padkar0107_唐卡詳解見義.g2.0f
遍知貝瑪嘎波大師教言集PK7བྲིས་སྐུའི་རྣམ་བཤད་མཐོང་བ་དོན་ལྡན་ཞེས་བྱ་བ། 1-303 ༄༅། །བྲིས་སྐུའི་རྣམ་བཤད་མཐོང་བ་དོན་ལྡན་ཞེས་བྱ་བ། ༄༅། །བྲིས་སྐུའི་རྣམ་བཤད་མཐོང་བ་དོན་ལྡན་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ། ། བླ་མ་དང་མགོན་པོ་འཇམ་པའི་དབྱངས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ཨོཾ་ཡིག་བཀྲ་ཤིས་བརྗོད་པ་སྔར་བཏང་ནས། །ཝཱ་ཀཀྱེ་དན་གདན་སྤྱི་བོའི་གཙུག་བཅས་ཏེ། །ན་མཿམཆོད་བསྟོད་ཀུན་བཟང་རྣམ་ཐར་གྱི། །ཆས་ཞུགས་ཟློས་གར་འགུལ་བས་སྐལ་བ་བཟང་། །ཟླ་ཟེར་བསིལ་བ་ཙམ་ལ་སྙན་ངག་པས། །བདུད་རྩིར་བཏགས་མོད་མཁས་པའི་ལང་ཚོའི་གཉེན། །ལེགས་བཤད་འབའ་ཞིག་བདུད་རྩིའི་དཔྱིད་ཡིན་པར། །རྟོགས་པ་ཀུན་དགའི་ནཱ་མ་ཅན་ངོར་འགོད། །དེ་ཡང་སྟོན་པའི་སྐུ་གཟུགས་བྲིས་སུ་བྲིས་པའི་ཐོག་མ་རྒྱལ་པོ་གཟུགས་ཅན་སྙིང་པོས་རྒྱལ་པོ་ཨུ་དྲ་ཡ་ཎ་ལ་སྐྱེས་སུ་བསྐུར་བ་དེ་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་སྟོན་པའི་སྐུ་ལ་རིག་བྱེད་པ་དག་བལྟ་བས་མ་ངོམས་ནས་མིག་འབྲས་མྱོས་པ་ལྟ་བུར་གྱུར་སྐབས། སྟོན་པ་ཆུ་འགྲམ་དུ་བཞུགས། དེའི་གཟུགས་བརྙན་ཆུ་ཀླུང་དུ་འཆར་བ་དཔེར་བགྱིས་པ་ཆུ་རློན་མའོ། །གཉིས་པ་ནི། སིངྒ་ལའི་རྒྱལ་པོའི་བུ་མོ་མུ་ཏིག་འཁྲི་ཤིང་གིས། མུ་ཏིག་བྲེ་བོ་ཆེ་གསུམ་སྟོན་པ་ལ་སྐྱེས་སུ་ཕུལ་བའི་སྐྱེས་ལན་རས་ཀྱི་གཞི་མར་རི་མོ་ཅི་ཐོབ་པའི་ཐང་སྐུ་ལས་འོད་ཟེར་བཀྱེ་དེ་མནན་པ་འདི་སྐྱེ་མཆེད་གཙང་སྟེ། 1-304 ཁ་ཆེ་དང་ཡུལ་དབུས་ཀྱི་ཕྱོགས་སུ་དར་རོ། །གསུམ་པ་སྟོན་པ་ལྷ་གནས་སུ་བཞུགས་པའི་དུས། རྒྱལ་པོ་ཨུ་དྲ་ཡ་ཎ་རབ་ཏུ་བྱུང་ཟིན་ལ། སྟོན་པ་དྲན་ཆེས་ནས་ཙན་དན་ལ་འབུར་དུ་དོད་པ་ཞིག་བཞེངས། ལྷ་ལས་བབས་པའི་དུས་སྐུ་དེས་སྟོན་པ་ལ་བསུ་བ་བྱས། ཙན་དན་ཇོ་བོར་གྲགས་པ་དེང་སང་རྒྱ་ནག་ན་བཞུགས་པ་འདི་དངོས་ལ་བཤུས་པའི་སི་ཐང་བྱུང་བ་རྣམས་ཏེ་དོན་སྟོན་པ་དངོས་སུ་བཞུགས་པའི་དུས་ནའང་སྐུའི་སྣང་བརྙན་ཕྱོགས་གཅིག་ཏུ་མ་ཆད་ལ། ཕྱིས་ཡུལ་སྣ་ཚོགས་སུ་བྱུང་བའི་དབང་གིས་བོད་ཡུལ་འདིར་ཡང་། བལ་བྲིས་རྒྱ་བྲིས་སུ་གྲགས་པ་དག་བྱུང་ངོ་། ། ཕྱེད་བཅས་བཅུ་གཉིས་ཆ་དང་། མཐོ་དང་། ཐལ་མོ་དང་། ཆ་ཆེན་ཞེས་པ་གང་གིས་བརྗོད་ཀྱང་དོན་གཅིག་པའོ། །ཕྱིས་ཤེས་པར་ལྡན་པ་དག་གིས་དུས་འཁོར་གྱི་ལུགས། སྡོམ་འབྱུང་ཞེས་ཐ་དད་དུ་བགྲངས་ཀྱང་རྣམ་པར་དབྱེ་བ་ཆེར་མ་བྱུང་པ་འདི་ལྟ་སྟེ། དཔལ་ལྡན་རྒྱུད་དུ། རྒྱལ་བའི་བདག་པོ་གཙུག་ཏོར་ནས་ནི་མཛོད་སྤུའི་དབུས་སུ་ཕྱེད་དང་བཅས་པའི་ཉི་མའི་སོར་དུ་འགྱུར། །དེ་ནས་མགྲིན་པའི་ཆུ་སྐྱེས་དེ་བཞིན་སྙིང་ག་དང་ནི་ལྟེ་གསང་ཆུ་སྐྱེས་དེ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་པའི་འགྲེལ་པར། འདིར་རྒྱལ་བའི་བདག་པོ་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱི་གཙུག་ཏོར་གྱི་སྟེང་ནས་མཛོད་སྤུའི་དབུས་ཞེས་པ་སྨིན་མའི་དབུས་སུ་ཕྱེད་ད
【現代漢語翻譯】 遍知貝瑪嘎波大師教言集PK7《繪畫造像釋義·見即具義》 1-303 《繪畫造像釋義·見即具義》 頂禮上師與怙主文殊菩薩！首先念誦吉祥的嗡字，然後將瓦嘎結丹（藏文：ཝཱ་ཀཀྱེ་དན་，梵文天城體：वाक्कयेदान，梵文羅馬擬音：vākkye dāna，漢語字面意思：語佈施）置於頭頂。以那摩（藏文：ན་མཿ，梵文天城體：नमः，梵文羅馬擬音：namaḥ，漢語字面意思：敬禮）供養讚頌普賢行，以盛裝的舞蹈來獲得善緣。詩人僅以月光清涼比作甘露，而善說才是智者青春的伴侶，覺悟到這一點，我喜悅者將之記錄下來。 關於佛陀身像繪畫的起源，最初是形色王（梵：Rūparāja）將佛像作為禮物送給烏陀衍王（梵：Udayana）。當時，修行者們因無法滿足於觀看佛陀的身體，以至於眼睛都像喝醉了一樣。佛陀在水邊時，水中顯現出佛陀的身影，於是便以此為藍本繪製了水濕畫。 1-304 第二種是，辛伽拉（梵：Siṃhala，獅子國，今斯里蘭卡）國王的女兒，用三大貝的珍珠藤蔓作為禮物獻給佛陀，佛陀則以在布料上隨意繪畫的唐卡作為回禮，並放射出光芒，這便是清凈的生處。這種繪畫在克什米爾和中部地區盛行。第三種是，當佛陀在天界時，烏陀衍王已經出家。他因過度思念佛陀，便用旃檀木雕刻了一尊佛像。當佛陀從天界降臨時，這尊佛像前去迎接佛陀。這尊被稱為旃檀木佛像的佛像，如今仍在中國。以上這些都是根據真身複製的唐卡，實際上，早在佛陀在世時，佛像就已經在各個地方流傳。後來，由於地域的差異，在藏地也出現了尼泊爾風格和漢地風格的繪畫。 十二分之一，無論是稱為『一半』、『帶一半』、『帶十二分之一』、『高』、『手掌』還是『大份』，意思都是一樣的。後來，有見識的人將時輪金剛的風格和生起次第的風格區分開來，但實際上並沒有太大的區別。例如，在《吉祥續》中說：『勝者之主從頂髻到眉間，變為一半的日輪。』『從那裡的喉嚨到蓮花，同樣是心間和臍間的蓮花。』在註釋中說：『這裡，勝者之主，薄伽梵（藏文：བཅོམ་ལྡན་འདས，梵文天城體：भगवन्，梵文羅馬擬音：bhagavan，漢語字面意思：世尊）的頂髻到眉間』，指的是眉毛中間的一半。
【English Translation】 Collection of Teachings by the Omniscient Pema Karpo, PK7: Explanation of Painted Images - Seeing is Meaningful 1-303 Explanation of Painted Images - Seeing is Meaningful Homage to the Lama and Protector Manjushri! First, recite the auspicious syllable OM, then place Vakkayedana (Tibetan: ཝཱ་ཀཀྱེ་དན་, Sanskrit Devanagari: वाक्कयेदान, Sanskrit Romanization: vākkye dāna, Literal Meaning: Speech Giving) on the crown of the head. With Namah (Tibetan: ན་མཿ, Sanskrit Devanagari: नमः, Sanskrit Romanization: namaḥ, Literal Meaning: Homage), offering praise and the conduct of Samantabhadra, may good fortune be obtained through the movements of elaborate dance. Poets compare the coolness of moonlight to nectar, but eloquent speech is the companion of the youth of the wise. Realizing that excellent explanations are the source of nectar, I, the Joyful One, record this. Regarding the origin of painting the Buddha's image, the first instance was when King Rūparāja sent a Buddha image as a gift to King Udayana. At that time, practitioners could not satisfy their eyes by looking at the Buddha's body, and their eyes became like those of a drunkard. When the Buddha was by the water, his image appeared in the water, and this was used as a model for painting a water-damp painting. 1-304 The second instance is when the daughter of the King of Simhala (Sri Lanka) offered three large measures of pearl vines as a gift to the Buddha, and the Buddha returned the gift with a Thangka painted randomly on cloth, radiating light. This is the pure source. This painting became popular in Kashmir and the central regions. The third instance is when the Buddha was in the heavenly realm, King Udayana had already renounced the world. Because he missed the Buddha so much, he carved a sandalwood statue. When the Buddha descended from the heavens, this statue went to greet the Buddha. This statue, known as the Sandalwood Buddha, is still in China today. These are all Thangkas copied from the real body. In fact, even when the Buddha was alive, Buddha images were already circulating in various places. Later, due to regional differences, Nepalese and Chinese styles of painting also appeared in Tibet. One-twelfth, whether it is called 'half', 'with half', 'with one-twelfth', 'high', 'palm', or 'large portion', the meaning is the same. Later, knowledgeable people distinguished between the style of Kalachakra and the style of Utpattikrama, but in reality, there was not much difference. For example, in the Glorious Tantra, it says: 'The Lord of Victors, from the crown to the space between the eyebrows, becomes half a sun disc.' 'From there to the lotus of the throat, similarly the lotus of the heart and navel.' In the commentary, it says: 'Here, the Lord of Victors, the Bhagavan (Tibetan: བཅོམ་ལྡན་འདས, Sanskrit Devanagari: भगवन्, Sanskrit Romanization: bhagavan, Literal Meaning: Blessed One) from the crown to the space between the eyebrows' refers to half the space between the eyebrows.
ང་བཅས་པའི་ཉི་མའི་སོར་དུ་འགྱུར་ཏེ་ཕྱེད་དང་བཅས་པའི་སོར་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་ཚད་དོ། ། 1-305 དེ་ནས་མགྲིན་པའི་ཆུ་སྐྱེས་དེ་བཞིན་ཕྱེད་དང་བཅས་པའི་སོར་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་ཚད་དོ། །སྙིང་ག་ཡང་ཕྱེད་དང་བཅས་པའི་སོར་བཅུ་གཉིས་སོ། །དེ་ནས་ལྟེ་གསང་ཆུ་སྐྱེས་དེ་བཞིན་ཞེས་པ་ནི་ལྟེ་བའི་ཆུ་སྐྱེས་ཕྱེད་དང་བཅས་པའི་སོར་བཅུ་གཉིས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་གསང་བའི་ཆུ་སྐྱེས་ཕྱེད་དང་བཅས་པའི་སོར་བཅུ་གཉིས་སོ། །དེ་ལྟར་གཙུག་ཏོར་ནས་གསང་བའི་པདྨའི་མཐར་ཕྱེད་དང་བཅས་པའི་སོར་དྲུག་ཅུ་རྩ་གཉིས་ཀྱི་ཚད་ནི་སྐུའི་ཚད་དོ་ཞེས་གསུངས་ལ། སྡོམ་འབྱུང་ལས། ཚངས་པའི་རི་མོ་སོགས་གཟུགས་ཀྱི། །ཆ་ལྔ་ཡང་ནི་གདན་ཡིན་ནོ། །ཞེས་པ་འདིའི་གདན་ནི། རྒྱུའི་དོན་ཡིན་པར་རྒྱུད་སྡེ་མཁན་པོ་རྣམས་འཆད་པས་ན་བཞུགས་སྐུའི་དབང་དུ་བྱས་ནས་པདྨའི་ཟླ་བའི་སྟེང་ནས་གཙུག་ཏོར་གྱི་བར་མཉམ་པ་ལྔར་ཕྱེ། དུམ་བུ་གསུམ་ཅན་སྐུ་ལུས་ཀྱིས་ནི། མགྲིན་པ་ནས་གསང་བའི་མཐར་ཐུག་པ་ལ་ཆ་མཉམ་གསུམ་དུ་བྱས་པའི་གཅིག་ནི་ཞལ་ཚད་དོ། །ཆ་མཉམ་པས་ནི་ཞལ་བྱས་ཏེ། ཞལ་ནི་བཅུ་གཉིས་ཆ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས། འདིར་སོར་ཕྱེད་པ་མ་གསུངས་པ་ནི་རྒྱུད་ཞལ་གསལ་མི་གསལ་གྱི་ཁྱད་ཙམ་དུ་རིག་པར་བྱ་སྟེ། དོན་ལ་དེ་དགོས་པ་ཡིན་ནོ། །བྲི་བའི་ཚེ་སྐྱིལ་ཀྲུང་གི་དཔངས་ཙམ་འཕར་བས་དེ་བསྣན་གྱི་འབུར་ལ་དེ་ཀ་གསང་གནས་ཀྱི་འཕང་ཚད་དུ་རྟོགས་པས་ལོགས་སུ་མི་དགོས་སོ། ། 1-306 སྐུ་བཞེངས་པའི་དབང་དུ་བྱས་ནས། དཔལ་ལྡན་རྒྱུད་དུ། ཞབས་ཀྱི་འོག་དང་རྗེ་ངར་བརླ་དང་དཔྱི་ཡང་མ་ནུ་དེ་ཉིད་རིག་བྱེད་རྣམས་ཀྱིས་ཏེ། །ཞེས་པ་ལ་འགྲེལ་པར། ཞབས་ཀྱི་འོག་ནི་མ་ནུ་ཞེས་པ་སོར་བཅུ་བཞི་རྣམས་ཀྱི་འགྱུར་རོ། །རྗེ་ངར་ནི་དེ་ཉིད་ཅེས་པ་ཉི་ཤུ་རྩ་ལྔ་ཡིས་བརླ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །ཞབས་ཀྱི་དཔངས་ནི་རིག་བྱེད་ཅེས་པ་སྟེ་ཕྱེད་དང་བཅས་པའི་སོར་བཞི་ཡིས་སོ། །དེ་བཞིན་དུ་པུས་མོའི་ཚིགས་དང་དཔྱི་ཡང་སོར་བཞི་ཡིས་སོ། །དེ་ལྟར་ཕྱེད་དང་བཅས་པའི་སོར་དྲུག་ཅུ་རྩ་གཉིས་ཀྱིས་དཔྱི་ནས་རྐང་པའི་མཐིལ་གྱི་མཐར་རོ། །དེ་ལྟར་སོར་ཉི་ཤུ་རྩ་ལྔ་ལྷག་པའི་བརྒྱ་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུའོ། །རྐང་པའི་མཐིལ་ལ་ཞལ་གང་སོར་གཉིས་ཡོད་པས་མ་ནུའོ། །དེ་ཡང་སྡོམ་འབྱུང་ལས། བརླ་དང་བྱིན་པའི་མཚམས་སུ་ནི། །སོར་བཞི་པ་དང་ཡང་དག་ལྡན། །པུས་མོའི་ལྷ་ང་སོར་བཞིའི་ཚད། །ཞབས་ཀྱི་བོལ་གྱིའང་དེ་ཉིད་དོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དཔལ་ལྡན་རྒྱུད་དུ། བྲང་ཕྱེད་ཕྱེད་བཅས་ཉི་མས་རང་དཔུང་དཔུང་ལག་རྣམས་ནི་མཁའ་མིག་རྒྱལ་པོ་ཉི་མའི་ཚད་ཀྱིས་སོ། །ཞེས་གསུངས་པ་འགྲེལ་པར། བྲང་ཕྱེད་ཕྱེད་བཅས་ཉི་མས་ཞེས་པ་ནི་ཕྱེད་དང་བཅས་པའི་བཅུ་གཉིས་ཚད་ཀྱིའོ། །རང་དཔུང་དཔུང་ལག་རྣམས་ནི་མཁའ
【現代漢語翻譯】 我們的太陽穴是十二指寬的一半的尺寸。 然後，喉嚨的蓮花也是十二指寬的一半的尺寸。心也是十二指寬的一半。然後，肚臍的蓮花，也就是肚臍的蓮花，是十二指寬的一半。同樣，秘密的蓮花也是十二指寬的一半。因此，從頭頂到秘密蓮花的末端，六十二指寬的一半是身體的尺寸。在《總集根本續》中說：『梵天的線條等形象的五部分也是墊子。』這裡的墊子是原因的意思，密續部的堪布們是這樣解釋的，所以按照坐姿像的比例，從蓮花月亮的上方到頭頂分為相等的五份。身體分為三部分，從喉嚨到秘密的末端分為相等的三個部分，其中一份是臉的尺寸。用相等的部分來做臉，臉是十二分之一。』這裡沒有說一半的指寬，要知道這只是密續是否明確的差別，實際上是需要的。書寫時，因為跏趺坐的高度會增加，所以要加上那個凸起，要知道那個凸起是秘密地方的高度，所以不需要單獨計算。 按照站立像的比例。在《吉祥根本續》中說：『腳下和脛骨、大腿和臀部，以及摩奴，這些都是知識。』在註釋中說：『腳下是摩奴，也就是十四指寬的變化。脛骨是二十五指寬，大腿也是一樣。腳的高度是知識，也就是四指半。』同樣，膝蓋的關節和臀部也是四指寬。因此，從臀部到腳底的末端是六十二指半。因此，超過一百二十五指是佛像的尺寸。腳底有一個臉的尺寸，也就是兩指寬，也就是摩奴。在《總集根本續》中也說：『大腿和脛骨的交界處，有四指寬，非常合適。膝蓋骨是四指寬，腳踝也是一樣。』在《吉祥根本續》中說：『胸部一半加上一半是太陽穴的尺寸，自己的手臂和手是虛空、眼睛、國王、太陽穴的尺寸。』在註釋中說：『胸部一半加上一半是太陽穴的尺寸，也就是十二指半的尺寸。自己的手臂和手是虛空』
【English Translation】 Our sun temple is half of twelve fingers in size. Then, the lotus of the throat is also half of twelve fingers in size. The heart is also half of twelve fingers. Then, the navel lotus, which is the lotus of the navel, is half of twelve fingers. Similarly, the secret lotus is also half of twelve fingers. Therefore, from the crown of the head to the end of the secret lotus, sixty-two and a half fingers is the size of the body. In the 'Compendium of Sources,' it is said: 'The lines of Brahma and other forms are also the seat of the five elements.' The seat here means the cause, as explained by the Khenpos of the Tantra section, so according to the proportion of the seated image, from above the lotus moon to the crown of the head, it is divided into five equal parts. The body is divided into three parts, from the throat to the end of the secret, divided into three equal parts, one part of which is the size of the face. The face is made with equal parts, and the face is one-twelfth. ' Here, the half-finger width is not mentioned, it should be known that this is only the difference between whether the tantra is clear or not, in fact, it is needed. When writing, because the height of the lotus position will increase, so add that bulge, know that the bulge is the height of the secret place, so there is no need to calculate separately. According to the proportion of the standing image. In the 'Glorious Root Tantra,' it is said: 'Under the feet and the tibia, thighs and hips, and Manu, these are knowledge.' In the commentary, it is said: 'Under the feet is Manu, which is the change of fourteen fingers. The tibia is twenty-five fingers wide, and the thighs are the same. The height of the feet is knowledge, which is four and a half fingers. ' Similarly, the knee joint and the hips are also four fingers wide. Therefore, from the hips to the end of the sole of the foot is sixty-two and a half fingers. Therefore, more than one hundred and twenty-five fingers is the size of the Buddha image. There is a face size on the sole of the foot, which is two fingers wide, which is Manu. In the 'Compendium of Sources,' it is also said: 'At the junction of the thighs and tibia, there are four fingers wide, which is very suitable. The kneecap is four fingers wide, and the ankle is the same. ' In the 'Glorious Root Tantra,' it is said: 'Half of the chest plus half is the size of the sun temple, one's own arms and hands are the size of space, eyes, king, sun temple. ' In the commentary, it is said: 'Half of the chest plus half is the size of the sun temple, which is the size of twelve and a half fingers. One's own arms and hands are space'
་མིག་རྒྱལ་པོ་ཉི་མའི་ཚད་ཀྱིས་སོ། ། 1-307 ཞེས་པ་ནི་ཉི་ཤུ་པ་ཡི་དཔུང་པའོ། །བཅུ་དྲུག་གིས་ཉེ་བའི་དཔུང་པའོ། །བཅུ་གཉིས་ཀྱིས་ལག་པའི་གུང་མོའི་སོར་མོའི་མཐར་ཐུག་པའོ། །གཅིག་གིས་ལག་པ་དང་ཉེ་བའི་དཔུང་པའི་ཚིགས་དང་དཔུང་པ་དང་ཉེ་བའི་དཔུང་པའི་ཚིགས་སོ། །ཕྱེད་དང་བཅས་པའི་སོར་དྲུག་ཅུ་རྩ་གཉིས་ཏེ་གཡོན་ལ་ཇི་ལྟ་བ་དེ་བཞིན་དུ་གཡས་ལའང་ངོ་། །འདིར་ཕྱེད་བཅས་བཅུ་གཉིས་པ་གཅིག་གསུམ་དུ་གསིལ་བས་ཕྲག་དཔུང་། འཁྲིག་དཔུང་། འཁྲིག་ལག་གི་ཚིགས་རེ་རེའང་སོར་མོ་བཞི་པར་བྱེད་པ་དེ་བཞིན། སྡོམ་འབྱུང་ལས། མགྲིན་པའི་རྩ་བའི་དབུས་ཀྱི་ཚད་དཔུང་པ་གཉིས་ཀྱིའང་ཆ་ཡིན་ནོ། །འདིས་ཕྲག་པ་མགུལ་རིམ་བར་མའི་དབུས་ཐད་ནས་བརྩམ་པའང་བཤད། ནུ་མའི་བར་གྱི་ཚད་ཀྱིས་ནི། །ནུ་མ་དཔུང་པའི་བར་གྱི་ཚད། །ལག་ངར་གཉིས་ཀྱི་ཚད་ཀྱིས་ནི། །དཔུང་པ་གཉིས་ཀྱི་འང་ཚད་དེ་ཉིད། །འདིར་འང་གི་སྒྲས་དཔུང་པ་འཁྲིག་མ་ལ་སོར་བཞིས་ལྷག་པ་བཤད་པས་རྒྱུད་གཉིས་མཐུན་པར་སོང་ངོ་། །དེ་ནི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་དབང་དུ་མཛད་པ་སྟེ། དྲི་མེད་འོད་དུ། ཐམས་ཅད་དུ་ཉི་ཤུ་རྩ་ལྔ་ལྷག་པའི་བརྒྱ་ཕྲག་གཅིག་ནི་སྐུའི་ཚད་དེ་གྲུ་བཞིའོ། །དེ་ཉིད་ནི་སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་ཁྲུ་བཞི་སྟེ། མི་རྣམས་ཀྱི་སོར་མོ་དགུ་བཅུ་རྩ་དྲུག་གོ །སྟེང་དང་འོག་ཏུ་ནི་བརྒྱད་ཅུ་རྩ་བཞིའོ། །དེ་ལྟར་མི་རྣམས་ནི་མཚན་ཉིད་མི་ལྡན་པའོ། ། 1-308 ཞེས་གྲུབ་པོ་ཞེས་གསུངས། དཔལ་ལྡན་རྒྱུད་ལས། རིག་བྱེད་ཕྱེད་དང་བཅས་པའི་བཞི་དང་ཆུ་གཏེར་ཕྱེད་དང་བཅས་པའི་རིག་བྱེད་རིག་བྱེད་ཀྱིས། །གཙུག་ཏོར་མགོ་བོའི་འོག་ཏུ་འགྱུར་ཏེ་རྒྱལ་བའི་བདག་པོའི་དཔལ་ལྡན་དཔྲལ་བ་དག་དང་ཤངས་དང་ནི། །ཤངས་ཀྱི་འོག་ཏུ་ཨོས་སྐོའི་མཐའ་དང་དེ་ནས་མགྲིན་པ་དག་སྟེ་མགྲིན་པའི་རྩ་བའི་ཆུ་སྐྱེས་དབུས། །ཞེས་པ་ཚུན་ལྷའི་ཐིག་རྩ་ཡིན་ལ། ལྷག་མ་དོན་གཞན་ནོ། ། དེ་ཡང་འགྲེལ་པར། རིག་བྱེད་ཅེས་པ་བཞི་ཡིས་གཙུག་ཏོར་གྱི་ཚད་དོ། །ཕྱེད་དང་བཅས་པ་བཞི་ཡིས་མགོ་བོའི་དཔངས་སོ། །བཞི་ཡིས་དཔྲལ་བའོ། །བཞི་ཡིས་དང་ཡིག་ལས་ཤངས་སོ། །ཕྱེད་དང་བཅས་པའི་བཞི་ཡིས་ཤངས་ཀྱི་འོག་ཨོས་སྐོའི་མཐར་རོ། །བཞི་ཡིས་མགྲིན་པའོ། །ཞེས་གསུངས། དེ་ཉིད་སྡོམ་འབྱུང་ལས། དཔྲལ་བ་ཞལ་དང་ཤངས་ཀྱི་ཚད། །ཆ་གསུམ་ཞལ་གྱི་དཀྱིལ་འཁོར་རོ། །ཞེས་གསུངས། དེར་མགྲིན་པ་སོར་ནི་བཞི་པ་སྟེ། མཁས་པས་སྐྲ་མཚམས་དབུ་དང་ནི། །སྙན་གཡས་ལའང་དེ་ཉིད་སྦྱར། །འདི་སྐྲ་མཚམས་ཡན་གྱི་དབུ། སྙན་རང་གི་ཚད་ཀྱང་སོར་བཞིར་དངོས་སུ་བཤད་པ་འདྲ་ཡང་དོན་སྨིན་མའི་དབུས་དང་ཡས་རྩེ་མཉམ་པ་དགོས་ལ། རྣ་ཤལ་ཨོས་སྐོའི་མཐའ་དང་མཉམ་པ་བསྣན་པའོ། །སྨིན་མའི་དབུས་ཀྱི་བར་དང་། ཤངས་ཀྱི་འོག་ནས་ཡས་མཆུའི་བར།
【現代漢語翻譯】 『眼睛如太陽般明亮。』 以上是第二十個肩部的度量。十六個指節是近肩的度量。十二個指節是手掌中指末端的度量。一個指節是手和近肩關節以及肩和近肩關節的度量。六十二又二分之一個指節，左邊如此，右邊也一樣。這裡，將十二又二分之一分為一、三份，使得肩部、腋窩和手肘的每個關節都是四個指節。如《總集經》所說：『喉嚨根部中央的度量也是兩個肩部的部分。』這說明從肩部到頸部中間部分的中央開始計算。乳房之間的度量是：乳房到肩部的度量，以及兩個前臂的度量，也是兩個肩部的度量。這裡的『也』字說明腋窩比肩部多四個指節，因此兩個傳承一致。這是以佛陀為基準的度量。《無垢光經》中說：『在所有情況下，一百二十五個指節是身體的度量，即正方形。』這對於眾生來說是四個肘尺，對於人來說是九十六個指節。向上和向下是八十四個指節。因此，這些人是不具備相好的。』 如《成就法》所說。《吉祥續》中說：『吠陀（藏文：རིག་བྱེད，梵文天城體：वेद，梵文羅馬擬音：veda，漢語字面意思：知識）加上一半的四，以及水藏（藏文：ཆུ་གཏེར，梵文天城體：जलधि，梵文羅馬擬音：jaladhi，漢語字面意思：水庫）加上一半的吠陀，吠陀。頂髻在頭頂之下，勝者的主尊，吉祥的額頭、鼻子。鼻子之下是下巴的邊緣，然後是喉嚨，喉嚨根部的蓮花中央。』這些是天神的度量線，其餘的是其他意義。在註釋中說：『吠陀，即四個指節，是頂髻的度量。四又二分之一是指頭頂的高度。四個指節是額頭。四個指節，通過『和』字，是鼻子。四又二分之一是指鼻子下方的下巴邊緣。四個指節是喉嚨。』《總集經》中說：『額頭、面頰和鼻子的度量，是面頰圓周的三分之一。』那裡說喉嚨是四個指節。智者應該將頭髮的邊緣與頭頂，以及右耳對齊。』這似乎直接說明了頭髮邊緣以上的頭頂和耳朵本身的度量也是四個指節，但實際上需要眉毛的中央與上端對齊，並且耳垂與下巴的邊緣對齊。眉毛中央之間的距離，以及鼻子下方到上唇之間的距離。
【English Translation】 'The eyes are as bright as the sun.' The above is the measurement of the twentieth shoulder. Sixteen finger-widths are the measurement of the near shoulder. Twelve finger-widths are the measurement of the end of the middle finger of the hand. One finger-width is the measurement of the joint of the hand and the near shoulder, and the joint of the shoulder and the near shoulder. Sixty-two and a half finger-widths, as it is on the left, so it is on the right. Here, dividing twelve and a half into one and three parts, so that each joint of the shoulder, armpit, and elbow is four finger-widths. As it says in the Compendium of Sources: 'The measurement of the center of the root of the throat is also a part of the two shoulders.' This explains that it starts from the center of the middle part of the shoulder to the neck. The measurement between the breasts is: the measurement between the breast and the shoulder, and the measurement of the two forearms, which is also the measurement of the two shoulders. The word 'also' here explains that the armpit is four finger-widths more than the shoulder, so the two traditions are consistent. This is the measurement based on the Buddha. In the Immaculate Light it says: 'In all cases, one hundred and twenty-five finger-widths is the measurement of the body, which is a square. This is four cubits for sentient beings, and ninety-six finger-widths for humans. Above and below are eighty-four finger-widths. Therefore, these humans do not possess the marks.' As it says in the Accomplishment. In the Glorious Tantra it says: 'Veda (藏文：རིག་བྱེད，梵文天城體：वेद，梵文羅馬擬音：veda，漢語字面意思：knowledge) plus half of four, and water-treasure (藏文：ཆུ་གཏེར，梵文天城體：जलधि，梵文羅馬擬音：jaladhi，漢語字面意思：water reservoir) plus half of Veda, Veda. The crown of the head is below the head, the glorious forehead, nose of the lord of victors. Below the nose is the edge of the chin, and then the throat, the lotus center of the root of the throat.' These are the lines of measurement of the deities, the rest is other meaning. In the commentary it says: 'Veda, which is four finger-widths, is the measurement of the crown of the head. Four and a half is the height of the head. Four is the forehead. Four, through the word 'and', is the nose. Four and a half is the edge of the chin below the nose. Four is the throat.' In the Compendium of Sources it says: 'The measurement of the forehead, cheeks, and nose is one-third of the circumference of the cheeks.' There it says the throat is four finger-widths. The wise should align the edge of the hair with the top of the head, and also with the right ear.' This seems to directly state that the measurement of the top of the head above the edge of the hair and the ear itself is also four finger-widths, but in reality it is necessary to align the center of the eyebrows with the upper end, and the earlobe with the edge of the chin. The distance between the center of the eyebrows, and the distance from below the nose to the upper lip.
སྤྱན་དེ་ཉིད་དུ། སྨིན་མའི་དབུས་གང་ཞལ་གྱི་སྟེ། 1-309 སྤྱན་གྱི་ཞེང་ཡང་སོར་གཉིས་སོ། །དེ་དག་དཀྱུས་ནི་སོར་བཞི་ཡི། །ཚད་ཉིད་དུ་ནི་ཤེས་པར་བྱ། །ཞེས་པའོ། །ཆ་ནི་བཅུ་གཉིས་ཚད་ཀྱིས་ནི། །ལྷ་ཡི་སྐུ་གཟུགས་བྲི་བར་བྱ། །ཞེས་པའི་ལྷ་ནི་ཁྲོ་ཆགས་སམ་དྲང་སྲོང་ཁྲོས་པའི་ཉམས་ཅན་རྣམས་ཏེ། རལ་པ་ལ་ཆ་ཆེན་གདན་ལ་ཆ་ཆེན་གཅིག་དང་རོ་གདན་བཅས་པའོ། །གཞན་དུ་འདིར་བཤད་པ་ནི་བཞེངས་པ་ཞལ་ཚད་བཅུ་པར་བྱས། དཔུང་མགོ་ནས་གུང་མོའི་རྩེ་མཐར་ཐུག་ལ་ཞལ་ཚད་ལྔ། དེས་ཕྱག་མ་བཏུད་པར་པུས་མོར་སླེབ་པ་ཡིན་ལ། མཛོད་སྤུའི་སྤུའི་གྲངས་ཀྱང་སུམ་ཅུ་རྩ་གཉིས་སུ་དྲི་མེད་འོད་ལས་བཤད་པས་ཆེ་བ་རྣམས་ལ་སྐྲ་རིས་ལྟར་གསིལ་བ་ལེགས་སོ། །དམིགས་བསལ་སྡོམ་འབྱུང་ནས། དམན་པའི་ཆ་སོགས་ཆ་རྣམས་ནི། །ཉེ་བར་མཛེས་བཞིན་ལེགས་པར་བྲི། །དེར་ཡང་ཞལ་གྱི་ཚད་མཚུངས་པའི། །ཕྱག་གཉིས་ཅུང་ཟད་བྲི་བར་བྱ། །ཚུལ་ཇི་ལྟར་བྲི་ན། སོར་གཉིས་དོར་བར་བྱས་ནས་ནི། །ཞི་བའི་ལྷ་ནི་བྲི་བར་བྱ། །དེར་ཡང་ཞལ་ནི་མཐོ་གང་ཚད། །མཐོ་གང་རང་རང་གིའོ། །བྱས་ཏེ་ཕྱག་ནི་རྟག་མཛེས་བྲིས། །ཡན་ལག་ཉིང་ལག་ཐམས་ཅད་ལ། །སོར་ནི་གཉིས་གཉིས་དོར་བར་བྱ། །ཞི་བ་སེམས་དཔའ་སེམས་མ་ལྷ་ཡི་རྒྱལ་པོ་ལ་སོགས་པའི་དབང་དུ་བྱས་པའོ། །ཇོ་བོ་རིན་པོ་ཆེ་ལ་སོགས་པ་དབུས་ལི་ཕལ་ཆེ་བ་ཞལ་འཛེངས་རིང་། 1-310 གཞན་འདི་ནས་བཤད་པ་ཇི་ལྟ་བ། ཁ་ཆེ་བ་ཕལ་ཆེར་ཞལ་སོག་ཁ། ནུ་བར་དོག་ལ། དེའི་ཆས་དཔུང་མགོ་རྒྱས། དོན་ལ་འགྲིག །ཁྲོ་བོ་ཁྲོ་མོའི་དབང་ཕྱུག་མ། །བྲན་ཕོ་བྲན་མོ་ཅི་བགྱིད་མ། །དྲག་ཅིང་འཇིགས་པའི་གཟུགས་རྣམས་ནི། །ཆ་བཅུ་པར་ནི་རྣམ་པར་བྲི། །གདན། སྐྲ་དང་བཅས་པས་ཆ་བཅུ་པ། །ཡིད་དུ་འོང་བའི་རང་གཟུགས་ནི། །ཆ་དགུ་པར་ནི་མངོན་པར་བྲི། །ལྷ་མོ་རྣམས་སོ། །གཙོ་བོ་རྣམས་མཚན་ཉིད་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་བྲི་ཡིས། དེ་ལྟར་མ་བྲིས་པར། ཨོས་སྐོ་མགྲིན་པ་བྱིན་པ་རྣམས། །གསུམ་པོ་རིང་ན་སྐྱོན་ཆེན་པོ། །སྔགས་པ་དག་ཉིད་ངེས་པར་ནི། །གནས་ལས་ཉམས་ཤིང་བསྐྲད་པར་འགྱུར། །ཤངས་དང་སྙན་དང་ཕྱག་སོར་རྣམས། །གསུམ་པོ་ཐུང་ན་སྐྱོན་ཆེན་པོ། །དངོས་གྲུབ་ངེས་པར་འཇོམས་པ་དང་། །དེ་བཞིན་དཔལ་ཡང་ཉམས་པར་འགྱུར། །བྱིན་པ་ཞལ་དང་མཁུར་ཚོས་ཏེ། །གསུམ་པོ་སྦོམ་པ་སྐྱོན་ཆེན་པོ། །སྒྲུབ་པོ་བདག་ཉིད་ངེས་པར་ཡང་། །དཔལ་ལས་རིང་ཞིང་བདུད་བགེགས་འབྱུང་། །འགྲམ་པ་བྲང་དང་རྩིབ་ལོགས་ཏེ། གསུམ་པོ་ཞོམ་ན་སྐྱོན་ཆེན་པོ། །དོན་ནི་ཉམས་པར་འགྱུར་བ་དང་། །འདིར་ནི་བགེགས་འབྱུང་ཐེ་ཚོམ་མེད། །ནུ་མ་སྙན་དང་དཔྲལ་བ་རྣམས། །གསུམ་པོ་ཡོ་ན་སྐྱོན་ཆེན་པོ། །སྒྲུབ་པ་པོ་ནི་མྱུར་བར་ནི། །དགྲ་ཡི་རྩོད་པས་གདུང་བར་འགྱུར། །བརླ་དང་དཀུ་དང་ནང་ཚོམས་ག
【現代漢語翻譯】 在眼睛部分：眉毛中央到臉頰的距離， 眼睛的寬度是兩指寬。這些的長度是四指寬。要知道這些尺寸。 以上描述的是憤怒相或苦行者憤怒時的樣子，頭髮上有大的部分，底座上有一個大的部分，包括屍體底座。 另外，這裡描述的是站立像，臉的尺寸是十個單位。從肩膀到中指尖端的距離是五個臉的尺寸。因此，手不彎曲時到達膝蓋。根據《無垢光經》的說法，眉間痣（藏文：མཛོད་སྤུ，梵文天城體：ūrṇā，梵文羅馬擬音：urna，漢語字面意思：毫毛）的數量是三十二根，對於較大的像，最好像頭髮一樣分開。 特別地，在《戒律根本論》中說：『較小的部分等，所有部分，都應以美麗的方式繪製。』在那裡，臉的尺寸也應該畫得稍微小一些。如何繪製呢？減少兩指的寬度，然後繪製寂靜相的神。在那裡，臉的高度是一個手掌的寬度。每個手掌的寬度都一樣。然後，手應該總是畫得很漂亮。在所有肢體上，都要減少兩指的寬度。』這是指寂靜相、菩薩、菩薩母、天王等等的情況。喬沃仁波切（Jowo Rinpoche）等中央的李像（Li image）大多臉長。 另外，這裡描述的是：克什米爾的像大多臉圓，胸部窄。它們的特點是肩膀寬大，比例協調。憤怒尊、憤怒母、自在母、男僕、女僕等，所有兇猛可怖的形象，都應該畫成十個單位。包括底座和頭髮在內是十個單位。令人愉悅的自身形象應該畫成九個單位。這是指女神們。主要的神應該按照他們的特徵來繪製。如果不這樣繪製：『脖子、喉嚨和臀部，如果這三者過長，那將是一個很大的缺陷。唸誦者肯定會從他的位置上跌落並被驅逐。鼻子、耳朵和手指，如果這三者過短，那將是一個很大的缺陷。成就肯定會被摧毀，財富也會衰退。臀部、臉頰和臉，如果這三者過胖，那將是一個很大的缺陷。修行者肯定會遠離財富，魔障會產生。臉頰、胸部和肋骨，如果這三者過瘦，那將是一個很大的缺陷。意義將會衰退，這裡肯定會產生障礙。乳房、耳朵和額頭，如果這三者歪斜，那將是一個很大的缺陷。修行者很快會被敵人的爭鬥所困擾。大腿、臀部和內側，如果這三者……』
【English Translation】 In the eye section: The distance from the center of the eyebrows to the cheek, The width of the eyes is two fingers wide. The length of these is four fingers wide. Know these measurements. The above describes the appearance of wrathful deities or ascetics in a wrathful state, with large portions of hair and a large portion on the base, including a corpse base. Alternatively, what is described here is that the standing image has a face measurement of ten units. The distance from the shoulder to the tip of the middle finger is five face measurements. Thus, the hand reaches the knee when not bent. According to the 'Stainless Light Sutra,' the number of hairs in the urna (藏文：མཛོད་སྤུ，梵文天城體：ūrṇā，梵文羅馬擬音：urna，漢語字面意思：毫毛) is thirty-two, and for larger images, it is best to separate them like strands of hair. Specifically, in the Vinaya Root Text, it says: 'The smaller parts, etc., all parts, should be drawn beautifully. There, the face measurement should also be drawn slightly smaller.' How should it be drawn? Reduce the width by two fingers, and then draw the peaceful deity. There, the height of the face is the width of a palm. Each palm's width is the same. Then, the hand should always be drawn beautifully. On all limbs, reduce the width by two fingers.' This refers to the case of peaceful deities, Bodhisattvas, Bodhisattva mothers, kings of gods, and so on. The central Li images, such as Jowo Rinpoche, mostly have long faces. Additionally, what is described here is: Kashmiri images mostly have round faces and narrow chests. Their characteristic is broad shoulders, and they are proportionate. Wrathful deities, wrathful mothers, independent women, male servants, female servants, all fierce and terrifying forms, should be drawn as ten units. Including the base and hair is ten units. Pleasing self-images should be drawn as nine units. This refers to goddesses. The main deities should be drawn according to their characteristics. If not drawn in this way: 'The neck, throat, and hips, if these three are too long, it will be a great defect. The reciter will surely fall from his position and be expelled. The nose, ears, and fingers, if these three are too short, it will be a great defect. Accomplishments will surely be destroyed, and wealth will decline. The hips, cheeks, and face, if these three are too fat, it will be a great defect. The practitioner will surely be far from wealth, and demonic obstacles will arise. The cheeks, chest, and ribs, if these three are too thin, it will be a great defect. Meaning will decline, and here obstacles will surely arise. The breasts, ears, and forehead, if these three are crooked, it will be a great defect. The practitioner will quickly be afflicted by the strife of enemies. The thighs, hips, and inner parts, if these three...'
ཉིས། ། 1-311 གསུམ་པོ་ཉམས་ན་སྐྱོན་ཆེན་པོ། །ཆོམ་རྐུན་རྣམས་ཀྱིས་འཇིགས་པ་དང་། འཆི་བར་འགྱུར་པ་ཐེ་ཚོམ་མེད། །སྙན་དང་མཆུ་དང་དཔྲལ་བ་དང་། །ཤངས་ཉམས་སྤྱན་ནི་ཡོ་གྱུར་ན། །སྔགས་པ་བདག་ཉིད་ངེས་པར་ཡང་། །སྣ་ཚོགས་བགེགས་འབྱུང་འཆི་བར་འགྱུར། །གྱེན་དུ་གཟིགས་ཤིང་དབུགས་བསྐྱོད་ཚུལ། །གདན་ལས་ཡོ་ཞིང་བསྐྱོད་ལྟ་བུ། །རང་གི་གནས་ལས་རྟག་འཕོ་ཞིང་། །དོན་རྣམས་འཇོམས་པ་ཉིད་དུ་འགྱུར། །མགྲིན་པ་ནང་ཚོམས་ལ་སོགས་སྐུའི། །སྐྱོན་ནི་གྲངས་མེད་ཅིག་ཏུ་གྲགས། །འདིར་ནི་སྤྱན་སོགས་ཡོ་བ་འམ། །ཕྱག་རྒྱ་ཕྱག་མཚན་ནོར་གྱུར་ན། །མྱ་ངན་སྡུག་བསྔལ་གྱིས་རབ་གདུང་། །སྣ་ཚོགས་སྐྱོན་སོགས་བརྟག་པར་བྱ། །རྒྱབ་ཡོལ་གདུགས་དང་གདན་རྣམས་ཏེ། །གསུམ་པོ་ཆུང་ཞིང་དོག་པ་སྐྱོན། །མཛའ་བོས་མི་སྙན་བརྗོད་པ་དང་། །དཔལ་ཉམས་འཆི་བར་འགྱུར་བ་ཡིན། །སྐྱོན་ནི་འདི་དག་སྐྱོན་ཆེན་པོ། །མཁས་པས་ལེགས་པར་བལྟ་བར་བྱ། །སྐྱོན་དེ་ལྟ་བུ་དག་སྤངས་བར་བྱའོ། །ཕན་ཡོན། སྔགས་པ་ལས་ནི་དང་པོ་པས། །གཟུགས་བརྙན་ལ་སོགས་བྱ་བ་སྟེ། །བྲིས་སྐུ་བསྒྲུབས་ན་མྱུར་བར་ནི། །དངོས་གྲུབ་རྒྱ་ཆེན་ཐོབ་པར་འགྱུར། །ཞེས་གསུངས་སོ། །མདོར་བསྡུ་ན། དེ་ཉིད་དུ། དུལ་ཞིང་བཟོ་རྣམས་ཀུན་ཤེས་ལ། །ཆོ་ག་མཐོང་ཞིང་མ་ཉམས་པ། །མཚན་ཉིད་ཐམས་ཅད་ཡོངས་རྫོགས་ཤིང་། །གཟུགས་མཛེས་པས་ནི་བྲི་བར་བྱ། །ཞི་ལ་ཞི་བའི་ཚུལ་གྱི་སྐུ། ། 1-312 དྲག་ལ་དྲག་ཅིང་འཇིགས་བྱེད་པ། །དཔའ་ལ་དཔའ་ཞིང་ང་རྒྱལ་སྐུ། །སྒེག་པ་ལ་ནི་བཞད་པའི་ཞལ། །མཚན་ཉིད་འདི་ལྟར་མཚོན་ནས་ནི། །སྔགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་བྲིས་སྐུ་བྲི། །ཞེས་གསུངས་པ། ཞི་ཆགས་ཁྲོ་བའི་ཉམས་དོད་པར་བྱ་བ་ཡིན་ནོ། །གང་གི་ཤེས་མཛངས་ལྷ་ཡི་བླ་མ་དང་། །བཟོ་སྦྱངས་བི་ཤྭ་ཀརྨ་གཉིས་པ་ལྟའི། །ཀུན་དགའ་བཀྲ་ཤིས་ཞེས་བྱའི་གནངས་ཆེན་གྱིས། །བསྐུལ་ནས་པདྨ་དཀར་པོས་འབད་པས་སྦྱར། །གང་གི་དགེ་བའི་ཚོང་ཟོང་གིས། །ཐུབ་པའི་གཟུགས་སྐུའི་ནོར་བསྒྲུབས་ནས། ཇི་ལྟར་འདམ་པའི་ཞིང་ཁམས་ཀྱི། །འགྲོ་རྣམས་འདྲེན་པའི་དབང་པོར་ཤོག །བྲིས་སྐུའི་མཚན་ཉིད་རྒྱུད་སྡེ་ལས་གསུངས་པ་གོ་སླ་བར་སྦྱར་བ་འདི། ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་བྱང་པའི་གནངས་ཆེན་རྣམ་དཔྱོད་ཀྱི་འབྱོར་པས་ཕྱུག་པ་ཀུན་དགའ་བཀྲ་ཤིས་ཀྱིས་བསྐུལ་བའི་ངོར། ཤཱཀྱའི་བཙུན་པ་པདྨ་དཀར་པོས་སྦྱིན་པར་བྱས་པའི་ཆོས་སོ།། །།མངྒ་ལཾ།། །།
目錄 བྲིས་སྐུའི་རྣམ་བཤད་མཐོང་བ་དོན་ལྡན་ཞེས་བྱ་བ།
【現代漢語翻譯】 1-311 若三者（指身、語、意三者）受損則為大過患，無疑會遭受盜賊的恐懼和死亡。 若耳、唇、額、鼻受損，眼歪斜，則持咒者自身必定會遭遇各種魔障而死亡。 若抬頭仰視，呼吸方式異常，坐墊歪斜，身體搖動，經常偏離自己的位置，則會破壞一切目的。 喉嚨內部等身體的過失，據說有無數種。 此處若眼睛等歪斜，或手印、法器錯亂，則會遭受悲傷痛苦的折磨，應仔細觀察各種過失。 靠背、傘和坐墊這三者，若小而窄則為過失，會遭受朋友的惡語相向，失去光彩，甚至死亡。 這些過失都是大過患，智者應仔細觀察，並避免這些過失。 利益：持咒者首先要做的是畫像等事宜，若能繪製佛像，則能迅速獲得廣大的成就。 如是說。 簡而言之，在《密集金剛》中說：應由調伏、精通所有工藝、通曉儀軌且無錯漏、具足一切相好、容貌端莊之人來繪製佛像。 1-312 繪製寂靜像時應呈現寂靜之態，繪製忿怒像時應呈現忿怒和威懾之態，繪製勇猛像時應呈現勇猛和傲慢之態，繪製嫵媚像時應呈現微笑之容。 持咒者應按照這些特徵來繪製佛像。 如是說。應使寂靜、愛戀、憤怒之態栩栩如生。 由精通智慧，如同天神上師和第二個毗首羯磨（Vishvakarman， विश्वकर्मन्， 造物主）的袞噶扎西（Kunga Tashi，ཀུན་དགའ་བཀྲ་ཤིས།）大德勸請，蓮花白（Padma Karpo，པདྨ་དཀར་པོ།）努力撰寫。 以此善業之資，成就如來之身，愿能成為引導如所選擇凈土的眾生之導師！ 此《佛像度量經》中所說的佛像特徵，是由具足法王絳巴（Choskyi Gyalpo Jampa，ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་བྱང་པ།）的大德，智慧富饒的袞噶扎西（Kunga Tashi，ཀུན་དགའ་བཀྲ་ཤིས།）勸請，釋迦比丘蓮花白（Padma Karpo，པདྨ་དཀར་པོ།）所著之法。 吉祥圓滿！ 目錄 《佛像圖解·見即有義》
【English Translation】 1-311 If the three (referring to body, speech, and mind) are damaged, it is a great fault, and there is no doubt that one will suffer the fear of thieves and death. If the ears, lips, forehead, and nose are damaged, and the eyes are crooked, then the mantra practitioner himself will surely encounter various obstacles and die. If one looks up, breathes abnormally, the cushion is crooked, the body sways, and one constantly deviates from one's position, then all purposes will be destroyed. The faults of the throat and other parts of the body are said to be countless. Here, if the eyes are crooked, or the mudra (手印), implements are wrong, then one will be tormented by sorrow and suffering, and various faults should be carefully observed. The backrest, umbrella, and cushions, if these three are small and narrow, it is a fault, and one will suffer unpleasant words from friends, lose glory, and even die. These faults are great faults, and the wise should carefully observe them and avoid them. Benefits: The first thing a mantra practitioner should do is to make images, etc. If one can draw a Buddha image, one will quickly obtain great accomplishments. Thus it is said. In short, it is said in the Guhyasamaja Tantra: The image should be drawn by someone who is tamed, proficient in all crafts, knows the rituals without error, possesses all the marks and signs, and has a beautiful appearance. 1-312 When drawing a peaceful image, it should be in a peaceful state; when drawing a wrathful image, it should be in a wrathful and terrifying state; when drawing a heroic image, it should be in a heroic and arrogant state; when drawing a seductive image, it should have a smiling face. Mantra practitioners should draw images according to these characteristics. Thus it is said. The states of peace, love, and anger should be made vivid. Urged by the great Kunga Tashi (ཀུན་དགའ་བཀྲ་ཤིས།), who is proficient in wisdom, like the teacher of the gods and the second Vishvakarman (विश्वकर्मन्), Padma Karpo (པདྨ་དཀར་པོ།) diligently wrote this. With this merit, may I accomplish the body of the Tathagata, and may I become the guide to lead beings to the pure land of their choice! These characteristics of Buddha images, as stated in the Sutras and Tantras, were easily compiled at the request of the great Kunga Tashi (ཀུན་དགའ་བཀྲ་ཤིས།), rich in the wisdom of the Dharma King Jampa (ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་བྱང་པ།), by the Shakya monk Padma Karpo (པདྨ་དཀར་པོ།). May there be auspiciousness! Table of Contents The Explanation of Buddha Images: Meaningful to See