padkar2103_大手印筆記.g2.0f
遍知貝瑪嘎波大師教言集PK276ཕྱག་ཆེན་གྱི་ཟིན་བྲིས་བཞུགས་སོ།། 21-327 ༄༅། །ཕྱག་ཆེན་གྱི་ཟིན་བྲིས་བཞུགས་སོ།། ༄། །སྔོན་འགྲོ། ༄༅། །ཕྱག་ཆེན་གྱི་ཟིན་བྲིས་བཞུགས་སོ། ། ༄༅། །དཀར་རྒྱུད་རིན་པོ་ཆེ་ལ་ཕྱག་འཚལ་ལོ། །འདིར་ཐ་མལ་གྱི་ཤེས་རྒྱུད་ཡང་དག་པའི་ཡེ་ཤེས་སུ་ངོ་སྤྲོད་པར་བྱེད་པའི་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་སྦྱོར་གྱི་ཁྲིད་འདི་འཆད་པར་བྱེད་པ་ལ། སྔོན་འགྲོ་དང་། དངོས་གཞི་དང་། རྗེས་གསུམ་ལས། དང་ པོ་སྔོན་འགྲོ་ལ་ཐུན་མོང་དང་། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པ་གཉིས་ལས། ཐུན་མོང་གཞན་དུ་གསལ། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་སྔོན་འགྲོ་ནི། སྐྱབས་སེམས་ནས་བླ་མའི་རྣལ་འབྱོར་གྱི་བར་སྔོན་དུ་འགྲོ་བས། རྣམ་སྣང་མངོན་བྱང་ལས། ལུས་བསྲང་རྡོ་རྗེ་སྐྱིལ་ཀྲུང་བྱ། །ཡིད་ནི་རྩེ་གཅིག་ཕྱག་རྒྱ་ཆེ། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར། རྐང་པ་རྡོ་རྗེ་སྐྱིལ་ཀྲུང་། ལག་པ་མཉམ་བཞག་གི་ཕྱག་རྒྱ་ལྟེ་འོག་ཏུ་བཅའ། སྒལ་ཚིགས་བསྲང་། ཐལ་གོང་དགྱེད། མགྲིན་པ་ལྕགས་ཀྱུ་ལྟར་གུག་པ་ཨོག་སྐོས་མདུད་ནོན་ཙམ། ལྕེ་ཡར་རྐན་ལ་གཏད། སྤྱིར་རིག་པ་དབང་པོས་བསྒྱུར། ཁྱད་པར་མིག་གིས་བསྒྱུར་བས། མིག་མི་འཛུམ་ཞིང་མི་འགུལ་བར་གཉའ་ཤིང་གང་ཙམ་གྱི་ཐད་དུ་བལྟ་བ་རྣམ་སྣང་གི་ཆོས་བདུན་ཞེས་བྱ་ལ། 21-328 བྱེད་ལས་ཀྱི་སྒོ་ནས་བསམ་གཏན་གྱི་ཆོས་ལྔ་ཞེས་བཞག་པ་སྟེ། དེ་ཡང་སྐྱིལ་ཀྲུང་གིས་ཐུར་སེལ་དང་། མཉམ་བཞག་གིས་མེ་མཉམ་དང་། སྒལ་ཚིགས་བསྲངས་པ་དང་། དང་ཁ་དགྱེ་བས་ཁྱབ་བྱེད་དང་། མགྲིན་པ་གུག་པས་གྱེན་རྒྱུ་དང་། ལྕེ་ཡར་རྐན་ལ་སྦྱར་བ་དང་། ལྟ་སྟངས་ཀྱིས་སྲོག་འཛིན་གྱི་རླུང་དབུ་མར་ཚུད་པར་བྱེད་ཅིང་། དེ་ལྔ་དབུ་མར་ཚུད་པས་ལས་རླུང་མཐའ་དག་དབུ་མར་ཚུད་ ནས་རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཡེ་ཤེས་འཆར་བར་འགྱུར་བ་ནི་ལུས་དབེན་ནམ། ལུས་མི་གཡོ་བ་དང་། ལུས་རང་བབས་སུ་གནས་པ་ཞེས་བྱའོ། །ངག་རླུང་རོ་དོར་ནས་སྨྲ་བ་བཅད་དེ་གནས་པ་ ངག་དབེན་ནམ། ངག་མི་གཡོ་བ་དང་། ངག་རང་བབས་སུ་གནས་པ་ཞེས་བྱའོ། །འདས་པ་མི་མནོ། མ་འོངས་པ་མི་བསམ། ཆེད་དུ་བློས་བཏགས་ནས་མི་བསྒོམ། སྟོང་པ་ཉིད་ཅེས་ཅང་མེད་པར་ཡང་ མི་བལྟ། ད་ལྟ་སྒོ་ལྔའི་ཡུལ་དུ་གང་སྣང་ཡང་འདི་ཡིན་འདི་མིན་ཞེས་རྟོག་དཔྱོད་མི་བྱེད་པར་ཁ་ནང་དུ་ལོག་ནས་བུ་ཆུང་ལྷུག་པར་གནས་པ་བཞིན་དུ་སེམས་རང་བབས་སུ་འཇོག་པ་ སྟེ་སྐད་ཅིག་ཀྱང་མ་ཡེངས་པར་བྱའོ། །བསམ་དང་བསམ་བྱ་ཐམས་ཅད་ཡོངས་སུ་དོར་ནས་སུ། །ཇི་ལྟར་བུ་ཆུང་ལྷུག་པར་གནས་པ་བཞིན། །བླ་མའི་ལུང་ལ་བསྒྲིམས་ཏེ་གུས་འབད་ན། །ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་འབྱུང་བར་ཐེ་ཚོམ་མེད། ། 21-329 ཅེས་དང་། ཏིལླི་པས། །མི་མནོ་མི་བསམ་མི་དཔྱད་ཅིང་། །མི་བསྒོམ་མི་སེམས་རང་བབས་བཞག །ཅེས་གསུངས་ཤིང་། ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ་
【現代漢語翻譯】 遍知貝瑪嘎波大師教言集PK276大手印筆記 21-327 ༄༅། །大手印筆記 ༄། །前行 ༄༅། །大手印筆記。 ༄༅། །頂禮噶舉（藏文：དཀར་རྒྱུད་，含義：白傳承）仁波切！今欲講授能將庸常識蘊引介為真如智慧之大手印俱生和合之引導，分前行、正行、後行三部分。首先是前行，分共同和不共兩種。共同前行已於他處闡明。不共前行，從皈依發心至上師瑜伽之間，次第修習。 如《現觀莊嚴論》（梵文：Abhisamayalankara）所說：『身正直跏趺坐，意專大手印。』故雙足金剛跏趺坐，雙手結等持印，置於臍下。 脊柱挺直，雙肩舒展，頸如鐵鉤般微屈，下顎略收。舌抵上顎。通常，覺性隨感官而動。尤其眼隨之而動，故雙眼不眨不動，目光平視前方約一箭之遙。此為毗盧七支坐法（藏文：རྣམ་སྣང་གི་ཆོས་བདུན།）。 21-328 從作用的角度來說，這也被稱為禪定的五種特徵。即，跏趺坐能消除下行氣，等持印能調和火伴氣，脊柱挺直、雙肩舒展能調和遍行氣， 頸部彎曲能調和上行氣，舌抵上顎和目光平視能使持命氣融入中脈。此五者融入中脈，能使所有業氣融入中脈，從而生起無分別智，此即身遠離，或身不搖動，或身安住于自然狀態。 語方面，捨棄言語，安住于寂默，此即語遠離，或語不搖動，或語安住于自然狀態。不追憶過去，不臆想未來，不刻意造作，亦不觀空性為一無所有。 當下，對於五根所感知的一切，不作分別判斷，而是向內收攝，如嬰孩般自在安住，令心安住于自然狀態，片刻不散亂。 捨棄一切思慮與所思，如嬰孩般自在安住。若能依止上師之教誨，精進修持，則俱生智生起，毫無疑問。 21-329 如是說。帝洛巴（梵文：Tilopa）云：『不思不念不分別，不修不慮自安住。』法王（藏文：ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ།）亦如是說。
【English Translation】 Collection of Instructions by Omniscient Pema Karpo PK276 Notes on Mahamudra 21-327 ༄༅། །Notes on Mahamudra ༄། །Preliminary Practices ༄༅། །Notes on Mahamudra. ༄༅། །Homage to the Precious Kagyu (Tibetan: དཀར་རྒྱུད་, meaning: White Lineage)! Here, I will explain the instructions on Coemergent Union of Mahamudra, which introduces ordinary consciousness into pristine awareness. It has three parts: preliminary, main practice, and concluding practice. First, the preliminary practices are of two types: common and uncommon. The common ones are explained elsewhere. The uncommon preliminary practices are done in sequence, from taking refuge and generating bodhicitta to guru yoga. As it says in the Abhisamayalankara (Sanskrit): 'Body straightened, sit in vajra posture, mind focused on the great seal.' Therefore, sit in the vajra posture with legs crossed, and place the hands in the mudra of equipoise below the navel. Straighten the spine, broaden the shoulders, bend the neck slightly like an iron hook, and press the chin slightly inward. Place the tongue against the upper palate. Generally, awareness is transformed by the senses. In particular, the eyes transform it, so without blinking or moving the eyes, gaze straight ahead about an arrow's length away. This is called the seven-point posture of Vairochana (Tibetan: རྣམ་སྣང་གི་ཆོས་བདུན།). 21-328 From the perspective of function, these are also known as the five characteristics of meditation. That is, the crossed legs eliminate downward-moving air, the equipoise mudra harmonizes fire-accompanying air, straightening the spine and broadening the shoulders harmonizes pervasive air, bending the neck harmonizes upward-moving air, and placing the tongue against the upper palate and gazing straight ahead causes life-sustaining air to enter the central channel. When these five enter the central channel, all karmic winds enter the central channel, and non-conceptual wisdom arises. This is body isolation, or not moving the body, or the body abiding in its natural state. In terms of speech, abandoning speech and abiding in silence is speech isolation, or not moving the speech, or the speech abiding in its natural state. Do not recall the past, do not imagine the future, do not deliberately fabricate, and do not view emptiness as nothingness. In the present moment, whatever appears to the five senses, do not judge or analyze it, but turn inward and rest like a small child, allowing the mind to abide in its natural state, without distraction for even a moment. Abandon all thoughts and objects of thought, and abide freely like a small child. If you diligently and respectfully follow the guru's instructions, there is no doubt that coemergent wisdom will arise. 21-329 Thus it is said. Tilopa (Sanskrit) said: 'Do not think, do not contemplate, do not analyze, do not meditate, do not consider, rest in naturalness.' The Dharma King (Tibetan: ཆོས་ཀྱི་རྒྱལ་པོ།) also said the same.
ཟླ་འོད་གཞོན་ནུས། མ་ཡེངས་པ་ནི་སངས་རྒྱས་ཀུན་གྱི་ལམ། །ཞེས་གསུངས་ སོ། །དེ་ནི་སེམས་དབེན་ནམ། སེམས་མི་གཡོ་བ་དང་། སེམས་རང་བབས་སུ་བཞག་པ་ཞེས་བྱའོ། །ཀླུ་སྒྲུབ་ཀྱིས། དབང་ཕྱུག་ལུས་གཏོགས་དྲན་པ་བདེ་གཤེགས་ཀྱི། །བགྲོད་པ་གཅིག་པའི་ལམ་དུ་ཉེ་བར་བསྟན། ། དེ་ལ་བསྒྲིམས་ཏེ་མངོན་པར་བསྲུང་བགྱི་ཞིང་། །དྲན་པ་ཉམས་པས་ཆོས་ཀུན་འཇིག་པར་འགྱུར། །ཞེས་པའི་དྲན་པ་ནི་མ་ཡེངས་པ་སྟེ། ཆོས་མངོན་པ་ལས། །དྲན་པ་ནི་འདྲིས་བའི་དངོས་པོ་མ་བརྗེད་ པའོ། །ཞེས་གསུང་པས་སོ།། ༡ །། ༄། །དངོས་གཞི་ལ། ཐུན་མོང་གི་ཉམས་ལེན། གཉིས་པ་དངོས་གཞི་ལ། ཐུན་མོང་གི་ཉམས་ལེན་དང་། ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ཉམས་ལེན་གཉིས་ལས། དང་པོ་ཐུན་མོང་གི་ཉམས་ལེན་ལ། སྒོམ་གྱི་རྩ་བ་ཞི་གནས་ ཀྱི་ཉམས་བཙལ་ནས་རྩེ་གཅིག་གི་རྣལ་འབྱོར་བསྒོམ་པ་དང་། གནས་འགྱུའི་རྩ་བ་དཔྱད་ནས་ལྷག་མཐོང་ངོས་གཟུང་སྟེ་སྤྲོས་བྲལ་གྱི་རྣལ་འབྱོར་བསྒོམ་པ་གཉིས་ལས། ༈ སྒོམ་གྱི་རྩ་བ་ཞི་གནས་ཀྱི་ཉམས་བཙལ་ནས་རྩེ་གཅིག་གི་རྣལ་འབྱོར་བསྒོམ་པ། དང་པོ་སྒོམ་གྱི་རྩ་བ་ཞི་གནས་ ཀྱིས་ཉམས་བཙལ་ནས་རྩེ་གཅིག་གི་རྣལ་འབྱོར་པ་སྒོམས་པ་ལ། རྟེན་ཅན་དང་རྟེན་མེད་གཉིས་ལས། དང་པོ་རྟེན་ཅན་ལ། རླུང་མེད་དང་རླུང་ཅན་ནོ། །རླུང་མེད་ལ་མ་དག་པ་རྡེའུ་ཤིང་བུ་ལ་རྟེན་བཅའ་བ། 21-330 དག་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྐུ་གསུང་ཐུགས་ལ་རྟེན་བཅའ་བ་གཉིས་ཀྱི། དང་པོ་མ་དག་པ་རྡེའུ་ཤིང་བུ་ལ་རྟེན་བཅའ་བ་ནི། མདུན་དུ་རྡེའུ་ཆུང་ངུ་ཞིག་དམིགས་པའི་རྟེན་དུ་བཞག་ལ། དེ་ལས་ཤེས་པ་ཕྱིར་ཡང་མི་སྤྲོ། ནང་དུའང་མི་སྡུད་པར་དེ་ཁོ་ན་ལ་རྩེ་གཅིག་ཏུ་བལྟ་བར་བྱ་ཞིང་། བླ་མ་སྤྱི་བོར་བསྒོམ། སངས་རྒྱས་དངོས་སུ་བསམ། མ་ནམ་མཁའ་མས་གསོལ་བ་ གདབ། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་ཐོབ་པར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་གསོལ་ཞེས་དངོས་གྲུབ་ཞུས་ནས་བདག་ཉིད་ལ་བསྟིམ། ཐུགས་ཡིད་འདྲེས་པར་བསམས་ལ། ཅི་ཙམ་མཉམ་པར་འཇོག་ནུས་པ་དེ་ཙམ་ དུ་བཞག་ལ། སེམས་ཀྱི་ངང་ཚུལ་འཕྲལ་ལ་བྱུང་བ་རྣམས་བླ་མ་ལ་ཞུ་ཞིང་བསྒོམ་པར་བྱའོ། །བྱིང་ན་ལྟ་སྟངས་བསྟོད། ས་སྣང་གཡེར་ཆེ་སར་བསྒོམ། རྨུགས་པ་ལ་གཞན་སྔ་མ་བཞིན་དྲན་པས་ གཞུར། རྒོད་ན་འགོལ་སར་འདུག །ལྟ་སྟངས་སྨད། ལྷོད་ཆ་གཙོ་བོར་བྱའོ། ༢ ། གཉིས་པ་དག་པ་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྐུ་གསུང་ཐུགས་ལ་རྟེན་བཅའ་བ་ནི། སྐུ་གཟུགས་བརྙན། གསུང་ཡིག་འབྲུ། ཐུགས་ཐིག་ལེ་ ལ་རྟེན་བཅའ་བ་གསུམ་ལས། སྐུ་གཟུགས་བརྙན་ལ་རྟེན་བཅའ་བ་ནི། སྐུ་ལུགས་མའམ། རི་མོར་བྲིས་པའམ། །ཡང་ན་སངས་རྒྱས་ཀྱི་སྐུ་གསེར་བཙོ་མ་དང་འདྲ་བར་སེར་བ། མཚན་དང་དཔེ་བྱད་ཀྱིས་བརྒྱན་པ། 21-331 འོད་ཟེར་དང་བཅས་པ། ཆོས་གོས་གསུམ་བགོས་པ་མདུན་ད
【現代漢語翻譯】 月光童子說：『不放逸是諸佛的道路。』這指的是心處於寂靜狀態，心不散亂，心保持自然狀態。龍樹菩薩說：『自在身所繫，憶念為善逝，唯一趨入道，是為近顯示。於此當精勤，顯著而守護，憶念若喪失，一切法皆壞。』這裡所說的憶念就是不放逸。在《法蘊論》中說：『憶念是不忘失熟悉的事物。』 正行分二：共同的修持和不共同的修持。首先，在共同的修持中，有兩種修持：尋找禪修的根本——止的修持，從而修持專注一境的瑜伽；以及尋找轉化的根本——觀的修持，從而認識勝觀，修持離戲的瑜伽。 首先，尋找禪修的根本——止的修持，從而修持專注一境的瑜伽。 第一，尋找禪修的根本——止的修持，從而修持專注一境的瑜伽，分為有所依和無所依兩種。首先，有所依又分為有風息和無風息。無風息又分為不清凈的以石子、樹木為所依；清凈的以如來（Tathāgata）的身、語、意為所依兩種。首先，不清凈的以石子、樹木為所依，即在前方放置一個小石子作為專注的所依。 不要讓心識向外散亂，也不要向內收攝，而是專注一境地觀看它。觀想上師（Guru）在頭頂，視上師為真佛，向空行母（Ḍākinī）祈請，祈請加持獲得大手印（Mahāmudrā）的殊勝成就，然後將上師融入自身，觀想自己的心與上師的智慧融為一體。儘可能地保持這種狀態，並將心中出現的任何狀態都稟告上師並進行禪修。如果昏沉，就提高視線；如果在嘈雜的地方感到心煩意亂，就在安靜的地方禪修；如果昏沉，就如前一樣用正念來糾正；如果掉舉，就坐在陰暗的地方，降低視線，主要放鬆身心。 第二，清凈的以如來（Tathāgata）的身、語、意為所依，分為以身像、文字、明點為所依三種。首先，以身像為所依，即在前方放置一尊佛像，無論是泥塑的還是繪畫的，佛像應是金色的，如同純金一般，具足相好，帶有光芒，身穿三法衣。
【English Translation】 Zla 'od gzhon nus said: 'Non-distraction is the path of all Buddhas.' This refers to the mind being in a state of stillness, the mind not being distracted, and the mind remaining in its natural state. Nāgārjuna said: 'The powerful one's body is bound, mindfulness is the Sugata's, the only path to approach, is shown to be near. Strive diligently in this, manifestly guard it, if mindfulness is lost, all dharmas will be destroyed.' The mindfulness mentioned here is non-distraction. In the Abhidharma, it is said: 'Mindfulness is not forgetting familiar objects.' The main practice is divided into two: common practices and uncommon practices. First, in the common practices, there are two practices: seeking the root of meditation—the practice of Śamatha (calm abiding), thereby practicing one-pointed yoga; and seeking the root of transformation—the practice of Vipaśyanā (insight), thereby recognizing insight and practicing yoga free from elaboration. First, seeking the root of meditation—the practice of Śamatha (calm abiding), thereby practicing one-pointed yoga. First, seeking the root of meditation—the practice of Śamatha (calm abiding), thereby practicing one-pointed yoga, which is divided into two types: with support and without support. First, with support is further divided into with breath and without breath. Without breath is further divided into impure, relying on pebbles and trees; pure, relying on the body, speech, and mind of the Tathāgata. First, the impure, relying on pebbles and trees, means placing a small pebble in front as the object of focus. Do not let the mind scatter outward, nor gather inward, but focus single-pointedly on it. Visualize the Guru on the crown of your head, regard the Guru as the actual Buddha, pray to the Ḍākinī, pray for blessings to attain the supreme accomplishment of Mahāmudrā, then dissolve the Guru into yourself, visualizing your mind merging with the Guru's wisdom. Maintain this state as much as possible, and report any states that arise in your mind to the Guru and meditate. If drowsy, raise your gaze; if feeling disturbed in a noisy place, meditate in a quiet place; if drowsy, correct it with mindfulness as before; if agitated, sit in a dark place, lower your gaze, and mainly relax your body and mind. Second, the pure, relying on the body, speech, and mind of the Tathāgata, is divided into three types: relying on the image of the body, letters, and bindu. First, relying on the image of the body means placing a Buddha image in front, whether it is a clay sculpture or a painting. The Buddha image should be golden, like pure gold, complete with marks and signs, with rays of light, and wearing the three Dharma robes.
ུ་དམིགས་ཏེ་རྒྱུན་དུ་ཡིད་ལ་བྱའོ། ༣ །གསུང་ཡིག་འབྲུ་ལ་རྟེན་བཅའ་བ་ནི། མདུན་དུ་ཟླ་བའི་དཀྱིལ་འཁོར་སེན་མོ་ཙམ་པའི་སྟེང་དུ་ ཧཱུཾ་སྤུས་བྲིས་པ་ལྟ་བུ་བསྒོམ་པའོ། ༤ །ཐུགས་ཐིག་ལེ་ལ་རྟེན་བཅའ་བ་ནི། ཐིག་ལེ་བྱའི་སྒོ་ངའི་དབྱིབས་འདྲ་བ་སྲན་མ་ཙམ་པའི་སྟེང་འོད་ཟེར་དང་བཅས་པའི་མཚན་མ་ཁྱད་པར་ཅན་ ལ་སྔར་བཞིན་དུ་སེམས་འཛིན་ནོ། ༥ ། གཉིས་པ་རླུང་ཅན་ལ་རྡོ་རྗེའི་བཟླས་པ་ལ་བརྟེན་པ་དང་། བུམ་པ་ཅན་ལ་བརྟེན་པའོ། །དང་པོ་རྡོ་རྗེའི་བཟླས་པ་ལ་བརྟེན་པ་ནི། ལུས་དང་སེམས་ རྣལ་དུ་བཞག་སྟེ། དབུགས་རྔུབ་པ་དང་དབྱུང་བ་ལ་སེམས་གཏད་ནས་མངོན་པར་འདུ་བྱ་བ་གཞན་མེད་པར། གཅིག་དང་གཉིས་ལ་སོགས་པ་ནས་ཉི་ཁྲི་ཆིག་སྟོང་དྲུག་བརྒྱའི་བར་དུ་བགྲང་བར་བྱའོ། ། དེས་དབུགས་ཕྱི་ནང་དུ་རྒྱུ་བའི་གྲངས་ལ་མཁས་པར་འགྱུར་ཞིང་། ༦ །དེ་ནས་ཇི་སྲིད་དུ་འབྱུང་ཞིང་འཇུག །ལུས་ཀྱི་ཐམས་ཅད་ནས་སམ། ཕྱོགས་གཅིག་ནས་རྒྱུ་བ་ཡིན་ཞེས་རྟོག་པས། དབུགས་འཇུག་པ་ དང་དབྱུང་བའི་རྗེས་སུ་འགྲོ་བར་བྱའོ། །དེས་དབུགས་ཀྱི་མཚན་ཉིད་ལ་མཁས་པར་འགྱུར་རོ། ༧ །དེ་ནས་དབུགས་དང་ཤེས་པ་བསྲེས་ནས་སྣའི་རྩེ་མོ་ནས་ལྟེ་བའི་བར་དུ་འགྲོ་བ་དང་འོང་བ་དང་གནས་པའི་རང་བཞིན་ལ་བལྟ་བར་བྱའོ། ། 21-332 དེས་ནི་རླུང་སོ་སོའི་ཁ་དོག་དང་རིང་ཐུང་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་མཐོང་ངོ་། ༨ །དེ་ནས་འབྱུང་བ་ཆེན་པོ་ལྔ་སོ་སོར་མ་འདྲེས་པར་བརྟགས་པས། དབུགས་ཕྱི་ནང་དུ་རྒྱུ་བའི་འཕེལ་འགྲིབ་ཤེས་ པར་འགྱུར་རོ། ༩ །དེ་ནས་དབུགས་ཕྱིར་འགྲོ་བ་ཨོཾ་ཡིག་དཀར་པོ་དང་། ནང་དུ་འོང་བ་ཧཱུཾ་ཡིག་སྔོན་པོ་དང་། གནས་པ་ཨཱཿཡིག་དམར་པོར་བསྒྱུར་བས་དབུགས་ཕྱི་ནང་དུ་རྒྱུ་བ་ཟད་པ་མངོན་ དུ་འགྱུར་རོ། ༡༠ །གཉིས་པ་བུམ་པ་ཅན་ལ་བརྟེན་པ་ནི། རླུང་རོ་ལན་གསུམ་དོར་ནས། སྟེང་རླུང་སྣ་ནས་དལ་བུས་རྔུབས། འོག་རླུང་ཡར་འཐེན་ནས་ཙམ་ཐུབ་ཏུ་གཟུང་བ་ལ་འབད་དོ། །དེ་ ལྟར་རབ་ཏུ་གདུལ་བར་དཀའ་བའི་སེམས་ཞེས་བརྗོད་པ་དེ་ནི་རླུང་ལས་གུད་དུ་མ་དམིགས་པའི་ཕྱིར། རླུང་གི་འཕོ་བ་ཟད་པས་སེམས་ཡུལ་ལ་འཕྱན་པའི་རྟོག་པ་ཟད་པར་འགྱུར་རོ། ༡༡ ། གཉིས་ པ་རྟེན་མེད་ལ། ཐོལ་སྐྱེས་རྦད་གཅོད། གང་ཤར་བཟོ་མེད། བཞག་ཐབས་ཀྱི་གནད་དང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ཐོལ་སྐྱེས་རྦད་གཅོད་ནི། དེ་ལྟར་བསྒོམས་པས་སེམས་ཡུལ་གྱི་རྗེས་སུ་སོང་བའི་རྣམ་པར་རྟོག་ པ་སྐྱེས་ན། འཕྲོ་མཐུད་དུ་མི་འཇུག་པར་རྟོག་པ་གཅིག་ཀྱང་མ་སྐྱེས་པར་བྱེད་དགོས་སྙམ་པའི་དྲན་པས་གཞུར་ནས། རྣམ་རྟོག་ཐོལ་གྱིས་སྐྱེས་པའི་འཕྲོ་རྦད་རྦད་བཅད་ལ་བསྒོམ་མོ། ༡༢ །དེ་ཡུན་བསྲིངས་ཀྱིན་བསྒོམས་པས་རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཇེ་མང་དུ་སོང་ནས་མཐར་རྣམ་རྟོག་གཅིག་རྟིང་ལ་གཅིག་སྐྱེས་པས་རྒྱུན་མི་ཆད་པ
【現代漢語翻譯】 3. 專注于聲音，持續地在心中憶念。 4. 依靠字形：觀想面前有一個指甲蓋大小的月輪，上面寫著吽（藏文：ཧཱུཾ，梵文天城體：हुं，梵文羅馬擬音：hūṃ，漢語字面意思：種子字）字。 5. 依靠心之明點：觀想一個如鳥蛋形狀的明點，如豆子般大小，帶有光芒，並如前一樣專注于這個特殊的標誌。 6. 第二，對於有風息者，依靠金剛誦和寶瓶氣。首先，依靠金剛誦：身心放鬆，專注于呼吸的出入，不作其他任何分別，從一和二開始，數到兩萬一千六百次。這樣就能精通呼吸出入的次數。 7. 然後，思考呼吸何時出現和消失？是從身體的全部還是從一個方向流動？跟隨呼吸的出入。這樣就能精通呼吸的特徵。 8. 然後，混合呼吸和意識，觀察從鼻尖到肚臍的流動、來去和停留的自性。這樣就能看到各種風息的顏色和長短。 9. 然後，分別觀察五大元素而不混雜，就能知道呼吸出入的增減。 10. 然後，將呼出的氣息轉化為白色嗡（藏文：ཨོཾ，梵文天城體：ओं，梵文羅馬擬音：oṃ，漢語字面意思：種子字）字，吸入的氣息轉化為藍色吽（藏文：ཧཱུཾ，梵文天城體：हुं，梵文羅馬擬音：hūṃ，漢語字面意思：種子字）字，停留的氣息轉化為紅色阿（藏文：ཨཱཿ，梵文天城體：आः，梵文羅馬擬音：āḥ，漢語字面意思：種子字）字，這樣就能顯現呼吸出入的止息。 11. 第二，依靠寶瓶氣：呼出三次濁氣，然後從鼻孔緩慢吸入上行氣，向上提拉下行氣，努力屏住呼吸。因此，所謂極難調伏的心，是因為它與風息不可分離。當風息的流動停止時，心隨境轉的念頭也會停止。 12. 第三，無所依，包括頓生頓斷、任運無造作和安住之要。首先，頓生頓斷：這樣修習后，如果生起心隨境轉的分別念，不要讓它持續下去，要以『不讓任何分別念生起』的憶念來控制，當分別念突然生起時，立即斬斷，繼續修習。 13. 如果持續這樣修習，分別念越來越多，最終一個接一個地生起，以至於連續不斷...
【English Translation】 3. Focus on the sound and constantly remember it in your mind. 4. Relying on the written syllable: Visualize a moon disc the size of a fingernail in front of you, with the syllable Hūṃ (藏文：ཧཱུཾ，梵文天城體：हुं，梵文羅馬擬音：hūṃ，漢語字面意思：seed syllable) written on it. 5. Relying on the bindu of the heart: Visualize a bindu shaped like a bird's egg, the size of a bean, with rays of light, and focus your mind on this special mark as before. 6. Second, for those with wind energy, rely on Vajra recitation and Kumbhaka. First, relying on Vajra recitation: Relax the body and mind, focus on the inhalation and exhalation of breath, without any other conceptualization, counting from one and two up to twenty-one thousand six hundred times. This will make you skilled in the number of breaths going in and out. 7. Then, contemplate when the breath arises and ceases? Does it flow from the entire body or from one direction? Follow the inhalation and exhalation of breath. This will make you skilled in the characteristics of breath. 8. Then, mix breath and awareness, and observe the nature of flowing, coming, going, and abiding from the tip of the nose to the navel. This will allow you to see the colors and lengths of the various winds. 9. Then, by examining the five great elements separately without mixing them, you will become aware of the increase and decrease of breath going in and out. 10. Then, transform the exhaled breath into a white Oṃ (藏文：ཨོཾ，梵文天城體：ओं，梵文羅馬擬音：oṃ，漢語字面意思：seed syllable) syllable, the inhaled breath into a blue Hūṃ (藏文：ཧཱུཾ，梵文天城體：हुं，梵文羅馬擬音：hūṃ，漢語字面意思：seed syllable) syllable, and the abiding breath into a red Āḥ (藏文：ཨཱཿ，梵文天城體：आः，梵文羅馬擬音：āḥ，漢語字面意思：seed syllable) syllable, thus manifesting the cessation of breath going in and out. 11. Second, relying on Kumbhaka: Exhale three times to expel impure air, then slowly inhale the upper wind through the nostrils, draw up the lower wind, and strive to hold it as long as possible. Therefore, the so-called mind that is extremely difficult to tame is inseparable from the wind. When the movement of the wind ceases, the thoughts that wander after objects will also cease. 12. Third, without reliance, including sudden arising and sudden cutting, effortless non-fabrication, and the key to abiding. First, sudden arising and sudden cutting: After practicing in this way, if conceptual thoughts arise that follow after objects, do not allow them to continue. Control them with the mindfulness of 'not allowing any conceptual thoughts to arise.' When conceptual thoughts suddenly arise, immediately cut them off and continue practicing. 13. If you continue to practice in this way, conceptual thoughts will increase, eventually arising one after another, so that they are continuous...
་ལྟ་བུ་འབྱུང་སྟེ། 21-333 དེ་ནི་རྣམ་རྟོག་ངོས་ཟིན་པ་དགྲ་ངོ་ཤེས་པ་ལྟ་བུའམ། གནས་པ་དང་པོ་རི་གཟར་གྱི་ཆུ་འབབ་པ་ལྟ་བུ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ཡང་སྐད་ཅིག་མ་རེ་རེ་ཙམ་སེམས་གནས་པས་རྣམ་རྟོག་ གི་སྐྱེ་འགག་ཤེས། དེའི་དབང་གིས་རྣམ་རྟོག་མང་དུ་སོང་བ་འདྲ་ཞིག་བྱུང་བ་མ་གཏོགས་རྣམ་རྟོག་རྒྱུན་ཆགས་སུ་སྐྱེ་བས་མང་ཉུང་ཡོད་པ་མ་ཡིན་ཏེ། རྣམ་རྟོག་སྐད་ཅིག་ལ་སྐྱེ། དེའི་ ཕྱི་ལོགས་ཀྱི་སྐད་ཅིག་ལ་འགག་པ་ཆོས་ཉིད་ཡིན་པས་སོ། ༡༣ །གཉིས་པ་གང་ཤར་བཟོ་མེད་ནི། དེ་ནས་རྣམ་རྟོག་ཁོ་རང་གང་བྱེད་དུ་བཞག །དབང་དུ་ཡང་མ་སོང་། དགག་ཀྱང་མི་དགག ། རང་གི་སེམས་བྱ་ར་བར་བཞག་ནས་བསྒོམས་པས། རྣམ་པར་རྟོག་པ་འཕྲོར་མི་ཉན་པར་ཞི་གནས་ལ་རྩེ་གཅིག་ཏུ་གནས་པ་འབྱུང་། ༡༤ དེ་ནས་ཡང་རྣམ་རྟོག་ལ་སོགས་པར་ཁྱུར་ཁྱུར་འགྱུར་འགྲོ། དེ་ལ་སྔ་མ་བཞིན་བསྒོམས་པས་གནས་རྒྱུན་ཇེ་རིང་དུ་འགྲོ་བ་ནི། གནས་བ་བར་པ་ཆུ་ཀླུང་དལ་གྱིས་འབབ་པ་ལྟ་བུ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ལྟར་ལྷུག་པར་འཇོག་པའི་གནད་འདིས་སེམས་ཀྱི་དྭངས་ སྙིགས་ཕྱེད་པ། ཆོས་རྗེས། སེམས་མ་བཅོས་ན་བདེ། ཆུ་མ་རྙོགས་ན་དྭངས། ཞེས་དང་། རྣལ་འབྱོར་དབང་ཕྱུག་ཆེན་པོས། །མ་བཅོས་སོ་མར་བཞག་ན་རྟོགས་པ་འཆར། །ཆུ་བོའི་རྒྱུན་བཞིན་བསྐྱངས་ན་ཡོངས་ཀྱང་འཆར། ། 21-334 དམིགས་གཏད་མཚན་མ་ཐམས་ཅད་ཡོངས་སྤངས་ལ། །རྟག་ཏུ་མཉམ་པར་ཞོགས་དང་རྣལ་འབྱོར་པ། །ཞེས་དང་། དེ་ལྟ་བུའི་བསྒོམ་པའི་ཚུལ་གཉིས་ཀ་ས་ར་ཧའི་ཞབས་གྱིས། བཅིངས་པར་གྱུར་ན་ཕྱོགས་བཅུར་འགྲོ་ བར་རྩོམ། །ཐོངས་པར་གྱུར་ན་མི་གཡོ་བརྟན་པར་གནས། །གོ་བཟློག་རྔ་མོ་ལྟ་བུ་བདག་གིས་རྟོགས། །ཞེས་གསུངས་པའི་དོན་ནོ། ༡༥ །གསུམ་པ་བཞག་ཐབས་ཀྱི་གནད་ལ་བཞི་ལས། བྲམ་ཟེ་སྐུད་པ་འཁལ་ བ་ལྟར་བཞག་པ་ནི། སྐུད་པ་ལ་གྲིམས་ལྷོད་སྙོམས་པ་ཞིག་དགོས་པ་ལྟར། སྒོམ་པ་ལ་ཡང་གྲིམས་དྲགས་ན་རྟོག་པར་འཆོར། ལྷོད་དྲགས་ན་སྙོམས་ལས་སུ་ལུས་པས་གྲིམས་ལྷོད་སྙོམས་པར་བྱའོ། །དེ་ ཡང་ལས་དང་པོ་པ་ལ། དང་པོར་ཐོལ་སྐྱེས་རྦད་གཅོད་ཀྱིས་བསྒྲིམས། དེ་ལ་སུན་པ་དང་གང་ཤར་བཟོ་མེད་ཀྱིས་གློད། དེ་ལྟ་བུའི་རེས་འཇོག་གིས་ཅི་ཞིག་ནས་གྲིམས་ལྷོད་རང་ལུགས་སུ་སྙོམས་ པར་འགྱུར་བ་ལ་དགོངས་ནས། སེམས་སྒྲིམ་བསྒྲིམས་ནས་ལྷོད་གློད་པ་བྲམ་ཟེ་སྐུད་པ་འཁལ་བ་ལྟ་བུར་བཞག་པ་ཞེས་གསུངས་སོ། ༡༦ །སོག་ཕོན་ཐག་པ་ཆད་པ་ལྟར་བཞག་པ་ནི། དེ་ལྟར་སྔར་ གྱི་གཉེན་པོ་ཐམས་ཅད་རྣམ་རྟོག་སྐྱེས་འདུག་པས་མ་ཡེངས་པ་བྱེད་དགོས་སྙམ་པ་ཁོ་ན་སྟེ། རྣམ་རྟོག་འགགས་ནས་གཉེན་པོ་སླེབ་པ་ལས་མ་བྱུང་བས། དྲན་པ་ཕྱིས་སྙེག་པ་ཞེས་བྱ་བ་སྒོམ་གྱི་དྲི་མ་ཡིན་པས། 21-335 དེ་ལྟ་བུའི་དྲན་ཤེས་སྤངས་ནས་ཞི་གནས་ཀྱི་རྒྱུན་དེ་ཀ་ལ་རང
【現代漢語翻譯】 就像那樣出現。 21-333 這就像認識念頭，如同認識敵人一樣嗎？最初的安住就像山崖上傾瀉而下的瀑布。也就是說，僅僅在每個瞬間安住於心，就能知道念頭的生起和止滅。因為這樣，似乎念頭增多了，但實際上並非念頭持續不斷地生起，所以並非有多有少。念頭在一瞬間生起，在下一瞬間止滅，這是法性。 13. 第二，任其自生自滅：之後，就讓念頭自己運作，既不控制，也不阻止。將自己的心放在觀察的位置上進行禪修，念頭就不會放縱，而是會專注地安住于止觀。 14. 然後，又會陷入念頭等等之中。像之前一樣禪修，安住的時間會越來越長，這就像中間的安住，如同河流緩慢地流淌。像這樣放鬆的要點在於區分心的清澈與污濁。如法王所說：『心不造作則安樂，水不渾濁則清澈。』還有，偉大的瑜伽自在者說：『不加造作地放置，證悟就會顯現。像河流一樣保持，一切都會顯現。』 21-334 『完全捨棄目標和相，瑜伽士應當時常保持平等。』還有，薩ra哈（梵文：Sarah，含義：箭）尊者也說過這兩種禪修方式：『如果被束縛，就會試圖向四面八方移動；如果被釋放，就會穩定不動。我明白了，就像反轉的鼓一樣。』這就是所說的意思。 15. 第三，放置方法的要點有四種。像婆羅門紡線一樣放置：就像紡線需要鬆緊適度一樣，禪修也一樣，如果過於緊繃，就會陷入念頭；如果過於鬆弛，就會陷入昏沉，所以要鬆緊適度。也就是說，對於初學者，首先要通過突然的斷滅來收緊，然後通過任其自生自滅來放鬆。像這樣交替進行，直到鬆緊自然適度。考慮到這一點，所以說，收緊又放鬆心，就像婆羅門紡線一樣放置。 16. 像繩索斷裂一樣放置：像這樣，之前所有的對治法，都認爲念頭已經生起，所以必須不散亂。因爲念頭止滅后，對治法才會到來，所以，追逐念頭是禪修的污垢。 21-335 像這樣，捨棄追逐的念頭，在止觀的相續中自然...
【English Translation】 It appears like that. 21-333 Is it like recognizing thoughts as recognizing an enemy? The initial abiding is like a waterfall cascading down a cliff. That is, merely abiding in the mind for each moment, one can know the arising and ceasing of thoughts. Because of this, it seems that thoughts have increased, but in reality, it is not that thoughts arise continuously, so it is not a matter of more or less. Thoughts arise in an instant and cease in the next instant, this is the nature of phenomena. 13. Second, letting whatever arises be without fabrication: After that, just let the thoughts operate on their own, neither controlling nor preventing them. Place your own mind in the position of observation and meditate, and thoughts will not be unrestrained, but will single-pointedly abide in calm abiding. 14. Then, one will again fall into thoughts and so on. Meditating as before, the duration of abiding will become longer and longer, which is like the intermediate abiding, like a river flowing slowly. The key to letting go like this lies in distinguishing the clarity and turbidity of the mind. As Dharma Lord said: 'If the mind is not fabricated, it is blissful; if the water is not turbid, it is clear.' Also, the great Lord of Yoga said: 'If left unadulterated, realization will arise. If maintained like a river, everything will also arise.' 21-334 'Completely abandon all targets and signs, and the yogi should always maintain equanimity.' Also, Sa-ra-ha (Sanskrit: Sarah, meaning: arrow) also said these two methods of meditation: 'If bound, it will try to move in all directions; if released, it will remain stable and unmoving. I understand, like a reversed drum.' That is what is meant. 15. Third, there are four key points to the method of placement. Placing it like a Brahmin spinning thread: Just as spinning thread requires a balance of tightness and looseness, so does meditation. If it is too tight, one will fall into thoughts; if it is too loose, one will fall into dullness, so it should be balanced in tightness and looseness. That is, for beginners, first tighten it with sudden cutting off, and then loosen it with letting whatever arises be without fabrication. Alternating like this, until the tightness and looseness naturally become balanced. Considering this, it is said that tightening and loosening the mind is like a Brahmin spinning thread. 16. Placing it like a broken rope: Like this, all the previous antidotes think that thoughts have arisen, so one must not be distracted. Because antidotes only come after thoughts have ceased, chasing after thoughts is a stain on meditation. 21-335 Like this, abandoning the chasing thoughts, naturally in the continuum of calm abiding...
་བབས་སུ་གཞོག་པ་ནི་སེམས་བྱ་རྩོལ་དང་བྲལ་བར་འཇོག་པ་སོག་ཕོན་ཐག་པ་ཆད་པ་ལྟ་བུ་ཞེས་བྱའོ། ༡༧ །བུ་ ཆུང་ལྷ་ཁང་བལྟ་བ་ལྟར་བཞག་པ་ནི། སེམས་ཀྱི་གླང་པོ་དྲན་ཤེས་ཀྱི་ཀ་བ་ལ་དམ་པོར་ཐོགས་པས་རླུང་རང་མལ་དུ་ཟིན། དེའི་དབང་གིས་དུ་བ་ལ་སོགས་པའི་སྟོང་གཟུགས་དང་། བདེ་ བས་བརྒྱལ་བ་ཙམ་དང་། མི་རྟོག་པ་ལུས་སེམས་ཡོད་དུ་མི་ཚོར་བ་བར་སྣང་སྟོང་པ་ལ་འདུག་པ་ལྟ་བུ་ལ་སོགས་པའི་ཉམས་ཀྱི་སྣང་བ་ཅི་ཤར་ཡང་དགའ་བ་དང་སྐྱོན་དུ་བལྟས་ ནས། ཆེད་དུ་འཛིན་པ་དང་སྣང་ཆ་འགོག་པ་གང་ཡང་མི་བྱ་བས། སྣང་ཆ་མ་འགགས་ལ་འཛིན་པ་མེད་པ་བུ་ཆུང་ལྷ་ཁང་བལྟ་བ་ལྟ་བུར་བཞག་པ་ཞེས་བྱའོ། ༡༨ །གླང་པོ་ཆེ་ ལ་ཚེར་མ་བཏབ་པ་ལྟ་བུར་བཞག་པ་ནི། གནས་ཐོག་ཏུ་རྟོག་པ་སྐྱེས་པ་དང་། ངོ་ཤེས་པའི་དྲན་པ་དུས་མཉམ་དུ་ལངས། སྤང་གཉེན་བྲང་འཕྲོད་པས། རྣམ་རྟོག་གཅིག་ནས་གཉིས་སུ་བརྒྱུད་མ་ ཐུབ། གཉེན་པོ་རྩོལ་བས་བསྒྲུབ་མ་དགོས་པར་རང་བྱུང་བས་དྲན་པ་ཚུར་བཅིངས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ནི། རྣམ་རྟོག་བྱུང་ཚོར་ལ་དགག་སྒྲུབ་མི་བྱེད་པར་འཇོག་པ་གླང་པོ་ཆེ་ལ་ཚེར་མ་བཏབ་པ་ལྟ་བུའི་བཞག་པའི་དོན་ནོ། ། 21-336 དེ་ལ་གནས་པ་ཐ་མ་རྒྱ་མཚོ་རླབས་དང་བྲལ་བ་ལྟ་བུ་ཞེས་གསུངས་ཤིང་། དེ་དུས་གནས་ཐོག་ཏུ་འགྱུ་བའི་རང་ངོ་ཤེས། འགྱུ་ཐོག་ཏུ་གནས་པའི་རང་ས་ཟིན་པས་གནས་འགྱུའི་བར་ལག་ འགྱེལ་བ་ཞེས་བྱ་སྟེ། རྩེ་གཅིག་གི་རང་ངོ་འཕྲོད་པ་ཡིན་ནོ། །དེ་དུས་ཀྱི་གནས་པ་དང་འགྱུ་བ་ངོ་ཤེས་མཁན་དེ་ལ་ཚུལ་བཞིན་ཡིད་ལ་བྱེད་པའམ་སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཤེས་རབ་དང་ རང་རིག་པ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ཡང་མདོ་སྡེ་རྒྱན་ལས། དེས་ན་དེ་ཡིས་ལུས་དང་སེམས། །ཤིན་ཏུ་སྦྱངས་པ་ཆེ་ཐོབ་ནས། །ཡིད་ལ་བྱེད་དང་དཔྱད་ཤེས་བྱ། །ཞེས་གསུངས་པའོ།། ༡༩ །། ༈ གནས་འགྱུའི་རྩ་བ་དཔྱད་ནས་ལྷག་མཐོང་ངོས་གཟུང་སྟེ་སྤྲོས་བྲལ་གྱི་རྣལ་འབྱོར་བསྒོམ་པ། གཉིས་པ་གནས་འགྱུའི་ རྩ་བ་དཔྱད་དེ་ལྷག་མཐོང་ངོས་གཟུང་ནས་སྤྲོས་བྲལ་གྱི་རྣལ་འབྱོར་བསྒོམ་པ་ལ། གནས་འགྱུའི་རྩ་བ་དཔྱད་པ། ལྷག་མཐོང་ངོས་འཛིན་པ། སྤྲོས་བྲལ་གྱི་རྣལ་འབྱོར་བསྒོམ་པ་གསུམ་ལས། དང་པོ་གནས་ འགྱུའི་རྩ་བ་དཔྱད་པ་ནི། རྣམ་པར་མི་རྟོག་པའི་ཞི་གནས་སོ་སོར་རྟོག་པའི་ཤེས་རབ་ཏུ་ལངས་པ་དེས། གནས་ན་གནས་པའི་ངོ་བོ་ཅི་ལྟ་བུ་ཞིག །ཚུལ་ཇི་ལྟར་གནས། དེ་ལས་ཇི་ ལྟར་འགྱུ། འགྱུ་བའི་ཚེ་གནས་པ་ལས་གཡེལ་ཏེ་འགྱུའམ། གནས་བཞིན་པར་འགྱུ། འགྱུ་བ་དེ་གནས་པ་ལས་གཞན་ཡིན་ནམ་མ་ཡིན། དེ་ཀའི་ངོ་བོ་ཇི་ལྟ་བུ་ཞིག །མཐར་འགག་པའི་ཚུལ་གང་ཡིན་ཞེས་དཔྱད་ཅིང་། 21-337 ༢༠ གནས་པ་ལས་གཞན་དུ་འགྱུ་བ་དང་། འགྱུ་བ་ལས་གཞན་དུ་གནས་པ་བཞག་ཏུ་མེད་པས། གནས་འགྱུའི་ངོ་བོ་མ་རྙེད་པ་དེའི་ཚེ། ལྟ་མཁན་གྱི་རིག
【現代漢語翻譯】 將心安住于無作任運的狀態，就像斬斷繩索一樣，這被稱為『放下心念的造作』。17。 像小孩觀看寺廟一樣安住：讓心識的大象緊緊繫在正念的柱子上，風息自然平息。因此，對於煙霧等空虛的顯現，以及因快樂而昏厥，或無念無想、身心彷彿不存在、如同安住在空曠的虛空中等各種體驗，不要執著或排斥，不要將它們視為好壞。不特意去執取，也不阻止顯現，顯現不被阻止，也不存在執取，這被稱為『像小孩觀看寺廟一樣安住』。18。 像給大象扎刺一樣安住：在生起念頭的同時，立即認出它。通過運用對治法，使念頭無法從一生二。無需費力運用對治，自然而然地將念頭束縛住，這被稱為『束縛念頭』。也就是說，對於生起的念頭和感受，不作任何肯定或否定，這就是『像給大象扎刺一樣安住』的含義。 經中說，安住的最終狀態就像平靜的海洋。那時，認識到流動中的自性，把握住安住于流動中的自性，從而打破安住與流動之間的界限，這就是所謂的『打破界限』，即證悟唯一的自性。那時，能夠認識安住和流動的那位，被稱為『如理作意』或『分別智』以及『自證智』。 如《經莊嚴論》所說：『因此，通過它獲得身心極大的調柔，從而產生如理作意和觀察智慧。』19。 觀修止觀之根本，認識勝觀，從而修習離戲瑜伽 第二，觀修止觀之根本，認識勝觀，從而修習離戲瑜伽。這包括三個方面：觀修止觀之根本，認識勝觀，修習離戲瑜伽。首先，觀修止觀之根本：通過從無分別的止禪中生起的分別智，觀察安住的自性是什麼？如何安住？如何從安住轉變為流動？在流動時，是脫離安住而流動，還是在安住中流動？流動與安住是相同還是不同？它們的自性是什麼？最終的止息方式是什麼？ 20. 由於無法將安住與流動分開，也無法將流動與安住分開，因此，當無法找到安住與流動的自性時，觀察者（རིག，梵文：vid，梵文羅馬擬音：vid，智慧）的...
【English Translation】 To settle the mind in a state free from effort and activity, like cutting a rope, is called 'releasing the mind's fabrication.' 17. To settle like a child watching a temple: By firmly tethering the elephant of mind to the pillar of mindfulness, the winds naturally subside. Therefore, whatever experiences arise, such as empty appearances like smoke, fainting from bliss, or non-conceptual states where body and mind are not felt, like dwelling in empty space, do not cling to or reject them, nor regard them as good or bad. Without deliberately grasping or suppressing appearances, appearances are not suppressed, and there is no clinging. This is called 'settling like a child watching a temple.' 18. To settle like pricking an elephant with thorns: The moment a thought arises, recognize it immediately. By applying the antidote, the thought cannot proliferate from one to two. Without needing to exert effort in applying the antidote, mindfulness naturally binds the thought. This is called 'binding the thought.' That is, without affirming or negating the arising thoughts and feelings, this is the meaning of 'settling like pricking an elephant with thorns.' It is said that the ultimate state of abiding is like a waveless ocean. At that time, one recognizes the self-nature of movement, and grasps the self-ground of abiding in movement, thus breaking the boundary between abiding and movement, which is called 'breaking the boundary,' that is, realizing the single self-nature. At that time, the one who recognizes the abiding and the movement is called 'appropriate attention' or 'discriminating wisdom' and 'self-cognizance.' As it is said in the Ornament of the Sutras: 'Therefore, through it, one obtains great suppleness of body and mind, thereby generating appropriate attention and investigative wisdom.' 19. Examining the Root of Abiding and Moving, Recognizing Insight, and Thus Meditating on the Yoga Free from Elaborations Second, examining the root of abiding and moving, recognizing insight, and thus meditating on the yoga free from elaborations. This includes three aspects: examining the root of abiding and moving, recognizing insight, and practicing the yoga free from elaborations. First, examining the root of abiding and moving: Through the discriminating wisdom that arises from the non-conceptual calm abiding, what is the nature of abiding when abiding? How does it abide? How does it change from that? When moving, does it move away from abiding, or does it move while abiding? Is the movement the same as or different from the abiding? What is its nature? What is the ultimate way of cessation? 20. Since abiding cannot be separated from moving, and moving cannot be separated from abiding, when the nature of abiding and moving cannot be found, the observer (རིག，梵文：vid，梵文羅馬擬音：vid，wisdom) of...
་པ་དེ་ཉིད་བལྟ་བྱའི་གནས་འགྱུ་ ལས་གཞན་དུའམ། གནས་འགྱུ་ཉིད་ཡིན་ནམ་ཞེས། རང་རིག་པའི་མིག་གིས་དཔྱད་པས་ཅི་ཡང་མ་རྙེད་པས་བལྟ་བྱ་ལྟ་བྱེད་དབྱེར་མེད་དུ་རྟོགས། དེའི་ངོ་བོ་གང་དུ་ཡང་བཞག་ཏུ་མེད་པས་བློ་ འདས་ཀྱི་ལྟ་བའམ། ལྟ་བ་ཁས་ལེན་དང་བྲལ་བ་ཞེས་བྱ་སྟེ། རྒྱལ་བའི་དབང་པོས། བློས་བྱས་ཀྱི་ལྟ་བ་བཟང་ཡང་འཇིག །བློ་འདས་ལ་ལྟ་བའི་མིང་ཡང་མེད། །བལྟ་བྱ་དང་ལྟ་བྱེད་དབྱེར་ མེད་པའི། །ངེས་པ་དེ་བླ་མའི་དྲིན་ལས་རྙེད། །ཅེས་གསུངས་སོ། །ཚུལ་དེ་ལྟ་བུའི་དཔྱད་པ་དེ་ཀ་སློབ་དཔོན་ཞི་བ་ལྷས། ཅི་ནས་ཏིང་འཛིན་བཙོན་པ་ནི། །སྐད་ཅིག་གཅིག་ཀྱང་མི་འཆོར་བར། ། བདག་གི་ཡིད་ནི་གར་དཔྱོད་ཅེས། །དེ་ལྟར་ཡིད་ལ་སོ་སོར་བརྟག །ཅེས་གསུངས་སོ། །དེ་ཡང་བུད་ཤིང་དང་མེའི་དཔེས། འོད་སྲུངས་ཀྱིས་ཞུས་པའི་མདོར་གསུངས་པ། ཤིང་གཉིས་དྲུད་པ་ལས་ནི་མེ་འབྱུང་ སྟེ། །བྱུང་བ་དེ་ཡིས་དེ་གཉིས་སྲེག་པ་ལྟར། །དེ་བཞིན་ཤེས་རབ་དབང་པོ་སྐྱེས་ནས་ཀྱང་། །སྐྱེས་པ་དེ་ཡིས་དེ་གཉིས་སྲེག་པར་བྱེད། ཅེས་སོ། །དེ་ལྟ་བུའི་དཔྱད་པ་ནི་ཁ་ནང་དུ་བལྟས་པའི་རང་རིག་གིས་དཔྱོད་པའི་ཕྱིར། 21-338 ཀུ་ས་ལིའི་དཔྱད་བསྒོམ་ཞེས་བྱ་ལ། པཎྜི་ཏའི་དཔྱད་སྒོམ་ནི་མ་ཡིན་ཏེ། དེ་དག་ཁ་ཕྱིར་ལྟའི་ཤེས་པས་དཔྱོད་པས་སོ། ༢༡ །གཉིས་པ་ལྟག་མཐོང་ངོས་གཟུང་བ་ནི། རྣམ་པར་རྟོག་པའམ། ཉོན་ མོངས་པ་ཇི་ལྟ་བུ་སྐྱེས་ཀྱང་མི་སྤང་ཞིང་། དེའི་དབང་དུ་མི་བཏང་བར་གང་ཤར་དེ་ཉིད་བཟོ་མེད་དུ་བཞག །སྐྱེ་བའི་སྐད་ཅིག་དེ་ཀར་ངོ་ཤེས་པར་བྱས་པས། དེ་རང་མ་སྤངས་གནས་ སུ་དག་པའི་སྟོང་པ་ཉིད་དུ་འཆར་ཞིང་། ཚུལ་དེས་འགལ་རྐྱེན་ཐམས་ཅད་ལམ་དུ་འཁྱེར་བར་ནུས་པས་རྐྱེན་ལམ་དུ་སློངས་པ་ཟེར། རྣམ་པར་རྟོག་པ་ཉིད་རང་གིས་ངོ་ཤེས་པ་ཙམ་གྱིས་གྲོལ་ བས་སྤང་གཉེན་དབྱེར་མེད་དུ་རྟོགས་པ་འདི་ནི། རྡོ་རྗེ་ཐེག་པའི་ཉམས་ལེན་གྱི་སྙིང་པོ་བཟློག་པའི་བསྒོམ་པ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ནས་རང་གི་སེམས་ཉིད་ཀྱི་རང་བཞིན་མ་རྟོགས་པའི་སེམས་ཅན་ཐམས་ ཅད་ལ་སྙིང་རྗེ་ལྷག་པར་སྐྱེ་ཞིང་ལུས་ངག་ཡིད་སེམས་ཅན་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཆེད་དུ་བསྐྱེད་པའི་རིམ་པ་ལ་སོགས་པའི་ཐབས་ཀྱི་བྱ་བས་འདའ་ཡང་། ཤེས་རབ་ཀྱི་ཚུལ་དེས་བདེན་པར་ཞེན་པ་ ཡོངས་སུ་དེས་སྦྱངས་བའི་དབང་གི་སྔགས་ཀྱིས་ཟིན་པའི་དུག་སྤྱད་པས་ཉོན་མོངས་པར་མི་འགྱུར་བ་ལྟར་རོ། །ཚུལ་འདི་ལྟ་བུའི་ཉམས་ལེན་ལ་དགོངས་ནས། ལམ་གང་ཤར་ལ་སྤང་བླང་མེད་པ་ཞེས་གསུངས་སོ། 21-339 ༢༢ །གསུམ་པ་སྤྲོས་བྲལ་གྱི་རྣལ་འབྱོར་བསྒོམ་པ་ལ། དུས་གསུམ་གྱི་སྒོ་ནས་དཔྱད་པ། དངོས་པོ་དངོས་མེད་ཀྱི་སྒོ་ནས་དཔྱད་པ། གཅིག་ཐ་དད་ཀྱི་སྒོ་ནས་དཔྱད་པ་དང་གསུམ་ལས། དང་པོ་ དུས་གསུམ་གྱི་སྒོ་ནས་དཔྱད་པ་ནི།
【現代漢語翻譯】 是否觀察的對境（藏文：བལྟ་བྱའི་གནས་འགྱུ་，含義：觀察的對象）是不同於能觀察的智慧，還是觀察的對境本身就是能觀察的智慧呢？用自性覺知的眼睛進行觀察，卻一無所獲，因此了悟到能觀與所觀無二無別。由於它的本體無法安立於任何地方，所以稱為超越思維的見解，或者說是遠離一切見解立場的見解。正如嘉瓦仁波切（藏文：རྒྱལ་བའི་དབང་པོ，含義：勝者）所說：『以分別念造作的見解即使再好也會壞滅，超越分別唸的見解甚至連名字都沒有。能觀與所觀無二無別的定解，唯有依靠上師的恩德才能獲得。』 像這樣的觀察方式，寂天論師（藏文：ཞི་བ་ལྷ，梵文：Śāntideva，羅馬擬音：Śāntideva，漢語字面意思：寂天）也曾說過：『無論如何都不要讓禪定的囚犯，哪怕只是一瞬間逃脫，我的心啊，你想到哪裡去遊蕩呢？就這樣時時刻刻地觀察自己的心吧！』 此外，就像木柴和火焰的比喻一樣，《光明守護經》（藏文：འོད་སྲུངས་ཀྱིས་ཞུས་པའི་མདོར，含義：由光明守護者所問之經）中也說到：『兩木相互摩擦而生火，火生之後反過來燒掉木頭。同樣，智慧之火生起后，也會燒掉生起它的那兩者。』 像這樣的觀察，是因為向內觀察自性覺知的緣故，所以叫做庫薩里的觀察禪修（藏文：ཀུ་ས་ལིའི་དཔྱད་བསྒོམ，含義：善巧者的觀察禪修），而不是班智達的觀察禪修，因為他們是用向外看的意識進行觀察的。 第二十一個問題：認識后觀（藏文：ལྟག་མཐོང，含義：后觀）的方法是：無論生起什麼樣的分別念或者煩惱，既不拋棄它，也不被它所控制，而是讓顯現的一切保持自然狀態。在生起的那一瞬間就認識它，這樣，它本身就會顯現為不需拋棄、安住于本位的空性。通過這種方式，能夠將一切違緣轉化為道用，所以叫做將違緣轉化為道用。僅僅通過認識分別念本身，就能獲得解脫，從而了悟到對治和所治無二無別，這就是金剛乘（藏文：རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ，梵文：Vajrayāna，羅馬擬音：Vajrayāna，漢語字面意思：金剛乘）修行的核心——回遮的禪修。 之後，對於那些尚未證悟自心本性的所有眾生，生起強烈的慈悲心，並且爲了所有眾生的利益，以身語意進行生起次第等方便的行持。然而，通過這種智慧的方式，徹底清除了對實有的執著，就像被真言（藏文：སྔགས，梵文：mantra，羅馬擬音：mantra，漢語字面意思：真言）加持過的毒藥不會變成毒害一樣。正是考慮到像這樣的修行方式，所以才說：『對於顯現的任何事物，都不存在取捨。』 第二十二個問題：修習離戲瑜伽（藏文：སྤྲོས་བྲལ，含義：離戲）分為三個方面：從三時（過去、現在、未來）的角度進行觀察，從有和無的角度進行觀察，從一和多的角度進行觀察。首先，從三時的角度進行觀察是：
【English Translation】 Is the object of observation (Tibetan: བལྟ་བྱའི་གནས་འགྱུ་) different from the observing wisdom, or is the object of observation itself the observing wisdom? When examined with the eye of self-awareness, nothing is found, thus realizing that the observer and the observed are inseparable. Since its essence cannot be placed anywhere, it is called a view beyond thought, or a view free from any position. As Gyalwa Rinpoche (Tibetan: རྒྱལ་བའི་དབང་པོ) said: 'A view fabricated by the mind, even if good, will perish. A view beyond the mind does not even have a name. The certainty that the observer and the observed are inseparable is found through the kindness of the lama.' Such a method of observation is also described by the teacher Shantideva (Tibetan: ཞི་བ་ལྷ་, Sanskrit: Śāntideva, Romanization: Śāntideva, Literal meaning: Peaceful God): 'By all means, do not let the prisoner of meditation escape even for a moment. My mind, where do you intend to wander? In this way, examine your mind at every moment!' Furthermore, like the analogy of firewood and fire, it is said in the 'Sutra Requested by Light Protector' (Tibetan: འོད་སྲུངས་ཀྱིས་ཞུས་པའི་མདོར): 'From the rubbing of two pieces of wood, fire arises. Once arisen, it burns the wood. Similarly, when the power of wisdom arises, it burns the two that gave rise to it.' Such observation is called Kusali's observation meditation (Tibetan: ཀུ་ས་ལིའི་དཔྱད་བསྒོམ) because it observes inward with self-awareness, not the observation meditation of a Pandit, because they observe with outward-looking consciousness. Question 21: Identifying the after-view (Tibetan: ལྟག་མཐོང) is as follows: No matter what kind of conceptual thought or affliction arises, do not abandon it, nor be controlled by it, but leave whatever appears in its natural state. By recognizing it in the moment it arises, it will appear as emptiness that does not need to be abandoned and abides in its own place. In this way, one can transform all adverse conditions into the path, so it is called transforming adverse conditions into the path. By merely recognizing the conceptual thought itself, one is liberated, thus realizing that the remedy and what is to be remedied are inseparable. This is the essence of Vajrayana (Tibetan: རྡོ་རྗེ་ཐེག་པ, Sanskrit: Vajrayāna, Romanization: Vajrayāna, Literal meaning: Diamond Vehicle) practice—the meditation of reversal. After that, generate intense compassion for all sentient beings who have not realized the nature of their own mind, and for the benefit of all sentient beings, engage in the activities of skillful means such as the generation stage with body, speech, and mind. However, through this method of wisdom, the clinging to reality is completely purified, just as poison blessed by mantra (Tibetan: སྔགས, Sanskrit: mantra, Romanization: mantra, Literal meaning: mantra) does not become harmful. It is with such a practice in mind that it is said: 'For whatever appears, there is no acceptance or rejection.' Question 22: Meditating on the yoga of non-elaboration (Tibetan: སྤྲོས་བྲལ) is divided into three aspects: observing from the perspective of the three times (past, present, future), observing from the perspective of existence and non-existence, and observing from the perspective of one and many. First, observing from the perspective of the three times is:
འདས་པའི་སེམས་ནི་འགགས་ཤིང་ཞིག །མ་འོངས་པའི་སེམས་ནི་མ་སྐྱེས་ཤིང་མ་བྱུང་། ད་ལྟ་བའི་སེམས་ནི་ངོས་འཛིན་དུ་ཅི་ཡང་མེད་ལ། དེ་བཞིན་དུ་ བརྟགས་པས་ཆོས་ཐམས་ཅད་ཀྱི་ཚུལ་ཡང་དེ་འདྲ་བ་ཞིག་སྟེ། ཐམས་ཅད་ཀྱང་བདེན་པ་མ་ཡིན་པ་རང་གི་བློས་བཏགས་པ་ཙམ་དུ་ཟད་པས། སྐྱེ་བ་དང་། འགག་པ་དང་། གནས་པ་ཅི་ཡང་ གྲུབ་པ་མ་ཡིན་ནོ་སྙམ་པར་གོ་བ་ནི་ས་ར་ཧས། དངོས་པོར་སྐྱེ་བ་མཁའ་ལྟར་རབ་ཞི་ནས། །དངོས་པོ་རྣམས་སྤངས་ཕྱིས་ནས་ཅི་ཞིག་སྐྱེ། །གདོད་ནས་སྐྱེ་མེད་རང་བཞིན་ཡིན་པ་ལ། ། དེ་རིང་བླ་མ་མགོན་པོས་བསྟན་པས་རྟོགས། །ཞེས་གསུངས་པ་ལྟར་དུ་དཔྱད་པའོ། ༢༣ །གཉིས་པ་དངོས་པོ་དངོས་མེད་ཀྱི་སྒོ་ནས་དཔྱད་པ་ནི། དེ་ཡང་། རང་གི་སེམས་ནི་ཡོད་པ་དངོས་པོར་གྲུབ་ བམ། མེད་པ་དངོས་མེད་དུ་གྲུབ། དངོས་པོར་གྲུབ་ན་གཟུང་བ་འཛིན་པ་གང་དུ་གྲུབ། གཟུང་བར་གྲུབ་ན་དབྱིབས་ཁ་དོག་ཅི་ལྟ་བུ། འཛིན་པ་ཡང་དེར་སྣང་བ་ཉིད་དུ་ཟད་ལ། དངོས་པོ་མེད་པ་ཞིག་ན་སྣ་ཚོགས་སུ་སྣང་བ་འདི་གང་གིས་བྱས་ཞེས་བརྟག་པས། 21-340 ངོ་བོར་གྲུབ་པ་ཞིག་ཡོད་ན་དངོས་པོར་བཞག་ཏུ་རུང་སྟེ། རིག་པས་བརྟགས་པའི་དོན་ཅི་ཡང་གྲུབ་པ་མེད་པས་ཡོད་པ་དངོས་པོའི་ཆོས་སུ་བཞག་ཏུ་མ་རྙེད། རང་རིག་པའི་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་ སྤྱོད་ཡུལ་དུ་གྱུར་པས་མེད་པ་དངོས་མེད་ཀྱི་ཕྱོགས་སུ་མ་སོང་། དེས་ན་དངོས་པོ་དང་དངོས་པོ་མེད་པ་གཉིས་ཀ་དང་བྲལ་བས་རྟག་པ་དང་ཆད་པའི་ལམ་དུ་མ་ལྷུང་པ་དབུ་མའི་ ལམ་ཞེས་བྱ་ལ། དེ་ཡང་རྟགས་ཀྱི་རྗེས་སུ་འགྲོ་བ་དང་ལྡོག་པས་གཏན་ལ་ཕབ་པ་མ་ཡིན་པ་བླ་མའི་མན་ངག་གིས་ལག་པའི་མཐིལ་དུ་གནས་པའི་གཏེར་མཐོང་བ་དང་འདྲ་བས་ཆེན་ པོ་ཞེས་བྱའོ། །བླ་མས་སྨྲས་པ་གང་གི་སྙིང་ཞུགས་པ། །ལག་པའི་མཐིལ་དུ་གནས་པའི་གཏེར་མཐོང་འདྲ། །ཞེས་གསུངས་སོ། ༢༤ །གསུམ་པ་གཅིག་ཐ་དད་ཀྱི་སྒོ་ནས་དཔྱད་པ་ནི། སེམས་འདི་གཅིག་པུ་ ཞིག་གམ། དུ་མ་ཞིག །གཅིག་པུ་ཡིན་ན། སེམས་ཞེས་བྱ་བ་འདི་སྣ་ཚོགས་སུ་སྣང་བ་ལ་བཏགས་པ་ཉིད་དེ། ཇི་ལྟར་གཅིག་ཏུ་བཞག །དུ་མ་ཞིག་ན་དེ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་རང་གི་ངོ་ བོ་སྟོང་པ་ཉིད་དུ་མཉམ་པར་ཇི་ལྟར་འགྱུར་བརྟགས་པས། ཐ་དད་དང་བཅས་པ་དང་། མཐའ་དང་བྲལ་བ་ལས་འདས་པས་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་རབ་ཏུ་མི་གནས་པ་ཞེས་བྱའོ། །དེ་ལྟར་རྟོགས་པའི་རྣལ་འབྱོར་པའི་མཉམ་བཞག་ཏུ་སོ་སོར་རང་རིག་པའི་ཡེ་ཤེས་འབའ་ཞིག་ལས་གཞན་ཅི་ཡང་མི་སྣང་བས་སྣང་བ་མེད་པ་ཞེས་བྱ་ལ། 21-341 རྗེས་ཐོབ་ཏུ་ལམ་འདིས་ཆོས་ཐམས་ཅད་ལ་བདེན་པར་ཞེན་པ་དག་པའི་ཕྱིར་སྒྱུ་མ་ལྟ་བུར་སྣང་བ་ཡིན་ནོ། །དེ་ལྟར་ཡང་། མདུན་དང་རྒྱབ་དང་ཕྱོགས་བཅུ་རུ། །གང་གང་མཐོང་པ་དེ་དེ་ ཉིད། དེ་རིང་མགོན་པོ་ད་ལྟར་འཁྲུལ་པ་ཆད། །ད་ནི་སུ་ལའང་འདྲི་བར་མི་བྱ
【現代漢語翻譯】 過去的念已止息消逝，未來的念尚未生起出現。現在的念則無從識別。同樣地， 通過觀察，一切諸法的實相也是如此。一切都不是真實的，僅僅是自己妄加臆測而已。因此，生、滅、住皆無自性可言。薩ra哈（梵文：Sarahah，一位印度大乘佛教的學者）對此理解為：『事物之生如虛空般寂靜，捨棄諸事物后又何來生？本來就是無生自性，今日得蒙上師慈悲開示而了悟。』這就是通過觀察而獲得的理解。 第二，從有實與無實的角度進行觀察：自己的心是有實存在，還是無實存在？如果是有實存在，那麼能取和所取又存在於何處？如果是所取，那麼它的形狀和顏色又是怎樣的？能取也只是顯現於此而已。如果是無實存在，那麼這千差萬別的顯現又是如何產生的呢？通過觀察， 如果存在一個本體，那麼就可以被認為是實有。然而，通過智慧觀察，卻一無所得，因此無法將其歸為實有的範疇。因為它成爲了自證智慧的行境，所以也沒有落入無實的範疇。因此，它遠離了有實和無實二者，不落入常斷二邊，這就是中道。而且，這不是通過推理和歸納得出的結論，而是像通過上師的口訣，親眼見到掌中的寶藏一樣，所以是偉大的。正如上師所說：『融入誰的心中，就如同親眼見到掌中的寶藏。』 第三，從一和異的角度進行觀察：這個心是一個，還是多個？如果是一個，那麼所謂的『心』，只是對千差萬別的顯現所做的命名而已，又如何能安立為一？如果是多個，那麼它們又如何能平等地處於自性空的狀態呢？通過觀察，它超越了差別和邊際，所以大手印是無所住的。像這樣證悟的瑜伽士，在他的等持中，除了各自的自證智慧之外，什麼也無法顯現，所以被稱為無所顯現。 在後得位中，因為這條道路能夠凈化對一切諸法的實執，所以一切顯現都如幻如化。正如（經文）所說：『無論前後還是十方，所見之物即是其本身。今日得蒙上師開示，當下斷除迷妄。如今再也不用向任何人詢問。』
【English Translation】 The past mind has ceased and vanished, the future mind has not yet arisen. The present mind cannot be identified. Similarly, through observation, the true nature of all phenomena is also like this. Everything is not real, but merely fabricated by one's own mind. Therefore, birth, cessation, and abiding have no inherent existence. Sarahah (Sanskrit: Sarahah, an Indian Mahayana Buddhist scholar) understood this as: 'The birth of things is as peaceful as the sky, after abandoning all things, what birth is there? Originally it is unborn nature, today I understand it through the compassionate teachings of the Guru.' This is the understanding gained through observation. Second, observe from the perspective of real and unreal: Is one's own mind real or unreal? If it is real, then where do the grasper and the grasped exist? If it is the grasped, then what is its shape and color? The grasper is also merely appearing here. If it is unreal, then how do these various appearances arise? Through observation, if there is an essence, then it can be considered real. However, through wisdom observation, nothing can be obtained, so it cannot be classified as real. Because it becomes the object of self-aware wisdom, it does not fall into the category of unreal. Therefore, it is free from both real and unreal, and does not fall into the extremes of permanence and annihilation, which is the Middle Way. Moreover, this is not a conclusion drawn through reasoning and induction, but like seeing a treasure in the palm of one's hand through the Guru's oral instructions, so it is great. As the Guru said: 'It is like seeing a treasure in the palm of one's hand that enters into whose heart.' Third, observe from the perspective of one and many: Is this mind one or many? If it is one, then the so-called 'mind' is just a name given to various appearances, how can it be established as one? If it is many, then how can they all be equally in a state of emptiness of self-nature? Through observation, it transcends differences and boundaries, so Mahamudra is non-abiding. The yogi who realizes this, in his samadhi, nothing can appear except for their own self-aware wisdom, so it is called non-appearing. In the post-meditation state, because this path can purify the clinging to the reality of all phenomena, all appearances are like illusions. As (the text) says: 'Whether in front, behind, or in the ten directions, what is seen is itself. Today, having received the Guru's teachings, delusion is cut off immediately. Now there is no need to ask anyone.'
འོ། །ཞེས་གསུངས་སོ།། ༢༥ །། ༄། །ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ཉམས་ལེན། གཉིས་པ་ཐུན་མོང་མ་ཡིན་པའི་ཉམས་ལེན་ལ། ཆོས་ཐམས་ཅད་སྣང་སེམས་དབྱེར་མེད་དུ་ རོ་སྙོམས་པ་རོ་གཅིག་གི་རྣམ་འབྱོར་དང་། ཆོས་ཐམས་ཅད་གཉུག་མ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐུར་གཏན་ལ་ཕབ་པ་སྒོམ་མེད་ཀྱི་རྣལ་འབྱོར་གཉིས་ལས། དང་པོ་ཆོས་ཐམས་ཅད་སྣང་སེམས་དབྱེར་ མེད་དུ་རོ་སྙོམས་པ་རོ་གཅིག་གི་རྣལ་འབྱོར་ལ། གཉིད་དང་རྨི་ལམ་གྱི་དཔེས་སྣང་བ་སེམས་སུ་ངོ་སྤྲོད། ཆུ་དང་ཁྱག་རོམ་གྱི་དཔེས་སྣང་སྟོང་ཟུང་འཇུག་ཏུ་ངོ་སྤྲོད། ཆུ་དང་རླབས་ཀྱི་ དཔེས་ཆོས་ཐམས་ཅད་རོ་མཉམ་དུ་གཏན་ལ་དབབ་པ་དང་གསུམ་ལས། དང་པོ་གཉིད་དང་རྨི་ལམ་གྱི་དཔེས་སྣང་བ་སེམས་སུ་ངོ་སྤྲོད་པ་ནི། གཉིད་ཀྱི་དུས་སུ་ཇི་ལྟར་སྣང་ཡང་སེམས་ལས་ ལོགས་སུ་མེད་པ་ལྟར། ད་ལྟར་གྱི་སྣང་བ་ཐམས་ཅད་ཀྱང་གཏི་མུག་གི་གཉིད་ལོག་པའི་རྨི་ལམ་ཡིན་ཅིང་། རང་སེམས་ལས་གཞན་དུ་མེད་པས། སྣང་བ་གང་སྣང་གི་ཡུལ་ཐོག་དེ་ཀར་གློད་ནས་བཞག་པ་ཉིད་ཀྱིས་ཕྱིས་ཡུལ་སྣང་དང་། 21-342 རང་གི་སེམས་ཞེས་གཉིས་སུ་དབྱེ་རུ་མེད་པར་རོ་གཅིག་ཏུ་འདྲེས་པར་འགྱུར་ཏེ། རྣལ་འབྱོར་དབང་ཕྱུག་གིས། མདང་རྨི་ལམ་ཉམས་སུ་མྱོང་བ་དེ། །སྣང་བ་སེམས་སུ་ངོ་སྤྲོད་པའི། །སློབ་དཔོན་ཅིག་ ལགས་ཏེ་གོ་ལགས་སམ། །ཞེས་དང་། ཁམས་གསུམ་མ་ལུས་འདི་དག་ཐམས་ཅད་ནི། འདོད་ཆགས་ཆེན་པོ་གཅིག་ཏུ་ཁ་དོག་སྒྱུར་ཞིག་དང་། ཞེས་གསུངས་སོ། ༢༦ །གཉིས་པ་ཆུ་དང་ཁྱག་རོམ་གྱི་དཔེས་སྣང་ སྟོང་ཟུང་འཇུག་ཏུ་ངོ་སྤྲད་པ་ནི། ཇི་ལྟར་སྣང་བའི་ཆོས་ཐམས་ཅད་སྣང་བའི་དུས་དེ་ཉིད་དུ་ངོ་བོ་ཅིར་ཡང་མ་གྲུབ་པས་སྟོང་པ་ཞེས་བྱ་ལ། ཅིར་ཡང་མ་གྲུབ་བཞིན་དུ་ཅིར་ ཡང་སྣང་གི་འདུག་པས་སྣང་སྟོང་ཟུང་འཇུག་གམ་རོ་གཅིག་པ་ཞེས་བྱ་སྟེ། དཔེར་ན་ཁྱག་པ་དང་ཆུ་བཞིན་ནོ། །ཚུལ་དེས་བདེ་སྟོང་གསལ་སྟོང་རིག་སྟོང་ཟུང་འཇུག་ཀྱང་ཤེས་པར་བྱ་བས་དུ་ མ་རོ་གཅིག་ཏུ་རྟོགས་པ་ཞེས་བྱའོ། །རྟོགས་པར་གྱུར་ན་ཐམས་ཅད་དེ་ཡིན་ཏེ། །དེ་ལས་གཞན་ཞིག་སུས་ཀྱང་རྙེད་མི་འགྱུར། །ཀློག་པ་དེ་ཡིན་འཛིན་དང་བསྒོམ་པའང་དེ། །ཞེས་གསུངས་སོ། ༢༧ །གསུམ་ པ་ཆུ་དང་རླབས་ཀྱི་དཔེས་ཆོས་ཐམས་ཅད་རོ་མཉམ་དུ་གཏན་ལ་དབབ་པ་ནི། ཆུ་རླབས་ཆུ་ཉིད་ལས་ཤར་བ་བཞིན་དུ་ཆོས་ཐམས་ཅད་རང་གི་སེམས་ཉིད་སྟོང་པ་ཉིད་རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་པར་ཤར་བའི་ཚུལ་གྱིས་བྱས་པར་རྟོགས་པ་སྟེ། 21-343 ས་ར་ཧས། ཇི་སྲིད་སེམས་ལས་རྣམ་འཕྲོས་པ། །དེ་སྲིད་མགོན་པོའི་རང་བཞིན་ཏེ། །ཞེས་གསུངས་པས། འདི་ལ་ཆོས་ཉིད་གཅིག་ཆོས་ཀྱི་དབྱིངས་ཀུན་ཏུ་འགྲོ་བ་རོ་གཅིག་དུ་མར་ཤར་བ་ཞེས་བྱའོ། ། འདི་རྟོགས་པའི་རྣལ་འབྱོར་པ་ལ་རྗེས་ཤེས་སྟོང་པ་ཉིད་ཀུན་ཏུ་འགྲོ་བར་འཆར་རོ། ༢
【現代漢語翻譯】 『就這樣說。』 25 不共修法 第二，不共修法包括：諸法皆為顯現與心識無別而味等（ro snyoms pa）的味一瑜伽，以及諸法皆為本初俱生而安立為法身的無修瑜伽。首先，諸法皆為顯現與心識無別而味等的味一瑜伽，又分為：以睡眠和夢境之譬喻，認識顯現為心識；以水和冰之譬喻，認識顯現為空性雙運；以水和波浪之譬喻，確定諸法皆為味等。其中，第一，以睡眠和夢境之譬喻，認識顯現為心識：如同睡眠時無論顯現什麼，都並非獨立於心識之外，現在的一切顯現也都是因愚癡而入睡的夢境，並非存在於自心之外。因此，將任何顯現之境當下放鬆，如此一來，境之顯現與自身心識便會融合爲一，無法區分。如瑜伽自在者所說：『昨夜所經歷的夢境，是認識顯現為心識的上師，你明白嗎？』以及『將三界所有一切，轉變為一個巨大的貪慾。』 26 第二，以水和冰之譬喻，認識顯現為空性雙運：無論顯現的諸法是什麼，在顯現之時，其自性皆無任何成立，故稱之為『空性』。雖無任何成立，卻又顯現種種，故稱之為『顯空雙運』或『味一』，譬如冰和水。通過這種方式，也應理解樂空、明空、覺空雙運，從而證悟諸多皆為味一。一旦證悟，一切即是此，無人能於此尋得其他。閱讀是它，執持和禪修也是它。』 27 第三，以水和波浪之譬喻，確定諸法皆為味等：如同波浪從水中生起，應了悟諸法皆以自心空性之方式，顯現為一切形象。如薩ra哈（Sa ra ha）所說：『只要是從心中散發出來的，那就是怙主（mGon po）的自性。』因此，這被稱為法性一味，法界周遍，顯現為一味多相。對於證悟此理的瑜伽士來說，后得智中會顯現空性周遍。28
【English Translation】 『Thus he spoke.』 25 The Uncommon Practice Secondly, the uncommon practice includes: the yoga of one taste (ro gcig) where all phenomena are equal in taste (ro snyoms pa) as being inseparable from appearance and mind, and the yoga of no meditation where all phenomena are established as the Dharmakaya (chos kyi sku) as being primordially coemergent. First, the yoga of one taste where all phenomena are equal in taste as being inseparable from appearance and mind, is further divided into: introducing appearance as mind through the example of sleep and dreams; introducing appearance as the union of emptiness through the example of water and ice; and establishing all phenomena as equal in taste through the example of water and waves. Among these, first, introducing appearance as mind through the example of sleep and dreams: just as whatever appears during sleep is not separate from the mind, all present appearances are also dreams of falling asleep in ignorance, and are not other than one's own mind. Therefore, by simply releasing whatever appears in the object of appearance as it is, the appearance of the object and one's own mind will merge into one taste, inseparable. As the Lord of Yoga said: 『The dream experienced last night is a teacher for introducing appearance as mind, do you understand?』 and 『Transform all these three realms into one great desire.』 26 Secondly, introducing appearance as the union of emptiness through the example of water and ice: whatever phenomena appear, at the very moment of appearance, their essence is not established as anything, hence it is called 'emptiness'. Although nothing is established, it still appears in various ways, hence it is called 'the union of appearance and emptiness' or 'one taste', like ice and water. In this way, one should also understand the union of bliss and emptiness, clarity and emptiness, awareness and emptiness, thus realizing that many are of one taste. Once realized, everything is it, no one can find anything else from it. Reading is it, holding and meditating are also it.』 27 Thirdly, establishing all phenomena as equal in taste through the example of water and waves: just as waves arise from the water itself, one should realize that all phenomena arise as all forms of one's own mind, which is emptiness. As Sa ra ha said: 『As long as it emanates from the mind, it is the nature of the protector.』 Therefore, this is called the one taste of Dharmata (chos nyid), the Dharmadhatu (chos kyi dbyings) pervading everywhere, appearing as one taste in many forms. For a yogi who realizes this, the subsequent wisdom will manifest as the pervasiveness of emptiness. 28
༨ །གཉིས་པ་ཆོས་ཐམས་ཅད་གཉུག་མ་ལྷན་ཅིག་སྐྱེས་པ་ཆོས་ཀྱི་སྐུར་གཏན་ལ་ཕབ་ནས་སྒོམ་མེད་ཀྱི་ རྣལ་འབྱོར་ཉམས་སུ་བླང་བ་ནི། སྤང་བྱ་ཉོན་མོངས་པ་ཟད་པས་སྤོང་བྱེད་ཀྱི་གཉེན་པོ་ཟད་ནས་ལམ་ཆད་དེ། དེ་ལས་གཞན་དུ་ཕྱིན་ས་མེད་དེ། འཇུག་པ་ཆད་དེ། དེ་ལས་གོང་དུ་ འཕུལ་ས་མེད་པ་མི་གནས་པའི་མྱ་ངན་ལས་འདས་པ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་ཐོབ་པར་འགྱུར་རོ། །དེ་ཡང་བསྲེ་སྐོར་གྱི་གཞུང་ལས། ཀྱེ་ཧོ། །འདི་ནི་རང་རིག་ཡེ་ཤེས་ཏེ། ། ངག་གི་ལམ་འདས་ཡིད་ཀྱི་སྤྱོད་ཡུལ་མིན། །ཏིལླི་ངས་ནི་ཅི་ཡང་བསྟན་དུ་མེད། །རང་གིས་རང་ཉིད་མཚོན་ཏེ་ཤེས་པར་བྱོས། །ཞེས་དང་། མི་མནོ་མི་བསམ་མི་དཔྱད་ཅིང་། །མི་བསྒོམ་མི་སེམས་རང་ བབ་བཞག །ཅེས་གསུངས་པའི་དོན་ནོ།། ༢༩ །། ༄། །རྗེས། གསུམ་པ་རྗེས་ལ། ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ངོས་གཟུང་ཞིང་རང་ངོ་སྤྲད་པ། གེགས་དང་གོལ་ཤོར་དཔྱད་པ། ཉམས་རྟོགས་གོ་བ་གསུམ་གྱི་ཤན་འབྱེད་པ་དང་གསུམ་ལས། 21-344 དང་པོ་ཕྱག་རྒྱ་ཆེན་པོ་ངོས་གཟུང་ཞིང་རང་ངོ་སྤྲད་པ་ནི། གཞི་གཏན་ལ་དབབ་པ། ལམ་ཉམས་སུ་བླང་བ། ཉམས་མྱོང་གི་སྤུ་རིས་འབྱེད་པ། ས་ལམ་གྱི་དྲོད་རྟགས་འབྱེད་པ། འབྲས་བུ་ མངོན་དུ་གྱུར་པའི་རྣལ་འབྱོར་བཞི་ཚན་རྣམས་སོ། ༣༠ །གཉིས་པ་གེགས་དང་གོལ་ཤོར་དཔྱད་པ་ནི། སྣང་བ་དགྲར་ལངས་ཀྱི་གེགས་སྣང་བ་སེམས་སུ་ཤེས་པས་སེལ། རྣམ་རྟོག་དགྲར་ལངས་རྣམ་རྟོག་ཆོས་ སྐུར་ཤེས་པས་དང་། སྟོང་པ་དགྲར་ལངས་སྣང་སྟོང་ཟུང་འཇུག་ཏུ་ཤེས་པས་སེལ་ཞིང་། གོལ་ས་གསུམ་ནི་ཞི་གནས་ཀྱི་ཉམས་ལ་ཞེན་པ་སྟེ། ལྷག་མཐོང་དུ་ན་སྤར་བས་སེལ་ལོ། །ཤོར་ས་བཞི་ སྟོང་ཉིད་གཤིས་ལ་ཤོར་བ། སྟོང་ཉིད་སྙིང་རྗེར་ལོངས་པས་གཅོད། རྒྱས་འདེབས་སུ་ཤོར་བ་ཡིན་ལུགས་ཡིན་བཞིན་པར་རྟོགས་པས་གཅོད། གཉེན་པོར་ཤོར་བ་སྤང་གཉེན་དབྱེར་མེད་དང་། ལམ་དུ་ཤོར་བ་ཤར་ གྲོལ་དུས་མཉམ་དུ་རྟོགས་པས་ཁེགས་པར་འགྱུར་རོ། ༣༡ །གསུམ་པ་ཉམས་རྟོགས་གོ་བ་གསུམ་གྱི་ཤན་དབྱེ་བ་ནི། སེམས་ཀྱི་གནས་ལུགས་ཐོས་བསམ་གྱིས་རྟོགས་པ་གོ་བ། དོན་སྤྱིའི་ཚུལ་དུ་རྟོགས་པ་ རྩེ་གཅིག་སྟེ་ཉམས། མངོན་སུམ་རྟོགས་པ་སྤྲོས་བྲལ་མན་ཆད་ལ་རྟོགས་པ་ཞེས་བྱ་ལ། སྒྲ་འཇུག་པ་གཅིག་པའི་དབང་གིས་ཐམས་ཅད་ལ་རྟོགས་པ་སྦྱར་ཡང་འགལ་བ་མེད་དོ།། ༣༢ །།དེ་ཡང་། ཁ་ཆེ་ཟངས་དཀར་གྱི་རྒྱལ་པོ་གཞན་ཕན་བཟང་པོས་གུར་གུམ་གྱི་གེ་སར་ཁལ་གཅིག་ལྷག་པའི་ཡོན་དང་བཅས་ཏེ། 21-345 ཕྱག་ཆེན་དང་ཆོས་དྲུག་ལ་ཟིན་བྲིས་དགོས་ཞེས་བསྐུལ་བ་དང་། གསུང་རྒྱུན་ལ་བསྙད་པའི་སུག་བྲིས་མང་པོ་ལ་ཡིད་བརྟན་དུ་རུང་བ་ཅི་ཡང་མ་མཐོང་ནས། ཕྱི་རབས་ལ་ཕན་པའི་ཆེད་ཁོ་ ནར་པདྨ་དཀར་པོས། ཡུལ་ལྷོ་ཕྱོགས་ཀྱི་རྒྱུད་མཁར་ཆུ་བྱང་ཆུབ་ཀྱི་སྙིང་པོ་ལ་འ
【現代漢語翻譯】 8. 第二，將一切法原本俱生確立為法身，修習無修瑜伽：當所斷的煩惱滅盡，能斷的對治也隨之滅盡，道路斷絕，沒有其他可去之處，進入之處斷絕，沒有更高可攀之處，證得不住涅槃，大手印最勝悉地。如Breskor的教言所說：『奇哉！此乃自明智慧，超越言語之道，非意識之境。諦洛巴（Tilopa）我無可指示，唯有自證自知。』又如『不思不念不分別，不修不作任其自然。』所說之義。 9. 第三，關於『之後』，分為大手印的認知與自識，障礙與過失的辨析，以及經驗、證悟、理解三者的區分。首先，大手印的認知與自識包括：確立基礎，修習道路，辨析經驗的細微差別，辨析道地的暖相，以及證得果位的瑜伽四支。其次，障礙與過失的辨析：將顯現視為敵對的障礙，通過知曉顯現即是心來消除；將分別念視為敵對，通過知曉分別念即是法身來消除；將空性視為敵對，通過知曉顯現與空性雙運來消除。三種過失是執著于止的體驗，應通過觀來消除。四種錯失是：錯失於空性的自性，應通過空性與慈悲結合來斷除；錯失於增益，應通過如實了知本來面目來斷除；錯失於對治，應通過區分所斷與對治的無別來斷除；錯失於道路，應通過了知生起與解脫同時來阻止。 第三，經驗、證悟、理解三者的區分：通過聞思了知心的本性是理解；以總相的方式了知是專注，即經驗；現量證悟是遠離戲論等，稱之為證悟。雖然由於詞語的用法相同，所有都可以用『證悟』來表達，但並沒有矛盾。此外，喀且·桑噶（Khache Sangga）國王向班·贊布（Bhen Zangpo）贈送了一卡車以上的紅花花蕊作為供養，並敦促他撰寫關於大手印和那若六法的著作。然而，由於許多口頭傳承的記錄都不可靠，爲了後代的利益，白蓮花（Pema Karpo）在南方地區的吉仲卡（Gyukhar Chu）菩提精舍...
【English Translation】 8. Secondly, establishing all phenomena as primordially co-emergent Dharmakaya, practicing the yoga of no-practice: When the afflictions to be abandoned are exhausted, the antidotes that abandon them are also exhausted, the path is cut off, there is nowhere else to go, entry is cut off, there is nowhere higher to climb, attaining non-abiding Nirvana, the supreme Siddhi of Mahamudra. As the Breskor teachings say: 'Alas! This is self-aware wisdom, beyond the path of speech, not the realm of mind. Tilopa, I have nothing to show, try to know by symbolizing yourself.' Also, as it says, 'Do not think, do not contemplate, do not analyze, do not meditate, do not focus, leave it in its natural state.' This is the meaning. 9. Third, regarding 'Afterwards,' there are three parts: recognizing Mahamudra and introducing oneself, examining obstacles and errors, and distinguishing between experience, realization, and understanding. First, recognizing Mahamudra and introducing oneself includes: establishing the base, practicing the path, distinguishing the subtle differences of experience, distinguishing the signs of warmth on the bhumis and paths, and the four-fold yoga of manifesting the fruit. Second, examining obstacles and errors: Transforming appearances into enemies, eliminate them by knowing appearances as mind. Transforming thoughts into enemies, eliminate them by knowing thoughts as Dharmakaya. Transforming emptiness into enemies, eliminate them by knowing appearance and emptiness as union. The three errors are attachment to the experience of Shamatha, which is eliminated by Vipassana. The four losses are: losing emptiness to its own nature, severing it by combining emptiness with compassion; losing to proliferation, severing it by realizing the way things are as they are; losing to antidotes, distinguishing between what is to be abandoned and the antidote; losing to the path, realizing the simultaneous arising and liberation. Third, the distinction between experience, realization, and understanding: Understanding the nature of mind through hearing and thinking is understanding; understanding in a general way is one-pointedness, which is experience; direct realization is freedom from elaboration, which is called realization. Although all can be expressed as 'realization' due to the same usage of the word, there is no contradiction. Furthermore, King Khache Sangga presented Bhen Zangpo with more than one load of saffron stamens as an offering and urged him to write treatises on Mahamudra and the Six Dharmas of Naropa. However, since many records of oral transmissions are unreliable, for the benefit of future generations, Pema Karpo, at the Bodhi Essence of Gyukhar Chu in the southern region...
དུག་པའི་ཚེ་སྦྱར་བ་དགེ་ལེགས་སུ་གྱུར་ཅིག། །།
【現代漢語翻譯】 愿毒藥轉為吉祥！
【English Translation】 May poison be transformed into auspiciousness!