའོ། །བསྐོར་བའི་རྩིག་པ་ལ་ཆུ་ཁུང་གདོད་པ་ཉིད་ཀྱང་ངོ་། །ལྕགས་རིའི་ཕྱི་རོལ་དུ་རྩངས་དང་འོབས་དག་ཀྱང་ངོ་། །གང་ཟག་གི་གཙུག་ལག་ཁང་ལན་ཀན་དང་དྲ་བ་དང་ཟས་ཁང་གི་ཡོ་བྱད་དང་བཅས་པར་ཡང་ངོ་། ། ༈ གནས་ཉིད་འབྲི་བ
【現代漢語翻譯】 如果不用繩子懸掛，就用石頭來固定它。 爲了防止烏鴉、麻雀和鴿子騷擾在庭院裡吃飯的比丘們，應該設定鳥網。鳥網有四種：用黑麥草製成的，用羊毛製成的，用麻布製成的，以及用棉布製成的。在鳥網的四個角上，應該設定柱子，然後將鳥網固定在這些柱子上。木製的柱子容易腐爛，因此應該使用鐵製的柱子。鳥網的一側應該留有開口，這是爲了方便比丘們吃完飯後，烏鴉和鴿子可以進入。在開口處設定門閂。爲了防止夏天庭院裡積水，應該鋪設草皮。鋪設的位置是庭院柱子之間的空隙。鋪設的範圍是不包括顯眼的地方。如果沒有草皮，可以用茅草或蘆葦代替。夏季四個月結束后，應該移除草皮和蘆葦。夏天，比丘們被炎熱所困擾，身體散發著難聞的氣味，臉色難看，變得灰白，因此佛陀開示說：『建造環繞的庭院吧。』爲了使環繞的庭院涼爽，應該用墻壁將其圍起來。在庭院內部，應該豎立一排排的柱子。在庭院的墻壁上，應該開設窗戶。這些窗戶的下邊緣應該與比丘們坐著的墊子的邊緣齊平。在窗戶上安裝紗窗和門。因此，環繞的庭院具有涼爽的陰影、微風和水池的濕氣，這三種因素使其成為涼爽的來源。應該建造食物儲藏室、火房和倉庫，以及一百零一個工作場所和住所。在寺廟墻壁的周圍，應該建造臨時的住所。允許比丘們居住在土房裡。也允許比丘們住在樓上的房間里。爲了防止房間倒塌，欄桿的建造方式應該與庭院相似。經文中說：『由於世俗之人高興地進出寺廟，寺廟變得像一條繁忙的道路。』因此佛陀開示說：『允許在僧伽的寺廟周圍建造圍墻，就像鐵柵欄一樣。』在圍墻上開設水孔也是允許的。在圍墻的外面，也可以設定壕溝和陷阱。允許在個人的寺廟裡設定欄桿、紗窗和食物儲藏室的用具。 簡而言之，寫下住所。
【English Translation】 If it cannot be hung with a rope, it should be secured with stones. In order to prevent crows, sparrows, and pigeons from disturbing the monks eating in the courtyard, a bird net should be set up. There are four types of bird nets: those made of munja grass, those made of wool, those made of shana cloth, and those made of cotton. At the four corners of the bird net, posts should be set up, and then the bird net should be fixed to these posts. Wooden posts are prone to decay, so iron posts should be used. One side of the bird net should have an opening, which is to allow crows and pigeons to enter after the monks have finished eating. A latch should be set up at the opening. To prevent water from accumulating in the courtyard in summer, turf should be laid. The location for laying is the space between the courtyard pillars. The scope of laying does not include conspicuous places. If there is no turf, thatch or reeds can be used instead. After the four months of summer, the turf and reeds should be removed. In summer, the monks are troubled by the heat, their bodies emit unpleasant odors, their faces are unsightly, and they turn pale, so the Buddha taught: 'Build a surrounding courtyard.' To make the surrounding courtyard cool, it should be surrounded by walls. Inside the courtyard, rows of pillars should be erected. Windows should be opened on the walls of the courtyard. The lower edges of these windows should be level with the edges of the cushions on which the monks sit. Screens and doors should be installed on the windows. Therefore, the surrounding courtyard has cool shade, breeze, and the moisture of the pool, which are the three factors that make it a source of coolness. Food storage rooms, kitchens, and warehouses should be built, as well as one hundred and one workplaces and residences. Temporary dwellings should be built around the walls of the monastery. It is permissible for monks to live in earthen houses. It is also permissible for monks to live in rooms upstairs. To prevent the rooms from collapsing, the construction of the railings should be similar to that of the courtyard. The scriptures say: 'Because worldly people happily go in and out of the monastery, the monastery becomes like a busy road.' Therefore, the Buddha taught: 'It is permissible to build a fence around the monastery of the Sangha, like an iron fence.' It is also permissible to open water holes in the fence. Outside the fence, ditches and traps can also be set up. It is permissible to have railings, screens, and utensils for the food storage room in individual monasteries. In short, write about the dwelling.
འི་སྐབས་ཉིད། གཉིས་པ་ནི། ཟད་པར་སྔོན་པོ་ལ་སོགས་པ་ཟད་པར་གྱི་མཚན་མ་མངོན་དུ་བྱ་བའི་ཕྱིར། གང་ཟག་གི་གནས་ཁང་གི་རྩིག་པ་དག་ཕྱོགས་བཞི་སྔོན་པོ་ལ་སོགས་རྣམ་པ་བཞིར་བྱའོ། །རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ཀུན་དགའ་ར་བ་ལ་རི་མོ་བྲི་བ་ཉིད་རུང་ངོ་། །ཅི་འབྲི་ན་སྒོར་གནོད་སྦྱིན་ལག་ན་རྡོ་རྗེ་འཛིན་པ་ལ་སོགས་པ་འབྲིའོ། །ཕྲན་ཚེགས་ལས། དབྱུག་པ་འཛིན་པ་དང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས། མཚོན་ཆ་འཛིན་པའོ། །ཞེས་སོ། །ཕྱི་སྒོའི་སྒོ་ཁང་དུ་ 7-628a འཁོར་བའི་འཁོར་ལོའོ། །འཁོར་ལོ་ནི་ཆ་ལྔ་པར་རོ། །ཆ་ལྔ་ལས་སྟེང་དུ་ལྷ་དང་མི་རྣམས་སོ། །མིའི་གནས་སུ་གླིང་བཞི་པ་དག་གོ། །ཆ་གསུམ་དུ་ནི་ངན་སོང་གསུམ་འབྲིའོ། །ཆ་ལྔ་པའི་ནང་གི་ཁོར་ཡུག་ཏུ་བརྫུས་ཏེ་སྐྱེ་བའི་སེམས་ཅན་བར་སྲིད་ཟོ་ཆུན་རྒྱུན་མོ་བཞིན་དུ་འཆི་འཕོ་བ་དང་སྐྱེ་བ་དག་ཀྱང་ངོ་། །དབུས་སུ་འདོད་ཆགས་དང་ཞེ་སྡང་དང་གཏི་མུག་ཕུག་རོན་དང་སྦྲུལ་དང་ཕག་གི་རྣམ་པར་རོ། །འདིའི་དབྱིབས་ནི་བྱེ་བྲག་བཤད་མཚོ་ལས་གསུངས་སོ། །སྔ་མ་དེ་གཉིས་གཏི་མུག་གིས་ཟ་བར་རོ་སྟེ་ཆགས་སྡང་གཏི་མུག་གིས་བསྐྱེད་པ་ལ་དགོངས་སོ། །འཁོར་ལོ་མུ་ཁྱུད་ཕྱི་མར་ཁོ་ར་ཁོར་ཡུག་ཏུ་རྟེན་ཅིང་འབྲེལ་བར་འབྱུང་བའི་ཡན་ལག་བཅུ་གཉིས་དང་། དེ་ཐམས་ཅད་མི་རྟག་པ་ཉིད་ཀྱིས་ཏེ་སྲིན་པོའི་པང་པར་བཟུང་བར་རོ། །ལུང་རྣམ་འབྱེད་ཀྱི་འགྲེལ་པར་བྱེ་བྲག་བཤད་མཚོ་དྲངས་པ་ལས། མ་རིག་པ་ནི་བུད་མེད་བྲི་བར་བྱའོ། །འདུ་བྱེད་ནི་རྫ་མཁན་སྣོད་དག་བྱེད་པའོ། །རྣམ་པར་ཤེས་པ་ནི་སྤྲེའུའི་གཟུགས་སོ། །མིང་དང་གཟུགས་ནི་བུད་མེད་དང་སྐྱེས་པའོ། །སྐྱེ་མཆེད་དྲུག་ནི་སྐྱེ་མཆེད་དྲུག་པོ་དེ་དག་ཡུལ་ཐ་དད་པ་ལ་ཆགས་པ་དག་གོ། །རེག་པ་ནི་བུད་མེད་དང་བྱིས་པའི་ལུས་ཀྱི་རེག་པ་ཀུན་ཏུ་སྤྱོད་པའོ། །ཚོར་བ་ནི་སྐྱེས་པ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་ཚོར་བར་མྱོང་བར་བྱེད་པའོ། །སྲེད་པ་ནི་བུད་མེད་བུ་འཚོལ་བའོ། །ལེན་པ་ནི་བུད་མེད་ལ་མངལ་ན་གནས་པ་འཇུག་པའོ། །སྲིད་པ་ནི་མངལ་ན་གནས་པ་དེ་ཉིད་འབྲང་བའོ། །སྐྱེ་བ་ནི་འབྲངས་པ་དེ་ཉིད་སྐྱེ་བའོ། །རྒ་བ་ནི་སྐྱེས་པ་རྒས་ཤིང་འཁོགས་པའོ། །ཤི་བ་ནི་མི་ཤི་བའི་གཟུགས་སུ་བྲི་བའོ་ཞེས་བཤད་དོ། །འཁོར་ལོ་དེའི་སྟེང་དུ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་གཟུགས་དང་། དེའི་གཡས་ཕྱོགས་སུ་མྱ་ 7-628b ངན་ལས་འདས་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་དཀར་པོ་བྲི་ཞིང་སངས་རྒྱས་དེའི་ཕྱག་གི་བརྡས་གཞན་ལ་ཉེ་བར་སྟོན་པ་ཅན་དུ་བྱའོ། །ཉེ་བར་སྟོན་བྱའོ། །འཁོར་ལོའི་འོག་ཏུ་བརྩམ་པར་བྱ་ཞིང་ཞེས་བྱ་བའི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་གཉིས་སོ། །སྐྱེ་བོ་འོངས་པ་རྣམས་ལ་དེ་སྟོན་པར་བྱེད་པའི་དགེ་སློང་བཞག་པར་བྱའོ། །སྒོ་ཁང་དེའི་ཁོ་ར་ཁོར་ཡུག་ཏུ་ཆོ་འཕྲུལ་ཆེན་པོ་དང་བདུད་བཅོམ་པ་དག་ཀྱང
【現代漢語翻譯】 之時。 第二，爲了顯現衰損的青色等衰損之相，將僧人住所的墻壁四面塗成青色等四種顏色。在出家眾的寺院中繪製圖畫是可以的。畫什麼呢？可以畫手持金剛杵的金剛手等。在《零星品》中說：『持杖者。』在《釋論小品》中說：『持兵器者。』等等。在外門的門廊上 是輪迴之輪。輪有五部分。在五部分之上是天和人。在人的位置上是四大部洲。在三部分中畫三惡道。在五部分內的周圍，畫出中陰身眾生如水桶般不斷地死亡、轉生和出生的狀態。在中心是貪慾、嗔恨和愚癡，以鴿子、蛇和豬的形象出現。這個形狀在《分別解說海》中有詳細說明。前面兩個被愚癡吞噬，指的是由貪嗔癡所生。在輪的外圍，圍繞著十二緣起支，所有這些都是無常的，即被羅剎抱在懷裡。在《律分別》的註釋中引用《分別解說海》說：『無明應畫成婦女。行應畫成陶匠製作器皿。識應畫成猴子的形象。名色應畫成婦女和男子。六入應畫成六入對不同境產生貪戀。觸應畫成婦女和兒童的身體互相接觸。受應畫成男子感受痛苦。愛應畫成婦女尋找孩子。取應畫成婦女的胎兒入胎。有應畫成胎兒在胎中生長。生應畫成胎兒出生。老應畫成男子衰老。死應畫成人的死亡形象。』輪的上方畫佛像，佛像的右側畫寂滅的白色壇城，佛像的手勢應作向他人指示。應作指示。輪的下方應書寫兩句偈頌，內容是關於開始。應安排一位比丘向來訪者展示這些。門廊的周圍還可以畫大神變和降伏魔眾等。
【English Translation】 at that time. Secondly, in order to manifest the signs of decay such as the blue color of decay, the walls of the monks' residence should be painted in four colors such as blue on all four sides. It is permissible to draw pictures in the monastery of the ordained community. What should be drawn? One can draw Vajrapani (金剛手，vajrapāṇi, rdo rje lag na 'dzin pa, Diamond Scepter in Hand) holding a vajra and so on. In the 'Miscellaneous Section' it says: 'The one holding a staff.' In the 'Small Commentary' it says: 'The one holding weapons.' and so on. On the porch of the outer gate is the Wheel of Cyclic Existence. The wheel has five parts. Above the five parts are gods and humans. In the human position are the four continents. In three parts, the three lower realms are drawn. In the surroundings within the five parts, the beings of the intermediate state are depicted as constantly dying, transmigrating, and being born like a bucket. In the center are desire, hatred, and ignorance, appearing in the form of a pigeon, a snake, and a pig. The shape of this is explained in detail in the Ocean of Specific Explanations. The first two are devoured by ignorance, referring to what is born from desire, hatred, and ignorance. On the outer circumference of the wheel, surrounding it, are the twelve links of dependent origination, and all of these are impermanent, that is, held in the lap of a Rakshasa. In the commentary on the Disciplinary Distinctions, quoting the Ocean of Specific Explanations, it says: 'Ignorance should be drawn as a woman. Action should be drawn as a potter making vessels. Consciousness should be drawn as the image of a monkey. Name and form should be drawn as a woman and a man. The six sense sources should be drawn as the six sense sources being attached to different objects. Contact should be drawn as the bodies of a woman and a child touching each other. Feeling should be drawn as a man experiencing painful feelings. Craving should be drawn as a woman seeking a child. Grasping should be drawn as a fetus entering the womb of a woman. Existence should be drawn as the fetus growing in the womb. Birth should be drawn as the fetus being born. Aging should be drawn as a man aging. Death should be drawn as the image of a person dying.' Above the wheel, draw an image of the Buddha, and to the right of the Buddha, draw a white mandala of Nirvana, and the gesture of the Buddha's hand should be pointing to others. It should be pointing. Below the wheel, two verses should be written, the content of which is about beginning. A monk should be placed there to show these to those who come. Around the porch, one can also draw great miracles and the subduing of demons, etc.
་ངོ་། །ཁྱམས་སུ་སྐྱེས་པའི་རབས་དག་གོ། །དྲི་གཙང་ཁང་གི་སྒོར་གནོད་སྦྱིན་ཕྲེང་ཐོགས་སོ། །དཔོང་སའི་ཁང་པར་དགྲ་བཅོམ་པའི་གནས་བརྟན་གྱི་གྲལ་དག་གོ། །མཛོད་ཀྱི་སྒོར་གནོད་སྦྱིན་ལག་ན་རིན་པོ་ཆེའི་མྱུ་གུ་དང་སྙེ་མ་དང་འབྲས་བུ་ཐོགས་པ་དག་གོ། །ཟས་ཀྱི་ཁང་པར་ལག་ན་བཅའ་བ་ཐོགས་པ་དག་གོ། །བསྲོ་ཁང་གི་ཁང་པར་ལག་ན་མྱུ་གུ་དང་བུམ་པ་ཐོགས་པ་དག་གོ། །མྱུ་གུ་ནི་གདིང་བའོ། །མེ་ཁང་དུ་གྲུལ་བུམ་མེ་སྦར་བ་བྱེད་པ་དག་དང་། གྲུལ་བུམ་གྱི་བུ་བྱི་དོར་ལ་སོགས་པ་བྱེད་པ་དང་། མེ་སྦར་བར་བྱེད་པ་དག་དང་། སྦྱིན་བདག་མར་མེ་ཐོགས་པ་དང་། ལྷའི་ཕོ་ཉ་དག་ཅེས་བྱ་བ་ནི། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས་དམྱལ་བའི་རབས་བྲི་ཞེས་དང་།རྒྱ་ཆེའི་འགྲེལ་ལས། ལྷའི་ཕོ་ཉ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སེམས་ཅན་སྐྱེ་བ་དང་། རྒ་བ་དང་། ན་བ་དང་འཆི་བ་ལ་སོགས་ཏེ་དེ་དག་ནི་སྐྱོ་བ་བསྐྱེད་དེ་དགེ་བ་ལ་བརྩོན་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། ལྷའི་ཕོ་ཉ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་མི་གཅིག་བཙོན་དུ་བཟུང་ལ།གཤིན་རྗེའི་མདུན་དུ་ཞལ་ལྕེའི་སྦྱོང་བ་འདྲ་བ་བྲི་ཞེས་བཤད་དོ། །ཆུའི་ཁང་པར་ཀླུ་ལག་ན་བུམ་པ་ཐོགས་པ་རྒྱན་སྣ་ཚོགས་ཀྱིས་བརྒྱན་པ་དག་དང་། ཀླུའི་བུ་མོ་ཆུ་འབྲིམ་པར་བྱེད་པ་དག་གོ། །ནད་པའི་སྨན་རུང་བའི་ཁང་པར་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ནད་པའི་ 7-629a རིམ་གྲོ་མཛད་པའོ། །བཤང་བ་དང་གཅི་བའི་སྐབས་སུ་དུར་ཁྲོད་དག་གམ། མགོའི་ཐོད་པ་དག་དགོད། ༈ ཆུད་མི་ཟ་བར་སྐྱོང་བའི་སྐབས། གསུམ་པ་ནི། གཙུག་ལག་ཁང་བླ་གབ་མེད་པ་མ་ཡིན་པར་མེ་དུ་བ་དང་བཅས་པ་བུད་པར་ཡང་མི་བྱ། བཅང་པར་ཡང་མི་བྱའོ། །གཙུག་ལག་ཁང་གི་གཞི་ཞལ་ཞལ་བསྟར་བ་སྟེ་སྤྱིལ་བར་ནི་ཐམས་ཅད་དུ་མི་བྱའོ། །མེ་འབུད་པ་དང་བཅང་བ་དེའི་དོན་དུ་གྱོ་མོ་སོགས་ཀྱི་ཞུགས་ལིང་བཅང་བར་བྱའོ། །མེ་མཉམ་པར་བཅེར་བའི་ཕྱིར་ལྕགས་ཀྱི་ཕྲ་སྐམ་མོ་སྟེ་ལྕགས་ཀྱི་ཐལ་ཕྱག་གོ། །ཤིང་གི་ཡོག་པས་ཀྱང་ལས་དེ་འགྲུབ་བོ། །ཁང་སྐྱོང་གིས་གཙུག་ལག་ཁང་ཉི་མ་རེ་རེ་ཞིང་ཕྱགས་དར་བྱའོ། །མི་ནུས་ན་ཆོས་འཆད་པ་དང་འདུ་བ་ལྟ་བུ་མཁོ་བའི་ཕྱོགས་སུའོ། །མཁོ་བའི་ཕྱོགས་ཀྱི་ལྷག་མ་ནི་ཚེས་བརྒྱད་དམ། བཅུ་བཞི་ལ་གཎྜི་བརྡུངས་ཏེ། དགེ་འདུན་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ཆོས་དང་ལྡན་པའི་གཏམ་གྱིས་སམ། འཕགས་པའི་མི་སྨྲ་བ་ཉིད་ཀྱིས་ཕྱགས་བདར་བྱའོ། །གསོ་དགག་གི་གནས་ལྟ་བུ་ཆོས་ཀྱི་འདུན་སར་ཆག་ཆག་དང་གཅི་བ་འཇམ་པོའི་བྱུག་པས་བྱུག་གོ། །ཕྱགས་བདར་ཟིན་པའི་མཇུག་ཏུ་ཁྲུས་བྱའོ། །ཡང་ན་རྐང་ལག་བཀྲུའོ། །རྡུལ་ཕྱི་བའི་ཕྱིར་ཆུས་བརླན་པས་ལུས་ཀྱང་བྱུག་གོ། །དུས་བཟང་ཐམས་ཅད་ལ་སྣུམ་བག་གི་རྙེད་པ་བྱའོ། །དཀོན་མཆོག་གི་དོན་དུ་ཕྱགས་དར་བྱས་པ་དང་། ཞལ་ཞལ་བྱས་པ་དང་། དྲི་གཙང་ཁང་དང་། སྐུ་
【現代漢語翻譯】 庭院裡畫著各種化生故事。 凈房門口畫著手持花環的夜叉。 僧房裡畫著羅漢常住的景象。 倉庫門口畫著手持珠寶嫩芽、稻穗和果實的夜叉。 伙房里畫著手持食物的人。 暖房裡畫著手持嫩芽和水瓶的人，嫩芽象徵著吉祥。 火房裡畫著陶罐，有人在生火，有人在清理陶罐上的菸灰等，有人在生火，施主手持燈盞，還有被稱為『天神的使者』的形象。小律藏中記載要畫地獄景象，廣釋中說，『天神的使者』指的是眾生的出生、衰老、疾病和死亡等，這些景象能使人產生厭離心，從而努力行善。小釋中說，『天神的使者』指的是畫一個囚犯被囚禁，以及在閻羅王面前接受審判的景象。 水房裡畫著手持水瓶、裝飾著各種飾品的龍，以及龍女在分水。 病房裡畫著如來佛陀親自照料病人的景象。 廁所里畫著墳墓或頭蓋骨。 不浪費地守護的方面： 第三，寺廟不應沒有屋頂，也不應讓煙霧冒出。寺廟的地基不應暴露在外，任何情況下都不應這樣做。爲了防止冒煙和暴露，應使用瓦片等覆蓋。爲了均勻地燃燒，應使用鐵製的火鉗或鐵製的灰鏟。也可以用木製的工具來完成這項工作。寺廟的管理者應每天打掃寺廟。如果不能每天打掃，至少在講經說法或集會等需要的時候打掃。剩餘的部分應在初八或十四敲鐘后，由所有僧眾用符合佛法的言語或保持聖者的沉默來打掃。像齋戒的地方一樣，在講經說法的場所，應塗抹石灰或用細泥漿塗抹。打掃完畢后應洗手，或者洗腳。爲了去除灰塵，也可以用水沾濕身體。在所有吉祥的日子裡，都應準備酥油供燈。爲了供養三寶而進行打掃、塗抹、凈房和佛像等工作。
【English Translation】 The courtyard is painted with various Jataka stories (tales of the Buddha's past lives). At the entrance of the lavatory, there are Yakshas (nature spirits) holding garlands. In the monastic residence, there are depictions of Arhats (enlightened beings) residing. At the entrance of the treasury, there are Yakshas holding jeweled sprouts, ears of grain, and fruits. In the kitchen, there are figures holding food. In the warming room, there are figures holding sprouts and vases, with the sprouts symbolizing auspiciousness. In the fire room, there are earthenware pots, people making fire, people cleaning soot from the pots, people lighting fires, patrons holding lamps, and figures called 'messengers of the gods.' The Vinaya-kshudraka mentions drawing scenes of hell, and the Mahavibhasa states that 'messengers of the gods' refer to beings' birth, aging, sickness, and death, which evoke renunciation and encourage virtuous conduct. The Abhidharmakosha-tika states that 'messengers of the gods' refer to depicting a prisoner being held captive and undergoing judgment before Yama (the lord of death). In the water room, there are Nagas (serpent deities) holding vases adorned with various ornaments, and Naga maidens distributing water. In the infirmary, there is a depiction of the Tathagata (Buddha) personally attending to the sick. In the lavatory and urinal, there are depictions of cemeteries or skulls. Regarding the aspects of maintaining without wasting: Third, the monastery should not be without a roof, nor should smoke be allowed to escape. The foundation of the monastery should not be exposed; this should not be done under any circumstances. To prevent smoke and exposure, tiles or similar materials should be used for covering. To evenly burn the fire, iron tongs or an iron ash shovel should be used. A wooden tool can also accomplish this task. The monastery caretaker should sweep the monastery every day. If it is not possible to sweep every day, it should be swept at least when needed, such as for teaching the Dharma or for gatherings. The remaining areas should be swept on the eighth or fourteenth day of the lunar month, with all the Sangha (community of monks) using Dharma-related speech or maintaining noble silence. Like the place for observing the Uposatha (day of observance), the place for teaching the Dharma should be plastered with lime or fine mud. After sweeping, one should wash their hands or feet. To remove dust, one can also moisten the body with water. On all auspicious days, offerings of oil lamps should be prepared. Sweeping, plastering, cleaning the lavatory, and cleaning the statues are all done for the sake of the Three Jewels (Buddha, Dharma, and Sangha).
གཟུགས་དང་། མཆོད་རྟེན་དང་། སྲོག་ཤིང་གི་གྲིབ་མ་ལ་གཙུག་ལག་གི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་མ་ནོད་ཅིང་འགོམ་མོ། ། ༈ གནས་མལ་སྤྱོད་པའི་སྐབས་ཉིད། བཞི་པ་ནི། ཚེས་བརྒྱད་དམ་བཅུ་བཞིའི་ཉི་མ་དེ་ཉིད་ལ་གནས་མལ་སོ་སོར་བརྟག་པ་དང་བཅོས་པར་བྱའོ། །སུས་བརྟགས་ན་མལ་དེ་རྡོལ་བ་ལ་སོགས་པ་དང་ལྡན་པའི་ 7-629b གང་ཟག་དག་གིས་སོ། །གནས་པ་སློབ་མ་དག་གིས་སོ། །གནས་མལ་གྱི་གཞིར་ཆག་ཆག་དང་། ཕྱགས་བདར་དང་། གཅི་བ་འཇམ་པོའི་བྱུག་པས་བསྐུ་བར་བྱའོ། །མལ་ཆ་དྲི་མས་གོས་པ་སྤྲུག་པར་བྱའོ། །གལ་ཏེ་དྲི་མ་ཧ་ཅང་ན་བཀྲུའོ། །ཆག་ཆག་བཏབ་པའི་འོག་ཏུ་འཕྱག་གོ། །དེའི་འོག་ཏུ་མལ་སྟན་བཤམ་མོ། །མལ་སྟན་གྱི་འོག་གཞི་རྡུལ་དང་བཅས་པ་མ་སྤྲུགས་པ་ལ་མལ་སྟན་བཤམ་པར་མི་བྱའོ། །མལ་སྟན་བཤམ་པར་བྱ་བ་དག་ལ་དེའི་ནང་ནས་གོས་གཅིག་ཁྲི་ལ་སོགས་པའི་རྡུལ་སྤྲུགས་པར་སྤྱད་དོ། །དེ་ཡང་ངན་པའོ། །ངན་པ་དེ་བཅོས་སོ། །བཅོས་མི་ནུས་པ་ཉིད་ན་སྤྲུག་སྤྱད་དེ་རས་མར་བྱས་ཏེ་ཤིང་བུའི་རྩེ་མོ་ལ་བཏགས་ནས་ཁྲི་སོགས་ཀྱི་རྡུལ་སྤྲུག་གོ། །རྡུལ་སྤྲུག་པ་དེ་ལྟར་ཡང་མི་རུང་བ་ཉིད་ཡིན་ན་སྦྱིན་པ་པོའི་བསོད་ནམས་མངོན་པར་འཕེལ་བ་དང་དངོས་པོ་དེ་སྤྱད་པ་ཡུན་རིང་བ་ཉིད་དུ་བྱ་བའི་ཕྱིར་གཅི་བ་དང་ས་བསྲེས་ཏེ་ཀ་བ་རྩིག་པའི་སེར་ཀ་ལ་གླན་པར་བྱའོ། །སྒོ་ཁང་དང་ཁྱམས་སུ་རང་གི་མལ་བཅའ་བ་དང་། གཞན་གྱིས་བཅས་ན་ཡང་རང་གིས་བཟུང་བར་མི་བྱའོ། །སྦྱིན་པ་པོས་མྱ་ངན་བསང་བའི་ཕྱིར་འབྲུལ་བའི་རྫས་དེ་ནི་སྦྱིན་བདག་དེས་མཐོང་སར་བཞག་པར་མི་བྱའོ། །མྱ་ངན་སང་ཕྱིར་ཕུལ་བའི་རྫས་དེ་བརྐུས་སོ་ཞེས་སྒྲ་མི་སྙན་པའི་གཉེན་པོའི་ཕྱིར་ཚེས་བརྒྱད་དང་བཅུ་བཞི་དག་ལ་སྦྱིན་བདག་མེད་པའི་སྐབས་སུ་ཁྱམས་སུ་བཤམ་པར་བྱའོ། །དགེ་འདུན་དང་གང་ཟག་གིས་ཀྱང་ཁྲི་དང་ཁྲིའུ་བཅང་བར་བྱའོ། །ས་གཞི་སྤྱིལ་བ་མི་ཉམས་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཁྲི་རྐང་གི་མཐིལ་མཉམ་པར་བཅད་པར་བྱའོ། །སྤྱིལ་བ་མི་ཉམས་པའི་ཕྱིར་ཡང་ན་དེའི་འོག་ཏུ་ཕུབ་མའི་ཕུང་པོ་བཞག་པའམ། ཁྲི་རྐང་དེ་རས་མས་དཀྲི་བར་ 7-630a བྱའོ། །དགེ་འདུན་མ་ཡིན་པས་ཁྲིའུའི་རྐང་པ་རི་མོ་ཁྲ་བོས་བྲིས་པའི་ཁྲིའུ་བདག་གིར་བྱ་བ་བསྟེན་པར་མི་བྱའོ། །སྟན་བཟང་པོ་དང་རྒྱབ་རྟེན་དང་བཅས་པའི་སྟན་ཡང་གང་ཟག་ལ་མ་ཡིན་ནོ། །མར་མེའི་སྡོང་པོ་ཡལ་ག་ཅན་རྩ་བ་གཅིག་པ་དང་ལྔ་པ་སོགས་ཡང་དགེ་འདུན་མིན་པས་མི་བྱའོ། །ལུང་ཁ་ཅིག་ལས་ནི་ཡལ་ག་དུ་མ་བ་ཞེས་སོ། །དགེ་འདུན་དང་གང་ཟག་གིས་ཀྱང་སྟན་ནང་ཚངས་ཅན་གྲུ་བཞི་དང་སྔས་ནང་ཚངས་ཅན་བཅང་བར་བྱའོ། །སྔས་དེའི་སྲིད་ནི་ཁྲུ་བཞི་དང་ཞེང་དུ་དོ་པ་ཉིས་བལྟབ་ཏུ་བྱས་ཏེ་གཙེམ་མོ་སྟེ། ལུང་དང་རང་གི་རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་གསུམ་ཀར་འདི་བཞིན་གསལ་མོད།
【現代漢語翻譯】 不應在形象、佛塔和命柱的陰影中誦讀或背誦經文。 第四，關於使用住所的規定： 在每月的初八或十四，應對住所進行檢查和修繕。應由那些住所破損的人，如住所損壞的僧人或學生，來進行檢查。住所的地面應進行清理、打掃，並用混合尿液的泥漿塗抹。被污垢沾染的臥具應抖動。如果污垢嚴重，則應清洗。在清理地面后，應鋪設臥具。在未抖掉臥具下的灰塵之前，不應鋪設臥具。對於需要鋪設的臥具，應使用其中的一塊布來抖掉床等傢俱上的灰塵。這不好。應修補不好的地方。如果無法修補，則應使用抖灰布，將其做成抹布，綁在木棒的頂端，用來抖掉床等傢俱上的灰塵。如果這樣抖灰塵仍然不合適，爲了使施主的福德增長，並使物品使用長久，應將尿液和泥土混合，塗抹在柱子的基座上。不應在門口或走廊裡私自佔據床位，即使是別人安排的也不應占據。爲了消除施主的悲傷而丟棄的物品，不應放在施主能看到的地方。爲了避免『偷了為消除悲傷而供奉的物品』這種不好的名聲，在初八和十四，如果施主不在，應將物品放在走廊裡。僧團和個人也應攜帶床和矮床。爲了不損壞地面，床腿的底部應平整。爲了不損壞地面，或者在床腿下放置草墊，或者用布包裹床腿。 非僧尼不應使用腿上畫有彩色圖案的矮床。好的墊子和帶靠背的墊子也不應歸個人所有。帶有樹枝狀的燈架，無論是單根還是五根等，非僧尼都不應使用。有些經文中說是有許多樹枝。僧團和個人也應持有方形的帶內襯的墊子和帶內襯的枕頭。枕頭的長度應為四肘，寬度為兩拃的兩倍，然後縫合。經文、自釋和 टीका（梵文，梵文羅馬擬音：ṭīkā，註釋）三者都明確說明了這一點。
【English Translation】 One should not recite or memorize verses of scripture in the shadow of images, stupas, or life-supporting pillars. Fourth, regarding the rules for using dwellings: On the eighth or fourteenth day of the month, the dwellings should be inspected and repaired. Those who have dwellings that are broken, such as monks or students with damaged dwellings, should conduct the inspection. The ground of the dwelling should be cleaned, swept, and smeared with mud mixed with urine. Bedding stained with dirt should be shaken. If the dirt is severe, it should be washed. After cleaning the ground, the bedding should be laid out. Bedding should not be laid out without shaking off the dust underneath. For bedding that needs to be laid out, one of the cloths from it should be used to shake off the dust from beds and other furniture. This is not good. The bad places should be repaired. If it cannot be repaired, then a dust-shaking cloth should be used, made into a rag, tied to the end of a wooden stick, and used to shake the dust from beds and other furniture. If shaking the dust in this way is still not suitable, in order to increase the merit of the donor and to make the items last longer, urine and soil should be mixed and plastered onto the base of the pillars. One should not privately occupy a bed in the doorway or corridor, even if it is arranged by others. Items discarded to dispel the donor's sorrow should not be placed where the donor can see them. To avoid the bad reputation of 'stealing items offered to dispel sorrow,' on the eighth and fourteenth days, if the donor is not present, the items should be placed in the corridor. The Sangha and individuals should also carry beds and low stools. To prevent damage to the ground, the bottoms of the bed legs should be cut evenly. To prevent damage to the ground, either a pile of grass mats should be placed under the bed legs, or the bed legs should be wrapped with cloth. Non-monastics should not use low stools with colored patterns painted on the legs. Good cushions and cushions with backrests should also not belong to individuals. Lamp stands with branches, whether single or five, etc., should not be used by non-monastics. Some sutras say there are many branches. The Sangha and individuals should also hold square cushions with linings and pillows with linings. The length of the pillow should be four cubits, and the width should be twice the span of two fingers, and then sewn. The sutras, self-commentaries, and टीका (Sanskrit, Devanagari: टीका, Sanskrit Romanization: ṭīkā, meaning: commentary) all clearly state this.
འགྲེལ་ཆུང་ལས། སྟན་གྲུ་བཞི་སྲིད་དུ་ཁྲུ་བཞི་དང་ཞེང་དུ་ཁྲུ་དོ་བྱས་ལ་སྲིད་ཉིས་བལྟབ་ཏུ་བྱས་ན་གྲུ་བཞིར་འགྱུར་གྱི་དེ་ལྟར་བྱའོ་ཞེས་པ་ནི་ནོར་བའོ། །སྔས་སྟན་དེ་དག་ཤིང་བལ་གྱིས་བརྫང་ངོ་། །ནུབ་ཉལ་ཀར་མལ་འོག་ཏུ་སེམས་ཅན་ཡོད་མེད་སོ་སོར་བརྟག་པར་མ་བྱས་པར་ཉལ་བར་མི་བྱའོ། །དྲན་པ་བཞི་པོ་འདི་རྣམས་ཉེ་བར་མ་བཞག་པར་མི་བྱའོ། །དྲན་པ་བཞི་པོ་ནི་རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་དོན་འདི་ལྟར་གསུངས་ཏེ་ཉལ་བ་ན།ལུས་དང་གོས་མི་འཕྱར་བར་བྱ་བའི་དྲན་པ་དང་། ནངས་པར་སྔར་ལྡང་བར་བྱའོ་སྙམ་པའི་དྲན་པ་དང་། ནངས་པར་སྔར་ལངས་ནས་དགེ་བ་གཞན་བརྩམ་པར་བྱའོ་སྙམ་པའི་དྲན་པ་དང་། དགེ་བའི་ཆོས་ཡིད་ལ་བྱེད་པའི་འཕྲོ་ལ་གཉིད་ལོག་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དགེ་བའི་ཆོས་ཀྱི་སྣང་བ་ཡིད་ལ་བྱེད་པའི་དྲན་པ་དང་བཞིའོ། །དགེ་སློང་གིས་གཞན་དང་ལྷན་ཅིག་ཁྲིའམ་སྟན་ནམ། གཞན་སྟེགས་བུ་དག་ལ་གཅིག་ཅར་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་ངོ་ཚ་ཤེས་པས་ནི་མལ་ཁྲི་སོགས་མི་རེ་རེ་ལ་རེ་རེ་མེད་ན་སྟན་སོ་སོར་བཏིང་སྡེ་གཏོར་བུའམ། ལྷུང་བཟེད་ 7-630b ཀྱི་སྣོད་ལ་སོགས་པས་བར་དུ་བཅད་ནས་དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་སྟེ་ཉལ་བར་བྱའོ། །ཁྲི་གཅིག་གི་སྟེང་དུ་གང་ཟག་གསུམ་ལས་ལྷག་པ་མང་པོ་དང་། ལྷན་ཅིག་ཁྲི་ལ་འཛེགས་པ་ཉིད་བསྟེན་པར་མི་བྱའོ། །ཁྲི་ཕྲ་མོ་རིང་པོ་ལ་ནི་གཉིས་ལས་མི་བྱའོ། །ཁྲིའུ་ཆུང་ངུ་གྲུ་བཞི་ལ་གཅིག་མ་ཡིན་པས་མི་བྱའོ། །བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་དུས་ལོ་གསུམ་ལས་ལྷག་པ་བར་དུ་ཆོད་པ་ཁྱད་ཞུགས་པའི་བསླབ་པ་རྒན་གཞོན་དང་ལྷན་ཅིག་སྟན་ལ་འདུག་པར་མི་བྱའོ། །ཁྱིམ་པའི་ཁྱིམ་གཞན་དུ་སྟན་མེད་ན་མཁན་པོ་དང་ཡང་དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་སྟེ་སྟན་གཅིག་ལ་འདུག་པར་བྱའོ། །དགེ་སློང་གིས་ཁྱིམ་པ་དང་གང་དུ་ཡང་སྟན་གཅིག་ལ་འདུག་པར་མི་བྱའོ། །བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་དགེ་སློང་སྟན་གཅིག་ལ་འདུག་པར་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་གིས་ཟ་མ་དང་མ་ནིང་དང་མ་གསོད་པ་ལ་སོགས་པ་དང་མུ་སྟེགས་ཅན་དང་། མུ་སྟེགས་ཅན་ཞུགས་པ་དང་། རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པ་དང་། ཐ་དད་པར་གནས་པ་གཉིས་ཏེ། ཆོས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱོགས་སུ་སོང་བ་དང་། གནས་ནས་ཕྱུང་བ་དག་དང་། ཆོས་དང་ཟང་ཟིང་ལྷན་ཅིག་ཏུ་ལོངས་སྤྱོད་ཅིང་གནས་པར་མི་བྱ་བ་དང་། །ཕམ་པ་འཆབ་བཅས་བྱུང་བ་དག་དང་སྟན་གཅིག་ཏུ་འདུག་པར་མི་བྱའོ། །བསླབ་པ་བྱིན་པ་དང་སྟན་གཅིག་ཏུ་འདུག་པར་མི་བྱའོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས་འདི་ལྟར་གསུངས་ཏེ། བསྙེན་པར་རྫོགས་པའི་དགེ་འདུན་འདུས་པར་ནི་བསྙེན་པར་རྫོགས་ནས་ལོ་བརྒྱ་ལོན་པ་དང་། དེ་རིང་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་ཡན་ཆད་རྣམས་ཨར་མོ་ནིག་ཅེས་བྱ་བ་དྲེའུ་རྔོག་གི་སྟན་རིང་པོ་གཅིག་གི་སྟེང་དུ་འདུག་ཀྱང་ལོ་གསུམ་ལས་ལྷག་པས་བར་དུ་ཆོད་པ་དང་ལྷན་ཅིག་སྟན་གཅིག་ལ་འདུ
【現代漢語翻譯】 在《釋小論》中說：『方形坐墊長四肘，寬兩肘，將長邊摺疊兩次就變成方形，就這樣做。』這是錯誤的。這些坐墊要用木棉填充。晚上睡覺時，要分別檢查床下是否有眾生，不要不檢查就睡。不要不保持這四種正念。四種正念在《自釋》和《 टीका 》中有這樣的解釋：睡覺時，要有不掀起身體和衣服的正念；要有明天早起的正念；要有明天早起后做其他善事的正念；爲了在善法中入睡，要有憶念善法景象的正念。比丘不要和他人一起坐在床、坐墊或其他座位上。有羞恥心的比丘，如果沒有床或坐墊，就各自鋪開坐墊，或者用分割物，如缽等隔開，保持正念后睡覺。不要在同一張床上容納超過三個人，不要一起上床。長條小床不要超過兩個人。小方床上不要超過一個人。受具足戒三年以上，被排除在外的年長或年輕的學戒者，不要一起坐在坐墊上。在家居士家中沒有坐墊時，可以和親教師一起保持正念，坐在同一張坐墊上。比丘不要和在家居士在任何地方一起坐在同一張坐墊上。未受具足戒者和比丘不要一起坐在同一張坐墊上。比丘不要和屠夫、閹人、殺母者等外道，以及加入外道者、以盜竊為生者、行於非法之徒、被驅逐者，以及在寺廟中共同享用財物者，以及隱瞞罪行者一起坐在同一張坐墊上。不要和已授戒者一起坐在同一張坐墊上。《釋小論》中這樣說：在比丘僧團集會中，從受具足戒百年者到今天受具足戒者，都可以坐在名為『阿摩尼迦』的長凳上，即使受具足戒三年以上被排除在外者，也不要一起坐在同一張坐墊上。
【English Translation】 In the 'Lesser Commentary', it says: 'A square cushion should be four cubits long and two cubits wide. If the long side is folded twice, it becomes square. Do it this way.' This is incorrect. These cushions should be stuffed with kapok. When sleeping at night, one should check separately whether there are sentient beings under the bed. Do not sleep without checking. Do not fail to maintain these four mindfulnesses. These four mindfulnesses are explained in the 'Self-Commentary' and the ' टीका ' as follows: When sleeping, one should have the mindfulness of not lifting the body and clothes; the mindfulness of getting up early tomorrow; the mindfulness of doing other virtuous deeds after getting up early tomorrow; and the mindfulness of contemplating virtuous phenomena in order to fall asleep in virtuous thoughts. A Bhikshu should not sit together with others on a bed, cushion, or other seat. A Bhikshu with a sense of shame, if there is no bed or cushion, should spread out separate cushions, or separate them with dividers such as a bowl, and sleep with mindfulness. Do not accommodate more than three people on one bed, and do not get on the bed together. A small, long bed should not have more than two people. A small, square bed should not have more than one person. Those who have taken full ordination for more than three years and are excluded, whether senior or junior in precepts, should not sit together on a cushion. If there is no cushion in a householder's home, one can sit on the same cushion with the preceptor while maintaining mindfulness. A Bhikshu should not sit on the same cushion with a householder anywhere. Those who have not taken full ordination and a Bhikshu should not sit on the same cushion. A Bhikshu should not sit on the same cushion with butchers, eunuchs, matricides, etc., as well as heretics, those who have joined heretics, those who live by theft, those who act unlawfully, those who have been expelled, those who jointly enjoy property in the monastery, and those who conceal their offenses. Do not sit on the same cushion with those who have been given precepts. The 'Lesser Commentary' says this: In a gathering of the Bhikshu Sangha, from those who have taken full ordination for a hundred years to those who have taken full ordination today, all can sit on a long bench called 'Armonika', but those who have been excluded for more than three years should not sit together on the same cushion.
ག་པའི་ཉེས་པ་མེད་དེ། ཨར་མོ་ནིག་གི་ཐགས་མ་ཁྲ་བོ་སྟེ། 7-631a བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་དང་བཅས་པའི་དགེ་འདུན་འདུས་པ་ལ་ནི་སྟན་གཅིག་མི་འདུག་པའི་ཉེས་པ་བསྐྱེད་པའི་སྟན་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །བསྙེན་རྫོགས་དང་བཅས་པའི་དགེ་འདུན་འདུས་པ་དེ་ལས་གཞན་པར་ནི་ཨར་མོ་ནིག་དེ་ཡང་ཉེས་པ་བསྐྱེད་པའི་སྟན་ཉིད་ཡིན་ནོ་སྟེ། བསྙེན་རྫོགས་དང་བཅས་པའི་དགེ་འདུན་འདུས་པ་ལས་གཞན་པར་ནི་དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་གཞན་ལོ་གསུམ་ལས་ལྷག་པས་བར་དུ་ཆོད་པ་དང་། ཨར་མོ་ནིག་ནི་སྟན་གཅིག་ཏུ་འདུག་པར་མི་བྱའོ། །བསྙེན་པར་མ་རྫོགས་པ་དང་ཡང་ལྷན་ཅིག་དགེ་འདུན་འདུས་ན་ཡང་དགེ་སློང་གིས་མ་རྫོགས་པ་དང་། ཨར་མོ་ནིག་གི་སྟན་གཅིག་ཏུ་འདུག་པར་བྱའོ། །དེའི་ཕྱིར་གྲུམ་ཡུག་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་ཚོགས་སྟན་ལ་བསོད་ནམས་ཆེས་འཕེལ་བའི་རྒྱུ་ཡིན་པས་དད་པ་ཅན་དག་ཤེས་པར་གྱིས་ཤིག །ཨར་མོ་ནིག་ནི་མཚོན་པ་སྟེ་འབོལ་ཡུག་སོགས་སྟན་རིང་ལ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །སྟེགས་བུ་ནི་སྟན་ཉིད་མ་ཡིན་པས་གོང་གིས་བཀག་པ་དེ་དག་མི་འཇུག་པས་ཁྱིམ་པ་དང་ལྷན་དུ་ཡང་འདུག་རུང་ངོ་། །སྟན་གཅིག་ལ་འདུག་པ་སྔར་བཀག་པ་དེ་རྣམས་ཐམས་ཅད་ལ་ཡང་དོག་པའི་གནོད་པར་གྱུར་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ། །གནས་མལ་སྦེད་པ་ན་གལ་ཏེ་གང་ཟག་གཉིས་ཡོད་ན་གཅིག་གིས་ཁྲིའམ་ཁྲིའུ་བསྐུར་ཞིང་། གཅིག་ཤོས་ཀྱིས་སྟན་ནང་ཚངས་ཅན་ལ་སོགས་པའོ། ། ༈ དངོས་པོ་ཅི་ལྟར་བཅད་པ། ལྔ་པ་ནི། དགེ་འདུན་གྱི་སྟན་དང་གནས་མལ་ལ་སོགས་པ་དེ་སྙིང་མི་བརྩེ་བར་མདུན་ནས་དྲང་བ་དང་། གཡས་གཡོན་ནས་དྲང་བར་མི་བྱའོ། །ཅི་ནས་ཀྱང་མལ་དེ་དུ་བ་དང་དྲི་མ་དང་རྡུལ་དག་གིས་གོས་པར་འགྱུར་བ་དེ་ལྟར་མི་བྱའོ། །མལ་དེ་མི་གཙང་བའི་སྐྱབས་དང་ཉེ་བར་བསྟེན་པར་མི་བྱའོ། །གནས་མལ་དང་སྟན་སོགས་དེ་དག་ཉམས་པ་དོར་ 7-631b བར་མི་བྱའོ། །གནས་མལ་བརླན་པ་ན་ཉི་མ་ལ་བསྲང་བ་དང་སྐམས་པ་དང་སྤྲུགས་པ་དང་བུ་གུ་གླན་པར་བྱའོ། །རལ་བ་ལ་ལྷན་རིངས་སོ། །དབུས་ཟེགས་ན་མཐའ་གཉིས་དབུས་ཉིད་དུ་བྱའོ། །ཁ་བསྒྱུར་བ་དེར་འོས་པས་ཁ་བསྒྱུར་རོ། །ཕྱིར་བཅོས་པར་མི་ནུས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་དཀོན་མཆོག་ལ་ཕུལ་བའི་མར་མེའི་སྡོང་རས་དང་། གང་ཟག་སྦྱིན་བདག་ཡིན་པ་ཡང་རུང་བས་ཆོས་ཀློག་པའི་མར་མེ་དག་གི་སྙིང་པོ་ཉིད་དུ་སྤྱད་དོ། །སྙིང་པོ་དེར་མི་མཁོ་བ་ཉིད་ཡིན་ན་འཇིམ་པ་དང་བསྲེས་ཏེ་དཀོན་མཆོག་དག་གི་རྩིག་པ་དང་ཀ་བ་དང་སྒོ་གླེགས་ཀྱི་སེར་ཀ་དག་བྱུག་པའི་ཕྱིར་དེ་ལ་ནན་ཏན་བྱའོ། །ནན་ཏན་སུས་བྱ་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་བསྐོས་པ་ནི་སུས་ནོད་པ་དེས་སོ། །བསྐོས་པའི་ལྷག་མ་མ་བསྐོས་པར་བཞག་པའི་གནས་མལ་རྣམས་ནི་དགེ་འདུན་གཎྜི་བརྡུངས་པས་བསྡུས་ཏེའོ། །དགེ་འདུན་གྱི་རྐུ་འཕྲོག་བྱེད་པ་མཐོང་ལ་ནུས་ན་མི་བཟློག་པར
【現代漢語翻譯】 哪裡沒有過失呢？是那種色彩斑斕的亞麻布墊子。 對於具足戒的比丘僧團來說，如果使用會導致僧團無法共坐一處的坐墊，那本身就是一種過失。對於非具足戒的比丘僧團，那種亞麻布墊子也是會引發過失的坐墊。對於非具足戒的比丘僧團，比丘不應與戒臘超過自己三年以上的其他比丘，在被這種亞麻布隔開的情況下同坐一處。即使與未受具足戒者一同聚集，比丘也應與未受具足戒者同坐于亞麻布墊子上。 因此，為僧團提供坐墊是積累巨大功德的因緣，有信仰的人們應當知曉。亞麻布墊子指的是有花紋的墊子，對於長條坐墊等也是如此。檯子本身不是坐墊，因此不受上述禁令的限制，即使與在家眾同坐也可以。 之前禁止的同坐一處，如果對所有人都造成擁擠的不便，則沒有墮落的罪過。隱藏住所時，如果只有兩個人，一個人可以提供床或小凳子，另一個人提供帶內襯的坐墊等。 如何處理物品？ 第五，對於僧團的坐墊和住所等，不應毫無慈悲心地從正面或左右拖拽。無論如何，不應讓住所被煙、污垢和灰塵沾染。不應靠近不潔凈的庇護所。不應丟棄破損的住所和坐墊等。 如果住所潮濕，應在陽光下晾曬、弄乾、抖動和修補漏洞。裂開的地方要縫補。如果中間裂開，應將兩邊移到中間。如果適合翻面，就翻面。如果無法修復，可以將其用作供奉給佛的燈油布，或者供養給施主，用作閱讀佛經的燈芯。 如果燈芯也不需要，可以將其與泥土混合，用於塗抹佛像的墻壁、柱子和門框。應當認真對待此事。由誰來做呢？由僧團指派的人來做。對於指派后剩餘的住所，應敲擊僧團的犍椎（gandi，梵文：ghaṇṭā，一種打擊樂器）集合起來。如果看到有人偷盜僧團的財物，如果能夠阻止，就不要袖手旁觀。
【English Translation】 Where is there no fault? It is the variegated linen mat. For the Sangha (community) of fully ordained monks, the very mat that causes the assembled Sangha not to sit together is itself a fault. For those other than the Sangha of fully ordained monks, that linen is also a mat that causes fault. For those other than the Sangha of fully ordained monks, a monk should not sit on one mat with another monk who is more than three years senior in ordination, with a separation in between. Even when gathering together with those who are not fully ordained, a monk should sit on one mat of linen with those who are not fully ordained. Therefore, providing mats for the Sangha is a cause for greatly increasing merit, so those with faith should know this. Linen refers to patterned mats, and the same applies to long mats, etc. A platform is not a mat itself, so those prohibitions mentioned above do not apply, and it is permissible to sit together even with laypeople. All those previously prohibited from sitting together, if it becomes an inconvenience of crowding for everyone, there is no transgression. When hiding a dwelling, if there are two people, one may offer a bed or a small stool, and the other may offer a cushion with inner lining, etc. How are objects to be disposed of? Fifth, one should not drag the Sangha's mats and dwellings, etc., heartlessly from the front or from the left and right. In no way should the dwelling become soiled by smoke, dirt, and dust. One should not rely on unclean shelters. One should not discard worn-out dwellings and mats, etc. When the dwelling is damp, it should be dried in the sun, shaken out, and holes should be patched. Tears should be sewn. If the center is torn, the two edges should be brought to the center. If it is suitable to turn it over, it should be turned over. If it cannot be repaired, it may be used as the wick of a lamp offered to the Three Jewels (Buddha, Dharma, Sangha), or it may be used as the essence of the lamps for reading the Dharma, even if it is a person who is a benefactor. If it is not needed as the essence, it should be mixed with clay and carefully used to plaster the walls, pillars, and door frames of the Three Jewels. Who should do this carefully? Whoever is appointed by the Sangha is the one who should do it. The dwellings that remain after the appointment, which have been left unappointed, should be collected by striking the Sangha's gandi (Tibetan: གཎྜི་, Sanskrit Devanagari: घण्टा, Sanskrit Roman: ghaṇṭā, meaning: bell). If one sees someone stealing from the Sangha and is able to prevent it, one should not stand idly by.
་མི་བྱའོ། །དམག་དང་ཆོམ་རྐུན་ལ་སོགས་པས་སྐྲག་པ་ན་དགེ་འདུན་གྱིས་ནོར་རྫས་ཡལ་བར་མི་འདོར་རོ། །ཡུལ་གཞན་དུ་བྲོས་པ་ན་གནས་སུ་མ་སོང་གི་བར་དུ་གང་གིས་ཁྱེར་བར་བྱེད་པས་ལོངས་སྤྱད་པར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དགེ་འདུན་གྱི་རྫས་ཁྱེར་བ་དེ་སྔར་རང་གི་གནས་སུ་བསྐུར་བ་མི་འགྲུབ་ན་རང་གིས་གཙུག་ཁང་དུ་འཇིགས་པ་མ་ཞིའི་བར་དུ་གཞན་དུ་ལོངས་སྤྱོད་པས་ཡོངས་སུ་སྤྱད་པར་བྱའོ། །གནས་གཞན་གྱི་ཟས་དང་ཡོ་བྱད་ཀྱི་རྙེད་པ་མར་མེ་དང་། འབྲུ་མར་དང་། རྐང་པ་བསྐུ་བ་དང་།མཆིལ་ལྷྭམ་དང་། གོས་དང་། གདུགས་དང་། ཤིང་དང་། རྩྭ་བ་ལ་སོགས་པ་ལྔ་དང་། སྨན་ལ་སོགས་པ་དག་ནི་གནས་གཞན་དུ་ཡོངས་སུ་སྤྱད་པར་མི་བྱའོ། །གནས་གཞན་གྱི་རྫས་དང་ཡོ་བྱད་ཀྱི་རྙེད་པ་དེ་གནས་གཞན་དུ་ཟ་བར་བྱེད་པ་དེ་ལ་སྦྱིན་པར་མི་བྱའོ། ། 7-632a གནས་གཞན་གྱི་རྫས་གནས་གཞན་དུ་ཟ་བའི་ཕྱིར་བླང་དུ་མི་རུང་ཡང་བླངས་ཟིན་པར་གྱུར་ན་ཅི་ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། རྫས་དེ་གནས་གཞན་དུ་ནོད་པར་བྱེད་པ་པོ་སྟེ་ལེན་པར་བྱེད་པ་པོའི་གང་ཟག་དེ་ཉིད་ལ་རྫས་དེ་ཁུངས་སུ་ཕྱིར་འབུལ་དུ་གཞུག་པར་བྱ་བ་ཉིད་དོ། །གནས་གཞན་གྱི་རྫས་གནས་གཞན་དུ་ལེན་པ་པོ་དེ་མ་རྙེད་དམ། མཐུ་དང་ལྡན་པ་ལ་བརྟེན་པའི་ཕྱིར་དེ་ལས་རྫས་མ་ཁུགས་ན་ཅི་ལྟར་བྱ་ཞེ་ན། གནས་གཞན་དུ་ཁྱེར་བའི་རྫས་དེ་མི་ཁུགས་ན་རྫས་དེ་ལེན་པ་པོ་དེ་ལ་གང་ཟག་གང་གིས་འབོགས་པར་བྱེད་པ་ནི་སྟོབ་པར་བྱེད་པ་སྟེ། རྫས་དེ་སྟོབ་པར་བྱེད་པ་པོ་སུ་ཡིན་པ་དེ་ཉིད་ལ་སྐྱིན་མ་འབུལ་དུ་གཞུག་པར་བྱའོ། །ལུང་སིལ་བུ་ལས། གང་གིས་བྱིན་པ་ལ་རིན་ཐང་དུ་ཕོབ་ཅིག་ཅེས་གསུངས་སོ། །དགེ་འདུན་གྱི་རྙེད་པའི་ཆ་དབང་བ་ཚུལ་ལྡན་དག་གིས་དགེ་འདུན་གྱི་རྩ་དང་ཤིང་མི་མཁོ་བ་རང་གི་དང་འདྲ་བ་སྤྱད་པ་ལ་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མེད་དོ། །དགེ་འདུན་གྱིས་ཡོ་བྱད་གང་ཟག་སྒོ་གཅིག་ཏུ་མ་བསྐོས་བར་རེས་ཀྱིས་འཁོར་ཞིང་སྤྱད་པ་ལ་ཇི་ལྟར་སྔར་འོངས་བས་ཡིན་གྱི། རྒན་རིམ་གྱིས་མ་ཡིན་ནོ། །བསླབ་པ་རྒན་གཞོན་གཉིས་ཀས་གཅིག་ཅར་བརྙས་ན་ནི་རྒན་རིམ་གྱིས་སྤྱད་པ་དེའོ། །དགེ་འདུན་གྱི་ཟངས་གཡར་བ་དེ་ཁ་བསྒྱུར་བ་སོགས་ལས་བརྩམས་པ་དེ་མ་ཟིན་ན་དེ་ལ་མཐུས་དབྲལ་བར་མི་བྱའོ། །རྐང་པ་དེ་བཀྲུ་བར་ཆུས་རྐང་པ་འབགས་པ་ཉིད་ན་མ་ཟིན་པ་ཡིན་ནོ། །བཤང་གཅིའི་ཆབ་ཁུངས་དེར་ཞུགས་པ་ཉིད་ན་མ་ཟིན་པ་ཡིན་པས་དེས་དབྲལ་བར་མི་བྱའོ། །བསྒོམ་པའི་ཕྱིར་འདུག་པ་བསླང་བར་མི་བྱའོ། །སྒོམ་པ་དེ་ལ་སྤོང་ཁང་དང་སྒོམ་སྟན་སོགས་ལོངས་སྤྱད་བྱ་རྒན་རིམ་དུ་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་བཙོ་བླག་གི་ལས་བྱེད་ཅིང་བྲེལ་བ། ཚོན་ཁུའི་ལས་ 7-632b ཀྱིས་འབགས་པ་བསླང་བར་མི་བྱའོ། །ཟས་ཀྱིས་འབགས་པ་བསླང་བར་མི་བྱའོ། །ལུང་སིལ་བུ་ལས། དགེ་སློང་ཟས
【現代漢語翻譯】 不應做。當因戰爭和盜賊等感到恐懼時，僧團不應遺棄財物。逃往他鄉時，在未到達目的地之前，應由攜帶者使用。如果攜帶的僧團財物無法送回原來的地方，則應在寺廟中，在恐懼消除之前，由他人使用。其他地方獲得的食物和用品，如燈、油、足油、鞋子、衣服、傘、木材、草等五種物品，以及藥物等，不應在其他地方使用。其他地方獲得的財物和用品，不應施捨給在其他地方食用的人。 如果其他地方的財物不允許爲了在其他地方食用而取用，但已經取用了該怎麼辦呢？應該讓取用該財物的人將財物歸還到來源地。如果找不到在其他地方取用財物的人，或者因為依賴有勢力的人而無法從他那裡取回財物該怎麼辦呢？如果無法取回帶到其他地方的財物，那麼應該讓指示取用該財物的人，也就是指使者，來償還債務。在《律藏零星》中說：『讓給予者承擔價值。』有權分享僧團所得的如法者，可以像使用自己的東西一樣使用僧團不需要的樹木和木材，沒有過失。僧團的用具在未指定專人管理的情況下，應輪流使用，按照先來後到的順序，而不是按照年齡。如果年長和年輕的比丘同時輕視，則應按照年齡順序使用。借用的僧團銅器，如果因為改動等原因而損壞，不應用武力奪取。如果洗腳時水已經髒了，就不能算作損壞。如果已經進入大小便的地方，就不能算作損壞，因此不能用武力奪取。爲了禪修而坐著的人不應被打擾。禪修者的禪房和坐墊等用品不應按年齡順序分配。從事染色工作的比丘，以及沾染顏料的比丘，不應被打擾。沾染食物的比丘不應被打擾。在《律藏零星》中說：『比丘食物……』
【English Translation】 It should not be done. When there is fear due to war and thieves, the Sangha should not abandon property. When fleeing to another country, until reaching the destination, it should be used by whoever carries it. If the Sangha's property that is carried cannot be sent back to its original place, then in the temple, until the fear subsides, it should be used by others. Food and supplies obtained from other places, such as lamps, oil, foot oil, shoes, clothes, umbrellas, wood, grass, and other five items, as well as medicine, etc., should not be used in other places. Property and supplies obtained from other places should not be given to those who eat in other places. If property from other places is not allowed to be taken for the purpose of eating in other places, but it has already been taken, what should be done? The person who took the property should be made to return the property to its source. If the person who took the property in another place cannot be found, or if the property cannot be retrieved from him because of reliance on a powerful person, what should be done? If the property taken to another place cannot be retrieved, then the person who instructed the taking of the property, that is, the instigator, should be made to repay the debt. In the 'Vinaya Miscellaneous,' it says: 'Let the giver bear the value.' Those who are entitled to share in the Sangha's gains can use the Sangha's unnecessary trees and wood as if they were their own, without fault. The Sangha's utensils, when no one is specifically assigned to manage them, should be used in turn, according to the order of arrival, not according to age. If both the elder and younger monks despise at the same time, then they should be used in order of age. If the borrowed Sangha's copperware is damaged due to alterations, etc., it should not be taken by force. If the water is already dirty from washing feet, it cannot be considered damaged. If one has already entered the place for urination and defecation, it cannot be considered damaged, so it cannot be taken by force. A person sitting for meditation should not be disturbed. The meditation room and cushions, etc., of a meditator should not be distributed in order of age. A monk engaged in dyeing work, and a monk stained with paint, should not be disturbed. A monk stained with food should not be disturbed. In the 'Vinaya Miscellaneous,' it says: 'Monk food...'
་ཟ་ཞིང་བྲེལ་བ་དག་ལས་མ་བསླང་ཞིག །བཙུན་པ་ཇི་ཙམ་གྱིས་ནི་ཟས་ཟ་ཞིང་བྲེལ་བ་ཞེས་བགྱི། བཀའ་སྩལ་པ། ཆུང་ངུ་ན་ལན་ཚྭའམ་ལ་ཕུག་ཀྱང་རུང་གྲིམ་པར་གྱུར་པའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དགེ་སློང་ཟས་ཀྱིས་འབགས་པ་བསླང་ན་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པར་དངོས་སུ་གསུངས་པ་འདིས་ནི་དགེ་སློང་ཟས་ཀྱིས་འབགས་པ་ལངས་ན་ཡང་ཉེས་བྱས་བསྐྱེད་པར་ཤུགས་ཀྱིས་བསྟན་ཏེ། འབགས་ལངས་བྱར་མི་རུང་བའི་ཁུངས་ནི་གཞུང་འདི་ཉིད་ཡིན་ནོ། །གྲལ་འདུག་པ་ན་རང་གི་བྱུག་རིས་ཏེ་སྡོད་ས་མ་ཡིན་པར་འདུག་པར་མི་བྱའོ། །དགེ་འདུན་སྤྱིའི་ཟངས་ལྟ་བུ་བྱ་བ་བྱས་ནས་མཁོ་ཞིང་སྤྱད་པ་འདོད་པ་ཡོད་ན་བཅང་བར་མི་བྱའོ། །གོས་གདང་མཐོན་པོ་ལ་གཟར་བ་དང་དབོག་པ་མི་སླེབས་པ་བསྙབས་པའི་ཆེད་དུ་རྐང་རྟེན་དགེ་འདུན་གྱི་ཁྲིའུ་བཙུགས་པ་ལས་བར་སྐབས་སུ་དོན་གྱི་ཆེད་ཉིད་དུ་ཁྲིའུ་ལས་ལངས་པ་ནི་ཁྲིའུའི་བྱ་བ་བྱས་ཟིན་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །བར་དུ་དོན་གྱི་ཆེད་དུ་ལྡང་པ་དེའི་དུས་ན་ཁྲིའུ་དེ་ལ་ཆོས་གོས་སམ་པུས་འཁྱུད་བཞག་པར་བྱའོ། །དགེ་འདུན་གྱི་ཟངས་སྤྱད་ལ་སོགས་པ་དགེ་སློང་གིས་གཡར་ཏེ་ཚོན་གྱི་ཁུ་བ་ལ་སོགས་པ་བླུགས་ནས་རང་གི་བྱ་བ་བྱས་མ་ཟིན་པའི་ཚེ་ན་དགེ་འདུན་གྱི་སྣོད་སྤྱད་དགེ་སློང་གཞན་ལ་གཡར་བར་བྱེད་ན་སྦྱིན་དགོས་སམ་མི་དགོས་ཞེ་ན། དགེ་འདུན་ལ་སྣོད་སྤྱད་གཡར་བར་འདོད་པའི་གང་ཟག་གཞན་ཡོད་ལ།རང་གི་བྱ་བ་འགྲུབ་པའི་གནས་རང་ཉིད་ལ་སྣོད་ལ་སོགས་པ་གཞན་ཡོད་ན་དགེ་འདུན་གྱི་སྣོད་སྤྱད་བླུགས་ཤིང་ཚོན་གྱི་ཁུ་བས་སྦགས་པ་ཉིད་ནི་བསྟེན་པར་མི་བྱའོ། །དགེ་འདུན་གྱི་ཟངས་སྤྱད་ལ་སོགས་པ་གཡར་བར་འདོད་པའི་གང་ཟག་ཕྱི་མ་ཤོས་དེ་ལ་དགོས་པའི་ 7-633a དོན་ཡོད་ན་གང་ཟག་སྔ་མ་ཤོས་རང་གི་སྣོད་གཞན་ཡོད་བཞིན་དུ་དགེ་འདུན་གྱི་ཟངས་སྤྱད་ལྟ་བུ། གང་ཟག་ཕྱི་མ་ལ་མི་སྟེར་བའི་གང་ཟག་གི་རྣམ་པ་དེ་ལྟ་བུ་ལས་དགེ་འདུན་གྱི་སྣོད་སྤྱད་དེ་ནན་གྱིས་བྲལ་བར་བྱས་པ་ལ་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མེད་དོ། །དགེ་འདུན་གྱིས་མཆིག་དང་། དེའི་མཆིག་གུ་བཅང་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་གིས་དགེ་འདུན་གྱིས་ཕྱིར་འདྲེག་མཁན་གྱི་ལག་ཆ་ཡང་ངོ་། །ལག་ཆ་དེ་སྣོད་དུ་བཅུག་སྟེ་རྩིག་པ་ལ་བཞག་གོ། །སྟེའུ་དང་སྟྭ་རེ་དང་གཟོང་ལ་སོགས་པ་དང་། དེ་དག་གི་སྣོད་དང་བཅས་པ་ཡང་ངོ་། །དགེ་འདུན་དེས་དགེ་སློང་ལ་གཡར་པོ་ཉིད་དུ་ལག་ཆ་ས་ལས་བྱས་པ་ཡན་ཆད་སྦྱིན་ནོ། །དགེ་སློང་མས་ནོར་བུ་འཆིང་བུའི་སྣོད་བཅང་བར་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་ཕ་མ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་འབྲུ་མར་གྱི་སྣོད་བཅང་བར་བྱའོ། །སྣོད་དེའི་ཚད་ནི་ཕུལ་གང་ཡུལ་དབུས་ཀྱི་ཕུལ་གང་མན་ཆད་ནས་ཕུལ་ཕྱེད་ཡན་ཆད་ཤོང་བའོ། །ཚོད་མ་བཙོ་བའི་སྣོད་ལྕགས་ཀྱི་དོག་ལེ་ཡང་ངོ་། །དོག་ལེ་ནི་སླ་ང་འདྲ་བའོ། །དོག་ལེ་དེའི་
【現代漢語翻譯】 不要因為吃飯和忙碌而打斷（他人）。比丘（梵文：bhikṣu，佛教術語，指出家受戒的男子）以何種程度算是吃飯和忙碌呢？（佛）開示說：『即使是小到用鹽或蘿蔔擦拭（器物）也算。』佛陀明確地說，如果比丘因食物的殘渣而中斷（他人），就會犯下惡作（梵文：duḥkṛta，佛教戒律中的一種罪過）。這也暗示了即使比丘因食物的殘渣而起身，也會犯下惡作。因此，不能因食物殘渣而中斷（他人）的依據就是這部經文字身。 在座位上，不要坐在不屬於自己的位置上。如果需要使用僧團（梵文：saṃgha，佛教術語，指佛教僧侶的團體）共用的銅器等物品，並且想要使用，就不要私自佔有。 爲了能夠到夠高處的晾衣架，而使用僧團的矮凳作為墊腳，這並非是完成了矮凳的用途。如果在（使用矮凳的過程中）因為其他事情而需要離開，那麼在離開時，應該將法衣或護膝放在矮凳上。 如果比丘向僧團借用銅器等物品，並用其盛放顏料等物，在自己的事情沒有完成之前，如果其他比丘想要借用僧團的器物，是否應該允許呢？如果另有他人想要借用僧團的器物，並且自己有其他的器物可以使用，那麼就不應該使用僧團的器物來盛放顏料等污穢之物。 如果後面的比丘確實需要使用僧團的銅器等物品，而前面的比丘明明有自己的器物，卻仍然佔用著僧團的銅器，那麼可以強行從這種人手中拿走僧團的器物，這並沒有過錯。 僧團應該持有漱口水和漱口水罐。比丘也應該持有僧團用來剃髮的工具。應該將這些工具放在容器中，然後放在墻上。還應該有錛子、斧子、鑿子等工具，以及它們的容器。僧團應該將包括泥土工具在內的所有工具都借給比丘使用。比丘尼（梵文：bhikṣuṇī，佛教術語，指出家受戒的女子）不應該持有裝寶石的容器。所有的比丘和比丘尼都應該持有裝油的容器。容器的大小應該能夠容納半「普爾」到一「普爾」（容量單位，此處指中央地區的容量單位）。還應該有煮蔬菜的鐵鍋。鐵鍋類似於平底鍋。
【English Translation】 Do not interrupt (others) due to eating and being busy. To what extent does a bhikṣu (Buddhist monk) count as eating and being busy? (The Buddha) instructed: 'Even wiping (utensils) with salt or radish counts.' The Buddha explicitly stated that if a bhikṣu interrupts (others) due to food residue, he commits a duḥkṛta (a minor offense in Buddhist monastic rules). This also implies that even if a bhikṣu gets up due to food residue, he commits a duḥkṛta. Therefore, the basis for not interrupting (others) due to food residue is this scripture itself. When seated, do not sit in a place that does not belong to you. If you need to use common items of the saṃgha (Buddhist monastic community), such as copper utensils, and you want to use them, do not possess them privately. Using a saṃgha's stool as a footstool to reach a high clothes rack does not fulfill the purpose of the stool. If you need to leave (while using the stool) for other matters, you should place your robe or knee cover on the stool when you leave. If a bhikṣu borrows copper utensils etc. from the saṃgha and uses them to hold pigments etc., before his own work is finished, if another bhikṣu wants to borrow the saṃgha's utensils, should it be allowed? If another person wants to borrow the saṃgha's utensils, and you have other utensils that you can use, then you should not use the saṃgha's utensils to hold pigments or other dirty things. If the later bhikṣu really needs to use the saṃgha's copper utensils etc., and the earlier bhikṣu has his own utensils but still occupies the saṃgha's copper utensils, then it is permissible to forcibly take the saṃgha's utensils from such a person, and there is no fault in doing so. The saṃgha should hold mouthwash and mouthwash containers. The bhikṣu should also hold the tools used by the saṃgha for shaving. These tools should be placed in a container and then placed on the wall. There should also be adzes, axes, chisels, etc., and their containers. The saṃgha should lend all tools, including earth tools, to the bhikṣu for use. A bhikṣuṇī (Buddhist nun) should not hold a container for holding jewels. All bhikṣus and bhikṣuṇīs should hold containers for holding oil. The size of the container should be able to hold from half a 'pul' to one 'pul' (a unit of capacity, referring to the unit of capacity in the central region). There should also be an iron pot for cooking vegetables. The iron pot is similar to a pan.
ལྕགས་སྒྱེད་ཡང་ངོ་། །རྒྱ་ཐབ་སྟེ་ས་ལས་བྱས་པའི་ཐབ་ཀྱང་ངོ་། །དགེ་སློང་མཚོན་ཆ་སྤང་ཞིང་དབྱུག་པ་ཡང་སྤང་བ་ཡིན་པས། འཁར་བ་འཆང་བ་ནི་ཐམས་ཅད་དུ་མི་རུང་ངོ་སྙམ་ན། འཁར་བ་འཆང་བའི་གནང་བ་ཐོབ་པས་འཁར་བའོ། །ལྷུང་བཟེད་ཀྱི་སྣོད་དྲ་བ་ཁ་དོག་གཅིག་པ་ཡང་ངོ་། །འཁར་བ་དང་དྲ་བའི་གནང་བ་དེ་གསོལ་གཉིས་ཀྱིས་སྦྱིན་པར་བྱའོ། །གང་ཟག་སུ་ལ་སྦྱིན་ན་རྒས་པ་དང་ན་བ་གང་རུང་ངམ་ཚོགས་པ་དག་ལའོ། །འཁར་བ་དང་དྲ་བའི་གནང་བ་དེ་གཉིས་ཚིག་གཅིག་གིས་སྦྱིན་པ་ཡང་སྲིད་དོ། །སྡིག་སྦྲུལ་ལ་སོགས་པའི་གཉེན་པོའི་ཕྱིར་འཁར་བ་སྒྲ་དང་བཅས་པ་ཡང་ངོ་། །ཊཱི་ཀ་ 7-633b ལས། སྔར་རྒན་པོ་དང་ནད་པ་ལ་གནང་བའི་འཁར་བ་ནི་ལུས་བརྟན་པའི་ཕྱིར་གནང་བ་ཡིན་ལ། འཁར་གསིལ་ནི་དགོས་པ་གཞན་གྱི་དབང་གིས་གསུངས་ལ། འདི་ནི་སྡིག་སྦྲུལ་ལ་སོགས་པའི་གཉེན་པོ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་གནང་བ་ཡིན་ཏེ་དེ་གསུམ་ཐ་དད་དོ་ཞེས་སོ། །ཕྱི་མ་འདི་དབྱུག་པ་ལ་དྲིལ་ཆུང་བཏགས་པས་ཀྱང་གྲུབ་བོ། །འཁོར་བའི་ཡུ་བའི་རྩ་བ་ནས་གས་ན་སྦུ་གུ་བསྐོན་ནོ། །ཡ་ཏོག་ནི་དཀྲི་བས་སོ། །སྨྱིགས་མ་མཁན་གྱིས་བྱས་པའམ། ལོ་མ་ལས་བྱས་པའི་གདུགས་བཅང་བར་བྱའོ། །ཡུ་བ་ནི་ལུས་ཀྱི་ཚད་དོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས། གདུགས་ཀྱི་ཡུ་བ་ལུས་ཀྱི་ཚད་དུ་བྱས་ཀྱང་རུང་སྟེ། གདུགས་ཉིད་ཀྱིས་ཞེང་ཚད་དུ་བྱའོ། །ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པ་ལས་ཀྱང་། རང་གི་ལུས་ཀྱི་ཚད་དུ་གདུགས་ཀྱི་ཡུ་བ་བྱའོ། །ཁ་ཅིག་ཏུ་ནི། གདུགས་ཀྱི་རྩིབས་ཚད་དུའོ་ཞེས་ཟེར་ཅིང་། འོད་ལྡན་ལས་ཀྱང་། གདུགས་ཀྱི་ཡུ་བ་གདུགས་ཀྱི་ཁོག་པའི་ཚད་དུ་ཁྲུ་དོ་པར་གནང་ཞེས་གསུངས་སོ། །གདུགས་དེས་རང་ལ་ཕུབ་ཅིང་གྲོང་གི་དབུས་སུ་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །གལ་ཏེ་ལམ་གྱི་དབང་གིས་གདུགས་དང་བཅས་པར་འགྲོ་བ་ན་གདུགས་དེ་གློར་བསྙལ་ཏེའོ། །དམིགས་བསལ་ཆར་བབས་པ་ཉིད་ན་གདུགས་དང་བཅས་པས་བསོད་སྙོམས་ལ་རྒྱུ་བར་བྱའོ། །ཆར་ཡིབ་ཏུ་ཡུ་བ་ལ་བཞར་དུ་མི་རུང་བ་ཉིད་མ་ཡིན་ནོ། །ཆར་ཆད་ན་གདུགས་དེ་ཁྱིམ་དག་ཏུ་བཞག་གོ། །གྲོང་ནས་ཕྱིར་འབྱུང་ཁར་བླང་ངོ་། ། ༈ གནས་གཞན་སྤང་ཞིང་གནས་དག་སྦྱར། གཉིས་པ་ནི། རོལ་མོ་མཁན་གྱི་གནས་དང་། སྨད་འཚོང་མའི་གནས་དང་། ཆང་འཚོང་གི་གནས་དང་། རྒྱལ་པོའི་ཕོ་བྲང་དང་། གདོལ་པ་སྟེ་རིགས་ངན་བཤན་པའི་ཁྱིམ་གྱི་གནས་དག་བརྟེན་པར་མི་བྱའོ། །མི་གཙང་བའི་སྐྱབས་དང་ཉེ་བར་འདུག་པར་མི་བྱའོ། །གོས་རིན་པོ་ 7-634a ཆེར་གྱུར་པས་དགོན་པར་གནས་པར་མི་བྱའོ། །གོས་ལ་འབུ་དག་གིས་རྨུགས་ན་ལྡུམ་བུ་མེ་རུ་ཀའི་ཕྱེ་མས་བགོས་ན་ལྭ་བ་ལ་སྲོག་ཆགས་མི་འབྱུང་ངོ་། །ཤིང་ཀུན་གྱིས་ཀྱང་ངོ་། །ཤིང་ནི་མ་པ་དང་པ་ཤ་ཀའི་ལོ་མ་དག་གིས་ཡང་ངོ་། །གོས་བལྟབ་ཚིགས་བྱས་ན་གོས་ཀྱི་རིམ་པ་དེར་ཕྱེ་
【現代漢語翻譯】 鐵鍋也可以。灶，即用泥土做的灶也可以。比丘要捨棄武器，也要捨棄手杖。如果認為持手杖完全不行，因為獲得了持手杖的開許，所以可以使用手杖。缽的濾網，顏色統一的也可以。手杖和濾網的開許，要用兩次祈請來給予。給予的對象是誰呢？是年老或生病的人，或者僧團。手杖和濾網的開許，可以用一句話來給予。爲了對治毒蛇等，可以使用帶響聲的手杖。ཊཱི་ཀ་（梵文，天城體，ṭīkā，註釋） 7-633b 中說：『以前給予老年人和病人的手杖，是爲了身體穩固而給予的。響鈴手杖是因其他需要而說的。而這是爲了對治毒蛇等而給予的，這三者是不同的。』後面這個，在手杖上繫上小鈴鐺也可以。手杖的把手根部裂開時，可以套上管子。用繩子纏繞叫做『ยะต็อก（藏文，梵文天城體，yataḥ，因為）』。應當持有竹匠製作的，或者用樹葉製作的傘。把手是身體的尺寸。《釋論》中說：『傘的把手做成身體的尺寸也可以，傘本身要做成寬度。』《零星釋》中也說：『傘的把手要做成自己身體的尺寸。』有些人說：『要做成傘骨的尺寸。』《光明論》中也說：『傘的把手，傘的骨架的尺寸，開許兩肘。』不要用傘遮蔽自己，在村子的中央行走。如果因為道路的原因，要帶著傘行走，要把傘收起來。特別是在下雨的時候，可以帶著傘去乞食。下雨時，把手不能削尖。雨停了，要把傘放在家裡。出村子的時候再拿出來。 第二，要捨棄住所，並結合住所。 第二是：不要依靠樂師的住所、妓女的住所、賣酒的住所、國王的宮殿、以及旃陀羅（賤民）即屠夫的住所。不要靠近不潔凈的地方居住。不要因為衣服貴重就在寺廟裡居住。如果衣服被蟲子蛀了，用蕓香粉末塗抹，衣服就不會生蟲。用樟腦也可以。用樹，即馬帕樹和巴夏嘎樹的葉子也可以。如果衣服摺疊後有摺痕，可以在衣服的摺疊處撒上粉末。
【English Translation】 An iron pot is also acceptable. A stove, that is, a stove made of earth, is also acceptable. A bhikṣu (monk) should abandon weapons and also abandon a staff. If one thinks that holding a staff is completely unacceptable, because permission to hold a staff has been granted, a staff can be used. A net for the alms bowl, of a uniform color, is also acceptable. The permission for a staff and a net should be given with two solicitations. To whom should it be given? To someone who is old or sick, or to the sangha (community). The permission for a staff and a net can also be given with a single sentence. For the sake of counteracting poisonous snakes, etc., a staff with a sound is also acceptable. Ṭīkā (Sanskrit, Devanagari, ṭīkā, commentary) 7-633b says: 'The staff previously given to the elderly and the sick was given for the sake of bodily stability. The rattling staff was spoken of due to other needs. And this is given for the sake of counteracting poisonous snakes, etc.; these three are different.' The latter can also be accomplished by attaching a small bell to the staff. If the root of the handle of the staff is cracked, a tube can be fitted over it. Wrapping with rope is called 'yataḥ (Sanskrit, Devanagari, yataḥ, because)'. One should carry an umbrella made by a bamboo craftsman or made of leaves. The handle should be the size of the body. The Commentary says: 'The handle of the umbrella can be made the size of the body, but the umbrella itself should be made the width.' The Miscellaneous Commentary also says: 'The handle of the umbrella should be made the size of one's own body.' Some say: 'It should be made the size of the umbrella ribs.' The Luminous One also says: 'The handle of the umbrella, the size of the umbrella frame, is permitted to be two cubits.' One should not cover oneself with the umbrella and walk in the center of the village. If one has to walk with an umbrella because of the road, one should furl the umbrella. Especially when it is raining, one can go begging for alms with an umbrella. When it is raining, the handle should not be sharpened. When the rain stops, the umbrella should be left at home. It should be taken out when leaving the village. Secondly, to abandon other places and combine places. The second is: one should not rely on the dwellings of musicians, the dwellings of prostitutes, the dwellings of wine sellers, the palaces of kings, and the dwellings of caṇḍālas (outcasts), that is, the homes of butchers. One should not live near unclean places. One should not live in a monastery because the clothes are expensive. If the clothes are moth-eaten, applying rue powder will prevent insects from appearing in the clothes. Camphor can also be used. Leaves of trees, that is, the leaves of the Māpa tree and the Pāśāka tree, can also be used. If the clothes are folded and have creases, powder can be sprinkled on the folds of the clothes.
མ་སོང་ན་རིམ་པ་དེ་ལ་སྲིན་བུ་མི་འབྱུང་བར་ཤིན་ཏུ་ཕན་པ་ཉིད་དོ། །དུས་དུས་སུ་སྐམ་པ་ཡང་སྲོག་ཆགས་མི་སྐྱེ་བ་དེའི་དོན་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ལུང་ལས། དགེ་སློང་དགོན་པ་པའི་དྲུངས་དུ་ཆོམ་རྐུན་པ་འོངས་ཏེ། ཕྱོགས་དང་ལམ་དང་ཚེས་གྲངས་ལ་སོགས་པ་གང་ཡིན་ཅེས་འདྲི་བ་ལ། ཁོ་བོ་ནི་དགོན་པ་པའོ་ཞེས་ཟེར་ཞིང་ལན་མ་ཐེབས་པས་དགེ་སློང་དེ་ལ་བརྡེགས་པར་གྱུར་ནས་བཀའ་སྩལ་པ། དགོན་པ་བས་གང་དུ་འགྲོ་བའི་ས་ཕྱོགས་དང་། ལམ་དང་། ཚེས་གྲངས་དང་། ཉི་མ་དང་རྒྱུ་སྐར་དག་ལ་མཁས་པར་བྱའོ། །དགོན་པ་བས་རྟག་ཏུ་ཆུ་དང་མེ་ཡོད་པར་བྱའོ། །ཆོམ་རྐུན་པའི་གནོད་པ་བཟློག་པའི་དོན་དུ་དེས་ཕྱེ་དང་རས་མ་དང་སྦྲང་རྩི་དང་ཞུན་མར་དག་ཅི་འབྱོར་པ་ཉེ་བར་བཞག་པར་བྱའོ་ཞེས་སོ། །གལ་ཏེ་ཟས་ལས་ལྷག་བྱུང་ན་ཡང་ངོ་། །དགེ་སློང་མས་དགོན་པར་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་གནས་པར་མི་བྱའོ། །དབང་མེད་དུ་སུན་འབྱིན་པ་དགག་པའི་ཕྱིར་རོ། །གང་དུ་གནས་ན་གྲོང་ཁྱེར་གྱི་ནང་དུ་དབྱར་ཁང་བྱའོ། །དགེ་སློང་མ་དེ་དབྱར་ཁང་དེའི་ཕྱི་སྒོར་འདུག་པར་མི་བྱའོ། །སྦོམ་དགའ་མོས་དབྱར་ཁང་གི་རྩིག་ལོགས་ཀྱི་སྐར་ཁུང་ཆེན་པོར་འདུག་པར་བྱེད་ནས་དགེ་སློང་མས་སྐར་ཁུང་དུ་འདུག་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་ལུང་ལས་གསུངས་ཀྱང་། ཊཱི་ཀ་ལས། སྐར་ཁུར་འབའ་ཞིག་ཏུ་མ་ཟད་ཀྱི། ཕྱི་རོལ་སྣང་ཡལ་ཅན་དུ་དགེ་སློང་མས་འདུག་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་སོ། །དགེ་སློང་མས་ 7-634b ལམ་གྱི་བཞི་མདོར་ཡང་མི་བྱའོ། །གོས་མེད་པ་ཅན་གྱིས་ཀྱང་མི་བྱའོ། །གོས་མེད་དེ་ལ་རྔུལ་གཟན་ནི་གཅེར་སྐྱབས་ཀྱི་གོས་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཡུལ་ཚན་སྨད་གཡོགས་དང་ནུ་གབ་ཀྱང་ངོ་། །རྔུལ་གཟན་གོན་ཀྱང་དཔུང་པ་གཉིས་མ་གཡོགས་པར་ཁྱིམ་པའི་དྲུང་དུ་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་མ་དེའི་སྐྱིལ་མོ་ཀྲུང་འདུག་པའི་གནས་སུ་དགེ་སློང་མས་བསམ་གཏན་བྱེད་ན་སྐྱིལ་མོ་ཀྲུང་ཕྱེད་དོ། །དགེ་སློང་མ་བསམ་གཏན་བྱེད་ན་ཟག་བྱེད་ཀྱི་སྒོར་སྲོག་ཆགས་མི་འཇུག་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གོས་ལ་སོགས་པས་གཡོགས་སོ། །ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། དགེ་སློང་མ་བཅུ་གཉིས་སྡེས་དགེ་སློང་གྲེ་སྐྱེས་ཤི་བའི་རུས་པ་རྣམས་བསྡུས་ནས་མཆོད་རྟེན་བརྩིགས་པ་དེ་ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཆུ་འཐུང་འཁོར་ལྔ་བརྒྱ་དང་བཅས་པས་བཤིག་པ་ན། གྲེ་སྐྱེས་ཀྱི་རུས་པའི་མཆོད་རྟེན་ཡིན་པ་དེ་ཨུཏྤལ་མདོག་གིས་དེ་དག་ལ་སྨྲས་པ་ཡང་དག་གོ་སྙམ་ནས། བཅུ་གཉིས་སྡེ་ཁྲོས་པར་གྱུར་ཏེ། འཕགས་མ་ཨུཏྤལ་ལའི་མདོག་དེ་བསད་པའི་ཕྱིར། དེའི་སྣམ་སྦྱར་ལ་མཚོན་ཆ་དང་ཁབ་དང་སེང་ལྡེང་གི་ཕུར་པ་དག་གིས་བསྣུན་པ་ན། དགེ་སློང་རྣམས་ཀྱིས་དགེ་སློང་མ་རྣམས་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་འོང་དུ་མི་གཞུག་པར་ཁྲིམས་སུ་བཅས་པར་གྱུར་ནས་བཀའ་སྩལ་པ། དགེ་སློང་དག་གིས་དགེ་སློང་མ་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་འཇུ
【現代漢語翻譯】 如果不這樣做，對於防止其中生蟲非常有益。時常保持乾燥也是爲了不滋生生物。律經中說：『有比丘住在寂靜處，有盜賊來到他那裡，問他方向、道路和日期等。他回答說：『我是住在寂靜處的人。』沒有回答，因此那個比丘被打。』佛陀因此教誡說：『住在寂靜處的人應該精通去往何處的方向、道路、日期、日子和星宿。住在寂靜處的人應該經常備有水和火。爲了避免盜賊的侵害，他應該準備好麵粉、布片、蜂蜜和酥油等任何可用的東西。』如果有多餘的食物也可以。比丘尼不應該以任何方式住在寂靜處，爲了防止無端指責。如果居住，應該在城市裡建造夏屋。那個比丘尼不應該坐在夏屋的門外。』雖然律經中說：『粗俗的女人喜歡坐在夏屋墻壁的大窗戶旁，比丘尼不應該坐在窗戶旁。』但註疏中說：『不僅僅是窗戶，比丘尼也不應該坐在外面的任何顯眼的地方。』比丘尼也不應該在道路的十字路口停留，也不應該裸體。對於裸體者來說，汗衫就是遮蔽身體的衣服。還有下裙和胸罩。即使穿著汗衫，也不應該在不遮蓋雙臂的情況下出現在在家人面前。如果比丘尼在打坐的地方以跏趺坐姿勢打坐，應該是半跏趺坐。比丘尼在打坐時，爲了防止生物進入產生煩惱的入口，應該用衣服等遮蓋。律藏零星部中說：『十二群比丘尼收集了死去的比丘格熱杰的骨頭，建造了佛塔。當時，具壽飲光尊者帶領五百眷屬摧毀了它。格熱杰的骨塔呈現出蓮花的顏色，好像在對他們說：『你們是對的。』十二群比丘尼非常生氣，爲了殺死聖蓮花色比丘尼，用武器、針和檀香木樁刺穿了她的僧衣。』因此，比丘們制定了不讓比丘尼進入寺廟的戒律。佛陀教誡說：『比丘們應該允許比丘尼進入寺廟。』 If not, it is very beneficial to prevent worms from appearing in it. Keeping it dry from time to time is also for the sake of not breeding creatures. The Vinaya says: 'If a monk lives in a secluded place, and thieves come to him and ask him about directions, roads, dates, etc., he replies, 'I am a person living in a secluded place.' Because he did not answer, that monk was beaten.' Therefore, the Buddha taught: 'A person living in a secluded place should be proficient in the directions, roads, dates, days, and constellations of where to go. A person living in a secluded place should always have water and fire. In order to avoid harm from thieves, he should prepare flour, cloth scraps, honey, ghee, etc., whatever is available.' If there is excess food, that is also acceptable. Bhikshunis should not live in secluded places in any way, in order to prevent unwarranted accusations. If residing, they should build a summer house in the city. That bhikshuni should not sit outside the door of the summer house.' Although the Vinaya says: 'Vulgar women like to sit by the large windows of the summer house wall, bhikshunis should not sit by the windows.' But the commentary says: 'Not only the windows, but bhikshunis should not sit in any conspicuous place outside.' Bhikshunis should also not stay at crossroads, nor should they be naked. For the naked, the sweat cloth is the clothing that covers the body. Also, the lower skirt and bra. Even when wearing a sweat cloth, one should not appear before householders without covering both arms. If a bhikshuni is meditating in a place where she is sitting in the lotus position, it should be a half-lotus position. When a bhikshuni is meditating, in order to prevent creatures from entering the gate of defilements, she should cover herself with clothes, etc.' The Vinaya Minor Matters says: 'Twelve groups of bhikshunis collected the bones of the deceased monk Grejeka and built a stupa. At that time, the venerable Chutong, along with five hundred attendants, destroyed it. The stupa of Grejeka's bones appeared in the color of a lotus, as if saying to them, 'You are right.' The twelve groups of bhikshunis became very angry, and in order to kill the holy Utpalavarna bhikshuni, they pierced her sanghati with weapons, needles, and sandalwood stakes.' Therefore, the monks made a rule not to allow bhikshunis to enter the temple. The Buddha taught: 'Monks should allow bhikshunis to enter the temple.'
【English Translation】 If not, it is very beneficial to prevent worms from appearing in it. Keeping it dry from time to time is also for the sake of not breeding creatures. The Vinaya says: 'If a monk lives in a secluded place, and thieves come to him and ask him about directions, roads, dates, etc., he replies, 'I am a person living in a secluded place.' Because he did not answer, that monk was beaten.' Therefore, the Buddha taught: 'A person living in a secluded place should be proficient in the directions, roads, dates, days, and constellations of where to go. A person living in a secluded place should always have water and fire. In order to avoid harm from thieves, he should prepare flour, cloth scraps, honey, ghee, etc., whatever is available.' If there is excess food, that is also acceptable. Bhikshunis should not live in secluded places in any way, in order to prevent unwarranted accusations. If residing, they should build a summer house in the city. That bhikshuni should not sit outside the door of the summer house.' Although the Vinaya says: 'Vulgar women like to sit by the large windows of the summer house wall, bhikshunis should not sit by the windows.' But the commentary says: 'Not only the windows, but bhikshunis should not sit in any conspicuous place outside.' Bhikshunis should also not stay at crossroads, nor should they be naked. For the naked, the sweat cloth is the clothing that covers the body. Also, the lower skirt and bra. Even when wearing a sweat cloth, one should not appear before householders without covering both arms. If a bhikshuni is meditating in a place where she is sitting in the lotus position, it should be a half-lotus position. When a bhikshuni is meditating, in order to prevent creatures from entering the gate of defilements, she should cover herself with clothes, etc.' The Vinaya Minor Matters says: 'Twelve groups of bhikshunis collected the bones of the deceased monk Grejeka and built a stupa. At that time, the venerable Chutong, along with five hundred attendants, destroyed it. The stupa of Grejeka's bones appeared in the color of a lotus, as if saying to them, 'You are right.' The twelve groups of bhikshunis became very angry, and in order to kill the holy Utpalavarna bhikshuni, they pierced her sanghati with weapons, needles, and sandalwood stakes.' Therefore, the monks made a rule not to allow bhikshunis to enter the temple. The Buddha taught: 'Monks should allow bhikshunis to enter the temple.'
ག་པ་དག་བཟློག་པར་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་མ་དེ་དག་ཚུལ་བཞིན་མི་བྱེད་ན་དེ་ལ་གཏམ་མི་འདྲེ་བ་དང་། མི་གདམས་པ་དང་། གསོ་སྦྱོང་དང་དགག་དབྱེ་བཞག་པ་དག་གིས་ཡོངས་སུ་འདུལ་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་མ་དེས་དགེ་སློང་རྗེས་སུ་གནང་བ་བྱེད་དུ་མ་བཅུག་པར་གཙུག་ལག་ཁང་དུ་འཇུག་པར་མི་བྱའོ། །དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་མ་དེ་ལ་ཁྱོད་དགེ་སློང་རྣམས་ 7-635a དང་ནང་དང་བཅས་པ་མ་ཡིན་ན་རྗེས་སུ་གནང་ངོ་ཞེས་སོ། །དྲི་བས་ཞེ་འགྲས་པ་མེད་པ་ཉིད་ངེས་པར་ཤེས་པར་བྱས་ཏེའོ། ། ༈ སྦ་བ་རྣམ་པ་བཞག་སྐབས། གསུམ་པ་ནི། ཕྲེད་གཏན་དང་། གནམ་གཟེར་དང་། འཁོར་གཏན་དང་། སྒོ་ལྕགས་དང་། ལྡེའུ་མིག་ཀྱོག་པོ་དག་གཙུག་ལག་ཁང་བསྡམ་པའི་ཕྱིར་ཡང་དག་པར་སྦྱར་རོ། །དགེ་སྐོས་ཀྱིས་དགོང་ཀར་གཙུག་ལག་ཁང་བསྡམས་ནས་སོ་སོར་བརྟག་པར་བྱའོ། །གཙུག་ཁང་དེ་ཆོམ་རྐུན་པའི་འཇིགས་པ་དང་བཅས་པ་ཉིད་ཡིན་ན་ཐུན་ཉིད་ཀྱིས་མེལ་ཚེ་བྱའོ། །མེལ་ཚེའི་ཐུན་པ་དེར་གྱུར་པས་ཉལ་བ་དང་སྙོམས་པར་འཇུག་པ་དག་ཀྱང་སྤང་བར་བྱའོ། །གཙུག་ཁང་དེར་དགེ་འདུན་གྱི་གནས་བརྟན་གྱིས་དགེ་སྐོས་ལ་སྒོ་བཅད་པ་སོགས་ཀྱིས་དམ་བཞག་བྱས་པ་ཉིད་དྲི་བར་བྱའོ། །གལ་ཏེ་ཕྲེད་གཏན་སོགས་སྡོམ་བྱེད་ལྔ་པོ་ཡང་དག་པར་སྦྱར་བ་དག་གིས་མ་བསྡམས་པ་ཉིད་ན་ཆོམ་རྐུན་པས་གཙུག་ལག་ཁང་བརླག་ན། བརླག་པ་དེ་དགེ་སྐོས་ལ་འཇལ་དུ་གཞུག་པར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཅི་ཙམ་འཇལ་དུ་གཞུག་ན་ཕྲེད་གཏན་སོགས་སྡོམ་བྱེད་ལྔ་པོ་དེ་དག་གིས་གྲངས་ཇི་ཙམ་ཉམས་པར་བྱས་པ་དེ་ཙམ་གྱི་ཆ་དག་གོ། །ཡོན་ཏན་འོད་མར། གཏན་པ་རྣམ་པ་ལྔས་བསྡམས་པ་ལས་ནང་ནས་ནོར་ཞིག་སྟོར་ན་གཙུག་ལག་ཁང་སྐྱོང་ལ་བསྐྱིན་པ་མི་འབབ་ཅེས་སོ། །དགེ་སློང་ཕ་མ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་ལྡེའུ་མིག་ཀྱོགས་པོ་དང་སྒོ་ལྕགས་བཅང་བར་བྱའོ། །སྡོམ་པར་བྱེད་པ་ཇི་སྙེད་ཡོད་པ་དེ་དག་གིས་སྒོ་མ་བསྡམས་པར་གཞན་དུ་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །གལ་ཏེ་གནས་སྟོང་པར་ཞུགས་པར་གྱུར་ན་དེར་ཆག་ཆག་ལ་སོགས་པ་སྟེ་ཕྱིར་བཅོས་པར་བྱའོ། །སྣོད་སྤྱད་ལས་སུ་བརྩམས་པ་རྣམས་རང་གནས་སུ་འཁོས་སུ་དབབ་པར་བྱའོ། །གལ་ 7-635b ཏེ་སྣོད་སྤྱད་བྱི་དོར་བྱ་བར་དེ་བཟོད་ན་བྱི་དོར་བྱའོ། །གནས་སྟོང་པ་དེ་ན་གལ་ཏེ་རུང་བར་བྱེད་པ་དགེ་ཚུལ་ཡོད་ན་སྔོ་སྲབ་པ་བྱེད་དུ་གཞུག་གོ། །གནས་སྟོང་པ་དེར་གལ་ཏེ་དེར་ཁྱིམ་པ་དག་ལྷགས་ན། དེ་དག་ལ་ཆོས་དང་ལྡན་པའི་གཏམ་དང་ནུས་པའི་ཆོས་གཞན་ཡང་བྱའོ། ། ༈ གནས་ཀྱི་ཕྱི་ཡི་སྐབས་ཉིད། གཉིས་པ་ནི། གཙུག་ལག་ཁང་གི་ཉེན་ཀོར་དུ་ཤིང་ལྗོན་པ་བསྐྱེད་པ་མི་རུང་བ་མ་ཡིན་ནོ། །ལྗོན་པ་མེ་ཏོག་གི་ཤིང་དེ་བསྐྱེད་ནས་མི་བསྐྱང་བར་མི་བྱའོ། །ཇི་སྲིད་དུ་བསྐྱང་ན། དེའི་ཤིང་ལྗོན་པ་ནི་མེ་ཏོག་ཆགས་ཀྱི་བར་དུའོ། །མེ་ཏོག
【現代漢語翻譯】 那些不應該被阻止。如果比丘尼沒有正確地行事，那麼應該通過不與她交談、不勸誡她、以及通過布薩（藏文：གསོ་སྦྱོང་，梵文天城體：उपोसथ，梵文羅馬擬音：uposatha，漢語字面意思：增長）和解制（藏文：དགག་དབྱེ་，梵文天城體：प्रवारणा，梵文羅馬擬音：pravarana，漢語字面意思：邀請）來完全調伏她。不應該允許比丘尼做比丘的隨行者，也不應該允許她進入寺院。如果比丘尼不是你們內部的人，比丘應該允許她隨行。在確定沒有爭執之後，才能確定地知道。 第三個是：橫閂、天釘、輪閂、門閂和彎曲的鑰匙應該爲了寺院的封閉而正確地安裝。執事應該在晚上關閉寺院後分別檢查。如果寺院有被盜的危險，那麼應該在晚上點燈。已經成為燈的僕人也應該避免睡覺和禪定。寺院的長老應該詢問執事是否已經鎖門等。如果橫閂等五個鎖沒有正確地安裝，盜賊破壞了寺院，那麼應該讓執事賠償損失。應該賠償多少呢？應該賠償橫閂等五個鎖損壞的部分。在功德光（Yon tan 'od）中說：『如果從五個鎖封閉的寺院中丟失了財物，那麼寺院的管理者不應該承擔責任。』所有比丘和比丘尼都應該持有彎曲的鑰匙和門閂。不要在沒有鎖門的情況下離開。如果進入空曠的地方，應該進行修補等修復工作。應該將使用過的器皿放回原位。如果可以清潔器皿，那麼就應該清潔。如果空曠的地方有可以做事的沙彌，那麼就應該讓他做一些輕微的工作。如果俗人來到空曠的地方，應該對他們說有法理的話語，以及其他有益的教法。 第二個是：在寺院附近種植樹木是可以的。種植花樹后，不要不照料。應該照料到什麼時候呢？直到樹木開花為止。
【English Translation】 Those should not be prevented. If the bhikshuni does not act properly, then she should be completely subdued by not talking to her, not admonishing her, and by establishing the Uposatha (藏文：གསོ་སྦྱོང་，梵文天城體：उपोसथ，梵文羅馬擬音：uposatha，漢語字面意思：growth) and Pravāraṇā (藏文：དགག་དབྱེ་，梵文天城體：प्रवारणा，梵文羅馬擬音：pravarana，漢語字面意思：invitation). The bhikshuni should not be allowed to be an attendant of the bhikshu, nor should she be allowed to enter the monastery. The bhikshu should allow the bhikshuni to attend if she is not one of your own. After ascertaining that there is no quarrel, one should know for certain. The third is: the crossbar, the sky nail, the wheel latch, the door bolt, and the crooked key should be properly installed for the closure of the monastery. The steward should inspect each one after closing the monastery in the evening. If the monastery is in danger of being stolen, then a light should be lit at night. One who has become a servant of the light should also avoid sleeping and meditating. The elder of the monastery should ask the steward whether the doors have been locked, etc. If the five locks, such as the crossbar, have not been properly installed, and thieves destroy the monastery, then the steward should be made to pay for the loss. How much should be paid? The amount that corresponds to the part of the five locks, such as the crossbar, that has been damaged. It is said in Yon tan 'od: 'If wealth is lost from within a monastery that has been closed with five locks, then the manager of the monastery should not be held liable.' All bhikshus and bhikshunis should hold the crooked key and the door bolt. One should not go elsewhere without locking the doors with as many locks as there are. If one enters an empty place, one should do repairs such as patching. The utensils that have been used should be put back in their place. If it is possible to clean the utensils, then they should be cleaned. If there is a novice who can do things in the empty place, then he should be made to do some light work. If laypeople come to the empty place, one should speak to them words of Dharma and other beneficial teachings. The second is: it is permissible to plant trees near the monastery. After planting a flowering tree, one should not fail to take care of it. How long should one take care of it? Until the tree flowers.
་གི་ལྗོན་པ་ལས་གཞན་འབྲས་བུའི་ལྗོན་པ་ནི་འབྲས་བུའི་བར་དུའོ། །ལྗོན་པ་སྐྱོང་བ་ཡུན་རིང་བ་ཉིད་ན་ལོ་ལྔར་རོ། །བསྐྱེད་ཤིང་བསྐྱང་བ་འདི་ལ་དགེ་སློང་བསྐོས་པ་ནི་རང་ཉིད་དང་འདྲའོ། །ལྗོན་པ་བསྐྱེད་པའི་དྲུང་དུ་ལག་པ་དང་རྐང་པ་དག་བཀྲུ་བ་དང་སོ་ཤིང་དོར་བ་དང་། ལྷུང་བཟེད་བཀྲུ་བ་དང་། ཁྲུས་བྱ་བ་ནི་ཆུ་གཅུ་བས་བསྐྱང་བ་ཡིན་ནོ། །གྲང་བ་བསྐྱབ་པའི་ཕྱིར་ལྗོན་པ་བསྐྱེད་པ་དེ་ལ་ཁང་བུའི་སྦུབས་བྱའོ། །དབུགས་ཏེ་རླངས་པ་དབྱུང་བའི་ཕྱིར་དེ་ལ་སྐར་ཁུང་གདོད་དོ། །ཁང་བུའི་སྐར་ཁུང་སྟེང་ན་གཡོགས་མས་དགབ་བོ། །སོ་ག་མི་ཚ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་གཡོགས་པ་དེ་བསལ་ལོ། །དབྱར་དག་ནི་མི་འདྲུལ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སྔ་མའི་ཁང་སྦུབས་ཡང་བསལ་ལོ། །ཁང་སྦུབས་དེ་ལས་ཆུའི་ཡུར་བ་གདོད་དོ། །མེ་ཏོག་དང་འབྲས་བུ་འབྱུང་བའི་རྩ་བའི་འོང་ས་ཡལ་བར་མི་དོར་རོ། །འཁོར་མང་ན་ཤིང་ལྗོན་པ་མང་དུ་བསྐྱེད་ལ། ཉུང་ན་ཤིང་ལྗོན་པ་ཉུང་ངུ་བསྐྱངས་ཏེ། འཁོར་མང་ཉུང་གི་རྣམ་པར་དབྱེ་བའི་བྱེ་བྲག་གིས་བྱི་དོར་དེ་ལྟར་དུ་བྱའོ། །ཤིང་ལྗོན་པ་ཁ་ཅིག་གི་དྲུང་དུ་སོ་ཤིང་བཟའ་བ་དང་། ཁ་ཅིག་ཏུ་བཀྲུ་བ་དང་། ཁ་ཅིག་ཏུ་ 7-636a རྐང་པ་བཀྲུ་བ་དང་། དེ་ལྟ་བུས་ཏེ་ལྗོན་པ་གཅིག་དེ་ལ་འཇུག་པ་མ་ཡིན་པས་སོ། །མེ་ཏོག་དང་འབྲས་བུ་བསྲུང་བའི་ཕྱིར་དགེ་སློང་དག་བསྐོར་བར་བྱའོ། །སྲུང་ན་དེའང་ཟན་གྱི་དུས་ཀྱི་ཆེད་ཉིད་དུ་གཞན་དག་བརྗེས་ཏེ་བཞག་གོ། །བརྗེས་པའི་དགེ་སློང་དེ་དག་གིས་ཆེས་མང་པོར་ཟན་ཟོས་ཏེ་འགྲོ་བར་བྱའོ། ། ༈ བྱ་བ་ལས་ཀྱི་གནས་སྐབས། གསུམ་པ་ལ། ཀློག་ཏུ་འཇུག་པ་བྱ་བའི་སྐབས། །ཅི་ལྟར་བཀླག་པར་བྱ་བའི་སྐབས། །ཤི་དང་བཞག་པར་བྱ་བའི་སྐབས། །སྐབས་ལ་དེ་མཐར་སྦྱར་བའོ། ། ༈ ཀློག་ཏུ་འཇུག་པ་བྱ་བའི་སྐབས། དང་པོ་ནི། ཀློག་ཏུ་འཇུག་པས་ཏེ་སློབ་དཔོན་གྱིས་རང་ལ་བསྙེན་བཀུར་ཆེས་མང་པོ་བྱེད་པ་དང་། སྤྱི་ཚོམས་སུ་བཤད་པ་དེས་ཚིག་འཛིན་པར་མི་ནུས་ཤིང་། དོན་གོ་བར་མི་ནུས་པ་ལ་ལོགས་ཤིག་ཏུ་ལུང་དབོགས་པ་དང་། ཞིབ་ཏུ་བཤད་པར་བྱ་བས་ཀྱང་རྗེས་སུ་བརྩེ་བར་བྱའོ། །དགེ་སློང་མ་དེའི་འདུལ་བ་དགེ་སློང་གིས་བཟུང་སྟེ་དགེ་སློང་མའི་འདུལ་བ་དེའི་ལུང་དབོགས་པ་དང་། ཁ་ཏོན་བྱ་བ་དང་། དམིགས་ཀྱིས་དང་དྲི་བའི་ལན་སྦྱིན་པ་དག་གིས་དགེ་སློང་མ་ལ་རྗེས་སུ་བརྩེ་བར་བྱའོ། །བཟོ་བྱ་བ་བཀག་པས་ཡི་གེ་འབྲི་བ་ཡང་བཀག་གོ་སྙམ་ན་མིན་ཏེ། དགེ་སློང་གི་སྤྲིང་ཡིག་ལ་སོགས་པའི་ཡི་གེ་བྲི་བར་བྱའོ། །འདུལ་བའི་ཚིག་དོན་སྔར་བཟུང་ཡང་དྲན་པ་དང་འཛིན་པར་མི་ནུས་པས་འདུལ་བ་ཡི་གེར་བྲི་བར་བྱའོ། །ཆོས་དང་མི་མཐུན་པའི་ཡི་གེ་ནི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་མི་འབྲིའོ། །འདུལ་བ་དེ་དྲན་པ་དང་འཛིན་པར་ནུས་ན
【現代漢語翻譯】 如果不是爲了果樹，種植樹木是爲了結果。如果長期照料樹木，需要五年時間。照料這棵樹苗，就像委任一位比丘一樣。在樹苗旁洗手洗腳、丟棄牙木、清洗缽盂、洗浴，都是用水澆灌的行為。爲了保護樹苗免受寒冷，要為它建造一個小房子。爲了通風，要給它開一個窗戶。用覆蓋物蓋住小房子的窗戶。爲了防止腐爛，要移除覆蓋物。夏天爲了防止腐爛，也要移除之前的房子。從房子里引出水渠。不要丟棄花和果實生長的根源。如果僧團人數眾多，就種植許多樹木；如果人數少，就照料少量的樹木。根據僧團人數的多少來區分，進行相應的照料。不要在一些樹旁咀嚼牙木，在另一些樹旁清洗，在還有一些樹旁洗腳，不要在同一棵樹上做所有這些事情。爲了保護花和果實，要安排比丘輪流看守。看守時，爲了吃飯的時間，可以換其他人來看守。輪換的比丘應該吃很多食物后再離開。 行為的階段。 分為三個階段：允許閱讀的階段、如何閱讀的階段、以及停止和放置的階段。這些階段都與此相關聯。 允許閱讀的階段。 首先，如果因為允許閱讀，導師受到過多的尊敬，或者在公共場合講解，導致無法記住詞語和理解含義，那麼應該單獨複誦和詳細解釋，以便於理解。比丘應該掌握比丘尼的律藏，然後通過複誦、背誦、提問和回答來幫助比丘尼理解律藏。如果認為禁止製作也意味著禁止書寫，那是不對的。比丘可以書寫信件等。即使之前已經掌握了律藏的詞義，但如果無法記住和理解，也可以將律藏寫下來。與佛法不符的文字，無論如何都不要書寫。如果能夠記住和理解律藏，那麼...
【English Translation】 If not for fruit trees, planting trees is for the sake of fruits. If the tree is cared for long enough, it takes five years. Caring for this sapling is like appointing a Bhikshu. Washing hands and feet, discarding toothpicks, washing the alms bowl, and bathing near the sapling are all acts of watering it. To protect the sapling from the cold, a small house should be built for it. To allow ventilation, a window should be made in it. The window of the small house should be covered with a covering. To prevent rotting, the covering should be removed. In summer, to prevent rotting, the previous house should also be removed. A water channel should be drawn from the house. The origin of the roots where flowers and fruits grow should not be discarded. If the Sangha is large, many trees should be planted; if it is small, a small number of trees should be cared for. According to the distinction of the number of the Sangha, the cleaning should be done accordingly. One should not chew toothpicks near some trees, wash near others, and wash feet near still others; one should not engage in all these activities on one tree. To protect the flowers and fruits, Bhikshus should be assigned to guard them in shifts. While guarding, for the sake of meal times, others can be exchanged to stand guard. The Bhikshus who are exchanged should eat a lot of food before leaving. The stages of action. There are three stages: the stage of allowing reading, the stage of how to read, and the stage of stopping and placing. These stages are all related to this. The stage of allowing reading. Firstly, if because of allowing reading, the teacher receives too much respect, or because of explaining in public, one is unable to remember the words and understand the meaning, then one should recite and explain in detail separately, so that one can understand. A Bhikshu should grasp the Vinaya of the Bhikshunis, and then help the Bhikshunis understand the Vinaya through recitation, memorization, questioning, and answering. If one thinks that prohibiting making also means prohibiting writing, that is not correct. Bhikshus can write letters and so on. Even if one has already grasped the meaning of the Vinaya, but is unable to remember and understand it, one can write down the Vinaya. Letters that are not in accordance with the Dharma should not be written in any way. If one is able to remember and understand the Vinaya, then...
་ཡི་གེར་མི་བྲི་བར་བྱ་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །ཡི་གེར་བྲི་བ་དང་མི་བྲི་བ་འདི་ལ་སོ་སོར་ཐར་པ་ནི་དེ་དང་འདྲའོ། །སོ་སོར་ཐར་པ་དེ་དང་ལྡན་པ་ཡང་ངོ་། །ལུང་གཞན་རྣམས་སོ། །ལྷུང་བཟེད་ལ་སོགས་པའི་དངོས་པོ་ལ་བདག་པོ་གང་ཟག་གི་མིང་ 7-636b ཡང་བྲི་བར་བྱའོ། །ལྷུང་བཟེད་སོགས་ལ་སོ་སོར་ངོ་ཤེས་པའི་ཕྱིར་མཚན་མ་བྱ་བ་ལ་ནི་ཉེས་པ་མེད་དོ། །དགེ་འདུན་གྱི་གནས་མལ་ལ་མིང་ཡི་གེར་བྲི་བར་བྱའོ། །ཡི་གེ་ཇི་ལྟར་འབྲི་ཞེ་ན། སྦྱིན་པར་བྱ་བའི་ཆོས་འདི་ནི་རྒྱལ་པོ་གཟུགས་ཅན་སྙིང་པོ་ལྟ་བུ། སྦྱིན་བདག་ཆེ་གེ་མོའི་གཙུག་ལག་ཁང་མིང་འདི་ཞེས་བྱ་བ་འོད་མའི་ཚལ་ལྟ་བུའི་སྦྱིན་པར་བྱ་བའི་ཆོས་སོ་ཞེས་གོས་དག་ལ་ཡང་ངོ་། །གནས་མལ་གྱི་རྣམ་པ་དེ་ལྟར་གཞན་ལ་ཡང་ངོ་། ། ༈ ཅི་ལྟར་བཀླག་པར་བྱ་བའི་སྐབས། གཉིས་པ་ནི། སངས་རྒྱས་ཀྱི་བཀའ་ཀློག་པ་ན་སྡེབ་སྦྱོར་དང་། ཚིག་དང་རིམ་པ་ཡང་རང་གིས་བསྒྱུར་ཞིང་སྦྱར་བ་དེ་ལ་གཞོལ་བ་སྟེ། རང་གིས་བསྒྱུར་ཞིང་དེ་ཁོ་ན་ལྟར་གྱུར་ཅིག་སྙམ་པའི་བསམ་པ་ཉིད་ཀྱིས་རང་གིས་སྦྱར་ཏེ་བཀླག་པར་མི་བྱའོ། །མདོར་ན་ཚིག་ཇི་སྐད་གསུངས་པ་དེ་ལས་བཟློག་པ་རང་གིས་བསྒྱུར་ཏེ་བཀླག་པར་མི་བྱའོ། །དེ་ཡང་སྡེབ་སྦྱོར་ནི་རིང་པོར་དྲང་བ་དང་། ང་རོར་འགྱུར་བ་ལ་སོགས་པའོ་ཞེས་སོ། །ཚིག་ནི་ཊཱི་ཀ་ལས། ཚིག་རེ་རེར་རྣམ་པར་ཕྱེ་སྟེ་ཀློག་པའོ་ཞེས་སོ། །རིམ་པ་ནི་ཊཱི་ཀ་ལས། ཐམས་ཅད་གཅིག་ཏུ་བྱས་ཏེ་ཀློག་པའི་ཞེས་མི་གསལ་ཡང་། །ལུང་ཕྲན་ཚེགས་དང་།དེའི་འགྲེལ་པ་ལྟར་ན། རིམ་པ་ནི་ཚིག་སྔ་ཕྱིའི་གོ་རིམ་གྱི་རིམ་པ་སྟེ། ཚིག་གི་གོ་རིམ་སྔ་ཕྱིར་བསྒྱུར་ཏེ་བཀླག་པར་མི་བྱའོ། །ཞེས་པ་ཉིད་དོ། །དེ་ཡང་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། རིམ་པ་སྦྱར་ནས་གདོན་པར་མི་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །གོ་རིམ་སྒྲོ་བཏགས་ནས་འདོན་པའོ་ཞེས་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ཀྱི་འགྲེལ་པ་ལས་བཤད་དོ། །འོ་ན་ཡུལ་གྱི་སྐད་རིགས་ཐ་དད་པའི་སྐབས་སུ་ཡང་ཡི་གེ་རིང་པོ་ལས་ཐུང་ངུར་བསྒྱུར་བ་དང་། ཚིག་སྔ་ཕྱིའི་གོ་རིམ་བསྒྱུར་བ་ལས་ཀྱང་ཉེས་པ་འདིར་འགྱུར་རམ་སྙམ་ན། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས་ 7-637a ལྗོངས་ཀྱི་ངེས་པའི་ཚིག་ཡིན་ན་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ལུང་དེའི་འགྲེལ་པ་ལས། ཡུལ་དེ་ན་གྲགས་པའི་ཚིག་གིས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཚིག་བསྟན་ནུས་ཀྱི། གཞན་དུ་ན་བསྟན་པར་མི་ནུས་པར་ཞེས་བཤད་དོ། །ཕྱི་རོལ་པའི་བསྟན་བཅོས་བཟུང་བར་བྱའམ་ཞེ་ན། མིན་ཏེ་ཤེས་རབ་ཆེ་བས་གཞན་ལ་ལེགས་པར་གོ་བར་བྱེད་ནུས་ཤིང་ཕས་རྒོལ་ཚར་གཅོད་པར་ནུས་ལ། སངས་རྒྱས་ཀྱི་བཀའ་ལ་བརྩོན་པ་ཉིད་མི་གཏོང་ན་ཕྱི་རོལ་པའི་བསྟན་བཅོས་དག་བཟུང་བར་བྱའོ། །བརྩོན་པ་མི་གཏོང་བ་དེའི་ཚད་ནི་དུས་གསུམ་དུ་བྱས་ལ། དུས་གསུམ་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གསུང་རབས་བཀ
【現代漢語翻譯】 不應書寫文字。書寫和不書寫，就像別解脫（藏文：སོ་སོར་ཐར་པ་，梵文天城體：Prātimokṣa，梵文羅馬擬音：Prātimokṣa，漢語字面意思：別解脫）一樣。擁有別解脫也是如此。其他的律藏也是如此。缽等物品的所有者，人的名字也應該書寫。爲了能夠區分缽等物品，做記號是沒有罪過的。僧團的住所也應該書寫名字。如何書寫呢？這個應該佈施的法，就像國王具形（藏文：གཟུགས་ཅན་སྙིང་པོ་，梵文天城體：Rūpakāya，梵文羅馬擬音：Rūpakāya，漢語字面意思：色身）一樣。某某施主的寺廟，名字叫做光明園林，是應該佈施的法，衣服等也是如此。住所的形態，其他地方也是如此。 如何誦讀的章節： 第二，在誦讀佛陀的教言時，對於音韻、詞句和順序，自己進行改變和組合，沉迷於此。不要因為自己改變，想要完全按照自己的意思來，就自己組合著誦讀。總之，不要改變佛陀所說的詞句來誦讀。其中，音韻是指拉長聲音和改變音調等。詞句是指，如論疏所說，將每個詞分開來誦讀。順序是指，如論疏所說，將所有詞語連在一起誦讀，雖然不太清楚，但根據《律藏零星》及其註釋，順序是指詞語前後順序的次第，不要改變詞語的順序來誦讀。正如《律藏零星》所說：『不要組合順序來誦讀。』《律藏零星》的註釋中說：『不要虛構順序來念誦。』那麼，在不同地區的語言情況下，將長音變為短音，或者改變詞語的前後順序，也會有這裡的過失嗎？《律藏零星》中說：『如果是地區的習慣用語，就沒有墮落。』該律藏的註釋中說：『用當地通用的詞語能夠表達佛陀的教言，否則就不能表達。』可以學習外道的論典嗎？如果智慧廣大，能夠讓他人很好地理解，並且能夠駁倒對方，又不放棄對佛陀教言的精進，就可以學習外道的論典。不放棄精進的標準是分為三個時段，三個時段是指閱讀佛陀的經典。
【English Translation】 One should not write down letters. Writing and not writing are like Prātimokṣa (藏文：སོ་སོར་ཐར་པ་，梵文天城體：Prātimokṣa，梵文羅馬擬音：Prātimokṣa，漢語字面意思：individual liberation). Having Prātimokṣa is also the same. The other Vinayas are also the same. The owner of items such as bowls, the name of the person should also be written down. In order to be able to distinguish items such as bowls, there is no fault in making marks. The residence of the Sangha should also have its name written down. How should it be written? This Dharma to be given is like King Rūpakāya (藏文：གཟུགས་ཅན་སྙིང་པོ་，梵文天城體：Rūpakāya，梵文羅馬擬音：Rūpakāya，漢語字面意思：Form Body). The monastery of so-and-so benefactor, named Light Garden, is the Dharma to be given, and so on for clothes. The form of the residence is also the same in other places. The section on how to recite: Secondly, when reciting the Buddha's teachings, one should not indulge in changing and combining the phonetics, words, and order, transforming them according to one's own will. One should not recite by combining them oneself, thinking that one should change them and make them exactly as one wants. In short, one should not change the words spoken by the Buddha and recite them. Among them, phonetics refers to lengthening the sound and changing the tone, and so on. Words refer to, as stated in the commentary, separating each word and reciting it. Order refers to, as stated in the commentary, reciting all the words together, although it is not very clear, but according to the Vinaya Minor and its commentary, order refers to the sequence of the order of the words, and one should not change the order of the words and recite them. As stated in the Vinaya Minor: 'Do not recite by combining the order.' The commentary on the Vinaya Minor says: 'Do not fabricate the order and recite it.' Then, in the case of different regional languages, will there be the fault here from changing a long sound to a short sound, or changing the order of the words? The Vinaya Minor says: 'If it is a regional idiom, there is no transgression.' The commentary on that Vinaya says: 'The words commonly used in that area can express the Buddha's teachings, otherwise they cannot be expressed.' Can one study the treatises of outsiders? If one has great wisdom, can make others understand well, and can refute the opponent, and does not abandon diligence in the Buddha's teachings, then one can study the treatises of outsiders. The standard for not abandoning diligence is divided into three periods, and the three periods refer to reading the Buddha's scriptures.
ླག་པར་བྱ་ཞིང་། ཕྱི་རོལ་པའི་བསྟན་བཅོས་དེའི་དུས་ནི་ཉི་མའི་གུང་ལ་བསླབ་སྟེ། ཉི་མའི་སུམ་ཆ་བདེ་བ་མ་ཡིན་པ་ལུས་སེམས་ལས་སུ་རུང་བ་མ་ཡིན་པའོ། །དེའི་དུས་ནི་ཉི་མ་སུམ་ཆ་བློ་གསལ་བའི་དུས་མ་ཡིན་པའོ་ཞེས་པའོ། །ལུང་ལས། གསལ་བའི་དུས་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གསུང་རབ་གདོན་པར་བྱ་ཞེས་སོ། །མཚན་མོ་ཡང་སུམ་ཆ་བདེ་བ་མ་ཡིན་པ་ལའོ། །མུ་སྟེགས་པའི་གསང་སྔགས་ཕན་འདོགས་པར་བྱེད་པ་དག་བཟུང་བར་བྱའོ། །སྔགས་གདབ་པ་སོགས་ཐམས་ཅད་དུ་སྦྱར་བར་བྱའོ། །གསང་སྔགས་མནོད་པར་ནི་མི་བྱའོ། །མུ་སྟེགས་པའི་གསང་སྔགས་དེ་དག་གི་ཕྱག་གི་གནས་སུ་ནི་དཀོན་མཆོག་གསུམ་བརྗོད་པར་བྱའོ། །ལྷ་གཞན་ལ་ཕྱག་མི་བྱའོ། །མཆོད་པ་མི་བྱའོ། །ལྡང་པ་སོགས་ལ་བཀུར་སྟི་མི་བྱའོ། །མུ་སྟེགས་པའི་ལྷག་ནས་སུ་ཕྱིན་ན་མངོན་སུམ་དུ་འགྲེངས་ཏེ། སེ་གོལ་གྱི་སྒྲས་གོ་བར་བྱས་ནས་གཙུག་ལག་གི་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་གདོན་པས་ཕྱི་རོལ་གྱི་ལྷ་ལ་ཕན་གདགས་པར་བྱའོ། །དགེ་སློང་རང་གི་བཟོ་རྗེས་སུ་བསྒྲུབ་པ་དང་། བཟོ་བསླབ་ 7-637b པ་དང་། དེའི་སྣོད་ཉེ་བར་བཞག་པར་མི་བྱ་སྟེ། གཏར་ཀ་བྱེད་པའི་མཚོན་གྱི་ཤུབས་དང་། ཁབ་རལ་དང་རམ་ཕྱིས་ཏེ་སྣག་བུམ་ནི་མ་གཏོགས་པའོ། །ཆོས་འདི་པའི་ཚངས་སྤྱོད་མུ་གཅིག་པ་ལ་བསོད་ནམས་ཀྱི་བསམ་པས་ལྷོག་པའི་སྨན་དུ་སྲོག་ཆགས་གསོན་པོར་མིད་པ་སོགས་སྡིག་པས་གསོ་བ་མི་བྱའི། དགེ་བའི་གསོ་བ་ཉེ་བར་བསྒྲུབས་ཏེ་གླ་རྔན་གྱིས་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །དགེ་སློང་སྨན་པ་དེས་གཞན་ལ་བཀྲུ་སྨན་བཏང་ནས་གཞན་དུ་འགྲོ་བར་མི་བྱའོ། །ངེས་པར་འགྲོ་དགོས་པའི་རྐྱེན་དེ་ལྟ་བུ་དག་བྱུང་ན་ཧ་ཅང་འཁྲུ་བ་ལ་སོགས་པའི་གཉེན་པོའི་ཆོ་ག་བསྟན་ཏེའོ། །ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པ་མཚན་མཐུན་པ་ལ་དབེན་པའི་ཕྱོགས་སུ་འདྲེག་མཁན་གྱི་བྱ་བ་བྱའོ། །བཟོ་བཀག་ན་ཤིང་བཟོ་ཙམ་མི་རུང་ངོ་སྙམ་ན། ཁྲིའི་ཡན་ལག་ཆག་པ་བཅོས་པ་ཡང་ངོ་། །དཀོན་མཆོག་མཆོད་པའི་མེ་ཏོག་གི་ཕྲེང་བའི་རིམ་པ་དག་རྒྱུ་བ་ཡང་ངོ་། །དཀོན་མཆོག་མཆོད་པར་གྱུར་པ་སེམས་ཅན་གྱི་གཟུགས་མ་ཡིན་པའི་རི་མོ་བྲི་བ་ཡང་ངོ་། །རི་མོ་སློབ་པ་དེའི་ཕྱིར་འབྲི་བ་ནི་ལོབས་པ་དེ་ཉིད་ཡིན་ནོ། ། ༈ ཤི་དང་བཞག་པར་བྱ་བའི་སྐབས། གསུམ་པ་ནི། ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པ་ཤི་བའི་ལུས་ལ་མཆོད་པར་བྱའོ། །རོ་དེ་བསྲེག་པར་བྱའོ། །ངེས་པར་བསྲེག་གམ་ཞེ་ན། གལ་ཏེ་སྲོག་ཆགས་དང་བཅས་པའི་རྨ་མེད་པ་ཉིད་ཡིན་ནའོ། །ཕྲན་ཚེགས་ལས། ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཉེ་བ་འཁོར་གྱིས་ཞུས་པ། ལུས་འདི་ལ་སྲིན་བུའི་རིགས་བརྒྱད་ཁྲི་ཡོད་ཅེས་གསུངས་པ་དེ་ཅི་ལྟ་བུ་ལགས། བཀའ་སྩལ་པ། དེ་སྐྱེས་མ་ཐག་ཏུ་དེ་དག་ཀྱང་སྐྱེ་ལ། ཤི་བའི་ཚེ་ན་དེ་དག་འཆི་མོད་ཀྱི། འོན་ཀྱང་རྨའི་སྒོ་རྣམས་སུ་བརྟགས་ཏེ་བསྲེག
【現代漢語翻譯】 應勤奮學習。對於外道的論典，學習的時間是中午。因為中午的三個時段都不適宜，身心都不堪勝任。那段時間也不是頭腦清醒的時候。經文中說：『清醒的時候應該唸誦佛經。』夜晚的三個時段也不適宜。應該掌握外道的秘密真言，用來利益他人。所有咒語的施法等都應結合使用。不要詛咒。在外道秘密真言的行禮之處，應唸誦三寶（佛、法、僧）。不要向其他神靈行禮，不要供養，不要對起身等行為表示尊敬。如果去了外道的集會，應公開站立，用鈸的聲音告知，然後唸誦吠陀的偈頌，以利益外道的神靈。比丘不應追求自己的手藝，不應學習手藝，也不應將手藝的工具放在附近，除了放血的刀鞘、針、剃刀和墨水瓶。對於遵守單一梵行的人，不應用罪惡的方式來治療，例如爲了獲得功德而吞食活的動物作為藥物，而應以善良的方式進行治療，但不是爲了獲得報酬。比丘醫生給別人瀉藥后，不應離開。如果確實有必須離開的情況，應告知對方如何處理過度瀉藥等情況。對於行為相似的梵行者，應在隱蔽的地方進行剃髮。如果認為禁止手藝只是指禁止木工，那麼修理損壞的床腿也是可以的。為供養諸佛而串花環也是可以的。繪製供養諸佛的非動物形象也是可以的。爲了學習繪畫而進行繪畫，這本身就是一種練習。 第三，對於去世的梵行者，應該供養他的遺體。應該火化遺體。是否必須火化呢？如果遺體上沒有帶有生物的傷口，就可以不火化。《小事部》中，具壽阿難陀請問佛陀：『世尊，您說這個身體里有八萬種蟲類，這是怎麼回事呢？』佛陀回答說：『當身體出生時，它們也出生；當身體死亡時，它們也死亡。』但是，應該檢查傷口，然後火化。
【English Translation】 One should diligently study. The time for studying the treatises of outsiders is noon. Because the three parts of noon are not suitable, the body and mind are not capable. That time is not a time of clear-mindedness. The scriptures say: 'In a time of clarity, one should recite the Buddhist scriptures.' The three parts of the night are also not suitable. One should grasp the secret mantras of the heretics to benefit others. All spells and so on should be combined. Do not curse. In the place of reverence for the secret mantras of the heretics, one should recite the Three Jewels (Buddha, Dharma, Sangha). Do not bow to other gods, do not make offerings, and do not show respect for standing up and so on. If one goes to a gathering of heretics, one should stand up publicly, inform them with the sound of cymbals, and then recite the verses of the Vedas to benefit the gods of the outsiders. A bhikshu should not pursue his own craft, should not learn a craft, and should not keep the tools of the craft nearby, except for a bloodletting knife sheath, needles, razors, and ink bottles. For those who observe a single brahmacharya, one should not heal with sinful means, such as swallowing living animals as medicine with the intention of gaining merit, but should heal with virtuous means, but not for reward. A bhikshu doctor should not leave after giving a laxative to someone. If there is a reason why one must leave, one should explain how to deal with excessive laxatives and so on. For brahmacharis who behave similarly, shaving should be done in a secluded place. If one thinks that the prohibition of crafts only refers to the prohibition of carpentry, then repairing a broken bed leg is also permissible. Stringing garlands of flowers to offer to the Buddhas is also permissible. Drawing non-animal images to offer to the Buddhas is also permissible. Drawing for the sake of learning to draw is itself a practice. Third, for a deceased brahmachari, one should make offerings to his body. The body should be cremated. Is cremation necessary? If the body does not have wounds with living beings, it may not be cremated. In the Minor Matters, the Venerable Ananda asked the Buddha: 'Lord, you said that there are eighty thousand kinds of worms in this body, what is the meaning of this?' The Buddha replied: 'When the body is born, they are also born; when the body dies, they also die.' However, one should examine the wounds and then cremate.
་པར་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཟུང་གི་མདོ་ལས། མི་ཤི་ནས་ཞག་བདུན་ཚུན་ཆད་ལུས་ཀྱི་སྲིན་བུ་གཉིས་མི་འཆི་ 7-638a བར་གསུངས་ཀྱང་ལུང་དབང་བཙན་ནོ། །རོ་ལ་སྲོག་ཆགས་ཡོད་མེད་སོ་སོར་བརྟགས་པས་ངེས་པར་བྱའོ། །སའི་དོང་རྐོ་བའམ་ཆུ་ཀླུང་ལ་བསྐུར་རོ། །རོ་བསྲེགས་པ་དང་ཆུ་ལ་བསྐུར་མི་རུང་ན་ཚང་ཚིང་གི་དབུས་སུ་གཞུག་གོ། །གློ་གཡས་པ་བསྙལ་ཏེ་མགོ་བྱང་ཕྱོགས་སུ་བསྟན་ནོ། །མགོ་བྱང་ཕྱོགས་སུ་བསྟན་དགོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། སྟོན་པ་གཤེགས་དུས་དབུ་བྱང་ཕྱོགས་སུ་བསྟན་པའི་རྒྱུ་མཚན་ལས་སོ། །དེའང་ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ཀྱི་འགྲེལ་པ་ལས། བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་འདི་སྐད་དུ། ང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ན་བྱང་ཕྱོགས་ཀྱི་རྒྱུད་ཉིད་དུ་རྟོགས་པ་དང་། བསམ་གཏན་དང་བཟློས་ཏེ་ཀློག་པའི་སྒོ་ནས་ངའི་བསྟན་པ་རབ་ཏུ་གསལ་བར་འགྱུར་རོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་རྒྱུ་མཚན་དང་མཚུངས་པར་སངས་རྒྱས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་ཚེ་དབུ་བྱང་ཕྱོགས་སུ་བསྟན་པར་མཛད་པ་ཡིན་ནོ། །སྔས་སུ་རྩྭའི་ཆུན་པོ་གཞུག་གོ། །རྩྭ་དང་ལོ་མ་དག་གིས་གཡོག་གོ། །རྒྱུད་ཆགས་གསུམ་གྱིས་ཆོས་མཉན་པ་དང་ཡོན་བཤད་པ་དག་བྱའོ། །རོ་ལ་རེག་པ་དག་གིས་གོས་དང་བཅས་ཏེ་ཁྲུས་བྱའོ། །རོ་ལ་རེག་པ་ལས་གཞན་གྲོགས་བྱས་པ་དག་གིས་ནི་རྐང་ལག་བཀྲུའོ། །རོ་བསྐྱལ་ནས་ལོག་སྟེ་མཆོད་རྟེན་ལ་ཕྱག་བྱས་ཏེ་འཇུག་པར་བྱའོ། །མཆོད་རྟེན་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བཤད་ཅིང་། ཞུ་འགྲེལ་ལས། མཆོད་རྟེན་དེ་ཉིད་གནས་ཡིན་ཏེ། བསོད་ནམས་མཐའ་ཡས་པ་འདུ་བའི་སྒོ་ནས་རྒྱས་པར་བྱེད་པའི་གནས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་མཆོད་རྟེན་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་སྟེ། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཆོས་ཀྱི་སྐུའི་བདག་ཉིད་དྲན་པ་ཉེ་བར་བཞག་པ་དང་། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་རྐང་པ་བཞི་དང་། དབང་པོ་ལྔ་དང་། སྟོབས་ལྔ་དང་། བྱང་ཆུབ་ཀྱི་ཡན་ལག་དང་། མཁྱེན་པ་དང་། སྟོབས་དང་། 7-638b ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་ལ་སོགས་པའི་ཡོན་ཏན་རྣམས་ཀྱི་གཟུགས་བརྙན་ཉིད་དུ་བསླང་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །དེས་ན་དེ་ནི་རྣམ་པ་གཉིས་ཏེ། བུམ་པའི་ཕྱོགས་གཙང་ཁང་ཅན་རི་མོ་བྲིས་པ་ཉིད་དང་། གཙང་ཁང་མེད་པ་ཀ་བ་ལྟ་བུ་བསྒྲེང་བ་ཉིད་དོ། ། ༈ སྐབས་ལ་དེ་མཐར་སྦྱར་བ། བཞི་པ་ནི། མཆོད་རྟེན་དེ་རབ་ཏུ་བྱུང་བ་རྣམས་ལ་འོས་པ་ཉིད་དོ། །རབ་བྱུང་ཐམས་ཅད་ལའམ་ཞེ་ན། གལ་ཏེ་དག་པའི་ཚུལ་ཡོན་ཅན་ཡིན་ནའོ། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་སྐུ་གདུང་གི་མཆོད་རྟེན་ནི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དོ། །དེའི་རྣམ་པ་ནི་བང་རིམ་བཞི་དང་། འདབ་མ་དང་སྟེ་མགུར་ཆུ་དང་། ལུང་ལས་བུམ་རྟེན་ཅེས་སོ། །བུམ་པ་དང་པུ་ཤུ་བྲེ་ཁ་ཁྱེར་དང་བཅས་པ་དང་། སྲོག་ཤིང་དང་། གདུགས་བཅུ་གསུམ་དང་ཆར་ཁེབ་དག་གོ། །རང་སངས་རྒྱས་ལ་གཉིས་ཏེ། བསེ་རུ་ལྟ་བུ་དང་། ཚོགས་ན
【現代漢語翻譯】 如是說。《律經》中說：『應如是做。』《雙經》中說：『人死後七日之內，身體里的蟲子不會死。』但律的權威更強。應分別觀察屍體上是否有生命，以確定如何處理。可以挖土坑埋葬，或投入河流。如果不能火化或水葬，就放在茂密的草叢中。讓屍體的右側臥著，頭朝北。頭朝北的原因是，佛陀涅槃時頭也朝北。對此，《律藏零星釋》中說：『世尊曾說：我涅槃后，北方將成為證悟的源泉，通過禪定和誦讀，我的教法將更加清晰。』這與佛陀涅槃時頭朝北的原因相同。枕頭用草捆做成。用草和樹葉覆蓋屍體。親屬應唸誦佛法和講述功德。接觸過屍體的人應穿衣服洗澡。沒有接觸過屍體但幫忙的人應洗手腳。送葬回來后，應向佛塔致敬后再進入。』據說佛塔是法身。註釋中說：『佛塔是住所，是積累無量功德而興盛的地方。因此，佛塔是法身，是如來法身的自性，是憶念處、四神足、五根、五力、菩提支、智慧、力量、 能力和慈悲等功德的形象。』因此，佛塔有兩種形式：一種是帶有凈室並繪有圖案的瓶形，另一種是沒有凈室，像柱子一樣豎立的。總之，以上是關於屍體處理的內容。 第四，佛塔適合出家人。是所有出家人都可以嗎？如果是有清凈戒律和功德的出家人就可以。諸佛的舍利塔是各種各樣的。其形式有四層臺階、蓮花瓣、水溝，經中稱為瓶座。包括瓶子、蒲秀、斗、帶子、生命樹、十三把傘和雨篷。為獨覺佛建造的佛塔有兩種：一種像犀牛角，另一種像群...
【English Translation】 Thus it is said. The Vinaya Sutra says: 'It should be done like this.' The Zung Sutra says: 'Within seven days of a person's death, the worms in the body do not die.' But the authority of the Vinaya is stronger. It should be determined separately whether there is life in the corpse to determine how to handle it. A pit can be dug for burial, or it can be thrown into a river. If it cannot be cremated or water burial, it should be placed in the middle of dense grass. Let the corpse lie on its right side with its head facing north. The reason for facing the head north is that when the Buddha passed away, his head also faced north. In this regard, the commentary on the minor Vinaya says: 'The Blessed One said: When I pass into Nirvana, the north will be the source of realization, and through meditation and recitation, my teachings will become clearer.' This is the same reason why the Buddha turned his head north when he passed into Nirvana. The pillow should be made of a bundle of grass. Cover the corpse with grass and leaves. Relatives should recite the Dharma and tell of merits. Those who have touched the corpse should take a bath with their clothes on. Those who have not touched the corpse but have helped should wash their hands and feet. After returning from the funeral, one should pay homage to the stupa before entering.' It is said that the stupa is the Dharmakaya. The commentary says: 'The stupa is a dwelling place, a place where limitless merits are accumulated and prospered. Therefore, the stupa is the Dharmakaya, the nature of the Dharmakaya of the Tathagata, the place of mindfulness, the four divine feet, the five roots, the five powers, the limbs of enlightenment, wisdom, strength, power, and the image of the virtues of great compassion, etc.' Therefore, there are two forms of stupas: one is a vase shape with a clean room and painted patterns, and the other is without a clean room, erected like a pillar. In short, the above is about the handling of corpses. Fourth, stupas are suitable for monks. Is it for all monks? If it is a monk with pure precepts and merits, it is possible. The stupas of the relics of all Buddhas are of various kinds. Its forms include four layers of steps, lotus petals, ditches, and what is called a vase seat in the scriptures. Including vases, pushu, dou, belts, trees of life, thirteen umbrellas, and awnings. There are two types of stupas built for Pratyekabuddhas: one is like a rhinoceros horn, and the other is like a group...
་སྤྱོད་པའོ། །བསེ་རུ་ལྟ་བུ་རྣམས་ཀྱི་ཆར་ཁེབ་མེད་པའོ། །ཚོགས་སྤྱོད་ནི་དགྲ་བཅོམ་པའི་རྣམ་པ་ལྟ་བུའོ། །ཉན་ཐོས་རྣམས་ཀྱི་ནི་འབྲས་བུ་ཐོབ་པའི་ཚད་དག་གིས་ཆར་ཁེབ་མེད་པའི་མཆོད་རྟེན་དེའི་གདུགས་གཅིག་ལྷག་པའོ། །དེའི་ཕྱིར་ལུང་ལས། དགྲ་བཅོམ་པའི་མཆོད་རྟེན་ནི་གདུགས་ལྔའོ། །ཕྱིར་མི་འོང་བའི་ནི་གདུགས་བཞིའོ། །ཕྱིར་འོང་གི་ནི་གདུགས་གསུམ་མོ། །རྒྱུན་དུ་ཞུགས་པའི་ནི་གདུགས་གཉིས་སོ་ཞེས་རང་འགྲེལ་དང་ཊཱི་ཀ་ལས་གསུངས་སོ། །ཉན་ཐོས་ཀྱི་མཆོད་རྟེན་དེ་ཕྱོགས་གང་དུ་བྱ་ཞེ་ན། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཕྱོགས་ཀྱི་ཡུལ་ཉིད་དུ་སྔོན་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་བཞུགས་པའི་དུས་ཕྱོགས་གང་དུ་ཉན་ཐོས་དེ་དག་གནས་པར་གྱུར་པའི་ཕྱོགས་དེར་བདེར་གཤེགས་མཆོད་རྟེན་དེའི་འཁོར་དུ་བྱའོ། །མཆོད་རྟེན་གྱི་ཡུལ་འདི་ལ་རྒན་རིམ་དུ་མི་བྱ་བར་མི་བྱའོ། །སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་རྣམས་ 7-639a ཀྱི་ནི་བྱི་བོའོ། །སྲོག་ཤིང་མེད། སོ་སྐྱེའི་མཆོད་རྟེན་དེ་དག་ནི་དགེ་འདུན་གྱི་ཀུན་དགའ་ར་བའི་ཕྱིར་རོལ་དུའོ། །འཕགས་པ་ལ་ནི་མཆོད་རྟེན་གྱི་དུས་སྟོན་རིགས་སོ། །ཉན་ཐོས་ཀྱི་མཆོད་རྟེན་ལ་ཕུལ་བ་ནི་ཚངས་པ་མཚུངས་པར་སྤྱོད་པ་རྣམས་དབང་བ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །མུ་ཏིག་དག་ནི་གོས་ཀྱི་གཞིར་སྔར་བསྟན་པ་བཞིན་བྱའོ། །ཉན་ཐོས་ཀྱི་མཆོད་རྟེན་ལ་དབུལ་བའི་བུད་དུང་དག་ནི་སངས་རྒྱས་ལ་འབུལ་ལོ། །མཆོད་རྟེན་ལ་ཕུལ་བའི་རྫས་དེ་ལས་གཞན་ནི་ཞིག་རལ་བཅོས་པའི་ཕྱིར་ཡང་བཞག་པར་བྱའོ། །འཕན་གདུགས་སོགས་མཆོད་པ་རུང་བ་ཉིད་ཀྱང་བཞག་གོ། །སངས་རྒྱས་ལ་ལྕགས་ལས་བྱས་པའི་མཆོད་རྟེན་བྱ་བ་ནི་ཆོས་དང་མཐུན་ནོ། །སངས་རྒྱས་ཀྱི་དབུ་སྐྲ་དང་སེན་མོའི་མཆོད་རྟེན་ནི། གསེར་དང་། དངུལ་དང་། བཻ་ཌཱུཪྻ་དང་། ཤེལ་ལས་བྱས་པ་ཡང་ངོ་། །སངས་རྒྱས་ཀྱི་མཆོད་རྟེན་དེ་ལ་མཐུན་པའི་འཁོར་བྱའོ། །མཐུན་པའི་འཁོར་ནི་དགའ་ལྡན་གྱི་གནས་ན་བཞུགས་པ་ལ་སོགས་པ་ནས་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་མཐའི་བར་གྱི་སྤྱོད་པ་བྲི་བ་ནི་མཐུན་པའི་འཁོར་དེ་ཞེས་བྱའོ། །མཆོད་རྟེན་ལ་དཀར་རྩི་དཀར་པོར་བྱའོ། །དེའི་མདུན་དུ་མར་མེ་འཛིན་པ་བྱའོ། །ཞེས་པ་ནི་ཊཱི་ཀ་ལས་མར་མེའི་ཕྱིར་སྐོན་བུ་བྱའོ་ཞེས་སྣང་ཡང་ཁང་བུ་ཡིན་པ་འདྲ་སྟེ། སྐབས་འདི་ཉིད་ཀྱི་ལུང་གླེང་གཞི་ལས། མཆོད་རྟེན་གྱི་ལུང་གླེང་གཞི་ལས། མཆོད་རྟེན་ལ་མར་མེ་ཕུལ་བ་ན་ཁྱིས་མར་མེ་འཐུངས་ཏེ་སྣོད་ཁྱིས་ཁྱེར་ནས་བཀའ་སྩལ་པ། མར་མེའི་ཁང་བུ་བྱའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འགྲེལ་ཆུང་ལས་ཀྱང་། མར་མེ་མི་ཤི་བའི་སྐྱབས་ཁ་ཡོད་ཅིག་བྱ་ཞེས་བཤད་དོ། །ལུང་ལས། མཆོད་རྟེན་ལ་བ་ལང་གིས་རྙོགས་ནས་བཀའ་སྩལ་པ། མཆོད་རྟེན་ལ་ཁོར་ཡུག་ཏུ་ལན་ཀན་གྱིས་ 7-639b བསྐོར་རོ། །འདི་ནི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། མ
【現代漢語翻譯】 是行為。 如同無傘的刺槐。 僧眾的行為如同阿羅漢。 聲聞乘的果位，以獲得果位的程度來區分無傘佛塔的傘蓋數量。 因此，經文中說：『阿羅漢的佛塔有五把傘，不還者的佛塔有四把傘，一來者的佛塔有三把傘，入流者的佛塔有兩把傘。』這是自釋和註釋中所說的。 聲聞乘的佛塔應該建在哪個方向呢？ 就在如來所在的地方，過去如來居住時，聲聞弟子們住在哪個方向，就將佛塔建在如來佛塔的周圍。 佛塔的建造地點不應按年齡大小來決定。 凡夫俗子的佛塔則像土堆一樣，沒有生命之樹。 凡夫俗子的佛塔應該建在僧團寺院的外面。 為聖者建造佛塔，可以舉行各種節日。 供養聲聞乘佛塔，就如同供養梵天一樣。 珍珠等裝飾品應如前所述，作為衣服的襯底。 供養聲聞乘佛塔的法螺，應供養給佛。 供養佛塔的物品，剩餘的可以用來修復破損之處。 幡幢、傘蓋等可以供養的物品也可以留下。 為佛陀建造鐵製的佛塔是符合佛法的。 佛陀的頭髮和指甲的佛塔，也可以用金、銀、吠琉璃和水晶製成。 應為佛陀的佛塔建造相應的附屬設施。 相應的附屬設施是指從兜率天降生到涅槃之間的所有事蹟的描繪。 佛塔應塗上白色的灰泥。 佛塔前應點燃酥油燈。 註釋中說，爲了放置酥油燈，應做一個小房間，但似乎是房間的樣子。 因為在建造佛塔的緣起故事中說：『供養佛塔酥油燈時，狗偷吃了酥油燈，並叼走了燈具。』佛陀說：『應該做一個酥油燈的房間。』 《小釋》中也說：『應該做一個有遮蓋物，可以保護酥油燈不熄滅的地方。』 經文中說：『牛破壞了佛塔，佛陀說：應該在佛塔周圍建造欄桿。』 《小釋》中說：
【English Translation】 is the conduct. Like the acacia without a rain cover. The conduct of the Sangha is like that of an Arhat. For the Hearers, the number of umbrellas on the stupa without a rain cover depends on the level of attainment of the fruit. Therefore, the scripture says: 'The stupa of an Arhat has five umbrellas, the Non-Returner has four umbrellas, the Once-Returner has three umbrellas, and the Stream-Enterer has two umbrellas.' This is stated in the self-commentary and the ṭīkā. In which direction should the stupa of the Hearers be built? In the very place of the Tathagata, in the direction where the Hearers resided when the Tathagata was dwelling there, the stupa should be built around the Tathagata's stupa. The site for the stupa should not be determined by seniority. The stupas of ordinary beings are like mounds, without a life-tree. The stupas of ordinary beings should be outside the monastery of the Sangha. For the noble ones, various festivals can be held for the stupa. Offering to the stupa of the Hearers is the same as practicing like Brahma. Pearls and other decorations should be done as previously shown, as a base for the clothes. The conch shells offered to the stupa of the Hearers should be offered to the Buddha. The items offered to the stupa, the remaining ones should also be kept for repairing damages. Banners, umbrellas, and other suitable offerings should also be kept. Building a stupa made of iron for the Buddha is in accordance with the Dharma. The stupas of the Buddha's hair and nails can also be made of gold, silver, beryl, and crystal. Corresponding surroundings should be made for the Buddha's stupa. Corresponding surroundings refer to the depiction of all the deeds from residing in the Tushita heaven to the end of passing into complete Nirvana. The stupa should be plastered with white lime. A butter lamp should be lit in front of it. The commentary says that a small room should be made for the butter lamp, but it seems to be a room. Because in the story of the origin of building the stupa, it says: 'When offering a butter lamp to the stupa, a dog stole the butter lamp and carried away the lamp holder.' The Buddha said: 'A room for the butter lamp should be made.' The Small Commentary also says: 'A shelter should be made to protect the butter lamp from being extinguished.' The scripture says: 'A cow damaged the stupa, and the Buddha said: A railing should be built around the stupa.' The Small Commentary says:
ཆོད་རྟེན་གྱིས་ཁོ་ར་ཁོར་ཡུག་ཏུ་ཤིང་ཐག་གིས་བསྐོར་རོ་ཞེས་སོ། །ལུང་ལས། མཆོད་རྟེན་ལ་ལན་ཀན་གྱིས་བསྐོར་བ་དེ་ལ་རྟ་བབས་མེད་པས་མི་མཛེས་པར་གྱུར་ནས་བཀའ་སྩལ་པ། །རྟ་བབས་བསྒྲེང་བར་བྱའོ། །རྟ་བབས་འདི་ནི་འགྲེལ་ཆུང་ལས། གཙུག་ཁང་གི་སྒོར་རྡོ་རིང་བསྒྲེང་ཞེས་གསུངས་པ་ནི་རྡོའི་ཀ་བ་ལ་བསམ་པ་སྟེ། འོན་ཀྱང་རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་དང་གཞི་འགྲེལ་ལས། རྟ་བབས་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ལམ་པོ་ཆེའི་སྒོ་མཐོན་པོ་བསྒྲེང་བའོ་ཞེས་པ་ལྟར་ལེགས་སོ། །ཕྲན་ཚེགས་འགྲེལ་པ་ལས། རྟ་བབས་ནི་རྩ་བའི་སྒོ་ལས་ཕྱི་རོལ་གྱི་རྩིག་པ་མ་གཏོགས་པར་ཤིང་གཉིས་བསྒྲེང་བ་ལ་ཤིང་གཅིག་གི་ཐོག་ནས་བཀབ་པ་སྒོའི་རྣམ་པ་ལྟ་བུ་ཡིན་ཏེ། འདིའི་མིང་གཞན་ནི་སྒོ་དང་པོའོ་ཞེས་སོ། །མཆོད་རྟེན་གྱི་གྲྭར་རྒྱལ་མཚན་གཟུག་གོ། །དེ་ནི་རྣམ་པ་བཞིའོ། །བཞི་ནི་སེང་གེའི་རྒྱལ་མཚན་དང་། ཆུ་སྲིན་གྱི་རྒྱལ་མཚན་དང་། ཀླུའི་རྒྱལ་མཚན་དང་། ཁྱུ་མཆོག་གི་རྒྱལ་མཚན་ནོ། །གཙང་ཁང་གི་ཁོར་ཡུག་ཏུ་དྲི་དང་ཕྲེང་བས་མུ་ཁྱུད་བྱའོ། །དེར་རྟ་བབས་བསྒྲེང་བར་བྱའོ། །གཙང་ཁང་མུ་ཁྱུད་ཀྱི་མདུན་དུ་སྒོ་ཡབ་སྟེ་ཁྱམས་བྱའོ། །དེ་ལ་ལན་ཀན་གྱིས་བསྐོར་རོ། །ཀ་བ་རྣམས་བཙག་གིས་བསྐུའོ། །རྩིག་པ་དག་རྒྱ་སྐྱེགས་ཀྱིས་བྲིའོ། །མཆོད་རྟེན་ལ་དྲིས་དབང་བསྐུར་བ་སྤྱི་བོ་ནས་དབུལ་ལོ། །མཆོད་རྟེན་ལ་འབྲུ་མར་དང་། བབ་ལ་དང་། ཙནྡན་དང་། གུར་གུམ་གྱིས་ཆག་ཆག་དག་ཀྱང་ངོ་། །གོས་དང་མེ་ཏོག་སྤྱད་པའི་ཕྱིར་མཆོད་རྟེན་ལ་གཟེར་བུ་མི་བཏབ་བོ། །མཆོད་རྟེན་རྩིག་པའི་ཚེ་ཕྲེང་བ་ལ་སོགས་པ་བཏགས་པའི་ཕྱིར་ཟུང་ང་དག་གཞུག་གོ། །ཟུང་ངའི་ཕྱིར་མཆོད་རྟེན་ 7-640a ལ་བུ་ག་མི་དབུག་གོ། །མཆོད་རྟེན་གྱི་སྟེང་དུ་མར་མེ་མི་གཟུག་གོ། །མཆོད་རྟེན་ལ་མཆོད་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཁྱིམ་བདག་འཛེག་ཏུ་གཞུག་གོ། །ཁྱིམ་པ་མེད་ན་དགེ་ཚུལ་དག་དྲི་ཆུས་རྐང་པ་བཀྲུས་ཏེའོ། །གལ་ཏེ་དྲི་ཞིམ་པོས་རྐང་པ་བཀྲུ་བ་དེ་མ་བྱས་ན་རྐང་པ་ལ་དྲི་དག་གིས་དྲིལ་ཕྱིས་བྱས་ཏེའམ། གོས་ཀྱིས་དཀྲིས་ཏེ་སྟོན་པའི་འདུ་ཤེས་མངོན་དུ་བྱས་ནས་མཆོད་པ་བྱ་བའི་དོན་གྱི་བརྣབ་སེམས་ཀྱི་དྲན་པ་དག་གིས་སོ། །དགེ་ཚུལ་དེ་དག་ཀྱང་མེད་ན་དགེ་སློང་དག་གིས་དྲིས་བསྐུ་བ་སོགས་དེ་བཞིན་དུ་བྱས་ཏེ་འཛེག་གོ། །འཛེག་པ་དེའི་ཆེད་དུ་ཐག་པ་གདགས་སོ། །མེ་ཏོག་གི་ཕྲེང་བ་རྙིང་པའི་ཕྱིར་རིན་པོ་ཆེ་ལས་བྱས་པའི་ཕྲེང་བ་དབུལ་ལོ། །མཆོད་རྟེན་འཇིག་པར་བྱེད་པ་བཟློག་པའི་ཕྱིར་སྦུབས་གཡོགས་ཀྱིས་ཏེ་ཁང་བུས་གཡོག་གོ། །དེའི་ནང་དུ་མུན་པས་མི་གནག་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་དེ་ལ་སྒོ་གདོད་དོ། །རིན་པོ་ཆེ་སྣ་བདུན་ལས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་གཟུགས་བྱའོ། །སྐུ་གཟུགས་དེ་ལ་དུས་སྟོན་བྱའོ། །དུས་
【現代漢語翻譯】 據說，佛塔周圍應該用木柵欄圍起來。律藏中說：『佛塔被欄桿圍繞，但沒有馬道，顯得不莊嚴。』因此佛陀開示：『應該建造馬道。』關於馬道，《釋論》中說：『在寺廟的門口豎立石碑』，指的是石柱。然而，《分別解脫經》和《根本律》中說：『馬道是指在道路上豎立高大的門』，這樣解釋更好。《零星釋論》中說：『馬道是主門外，除了墻壁之外，豎立兩根木頭，上面用一根木頭覆蓋，形成門的形狀。』它的另一個名字是第一道門。』在佛塔的旁邊豎立幢幡，有四種形式：獅子幢、摩羯魚幢、龍幢和勝幢。 寺廟的周圍應該用香和花環裝飾。在那裡建造馬道。在寺廟圍墻的前面建造門廊，也就是走廊，用欄桿圍起來，柱子用石灰塗抹，墻壁用彩繪裝飾。給佛塔涂香時，從頂部開始塗抹。佛塔上也可以塗抹酥油、芥末、檀香和藏紅花。爲了使用鮮花和布匹，不要在佛塔上釘釘子。建造佛塔時，爲了懸掛花環等，要嵌入木榫。爲了木榫，不要在佛塔上鉆孔。不要在佛塔上點燈。爲了供養佛塔，允許居士攀登。如果沒有居士，就讓沙彌用香水洗腳。如果不用香水洗腳，就用香擦拭或用布包裹腳，以顯現對佛陀的敬意，並以渴望供養的虔誠之心進行供養。如果沒有沙彌，就由比丘用涂香等同樣的方式進行攀登。爲了方便攀登，要繫上繩子。爲了替換舊的花環，要供養用珍寶製成的花環。爲了防止佛塔倒塌，要用套筒或小屋覆蓋。爲了防止裡面黑暗，要設定門。用七寶製作佛像，為佛像舉行節日。
【English Translation】 It is said that the stupa should be surrounded by wooden fences. The Vinaya states: 'The stupa is surrounded by railings, but without a horse path, it appears unadorned.' Therefore, the Buddha instructed: 'A horse path should be built.' Regarding the horse path, the Commentary states: 'Erecting a stone pillar at the entrance of the temple' refers to a stone pillar. However, the Pratimoksha Sutra and the Root Vinaya state: 'A horse path means erecting a tall gate on the road,' which is a better explanation. The Miscellaneous Commentary states: 'The horse path is outside the main gate, except for the wall, erecting two pieces of wood, covered with one piece of wood on top, forming the shape of a gate.' Its other name is the first gate.' Banners should be erected next to the stupa, in four forms: lion banner, makara banner, dragon banner, and supreme banner. The surroundings of the temple should be decorated with incense and garlands. A horse path should be built there. A porch, or corridor, should be built in front of the temple enclosure, surrounded by railings, the pillars plastered with lime, and the walls decorated with paintings. When applying incense to the stupa, start from the top. Ghee, mustard oil, sandalwood, and saffron can also be applied to the stupa. In order to use flowers and cloths, do not hammer nails into the stupa. When building the stupa, wooden pegs should be embedded for hanging garlands, etc. Do not drill holes in the stupa for the pegs. Do not light lamps on the stupa. In order to make offerings to the stupa, lay practitioners are allowed to climb it. If there are no lay practitioners, then novices should wash their feet with scented water. If they do not wash their feet with scented water, they should wipe their feet with incense or wrap them in cloth, to show respect for the Buddha, and make offerings with a devout heart of longing. If there are no novices, then monks should climb, having applied incense, etc., in the same way. A rope should be tied to facilitate climbing. To replace old garlands, offer garlands made of jewels. To prevent the stupa from collapsing, cover it with a sheath or a small house. To prevent darkness inside, a door should be installed. Make Buddha images from the seven precious substances, and hold festivals for the images.
སྟོན་ནི་བལྟམས་པ་ཞེས་པ། ལུང་གླེང་གཞི་ལས། བཅོམ་ལྡན་འདས་དཔྱིད་ཟླ་ཐ་ཆུང་ལ་སྐུ་བལྟམས་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཚེས་བདུན་ལ་སངས་རྒྱས་ཡུམ་གྱི་ལྷུམས་ནས་བལྟམས་ཞེས་བཤད་པ་ལྟར་རོ། །དཔྱིད་ཟླ་ཐ་ཆུང་ཡར་ངོའི་ཚེས་བདུན་སྐར་མ་རྒྱལ་ལ་བབས་པའི་ཚེ་སྐུ་བལྟམས་པའི་དུས་སོ། །གཙུག་ཕུད་དང་ཞེས་པ་ནི། ལུང་གླེང་གཞི་ལས། བཅོམ་ལྡན་འདས་ལོ་ལྔ་ལོན་པ་ན་དབུ་སྐྲ་བྲེགས་སོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ལོ་དྲུག་ལོན་པ་ན་གཙུག་ཕུད་བཞག་ཅེས་གསུངས་པས་ལོ་ལྔ་ལྔ་ཞིང་ཆོས་སྟོན་སྦྱོར་རོ། །དབུ་སྐྲ་དང་ཞེས་པ་ནི་བཅོམ་ལྡན་འདས་དགུང་ལོ་ཉི་ཤུ་རྩ་དགུ་ལོན་པ་ན་ཁྱིམ་ནས་མངོན་པར་བྱུང་སྟེ། 7-640b ཉིད་ཀྱི་དབུ་སྐྲ་ཉིད་ཀྱིས་བྲེགས་པའི་དུས་སྟོན་ནོ། །བྱང་ཆུབ་པའི་དུས་སྟོན་དག་ཀྱང་ངོ་ཞེས་པ་ནི། ལུང་གླེང་གཞི་ལས། དཔྱིད་ཟླ་ཐ་ཆུང་ལ་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བླ་ན་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་མངོན་དུ་ཆུད་ཅེས་གསུངས་ཤིང་། ལུང་གཞི་ལས། ཚེས་བཅོ་ལྔ་ཟླ་བ་སྒྲ་གཅན་གྱིས་ཟིན་པའི་ནུབ་མོར་སངས་རྒྱས་པར་གསུངས་ཏེ། དེ་ལྟར་ན་དཔྱིད་ཟླ་ཐ་ཆུང་གི་ཡར་ངོའི་ཚེས་བཅོ་ལྔ་ལ་མངོན་པར་བྱང་ཆུབ་པའི་དུས་སྟོན་བྱའོ། །སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་གཟུགས་དེ་གྲོང་ཁྱེར་དུ་གཤེགས་པར་བྱའོ། །གྲོང་དུ་གཤེགས་པ་འདི་ལ་དགེ་སློང་གིས་ཁྱོགས་སོགས་ཀྱིས་བཀུར་དུ་རུང་ངོ་། །བཀུར་བ་དེ་ནི་དགེ་སློང་གསར་བུ་དག་ལ་འབབ་བོ། །སྐུ་གཟུགས་ལ་སྡེ་པ་ལྔ་པོ་དག་གིས་ཞམ་རིང་བྱའོ། །གོས་དང་རྒྱན་མཆོད་པའི་ཡོན་དུ་བྱ་བ་མཛེས་བྱེད་ནི། དགེ་སློང་རྒན་པོའི་རབས་དག་གིས་བཟུང་ངོ་། །གྲོང་དུ་གཤེགས་པ་དེ་ལ་རོལ་མོ་བྱེད་པ་དག་གིས་རོལ་མོ་བྱེད་པ་དང་བཀུར་སྟི་ཆེན་པོ་གཞན་ཡང་བཟང་ངོ་། །རོལ་མོ་བྱེད་དུ་གཞུག་པའི་ཕྱིར། ཀྱེ་མི་དག་སྟོན་པ་ལ་མཆོད་པ་དག་གྱིས་ཤིག་ཅེས་བརྗོད་པ་ལ་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་མེད་དོ། །སྐུ་གཟུགས་གཤེགས་པའི་ཞག་གཅིག་གཉིས་ཀྱི་མདུན་རོལ་དུ་ལམ་པོ་ཆེ་དང་། སྲང་དང་། བཞི་མདོ་དང་། སུམ་མདོ་དག་ཏུ་སང་ངམ་གནངས་སྐུ་གཟུགས་གཤེགས་པར་འབྱུང་བར་འགྱུར་བ་ཉིད་ན་ཡི་གེར་བྲིས་པ་སྒྲོག་པར་བྱའོ། །དེ་ལྟར་བསྒྲགས་ཀྱང་མ་གོ་ན་སངས་རྒྱས་གཤེགས་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་གྲོ་ག་ལ་སོགས་པ་ལ་བྲིས་པ་གླང་པོ་ཆེའི་ཤུལ་སྟེང་དུ་གདུགས་དང་། རྒྱལ་མཚན་དང་བ་དན་ལ་སོགས་པས་བསྐོར་བར་བྱས་ཏེ་དེ་ལྟར་ཡི་གེར་བྲིས་པ་བསྒྲག་པར་བྱའོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྒྱལ་བུ་དོན་གྲུབ་པའི་གཟུགས་བྱ་བ་ཆོས་དང་ལྡན་ 7-641a ན། སྐུ་གཟུགས་དེ་རྒྱལ་མཚན་དག་གིས་བསྐོར་རོ། །ལན་ཀན་གྱིས་བསྐོར་རོ། །ལྕགས་ཀྱི་ཀ་བ་དག་གིས་ཀྱང་ངོ་། །ལྕགས་ཀྱི་ཀ་བ་དེ་དག་ལ་བ་དན་གདགས་སོ། །སྐུ་གཟུགས་དེའི་རྗེས་སུ་འགྲོ་བ་མཐུན་པའི་འཁོར་བྱའོ། །རྐང་རྒྱན
【現代漢語翻譯】 『誕辰』的節日：根據律藏根本說一切部·事部（Lũng Gleng gzhi）：『薄伽梵（釋迦牟尼佛的尊稱）在春季最後一個月誕生。』註釋書《小釋》（'Grel chung）中說：『在（春季最後一個月的）初七，佛陀從母親的子宮中誕生。』因此，在春季最後一個月的初七，當星宿執行至吉星時，是佛陀誕生的時刻。 『剃度』的節日：根據律藏根本說一切部·事部：『薄伽梵五歲時剃了頭髮。』『薄伽梵六歲時留了髮髻。』因此，（慶祝佛陀剃度的節日）應在佛陀五歲或六歲時舉行。 『剃髮』的節日：薄伽梵二十九歲時出家，自己剃掉了頭髮，（慶祝佛陀剃度的節日）應在佛陀二十九歲時舉行。 『成道』的節日：根據律藏根本說一切部·事部：『薄伽梵在春季最後一個月證得了無上智慧。』律藏根本說一切部·事部中說：『在十五日，月亮被羅睺遮蔽的夜晚成佛。』因此，應在春季最後一個月的十五日慶祝成道節。應將佛像迎請至城市中。迎請入城時，比丘可以用轎子等抬著佛像。抬佛像的職責應由新比丘承擔。五個僧團應侍奉佛像。用衣服和裝飾品供養佛像，這些裝飾品應由老比丘保管。迎請入城時，可以用音樂和盛大的儀式來慶祝。爲了讓人們演奏音樂，可以告知人們：『人們啊，請供養導師（佛陀）！』這樣做沒有過錯。在佛像迎請的前一兩天，應在主要道路、街道、十字路口和三岔路口張貼告示，宣佈佛像將於某日迎請入城。如果人們沒有理解告示的內容，可以將告示寫在紙上，貼在象背上，並用傘蓋、幢幡等裝飾，然後宣佈佛陀即將到來。 如果菩提薩埵（梵文，Devanagari：बोधिसत्त्व，羅馬轉寫：bodhisattva，字面意思：覺悟有情）的形象與正法相符，那麼佛像應該被幢幡圍繞，被欄桿圍繞，也被鐵柱圍繞。鐵柱上應懸掛旗幟。應組織與佛像相符的隨行隊伍。腳鐲（作為裝飾物）。
【English Translation】 The festival of 'Birth': According to the Vinaya-vastu (Lũng Gleng gzhi): 'The Blessed One (a respectful title for the Buddha) was born in the last month of spring.' The commentary 'Minor Commentary' ('Grel chung) states: 'On the seventh day (of the last month of spring), the Buddha was born from his mother's womb.' Therefore, on the seventh day of the last month of spring, when the stars align with auspicious constellations, it is the time of the Buddha's birth. The festival of 'Tonsure': According to the Vinaya-vastu: 'The Blessed One had his hair cut at the age of five.' 'The Blessed One kept a topknot at the age of six.' Therefore, (the festival celebrating the Buddha's tonsure) should be held when the Buddha is five or six years old. The festival of 'Hair Cutting': When the Blessed One was twenty-nine years old, he renounced his household life and cut off his own hair. (The festival celebrating the Buddha's hair cutting) should be held when the Buddha is twenty-nine years old. The festival of 'Enlightenment': According to the Vinaya-vastu: 'The Blessed One realized unsurpassed wisdom in the last month of spring.' The Vinaya-vastu states: 'He became a Buddha on the night of the fifteenth day, when the moon was eclipsed by Rahu.' Therefore, the enlightenment festival should be celebrated on the fifteenth day of the last month of spring. The Buddha image should be brought into the city. When welcoming it into the city, monks can carry the Buddha image in palanquins, etc. The duty of carrying the Buddha image should be undertaken by new monks. The five monastic communities should serve the Buddha image. Offer clothes and ornaments to the Buddha image, and these ornaments should be kept by senior monks. When welcoming it into the city, music and grand ceremonies can be used to celebrate. In order to have people play music, people can be told: 'People, please make offerings to the Teacher (Buddha)!' There is no fault in doing so. One or two days before the Buddha image is welcomed, notices should be posted on main roads, streets, intersections, and junctions, announcing that the Buddha image will be welcomed into the city on a certain day. If people do not understand the content of the notice, the notice can be written on paper, pasted on the back of an elephant, and decorated with umbrellas, banners, etc., and then announce that the Buddha is coming. If the image of Bodhisattva (Sanskrit, Devanagari: बोधिसत्त्व, Roman transliteration: bodhisattva, literal meaning: enlightenment being) is in accordance with the Dharma, then the Buddha image should be surrounded by banners, surrounded by railings, and also surrounded by iron pillars. Flags should be hung on the iron pillars. An entourage that is in harmony with the Buddha image should be organized. Anklets (as ornaments).
་དང་རྣ་རྒྱན་ནི་བུད་མེད་ཀྱི་རྒྱན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དེ་གཉིས་མ་གཏོགས་པའི་རྒྱན་གདགས་སོ། །དེ་ལ་སྤོས་ཀྱི་ལུས་སྦྱིན་ཏེ་དྲི་ཞིམ་བསྐུ་བར་བྱའོ། །སྐུ་གཟུགས་དེ་ཁྱོགས་ཀྱིས་བཀུར་རོ། །ཤིང་རྟས་ཀྱང་ངོ་། །དེ་ལ་གདུགས་དང་རྒྱལ་མཚན་དང་བ་དན་དག་བསྒྲེང་ངོ་། །དབུ་ལ་མེ་ཏོག་གི་སྣ་རྒྱན་གདགས་སོ། །མཆོད་ཡོན་དང་མེ་ཏོག་དང་བདུག་སྤོས་དང་ཞབས་ལ་ཙནྡན་ལ་སོགས་པའི་དྲི་ཆབ་གསོལ་བ་དག་ཀྱང་ངོ་། །སྐུ་གཟུགས་ལ་དད་པས་ཕུལ་བའི་རྫས་ནི་གནས་པ་དང་། གཞོན་ནུ་དང་། རྒན་པོ་དག་གིས་བླང་ངོ་། །དད་རྫས་དེ་གནས་བརྟན་རྣམས་ཀྱིས་བསྲུང་ངོ་། །སྐུ་གཟུགས་བཞུགས་པའི་མདུན་གྱི་གཞིར་ལམ་པོ་ཆེར་མེ་ཏོག་གི་ཕྲེང་བའི་ཟ་མ་ཏོག་སྟེ་སྣོད་བྱའོ། །ལུང་ལས། ཕྲེང་བའི་སྣོད་བགྱིའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །འདི་ལ་རྒྱའི་ཞལ་ནས། སྐུ་གཟུགས་ལ་མཆོད་པའི་མེ་ཏོག་ས་ལ་མི་འབབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ལམ་པོ་ཆེའི་ས་གཞིར་རས་དཀར་པོ་ཆེན་པོ་བཏིང་བ་ཡིན་གསུང་ཡང་། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཤིང་རྟའི་མདུན་དུ་སྒྲོམ་གྲུ་བཞི་བྱས་ལ་དེའི་ནང་དུ་མེ་ཏོག་སྣ་ཚོགས་བཞག་ལ་གཏོར་རོ་ཞེས་བཤད་དོ། །སྐབས་འདིར་ཟ་མ་ཏོག་གི་དགོས་པ་ནི། ཉིད་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། མེ་ཏོག་ལ་སོགས་པ་གཏོར་བ་དག་ས་ལ་མི་འབབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་རོ་ཞེས་གསུངས་པའོ། །འོ་ན་ཕྲེང་བའི་ཟ་མ་ཏོག་འདི་ནི་ཤིང་རྟའི་མདུན་གྱི་ས་གཞིའི་སྟེང་དུ་བཞག་པར་བྱ་བ་ཡིན་པ་ལ་ལམ་པོ་ཆེ་སྨོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཅི་ཞེ་ན། 7-641b ས་གཞི་འབར་འབུར་དུ་ཤིང་རྟ་འཁྲིད་མི་ནུས་ལ། ས་གཞི་སྙོམས་པར་སྦྱངས་པའི་ལམ་ཆེན་དུ་ཤིང་རྟ་འཁྲིད་པས་ཏེ། གཞི་འགྲེལ་ལས། ལམ་པོ་ཆེ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་ཤིང་རྟའི་ལམ་མོ་ཞེས་སོ། །རྣམ་པ་གཅིག་ཏུ་ན་མེ་ཏོག་གི་ཕྲེང་བའི་ཟ་མ་ཏོག་འདི་ནི་སྐུ་གཟུགས་བཞུགས་པའི་ཤིང་རྟའི་སྟེང་དུ་བཞག་ཀྱང་རུང་སྟེ། ལུང་ལས། ཤིང་རྟའི་སྟེང་དུ་ཕྲེང་བའི་སྣོད་བགྱིའོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ཕྲེང་བའི་ཟ་མ་ཏོག་ནི་མེ་ཏོག་གི་སྣོད་དེ། དེའི་ནང་དུ་དྲི་བཟང་པོའི་ཟ་མ་ཏོག་གཞུག་གོ་སྟེ། འགྲེལ་ཆུང་ལས། ཤིང་རྟའི་མདུན་དུ་སྒྲོམ་གྱི་སྟེང་དུ་ཞིམ་པོའི་དྲི་བསུང་གི་གབ་ཙེ་སྟེ་གྭའུ་བཀང་ལ་བཞག་གོ་ཞེས་བཤད་དོ། །སྐུ་གཟུགས་དེ་ལ་མེ་ཏོག་དང་ནོར་བུའི་ཕྲེང་བ་གདགས་སོ། །སྐུ་གཟུགས་ལ་མཆོད་པ་རྫོགས་ཤིང་རོལ་མོ་བརྟུལ་བ་དག་ན་སྐྱེ་བོའི་ཚོགས་ཕྱིར་དོང་བའི་ཚེ་སྐུ་གཟུགས་ཀྱི་རྒྱན་བརྟུལ་ལོ། །བརྟུལ་བའི་དུས་ནི་མཚན་མོའི་སྟེ་ཉིན་པར་འདུས་པ་སླར་འོང་སྲིད་པའི་ཕྱིར་རོ། །རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་གནས་སུ་སྟེ་གང་ཟག་གི་གཙུག་ཁང་གི་དུས་སྟོན་བྱ་བ་ཆོས་དང་མཐུན་ནོ། །འདི་ལ་ཁང་པའི་དུས་སྟོན་ཞེས་ཐ་སྙད་བྱེད་དོ། །སྨྲས་པ། ཡི་དམ་ཕྱོགས་ཀྱི་བུ་མོས་འདོད་པ་ཡིས། །འཆར་ཀ་ལ
【現代漢語翻譯】 耳環和耳墜是女性的裝飾品，所以除了這兩樣之外，可以佩戴其他的裝飾品。然後用香塗抹身體，散發香味。用轎子或車輛來供奉佛像。還要懸掛傘蓋、勝幢和幡旗。頭上佩戴各種花朵裝飾。還要供奉供水、鮮花、焚香，以及用旃檀等香水洗腳。信徒供奉給佛像的物品，可以由僧侶、年輕人和老年人取用。這些供奉品由住持保管。在佛像前方的地面上，要放置一個花環容器，即花束。經文中說：『要做花環的容器。』對此，漢地的法師說：『爲了使供奉佛像的鮮花不落在地上，所以在寬闊的地面上鋪上巨大的白色布。』但在《小疏》中說：『在車輛前做一個方形的框架，裡面放各種鮮花並撒播。』這裡提到花束的必要性，正如《釋》和《 टीका 》中所說：『爲了使撒播的鮮花等不落在地上。』那麼，這個花環花束應該放在車輛前方的地面上，為什麼還要提到寬闊的道路呢？ 因為在凹凸不平的地面上無法牽引車輛，而在平坦的道路上可以牽引車輛。正如《根本釋》中所說：『寬闊的道路是指車輛行駛的道路。』另一種說法是，這個花環花束也可以放在佛像所在的車輛上。經文中說：『要在車輛上做花環的容器。』花環花束是鮮花的容器，裡面可以放入香氣撲鼻的花束。正如《小疏》中所說：『在車輛前方的框架上，放滿香氣撲鼻的香囊。』要給佛像佩戴鮮花和珠寶花環。當對佛像的供奉結束，樂器停止演奏時，如果人們要離開，就要取下佛像的裝飾品。取下裝飾品的時間是晚上，因為白天人們可能會再來。在寺院裡，舉行個人寺廟的節日是符合佛法的。這被稱為房屋的節日。』 頌曰：懷著對本尊方的少女的渴望，
【English Translation】 Earrings and ear pendants are ornaments for women, so other ornaments besides these two can be worn. Then, the body is anointed with incense to emit fragrance. The statue is honored with a palanquin or a vehicle. Umbrellas, victory banners, and flags are also raised. Various flower ornaments are placed on the head. Offerings of water, flowers, incense, and fragrant water such as sandalwood for washing the feet are also made. The items offered to the statue by devotees can be taken by monks, young people, and the elderly. These offerings are kept by the abbot. In front of the ground where the statue is placed, a garland container, i.e., a flower bouquet, should be placed. The scriptures say: 'A container for garlands should be made.' In this regard, the Chinese master said: 'In order to prevent the flowers offered to the statue from falling on the ground, a large white cloth is spread on the wide ground.' But in the 《Small Commentary》, it says: 'A square frame is made in front of the vehicle, and various flowers are placed inside and scattered.' The necessity of mentioning the bouquet here is, as stated in the 《Explanation》 and 《 टीका 》: 'In order to prevent the scattered flowers, etc., from falling on the ground.' Then, this garland bouquet should be placed on the ground in front of the vehicle. Why is it necessary to mention the wide road? Because the vehicle cannot be pulled on uneven ground, but the vehicle can be pulled on a flat road. As the 《Root Explanation》 says: 'A wide road refers to the road for vehicles.' Another saying is that this garland bouquet can also be placed on the vehicle where the statue is placed. The scriptures say: 'A container for garlands should be made on the vehicle.' The garland bouquet is a container for flowers, and fragrant bouquets can be placed inside. As the 《Small Commentary》 says: 'On the frame in front of the vehicle, a fragrant sachet is filled and placed.' The statue should be adorned with garlands of flowers and jewels. When the offerings to the statue are completed and the music stops, if people are about to leave, the ornaments of the statue should be removed. The time for removing the ornaments is at night, because people may come again during the day. In the monastery, holding a festival for an individual's temple is in accordance with the Dharma. This is called the festival of the house.' Said: With the desire of the maiden from the direction of the Yidam,
ི་ཁྲིའི་མཚན་དོར་ཡིད་འབྱུང་ཅན། །དཀའ་ཐུབ་ནགས་ལ་ཆས་པའི་རྐང་པ་ནི། །གཡོ་སྒྱུའི་ཚོན་ཁུས་སྦགས་མེད་བདེར་རྒྱུ་ཞིང་། །མཐོ་རིས་བཟང་པོའི་རོ་ཡིས་རྟག་དུབ་སྟེ། །ཡུལ་ལ་སྤྱད་པས་ཆོག་པར་བཟོད་པ་ཡི། །འཁོར་བའི་གནས་ཚུལ་མཐོང་བའི་ཟུར་མིག་མ། །རྣམ་གྲོལ་བསྙེགས་ནས་བསྟན་བཅོས་ལམ་འདིར་ཞུགས། །ཐར་པའི་འགྲོས་ཀྱིས་ཀུན་ནས་བསླང་བ་ཡི། །རྙོག་པ་ལས་གྲོལ་དགའ་མའི་རོལ་རྩེད་མཁན། །རྣམ་པར་འགྱུར་བས་མཁྱེན་བཟང་འབྲས་འདོད་པ། །དེ་ལ་འཆི་མེད་ 7-642a སྦྱིན་པའི་སྐྱེས་བུར་མཐོང་། །ཐམས་ཅད་ཤེས་པའི་རླབས་ཕྲེང་སྒྲོགས་པ་ཡི། །བརྗེད་མེད་གཟུངས་ཀྱི་ཡིད་བཞིན་རྒྱ་མཚོ་ཡང་། །ཀུན་དགར་བྱེད་པའི་དཔལ་མོའི་ནུ་འགྲམ་ལ། །བདེ་བར་འཆར་ཞིང་བདེ་བར་རྒྱུ་བས་ངོམས། །བག་ཡོད་ལུས་ལ་ཁྲེལ་ཡོད་གོས་བཟང་བཅེར། །ཤེས་བཞིན་གདུབ་ཀོར་གཡོ་བའི་ལུས་ཕྲ་མ། །ཐུགས་རྗེ་དར་བའི་བག་མ་མངོན་མཐོའི་ནང་། །ཞུགས་ཤིག་ལེགས་བཤད་བཞེད་པའི་སྐལ་བཟང་ཡོད། །བརྩོན་པ་དུས་ཀྱིས་གཏུགས་མེད་ཆགས་པ་ཡི། །མཐར་བྱེད་མགྲིན་པའི་དཔལ་དུ་རོལ་པ་ནས། །གཞན་ཡིད་ཐར་པར་འཆིང་བའི་ཞགས་པ་མཁན། །དཔལ་ལྡན་དབྱངས་ཅན་དགའ་བྱེད་ཚུལ་འདི་མཚར། །འགྲོ་མང་སྙིང་ལ་དེ་སྙེད་ལུས་ཅན་མ། །ཆུ་ནང་གྲིབ་གཟུགས་བཞིན་དུ་འཕོ་བ་ཡི། །གཤིན་རྗེའི་འཇིགས་པ་རྐུ་བའི་ཆོམ་རྐུན་མོ། །གཞན་ཡིད་འདྲེན་ལ་མིག་གི་བདུད་རྩི་ཡིན། །དོན་མཐུན་ཕན་ཚུན་མིག་ཟུར་གཡོ་བས་སྦྲེལ། །དོན་སྤྱོད་མི་མཆུའི་བཅུད་མཆོག་འཇོ་བྱེད་ཅིང་། །བརྩེ་བའི་ལག་སོར་འཁྲི་ཤིང་གཞོན་ནུ་འཁྲིགས། །དགའ་ཆེས་མཐོན་མཐིང་ལྷས་མ་སྟབས་སུ་གྲོལ། །དབྱེར་མེད་གྲིབ་བསིལ་གདུགས་བཟང་གཅིག་གིས་ཁེབས། །འཆིང་བ་གཅོད་པའི་ནོར་བུ་འོད་དུ་འཚེར། །སྙིང་སྟོབས་མཛའ་བའི་མེ་ཏོག་ཕྲེང་དཀར་རྒྱས། །སྐྱེ་རྒུའི་ཡིད་ཅིག་དབྱངས་ཅན་དགའ་བྱེད་དོ། །དཔལ་ལྡན་བླ་མ་ཆོས་སྐུར་མཐོང་བའི་ནང་གི་མིག་ཅན་གང་ལ་སྤྲུལ་པའི་སློབ་དཔོན་གཤེགས་བཞུད་མེད། །མཁའ་ལྟར་དག་པ་བླ་མའི་ཐུགས་ནི་རྣལ་འབྱོར་དག་པའི་སྟོང་ཆེན་མཆོག་ལ་འཆར་བར་བྱེད་པ་པོ། །ཡང་ཡང་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པས་སྒྲུབ་པའི་སྙིང་པོ་བླ་མའི་རྣམ་འབྱོར་དཔལ་ལྡན་དྭགས་པོའི་བཀའ་ 7-642b བརྒྱུད་དེ། །དེ་ལ་ཕྱོགས་སུ་ལུས་ངག་ཡིད་བཅས་ཕོངས་པ་མེད་པར་དོར་ནས་མཉེས་པ་གསུམ་གྱིས་མཉེས་བྱེད་པའོ།། །།༈ ཟླ་མེད་སྤྲིན་སྔོན་ཕུང་པོའི་ཁང་བརྩེགས་རྩེར། །མཁྱེན་ཅན་འབྲུག་གི་ན་ཆུང་མྱོས་པའི་གླུ། །སྐལ་ལྡན་དཔྱིད་དུས་སྐྱེས་བུའི་རྣ་བར་ནི། །རོལ་རྩེད་ཀུན་དགའ་གཡོ་དེར་ཕྱག་བྱས་ནས། །འཆུགས་མེད་རིམ་བརྒྱུད་མཁས་པའི་ངག་མཚོ་ལས། །འོངས་པའི་དོན་བཟང་བདུད་རྩིའི་རྒྱུན་འདི་ཉིད། །མི་ཟད་ཚིག་དོན་དལ་གྱིས་ལྷོད་འགྲོས་
【現代漢語翻譯】 捨棄王位，心懷厭離之人， 步入苦行林間的雙足， 未被虛偽色彩玷污，安樂行走， 常以高尚天界的美味為食。 滿足於以國土供養，堪能忍受， 以洞察輪迴真相的眼角， 追求解脫，踏入教法的道路。 以解脫的步伐，從各方面發起， 擺脫煩惱，喜好嬉戲玩樂之人， 以變化而希求賢善之果， 視其為施予不死甘露的聖者。 宣揚遍知一切的浪濤， 不忘總持的如意寶海， 爲了普皆歡喜，在吉祥天女的胸懷， 安樂顯現，安樂遊走而滿足。 謹慎持身，珍視貞潔的華服， 以正念手鐲搖曳的纖細身姿， 慈悲滋養的新娘，于顯赫之中， 進入吧，擁有愛好善說的幸運。 精進不懈，與時間賽跑， 在終結者的喉嚨中嬉戲， 成為束縛他人心識以獲得解脫的繩索編織者， 吉祥妙音天女的姿態真是奇妙。 對於眾多有情眾生，如同水中倒影般變幻莫測的死神， 她是盜取死神恐懼的竊賊， 對於引導他人心識來說，她是眼中的甘露。 以意氣相投的眼角餘光相互連線， 傾注實用言辭的精華， 愛戀的手指如嫩綠的藤蔓般交織， 極度的喜悅中，深藍色的髮辮隨意散開。 無二無別的陰涼，被同一把華美的傘蓋所覆蓋， 斬斷束縛的寶珠閃耀著光芒， 勇氣與友愛的白色花鬘盛開， 眾生的心識啊，是妙音天女所喜悅的。 于視上師為吉祥法身之中，具眼者，何有化身導師之逝去與駐留？ 如虛空般清凈的上師之心，乃是瑜伽士于清凈大空中顯現之至高者。 再三加持而成就之精華，上師瑜伽乃吉祥達波噶舉之傳承。 於此，身語意三者毫無保留地奉獻，以三種歡喜令其歡悅。 在無與倫比的青雲堆砌的樓閣頂端， 智者雛龍吟唱著陶醉的歌謠， 在有緣的春日，於人們的耳畔， 獻上嬉戲玩樂的喜悅，我對此致以敬意。 從無誤的傳承，智者之語海中， 流淌而出的甘露妙語， 以不竭的詞句和意義，緩緩流淌。
【English Translation】 One who renounced the throne, with a mind of renunciation, Feet that set out for the forest of asceticism, Untainted by the colors of deceit, walking in bliss, Always nourished by the taste of the noble heavens. Content to be satisfied with offering the kingdom, With the corner of the eye seeing the truth of samsara, Seeking liberation, entering the path of the teachings. With the gait of liberation, initiating from all aspects, Free from turmoil, enjoying the play of delight, Desiring the fruit of goodness through transformation, Seeing him as the one who bestows the gift of immortality. Proclaiming the waves of knowing all, The wish-fulfilling ocean of unfailing retention, For the sake of universal joy, on the breasts of the glorious goddess, Appearing in bliss, wandering in bliss and being satisfied. With a body of mindfulness, cherishing the fine garments of modesty, With a slender form swaying with the bracelet of awareness, The bride nourished by compassion, within prominence, Enter, possessing the good fortune to cherish good speech. Diligence unceasing, racing against time, Playing in the throat of the terminator, Becoming the weaver of the rope that binds the minds of others to liberation, The manner of the glorious Saraswati is wondrous. For the multitude of sentient beings, the Yama (Lord of Death) who transforms like a reflection in water, She is the thief who steals the fear of Yama, For guiding the minds of others, she is the nectar of the eyes. Connected by the meaningful glances of the corners of the eyes, Pouring forth the essence of practical words, Loving fingers intertwined like tender vines, In extreme joy, the dark blue braids are loosened at will. Indivisible shade, covered by a single excellent umbrella, The jewel that cuts the bonds shines with light, The white garland of courage and friendship flourishes, The minds of beings, oh, are delighted by Saraswati. In seeing the Lama as the Dharmakaya, for the one with eyes, how can there be departure or abiding of an incarnate master? The Lama's mind, pure as the sky, is the supreme yogin who manifests in the great expanse of purity. The essence of accomplishment through repeated blessings, Lama Yoga is the lineage of the glorious Dagpo Kagyu. To this, offering body, speech, and mind without reservation, pleasing him with the three kinds of satisfaction. At the summit of the peerless mansion piled with blue clouds, The wise young dragon sings intoxicated songs, In the ears of fortunate beings in springtime, Offering the joy of play, I pay homage to that. From the unerring lineage, from the ocean of the words of the wise, This stream of nectar of good meaning that has come forth, With inexhaustible words and meanings, flowing slowly and gently.
སུ། །ལེགས་པར་བགྱི་ཡི་སྐལ་ལྡན་དགྱེས་པར་མཛོད། ། ༈ མི་གསལ་འདུལ་བ་བསྡུས་ཏེ་བསྟན་པ། དང་པོ་ལ། གོ་རིམ་ངེས་པའི་རྒྱུ་མཚན་དང་། སྐབས་དོན་དངོས་སོ། ། ༈ གོ་རིམ་ངེས་པའི་རྒྱུ་མཚན། དང་པོ་ལ་གཉིས་ཏེ། རྩོད་པ་དང་། ལན་གདབ་པའོ། ། 爭議 དང་པོ་ནི། མདོ་རྩ་བ་འདིར་དངོས་བཅས་སྔོན་ལ་བརྩམས་ནས། མདོར་བསྡུས་ཕྱིས་བརྩམས་པ་འདི་ལ་བརྟེན་ནས་རྒོལ་བ་པོ་ཁ་ཅིག་འདི་སྐད་དུ། མདོ་རྩ་བ་འདི་ཆོས་ཅན། རྩོམ་པའི་གོ་རིམ་ལོག་པ་ཡིན་ཏེ། རྒྱས་བཤད་སྔོན་ལ་བརྩམས་ནས་མདོར་བསྟན་ཕྱིས་བརྩམས་པས། མདོར་བསྟན་རྒྱས་བཤད་ཀྱི་གོ་རིམ་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར། ཡི་གེ་མང་ཤོས་སྔོན་ལ་བརྩམས་ནས་ཡི་གེ་ཉུང་ཤོས་ཕྱིས་རྩོམ་པ་སྒྲའི་བསྟན་བཅོས་དང་འགལ་བའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ཡང་དངོས་ཀྱི་བཅས་པ་རྣམས་ནི་ཡི་གེ་མང་ཤོས་ཡིན་ལ། མདོར་བསྡུས་ནི་ཡི་གེ་ཉུང་ཤོས་ཡིན་པར་གཞུང་གིས་གྲུབ་བོ། །ཡི་གེ་ཉུང་ཤོས་ཕྱིས་རྩོམ་ན། ཐ་སྙད་ཀྱི་གཙུག་ལག་ནས། གཉིས་ལས་ཡི་གེ་རབ་ཉུང་བ། །ཡང་ན་མཆོད་འོས་སྔོན་དུ་སྦྱར། །ཡི་གེ་ཉུང་དང་མཆོད་པར་འོས། །དང་པོར་བསྟན་པ་འཐད་པ་ཡིན། །ཅེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ཅེ་ན། 作答 གཉིས་པ་ལན་གདབ་པ་ནི། སྒྲའི་བསྟན་བཅོས་ 7-643a ལས་བཤད་པ་དེ་ནི་རྒྱུ་མཚན་གཞན་མེད་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ་ཡིན་ལ། རྩོམ་པའི་གོ་རིམ་མདོ་རྩ་བའི་འདི་ལྟར་འཐད་དེ། གལ་ཏེ་མདོར་བསྡུས་སྔོན་ལ་བརྩམས་ན་ནི་འགལ་བའི་སྐྱོན་གསུམ་སྟེ། ལུང་ལས། དངོས་བཅས་གསུངས་པའི་རྗེས་སུ་མདོར་བསྡུས་ཕྱིས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །ཚིག་གི་ཆ་ནས་མདོར་བསྡུས་ཡིན་ཀྱང་དོན་གྱི་ཆ་ནས་རྒྱས་བཤད་ཡིན་པས། དངོས་བཅས་ལ་རྣམ་གྲངས་ཀྱི་ཚད་བཟུང་དུ་ཡོད་ཅིང་། མདོར་བསྡུས་ནི་ནགས་མཐའ་མེད་ལྟ་བུ་སྟེ། རྒྱ་དང་མཚམས་མེད་པ་ཡིན་པས་དོན་གྱི་ཆ་ནས་མདོར་བསྟན་རྒྱས་བཤད་ཀྱི་གོ་རིམ་དང་འགལ་ཅིང་། བཅས་པ་རྟོགས་པའི་གོ་རིམ་དང་ཡང་འགལ་ཅིང་དངོས་ཀྱི་བཅས་པ་སྔོན་ལ་རྟོགས་པ་ལ་བརྟེན་ཏེ། དེ་དང་འདྲ་བ་གཞན་ལ་སྦྱར་ཏེ་མདོར་བསྡུས་ཀྱི་བཅས་པ་རྟོགས་པར་འགྱུར་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། ༈ སྐབས་དོན་དངོས། གཉིས་པ་ལ། སྐྱེས་བུའི་ལག་ན་ཞགས་པ་ཡོད་མེད་རྩོད་པ་ལ་སྐྱེས་བུ་གཞི་གྲུབ་དགོས་པ་ལྟར་མདོར་བསྡུས་སྔར་འཆད་དང་ཕྱིས་འཆད་རྩོད་པའི་འདུལ་བ་མདོ་རང་དེ་གང་ཞེ་ན། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། སངས་རྒྱས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀུ་ཤའི་གྲོང་ཁྱེར་ན་གྱད་ཀྱི་ཉེན་ཀོར་ཤིང་སཱ་ལ་ཟུང་གི་ཚལ་ན་བཞུགས་སོ། །དེ་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཡོངས་སུ་མྱ་ངན་ལས་འདའ་བའི་དུས་ཀྱི་ཚེ་ཉིད་ན་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་བཀའ་སྩལ་པ། དགེ་སློང་དག་ངས་འདུལ་བ་རྒྱས་པར་བསྟན་ན་མདོར་བསྡུས་ཏེ་མ་བསྟན་པས། ལེགས་པར་རབ་ཏུ་ཉོན་ལ་ཡིད་ལ་ཟུངས་ཤིག་དང་ངས་བཤད་དོ། །དགེ་སློང་དག་ཁྱོད་ཀྱི
【現代漢語翻譯】 愿吉祥圓滿！ 以下是關於《毗奈耶經》的簡略闡釋： 第一部分包括：確定順序的理由和實際內容。 確定順序的理由： 第一部分分為兩點：爭議和作答。 爭議： 第一種觀點是：有些人根據本經的根本，先著述詳細內容，后著述簡略內容，提出如下異議：這部根本經，其寫作順序是錯誤的，因為先著述詳細解釋，后著述簡要說明，這與簡要說明和詳細解釋的順序相悖。先寫大量的文字，后寫少量的文字，這與聲明論典相悖。因為實際的戒條是文字最多的，而簡略的內容是文字最少的，這是經文所證實的。如果先寫少量的文字，那麼根據詞法，『在兩者中，文字最少的，或者應該先供奉。文字少和值得供奉的，應該先說明。』這樣的說法是矛盾的。 作答： 第二種觀點是作答：聲明論典中所說的，是在沒有其他理由的情況下。寫作順序按照根本經的這種方式是合理的。如果先寫簡略的內容，就會有三個過失：與經文中先說詳細戒條，后說簡略內容相矛盾。從詞語的角度來看是簡略的，但從意義的角度來看是詳細的。實際戒條的數量是有限的，而簡略的內容就像無邊無際的森林，沒有邊際，因此從意義的角度來看，與簡要說明和詳細解釋的順序相悖，也與理解戒條的順序相悖。因為首先要理解實際的戒條，然後才能類比到其他相似的情況，從而理解簡略戒條的內容。 實際內容： 第二部分，就像爭論一個人手中是否有繩索，需要先確定這個人存在一樣，爭論先講簡略內容還是后講，那麼《毗奈耶經》本身是什麼呢？根據《律藏·小事部》記載：『佛陀（梵文：Buddha，含義：覺者，覺悟者）在拘尸那揭羅城的巨樹林中，兩棵娑羅樹之間。當時，世尊（梵文：Bhagavan，含義：有德者）即將涅槃（梵文：Nirvana，含義：寂滅）時，告訴比丘（梵文：bhiksu，含義：乞士）們：比丘們，我詳細地闡述了戒律，但沒有簡略地闡述。你們要好好地聽，用心記住，我將要說。比丘們，你們要……』
【English Translation】 May auspiciousness be perfect! The following is a concise explanation of the Vinaya Sutra: The first part includes: the reasons for determining the order and the actual content. Reasons for determining the order: The first part is divided into two points: controversy and response. Controversy: The first view is: Some people, based on the root of this sutra, first wrote the detailed content and then wrote the concise content, raising the following objections: The writing order of this root sutra is wrong, because the detailed explanation is written first, and the concise explanation is written later, which is contrary to the order of concise explanation and detailed explanation. Writing a large number of words first and then writing a small number of words is contrary to the statement scriptures. Because the actual precepts are the most words, and the concise content is the least words, which is confirmed by the scriptures. If a small number of words are written first, then according to the grammar, 'Among the two, the least words, or should be offered first. Few words and worthy of offering, should be explained first.' This statement is contradictory. Response: The second view is the response: What is said in the statement scriptures is in the absence of other reasons. The writing order in this way of the root sutra is reasonable. If the concise content is written first, there will be three faults: it contradicts the sutra which says the detailed precepts first and the concise content later. From the perspective of words, it is concise, but from the perspective of meaning, it is detailed. The number of actual precepts is limited, while the concise content is like a boundless forest, without boundaries, so from the perspective of meaning, it contradicts the order of concise explanation and detailed explanation, and also contradicts the order of understanding the precepts. Because the actual precepts must be understood first, and then analogous to other similar situations, so as to understand the content of the concise precepts. Actual content: The second part, just like arguing whether a person has a rope in his hand, it is necessary to determine that the person exists first, arguing whether to speak the concise content first or later, then what is the Vinaya Sutra itself? According to the Vinaya-ksudraka: 'The Buddha (Sanskrit: Buddha, meaning: the awakened one, the enlightened one) was in the giant tree forest of Kushinagara, between two Sala trees. At that time, when the World Honored One (Sanskrit: Bhagavan, meaning: the blessed one) was about to enter Nirvana (Sanskrit: Nirvana, meaning: extinction), he told the bhiksus (Sanskrit: bhiksu, meaning: beggar): Bhiksus, I have explained the precepts in detail, but not concisely. You should listen carefully, remember carefully, I will say. Bhiksus, you should...'
་ངས་སྔོན་གནང་བ་ཡང་མེད། བཀག་པ་ཡང་མེད་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་གལ་ཏེ་མི་རུང་བ་དང་མཐུན་ཅིང་རུང་བ་དང་མི་མཐུན་ན་རུང་བ་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་སྤྱད་པར་མི་བྱའོ། །གལ་ཏེ་རུང་ 7-643b བ་དང་མཐུན་ཅིང་མི་རུང་བ་དང་མི་མཐུན་ན་རུང་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་སྤྱད་པར་བྱ་སྟེ་འདི་ལ་འགྱོད་པར་མི་བྱའོ། །ཞེས་དང་། མདོ་རྩ་བའི་སྐབས་འདིའི་གཞུང་གིས་ཀྱང་བསྡུས་པའོ། །དེ་གཏན་ལ་འབེབས་པ་ལ་གཉིས་ལས། དང་པོ་དགོས་དོན་ནི། བྱེ་བྲག་གི་གསལ་ཀ་མ་བཏོད་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་འཇུག་ལྡོག་ལ་མཁས་པའོ། །གཉིས་པ་བསྡུས་པའི་དོན་ལ་བརྒྱད་ལས། དབྱེ་བ་ངོ་བོ་མཚན་ཉིད་ངེས་ཚིག་དང་། །གཞི་དང་རྒྱུ་མཚན་དང་ནི་སྦྱར་ཚུལ་དང་། །སྔར་བཅས་རྗེས་བཅས་གང་ཡིན་བརྟག་པ་སྟེ། །བརྒྱད་ཀྱི་དོན་འདི་རྣམ་པར་བཤད་པར་བྱ། །དང་པོ་འདུལ་བ་མདོར་བསྡུས་ཀྱི་དབྱེ་བ་ནི། རྒྱུ་མཚན་གྱི་སྒོ་ནས་ཕྱེ་ན་དགག་སྒྲུབ་གནང་གསུམ་ལས། དང་པོ་དགག་བྱ་འདུལ་བ་མདོར་བསྡུས་ནི། འཐས་པར་གནས་པའི་བྱེ་མ་སྲོག་ཆགས་ཅན་དགེ་སློང་གིས་རྐོ་བ་བཀག་པ་ལྟ་བུའོ། །སྒྲུབ་པ་འདུལ་བ་མདོར་བསྡུས་ནི། དགེ་ཚུལ་གྱིས་གསོ་སྦྱོང་བྱ་དགོས་པ་ལྟ་བུའོ། །གནང་བའི་མདོར་བསྡུས་ནི་ཁམ་པོར་དུ་ཟས་ཟ་བ་གནང་བ་ལྟ་བུའོ། །ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་ཕྱེ་ན་གཉིས་ལས། རྒྱུ་ཚོགས་དང་བཅས་པའི་འདུལ་བ་མདོར་བསྡུས་ནི། དགག་བྱ་དང་ལྡན་པའི་བྱེ་མ་དགེ་སློང་གིས་རྐོ་བ་བཀག་པ་ལྟ་བུ་སྟེ། བཅས་པའི་ངོ་བོ་དང་ཡན་ལག་ཐམས་ཅད་གསལ་ཀ་མ་བཏོད་པར་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་བ་ལྟ་བུའོ། །ཡན་ལག་གི་འདུལ་བ་མདོར་བསྡུས་ནི། འཁྲིག་ཚིག་གི་ལྷག་མ་ལ་ཡུལ་བུད་མེད་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ཅན་མ་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པར་ལུང་ལས་དངོས་སུ་གསུངས་པས། བསྙེན་བཀུར་བསྔགས་པའི་ལྷག་མ་ལ་ཡང་དེ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་སློབ་དཔོན་གྱིས་སྦྱར་ཏེ། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ཅན་ཉིད་མ་ཡིན་པ་ནི་རེག་པ་མ་ཡིན་པའི་ཡན་ལག་ཡིན་ནོ་ཞེས་གསུངས་ 7-644a པ་ལྟ་བུའོ། །གནས་སྐབས་ཀྱི་སྒོ་ནས་དབྱེ་ན་གཉིས་ཏེ། ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱིས་འདུལ་བ་མདོར་བསྡུས་དང་། བྱེད་པའི་འདུལ་བ་མདོར་བསྡུས་སོ། །དེའང་གང་ཟག་གིས་སྦྱོར་མ་ཤེས་པ་དང་། སྦྱོར་བ་ཤེས་པ་སྟེ་གོ་རིམ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་མདོར་བསྡུས་ཀྱི་ངོ་བོ་ནི། བྱེ་བྲག་གི་གསལ་ཀ་མ་བཏོད་པའི་འདུལ་བའི་བསླབ་པའོ། །འོ་ན་གསལ་ཀ་བཏོད་མ་གཏོད་གྱི་ཁྱད་པར་ཅི་ཞེ་ན། འདུལ་བའི་ལུང་གང་ཡང་རུང་བར་དགག་བྱའི་རྒྱུ་མཚན་ལ་བརྟེན་ཏེ་བྱ་བའི་བྱེ་བྲག་དང་སྦྱར་ནས་ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་ལས་གང་ཡང་རུང་བའི་མིང་གིས་གསལ་ཀ་བཏོད་པའམ། དགོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ལ་བརྟེན་ཏེ་བྱེ་བྲག་དང་སྦྱར་ནས་སྒྲུབ་པའི་མིང་གིས་གསལ་ཀ་བཏོད་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །དགག་དགོས་བའི་རྒྱུ་མཚན་ལ་བརྟེན་ཏེ་བྱ་བའི་བྱེ་བྲ
【現代漢語翻譯】 我沒有預先允許，也沒有禁止。如果它與不適當的相符，與適當的不符，因為它是不適當的，所以不應該使用。如果它與適當的相符，與不適當的不符，因為它適當的，所以應該使用，對此不要後悔。』此外，根本律經的這一部分的文字也概括了這一點。 爲了確定這一點，分為兩部分。第一，必要性是精通於沒有明確具體規定的戒律的取捨。第二，概括的內容有八個方面：分類、體性、定義、詞義，所依、原因、結合方式，以及先前制定和之後制定之間的考察。這八個方面的含義將被詳細解釋。 首先，簡略戒律的分類：從原因的角度劃分，有遮止、作持和開許三種。第一，遮止簡略戒律，例如比丘挖掘充滿生物的沙地是被禁止的。作持簡略戒律，例如沙彌必須進行布薩。開許簡略戒律，例如允許在康波地區吃食物。 從體性的角度劃分，有兩種：具有因緣集合的簡略戒律，例如比丘挖掘充滿生物的沙地是被禁止的，這與具有遮止的體性以及所有支分，在沒有明確具體規定的情況下簡略結合相似。支分的簡略戒律，例如對於剩餘的性戒，經文中明確指出需要非具有神通的女性作為所依。因此，阿阇黎結合說，對於尊敬讚歎的剩餘部分，也需要這個作為支分，非具有神通者不是觸碰的支分。 從狀態的角度劃分，有兩種：自性簡略戒律和作用簡略戒律。也就是，有些人不知道如何結合，有些人知道如何結合，這是按照順序排列的。 第二，簡略的體性是：沒有明確具體規定的戒律學處。那麼，明確規定和沒有明確規定之間的區別是什麼呢？在任何戒律經文中，依賴於遮止的原因，結合行為的差別，以五種墮罪中的任何一種名稱來明確規定，或者依賴於必要的原因，結合差別，以作持的名稱來明確規定。
【English Translation】 I have neither previously allowed nor prohibited. If it accords with what is inappropriate and disagrees with what is appropriate, it should not be used because it is inappropriate. If it accords with what is appropriate and disagrees with what is inappropriate, it should be used because it is appropriate, and there should be no regret about this.』 Furthermore, this section of the root text also summarizes this. To establish this, there are two parts. First, the necessity is to be skilled in the acceptance and rejection of precepts without specific details being established. Second, the summarized content has eight aspects: classification, essence, definition, etymology, basis, reason, method of combination, and investigation of what was previously established and what was established later. These eight aspects will be explained in detail. First, the classification of abbreviated Vinaya: From the perspective of reasons, there are three types: prohibition, performance, and permission. First, the abbreviated Vinaya of prohibition is like the prohibition of a bhikshu digging in sandy soil full of living beings. The abbreviated Vinaya of performance is like a shramanera having to perform posadha. The abbreviated Vinaya of permission is like the permission to eat food in the Kham region. From the perspective of essence, there are two types: the abbreviated Vinaya with causal aggregates, such as the prohibition of a bhikshu digging in sandy soil full of living beings, which is similar to the abbreviated combination without clarifying the nature and all the limbs of the prohibition. The abbreviated Vinaya of limbs, for example, for the remainder of sexual offenses, the sutras explicitly state that a woman who does not possess magical powers is needed as a basis. Therefore, the teacher combines this by saying that for the remainder of veneration and praise, this is also needed as a limb, and that which does not possess magical powers is a limb that is not touched. From the perspective of state, there are two types: the abbreviated Vinaya of intrinsic nature and the abbreviated Vinaya of action. That is, some people do not know how to combine, and some people know how to combine, which is in order. Second, the essence of abbreviation is: the Vinaya training without specific details being established. So, what is the difference between establishing and not establishing specific details? In any Vinaya sutra, relying on the reason for prohibition, combining the differences in actions, specifically establishing with the name of any of the five defeats, or relying on the necessary reason, combining the differences, specifically establishing with the name of performance.
ག་དང་སྦྱར་ནས་སྒྲུབ་པའི་མིང་གིས་གསལ་ཀ་བཏོད་པའམ། དགག་དགོས་མེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ལ་བརྟེན་སྟེ་ཉེས་པ་མེད་པའི་མིང་གིས་གསལ་ཀ་བཏོད་ན་གསལ་ཀ་བཏོད་པ་ཡིན་ལ། དེ་དག་ལས་གཞན་དུ་གསལ་ཀ་མ་བཏོད་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་མདུན་གྱི་ས་དཀར་པོ་རྐོ་བའི་ལྟུང་བྱེད་དེ་གསལ་ཀ་བཏོད་པ་ཡིན་ནམ་མ་བཏོད་པ་ཡིན། གཉིས་པ་ལྟར་ན་ལྟུང་བྱེད་དེ་མདོར་བསྡུས་ཀྱི་ལྟུང་བྱེད་ཡིན་པར་ཐལ། གསལ་ཀ་མེད་པའི་ལྟུང་བྱེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དང་པོ་ལྟར་ན་འདུལ་བའི་ལུང་གང་ལས་ཀྱང་མདུན་གྱི་ས་དཀར་པོ་རྐོ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་མེད་དོ་ཞེ་ན། ས་རྐོ་ན་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་དངོས་སུ་གསུངས་པས། མདུན་གྱི་ས་དཀར་པོ་རྐོ་བའི་ལྟུང་བྱེད་ཀྱང་གསལ་ཀ་བཏོད་པ་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་དགེ་ཚུལ་གྱི་གསོ་སྦྱོང་ཡང་གསལ་ཀ་བཏོད་པ་ཡིན་པར་ཐལ། གསོ་སྦྱོང་བྱའོ་ཞེས་དངོས་སུ་གསུངས་པ་ 7-644b ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེས་མཚུངས་སོ་ཞེ་ན། དེ་སྐད་དངོས་སུ་གསུངས་ཀྱང་དགེ་ཚུལ་གྱི་གསོ་སྦྱོང་གསལ་ཀ་མ་བཏོད་ན་ཅི་འགལ་ཅེས་བརྗོད་དོ། །འོ་ན་ས་རྐོ་བ་ལྟུང་བྱེད་དོ་ཞེས་དངོས་སུ་གསུངས་ཀྱང་། མདུན་གྱིས་དཀར་པོ་རྐོ་བའི་ལྟུང་བྱེད་གསལ་ཀ་མ་བཏོད་ན་ཅི་འགལ། མགོ་མཚུངས་སོ་ཞེས་རྒོལ་ན་ས་རྐོ་བ་བཀག་པ་དང་། གསོ་སྦྱོང་བྱ་བ་བསྒྲུབ་པ་ཡིན་པས་སྔ་མ་ནི་སྤྱི་བཀག་པས་བྱེ་བྲག་ཁེགས་པ་དང་། ཕྱི་མ་ནི་སྤྱི་བསྒྲུབ་པས་བྱེ་བྲག་མི་འགྲུབ་པའི་ཕྱིར་མི་མཚུངས་སོ་ཞེས་མཚོ་སྣ་པ་ཆེན་པོས་གསུངས་སོ། །གསུམ་པ་འདུལ་བ་མདོར་བསྡུས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ནི། ཚ་རོད་པ་ན་རེ། མཚན་ཉིད་ནི་ལུང་ལ་བརྟེན་པའི་རྗེས་དཔག་ཡིན་ཟེར་རོ། །འོ་ན་འདུལ་བ་མདོར་བསྡུས་ཆོས་ཅན། བློ་ཡིན་པར་ཐལ། རྗེས་དཔག་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །འདོད་ན། མཛོད་ལས། ཆོས་ཀྱི་ཕུང་པོ་བརྒྱད་ཁྲི་དག །གང་རྣམས་ཐུབ་པས་གསུངས་དེ་དག །ཚིག་གམ་མིང་ཡིན་དེ་དག་ནི། །གཟུགས་དང་འདུ་བྱེད་དག་ཏུ་འདུས། །ཞེས་སོ། །དེས་ན་བརྒྱད་ཁྲིའི་ནང་དུ་འདུལ་བ་མདོར་བསྡུས་མ་འདུས་པ་ཅི། དེས་ན་འདུལ་བ་མདོར་བསྡུས་སྤྱིའི་མཚན་ཉིད་ནི། འདུལ་བའི་བསླབ་པ་རྣམ་པར་བཞག་པའི་བདག་ཉིད་དུ་གྲུབ་པ་གང་ཞིག །བྱ་བ་བྱེ་བྲག་གི་གསལ་ཀ་མ་བཏོད་པའོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་སངས་རྒྱས་ནས་རིང་པོར་མ་ལོན་པ་ན། སྡིག་པ་ཅི་ཡང་མི་བྱ་སྟེ། །ཞེས་གསུངས་པ་ཡང་བྱ་བ་བྱེ་བྲག་གི་གསལ་ཀ་མ་བཏོད་པའི་འདུལ་བ་ཡིན་མོད་ཀྱི། བཅས་པ་མཚན་ཉིད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །དེས་ན་སྐབས་འདིའི་མཚན་ཉིད་ཀྱི་ཟུར་སྔ་མས་རྣམ་པར་བཅད་དོ། །དགེ་ཚུལ་གྱི་གསོ་སྦྱོང་ནི་གང་ཟག་གི་བྱེ་བྲག་གི་གསལ་ཀ་མ་བཏོད་པ་ཡིན་མོད་ཀྱི། དེ་ཡང་བྱ་བའི་བྱེ་བྲག་གིས་ 7-645a གསལ་ཀ་མ་བཏོད་པའི་ནང་དུ་འདུས་ཏེ། གང་ཟག་དེའི་བྱ་བ་བྱེ་བྲག་གི་གསལ་ཀ་མ་བཏོད
【現代漢語翻譯】 是否通過與『嘎』(ག་)相連的方式來創立名稱的明示？或者依靠無需否定的理由，通過無罪的名稱來創立明示，這才是創立了明示。除此之外，都不是創立了明示。 那麼，挖掘面前白色土地的墮罪，是創立了明示還是沒有創立明示？如果按照第二種說法，那麼這個墮罪就成了簡略的墮罪，因為它是一個沒有明示的墮罪。如果按照第一種說法，那麼在任何《律經》中都沒有說過挖掘面前的白色土地會構成墮罪。如果有人這樣問，因為經中直接說了挖掘土地會構成墮罪，所以挖掘面前白色土地的墮罪也是創立了明示的。 那麼，沙彌的布薩也應該被認為是創立了明示，因為經中直接說了應該行布薩。如果有人這樣類比，即使經中直接這樣說了，沙彌的布薩沒有創立明示又有什麼妨礙呢？如果有人反駁說，即使經中直接說了挖掘土地會構成墮罪，挖掘面前白色土地的墮罪沒有創立明示又有什麼妨礙呢？這兩者是相同的。那麼，因為禁止挖掘土地和行布薩是需要做的，前者是普遍禁止，所以特殊情況也被禁止了；後者是普遍提倡，所以特殊情況不一定成立，因此兩者並不相同。這是措納瓦欽波（Mtsho sna pa chen po）的觀點。 第三，簡略律的定義。擦熱巴（Tsha rod pa）說：『定義是依賴於經文的推論。』那麼，簡略律，應是心識，因為它是推論。如果承認，那麼如《俱舍論》所說：『八萬法蘊，皆為佛所說，彼等詞或名，攝於色與行。』那麼，八萬法蘊中是否包含了簡略律？因此，簡略律的一般定義是：凡是成立為律的學處的自性，卻沒有創立具體行為的明示。當世尊成佛后不久，『不做任何惡事』，這句話也是沒有創立具體行為明示的律，但它不是具足『所制』之定義的律。因此，這種情況下的定義被前面的部分所排除。沙彌的布薩雖然沒有創立個體的明示，但它也包含在沒有創立行為明示之中，因為沒有創立那個人的具體行為的明示。
【English Translation】 Is the clarification created by connecting with 'ga' (ག་)? Or, relying on reasons that do not need to be negated, is the clarification created by a faultless name? That is the creation of a clarification. Other than that, it is not the creation of a clarification. Then, is the transgression of digging the white ground in front created a clarification or not? According to the second view, then that transgression becomes a concise transgression, because it is a transgression without clarification. According to the first view, then in any Vinaya scripture, it is not said that digging the white ground in front constitutes a transgression. If someone asks this, because it is directly said in the scripture that digging the ground constitutes a transgression, therefore the transgression of digging the white ground in front is also created a clarification. Then, the Posadha of a Shramanera should also be considered to have created a clarification, because it is directly said in the scripture that Posadha should be performed. If someone makes this analogy, even if it is directly said in the scripture, what is the problem if the Posadha of a Shramanera does not create a clarification? If someone retorts, even if it is directly said in the scripture that digging the ground constitutes a transgression, what is the problem if the transgression of digging the white ground in front does not create a clarification? These two are the same. Then, because prohibiting digging the ground and performing Posadha are things that need to be done, the former is a general prohibition, so special circumstances are also prohibited; the latter is a general promotion, so special circumstances are not necessarily established, therefore the two are not the same. This is the view of Tsonawa Chenpo (Mtsho sna pa chen po). Third, the definition of concise Vinaya. Tsa Ropa (Tsha rod pa) says: 'The definition is an inference based on scripture.' Then, concise Vinaya should be consciousness, because it is an inference. If you admit that, then as it says in the Abhidharmakosha: 'Eighty-four thousand aggregates of Dharma, all spoken by the Buddha, those words or names, are included in form and formations.' Then, does the eighty-four thousand include concise Vinaya or not? Therefore, the general definition of concise Vinaya is: whatever is established as the nature of the precepts of Vinaya, but has not created a clarification of specific actions. When the Bhagavan Buddha had not been long enlightened, 'Do not do any evil,' this statement is also Vinaya that has not created a clarification of specific actions, but it is not a Vinaya that fulfills the definition of 'enactment'. Therefore, the former part of the definition in this case excludes it. Although the Posadha of a Shramanera has not created a clarification of the individual, it is also included in the absence of clarification of actions, because it has not created a clarification of the specific actions of that person.
་པ་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར། །འདུལ་བ་མདོར་བསྡུས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་སོ་སོའི་མཚན་ཉིད་ནི་སྤྱིའི་མཚན་ཉིད་དེ་ལ་ཅུང་ཟད་ཁ་སྐོང་བ་སྟེ་གང་ཞིག་སྨོས་པ་དེ་ཡིན་ལ།དགག་བྱའི་རྒྱུ་མཚན་གྱི་འབྲེལ་ཡུལ་གང་ཞིག་དང་། དགོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱི་འབྲེལ་ཡུལ་གང་ཞིག་དང་། དགག་དགོས་མེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་གྱི་འབྲེལ་ཡུལ་གང་ཞིག་ཅེས་ཁ་བསྐང་སྟེ། དགག་སྒྲུབ་གནང་གསུམ་གྱི་མདོར་བསྡུས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དུ་གོ་རིམ་བཞིན་དུ་སྦྱར་རོ། །བཅས་པའི་བདག་ཉིད་དུ་གནས་པ་གང་ཞིག་དང་། ཡན་ལག་གི་བདག་ཉིད་དུ་གནས་པ་གང་ཞིག་ཅེས་ཁ་བསྐང་སྟེ། རྒྱུ་ཚོགས་དང་བཅས་པའི་མདོར་བསྡུས་དང་། ཡན་ལག་མདོར་བསྡུས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དུ་སྦྱར་རོ། །གང་ཟག་གིས་སྦྱོར་མ་ཤེས་པ་གང་ཞིག་དང་། གང་ཟག་གིས་སྦྱོར་ཤེས་པ་གང་ཞིག་ཅེས་ཁ་བསྐང་སྟེ། ངོ་བོ་ཉིད་ཀྱི་མདོར་བསྡུས་དང་། བྱེད་པའི་མདོར་བསྡུས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དུ་སྦྱར་རོ། །བཞི་པ་འདུལ་བ་མདོར་བསྡུས་ཀྱི་ངེས་ཚིག་ནི། བོད་སྔ་མ་རྣམས་རུང་མཐུན་ཟེར་རོ། །འོ་ན་ས་རྐོར་མི་རུང་བ་དང་མཐུན་པ་སྟེ་དགག་བྱ་དང་ལྡན་པའི་བྱེ་བྲག་བྱེ་མ་རྐོར་མི་རུང་བ་ཆོས་ཅན། རུང་མཐུན་མ་ཡིན་པར་ཐལ། མི་རུང་མཐུན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། རུང་མཐུན་ཡིན་པར་འདོད་པ་ཉམས་སོ་ཞེས་པའི་རྩོད་པ་ཡོད་དོ། །མིང་ཁྱབ་ཆེས་ཁྱབ་ཆུང་བརྩི་བ་མཁས་པའི་རྣམ་བཞག་མ་ཡིན་མོད་ཀྱི། འོན་ཀྱང་མིང་དོན་འགལ་བས་མ་འགལ་ན་ལེགས་སོ། །ཚུལ་ཁྲིམས་སྟོན་པས་ན་འདུལ་བ་གསལ་ཀ་བཏོད་པ་ལ་བལྟོས་ནས་ཚིག་མདོར་བསྡུས་པ་ན་མདོར་བསྡུས་ཞེས་བྱ་སྟེ། ལུང་ལས། འདི་ལ་མདོར་བསྡུས་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། རང་གི་ 7-645b རྣམ་བཤད་དང་ཊཱི་ཀ་ལས། ད་ནི་འདུལ་བ་མདོར་བསྡུས་བརྗོད་པར་བྱ་སྟེ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། འོད་ལྡན་རྩ་བ་ལས་ཀྱང་། འདུལ་བ་མདོར་བསྡུས་ཞེས་བྱ་སྒྲོན་མ་དང་། །འདྲ་བ་གང་འདི་བདེ་བར་གཤེགས་པས་གསུངས། །ཞེས་སོ། །ལྔ་པ་གཞི་གང་ལ་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་བ་ནི། སྤྱིའི་ཚུལ་གྱིས་ནི་དགག་པའམ་གནང་བ་མཛད་ལ། བྱ་བ་བྱེ་བྲག་དང་སྦྱར་ནས་གནང་བཀག་མ་མཛད་པའི་གཞི་ལ་སྦྱར་ཏེ། འོད་ལྡན་རྩ་བ་ལས། གང་ཞིག་གནང་མེད་དེ་བཞིན་བཀག་མེད་པ། །དེ་ནི་གསུངས་པའི་རྗེས་མཐུན་བརྟགས་ཏེ་སྦྱར། །ཞེས་སོ། །དྲུག་པ་རྒྱུ་མཚན་གང་གིས་སྦྱར་བ་ལ་གསུམ་སྟེ། དགག་བྱའི་རྒྱུ་མཚན་དང་། དགོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་དང་། དགག་དགོས་མེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནོ། །དང་པོ་ལ་བཞི་ལས། དགག་བྱ་ངོས་བཟུང་བ་ནི་འདིར་དགག་བྱ་གང་ཞེ་ན། ཉེས་དམིགས་གང་ཞིག་འདུལ་བའི་ཁྲིམས་སུ་བཅའ་བའི་སྒོ་ནས་དགག་པར་བྱ་བ་སྟེ། དངོས་སམ་བརྒྱུད་པས་རང་གཞན་གྱི་རྒྱུད་ལ་ལམ་གོང་མ་སྐྱེ་བའི་གེགས་ཀྱི་བྱེ་བྲག་གོ །དགག་བྱ་ལ་ཕྱེ་ན་གཉིས་ཏེ། སྤྱིའི་དགག་བྱ་དང་། སྒོས་ཀྱི་དགག་བྱའོ། །
【現代漢語翻譯】 因為其本身就是『彼』（指前面所說的總的特徵）。《毗奈耶總義》（འདུལ་བ་མདོར་བསྡུས་）各別的特徵是在總的特徵上略作補充，即對所說內容進行補充，補充的內容包括：所要遮止的理由所關聯的對象是什麼？需要的理由所關聯的對象是什麼？不需要遮止的理由所關聯的對象是什麼？按照順序將這三種補充內容分別對應于遮止、允許、不開許這三種《毗奈耶總義》的特徵。 補充『安住于所制定的自性』是什麼？『安住于支分的自性』是什麼？然後分別對應于『因緣和合的《毗奈耶總義》』和『支分《毗奈耶總義》』的特徵。 補充『補特伽羅（གང་ཟག，個人）不瞭解結合』是什麼？『補特伽羅瞭解結合』是什麼？然後分別對應于『自性《毗奈耶總義》』和『作用《毗奈耶總義》』的特徵。 第四，關於《毗奈耶總義》的詞源，古代藏族學者稱之為『隨順』（རུང་མཐུན）。如果這樣，那麼挖掘土地是不允許的，但它與不允許的事物相隨順。例如，不能挖掘沙土，因為它是『不隨順允許』的。如果有人堅持認為沙土是『隨順允許』的，那麼他就會失去『隨順允許』的觀點。這種辯論是存在的。 雖然將外延大的名稱視為外延小的名稱，不是智者的做法，但是，如果名稱與含義不相違背，那就更好了。因為宣說戒律，所以相對於開創明晰的《毗奈耶》，詞句簡略的稱為『總義』（མདོར་བསྡུས）。如經中所說：『這被稱為總義』。在自己的釋論和 टीका（梵文：ṭīkā，註釋）中說：『現在將要講述《毗奈耶總義》』。在《光明根本論》（འོད་ལྡན་རྩ་བ་）中也說：『《毗奈耶總義》如明燈，善逝（བདེ་བར་གཤེགས་པ，梵文：Sugata，如來）已宣說。』 第五，總義應用於什麼基礎上呢？一般來說，是進行遮止或允許。與具體的行為相結合，應用於沒有進行允許或遮止的基礎上。如《光明根本論》中說：『對於未允許和未遮止的，應結合佛陀所說，隨順而行。』 第六，通過什麼理由進行結合，有三種理由：遮止的理由、需要的理由和不需要遮止的理由。 第一種，有四點。確定所要遮止的對象：這裡所要遮止的是什麼呢？是通過制定戒律來遮止的過患，即直接或間接地阻礙自他相續中產生更高層次的道的障礙。 如果要對所要遮止的對象進行分類，可以分為兩種：總的所要遮止的對象和別的所要遮止的對象。
【English Translation】 Because it itself is 'that' (referring to the previously mentioned general characteristics). The individual characteristics of 'Compendium of Vinaya' (འདུལ་བ་མདོར་བསྡུས་) are slight additions to the general characteristics, that is, supplements to what is said, including: What is the object associated with the reason for prohibition? What is the object associated with the reason for need? What is the object associated with the reason for not needing prohibition? These three supplements are applied in order to the characteristics of prohibition, permission, and non-permission in the 'Compendium of Vinaya'. Supplementing 'abiding in the nature of what is prescribed' is what? 'Abiding in the nature of a limb' is what? Then correspond them respectively to the characteristics of 'Compendium of Vinaya of combined causes' and 'Compendium of Vinaya of limbs'. Supplementing 'a person (གང་ཟག, individual) does not understand combination' is what? 'A person understands combination' is what? Then correspond them respectively to the characteristics of 'Compendium of Vinaya of essence' and 'Compendium of Vinaya of action'. Fourth, regarding the etymology of 'Compendium of Vinaya', ancient Tibetan scholars called it 'compliance' (རུང་མཐུན). If so, then digging the earth is not allowed, but it complies with what is not allowed. For example, one cannot dig sand because it is 'not compliant with permission'. If someone insists that sand is 'compliant with permission', then they will lose the view of 'compliant with permission'. This debate exists. Although considering a name with a large extension as a name with a small extension is not the practice of the wise, it is better if the name does not contradict the meaning. Because it teaches the precepts, it is called 'compendium' (མདོར་བསྡུས) in relation to establishing a clear Vinaya. As it is said in the scripture: 'This is called a compendium'. In one's own commentary and ṭīkā (Sanskrit: ṭīkā, commentary) it says: 'Now we will speak about the Compendium of Vinaya'. In the Root of Light (འོད་ལྡན་རྩ་བ་) it also says: 'The Compendium of Vinaya is like a lamp, spoken by the Sugata (བདེ་བར་གཤེགས་པ, Sanskrit: Sugata, Tathagata).' Fifth, on what basis is the compendium applied? Generally, it is to prohibit or allow. Combined with specific actions, it is applied to the basis of not allowing or prohibiting. As it says in the Root of Light: 'For what is not allowed and not prohibited, one should combine and follow what the Buddha said'. Sixth, through what reasons is it combined, there are three reasons: the reason for prohibition, the reason for need, and the reason for not needing prohibition. First, there are four points. Determining what is to be prohibited: What is to be prohibited here? It is the fault that is prohibited through the establishment of a precept, that is, the obstacle that directly or indirectly hinders the generation of a higher path in one's own or another's continuum. If one wants to classify what is to be prohibited, it can be divided into two types: the general object to be prohibited and the specific object to be prohibited.
དང་པོ་ནི། ཚོད་ཡོངས་སུ་མི་ཤེས་པ་དང་། ཧ་ཅང་ཐལ་བར་འགྱུར་བ་དང་། དེའི་རིགས་དང་ལྡན་པ་གསུམ་སྟེ། སྒོས་ཀྱི་དགག་བྱ་ལ་ཐུག་པར་འགྱུར་མི་འགྱུར་གྱི་ཚོད་མི་ཤེས་ཏེ། བཅས་པའི་རྒྱ་རལ་ཏེ་ཧ་ཅང་ཐལ་བར་འགྱུར་བ་དང་། བྱ་བ་དེ་ལ་གནས་སྐབས་དེ་ན་སྒོས་ཀྱི་དགག་བྱ་མེད་ཀྱང་སྤྱིར་བྱ་བ་དེ་ལ་དགག་བྱ་དེ་ཡོད་པའི་རིགས་ཅན་ཡིན་པའོ། །དགག་བྱ་གསུམ་པོ་དེ་དག་གང་ལས་བཤད་ན། འོད་ལྡན་ལས། ཉམས་པར་གྱུར་པའི་ཚོད་ཡོངས་སུ་མི་ཤེས་པའི་ཕྱིར་དང་། ཧ་ཅང་ཐལ་བར་འགྱུར་བའི་ཕྱིར་དང་། དེའི་རིགས་དང་ 7-646a ལྡན་པ་ཉིད་ཡིན་པས་ཞེས་སོ། །བཅས་པའི་ས་མཚམས་འཛིན་བྱེད་དུ་འགྱུར་བ་ཤས་ཆེ་བས་དེ་དག་ནི་བཅས་པ་རྣམ་འཇོག་གི་དགག་བྱ་ཞེས་ཀྱང་བྱའོ། །སྲོག་གཅོད་ཀྱི་ཕམ་པ་ལ་སོགས་པའི་སྐབས་ཁ་ཅིག་ཏུ་ནི་སྒོས་ཀྱི་དགག་བྱས་ཀྱང་བཅས་པའི་ས་མཚམས་འཛིན་པ་ཡོད་དེ་གོང་དུ་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་སྒོས་ཀྱི་དགག་བྱ་ནི། བྱ་བ་དེ་འབྲེལ་གྱི་དགག་བྱ་ཞེས་ཀྱང་བྱ་སྟེ། ས་བརྐོས་པས་སྲོག་ཆགས་ལ་གནོད་པ་དང་། དོན་དང་བྱ་བ་མང་བ་དང་གཞན་མ་དད་པ་སྐྱེ་བའོ། །དེའི་རྣམ་པར་བཞག་པ་ནི་གོང་དུ་རྣམ་འབྱེད་དུ་རང་རང་གི་སྐབས་སུ་བཤད་དོ། །གཉིས་པ་སྤྱིའི་དགག་བྱ་དང་། སྒོས་ཀྱི་དགག་བྱ་གཅིག་གམ་ཐ་དད་བསམ་པ་ནི། ཀ་བའི་ཞལ་ནས། སྤྱིའི་དགག་བྱ་དང་སྒོས་ཀྱི་དགག་བྱ་ངོ་བོ་གཅིག་སྟེ། ཟངས་དང་ཟངས་ཀྱི་བུམ་པ་ངོ་བོ་གཅིག་པ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པ་མི་རིགས་ཏེ། དགེ་སློང་ཚོད་ཡོངས་སུ་མི་ཤེས་པ་སྤྱིའི་དགག་བྱ་དང་། །ཁྱིམ་པ་ལ་སོགས་པ་གཞན་མ་དད་པ་སྐྱེ་བ་སྒོས་ཀྱི་དགག་བྱ་ཆོས་ཅན། ངོ་བོ་ཐ་དད་པ་ཡིན་ཏེ། གང་ཟག་ཐ་དད་ཀྱི་བློའི་ཆོས་སོ་སོ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྤྱིའི་དགག་བྱ་ཚོད་ཡོངས་སུ་མི་ཤེས་པ་དང་། དེ་ལ་བརྟེན་ནས་ཆང་གིས་མྱོས་པ་ལྟ་བུ། སྒོས་ཀྱི་དགག་བྱ་ཆོས་ཅན། ཐ་དད་པ་ཡིན་ཏེ་རྒྱུ་འབྲས་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཧ་ཅང་ཐལ་འགྱུར་ལ་སོགས་དང་སྒོས་ཀྱི་དགག་བྱ་ཡང་ཐ་དད་དོ། །གསུམ་པ་དགག་བྱ་གང་གིས་བཅས་པ་ཤེས་པར་བྱེད་པ་ནི་དམིགས་བསལ་གཞན་པའི་སྐབས་སུ་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་དང་འབྲེལ་བ་རྣམས་ཡིན་ལ། སྤྱིར་བཏང་གི་སྐབས་སུ་ནི་སྒོས་ཀྱི་དགག་བྱས་བཅས་པ་ཤེས་པར་བྱེད་པ་སྟེ། བཅས་པ་རྣམ་འཇོག་གི་སྒོས་ཀྱི་ 7-646b དགག་བྱ་དང་བཅས་པ་རྗེས་སུ་འགྲོ་ལྡོག་བྱེད་པའི་ཕྱིར། དཔེར་ན་སྲོག་བཅད་པའི་ཕམ་པའི་སྒོས་ཀྱི་དགག་བྱ་མིའི་སྲོག་བཅད་ན་ཕམ་པ་བསྐྱེད་ལ། མ་ཚང་ན་མི་བསྐྱེད་པ་བཞིན་ནོ། །དམིགས་བསལ་ནི། རྡེག་པའི་ལྟུང་བྱེད་རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡིན་ཀྱང་སྤྱིའི་དགག་བྱས་བཅས་པའི་ས་མཚམས་བཟུང་སྟེ། སྒོས་ཀྱི་དགག་བྱ་ལུས་སྲོག་ལ་གནོད་པར་འགྱུར་བ་ལ་ནི་མི་བལྟོས་སོ། །དམིགས་བསལ་གཞན་པའི་ས
【現代漢語翻譯】 首先，有三種情況：完全不瞭解（ཚོད་ཡོངས་སུ་མི་ཤེས་པ་），太過分（ཧ་ཅང་ཐལ་བར་འགྱུར་བ་），以及具有類似性質（དེའི་རིགས་དང་ལྡན་པ་）。不瞭解是否觸犯了個別禁止事項（སྒོས་ཀྱི་དགག་བྱ་），即成為戒律的根本（བཅས་པའི་རྒྱ་རལ་ཏེ་ཧ་ཅང་ཐལ་བར་འགྱུར་བ་）；即使在特定情況下沒有個別禁止事項，但通常該行為具有禁止性質。 這三種禁止事項出自何處？《光明經》（འོད་ལྡན་）中說：『因為不瞭解所犯之過，因為太過分，以及因為具有類似性質。』這些通常成為設立戒律界限的依據，因此也被稱為『戒律設立的禁止事項』。 在殺生等情況下，有時個別禁止事項也用於設立戒律界限，如前所述。 第二，個別禁止事項也被稱為『相關禁止事項』（བྱ་བ་དེ་འབྲེལ་གྱི་དགག་བྱ་），例如挖地傷害眾生，導致事務繁多，以及使他人失去信心。其分類已在前文的區分中各自說明。 第二，關於一般禁止事項（སྤྱིའི་དགག་བྱ་）和個別禁止事項（སྒོས་ཀྱི་དགག་བྱ་）是否相同或不同： 迦巴大師（ཀ་བའི་ཞལ་ནས།）說：『一般禁止事項和個別禁止事項本質相同，就像銅和銅瓶本質相同。』這種說法不合理，因為比丘（དགེ་སློང་）不瞭解所犯之過是一般禁止事項，而使在家眾等失去信心是個別禁止事項，這兩者本質不同，因為它們是不同人的不同心識現象。一般禁止事項是不瞭解所犯之過，以及由此導致的醉酒等，而個別禁止事項本質不同，因為它們是因果關係。太過分等和個別禁止事項也不同。 第三，如何通過禁止事項瞭解戒律？在特殊情況下，與自性罪（རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་）和相關事物有關；在一般情況下，通過個別禁止事項瞭解戒律，因為戒律設立的個別禁止事項與戒律的遵循和違背相關。例如，殺生的根本戒，如果殺了人，則犯根本戒，否則不犯。 特殊情況是：毆打的墮罪（རྡེག་པའི་ལྟུང་བྱེད་）雖然是自性罪，但通過一般禁止事項設立戒律界限，而不考慮個別禁止事項是否會對身體和生命造成傷害。其他特殊情況是……
【English Translation】 Firstly, there are three situations: completely not knowing (ཚོད་ཡོངས་སུ་མི་ཤེས་པ་), being too excessive (ཧ་ཅང་ཐལ་བར་འགྱུར་བ་), and having similar characteristics (དེའི་རིགས་དང་ལྡན་པ་). Not knowing whether one is violating an individual prohibition (སྒོས་ཀྱི་དགག་བྱ་), which becomes the root of the precepts (བཅས་པའི་རྒྱ་རལ་ཏེ་ཧ་ཅང་ཐལ་བར་འགྱུར་བ་); even if there is no individual prohibition in a specific situation, the action generally has a prohibitive nature. Where do these three prohibitions come from? The 'Radiant Sutra' (འོད་ལྡན་) says: 'Because of not knowing the fault committed, because of being too excessive, and because of having similar characteristics.' These usually become the basis for establishing the boundaries of the precepts, so they are also called 'prohibitions for the establishment of precepts'. In cases such as killing, sometimes individual prohibitions are also used to establish the boundaries of the precepts, as mentioned earlier. Secondly, individual prohibitions are also called 'related prohibitions' (བྱ་བ་དེ་འབྲེལ་གྱི་དགག་བྱ་), such as harming sentient beings by digging the ground, causing many affairs, and causing others to lose faith. Their classification has been explained in the previous distinctions. Secondly, regarding whether general prohibitions (སྤྱིའི་དགག་བྱ་) and individual prohibitions (སྒོས་ཀྱི་དགག་བྱ་) are the same or different: Master Kaba (ཀ་བའི་ཞལ་ནས།) said: 'General prohibitions and individual prohibitions are the same in essence, just as copper and a copper vase are the same in essence.' This statement is unreasonable, because a Bhikshu (དགེ་སློང་) not knowing the fault committed is a general prohibition, while causing laypeople etc. to lose faith is an individual prohibition, and these two are different in essence, because they are different mental phenomena of different people. A general prohibition is not knowing the fault committed, and the resulting drunkenness etc., while individual prohibitions are different in essence, because they are cause and effect. Being too excessive etc. and individual prohibitions are also different. Thirdly, how to understand the precepts through prohibitions? In special cases, it is related to self-nature sins (རང་བཞིན་གྱི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་) and related things; in general cases, the precepts are understood through individual prohibitions, because the individual prohibitions of the establishment of precepts are related to the observance and violation of the precepts. For example, the root precept of killing, if a person is killed, the root precept is violated, otherwise it is not. A special case is: although the downfall of beating (རྡེག་པའི་ལྟུང་བྱེད་) is a self-nature sin, the boundaries of the precepts are established through general prohibitions, without considering whether individual prohibitions will cause harm to the body and life. Other special cases are...
ྐབས་སུ་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་རྣམས་དང་འབྲེལ་བ་རྣམས་ལ་སྤྱིར་བཏང་གི་སྐབས་ན་སྤྱིའི་དགག་བྱས་བཅས་པར་ཤེས་པར་བྱེད་དེ། སྤྱིའི་དགག་བྱ་དང་བཅས་པའི་རྗེས་སུ་འགྲོ་ལྡོག་བྱེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དཔེར་ན། དགེ་སློང་གིས་མཆོད་རྟེན་གྱི་རྩྭ་བརྔ་བ་ལྟ་བུའོ། །རྩྭ་བརྔས་པ་དེས་གལ་ཏེ་སྲོག་ཆགས་ལ་གནོད་པར་མ་གྱུར་ན་སྒོས་ཀྱི་དགག་བྱ་མེད་ཀྱང་སྤྱིར་སྐྱེ་བ་བཅད་ན་སྲོག་ཆགས་ལ་གནོད་པའི་རིགས་ཅན་ཡོད་པ་སྟེ། སྤྱིའི་དགག་བྱ་ཡོད་པས་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པའོ། །དམིགས་བསལ་ནི། གནས་མལ་ཕན་ཕུན་དུ་གྱུར་པའི་ལྟུང་བྱེད་བཅས་པའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བ་ཡིན་ཀྱང་སྒོས་ཀྱི་དགག་བྱས་བཅས་པའི་ས་མཚམས་བཟུང་སྟེ། གནས་མལ་མ་བསྡུས་པའི་སྒོས་ཀྱི་དགག་བྱ་ཕན་ཕུན་དུ་གྱུར་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་ལ། མ་གྱུར་ན་ལྟུང་བྱེད་མི་བསྐྱེད་པར་གསུངས་པའོ། །བཞི་པ་དགག་བྱ་དང་དགག་བཅས་ལ་འབྲེལ་པ་ཡོད་དམ་མེད་བསྟན་པ་ནི། ཤ་མིའི་ཞལ་ནས། དེ་གཉིས་ངོ་བོ་གཅིག་ཏུ་གསུངས་ཀྱང་མི་རིགས་ཏེ། དེ་གཉིས་ལ་བདག་གཅིག་པའི་འབྲེལ་པ་མེད་དེ། སྐྱོན་དང་སྐྱོན་མེད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དགག་བྱ་ནི་སྐྱོན་ཡིན་ལ། བཅས་པ་ནི་སྐྱོན་མེད་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གསུང་གིས་མཚམས་རྣམ་པར་བཞག་པ་ཁྱད་པར་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ལས་ 7-647a བྱུང་བའི་འབྲེལ་བ་ཡོད་ན་དགག་བྱ་ལས་དགག་བཅས་འབྱུང་ངམ། དགག་བཅས་ལས་དགག་བྱ་འབྱུང་། གཉིས་པ་ལྟར་ན་དགག་བྱ་འགོག་པའི་ཆེད་དུ་དགག་བཅས་མཛད་པ་ཆོས་ཅན། དགག་བཅས་དེ་དགག་བྱ་འགོག་བྱེད་མ་ཡིན་པར་ཐལ། དགག་བཅས་ལས་དགག་བྱ་འབྱུང་བའི་ཕྱིར། དང་པོ་ལྟར་ན་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་བའི་གཞི་ལ་དགག་བཅས་ཡོད་པར་བསྒྲུབ་པ་ལ་དགག་བྱ་ཡོད་པ་རྟགས་སུ་བཀོད་པ་དེ་ཆོས་ཅན། རྟགས་ཁྱབ་ཡོད་པོ་ཡིན་པར་ཐལ། འབྲས་བུ་ཡོད་པར་བསྒྲུབ་པ་ལ་རྒྱུ་ཡོད་པ་རྟགས་སུ་བཀོད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དཔེར་ན་མྱུ་གུ་ཡོད་པར་བསྒྲུབ་པ་ལ་ས་བོན་ཡོད་པ་རྟགས་སུ་བཀོད་པ་བཞིན་ནོ། །འདོད་ན་ནི་དགག་བྱ་ཡོད་པ་རྟགས་སུ་བཀོད་པ་དེས་རྟགས་ཀྱི་གོ་མ་ཆོད་པས་མདོར་བསྡུས་ཀྱི་བཅས་པ་མི་རྟོགས་པའི་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་རོ། །གལ་ཏེ་འབྲེལ་བ་མེད་ན་ཆོས་ཅན་སྔར་བཞིན། རྟགས་ཁྱབ་མེད་པོ་ཡིན་པར་ཐལ། རྟགས་ཆོས་འབྲེལ་པ་གཏན་མེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དཔེར་ན་ས་ཕྱོགས་སུ་རྟ་ཡོད་པ་བསྒྲུབ་པ་ལ་གླང་ཆེན་ཡོད་པ་རྟགས་སུ་བྱས་པ་བཞིན་ནོ། །འདོད་ན་ཡང་སྔ་མ་བཞིན་ཏེ། བྱེ་སྨྲས་འདུས་བྱས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དང་འདུས་མ་བྱས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་རྣམ་པར་བཞག་འཇོག་ཡིན་པ་བཞིན་མདོར་བསྡུས་ཀྱི་དགག་བྱ་མི་རྟོགས་པའི་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་རོ། །འོ་ན་གང་ཞེ་ན། དེ་གཉིས་ལ་དེ་བྱུང་གི་འབྲེལ་པ་མེད་ཀྱང་བཞག་འཇོག་གི་འབྲེལ་པ་ཡོད་པས་བཅས་པ་རྣམ་འཇོག་གི་དགག་བྱ་ལ་བལྟོས་ནས་བཅས་པ་རྣམ
【現代漢語翻譯】 通常，與所有違規行為相關的事項都被理解為具有一般的禁令，因為它們遵循一般的禁令。例如，比丘（梵文：bhikṣu，佛教術語，指男性出家人）割除佛塔（梵文：stūpa，一種佛教建築物）周圍的草。如果割草沒有傷害到任何生物，那麼就沒有特殊的禁令，但一般來說，如果切斷了（草的）生長，就可能傷害到生物。因此，由於存在一般的禁令，就會產生墮罪（梵文：āpatti，佛教戒律中的一種罪過）。 特殊情況是，即使是構成墮罪的違規行為，如果對住所（梵文：ālayavijñāna，佛教術語，阿賴耶識）有利，也應設定具有特殊禁令的界限。如果未包括住所的特殊禁令是有利的，則會產生墮罪；如果不是有利的，則不會產生墮罪。 第四，展示了禁令和禁令附加物之間是否存在關聯。夏彌（人名）說，雖然兩者被認為本質相同，但它們並不相同，因為兩者之間沒有單一所有者的關係，因為一個是過錯，一個是無過錯。禁令是過錯，而附加物是無過錯的，因為佛陀的教導以一種特殊的方式設定了界限。如果存在由此產生的關聯，那麼禁令附加物是否源於禁令？或者禁令是否源於禁令附加物？如果是後者，那麼爲了阻止禁令而制定的禁令附加物，其性質是：禁令附加物不是禁令的阻止者，因為禁令附加物源於禁令。 如果是前者，那麼在簡要組合的基礎上，爲了證明存在禁令附加物，將存在禁令作為理由，其性質是：這個理由是普遍有效的，因為爲了證明存在結果，將存在原因作為理由。例如，爲了證明存在幼苗，將存在種子作為理由。如果接受這種觀點，那麼將存在禁令作為理由，就無法完成理由的任務，因此會產生無法理解簡要附加物的缺陷。 如果不存在關聯，那麼情況與之前相同。這個理由不是普遍有效的，因為理由和法之間完全沒有關聯。例如，爲了證明某個地方有馬，將有大象作為理由。如果接受這種觀點，那麼情況與之前相同。就像分別說一切有部（梵文：Sarvāstivāda，佛教部派之一）區分有為法的特徵和無為法的特徵一樣，會產生無法理解簡要禁令的缺陷。 那麼，什麼是關聯呢？雖然兩者之間沒有由此產生的關聯，但存在設定的關聯。因此，附加物的設定取決於禁令，附加物是...
【English Translation】 Generally, matters related to all transgressions are understood to have a general prohibition, as they follow a general prohibition. For example, a bhikṣu (Buddhist monk) cuts the grass around a stupa (Buddhist monument). If cutting the grass does not harm any living beings, then there is no specific prohibition, but in general, if the growth is cut off, there is a possibility of harming living beings. Therefore, since there is a general prohibition, an āpatti (offense in Buddhist monastic rules) is generated. The exception is that even transgressions that constitute an āpatti, if they are beneficial to the ālayavijñāna (storehouse consciousness), a boundary with a specific prohibition should be set. If a specific prohibition that does not include the ālayavijñāna is beneficial, an āpatti is generated; if it is not beneficial, an āpatti is not generated. Fourth, it is shown whether there is a relationship between the prohibition and the prohibition with adjuncts. Shami (a person's name) said that although the two are considered to be of the same essence, they are not the same, because there is no relationship of a single owner between the two, because one is a fault and the other is faultless. The prohibition is a fault, and the adjunct is faultless, because the Buddha's teachings set the boundaries in a special way. If there is a relationship arising from this, does the prohibition with adjuncts arise from the prohibition? Or does the prohibition arise from the prohibition with adjuncts? If it is the latter, then the prohibition with adjuncts made to prevent the prohibition, its nature is: the prohibition with adjuncts is not the preventer of the prohibition, because the prohibition with adjuncts arises from the prohibition. If it is the former, then on the basis of a brief combination, in order to prove that there is a prohibition with adjuncts, taking the existence of a prohibition as a reason, its nature is: this reason is universally valid, because in order to prove the existence of a result, taking the existence of a cause as a reason. For example, in order to prove the existence of a sprout, taking the existence of a seed as a reason. If this view is accepted, then taking the existence of a prohibition as a reason, the task of the reason cannot be completed, so the defect of not being able to understand the brief adjuncts arises. If there is no relationship, then the situation is the same as before. This reason is not universally valid, because there is absolutely no relationship between the reason and the dharma. For example, in order to prove that there is a horse in a certain place, taking the existence of an elephant as a reason. If this view is accepted, then the situation is the same as before. Just as the Sarvāstivāda (a Buddhist school) distinguishes the characteristics of conditioned dharmas and the characteristics of unconditioned dharmas, the defect of not being able to understand the brief prohibition arises. So, what is the relationship? Although there is no relationship arising from this between the two, there is a relationship of setting. Therefore, the setting of the adjunct depends on the prohibition, and the adjunct is...
་པར་བཞག་ཅིང་། བཅས་པ་ལ་བལྟོས་ནས་བཅས་པ་རྣམ་འཇོག་གི་དགག་བྱ་ཞེས་རྣམ་པར་བཞག་གོ། དེས་ན་བཅས་པ་ཙམ་པོ་ལ་བཅས་པ་ཡོད་པས་མ་ཁྱབ་ཀྱང་བཅས་པ་རྣམ་འཇོག་གི་དགག་བྱ་ 7-647b ཡོད་པ་ལ་བཅས་པ་ཡོད་པས་ཁྱབ་བོ་ཞེས་གསུངས་སོ། །དགག་བྱའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། དགག་པའི་མ་ནོར་བསྡུས་ཀྱིས་སྒྲུབ་བྱེད་དུ་སྦྱོར་རོ། །གཉིས་པ་དགོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། དངོས་སམ་བརྒྱུད་པས་རང་གཞན་གྱི་རྒྱུད་ལ་ལམ་གོང་མ་སྐྱེ་བའི་རྒྱུར་འགྱུར་བ་སྟེ།འདུལ་བ་ལ་བསྟོད་པར། སངས་རྒྱས་རྣམས་དང་རང་རྒྱལ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་། །བྱང་ཆུབ་གང་བརྙེས་ཐུབ་བློ་རྣམ་དག་པ། །སེམས་ཅན་དགྲ་བཅོམ་ཡོན་ཏན་ལྡན་པ་རྣམས། །དེ་ལའང་རྒྱུ་ནི་འདུལ་བ་ཡིན་པར་གསུངས། །ཞེས་རྒྱུའི་ཆ་ནས་གསུངས་པ་དང་། ལུང་ལས། ལམ་གྱི་འབྲས་བུ་དགྲ་བཅོམ་པ་ཐོབ་པའི་ཚེ་ངས་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་བྱ་བ་བྱས་སོ་ཞེས་འབྲས་བུའི་ཆ་ནས་གསུངས་སོ། །དགོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་སྒྲུབ་པ་མདོར་བསྡུས་ཀྱི་སྒྲུབ་བྱེད་དུ་སྦྱར་རོ། །ཆོས་གོས་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བར་བཅས་པ་ཆོས་ཅན། སྒྲུབ་པའི་བཅས་པ་ཡིན་པར་ཐལ། དགོས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ་ཆོས་གོས་སྲ་བརྐྱང་གི་ཕན་ཡོན་བཅུ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ་ཞེ་ན། མ་ངེས་ཏེ་དགོས་པ་ཙམ་ཞིག་ཡོད་ཀྱང་སྒྲུབ་པའི་བཅས་པ་རྣམ་འཇོག་གི་དགོས་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པས། སྒྲུབ་པའི་བཅས་པ་ཡིན་པར་ཐལ་བར་མི་འགྱུར་རོ། །གསུམ་པ་དགག་དགོས་མེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ནི། སྔར་གྱི་དགག་བྱ་དང་དགོས་པ་ཡང་མེད་པ་སྟེ། གནང་བའི་མདོར་བསྡུས་ཀྱི་སྒྲུབ་བྱེད་དུ་སྦྱར་རོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་བཅས་པ་མ་མཛད་པ་དགག་དགོས་གང་ཡང་མེད་པ་ལ་ནི་གནང་བའི་བཅས་པས་མ་ཁྱབ་བོ། །དེས་ན་བཅས་པའི་རྟེན་ཅན་གྱི་བྱ་བ་གང་ཞིག་ཅེས་སོ། །གལ་ཏེ་ཆོས་གོས་སྲ་བརྐྱང་གདིང་བར་གནང་བའི་བཅས་པ་ཆོས་ཅན། དགག་དགོས་སོགས་གང་ཡང་མེད་པར་ཐལ། གནང་བའི་བཅས་པའི་བྱེ་བྲག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། འདོད་ན། ཆོས་ 7-648a ཅན་སྔར་བཞིན། སྲ་བརྐྱང་གི་ཕན་ཡོན་མེད་པར་ཐལ། དགག་བྱ་དང་དགོས་པ་གང་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར། རྟགས་ཁས་བླངས། འདོད་ན། ལུང་ལས། སྲ་བརྐྱང་གི་ཕན་ཡོན་བཅུ་གསུངས་པས་སོ་ཞེ་ན། སྤྱིར་དགོས་པ་ཙམ་ཡོད་ཀྱང་མ་བསྒྲུབས་ན་ཉེས་པ་བསྐྱེད་ནུས་ཀྱི་དགོས་པ་ཁྱད་པར་བ་མེད་པས་སྐྱོན་མེད་དོ། །བདུན་པ་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་བའི་ཚུལ་ལ། དགག་པ་མདོར་བསྡུས་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། ཉལ་བ་དང་། འགྲོ་བ་དང་། བཤང་བ་མི་བྱ་བ་ཉིད་དང་། ཉལ་བ་དང་འགྲོ་བས་ཟས་བཟའ་བར་མི་བྱ་བ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དག་ནི་དགག་པའི་རྣམ་པ་ཡིན་ལ་ཞེས་བཤད་དོ། །སྒྲུབ་པ་མདོར་བསྡུས་ནི། སུམ་བརྒྱ་པ་ལས། གལ་ཏེ་དངོས་སུ་གསུངས་པ་མེད་གྱུར་ཀྱང་། །དགག་དབྱེ་གསུངས་ཕྱིར་འདི་ལ་གསོ་སྦྱོང་ཡོད། །དགག་དབྱེ་དག
【現代漢語翻譯】 被安立，並且相對於所制定的，被安立為所制定的遮遣對治。因此，僅僅有制定並不意味著一定存在所制定的事物，但是存在所制定的遮遣對治，則一定意味著存在所制定的事物。』遮遣對治的理由是：以遮遣的無誤集合作為成立的理由。第二，必要的理由是：直接或間接地成為在自他相續中生起更高道路的因。在讚歎《律經》中說：『諸佛和獨覺們，所證得的菩提，具足清凈智慧的能仁，以及具有功德的已調伏煩惱的眾生們，對於他們來說，因也是《律經》。』這是從因的角度說的。經中說：『當獲得道的果位阿羅漢時，我說我已經做了出家的事業。』這是從果的角度說的。必要的理由可以作為成立的簡略理由。例如，『袈裟的縫製、熨燙和鋪設，是所立宗，因為有必要，所以是成立的制定。』因為說了袈裟縫製、熨燙的十三個利益。如果這樣說，則是不決定的，因為僅僅有必要，並不意味著有所成立的制定的必要的理由，所以不會成為成立的制定。第三，沒有遮遣必要的理由是：以前的遮遣對治和必要都沒有，可以作為允許的簡略成立理由。世尊沒有制定的，對於沒有遮遣必要的事物，允許的制定並不遍及。因此，任何作為制定的所依之事物。如果袈裟的縫製、熨燙和鋪設是允許的制定，那麼，沒有遮遣等任何必要，因為是允許的制定的差別。如果承認，那麼，所立宗如前。袈裟的熨燙沒有利益，因為沒有遮遣對治和必要。承認這個理由。如果承認，那麼，經中說了袈裟熨燙的十個利益。』一般來說，僅僅有必要，如果不守護，會產生過失，但沒有特殊的必要，所以沒有過失。第七，簡略歸納的方式。遮遣的簡略歸納是：如《 टीका 》中所說：『不躺臥、不行走、不排泄，以及躺臥和行走時不吃食物等等，這些都是遮遣的方式。』成立的簡略歸納是：如《三百頌》中所說：『即使沒有直接說，因為說了遮遣的差別，所以這裡有布薩。』遮遣的差別是： The reason for the prohibition is that the unmistaken collection of prohibitions is used as the reason for establishment. The second reason is the necessity: directly or indirectly, it becomes the cause for the arising of higher paths in the mind-streams of oneself and others. In the praise of the Vinaya, it is said: 'The Buddhas and Pratyekabuddhas, whatever enlightenment they have attained, the Sage with pure wisdom, and the beings who are Arhats and endowed with qualities, for them, the cause is also the Vinaya.' This is spoken from the perspective of the cause. In the scripture, it is said: 'When one attains the fruit of the path, the Arhat, I say that I have done the work of ordination.' This is spoken from the perspective of the fruit. The reason for necessity can be used as a brief reason for establishment. For example, 'The sewing, ironing, and spreading of robes are the subject to be established, because there is necessity, therefore it is an established precept.' Because the thirteen benefits of sewing and ironing robes are mentioned. If it is said like this, it is uncertain, because merely having necessity does not necessarily mean that there is a necessary reason for the establishment of the precept, so it will not become an established precept. The third reason for not needing prohibition is that there is neither the previous prohibition nor necessity, which can be used as a brief reason for permission. Whatever the Bhagavan has not prescribed, there is no need for prohibition, and the permitted precept does not pervade it. Therefore, whatever action is the basis of the precept. If the sewing, ironing, and spreading of robes are permitted precepts, then there is no need for prohibition, etc., because it is a distinction of the permitted precept. If you admit it, then the subject remains the same. There is no benefit in ironing robes, because there is neither prohibition nor necessity. The sign is accepted. If you admit it, then the scripture says that there are ten benefits of ironing robes. Generally, merely having necessity, if not guarded, can generate faults, but there is no special necessity, so there is no fault. Seventh, the way of summarizing. The brief summary of prohibition is: as it is said in the Ṭīkā: 'Not lying down, not walking, not defecating, and not eating while lying down and walking, etc., these are the ways of prohibition.' The brief summary of establishment is: as it is said in the Three Hundred Verses: 'Even if it is not explicitly stated, because the distinction of prohibition is stated, therefore there is Uposatha here.' The distinction of prohibition is:
【English Translation】 It is established, and in relation to what is prescribed, it is established as the negation object of what is prescribed. Therefore, merely having a prescription does not necessarily mean that there is something prescribed, but the existence of the negation object of what is prescribed necessarily means that there is something prescribed.' The reason for the negation object is: the unmistaken collection of negations is used as the reason for establishment. The second reason is the necessity: directly or indirectly, it becomes the cause for the arising of higher paths in the mind-streams of oneself and others. In the praise of the Vinaya, it is said: 'The Buddhas and Pratyekabuddhas, whatever enlightenment they have attained, the Sage with pure wisdom, and the beings who are Arhats and endowed with qualities, for them, the cause is also the Vinaya.' This is spoken from the perspective of the cause. In the scripture, it is said: 'When one attains the fruit of the path, the Arhat, I say that I have done the work of ordination.' This is spoken from the perspective of the fruit. The reason for necessity can be used as a brief reason for establishment. For example, 'The sewing, ironing, and spreading of robes are the subject to be established, because there is necessity, therefore it is an established precept.' Because the thirteen benefits of sewing and ironing robes are mentioned. If it is said like this, it is uncertain, because merely having necessity does not necessarily mean that there is a necessary reason for the establishment of the precept, so it will not become an established precept. The third reason for not needing prohibition is that there is neither the previous prohibition nor necessity, which can be used as a brief reason for permission. Whatever the Bhagavan has not prescribed, there is no need for prohibition, and the permitted precept does not pervade it. Therefore, whatever action is the basis of the precept. If the sewing, ironing, and spreading of robes are permitted precepts, then there is no need for prohibition, etc., because it is a distinction of the permitted precept. If you admit it, then the subject remains the same. There is no benefit in ironing robes, because there is neither prohibition nor necessity. The sign is accepted. If you admit it, then the scripture says that there are ten benefits of ironing robes.' Generally, merely having necessity, if not guarded, can generate faults, but there is no special necessity, so there is no fault. Seventh, the way of summarizing. The brief summary of prohibition is: as it is said in the Ṭīkā: 'Not lying down, not walking, not defecating, and not eating while lying down and walking, etc., these are the ways of prohibition.' The brief summary of establishment is: as it is said in the Three Hundred Verses: 'Even if it is not explicitly stated, because the distinction of prohibition is stated, therefore there is Uposatha here.' The distinction of prohibition is:
་པ་གོ་བར་བྱ་ཕྱིར་ཏེ། །དེ་ལས་གསོ་སྦྱོང་དོན་ནི་ཐ་དད་མིན། །ཅེས་བཤད་དོ། །གནང་བ་མདོར་བསྡུས་ནི། ཊཱི་ཀ་ལས། ཚྭ་དང་བསྲེས་པའི་རྒུན་ཆུ་བཏུང་བར་བྱ་བ་ཉིད་དང་། ཁམ་པོར་དག་ཏུ་ཟས་བཟའ་བར་བྱ་བ་ཉིད་ཅེས་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་དག་ནི་རྗེས་སུ་གནང་བའི་རྣམ་པ་ཡིན་ཏེ་ཞེས་བཤད་དོ། །འདི་ལྟར་ཡང་སྦྱར་ཏེ། སྲོག་ཆགས་ལ་གནོད་པ་ལ་སོགས་པའི་དགག་བྱ་དང་ལྡན་པའི་བྱེ་མ་འཐས་པར་གནས་པ་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་རྐོ་བ་ཆོས་ཅན། མི་རུང་བ་ཡིན་ཏེ། བཅས་པའི་རྟེན་ཅན་གྱིས་སྲོག་ཆགས་ལ་གནོད། དོན་དང་བྱ་བ་མང་།གཞན་མ་དད་པ་སྐྱེ་བའི་དགག་བྱ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། དཔེར་ན་ས་བརྐོས་པ་བཞིན་ནོ། །འོ་ན་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས། བྱེ་མ་འབའ་ཞིག་རྐོ་བ་ལ་ནི་ལྟུང་བ་མེད་དོ་ཞེས་པ་དང་འགལ་སྙམ་ན། དེ་ནི་དགག་བྱ་དང་མི་ལྡན་པའི་བྱེ་མ་བརྐོ་བ་ལ་དགོངས་པའོ། །སྒྲུབ་པ་ 7-648b མདོར་བསྡུས་ནི། གསོ་སྦྱོང་གི་བྱེ་བྲག་ཁ་ཅིག་ཆོས་ཅན། དགེ་ཚུལ་གྱིས་སྒྲུབ་དགོས་ཡིན་ཏེ། དགེ་ཚུལ་གྱི་ཆོས་དག་པ་དང་ཚུལ་ཁྲིམས་དག་པའི་དགོས་པ་ཡོད་པའི་ཕྱིར་རོ། །དཔེར་ན་དགེ་ཚུལ་གྱི་དགག་དབྱེ་བཞིན་ནོ། །གནང་བ་མདོར་བསྡུས་ནི། དཔེར་ན་དགེ་སློང་གཉིས་ཀྱིས་ཁམ་ཕོར་གཅིག་ཏུ་ཟས་ཟ་ན་ཉེས་བྱས་སོ། །གསེར་དངུལ་གྱིས་སྤྲས་པ་ལ་སོགས་པའི་ཁམ་ཕོར་དུ་དགེ་སློང་གཅིག་གིས་ཟས་ཟ་ན་ཡང་སྣོད་ཀྱི་ཆ་ནས་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་པའི་རིགས་པས་དགེ་སློང་གཅིག་ཉིད་ཀྱིས་ཁམ་ཕོར་ཐ་མལ་པའི་ནང་དུ་ཟས་ཟ་བ་ཆོས་ཅན། སྣོད་ཀྱི་ཆ་ནས་ཉེས་པ་མི་འབྱུང་སྟེ། སྣོད་ཀྱི་ཆ་ནས་དགག་དགོས་གང་ཡང་མེད་པའི་ཕྱིར། དཔེར་ན་ཡོལ་གོར་དུ་ཟན་ཟ་བ་བཞིན་ནོ། །འོ་ན་མདོར་བསྡུས་ཀྱི་བཅས་པ་ལས་འདས་པ་ན་ཅིར་འགྱུར་ཞེ་ན། བྱང་བརྩོན་ན་རེ།འདུལ་བ་མདོར་བསྡུས་ཀྱི་ལྟུང་བ་ཐམས་ཅད་ཉེས་བྱས་ཡིན་ཅེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་ཊཱི་ཀ་ལས། འདུལ་བ་མདོར་བསྡུས་ལ་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་དང་། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས་ཀྱང་། འདུལ་བ་མདོར་བསྡུས་པ་ལ་འདྲ་བའི་ཕྱིར་ཉེས་བྱས་སུ་བལྟ་བར་བྱའོ་ཞེས་པ་དང་། ཞུ་འགྲེལ་ལས་ཀྱང་ཉེས་བྱས་སུ་བརྗོད་དོ་ཞེས་བྱ་བ་ནི། འདུལ་བ་མདོར་བསྡུས་པ་ལས་མ་བརྟགས་པ་ཉིད་མིན་པར་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པ་བརྟེན་པར་འོངས་ཏེ། འོན་ཀྱང་ཉེས་བྱས་སུ་གསུངས་པ་མཚོན་པ་ཙམ་ཟད་དེ། །བམ་པོ་ལྔ་བཅུ་པ་ལས། མི་རུང་བ་དང་མཐུན་ལ། རུང་བ་དང་འགལ་བ་དེ་དག་གར་བསྡུ་ཞེ་ན། དེ་དག་རུང་བ་མ་ཡིན་པར་བསྡུ་སྟེ། དགེ་སློང་གིས་དེ་དག་བསྟེན་ཅིང་སྤྱད་དུ་མི་རུང་སྟེ། དེ་དག་བསྟེན་ཅིང་སྤྱད་ན་གཞི་ཅི་ལྟ་བ་ལས་ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔའི་ཁ་ན་མ་ཐོ་བར་ 7-649a འགྱུར་ཏེ་ཞེས་སོ། །བརྒྱད་པ་སྔར་བཅས་རྗེས་བཅས་གང་ཡིན་བརྟག་པ་ནི། བླ་མ་དག་དངོས་བཅས་དང་། རང་
【現代漢語翻譯】 因此，從那（指別解脫戒）來說，布薩的意義並非不同。』如是說。關於開許的簡略：論疏中說：『飲用摻鹽的葡萄汁，以及食用乾淨的缽等，這些都是開許的方式。』如是說。也可以這樣結合：具有對眾生造成傷害等遮止的，以及安住于誓言的比丘挖掘沙子的行為，是不允許的。因為具有誓言的所依者會對眾生造成傷害，事情和行為繁多，以及會產生他人不信任的遮止。例如挖掘土地一樣。如果有人認為這與《律分別》中『僅僅挖掘沙子沒有墮罪』相矛盾，那麼這是指不具有遮止的挖掘沙子。關於建立的簡略：某些布薩的差別，比丘必須進行，因為比丘有清凈的法和清凈的戒律的必要。例如比丘的遮止差別一樣。關於開許的簡略：例如，如果兩位比丘在一個缽中用餐，則犯輕罪。如果一位比丘在用金銀裝飾的缽中用餐，從器皿的角度來說，也會被認為是輕罪。根據這個道理，如果一位比丘在普通的缽中用餐，從器皿的角度來說，不會產生罪過，因為從器皿的角度來說，沒有任何需要遮止的。例如在木碗中用餐一樣。如果有人問，違背簡略的誓言會怎麼樣呢？持律者說：違背所有簡略律的誓言都是輕罪。這是因為論疏中說：『在簡略律中說是輕罪。』以及《律分別釋》中也說：『因為與簡略律相似，所以應視為輕罪。』以及《請問釋》中也說說是輕罪，這是因為說是沒有從簡略律中進行觀察。』這些都是可以依據的。然而，僅僅是表示說是輕罪而已。 第五十卷中說：『不應做和相順，應做和相違的那些應歸於何處呢？』那些應歸於不應做，比丘不應依止和行持那些，如果依止和行持那些，根據所依的基礎，會變成五種墮罪的罪過。第八，觀察什麼是先制後製：上師們是實際的誓言，自己是……
【English Translation】 Therefore, from that (referring to the Pratimoksha vows), the meaning of Uposatha is not different. 'Thus it is said. Brief on permissions: The commentary says: 'Drinking grape juice mixed with salt, and eating from clean bowls, etc., these are forms of permission.' Thus it is said. It can also be combined like this: A Bhikshu who possesses prohibitions such as causing harm to sentient beings, and who abides by vows, is not allowed to dig sand. Because the basis of vows causes harm to sentient beings, there are many things and actions, and there is a prohibition against causing others to lose faith. For example, digging the earth. If someone thinks this contradicts the statement in the Vinaya-vibhanga that 'there is no offense in merely digging sand,' then this refers to digging sand that does not have prohibitions. Brief on establishment: Certain differences in Uposatha must be performed by a Bhikshu, because a Bhikshu needs pure Dharma and pure discipline. For example, the differences in prohibitions for a Bhikshu. Brief on permissions: For example, if two Bhikshus eat in one bowl, they commit a minor offense. If a Bhikshu eats in a bowl decorated with gold and silver, from the perspective of the vessel, it is also considered a minor offense. According to this reasoning, if a Bhikshu eats in an ordinary bowl, from the perspective of the vessel, no offense arises, because from the perspective of the vessel, there is nothing to prohibit. For example, eating Zan in a wooden bowl. If someone asks, what happens if one violates the brief vows? The Vinaya-holder says: All violations of the brief Vinaya vows are minor offenses. This is because the commentary says: 'It is said to be a minor offense in the brief Vinaya.' And the Vinaya-vibhanga commentary also says: 'Because it is similar to the brief Vinaya, it should be regarded as a minor offense.' And the Inquiry Commentary also says it is said to be a minor offense, because it is said that it has not been examined from the brief Vinaya.' These are what can be relied upon. However, it merely indicates that it is said to be a minor offense. The fiftieth volume says: 'Where should those that are not to be done and are in accordance, and those that are to be done and are in contradiction, be classified?' Those should be classified as not to be done, and a Bhikshu should not rely on or practice those. If one relies on and practices those, depending on the basis, it will become a fault of the five classes of offenses. Eighth, examining what is previously prescribed and subsequently prescribed: The Lamas are the actual vows, and oneself is...
རང་གི་མདོར་བསྡུས་གཉིས་དུས་མཉམ་དུ་བཅས་པ་སྔར་བཅས་ཡིན་ལ། དངོས་བཅས་མཛད་པ་ན་མདོར་བསྡུས་མ་བཅས་ཤིང་། སངས་རྒྱས་མྱ་ངན་ལས་འདས་ཁའི་ཚེ་ན་མདོར་བསྡུས་གསར་དུ་བཅས་པ་ནི་རྗེས་བཅས་ཡིན་ནོ་ཞེས་འཆད་དོ། །འདི་གཏན་ལ་དབབ་པ་ལ་གསུམ་ལས། དང་པོ་གཞན་ལུགས་དགག་པ་ནི། །མགུར་གུ་རི་བ་ན་རེ། འདུལ་བ་མདོར་བསྡུས་ཐམས་ཅད་སྔར་བཅས་ཡིན་ཏེ། སྡིག་ཅན་དགོན་པ་བས་སྤྲ་མོ་ལ་ལོག་པར་ཞུགས་པའི་ཚེ་ན་མདོར་བསྡུས་ཀྱི་ཕམ་པ་བྱུང་བའི་ཕྱིར་མདོར་བསྡུས་ཀྱི་བཅས་པ་མཛད་ཟིན་པར་གྲུབ་བོ། །དེའང་སྡིག་ཅན་དགོན་པ་བའི་ཕམ་པ་གསལ་ཀ་མ་བཏོད་པའི་ཕམ་པ་དེ་ནི་མདོར་བསྡུས་ཀྱི་ཕམ་པ་ཡིན་ཏེ་ཕམ་པ་ནི་ཡིན་ལ། བྱེ་བྲག་གསལ་ཀ་མ་བཏོད་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཏེ། སྡིག་ཅན་དགོན་པ་བས་སྤྲ་མོ་ལ་ལོག་པར་ཞུགས་དུས་དེའི་ཚེ་ན་དུད་འགྲོ་ལ་གསལ་ཀ་མ་བཏོད་ཅིང་། དེས་སྤྲ་མོ་ལ་ཞུགས་པའི་གླེང་གཞི་དེ་ལ་བརྟེན་ནས་དུས་ཕྱིས་དུད་འགྲོ་ལ་གསལ་ཀ་བཏོད་དེ། ལུང་ལས། ཐ་ན་དུད་འགྲོའི་སྐྱེ་གནས་སུ་སྐྱེས་པ་དང་ལྷན་ཅིག་ཀྱང་རུང་སྟེ། དགེ་སློང་དེ་ཕམ་པར་འགྱུར་ཞེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་ཟེར་རོ། །དེ་ནི་མི་འཐད་དེ། མདོར་བསྡུས་སྔར་བཅས་ཡིན་ན། ལུང་ཕྲན་ཚེགས་ལས། བཅོམ་ལྡན་འདས་མྱ་ངན་ལས་འདའ་བའི་དུས་ཀྱི་ཚེ་ན་དགེ་སློང་རྣམས་ལ་བཀའ་སྩལ་པ། དགེ་སློང་དག་ངས་འདུལ་བ་རྒྱས་པར་བསྟན་ན་མདོར་བསྡུས་ཏེ་མ་བསྟན་པས་ཞེས་གསུངས་པ་དང་འགལ་ལོ། །སྡིག་ཅན་དགོན་པ་བའི་ཕམ་པ་དེ་མདོར་བསྡུས་ཀྱི་ཕམ་པ་ཡིན་ཅེས་ཟེར་ 7-649b བ་དེ་ཡང་མི་འཐད་དེ། ཕམ་པ་དེ་ནི་དངོས་བཅས་ལས་འདས་པའི་ཕམ་པ་ཡིན་གྱི། མདོར་བསྡུས་ཀྱི་ཕམ་པ་མ་ཡིན་ཏེ། སྔར་བཟང་བྱིན་ལ་བརྟེན་ནས་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་པ་གསལ་ཀ་བཏོད་དེ་བཀག་ཟིན་པའི་ནང་དུ་འདུས་པའི་ཕྱིར་རོ། །སྡིག་ཅན་དགོན་པ་བས་སྤྲ་མོ་ལ་ལོག་པར་ཞུགས་པའི་ཕམ་པ་ཆོས་ཅན། དེ་གསལ་ཀ་བཏོད་པའི་ཕམ་པ་ཡིན་ཏེ། སྔར་བཟང་བྱིན་ལ་བརྟེན་ནས་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་དངོས་སུ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་དགེ་ཚུལ་གྱི་གསོ་སྦྱོང་ཆོས་ཅན། གསལ་ཀ་བཏོད་པའི་གསོ་སྦྱོང་ཡིན་པར་ཐལ། གསོ་སྦྱོང་བྱའོ་ཞེས་དངོས་སུ་གསུངས་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། དེ་སྐད་དངོས་སུ་གསུངས་ཀྱང་དགེ་ཚུལ་གྱིས་གསོ་སྦྱོང་བྱའོ་ཞེས་གསལ་ཀ་མ་བཏོད་པའོ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །འོ་ན་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་རོ་ཞེས་དངོས་སུ་གསུངས་ཀྱང་དུད་འགྲོ་ལ་མི་ཚངས་པར་སྤྱོད་ན་ཕམ་པར་འགྱུར་ཞེས་གསལ་ཀ་མ་བཏོད་པའོ་ཞེས་མགོ་མཚུངས་ཞེས་རྒོལ་ན། དེའི་ལན་ནི་ངོ་བོའི་སྐབས་སུ་སྔར་བཤད་པ་བཞིན་ནོ། །གཉིས་པ་རང་ལུགས་བཞག་པ་ནི། འདུལ་བ་མདོར་བསྡུས་ཐམས་ཅད་རྗེས་བཅས་ཡིན་ཏེ།དངོས་བཅས་རྣམས་མཛད་ཟིན་པའི་རྗེས་སུ་མྱ་ངན་ལས་
【現代漢語翻譯】 關於同時制定根本戒和隨戒，前者是先前制定的。在制定事戒時，並未制定根本戒。在佛陀涅槃之際，新制定的根本戒是後來制定的，這是他們的觀點。爲了確定這一點，有三點。首先，駁斥他宗觀點：古汝古日巴說：『所有毗奈耶的根本戒都是先前制定的，因為當罪惡比丘與母猴發生不正當性行為時，已經觸犯了根本戒，因此可以確定根本戒的制定已經完成。』也就是說，罪惡比丘的墮罪並非未闡明的墮罪，而是根本戒的墮罪，因為是墮罪，但並未闡明細節。當罪惡比丘與母猴發生不正當性行為時，當時並未對畜生進行闡明，後來基於他與母猴發生性行為的事件，才闡明了對畜生的規定。經文中說：『即使是生於畜生道，該比丘也會被判為墮罪。』所以這樣說。但這並不合理。如果根本戒是先前制定的，那麼在律藏的零星章節中，世尊在涅槃之際對比丘們說：『比丘們，我詳細地闡述了律，但沒有簡略地闡述。』這與上述說法相矛盾。罪惡比丘的墮罪是根本戒的墮罪，這種說法也不合理。因為那個墮罪是違犯事戒的墮罪，而不是根本戒的墮罪。因為先前已經基於善護而闡明並禁止了不正當性行為。罪惡比丘與母猴發生不正當性行為的墮罪，是有待闡明的墮罪，因為先前已經明確地說過，基於善護，如果發生不正當性行為，就會被判為墮罪。如果這樣，沙彌的布薩（梵文：Poṣadha，梵文羅馬擬音：Poṣadha，藏文：གསོ་སྦྱོང་，漢語字面意思：增長）就是有待闡明的布薩，因為已經明確地說過要做布薩。即使明確這樣說，也不能說已經明確規定沙彌要做布薩。如果明確地說過發生不正當性行為就會被判為墮罪，那麼反駁者會說，即使明確這樣說，也不能說已經明確規定與畜生髮生不正當性行為就會被判為墮罪，這是相同的論點。對此的回答與之前在自性部分所說的相同。第二，確立自宗觀點：所有毗奈耶的根本戒都是後來制定的，因為在制定事戒之後，在涅槃之際，
【English Translation】 Regarding the simultaneous establishment of both the condensed and detailed precepts, the former is established earlier. When establishing the actual precepts, the condensed precepts are not established. The newly established condensed precepts at the time of Buddha's Nirvana are established later, according to their explanation. To determine this, there are three points. First, refuting the views of others: Guruguriba says, 'All the condensed precepts of the Vinaya are established earlier, because when the sinful monk engaged in improper sexual conduct with a female monkey, he violated the condensed precepts. Therefore, it is established that the establishment of the condensed precepts has already been completed.' That is, the sinful monk's defeat is not an unclarified defeat, but a defeat of the condensed precepts, because it is a defeat, but the details are not clarified. When the sinful monk engaged in improper sexual conduct with a female monkey, at that time, there was no clarification regarding animals. Later, based on the incident of his engaging with a female monkey, the provision for animals was clarified. The sutra says, 'Even if one is born in the realm of animals, that monk will be judged as defeated.' So they say. But this is not reasonable. If the condensed precepts were established earlier, then in the miscellaneous chapters of the Vinaya, the Blessed One, at the time of Nirvana, said to the monks, 'Monks, I have explained the Vinaya in detail, but I have not explained it in brief.' This contradicts the above statement. The statement that the sinful monk's defeat is a defeat of the condensed precepts is also unreasonable. Because that defeat is a defeat that violates the actual precepts, not a defeat of the condensed precepts. Because previously, based on Zangjin, improper sexual conduct was clarified and prohibited. The sinful monk's defeat for engaging in improper sexual conduct with a female monkey is a defeat that needs to be clarified, because it has been explicitly stated that, based on Zangjin, if improper sexual conduct occurs, one will be judged as defeated. If so, the Posadha (梵文：Poṣadha，梵文羅馬擬音：Poṣadha，藏文：གསོ་སྦྱོང་，漢語字面意思：growth) of a novice monk is a Posadha that needs to be clarified, because it has been explicitly stated that Posadha should be done. Even if it is explicitly stated, it cannot be said that it has been explicitly stipulated that novice monks should do Posadha. If it is explicitly stated that engaging in improper sexual conduct will result in defeat, then the opponent will say that even if it is explicitly stated, it cannot be said that it has been explicitly stipulated that engaging in improper sexual conduct with animals will result in defeat, which is the same argument. The answer to this is the same as what was said before in the section on self-nature. Second, establishing one's own view: All the condensed precepts of the Vinaya are established later, because after the actual precepts were established, at the time of Nirvana,
འདའ་ཀའི་ཚེ་ཞལ་ཐེམས་ཀྱི་ཚུལ་དུ་བཅས་པའི་ཕྱིར་ཏེ་སྔར་དྲངས་པའི་ལུང་དེས་གྲུབ་བོ། །གསུམ་པ་རྩོད་པ་སྤང་བ་ནི། ཤམ་ན་རེ། རྒྱུ་ཚོགས་དང་བཅས་པའི་མདོར་བསྡུས་རྗེས་བཅས་ཡིན་ཀྱང་ཡན་ལག་མདོར་བསྡུས་སྔར་བཅས་ཡིན་ཏེ། དེ་ལྟར་མ་ཡིན་ན་སྐྱོན་ཡོད་དེ། དངོས་བཅས་མཛད་ནས་མདོར་བསྡུས་མ་གསུངས་པའི་བར་སྐབས་དེར་ལྟུང་བ་འདི་ཡན་ལག་གཞན་ཚང་གི་དབང་དུ་བྱ་སྟེ། འཆར་ཀ་ལྟ་བུ་དགེ་སློང་གཅིག་གིས་བུད་མེད་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ཅན་ 7-650a དང་དབེན་པར་འདུག་འགྲེང་བྱས་པ་ལ་དབེན་པར་འདུག་འགྲེང་གི་ལྟུང་བྱེད་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་དམ་མི་བསྐྱེད་བརྟག །བསྐྱེད་ན་ནི་དགེ་སློང་གིས་བུད་མེད་རྫུ་འཕྲུལ་ཅན་དང་། དབེན་པར་འདུག་འགྲེང་བྱས་པ་ཆོས་ཅན། དགག་བྱ་མ་རྫོགས་པ་ལ་བཅས་པ་རྫོགས་པར་ཐལ། བུད་མེད་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ཅན་དང་། དབེན་པར་འདུག་འགྲེང་བྱས་པ་ལ་ཆགས་པའི་རྒྱུར་འགྱུར་གྱི། དགག་བྱ་མ་རྫོགས་ཀྱང་ལྟུང་བྱེད་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་ཞེས་པའི་སྐྱོན་ཡོད་ལ། ལྟུང་བྱེད་མི་བསྐྱེད་ན་ཡན་ལག་ཚང་ཡང་མི་བསྐྱེད་དམ། མ་ཚང་ནས་མི་བསྐྱེད། སྔ་མ་ལྟར་ན་ཆོས་ཅན་སྔར་བཞིན། དབེན་པར་འདུག་འགྲེང་གི་ལྟུང་བྱེད་མི་སྲིད་པར་ཐལ། རང་གི་ཡན་ལག་མ་ཚང་ན་དབེན་པར་འདུག་འགྲེང་གི་ལྟུང་བྱེད་མི་བསྐྱེད་ཅིང་། ཡན་ལག་ཚང་ཡང་དབེན་པར་འདུག་འགྲེང་གི་ལྟུང་བྱེད་མི་བསྐྱེད་པའི་ཕྱིར་ཏེ། རྟགས་ཟུར་ཕྱི་མ་ཁས་བླངས་སོ། །ཕྱི་མ་ལྟར་ན་ཡན་ལག་གང་མ་ཚང་། ཡུལ་བུད་མེད་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ཅན་མ་ཡིན་པ་དགོས་པ་ལ་དེ་མ་ཚང་ངོ་ཞེ་ན། དབེན་པར་འདུག་འགྲེང་གི་ལྟུང་བྱེད་མི་བསྐྱེད་པ་ལ་ཡུལ་བུད་མེད་ཀྱི་རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོས་ཅན་མ་ཡིན་པ་ཡན་ལག་ཏུ་དགོས་པ་ནི་དངོས་སུ་མ་གསུངས་ལ། དེའི་ཚེ་ཁྱེད་ལྟར་ན་ཡན་ལག་མདོར་བསྡུས་སྦྱར་དུ་མེད། དེའི་ཚེ་ན་ཁྱེད་ལྟར་ན་ཡན་ལག་མདོར་བསྡུས་མ་བཅས་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། དེ་ནི་སྐྱོན་མེད་དེ། སྔར་གཞིར་བཞག་པ་དེ་ལ་དབེན་པར་འདུག་འགྲེང་གི་ལྟུང་བྱེད་འདི་གཉིས་ཀྱི་ཡན་ལག་མ་ཚང་བ་ཅུང་ཟད་ཀྱང་མེད་པས་དབེན་པར་འདུག་འགྲེང་གི་ལྟུང་བྱེད་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་དོ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །ཁྱོད་ཀྱི་སྔར་གྱི་ཐལ་འགྱུར་དེ་ལ་བརྟགས་ཏེ། བཅས་པ་རྣམ་འཇོག་གི་དགག་བྱ་མ་རྫོགས་པ་ལ་བཅས་པ་ 7-650b རྫོགས་པར་ཐལ་ཟེར་རམ། བྱ་བ་དེ་འབྲེལ་གྱི་དགག་བྱ་མ་རྫོགས་པ་ལ་བཅས་པ་རྫོགས་པར་ཐལ་ཟེར། །དེ་གཉིས་གང་ལྟར་ཡང་མི་རུང་སྟེ། བཅས་པ་རྣམ་འཇོག་གི་དགག་བྱ་མ་རྫོགས་པ་ལ་བྱ་བ་དེ་འབྲེལ་གྱི་དགག་བྱ་རྫོགས་པར་སྲིད་པའི་ཕྱིར་དང་། དེ་འབྲེལ་གྱི་དགག་བྱ་གཏན་ནས་མེད་ཀྱང་བཅས་པ་རྫོགས་པ་སྲིད་དེ། དགེ་སློང་གིས་དགེ་སློང་ལ་རྩྭ་ཉག་མ་གཅིག་གིས་བརྡེགས་ན་ལུས་སྲོག་ལ་གནོད་པའི
【現代漢語翻譯】 因為這是在臨終遺囑中規定的，所以可以通過之前引用的經文來證實。第三，駁斥爭論：有人說，即使是包含所有因素的簡略版本，也是在之後規定的；而各個分支的簡略版本，則是在之前規定的。如果不是這樣，就會有問題：在實際規定之後，但在未闡述簡略版本期間，這種墮落應該被視為其他完整分支的情況。例如，如果一個比丘與一個具有神通的婦女單獨相處併發生性行為，那麼他是否會完全犯下單獨相處併發生性行為的墮落？如果他犯下墮落，那麼比丘與具有神通的婦女單獨相處併發生性行為，這本身就應該被視為：在禁止對像不完整的情況下，規定已經完成。因為與具有神通的婦女單獨相處併發生性行為，會成為貪慾的根源，即使禁止對像不完整，也會犯下墮落。如果他不犯下墮落，那麼即使分支完整，他也不會犯下墮落嗎？或者是因為不完整而不犯下墮落？如果像前者那樣，那麼情況仍然如前：單獨相處併發生性行為的墮落是不可能的。因為如果自己的分支不完整，就不會犯下單獨相處併發生性行為的墮落；即使分支完整，也不會犯下單獨相處併發生性行為的墮落。后一種情況是承認的。如果像後者那樣，那麼哪個分支不完整？如果需要的是非具有神通的婦女，那麼這個分支就不完整。如果有人說，在不犯下單獨相處併發生性行為的墮落時，需要非具有神通的婦女作為分支，但這一點並沒有明確說明。如果那樣，按照你的說法，簡略版本的分支就無法組合。如果那樣，按照你的說法，簡略版本的分支就沒有被規定。那麼，這沒有問題，因為在之前的基礎上，這兩個單獨相處併發生性行為的墮落，沒有任何分支是不完整的，所以會完全犯下單獨相處併發生性行為的墮落。通過考察你之前的推論，你是說：在禁止對像不完整的情況下，規定已經完成嗎？還是說：在與行為相關的禁止對像不完整的情況下，規定已經完成？無論哪種情況都不行，因為在規定對像不完整的情況下，與行為相關的禁止對像有可能完整；即使與行為相關的禁止對像完全不存在，規定也有可能完成。例如，如果一個比丘用一根草葉擊打另一個比丘，這不會對身體或生命造成傷害。 Does one say that in the case where the object of prohibition of the established precepts is incomplete, the precepts are completely transgressed? Or does one say that in the case where the object of prohibition related to the action is incomplete, the precepts are completely transgressed? Neither of these is permissible. It is possible for the object of prohibition related to the action to be complete even when the object of prohibition of the established precepts is incomplete. Moreover, it is possible for the precepts to be complete even when there is absolutely no object of prohibition related to the action. For example, if a bhikshu strikes another bhikshu with a single blade of grass, it does not harm the body or life.
【English Translation】 Because this is stipulated in the form of a last testament, it is established by the previously cited scripture. Third, refuting the argument: Someone says that even the abbreviated version that includes all factors is stipulated later; while the abbreviated versions of the individual branches are stipulated earlier. If it were not so, there would be a problem: After the actual stipulation, but during the period when the abbreviated version is not explained, this transgression should be regarded as the case of other complete branches. For example, if a bhikshu is alone with a woman who possesses magical powers and engages in sexual intercourse, will he completely commit the transgression of being alone and engaging in sexual intercourse? If he commits the transgression, then the bhikshu being alone with a woman who possesses magical powers and engaging in sexual intercourse should itself be regarded as: In the case where the prohibited object is incomplete, the stipulation is already complete. Because being alone with a woman who possesses magical powers and engaging in sexual intercourse will become the root of desire, even if the prohibited object is incomplete, the transgression will be committed. If he does not commit the transgression, then even if the branches are complete, will he not commit the transgression? Or is it because it is incomplete that he does not commit the transgression? If it is like the former, then the situation remains as before: the transgression of being alone and engaging in sexual intercourse is impossible. Because if one's own branches are incomplete, one will not commit the transgression of being alone and engaging in sexual intercourse; even if the branches are complete, one will not commit the transgression of being alone and engaging in sexual intercourse. The latter case is admitted. If it is like the latter, then which branch is incomplete? If what is needed is a woman who does not possess magical powers, then this branch is incomplete. If someone says that in not committing the transgression of being alone and engaging in sexual intercourse, it is necessary to have a woman who does not possess magical powers as a branch, but this is not explicitly stated. If that is the case, according to your statement, the branches of the abbreviated version cannot be combined. If that is the case, according to your statement, the branches of the abbreviated version have not been stipulated. Then, there is no problem with this, because on the previous basis, these two transgressions of being alone and engaging in sexual intercourse do not have any incomplete branches, so the transgression of being alone and engaging in sexual intercourse will be completely committed. By examining your previous inference, do you say: In the case where the object of prohibition of the established precepts is incomplete, the precepts are completely transgressed? Or do you say: In the case where the object of prohibition related to the action is incomplete, the precepts are completely transgressed? Neither of these is permissible, because in the case where the object of prohibition is incomplete, it is possible for the object of prohibition related to the action to be complete; even if there is absolutely no object of prohibition related to the action, it is possible for the precepts to be complete. For example, if a bhikshu strikes another bhikshu with a single blade of grass, it does not harm the body or life. Does one say that in the case where the object of prohibition of the established precepts is incomplete, the precepts are completely transgressed? Or does one say that in the case where the object of prohibition related to the action is incomplete, the precepts are completely transgressed? Neither of these is permissible. It is possible for the object of prohibition related to the action to be complete even when the object of prohibition of the established precepts is incomplete. Moreover, it is possible for the precepts to be complete even when there is absolutely no object of prohibition related to the action. For example, if a bhikshu strikes another bhikshu with a single blade of grass, it does not harm the body or life.
་དགག་བྱ་མ་རྫོགས་ཀྱང་ལྟུང་བྱེད་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་པ་དང་། སྐྱོན་ནས་སྨྲས་ན་མི་དགའ་བའི་བསམ་པ་གཏན་ནས་མ་སྐྱེས་ཀྱང་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པ་བཞིན་ནོ། །རྩོད་སྤང་གི་རྣམ་གྲངས་གཞན་ཡང་དངོས་བཅས་མཛད་ནས་མདོར་བསྡུས་མ་གསུངས་པའི་བར་སྐབས་དེར་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་ས་རྐོ་ན་ལྟུང་བྱེད་བསྐྱེད་པ་ལྟར་དགག་བྱ་དང་ལྡན་པའི་བྱེ་མ་བརྐོས་ན་ལྟུང་བ་བསྐྱེད་པའི་བཅས་པ་ཡོད་དམ་མེད་ཅེས་འདྲི་ཞིང་། དང་པོ་ལྟར་ན་བྱེ་མ་བརྐོ་བ་ལ་དངོས་བཅས་མེད་ཅིང་། དེའི་ཚེ་ན་མདོར་བསྡུས་ཀྱི་བཅས་པ་མཛད་མ་ཟིན་པ་དང་འགལ། གཉིས་པ་ལྟར་ན་བཅས་ལྡན་དགེ་སློང་གིས་དགག་བྱ་དང་ལྡན་པའི་བྱེ་མ་རྐོ་བ་དེ་ཆོས་ཅན། དགག་བྱ་ཡོད་ཀྱང་བཅས་པ་མེད་པར་ཐལ། དགག་བྱ་དང་ལྡན་པའི་བྱེ་མ་བརྐོས་ཀྱང་ལྟུང་བར་མ་བཅས་པའི་ཕྱིར་ཞེས་བརྗོད་པ་ན། ཕ་རོལ་པོ་ན་རེ། བཅས་པ་རྣམ་འཇོག་གི་དགག་བྱ་ཡོད་ཀྱང་བཅས་པ་མེད་པར་ཐལ་ཟེར་རམ། བྱ་བ་དེ་འབྲེལ་གྱི་དགག་བྱ་ཡོད་ཀྱང་བཅས་པ་མེད་པར་ཐལ་ཟེར། དང་པོ་ལྟར་ན་ཁྱབ་པ་མ་གྲུབ་ཅིང་། གཉིས་པ་ལྟར་ན་འདོད་པ་ཡིན་ཏེ། ལས་དང་པོ་པ་དགག་བྱ་དང་ལྡན་པའི་བྱ་བ་བྱེད་པ་བཞིན་ནོ་ཞེས་ཟེར་ན། འོ་ན་སྔར་གྱི་ཐལ་འགྱུར་དེ་ལ་ཡང་བརྟག་སྟེ། བཅས་པ་རྣམ་ 7-651a འཇོག་གི་དགག་བྱ་མ་རྫོགས་ལ་བཅས་པ་རྫོགས་པར་ཐལ་ཟེར་རམ། བྱ་བ་དེ་འབྲེལ་གྱི་དགག་བྱ་མ་རྫོགས་པར་བཅས་པ་རྫོགས་པར་ཐལ་ཅེས་སྔར་བཞིན་བརྟགས་པ་མཚུངས་པས་ཀྱང་ལན་གདབ་བོ། །རྩོད་པ་གཞན་ཡང་བར་སྐབས་དེར་ཕམ་པ་དང་པོ་མ་གཏོགས་པའི་ལྟུང་བ་རྫོགས་པར་བསྐྱེད་པ་ལ་བསླབ་པའི་ཡན་ལག་མི་དགོས་པར་ཐལ། བསླབ་པའི་ཡན་ལག་གསལ་ཀ་བཏོད་དེ་མ་གསུངས་ཤིང་། ཡན་ལག་མདོར་བསྡུས་སྔར་བཅས་མ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། གསལ་ཀ་བཏོད་དེ་མ་གསུངས་པའི་རྟགས་མ་གྲུབ་སྟེ། སོ་སོར་ཐར་པ་ལས། དགེ་སློང་གང་ཞེས་དགེ་སློང་གང་ཞེས་དགེ་སློང་གི་ལྟུང་བ་སྡེ་ལྔ་ལ་སྤྱིར་གསུངས་པའི་ཕྱིར། དེ་ལ་ཅིར་གསུངས་པ་ཅིས་ཤེས་ན། རྣམ་འབྱེད་འགྲེལ་པ་ལས། ཡང་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྤྱིར་བཏང་བའི་དོན་ནོ། །ཞེས་སོ། །ཡང་ཞེས་ལུང་ལས་གསུངས་པ་དེའི་དོན་བཤད་པས་གྲུབ་བོ། །མ་བྱིན་ལེན་ལ་སོགས་པའི་སྐབས་ཀྱི་ལུང་རྣམ་འབྱེད་ལས་ཀྱང་། ཡང་དགེ་སློང་གང་ཞེས་བྱ་བ་ནི། དོན་འདིར་གསོལ་བ་དང་བཞིའི་ལས་མི་གཡོ་བ་བཞག་པར་མི་འོས་པ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ་གང་ཡིན་པ་དེ་དགེ་སློང་དུ་དགོངས་ཏེ། ཞེས་གསུངས་པ་དང་། ཞུ་བ་ཉུང་ཤོས་ལས་ཀྱང་། སྔར་ལྟུང་བ་བྱུང་བ་དང་། རྐུ་ཐབས་སུ་གནས་པ་དང་། དང་པོར་འཁྲུགས་པ་དང་། མ་ནིང་དང་། དགེ་སློང་མ་སུན་ཕྱུང་བ་ནི་ཉེས་བྱས་སུ་འགྱུར་རོ་ཞེས་ཕམ་པ་དང་། ལྷག་མ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ཀྱི་སྐབས་སུ་བསླབ་པའི་ཡན་ལག་མ་ཚང་ན་རང་རང་གི་ལྟུང་བ་མི་རྫོགས་པར
【現代漢語翻譯】 如同雖然禁止之事尚未完結，但已造作完成墮罪之因；又如受到責難而發言，心中完全沒有不悅之感，卻已造作墮罪之因一般。 關於辯論的駁斥，還有其他情況。例如，在世尊制定具戒比丘挖土會犯墮罪的戒律之前，如果具戒比丘挖掘帶有禁止成分的沙子，那麼是否存在會犯墮罪的戒條呢？如果按照第一種情況，挖掘沙子並沒有世尊的禁制；但如果這樣，就與世尊尚未制定簡略戒條相矛盾。如果按照第二種情況，具戒比丘挖掘帶有禁止成分的沙子，這是否意味著雖然有禁止成分，但沒有戒條呢？因為挖掘帶有禁止成分的沙子並沒有被制定為墮罪。如果這樣說，對方可能會說：『你是說存在戒條的禁制，但沒有戒條嗎？還是說行為與禁制相關，但沒有戒條呢？』如果按照第一種情況，那麼這個論斷並不成立；如果按照第二種情況，那麼這是我們所認可的，就像初學者做帶有禁止成分的事情一樣。』 如果這樣，那麼也可以對之前的推論進行考察：『你是說戒條的禁制尚未完結，但戒條已經完結了嗎？還是說行為與禁制相關，但禁制尚未完結，而戒條已經完結呢？』像之前一樣進行考察，也可以進行回答。 還有一種辯論：在那個階段，除了第一個波羅夷罪（藏文：ཕམ་པ་，含義：斷頭罪，根本罪）之外，造作完成其他墮罪並不需要學習支分。因為學習支分的詳細內容尚未宣說，而且簡略的支分之前也沒有制定。如果這樣說，那麼『尚未宣說詳細內容』的理由並不成立，因為在《別解脫經》（藏文：སོ་སོར་ཐར་པ་）中，『任何比丘』（藏文：དགེ་སློང་གང་ཞེས་）已經普遍地宣說了比丘的五種墮罪。那麼如何知道宣說了什麼呢？在《律藏分別》（藏文：རྣམ་འབྱེད་）的註釋中說：『「又」（藏文：ཡང་ཞེས་）這個詞是普遍的意思。』因此，通過解釋經文中『又』這個詞的含義，就可以證明這一點。在關於不與取等罪的《律藏分別》中也說：『「又，任何比丘」（藏文：ཡང་དགེ་སློང་གང་ཞེས་བྱ་བ་ནི།）的意思是：在此處，不適合安置不改變四羯磨（藏文：བཞིའི་ལས་མི་གཡོ་བ་）的受具足戒者，因此被認為是比丘。』在《毗奈耶雜事》（藏文：ཞུ་བ་ཉུང་ཤོས་）中也說：『以前犯過墮罪、以盜竊為生、最初爭吵、兩性人、誹謗比丘尼，這些都會變成惡作。』因此，在波羅夷罪和僧殘罪等情況下，如果學習支分不完整，那麼各自的墮罪就不會完成。
【English Translation】 It is like generating the cause for a downfall even though the prohibited act is not completed; or like speaking out of anger without any feeling of displeasure, yet generating the cause for a downfall. Regarding the refutation of arguments, there are other situations. For example, before the Buddha established the rule that a fully ordained monk digging earth would commit a downfall, if a fully ordained monk dug sand with prohibited elements, would there be a rule that would cause a downfall? If according to the first situation, digging sand does not have the Buddha's prohibition; but if so, it contradicts the fact that the Buddha has not yet established a concise rule. If according to the second situation, a fully ordained monk digging sand with prohibited elements, does this mean that although there are prohibited elements, there is no rule? Because digging sand with prohibited elements has not been established as a downfall. If said so, the other party may say: 'Are you saying that there is a prohibition of the rule, but no rule? Or are you saying that the action is related to the prohibition, but there is no rule?' If according to the first situation, then this argument is not established; if according to the second situation, then this is what we acknowledge, just like a beginner doing things with prohibited elements.' If so, then the previous inference can also be examined: 'Are you saying that the prohibition of the rule has not been completed, but the rule has been completed? Or are you saying that the action is related to the prohibition, but the prohibition has not been completed, while the rule has been completed?' Examining it in the same way as before, it can also be answered. There is also an argument: At that stage, apart from the first Parajika (Tibetan: ཕམ་པ་, meaning: defeat, root downfall), completing other downfalls does not require learning the limbs. Because the detailed content of learning the limbs has not been spoken, and the concise limbs have not been established before. If said so, then the reason 'the detailed content has not been spoken' is not established, because in the Pratimoksha (Tibetan: སོ་སོར་ཐར་པ་), 'any monk' (Tibetan: དགེ་སློང་གང་ཞེས་) has generally spoken of the five categories of downfalls of monks. Then how do we know what has been spoken? In the commentary on the Vinaya-vibhanga (Tibetan: རྣམ་འབྱེད་) it says: 'The word "also" (Tibetan: ཡང་ཞེས་) means general.' Therefore, by explaining the meaning of the word 'also' in the sutra, this can be proven. In the Vinaya-vibhanga regarding the case of not giving and taking, it also says: 'The meaning of "also, any monk" (Tibetan: ཡང་དགེ་སློང་གང་ཞེས་བྱ་བ་ནི།) is: Here, it is not appropriate to place the fully ordained one who does not change the four karmas (Tibetan: བཞིའི་ལས་མི་གཡོ་བ་), therefore he is considered a monk.' In the Vinaya-vastu (Tibetan: ཞུ་བ་ཉུང་ཤོས་) it also says: 'Those who have committed downfalls before, live by stealing, initially quarrel, hermaphrodites, and slander nuns will become misdeeds.' Therefore, in the cases of Parajika and Sanghavasesa, etc., if the learning limbs are incomplete, then the respective downfalls will not be completed.
་དངོས་སུ་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། མི་རུང་བ་ཉིད་དུ་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་དངོས་སུ་གསུངས་པ་རྣམས་དང་སྟེ་དགག་བྱའི་རིགས་སོ། །དེ་དང་མཐུན་ལ་རུང་བ་དང་འགལ་བ་ནི་ཉལ་ 7-651b བ་དང་འགྲོ་བས་བཤང་གཅི་མི་བྱ་བ་ཉིད་དང་། ཉལ་བ་དང་འགྲོ་བས་ཟས་བཟའ་བར་བྱ་བ་ཉིད་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་དངོས་སུ་མ་གསུངས་ཀྱང་རུང་བ་མ་ཡིན་པར་བསྡུས་སོ། །ཕྱི་མ་རུང་བ་དང་མཐུན་ལ། སྔ་མ་མི་རུང་བ་དང་འགལ་བ་ཚྭ་དང་བསྲེས་པའི་རྒུན་ཆུ་བཏུང་བར་བྱ་བ་ཉིད་དང་། ཁམ་ཕོར་དུ་ཟས་བཟའ་བར་བྱ་བ་ལ་སོགས་པ་རྣམས་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་དངོས་སུ་མ་གསུངས་ཀྱང་རུང་བར་བསྡུའོ། །གནས་མལ་གྱི་གཞི་ཕྲན་ཚེགས་ལ་སོགས་པའི་སྐབས་སོ། །རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། གནས་མལ་གྱི་གཞིའི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། །།དཔལ་ལྡན་ནཱ་རོའི་བརྒྱུད་པ་ལ། །ལེགས་པར་འཁྲུངས་པ་དྭགས་པོའི་བརྒྱུད། །ཀརྨ་ཀཾ་ཚང་གིས་བཟུང་སྲོལ། །དབྱངས་ཅན་གསར་མས་ཕྱེ་བར་འདོད། །ཕྲིན་ལས་དབང་པོའི་ཞབས་ལ་གཏུག །གཙུག་ལག་ཐོས་པ་ཅི་མང་བྱས། །ཟབ་མོའི་དོན་ལ་མྱོང་བ་ཐོབ། །འཁྲུལ་པ་མེད་པར་བཤད་པ་ཡིན། །རྒྱས་འགྲེལ་ཉི་མའི་དཀྱིལ་འཁོར་ལས། གཞི་བཅུ་བདུན་གྱི་སྐབས་ཀྱི་རྣམ་བཤད་རྫོགས་སོ།། །། ༄། །ཇི་ལྟར་བརྩམས་ཚུལ་བཤད་པ། ཇི་ལྟར་བརྩམས་ཚུལ་བཤད་པ་ལ། གང་བརྩམས་བསྟན་བཅོས་ཆེ་བ་དང་། །གང་གིས་རྩོམ་པོའི་ཆེ་བ་དང་། །གང་ནས་བཏུས་པའི་ཆེ་བའོ། ། ༈ གང་བརྩམས་བསྟན་བཅོས་ཆེ་བ། དང་པོ་ནི།འདུལ་བའི་མདོ་ཞེས་བྱ་བ་བརྗོད་བྱའི་དོན་ངེས་པར་འབྱུང་བ་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་དབང་དུ་བྱས་པ། རྗོད་བྱེད་ཀྱི་གཞུང་འདུལ་བ་ལུང་བདུད་རྩིའི་རྒྱ་མཚོའི་སྙིང་པོ་མདོར་བསྡུས་པ། ལྷག་པའི་ཚུལ་ཁྲིམས་ཀྱི་བསླབ་པ་མཐའ་དག་གི་མཛོད་དུ་གྱུར་པ། འདུལ་བའི་སྡེ་སྣོད་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མ་ལྟ་བུ་འདི་ནི་ཞེས་པས་སོ། ། ༈ གང་གིས་རྩོམ་པོའི་ཆེ་བ། གཉིས་པ་ལ། སྡེ་དང་ཡོན་ཏན་ཁྱད་པར་རོ། །དང་པོ་ནི། འཕགས་པ་གཞི་ཐམས་ཅད་ཡོད་པར་སྨྲ་བའི་འདུལ་བ་འཛིན་པ་ཆེན་པོའོ། །གཉིས་པ་ནི། བྲམ་ཟེའི་སློབ་དཔོན་ཏེ་རབ་ཏུ་བྱུང་བའི་ཡོན་ཏན་གསུམ་མངའ་བ་སྟེ། བཙུན་པའི་ཡོན་ཏན་བཙུན་པ་ཡོན་ཏན་འོད། མཁས་པའི་ 7-652a ཡོན་ཏན་ལ་སྤྱིར་གྲུབ་པའི་མཐའ་ཐམས་ཅད་ལ་མཁས་པ་ནི་བདག་དང་གཞན་གྱི་གྲུབ་པའི་མཐའ་རྒྱ་མཚོའི་ཕ་རོལ་ཏུ་སོན་པའོ། །བྱེ་བྲག་ཏུ་འདུལ་བ་ལ་མཁས་པ་ནི་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་ཆོས་འདུལ་བ་བདུད་རྩིའི་ཉིང་ཁུས་སློབ་དཔོན་ཆེན་པོ་དེའི་ཤེས་རབ་ཀྱི་དབང་པོ་རྒྱས་པའོ། །སྒྲུབ་པའི་ཡོན་ཏན་ནི། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་བཀའ་དམ་པ་ནན་ཏན་གྱིས་སྙིང་པོར་བསྒྲུབ་པས་སོ། ། ༈ གང་ནས་བཏུས་པའི་ཆེ་བ། གསུམ་པ་ནི། སྡེ་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་འདུལ་བའི་སྡེ་སྣོད་མཐའ་དག་
【現代漢語翻譯】 真實宣說。 第二，佛陀真實宣說不應做之事，即應禁止之類。與此相符且允許，與此相悖之事，如躺臥或行走時不得大小便，躺臥或行走時可以進食等，雖非佛陀親口所說，亦歸為不應做之列。後者與允許之事相符，與前者不應做之事相悖，如飲用摻鹽的葡萄汁，用陶碗進食等，雖非佛陀親口所說，亦歸為允許之列。以上為住所細微之處等章節。在《廣釋·太陽之輪》中，住所之基章節的闡釋完畢。 具德那若巴（Nāropā）之傳承， 善妙誕生達波（Dwags-po）之傳承， 噶瑪岡倉（Karma Kamtshang）所持之傳統， 揚堅薩瑪（Dbyangs-can gsar-ma）所開創之宗風。 依止欽列旺波（Phrin-las dbang-po）之足， 廣學眾多經論， 獲得甚深之體驗， 無謬宣說此論。 在《廣釋·太陽之輪》中，十七事之基章節的闡釋完畢。 如何造論之闡述： 如何造論之闡述包含：所造論典之偉大，作者之偉大，以及取材之偉大。 所造論典之偉大： 第一，名為《調伏經》之論典，其所詮釋之義，乃是決定性地產生戒律，以戒律為主。其能詮釋之論，乃是調伏律藏甘露海之精華的濃縮。是所有殊勝戒律之學的寶藏，猶如一切調伏律藏之母，即如是說。 作者之偉大： 第二，作者之偉大分為宗派與功德之差別。首先，是聖者一切有部之偉大的持律者。其次，是婆羅門上師，擁有三種出家之功德，即：作為僧侶之功德——僧侶功德光；作為學者之功德——普遍精通一切宗義，通達自宗與他宗之學，如渡過大海；特別精通調伏律，以善逝之法——調伏律甘露之精華，增長了這位大學者的智慧力量。修行之功德是：以精進之心，將如來之教誨奉為圭臬並努力實踐。 取材之偉大： 第三，取材於一切部派之調伏律藏。
【English Translation】 Actually spoken. Secondly, those things that the Buddha actually spoke of as being impermissible are the types of things to be refuted. Things that accord with that and are permissible, and things that contradict it, such as not defecating or urinating while lying down or walking, and being able to eat food while lying down or walking, etc., although not actually spoken of by the Buddha, are included as not being permissible. Later, things that accord with what is permissible and contradict what is impermissible, such as being able to drink grape juice mixed with salt, and being able to eat food from a clay bowl, etc., although not actually spoken of by the Buddha, are included as being permissible. These are the sections on the minor details of the dwelling place, etc. In the 'Extensive Commentary: Circle of the Sun,' the explanation of the section on the basis of the dwelling place is complete. To the glorious Nāropa lineage, The well-born Dwags-po lineage, The Karma Kamtshang tradition holds, Dbyangs-can gsar-ma is said to have opened it. I rely on the feet of Phrin-las dbang-po, And studied many scriptures. I obtained experience in the profound meaning, And explained it without error. In the 'Extensive Commentary: Circle of the Sun,' the explanation of the section on the seventeen bases is complete. How it was composed is explained: How it was composed is explained, including: the greatness of the treatise that was composed, the greatness of the composer, and the greatness of what was gathered from. The greatness of the treatise that was composed: First, the treatise called 'The Sutra of Discipline,' the meaning of what is expressed is definitely arising as the power of ethics. The text of what is expressed is a condensed essence of the nectar ocean of the Vinaya. It has become a treasury of all the trainings of higher ethics, like a mother of all the Vinaya Pitakas, as it is said. The greatness of the composer: Second, the difference between the school and the qualities. First, he is the great holder of the Vinaya of the noble Sarvāstivāda. Second, he is a Brahmin teacher, possessing three qualities of ordination: the quality of a monk—the monk, the quality of virtue, the light of virtue; the quality of a scholar—generally, being skilled in all philosophical tenets means having reached the other shore of the ocean of one's own and others' philosophical tenets. In particular, being skilled in the Vinaya means that the great teacher's intellectual power has expanded with the essence of the nectar of the Dharma Vinaya of the Sugata. The quality of practice is that he diligently practices the Sugata's sacred command as the essence. The greatness of what was gathered from: Third, from all the Vinaya Pitakas of all the schools.
གི་གཙོ་བོར་གྱུར་པ། འཕགས་པ་གཞི་ཐམས་ཅད་ཡོད་པར་སྨྲ་བའི་འདུལ་བ་ཀུན་ལས་བཏུས་པ་ཡིན་ནོ། ། ༄། །ཇི་ལྟར་བསྒྱུར་བའི་ཚུལ་བཤད་པ། ཇི་ལྟར་བསྒྱུར་བའི་ཚུལ་བཤད་ན། བསྟན་པ་འདེགས་པའི་སྦྱིན་བདག་དང་། །འགྱུར་དབང་སྤྲུལ་པའི་པཎ་ཆེན་དང་། །སྒྱུར་བྱེད་ལོ་ཙཱའི་ཁྱད་པར་རོ། ། ༈ བསྟན་པ་འདེགས་པའི་སྦྱིན་བདག དང་པོ་ནི། དབང་ཕྱུག་དམ་པའི་མངའ་བདག་དཔལ་ལྷ་བཙན་པོ་རལ་པ་ཅན་གྱི་བཀའ་ལུང་གིས་སོ། ། ༈ འགྱུར་དབང་སྤྲུལ་པའི་པཎ་ཆེན། གཉིས་པ་ནི། འཕགས་པ་གཞི་ཐམས་ཅད་ཡོད་པར་སྨྲ་བའི་འདུལ་བ་འཛིན་པ་ཆེན་པོ་ཁ་ཆེ་བྱེ་བྲག་ཏུ་སྨྲ་བའི་སློབ་དཔོན་ཛི་ན་མི་ཏྲ་སྟེ་རྒྱལ་བའི་བཤེས་གཉེན་དང་ངོ་། ། ༈ སྒྱུར་བྱེད་ལོ་ཙཱའི་ཁྱད་པར། གསུམ་པ་ནི། ཞུ་ཆེན་གྱི་ལོ་ཙཱ་བ་བནྡེ་ཅོག་རོ་ཀླུའི་རྒྱལ་མཚན་གྱིས་བསྒྱུར་ཅིང་ཞུས་ཏེ་གཏན་ལ་ཕབ་པའོ། །འདི་ལ་ཤླཽ་ཀ་ནི་ཉིས་སྟོང་བདུན་བརྒྱ་ཡོད་དོ། །བམ་པོ་ནི་དགུར་བྱས་སོ། །ཞེས་དམ་པའི་ཆོས་འདུལ་བའི་ལེགས་བཤད་ཀྱི་རྒྱ་མཚོ་ཆེན་པོ་འདི་ནི་གངས་ཅན་གྱི་ལྗོངས་འདིར་བྱུང་བའི་ཉེ་བ་འཁོར་གཉིས་པ་ཀུན་མཁྱེན་མཚོ་སྣ་པས་འདུལ་བ་མདོ་རྩ་བའི་ས་བཅད་མཛད་པ་འདིར་ཚིགས་བཅད་དུ་བསྡེབས། མཆན་འབྲུ་འགྲེལ་སྤྱི་དོན་མཐའ་དཔྱད་ཀྱི་དགག་སྒྲུབ་རྣམས་གཞིར་བྱས་ལ། གངས་ཅན་གྱི་འདུལ་བ་འཛིན་པའི་དམ་པ་གང་དག་གི་བཞེད་པས་ཁ་བསྐངས་ནས་དཔལ་ལྡན་དྭགས་པོའི་བཀའ་བརྒྱུད་ལས་སྒྲུབ་བརྒྱུད་ཀརྨ་ཀཾ་ཚང་གི་དགོངས་པ་དང་རོ་གཅིག་པར་བཤད་པ་ལས། རང་གར་རྟོག་པས་བརྟགས་ཏེ་བརྗོད་པ་ནི་འགའ་ཡང་མེད་པས་ 7-652b གཟུ་བོར་གནས་པ་དག་གིས་ལེགས་པར་བསླབ་པར་རིགས་ཀྱི། འདི་ལྟའི་དགེ་བ་དེ་ཡང་ཤཱཀྱའི་བསྟན་པ་ད་དུང་གངས་ཅན་གྱི་ལྗོངས་འདིར་རབ་ཏུ་རྒྱས་པའི་ཕྱིར་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཐམས་ཅད་ལ་འབུལ་ལོ། །བརྩེ་བས་བཞེས་ནས་བདག་སོགས་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་བསྐྱབ་ཏུ་གསོལ། །བདག་གིས་སྔོན་སྤྱད་རླབས་ཆེན་རྒྱ་མཚོའི་སྤྱོད་པ་སུ་ཡིས་དཔོགས། །གཞན་དོན་ལ་ཆགས་སེམས་ཀྱི་རིན་ཆེན་རིན་ཐང་སུ་ཡིས་གཞལ། །རྨད་བྱུང་ཡོན་ཏན་རྫོགས་པའི་སྐྱེས་རབས་ཕྲེང་བ་སུ་ཡིས་ཤེས། །བདེ་ཞིང་ཡིད་འོང་དངོས་པོ་གཞན་ལ་བསྒྲུབ་པ་སུ་ཡིས་ནུས། །བདག་ནི་བྱང་ཆུབ་སྙིང་པོའི་སྤྲིན། །བདུད་རྩིའི་ཆར་ཆེན་བཅུད་ལྡན་པ། །སྣོད་དང་འཚམས་པར་ཆབ་རྒྱུན་ནི། །དགའ་ལྡན་གཤེགས་ནས་འབེབས་པ་སྙམ། །ལུས་བཟང་པདྨའི་རྫིང་བུར་ཡེ་ཤེས་ཟླ་བ་འཕོས་འདྲའི་ངང་པའི་གཤོག་རླབས་ནི། །རྡོ་རྗེའི་དགའ་བདེས་བསྐྱོད་པའི་རྗེས་དྲན་ཀུ་མུད་མཛེས་པའི་གོས་བཟང་ལྷུབ་པ་ལྟའི། །འབར་སྲེག་འཕུར་ལྡིང་རོལ་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལས་གཏིང་དཔག་དཀའ་བའི་ནོར་བུར་མཐོང་། །ཨེ་མ་ཡ་མཚན་རྒྱས་ཤིང་ངོ་མཚར་
【現代漢語翻譯】 這是根本，是出自於聖者一切有部律藏的彙集。 如何翻譯之方式 若說如何翻譯之方式，乃是扶持教法的施主，以及翻譯主尊化身之大班智達，還有翻譯者的殊勝之處。 扶持教法的施主 首先是，依靠自在聖者的統治者，吉祥拉欽波·熱巴巾（Ralpa can）的聖旨。 翻譯主尊化身之大班智達 其次是，聖者一切有部律藏的持有者，大克什米爾分別說部之導師吉那彌扎（Jinamitra），即勝友。 翻譯者的殊勝之處 再次是，校勘者的譯師，班智達覺若·魯嘉燦（Cogro Luyi Gyaltsen）翻譯並校勘確定。此中有二千七百頌，分為九品。如是，此乃聖法律藏之善說大海，是雪域藏地出現的第二阿難陀，全知措那瓦（Tsonawa）對律藏根本經所作之章節，彙集成偈頌。以註釋、詞句解釋、總義、邊際分析之辯論為基礎，並參考雪域藏地持律聖者之觀點加以補充，與達波噶舉派（Dwags po bka' brgyud）中實修噶瑪岡倉（Karma Kamtshang）之見解一致而宣說，絕無自作臆測之言。 公正之人理應善加學習。此等善行，亦為使釋迦教法于雪域藏地更加興盛，而獻于圓滿正覺之佛陀及諸菩薩。懇請慈悲納受，救護我等一切有情。我昔所行廣大如海之行持，誰能測度？為利他所生珍重心之價值，誰能衡量？圓滿奇妙功德之本生傳記，誰能知曉？成辦安樂悅意之事物予他人，誰能做到？我乃菩提心之云，充滿甘露之大雨，恰如其分地降下雨水，猶如從兜率天降臨。身如蓮池中優美的蓮花，智慧之月影照耀，如天鵝般舞動翅膀，以金剛之喜樂推動，回憶起那如睡蓮般美麗的華服飄動。從燃燒、飛翔、嬉戲之禪定中，見到深不可測之珍寶。噫瑪！稀奇廣大，不可思議！
【English Translation】 This is the main compilation from the Vinaya Pitaka of the Sarvastivada school. How to Translate If explaining how to translate, it involves the patrons who uphold the teachings, the great scholars who are the emanation of the translation's master, and the special qualities of the translators. The Patrons Who Uphold the Teachings Firstly, it was by the decree of the powerful and holy lord, Pal Lha Tsenpo Ralpa can. The Great Scholars Who are the Emanation of the Translation's Master Secondly, it was Jinamitra (Victorious Friend), the great master of the Sarvastivada Vinaya, a scholar of the Kashmiri Vaibhashika school. The Special Qualities of the Translators Thirdly, it was translated, reviewed, and finalized by the translator of Zhuchen, the monk Cogro Luyi Gyaltsen. This contains two thousand seven hundred shlokas and is divided into nine chapters. Thus, this great ocean of excellent explanations of the holy Dharma Vinaya is like the second Ananda who appeared in this land of snow, Tsonawa, who compiled the sections of the root text of the Vinaya Sutra into verses. Based on the commentaries, explanations of words, general meanings, and critical analyses, and supplemented by the views of the holy Vinaya holders of Tibet, it is explained in accordance with the single intention of the Karma Kamtshang of the glorious Dagpo Kagyu lineage, without any self-conceived fabrications. Those who are impartial should study it well. May this virtue be offered to all the Buddhas and Bodhisattvas so that the Shakya teachings may further flourish in this land of snow. Please accept it with compassion and protect all sentient beings, including myself. Who can fathom the vast ocean of deeds I have performed in the past? Who can measure the value of the precious mind of attachment to the benefit of others? Who can know the garland of wondrous and complete qualities of the Jataka tales? Who can accomplish the happiness and desirable things for others? I am a cloud of the essence of Bodhi, a great rain of nectar, pouring down streams of water appropriately, as if descending from Tushita. Like a beautiful lotus in a lotus pond, the moon of wisdom shines, and the wings of the swan flutter, driven by the Vajra bliss, recalling the beautiful garments fluttering like the night-blooming lotus. From the Samadhi of burning, flying, and playing, I see a jewel of unfathomable depth. Ema! Wonderful and amazing!
བཞད་པའི་ཚུལ་འདི་སྙིང་ལ་འགོད་དོ་ཀྱེ། །བཞིན་བཟང་བཻ་ཌཱུའི་དོ་ཤལ་ལྷ་མོའི་མཐོངས་ཀར་བཀོད་པ་ལྟའི། །ཡོངས་གྲུབ་རྡོ་རྗེའི་བུ་མོ་སྨིན་ལེགས་མ་ཁྱོད་རྟག་བསྟེན་པས། །བདག་ལ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་མིག་གཅིག་ཨུཏྤལ་ཟུང་ལྟར་ཡངས། །དེ་ཐོབ་བདེ་བས་གཡུར་ཟ་མཁའ་ཁྱབ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་མོས་འཁྱུད། །གསེར་གྱི་མཆོད་སྡོང་མེ་ཤེལ་འབར་བས་གསལ་བྱས་དང་། །རིན་ཆེན་རི་བོ་ཉི་མའི་ཤིང་རྟས་གློག་འདྲ་བ། །བདུད་རྩིའི་ཆར་པས་རི་རབ་ངོས་བཟང་བཀྲུས་པ་ལྟའི། །དྭགས་པོའི་བསྟན་པ་འདི་ནི་བདག་གིས་གསལ་བར་བྱས། ། 7-653a ༄༅། །གྲུབ་བོ་གྲུབ་བོ་མི་ལུས་དོན་ལྡན་གྲུབ། །ཟིན་ནོ་ཟིན་ནོ་རྒྱུད་ལ་བསྟན་པ་རྫོགས། །བྱས་སོ་བྱས་སོ་སྡེ་སྣོད་རྒྱུད་སྡེ་སྦྱངས། །སྐྱེས་སོ་སྐྱེས་སོ་དྭགས་པོའི་རྒྱུད་ལ་སྐྱེས། །དྲེགས་མྱོས་གཞུང་བརྒྱ་འབྱིན་པའི་ནོར་བུའི་འོད་གསལ་ཞིང་། །རྨོངས་པའི་གཟི་ལྡན་རིགས་པའི་མིག་ཐིག་སྟོང་བཀོད་པ། །སློབ་མ་བུ་མོས་སྨིན་མའི་གཞུ་ཡི་སྟོངས་གནས་པ། །བརྒྱ་བྱིན་དེས་ནི་བདག་ཚུལ་མཐོང་ན་ཅི་མི་རིད། །བདག་གི་ལྷ་གཅིག་བྱུ་རུའི་ལྗོན་ཤིང་རྨ་བྱའི་ལྐོག་མས་ཁྱབ་པ་བཞིན། །དམར་སེར་འོད་ཀྱི་མེ་ཏོག་ཉི་མའི་འཆར་ཀ་དག་ལ་འཐོར་བས་འགྲན། །དེ་སླད་མདངས་ལྡན་རྡོ་རྗེ་རྣལ་འབྱོར་མ་ཁྱོད་བདག་ལ་ཉེ་བའི་སེམས། །ཐུགས་ཀར་བསྣམས་ནས་བདག་གི་དོན་རྣམས་མ་ལུས་བསྒྲུབ་པས་རབ་ཏུ་ཚིམས། །ངེས་པར་འཆིང་ལྡན་མིག་གི་རབ་རིབ་སེལ་འདོད་ན། །བདག་དང་བདག་གི་ལེགས་བཤད་བརྒྱ་ལམ་ནང་ན་ཡང་། །ཨུ་དུམ་ཝཱ་རའི་མེ་ཏོག་ལས་ཀྱང་ཆེས་ཆེར་དཀོན། །དེས་ན་སྐྱེ་བར་བརྒྱུད་པའི་སློབ་མས་འདི་ཉིད་ཟུངས། །སྐྱབས་གནས་གཞན་ལ་ཡིད་བརྟན་མ་རྙེད་ནས། །དཔལ་ལྡན་དྭགས་པོའི་བཀའ་བརྒྱུད་མགོན་དུ་བཟུང་། །བརྒྱུད་པ་གཞན་དག་ལྦུ་བའི་ཕྲེང་བ་བཞིན། །མགུལ་དུ་བརྒྱན་ཀྱང་ཐར་པའི་དོན་བྱེད་ཅི། །ཡོངས་འཛིན་འཁྱོགས་ཐོས་བློ་གྲོས་མ་ཕེབས་ཏེ། །ཀརྨ་པ་ཡི་ཕྲིན་ལས་འཛིན་པ་མཆོག །ཞབས་རྡུལ་སྤྱི་བོར་ནོད་པའི་སློབ་བུ་བདག །སྐལ་བས་མ་ཕམ་མདུན་མ་གྲུབ་སྟེ་སོང་། །འཕྲལ་དང་ཡུན་དུ་བདག་གིས་ལེགས་བསམས་པ་བས། །ཕྱི་ནང་གཙུག་ལག་ཐ་སྙད་ཅི་ཤེས་ཀྱང་། །ཚིག་གཅིག་གི་ཡང་ཉམས་ལེན་མེད་མཐོང་བས། །བདག་ནི་གཏིང་ནས་མ་བཟོད་སྐྱོ་བ་སྐྱེས། །བདག་ནི་གསུང་རབས་ 7-653b ཀུན་ཤེས་ལྷག་པར་ཡང་། །འདུལ་བའི་ཚིག་དོན་མ་ལུས་བདེ་བར་མྱོང་། །འཆད་རྩོད་རྩོམ་པའི་སྦྱོར་ཚུལ་ཤེས་གྱུར་ཀྱང་། །བློ་ངན་ལས་མི་རུང་ལ་ཇི་ལྟར་བྱ། །བརྒྱུད་པ་མཆོག་གྱུར་འདི་ཡི་སྲོལ་འཛིན་ན། །ཅིས་ཀྱང་བྱ་བ་བཏང་ནས་དགོས་མེད་ཀྱིས། །བློ་སྣ་ནང་ནས་ལྟུང་བའི་ཞེན་ལོག་ལ། །འདུལ་བའི་རྒྱས་འགྲེལ་བྱས་པ་དོན་ཡོད་སྙམ། །བདག་ལ་ངེས་པར་རེ་བལྟོས
【現代漢語翻譯】 啊！將這歡笑銘記於心。 姣好容顏，宛如將碧玉項鍊陳設於天女的胸前。 圓滿成就金剛之女，妙齡佳人，恒常親近於你。 令我獲得如雙烏巴拉花般廣闊的，一切智之眼。 獲得此眼，便能以大樂之姿，擁抱遍佈虛空的大手印。 金製供燈，以閃耀的火瑪瑙照亮。 珍寶山峰，如太陽戰車般閃電般耀眼。 甘露之雨，洗凈須彌山的秀美山坡。 我已將達波的教法發揚光大。 成就了，成就了，人身變得有意義而成就。 獲得了，獲得了，相續中圓滿了教法。 做到了，做到了，三藏和續部都已清凈。 誕生了，誕生了，在達波的傳承中誕生。 驕慢者沉醉於百種論典，如珍寶般閃耀。 愚昧者炫耀著理性的光芒，佈下千種眼花繚亂的陣勢。 弟子們在眉弓間拉滿弓箭。 若因陀羅看到我的姿態，怎能不羞愧？ 我的本尊如珊瑚樹，遍佈孔雀的翎羽。 紅色和黃色的光芒，如鮮花般與冉冉升起的太陽爭輝。 因此，光彩照人的金剛瑜伽母啊，你對我心懷親近。 將我珍藏於你的心中，圓滿成辦我的一切，令我無比歡喜。 若想消除束縛之眼的昏花。 我與我的百種妙語，即便在百條道路中。 也比烏曇婆羅花更為稀有。 因此，傳承的弟子們，務必謹記此言。 不要寄希望于其他的皈依處。 應以具德達波噶舉派為怙主。 其他傳承如水泡般虛幻。 縱然佩戴于頸間，又怎能成辦解脫之義？ 上師心懷偏頗，智慧不足。 噶瑪巴是弘揚事業的至尊。 我，將您的足塵戴在頭頂的弟子。 有幸在彌勒佛前成就。 無論暫時還是長遠，我都曾深思熟慮。 無論對外在或內在的學術名詞瞭解多少。 卻發現連一句的實修都沒有。 我從內心深處感到無法忍受的悲傷。 我通曉一切經論 尤其是對戒律的詞句和意義都已完全領會。 即使精通講、辯、著的技巧。 但面對惡劣的根性又能如何呢？ 若要秉持這殊勝的傳承。 無論如何都要放下俗務，去做那些無意義的事情。 內心沉溺於墮落的偏執。 還自以為對戒律的廣釋是有意義的。 我 निश्चित रूप से 希望著你（藏文：བདག་ལ་ངེས་པར་རེ་བལྟོས，梵文天城體：निश्चित रूप से आशा करता हूँ，梵文羅馬擬音：niścita rūpeṇa āśā kartā hūm，漢語字面意思： निश्चित रूप से 希望著你）
【English Translation】 Ah! Engrave this laughter in your heart. A beautiful face, like displaying a necklace of beryl on the chest of a goddess. Perfectly accomplished Vajra daughter, beautiful and delicate, constantly attending to you. Granting me the all-knowing eye, as wide as a pair of Utpala flowers. Having obtained this, I embrace the all-pervading Mahamudra with great bliss. A golden offering lamp, illuminated by the blazing fire agate. A precious mountain, as dazzling as a chariot of the sun. The rain of nectar, washing the beautiful slopes of Mount Sumeru. I have illuminated the teachings of Dagpo. Accomplished, accomplished, the human body has become meaningful and accomplished. Obtained, obtained, the teachings are perfected in the continuum. Done, done, the Tripitaka and Tantras have been purified. Born, born, born into the lineage of Dagpo. The arrogant ones are intoxicated with hundreds of treatises, shining like jewels. The ignorant ones flaunt the light of reason, laying out a thousand dazzling arrays. The disciples draw their bows between their eyebrows. If Indra sees my posture, how can he not be ashamed? My deity is like a coral tree, covered with peacock feathers. Red and yellow lights, like flowers competing with the rising sun. Therefore, radiant Vajrayogini, you have a close heart to me. Cherishing me in your heart, completely accomplishing all my affairs, making me extremely happy. If you want to eliminate the blurred vision of bondage. My hundreds of wonderful words, even in a hundred paths. Are even rarer than the Udumbara flower. Therefore, the disciples of the lineage must remember this. Do not place your hopes on other refuges. You should take the glorious Dagpo Kagyu as your protector. Other lineages are as illusory as bubbles. Even if worn around the neck, how can they accomplish the meaning of liberation? The guru has biased thoughts and insufficient wisdom. Karmapa is the supreme one who upholds the activities. I, the disciple who places the dust of your feet on my head. Am fortunate to have achieved before Maitreya. Whether temporarily or in the long term, I have pondered deeply. No matter how much I know about external or internal academic terms. I found that there was not even a single practice. I felt an unbearable sadness from the bottom of my heart. I know all the scriptures Especially the words and meanings of the Vinaya have been fully understood. Even if I am proficient in the skills of teaching, debating, and writing. But what can I do in the face of a bad nature? If you want to uphold this supreme lineage. In any case, you must put aside worldly affairs and do those meaningless things. The mind is addicted to the perverted attachment of falling from within. And I think that the extensive explanation of the Vinaya is meaningful. I निश्चित रूप से hope for you (Tibetan: བདག་ལ་ངེས་པར་རེ་བལྟོས，Sanskrit Devanagari: निश्चित रूप से आशा करता हूँ，Sanskrit Romanization: niścita rūpeṇa āśā kartā hūm，Chinese literal meaning: निश्चित रूप से 希望著你)
་བཅས་པ་རྣམས། །ཐོས་དོན་ཚོལ་ཞིག་ཐོས་དོན་མྱོང་བར་གྱིས། །སླད་ནས་བདག་དང་མངོན་སུམ་མ་གྱུར་གང་། །བསྟན་བཅོས་འདིར་ལྟོས་བདག་གི་མངོན་སུམ་ཞལ། །དུས་གསུམ་གང་ན་ནད་ཅན་གང་ཡོད་པས། །བདག་ལ་གསོལ་བ་ཐོབ་ཅིག་མོས་པ་སྐྱེད། །འབྲེལ་ཚད་དོན་ལྡན་ང་ཡིས་མི་བསླུ་སྟེ། །སྐལ་བར་འཚམས་པའི་བྱིན་རླབས་སྦྱིན་པ་ཡིན། །འདིར་འབད་དགེ་བ་རྡོ་རྗེའི་རྣལ་འབྱོར་བཟང་། །མཐུན་རྐྱེན་སྦྱར་དང་བཅས་པའི་དགེ་བ་དེས། །འགྲོ་ཀུན་ཐུབ་ཆེན་བསྟན་པའི་སྒོ་གསུམ་ལ། །འཇུག་ནས་ཀརྨ་ཀཾ་ཚང་འགྲུབ་གྱུར་ཅིག །ཅེས་བྱ་བ་འདི་ནི་སྐྱེ་བ་ནས་སྐྱེ་བར་སངས་རྒྱས་ཀྱི་བསྟན་པ་ལ་འཇུག་པའི་སྐལ་བ་རྙེད་པས། རྗེ་བཙུན་ཀརྨ་པའི་མཚན་གྱི་བྱིན་རླབས་དང་ལྡན་པ་བསྟེན་པའི་ཡོངས་འཛིན་དམ་པ་བཞི་ལ་ཅི་མཛད་ལེགས་མཐོང་། ཅི་གསུང་ཚད་འཛིན་ཐུགས་ཡིད་གཅིག་འདྲེས་སུ་གྱུར་ཏེ། དགོངས་པ་གཅིག་པར་ཐིམ་ནས་ལུང་དང་རིགས་པ་སྨྲ་བ་ཐ་སྙད་ཀྱི་གཙུག་ལག་ཡོངས་སུ་རྫོགས་ཤིང་། རྣལ་འབྱོར་ཆེན་པོའི་ས་གྲུབ་པ་ཤཱཀྱའི་དགེ་སློང་ལོ་ཙཱ་བ་ཆོས་གྲུབ་གྲགས་པ་ཕྱོགས་ཐམས་ཅད་ལས་དུས་ཀུན་ཏུ་སྣ་ཚོགས་པར་རྣམ་པར་རྒྱལ་བ་མི༷་བསྐྱོད༷་བཟང་པོ་རྡོ༷་རྗེ༷་དགའ་བའི་དབྱངས་ཞེས་བྱ་བ། མིང་གཞན་དབྱངས་ཅན་གསར་མར་གྲགས་པས་རང་ལོ་ཉེར་དྲུག་པ་ནས་མགོ་ 7-654a ༄༅། །བརྩམས་ཏེ་ཉེར་བདུན་པའི་ངོ་མཐོང་བ་དབྱར་སྔ་མའི་དགུང་ཟླ་གཅིག་སོང་བའི་ཆུ་སྟོད་ཀྱི་ཟླ་བ་ཉ་བའི་ཉིན་ལེགས་པར་གྲུབ་པའི་དགེ་བས་འགྲོ་བ་ཐམས་ཅད་དཔལ་ལྡན་ཀརྨ་པ་རྒྱལ་བའི་དབང་པོའི་སྐུ་གསུང་ཐུགས་མི་ཟད་པ་རྒྱན་གྱི་འཁོར་ལོ་འགྲུབ་པར་འགྱུར་ཅིག། ༈ །།ཨོཾ་སྭ་ར་སྭསྟི། མཐའ་ཡས་རིགས་ཅན་གསུམ་གྱི་གདུལ་ཞིང་དུ། །བདེན་གཉིས་དམ་ཆོས་ཆར་ཆེན་འབེབས་པར་བྱེད། །ཐབས་མཁས་ཐུགས་རྗེའི་སྤྱོད་པ་རྒྱ་མཚོ་ན། །རྟག་རོལ་ཐུབ་མཆོག་ཀླུ་ཡི་དབང་པོར་འདུད། །ཕན་བདེའི་འབྱུང་གནས་བསྟན་པ་རིན་ཆེན་གང་། །སྡེ་སྣོད་གསུམ་ལས་སོ་ཐར་འདུལ་བ་ནི། །སྟོན་དང་བསྟན་བཅོས་གཉིས་ཀ་ཡིན་ནོ་ཞེས། །རྒྱལ་བས་དཔལ་གྱི་མགུལ་ནས་ཡང་ཡང་བསྔགས། །གང་ལ་མ་བསྟེན་ལམ་གཞན་ཅི་ཞིག་ལྟར། །བསྒྲུབས་ཀྱང་མྱང་འདས་དཀའ་བར་ངེས་གནས་ཏེ། །གང་དག་འདི་ལ་བསྟེན་ནས་ནང་གི་དོན། །ཟབ་མོའི་མཐར་ཐུག་བར་དུའང་དོན་ལྡན་བྱེད། །ཤེས་ནས་ཐར་པའི་རྩ་བར་བཞག་བཞིན་དུ། །མཁས་རྣམས་གཅིག་ཏུ་གུས་ཀྱང་གདུལ་བྱ་ཕལ། །དོན་དེ་མཐོང་ནས་ལག་ལེན་འདེབས་པ་ལ། །རྒྱལ་གསུངས་ཟབ་རྒྱས་ཁྲོད་དུ་ཇི་བཞིན་མིན། །དེ་ཕྱིར་འདུལ་བ་ལུང་ཆེན་རྣམ་པ་བཞིའི། །སྙིང་པོ་བཅུད་དུ་ལེན་པའི་མདོ༷་རྩ༷་བ༷། །གང་འདི༷་སྟོན་མཆོག་ཐུགས་རྗེ་དང་འདྲེས་པའི། །ཡོན༷་ཏན༷་འོད༷་ཀྱི༷་བློ༷་མཚོ་ལས༷་སྐྱེས་གྱུར། །ཉུང་ངུར་བསྡུས་པའི་ཚིག་དོན
【現代漢語翻譯】 所有被教導者啊，探尋你所聽聞的意義，體驗你所聽聞的意義！ 此後，無論我是否顯現，都請參考這部論著，它就是我的真實面容。 無論何時何地，有任何病患，都請向我祈禱，生起虔誠之心！ 凡是與我結緣者，都不會被我欺騙，我會給予與他們的根器相應的加持。 在此精進修持，金剛瑜伽最為殊勝！ 愿以此善行，以及一切順緣，令所有眾生進入大能仁（梵文：Mahāmuni，釋迦牟尼佛的稱號）教法的身、語、意三門，從而成就噶瑪岡倉（Karma Kamtsang，噶舉派的分支）的傳承！ 這段話是說，從一生到一生，都能獲得進入佛陀教法的機會。 依止具有至尊噶瑪巴（Karmapa）名號加持的四位導師，他們所做的一切都被認為是正確的，他們所說的一切都被認為是可靠的，他們的心意融為一體，他們的思想合而爲一，精通經論和理證，通達一切名相，成就了偉大的瑜伽士果位。 釋迦比丘，譯師卻竹扎巴（Chödrub Drakpa），在一切方面、一切時節都獲得了各式各樣的勝利，他被尊稱為不動賢（藏文：Mi bskyod bzang po，不動佛的吉祥），金剛喜悅之音（藏文：rDo rje dga' ba'i dbyangs）。 他的另一個名字是雅央薩瑪（藏文：dByangs can gsar ma），從他二十六歲開始，到二十七歲初夏的第一個月圓之日，這部著作圓滿完成，愿以此功德，令一切眾生都能成就具德噶瑪巴（Karmapa）勝者的無盡身、語、意莊嚴之輪！ 嗡 斯瓦ra 斯瓦斯底！ 于無邊三族姓（指觀音、文殊、金剛手菩薩）的調伏之地，降下真諦二諦（指勝義諦和世俗諦）正法的甘霖。 于善巧方便與慈悲的行持大海中，恒常嬉戲的能仁至尊（指釋迦牟尼佛），我向龍王（梵文：Nāgarāja）致敬！ 那利益與安樂的源泉——珍貴的教法，三藏（指經、律、論）之中，別解脫律（梵文：Prātimokṣa-vinaya）即是律藏，佛陀曾多次從光榮的口中讚歎道：『律是教法之根本，也是教法的論著。』 如果不依靠它，無論修持其他任何道路，都必定難以達到涅槃（梵文：Nirvāṇa），那些依靠它的人，甚至能將內在深奧的意義修持到極致，從而獲得有意義的結果。 智者們認識到它是解脫的根本，並一致恭敬地遵循它，但大多數被教化者，在看到這個意義並付諸實踐時，卻不能完全按照佛陀所說的深奧而廣大的教法去做。 因此，這部論著是彙集了律藏四大傳承（指上座部、說一切有部、大眾部、正量部）精髓的根本頌（梵文：Mūlasūtra）。 這部論著，是由與至尊導師的慈悲相結合的功德之光所照亮的智慧之海中誕生的。
【English Translation】 All those who are to be taught, seek the meaning of what you have heard, experience the meaning of what you have heard! Thereafter, whether I am manifest or not, refer to this treatise, it is my true face. Whenever and wherever there is any patient, pray to me, generate devotion! Whoever is connected with me will not be deceived by me, I will bestow blessings appropriate to their capacity. Strive diligently here, Vajra Yoga is most excellent! May all beings, through this virtue and all favorable conditions, enter the three doors of the Great Sage's (Mahāmuni, epithet of Shakyamuni Buddha) teachings, and thereby accomplish the Karma Kamtsang lineage! This passage speaks of gaining the opportunity to enter the Buddha's teachings from one life to the next. Relying on the four mentors who possess the blessings of the name of the Supreme Karmapa, everything they do is considered correct, everything they say is considered reliable, their minds are merged into one, their thoughts are united, they are proficient in scriptures and reasoning, and they have attained the great yogi's fruition. Shakya Bhikshu, the translator Chödrub Drakpa, has achieved various victories in all aspects and at all times, he is revered as Immovable Good (Tibetan: Mi bskyod bzang po, Akshobhya's auspiciousness), the Vajra Joyful Sound (Tibetan: rDo rje dga' ba'i dbyangs). His other name is Yamyang Sarma (Tibetan: dByangs can gsar ma), starting from his twenty-sixth year, until the full moon day of the first month of early summer in his twenty-seventh year, this work was perfectly completed, may all beings achieve the inexhaustible body, speech, and mind adornment wheel of the glorious Karmapa Victor! Om Svara Svasti! In the field of taming of the boundless three families (referring to Avalokiteśvara, Manjushri, and Vajrapani Bodhisattvas), may the great rain of the Two Truths (referring to the ultimate truth and the conventional truth) of the Dharma fall. In the ocean of skillful means and compassionate conduct, the Supreme Sage (referring to Shakyamuni Buddha) who constantly frolics, I pay homage to the Lord of the Nagas (Sanskrit: Nāgarāja)! That source of benefit and happiness—the precious teachings, among the Three Baskets (referring to Sutra, Vinaya, and Abhidharma), the Prātimokṣa-vinaya is the Vinaya Pitaka, the Buddha repeatedly praised from his glorious mouth: 'The Vinaya is the root of the teachings, and it is also the treatise of the teachings.' If one does not rely on it, no matter how one practices other paths, it is certain to be difficult to reach Nirvana (Sanskrit: Nirvāṇa), those who rely on it can even cultivate the profound inner meaning to the extreme, thereby obtaining meaningful results. The wise recognize it as the root of liberation and respectfully follow it unanimously, but most of those who are to be taught, when seeing this meaning and putting it into practice, cannot fully follow the profound and vast teachings spoken by the Buddha. Therefore, this treatise is a root verse (Sanskrit: Mūlasūtra) that gathers the essence of the four major transmissions of the Vinaya Pitaka (referring to Theravada, Sarvastivada, Mahasamghika, and Sammitiya). This treatise was born from the ocean of wisdom illuminated by the light of merit combined with the compassion of the Supreme Teacher.
་བརླིང་བ་ཉིད། །ཟབ་རྒྱས་གཤིས་སུ་བཀྲལ་ལ་འཕགས་བོད་ཀུན། །མི་འཇིགས་སྤོབས་པའི་གཏེར་དང་ལྡན་དེ་ནི། །རྒྱལ༷་དབ༷ང་མི༷་བསྐྱོད༷་རྡོ༷་རྗེ༷་གཅིག་པུ་ཙམ། །རྣམ་དཔྱོད་རྩེ་གཅིག་གཞུང་འདིར་ངོམས་ནས་སུ། །སྨྲ་བ་གང་བྱུང་ཐམས་ཅད་ཆུ་ཤིང་དཔེར། །འགྱུར་མིན་ལུང་རིགས་ 7-654b གཉིས་ལྡན་རྒྱས༷་འགྲེལ༷་གྱི། །ཉི༷་མའི༷་དཀྱིལ༷་འཁོར༷་གང་དུ་འཆར་ཚེ་རྟོགས། །དྲི་མར་བྱས་རྣམས་བསལ་དང་གཞུང་ཇི་བཞིན། །གཏན་ལ་འབེབས་སླད་ཀརྨ་ཀའི་ཐུགས་མཚོར། །སྲས་བཅས་རྒྱལ་རྣམས་ཞུགས་ཏེ་གསུང་གི་གདངས། ཡོངས་རྫོགས་སྤྲོས་དེ་བསྟན་བཅོས་འདིའི་མཚན་ཉིད། །དེ་བས་ལེགས་བཤད་འདི་འདྲ་འཇིག་རྟེན་ཁམས། །གང་ན་མཆིས་སམ་གཟུར་གནས་མཁས་པ་རྣམས། །འཚོགས་པའི་མདུན་སར་ཤེས་ཀྱི་ཕྱོགས་ལྷུང་དང་། མཁས་རློམ་ང་རྒྱལ་ཅན་གྱི་སྤྱོད་ཡུལ་མིན། །དེ་ཕྱིར་ཉིད་བཞིན་བློ་གྲོས་གཙང་བྱེད་ནས། །བསླབ་དང་ཐར་པ་དོན་གཉེར་གང་ཟག་ལ། །ཕན་པ་དཔག་མེད་འབྱུང་སླད་གཅིག་ལས་ནི། །དུ་མར་འཆར་བའི་སྤར་གྱི་ཟླ་བ་གང་། །ཐམས་ཅད་མཁྱེན་གཟིགས་ཏཱ༷་ཡི༷་སི༷་ཏུའི༷་ཞབས། །པདྨའི༷་ལྗགས་ལྡན་གསུམ་པ་དབང༷་མཆོག༷་རྒྱལ༷། །གང་དེའི་ཐུགས་བསྐྱེད་སྟོབས་ལས་བཤད་སྒྲུབ་ཀྱི། །དཔལ༷་ 7-655a ཀུན་སྤུངས༷་པའི་ཆོས་གྲྭ་ཆེན་པོར་བསྐྲུན། །རབ་དཀར་དགེ་བའི་རྩ་བ་ཅི་མཆིས་པ། །ཡོངས་བསྔོའི་ལམ་དུ་དྲངས་པའི་སྣང་བ་ནི། །ཆོས་དབྱིངས་དང་མཉམ་བྱམས་མགོན་བླ་མ་ཡི། །ཡེ་ཤེས་ཆེན་པོའི་ཀློང་དུ་རོ་གཅིག་གྱུར། །མི་དགེ་མེད་པའི་ངང་ནས་ཆོས་སྤྱོད་ལ། །རྟག་བརྩོན་འགྲོ་རྣམས་མྱང་འདས་འགྲུབ་བཞིན་དུ། །སངས་རྒྱས་བསྟན་དར་བསྟན་འཛིན་ཞབས་པད་བརྟན། །རྫོགས་ལྡན་དཔལ་ཡོན་ལྷུན་གྱིས་གྲུབ་གྱུར་ཅིག །ཅེས་པའང་། ཞུ་དག་གི་སྲི་ཞུ་དང་ཆབས་ཅིག་བྱམས་ཆེན་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོའི་ཉེ་གནས་སུ་འཁོད་པ་ལྔ་རིག་སྨྲ་བ་འཇམ་དབྱངས་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་མཚན་གྱིས་བྲིས་པ་སརྦ་དཱ་ཀ་ལྱཱ་ཎམ་བྷ་བནྟུ།།
【現代漢語翻譯】 是堅固的。 深刻而廣大的自性被闡明，在聖地印度和西藏。 擁有無畏和自信的寶藏， 僅僅是勝王不動金剛。 誰以專注的智慧沉浸於此論典？ 無論說什麼，都像水和樹一樣。 不會改變，具備經教和理證二者，進行廣大的闡釋。 當太陽的輪圓升起時，就能領悟。 清除污垢，如實地按照論典， 爲了確定，諸佛菩薩進入噶瑪巴的心海。 完全宣說了他們的言語，這就是這部論典的特徵。 因此，像這樣美好的教言，在世間何處存在呢？ 公正的智者們， 聚集的場所，不是知識的偏袒， 也不是自以為是的傲慢者的行為範圍。 因此，像您一樣清凈智慧的人， 對於尋求學習和解脫的人來說， 爲了產生無量的利益，從一中， 顯現出眾多的新月。 一切知見者，大司徒的蓮足。 擁有蓮花之舌的第三世勝王。 憑藉他的願力，講修的 一切功德聚集的偉大佛學院得以建立。 所有純潔的善根， 被引導到完全迴向的道路上，其顯現， 與法界平等，慈悲怙主上師的 大智慧之中融為一體。 從沒有不善的狀態中，對於修行佛法， 恒常精進的眾生，在成就涅槃的同時， 愿佛法興盛，持教者的蓮足穩固。 愿圓滿的吉祥自然成就！ 這也是，作為校對的服務，以及作為大慈法王的近侍，五明論師蔣揚確吉堅贊所寫。愿一切時吉祥如意！
【English Translation】 Is steadfast. The profound and vast nature is elucidated, in the sacred lands of India and Tibet. Possessing the treasure of fearlessness and confidence, Is solely the Victorious King Akshobhya Vajra. Who immerses themselves in this treatise with focused wisdom? Whatever is said, is like water and a tree. It does not change, possessing both scripture and reason, engaging in vast explanation. When the sun's orb arises, one can realize. Clearing away impurities, according to the treatise as it is, In order to ascertain, the Buddhas and Bodhisattvas enter the heart-ocean of Karmapa. Completely proclaiming their speech, this is the characteristic of this treatise. Therefore, where in the world does such excellent teaching exist? Impartial wise ones, The gathering place is not for biased knowledge, Nor is it the realm of behavior for the arrogant who think themselves wise. Therefore, those with wisdom as pure as yours, For those seeking learning and liberation, In order to generate immeasurable benefit, from one, Appears the waxing moon of many. The all-knowing, all-seeing, lotus feet of Ta'i Si Tu. The Third Victorious King, possessing a lotus tongue. Through the power of his aspiration, the Great Dharma College, a collection of all virtues, was established. Whatever pure roots of virtue there are, Being led onto the path of complete dedication, its appearance, Is equal to the Dharmadhatu, merging into the Great wisdom of the compassionate protector Lama. From a state without non-virtue, for practicing the Dharma, May those who constantly strive, while accomplishing Nirvana, May the Buddha's teachings flourish, and the lotus feet of the holders of the teachings be firm. May perfect prosperity be spontaneously accomplished! This was also written by Jamyang Chökyi Gyaltsen, a speaker on the five sciences, who serves as a proofreader and is a close attendant of the Great Compassionate Dharma King. Sarva dā kalyāṇam bhavantu. (May all be auspicious always!)