padkar0707_般若心經詳解龍樹意趣明示.g2.0f
遍知貝瑪嘎波大師教言集PK45ཤེས་རབ་སྙིང་པོའི་རྣམ་བཤད་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱི་དགོངས་པ་གསལ་བར་བསྟན་པ་བཞུགས་སོ།། 7-381 ༄༅། །ཤེས་རབ་སྙིང་པོའི་རྣམ་བཤད་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱི་དགོངས་པ་གསལ་བར་བསྟན་པ་བཞུགས་སོ།། ༄། །གླེང་གཞི་དང་། གླེང་བསླང་ཚུལ། ༄༅། །ཤེས་རབ་སྙིང་པོའི་རྣམ་བཤད་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱི་དགོངས་པ་གསལ་བར་བསྟན་པ་བཞུགས་སོ། ། ༄༅། །བླ་མ་དང་མགོན་པོ་འཇམ་པའི་དབྱངས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ཆོས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་སྒྱུར་སྲས་དེ་ཡུལ་འོས། །ཤེར་ཕྱིན་སྒྱུ་འཕྲུལ་ཆེ་ལོགས་གཉིས་པ་གར། །དེ་ཕྱིར་ཉན་རང་བྱང་སེམས་ཤཱཀ྄་རིགས་པ། །བཞེད་དོན་སྒྲུབ་ནུས་དེ་ལ་སུ་མི་འདུད། །ཤེས་རབ་མཆོག་ གིས་དྲིས་པ་ལ། །སངས་རྒྱས་བྱེད་ཡུམ་འདི་རང་དུ། །སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོས་མཛུབ་ཚུགས་པར། །དགའ་མགུར་སྤྱོད་ཐོབ་བདག་སྐལ་བཟང་། །གཙུག་ལག་མཱ་ལ་ཡ་ཡི་དཔལ། །ཤེར་ཕྱིན་སྦྲུལ་གྱི་སྙིང་པོའི་ལྕམ། །སྲིད་ གདུང་གཞོམ་ལ་འགུགས་ངལ་བའི། །ལྷོ་ཕྱོགས་རླུང་བཞོན་སྨན་པ་བཞིན། ། འདིར་བཅོམ་ལྡན་འདས་མ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ། ཚིག་སྤུན་གྱིས་མ་བསྒྲིབས་པར་རྗེན་ཐེར་སྟོན་པས་སྙིང་པོར་བཞག་པ། བཀའ་བསྡུ་མཛད་པ་རྣམས་ཀྱིས་གླེགས་བམ་ལ་བཀོད་ནས་ཀླུ་རྣམས་ལ་གཏད་པ་ལས། ཕྱིས་མི་ཡུལ་དུ་མགོན་པོ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས་སྤྱན་དྲངས་པའི་སྡེ་ཚན་དུ་གཏོགས་པ་འདི། དེ་ཉིད་ཀྱི་མན་ངག་རིག་ནས་འཆད་པར་འདོད་དོ། ། 7-382 དེ་ཡང་གླེང་གཞི་དང་། གླེང་བསླང་ཚུལ། བར་གྱི་མཚམས་སྦྱོར། མཐའི་མཇུག་སྡུད་རྣམས་ནི་སྟོན་པ་ཉིད་ཀྱིས་གདམས་པ་ཇི་བཞིན་བསྡུ་བ་པོས་བཀོད་པས་དེ་དག་རྗེས་སུ་གནང་བའི་བཀའོ། །དེའི་དབང་གིས་ གླེང་གཞི། མདོར་བསྟན་དུ་འོས། གླེང་བསླང་བ་ནས་ལན་རྫོགས་པའི་བར་བྱིན་གྱིས་རློབ་པའི་དངོས་ཀྱི་བདག་རྐྱེན་སྟོན་པ་ཉིད་ཡིན་པས་བྱིན་གྱིས་བརླབས་པའི་བཀའོ། །དངོས་ཅེས་མ་སྦྱར་ན། འཛམ་བུའི་གླིང་ ན་ཆུ་འབབ་པ་ཇི་སྙེད་པ་ཀླུ་མ་དྲོས་པའི་མཐུ་ཡིན་པ་དཔེར་མཛད་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཉན་ཐོས་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ཅི་སྟོན་པ་ཐམས་ཅད་རྒྱལ་བའི་བྱིན་རླབས་ཡིན་པར་གསུངས་པ་གཉིས་མཚམས་ མི་ཕྱེད་པའི་སྐྱོན་དུ་འགྱུར་རོ། །ལེགས་སོ་ནས་ཡི་རང་ངོའི་བར་ནི་ཚངས་པའི་དབྱངས་ཉིད་ཀྱིས་བཤད་པས་ཞལ་ནས་གསུངས་པའི་བཀའོ། །དེ་བས་ན་བར་མ་རྒྱས་བཤད། འདི་དོན་བསྡུར་ཡོད་པ་བཞིན་ མདོར་བསྟན། རྒྱས་པར་བཤད། དོན་བསྡུ་བ་གསུམ་ལས། དང་པོ་ནི། འདི་སྐད་བདག་གིས་ཐོས་པའི་དུས་གཅིག་ན་ཞེས་པ་དུས་འཆད་པ་ཡིན་ལ། འདི་སྐད་ཀྱིས་བཤད་བྱ་རིལ་པོ་བསྡུས་པ་སྟེ། དེས་ ན་དེའི་ལེགས་སྦྱར་ལ་ཨེ་ཝཾ་ཞེས་བྱུང་། ཡི་གེ་དེ་གཉིས་ཆོས་ཀྱི་ཕུང་པོ་བརྒྱད་ཁྲི་བཞི་སྟོང་པོ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཕ་དང་མར་གསུངས་པ་ཡིན་ནོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་དེ་ནི་སྟོན་པ། ར
【現代漢語翻譯】 遍知貝瑪嘎波大師教言集PK45《般若波羅蜜多心經》釋論，闡明龍樹菩薩之意 7-381 《般若波羅蜜多心經》釋論，闡明龍樹菩薩之意 頂禮上師與怙主文殊菩薩！ 轉法輪之聖子，彼乃應化之境。 般若猶如幻術，無與倫比。 因此，聲聞、緣覺、菩薩及釋迦族人。 能成辦所愿，誰人不敬仰？ 以殊勝智慧提問。 此乃諸佛之母。 以大悲心指示。 歡喜修行，我等具善緣。 如頂飾瑪拉雅之光輝。 般若乃蛇之精華。 摧毀輪迴之苦，不辭辛勞。 猶如南方之風，如良醫。 於此，薄伽梵母般若波羅蜜多，不以華麗辭藻遮掩，而是赤裸顯露，作為心髓。 結集經藏者將之記錄于書卷，交付于龍族。後來，在人間，怙主龍樹菩薩迎請此部。我等欲依其口訣而宣講。 7-382 其中，開端、提問方式、中間連線、結尾總結，皆由導師如實教導，結集者記錄，故為隨許之教言。 因此，開端適於簡略指示。從提問到圓滿回答，加持之根本因是導師本身，故為加持之教言。 若不加『根本』二字，則會產生過失，如同世間江河奔流皆為龍族加持之力，佛陀聲聞弟子所宣講之法皆為佛陀加持，二者無法區分。 從『善哉』至『隨喜』，乃梵天之音親自宣說，故為金口宣說之教言。 因此，中間部分為廣說。此經文有簡略指示、詳細解釋、總結歸納三部分。首先，『如是我聞，一時』，乃講述時間。『如是』二字概括了所要宣講的內容。 因此，其梵文為『Evam』。這兩個字被認為是八萬四千法門的父母。薄伽梵是導師，等等。
【English Translation】 Collection of Teachings by Omniscient Pema Karpo PK45: A Commentary on the Heart Sutra Clarifying the Intent of Nagarjuna 7-381 A Commentary on the Heart Sutra Clarifying the Intent of Nagarjuna Homage to the Guru and Protector Manjushri! The son who turns the wheel of Dharma, that is the appropriate realm. Prajna is like an illusion, unparalleled. Therefore, Shravakas, Pratyekabuddhas, Bodhisattvas, and the Shakya clan. Who would not revere one who can accomplish their wishes? Asked with supreme wisdom. This is the mother of all Buddhas. Pointed out with great compassion. Joyful practice, we are fortunate. Like the splendor of a crest jewel of Malaya. Prajna is the essence of the serpent. Destroying the suffering of samsara, without tiring. Like the southern wind, like a good doctor. Here, the Bhagavati Prajnaparamita, not obscured by ornate words, but revealed nakedly, is placed as the essence. Those who compiled the scriptures recorded it in volumes and entrusted it to the Nagas. Later, in the human realm, Lord Nagarjuna invited this section. We wish to explain it by knowing its oral instructions. 7-382 Moreover, the introduction, the manner of questioning, the intermediate connection, and the concluding summary are all arranged by the compilers as instructed by the Teacher himself, and are therefore the words of subsequent permission. Therefore, the introduction is suitable for brief indication. From the beginning of the questioning to the completion of the answer, the actual cause of the blessing is the Teacher himself, and therefore it is the word of blessing. If the word 'actual' is not added, there will be a fault of not distinguishing between the fact that all the rivers flowing in Jambudvipa are due to the power of the Nagas' blessing, and that all the teachings given by the Buddha's Shravakas are the blessings of the Victorious One. From 'Excellent' to 'Rejoicing', it is explained by the voice of Brahma himself, and therefore it is the word spoken from the mouth. Therefore, the intermediate part is an extensive explanation. As this text has a comparison of meanings, there are three parts: brief indication, detailed explanation, and summarizing the meaning. The first is 'Thus I have heard, at one time,' which explains the time. 'Thus' summarizes the entire subject to be explained. Therefore, its Sanskrit is 'Evam'. These two letters are said to be the father and mother of all eighty-four thousand collections of Dharma. The Bhagavan is the Teacher, etc.
ྒྱལ་པོའི་ཁབ་བྱ་རྒོད་ཕུང་པོའི་རི་ལ་གནས། 7-383 དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་ཆེན་པོ་དང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་དགེ་འདུན་ཆེན་པོ་དང་ཐབས་གཅིག་ཏུ་བཞུགས་ཏེ་འཁོར། དེ་དག་རེ་ཡང་བསམ་གྱིས་མི་ཁྱབ་པའི་ཕྱིར་ཕྱོགས་གཅིག་གིས་བཤད་དུ་མི་རུང་ ངོ་། །དེའི་ཕྱིར་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་ཞེས་བྱའོ། །དགེ་སློང་གི་དགེ་འདུན་ཞེས་པའི་ཁོངས་ན་རང་རྒྱལ་སློབ་པ་དག་ཀྱང་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཚུལ་དུ་གནས་པས་དངོས་ཀྱི་འཁོར་ལ་རིགས་ཅན་གསུམ་ཚང་བ་ སྟེ། ཉན་རང་བྱང་སེམས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་བསླབ་པར་བྱ་བ་དང་། ལ་ལ་རང་བྱང་ཆུབ་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་དོ་ཞེས་འབྱུང་བས་ཀྱང་ཤེས་པར་ནུས་སོ། །དེའི་ ཚེ་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཟབ་མོ་སྣང་བ་ཞེས་པའི་ཆོས་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་ཀྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་སྙོམས་པར་ཞུགས་སོ། །ཟབ་མོ་ནི་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཟབ་མོའི་སྤྱོད་པ་སྟེ། སངས་ རྒྱས་ནི་བཞེད་པས་འཇུག་པ་ཡིན་པས་མེ་བུས་ན་དུ་བ་འཐུལ་བ་བཞིན་དུ་གདུལ་བྱ་དག་ལ་དེ་བར་ཆད་མེད་པར་སྣང་བས་ན་ཟབ་མོ་སྣང་བ་ཞེས་བྱའོ། ། གཉིས་པ་ལ། གླེང་བསླང་ ལུས་དང་། དྲི་བ་དང་ལན་ཡན་ལག་རྒྱས་བཤད་ཀྱི་ཚུལ་དུ་བསྟན་པ་གཉིས་ལས། དང་པོ་ནི། ཡང་དེའི་ཚེ་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་འཕགས་པ་སྤྱན་རས་གཟིགས་དབང་ཕྱུག་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཟབ་མོའི་སྤྱོད་པ་ཉིད་ལ་རྣམ་པར་བལྟ་ཞིང་། 7-384 དེ་ནི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་ཆོས་ཐམས་ཅད་རབ་ཏུ་མི་གནས་པར་སྦྱོང་བ་ཡིན་ནོ། །ཕུང་པོ་ལྔ་པོ་དེ་དག་ལ་ཡང་རང་བཞིན་གྱིས་སྟོང་པར་རྣམ་པར་བལྟའོ། །སྙིང་རྗེས་སྒྱུ་མ་ཙམ་དུ་ལམ་ དུ་འཁྱེར་བ་བསྟན་ཏེ། འདིའི་མན་ངག་ཀམ་པ་ལའི་ཡུམ་གྱིས་མཛད་པ་ལས། ཡུམ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་འདི་ལ་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པ་དང་རྣམ་པར་བྱང་བའི་སྒོ་ནས་ཤེས་ པར་བྱས་ནས། དེ་ཁོང་དུ་ཆུད་པར་བྱ་བ་ཡིན་ནའང་། ཕལ་ཆེ་བའི་སྤྱོད་ཡུལ་མ་ཡིན་པས་ཞེས་གསུང་པའི་ཕྱིར་རོ། །དེ་ནས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་མཐུས། ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཤཱ་རིའི་བུས། སྤྱན་རས་ གཟིགས་དེ་ལྟར་ལྟ་བ་ཤཱ་རིའི་བུས་ཤེས་པ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་མཐུ་ཡིན་ནོ་ཞེས་སྟོན་པ་སྟེ། གཞན་ཉན་ཐོས་དག་གིས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་གནས་སྐབས་གཞལ་བར་མི་ནུས་པས་སོ། །དེ་ལྟར་ཤེས་ ནས་སྤྱོད་པ་དེ་ཞིབ་མོར་དྲི་བའི་འདོད་པ་སྐྱེས་པ་ཡིན་ནོ།། །། ༄། །ལྟ་བའི་གནད་མིག་གིས་ལྟ་བ་ལྟ་བུར་བཤད་པ། གཉིས་པ་ལ། དྲི་བ་འགོད་པ་དང་། ལན་གྱིས་རྒྱས་པར་བཤད་པའོ། །དང་པོ་ནི། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་འཕགས་ པ་སྤྱན་རས་གཟིགས་དབང་ཕྱུག་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་སྨྲས་སོ། །རིགས་ཀྱི་བུའམ་རིགས་ཀྱི་བུ་མོ་གང་ལ་ལ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཟབ་མོའི་སྤྱོད་པ་སྤྱད་པར་འདོད་པ་དེས། ཇི་ལྟར་བསླབ་པ
【現代漢語翻譯】 在國王的都城鷲峰山（鷲峰山，梵文：Gṛdhrakūṭa，音：格里德拉庫塔，字面意思：禿鷲山）上。 與眾多比丘僧團和大菩薩僧團共處。他們中的任何一位都是不可思議的，因此無法用單一的方式來描述。因此，被稱為圓滿。比丘僧團中，也有一些聲聞乘的自生覺者，因此實際的眷屬具備三種類型：聲聞、自生覺者和菩薩，所有人都應學習般若波羅蜜多。經文中也提到，有些人發起了自生菩提心，這也說明了這一點。當時，世尊進入名為『甚深顯現』的法門三摩地。甚深指的是般若波羅蜜多的甚深行持。佛陀以其願力而入定，就像用火吹煙一樣，爲了調伏眾生，這種顯現無間斷地出現，因此稱為『甚深顯現』。 第二部分包括：發起討論的緣起，以及以問答和詳細解釋的方式展示。首先是：當時，大菩薩聖觀自在，以智慧觀察甚深般若波羅蜜多的行持。 他以智慧調伏一切法，使其不執著于任何事物。對於五蘊，也觀察到其自性本空。以慈悲之心，將一切視為如幻如化地帶入道中。這方面的口訣來自卡姆帕拉的瑜伽母所著的論著。其中說道：『對於般若波羅蜜多，應從煩惱和清凈的角度去理解，並將其融入內心。』但由於它不是大多數人的修行對象，所以這樣說。然後，憑藉佛陀的加持，具壽舍利子問觀自在：『像這樣觀察的智慧是佛陀的加持。』這是因為其他聲聞無法衡量菩薩的境界。認識到這一點后，他生起了詳細詢問這種行持的願望。 關於以眼觀物的方式來解釋見地要點： 第二部分包括：提出問題和以回答來詳細解釋。首先是：菩薩大士聖觀自在說道：『善男子或善女子，如果有人想要修持甚深般若波羅蜜多，應該如何學習？』
【English Translation】 He dwells in Rājagṛha (Royal City) at Vulture Peak Mountain (Gṛdhrakūṭa). He abides together with a large Saṃgha of monks and a large Saṃgha of Bodhisattvas. Each of them is inconceivable, so it cannot be described in one way. Therefore, it is called perfect. Within the Saṃgha of monks, there are also Pratyekabuddhas who abide in the manner of Śrāvakas, so the actual retinue is complete with three types: Śrāvakas, Pratyekabuddhas, and Bodhisattvas, all of whom should study the Prajñāpāramitā. It is also known that some have generated the mind of self-enlightenment, as it is mentioned in the scriptures. At that time, the Bhagavan entered the Samādhi of the Dharma-paryāya called 'Profound Illumination'. Profound refers to the profound conduct of the Prajñāpāramitā. The Buddha enters with his aspiration, and like smoke billowing from a fire, it appears uninterruptedly to those to be tamed, hence it is called 'Profound Illumination'. The second part includes: the body of instigation, and the teaching in the form of questions and answers and detailed explanations. The first is: Then, the Bodhisattva Mahāsattva, the noble Avalokiteśvara, contemplated the practice of the profound Prajñāpāramitā. He purifies all Dharmas with wisdom, so that they do not abide in anything. He also contemplates the five Skandhas as being empty of their own nature. Compassionately, he shows how to take everything as an illusion on the path. The instructions for this come from the work of Kampa's Yoginī. It says: 'For this Prajñāpāramitā, one should understand it from the perspective of affliction and purification, and integrate it into one's heart.' But because it is not the object of practice for most people, it is said so. Then, by the power of the Buddha, the venerable Śāriputra asked Avalokiteśvara: 'The wisdom of seeing in this way is the power of the Buddha.' This is because other Śrāvakas cannot measure the state of a Bodhisattva. Having recognized this, he developed the desire to inquire in detail about this practice. Regarding the explanation of the key points of view as seeing with the eyes: The second part includes: posing the question and explaining it in detail with answers. The first is: The Bodhisattva Mahāsattva, the noble Avalokiteśvara, said this: 'Son or daughter of good family, how should one train if one wishes to practice the profound Prajñāpāramitā?'
ར་བྱ། 7-385 དེ་སྐད་ཅེས་སྨྲས་པ་དང་། གཉིས་པ་ལ། ལྟ་བའི་གནད་མིག་གིས་ལྟ་བ་ལྟ་བུ། སྒོམ་པའི་གནད་གོམ་པ་དོར་བ་ལྟ་བུ། འབྲས་བུའི་གནད་འདོད་སར་བརྟོལ་བ་ལྟ་བུ། སྤྱོད་པའི་གནད་གསེང་ ལམ་ལྟ་བུར་བཤད་པ་ལས། དང་པོ་ནི། རྣམ་པར་ཐར་པའི་སྒོ་གསུམ་གྱིས་བསྟན་ཏེ། ངོ་བོས་སྟོང་པའི་ཚུལ་གྱིས་སྟོང་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཐར་པ། རྒྱུས་སྟོང་པའི་ཚུལ་གྱིས་མཚན་མ་མེད་པའི། འབྲས་བུས་སྟོང་པའི་ཚུལ་གྱིས་སྨོན་པ་མེད་པའི་རྣམ་པར་ཐར་པ་བཤད་ལ། དེ་ལས་དང་པོ་ནི། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོ་འཕགས་པ་སྤྱན་རས་གཟིགས་དབང་ཕྱུག་གིས་ཚེ་དང་ལྡན་ པ་ཤཱ་ར་དྭ་ཏིའི་བུ་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་སྨྲས་སོ། །མའི་མིང་ཤཱ་རི་ཀ དེའི་བུ་ཡིན་པས་ཤཱ་རིའི་བུ། ཤཱ་རི་དྭ་ཏིའི་རིགས་ལས་འཁྲུངས་པས་དེའི་བུ། དེས་ན་ཕྱོགས་གཅིག་ངོ་ཤེས་ པས་ཅིག་ཤོས་མི་བསུབ་བོ། །ཤཱ་རིའི་བུ་རིགས་ཀྱི་བུའམ་རིགས་ཀྱི་བུ་མོ་གང་ལ་ལ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཟབ་མོའི་སྤྱོད་པ་སྤྱད་པར་འདོད་པ་དེས། འདིས་གདུལ་བྱ་བསྟན་ ཏེ། རིགས་ཅན་གཞན་གཉིས་ཀྱང་མཐར་འདི་ལ་སློབ་དགོས་མོད་ཀྱང་རེ་ཞིག་མ་ཡིན་པས། རིགས་ནི་བླ་ན་མེད་པའི་བྱང་ཆུབ་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་པའི་ཐེག་པ་ཆེན་པོའོ། །གང་ལ་ལ། དེའི་ཡང་ཐམས་ཅད་མ་ཡིན་ཏེ། 7-386 ལམ་གྱི་ཤེས་པའི་ས་པ་དག་གོ །ཆོས་རབ་ཏུ་རྣམ་པར་འབྱེད་པའི་བློ་གྲོས་ཀྱིས། ཆོས་ཐམས་ཅད་རབ་ཏུ་མི་གནས་པར་སྦྱངས་པ་ནི་འདིར་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་དོན་དུ་ གཟུང་ངོ་། །ཟབ་མོའི་སྤྱོད་པ་ནི་གསེར་འོད་དམ་པ་ལས། རིགས་ཀྱི་ལྷ་མོས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་གསོལ་པ། བདག་དང་གཞན་ལ་ཕན་གདགས་ཕྱིར། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱིས་ནི། །འཁོར་བ་མྱ་ངན་ འདས་བྲལ་བའི། །བྱང་ཆུབ་སྤྱོད་པ་ཇི་ལྟར་སྤྱད། །དེ་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་རིགས་ཀྱི་ལྷ་མོ་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་བཀའ་སྩལ་ཏོ། །ལྷ་མོ། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་གནས་ཏེ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སྤྱོད་པ་ སྤྱད་པས་ན་མཉམ་པ་ཉིད་ལ་ནན་ཏན་དུ་བྱའོ། །དེ་སྐད་ཅེས་བཀའ་སྩལ་པ་དང་ཞེས་གསུངས་པ་དེའོ། །རབ་ཏུ་མི་གནས་པར་སྦྱངས་པ་དེ་ཡང་། མེས་བུད་ཤིང་ཐལ་བར་བཏང་བ་ལྟ་བུ་ མ་ཡིན་ཏེ། ཆོས་ཐམས་ཅད་གཟོད་མ་ནས་ཞི་བ་ཡིན་པས་གཞི་ཇི་ལྟར་གནས་པ་ལམ་དུ་དེ་ལྟར་འཁྱེར་བས་འབྲས་བུ་ཇི་ལྟ་བ་མངོན་དུ་འགྱུར་བའོ། །དེའི་ཕྱིར་ཤེར་ཕྱིན་དེ་ཡང་། རང་ བཞིན། ལམ། འབྲས་བུ་གསུམ་དུ་བཞག་སྟེ། མགོན་པོ་ཀླུ་གྲུབ་ཀྱིས་འདི་ཉིད་ཀྱི་སྒྲུབ་ཐབས་སུ། དུས་གསུམ་རྒྱལ་བ་ཀུན་གྱི་གཞི་ཡིན་ལམ་ཡིན་འབྲས་བུའང་དེ། །ཤེས་རབ་མི་དམིགས་ཤེས་རབ་སྙིང་པོ་ཞེས་གསུངས་པས་སོ། ། 7-387 འདི་ལྟར་རྣམ་པར་བལྟ་བར་བྱ་སྟེ། ཕུང་པོ་ལྔ་པོ་དེ་དག་རང་བཞིན་གྱིས་སྟོང་པར་ཡང་དག་པར་རྗེས་སུ
【現代漢語翻譯】 如是說后，其次，關於見解的要點，就像用眼睛去看；關於修行的要點，就像放下腳步；關於果的要點，就像在想要的地方突破；關於行為的要點，就像在隱秘的道路上一樣闡述。其中，第一點是通過三種解脫門來展示的：以本體空性的方式闡述空性的解脫門；以因空性的方式闡述無相的解脫門；以果空性的方式闡述無愿的解脫門。其中，第一點是： 菩薩摩訶薩（bodhisattva-mahāsattva， महान्तं सत्त्वं बोधिसत्त्व，mahāntaṃ sattvaṃ bodhisattva，偉大的有情菩薩），聖觀自在（Ārya Avalokiteśvara，आर्यावलोकितेश्वर，āryāvalokiteśvara，聖觀自在）對具壽舍利子（Śāradvatīputra，शारद्वतीपुत्र，śāradvatīputra，舍利弗之子）如是說：母親的名字叫舍利（Śāri，शारि，śāri，舍利），因為是她的兒子所以叫舍利子。因為出生于舍利弗（Śāradvatī，शारद्वती，śāradvatī，舍利弗）的種姓，所以是他的兒子。因此，認識一個方面，就不會抹殺另一個方面。 舍利子，善男子或善女子，如果想要修習甚深般若波羅蜜多（Prajñāpāramitā，प्रज्ञापारमिता，prajñāpāramitā，智慧到彼岸）的行為，那麼，這顯示了所調伏的對象。其他的兩種種姓最終也必須向這個學習，但暫時還不是時候。種姓是指發起了無上菩提心的（bodhicitta，बोधिचित्त，bodhicitta，菩提心）大乘（Mahāyāna，महायान，mahāyāna，大乘）。『如果想要』，也不是所有的人，而是指那些處於道路的知識階段的人。 以善於分辨諸法的智慧，修習對一切法都不執著，這在這裡被認為是般若波羅蜜多的意義。甚深的行為就像《金光明經》中所說：種姓天女向薄伽梵（Bhagavan，भगवान्，bhagavān，世尊）祈請：『爲了利益我和他人，菩薩們如何修習遠離輪迴和涅槃的菩提行？』然後，薄伽梵對種姓天女說：『天女，安住於法界（dharmadhātu，धर्मधातु，dharmadhātu，法界），修習菩提行，因此要努力于平等性。』如是說。 修習不執著，並不是像用火燒柴成灰燼一樣，而是因為一切法從一開始就是寂靜的，所以基礎如何安住，就如何將其帶入道中，從而果如何顯現。因此，般若波羅蜜多也被分為自性、道和果三個方面。怙主龍樹（Nāgārjuna，नागार्जुन，nāgārjuna，龍樹）在它的修法中說：『三世諸佛的基、道、果都是它，般若無所緣，般若心髓。』 應當這樣如理觀察，這五蘊（skandha，स्कन्ध，skandha，蘊）自性空。
【English Translation】 Having spoken thus, secondly, regarding the key points of view, it is like seeing with the eyes; regarding the key points of meditation, it is like abandoning steps; regarding the key points of the result, it is like breaking through to the desired place; regarding the key points of conduct, it is explained as being like a secret path. Among these, the first is shown through the three doors of liberation: the liberation of emptiness through the nature of emptiness; the liberation of signlessness through the cause of emptiness; and the liberation of wishlessness through the result of emptiness. Among these, the first is: The Bodhisattva-Mahasattva, the noble Avalokiteśvara, said to the venerable Śāradvatīputra: The mother's name is Śāri, and because he is her son, he is called Śāriputra. Because he was born from the lineage of Śāradvatī, he is her son. Therefore, recognizing one aspect does not erase the other. Śāriputra, any son or daughter of good family who wishes to practice the profound practice of Prajñāpāramitā, this shows the object to be tamed. The other two lineages must eventually learn this as well, but not for the time being. Lineage refers to the Great Vehicle (Mahāyāna) in which the mind of unsurpassed enlightenment (bodhicitta) is generated. 'Anyone who wishes' does not mean everyone, but rather those who are at the stage of knowledge on the path. With the wisdom that thoroughly distinguishes all dharmas, cultivating non-attachment to all dharmas is here taken as the meaning of Prajñāpāramitā. The profound practice is like what is said in the 'Golden Light Sutra': The goddess of lineage asked the Bhagavan: 'For the benefit of myself and others, how do Bodhisattvas practice the conduct of enlightenment that is free from samsara and nirvana?' Then, the Bhagavan said to the goddess of lineage: 'Goddess, abiding in the dharmadhātu, practice the conduct of enlightenment, therefore strive for equality.' Thus it was said. Cultivating non-attachment is not like burning firewood to ashes, but because all dharmas are peaceful from the beginning, how the basis abides, so too carry it into the path, and thus the result will manifest. Therefore, the Prajñāpāramitā is also placed in three aspects: nature, path, and result. The protector Nāgārjuna said in its practice: 'The basis, path, and result of all the Buddhas of the three times are it, Prajñā without object, the heart essence of Prajñā.' One should observe in this way, these five skandhas are empty in their nature.
་ལྟའོ། །ཕུང་པོ་ནི་སྤུངས་པ་སྟེ་དུ་མ་ཚོགས་པའི་བརྡའོ། ། དེ་ཡང་འཆད་པར་ འགྱུར་བ་ལྟར་ལྔར་ཕྱེ་ལ། དངོས་པོ་དམིགས་སུ་རུང་བ་ནི་དེ་དག་ཏུ་ཟད་དོ། །དེ་དག་ད་ལྟར་ཡོད་ཕྱིས་རྐྱེན་གྱིས་ཞིག་པ་ལྟ་བུའི་སྟོང་པ་མ་ཡིན་པས་རང་བཞིན་གྱི་སྟོང་པ་ ཞེས་སྦྱར། དེ་ཡང་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་རང་བཞིན་ནི་རབ་ཏུ་མི་གནས་པ་ཡིན་པས། རབ་ཏུ་མི་གནས་པས་དེ་དག་སྟོང་སྟེ། འཇུག་པར། གང་ཕྱིར་དེ་ཡི་རང་བཞིན་དེ། །ཡིན་ཕྱིར་མིག་ནི་ མིག་གིས་སྟོང་། །ཞེས་པས་སོ། །དེ་ལྟར་མདོར་བསྟན་ནས་ཞིབ་མོར་འཆད་པའི་ཕྱིར་གཟུགས་སྟོང་པའོ། །ཆོས་མངོན་པར། གཟུགས་སུ་རུང་བ་ནི་གཟུགས། དེ་དུ་མ་སྤུངས་པ་གཟུགས་ཕུང་དུ་བཞག་པས་ན། གཟུགས་ ཀྱི་ཕུང་པོ་དེ་ཐམས་ཅད་ངོ་བོས་སྟོང་པས་དེ་དག་སྟོང་པ་ཉིད་དོ། །རང་བཞིན་ནམ་ངོ་བོ་དེ་ཉིད་གཟུགས་སུ་སྣང་བས་སྟོང་པ་ཉིད་གཟུགས་སོ། །དེའི་ཕྱིར་གཟུགས་ལས་སྟོང་པ་ཉིད་གཞན་ མ་ཡིན། སྟོང་པ་ཉིད་ལས་ཀྱང་གཟུགས་གཞན་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་དཔེས་བཤད་ན། སྣོད་དག་པར་ཞོ་གཙང་མ་བླུགས་པ་རྒན་མོ་མིག་རབ་རིབ་ཀྱིས་ཁེབས་པ་ལ་བྱིན་ན། དེས་དེ་སྐྲ་ཤད་ཀྱིས་གང་བར་མཐོང་སྟེ་སེལ་བར་རྩོམ་མོ། ། 7-388 མིག་དག་པས་དེ་ཉིད་དུ་སྐྲ་ཤད་མ་མཐོང་ནས་བརྡ་སྤྲོད་དོ། །དེ་ཉིད་ཀྱང་མིག་ནད་དག་པ་ན་སྐྲ་ཤད་གཅིག་ཀྱང་མི་སྣང་ངོ་། །དེ་ལས་གཟུགས་ངོ་བོས་སྟོང་པ་ནི། ཞོ་གཙང་མར་ མཐོང་བས་སྐྲ་ཤད་མི་རྙེད་པ་ལྟ་བུ། རང་བཞིན་གཟུགས་སུ་སོང་བ་ནི། རབ་རིབ་ཅན་ལ་ཞོ་གཙང་མ་དེ་ཁ་སྐྲ་ཤད་ཅན་དུ་སྣང་བ་ལྟ་བུ། གཟུགས་ལས་སྟོང་པ་དང་སྟོང་པ་ ལས་གཟུགས་གཞན་མ་ཡིན་པ། ཞོ་གཙང་མ་དེ་ལས་སྐྲ་ཤད་ཅན་ནམ། དེ་ལས་ཞོ་གཙང་མ་ལོགས་སུ་མི་རྙེད་པ་ལྟ་བུའོ། །དེའི་ཕྱིར་སྟོན་པས་ཀུན་ནས་ཉོན་མོངས་པའི་ངོ་བོ་ཉིད་ཤེས་ པ་དེའི་རྣམ་པར་བྱང་བ་ཞེས་གསུངས་སོ། །རབ་ཏུ་མི་གནས་པ་དེ་མཐོང་ན་དམིགས་པ་ཐམས་ཅད་ལ་སྡོད་པའི་གླགས་མེད་དེ། དེ་ལྟར་ཡང་དག་པར་མཐོང་བ་དེ་ཁ་ཐར་པ་དང་ཐམས་ ཅད་མཁྱེན་པའོ། །དེ་བཞིན་དུ། ཚོར་བ་དང་། ཉམས་སུ་མྱོང་བ་ནི་ཚོར་བ་སྟེ། དེའི་ཕུང་པོ་ཡང་། རང་བཞིན་གྱིས་སྟོང་ངོ་། །སྟོང་པ་ཉིད་དེ་ཚོར་བའི་ཕུང་པོའོ། །ཚོར་བ་ལས་སྟོང་པ་ཉིད་ གཞན་མ་ཡིན། སྟོང་པ་ཉིད་ལས་ཀྱང་ཚོར་བ་གཞན་མ་ཡིན་ནོ། །འདུ་ཤེས་དང་། མཚན་མར་འཛིན་པ་འདུ་ཤེས་ཏེ། དེའི་ཕུང་པོ་དང་། འདུ་བྱེད་རྣམས་དང་། སེམས་མངོན་པར་འདུ་བྱེད་པ་ནི་འདུ་བྱེད་དང་། 7-389 དེ་ནི་རབ་ཏུ་མང་བས་རྣམས་སྒྲ་སྦྱར་ལ། རྣམ་པར་ཤེས་པ་རྣམས་སྟོང་པའོ། །རྣམ་པར་རིག་པས་རྣམ་པར་ཤེས་པ་སྟེ། དེའི་ཕུང་པོ། དེ་ཐམས་ཅད་ལ་གཞི་སྦྱར་ནས་ཤེས་པར་བྱའོ། །ཤཱ་ རིའི་བུ་དེ་ལྟར་ཆོས་ཐམས་ཅད་སྟོང་པ་ཉིད་དེ། དེ་དག་ཀྱང་གསེར་འོད་ཀྱི
【現代漢語翻譯】 看待。蘊（梵文：skandha，梵文羅馬擬音：skandha，漢語字面意思：積聚）是積聚之意，表示眾多事物聚集在一起。正如將要解釋的那樣，可以分為五類。凡是可以作為目標的事物都包含在其中。這些事物現在存在，但將來會因緣而壞滅，因此不是空性，所以加上『自性』的空性。也就是說，一切法的自性都是不常住的。因為不常住，所以它們是空的。如《入中論》所說：『因為它的自性是這樣，所以眼由眼自身而空。』這就是簡要的指示，爲了詳細解釋，所以說色是空性的。在《阿毗達磨》中說：『可以被顯現的就是色。』眾多色聚集在一起被稱為色蘊。因此，所有的色蘊在本質上都是空的，所以它們是空性。自性或本質顯現為色，所以空性就是色。因此，色不是獨立於空性的存在，空性也不是獨立於色的存在。舉例來說，如果將盛滿純凈牛奶的乾淨容器交給一位眼睛昏花的老婦人，她會看到裡面充滿了頭髮，並試圖去除它們。當眼睛恢復清明時，她不會再看到頭髮，並會感到困惑。當眼疾痊癒時，甚至一根頭髮也看不到了。由此可見，色在本質上是空的，就像看到純凈的牛奶而找不到頭髮一樣。自性變為色，就像對眼花的人來說，純凈的牛奶看起來像是充滿了頭髮一樣。色不異於空性，空性不異於色，就像不能在純凈的牛奶中找到頭髮，也不能在頭髮中找到純凈的牛奶一樣。因此，佛陀說，瞭解一切煩惱的本質就是解脫。如果看到不常住的自性，就沒有停留于任何目標的餘地。像這樣正確地看到事物，就是解脫和全知。同樣，感受，體驗就是感受。它的蘊也是自性空的。空性就是感受的蘊。感受不異於空性，空性也不異於感受。想，執取相狀就是想。它的蘊，以及行，心顯現造作就是行。因為它非常多，所以加上『諸』字。以及識，都是空的。通過識別來區分，就是識。它的蘊。所有這些都要結合基礎來理解。舍利子，一切法都是空性，就像金色的光芒一樣。 Looking at it this way. Skandha (藏文：ཕུང་པོ།，梵文天城體：स्कन्ध，梵文羅馬擬音：skandha，漢語字面意思：heap) means accumulation, indicating the gathering of many things. As will be explained, it can be divided into five categories. Whatever can be targeted as an object is exhausted in these. These things exist now, but will be destroyed by conditions in the future, so they are not emptiness, hence the addition of 'self-nature' to emptiness. That is, the self-nature of all dharmas is non-abiding. Because of non-abiding, they are empty. As it says in the Entering the Middle Way (Madhyamakāvatāra): 'Because its self-nature is such, the eye is empty by the eye itself.' This is a brief indication, and for the sake of detailed explanation, it is said that form is emptiness. In the Abhidharma, it says: 'What can be manifested is form.' The accumulation of many forms is established as the form skandha. Therefore, all form skandhas are empty in essence, so they are emptiness. Self-nature or essence appears as form, so emptiness is form. Therefore, form is not other than emptiness, and emptiness is not other than form. For example, if a clean container filled with pure yogurt is given to an old woman covered with blurred eyes, she will see it filled with hair and try to remove it. When the eyes are clear, she will not see the hair in it and will be confused. When the eye disease is cured, not even a single hair will appear. From this, the emptiness of form in essence is like not finding hair when seeing pure yogurt. The self-nature that has become form is like the pure yogurt appearing to be full of hair to someone with blurred vision. Form is not other than emptiness, and emptiness is not other than form, like not finding hair in pure yogurt, or not finding pure yogurt in hair. Therefore, the Teacher said that knowing the essence of all afflictions is liberation. If one sees the non-abiding, there is no room to dwell on any object. Seeing things correctly in this way is liberation and omniscience. Similarly, feeling and experiencing are feeling. Its skandha is also empty by nature. That emptiness is the skandha of feeling. Feeling is not other than emptiness, and emptiness is not other than feeling. Conception, grasping at characteristics is conception. Its skandha, and formations, the mind manifesting and forming is formation. Because it is very numerous, the word 'all' is added. And consciousnesses are all empty. Differentiating through recognition is consciousness. Its skandha. All of these should be understood by combining the basis. Shariputra, all dharmas are empty in this way, like the golden light.
【English Translation】 Looking at it this way. Skandha means accumulation, indicating the gathering of many things. As will be explained, it can be divided into five categories. Whatever can be targeted as an object is exhausted in these. These things exist now, but will be destroyed by conditions in the future, so they are not emptiness, hence the addition of 'self-nature' to emptiness. That is, the self-nature of all dharmas is non-abiding. Because of non-abiding, they are empty. As it says in the Entering the Middle Way (Madhyamakāvatāra): 'Because its self-nature is such, the eye is empty by the eye itself.' This is a brief indication, and for the sake of detailed explanation, it is said that form is emptiness. In the Abhidharma, it says: 'What can be manifested is form.' The accumulation of many forms is established as the form skandha. Therefore, all form skandhas are empty in essence, so they are emptiness. Self-nature or essence appears as form, so emptiness is form. Therefore, form is not other than emptiness, and emptiness is not other than form. For example, if a clean container filled with pure yogurt is given to an old woman covered with blurred eyes, she will see it filled with hair and try to remove it. When the eyes are clear, she will not see the hair in it and will be confused. When the eye disease is cured, not even a single hair will appear. From this, the emptiness of form in essence is like not finding hair when seeing pure yogurt. The self-nature that has become form is like the pure yogurt appearing to be full of hair to someone with blurred vision. Form is not other than emptiness, and emptiness is not other than form, like not finding hair in pure yogurt, or not finding pure yogurt in hair. Therefore, the Teacher said that knowing the essence of all afflictions is liberation. If one sees the non-abiding, there is no room to dwell on any object. Seeing things correctly in this way is liberation and omniscience. Similarly, feeling and experiencing are feeling. Its skandha is also empty by nature. That emptiness is the skandha of feeling. Feeling is not other than emptiness, and emptiness is not other than feeling. Conception, grasping at characteristics is conception. Its skandha, and formations, the mind manifesting and forming is formation. Because it is very numerous, the word 'all' is added. And consciousnesses are all empty. Differentiating through recognition is consciousness. Its skandha. All of these should be understood by combining the basis. Shariputra, all dharmas are empty in this way, like the golden light.
་སྔར་གྱི་འཕྲོར། རིགས་ཀྱི་ལྷ་མོས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་འདི་སྐད་ཅེས་གསོལ་ཏོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་ཇི་ལྟར་ན་ཆོས་ ཀྱི་དབྱིངས་ལ་གནས་ཏེ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སྤྱད་པ་སྤྱོད་ཅིང་མཉམ་པ་ཉིད་ལ་ནན་ཏན་དུ་བགྱི་བ་ལགས། ལྷ་མོ་དེ་ནི་ཕུང་པོ་ལྔ་ལ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་སུ་འདོགས་ཏེ། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ནི་ ཕུང་པོ་ལྔ་ཉིད་དོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། ། སྟོན་པས་ཆོས་ཅན་རེ་རེའང་། མཚན་ཉིད་གསུམ་དུ་ཕྱེ་སྟེ་བསྟན་པའི་སྐབས་སུ། ཀུན་བརྟགས་པའི་གཟུགས་གསུངས་པ་དེ་སྐྲ་ཤད་ལྟ་བུ། རྣམ་པར་བརྟགས་པའི་གཟུགས་ ཞོ་དང་དེ་འདྲེས་མར་མཐོང་བ། ཆོས་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་ནི་ཞང་མ་ལྟ་བུ། གཟུགས་དང་དེའི་རང་བཞིན་མ་ཕྱེ་བ། དེ་དུས་ཀྱི་གདུལ་བྱས་ཞིབ་མོ་མ་བཟོད་པས་ཡིན། འདིར་དེ་ཕྱེ་བས་ཆོས་ ཉིད་ཀྱི་ཚེ་གཟུགས་བཞག་ཏུ་མེད་དོ། །མཚན་ཉིད་མེད་པ། མཚན་ཉིད་གཉིས་ལས། དངོས་པོ་དག་གི་མི་རྟག་པ་ལ་སོགས་པ་སྤྱིའི་མཚན་ཉིད། འདིས་གཟུགས་རྟག་ཅེས་རྟོག་ན་མཚན་མར་འགྱུར་བར་མ་ཟད་གཟུགས་མི་རྟག་གོ་ཞེས་བརྗོད་པའང་མཚན་མའོ། ། 7-390 དེས་ན་གཟུགས་རྟག་པ་དང་མི་རྟག་པར་མི་དམིགས་པ་དེས་སྤྱིའི་མཚན་ཉིད་མེད་པ་ཞེས་བྱའོ། །གཟུགས་སུ་རུང་བ་ལ་སོགས་པ་ནི་རང་གི་མཚན་ཉིད་དེ། གཟུགས་བཞག་ཏུ་མེད་པས་དེར་རུང་ བ་མ་བྱུང་། ཞོ་གཙང་མ་སྐྲ་ཤད་ཅན་དུ་ཤར་བའི་ཚེ་ཞོ་ལ་སྐྲ་ཤད་ཡོད་མ་མྱོང་བ་བཞིན། སྟོང་པ་ཉིད་ཕུང་པོ་ལྟར་བཞག་པའི་ཚེ་ཡང་ཕུང་པོ་ལྟར་མ་སོང་། སོང་ན་ཕུང་ པོ་ལྔ་མི་སྣང་བར་འགྱུར་བ་ལྟར་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱང་ཆད་པར་འགྱུར་རོ། །གལ་ཏེ་སྟོང་ཉིད་གཞན་ལ་ཕུང་པོ་ལྔ་དེ་ལ་དྲི་མ་འབགས་པ་ལྟ་བུར་འདོད་ན་རྟག་པར་འགྱུར་རོ། །དེས་ རང་གི་མཚན་ཉིད་ཀྱིས་ཀྱང་སྟོང་པས་མཚན་ཉིད་མེད་པ་ཞེས་བྱའོ། །གསེར་འོད་ཀྱི་འཕྲོས་སུ་ཕུང་པོ་ལྔ་ཡང་བརྗོད་དུ་མེད་པ། ཕུང་པོ་ལྔ་མ་ཡིན་པ་ཡང་བརྗོད་དུ་མེད་པ་སྟེ། དེ་ ལ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་དེ་ཉིད་ཕུང་པོ་ལྔ་ཡིན་ན་ནི་ཆད་པར་འགྱུར་རོ། །གལ་ཏེ་ཕུང་པོ་ལྔ་ལས་གཞན་པར་འདོད་ན་ནི་རྟག་པར་འགྱུར་རོ། །མཚན་མ་གཉིས་དང་བྲལ་བ། མཐའ་གཉིས་ལ་ མི་གནས་པ། བལྟར་མེད་པ་བལྟ་བར་བྱ་བ་ལས་འདས་པ། མིང་དང་མཚན་མ་མེད་པ་དེ་ནི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཞེས་བརྗོད་དོ། །ཞེས་གསུངས་སོ། །མ་སྐྱེས་པ། ཕུང་པོ་ལྔ་པོ་དེ་བདག་དང་གཞན་དང་གཉིས་ཀ་དང་རྒྱུ་མེད་པ་ལས་སྐྱེད་པས་སྟོང་པ་སྟེ། 7-391 གསེར་འོད་ཀྱི་འཕྲོས་སུ། །རིགས་ཀྱི་ལྷ་མོ། ཕུང་པོ་ལྔ་ལ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་སུ་ཇི་ལྟར་གདགས་ཞེ་ན། ཕུང་པོ་ལྔ་པོ་དེ་ནི་རྒྱུ་དང་རྐྱེན་གྱིས་མ་སྐྱེས་པ་སྟེ། དེ་ཡང་གལ་ཏེ་ རྒྱུ་དང་རྐྱེན་ལས་སྐྱེ་བ་ཞིག་ཡིན་ན་ནི། སྐྱེས་ཟིན་པ་སྐྱེའམ། མ་སྐྱེས་པ་སྐྱེ་ཞེས་བྱ། གལ་ཏེ་སྐྱེས་ཟིན་པ་སྐྱེ་ན་ནི་རྒྱུ་དང་རྐྱེན་ཀ
【現代漢語翻譯】 接著之前的內容，種姓天女向薄伽梵（梵文：Bhagavān，含義：世尊）請示道：『薄伽梵，如何才能安住於法界（梵文：Dharmadhātu，含義：一切法的本性），行菩提之行，並精進于平等性中呢？』 薄伽梵回答說：『這位天女，將五蘊（梵文：Skandha，含義：構成個體經驗的五種要素）安立於法界中，法界即是五蘊。』 當導師將每個法分為三種自性（梵文：Trisvabhāva，含義：三種不同的存在方式）來解釋時，所說的遍計所執相（梵文：Parikalpita-lakṣaṇa，含義：虛構的、錯誤的認知）就像梳子一樣；依他起相（梵文：Paratantra-lakṣaṇa，含義：依賴於其他因素而產生的現象）就像酸奶和混合物一樣；圓成實相（梵文：Pariniṣpanna-lakṣaṇa，含義：事物的真實本性）就像純凈的酸奶一樣，形象和它的自性沒有分開。 那時，被調伏者無法忍受細緻的分析，因此在這裡分開，在法性（梵文：Dharmatā，含義：法的本性）之時，形象是不可確立的。無自性（梵文：Niḥsvabhāva，含義：沒有固有的、獨立存在的自性），兩種自性，事物的不恒常等是共同的自性。如果認為形象是恒常的，那不僅會變成一種相，而且說形象是不恒常的也是一種相。 因此，不執著于形象是恒常還是不恒常，這被稱為無共同自性。能成為形象等是各自的自性，因為形象不可確立，所以不能成為。當純凈的酸奶像梳子一樣顯現時，就像酸奶中從未有過梳子一樣。當空性（梵文：Śūnyatā，含義：事物缺乏固有存在的性質）像五蘊一樣被安立時，也不會變成五蘊。如果變成五蘊，就像五蘊不會顯現一樣，空性也會變成斷滅。 如果認為空性像污垢沾染五蘊一樣沾染其他事物，那就會變成恒常。因此，由於各自的自性也是空性，所以被稱為無自性。在《金光明經》的照耀下，五蘊是不可言說的，不是五蘊也是不可言說的。如果法界本身是五蘊，那就會變成斷滅。如果認為它與五蘊不同，那就會變成恒常。遠離兩種相，不住于兩種邊，不可見，超越了可見之物，沒有名字和相，這被稱為法界。 沒有產生（梵文：anutpāda，含義：沒有起源）。這五個蘊（梵文：pañca-skandha，含義：構成個體經驗的五種要素）從我（梵文：ātman，梵文天城體：आत्मन्，梵文羅馬擬音：ātman，漢語字面意思：自我）和他者（梵文：para，梵文天城體：पर，梵文羅馬擬音：para，漢語字面意思：其他）以及兩者（梵文：ubhaya，梵文天城體：उभय，梵文羅馬擬音：ubhaya，漢語字面意思：兩者）和無因（梵文：ahetu，梵文天城體：अहेतु，梵文羅馬擬音：ahetu，漢語字面意思：無因）中產生，因此是空性的。 在《金光明經》的照耀下，種姓天女問道：『如何將五蘊安立於法界中呢？』這五個蘊不是由原因和條件產生的。如果它們是由原因和條件產生的，那麼已經產生的會產生嗎？或者未產生的會產生嗎？如果已經產生的會產生，那麼原因和條件又有什麼用呢？
【English Translation】 Continuing from the previous content, the goddess of lineage asked the Bhagavan (Sanskrit: Bhagavān, meaning: The Blessed One): 'Bhagavan, how does one abide in the Dharmadhatu (Sanskrit: Dharmadhātu, meaning: the essence of all phenomena), practice the conduct of Bodhi, and diligently engage in equality?' The Bhagavan replied: 'This goddess, establish the five Skandhas (Sanskrit: Skandha, meaning: the five aggregates that constitute individual experience) in the Dharmadhatu; the Dharmadhatu itself is the five Skandhas.' When the teacher explains each dharma by dividing it into three natures (Sanskrit: Trisvabhāva, meaning: three different modes of existence), the imagined nature (Sanskrit: Parikalpita-lakṣaṇa, meaning: fabricated, erroneous cognition) is like a comb; the dependent nature (Sanskrit: Paratantra-lakṣaṇa, meaning: phenomena arising in dependence on other factors) is like yogurt and a mixture; the perfected nature (Sanskrit: Pariniṣpanna-lakṣaṇa, meaning: the true nature of things) is like pure yogurt, the form and its nature are not separated. At that time, the beings to be tamed could not endure detailed analysis, so here it is separated; at the time of Dharmata (Sanskrit: Dharmatā, meaning: the nature of dharma), form is not established. No-nature (Sanskrit: Niḥsvabhāva, meaning: lacking inherent, independent existence), two natures, the impermanence of things, etc., are common natures. If one thinks that form is permanent, it not only becomes a sign, but saying that form is impermanent is also a sign. Therefore, not fixating on whether form is permanent or impermanent is called having no common nature. Being able to become form, etc., is one's own nature, because form cannot be established, so it cannot become. When pure yogurt appears like a comb, it is as if there has never been a comb in the yogurt. When emptiness (Sanskrit: Śūnyatā, meaning: the quality of lacking inherent existence) is established like the five Skandhas, it does not become the five Skandhas. If it becomes the five Skandhas, just as the five Skandhas do not appear, emptiness will also become annihilation. If one thinks that emptiness contaminates other things like dirt contaminates the five Skandhas, then it will become permanent. Therefore, because one's own nature is also emptiness, it is called no-nature. In the light of the Golden Light Sutra, the five Skandhas are inexpressible, and what is not the five Skandhas is also inexpressible. If the Dharmadhatu itself is the five Skandhas, then it will become annihilation. If one thinks it is different from the five Skandhas, then it will become permanent. Being free from two signs, not abiding in two extremes, invisible, beyond what is to be seen, without name and sign, this is called the Dharmadhatu. Unborn (Sanskrit: anutpāda, meaning: without origin). These five aggregates (Sanskrit: pañca-skandha, meaning: the five aggregates that constitute individual experience) are empty because they arise from self (Sanskrit: ātman, Devanagari: आत्मन्, Romanization: ātman, literal meaning: self) and other (Sanskrit: para, Devanagari: पर, Romanization: para, literal meaning: other) and both (Sanskrit: ubhaya, Devanagari: उभय, Romanization: ubhaya, literal meaning: both) and without cause (Sanskrit: ahetu, Devanagari: अहेतु, Romanization: ahetu, literal meaning: without cause). In the light of the Golden Light Sutra, the goddess of lineage asked: 'How are the five Skandhas established in the Dharmadhatu?' These five Skandhas are not born from causes and conditions. If they were born from causes and conditions, would what has already been born be born, or would what has not been born be born? If what has already been born is born, then what is the use of causes and conditions?
ྱང་མི་དགོས་པར་རིགས་སོ། །གལ་ཏེ་མ་ སྐྱེས་པ་སྐྱེ་ན་ནི་སྐྱེ་བ་དམིགས་སུ་མེད་པར་འགྱུར་རོ། དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། གང་མ་སྐྱེས་པའི་ཆོས་རྣམས་ནི་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པས། མིང་མེད་པ། མཚན་མ་མེད་པ། གཞལ་བ་དང་། དམིགས་པ་མེད་པ་དང་། དཔེར་བྱ་བས་བརྗོད་དུ་མེད་པ་སྟེ་རྒྱུ་དང་རྐྱེན་གྱིས་བསྐྱེད་པར་བྱ་བ་མ་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོ། ། མ་འགགས་པ་དུས་གསུམ་དུ་མ་གྲུབ་ཅིང་མི་སྐྱེ་བ་དེའི་ཕྱིར་ འགག་པས་སྟོང་པ་སྟེ། གསེར་འོད་ཀྱི་འཕྲོས་སུ། རིགས་ཀྱི་ལྷ་མོ། དཔེར་ན་རྔའི་སྒྲ་ནི་ཤིང་དང་ཀོ་བ་དང་ལག་པ་ལ་བརྟེན་ཏེ་སྒྲ་འབྱུང་མོད་ཀྱི། རྔའི་སྒྲ་དེ་ནི་འདས་པ་ཡང་ སྟོང་། མ་འོངས་པ་ཡང་སྟོང་། ད་ལྟར་གནས་པ་ཡང་སྟོང་སྟེ། རྔ་སྒྲ་དེ་ནི་ཤིང་ལས་མ་བྱུང་། ཀོ་བ་དང་ལག་པ་ལས་ཀྱང་མ་བྱུང་། དུས་གསུམ་གྱིས་མ་སྐྱེད་པས་མི་སྐྱེ་བ་སྟེ། 7-392 གང་མི་སྐྱེ་བ་དེ་ནི་མི་འགོག་པའོ། །གང་མི་འགོག་པ་དེ་ནི་གང་ནས་ཀྱང་མ་འོངས་པའོ། །གང་ནས་ཀྱང་མ་འོངས་པ་དེ་ནི་གང་དུ་ཡང་མི་འགྲོ་བའོ། །ཞེས་སོ། །དྲི་མ་མེད་ པ། ཕུང་པོ་ལྔ་དང་སྟོང་པ་ཉིད་ཐ་དད་པས་སྟོང་ངོ་། །དྲི་མ་དང་བྲལ་བ་མེད་པ། དེ་གཉིས་དོན་གཅིག་ཡིན་པས་སྟོང་ངོ་། །དེ་གསེར་འོད་ཀྱི་འཕྲོས་སུ། གང་དུ་ཡང་མི་འགྲོ་བ་ དེ་ནི་རྟག་པ་དང་ཆད་པ་མ་ཡིན་པས་གཅིག་པ་ཡང་མ་ཡིན། ཐ་དད་པ་ཡང་མ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། གལ་ཏེ་གཅིག་པ་ཡིན་ན་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་དང་ཐ་མི་དད་ པས། འོ་ན་ནི་བྱིས་པ་སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་རྣམས་ཀྱིས་ཀྱང་དོན་དམ་པའི་བདེན་པ་མངོན་དུ་གྱུར་ནས་མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་བདེན་པ་དམ་པ་ཐོབ་པར་འགྱུར་བ་ཞིག་ན། དེ་ལྟ་མ་ ཡིན་པས་དེ་གཅིག་པ་མ་ཡིན་ནོ། །གལ་ཏེ་ཐ་དད་པ་ཡིན་ན་ནི། སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས་ཀྱི་སྤྱོད་པ་དང་མཚན་མ་དེ་ཉིད་འཛིན་པ་ཡིན་པས་རྣམ་པར་གྲོལ་བར་ མི་འགྱུར་ཞིང་། ཉོན་མོངས་པའི་འཆིང་བ་དང་མ་བྲལ་པས་དེ་བླ་ན་མེད་པའི་བྱང་ཆུབ་ཏུ་འཚང་མི་རྒྱའོ། །དེ་ཅིའི་ཕྱིར་ཞེ་ན། འཕགས་པ་རྣམས་ནི་འདུ་བྱེད་པ་དང་། འདུ་བྱེད་མ་ཡིན་པ་ཡང་དག་པའི་ངོ་བོར་གཅིག་པའི་ཕྱིར་ཐ་དད་པ་མ་ཡིན་ནོ། ། 7-393 ཞེས་གསུངས་པས། འདིས་མ་རྟོགས་པ་ལ་དེ་ཁ་འཁྲུལ་པ་དང་། རྟོགས་ན་དེ་ཁ་སྟོང་པ་ཉིད་དུ་བཤད་པ་སྟེ། དམིགས་པ་ལ་བརྟེན་ནས་རབ་ཏུ་མི་གནས་པ་ལ་རྩལ་སྦྱོང་དགོས་པའོ། །དེའི་ ཕྱིར་རྣམ་རྟོག་ཆོས་སྐུ་ཞེས་པའི་ཆོས་སྐད་ཀྱི་དོན་ས་དེ་ནའོ། །བྲི་བ་མེད་པ། ཕུང་པོ་ལྔ་འབྲི་བ་ནི་འཛད་པ་སྟེ་མེད་པའི་མཐའོ། །མེད་པས་སྟོང་པའི་ཕྱིར་མཐའ་དེ་དང་བྲལ་ལོ། ། གང་བ་མེད་པའོ། །གང་བ་ནི་འཕེལ་བའམ་རྫོགས་པ་སྟེ་ཡོད་པའི་མཐའོ། །དེས་སྟོང་པ་སྟེ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་པས་སོ། །དེ་ལྟར་ཡང་གསེར་འོད་ཀྱི་འཕྲོས་སུ། ད
【現代漢語翻譯】 無需其他條件，這是理所當然的。如果未生之法產生，那麼生將變得毫無意義。為什麼呢？因為未生之法是不存在的，沒有名稱，沒有相狀，無法衡量，沒有目標，無法用比喻來表達，不是由因和緣所產生的。正如《金光明經》中所說：『種姓天女，譬如鼓聲，依賴於木、皮革和手才能發出聲音。然而，鼓聲在過去是空的，在未來也是空的，現在存在也是空的。鼓聲不是從木頭產生的，也不是從皮革和手產生的。三時未生，所以不生。』不生之法，就不會止滅。不滅之法，就不會從任何地方來。不從任何地方來，就不會到任何地方去。沒有污垢，因為五蘊和空性是不同的。沒有遠離污垢，因為兩者意義相同。』正如《金光明經》中所說：『不到任何地方去，既不是常，也不是斷，所以既不是一，也不是異。』為什麼呢？如果是一，那麼與法界就沒有區別。如果是這樣，那麼凡夫俗子也能證悟勝義諦，獲得涅槃的殊勝之樂。但事實並非如此，所以不是一。如果是異，那麼諸佛和菩薩的行為和相狀就會被執著，無法解脫，無法脫離煩惱的束縛，因此無法證得無上菩提。為什麼呢？因為聖者們的有為法和無為法，在真實的本質上是一致的，所以不是異。』 如上所說，對於未證悟者來說，這是顛倒之說；對於已證悟者來說，這是空性之說。必須訓練自己不要執著于目標。因此，『分別念是法身』這句話的含義就在於此。沒有減少，五蘊的減少就是耗盡，是無的邊際。因為空性，所以遠離那個邊際。沒有盈滿，盈滿就是增長或圓滿，是有的一邊。因為空性，所以不是有。正如《金光明經》中所說：
【English Translation】 No other conditions are needed; it is self-evident. If the unborn were to arise, then birth would become meaningless. Why? Because the unborn dharmas do not exist, having no name, no characteristics, being immeasurable, having no object, and being inexpressible by example; they are not produced by causes and conditions. As it is said in the 'Golden Light Sutra': 'Noble goddess, for example, the sound of a drum depends on wood, leather, and hands to produce sound. However, the sound of the drum is empty in the past, empty in the future, and empty in the present. The sound of the drum does not come from the wood, nor from the leather and hands. Not born in the three times, therefore unborn. That which is unborn does not cease. That which does not cease does not come from anywhere. That which does not come from anywhere does not go anywhere.' Without stain, because the five skandhas and emptiness are different. Without separation from stain, because the two are of the same meaning.' As it is said in the 'Golden Light Sutra': 'That which does not go anywhere is neither permanent nor impermanent, so it is neither one nor different.' Why? If it were one, then there would be no difference from the dharmadhatu. If that were so, then ordinary beings would also realize the ultimate truth and attain the supreme bliss of nirvana. But that is not the case, so it is not one. If it were different, then the actions and characteristics of the Buddhas and Bodhisattvas would be clung to, and they would not be liberated, nor would they be free from the bonds of affliction, and therefore they would not attain unsurpassed enlightenment. Why? Because the conditioned and unconditioned of the noble ones are one in their true essence, so they are not different.' As stated above, for the unenlightened, this is a delusion; for the enlightened, this is the teaching of emptiness. One must train oneself not to dwell on objects. Therefore, the meaning of the phrase 'conceptual thought is the dharmakaya' lies there. Without decrease, the decrease of the five skandhas is exhaustion, which is the extreme of non-existence. Because of emptiness, it is free from that extreme. Without fullness, fullness is increase or completion, which is the extreme of existence. Because of emptiness, it is not existence. As it is said in the 'Golden Light Sutra':
ེ་བས་ན་ཕུང་པོ་ལྔ་པོ་ དེ་ནི་ཡོད་པ་ཡང་མ་ཡིན། མེད་པ་ཡང་མ་ཡིན། རྒྱུ་དང་རྐྱེན་གྱིས་བསྐྱེད་པའང་མ་ཡིན། རྒྱུ་དང་རྐྱེན་མེད་པ་ལས་སྐྱེས་པ་ཡང་མ་ཡིན། ཚིག་གིས་ཐོག་ཏུ་མི་ཕེབས་པ། མིང་དང་ མཚན་མ་མེད་པ། རྒྱུ་དང་རྐྱེན་མེད་པ། དཔེས་བསྟན་དུ་མེད་པ། ཐོག་མ་དང་མཐའ་མར་དབེན་པ། རང་གི་ངང་གིས་སྟོང་པ་སྟེ། དེ་ནི་འཕགས་པ་རྣམས་ཀྱིས་མཁྱེན་པར་བྱ་བ་ཡིན་གྱི། གཞན་གྱི་སྤྱོད་ཡུལ་དུ་མ་གྱུར་པའོ། །དེ་བས་ན་ཕུང་པོ་ལྔ་ལ་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་སུ་འདོགས་སོ་ཞེས་གསུངས་སོ། ། ཤཱ་རིའི་བུ་དེ་ལྟ་བས་ན། སྟོང་པ་ཉིད་ལ་གཟུགས་མེད། ཚོར་བ་མེད། 7-394 འདུ་ཤེས་མེད། འདུ་བྱེད་རྣམས་མེད། རྣམ་པར་ཤེས་པ་མེད་དོ། །མཚན་མ་དེ་དང་མེད་པའི་རྒྱུ་མཚན་ཡང་གཉིས་ཏེ། མིག་མེད། རྣ་བ་མེད། སྣ་མེད། ལྕེ་མེད། ལུས་མེད། ཡིད་མེད། ནང་གི་སྐྱེ་ མཆེད་དྲུག་མེད་པས་དང་། གཟུགས་མེད། སྒྲ་མེད། དྲི་མེད། རོ་མེད། རེག་བྱ་མེད། ཆོས་མེད་དོ། །ཕྱིའི་སྐྱེ་མཆེད་དྲུག་མེད་པས་སོ། །དེ་ལྟར་སྐྱེ་མཆེད་བཅུ་གཉིས་པོ་དེ་ནི་མཚན་མ་རྣམས་སྐྱེ་བའི་ གོ་འབྱེད་མཁན་ཡིན་པས། དེ་དག་མི་དམིགས་པས་མཚན་མ་ཡོད་པའི་སྐབས་མེད་པས་སོ། །དེ་སྐྱེ་སྒོ་ཡིན་པའང་མིག་དང་གཟུགས་ལ་བརྟེན་ནས་མིག་གི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་འབྱུང་བ་སོགས་ཀྱིས་གཏན་ ལ་ཕབ་བོ། །རྒྱུ་མཚན་གཉིས་པ། མིག་གི་ཁམས་མེད་པ་ནས། ནས་ཞེས་པས། ལྷག་མ་དག་འདྲེན་པ། ཡིད་ཀྱི་ཁམས་མེད། ཡིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཤེས་པའི་ཁམས་ཀྱི་བར་དུ་མེད་དོ། །བར་ཞེས་པས་ བཅུ་དྲུག །དེ་ལྟར་ཁམས་བཅོ་བརྒྱད་དེ་ནང་གི་དྲུག །ཕྱིའི་དྲུག །རྣམ་པར་ཤེས་པའི་དྲུག་གོ། །དེ་དག་མཚན་མ་རྣམས་ཀྱི་ས་བོན་ནམ། རིགས་སམ་རྒྱུ་དྲུང་པོ་ཡིན་ལ། དེ་དག་མེད་པས་རྒྱུ་ མེད་པས་འབྲས་བུ་མི་སྲིད་པའི་དོན་གྱིས་སོ། །དེས་ན་སྐྱེ་མཆེད་ཞིང་ས་ལྟ་བུ། ཁམས་ས་བོན་ལྟ་བུ་མེད་པས་མཚན་མ་མྱུ་གུ་ལྟ་བུར་མི་དམིགས་པ་འདི་ནི་རྣམ་པར་ཐར་པའི་སྒོ་མཚན་མ་མེད་པ་ཞེས་བྱའོ། ། 7-395 མ་རིག་པ་མེད། དེ་ནི་རྟེན་འབྲེལ་ཡན་ལག་བཅུ་གཉིས་ཀྱི་ཐོག་མ་སྟེ། དེ་རབ་ཏུ་མི་གནས་པས། མ་རིག་པ་ཟད་པ་མེད་པ་ནས། དེའི་ཟད་པ་དང་མི་སྐྱེ་བ་ཤེས་པ་མེད་ ལ་ལྷག་མ་བཅུ་ཡང་དེ་བཞིན་དུ་སྦྱར་ནས། རྒ་ཤི་མེད། རྒ་ཤི་ཟད་པའི་བར་དུ་ཡང་མེད་དོ། །འདི་ནི་ལུགས་འབྱུང་གི་རྟེན་འབྲེལ་མེད་པས་ལུགས་ལས་ཟློག་པ་དེ་ལ་བལྟོས་པ་ཡིན་ པའི་གནད་ཀྱིས་མེད་པར་བསྟན་ནོ། །སྡུག་བསྔལ་བ་དང་། ཀུན་འབྱུང་བ་དང་། འགོག་པ་དང་། ལམ་མེད། འཕགས་པའི་བདེན་པ་མི་དམིགས་པར་དང་། ཡེ་ཤེས་མེད། འབྲས་བུ་གཉིས་སུ་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱང་ མི་དམིགས་པར་དང་། ཐོབ་པ་མེད། ཐོབ་བྱ་སངས་རྒྱས་མེད་ལ། དེས་མ་ཐོབ་པ་ཡང་མེད་དེ་ཐོབ་པར་བྱ་བ་
【現代漢語翻譯】 舍利子，因為五蘊， 既非存在，也非不存在；非由因緣生，亦非無因緣生。言語無法觸及，無名無相，無因無緣，無可比擬，無始無終，自性本空。這是聖者所能了知的境界，而非凡夫俗子所能及。因此，五蘊可被視為法界。 舍利子，因此，在空性中，沒有色，沒有受， 沒有想，沒有行，也沒有識。沒有相，其原因有二：無眼、無耳、無鼻、無舌、無身、無意，因此沒有內六處；無色、無聲、無香、無味、無觸、無法，因此沒有外六處。如此，十二處是產生諸相的 門戶，因為它們不可得，所以沒有產生諸相的可能。它們之所以是門戶，是因為依賴於眼和色而產生眼識等。第二個原因是，沒有眼界，乃至沒有意識界。『乃至』表示包含其餘部分。如此，十八界，即內六界、外六界、以及六識界。 這些是諸相的種子、根源或根本，因為它們不存在，所以沒有產生結果的可能性。因此，處如同田地，界如同種子，因為它們不存在，所以相如同幼苗般無法顯現，這就是解脫之門——無相。 沒有無明，這是十二緣起的開端，因為它不真實存在，所以沒有無明滅盡，乃至沒有對無明滅盡和不生的了知，其餘十支也同樣適用，沒有老死，乃至沒有老死滅盡。這表明，因為沒有順生的緣起，所以是相對於逆轉的緣起而言的。 沒有苦、集、滅、道，沒有對聖諦的證悟；沒有智慧，也沒有二元對立的智慧；沒有獲得，沒有所獲得的佛果，也沒有未獲得，因為沒有需要獲得之物。
【English Translation】 Sariputra, because of the five skandhas (aggregates): They are neither existent nor non-existent; neither produced by causes and conditions, nor born without causes and conditions. They cannot be reached by words, are without name and form, without cause and condition, cannot be shown by example, are devoid of beginning and end, and are empty in their own nature. This is what the noble ones can know, but is not the realm of ordinary beings. Therefore, the five skandhas can be regarded as the realm of Dharma. Sariputra, therefore, in emptiness, there is no form, no feeling, no perception, no mental formations, and no consciousness. There are no characteristics, and the reasons for this are twofold: there is no eye, no ear, no nose, no tongue, no body, no mind, therefore there are no six internal sense bases; there is no form, no sound, no smell, no taste, no touch, no dharma, therefore there are no six external sense bases. Thus, the twelve sense bases are the gateways for the arising of characteristics, because they are unattainable, there is no possibility of arising characteristics. They are gateways because eye-consciousness arises dependent on the eye and form, and so on. The second reason is that there is no eye element, up to no mind element, no mental consciousness element. 'Up to' implies including the remainder. Thus, the eighteen elements, namely the six internal elements, the six external elements, and the six consciousness elements. These are the seeds, roots, or fundamental causes of characteristics, because they do not exist, there is no possibility of producing results. Therefore, since the sense bases are like fields and the elements are like seeds, because they do not exist, characteristics are not visible like sprouts, this is the gate of liberation—the absence of characteristics. There is no ignorance, which is the beginning of the twelve links of dependent origination, because it does not truly exist, there is no extinction of ignorance, up to no knowledge of the extinction and non-arising of ignorance, and the remaining ten links are also applied in the same way, there is no old age and death, up to no extinction of old age and death. This shows that because there is no forward origination, it is relative to the reverse origination. There is no suffering, no origin, no cessation, no path, no realization of the noble truths; there is no wisdom, and no non-dual wisdom; there is no attainment, no Buddha as the object of attainment, and no non-attainment, because there is nothing to be attained.
ལ་སློབ་པའང་མེད་དོ། །དེའི་ཕྱིར་འདིས་འབྲས་བུ་མེད་པས། དེ་ཐོབ་པར་བྱའོ་ སྙམ་པའི་འདོད་པ་དང་འདུན་པ་མི་དམིགས་པས་སྨོན་རྒྱུ་མེད་དེའི་ཕྱིར་རྣམ་པར་ཐར་པའི་སྒོ་འདི་ལ་སྨོན་པ་མེད་པ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ཡང་ཡོད་པ་དང་མེད་པ་ནི་འགལ་བས། ཡོད་པས་ མེད་པ་དང་། མེད་པས་ཡོད་པ་དགག་ནུས་པའི་ཕྱིར། འདིར་མེད་ཅེས་གང་གསུངས་པ་དེ་ནི་ཡོད་པ་དགག་པའི་ཕྱིར་བསྟེན་ནོ། །འོན་ཀྱང་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ན་མེད་པ་ཡིན་པར་འགྲོ་བ་ལྟ་བུ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། 7-396 དེ་ལྟ་ན། ཡོད་མིན་མེད་མིན་ཡོད་མེད་མིན། །གཉིས་ཀའི་བདག་ཉིད་མིན་པའང་མིན། །ཞེས་པ་དང་འགལ་བར་འགྱུར་རོ། །སྟོང་ཉིད་ཀྱང་ཡོད་པ་བཀག་ཙམ་དེ་ལ་བྱས་ན། སྟོང་པ་ཉིད་མེད་དགག་ ཏུ་འགྱུར་ལ། དེ་ཆད་སྟོང་ཡིན་པས་མི་རུང་ངོ་། །དེ་ཡང་ཀླུ་གྲུབ་ཀྱིས། ཤིན་ཏུ་ཕྲ་བའི་དངོས་ལ་ཡང་། །གང་གིས་ཆད་པར་རྣམ་བརྟགས་པ། །རྣམ་པར་མི་མཁས་དེ་ཡིས་ནི། །རྐྱེན་ལས་བྱུང་ བའི་དོན་མ་མཐོང་། །ཞེས་གསུངས་པས། སྟོང་ཉིད་དེ་ནི་རྟེན་འབྱུང་ངོ་། །རྟེན་འབྱུང་གི་དོན་ཡང་རྒྱུ་རྐྱེན་ལས་སྐྱེ་བར་བྱེད་པ་ནི་ནོར་བ་སྟེ། འདིར་ནི་རྒྱུ་རྐྱེན་ལས་སྐྱེ་བ། དེ་དགག་པ་ ལ་གཙོ་བོར་རྟེན་འབྲེལ་གསུངས་པ་ཡིན་པས་ན། སྟོང་ཉིད་དང་། རྟེན་འབྲེལ་དང་། །དབུ་མའི་བཤུལ་ཞེས་བྱ་བ་གཅིག་པས། དེ་ཕྱིར་སྟོང་དང་རྟེན་འབྱུང་དག །དབུ་མའི་ལམ་དུ་དོན་གཅིག་པར། །གསུང་མཆོག་ མཚུངས་པ་མེད་པ་ཡི། །ཐུབ་དབང་དེ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ཞེས་འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས་སོ། །དེ་དག་ཀྱང་འདིའི་སྒྲུབ་ཐབས་སློབ་དཔོན་དྷ་རི་ཀ་པས་མཛད་པར། གཟོད་ནས་ཞི་བའི་ཆོས་ཀུན་ནི། ། རྐྱེན་དབང་འཁྲུལ་པར་རབ་སྣང་བ། །དེ་ཉིད་ཚེ་ན་ཞི་བ་ཉིད། །ཅེས་གསུངས་པས་སོ།། །། ༄། །སྒོམ་པའི་གནད་གོམ་པ་དོར་བ་ལྟ་བུར་བཤད་པ། གཉིས་པ་སྒོམ་པའི་གནད་གོམ་པ་དོར་བ་ལྟ་བུ་ནི། ཤཱ་རིའི་བུ། དེ་ལྟ་བས་ན་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་རྣམས། 7-397 ཐོབ་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་བརྟེན་ཅིང་གནས་ཏེ། དེ་ཡང་གསེར་འོད་ཀྱི་འཕྲོས་སུ། གཞན་ཡང་རིགས་ཀྱི་ལྷ་མོ། གང་རིགས་ཀྱི་བུའམ་རིགས་ཀྱི་བུ་མོ་ལ་ ལ་ཞིག །བླ་ན་མེད་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་དོན་དམ་པ་དང་། ཀུན་རྫོབ་གཞན་དང་གཞན་མ་ཡིན་པར་འདོད་པ་དེ་ནི་དཔག་པར་དཀའ་སྟེ། འཕགས་པ་དང་ཡ་རབས་རྣམས་ཀྱི་ སྤྱོད་ཡུལ་ནི། གཅིག་པ་དང་ཐ་དད་པའི་རང་བཞིན་མ་ཡིན་ཏེ། ཀུན་རྫོབ་ཀྱང་མ་སྤངས་དོན་དམ་པ་ཡང་བྲལ་བར་མ་གྱུར་པ་དེ་ནི་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་གནས་ཤིང་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་ སྤྱད་པ་སྤྱོད་པའོ། །ཞེས་པས། དམིགས་པ་ཐམས་ཅད་ཉེ་བར་ཞི་བར་གནས་པ་དེ་ཉིད། གོམས་པར་བྱ་བ་ཡིན་པས་སྒོམ་པ་སྟེ། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ལ་གནས་པའམ། སྣང་བ་མེད་པ་ལ་གནས་
【現代漢語翻譯】 因此，因為沒有（從法性中獲得任何東西）可學，所以沒有成果。因此，因為沒有『我應該獲得它』的慾望和希求，所以沒有願望。因此，這個解脫之門被稱為『無愿』。而且，存在和不存在是相違的，存在可以否定不存在，不存在可以否定存在。因此，這裡所說的『無』是爲了否定『有』而採用的。然而，如果不是『有』，就變成『無』，情況並非如此。 如果那樣的話，就與『非有非無，亦非有非無之雙泯』相矛盾。如果僅僅將空性理解為對『有』的否定，那麼空性就變成了斷滅空，這是不行的。正如龍樹菩薩所說：『對於極微細的事物，誰以斷滅的方式進行分別，這個不善巧的人，沒有看到緣起之義。』因此，空性即是緣起。認為緣起的意義是從因緣產生是錯誤的。這裡，緣起主要是爲了否定從因緣產生。因此，空性、緣起和中觀之道是一體的。所以，空性和緣起，在中觀之道中意義相同。向無與倫比的至尊導師釋迦牟尼佛頂禮！』這是聖者龍樹菩薩所說。這些的修持方法，阿阇黎Dharika（持鎧）所造的論中說：『本來寂靜的一切法，因緣所生顯現為錯亂，證悟之時即是寂靜。』 第二，禪修的要點就像放棄步伐一樣。舍利子，因此，菩薩們因為沒有可得之物，所以安住于般若波羅蜜多。正如《金光明經》中所說：『此外，善家之女，任何善男子或善女子，如果認為無上正等覺的勝義諦和世俗諦不是其他，那是難以想像的。聖者和賢者的行境，不是一和異的自性，不捨棄世俗諦，也不脫離勝義諦，那就是安住於法界，行菩薩行。』因此，一切所緣都寂滅安住，這才是應該習慣的，這就是禪修。安住於法界，或者安住于無相之中。
【English Translation】 Therefore, since there is nothing to learn (from Dharmadhatu), there is no result. Therefore, since there is no desire or aspiration to 'I should obtain it,' there is no wish. Therefore, this gate of liberation is called 'wishlessness.' Moreover, existence and non-existence are contradictory; existence can negate non-existence, and non-existence can negate existence. Therefore, what is said here as 'non-existence' is adopted to negate 'existence.' However, if it is not 'existence,' it becomes 'non-existence,' it is not like that. If that were the case, it would contradict 'neither existence nor non-existence, nor both existence and non-existence.' If emptiness is merely understood as the negation of 'existence,' then emptiness becomes nihilistic emptiness, which is not acceptable. As Nagarjuna said: 'Whoever speculates about the extremely subtle object in a nihilistic way, that unskilled person does not see the meaning of dependent origination.' Therefore, emptiness is dependent origination. It is wrong to think that the meaning of dependent origination is arising from causes and conditions. Here, dependent origination is mainly to negate arising from causes and conditions. Therefore, emptiness, dependent origination, and the Middle Way are one. So, emptiness and dependent origination have the same meaning in the Middle Way. I prostrate to the unsurpassed supreme teacher Shakyamuni Buddha!' This is what the noble Nagarjuna said. The method of practicing these is stated in the treatise composed by Acharya Dharika: 'All phenomena that are originally peaceful, appear as confused due to the power of conditions, and are peaceful at the time of realization.' Second, the key to meditation is like abandoning steps. Shariputra, therefore, Bodhisattvas, because there is nothing to be obtained, abide in and rely on the Prajnaparamita. As it is said in the 'Golden Light Sutra': 'Furthermore, daughter of a good family, any good man or good woman who thinks that the ultimate truth and conventional truth of unsurpassed perfect enlightenment are not other, that is unimaginable. The realm of activity of the noble and virtuous ones is not the nature of one and different, not abandoning conventional truth, nor being separated from ultimate truth, that is abiding in the Dharmadhatu and practicing the conduct of a Bodhisattva.' Therefore, all objects of focus abide in complete peace, and that is what should be habituated, and that is meditation. Abiding in the Dharmadhatu, or abiding in the absence of appearance.
པ་ ཞེས་བྱའོ། །དེའི་ཕྱིར་ལྟ་བ་ཉིད་ལས་ལོགས་ན་སྒོམ་པ་མེད་པས་ལྟ་སྒོམ་ཟུང་འཇུག་གོ །སེམས་ལ་སྒྲིབ་པ་མེད་པས། དེ་ལས་ལངས་པའི་ཚེ་ཡང་། ལུས་དང་ངག་གི་འདུ་བྱེད་པ་ཡོད་ཀྱང་ སེམས་འཁོར་གསུམ་དུ་རྟོག་པ་མེད་པས་སྒྱུ་མའི་སྐྱེས་བུ་བྱ་བ་བྱེད་པ་ལྟ་བུ་དེ་ནི་སྤྱོད་པ་སྟེ། དེའི་ཚེ་ལྟ་སྤྱོད་ཟུང་དུ་འཇུག་གོ །དེ་ལ་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཞེས་བྱའོ། ། 7-398 སྐྲག་པ་མེད་དེ། དེས་ཁ་བ་ཞུ་རིམ་གྱིས་ཆུ་རྒྱས་པ་བཞིན་དམིགས་པ་ཇེ་ཉུང་དུ་སོང་། རྣམ་པར་མི་རྟོག་པ་ཇེ་རིང་དུ་གྱུར་པས་ས་ནས་སར་འགྲོ་བ་ལ་མི་ཞུམ་པའི་ཁར་ དཔའ་བས། དེ་ནི་དཔའ་བར་འགྲོ་བའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ནོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དེ་ནམ་སྒོམ་པ་ཐ་མ་ལ་གནས་པ་ན། སྔར་གཞོམ་པར་མ་ནུས་པའི་ཤེས་སྒྲིབ་ཕྲ་མོ་དེ་ཡང་རྨེག་མེད་ པར་འཇོམས་པས། དེ་ནི་རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ནོ། །དེ་ལྟར་གསུམ་ཡང་བྱིས་པ་དང་གཞོན་ནུ་དང་དར་མའི་གནས་སྐབས་ལྟ་བུ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་དྷ་རི་ཀ་པས། སྔར་གྱི་འཕྲོས་ སུ། ཞི་ཚེ་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུར་སྣང་། །མཐའ་བཞིར་མི་རྟོག་བྲལ་བར་མིན། །བྱིང་རྒོད་མི་གནས་སེམས་ཉིད་ནི། །འོད་གསལ་ཅིར་ཡང་མི་སྒོམ་པ། །མཚན་མེད་རྣལ་འབྱོར་ཞེས་པས་གསུངས་སོ།། །། ༄། །འབྲས་བུའི་གནད་འདོད་སར་བརྟོལ་བ་ལྟ་བུར་བཤད་པ། གསུམ་པ་འབྲས་ བུའི་གནད་འདོད་སར་བརྟོལ་བ་ལྟ་བུ་ནི། ཕྱིན་ཅི་ལོག་ལས་ཤིན་ཏུ་འདས་ནས། མཐོང་བའི་ལམ་མངོན་དུ་བྱས་པའི་དུས་སུ་ནི་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ལས་འདས་ལ། འདིའི་སྔ་ལོགས་དེ་མ་ཐག་ནས་ ནི་ཤིན་ཏུ་འདས་པ་སྟེ་མ་རིག་པའི་གཉིད་ཐམས་ཅད་སངས་པའི་དོན་ནོ། །མྱ་ངན་ལས་འདས་པའི་མཐར་ཕྱིན་ཏོ། །སྲིད་པ་དང་ཞི་བ་ལ་མི་གནས་པས་མི་གནས་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པར་ཕྱིན་པ་སྟེ། 7-399 ཤེས་བྱ་ཐམས་ཅད་ལ་བློ་རྒྱས་པའི་དོན་ནོ། །དུས་གསུམ་དུ་རྣམ་པར་བཞུགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཀྱང་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ལ་བརྟེན་ནས་བླ་ན་མེད་པ་ཡང་དག་པར་ རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་ཏུ་མངོན་པར་སངས་རྒྱས་སོ། །སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད། སངས་རྒྱས་སུ་བྱེད་པའི་ཆོས་དེ་ལ་བརྟེན་ནས་སངས་རྒྱས་པ་སྟེ། དེའི་ཕྱིར་འདི་སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཡུམ་ངོ་མའོ། །དེ་ ཡང་སྔ་མའི་འཕྲོས་སུ། ཕ་རོལ་ཕྱིན། །རྒྱལ་བ་ཞི་བར་རབ་གསུངས་པ། །ཞེས་པས་བསྟན་ནོ།། །། ༄། །སྤྱོད་པའི་གནད་གསེང་ལམ་ལྟ་བུར་བཤད་པ། བཞི་པ་སྤྱོད་པའི་གནད་གསེང་ལམ་ལྟ་བུར་བཤད་པ་ལ། བསྟན། བཤད། བསྡུ་བ་གསུམ་ལས་དང་པོ་ནི། དེ་ལྟ་བས་ན་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་སྔགས། ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཉིད་སྔགས་ཀྱི་ཐེག་པར་སྟོན་པ་སྟེ། སྔགས་ཀྱི་སྤྱོད་པ་རྗེས་སྤྱད་ན། །སྐྱེ་འདི་ཉིད་ལ་སངས་རྒྱས་འགྱུར། ། ཞེས་པའི་དགོས་པས་སོ། །ལྟ་བས་ནི་ངོ་
【現代漢語翻譯】 名為『如幻三摩地』。因此，除了見地之外沒有禪修，所以見修是雙運的。因為心中沒有障礙，即使從禪修中起身，身體和語言的活動仍然存在，但心中沒有對三輪（能作者、所作、作用）的執著，就像幻化的人在做事一樣，這就是行持。那時，見地和行持是雙運的。這被稱為『如幻三摩地』。 沒有恐懼，就像雪融化時水逐漸增多一樣，所緣越來越少，無分別越來越長，所以從地到地不會退縮，反而會變得勇敢。這就是『勇猛趨入三摩地』。當菩薩安住于最後的禪修時，以前無法摧毀的細微的所知障也會被徹底摧毀，這就是『金剛喻三摩地』。這三種三摩地就像嬰兒、少年和成年人的階段一樣。正如達日迦巴所說，在之前的基礎上：『寂止之時顯現如幻，不會脫離四邊分別，不住于掉舉和沉沒，心性光明，什麼也不修，這就是無相瑜伽。』 第三，果位的要點就像在想要的地方鉆孔一樣。這是指完全超越顛倒，現證見道的時候，就是超越顛倒。而在此之前的緊鄰時刻，就是完全超越，也就是從所有的無明睡眠中醒來。到達涅槃的終點。不住于輪迴和寂滅，所以到達不住涅槃，也就是對一切所知都開悟。 過去、現在、未來三世的一切諸佛，都是依靠般若波羅蜜多而證得無上正等覺的。一切諸佛都是依靠使他們成佛的法而成佛的，所以般若波羅蜜多是一切諸佛真正的母親。正如之前所說：『度彼岸，善說諸佛之寂滅。』 第四，行持的要點就像秘密道路一樣。分為教、證、攝三部分，首先是教：因此，般若波羅蜜多的真言，般若波羅蜜多本身就是真言的法門。如果隨順真言的行持，就能在此生此世成佛。這是因為它的必要性。見地是認識。
【English Translation】 It is called 'Illusion-like Samadhi'. Therefore, there is no meditation apart from view, so view and meditation are combined. Because there is no obscuration in the mind, even when rising from meditation, although there are activities of body and speech, there is no conceptualization of the three spheres (agent, object, and action) in the mind, like an illusionary person doing things, that is conduct. At that time, view and conduct are combined. That is called 'Illusion-like Samadhi'. There is no fear, just as when snow melts, the water gradually increases, the object of focus becomes less and less, and non-discrimination becomes longer and longer, so there is no shrinking from going from ground to ground, but rather courage. That is the 'Courageous Going Samadhi'. When the Bodhisattva abides in the final meditation, even the subtle cognitive obscurations that could not be destroyed before will be completely destroyed, that is the 'Vajra-like Samadhi'. These three are like the stages of infancy, youth, and adulthood. As Dha-ri-ka-pa said, continuing from the previous: 'When peaceful, it appears like an illusion, it is not without discrimination of the four extremes, it does not abide in dullness or agitation, the nature of mind is clear light, not meditating on anything, that is called signless yoga.' Third, the key point of the result is like drilling a hole in the desired place. This refers to completely transcending perversion, and at the time of manifesting the path of seeing, it is transcending perversion. And immediately before this, it is complete transcendence, which means awakening from all the sleep of ignorance. Reaching the end of Nirvana. Not abiding in samsara and peace, so reaching non-abiding Nirvana, which means enlightenment of all knowable objects. All the Buddhas of the three times, past, present, and future, also rely on the Prajnaparamita to manifest complete and perfect enlightenment. All the Buddhas become Buddhas by relying on the Dharma that makes them Buddhas, therefore, this is the real mother of all Buddhas. As it was said before: 'Crossing to the other shore, well-spoken is the peace of the Victorious Ones.' Fourth, the key point of conduct is like a secret path. It is divided into three parts: teaching, realization, and collection. First, the teaching: Therefore, the mantra of the Prajnaparamita, the Prajnaparamita itself is the vehicle of mantra. If one follows the conduct of mantra, one will become a Buddha in this very life. This is because of its necessity. View is recognition.
བོ་ཉིད་གཏན་ལ་ཕབ་ནས་དམིགས་པ་ཐམས་ཅད་ཞི་བར་བྱེད་པ་སྟེ་སྔར་གྱི་དེའོ། །འདིར་སྤྱོད་པས་དམིགས་པ་ཉིད་ལྷུར་བླངས། དེས་དམིགས་པ་མེད་པ་ བསྒྲུབ་པ་སྟེ། སོ་སོ་སྐྱེ་བོ་དུག་ལྔ་རགས་པོ་ཅན་གྱིས་བཙན་ཐབས་སུ་དམིགས་པ་ཞི་བར་བྱེད་མི་ནུས་པས། དེ་ལ་ནི། འདི་མཆོག་ཏུ་འགྱུར་རོ། །དེ་ཡང་ཡུམ་གསུམ་གནོད་འཇོམས་ལས། མ་ན་ནི་ཤེས་པ་ཡིན་ལ། 7-400 ཏྲ་ཡ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་སྐྱོབ་པ་ཡིན་པར་བཤད་པས་ཤེས་པ་དང་སྙིང་རྗེ་ལ་གསང་སྔགས་ཞེས་བྱ་བར་བརྗོད་དོ། །དེ་གཉིས་ཀྱི་རྒྱུ་མཐུན་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར་ཡི་གེ་དེ་དག་ལ་ཡང་ གསང་སྔགས་ཞེས་བྱའོ། །ཞེས་དང་། རིག་པ་ཆེན་པོའི་སྔགས་དེར། མ་རིག་པ་སྤོང་བར་བྱེད་པ་དང་། རིག་པ་བསྐྱེད་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་དེ་ཉིད་ལ་རིག་པ་ཞེས་བྱའོ། ཞེས་གསུངས། བླ་ན་མེད་པའི་ སྔགས། འཁོར་གསུམ་དུ་རྟོག་པ་ནི། བླ་ན་ཡོད་པ། སྐབས་ཡོད་པ་ཞེས་བྱ། དེ་དང་བྲལ་པས་བླ་ན་མེད་པའོ། །མི་མཉམ་པ་དང་མཉམ་པའི་སྔགས། སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་མི་མཉམ་པ་ནི་གཟུགས་ ཀྱི་སྐུ། སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་མཉམ་པ་ནི་ཆོས་ཀྱི་སྐུའོ། །སྡུག་བསྔལ་ཐམས་ཅད་ཞི་བར་བྱེད་པའི་སྔགས། སྡུག་བསྔལ་ནི་འཁོར་བ་པ་སྟེ། དེ་ཐམས་ཅད་ཉེ་བར་ཞི་བ་ལ་འགོད་པ་སྟེ། སྐྱོབ་ པ་ཉིད་གཟིགས་ལམ་གསུང་བ་ཞེས་པའི་དབང་གིས་སོ།། །། གཉིས་པ་བཤད་པ་ནི། མི་རྫུན་པས་ན་བདེན་པར་ཤེས་པར་བྱ་སྟེ། འདོད་པ་ཐམས་ཅད་འགྲུབ་པ་ལ་མི་བསླུ་བའི་ཕྱིར་མི་རྫུན་པའོ། ། དེ་ཡང་གསང་སྔགས་ཀྱི་དགྲ་ཐེ་ཚོམ། དེ་ཡོད་པས་མི་འགྲུབ་པས་ཐེ་ཚོམ་དགག་པའོ། །བདེན་ནོ་སྙམ་སུ་གུས་པ་དེས་འགྲུབ་པར་བསྒྲུབ་བོ། །དེ་ཡང་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་བསྟན་པའི་སྔགས་རྣམས་ནི་འགྲུབ་དཀའ་སྟེ། 7-401 དགོས་པ་དང་ཉིང་དགོས་མཐའ་ཡས་པས་རིན་ཐང་ཆེ་བ། མུ་སྟེགས་ཅན་གྱི་ནི་འགྲུབ་སླ་དེ་མཐུ་ཆུང་། དེ་ཡང་སྤྲང་པོས་ཟས་ཙམ་ཐོབ་སླའི། རིན་པོ་ཆེ་རྙེད་དཀའ་བ་ལྟ་བུའོ་སྙམ་དུ་ ཤེས་ནས་གསང་སྔགས་ཅི་བཤད། བཤད་ཚོད་དུ་མི་བསམ་པར་ཉམས་ལེན་དུ་བྱའོ། །རིག་པའི་དབང་ཕྱུག་དག་ཀྱང་། ཤིན་ཏུ་ཕྲ་མོའི་གནས་སྟོན་པ་ལ་ལུང་ཚད་མར་བྱེད་དེ། སངས་རྒྱས་ལས་མཁས་པ་ སུ་ཡང་མེད་པས་དེའི་ཚིག་ཚད་མར་གྱུར་པ་དཔང་དུ་གྱུར་པའོ་སྙམ་དགོངས་པ་ཡིན་ནོ། །ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་སྔགས་སྨྲས་པ། སྔགས་རེ་རེས་ཀྱང་ལས་སྣ་ཚོགས་འགྲུབ་པ་ནི་ བྱེད་པ་པོ་དང་བྱ་བའི་ཡུལ་རྐྱེན་གྱིས་ཏེ། སྐྱེས་བུ་གཅིག་ཀ་དགྲ་གཉེན་བར་མ་སྐྱོང་བ་ལ་ཞུགས་པ་བཞིན་ནོ། །ཨོཾ་ནས་བརྩམས་པའི་ཡིག་འབྲུ་རེ་རེས་ཀྱང་ཆོས་ཀྱི་སྒོ་མཐའ་ཡས་པ་ སྟོན་པས་དེ་དག་སྟོང་པ་ཉིད་དུ་བཞག་པ་སྟེ། དྷ་རི་ཀ་པས། སྟོང་པ་བཅོ་བརྒྱད་བརྗོད། ཞེས་གསུངས། དེས་ན་གཟུངས་འདིའི་དོན་ནི་བསམ་པར་དཀའ་བས་བསྡུས་ཏེ་བསྟ
【現代漢語翻譯】 將自性確定后，所有對境都寂滅，這與之前所說相同。在此修行時，專注于對境本身。通過這種方式，可以證得無對境之境。因為普通人被五毒所困擾，無法強行使對境寂滅，所以，這種方法對他們來說是最好的。正如《三部母經》中說：『摩那（藏文），即मन (梵文天城體)，mana (梵文羅馬擬音)，意為『意』或『識』，而扎亞（藏文），即 त्रय (梵文天城體)，traya (梵文羅馬擬音)，意為『救護』，因此，智慧和慈悲被稱為秘密真言。』因為這兩者具有共同的因，所以這些字母也被稱為秘密真言。』此外，《大智慧經》中說：『因為它可以消除無明，並生起智慧，所以它本身被稱為智慧。』無上真言，對三輪的執著是有上的，是有所依的。與此分離，即是無上的。不平等和相等的真言，諸佛的不平等是色身（梵文：Rūpakāya），諸佛的平等是法身（梵文：Dharmakāya）。寂滅一切痛苦的真言，痛苦是輪迴，將所有這些安置於寂滅之中，這正是救護的顯現。 第二種解釋是：因為不虛妄，所以應當知其為真實，爲了成就一切願望，所以不欺騙。秘密真言的敵人是懷疑，因為懷疑存在，所以無法成就，因此要斷除懷疑。如果以『這是真實的』心態恭敬，就能成就。佛陀所宣說的真言難以成就，因為其必要和究竟必要是無限的，所以價值很高。而外道的真言容易成就，但力量很小。就像乞丐容易得到食物，但難以找到珍寶一樣，應當這樣理解，並修持所說的秘密真言，不要輕視，而要付諸實踐。智慧自在者們也以極微細之處的指示作為衡量標準，因為沒有比佛陀更聰明的人，所以他的話語是標準，是可靠的。唸誦般若波羅蜜多的真言，每個真言都能成就各種事業，這是由作者、行為的對象和因緣決定的，就像一個人同時參與敵友中立三方的事務一樣。從嗡（藏文，梵文天城體：ओ，梵文羅馬擬音：oṃ，漢語字面意思：嗡）開始的每個字母都顯示了無限的法門，因此這些都被安立為空性，如達日迦巴所說：『宣說十八空。』因此，這個陀羅尼的意義難以思議，所以簡略地解釋。
【English Translation】 After establishing the true nature, all objects of focus are pacified, which is the same as previously stated. In this practice, one focuses on the object of focus itself. Through this, one accomplishes the state of having no object of focus. Because ordinary beings are afflicted by the five poisons and cannot forcefully pacify objects of focus, this is the best method for them. As stated in the 'Three Mother Sutras': 'Mana (藏文), i.e., मन (Sanskrit Devanagari), mana (Sanskrit Romanization), means 'mind' or 'consciousness,' and Traya (藏文), i.e., त्रय (Sanskrit Devanagari), traya (Sanskrit Romanization), means 'protection,' therefore, wisdom and compassion are called secret mantras.' Because these two have a common cause, these letters are also called secret mantras.' Furthermore, in the 'Great Wisdom Sutra,' it is said: 'Because it eliminates ignorance and generates wisdom, it is itself called wisdom.' The unsurpassed mantra, attachment to the three spheres is surpassable, it is dependent. Being separated from this is unsurpassed. The unequal and equal mantras, the inequality of all Buddhas is the Form Body (Sanskrit: Rūpakāya), the equality of all Buddhas is the Dharma Body (Sanskrit: Dharmakāya). The mantra that pacifies all suffering, suffering is samsara, placing all of these in pacification, this is the very manifestation of protection. The second explanation is: because it is not false, it should be known as true, in order to accomplish all desires, it does not deceive. The enemy of secret mantras is doubt, because doubt exists, it cannot be accomplished, therefore doubt should be eliminated. If one reveres with the thought 'this is true,' then accomplishment will be achieved. The mantras taught by the Buddhas are difficult to accomplish, because their necessity and ultimate necessity are infinite, therefore they are of great value. While the mantras of non-Buddhists are easy to accomplish, but their power is small. Just as a beggar easily obtains food, but it is difficult to find jewels, one should understand it this way, and practice the secret mantras that are taught, not thinking lightly of them, but putting them into practice. The lords of knowledge also take the instructions on extremely subtle points as a measure, because there is no one more knowledgeable than the Buddha, therefore his words are the standard, they are reliable. Reciting the mantra of the Prajñāpāramitā, each mantra accomplishes various activities, this is determined by the agent, the object of action, and the circumstances, just like a person simultaneously participating in the affairs of enemy, friend, and neutral parties. Each letter starting from Om (藏文，梵文天城體：ओ，梵文羅馬擬音：oṃ，漢語字面意思：嗡) shows infinite Dharma gates, therefore these are all established as emptiness, as Dhārikapa said: 'Declare the eighteen emptinesses.' Therefore, the meaning of this dhāraṇī is difficult to conceive, so it is explained briefly.
ན་ནོ། ཏདྱ་ཐཱ། འགའ་ཞིག་ ལས། འདི་ཐོག་མར་བརྗོད་པ་དག་ནི་རིག་སྔགས་ཞེས་དང་། གསང་སྔགས་ནི་ལྷ་ཕོ། རིག་སྔགས་ནི་ལྷ་མོ་ཞེས་བཤད་པའི་སྐབས་ཡོད་པ་བཞིན། གང་སྔོན་དུ་སོང་བའི་ལྷག་མ་ཐམས་ཅད་རིག་སྔགས་ཡིན་པ་བཞིན། 7-402 སྔགས་ཀྱི་སྒོར་སེམས་བསྐྱེད་ན། ཕྱིན་ཆད་དེའི་ལས་སུ་བྱ་བ་ཅི་གསུངས་པ་ཐམས་ཅད་སྔགས་སུ་འགྱུར་བར་བསྟན་པ་དང་། སེམས་བསྐྱེད་པ་དེ་ཡང་། དཀོན་མཆོག་གསུམ་རྗེས་སུ་དྲན་པའི་དུས་དེར། སངས་ རྒྱས་བྱང་ཆུབ་ཡིད་ཀྱིས་གཟུང་། །ཞེས་གཟུང་བ་ཉིད་དུ་སློབ་དཔོན་ཀུན་དགའ་སྙིང་པོས་བཤད་པ་ལྟར་ཡིན་ལ། དེ་འཛིན་པའང་མ་འོངས་པ་ན་ཐོབ་པར་བྱའོ་སྙམ་པ་ནི་མ་ཡིན་ནོ། །འོ་ན་ གང་ཞེ་ན། ད་ལྟ་ཉིད་དུ་དེ་ལ་བསླབ་པར་དམ་བཅའ་བ་སྟེ། དེ་ཡང་ཤེས་རབ་ཉིད་ཡིན་ལ། དེའི་སྐད་ལ་མོ་རྟགས་ཡོད་པས་མ་ཞེས་བཞག་པས་འདི་རིག་པ་དང་། དེ་ལྷ་མོར་ བཞག་པའི་གནད་གོ་བར་བྱའོ། །ཨོཾ་ག་ཏེ་ག་ཏེ། ཨོཾ་རིག་བྱེད་ཐམས་ཅད་འདུས་པ་དང་། དེའི་མ་མོ་ཡིན་པ་བཞིན། སངས་རྒྱས་ཐམས་ཅད་འདུས་པ་དེས་བྱིན་གྱིས་བརླབ་པ་དང་། བྱིན་རླབས་དེས་ མ་རིག་པ་འཐོར་པ་དང་རིགས་པ་ཆེན་པོ་བསྐྱེད་པའམ་བླུགས་པས་གཏོར་བ་དང་བླུགས་པའི་ཕྱིར་དེ་ལ་དབང་བསྐུར་བ། དེས་ག་ཏེ་ཟློས་ཏེ་གསུངས་སོ། །དབང་བསྐུར་བ་དེ་ལ་སྔགས་ཀྱི་མ་ མོ་ཞེས་བྱའོ། །པ་ར་ག་ཏེ། ཕ་རོལ་ནི་བླ་ན་མེད་པ། དེར་འགྲོ་བ་ནི་རྩ་བའི་མདོ་དོན་བསྒོམ་པ་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་ནམ་མཁའ་ལ་སྦྱོར་བ་དང་། ལོངས་ན་ཡང་སླར་ཤེས་རབ་ཀྱི་དམིགས་པ་སྟེ། 7-403 སྦྱངས་པས་བླ་མེད་པ་ལ་རྣལ་འབྱོར་བྱ་བ་གཉིས་སོ། །འདིས་ཕྱིས་ཐབས་ཅི་ལ་སྦྱངས་ཀྱང་འཇིག་རྟེན་དུ་མི་འཆིང་བར་ཐར་པའི་རྒྱུར་འགྱུར་རོ། །ཨོཾ་སྭ་བྷཱ་ཝ་དང་ཤཱུནྱ་ཏའི་སྔགས་དོན་ཀྱང་ རིམ་པ་དེའོ། །པ་ར་སམ་ག་ཏེ། ཕ་རོལ་ཙམ་ནི་ཉན་རང་དག་ལའང་ཡོད་དེ། འཁོར་བའི་ཕ་རོལ་མཐར་སོན་པ་ཞེས་བྱ་བས་སོ། །དེས་ན་ཕ་རོལ་དེ་ཙམ་དུ་སླེབ་པས་མི་ཆོག་ པས་སམ་ཉེ་སྒྱུར་དེས། ལུས་མཚན་དཔེས་བརྒྱན་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུར་དང་། ངག་ཆོས་ཀྱི་གཎྜིའམ་ཆོས་ཀྱི་དུང་ངམ། ཆོས་ཀྱི་རྔ་དང་། ཡིད་ཏིང་ངེ་འཛིན་གྱི་རྩལ་སྦྱོང་བ་སྟེ། དང་པོ་གཉིས་ཀྱིས་ མི་མཉམ་པ་དེ་ལམ་དུ་འཁྱེར་ཕྱི་མས་མཉམ་པ་དེ་ལམ་དུ་འཁྱེར་བ་བསྟན་པ་ཡིན་ནོ། །འདི་ལ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཉིད་ཀྱིས་སྲས་གཙོ་བོ་དང་། དྷ་རི་ཀས་དེའི་ལུགས་བཀོད་པར་ཡུམ་གཙོ་བོར་ བྱེད་པའི་ལྷ་ལྔའི་དཀྱིལ་འཁོར་བཤད་དེ་གང་མོས་གཟུང་ངོ་། །ཏིང་ངེ་འཛིན་ལ་མཚན་མ་ཅན་ཀམ་པ་ལས་དང་། མཚན་མེད་དེའི་ཡུམ་གྱིས་མཛད་པའང་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱི་ལུགས་ཁོ་ནའོ། བོ་དྷི་སྭཱ་ཧཱ། ལམ་དེ་ལ་བྱང་ཆུབ་ནས་བྱ་བ་ཐམས་ཅད་གཞན་སྡུག་བསྔལ་ཞི་བའི་དོན་ལ་སྦྱོར་བ་སྟེ། དེ་ལ་བསྲུང་བ་དང་། ཟློག་པ
【現代漢語翻譯】 那諾。怛[特它]也[梯雅]他[拖他]。有些 是這樣說的：『最初所說的那些是明咒，秘密咒是男神，明咒是女神。』凡是先前的剩餘部分都是明咒。 7-402 如果在咒語之門中生起菩提心，那麼今後所有被告知要做的事情都會變成咒語。而生起菩提心，就是在憶念三寶之時，『以意念抓住佛陀菩提』。正如昆迦寧波上師所說，要抓住當下，而不是認為未來才能獲得。那麼， 什麼是呢？就是要當下立誓學習它，而這也就是智慧本身。因為它的聲音帶有女性的標誌，所以被稱為『瑪』，因此要理解這智慧和女神的要點。嗡，嘎喋，嘎喋。嗡，就像所有明咒的集合及其母親一樣，所有佛陀的集合加持，而這加持 驅散無明，生起或注入偉大的智慧，因此爲了驅散和注入而進行灌頂。因此，重複『嘎喋』來宣說。這灌頂被稱為咒語之母。巴[日里]嘎喋。彼岸是無上的，到達彼岸就是修習根本的要義。而這也要與虛空結合，即使享用也要再次以智慧為目標。 7-403 通過修習，無上者有瑜伽和行為兩種。通過這個，無論之後修習什麼方法，都不會被束縛於世間，而成為解脫之因。嗡，自性和空性的咒語意義也是同樣的次第。巴[日*里]桑嘎喋。僅僅是彼岸，聲聞緣覺也有，被稱為到達輪迴的彼岸。因此，僅僅到達彼岸是不夠的，因此通過『桑』這個近指， 將身體裝飾成具足妙相的佛身，語為法螺或法輪，意為禪定的力量。前兩者是將不平等帶入道，後者是將平等帶入道。對此，龍樹菩薩親自宣說了以王子為主，達日迦以其方式安排了以佛母為主的五尊壇城，隨喜受持。禪定方面，有具相的甘巴拉，以及無相的佛母所作，也都是龍樹菩薩的方式。菩提薩婆訶。 在那條道路上，從菩提開始，所有行為都爲了平息他人的痛苦，對此進行守護和遮止。
【English Translation】 Na no. Tadyatha. Some say, 'Those initially spoken are Vidyā-mantras, secret mantras are male deities, and Vidyā-mantras are female deities.' All that remains from before are Vidyā-mantras. 7-402 If Bodhicitta is generated in the gate of mantras, then all that is said to be done hereafter will become mantras. And generating Bodhicitta is, at the time of remembering the Three Jewels, 'grasping the Buddha's Bodhi with the mind.' Just as Master Kunga Nyingpo said, grasp it now, not thinking that it will be obtained in the future. Then, what is it? It is to vow to learn it now, and that is wisdom itself. Because its sound has a feminine sign, it is called 'Ma,' so understand the key point of this wisdom and the goddess. Om, gate gate. Om, like the collection of all Vidyās and its mother, the collection of all Buddhas blesses, and that blessing scatters ignorance, generates or pours great wisdom, therefore initiation is done for scattering and pouring. Therefore, repeat 'gate' to declare. This initiation is called the mother of mantras. Para gate. The other shore is unsurpassed, reaching the other shore is practicing the fundamental meaning. And this must also be combined with space, and even when enjoying, aim again at wisdom. 7-403 Through practice, the unsurpassed has two: yoga and action. Through this, no matter what method is practiced later, one will not be bound to the world, but will become a cause for liberation. Om, the meaning of the mantra of Svabhava and Shunyata is also the same order. Para samgate. Merely the other shore, even Shravakas and Pratyekabuddhas have it, called reaching the other shore of Samsara. Therefore, it is not enough to merely reach the other shore, therefore through 'sam,' this near demonstrative, adorn the body as the Buddha's body with excellent marks, speech as the Dharma conch or Dharma bell, mind as the power of Samadhi. The first two show bringing the unequal into the path, the latter shows bringing the equal into the path. On this, Nagarjuna himself declared the mandala of five deities with the prince as the main, and Dharika arranged it in his way with the mother as the main, take whichever you like. In terms of Samadhi, there is the one with signs by Kambhala, and the one without signs done by the mother, which are also only Nagarjuna's way. Bodhi Svaha. On that path, starting from Bodhi, all actions are applied to pacify the suffering of others, for this, protect and avert.
་དང་། བསད་པ་དང་། སྡེ་རེངས་པ་རྣམས་ནི་མངོན་སྤྱོད་དེ། འདིར་བསྲུང་བ་རབ་ཀྱིས་བཟློག་པར་དང་། 7-404 བཟློག་པ་རབ་ཀྱིས་བསད་པར་འགྱུར་པས་དྲག་ལས་སུ་བསྡུས་ཏེ་ཚར་གཅོད་ཀྱི་འཕྲིན་ལས། ཞི་བ་དང་རྒྱས་པ་གཉིས་ནི་ཕན་འདོགས་པ་སྟེ་རྗེས་སུ་འཛིན་པའི་འཕྲིན་ལས་སོ། །ཇི་སྐད་བཤད་པའི་ དྲག་པོ་ལ་སོགས་པ་དེ་ཡང་དེ་ཉིད་ལ་སྙིང་རྗེའི་བསམ་པ་ཁོ་ནས་ཏེ། དེ་མི་དགེ་བ་ལ་ཞུགས་པ་ཐབས་གཞན་གྱིས་ལྡོག་མི་ཐུབ་ན་བྱ་བ་ཡིན་ལ་དེས་རྒྱུ་དགགས་པའི་ཕྱིར་ འབྲས་བུ་སྡུག་བསྔལ་ཞི་བ་ཡིན་ནོ། །གསུམ་པ་བསྡུ་བ་ནི། ཤཱ་རིའི་བུ། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོས་དེ་ལྟར་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཟབ་མོ་ལ་བསླབ་པར་བྱའོ།། །། ༄། །དོན་བསྡུ་བ། གསུམ་པ་དོན་བསྡུ་བ་ནི། དེ་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཏིང་ངེ་འཛིན་དེ་ལས་བཞེངས་ཏེ། དེ་ལ་ཞུགས་པའི་དགོས་པ་གྲུབ་ཟིན་པའི་ཕྱིར་དེ་ལས་བཞེངས་སོ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྤྱན་རས་གཟིགས་དབང་ ཕྱུག་ལ་ལེགས་སོ་ཞེས་བྱ་བ་བྱིན་ནས། དེ་འཆད་པ་པོ་ཡིན་པས་སོ། །ལེགས་སོ་ལེགས་སོ། །རིགས་ཀྱི་བུ་དེ་དེ་བཞིན་ནོ། །རིགས་ཀྱི་བུ་དེ་དེ་བཞིན་ཏེ། ལེགས་སོ་ཇི་ལྟར་མཛད་པའི་ ཚུལ་ལོ། །དེ་ལྟར་ཁྱོད་ཀྱིས་བསྟན་པ་བཞིན་དུ་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་ཟབ་མོ་ལ་སྤྱད་པར་བྱ་སྟེ། ད་ལྟ་ཡོད་པ་དང་འབྱུང་བར་འགྱུར་བའི་གདུལ་བྱ་རྣམས་ཀྱིས་སོ། །དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་ཀྱང་རྗེས་སུ་ཡི་རང་ངོ་། ། 7-405 སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱིས་མཁྱེན་ཅིང་གཟིགས་པ་དེ་ལྟར་བཤད་པས་དེ་ལ་དགྱེས་པ་ཡིན་ནོ། །མདོ་རིལ་པོའི་མཇུག་སྡུད་ནི། དེ་སྐད་ཅེས་བཀའ་སྩལ་ནས། ཚེ་དང་ལྡན་པ་ཤཱ་རི་དྭ་ཏིའི་བུ་དང་། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་སྤྱན་རས་གཟིགས་དབང་ཕྱུག་དང་། ཐམས་ཅད་དང་ལྡན་པའི་འཁོར་དེ་དང་། ལྷ་དང་མི་དང་ལྷ་མ་ཡིན་དང་དྲི་ཟར་བཅས་པའི་འཇིག་རྟེན་ཡི་རངས་ཏེ་བཅོམ་ལྡན་འདས་ཀྱིས་གསུངས་ པ་ལ་མངོན་པར་བསྟོད་དོ། །འགྱུར་ཡང་བསམ་ཡས་སུ་བསྒྱུར་བ་ཕྱིས་འོན་ལྗང་རྡོར་སྐད་གསར་བཅད་ཀྱིས་བཅོས་ནས་གཏན་ལ་ཕབ་པའོ། །འགའ་ཞིག་ཀ་ཅོག་གི་འགྱུར་ལ་སྒྲ་དང་མི་མཐུན་པ་འདུག་ གོ་ཞེས་ཟེར་བ་དང་། དཔེར་ན་བརྒྱད་སྟོང་པ་བཟོ་སྦྱངས་ལས་འཕྲེང་བ་ཅན་འགྱུར་མང་པོ་སྙམ་ནས་དེ་ལ་མགུ་བ་ནི་ཕྱིན་ཅི་ལོག་སྟེ་ཀ་ཅོག་གི་དུས་གསུང་རབ་ཀྱི་བརྡ་ཕལ་ཆེ་ བ་བཟོས། དེ་ལ་བརྡ་རྙིང་པ་གོ་དཀའ་བ་རྣམས་གཉགས་ཛྙཱ་ན་དང་ཞང་ཡེ་ཤེས་ལ་སོགས་པས་སྐད་གསར་དུ་བཅོས་དེ་ཡང་སྒྲ་གཙོ་བོ་དེའི་གཞུང་ལུགས་བཞིན་དང་། དོན་གཙོ་བོ་བདག་ཉིད་ ཆེན་པོ་རྣམས་ཀྱི་འགྲེལ་པ་དང་བསྟུན་ནས་འགའ་ཞིག་བོད་སྐད་ལ་གླ་ཐབས་སུ་སྣོན་དགོས་བཅོས་ཏེ་ཞུས་ཤིང་གཏན་ལ་ཕབ་པས་ཚད་མར་འོས། དཔང་པོར་འོས་པ་དེ་ཁོ་ནའོ། །ཀློག་པ་ཕལ་ཆ
【現代漢語翻譯】 殺戮和殘害是顯現的行為，在此，以最強的守護來阻止，以最強的阻止來殺戮，因此歸於猛烈的行為，是調伏的事業。寂靜和增益二者是利益，是攝受的事業。如上所說的猛烈等，也僅僅是以慈悲之心，如果以其他方法無法阻止某人陷入不善，就應該採取行動，因為這能阻止惡因，從而平息痛苦的果報。第三，總結：夏瑞子，菩薩摩訶薩應該如此修學甚深的般若波羅蜜多。 第三，總結意義：然後，世尊從該三摩地中起身，因為進入該三摩地的必要已經完成，所以從其中起身。讚歎菩薩觀自在，因為他是宣說者。『善哉！善哉！善男子，正是如此！善男子，正是如此！』這是讚歎他如何行事。『如你所教導的那樣，應該修學甚深的般若波羅蜜多』，無論是現在還是未來，所有應被調伏的眾生都應如此。諸佛也隨喜。諸佛知曉並看到，如此宣說令他們歡喜。總結整部經：如是宣說之後，具壽夏瑞子，菩薩觀自在，以及所有在場的眷屬，包括天、人、阿修羅和乾闥婆在內的世間，皆大歡喜，讚歎世尊所說。 翻譯是由無量宮翻譯的，後來由溫江多新修訂並最終確定。有些人說卡覺的翻譯有些地方與發音不符，例如在《八千頌》的造像品中，他們認為有很多蓮花鬘的譯本，並對此感到滿意，這是顛倒的。因為在卡覺時代，大部分的佛經術語都被修改了。那些難以理解的舊術語，由嘉納和香耶謝等人重新修訂，也是按照發音為主的原則，意義主要依據大成就者們的註釋，有些爲了適應藏語的表達習慣而進行了增刪，經過審覈和確定，因此是可靠的。只有它才值得作為依據。普通的讀者...
【English Translation】 Killing and maiming are manifest actions; here, the strongest protection prevents, and the strongest prevention kills, thus belonging to fierce actions, which are the activities of subduing. Pacifying and increasing are both beneficial, which are the activities of embracing. The aforementioned fierce actions, etc., are solely motivated by compassion. If someone cannot be stopped from engaging in negativity by other means, action should be taken, because this prevents the cause of suffering, thereby pacifying the painful result. Third, the summary: Shariputra, Bodhisattva Mahasattvas should thus train in the profound Prajnaparamita. Third, summarizing the meaning: Then, the Bhagavan arose from that Samadhi, because the necessity of entering that Samadhi had been accomplished, therefore he arose from it. He praised the Bodhisattva Avalokiteshvara, because he was the expounder. 'Well done! Well done! Son of noble family, it is just so! Son of noble family, it is just so!' This is praising how he acted. 'As you have taught, one should practice the profound Prajnaparamita,' whether now or in the future, all beings to be tamed should do so. The Tathagatas also rejoice. The Buddhas know and see, and are pleased by this explanation. Concluding the entire Sutra: Having spoken thus, the venerable Shariputra, the Bodhisattva Avalokiteshvara, and all the assembled retinue, including the world with gods, humans, asuras, and gandharvas, rejoiced and praised what the Bhagavan had said. The translation was done at Samyé, later revised and finalized by Ön Jangdor with new vocabulary. Some say that some of Kawa Chak's translations are inconsistent with the pronunciation, for example, in the Image Chapter of the Eight Thousand Verse Sutra, they think there are many translations of lotus garlands and are satisfied with it, which is inverted. Because in the time of Kawa Chak, most of the Buddhist terms were modified. Those old terms that were difficult to understand were revised by Nyak Jñana and Zhang Yeshe, also according to the principle of pronunciation being primary, and the meaning mainly based on the commentaries of the great masters, and some were added or deleted to adapt to Tibetan expression habits, and after review and determination, it is therefore reliable. Only it is worthy of being used as a basis. Ordinary readers...
ེར་བླ་མཆོད་བཞིན། ། 7-406 ཡིག་ནག་ཉིད་ཀྱི་ཕྱི་རྗེས་འབྲང་། །གཟུང་ཡང་ཞིབ་མོས་མི་གཞལ་བར། །གཞུང་ཀུན་ངང་ཚུལ་སྟོན་མི་སྤྲོ། །སྔོན་གྱི་རབས་སུ་མཛའ་བས་ན། །བདག་ལ་བག་ཕབ་དེས་འཕྲོས་བྱིན། །གསུང་རབ་དགོངས་འགྲེལ་བཅས་ ལྟ་ལ། །ཆགས་བྲལ་ཚིག་འཁྲིའི་གླུ་ཆུང་འཐེན། །རྩོམ་པའི་སྔོན་ལ་ཆགས་པའང་ཕལ། །བདེར་འཁྱུག་དོགས་འབྲང་ལ་བྱོལ་ཕྱིར། །དཀའ་གནས་གར་སོང་གར་འདེད་པ། །ང་འདྲ་ཚོལ་དང་རྙེད་ན་མཚར། །དོན་མིན་ཚད་ གདུངས་སྙིང་ལ་ཞེན་པའི་རྨོངས་པས་རྨོངས་ནས་དྲན་སྟོར་ལ། །དོན་འབྱེད་དྲི་བཟང་ག་པུར་ཆུས་གཉིད་སད་ལྟར་སད་པའི་ཕྱིར་སྤྲོ་བ། །དོན་བཞིན་རྣམ་བཤད་ཙཱུ་ཏའི་ལྗོན་པས་ས་འགོ་ས་དང་མཐོ་ རིས་སར། །དོན་འབྲས་ཅི་འདོད་ལན་རེ་མ་ཡིན་དུས་དང་དུས་སུ་སྟེར་གྱུར་ཅིག །ཤེས་རབ་སྙིང་པོའི་རྣམ་བཤད་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱི་མན་ངག་རིག་ནས་པདྨ་དཀར་པོས་བྱམས་པ་ཆེན་པོའི་ཆོས་གླིང་དུ་ སྦྱར་བའོ།། །།མངྒལམ།། །།
目錄 ཤེས་རབ་སྙིང་པོའི་རྣམ་བཤད་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱི་དགོངས་པ་གསལ་བར་བསྟན་པ་བཞུགས་སོ།། གླེང་གཞི་དང་། གླེང་བསླང་ཚུལ། ལྟ་བའི་གནད་མིག་གིས་ལྟ་བ་ལྟ་བུར་བཤད་པ། སྒོམ་པའི་གནད་གོམ་པ་དོར་བ་ལྟ་བུར་བཤད་པ། འབྲས་བུའི་གནད་འདོད་སར་བརྟོལ་བ་ལྟ་བུར་བཤད་པ། སྤྱོད་པའི་གནད་གསེང་ལམ་ལྟ་བུར་བཤད་པ། དོན་བསྡུ་བ།
【現代漢語翻譯】 頂禮上師！ 7-406 追隨黑字的指引， 即使細緻入微也難以衡量。 不願展示所有經典的自然狀態， 因往昔世代的友誼， 將我的心意傾注於此。 研習經文及其釋義， 吟唱一首無染的詞語之歌。 寫作之前，愛戀之情已然萌生。 爲了逃離安逸的停滯和疑惑的追逐， 難題無論去向何方，我都將追尋。 像我這樣的人，若能尋到，實屬罕見。 執著于非本質的事物，內心充滿痛苦，因愚昧而迷失，喪失記憶。 爲了像從沉睡中被檀香水喚醒一般，清晰地辨明真諦，我滿懷喜悅。 如實地闡釋，愿如芒果樹般，在地上、高處，乃至天堂， 隨時隨地給予我所期望的意義和結果。 般若心經的釋義，領悟龍樹的口訣后，由白蓮在慈氏大樂苑寫成。 吉祥圓滿！
目錄 般若心經釋義：闡明龍樹菩薩的意旨 序言和引言的方式 見地的要點：如眼觀物般闡述 修行的要點：如捨棄步伐般闡述 果的要點：如突破目標般闡述 行持的要點：如秘密通道般闡述 總結
【English Translation】 Homage to the Guru! 7-406 Following the black letters, Even with meticulousness, it's hard to measure. Unwilling to show the natural state of all scriptures, Because of the friendship in past lives, I pour my heart into this. Studying the scriptures and their commentaries, Singing a small song of attachment-free words. Before writing, love has already sprouted. To escape the stagnation of ease and the pursuit of doubt, Wherever the difficulties go, I will chase after them. If someone like me can be found, it would be amazing. Clinging to non-essential things, with suffering in my heart, lost in ignorance, losing memory. To awaken like being awakened from sleep by the fragrance of camphor water, to clearly discern the truth, I am filled with joy. Explaining truthfully, may it be like a mango tree, on the ground, in high places, and even in heaven, May it give me the meaning and results I desire at any time. The commentary on the Heart Sutra, after understanding Nagarjuna's instructions, was written by White Lotus in the Great Joy Garden of Maitreya. May there be auspiciousness!
Table of Contents Commentary on the Heart Sutra: Clarifying the Intent of Nagarjuna Introduction and how to begin The key point of view: explained like seeing with the eyes The key point of meditation: explained like abandoning steps The key point of the result: explained like breaking through to the desired place The key point of conduct: explained like a secret path Summary