padkar0102_能詮詞續釋智者口飾.g2.0f

遍知貝瑪嘎波大師教言集PK2རྗོད་བྱེད་ཚིག་གི་རྒྱུད་བཤད་པ་མཁས་པའི་ཁ་རྒྱན་ཞེས་བྱ་བ། 1-25 ༄༅། །རྗོད་བྱེད་ཚིག་གི་རྒྱུད་བཤད་པ་མཁས་པའི་ཁ་རྒྱན་ཞེས་བྱ་བ། ༄། །བརྗོད་པའི་གཞི་ཡི་གེ། ༄༅། །རྗོད་བྱེད་ཚིག་གི་རྒྱུད་བཤད་པ་མཁས་པའི་ཁ་རྒྱན་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ། ། ༄༅། །བླ་མ་དང་མགོན་པོ་འཇམ་པའི་དབྱངས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །གང་ཡང་ཚིག་ལ་དབང་བའི་འདུན་ས་ཆེར། །ཕྱོགས་ལས་རྣམ་རྒྱལ་གྲགས་པའི་གཏེར་སློང་བའི། །ཡིད་ཀྱི་རེ་བ་སྐོང་བས་ལྷག་པའི་ལྷ། །འཇམ་དཀར་ཡོངས་འདུ་འདྲ་བར་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །རྗོད་བྱེད་ཆུ་ཀླུང་མ་ལུས་འབབ་པའི་གཞི། །བརྡ་སྤྲོད་འཛམ་བུའི་གསེར་གྱི་འཇུག་ངོགས་ཅན། །མཁས་པའི་ལུགས་བཟང་མ་དྲོས་མཚོར་བགྲོད་པའི། །ལེགས་བཤད་རིན་ཆེན་ཐེམ་སྐས་འདི་ན་ཀོ །རྗེ་བཙུན་བྱམས་མགོན་གྱིས། ཇི་ལྟར་མནམས་ན་རབ་དཀུ་ལ། །མྱངས་ན་ཞིམ་པའི་སྨན་བཞིན་དུ། །ཆོས་ཀྱང་དེ་བཞིན་གཉིས་སུ་གནས། །དོན་དང་ཡི་གེར་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར། བརྗོད་བྱ་དོན་གྱི་རྒྱུད་གསུམ་བརྗོད་བྱར་བྱེད་པའི་གསུང་རབ་རྒྱུན་ཆགས་པ་ལ་ནི་རྗོད་བྱེད་ཀྱི་རྒྱུད་ཅེས་བྱ་ལ། དེ་ཡང་མིང་ཚིག་ཡི་གེ་འདུས་པའི་ངག་གི་ཚོགས་པ་རྒྱུན་ཆགས་པ་ཉིད་ལ་བྱ་བ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། 1-26 འདི་ཤེས་པར་བྱ་བ་ལ། བརྗོད་པའི་གཞི་ཡི་གེ། ཡི་གེ་འདུས་པའི་མིང་། མིང་སྦྱོར་བའི་ཚིག །ཚིག་ཚོགས་པའི་རྒྱུད་ལ་འཇུག་པ་བཞི་ལས། དང་པོ་ལ། ངོ་བོ། ངེས་ཚིག །དབྱེ་བ། རྒྱུ། ཁམས། ཀློག་ཚུལ་དྲུག་ལས། དང་པོ་ནི། ཐུན་མོང་གི་དབང་དུ་བྱས་པ། དོན་གྱི་ངོ་བོ་དང་ཁྱད་པར་གང་ཡང་མི་སྟོན་པའི་རྟོག་པ་ལ་སྒྲ་སྤྱི་ཙམ་སྣང་བ་ནི་ཡི་གེའི་ངོ་བོའི་རང་བཞིན་ནམ་མཚན་ཉིད་ཡིན་ལ། དེ་ཡུལ་དུ་བྱེད་པའི་བརྗོད་འདོད་ཀྱི་དབང་གིས་གནས་དང་བྱེད་པ་ལ་སོགས་ཕྲད་པ་ལས། ཨ་ཨི་ལ་སོགས་པའི་གདངས་སུ་འཐོན་པ་ནི་མཚན་གཞི་དང་། དེ་བརྗོད་པའི་རྟེན། ཕྱི་རོལ་དུ་བྲིས་པ། རྒྱ་ཆེ་རོལ་པར། ཚངས་པའི་ཡི་གེ་ལ་སོགས་པ་དྲུག་ཅུ་རྩ་བཞི་གསུངས་པ་དང་། རྒྱ་དང་བོད་དུ་གྲགས་པ་ལ་སོགས་པའི་ཡི་གེའི་གཟུགས་ཐམས་ཅད་དོ། །སྒྲ་ཡངས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་གསུམ་ཀ་ལ་ཡི་གེ་ཞེས་བྱ་ཞིང་། ངེས་པ་ལས་སྔ་མ་དངོས་དང་ཕྱི་མ་གཉིས་ལ་བཏགས་པའོ། །སྒྲ་སྤྱི་ཙམ་དེ་ཡང་རྣམ་རྟོག་གི་བཞོན་པའི་རླུང་སྣང་ཡིན་ལ། དེའི་རང་བཞིན་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རླུང་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ཉིད་ལ་ཡི་གེའི་རང་བཞིན་དུ་འཇོག་པ་རྒྱུད་སྡེའི་ལུགས་ཏེ། དོན་ཆེན་འགྱུར་མེད་དམ་པ་ཡིན། །སྲོག་ཆེན་པོ་སྟེ་སྐྱེ་བ་མེད། ། 1-27 ཅེས་གསུངས་པ་ལས་སོ། །དེ་བས་ན་རང་བཞིན་དེ་དག་གི་རྣམ་འགྱུར་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཕྱོགས་ལས་མཚན་ཉིད་ལ་སོགས་པ་གསུམ་དུ་འཇོག་པར་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཞར་ལ་བྱེད་པའི་ལས་ནི། བསླབ་པ་ཀ

【現代漢語翻譯】 遍知貝瑪嘎波大師教言集PK2《言詮語續釋·智者之飾》 1-25 ༄༅། །《言詮語續釋·智者之飾》 ༄། །言說之基——文字。 ༄༅། །《言詮語續釋·智者之飾》已就位。 ༄༅། །頂禮上師與怙主文殊菩薩！於何言詞具自在，宏大意樂之源處，祈求于諸方勝尊名聲寶藏，勝過圓滿意願之天神，頂禮白文殊尊！言詮如河川般無餘流淌之基，具語法閻浮提之黃金入口，智者之善妙傳統步入不熱之湖，此乃善說珍寶之階梯。 至尊慈氏怙主曾說：『如何嗅之極香，嘗之如甘美之藥，法亦如是安住於二：意義與文字，應知曉。』如是，以言說對像——意義之三續作為言說對象，連綿不斷的聖教即為言詮之續。此乃名、詞、文字彙聚之語之集合，是為連綿不斷之相續。 1-26 爲了解此，需從言說之基——文字開始。文字彙聚成名，名組合成詞，詞彙聚成續。此四者需依次第學習。首先，關於文字，有本體、定義、分類、因、界、讀法六個方面。首先是本體：從共同的角度來說，不顯示意義的本體和差別的，僅顯現聲音總相的分別念，是文字本體的自性或特徵。以其為對境，在表達意願的推動下，與處所和作用等結合，發出阿、伊等聲音，這是例證。它是言說的所依，書寫于外，廣大嬉戲處，六十四種梵文字等，以及在漢藏等地流傳的所有文字形象。 從廣義的角度來說，三者（文字、名、詞）都可稱為文字。從狹義上說，前者是真實的文字，後兩者是假立的文字。聲音總相也是分別唸的駿馬所乘之風，其自性是智慧之風。因此，將此作為文字的自性是續部的觀點。因為：『意義重大，不可改變且殊勝，是偉大的生命，無生。』 1-27 如是說。因此，應知曉，從自性的角度來說，其變化是從名相的角度安立為特徵等三者。順便說一下，作用是學習。

【English Translation】 Collection of Teachings by Omniscient Pema Karpo PK2, 'Explanation of the Continuum of Expressive Words - An Ornament for the Learned' 1-25 ༄༅། །Explanation of the Continuum of Expressive Words - An Ornament for the Learned ༄། །The basis of expression - letters. ༄༅། །The Explanation of the Continuum of Expressive Words - An Ornament for the Learned is present. ༄༅། །Homage to the Lama and Protector Manjushri! In whom the great source of intention is empowered over words, requesting the treasure of fame that triumphs in all directions, surpassing the gods in fulfilling the desires of the mind, I pay homage to the white Manjushri! The basis from which all expressive rivers flow, possessing the golden entrance of grammar's Jambudvipa, the good traditions of the wise proceed to the Atapta Lake, here is the precious staircase of good speech. Lord Maitreya said: 'How it smells so fragrant, and tastes like delicious medicine, so too does the Dharma abide in two: meaning and letters, know this.' Thus, taking the three continuums of meaning as the object of expression, the continuous sacred teachings are called the continuum of expression. This is the collection of speech, the gathering of names, words, and letters, which is the continuous sequence. 1-26 To understand this, one must begin with the basis of expression - letters. Letters gather into names, names combine into words, and words gather into continuums. Of these four, one must learn in order. First, regarding letters, there are six aspects: essence, definition, classification, cause, element, and pronunciation. First is the essence: from a common perspective, that which does not show the essence or difference of meaning, but only manifests the general sound of conceptualization, is the nature or characteristic of the essence of letters. Taking that as the object, under the influence of the desire to express, combined with place and action, etc., the sounds of A, I, etc., are produced, this is the example. It is the basis of expression, written externally, a vast playground, the sixty-four Brahmi letters, etc., and all the forms of letters that are known in China and Tibet. From a broad perspective, all three (letters, names, words) can be called letters. From a narrow perspective, the former is the real letter, and the latter two are imputed letters. The general sound is also the wind ridden by the horse of conceptualization, and its nature is the wind of wisdom. Therefore, taking this as the nature of letters is the view of the tantras. Because: 'The meaning is great, immutable, and supreme, it is the great life, unborn.' 1-27 Thus it is said. Therefore, it should be known that from the perspective of nature, its changes are established as characteristics, etc., from the perspective of consciousness. By the way, the action is learning.

---

ུན་གྱི་གཞི་འཛིན་ཅིང་། །རིག་བྱེད་སྨྲ་བ་རྣམས་ཀྱི་རྒྱུ། །མིང་ཚིག་བརྗོད་པ་ཀུན་གྱི་གཞི། །ཡི་གེའི་སྦྱོར་བ་བཤད་པར་བྱ། །ཞེས་ཐོན་མི་སམྦྷོ་ཊས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ།། །། ངེས་ཚིག་ནི། རང་བཞིན་ལས་གཞན་དུ་མི་འགྱུར་པས་ཨཀྵ་ར་དང་། མིང་ཚིག་གསལ་བར་བྱེད་པས་བྱཉྫ་ན་དང་། དོན་གཞན་རྗོད་པར་བྱེད་པའི་ནུས་པ་དང་ལྡན་པས་ཝརྞ་ཡི་གེ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ཡང་། མི་འགྱུར་བ་དང་གསལ་བར་བྱེད། །རྗོད་པར་བྱེད་པའི་ནུས་ལྡན་ཕྱིར། །ཡི་གེ་ཞེས་ནི་བརྗོད་པ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ།། །། དབྱེ་བ་ལ། བརྡ་སྤྲོད་པའི་གཞུང་ལ་གྲགས་པ་དང་། རྒྱུད་སྡེ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ལུགས་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། ཀ་ལཱ་པའི་ལུགས་ལ་དབྱངས་ནི། ཨ་ཨཱ། ཨི་ཨཱི། ཨུ་ཨཱུ། རྀ་རཱྀ། ལྀ་ལཱྀ། ཨེ་ཨཻ། ཨོ་ཨཽ། བཅུ་བཞིར་ངེས་པ་སྟེ། དེ་ལ་དང་པོར་བཅུ་བཞི་རྣམས་དབྱངས་སོ། །ཞེས་འདོན་པ་ལས་སོ། །དེ་ཡང་མཚུངས་པ་ཡིན་མིན། །ནཱ་མིན་ཡིན་མིན། མཚམས་སྦྱོར་གྱི་ཡི་གེ་ཡིན་མིན་གཉིས་རྣམས་སུ་འདུའོ། །གསལ་བྱེད་ནི། ཀ་ཁ་ག་གྷ་ང་། ཙ་ཚ་ཛ་ཛྙ་ཉ། ཊ་ཋ་ཌ་ཌྷ་ཎ། 1-28 ཏ་ཐ་ད་དྷ་ན། པ་ཕ་བ་བྷ་མ་སྟེ་སྡེ་པ་ལྔ། ཡ་ར་ལ་ཝ་སྟེ་མཐར་གནས་བཞི་དང་། ཤ་ཥ་ས་ཧ་དྲོ་བ་བཞི་དང་། དེ་ནས་རྗེས་སུ་ང་རོ། རྣམ་པར་བཅད་བྱ། ཿྈྐ་ལྕེ་རྩ་ཅན། ཝ་མཆུ་ཅན་ཏེ་སུམ་ཅུ་རྩ་བདུན་ནམ། རྗེས་སུ་ང་རོ་ནི་སྡེ་པ་ལྔ་པོ་སོ་སོར་འདུས་ལ། རྣམ་བཅད་ར་དང་སར་འདུས་ཤིང་། ྈ་ཌཱ་མ་རུ་ཡི་རྣམ་པ་དང་། ཉ་གླང་པོ་ཆེའི་བུམ་པའི་རྣམ་པ་ལྟ་བུ་གཉིས་ཀྱང་རྣམ་བཅད་ལས་གྱུར་པ་ཡིན་པས་ར་དང་སར་འདུས་པས་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་དུ་བཤད་ཀྱང་རུང་ངོ་། །དེ་དག་ཀྱང་སྡེ་པ་ཡིན་མིན་གཉིས། སྒྲ་ལྡན་སྒྲ་མེད་གཉིས་སུ་འདུའོ། ། ཙནྡྲ་པའི་ལུགས་ནི། ཨ་ཨི་ཨུ་ཎ། རྀ་ལྀ་ཀ྄་ཨེ་ཨོང་། ཨཻ་ཨཽ་ཙ྄། དེ་ལས་ཨ་ཨི་ཨུ་རྀ་བཞི་ལ་ཐུང་ངུ་རིང་པོ་ཤིན་ཏུ་རིང་པོ་སྟེ་གསུམ་གསུམ། དེ་དག་རེ་རེ་ལའང་། ཙནྡྲ་གོ་མིས་ཡི་གེའི་མདོར། མཐོན་པོ་རྣམས་ཀྱི་ཨུ་དཱཏྟ། །དམའ་བས་ཨ་ནུ་དཱཏྟའོ། །དེ་དག་བར་མ་སྭ་རི་ཏའོ། །ཞེས་གསུངས་པས། སྐད་གདངས་མཐོ་བས་བརྗོད་པ་ཨུ་དཱཏྟ། དམའ་བས་བརྗོད་པ་ཨ་ནུ་དཱཏྟ། བར་མས་བརྗོད་པ་སྭ་རི་ཏ་གསུམ་གསུམ་སྟེ་སུམ་ཅུ་སོ་དྲུག །དེ་རྣམས་ལ་སྣ་ལྡན་སུམ་ཅུ་སོ་དྲུག །སྣ་མེད་སུམ་ཅུ་སོ་དྲུག ། 1-29 བསྡོམས་པས་བདུན་ཅུ་རྩ་གཉིས། མཚམས་སྦྱོར་ཡི་གེ་ཐུང་བ་མེད། །ལྀ་ཡིག་རིང་པོ་མེད་པས་ན། །ལྔ་པོ་བཅུ་གཉིས་བཅུ་གཉིས་སོ། །ཞེས་པས། མཚམས་སྦྱོར་ཡི་གེ་བཞི་ལ། རིང་པོ་དང་ཤིན་ཏུ་རིང་པོ་གཉིས་གཉིས། །ལྀ་ལ་རིང་པོ་མེད་པས་ཐུང་ངུ་དང་། ཤིན་ཏུ་རིང་པོ་གཉིས། དེ་དག་ལྔ་པོ་རེ་རེ་ལའང་། ཨུ་དཱཏྟ་ཨ་ནུདཱཏྟ། སྭ་རི་ཏ་དང་གསུམ་གསུམ་དུ་ཕྱེ་བས་སུམ་ཅུ། དེ་རྣམ

【現代漢語翻譯】 正如ཐོན་མི་སམྦྷོ་ཊ་（Thonmi Sambhota，藏文的創造者）所說：『它是文字的基礎，是語言學家的根本，是所有名稱、詞語和表達的基礎，現在我將解釋字母的組合。』 詞源學：因為它的自性不會改變，所以稱為ཨཀྵ་ར་（Akshara，梵文，अक्षर，akṣara，不變的），因為它能清晰地表達名稱和詞語，所以稱為བྱཉྫ་ན་（Vyanjana，梵文，व्यञ्जन，輔音），因為它具有表達其他含義的能力，所以稱為ཝརྞ་（Varna，梵文，वर्ण，字母），即字母。 也就是說：『因為它不變，因為它能清晰地表達，因為它具有表達的能力，所以被稱為字母。』 分類：分為語法學中常見的分類和密續部中特有的分類兩種。第一種，按照《卡拉帕語法》的體系，元音確定為十四個：ཨ་ཨཱ། ཨི་ཨཱི། ཨུ་ཨཱུ། རྀ་རཱྀ། ལྀ་ལཱྀ། ཨེ་ཨཻ། ཨོ་ཨཽ།（a ā，i ī，u ū，ṛ ṝ，ḷ ḹ，e ai，o au）。正如其中所說：『首先，這十四個是元音。』這些元音可以分為相同與不同，是名稱還是非名稱，以及是否為連線字母。 輔音：ཀ་ཁ་ག་གྷ་ང་། ཙ་ཚ་ཛ་ཛྙ་ཉ། ཊ་ཋ་ཌ་ཌྷ་ཎ།（ka kha ga gha nga，ca cha ja jha ña，ṭa ṭha ḍa ḍha ṇa）ཏ་ཐ་ད་དྷ་ན། པ་ཕ་བ་བྷ་མ་（ta tha da dha na，pa pha ba bha ma）這五個組，以及ཡ་ར་ལ་ཝ་（ya ra la va）這四個結尾的字母，ཤ་ཥ་ས་ཧ་（śa ṣa sa ha）這四個熱輔音，然後是隨後的鼻音和分隔符號。ྈྐ་（ka）是舌根音，ཝ་（va）是唇音，總共三十七個。隨後的鼻音包含在五個組的每一個中，分隔符號包含在ར་（ra）和ས་（sa）中。ྈ་（ḥ）類似於ཌཱ་མ་རུ་（ḍāmaru，梵文，डमरू，ḍamaru，一種手鼓）的形狀，ཉ་（ña）類似於大象額頭上的寶瓶的形狀，這兩個都源自分隔符號，因此包含在ར་（ra）和ས་（sa）中，因此也可以說是三十三個。這些字母也可以分為是否屬於組，以及有聲和無聲兩種。 按照旃陀羅派的體系：ཨ་ཨི་ཨུ་ཎ། རྀ་ལྀ་ཀ྄་ཨེ་ཨོང་། ཨཻ་ཨཽ་ཙ྄།（a i u ṇ，ṛ ḷ k，e oṅ，ai au c）。其中，ཨ་ཨི་ཨུ་རྀ་（a i u ṛ）四個各有短、長、超長三種形式，每一種又可以分為三種。正如旃陀羅·郭米在《字母經》中所說：『高音的是烏達塔（Udatta，梵文，उदात्त，udātta，高音），低音的是阿努達塔（Anudatta，梵文，अनुदात्त，anudātta，低音），介於兩者之間的是斯瓦里塔（Svarita，梵文，स्वरित，svarita，中音）。』也就是說，用高音表達的是烏達塔，用低音表達的是阿努達塔，用中音表達的是斯瓦里塔，各有三種，總共三十六種。這三十六種有鼻音和無鼻音兩種，總共七十二種。連線字母沒有短音，ལྀ་（ḷ）沒有長音，因此這五個各有十二種。 也就是說，四個連線字母各有長音和超長音兩種，ལྀ་（ḷ）沒有長音，只有短音和超長音兩種。這五個中的每一個又可以分為烏達塔、阿努達塔和斯瓦里塔三種，總共三十種。

【English Translation】 As Thonmi Sambhota (the creator of the Tibetan script) said: 'It is the basis of letters, the root of linguists, the foundation of all names, words, and expressions, now I will explain the combination of letters.' Etymology: Because its nature does not change, it is called Akshara (Sanskrit, अक्षर, akṣara, immutable), because it clearly expresses names and words, it is called Vyanjana (Sanskrit, व्यंजन, vyañjana, consonant), because it has the ability to express other meanings, it is called Varna (Sanskrit, वर्ण, varṇa, letter), that is, letter. That is to say: 'Because it is immutable, because it can clearly express, because it has the ability to express, it is called a letter.' Classification: It is divided into two types: the classification commonly found in grammar and the classification unique to the tantric section. The first type, according to the Kalapa grammar system, vowels are determined to be fourteen: a ā, i ī, u ū, ṛ ṝ, ḷ ḹ, e ai, o au. As it says: 'First, these fourteen are vowels.' These vowels can be divided into same and different, whether they are names or non-names, and whether they are connecting letters. Consonants: ka kha ga gha nga, ca cha ja jha ña, ṭa ṭha ḍa ḍha ṇa, ta tha da dha na, pa pha ba bha ma these five groups, and ya ra la va these four ending letters, śa ṣa sa ha these four hot consonants, then the following nasal sounds and separators. ka is a guttural sound, va is a labial sound, a total of thirty-seven. The following nasal sounds are included in each of the five groups, and the separators are included in ra and sa. ḥ is similar to the shape of ḍāmaru (Sanskrit, डमरू, ḍamaru, a kind of hand drum), ña is similar to the shape of the vase on the forehead of an elephant, both of which are derived from separators, so they are included in ra and sa, so it can also be said to be thirty-three. These letters can also be divided into whether they belong to a group, and whether they are voiced or unvoiced. According to the Chandra school system: a i u ṇ, ṛ ḷ k, e oṅ, ai au c. Among them, a i u ṛ each have three forms: short, long, and extra-long, and each can be divided into three types. As Chandra Gomi said in the 'Alphabet Sutra': 'The high-pitched ones are Udatta (Sanskrit, उदात्त, udātta, high tone), the low-pitched ones are Anudatta (Sanskrit, अनुदात्त, anudātta, low tone), and those in between are Svarita (Sanskrit, स्वरित, svarita, middle tone).' That is to say, Udatta is expressed in high tones, Anudatta is expressed in low tones, and Svarita is expressed in middle tones, each with three types, for a total of thirty-six types. These thirty-six types have nasal and non-nasal sounds, for a total of seventy-two types. Connecting letters have no short sounds, and ḷ has no long sounds, so each of these five has twelve types. That is to say, the four connecting letters each have long and extra-long sounds, ḷ has no long sound, only short and extra-long sounds. Each of these five can be divided into three types: Udatta, Anudatta, and Svarita, for a total of thirty types.

---

ས་སྣ་ལྡན་སུམ་ཅུ། སྣ་མེད་སུམ་ཅུ་དང་བཅས་པས་དྲུག་ཅུ་སྟེ་གོང་དང་བསྡོམས་པས་དབྱངས་ལ་བརྒྱ་སོ་གཉིས་ཡོད་དོ། །ཧ་ཡ་ཝ་ར་ལཎ྄། ཉ་མ་ང་ཎ་ནམ྄། ཛྷ་བྷཉ྄། གྷ་ཌྷ་དྷཥ྄། ཛ་བ་ག་ཌ་ད་ཤ྄། ཁ་ཕ་ཚ་ཋ་ཐ་ཙ་ཊ་ཏ་པ྄། ཀ་པ་ཡ་ཤ་ཥ་སར྄། ཧ་ལ྄། གསལ་བྱེད་ལ་སུམ་ཅུ་སོ་གསུམ་ཡོད་པ་ལས། ཀ་གཅིག་པུ་ལ་ཡང་དབྱངས་བརྒྱ་སུམ་ཅུ་སོ་གཉིས་ཞུགས་ཏེ། བསྡོམས་པས་གསལ་བྱེད་བཞི་སྟོང་སུམ་བརྒྱ་ང་དྲུག་ཡོད་དོ། །སྨྲ་སྒོའི་ལུགས་ལ། ཨ་ཞེས་པ་དྲང་པོ་མདའ་ལྟ་བུ་དང་། ཨེ་ཞེས་པ་བསྒྲེང་བ་བསེ་རུ་ལྟ་བུ་དང་། ཨི་ཞེས་པ་གླང་པོ་ཆེའི་སྣ་ལྟ་བུ་དང་། ཨོ་ཞེས་པ་གྱེན་དུ་སྟོད་པ་གདུགས་ལྟ་བུ་དང་། ཨུ་ཞེས་པ་ཐུར་དུ་སྨད་པ་རྐང་རྟེན་ལྟ་བུ་དང་། རྀ་ཞེས་པ་བསྒྲིམས་པ་མེ་རིས་ལྟ་བུ་དང་། 1-30 ལྀ་ཞེས་པ་གློད་པ་ཆུ་རིས་ལྟ་བུ་སྟེ་དབྱངས་བདུན་དུ་འདུས་པར་གསུངས་ཏེ། དྲང་པོར་བསྒྲེང་དང་དཀུག་པ་དང་། སྟོད་དང་སྨད་དང་བསྒྲིམས་དང་གློད། །མདའ་དང་བསེ་རུ་གླང་ཆེན་སྣ། །གདུགས་དང་རྐང་རྟེན་མེ་ཆུ་རིས། །ཞེས་པས་སོ། །སྡེབས་སྦྱོར་རིན་ཆེན་འབྱུང་གནས་སུ། །འདིར་ནི་དབྱངས་ཡིག་ཉི་ཤུ་གཉིས། །གསལ་བྱེད་རྣམས་ནི་སུམ་ཅུ་བདུན། །ཞེས་པ། ཨ་ཨི་ཨུ་རྀ་བཞི་ལ་ཐུང་ངུ་རིང་པོ་ཤིན་ཏུ་རིང་པོ་གསུམ་གསུམ། ལྀ་ཡིག་ལ་ཐུང་ངུ་དང་ཤིན་ཏུ་རིང་པོ་གཉིས། མཚམས་སྦྱོར་གྱི་ཡི་གེ་བཞི་ལ་ཐུང་ངུ་མེད་པས་རིང་པོ་དང་ཤིན་ཏུ་རིང་པོ་གཉིས་གཉིས་ཏེ་དྲིལ་པས་ཉི་ཤུ་རྩ་གཉིས་སོ། །གསལ་བྱེད་ལ་སྡེ་པ་ལྔ། མཐར་གནས་དྲོ་བ། ལྕེ་རྩ་ཅན། མཆུ་ཅན། རྣམ་བཅད། རྗེས་སུ་ང་རོ་སྟེ་སུམ་ཅུ་རྩ་བདུན་ནོ། ། སུམ་རྟགས་ཀྱི་ལུགས་ནི། དབྱངས་ལ་ཨི་ཨུ་ཨེ་ཨོ་བཞི་སྟེ། ཨཱ་ལི་གསལ་བྱེད་ཨི་སོགས་བཞི། །ཞེས་སོ། །གསལ་བྱེད་ནི། ཀ་ཁ་ག་ང་། ཅ་ཆ་ཇ་ཉ། ཏ་ཐ་ད་ན། པ་ཕ་བ་མ། ཙ་ཚ་ཛ་ཝ། ཞ་ཟ་འ་ཡ། ར་ལ་ཤ་ས། ཧ་ཨ་སྟེ་ཀཱ་ལི་སུམ་ཅུ་ཐམ་པའོ། །ཞེས་སོ། །སྤྱིར་དབྱངས་རྣམས་མོ་རྟགས་དང་། གསལ་བྱེད་རྣམས་ཕོ་རྟགས་སུ་མཛད་ནས་ཕོ་ཡི་ཡི་གེ་འབའ་ཞིག་ལ། །སྡེ་པ་ཕྱེད་དང་བརྒྱད་གནས་པའང་། ། 1-31 སྡེ་ཚན་ལྔ་རུ་དྲིལ་བྱས་ལ། །ཕོ་དང་མ་ནིང་མོ་དང་ནི། །ཤིན་ཏུ་མོ་དང་བཞི་བཞི་རུ། །སྡེ་པ་བཞི་པ་ཡན་ཆད་དབྱེ། །ལྷག་མ་བཅུ་བཞི་གནས་པ་ལ། །ཙ་སོགས་གསུམ་ནི་ཅ་སོགས་སྦྱར། །ཝ་ནི་བ་དང་སྦྱར་བར་བྱ། །ལྷག་མ་དྲུག་ནི་མོ་རུ་སྦྱར། །ར་ལ་ཧ་ནི་མོ་གཤམ་སྟེ། །མ་ནིང་མཚན་མེད་ཅེས་ཀྱང་བྱ། །ཞེས་གསུངས་པས། །ཕོ་ཀ་ཅ་ཏ་པ་ཙ། མ་ནིང་ཁ་ཆ་ཐ་ཕ་ཚ། མོ་ག་ཇ་ད་བ་ཛ། ཝ་ཞ་ཟ་འ་ཡ་ཤ་ས། ཤིན་ཏུ་མོ་ང་ཉ་ན་མ། མོ་གཤམ་ར་ལ་ཧ་དབྱེ་ཚུལ་ལོ། །དེའི་ནང་ནས་སྔོན་འཇུག་དང་རྗེས་འཇུག་གི་དབྱེ་ཚུལ་ནི། ག་ང་ད་ན་བ་མ་འ་ར་ལ་ས་བཅུ་ནི་རྗེས་འཇུག་གོ །དེ་རྣམས་ཀྱི་ནང་ནས།

【現代漢語翻譯】 總共有三十個帶鼻音的字母，三十個不帶鼻音的字母，總共六十個，加上之前的，元音總共有132個。ཧ་ཡ་ཝ་ར་ལཎ྄། ཉ་མ་ང་ཎ་ནམ྄། ཛྷ་བྷཉ྄། གྷ་ཌྷ་དྷཥ྄། ཛ་བ་ག་ཌ་ད་ཤ྄། ཁ་ཕ་ཚ་ཋ་ཐ་ཙ་ཊ་ཏ་པ྄། ཀ་པ་ཡ་ཤ་ཥ་སར྄། ཧ་ལ྄།輔音有三十三個，僅一個ཀ་字就包含了132個元音，總共有4356個輔音。 根據《語門論》的說法，ཨ་（A）如同筆直的箭，ཨེ་（E）如同豎起的犀牛角，ཨི་（I）如同大象的鼻子，ཨོ་（O）如同向上支撐的傘，ཨུ་（U）如同向下支撐的腳，རྀ་（Ri）如同捲曲的火焰，ལྀ་（Li）如同舒展的水波，這七個元音可以歸納為：直、立、彎，上、下、卷、舒。如同箭、犀牛角、象鼻，傘、腳、火焰、水波。正如詩中所說：『直立與彎曲，向上與向下，捲曲與舒展，箭、犀牛角、象鼻，傘、腳、火焰、水波。』 在《組合珍寶之源》中說：『這裡有二十二個元音字母，三十七個輔音字母。』ཨ་（A）、ཨི་（I）、ཨུ་（U）、རྀ་（Ri）四個字母各有短、長、超長三種形式，ལྀ་（Li）字母有短和超長兩種形式，四個連線字母沒有短的形式，只有長和超長兩種形式，總共二十二個。 輔音有五個組，分別是喉音、顎音、舌根音、唇音、齒音，以及擦音、舌尖音、唇齒音、鼻音等三十七個。 根據《三一論》的說法，元音有ཨི་（I）、ཨུ་（U）、ཨེ་（E）、ཨོ་（O）四個，即『元音ཨི་（I）等四個』。 輔音是：ཀ་ཁ་ག་ང་། ཅ་ཆ་ཇ་ཉ། ཏ་ཐ་ད་ན། པ་ཕ་བ་མ། ཙ་ཚ་ཛ་ཝ། ཞ་ཟ་འ་ཡ། ར་ལ་ཤ་ས། ཧ་ཨ་，總共三十個。 一般來說，元音被認為是陰性，輔音被認為是陽性，只有陽性字母，分為八個半組，歸納為五個類別，分為陽性、中性、陰性和極陰性四種，前四個類別各自分開，剩下的十四個字母中，ཙ་（Tsa）等三個與ཅ་（Cha）等結合，ཝ་（Wa）與བ་（Ba）結合，剩下的六個歸為陰性，ར་（Ra）、ལ་（La）、ཧ་（Ha）是陰性下屬，中性也稱為無性。』 因此，陽性有ཀ་（Ka）、ཅ་（Cha）、ཏ་（Ta）、པ་（Pa）、ཙ་（Tsa），中性有ཁ་（Kha）、ཆ་（Chha）、ཐ་（Tha）、ཕ་（Pha）、ཚ་（Tsha），陰性有ག་（Ga）、ཇ་（Ja）、ད་（Da）、བ་（Ba）、ཛ་（Dza）、ཝ་（Wa）、ཞ་（Zha）、ཟ་（Za）、འ་（'A）、ཡ་（Ya）、ཤ་（Sha）、ས་（Sa），極陰性有ང་（Nga）、ཉ་（Nya）、ན་（Na）、མ་（Ma），陰性下屬有ར་（Ra）、ལ་（La）、ཧ་（Ha）。這是區分的方式。 其中，字首和後綴的區分方式是：ག་（Ga）、ང་（Nga）、ད་（Da）、ན་（Na）、བ་（Ba）、མ་（Ma）、འ་（'A）、ར་（Ra）、ལ་（La）、ས་（Sa）這十個是後綴。在這些後綴中，

【English Translation】 There are thirty letters with nasal sounds and thirty letters without nasal sounds, totaling sixty. Adding the previous ones, there are 132 vowels in total. ཧ་ཡ་ཝ་ར་ལཎ྄། ཉ་མ་ང་ཎ་ནམ྄། ཛྷ་བྷཉ྄། གྷ་ཌྷ་དྷཥ྄། ཛ་བ་ག་ཌ་ད་ཤ྄། ཁ་ཕ་ཚ་ཋ་ཐ་ཙ་ཊ་ཏ་པ྄། ཀ་པ་ཡ་ཤ་ཥ་སར྄། ཧ་ལ྄། There are thirty-three consonants, and the single letter ཀ་ contains 132 vowels, totaling 4356 consonants. According to the 'Treatise on the Gateway of Speech,' ཨ་ (A) is like a straight arrow, ཨེ་ (E) is like an erect rhinoceros horn, ཨི་ (I) is like an elephant's trunk, ཨོ་ (O) is like an umbrella held upwards, ཨུ་ (U) is like a footstool pointing downwards, རྀ་ (Ri) is like a twisted flame, and ལྀ་ (Li) is like a spreading water ripple. These seven vowels can be summarized as: straight, erect, curved, up, down, twisted, and spread. Like an arrow, rhinoceros horn, elephant's trunk, umbrella, footstool, flame, and water ripple. As the poem says: 'Straight and erect, curved, up and down, twisted and spread, arrow, rhinoceros horn, elephant's trunk, umbrella, footstool, flame, water ripple.' In 'The Source of Precious Combinations,' it says: 'Here are twenty-two vowel letters and thirty-seven consonant letters.' The four letters ཨ་ (A), ཨི་ (I), ཨུ་ (U), and རྀ་ (Ri) each have three forms: short, long, and extra-long. The letter ལྀ་ (Li) has two forms: short and extra-long. The four connecting letters have no short form, only long and extra-long, totaling twenty-two. The consonants are divided into five groups: gutturals, palatals, linguals, labials, and dentals, as well as fricatives, apicals, labiodentals, and nasals, totaling thirty-seven. According to the 'Treatise on Three,' the vowels are ཨི་ (I), ཨུ་ (U), ཨེ་ (E), and ཨོ་ (O), as in 'the vowel ཨི་ (I) and the other four.' The consonants are: ཀ་ཁ་ག་ང་། ཅ་ཆ་ཇ་ཉ། ཏ་ཐ་ད་ན། པ་ཕ་བ་མ། ཙ་ཚ་ཛ་ཝ། ཞ་ཟ་འ་ཡ། ར་ལ་ཤ་ས། ཧ་ཨ་, totaling thirty. Generally, vowels are considered feminine, and consonants are considered masculine. Only masculine letters are divided into eight and a half groups, categorized into five classes, and divided into masculine, neuter, feminine, and extremely feminine. The first four classes are separated, and of the remaining fourteen letters, ཙ་ (Tsa) and the other three are combined with ཅ་ (Cha) and the others, ཝ་ (Wa) is combined with བ་ (Ba), and the remaining six are classified as feminine. ར་ (Ra), ལ་ (La), and ཧ་ (Ha) are subordinate feminine, and neuter is also called asexual.' Therefore, masculine includes ཀ་ (Ka), ཅ་ (Cha), ཏ་ (Ta), པ་ (Pa), ཙ་ (Tsa); neuter includes ཁ་ (Kha), ཆ་ (Chha), ཐ་ (Tha), ཕ་ (Pha), ཚ་ (Tsha); feminine includes ག་ (Ga), ཇ་ (Ja), ད་ (Da), བ་ (Ba), ཛ་ (Dza), ཝ་ (Wa), ཞ་ (Zha), ཟ་ (Za), འ་ ('A), ཡ་ (Ya), ཤ་ (Sha), ས་ (Sa); extremely feminine includes ང་ (Nga), ཉ་ (Nya), ན་ (Na), མ་ (Ma); and subordinate feminine includes ར་ (Ra), ལ་ (La), ཧ་ (Ha). This is the method of differentiation. Among these, the method of distinguishing prefixes and suffixes is: ག་ (Ga), ང་ (Nga), ད་ (Da), ན་ (Na), བ་ (Ba), མ་ (Ma), འ་ ('A), ར་ (Ra), ལ་ (La), ས་ (Sa) are the ten suffixes. Among these suffixes,

---

ག་ད་བ་མ་འ་སྟེ་ལྔ་ནི་སྔོན་དུ་འཇུག་པའོ། །ད་ས་དག་ནི་ཡང་འཇུག་པ་སྟེ། ད་ནི་ན་ར་ལ་རྣམས་ཀྱིའོ། །དཔེར་ན་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིནད། །དེ་ལྟར་གྱུརད། བཀའ་སྩལད། ཅེས་པ་ལྟ་བུའོ། །ས་ནི་ག་ང་བ་མ་རྣམས་ཀྱིའོ། །དེ་ལྟར་ཡང་། མོ་ཡི་ཡི་གེའི་ནང་ནས་ནི། །རྗེས་འཇུག་ཡི་གེ་བཅུ་དབྱུང་བྱ། །རྗེས་འཇུག་བཅུ་ཡི་ནང་ནས་ནི། །སྔོན་འཇུག་ཡི་གེ་ལྔ་དབྱུང་བྱ། །ཞེས་གསུངས་པའོ།། །། རྒྱུད་སྡེ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ལུགས་ནི། སྤྱིར་ཨ་སོགས་བཅུ་བཞིའི་སྟེང་དུ་རྗེས་སུ་ང་རོ་དང་། ། 1-32 རྣམ་བཅད་ལ་རྟེན་དུ་ཨ་ཡིག་སྦྱར་བ་ཨཾ་དང་ཨཿསྟེ་བཅུ་དྲུག་གོ །ཕྱི་མ་གཉིས་དབྱངས་གསལ་ཐུན་མོང་བ་ཡིན་ཀྱང་ཡི་གེའི་གདགས་གཞིའི་ངེས་པས་རྟེན་གྱི་དབང་ལས་དབྱངས་སུ་མཛད་དོ། །གསལ་བྱེད་སུམ་ཅུ་རྩ་གསུམ་གྱི་སྟེང་དུ་ཀྵ་བསྣན་ནས་སོ་བཞིར་བྱེད་པ་དང་། དེའི་སྟེང་དུ་ཡ་ར་ལ་ཝ་ཌ་ཌྷ་བསྣན་ནས་བཞི་བཅུར་བྱེད་པ་སོགས་ཀྱང་གདགས་གཞི་ལ་བལྟོས་པའི་དབང་དུ་ཡིན་ལ། ཡི་གེ་ངོ་བོ་ནི་ཀྵ་ཀ་དང་སས་བསྡུས་པ་ཡིན་པས་དང་། ལྷག་མ་ཡི་གེ་སླར་བལྡབས་པས་སོ་གསུམ་དུ་འདུས་པ་ཡིན་ནོ། །བྱེ་བྲག་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོར། རང་བྱུང་གི་དབྱངས། ཨ་ཨི་རྀ་ཨུ་ལྀ་ཐུང་ངུ་ལྔ་དང་། དེའི་ཡོན་ཏན་ཨ་ཨེ་ཨར྄་ཨོ་ཨལ྄། དེ་དག་གི་ཡ་ཎར྄་བསྒྱུར་བ། ཧ་ཡ་ར་ཝ་ལ། ཡ་ཎར྄་བསྒྱུར་བའི་རིང་པོ་ལཱ་ཝཱ་རཱ་ཡཱ་ཧཱ། དེ་དག་གི་འཕེལ་བ་ལ། ཨཱལ྄་ཨཽ་ཨཱར྄་ཨཻ་ཨཱ། རང་བྱུང་གི་རིང་པོ་ལྔ་ནི། ལཱྀ་ཨཱུ་རཱྀ་ཨཱི་ཨཱ་སྟེ་དབྱངས་སུམ་ཅུ། དཀར་ཕྱོགས་ཀྱི་ཚེས་བཅོ་ལྔའི་ས་བོན་དབྱངས་ཐུང་ངུ་བཅོ་ལྔའི་མཐར་ཨཾ། ནག་ཕྱོགས་ཀྱི་ཚེས་བཅོ་ལྔའི་ས་བོན་རིང་པོ་བཅོ་ལྔའི་མཐར་ཨཿ། དེ་གཉིས་བསྡོམས་པས་དབྱངས་སོ་གཉིས་མཚན་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་མཚོན་པ་ཡིན་ལ། ཧ་ལ་སོགས་པའི་གསལ་བྱེད་ལྔ་དབྱངས་དངོས་མ་ཡིན་ཀྱང་། 1-33 རབ་ཏུ་བཟློག་པས་དབྱངས་ཀྱི་ཆོས་ཅན་ཡིན་པ་ཉིད་ཀྱིས་དབྱངས་སུ་བཞེད་པ་སྟེ། རབ་ཏུ་བཟློག་པའི་དོན་ནི་ཨི་ཡར་འགྱུར་བའི་སྐབས་སྲིད་པ་བཞིན་དུ་ཡ་ཨིར་འགྱུར་བ་ཡང་སྲིད་པའོ། །དེ་བཞིན་དུ་ཨུ་ཝ྄། རྀ་ར྄། ལྀ་ལ྄་རྣམས་ཀྱང་ངོ་། །ཨ་ཧར་འགྱུར་པ་ནི་འཇམ་དཔལ་གྱི་བྱཱ་ཀ་ར་ཎ་དང་། དྲི་མེད་འོད་ལ་གྲགས་སོ། །རབ་ཏུ་བཟློག་པ་ལ་སྒྲ་བདག་སམ་པྲ་སཱ་ར་ཎ་ཞེས་པའི་ཐ་སྙད་བྱེད་དོ། །དབྱངས་ཀྱི་རྣམ་པར་འགྱུར་བ་དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་རྩ་བའི་ངེས་པ་ལས་ཨ་ཡིག་ཐུང་ངུ་གཅིག་པུར་འདུས་ཏེ། ཐུང་ངུ་མ་ལུས་ངག་ཏུ་འགྱུར། །ཞེས་དགོངས་པ་ལུང་སྟོན་ལས་འཕྱུང་བས་སོ། །གསལ་བྱེད་ནི་སྡེ་པ་ལྔའི་ཁར་ས་ཉྤ་ཥ་ཤ་ྈྐ་བསྣན་པའི་སུམ་ཅུའམ། དབྱེ་ན་སཾ་པྲ་ས་ར་ཎའི་དབང་གིས་ཧ་ཡར་ཝ་ལ་རྣམས་དབྱངས་ཀྱི་རང་བཞིན་ཅན་ཡང་ཡིན་པས་དབྱངས་གསལ་ཐུན་མོང་བ་སྟེ་དེ་རྣམས་ཀྱི་སྟེང་ད

【現代漢語翻譯】 ག་ད་བ་མ་འ་這五個是字首。 ད་ས་是後加字，ད་用於ན་ར་ལ་之後。例如：ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིནད།（到達彼岸），དེ་ལྟར་གྱུརད།（變成那樣），བཀའ་སྩལད།（賜予教誨）。 ས་用於ག་ང་བ་མ་之後。正如所說：『在母音字母中，提取十個後加字；在十個後加字中，提取五個前加字。』 密續部非共同的觀點是：通常在ཨ་等十四個字母上，後加鼻音ང་རོ་和終止符རྣམ་བཅད，並附加字母ཨ་，形成ཨཾ་和ཨཿ，共十六個。后兩個雖然是元音和輔音共有的，但由於字母構成基礎的確定性，依賴於所依之物而作為元音。 在三十三個輔音上加上ཀྵ་，形成三十四個；在此基礎上加上ཡ་ར་ལ་ཝ་ཌ་ཌྷ་，形成四十個等等，這些都是依賴於構成基礎的權變。字母的本質是ཀྵ་由ཀ་和ས་組成，其餘字母通過重複而歸於三十三個。 具體來說，在時輪金剛中，自生元音有五個短音：ཨ་（a，無），ཨི་（i，伊），རྀ་（ṛ，利），ཨུ་（u，烏），ལྀ་（ḷ，利）。它們的 गुण（梵文：guṇa， गुण，guna， गुण德， गुण गुण化）是：ཨ་（a，無），ཨེ་（e，誒），ཨར྄་（ar，阿爾），ཨོ་（o，哦），ཨལ྄་（al，阿爾）。 這些的यण्（梵文：yaṇ，यण्，yaṇ，半元音）轉換是：ཧ་ཡ་ར་ཝ་ལ།（ha ya ra va la，哈 亞 啦 瓦 啦）。 यण्（梵文：yaṇ，यण्，yaṇ，半元音）轉換的長音是：ལཱ་ཝཱ་རཱ་ཡཱ་ཧཱ།（lā vā rā yā hā，拉 哇 啦 亞 哈）。 這些的 वृद्धि（梵文：vṛddhi，वृद्धि，vṛddhi，增長）是：ཨཱལ྄་ཨཽ་ཨཱར྄་ཨཻ་ཨཱ།（āl au ār ai ā，阿爾 凹 阿爾 艾 阿）。 五個自生長音是：ལཱྀ་（ḹ，利），ཨཱུ་（ū，烏），རཱྀ་（ṝ，利），ཨཱི་（ī，伊），ཨཱ་（ā，阿），共三十個元音。 白分之十五的種子字是十五個短元音後加ཨཾ།（aṃ，阿木）。黑分之十五的種子字是十五個長元音後加ཨཿ།（āḥ，阿）。 這兩者相加，三十二個元音象徵三十二相。ཧ་等五個輔音雖然不是真正的元音，但由於完全逆轉而具有元音的性質，因此被認為是元音。完全逆轉的意思是，就像ཨི་變成ཡར་的情況一樣，ཡ་也可能變成ཨིར་。 同樣，ཨུ་變成ཝ྄，རྀ་變成ར྄，ལྀ་變成ལ྄。ཨ་變成ཧར་的情況在《妙吉祥語論》和《無垢光》中有所提及。完全逆轉被稱為語基復原（梵文：samprasāraṇa，सम्प्रसारण，samprasāraṇa，語基復原）。 所有這些元音的變化都歸結為一個根本的確定，即短音ཨ་。正如經文所說：『所有短音都變為語言。』 輔音是五部之外加上ས་ཉྤ་ཥ་ཤ་ྈྐ་的三十個，或者如果區分，由於語基復原的原因，ཧ་ཡར་ཝ་ལ་也具有元音的性質，是元音和輔音共有的，在這些之上……

【English Translation】 ག་ད་བ་མ་འ་ these five are prefixes. ད་ས་ are suffixes, ད་ is used after ན་ར་ལ་. For example: ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིནད། (arrived at the other shore), དེ་ལྟར་གྱུརད། (became like that), བཀའ་སྩལད། (bestowed teachings). ས་ is used after ག་ང་བ་མ་. As it is said: 'From the vowel letters, extract ten suffixes; from the ten suffixes, extract five prefixes.' The non-common view of the Tantra section is: generally, on top of the fourteen letters such as ཨ་, add the nasal sound ང་རོ་ and the separator རྣམ་བཅད, and attach the letter ཨ་, forming ཨཾ་ and ཨཿ, a total of sixteen. Although the latter two are common to vowels and consonants, due to the certainty of the letter's compositional basis, they are made into vowels depending on the object of reliance. Adding ཀྵ་ to the thirty-three consonants forms thirty-four; adding ཡ་ར་ལ་ཝ་ཌ་ཌྷ་ to this forms forty, etc. These are all contingencies depending on the compositional basis. The essence of the letter ཀྵ་ is composed of ཀ་ and ས་, and the remaining letters are reduced to thirty-three by repetition. Specifically, in the Kalachakra, there are five short self-born vowels: ཨ་ (a, 無), ཨི་ (i, 伊), རྀ་ (ṛ, 利), ཨུ་ (u, 烏), ལྀ་ (ḷ, 利). Their guṇa (Sanskrit: guṇa, गुण, guna, quality) are: ཨ་ (a, 無), ཨེ་ (e, 誒), ཨར྄་ (ar, 阿爾), ཨོ་ (o, 哦), ཨལ྄་ (al, 阿爾). The yaṇ (Sanskrit: yaṇ, यण्, yaṇ, semi-vowel) transformations of these are: ཧ་ཡ་ར་ཝ་ལ། (ha ya ra va la, Ha Ya Ra Va La). The long sounds of the yaṇ (Sanskrit: yaṇ, यण्, yaṇ, semi-vowel) transformations are: ལཱ་ཝཱ་རཱ་ཡཱ་ཧཱ། (lā vā rā yā hā, La Va Ra Ya Ha). The vṛddhi (Sanskrit: vṛddhi, वृद्धि, vṛddhi, growth) of these are: ཨཱལ྄་ཨཽ་ཨཱར྄་ཨཻ་ཨཱ། (āl au ār ai ā, Al Au Ar Ai A). The five self-born long vowels are: ལཱྀ་ (ḹ, 利), ཨཱུ་ (ū, 烏), རཱྀ་ (ṝ, 利), ཨཱི་ (ī, 伊), ཨཱ་ (ā, 阿), totaling thirty vowels. The seed syllables of the fifteen white fortnights are the fifteen short vowels followed by ཨཾ། (aṃ, 阿木). The seed syllables of the fifteen black fortnights are the fifteen long vowels followed by ཨཿ། (āḥ, 阿). The sum of these two, the thirty-two vowels, symbolizes the thirty-two marks. The five consonants such as ཧ་, although not true vowels, are considered vowels because they have the nature of vowels due to complete reversal. The meaning of complete reversal is that, just as ཨི་ becomes ཡར་, ཡ་ may also become ཨིར་. Similarly, ཨུ་ becomes ཝ྄, རྀ་ becomes ར྄, ལྀ་ becomes ལ྄. The case of ཨ་ becoming ཧར་ is mentioned in the Mañjuśrī Grammar and the Stainless Light. Complete reversal is called samprasāraṇa (Sanskrit: samprasāraṇa, सम्प्रसारण, samprasāraṇa, expansion). All these vowel changes converge into one fundamental certainty, the short vowel ཨ་. As the scripture says: 'All short sounds become language.' The consonants are the thirty outside the five divisions plus ས་ཉྤ་ཥ་ཤ་ྈྐ་, or if distinguished, due to samprasāraṇa, ཧ་ཡར་ཝ་ལ་ also have the nature of vowels, being common to vowels and consonants, on top of these...

---

ུ་བསྣན་པས་སོ་ལྔ་དང་། ཁ་སྐོང་ཌ་ཌྷ་ཡ་ཝ་ལ་སྟེ་བཞི་བཅུ། དེ་ལྟར་རྐྱང་པ་བཞི་བཅུ་དང་། ཉིས་བརྩེགས་བཞི་བཅུ་སྟེ་བརྒྱད་ཅུས་དཔེ་བྱད་བརྒྱད་ཅུ་མཚོན་པ་ཡིན་ནོ། ། རྒྱུ་ནི་བྱེད་རྒྱུའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་གནས་དང་བྱེད་པ་དང་རྩོལ་བ་གསུམ་ལ་ཐུན་མོང་དུ་གྲགས་པ་དང་། དེ་རྣམས་ཀྱི་ཁྱབ་བྱེད་རླུང་ཡང་སྟེ། 1-34 ཙནྡྲ་གོ་མིས། གནས་དང་། བྱེད་པ་དང་། རྩོལ་བ་རྣམས་ལས་ཡི་གེ་རྣམས་སྐྱེའོ་ཞེས་དང་། རྣམ་འགྲེལ་ལས། ཡི་གེ་ཀུན་སློང་ཤེས་པ་ལས། །སྐྱེ་ལ་ཤེས་པས་སྒྲ་སྐྱེའོ། །ཞེས་གསུངས། ཆོས་མཆོག་གིས། ངག་གི་དོན་སྣང་བའི་སེམས་པ་ལ་བརྗོད་འདོད་སྐྱེ་ལ། དེ་ལས་གནས་དང་བྱེད་པ་ཕྲད་ཅིང་སྒྲ་སྐྱེའོ། །ཞེས་པའི་གནས་ནི། ཁོག་པ་མགྲིན་པ་རྐན་དང་ལྕེ། །སྣ་དང་སྤྱི་བོ་སོ་དང་མཆུ། །ཞེས་གསུངས་པས། ཨ་ཀུ་ཧ་ྈྐ་མགྲིན་པ་ལས། །ཨི་ཙུ་ཡ་ཤ་རྐན་ལས་བྱུང་། །ཨིཏ་ཨེཏ་ཨཻཏ་རྣམས་མགྲིན་རྐན་ལས། །རྀ་ཊུ་ར་ཥ་སྤྱི་བོ་ལས། །ལྀ་ཏུ་ལ་ས་སོ་ལས་བྱུང་། །ཨུ་པུ་ཝ་པ་མཆུ་དག་ལས། །ཨུཏ་ཨོཏ་ཨཽཏ་རྣམས་མཆུ་མགྲིན་ལས། །ཝ་ཡིག་མཆུ་དང་སོ་ལས་བྱུང་། །རྗེས་སུ་ང་རོ་སྣ་ལས་ཏེ། །སྣ་དང་རང་གི་གནས་ལས་ཀྱང་། །སྡེ་པའི་ལྔ་པ་རྣམས་འབྱུང་ངོ་། །ཞེས་འདོན་པ་རྣམས་སོ། །ཀུ་ཀ་སྡེ། ཙུ་ཙ་སྡེ། ཊུ་ཊ་སྡེ། ཏུ་ཏ་སྡེ། པུ་པ་སྡེ་གོ་བར་བྱེད་པའི་བརྡ་ཆད་དོ། ། བྱེད་པ་ནི། རྐན་ལས་བྱུང་བ་རྣམས་ཀྱིིས་ལྕེའི་རྩ་བ་དང་། མགྲིན་པ་ལས་བྱུང་བ་རྣམས་ཀྱིས་ལྕེའི་དབུས་དང་། སྤྱི་བོ་ལས་བྱུང་བ་རྣམས་ཀྱིས་ལྕེའི་རྩེ་དང་ཉེ་བ་དང་། སོ་ལས་བྱུང་བ་རྣམས་ཀྱིས་ལྕེའི་རྩེ་མོ་སྟེ། ལྷག་མ་མཆུ་ལས་བྱུང་བ་རྣམས་ཀྱིས་བྱེད་པ་དང་གནས་མཚུངས་པའོ། ། 1-35 རྩོལ་བ་ནི། རྩོལ་བ་ནང་དང་ཕྱི་རོལ་ཏེ། །ནང་གི་ཕྱེ་དང་བཙུམས་པ་དང་། །ཕྲད་དང་ཅུང་ཟད་ཕྲད་པའོ། །ཕྱི་རོལ་སྒྲ་མེད་སྒྲ་ལྡན་དང་། །སྲོག་ཆུང་བ་དང་སྲོག་ཆེ་དང་། །དྲོ་བ་ཞེས་བྱ་རྣམས་སུ་བཤད། །ཅེས་པའི་ཕྱེ་བ་ནི། །མགྲིན་པ་མ་བསྡམས་པའི་བརྗོད་པས་དབྱངས་རྣམས་དང་། །དྲོ་བ་བཞི་དང་སྡེ་པའི་གཉིས་པ་བཞི་པ་རྣམས་སོ། །བཙུམས་པ་ནི་ཨ་ཡིག་ཐུང་ངུའོ། །ཕྲད་པ་ནི་སྡེ་པ་ལྔའི་ཡི་གེ་རྣམས་སོ། །ཅུང་ཟད་ཕྲད་པ་མཐར་གནས་བཞིའོ། །སྒྲ་མེད་ནི་མགྲིན་པ་ཕྱེ་བས་སྒྲ་རྗེས་སུ་རྟོགས་པར་འགྱུར་བ་མེད་པ་སྟེ། སྡེ་པའི་དང་པོ། གཉིས་པ། ཤ་ཥ་ས། ཚེག་དྲག་ཅན། ལྕེ་རྩ་ཅན། མཆུ་དང་ཉེ་བ་ཅན་རྣམས་སོ། །དེ་ལས་གཞན་པའི་གསལ་བྱེད་རྣམས་མགྲིན་པ་བཙུམས་པས་སྒྲ་རྗེས་སུ་རྟོགས་པས་སྒྲ་ལྡན་ཡིན་ནོ། །སྲོག་ཆུང་བ་ནི། དང་པོ་གསུམ་པ་མཐར་གནས་རྣམས་ཏེ། སྲོག་ཅེས་པ་ནི་རླུང་འདི་རྣམས་ལ་ཆུང་ཞིང་ཕྲ་བས་སོ། །དེ་ལས་ཅིག་ཤོས་རྣམས་སྲོག་ཆེན་པོ་སྟེ། གཉིས་པ་བཞི་པ་དྲོ་བ་ར

【現代漢語翻譯】 加上輔音，共有三十五種。補齊ka, kha, ga, dha, ya, va, la，共計四十種。因此，四十個單輔音和四十個雙輔音，總共八十個，象徵著八十種隨好。 關於原因，從作用的角度來說，通常指的是處所、作用和努力這三者，以及它們普遍相關的風。 旃扎·果彌（Candragomin，印度佛教語法學家）說：『字母從處所、作用和努力中產生。』《釋量論》中說：『了知諸字母的意樂，由意樂而生語聲。』法勝（Dharmottara，古印度佛教論師）說：『當想要表達的意念在心中生起時，處所和作用相合，從而產生聲音。』 處所指的是：『腹部、喉嚨、上顎和舌頭，鼻子、頭頂、牙齒和嘴唇。』因此，अ、क、ख、ग、घ、ङ（a ku ha hka，喉音組）從喉嚨產生；इ、च、छ、ज、झ、ञ、य、श（i cu ya sha，顎音組）從上顎產生；ऋ、ट、ठ、ड、ढ、ण（ri tu ra sha，捲舌音組）從頭頂產生；ऌ、त、थ、द、ध、न、ल、स（li tu la sa，齒音組）從牙齒產生；उ、प、फ、ब、भ、म、व（u pu va pa，唇音組）從嘴唇產生；ए、ओ（e o）從喉嚨和上顎產生；औ（au）從嘴唇和喉嚨產生；व（va）從嘴唇和牙齒產生；隨後的鼻音從鼻子產生；鼻音和各自的處所，也產生各組的第五個字母。 以上是發音的部位。कु（ku，ka組）、चु（cu，ca組）、टु（tu，ṭa組）、तु（tu，ta組）、पु（pu，pa組）是用來理解的術語。 作用是：上顎發出的聲音由舌根產生；喉嚨發出的聲音由舌中產生；頭頂發出的聲音接近舌尖；牙齒髮出的聲音由舌尖產生；剩餘的嘴唇發出的聲音，其作用和處所相同。 努力分為內部努力和外部努力。內部努力分為張開、閉合、接觸和輕微接觸。外部努力分為無聲、有聲、小呼吸、大呼吸和熱音。張開是指：不收緊喉嚨的發音，包括元音、四個熱音以及各組的第二和第四個字母。閉合是指短音अ（a）。接觸是指五組輔音的字母。輕微接觸是指四個 अंतःस्थ（antaḥstha， अंतःस्थ，antaḥstha，中間音）。無聲是指喉嚨張開時，聲音無法被察覺，包括各組的第一個字母、第二個字母、श ष स（sha ṣa sa）、帶tschak-drag（tsheg drag can，音節符）的字母、舌根音和唇音。 除此之外，其他的輔音通過收緊喉嚨可以察覺到聲音，因此是有聲的。小呼吸包括：第一、第三個字母和 अंतःस्थ（antaḥstha， अंतःस्थ，antaḥstha，中間音），之所以稱為小呼吸，是因為這些字母的氣流較小且微弱。與此相反，其他的字母是大呼吸，包括第二、第四個字母和熱音。

【English Translation】 Adding consonants, there are thirty-five. Completing with ka, kha, ga, dha, ya, va, la, there are forty. Thus, forty single consonants and forty double consonants, totaling eighty, symbolize the eighty minor marks of a Buddha. Regarding the cause, from the perspective of action, it commonly refers to these three: place, action, and effort, as well as the wind that is universally related to them. Candragomin (Indian Buddhist grammarian) said: 'Letters arise from place, action, and effort.' The Pramāṇavārttika states: 'Knowing the intention of all letters, sound arises from intention.' Dharmottara (ancient Indian Buddhist philosopher) said: 'When the desire to express an idea arises in the mind, place and action combine, and sound arises.' The place refers to: 'The abdomen, throat, palate, and tongue, nose, crown of the head, teeth, and lips.' Therefore, अ、क、ख、ग、घ、ङ (a ku ha hka, guttural group) arise from the throat; इ、च、छ、ज、झ、ञ、य、श (i cu ya sha, palatal group) arise from the palate; ऋ、ट、ठ、ड、ढ、ण (ri tu ra sha, retroflex group) arise from the crown of the head; ऌ、त、थ、द、ध、न、ल、स (li tu la sa, dental group) arise from the teeth; उ、प、फ、ब、भ、म、व (u pu va pa, labial group) arise from the lips; ए、ओ (e o) arise from the throat and palate; औ (au) arise from the lips and throat; व (va) arises from the lips and teeth; the subsequent nasal sound arises from the nose; the nasal sound and their respective places also produce the fifth letter of each group. The above are the places of articulation. कु (ku, ka group), चु (cu, ca group), टु (tu, ṭa group), तु (tu, ta group), पु (pu, pa group) are terms used for understanding. The action is: the sounds produced from the palate are generated by the root of the tongue; the sounds produced from the throat are generated by the middle of the tongue; the sounds produced from the crown of the head are close to the tip of the tongue; the sounds produced from the teeth are generated by the tip of the tongue; the remaining sounds produced from the lips have the same action and place. Effort is divided into internal effort and external effort. Internal effort is divided into opening, closing, contact, and slight contact. External effort is divided into voiceless, voiced, small breath, large breath, and hot sounds. Opening refers to: pronunciation without tightening the throat, including vowels, the four hot sounds, and the second and fourth letters of each group. Closing refers to the short vowel अ (a). Contact refers to the letters of the five consonant groups. Slight contact refers to the four antaḥstha (अंतःस्थ, antaḥstha, intermediate sounds). Voiceless refers to when the throat is open, the sound cannot be perceived, including the first letter of each group, the second letter, श ष स (sha ṣa sa), letters with tsheg-drag (音節符), guttural sounds, and labial sounds. Apart from these, other consonants can be perceived by tightening the throat, so they are voiced. Small breath includes: the first, third letters, and antaḥstha (अंतःस्थ, antaḥstha, intermediate sounds), which are called small breath because the airflow of these letters is small and weak. In contrast, the other letters are large breath, including the second, fourth letters, and hot sounds.

---

ྣམས་སོ། །དྲོ་བ་ནི་ཤ་ཥ་ས་ཧ་འདི་རྣམས་ལ་དབུགས་དྲོ་བས་སོ། །དེ་རྣམས་ཀྱི་ཐུན་མོང་བ་རླུང་ནི་བྱཱ་པྟ་ཞེས་བྱ་བར་གྲགས་སོ། །རྒྱུའི་ཚུལ་དེ་དག་ཀྱང་རྒྱུད་སྡེའི་ཕྱོགས་ལ་རང་བཞིན་དང་རྣམ་འགྱུར་གཉིས་ཀྱིས་ཤེས་དགོས་ལ། 1-36 རང་བཞིན་ནི་ཁམས་ལྔའི་དྭངས་མའི་ཆོས་ཅན་གྱི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རླུང་སྙིགས་མའི་རྣམ་འགྱུར་གྱི་བག་ཆགས་ལྔ་དང་རྗེས་སུ་འབྲེལ་བ་རྣམས་ཡིན་ལ། ལྔ་པོ་ཡང་། གཙོ་བོར་ཨ་ཨི་རྀ་ཨུ་ལྀ་སྟེ་དབྱངས་ལྔའི་ཆོས་ཅན་ཡིན་པ་ཉིད་ཀྱིས་སྟོང་པ་ཆེན་པོ་ཡི་གེ་ལྔ་ཞེས་གྲགས་ལ། ཁམས་ཀྱི་དབང་ལས་ཀུན་འབྱུང་གི་ངེས་པས་གསལ་བྱེད་ཐམས་ཅད་ལ་ཐུན་མོང་དུ་རྗེས་སུ་འགྲོ་བ་ཉིད་ཀྱིས་ཡི་གེ་ཐམས་ཅད་ལ་སྟོང་ཆེན་ཡི་གེ་ལྔས་ཁྱབ་པར་བཤད་པའོ། ། དེའི་ཕྱིར་ཡི་གེ་བརྗོད་པའི་རྟེན། ཡི་གེའི་གཟུགས་ལ་ཡང་བརྗོད་དུ་མེད་པའི་རི་མོ་ཙམ་ལྔ་ཐམས་ཅད་ལ་རྗེས་སུ་འགྲོ་བར་བཤད་དེ། དབུས་སུ་ཨ་ཡིག་གི་རང་བཞིན་ནམ་མཁའི་ཁམས་མཚོན་བྱེད་གྲི་གུག་གི་རྣམ་པ། ཤར་དུ་ཨི་ཡིག་གི་རང་བཞིན་རླུང་ཁམས་མཚོན་བྱེད་དབྱུག་པ། ལྷོར་རྀ་ཡིག་མེ་ཁམས་མཚོན་བྱེད་ཚེག་དྲག་གམ་རྣམ་བཅད། བྱང་དུ་ཨུ་ཡིག་ཆུ་ཁམས་ལ་མཚོན་བྱེད་ཐིག་ལེ། ནུབ་ཏུ་ལྀ་ཡིག་ས་ཁམས་མཚོན་བྱེད་ཐོད་གུག་གི་རྣམ་པ་ལྟ་བུ་རྣམས་སོ། །དེའི་ཕྱིར་རྒྱ་གར་གྱི་ཡི་གེའི་གསལ་བྱེད་དུ་ལུས་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་ཟླ་ཚེས་དང་ཐིག་ལེས་བརྒྱན་པ་ལ་ཡི་གེའི་ཁམས་ལྔ་ཆར་རྫོགས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་དབྱངས་ཐམས་ཅད་བསྡུས་པ་ལས་ཝཾ་ཡིག་བསྒྲུབ་པ་དང་། 1-37 དེའི་མཐར་ཤར་དུ་ཙ་སྡེ། ལྷོར་ཊ་སྡེ། བྱང་དུ་པ་སྡེ། ནུབ་ཏུ་ཏ་སྡེ། སྟེང་དུ་ཀ་སྡེ། འོག་ཏུ་ས་སྡེ། གསལ་བྱེད་བརྗོད་དུ་མེད་པའི་རི་མོའི་རྣམ་པ། དེ་རྣམས་ལས་རླུང་དང་ས་ཐབས་ཤེས། མེ་དང་ཆུ། ནམ་མཁའ་དང་ཡེ་ཤེས་ཐབས་ཤེས་ཏེ་གསལ་བྱེད་ཐམས་ཅད་འདུས་པ་ལས་དེའི་རྟེན་ཨེ་ཡིག་འཆར་བ་དང་། གཉིས་པོ་རྟེན་དང་བརྟེན་པར་སྦྱོར་བ་ཆོས་ཀྱི་ཕུང་པོ་བརྒྱད་ཁྲི་བཞི་སྟོང་གི་སྤྱི་སྡོམས་སུ་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། །སྒྲ་བསྒྲུབ་ཚུལ་ནི། ནག་དཀར་གྱི་གང་བ་ཨཿ ཨཾ་བཞག་ཕྱི་མ་ཕྲལ། ཐིག་ལེ་ཕྱི་རོལ་དུ་ཟླ་བ། ནང་དུ་ཁུ་བ། གཞན་དུ་སྐུ་མཚོན་པ་ཡིན་ནོ། །རྣམ་བཅད་ཉི་མ། རྡུལ། གསུང་། ཨ་ནི་སྒྲ་གཅན་དང་། བར་དོའི་ཤེས་པ་དང་ཐུགས་སོ། །ཨ་ཡིག་དག་གི་བར་དུ་ཨུའོ། །ཨུའི་ཡི་གེ་ཝའོ། །གསལ་བྱེད་དབྱངས་མེད་ཕ་རོལ་གྱི་ཡི་གེར་དྲང་ངོ་། །འཇིག་རྟེན་པའི་ཉེ་བར་སྤྱོད་པ་ལས་འཛིན་པ་གྲུབ་བོ། །ཐིག་ལེ་ང་རོར་སོང་། བརྟེན་པའི་ཆེད་དུ། གཞི་ཨ་ལས་བདུན་པ་འོས། ངི་བྱིན། ངི་སྨིན་འོས་ཁྱད་དོན་ཡིན་པས་ང་ཕྱིས། སྲོག་གི་ཨི་བཞག །ཨའི་ཡི་གེ་ཨིའི་ཡི་གེ་ལ་ཨེའོ། །ཕ་རོལ་ཕྱིས་པས་ཨེ་ཝཾ་གྲུབ་བོ། ། ཁམས་ནི

【現代漢語翻譯】 這些是。溫暖來自於ཤ་ཥ་ས་ཧ་（sha, ṣa, sa, ha）這些字母的呼吸。它們共同的元素風被稱為བྱཱ་པྟ་（vyāpta，遍滿）。這些原因的方式也需要在密續方面通過自性和變現兩種方式來了解。 自性是五界精華的法性，是與五種染污習氣相關的智慧之風。這五者主要是ཨ་ཨི་རྀ་ཨུ་ལྀ་（a, i, ṛ, u, ḷ）這五個元音的法性，因此被稱為五大空性字母。由於從界的角度來說，有產生的必然性，因此普遍隨順所有輔音，所以說所有字母都被五大空性字母所遍佈。因此，字母是發聲的基礎，字母的形象也說是所有五種不可言說的符號。中央是ཨ་（a）字的自性，代表虛空界的彎刀形象；東方是ཨི་（i）字的自性，代表風界的木杖；南方是རྀ་（ṛ）字，代表火界的斷點或斷線；北方是ཨུ་（u）字，代表水界的圓點；西方是ལྀ་（ḷ）字，代表土界的頭蓋骨形象。因此，印度字母的輔音，身體完整，用月亮和圓點裝飾，被認為是五界圓滿的象徵，所有元音都包含在內，由此成就了ཝཾ་（vaṃ）字。 之後，東方是ཙ་（ca）組，南方是ཊ་（ṭa）組，北方是པ་（pa）組，西方是ཏ་（ta）組，上方是ཀ་（ka）組，下方是ས་（sa）組。輔音是不可言說的符號形式。從這些之中，風和土是方便智慧，火和水，虛空和智慧也是方便智慧，所有輔音都聚集在一起，由此顯現其基礎ཨེ་（e）字。兩者作為基礎和所依，被說是八萬四千法蘊的總集。成就聲音的方式是：放置黑白相間的ཨཿ ཨཾ་（aḥ aṃ），分離後面的。圓點在外面是月亮，裡面是精液，其他是身像的象徵。斷點是太陽、微塵、語。ཨ་（a）是羅睺、中陰的意識和心。在ཨ་（a）字之間是ཨུའོ（u）。ཨུ་（u）的字母是ཝའོ（va）。沒有元音的輔音被引導到對面的字母。從世俗的近取中，執著得以成立。圓點變成鼻音。爲了所依，從基礎ཨ་（a）開始的第七個是合適的。給予ངི་（ṅī），ངི་（ṅī）成熟是合適的特殊意義，所以去除ང་（ṅa）。放置生命的ཨི་（i）。ཨ་（a）的字母，ཨི་（i）的字母是ཨེའོ（e）。去除對面，所以ཨེ་ཝཾ་（evaṃ）得以成就。界是

【English Translation】 These are. Warmth comes from the warm breath of these letters ཤ་ཥ་ས་ཧ་ (sha, ṣa, sa, ha). Their common element, wind, is known as བྱཱ་པྟ་ (vyāpta, pervasive). These ways of causes also need to be understood in the tantric aspect through two ways: essence and manifestation. Essence is the nature of the five elements' essence, the wisdom wind associated with the five defiled imprints. These five are mainly the nature of the five vowels ཨ་ཨི་རྀ་ཨུ་ལྀ་ (a, i, ṛ, u, ḷ), hence they are known as the five great empty letters. Because from the perspective of the elements, there is a certainty of arising, they universally follow all consonants, so it is said that all letters are pervaded by the five great empty letters. Therefore, letters are the basis of sound, and the forms of letters are also said to be all five unspeakable symbols. In the center is the essence of the letter ཨ་ (a), representing the form of a curved knife of the space element; in the east is the essence of the letter ཨི་ (i), representing the wooden staff of the wind element; in the south is the letter རྀ་ (ṛ), representing the dash or break of the fire element; in the north is the letter ཨུ་ (u), representing the drop of the water element; in the west is the letter ལྀ་ (ḷ), representing the form of a skull of the earth element. Therefore, the consonants of Indian letters, with a complete body, adorned with the crescent moon and a dot, are considered to be the complete symbol of the five elements, and all vowels are included, thereby accomplishing the letter ཝཾ་ (vaṃ). After that, in the east is the ཙ་ (ca) group, in the south is the ཊ་ (ṭa) group, in the north is the པ་ (pa) group, in the west is the ཏ་ (ta) group, above is the ཀ་ (ka) group, and below is the ས་ (sa) group. Consonants are unspeakable symbolic forms. From these, wind and earth are skillful means and wisdom, fire and water, space and wisdom are also skillful means and wisdom, all consonants are gathered together, thereby manifesting its basis, the letter ཨེ་ (e). The two, as the basis and the supported, are said to be the collection of eighty-four thousand aggregates of Dharma. The way to accomplish sound is: placing black and white ཨཿ ཨཾ་ (aḥ aṃ), separating the latter. The dot outside is the moon, inside is semen, and others are symbols of the body. The dash is the sun, dust, speech. ཨ་ (a) is Rahu, the consciousness of the bardo, and the mind. Between the letters ཨ་ (a) is ཨུའོ (u). The letter of ཨུ་ (u) is ཝའོ (va). A consonant without a vowel is guided to the opposite letter. From worldly appropriation, attachment is established. The dot becomes a nasal sound. For the sake of the supported, the seventh from the base ཨ་ (a) is appropriate. Giving ངི་ (ṅī), ངི་ (ṅī) maturing is an appropriate special meaning, so remove ང་ (ṅa). Place the ཨི་ (i) of life. The letter of ཨ་ (a), the letter of ཨི་ (i) is ཨེའོ (e). Removing the opposite, so ཨེ་ཝཾ་ (evaṃ) is accomplished. The element is

---

། ཐོག་མར་སྡེ་པའི་འབྱུང་ཆེན་གྱི་དབང་ལས། ཨ་སོགས་མགྲིན་པ་ལས་བྱུང་བ་རྣམས་ནི་ནམ་མཁའི་ཁམས་དང་། 1-38 དེ་བཞིན་དུ། ཨི་ཙུ་སོགས་རླུང་། རྀ་ཊུ་སོགས་མེ། ཨུ་པུ་སོགས་ཆུ། ལྀ་ཏུ་སོགས་ས་ཁམས་པའི་བར་ཡིན་ལ། སོ་སོའི་འབྱུང་ཆུང་ནི། སྡེ་པའི་ལྔ་པ་རྣམས་ནམ་མཁའ་ཡིན་པ་ནས་དང་པོ་རྣམས་ས་ཡིན་པའི་བར་དུ་བསྐྱེད་རིམ་བཞིན་ནོ། །ཁམས་ཀྱི་དབང་ལས་དགྲ་གྲོགས་སུ་འགྱུར་ཚུལ་ནི། ནམ་མཁའ་ཀུན་གྱི་གྲོགས་དང་། རླུང་གི་གྲོགས་མེ། བལྟོས་ས་ཐ་དད་པའི་དབང་ལས། དགྲའམ་ཐ་མལ་པ་ཆུ། མེའི་གྲོགས་རླུང་། དགྲ་ས། ཆུའི་གྲོགས་ས། དགྲ་མེ། སའི་གྲོགས་ཆུ། དགྲ་རླུང་ཡིན་པར་ཤེས་པར་བྱས་ནས། སྔགས་བསྒྲུབ་པ་ལ་རང་མིང་གི་ཐོག་མ་དང་། རང་གི་ལྷའི་མཚན་སྔགས་གང་ལ་ཡོད་པའི་ཐོག་མ་གཉིས་ཀྱི་གསལ་བྱེད་དགྲར་གྱུར་བ་ལས་ནད་སོགས་དང་། དབྱངས་དགྲར་གྱུར་པ་ལས་འཆི་བ་སྟེ། དེའི་དངོས་གྲུབ་མི་ཐོབ་པར་བཤད་པས་འབྱུང་ཆེན་གྱི་ཚུལ་དང་། སྦྱར་བའི་དགྲ་སྤང་ཞིང་། གྲོགས་བླང་བར་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །འབྱུང་ཆུང་གི་དགྲ་གྲོགས་བརྩི་ཚུལ་ནི། རང་གང་ལ་སྐྱེས་པའི་དུས་སྦྱོར་གྱི་སྐྱེས་སྐར། ལྷ་སོ་སོའི་ས་བོན་དང་བརྩི་བ་ཡིན་ནོ། ། ཀློག་ཚུལ་ནི། དབྱངས་ལ་ཡི་གེ་གཅིག་གི་ལྡང་ཚད་རང་ག་བར་བརྗོད་པ་ཐུང་ངུ་། ཨ་ལྟ་བུ། དེ་གཉིས་ཀྱི་ཡུན་དུ་བརྗོད་པ་རིང་པོ། ཨེ་ལྟ་བུ། གསུམ་གྱི་ཡུན་དུ་བརྗོད་པ་ཤིན་ཏུ་རིང་པོ་སྟེ་ཡི་གེ་ལ་པླུ་ཏས་མཚན་པ་རྣམས་སོ། ། 1-39 ཤུདྡྷོ྅ལྟ་བུ། ཐུང་ངུ་ཕྱི་མོ་གཅིག་པ་སྟེ། རིང་པོ་ཕྱི་མོ་གཉིས་པའོ། །པླུ་ཏ་ཕྱི་མོ་གསུམ་པ་ཡིན། ཞེས་སམ། འགྲེང་བུ་ཅན་དང་ན་རོ་ཅན། །རིང་ཆ་ཅན་རྣམས་གཉིས་ཡུན་བཀླག །ཤིན་ཏུ་རིང་བ་གསུམ་ཡུན་སོགས། །ལྷག་མ་གཅིག་ཡུན་ཐུང་བའོ། །ཞེས་པའོ། །ཨི་དང་ཨོ་ལ་ཨེ་ཨི་དང་། ཨོ་ཨུ་ཞེས་པ་དང་། རྀ་ལྀ་སྲོག་ཏུ་ཞུགས་པ་ལ། ཀིར་རི་ཀིལ་ལི་ཞེས་པ་དང་། ཀྲ་ཀླ་ལ་ཨི་ཞུགས་པ་ལ། ཀི་རི་ཀི་ལི་ཞེས་པར་རོ། །གསལ་བྱེད་ལ། གསལ་བྱེད་སྲོག་མེད་ཕྱི་མའི་མགོར་བརྩེགས་པའམ་ཚེག་མེད་ཡར་སྦྱར་བཀླག །ཅེས་པ་བུདྡྷ་ལྟ་བུ། སྡེ་པའི་དང་པོ་དབྱངས་མེད་ཛ། །བོད་ཀྱི་ག་སོགས་བཞིན་ཡར་སྦྱར། །ཞེས་པ། གཙྪ། མཛྫ། ཉ་ཎ་ཡར་སྦྱར་ན་ལྟར་བཀླག །པཉྩ། ཙཎྜ་ལྟ་བུ། །གཞན་སྦྱར་ཕལ་ཆེར་བོད་དང་མཚུངས། སངྒ། ནནྡ་ལྟ་བུ། ས་སྦྱར་བོད་ལྟར་འདོན་པའང་ཡོད། དེ་ཡང་ཡི་གེ་སྔ་མའི་ཆ་ཤས་ཡིན་ན་ཡར་སྦྱོར་བ། ན་མསྟཱ་རཱའི་ས་ལྟ་བུ་དང་། སྔ་མའི་ཆ་ཤས་མིན་ན་མི་སྦྱོར་བ། པཉྩ་སྐནྡྷའི་ས་ལྟ་བུ། ཛ་ལ་ཉ་བཏགས་པ་འགྱའམ་གཉའ་དང་། ཤ་ཥ་ཡར་སྦྱར་བ་ས་དང་མཐུན་པ་དང་། ཡ་བཏགས་འགྲེང་བུ་རིང་ཆ་མེད་པ་ཨ་ནྱ། ཝ་བཏགས་ན་རོ་གཅིག་ཡུན་ཅན་སཏྭ། ཀ་ཁ་ལ་ཡ་བཏགས་པ་བོད་བཞིན། 1-40 ཤཱཀྱ། ར་ལ

【現代漢語翻譯】 首先，關於組成部分的五大元素的力量：從喉嚨發出的阿（ཨ，A）等是虛空界（space element），同樣地，伊（ཨི，I）楚（ཨུ，U）等是風，日（རྀ，Ri）度（ཊུ，Tu）等是火，烏（ཨུ，U）普（པུ，Pu）等是水，利（ལྀ，Li）度（ཏུ，Tu）等是土。各自的小元素是：從組成部分的第五個元素是虛空開始，到第一個元素是土為止，按照生起次第排列。關於元素的力量如何轉化為敵友關係：虛空是所有元素的友方，風的友方是火。由於依賴的基礎不同，水可能是敵人或中立。火的友方是風，敵人是土。水的友方是土，敵人是火。土的友方是水，敵人是風。瞭解這些之後，在修持真言時，如果自己的名字的首字母和自己本尊的名稱或真言的首字母，其發音部分變成敵人，就會導致疾病等；如果元音變成敵人，就會導致死亡。據說這樣無法獲得成就。因此，要了解五大元素的性質，避開結合的敵人，接受友方。計算小元素的敵友關係的方法是：根據自己出生時的星宿和本尊的種子字（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）來計算。 關於閱讀方法：元音的長度，一個字母的長度稱為短音，如阿（ཨ，A）。兩個字母的長度稱為長音，如埃（ཨེ，E）。三個字母的長度稱為超長音，即字母中標有pluta的那些，如śuddho'lta-bu。短音有一個尾部，長音有兩個尾部，超長音有三個尾部。或者說，有豎線和那若（naros，元音符號），以及長音符號的，都讀作兩個長度。超長音等讀作三個長度。其餘的讀作一個短音。如伊（ཨི，I）和歐（ཨོ，O）讀作埃伊（ཨེཨི，EI）和奧烏（ཨོཨུ，OU）。日（རྀ，Ri）利（ལྀ，Li）進入生命時，讀作吉日（ཀིརི，Kiri）吉利（ཀིལི，Kili）。扎（ཀྲ，Kra）拉（ཀླ，Kla）加入伊（ཨི，I）時，讀作吉日（ཀིརི，Kiri）吉利（ཀིལི，Kili）。關於輔音：沒有元音的輔音，疊加在前一個字母的上方，或者沒有點（Tsheg）向上連線來讀。如buddha。組成部分的第一組沒有元音的扎（ཛ，Ja），像藏文的嘎（ག，Ga）等一樣向上連線。如gaccha，mzza。尼亞（ཉ，Nya）納（ཎ，Na）向上連線時，像塔（Ta）一樣讀。如pañca，caṇḍa。其他的連線方式大多與藏文相同。如saṅga，nanda。薩（ས，Sa）的連線方式也有像藏文一樣發音的。如果它是前一個字母的一部分，就向上連線，如namastārā的薩（ས，Sa）。如果不是前一個字母的一部分，就不連線，如pañca-skandha的薩（ས，Sa）。扎（ཛ，Ja）加上尼亞（ཉ，Nya）讀作嘎亞（གྱ，Gya）或尼亞（ཉ，Nya）。夏（ཤ，Śa）沙（ཥ，Ṣa）向上連線時與薩（ས，Sa）相同。亞（ཡ，Ya）加上沒有長音符號的豎線，如anya。瓦（ཝ，Va）加上一個那若（Naro），持續一個長度，如sattva。嘎（ཀ，Ka）喀（ཁ，Kha）加上亞（ཡ，Ya）與藏文相同，如śākya。ra la

【English Translation】 Firstly, regarding the power of the great elements of the divisions: A (ཨ, A) etc. arising from the throat are the space element. Similarly, I (ཨི, I), Chu (ཨུ, U) etc. are wind, Ri (རྀ, Ri), Tu (ཊུ, Tu) etc. are fire, U (ཨུ, U), Pu (པུ, Pu) etc. are water, Li (ལྀ, Li), Tu (ཏུ, Tu) etc. are earth. The minor elements of each are: from the fifth of the divisions being space to the first being earth, in the order of generation. Regarding how the power of the elements transforms into enemies and friends: space is the friend of all, the friend of wind is fire. Depending on the different bases of reliance, water may be an enemy or neutral. The friend of fire is wind, the enemy is earth. The friend of water is earth, the enemy is fire. The friend of earth is water, the enemy is wind. Having understood this, when practicing mantras, if the initial consonant of one's own name and the initial consonant of one's own deity's name or mantra, the phonetic part becomes an enemy, it will cause illness etc.; if the vowel becomes an enemy, it will cause death. It is said that one will not attain siddhi (accomplishment) in that way. Therefore, one should understand the nature of the great elements, avoid combined enemies, and accept friends. The method of calculating the enemies and friends of the minor elements is: according to the constellation at the time of one's birth and the seed syllable (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, Literal Meaning) of each deity. Regarding the method of reading: the length of vowels, the length of one letter is called short, like A (ཨ, A). The length of two letters is called long, like E (ཨེ, E). The length of three letters is called extra-long, which are those letters marked with pluta, like śuddho'lta-bu. A short vowel has one tail, a long vowel has two tails, and an extra-long vowel has three tails. Or, those with a vertical line and naros (vowel signs), and those with long vowel signs, are all read as two lengths. Extra-long etc. are read as three lengths. The rest are read as one short length. Like I (ཨི, I) and O (ཨོ, O) are read as EI (ཨེཨི, EI) and OU (ཨོཨུ, OU). When Ri (རྀ, Ri) Li (ལྀ, Li) enter life, they are read as Kiri (ཀིརི, Kiri) Kili (ཀིལི, Kili). When Kra (ཀྲ, Kra) Kla (ཀླ, Kla) join I (ཨི, I), they are read as Kiri (ཀིརི, Kiri) Kili (ཀིལི, Kili). Regarding consonants: a consonant without a vowel, superimposed on the head of the previous letter, or connected upwards without a dot (Tsheg), is read. Like buddha. The first group of divisions, Ja (ཛ, Ja) without a vowel, is connected upwards like Tibetan Ga (ག, Ga) etc. Like gaccha, mzza. When Nya (ཉ, Nya) Na (ཎ, Na) are connected upwards, they are read like Ta (Ta). Like pañca, caṇḍa. Most other connections are the same as Tibetan. Like saṅga, nanda. The connection of Sa (ས, Sa) is also pronounced like Tibetan. If it is part of the previous letter, it is connected upwards, like the Sa (ས, Sa) of namastārā. If it is not part of the previous letter, it is not connected, like the Sa (ས, Sa) of pañca-skandha. Ja (ཛ, Ja) plus Nya (ཉ, Nya) is read as Gya (གྱ, Gya) or Nya (ཉ, Nya). When Śa (ཤ, Śa) Ṣa (ཥ, Ṣa) are connected upwards, they are the same as Sa (ས, Sa). Ya (ཡ, Ya) plus a vertical line without a long vowel sign, like anya. Va (ཝ, Va) plus one Naro, lasting one length, like sattva. Ka (ཀ, Ka) Kha (ཁ, Kha) plus Ya (ཡ, Ya) is the same as Tibetan, like śākya. ra la

---

་ཡ་བཏགས་པ་ར་ཡར་སྦྱར་བ། ཨཱརྻ། ར་ལ་ཝ་བཏགས་པ་སརྦ། ར་བཏགས་ཕལ་ཆེར་བོད་དང་མཐུན་པར་ཀྲ་གྲ་སོགས། བོད་སྐད་ལ་མེད་པ་བཛྲ་ལྟ་བུ། མིང་ཐོག་སྡེ་པའི་གསུམ་པ་ལ། འ་ཡིས་འཕུལ་བ་ལྟ་བུར་ཀློག་པ། གུ་ཎ། དཱ་ན། ཛི་ན། བཛྲ་ལྟ་བུ། དབུས་མཐར་ཡོད་པ་བོད་དང་མཚུངས་པ། མིང་གི་དཀྱིལ་ན་ཡོད་པ། གངྒཱ་ན་དང་། སརྦ་ན་དང་། མིང་མཐའ་ན་ཡོད་པ་བྷ་ག །གནྡྷརྦ་ལྟ་བུ། བཞི་པ་རྣམས་ཀྱི་གསུམ་པ་ལ། ར་མགོ་ཧ་སྒྲ་ལྡན་པར་བཀླག །གྷ་ལ་སོགས་པ་ལྔ་སྟུག་ཅིང་བྱིངས་ཆེ་བ་ཧའི་སྒྲ་ཅུང་ཟད་དང་ལྡན་པར་རོ། །ཊའི་སྡེ་པའི་དང་པོ་བཞི་ཏ་སྡེ་ལ་ར་བཏགས་པ་དང་ཆ་མཐུན་པ་ལ་ལྕེ་རྩེ་ཅུང་ཟད་སྟེང་དུ་བཀུག་པའོ། །ཥ་ཡང་ལྕེ་དེ་དང་འདྲ་བ་ལ། ཀྵ་ཁྱ་དང་ཆ་མཐུན་པ་ལས་ལྕེ་རྩེ་སྟེང་དུ་ཅུང་ཟད་བཀུག་པའོ། །གསལ་བྱེད་ལྷག་མ་རྣམས་བོད་དང་མཚུངས་སོ། །རྗེས་སུ་ང་རོ་སྡེ་པ་ལ། །རང་རང་སྡེ་པའི་ལྔ་པར་བཀླག །ཡ་སོགས་བརྒྱད་ལ་ང་རུའོ། །ཤད་ཡོད་ན་ནི་དེ་ཉིད་དང་། །ཤད་མེད་ན་ནི་འོག་མ་དབང་། །རྣམ་བཅད་ནི་རྡུམས་རྡུམས་བཅད་དེ་དྲག་པོར་བཀླག་གོ །ཤ་ཥ་ས་ཕ་རོལ་ཏུ་ནམ་བྱུང་བའི་ཚེ་རྣམ་བཅད་སར་རོ། །ལྕེ་རྩ་དང་མཆུ་ཅན་ལ། 1-41 ྈྐ་ཝ། ཉྤ་ཝ་ཞེས་པའམ། ཨ་ཀ་ཨ་པ་ཞེས་པར་རོ། །བརྗོད་དུ་མི་རུང་མང་ཉུང་དང་། །བརྩེགས་པ་རང་སྒྲ་དྲན་ཙམ་དུ། །ཕྲལ་བཀླག་དབྱངས་ནི་འོག་མ་དབང་། །འདྲ་གཉིས་བརྩེགས་པའམ་མི་འདྲ་དང་། ཞེས་པ་དུས་འཁོར་གྱི་ཧཾཀཥམལཝརཡདང་། །གདན་བཞིའི་ཀྵམརཡུཾ་ཀྐ་དྷན་ལྟ་བུའོ། །དེ་དག་ཀྱང་ཟུར་མཚོན་པ་ཙམ་སྟེ། །སློབ་དཔོན་གྱི་ངག་ལས་དབྱངས་ལྟར་ལེགས་པར་བསླབ་བོ། །རྒྱུད་སྡེའི་ཚུལ་ལ་ཐུང་རིང་སོགས་དེ་དག་ཀྱང་ཞི་སོགས་ཀྱི་ལས་སོ་སོའི་ཉམས་ཀྱི་དབང་གིས་ཆེས་ཐུང་ངུ་དང་ཆེས་རིང་པོ་བརྗོད་པ་ལ་སོགས་པར་འགྱུར་བ་སྟེ། གཤིན་རྗེ་གཤེད་ཀྱི་ཨྱེ་རིང་ལྟ་བུ་ལ་སོགས་པ་བརྡ་སྤྲོད་ཀྱི་ཚད་མས་གཞལ་དུ་མེད་པ་དག་གོ། །། ༄། །ཡི་གེ་འདུས་པའི་མིང་། གཉིས་པ་ཡི་གེ་འདུས་པའི་མིང་ལ། རང་བཞིན་དབྱེ་བ། འཇུག་ཚུལ་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི། རྟོག་པ་ལ་དོན་གྱི་ངོ་བོ་ཙམ་གྱི་སྒྲ་སྤྱི་སྣང་བ་ནི་མིང་གི་མཚན་ཉིད་ཡིན་ལ། དེ་ངག་ཏུ་འཐོན་པས་དོན་བརྗོད་པར་བྱེད་པ་ཀ་བ་དང་བུམ་པ་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་ནི་མཚན་གཞི་སྟེ། དེ་དོན་ལ་བློ་གཞོལ་ཞིང་འབབ་པར་བྱེད་པས་ནཱ་མ་སྟེ། བོད་ཀྱི་སྐད་དུ་མིང་ངོ་། །དེ་ཡང་། ཡི་གེ་གཉིས་སམ་མང་འདུས་པས། །དོན་གྱི་ངོ་བོ་རྗོད་བྱེད་པ། །མིང་ཡིན་དོན་ལ་བློ་གཞོལ་ཕྱིར། །ཞེས་པས་སོ། ། དབྱེ་བ་ལ། 1-42 ཐུན་མོང་བ་དང་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་གསུང་རབ་ལ་གྲགས་པ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ལ། ཀ་བ་བུམ་པ་ལ་སོགས་པའི་མིང་། དགོས་པ་དང་རྒྱུ་མཚན་ཡོད་རུང་མེད་རུང་དོན་དེ་ལ་དང་པོར་སྦྱར་བ་བརྡ་དང་། ད

【現代漢語翻譯】 將'ཡ'（ya）加上下標'ར་'（ra），組合成'ཨཱརྻ'（Ārya，聖者）。將'ར་'（ra）加上下標'ལ་'（la）和'ཝ་'（va），組合成'སརྦ'（Sarva，一切）。大多數帶下標'ར་'（ra）的字母，如'ཀྲ་'（kra）和'གྲ་'（gra）等，發音與藏語相似。但有些藏語中沒有的，如'བཛྲ'（Vajra，金剛）。 對於位於詞首的第三組輔音，如'གུ་ཎ'（Guṇa，功德）、'དཱ་ན'（Dāna，佈施）、'ཛི་ན'（Jina，勝利者）、'བཛྲ'（Vajra，金剛）等，在前面加上'འ'（'a'）來發音。位於詞中和詞尾的輔音，發音與藏語相同。位於詞中的，如'གངྒཱ'（Gaṅgā，恒河）中的'ན་'（na）和'སརྦ'（Sarva，一切）中的'ན་'（na）。位於詞尾的，如'བྷ་ག'（Bhaga，吉祥）和'གནྡྷརྦ'（Gandharva，乾闥婆）。 對於第四組輔音的第三個，'ར་'（ra）加上'ཧ་'（ha）音來讀，如'གྷ་'（gha）等。這五個音比較濃重，帶有較重的'ཧ'（ha）音。對於'ཊ'（ṭa）組的前四個字母，與'ཏ'（ta）組加上下標'ར་'（ra）的發音相似，但舌尖稍微向上捲起。'ཥ'（ṣa）的發音也與此類似，但與'ཀྵ'（kṣa）和'ཁྱ'（khya）相似，只是舌尖稍微向上捲起。 其餘的輔音發音與藏語相同。對於隨後的鼻音，發音為各自組的第五個字母。對於'ཡ'（ya）等八個字母，發音為'ང་'（nga）。如果有音節分隔符，則按原樣發音；如果沒有，則以下一個音節為主。音節分隔符表示強烈地分開兩個音節。當'ཤ'（śa）、'ཥ'（ṣa）、'ས'（sa）出現在另一個音節之前時，音節分隔符放在那裡。對於舌根音和唇音，如'ྈྐ་ཝ'（kka va）或'ཉྤ་ཝ་'（ñpa va），發音為'ཨ་ཀ་'（a ka）或'ཨ་པ་'（a pa'）。 對於難以發音的音節，無論多少，以及重疊的字母，只需記住它們的聲音。分開讀時，以下一個元音為主。對於兩個相同或不同的字母重疊的情況，如時輪金剛中的'ཧཾཀཥམལཝརཡ'（haṃ ka ṣa ma la va ra ya）和四座壇城中的'ཀྵམརཡུཾ་ཀྐ་དྷན'（kṣa ma ra yuṃ kka dha na）。 這些只是一些發音的例子，應該向老師學習正確的發音方法。在密續部的傳統中，長短音等會根據息增懷誅等事業的需要而變化，例如，死主閻魔敵的'ཨྱེ་'（ye）音會拉長，這些都是無法用語法來衡量的。 第二部分：文字組合成的詞 第二部分是關於文字組合成的詞，包括詞的性質、分類和用法三個方面。首先，詞的定義是：在概念中，能夠顯現事物本質的聲音的總體印象。當這個聲音發出時，就能表達事物的含義，例如'ཀ་བ་'（ka ba，柱子）和'བུམ་པ་'（bum pa，瓶子）等。詞能使心專注於事物，因此稱為'ནཱ་མ་'（Nāma，梵文，名字），藏語稱為'མིང་'（ming，名字）。 也就是說，兩個或多個字母組合在一起，能夠表達事物的本質，這就是詞，因為詞能使心專注於事物。 詞的分類包括共相和自相，以及佛經中常見的兩種。首先是共相，如'ཀ་བ་'（ka ba，柱子）和'བུམ་པ་'（bum pa，瓶子）等詞，無論是否有必要或理由，都首先用於指代該事物，這稱為約定俗成。

【English Translation】 Adding 'ཡ' (ya) as a subscript to 'ར་' (ra) forms 'ཨཱརྻ' (Ārya, noble). Adding 'ལ་' (la) and 'ཝ་' (va) as subscripts to 'ར་' (ra) forms 'སརྦ' (Sarva, all). Most letters with 'ར་' (ra) as a subscript, such as 'ཀྲ་' (kra) and 'གྲ་' (gra), are pronounced similarly to Tibetan. However, some, like 'བཛྲ' (Vajra, diamond), do not exist in Tibetan. For the third group of consonants at the beginning of a word, such as 'གུ་ཎ' (Guṇa, quality), 'དཱ་ན' (Dāna, giving), 'ཛི་ན' (Jina, victor), 'བཛྲ' (Vajra, diamond), pronounce them with 'འ' ('a') in front. Consonants in the middle and at the end of words are pronounced the same as in Tibetan. Those in the middle, such as 'ན་' (na) in 'གངྒཱ' (Gaṅgā, Ganges) and 'ན་' (na) in 'སརྦ' (Sarva, all). Those at the end, such as 'བྷ་ག' (Bhaga, auspicious) and 'གནྡྷརྦ' (Gandharva, celestial musician). For the third of the fourth group of consonants, 'ར་' (ra) is read with a 'ཧ་' (ha) sound, such as 'གྷ་' (gha). These five sounds are heavier, with a slight 'ཧ' (ha) sound. For the first four letters of the 'ཊ' (ṭa) group, the pronunciation is similar to 'ཏ' (ta) group with 'ར་' (ra) as a subscript, but the tip of the tongue is slightly curled upwards. The pronunciation of 'ཥ' (ṣa) is similar, but similar to 'ཀྵ' (kṣa) and 'ཁྱ' (khya), with the tip of the tongue slightly curled upwards. The remaining consonants are pronounced the same as in Tibetan. For subsequent nasals, pronounce them as the fifth letter of their respective group. For the eight letters 'ཡ' (ya) etc., pronounce them as 'ང་' (nga). If there is a syllable separator, pronounce it as is; if not, the following syllable is dominant. The syllable separator indicates a strong separation of two syllables. When 'ཤ' (śa), 'ཥ' (ṣa), 'ས' (sa) appear before another syllable, the syllable separator is placed there. For gutturals and labials, such as 'ྈྐ་ཝ' (kka va) or 'ཉྤ་ཝ་' (ñpa va), pronounce them as 'ཨ་ཀ་' (a ka) or 'ཨ་པ་' (a pa'). For syllables that are difficult to pronounce, regardless of the number, and for stacked letters, just remember their sounds. When reading separately, the following vowel is dominant. For cases where two identical or different letters are stacked, such as 'ཧཾཀཥམལཝརཡ' (haṃ ka ṣa ma la va ra ya) in the Kalachakra and 'ཀྵམརཡུཾ་ཀྐ་དྷན' (kṣa ma ra yuṃ kka dha na) in the Four Seats. These are just examples of pronunciation, and one should learn the correct pronunciation from a teacher. In the tradition of the Tantra, long and short vowels etc. will change according to the needs of pacifying, increasing, magnetizing, and wrathful activities, for example, the 'ཨྱེ་' (ye) sound of the death lord Yamantaka will be lengthened, which cannot be measured by grammar. Part Two: Words Composed of Letters The second part is about words composed of letters, including the nature, classification, and usage of words. First, the definition of a word is: in concept, the overall impression of a sound that can manifest the essence of a thing. When this sound is emitted, it can express the meaning of the thing, such as 'ཀ་བ་' (ka ba, pillar) and 'བུམ་པ་' (bum pa, vase). Words enable the mind to focus on things, therefore it is called 'ནཱ་མ་' (Nāma, Sanskrit, name), in Tibetan it is called 'མིང་' (ming, name). That is, two or more letters combined together, able to express the essence of a thing, this is a word, because a word enables the mind to focus on things. The classification of words includes common and specific, and two types commonly found in Buddhist scriptures. The first is common, such as words like 'ཀ་བ་' (ka ba, pillar) and 'བུམ་པ་' (bum pa, vase), whether or not there is a need or reason, they are first used to refer to that thing, this is called conventional.

---

ེའི་རྗེས་སུ་ཞུགས་ནས་དོན་དེ་ལ་འདྲ་འབྲེལ་གང་རུང་རྒྱུ་མཚན་དུ་བྱས་ནས་དོན་བརྗོད་པ་ཐ་སྙད་གཉིས་ཡིན་ལ། དེའི་དང་པོ་ལ་འདོད་རྒྱལ་བ་དང་། ཕྱི་མ་ལ་རྗེས་གྲུབ་ཅེས་བྱ་ཞིང་། འདོད་རྒྱལ་བ་ནི་དངོས་མིང་དང་རྣམ་གྲངས་པ་དང་། རྗེས་གྲུབ་བཏགས་མིང་དང་། སྔ་མ་ལ་གཙོ་བོའི་མིང་དང་། ཕྱི་མ་ལ་ཕལ་པའི་མིང་ཞེས་ཀྱང་བྱའོ། །རྗེས་གྲུབ་ལ། དངོས་མིང་དང་མཐུན་པར་འཇུག་པ་མཐུན་པའི་རྗེས་གྲུབ། འདྲ་བ་དང་འབྲེལ་བ་སོགས་རྒྱུ་མཚན་དུ་བྱས་ནས་བཏགས་པ་བཏགས་པའི་རྗེས་གྲུབ། དངོས་བཏགས་གང་དང་མ་འབྲེལ་བ་ལོག་པའི་རྗེས་གྲུབ་སྟེ། དཔེ་ནི་རིམ་པ་བཞིན། བརྡ་དུས་ལས། ཕྱིས་ཀྱི་ཡལ་ག་ལོ་འདབ་ཅན་ལ་ཤིང་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། མི་གྱོང་པོ་ལ་ཤིང་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། ཕྱོགས་ལ་ཤིང་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་རྣམས་སོ། །དེ་དག་ཀྱང་བསྡུ་ན། ཤིང་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་སྤྱི་ལ་འཇུག་པ་རིགས་ཀྱི་སྒྲ་དང་། ཙན་དན་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་བྱེ་བྲག་གམ་བསལ་བ་སོ་སོ་ལ་འཇུག་པ་མིང་གི་སྒྲ་གཉིས་སུ་འདུ་བར་ཕྱོགས་ཀྱི་གླང་པོ་བཞེད་དོ། ། 1-43 ཡང་རྒྱུ་ལ་འབྲས་བུའི་མིང་གིས་བཏགས་པ་ཞི་གནས་ཚུལ་བཞིན་ཡིད་བྱེད་ལ་ལྷག་མཐོང་ཞེས་བཏགས་པ་དང་། འབྲས་བུ་ལ་རྒྱུའི་མིང་གིས་བཏགས་པ་ལྷག་མཐོང་ལ་སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཤེས་རབ་ཅེས་བཏགས་པ་དང་། ཕྱོགས་ལ་ཕྱོགས་ཅན་གྱི་མིང་གིས་བཏགས་པའམ་ཆ་ཤས་ལ་ཚོགས་པའི་མིང་གིས་བཏགས་པ་རས་ཡུག་གི་ཕྱོགས་གཅིག་ཚིག་པ་ལ་རས་ཡུག་ཚིག་ཅེས་པ་དང་། རྟེན་ལ་བརྟེན་པའི་མིང་བཏགས་པ་ཀླུ་མ་དྲོས་པ་གནས་པའི་མཚོ་ལ་མཚོ་མ་དྲོས་པ་ཞེས་དང་། གྲོགས་ལ་གྲོགས་ཅན་གྱི་མིང་གིས་བཏགས་པ་འདུན་པ་དང་ལྷན་ཅིག་པའི་སེམས་ལ་འདུན་པར་མིང་བཏགས་པ་ལྟ་བུའོ། །གསུང་རབ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ལ་གྲགས་པ་ནི། ཕ་དང་མ་ནི་གསད་བྱ་ཞིང་། །ཞེས་པ་སྲེད་ལེན་ལ་ཕ་མར་བཏགས་པ་ལྟ་བུ་དགོངས་པའི་སྐད་དང་། ཀོ་ཊ་ཁྱཿལ་སོགས་པ་རླུང་བཅུའི་མིང་སོགས་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་རྒྱུད་སྡེ་ལ་གྲགས་པ་ལྟ་བུ་བརྡའི་སྐད་གཉིས་སོ། ། གསུམ་པ་འཇུག་ཚུལ་ལ། གྲགས་འཇུག་ཐུན་མོང་བ་མཚོ་ལ་སྐྱེས་པའི་པདྨ་ལ་མཚོ་སྐྱེས་ཞེས་བརྗོད་པ་ལྟ་བུ་དང་། མ་གྲགས་ལ་འཇུག་པ་སོ་སོ་བ་མངལ་ནས་སྐྱེས་པའི་མི་ལ་མཚོ་སྐྱེས་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། དོན་གཅིག་ལ་མིང་དུ་མ་འཇུག་པ་ཉི་མ་དང་རྟ་ལྗང་ཅན་དང་ཚ་ཟེར་ཅན་ལ་སོགས་པ་ཉི་མ་གཅིག་པུ་ལ་འཇུག་པ་ལྟ་བུ་དང་། 1-44 མིང་གཅིག་དོན་དུ་མ་ལ་འཇུག་པ་གཽ་ཞེས་པའི་ངག །ཕྱོགས་དང་། ས་དང་། བ་ལང་ལ་སོགས་པ་དོན་དགུ་ལ་འཇུག་པ་ལྟ་བུའོ། །མིང་གི་རྣམ་པར་བཞག་པ་དེ་རྣམས་ཀྱང་ཐུན་མོང་བ་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཕྱོགས་ལས་ཡིན་གྱི། དེ་དག་གི་རང་བཞིན་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ཕྱོགས་རྒྱུད་སྡེའི་ངེས་པས་ཤེས་པར་བྱ་དགོས་པ་རྣམས་ནི་ཡི་གེའི་སྐབས་སུ་བཤད་པ

【現代漢語翻譯】 如果追隨其後，以任何相似或關聯作為理由來表達意義，則有兩種術語：『約定俗成』和『隨之成立』。前者稱為『臆造』，後者稱為『后成』。『臆造』是實名和別名，『后成』是假名。前者也稱為『主要名稱』，後者也稱為『次要名稱』。在『后成』中，與實名用法一致的是『一致的后成』；以相似或關聯等作為理由而命名的，是『假定的后成』；與實名和假名都無關的，是『相悖的后成』。例如，依次是：如在詞語使用中，將後來的枝葉稱為『樹』；將肥胖的人稱為『樹』；將方向稱為『樹』。如果將這些歸納起來，像『樹』這樣的詞語，用於普遍的事物，是『類別的聲音』；像『旃檀』這樣的詞語，用於個別或特殊的事物，是『名稱的聲音』。方向論師（梵文：Digambara，不穿衣服的教徒）就是這樣認為的。 此外，以結果的名稱來命名原因，如將『止觀』命名為『如理作意』；以原因的名稱來命名結果，如將『觀』命名為『個別思擇的智慧』；以所依的名稱來命名能依，或以部分的名稱來命名整體，如將布匹的一角燒著稱為『布匹燒著』；以所依的名稱來命名能依，如將龍未暖身所居住的湖泊稱為『未暖身湖』；以伴侶的名稱來命名具有伴侶的事物，如將與意願相伴的心識命名為『意願』。在非共同的經文中廣為人知的是：『父親和母親是應殺的』，這是將貪愛執取比喻為父母，屬於密意之語。像โคฏ་ཁྱཿ等十風的名稱，在非共同的續部中廣為人知，屬於表詮之語。關於第三種用法，共同的用法是指，像將生長在湖中的蓮花稱為『湖生』；不常見的用法是指，像將從子宮出生的嬰兒稱為『湖生』；一個意義使用多個名稱，如太陽、綠馬者、熱光者等，都指代唯一的太陽； 一個名稱用於多個意義，如『go』這個詞，可以指語言、方向、土地和牛等九種意義。這些名稱的安立，都來自於共同的『遍計所識』方面，而它們的自性，則需要通過續部的確定來了解『智慧』方面，這些內容已經在字母的章節中闡述。

【English Translation】 If, following after, any similarity or connection is taken as a reason to express meaning, there are two terms: 'conventional' and 'subsequently established.' The former is called 'imputed,' and the latter is called 'consequent.' 'Imputed' is a real name and a synonym, and 'consequent' is a nominal name. The former is also called the 'primary name,' and the latter is also called the 'secondary name.' In 'consequent,' that which agrees with the usage of a real name is 'consistent consequent'; that which is named by taking similarity or connection, etc., as a reason is 'assumed consequent'; that which is unrelated to both real and nominal is 'contrary consequent.' For example, in order, are: as in the use of words, calling the later branches and leaves 'tree'; calling a fat person 'tree'; calling a direction 'tree.' If these are summarized, a word like 'tree,' used for a general thing, is a 'sound of category'; a word like 'candana,' used for a specific or distinct thing, is a 'sound of name.' This is how the Digambara (Sanskrit: Digambara, unclothed ascetics) consider it. Furthermore, naming the cause with the name of the result, such as naming 'śamatha-vipassanā' (止觀，calm and insight) as 'yoniso-manasikara' (如理作意，appropriate attention); naming the result with the name of the cause, such as naming 'vipassanā' (觀，insight) as 'so-sor rtog-pa'i shes-rab' (個別思擇的智慧，discriminating wisdom); naming the container with the name of the contained, or naming the whole with the name of the part, such as calling a corner of a cloth burning 'the cloth is burning'; naming the support with the name of the supported, such as calling the lake where the Nāga (龍，serpent) Mādrī (未暖身，unheated) dwells 'Lake Mādrī'; naming the companion with the name of the one with a companion, such as naming the mind accompanied by desire 'desire.' What is well-known in the uncommon scriptures is: 'Father and mother are to be killed,' which is likening craving and grasping to parents, belonging to the intentional speech. Like the names of the ten winds such as ko-ṭa khyaḥ, well-known in the uncommon tantras, belonging to the expressive speech. Regarding the third usage, the common usage refers to, like calling a lotus that grows in a lake 'lake-born'; the uncommon usage refers to, like calling a person born from the womb 'lake-born'; using multiple names for one meaning, such as sun, green-horsed one, hot-rayed one, etc., all referring to the single sun; using one name for multiple meanings, such as the word 'go,' which can refer to language, direction, land, and cow, etc., nine meanings. The establishment of these names all comes from the common aspect of 'conceptual consciousness,' while their nature needs to be understood through the determination of the tantras in the aspect of 'wisdom,' which has been explained in the chapter on letters.

---

་ཉིད་དོ།། །། ༄། །མིང་སྦྱོར་བ་ཚིག་བཤད་པ། གསུམ་པ་མིང་སྦྱོར་བ་ཚིག་བཤད་པ་ལ། མཚན་ཉིད། སྒྲུབ་ཚུལ། དབྱེ་བ། འཇུག་ཚུལ། ཚིག་འདུས་པ་ལས་བྱུང་བའི་སྙན་དངགས་བཤད་པ་ལྔ་ལས། དང་པོ་ནི། རྟོག་པ་ལ་དོན་གྱི་ཁྱད་པར་ཙམ་སྟོན་པའི་སྒྲ་སྤྱི་སྣང་བ་མཚན་ཉིད་དང་། མཚན་གཞི་ནི། ཙན་དན་གྱི་ཀ་བ་དང་བུམ་པ་བཟང་པོ་ཞེས་བརྗོད་པ་སོགས་སོ། །ཡི་གེ་ལ་སོགས་པའི་མཚན་ཉིད་དེ་དག་ཀྱང་། སློབ་དཔོན་བློ་བརྟན་གྱིས་ཆོས་མངོན་པར། དོན་གྱི་ངོ་བོ་བརྗོད་པ་མིང་། །དེ་ཡི་ཁྱད་པར་སྟོན་པ་ཚིག །གང་ཡང་མི་སྟོན་ཡི་གེའོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་བཤད་པ་ཡིན་ལ། །ཡི་གེ་མིང་ཚིག་གསུམ་འགལ་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། སྒྲ་པའི་ལུགས་ལ། ནི་པཱ་ཏའི་སྐབས་སུ། ཨ་ཨི་ཨུ་རྣམས་ཡི་གེ་ཡིན་ཏེ་དབྱངས་ཡིག་ཡིན་པས་དང་། མིང་ཡིན་ཏེ་ཁྱབ་འཇུག་ལ་སོགས་པའི་མིང་ཡིན་པས་དང་། ཚིག་ཡིན་ཏེ་མིང་རྣམ་དབྱེའི་མཐའ་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། 1-45 རྒྱུད་སྡེ་ལ་ཨེ་ཡིག་དབྱངས་དང་། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་མིང་དང་། ཆོས་ཐམས་ཅད་རྣམ་པ་ཀུན་གྱི་མཆོག་ལྡན་དུ་འགྲུབ་པའི་དོན་གྱི་ཁྱད་པར་སྟོན་པའི་ཚིག་ཡིན་པར་གསུངས་པ་སོགས་ཀྱིས་སོ། ། བསྒྲུབ་ཚུལ་ནི། རང་བཞིན་དང་། རྐྱེན་དང་། རྣམ་འགྱུར་གསུམ་ལས། རང་བཞིན་ལ། བྱིངས་དང་རྟགས་གཉིས་སུ་ཡོད་པའི། བྱིངས་ཞེས་པ་ནི་དྷཱ་ཏུ་ཞེས་པའི་སྒྲ་བསྒྱུར་བ་ཏེ། བྱིངས་སམ། ཁམས་སམ། རྒྱུའི་དོན་རྣམས་ལ་འཇུག་པ་སྟེ། སྔོན་གྱི་ལོ་ཙཱ་བ་རྣམས་ཀྱིས་འདིར་བྱིངས་ཞེས་བསྒྱུར་རོ། །དེ་ལ་བྷུ་ཡོད་པ་ལའོ་ཞེས་སོགས་བྱིངས་ཀྱི་གླེགས་བམ་བགྲོད་དགའ་སེང་གེས་བསྒྲིགས་པ་ལ། བྷུ་སོགས་སུམ་སྟོང་བཅོ་ལྔ་ཡོད་ཅིང་། །དེ་དག་ཀྱང་ལེའུ་དགུར་གནས་ཏེ། བྷཱུ་སོགས་དང་། དེ་བཞིན་ཨ་ཏྲ་ཟ་བ་སོགས་དང་། དི་བ་སོགས་དང་། སུ་སོགས་དང་། ཏུད་སོགས་དང་། རུ་དྷ་སོགས་དང་། ཏན་སོགས་དང་། ཀྲཱི་སོགས་དང་། ཙུ་ར་སོགས་རྣམས་སུ་ཡོད་དོ། །དེ་རྣམས་ལ་གླེགས་བམ་ལས་བྱུང་བའི་བྱིངས་ཞེས་བྱ་ཞིང་། མཉྫུ་མདོའི་བྱིངས་སོ་ཞེས་དུ་མ་ཞིག་ལ་མདོ་ལས་བྱུང་བའི་བྱིངས་ཞེས་ཀྱང་བྱ་ལ། བྱིངས་དེ་དག་ལ་ཀྲྀཏྲ་རྐྱེན་བྱིན་ནས་མིང་དུ་གྱུར་པ་ལ་སླར་ཡང་ཀུན་བཤད་ལས་བྱུང་བའི་སན་སོགས་ཀྱི་རྐྱེན་སྦྱར་བ་རྣམས་ལ་རྐྱེན་གྱིས་བཅོས་པའི་བྱིངས་ཞེས་བྱའོ། །བྱིངས་ལ་དེ་ལྟར་གསུམ་མོ། །རང་བཞིན་གཉིས་པ་རྟགས་སམ་མིང་རྣམ་གྲངས་པ་ཡིན་པས། 1-46 དེ་ནི་བྱིངས་རྣམ་པ་གསུམ་གང་རུང་ལ་ཀྲྀཏྲ་ལེའུ་དྲུག་པ་ནས་བྱུང་བའི་རྐྱེན་སྦྱར་བས་བྱིངས་ཀྱི་གནས་སྐབས་བོར་ཞིང་། རྣམ་དབྱེ་མ་སྦྱིན་པས་རྣམ་དབྱེ་བོར་བའི་དོན་དང་ལྡན་པའི་སྒྲའི་ཡན་ལག་ཏུ་འགྱུར་བ་ཏེ། བྱིངས་དང་རྣམ་དབྱེ་བོར་བའི་དོན་དང་ལྡན་པ་རྟགས་སོ་ཞེས་འབྱ

【現代漢語翻譯】 ཉིད་དོ།། །། (This is it.) ༄། །མིང་སྦྱོར་བ་ཚིག་བཤད་པ། (Explanation of Combining Words) གསུམ་པ་མིང་སྦྱོར་བ་ཚིག་བཤད་པ་ལ། མཚན་ཉིད། སྒྲུབ་ཚུལ། དབྱེ་བ། འཇུག་ཚུལ། ཚིག་འདུས་པ་ལས་བྱུང་བའི་སྙན་དངགས་བཤད་པ་ལྔ་ལས། དང་པོ་ནི། རྟོག་པ་ལ་དོན་གྱི་ཁྱད་པར་ཙམ་སྟོན་པའི་སྒྲ་སྤྱི་སྣང་བ་མཚན་ཉིད་དང་། མཚན་གཞི་ནི། ཙན་དན་གྱི་ཀ་བ་དང་བུམ་པ་བཟང་པོ་ཞེས་བརྗོད་པ་སོགས་སོ། །(Third, regarding the explanation of combining words, there are five aspects: definition, method of establishment, classification, usage, and explanation of poetry arising from the combination of words. The first is: the general sound that shows only the distinction of meaning in thought is the definition. Examples include 'sandalwood pillar' and 'good vase'.) ཡི་གེ་ལ་སོགས་པའི་མཚན་ཉིད་དེ་དག་ཀྱང་། སློབ་དཔོན་བློ་བརྟན་གྱིས་ཆོས་མངོན་པར། དོན་གྱི་ངོ་བོ་བརྗོད་པ་མིང་། །དེ་ཡི་ཁྱད་པར་སྟོན་པ་ཚིག །གང་ཡང་མི་སྟོན་ཡི་གེའོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་བཤད་པ་ཡིན་ལ། །(These definitions of letters and so on are explained based on what Acharya Lodro Ten said in the Abhidharma: 'That which expresses the essence of meaning is a noun; that which shows its distinction is a word; that which shows nothing is a letter.') ཡི་གེ་མིང་ཚིག་གསུམ་འགལ་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། སྒྲ་པའི་ལུགས་ལ། ནི་པཱ་ཏའི་སྐབས་སུ། ཨ་ཨི་ཨུ་རྣམས་ཡི་གེ་ཡིན་ཏེ་དབྱངས་ཡིག་ཡིན་པས་དང་། མིང་ཡིན་ཏེ་ཁྱབ་འཇུག་ལ་སོགས་པའི་མིང་ཡིན་པས་དང་། ཚིག་ཡིན་ཏེ་མིང་རྣམ་དབྱེའི་མཐའ་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། (The three, letter, noun, and word, are not contradictory. According to the grammarians, in the case of nipata, a, i, u are letters because they are vowels; they are nouns because they are names like 'khyab jug'; and they are words because they have case endings.) རྒྱུད་སྡེ་ལ་ཨེ་ཡིག་དབྱངས་དང་། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་མིང་དང་། ཆོས་ཐམས་ཅད་རྣམ་པ་ཀུན་གྱི་མཆོག་ལྡན་དུ་འགྲུབ་པའི་དོན་གྱི་ཁྱད་པར་སྟོན་པའི་ཚིག་ཡིན་པར་གསུངས་པ་སོགས་ཀྱིས་སོ། །(In the tantras, the letter 'e' is a vowel, a name for emptiness, and a word that shows the distinction of meaning in which all phenomena are accomplished with all excellent aspects.) བསྒྲུབ་ཚུལ་ནི། རང་བཞིན་དང་། རྐྱེན་དང་། རྣམ་འགྱུར་གསུམ་ལས། རང་བཞིན་ལ། བྱིངས་དང་རྟགས་གཉིས་སུ་ཡོད་པའི། བྱིངས་ཞེས་པ་ནི་དྷཱ་ཏུ་ཞེས་པའི་སྒྲ་བསྒྱུར་བ་ཏེ། བྱིངས་སམ། ཁམས་སམ། རྒྱུའི་དོན་རྣམས་ལ་འཇུག་པ་སྟེ། སྔོན་གྱི་ལོ་ཙཱ་བ་རྣམས་ཀྱིས་འདིར་བྱིངས་ཞེས་བསྒྱུར་རོ། །(The method of establishment is threefold: nature, condition, and transformation. Nature has two aspects: root and sign. 'Root' is the translation of the word 'dhatu', which means root, element, or cause. Ancient translators translated it as 'root' here.) དེ་ལ་བྷུ་ཡོད་པ་ལའོ་ཞེས་སོགས་བྱིངས་ཀྱི་གླེགས་བམ་བགྲོད་དགའ་སེང་གེས་བསྒྲིགས་པ་ལ། བྷུ་སོགས་སུམ་སྟོང་བཅོ་ལྔ་ཡོད་ཅིང་། །དེ་དག་ཀྱང་ལེའུ་དགུར་གནས་ཏེ། བྷཱུ་སོགས་དང་། དེ་བཞིན་ཨ་ཏྲ་ཟ་བ་སོགས་དང་། དི་བ་སོགས་དང་། སུ་སོགས་དང་། ཏུད་སོགས་དང་། རུ་དྷ་སོགས་དང་། ཏན་སོགས་དང་། ཀྲཱི་སོགས་དང་། ཙུ་ར་སོགས་རྣམས་སུ་ཡོད་དོ། །(In the root text compiled by Droga Senge, such as 'bhu yod pa lao', there are 3015 'bhu's. These are arranged in nine chapters: bhu, atra zawa, diwa, su, tud, rudha, tan, kri, and tsu ra.) དེ་རྣམས་ལ་གླེགས་བམ་ལས་བྱུང་བའི་བྱིངས་ཞེས་བྱ་ཞིང་། མཉྫུ་མདོའི་བྱིངས་སོ་ཞེས་དུ་མ་ཞིག་ལ་མདོ་ལས་བྱུང་བའི་བྱིངས་ཞེས་ཀྱང་བྱ་ལ། བྱིངས་དེ་དག་ལ་ཀྲྀཏྲ་རྐྱེན་བྱིན་ནས་མིང་དུ་གྱུར་པ་ལ་སླར་ཡང་ཀུན་བཤད་ལས་བྱུང་བའི་སན་སོགས་ཀྱི་རྐྱེན་སྦྱར་བ་རྣམས་ལ་རྐྱེན་གྱིས་བཅོས་པའི་བྱིངས་ཞེས་བྱའོ། །(These are called 'roots from the text'. Some are also called 'roots from the sutra', such as 'Manjushri Sutra's root'. When these roots are given the kritra suffix and become nouns, and then again given the san suffix from the commentary, they are called 'roots modified by suffix'.) བྱིངས་ལ་དེ་ལྟར་གསུམ་མོ། །རང་བཞིན་གཉིས་པ་རྟགས་སམ་མིང་རྣམ་གྲངས་པ་ཡིན་པས། (Thus, there are three types of roots. The second aspect of nature is the sign or synonym.) དེ་ནི་བྱིངས་རྣམ་པ་གསུམ་གང་རུང་ལ་ཀྲྀཏྲ་ལེའུ་དྲུག་པ་ནས་བྱུང་བའི་རྐྱེན་སྦྱར་བས་བྱིངས་ཀྱི་གནས་སྐབས་བོར་ཞིང་། རྣམ་དབྱེ་མ་སྦྱིན་པས་རྣམ་དབྱེ་བོར་བའི་དོན་དང་ལྡན་པའི་སྒྲའི་ཡན་ལག་ཏུ་འགྱུར་བ་ཏེ། བྱིངས་དང་རྣམ་དབྱེ་བོར་བའི་དོན་དང་ལྡན་པ་རྟགས་སོ་ཞེས་འབྱུང་། (This is when any of the three types of roots loses its root status by adding a suffix from the sixth chapter of Kritra, and becomes a part of speech that has the meaning of losing case endings because case endings are not given. It is said that a sign has the meaning of losing root and case endings.)

【English Translation】 ཉིད་དོ།། །། (This is it.) ༄། །མིང་སྦྱོར་བ་ཚིག་བཤད་པ། (Explanation of Combining Words) གསུམ་པ་མིང་སྦྱོར་བ་ཚིག་བཤད་པ་ལ། མཚན་ཉིད། སྒྲུབ་ཚུལ། དབྱེ་བ། འཇུག་ཚུལ། ཚིག་འདུས་པ་ལས་བྱུང་བའི་སྙན་དངགས་བཤད་པ་ལྔ་ལས། དང་པོ་ནི། རྟོག་པ་ལ་དོན་གྱི་ཁྱད་པར་ཙམ་སྟོན་པའི་སྒྲ་སྤྱི་སྣང་བ་མཚན་ཉིད་དང་། མཚན་གཞི་ནི། ཙན་དན་གྱི་ཀ་བ་དང་བུམ་པ་བཟང་པོ་ཞེས་བརྗོད་པ་སོགས་སོ། །(Third, regarding the explanation of combining words, there are five aspects: definition, method of establishment, classification, usage, and explanation of poetry arising from the combination of words. The first is: the general sound that shows only the distinction of meaning in thought is the definition. Examples include 'sandalwood pillar' and 'good vase'.) ཡི་གེ་ལ་སོགས་པའི་མཚན་ཉིད་དེ་དག་ཀྱང་། སློབ་དཔོན་བློ་བརྟན་གྱིས་ཆོས་མངོན་པར། དོན་གྱི་ངོ་བོ་བརྗོད་པ་མིང་། །དེ་ཡི་ཁྱད་པར་སྟོན་པ་ཚིག །གང་ཡང་མི་སྟོན་ཡི་གེའོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་བཤད་པ་ཡིན་ལ། །(These definitions of letters and so on are explained based on what Acharya Lodro Ten said in the Abhidharma: 'That which expresses the essence of meaning is a noun; that which shows its distinction is a word; that which shows nothing is a letter.') ཡི་གེ་མིང་ཚིག་གསུམ་འགལ་བ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། སྒྲ་པའི་ལུགས་ལ། ནི་པཱ་ཏའི་སྐབས་སུ། ཨ་ཨི་ཨུ་རྣམས་ཡི་གེ་ཡིན་ཏེ་དབྱངས་ཡིག་ཡིན་པས་དང་། མིང་ཡིན་ཏེ་ཁྱབ་འཇུག་ལ་སོགས་པའི་མིང་ཡིན་པས་དང་། ཚིག་ཡིན་ཏེ་མིང་རྣམ་དབྱེའི་མཐའ་ཅན་ཡིན་པའི་ཕྱིར་དང་། (The three, letter, noun, and word, are not contradictory. According to the grammarians, in the case of nipata, a, i, u are letters because they are vowels; they are nouns because they are names like 'khyab jug'; and they are words because they have case endings.) རྒྱུད་སྡེ་ལ་ཨེ་ཡིག་དབྱངས་དང་། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་མིང་དང་། ཆོས་ཐམས་ཅད་རྣམ་པ་ཀུན་གྱི་མཆོག་ལྡན་དུ་འགྲུབ་པའི་དོན་གྱི་ཁྱད་པར་སྟོན་པའི་ཚིག་ཡིན་པར་གསུངས་པ་སོགས་ཀྱིས་སོ། །(In the tantras, the letter 'e' is a vowel, a name for emptiness, and a word that shows the distinction of meaning in which all phenomena are accomplished with all excellent aspects.) བསྒྲུབ་ཚུལ་ནི། རང་བཞིན་དང་། རྐྱེན་དང་། རྣམ་འགྱུར་གསུམ་ལས། རང་བཞིན་ལ། བྱིངས་དང་རྟགས་གཉིས་སུ་ཡོད་པའི། བྱིངས་ཞེས་པ་ནི་དྷཱ་ཏུ་ཞེས་པའི་སྒྲ་བསྒྱུར་བ་ཏེ། བྱིངས་སམ། ཁམས་སམ། རྒྱུའི་དོན་རྣམས་ལ་འཇུག་པ་སྟེ། སྔོན་གྱི་ལོ་ཙཱ་བ་རྣམས་ཀྱིས་འདིར་བྱིངས་ཞེས་བསྒྱུར་རོ། །(The method of establishment is threefold: nature, condition, and transformation. Nature has two aspects: root and sign. 'Root' is the translation of the word 'dhatu', which means root, element, or cause. Ancient translators translated it as 'root' here.) དེ་ལ་བྷུ་ཡོད་པ་ལའོ་ཞེས་སོགས་བྱིངས་ཀྱི་གླེགས་བམ་བགྲོད་དགའ་སེང་གེས་བསྒྲིགས་པ་ལ། བྷུ་སོགས་སུམ་སྟོང་བཅོ་ལྔ་ཡོད་ཅིང་། །དེ་དག་ཀྱང་ལེའུ་དགུར་གནས་ཏེ། བྷཱུ་སོགས་དང་། དེ་བཞིན་ཨ་ཏྲ་ཟ་བ་སོགས་དང་། དི་བ་སོགས་དང་། སུ་སོགས་དང་། ཏུད་སོགས་དང་། རུ་དྷ་སོགས་དང་། ཏན་སོགས་དང་། ཀྲཱི་སོགས་དང་། ཙུ་ར་སོགས་རྣམས་སུ་ཡོད་དོ། །(In the root text compiled by Droga Senge, such as 'bhu yod pa lao', there are 3015 'bhu's. These are arranged in nine chapters: bhu, atra zawa, diwa, su, tud, rudha, tan, kri, and tsu ra.) དེ་རྣམས་ལ་གླེགས་བམ་ལས་བྱུང་བའི་བྱིངས་ཞེས་བྱ་ཞིང་། མཉྫུ་མདོའི་བྱིངས་སོ་ཞེས་དུ་མ་ཞིག་ལ་མདོ་ལས་བྱུང་བའི་བྱིངས་ཞེས་ཀྱང་བྱ་ལ། བྱིངས་དེ་དག་ལ་ཀྲྀཏྲ་རྐྱེན་བྱིན་ནས་མིང་དུ་གྱུར་པ་ལ་སླར་ཡང་ཀུན་བཤད་ལས་བྱུང་བའི་སན་སོགས་ཀྱི་རྐྱེན་སྦྱར་བ་རྣམས་ལ་རྐྱེན་གྱིས་བཅོས་པའི་བྱིངས་ཞེས་བྱའོ། །(These are called 'roots from the text'. Some are also called 'roots from the sutra', such as 'Manjushri Sutra's root'. When these roots are given the kritra suffix and become nouns, and then again given the san suffix from the commentary, they are called 'roots modified by suffix'.) བྱིངས་ལ་དེ་ལྟར་གསུམ་མོ། །རང་བཞིན་གཉིས་པ་རྟགས་སམ་མིང་རྣམ་གྲངས་པ་ཡིན་པས། (Thus, there are three types of roots. The second aspect of nature is the sign or synonym.) དེ་ནི་བྱིངས་རྣམ་པ་གསུམ་གང་རུང་ལ་ཀྲྀཏྲ་ལེའུ་དྲུག་པ་ནས་བྱུང་བའི་རྐྱེན་སྦྱར་བས་བྱིངས་ཀྱི་གནས་སྐབས་བོར་ཞིང་། རྣམ་དབྱེ་མ་སྦྱིན་པས་རྣམ་དབྱེ་བོར་བའི་དོན་དང་ལྡན་པའི་སྒྲའི་ཡན་ལག་ཏུ་འགྱུར་བ་ཏེ། བྱིངས་དང་རྣམ་དབྱེ་བོར་བའི་དོན་དང་ལྡན་པ་རྟགས་སོ་ཞེས་འབྱུང་། (This is when any of the three types of roots loses its root status by adding a suffix from the sixth chapter of Kritra, and becomes a part of speech that has the meaning of losing case endings because case endings are not given. It is said that a sign has the meaning of losing root and case endings.)

---

ུང་བས་སོ། །འདི་ལའང་། སྐྱེས་པའི་རྟགས། བུད་མེད་ཀྱི་རྟགས། མ་ནིང་གི་རྟགས། རྟགས་གསུམ་པ་ལ་སོགས་པར་ཡོད་དོ། །བྱིངས་ཀྱི་མིང་བོར་ནས་རྟགས་ཀྱི་མིང་ཅན་དུ་བཤད་ལ་དེ་རྣམ་དབྱེ་མ་སྦྱར་བས་ཚིག་གིས་མིང་མ་ཐོབ། བརྗོད་བྱའི་དོན་སྟོན་རུང་དུ་གནས་པ་སྟེ་མིང་གི་ཚོགས་ཞེས་བྱའོ། །གཉིས་པ་རྐྱེན་བཤད་པ་ལ། མིང་ཚིག་གང་ཡང་རུང་བ་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ་སྒྲའི་ཆ་ཤས་ཏེ། དེ་ལ་གཙོ་བོའི་དབང་དུ་བྱས་ན་བྱིངས་མིང་དུ་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ་ཀྲྀཏྲ་ཀྱི་རྐྱེན། བྱིངས་ཚིག་ཏུ་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ་ཏི་སོགས་ཀྱི་རྐྱེན། མིང་ཚིག་ཏུ་སྒྲུབ་པར་བྱེད་པ་སི་སོགས་ཀྱི་རྐྱེན་དང་རྣམ་པ་གསུམ་མོ། །གསུམ་པ་རྣམ་འགྱུར་ནི། རང་བཞིན་དང་རྐྱེན་ཕྲད་པ་ལས་བྱུང་བའི་ཡི་གེའི་སྒྱུར་བ་དང་། དབྱེ་བའི་ཚུལ་ཇི་སྙེད་གཅིག་འབྱུང་བ་སྟེ། དཔང་ལོས། རང་བཞིན་རྐྱེན་དང་འབྲེལ་བའམ། །ཡི་གེ་ཙམ་དང་འབྲེལ་བ་ཡི། །བསྒྱུར་དང་དབྱེ་བ་རྣམ་འགྱུར་ཏེ། །ཞེས་དང་། རང་བཞིན་རྐྱེན་དང་རྣམ་འགྱུར་རྣམས། ། 1-47 བརྡ་སྤྲོད་གཞུང་གི་བརྗོད་བྱ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། ། དབྱེ་བ་ནི། འཆི་མེད་མཛོད་ལས། རྗོད་བྱེད་བསྟན་བཅོས་སྒྲ་ལ་ནི། །སུཔྲ་དང་ཏིང་གི་མཐའ་ཅན་ཚིག །ཅེས་གསུངས་པའི་སྔ་མ་རྟགས་ལ་ཕྱི་མ་རྣམ་དབྱེ་སྦྱིན་པ་མིང་ཚིག་གི་གཞི་མཐུན་པ་དང་། སྔ་མ་བྱིངས་ལ་ཕྱི་མ་ཏི་སོགས་གང་རུང་གི་རྐྱེན་སྦྱིན་པ་ཚིག་ཁོ་ན་ཡིན་པ་གཉིས་སམ། རྣམ་དབྱེ་ཉི་ཤུ་རྩ་གཅིག་པོའི་རྗེས་དངོས་སུ་གནས་པ་དང་། མི་གནས་པ་ཚིག་སྡུད་བྱས་པ་དང་། ཚིག་སྡུད་བྱས་ཀྱང་ཡོང་མ་བྱས་ཀྱང་ཡོང་བའི་རིགས་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི། རྣམ་དབྱེ་བདུན་ལ་གཅིག་ཚིག་ལ་སོགས་པ་གསུམ་གྱི་དབྱེ་བས་ཉི་ཤུ་རྩ་གཅིག་ཏུ་དབྱེ་བ་དང་། བོད་པ་ལ་གསུམ་དུ་ཕྱེ་བས་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞིའོ། །དེ་དག་ཀྱང་གང་ཞེ་ན་འདི་ལྟར། རྣམ་དབྱེ་དང་པོ་དོན་ཙམ་སྟོན་པ་ཤིང་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། གཉིས་པ་ལས་སུ་བྱ་བ་ཤིང་དེ་བྱ་བའི་རྒྱུར་ཉེ་བར་སྦྱོར་བའི་ཕྲད་དེ། ཤིང་ལ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། གསུམ་པ་བྱེད་པ་པོ་ཤིང་དེ་བྱེད་པ་པོར་སྦྱོར་བ་ཤིང་གིས་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། བཞི་པ་དགོས་ཆེད་ཤིང་དེའི་ཆེད་དུ་སྦྱོར་བ་ཤིང་གི་ཆེད་དུ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། ལྔ་པ་འབྱུང་ཁུངས་ཤིང་དེ་ལས་འབྱུང་བ་སྟོན་པ་ཤིང་ལས་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། 1-48 དྲུག་པ་འབྲེལ་པ་ཤིང་དེ་དང་འབྲེལ་བར་སྟོན་པ་ཤིང་གི་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། བདུན་པ་གནས་གཞི་ཤིང་རྟེན་ནམ་གནས་སུ་སྟོན་པ་ཤིང་ལ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་དང་། བརྒྱད་པ་བོད་པ་ཀྱེ་ཤིང་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་ཞེས་རྩ་བ་བརྒྱད་དང་། དབྱེ་བ་དང་པོ་དོན་ཙམ་སྟོན་པ་ལ་ཤིང་ཞེས་པ་གཅིག་ཚིག་དང་། ཤིང་དག་ཅེས་པ་གཉིས་ཚིག་དང་། ཤིང་རྣམས་ཞེས་པ་མང་ཚིག་དང་། དེ་བཞིན་དུ། ཤིང་ལ་ཤི

【現代漢語翻譯】 也是因為這個原因。在這裡，有男性的特徵、女性的特徵、雌雄同體的特徵，以及第三種特徵等等。捨棄了『事物』的名稱，而以『特徵』的名稱來稱呼，因為沒有連線詞尾，所以詞語沒有獲得名稱。停留在能夠表達意義的狀態，這被稱為『名稱的集合』。 第二，解釋詞綴：無論是名稱還是詞語，凡是用來構成它們的語音成分都稱為詞綴。如果以主要成分為主，那麼構成『事物』名稱的詞綴是kṛt（梵文天城體，कृत्，梵文羅馬擬音，kṛt，行為者），構成『事物』詞語的詞綴是ti等，構成名稱和詞語的詞綴是si等，共有三種。 第三，形態變化：從自性和詞綴結合而產生的字母變化，以及出現的各種差異方式。Dpang-lo（人名）說：『自性與詞綴相連，或僅與字母相連，變化和差異即是形態變化。』又說：『自性、詞綴和形態變化，是語法論述的對象。』 差異在於：《不朽之藏》中說：『表達的論著，其語音帶有supra（梵文天城體，सुप्，梵文羅馬擬音，sup，後綴）和ti的詞尾。』前者給予特徵，後者給予詞尾，是名稱和詞語的基礎；前者給予『事物』，後者給予ti等任何詞綴，僅是詞語。或者，二十一種詞尾實際存在，以及不實際存在，即複合詞，以及複合詞無論是否使用都可以的三種情況。第一種情況是：七種詞尾通過單數、雙數等三種區分方式，分為二十一種，加上呼格的三種，共二十四種。這些都是什麼呢？如下所示：第一詞尾僅表示意義，如『樹』；第二詞尾表示賓格，將『樹』作為行為的對象，連線詞尾，如『對於樹』；第三詞尾表示施事，將『樹』作為施事連線，如『通過樹』；第四詞尾表示目的，爲了『樹』的目的而連線，如『爲了樹』；第五詞尾表示來源，表示從『樹』產生，如『從樹』； 第六詞尾表示關係，表示與『樹』相關聯，如『樹的』；第七詞尾表示處所，表示『樹』作為依靠或處所，如『在樹上』；第八詞尾表示呼格，如『哦，樹』。共有八個根本詞尾。第一種區分方式僅表示意義，『樹』表示單數，『樹們』表示雙數，『樹群』表示複數。同樣，『對於樹』。

【English Translation】 It is also for this reason. Here, there are signs of masculinity, signs of femininity, signs of hermaphroditism, and a third sign, and so on. Having abandoned the name of 'thing', it is referred to by the name of 'sign', and because no case endings are attached, the word does not obtain a name. Remaining in a state capable of expressing meaning, this is called a 'collection of names'. Second, explaining suffixes: Whatever is used to construct a name or a word, the phonetic component is called a suffix. If the main component is emphasized, then the suffix that constructs the name of a 'thing' is kṛt (Sanskrit Devanagari, कृत्, Sanskrit Romanization, kṛt, agent), the suffix that constructs the word of a 'thing' is ti, etc., and the suffix that constructs both name and word is si, etc., making a total of three types. Third, morphological changes: The transformation of letters arising from the combination of nature and suffixes, and the various ways in which distinctions arise. Dpang-lo (name of a person) said: 'Nature connected with suffixes, or connected only with letters, transformation and distinction are morphological changes.' And: 'Nature, suffixes, and morphological changes are the subject matter of grammatical treatises.' The difference lies in: The 'Treasury of Immortality' states: 'The expressing treatise, the sound with supra (Sanskrit Devanagari, सुप्, Sanskrit Romanization, sup, suffix) and ti endings.' The former gives the sign, the latter gives the case ending, which is the basis of names and words; the former gives the 'thing', the latter gives any suffix such as ti, which is only a word. Or, there are three types: the twenty-one case endings that actually exist, and those that do not actually exist, i.e., compound words, and those compound words that can be used or not. The first case is: the seven case endings are divided into twenty-one by distinguishing between singular, dual, etc., and adding the three vocative cases, making a total of twenty-four. What are these? As follows: The first case ending only indicates meaning, such as 'tree'; the second case ending indicates the accusative case, connecting the ending to 'tree' as the object of the action, such as 'to the tree'; the third case ending indicates the agent, connecting 'tree' as the agent, such as 'by the tree'; the fourth case ending indicates the purpose, connecting for the purpose of 'tree', such as 'for the sake of the tree'; the fifth case ending indicates the source, indicating that it comes from 'tree', such as 'from the tree'; The sixth case ending indicates the relationship, indicating that it is related to 'tree', such as 'of the tree'; the seventh case ending indicates the location, indicating 'tree' as the support or location, such as 'on the tree'; the eighth case ending indicates the vocative, such as 'O tree'. There are eight root case endings. The first distinction only indicates meaning, 'tree' indicates singular, 'trees' indicates dual, 'group of trees' indicates plural. Similarly, 'to the tree'.

---

ང་དག་ལ། ཤིང་རྣམས་ལ་ཞེས་སོགས་རྣམ་དབྱེ་སོ་སོའི་མཐར་དག་དང་རྣམས་སྦྱར་བས་སོ་སོའི་གཉིས་ཚིག་དང་མང་ཚིག་ཏུ་འགྱུར་བ་སོགས་ཏེ། དེ་ལྟ་ན་ཉི་ཤུ་རྩ་བཞིའོ། །དེ་རྣམས་ཀྱང་བྱ་བྱེད་ཅི་རིགས་པས་བྱ་བའམ་འབྲས་བུ་སྟོན་པའི་ཚིག་གཅིག་གཞིར་བྱས་པའི་བྱ་བྱེད་ལས་གསུམ་དངོས་དང་། དེ་དག་གི་ཁྱད་པར་ཅི་རིགས་པའི་སྒོ་ནས་གསུམ་པོ་དེར་འདུ་བ་ཡིན་ནོ། །མི་གནས་པ་ཚིག་སྡུད་བྱས་པ་ནི། ཚིག་གཉིས་སམ་མང་པོའི་བར་གྱི་རྣམ་དབྱེ་བསྡུས་པ་ནི་འབྲུ་མང་གི་བསྡུ་བ་ཟེར། དཔེར་ན་ལྷ་གང་གི་ཕྱག་ན་པདྨ་དང་ནོར་བུ་ཡོད་པ་དེ་ཞེས་པས། དེ་ལས་གཞན་པའི་ལྷ་སྤྱན་རས་གཟིགས་ལྟ་བུའི་ལྷ་སྟོན་པ་སྟེ། མ་ཎི་པདྨེ་ཞེས་བསྡུས་པ་ལྟ་བུའོ། །ཁྱད་པར་སྔོན་པོ་དང་། ཁྱད་པར་ཅན་ཨུཏྤལ་བསྡུས་པ་ལ། 1-49 ཨུཏྤལ་སྔོན་པོ་ཞེས་པ་ལ་ཁྱད་པར་གྱི་བསྡུ་བའམ་ལས་འཛིན་གྱི་བསྡུ་བ་ཟེར། ཁྱད་པར་དང་ཁྱད་པར་གྱི་གཞི་གོང་བཞིན་གྱི་སྟེང་དུ་གྲངས་སྔོན་དུ་ཡོད་པའི་བསྡུ་བ་དེ་ལ། བ་གཉིས་པའམ་གྲངས་སྔ་མ་ཅན་གྱི་བསྡུ་བ་ཟེར། དཔེར་ན་པཉྩ་ག་པཱ་ལ། པཉྩ་སྐནྡྷ་ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་གཉིས་ལའང་དེའི་སྐྱེས་བུའི་བསྡུ་བ་ཟེར་ལ། དེའི་སྐྱེས་བུའི་བསྡུ་བ་ཙམ་པོ་ནི་གཉིས་པ་ནས་བདུན་པའི་བར་བསྡུ་བ་སྟེ། དེ་ཡང་གཉིས་པ་བསྡུས་པ་ཆོས་ལ་རྟེན་པ་ལ་ཆོས་བརྟེན་ཞེས་པ་དང་། གསུམ་པ་བསྡུས་པ། སངས་རྒྱས་གྱིས་བསྐྱངས་པ་ལ་སངས་རྒྱས་བསྐྱངས་ལྟ་བུ་དང་། བཞི་པ་བསྡུས་པ། མཆོག་གི་ཕྱིར་སྦྱོར་བ་ལ་མཆོག་སྦྱོར་ལྟ་བུ་དང་། ལྔ་པ་བསྡུས་པ། ཆོས་ལས་བྱུང་བ་ལ་ཆོས་འབྱུང་ལྟ་བུ་དང་། དྲུག་པ་བསྡུས་པ། ཆོས་ཀྱི་སྒོ་ལ་ཆོས་སྒོ་ལྟ་བུ་དང་། བདུན་པ་བསྡུས་པ། ཆོས་ཀྱི་གནས་ལ་ཆོས་གནས་ལྟ་བུའོ། །མིང་གཉིས་སམ་མང་པོའི་བར་དུ་དང་གི་བསྡུ་བ་བྱས་པ་ལ་ཟླས་དབྱེའི་བསྡུ་བའམ་དང་གི་བསྡུ་བ་ཟེར། དཔེར་ན་ཤར་དང་ལྷོ་ལ་ཤར་ལྷོ་ལྟ་བུའོ། །ཉེར་བསྒྱུར་ཉི་ཤུ་ལ་སོགས་ལ་མི་ཟད་པའི་རྟགས་གང་རུང་སྔོན་དུ་བཞག་ནས་བསྡུ་བ་བྱས་པ་དེ་ལ་མི་ཟད་པའི་བསྡུ་བའམ་གྲངས་མེད་པའི་བསྡུ་བ་ཟེར། 1-50 དཔེར་ན་ཨུ་པ་སམྤནྣ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ། པྲ་ཏི་མོཀྵ་སོ་སོ་ཐར་པ་ཞེས་པར་རྫོགས་པ་དང་ཐར་པ་ནི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཡིན་ལ། ཉེ་བ་ནི་དེའི་རྒྱུ་སོ་སོ་བ་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་ཡིན་པས་དེ་བརྗོད་བྱའི་གཙོ་བོ་ཡིན་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ལྟར་ཡང་། འབྲུ་མང་པོ་དང་ལས་འཛིན་དང་། །བ་གཉིས་པ་དང་དེའི་སྐྱེས་བུ། །ཟླས་དབྱེ་བ་དང་གྲངས་མེད་པའོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། ། འཇུག་ཚུལ་ནི། མིང་ཁྱད་པར་དང་འབྲེལ་བ་ཉིད་ཚིག་ཡིན་པའི་ཕྱིར། མིང་གི་འཇུག་ཚུལ་ཇི་སྙེད་པར་ཚིག་གི་འཇུག་ཚུལ་དེ་སྙེད་དུ་འགྱུར་བ་ཡིན་ནོ། ། ཚིག་འདུས་པ་ལས་བྱུང་བའི་སྙན་དངགས་ལ། །ལུས་བ

【現代漢語翻譯】 我等，于樹等，在各種詞尾加上『དག་』（dag，等）和『རྣམས་』（rnams，所有），使其變為各自的二數和多數形式等。這樣就有二十四種。 這些也根據能作和所作的不同，以一個表示行為或結果的詞為基礎，分為能作、所作、業三種真實情況，並通過各種差異將這三種情況歸納在一起。 『མི་གནས་པ་』（mi gnas pa，不住）是詞的縮略形式。將兩個或多個詞之間的格助詞省略，稱為多音節詞的縮略。例如，『ལྷ་གང་གི་ཕྱག་ན་པདྨ་དང་ནོར་བུ་ཡོད་པ་དེ་』（lha gang gi phyag na padma dang nor bu yod pa de，手中持有蓮花和珍寶的天神）表示觀世音菩薩等其他天神，如縮略為『མ་ཎི་པདྨེ་』（ma Ni pad+me，嘛呢唄美）一樣。 將『ཁྱད་པར་སྔོན་པོ་』（khyad par sngon po，藍色特質）和『ཁྱད་པར་ཅན་ཨུཏྤལ་』（khyad par can utpal，具有特質的烏 উৎপལ་）縮略為『ཨུཏྤལ་སྔོན་པོ་』（utpal sngon po，藍色烏 উৎপལ་），這被稱為特質的縮略或 কর্মধারয় समास्。 特質和特質的基礎，如上所述，在前面有數字的縮略形式，被稱為第二種縮略或前置數字的縮略。例如，『པཉྩ་ག་པཱ་ལ། པཉྩ་སྐནྡྷ་』（pañca ga pA la，五護，pañca skandha，五蘊）等。 這兩種也稱為『དེའི་སྐྱེས་བུའི་བསྡུ་བ་』（dei skyes bui bsdud ba，彼生之略）。『དེའི་སྐྱེས་བུའི་བསྡུ་བ་ཙམ་པོ་』（dei skyes bui bsdud ba tsam po，彼生之略）是從第二種到第七種的縮略。也就是，第二種縮略，依賴於法的稱為『ཆོས་བརྟེན་』（chos brten，法依）；第三種縮略，由佛陀守護的稱為『སངས་རྒྱས་བསྐྱངས་』（sangs rgyas bskyangs，佛護）；第四種縮略，爲了殊勝而結合的稱為『མཆོག་སྦྱོར་』（mchog sbyor，勝合）；第五種縮略，從法中產生的稱為『ཆོས་འབྱུང་』（chos 'byung，法生）；第六種縮略，法的門稱為『ཆོས་སྒོ་』（chos sgo，法門）；第七種縮略，法的處所稱為『ཆོས་གནས་』（chos gnas，法處）。 將兩個或多個名詞之間用『དང་』（dang，和）連線的縮略形式，稱為並列縮略或『དང་གི་བསྡུ་བ་』（dang gi bsdud ba，和之略）。例如，『ཤར་དང་ལྷོ་』（shar dang lho，東和南）縮略為『ཤར་ལྷོ་』（shar lho，東南）。 在『ཉེར་བསྒྱུར་ཉི་ཤུ་』（nyer bsgyur nyi shu，二十倍）等詞前加上任何表示無限的符號進行縮略，這被稱為無限縮略或無數縮略。 例如，『ཨུ་པ་སམྤནྣ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ། པྲ་ཏི་མོཀྵ་སོ་སོ་ཐར་པ་』（upa-sampanna bsnyen par rdzogs pa，近圓具足，prAtimokSa so so thar pa，別解脫）中，『རྫོགས་པ་』（rdzogs pa，圓滿）和『ཐར་པ་』（thar pa，解脫）是涅槃，『ཉེ་བ་』（nye ba，近）是其因，『སོ་སོ་བ་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་』（so so ba dge slong gi sdom pa，比丘的戒律）是所表達的主要內容。 因此，如經文所說：『多音節詞、 कर्मधारয় समास्、第二種縮略和彼生之略，並列和無數。』 進入方式：由於名稱、特質和關聯本身就是詞，因此名稱有多少種進入方式，詞就有多少種進入方式。 從詞的組合中產生的詩歌，其身體……

【English Translation】 I, etc., to trees, etc., adding 'དག་' (dag, etc.) and 'རྣམས་' (rnams, all) to the end of each case, it becomes the dual and plural forms of each, etc. Thus, there are twenty-four. These, too, according to the agent and the object, based on a single word that expresses an action or result, are divided into the three real situations of agent, object, and action, and these three are summarized through various differences. 'མི་གནས་པ་' (mi gnas pa, non-abiding) is an abbreviated form of a word. Omitting the case marker between two or more words is called the abbreviation of polysyllabic words. For example, 'ལྷ་གང་གི་ཕྱག་ན་པདྨ་དང་ནོར་བུ་ཡོད་པ་དེ་' (lha gang gi phyag na padma dang nor bu yod pa de, the deity who holds a lotus and a jewel in his hand) indicates other deities such as Avalokiteśvara, just like the abbreviation 'མ་ཎི་པདྨེ་' (ma Ni pad+me, mani padme). Abbreviating 'ཁྱད་པར་སྔོན་པོ་' (khyad par sngon po, blue quality) and 'ཁྱད་པར་ཅན་ཨུཏྤལ་' (khyad par can utpal, utpala with quality) to 'ཨུཏྤལ་སྔོན་པོ་' (utpal sngon po, blue utpala), this is called the abbreviation of quality or कर्मधारय समास. The quality and the basis of the quality, as mentioned above, the abbreviated form with a number in front is called the second abbreviation or the abbreviation with a preceding number. For example, 'པཉྩ་ག་པཱ་ལ། པཉྩ་སྐནྡྷ་' (pañca ga pA la, five protectors, pañca skandha, five aggregates), etc. These two are also called 'དེའི་སྐྱེས་བུའི་བསྡུ་བ་' (dei skyes bui bsdud ba, tatpurusha samasa). 'དེའི་སྐྱེས་བུའི་བསྡུ་བ་ཙམ་པོ་' (dei skyes bui bsdud ba tsam po, tatpurusha samasa) is the abbreviation from the second to the seventh. That is, the second abbreviation, relying on the Dharma is called 'ཆོས་བརྟེན་' (chos brten, dharma-dependent); the third abbreviation, protected by the Buddha is called 'སངས་རྒྱས་བསྐྱངས་' (sangs rgyas bskyangs, buddha-protected); the fourth abbreviation, combining for the sake of excellence is called 'མཆོག་སྦྱོར་' (mchog sbyor, excellent combination); the fifth abbreviation, arising from the Dharma is called 'ཆོས་འབྱུང་' (chos 'byung, dharma-arising); the sixth abbreviation, the door of the Dharma is called 'ཆོས་སྒོ་' (chos sgo, dharma-door); the seventh abbreviation, the place of the Dharma is called 'ཆོས་གནས་' (chos gnas, dharma-place). The abbreviated form of connecting two or more nouns with 'དང་' (dang, and) is called coordinate abbreviation or 'དང་གི་བསྡུ་བ་' (dang gi bsdud ba, and-abbreviation). For example, 'ཤར་དང་ལྷོ་' (shar dang lho, east and south) is abbreviated to 'ཤར་ལྷོ་' (shar lho, southeast). Adding any symbol indicating infinity before 'ཉེར་བསྒྱུར་ཉི་ཤུ་' (nyer bsgyur nyi shu, twenty times), etc., to abbreviate, this is called infinite abbreviation or countless abbreviation. For example, in 'ཨུ་པ་སམྤནྣ་བསྙེན་པར་རྫོགས་པ། པྲ་ཏི་མོཀྵ་སོ་སོ་ཐར་པ་' (upa-sampanna bsnyen par rdzogs pa, upasampadā ordination, prAtimokSa so so thar pa, prātimokṣa), 'རྫོགས་པ་' (rdzogs pa, completion) and 'ཐར་པ་' (thar pa, liberation) are nirvana, and 'ཉེ་བ་' (nye ba, near) is its cause, 'སོ་སོ་བ་དགེ་སློང་གི་སྡོམ་པ་' (so so ba dge slong gi sdom pa, the vows of a monk) is the main content to be expressed. Therefore, as the scripture says: 'Polysyllabic words, कर्मधारय समास, the second abbreviation and tatpurusha samasa, coordinate and countless.' The way of entering: Since the name, quality, and relation themselves are words, the way of entering a name is how many ways the word enters. Poetry arising from the combination of words, its body...

---

ཤད་པ། རྒྱན་བཤད་པ། སྐྱོན་སེལ་བ་བཤད་པ་དང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི། ལྷུག་པ་ཚིགས་བཅད། སྤེལ་མ་གསུམ་ལས། རྐང་པས་མ་བཅིངས་པའི་ཚིག་རྒྱུན་ལ་ནི་ལྷུག་པའམ་རྐྱང་པ་ཞེས་ཟེར་ཏེ། དེ་ཡང་རྒྱ་གར་ལ་སྒྲའི་སྦྱོར་བ་དང་མི་འགལ་བར་སྦྱོར་བ་དགོས་ལ། བོད་ལ་དེ་དག་གི་ཆ་མཐུན་སྡེབས་མ་ནོར་ཞིང་གྲོང་ཚིག་གིས་མ་བསླད་པར་སྦྱར་བ་ལ་བྱེད་དོ། །ཚིགས་བཅད་ལུང་ལས་བྱུང་བའི་ཚིགས་བཅད་དང་། །སྙན་དངགས་ཀྱི་གཞུང་ལས་བྱུང་བའི་ཚིགས་བཅད་གཉིས་ལས། ལུང་ལས་བྱུང་བའི་ཚིགས་བཅད་ལ་རྐང་པ་གཅིག་པ་དང་། གཉིས་པ། གསུམ་པ། བཞི་པ། 1-51 ལྔ་པ། དྲུག་པའི་བར་དུ་ཡོད་ཅིང་། བདུན་པ་མེད་ལ། བརྒྱད་པ་ནས་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་གཉིས་པའི་གྲངས་སུ་འཇོག་གོ །དཔེར་ན། བྲམ་ཟེ་ཆུ་ལ་ཇི་ཙམ་ཞིག །ཅེས་ཚིགས་བཅད་གཅིག་གིས་དྲིས་པས་དེའི་ལན་དུ། མི་ཡི་བདག་པོ་པུས་ནུབ་ཙམ། །ཞེས་པ་ལྟ་བུའོ། །སྙན་དངགས་ཀྱི་གཞུང་ལས་བྱུང་བའི་ཚིགས་བཅད་ལ་རྐང་པ་བཞིར་ངེས་ཏེ། མེ་ལོང་ལས། ཚིགས་བཅད་རྐང་བཞི་དེ་ཡང་ནི། བྲྀཏྟ་ཛཱ་ཏི་ཞེས་རྣམ་གཉིས། །དེ་ཡི་སྤྲོས་པ་མཐའ་དག་ནི། །སྡེབ་སྦྱོར་གཞུང་དུ་ངེས་པར་བསྟན། །རིག་སྟེ་སྙན་དངགས་རྒྱ་མཚོ་ནི། །ཟབ་མོར་བརྒལ་འདོད་རྣམས་ཀྱི་གྲུ། །ཞེས་གསུངས་ལ། རྐང་པ་བཞིར་ལོངས་པ་དེ་ལ་ཚིགས་སུ་བཅད་པའམ་རྐང་ལྡན་ནམ་ཤློ་ཀ་ཞེས་བྱ་ལ། ཚིགས་བཅད་དེ་ལ། བྲྀཏྟ་ཞེས་པ་རྒྱུད་འཕེལ་དང་། ཛཱ་ཏི་ཞེས་པ་སྐྱེས་ལ་གཉིས་ཏེ། རྒྱ་གར་ལ་རིམ་པ་བཞིན་དུ་ཡི་གེ་བགྲང་བ་དང་། ཕྱི་མོ་པྲསྟཱ་ར་བགྲང་བ་གཉིས་ཡིན་ལ། བོད་ལ་དེ་དག་གི་ཕྱོགས་མཐུན་གསལ་བྱེད་བགྲང་བ་དང་དབྱངས་བགྲང་བ་གཉིས་ཡིན། དེ་ཡང་། ཡི་གེ་བགྲང་བ་བྲྀཏྟ་ཡིན། །ཕྱི་མོ་བགྲང་བ་ཛཱ་ཏིར་འགྱུར། །ཞེས་སོ། །དེ་དག་གི་དང་པོ་བྲྀཏྟ་ལ། མཉམ་པ། ཕྱེད་མཉམ། མི་མཉམ་པ་གསུམ་སྟེ། རིམ་པ་བཞིན་རྐང་པ་བཞི་ཀ་ཡི་གེའི་གྲངས་སོགས་མཚུངས་པ་དང་། རྐང་པ་དང་པོ་དང་གསུམ་པ་མཚུངས་ཤིང་། 1-52 གཉིས་པ་དང་བཞི་པ་མཚུངས་པ་དང་། རྐང་པ་བཞི་ཀ་མི་མཚུངས་པ་རྣམས་སོ། །རྐང་པའི་ཡི་གེའི་གྲངས་ནི། ཡི་གེ་གཅིག་པ་བརྗོད་པ། གཉིས་པ་རྗེས་སུ་བརྗོད་པ། གསུམ་པ་བར་མ། བཞི་པ་རབ་གནས། ལྔ་པ་ལེགས་པར་རབ་གནས། དྲུག་པ་དབྱངས་སྒྲོགས། བདུན་པ་རབ་དགའ། བརྒྱད་པ་རྗེས་སྔགས། དགུ་པ་བྲྀཧསྟི། བཅུ་པ་འཕྲེང་ལྡན། བཅུ་གཅིག་པ་གསུམ་སྔགས། བཅུ་གཉིས་པ་སྐྱེ་འགྲོ། བཅུ་གསུམ་པ་ཤིན་ཏུ་སྐྱེ་འགྲོ། བཅུ་བཞི་པ་ནུས་ལྡན། བཅོ་ལྔ་པ་ཤིན་ཏུ་ནུས་ལྡན། བཅུ་དྲུག་པ་ལེགས་སྤྱོད། བཅུ་བདུན་པ་ཤིན་ཏུ་ལེགས་སྤྱོད། བཅོ་བརྒྱད་པ་བསྟན་འཛིན། བཅུ་དགུ་པ་ཤིན་ཏུ་བསྟན་འཛིན། ཉི་ཤུ་པ་བྱེད་ལྡན། ཉེར་གཅིག་པ་རབ་བྱེད་ལྡན། ཉེར་གཉིས་པ་ཀུན་བྱེད་ལྡན། ཉེར་གསུམ་པ་རྣམ་

【現代漢語翻譯】 詩論，分為詩的分類、詩的修飾和詩的批評三部分。首先是詩的分類，包括散文、詩歌和混合文三種。不以詩行為單位的連續語段稱為散文或單行文。在印度，散文的寫作需要符合語法規則；而在西藏，則要求語句流暢自然，避免使用粗俗的詞語。詩歌分為兩種：一種是出自經文的詩歌，另一種是出自詩學著作的詩歌。出自經文的詩歌，其詩行數有一行、兩行、三行、四行、五行和六行，但沒有七行的，從八行開始則被歸為兩段詩歌。例如：『婆羅門，河水有多深？』這是一個單行詩的提問，回答是：『國王，只到膝蓋那麼深。』 出自詩學著作的詩歌，其詩行數固定為四行。《彌勒之光》中說：『四行詩分為兩種，即vritta（梵文，音律）和jati（梵文，韻律）。關於它們的詳細闡述，在韻律學著作中有明確的說明。』想要橫渡深邃的詩歌海洋的人，必須學習這些知識。』四行俱全的詩歌被稱為節、有足或頌。詩歌分為vritta（梵文，音律，傳承發展）和jati（梵文，韻律，出生）兩種。在印度，這兩種詩歌分別通過計算音節和計算節拍來衡量。而在西藏，則分別通過計算清晰的音節和計算音調來衡量。因此，有這樣的說法：『計算音節是vritta（梵文，音律），計算節拍則變為jati（梵文，韻律）。』 在vritta（梵文，音律）中，又分為等韻、半等韻和不等韻三種。等韻是指四行詩的音節數等完全相同；半等韻是指第一行和第三行相同，第二行和第四行相同；不等韻是指四行詩的音節數完全不同。詩行中音節的數量有以下幾種：一個音節稱為『述說』，兩個音節稱為『複述』，三個音節稱為『中間』，四個音節稱為『最佳』，五個音節稱為『極佳』，六個音節稱為『揚聲』，七個音節稱為『極樂』，八個音節稱為『后贊』，九個音節稱為『廣延』，十個音節稱為『花環』，十一個音節稱為『三贊』，十二個音節稱為『眾生』，十三個音節稱為『極眾生』，十四個音節稱為『能力』，十五個音節稱為『極能力』，十六個音節稱為『善行』，十七個音節稱為『極善行』，十八個音節稱為『持教』，十九個音節稱為『極持教』，二十個音節稱為『具力』，二十一個音節稱為『極具力』，二十二個音節稱為『全具力』，二十三個音節稱為『遍』

【English Translation】 Poetics is divided into three parts: the classification of poetry, the embellishment of poetry, and the criticism of poetry. The first is the classification of poetry, including prose, verse, and mixed forms. Continuous passages not bound by lines are called prose or single lines. In India, the writing of prose needs to conform to grammatical rules; in Tibet, it requires fluent and natural sentences, avoiding the use of vulgar words. Verse is divided into two types: one is verse from scriptures, and the other is verse from poetics works. Verse from scriptures has one, two, three, four, five, and six lines, but not seven lines. From eight lines onwards, it is classified as two stanzas. For example: 'Brahmin, how deep is the water?' This is a question in a single line of verse, and the answer is: 'King, only up to the knees.' Verse from poetics works has a fixed number of four lines. The 'Light of Maitreya' says: 'The four-line verse is divided into two types, namely vritta (Sanskrit, meter) and jati (Sanskrit, rhythm). Detailed explanations about them are clearly stated in prosody works.' Those who want to cross the deep ocean of poetry must learn these knowledges. A verse with four complete lines is called a stanza, footed, or shloka. Verse is divided into vritta (Sanskrit, meter, transmission and development) and jati (Sanskrit, rhythm, birth). In India, these two types of verse are measured by counting syllables and counting morae, respectively. In Tibet, they are measured by counting clear syllables and counting tones, respectively. Therefore, there is a saying: 'Counting syllables is vritta (Sanskrit, meter), and counting morae becomes jati (Sanskrit, rhythm).' In vritta (Sanskrit, meter), there are three types: equal meter, semi-equal meter, and unequal meter. Equal meter means that the number of syllables in all four lines is completely the same; semi-equal meter means that the first and third lines are the same, and the second and fourth lines are the same; unequal meter means that the number of syllables in all four lines is completely different. The number of syllables in a line is as follows: one syllable is called 'statement', two syllables are called 'repetition', three syllables are called 'middle', four syllables are called 'best', five syllables are called 'excellent', six syllables are called 'exclamation', seven syllables are called 'bliss', eight syllables are called 'after praise', nine syllables are called 'extension', ten syllables are called 'garland', eleven syllables are called 'three praises', twelve syllables are called 'creatures', thirteen syllables are called 'extreme creatures', fourteen syllables are called 'ability', fifteen syllables are called 'extreme ability', sixteen syllables are called 'good deeds', seventeen syllables are called 'extreme good deeds', eighteen syllables are called 'teaching holder', nineteen syllables are called 'extreme teaching holder', twenty syllables are called 'powerful', twenty-one syllables are called 'extremely powerful', twenty-two syllables are called 'all-powerful', twenty-three syllables are called 'everywhere'

---

བྱེད་ལྡན། ཉེར་བཞི་པ་ལེགས་བྱེད་ལྡན། ཉེར་ལྔ་པ་ཤིན་ཏུ་བྱེད་ལྡན། ཉེར་དྲུག་པ་ལྷག་པར་བྱེད་ལྡན་ནོ། །ཉེར་བདུན་ནས་རྒྱུན་ཆགས་དང་རབ་བསགས་ཞེས་བྱའོ། །གཉིས་པ་ཛཱ་ཏི་ལ། རྒྱ་གར་བའི་ལུགས་ལ། འཕགས་མ། རོ་ལངས་མ། ཕྱི་མོ་མཉམ་པའི་ཛཱ་ཏི་དང་གསུམ་ཡིན་ལ། བོད་ལ་དེ་དག་གི་ཕྱོགས་མཐུན་རྐང་པ་བཞི་ཀ་དབྱངས་མི་མཉམ་པ་དང་། ཕྱེད་མཉམ་པ་དང་། བཞི་ཀ་མཉམ་པ་རྣམས་སོ། ། གཉིས་པ་རྒྱན་བཤད་པ་ནི། སྦྱར་བ་རབ་དང་མཉམ་ཉིད་དང་། །སྙན་དང་ཤིན་ཏུ་གཞོན་པ་དང་། ། 1-53 དོན་གསལ་བ་དང་རྒྱ་ཆེ་བ། །བརྗིད་དང་མཛེས་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན། །ཞེས་པའི་རྒྱན་བཅུ་རྒྱ་གར་ཤར་ཕྱོགས་པ་ལྷོ་ཕྱོགས་པ་ལ་སོ་སོར་གྲགས་པས་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་རྒྱན་དང་། ཐུན་མོང་བ། རང་བཞིན་བརྗོད་དང་དཔེ་དང་ནི། །གཟུགས་ཅན་གསལ་བྱེད་བསྐོར་བ་དང་། །འགོག་དང་དོན་གཞན་བཀོད་པ་དང་། །ལྡོག་པ་ཅན་དང་སྲིད་པ་ཅན། །བསྡུས་དང་ཕུལ་བྱུང་རབ་བརྟགས་དང་། །རྒྱུ་དང་ཕྲ་མོ་ཆ་དང་རིམ། །དགའ་དང་ཉམས་ལྡན་གཟི་བརྗིད་ཅན། །རྣམ་གྲངས་བརྗོད་པ་ཀུན་ཏུ་ཕན། །རྒྱ་ཆེ་བསྙོན་དོར་སྦྱར་བ་དང་། །ཁྱད་པར་མཚུངས་པར་སྦྱར་བ་དང་། །འགལ་དང་སྐབས་མིན་བསྟོད་པ་དང་། །ཟོལ་བསྟོད་ངེས་པར་བསྟན་པ་དང་། །ལྷན་ཅིག་བརྗོད་དང་ཡོངས་བརྗེས་ཤིས། །རབ་སྤེལ་དེ་ནས་དགོངས་པ་ཅན། །འདི་དག་ཚིག་རྣམས་དག་གི་ནི། །རྒྱན་དུ་སྔོན་གྱི་མཁས་པས་བསྟན། །ཞེས་པ་དོན་རྒྱན་དང་། ཟུང་ལྡན་བྱ་དཀའི་ཁྱད་པར་དང་། །དབྱངས་སོགས་ངེས་པའི་བྱ་དཀའ་ལ། །རྣམ་གྲངས་དབྱེ་བ་དུ་མ་ཡོད། །ཅེས་པ་སྒྲ་རྒྱན་དང་། །ཀུན་ཚོགས་སོགས་བཅུ་དྲུག་གབ་ཚིག་གི་རྒྱན། རྒྱ་གར་པ་ལ་མཁས་པའི་ཁ་རྒྱན་དུ་གྲགས་པ་རྣམས་ཏེ། བོད་ལ་འགའ་ཞིག་སྒྲ་རྒྱན་ཇི་བཞིན་པ་སྦྱར་དུ་མེད་ཅིང་། དོན་རྒྱན་རྣམས་སྦྱར་དུ་ཡོད་དོ། ། གསུམ་པ་སྐྱོན་སེལ་བ་བཤད་པ་ནི། དོན་ཉམས་དོན་འགལ་དོན་གཅིག་པ། ། 1-54 ཐེ་ཚོམ་ཅན་དང་རིམ་པ་ཉམས། །སྒྲ་དམན་གཅོད་མཚམས་ཉམས་པ་དང་། །སྡེབས་སྦྱོར་ཉམས་དང་མཚམས་སྦྱོར་བྲལ། །ཡུལ་དུས་སྒྱུ་རྩལ་འཇིག་རྟེན་དང་། །ལུང་རིགས་དག་དང་འགལ་བ་སྟེ། །སྐྱོན་བཅུ་དེ་དག་སྙན་དངགས་ལ། །སྙན་དངགས་མཁན་གྱིས་རྣམ་པར་སྤང་། །ཞེས་སོ། །ཞར་ལ་སྙན་དངགས་ལ་ཉེ་བར་མཁོ་བ་མངོན་བརྗོད་དེ། ཐུབ་དབང་། ཟས་གཙང་སྲས། ཉི་མའི་གཉེན། བུ་རམ་ཤིང་པ་ལ་སོགས་པ་དང་། ཉི་མ་ལ། རྟ་བདུན་པ། པདྨའི་གཉེན། ནམ་མཁའི་ནོར་བུ་དང་། ཟླ་བ་ལ་བསིལ་ཟེར་ཅན། བདུད་རྩིའི་འོད། ཀུ་མུཏ་གཉེན་ཞེས་པ་ལ་སོགས་པ་ལྟ་བུའོ། །དེ་ལྟ་བུའི་སྙན་དངགས་ལ་བརྟེན་ནས། དོན་ཚན་སོ་སོ་བ་སྟོན་པའི་ལེའུས་བཅད་པ་དང་། རབ་ཏུ་བྱེད་པས་བཅིངས་པའི་མདོ་རྒྱུད་བསྟན་བཅོས་དགོས་པ་དང་གང་ཟག་གི་དབང་པོའི་རིམ་པ་སོགས་ལ་བལ

【現代漢語翻譯】 具力者，第二十四是善作者，第二十五是非常作者，第二十六是殊勝作者。第二十七起是常續和極積聚。第二種是阇提（Jāti），按照印度人的習慣，有聖母、起尸母、外母三種阇提。在藏地，與它們相符的四種音步，有音調不相同、半相同和四種完全相同的情況。 第二是修飾的解說：『結合殊勝與平等性，悅耳與非常年輕，意義清晰與廣大，莊嚴與美麗與三摩地』。這十種修飾在印度東西方各有說法，因此有不共的修飾和共同的修飾。『自性描述與比喻，形象顯現與迴環，遮止與異義陳述，反轉與可能性，概括與超勝極度推測，原因與細微部分與次第，喜悅與情感具備光輝，名稱陳述普遍利益，廣大否定放棄結合，特殊相似結合，矛盾與非時讚頌，虛假讚頌確定陳述，同時陳述與完全替代吉祥，極度擴充套件然後是意圖』。這些詞語的修飾，是先前的智者所闡述的意義修飾。『雙合難行之特殊，音調等確定之難行』，有多種名稱分類，這是聲音修飾。『一切集合』等十六種是隱語的修飾，這些在印度被稱為智者的口頭裝飾。在藏地，有些聲音修飾無法完全應用，但意義修飾都可以應用。 第三是闡述如何消除過失：『意義缺失、意義矛盾、意義相同、猶豫不定、次第顛倒、聲音低劣、斷句錯誤、組合缺失、連線缺失、與地點時間藝術世間、教理正理相矛盾』。這十種過失，在詩歌中，詩歌作者應該避免。順便一提，詩歌中接近需要的名相是：自在主（Thub Wang）：凈飯王子（Zas gtsang sras），太陽之友（Nyi ma'i gnyen），甘蔗種（Bu ram shing pa）等等。對於太陽：七馬（Rta bdun pa），蓮花之友（Padma'i gnyen），虛空之寶（Nam mkha'i nor bu）等等。對於月亮：清涼光芒（Bsil zer can），甘露之光（Bdud rtsi'i 'od），睡蓮之友（Ku muta gnyen）等等。像這樣的詩歌，依靠它來展示各個意義片段的章節，以及用勝妙的言辭束縛的經續論典，以及必要性和眾生的根器等等。 （種子字和咒語）嗡（藏文：Ṁ，梵文天城體：，梵文羅馬擬音：Om，漢語字面意思：嗡）

【English Translation】 The twenty-third is 'Possessing Action', the twenty-fourth is 'Possessing Good Action', the twenty-fifth is 'Possessing Very Action', and the twenty-sixth is 'Possessing Superior Action'. From the twenty-seventh onwards are called 'Continuous' and 'Extremely Accumulated'. The second is Jāti. According to the Indian tradition, there are three Jātis: 'Noble Mother', 'Corpse Mother', and 'Outer Mother'. In Tibet, the corresponding four feet have unequal tones, semi-equal tones, and all four equal tones. The second is the explanation of ornaments: 'Combining excellence and equality, pleasantness and extreme youth, clarity of meaning and vastness, majesty and beauty and samādhi'. These ten ornaments are known differently in the eastern and southern parts of India, hence there are unique and common ornaments. 'Description of nature and metaphor, embodiment and clarification, circumlocution and prevention, statement of other meanings and reversal and possibility, summary and surpassing extreme speculation, cause and subtlety part and order, joy and emotion possessing splendor, enumeration of names universal benefit, vast denial abandonment combination, special similarity combination, contradiction and untimely praise, false praise definite statement, simultaneous statement and complete substitution auspiciousness, extreme expansion then intention'. These words are ornaments, which were taught by the wise men of the past as ornaments of meaning. 'The specialty of dual combination difficult to perform, the difficulty of determining tones etc.', there are many kinds of classifications, these are sound ornaments. 'All collections' etc. are sixteen kinds of riddle ornaments, which are known as the oral ornaments of the wise men in India. In Tibet, some sound ornaments cannot be fully applied, but all meaning ornaments can be applied. The third is to explain how to eliminate faults: 'Loss of meaning, contradiction of meaning, sameness of meaning, uncertainty, disorder of sequence, inferior sound, faulty punctuation, lack of combination, lack of connection, contradiction with place time art world, doctrine and reason'. These ten faults, in poetry, should be avoided by poets. By the way, the terms that are close to being needed in poetry are: Thub Wang (Powerful Sage): Zas gtsang sras (Son of Pure Meals), Nyi ma'i gnyen (Friend of the Sun), Bu ram shing pa (Sugarcane) and so on. For the sun: Rta bdun pa (Seven Horses), Padma'i gnyen (Friend of the Lotus), Nam mkha'i nor bu (Jewel of the Sky) and so on. For the moon: Bsil zer can (Cool Rays), Bdud rtsi'i 'od (Light of Ambrosia), Ku muta gnyen (Friend of the Water Lily) and so on. Such poetry, relying on it to show the chapters of each meaning fragment, and the sutras and treatises bound by excellent words, and the necessity and the faculties of beings, etc. (Seed Syllable and Mantra) Om (Tibetan: Ṁ, Sanskrit Devanagari: , Sanskrit Romanization: Om, Literal Chinese Meaning: 嗡)

---

ྟོས་ནས་གཞུང་སོ་སོར་བཞག་པ་རྣམས་བྱུང་བ་ཡིན་ནོ།། །། ༄། །ཚིག་ཚོགས་པའི་རྒྱུད་ལ་འཇུག་པའི་ཚུལ། བཞི་པ་ཚིག་ཚོགས་པའི་རྒྱུད་ལ་འཇུག་པའི་ཚུལ་ནི། བརྗོད་བྱའི་དོན་གོ་བར་བྱེད་པའི་འཇུག་ཚུལ་ཐུན་མོང་གི་བསྟན་པ་ལ་སྤྱིར་གྲགས་པའི་མཐའ་དྲུག་སྟེ། རྗོད་བྱེད་གཙོ་བོར་གྱུར་པ་སྒྲ་ཇི་བཞིན་པ་དང་སྒྲ་ཇི་བཞིན་པ་མ་ཡིན་པ་གཉིས། བརྗོད་གཞི་གཙོ་བོ་དགོངས་པ་ཅན་དང་དགོངས་པ་ཅན་མ་ཡིན་པ་གཉིས། བརྗོད་དོན་གཙོ་བོ་དྲང་དོན་ངེས་དོན་གཉིས་རྣམས་སོ། ། 1-55 དང་པོ་ནི། རྗོད་བྱེད་ཀྱི་དངོས་བསྟན་ལས་བརྗོད་བྱའི་དོན་ཏེ། གཞན་ལ་བལྟོས་མེད་དུ་གོ་ནུས་པ། སྦྱིན་པས་ལོངས་སྤྱོད་ཁྲིམས་ཀྱིས་བདེ། །ཞེས་པ་ལྟ་བུ། གཉིས་པ་ལ་བརྡ་གཙོ་བོར་གྱུར་པ་དང་ཡི་གེ་གཙོ་བོར་གྱུར་པ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། འཇིག་རྟེན་དང་བསྟན་བཅོས་གཉིས་ཀ་ལ་མ་གྲགས་པ་དགོངས་པའི་སྐད་ཀྱིས་གསུངས་པ་དང་། བརྡའི་སྐད་ཀྱིས་གསུངས་པ་ལྟ་བུ། གཉིས་པ་ཡི་གེ་བསྣན་པ། ཕྱིས་པ། གཞན་དུ་བསྒྱུར་བ་སོགས་ཏེ། རིམ་པ་བཞིན། དེ་ཧ་ཨུཏྲ་བྷ་ཝ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། དེ་ཝ་ཞེས་ལུས་ལས་འབྱུང་བས་ལྷ་ཞེས་པའི་ངེས་ཚིག་ཏུ་བྱས་པ་ལྟ་བུ་དང་། གཉིས་པ་རཱ་ཛ་པུ་རུ་ཥ་ཞེས་པ་རྒྱལ་པོའི་སྐྱེས་བུ་ལ་རྣམ་དབྱེ་དྲུག་པ་ཕྱེས་པ་ལྟ་བུ། གསུམ་པ་ཐིག་ལེ་སྟོང་པ་ཡི་གེ་བརྒྱ། །ཞེས་པའི་སྐད་དོད་ཤ་ཏའི་ཤ་ཥ་རུ་བསྒྱུར། ཏ་ལོག་པར་བསྒྱུར་ནས་སྲོག་ཕྲལ་བས་ཥ་ཊ་ཅེས་བསྒྱུར་ནས། ཐིག་ལེ་སྟོང་པ་ཡི་གེ་དྲུག །ཅེས་པ་ལྟ་བུའོ། །གསུམ་པ་དགོངས་པ་ཅན་ནི། །དངོས་བསྟན་གྱི་བརྗོད་དོན་དགོངས་གཞི་ལ་བལྟོས་ནས་གོ་དགོས་པ་སྟེ། འདི་ལ་དབྱེ་ན་མུ་སྟེགས་ཅན་གཞུག་པའི་ཕྱིར། བདག་ཡོད་པར་གསུངས་པ་ལྟ་བུ་གཞུག་པ་ལ་ལྡེམ་པོར་དགོངས་པ་དང་། མཚན་ཉིད་གསུམ་ལ་དགོངས་ནས་ཆོས་ཐམས་ཅད་ངོ་བོ་ཉིད་མེད་དོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུ་མཚན་ཉིད་ལ་ལྡེམ་པོར་དགོངས་པ་དང་། 1-56 སངས་རྒྱས་ལ་བརྙས་ན་ལ་སོགས་པའི་གཉེན་པོ་ལ་སོགས་པ་ལ་དགོངས་ཏེ་གསུངས་པ་གཉེན་པོ་ལ་ལྡེམ་པོར་དགོངས་པ་སྟེ། འདི་ལ་ཡང་མཉམ་པ་ཉིད་ལ་དགོངས་པ་དང་། དོན་གཞན་ལ་དགོངས་པ་དང་། དུས་གཞན་ལ་དགོངས་པ་དང་། གང་ཟག་གི་བསམ་པ་ལ་དགོངས་པ་བཞིའོ། །དང་པོ་ནི། སངས་རྒྱས་ལ་བརྙས་པའི་གཉེན་པོར་ཚོགས་གཉིས་མཉམ་པ་ལ་དགོངས་ནས་ང་ཉིད་སངས་རྒྱས་རྣམ་པར་གཟིགས་སོ་ཞེས་གསུངས་པ་ལྟ་བུ། གཉིས་པ་ཚུལ་ཁྲིམས་ལ་མཆོག་ཏུ་འཛིན་པ་ལ་སོགས་པའི་གཉེན་པོར་ཚུལ་ཁྲིམས་ལས་སྦྱིན་པ་ལ་མཆོག་ཏུ་བསྔགས་པ་ལྟ་བུ། གསུམ་པ་དུས་གཞན་དང་གཞན་ལ་དགོངས་ནས་མི་འཁྲུགས་པའི་ཞིང་དུ་སྨོན་ལམ་བཏབ་ན་དེར་སྐྱེའོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ། བཞི་པ་དོན་སྨྲ་པའི་བསམ་ངོ་དང་བསྟུན་ནས་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་ཆགས་པ་ལ་རྡུལ་ཕྲན་འདུས་པ་སྔོན་དུ་

【現代漢語翻譯】 因此，產生了各種不同的論述。 進入詞句集合之理 第四，進入詞句集合之理：爲了理解所表達的意義，共同的教義有六種廣為人知的方面：主要作為表達方式的，如字面意義和非字面意義；主要作為表達對象的，如隱含意義和非隱含意義；主要作為表達內容的，如需詮釋和不需詮釋兩種。 1-55 第一種是：從表達方式的直接指向上理解所表達的意義，即無需依賴其他就能理解。例如，『佈施帶來財富，戒律帶來安樂』。第二種分為主要以符號為主和主要以文字為主兩種。第一種是：在世間和論典中都不為人所知，用隱含的語言或符號的語言表達。第二種是增加文字、刪除文字、或改變文字等，依次如下：例如，因為那是『དེ་ཧ་ཨུཏྲ་བྷ་ཝ་ཡིན་པའི་ཕྱིར།』，所以將『དེ་ཝ་』（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）解釋為從身體產生，因此定義為『天』。第二個例子是『རཱ་ཛ་པུ་རུ་ཥ་』（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思），意為國王的人，分解為第六格的情況。第三個例子是『ཐིག་ལེ་སྟོང་པ་ཡི་གེ་བརྒྱ།』（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）的梵語翻譯，將『ཤ་ཏའི་』翻譯為『ཤ་ཥ་』，將『ཏ་』倒過來翻譯，然後分離元音，翻譯成『ཥ་ཊ་』，因此『ཐིག་ལེ་སྟོང་པ་ཡི་གེ་དྲུག』（藏文，梵文天城體，梵文羅馬擬音，漢語字面意思）。第三種是隱含意義：直接表達的意義需要依賴隱含的基礎才能理解。如果對此進行區分，則是爲了引入外道，例如，說『有我』，這是指爲了引入而隱含；例如，考慮到三種自性而說『一切法無自性』，這是指對自性而隱含； 1-56 考慮到對佛的誹謗等對治法而說，這是指對對治法而隱含。這又分為四種：考慮到平等性，考慮到其他意義，考慮到其他時間和考慮到眾生的想法。第一種是：爲了對治誹謗佛，考慮到二資糧的平等性，說『我親自證悟成佛』。第二種是：爲了對治執著于戒律等，讚揚佈施勝過戒律。第三種是：考慮到其他時間和情況，說如果發願往生不動佛剎土，就能往生那裡。第四種是：爲了順應論師的想法，認為世界形成之初是微塵聚集。

【English Translation】 Therefore, various different assertions arose. The Way to Enter the Collection of Words Fourth, the way to enter the collection of words: In order to understand the meaning being expressed, the common teachings have six generally known aspects: those that primarily serve as the means of expression, such as literal and non-literal meanings; those that primarily serve as the object of expression, such as implicit and non-implicit meanings; and those that primarily serve as the content of expression, such as those requiring interpretation and those not requiring interpretation. 1-55 The first is: understanding the meaning expressed from the direct indication of the means of expression, that is, being able to understand without relying on anything else. For example, 'Generosity brings wealth, discipline brings happiness.' The second is divided into two types: primarily based on symbols and primarily based on letters. The first is: not known in either the world or the scriptures, expressed in implicit language or symbolic language. The second is adding letters, deleting letters, or changing letters, etc., in sequence as follows: For example, because that is 'དེ་ཧ་ཨུཏྲ་བྷ་ཝ་ཡིན་པའི་ཕྱིར།', 'དེ་ཝ་' (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, Chinese literal meaning) is explained as arising from the body, therefore defined as 'deva' (god). The second example is 'རཱ་ཛ་པུ་རུ་ཥ་' (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, Chinese literal meaning), meaning the king's person, broken down into the sixth case. The third example is the Sanskrit translation of 'ཐིག་ལེ་སྟོང་པ་ཡི་གེ་བརྒྱ།' (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, Chinese literal meaning), translating 'ཤ་ཏའི་' into 'ཤ་ཥ་', reversing 'ཏ་' and translating it, then separating the vowel, translating it as 'ཥ་ཊ་', therefore 'ཐིག་ལེ་སྟོང་པ་ཡི་གེ་དྲུག' (Tibetan, Devanagari, Romanized Sanskrit, Chinese literal meaning). The third is implicit meaning: the directly expressed meaning needs to rely on an implicit basis to be understood. If we differentiate this, it is for the sake of introducing non-Buddhists, for example, saying 'there is a self', this refers to being implicit for the sake of introducing; for example, considering the three natures and saying 'all phenomena are without inherent existence', this refers to being implicit about the nature; 1-56 Considering the antidotes to slandering the Buddha, etc., this refers to being implicit about the antidotes. This is further divided into four types: considering equality, considering other meanings, considering other times, and considering the thoughts of beings. The first is: in order to counteract the slander of the Buddha, considering the equality of the two accumulations, saying 'I myself will realize Buddhahood.' The second is: in order to counteract attachment to discipline, etc., praising generosity as superior to discipline. The third is: considering other times and situations, saying that if one aspires to be born in the Buddhafield of Akshobhya, one will be born there. The fourth is: in order to comply with the thoughts of the debaters, believing that the world was formed by the accumulation of particles at the beginning.

---

འགྲོ་བ་ལ་སོགས་པ་ཕྱི་རོལ་དོན་གྱི་རྣམ་གཞག་གསུངས་པ་ལྟ་བུ་རྣམས་སོ། །འདིར་ལྡེམ་པོ་ནི་འཁྱོག་པོའི་དོན་ཡིན་ལ། མཐའ་དྲུག་གི་ཡ་གྱལ་གྱི་དགོངས་པ་ཅན་དང་། ལྡེམ་དགོངས་ཀྱི་ཡ་གྱལ་གྱི་མཉམ་པ་ཉིད་ལ་དགོངས་པ་སོགས་དེང་སང་ནོར་བ་ཤས་ཆེ་བར་སྣང་བས་སྤྱི་དང་བྱེ་བྲག་མ་འཁྲུལ་པའི་ངེས་པ་ཁོང་དུ་ཆུད་པ་གལ་ཆེ་བར་སྣང་ངོ་། །བཞི་པ་ནི། དངོས་བསྟན་གྱི་བརྗོད་དོན་དགོངས་གཞི་ལ་བལྟོས་མེད་དུ་གོ་དགོས་པ་སྟེ། 1-57 གནས་ཚུལ་ཡང་དག་པར་མཐོང་བ་རྣམ་པར་གྲོལ་བ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ། དྲང་དོན་དང་ངེས་དོན་ནི། བརྗོད་དོན་གཙོ་ཆེ་བའི་དབང་ལས། ཀུན་རྫོབ་བདེན་པ་དང་དོན་དམ་བདེན་པ་གཙོ་བོར་བཏོན་པ་ལ་རིམ་པ་བཞིན་དུ་བྱ་བ་སྤྱིར་གྲགས་པ་ཡིན་ལ། ཞིབ་མོར་ན་ལམ་དང་ལམ་གྱི་འབྲས་བུ་ལ་མ་དག་པ་དང་དག་པའི་ཁྱད་ཞུགས་པ་ཕྱི་རོལ་པ་དང་ནང་པ། བསམ་སྦྱོར་དམན་མཆོག་གི་ཆས་དབྱེ་བ་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་དང་ཆུང་ངུ་། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལ་ཡང་སྤྱི་དོན་དང་སྦས་དོན་གྱིས་ཕྱེ་བས་མདོ་སྔགས། སྔགས་ལ་ཡང་མི་ཟབ་པ་དང་ཟབ་པའི་ཆོས་རྒྱུད་སྡེ་ཕྱི་ནང་། བླ་མེད་ཉིད་ལ་ཡང་ཐབས་ཤེས་གཙོ་ཆེ་ཆུང་གིས་རྒྱུད་སྡེ་ཕ་མར་དབྱེ་བ་དང་། ཐམས་ཅད་གཉིས་མེད་ཀྱི་རྒྱུད་གཅིག་ཏུ་བཤད་པའི་ཚུལ་གཉིས། དེ་དག་རེ་རེ་ལའང་ཐུན་མོང་དང་མཆོག་གི་སྒོ་ནས་བསྐྱེད་རྫོགས་གཉིས། རྫོགས་རིམ་ཉིད་ལ་ཡང་མཚན་མ་དང་བཅས་པ་དང་མཚན་མ་མེད་པའི་སྒོ་ནས་སྤྲོས་མེད་དང་ཤིན་ཏུ་སྤྲོས་མེད་གཉིས་ཏེ། ཕྱི་མ་ཕྱི་མ་ལ་བལྟོས་ནས་སྔ་མ་སྔ་མ་བརྗོད་དོན་དྲང་དོན་དང་བརྗོད་གཞི་དགོངས་པ་ཅན་དང་། སྔ་མ་སྔ་མ་ལ་བལྟོས་ནས་ཕྱི་མ་ཕྱི་མ་བརྗོད་དོན་ངེས་དོན་དང་བརྗོད་གཞི་དགོངས་པ་ཅན་མ་ཡིན་པར་བཞག་པ་རྣམས་སོ། ། 1-58 རྒྱུད་སྡེ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་ལ་བྱེ་བྲག་ཏུ་འཇུག་པའི་ཚུལ་བཤད་པ་ལ་བཞི་སྟེ། ཡི་གེའི་དོན་དང་། སྤྱིའི་དོན་དང་། སྦས་པའི་དོན་དང་། མཐར་ཐུག་པའི་དོན་ནོ། །དང་པོ་ནི། དངོས་བསྟན་གྱི་བརྗོད་དོན་སྒྲ་དོན་ལ་ཞུགས་ནས་བཤད་པ་སྟེ། མ་ན་ཡིད་དང་། ཏྲ་ཡ་སྐྱོབ་པར་བྱེད་པས་ན་སྔགས་སོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ། གཉིས་པ་ནི། དངོས་བསྟན་གྱི་བརྗོད་དོན་རིགས་པས་གཏན་ལ་ཕབ་ནས་བཤད་པ་སྟེ། འདི་སྐད་བདག་གིས་ཐོས་པ་དུས་གཅིག་ན། ཞེས་སྡུད་པ་པོས་སྦྱར་བའི་ཚིག་དང་འབྲེལ་བ་ལྟ་བུ། གསུམ་པ་ནི། དངོས་བསྟན་གྱི་བརྗོད་དོན་གཞན་དང་གཞན་དུ་ལུང་གིས་གཏན་ལ་ཕབ་ནས་བཤད་པ་སྟེ། རྒྱུད་ནི་རྒྱུད་གཞན་དག་གིས་རྟོགས་པར་བྱའོ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ། དབྱེ་ན། ལུང་དོན་རིགས་པས་བཤད་པ། ལུང་དོན་ལུང་གིས་བཤད་པ། ལུང་དོན་མན་ངག་གིས་བཤད་པ་དང་གསུམ་མོ། ། བཞི་པ་དངོས་བསྟན་གྱི་བརྗོད་དོན་གནས་ཚུལ་ཡིན་ལུགས་མངོན་སུམ་གྱིས་གཏན་ལ་ཕབ་ནས་བཤད་པ་སྟེ། འཆད་པ་པོ་ང་ཆོས་ཀྱ

【現代漢語翻譯】 例如，關於外境事物的陳述。在這裡，'lDem po'（ལྡེམ་པོ་）的意思是彎曲。具有六種邊際之一的意圖，以及屬於'lDem dgongs'（ལྡེམ་དགོངས་）的平等性意圖等等，現在似乎有很多錯誤，因此重要的是要理解一般和特殊之間的確定性，而不會混淆它們。第四個是：必須理解直接陳述的主題，而不依賴於潛在的意圖， 例如，'如實見，完全解脫'。'Drang don'（དྲང་དོན་，直義）和'Nges don'（ངེས་དོན་，究竟義）是：根據主題的重要性，將世俗諦和勝義諦作為主要內容來區分，這通常是衆所周知的。更詳細地說，道路和道路的果實，分為不凈和清凈，外道和內道，低劣和卓越的思想和行為，大乘和小乘。即使在大乘中，也通過一般意義和隱藏意義來區分顯宗和密宗。在密宗中，也有不深奧和深奧的法脈，外內宗。在無上瑜伽中，也根據方便和智慧的主次，將續部分為父續和母續。以及將一切解釋為二元對立的續部，這兩種方式。對於每一種，都有通過共同和殊勝之門產生的生起次第和圓滿次第。即使在圓滿次第中，也有有相和無相之門，分為無戲論和極無戲論。相對於後者，前者是直義，主題是具有意圖的；相對於前者，後者是究竟義，主題是不具有意圖的。 解釋了進入非共同續部的方式，有四種：文字的意義、一般的意義、隱藏的意義和最終的意義。第一種是：通過進入聲音的意義來解釋直接陳述的主題，例如，'Ma na'（མ་ན་）是心，'Tra ya'（ཏྲ་ཡ་）是保護，因此是咒語。'第二種是：通過推理來確定直接陳述的主題，例如，與'如是我聞，一時'等結集者的詞語相關聯。第三種是：通過其他經文來確定直接陳述的主題，例如，'續部應通過其他續部來理解'。如果區分，有通過推理來解釋經文意義，通過經文來解釋經文意義，以及通過口訣來解釋經文意義這三種。第四種是通過直接確定實相來解釋直接陳述的主題，例如，解釋者是我，法是……

【English Translation】 For example, statements about external objects. Here, 'lDem po' means crooked. Having the intention of one of the six extremes, and the intention of equality belonging to 'lDem dgongs', etc., there seems to be a lot of errors nowadays, so it seems important to understand the certainty between general and specific without confusing them. The fourth is: the subject of the direct statement must be understood without relying on the underlying intention, such as 'Seeing the truth as it is, complete liberation'. 'Drang don' (literal meaning) and 'Nges don' (definitive meaning) are: according to the importance of the subject, distinguishing the conventional truth and the ultimate truth as the main content, which is generally well known. In more detail, the path and the fruit of the path are divided into impure and pure, outsiders and insiders, inferior and superior thoughts and actions, Mahayana and Hinayana. Even in Mahayana, the exoteric and esoteric are distinguished by general meaning and hidden meaning. In Tantra, there are also non-profound and profound Dharma lineages, outer and inner sections. In Anuttarayoga, the tantras are divided into Father Tantra and Mother Tantra according to the priority of means and wisdom. And the two ways of explaining everything as a non-dualistic tantra. For each of these, there are generation stage and completion stage produced through common and special doors. Even in the completion stage, there are two types of non-elaboration and extremely non-elaboration through the doors of with signs and without signs. Relative to the latter, the former is the direct meaning, and the subject is intentional; relative to the former, the latter is the definitive meaning, and the subject is unintentional. Explaining the way to enter the uncommon tantras, there are four types: the meaning of the letters, the general meaning, the hidden meaning, and the ultimate meaning. The first is: explaining the subject of the direct statement by entering the meaning of the sound, for example, 'Ma na' is mind, 'Tra ya' is protection, therefore it is a mantra. The second is: determining the subject of the direct statement through reasoning, for example, it is related to the words of the compilers such as 'Thus I have heard, at one time'. The third is: determining the subject of the direct statement through other scriptures, for example, 'The tantra should be understood through other tantras'. If distinguished, there are three types: explaining the meaning of the scriptures through reasoning, explaining the meaning of the scriptures through scriptures, and explaining the meaning of the scriptures through oral instructions. The fourth is to explain the subject of the direct statement by directly determining the nature of reality, for example, the explainer is me, the Dharma is...

---

ང་ང་། །ཞེས་གསུངས་པ་ལ་སོགས་པ་ལྟ་བུའོ། །དེའི་དང་པོ་གཉིས་དྲང་དོན། ཐ་མ་གཉིས་ངེས་དོན་ཏེ། མཐའ་དྲུག་ལ་བཤད་པ་འདི་མ་ཞུགས་པ་ཐུན་མོང་གཙོ་ཆེ་བའི་ཚིག་བཤད་དམ་ཚོགས་ལ་བཤད་པའོ། །འདི་བཞི་ཞུགས་པ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་གཙོ་ཆེ་བ་སྦས་བཤད་དམ་སློབ་མ་ལ་བཤད་པ་ཞེས་བྱའོ། ། 1-59 བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་འགྲེལ་པ་ལས་རྒྱུད་ཀྱི་དོན་ཕྱི་ནང་གཞན་གསུམ་གྱིས་སྟོན་པར་གསུངས་པའི་ཕྱི་ནི་འཇིག་རྟེན་ཁམས་ལ་སོགས་པའི་རྣམ་གཞག་དང་། ནང་ནི་རྡོ་རྗེའི་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་དང་། གཞན་ནི་ཕྱི་ནང་གི་འཛིན་པ་བཤིག་པ་ཐམས་ཅད་དབྱེར་མེད་པའི་ངེས་པར་བཤད་པ་སྟེ། དང་པོ་དྲང་དོན། བར་པ་ངེས་དོན། ཐ་མ་དྲང་ངེས་ལས་འདས་པའི་ཆོས་སུ་བཞག་པའོ། །དེ་ལྟར་ཤེས་པས་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་གསུང་རབ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་ཐོབ་བྱ་མཐར་ཐུག་གཅིག་གི་ཆེད་དུ་སྦྱོར་བ་གཅིག་པ་དང་། ཐེག་པ་གསུམ་གྱི་ངེས་འབྱུང་ལ། །ཐེག་པ་གཅིག་གི་འབྲས་བུར་གནས། །ཞེས་ཐེག་པ་ཐམས་ཅད་ཟུང་འཇུག་གི་ཐེག་པར་བགྲོད་པ་གཅིག་པར་རིགས་པས་ཡང་དག་པར་བསྡུད་པ་དང་། ཆོས་ཡང་དག་པར་སྤྲོ་བའི་ཚུལ་ལ་བདག་པོ་ཉིད་དུ་འགྱུར་བ་ཡིན་ནོ། །བདག་བློ་གདོང་བཞིའི་ཞལ་གྱི་པད་ཚལ་ནས། །དབྱངས་ཅན་ངང་པའི་བུ་མོ་འཕུར་བ་འདི། །གང་དུ་རོལ་པའི་ཁ་ཡི་ཆུ་ཀླུང་དག །མཁས་རྣམས་རྣ་བ་བྲོད་བྱེད་བདུད་རྩིར་འགྱུར། །སོམ་ཉིའི་སྲིན་བུ་མང་པོས་ཁོང་བརྣག་པའི། །མཁས་རློམས་ཆུ་སྐྱར་སྒྱུ་མའི་རྗེས་འཁྱམས་ནས། །ཚིག་རྙོག་བཀོད་ཆུའི་དྲི་ངས་འཚོ་བ་ཡི། །བྱིས་པའི་སྙིང་རྣམས་དེ་ལ་དགའ་བ་ཅི། །སྙིགས་དུས་མི་དཔོན་ཤཱིརྵའི་འཁྲི་ཤིང་ནི། །གྱ་གྱུའི་ཡལ་འདབ་ཅན་དང་བྲལ་གྱུར་པའི། ། 1-60 པད་དཀར་ཁུ་བྱུག་ཆོས་སྤྱོད་མི་དབང་གི །དད་པའི་ནི་ཙུ་ལ་ཕང་གར་བགྱིད་དོ། །ངུར་སྨྲིག་ངོམ་པའི་ཆུ་བྱ་མ་ཡིན་ཞིང་། །རྨོངས་པ་མགོ་བསྐོར་མགྲིན་པ་མི་ཁྲ་ཡང་། །ལུང་རིགས་ཤེས་པའི་སྤུ་མདངས་རྒྱས་གྱུར་པས། །དྲང་ངེས་ནམ་དུས་འབྱེད་པའི་བྱ་རྒྱལ་ཐོབ། །རྗོད་བྱེད་ཚིག་གི་རྒྱུད་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པའི་སྤྱི་དོན་མཁས་པའི་ཁ་རྒྱན་ཞེས་བྱ་བ། ལུང་རིགས་སྨྲ་བའི་དགེ་སློང་པདྨ་དཀར་པོས། མཁར་ཆུའི་སྔགས་གྲྭ་བ་རྣམས་ཀྱི་ཆེད་དུ་མཁོ་མཐིང་ལྷ་ཁང་གི་གཟིམས་ཁང་ལྷུན་གྲུབ་བདེ་ཡངས་སུ་བྲིས་པའི་ཡི་གེ་པ་ནི་དཀར་པོ་ཆོས་ལུང་པ་ངག་དབང་བརྩོན་འགྲུས་བཟང་པོས་བྲིས་པ་འདིའི་དགེ་བས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས་དབྱངས་ཅན་གྱི་གནས་ཐོབ་པར་གྱུར་ཅིག། །།མངྒ་ལཾ།།

【現代漢語翻譯】 例如，像「我，我」這樣的說法。前兩個是需要解釋的，后兩個是確定性的。這種對六種極端的解釋不包括在共同的主要詞語解釋或集會解釋中。包括這四種解釋的是非共同的主要秘密解釋或對學生的解釋。 1-59 在菩提薩埵的解釋中，據說密續的意義通過外、內、其他三種方式來展示。外是指世界等的安排；內是指金剛身、語、意三者；其他是指對外和內的執著的摧毀，所有這些都被解釋為不可分割的確定性。第一個是需要解釋的，中間的是確定性的，最後一個是被置於超越需要解釋和確定性的法中。像這樣理解，所有善逝的教義都是爲了一個終極目標而結合在一起的，並且在三種乘的解脫中，安住於一種乘的果實中。通過理性，所有乘都被正確地歸納為雙運乘，並且成為正確傳播佛法的權威。從我的智慧四面之蓮園中，妙音天女的女兒飛翔，無論在哪裡嬉戲，她口中的河流，都會變成智者們耳朵愉悅的甘露。許多懷疑的蟲子充滿了他們的內心，自以為是的學者們在幻覺的軌跡中徘徊，以混亂的文字之水的污穢為生，孩子的心喜歡它什麼呢？末世的領袖，希爾沙的藤蔓，與彎曲的樹枝分離， 1-60 白蓮杜鵑，佛法行為的領袖，在信仰的尼祖拉上嬉戲。不是穿著紅袍的水鳥，也不是欺騙愚人的花哨喉嚨，而是因為經論知識的羽毛已經生長，獲得了區分需要解釋和確定性時期的鳥王。名為『詞語表達的密續的特殊解釋的共同意義，智者的裝飾』。經論演說者，比丘白蓮，爲了卡曲的咒語僧侶們，在科唐拉康的禪房倫珠德揚中寫下。書寫者是卡波秋龍巴阿旺尊珠桑波。愿以此功德，所有人都獲得妙音天的地位！吉祥！

【English Translation】 For example, like saying 'I, I'. The first two are interpretable, and the last two are definitive. This explanation of the six extremes is not included in the common main word explanation or assembly explanation. Including these four explanations is the uncommon main secret explanation or explanation to students. 1-59 In the commentary on the Bodhisattva, it is said that the meaning of the tantra is shown through the three ways of outer, inner, and other. The outer refers to the arrangement of the world and so on; the inner refers to the three vajra body, speech, and mind; the other refers to the destruction of the grasping of outer and inner, all of which are explained as inseparable certainty. The first is interpretable, the middle is definitive, and the last is placed in a dharma that transcends interpretable and definitive. Knowing this, all the teachings of the Sugatas are combined for the sake of one ultimate goal, and in the liberation of the three vehicles, it abides in the fruit of one vehicle. Through reasoning, all vehicles are correctly summarized into the Yuganaddha vehicle, and it becomes the authority to correctly propagate the Dharma. From the lotus garden of the four faces of my wisdom, the daughter of Saraswati flies, wherever she plays, the river in her mouth will become the nectar that pleases the ears of the wise. Many worms of doubt fill their hearts, self-proclaimed scholars wander in the traces of illusion, living on the filth of confused words, what do the hearts of children like about it? The leader of the degenerate age, the vine of Shirsha, is separated from the crooked branches, 1-60 The white lotus cuckoo, the leader of Dharma practice, frolics on the Nizula of faith. Not a water bird wearing maroon robes, nor a fancy throat that deceives fools, but because the feathers of scriptural knowledge have grown, it has obtained the king of birds that distinguishes the time of interpretable and definitive. Named 'The common meaning of the special explanation of the tantra of verbal expression, the ornament of the wise'. The scriptural speaker, the monk White Lotus, wrote this in the meditation room of Khoting Lhakhang, Lhundrup Deyang, for the sake of the mantra monks of Kharchu. The scribe is Karpo Chölongpa Ngawang Tsöndru Sangpo. May all attain the state of Saraswati through this merit! Mangalam!

---