padkar1212_指示凱村釋大乘義極明.g2.0f
遍知貝瑪嘎波大師教言集PK111ངོ་སྤྲོད་ཀེའུ་ཚང་མའི་འགྲེལ་པ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་དོན་རབ་ཏུ་གསལ་བ་ཞེས་བྱ་བ། 12-494 ༄༅། །ངོ་སྤྲོད་ཀེའུ་ཚང་མའི་འགྲེལ་པ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་དོན་རབ་ཏུ་གསལ་བ་ཞེས་བྱ་བ། ༄། །ལུས་རྣམ་པར་དག་པ་རྡོ་རྗེའི་ཚིག་བསྟན་པ། ༄༅། །ངོ་སྤྲོད་ཀེའུ་ཚང་མའི་འགྲེལ་པ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་དོན་རབ་ཏུ་གསལ་བ་ཞེས་བྱ་བ་བཞུགས་སོ། ། ༄༅། །ངོ་སྤྲོད་ཞལ་གདམས་ཀེའུ་ཚང་མ་ཞེས་བྱ་བའི་འགྲེལ་པ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་དོན་རབ་ཏུ་གསལ་བ། 12-495 རིགས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཁྱབ་བདག་དཔལ་ལྡན་བླ་མ་དམ་པ་དང་རྡོ་རྗེ་རྣལ་འབྱོར་མ་དབྱེར་མེད་པ་ལ་དང་བས་ཕྱག་བགྱིའོ། །གང་ཞིག་སྒྲིབ་པ་མ་ལུས་སྤངས་ཤིང་མཁའ་ལྟར་རོ་མཉམ་རྟོགས་དཀའ་ བ། །ཡོད་དང་མེད་པ་ཀུན་ལས་རྣམ་གྲོལ་མཁའ་ཁྱབ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་ཉིད། །གཅིག་དང་དུ་མིན་ཕུན་ཚོགས་ཕན་བདེའི་འབྱུང་གནས་མཁའ་ཡི་རྡོ་རྗེ་ཅན། །སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་དེ་རྣམ་ པ་ཀུན་ཏུ་རྒྱལ་གྱུར་ཅིག །རྒྱལ་བའི་དབང་པོ་གང་གི་གསུང་རབ་རིན་ཆེན་འབྱུང་བའི་གནས་དེ་ཉིད། །རྒྱལ་སྲས་ལྷ་མིན་རྗེ་བོས་མཁྱེན་རབ་ལྷུན་པོ་དེ་ཡིས་བསྲུབས་པ་ལས། །རྒྱལ་མཆོག་གོ་འཕང་ མྱུར་དུ་ཐོབ་བྱེད་གདམས་པའི་བདུད་རྩི་རྙེད་པ་འདི། །རྒྱལ་རྣམས་དགྱེས་ཕྱིར་བདག་གིས་འདིར་ནི་འགྲོ་ལ་རིས་མེད་སྦྱིན་པར་བྱ། ། དེ་ཡང་འདིར་རྒྱལ་བའི་བདག་པོ་རྣམས་རང་རང་གི་སྐལ་བ་དང་ རྗེས་སུ་མཐུན་པར་བསྟན་པའི་སྡེ་སྣོད་རིན་པོ་ཆེ་མཐའ་དག་གི་བརྗོད་བྱ་ཉེ་བར་བསྡུས་ནས་རྡོ་རྗེའི་ཚིག་ཏུ་བཤད་པ་རྣམ་པར་འགྲེལ་པ་ལ། དགོས་འབྲེལ་གྱི་རྣམ་གཞག་གོ་བླ་མས་མི་ སྤྲོ་ལ། རྗོད་བྱེད་ཀྱི་དོན་བཤད་པ་ལ་ལུས་རྣམ་པར་དག་པ་རྡོ་རྗེའི་ཚིག་བསྟན། ཡན་ལག་རྒྱས་བཤད་ཀྱིས་དེ་རྣམ་པར་ཕྱེ་སྟེ་སྟོན་པའོ། །དང་པོ་ནི། བུ་འཁྲུལ་པའི་རྩ་བ་ཆོད་ལ་སྐྱེ་མེད་ཀྱི་ངང་ལ་གཞོག ། 12-496 སྣང་ཐོག་ཏུ་རོ་སྙོམས་ལ་འགག་མེད་ལ་རྩལ་སྦྱོངས། ཆགས་སྡང་གི་དབང་དུ་མ་བཏང་བར་གཉིས་མེད་ཀྱི་བཙན་ས་གཟུང་། གཟུང་འཛིན་གྱི་བློ་དང་ཕྲོལ་ལ་ཡེངས་མེད་ཀྱི་དྲན་པ་བསྟེན། བུ་དེ་ ལྟར་བྱས་ན་མང་དང་ནམ་དུ་ཡང་འབྲལ་བ་མེད་དོ། །ཞེས་པའོ།། །། ༄། །ལུང་རིགས་ལ་བརྟེན་ནས་སྒྲོ་འདོགས་ཕྱི་ནས་གཅོད་པའི་གདམས་ངག་མདོའི་ལུགས། གཉིས་པ་ལུང་རིགས་ལ་བརྟེན་ནས་སྒྲོ་འདོགས་ཕྱི་ནས་གཅོད་པའི་གདམས་ངག་མདོའི་ལུགས། བླ་མའི་མིན་དག་ལ་བརྟེན་ནས་སྒྲོ་འདོགས་ ནང་ནས་གཅོད་པ་སྔགས་ཀྱི་ལུགས་སོ། །དང་པོ་ལ། གང་སྤང་བར་བྱ་བའི་ཡུལ་བཤད། དེ་སྤོང་བྱེད་ཀྱི་གཉེན་པོ་བཤད་པའོ། ། ༈ གང་སྤང་བར་བྱ་བའི་ཡུལ་བཤད་པ། དང་པོ་ནི། འཁྲུལ་པའི་རྩ་བ་ཞེས་པ་སྟེ། གནས་ཚུལ་ཡང་དག་ པའི་དོན་ལས་ཕྱིན་ཅི་ལོག་ཏུ་གྱུར་པ་འཁྲུལ་པ་དང་།
【現代漢語翻譯】 《遍知貝瑪嘎波大師教言集》PK111「開示一切要義之釋——大乘義究竟顯明」 《開示一切要義之釋——大乘義究竟顯明》 身極清凈金剛句教言 《開示一切要義之釋——大乘義究竟顯明》 《開示訣竅一切要義》之釋——大乘義究竟顯明 於一切種姓之遍主，具德上師蓮師與金剛瑜伽母無別尊前，以虔誠之心敬禮！ 何者已斷除一切障蔽，如虛空般證悟平等性，難以測度； 從有與無等一切中解脫，遍佈虛空，俱生本性。 非一非多，圓滿具足，乃利樂之源泉，虛空金剛持。 祈願諸佛之法身，於一切時處皆得勝！ 勝者之主，其珍貴之語教，乃珍寶之源泉。 諸佛子、天人、人王，以其廣大智慧，如須彌山般。 從中攪動，獲得能迅速證得勝者果位的甘露妙訣。 我今為令諸佛歡喜，將此無分別地佈施于眾生。 於此，諸勝者之主，皆依各自根器與意樂，宣說了無量珍貴之教法，此處將所有教義精要彙集，以金剛語宣說，並加以詳細解釋。然此不作通常的論典首尾之四義（事業，關聯等）的闡述，僅解釋所詮釋之義，即「身極清凈金剛句教言」。以分支廣釋，從而明示其義。首先： 子！斷除錯亂之根源，安住于無生之境。 于顯現中修持平等性，于無礙中勤修精進。莫受貪嗔之擺佈，佔據二取不生的穩固之地。捨棄能取所取之念，依止不散亂之正念。子！如是行持，則恒常不離自性光明。以上是第一部分的內容。 依經論理證，從外斬斷增益之訣竅——經部之法。 第二，依經論理證，從外斬斷增益之訣竅，乃經部之法。依靠不如法的上師，從內斬斷增益，乃密咒之法。首先，講述所應斷除之境，以及斷除彼之對治。 所應斷除之境： 首先，『錯亂之根源』，即指與真實狀態完全相悖的錯亂。
【English Translation】 The Collection of Teachings by Omniscient Pema Garpo, PK111: 'A Commentary on the Quintessential Instructions: Clearly Illuminating the Meaning of the Great Vehicle' A Commentary on the Quintessential Instructions: Clearly Illuminating the Meaning of the Great Vehicle The Vajra Words Teaching on the Utterly Pure Body A Commentary on the Quintessential Instructions: Clearly Illuminating the Meaning of the Great Vehicle The Commentary on the Quintessential Oral Instructions: Clearly Illuminating the Meaning of the Great Vehicle To the glorious and holy Lama and Vajrayogini, inseparable, the master of all families, I prostrate with devotion! Whoever has abandoned all obscurations and realized the equality like space, which is difficult to comprehend; Liberated from all existence and non-existence, the co-emergent nature pervading space. Not one, not many, perfectly endowed, the source of benefit and happiness, the Vajra Holder of space. May the Dharmakaya of the Buddhas be victorious in every way! The lord of victors, whose precious teachings are the source of jewels. The princes, gods, and kings, with their wisdom like Mount Meru, churned from it. Having found the nectar of instructions that quickly attains the state of the supreme victor. For the pleasure of the victorious ones, I will impartially bestow this upon beings here. Here, the lords of the victorious ones have taught the precious collections of teachings, each according to their own capacity and inclination. Having gathered the subjects to be expressed, and explained them in vajra words, this is a detailed explanation. However, the structure of the necessity and connection is not elaborated, but the meaning of the expression is explained as 'The Vajra Words Teaching on the Utterly Pure Body'. The detailed explanation of the branches shows and distinguishes it. First: Son! Cut off the root of delusion and rest in the state of unborn. Practice equality in the appearance, train in unobstructedness, do not give in to attachment and aversion, and seize the stronghold of non-duality. Abandon the mind of grasping and clinging, and rely on unwavering mindfulness. Son! If you do so, you will never be separated from the natural radiance. That is the first part. The method of the Sutra tradition is to cut off the additions from the outside based on reasoning and scriptures. Secondly, the method of the Sutra tradition is to cut off the additions from the outside based on reasoning and scriptures. Relying on an impure Lama, cutting off the additions from within is the method of mantra. First, explain the object to be abandoned, and then explain the antidote to abandon it. The object to be abandoned: First, 'the root of delusion' means delusion that has turned away from the true state of affairs.
རྩ་བ་ཞེས་པ། གནས་ལུགས་མ་རྟོགས་པས་མ་རིག་པ་སྟེ་ཆོས་ཐམས་ཅད་རང་བཞིན་གྱིས་རྣམ་པར་དག་པར་མ་ཤེས་པར་མངོན་རྟགས་ སུ་ཞེན་པ་རློམ་པར་སེམས་པའོ། །དེ་ལྟར་ཡང་མགོན་པོ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས། རྒྱུ་དང་རྐྱེན་ལས་སྐྱེས་དངོས་རྣམས། ཡང་དག་པར་ནི་རྟོགས་པ་གང་། དེ་ལ་སྟོན་པས་མ་རིག་གསུངས། ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ ལ་ཉོན་མོངས་པ་དང་ཤེས་བྱའི་སྒྲིབ་པའོ། །དང་པོ་ལ་ཡང་། འཁོར་བ་སྐྱེད་བྱེད་ཀྱི་ཉོན་སྒྲིབ་དང་། འཁོར་བར་འཆིང་བྱེད་ཀྱི་ཉོན་སྒྲིབ་ལས། དང་པོ་མ་རིག་པ་ཙམ་དང་། ཕྱི་མ་ཆགས་སྡང་གཉིས་སོ། ། 12-497 ཤེས་སྒྲིབ་ལའང་བག་ལ་ཉལ་དང་མངོན་གྱུར་གྱི་ཤེས་སྒྲིབ་བོ། །སྔ་མ་རྟོག་མེད་ཀྱི་ཤེས་པ་ཧད་པོ་ལུང་མ་བསྟན་དང་། རྗེས་མ་དེ་མ་ཡིན་ལ་དེ་འཛིན་གྱི་ཤེས་པ་ལ་འཆད་དོ། ། རྩ་བའི་དབྱེ་གཞི་གཉིས་ལ། གསུང་རབ་འགའ་ཞིག་ཏུ་རྒྱུ་འབྲས་ལ་རྨོངས་པའི་མ་རིག་པ་དང་། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་ལ་རྨོངས་པའི་མ་རིག་པ་ཞེས་དང་། ལ་ལར་ཉོན་མོངས་པ་ཅན་གྱི་མུན་ པ་དང་། ཉོན་མོངས་པ་ཅན་མ་ཡིན་པའི་མུན་པ་ཞེས་དང་། སྤང་བྱ་ལ་མཐོང་སྤང་དང་སྒོམ་སྤང་དུ་འཆད་པ་ཡང་ཡོད་དོ། །མདོར་ན་མ་རིག་པ་དེས་བདག་འཛིན་སྐྱེས། དེ་ལས་བདག་གཞན་ གཉིས་འཛིན་པ་སྐྱེས། དེ་ལས་སྤང་བྱའི་ཆོས་མཐའ་དག་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་རྩ་བཞེས་བརྗོད་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་ཡང་རིག་པའི་དབང་ཕྱུག་དཔལ་ལྡན་ཆོས་ཀྱི་གྲགས་པས། བདག་ཡོད་ན་ནི་གཞན་དུ་ཤེས། བདག་གཞན་ཆ་ལ་འཛིན་དང་སྡང་། །ཞེས་དང་། ཡང་། དེ་མ་རིག་དེ་དེ་ལ་ཆགས། དེ་ལས་ཞེ་སྡང་ལ་སོགས་འབྱུང་། དེ་ཉིད་ཀྱིས་ནི་ཉེས་རྣམས་ཀྱི། རྒྱུ་ནི་གཏི་མུག་ཡིན་པར་གསུངས། །ཞེས་གསུངས་ པས་སོ།། །། ༈ དེ་སྤོང་བྱེད་ཀྱི་གཉེན་པོ་ལ། བདག་མེད་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་སྟོང་ཉིད་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་ཟབ་མོ་ལྟ་བའི་ཕྱོགས། གཉིས་པ་ལ། བདག་མེད་རྟོགས་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས་སྟོང་ཉིད་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་ཟབ་མོ་ལྟ་བའི་ཕྱོགས་དང་། སྡུག་བསྔལ་བྱང་སེམས་སུ་བློ་སྦྱོང་བས་སྙིང་རྗེ་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་རྒྱ་ཆེན་སྤྱོད་པའི་ཕྱོགས་སོ། ། 12-498 དང་པོ་ནི། ཆོད་ལ་སྐྱེ་མེད་ཀྱི་ངང་ལ། ཞེས་པ་མ་རིག་པ་དང་བདག་འཛིན་དང་སྐྱེ་བའི་དངོས་པོ་ལ་སོགས་པ་སྤང་བྱ་ཐམས་ཅད་གཏན་ཚིགས་ཀྱིས་དགག་བྱར་བྱས་ནས་བདག་མེད་པ་ དང་། བདེན་པར་མ་གྲུབ་པ་དང་། སྐྱེ་བ་མེད་པ་དང་། ངོ་བོ་མེད་པ་དང་། མཚན་ཉིད་མེད་པ། རང་བཞིན་མེད་པ། སྤྲོས་པ་ཐམས་ཅད་དང་བྲལ་བའི་བདག་ཉིད་ཅན་དུ་གཏན་ལ་འབེབས་པར་ བྱེད་པ་སྟེ་བདག་ཉིད་ཆེན་པོའི་ཚད་མའི་བསྟན་བཅོས་རྣམ་འགྲེལ་དུ། འདི་ཡུལ་སུན་དབྱུང་མེད་པར་ནི། དེ་སྤོང་བར་ནི་ནུས་མ་ཡིན། ཞེས་གསུངས་པས་བདག་འཛིན་སྐྱེ་བའི་ཡུལ་སུན་འབྱིན་གྱི་རིགས་ པས་ཚར་བཅད་པས། གཟུང་བ་མེད
【現代漢語翻譯】 根本（rtsa ba）是指：由於沒有領悟實相，所以產生了無明（ma rig pa），即不瞭解一切法自性清凈，而執著于顯現的征相，並自以為是。正如怙主龍樹（Klu sgrub，Nagarjuna）所說：『從因和緣所生的事物，如果能正確地認識到，導師稱之為無明。』這裡指的是煩惱障（nyon mongs pa）和所知障（shes bya'i sgrib pa）。 在煩惱障中，又分為產生輪迴的煩惱障和束縛于輪迴的煩惱障。前者僅僅是無明，後者是貪（chags）和嗔（sdang）兩種。 所知障也分為習氣（bag la nyal）和現行（mngon gyur）的所知障。前者是指無分別的、茫然的、不可言說的智慧；後者是指對非彼執為彼的智慧。 在根本的兩種分類中，有些經論中說的是對因果愚昧的無明和對真如愚昧的無明；有些經論中說的是有染污的黑暗和無染污的黑暗；還有的經論中將所斷分為見道所斷和修道所斷。 總之，因為無明產生了我執（bdag 'dzin），從我執產生了我他二執，從我他二執產生了一切應斷之法，所以被稱為根本。正如理自在（rig pa'i dbang phyug）吉祥法稱（dpal ldan chos kyi grags pas，Dharmakirti）所說：『如果有了我，就會知道有他，對我他之分會產生執著和嗔恨。』又說：『此無明對彼執著，由此產生嗔恨等，因此，一切過患的因是愚癡。』 對治它的對治法是：以證悟無我的智慧，詳細闡述空性（stong nyid）的甚深見解。 第二，對治它的對治法是：以證悟無我的智慧，詳細闡述空性的甚深見解；以及通過修習痛苦為菩提心（byang sems），詳細闡述大悲（snying rje）的廣大行。 第一種是：『斷除于無生之性中』，意思是說，將無明、我執和生之事物等一切應斷之法，用理證加以破斥，從而確定其為無我、非真實存在、無生、無體性、無相、無自性、遠離一切戲論之自性。正如大士的量論典籍《釋量論》（rnam 'grel）中所說：『如果不對其境進行駁斥，就無法斷除它。』因此，用駁斥我執生起之境的理智來加以制伏，從而使所取不存在。
【English Translation】 The root (rtsa ba) refers to: Due to not realizing the true nature, ignorance (ma rig pa) arises, which means not understanding that all dharmas are naturally pure, clinging to the apparent signs, and presuming oneself to be knowledgeable. As the protector Nagarjuna (Klu sgrub) said: 'Whatever correctly understands the things born from causes and conditions, the teacher calls it ignorance.' This refers to the afflictive obscurations (nyon mongs pa) and the cognitive obscurations (shes bya'i sgrib pa). Among the afflictive obscurations, there are the afflictive obscurations that generate samsara and the afflictive obscurations that bind one to samsara. The former is merely ignorance, and the latter are attachment (chags) and aversion (sdang). Cognitive obscurations are also divided into habitual (bag la nyal) and manifest (mngon gyur) cognitive obscurations. The former refers to non-conceptual, bewildered, and inexpressible wisdom; the latter refers to the wisdom that clings to what is not that as that. In the two divisions of the root, some scriptures speak of ignorance that is ignorant of cause and effect and ignorance that is ignorant of suchness; some scriptures speak of darkness with defilements and darkness without defilements; and some scriptures divide what is to be abandoned into what is abandoned by seeing and what is abandoned by meditation. In short, because ignorance gives rise to self-grasping (bdag 'dzin), from self-grasping arises the grasping of self and other, and from the grasping of self and other arises all that should be abandoned, therefore it is called the root. As the Lord of Knowledge (rig pa'i dbang phyug) Glorious Dharmakirti (dpal ldan chos kyi grags pas) said: 'If there is a self, then one knows there is an other, and one will have attachment and aversion to the division of self and other.' And also: 'This ignorance clings to that, from which arise hatred and so on. Therefore, the cause of all faults is said to be delusion.' The antidote to it is: with the wisdom that realizes selflessness, to explain in detail the profound view of emptiness (stong nyid). Secondly, the antidote to it is: with the wisdom that realizes selflessness, to explain in detail the profound view of emptiness; and through training the mind in suffering as bodhicitta (byang sems), to explain in detail the vast conduct of compassion (snying rje). The first is: 'Cutting through in the nature of unborn,' which means that all that should be abandoned, such as ignorance, self-grasping, and the objects of birth, are refuted by reasoning, thereby establishing them as selflessness, non-existent in truth, unborn, without essence, without characteristics, without inherent existence, and of the nature of being free from all elaboration. As the great master's treatise on valid cognition, the Commentary on Valid Cognition (rnam 'grel), says: 'Without refuting its object, it is not possible to abandon it.' Therefore, by subduing with the reasoning that refutes the object of the arising of self-grasping, the apprehended does not exist.
་པས་དེ་འཛིན་མེད། ཅེས་བཤད་པ་བཞིན། ཡུལ་བདེན་མེད་དུ་གཏན་ལ་འབེབས་པའི་ཚེ། ཡུལ་ལ་བདེན་འཛིན་གྱི་སྤྲོས་པ་འཇིག་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། །འོ་ན་གཏན་ ཚིགས་ཀྱི་རིགས་པས་ཆགས་སྡང་སྐྱེ་བའི་ཡུལ་བདེན་མེད་གཏན་ལ་ཕེབས་པ་རིགས་པ་མ་ཡིན་ནོ་ཞེ་ན། འཕགས་པ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཞབས་ཀྱིས། ཐ་སྙད་ལ་ནི་མ་བརྟེན་པར། དམ་པའི་དོན་ནི་རྟོགས་ མི་འགྱུར། །ཞེས་བཤད་པ་ལས། ཡིད་ཉེ་བར་རྟོགས་ཤིག །སྐྱེ་མེད་ཅེས་པ་ལྟ་བས་ཐག་གཅོད་པ་ཡིན་ཏེ། སློབ་དཔོན་ཆེན་པོ་ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱི་ཞལ་ནས། ས་བོན་ཞིག་དང་མ་ཞིག་ལས། མྱུ་གུ་སྐྱེ་བ་མ་ཡིན་ཏེ། 12-499 ཁྱོད་ཀྱི་སྐྱེ་བ་ཐམས་ཅད་ནི། སྒྱུ་མ་འབྱུང་བ་བཞིན་དུ་གསུངས། ཞེས་པས་འབྲས་བུ་དོན་དམ་པར་དཔྱད་ན་མ་སྐྱེ་བ་སྟེ་རང་རྒྱུ་ཞིག་པའི་ཚེ་ན་ཡང་མ་སྐྱེས། རང་རྒྱུ་མ་ཞིག་ པའི་ཚེའང་མ་སྐྱེས་པའི་ཕྱིར་རོ། །དང་པོ་གྲུབ་སྟེ་དེའི་ཚེ་དེ་འདས་ཟིན་པའི་ཕྱིར་དང་། དེ་རང་རྒྱུར་འགྱུར་བས་ཧ་ཅང་ཐལ་ལོ། །ཕྱི་མ་གྲུབ་སྟེ་དེ་དང་དེ་གཉིས་དུས་མཉམ་དུ་འགྱུར་ བའི་ཕྱིར། །རྒྱུ་དུས་སུ་འབྲས་བུ་སྐྱེ་ན་དུས་མཉམ་དང་། འབྲས་དུས་སུ་འབྲས་བུ་སྐྱེ་ན་དེའི་རྒྱུ་མེད་པས་རྒྱུ་མེད་དུ་འགྱུར་རོ། །དེ་ལྟར་ཡང་། ཡོད་པ་ཡོད་ཕྱིར་མི་སྐྱེ་སྟེ། མེད་པ་ ནམ་མཁའི་མེ་ཏོག་གི་བཞིན། ཞེས་གསུངས་སོ། །ཡང་རྒྱུ་ལས་འབྲས་བུ་དངོས་པོ་ཞིག་སྐྱེའམ་དངོས་མེད་ཅིག་སྐྱེ། དང་པོ་ལྟར་ན་དེ་སླར་སྐྱེ་བ་མི་སྲིད་དེ། དངོས་པོ་ཡིན་ན་འདུས་བྱས་པ་ ཁྱབ། །འདུས་བྱས་ཐམས་ཅད་ནི་སྐྱེས་པ་ཡིན་པའི་ཕྱིར། ཁྱབ་སྟེ་བཏགས་ཟིན་མི་འཐག་པ་བཞིན་སྐྱེས་ཟིན་སྐྱེ་བར་རིགས་པ་མ་ཡིན་ནོ། །ཕྱི་མ་ལྟར་ན་རྐྱེན་ལ་བལྟོས་པ་དང་འགལ་ལ། དེ་ དངོས་མེད་དངོས་པོར་འགྱུར་བ་ཡོད་ན་རྟག་པ་མི་རྟག་པར་འགྱུར་པ་ཡོད་དགོས་པ་སོགས་ཀྱི་སྐྱོན་མཆིས་ཏེ། སྤྱོད་འཇུག་ལས། དངོས་པོ་ཡོད་པར་གྱུར་པ་ལ། རྒྱུ་ཡི་དགོས་པ་ཅི་ཞིག་ཡོད། 12-500 ཅེས་སོགས་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་གཞིས་བསྟན་པས་སོ། །གཞན་ཡང་འཛིན་པ་སྔོ་འཛིན་མིག་གི་རྣམ་ཤེས་ལ་སོགས་པ་རང་གི་གཟུང་དོན་ལས་སྔར་སྐྱེའི་ལྷན་ཅིག་སྐྱེའམ་ཕྱིས་སྐྱེ་བ་མི་འཐད་པ་ལའང་ གནོད་བྱེད་རིགས་བསྒྲེའོ། །མདོར་ན་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་དེ་ལྟར་དཔྱད་པས་སྐྱེ་འགག་གནས་གསུམ་དང་བྲལ་ནས་སྟོང་ཉིད་དུ་རྟོགས་པར་འགྱུར་རོ། །ཇི་སྐད་དུ། དེ་ལྟར་ཆོས་རྣམས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས། སྐྱེ་བ་ རྟོགས་པར་འཐུར་མ་ཡིན། ཞེས་དང་། དེ་ལྟར་འགག་པ་ཡོད་མིན་ཞིང་། །དངོས་པོའང་ཡོད་མིན་དེ་ཡི་ཕྱིར། །འགྲོ་བ་འདི་དག་ཐམས་ཅད་ནི། །རྟག་ཏུ་མ་སྐྱེས་མ་འགགས་ཉིད། །འགྲོ་བ་རྨི་ལམ་ལྟ་ བུ་སྟེ། །རྣམ་པར་དཔྱད་ན་ཆུ་ཤིང་འདྲ། །མྱ་ངན་འདས་དང་མ་འདས་ང་། །དེ་ཉིད་དུ་ནི་ཁྱད་པར་མེད། །ཅེས་ག
【現代漢語翻譯】 正如所說，『因為沒有執著』。在確定境（yul，object）無有真實存在時，是爲了摧毀對境的真實執著的戲論。那麼，通過推理來確定產生貪嗔之境無有真實存在，這不合理嗎？聖者龍樹菩薩說：『不依賴世俗，不能證得勝義。』所以，要用心領會。所謂『無生』，是通過見解來決定的。偉大的論師龍樹說：『從已壞和未壞的種子中，都不會生出苗芽。』因此，你所說的所有生，都如幻術般顯現。』因此，如果從勝義諦的角度來觀察果，它是無生的。因為當自因壞滅時，它不會產生；當自因未壞滅時，它也不會產生。首先，當自因壞滅時，果已經消失了。如果它仍然是自因，那就太過分了。其次，如果自因未壞滅，那麼自因和果會同時存在。如果在因存在時就產生果，那麼因果同時；如果在果存在時才產生果，那麼就沒有因了，變成了無因。就像經文所說：『已有的不會再生，沒有的就像虛空中的花朵。』此外，從因中產生的是實有之物還是非實有之物？如果是前者，那麼它不可能再次產生，因為如果是實有，那麼它一定是無常的。一切無常的事物都是已經產生的。既然已經產生，再次產生是不合理的，就像織好的布不能再織一樣。如果是後者，那麼它就與依賴條件相矛盾。如果非實有可以變成實有，那麼就存在常變成無常等過失。正如《入行論》所說：『實物若已實，何需復待因？』等等偈頌已經說明了這一點。此外，對於執著，比如眼識執著藍色等，對於它是否先於、同時或後於其所執著的境，都可以用類似的推理來駁斥。總之，通過這樣觀察一切法，就能從生、住、滅三者中解脫，從而證悟空性。正如經文所說：『如是諸法皆不應，以生而能證得生。』又說：『如是滅亦非有，以無實物之故。一切諸有情，恒常不生滅。有情如夢幻，若能善觀察，猶如芭蕉樹。涅槃與不涅槃，于彼二者無差別。』 正如所說，『因為沒有執著』。在確定境（object）無有真實存在時，是爲了摧毀對境的真實執著的戲論。那麼，通過推理來確定產生貪嗔之境無有真實存在，這不合理嗎？聖者龍樹菩薩說：『不依賴世俗，不能證得勝義。』所以，要用心領會。所謂『無生』，是通過見解來決定的。偉大的論師龍樹說：『從已壞和未壞的種子中，都不會生出苗芽。』因此，你所說的所有生，都如幻術般顯現。』因此，如果從勝義諦的角度來觀察果，它是無生的。因為當自因壞滅時，它不會產生；當自因未壞滅時，它也不會產生。首先，當自因壞滅時，果已經消失了。如果它仍然是自因，那就太過分了。其次，如果自因未壞滅，那麼自因和果會同時存在。如果在因存在時就產生果，那麼因果同時；如果在果存在時才產生果，那麼就沒有因了，變成了無因。就像經文所說：『已有的不會再生，沒有的就像虛空中的花朵。』此外，從因中產生的是實有之物還是非實有之物？如果是前者，那麼它不可能再次產生，因為如果是實有，那麼它一定是無常的。一切無常的事物都是已經產生的。既然已經產生，再次產生是不合理的，就像織好的布不能再織一樣。如果是後者，那麼它就與依賴條件相矛盾。如果非實有可以變成實有，那麼就存在常變成無常等過失。正如《入行論》所說：『實物若已實，何需復待因？』等等偈頌已經說明了這一點。此外，對於執著，比如眼識執著藍色等，對於它是否先於、同時或後於其所執著的境，都可以用類似的推理來駁斥。總之，通過這樣觀察一切法，就能從生、住、滅三者中解脫，從而證悟空性。正如經文所說：『如是諸法皆不應，以生而能證得生。』又說：『如是滅亦非有，以無實物之故。一切諸有情，恒常不生滅。有情如夢幻，若能善觀察，猶如芭蕉樹。涅槃與不涅槃，于彼二者無差別。』
【English Translation】 As it is said, 'Because there is no grasping.' When establishing that objects (yul, object) have no true existence, it is to destroy the proliferation of grasping at the truth of objects. Then, is it not reasonable to establish that the objects that give rise to attachment and aversion have no true existence through reasoning? The noble Nagarjuna (Klu sgrub) said: 'Without relying on the conventional, the ultimate cannot be realized.' Therefore, understand it closely. The so-called 'ungenerated' is determined by view. The great teacher Nagarjuna said: 'From a seed that is broken and unbroken, a sprout does not arise. Therefore, all your births are said to be like the arising of illusion.' Therefore, if one examines the result from the ultimate point of view, it is unborn. Because it does not arise when its own cause is destroyed, and it does not arise when its own cause is not destroyed. First, it is established that at that time, it has already passed away. If it becomes its own cause, it is too extreme. Secondly, it is established that the two occur simultaneously. If the result arises at the time of the cause, then cause and result are simultaneous; if the result arises at the time of the result, then there is no cause, and it becomes causeless. As it is said: 'That which exists does not arise because it exists; that which does not exist is like a flower in the sky.' Furthermore, does a real thing or a non-real thing arise from the cause? If it is the former, then it is impossible for it to arise again, because if it is real, then it is conditioned. All conditioned things are born. Since it has already been born, it is not reasonable to be born again, just as woven cloth cannot be woven again. If it is the latter, then it contradicts dependence on conditions. If that non-real thing can become real, then there are faults such as permanence becoming impermanence. As the Bodhicaryāvatāra (Spyod 'jug) says: 'What need has an existing thing for a cause?' and so on, as explained in the verses. Furthermore, regarding grasping, such as the eye consciousness grasping blue, one can also use similar reasoning to refute whether it arises before, simultaneously with, or after its object of grasping. In short, by examining all phenomena in this way, one will be liberated from the three—arising, abiding, and ceasing—and realize emptiness. As it is said: 'Thus, all phenomena should not be understood as arising.' And: 'Thus, cessation is also not existent, because there is no real thing. All these beings are constantly unborn and unceasing. Beings are like dreams; if one examines them well, they are like banana trees. There is no difference between Nirvana and non-Nirvana.'
སུངས་པས་སོ། །དེ་ལྟར་དཔྱད་ན་ཆོས་ཐམས་ཅད་སྐྱེ་བ་མེད་པ་དོན་དམ་ དང་། སྐྱེ་བ་དང་བཅས་པ་ཐམས་ཅད་ནི་ཀུན་རྫོབ་བོ། །ཇི་སྐད་དུ་མདོ་ལས། མི་སྐྱེ་བ་ནི་བདེན་པའོ། །སྐྱེ་བ་ལ་སོགས་པའི་ཆོས་གཞན་ནི་བདེན་པ་བརྫུན་པ་བསླུ་བའི་ཆོས་ཅན་ནོ། ། ཞེས་རྒྱ་ཆེར་གསུངས་སོ། །སྐྱེ་བ་མེད་པ་ཞེས་པ་དེ་ཡང་འགྱུར་བ་མེད་ཅིང་རྟག་ཏུ་གནས་པ་ཉིད་དེ་སློབ་དཔོན་གྱིས། མྱ་ངན་འདས་པ་བདེན་གཅིག་པུར། རྒྱལ་བ་རྣམས་ཀྱིས་གང་གསུངས་པ། 12-501 དེ་ཚེ་ལྷག་ས་ལོག་པ་ཞུས། མཁས་པ་སུ་ཞིག་རྟོག་མི་བྱེད། ཅེས་གསུངས་པ་དང་། སྨྲ་བའི་སེང་གེ་ཟླ་བ་གྲགས་པས། དངོས་པོ་རྣམས་ཀྱི་ཆོས་ཉིད་འདི་ཡང་གང་ཞིག་ཡིན་ཞེ་ན། ཆོས་ རྣམས་ཀྱི་ངོ་བོ། ངོ་བོ་འདི་ཡང་གང་ཞིག་ཡིན་ཞེ་ན་སྟོང་པ་ཉིད་དོ། །སྟོང་པ་ཉིད་དེ་ཡང་གང་ཞིག་ཡིན་ཞེ་ན་རང་བཞིན་མེད་པའོ། །རང་བཞིན་མེད་པ་འདི་ཡང་གང་ཞིག་ཡིན་ ཞེ་ན་དེ་བཞིན་ཉིད་དོ། །དེ་བཞིན་ཉིད་འདི་ཡང་གང་ཞིག་ཡིན་ཞེ་ན་དེ་བཞིན་ཉིད་ཀྱི་ངོ་བོར་འགྱུར་བ་མེད་པ་ཉིད་དང་རྟག་ཏུ་གནས་པ་ཉིད་དེ་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དུ་སྐྱེ་ བ་མ་ཡིན་པ་ཉིད་བཅོས་མ་མིན་པའི་ཕྱིར་དང་། གཞན་ལ་བལྟོས་པ་མེད་པའི་ཕྱིར་མེ་ལ་སོགས་པའི་རང་བཞིན་ཡིན་ཏེ་ཞེས་གསུངས་སོ། །ངང་ལ་གཞོག །ཅེས་པ་ནི་སྒོམ་པས་ཉམས་སུ་བླངས་ པ་སྟེ། དེ་ཡང་ཐོག་མར་ཞི་གས་ནི་ཚུལ་བཞིན་ཡིད་བྱེད་ཀྱིས་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཞི་ནས། དམིགས་པ་ལ་སེམས་རྩེ་གཅིག་ཏུ་གནས་པས་ལུས་དང་སེམས་ལས་སུ་རུང་བའི་སྒོ་ནས་ཤིན་ཏུ་ སྦྱངས་པ་ཐོབ་པ་ལ་བྱེད་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་སྐད་དུ་ཡང་། དེས་ན་དེ་ཡི་ལུས་དང་སེམས། ཤིན་ཏུ་སྦྱངས་པ་ཆེ་ཐོབ་ནས། ཡིད་ལ་བྱེད་དང་བཅས་ཞེས་བྱ། ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་རོ། །ལྷག་མཐོང་གི་ཚུལ་བཞིན་ཡིད་ལ་བྱེད་པ་དེའི་སྟེང་ནས་ཆོས་ཀྱི་སྒོ་ཐམས་ཅད་ལ་ཐོགས་པ་མེད་པར་འཇུག་པ་དང་། 12-502 མ་འདྲེས་པར་འབྱེད་པ་དང་། རང་དང་སྤྱིའི་མཚན་ཉིད་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་ཡོངས་སུ་ངེས་པ་ཐམས་ཅད་ཡང་དག་པའི་རིགས་བས་འཇལ་ཞིང་རྟོག་པ་དང་དཔྱོད་པ་དང་། ཕྱིན་ཅི་མ་ལོག་པའི་དོན་ལ་ ཞུགས་པ་ནི་སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཤེས་རབ་ཅེས་སམ། ཆོས་རབ་ཏུ་རྣམ་པར་འབྱེད་པའི་ཤེས་རབ་ལ་བརྗོད་དོ། །དེ་ལྟར་མགོན་པོ་བྱམས་པས་མདོ་སྡེ་རྒྱན་དུ། ཡང་དག་གནས་པ་ལ་བརྟེན་ནས། ། སེམས་ལ་སེམས་ནི་འཇོག་ཕྱིར་དང་། །ཆོས་རབ་རྣམ་པར་འབྱེད་པའི་ཕྱིར། །ཞི་གནས་དང་ནི་ལྷག་མཐོང་བརྗོད། །ཅེས་གསུངས་པའི་ཕྱིར་རོ།། །། ༈ སྡུག་བསྔལ་བྱང་སེམས་སུ་བློ་སྦྱོང་བས་སྙིང་རྗེ་བྱེ་བྲག་ཏུ་བཤད་པ་རྒྱ་ཆེན་སྤྱོད་པའི་ཕྱོགས། གཉིས་པ་སྡུག་བསྔལ་བྱང་སེམས་སུ་བློ་སྦྱོང་བས་སྙིང་རྗེ་བྱེ་བྲག་ ཏུ་བཤད་པ་རྒྱ་ཆེན་སྤྱོད་པའི་ཕྱོགས་ནི། ཆགས་སྡང་གི་དབང་དུ་ཞེས་པ་གོང་ད
【現代漢語翻譯】 因此，如果這樣分析，一切法無生是勝義諦，一切有生則是世俗諦。正如經中所說：『無生是真諦，生等其他法則是虛妄、欺騙的法。』 經中廣為宣說。所謂『無生』，就是不變且恒常存在，正如論師所說：『諸佛所說的涅槃是唯一的真諦，此時若有人提出異議，哪位智者不會加以駁斥呢？』 語獅子月稱菩薩說：『諸法的法性是什麼呢？是諸法的自性。自性又是什麼呢？是空性。空性又是什麼呢？是無自性。無自性又是什麼呢？是真如。真如又是什麼呢？是真如的自性不變且恒常存在，因為在一切情況下都不是生，不是造作，不依賴於其他，是如火一般的自性。』 『調伏自心』，是指通過禪修來體驗。首先，通過如理作意使止觀平息分別念，然後心專注于所緣境，通過身心堪能而獲得極大的輕安。正如經中所說：『因此，他的身心獲得極大的輕安，並伴隨著如理作意。』 在毗缽舍那（梵文：Vipaśyanā，內觀）的如理作意之上，無礙地進入一切法的門徑，不混淆地辨別，完全確定自相和共相的行境，用正確的理智來衡量和思考，進入不顛倒的意義，這就是所謂的『分別智』，或者說是『善於分別諸法的智慧』。 因此，慈氏菩薩在《經莊嚴論》中說：『依靠正確的止觀，爲了將心安住於心，爲了善於分別諸法，所以說有止觀。』 修習痛苦轉為菩提心，是廣行派慈悲的特殊教授 第二，修習痛苦轉為菩提心，是廣行派慈悲的特殊教授。『受制於貪嗔』，是指上面所說的內容。
【English Translation】 Therefore, if analyzed in this way, the unborn nature of all dharmas is the ultimate truth, and all that is born is the conventional truth. As stated in the sutra: 'The unborn is the truth, while other dharmas such as birth are false, deceptive dharmas.' It is widely proclaimed in the sutras. The so-called 'unborn' is unchanging and eternally existent, as stated by the teacher: 'The Nirvana spoken of by the Buddhas is the only truth. If someone raises objections at this time, which wise person would not refute them?' The Lion of Speech, Chandrakirti (月稱菩薩) said: 'What is the nature of things? It is the essence of dharmas. What is the essence? It is emptiness (空性，Śūnyatā, Shunyata, Emptiness). What is emptiness? It is selflessness (無自性). What is selflessness? It is Suchness (真如，Tathātā, Tathata, Suchness). What is Suchness? It is the unchanging and eternally existent nature of Suchness, because in all circumstances it is not birth, not fabrication, not dependent on others, but is like the nature of fire.' 'Taming the Mind' refers to experiencing through meditation. First, through proper mindfulness, the calm abiding (止觀，Śamatha，Shamatha，Calm Abiding) pacifies conceptual thoughts, and then the mind focuses on the object of focus. Through the pliancy of body and mind, great pliancy is attained. As stated in the sutra: 'Therefore, his body and mind attain great pliancy, accompanied by proper mindfulness.' Upon the proper mindfulness of Vipassanā (毗缽舍那，內觀), one enters the gateway of all dharmas without obstruction, distinguishes without confusion, fully ascertains the scope of self-characteristics and general characteristics, measures and contemplates with correct reasoning, and enters into the non-inverted meaning. This is what is called 'discriminating wisdom,' or 'the wisdom that skillfully distinguishes all dharmas.' Therefore, Maitreya (慈氏菩薩) said in the Ornament of the Sutras: 'Relying on correct abiding, in order to settle the mind on the mind, in order to skillfully distinguish all dharmas, it is said that there is calm abiding and insight.' Transforming suffering into Bodhicitta (菩提心) is a special instruction on compassion in the Extensive Conduct School. Secondly, training the mind to transform suffering into Bodhicitta (菩提心) is a special instruction on compassion in the Extensive Conduct School. 'Being controlled by attachment and aversion' refers to the content mentioned above.
ུ་བཤད་པ་ལྟར་ཡིན་ལ། མ་བཏང་བར་གཉིས་མེད་ཀྱི་བཙན་ས་གཟུང་ཞེས་པ་གཉེན་པོ་ཡིན་ལ། དེ་ཡང་ གང་ཞེ་ན། འདི་ལྟ་སྟེ། བྱང་ཆུབ་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་པར་བྱས་ནས་སྙིང་རྗེ་བསྒོམ་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་ཡང་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སེམས་གང་ཞེ་ན། གཞན་གྱི་དོན་གྱི་ཕྱིར་ཡང་དག་པར་རྫོགས་པའི་བྱང་ ཆུབ་ལ་དམིགས་པའི་མཁྱེན་པའོ། །དེའི་དམིགས་པའང་དངོས་དམིགས་རྫོགས་བྱང་དང་། ཆེད་དུ་བྱ་བའི་དམིགས་པ་གཞན་དོན་ནོ། །དེ་ལྟ་བུའི་སེམས་བསྐྱེད་པ་དེ་ཡང་། ངོ་བོའི་སྒོ་ནས་སྨོན་དང་འཇུག་པ་གཉིས་སོ། ། 12-503 དེའི་ངོ་བོའང་བྱང་སེམས་ཀྱི་སེམས་བསྐྱེད་གང་ཞིག་དེའི་བསླབ་པའི་གྲོགས་ཀྱིས་ཟིན་པ་དང་མ་ཟིན་པ་གཉིས་སོ། །དེ་ཡང་ལམ་ལ་འགྲོ་བར་འདོད་པ་དང་འགྲོ་བཞིན་པའི་ཁྱད་པར་ཏེ། རྒྱལ་སྲས་ ཞི་བལྟས། བྱང་ཆུབ་སེམས་དེ་མདོར་བསྡུ་ན། རྣམ་པ་གཉིས་སུ་ཤེས་བྱ་སྟེ། བྱང་ཆུབ་སྨོན་པའི་སེམས་དང་ནི། །བྱང་ཆུབ་འཇུག་པ་ཉིད་ཡིན་ནོ། །འགྲོ་བར་འདོད་དང་འགྲོ་བ་ཡི། །བྱེ་བྲག་རིམ་ བཞིན་ཤེས་པ་ལྟར། །དེ་བཞིན་མཁས་པས་འདི་གཉིས་ཀྱི། །བྱེ་བྲག་རིམ་བཞིན་ཤེས་པར་པ། ཞེས་གསུངས་པས་སོ། །གཞན་ཡང་དེ་ལ་ཕྲ་རགས་སྒོ་ནས་ནི། །དོན་དམ་ཀུན་རྫོབ་རྣམ་པ་གཉིས། །དང་པོ་ ཐེག་ཆེན་མཐོང་ལམ་ནས། །སངས་རྒྱས་ས་ཡི་བར་ན་ཡོད། །གཉིས་པ་ཐེག་ཆེན་ཚོགས་ལམ་ནི། །ཆུང་ནས་སངས་རྒྱས་ས་ཡི་བར། །དབྱེ་གྲོགས་སྟོབས་རྒྱུ་རིགས་དང་། །དགེ་རྩ་རྒྱས་དང་མང་ཐོས་དང་། །ཐོས་ བསམ་གོམས་སྟོབས་ལས་ཐོབ་ལྔ། །ས་མཚམས་སྒོ་ནས་མོས་སྤྱོད་དང་། །ལྷག་བསམ་དག་དང་རྣམ་པར་སྨིན། །སྒྲིབ་པ་སྤངས་དང་རྣམ་པ་བཞི། །བློ་སྦྱོང་སྒོ་ནས་རྒྱལ་པོ་དང་། །རྫི་བོ་གཉན་པ་ལྟ་བུའི་ སེམས། །གྲུབ་མཐའི་སྒོ་ནས་དབུ་སེམས་གཉིས། །བླང་ཡུལ་ལེན་པའི་གང་ཟག་དང་། །ལེན་ཚོག་ཉམས་ན་ཕྱིར་བཅོས་དང་། །ལྟུང་བའི་རྐང་གྲངས་མི་འདྲ་ཁྱད། །དཔེ་ཡི་སྒོ་ནས་ས་ལ་སོགས། གཉིས་དག་ཏུ་བཤད། ། 12-504 ཅེས་བྱ་བ་ནི་བསྡུ་བའི་ཚིགས་སུ་བཅད་པའོ། །སེམས་བསྐྱེད་དེའི་མཚམས་ཀྱང་ཉེར་གཉིས་པོ་དེ་དག་ལས། །དང་པོ་གསུམ་ནི་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་ཚོགས་ལམ་ཆུང་འབྲིང་ཆེན་པོ་ཉིད་ཀྱིས་བསྡུས་སོ། །དེའི་ འོག་ཏུ་གཅིག་ནི་ས་དང་པོ་ལ་འཇུག་པ་སྦྱོར་ལམ་གྱིས་བསྡུས་སོ། །དེ་ནས་བཅུ་ནི་རབ་ཏུ་དགའ་བལ་སོགས་པ་བཅུས་བསྡུས་ཏེ་མཐོང་ལམ་དང་སྒོམ་པའི་ལམ་གྱི་སྤྱོད་ཡུལ་ཅན་ནོ། །དེ་ ནས་ལྡན་ནི་ཁྱད་ལམ་གྱིས་བསྡུས་སོ། །དེ་ནས་གསུམ་ནི་སྦྱོར་ལམ་རྡོ་རྗེ་ལྟ་བུ་དང་། དངོས་གཞི་མཉམ་གཞག་དང་། མཇུག་རྗེས་ཐོབ་གསུམ་གྱི་སྒོ་ནས་རྫོགས་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱིས་ས་བསྡུས་སོ། །དེ་ ལྟ་བུའི་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་མཆོག་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་དེ་ཉིད་ཀྱིས་ཀྱང་སྙིང་རྗེ་ལ་ནན་ཏན་དུ
【現代漢語翻譯】 如前所述，不放棄地佔據二元對立的陣地是必要的。這是什麼呢？例如，發起菩提心，修習慈悲。那麼，什麼是菩提心呢？是爲了他人的利益而追求圓滿正等覺的智慧。其所緣是真實所緣的圓滿菩提，以及所為的利他。這樣的發心，從體性的角度來說，分為愿和行兩種。 菩薩的發心，是否被學道的同伴所攝持，也分為兩種。這就像想要上路和正在路上的區別一樣。如嘉瓦西瓦（རྒྱལ་སྲས་ཞི་བལྟས།，王子寂天）所說：『菩提心可概括為兩種，即愿菩提心和行菩提心。如次第瞭解想要去和正在去的差別一樣，智者應如是次第瞭解這二者的差別。』此外，從粗細的角度來說，分為勝義和世俗兩種。前者存在於大乘見道至佛地之間，後者存在於大乘資糧道至佛地之間。從分類的角度來說，有同伴、力量、因、種姓、善根增長、多聞、聞思修的力量所獲得的五種。從地道的角度來說，有勝解行、增上意樂清凈、異熟、斷障四種。從修心角度來說，有如國王、牧童、毒藥般的發心。從宗派的角度來說，有中觀和唯識兩種。從所取的角度來說，有能取的人、取的方式、退失時的補救、墮落的根本數量的不同。從比喻的角度來說，有如大地等二種。』 這是總結性的偈頌。發心的界限，也就是上述二十二種。前三種被大乘資糧道的下、中、上三種所涵蓋。其後的一種，是進入初地的加行道所涵蓋。之後的十種，被極喜地等十地所涵蓋，是見道和修道的行境。之後的一種，被特勝道所涵蓋。之後的三種，從加行道金剛喻定、正行根本定、結行后得三個方面，被圓滿正等覺的佛地所涵蓋。如是發菩提心的菩薩，也應精勤于慈悲。
【English Translation】 As explained before, it is necessary to hold the ground of non-duality without abandoning it. What is that? For example, generating the mind of enlightenment (Bodhicitta) and practicing compassion. Then, what is the mind of enlightenment? It is the wisdom that aims at perfect and complete enlightenment for the sake of others. Its object is the perfect enlightenment as the real object, and the purpose is to benefit others. Such generation of mind, from the perspective of its essence, is divided into aspiration and engagement. The Bodhicitta of a Bodhisattva, whether it is accompanied by a companion in learning the path, is also divided into two types. This is like the difference between wanting to go on the road and being on the road. As Gyalsay Zhiwa (རྒྱལ་སྲས་ཞི་བལྟས།, Prince Shantideva) said: 'The mind of enlightenment can be summarized into two types, namely the aspiring mind of enlightenment and the engaging mind of enlightenment. Just as one understands the difference between wanting to go and going, the wise should understand the difference between these two in sequence.' Furthermore, from the perspective of subtlety and grossness, it is divided into two types: ultimate and conventional. The former exists from the Mahayana path of seeing to the Buddha-ground, and the latter exists from the Mahayana path of accumulation to the Buddha-ground. From the perspective of classification, there are five types obtained through companions, power, cause, lineage, increase of merit, extensive learning, and the power of hearing, thinking, and meditating. From the perspective of the stages of the path, there are four types: the stage of faith, the stage of pure intention, the stage of maturation, and the stage of abandoning obscurations. From the perspective of mind training, there are minds like those of a king, a shepherd, and a poisonous substance. From the perspective of philosophical schools, there are two types: Madhyamaka and Chittamatra. From the perspective of what is to be taken, there are the person who takes, the way of taking, the remedy for falling back, and the difference in the number of fundamental downfalls. From the perspective of examples, there are two types, such as the earth, etc.' This is a summary verse. The boundaries of the generation of mind, that is, the twenty-two mentioned above. The first three are encompassed by the lower, middle, and upper stages of the Mahayana path of accumulation. The one after that is encompassed by the path of preparation for entering the first ground. The ten after that are encompassed by the ten grounds, such as the Joyful Ground, and are the objects of the path of seeing and the path of meditation. The one after that is encompassed by the special path. The three after that, from the perspective of the Vajra-like Samadhi of the path of preparation, the main practice of fundamental meditation, and the subsequent attainment of the conclusion, are encompassed by the Buddha-ground of perfect and complete enlightenment. Thus, the Bodhisattva who generates the supreme mind of enlightenment should also diligently practice compassion.
་བྱ་དགོས་ཏེ། ཆོས་ཡང་དག་པར་སྡུད་པའི་མདོ་ལས། བཅོམ་ལྡན་འདས་ལ་བྱང་ ཆུབ་སེམས་དཔའ་འཕགས་པ་སྤྱན་རས་གཟིགས་ཀྱིས་འདི་སྐད་ཅེས་གསོལ་ཏོ། བཅོམ་ལྡན་འདས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ཆེན་པོས་ཆོས་ཤིན་ཏུ་མང་པོ་ལ་བསླབ་པར་མི་བགྱིའོ། །བཅོམ་ལྡན་འདས་བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའ་ སེམས་དཔའ་ཆེན་པོས་ཆོས་གཅིག་རབ་ཏུ་གཟུང་ཞིང་རབ་ཏུ་རྟོགས་པར་བགྱིས་ན། བཅོམ་ལྡན་འདས་སངས་རྒྱས་ཀྱི་ཆོས་ཐམས་ཅད་དེའི་ལག་མཐིལ་ན་མཆིས་པ་ལགས་སོ། །ཆོས་གཅིག་པུ་གང་ཞེ་ན་འདི་ལྟ་སྟེ། 12-505 སྙིང་རྗེ་ཆེན་པོའོ། །ཞེས་གསུངས་ལ། སྙིང་རྗེ་དེ་ཡང་གང་ཞེ་ན་རྣམ་པ་གསུམ་པོ་འདི་ལྟ་སྟེ། འཁོར་བ་སྡུག་བསྔལ་གྱི་རང་བཞིན་དུ་ཤེས་ནས་སེམས་ཅན་གྱི་སྡུག་བསྔལ་ལ་དམིགས་ནས་སྙིང་ རྗེ་བསྒོམ་པ་སེམས་ཅན་ལ་དམིགས་པའི་སྙིང་རྗེའོ། །འཁྲུལ་པ་ཞི་མེད་རྩ་བྲལ་དུ་རྟོགས་ནས་དེ་ལྟར་མ་རྟོགས་པའི་སེམས་ཅན་གྱི་རྒྱུད་འཕྲུལ་པའི་རང་བཞིན་ལ་དམིགས་པའི་སྙིང་རྗེ་ནི་ཆོས་ལ་ དམིགས་པའི་སྙིང་རྗེའོ། །བདག་གཞན་གཉིས་སུ་འཛིན་པ་མི་དམིགས་ཤིང་གཉིས་སུ་མེད་པའི་ཡེ་ཤེས་མངོན་དུ་གྱུར་པ་ན་རྟོགས་པ་འདུ་འབྲལ་མེད་པའི་གདངས་སྙིང་རྗེར་ཤར་བ་ནི་དམིགས་པ་མེད་པའི་ སྙིང་རྗེའོ། །དེ་ཡང་བསྒོམ་ཚུལ་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་སྡུག་བསྔལ་བ་ཡིན་པས་སྙིང་རྗེ་བསྒོམ་པ་སྟེ། ཐོག་མ་ཁོ་ནར་རྒྱ་ཆེན་པོ་སྒོམ་མི་ནུས་ན། དང་པོར་རང་གི་ ཕ་མ་ཡིད་ལ་བསམས་ཏེ་འདི་རྣམས་ཀྱིས་བདག་ལ་མཁོ་བའི་ཡོ་བྱད་དུ་མས་ཕན་བརྗོད་དུ་མེད་པ་བཏགས་པས་བདག་ལ་དྲིན་ཆེ་བ་ཞིག་ཡིན། ཁྱད་པར་དུ་མ་འདིས་བདག་ལུས་ལ་ཁུར་ བའི་དུས་ནས་གཟུང་སྟེ་སྐྱེད་མ་རྫོགས་ཀྱི་བར་དུ་བདག་ལ་ཕན་དཔག་ཏུ་མེད་པ་ཞིག་བཏགས་ཀྱང་འཁོར་བའི་རྒྱ་མཚོར་བྱིང་བ་བདེ་ཆེན་སྐམ་སར་ཕྱིན་པའི་ཐབས་ཤིག་བྱ་དགོས། དེ་ཡང་བླ་མ་དཀོན་མཆོག་མཁྱེན་ཞེས་གསོལ་བ་བཏབ་ནས་ཕ་མས་ཐོག་དྲངས་ནམ་མཁའ་དང་མཉམ་པའི་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་འཁོར་བ་ལས་གྲོལ་ཏེ་སངས་རྒྱས་ཐོབ་པར་གྱུར་ཅིག་ཅེས་ངག་ཏུ་བརྗོད། ། 12-506 ངེས་ཤེས་མ་སྐྱེས་ཀྱི་བར་དུ་བསྒོམ། དེ་ནས་རྒྱ་རྡེ་ཆེར་བཏང་སྟེ་གཉེན་དང་དགྲ་དང་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ལ་རིམ་བཞིན་བསྒོམ་པར་བྱའོ། །དེ་ནས་ཡང་སེམས་ཅན་འདི་རྣམས་མི་དགའ་བ་དང་ ཕྲད་དོགས་པ་དང་། དགའ་བ་དང་བྲལ་དོགས་པ་དང་། རབ་འབྲས་བུ་མེད་པའི་སྡུག་བསྔལ་ཁོ་ནས་མནར་བར་འདུག་པ་ལ་སྙིང་རྗེ་བསྒོམ་པ་སྔར་བཞིན་ནོ། །དེ་ནས་ཡང་ཆོས་ཐམས་ཅད་རང་བཞིན་ གྱིས་སྟོང་པ་ཡིན་པ་ལ་ཨ་འཐས་ཀྱིས་དེ་མ་ཡིན་ལ་དེ་འཛིན་གྱི་བློས་ཡོད་དོ་སྙམ་དུ་གཟུང་བས་བདེན་ཞེན་གྱི་དབང་གིས་ཁམས་གསུམ་དུ་འཁོར་བ་ལ་སྙིང་རྗེ་བསྒོམ་པ་སྟེ། མདོ་ སྡེ་རྒྱན་ལས། བདེ་དང་སྡུག་བསྔལ་རྒྱུ་ལས་ནི། བྱང་ཆུབ་
【現代漢語翻譯】 必須這樣做。在《正法集經》中，聖觀世音菩薩向世尊這樣稟告：『世尊，菩薩摩訶薩不應學習過多的法。世尊，菩薩摩訶薩如果能精通並理解一個法，世尊，一切佛法都掌握在他的手中。』 那麼，唯一的法是什麼呢？就是大慈悲。』 那麼，慈悲又是什麼呢？有三種形式：了知輪迴是痛苦的本質，以眾生的痛苦為對像修慈悲，這是緣眾生之慈悲。了知錯亂無止息、根已斷，以不如此了知的眾生相續中錯亂的本質為對像修慈悲，這是緣法之慈悲。當能不執著自他二者，證悟無二之智慧時，證悟那不離不合之覺性，慈悲顯現，這是無緣之慈悲。 那麼，修習的方法是怎樣的呢？因為一切眾生皆受苦，所以修慈悲。如果一開始不能修廣大的慈悲，首先應憶念自己的父母，想到他們為我提供了無數的生活所需，恩情無以言表，特別是從母親懷胎開始，直到養育成人，他們為我付出了無數的恩情，因此必須想方設法讓他們從輪迴的苦海中解脫，到達大樂的彼岸。然後祈禱『上師三寶垂念』，從父母開始，唸誦：『愿如虛空般的眾生都能從輪迴中解脫，證得佛果。』 在生起定解之前，要反覆修習。之後，逐漸擴大範圍，依次對親友、仇敵和一切眾生修習。然後，再次修習慈悲，想到這些眾生害怕遭遇不悅之事，害怕與喜悅之事分離，只能遭受無意義的痛苦折磨。然後，再次修習慈悲，想到一切法本性為空，卻因無明而執著為實有，因實執的控制而在三界中輪迴。正如《經莊嚴論》所說：『樂與苦皆從因生，菩提…』
【English Translation】 This must be done. In the Sutra of Gathering the True Dharma, the noble Bodhisattva Avalokiteshvara said to the Bhagavan: 'Bhagavan, Bodhisattva Mahasattvas should not study too many dharmas. Bhagavan, if a Bodhisattva Mahasattva thoroughly grasps and understands one dharma, Bhagavan, all the Buddha's dharmas are in the palm of his hand.' What is that one dharma? It is great compassion.' What is that compassion? It has three aspects: Knowing samsara to be of the nature of suffering, and meditating on compassion focusing on the suffering of sentient beings, this is compassion focused on sentient beings. Realizing that delusion is endless and its root is severed, and meditating on compassion focusing on the nature of delusion in the minds of sentient beings who do not realize this, this is compassion focused on dharma. When the wisdom of non-duality arises, without grasping at self and other, and the radiance of realization, inseparable and unmingled, dawns as compassion, this is compassion without focus. How should one meditate on it? Because all sentient beings suffer, one should meditate on compassion. If one cannot meditate on a vast scale at the beginning, one should first think of one's parents, thinking that they have provided me with countless necessities and have shown me immeasurable kindness. Especially from the time my mother carried me in her womb until I grew up, they have shown me immeasurable kindness. Therefore, I must find a way to liberate them from the ocean of samsara and lead them to the shore of great bliss. Then, praying 'Lama, Konchok, Khyenno (Guru, Three Jewels, know),' starting with one's parents, one should recite: 'May all sentient beings, as vast as the sky, be liberated from samsara and attain Buddhahood.' Meditate until definitive understanding arises. Then, gradually expand the scope and meditate on friends, enemies, and all sentient beings in turn. Then, again, meditate on compassion, thinking that these sentient beings fear encountering unpleasant things, fear being separated from pleasant things, and are tormented only by meaningless suffering. Then, again, meditate on compassion, thinking that all dharmas are empty by nature, but due to ignorance, they grasp them as real, and due to the power of this grasping at reality, they wander in the three realms. As it says in the Ornament of the Sutras: 'Happiness and suffering arise from causes, Bodhi...'
སེམས་དཔའི་སྙིང་རྗེའོ། །རྒྱུ་དང་བཤེས་གཉེན་རང་བཞིན་ལས། བྱང་ཆུབ་སེམས་དཔའི་སྙིང་རྗེའོ། །ཞེས་གསུངས་པས་སོ།། །། ༄། །བླ་མའི་མིན་དག་ལ་བརྟེན་ནས་སྒྲོ་འདོགས་ནང་ནས་གཅོད་པ་སྔགས་ཀྱི་ལུགས། གཉིས་པ་བླ་མའི་མན་ངག་ལ་ བརྟེན་ནས་སྒྲོ་འདོགས་ནང་ནས་གཅོད་པ་སྔགས་ཀྱི་ལུགས་ལ། གཞི་སྨིན་པར་བྱེད་པ་དབང་བཤད། གྲོལ་བར་བྱེད་པ་རིམ་གཉིས་བསྟན། དམ་ཚིག་དང་སྤྱོད་པ་བཤད་པའོ། ། ༈ གཞི་སྨིན་པར་བྱེད་པ་དབང་བཤད་པ། དང་པོ་ནི། གཟུང་འཛིན་གྱི་བློ་ དང་གྲོལ་ལ་ཞེས་པས་སྟོན་ཏེ། དེ་ཡང་གཟུང་འཛིན་གྱི་བློ་ནི་འདིར་ལུས་དང་ངག་དང་སེམས་དང་ཡེ་ཤེས་སོ། །ཕྲོལ་ཞེས་པ་དེ་དག་རྣམ་པར་བྱེད་པའི་དོན་དུ་དབང་བསྐུར་བའོ། །དེ་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། 12-507 འདི་ལྟར་དྲི་མ་རྣམ་པ་བཞི་སྦྱངས་ནས་ནུས་པ་བཞི་འཇོག་པར་བྱེད་པའི་བདག་ཉིད་ཅན་ཏེ། མཆོག་གི་དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ལས། དབང་བསྐུར་གསུམ་གྱི་རིམ་པ་ལས། ལུས་ངག་སེམས་ནི་ཡང་དག་ སྦྱོང་། བཞི་པ་ཡེ་ཤེས་དག་པ་སྟེ། ཞེས་གསུངས་ལ། ཅིའི་ཕྱིར་དེ་ལ་དབང་ཞེས་བྱ་ན། ཉོན་མོངས་པའི་གདུད་བའི་དྲི་མ་དག་པ་དང་འཁྲུད་པའི་ཕྱིར་ནའོ། །ཇི་སྐད་དུ་གྱེས་རྡོར་ལས། གཏོར་ དང་བླུགས་པ་ཞེས་བྱ་འདི། དེས་ན་དབང་ཞེས་བརྗོད་པར་བྱ། ཞེས་སོ། །དབང་དེ་ལ་འཇིག་པ་དང་། འགྱུར་བ་དང་། འཛག་པ་དང་། འགྱུར་བ་མེད་པའི་དབྱེ་བས་བུམ་པ་དང་། གསང་བ་དང་། ཤེས་ རབ་དང་། ཤེས་རབ་ཆེན་པོའི། དང་པོ་ནི། འཇིག་རྟེན་ཀུན་རྫོབ་ཏུ་བུམ་པས་དབང་བསྐུར་བ་དང་། དེ་བཞིན་དུ་གསང་བ་ལྟ་བར་བདུད་རྩི་མྱང་བ་དང་། ལས་ཀྱི་ཕྱག་རྒྱ་གཏང་པས་དབང་པོ་ གཉིས་ནས་སྐྱེས་པར་གྱུར་པའི་རྟོགས་པ་ནི་ཤེས་རབ་དང་། ནོར་བུའི་ནང་དུ་ཚུད་པའི་བྱང་ཆུབ་སེམས་ཀྱི་བདེ་བ་རྟོགས་པ་དེ་བཞིན་གྱི་དབང་ངོ་། །དོན་དམ་པར་རེག་པ་ལས་འགྱུར་བའི་བདེ་ བ་གང་ཡིན་པ་དེ་བུམ་པ་དང་། གསང་བར་རྡོ་རྗེ་སྤྲོས་པ་ལས་འགྱུར་བའི་བདེ་བ་གང་ཡིན་དེ་གསང་བ་དང་། དབང་པོ་གཉིས་སྙོམས་པར་ཞུགས་པ་ན་གང་ཞིག་འཛག་པའི་བདེ་བ་ནི་གསུམ་པ་དང་། 12-508 ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོའི་རྗེས་སུ་ཆགས་པས་གང་ཞིག་འགྱུར་བ་མེད་པའི་བདེ་བ་ནི་ཤེས་རབ་ཆེན་པོའོ། །དེ་ལྟར་ཡང་། དང་པོའི་སངས་རྒྱས་ལས་བུམ་པ་གསང་བའི་དབང་བསྐུར་དང་། ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་ ཞེས་བྱ་དང་། སླར་ཡང་ཤེས་རབ་ཆེན་པོ་ཉིད། དེ་ནི་ཡེ་ཤེས་སུ་བརྗོད་དོ། །འཇིག་དང་འགྱུར་དང་དེ་ནས་འཛག །དེ་ནས་འགྱུར་བ་མེད་པ་མཆོག །ཅེས་དང་། འདུས་པ་ཕྱི་མར་ཡང་དབང་བསྐུར་ རྣམ་གསུམ་ཐ་དད་པར། རྒྱུད་འདི་རུ་ནི་རབ་ཏུ་བསྟན། །དང་པོ་བུམ་པའི་དབང་ཞེས་ཏེ། གཉིས་པ་གསང་བའི་དབང་དུ་འདོད། །ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་གསུམ་པ་སྟེ། བཞི་པ་དེ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། ། ཞེས་དང་། མཚན་ཡང་དག་པ
【現代漢語翻譯】 菩薩的慈悲啊！從因和善知識的自性中產生，是菩薩的慈悲。如是說。 依靠上師的口訣，從內部斬斷增益，是密咒的宗規。 第二，依靠上師的口訣，從內部斬斷增益，是密咒的宗規。其中，宣說使基礎成熟的灌頂，開解的次第二，以及戒律和行持。 第一，宣說使基礎成熟的灌頂。 首先，以『所取和能取的識』和『解脫』來指示。也就是，所取和能取的識，在這裡指的是身、語、意和智慧。『解脫』是指爲了使這些事物解脫而進行的灌頂。那麼，這是怎樣的呢？ 像這樣，通過凈化四種垢染，安立四種能力，是其自性。在至高無上的原始佛陀中說：『從三種灌頂的次第中，身語意完全清凈，第四是智慧清凈。』為什麼稱其為灌頂呢？因為它能夠清凈和洗滌煩惱的垢染。如《集金剛》中所說：『所謂傾瀉和注入，因此稱之為灌頂。』灌頂有壞滅、變化、漏失和不變的區分，分別是寶瓶灌頂、秘密灌頂、智慧灌頂和智慧大灌頂。第一種，在世俗諦中，以寶瓶進行灌頂；同樣，在秘密灌頂中，品嚐甘露；通過行持明妃，從二根生起的證悟是智慧灌頂；證悟包含在寶珠中的菩提心之樂，是如是灌頂。在勝義諦中，從觸碰產生的變化之樂是寶瓶灌頂；從金剛交合產生的變化之樂是秘密灌頂；二根平等進入時，所漏失的樂是第三種灌頂； 跟隨大手印所產生的無變之樂是智慧大灌頂。如是說，在原始佛陀中說：『寶瓶灌頂和秘密灌頂，以及智慧和般若，再次是智慧大灌頂，那被稱為智慧。』以及『壞滅和變化，然後是漏失，然後是不變的至高。』以及在《密集後續》中也說：『三種灌頂各不相同，在這部續中詳細闡述。第一是寶瓶灌頂，第二認為是秘密灌頂，智慧般若是第三，第四也是如此。』 名稱也是正確的
【English Translation】 Compassion of the Bodhisattva! From the nature of cause and spiritual friend, it is the compassion of the Bodhisattva. Thus it is said. Relying on the guru's instructions, cutting through elaborations from within, is the tantric tradition. Secondly, relying on the guru's instructions, cutting through elaborations from within, is the tantric tradition. It explains the empowerment that ripens the ground, the two stages that liberate, and the vows and conduct. Firstly, explaining the empowerment that ripens the ground. First, it is shown by 'the mind of grasping and the grasped' and 'liberation'. That is, the mind of grasping and the grasped here refers to body, speech, mind, and wisdom. 'Liberation' refers to the empowerment to liberate those things. So, what is it like? Like this, by purifying the four impurities and establishing the four abilities, it is its nature. In the Supreme Primordial Buddha, it is said: 'From the sequence of the three empowerments, body, speech, and mind are completely purified, the fourth is wisdom purified.' Why is it called empowerment? Because it purifies and washes away the impurities of afflictions. As it is said in the Hevajra Tantra: 'What is called pouring and infusing, therefore it is called empowerment.' Empowerment has the distinctions of destruction, change, leakage, and immutability, which are vase empowerment, secret empowerment, wisdom empowerment, and great wisdom empowerment. The first, in the conventional world, is empowering with a vase; similarly, in secret empowerment, tasting nectar; through the practice of karmamudra, the realization that arises from the two faculties is wisdom empowerment; realizing the bliss of bodhicitta contained within the jewel is such empowerment. In the ultimate truth, the bliss of change arising from touch is vase empowerment; the bliss of change arising from vajra union is secret empowerment; when the two faculties are equally entered, the bliss that leaks is the third empowerment; The immutable bliss that arises from following the great seal is great wisdom empowerment. Thus, in the Primordial Buddha it is said: 'Vase empowerment and secret empowerment, and wisdom and prajna, again, great wisdom itself, that is called wisdom.' And 'Destruction and change, then leakage, then the immutable supreme.' And in the Guhyasamaja Tantra it is also said: 'The three empowerments are distinct, in this tantra it is explained in detail. The first is vase empowerment, the second is considered secret empowerment, wisdom and prajna are the third, and the fourth is the same.' The name is also correct.
ར་བརྗོད་པ་ལས། རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་རྣམ་པ་མེད། བཅུ་དྲུག་ཕྱེད་ཕྱད་ཐིག་ལེ་ཅན། ཆ་མེད་ཆ་ལས་འདས་པ་སྟེ། བསམ་གཏན་བཞི་པའི་རྩེ་མོ་འཆང་། །ཞེས་དང་། དགྱེས་ རྡོར་ལས། སློབ་དཔོན་གསང་བཤེས་རབ་དང་། བཞི་པ་དེ་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་དང་། བདེ་མཆོག་ཉུང་ངུ་ལས། རྒོད་དང་བལྟ་དང་ལག་འཛིན་དང་། འཁྱུད་དང་གཉིས་སྤྲོད་ལ་སོགས་པ། དབང་བསྐུར་བར་ནི་ འགྱུར་བ་ཡིན། །ཞེས་དང་། དང་པོ་དགའ་བ་རབ་ཏུ་བརྗོད། མཆོག་ཏུ་དགའ་བ་གཉིས་པ་སྟེ། དགའ་བྲལ་དགའ་བ་གསུམ་པའོ། །ལྷག་མ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་དགའ་ཉིད། ཅེས་གསུངས་སོ། །གཞན་ཡང་འཇིག་རྟེན་དང་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་སྒོ་ནས་རྣམ་པ་བཅུ་གཅིག་ཏུ་བཤད་དེ། 12-509 དབང་མདོར་བསྟན་ལས། དང་པོ་དབང་བསྐུར་བདུན་པོ་གང་། བྱིས་པ་རྣམས་ནི་གཟུང་ཕྱིར་རོ། །རྣམ་གསུམ་འཇིག་རྟེན་ཀུན་རྫོབ་སྟེ། དམ་པའི་དོན་གྱི་བཞི་པའོ། །ཞེས་དང་། མཁའ་འགྲོ་མ་རྡོ་རྗེ་གུར་ལས། ཆུ་ཡི་དབང་ནི་དང་པོ་སྟེ། ཅོན་པན་དབང་བསྐུར་གཉིས་པའོ། །གསུམ་པ་དར་དཔྱངས་དབང་བསྐུར་ཏེ། རྡོ་རྗེ་དྲིལ་བུ་བཞི་པའོ། །ལྔ་པ་རང་གི་བདག་པོ་ཉིད། །མིང་གི་དབང་ནི་དྲུག་པ་སྟེ། སངས་རྒྱས་རྗེས་གནང་བདུན་པར་འདོད། །བརྒྱུད་པ་བུམ་པའི་དབང་ཡིན་ཏེ། གསང་བའི་དབང་ནི་གྲུབ་པ་ཡིན། །ཤེས་རབ་དབང་བསྐུར་བཅུ་པའོ། །དེ་ཉིད་རྡོ་རྗེའི་རབ་སྦྱོར་གྱིས། །རྡོ་རྗེ་བརྟུལ་ཞུགས་ཀུན་སྦྱིན་ ཞིང་། །རང་ཉིད་སྟོན་པར་ལུང་སྟོན་པ། །འདི་ནི་དབང་བསྐུར་ཆོ་ག་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་སོ།། །། ༈ གྲོལ་བར་བྱེད་པ་རིམ་གཉིས་བསྟན་པ། གཉིས་པ་གྲོལ་བྱེད་རིམ་གཉིས་བསྟན་པ་ནི། ཡེངས་མེད་ཀྱི་དྲན་པ་བསྟེན། དེ་ལྟར་བྱས་ནམ་ང་དང་ནམ་ དུ་ཡང་འབྲལ་བ་མེད་དོ། །ཞེས་བྱ་བ་ལས། ཡེངས་མེད་ཀྱི་དྲན་པ་ནི་དྲང་བའི་དོན་དུ་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་དང་། ངེས་པའི་དོན་དུ་རྫོགས་པའི་རིམ་པའོ། །བསྟེན་ཞེས་པ་དེ་གཉིས་ཟུང་འཇུག་ ཏུ་བསྒོམ་པ་སྟེ། །དགྱེས་རྡོར་ལས། བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་ཉིད་དང་ནི། རྫོགས་པ་ཡི་ཡང་རིམ་པ་ཉིད། །རིམ་གཉིས་མཉམ་པར་གནས་ནས་ན། རྡོ་རྗེ་ཅན་གྱི་ཆོས་འཆད་དོ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར། བསྐྱེད་རིམ་ནི་འཁོར་ལོ་བཞི་ལ་གནད་དུ་བསྣུན་པ་གང་ཞིག་སྦྱངས་འབྲས་གཟུགས་ཀྱི་སྐུ་འགྲུབ་པ་གཙོ་བོར་གྱུར་པ་ཡིན་ལ། 12-510 ཅིའི་ཕྱིར་དེ་ལ་བསྐྱེད་རིམ་ཞེ་ན། ཐ་མལ་གྱི་ཆ། སྣང་བའི་ཆ། ཞེན་པའི་ཆ་གསུམ་གྱི་འཁོར་ལོ་ལྷན་ཅིག་ཏུ་གཅོད་པར་བྱེད་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་གྱི་འཁོར་ལོ་ལ་ཆེད་དུ་དམིགས་པས་ཡེ་ ཤེས་རིམ་གྱིས་སྐྱེད་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་ནའོ། །དེ་ཡང་ལྷའི་དེ་ཁོ་ན་ཉིད་དྲན་པ་རྩ་བར་གཟུང་ནས་དེའི་ཡན་ལག་ལུས་རྫོགས་པ་དཀྱིལ་འཁོར་རྒྱལ་མཆོག །ངག་རྫོགས་པ་ལས་རྒྱལ་མཆོག །བདེ་བ་ རྫོགས་པ་ཐིག་ལེའི་རྣ
【現代漢語翻譯】 在解釋中說：『一切相皆非相，十六半折具明點，無分無餘超乎上，執持四禪之頂端。』 《喜金剛》中說：『導師、秘密友和智慧，第四者亦如是。』 《勝樂略續》中說：『嬉戲、觀看、手印、擁抱和二交等，皆轉變為灌頂。』 『初喜說為極喜，勝喜是為第二喜，離喜是為第三喜，餘者俱生喜自性。』 此外，從世間和出世間的角度，解釋為十一種： 《灌頂略義》中說：『最初七灌為何？為攝受孩童故。前三者是世俗諦，第四者是勝義諦。』 《空行母金剛帳》中說：『水灌頂是第一，髮髻灌頂是第二，第三是懸幡灌頂，第四是金剛鈴。第五是自性之主，第六是名號灌頂，第七是佛陀隨許。傳承是寶瓶灌頂，秘密灌頂是成就，智慧灌頂是第十。』 『彼以金剛之妙合，施予一切金剛禁行，預言自身將成導師，此乃灌頂之儀軌。』 證悟之法：二次第 第二，解釋證悟之法——二次第：依止不散亂之正念，如是行持，則我與汝永不分離。 所謂『不散亂之正念』，即是生起次第之正念，以及圓滿次第之正念。『依止』是指將二者修持為雙運。 如《喜金剛》所說：『生起次第與圓滿次第，二次第平等安住時，則宣說金剛持之法。』 如是，生起次第是著重於將四輪作為要點，修習之果是成就色身。 為何稱之為生起次第？因為特別專注于能同時斷除凡庸之相、顯現之相、執著之相這三種相的壇城之輪，從而次第生起智慧。 此外，以憶念本尊之真如為根本，其支分是身圓滿為壇城勝，語圓滿為咒勝，樂圓滿為明點之相。
【English Translation】 In the explanation, it says: 'All forms are formless, sixteen and a half with bindu, without parts, beyond parts, holding the peak of the fourth dhyana.' In the Hevajra it says: 'The teacher, secret friend, and wisdom, the fourth is also the same.' In the Laghusamvara it says: 'Play, looking, hand-holding, embracing, and intercourse, etc., are transformed into empowerment.' 'The first joy is called great joy, the supreme joy is the second, joy-free is the third joy, the remainder is innate joy itself.' Furthermore, from the perspective of the mundane and supramundane, it is explained in eleven ways: In the 'Empowerment Summary,' it says: 'What are the first seven empowerments? They are for the sake of grasping children. The first three are the conventional truth, the fourth is the ultimate truth.' In the 'Dakini Vajra Tent,' it says: 'The water empowerment is the first, the crest jewel empowerment is the second, the third is the banner hanging empowerment, the fourth is the vajra bell. The fifth is the self-lord, the sixth is the name empowerment, the seventh is considered the Buddha's permission. The lineage is the vase empowerment, the secret empowerment is accomplishment, the wisdom empowerment is the tenth.' 'He bestows all vajra vows through the union of vajras, prophesying himself as the teacher, this is the ritual of empowerment.' The Method of Liberation: The Two Stages Second, explaining the method of liberation—the two stages: Rely on undistracted mindfulness; by doing so, I and you will never be separated. The so-called 'undistracted mindfulness' refers to the mindfulness of the generation stage and the mindfulness of the completion stage. 'Relying' means cultivating these two as union. As the Hevajra says: 'When the generation stage and the completion stage are equally established, then the dharma of Vajradhara is taught.' Thus, the generation stage focuses on using the four chakras as key points, and the result of practice is the attainment of the Form Body. Why is it called the generation stage? Because it specifically focuses on the wheel of the mandala that simultaneously cuts off the three aspects of ordinariness, appearance, and attachment, thereby gradually generating wisdom. Furthermore, taking the remembrance of the suchness of the deity as the root, its branches are the perfection of the body as the supreme mandala, the perfection of speech as the supreme mantra, and the perfection of bliss as the aspect of bindu.
ལ་འབྱོར། ཡེ་ཤེས་རྫོགས་པ་ཕྲ་མོའི་རྣལ་འབྱོར་དང་བཞིའོ། །རིགས་ལྔ་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའི་ཡན་ལག་དང་དྲུག་གིས་རྩལ་སྦྱོང་བར་བྱེད་ལ། དེའི་ཚུལ་ཡང་ང་རྒྱལ་བརྟན་པས་ཐ་ མལ་དུ་འཛིན་པ་སྦྱོང་། རྣམ་པ་གསལ་བས་འཁྲུལ་པའི་རྣམ་རྟོག་སྟེ་སྣང་བའི་ཆ་སྦྱོང་ངོ་། །རྣམ་དག་དྲན་པས་དེ་མ་ཡིན་ལ་དེར་འཛིན་གྱི་དམིགས་པ་སྟེ་ཞེན་པའི་ཆ་སྦྱོང་བར་བྱེད་དོ། ། དེ་ལྟར་ཡང་དགྱེས་རྡོར་ལས། བསྐྱེད་པའི་རིམ་པའི་རྣལ་འབྱོར་གྱིས། །སྤྲོས་པ་རྨི་ལམ་ལྟར་བྱས་ནས། སྤྲོས་པ་ཉིད་ནི་སྤྲོས་མེད་བྱེད། ཅེས་སོ། །འོ་ན་རྫོགས་པའི་རིམ་པ་ཇི་ལྟ་བུ་ཞེ་ན། འདི་ལྟ་སྟེ། སྦྱང་གཞི་སྲིད་པར་སྐྱེ་བའི་རིམ་པ་དང་མཐུན་པར་སྦྱོང་བྱེད་རྣལ་འབྱོར་བཞིའི་རིམ་པ་ལ་གནད་དུ་བསྣུན་པས། སྦྱངས་འབྲས་ཆོས་ཀྱི་སྐུ་འགྲུབ་པ་གཙོ་བོར་གྱུར་པ་སྟེ་ཅིའི་ཕྱིར་ན་ཡེ་ཤེས་རྫོགས་པར་བྱེད་པའི་ཕྱིར་རོ། ། 12-511 དེ་ཡང་སོ་སོར་སྡུད་པ་དང་། བསམ་གཏན་དང་། སྲོག་རྩོལ་དང་། འཛིན་པ་དང་། རྗེས་སུ་དྲན་པ་དང་། ཏིང་ངེ་འཛིན་ནོ། །འདིར་གཟུགས་ལ་སོགས་པ་ཕྱི་རོལ་གྱི་ཡུལ་རྣམས་ལ་མིག་སོགས་དབང་པོ་ རྣམས་ཀྱི་མིག་གི་རྣམ་ཤེས་སོགས་མི་འཇུག་པར་ནང་གི་ཡུལ་རྣམས་སུ་ལྷའི་མིག་དབང་སོགས་ཀྱི་ལྷ་མིག་གི་རྣམ་ཤེས་སོགས་འཇུག་པ་སྟེ་ནང་དུ་སྟོང་པ་ཉིད་ལ་དམིགས་པས་སྟོང་པ་ལམ་ བརྟགས་པའི་དངོས་པོ་ཐམས་ཅད་མཐོང་བ་ནི་པྲ་ཕབ་པས་མེ་ལོང་ལ་གཞོན་ནུ་མས་གཟུགས་བརྙན་མཐོང་བ་ལྟར། ཁམས་གསུམ་པའི་སངས་རྒྱས་ཀྱི་གཟུགས་བརྙན་མཐོང་བ་ལ་སོགས་པ་ནི་སོ་སོར་སྡུད་ པའི་ཡན་ལག་གོ། །བསམ་གཏན་ནི་ཡན་ལག་ལྔ་སྟེ། ཡོད་པའི་དངོས་པོ་ཐམས་ཅད་སྟོང་པར་མཐོང་བ་རྣམས་ལ་ཤེས་རབ་ཅེས་བྱ་བ་དངོས་པོ་རྣམས་ལ་སེམས་འཇུག་པའོ། །རྟོག་པ་ཞེས་བྱ་བ་ སེམས་ཀྱི་དངོས་པོ་འཛིན་པའོ། །དཔྱོད་པ་ཞེས་བྱ་བ་འཛིན་པའི་དངོས་པོ་རྟོགས་པའོ། །དགའ་བ་ཞེས་བྱ་བ་ནི་དངོས་པོ་ཐམས་ཅད་ལ་སེམས་གནས་པའོ། །བདེ་བ་ཞེས་བྱ་བ་དངོས་པོ་ཐམས་ཅད་ ལ་གཡོ་བ་མེད་པའི་བདེ་བ་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པའོ། །སྲོག་རྩོལ་ནི་ལ་ལཱ་ན་ད་ང་ར་སཱ་ན་གཡོན་པ་དང་གཡས་པའི་ལམ་འགགས་པ་ལས་དབུ་མ་ཨ་ཝ་དྷཱུ་ཏཱིའི་ལམ་དུ་སྲོག་གི་རླུང་རྟག་ཏུ་འཇུག་པ་དགང་བ་དང་བུམ་པ་ཅན་དང་དབྱུང་བའི་སྦྱོར་བས་ཨ་ཝ་དྷཱུ་ཏཱིར་ཨོཾ་ཡིག་གིས་དབྱུང་བ་དང་། 12-512 ཧཱུཾ་ཡིག་གིས་འགོག་པ་དང་། ཨཱཿཡིག་གིས་འཇུག་པ་ཟླ་བ་དང་སྒྲ་གཅན་དང་ཉི་མའི་རང་བཞིན་གྱིས་རྣལ་འབྱོར་པས་གོམས་པར་བྱའོ། །འཛིན་པ་ནི་ལྟ་བ་དང་། སྙིང་ག་དང་། མགྲིན་པ་དང་། དཔྲལ་ བར་དབང་ཆེན་དང་། མེ་དང་། རླུང་གི་དཀྱིལ་འཁོར་ལ་སྲོག་ཞུགས་པའི་ཕྱི་རོལ་དུ་འགྲོ་བ་མེད་པར་ཐིག་ལེ་ལ་སྲོག་གནས་པའོ། །རྗེས་དྲན་ནི་རང་གི་འདོད་པའི་ལྷ་
【現代漢語翻譯】 獲得（ལ་འབྱོར།）：是圓滿智慧微細瑜伽等四種瑜伽。通過五部族金剛薩埵的支分和六種方式來鍛鍊，其方式是，通過堅固的慢心來訓練平凡的執著；通過清晰的顯現來訓練錯亂的分別念，即顯現的部分；通過清凈的憶念來訓練將非彼執為彼的對境，即執著的部分。 如是，在《喜金剛》中說：『通過生起次第的瑜伽，將戲論視為如夢，戲論本身即是無戲論。』那麼，圓滿次第是怎樣的呢？ 就像這樣，將所凈治的輪迴生起次第，與能凈治的四種瑜伽次第的關鍵相結合，主要成就所凈果法身，為什麼呢？因為能圓滿智慧。 12-511 也就是，各自攝集、禪定、命勤、執持、隨念和三摩地。此處，對於色等外境，眼等諸根的眼識等不進入，而內境中，天眼等的天眼識等進入，即于內觀空性，以空性之路，所觀察的一切事物，如以布拭鏡，少女見影，如是見三界佛之影像等，是各自攝集的支分。禪定有五支：視一切有為法為空性，稱為智慧，心入于諸法；尋（རྟོག་པ་）是指心執持事物；伺（དཔྱོད་པ་）是指了知所執持的事物；喜（དགའ་བ་）是指心安住於一切事物；樂（བདེ་བ་）是指於一切事物中，具有不動搖的圓滿安樂。 命勤是拉拉那（ལ་ལཱ་ན），達昂嘎瑪（ད་ང་ར་སཱ），薩那（སཱ་ན་），左右脈道閉塞，從中間阿瓦都帝（ཨ་ཝ་དྷཱུ་ཏཱི）脈道中，命氣恒常進入，以充滿、寶瓶和排出的方式，在阿瓦都帝脈中，以嗡（藏文：ཨོཾ，梵文天城體：ओम्，梵文羅馬擬音：oṃ，漢語字面意思：嗡）字排出， 12-512 以吽（藏文：ཧཱུཾ，梵文天城體：हुं，梵文羅馬擬音：hūṃ，漢語字面意思：吽）字阻止，以阿（藏文：ཨཱཿ，梵文天城體：आः，梵文羅馬擬音：āḥ，漢語字面意思：阿）字進入，以月亮、羅睺和太陽的自性，瑜伽士應勤修。執持是于眼、心間、喉間和額間，在自在、火和風的壇城中，命氣進入，不向外行，命氣安住于明點。隨念是自己所欲之本尊。
【English Translation】 Attainment (ལ་འབྱོར།): It is the subtle yoga of perfect wisdom and the other four yogas. One trains through the limbs of the five families of Vajrasattva and six methods. The way to do that is to train the ordinary clinging through firm pride; to train the deluded conceptualization through clear appearance, that is, the aspect of appearance; to train the object of clinging, that is, the aspect of attachment, through pure mindfulness, by clinging to what is not that as that. Thus, in the Hevajra it says: 'Through the yoga of the generation stage, one treats elaboration as a dream, elaboration itself is non-elaboration.' So, what is the completion stage like? Like this, by combining the order of arising in samsara, which is to be purified, with the key of the order of the four yogas, which purify, one mainly accomplishes the purified result, the Dharmakaya. Why? Because it perfects wisdom. 12-511 That is, individually gathering, meditation, prana control, holding, recollection, and samadhi. Here, the eye consciousness, etc., of the senses such as the eye, etc., do not enter into external objects such as form, etc., but the divine eye consciousness, etc., of the divine eye, etc., enter into internal objects, that is, by focusing on emptiness internally, seeing all things examined on the path of emptiness, just as a young woman sees a reflection in a mirror after wiping it with a cloth. Seeing the reflection of the Buddhas of the three realms, etc., is a limb of individual gathering. Meditation has five limbs: seeing all existent things as empty is called wisdom, the mind enters into things; Vitarka (རྟོག་པ་) means the mind holding things; Vicara (དཔྱོད་པ་) means understanding the things held; Joy (དགའ་བ་) means the mind abiding in all things; Bliss (བདེ་བ་) means having complete bliss without wavering in all things. Prana control is that the left and right channels of lalanā (ལ་ལཱ་ན), rasanā (ད་ང་ར་སཱ), and sanā (སཱ་ན་) are blocked, and prana constantly enters the central avadhūtī (ཨ་ཝ་དྷཱུ་ཏཱི) channel. By the practice of filling, vase-like retention, and expelling, one expels with the syllable Om (藏文：ཨོཾ，梵文天城體：ओम्，梵文羅馬擬音：oṃ，漢語字面意思：嗡) in the avadhūtī, 12-512 blocks with the syllable Hum (藏文：ཧཱུཾ，梵文天城體：हुं，梵文羅馬擬音：hūṃ，漢語字面意思：吽), and enters with the syllable Ah (藏文：ཨཱཿ，梵文天城體：आः，梵文羅馬擬音：āḥ，漢語字面意思：阿), with the nature of the moon, Rahu, and the sun, the yogi should practice. Holding is that in the mandala of the lord, fire, and wind, at the eyes, heart, throat, and forehead, prana enters and does not go outward, prana abides in the bindu. Recollection is of one's desired deity.
མཐོང་བ་གཟུགས་བརྙན་གྱི་ རྣམ་པར་རྟོག་པ་དང་བྲལ་བའོ། །དེ་ནས་འོད་ཟེར་དུ་མ་འཕྲོ་བའི་རང་བཞིན་འོད་ཀྱི་དཀྱིལ་འཁོར་ཏེ་དེ་ལས་རྣམ་པ་དུ་མ་འཕྲོ་བའི་རང་བཞིན་ཁམས་གསུམ་པར་སྤྲོ་བ་ཞེས་བྱ་བའོ། ། འདོད་པའི་ལྷ་ལ་རྗེས་སུ་ཆགས་པ་ལས་གང་ཞིག་འགྱུར་བ་མེད་པའི་བདེ་བ་ཐོབ་པ་ལ་གཅིག་ཏུ་གྱུར་པའི་སེམས་གཟུང་འཛིན་དང་བྲལ་བ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པ་རྣམས་ཀྱི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ གྱི་ཡན་ལག་གོ། །དེ་ལྟར་ཡང་བསྡུས་པའི་རྒྱུད་ལས། སོ་སོར་སྡུད་པ་ལུས་ལ་ཡུལ་དང་ཡུལ་ཅན་བཅུ་པོ་རྣམས་ནི་རབ་ཏུ་འཇུག་པ་མེད་པའོ། །བསམ་གཏན་དག་ཀྱང་ཤེས་རབ་རྟོག་དང་དཔྱོད་ པ་དགའ་དང་གཡོ་མེད་བདེ་བ་རྩེ་གཅིག་སེམས་པའོ། །སྲོག་གི་རྩོལ་བདག་ཀྱང་ལམ་ནི་གཉིས་པོ་སྐྱེལ་ཞིང་དབུ་མར་སྲོག་ཏུ་ཞུགས་པ་དག་ཏུ་འགྱུར། ཐིག་ལེར་སྲོག་ཏུ་རབ་ཏུ་འུགས་ཤིང་གཉིས་ཀའི་བགྲོད་པ་བཅོམ་སྟེ་རྩེ་གཅིག་སེམས་པ་འཛིན་པའོ། ། 12-513 གཏུམ་མོའི་སྣང་བར་གང་ཞིག་གྱུར་པ་ངེས་པར་ལུས་དང་ནམ་མཁའ་ལ་ཡང་རྗེས་སུ་དྲན་པར་འགྱུར། ཤེས་རབ་ཐབས་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཀྱིས་ནི་འགྱུར་མེད་བདེ་བའི་དབང་གིས་ཡེ་ཤེས་གཟུགས་ལ་ཏིང་ ངེ་འཛིན། ཞེས་དང་། བདེ་མཆོག་ཉུང་ངུ་ལས། གསང་སྔགས་ཟློས་དང་བསམ་གཏན་དང་། བདེ་བས་ཀྱང་ནི་འགྲུབ་པར་འགྱུར། ཞེས་དང་། དགྱེས་པ་རྡོ་རྗེ་ལས། དང་པོར་ནག་པོ་རབ་ཏུ་བསྒོམ། གཉིས་པ་དམར་ པོ་རྣམ་པར་བསྒོམ། གསུམ་པ་ལ་ནི་སེར་པོ་བསྒོམ། །བཞི་པར་ལྗང་ཁུ་དེ་བཞིན་ནོ། །ལྔ་པར་ཁ་དོག་སྔོན་པོ་དང་། །དྲུག་པར་དཀར་པོའི་ལུས་ཅན་ཏེ། །ཡན་ལག་དྲུག་བསྒོམ་རྣལ་འབྱོར་པས། །དགའ་ བྲལ་མཐར་ཡང་དེ་བཞིན་ནོ། །ཞེས་དང་། དཔལ་འདུས་པ་ལས། སོ་སོར་སྡུད་དང་བསམ་གཏན་དང་། །སྲོག་རྩོལ་དེ་བཞིན་འཛིན་པ་དང་། །རྗེས་སུ་དྲན་དང་ཏིང་ངེ་འཛིན། །སྦྱོར་བ་ཡན་ལག་དྲུག་ཏུ་བཤད། ། དབང་པོ་རྣམས་ཀྱི་ཡང་། །རང་གི་འཇུག་གནས་ཐམས་ཅད་དུ། །འདོད་པས་སོ་སོར་སྡུད་པས་ན། །སོ་སོ་བསྡུད་པ་ཞེས་བཤད་དོ། །འདོད་པ་ལྔ་ནི་མདོར་བསྡུས་ནས། །སངས་རྒྱས་ལྔ་རུ་སྦྱོར་བ་ཡིན། ། རྟག་པར་བསམ་གཏན་ཞེས་བཤད་དོ། །སངས་རྒྱས་ཀུན་དངོས་ཞི་བ་ནི། །འདོད་པ་ཀུན་ལ་རབ་ཏུ་གནས། །ཡེ་ཤེས་ལྔ་ཡི་རང་བཞིན་དབུགས། །འབྱུང་བ་ལྔ་ཡི་ངོ་བོ་ཉིད། །གོང་བུའི་གཟུགས་ཀྱིས་བྱུང་ནས་ནི། ། 12-514 སྣ་ཡི་རྩེ་མོར་རབ་ཏུ་བརྟག །རིན་ཆེན་ཁ་དོག་སྣ་ལྔ་པ། །སྲོག་དང་རྩོལ་བ་ཞེས་བྱར་བཤད། །རང་སྔགས་སྙིང་གར་བསམས་ནས་ནི། །སྲོག་གི་ཐིག་ལེར་གྱུར་པར་བཞག །རང་དབང་རིན་ཆེན་དགག་ པ་ཡི། །གཟུང་བ་འཛིན་པ་ཡིན་པར་བཤད། །སེམས་ནི་འགོག་པའི་རྡོ་རྗེར་འགྱུར། །མཚན་མར་ཉེར་འཛིན་འབྱུང་བར་འགྱུར། །མཚན་མའི་ཁམས་ནི་རྣམ་པ་ལྔར། །བྱང་ཆུབ་རྡོ་རྗེས་གསུངས་པ་ཡིན། །ས
【現代漢語翻譯】 觀見離於形象概念之影像。 之後，自發光之光芒輪，從中散發出多種形態，被稱為三界之喜悅。 對於欲界天之追隨，從不改變之喜樂中獲得統一，心離能取所取，是如來之禪定支分。 如是，于《攝略經》中雲：『各自攝集於身，境與有境十者皆不容入。禪定亦是智慧，覺與觀，喜與不動，樂與一心。生命之勤奮者，亦將二道運送，于中脈入于生命。于明點中生命完全融入，斷絕二者之行進，執持一心。』 于拙火之顯現中，無論發生何事，必將憶及身體與虛空。以智慧方便之自性，憑藉不變喜樂之力量，于智慧之形相中入定。 又如《勝樂略續》云：『秘密真言之念誦與禪定，亦以喜樂而成就。』 又如《喜金剛》云：『初修黑，次修紅，三修黃，四修綠，五修藍，六修白身。瑜伽士修習六支，直至離喜之盡頭亦如是。』 又如《吉祥集密》云：『各自攝集與禪定，生命勤奮如是執持，憶念與禪定，結合爲六支。諸根之於各自之行境，以欲樂各自攝集，故說為各自攝集。五欲簡而言之，即與五佛結合。常時禪定如是說。一切諸佛之實性寂靜，安住於一切欲樂之中。五智之自性氣息，五大之本體。由團聚之形相生起后，于鼻尖上詳細觀察。五種珍寶色，名為生命與勤奮。于自咒之心間觀想后，安住于生命之明點中。自性珍寶否定之，能取所取如是說。心轉為阻斷之金剛，相之執著生起。相之界為五種，菩提金剛如是說。』
【English Translation】 Seeing is the image free from conceptualization. Then, the self-luminous circle of light, from which various forms radiate, is called the joy of the three realms. For those who are attached to the gods of the desire realm, attaining unchanging bliss and becoming one with it, the mind free from grasping and clinging is a limb of the Samadhi of the Tathagatas. Thus, in the Condensed Tantra, it is said: 'Individually gathering into the body, the ten objects and subjects are not allowed to enter. Meditation is also wisdom, discernment and contemplation, joy and immobility, bliss and one-pointedness. The effort of life also carries the two paths, entering into life in the central channel. Life is fully absorbed into the bindu, destroying the movement of both, holding one-pointedness of mind.' Whatever happens in the appearance of Tummo, one will surely remember the body and the sky. With the nature of wisdom and skillful means, by the power of unchanging bliss, one enters Samadhi in the form of wisdom. Also, in the Condensed Supreme Bliss it is said: 'The recitation of secret mantras and meditation are also accomplished by bliss.' Also, in Hevajra it is said: 'First meditate on black, then meditate on red, third meditate on yellow, fourth likewise on green, fifth on the color blue, and sixth on the white body. The yogi meditates on the six limbs, and likewise even to the end of joylessness.' Also, in the Glorious Guhyasamaja it is said: 'Individual gathering and meditation, life effort likewise holding, remembrance and Samadhi, the union is explained as six limbs. Of the senses, in all their respective places of activity, individually gathering with desire, therefore it is said to be individual gathering. The five desires, in short, are united with the five Buddhas. Constant meditation is thus said. The reality of all Buddhas is peace, abiding completely in all desires. The nature of the five wisdoms is breath, the essence of the five elements. Having arisen from the form of a lump, it is carefully observed at the tip of the nose. The five colors of jewels are called life and effort. Having contemplated one's own mantra in the heart, it is placed as the bindu of life. The self-nature jewel denies, grasping and clinging are thus said. The mind transforms into the vajra of obstruction, the attachment to signs arises. The realm of signs is fivefold, the Bodhi Vajra has spoken thus.'
ྨིག་རྒྱུ་འདྲ་ བ་དང་པོ་སྟེ། །དུ་བ་ལྟ་བུ་གཉིས་པ་ཡིན། །མཁའ་སྣང་འདྲ་བ་གསུམ་པ་སྟེ། །མར་མེ་ལྟར་འབར་བཞི་པའོ། །སྤྲིན་མེད་ནམ་མཁའ་ལྟ་བུ་ནི། །རྟག་ཏུ་སྣང་བ་ལྔ་པའོ། །བརྟན་འགྱུར་རྡོ་ རྗེའི་ལམ་ནས་ནི། །ནམ་མཁའི་ཁམས་སུ་སྤྲོ་བར་བྱ། །རྗེས་དྲན་གང་ཞིག་རྣམ་བསྒོམ་པ། །དེ་དང་འདྲ་བ་སྤྲོ་བར་བྱ། །རྗེས་སུ་དྲན་པ་ཞེས་བཤད་དེ། །སོ་སོར་སྣང་བ་དེ་ལས་སྐྱེས། །ཐབས་ དང་ཤེས་རབ་སྙོམས་འཇུག་པས། །དངོས་པོ་ཐམས་ཅད་མདོར་བསྡུས་པས། །གོང་བུའི་ཚུལ་གྱིས་བསྡུས་ནས་སུ། །དབུས་སུ་གཟུགས་ནི་རྣམ་པར་བསྒོམ། །ཡུད་ཀྱིས་ཡེ་ཤེས་རྫོགས་བྱེད་པ། །ཏིང་ངེ་འཛིན་ཞེས་བྱ་བར་ གནས། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ལྟར་བྱས་ན། ཞེས་པ་དེ་བསྒོམས་ནའོ། །མང་དང་ནམ་དུའང་འབྲལ་བ་མེད། ཅེས་པ་ཕུང་པོ་ལྔ་དང་ཁམས་ལྔ་རྣམ་པར་དིག་ནས་སྐུ་བཞིའི་བདག་ཉིད་ཅན་ཚེ་འདིར་འགྲུབ་པར་འགྱུར་ཏེ་གཟུགས་ཀྱི་ཕུང་པོ་ནི་དམ་ཚིག་རྒྱལ་བ་སྟེ་རྣམ་སྣང་དུ་འགྱུར་རོ། ། 12-515 ཚོར་བ་ནི་སྡུག་བསྔལ་ཐམས་ཅད་འཕྲོག་པར་བྱེད་པ་རིན་ཆེན་འབྱུང་ལྡན་དུ་འགྱུར་རོ། །འདུ་ཤེས་ནི་འཕོ་བ་མེད་པའི་བདེ་བ་སྟེར་བར་བྱེད་པ་སྣང་མཐར་འགྱུར་རོ། །འདུ་བྱེད་ནི་སེམས་སྒྲིབ་ པ་མེད་པར་བྱེད་པ་སྟེ་བདུད་ལ་སོགས་པ་སྒྲིབ་པ་རྣམ་པར་འཇོམས་པར་བྱེད་པ་དོན་གྲུབ་ཏུ་འགྱུར་རོ། །རྣམ་ཤེས་ནི་འཕོ་བ་མེད་པའི་ཆོས་ཀྱི་གདུང་བ་རྣམས་སྨིན་པར་བྱེད་པ་མི་ བསྐྱོད་རྡོ་རྗེའོ། །སའི་ཁམས་དག་པས་གཏི་མུག་ཆེན་མོ་ལས་སྤྱན་མའོ། །ཆུའི་ཁམས་ནི་ང་རྒྱལ་ཆེན་པོའི་རྒྱུ་ལས་བྱུང་བའི་མཱ་མ་ཀཱི་དང་། མེའི་ཁམས་ཆགས་པ་ཆེན་པོ་ལས་གྱུར་པ་གོས་དཀར་ དང་། རླུང་གི་ཁམས་ཕྲག་དོག་ཆེན་པོ་ལས་སྒྲོལ་མ་དང་། ནམ་མཁའི་ཁམས་ཞེ་སྡང་ཆེན་པོ་ལས་ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པ་སྟོང་པ་ཉིད་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་པ་སྣ་ཚོགས་ཡུམ་གང་ ཡིན་པ་དེ་ནི་རྡོ་རྗེ་དབྱིངས་ཀྱི་དབང་ཕྱུག་མར་འགྱུར་རོ། །དེ་བས་རང་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་མཐའ་བཞི་ཡོངས་སུ་དག་པས་ཆ་བཅུ་དྲུག་པ་སྟོང་པ་ཉིད་དང་སྙིང་རྗེ་གཉིས་སུ་མེད་ པའི་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པའི་སྐུ་དང་། གཞན་དོན་ཕུན་སུམ་ཚོགས་པ་འཛིན་པར་བྱེད་པ་དང་གཟུང་བར་བྱ་བའི་དབྱེ་བས་ཤེས་རབ་དང་ཐབས་ཀྱི་རང་བཞིན་གཞན་གྱི་དོན་བྱེད་པ་པོ་ནི་ཆོས་སྐུ་དང་། 12-516 ཤེས་རབ་དང་ཐབས་ཀྱི་རང་བཞིན་འཛིན་པར་བྱེད་པ་ལྷའི་རྣ་བའི་རྣམ་པར་ཤེས་པ་དང་། གཟུང་བར་བྱ་བ་སྒྲ་བརྙན་གྱིས་སེམས་ཅན་དུ་མའི་དོན་བྱེད་པ་པོ་ལོངས་སྐུ་དང་། ཤེས་རབ་དང་ ཐབས་ཀྱི་བདག་ཉིད་ཅན་གཅིག་གིས་སེམས་ཅན་རྣམས་ལ་སྤྲུལ་པ་སྣ་ཚོགས་སྟོན་པར་བྱེད་པ་སྤྲུལ་པའི་སྐུའི་བདག་ཉིད་ཅན་གྱི་རྡོ་རྗེ་སེམས་དཔའི་རིང་བ་མ་ཡིན་པར་ཚེ་འདི་ཉིད་ལ་གདན་ མི་ཟ་བར་
【現代漢語翻譯】 如霧氣般的第一種景象，如煙霧般的第二種景象，如虛空般顯現的第三種景象，如火焰般燃燒的第四種景象，以及如無雲晴空般恒常顯現的第五種景象。 從堅固不變的金剛道中，應擴充套件至虛空界。無論憶念何種形象，都應擴充套件至與之相似。這被稱為『隨念』，它從各自的顯現中產生。通過方便與智慧的融合，一切事物都被簡要地概括。以球狀的形式聚集，在中心觀想形象。瞬間圓滿智慧，安住于禪定之中。』 如是說。『如果這樣做』，即是觀想它。『永不分離』，即是五蘊和五界完全清凈，在此生證得具足四身之體性。色蘊轉化為誓言之王，即毗盧遮那佛（Vairochana）。 受蘊轉化為奪取一切痛苦之寶生佛（Ratnasambhava）。想蘊轉化為賜予無遷變之樂的無量光佛（Amitabha）。行蘊轉化為消除心之障礙，摧毀魔等一切障礙的不空成就佛（Amoghasiddhi）。識蘊轉化為成熟無遷變之法性的不動金剛（Akshobhya）。 地界清凈，從大愚癡中生出佛眼佛母（Locanā）。水界清凈，從大我慢之因中生出嘛嘛枳佛母（Māmakī）。火界清凈，從大貪慾中生出白衣佛母（Pāṇḍaravāsinī）。風界清凈，從大嫉妒中生出救度佛母（Tārā）。空界清凈，從大嗔恨中生出般若波羅蜜多，即空性，也就是具足一切相的雜色佛母，她轉化為金剛界自在母（Vajradhātvīśvarī）。 因此，自利圓滿，四邊完全清凈，十六分之一是空性與大悲無二的俱生身。利他圓滿，能執與所執的區分，是智慧與方便的自性，行利他之事者是法身。智慧與方便的自性，能執持者是天耳識。所執持者，以音聲形象利益無量眾生者是報身。智慧與方便的體性，以一化身向眾生示現種種化身者是化身之體性的金剛薩埵，不會久遠，此生即可不離座而成就。
【English Translation】 The first appearance is like a mist, the second is like smoke, the third is like an appearance in the sky, the fourth is like a burning flame, and the fifth is like a clear, cloudless sky that always appears. From the stable Vajra path, one should expand into the realm of space. Whatever image is remembered, one should expand to be like it. This is called 'recollection,' and it arises from each individual appearance. Through the union of skillful means and wisdom, all things are briefly summarized. Gathered in a spherical form, visualize the image in the center. Instantly perfect wisdom and abide in samadhi.' Thus it is said. 'If you do this,' it means to contemplate it. 'Never separate,' means that the five skandhas and five elements are completely purified, and in this life, one will attain the nature of the four kayas. The skandha of form transforms into the Lord of Vows, Vairochana. The skandha of feeling transforms into Ratnasambhava, who steals away all suffering. The skandha of perception transforms into Amitabha, who bestows unchanging bliss. The skandha of volition transforms into Amoghasiddhi, who removes the obscurations of the mind and destroys all obstacles, such as demons. The skandha of consciousness matures the unchanging lineage of dharma, Akshobhya. The purification of the earth element gives rise to Locanā from great delusion. The purification of the water element gives rise to Māmakī from the cause of great pride. The purification of the fire element gives rise to Pāṇḍaravāsinī from great attachment. The purification of the wind element gives rise to Tārā from great jealousy. The purification of the space element gives rise to Prajñāpāramitā from great anger, which is emptiness, the variegated mother who possesses all aspects, and she transforms into Vajradhātvīśvarī. Therefore, the perfection of self-benefit, with the four extremes completely purified, one-sixteenth is the co-emergent kaya inseparable from emptiness and compassion. The perfection of benefiting others, with the distinction between the grasper and the grasped, is the nature of wisdom and skillful means. The one who performs the benefit of others is the Dharmakaya. The nature of wisdom and skillful means, the one who grasps, is the divine ear consciousness. The one who is grasped, who benefits countless beings with sound and images, is the Sambhogakaya. The nature of wisdom and skillful means, the one who manifests various emanations to sentient beings, is the Nirmanakaya of Vajrasattva, and without delay, one can attain enlightenment in this very life without leaving the seat.
འགྲུབ་པར་འགྱུར་ཏེ། དཔལ་འཁོར་ལོ་སྡོམ་པ་ཉུང་ངུ་ལས། ཡེ་ཤེས་ལོངས་སྤྱོད་རྫོགས་དང་སྤྲུལ། །ཡང་དག་ཐོབ་པར་གདོན་མི་ཟ། །བདག་ཉིད་ཤྲཱི་ཧེ་རུ་ཀ་ནི། །འགྲུབ་འགྱུར་འདི་ལ་ ཐེ་ཚོམ་མེད། །ཅེས་དང་། དགྱེས་རྡོར་ལས། ཟླ་དྲུག་བསྒོམས་པའི་སྦྱོར་བ་ཡིས། །འགྲུབ་འགྱུར་འདི་ལ་ཐེ་ཚོམ་མེད། །ཅེས་གསུངས་སོ།། །། ༈ དམ་ཚིག་དང་སྤྱོད་པ་བཤད་པ། གསུམ་པ་དམ་ཚིག་དང་སྤྱོད་པ་བཤད་པ་ནི། སྣང་ཐོག་ཏུ་རོ་སྙོམས་ ལ་འགག་མེད་ལ་རྩལ་སྦྱོངས། ཞེས་པས་སྟོན་ཏེ། དེ་ཡང་སྣང་ཐོག་ཏུ་རོ་སྙོམས་ཞེས་པ་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོ་དང་གསང་བའི་སྤྱོད་པ་ཡིན་ལ། འགག་མེད་ལ་རྩལ་སྦྱོངས་ཞེས་པ་ཚོགས་ཀྱི་སྤྱོད་ པ་དང་ཕྱོགས་ལས་རྣམ་པར་རྒྱལ་བའི་སྤྱོད་པའོ། །དེ་ལ་ཐོག་མར། དམ་ཚིག་རྣམས་ནི་བྱེ་བ་ཡི། འདོད་པའི་དངོས་པོ་ཐོབ་མི་འགྱུར། ཞེས་གསུངས་པས། ཕྱི་དང་ནང་གི་དམ་ཚིག་བསྲུང་བར་བྱའོ། ། 12-517 དེ་ཡང་ཕྱིའི་དམ་ཚིག་ངེས་པར་བྱང་ཆུབ་ཏུ་སེམས་བསྐྱེད་པ་དང་། སྦྱིན་པ་ལ་སོགས་པ་བསོད་ནམས་ཀྱི་ཚོགས་བསག་པ་དང་། ཆང་དང་གོ་ཀུ་ལ་སོགས་པ་ལྔ་ཟ་བ་དང་། ཡུལ་དང་རིགས་ ཀྱི་ཐ་སྙད་བསྲུང་བ་དང་། རིགས་གཞན་ལས་བྱུང་དང་དམ་ཚིག་དང་མི་ལྡན་པ་ལ་བགྲོད་པར་མི་བྱ་ཞིང་འདོད་ལ་ཆགས་པས་བགྲོད་ན་དེའི་ཚེ་དམ་ཚིག་ཉམས་པས་འཇིག་རྟེན་པའི་དངོས་གྲུབ་ ཉམས་པར་འགྱུར་བ་དང་། ཕོ་ཉ་དང་དཔའ་བོ་དུས་གཅིག་ལ་གཉིས་མེད་ཀྱི་བྱང་སེམས་དར་བདེ་བ་མྱོང་བའོ། །གཞན་ཡང་བསྙེན་པ་དང་དམ་ཚིག་རྣམས་ཀྱི་སྤྱོད་པ་དང་། རིགས་ལས་བྱུང་བའི་ཕོ་ ཉ་མོའི་སྤྱོད་པ་དང་། བདེ་བ་དེ་བཞིན་དུ་བསྲུབས་པས་རྡོ་རྗེའི་སྒོར་འཕོ་བའི་དུས་དང་། འདྲེན་པ་དང་འཛིན་པར་བྱེད་པ་རྣམས་སོ། །ནང་གི་དམ་ཚིག་ནི་སྐུ་གསུང་ཐུགས་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་རྡོ་ རྗེའི་དམ་ཚིག་སྟེ། འདུས་པ་ལས། སངས་རྒྱས་ཡེ་ཤེས་རྒྱ་མཚོ་ཡི། །དམ་ཚིག་བཞི་པ་བསྲུང་བར་བྱ། །ཤ་ཚ་ན་རྟག་ཏུ་བཟའ་བྱ་སྟེ། འདི་ནི་དམ་ཚིག་མཆོག་ཡིན་ནོ། །ཞེས་སོགས་གསུངས་སོ། ། དེ་ལྟ་བུའི་དམ་ཚིག་དང་ལྡན་པས་བདག་དང་དེ་ལས་གཞན་པའི་སྐྱེ་བོ་རྣམས་འཇིག་རྟེན་དང་འཇིག་རྟེན་ལས་འདས་པའི་དངོས་གྲུབ་ཀྱི་མཐར་འགྲོ་བར་བྱ་བའི་ཕྱིར་སྤྱོད་པ་ལ་འཇུག་པར་བྱ་བ་ཡིན་ཏེ། 12-518 དགྱེས་རྡོར་རྩ་བའི་རྒྱུད་ལས། ཆོ་ག་ཡང་དག་ཀུན་ལྡན་ཡང་། སྤྱོད་པ་མ་བརྩམས་དངོས་མི་འགྲུབ། དེ་བས་ཕྱག་རྒྱའི་དངོས་གྲུབ་རྒྱུ། ཆགས་མེད་སྤྱོད་པ་འདི་ཡིན་ནོ། །ཞེས་གསུངས་ལ། དེའི་ཐོག་མར་ ཀུན་ཏུ་བཟང་པོའི་སྤྱོད་པ་ནི། ཐོག་མཐའ་བར་གསུམ་དུ་དགེ་བའི་བརྟུལ་ཞུགས་མི་ཉམས་པར་བྱེད་པའི་ཡན་ལག་སྟེ་ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་མི་མཐུན་ཕྱོགས་ཀྱི་འཇུག་པ་ཐམས་ཅད་ཡང་དག་པར་སྡོམ་ པའི་ལུས་ཅན་དགེ་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱི་མཐར་ཐུག་པའོ། །ཅ
【現代漢語翻譯】 將會成就。從吉祥勝樂金剛續中可知，通過修持，能毫無疑問地獲得智慧、受用圓滿和化身。自身即是吉祥黑汝迦，對此成就，毫無疑問。』如是說。喜金剛續中也說：『通過六個月的修習，將會成就，對此毫無疑問。』如是說。 第三，講述誓言和行持。通過『于顯現上平等一味，無有阻礙，勤修精進』來闡釋。其中，『于顯現上平等一味』是普賢和秘密的行持；『無有阻礙，勤修精進』是會供的行持和徹底戰勝一切的行持。首先，如經中所說：『若違越誓言，則不得如意之物。』因此，必須守護外內誓言。 其中，外誓言必須包括髮起菩提心，積累佈施等福德資糧，食用酒和谷谷等五肉，守護地域和種姓的稱謂，不與異類或不具誓言者同行，若因貪慾而行，則會因誓言破損而失去世間成就，以及同時體驗空行母和勇父無二的菩提心甘露。此外，還有本尊修法和誓言的行持，以及空行母的行持，以及將樂觸轉移至金剛門的時間，以及引導和執持等。內誓言是身語意智慧金剛誓言。集經中說：『應守護佛陀智慧海的第四誓言，若有血肉，應恒常食用，此乃殊勝誓言。』等等。 因此，爲了使具備如是誓言的自他眾生，能夠達到世間和出世間成就的究竟，應當進入行持。喜金剛根本續中說：『縱然具備一切儀軌，若不行持，則不得成就。因此，無執的行持是手印成就之因。』如是說。首先，普賢行是：始終不退失初、中、后三善的行儀，即身語意三門完全斷除一切不順之行，是具身者一切善行的究竟。
【English Translation】 It will be accomplished. From the Shri Chakrasamvara Tantra, it is known that through practice, one will undoubtedly attain wisdom, perfect enjoyment, and manifestation. One's own nature is Shri Heruka, and there is no doubt about this accomplishment.' Thus it is said. The Hevajra Tantra also says: 'Through six months of practice, it will be accomplished, there is no doubt about this.' Thus it is said. Third, explaining the vows and conduct. This is explained by 'Being equal in appearance, without obstruction, diligently practice.' Among them, 'Being equal in appearance' is the practice of Samantabhadra and secrecy; 'Without obstruction, diligently practice' is the practice of the assembly and the practice of completely overcoming all directions. First, as it is said in the scriptures: 'If you violate the vows, you will not obtain the desired objects.' Therefore, the outer and inner vows must be guarded. Among them, the outer vows must include generating Bodhicitta (the mind of enlightenment), accumulating merit through generosity and other virtuous deeds, consuming the five meats such as alcohol and go-ku, guarding the designations of region and lineage, not associating with those of other lineages or those who do not possess vows, and if one proceeds due to attachment, then at that time, the worldly accomplishments will be diminished due to the breaking of vows, and experiencing the bliss of the non-duality of Bodhicitta nectar of Dakinis and Heroes at the same time. In addition, there are the practices of the retreat and vows, the practices of the messengers born from the lineage, and the time of transferring the bliss to the Vajra gate by churning it in the same way, and those who guide and hold it. The inner vows are the Vajra vows of body, speech, mind, and wisdom. The Compendium says: 'The fourth vow of the ocean of Buddha's wisdom should be guarded. If there is flesh and blood, it should always be eaten, this is the supreme vow.' And so on. Therefore, in order to lead beings, both oneself and others, who possess such vows, to the ultimate attainment of worldly and transcendental accomplishments, one should engage in practice. The Hevajra Root Tantra says: 'Even if all the rituals are perfectly complete, without practice, accomplishment will not be attained. Therefore, unattached conduct is the cause of Mudra accomplishment.' Thus it is said. First, the practice of Samantabhadra is: the limbs of unfailing virtuous conduct in the beginning, middle, and end, that is, the complete restraint of all discordant actions of body, speech, and mind, is the ultimate of all virtuous deeds for embodied beings.
ིའི་ཕྱིར་ཀུན་ཏུ་བཟང་པོའི་སྤྱོད་པ་ཞེ་ན། ཀུན་ནས་དགེ་བ་བཟང་པོ་སྤྱོད་པའི་ཕྱིར་ནའོ། །གསང་སྤྱོད་ནི་ཕན་གནོད་ཀྱི་འཇིགས་སྐྲག་ཏུ་ སྒྲོ་བཏགས་པའི་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་རང་སེམས་སུ་ཤེས་ནས་ཕྱི་རོལ་དུ་བདེན་འཛིན་གྱི་དམིགས་གཏད་ཞིག་ཅིང་སྟོང་ཉིད་ཀྱི་རྩལ་གྱིས་དངོས་འཛིན་སྤངས་པའི་གདངས་བདེ་བར་ཤར་ཏེ། ཅིའི་ཕྱིར་ན་དམ་ ཚིག་དང་བརྟུལ་ཞུགས་མི་ཉམས་པར་བསྲུང་ཞིང་འཕེལ་བའི་སླད་དུ་གསང་བའི་སྒོ་ནས་སྤྱོད་པའི་ཕྱིར་ནའོ། །ཚོགས་སྤྱོད་ནི་རིག་པ་བརྟུལ་ཞུགས་ཀྱི་སྤྱོད་པ་ཡིན་ཏེ། དེ་ཡང་རང་བཞིན་དང་རྣམ་འགྱུར་ བྱེད་ལས་ཐམས་ཅད་རྣམ་པར་དག་པ་ཁོ་ནའི་རྩལ་དུ་འཆར་བའི་རྣལ་འབྱོར་རྐྱེན་བཟང་ངན་ཐམས་ཅད་མི་སྤོང་བར་ལམ་དུ་འཁྱེར་བའོ། །ཅིའི་ཕྱིར་ན། ཚུལ་དེས་སྣང་བ་ཟིལ་གྱིས་གནོན་ཞིང་། །ལམ་དུ་འཁྱེར་ནུས་པས་མང་པོའི་ཡང་ཁྲོད་དུ་སྤྱོད་པའི་ཕྱིར་ནའོ། ། 12-519 ཕྱོགས་ལས་རྣམ་རྒྱལ་གྱི་སྤྱོད་པ་ནི། །དྲི་མ་དང་བྲལ་བའི་སྤངས་པ་དང་། དེ་ཁོ་ན་ཉིད་མངོན་དུ་གྱུར་པའི་རྟོགས་པ་གཉིས་གང་ལ་གཉིས་སུ་མེད་པར་ལྡན་པས་ཆོས་ཐམས་ཅད་རང་གི་ ངང་གིས་རྫོགས་པས་མངོན་པར་བྱང་ཆུབ་པའོ། །ཅིའི་ཕྱིར་ན། ཕྱི་ནང་གི་མི་མཐུན་པའི་ཕྱོགས་ལས་རྣམ་པར་རྒྱལ་ཏེ་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་རང་དབང་དུ་སྤྱོད་པར་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཕྱོགས་ལས་རྣམ་པར་ རྒྱལ་བའི་སྤྱོད་པ་བྱ་བའི་ཕྱིར་ཕྱོགས་ལས་རྣམ་པར་རྒྱལ་བའི་སྤྱོད་པ་ཞེས་བརྗོད་དོ། །དེ་སྐད་དུ། དཔལ་ལྡན་ཡོན་ཏན་འབྱུང་བའི་གནས། །བདུད་ཚོགས་ཀུན་ལས་ངེས་རྒྱལ་ཏེ། །གྲོང་ཁྱེར་མཆོག་ཏུ་གྱུར་ པ་ཡིན། །ཞེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཕྱིར་རྒྱལ་བ་ཀུན་གྱི་གསུང་རབ་རབ་ཏུ་བརླིང་ཞིང་ཕ་མཐའ་མེད་པས་འགྲོ་བ་རྣམས་ལ་ཕན་དང་བདེ་བ་ཉིད་དུ་བྱེད། དེ་ལྟ་མིན་ན་ཤེས་ལྡན་མིན་རྣམས་ རྣམ་པ་ཀུན་ཏུ་ངལ་བར་འགྱུར་བར་དེ་ཉིད་དང་ནི་སྐལ་བ་འཚམ་པར་རྗེས་སུ་བསྟན། །དེ་ཡང་མདོ་དང་རྒྱུད་སྡེའི་དོན་ཚུལ་བཞིན་བཤད་ལ་ནོར་བ་མེད་ཅིང་རྒྱལ་བའི་བསྟན་པ་འབའ་ཞིག་ གིས་ནི་དབང་བྱས་ནས། དེ་ནི་རྣམ་གཡེང་མེད་ཡིད་ཀྱིས་བཤད་བཤད་དེ་ཐར་པ་ཐོབ་པའི་ལམ་དང་རྗེས་སུ་མཐུན་པས་དྲང་སྲོང་བཀའ་བཞིན་སྤྱི་བོས་བླང་། གཉིས་སྐྱེས་རྒྱལ་པོ་མཁའ་ཡི་ཐིག་ལེ་དང་བཅས་མཚན་མོ་རྒྱུ་བ་འདི་དོར་ནས། 12-520 ཆུ་གཏེར་དངས་པར་གཟུགས་བརྙན་ཤར་བ་དག་ལ་མཆོག་ཏུ་གཟུང་བྱེད་མང་གྱུར་པ་བཞིན། ཚེ་འདིར་སངས་རྒྱས་མངོན་སུམ་སྟེར་བྱེད་ཟབ་དང་རྒྱ་ཆེའི་ལེགས་བཤད་ལྡན་པ་ལས། ཕྱིར་ཕྱོགས་གྱུར་པའི་ཕྲན་ བུའི་ཆོས་ལ་བྱིས་པ་རྣམས་ནི་གུས་པར་བྱེད་པ་ཉིད། སྟོན་པའི་གསུང་རབ་ལུང་རྟོགས་གཉིས། །འཛིན་བྱེད་རྣམ་དཔྱོད་གསལ་ལྡན་པའི། །མཁས་པ་འགས་ཀྱང་གཞུང་ལུགས་དོན། །དྲང་པོར་མ་བཤད་འཁྱོག་པོ་ཡིས། །
【現代漢語翻譯】 問：爲了什麼而行持普賢行？答：爲了行持一切善妙之行。 問：什麼是密行？答：了知一切將利害怖畏執為實有的顯現皆是自心，在外境上破除實執的對境，以空性的力量，實執自然消於法界，安樂的覺受自然生起。爲了不退失、守護並增長三昧耶和誓言，而以秘密的方式行持。 問：什麼是會供行？答：是明智者所行持的誓言行。即自性、姿態和行為皆顯現為清凈的瑜伽士，不捨棄一切順逆之緣而將其轉化為道用。為什麼呢？因為這種方式能以威力壓倒顯現，並能將一切轉化為道用，所以在眾人之中行持。 問：什麼是勝方行？答：遠離垢染的斷證，以及證悟實相的智慧，二者無二無別地具足，一切法自然圓滿，從而現前菩提。為什麼呢？爲了勝過內外不順之方，自在地行持一切法，所以稱為勝方行。 如是說：『具德功德生處， निश्चितं निश्चितं निश्चितं (藏文：ངེས་པར་ངེས་པར་ངེས་པར།，梵文天城體：निश्चितं निश्चितं निश्चितं，梵文羅馬擬音：niścitaṃ niścitaṃ niścitaṃ，漢語字面意思：確定 確定 確定)勝過一切魔眾，是殊勝的城市。』 因此，諸佛的一切教言深廣無邊，能利益安樂一切有情。否則，不具智慧者將徒勞無益，因此應以與之相應的根器來引導。 對於經部和續部的意義，應如實宣說，不應有錯謬，應以純正的佛法來引導。以無散亂之心宣說，與解脫道相符，應如正直者一般恭敬頂戴。捨棄二生國王與空點一同夜間遊蕩的行為。 如同清澈的水晶中顯現影像，許多人執取為最勝一般。在此生中，有能現前證悟佛果的甚深廣大的妙法，但愚童卻反而恭敬外道的微小之法。 對於能持有佛陀教言的經教和證教二者，以及具有明辨智慧的智者，也不正直地解釋經論的意義，反而以邪曲的方式來解釋。
【English Translation】 Q: For what purpose is the practice of Samantabhadra's conduct performed? A: It is for the purpose of practicing all that is good and excellent. Q: What is secret conduct? A: It is to know that all appearances of attributing fear of benefit and harm are one's own mind, to abandon the object of clinging to reality outwardly, and to let the bliss of emptiness naturally arise by abandoning the clinging to reality with the power of emptiness. Why? It is to practice secretly in order to protect and increase the vows and commitments without diminishing them. Q: What is gathering conduct? A: It is the conduct of the wise one's commitments. That is, the yoga in which all nature, demeanor, and actions appear as the power of pureness alone, and all good and bad circumstances are taken onto the path without being abandoned. Why? Because in this way, appearance is suppressed with power, and because it can be taken onto the path, it is practiced in the midst of many. Q: What is the conduct of complete victory over the directions? A: It is the abandonment that is free from impurities, and the realization that is the manifestation of suchness, possessing both without duality, so that all dharmas are spontaneously perfected, and thus manifest enlightenment. Why? It is called the conduct of complete victory over the directions because one should completely overcome the unfavorable directions of inner and outer, and practice all dharmas freely. Thus it is said: 'The glorious source of qualities, निश्चितं निश्चितं निश्चितं (Tibetan: ངེས་པར་ངེས་པར་ངེས་པར།，Sanskrit Devanagari: निश्चितं निश्चितं निश्चितं，Sanskrit Romanization: niścitaṃ niścitaṃ niścitaṃ，Chinese literal meaning: Certainly, certainly, certainly) certainly overcomes all hosts of demons, and is the supreme city.' Therefore, all the teachings of the Buddhas are vast and profound, benefiting and bringing happiness to all beings. Otherwise, those without wisdom will toil in vain, and therefore, they should be guided according to their corresponding capacities. The meaning of the Sutras and Tantras should be explained truthfully, without error, and guided by the pure Dharma of the Buddhas alone. Explaining with an undistracted mind, in accordance with the path to liberation, one should respectfully accept it like a righteous person. Abandon the behavior of the twice-born king wandering at night with the empty dot. Just as images appear in clear water crystals, and many grasp them as supreme, in this life, there are profound and vast excellent teachings that directly bestow Buddhahood, but children revere the minor doctrines of external factions. Even some scholars who hold the scriptures and realizations of the Buddha's teachings, and who possess clear discriminating wisdom, do not explain the meaning of the scriptures straightforwardly, but rather in a distorted way.
ལམ་བསྟན་པ་ཡང་དེང་འདིར་དོར། །ཆོས་དང་ཆོས་མིན་འབྱེད་པ་ལ། །མཚུངས་པ་མེད་པའི་སྤོབས་པ་ཅན། །མཁས་དང་གྲུབ་པའི་དབང་པོ་ཡིས། །བཤད་པ་ཕལ་མོ་བརྙིངས་པར་གྱུར། བཤད་དང་གྲུབ་པའི་ཚུལ་ འཛིན་པ། །ཕལ་ཆེར་ཀློག་པ་ཐོས་བསམ་དང་། །བསམ་གཏན་དོར་ཏེ་འདོད་པའི་ཆུ། །ཁོ་ན་གཉེར་བས་ཕྱོགས་རྣམས་གང་། །འགའ་ཞིག་བླ་མའི་མཛད་པ་ལ། །བསྒྲོས་པའི་བསྟན་བཅོས་མིང་བཟང་ཅན། །རང་བཟོས་སྐྱེ་ བོ་འདྲིད་པའི་ཐབས། །རྩོམ་པར་བྱས་པའང་ཕྱོགས་འདིར་དར། །ལྗོངས་འདིར་ཆོས་སྲིད་དག་དང་ནི། །གཉིས་ཀ་འཛིན་པར་རློམ་པ་ཡང་། །བླུན་མང་བཏེག་དང་འཁྲུལ་ཅན་ལ། །མཁས་དང་བཙུན་ཞེས་སྨྲ་བ་མཚར། །ལུང་ དང་རྟོགས་པའི་དཀྱིལ་འཁོར་རབ་རྒྱས་བདེ་གཤེགས་སྟོན་པའི་གསུང་རབ་བདུད་ལས་རྒྱལ། །བཤད་དང་སྒྲུབ་པའི་ཤར་རིའི་རྩེར་སོན་ལྟ་བ་ངན་པའི་ཚང་ཚིང་མ་ལུས་སྲེག །ལམ་གོལ་མུ་སྟེགས་ཀུ་མུད་ཚོགས་རྣམས་བྲུམ་བྱས་སྐལ་བཟང་པདྨ་རྒྱས་བྱེད་པ། ། 12-521 འཛམ་གླིང་ལྷ་ལམ་ཡངས་པར་ལེགས་འོངས་དེ་ནི་དུས་ཀུན་དག་ཏུ་རྒྱས་གྱུར་ཅིག ། ཅེས་པ་འདི་ཉིད་ནང་གི་རྣལ་འབྱོར་ཡིད་ཤེས་ཀྱི་ངེས་པ་ཐོབ་པའི་དགེ་སློང་སངས་རྒྱས་རྒྱ་མཚོས་བསྐུལ་བའི་ ངོར། ཤཱཀྱའི་དགེ་སློང་ཆོས་སྨྲ་བ་ངག་དབང་ནོར་བུའི་སྡེ་ཞེས་བྱ་བས་དཔལ་མཁའ་སྤྱོད་དབང་པོའི་གནས་ཆེན་གྱི་འདབ་མར་སྦྱར་བའོ།། །།ཆོས་སྦྱིན་རྒྱ་ཆེར་སྤེལ་བའི་ཆེད། །པར་བཞེངས་གླེགས་བུ་རེ་རེ་ ལ། དངུལ་ཀྲང་ཡོན་འགྱེད་མཛད་པོ་ནི། ཆོས་རྒྱལ་བསོད་ནམས་རྒྱལ་མཚན་ནོ།། །།
【現代漢語翻譯】 如今，引導正道的教誨也被拋棄。 在辨別佛法與非法之間， 那些自詡無與倫比的智者和成就者， 他們的講解也變得陳腐。 那些執持講解和實修之道的修行者， 大多拋棄了聞思和禪定， 只追求慾望的河流， 以至於各處都充斥著這種現象。 有些人爲了迎合上師的行為， 編造了名為'教典'的美好著作， 作為引誘凡夫俗子的手段， 這種現象也在此地盛行。 在這片土地上，那些自詡同時掌握政教大權的人， 愚蠢地抬舉欺騙者和精神錯亂者， 稱他們為智者和聖人，真是可笑。 愿那圓滿興盛經論和證悟的壇城，戰勝魔障的善逝教言， 以及那攀登講解和實修之旭日頂峰者，焚燬所有邪見的叢林。 愿那使誤入歧途的外道蓮花凋謝，令具緣善妙蓮花盛開者， 在廣闊的人間天道中善妙降臨，愿其恒時興盛！ 此乃內心瑜伽士，獲得意知確信的比丘桑結嘉措（Sangye Gyatso）勸請，釋迦比丘，說法者阿旺諾布（Ngawang Norbu）于吉祥空行自在之地所著。 爲了廣泛傳播佛法， 每印製一部經書， 施主是卻吉索南堅贊（Chogyal Sonam Gyaltsen）。
【English Translation】 Now, even the teachings that guide the right path are abandoned. In distinguishing between Dharma and non-Dharma, Those who boast of being unmatched scholars and accomplished ones, Their explanations have also become stale. Those practitioners who uphold the ways of explanation and practice, Mostly abandon listening, thinking, and meditation, And only pursue the river of desires, So that all places are filled with this phenomenon. Some, in order to cater to the actions of the lama, Fabricate beautiful works called 'teachings', As a means of enticing ordinary people, This phenomenon also prevails in this place. In this land, those who claim to hold both religious and political power, Foolishly elevate deceivers and the mentally deranged, Calling them wise and virtuous, which is ridiculous. May that mandala of scripture and realization, which fully flourishes, the Sugata's words that overcome demonic influences, And that which ascends to the peak of the rising sun of explanation and practice, burning all forests of evil views. May that which causes the lotus of misguided heretics to wither, and causes the auspicious lotus of the fortunate to bloom, Come well into the vast heavenly path of the world, may it always flourish! This was written at the request of the inner yogi, the monk Sangye Gyatso, who has attained certainty of mind, by the Shakya monk, the Dharma speaker Ngawang Norbu, at the great place of glorious Khechara. In order to widely spread the Dharma, For each scripture printed, The benefactor is Chogyal Sonam Gyaltsen.