padkar1021_達波四法根本三士道勝寶鬘.g2.0f
遍知貝瑪嘎波大師教言集PK79དྭགས་པོ་ཆོས་བཞིའི་རྩ་བ་སྐྱེས་བུ་གསུམ་གྱི་ལམ་གྱི་མཆོག་རིན་པོ་ཆེའི་འཕྲེང་བ་ཞེས་བྱ་བ། 10-450 ༄༅། །དྭགས་པོ་ཆོས་བཞིའི་རྩ་བ་སྐྱེས་བུ་གསུམ་གྱི་ལམ་གྱི་མཆོག་རིན་པོ་ཆེའི་འཕྲེང་བ་ཞེས་བྱ་བ། ༄། །སྐྱེས་བུ་གསུམ་གྱི་ལམ་གྱི་རིམ་པ། ༄༅། །དྭགས་པོ་ཆོས་བཞིའི་རྩ་བ་སྐྱེས་བུ་གསུམ་གྱི་ལམ་གྱི་མཆོག་རིན་པོ་ཆེའི་འཕྲེང་བ་ཞེས་བྱ་བ་ཆོས་རྗེ་སྒམ་པོ་པས་མཛད་པ་བཞུགས་སོ། ། 10-451 ༄༅། །སྡོམ་དང་དམ་ཚིག་གུས་སེམས་མ་ཉམས་ཤིང་། །ལུང་དང་རྟོགས་པ་བྱིན་རླབས་བརྒྱུད་པར་ལྡན། །ཇོ་བོའི་བཀའ་བརྒྱུད་བླ་མ་དམ་པ་ལ། །རྐང་གི་ཁོང་དང་སྙིང་གི་དཀྱིལ་ནས་འདུད། །ཐེག་པ་ཐམས་ ཅད་བརྗོད་བྱར་བསྟན་པ་ཡི། །སྐྱེས་བུ་གསུམ་གྱི་ལམ་གྱི་རིམ་པ་འདི། །དུས་གསུམ་འཕགས་པ་རྣམས་ཀྱི་གཞུང་ལམ་སྟེ། །ཆོས་བཞིས་རྒྱས་བཤད་དེ་དག་རེ་རེའང་། །ལྟ་སྒོམ་སྤྱོད་པ་གསུམ་གྱིས་ཉམས་སུ་ བླང་། །ཡང་དག་ལྟ་བ་ལས་འབྲས་སྒོམ། །དགེ་སྡིག་འཇུག་ལྡོག་སྤྱོད་པ་སྟེ། །འབྲས་བུ་མཐོ་རིས་ལྷ་མི་གཉིས། །སྐྱེས་བུ་ཆུང་ངུ་བསྡུས་པ་ཡིན། །བདག་མེད་ལྟ་བ་ཉེས་དམིགས་བསྒོམ། །ངེས་འབྱུང་བསླབ་པ་ གསུམ་སྤྱོད་པ། །འབྲས་བུ་ཉན་རང་བྱུང་ཆུབ་སྟེ། །སྐྱེས་བུ་འབྲིང་པོ་བསྡུས་པ་ཡིན། །བདེན་གཉིས་ལྟ་བ་ཟུང་འཇུག་སྒོམ། །ཕ་རོལ་ཕྱིན་དྲུག་སྤྱོད་པ་སྟེ། །འབྲས་བུ་མི་གནས་མྱ་ངན་འདས། །སྐྱེས་བུ་ ཆེན་པོ་བསྡུས་པ་ཡིན། །ཆོས་ཉིད་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུ་ལ། །སྣང་བ་བྱང་ཆུབ་སེམས་སུ་སྦྱང་། །བདེན་གཉིས་ཚོགས་གཉིས་བསྒྱུར་བ་འདི། །སྐུ་གཉིས་རྒྱུ་རུ་ཤེས་པར་བྱ། །བདག་གིས་བདེ་ལ་གཞན་སྦྱོར་ནུས། ། བྱམས་པ་ཚད་དུ་ཕྱིན་པ་ལགས། །གཞན་གྱི་སྡུག་བསྔལ་བདག་ལེན་ནུས། །སྙིང་རྗེ་ཚད་དུ་ཕྱིན་པ་ལགས། །གནོད་སྐྱེལ་གྱིས་བློ་མི་སྨས་ན། །བྱང་སེམས་ཚད་དུ་ཕྱིན་པ་ལགས། །བདེ་སྡུག་བླང་དོར་མི་འདོད་ན། ། 10-452 ལྟ་བ་ཚད་དུ་ཕྱིན་པ་ལགས། །རང་གི་སེམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་དང་། །གཞན་གྱི་སེམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་ལ། །གཉིས་སུ་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ན། །བདག་གཞན་འཛིན་པ་ཇི་ལྟར་འཐད། །འཁོར་བའི་རང་བཞིན་ཤེས་ གྱུར་པ། །དེ་ཉིད་མྱ་ངན་འདས་པར་བརྗོད། །དེ་སྐད་གསུངས་པས་འཁོར་འདས་ལ། །བཟང་ངན་འཛིན་པ་ཇི་ལྟར་འཐད། །སྟོང་དང་རྟེན་འབྱུང་དོན་གཅིག་པ། །དབུ་མའི་ལམ་དུ་གསུངས་པ་ལ། །སྟོང་ཉིད་སྟོན་ པའི་བླ་མ་ཞིག །ལོགས་ནས་དགོས་པ་ཇི་ལྟར་འཐད། །རང་གི་སེམས་ལ་བཟོ་ཤེས་ན། །ཐམས་ཅད་བདེན་པར་མ་གྲུབ་པས། །ཇི་ལྟར་སྣང་ཡང་བློ་སྦྱོང་གི །གྲོགས་དང་མཐུན་པའི་རྒྱུ་རུ་སྦྱར། །གེགས་ སེལ་ལོགས་ནས་ཅི་ཞིག་དགོས། །དགེ་སློང་འཚོ་བྱེད་ཅེས་བྱང་ཕྱོགས་གངས་རིའི་ལྗོངས་འདིའི་བསྟན་པ་ལ་བྱ་བ་བྱེད་པར་སྟོན་པས་ལུང་བསྟན་པ་ད
【現代漢語翻譯】 遍知貝瑪嘎波大師教言集PK79《達波四法之根本，三士道之精華，珍寶之鬘》 《達波四法之根本，三士道之精華，珍寶之鬘》 三士道次第 《達波四法之根本，三士道之精華，珍寶之鬘》由法王岡波巴所著。 不失戒律與誓言的恭敬心，具備傳承的經教與證悟加持。于覺沃（指阿底峽尊者）的噶舉派上師，從足心到心間恭敬頂禮。 此為闡述一切乘之所詮的三士道次第，乃過去、現在、未來諸佛之正道。以四法廣為闡釋，而每一法，皆以見、修、行三者而修持。 正確的見地是觀察業果，修行是止惡行善，行為是取捨善惡。果報是人天善道，此為小士道。 無我之見，修持過患，出離心是三學之行。果報是聲聞、緣覺之菩提，此為中士道。 二諦之見，修持雙運，行為是六度。果報是無住涅槃，此為大士道。 法性猶如虛空，將顯現修于菩提心。二諦與二資糧的轉化，應知是二身的因。 若能將自樂施予他人，是慈心達到極致。若能將他人的痛苦取于自身，是悲心達到極致。若加害者亦不嗔恨，是菩提心達到極致。若不欲取捨苦樂，是見地達到極致。 自心之法性，與他心之法性，若無二別，自他之執著又怎能成立？ 若能了知輪迴之自性，即是涅槃。如是說，又怎能執著輪迴與涅槃之好壞？ 空性與緣起意義相同，于中道中宣說。若需另外一位宣說空性之上師，又怎能成立？ 若能調伏自心，一切皆非真實成立，無論顯現如何，皆可修心，並轉為助益之友伴。又何需另外的除障？ 比丘措杰（དགེ་སློང་འཚོ་བྱེད།，梵文：bhikṣu bhojaka，梵文羅馬擬音：bhikṣu bhojaka，漢語字面意思：僧人供養者）被授記為將在北方雪域弘揚佛法。
【English Translation】 Collected Teachings of Omniscient Pema Karpo PK79: 'The Root of the Four Dharmas of Dakpo, the Essence of the Three Types of Individuals' Path, Called the Precious Garland' 'The Root of the Four Dharmas of Dakpo, the Essence of the Three Types of Individuals' Path, Called the Precious Garland' The Stages of the Path of the Three Types of Individuals The Root of the Four Dharmas of Dakpo, the Essence of the Three Types of Individuals' Path, Called the Precious Garland, composed by Dharma Lord Gampopa. Without diminishing the respect of vows and commitments, possessing the lineage of blessings of scripture and realization. To the supreme lama of the Kagyu lineage of Jowo (referring to Atisha), I prostrate with reverence from the soles of my feet to the center of my heart. This is the order of the path of the three types of individuals, which is taught as the subject of all vehicles. It is the path of the Buddhas of the three times. Each of these is extensively explained by the Four Dharmas, and each is practiced through the three aspects of view, meditation, and conduct. The correct view is to contemplate the results of actions, the meditation is to abandon evil and practice virtue, and the conduct is to adopt and reject good and bad. The result is the happiness of gods and humans, which is the collection of the small individual. The view of selflessness, meditating on faults, and the three trainings are the conduct. The result is the enlightenment of hearers and solitary realizers, which is the collection of the intermediate individual. The view of the two truths, meditating on union, and the conduct is the six perfections. The result is non-abiding nirvana, which is the collection of the great individual. The nature of reality is like the sky, train appearances into bodhicitta. The transformation of the two truths and the two accumulations should be known as the cause of the two bodies. If one can give one's own happiness to others, it is loving-kindness reaching its limit. If one can take the suffering of others upon oneself, it is compassion reaching its limit. If one does not resent those who cause harm, it is bodhicitta reaching its limit. If one does not desire to take or abandon happiness and suffering, it is the view reaching its limit. If the nature of one's own mind and the nature of another's mind are not different, how can the grasping of self and other be justified? If one understands the nature of samsara, it is said to be nirvana. Having said that, how can one grasp the good and bad of samsara and nirvana? Emptiness and dependent arising have the same meaning, and are taught as the Middle Way. How can there be a need for a separate lama to teach emptiness? If one knows how to work with one's own mind, since everything is not truly established, no matter how it appears, one can train the mind and turn it into a cause for help and harmony. What need is there for a separate obstacle remover? The monk Tsokye (དགེ་སློང་འཚོ་བྱེད།, Sanskrit: bhikṣu bhojaka, Romanized Sanskrit: bhikṣu bhojaka, literally: monk provider) was prophesied to spread the teachings in the northern snowy region.
ེས་མཛད་པ་རྫོགས་སོ།། །། ༄། །སྐྱེས་བུ་གསུམ་གྱི་ལམ་རིམ་ཕྱེད་བཅས་ཤོ་ལོ་ཀ་བཅུ་གཉིས་པའི་འགྲེལ་པ་མདོར་བསྡུས་པ། སྐྱེས་བུ་གསུམ་གྱི་ལམ་རིམ་ ཕྱེད་བཅས་ཤོ་ལོ་ཀ་བཅུ་གཉིས་པའི་འགྲེལ་པ་མདོར་བསྡུས་པ་སློབ་དཔོན་སྒམ་པོ་པས་མཛད་པ་བཞུགས་སོ། །བླ་མ་དམ་པ་རྣམས་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །སྤྱིར་ལམ་ལ་འཇུག་པའི་ཐོག་མ་ལ་དཔོན་ སློབ་མཚན་ཉིད་དང་ལྡན་པ་གཉིས་དགོས་པ་ཐམས་ཅད་དུ་འདྲ། དེ་ལ་བླ་མ་དེ་ཇི་ལྟ་བུ་ཞིག་དགོས་ན། སྡོམ་དང་ཞེས་པ། སྡོམ་པའི་རིམ་པ་གང་བླངས་པ་མ་ཉམས་པ་ཅིག་དགོས། 10-453 དམ་ཚིག་ཅེས་པ། སྔགས་ཀྱི་ལ་མི་ཟེར། །རང་གི་བླ་མ་དེ་དམ་ཚིག་ལ་ཟོལ་མེད་པ་བླ་མ་ཐམས་ཅད་ལ་གུས་སེམས་མ་ཉམས་པ་ཞིག་དགོས། དེ་ཡང་། ལུང་དང་རྟོགས་པ་བྱིན་རླབས་ གསུམ་གྱི་རྒྱུད་པར་ལྡན་པ་ཅིག་དགོས་ཏེ། ཇོ་བོའི་བཀའ་བརྒྱུད་ཕལ་དེ་གསུམ་དང་ལྡན་པ་ཡིན་གསུང་། དེ་ལྟར་ཁུངས་ནས་བྱུང་བའི་བླ་མ་གཅིག་ལ་བརྟེན་པའི་ཚུལ་ནི་རྐྱང་ངེ་བ་གུས་པ་ མེད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། རྐང་གི་ཅེས་སོ། །ཐེག་པ་ཞེས་པ་ནི་མདོར་བསྟན་པ་སྟེ། འདི་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའི་གསེབ་ལམ་ཞེས་པ་ལྟ་བུ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ་དུས་གསུམ་གྱི་སངས་རྒྱས་དང་བྱང་ སེམས་ཐམས་ཅད་གཤེགས་ཤིང་རྗེས་སུ་གཤེགས་པའི་གཞུང་ལམ་ཆེན་མོ་ཡིན། དེ་ཡང་། ཆོས་ཆོས་སུ་འགྲོ་བ། ཆོས་ལམ་དུ་འགྲོ་བ། ལམ་འཁྲུལ་པ་སེལ་བ། འཁྲུལ་པ་ཡེ་ཤེས་སུ་འཆར་བ་བཞིར་ཕྱེ། རེ་རེ་ཡང་ལྟ་སྒོམ་སྤྱོད་པ་གསུམ་གྱིས་ཉམས་སུ་ལེན་པ་ལས། དང་པོ་ལས་འབྲས་ལ་ཡིད་ཆེས་པ་འཇིག་རྟེན་པའི་ཡང་དག་པའི་ལྟ་བ་དང་། ལས་རྒྱུ་འབྲས་སྒོམ། སྡིག་པ་ལས་ལྡོག །དགེ་ བ་ལ་འཇུག །དེས་འབྲས་བུ་ལྷ་མི་ཞེས་སོ། །གང་ཟག་དང་གཟུང་བ་མེད་པར་ལྟ་བ་དང་། །འཁོར་བའི་ཉེས་དམིགས་སྒོམ་པ། །ངེས་འབྱུང་གི་ཤཱི་ལ་ལ་སོགས་པར་སྤྱོད་པ་སྟེ། འབྲས་བུ་ཉན་ཐོས་དང་རང་སངས་རྒྱས་ཞེས་སོ། ། 10-454 འཕགས་པའི་བདེན་པ་གཉིས་ལྟ་བ་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་ཀུན་རྫོབ་ཐབས། དོན་དམ་ཤེས་རབ། དེ་གཉིས་ཟུང་དུ་འཇུག་པ་སྒོམ་པ། བྱང་ཆུབ་མཆོག་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་ནས་ལམ་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་དྲུག་ ལ་སློབ་པར་སྤྱོད་པ་ལས། འབྲས་བུ་རྣམ་མཁྱེན་གྱི་སངས་རྒྱས་ཐོབ་ཅེས་སོ། །དེ་ཉིད་ཅུང་ཞིག་བཤད་པ་ནི་གཞི་ཅེས་ཏེ་ནམ་མཁའ་རང་བཞིན་གྱིས་དག་པ་འདི་ལ་ཚར་ནོན་ལྟ་བུའི་དངོས་ པོ་ཅིག་གཟུང་ཙ་ན་དེས་ནོན་པའི་ནམ་མཁའ་དེ་གར་སོང་སྟེ་གར་ཡང་སོང་བ་མེད། དངོས་པོ་དེ་མེད་ཙ་ན་དེའི་བཤུལ་དུ་ནམ་མཁའ་གང་ནས་འོངས་ཏེ་གང་ནས་ཀྱང་འོངས་བ་མེད། དེ་ནས་ཚར་ནོན་ལྟ་བུ་འདི་ཤེས་རབ་ཀྱི་མཚོན་རྣོན་པོ་གཅིག་གིས་གཏུབས་ཤིང་བཤིག་ན་རྡུལ་ཕྲ་རབ་ཀྱང་ལུས་པ་མེད་དེ་གཟུགས་སྟོང་པའོ་ཞེས་པའི་དོན། ཀུན་རྫོབ་སྒྱུ་མ་ཙམ་དུ་ད་ ལྟ་སྣང་བ་ཡོད་དེ་སྟོང་པ་
【現代漢語翻譯】 善行圓滿結束。 對於三士道的次第，附帶十二頌的簡略註釋。 三士道次第，附帶十二頌的簡略註釋，由岡波巴大師所著。頂禮至尊上師！一般來說，進入道之初，師徒二者皆需具足相應的條件，這是普遍適用的。那麼，上師需要具備什麼樣的條件呢？『戒律』是指，所受持的戒律沒有毀壞。『誓言』，並非指密咒。自己的上師在誓言上沒有虛假，對所有上師都保持恭敬心，且不減退。此外，還需具備傳承的加持，即傳承、證悟、加持三者。據說，覺沃（阿底峽，Atiśa）的教法傳承主要具備這三者。如此這般，依止一位具有清凈傳承的上師，並非是傲慢無禮，而是要心懷恭敬。『乘』，此處是簡要的指示，並非指如金剛薩埵（藏文：རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ།）的秘密道，而是過去、現在、未來一切諸佛和菩薩所行持的偉大道路。此外，可分為四種：法成為法，法成為道，遣除道的錯謬，錯謬顯現為智慧。每一種又通過見、修、行三方面來修持。首先，相信業果是世間正確的見解。修持業因果報，止惡行善，其果報是天人。 無有能取和所取地觀察，修持輪迴的過患，行持出離的戒律等，其果報是聲聞和緣覺。觀修聖諦二諦，其中世俗諦是方便，勝義諦是智慧，二者雙運而修持。發起殊勝菩提心，並在六度中學習，其果報是獲得遍知的佛陀果位。稍微解釋一下，『基』是指，虛空自性清凈，如果執著于像污垢一樣的事物，那麼被遮蔽的虛空去了哪裡呢？它哪裡也沒去。當污垢不存在時，虛空從哪裡來呢？它也從哪裡都沒來。然後，如果用智慧的利劍斬斷並摧毀像污垢一樣的事物，甚至連微塵也不留下，這就是『色即是空』的含義。世俗諦如幻象般存在，現在顯現，卻是空性。
【English Translation】 The virtuous deeds are completed. A brief commentary on the twelve verses with the divisions of the three types of individuals on the path. A brief commentary on the twelve verses with the divisions of the three types of individuals on the path, composed by Master Gampopa. Homage to the venerable Lamas! In general, at the beginning of entering the path, both teacher and disciple must possess the necessary qualities, which is universally true. So, what kind of Lama is needed? 'Discipline' means that the vows one has taken have not been broken. 'Samaya' does not refer to mantra. One's own Lama must be genuine in samaya, maintaining unwavering respect for all Lamas. Furthermore, one must possess the lineage of blessings, that is, the three: transmission, realization, and blessing. It is said that the Kadampa lineage of Jowo (Atiśa) mainly possesses these three. Thus, relying on a Lama who comes from such a pure lineage is not arrogant or disrespectful, but rather with reverence. 'Vehicle' here is a brief indication, not like the secret path of Vajrasattva (Tibetan: རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའ།), but the great path traversed by all Buddhas and Bodhisattvas of the past, present, and future. Furthermore, it can be divided into four: Dharma becoming Dharma, Dharma becoming the path, eliminating errors on the path, and errors appearing as wisdom. Each is practiced through the three aspects of view, meditation, and conduct. First, believing in karma is the correct worldly view. Meditating on the law of cause and effect, abstaining from evil and engaging in virtue, the result is gods and humans. Observing without grasping subject and object, meditating on the faults of samsara, practicing the discipline of renunciation, etc., the result is Shravakas and Pratyekabuddhas. Contemplating the two truths of the noble ones, where conventional truth is skillful means and ultimate truth is wisdom, meditating on the union of the two. Generating the supreme Bodhicitta and learning in the six perfections, the result is attaining the omniscient Buddhahood. To explain it a bit, 'basis' refers to the emptiness of the sky's nature, if one clings to something like dirt, where does the obscured sky go? It doesn't go anywhere. When the dirt is not there, where does the sky come from? It doesn't come from anywhere. Then, if one cuts and destroys something like dirt with the sharp sword of wisdom, not even a particle remains, which is the meaning of 'form is emptiness'. Conventional truth exists like an illusion, appearing now, but is emptiness.
ཉིད་གཟུགས་སོ་ཞེས་པའོ། །དེས་ན་གཟུགས་ལས་སྟོང་པ་ཉིད་གཞན་མ་ཡིན། སྟོང་པ་ཉིད་ལས་ཀྱང་གཟུགས་གཞན་མ་ཡིན་ཞེས་གཟུགས་སྟོང་པར་སྒྲུབ་པའི་མན་ངག་ཡིན་ ཏེ། དོན་དམ་དེ་ལྟར་ཡིན་བ་ལ་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་སྣང་བ་ཅི་སྣང་ཐམས་ཅད་ལ་ཆགས་སྡང་གི་ཡུལ་དུ་མ་སོང་བར་ཐབས་བྱང་ཆུབ་སེམས་སྦྱོང་བའི་མཐུན་རྐྱེན་དུ་བྱ་སྟེ། དེ་ལྟར་བདེན་པ་གཉིས་པོ་ཐབས་ཤེས་རབ་ཡིན་ལ། 10-455 དེ་གཉིས་བསྒོམ་པ་ལས་འབྲས་བུ་སྐུ་གཉིས་ཞེས་སོ། །དེ་ལ་ཁ་ལྟས་མི་ཕན་རྟགས་འདི་ཚོ་དགོས་ཏེ། བདག་གིས་བདེ་བ་གཞན་ལ་སྟེར། །གཞན་གྱི་སྡུག་བསྔལ་བདག་གིས་ལེན། །བདག་ལ་གནོད་པ་ བྱེད་པ་ལ་སེམས་ཅན་གྱི་རང་བཞིན་དུ་ཤེས་པས་བློ་མི་སྨས་ཤིང་ལན་མི་བྱེད་པ་དང་། དོན་ལ་མེད་པའི་ཁ་སྟོང་གིས་མི་ཕན། བདེན་པ་ཡང་དག་ཏུ་མ་གྲུབ་པས་བླང་དོར་དུ་ མི་འདོད་དེ་ཆོས་བརྒྱད་མགོ་སྙོམས་པའོ། ཆོས་ཉིད་ཐ་དད་མེད་པ་ལ་བདག་གཞན་དུ་གཟུང་ནས་ཆགས་སྡང་མི་འཐད་པས། འཁོར་བ་ངན་པ་ཅིག་སྤངས་ནས་མྱང་འདས་བཟང་པོ་ཅིག་ཐོབ་པར་འདོད་ པ་སྤང་ངོ་། །རྟེན་འབྲེལ་དང་སྟོང་པ་ཉིད་དོན་གཅིག །དེ་ཙ་ན་སྣང་བའི་དངོས་པོ་ཐམས་ཅད་རྟེན་འབྲེལ་ཡིན་པས་སྟོང་པ་ཉིད་སྟོན་པའི་བླ་མ་ལོགས་ནས་མི་དགོས་སོ། ཁམས་འདུས་པ་དང་ དགའ་མི་དགའ་ལ་སོགས་པ་ཐམས་ཅད་བདེན་པ་ཡང་དག་ཏུ་མ་གྲུབ་ཏེ། རང་གི་སེམས་ལ་བཟོ་ཤེས་ན་ཅིར་སྣང་ཐམས་ཅད་བློ་སྦྱོང་གི་གྲོགས་སུ་འགྲོ་སྟེ། དེ་ཙ་ན་གེགས་སེལ་ལོགས་ ནས་ཅི་ཞིག་དགོས་ཏེ་མི་དགོས་སོ།། སློབ་དཔོན་སྒོམ་པའི་ཕྱག་དཔེ་ལས་བཤུས་སོ།། །།
【現代漢語翻譯】 『你即是色』。因此，色與空性並非他物，空性亦非異於色，此乃證悟空性之口訣。若實相如此，則於世俗顯現之萬象，皆不應成為貪嗔之境，而應作為修持方便與菩提心之助緣。如是，二諦即為方便與智慧。 修持此二者，可得二身之果。為此，需具備這些表徵：我將安樂給予他人，我取他人之痛苦。對於損害我者，應視其為眾生之本性，不生嗔恨，亦不反擊。空洞之言辭無益，因其非真實。不應執著于取捨，應平等對待八法（利、衰、毀、譽、稱、譏、苦、樂）。 于無有差別的法性中，執著于自他，生起貪嗔，實不應理。因此，應捨棄希求脫離惡劣輪迴，獲得美好涅槃之念。緣起與空性，意義相同。既如此，一切顯現之事物皆為緣起，故無需另覓宣說空性之上師。諸如五蘊聚合，以及喜不喜歡等等，皆非真實存在。若能善於調伏自心，則一切顯現皆可成為修心之助伴。既如此，又何需另外的遣除違緣之法？實則無需。此乃依上師之禪修手冊所抄錄。
【English Translation】 'You are form.' Therefore, emptiness is not other than form, nor is form other than emptiness. This is the instruction for realizing form as emptiness. If reality is such, then all appearances in conventional truth should not become objects of attachment and aversion, but should be used as conducive conditions for practicing skillful means and Bodhicitta. Thus, the two truths are skillful means and wisdom. From meditating on these two, the result is the two Kayas (bodies of a Buddha). For this, these signs are necessary: 'I give my happiness to others; I take the suffering of others.' Knowing that those who harm me are of the nature of sentient beings, one does not get angry or retaliate. Empty words are of no benefit because they are not true. One does not desire to accept or reject because the truth is not truly established; thus, the eight worldly concerns are treated equally. In the nature of reality, where there is no difference, it is unreasonable to grasp at self and other and develop attachment and aversion. Therefore, one should abandon the desire to renounce a bad Samsara and attain a good Nirvana. Dependent arising and emptiness are the same in meaning. Since all appearing phenomena are dependent arising, there is no need for a separate Lama to teach emptiness. All aggregates and like or dislike etc. are not truly established. If one knows how to train one's own mind, then all appearances become friends in training the mind. Since that is the case, what need is there for a separate obstacle clearer? There is no need. Copied from the meditation manual of the master.