padkar1211_密藏釋心要詳解.g2.0f
遍知貝瑪嘎波大師教言集PK110གསང་བ་མཛོད་ཀྱི་འགྲེལ་པ་སྙིང་པོ་རྣམ་པར་བཤད་པ་ཞེས་བྱ་བ། 12-480 ༄༅། །གསང་བ་མཛོད་ཀྱི་འགྲེལ་པ་སྙིང་པོ་རྣམ་པར་བཤད་པ་ཞེས་བྱ་བ། ༄། །ལམ་ངེས་པའི་མདོར་བསྡུས། ༄༅། །གསང་བ་མཛོད་ཀྱི་འགྲེལ་པ་སྙིང་པོ་རྣམ་པར་བཤད་པ་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ། ། ༄༅། །ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་གསང་བ་མཛོད་ཀྱི་འགྲེལ་པ་སྙིང་པོ་རྣམ་པར་བཤད་པ་ཞེས་བྱ་བ། མགོན་པོ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་དཔལ་ངག་དབང་ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །རྒྱལ་བའི་སྐུ་ཡི་རྡོ་རྗེ་ཡུལ་དང་ཡུལ་ཅན་རྣམས་ཀྱིས་བགྲོད་མིན་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་པ། 12-481 གསུང་གི་རྡོ་རྗེ་འགྲོ་བ་རྣམས་ལ་རང་རང་སྐད་དུ་ཆོས་ནི་གོ་བར་སྟོན་བྱེད་ཉིད། རྡོ་རྗེ་ཅན་གྱི་ཐུགས་ཀྱི་རྡོ་རྗེ་སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་མཐའ་དག་ས་ལ་གནས་པ་སྟེ། དྲི་མེད་ ནོར་ལྟར་དངོས་རྣམ་འཛིན་བྱེད་གང་ཡིན་ཡེ་ཤེས་རྡོ་རྗེ་དེ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །སེམས་ཅན་རྣམས་ཀྱི་མི་བཟད་སྡུག་བསྔལ་རྣམས་བསལ་ཏེ། བདེ་ཆེན་སངས་རྒྱས་ཉིད་ཐོབ་བྱ་ཕྱིར་བདག་གིས་འདིར། གསུང་ རབ་དག་ལས་སྦས་པའི་སྒྲ་ཡིས་བཤད་པ་གང་། གསལ་བར་སྟོན་པ་ཀུན་ལས་བཏུས་པ་འདི་བརྩམ་མོ། ། འདིར་སྡེ་སྣོད་རྣམས་ཀྱི་སྦས་པའི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད། བྱིས་པའི་སྐྱེ་བོ་དག་གིས་ཁོང་དུ་ ཆུད་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་མན་ངག་གི་ཡན་གལ་སྒྲོན་མ་ལྟ་བུ་འདི་བཤད་པར་བྱ་སྟེ། དེ་ལ། ལམ་ངེས་པའི་མདོར་བསྡུས། རྒྱས་པར་བཤད་པའི་ངེས་པ། མཐར་ཕྱིན་པའི་དོན་བསྡུ་བ་དང་གསུམ་ མོ། །དེ་ལས་དང་པོ་ནི། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ཆོས་ཀྱི་འཕོང་གི་སློབ་དཔོན་མཁས་པ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་ཆོས་ཀྱི་ཚུལ་སྣ་ཚོགས་ལ་འཇུག་པ་ཁམས་དང་། བསམ་པ་དང་། མོས་པ་ཐ་དད་པའི་སེམས་ ཅན་རྣམས་ལ་བླ་ན་མེད་པ་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་བྱང་ཆུབ་གཅིག་ལས་ཐེག་པ་གསུམ་སྟོན་པར་མཛད་དོ། །དེ་ལ། །ཁ་ཅིག་འདི་སྐད་དུ། བདེ་བར་གཤེགས་པ་སེམས་ཅན་ལ་ལ་ལ་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་སྟོན། ། 12-482 ལ་ལ་ལ་ནེ་རང་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཐེག་པ་སྟོན། ལ་ལ་ནི་ཉན་ཐོས་ཀྱི་ཐེག་པ་གསུམ་སྟོན་པར་མཛད་དོ། །དེ་ལྟ་ན། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་ནི། སེམས་ཅན་ཡོངས་སུ་མ་དག་པ་དང་། སེམས་མི་སྙོམས་པ་དང་། མངོན་པར་ཆགས་པ་དང་། ཉེ་ཚེ་བའི་སྙིང་རྗེ་དང་ལྡན་པ་དང་། སྣ་ཚོགས་ཀྱི་འདུ་ཤེས་ཀྱིས་སྐྱོན་དུ་ལྟུང་བ་དང་། ཆོས་ཀྱི་དཔེ་མཁྱུད་བྱེད་པ་རྣམས་སུ་འགྱུར་རོ། ། དེ་ལྟ་བས་ན། དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་ནི་ཆོས་གང་སྟོན་ཀྱང་རུང་། ཆོས་དེ་ཉིད་ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལ་གཞོལ་བ། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལ་འབབ་པ། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་ལ་བབས་པ། ཐམས་ ཅད་མཁྱེན་པའི་ཡེ་ཤེས་བསྒྲུབ་པ། ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཐོབ་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་འཇུག་པ་སྟེ། ཐེག་པ་ཐ་དད་པ་རྣམ་པར་བཤད་པ་མེད་དོ། །དེ་ལྟ་བས་ན་ཆོས་དེ་ཉིད་ངེས་པར་རྟོགས་ པ་རྡོ་རྗེའ
【現代漢語翻譯】 遍知貝瑪嘎波大師教言集PK110《秘密藏》之釋「心要辨析」 《秘密藏》之釋「心要辨析」 道之扼要 《秘密藏》之釋「心要辨析」 俱生秘密藏之釋「心要辨析」。 頂禮怙主一切智者吉祥語自在法王！ 勝者之身金剛界，有境與無境，一切皆無礙。 語之金剛能使眾生各自明瞭其語言。 金剛持之心之金剛，心性一切安住于地。 如無垢之寶，能持事物之相，頂禮彼智慧金剛。 為除眾生難忍之痛苦，為得大樂之佛陀果位，我於此，將顯明經藏中隱秘之語，此乃總集一切之作。 此處，為使孩童亦能領悟諸部經藏之隱秘真諦，故將宣說如明燈般的口訣要義。 其中分三：道之扼要，廣說之決定，以及總結究竟之義。 初者，如來法座之導師智者，為使根器、意樂、信解各異之眾生，皆能趨入各種法門，故從唯一無上圓滿菩提中，開示三乘。 其中，有人如是說：善逝為某些眾生宣說大乘，為某些眾生宣說獨覺乘，為某些眾生宣說聲聞乘。 如是，則如來將變為：對眾生不清凈，心不平等，過於執著，具有微弱之悲心，為各種概念所困擾，以及曲解佛法者。 因此，如來所宣說的任何法，皆趨向于大乘，歸入大乘，安住于大乘，為成就一切智智，為獲得一切智而入，故無有乘之差別。 因此，必須確定證悟此法，即金剛……
【English Translation】 Collection of Instructions by Omniscient Pema Karpo PK110: Explanation of the Secret Treasury, Called 'Essence of Analysis' Explanation of the Secret Treasury, Called 'Essence of Analysis' A Summary of the Path's Certainty Explanation of the Secret Treasury, Called 'Essence of Analysis' Explanation of the Co-emergent Secret Treasury, Called 'Essence of Analysis'. Homage to the Protector, Omniscient Glorious Ngakwang Chökyi Gyalpo! The vajra realm of the Victorious One's body, both with and without objects, is completely unobstructed. The vajra of speech enables beings to understand the Dharma in their own languages. The vajra of the Vajra Holder's heart, the entirety of mind's nature, abides on the ground. Like a stainless jewel, it holds the appearance of things; homage to that wisdom vajra! To dispel the unbearable sufferings of sentient beings, and to attain the great bliss of Buddhahood, I will here clearly explain what is hidden in the scriptures, this is a compilation of everything. Here, in order to make the hidden truth of the collections understandable even to children, I will explain this instruction manual like a lamp. It has three parts: A Summary of the Path's Certainty, A Detailed Explanation of the Certainty, and A Summary of the Ultimate Meaning. The first of these: The teacher, the wise one on the Dharma throne of the Tathagata, teaches the three vehicles from one unsurpassed, perfectly complete enlightenment to sentient beings with different inclinations, thoughts and interests, so that they may enter the various aspects of the Dharma. Some say this: The Sugata teaches the Great Vehicle to some sentient beings, the Pratyekabuddha Vehicle to some, and the Hearer Vehicle to some. If that were the case, then the Tathagata would become: impure towards sentient beings, unequal in mind, overly attached, possessing weak compassion, falling into error through various concepts, and distorting the Dharma. Therefore, whatever Dharma the Tathagatas teach, that Dharma itself is inclined towards the Great Vehicle, flows into the Great Vehicle, abides in the Great Vehicle, enters for the sake of accomplishing the wisdom of omniscience, and for the sake of attaining omniscience; therefore, there is no explanation of different vehicles. Therefore, it is necessary to ascertain and realize that Dharma, the vajra...
ི་ཚིག་གིས་བཤད་པ་ལ་འཇུག་པར་བྱ་སྟེ། དཔལ་རྡོ་རྗེ་རྣལ་འབྱོར་མ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །འགྲོ་བ་དང་ནི་འཆག་པ་དང་། །ཉལ་དང་འདུག་པ་ཐམས་ཅད་དུ། །མཚན་མའི་རྣམ་པས་ མི་གཡེང་བར། །ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་བལྟ་བར་གྱིས། །ཞེས་པའོ།། །། ༄། །ཁོ་ན་ཉིད་བསྟན་པ་གཞིའི་ངེས་པ། གཉིས་པ་རྒྱས་པར་བཤད་པའི་ངེས་པ་ལ་གསུམ་སྟེ། ཁོ་ན་ཉིད་བསྟན་པ་གཞིའི་ངེས་པ། སྒྲོ་འདོགས་གཅོད་པ་ལམ་གྱི་ངེས་པ། མངོན་དུ་བྱས་པ་འབྲས་བུའི་ངེས་པའོ། ། 12-483 དང་པོ་ནི། དཔལ་རྡོ་རྗེ་རྣལ་འབྱོར་མ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །ཞེས་བྱ་བས་ཡོན་ཏན་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་བརྗོད་པ་སྔོན་དུ་འགྲོ་བས་ཕྱག་འཚལ་བ་བརྩམས་སོ། །དེ་ནས་བཅོམ་ལྡན་འདས་གྱིས། །བསྐལ་ བ་བྱེ་བ་རྣམས་སུ་ཡང་། དེ་ཉིད་བྲལ་བས་འགྲུབ་མི་འགྱུར། །ཞེས་དང་། ལྷ་མོ་བཞིས་ཞུས་པའི་རྒྱུད་ལས། ཐུབ་པ་ཆེན་པོའི་ཆོས་རྣམས་ཀྱི། །ཕུང་པོ་བརྒྱད་ཁྲི་བཞི་སྟོང་ཡང་། གང་གི་དེ་ཉིད་ མི་ཤེས་པ། །དེ་ཡི་ཐམས་ཅད་འབྲས་བུ་མེད། །ཅེས་པས། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་མི་ཤེས་པར་འཚང་རྒྱ་བར་མི་འགྱུར་བར་གསུངས་པ། དེ་བས་ན་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་གཏན་ལ་དབབ་པ་ན། ལྷན་ ཅིག་སྐྱེས་པ་ཞེས་བྱ་བའི་དོན་གྱི་ངེས་པས་སོ། །དེ་ཡང་ཇི་ལྟར་ཞེ་ན། སྨྲས་པ། དངོས་པོ་དང་དངོས་པོ་མེད་པ་དང་། ཡིན་པ་དང་མ་ཡིན་པ་དང་། གཅིག་པ་དང་གཅིག་པ་མ་ ཡིན་པ་དང་། རྟག་པ་དང་ཆད་པ་དང་། སྲིད་པ་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་དང་། གཟུགས་དང་གཟུགས་མ་ཡིན་པ་དང་། སྒྲ་དང་སྒྲ་མ་ཡིན་པ་དང་། སྐད་ཅིག་དང་སྐད་ཅིག་མ་ཡིན་པ་ དང་། ཆགས་པ་དང་ཆགས་པ་མ་ཡིན་པ་དང་། ཞེ་སྡང་དང་ཞེ་སྡང་མ་ཡིན་པ་དང་། གཏི་མུག་དང་གཏི་མུག་མ་ཡིན་པ་སྟེ། དེ་དག་ལ་སོགས་པའི་ཕྱོགས་དང་བྲལ་བ་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་མི་གནས་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ། 12-484 རང་བཞིན་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་རྒྱལ་བ་རྣམས་ཀྱི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་དོ། །དེ་ཡང་གང་གི་ཡིན་ཞེ་ན། །ཡང་དག་པ་གང་ཡིན་པའོ། །ཅིའི་ཕྱིར། ཡང་དག་པ་ཞེ་ན། མི་བསླུ་བས་སོ། །མི་ བསླུ་བ་གང་ཞེ་ན། ཤིན་ཏུ་ཡང་དག་པའི་ཚུལ་གྱིས་བདག་ཉིད་ཅན་གྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ནོ། །དེ་ཡང་བདེན་པ་གཉིས་གཉིས་སུ་མེད་པའི་རྣམ་པའི་མཚན་ཉིད་ཅན་ཏེ། ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་ཕུང་ པོ་དང་། ཁམས་དང་། སྐྱེ་མཆེད་རྣམས་དང་། འགྲོ་བ་དང་། རྒྱུ་བ་དང་། མཉམ་པ། དྲི་མ་མེད་པའི་ངོ་བོ་ཉིད། ལུས་དང་ངག་དང་ཡིད་དང་བྲལ་བ། མེད་པ་མ་ཡིན་པ། རྒྱུ་བ་མ་ཡིན་ པ། མི་རྒྱུ་བ་མ་ཡིན་པ། ཐག་རིང་བ་མ་ཡིན། ཉེ་བ་མ་ཡིན། སྟོང་པ་མ་ཡིན། མི་སྟོང་པ་མ་ཡིན། དབུ་མ་མ་ཡིན་པ། འདི་ནི་དོན་དམ་པའི་བདེན་པའོ། །དེ་བས་ན། དེ་ནི་མཆོག་ཏུ་ཟབ་པ་དང་། འཇུག་པར་དཀའ་བ་དང་། སྐྱེ་བ་མེད་པ་དང་། འགག་པ་མེད་པ་སྟེ། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བདེན་པའི་རྐྱེན་ཅན་ནོ། །རྒྱུ་རྐྱེན་གྱ
【現代漢語翻譯】 現在開始用偈頌來講述：頂禮吉祥金剛瑜伽母！無論行走、站立，還是睡眠、坐臥，都不要被表象所迷惑，要觀照俱生智。（詩偈完） 正論：開示本性之基。第二，廣說之要義有三：開示本性之基，斷除增益之道的要義，以及證悟之果的要義。 第一，開示本性之基：以『頂禮吉祥金剛瑜伽母』開始，這是以如實宣說功德作為前行而進行的禮敬。然後，世尊說：『即使經歷無數劫，如果缺少了它，也無法成就。』《四女請問續》中說：『大雄的八萬四千法蘊，如果不知其本性，一切皆無果。』因此，如果不知曉那本性，就無法成佛。所以，要確定那本性，就要通過俱生智的意義來確定。 那麼，如何確定呢？回答是：遠離有和無、是和否、一和非一、常和斷、輪迴和涅槃、色和非色、聲和非聲、剎那和非剎那、貪和非貪、嗔和非嗔、癡和非癡等等一切對立面的，就是諸佛的不住涅槃，是自性空的智慧，是諸佛的真如本性。 那麼，這是誰的真如本性呢？是真實者的真如本性。為什麼說是真實者呢？因為其不會欺騙。什麼是不欺騙呢？是以極度真實的形態為自性的三摩地。那也是具有二諦無二之相的特徵，一切法都是蘊、界、處，是行、是動、是平等、是無垢的自性，是遠離身、語、意的，不是沒有，不是動，不是非動，不是遠，不是近，不是空，不是非空，不是中觀。這是勝義諦。因此，它是極其深奧、難以進入、不生不滅的，是世俗諦的因緣。
【English Translation】 Now, let's begin with a verse: Homage to glorious Vajrayogini! In all activities—walking, standing, sleeping, and sitting—do not be distracted by appearances, but observe the Sahajajnana (俱生智, jù shēng zhì, innate wisdom). (End of verse) The Essence: Establishing the Basis of Suchness. Secondly, the essence of the extensive explanation has three aspects: establishing the basis of Suchness, the essence of the path that severs elaborations, and the essence of the result of manifestation. Firstly, establishing the basis of Suchness: Beginning with 'Homage to glorious Vajrayogini,' this is initiating the homage by preceding it with a truthful declaration of qualities. Then, the Bhagavan said, 'Even through billions of kalpas, without it, accomplishment will not occur.' In the Tantra of the Questions of the Four Goddesses, it says, 'The eighty-four thousand aggregates of the Great Sage's teachings, if one does not know their Suchness, all of them are without fruit.' Therefore, it is said that without knowing that Suchness, one will not attain enlightenment. Thus, to ascertain that Suchness, it is through the certainty of the meaning of Sahajajnana (俱生智, sahadjajnana, lhan cig skyes pa, innate wisdom). How is that ascertained? It is said: That which is free from all extremes such as existence and non-existence, being and non-being, one and not one, permanent and impermanent, samsara and nirvana, form and formlessness, sound and soundlessness, momentary and non-momentary, attachment and non-attachment, hatred and non-hatred, delusion and non-delusion, and so forth, is the non-abiding nirvana of the Buddhas, the wisdom of selflessness, the Suchness of the Victorious Ones. Whose Suchness is it? It is the Suchness of that which is truly real. Why is it truly real? Because it is not deceptive. What is not deceptive? It is the samadhi that is characterized by the nature of ultimate reality. It is also characterized by the aspect of non-duality of the two truths: all phenomena are aggregates, elements, and sources; they are going, moving, and equal; they are the nature of being stainless; they are separated from body, speech, and mind; they are not non-existent, not moving, not non-moving, not far, not near, not empty, not non-empty, not the Middle Way. This is the ultimate truth. Therefore, it is supremely profound, difficult to enter, unborn, and unceasing; it is conditioned by relative truth.
ིས་འབྱུང་བ་ནི། ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བདེན་ པ་སྟེ། དེ་ནི་ཇི་སྲིད་དུ་རྨི་ལམ་དང་། མིག་འཁྲུལ་དང་། གཟུགས་བརྙན་ལྟར་སྣང་བ་དང་ལྡན་པ་སྒྱུ་མའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཏེ། རང་གི་མཚན་ཉིད་ཀྱིས་ཚངས་པའི་གནས་བཞིའི་རྒྱུར་གྱུར་པ་ནི་ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་བདེན་པའོ། ། 12-485 དེ་གཉིས་ཟུང་ངུ་འབྲེལ་བར་འཇུག་པའི་རིམ་པ་དམིགས་པ་ཐམས་ཅད་ཉེ་བར་ཞི་བ་གང་ཡིན་པ་དེ་ནི་ཡང་དག་པའི་ཚུལ་གྱིས་བདག་ཉིད་ཅན་གྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ནོ།། །། ༄། །སྒྲོ་འདོགས་གཅོད་པ་ལམ་གྱི་ངེས་པ། གཉིས་པ་སྒྲོ་འདོགས་ གཅོད་པ་ལ་མ་གྱི་ངེས་པ་ལ། ཐོས་བསམ་གྱིས་གཏན་ལ་འབེབས་པ་སྒྲོ་འདོགས་ཕྱི་ནས་གཅོད་པ་ཐུན་མོང་གི་ལམ། མན་ངག་གིས་གཏན་ལ་འབེབས་པ་སྒྲོ་འདོགས་ནང་ནས་གཅོད་པ་ཐུན་མོང་ མ་ཡིན་པའི་ལམ་དང་གཉིས་སོ། །དེ་ལས། དང་པོ་ནི། བལྟ་བར་བྱ། ཞེས་པ་ཐོས་པ་དང་བསམ་པའི་སྒོ་ནས་སོ། །དེ་ཡང་། ཐོས་པ་གང་ཞེ་ན། འདི་ལྟ་སྟེ། ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་དེ་ ཁོ་ན་ཉིད་འདི་ཉིད་ཀྱི་དཔེར། དངོས་པོ་དང་དངོས་པོ་མེད་པ་གཅིག་པ་ཉིད་འགྱུར་ཏེ། ཆོས་མི་མཐུན་པའི་ཕྱིར་རོ། །དཔེར་ན་འཇིག་རྟེན་གྱི་དཔེ་བུམ་པ་དང་ཆོས་མི་མཐུན་པ་ནམ་མཁའི་ མེ་ཏོག་ནི་མེད་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མེད་པ་དང་། དེ་བཞིན་ནམ་མཁའ་མེ་ཏོག་དང་ཆོས་མི་མཐུན་པ་བུམ་པ་དང་དངོས་པོ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཡོད་པ་གཉིས་ཕན་ཚུན་ཆོས་མི་མཐུན་པའི་དཔེར་ འགྱུར་རོ། །དེ་ལྟར་ཆད་པའི་མི་མཐུན་པ་དངོས་པོ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཡོད་པ་དང་། སྲིད་པའི་མི་མཐུན་པ་ཆད་པ་མེད་པ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མེད་པའོ། །དེ་ལྟ་བས་ན་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་དཔེར། 12-486 བུམ་པ་དང་ནམ་མཁའི་མེ་ཏོག་འདི་གཉིས་གཅིག་པ་ཉིད་འགྱུར་ཏེ། ཆོས་ཐམས་ཅད་མི་མཐུན་པའི་ཕྱིར་རོ། །ཀུན་རྫོབ་ཏུ་དེ་གཉིས་གཅིག་པ་མེད་དེ། ཕན་ཚུན་འགལ་བའི་ཕྱིར། གང་གི་གང་ཡོད་ པ་དེ་ནི་མེད་པར་མི་འགྱུར་ཞིང་། གང་མེད་པ་དེ་ཡང་ཡོད་པར་མི་འགྱུར་བ་སྟེ། དངོས་པོ་དང་དངོས་པོ་མེད་པའི་རང་བཞིན་ལས་སོ། །གང་ཡོད་པའི་མཚན་ཉིད་དང་། མེད་པའི་མཚན་ཉིད་ ཀྱིས་སེམས་སུ་གྱུར་པ་སྟེ། མེད་པ་དང་ཡོད་པའི་མཚན་ཉིད་དུ་མི་འགྱུར་ཏེ། འགལ་བའི་ཕྱིར། འདིར། སྟོང་ཉིད་སྙིང་རྗེའི་བདག་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་རྣམ་པར་དག་པའི་སེམས་པྲ་ཕབ་པ་ལྟ་བུ་ནི། གཟུགས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ། རྡུལ་ཕྲ་རབ་མེད་པའི་ཕྱིར་གཟུགས་མེད་པའི་མཚན་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ། སྟོང་པ་ལ་གཟུགས་ཡོད་པའི་ཕྱིར། དེས་ན་ཀུན་རྫོབ་སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་གཟུགས་དང་། སྟོང་ཉིད་ ཀུན་རྫོབ་ཀྱི་གཟུགས་ཅན་དེ། འཇིག་རྟེན་པའི་དཔེ་ལས་འདས་པའི་ཕྱིར། སེམས་གང་ཡོད་པའི་སེམས་དེ་མེད་པ་དང་། རྟག་ཆད་ཀྱིས་ཆོས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་དང་བྲལ་བ་སྟོང་ཉིད་སྙིང་རྗེ་དབྱེར་མེད་པའོ། ། འདི་ནི། འདོད་པ་དང་། གཟུགས་དང་
【現代漢語翻譯】 因此產生的現象是世俗諦（kun rdzob kyi bden pa，相對真理，世俗層面上的真理），它就像夢境、幻覺和影像一樣顯現，並具有幻術三摩地（sgyu ma'i ting nge 'dzin，如幻三摩地）。以其自性成為四梵住（tshangs pa'i gnas bzhi，慈、悲、喜、舍四種無量心）之因，這就是世俗諦。 這二者相互關聯的次第，即所有目標都趨於寂滅的狀態，那就是以真實方式存在的自性三摩地（ting nge 'dzin，禪定）。 斷除增益損減之道的決定：第二部分是斷除增益損減之道。通過聞思來確定，從外部斷除增益損減，這是共同之道。通過口訣來確定，從內部斷除增益損減，這是不共之道。從這些方面來說，第一點是：『應當觀察』，這是通過聽聞和思考的方式。 那麼，什麼是聽聞呢？例如，俱生（lhan cig skyes pa，與生俱來的智慧）本身就是這個例子的典範。事物和非事物變得相同，因為法不相同。例如，世間的例子是瓶子，與法不相同的是虛空之花，它是所有不存在之物的代表。同樣，與虛空之花不相同的是瓶子，它是所有存在之物的代表，這兩者互為法不相同的例子。 因此，斷滅的不同之處在於它是所有存在之物的存在，而常有的不同之處在於它是所有不存在之物的非存在。因此，作為超越世間的例子，瓶子和虛空之花這兩者變得相同，因為所有法都不相同。在世俗層面，這兩者並不相同，因為它們相互矛盾。存在的事物不會變成不存在，不存在的事物也不會變成存在，這是事物和非事物的自性。 以存在之相和不存在之相成為心，不會變成不存在和存在的相，因為它們是矛盾的。在此，空性（stong nyid，梵文：śūnyatā，羅馬：shunyata，漢語：空性）是具有大悲（snying rje，梵文：karuṇā，羅馬：karuna，漢語：慈悲）自性的清凈之心，就像普拉帕巴（pra phab pa）一樣，不是色的相，因為沒有微塵；也不是無色的相，因為空性中有色。因此，世俗是空性的色，空性是世俗的色，因為超越了世間的例子。任何存在的心都是不存在的，與常斷二邊的法的相分離，是空性大悲無二無別。 這是慾望、色和
【English Translation】 Thus, what arises is the conventional truth (kun rdzob kyi bden pa, relative truth), which appears like dreams, illusions, and reflections, and possesses the samadhi of illusion (sgyu ma'i ting nge 'dzin, illusory samadhi). By its own nature, it becomes the cause of the four abodes of Brahma (tshangs pa'i gnas bzhi, the four immeasurables: loving-kindness, compassion, joy, and equanimity), which is the conventional truth. The order in which these two are interconnected, which is the state where all objects subside into peace, is the samadhi of self-nature in a true manner. Cutting off exaggerations and deprecations, the certainty of the path: The second part is the certainty of the path for cutting off exaggerations and deprecations. Determining through hearing and thinking, cutting off exaggerations and deprecations from the outside, is the common path. Determining through oral instructions, cutting off exaggerations and deprecations from the inside, is the uncommon path. From these aspects, the first point is: 'One should observe,' which is through the means of hearing and thinking. So, what is hearing? For example, the co-emergent (lhan cig skyes pa, innate wisdom) itself is the epitome of this example. Things and non-things become the same, because the dharmas are different. For example, the worldly example is a vase, and what is different in dharma is a flower in the sky, which is the representation of all non-existences. Similarly, what is different from a flower in the sky is a vase, which is the representation of all existences, and these two are examples of mutually different dharmas. Therefore, the difference of annihilation is that it is the existence of all existences, and the difference of permanence is that it is the non-existence of all non-existences. Therefore, as an example that transcends the world, the vase and the flower in the sky become the same, because all dharmas are different. In the conventional realm, these two are not the same, because they contradict each other. What exists does not become non-existent, and what does not exist does not become existent, which is the self-nature of things and non-things. Becoming mind with the characteristic of existence and the characteristic of non-existence, it does not become the characteristic of non-existence and existence, because they are contradictory. Here, emptiness (stong nyid, Sanskrit: śūnyatā, Romanization: shunyata, Chinese: 空性) is the pure mind with the nature of great compassion (snying rje, Sanskrit: karuṇā, Romanization: karuna, Chinese: 慈悲), like Prapabha, it is not the characteristic of form, because there are no particles; nor is it the characteristic of formlessness, because there is form in emptiness. Therefore, conventionality is the form of emptiness, and emptiness is the form of conventionality, because it transcends worldly examples. Whatever mind exists is non-existent, separated from the characteristics of the dharmas of permanence and annihilation, it is the inseparability of emptiness and compassion. This is desire, form, and
། གཟུགས་མེད་པ་རྣམས་ཀྱིས་སྲིད་པ་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ལ་མི་གནས་ཏེ། སྲིད་པ་དང་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ལ་མི་གནས་པ་ཉིད་ཀྱིས་སོ། །གཉིས་ཀ་ལའང་མི་གནས་ཏེ། 12-487 ཕན་ཚུན་འགལ་བའི་ཕྱིར། དེ་གཉིས་གཅིག་པ་ཉིད་མ་ཡིན་ཏེ། ཉི་མ་དང་གྲིབ་མ་བཞིན། དེ་ནི་སྐྱེ་བ་མེད་པ། གནས་པ་མེད་པ། འཇིག་པ་མེད་པ་སྟེ། སྐད་ཅིག་གང་ལ་སྐྱེ་བར་ འགྱུར་བའི་སྐད་ཅིག་དེ་ལ། གནས་པ་དང་འཇིག་པ་མེད་དོ། །སྐད་ཅིག་ལ་གནས་པའི་སྐད་ཅིག་དེ་ལ་སྐྱེ་བ་དང་འགག་པ་མེད་དོ། །སྐད་ཅིག་གང་ལ་འཇིག་པའི་སྐད་ཅིག་དེ་ལ་སྐྱེ་ བ་དང་གནས་པ་མེད་དོ། །དེ་ལྟར་རིམ་པ་ཅི་ལྟ་བ་བཞིན་ཆོས་ཐམས་ཅད་སྐད་ཅིག་སྐྱེ་བ་དང་། སྐད་ཅིག་གནས་པ་དང་། སྐད་ཅིག་འཇིག་པར་མི་འགྱུར་རོ། །ཅིག་ཅར་ཡང་མི་སྲིད་དེ། ཆོས་ཐམས་ཅད་དུས་གཅིག་ཏུ་སྐྱེ་བ་དང་། གནས་པ་དང་། འཇིག་པའི་སྐད་ཅིག་རྣམས་གཅིག་པ་ཉིད་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཅི་སྟེ་རིམ་པ་ཅི་ལྟར་བར་སྐྱེ་བའི་སྐད་ཅིག་ལ་གནས་པའི་སྐད་ ཅིག་དང་། དེ་ལས་འཇིག་འི་སྐད་ཅིག་དང་། དེ་ལས་སྐྱེ་བའི་སྐད་ཅིག་འབྱུང་ངོ་། །ཞེ་ན། དོན་དམ་པའི་རིགས་པས་མི་འཐད་དེ། སྐད་ཅིག་སྔ་མ་འགགས་པ་ལས་སྐད་ཅིག་གཞན་མི་འབྱུང་ཞིང་། དེ་བཞིན་དུ་འགགས་པས་ལས་ཀྱང་མི་འབྱུང་ངོ་། །དཔེར་ན། ས་བོན་མ་ཉམས་པ་ལས་མྱུ་གུ་འབྱུང་བ་དང་། ཉམས་པ་ལས་མི་འབྱུང་བ་བཞིན་ནོ། །དེ་ལྟར། དོན་དམ་པར་ནི་དངོས་པོ་མེད་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་སྐད་ཅིག་མེད་ལ། 12-488 གཅིག་དང་དུ་མ་འགལ་བས་སོ། །དེ་ཡང་སྐད་ཅིག་ཐམས་ཅད་མེད་པ། གཅིག་དང་དུ་མ་དང་བྲལ་བ། མཆོག་གི་གཉིས་སུ་མེད་པ་སྟེ། དཔལ་དུས་ཀྱི་འཁོར་ལོ་རྩ་བའི་རྒྱུད་ལས། ཡོད་དང་ མེད་ལས་རྣམ་པར་འདས། གཉིས་མེད་༼༤ན༧༽དངོས་དང་དམོས་མེད་ཟད། །སྟོང་ཉིད་སྙིང་རྗེ་དབྱེར་མེད་པ། །རྡོ་རྗེའི་རྣལ་འབྱོར་བདེ་བ་ཆེ། །ཕྲ་རབ་རྡུལ་གྱི་ཆོས་ཉིད་འདས། །སྟོང་པའི་ཆོས་ནི་རྣམ་པར་སྤངས། ། རྟག་དང་ཆད་ལས་རྣམ་པར་གྲོལ། །རྡོ་རྗེའི་རྣལ་འབྱོར་རིས་མེད་པ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །འོ་ན་བསམ་པ་ཇི་ལྟར་ཞེ་ན། འདིར་སྨྲས་པ། མཚན་མའི་རྣམ་པས་མི་གཡེང་བར། ཞེས་པ་སྟེ། མཚན་ མ་ནི། རྟོག་པ་དང་། རྣམ་པར་རྟོག་པ་དང་། ཀུན་ཏུ་རྟོག་པ་དང་། སོ་སོར་རྟོག་པ་དང་། རྗེས་སུ་རྟོག་པའོ། །དེ་དག་ཀྱང་རིམ་པ་བཞིན། འདི་ལྟ་སྟེ། ཐོག་མ་མེད་པའི་བག་ཆགས་ལས་ བྱུང་བའི་འཁྲུལ་བའི་ཤེས་པ་འགྱུ་བྱེད་ཀྱི་རྟོག་པ་རྒྱུན་ཆགས་སུ་འབྱུང་བ་དང་། ཤེས་པ་ཡུལ་དང་ཡུལ་ཅན། གཟུང་བ་དང་འཛིན་པ་ལ་སོགས་པ་གཉིས་སུ་སྒྲོ་བཏགས་ཤིང་། གཉིས་སུ་མངོན་པར་ ཞེན་པ། ཨ་འཐས་པའི་གཉིས་འཛིན་གྱི་རྣམ་པ་ཅན་དང་། གྲངས་དང་རིས་སུ་མ་ཆད་པར་སྣ་ཚོགས་སུ་འཆར་ཞིང་། སྣ་ཚོགས་སུ་འཁྲུལ་པའི་སྒོ་མཐའ་ཡེས་པ་ཁམས་ག
【現代漢語翻譯】 那些無色界眾生不住于輪迴（samsara）和涅槃（nirvana），不住于輪迴和涅槃本身。 兩者都不住，因為它們相互矛盾。這兩者並非同一，如同太陽和陰影。那是無生、無住、無滅的。在任何生起的剎那，都沒有住和滅。在任何安住的剎那，都沒有生和滅。在任何滅去的剎那，都沒有生和住。因此，一切法都不會如次第般剎那生、剎那住、剎那滅。也不會同時發生，因為一切法在同一時間生、住、滅的剎那並非同一。 如果按照次第，從生起的剎那到安住的剎那，再到滅去的剎那，再到生起的剎那，這樣產生，那麼從勝義諦的角度來看是不合理的，因為前一個剎那滅去後，不會產生另一個剎那，同樣，滅去後也不會產生業。例如，就像種子未壞時會產生苗芽，壞了就不會產生一樣。因此，從勝義諦的角度來看，因為無有非有，所以沒有剎那。 因為一和多是相違的。因此，一切剎那都是不存在的，遠離一和多，是至上的無二。如《吉祥時輪根本續》所說：『超越有和無，無二（Advaya，梵文：अद्वय，羅馬轉寫：advaya，字面意思：不二）滅盡事物和非事物。空性（Shunyata，梵文：शून्यता，羅馬轉寫：śūnyatā，字面意思：空）與慈悲（Karuna，梵文：करुणा，羅馬轉寫：karuṇā，字面意思：悲）無別，金剛瑜伽（Vajra-yoga，梵文：वज्रयोग，羅馬轉寫：vajrayoga，字面意思：金剛結合）是偉大的喜樂。超越極微塵的自性，完全捨棄空性的法。從常和斷中完全解脫，金剛瑜伽是無偏的。』 那麼，應該如何理解呢？這裡說：『不為相所動搖』。相（nimitta）是：分別（vikalpa）、遍計分別（prapañca）、總分別（samkalpa）、個別分別（vikalpana）和隨念分別（anuvikalpa）。這些依次是：從無始以來的習氣產生的迷亂的識，產生動搖的分別，持續不斷地產生；識將境和有境、所取和能取等執著為二，對二取著，具有執著二元的相；無數且無限制地顯現為各種各樣，在各種各樣的迷亂之門中，無邊無際的界……
【English Translation】 Those formless beings do not abide in samsara and nirvana, and they do not abide in samsara and nirvana itself. They do not abide in either, because they are contradictory. These two are not the same, like the sun and shadow. That is unborn, un abiding, and unceasing. In any moment of arising, there is no abiding and ceasing. In any moment of abiding, there is no arising and ceasing. In any moment of ceasing, there is no arising and abiding. Therefore, all dharmas do not become momentary arising, momentary abiding, and momentary ceasing in order. Nor is it possible simultaneously, because the moments of arising, abiding, and ceasing of all dharmas at the same time are not the same. If, according to the order, from the moment of arising to the moment of abiding, then to the moment of ceasing, and then to the moment of arising, it arises in this way, then it is unreasonable from the perspective of ultimate truth, because another moment does not arise from the cessation of the previous moment, and likewise, karma does not arise from cessation. For example, just as a sprout arises from an uncorrupted seed, and does not arise from a corrupted one. Therefore, from the perspective of ultimate truth, because there is no non-existence, there is no moment. Because one and many are contradictory. Therefore, all moments are non-existent, separated from one and many, and are the supreme non-duality. As it is said in the Root Tantra of the Glorious Kalachakra: 'Transcending existence and non-existence, non-duality (Advaya, Sanskrit: अद्वय, Romanization: advaya, literal meaning: not two) exhausts things and non-things. Emptiness (Shunyata, Sanskrit: शून्यता, Romanization: śūnyatā, literal meaning: empty) is inseparable from compassion (Karuna, Sanskrit: करुणा, Romanization: karuṇā, literal meaning: compassion), Vajra-yoga (Vajra-yoga, Sanskrit: वज्रयोग, Romanization: vajrayoga, literal meaning: diamond union) is great bliss. Transcending the nature of the finest dust, completely abandoning the dharma of emptiness. Completely liberated from permanence and annihilation, Vajra-yoga is impartial.' Then, how should it be understood? Here it says: 'Not distracted by the aspect of signs.' Signs (nimitta) are: conceptualization (vikalpa), proliferation (prapañca), total conceptualization (samkalpa), individual conceptualization (vikalpana), and subsequent conceptualization (anuvikalpa). These are in order: the deluded consciousness arising from beginningless habits, the conceptualization that produces movement arises continuously; consciousness clings to the object and the subject, the grasped and the grasper, etc., as two, clinging to the two, having the aspect of grasping the two; appearing in various ways without number or limit, in the gate of various delusions, the boundless realm...
སུམ་གྱི་སྣང་གྲགས་མཐའ་ཡས་པ་དང་། 12-489 དེ་ཉིད་ཀྱི་སྟེང་དུ་སྐྱོན་ཡོན་གྱི་ཆ་མ་འདྲེས་པར་བླང་དོར་གྱི་གནད་རྣམས་ཚུལ་བཞིན་དུ་འཇལ་བ་དང་། ཤིན་ཏུ་ཕྲ་བའི་གནས་རྣམ་པར་འབྱེད་པའི་བློ་རྣམས་སོ། །རྣམ་པར་མི་གཡེང་བ་ ནི། དེ་དག་འཁོར་བའི་གནས་ཚུལ་དུ་ཤེས་པས་འཇིག་པར་བལྟ་ཞིང་སྐྱོན་གྱི་རང་བཞིན་དུ་མངོན་པར་འདུ་ཤེས་ནས་དེ་དག་ལས་ཐར་པའི་དོན་དུ་གཉེར་བ་སྟེ། འཁོར་བ་དེ་ཉིད་དཔྱད་ན་ བདེན་པའི་དངོས་པར་མ་གྲུབ་ཅིང་རང་བཞིན་གྱིས་མ་གྲུབ་པས་སྟོང་ཉིད་དུ་རྟོགས་པས་ན་རྣམ་པར་ཐར་པའི་སྒོ་སྟོང་པ་ཉིད་དང་། དེ་ལྟར་ཡོངས་སུ་ཤེས་པ་ལས་ནི་སྤངས་པར་བྱ་བའི་ དངོས་པོ་རྡུལ་ཙམ་ཡང་མ་དམིགས་ཤིང་མཚན་མར་འཛིན་པའི་རྟོག་པ་ལས་གྲོལ་བས་རྣམ་པར་ཐར་པའི་སྒོ་མཚན་མ་མེད་པ་དང་། དངོས་པོའི་རྩོལ་བ་ཡོངས་སུ་ཟད་པ་དེ་དག་ལས་མངོན་པར་ འདོད་པའི་དོན་༼༤བ༨༽བདག་ཉིད་ཀྱིས་བསྒྲུབ་པར་བྱ་བ་མེད་ཅིང་དེ་ལ་བརྟེན་ནས་ཡོངས་སུ་ཐོབ་པ་མེད་པས་རྣམ་པར་ཐར་པའི་སྒོ་སྨོན་པ་མེད་པ་ལ་འཇུག་པ་སྟེ། ཆོས་ཐམས་ཅད་རང་བཞིན་ མེད་པར་སྟོན་པའོ། །དེ་ལྟར་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་མ་དག་པའི་དྲི་མ་རང་བཞིན་གྱིས་མེད་པར་ཤེས་པས་ཡང་དག་པའི་དོན་སྙིང་པོའི་ཚུལ་དུ་རྟོགས་པར་ནུས་ཏེ། རང་བཞིན་དང་སྙིང་པོ་རྙེད་པ་ལས་ཉེ་བར་འགྱུར་བ་ཡིན་ནོ། ། 12-490 དེ་ལྟར་ན། སྡེ་སྣོད་གསུམ་གྱི་ཚུལ་ལས། གཅིག་པུར་འགྲོ་ཞིང་རིང་དུ་རྒྱུ། ལུས་མེད་དབང་པོའི་ཕུག་ན་གནས། གདུལ་བར་དཀའ་བའི་སེམས་འདུལ་བྱེད། ཅེས་གསུངས་སོ། ། གཉིས་པ་ནི། འགྲོ་བ་དང་ནི་ འཆག་པ་དང་། ཉལ་དང་འདུག་པ་ཐམས་ཅད་དུ། ཞེས་པ་ནི། གང་ཡིད་ལ་བྱེད་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་མི་དགེ་བའོ། །གང་ཡིད་ལ་མི་བྱེད་པའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་ནི་དགེའོ། །ཞེས་བྱ་བའི་དོན་གྱི་ དབང་ནི་གསལ་བར་བྱེད་པའོ། །དེ་ཡང་ཇི་ལྟར་ཞེ་ན། ཆོས་ཐམས་ཅད་སྟོང་པ་ཉིད་དང་། མཚན་མ་མེད་པ་དང་། སྨོན་པ་མེད་པ་དང་། ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་དང་། དེ་བཞིན་ཉིད་དང་། འདོད་ཆགས་དང་ བྲལ་བ་དང་། མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་སྟེ། འཕགས་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡེ་ཤེས་ཕྱག་རྒྱ་ཞེས་བྱ་བའི་མདོ་ལས། དེ་ནས་མཆོག་ཏུ་དགའ་བའི་རྒྱལ་པོ་སོགས་ཀྱིས་བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་འདི་སྐད་ ཅེས་གསོལ་ཏོ། བཅོམ་ལྡན་འདས། ཆོས་ཆོས་ཞེས་བགྱི་བའི་ཆོས་དེ་གང་གི་ཚིག་བླ་དགས་ལགས། ཞེས་གསོལ་པ་དང་། བཀའ་སྩལ་པ། རིགས་ཀྱི་བུ་དག །ཆོས་ཆོས་ཞེས་བྱ་བ་དེ་ནི་འགྱུར་བ་མེད་ ཀྱང་རྣམ་པར་རྟོག་པ་མེད་པའི་ཚིག་བླ་དགས་སོ། །གསོལ་པ། དེ་ཉིད་གང་གི་ལགས། དམིགས་པ་མེད་པའི་ཚིག་བླ་དགས་སོ། །དེ་གང་ལགས། མི་ཟད་པའི་ཚིག་བླ་དགས་སོ། །དེ་ཡང་མི་སྐྱེ་བའི། 12-491 དེ་མི་འགོག་པའི། དེ་གདུང་བ་མེད་པའི། དེ་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་ཚིག་བླ་དགས་
【現代漢語翻譯】 對於三有的顯現和聲響是無邊無際的。 在其之上，不摻雜好與壞，如理衡量取捨的關鍵，以及分辨極其微細之處的智慧。不散亂是指，因為知曉這些是輪迴的狀況，視其為壞滅，清楚地認識到其過患的自性，從而爲了從這些中解脫而努力。如果分析輪迴本身，它並非真實存在，也不是自性成立，因此證悟到空性，這就是通往解脫之門——空性。像這樣完全瞭解之後，連微塵許的應斷之物也無法找到，並且從執著于相的分別念中解脫，這就是通往解脫之門——無相。事物的努力完全耗盡，對於這些，沒有自己需要成辦的希求之義，也沒有依賴於它而獲得，這就是進入通往解脫之門——無愿。這是在宣說一切法無自性。像這樣，因為知曉一切法自性上沒有不凈的垢染，就能證悟真實的義，即精要之理，從獲得自性和精要中變得親近。 如此，從三藏的教理中說：『獨自遊走且長久持續，無身而住在感官的洞穴中，調伏難以調伏的心。』 第二，『行走、站立、睡眠和坐臥的一切時候』，是指：凡是作意的法都是不善的，凡是不作意的法都是善的。這是在闡明這個道理的要點。那又是如何呢？一切法是空性、無相、無愿、法界、真如、離欲和涅槃。如《聖者如來藏印經》中所說：之後，極喜國王等向世尊請示道：『世尊，所謂的法、法，這個「法」是哪個詞的別名呢？』世尊回答說：『善男子，所謂的法、法，是無有變異，也無有分別的詞的別名。』（國王）請示：『那是哪個（詞的別名）呢？』（佛說）『是無所緣的詞的別名。』『那是什麼呢？』『是不滅的詞的別名。』那是不生的，不滅的，無有苦惱的，那是真如的詞的別名。
【English Translation】 The appearances and sounds of the three realms are limitless. Upon them, without mixing good and bad, properly measuring the key points of acceptance and rejection, and the wisdom that distinguishes extremely subtle points. Non-distraction means, because knowing these are the conditions of samsara, viewing them as destructible, clearly recognizing their nature of faults, and thus striving for liberation from them. If samsara itself is analyzed, it is not established as a true entity, nor is it established by nature, therefore realizing emptiness, this is the gate to liberation—emptiness. Having fully understood in this way, not even a particle of what should be abandoned is found, and being liberated from the conceptualization of grasping at signs, this is the gate to liberation—signlessness. The effort of things is completely exhausted, and for these, there is no meaning of desire to be accomplished by oneself, nor is there attainment by relying on it, this is entering the gate to liberation—wishlessness. This is teaching that all phenomena are without inherent existence. In this way, because knowing that all phenomena are inherently without impure stains, one can realize the true meaning, the essence, and become closer from obtaining inherent existence and essence. Thus, from the teachings of the Tripitaka: 'Wandering alone and continuing for a long time, without a body, dwelling in the cave of the senses, subduing the difficult-to-tame mind.' Secondly, 'In all times of walking, standing, sleeping, and sitting,' means: all dharmas that are attended to are unwholesome, and all dharmas that are not attended to are wholesome. This is clarifying the key point of this meaning. And how is that? All dharmas are emptiness, signlessness, wishlessness, the realm of dharma, suchness, detachment, and nirvana. As it is said in the Sutra of the Tathagatagarbha Seal of the Blessed One: Then, King Supreme Joy and others asked the Blessed One: 'Blessed One, the so-called dharma, dharma, what is the synonym for this word 'dharma'?' The Blessed One replied: 'Noble son, the so-called dharma, dharma, is a synonym for a word that is unchanging and without conceptualization.' (The king) asked: 'What is that (synonym)?' (The Buddha said) 'It is a synonym for a word that is without object of focus.' 'What is that?' 'It is a synonym for a word that is inexhaustible.' That is unborn, unceasing, without suffering, that is a synonym for the word suchness.
སོ། །ཞེས་སོགས་རྒྱས་པར་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་ལྟ་བའི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་ངེས་པར་རྟོགས་པར་འགྱུར་བ་དང་། ༼༥ན༩༽རྣམ་ པར་རྟོག་པ་ཐམས་ཅད་ལས་འདའ་བར་འགྱུར་བ་དང་། འགྲོ་བ་ཐམས་ཅད་ལས་འདའ་བར་འགྱུར་བ་དང་། སྣ་ཚོགས་ལས་འདའ་བར་འགྱུར་བ་དང་། བདག་མེད་པར་འགྱུར་བ་དང་། འདོད་ཆགས་ཀྱི་རང་བཞིན་ མེད་པར་འགྱུར་བ་དང་། ཆོས་ཐམས་ཅད་དེའི་རང་བཞིན་དུ་སྟོན་པ་རྣམས་ཀྱི་རྡོ་རྗེའི་ཚིག་གོ། །དེ་བས་ན། ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་བལྟོས་པ་མེད་པ་བསྒོམ་པར་བྱ་བ་སྟེ། གཟུགས་ལ་གནས་པར་ མི་བྱ། ཚོར་བ་ལ་མ་ཡིན། འདུ་ཤེས་ལ་མ་ཡིན། འདུ་བྱེད་རྣམས་ལ་མ་ཡིན། རྣམ་པར་ཤེས་པ་ལ་མ་ཡིན། སའི་ཁམས་ལ་མ་ཡིན། ཆུའི་ཁམས་ལ་མ་ཡིན། མེའི་ཁམས་དང་། རླུང་གི་ ཁམས་དང་། སྟོང་པའི་ཁམས་དང་། མིག་གི་ཁམས་དང་། གཟུགས་ཀྱི་ཁམས་དང་། མིག་གི་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཁམས་དང་། རྣ་བའི་ཁམས་དང་། སྒྲའི་ཁམས་དང་། རྣ་བའི་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཁམས་དང་། སྣའི་ཁམས་དང་། དྲིའི་ཁམས་ དང་། སྣའི་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཁམས་དང་། ལྕེའི་ཁམས་དང་། རོའི་ཁམས་དང་། ལྕེའི་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཁམས་དང་། ལུས་ཀྱི་ཁམས་དང་། རེག་བྱའི་ཁམས་དང་། ལུས་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཁམས་དང་། ཡིད་ཀྱི་ཁམས་དང་། ཆོས་ཀྱི་ཁམས་དང་། 12-492 ཡིད་ཀྱི་རྣམ་ཤེས་ཀྱི་ཁམས་རྣམས་ལ་གནས་པར་མི་བྱའོ། །ཅིའི་ཕྱིར་ན། དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་ཡེ་ཤེས་རྣམ་པར་བསམ་པ་མེད་པ་ལ་གནས་པར་བྱ་བས་ཏེ། བླ་མ་དམ་པའི་བྱིན་རླབས་ཀྱི་ དབང་གིས་སོ། །དེ་ལྟར་ཡང་གསང་བ་འདུས་པ་ལས། དངོས་པོ་མེད་ལ་སྒོམ་པ་མེད། །བསྒོམ་པར་བྱ་བསྒོམ་པ་མིན། །དེ་ལྟར་དངོས་པོ་དངོས་མེད་པས། །སྒོམ་པ་དམིགས་སུ་མེད་པའོ། །ཞེས་གསུངས་སོ།། །། ༄། །མངོན་དུ་བྱས་པ་འབྲས་བུའི་ངེས་པ། གསུམ་པ་ནི། སྟོང་པ་ཉིད་ཀྱི་རྣམ་པར་ཐར་པར་རྣམ་པར་དག་པ་ཡེ་ཤེས་རྡོ་རྗེ་ཤེས་རབ་དང་ཐབས་ཀྱི་བདག་ཉིད་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་སྐུ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཐོབ་པ་ནི། ཐམས་ ཅད་མཁྱེན་པ་སྟེ། ཐམས་ཅད་གཟིགས་པ་ཉིད་དོ། །མཚན་མ་མེད་པའི་རྣམ་པར་ཐར་བས་༼༥བ༡༠༽རྣམ་པར་དག་པ་ཐུགས་རྡོ་རྗེ་ཤེས་རབ་དང་ཐབས་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་ལམ་གྱི་རྣམ་པ་ཐམས་ ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཐོབ་པ་ནི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་སྐུ་སྟེ། མཆོག་ཏུ་མི་འགྱུར་བའི་བདེ་བས་གནས་པ་ཉིད་ཀྱི་ཕྱིར་རོ། །སྨོན་པ་མེད་པའི་རྣམ་པར་ཐར་པས་རྣམ་པར་དག་པ་གསུང་རྡོ་རྗེ་ ཤེས་རབ་དང་ཐབས་ཀྱི་བདག་ཉིད་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་པའི་སྐུ་ལམ་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཐོབ་པ་ནི་ཉིན་མོར་བྱེད་པའི་སྐུ་སྟེ། མཐའ་ཡས་པས་མཐའ་ཡས་པའི་སེམས་ཅན་གྱི་སྐད་ཀྱིས་ཅིག་ཅར་འཇིག་རྟེན་པ་དང་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་ཆོས་ཉིད་ཡིན་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 12-493 མངོན་པར་འདུས་མ་བྱས་པའི་རྣམ་པར་ཐར་པས་རྣམ་པར་དག་པ་སྐུ་རྡོ་རྗེ་ཤེ
【現代漢語翻譯】 索！等等，（佛）已經廣泛地闡述了。而且，所有觀點的形態都必定會被理解，所有分別念都將被超越，所有眾生都將被超越，所有多樣性都將被超越，都將變成無我，都將變成沒有貪慾的自性，（佛）以金剛語展示所有法的自性。因此，應當修習不依賴於一切法的（禪定），不要安住於色，不要安住于受，不要安住于想，不要安住於行，不要安住于識，不要安住于地界，不要安住於水界，不要安住於火界，不要安住于風界，不要安住于空界，不要安住于眼界，不要安住於色界，不要安住于眼識界，不要安住于耳界，不要安住于聲界，不要安住于耳識界，不要安住于鼻界，不要安住于香界，不要安住于鼻識界，不要安住于舌界，不要安住于味界，不要安住于舌識界，不要安住于身界，不要安住于觸界，不要安住于身識界，不要安住于意界，不要安住於法界，不要安住于意識界。 為什麼呢？因為應當安住于如來（Tathāgata）的無分別智慧中，這是依靠上師（blama）的加持力。如同《密集金剛》（Guhyasamāja Tantra）中所說：『無事物則無禪定，所修之禪非真禪，如是事物與非物，禪定無有可緣處。』 第三，通過空性（Śūnyatā）的解脫門而完全清凈，獲得智慧金剛（jñānavajra）、智慧（prajñā）和方便（upāya）的自性，俱生之身，即獲得一切智智（sarvajñāna），即一切遍知（sarvadarśana）。通過無相（animitta）的解脫門而完全清凈，心金剛（cittavajra）、智慧和方便的自性，法身（dharmakāya），獲得道之所有形態的智智，即智慧之身，因為安住于無上不變的安樂之中。通過無愿（apraṇihita）的解脫門而完全清凈，語金剛（vākvajra）、智慧和方便的自性，報身（saṃbhogakāya），獲得道智，即日光之身，因為以無盡的眾生之語，同時宣說世間和出世間的法性。
【English Translation】 So! And so on, (the Buddha) has extensively explained. Moreover, all aspects of views will surely be understood, all discriminations will be transcended, all beings will be transcended, all diversities will be transcended, all will become selfless, all will become without the nature of desire, (the Buddha) shows the nature of all dharmas with Vajra words. Therefore, one should meditate on being independent of all dharmas, do not abide in form, do not abide in feeling, do not abide in perception, do not abide in formations, do not abide in consciousness, do not abide in the earth element, do not abide in the water element, do not abide in the fire element, do not abide in the wind element, do not abide in the space element, do not abide in the eye element, do not abide in the form element, do not abide in the eye consciousness element, do not abide in the ear element, do not abide in the sound element, do not abide in the ear consciousness element, do not abide in the nose element, do not abide in the smell element, do not abide in the nose consciousness element, do not abide in the tongue element, do not abide in the taste element, do not abide in the tongue consciousness element, do not abide in the body element, do not abide in the touch element, do not abide in the body consciousness element, do not abide in the mind element, do not abide in the dharma element, do not abide in the mind consciousness element. Why? Because one should abide in the non-conceptual wisdom of the Tathāgata, which is by the power of the blessings of the holy guru (blama). As it is said in the Guhyasamāja Tantra: 'Without things, there is no meditation, the meditation practiced is not true meditation, thus with things and without things, meditation has no object to focus on.' Third, through the liberation gate of emptiness (Śūnyatā), one is completely purified, attains the nature of wisdom vajra (jñānavajra), wisdom (prajñā), and skillful means (upāya), the co-emergent body, that is, attains omniscience (sarvajñāna), which is all-seeing (sarvadarśana). Through the liberation gate of signlessness (animitta), one is completely purified, the mind vajra (cittavajra), the nature of wisdom and skillful means, the dharmakāya, attains the wisdom of all aspects of the path, that is, the wisdom body, because it abides in supreme unchanging bliss. Through the liberation gate of wishlessness (apraṇihita), one is completely purified, the speech vajra (vākvajra), the nature of wisdom and skillful means, the saṃbhogakāya, attains the path wisdom, that is, the sun-like body, because with the endless languages of sentient beings, it simultaneously proclaims the nature of phenomena of the mundane and supramundane.
ས་རབ་དང་ཐབས་ཀྱི་བདག་ཉིད་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པ་ཉིད་ཐོབ་པ་ནི། པདྨའི་འདབ་མ་ རྒྱས་པའི་སྤྱན་ཏེ། མཐའ་ཡས་པ་མཐའ་ཡས་པའི་སྤྲུལ་པའི་སྐུ་རྣམས་ཀྱིས་ཅིག་ཅར་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་པའི་སྐུའི་བཀོད་པའི་རྫུ་འཕྲུལ་སྤྲོ་བའི་ཕྱིར་རོ། །ཞེས་བཤད་པ་དག་རྟོག་པའི་སྐད་ཅིག་ཉིད་ ལ་མངོན་དུ་ཐོབ་པར་འགྱུར་རོ།། །། ༄། །མཐར་ཕྱིན་པའི་དོན་བསྡུ་བ། གསུམ་པ་མཐར་ཕྱིན་པའི་དོན་བསྡུ་བ་ནི། བདེན་པ་གཉིས་གཉིས་སུ་མེད་པས་རྒྱུ་དང་། འབྲས་བུ་དག་གཉིས་སུ་མེད་པའོ། །རྒྱུ་འབྲས་གཉིས་སུ་མེད་པས་ན། ཐོབ་ པ་དང་ཐོབ་པར་བྱ་བ་ཡང་གཉིས་སུ་མེད་དོ། །ཐོབ་བྱ་ཐོབ་བྱེད་གཉིས་སུ་མེད་པས། སྒོམ་པ་པོ་དང་། སྒོམ་པ་དང་། བསྒོམ་པར་བྱ་བ་གཉིས་སུ་མེད་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་དག་གཉིས་སུ་ མེད་པས་ན། སློབ་པ་དང་ཡོངས་སུ་རྫོགས་པ་དག་ལ་ཁྱད་པར་མེད་དོ། །འོན་ཀྱང་གནས་སྐབས་སུ་བསླབ་པ་དང་སློབ་པར་བྱེད་པ་དག་སྣང་སྟེ། རྒྱུ་དང་འབྲས་བུ་དག་ཀྱང་འབྱུང་བར་འགྱུར་ རོ། །རྒྱལ་བའི་གསུང་མཆོག་མཆོག་ཏུ་ཟབ་པ་ཚུལ་བཞིན་བསྟན་པའི་དོན། །དོན་བཞིན་སྟོན་མཁས་མཁས་པའི་མན་ངག་ཡང་དག་ལམ་སྟེ་སྙིང་པོའི་གཞུང་། གཞུང་གི་རྒྱ་ས་འགྲེལ་འགྲེལ་པ་འདི་ནི་ཕན་དང་བདེ་བའི་དཔལ། 12-494 དཔལ་ཡོན་མ་ལུས་ལུས་ཅན་ཀུན་གྱིས་ཐོབ་པའི་ཕྱིར་དུ་བཤད། ཐུབ་༼༦ན༡༡༽དབང་བསྟན་ལ་བྱ་བ་བྱེད་པའི་མཁས་གྲུབ་རྣམས་ནི་སྟོན་དུས་བྱ་བཞིན་སོ་སོར་གྱེས། རྣམ་དཔྱོད་གསལ་ལྡན་རབ་བྱུང་རྣམས་ནི་ བ་མོས་ཕོག་པའི་མེ་ཏོག་ཇི་བཞིན་བརྙིངས་པར་གྱུར། དགེ་བའི་ལུས་ཅན་རྒྱལ་པོ་རྣམས་ནི་པདྨོའི་གཉེན་དྲུང་ཀུ་མུད་ཉིད་བཞིན་ཟུམ་པ་ཉིད། བསོད་ནམས་མིན་ལས་སྤྱོད་པ་རྣམས་ནི་དབྱར་གྱི་ལྗོན་ པའི་འདབ་མ་བཞིན་རྒྱས་བདག་སེམས་སྐྱོ། སྐྱོབ་པ་རྣམས་ཀྱིས་ལེགས་གཟིགས་ནས། གཞན་ལ་སྩལ་བའི་སྙིང་པོའི་ལམ། གང་འདིར་བློ་ཅན་རྣམས་ཞུགས་ཏེ། གོ་འཕང་དམ་པ་དེ་བགྲོད་ཤོག །ཅེས་པ་འདི། ཤཱཀྱའི་ དགེ་སློང་ཆོས་ཀྱི་མགོན་པོས་བསྐུལ་བའི་ངོར། ཀློག་པ་དང་སྤོང་བའི་བརཏལ་ཞུགས་འཛིན་པ་མི་ཕམ་པདྨ་དཀར་པོ་ཕྱོགས་ལས་རྣམ་པར་རྒྱལ་བའི་སྡེའམ། མིང་གཞན་མིའི་མཆོག་གིས། དཔལ་བཀྲ་ཤིས་མཐོང་སྨོན་ གྱི་ཆོས་གྲྭ་ཆེན་པོར་སྦྱར་བ་རྫོགས་སོ།། །།མངྒ་ལཾ། ཆོས་སྦྱིན་རྒྱ་ཆེར་སྤེལ་བའི་ཆེད། པར་བཞེངས་གླེགས་བུ་རེ་རེ་ལ། །དངུལ་ཀྲང་ཡོན་འགྱེད་མཛད་པོ་ནི། ཆོས་རྒྱལ་བསོད་ནམས་རྒྱལ་མཚན་ནོ།། །།
【現代漢語翻譯】 獲得具備智慧和方便的化身，即一切知者，就像蓮花盛開的眼睛一樣，爲了無量化身剎那間展現一切身之莊嚴神變。 這些所說的內容，將在覺悟的瞬間顯現。
第三，總結最終的意義： 二諦（梵文：satya-dvaya，兩種真理）無二，因此因和果也是無二的。因果無二，所以能獲得和所要獲得也是無二的。能獲得者和所要獲得者無二，因此修行者、修行和所要修行的也是無二的。這些無二，所以在學習和圓滿之間沒有差別。然而，在特定情況下，學習和教導仍然會顯現，因和果也會產生。 勝者（佛陀）的至高教言，極其深奧，如理闡述的意義。 如實宣講的智者，智者的口訣，是真實的正道，是精要的論典。 論典的廣闊基礎，是註釋，這注釋是利益和安樂的光輝。 爲了讓所有眾生都能獲得一切榮耀而宣說。 致力於佛陀教法事業的學者和成就者們，像秋天的鳥兒一樣各自離散。 具有清晰智慧的出家人，像被冰雹擊打的花朵一樣凋零。 善良的國王們，像蓮花的朋友（太陽）面前的睡蓮一樣閉合。 以非福德行事的人們，像夏天樹木的枝葉一樣繁茂，我的心感到沮喪。 祈請救護者們慈悲垂視，將這給予他人的精要之道。 愿有智慧的人們進入此道，超越那神聖的境界！ 此文，應釋迦比丘法護（Chos-kyi mgon-pos）的請求，由持有讀誦和拋棄之誓者，彌龐·白瑪·嘎波（Mi-pham padma dkar-po），又名米之殊勝者，在吉祥扎西通門（bkra shis mthong smon）大經院撰寫完成。 吉祥圓滿！ 爲了廣泛傳播佛法，每印製一部經書，供養白銀元者為法王索南嘉燦（chos rgyal bsod nams rgyal mtshan）。
【English Translation】 Obtaining the embodiment of wisdom and means, the all-knowing one, like the eyes of a blooming lotus, is for the sake of instantly manifesting all the glorious magical displays of all the immeasurable embodiments. These statements will become manifest in the moment of realization.
Third, summarizing the ultimate meaning: The two truths (Sanskrit: satya-dvaya) are non-dual, therefore cause and effect are also non-dual. Since cause and effect are non-dual, what can be obtained and what is to be obtained are also non-dual. Since the obtainer and what is to be obtained are non-dual, therefore the practitioner, the practice, and what is to be practiced are non-dual. Since these are non-dual, there is no difference between learning and completion. However, in specific circumstances, learning and teaching will still appear, and cause and effect will also arise. The supreme words of the Victorious One (Buddha), extremely profound, the meaning of which is properly explained. The wise who truly expound the meaning, the oral instructions of the wise, are the true and correct path, the essential treatise. The vast foundation of the treatise is the commentary, this commentary is the glory of benefit and happiness. It is spoken so that all beings may obtain all glories. The scholars and accomplished ones who work for the Buddha's teachings are scattered like birds in autumn. The ordained ones with clear wisdom wither like flowers struck by hail. The virtuous kings close like water lilies before the friend of the lotus (the sun). Those who act through non-merit flourish like the leaves of summer trees, my heart is saddened. Please, protectors, look upon us with kindness, and grant to others this essential path. May those with intelligence enter this path and traverse that sacred state! This was written at the request of the Shakya monk Chos-kyi mgon-pos by Mi-pham padma dkar-po, who holds the vows of reading and abandoning, also known as the Supreme of Men, at the great Dharma College of Glorious Trashi Thongmon (bkra shis mthong smon). May there be auspiciousness! To widely spread the Dharma, the benefactor who offered silver coins for each printed book is the Dharma King Sonam Gyaltsen (chos rgyal bsod nams rgyal mtshan).